Professional Documents
Culture Documents
1
Δημήτριος Θ. Σάτος [1] Ἀμφιθέα Ἄρτης
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ
ΤΟΥ
ΑΓΙΟΥ ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ
ἀδελφῶν ἠμῶν καὶ ὑπὲρ τοῦ ἐλθεὶν ἔπ? αὐτοὺς τὴν χάριν τοῦ
Ἁγίου σου Πνεύματος.
ΧΟΡΟΣ:Κύριε ἐλέησον Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον.
ΙΕΡΕΥΣ: Ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ
σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ
Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων.
ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν. Ἀλληλούια, Ἀλληλούια. Ἀλληλούια.
Στιχ.:Κύριε, μὴ τῷ θυμῷ σου ἐλέγξης μέ, μηδὲ τὴ ὀργή σου
παιδεύσης μέ.
Ἀλληλούια, Ἀλληλούια. Ἀλληλούια.
Στιχ.:Ἐλέησον μέ, Κύριε, ὅτι ἀσθενῆς εἰμή.
Ἀλληλούια, Ἀλληλούια. Ἀλληλούια.
Στιχ.:Ἐλέησον ἠμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἠμᾶς, πάσης γὰρ
ἀπολογίας ἀποροῦντες, ταύτηνσοὶ τὴν ἱκεσίαν, ὡς Δεσπότη, οἱ
ἁμαρτωλοὶ προσφέρομεν, ἐλέησον ἠμᾶς.
Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῶ καὶ Ἁγίω Πνεύματι.
Κύριε, ἐλέησον ἠμᾶς, ἐπὶ σοῖ γὰρ πεποίθαμεν, μὴ ὀργισθῆς
ἠμὶν σφόδρα, μηδὲ μνησθῆς τῶν ἀνομιῶν ἠμῶν, ἄλλ’ ἐπίβλεψον
καὶ νῦν, ὡς εὔσπλαγχνος, καὶ λύτρωσαι ἠμᾶς ἐκ τῶν ἐχθρῶν
ἠμῶν, σὺ γὰρ εἰ Θεὸς ἠμῶν, καὶ ἠμεῖς λαός σου, πάντες ἔργα
χειρῶν σου, καὶ τὸ ὄνομά σου ἐπικεκλήμεθα.
Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Τῆς εὐσπλαγχνίας τὴν πύλην ἄνοιξον ἠμίν, εὐλογημένη
Θεοτόκε, ἐλπίζοντες εἰς σέ, μὴ ἀστοχήσωμεν, ρυσθείημεν διὰ
σου τῶν περιστάσεων, σὺ γὰρ εἰ ἡ σωτρηρία τοῦ γένους τῶν
χριστιανῶν.
Ν΄ Ψαλμὸς
Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν
μου ἔστι διαπαντός.
Σοὶ μόνω ἥμαρτον καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα· ὅπως
ἂν δικαιωθῆς ἐν τοὶς λόγοις σου καὶ νικήσης ἐν τῷ κρίνεσθαι σέ.
Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησε μὲ
ἡ μήτηρ μου.
Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας· τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια της
σοφίας σου ἐδήλωσας μοί.
Ραντιεῖς μὲ ὑσσώπω καὶ καθαρισθήσομαι· πλυνεῖς μὲ καὶ ὑπὲρ
χιόνα λευκανθήσομαι.
Ἀκουτιεῖς μοὶ ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην, ἀγαλλιάσονται
ὀστέα τεταπεινωμένα.
Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου καὶ
πάσας τᾶς ἀνομίας μου ἐξάλειψον.
Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεὸς καὶ πνεῦμα εὐθὲς
ἐγκαίνισον ἐν τοὶς ἐγκάτοις μου.
Μὴ ἀπορρίψης μὲ ἀπὸ τοῦ προσώπου σου καὶ τὸ πνεῦμα σου τὸ
ἅγιον μὴ ἀντανέλης ἄπ΄ ἐμοῦ.
Ἀπόδος μοὶ τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου καὶ πνεύματι
ἠγεμονικῶ στήριξον μέ.
Διδάξω ἀνόμους τᾶς ὁδούς σου καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσι.
Ρύσαι μὲ ἐξ αἱμάτων ὁ Θεός, ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου,
ἀγαλλιάσεται ἡ γλώσσα μου τὴν δικαιοσύνην σου.
Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν
αἴνεσίν σου.
Ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἂν ὁλοκαυτώματα οὐκ
εὐδοκήσεις.
Θυσία τῷ Θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν
συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει.
Ἀγάθυνον Κύριε ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τὴν Σιῶν καὶ οἰκοδομηθήτω
τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ.
Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ
ὁλοκαυτώματα.
Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου μόσχους.
Δημήτριος Θ. Σάτος [4] Ἀμφιθέα Ἄρτης 4
ΚΑΝΩΝ Ὠδή α΄.
Ο ΚΑΝΩΝ
Ὠδὴ α΄
Ἦχος δ΄. λτὸς
Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον πέλαγος.
Δέσποτα Χριστέ, ἐλέησον τοὺς δούλους Σου.
Ἐλαίω τῆς εὐσπλαγχνίας Δέσποτα, ὁ ἰλαρύνων ἀεί, ψυχᾶς
ὁμοὺ καὶ σώματα βροτῶν, καὶ φρουρῶν ἐν Ἐλαίῳ πιστούς’
Αὐτὸς καὶ νῦν οἰκτείρησον, τοὺς δι’ Ἐλαίου προσιόντας Σοί.
Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ἡ μόνη, τὸ τῆς εἰρήνης πέλαγος, Ἁγνὴ πλουτήσασα, ταὶς πρὸς
Θεὸν πρεσβείαις σου ἀεί, νοσημάτων καὶ θλίψεων, τοὺς σοὺς
οἰκέτας λύτρωσαι, ὅπως ἀπαύστως μεγαλύνωσι σέ.
ΚΑΝΩΝ Ὠδή γ΄.
Ὠδὴ γ'.
Εὐφραίνεται ἐπὶ σοῖ.
Δέσποτα Χριστέ, ἐλέησον τοὺς δούλους Σου.
Σὺ μόνος ὢν θαυμαστός, καὶ ἐν ἀνθρώποις τοὶς πιστοὶς ἴλεως,
τοὶς ἀσθενούσι δεινῶς, δὸς Χριστὲ τὴν Χάριν Σου ἄνωθεν.
Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ἐπίβλεψον εὐμενῶς, Μήτηρ τοῦ πάντων Ποιητοῦ ἄνωθεν, καὶ
τὴν πικρᾶν κάκωσιν, λύσον τοὺς νοσοῦντας πρεσβείαις σου.
ΚΑΘΙΣΜΑ
Κάθισμα
΄Ἦχος πλ. δ΄.
Αὐλὼν ποιμενικῶν.
Ὡς θεῖος ποταμός, τοῦ ἐλέους ὑπάρχων, ὡς ἄβυσσος πολλῆς,
συμπαθείας Οἰκτίρμον, δεῖξον τού Σου ἐλέους τὰ θεία ρεῖθρα,
καὶ πάντας ἴασαι’ βλύσον τᾶς τῶν θαυμάτων πηγᾶς ἀφθόνως,
καὶ πλῦνον ἅπαντας’ Σοὶ γὰρ ἀεὶ προστρέχοντες θερμῶς, τὴν
Χάριν ἐξαιτούμεθα.
Ω
ς _ ος _ πο_
θει _ τα _
μος _
του _
ε _
λε _ ο
υς_
υ _
π ων _
αρ_ χ ως _ βυσ _ σ
α _ ος_
πολ _
λης _ σ
υμ_
πα _
θει _ ας_
Οι _ κ μον _
τιρ_ δει _
ξον _
του _
Σου _ λε _
ε _ ους _
τα _ θ
ει_
α _
ρει _ θ
ρα_ παν _
και _ τα _ ι _
ας_ α _
α _
σαι _
βλυ _
σον _
τας _
των _ μα _
θαυ _ των _
πη _ γας_ αφ_
θο _ ν
ως_
και _
πλυ _
νο _
θερ _
μως _τ
ην_
Χα _ρ
ιν_
ε _
ξαι _
αι_
του _με_
ε _
θα _
Ἕτερον
΄Ἦχος δ΄. λτὸς
Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ὁ ἰατρὸς καὶ βοηθὸς τῶν ἐν πόνοις, ὁ Λυτρωτὴς τὲ καὶ Σωτὴρ
τῶν ἐν νόσοις, Αὐτὸς τῶν ὅλων Δέσποτα καὶ Κύριε, δώρησαι τὴν
ἴασιν, τοὶς νοσούσι Σου δούλοις, οἴκτειρον ἐλέησον, τοὺς πολλὰ
ἐπταικότας, καὶ τῶν σφαλμάτων λύτρωσαι Χριστέ, ὅπως
δοξάζωσι τὴν Θεῖον Σου δύναμιν.
ΚΑΝΩΝ Ὠδή δ΄.
Ὠδὴ δ'
Ἐπαρθέντα σὲ ἰδοῦσα…..
Δέσποτα Χριστέ, ἐλέησον τοὺς δούλους Σου.
Ἀδιάφθορον ὡς μύρον Σωτὴρ ὑπάρχων, τὸ κενωθὲν ἐν χάριτι,
καὶ κόσμον καθαῖρον, οἴκτειρον, ἐλέησον τοὺς τὴ θεία πίστει
Σου, μώλωπας σαρκὸς ἐπαλείφοντας.
ε _ σ
Δ τα _
πο_ στε _
Χρι _ ε _
λε _
η _ σ
ον_ τ
ους_
δου _
λ
ους_ Σου_
Α _
δι _
α _
φθο _ ρ
ον_
ως _
μυ _
υ _ ρ
ον_
Σω _
τηρ _
υ _
παρ _ χ
ων_ το_
κε _
νω _
θεν _
εν _
χα _
ρι _
τι _ κ
αι_
κο _
ο_
σ
μον_ κα_
θαι _ ρ οι _ κ
ον_ τει_
ρον _
ε _
λε _
ε _
η _
η _ σ
ον_
ους _ τη_
τ θει _
α _
πι _ σ
τει_ Σου_
μω _ λω_ π
ας_ σ
αρ_
κος _
ε_
πα_
λει _φ
ον_ τ
ας_
ε _ σ
Δ τα _
πο_ στε _
Χρι _ ε _
λε _
η _ σ
ον_ τ
ους_
δου _
λ
ους_ Σου_
Ι _
λα _
ρο _
τη _
τι _ σ
φρα_
γι _ ος_
ι _ δ του _ Σ
ου_
ε _
λε _ ο
υς_ ν
υν_
τας _
αι _
σθη _
σεις _ πο_ τα_ σ
Δε _ σ φρα_
γι _
ι _ σ
ας_ Σ
οις_
δου _ λ α _
οις_ βα _
τον _
α _
προ _
ο _
σι_
ι_
τ
ον_ ει _
την _ ει _
σο _
δον _
ποι _
η _ σ
ον_
πα _ σ
αις_
ε _ ν
αν_
τι _αις_ '
δυ_
να _με_ σιν_
ο _ ξα_
Δ Πα _
τρι _ κ ι_
αι_ Υ ω _ κ
αι_
Α_
γι _
ω _Π νευ _
τι _
μα_
Ο _
προ _
σκα _
λει _ σ
θαι_
κε _ ν_
λευ _ ω τους _
α _
σθε _
νουν _ τ
ας_
ι _
ε _ ρ
ουρ _ γ
ους_
εν _
θε _ ο
υς_ Σου_ κ
αι_
του _
ου_ τ
ων_
ε _
ντευ _ ξ
αι_ χρι _ σει_
και _ Ε _
λαι _
αι_
ου_
ου_
Σου_ λα _ αν_
Φι _ θρω _
πε _
σω _
ζε_ σ
θαι_
σω _ σ
ον_ Σω_
ε _
λε _
ει _τ
ους_
καμ _ν
ον_ τ
ας_
Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Θεοτόκε ἀειπάρθενε Παναγία, σκέπη στερρὰ καὶ φύλαξ μου,
λιμὴν τὲ καὶ τεῖχος, κλίμαξ καὶ προπύργιον, ἐλέησον οἴκτειρον’
πρὸς σὲ γὰρ καὶ μόνην κατεφύγομεν.
