ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ Σελίδα

1. ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ 5
1.1 Το αλφάβητο 5
1.2 Η προφορά των λέξεων 6

2. Ο ΤΟΝΙΣΜΟΣ 9
2.1 Acentuación –Tilde (Τόνος) 9
2.2 Εξαιρέσεις κατά τον Τονισμό 11

3. ΤΟ ΑΡΘΡΟ 13
3.1 Οριστικό – Αόριστο Άρθρο 13
3.2 Εξαιρέσεις ως προς την χρήση των άρθρων
3.3 Χρήση του LO (ΤΟ / ΑΥΤΟ) 15

4. ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΣΤΙΞΗΣ 16

5. ΤΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ 17
5.1 Καταλήξεις ουσιαστικού 17
5.2 Ειδικές κατηγορίες 17
5.3 Ουσιαστικά με το πρώτο γράμμα κεφαλαίο 19
5.4 Υποκοριστικές και μεγεθυντικές καταλήξεις ουσιαστικών 19

6. ΤΟ ΕΠΙΘΕΤΟ 20
6.1 Καταλήξεις επιθέτου 20
6.2 Θέση επιθέτου ως προς το ουσιαστικό 20
6.3 Επίθετα που χάνουν την κατάληξη τους 21
6.4 Υποκοριστικές και μεγεθυντικές καταλήξεις επιθέτων 22

7. ΠΑΡΑΘΕΤΙΚΑ ΕΠΙΘΕΤΩΝ - ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΩΝ - ΒΑΘΜΟΙ ΣΥΓΚΡΙΣΗΣ 23

7.1 Βαθμοί σύγκρισης επιθέτου 23
7.2 Ανώμαλα παραθετικά επιθέτου 24
7.3 Παράθεση Επιρρήματος 25

8. ΟΙ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ 27
8.1 Προσωπικές 27
8.1.1 Περίπτωση ονομαστικής 28
8.1.2 Περίπτωση εμπρόθετης 29
8.1.3 Περίπτωση δοτικής-Έμμεσο Αντικείμενο 30
8.1.4 Περίπτωση αιτιατικής – Άμεσο Αντικείμενο 32
8.1.5 Περίπτωση Loísmo – Laísmo - Leísmo. 35
8.1.6 Σύνθετες αντωνυμίες 36
8.2 Αναφορικές 36
8.3 Ερωτηματικές Ευθεία και Πλάγια ερώτηση 40
8.4 Επιφωνηματικές 41
8.5 Κτητικές 41

1
 8.5.1 Δυνατός τύπος 42
8.5.2 Αδύνατος τύπος 43
8.5.3 Περίπτωση MISMO ( Ο ΙΔΙΟΣ) 44
8.5.4 Περίπτωση PROPIO (ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ/ΣΟΥ…) 44
8.6 Δεικτικές 44
8.6.1 Περίπτωση TAL (ΤΕΤΟΙΟ) - TANTO (ΤΟΣΟ) 46
8.7 Αόριστες 47
8.7.1 Αόριστες εκτός Απόλυτων και Τακτικών αριθμητικών 47
8.7.2 Oι αριθμοί (Απόλυτα αριθμητικά) 52
8.7.3 Τακτικά αριθμητικά 54

9. ΟI ΠΤΩΣΕΙΣ 55

10. ΤΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑ 56
10.1 Τοπικά επιρρήματα 57
10.2 Χρονικά επιρρήματα 58
10.3 Τροπικά επιρρήματα 59
10.4 Ποσοτικά επιρρήματα 59
10.5 Βεβαιωτικά επιρρήματα 60
10.6 Αρνητικά επιρρήματα 61
10.7 Διστακτικά επιρρήματα (αμφιβολίας) 61

11. ΟΙ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ 62
11.1 Ορισμοί και επισυμάνσεις ως προς τις προθέσεις 62
11.2 Απλές προθέσεις 63
11.2.1 Ομαδοποιημένες προθέσεις 72
11.3 Ουσιαστικοποίηση γραμματικών στοιχείων μετά από πρόθεση 73
11.4 Ρήματα που συντάσονται με προθέσεις 75
11.5 Επίθετα που συντάσσονται με προθέσεις 78

12. TO ΡΗΜΑ
81
12.1 Άκλιτοι τύποι 82
12.1.1 Το Απαρέμφατο 82
12.1.2 Το Γερούνδιο 84
12.1.3 Η Μετοχή 87
12.2 Κλιτοί τύποι 89
12.2.1 Πρόσωπο – Αριθμός 89
12.2.2 Φωνή 89
12.2.2α Ενεργητική Φωνή 89
-Αμετάβατα 89
-Μεταβατικά 90
-Αυτοπαθή 90
-Αλληλοπαθή 91
-Απρόσωπα 91
12.2.2β Παθητική Φωνή 92
12.2.3 Οι Εγκλίσεις 95

2
12.2.3α Οριστική 95
-Ενεστώτας 96
-Παρακείμενος 100
-Παρατατικός 101
-Αόριστος 103
-Υπερσυντέλικος 105
-Απλός Μέλλοντας 106
-Συντελεσμένος Μέλλοντας 107
-Απλός Δυνητικός 108
-Σύνθετος Δυνητικός 109
-Πρότερος Αόριστος 111
12.2.3β Υποτακτική 112
-Ενεστώτας 113
-Παρατατικός 115
-Παρακείμενος 117
-Υπερσυντέλικος 118
-Απλός και Συντελεσμένος Μέλλοντας 120
12.2.3γ Προστακτική 120
-Κλίση Καταφατικής και Αρνητικής Προστακτικής 120
- Άλλοι τρόποι έκφρασης προσταγής – προτροπής 123
-Πίνακες καταλήξεων ρημάτων κατά την κλίση 125
12.3 Οι Ρηματικές Περιφράσεις 127

13. ΤΟ HABER ΒΟΗΘΗΤΙΚΟ ΡΗΜΑ - Ο ΤΥΠΟΣ HAY 132

13.1 Το HABER Βοηθητικό Ρήμα 132
13.2 Ο Απρόσωπος τύπος HAY 129
13.3 Ρηματικές Περιφράσεις και Κλίση του HABER 134

14. ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΡΗΜΑΤΟΣ ΜΕ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ 136

15. SER -_ESTAR ΕΙΜΑΙ - ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ 137

15.1 Το ρήμα SER 137
15.2 Το ρήμα ESTAR 140
15.3 Επισυμάνσεις κατά την χρήση των SER-ESTAR 142
15.4 Κλίση των SER-ESTAR 144

16. EΥΘΥΣ - ΠΛΑΓΙΟΣ ΛΟΓΟΣ 146

16.1 Προσδιορισμός Ευθέως και Πλάγιου Λόγου 146
16.2 Περιπτώσεις και Σύνταξη Πλάγιου Λόγου στην πρόταση 148

17. ΥΠΟΘΕΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ - ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ 151

17.1 Τα τρία Είδη Υποθετικού Λόγου 151
17.2 Άλλοι τρόποι σύνθεσης των Υποθετικών προτάσεων- Υποθετικοί Σύνδεσμοι 154

18. Η ΠΡΟΤΑΣΗ 157

18.1 Στοιχεία της πρότασης 157
18.2 Τάξη των Στοιχείων της πρότασης 159

3
 19. ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ 162
19.1 Μονομελείς προτάσεις 163
19.2 Διμελείς προτάσεις 164
19.3 Κατηγορίες Απλών προτάσεων 164
a. Σύμφωνα με το περιεχόμενο 164
- Καταφατικές και Αρνητικές 164
-Ερωτηματικές 165
-Επιφωνηματικές 166
-Πιθανότητας και Διστακτικές 167
-Επιθυμίας 168
-Προτρεπτικές 168
b.Σύμφωνα με την γραμματική φύση του Κατηγορήματος 170
- Με Συνδετικό ρήμα 170
- Αμετάβατες 170
- Μεταβατικές
170
-Παθητικές 171
-Αυτοπαθείς 171
-Αλληλοπαθείς 172
-Απρόσωπες 172
19.4 Κατηγορίες Σύνθετων προτάσεων 173
19.5 Αντιπαραθετικές 173
19.6 Παρατακτικές 173
- Συνδετικές 174
-Διαχωριστικές 174
-Διανεμητικές 175
-Αντιθετικές 175
19.7 Υποτακτικές 176
19.7.1 Συμφωνία των χρόνων σε Υποτακτικές 177
19.7.2 Σύνταξη και Έγκλιση της Δευτερεύουσας σε Ταυτοπροσωπία – Ετεροπροσωπία 178
19.7.2α Ταυτοπροσωπία - Verbos Modales 178
19.7.2β. Ετεροπροσωπία - Ταυτοπροσωπία με χρήση συνδέσμων 180
19.7.2γ Έγκλιση της Δευτερεύουσας σε Οριστική/Υποτακτική κατά περίπτωση 181
Σύνδεση με Ονοματική, Επιθετική ( Αναφορική), Επιρρηματική Υπόταξη 185
- Ονοματική Υπόταξη 185
- Επιθετική Υπόταξη 186
- Επιρρηματική Υπόταξη 187
Επιρρηματικές Τόπου 188
Επιρρηματικές Τρόπου - Περίπτωση SIN QUE 187
Χρονικές Επιρρηματικές 190
Συγκριτικές Επιρρηματικές 192
Αιτιολογικές Επιρρηματικές 193
Τελικές Επιρρηματικές 194
Συμπερασματικές Επιρρηματικές 194
Εναντιωματικές Επιρρηματικές 196

4
 Υποθετικές Επιρρηματικές 199

1. ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ EL ALFABETO

1.1 Το αλφάβητο αποτελείται από είκοσι εννιά γράμματα. Είναι λατινικοί χαρακτήρες
και κάποια όπως τα Κ, Χ, W, Y είναι γράμματα που είναι δάνεια από άλλες γλώσσες προς
τα Ισπανικά . Τα γράμματα Ll (έγιε) και Ñ (ένιε) συναντούνται αποκλειστικά στην
Ισπανική. Έτσι λοιπόν έχουμε :

Προφορά χρήσης
A a ά ά
B b μπέ μπ, β
C c θέ θ, κ
Ch ch τσέ τσ
D d ντέ ντ, δ
E e έ ε
F f έφε φ
G g χέ γ,χ
H h άτσε άφωνο
I I ί ι
J j χότα χ
K k κά κ
L l έλε λ
Ll ll έγιε γγί
M m έμε μ
N n ένε ν
Ñ ñ ένιε ννί
O o ό ό
P p πέ π
Q q κού κ
R r έρε ρ
S s έσε σ
T t τέ τ
U u ού ού
V v ούβε β
W w ούβε ντόμπλε β
X x έκις ξ
Y y ί γριέγα ί
Z z θέτα θ

Όπως βλέπουμε σε κάθε γράμμα αντιστοιχούν τέσσερις στήλες. Η πρώτη βέβαια είναι το
κάθε γράμμα σε κεφαλαία η δεύτερη σε μικρά, η τρίτη είναι ο αλφαβητισμός δηλαδή πως
προφέρεται το κάθε γράμμα. Η τέταρτη αφορά την προφορά χρήσης, δηλαδή πώς

5
προφέρεται το γράμμα μέσα στην λέξη. Η προφορά χρήσης αφορά την επίσημη προφορά
της Ισπανικής γλώσσας (Castellano). Πάντως σε κάποιες περιοχές τόσο της Ισπανίας,
όσο και στις χώρες της Λατινικής Αμερικής η φωνητική σε γράμματα ή συνδιασμούς
γραμμάτων αλλάζει χωρίς όμως να αποτελεί την φωνητική της επίσημης
γλώσσας.Πρέπει όμως να τονισθεί ότι οι φωνητικές αυτές αλλαγές αποτελούν αποδεκτή,
και αναγνωρισμένη από την Ισπανική Ακαδημία, φωνητική παραλλαγή.

1.2 Η προφορά των λέξεων σε σχέση με άλλες γλώσσες όπως Αγγλικά ή Γαλλικά είναι
ευκολότερη, γιατί προφέρουμε όλα τα γράμματα όπως τα βλέπουμε σημειωμένα στην τρίτη
στήλη . Θα πρέπει να προσέξουμε τα παρακάτω σημεία που είναι απαραίτητα για την
σωστή προφορά μας.
Έτσι λοιπόν μπορούμε να δούμε τα εξής:

α. Τα φωνήεντα στα Ισπανικά είναι τα Α, E, O, U, I. Όλα τα υπόλοιπα είναι σύμφωνα.

Το Y είναι ΣΥΜΦΩΝΟ. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι το Υ είναι
σύμφωνο.
Το σύμφωνο ll αποτελείται από δύο l.
Στον σχηματισμό των λέξεων το μόνο σύμφωνο που μπορεί να διπλασιάζεται είναι το r,
και τότε η προφορά του είναι μακρύτερη από την προφορά του μονού r.
Arroyo Αρρόγιο και όχι Αρόγιο

β. Υπάρχουν γράμματα με δύο προφορές. Τέτοια είναι τα B, C, D, G.

Πιο αναλυτικά μπορούμε να δούμε :

B, b Όταν βρίσκεται μετά από το m ή στην αρχή της λέξης για εμφατικούς λόγους
προφέρεται μπ.
Πχ ambulancia αμπουλάνθια Botella μποτέγια

Σε οποιονδήποτε άλλο συνδυασμό το βρίσκουμε β.

Πχ saborear σαβορεάρ
libro λίβρο

D, d Όταν βρίσκεται μετά από το n, l ή στην αρχή της λέξης για εμφατικούς λόγους
προφέρεται ντ.
Πχ andar αντάρ Desear ντεσεάρ
Aldea αλντέα
Σε οποιονδήποτε άλλο συνδυασμό το βρίσκουμε δ.
Πχ adular αδουλάρ
Acudir ακουδίρ

C, c Όταν συντάσσεται με σύμφωνο προφέρεται κ. Πχ actuar ακτουάρ.

Όταν συντάσσεται με φωνήεν δίνει τους παρακάτω συνδυασμούς :
ca κα casa κάσα
co κο comer κομέρ
cu κού cuna κούνα
ci θι cielo θιέλο

6
 ce θε cerrar θεράρ

Βλέπουμε ότι οι συνδυασμοί με e,i δίνουν ήχο θ και όχι κ . Οι συνδυασμοί αυτοί στην
φωνητική της Λατινικής Αμερικής προφέρονται σ πχ. Cielo Σιέλο

Ο συνδυασμός ch δίνει ήχο τσ πχ: cachear κατσεάρ

G, g

Σε συνδυασμό με φωνήεντα μέσα στην λέξη δίνει τα παρακάτω :

Ga γα pagar παγάρ
Go γο algo άλγο
Gu γού alguno αλγούνο
Gi χί página πάχινα
Ge χέ Eugenio Εουχένιο

Από τον συνδυασμό gu με το i,e έχουμε τους παρακάτω ήχους:

Gui γι alguien άλγιεν

Gue γε sigue σίγε

Οι συνδυασμοί guo, gua, guu δεν υπάρχουν.

* Όλοι οι πιο πάνω συνδιασμοί, εκτός των που δίνουν χί, χέ όταν βρεθούν στην αρχή της
λέξης αλλάζουν το γ σε γκ. Guinea Γκινέα, Gusano Γκουσάνο, Gorra Γκόρα …

* Υπάρχουν λέξεις όπως:

cigüeña θιγουένια, antigüedad αντιγουεδάδ, vergüenza βεργουένθα,
οι οποίες φέρουν Διαλυτικά πάνω από το u ώστε να μην χαθεί ο ήχος της διφθόγγου.
Πάντως πολλές φορές στον σύγχρονο λόγο αυτές οι λέξεις δεν φέρουν Διαλυτικά, αλλά
παραμένει η προφορά τους όπως αναφέρθηκε.

γ. Το γράμμα q σε συνδυασμό με φωνήεντα δίνει τα παρακάτω :

qui κι quimera κιμέρα

que κε quemar κεμάρ
quo ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ
qe ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ
qo ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ
qa ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ

Στους συνδυασμούς που δεν υπάρχουν , οι ήχοι όπως έχουμε δεί πιο πάνω βγαίνουν από
άλλους συνδυασμούς. Πχ co, ca και όχι qo qa

δ. Z, z Το γράμμα αυτό προφέρεται παντού Θ αλλά δεν συναντάται με όλους τους

7
συνδυασμούς φωνηέντων. Πιο συγκεκριμένα έχουμε:

za θα zarzuela θαρθουέλα
zo θο zorro θόρρο
zu θου zumbón θουμπόν
ze ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ
zi ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ

Όπως και στο προηγούμενο σύμφωνο όπου δεν υπάρχουν οι συνδυασμοί, αυτοί καλύπτονται
από άλλο σύμφωνο. Πχ: ce, ci θέ, θί.

ε. Με τα ξενικά γράμματα αρχίζουν λέξεις που έχουν ξενική ρίζα και προέλευση
δηλαδή υπάρχουν και σε άλλες λατινογενείς γλώσσες ή στην Ελληνική γλώσσα
Πχ. Wagón Kilo Káiser
Xenofobia Yate Kilovatio

ζ. Υπάρχουν γράμματα που έχουν κοινή προφορά. Τέτοια είναι :

V,W,B(εκτός αρχής λέξης/ μετά το m), J,G(εκτός ga/gu/go), K,QC(εκτός ci/ce).
Όπως όμως έχουμε εξηγήσει πιο πάνω κατά περίπτωση, αυτά δεν μπορούν να συγχέονται
κατά την χρήση τους στον λόγο.

η. X, cc (διπλό C ). Το cc δίνει ήχο (κθ) στην επίσημη Ισπανική, αλλά (ξ) στην γλώσσα
όπως προφέρεται στην Λατινική Αμερική ή σε περιοχές της Ισπανίας όπως τα Κανάρια
Νησιά.
Το Χ (ξ), συναντάται σε λίγες λέξεις. Πάντως όταν αυτός ο ήχος υπάρχει στην αρχή της
λέξης πάντοτε γράφεται με Χ.
Ξενοφοβία xenofobia
Το cc είναι φθόγγος που συνδυάζεται με τα παρακάτω φωνήεντα:
cci ξι accidente ακθιδέντε
cce ξθε acceder ακθεδέρ

θ. Το H, h είναι άφωνο δηλαδή όταν το βρίσκουμε σε λέξη δεν προφέρεται.

Πχ. Hotel. Προφέρεται Οτέλ και όχι χοτέλ.
Αlmohada. Προφέρεται Αλμοάδα και όχι αλμοχάδα.

Ειδικότερα για το Υ y πρέπει να πούμε ότι χρησιμοποιείται τόσο σε Ισπανικές όσο

και σε ξένης προέλευσης λέξεις. Προέρχεται από το Ελληνικό ύψιλον (υ). Όταν συνδυάζεται
Με φωνήεν δίνει ήχο γ Υο γιό και όχι Ιό .
Με σύμφωνο δίνει ήχο ί Estoy εστόι

• Το y σαν λέξη στην πρόταση σημαίνει και, δηλαδή είναι συνδετικό. Όταν η επόμενη από
το y λέξη αρχίζει από i τότε για αποφυγή κακοφωνίας μετατρέπεται σε e.
Habla español e inglés Μιλάει Ισπανικά και Αγγλικά

• Το o σαν λέξη στην πρόταση σημαίνει ή, δηλαδή είναι διαζευκτικό. Όταν η επόμενη
λέξη αρχίζει από o τότε για τον παραπάνω λόγο μετατρέπεται σε u . Όταν είναι

8
 διαζευκτικό μεταξύ δύο αριθμών το o μετατρέπεται σε ó.

Es soberbio u orgulloso Son siete(7) ó ocho(8)

2. Ο ΤΟΝΙΣΜΟΣ EL ACENTO

2.1 Στην Ισπανική γλώσσα είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε τόσο αν φέρει τόνο ( ´ )
μία λέξη, όσο και σε ποια συλλαβή. Αυτό γιατί ανάλογα με το αν φέρει τόνο ή όχι η λέξη
μπορούμε να την γράψουμε σωστά , κάτι το οποίο μας είναι απαραίτητο για την σωστή
ανάγνωση της.

Πρέπει να διευκρινίσουμε ότι μιλώντας για τονισμό μιλάμε για δύο διαφορετικά πράγματα.

Acentuación δηλαδή την συλλαβή εκείνη της λέξης που υψώνεται ο ήχος της φωνής κατά
την προφορά της λέξης. Η συλλαβή αυτή δεν φέρει τόνο ( ΄ )σε όλες τις λέξεις.

Tilde δηλαδή τον τόνο ( ΄ ). Στην συλλαβή που υπάρχει tilde αναγκαστικά θα γίνεται και
acentuación .

PA dre πά δρε Το acentuación στο pa χωρίς tilde

ve RA no βε ρά νο Το acentuación στο ra χωρίς tilde
pa ÍS Πα ίς Το acentuación στο ís με tilde
Η δυσκολία βρίσκεται στις λέξεις που δεν φέρουν tilde γιατί δεν μπορούμε να
γνωρίζουμε που θα είναι το acentuación τους.
Το ζητούμενο είναι όταν βλέπουμε μία λέξη να ξέρουμε που υψώνεται η φωνή μας
για να την προφέρουμε σωστά, ή όταν ακούμε μία λέξη πώς θα την γράψουμε σωστά
τονισμένη.
Έτσι λοιπόν η χρήση ή όχι της tilde είναι αυτή που θα μας δώσει το σωστό acetuación
δηλαδή την σωστά τονισμένη λέξη. Αυτό εξαρτάται από τις συλλαβές.

Κάνοντας έναν διαχωρισμό ως προς τις συλλαβές, οι λέξεις μπορούν να είναι

μονοσύλλαβες, δισύλλαβες, και ούτω καθεξής ανάλογα με τον αριθμό τους.
Για παράδειγμα η λέξη αυ το κί νη το έχει πέντε συλλαβές.
Ένας τέτοιος διαχωρισμός γίνεται και στα Ισπανικά.
Για παράδειγμα η λέξη al mo ha da έχει τέσσερις συλλαβές..

Tilde ( ´ ) υπάρχει ή όχι σε μία λέξη ανάλογα με το πόσες συλλαβές έχει, και σε τι
καταλήγει αυτή( φωνήεν ή σύμφωνο ). Βεβαίως υπάρχουν εξαιρέσεις οι οποίες θα μας
βοηθήσουν να ξεκαθαρίσουμε μερικά σημεία τα οποία κατ αρχήν δεν μπορούμε να
διακρίνουμε. Προχωρώντας όμως στην γλώσσα θα μας δημιουργηθούν ερωτήματα που
ανατρέχοντας στα παρακάτω θα μπορούμε να απαντήσουμε.

Μία λέξη μπορεί να ανήκει σε μία από τις παρακάτω κατηγορίες :

OΞYTONH - AGUDA ( _ _ _) acentuación στην ΛΗΓΟΥΣΑ.

9
 “
ΠAΡOΞYTONH- LLANA ( _ _ _) acentuación στην ΠΑΡΑΛΗΓΟΥΣΑ.
“
ΠΡΟΠΑΡ/ΤΟΝΗ - SOBRESDRÚJULA ( _ _ _) acentuación στην ΠΡΟΠΑΡΑΛΗΓΟΥΣΑ
“
Αυτό που μένει είναι να δούμε σε κάθε κατηγορία πότε υπάρχει tilde ( ´) και πότε όχι.
Έτσι λοιπόν μπορούμε να πούμε ότι :

Όσες από τις ΟΞΥΤΟΝΕΣ καταλήγουν σε -n, -s , ή φωνήεν ΦΕΡΟΥΝ tilde

ενώ σε οτιδήποτε άλλο γράμμα και αν καταλήγουν ΔΕΝ ΦΕΡΟΥΝ tilde.

Ca jón gal dós co mí

ca lor κα λόρ, ca nal κα νάλ, festivi dad φεστιβι δάδ

Όσες από τις ΠΑΡΟΞΥΤΟΝΕΣ καταλήγουν σε –n, -s, ή φωνήεν ΔΕΝ ΦΕΡΟΥΝ tilde
ενώ σε οτιδήποτε άλλο γράμμα και αν καταλήγουν ΦΕΡΟΥΝ tilde.

Tra je ron τρα χέ ρον, ro jos ρό χος , pa dre πά δρε

Cár cel κάρ θελ , fút bol φούτ μπολ

ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΜΕ ότι μεταξύ τους οι δύο περιπτώσεις είναι αντίθετες κάτι το οποίο είναι
λογικό αλλιώς θα υπήρχε γραμματικό πρόβλημα.

Όλες οι ΠΡΟΠΑΡΟΞΥΤΟΝΕΣ ΦΕΡΟΥΝ tilde.

sá ba do fe nó me no

Έτσι λοιπόν απαντήσαμε στο ερώτημα του πως θα διαβάζουμε μία λέξη όταν την δούμε
γραμμένη. Όταν υπάρχει tilde( ´ ) τότε απλά το acentuación είναι σε αυτήν την συλλαβή.
Όταν δεν υπάρχει κοιτάμε την κατάληξη, και αφού όλες οι προπαροξύτονες φέρουν tilde
μπορεί να είναι είτε οξύτονη είτε παροξύτονη. Τότε όμως βλέποντας την κατάληξη
προσδιορίζουμε και την συλλαβή που θα έχουμε acentuación.
Μένει να δούμε πως θα γράψουμε μία άγνωστη μας λέξη όταν την ακούσουμε.
Έχοντας υπ’όψιν τα παραπάνω ακολουθούμε το εξής σκεπτικό :

Ακούγοντας μία λέξη έχουμε δύο στοιχεία :

1. Την κατάληξη ( φωνήεν, σύμφωνο,- n, -s)
2. Εάν είναι οξύτονη, παροξύτονη ή προπαροξύτονη μετρώντας τις συλλαβές.

Ζητάμε να βρούμε αν αυτή η λέξη φέρει tilde ή όχι. Απλώς εφαρμόζουμε τους πιο πάνω
κανόνες. Δηλαδή εάν σαν παράδειγμα ακούσουμε την λέξη :

Μάδρε είναι παροξύτονη, τελειώνει σε φωνήεν άρα ΔΕΝ ΦΕΡΕΙ : madre

Καλόρ είναι οξύτονη, τελειώνει σε -r άρα ΔΕΝ ΦΕΡΕΙ : calor
Άρμπολ είναι παροξύτονη, τελειώνει σε -l άρα ΦΕΡΕΙ : árbol
Κολόν είναι οξύτονη, τελειώνει σε -n άρα ΦΕΡΕΙ : colón
Ντιαγνόστικο είναι προπαροξύτονη άρα ΦΕΡΕΙ : diagnóstico

10
2.2 ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ

1. Σύνθετες λέξεις ονομάζονται αυτές που αποτελούνται από δύο λέξεις οι οποίες
ενώνονται σε μία. Όταν λοιπόν η καινούργια λέξη αποτελείται από δύο λέξεις που φέρουν
tilde , τότε η σύνθετη φέρει tilde μόνο στην δεύτερη :

décimo δέκατος + séptimo έβδομος : decimoséptimo δέκατος έβδομος

2. Κάποια επιρρήματα στα Ισπανικά σχηματίζονται από θέμα επιθέτου θηλυκού γένους
ενικού αριθμού και κατάληξη - mente. Αν λοιπόν το επίθετο αυτό φέρει tilde
τότε και το επίρρημα που προκύπτει συνεχίζει να φέρει tilde .

rápida γρήγορη + -mente ( κατάληξη) : rápidamente γρήγορα (επίρρημα)

• Όταν σε μία πρόταση έχουμε δύο ή περισσότερα επιρρήματα σε συνέχεια τότε μόνο το
τελευταίο φέρει κατάληξη - mente ενώ τα προηγούμενα κρατούν το θέμα δηλαδή
επίθετο θηλυκό ενικού αριθμού. Αναφερόμαστε σε επιρρήματα με σχηματισμό – mente.

Viene rápida y alegremente Έρχεται γρήγορα και χαρούμενα .

3. Η tilde διατηρείται σε μία λέξη πού αρχίζει με κεφαλαίο, αν αυτή η λέξη θα πρέπει
να την φέρει στο πρώτο της γράμμα όταν αρχίζει με μικρό.

Ángel ángel

4. Οι λέξεις που καταλήγουν σε - y δεν πρέπει να θεωρείται ότι καταλήγουν σε φωνήεν

γιατί όπως έχουμε αναφέρει το -y είναι σύμφωνο.

5. Οι μονοσύλλαβες δεν φέρουν tilde . Όταν όμως υπάρχουν λέξεις μονοσύλλαβες με

δύο έννοιες τότε για να ξεχωρίζουν νοηματικά η μία φέρει tilde . Τέτοιες είναι :

Sí Ναι Si Εάν
Aún Ακόμη Aun Και με
Dé Δώσε De Από
Él Αυτός El Ο (οριστικό άρθρο)
Más Περισσότερο Mas Αλλά
Mí Εμένα Mi Δικός μου
Sé Να είσαι Se Του ( προσ. Αντωνυμία)
Tú Εσύ Tu Δικός σου
Té Τσάι Te Σου ( προσ. Αντωνυμία)
Sólo Μόνο (επίρρημα) Solo Μόνος (επίθετο)

11
6. Όσον αφορά κάποια επιρρήματα και αντωνυμίες, οι αναφορικές και οι ερωτηματικές
μορφές, μεταξύ τους διαφέρουν κατά την γραφή τους ως προς την tilde .

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ
ΓΕΝΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Donde Όπου ΟΧΙ ΌΧΙ ¿Dónde? Πού;
Cuando Όταν ΌΧΙ ΌΧΙ ¿Cuándo? Πότε;
Cuanto Όσο ΝΑΙ ΝΑΙ ¿Cuánto? Πόσο;
Como Όπως ΌΧΙ ΌΧΙ ¿Cómo? Πώς;
Que Ότι ΟΧΙ ΌΧΙ ¿Qué? Τι;
Cual Όποιος(προς/πράγμ) ΌΧΙ ΝΑΙ ¿Cuál? Ποιος;
Quien Όποιος (πρόσωπα) ΟΧΙ ΝΑΙ ¿Quién? Ποιος;
Cuyo Του οποίου(γενική) ΝΑΙ ΝΑΙ ¿Cúyo? Ποιού;

• Το cual είναι μεριστικό μεταξύ προσώπων και πραγμάτων και αυτό ξεχωρίζει ως προς
το quien που αναφέρεται σε ένα πρόσωπο.
• Υπάρχουν δύο ερωτηματικά σημεία στίξης στα Ισπανικά, ένα ανάποδο στην αρχή της
ερώτησης και ένα στο τέλος της ¿ ------- ?.
Το ίδιο συμβαίνει και με τα θαυμαστικά. ¡ ------ !

7. Τρίφθογγος ονομάζεται ο συνδυασμός τριών φωνηέντων. Τότε το δεύτερο φωνήεν της

τριφθόγγου είναι η βάση της και εφ’ όσον είναι εκεί το acento, δεν φέρει tilde. Σε
οποιοδήποτε άλλο φωνήεν της και αν είναι το acento, φέρει tilde.
Guia γκία guión γκιόν
Συνηθέστεροι τρίφθογγοι είναι οι : iai, iei, iau, ioi, uai, uau, uei, uia.

8. Οι δίφθογγοι είναι συνδυασμοί δύο φωνηέντων. Όπως έχει αναφερθεί τα φωνήεντα

είναι πέντε. Τα φωνήεντα χωρίζονται σε ΙΣΧΥΡΑ και ΑΣΘΕΝΗ.
Τα ισχυρά είναι a e o
Τα ασθενή είναι ι u
Όταν η δίφθογγος είναι συνδυασμός ενός ισχυρού φωνήεντος με ένα ασθενές
τότε αποτελεί μία συλλαβή. Δίφθογγος ασθενούς με ασθενές ή ισχυρού με ισχυρό
φωνήεν ΔΕΝ δίνει μία συλλαβή.
Έτσι λοιπόν ai ie uo είναι δίφθογγοι σε μια συλλαβή
ενώ iu eo e a είναι δίφθογγοι αλλά δύο συλλαβές

ΠΡΟΣΟΧΗ Στις διφθόγγους δεν υπάρχει διαφορετικός ήχος όπως στα Ελληνικά, το
κάθε φωνήεν διαβάζεται ξεχωριστά.
Παράδειγμα : caigo κ ά ι γο και όχι κ αί γο

• Όταν έχουμε acentuación σε συνδυασμό ΙΣΧΥΡΟ- ΙΣΧΥΡΟ ή ΑΣΘΕΝΕΣ –

ΑΣΘΕΝΕΣ , ακολουθούνται οι κανόνες τονισμού όπως τους έχουμε δει πιο πάνω.

• Όταν έχουμε acentuación σε συνδυασμό ΙΣΧΥΡΟ- ΑΣΘΕΝΕΣ ή αντίστροφα

υπάρχουν δύο περιπτώσεις :

12
α. Το acentuación στο ισχυρό φωνήεν οπότε ΔΕΝ ΦΕΡΕΙ tilde.

β. Το acentuación στο ασθενές οπότε ΦΕΡΕΙ tilde.

Ma ría Μα ρία ΦΕΡΕΙ tilde ΓΙΑΤΙ ΤΟ acentuación ΣΤΟ ΑΣΘΕΝΕΣ.

Ma ria no Μα ριά νο ΔΕΝ ΦΕΡΕΙ tilde ΓΙΑΤΙ ΤΟ acentuación ΣΤΟ ΙΣΧΥΡΟ.

•Όσον αφορά την κλίση ρήματος, η χρήση της tilde στην κατάληξη εξαρτάται από το
acentuación της κατάληξης :
Habl- áis αμπλ- άις ( μιλάτε). Παρότι το -a είναι ισχυρό φωνήεν στην
δίφθογγο, φέρει tilde γιατί είναι κατάληξη ρήματος.
Στην κλίση των ρημάτων στο κεφάλαιο ΤΟ ΡΗΜΑ θα δούμε αναλυτικά όλες τις
καταλήξεις σε Χρόνους, Εγκλίσεις και Φωνές. Εκεί θα διαπιστώσουμε ότι υπάρχουν
καταλήξεις που δεν έχουν καθόλου acentuación γιατί ο ήχος είναι στο Θέμα του ρήματος.
Τότε όπως θα δούμε δεν έχουμε ποτέ tilde στο Θέμα και απλώς η λέξη δεν φέρει tilde.
Habl-o άμπλ-ο Habl-as άμπλ-ας

3. ΤΟ ΑΡΘΡΟ EL ARTÍCULO

3.1 Στα Ισπανικά έχουμε δύο γένη , αρσενικό και θηλυκό. Δεν υπάρχει ουδέτερο. Όταν ένα
ουσιαστικό είναι αρσενικού ή θηλυκού γένους στα Ελληνικά ΔΕΝ σημαίνει ότι αναγκαστικά
είναι του ιδίου γένους και στα Ισπανικά.
El libro = Το βιβλίο

Το άρθρο χαρακτηρίζει το γένος κάθε ουσιαστικού, επιθέτου και τον αριθμό τους.
Έχουμε δύο ειδών άρθρα που το κάθε ένα έχει και διαφορετική ιδιότητα:

ΟΡΙΣΤΙΚΟ DETERMINADO
ΑΟΡΙΣΤΟ INDETERMINADO

ΟΡΙΣΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ

Το οριστικό άρθρο έχει παρόμοια χαρακτηριστικά με τις δεικτικές αντωνυμίες, στην ουσία
είναι δεικτική αντωνυμία που έρχεται από τα Λατινικά, η οποία έχει χάσει την ιδιότητα της να
προσδιορίζει συγκριτικά και αναφέρεται συγκεκριμένα στην λέξη της οποίας προηγείται. Έχει
γένος και αριθμό αλλά και τον τύπο NEUTRO τον οποίο θα αναλύσουμε σε αυτό το κεφάλαιο.

