PRZYSŁÓWEK I PREDYKATYWY

1. Od podanych przysłówków proszę utworzyć formę stopnia wyższego:

мягко близко
дeшево богато
тепло весело
мелко громко
сильно густо
холодно дорого
плохо жарко
радостно интересно
сухо коротко
мало красиво
жeстко кратко
высоко надeжно
поздно низко
много рано
глухо спокойно
долго темно
пасмурно твeрдо
быстро узко
легко хорошо
медленно широко

2. Proszę wybrać odpowiednią formę przysłówka, a następnie przetłumaczyć podane

zdania na język polski:

Вам нужно повернуть (туда, здесь).

Вернитесь (дома, домой).
Сидите (туда, там), пока вас не вызовут.
Как вы попали (здесь, сюда)?
Он стоит в (угол, углу). Поставьте его в (угол, углу).
Вы напишите письмо (дома, домой), когда приедете (дома, домой).
Птица случайно залетела (там, туда).
Бросьте мусор (сюда, здесь).
Каждый день (туда, там) приходят толпы посетителей.
Самолeты (туда, там) не летают.
Мы (там, туда) бросили мячь.

3. Proszę określić funkcję składniową podkreślonych wyrazów (przysłówek czy

predykatyw), a następnie przetłumaczyć zdania na język polski:

В этой шапке мне будет холодно.

Он так тоскливо смотрел мне в глаза.
Дети весело играли на школьной площадке.
Нам как-то вдруг стало грустно.

4. Kontrasty gramatyczne w przekładzie. Podane zdania proszę przetłumaczyć na język

rosyjski:

- Chodź tutaj!
- Pójdziemy tam.
- Skąd przyjechali znajomi? Z Włoch.
- Nigdy tam nie byłem.
- Idę do domu.
- Od rana siedzę w domu i oglądam telewizję.
- Jej starszy brat zwykle wraca do domu o północy.
- On najczęściej uczy się w bibliotece.
- On najczęściej ze wszystkich uczy się w bibliotece.
- Mów trochę głośniej! Mów trochę ciszej!
- Jak ci nie wstyd?
- Nie chce się pracować.
- Nie mam gdzie usiąść.
- Jak cudownie!
- Według mnie nie masz racji.
- Studenci dobrze mówią po rosyjsku.
- Mężczyznom żyje się o wiele lepiej niż kobietom. Po pierwsze – żenią się później. Po drugie
– umierają wcześniej.
- Rodzice troszeczkę znają niemiecki.
- Lekarstwo należy zażywać na czczo.
- Poszliśmy do kina w trójkę.
- Nieopodal rosła wysoka topola.
- Czas wstawać.
- Zimno mi.
- Jest wietrznie.
- W pokoju było duszno.
- Żal mu było wyjeżdżać.
- Muszę skończyć pracę roczną.
- Chodzenie po górach jest przyjemne.
- Mogę otworzyć okno?
- Żal staruszka.
- Zrobiło mi się go żal.
- Szkoda, że się nie spotkaliśmy.
- Jest nam wesoło.
- On się weseli.
- Ona się wesoło uśmiecha.
- Jego wesołość jest zaraźliwa.
- Chory ciężko oddycha.
- Czas się żegnać!
- Ona nie ma ochoty się uczyć.
- Po obiedzie poczuła się źle.
- Nie ma z kim porozmawiać.
- Nie ma z kim pójść na spacer.
- Nie ma się czemu dziwić.
- Nie mam gdzie się podziać.
- On nie ma kiedy pójść do lekarza.
- Nagle poczuli się nieswojo.
- Powinnaś natychmiast tam pojechać.
- Nie ma kogo posłać do apteki.
- Wkrótce muszę stąd wyjechać.
- Nie można tędy przejść.
- Nie masz się czego złościć.
- Przecież nie można tego tak zostawić.
- Milczeliśmy. Nie było o czym mówić.
- On nie ma nic do czytania.
- On nie ma co robić.
- Przecież nie możemy tu pracować.
- Popatrzyła na mnie chłodno.
- Jej powitanie było chłodne.
- Na ulicy jest chłodno i pochmurno.