αι _
Κ νυν _ κ
αι_ α _
ει _
ει _
και _
εις _
τους _
αι_
ω _
νας _
των _
αι _
ω _ν
ων_ ην _
Α_μ
ε _
Θ ο _ κε _
το _ α _
ει _
πα _ αρ_ νε _
θε_ Πα _
να _
γι _ κε_
α _σ πη _σ
τερ _
ρα _
και _
φυ _λ ου_
αξ_ μ λι_
μη _
ην_
τε_ κ
αι_
τει _ χ κλι _ μ
ος_ αξ_
και _
προ _
πυ _ υρ_ γ
ι_ ι _
ον _
λε _
ε _ ε _ σον _
η _ οι _ κ
τει_ ρ
ον_ π
ρος_
σε _ γ
αρ_ κ
αι_
μο _ν
ην_ κα_
τε_
φυ _γο_ μεν_
Ωδή ε'.
Συ Κύριε μου φως.
Δέσποτα Χριστέ, ἐλέησον τοὺς δούλους Σου.
Ὑπάρχων Ἀγαθέ, τοῦ ἐλέους ἡ ἄβυσσος, ἐλέησον Ἐλεῆμον,
Σοὺ τῷ θείῳ Ἐλαίω, τοὺς κάμνοντας ὡς εὔσπλαγχνος.
ε _ σ
Δ τα _
πο_ στε _
Χρι _ ε _
λε _
η _ σ
ον_ τ
ους_
δου _
λ
ους_ Σου_
Υ _
παρ _ χ
ων_
Α_ γα_
θε _ τ
ου_
ε _
λε _ ο
υς_
η _
α _
α _ βυ_ υσ_ σ
ος_
ε _
λε _
η _
σον _
Ε _
λε_ μον _
η _
σου _
τω _
θει _
ω_
ε _
λαι _
ω _ τ
ους_
καμ _ ν ας_ ω
ον_ τ ς_
ευ _
σ _ χ
πλαγ νος_
ε _ σ
Δ τα _
πο_ στε _
Χρι _ ε _
λε _
η _ σ
ον_ τ
ους_
δου _
λ
ους_ Σου_
υ _
Υ χας _
η _ μ
ων_ Χρι_
στε _ κ
αι_
τα _
σω _ μα_
α _
τα _
α _ ν
ω_
ω _ θ
εν_ σ
φρα_
γι _
δος _
Σου _
θει _
ω_
τυ _
α _
πω _ γι _
α _ σ
ας_
α _
φρα _σ
τως_
χει _
ρι _ Σου_
π ας_
αν_ τ ι _
αι _
α _σ
αι_
ο _ ξα_
Δ Πα _
τρι _ κ ι_
αι_ Υ ω _ κ
αι_
Α_
γι _
ω _Π νευ _
τι _
μα_
Α _
φα _ τω_ σ
ου_ σ
τορ_
γη _
υ _
περ _
α _ γα_
θε _
Κυ _
υ _
ρι _
ι _
ε _
δε_
ξα _
με _
νος _
τας _ τ
ου_
μυ _ δι _
ρου _
α _πορ_ ν
ης_
α _
λει _ ψ
εις_
οι _ ον_ τ
κτει _ ρη_ σ ους_
δου _
λ
ους_ Σου_
Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Πανύμνητε ἁγνή, ὑπεράγαθε, Δέσποινα, ἐλέησον τοὺς τῷ θείῳ
χριομένους Ἐλαίω, καὶ σῶσον τοὺς οἰκέτας Σου.
αι _
Κ νυν _ κ
αι_ α _
ει _
ει _
και _
εις _
τους _
αι_
ω _
νας _
των _
αι _
ω _ν
ων_ ην _
Α_μ
α _
Π νυ _μ
νη_
τε_
α _
γνη _
υ _
περ _
α _γα_ Δε _
θε _
ε _ σ
ποι_
οι _ να _
ε _
λε _
η _
σον _ τ
ους_ τω_
θει _ χρι _
ω _
ο _
με _ ν
ους_
Ε _
λαι _
ω _
και _ ον_ τ
σω _ σ ους_
οι _
κε _ τ
ας_
Σου_
Δημήτριος Θ. Σάτος [9] Ἀμφιθέα Ἄρτης 9
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ
Ωδή Ϛ'.
Θύσω σοι, μετά φωνής.
Δέσποτα Χριστέ, ἐλέησον τοὺς δούλους Σου.
Λόγοις Σου, ὁ δι’ Ἐλαίου δείξας Φιλάνθρωπε, ἐν Βασιλεύσι τὴν
χρίσιν, καὶ Ἀρχιερεύσι ταύτην τελέσας, σφραγισμῶ Σου, καὶ
τοὺς πάσχοντας σῶσον ὡς εὔσπλαγχνος.
ε _ σ
Δ τα _
πο_ στε _
Χρι _ ε _
λε _
η _ σ
ον_ τ
ους_
δου _
λ
ους_ Σου_
ο _ γοι_ ο
Λ ις_ Σου_
ο _
δι _
Ε _
λαι _ δει _
ου _ ξας _
Φι _
λαν _ θ εν _
ε_
ρω_ π Βα _
σι _
λευ _
σι _ τ
ην_ σιν _
χρι _
και _
Αρ _
χι _
ε _
ρευ _
σι_
ταυ _
την _
τε _
λε _ σ φρα_
ας_ σ γι _
σ
μω_ Σ και _
ου _ τ ους _
πα _ σ
χον_
τας _
σω _
ω _ σ ς_
ον_ ω ευ _
σ _ χ
πλαγ νος_
ε _ σ
Δ τα _
πο_ στε _
Χρι _ ε _
λε _
η _ σ
ον_ τ
ους_
δου _
λ
ους_ Σου_
ε _
Μ θε_
ε _ ξ
ις_ μη_
εκ _
πι _ κ
ρων_ μο _
δαι _ νων _
ε _
των _
φα _ ψοι_ το _ επ _
α _
λει _
ψει _
εν _
θε _ τας _
ω _ αι _
σθη _ σ
εις_ ερ_
Σω _ τ ση _
μει _
ου _
με _ ν λλ_
ων_ α εν _
σκε _
πε _
πη _
ρι _
τει _
χι_
σον _
του _
ου_ τ
ους_ τ
ης_
δο _ξ
ης_ Σου_
ο _ ξα_
Δ Πα _
τρι _ κ ι_
αι_ Υ ω _ κ
αι_
Α_
γι _
ω _Π νευ _
τι _
μα_
Ο _
ρε_
ε _ ξ
ον_ χει_
ρα _
την _ Σην_ υ _ ψ
εξ _ ους _
Φι _
λαν _θ
ρω_ π και _
ε_ σου _
το _
Ε _
λαι _
ον_
Σω _ α _
τερ _ γι _
α _ σ
ας_ ου_
δι _ δ
τοις _ Σ οις_
οι _
κε _ τ ις_
αις_ ε υ _
γει _
αν _
νο _
και _ ση _
μα _τ
ων_
πα _αν_ τ
ων_
εκ_
λυ _τ
ρω_ σιν_
Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Πέφηνας, ἐν τῷ Θείῳ σου Τόκω κατάκαρπος, Μήτηρ τοῦ
Κτίστου ἐλαία, δι’ ἢς πλήρης ὤφθη κόσμος ἐλέους’ ὅθεν σῶζε,
πρεσβειῶν ἐπαφή σου τοὺς κάμνοντας.
αι _
Κ νυν _ κ
αι_ α _
ει _
ει _
και _
εις _
τους _
αι_
ω _
νας _
των _
αι _
ω _ν
ων_ ην _
Α_μ
ε _ φη_
Π η _ ν
ας_
εν _
τω _
Θει _
ω _ Το _
σου _ κω _
κα _
τα _ κ Μη _
αρ_ πος_ τηρ _
του _
Κτι _ σ
του _
ε _
λαι _ δι _
α _
ης _ πλη_ ρ
ης_ θη_
ω _ φ μος_
κο _ σ ε _
λε _ ο ο _ θ
υς_ εν_
σω _ πρε _
ζε _ σ βει _
ων _
ε _
πα _
φη _
η _ σ
ου_ τ
ους_
καμ _ ν
ον_
τ
ας_
Κοντακιον
ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ
Ἦχος β'.
Τὰ ἄνω ζητῶν.
Ἐλέους πηγή, ὑπάρχων Ὕπεραγαθε, τοὺς πίστει θερμή, ἐλέει
τῷ ἀφάτῳ σου, προσπεσόντας εὔσπλαγχνε, ἐκ παντοίας
λύτρωσαι κακώσεως, καὶ τᾶς αὐτῶν νόσους ἀράμενος, παράσχου
τὴν Θείαν Χάριν ἄνωθεν.
ΚΑΝΩΝ Ὠδή ζ΄.
Ὠδὴ ζ'.
Ἐν τῇ καμίνῳ Ἀβραμιαῖοι.
Δέσποτα Χριστέ, ἐλέησον τοὺς δούλους Σου.
Σὺ ἐν ἐλέει καὶ οἰκτιρμοίς Σου, Σῶτερ μόνος Θεός, πάντων
ἰατρεύων πάθη τὲ τῶν ψυχῶν, καὶ σωμάτων τὰ συντρίμματα,
Αὐτὸς θεράπευσον, καὶ τοὺς ἐν νόσοις πάσχοντας Εὔσπλαγχνε.
ε _ σ
Δ τα _
πο_ στε _
Χρι _ ε _
λε _
η _ σ
ον_ τ
ους_
δου _
λ
ους_ Σου_
υ _
Σ εν _
ε _ ει _ κ
λε _ αι_ κτιρ _ μ
οι _
οις_ Σου_
Σω _
τερ _
μο _ ν ε_
ος_ Θ ος _ π
αν_
των _
ι _
α _
τ ρευ _
ων _
πα _ θη_
τε_ τ
ων_ ψυ_ αι_
χων _ κ σω _
μα _
των _
τα _
συν _
τρι _ ι
μ_ μα_
α_
τα_ Α τος _
υ_ θε _
ρα _
πευ _
σον _ κ
αι_
τ ους _
εν _
νο _
σ
οις_
πα _
α _σ
χον_ τ
ας_
Ευ _σ _ χνε_
πλαγ
ε _ σ
Δ τα _
πο_ στε _
Χρι _ ε _
λε _
η _ σ
ον_ τ
ους_
δου _
λ
ους_ Σου_
ν _
Ε τω _
λι_ ειν _
παι _ ν Ε_ ου _
λαι _ χρι _
σει _
παν _
των _
τας _ κε_ φα_ λ
ας_
δι _
δου _
ευ _
φρο _
συ _
νης _
του _ τω_
τ
ην_ χ
αρ_ μο_ οις_
νην _ τ τον _
ε _
λε _
ον _
ζη _
του _
ου_
σι_
ι_
Σου_ τ εκ _
ης_ λυ _
τρω _
σε _
ως _ τω_ π
λου_
σι _
ω _
ε_
λε _
ει _Σου_
Κυ _
ρι _
ε _
ο _ ξα_
Δ Πα _
τρι _ κ ι_
αι_ Υ ω _ κ
αι_
Α_
γι _
ω _Π νευ _
τι _
μα_
ι _
Ξ φος _
υ _ χει _ κα_
παρ _ δαι _
τα _ μο _
νων _
Σω _
τερ _
Σου _
η _ σ
φρα_ γις_ π
υρ_
τε _
α _
να _
λι _ σ
κον _
πα _θη_ τα_ τ
ων_ ψυ_ Ι _
χων _ ε _
ρε _
ων _
ταις _
εν _
τε _
ευ_
ξε _
ε _ σιν_
ο _ θ
εν_
την _
ι _
α _
σιν _
οι _
δε _
δε _ γ
με_
νοι _
πι _ τει_
ι _σ υ _μ
νου _ μεν_ Σ
ε_
Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Συ τον κρατούντα εν δρακί πάντα, Μήτηρ Θεού, ένδον εν κοιλία
σχούσα θεοπρεπώς, και αφράστως σωματώσασα, υπέρ των
καμνόντων, εξιλέωσαι τούτους δεόμεθα.