ΕΝΙΚΟΣ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ
ΑΡΣΕΝΙΚΟ El Ο Los Οι
ΘΗΛΥΚΟ La Η Las Οι (θηλυκό)
NEUTRO Lo Το – Αυτό

ΑΟΡΙΣΤΟ ΑΡΘΡΟ

Το αόριστο άρθρο είναι αόριστη αντωνυμία έχει γένος και αριθμό και είναι διακριτικό,
δηλαδή διαχωρίζει χωρίς να συγκεκριμενοποιεί τις λέξεις στις οποίες αναφέρεται.

13
 ΕΝΙΚΟΣ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ
ΑΡΣΕΝΙΚΟ Un Ένας- κάποιος Unos Κάποιοι
ΘΗΛΥΚΟ Una Μία- κάποια Unas Κάποιες

3.2 ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ

* ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΦΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟ ΟΡΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ
ΑΟΡΙΣΤΟ ΑΡΘΡΟ
ΠΡΟΣΟΧΗ : Τα αόριστα άρθρα έχουν και γένος και αριθμό όπως βλέπουμε. Έτσι λοιπόν
στα Ελληνικά μπορούμε να το μεταφράζαμε ένας /κάποιος, μία /κάποια, κάποιοι, κάποιες
για να έχουμε και τους αντίστοιχους πληθυντικούς.
Δεν θα πρέπει να συγχέεται το αόριστο άρθρο (un), με τον αριθμό ένα (uno).
Ανάλυση της περίπτωσης θα γίνει τόσο στην ενότητα των Απόλυτων Αριθμητικών
(αριθμών), που περικλείεται στο κεφάλαιο της Αόριστης Αντωνυμίας ΚΕΦΑΛΑΙΑ 8.7.1 και
8.7.2.

• Όλα τα θηλυκού γένους ουσιαστικά που αρχίζουν από a ή ha και το acento τους
βρίσκεται στην πρώτη συλλαβή, αλλάζουν το οριστικό και αόριστο άρθρο τους, αλλά και
την δεικτική αντωνυμία, από θηλυκού σε αρσενικού γένους. Αυτό γίνεται για αποφυγή
κακοφωνίας, και μόνο στον ενικό αριθμό. Στον πληθυντικό παραμένει το θηλυκό άρθρο
γιατί έχει εκλείψει η αιτία αλλαγής του. Η αλλαγή αφορά μόνο τα δύο άρθρα και την
δεικτική αντωνυμία .κανένα άλλο γραμματικό στοιχείο με γένος.

Εξηγώντας, κακοφωνία θα λέγαμε ότι είναι το χάσιμο γραμμάτων κατά την προφορά, εξ
αιτίας του όμοιου ήχου μεταξύ φωνήεντος του άρθρου και του πρώτου
γράμματος του ουσιαστικού (λά άγουα=λάγουα, λά άτσα=λάτσα).

Δηλαδή : la/una hacha θα γίνει el/un hacha για αποφυγή κακοφωνίας

las/unas hachas ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ θηλυκό το άρθρο.

la/una água θα γίνει el/un água για αποφυγή κακοφωνίας

las/unas águas ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ θηλυκό το άρθρο.

La/una alma grande θα γίνει el/un alma grande για αποφυγή κακοφωνίας
Las/unas almas grandes ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ θηλυκό το άρθρο.

*Η περίπτωση δεικτικής αντωνυμίας περιγράφεται στο αντίστοιχο κεφάλαιο.ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8.6

*Σε λέξεις όπως το la aguanieve (αγουανιέβε), επειδή το acento δεν είναι στο a- δεν
υπάρχει λόγος αλλαγής του άρθρου και αντωνυμίας.
* Αλλαγή άρθρου δεν γίνεται πριν από Κύρια Ονόματα, Επώνυμα και γράμματα του
Αλφαβήτου. La Ána de ayer La hache

• Ονόματα ατόμων και επώνυμα όπως και τοπωνυμίες δεν φέρουν άρθρο εκτός της
περίπτωσης που θέλουμε να διευκρινίσουμε.

Grecia αλλά la Grecia del siglo décimo (η Ελλάδα του Δέκατου Αιώνα).

14
Οι Η.Π.Α., οι διεθνείς οργανισμοί και κάποιες χώρες ή πόλεις φέρουν οριστικό άρθρο: Los
Estados Unidos, la India, el Japón, la Coruña,la UU.EE (Unión Europea),
la O.N.U. ( Organización de Naciones Unidos).

• Η λέξη Θεός όταν αναφερόμαστε στην χριστιανική θρησκεία δεν φέρει άρθρο.
Επίσης δεν φέρουν άρθρο οι Άγιοι.
Dios bendiga Ο Θεός να ευλογεί
San Antonio es el protector Ο Άγιος Αντώνιος είναι ο προστάτης

• Οι Γλώσσες όπως Ισπανικά, Ελληνικά…, και η παράθεση Ουσιαστικών σε μία πρόταση

δεν φέρουν άρθρο. Hablo griego Μιλώ Ελληνικά
Lleva corbata, camisa y zapatos Φοράει γραβάτα, πουκάμισο και παπούτσια
• Τέλος οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, εκτός αυτών που έχουμε ήδη αναφέρει, στα
Ελληνικά δεν φέρει άρθρο, ακολουθεί τον ίδιο κανόνα και στα Ισπανικά.

3.3 ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ < LO> NEUTRO. ΤΟ / ΑΥΤΟ

Τα άρθρα δίνουν το γένος και τον αριθμό στα ουσιαστικά. Έτσι λοιπόν τα συναντάμε
πριν από αυτά, πριν οποιοδήποτε γραμματικό στοιχείο μπορεί να λειτουργεί σαν ουσιαστικό,
ή πριν από την ακολουθία ουσιαστικό + επίθετο.
Όταν όμως θέλουμε να μεταφράσουμε μία πρόταση της μορφής : < Το καλό της
υπόθεσης>, τότε η λέξη < το > δεν μπορεί να είναι το οριστικό άρθρο < el >
γιατί με το άρθρο <το> δεν προσδιορίζουμε κάποιο ουσιαστικό και δεν υπάρχει ακολουθία
ουσιαστικό + επίθετο. Το άρθρο <το> δεν αναφέρεται σε μία λέξη, αλλά σε ολόκληρη
πρόταση ή μέρος πρότασης που εννοείται και χάριν συντομίας αντικαθίσταται από το <
το>.
Έτσι λοιπόν υπάρχει κάποιο άλλο άρθρο , το NEUTRO που αν μεταφραστεί
κυριολεκτικά σαν λέξη σημαίνει ουδέτερο άρθρο, αλλά για να μην το συγχέουμε με το
ουδέτερο άρθρο στα Ελληνικά, κάνοντας μία παραδοχή, θα το ονομάσουμε εξουδετερωμένο
άρθρο.
Αυτό το άρθρο, έχει το χαρακτηριστικό ότι δεν έχει γένος και αριθμό αφού αναφέρεται
σε τμήμα ή ολόκληρη πρόταση, και βέβαια δεν μπορεί να προηγείται ουσιαστικού ή της
ακολουθίας ουσιαστικό + επίθετο .

Ας δούμε τις περιπτώσεις:

1. Το καλό της υπόθεσης = Lo bueno del caso

Ιδιαίτερη προσοχή στην πιο πάνω περίπτωση, όπου στην πρόταση ΔΕΝ υπάρχει
Ουσιαστικό, αλλά μόνο Επίθετο μετά το LO. Το ουσιαστικό ( caso) δεν αποτελεί τμήμα της
ακολουθίας ΕΠΙΘΕΤΟ + ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ αφού μεταξύ τους παρεμβάλεται άλλη λέξη ( del) .
Τότε με την χρήση του Lo δίνουμε αφηρημένο χαρακτήρα στο Επίθετο το οποίο στην
πρόταση ουσιαστικοποιείται(λειτουργεί σαν Ουσιαστικό).
Ένας μικρός αριθμός Επιθέτων ουσιαστικοποιούνται όχι με το Lo, αλλά με το Αρσενικό
Οριστικό Άρθρο El. Αυτά είναι: Largo Μακρύς, Ancho Φαρδύς, Alto Ψηλός,
Bajo Κοντός, Ridículo Γελοίος, Sublime Μεγαλοπρεπής, Infinito Άπειρος,

15
Abstracto Αφηρημένος, Vacío Κενός.
Έτσι θα έχουμε: Το γελοίον της υπόθεσης El ridículo del caso

2. Σε διάλογο μεταξύ Α και Β:

_ Α: Η κατάσταση όπως έχουμε αναφερθεί και στο παρελθόν…

_ Β: Aυτό /Αυτά που λες είναι έτσι. = Lo que dices es así.

*Βλέπουμε, πως το lo μπορεί να μεταφραστεί το και αυτό ή αυτά όπως λέμε συνήθως στα
Ελληνικά. Κάτι τέτοιο δεν δημιουργεί πρόβλημα γένους ή αριθμού μιας και το lo δεν
αναφέρεται σε συγκεκριμένο ουσιαστικό.

4. LOS SIGNOS DE PUNTUACIÓN ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΣΤΙΞΗΣ

Τα σημεία στίξης στα Ισπανικά είναι τα παρακάτω, και όπου δεν γίνεται διευκρίνιση
έχουν την ίδια χρήση με αυτή των αντίστοιχων Ελληνικών όπως δίνονται στον πίνακα:

- Τελεία Punto final (.)

- Κόμμα Coma(,)

- Άνω τελεία Punto y coma (;) Έχει την μορφή του Ελληνικού ερωτηματικού
.
- Άνω κάτω τελεία Dos puntos (:)

- Αποσιωπητικά Puntos suspensivos (…)

- Ερωτηματικά Principio y fin de interrogación(¿ ?) Είναι δύο, ένα αντεστραμμένο

στην αρχή και ένα στο τέλος της πρότασης

- Θαυμαστικά Principio y fin de admiración (¡ !) Είναι δύο, ένα αντεστραμμένο στην

στην αρχή και ένα στο τέλος της πρότασης
- Παρένθεση Paréntesis( )

- Διαλυτικά Diéresis - crema(¨) Μόνο πάνω από το -u για να δείξει ότι δεν
χάνεται κατά την προφορά της διφθόγγου :vergüenza βεργουένθα, όχι βεργένθα

- Εισαγωγικά Comillas (“ ”)

- Ενωτικό Guión (-)

16
- Παύλα Raya ( _ )

5. ΤΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ - EL SUSTANTIVO

5.1 Τα ουσιαστικά είναι λέξεις που κλίνονται έχουν δύο και όχι τρία γένη, φανερώνουν
πρόσωπα, ζώα, πράγματα, ενέργεια, κατάσταση ή ιδιότητα.
* Μέσα σε μία πρόταση Συντακτικά μπορούν μετά από Πρόθεση να ουσιαστικοποιούνται
διάφορα γραμματικά στοιχεία όπως έχουν αναλυθεί στο κεφάλαιο 11.3.
Όσον αφορά τις καταλήξεις που υπάρχουν σε κάθε γένος και αριθμό, μπορούμε να
πούμε τα παρακάτω:

• Καταλήξεις ουσιαστικών είναι OΛΑ ΤΑ ΦΩΝΗΕΝΤΑ και τα σύμφωνα ( -l, –n , -r, –s,
– z, -d, -y και σπανιότερα –j,-k, -m, -x).
• Στην πλειοψηφία τους τα ουσιαστικά που λήγουν σε -ο, -or, -aje, -ma, -an,
-ambre είναι αρσενικού γένους.
• Στην πλειοψηφία τους τα ουσιαστικά που λήγουν σε –a, -dad, -umbre, -tud, -ción,
-sión, -nza, -cia, -ncia είναι θηλυκού γένους.
• Τα ουσιαστικά που λήγουν σε σύμφωνο ή σε –e μπορούν να είναι είτε αρσενικού είτε
θηλυκού γένους.
• Όλα τα ουσιαστικά που προέρχονται από ελληνικές λέξεις και καταλήγουν σε –a είναι
αρσενικού γένους. El tema, el dilema, el problema
• Σε κάποια ουσιαστικά οι καταλήξεις των θηλυκών τους γίνονται –esa, -isa, -iz
Duque-duquesa, principe-principesa, poeta-poetisa, actor-actriz.

Όσον αφορά τον πληθυντικό των ουσιαστικών, έχουμε τις παρακάτω καταλήξεις :

• Όσα λήγουν σε -o γίνονται -os , τα εις -a γίνονται –as, τα εις –e γίνονται –es.
El libro los libros la gata las gatas el homenaje los homenajes

• Όσα λήγουν σε σύμφωνο γίνονται σύμφωνο +es, ενώ τα εις -z αλλάζουν σε -ces
El varón los varones el juez los jueces

5.2 ΕΙΔΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

• Υπάρχουν ουσιαστικά με δύο άρθρα, τότε όμως αλλάζει η έννοια τους ανάλογα με το
άρθρο. Κάποια από αυτά είναι :

El capital το κεφάλαιο la capital η πρωτεύουσα

El margen το περιθώριο la margen η όχθη
El cólera ο θυμός la cólera η χολέρα
El orden η τάξη la orden η διαταγή
El cometa ο κομήτης la cometa ο χαρταετός
El corte το κόψιμο la corte η αυλή (ακολουθία)
El mar η θάλασσα la mar η πλειονότητα

17
El azúcar η ζάχαρη la azúcar η επεξεργασμένη ζάχαρη

• Υπάρχουν ουσιαστικά τα οποία βρίσκονται στον ενικό αριθμό είναι αρσενικού γένους
και επειδή είναι σύνθετες λέξεις, με το δεύτερο συνθετικό στον πληθυντικό αριθμό,
έχουν κατάληξη πληθυντικού και συγκεκριμένα -s.

Τέτοια είναι : el paraguas η ομπρέλα los paraguas

el tocadiscos το πικάπ los tocadiscos
el parabrisas το παρμπρίζ. los parabrisas
el cumpleaños τα γενέθλια los cumpleaños
Στον πληθυντικό αριθμό διατηρούν ακριβώς την ίδια κατάληξη.

• Κάποια ουσιαστικά έχουν διαφορετική λέξη για το αρσενικό και για το θηλυκό φύλο
τους.

El hombre άνδρας La mujer γυναίκα

El padre πατέρας La madre μητέρα
Yerno γαμπρός Nuera νύφη
Buey βόδι Vaca αγελάδα
Gallo κόκορας Gallina κότα
Macho αρσενικός Hembra θηλυκιά
Porto αρσενικό αλογάκι Jaca θηλυκό αλογάκι
Caballo άλογο Yegua φοράδα
Marido ο σύζυγος Esposa η σύζυγος
Padrino νονός Madrina νονά

• Κάποια ουσιαστικά χρησιμοποιούνται μόνο στον πληθυντικό αριθμό.

Las gafas Τα γυαλιά
Las tijeras Το ψαλίδι
Los prismáticos Τα κιάλια
Las tenazas H τανάλια
Los comestibles Τα τρόφιμα

• Άλλα ουσιαστικά χρησιμοποιούνται μόνο στον ενικό γιατί δείχνουν πλήθος

La gente ο κόσμος
El dinero τα χρήματα
La muchedumbre το πλήθος

• Όταν αναφερόμαστε σε πόλεις μπορούν αυτές να φέρουν θηλυκό άρθρο γιατί εννοείται η
λέξη la ciudad (η πόλη) που είναι θηλυκού γένους.

ciudad
La Bilbao = la ^ Bilbao

5.3 Από τα ουσιαστικά, με κεφαλαίο το πρώτο τους γράμμα γράφονται, ονόματα και
επίθετα ανθρώπων όπως Pedro López, κράτη όπως Grecia España, η λέξη Θεός Dios

18
όταν αναφερόμαστε στην χριστιανική θρησκεία, διεθνείς ή κάποιοι δημόσιοι ή άλλοι
οργανισμοί όπως O.N.U. (Ο.Η.Ε.), U.I.M.P, τοπωνυμίες (πόλεις, ποτάμια, βουνά κλπ), οι
συντμήσεις τίτλων όπως Sr. (Κύριος) Usted (Εσείς Κύριε/α), οι τίτλοι όπως Ministro
(Υπουργός) Director(Διευθυντής) κυρίως όταν αυτοί αναφέρονται σε δημόσια έγγραφα, οι
λατινικοί αριθμοί όπως I IV.
Με Κεφαλαίο επίσης γράφονται τα Ουσιαστικά και Επίθετα που τίθενται σαν τίτλοι
κειμένων ή έργων La Historia del Mundo Griego (Η Ιστορία του Ελληνικού Κόσμου).
Σε αντίθεση με τα Ελληνικά μήνες, μέρες, εποχές έχουν μικρό το πρώτο τους γράμμα.
Ο Ιανουάριος El enero Η Δευτέρα El lunes
Όλα τα υπόλοιπα ουσιαστικά αρχίζουν με μικρό.

5.4 ΥΠΟΚΟΡΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΜΕΓΕΘΥΝΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ

Τα Υποκοριστικά Ουσιαστικά, όπως και στα Ελληνικά, είναι αυτά που μικραίνουν
αυτό που σημαίνει το πρωτότυπο Ουσιαστικό, είτε γιατί είναι αληθινά μικρό, είτε γιατί
λέγεται χαϊδευτικά ή χλευαστικά.
Τα Μεγεθυντικά Ουσιαστικά, αντίθετα, είναι αυτά που μεγαλώνουν αυτό που σημαίνει
το πρωτότυπο Ουσιαστικό, είτε γιατί είναι αληθινά μεγάλο, είτε γιατί λέγεται σε
υπερβολικό βαθμό.
Οι καταλήξεις που τίθενται στα πρωτότυπα Ουσιαστικά είναι λοιπόν είτε
Υποκοριστικές καταλήξεις Sufijos Diminutivos
Μεγεθυντικές καταλήξεις Sufijos Aumentativos

Υποκοριστικές καταλήξεις Sufijos Diminutivos

-ito arbolito Δεντράκι (Árbol) -aco libraco Βιβλιαράκι (Libro)
-illo chiquillo Μικρούλι (Chico) -aja migaja Ψιχούλα (Miga)
-ico arbolico Δεντράκι (Árbol) -uco mujeruca Γυναικούλα (Mujer)
-uelo chicuelo Μικρούλι (Chico) -astro poetastro Ποιητάκος (Poeta)
-cito corazoncito Καρδούλα (Corazón) -orrio villorio Χωριουδάκι (Pueblo)
-cillo rinconcillo Γωνίτσα (Rincón) -uza gentuza Κοσμάκης (Gente)
-ecito pueblecito Χωριουδάκι (Pueblo) -ucha casucha Χαμόσπιτο (Casa)

Η δεύτερη στήλη αποτελείται από καταλήξεις που δίνουν Μειωτικά Ουσιαστικά. Αυτά
τα Ουσιαστικά χλευάζουν ή ειρωνεύονται αυτό που σημαίνει το πρωτότυπο Ουσιαστικό.
Όπως βλέπουμε η απόδοση στα Ελληνικά δεν μπορεί να μας υποδείξει την Ισπανική
κατάληξη, αλλά και στα Ισπανικά δεν υπάρχουν συγκεκριμένες καταλήξεις πρωτότυπων
Ουσιαστικών που αντιστοιχούν σε Υποκοριστικές καταλήξεις.

Μεγεθυντικές καταλήξεις Sufijos Aumentativos

-ón hombretón Άντρακλας (Hombre)
-azo perrazo Σκύλαρος (Perro)
-ota cabezota Κεφάλας (Cabeza)

19
Τα όσα είπαμε για τα Μειωτικά ισχύουν και για τα Μεγεθυντικά ουσιαστικά.

6. ΤΟ ΕΠΙΘΕΤΟ EL ADJETIVO

6.1 Το επίθετο είναι κλιτό μέρος της πρότασης με γένος και αριθμό. Όταν
συνοδεύει ουσιαστικό έχει το γένος και τον αριθμό του. Τα επίθετα μπορούν να περιορίζουν
( restrictivos), να εξιδεικεύουν (especificativos) ή τέλος να επεξηγούν
( explicativos – epítetos) το ουσιαστικό.
Οι καταλήξεις του επιθέτου είναι σε αρσενικό και θηλυκό αντίστοιχα:

ΑΡΣΕΝΙΚΟ ΘΗΛΥΚΟ
ΕΝΙΚΟΣ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΕΝΙΚΟΣ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ
-o -os -a -as
-e -es -e -es
-í (ΕΘΝΙ ΚΟΤΗΤΑ) -íes -í -íes
-an –on –or ( -an –on –or) + es (-an –on –or) + a ( -an –on –or) +as
Υπόλ. Σύμφωνα (Υπόλ. Σύμφωνα) + es ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΠΩΣ ΣΤΟ ΑΡΣΕΝΙΚΟ

6.2 Όσον αφορά την θέση του επιθέτου αυτή είτε είναι μετά το ουσιαστικό και δίνει την
ιδιότητα του, είτε προηγείται όταν απλά το επεξηγεί.
Πάντως εάν θα θέλαμε να δώσουμε κάποιον κανόνα θα λέγαμε ότι, τα επίθετα όταν
περιορίζουν ή εξειδικεύουν (restrictivos, especificativos)–στην πραγματικότητα πρόκειται
για την ίδια κατηγορία επιθέτων, γιατί τα επίθετα αυτά καθορίζουν (calificativos) – τίθενται
ΠΑΝΤΟΤΕ ΠΙΣΩ από το ουσιαστικό, ενώ όταν επεξηγούν (explicativos-epítetos) μπορούν
να τίθενται είτε μπροστά, είτε πίσω από αυτό.

Δηλαδή:
El hombre alto (ο ψηλός άνθρωπος) . Αυτός ο άνθρωπος είναι πραγματικά ψηλός.
El alto hombre (ο ψηλός άνθρωπος). Ο οποιοσδήποτε άνθρωπος είναι ψηλός.
Las calles grandes (οι μεγάλοι δρόμοι) Όλοι οι δρόμοι είναι μεγάλοι
Las grandes calles (οι μεγάλοι δρόμοι) Οι πραγματικά μεγάλοι δρόμοι

Έτσι βλέπουμε ότι ενώ στα Ελληνικά δεν υπάρχει διαφορά μεταφράζοντας κατά λέξη, κάθε
περίπτωση έχει διαφορετική έννοια. Συγκεκριμένα όταν το επίθετο είναι μπροστά από το
ουσιαστικό, χάνει την ιδιότητα του να το καθορίζει.
*Σκεφτόμενοι Ελληνικά υπάρχει δυσκολία στο να τοποθετήσουμε το επίθετο πριν ή μετά το
ουσιαστικό στην Ισπανική πρόταση, και φυσικά δεν μπορούμε πάντοτε να προσδιορίζουμε εάν
κάποιο επίθετο καθορίζει ή επεξηγεί /διευκρινίζει το ουσιαστικό. Έτσι διατρέχουμε τον κίνδυνο
λάθους ως προς την θέση του. Ένας απλός τρόπος με τον οποίο μπορούμε να αποφύγουμε την
σύγχιση είναι ο παρακάτω.
Όταν θα προηγηθεί το ΕΠΙΘΕΤΟ, τότε γενικεύουμε.
'Όταν θα προηγηθεί το ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ, τότε περιορίζουμε ή ειδικεύουμε.

Ανατρέχοντας στο αρχικό παράδειγμα μπορούμε να διαπιστώσουμε την ευκολία

20
διαχωρισμού των δύο περιπτώσεων.
Αυτό που πρέπει να κάνουμε λοιπόν είναι, σε περίπτωση αμφιβολίας, να σκεφτούμε εάν
ειδικεύουμε ή γενικεύουμε το ουσιαστικό.

Τι γίνεται όμως με το γένος και αριθμό επιθέτου όταν έχουμε περισσότερα από ένα
ουσιαστικά; Έχουμε τις παρακάτω περιπτώσεις :

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ + ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ + ΕΠΙΘΕΤΟ

ΟΤΑΝ ΤΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΤΟΤΕ ΤΟ ΕΠΙΘΕΤΟ

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΘΗΛΥΚΑ ΕΠΙΘΕΤΟ ΘΗΛΥΚΟ- ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ
Las chicas y gatas buenas
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΑΡΣΕΝΙΚΑ ‘Η ΑΡΣΕΝΙΚΟ- ΕΠΙΘΕΤΟ ΑΡΣΕΝΙΚΟ-ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ
ΘΗΛΥΚΟ Los hombres y las gatas buenos

ΕΠΙΘΕΤΟ + ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ + ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ

ΟΤΑΝ ΤΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΤΟΤΕ ΤΟ ΕΠΙΘΕΤΟ

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΑΡΣΕΝΙΚΑ ‘Η ΘΗΛΥΚΑ ΠΟΥ ΕΠΙΘΕΤΟ ΜΕ ΓΕΝΟΣ ΚΑΙ ΑΡΙΘΜΟ ΤΟΥ
ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΕ ΠΡΟΣΩΠΑ
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΕ
ΠΡΟΣΩΠΑ ΙΔΙΟΥ ΓΕΝΟΥΣ
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ
ΣΕ ΠΡΟΣΩΠΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥ ΓΕΝΟΥΣ
ΠΡΩΤΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ
Los claros arroyos y agua
ΤΟ ΕΠΙΘΕΤΟ ΣΕ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ ΚΑΙ ΓΕΝΟΣ
ΤΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ
Las conocidas mujeres y monjas
Los conocidos Juan y Pedro
ΤΟ ΕΠΙΘΕΤΟ ΣΕ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ,
ΑΡΣΕΝΙΚΟΥ ΓΕΝΟΥΣ
Los buenos niños y enfermeras

6.3 Υπάρχουν επίθετα που όταν βρίσκονται μπροστά από ουσιαστικό ΑΡΣΕΝΙΚΟΥ
γένους, ΕΝΙΚΟΥ αριθμού χάνουν την κατάληξη τους. Τέτοια είναι :

Bueno καλός Buen

Malo κακός Mal
Primero πρώτος Primer
Tercero Τρίτος Tercer
Alguno κάποιος Algún
Ninguno κανείς Ningún
Santo άγιος San
Grande μεγάλος Gran
Cualquiera οποιοσδήποτε Cualquier

Έτσι έχουμε λοιπόν :

21
 El hombre tercero αλλά El tercer hombre
Στον πληθυντικό οι καταλήξεις παραμένουν κανονικά.
Los hombres terceros και Los terceros hombres

* Στα grande, cualquiera η κατάληξη χάνεται και πριν τα αρσενικά αλλά και πριν τα
θηλυκά ουσιαστικά στον ενικό αριθμό : El gran libro, la gran casa.
Cualquier libro, cualquier casa.

6.4 ΥΠΟΚΟΡΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΜΕΓΕΘΥΝΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙΣ ΕΠΙΘΕΤΩΝ

Τα Υποκοριστικά και Μεγεθυντικά Επίθετα είναι αυτά που μικραίνουν, μειώνουν,

έχουν χαϊδευτικό χαρακτήρα ή μεγαλώνουν, υπερβάλουν ως προς το πρωτότυπο
Επίθετο.
Οι καταλήξεις που τίθενται στα πρωτότυπα Επίθετα είναι λοιπόν είτε
Υποκοριστικές καταλήξεις Sufijos Diminutivos
Μεγεθυντικές καταλήξεις Sufijos Aumentativos

Υποκοριστικές καταλήξεις Sufijos Diminutivos

-ucho delgaducho Λεπτούλης (Delgado)
-ito guapito Ομορφούλης (Guapo)
-illo rubillo Ξανθούλης (Rubio)
-cillo jovencillo Νεαρούλης (Joven)
-cito pobrecito Φτωχούλης (Pobre)

Μεγεθυντικές καταλήξεις Sufijos Aumentativos

-ón pobretón Πάμφτωχος (Pobre)
-ote gordote Πολύ χοντρός (Gordo)
-acho ricacho Πάμπλουτος (Rico)

Όπως βλέπουμε, στα Επίθετα όπως και στα Ουσιαστικά, η απόδοση στα Ελληνικά δεν
μπορεί να μας υποδείξει την Ισπανική κατάληξη, αλλά και στα Ισπανικά δεν υπάρχουν
συγκεκριμένες καταλήξεις πρωτότυπων Επιθέτων που αντιστοιχούν σε Υποκοριστικές ή
Μεγενθυτικές καταλήξεις.

22
7. ΠΑΡΑΘΕΤΙΚΑ ΕΠΙΘΕΤΩΝ - ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΩΝ - ΒΑΘΜΟΙ ΣΥΓΚΡΙΣΗΣ
COMPARACIÓN DE ADJETIVOS- ADVERBIOS- GRADOS DE COMPARACIÓN

7.1 Το επίθετο έχει τρεις βαθμούς σύγκρισης: Θετικός Positivo

Συγκριτικός Comparativo
Υπερθετικός Superlativo
Ο Συγκριτικός και ο Υπερθετικός ονομάζονται Παραθετικά του Επιθέτου.

ΘΕΤΙΚΟΣ : Το επίθετο απλώς δηλώνει την ιδιότητα του ουσιαστικού.

El árbol es alto Το δέντρο είναι ψηλό.

ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟΣ Το επίθετο δηλώνει πως ένα ουσιαστικό έχει μία ιδιότητα σε

διαφορετικό βαθμό από ένα ή περισσότερα ουσιαστικά

El árbol es más alto que la planta. Το δέντρο είναι πιο ψηλό από το φυτό.

El árbol es más alto que la planta y el perro. Το δέντρο είναι πιο ψηλό από το φυτό
και τον σκύλο.

ΥΠΕΡΘΕΤΙΚΟΣ: Έχουμε δύο τύπους. Τον Σχετικό (Relativo) και τον

Απόλυτο(Absoluto). Στον δεύτερο το επίθετο δηλώνει ότι το
ουσιαστικό έχει μία ιδιότητα σε μέγιστο ή ελάχιστο βαθμό.

Ειδικότερα στον Σχετικό ισχύουν τα παραπάνω όπως έχουν αναφερθεί, ενώ στον Απόλυτο
δεν κάνουμε σύγκριση, απλώς το υποκείμενο δηλώνει ότι το ουσιαστικό έχει την ιδιότητα που
του δίνει το επίθετο σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Este árbol es el más alto de todos Αυτό το δέντρο είναι το πιο ψηλό από όλα.
Este árbol es muy alto / altísimo Αυτό το δέντρο είναι πολύ ψηλό/ (υψηλότατο)

ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΘΕΤΙΚΩΝ ΠΙΝΑΚΑΣ 1

ΘΕΤΙΚΟΣ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟΣ ΣΧΕΤΙΚΟΣ ΥΠΕΡΘΕΤΙΚΟΣ

…Επίθετο … …πιό + Επίθετο + από … ο πιο + Επίθετο + από όλους
raro …más raro que …el más raro de todos

…Επίθετο … …λιγότερο+Επίθετο+από ..ο λιγότερο + Επίθετο + από όλους

raro …menos raro que … el menos raro de todos

…Επίθετο … τόσο + Επίθετο + όσο … *********

…raro … tan raro como
… igual de raro que
… así de raro como

• Παρατηρούμε ότι στον Συγκριτικό, μετά το επίθετο στις δύο από τις τρεις περιπτώσεις

23
 ακολουθεί que ενώ στον Σχετικό Υπερθετικό ακολουθεί de.

7.2 ΑΝΩΜΑΛΑ ΠΑΡΑΘΕΤΙΚΑ: Τα παρακάτω επίθετα έχουν ανώμαλα παραθετικά.

Πάντως μπορούν να παρουσιάζουν και τις ομαλές μορφές παράθεσης στον συγκριτικό
βαθμό τους.
Ό ανώμαλος Υπερθετικός είναι ΠΑΝΤΑ ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΥΠΕΡΘΕΤΙΚΟΣ :
Este coche es el óptimo.
Ο Συγκριτικός τους δεν αλλάζει κατάληξη στο θηλυκό γένος.

ΘΕΤΙΚΟΣ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟΣ ΥΠΕΡΘΕΤΙΚΟΣ

Bueno/a καλός/ή Mejor Óptimo/a
Malo/a κακός/ή Peor Pésimo/a
Grande μεγάλος/η Mayor Máximo/a
Pequeño/a μικρός/ή Menor Mínimo/a
Alto/a ψηλός/ή Superior Supremo/a
Bajo/a κοντός /ή χαμηλός/ή Inferior Ínfimo/a

*Τα superior ανώτερος, inferior κατώτερος, anterior προηγούμενος,

inmediato άμεσος, posterior μεταγενέστερος, igual όμοιος δεν συντάσσονται με que
αλλά με a, όταν μεταξύ αυτών των επιθέτων και της αντωνυμίας δεν υπάρχει άλλη
λέξη. Superior a, inferior a.
* Όταν έχουμε σύγκριση δύο άμεσων αντικειμένων μεταξύ τους και η σύγκριση είναι
ως προς ένα από τα δύο, τότε μεταξύ τους παρεμβάλλεται το a ,και όχι το que.
VERBO + Compl Directo + a + Compl Directo Prefiero el vino a la cerveza
ΡΗΜΑ + Άμμ. Αντικείμ + a + Άμμ. Αντικείμ. Προτιμώ το κρασί από την μπύρα

• ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΥΠΕΡΘΕΤΙΚΟΣ : Όπως έχουμε αναφέρει ο Απόλυτος Υπερθετικός έχει

δύο τύπους. Ο πρώτος είναι muy + ΕΠΙΘΕΤΟ, ενώ ο μονολεκτικός σχηματίζεται από
το ΘΕΜΑ ΕΠΙΘΕΤΟΥ + -ísimo.

