Professional Documents
Culture Documents
R3
Osobowość; Cervone, D. i Pervin, L.A. (2011). Osobowość. Teoria i badania. Kraków: Wydawnictwo UJ
Rozdział 3
Główne pojęcia:
IDENTYFIKACJA: nabycie jako cech charakterystycznych, przez konkretną osobę, cech osobowości
spostrzeganych jako cechy innych ludzi (np. rodziców)
IZOLACJA: mechanizm obronny polegający na izolowaniu emocji od treści przykrego impulsu lub
wspomnienia
JA = EGO: strukturalne pojęcie dla określenia tej części osobowości, która dąży do zaspokojenia popędu
(instynktu) zgodnie z rzeczywistością i wartościami moralnymi (teoria Freuda)
KOMPLEKS EDYPA: pociąg seksualny u chłopca ku patce i jego lęk przed kastracją ze strony ojca,
spostrzeganego jako rywala (teoria Freuda)
LĘK: bolesne doświadczenie emocjonalne, które sygnalizuje bądź alarmuje JA o niebezpieczeństwie (teoria
psychoanalityczna)
LĘK PRZED KASTRACJĄ: doświadczany przez chłopca w stadium fallicznym lęk przed odcięciem przez
ojca członka z powodu seksualnej rywalizacji o matkę (teoria Freuda)
MECHANICYZM: intelektualny ruch w XIX wieku. Zgodnie z jego założeniami zasady nauk
przyrodniczych mogły wyjaśnić nie tylko zachowanie przedmiotów materialnych, lecz także ludzkie myśli i
zachowania
MECHANIZMY OBRONNE: środki podejmowane przez osobę w celu zredukowania lęku. Rezultatem ich
stosowania jest niedopuszczenie do świadomości jakiejś myśli, pragnienia czy uczucia (teoria Freuda)
SUPEREGO (NAD-JA): strukturalne pojęcie dla określenia tej części osobowości, która stanowi wyraz
naszych ideałów i wartości moralnych (teoria Freuda)
NIEŚWIADOMOŚĆ: te myśli, doświadczenia i uczucia, z których nie zdajemy sobie sprawy. Według
Freuda nieświadomość jest wynikiem wyparcia
OBRONA PERCEPCYJNA: proces, w którym osoba broni się (nieświadomie) przed uświadomieniem
sobie zagrażającego bodźca
1 z 17
Pervin, L.A. (2011). Osobowość. Teoria i badania. R3
POPĘD ŚMIERCI: popędy i źrodła energii skierowane ku śmierci lub powrotowi do stanu
nieograniczonego (teoria Freuda)
POPĘD ŻYCIA: popędy lub źródła energii (libido) skierowane ku zachowaniu życia i gratyfikacji
seksualnej (teoria Freuda)
POPĘD AGRESJI: popędy zmierzające do wyrządzenia krzywdy, szkody lub destrukcji (teoria Freuda)
POPĘDY SEKSUALNE: popędy skierowane ku gratyfikacji bądź przyjemności seksualnej (teoria Freuda)
PROCES PIERWOTNY: postać myślenia, którą nie kieruje logika czy tzw. rzeczywistość; jest on
widoczny w snach i innych sposobach ekspresji nieświadomości (teoria psychoanalityczna)
PROCES WTÓRNY: postać myślenia, którą kieruje rzeczywistość; jest on związany z rozwojem JA (teoria
psychoanalityczna)
PRZEDŚWIADOMOŚĆ: określenie tych myśli, doświadczeń i uczuć, z których w danej chwili nie
zdajemy sobie sprawy, lecz które z łatwością możemy sobie uświadomić (pojęcie Freuda)
STADIUM ANALNE: okres życia, w którym głównym ośrodkiem pobudzenia lub napięcia cielesnego jest
odbyt (teoria Freuda)
STADIUM FALLICZNE: okres życia, w którym pobudzenie i napięcie zaczyna koncentrować się na
genitaliach i w którym pojawia się pociąg ku rodzicowi przeciwnej płci (teoria Freuda)
STADIUM LATENCJI: stadium następujące po fazie fallicznej, w czasie którego następuje spadek pociągu
i zainteresowań seksualnych (teoria psychoanalityczna)
STADIUM ORALNE: okres życia, w którym głównym ośrodkiem pobudzenia lub napięcia cielesnego są
usta (teoria Freuda)
SFERY EROGENNE: te części ciała, które stanowią źródło napięcia lub pobudzenia (teoria Freuda)
ID= TO: strukturalne pojęcie dla określenia źródła popędów lub całej energii popędów w człowieku (teoria
Freuda)
WOLNE SKOJARZENIE: relacjonowanie terapeucie przez pacjenta wszystkich nasuwających się myśli
(teoria psychoanalityczna)
WYPARCIE: pierwotny mechanizm obronny polegający na odsuwaniu od świadomości myśli, idei lub
pragnienia
Podstawowe twierdzenia:
3 z 17
Pervin, L.A. (2011). Osobowość. Teoria i badania. R3
Pytania:
1. Jak Freud sformułował swoją teorię oraz w jakim stopniu historyczne wydarzenia i historia osobista
teorię tę ukształtowały?