αι _
Κ νυν _ κ
αι_ α _
ει _
ει _
και _
εις _
τους _
αι_
ω _
νας _
των _
αι _
ω _ν
ων_ ην _
Α_μ
υ _
Σ τον _ κ
ρα_ τ τα _
ουν _ εν _
δρα _
κι _
παν _ τα_
Μη _τ ε_
ηρ_ Θ ου _
εν _
δον _
εν _
κοι _ α _ σ
λι _ χου _ σα_
θε_
ο_
πρε_ αι_
πως _ κ α _ φ
ρα_ σ
τως_
σω _
μα _
τω _
ω _ σα_
α _ σα_
υ_
περ _
των _
κα _
μνο _
ον_
των _
ε _
ξι _
λε _
ω _ σ
αι_
του _
τ
ους_
δε_
ο _με_ θα_
ΚΑΝΩΝ Ὠδή η΄.
Ὠδὴ η΄.
Χείρας ἐκπετάσας Δανιήλ.
Δέσποτα Χριστέ, ἐλέησον τοὺς δούλους Σου.
Ἅπαντας ἐλέησον Σωτήρ, κατὰ τὸ μέγα Σου καὶ Θεῖον ἔλεος’
τούτου τὸν τύπον γὰρ Δέσποτα, μυστικῶς ὑπαινιττόμενοι, τὴν
δι’ Ἐλαίου ἱεροῦ χρίσιν προσάγομεν, τοὶς νοσούσιν’ οὖς πὲρ
δυνάμει, τὴ Σὴ πάντας ἴασαι.
ε _ σ
Δ τα _
πο_ στε _
Χρι _ ε _
λε _
η _ σ
ον_ τ
ους_
δου _
λ
ους_ Σου_
Α _
παν _
τας _
ε _
λε _
η _σ
ον_ τηρ _
Σω _ κα _
τα _
το _
με _ γα_
σου _
και _
Θει _
ον _
ε _
λε _
ος _
του _ τ
ου_
τον _
τυ _ πον_ γ
αρ_
Δε _ σ
πο_ τα_
μυ _ ως _
στι _ κ υ _
παι _
νιτ _
το _
ο _ με_
ε _ ν ην_
οι_ τ Ε _
δι _ λαι _
ου _
ι _ ρου _
ε _ χρι _
σιν _ σα _
προ _ γο _
μεν _
τοις _
νο_
σου _ ους _ περ_
σιν _ δυ _
να _μει_ τη_
Ση _ ας_
παν _τ ι _
α _σ
αι_
ε _ σ
Δ τα _
πο_ στε _
Χρι _ ε _
λε _
η _ σ
ον_ τ
ους_
δου _
λ
ους_ Σου_
ει _ θ
Ρ ροις_
του _
ε _
λε _ ο
υς_ Σου_ στε _
Χρι _ και _
ε _
πα _ λ
ειμ_ μα_
σι _
των _
Ι _
ε _
ρε _
ων _ Σου_ π
λυ_
ν
ον_
ως _
ευ _ σ _ χ
πλγ νος_
Κυ _
ρι _
ε _
τας _ δυ _
ο _ νας _
και _
τα _
τρα _ αυ_ μα_ αι_
α _ τα_ κ γει _
αλ _ νων _ ι_ φο_
ε _π
ρας _
των _
εν _ ναγ _
α _ καις _ πα_
θων _ τ
ρυ_ χο_ νων _
με _
ο _π
ως_
κα _ Ση _
θαρ _σει_ τη_ τυ _χω_
σι_
ρω _σε_ ω
ς_
ο _ ξα_
Δ Πα _
τρι _ κ ι_
αι_ Υ ω _ κ
αι_
Α_
γι _
ω _Π νευ _
τι _
μα_
υμ _
Σ βο _
λον _
της _
α _ ν
ω_ θ
εν_
ρο _
πης _
και _
ι _
λα _ ρο_
ο _
τη _
τος _
Ε _ λ
αι_
ον _
θει _
ον_
η _
μιν _
τοις _
δι _
α_
γρα _ φ
ου_
σι_
Δε _ σ
πο_ τα_
μη _ κρυ _
μα _ νης _
Σου _
το _
ε _
ε _
λε_
ε _
ος _
μη _
δε _
πα _
ρι _ δ
ης_ τ
ους_
πι _
τως_
σ α _ ραυ_
ει _ κ γα _ ζ
ον_ τ
ας_
Ευ _
λο _
γει _
τε _
παν _τα_ τα_
ερ _γα_ Κ
υ_
ρι _
ι _
.
ου_ τ
ον_
Κυ _
ρι _
ον _
Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ἔνδοξον ὡς στέφανον Ἁγνή, ἢ φύσις εἴληφε τὸν Θεῖον τόκον
σου, ἐχθρῶν ἀπείργοντα φάλαγγας, καὶ νικώντα κατὰ κράτος
αὐτούς’ διὸ χαρίτων σου φαιδραίς, καταστεφόμενοι ἀγλαΐαις, σὲ
ἀνυμνοῦμεν πανύμνητε Δέσποινα.
αι _
Κ νυν _ κ
αι_ α _
ει _
ει _
και _
εις _
τους _
αι_
ω _
νας _
των _
αι _
ω _ν
ων_ ην _
Α_μ
ν _
Ε δο _
ξον _
ως _
στε _ φα_ ν
ον_ γνη _
Α _ η _
φυ _
σις_
ει _ λη_ φε_
τον _
Θει _
ον _
το _ κ
ον_ σ
ου_
εχ _ θ
ρων_
α _
π ειρ _
γον _
τα _
φα _λ
αγ_ γ
ας_
και _ ων _
νι _κ τα _
κα _
τα _
κρα _
α _τ
ος_ αυ_ τ δι _
ους_ χα _
ο _ ρι _
των _σ
ου_ φ
αι_ δ
ραις_
τα _
κα _ στε _
φο _
με _
νοι _
α _ γ
λα_
ϊ _ σε _
αις _ α_
νυ _μ
νου _ μεν_ π
αν_ υ _μ
υ _ νη_
.
τε_
Δε _σ
ποι_ να _
ΚΑΝΩΝ Ὠδή θ΄.
Ὠδὴ θ'.
Λίθος ἀχειρότμητος ὅρους…..
Δέσποτα Χριστέ, ἐλέησον τοὺς δούλους Σου.
Νεῦσον οὐρανόθεν Οἰκτίρμον, δεῖξον Σου τὸ ἔλεος πάσι’ δὸς νῦν
τὴν ἀντίληψιν τὴν Σήν, καὶ τὴν ἰσχύν Σου τοὶς προσιούσι Σοί,
διὰ τοῦ θείου χρίσματος, τῶν Ἱερέων Σου φιλάνθρωπε.
ε _ σ
Δ τα _
πο_ στε _
Χρι _ ε _
λε _
η _ σ
ον_ τ
ους_
δου _
λ
ους_ Σου_
ευ _
Ν σον _
ου _
ρα _
νο _ θ
εν_
Οι _ ον_
κτιρ _ μ δει _
ξον _ σ
ου_
το _
ε _
ε _
λε_
ος_
πα _
σι _
δος _ ν
υν_ τ
ην_
αν _
τι _
λη _
ψιν _
την _
Σην _
και _ τ
ην_ χυν _ Σου_ τ
ι _ σ οις_
προ _
σι _
ου _
σι_ Σοι_
δι _
α _
του _
θει _
ου _
χρι _ σ
μα_ τ
ος_
των _
Ι _
ε _
ρε _ω
ν_ Σου_ φι_
λαν _θ ε_
ρω_ π
ε _ σ
Δ τα _
πο_ στε _
Χρι _ ε _
λε _
η _ σ
ον_ τ
ους_
δου _
λ
ους_ Σου_
Ι _
δω _
μεν _
παν _
α _ γα_
θε _
Σω _ τ
ερ_
α _
γαλ _
λι _
ω _με_ ν
οι_ το_
θει _
ον _
Ε _
λαι _
ον _
ρο _
πη _ σ
ου_
εν _
θε _ ω _
ε _ υ _
περ _
με _
το _ χ
ους_
ο _ περ_
προ _
σει _
ει _
λη_
η _ φ
ας_ κ
αι_
τυ _
πι _
κως _
με _
τε _ δω_ κ
ας_
λου _
τ
ρου_ τ
ου_
θει _
ου_ τ
οις_ με_
τε _χ
ου_ σιν_
ο _ ξα_
Δ Πα _
τρι _ κ ι_
αι_ Υ ω _ κ
αι_
Α_
γι _
ω _Π νευ _
τι _
μα_
ι _
Ο κτει _
ρον _
ε _
λε _
η _
σον _
Σω _ τ
ερ
ρυ _ σ
αι_
δ
ει_
νων _κ
αι_ αλ_ γη_
δο _ν
ων_
λυ _τ
ρω_
σαι _
βε _
λων _ τ
ου_ πο_
ρου _
νη _ τους _Σ
ους_
οι _
κε _ τ ψυ _
ας_ χας _ σω _
και _ ω_
μα_
α _ τα_ ω
ς_
ε _
λε _
η _
μων _
Κυ _
ρι _
ος _
χα _
ρι _
τι _ α _
θει _ ε _
ξι _
ω _με_ ν
ος_
Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ὕμνους καὶ δεήσεις Παρθένε, προσδεχομένη τῶν σῶν δούλων,
ρύσαι χαλεπῶν παθημάτων, καὶ ἀλγηδόνων ταὶς ἰκεσίαις σου,
τοὺς δι’ ἠμῶν Πανάχραντε, τὴ θεία σκέπη σου προστρέχοντας.
αι _
Κ νυν _ κ
αι_ α _
ει _
ει _
και _
εις _
τους _
αι_
ω _
νας _
των _
αι _
ω _ν
ων_ ην _
Α_μ
Υ _ μ
νους_
και _
δε _
η _ σ
εις_ Π αρ_
θε _
νε _ π
ροσ_
δε _
χο _
με _νη_ τ
ων_ σ
ων_
δου _λ
ων_
ρυ _
σαι _
χα _
λε _π
ων_
πα_
θη _
μα _ τ
ων_
και _
αλ _
γη _ ων_ τ
δο _ ν αις_
ι _
κε _
σι _ αις_ σ ους _
ου_ τ δι _
η _
μων _
Π αν _
α _ χ
ραν_
τε _
τη _
θει _
α _
σκε _
πη _
σου _π
ροσ_
τρε _χ
ον_ τ
ας_
ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ
Α _
ξι _
ον _
ε _
στιν _ ω
ς_
α _
λη _
θως _
μα _
κα _
ζειν _
ρι _ σε _ ε_
την _ Θ ο _
το _ κ
ον_ τ
ην_
α _
ει _
μα _
κα _
ρι _ σ
τον_ κ
αι_
πα _
να _
μω _ μη_ τ
ον_
και _
Μη _
τε _
ρα _
τ
ου_
Θε _
ου _
η _ μ
ων_ Τ
ην_
τι _
μι _
ω _
τε _ ρ
αν_ τ ε_
ων_ Χ
ρου _ β και _
ειμ _ εν _
δο _
ξο _
τε _ ρ
αν_
α _
συγ _
κρι _ τ
ως_
τ ε_
ων_ Σ ρα _ φ
ειμ _
την _
α _
δι _
α _
φθο _ ρ
ως_
Θε _
ον _
Λο _
γον _
τε _ σαν _
κου _ την _
ον _ τ
ως_
Θε _
ο _
το _
κον _
σε _με_ γα_
λυ _
νο_
μεν _
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΟΝ
Ἐπεσκέψατο ἠμᾶς.