Alt –o alt –ísimo, baj-o baj -ísimo

* Στον σχηματισμό του Απόλυτου Υπερθετικού, όταν τα επίθετα λήγουν σε -co, -go, -zo,
αλλάζει ο ήχος του θέματος. Προκειμένου λοιπόν να κρατηθεί ο αρχικός ήχος οι καταλήξεις
αλλάζουν ως εξής:
-co (κο) -císimo (θίσιμο) αλλάζει σε -quísimo parco parquísimo
-go (γο) -gísimo (χίσιμο) αλλάζει σε -guísimo vago vaguísimo
-zo (θο) -zísimo (ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ) αλλάζει σε -císimo pelmazo pelmacísimo
Επίσης όσα καταλήγουν σε: -ble γίνονται -bilísimo amable amabilísimo
* Στον σχηματισμό το Απόλυτου Υπερθετικού, κάποια επίθετα κρατούν και την λατινική
τους μορφή εκτός της Ισπανικής ( Castellano), ενώ άλλα έχουν μόνο την λατινική. Κάποια
από αυτά είναι:

Fuerte Δυνατός Fuertísimo Fortísimo

Antiguo Παλιός Antiguísimo Antiquísimo
Simple Απλός Simplísimo Simplicísimo
Bueno Καλός Buenísimo Bonísimo
Cierto Βέβαιος Ciertísimo Certísimo

24
Nuevo Νέος Nuevísimo Novísimo
Pobre Φτωχός Pobrísimo Paupérrimo
Célebre Διάσημος ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Celebérrimo
Libre Ελεύθερος ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Libérrimo
Mísero Μίζερος ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Misérrimo

• Όταν σε μία Απλή πρόταση έχουμε más de περισσότερο από ή menos de λιγότερο
από τότε αναφερόμαστε σε αριθμούς.
Tengo más de 5.000 euros. Έχω περισσότερα από 2000 ευρώ.
Στην Σύνθετη πρόταση το más de ή menos de παρουσιάζεται όταν το δεύτερο μέλος της
πρότασης αρχίζει με το LO ή με το ΑΡΘΡΟ του ουσιαστικού που συνδέεται και που
βρίσκεατι στο πρώτο μέλος,.
Fue más fácil de LO que esperaba Ήταν πιο εύκολο απ’ όσο περίμενε
Había más água de LA que podía pensar Υπήρχε πιο πολύ νερό απ’όσο μπορούσε να σκεφτεί

• Μπορούμε να διακρίνουμε περιπτώσεις όπως:

Cuanto más … más … Όσο περισσότερο … τόσο …
Cuanto menos … menos … Όσο λιγότερο … τόσο …
Más vale … que … Πιο πολύ αξίζει να … από …

• Συγκρίσεις μπορούν επίσης να θεωρηθούν και απρόσωπες εκφράσεις που

εκφράζουν προτίμηση ή κρίση.
Es bueno que… Είναι καλό να …
Es malo que … Είναι κακό να…
Es preferible que… Είναι προτιμότερο να …

• Οι εκφράσεις θαυμασμού όπως : Τι ωραίο σπίτι! Τι όμορφα λουλούδια!

Στα Ισπανικά έχουν την μορφή ¡QUÉ + ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ + TAN + ΕΠΙΘΕΤΟ!
Τι ωραίο σπίτι! ¡Qué casa tan bonita!
Τι ωραία λουλούδια! ¡ Qué flores tan preciosas!

• Όταν έχουμε ουσιαστικό αντί για επίθετο μετά το πρώτο συγκριτικό, τότε η μορφή tan
… como γίνεται tanto/a/os/as …como :
Tengo tanta alegría como tú Είμαι τόσο χαρούμενος όσο και εσύ.
Έτσι έχουμε την μορφή : ΡΗΜΑ + ΤΑΝΤΟ/Α/OS/AS + COMO
Αυτό συμβαίνει γιατί, ενώ στην περίπτωση συγκρινόμενων επιθέτων, το tan είναι επίρρημα,
στην περίπτωση συγκρινόμενων ουσιαστικών τα tanto/a/os/as είναι επίθετα, και έχουν
το γένος και αριθμό του ουσιαστικούυ που ακολουθεί.

7.3 ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΘΕΣΗ

Έχουμε επιρρηματική σύγκριση στον συγκριτικό βαθμό, στις παρακάτω μορφές :
Ρήμα + más que … : Estudia más que tú Μελετά περισσότερο από εσένα
Ρήμα + menos que … : Estudia menos que tú Μελετά λιγότερο από εσένα
Ρήμα + tanto como … : Estudia tanto como tú Μελετά όσο και εσύ

Όσον αφορά τον τρόπο σύγκρισης επιρρημάτων (το επίρρημα είναι το αμέσως επόμενο
κεφάλαιο), μπορούμε να διακρίνουμε τα έξής:

25
Παράθεση επιρρημάτων: ΠΙΝΑΚΑΣ 2

ΘΕΤΙΚΟΣ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟΣ ΥΠΕΡΘΕΤΙΚΟΣ

Επίρρημα
Raramente πιό + ΕΠΙΡΡΗΜΑ+ από Αυτός/ή/οί/ές + ΠΟΥ ΠΙΟ+ΕΠΙΡΡΗΜΑ + ΡΗΜΑ
más raramente que Él/la/los/las + que más + raramente+ VERBO

Επίρρημα
Raramente λιγότερο+Επίρρημα+από Αυτός/ή/οί/ές+ΠΟΥ ΛΙΓΟΤΕΡΟ+ΕΠΙΡΡΗΜΑ + ΡΗΜΑ
menos raramente que Él/la/los/las + que menos + raramente+ VERBO

Επίρρημα Τόσο + Επίρρημα + όσο *********

Raramente Tan raramente como

το ίδιο+Επίρρημα+μέ
igual raramente que

Ας δούμε το παρακάτω παράδειγμα:

Juan habla raramente ΟJuan μιλά σπάνια
Pedro habla más raramente que Juan Ο Pedro μιλά πιο σπάνια από τον Juan
Paco es él que más raramente habla O Paco είναι αυτός που πιο σπάνια μιλά

Όσον αφορά τον πίνακα των ανώμαλων παραθετικών επιθέτου που είδαμε πιο πάνω,
προκύπτουν τα επιρρήματα : Bien Καλά, Mal Άσχημα, Alto Ψηλά, Bajo Χαμηλά.
Σαν επιρρήματα μπορούν κατά την παράθεση τους σε συγκριτικό βαθμό να έχουν ομαλό και
ανώμαλο τύπο, ενώ στον υπερθετικό μόνο ανώμαλο. Ας δούμε το παράδειγμα:
Juan habla bien Ο Juan μιλά καλά
Pedro habla mejor/ más bien que Juan Ο Pedro μιλά καλύτερα / πιο καλά από τον Juan
Paco es él que mejor habla Ο Paco είναι αυτός που μιλά καλύτερα.
Ο ΑΝΩΜΑΛΟΣ ΥΠΕΡΘΕΤΙΚΟΣ ΕΠΙΘΕΤΟΥ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΣΤΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑ

• Τα επιρρήματα mucho, poco, tanto,todo δεν πρέπει να συγχέονται με τα αντίστοιχα

επίθετα αρσενικού γένους, ενικού αριθμού, γιατί τα επίθετα προηγούνται ουσιαστικού
ενώ τα επιρρήματα δεν συντάσσονται με ουσιαστικό.

Mucho dinero, poca hora, tanto tiempo είναι επίθετα, ενώ τα

te quiero tanto, hablamos poco, me alegro mucho είναι επιρρήματα..

• Το solo σαν επίθετο ΔΕΝ φέρει tilde, ενώ σαν επίρρημα φέρει. Όπως βλέπουμε όμως τα
mucho, poco, tanto είναι και επιρρήματα και επίθετα χωρίς διαφορά στην γραφή τους,
κάτι το οποίο κάποιες φορές δημιουργεί σύγχυση. Πάντως η διαφορά μεταφράζοντας στα
Ελληνικά γίνεται προφανής εάν αλλάξουμε από ενικό σε πληθυντικό τον αριθμό του
ουσιαστικού, ρήματος ή αντωνυμίας που υπάρχει στην πρόταση. Τότε θα διαπιστώσουμε
ότι το επίρρημα ΔΕΝ αλλάζει αριθμό, ενώ το επίθετο αλλάζει.

El frio es poco Το κρύο είναι λίγο Εάν αλλάξουμε σε πληθυντικό τότε γίνεται

26
 Τα κρύα είναι λίγα άρα το poco είναι επίθετο.

Te quiero poco Σε αγαπώ λίγο Εάν αλλάξουμε σε πληθυντικό τότε γίνεται

Σε αγαπούν λίγο άρα το poco είναι επίρρημα.

Η παραπάνω επισήμανση είναι ένας απλός και γρήγορος τρόπος σε περίπτωση αμφιβολίας,
που πάντως προκύπτει από όσα έχουμε ήδη αναφέρει στο επίθετο.

8. ΟΙ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ - LOS PRONOMBRES

Οι αντωνυμίες στα Ισπανικά είναι μία μεγάλη και σημαντική κατηγορία λέξεων που
έχουν συγκεκριμένα μορφολογικά και συντακτικά χαρακτηριστικά. Σε μερικές αντωνυμίες
αυτά τα χαρακτηριστικά μοιράζονται με τα ουσιαστικά και επίθετα με τα οποία
συντάσσονται, ενώ σε άλλες είναι ανεξάρτητα.
Πολλές αντωνυμίες έχουν γένος και αριθμό, ενώ σε κάποιες είναι συχνή η χρήση του
NEUTRO.
Οι αντωνυμίες δεν μπορούμε να πούμε ότι αντικαθιστούν αλλά ότι χαρακτηρίζουν
κάποια ενέργεια, γιατί σε πολλές περιπτώσεις δεν έχουμε αντικατάσταση. Σωστότερα θα
λέγαμε ότι αντιπροσωπεύουν, υποδεικνύουν ή αναφέρουν κάτι.

Ανάλογα με την χρήση τους και τον τρόπο σύνταξης τους χωρίζονται στις παρακάτω
υποκατηγορίες:

ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ PERSONALES
ΑΝΑΦΟΡΙΚΕΣ RELATIVOS
ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΕΣ INTERROGATIVOS
ΕΠΙΦΩΝΗΜΑΤΙΚΕΣ EXCLAMATIVOS
ΚΤΗΤΙΚΕΣ POSESIVOS
ΔΕΙΚΤΙΚΕΣ DEMOSTRATIVOS
ΑΟΡΙΣΤΕΣ και ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΑ INDEFINIDOS y NUMERALES

8.1 ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ - PERSONALES

Οι προσωπικές αντωνυμίες υποδεικνύουν πρόσωπα, πράγματα, μέρη πρότασης. Δηλαδή ο

ορισμός τους σαν προσωπικές δεν αφορά μόνο πρόσωπα. Διακρίνονται σε δυνατές και
αδύνατες.

Μπορούν να χωρίζονται στις εξής περιπτώσεις:

-Περίπτωση ονομαστικής Caso nominativo

-Περίπτωση εμπρόθετης Caso preposicional
-Περίπτωση δοτικής-Εμμεσο Αντικείμενο Caso dativo- objeto indirecto
-Περίπτωση κατηγορηματικής - Αμεσο Αντικείμενο Caso acusativo – objeto directo

Άς τις δούμε λίγο αναλυτικά, και έτσι θα μας λυθούν διάφορες απορίες που μπορεί να
προκύψουν στην σύνταξη της πρότασης

27
8.1.1 Περίπτωση ονομαστικής Caso nominativo

Αναφέρονται στα πρόσωπα, πράγματα ή μέρη πρότασης και έχουν θέση υποκειμένου ως
προς το ρήμα του οποίου προηγούνται με το οποίο συμφωνούν σε πρόσωπο και αριθμό.
Ανήκουν στις δυνατές αντωνυμίες.

Α ενικό Εγώ Yo
Β ενικό Εσύ Tú
Γ ενικό Αυτός /τή- Αυτό (τμ. Πρότασης)- Εσείς Él / Ella- Ello – Usted/ Vd
Α πληθυντικό Εμείς Nosotros- Nosotras
Β πληθυντικό Εσείς Vosotros – Vosotras
Γ πληθυντικό Αυτοί- Αυτές Ellos – Ellas- Ustedes/ Vds

Παρατηρούμε ότι :
• Το ello αναφέρεται σε τμήμα πρότασης, δηλαδή είναι NEUTRO και γι’ αυτόν
τον λόγο δεν το συναντάμε σε πληθυντικό αριθμό, όπως έχουμε αναλύσει στο
κεφάλαιο του οριστικού άρθρου.
• Μόνο τα nosotros/as, vosotros/as έχουν γένος, και αυτό γιατί προέρχονται από τον
λατινικό τύπο nos, vos και κατάληξη otros-as. Πάντως το nos χρησιμοποιείται ακόμη
στην León, ενώ το vos σε πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής.
• ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Usted / U / Vd και Ustedes / Uds / Vds /VV.
(Μπορεί να χρησιμοποιείται οποιαδήποτε από τις πιό πάνω Βραχυλογίες κατά την γραφή του)
Η έκφραση ευγένειας, Εσείς Κύριε είστε, Εσείς Κύριοι είστε, γνωρίζουμε ότι στα
Ελληνικά θέλει την αντωνυμία άρα και το ρήμα, σε δεύτερο πληθυντικό ανεξάρτητα στο εάν
αναφερόμαστε σε ένα ή πολλά πρόσωπα. Στα Ισπανικά δεν συμβαίνει αυτό.
Κατ’ αρχήν η αντωνυμία άρα και το ρήμα, βρίσκονται είτε σε ενικό, είτε σε
πληθυντικό ανάλογα σε πόσα πρόσωπα απευθυνόμαστε.
Δεύτερον, η αντωνυμία άρα και το ρήμα, συντάσσεται σε τρίτο ενικό ή
πληθυντικό και όχι σε δεύτερο πληθυντικό όπως στα Ελληνικά.

Αυτή η μορφή σύνταξης λέγεται Forma de cortesia (Έκφραση Ευγένειας), και η

αντωνυμία είναι Usted όταν αναφέρεται σε ένα πρόσωπο, και Ustedes όταν αναφέρεται σε
πολλά πρόσωπα
Τα Usted και Ustedes είναι τρίτο ενικό και πληθυντικό, και όχι δεύτερο, άρα και το
ρήμα θα συντάσσεται σε τρίτο ενικό ή πληθυντικό, ανεξάρτητα με το εάν εμείς σκεπτόμενοι
στα Ελληνικά θα μεταφράζουμε σε δεύτερο πληθυντικό.

Δίνοντας ένα παράδειγμα :

Εσείς (2ο πληθ.) Κύριε /α είστε(2ο πληθ.) ψηλός /ή.

Usted ( 3ο ενικό) Señor/a es ( 3ο ενικό) alto/a.

28
Εσείς (2ο πληθ.) Κύριοι /ες είστε(2ο πληθ.) ψηλοί /ές.
Ustedes (3ο πληθ.) Señores/as son (3ο πληθ.) altos/as.

Ίσως να δημιουργηθεί απορία όσον αφορά την προέλευση και την σύνταξη των Usted
και Ustedes. Όπως έχουμε αναφέρει στην αρχή αυτής της περίπτωσης αντωνυμιών, κατά τον
αιώνα XVI η αντωνυμία ήταν vos, και όχι vosotros για το δεύτερο πληθυντικό.
Έτσι λοιπόν όταν ήθελαν να απευθυνθούν με τίτλο ευγενείας σε κάποιο πρόσωπο του
απευθυνόταν ως εξής:
La majestad de vos Η Μεγαλειότητα Σας ( μία μεγαλειότητα), ή αλλιώς
Las Majestades de vos Οι Μεγαλειότητες Σας (πολλές μεγαλειότητες).
Φυσικά εκτός από το majestsad υπήρχαν και υπάρχουν και άλλοι τίτλοι ευγένειας όπως:
excelencia, señoria, alteza, bondeza, gracia, nobleza , αλλά ο τίτλος από τον οποίο τελικά
προήλθε το Usted -Ustedes, είναι το: merced , η Χάρη.
Έτσι λοιπόν το Η Χάρη Σας ήταν La merced de vos που αργότερα εξελίχθηκε σε La
merced de vosotros/as άρα σε Vuestra/as Merced/es και όλη αυτή η πρόταση σε
σύντμηση της, έδωσε τα Usted, Ustedes αντίστοιχα
Και φυσικά αφού όταν απευθυνόμαστε σε κάποιον ή κάποιους με αυτόν τον τρόπο μιλάμε
σε τρίτο ενικό Η /Οι Χάρη /ες Σας είναι πολύ ευγενική /ές , τότε είναι πολύ λογικό και η
τελική μορφή Usted/ des, να βρίσκεται και να συντάσσεται μαζί με το ρήμα σε τρίτο ενικό ή
πληθυντικό.

Η Χάρη Σας είναι πολύ ευγενής Vd es muy noble Είστε πολύ ευγενής
Οι Χάρες Σας είναι πολύ ευγενείς VV son muy nobles Είστε πολύ ευγενείς

8.1.2 Περίπτωση εμπρόθετης Caso preposicional

Αυτή η περίπτωση αντωνυμιών που ανήκουν στις δυνατές, αποτελούν συνδυασμό με

πρόθεση, δηλαδή έχουν περιφραστικό τύπο, όλες εκτός από μία, που έχει μονολεκτικό τελικό
τύπο στα δύο πρώτα Πρόσωπα στον Ενικό αριθμό. Όλες αναφέρονται σε πρόσωπα ή
πράγματα. Έτσι λοιπόν:

Mí Εμένα
DE, CON, Tí Εσένα
SIN, POR, + Él / ella / ello / Usted
Nosotros/ as
Αυτόν /αυτήν /αυτό / Εσάς
Εμάς
EN...
Vosotros/ as Εσάς
Ellos / ellas/ Ustedes Αυτούς /αυτές / Εσάς

Αναφορικά δίνουμε: A: Προς, De: Από, Para: Για, En: Σε, Sin: Χωρίς
Όσον αφορά την πρόθεση Tras: Μέσω όταν προηγείται Προσωπικής Αντωνυμίας
έχει την έννοια ΠΙΣΩ ΑΠΟ ή ΠΙΣΩ ΑΠΟ.
Δηλαδή μπορούν να υπάρξουν συνδυασμοί όπως:
De tí από εσένα, a nosotros σε μάς, tras ello μετά από αυτό, sin Usted χωρίς Εσάς
* Όσον αφορά τις προθέσεις, θα τις αναλύσουμε στο αντίστοιχο κεφάλαιο. Στο τέλος του
κεφαλαίου ΟΙ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ, θα δούμε ότι κάποια ρήματα συντάσσονται με συγκεκριμένες
προθέσεις ακόμη και όταν τα ρήματα αφορούν Πρόσωπα. Αυτές οι προθέσεις θα πρέπει να
τηρούνται, και ΔΕΝ θα πρέπει να συντάσσουμε με την Α σκεπτόμενοι ότι πρόκειται για
πρόσωπο.

29
 ΠΡΟΣΟΧΗ: Όταν το Υποκείμενο θέλει να αναφερθεί σε εμπρόθετη περίπτωση σε τρίτο ενικό
πρόσωπο στον εαυτό του/της, τότε χρησιμοποεί το SÍ σαν Reflexivo ( Αυτοπαθές), αναφέρεται
και στα δύο γένη και αριθμούς, και αντιστοιχούν με τα sí mismo/ -os sí misma/ -as.
Enemigo de él/ella Εχθρός του/της (κάποιου-/ας άλλου/-ης)
Enemigo de sí Εχθρός του εαυτού του/της = Enemigo de sí mismo/a
Enemigos de sí Εχθροί των εαυτών τους = Enemigos de sí mismos/as

Με την πρόθεση con γίνονται οι παρακάτω αντωνυμίες:

Conmigo Μαζί μου
Contigo Μαζί σου
Con él/ ella/ ello/Usted Μαζί του/ της/ του(Neutro)/ Σας
Con nosotros / as Μαζί μας
Con vosotros/ as Μαζί σας
Con ellos/ ellas/ Ustedes Μαζί τους/ τους(θηλυκά) / Σας

Οι περιπτώσεις conmigo, contigo είναι μονολεκτικές, ενώ το τρίτο ενικό στην

προγενέστερη του μορφή ήταν consigo, τύπος που χρησιμοποιείται ελάχιστα σήμερα.

8.1.3 Περίπτωση δοτικής-Εμμεσο Αντικείμενο Caso dativo- objeto indirecto

Αυτή η περίπτωση μπορεί να θεωρηθεί υποπερίπτωση της προηγούμενης, γιατί αφορά τον
συνδυασμό των προθέσεων a, para , και αναφέρεται μόνο σε πρόσωπα:

Όσον αφορά την πρόθεση para ισχύουν τα παρακάτω:

Para mí Για μένα
Para ti Για σένα
Para él/ella/ello(Neutro)/usted Γι’ αυτόν /αυτήν /αυτό /Εσάς
Para nosotros/as Για μας
Para vosotros/as Για σας
Para ellos/ellas/Ustedes Γι’ αυτούς /αυτές /Εσάς

*Θυμίζουμε ότι όταν το Υποκείμενο αναφέρεται στον εαυτό του έχουμε χρήση του SÍ σαν
Αυτοπαθές με αναφορά και στα δύο γένη και αριθμούς.
Habla para él/ella Μιλά γι’ αυτόν/ήν (κάποιον άλλον)
Habla para sí Μιλά για τον εαυτό του/της = Habla para sí mismo/-a
Hablan para sí Μιλούν για τους εαυτούς τους Hablan para sí mismos/-as
Το ίδιο ισχύει και για την επόμενη περίπτωση με την πρόθεση a, αλλά είναι Αρχαϊσμός.
Ve a sí como Rey/Reina = Ve a sí mismo/-a como Rey/ Reina
Bλέπει τον εαυτό του/της σαν βασιλιά/ βασίλισσα.
Ven a sí como Reyes/Reinas = Ven a sí mismos/-as como Reyes/ Reinas
Βλέπουν τους εαυτούς τους σαν βασιλιάδες/ βασίλισσες

30
 Ας προσέξουμε τώρα τους συνδυασμούς που δίνει η πρόθεση a με τον περιφραστικό και τον
μονολεκτικό τύπο:
ΠΙΝΑΚΑΣ Ι
Σε μένα A mí Me Μου
Σε σένα A ti Te Σου
Σε αυτόν/αυτήν/Εσάς A él / ella / Usted Le (se) Του, της, Σας
Σε εμάς A nosotros – as Nos Μας
Σε εσάς A vosotros – as Os Σας
Σε αυτούς/αυτές/Εσάς A ellos /ellas /Ustedes Les (se) Τους/ τις/ Σας

Όπως βλέπουμε η πρώτη στήλη είναι στα Ελληνικά η αναλυτική μορφή με την
πρόθεση. Η δεύτερη στήλη είναι η αντωνυμία στα Ισπανικά σε αναλυτική μορφή. Η τρίτη
στήλη είναι η αντωνυμία στην μονολεκτική /τελική της μορφή που είναι και η κύρια
μορφή που χρησιμοποιείται στην πρόταση, ενώ στην τέταρτη η ερμηνεία της
μονολεκτικής / τελικής μορφής στα Ελληνικά.

• Η αντωνυμία αυτή είναι χαρακτηρισμός εμμέσου αντικειμένου, δηλαδή προσώπου. Το

έμμεσο αντικείμενο είναι σε ΔΟΤΙΚΗ πτώση, όπως και στα Αρχαία Ελληνικά. Φυσικά ο
σχηματισμός της Δοτικής δεν έχει καμμία σχέση με αυτόν των Αρχαίων Ελληνικών.
Απλά η πτώση αυτή (A + mí, ti …) βασισμένη στα Αρχαία Ελληνικά έχει χρήση Δοτικής
στα Ισπανικά. Άρα προκειμένου να γίνει ο χαρακτηρισμός ψάχνουμε κάποιο πρόσωπο
στην πρόταση. Επειδή όμως δεν είναι έμμεσο αντικείμενο κάθε πρόσωπο στην πρόταση
( μπορεί για παράδειγμα να είναι υποκείμενο), ένας απλός τρόπος για να λύσουμε
αυτό το πρόβλημα είναι να κάνουμε την ερώτηση:
ΣΕ ΠΟΙΟΝ; ¿A QUIÉN? Η απάντηση θα είναι πρόσωπο και έμμεσο
αντικείμενο. Ας δούμε ένα παράδειγμα:

Yo doy los libros a Juan de parte de ti. Εγώ δίνω τα βιβλία στον Juan εκ μέρους σου.

Εδώ έχουμε τρία πρόσωπα τα yo,Juan, ti. Δεν είναι και τα τρία όμως έμμεσα αντικείμενα
γιατί εάν ρωτήσουμε ¿ A quién?, η απάντηση είναι a Juan, άρα a él, άρα le σύμφωνα με
τον πίνακα, που είναι η αντωνυμία που αντικαθιστά το έμμεσο αντικείμενο.
Έτσι λοιπόν πάντοτε θα πρέπει να κάνουμε αυτήν την ερώτηση προκειμένου να μην
αμφιβάλουμε για το εάν υπάρχει και ποιό είναι το έμμεσο αντικείμενο. Φυσικά μία πρόταση
δεν είναι υποχρεωτικό να έχει πάντοτε έμμεσο αντικείμενο.

• Τα ΑΜΕΤΑΒΑΤΑ ΡΗΜΑΤΑ και τα ΑΥΤΟΠΑΘΗ δεν έχουν έμμεσο

αντικείμενο.
Duermo a las dos Κοιμάμαι στις δύο.
Me llamo Juan Ονομάζομαι Juan
• Η τελική μορφή της αντωνυμίας είναι αυτή που είναι υποχρεωτική κατά την
αντικατάσταση ενός έμμεσου αντικειμένου. Η θέση της είναι πριν από το ρήμα εκτός

31
 των περιπτώσεων απαρεμφάτου, γερουνδίου και καταφατικής προστακτικής που τίθεται
μετά το ρήμα σε ΜΙΑ ΛΕΞΗ, σαν κατάληξη του.

Le hablo Ενεστώτας Hablarle Απαρέμφατο

Hablándole Γερούνδιο Háblale Καταφατική Προστακτική
Πάντως σε κάποια πρόταση μπορούμε να δούμε και τον τελικό αλλά και τον
περιφραστικό τύπο. Τότε όμως ο περιφραστικός έχει μπεί για να διαχωρίσει ή να αποκλείσει
το πρόσωπο ( Έμμεσο Αντικείμενο) στο οποίο αναφέρεται δίνοντας έμφαση.

A mí no me digas estas cosas. Εμένα μην μου λές αυτά τα πράγματα.

• Κάποιες φορές συγχέουμε την περίπτωση a + πρόσωπο , με την περίπτωση

para + πρόσωπο, και κάνουμε και στην δεύτερη αντικαταστάσεις έμμεσου αντικειμένου
με τον τελικό / μονολεκτικό τύπο. Αυτό, θα πρέπει να αποφεύγεται
γιατί πιθανότατα θα μας οδηγήσει σε λάθος.

Doy el libro para ti Δίνω το βιβλίο για σένα ( με τελικό αποδέκτη εσένα)
Doy el libro a ti Δίνω το βιβλίο σε εσένα ( άμεσα σε εσένα)

Εάν και στις δύο περιπτώσεις αντικαταστήσω Te doy el libro, έχω κάνει λάθος.

• Σε κάποιες περιπτώσεις και η περίπτωση a + ello, όταν το a αναφέρεται σε τμήμα

πρότασης μπορεί να θεωρηθεί έμμεσο αντικείμενο, χωρίς όμως να συντάσσεται στην
τελική μορφή.

Como no fue posible verificar los testimonios, se creyó necesario agregar a ello el
reconocimiento de los especialistas.
Επειδή δεν ήταν δυνατόν να επαληθευτούν οι μαρτυρίες, θεωρήθηκε αναγκαίο να
προστεθεί σε αυτό η πιστοποίηση των ειδικών.

• Κάποια επίθετα και κυρίως τα mismo, solo, todo μπορεί να ακολουθούν τις
αντωνυμίες σαν κατηγορήματα.
Yo mismo Εγώ ο ίδιος Τú solo Εσύ μόνος

8.1.4 Περίπτωση αιτιατικής – Άμεσο Αντικείμενο Caso acusativo – objeto directo

Αυτή η περίπτωση ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΣ υποδεικνύει ουσιαστικά πράγματα, πρόσωπα και τις

αντωνυμίες él ella/os/as, este/a/os/as, ese/a/os/as, aquel/a/os/as, alguien, nadie, quien/es,
uno/a/os/as, otro/a/os/as, todo/a/os/as, ninguno/a/os/as, cualquiera όταν αφορούν πρόσωπα,
μέρη πρότασης και τίθεται πριν το ρήμα. Ανήκει στις αδύνατες προσωπικές αντωνυμίες.
Στην περίπτωση προσώπων ισχύουν οι περιφραστικοί και μονολεκτικοί / τελικοί τύποι όπως
αναλύονται πιό κάτω, ενώ έχουν την παρακάτω μορφή όσον αφορά πράγματα ή τμήμα
πρότασης:

Lo Αρσενικό ενικός - NEUTRO Το

La θηλυκό ενικός Την
Los αρσενικό πληθυντικός Τους
Las θηλυκό πληθυντικός Τις

32
• Η περίπτωση LO τίθεται σε υπόδειξη ΑΜΕΣΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ή τμήματος
πρότασης NEUTRO.
Άς δούμε τον μηχανισμό σκέψης ως προς τον προσδιορισμό σε περίπτωση προσώπου.
Το ΑΜΕΣΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ απαντά στην ερώτηση ΤΙ; ¿QUÉ?, ενώ στα πρόσωπα
στην ερώτηση ΠΟΙΟΝ; ¿A QUIÉN?. Η απάντηση σε όλες τις περιπτώσεις θα είναι
πράγμα - τμήμα πρότασης, ή πρόσωπο και ΑΜΕΣΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ.

Από τις ερωτήσεις που όπως βλέπουμε πιο πάνω γίνονται, καταλαβαίνουμε ότι
Η απάντηση είναι σε ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ ΠΤΩΣΗ, κάτι που θα μας βοηθήσει στην περίπτωση
προσώπου. Αυτό γιατί όπως είδαμε το πρόσωπο μπορεί να είναι και Έμμεσο Αντικείμενο.
Φυσικά ο διαχωρισμός δεν μας απασχολεί σαν χρήση και αντικατάσταση Άμεσου
Αντικειμένου αρσενικού γένους - προσώπου, αφού και σαν Άμεσο και σαν Έμμεσο
Αντικείμενο το πρόσωπο είναι εμπρόθετο στην πρόταση (a + ΠΡΟΣΩΠΟ) και
αντικαθίσταται στην πρόταση από την αντωνυμία LE ή LO εναλλακτικά. Όσον αφορά το
θηλυκό Άμεσο Αντικείμενο ο ετυμολογικά σωστός τύπος είναι LA, δηλαδή ίδιος με τον
τύπο θηλυκού Άμεσου Αντικειμένου – πράγμα.
Όσον αφορά ΟΝΟΜΑΤΑ ζώων στο Γ’ ενικό /πληθυντικό και αυτά συντάσσονται με
(a+ONOΜΑ ΖΩΟΥ) Veo a Flox Βλέπω τον Φλόξ, Le veo Τον βλέπω.
Αυτό συμβαίνει γιατί δίνοντας όνομα στα ζώα τα προσωποποιούμε.
Όπως είναι κατανοητό τα ζώα σαν λέξεις χωρίς να τους έχουν δοθεί ονόματα είναι Άμεσα
Αντικείμενα που δεν είναι εμπρόθετα. Εξαίρεση αποτελεί ο γάτος el gato που εκτός από ζώο
είναι και ο γρύλος του αυτοκινήτου. Έτσι όταν αναφερόμαστε στο ζώο θα βάζουμε την
πρόθεση a για να γίνεται ο διαχωρισμός.
Βλέπω την γάτα Veo al gato*
Βλέπω τον γρύλο του αυτοκινήτου Veo el gato
*Το al προκύπτει από το a + el όπως θα δούμε και στην αντίστοιχη πρόθεση, στο κεφάλαιο
ΟΙ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ.
Δίνουμε λοιπόν έναν πίνακα με τις αντωνυμίες στην τελική τους μορφή όπως αυτές
αντικαθιστούν πρόσωπα και πράγματα Άμεσο Αντικείμενο σε κάθε περίπτωση.

ΠΙΝΑΚΑΣ ΙΙ.
ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΡΑΓΜΑ
ΑΡΣΕΝΙΚΟ ΘΗΛΥΚΟ ΑΡΣΕΝΙΚΟ ΘΗΛΥΚΟ
ΕΝΙΚΟΣ LO (LE) LA LO LA
ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ LOS (LES) LAS LOS LAS

Αναλύοντας κατά περίπτωση έχουμε:

ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΡΑΓΜΑ/ ΤΜΗΜΑ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

Στην περίπτωση πράγματος /τμήματος πρότασης υπάρχουν τέσσερις αντωνυμίες ΑΜΕΣΟ
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ. Συγκεκριμένα :

Doy el perro Δίνω τον σκύλο Lo doy Τον δίνω

Doy los perros Δίνω τους σκύλους Los doy Τους δίνω

33
Doy la gata Δίνω την γάτα La doy Την δίνω
Doy las gatas Δίνω τις γάτες Las doy Τις δίνω

Αλλά και : Doy el libro Lo doy Δίνω το βιβλίο Το δίνω

Doy los libros Los doy Δίνω τα βιβλία Τα δίνω
Παρατηρούμε ότι το γένος των ουσιαστικών όπως έχει αναφερθεί στο αντίστοιχο
κεφάλαιο δεν είναι πάντα το ίδιο στα Ελληνικά και τα Ισπανικά. Γι’ αυτόν τον λόγο σαν
γένος θα εκλαμβάνεται αυτό των Ισπανικών ουσιαστικών, άσχετα με το γένος που θα
έχει το ουσιαστικό όταν μεταφραστεί στα Ελληνικά.

Για την περίπτωση NEUTRO ισχύουν πάντα τα ίδια, δηλαδή πρόκειται για αντικατάσταση
τμήματος πρότασης που ως γνωστόν δεν έχει γένος και αριθμό, άρα h αντικατάσταση της θα
είναι πάντα Lo.