2. Jakie są główne cechy zaproponowanego przez Freuda teoretycznego modelu ludzkiego umysłu?
3. W jaki sposób ludzie zabezpieczają się przed doświadczeniem lęku oraz w jakim stopniu (zdaniem
Freuda) strategie redukcji lęku stanowią centrum dynamiki osobowości?
4. Jak ważne są wczesne doświadczenia z dzieciństwa dla późniejszego rozwoju osobowości?
- był Żydem; chciał być generałem ale było to środowisko antysemickie, więc postanowił pójść w
medycynę
- podjął studia na wydziale medycznym Uniwersytetu Wiedeńskiego, gdzie uzyskał wykształcenie, które
wpłynęło na teorię osobowości
- kluczową postacią był profesor fizjologii Ernst Brucke- należał do intelektualnego ruchu zwanego
mechanicyzmem
- zgodnie z założeniami mechanicyzmu- zasady nauk przyrodniczych mogły wyjaśnić nie tylko zachowanie
przedmiotów materialnych, lecz także ludzkiej myśli i zachowanie; człowieka można by pojmować w
kategoriach podstawowych mechanizmów fizycznych i chemicznych
- w czasach Freuda mechanicyzm stanowił główny przedmiot sporów
- kontrargument - TEORIA WITALIZMU: zgodnie z którą, za życie odpowiada niefizyczna
(niematerialna) siła duchowa
- Brucke uważał, że człowiek to dynamiczny system fizjologiczny, kontrolowany w pełni przez
podstawowe zasady fizyczne i chemiczne, takie jak fizyczna zasada zachowania energii- pogląd ten stał
się podstawą dla późniejszego Freudowskiego dynamicznego ujęcia osobowości
- po dyplomie F. praktykował jako neurolog- w badaniach doszedł do wniosku, że najwcześniejsze
struktury utrzymują się i nie zanikają- przekonanie to stało się zapowiedzią późniejszych jego poglądów
dotyczących rozwoju osobowości
- po śmierci ojca Freud doświadczał okresowych stanów depresyjnych i napadów lęków- by zrozumieć
swoje problemy rozpoczął AUTOANALIZĘ: analizował treści własnego doświadczenia, koncentrując się
zwłaszcza na znaczeniu swoich snów, które jak sądził, ujawnią nieświadome myśli i pragnienia
- WOLNE SKOJARZENIA- technika stosowana przez Freuda, polegająca na tym, że osoba poddana
analizie pozwalała na niezahamowane i niezafałszowane ujawnienie swoich myśli i odkrycie potencjalnie
ukrytych skojarzeń
- dla Freuda TECHNIKA WOLNYCH SKOJARZEŃ była nie tylko techniką pracy ale także metodą
naukową; dostarczyła dowodów dla jego teorii osobowości
- 1900 r. dzieło Objaśnianie marzeń sennych - książka o leczeniu pacjentów oraz o rozwoju TEORII
UMYSŁU, czyli podstawowych struktur i zasad rządzących ludzką psychiką
- wyśmiewano poglądy dot. seksualności dziecięcej i jej związku z perwersjami i nerwicami
- bojkotowano instytucje medyczne propagujące poglądy Freuda
- doświadczenia osobiste ( utrata majątku, wojna, śmierć córki) stały się przyczynkiem do sformułowania
teorii INSTYNKTU ŚMIERCI- pragnienia by umrzeć, w przeciwieństwie do INSTYNKTU ŻYCIA, czyli
pragnienia by przetrwać
- 1910 r. założono Międzynarodowe Towarzystwo Psychoanalityczne
- teoria Freuda jest teorią umysłu- naukowym modelem całościowej architektury struktur i procesów
psychicznych
4 z 17
Pervin, L.A. (2011). Osobowość. Teoria i badania. R3
JEDNOSTKA W SPOŁECZEŃSTWIE
- relacje między jednostką, a społeczeństwem - koncepcja Freuda sprzeciwia się kluczowemu dla kultury
Zachodu poglądowi, zgodnie z którym ludzie z natury są dobrzy ale zostają zdeprawowani pokusami
Szatana
- Freud wywrócił ten pogląd do góry nogami- w psychoanalizie popędy seksualne i agresywne są
nieodłącznym elementem natury ludzkiej = radykalne zrewidowanie relacji między jednostką
i społeczeństwem
- jednostki funkcjonują zgodnie z ZASADĄ PRZYJEMNOŚCI - poszukują przyjemnego zaspokojenia
tych popędów
- rolą społeczeństwa jest okiełznanie tych naturalnych tendencji biologicznych
- główną funkcją „cywilizacji” jest tendencja do ograniczania życia seksualnego- społeczeństwo