Ἐν ἐλέῳ Ἀγαθέ, ἐπίβλεψον Σῶ ὄμματι, ἐπὶ τὴν δέησιν ἠμῶν
τῶν συνελθόντων ἐν τῷ Ναῷ Σου, τῷ ἁγίῳ σήμερον, χρίσαι
θείω Ἐλαίω, νοσοῦντας τοὺς δούλους Σου.
Ε
ν _ λε _
ε _ ω _
Α_ γα_
θε _
ε _
πι _
βλε _ Σω _
ψον _
ομ _
μα _
τι _
ε _
πι _ δε _
την _ η _σιν_
η _μ
ων _ τ
ων_
συν _
ελ _ ων_
θον _τ εν _τω_
ω _Να_
ω _Σου _
τω _
α _
γι _
ω _
η _ με_ ρ
ση _ ον_
.
χρι _ σ
αι_ ω _
θει _ Ε _
λαι _
ω _
νο_
σ
ουν _ τ
ας_ τ
ους_
δου _λ
ους_ Σου_
ΑΙΝΟΙ ΗΧΔ
ΑΙΝΟΙ :
Ήχος δ΄ λτος Βου
Πάσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον. Αἰνεῖτε τὸν Κύριον ἐκ τῶν
οὐρανῶν, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τοὶς ὑψίστοις. Σοὶ πρέπει ὕμνος τῷ
Θεῷ.
α _
Π σα _ η _
πνο _ σι_
νε _ σα_
α _
τω _
τον _
Κυ _
ον _
ρι _ νει _
αι _ τε_ Κυ _
τον _ ρι _
ον_
εκ _ τ
ων_
ου_
ρα _
νων _
αι _ ν
μει _
τε_ αυ_
τον _
εν _ τ
οις_
υ _ τοις _
ψι _ σ σοι _
πρε _ πει_
υ _μ
νος_ τω_ Θ ω _
ε_
ι _
Α νει _
ει _
τε_
αυ _
τον _
πα _
αν _ τ
ες_
οι _ Αγ_
.
γε _
λοι _ του _
αυ _ νει _
αι _ τε_ συ_
τον _ αι_
πα _σ αι _
δυ _
να _
α _ μ
εις_ του _
αυ _ σοι _
πρε _ πει_
υ _μνος _ τω_
ε_
Θ ω _
ΑΙΝΟΙ ΣΤΙΧΗΡΑ ΗΧΔ
Ἦχος δ΄
Ἔδωκας σημείωσιν.
Τοῦ ποιῆσαι ἐν αὐτοὶς κρίμα ἔγγραπτον· δόξα αὔτη ἔσται πάσι
τοὶς ὀσίοις αὐτοῦ.
Ἔδωκας τὴν χάριν Σου, διὰ τῶν Σῶν εὐδιάλλακτε, Ἀποστόλων
Φιλάνθρωπε, Ἐλαίω Ἁγίω Σου, θεραπεύειν πάντων, πληγᾶς
τὲ καὶ νόσους’ διὸ Ἐλαίω Σου πιστῶς, τοὺς προσιόντας καὶ νῦν
ὡς εὔσπλαγχνος, ἁγίασον ἐλέησον, παντοίας νόσου καθάρισον,
καὶ τρυφῆς τῆς ἀφθάρτου Σου, καταξίωσον Κύριε.
Ἀναγνώστης: Τρισάγιον
Ὑπὲρ τῆς ἄνωθεν εἰρήνης, καὶ τῆς σωτηρίας τῶν ψυχῶν ἠμῶν,
τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.
ΧΟΡΟΣ: Κύριε ἐλέησον.
Ὑπὲρ τῆς εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου, εὐσταθείας τῶν ἁγίων
του Θεοῦ Ἐκκλησιῶν, καὶ τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως, τοῦ Κυρίου
δεηθῶμεν.
ΧΟΡΟΣ: Κύριε ἐλέησον.
Ὑπὲρ τοῦ ἁγίου οἴκου τούτου, καὶ τῶν μετὰ πίστεως,
εὐλαβείας, καὶ φόβου Θεοῦ εἰσιόντων ἐν αὐτῷ, τοῦ Κυρίου
δεηθῶμεν.
ΧΟΡΟΣ: Κύριε ἐλέησον.
Ὑπὲρ τοῦ Πατρὸς καὶ Ἀρχιεπισκόπου ἠμῶν [δεινός], τοῦ
τιμίου πρεσβυτερίου, τῆς ἐν Χριστῷ διακονίας, παντός του
Κλήρου καὶ τοῦ Λαοῦ, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.
ΧΟΡΟΣ: Κύριε ἐλέησον.
Ὑπὲρ τοῦ περιεστῶτος λαοῦ, τοῦ ἀπεκδεχομένου τὴν χάριν τοῦ
Ἁγίου Πνεύματος, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.
ΧΟΡΟΣ: Κύριε ἐλέησον.
Ὑπὲρ τοῦ εὐλογηθῆναι τὸ Ἔλαιον τοῦτο, τὴ ἐπιφοιτήσει, καὶ
δυνάμει, καὶ ἐνεργεία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τοῦ Κυρίου
δεηθῶμεν.
ΧΟΡΟΣ: Κύριε ἐλέησον.
Ὑπὲρ τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, τῶν προσελθόντων εἰς τὸ Ἅγιον
τοῦτο Μυστήριον, καὶ τῆς ἐν Θεῷ ἐπισκέψεως αὐτῶν, καὶ ὑπὲρ
τοῦ ἐλθεὶν ἔπ’ αὐτοὺς τὴν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τοῦ
Κυρίου δεηθῶμεν.
ΧΟΡΟΣ: Κύριε ἐλέησον.
Ὑπὲρ τοῦ ρυσθῆναι ἠμᾶς ἀπὸ πάσης θλίψεως, ὀργῆς, κινδύνου
καὶ ἀνάγκης, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.
ΧΟΡΟΣ: Κύριε ἐλέησον.
Ἀντιλαβού, σῶσον, ἐλέησον καὶ διαφύλαξον ἠμᾶς, ὁ Θεός, τὴ σὴ
Δημήτριος Θ. Σάτος [30] Ἀμφιθέα Ἄρτης 30
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ
χάριτι.
ΧΟΡΟΣ: Κύριε ἐλέησον.
Τῆς Παναγίας, ἀχράντου, ὑπερευλογημένης, ἐνδόξου,
Δεσποίνης ἠμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, (
Ὑπεαραγία Θεοτόκε Σῶσον ἠμᾶς ) μετὰ πάντων τῶν Ἁγίων
μνημονεύσαντες, ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ πάσαν τὴν ζωὴν
ἠμῶν, Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα.
ΧΟΡΟΣ: Σοὶ Κύριε.
ΙΕΡΕΥΣ: Ὅτι πρέπει σοί, πάσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις,
τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ
εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων.
ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν.
Ἦχος δ΄.
Ταχὺ προκατάλαβε.
Ταχὺς εἰς ἀντίληψιν, μόνος ὑπάρχων Χριστέ, ταχείαν τὴν
ἄνωθεν, δεῖξον ἐπίσκεψιν, τοὶς πάσχουσι δούλοις Σου’ λύτρωσαι
νοσημάτων, καὶ πικρῶν ἀλγηδόνων’ ἔγειρον τοῦ ὑμνεὶν Σέ, καὶ
δοξάζειν ἀπαύστως’ πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, μόνε
Φιλάνθρωπε.
Ἦχος δ'
Ἐπεφάνης σήμερον
Τῆς ψυχῆς τὰ ὄμματα πεπηρωμένος, Σοὶ Χριστὲ προσέρχομαι,
ὡς ὁ Τυφλὸς ἐκ γενετῆς, ἐν μετανοίᾳ κραυγάζων Σοί, Σὺ τῶν ἐν
σκότει, τὸ φῶς τὸ ὑπέρλαμπρον.
Ἦχος γ'
Ἡ Παρθένος σήμερον
Τὴν ψυχήν μου Κύριε, ἐν ἁμαρτίαις παντοίαις, καὶ ἀτόποις
πράξεσι, δεινῶς παραλελυμένην, ἔγειρον τὴ θεϊκή σου
ἐπιστασία, ὥσπερ καὶ τὸν Παράλυτον, ἤγειρας πάλαι, ἴνα
κράζω σεσωσμένος’ Οἰκτίρμον δόξα, Χριστέ, τῷ κράτει σου.
Ἦχος δ’.
Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταύρῳ.
Ὁ τοῦ Πατρὸς μονογενὴς Θεὸς Λόγος, ἐπιδημήσας πρὸς ἠμᾶς
ἔπ’ ἐσχάτων, τὼvἡμερῶν Ἰάκωβε θεσπέσιε, πρῶτον σὲ ἀνέδειξε
τῶν Ἱεροσολύμων, Ποιμένα καὶ Διδάσκαλον, καὶ πιστὸν
οἰκονόμον, τῶν Μυστηρίων τὼv πνευματικῶν’ ὄθεv σὲ πάντες
τιμῶμεν Ἀπόστολε.
Ἦχος γ'.
Ἡ Παρθένος σήμερον
Ἐν τοὶς Μύροις Ἅγιε, ἱερουργὸς ἀνεδείχθης? τοῦ Χριστοῦ γὰρ
Ὅσιε, τὸ Εὐαγγέλιον πληρώσας, ἔθηκας τὴν ψυχήν σου ὑπὲρ
λαοῦ σου, ἔσωσας τοὺς ἀθώους ἐκ τοῦ θανάτου? διὰ τοῦτο
ἠγιάσθης, ὡς μέγας μύστης Θεοῦ τῆς χάριτος.
Ἦχος γ’.
Θείας πίστεως.
Μέγαν εὔρατο ἒv τοὶς κιvδύvοις, σὲ ὑπέρμαχοv ἡ οἰκουμένη,
Ἀθλοφόρε τὰ ἔθνη τροπούμενον. Ὡς οὒν Λυαίου καθεῖλες τὴν
ἔπαρσιν, ἐν τῷ σταδίῳ θαρρύvας τὸν Νέστορα, οὕτως Ἅγιε,
Μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε,
δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.
.
Μουσική Κυψέλη Α’
Στεφάνου Λαμπαδαρίου
Ι.Μ.Γρηγορίου 2005 σ.151*
Μ
ε _ γ
αν_ ευ _ ρα _
ε _ .
εν _
το _ τοις _
κιν _
δυ _ν
οις_
σε _
υ _ ερ _μα_
πε _ η _
χον _ οι _
κου _
με _
νη _
α _
θλο _
φο _
ρε _
τα _
ε _
ε _ θ
νη_ τ
ρο_
που _ με _
ον _
ε _ ν ως _
ουν _
Λυ _
αι _
ου _ κα_
θει _ ες_
ει _ λ την _
ε _
σιν _
παρ _ εν _
τω _ δι _
στα _ ω _ θ
αρ_
ρυ _
υ _ ν
ας_ τ
ον_
Νε _ σ ο _ ρα _
το_ ου _ τ
ως_
α _ γ
ι _
ε _ με _
γα _
λο _ μαρ _ τ
υς_
Δη_
μη _ ε _
τρι _ Χρι _
στον _ τ ε_
ον_ Θ ον _
ι_
κε _ τ
ευ_
ε _
δω _
ρη _ σα_ σ
θαι_
η _
μιν _
το _
με _
γα _
ε _
a
.
