Mövzu: Maqnit kompasları, onların növləri, quruluşu və istifadə qaydaları.
Dəniz naviqasiyasının tarixi çox qədim tarixə malikdir. O, dövrdə gəminin
yerinitəyin etmək üçün müxtəlif vasitələr tələ b olunurdu və yaradılırdı. Bu vasitələrgəminin istiqamətini, sürətini, dərinliyi və gedilən məsaf əni ölçmək imkanı verirdi.İlk əvvəllər maqnitəqr ə bindən istifadə edilməyə başlandı. Onunmaqnitmeridianıgöstərmə qabiliyyəti 3 min ildən artıq idiki, insanlara məlum idi.Artıq XI əsrdə Skandinaviyada gəmi sürücülüyü məqsədi üçün maqnitəqrəbindən istifadə edilməyə başlanmışdı. XIV əsrin əvvələrində isə kartuşka meydana gəldi. Gəminin sürətini təyin etməküçün uzun müddət holland laqından istifadə edildi. Bu vaxt gəminin burunhissəsindən suya üzən cisim atılırdı və həmin cismin bir – birindən məlum olanməsafədə dayanmış 2 müşahidəçi arasından keçmə vaxtı ölçülürdü. Bununladagəminin sürətini təyin edirdilər. XVI əsrin sonlarında laqlinə bərkidilmiş taxta sektor şəkilli laqlardan istifadəolunmağa başlandı. XVIII əsrdə isə həssas elementli mexaniki laqlar meydana çıxdı.
1852-ci ildə L.Fiko yeni cihaz yaratdı və onu giroskop adlandırdı. Bu
cihazdametallik rotor 3 oxu olan kardan asqısında asılırdı. Onun vasitəsilə gəmisürücülüyünün təhlükəsizliyi dahada etibarlı təmin olunurdu. Giroskopun kəşfi vəonun daha dərindən öyrənilməsi təkcə gəminin kursunu təyin edən cihazlarınyaradılması deyil, həmdə gəminin bucaq sürətini, bort və kil yırğalanması bucaqlarınıtəyin edən cihazların yaradılmasına səbəb oldu. Exolotun yaradılması isə 1915-ci ilə təsadüf edir. Gəminin hərəkətininavtomatlaşdırılması cəhdləri XIX əsrin axırlarına təsadüf edir. Belə ki, 1892-ci ildə ilkdəfə girokompasdan götürülmüş məlumat ilə işləyən avtomatlaşdırılmış sükanqurğusuna patent verildi. Müasir gəmilərə gəldikdə isə demək olar ki, praktiki olaraq onların hamısıtamamilə avtomatlaşdırılıb. Bu da naviqasiya parametrlərinin böyük dəqiqliklə təyinedilməsinə imkan verir. Beləliklə demək olarki, “Dəniz naviqasiyasının texniki vasitələri” dərsliyi Dəniznaviqasiyası mühəndisləri üçün zəruri olan bütün texniki vasitələrini öyrənir və buixtisasüzrə əsas fənlərdən biridir.Dəniz donanmasının müvəff əqiyyətli istismarı şərtlərindən biri də dənizüzgüçülüyünün təmin olunmasıdır. Bu məqsədlə gəmilərdə müxtəlif növ gəmisürücülüyünün texnik I vasitələri quraşdırılmışdır ki, onlarda gəminin yerini, hər hansıorientir ə qədər olan məsaf əni, bucağı təyin edir, digərləri isə sürəti, gedilən məsaf ənivə dənizin dərinliyini ölçür.Bu naviqasiya cihazları ilə əsas parametrləri təyin edirlər ki, onlar da gəmisürücülərə təhlükəsiz üzməni təmin etmək üçün çox vacibdir.“Dəniz naviqasiyasının texniki vasitələri” dərsliyində girokompaslar, maqnitkompasları, exolotlar və laqların quruluşu, iş prinsipi, texliki xarakteristikası vəistismar qaydaları, həmçinin bu cihazlara qoyulan beynəlxalq tələblər haqqında genişməlumatlar verilmişdir.Maqnit kompasının iş prinsipi Yerin maqnit sahəsinin təsirinə əsaslanır.Məlumdur ki, Yer böyük maqnit kütləsidir və maqnit qüvvə xətləri yer səthində cənubqütbündən çıxaraq şimal qütbünə istiqamətlənir. Sərbəst asılmış maqnit əqr ə bi maqnit meridianının müstəvisində əyilir, belə ki,şimal yarımkürəsində N ucu ilə aşağı, cənub yarımkürəsi isə S ucu ilə aşağı əyilir. Buhadisəyə maqnitəyilməsi deyilir. Maqnit qütblərinə yaxınlaşdıqca əyilmə bucaqlarıçoxalır. Maqnit qütblərində əqr əbin qütbləri vertikal vəziyyətdə olur. Yer kürəsinin bütün rayonları üçün maqnit xəritələri nəşr olunur. Bu xəritələrdə Yer maqnitizmininelementlərinin qiymətləri çəkilmişdir. Maqnit meylləri eyni qiymətdə olan nöqtələri birləşdirənəyri xətlər ə izoqonlar deyilir. Sıfır maqnit meyli olan yerləri birləşdirənəyrilər ə aqonlar deyilir. Maqnit meyli haqqında məlumatları göstər ən maqnitxəritələrinə izoqonik xəritələr deyilir. Eyni maqnitəyilməsi olan yerləri birləşdirənəyrixəttlərə izoklinlər deyilir. Sıfırıncı izoklin maqnit ekvatoru adlanır.