Dice que el día es muy bonito Λέει ότι η μέρα είναι πολύ όμορφη
Lo dice Το λέει

ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΟΥ:
Οι αντωνυμίες είναι όπως αναφέρονται στον πίνακα ΙI στην τελική τους μορφή, ενώ στην
αναλυτική a mí, a ti, a él…
* Επειδή στην περίπτωση προσώπου ΔΕΝ έχουμε πρόθεση στο Άμεσο Αντικείμενο
Βλέπω τον Paco, ενώ στα Ισπανικά έχουμε την πρόθεση ( a), πιθανόν να δημιουργηθεί
σύγχυση ως προς την χρήση της αντωνυμίας όταν θέλουμε να αποδόσουμε μία πρόταση στα
Ισπανικά. Άς δούμε το πρόβλημα και την λύση του:
Μπορούμε να δούμε τις παρακάτω προτάσεις στα Ισπανικά:

Veo a Paco Βλέπω τον Paco. ΠΟΙΟΝ βλέπω; (Le veo)

Llamo a Juan Φωνάζω τον Juan. ΠΟΙΟΝ φωνάζω; (Le llamo)
Veo a María Βλέπω την Μαρία ΠΟΙΑΝ βλέπω; (La veo)
Όπως παρατηρούμε στα Ισπανικά υπάρχει η πρόθεση a η οποία όμως στα Ελληνικά δεν
μεταφράζεται. Έτσι όταν θα προσπαθήσουμε να αποδόσουμε από τα Ελληνικά στα Ισπανικά
την πρόταση, λανθασμένα δεν θα βάλουμε την πρόθεση, και θα έχουμε
Βλέπω τον Paco Veo Paco.

Θα αποφύγουμε αυτό το σημαντικό λάθος, εάν σκεφτούμε τα παρακάτω :

-To Paco δεν είναι υποκείμενο στην Ελληνική πρόταση, γιατί απαντά στην ερώτηση
ΠΟΙΟΝ; και όχι ΠΟΙΟΣ;
-Δεν υπάρχει πρόθεση πριν το Paco στην Ελληνική πρόταση
-Άρα το Paco είναι ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ (χωρίς να μας ενδιαφέρει εάν είναι άμεσο ή
έμμεσο), και πρόσωπο και απαντά στα Ισπανικά στην ερώτηση ¿ A quién?, θα πρέπει,
για να αποδόσουμε σωστά στα Ισπανικά να εμφανιστεί το a μέσα στην πρόταση, κάτι
που προκύπτει από την ιδιότητα του είτε σαν έμμεσο είτε σαν Άμεσο Αντικείμενο.
Άρα λοιπόν: Βλέπω τον Paco Veo a Paco.

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
• Η σύνταξη της αντωνυμίας ΑΜΕΣΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ είναι όπως ακριβώς και στην
αντωνυμία ΕΜΜΕΣΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ, δηλαδή πριν από το ρήμα όταν αυτό κλίνεται

34
 ενώ σε μία λέξη μετά από απαρέμφατο, γερούνδιο και καταφατική προστακτική.
Decirlo diciéndolo dílo
• Τα ΑΜΕΤΑΒΑΤΑ ρήματα δεν μπορούν να έχουν ΑΜΕΣΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ
Vivo en Grecia Ζω στην Ελλάδα

• Όταν η αντωνυμία άμεσο αντικείμενο περίπτωσης προσώπου, κλίνεται στο ίδιο

πρόσωπο με του ρήματος που προηγείται, τότε είναι Αυτοπαθής Reflexivo,
Η Αυτοπαθής αντωνυμία είναι αυτή που κατά την κλίση της έχει τον παρακάτω τύπο
me - te - se - nos - os - se
Παρατηρούμε ότι το Γ’ ενικό δεν είναι le, αλλά γίνεται se.

Όπως είπαμε, οι Αυτοπαθείς αντωνυμίες προηγούνται του ρήματος κατά την κλίση του
και συμφωνούν σε πρόσωπο και αριθμό με αυτό. Ό συνδυασμός αυτής της αντωνυμίας και
του ρήματος μας δίνει το ΑΥΤΟΠΑΘΕΣ ΡΗΜΑ VERBO REFLEXIVO . Γι’ αυτήν
την κατηγορία ρημάτων θα μιλήσουμε στα κεφάλαια 12.2.2α και 19.3. b. – Αυτοπαθείς
προτάσεις.
Ως προς την μορφή του πάντως έχει απαρέμφατο:
ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ + SE llamarse ονομάζομαι
Δίνουμε την κλίση του στον ενεστώτα οριστικής για να δούμε την αντιστοιχία προσώπου και
αριθμού του ρήματος και της αντωνυμίας.

Llamarse : me llamo - te llamas - se llama - nos llamamos- os llamáis - se llaman

Ονομάζομαι : ονομάζομαι/ονομάζεσαι/ονομάζεται/ονομαζόμαστε/ονομάζεστε/ονομάζονται

Όπως καταλαβαίνουμε λοιπόν η Αυτοπαθής Αντωνυμία στην απόδοση της στα Ελληνικά είναι
σε μία λέξη με το ρήμα, το οποίο έχει την κατάληξη –ομαι, δηλαδή είναι Παθητικό. Πάντως
αυτή αποτελεί μία πρώτη προσέγγιση. Επαναλαμβάνουμε ότι το φαινόμενο αναλύεται στα
κεφάλαια 12.2.2α και 19.3.b.

• Προκειμένου να δοθεί έμφαση στο άμεσο αντικείμενο αλλά και όταν αυτό συντάσσεται
πρίν από το ρήμα, έχουμε χρήση της αντωνυμίας όπως παρακάτω:

Lo doy el libro a ti Το δίνω το βιβλίο σε εσένα ΕΜΦΑΣΗ

El libro, lo doy. Το βιβλίο, το δίνω. ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ ΤΟ Α.Α. ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ
A Paco le veo Τον Paco τον βλέπω ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ ΤΟ Α.Α. ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ

• Είναι επίσης συχνή η υπερβολική και απρόσεκτη χρήση των αντωνυμιών lo, la, los, las
σαν επανάληψη Αντικειμένων –Προσώπων αντίστοιχου γένους και αριθμού, που
υπάρχουν στην πρόταση. Οι αντωνυμίες τίθενται πριν το πρόσωπο στο οποίο
αναφέρονται. Lo engañaron a Juan Τον ξεγέλασαν τον Juan.

8.1.5 Περίπτωση Loísmo – Laísmo - Leísmo.

Σε περιοχές της Ισπανίας όπως η León y Castilla οι αντωνυμίες έμμεσο αντικείμενο

χρησιμοποιούνται όπως στον Μεσαίωνα, δηλαδή οι ετυμολογικοί τύποι
( αυτές που έχουμε αναφέρει σαν τελικούς στους πίνακες των αντιστοίχων αντικειμένων),
αντικαθίστανται από τους μη ετυμολογικούς ( Μεσαιωνικούς) όπως παρακάτω :
Lo αντί του Le το φαινόμενο ονομάζεται Loísmo Lo digo αντί Le digo

35
La αντί του Le το φαινόμενο ονομάζεται Laísmo La digo αντί Le digo
Le αντί των Lo, La το φαινόμενο ονομάζεται Leísmo Le doy αντί Lo/ La doy

Παρατηρούμε ότι οι μη ετυμολογικές αυτές χρήσεις δημιουργούν σύγχυση, γιατί

αντικαθιστώνται άμεσα με έμμεσα αντικείμενα και αντίστροφα. Αυτό δεν πρέπει να μας
προβληματίζει, γιατί η Ισπανική Ακαδημία (Real Academia Española), προτείνει να
χρησιμοποιούνται οι ετυμολογικοί τύποι, δηλαδή αυτοί που έχουμε δώσει στον πίνακα Ι,
κεφάλαιο 8.1.3 .
Έτσι λοιπόν το παραπάνω φαινόμενο δίνεται σαν εγκυκλοπαιδική γνώση της
ιδιαιτερότητας του αλλά και γιατί κάποιες φορές θα το δούμε σε χρήση σε λογοτεχνία ή
άλλες μορφές του λόγου.

8.1.6 Σύνθετες αντωνυμίες

Ο συνδιασμός μίας αντωνυμίας άμεσο αντικείμενο και μίας αντωνυμίας έμμεσο

αντικείμενο δίνει τη σύνθετη αντωνυμία.

Δίνω το σκύλο σε εσένα. Doy el perro a ti.

Το σκύλο είναι άμεσο αντικείμενο απαντά την ερώτηση Τι;

A ti είναι έμμεσο αντικείμενο απαντά στην ερώτηση Σε ποιόν;

Άρα κάνοντας τις αντικαταστάσεις η πρόταση γίνεται:

Σου τον δίνω δηλαδή : Te lo doy

Παρατηρούμε ότι ο συνδυασμός αντωνυμιών και ρήματος είναι:

ΑΝΤΩΝ. ΕΜΜΕΣΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ + ΑΝΤΩΝ. ΑΜΕΣΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ +ΡΗΜΑ

Όταν έχουμε απαρέμφατα, γερούνδιο και καταφατική προστακτική τότε η σύνταξη είναι
σε μία λέξη : Dártelo dándotelo dátelo

* Οι λέξεις που προκύπτουν, όπως βλέπουμε, φέρουν tilde, σύμφωνα με τους κανόνες
τονισμού που έχουμε δώσει στο αντίστοιχο κεφάλαιο.

• Όταν υπάρχει συνδιασμός le lo, le la, le los, le las, les lo, les la, les los, les las, δηλαδή
συνδιασμός l-l, για αποφυγή κακοφωνίας τα le-les μετατρέπονται σε se χάνοντας τον
αριθμό του στον πληθυντικό, δηλαδή τα παραπάνω γίνονται :

Le lo του τον Se lo

36
Le la του την Se la
Le los του τους Se los
Le las του τις Se las
Les lo τους τον Se lo
Les la τους την Se la
Les los τους τους Se los
Les las τους τις Se las

Έτσι λοιπόν το Le lo doy γίνεται Se lo doy, αλλά και Les lo doy γίνεται Se lo doy.

8.2 ΑΝΑΦΟΡΙΚΕΣ - RELATIVOS

Οι Αναφορικές Αντωνυμίες είναι αυτές που επισημαίνουν λέξεις ή τμήματα πρότασης,

και τις αποδίδουν σε κάποια άλλη λέξη. Η διαφορά τους από τις υπόλοιπες κατηγορίες
αντωνυμιών είναι ότι αυτές μπορούν να αντικαθιστώνται μεταξύ τους στις
περισσότερες περιπτώσεις. Για τρόπους αντικατάστασης σε σχέση και με την Πτώση βλέπε
κεφάλαιο 9.
Από τα Λατινικά μας έρχονται οι παρακάτω Αναφορικές αντωνυμίες:

QUE Πού Για πρόσωπα, πράγματα, μέρη πρότασης ΑΚΛΙΤΟ

QUIEN ΄Οποιος Για πρόσωπα, πράγματα σε συνδιασμό με SER, έχει αριθμό
CUAL Ο οποίος Για πρόσωπα, πράγματα, μέρη πρότασης, έχει αριθμό
CUANTO Όσος Για πρόσωπα, πράγματα, έχει γένος/ αριθμό
CUYO Του οποίου Για πρόσωπα, πράγματα έχει γένος/ αριθμό

Έτσι έχουμε ως προς το γένος και τον αριθμό:

Quien - quienes
Cual - cuales
Cuanto – cuanta – cuantos - cuantas
Cuyo – cuya – cuyos -cuyas

Όσον αφορά τον τρόπο σύνταξης τους θα δούμε τον παρακάτω πίνακα και θα δώσουμε
κάποια επεξηγηματικά στοιχεία
ΕΜΠΡΟΘΕΤΗ ΧΩΡΙΣ ΜΕ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ
ΠΡΟΘΕΣΗ ΦΡΑΣΗ ΦΡΑΣΗ
Que ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ
Quien ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ
Cual ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΟΧΙ
Cuanto ΟΧΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ
Cuyo ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΟΧΙ

Η κάθε αντωνυμία, σύμφωνα με τον πίνακα μπορεί να είναι είτε εμπρόθετη, δηλαδή να
φέρει πρόθεση πριν από αυτήν, είτε να συντάσεται χωρίς πρόθεση. Κάποιες έχουν και τους
δύο τρόπους σύνταξης ανάλογα με την χρήση τους στην πρόταση.

37
 Η κάθε αντωνυμία μπορεί να συντάσεται είτε με φράση προηγουμένως, είτε χωρίς
φράση. Κάποιες έχουν και τους δύο τρόπους σύνταξης ανάλογα με την χρήση τους στην
πρόταση.

Πιο αναλυτικά έχουμε:

Que - Πού : Ανήκει στην κατηγορία αναφορικού ουσιαστικού, τίθεται σε

επισύμανση ουσιαστικού προσώπου, πράγματος ή τμήματος πρότασης.

- Όταν προηγείται φράση τότε : El libro que estudias Το βιβλίο που μελετάς
- Όταν προηγείται προσωπική αντωνυμία τότε : Yo que hablo Εγώ που μιλάω
- Όταν προηγείται άρθρο τότε : El que habla = Este que habla
Tο οριστικό άρθρο + que έχει και χρήση δεικτικής αντωνυμίας,δηλαδή :
El que habla = Este que habla, Los que hablan = Aquellos que hablan
Εδώ έχουμε αντικατάσταση των αντωνυμιών με δεικτικές.
Σε αυτή η περίπτωση, δηλαδή ΑΡΘΡΟ + QUE που ονομάζεται
ΣΥΝΘΕΤΗ ΑΝΑΦΟΡΙΚΗ RELATIVO COMPUESTO, μπορεί να έχουμε και το
NEUTRO + QUE : Lo que dices = Esto que dices
Όταν έχουμε πρόθεση πριν την αντωνυμία τότε έχουμε ΕΜΠΡΟΘΕΤΗ ΣΥΝΘΕΤΗ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΗ , δηλαδή:
ΠΡΟΘΕΣΗ +el que, la que, los que, las que, όπως αναφέρθηκε πιο πάνω.
Esta es la casa en la que vivo = Αυτό είναι το σπίτι που ( στο οποίο) ζώ
Los temas a los que nos referimos = Τα θέματα που (στα οποία) αναφερόμαστε

Πιθανόν σκεπτόμενοι Ελληνικά να έχουμε αμφιβολία ως προς την χρήση ή όχι πρόθεσης
πριν την αντωνυμία. Εάν δούμε τις ελληνικές αποδόσεις στα προηγούμενα παραδείγματα θα
παρατηρήσουμε ότι η αντωνυμία είναι και στα Ελληνικά εμπρόθετη και μάλιστα μπορούμε
να διακρίνουμε ποια πρόθεση χρειάζεται, γνωρίζοντας βέβαια την απόδοση των Προθέσεων
προς την γλώσσα μας. Για παράδειγμα :
(Για τον οποίον) El hombre del que te hablo Ο άνθρωπος για τον οποίο σου μιλώ
(Από την οποία) La calle por la que paso Η οδός από την οποία περνώ
(Προς τις οποίες ) Las ciudades a las que voy Οι πόλεις προς τις οποίες πηγαίνω

Quien/quienes - όποιος/ όποιες : Ανήκει στην κατηγορία αναφορικού ουσιαστικού, τίθεται

σε επισύμανση ουσιαστικού προσώπου, και ειδικά με το SER και πραγμάτων.

- Χωρίς πρόθεση και χωρίς προηγούμενη φράση ισοδυναμεί με δεικτική αντωνυμία συνήθως
την aquel, και με σύνθετη αναφορική (άρθρο + que) γενικεύοντας,για παράδειγμα :
Quien dice = aquel que dice = el que dice Όποιος λέει
- Τίθεται σαν αντικείμενο σε ρήματα όπως : Haber, Hablar, Tener και ισοδυναμεί με
Αόριστη αντωνυμία :
Tengo quien me preste = Tengo alguien que me preste Έχω κάποιον να μου δανείσει
• Με πρόθεση, και με ή χωρίς προηγούμενη φράση, ισοδυναμεί με σύνθετη αναφορική:
Tú tienes que seguir a quien quieres = Tú tienes que seguir al que quieres
Εσύ πρέπει να ακολουθήσεις αυτόν που θέλεις
- Αναφέρεται και σε πράγμα εκτός από πρόσωπο, σε περιφραστικές προτάσεις με το ρήμα
SER :

38
Es la verdad lo que digo = Es la verdad quien digo Είναι η αλήθεια αυτό που λέω

Cual/ cuales - Ο οποίος / οι οποίες : Ανήκει στην κατηγορία αναφορικού επιθέτου,

τίθεται σε επισύμανση προσώπων ή πραγμάτων και δεν μπορεί να τίθεται σαν άμεση
σύνταξη(Προσδιοριστικές προτάσεις) χωρίς πρόθεση, αλλά μόνο σαν
έμμεση(Επεξηγηματικές Προτάσεις), και είναι κατά κύριο λόγο εμπρόθετη.

* Άμεση σύνταξη είναι αυτή, που μεταξύ του πρώτου και δεύτερου μέρους μίας πρότασης δεν
υπάρχει κόμμα, δηλαδή έχουμε κύρια και δευτερεύουσα προσδιοριστική πρόταση:
La ciudad en la que paso mis días Η πόλη που περνώ τις μέρες μου. άμεση σύνταξη

*Έμμεση σύνταξη είναι αυτή που μεταξύ πρώτου και δεύτερου μέρους της πρότασης υπάρχει
κόμμα ( , ) δηλαδή δεν έχουμε δευτερεύουσα επεξηγηματική:
La ciudad, en la cual paso… Η πόλη, στην οποία περνώ… έμμεση σύνταξη

Μαζί με τα οριστικά άρθρα όπως βλέπουμε στα παραπάνω παραδείγματα αποτελούν

σύνθετες αντωνυμίες. Η διαφορά ως προς τις σύνθετες με QUE είναι αυτή που ήδη
αναφέρθηκε, δηλαδή στην περίπτωση ΕΜΜΕΣΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ.

- Όταν είναι εμπρόθετη πολλές φορές είναι αντικατάσταση επιθέτου:

Cosas de las cuales hablamos Πράγματα για τα οποία μιλάμε.

- Δεν είναι εμπρόθετη όταν συντάσσεται με το tal, δίνονντας την σχέση, όπως… έτσι
Cual la madre, tal la hija όπως η μάνα, έτσι και η κόρη

Cuanto/cuanta/ cuantos/ cuantas/ cuanto (NEUTRO)– Όσος/ όση/ όσοι/ όσες /όσο:
Είναι αναφορικό ουσιαστικό γενίκευσης, και τίθεται σαν επισύμανση ομάδας προσώπων και
πραγμάτων. Συντάσσεται χωρίς ή με πρόθεση. Ο τύπος NEUTRO είναι και επίρρημα.

- Χωρίς προηγούμενη έκφραση: Cuantos están aquí Όσοι είναι εδώ

- Όταν προηγείται το todo, cuanto = a lo que: Todo cuanto dice = Todo a lo que dice
- Όταν προηγείται φράση τότε cuanto = todo lo que:
Algo que cuantos la dicen… = Algo que todos los que la dicen…
* Έχουμε γένος /αριθμό στην Σύνθετη Αναφορική. Είναι το γένος/ αριθμός του cuanto.
- Σαν NEUTRO είναι επίρρημα Todo cuanto dice όλα όσα λέει , ενώ όταν
προηγείται ενός επιθέτου ή άλλου επιρρήματος χάνει την τελευταία συλλαβή.
Cuán dulce… όσο γλυκός… cuán alegremente… όσο χαρούμενα…

Cuyo/cuya/cuyos/cuyas – Του οποίου/της οποίας/ των οποίων / των οποίων (θηλυκό):

Αυτή η αντωνυμία δηλώνει πάντοτε γενική πτώση και συντάσσεται, σαν επίθετο,
ανάμεσα σε δύο ουσιαστικά ή ουσιαστικά και μία ή λίγες λέξεις ενδιάμεσα . Υποδεικνύει
ουσιαστικά πρόσωπα ή πράγματα της πρότασης που προηγείται, και εκφράζει ένα ή
περισσότερα ουσιαστικά πρόσωπα ή πράγματα της πρότασης που ακολουθεί.

39
 Ο άνθρωπος του οποίου οι ιδέες = El hombre cuyas ideas
Οι άνθρωποι των οποίων η γάτα = Los hombres cuya gata
Οι άνθρωποι των οποίων τα καλά νέα = Los hombres cuyas buenas noticias
Άς προσέξουμε κάτι όσον αφορά το γένος/αριθμό της αντωνυμίας:
Παρατηρούμε ότι στα Ελληνικά το γένος/αριθμός της αντωνυμίας είναι αυτά του
ουσιαστικού που προηγείται.
Στα Ισπανικά το γένος/αριθμός της αντωνυμίας είναι αυτό του ουσιαστικού που
ακολουθεί.
Όπως μπορούμε να διακρίνουμε και στο παράδειγμα που αναφέραμε το cuyo
μπορεί να αντικατασταθεί με το del cual. Ως προς το γένος και αριθμό ισχύει ότι έχουμε
αναφέρει στην σύνταξη του cual, δηλαδή αντιστοιχούν με το υποκείμενο.

Ο άνθρωπος του οποίου οι ιδέες = El hombre cuyas ideas = El hombre del cual las ideas

* Πρέπει να τονίσουμε ότι η αντικατάσταση αυτή δεν ισχύει και αντίστροφα. Δηλαδή δεν
μπορούμε σε οποιαδήποτε πρόταση έχουμε del cual να αντικαταστήσουμε με το cuyo.
Cosas de las cuales hablamos ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Cosas cuyas hablamos
Το de las cuales πρέπει να βρίσκεται ανάμεσα σε δύο ουσιαστικά για να ισχύει
αντικατάσταση.

8.3 ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΕΣ - INTERROGATIVOS

Οι ερωτηματικές αντωνυμίες είναι κάποιες από τις αναφορικές αντωνυμίες με tilde, με τα

ίδια χαρακτηριστικά ως προς το γένος/αριθμό, μπορούν να συντάσσονται σε ευθεία ή και
πλάγια ερωτηματική Μερικής Άγνοιας. Βλέπε 19.3a. Ερωτηματικές.
Συγκεκριμένα έχουμε τις παρακάτω αντωνυμίες:

¿Qué? Τι;
¿Quién? - ¿quiénes? Ποιος;/ποιοι;
¿Cuál? - ¿cuáles? Ποιος;/ ποιοι;
¿Cuánto/a? – ¿cuántos/as? NEUTRO ¿cuánto? Πόσος/η;- πόσοι/ες; - πόσο;
¿Cúyo? – ¿cúya? – ¿cúyos? -¿cúyas? Ποιού/άς;-ποιών; (αρσ.)/ών;(θηλ.)

Σε ευθεία ερώτηση.
Δίνοντας μερικά παραδείγματα μπορούμε να έχουμε:

¿ Qué es esto? Τι είναι αυτό;

¿ De parte de quién? Εκ μέρους ποιού;
¿ Cuál de los dos? Ποιος από τους δύο;
¿Cuántas peronas? Πόσα άτομα;

Πρέπει να παρατηρήσουμε τα παρακάτω σημαντικά:

40
- Το qué είναι άκλιτο, ενώ το quién δεν έχει γένος.
- Το cuánto ( NEUTRO)μπορεί να είναι επίρρημα, αλλά μόνο όταν δείχνει διάρκεια
ή όταν αναφέρεται σε χρηματικό ποσό:
¿Cuánto dura? Πόσο διαρκεί; ¿Cuánto cuesta¿ Πόσο στοιχίζει;
- Τα Cúyo-a-os-as, τίθενται μόνο πριν από το ρήμα SER:
¿Cúya es esta gata blanca? Ποιάς είναι αυτή η άσπρη γάτα;

Σε πλάγια ερώτηση.
Οι ερωτηματικές μπορεί να βρίσκονται και σε πλάγια ερωτηματική πρόταση, δηλαδή όταν
δεν έχουμε σημείο στίξης (ερωτηματικό), στην πρόταση, αλλά από το νόημα προκύπτει
ερώτηση. Από τις ερωτηματικές συχνότερη χρήση είναι αυτή του cuál:
Ya sé cuál es. Ξέρω πιά ποιός είναι Ves qué te digo Βλέπεις τι σου λέω

Παρατηρούμε ότι δεν υπάρχει σημείο στίξης ( ερωτηματικό) στην πρόταση, αλλά η
αντωνυμίες φέρουν tilde.

* Θα πρέπει να τονίσουμε ότι στα Ισπανικά όπως και σε άλλες λατινογενείς γλώσσες
υπάρχει η τάση αντικατάστασης της ερωτηματικής με αναφορική αντωνυμία σε πλάγια
ερώτηση.Το φαινόμενο αυτό, εάν το συναντήσουμε, δεν θα πρέπει να μας προξενήσει σύγχυση.

8.4 ΕΠΙΦΩΝΗΜΑΤΙΚΕΣ - EXCLAMATIVOS

Οι επιφωνηματικές αντωνυμίες δεν διαφέρουν από τις ερωτηματικές ως προς την μορφή
τους, και δηλώνουν θαυμασμό δίνοντας έμφαση. Μπορούν και αυτές να συναντώνται σε
ευθεία και πλάγια ερώτηση. Το cúyo/a/os/as δεν είναι επιφωνηματική.

¡Qué…! Τι…!
¡Quién/es…! Ποιός…!
¡Cuál/es…! Ποιός/ό…!
¡Cuánto/a/os/as…! Πόσος/η/ος/ες…!

¡Cuántos barcos! Πόσα πλοία! ΕΥΘΕΙΑ ΕΠΙΦΩΝΗΜΑΤΙΚΗ

¡Qué bien! Τι καλά! ΕΥΘΕΙΑ ΕΠΙΦΩΝΗΜΑΤΙΚΗ
Tienes que ver cuántos barcos hay en el puerto
Πρέπει να δείς πόσα πλοία υπάρχουν στο λιμάνι ΠΛΑΓΙΑ ΕΠΙΦΩΝΗΜΑΤΙΚΗ

* Σε αυτήν την κατηγορία μπορούμε να δούμε αναφορικές στην θέση των επιφωνηματικών, και
σε ευθεία και σε πλάγια επιφωνηματική πρόταση.

ΕΥΘΕΙΑ ¡ Lo que te habrá dicho! Τι θα σου έχει πεί!

ΠΛΑΓΙΑ No te puedes imaginar lo que le dirá. Δεν μπορείς να φανταστείς τι θα του πεί.

41
8.5 ΚΤΗΤΙΚΕΣ - POSESIVOS

Είναι οι αντωνυμίες που δείχνουν την σχέση ενός ή περισσοτέρων κτητόρων

(πρόσωπα-πράγματα, τμήμα πρότασης), με ένα ή περισσότερα κτήματα (πρόσωπα-
πράγματα). Ακριβώς λόγω αυτής τους της σχέσης είναι απόλυτα συνδεδεμένες με τις
προσωπικές αντωνυμίες από τις οποίες όμως διαφέρουν μορφολογικά (σαν λέξεις), και ως
προς την σύνταξη τους.

Αυτές οι αντωνυμίες απαντούν στην ερώτηση Ποιού; ¿De quién?

Είναι επίθετα και όπως και οι προσωπικές έχουν δύο τύπους, δυνατό και αδύνατο.

Μπορούμε λοιπόν να έχουμε:

8.5.1 ΔΥΝΑΤΟΣ ΤΥΠΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΤΗΤΟ ΡΑ Σ Π Ο Λ Λ Ο Ι Κ Τ Η ΤΟ Ρ Ε Σ
ΑΡΣΕΝ. ΚΤΗΜΑ ΘΗΛ. ΚΤΗΜΑ ΑΡΣ. ΚΤΗΜΑ ΘΗΛ. ΚΤΗΜΑ
ΕΝΙΚΟΣ ΕΝΙΚΟΣ ΕΝΙΚΟΣ ΕΝΙΚΟΣ
Α’ προσ. Mío Mía Nuestro Nuestra
Δικός μου Δική μου Δικός μας Δική μας
Β’ προσ. Tuyo Tuya Vuestro Vuestra
Δικός σου Δική σου Δικός Σας Δική σας
Γ’ πρόσ. Suyo Suya Suyo Suya
Δικός του/ Σας Δική του/Σας Δικός τους /Σας Δική τους /Σας
ΑΡΣΕΝ. ΚΤΗΜΑ ΘΗΛ. ΚΤΗΜΑ ΑΡΣΕΝ. ΚΤΗΜΑ ΘΗΛ. ΚΤΗΜΑ
ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ
Σ
Α’ προσ. Míos Mías Nuestros Nuestras
Δικοί μου Δικές μου Δικοί μας Δικές μας
Β’ προσ. Tuyos Tuyas Vuestros Vuestras
Δικοί σου Δικές σου Δικοί σας Δικές σας
Γ’ πρόσ. Suyos Suyas Suyos Suyas
Δικοί του/Σας Δικές του/Σας Δικοί τους /Σας Δικές τους /Σας

-Η αριστερή στήλη αναφέρεται στο πρόσωπο των κτητόρων

- Το γένος των κτημάτων χωρίζεται ανά στήλες για έναν και πολλούς κτήτορες. Ο
αριθμός των κτημάτων χωρίζει τον πίνακα σε δύο τμήματα. Το κάθε τμήμα έχει τα τρία
πρόσωπα κτητόρα.

42
- Η δική μου γάτα: Α’ ενικό του κτήτορα γιατί ρωτώντας, ΠΟΙΟΥ; έχουμε ΔΙΚΗ ΜΟΥ
-Οι αντωνυμίες έχουν γένος και αριθμό. Το γένος και ο αριθμός είναι των κτημάτων.
-Όπως παρατηρούμε στο τμήμα του πίνακα με τους πολλούς κτήτορες( στήλες 4, 5), οι
αντωνυμίες είναι διαφορετικές λέξεις από αυτές του τμήματος με έναν κτήτορα (στήλες 2, 3).

Οι γάτες είναι δικές μου Las gatas son mías

Η γάτα είναι δική μας La gata es nuestra
Ο σκύλος είναι δικός μας El perro es nuestro
Οι σκύλοι είναι δικοί μου Los perros son míos

Κάποιες φορές, μεταφράζοντας από τα Ελληνικά προς τα Ισπανικά, δημιουργείται σύγχυση

για το εάν θα πρέπει να βάλουμε -s στην αντωνυμία ή όχι.Και αυτό γιατί όπως βλέπουμε στα
πιο πάνω παραδείγματα ο αριθμός της αντωνυμίας δεν είναι αντίστοιχος στα Ισπανικά και τα
Ελληνικά.Μπορούμε να πούμε ότι αυτό λύνεται εύκολα εάν απλώς δούμε τον αριθμό των
κτημάτων. Αντίστοιχος θα είναι και ο αριθμός της αντωνυμίας στα Ισπανικά:

Οι γάτες είναι δικές μου (Πολλά κτήματα) Las gatas son mías ( Φέρει -s η αντωνυμία)

• Οι τύποι Suyo/a/os/as στα Ισπανικά είναι ασθενείς μορφές και αναφέρονται τόσο στο γ’
ενικό/ πληθυντικό/Neutro(τμήμα πρότασης), όσο και στην φόρμα ευγενείας
Usted/Ustedes. Επειδή μπορεί να υπάρξει σύγχιση, και όταν δεν είναι φανερό μέσα στην
πρόταση, συμπληρώνονται από τους πιο κάτω περιφραστικούς τύπους.
De él = de ello= suyo de ella = suya
de ellos =suyos de ellas =suyas
de Usted = suyo/ suya de Ustedes = suyos/suyas
El libro es suyo de él La casa es suya de ella
Πάντως στην σύγχρονη Ισπανικής ΜΟΝΟ ΟΙ ΤΥΠΟΙ Usted/des,NEUTRO χρειάζονται
απαραίτητα και περιφραστικό τύπο: El libro es suyo de usted.

• Στον δυνατό τύπο έχουμε τους δύο διαφορετικούς παρακάτω τρόπους σύνταξης:
Los perros son míos Oι σκύλοι είναι δικοί μου ( Μετά το ρήμα). ΕΜΦΑΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ
Los tuyos son aquellos Οι δικοί σου είναι εκείνοι. (Πρίν το ρήμα)

8.5.2 ΑΔΥΝΑΤΟΣ ΤΥΠΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΤΗΤΟ ΡΑ Σ Π Ο Λ Λ Ο Ι Κ Τ Η ΤΟ Ρ Ε Σ
ΑΡΣΕΝ. ΚΤΗΜΑ ΘΗΛ. ΚΤΗΜΑ ΑΡΣ. ΚΤΗΜΑ ΘΗΛ. ΚΤΗΜΑ
ΕΝΙΚΟΣ ΕΝΙΚΟΣ ΕΝΙΚΟΣ ΕΝΙΚΟΣ
Α’ προσ. Mí Μου Mí Μου Nuestro Μας Nuestra Μας
Β’ προσ. Tú Σου Tú Σου Vuestro Σας Vuestra Σας
Γ’ πρόσ. Su Του/ Σας Su Του/Σας Su Τους /Σας Su Τους /Σας
ΑΡΣΕΝ. ΚΤΗΜΑ ΘΗΛ. ΚΤΗΜΑ ΑΡΣΕΝ. ΚΤΗΜΑ ΘΗΛ. ΚΤΗΜΑ
ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ
Σ
Α’ προσ. Mis Μου Mis Μου Nuestros Μας Nuestras Μας
Β’ προσ. Tus Σου Tus Σου Vuestros Σας Vuestras Σας
Γ’ πρόσ. Sus Του/Σας Sus Του/Σας Sus Τους Sus Τους /Σας
/Σας

43
- Όσον αφορά την μορφή του πίνακα ισχύουν ότι και στον δυνατό τύπο.
- Παρατηρούμε ότι αυτός ο τύπος ΔΕΝ έχει αλλαγή κατάληξης ως προς το γένος των
κτημάτων αντίθετα με τον δυνατό τύπο. Βέβαια, οι τύποι nuestro-vuestro επειδή όπως έχει
εξηγηθεί στην προσωπική αντωνυμία είναι τύποι με γένος, έχουν αλλαγή κατάληξης
ανάλογα με το γένος.
- Στα Ελληνικά ο αδύνατος τύπος έχει την μορφή
Mi perro Πρίν το κτήμα Ο σκύλος μου Μετά το κτήμα
Nuestras gatas Πρίν το κτήμα Οι γάτες μας Μετά το κτήμα
Tus gatas Πρίν το κτήμα Οι γάτες σου Μετά το κτήμα

Βλέπουμε δηλαδή ότι, μεταφράζοντας στα Ελληνικά:

-Η αντωνυμία τίθεται ΜΕΤΑ το κτήμα, ενώ στα Ισπανικά είναι ΠΡΙΝ το κτήμα.
-Περιλαμβάνουμε ΚΑΙ το οριστικό άρθρο στην αντωνυμία. Αυτό πρέπει να ληφθεί υπ’όψιν
γιατί όταν σκεφτόμαστε από Ελληνικά προς τα Ισπανικά λανθασμένα λέμε:
Ο σκύλος μου = El mi perro, δηλαδή μπορεί να βάζουμε και οριστικό άρθρο,ΚΑΤΙ ΤΟ
ΟΠΟΙΟ ΕΊΝΑΙ ΛΑΘΟΣ. Άρα: Ο σκύλος μου = Mi perro

* Κάποιες φορές γίνεται σύγχυση όταν θέλουμε να μετατρέψουμε μία πρόταση από τα
Ελληνικά στα Ισπανικά, όσον αφορά την χρήση της Κτητικής su και της Αντωνυμίας Έμμεσο
Αντικείμενο στην Σύνθετη μορφή της se. Δηλαδή για παράδειγμα η φράση :
Το βιβλίο του (Su libro), μεταφράζεται λανθασμένα (Se libro). Είναι εύκολο να αποφύγουμε
αυτό το λάθος εάν σκεφτούμε ότι:
- Μετά την αντωνυμία έμμεσο αντικείμενο ΠΡΕΠΕΙ να ακολουθεί ρήμα.
-Μετά την κτητική αντωνυμία ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να ακολουθεί ρήμα.