pokazuje dziecku, że naturalne biologiczne popędy są nieakceptowane społecznie oraz tworzy normy i
tabu społeczne, każąc się nimi kierować w życiu
- Freud doceniał związek między teorią a badaniami oraz odczuwał potrzebę wyraźnej definicji pojęć
- chciał sformułować teorię, która byłaby tak wnikliwa i drobiazgowa w sensie naukowym jak teorie
w naukach fizycznych i biologicznych
5 z 17
Pervin, L.A. (2011). Osobowość. Teoria i badania. R3
- wyjątkowy aspekt podejścia Freuda do nauki o osobowości był rodzaj danych, jakie wykorzystywał i nie
wykorzystywał do budowania swojej teorii- nie prowadził eksperymentów w labie ani nie korzystał
z testów psychologicznych
- teorie osobowości zajmują się wybraną tematyką obejmująca struktury, dynamikę i rozwój osobowości
STRUKTURA
- analizując strukturę Freud miał na celu przedstawienie teoretycznego modelu rozumienia człowieka
- przedstawił 2 modele teoretyczne umysłu, które wzajemnie się uzupełniały
- 1: poziomy świadomości
- 2: systemy funkcjonalne w umyśle
- przepływ myśli- treści psychiczne, z których zdajemy sobie sprawę, dlatego że się na nich skupiamy -
nazywamy ŚWIADOMYMI
- 3 POZIOMY:
- ŚWIADOMOŚĆ odnosi się do myśli, z których zdajemy sobie sprawę w każdym momencie
- PRZEDŚWIADOMOŚĆ zawiera treści psychiczne, z których z łatwością możemy sobie zdać sprawę,
jeśli się nimi zajmiemy
- NIEŚWIADOMOŚĆ to obszary umysłu, z których nie zdajemy sobie sprawy i nie możemy- poza
wyjątkowymi okolicznościami ( myśli i pragnienia traumatyczne, społecznie niepożądane)
MARZENIA SENNE:
- treści marzeń sennych ukazują, że umysł zawiera treści nieświadome radykalnie różniące się od
świadomego myślenia
- charakteryzują się 2 poziomową zawartością treściową:
1. Treścią jawną: jest nią fabuła marzenia sennego
2. Treścią utajoną: składa się z nieświadomych idei, emocji, popędów, które objawiają się w fabule
marzenia sennego.
- analizując marzenia senne Freud odkrył, że nieświadome życie może być zupełnie dziwaczne;
- nieświadomość jest:
1. Alogiczna ( przeciwieństwa mogą oznaczać tę samą rzecz)
2. Nie liczy się z czasem ( wydarzenia z różnych okresów mogą współistnieć obok siebie)
3. Nie liczy się z przestrzenią ( rozmiar i odległość są pomijane tak, że duże rzeczy mieszczą się w
małych, a odległe od siebie miejsca są obok siebie)
- oddziałuje na siebie świat symboli
- teoria marzeń sennych miała drugi element- poza tym, że zakładała istnienie dwóch poziomów marzeń
sennych- treści jawnej i utajonej- zaproponował szczególną relację między poziomami
- TREŚĆ UTAJONA: składa się z nieświadomych pragnień
- TREŚĆ JAWNA: jest tych pragnień spełnieniem
NIEŚWIADOMOŚĆ MOTYWOWANA
- z jednej strony badania pokazują wpływ nieświadomości na zachowanie, z drugiej treść nieświadomego
materiału miała niewiele wspólnego z materiałem badanym przez Freuda
- uzyskane w badaniach dane, ze względu na fakt, że nie manipulowano materiałem o głębokim znaczeniu
psychicznym- manipulowali codziennymi celami związanymi z życiem społecznym w zwykłym badaniu
laboratoryjnym
- uzyskane przez nich dane wskazują na istnienie nieświadomych wpływów, które jednak niewiele mają
wspólnego z doświadczeniami psychicznymi omawianymi przez Freuda
- taka różnica między traumatycznymi, nieświadomymi treściami o zabarwieniu seksualno- agresywnym,
jakimi zajmował się Freud, a dość prozaicznymi nieświadomymi treściami, jakimi zajmują się
współcześni badacze osobowości i psychologii społecznej- zawiera sugestię, że należy dokonać
rozróżnienia między nieświadomością psychoanalityczną i tym, co określono mianem nieświadomości
poznawczej
- PSYCHOANALITYCZNE UJĘCIE NIEŚWIADOMOŚCI: podkreśla irracjonalną i nielogiczną naturę
nieświadomego funkcjonowania; treści nieświadomości obejmują głównie myśli, uczucia oraz motywy