ε _ ε _
λε _ ος _
Ἦχος γ'.
Ἀπόστολοι Ἅγιοι
Ἀθλοφόρε ἅγιε, καὶ ἰαματικὲ Παντελεῆμον, πρέσβευε τῷ
ἐλεήμονι Θεῶ, ἴνα πταισμάτων ἄφεσιν, παράσχη ταὶς ψυχαὶς
ἠμῶν.
Α
θ _
λο _
φο _
ρε _
Α _ γ
ι_
ε _
και _
ι _
α _
μα _
τι _
κε _
Παν _
τε _
λε _
η _
μον _
πρε _ σ ε _ τω_
βευ_ ε _
λε _
η _
μο _
νι _
Θε _
ω _
ι _ να_ π
ται_
σμα _
των _
α _ φε_
σιν_
πα _
ρα _
σχη _
ταις _
ψυ _
χαι _αις_
η _
η _
μων _
Α _
γι _
οι _
Α _
ναρ _ γυ_
ροι _
και _
θα _ αυ_
μα _
τ
ου_ ο
υρ_
γοι _
ε _
πι _
σκε _ σθε _
ψα _ τας _
α _
σθε _
νει _ ας_
η _
μων _
δω _
ρε _
αν _
ε _
λα _ βε_
τε _
δω _
ρε _
αν _
δο _
ο _
τε_
η _
μιν _
Ἦχος β'.
Τὰ μεγαλεία σου Παρθένε, τὶς διηγήσεται; Βρύεις γὰρ
θαύματα, καὶ πηγάζεις ἰάματα, καὶ πρεσβεύεις ὑπὲρ τῶν ψυχῶν
ἠμῶν, ὡς Θεολόγος καὶ φίλος Χριστοῦ.
Τ
α _
με _
γα _
λει _
α _ σ
ου_ Π αρ_
θε _
νε _
τις _
δι _
η_
γη _ σε_ τ
αι_ Β
ρυθ_
εις _
γαρ _
θαυ _
μα _
τα _ κ
αι_
πη _
γα _
ζεις _
ι _
α _ μα_
τα _ κ
αι_
πρε _ σ
βευ_ ε
ις_
υ _
περ _ τ
ων_ ψυ_
χων _
η _ μ
ων_
ως _
Θε _
ο _
λο _ γ
ος_ κ
αι_
φι _ λ
ος_
Χρι _ σ
του _
ου _
Δημήτριος Θ. Σάτος [35] Ἀμφιθέα Ἄρτης 35
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ
ΚΑΘΙΣΜΑ ΗΧΔ
Π
ρε_
σ βει _
α _
θερ _
μη _
και _
τει _
χος _
α _π
ρο_
σμα _
χη_
τον _
ε _
λε _ ο γη _
υς_ πη_ του _
κο _ σ
μου_
κα _ τα_
φυ _ γ
ι_
ον _
εκ _
τε _
νως _
βο _
ω _
μεν _ ε_
σοι _ Θ ο
το _
κε_
Δε _ σ
ποι_ να_ π
ρο _ φ
θα_
σον _ κ
αι_
εκ _
κιν _
δυ _ ν
ων_ λυ_
τ
ρω_ σ
αι_
η _
μας _ μο _
η _ νη _
τα _
χε _ ω
ς_
προ _
στα _
τευ _
ου_ σα_
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Α
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Α΄
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Σοφία. Ὀρθοί. Ἀκούσωμεν τοῦ ἁγίου
Εὐαγγελίου.
ΙΕΡΕΥΣ: Εἰρήνη πάσι.
ΧΟΡΟΣ: Καὶ τῷ πνεύματί σου.
ΙΕΡΕΥΣ: Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν ἁγίου Εὐαγγελίου τὸ
ἀνάγνωσμα.
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Πρόσχωμεν.
ΧΟΡΟΣ: Δόξα σοί, Κύριε, δόξα σοί.
Λουκᾶν Κεφ.10:25-37
Δημήτριος Θ. Σάτος [37] Ἀμφιθέα Ἄρτης 37
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ
*** Ἰστέον, ὅτι τινὲς τὴν Εὐχὴν ταύτην ἕως ὧδε μόνον λέγουσι,
μετὰ τῆς ἐκφωνήσεως: Σὸν γὰρ ἐστι τὸ ἐλεείν..., τινὲς δὲ ἕως
τέλους.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Β
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Β’
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Σοφία.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Πρὸς Ρωμαίους Ἐπιστολῆς Παύλου τό
᾽Ανάγνωσμα.
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Πρόσχωμεν.
Κεφ. 15: 1-7
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:
᾿Αδελφοί, ὀφείλομεν ἡμεῖς οἱ δυνατοὶ τὰ ἀσθενήματα τῶν
ἀδυνάτων βαστάζειν, καὶ μὴ ἑαυτοῖς ἀρέσκειν.῞Εκαστος γὰρ
ἡμῶν τῷ πλησίον ἀρεσκέτω εἰς τὸ ἀγαθὸν πρὸς οἰκοδομήν· καὶ
γὰρ ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυτῷ ἤρεσεν, ἀλλὰ καθὼς γέγραπται, οἱ
ὀνειδισμοὶ τῶν ὀνειδιζόντων σε ἐπέπεσον ἐπ᾿ ἐμέ. ῞Οσα γὰρ
προεγράφη, εἰς τὴν ἡμετέραν διδασκαλίαν προεγράφη, ἵνα διὰ
τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως τῶν γραφῶν τὴν ἐλπίδα
ἔχωμεν. ῾Ο δὲ Θεὸς τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως δῴη
ὑμῖν τὸ αὐτὸ φρονεῖν ἐν ἀλλήλοις κατὰ Χριστὸν ᾿Ιησοῦν, ἵνα
ὁμοθυμαδὸν ἐν ἐνὶ στόματι δοξάζητε τὸν Θεὸν καὶ πατέρα τοῦ
Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ. Διὸ προσλαμβάνεσθε ἀλλήλους,
καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς προσελάβετο ὑμᾶς εἰς δόξαν Θεοῦ.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Β΄
ΕΥΧΗ Β'
ΙΕΡΕΥΣ: Oθεὸς ὁ μέγας καὶ ὕψιστος, ὁ ὑπὸ πάσης κτίσεως
προσκυνούμενος, ἡ τῆς σοφίας πηγή, ἡ τῆς ἀγαθότητος ὄντως
ἀνεξιχνίαστος ἄβυσσος, καὶ τῆς εὐσπλαγχνίας ἀπεριόριστον
πέλαγο’ Αὐτός, φιλάνθρωπε Δέσποτα, ὁ τῶν προαιωνίων καὶ
θαυμασίων Θεός, ὂν οὐδεὶς ἀνθρώπων, ἐννοῶν, ἰσχύει
καταλαβέσθαι, ἐπίβλεψον, εἰσάκουσον ἠμῶν τῶν ἀναξίων
δούλων Σου’ καὶ ὅπου ἐπὶ τῷ ὀνόματί Σου τῷ μεγάλῳ, τὸ
Ἔλαιον τοῦτο προσάγομεν, κατάπεμψον τῆς Σῆς δωρεᾶς τὰ
ἰάματα καὶ ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, καὶ ἴασαι αὐτοὺς ἐν τῷ πλήθει τοῦ
ἐλέους Σου. Ναί, Κύριε εὐδιάλλακτε, ὁ μόνος ἐλεήμων καὶ
φιλάνθρωπος, ὁ μετανοῶν ἐπὶ ταὶς κακίαις ἠμῶν, ὁ εἰδῶς ὅτι
ἔγκειται ἡ διάνοια τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τὰ πονηρὰ ἐκ νεότητος
αὐτοῦ, ὁ μὴ θέλων τὸν θάνατον τοῦ ἁμαρτωλοῦ, ὡς τὸ
ἐπιστρέψαι καὶ ζῆν αὐτόν, ὁ διὰ τὴν τῶν ἁμαρτωλῶν σωτηρίαν
ἐνανθρωπήσας, Θεὸς ὧν, καὶ πλασθεῖς διὰ τὸ πλάσμα σου’ Σὺ εἰ
ὁ εἰπῶν’ «Οὐκ ἦλθον καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς εἰς
μετάνοιαν»’ Σὺ εἰ ὁ τὸ πρόβατον ζητήσας τὸ ἀπολωλός’ Σὺ εἰ ὁ
τὴν ἀπολομένην δραχμὴν ἐπιμελῶς ζητήσας καὶ εὑρῶν’ Σὺ εἰ ὁ
εἰπῶν, ὅτι’ «Τὸν ἐρχόμενον πρὸς μὲ οὐ μὴ ἐκβάλω ἔξω»’ Σὺ εἰ ὁ
τὴν Πόρνην, τοὺς τιμίους σου πόδας δάκρυσι βρέξασαν, μὴ
βδελυξάμενος’ Σὺ εἰ ὁ εἰπῶν’ «Ὁσάκις ἂν πέσης, ἔγειραι καὶ
σωθήση»’ Σὺ εἰ ὁ εἰπῶν, ὅτι’ «Χαρὰ γίνεται ἐν οὐρανῷ ἐπὶ ἐνὶ
ἁμαρτωλῶ μετανοούντι»’ Αὐτὸς ἔπιδε, εὔσπλαγχνε Δέσποτα,
ἐξ ὕψους ἁγίου σου, συνεπισκιάσας ἠμὶν τοὶς ἁμαρτωλοίς, καὶ
ἀναξίοις δούλοις Σου, ἐν χάριτι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐν τῇ ὥρᾳ
ταύτη, καὶ κατασκήνωσον ἐπὶ τοὺς δούλους Σου τούτους, τοὺς
ἐπεγνωκότας τὰ ἴδια πλημμελήματα καὶ προσιόντας Σοὶ
πίστει’ καὶ προσδεξάμενοι τὴ ἰδὶά Σου φιλανθρωπία, εἰ τί
ἐπλημμέλησαν ἐν λόγῳ ἢ ἔργω ἢ κατὰ διάνοιαν, συγχωρήσας,
Δημήτριος Θ. Σάτος [43] Ἀμφιθέα Ἄρτης 43
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Γ’
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:. Κύριος φωτισμός μου καὶ Σωτήρ μου.
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Πρόσχωμεν.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Κύριος ὑπερασπιστὴς τῆς ζωῆς μου
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Σοφία.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου τό
᾽Ανάγνωσμα.
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Πρόσχωμεν.
Κεφ. 12: 27-31, 13: 1-8
᾿Αδελφοί, ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους.
Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ᾽Εκκλησίᾳ πρῶτον ἀποστόλους,
δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους, ἔπειτα δυνάμεις, εἶτα
χαρίσματα ἰαμάτων, ἀντιλήψεις, κυβερνήσεις, γένη γλωσσῶν.
Μὴ πάντες ἀπόστολοι; μὴ πάντες προφῆται; μὴ πάντες
διδάσκαλοι; μὴ πάντες δυνάμεις; μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν
ἰαμάτων; μὴ πάντες γλώσσαις λαλοῦσι; μὴ πάντες
διερμηνεύουσι; Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα. Καὶ ἔτι
καθ᾿ ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι. ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν
ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα
χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον. Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν
καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω
πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω,
οὐδέν εἰμι. Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν
παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσομαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν
Δημήτριος Θ. Σάτος [44] Ἀμφιθέα Ἄρτης 44
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Γ΄
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Σοφία. Ὀρθοί. Ἀκούσωμεν τοῦ ἁγίου
Εὐαγγελίου.