Φυσικά αυτός είναι ένας ασφαλής και εύκολος τρόπος που απλοποιεί τα όσα έχουν
αναφερθεί στις αντίστοιχες αντωνυμίες

8.5.3 ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ MISMO ( Ο ΙΔΙΟΣ): Το επίθετο Mismo/a/os/as δεν είναι

κτητική αντωνυμία, αλλά είναι το μοναδικό σχεδόν επίθετο που πολλές φορές συντάσεται με
προσωπικές, δεικτικές, αυτοπαθείς, αόριστες αντωνυμίες για να τους δώσει έμφαση.
Yo mismo Εγώ ο ίδιος Para ella misma Γι’ αυτήν την ίδια.
Sí mismo/-a Αυτός/ή ο/η ίδιος/α (Το sí Αυτοπαθές σε περίπτωση Γ’ Ενικού)
Sí mismos/-as Αυτοί/ές οι ίδιοι/-ιες (Το sí Αυτοπαθές σε περίπτωση Γ’ Πληθυντικού)

* Το Γ’ ενικό και πληθυντικό όταν το Υποκείμενο αναφέρεται στον εαυτό του στην περίπτωση
Προσωπικής Εμπρόθετης Αντωνυμίας η ΠΡΟΘΕΣΗ + sí mismο/-a/-os/-as, αντιστοιχεί με το
ΠΡΟΘΕΣΗ + sí.
Ve a sí = Ve a sí mismo Βλέπει τον εαυτό του.
Ven a sí =Ven a sí mismos Βλέπουν τους εαυτούς τους

8.5.4 ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ PROPIO ( ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ/ ΣΟΥ…): Το επίθετο Propio/a/os/as

όπως και το mismo δεν είναι κτητική αντωνυμία, αλλά μπορεί να το δούμε να προηγείται από

44
τις αντωνυμίες su/sus, για να τους δώσει έμφαση, χωρίς να μεταφράζεται σαν λέξη ξεχωριστά.
Su propio libro Το δικό του βιβλίο Sus propias casas Τα δικά του σπίτια

8.6 ΔΕΙΚΤΙΚΕΣ - DEMOSTRATIVOS

Οι αντωνυμίες αυτές μπορούν να διαχωρίζουν ουσιαστικά, επίθετα, κατηγορήματα,

τμήματα πρότασης ( περίπτωση NEUTRO), υποδεικνύοντας τα. Έχουν όμοια μορφολογικά
χαρακτηριστικά με τα οριστικά άρθρα ως προς το γένος και αριθμό αλλά και ως προς το τι
υποδεικνύουν. Εκτός της περίπτωση του ΝEUTRO που έχει θέση ουσιαστικού συντακτικά,
οι υπόλοιπες μπορούν να έχουν θέση είτε ουσιαστικού, είτε επιθέτου.

Οι δεικτικές αντωνυμίες απαντούν στην ερώτηση

ΠΟΙΟΣ/Α/ΟΙ/ΕΣ ; ΠΟΙΟ; ( NEUTRO) ¿ CUÁL / CUÁLES? ¿CUÁL?

Μπορούμε λοιπόν να έχουμε:

Αρσενικό/Ενικός Θηλυκό/Ενικός Αρσενικό/Πληθυντικός Θηλυκό/Πληθυντικός

Este Αυτός Esta Αυτή Estos Αυτοί Estas Αυτές
Ese Εκείνος Esa Εκείνη Esos Εκείνοι Esas Εκείνες
Aquel Εκείνος εκεί Aquella Εκείνη εκεί Aquellos Εκείνοι εκεί Aquellas Εκείνες εκεί

Ενώ η περίπτωση NEUTRO είναι:

Esto Αυτό, Eso Εκείνο, Aquello Εκείνο εκεί, ΧΩΡΙΣ ΓΕΝΟΣ ΚΑΙ ΑΡΙΘΜΟ.

Este libro Αυτό το βιβλίο

Esas casas Εκείνα τα σπίτια
Aquellas montañas Εκείνα εκεί τα βουνά
Eso que has dicho Αυτό που έχεις πεί

Η χρήση των δεικτικών αντωνυμιών δεν είναι απόλυτη, δηλαδή δεν εξαρτάται
πάντοτε από την απόσταση, ή την χρονική διαφορά από το παρόν. Αυτό σημαίνει ότι το
υποκείμενο αναφερόμενο σε πρόσωπα, πράγματα, τμήματα πρότασης μπορεί να
διαλέξει όποια αντωνυμία θέλει κάθε φορά.
Πάντως, κατά κύριο λόγο γίνεται αναφορά ανάλογα με την σημαντικότητα, τον
κοντινότερο χρόνο ή τον τόπο αρχίζοντας με Este και συνεχίζοντας με Ese και Aquel.

Este libro y ese libro Αυτό το βιβλίο και εκείνο το βιβλίο

Το este είναι συνήθως το κοντινότερο, ή το σημαντικότερο για το υποκείμενο.

45
Γενικά παρατηρούμε ότι:
-Στην περίπτωση Aquel/ aquella / aquellos /aquellas, μεταφράσαμε Εκείνος/η/οι/ες εκεί,
και αυτό γιατί στα Ελληνικά οι δεικτικές είναι τα Ετούτος-Αυτός- Εκείνος, για τα
Εste-Ese-Aquel αντίστοιχα. Επειδή όμως το Ετούτος/η/οι/ες δεν είναι ευρέως
χρησιμοποιήσιμο στον σύγχρονο Ελληνικό λόγο, έχουμε διαφοροποιήσει τις ελληνικές
αποδόσεις όπως βλέπουμε στον πίνακα. Άλλωστε μια τέτοια παραδοχή δεν δημιουργεί
πρόβλημα γιατί η χρήση τους είναι συγκριτική και όχι απόλυτη.
-Τα NEUTRO δεν πρέπει να συγχέονται με τους ενικούς αριθμούς αρσενικού των
αντωνυμιών που έχουν γένος και αριθμό. Έτσι λοιπόν :
Estos libros δεν έχει ενικό το Esto libro, αλλά το Este libro.
Aquellos libros δεν έχει ενικό το Aquello libro, αλλά το Aquel libro.
Άλλωστε τα NEUTRO, όπως έχουμε αναφερθεί στο αντίστοιχο κεφάλαιο, δεν προηγούνται ή
να έπονται ουσιαστικών ή επιθέτων.
Esto es verdad Αυτό είναι αλήθεια.

Ως προς την σύνταξη τους :

-Οι δεικτικές, εκτός του NEUTRO, μπορούν να είναι:
Επίθετα, όταν ακολουθεί ουσιαστικό Este hombre Αυτός ο άνθρωπος.
Ουσιαστικά, όταν προηγείται επίθετο Todos éstos que… Όλοι αυτοί που…
Όταν οι δεικτικές έχουν θέση ουσιαστικού φέρουν TILDE ακριβώς για να ξεχωρίζουν από την
θέση επιθέτου.

Éste-ésta-éstos-éstas ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ
Ése-ésa-ésos-ésas ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ
Aquél-aquélla-aquéllos-aquéllas ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ

-Ποτέ οι δεικτικές δεν μπαίνουν μαζί με το οριστικό άρθρο, γιατί τότε θα είχαμε δύο
Δεικτικές αντωνυμίες μαζί:
Οι συνδιασμοί El este libro Este el libro είναι λανθασμένοι.
- Όταν προηγούνται θηλυκών Ουσιατικών ενικού αριθμού που αρχίζουν από -a,-ha και το
acento είναι στην πρώτη συλλαβή τότε, όπως έχει αναφερθεί στο κεφάλαιο 3.2, για αποφυγή
κακοφωνίας αλλάζουν σε αρσενικού γένους. Η αλλαγή δεν ισχύει στον πληθυντικό αριθμό, ή
όταν διακόπτεται η συνέχεια Αντωνυμίας, Ουσιαστικού.
Esta água γίνεται Este água, αλλά παραμένει Estas águas Διακόπτεται η κακοφωνία
Este água Bendita όταν αλλάξει η θέση του Επιθέτου θα γίνει Esta bendita água

8.6.1 ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ TAL (ΤΕΤΟΙΟ) - TANTO (ΤΟΣΟ)

ΕΝΙΚΟΣ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΕΝΙΚΟΣ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ

ΑΡΣΕΝΙΚΟ Tal Tales Tanto Tantos
ΘΗΛΥΚΟ Tal Tales Tanta Tantas
ΟΥΔΕΤΕΡΟ Tal Tanto

-Το πρώτο αναφέρεται σε ποιότητα, ενώ το δεύτερο σε ποσότητα.

-Το tal/es μπορεί να δίνει την έννοια των este/a/os/as

46
 No digo tal cosa = No digo esta cosa Δεν λέω τέτοιο πράγμα.
-Το tanto-a έχει ΑΠΟΛΥΤΟ ΥΠΕΡΘΕΤΙΚΟ tantísimo-tantísima
-Τα tal – tanto/tan NEUTRO μπορούν να είναι και επιρρήματα.

Χρήση του TANTO

Όπως έχουμε αναφέρει το Tanto μπορεί να είναι είτε επίθετο, είτε επίρρημα. Θα
δώσουμε τις χρήσεις του μέσα στην πρόταση επειδή αυτές είναι και συχνές και
διαφορετικές μεταξύ τους ανάλογα με το εάν το Tanto έχει θέση επιθέτου
(Tanto/a/os/as), ή θέση επιρρήματος (Tanto, tan). Έτσι λοιπόν έχουμε:

Θέση επιρρήματος
Tanto +ΟΡΙΣΤΙΚΟ/ΑΟΡΙΣΤΟ ΑΡΘΡΟ+ΕΠΙΘΕΤΟ+como +ΕΠΙΘΕΤΟ
Tanto los buenos como los malos Τόσο οι καλοί όσο και οι κακοί (Σύγκριση)
Tanto + ΑΝΤΩΝΥΜΙΑ+ como +ΑΝΤΩΝΥΜΙΑ
Tanto tú como yo Τόσο εσύ όσο και εγώ
Tanto + ΡΗΜΑ
Me gusta tanto Μου αρέσει τόσο(πολύ)
ΡΗΜΑ + tan + ΕΠΙΡΡΗΜΑ
Habla tan bien Μιλά τόσο καλά
SER /ESTAR + tan + ΕΠΙΘΕΤΟ
Es tan bonito que no le digo nada Είναι τόσο καλός που δεν του λέω τίποτα

Θέση επιθέτου
ΡΗΜΑ + tanto/a/os/as + ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ
Había tantos coches que no pude… Υπήρχαν τόσα αυτοκίνητα που δεν μπόρεσα…

8.7 ΑΟΡΙΣΤΕΣ - INDEFINIDOS

Οι Αόριστες Αντωνυμίες είναι η κατηγορία εκείνη που αναφέρεται σε πρόσωπα,

πράγματα, τμήματα πρότασης χωρίς να τα κάνει συγκεκριμένα, είτε γιατί δεν είναι γνωστό
από το υποκείμενο, είτε γιατί δεν θέλει κάτι τέτοιο. Μπορούν να ενεργούν σαν επίθετα,
ουσιαστικά και κάποιες από αυτές στο NEUTRO και σαν ποσοτικά επιρρήματα.
Κάποιες από τις Αόριστες Αντωνυμίες μπορούν να θεωρηθούν ποσοτικές, όπως οι
bastante, poco, mucho, demasiado, todo. Οι αριθμοί είναι και αυτοί αόριστες ποσοτικές
αντωνυμίες, όπως και το αόριστο άρθρο, και λόγω της ποικιλίας τους ως προς την
χρήση αναφέρονται αμέσως μετά το τέλος της ανάλυσης όλων των υπόλοιπων
Αορίστων αντωνυμιών.

Έχουμε τις παρακάτω αντωνυμίες:

Uno-una-unos-unas uno (NEUTRO) Κάποιος-κάποια-κάποιοι-κάποιες

Alguno-alguna-algunos-algunas Κάποιος-κάποια-κάποιοι-κάποιες
Algo (NEUTRO) Κάτι ΕΠΙΡΡΗΜΑ
Ninguno-ninguna-ningunos-ningunas Κανείς-καμμία ΧΩΡΙΣ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ

47
Nada (NEUTRO) Τίποτα ΕΠΙΡΡΗΜΑ
Cualquiera ΧΩΡΙΣ ΓΕΝΟΣ Οποιοσδήποτε/οποιαδήποτε
Cualesquiera ΧΩΡΙΣ ΓΕΝΟΣ Οποιοιδήποτε/οποιεσδήποτε
Quienquiera Οποιοσδήποτε/οποιαδήποτε
Quienesquiera Οποιοιδήποτε/οποιεσδήποτε
Todo toda todos todas todo (NEUTRO) Όλος όλη όλοι όλες Όλα(NEUTRO)
Más menos Περισσότερο λιγότερο
Mucho muchos mucha muchas Πολύς πολλοί πολλή πολλές
Poco pocos poca pocas Λίγος λίγοι λίγοι λίγες
Mucho (NEUTRO) Πολύ Ενεργεί και σαν επίρρημα
Poco (NEUTRO) Λίγο Ενεργεί και σαν επίρρημα
Otro otra otros otras Άλλος άλλη άλλοι άλλες
Demás Υπόλοιποι/ες
Varios varias Διάφοροι διάφορες
Bastante bastantes Αρκετός/ή αρκετοί/ές
Demasiado demasiada Υπερβολικός Υπερβολική
Demasiados demasiadas Υπερβολικοί Υπερβολικές
Οι Αριθμοί (Απόλυτα αριθμητικά)
Τακτικά αριθμητικά

Οι αριθμοί και τα Τακτικά Αριθμητικά αναλύονται ξεχωριστά λόγω της ιδιαιτερότητας τους.

8.7.1 Οι Αόριστες εκτός των Απόλυτων και Τακτικών Αριθμητικών αναλύονται όπως
ακολουθεί:

Uno-una-unos-unas Κάποιος-κάποια-κάποιοι-κάποιες uno (NEUTRO)

Αυτή η αντωνυμία μπορεί να ενεργεί είτε σαν επίθετο, είτε σαν ουσιαστικό.
Η περίπτωση NEUTRO ενεργεί μόνο σαν ουσιαστικό.
Σαν επίθετο: Είναι το Αόριστο Άρθρο.Τίθεται μπροστά από ουσιαστικά και μπροστά από
αρσενικά/ενικού ουσιαστικά γίνεται un. Un buen coche Ένα καλό αυτοκίνητο.
Όταν βρίσκεται μπροστά από θηλυκό/ενικό ουσιαστικό που έχει το acento
στην πρώτη συλλαβή και αρχίζει από -a,-ha αλλάζει το γένος του σε αρσενικό για αποφυγή
κακοφωνίας:
una água θα γίνει un água για αποφυγή κακοφωνίας
unas águas ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ θηλυκό το άρθρο.
Για πλήρη ανάλυση του φαινομένου βλέπε στa κεφάλαιa 3.1, 3.2

Σαν ουσιαστικό: Δεν ισχύουν οι παραπάνω αλλαγές χρήσης. Δεν συνοδεύεται από άλλο
ουσιαστικό ή επίθετο Llaman a uno Φωνάζουν κάποιον
Dicen a una Λένε σε κάποιαν
Μία από τις χρήσεις του είναι και σαν απόλυτο αριθμητικό, δηλαδή αριθμός.
Για πλήρη ανάλυση των ιδιαιτεροτήτων του φαινομένου βλέπε στο κεφάλαιο 8.7.2.

Η περίπτωση NEUTRO είναι πολύ σπάνια. Uno es verdad Κάτι είναι αλήθεια

48
Alguno-alguna-algunos-algunas Κάποιος-κάποια-κάποιοι-κάποιες
Algo (NEUTRO) Κάτι ΕΠΙΡΡΗΜΑ

Ninguno-ninguna-ningunos-ningunas Κανείς-καμμία ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ
Nada (NEUTRO) Τίποτα ΕΠΙΡΡΗΜΑ

-Στους αρνητικούς τύπους δεν έχουμε πληθυντικό στην Σύγχρονη Ισπανική όπως και στα
Ελληνικά. Επειδή όμως πιθανόν σε αρχαιότερα κείμενα της Ισπανικής να δούμε Πληθυντικό
στα Ισπανικά, μπορούμε όπου το συναντάμε να το αποδίδουμε ΚΑΘΟΛΟΥ.
Ningunas personas Καθόλου άτομα (Η μετάφραση σαν ΚΑΘΟΛΟΥ , της αντωνυμίας
είναι η ακριβέστερη δυνατή στον πληθυντικό αριθμό). Ο τρόπος σύνταξης των Ninguno-a-os-
as και Nada, αναλύονται στο κεφάλαιο 19.3α ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ.

-Εκτός του NEUTRO οι άλλες αντωνυμίες ενεργούν είτε σαν επίθετα είτε σαν ουσιαστικά.
Και τα δύο είναι σύνθετοι τύποι του uno/a/os/as, και είναι αντίθετα σαν έννοιες μεταξύ τους.
Σαν επίθετα: Τα alguno-a-os-as δεν έχουν καμία διαφορά ως προς την χρήση με τα
uno-a-os-as.
Και τα δύο μπροστά από ουσιαστικό αρσενικό/ενικό χάνουν το –o της
κατάληξης τους και φέρουν tilde Algún libro Ningún libro
Το alguna χρησιμοποιείται πιο συχνά από το una στην πρόταση.

Σαν ουσιαστικά: Όταν λειτουργούν σαν ουσιαστικά τότε στον ενικό τους:
alguno = alguien (κάποιος) Será alguien =Será alguno Θα είναι κάποιος
ninguno= nadie (κανείς) No hay nadie =No hay ninguno Δεν υπάρχει κανείς

-Τα NEUTRO είναι επιρρήματα Pasa algo Συμβαίνει κάτι

No pasa nada Δεν συμβαίνει τίποτα

* Κάποιες φορές μπορούμε να έχουμε, ως προς την σύνταξη, τις παρακάτω περιπτώσεις:
1.Το alguno με αρνητική έννοια
No hay gata alguna = No hay ninguna gata Δεν υπάρχει καμμία γάτα
2.Ανταλλαγή των δύο αντωνυμιών ως προς το νόημα
Sin motivo alguno = Sin motivo ninguno Χωρίς κανέναν λόγο
3. Ως προς τις αρνητικές αντωνυμίες, δεν χρησημοποιείται το no στην περίπτωση που αυτές
προηγούνται του ρήματος, αφού ήδη με την εμφάνιση της Αντωνυμίας πριν το ρήμα δηλώνουμε
άρνηση.
No viene nadie = Nadie viene Δεν έρχεται κανείς
No lo dice nadie = Nadie lo dice Δεν το λέει κανείς

Cualquiera ΧΩΡΙΣ ΓΕΝΟΣ Οποιοδήποτε/οποιαδήποτε ΜΕ ΓΕΝΟΣ

Cualesquiera ΧΩΡΙΣ ΓΕΝΟΣ Oποιαδήποτε ΧΩΡΙΣ ΓΕΝΟΣ

-Αναφέρονται σε πρόσωπα ή πράγματα. Ο πληθυντικός στα Ισπανικά είναι σπάνιος .

-Μπορούν να λειτουργούν είτε σαν επίθετα είτε σαν ουσιαστικά.
-Μπροστά από ουσιαστικό αρσενικού ή θηλυκού γένους χάνουν το –a της κατάληξης στον

49
ενικό αριθμό. Cualquier libro αλλά libro cualquiera
Cualquier gata αλλά gata cualquiera

Σαν επίθετα: Όταν είναι μετά από ουσιαστικά πρόσωπα πάντοτε υπάρχει κάποια άλλη
αόριστη αντωνυμία προηγουμένως.
Un hombre cualquiera Οποιοσδήποτε άνθρωπος
Όταν προηγούνται ουσιαστικού ισχύουν οι ιδιομορφίες που περιγράψαμε πιο
πάνω κατά την σύνταξη.
Μία σύνηθης σύνταξη είναι με το otro/a για αρσενικό/θηλυκό.
Cualquier otro libro Οποιοδήποτε άλλο βιβλίο
Cualquier otra gata Οποιαδήποτε άλλη γάτα
Σαν ουσιαστικά: Με que ή de τίθεται πάντα cualquiera χωρίς να χάνει το –a.
Γιατί δεν ακολουθεί ουσιαστικό.
Cualquiera que lo vea Οποισδήποτε και να το δεί.

Quienquiera Οποιοσδήποτε/οποιαδήποτε
Quienesquiera Οποιοιδήποτε/οποιεσδήποτε

αναφέρονται μόνο σε πρόσωπα και ισχύουν και γι’ αυτά όσα αφορούν την κατάληξη
μπροστά από ουσιαστικά. Πάντως η χρήση τους σήμερα είναι πολύ περιορισμένη.

Todo toda todos todas todo (NEUTRO) Όλος όλη όλοι όλες Όλα(NEUTRO)

Λειτουργούν σαν επίθετα ή σαν ουσιαστικά.

Μία από τις λειτουργίες τους είναι το ότι μπορούν να τίθενται μπροστά από τις
προσωπικές αντωνυμίες yo, tú, … Τodos nosotros όλοι εμείς.
Η σύνταξη τους ομοιάζει με αυτή των Ελληνικών αντιστοίχων, πάντως δεν μπορούν να
συντάσσονται με τα el que, la que αλλά μόνο με los que, las que, δίνοντας την απόδοση
Όλοι/ες όσοι/ες.
Η σύνταξη τους είναι όπως και στα Ελληνικά
Όλα τα σπίτια Todas las casas
Όλες μου οι σκέψεις Todos mis pensamientos
Όλοι αυτοί Todos estos
Όλα αυτά Todo esto (NEUTRO)
Όλοι όσοι είναι εδώ Todos los que están aquí (Συγκεκριμενοποιεί)
Όλες οι σκέψεις του Todos sus pensamientos

* Προσοχή η περίπτωση Todo el que μπορεί να υπάρχει στην περίπτωση που το Todo
λειτουργεί σαν NEUTRO.
Todo el que escucha = (Todas las personas) que escuchan
To Todo είναι σε αντικατάσταση όσων βρίσκονται σε παρένθεση.

Más, menos Περισσότερο, λιγότερο

Είναι άκλιτα. Λειτουργούν σαν επίθετα ή ουσιαστικά στην πρόταση. Όπως έχουμε δεί
δίνουν την σχέση παράθεσης στον συγκριτικό βαθμό στην παράθεση επιθέτων

50
ακολουθούμενα από την αναφορική αντωνυμία que, αλλά και από την de όταν αναφέρονται
σε αριθμούς.
Más bonito que el otro Περισσότερο (πιο) καλός από τον άλλο.
Más de 2000 euros Περισσότερο από 2000 ευρώ

Σαν ουσιαστικά λειτουργούν όταν προηγείται επίθετο: Un más Ένας ακόμη

Mε το οριστικό άρθρο στον πληθυντικό αριθμό ενεργούν αναφορικά:
Las más de las veces = La mayoría de las veces Τις πιο πολλές φορές

Mucho muchos mucha muchas Πολύς πολλοί πολλή πολλές

Poco pocos poca pocas Λίγος λίγοι λίγοι λίγες

Mucho (NEUTRO) Πολύ Ενεργεί και σαν επίρρημα

Poco (NEUTRO) Λίγο Ενεργεί και σαν επίρρημα

Οι παραπάνω αόριστες αντωνυμίες μπορούν να λειτουργούν σαν επίθετα ή ουσιαστικά που

αναφέρονται σε πρόσωπα ή πράγματα, και ό τύπος NEUTRO και σαν επίρρημα.

Μερικά παραδείγματα σύνταξης είναι:

Los muchos hombres Οι πολλοί άνθρωποι
Muchas de aquellas Πολλές από εκείνες
Muchos dicen Πολλοί λένε
Pocas veces Λίγες φορές
Poco tiempo Λίγος χρόνος
Esto es mucho(NEUTRO) Αυτό είναι πολύ

* Όταν συντάσσονται με οριστικό άρθρο πάντοτε το ακολουθούν, ενώ ποτέ δεν συντάσσονται
με αόριστα άρθρα: Una poca água ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ

Otro otra otros otras Άλλος άλλη άλλοι άλλες

Μπορούν να λειτουργούν σαν επίθετα ή ουσιαστικά και να αναφέρονται σε πρόσωπα και

πράγματα.
Θα πρέπει να τονισθεί ότι ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΣΥΝΤΑΣΣΕΤΑΙ ΜΕ ΑΟΡΙΣΤΟ ΑΡΘΡΟ
ΣΤΟΝ ΕΝΙΚΟ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟ:
Un/a otro/a ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ, γίνεται algún/a otro/a = κάποιος/α άλλος/η

Κάποιες σύνηθεις χρήσεις είναι:

Un hombre es … y otro es… Χωρίς άρθρο για συσχετισμό περισσοτέρων από δύο λέξεων
Otra vez = una segunda vez = Una vez más Μια άλλη φορά
El primer hombre es …y el otro Με άρθρο για συσχετισμό δύο λέξεων
El uno y el otro Αρίθμηση

51
Demás Άλλοι άλλες

Είναι άκλιτη αντωνυμία συνώνυμη των otros otras, δηλαδή αναφέρονται μόνο σε
πληθυντικό αριθμό. Los/las demás Οι υπόλοιποι/ες

Με το lo γίνεται NEUTRO Lo demás Τα υπόλοιπα

Varios varias Διάφοροι διάφορες

Μόνο στον πληθυντικό αριθμό είναι αντωνυμίες. Στον ενικό είναι επίθετα.
Varios libros Διάφορα βιβλία

Bastante bastantes Αρκετός/ή αρκετοί/ές Bastante tiempo Αρκετός χρόνος

Demasiado/a Υπερβολικός/ή Demasiado amor Υπερβολική αγάπη
Demasiados/as Υπερβολικοί/ές Demasiadas horas Υπερβολικές ώρες

8.7.2 (OI ΑΡΙΘΜΟΙ) ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΑ - NUMERALES CARDINALES

1 uno (un) 31 treinta y uno 80 ochenta 801 ochocientos uno

2 dos 32 treinta y dos 81 ochenta y uno 802 ochocientos dos
3 tres 33 treinta y tres 82 ochenta y dos 900 novecientos
4 cuatro 34 treinta y cuatro 83 ……. 901 novecientos uno
5 cinco 35 treinta y cinco 90 noventa 902 novecientos dos
6 seis 36 ………… 91 noventa y uno 1000 mil
7 siete 40 cuarenta 92 noventa y dos 2000 dos mil
8 ocho 41 cuarenta y uno 93 ……… 3000 tres mil
9 nueve 42 cuarenta y dos 100 cien 4000 cuatro mil
10 diez 43 cuarenta y tres 101 ciento uno 5000 cinco mil
11 once 44 cuarenta y cuatro 102 ciento dos 1 εκατ un millón
12 doce 45 ……….. 200 doscientos 2 εκατ. dos millones
13 trece 50 cincuenta 201 doscientos uno 3 εκατ. tres millones
14 catorce 51 cincuenta y uno 202 doscientos dos 4 εκατ. cuatro millones
15 quince 52 cincuenta y dos 300 trescientos 1 δις un billón
16 dieciseis 53 cincuenta y tres 301 trescientos uno 2 δις dos billones

52
17 diecisiete 54 cincuenta y cuatro 302 trescientos dos 3 δις tres billones
18 dieciocho 55………… 400 cuatrocientos ……………
19 diecinueve 60 sesenta 401 cuatrocientos uno 1 Τρις un trillón
20 veinte 61 sesenta y uno 402 cuatrocientos dos 2 Τρις dos trillones
21 veintiuno 62 sesenta y dos 500 quinientos 3 Τρις tres trillones
22 veintidos 63 sesenta y tres 501 quinientos uno ……………
23 veintitres 64 sesenta y cuatro 502 quinientos dos
24 veinticuatro 65 …………. 600 seiscientos
25 veinticinco 70 setenta 601 seiscientos uno
26 veintiseis 71 setenta y uno 602 seiscientos dos
27 veintisiete 72 setenta y dos 700 setecientos
28 veintiocho 73 setenta y tres 701 setecientos uno
29 veintinueve 74 setenta y cuatro 702 setecientos dos
30 treinta 75 …………. 800 ochocientos

• Το Μηδέν είναι cero.

• Παρατηρούμε ότι έχουμε un libro, unos libros, veintiún libros,
veintiúna gatas, unas gatas ochenta y una gatas. Θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε αυτά
τα περίεργα, με την πρώτη ματιά, φαινόμενα όσον αφορά το γένος και τον αριθμό του uno,
και την σχέση του με το αόριστο άρθρο.

Γενικά, οι αριθμοί εκτός του uno, είναι λέξεις που είναι σε πληθυντικό αριθμό
και η κατάληξη τους δεν μεταβάλλεται σε σχέση με το ουσιαστικό που προσδιορίζουν, όταν
απευθύνονται σε κάποιο ουσιαστικό.
Οι αριθμοί είναι επίσης λέξεις που είτε απευθύνονται σε κάποιο ουσιαστικό un libro, είτε
απόλυτα αριθμητικά όταν αντιπροσωπεύουν τέλειες θετικές ποσότητες uno, dos, tres …
Αφού οι υπόλοιποι αριθμοί έχουν μόνο πληθυντικό αριθμό, και αμετάβλητη κατάληξη,
μας μένει να ασχοληθούμε μόνο με το uno. Έχουμε δύο περιπτώσεις:
1. Το uno, σαν λέξη που απευθύνεται σε ουσιαστικό πρέπει να έχει το γένος και τον αριθμό
του, και αφού το προσδιορίζει ποσοτικά, είναι Αόριστη Ποσοτική Αντωνυμία.
Un libro, una gata, unos libros, unas gatas, un uno, uno dice la verdad.
Το Αόριστο Άρθρο un – una – unos- unas είναι λοιπόν Αόριστη Αντωνυμία.
Για την περίπτωση Uno dice la verdad κάποιος λέει την αλήθεια, παρατηρούμε ότι
αναφερόμαστε σε λέξη ή μέρος πρότασης χωρίς αυτά να είναι εμφανή στην πρόταση,
δηλαδή είναι NEUTRAL αντίστοιχο του LO.
Όταν το uno είναι το δεύτερο συνθετικό λέξης, δίνοντας σύνθετο αριθμό, τότε σύμφωνα με
την σύγχρονη πρακτική ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΠΟΤΕ ΣΕ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ ΜΕ ΘΗΛΥΚΟ
ΓΕΝΟΣ, και έτσι δεν έχουμε treinta y unos libros και treinta y unas gatas αλλά treinta
y un libros και treinta y una gatas.

2. Το uno σαν απόλυτο αριθμητικό τίθεται μετά από ουσιαστικό. La generación del año
uno, el libro número uno.
Τότε δεν έχει γένος.

• Οι αριθμοί μετά το τριάντα και έως το εκατό είναι περιφραστικοί με πρώτο συνθετικό
την δεκάδα και δεύτερο τις μονάδες. Ενδιάμεσα δεκάδων και μονάδων παρεμβάλλεται το

53
 y. Μέχρι το εκατόν ενενήντα εννιά δεν αλλάζει η κατάληξη λόγω γένους στους
αριθμούς.
• Οι αριθμοί σχηματίζονται όπως στα Ελληνικά:

423.912 τετρακόσιες τριάντα τρεις χιλιάδες εννιακόσια δώδεκα

cuatrocientos treinta y tres mil novecientos doce

* Βλέπουμε ότι όπου έχουμε περιφραστικό αριθμό, μεταξύ δεκάδων και μονάδων υπάρχει το
y, ενώ στα Ελληνικά έχουμε αριθμούς δεκάδων-μονάδων χωρίς άλλη λέξη ενδιάμεσα.
Τριάντα πέντε Treinta y cinco.