seksualne i agresji; zawartość nieświadomości jest motywowana i treści te oddziałują motywująco na
nasze codzienne zachowanie
- POZNAWCZE UJĘCIE NIEŚWIADOMOŚCI: zakłada, że nie ma zasadniczej różnicy w jakości między
procesami świadomymi i nieświadomymi; procesy nieświadome mogą być równie inteligentne, logiczne i
racjonalne jak procesy świadome; akcentuje różnorodność nieświadomych treści, bez przypisywania
szczególnego znaczenia treściom seksualnym i agresji; nie kładzie nacisku na czynniki motywacyjne-
procesy poznawcze są nieświadome, ponieważ nigdy nie dotarły do świadomości albo stały się zbyt
rutynowe i zautomatyzowane, że nie zdajemy sobie z nich sprawy
- istnieją dowody, że bodźce podprogowe mogą oddziaływać na nasze myśli i uczucia, lecz nie muszą to
być bodźce o specyficznym znaczeniu psychodynamicznym, tak jak zagrażające pragnienie
8 z 17
Pervin, L.A. (2011). Osobowość. Teoria i badania. R3
- współczesna psychologia nieświadomości różni się od tej, którą miał na myśli Freud: w ich ujęciu
nieświadomość była gorąca i mokra- wrzała pożądaniem i gniewem , halucynacyjna, prymitywna i
irracjonalna; współcześnie- jest życzliwsza i delikatniejsza oraz bardziej zborna i racjonalna, chociaż nie
jest całkowicie zimna i sucha
- podejmowano wysiłki do integrowania obu podejść - psychoanalitycznego i poznawczego ujęcia
nieświadomości- jest to nadal kwestionowane przez niepsychoanalitycznych badaczy
ID = TO
- jest strukturą z którą się rodzimy
- reprezentuje źródło wszelkiej energii popędowej- energii psychicznej
- dąży do uwolnienia pobudzenia lub napięcia: redukuje napięcie, by przywrócić stan wewnętrznego
spokoju
- funkcje psychiczne, którymi kieruje są bardzo proste
- działa zgodnie z ZASADĄ PRZYJEMNOŚCI (ROZKOSZY)- dążenie do przymości i unikanie bólu
- jest całkiem „amoralne”
- poszukuje natychmiastowego i całkowitego uwolnienia- nie toleruje frustracji i jest wolne od zahamowań
- dąży do zaspokojenia na dwa sposoby: przez działanie lub wyobrażenie sobie, że otrzymało to czego
pragnęło- wyobrażenie gratyfikacji jest równie dobre jak sama gratyfikacja
- funkcjonuje całkowicie poza świadomością - niepoznane i nieświadome
SUPEREGO = nad-ja
- jest przeciwieństwem ID
- reprezentuje moralny obszar naszego funkcjonowania, obejmując ideały, o które walczymy, oraz poczucie
winy z powodu ich pogwałcenia
- jest wewnętrzną reprezentacją zasad moralnych zewnętrznego świata społecznego
- struktura działa tak, by kontrolować zachowania zgodnie z normami społecznymi oferując nagrody za
„dobre” zachowanie (duma, miłość własna’0 i kary za „złe” zachowania
- może działać na bardzo prymitywnym poziomie, bez możliwości modyfikowania swojego zachowania
w zależności od okoliczności ( w takich wypadkach osoba nie jest zdolna do rozróżniania między myślą i
działaniem, czując się winna za myślenie o czymś, nawet jeśli nie doprowadziło ono do działania; co
więcej jest ograniczona sądami typu wszytko- nic, a także dążeniem do perfekcji)
9 z 17
Pervin, L.A. (2011). Osobowość. Teoria i badania. R3
- nadużywanie słów takich jak dobry, zły, sąd i próba ujawnia surowe superego, chociaż może być ono
także elastyczne i pełne zrozumienia ( mogą być zdolni do wybaczania sobie i innym, jeżeli widać
wyraźnie, żę coś zdarzyło się przypadkowo lub pod wpływem napięcia)
EGO
- ja poszukuje rzeczywistości
- jego zadaniem jest wyrażanie i zaspokajanie pragnień ID zgodnie z rzeczywistością i wymogami
SUPEREGO
- działa zgodnie z zasadą rzeczywistości: gratyfikacja popędów jest odroczona aż do momenty, kiedy
można osiągnąć największą przyjemność przy odczuwaniu najmniejszego bólu lub negatywnych
konsekwencji
- EFO posiada zdolności: potrafi oddzielić pragnienie od fantazji, tolerować napięcie i budować kompromis
poprzez racjonalne myślenie