ΙΕΡΕΥΣ: Εἰρήνη πάσι.
ΧΟΡΟΣ: Καὶ τῷ πνεύματί σου.
ΙΕΡΕΥΣ: Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαιὂν ἁγίου Εὐαγγελίου τὸ
ἀνάγνωσμα.
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Πρόσχωμεν.
ΧΟΡΟΣ: Δόξα σοί, Κύριε, δόξα σοί.
ΕΥΧΗ Γ'
ΙΕΡΕΥΣ: Δέσποτα παντοκράτορ, Ἅγιε Βασιλεῦ, ὁ παιδεύων
καὶ μὴ θανατῶν, ὁ ὑποστηρίζων τοὺς καταπίπτοντας καὶ
ἀνορθῶν τοὺς κατερραγμένους’ ὁ τᾶς σωματικᾶς θλίψεις
διορθούμενος τῶν ἀνθρώπων, αἰτούμεθα Σέ, ὁ Θεὸς ἠμῶν, ὅπως
ἐπαγάγης τὸ ἔλεός Σου ἐπὶ τὸ Ἔλαιον τοῦτο, καὶ τοὺς
χριομένους ἐξ αὐτοῦ ἐν τῷ ὀνόματί Σου, ἴνα γένηται αὐτοὶς εἰς
ἴασιν ψυχῆς τὲ καὶ σώματος καὶ εἰς καθαρισμὸν καὶ ἀπαλλαγὴν
παντὸς πάθους, καὶ πάσης νόσου καὶ μαλακίας καὶ παντὸς
μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος. Ναί, Κύριε, τὴν ἰατρικήν σου
δύναμιν οὐρανόθεν ἐξαπόστειλον’ ἄψαι τοῦ σώματος, σβέσον τὸν
πυρετόν, πράϋνον τὸ πάθος, καὶ πάσαν λανθάνουσαν ἀσθένειαν
ἀποδίωξον. Γενοὺ ἰατρὸς τῶν δούλων Σου τούτων’ ἐξέγειρον
αὐτοὺς ἀπὸ κλίνης ὀδυνηρᾶς καὶ στρωμνῆς κακώσεως’ σώους καὶ
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Δ’
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:. Ἐν ᾑ ἂν ἡμέρα ἐπικαλέσωμαι σέ.
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Πρόσχωμεν.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Κύριος εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου.
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Σοφία.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Πρὸς Κορινθίους Β΄ Ἐπιστολῆς Παύλου τό
᾽Ανάγνωσμα.
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Πρόσχωμεν.
Κεφ. 6: 16-18, 7: 1
᾿Αδελφοί, ὑμεῖς ναὸς Θεοῦ ἐστε ζῶντος, καθὼς εἶπεν ὁ
Θεὸς, ὅτι· ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι
αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι λαός. Διὸ ἐξέλθατε ἐκ μέσου
αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ
ἅπτεσθε· κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς, καὶ ἔσομαι ὑμῖν εἰς πατέρα,
καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας, λέγει Κύριος
παντοκράτωρ. Ταύτας οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας, ἀγαπητοί,
καθαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ
πνεύματος, ἐπιτελοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Δ΄
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Σοφία. Ὀρθοί. Ἀκούσωμεν τοῦ ἁγίου
Εὐαγγελίου.
ΙΕΡΕΥΣ: Εἰρήνη πάσι.
ΧΟΡΟΣ: Καὶ τῷ πνεύματί σου.
Δημήτριος Θ. Σάτος [47] Ἀμφιθέα Ἄρτης 47
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ
ΕΥΧΗ Δ'
ΙΕΡΕΥΣ: Ἀγαθὲ καὶ φιλάνθρωπε, εὔσπλαγχνε καὶ πολυέλεε
Κύριε, ὁ πολὺς ἐν ἐλέει καὶ πλούσιος ἐν ἀγαθότητι, ὁ Πατὴρ τῶν
οἰκτιρμῶν καὶ Θεὸς πάσης παρακλήσεως, ὁ ἐνισχύσας ἠμᾶς διὰ
τῶν ἁγίων σου Ἀποστόλων, ἐλαίω μετὰ προσευχῆς τᾶς
ἀσθενείας τοῦ λαοῦ θεραπεύεσθαι’ Αὐτός, καὶ τὸ Ἔλαιον τοῦτο
σύνταξον εἰς ἴασιν τοὶς ἐξ αὐτοῦ χριομένοις, εἰς ἀπαλλαγὴν
πάσης νόσου καὶ πάσης μαλακίας, εἰς ἀπολύτρωσιν τῶν κακῶν
τῶν ἀπεκδεχομένων τὴν παρά Σου σωτηρίαν. Ναί, Δέσποτα
Κύριε ὁ Θεὸς ἠμῶν, δεόμεθά Σου, παντοδύναμε, τοῦ σώζειν
πάντας ἠμᾶς’ ὁ μόνος ψυχῶν τὲ καὶ σωμάτων Ἰατρός, ἁγίασον
πάντας ἠμᾶς’ ὁ πάσαν νόσον ἰώμενος, ἴασαι καὶ τοὺς δούλους
σου τούτους’ ἐξέγειρον αὐτοὺς ἀπὸ κλίνης ὀδυνηρᾶς, διὰ ἐλέους
τῆς Σῆς χρηστότητος’ ἐπίσκεψαι αὐτοὺς ἐν ἐλέει καὶ οἰκτιρμοίς
Σου’ ἀποδίωξον ἄπ’ αὐτῶν πάσαν ἀρρωστίαν καὶ ἀσθένειαν’ ἴνα,
ἐξαναστάντες τὴ χειρί Σου τὴ κραταιά, δουλεύωσι Σοὶ μετὰ
πάσης εὐχαριστίας’ ὅπως καὶ νῦν, μετέχοντες τῆς Σῆς ἀφάτου
φιλανθρωπίας, ὑμνῶμεν καὶ δοξάζωμεν Σὲ τὸν ποιοῦντα μεγάλα
καὶ θαυμαστά, ἔνδοξα τὲ καὶ ἐξαίσια.
ΙΕΡΕΥΣ: Σὸν γὰρ ἐστὶ τὸ ἐλεεὶν καὶ σώζειν ἠμᾶς, ὁ Θεὸς
ἠμῶν, καὶ Σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρί, καὶ τῷ Υἱῷ,
καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν
αἰώνων.
Δημήτριος Θ. Σάτος [49] Ἀμφιθέα Ἄρτης 49
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ
ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Ε
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Ε’
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:. Κύριε, φυλάξαις ἠμᾶς.
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Πρόσχωμεν.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Σῶσον μέ, Κύριε, ὅτι ἐκλέλοιπεν ὅσιος.
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Σοφία.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Πρὸς Κορινθίους Β΄ Ἐπιστολῆς Παύλου τό
᾽Ανάγνωσμα.
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Πρόσχωμεν.
Κεφ. 1: 8-11
᾿Αδελφοί, οὐ θέλομεν ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, ὑπὲρ τῆς
θλίψεως ἡμῶν τῆς γενομένης ἡμῖν ἐν τῇ ᾿Ασίᾳ, ὅτι καθ᾿
ὑπερβολὴν ἐβαρήνθημεν ὑπὲρ δύναμιν, ὥστε ἐξαπορηθῆναι ἡμᾶς
καὶ τοῦ ζῆν· ᾽Αλλὰ αὐτοὶ ἐν ἑαυτοῖς τὸ ἀπόκριμα τοῦ θανάτου
ἐσχήκαμεν, ἵνα μὴ πεποιθότες ὦμεν ἐφ᾿ ἑαυτοῖς, ἀλλ᾿ ἐπὶ τῷ
Θεῷ τῷ ἐγείροντι τοὺς νεκρούς· ὃς ἐκ τηλικούτου θανάτου
ἐρρύσατο ἡμᾶς καὶ ῥύεται, εἰς ὃν ἠλπίκαμεν ὅτι καὶ ἔτι ῥύσεται,
συνυπουργούντων καὶ ὑμῶν ὑπὲρ ἡμῶν τῇ δεήσει, ἵνα ἐκ πολλῶν
προσώπων τὸ εἰς ἡμᾶς χάρισμα διὰ πολλῶν εὐχαριστηθῇ ὑπὲρ
ἡμῶν.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Ε΄
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Σοφία. Ὀρθοί. Ἀκούσωμεν τοῦ ἁγίου
Εὐαγγελίου.
ΙΕΡΕΥΣ: Εἰρήνη πάσι.
ΧΟΡΟΣ: Καὶ τῷ πνεύματί σου.
ΕΥΧΗ Ε'
ΙΕΡΕΥΣ: Κύριε ὁ Θεὸς ἠμῶν, ὁ παιδεύων καὶ πάλιν ἰώμενος’ ὁ
ἐγείρων ἀπὸ γῆς πτωχὸν καὶ ἀπὸ κοπρίας ἀνυψῶν πένητα’ ὁ
τῶν ὀρφανῶν πατήρ, καὶ τῶν χειμαζομένων λιμήν, καὶ τῶν
νοσούντων ἰατρός’ ὁ τᾶς ἀσθενείας ἠμῶν ἀπόνως βαστάζων, καὶ
τᾶς νόσους ἠμῶν λαμβάνων’ ὁ ἐν ἴλαροτητι ἐλεῶν’ ὁ ὑπερβαίνων
ἀνομίας καὶ ἐξαίρων ἀδικίας’ ὁ ταχὺς εἰς βοήθειαν καὶ βραδὺς εἰς
ὀργήν’ ὁ ἐμφυσήσας εἰς τοὺς σεαυτοὺ Μαθητᾶς καὶ εἰπῶν’
«Λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον’ ἂν τίνων ἀφῆτε τᾶς ἁμαρτίας,
ἀφίενται αὐτοίς»’ ὁ δεχόμενος τῶν ἁμαρτωλῶν τὴν μετάνοιαν,
καὶ ἐξουσίαν ἔχων συγχωρεὶν ἁμαρτίας πολλᾶς καὶ χαλεπᾶς καὶ
ἴασιν παρέχων πάσι τοὶς ἐν ἀσθενείᾳ καὶ μακρονοσία διάγουσιν’
ὁ καὶ ἐμὲ τὸν ταπεινὸν καὶ ἁμαρτωλὸν καὶ ἀνάξιον δοῦλον Σου,
τὸν ἐν πολλαὶς ἁμαρτίαις συμπεπλεγμένον, καὶ πάθεσιν ἡδονῶν
συγκυλινδούμενον, καλέσας εἰς τὸν ἅγιον καὶ ὑπερμέγιστον
βαθμὸν τῆς ἱερωσύνης, καὶ εἰσελθεὶν εἰς τὸ ἐνδότερόν του
καταπετάσματος, εἰς τὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων, ὀποῦ παρακύψαι οἱ
ἅγιοι Ἄγγελοι ἐπιθυμούσι, καὶ ἀκοῦσαι τῆς εὐαγγελικῆς
φωνῆς Κυρίου τοῦ Θεοῦ, καὶ θεάσασθαι αὐτοψεῖ τὸ πρόσωπον
Δημήτριος Θ. Σάτος [52] Ἀμφιθέα Ἄρτης 52
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΣΤ
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΣΤ’
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:. Ἐλέησον μὲ ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός
σου,
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Πρόσχωμεν.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοὶ ὁ Θεός.
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Σοφία.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολῆς Παύλου τό
᾽Ανάγνωσμα.
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Πρόσχωμεν.