• Οι παρακάτω αριθμοί έχουν την παρακάτω ιδιομορφία

5 cinco 15 quince 50 cincuenta 500 quinientos

OPERACIONES ARITMÉTICAS - ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗΣ

Πρόσθεση Suma (+) Más

Αφαίρεση Resta (-) Menos
Πολλαπλασιασμός Multiplicación (x) Por
Διαίρεση División (:) Dividido por / Entre
Ισότητα Igualdad (=) Igual a / Son

Έτσι λοιπόν: 2 + 2= 4 dos más dos igual a cuatro

2 :2=1 dos dividido por dos igual a uno

8.7.3 ΤΑ ΤΑΚΤΙΚΑ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΑ - LOS NUMERALES ORDINALES

Τα τακτικά αριθμητικά δηλώνουν την θέση που έχει κάποιο ουσιαστικό σε σχέση με κάποια
άλλα όμοια . Τέτοια είναι :

1ος primero undécimo / onceno 100ος centésimo

11ος
segundo duocésimo 200ος ducentésimo
2ος 12ος
tercero 20ος vigésimo 300ος tricentésimo
3ος
cuarto 30ος trigésimo 400ος cuadringentésimo
4ος
quinto 40ος cuadragésimo 500ος quingentésimo
5ος
sexto 50ος quincuagésimo 600ος sexcentésimo
6ος
séptimo 60ος sexagésimo 700ος septingentésimo
7ος
octavo 70ος septuagésimo 800ος octingentésimo
8ος
noveno / nono 80ος octogésimo 900ος noningentésimo
9ος
10ος décimo 90ος nonagésimo 1000ος milésimo

54
• Τα τακτικά αριθμητικά έχουν γένος και αριθμό.
• Μετά το δέκατος τρίτος μπορούν να συντάσσονται σαν αριθμοί
Vive en el décimo quinto (δέκατος πέμπτος) piso = Vive en el piso quince.
• Από το δέκατος τρίτος έως το δέκατος ένατος συντάσσονται:
δέκατος + αριθμητικό: δέκατος έβδομος = décimo séptimo
• Φυσικά, όπως και στα Ελληνικά μπορούν να είναι και αντωνυμίες:
Dáselo al primero Δώσε το στον πρώτο ( άνθρωπο)
Υπάρχουν επίσης και οι παρακάτω κατηγορίες αριθμητικών:

ΚΛΑΣΜΑΤΙΚΑ FRACCIONARIOS
ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΤΙΚΑ MULTIPLICATIVOS
ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΑ COLECTIVOS
ΔΙΑΝΕΜΗΤΙΚΑ DISTRIBUTIVOS

Τα ΚΛΑΣΜΑΤΙΚΑ είναι αυτά που αναφέρονται σε κλάσματα όπως 1/4, 2/5 …

Σε αυτά το πάνω μέρος του κλάσματος προφέρεται σαν αριθμός, ενώ το κάτω μέρος
προφέρεται σαν τακτικό αριθμητικό με γένος και αριθμό, όπως και στα Ελληνικά, στους
αριθμούς από το ένα έως το δέκα, και στους αριθμούς εκατό, χίλια και τα πολλαπλάσια
τους:
1/4 un cuarto, 2/5 dos quintos, 1/10 un décimo, 1/100 un centésimo
* Το ΤΡΙΤΟΣ είναι tercio και όχι tercero. 2/3 dos tercios
Από το δέκατος και μετά και εξαιρώντας τους αριθμούς εκατό, χίλια και τα πολλαπλάσια
τους, το κάτω μέρος του κλάσματος είναι ο αριθμός σε μία λέξη, με κατάληξη -avo.
6/20 seis veinteavos, 1/35 un treintaicincoavo
* Το ½ λέγεται medio και χρησιμοποιείται με γένος και αριθμό με ουσιαστικά.
MEDIO kilo de patatas Μισό κιλό πατάτες
* Το επίρρημα mitad τά μισά δεν πρέπει να συγχέεται με το μισό.
La mitad de sus bienes Τα μισά από τα υπάρχοντα του.

Τα ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΤΙΚΑ είναι της μορφής διπλός, τριπλός . Αυτά στα Ισπανικά έχουν
αριθμό και τις εξής μορφές : διπλός doble , τριπλός triple, τετραπλός cuádruple,
πενταπλός quíntuple, πολλαπλός múltiple, ενώ τα υπόλοιπα δεν ακολουθούν τον λατινικό
τύπο και συντάσσονται περιφραστικά με την μορφή
ΑΡΙΘΜΟΣ + veces ( φορές): Δωδεκαπλός doce veces, Μία φορά Una sola vez

Τα ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΑ είναι της μορφής δεκάδα, εικοσάδα. Αυτά στα Ισπανικά

συντάσσονται από τα απόλυτα αριθμητικά , προσθέτοντας την κατάληξη –ena, που
προέρχεται από τα λατινικά. Έχουν αριθμό.
Εικοσάδα veintena, πενηντάδα cincuentena, δωδεκάδα docena,
αλλά εκατοστάδα centena.

Από τα ΔΙΑΝΕΜΗΤΙΚΑ μόνο ένα έχει περάσει από τα λατινικά στα Ισπανικά και αυτό
είναι το sendos/ as που σημαίνει ένα ο κάθε ένας.
Los niños llevan sendas gorras Τα παιδιά φορούν από ένα καπέλο το κάθε ένα.

* Ισπανικό Διανεμητικό είναι και το cada, χωρίς γένος και αριθμό, που προέρχεται από
την Ελληνική πρόθεση κατά και σημαίνει κάθε.

55
9. ΟI ΠΤΩΣΕΙΣ LAS DECLINACIONES

Πτώσεις εχουν στα Ισπανικά τα ουσιαστικά, ή όποια άλλη λέξη έχει θέση ουσιαστικού το
προσδιορίζει ή το υποδεικνύει όπως τα επίθετα,οι αντωνυμίες, οι μετοχές. Δηλαδή όλα
εκείνα τα γραμματικά στοιχεία που μπορούν να βρεθούν συντακτικά σε διάφορες θέσεις
μέσα στην πρόταση.

Οι πτώσεις είναι οι
Ονομαστική Nominativo Άρθρο + Πράγμα ή Μετοχή, Πρόσωπο, Αντωνυμία.
El libro Το βιβλίο, Ο Juan Juan, Este Αυτός, Alguno Κάποιος, El dicho Το λεχθέν
Και οι πληθυντικοί τους με άρθρα και καταλήξεις σε πληθυντικό Los libros, Estos...

Γενική Genitivo De + Άρθρο + Πράγμα ή Μετοχή, De +Πρόσωπο ή Αντωνυμία

Del libro Του βιβλίου , De Juan Του Juan , De este Αυτού, De alguno Κάποιου ,
Del dicho Του λεχθέντος
Και οι πληθυντικοί τους με άρθρα και καταλήξεις σε πληθυντικό De los libros,De estos...

Αιτιατική Acusativo Πρόθεση + Άρθρο +Πράγμα ή Μετοχή,

Πρόθεση+ Πρόσωπο ή Αντωνυμία
Para el libro Για το βιβλίο, Con Juan Με τον Juan , Sin este Χωρίς αυτόν ,
De lo dicho Από το λεχθέν, Para alguien
Και οι πληθυντικοί τους με άρθρα και καταλήξεις σε πληθυντικό
Para los libros, por estos...

Δοτική Dativo A / PARA + Πρόσωπο ή προσωποποιημένο ζώο ή πράγμα

A Juan Στον Juan, A Pepito Στον Pepito (πρόκειται για γάτο), Al pueblo Στον λαό.
Και οι πληθυντικοί τους με άρθρα και καταλήξεις σε πληθυντικό
A los pueblos Στους λαούς

Κλητική Vocativo Πρόσωπο ή προσωποποιημένο ζώο ή Πράγμα

Juan, ven aquí Juan, έλα εδώ Cielos, abrid una vez Ουρανοί, ανοίξτε επιτέλους.
Αυτή η Πτώση χρησιμοποιείται χωρίς άρθρο ή πρόθεση όταν θέλουμε να καλέσουμε
κάποιον.

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στις Αναφορικές Αντωνυμίες όταν αυτές βρίσκονται σε
Σύνθετη Επιθετική Πρόταση (Βλέπε αντίστοιχο κεφάλαιο).
Αυτές οι αντωνυμίες ( Que, cual, quien, cuyo) λειτουργούν φυσικά στις Πτώσεις όπως
έχουμε αναφέρει αλλά μπορούν να αντικαθίστανται μεταξύ τους στις ΕΠΕΞΗΓΗΜΑΤΙΚΕΣ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ( Οι οποίες ΠΑΝΤΑ έχουν κόμμα ενδιάμεσα), ενώ στις ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΙΚΕΣ
ποτέ ΔΕΝ αντικαθίστανται και η αντωνυμία είναι ΠΑΝΤΑ QUE.
El coche, del que/cual te hablo es el rojo ΕΠΕΞΗΓΗΜΑΤΙΚΗ EXPLICATIVA
El coche del que te hablo es el rojo ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΙΚΗ ESPECIFICATIVA

Έτσι έχουμε

56
OΝΟΜΑΣΤΙΚΗ
El hombre que está aquí es alto
El hombre, el que/el cual está aquí es alto

ΓΕΝΙΚΗ
El hombre del que te hablo
El hombre, del que/de quien/del cual te hablo…
*Περίπτωση ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ + Cuyo + ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ Βλέπε κεφάλαιο 8.2
El coche cuyo color es blanco

ΔΟΤΙΚΗ
El hombre que veo
El hombre, al que / a quien / al cual veo…

ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ
El coche sin el que no quiero moverme
El coche, sin el que /sin el cual no quiero moverme…

10. ΤΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑ EL ADVERBIO

Τα επιρρήματα είναι λέξεις χωρίς γένος και αριθμό, δηλαδή άκλιτες, που προσδιορίζουν
το ρήμα και του προσθέτουν πληροφορίες. Με την ίδια ιδιότητα υπάρχουν και εκφράσεις
που ονομάζονται επιρρηματικές εκφράσεις.
Έτσι τα επιρρήματα και οι εκφράσεις αυτές, ανάλογα με την πληροφορία που παρέχουν
χωρίζονται στις παρακάτω κατηγορίες. Αναφέρονται ως προς το επίρρημα, αλλά
περιλαμβάνονται και τις αντίστοιχες εκφράσεις :

Adverbios de lugar Τοπικά Επιρρήματα

Adverbios de tiempo Χρονικά Επιρρήματα
Adverbios de modo Τροπικά Επιρρήματα
Adverbios de cantidad Ποσοτικά Επιρρήματα
Adverbios de afirmación Βεβαιωτικά Επιρρήματα
Adverbios de negación Αρνητικά Επιρρήματα
Adverbios de duda Διστακτικά Επιρρήματα

Άλλος ένας διαχωρισμός του επιρρήματος είναι ως προς τον απόλυτο ή σχετικό καθορισμό,
και έτσι χωρίζονται σε ονοματικά (nominales), και αντωνυμικά (pronominales),
αντίστοιχα.
Για παράδειγμα στην πρόταση, Ήρθε προχτές έχουμε αντωνυμικό επίρρημα γιατί
το επίρρημα προχτές ΔΕΝ μπορεί να καθορίσει ΑΠΟΛΥΤΟ ΧΡΟΝΟ, μιας και αυτός
εξαρτάται κάθε φορά από την ημερομηνία στην οποία βρισκόμαστε.
Αντίθετα στην πρόταση, Είναι καλά έχουμε ονοματικό επίρρημα, γιατί το επίρρημα
καλά καθορίζει ΑΠΟΛΥΤΑ την κατάσταση του υποκειμένου, χωρίς να χρειάζεται
διευκρίνιση.

57
Στις παρακάτω στήλες περιλαμβάνονται επιρρήματα και κάποιες επιρρηματικές εκφράσεις
της κάθε κατηγορίας. Στην κάθε κατηγορία, με έντονη γραφή (Bold) δίνονται τα
αντωνυμικά επιρρήματα, ενώ με την κανονική τα ονοματικά.

10.1 Τοπικά επιρρήματα

Πληροφορούν ως προς τον τόπο πραγματοποίησης της ενέργειας. Σε ορισμένα δίνονται και
άλλες ερμηνείες εκτός του τόπου. Όπου συμβαίνει αυτό, υπογραμμίζεται. Κάποια από αυτά
είναι:

Aquí - ahí – allí Εδώ – εκεί – πιο κεί

Acá- allá - acullá Προς τα εδώ- προς τα εκεί – προς τα εκεί κάτω
Al lado de Δίπλα σε
Encima – debajo Πάνω, επί επιπλέον - κάτω
Debajo de Κάτω από
Arriba Ψηλά , προς τα πάνω, εμπρός(προτροπή)
Abajo Xαμηλά ,προς τα κάτω
Cerca - lejos Κοντά – μακριά
Cerca de – lejos de Κοντά σε- μακριά από
Enfrente – atrás Απέναντι, εναντίον, κατά – προς τα πίσω
Enfrente de Απέναντι από
Delante - detrás Εμπρός – πίσω
Delante de- detrás de Εμπρός από – πίσω από
Dentro – dentro de Μέσα – στην μέσα πλευρά, σε χρονικό διάστημα
Encima de Πάνω από
Fuera Έξω
Fuera de Έξω από
A la derecha/ a la izquierda Προς τα δεξιά – προς τα αριστερά
Al otro lado Προς την άλλη πλευρά
Al final Προς το τέλος , τελικά
Sobre Πάνω σε , όσον αφορά
En medio Στην μέση, μέσω
En alguna parte Κάπου
A alguna parte Προς τα κάπου
¿Dónde? Που;
¿Adónde? Προς τα που;
Donde Όπου
Adonde Προς όπου
Dondequiera que Οπουδήποτε και να
Adondequiera que Προς οποιοδήποτε μέρος και να

10.2 Χρονικά επιρρήματα

Πληροφορούν ως προς τον χρόνο πραγματοποίησης της ενέργειας. Κάποια από αυτά είναι:

Alguna vez Κάποια φορά/ κάποτε

Entonces Τότε

58
Ayer – hoy – mañana Χθες- σήμερα - αύριο
Antes Πριν
Antes de Πριν να
Por la mañana Το πρωί
Anteayer Προχθές
Pasado mañana Μεθαύριο
Ahora Τώρα
Después Μετά
Después de Μετά από
Pronto – tarde Νωρίς - αργά
Siempre – nunca/ jamás Πάντα – ποτέ Η χρήση των NUNCA-JAMÁS
αναλύεται στο κεφάλ. 19.3α ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ
Por la tarde Το απόγευμα ( κατά την διάρκεια)
Mediodía- por el mediodía Μεσημέρι – το μεσημέρι ( κατά την διάρκεια)
Medianoche - por la medianoche Μεσάνυχτα – τα μεσάνυχτα ( κατά την διάρκεια)
Anoche – por la noche Χθες το βράδυ – το βράδυ (κατά την διάρκεια)
Ya Ήδη, πλέον, πια
Aún – todavía Ήδη – ακόμη
Enseguida Αμέσως
De vez en cuando Μια στο τόσο
Durante Κατά την διάρκεια
A última hora Την τελευταία στιγμή
Cuando Όταν
¿Cuándo? Πότε;
Cuando quiera que Οποτεδήποτε και να

10.3 Τροπικά επιρρήματα

Πληροφορούν ως προς τον τρόπο πραγματοποίησης της ενέργειας. Πολλά τροπικά

επιρρήματα σχηματίζονται, από θέμα επιθέτου ενικού αριθμού θηλυκού γένους και
κατάληξη – mente. Κάποια από αυτά είναι:

Raramente Σπάνια
Rápidamente Γρήγορα
Lentamente Αργά
Frecuentemente Συχνά
Tranquilamente Ήρεμα
Bien- mal – regular Καλά- άσχημα- κανονικά
Despacio- deprisa Αργά - Γρήγορα
Aprisa Βιαστικά
Así Έτσι
Tal Τέτοιο
Como Όπως
¿Cómo? Πώς;

59
Comoquiera que Όπως και να
A esconditas Κρυφά
A ciegas Στα τυφλά
A ojos cerrados Με κλειστά τα μάτια ( με απόλυτη εμπιστοσύνη)
Punto por punto Λεπτομερειακά
Detalladamente Λεπτομερειακά
De este modo / de esta manera Κατ’ αυτόν τον τρόπο

10.4 Ποσοτικά επιρρήματα

Πληροφορούν ως προς τον βαθμό που εξελίσεται η ενέργεια. Μερικά ποσοτικά

επιρρήματα σχηματίζονται, όπως έχει αναφερθεί και στα τροπικά, από θέμα επιθέτου ενικού
αριθμού θηλυκού γένους και κατάληξη – mente. Κάποια από αυτά είναι:

Mucho Πολύ
Poco Λίγο
Tanto Τόσο
Así Έτσι
Tan Τόσο ( Όταν προηγείται επιθέτου ή επιρρήματος: tan bien)
Todo Όλα
Sólo / solamente Μόνο (Δεν αναφερόμαστε σε επίθετο, το οποίο ΔΕΝ φέρει tilde)
Más – menos Περισσότερο – Λιγότερο
Casi Σχεδόν
Algo Κάτι
Nada Τίποτα
Bastante Αρκετά
Aproximadamente Κατά προσέγγιση
Más o menos Περίπου
Totalmente Συνολικά /εντελώς
Parcialmente Κατά ένα μέρος
A lo más Το περισσότερο
Al menos Το λιγότερο
Por lo menos Τουλάχιστον
¿Cuánto? Πόσο;
Cuánto Όσο ( Όταν προηγείται επιθέτου ή επιρρήματος γίνεται cuán)
Cuanto quiera que Με όποιο τρόπο και να

• Τα επιρρήματα mucho, poco, tanto δεν πρέπει να συγχέονται με τα αντίστοιχα επίθετα

αρσενικού γένους, ενικού αριθμού, γιατί τα επίθετα προηγούνται ουσιαστικού ενώ τα
επιρρήματα δεν συντάσσονται με ουσιαστικό.

Mucho dinero, poca hora, tanto tiempo είναι επίθετα, ενώ τα

te quiero tanto, hablamos poco, me alegro mucho είναι επιρρήματα..

• Το solo σαν επίθετο ΔΕΝ φέρει tilde, ενώ σαν επίρρημα φέρει. Όπως βλέπουμε όμως τα
mucho, poco, tanto είναι και επιρρήματα και επίθετα χωρίς διαφορά στην γραφή τους,
κάτι το οποίο κάποιες φορές δημιουργεί σύγχυση. Πάντως η διαφορά μεταφράζοντας στα
Ελληνικά γίνεται προφανής εάν αλλάξουμε από ενικό σε πληθυντικό τον αριθμό του

60
 ουσιαστικού, ρήματος ή αντωνυμίας που υπάρχει στην πρόταση. Τότε θα διαπιστώσουμε
ότι το επίρρημα ΔΕΝ αλλάζει αριθμό, ενώ το επίθετο αλλάζει.

El frio es poco Το κρύο είναι λίγο Εάν αλλάξουμε σε πληθυντικό τότε γίνεται
Τα κρύα είναι λίγα άρα το poco είναι επίθετο.

Te quiero poco Σε αγαπώ λίγο Εάν αλλάξουμε σε πληθυντικό τότε γίνεται

Σε αγαπούν λίγο άρα το poco είναι επίρρημα.

Η παραπάνω επισήμανση είναι ένας απλός και γρήγορος τρόπος σε περίπτωση αμφιβολίας,
που πάντως προκύπτει από όσα έχουμε ήδη αναφέρει στο επίθετο.

10.5 Βεβαιωτικά επιρρήματα

Αυτά τα επιρρήματα βεβαιώνουν ότι η ενέργεια θα πραγματοποιηθεί. Κάποια βεβαιωτικά

επιρρήματα σχηματίζονται, όπως έχει αναφερθεί και παραπάνω, από θέμα επιθέτου
ενικού αριθμού θηλυκού γένους και κατάληξη – mente. Κάποια από αυτά είναι:

Sí Ναι
¿Sí? Ναι;
También Επίσης
Ciertamente Ασφαλώς
Verdaderamente / en verdad Πράγματι, αληθινά
Efectivamente / en efecto Πράγματι
Realmente Όντως
Sin duda Χωρίς αμφιβολία
Sin la menor duda Πέραν πάσης αμφιβολίας
De acuerdo con Σύμφωνα με

10.6 Αρνητικά επιρρήματα

Αυτά τα επιρρήματα πληροφορούν ότι η ενέργεια δεν θα πραγματοποιηθεί. Κάποια από

αυτά είναι:

No Όχι
No Δεν
¿No? Όχι;
Nunca /nunca jamás Ποτέ
De ninguna manera Με κανένα τρόπο
Τampoco Ούτε
ni mucho menos Καθόλου

• Το también και το tampoco είναι επιρρήματα που συγχέονται στα Ελληνικά κατά την
χρήση τους. Προσέξτε τoν παρακάτω διάλογο:
- Μου αρέσει ο κινηματογράφος Me gusta el cine
- Και μένα επίσης. A mí también

61
 Στον παρακάτω διάλογο όμως δίνουμε (λανθασμένα) δύο δυνατές απαντήσεις:
• Δεν μου αρέσει ο κινηματογράφος No me gusta el cine
1. -Ούτε και μένα A mí tampoco
2. -Και μένα επίσης δεν μου αρέσει A mí tampoco me gusta.

Ενώ λοιπόν στην περίπτωση (2.) λανθασμένα στα Ελληνικά μπορούμε να απαντήσουμε με
επίσης, στα Ισπανικά ΠΟΤΕ δεν βάζουμε también γιατί συμφωνούμε σε αρνητική
πρόταση, άρα θέλουμε αρνητικό επίρρημα tampoco .

Για την χρήση των επιρρημάτων και εκφράσεων βλέπε στο κεφάλαιο 19.3 a – ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ.

10.7 Διστακτικά επιρρήματα (αμφιβολίας)

Αυτά τα επιρρήματα και φράσεις δείχνουν αμφιβολία ως προς την ενέργεια. Τα κυριότερα
είναι:

Quizá Ίσως
Acaso/ tal vez Πιθανόν
Posiblemente / seguramente Πιθανόν
Probablemente Προφανώς
A lo mejor Κατά κύριο λόγο
Más o menos Κατά προσέγγιση
Aproximadamente Περίπου
A unos /unas + Αριθμός + Ουσιαστικό Αριθμός + Ουσιαστικό + Περίπου
Όσον αφορά την χρήση των επιρρημάτων βλέπε στο κεφάλαιο 19.3a – ΔΙΣΤΑΚΤΙΚΕΣ ΚΑΙ
ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑΣ.

*ΠΡΟΣΟΧΗ: Όσον αφορά τα επιρρήματα ΟΛΩΝ των κατηγοριών που έχουν κατάληξη
–mente. Όπου υπάρχουν περισσότερα από ένα επιρρήματα σε ακολουθία σε μία πρόταση, και
εάν αυτά καταλήγουν σε – mente, τότε μόνο το τελευταίο κρατά την μορφή αυτή. Τα
προηγούμενα εμφανίζονται σαν επίθετα θηλυκού γένους, ενικού αριθμού δηλαδή την ρίζα
αυτών των επιρρημάτων.

Viene rápida y alegremente αντί viene rápidamente y alegremente.

11. LAS PREPOSICIONES ΟΙ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ

11.1 Οι προθέσεις είναι άκλιτες λέξεις που συνδέουν μία λέξη με κάποιο ουσιαστικό,
εκφράζοντας την σχέση που υπάρχει μεταξύ τους. Οι πιθανοί συνδιασμοί μπορεί να είναι
ανάμεσα σε: ρήμα και ουσιαστικό, δύο ουσιαστικά μεταξύ τους, επίθετο και ουσιαστικό.

62
Έρχομαι από την Αθήνα, το βιβλίο κάτω από το τραπέζι, χρήσιμο για το διάβασμα

* Υπάρχει μία ομάδα λέξεων, οι οποίες τίθενται μετά το ουσιαστικό και για τις οποίες υπάρχει
σύγχυση ως προς το εάν είναι προθέσεις ή επιρρήματα, κάτι το οποίο δεν μας απασχολεί όσον
αφορά την σύνταξη τους κατά την χρήση. Αυτές τις έχουμε καταγράψει στο κεφάλαιο του
επιρρήματος όπου και γίνεται κατηγοριοποίηση και απόδοση τους στην Ελληνική. Τέτοιες
είναι: Abajo, arriba, adentro, afuera, adelante, atrás, antes, después…
Días antes de mi salida… Μέρες πριν από την αναχώριση μου…

ΠΡΟΣΟΧΗ:Όταν μιλάμε για ουσιαστικό, θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι μέσα σε μία

πρόταση, οποιοδήποτε γραμματικό στοιχείο (επίθετο, αντωνυμία, επίρρημα, απαρέμφατο,
έκφραση) είναι η κατάληξη ή λήξη της πρόθεσης δηλαδή βρίσκεται μετά από αυτήν,
ουσιαστικοποιείται,δηλαδή ισοδυναμεί με ουσιαστικό ως προς την γραμματική του
λειτουργία, (υποκείμενο, αντικείμενο, προσδιορισμός ρήματος).

Es cuento de no acabar
Lo hizo con muy buenas ganas ΤΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ
Es de aquel señor allí lejos ΤΗΝ ΠΡΟΘΕΣΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ

Οι προθέσεις μπορούν να φανερώνουν όπως και στήν ελληνική γλώσσα την σχέση ως
προς τον τόπο, χρόνο, αιτία, τρόπο, ποσό, μέσον.

Σαν λέξεις όταν δεν τις συναντάμε σε πρόταση, έχουν ασαφή ερμηνεία γιατί η χρήση
τους είναι αυτή που διευκρινίζει κάθε φορά την ερμηνεία τους. Δηλαδή μία πρόθεση
ανάλογα με την χρήση μπορεί να έχει περισσότερες από μία ερμηνείες.
Εμείς πάντως θα δίνουμε σε κάθε απλή πρόθεση τις συχνότερες ερμηνείες της, θα
εξηγούμε τις ιδιαιτερότητες της όπου υπάρχουν, και με παραδείγματα θα προσπαθούμε να
κάνουμε κατανοητή την χρήση της.

Θα πρέπει να κάνουμε τις εξής επισυμάνσεις ως προς τις προθέσεις

1. Ως προς την μορφή τους, χωρίζοντας τις σε απλές και ομαδοποιημένες.
2. Ως προς τη θέση τους μέσα στην πρόταση.
3. Ως προς την χρήση τους, αναγνωρίζοντας τις κατηγορίες των εκφράσεων που
δημιουργούνται όταν συνδιάζονται με εκφράσεις.

Απλές και ομαδοποιημένες προθέσεις

11.2 ΑΠΛΕΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ

Οι απλές προθέσεις, είναι μονολεκτικές και τις συναντάμε συχνότερα από τις
ομαδοποιημένες μέσα στην πρόταση. Είναι οι παρακάτω: a, ante, bajo, cabe,con, contra,
de, desde,en, entre, hacia, hasta, para, por, pro, según, sin, so, sobre, tras.

A Είς, σε, προς, ως Έχει συχνή χρήση, όταν συντάσσεται με οριστικό άρθρο
αρσενικό/ενικού γίνεται μία λέξη a + el = al, ενώ με τα άλλα γένη και αριθμούς δεν
υπάρχει συγχώνευση a la, a los, a las. Χρησιμοποιείται στις παρακάτω περιπτώσεις:

63
α. Έμμεσο αντικείμενο ή άμεσο αντικείμενο προσώπου, όπως έχουμε αναλύσει στα
κεφάλαια 8.1.3 και 8.1.4. Lo digo a Juan Το λέω στον ( εις τον)Juan

β. Όταν σαν αντικείμενο σε πρόταση έχουμε απαρέμφατο και μάλιστα όταν αυτό δείχνει
σκοπό, τότε το ρήμα και το απαρέμφατο συνδέονται με a. (a + απαρέμφατο.)
Me enseña a estudiar Με μαθαίνει να μελετώ (Το μελετώ δείχνει σκοπό)
*Πάντως επειδή πιθανόν να μας είναι δύσκολος ο διαχωρισμός στο τέλος του κεφαλαίου θα
δώσουμε κατάλογο ρημάτων που συντάσσονται με συγκεκριμένες Προθέσεις, όπου θα είναι
φανερό με ποια ρήματα συντάσσεται η κάθε Πρόθεση.

γ. Προσδιορισμός ώρας. A las dos Στις δύο (ΜΟΝΟ σε προσδιορισμό ώρας)

Προσδιορισμός ακριβούς χρόνου κατά την διεξαγωγή ή αναφορά ενέργειας
A los dos minutos estaba allí Σε δύο λεπτά ήταν εκεί
A sus tres años hablaba Στα τρία του χρόνια μιλούσε

δ. Με τα unos/unas συνήθως δείχνει κατά προσέγγιση μέτρηση και αποδίδεται: περίπου

Vive a unos diez metros Ζεί στα δέκα μέτρα περίπου από εμένα
Estará aquí a unas dos horas Θα είναι εδώ περίπου σε δύο ώρες

ε. Όταν δηλώνουμε ΠΡΟΣ τόπο κίνηση ή κατεύθυνση. Voy a Atenas Πάω στην Αθήνα

ζ. Τον τόπο και τον χρόνο που ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ κάποιο γεγονός. Αναφερόμαστε στην
διεξαγωγή γεγονότος και όχι στον απλό προσδιορισμό τόπου ή χρόνου, γιατί τότε
χρησιμοποιούνται άλλες προθέσεις..
Me esperaban a la puerta Με περίμεναν στην πόρτα

η. Τον τρόπο που γίνεται κάποια ενέργεια

A mano Με τα χέρια
Α pie Με τα πόδια

θ. Τιμή, μέτρηση, διανομή πραγμάτων

A dos euros por persona Στα δύο ευρώ ανά άτομο
Dos a dos Δύο στα δύο
Al tres por ciento Στο τρία τοις εκατό

ι. Την συνήθεια ή την χρήση

Pizza a la romana Πίτσα α λά ρομάνα (ο τρόπος που φτιάχνεται η πίτσα)
A la jineta Ιππεύοντας (πάνω στο άλογο)

κ. Χρησιμεύει στην κατασκευή πολλών επιρρηματικών εκφράσεων, όπως:

A diestra(o) y siniestra(o) Άτακτα, A lo lejos Από μακριά,

Al fin y al cabo Στο κάτω κάτω, A fines de Με σκοπό να, A la larga Μακροπρόθεσμα
A menudo Συχνά, A diario Καθημερινά, A escondidas / a hurtadillas Κρυφά
A gatas Με τα τέσσερα, A ciegas Στα τυφλά, A tientas Ψηλαφητά,
A medias Μισά μισά, A oscuras Στα σκοτεινά.

64
λ. Σε συνδιασμό με την πρόθεση de δείχνει διάστημα τόπου, χρόνου ή διαφορετικότητα
De mes a mes Από μήνα σε μήνα
De Atenas a Pireus Από την Αθήνα στον Πειραιά
De decir algo a hacerlo… Από το να πεί κανείς κάτι, μέχρι/ως/στο να το κάνει…

μ. Χρησιμοποιείται όπως η πρόθεση hasta (ως), για να δείξει προορισμό.

El água le llega a / hasta la cabeza Το νερό του φτάνει ως το κεφάλι

ν. Τον σκοπό ή την αιτία κάποιας ενέργειας ¿ A qué proposito? Για ποιο λόγο;

ξ. Σύγκριση Prefiero la cerveza al vino Προτιμώ την μπύρα από το κρασί.

Ante Εμπρός από, πρό, πρίν από Η χρήση της ως προς τις ερμηνείες εμπρός από,
πρό,πρίν από, είναι μεταφορικού χαρακτήρα, δηλαδή δεν αναφέρονται σε προσδιορισμό
τόπου . Χαρακτηριστικά παραδείγματα
Ante Cristo Πρό Χριστού Ante todo… Πρίν από όλα…
Η χρήση της ως προς την ερμηνεία εμπρός από αντιστοιχεί με του delante
Se presenta ante el juez Παρουσιάζεται εμπρός από/πρό τον δικαστή/του δικαστή
*Και σε αυτήν την περίπτωση η ερμηνεία δίνεται μεταφορικά, γιατί δεν θέλουμε να
προσδιορίσουμε την σχέση δικαστή και υποκειμένου ως προς την θέση/τόπο, αλλά ως προς
την αρχή που αντιπροσωπεύει η λέξη δικαστής. Εάν θα θέλαμε να προσδιορίσουμε σχέση
θέσης/τόπου θα είχαμε το επίρρημα delante de.

Bajo Υπό, κάτω από Αντιστοιχεί με το επίρρημα debajo, και έχει μεταφορική έννοια
δηλαδή δεν αναφέρεται σε σχέση τόπου/θέσης.
Está bajo tutela Βρίσκεται υπό κηδεμονία
Tres grados bajo cero Τρείς βαθμούς υπό το μηδέν
Bajo estas condiciones Κάτω από αυτές τις συνθήκες
*Στην τελευταία περίπτωση εάν θα θέλαμε να προσδιορίσουμε σχέση θέσης/τόπου θα
είχαμε το επίρρημα debajo de.

Cabe Κοντά σε, μαζί με Είναι αρχαϊσμός και αντιστοιχεί στην σύγχρονη Ισπανική με
τα επιρρήματα junto a (μαζί με), cerca de(κοντά σε).
Había tres personas cabe/cerca de él Υπήρχαν τρία άτομα κοντά του

Con Μαζί με, με, αν και

α. Όταν δηλώνει συντροφιά ή συνύπαρξη τότε
Vivo con mis hermanos Ζώ μαζί με τα αδέλφια μου Café con leche Καφέ με γάλα

β. Το μέσον ή εργαλείο με το οποίο πραγματοποιείται μία ενέργεια.

Le capturaron con las armas Τον συνέλαβαν με τα όπλα

γ. Την κατάσταση βάσει της οποίας εκτελείται μία ενέργεια.

Come con paciencia Τρώει με υπομονή

δ. Μπορεί να ισοδυναμεί με το aunque (αν και)

Con ser tan buena persona, no lo pudo evitar = Aunque es tan buena persona…

65
 Αν και είναι τόσο καλό άτομο, δεν μπόρεσε να το αποφύγει

Contra Εναντίον, έναντι, Δηλώνει αντίθεση είτε κυριολεκτικά είτε μεταφορικά.

Στην κυριολεκτική του χρήση αντιστοιχεί με τα επιρρήματα enfrente, contra
(απέναντι/ έναντι). Στα Ελληνικά η πρόθεση χρησιμοποιείται όπως παρακάτω.
La moto chocó contra la pared Η μηχανή τράκαρε πάνω στον τοίχο/έναντι του τοίχου.
La pastilla es contra la gripe Το χάπι είναι εναντίον της γρίπης (μεταφορικά).

Η πρώτη περίπτωση είναι κυριολεκτική και έχει την έννοια της σύγκρουσης ή της απότομης
διακοπής της ενέργειας του ρήματος λόγω της ύπαρξης κάποιου εμποδίου, γι’αυτό στην
γλώσσα μας χρησιμοποιούμε και την Αντωνυμία πάνω. Η αντίστοιχη Αντωνυμία στην
Ισπανική είναι το sobre το οποίο όμως δεν έχει την ίδια έννοια όπως στα ελληνικά, γιατί
δηλώνει θέση και όχι βίαια μεταβολή κατάστασης. Αντί του contra θα μπορούσαμε να
χρησιμοποιήσουμε το επίρρημα enfrente = έναντι = contra.
La moto chocó contra la pared = La moto chocó enfrente la pared

Άλλη εφαρμογή της πρόθεσης είναι αυτή που ακολουθεί

La casa está contra el Norte = La casa está mirando hacia el Norte
Το σπίτι είναι έναντι/πάνω στον Βορρά = Το σπίτι βλέπει προς τον Βορρά

Όπως βλέπουμε και σε αυτήν την περίπτωση, στα Ελληνικά μπορούμε να μεταφράσουμε
πάνω, όμως στα Ισπανικά δεν μπορούμε να μεταφράσουμε sobre για τον λόγο που
αναφέραμε πιο πάνω. Η μόνη σωστή αντιστοιχία είναι αυτή του mirando hacia.

De Από, του/της/των (γενική) Όπως και η a είναι ευρείας χρήσης και με το

αρσενικό/ενικού οριστικό άρθρο συγχωνεύεται σε μία λέξη. De + el= Del.
Η πρόθεση αυτή μπορεί να υποδεικνύει:

α. Κατοχή, ιδιοκτησία δηλώνοντας γενική κτητική, δηλαδή ο κτήτορας είναι σε γενική

πτώση.
La casa de mi padre Το σπίτι του πατέρα μου(κτήτορας)

β. Γενική πτώση κάθε μορφής.