- ego próbuje ukierunkować energię dostarczaną przez ID
- jest logiczne, racjonalne, tolerancyjne wobec napięcia- w swych działaniach musi dostosować się do
dyktatorów: ID i SUPEREGO oraz rzeczywistego świata
DYNAMIKA
DYNAMIKA FUNKCJONOWANIA
- dany popęd może być wyrażony na różne sposoby - energia przekierowywana na różne aktywności
- popędy mogą też zostać zablokowane w swej ekspresji, wyrażone w zmodyfikowany sposób lub
wyrażone bez modyfikacja
- jest możliwa zmiana lub przeniesienie obiektu popędu z pierwotnego na inny; mogą się one także łączyć
(np. piłka nożna może zaspokajać popęd agresji i popędy seksualne; chirurgia może stanowić połączenie
miłości i zniszczenia)
- ten sam popęd może być zaspokojony na wiele sposobów, a to samo zachowanie może mieć różne
przyczyny u tych samych osób
10 z 17
Pervin, L.A. (2011). Osobowość. Teoria i badania. R3
- praktycznie każdy proces można opisać w kategoriach wydatkowania energii w obiekcie lub a kategoriach
siły hamującej wydatkowanie energii, czyli hamującej gratyfikację jakiegoś popędu
- kluczowym pojęciem jest pojęcie LĘKU- w teorii psychoanalitycznej lęk stanowi bolesne emocjonalne
doświadczenie, reprezentujące niebezpieczeństwo lub zagrożenie dla danej osoby; w stanie „swobodnie
płynącego” lęku osoby są zdolne do powiązania swojego stanu napięcia z obiektem zewnętrznym
- natomiast w stanie STRACHU źródło napięcia jest znane
- Freud miał dwie teorie na temat lęku:
1. LĘK jako wynik nierozładowanych impulsów seksualnych- zatamowane libido.
2. LĘK stanowił bolesną emocję działającą jako sygnał zbliżającego się do EGO niebezpieczeństwa
( tutaj lęk jako funkcja EGO, alarmuje EGO o niebezpieczeństwie tak, by mogło ono (EGO) zadziałać)
- zgodnie z PSYCHOANALITYCZNĄ TEORIĄ LĘKU: osoba doświadcza w pewnym momencie urazu,
jakiejś krzywdy lub zranienia, a lęk stanowi powtórzenie wcześniejszego doświadczenia traumatycznego
w miniaturze; lęk teraźniejszy związany jest z wcześniejszym niebezpieczeństwem = lęk wywodzi się z
konfliktu pomiędzy naporem popędów ID i groźbą kary ze strony SUPEREGO ( ID: chcę tego;
SUPEREGO: to okropne; EGO: boje się)
- lęk jest tak bolesnym stanem, że nie jesteśmy w stanie tolerować go przez dłuższy czas - bronimy się
psychicznie przed wywołującymi lęk myślami
- ludzie wytwarzają wobec lęku MECHANIZMY OBRONNE- sposoby zniekształcania rzeczywistości i
wyłączania uczuć ze świadomości, tak aby nie odczuwać lęku;
- są one zadaniami wypełnianymi przez EGO, jego strategicznym wysiłkiem w radzeniu sobie ze społecznie
nieakceptowanymi impulsami ID
ZAPRZECZANIE
- ZAPRZECZANIE: ludzie mogą świadomie zaprzeczać istnieniu traumatycznego lub innego społecznie
nieakceptowalnego faktu; posługiwanie się nim może zacząć się już w dzieciństwie; może to być
zaprzeczanie rzeczywistości; mamy z nim do czynienia tak gdzie ludzi próbują uniknąć uznania rozmiaru
zagrożenia
- początkowo taki unik może być świadomy, lecz później staje się automatyczny i nieświadomy, tak że
osoba nie zdaje sobie sprawy z tego, że czegoś nie dostrzega
- zaprzeczanie ma miejsce, gdy osoba zakłada „ to nie może mi się przytrafić”
- psychoanalitycy zakładają, że mechanizmy obronne mogą być użyteczne w redukowaniu lęku, ale mogą
nie pełnić funkcji przystosowawczych ze względu na odwracanie osoby od rzeczywistości
- ORIENTACJA NA RZECZYWISTOŚĆ jest sprawą podstawową dla zdrowia emocjonalnego
- niektórzy jednak uważają, że może mieć to funkcję przystosowawcza: pozytywne złudzenie na temat
siebie mogą być korzystne dla zdrowia psychicznego - wszystko zależy od rozmiaru zniekształcenia, jego
zakresu okoliczności
- zaprzeczenie może mieć walor przystosowawczy, gdy niemożliwe jest działanie, tak jak w wypadku
osoby znajdującej się w sytuacji, której nie można zmienić; nie ma waloru przystosowawczego, gdy