Κεφ. 5: 22-26, 6: 2
᾿Αδελφοί, ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη, χαρά,
εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πρᾳότης,
ἐγκράτεια· κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ ἔστι νόμος. Οἱ δὲ τοῦ
Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ ταῖς
ἐπιθυμίαις. Εἰ ζῶμεν Πνεύματι, Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν. Μὴ
γινώμεθα κενόδοξοι, ἀλλήλους προκαλούμενοι, ἀλλήλοις
φθονοῦντες. ᾿Αδελφοί, ἐὰν καὶ προληφθῇ ἄνθρωπος ἔν τινι
παραπτώματι, ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν
πνεύματι πρᾳότητος, σκοπῶν σεαυτόν, μὴ καὶ σὺ πειρασθῇς.
᾽Αλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε, καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν
νόμον τοῦ Χριστοῦ.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΣΤ΄
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Σοφία. Ὀρθοί. Ἀκούσωμεν τοῦ ἁγίου
Εὐαγγελίου.
ΙΕΡΕΥΣ: Εἰρήνη πάσι.
ΧΟΡΟΣ: Καὶ τῷ πνεύματί σου.
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Πρόσχωμεν.
ΧΟΡΟΣ: Δόξα σοί, Κύριε, δόξα σοί.
ΕΥΧΗ ΣΤ'
ΙΕΡΕΥΣ: Εὐχαριστοῦμεν Σοί, Κύριε ὁ Θεὸς ἠμῶν, ὁ ἀγαθὸς
καὶ φιλάνθρωπος, καὶ ἰατρὸς τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων
ἠμῶν’ ὁ τᾶς νόσους ἠμῶν ἀπόνως βαστάζων’ οὐ τῷ μώλωπι
πάντες ἰάθημεν? ὁ Ποιμὴν ὁ καλός, ὁ εἰς ἀναζήτησιν ἐλθῶν τοῦ
πλανηθέντος προβάτου’ ὁ τοὶς ὀλιγοψύχοις διδοὺς παραμυθίαν,
καὶ ζωὴν τοὶς συντετριμμένοις’ ὁ τὴν πηγὴν τῆς αἱμορροούσης,
δωδεκαετῆ οὖσαν ἰασάμενος’ ὁ τὴν θυγατέρα τῆς Χαναναίας τοῦ
χαλεποῦ δαιμονίου ἐλευθερώσας’ ὁ τὸ δάνειον χαρισάμενος τοὶς
δυσὶ χρεωφειλέταις, καὶ τὴ ἁμαρτωλῶ τὴν ἄφεσιν δούς’ ὁ τὴν
ἴασιν τῷ παραλυτικῷ δωρησάμενος σὺν τὴ ἀφέσει τῶν ἁμαρτιῶν
αὐτοῦ’ ὁ τὸν τελώνην τῷ λόγῳ δικαιώσας, καὶ τὸν ληστὴν ἐν τῇ
ἐσχάτῃ αὐτοῦ ὁμολογία προσδεξάμενος’ ὁ τᾶς ἁμαρτίας τοῦ
κόσμου ἀράμενος, καὶ τῷ Σταυρῷ προσηλώσας’ Σου δεόμεθα,
καὶ Σὲ ἰκετεύομεν’ ἐν τῇ ἀγαθότητί Σου, Αὐτός, ἄνες, ἅφες,
συγχώρησον, ὁ Θεός, τᾶς ἀνομίας καὶ τᾶς ἁμαρτίας τῶν δούλων
Σου τούτων, τὰ πλημμελήματα αὐτῶν, τὰ ἑκούσια καὶ τὰ
ἀκούσια, τὰ ἐν γνώσει καὶ ἐν ἀγνοίᾳ, τὰ ἐν παραβάσει καὶ ἐν
παρακοῇ, τὰ ἐν νυκτὶ καὶ ἐν ἡμέρᾳ’ ἢ ὑπὸ κατάραν Ἱερέως ἢ
πατρὸς ἢ μητρὸς ἐγένοντο’ ἢ ὀφθαλμὸν εἰστίασαν ἢ ὄσφρησιν
ἐξεθήλυναν ἢ ἁφὴ κατεμαλακίσθησαν ἢ γεύσει κατεπόρνευσαν ἢ
ἐν οἱαδήποτε κινήσει σαρκὸς καὶ πνεύματος τού Σου
ἀπηλλοτριώθησαν θελήματος καὶ τῆς Σῆς ἁγιότητος’ εἰ τί
ἥμαρτον αὐτοὶ τὲ καὶ ἠμεῖς, ὡς ἀγαθὸς καὶ ἀμνησίκακος Θεὸς
καὶ φιλάνθρωπος, συγχώρησον’ μὴ ἐῶν αὐτοὺς καὶ ἠμᾶς εἰς τὸν
ρερυπωμένον βίον καταπεσείν, μηδὲ εἰς τᾶς ὀλεθρίους ὁδοὺς
Δημήτριος Θ. Σάτος [56] Ἀμφιθέα Ἄρτης 56
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Ζ’
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:. Κύριε, μὴ τῷ θυμώ σου ἐλέγξης μὲ
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Πρόσχωμεν.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Ἐλέησον μέ, Κύριε , ὅτι ἀσθενῆς εἰμι.
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Σοφία.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Πρὸς Θεσσαλονικεῖς Α΄ Ἐπιστολῆς
Παύλου τό ᾽Ανάγνωσμα.
Δημήτριος Θ. Σάτος [57] Ἀμφιθέα Ἄρτης 57
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Πρόσχωμεν.
Κεφ. 5: 14-23
᾿Αδελφοί, παρακαλοῦμεν ὑμᾶς, νουθετεῖτε τοὺς ἀτάκτους,
παραμυθεῖσθε τοὺς ὀλιγοψύχους, ἀντέχεσθε τῶν ἀσθενῶν,
μακροθυμεῖτε πρὸς πάντας. ῾Ορᾶτε μή τις κακὸν ἀντὶ κακοῦ τινι
ἀποδῷ, ἀλλὰ πάντοτε τὸ ἀγαθὸν διώκετε καὶ εἰς ἀλλήλους καὶ
εἰς πάντας. Πάντοτε χαίρετε, ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε, ἐν
παντὶ εὐχαριστεῖτε· τοῦτο γὰρ θέλημα Θεοῦ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ
εἰς ὑμᾶς. Τὸ Πνεῦμα μὴ σβέννυτε, προφητείας μὴ ἐξουθενεῖτε.
Πάντα δὲ δοκιμάζετε, τὸ καλὸν κατέχετε· ἀπὸ παντὸς εἴδους
πονηροῦ ἀπέχεσθε. Αὐτὸς δὲ ὁ Θεὸς τῆς εἰρήνης ἁγιάσαι ὑμᾶς
ὁλοτελεῖς, καὶ ὁλόκληρον ὑμῶν τὸ πνεῦμα καὶ ἡ ψυχὴ καὶ τὸ
σῶμα ἀμέμπτως ἐν τῇ παρουσίᾳ, τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ
Χριστοῦ τηρηθείη.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Ζ΄
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Σοφία. Ὀρθοί. Ἀκούσωμεν τοῦ ἁγίου
Εὐαγγελίου.
ΙΕΡΕΥΣ: Εἰρήνη πάσι.
ΧΟΡΟΣ: Καὶ τῷ πνεύματί σου.
ΙΕΡΕΥΣ: Εκ του κατά Ματθαῖον αγίου Ευαγγελίου το
ανάγνωσμα.
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Πρόσχωμεν.
ΧΟΡΟΣ: Δόξα σοί, Κύριε, δόξα σοί.
ΕΥΧΗ Ζ'
ΙΕΡΕΥΣ: Δέσποτα Κύριε, ὁ Θεὸς ἠμῶν, Ἰατρὲ ψυχῶν καὶ
σωμάτων, ὁ τὰ χρόνια πάθη θεραπεύων, ὁ ἰώμενος πάσαν νόσον
καὶ πάσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ’ ὁ θέλων, πάντας ἀνθρώπους
σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθείν’ ὁ μὴ βουλόμενος τὸν
θάνατον τοῦ ἁμαρτωλοῦ, ὡς τὸ ἐπιστρέψαι καὶ ζῆν αὐτόν’ Σὺ
γὰρ Κύριε, ἐν τῇ Παλαιᾷ Διαθήκη ἔθου μετάνοιαν τοὶς
Δημήτριος Θ. Σάτος [59] Ἀμφιθέα Ἄρτης 59
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ
ἁμαρτωλοίς, Δαυὶδ καὶ Νινευ’ ταίς, καὶ τοὶς πρὶν καὶ τοὶς μετὰ
τούτους’ ἄλλα καὶ ἐν τῇ ἐπιδημίᾳ τῆς ἐνσάρκου Σου οἰκονομίας,
οὐκ ἐκάλεσας δικαίους, ἄλλ’ ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν, ὡς τὸν
τελώνην, ὡς τὴν πόρνην, ὡς τὸν ληστήν, ὡς τὸν βλάσφημον καὶ
διώκτην τὸν μέγαν Παῦλον, διὰ μετανοίας προσδεξάμενος’
Πέτρον τὸν κορυφαῖον καὶ Ἀπόστολόν Σου, ἀρνησάμενον Σὲ
τρίτον, διὰ μετανοίας προσεδέξω καὶ προσελάβου καὶ
ἐπηγγείλω αὐτῶ, λέγων’ «Σὺ εἰ Πέτρος, καὶ ἐπὶ ταύτη τὴ
πέτρα οἰκοδομήσω μου τὴν Ἐκκλησίαν, καὶ πύλαι Ἅδου οὐ
κατισχύσουσιν αὐτῆς?καὶ δώσω σοὶ τᾶς κλεῖς τῆς Βασιλείας τῶν
Οὐρανῶν». Διόπερ καὶ ἠμεῖς, ἀγαθὲ καὶ φιλάνθρωπε, κατὰ τᾶς
ἀψευδεῖς Σου ἐπαγγελίας θαρροῦντες, δεόμεθά Σου καὶ
ἰκετεύομεν ἐν τῇ ὥρᾳ ταύτη. Ἐπάκουσον τῆς δεήσεως ἠμῶν, καὶ
πρόσδεξαι αὐτὴν ὡς θυμίαμα προσφερόμενον Σοί, καὶ ἐπίσκεψαι
τοὺς δούλους Σου τούτους καὶ εἰ τί ἐπλημμέλησαν ἐν λόγῳ ἢ
ἔργω ἢ κατὰ διάνοιαν ἢ ἐν νυκτὶ ἢ ἐν ἡμέρᾳ ἢ ὑπὸ κατάραν
Ἱερέως ἐγένοντο ἢ τῷ ἰδίῳ ἀναθέματι ὑπέπεσαν ἢ ὄρκω
παρεπίκραναν καὶ ὀρκωμότησαν, παρακαλοῦμεν Σὲ καὶ δεόμεθά
Σου’ ἄνες, ἅφες, συγχώρησον αὐτοίς, ὁ Θεός, παραβλέπων τᾶς
ἀνομίας αὐτῶν καὶ τᾶς ἁμαρτίας καὶ τὰ ἐν γνώσει καὶ ἀγνοία
γενόμενα πάρ’ αὐτῶν. Καὶ εἰ τί τῶν ἐντολῶν Σου παρέβησαν ἢ
ἐπλημμέλησαν, ὡς σάρκα φοροῦντες καὶ τὸν κόσμον οἰκοῦντες ἢ
ἐξ ἐνεργείας τοῦ διαβόλου, Αὐτός, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος
Θεός, συγχώρησον’ ὅτι οὐκ ἔστιν ἄνθρωπος, ὃς ζήσεται καὶ οὒχ
ἁμαρτήσει. Σὺ γὰρ μόνος ὑπάρχεις ἀναμάρτητος’ ἡ δικαιοσύνη
Σου, δικαιοσύνη εἰς τὸν αἰώνα, καὶ ὁ λόγος Σου ἀλήθεια. Οὐ
γὰρ ἔπλασας τὸν ἄνθρωπον εἰς ἀπώλειαν, ἄλλ’ εἰς περιποίησιν
τῶν ἐντολῶν Σου καὶ ζωῆς ἀφθάρτου κληρονομίαν’ καὶ Σοὶ τὴν
δόξαν ἀναπέμπομεν, σὺν τῷ ἀνάρχῳ Σου Πατρί, καὶ τῷ
Παναγίῳ, καὶ ἀγαθῶ Σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς
αἰώνας τῶν αἰώνων.
ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν.
Εἴτα εἰσέρχεται μέσον τῶν Ἱερέων οἱ ποιοῦντες τὸ Εὔχελαιον καὶ λαβῶν ὁ
προϊστάμενος τῶν Ἱερέων τὸ Ἅγιον Εὐαγγέλιον. τίθησιν ἐπὶ τᾶς κεφαλὰς
αὐτῶν’ καὶ τιθέασιν ἔπ’ αὐτὸ τᾶς χείρας οἱ Ἱερεῖς’ Ὁ δὲ προϊστάμενος λέγει τὴν
Εὐχὴν ταύτην μεγαλοφώνως. τῶν λοιπῶν ὑποψαλλόντων τὸ Κύριε, ἐλέησον.
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.
ΧΟΡΟΣ: Κύριε ἐλέησον
Ο ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ ΙΕΡΕΥΣ:
Βασιλεῦ ἅγιε, εὔσπλαγχνε, καὶ πολυέλεε, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ,
Υἱὲ καὶ Λόγε τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος, ὁ μὴ θέλων τὸν θάνατον τοῦ
ἁμαρτωλοῦ, ὡς τὸ ἐπιστρέψαι καὶ ζῆν αὐτόν’ οὐ τίθημι ἐμὴν
χείρα ἁμαρτωλὸν ἐπὶ τᾶς κεφαλὰς τῶν προσελθόντων σοὶ ἐν
ἁμαρτίαις καὶ αἰτουμένων παρά σου δι’ ἠμῶν ἄφεσιν ἁμαρτιῶν’
ἀλλὰ σὴν χείρα κραταιὰν καὶ δυνατήν, τὴν ἐν τῷ ἁγίῳ
Εὐαγγελίω τούτω, ὃ οἱ συλλειτουργοί μου κατέχουσιν ἐπὶ τᾶς
κεφαλὰς τῶν δούλων σου τούτων ἔκτεινον’ καὶ δέομαι σὴν αὐτοὶς
καὶ ἱκετεύω τὴν συμπαθεστάτην καὶ ἀμνησίκακόν σου
φιλανθρωπίαν’ ὁ Θεός, ὁ Σωτὴρ ἠμῶν, ὁ διὰ τοῦ προφήτου σου
Νάθαν μετανοήσαντι τῷ Δαυὶδ ἐπὶ τοὶς ἰδίοις ἁμαρτήμασιν
ἄφεσιν δωρησάμενος, καὶ τοῦ Μανασσῆ τὴν ἐπὶ μετανοία
προσευχὴν δεξάμενος, αὐτὸς καὶ τοὺς δούλους σου τούτους
μετανοοῦντας ἐπὶ τοὶς ἰδίοις αὐτῶν πλημμελήμασι, πρόσδεξαι
τὴ συνήθει σου φιλανθρωπία, παρορῶν αὐτῶν πάντα τὰ
παραπτώματα. Σὺ γὰρ εἰ ὁ Θεὸς ἠμῶν, ὁ καὶ ἐβδομηκοντάκις
ἑπτὰ ἀφιέναι κελεύσας τοὶς περιπίπτουσιν ἐν ἁμαρτίαις’ ὅτι ὡς ἡ
μεγαλωσύνη σου, οὕτω καὶ τὸ ἔλεός σου. Καὶ σοὶ πρέπει πάσα
δόξα, τιμή, καὶ προσκύνησις, σὺν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρὶ καὶ τῷ
παναγίῳ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν
αἰώνων.
ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν.
ΕΥΧΗ ΧΡ1ΣΕΩΣ
ΙΕΡΕΥΣ: Πάτερ, Ἅγιε, Ἰατρὲ τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων,
ὁ πέμψας τὸν μονογενῆ Σου Υἱόν, τὸν Κύριον ἠμῶν Ἰησοῦν
Χριστόν, πάσαν νόσον ἰώμενον καὶ ἐκ θανάτου λυτρούμενον,
ἴασαι καὶ τοὺς δούλους Σου τούτους, ἐκ τῆς περιεχούσης αὐτῶν
Δημήτριος Θ. Σάτος [61] Ἀμφιθέα Ἄρτης 61
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ
Ἦχος δ'
Πηγὴν ἰαμάτων ἔχοντες, Ἅγιοι Ἀνάργυροι, τᾶς ἰάσεις
παρέχετε πάσι τοὶς δεομένοις, ὡς μεγίστων δωρεῶν ἀξιωθέντες,
παρὰ τῆς ἀενάου πηγῆς τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, Φησὶ γὰρ πρὸς
ὑμᾶς ὁ Κύριος, ὡς ὁμοζήλους τῶν Ἀποστόλων, Ἰδοὺ δέδωκα
ὑμὶν τὴν ἐξουσίαν, κατὰ πνευμάτων ἀκαθάρτων, ὥστε αὐτὰ
ἐκβάλλειν, καὶ θεραπεύειν πάσαν νόσον, καὶ πάσαν μαλακίαν,
Διὸ τοὶς προστάγμασιν αὐτοῦ καλῶς πολιτευσάμενοι, δωρεὰν
Π
η _ γ
ην _
ι _
α _
μα _
των _
ε _
ε _
χο _
ον_
τες _
Α _ γ
ι_
οι _
οι _
Α_
α _
να _
α _
αρ _ γυ_ υ _
υ _
υ _
ροι _
τας _
ι _
α _ σ
εις_ πα_
ρε _
ε _
χε _
ε _
ε _
τε _ σι _
πα _ τοις _
δε _
ο _
ο _ με _
ε _ ε _
ε _
ε _ ως _
νοις _ με _
γι _
ι _ σ ν_
τω_ ω
δω_
ρε _ α _
ων _ α_
ξι _
ι _
ω _
ω_
θε _
ε _
ε _
ε _
εν _
τες _
πα _
ρα _ τ
ης_
α_ να _
ε _ α _
α _ α_
α _
ου _
πη _
γης _ τ
ου_
ου_ ω_
Σω _ τη _
η_
η _
ρος _
Χρι _
ι _
ι_
σ φη _
του _ σι _
γαρ _ π
ρος_
υ _
μας _
ο _
ο _ Κυ _
ο _ υ _
υ _
ρι _
ι _
ι _
ος _
ως _
ο _ μο_ η _ η _
ζη _ η _ λ
ου_
ους _ τ
ων_
Α _
α _ πο_
ο _
ο _ σ
το_ ο _
ο _
ο _ ι _
λων _ ι _
δου _
δε _
ε _
δω _
ω _
ω _
κα _
υ _ την _
μιν _ ε _
ε _ ξ
ου_
ου _
ου _
σι _ ι _
ι _
ι _ τα _
αν _ κα_ πνε _ μα _
ευ _ α _ α_
α_ ων _
τω _
α _
α _ κα _
α _
θα _
α _
α _
αρ _τ ω _ σ
ων _ τε_ αυ_
τα _
α_
α _ βα _
εκ _ α _
α _ αλ_
λειν _ κ
αι_
θε _
ρα _
πε _
ε _
ε _
ε _
ευ _
α _ λα_
α _
α _
κι _
ι _ ι _
ι _
ι _ δι _
αν _ ο _ τ
οις_
προ _
στα _
αγ _
μα _
α _
α _
σιν _
α _
α _ του _ ου_
α _ αυ _ λω _
κα _ ως _
πο _
λι_
ι _
τε _
ευ _
σα _
α _
α _ με_ ε _
ε _
ε _
νοι _
δω _
ρε _
α _
α _ ε _
αν _ λα _
α_
α _
α_
α _
βε _ ε _
ε _
ε_
τε _
δω _
ω _
ρε _ πα _
αν _ α _
ρε _
ε _
ε _
ε _ ε _
ε _
Δημήτριος Θ. Σάτος [64] Ἀμφιθέα Ἄρτης 64
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ
ε _
χε _
ε _
ε _
ε _
πα _
α _
ρε _ ε _
χε _
ε _
ε _
τε _
ι _
_
_ _ _
α _ τρε ευ ο _ ον τες τα _ α _ πα _ α _ α _ α _ α _
των _
θη _ η _ ψυ _ ω_
χω _ ων _
και _ ν_
τω _ ω σω _
ω_
μα _
των _
των _ η _ μω _ων_
η _
ο _ξα_
Δ Πα _
τρι _κ ι_
αι_ Υ ω _κ
αι_
Α_
γι _
ω _Π
νευ_
μα_
τι _
Κ
αι _
νυν _κ
αι_ α _
ει _
ει _
και _
εις _
τους _
αι_
ω _
νας _
των _
αι _
ω _ν
ων_
α _μ
ην_
ευ _ σ
Ν ον_
πα _
ρα _
κλη _ σε_
σι_
σων _
ι _
κε _
των _
Πα _
να _ μω_ με_
παυ _
ου_ σα_
δει _
νων _
η _
μων _ στα _
ε _ πα_ να_
α _
α _
σεις _
πα _
σης _
θλι _ ψε_ ω
ς_
η _ μα_ ας_
α _
παλ _
λατ _ τ
ου_ σα_ σε_
ε _
γαρ _ μο_ ν
ην_
α _
σφα _
λη _ κ
αι_
βε _
βαι _
αν _
αγ _
κυ _ ε _ χο_
ραν _ και _
ο _ μεν_ την _
σην _
προ _
στα _
σι _ αν_
κε_
κτη _ με_ θα_
μη _
αι_ σ
χυν_
θω _
μεν _
Δε _ σ
ποι_ να_
σε _ π
ρο_
σ
κα_
λου _ με_ ν
οι_ σ
πευ _ σ
ον_ ε
ις_
ι _
κε _
σι _
ι _
αν _
των _
σοι _
ι_ σ
π τως_ βο_
ω _ ω
ν_ τ
ων_
χαι _
ρε _
Δε _ σ
ποι_
να _
η _
πα _ αν_
των _
βο _
η _ θ
ει_
α _
χα _
ρα _
και _
σκε _
ε _ πη_
και _
σω _τη_
ρι _
α _τ
ων_
ψυ _
χων _
η _μω_ ω_
ω _ ν_
ω _ω
ΑΠΟΛΥΣΙΣ
*******************
Τὸ παρὸν κείμενον εἶναι διὰ προσωπικὴν χρῆσιν καὶ δὲν ἔχει σκοπὸ νὰ
ἀντικαταστήσῃ τὰ Λειτουργικὰ Βιβλία τῆς Ἐκκλησίας μας.
Ἐλπίζουμε νὰ βοηθήσῃ καὶ νὰ φανῇ χρήσιμο στοὺς φίλους τῆς ψαλτικῆς τέχνης.
Τυχοῦσες διορθώσεις, παρατηρήσεις ἢ καὶ ἐλλείψεις εἶναι πάντοτε καλοδεχούμενες.
*******************
Ἐάν, δίχως τὴν πρόθεσή μας θίγουμε πνευματικά δικαιώματα, παρακαλούμε γιὰ
τὴν ἄμεση ἐνημέρωσή μας στὸ: dimsatos@gmail.com Κάθε ὑπόδειξη, τεκμηριωμένη
διόρθωση ἤ ἔγγραφη συμπαράσταση εἶναι εὐπρόσδεκτη.
2
Δημήτριος Θ. Σάτος [2] Ἀμφιθέα Ἄρτης