El libro de Matemáticas Το βιβλίο των Μαθηματικών(δηλώνει θεματική ενότητα)
Es amigo de los animales Είναι φίλος των ζώων(Δηλώνει κατηγορία υποκειμένων)
Hombre de valor Άνθρωπος αξίας= Άνθρωπος με αξία(Δηλώνει ιδιότητα)
* Στην περίπτωση ιδιότητας του υποκειμένου στα Ελληνικά αποδίδουμε είτε με γενική
χωρίς πρόθεση, είτε χρησιμοποιώντας την πρόθεση με.

γ. Προέλευση, καταγωγή
Es de Atenas Είναι από την Αθήνα (καταγωγή)
Viene de China Έρχεται από την Κίνα (προέλευση)

δ. Τρόπο. Όταν συντάσσεται με τις αόριστες αντωνυμίες un(o)/a/os/as δηλώνει ενέργεια που
εκτελείται με γρήγορο τρόπο.

66
 Dibuja de carbón Ζωγραφίζει με κάρβουνο (Τρόπος)
Está de espaldas Είναι με γυρισμένη την πλάτη (Τρόπος)
De un salto montó en el caballo Με ένα πήδημα ανέβηκε στο άλογο.(Γρήγορος τρόπος)

* Σε αυτήν την περίπτωση η πρόθεση που χρησιμοποιείται στα Ελληνικά είναι με και όχι
από. Αυτό είναι λογικό γιατί στην γλώσσα μας η ερώτηση που νοητά πρέπει να κάνουμε
προκειμένου να απαντήσουμε ως προς τον τρόπο είναι ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ ; ενώ στα
Ισπανικά η αντίστοιχη ερώτηση είναι ¿DE QUÉ MANERA/ MODO?

Μία σημαντική χρήση της είναι De pie Όρθιος

ε. Υλικό από το οποίο έχει κατασκευαστεί κάποιο αντικείμενο

Es de madera Είναι από ξύλο = Είναι ξύλινο

ζ. Το περιεχόμενο κάποιου αντικειμένου

Un vaso de água Ένα ποτήρι νερό= Ένα ποτήρι με νερό
* Και σε αυτήν την περίπτωση χρησιμοποιούμε στην γλώσσα μας την πρόθεση με, ή δεν
χρησιμοποιούμε καμμία πρόθεση.

η. Ηλικία και τιμή

Άς δούμε τις παρακάτω περιπτώσεις, ως προς την ηλικία:
Tengo un perro de cuatro años Έχω έναν σκύλο τεσσάρων ετών
Tengo cuarenta años Είμαι σαράντα ετών

Παρατηρούμε ότι στα Ισπανικά η πρώτη περίπτωση έχει πρόθεση, ενώ η δεύτερη δεν έχει.
Στα Ελληνικά καμμία από τις δύο δεν έχει πρόθεση. Όσον αφορά την διαφορά στα Ισπανικά
μπορούμε να πούμε ότι στην εμπρόθετη περίπτωση μεταξύ του ρήματος και του
προσδιορισμού της ηλικίας παρεμβάλλεται άμεσο ή έμμεσο αντικείμενο. Στην δεύτερη
περίπτωση δεν παρεμβάλλεται κανένα γραμματικό στοιχείο.
Για μια περαιτέρω ανάλυση θα λέγαμε ότι η πρώτη περίπτωση μπορεί να αναλυθεί σε:

Tengo un perro de edad de cuatro años Έχω έναν σκύλο ηλικίας τεσσάρων χρονών
Δηλαδή γενική, κάτι που εξηγεί την χρήση της πρόθεσης.

Compró un coche de mil euros Αγόρασε ένα αυτοκίνητο των χιλίων ευρώ(γενική).
Σε αυτή την περίπτωση μπορεί επίσης να χρησιμοποιείται και η πρόθεση por δηλώνοντας
ανταλλακτική αξία de/ por mil euros … των/ αντί χιλίων ευρώ

θ. Χρονικό διάστημα κατά το οποίο διεξάγεται μία πράξη

De noche = Durante la noche Την νύχτα = κατά την διάρκεια της νύχτας
De día = Durante el día Την μέρα = κατά την διάρκεια της μέρας
Παρατηρούμε ότι σε αυτή την περίπτωση το de αντιστοιχεί με το durante.
Στα Ελληνικά η περίπτωση de δεν φέρει καμμία πρόθεση.

ι. Συντάσσεται στην μορφή ΕΠΙΘΕΤΟ + DE + ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ, δίνοντας απρόσωπες

εκφράσεις. Δίνουμε κάποιες τέτοιες εκφράσεις
Es fácil de pensar Είναι εύκολο να σκεφτεί κάποιος

67
Es difícil de Είναι δύσκολο να, Es hora de Είναι ώρα να, Es bueno de Είναι καλό να, Es
malo de Είναι κακό να, Es duro de Είναι σκληρό να, Es lógico de Είναι λογικό να,
Es importante de Είναι σημαντικό να, Es raro de Είναι σπάνιο να,
Es natural de Είναι φυσικό να.

κ. Μπορεί να ισοδυναμεί σαν χρήση με τις ακόλουθες προθέσεις

Desde : Γιάέναρξη χρονικού διαστήματος και αρχή διαστήματος/απόστασης.

De/desde Atenas a/hasta Roma (Δηλώνει αρχή διαστήματος)
Από την Αθήνα έως την Ρώμη
De/ desde las ocho a/ hasta las nueve ( Δηλώνει έναρξη χρονικού διαστήματος)
Από τις οκτώ έως τις εννιά
Con : Con/de buena/mala gana Με καλή/κακή διάθεση
Con/de intento Με πρόθεση
Con/de sorna Με πανουργία

Desde Από Η χρήση της αφορά την έναρξη χρονικού διαστήματος ή αρχή διαστήματος
που αφορά τόπο. Συντάσσεται με την πρόθεση hasta έως κλείνοντας τα παραπάνω
διαστήματα. Αντιστοιχεί με την πρόθεση de όπως είδαμε και πιο πάνω.
De/desde Atenas a/hasta Roma (Δηλώνει αρχή διαστήματος)
Από την Αθήνα έως την Ρώμη
De/ desde las ocho a/ hasta las nueve ( Δηλώνει έναρξη χρονικού διαστήματος)
Από τις οκτώ έως τις εννιά

En Σε Προσδιορίζει στάση, τόπο, χρόνο εκτός του ακριβούς προσδιορισμού ώρας, μέσα
μεταφοράς και δημιουργεί επιρρηματικές εκφράσεις. Αναλυτικότερα

α. Τόπος En Atenas hay mucho tráfico Στην Αθήνα έχει πολύ κίνηση (Αναφορά τόπου)

β. Χρόνος En/dentro de dos días te llamo Σε δύο μέρες θα σου τηλεφωνήσω

En/ dentro de dos horas Σε δύο ώρες
En lunes hablamos Την Δευτέρα μιλάμε
En primavera hace bueno Την άνοιξη κάνει καλό καιρό
Nació en 1987 Γεννήθηκε το 1987
En enero Τον Ιανουάριο
Παρατηρούμε ότι όταν έχουμε αναφορά χρονικού διαστήματος το en ισοδυναμεί με το
χρονικό επίρρημα dentro de (μέσα σε).
Επίσης βλέπουμε ότι στα Ελληνικά δεν έχουμε πρόθεση όταν αναφερόμαστε σε μέρες,
μήνες, εποχές, χρόνια ενώ στα Ισπανικά έχουμε.

γ. Τρόπος Με κάποια επίθετα δημιουργεί επιρρημαστικές τροπικές εκφράσεις που

μονολεκτικά θα συντάσσονταν με τα αντίστοιχα επιρρήματα της μορφής
ΕΠΙΘΕΤΟ ΘΗΛΥΚΟ/ΕΝΙΚΟΣ + mente, όπως έχουμε αναφέρει στο αντίστοιχο κεφάλαιο
του ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΟΣ. En general = generalmente (Γενικά)
Κάποια παραδείγματα είναι:

68
En particular Ξεχωριστά , En secreto Μυστικά , En absoluto Απόλυτα.

δ. Με την έννοια του τρόπου επίσης, μπορεί να αναφέρεται σε τρόπους ντυσίματος όπως
παρακάτω :
Está en pijama Είναι με τις πυτζάμες.
Está en camisa Είναι με το πουκάμισο.
Está vestido en tejanos Είναι ντυμένος στα τζην.
Está vestido en traje de noche Είναι ντυμένος με βραδυνό κουστούμι.

ε. Μέσα μεταφοράς εκτός των a pie= με τα πόδια a caballo=με άλογο

Με αυτοκίνητο En coche, Με αεροπλάνο En avión, Με πλοίο En barco,
Με μηχανή En moto, Με ποδήλατο En bicicleta, Με λεωφορείο En autobus,
Με τραίνο En tren, Με μετρό En metro.

Entre Ανάμεσα σε, μεταξύ Σε κάθε περίπτωση, είτε αναφέρεται σε τόπο, τρόπo είτε
χρόνο δίνει την σχέση μεταξύ προσώπων ή πραγμάτων. Έτσι έχουμε:
Entre Atenas y Madrid Ανάμεσα σε Αθήνα και Μαδρίτη
Entre verdad y mentira Μεταξύ αλήθειας και ψέματος
Entre 1986 y 1996 Μεταξύ του 1986 και του 1996

Μπορεί να δείχνει συνεργασία δύο ή περισσοτέρων ατόμων

Lo hacemos entre tú y yo Θα το κάνουμε οι δύο μεταξύ μας
Lo dijeron entre amigos Το είπαν μεταξύ φίλων

Hacia Προς Υποδεικνύει κατεύθυνση και όχι τελικό προορισμό, ή κατά προσσέγγιση
υπολογισμό τόπου, χρόνου, συμπεριφοράς/τρόπου.
Voy hacia Atenas Πάω προς την Αθήνα
Estará listo hacia/ por /sobre el año 2006 Θα είναι έτοιμο γύρω στο έτος 2006
Camina hacia su perdición Βαδίζει προς την οδό της απωλείας

* Στην περίπτωση χρονικού διαστήματος, μπορεί να ισοδυναμεί με τα por, sobre και στα
Ελληνικά αποδίδεται γύρω.

Hasta Έως, ως, ακόμη και Σε κάθε περίπτωση, είτε αναφέρεται σε τόπο, τρόπo,
ενέργεια, αριθμό, χρόνο και υποδεικνύει τον προορισμό.
Iré hasta Atenas Θα πάω στην Αθήνα(ως την )
Hasta Abril Έως τον Απρίλιο
Hasta yo lo sé Ακόμη και εγώ το ξέρω
Hasta mil personas se encontraron allí Έως και χίλια άτομα συναντήθηκαν εκεί

Para Για, σε Χρησιμοποιείται στις παρακάτω περιπτώσεις δηλώνοντας:

69
α. Σκοπό γιά τον οποίο εκτελείται μία ενέργεια
Estudiamos para aprender Μελετάμε για να μάθουμε
Venimos para trabajar Ερχόμαστε για να δουλέψουμε

β. Τον προορισμό που δίνουμε σε κάποια πράγματα

Para él será estupendo Για σένα είναι θαυμάσιο
Esto es para el correo Αυτό είναι για το ταχυδρομείο

γ. Κίνηση ισοδυναμώντας κάποιες φορές με την πρόθεση a, αν και αυτή η χρήση δεν
θεωρείται καλλιεργημένος λόγος
Voy para/a Atenas Πηγαίνω για/ στην Αθήνα
Salgo para/a Madrid Φεύγω για την Μαδρίτη

δ. Καθορισμένο χρόνο
Lo quiero para mañana Το θέλω για αύριο
Lo dejamos para el lunes Το αφήνουμε για την Δευτέρα

ε. Σχέση πραγμάτων μεταξύ τους, ισοδυναμώντας με τα: σε σχέση με, σε σύγκριση με

Habla bien para lo que estudia Μιλά καλά για/ σε σύγκριση με όσο μελετά
Come mucho para su edad Τρώει πολύ για/ σε σχέση με την ηλικία του

ζ. Την φράση ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ (ESTAR PARA)

Está para venir Πρόκειται να έρθει ( Αναμενόμενο γεγονός σε μελλοντική στιγμή)

η. Σε ελλειπτική πρόταση όταν συνοδεύεται από Ουσιαστικό + Επίθετο, είναι η Κύρια

Πρόταση της Σύνθετης Υποθετικής (Condicional). Δηλώνει γνώμη.
Para coches buenos, los chinos Για καλά αυτοκίνητα, τα κινέζικα = Εάν θέλεις καλά…

Por Από (μέσω/δια μέσου),για(κατά την διάρκεια) για(εξ’ αιτίας),για(όσον αφορά),

από(σαν ποιητικό αίτιο), αντί, υπέρ, επειδή, με (με ποιόν τρόπο), τοις(ποσοστό).
Η πρόθεση αυτή πολλές φορές συγχέεται με την para στα Ελληνικά, και αυτό γιατί
μεταφράζοντας δεν είμαστε ακριβείς. Παρότι θα δούμε ξεχωριστά κάθε της χρήση, θα
μπορούσαμε γενικεύοντας να πούμε ότι στις περιπτώσεις που αποδίδουμε για, όταν αυτό
έχει τις έννοιες όσον αφορά, κατά την διάρκεια, εξ’ αιτίας , αντί πρέπει να συντάξουμε
με por και όχι με para . Σύγχυση μπορεί να υπάρξει και στην περίπτωση που αποδίδουμε
από όταν έχουμε την έννοια δια μέσου. Τότε δεν πρέπει να συντάσσουμε de αλλά por. Οι
υπόλοιπες χρήσεις της por δεν μας δημιουργούν σύγχυση. Έτσι έχουμε:

α. Ποιητικό αίτιο στην ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ

Está hecho por Juan Φτιαγμένο από τον Juan
Fue dicho por muchos Ειπώθηκε από πολλούς

β. Αιτία ή λόγο της ενέργειας του υποκειμένου, τρόπο (αποδίδουμε με στα Ελληνικά)
Te lo digo por decirte la verdad Στο λέω για να σου πω την αλήθεια (εξ’ αιτίας)
Estoy contento por verte Είμαι ευχαριστημένος επειδή/που σε βλέπω(εξ’ αιτίας)
Lo hace por fuerza Το κάνει με την βία (τρόπος)

70
Vende al por mayor Πουλάει με χονδρική (τρόπος)

Μπορεί να δείνει φράσεις που δηλώνουν τρόπο όπως:

Por lo general Γενικά, Por fin Επιτέλους, Por las malas Με το ζόρι,
Por las buenas Με το καλό(με καλό τρόπο).

γ. Αναφορά γεγονότων ή πράξεων, γνώμης ως προς συγκεκριμένα πρόσωπα

Por mi no lo hagas Για μένα μην το κάνεις (όσον αφορά εμένα)

δ. Τόπος στον οποίον εκτελείται μία ενέργεια

Pasa por la calle Περνά από τον δρόμο (δια μέσου)
Gira por el rincón Στρίβει από την γωνία (δια μέσου)

ε. Χρόνος κατά προσέγγιση ισοδυναμεί με το hace (εδώ και)

Vivo en Atenas por/ hace muchos años Ζω στην Αθήνα για πολλά χρόνια / Ζω στην Αθήνα
πολλά χρόνια/ Ζω στην Αθήνα εδώ και πολλά χρόνια
* Στα Ελληνικά μπορούμε είτε να βάλουμε για, είτε εδώ και, ή να μην βάλουμε καθόλου
πρόθεση.

ζ.Διάρκεια Για, κατά την διάρκεια (durante), και περιοδικότητα χρόνου Ανά
No estará aquí por un mes Δεν θα είναι εδώ για ένα μήνα/ Δεν θα είναι εδώ ένα μήνα
Voy allí por Navidad Πάω εκεί για Χριστούγγενα(διάρκεια)
* Στα Ελληνικά μπορούμε είτε να βάλουμε για, είτε κατά την διάρκεια, ή να μην βάλουμε
καθόλου πρόθεση. Όλες οι αναφορές σε υποδιαιρέσεις της ημέρας συντάσσονται με por
επειδή δείχνουν διάρκεια ενώ στα Ελληνικά δεν φέρουν καμμία πρόθεση.
Por la madrugada Το πολύ πρωί, Por la mañana Το πρωί , Por la tarde Το απόγευμα,
Por el mediodía Το μεσημέρι, Por la noche Το βράδι.

Περιοδικότητα: Viene una vez por semana Έρχεται μία φορά ανά εβδομάδα

η. Μέσον, εργαλείο μέσω του οποίου πραγματοποιείται μία ενέργεια

Llamo por telefono Καλώ μέσω του τηλεφώνου (τηλεφωνώ)
Lo dicen por altavoz Το λένε μέσω του μεγαφώνου/από τό μεγάφωνο

θ. Τιμή, ποσότητα, ισοδυναμία

Vende el coche por poco dinero Πουλά το αυτοκίνητο του γιά λίγα χρημάτα (αντί)
A dos por ciento Στα δύο τοις εκατό (ποσοστό)
Uno bueno vale por mil Ένας καλός αξίζει για χίλιους (αντί)

ι. Με την έννοια Υπέρ του Votan por/ a favor de Pedro Ψηφίζουν υπέρ του Pedro

κ. Με την έννοια Προς αναζήτηση Voy por água Πάω για νερό (για να βρώ)

λ. Αντικατάσταση, ανταλλαγή Αντί / για/(en lugar de)

71
Vengo yo por/ en lugar de mi amigo Έρχομαι εγώ αντί/για του/τον φίλου/ο μου
Doy el reloj por/ en lugar de el libro Δίνω το ρολόι αντί/για του/το βιβλίου/ο

μ. Την φράση ESTAR POR = TENER GANAS DE (ΕΧΩ ΔΙΑΘΕΣΗ ΝΑ) για
ΠΡΟΣΩΠΑ:
Juan está por/ tiene ganas de venir Ο Juan έχει διάθεση να έλθει
Αυτήν την φράση στα Ελληνικά την έχουμε δεί και στην πρόθεση para. Υπάρχει όμως η
διαφορά ότι με την para μιλάμε για ενέργεια που πρόκειται να γίνει κάποια στιγμή στο
μέλλον, ενώ με την por αναφερόμαστε στην διάθεση που έχει το υποκείμενο.

ν. Την φράση ESTAR POR= SIN (ΧΩΡΙΣ) για ΠΡΑΓΜΑΤΑ:

La carta está por/ sin escribir Το γράμμα δεν είναι γραμμένο/ χωρίς να έχει γραφτεί
* Θα πρέπει να προσέξουμε ότι η ίδια φράση όπως στην προηγούμενη περίπτωση, όταν έχει
υποκείμενο πράγμα σημαίνει χωρίς.

ξ. Την γνώμη, ποιότητα, αντίληψη: Για, που έχει το υποκείμενο ως προς το ουσιαστικό με
το οποίο συνδέεται και στο οποίο αναφέρεται. Θυμίζουμε ότι ουσιαστικοποιούνται όλα τα
γραμματικά στοιχεία μετά από πρόθεση όπως έχει αναφερθεί στην αρχή του κεφαλαίου των
προθέσεων.
Pasa por rico Περνά για πλούσιος (γνώμη)
La recibe por esposa Την παίρνει για σύζυγο (ποιότητα)
Le adopta por hijo Τον υιοθετεί για γιό του (αντίληψη)

ο. Δημιουργεί εναντιωματικές εκφράσεις (locuciones concesivas)

της μορφής Όσο + ΕΠΙΘΕΤΟ + και να ( Por + ADJETIVO + que).

Por muy bueno que sea Όσο ωραίο και να είναι

Por grande que sea Όσο μεγάλο και να είναι
Por mucho que digas Όσο πολύ και να το λές/ Όσο και να το λές

Pro Σε, Υπέρ Είναι πρόθεση πολύ περιορισμένης χρήσης και σε συγκεκριμένες
περιπτώσεις. Δίνουμε κάποια παραδείγματα χρήσης.

Suscripción pro escuelas Συνδρομή υπέρ των σχολείων

Cupones pro ciegos Κουπόνια υπέρ των τυφλών
Es una mujer de pro Είναι μία γυναίκα καλής κοινωνίας

Según Σύμφωνα με, κατά ισοδυναμεί με το επίρρημα conforme, ή με τις

φράσεις de acuerdo con , con arreglo a.
Δείχνει σχέσεις συμβατότητας/ συμφωνίας.
Es un crimen según/conforme la ley Είναι έγκλημα σύμφωνα με τον νόμο
Según/conforme mi opinión Σύμφωνα με/ κατά την γνώμη μου

72
Sin Χωρίς Viene sin maletas Έρχεται χωρίς βαλίτσες
Η φράση ESTAR POR με υποκείμενο πράγμα ισοδυναμεί με την sin, όπως έχει αναφερθεί
στην πρόθεση por.

So Υπό (ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΣΠΑΝΙΚΗ)

ισοδυναμεί με το επίρρημα Bajo de Kάτω από, Bajo Yπό
Χρησιμοποιείται μόνο με τα ουσιαστικά: capa στρώμα/επίστρωση, color χρώμα,
pena φτώχεια, pretexto δικαιολογία.
So/bajo de pena Κάτω από/υπό πείνα
So/ bajo el pretexto Κάτω από την δικαιολογία/ υπό την δικαιολογία

Sobre Πάνω σε (θέση), πάνω σε(μεταφορικά) γύρω από(μεταφορικά), περίπου, όσον

αφορά.
El vaso está sobre/en la mesa Το ποτήρι είναι πάνω στο τραπέζι (θέση)
La policia está sobre los ladrones Η αστυνομία είναι πάνω στους ληστές(μεταφορικά)
Hablamos sobre el tema Άς μιλήσουμε γύρω από το θέμα(μεταφορικά)
Llegará sobre/a las ocho Θα φθάσει γύρω στις οκτώ(περίπου)
No opino sobre/por la situación Δεν έχω άποψη όσον αφορά το θέμα

Εκφράσεις με το sobre είναι:

Sobre aviso Προειδοποιημένος , Sobre seguro Με ασφάλεια, Tomar sobre sí Υπ’ ευθύνη
του, Estar sobre sí ΄Εχει τα μάτια του δεκατέσσερα/ Είναι καλοπληρωμένος.

Tras
Mετά από (δηλώνοντας χρόνο) ισοδυναμεί με το επίρρημα después de.
Πίσω από ισοδυναμεί με το επίρρημα detrás de.
Μετά από(μεταφορικά) ισοδυναμεί με το επίρρημα además de.
Tras/ después de la tempestad viene la calma Μετά από την θύελλα έρχεται η ηρεμία
Está tras/ detrás de la puerta Βρίσκεται πίσω από την πόρτα
Y tras/ además de todo esto, grita Και μετά από όλα αυτά , φωνάζει

11.2.1 ΟΜΑΔΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ

Οι ομαδοποιημένες προθέσεις είναι συνδιασμοί απλών προθέσεων, στους οποίους η πρώτη
πρόθεση καθορίζει την σχέση ανάμεσα στο αρχικό στοιχείο (πριν από τις προθέσεις), και το
σύνολο που απαρτίζεται από την δεύτερη πρόθεση και την υπόλοιπη πρόταση.Έτσι εάν
θέλαμε σχηματικά να το προσδιορίσουμε, θα είχαμε την εξής μορφή.

Το κοιτά ( έως και με) ζήλεια

Lo mira ( hasta con) recelo
Αρχικό στοιχείο (Ομαδοποιημένη πρόθεση)

Χωρίς να μπορούμε να δώσουμε ακριβή απόδοση σε κάθε συνδιασμό, εφ’ όσον δεν
υπάρχει μέσα σε πρόταση, παραθέτουμε τις αρχικές προθέσεις και τους δυνατούς

73
συνδιασμούς τους με άλλες.

DE μπορεί να προηγείται των a, entre, hacia, por, sobre

DESDE μπορεί να προηγείται των a, por
HASTA μπορεί να προηγείται των a, con, de, para, por, sin, sobre
PARA μπορεί να προηγείται των con, de, desde, en, entre, sin, sobre
POR μπορεί να προηγείται των ante, bajo, de, entre

Περίπτωση A por: Η περίπτωση αυτή χρησιμοποιείται από τον XIX αιώνα στην Ισπανική
γλώσσα με ρήματα κίνησης. Voy a por água Πάω για νερό
Ειδικότερα χρησιμοποιείται στην επαρχία και σπανιότερα μπορεί να βρεθεί και σε
λογοτεχνικά κείμενα. Πάντως αποφεύγεται η χρήση της σε καλλιεργημένο λόγο.
Η ενδεδειγμένη χρήση της είναι Voy por água Πάω για νερό

*Πολύ σπάνια μπορούμε να έχουμε ομαδοποιημένες προθέσεις με τρείς και όχι δύο προθέσεις.
Δίνουμε κάποιους συνδιασμούς: De para entre, De a de, Desde por entre
Desde por entre la espesura nos acechaban sin ser vistos ( M. Azuela, La Marchanta)
Σε συνδιασμό τριών προθέσεων θα πρέπει να δίνεται προσοχή στην χρήση τους.
Κατά κύριο λόγο το φαινόμενο δεν θα το παράγουμε, αλλά θα είναι προς απόδοση, κάτι που
μας διευκολύνει ως προς την σωστή του χρήση.

11.3 Ως προς την θέση τους μέσα στην πρόταση, οι Απλές και Ομαδοποιημένες προθέσεις
συντάσσονται πάντοτε πριν από το ουσιαστικό το οποίο συνδέουν.
Esto es de Pedro Αυτό είναι του Pedro
Vengo para la casa Έρχομαι για το σπίτι
El chico con el juguete Το παιδί με το παιχνίδι

Όπως έχουμε αναφέρει πιο πάνω, όταν οποιοδήποτε γραμματικό στοιχείο (επίθετο,
αντωνυμία, επίρρημα, απαρέμφατο, έκφραση) σε πρόταση είναι μετά από πρόθεση,
ουσιαστικοποιείται. Θα πρέπει λοιπόν να αναγνωρίσουμε τα γραμματικά στοιχεία που
μπορούν συντακτικά να έχουν θέση ουσιαστικού.
Μπορούμε να παρατηρήσουμε, ότι θέση ουσιαστικού μπορούν να έχουν σε μία πρόταση
και τα παρακάτω :
- Οι αντωνυμίες όπως έχουμε αναφερθεί στο αντίστοιχο κεφάλαιο.
Lo hago para ti Το κάνω για σένα No sé nada de éste Δεν ξέρω τίποτα γι’ αυτόν

-Τα τοπικά και χρονικά επιρρήματα στην αντωνυμική τους μορφή, όπως αυτά έχουν
περιγραφεί στο αντίστοιχο κεφάλαιο.
Será en alguna parte Θα είναι σε κάποιο μέρος (κάπου).
Lo quiero para hoy Το θέλω για σήμερα

-Το απαρέμφατο του ρήματος Lo hizo sin querer Το έκανε χωρίς να το θέλει

-Οι δευτερεύουσες ονοματικές και επιθετικές προτάσεις. Όσον αφορά τα είδη και την
χρήση κάθε δευτερεύουσας θα μιλήσουμε στο αντίστοιχο κεφάλαιο του ρήματος.
Estoy seguro de que lo pagará Είμαι σίγουρος ότι θα το πληρώσει

74
- Τα ουσιαστικοποιημένα επίθετα: Pasa por sabio Περνιέται για σοφός

-Οι σχηματισμοί εκφράσεων, οι οποίοι προκύπτουν από συνδιασμό πρόθεσης με λέξεις που
έχουν επιθετική, επιρρηματική, ρηματική εμπρόθετη έννοια ή έννοια συνδέσμου. Έτσι
αντίστοιχα έχουμε τα παρακάτω είδη εκφράσεων:
a. Locuciones adjetivas Επιθετικές εκφράσεις
b. Locuciones adverbiales Επιρρηματικές εκφράσεις
c. Locuciones verbales Ρηματικές εκφράσεις (περιφράσεις)
d. Locuciones preposicionales Εμπρόθετες εκφράσεις
e. Locuciones conjuntivas Εγκλιτικές εκφράσεις (σύνδεσμοι)

a. Επιθετικές εκφράσεις : Αυτές οι εκφράσεις προκύπτουν από μία πρόθεση και ένα
ουσιαστικό και ο συνδιασμός δίνει έννοια επιθέτου. Πολλές φορές ο συνδιασμός δίνει
διαφορετική έννοια από αυτήν του ουσιαστικού.
De noche Βραδυνό Αναφέρεται σε ρούχα, τραπεζάκι δίπλα στο κρεβάτι
De servicio Υπηρεσίας Αναφέρεται σε πόρτες, σκάλες, εξόδους

b. Επιρρηματικές εκφράσεις: Αυτές οι εκφράσεις προκύπτουν από πρόθεση και ένα

επίρρημα ή ουσιαστικό αλλά ο συνδιασμός δίνει έννοια επιρρήματος.
De pronto Ξαφνικά
En volantas Πετώντας
A sabiendas Γνωρίζοντας

c. Ρηματικές εκφράσεις (Περιφράσεις): Αυτές οι εκφράσεις ή αλλιώς Περιφράσεις,

προκύπτουν από πρόθεση και απαρέμφατο.
Αν και θα αναφερθούμε αναλυτικά στο κεφάλαιο των ρηματικών περιφράσεων, μπορούμε να
επισυμάνουμε ότι κάποια ρήματα όταν ακολουθεί η πρόθεση a ή de και απαρέμφατο δίνουν
συγκεκριμένη έννοια έναρξης, λήξης, συνέχειας, επανάληψης, πιθανότητας ως προς την
ενέργεια του απαρεμφάτου που ακολουθεί.
Voy a hacerlo Πρόκειται να το κάνω Πρόθεση έναρξης
Debe de ser Πιθανόν να είναι Πιθανότητα

d.Εμπρόθετες εκφράσεις: Προκύπτουν από συνδιασμό επιρρήματος και πρόθεσης, κατά

κύριο λόγο των προθέσεων a ή de. Κάποιες χρησιμοποιούνται και σαν επιρρηματικές
εκφράσεις.
Delante de Μπροστά από, Cerca de Κοντά σε, Junto a Μαζί με, Al lado de Δίπλα σε
Στο κεφάλαιο ΤΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑ, μπορούμε να βρούμε αρκετές τέτοιες εκφράσεις.

e. Εγκλιτικές εκφράσεις (σύνδεσμοι): Είναι αυτές που χρησιμοποιούνται για την εισαγωγή
της δευτερεύουσας πρότασης με την οποία θα ασχοληθούμε στο αντίστοιχο κεφάλαιο.
Para que Για να A fin de que Με σκοπό να

ΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΑ ΠΟΥ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΜΕ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ

Επειδή στα Ισπανικά υπάρχουν ρήματα και επίθετα που συντάσσονται με συγκεκριμένες

75
προθέσεις λόγω της έννοιας ή χρήσης τους θα δώσουμε κάποια από τα πιο συνηθισμένα
μαζί με τις αποδόσεις τους στα Ελληνικά, για να αποφεύγονται σύγχισης κατά την χρήση
τους.

11.4 VERBOS CON PREPOSICIÓN ΡΗΜΑΤΑ ΜΕ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ

-Οι ερμηνείες που δίνονται στα παρακάτω ρήματα είναι οι κύριες, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι
δεν υπάρχουν άλλες λιγότερο ευρείας χρήσης.
- Σε κάποια ρήματα αναφέρεται η χρήση της πρόθεσης με την επισύμανση ( Ρήμα +
ΚΑΠΟΙΟΝ, ρήμα + ΚΑΤΙ). Αυτό σημαίνει ότι η συγκεκριμένη πρόθεση λειτουργεί μόνο στην
αντίστοιχη περίπτωση Προσώπου ή Πράγματος.
Bajo a mi abuelo Κατεβάζω τον παππού μου (Όπως στον πίνακα ΜΕ ΠΡΟΘΕΣΗ Α)
Bajo un libro Κατεβάζω ένα βιβλίο (Χωρίς πρόθεση)
-Στα ρήματα που η πρόθεση αναφέρεται σε πρόσωπο (Ρήμα + ΚΑΠΟΙΟΝ), και η πρόθεση
αυτή δεν είναι Α (περίπτωση Δοτικής), θα πρέπει να ΔΙΑΤΗΡΕΙΤΑΙ η πρόθεση όπως έχει δοθεί
στους παρακάτω πίνακες.

Με την πρόθεση Α
Acceder a Συγκατατίθεμαι σε Empezar a Αρχίζω να
Acercarse a Πλησιάζω σε Incitar a Προτρέπω κάποιον
Acostumbrarse a Συνήθιζω σε Inducir a Παροτρύνω κάποιον
Arrojarse a Ρίχνομαι σε Ir a Κινούμαι προς, πρόκειται να
Ascender a Προωθω σε Limitarse a Περιορίζομαι σε
Animar a Ενθαρρύνω σε Negarse a Αρνούμαι να
Aspirar a Φιλοδοξώ να Oponerse a Αντιτίθεμαι σε
Atreverse a Τολμώ να Ponerse a Καταπιάνομαι με
Ayudar a Βοηθώ να Renunciar a Αποποιούμαι
Bajar a Κατεβάζω κάποιον Someterse a Υποτάσσομαι
Comenzar a Αρχίζω να Trepar a Αναρριχώμαι σε
Contribuir a Συνεισφέρω σε Unirse a Ενώνομαι με
Comprometerse a Δεσμεύομαι να
Desafiar a Προκαλώ κάποιον
Dirigirse a Απευθύνομαι σε
Echar(se) a Ξαφνικά αρχίζω να

*Τα αυτοπαθή ρήματα που συνοδεύονται από την πρόθεση a, όταν γίνονται ενεργητικά
δηλαδή χωρίς την κατάληξη -se, ΔΕΝ συντάσσονται με πρόθεση και αλλάζει το νόημα τους.
Se pone a hacer …Καταπιάνεται με το να κάνει… ponemos água en el vaso Βάζουμε
νερό στο ποτήρι

76
Με την πρόθεση CON
Aburrirse con Κουράζομαι με Disfrutar con Απολαμβάνω
Acabar con Διαλύω, Τελειώνω Emparentar con Συμπεθεριάζω με
Aguantarse con Συγκρατούμαι Enemistarse con Εχθρεύομαι με
Aliarse con Συμμαχώ με Enfadarse con Εκνευρίζομαι με
Apechugar(se) con Υφίσταμαι συνέπειες Especular con Κερδοσκοπώ
Asustar(se) con Φοβίζω/Ξαφνιάζομαι Gozar con Απλαμβάνω της
Atar con Δένω με Indemnizar con Αποζημιώνω με
Atreverse con Αυθαδιάζω με Intimar con Γνωστοποιώ μέσω
Ayudar con Βοηθώ με Molestar con Ενοχλώ με
Bastar con Αρκούμαι με Negociar con Διαπραγματεύομαι με
Cansarse con Κουράζομαι με Obcecarse con Εθελοτυφλώ
Casarse con Παντρεύομαι με Pactar con Συνάπτω σύμβαση
Codearse con Συναναστρέφομαι με Preocuparse con Νοιάζομαι, φροντίζω
Coincidir con Συμπίπτω με Quemarse con Καίγομαι από
Competir con Συναγωνίζομαι με Reírse con Περιγελώ κάποιον
Compararse con Συγκρίνομαι με Relacionarse con Σχετίζομαι με
Conciliar con Συμφιλιώνω Rivalizar con Ανταγωνίζομαι με
Conformarse con Αρκούμαι σε Romper con Διακόπτω, σπάω
Confundir(se) con Μπερδεύω/ομαι Sobrevivr con Επιβιώνω
Congeniar con Τα πάω καλά Soñar con Ονειρεύομαι
Convencer con Πείθω με (τρόπος) Sorprenderse con Εκπλήσσομαι με
Colaborar con Συνεργάζομαι με Tapar con Καλύπτω, σκεπάζω
Compaginar con Ευθυγραμμίζω Terminar con Καταλήγω, Τερματίζω
Consultar con Παίρνω την συμβουλή
Cubrir con Καλύπτω

* Κάποια από τα παραπάνω ρήματα όταν δεν είναι αυτοπαθή ΔΕΝ συντάσσονται με την
πρόθεση και αλλάζει το νόημα τους . Τέτοια είναι: Aguantar, encontrar, entrevistar
* Κάποια από τα ρήματα μπορούν να συντάσσονται και με την πρόθεση DE, χωρίς να
αλλάζουν το νόημα τους όπως τα asustarse, disfrutar, gozar, reírse.