powstrzymuje daną osobę od podjęcia konstruktywnego działania, by zmienić sytuację, którą można
zmienić
PROJEKCJA
11 z 17
Pervin, L.A. (2011). Osobowość. Teoria i badania. R3
- IZOLOWANIE: jest sposobem radzenia sobie z lękiem i zagrożeniem poprzez izolowanie zdarzeń w
pamięci albo izolowanie emocji od treści wspomnienia czy impulsu; dostępna jest myśl lub czyn ale nie
jest dostępna towarzysząca im emocja
- rezultatem zastosowania mechanizmu izolacji jest INTELEKTUALIZACJA, podkreślanie dominacji
myśli nad emocją i uczuciem oraz rozwój obszarów niedopuszczających logiki- w takich wypadkach
istniejące uczucie może ulec oddzieleniu, jak tedy gdy się oddziela miłość od seksu
- KOMPLEKS MADONNY- DZIWKI: gdy mężczyzna dzieli kobiety na dwie kategorie: tę, z którą łączy
go miłość, ale nie seks, i tę z którą łączy go seks, lecz nie miłość
- MECHANIZM ANULOWANIA: człowiek magicznie anuluje jeden czyn lub pragnienie za pomocą
drugiego; jt. rodzaj negatywnej magii, polegającej na tym, że drugi czyn osoby znosi lub anuluje czyn
pierwszy w taki sposób, jakby żaden nie miał miejsca, podczas gdy w rzeczywistości zaistniały oba.
- mechanizm ten jest widoczny w kompulsjach polegających na tym, że osoba odczuwa nieodparty impuls
wykonania pewnego czynu np. wyobrażenie o samobójstwie- w obrzędach religijnych
REAKCJA UPOZOROWANA
- REAKCJA UPOZOROWANA: osoba broni się przed ekspresją niemożliwego do zaakceptowania impulsu
przez akceptację i ekspresję jedynie jego przeciwieństwa; osoba stosująca ten mechanizm nie może
przyznać się do innych niż tylko społecznie akceptowanych uczuć, tak jak to się dzieje w przypadku
nadopiekuńczych matek, które nie mogą sobie pozwolić na żadną świadomą wrogość wobec swoich
dzieci
- widać go, gdy ulega załamaniu i człowiek, który „muchy by nie skrzywdził” robi coś okrutnego
RACJONALIZACJA
- RACJONALIZACJA: ludzie nie zaprzeczają po prostu pojawieniu się jakiejś myśli czy czynu ; uznają oni
zaistniałe działanie, lecz zniekształcają kryjące się za nim motywy; zachowanie jest reinterpretowane tak,
by wydawało się sensowne i możliwe do przyjęcia;
- EGO buduje racjonalny motyw celem wyjaśnienia niemożliwego do przyjęcia działania, którego
prawdziwym powodem są irracjonalne impulsy ID
- stosując racjonalizację, możemy odczuwać wrogo∂ść; głosząc miłość, możemy być niemoralni- dążąc do
moralności
SUBLIMACJA
12 z 17
Pervin, L.A. (2011). Osobowość. Teoria i badania. R3
WYPARCIE
- WYPARCIE: polega na odsunięciu od świadomości myśli, wyobrażenia lub pragnienia; jest ono tak
traumatyczne i zagrażające EGO, że zostaje pogrzebane w nieświadomości, wymaga nieustannego
wydatkowania energii, by utrzymać to, co niebezpieczne, poza świadomością
- początkowe badania nad wyparciem prowadził Rosenzweig w 1941 r. - zróżnicował on poziom osobistego
zaangażowania w zadanie a następnie badał wspomnienia uczestników dotyczące powodzenia lub
niepowodzenia w zakresie danej aktywności
- kiedy uczestnicy byli osobiście zaangażowani w eksperyment, przypominali sobie więcej zadań,
które potrafili wykonać, niż tych, których wykonać nie potrafili- prawdopodobnie wyparli oni
doświadczenia niepowodzenia; gdy nie czuli zagrożenia wówczas przypominali sobie więcej zadań
niewykonanych
- WYPIERAJĄCY STYL RADZENIA SOBIE: chodzi o to, że niektóre osoby są szczególnie skłonne do
wypierania niemożliwych do akceptowania doświadczeń ( Ci co odpowiadają na pytanie jak się masz -
zawsze dobrze)
- badacze dowiedli, że osoby, które:
- informują o niezwykle niskich poziomach lęku, lecz zarazem osiągają wysokie wyniki w zakresie
aprobaty społecznej (tj. podają rozmaite odpowiedzi, których celem wydaje się ukrycie
niepożądanych cech osobistych), tak naprawdę są osobami o wysokim poziomie lęku,
wypierającymi owe lęki
- osoby wypierające, które opisały siebie w świadomych samoopisach jako osoby o niskim poziomie
lęku- w rzeczywistości charakteryzowały się wysokim poziomem lęku
- osoby wypierające przywoływały mniej negatywnych emocji oraz były znacznie starsze w
momencie doświadczenia najwcześniejszej negatywnej emocji
- wniosek końcowy: wyparcie polega na braku dostępu do negatywnych wspomnień emocjonalnych
oraz że wyparcie jest w jakiś sposób związane ze stłumieniem lub zahamowaniem doświadczeń
emocjonalnych w ogóle
- osoby wypierające wydają się bardziej reaktywne na stres niż osoby niewypierające i bardziej skłonne do
zapadania na różne choroby
- wesołość osób wypierających maskuje niekiedy wysokie ciśnienie krwi i przyspieszone tętno, narażając je
na ryzyko chorób, takich jak choroba serca i rak
WZRASTANIE I ROZWÓJ
- Freud połączył oba; wysunął tezę, że wszystkie osoby w swoim rozwoju przechodzą przez kolejne stadia
- zdarzenia występujące w tych stadiach odpowiadają za style osobowości oraz za różnice między osobami
w zakresie stylów osobowości, które uwidaczniają się przez całe życie
- stanowisko, że większość ważnych aspektów późniejszej osobowości została uformowana w całości przed
ukończeniem pierwszych 5 lat życia
13 z 17
Pervin, L.A. (2011). Osobowość. Teoria i badania. R3
- teza, że konkretna strefa erogenna- najważniejsza z punktu widzenia biologicznej gratyfikacji- zmienia się
systematycznie w trakcie rozwoju - w ten sposób powstała teoria PSYCHOSEKSUALNYCH STADIÓW
ROZWOJU
- „seksualny” = „psychoseksualny” = „zmysłowy”
- wczesna gratyfikacja oralna występuje podczas karmienia, ssania kciuka oraz innych ruchów ust
charakterystycznych dla niemowląt
- we wczesnym stadium dziecko jest bierne i receptywne; później następuje połączenie przyjemności
seksualnej i agresji
- w dorosłości dostrzegalne są w czynnościach takich jak: żucie gumy, jedzenie, palenie i całowanie
- PRZYKŁADY: jedzenie herbatników w kształcie zwierzątek; aktywność akademicka: daje się pożywkę
dla myśli, przyswaja materiał i zwraca w trakcie egzaminów
14 z 17
Pervin, L.A. (2011). Osobowość. Teoria i badania. R3
- identyfikacja jest również przyjęciem wartości moralnych = SUPEREGO jest spadkobiercą rozwiązania
kompleksu Edypa
STADIUM LATENCJI
STADIUM GENITALNE
- uważał, że rozwój nie dokonuje się jedynie w sferze psychoseksualnej ale także w
PSYCHOSPOŁECZNEJ, a stadia rozwoju obejmują kwestie społeczne
15 z 17
Pervin, L.A. (2011). Osobowość. Teoria i badania. R3
- najważniejszym zadaniem okresu dorastania jest ustalenie poczucia własnej tożsamosci, narastającej
wiary w to, że sposób, w jaki człowiek postrzega siebie, pozostaje w łączności z jego przeszłością oraz
spostrzeżeniami innych
STADIA MARCI
- OSIĄGNIĘCIE TOŻSAMOŚCI polega na ustaleniu się poczucia tożsamości w wyniku eksploracji; takie
osoby funkcjonują na wysokim poziomie psychicznym, są zdolne do złożonego rozumowania moralnego,
a także odznaczają się odpornością na żądania grupy, by się do niej przystosować, bądź na podjęte przez
grupę próby manipulowania ich poczuciem własnej wartości
- MORATORIUM TOŻSAMOŚCI polega na tym, że osoba przeżywa kryzys tożsamości; takie osoby są
zdolne do osiągnięcia wysokich poziomów funkcjonowania psychicznego- jak wskazuje na to złożone
myślenie i rozumowanie moralne a także cenią sobie bliskość; wciąż zmagają się z tym kim są, i tym, co
robią, oraz są mniej przygotowane do podejmowania zobowiązań niż osoby, które osiągnęły tożsamość
- TOŻSAMOŚĆ ZAMKNIĘTA: osoba posiada określoną tożsamość, nie przeszedłszy procesu eksploracji;
takie osoby odznaczają się skłonnością do nieustępliwości, ogromną wrażliwością na żądania grupy, by
się do niej przystosować, oraz na manipulację ich poczuciem własnej wartości; zazwyczaj cechuje je
stereotypowość oraz odrzucają one uchylanie się od spostrzeganych standardów dobra i zła
- ROZPAD TOŻSAMOŚCI: osoba taka nie posiada silnego poczucia tożsamości lub zobowiązania; takie
osoby są bardzo wrażliwe na ataki wymierzone w ich poczucie własnej wartości, ich myślenie jest często
zdezorganizowane i mają problemy z nawiązywaniem bliskich relacji
Zasługi Eriksona:
- podkreślenie znaczenia zarówno popędowej jak i psychospołecznej podstawy rozwoju osobowości
- rozszerzenie stadiów rozwoju ujmujących cały cykl życia i zwerbalizowanie głównych problemów
psychicznych, z którymi trzeba się zmierzyć w stadiach późniejszych
- uznanie, że ludzie patrzą zarówno w przyszłość, jak i w przeszłość, oraz że zarówno sposób, w jaki
interpretują swoją przyszłość jak i przeszłość, mogą stanowić równie istotną część ich osobowości
- teoria psychoanalityczna podkreśla znaczenie wydarzeń z pierwszych lat życia dla poźniejszego rozwoju
osobowości
- głównym trendem współczesnej psychologii jest badanie dynamiki osobowości w całym przebiegu życia
od dzieciństwa aż po starość
- badania: ROZWÓJ AFEKTU W OKRESIE NIEMOWLĘCTWA: dziecko w wieku 3 miesięcy zostało
pobite przez własnego ojca ( złamana ręka i pęknięta czaszka); personel szpitala opisał ją, jako „miłe
niemowlę”- szczęśliwe, śliczne, towarzyskie ale nieprzytulające się, gdy je brano na ręce i
„rozdrażnione”, gdy zbliżał się do niej mężczyzna
- dziecko zostało umieszczone w rodzinie zastępczej , gdzie zapewniono jej opiekę ale słaby
kontakt społeczny
- kontrastowało to z jej wcześniejszymi doświadczeniami- opiekuńcza matka karmiąca ją na
żądanie
- obserwowano ją w 4 miesiącu życia: opisano jej zachowanie, które ocenione było jako
odpowiadające opisowi depresji- była ospała, apatyczna, obojętna, o skurczonej postawie
- zaobserwowano 5 odrębnych afektów, z których każdy posiadał znaczące powiązania z jej historią
- zaobserwowano: smutek, gdy przebywała z matką biologiczną; strach i złość- gdy zbliżał się do
niej obcy mężczyzna; radość- gdy wchodziła w interakcję z obcymi kobietami
- ponownie przeniesiono ją do innej rodziny zastępczej, gdzie obdarzona została pełnym ciepła
zainteresowaniem
16 z 17
Pervin, L.A. (2011). Osobowość. Teoria i badania. R3
- po 2 tyg. znalazła się ponownie w szpitalu na badania; nie wykazywała śladów zmartwienia, a
nawet uśmiechała się do obcego mężczyzny;
- na kolejne badanie przywiozła ją matka biologiczna; dziecko było ożywione i szczęśliwe, jednak
gdy matka wyszła, dziewczynka zaczęła bardzo płakać, nie uspokajała się pomimo powrotu matki
oraz prób jej uspokojenia
- w wieku 8 mcy- dziewczyna wróciła do matki biologicznej; w wieku 20 miesięcy opisano ją jako
normalne dziecko, pozostające we wspaniałej relacji ze swoją matką; jednak rozłąka z matką
nadal wywoływała gniew i zmartwienia
- lata wczesnego dzieciństwa mają znaczenia w kategoriach wzorców relacji interpersonalnych niż w
kategoriach odosobnionych wydarzeń
- inne badanie: wnioski: relacje chłopców i dziewczynek w kategorii przywiązania znaczenie się różniły;
- u chłopców klasyfikacja przywiązania w wieku jednego roku była w znacznym stopniu powiązana
z późniejszymi zaburzeniami
- u chłopców o pozbawionym poczuciu bezpieczeństwa stylu przywiązania wystąpiły większe
zaburzenia w wieku 6lat niż u tych z bezpiecznym
- nie zaobserwowano związku między przywiązaniem i późniejszymi zaburzeniami u dziewczynek
- zauważono różnicę między możliwościami przewidywania zaburzeń na podstawie danych
dotyczących z dzieciństwa a możliwościami zrozumienia późniejszych zaburzeń poprzez
wiązanie ich z wcześniejszymi trudnościami z przywiązaniem- u 80% chłopców, których w wieku
6 lat zaliczono do grupy ryzyka lub grupy z zaburzeniami klinicznymi w wieku 1 roku przypisano
do stylu unikowego lub ambiwalentnego
17 z 17