Με την πρόθεση DE
Abusar de Καταχρώμαι της Darse cuenta de Εντοπίζω
Acusar de Κατηγορώ για Despedir(se) de Αποχαιρετώ/ούμαι
Advertir de Προειδοποιώ για Disculpar(se) de Συγχωρώ/ούμαι
Admirar(se) de Θαυμάζω/ομαι για Encargar(se) de Επιφορτίζω/ομαι

77
Alejar(se) de Απομακρύνω/ομαι από Enterar(se) de Πληροφορώ/ούμαι
Apartarse de Προσαρμόζομαι σε Excluir de Αποκλείω από
Apoderar(se) de Αρπάζω Extrañar(se) de Παρξενεύω/ομαι
Apropiarse de Σφετερίζομαι Hartar(se) de Μπουχτίζω/ομαι από
Aprovecharse de Επωφελούμαι από Lamentarse de Θρηνώ
Arrepentirse de Μετανοιώνω για Librar(se) de Απελευθερώνω/ομαι
Asombrar(se) de Εκπλήσσω/ομαι από Ocupar(se) de Κατέχω/ομαι
Avergonzarse de Ντροπιάζομαι από Preocupar(se) de Αγωνιώ, νοιάζομαι
Avisar de Προειδοποιώ για Prescindir de Απαρνούμαι
Alegrar(se) de Χαίρομαι για Presumir de Επαίρωμαι για
Burlar(se) de Κοροιδεύω/ομαι για Protestar de Διαμαρτύρομαι για
Cambiar de Αλλάζω Quejarse de Παραπονιέμαι για
Cansar(se) de Κουράζω/ομαι από Reír(se) de Γελώ/περιγελώ κάποιον
Carecer de Στερούμαι Separar(se) de Χωρίζω/αποχωρίζομαι
Culpar de Ρίχνω το σφάλμα σε Sorprender(se) de Εκπλήσσω/ομαι

* Κάποια από τα παραπάνω ρήματα όταν δεν είναι αυτοπαθή ΔΕΝ συντάσσονται με την
πρόθεση και αλλάζει το νόημα τους . Τέτοια είναι: Sorprender, admirar, aprovechar.

Με την πρόθεση EN
Acabar en Καταλήγω σε Insertar en Παρεμβάλλω
Afianzarse en Ισχυροποιούμαι σε Insistir en Επιμένω
Afirmarse en Σταθεροποιούμαι σε Integrar(se) en Εντάσσω/ομαι
Apoyarse en Στηρίζομαι σε Internar(se) en Φυλακίζω/εισχωρώ
Coincidir en Συμπίπτω με Intervenir en Παρεμβαίνω
Concentrar(se) en Επικεντρώνομαι σε Llegar en Φθάνω σε
Consistir en Συνίσταμαι σε Meter(se) en Βάζω/μπαίνω σε
Controlar(se) en Ελέγχω/ομαι σε Moderar(se) en Συγκρατούμαι
Convertir(se) en Μετατρέπω/ομαι Obcecarse en Εθελοτυφλώ
Colaborar en Συνεργάζομαι Partir(se) en Τεμαχίζω/ομαι
Colarse Μπαίνω κρυφά Penetrar en Εισχωρώ
Colocar(se) en Τοποθετώ/ουμαι Perseverar en Συνεχίζω να προσπαθώ
Crecer en Αυξάνω Quedar en Καταλήγω, κανονίζω
Cristalizar en Αποκρυσταλώνω Ratificar(se) en Επιβεβαιώνω/ομαι
Descomponer(se) en Αποσυντίθεμαι Recluir(se) en Εγκλείω/ομαι
Empeñar(se) en Υποχρεώνω/ομαι Rivalizar en Ανταγωνίζομαι
Entrar en Μπαίνω σε Romper en Ξεσπώ σε
Encerrar(se) en Απομονώνω/ομαι Terminar en Τελειώνω
Hundir(se) en Βυθίζω/ομαι Titubear en Κομπιάζω
Infiltrar(se) en Διεισδύω/φιλτράρομαι Vacilar en Αμφιταλαντεύομαι

* Κάποια από τα ρήματα μπορούν να συντάσσονται και με την πρόθεση CON, χωρίς να
αλλάζουν το νόημα τους όπως τα acabar, coincidir, colaborar, meterse, obcecarse.

Στην Ισπανική υπάρχουν ρήματα που ανάλογα με την πρόθεση που τα ακολουθεί έχουν
διαφορετικό νόημα. Κάποια πολύ ευρείας χρήσης τα οποία αποτελούν σύνηθεις Ρηματικές
Περιφράσεις είναι:

78
Acabar con Διαλύω, τελειώνω
Acabar de + Άπαρέμφατο Μόλις + Ρήμα
Contar Διηγούμαι, μετρώ
Contar con Έχω, εμπιστεύομαι
Tratar de Προσπαθώ να
Tratarse con Συσχετίζομαι/συναναστρέφομαι
Meterse en Εμπλέκομαι
Meterse con Τα βάζω με κάποιον
Dejar Αφήνω
Dejar de Παύω, σταματώ απότομα
Dar con/sobre Έχει θέα πρός
Dar por Μου προκύπτει μία ιδέα
Volver en Επιστρέφω με (δείχνει το μέσον)
Volver a + Απαρέμφατο Ξανα+ ρήμα (Ξαναδουλεύω)
Llegar en Φθάνω με (δείχνει το μέσον)
Llegar a Καταλήγω να
Dar por / Dar a alguien por Μου προκύπτει μία ιδέα (ΑΦΑΙΡΕΙΤΑΙ Η ΓΡΑΜΜΗ)

11.5 ADJETIVOS CON PREPOSICION ΕΠΙΘΕΤΑ ΜΕ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ

Με την πρόθεση A

Anterior a Προηγούμενος από Inferior a Κατώτερος από (σύγκριση)

Agradable a Συμπαθής σε Igual a Ίσος με (σύγκριση)
Análogo a Ανάλογος με Inmediato a Άμεσος, ευθύς σε
Áspero a Αγενής, ξυνός Insensible a Ανεπαίσθητος
Blando a Μαλακός, πλαδαρός Parecido a Όμοιος με
Común a Κοινός με Posterior a Οπίσθιος, μεταγενέστερος
Cercano a Γειτονικός με Próximo a Κοντινός σε
Contiguo a Εφαπτόμενος με Semejante a Παρόμοιος με
Desleal a Παράνομος, αθέμητος Sensible a Ευαίσθητος σε
Dócil a Πράος, πειθήνιος Suave a Μαλακός
Duro a Σκληρός σε (πράγμα) Superior a Ανώτερος από(σύγκριση)
Fiel a Πιστός σε

Με την πρόθεση CON

Amable con Αγαπητός σε Feliz con Ευτυχής

Áspero con Τραχύς Furioso con Εξοργισμένος με
Antipático con Αντιπαθής σε Generoso con Γενναιόδορος

79
Bueno con Καλός με Incompatible con Ασύμβατος με
Compatible con Συμβατός με Inconsecuente con Ασυνεπής με
Consecuente con Συνεπής, απορρέων Loco con Τρελλός για
Cruel con Βίαιος με Malo con Κακός με
Desagradable con Αγενής με Obsesionado con Παθιασμένος με
Encantado con Μαγεμένος, ευτυχής Suave con Μαλακός με
Enfadado con Εκνευρισμένος με Duro con Σκληρός με (πρόσωπο)

Με την πρόθεση DE

Ágil de Εύστροφος, ευκίνητος Fácil de Εύκολος σε

Agradable de Συμπαθής , ευχάριστος Fuerte de Δυνατός σε
Agudo de Κοφτερός σε Generoso de Γενναιόδορος με
Amable de Αγαπητός σε Gordo de Χοντρός σε
Ancho de Ευρύς σε Grande de Μεγάλος σε
Apasionado de Παθιασμένος με Incapaz de Ανίκανος για
Apurado de Δύσκολος σε Inferior de Κατώτερος από
Áspero de Άγριος σε Inseguro de Ανασφαλής με
Bajo de Κοντός, χαμηλός σε Largo de Μακρύς σε
Blanco de Λευκός σε Lleno de Γεμάτος με
Capaz de Ικανός σε Molesto de Ενοχλητικός
Compañero de Σύντροφος Moreno de Μελαχροινός, σκούρος
Corto de Σύντομος Necesitado de Ενδεής, άπορος
Cruel de Βίαιος Negro de Μαύρος σε
Contemporáneo de Σύγχρονος του Odioso de Μισητός σε
Débil de Εξασθενημένος από Orgulloso de Υπερήφανος
Delgado de Λεπτός σε Pequeño de Μικρός σε
Desagradable de Δυσάρεστος σε Raro de Ασυνήθιστος
Deseoso de Επιθυμητός για Rojo de Κόκκινος σε
Difícil de Δύσκολος σε Seguro de Σίγουρος σε
Entusiasta de Ενθουσιώδης σε Torpe de Αδέξιος σε
Escaso de Σπάνιος σε
Estrecho de Στενός σε
Extraño de Περίεργος, ξένος

Με την πρόθεση EN

Afable en Καταδεκτικός Incansable en Ακούραστος

Agudo en Κοφτερός, ακριβής με Inferior en Κατώτερος σε
Amable en Αγαπητός με Malo en Κακός σε
Áspero en Άγριος σε Parco en Φειδωλός σε

80
Bueno en Καλός Pobre en Φτωχός σε
Constante en Σταθερός, συνεχής Primero en Πρώτος
Desagradable en Δυσάρεστος σε Pródigo en Σπάταλος, άσωτος
Diligente en Επιμελής Rico en Πλούσιος σε
Experto en Ειδικός σε Superior en Ανώτερος σε
Firme en Σταθερός σε Último en Τελευταίος σε
Hábil en Έξυπνος, ικανός

12. TO ΡΗΜΑ - EL VERBO

Το ΡΗΜΑ είναι η λέξη της πρότασης που είτε έχει κλίση κατά Πρόσωπο και Αριθμό και
συναντάται σε διαφορετικούς Χρόνους, Εγκλίσεις και Φωνές, είτε είναι Άκλιτη.
Το ρήμα είναι η βάση της πρότασης αφού μας δηλώνει ότι κάποιο Υποκείμενο ενεργεί

81
παθαίνει ή βρίσκεται σε μία κατάσταση. Αποτελείται από ΘΕΜΑ + ΚΑΤΑΛΗΞΗ
Το ρήμα όπως αναφέρθηκε έχει ΚΛΙΤΟΥΣ και ΑΚΛΙΤΟΥΣ τύπους. Στους ΚΛΙΤΟΥΣ
συμφωνεί σε Αριθμό και Πρόσωπο με το Υποκείμενο.

Η αναφορά στα ρήματα στα Ισπανικά γίνεται ως προς το Απαρέμφατο τους όπως
εξηγείται στην αντίστοιχη ενότητα.
Ας κάνουμε έναν πίνακα διαχωρισμού ως προς τα φαινόμενα που παρουσιάζει.

ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ INFINITIVO
ΟΙ ΑΚΛΙΤΟΙ ΤΥΠΟΙ είναι ΓΕΡΟΥΝΔΙΟ GERUNDIO
ΜΕΤΟΧΗ PARTICIPIO
ΠΡΟΣΩΠΟ – ΑΡΙΘΜΟΣ
ΦΩΝΕΣ VOZ
ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ACTIVA
Αμετάβατα Intransitivos
Μεταβατικά Transitivos
Αυτοπαθή Reflexivos
Αλληλοπαθή Recíprocos
ΟΙ ΚΛΙΤΟΙ ΤΥΠΟΙ προσδιορίζονται από Απρόσωπα Unipersonales
ΠΑΘΗΤΙΚΗ PASIVA
ΕΓΚΛΙΣΕΙΣ MODOS
ΟΡΙΣΤΙΚΗ INDICATIVO
ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ SUBJUNTIVO
ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ IMPERATIVO
ΧΡΟΝΟΙ TIEMPOS
ΟΡΙΣΤΙΚΗ INDICATIVO
ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ SUBJUNTIVO
ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ IMPERATIVO
ΡΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΦΡΑΣΕΙΣ PERÍFRASIS VERBALES

12.1 ΑΚΛΙΤΟΙ ΤΥΠΟΙ : Οι Άκλιτοι τύποι είναι οι ακόλουθοι:

ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ INFINITIVO
ΓΕΡΟΥΝΔΙΟ GERUNDIO
ΜΕΤΟΧΗ PARTICIPIO

82
12.1.1 ΤΟ AΠΑΡΕΜΦΑΤΟ - EL INFINITIVO

Το Απαρέμφατο στα Ισπανικά είναι άκλιτος τύπος. Το Απαρέμφατο μπορεί να εκφέρεται

είτε σαν Ουσιαστικό, είτε σαν ρηματικός τύπος γιατί δέχεται Αντικείμενα και
Προσδιορισμούς. Στα Αρχαία Ελληνικά ο τύπος αυτός είναι: Ποιείν = Το να κάνει,
Λαλείν= Το να μιλά, Άρχεσθαι = Το να κυβερνιέται, Λέγειν = Το να μιλά …(ΑΦΑΙΡΟΥΝΤΑΙ),
δηλαδή είναι τύποι που δεν έχουν ούτε πρόσωπο ούτε χρόνο. Στα Ισπανικά έχουμε μόνο
Απαρέμφατο Ενεστώτα.
Στα Νέα Ελληνικά το Απαρέμφατο αποδίδεται σαν α’ Ενικό Ενεστώτα Οριστικής.
Όταν θέλουμε να προσδιορίσουμε κάποιο ρήμα στα Νέα Ελληνικά, το κάνουμε με το α’ Ενικό
του Ενεστώτα Οριστικής. Ρήμα ΘΕΛΩ, ρήμα ΜΙΛΩ, ρήμα ΖΩ. Αυτός ο προσδιορισμός στα
Ισπανικά γίνεται με ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ. Έτσι το ρήμα ΘΕΛΩ είναι QUERER, το ρήμα ΜΙΛΩ
είναι HABLAR,και το ρήμα ΖΩ είναι VIVIR..

Το Απλό Απαρέμφατο έχει την μορφή Θέμα ρήματος + Καταλήξεις –ar,-er, -ir
Το Απλό Απαρέμφατο στα Ισπανικά είναι χωρισμένο σε τρείς κατηγορίες ανά Καταλήξεις
(Terminaciones), και μας δίνουν τις ΤΡΕΙΣ ΣΥΖΥΓΙΕΣ ΡΗΜΑΤΩΝ. Έτσι έχουμε ρήματα
που λήγουν σε –ar (1η ΣΥΖΥΓΙΑ), σε –er (2η ΣΥΖΥΓΙΑ), και σε –ir (3η ΣΥΖΥΓΙΑ). Τα
Μεταβατικά, Αμετάβατα και τα Αυτοπαθή έχουν διαφορετικές καταλήξεις Απαρεμφάτου.

Hablar μιλώ, comer τρώω, vivir ζω είναι Μεταβατικών και Αμετάβατων ρημάτων.
Llamarse ονομάζομαι, detenerse παραιτούμαι, herirse πληγώνομαι είναι Αυτοπαθών.
Παρατηρούμε ότι το Απαρέμφατο του Αυτοπαθούς έχει και την Αυτοπαθή Αντωνυμία στο
τέλος της κατάληξης.

Το Σύνθετο Απαρέμφατο έχει την μορφή Haber + Ισπανική ΜΕΤΟΧΗ.

Η Μετοχή στα Ισπανικά έχει την μορφή habl-ado, com-ido, viv-ido για τις αντίστοιχες
καταλήξεις Απαρεμφάτων, όπως θα περιγραφεί και στο αντίστοιχο κεφάλαιο. Στα Νέα
Ελληνικά αποδίδονται όπως ΤΑ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΑ ΑΟΡΙΣΤΟΥ, δηλαδή μιλήσει, φάει,
ζήσει Η Ισπανική Μετοχή στα Αυτοπαθή αποδίδεται ονομαστεί, παραδοθεί, πληγωθεί.

Haber hablado έχω μιλήσει, haber comido έχω φάει, haber vivido έχω ζήσει είναι Σύνθετα
Απαρέμφατα Μεταβατικών.
Haberse llamado έχω ονομαστεί, haberse detenido έχω παραδοθεί,
haberse herido έχω πληγωθεί είναι Σύνθετα Απαρέμφατα Αυτοπαθών.
Στα Αυτοπαθή η Αντωνυμία συντάσσεται σαν κατάληξη στο Haber.
- Tο Απλό Ισπανικό Απαρέμφατο, κατά την απόδοση του Νέα Ελληνικά, μέσα στην
πρόταση σε Ταυτοπροσωπία κλίνεται σαν τον Ενεστώτα Υποτακτικής ακολουθώντας το

πρόσωπο του ρήματος της Κύριας.

Quiero hacer Θέλω να κάνω
Quieres hacer Θέλεις να κάνεις
Quiere hacer Θέλει να κάνει
Queremos hacer Θέλουμε να κάνουμε
Quereis hacer Θέλετε να κάνετε
Quieren hacer Θέλουν να κάνουν
Όσον αφορά τα Αυτοπαθή, η Αντωνυμία ΚΑΙ σε ΤΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΙΑ κλίνεται και έχει το

83
πρόσωπο του ρήματος της Κύριας.
Θέλω να παραιτηθώ Quiero detenerme, Θέλεις να παραιτηθείς Quieres detenerte
Θέλει να παραιτηθεί Quiere detenerse ….
Το Σύνθετο Ισπανικό Απαρέμφατο έχει την μορφή Haber + Ισπανική ΜΕΤΟΧΗ.

Έτσι τα Απαρέμφατα haber hablado, haber comido, haber vivido είναι Μεταβατικών
ενώ τα Απαρέμφατα haberse llamado haberse detenido haberse herido Αυτοπαθών

Το Σύνθετο Απαρέμφατο (ΑΦΑΙΡΟΥΝΤΑΙ) σε Ταυτοπροσωπία αποδίδεται σαν τον

Παρακείμενο Υποτακτικής των Νέων Ελληνικών.
Siento haber hablado Λυπάμαι που έχω μιλήσει
Aguanto haber vivido Αντέχω να έχω ζήσει
Preferiría haber hablado mañana Θα προτιμούσα να έχω μιλήσει

- Με Αντωνυμίες Άμεσο/ Έμμεσο Αντικείμενο σε περίπτωση Ταυτοπροσωπίας έχουμε τους

παρακάτω τρόπους σύνταξης
Τe lo quiero decir = Quiero decírtelo Θέλω να σου το πώ (Οι Αντωνυμίες την αρχή ή το
τέλος της Ταυτοπροσωπίας)
Te lo quiero haber dicho = Quiero habértelo dicho Θέλω να σου το έχω πεί (Οι Αντωνυμίες
την αρχή της Ταυτοπροσωπίας, ή μετά το HABER)

- Όταν σε Ταυτοπροσωπία το Απαρέμφατο έχει θέση Προσδιορισμού, χρησιμοποιούμε τις

προθέσεις που αντιστοιχούν στο τι δηλώνει η Δευτερεύουσα. Βλέπε κεφάλαιο 19.7.2α
Vengo sin haberlo hecho Έρχομαι χωρίς να το έχω κάνει
Lo digo para poder explicar Το λέω για να μπορέσω να εξηγήσω

- Με ρήματα που δηλώνουν Πρόθεση, Τάση / Κλίση συντάσουμε με την πρόθεση Α.

Aprende a escribir Μαθαίνει να γράφει
Aspiro a pasar Φιλοδοξώ να περάσω

- Με τα Verbos Modales 19.7.2α, η σύνδεση ΡΗΜΑ + ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ γίνεται χωρίς

Πρόθεση:
Quiero decir Θέλω να πώ Puedo hablar Μπορώ να μιλήσω
ΑΛΛΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ
Μπορούμε να έχουμε τις παρακάτω χρήσεις Απαρεμφάτου μέσα στην πρόταση:
Σε αυτές τις χρήσεις βλέπουμε ότι το Απαρέμφατο σε όλες τις θέσεις, εκτός από αυτήν του
Υποκειμένου χωρίς Οριστικό Άρθρο ΑΠΟΔΙΔΕΤΑΙ ΣΑΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ.

Υποκείμενο Decir gracias Το να πεί κάποιος ευχαριστώ

El andar es bueno Το περπάτημα είναι καλό (Ουσιαστικοποιείται με το El)

Προσδιορισμός ουσιαστικού / επιθέτου. Συνήθως με πρόθεση ενδιάμεσα

Pisos para alquilar Διαμερίσματα για ενοικίαση
Bueno para comer Καλό για φάγωμα

Προσδιορισμός ρήματος
Se cansó de andar . Κουράστηκε από το περπάτημα

84
12.1.2 ΤΟ ΓΕΡΟΥΝΔΙΟ - EL GERUNDIO

Το Γερούνδιο είναι άκλιτος ρηματικός τύπος ο οποίος έρχεται από τα Λατινικά. Ούτε
στην Αρχαία αλλά ούτε στην Νέα Ελληνική υπάρχει σαν όρος, πάντως υπάρχει
αντίστοιχη απόδοση. Το Γερούνδιο βρίσκεται στο ίδιο πρόσωπο με το ρήμα της
πρότασης και δηλώνει ότι μία ενέργεια είναι ατελής την χρονική στιγμή στην οποία
αναφέρεται, ή ότι διαρκεί.
Στα Ισπανικά, όπως και στο Απαρέμφατο έχουμε δύο τύπους.
1. Το Απλό Γερούνδιο που είναι μονολεκτικό και στα Ελληνικά αποδίδεται με την
καταλήξη –οντας και –όμενος. Κάνοντας, μιλώντας, ονομαζόμενος. Όπως βλέπουμε
Στα Νέα Ελληνικά αποδίδεται όπως η Μετοχή.
Στα Ισπανικά στα ρήματα που ανήκουν στην κατηγορία καταλήξεων Απαρεμφάτου
-ar,-er, -ir σχηματίζεται από ΘΕΜΑ ΡΗΜΑΤΟΣ + -ando, -iendo, -iendo αντίστοιχα.
Habl-ar Habl-ando Μιλ-ώντας
Com-er Com-iendo Τρώγ-οντας
Viv-ir Viv-iendo Ζ-ώντας
Στα ρήματα που ανήκουν στην κατηγορία καταλήξεων Απαρεμφάτου –arse, -erse, -irse
σχηματίζεται από ΘΕΜΑ ΡΗΜΑΤΟΣ + -andose, iendose, iendose αντίστοιχα.
Llam-arse Llam-ándose Ονομαζ-όμενος
Atrev-erse Atrev-iéndose Τολμ-ώντας
Inclu-irse Inclu-yéndose Συμπεριλαμβαν-όμενος

Το Απλό Γερούνδιο δηλώνει μία ενέργεια που διαρκεί και συμφωνεί χρονικά με το
ρήμα της πρότασης.
Estudio oyendo música Μελετώ ακούγοντας μουσική (συγχρόνως)
Hablo atreviéndome decir la verdad Μιλώ τολμώντας να πω την αλήθεια
* Όσον αφορά τα Αυτοπαθή, η Αντωνυμία ΚΑΙ σε ΤΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΙΑ κλίνεται και έχει
το πρόσωπο του ρήματος της Κύριας. Vengo llamándome, vienes llamándote...

2. Το Σύνθετο Γερούνδιο που είναι περιφραστικό και στα Ελληνικά, αποδίδεται

Έχοντας + Ελληνικό Απαρέμφατο (κάνει, δεί, ονομαστεί, κληθεί).
Έχοντας κάνει,έχοντας δεί, έχοντας ονομαστεί…

Στα Ισπανικά στα ρήματα που έχουν καταλήξεις Απαρεμφάτου –ar,-er,-ir το Γερούνδιο
σχηματίζεται από HABIENDO + -ado,-ido,-ido αντίστοιχα. Έτσι έχουμε:
Habl-ar Habiendo hablado Έχοντας μιλήσει
Com-er Habiendo comido Έχοντας φάει
Viv-ir Habiendo vivido Έχοντας ζήσει

Στα ρήματα που ανήκουν στην κατηγορία καταλήξεων Απαρεμφάτου –arse, -erse, -irse
Σχηματίζεται από HABIÉNDOSE + -ado, ido, ido αντίστοιχα.
Pein-arse Habiéndose peinado Έχοντας χτενιστεί

Το Σύνθετο Γερούνδιο δηλώνει μία ενέργεια που έχει τελειώσει ΠΡΙΝ από αυτήν του
ρήματος της πρότασης.

85
Vengo habiendo leido el libro Έρχομαι έχοντας διαβάσει το βιβλίο (Από πριν)
* Όσον αφορά τα Αυτοπαθή, η Αντωνυμία ΚΑΙ σε ΤΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΙΑ κλίνεται και έχει
το πρόσωπο του ρήματος της Κύριας.
Vengo habiéndome llamado, vienes habiéndote llamado...

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

Α.Παρατηρούμε ότι στα ρήματα που στα Ελληνικά λήγουν σε -ω το Γερούνδιο λήγει
σε -ώντας ανεξάρτητα εάν στα Ισπανικά λήγουν ή όχι σε -se.

Β. Όσον αφορά το θέμα του ρήματος μπορούμε να διακρίνουμε τα παρακάτω.

-Όταν το ρήμα ανήκει στην κατηγορία αλλαγής φωνήεντος e/i του Ενεστώτα τότε
διατηρείται αυτή η αλλαγή στο Γερούνδιο.
Pedir pido pidiendo, Concebir concibo concibiendo, Reirse me río riéndose

-Τα ρήματα morir, dormir, poder και τα παράγωγα τους στο Γερούνδιο γίνονται
muriendo, durmiendo, pudiendo αλλάζοντας το φωνήεν του θέματος.

-Όταν το ρήμα ανήκει στις συζυγίες –er,-ir και το τελευταίο γράμμα του θέματος είναι
φωνήεν τότε αλλάζει το –i της κατάληξης σε –y.
Oir O-yendo Caer Ca-yendo Προσοχή το Ir Yendo

-Με Αντωνυμίες Άμεσο/ Έμμεσο Αντικείμενο σε περίπτωση Ταυτοπροσωπίας έχουμε

τους παρακάτω τρόπους σύνταξης στο Απλό Γερούνδιο.
Te lo estoy diciendo = Estoy diciéndotelo
Vengo acercándome = Me vengo acercando
Está acercándomelo = Me lo está acercando
(Οι Αντωνυμίες στην αρχή ή στο τέλος σε μία λέξη)

ΧΡΗΣΕΙΣ

Ας δούμε τις θέσεις που μπορεί να έχει το Γερούνδιο στην πρόταση:

1. Επίρρημα ( Επιρρηματικός Προσδιορισμός) που είναι και η βασική του χρήση. Τότε
βρίσκεται σε Ταυτοπροσωπία με το ρήμα της πρότασης. Κατά κύριο λόγο τίθεται μετά το
ρήμα.
Paso mi tiempo charlando Περνώ τον χρόνο μου συζητώντας.
Vengo habiendo hablado Έρχομαι έχοντας μιλήσει

Συντάσσεται σε ταυτοπροσωπία με τα Estar, venir, andar,salir, και άλλα βοηθητικά

ρήματα δίνοντας Περιφράσεις που δηλώνουν διάρκεια. Βλέπε ΤΟ ΡΗΜΑ –

86
ΡΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΦΡΑΣΕΙΣ.
Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην χρήση με το ESTAR
Η περίφραση Estar + Γερούνδιο, δηλώνει έμφαση ή διάρκεια (Durativo) ως προς
κάποια ενέργεια με την χρήση του ρήματος Estar στον αντίστοιχο χρόνο. Όταν
αναφερόμαστε σε μία ενέργεια που δεν είναι στιγμιαία τότε δίδεται έμφαση στην
εξέλιξη της ενέργειας, ενώ όταν αναφερόμαστε σε ενέργεια που είναι στιγμιαία
δείχνουμε επανάληψη.
Estoy hablando Αυτήν την στιγμή μιλάω (Μη στιγμιαία/ Έμφαση)
Él estaba disparando con arma Εκείνος πυροβολούσε με όπλο (Στιγμιαία/Επανάληψη)
* Πρέπει να προσέξουμε γιατί πολλές φορές χρησιμοποιούμε την παραπάνω περίφραση με
λανθασμένο τρόπο θέλοντας να δώσουμε έμφαση, όταν το ρήμα μας είναι στιγμιαίο.
Με τα ΣΤΙΓΜΙΑΙΑ ΡΗΜΑΤΑ ΔΕΙΧΝΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ.

En aquel momento el niño estuvo gritando

Εκείνη την στιγμή το παιδί φώναξε
Είναι λανθασμένο γιατί το ρήμα είναι στιγμιαίο και η πρόταση δείχνει επανάληψη και όχι
έμφαση όπως πιθανόν να θέλαμε βάσει της χρήσης του χρονικού επιρρήματος.

2. Προσδιορισμός του Υποκειμένου (Αντιστοιχεί σε Αιτιολογική Δευτερεύουσα). Σε

ταυτοπροσωπία με το ρήμα της πρότασης. Έχει επεξηγηματικό χαρακτήρα.
Él, pensando que había tardado, se fue Αυτός, σκεπτόμενος ότι είχε αργήσει, έφυγε
*Κάποιες φορές μπορεί να δούμε το ΕΝ πριν από το Γερούνδιο. Αυτό το σχήμα προέρχεται
από παλαιότερη χρήση στην γλώσσα. Él, en pensando que había...

3. Προσδιορισμός Άμεσου Αντικειμένου ( Στα Ελληνικά να + ρήμα), με ρήματα που

δηλώνουν Αντίληψη ή Αναπαραγωγή ver, mirar, sentir, dibujar, pintar, escribir...
Vimos la gata corriendo en la calle Είδαμε την γάτα να τρέχει στον δρόμο

4. Γερούνδιο σε Απόλυτη Σύνταξη. Όταν έχει δικό του Υποκείμενο τότε συντάσσεται
είτε στην αρχή της πρότασης, είτε μεταξύ προτάσεων πάντα με κόμμα ενδιάμεσα. Και
σε αυτήν την περίπτωση μπορεί να γίνεται χρήση του EN, όπως αναφέρθηκε πιο πάνω.
Estando (si estoy) yo presente, no occurirá nada
Ευρισκόμενος (εάν είμαι) εγώ παρών, δεν θα συμβεί τίποτα
Mañana, permitiéndolo (si Dios lo permite), me voy
Αύριο, επιτρέποντας το (εάν το επιτρέπει) ο Θεός, φεύγω
Habiendo entrado(después de haber entrado) el conductor, nos fuimos
Έχοντας μπεί (αφού μπήκε) ο οδηγός, φύγαμε
* Παρατηρούμε ότι στα Ελληνικά όπως και στα Ισπανικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν
και ενναλακτικά γραμματικά φαινόμενα τα οποία αντιστοιχούν σε Δευτερεύουσα
Υποτακτική σύνδεση.

12.1.3 Η ΜΕΤΟΧΗ - EL PARTICIPIO

87
 Στα Ισπανικά υπάρχει μόνο Παθητική Μετοχή, σε αντίθεση με τα Ελληνικά.
Η Παθητική Μετοχή είναι απρόσωπος ρηματικός τύπος που υιοθετείται από το ρήμα
ώστε να ενεργεί είτε στον σχηματισμό Περιφραστικών χρόνων, είτε σαν επίθετο μέσα
στην πρόταση, είτε τέλος στον σχηματισμό της Παθητικής Φωνής.
Η Μετοχή έχει δύο διαφορετικούς τύπους έκφρασης και χρήσης.
1. Χωρίς γένος και αριθμό με το βοηθητικό ρήμα HABER, στον σχηματισμό
περιφραστικών χρόνων.
Hemos hablado Έχουμε μιλήσει(Μετοχή)
Esto ya está dado Αυτό ήδη είναι δοσμένο(Μετοχή)
2. Με γένος και αριθμό του Ουσιαστικού στο οποίο αναφέρεται.Τότε η Μετοχή
λειτουργεί σαν Επίθετο και προσδιορίζει μέρη της πρότασης. Σημαντική είναι η χρήση
της με γένος και αριθμό στην Παθητική Φωνή.
El hombre atento Ο προσεκτικός άνθρωπος
Los hombres atentos Οι προσεκτικοί άνθρωποι
Los libros están abiertos Τα βιβλία είναι ανοιχτά (Παθητική Φωνή)

Στα Ισπανικά σε σχέση με τις συζυγίες ρημάτων έχουμε τις παρακάτω μετοχές
Σε Περιφραστικούς χρόνους Σαν Επίθετο/ Σε Παθητική
Habl-ar Habl-ado Μιλήσει Ειπωμένος
Com-er Com-ido Φάει Φαγωμένος
Ped- ir Ped- ido Κοιμήσει Κοιμισμένος

Στον παραπάνω πίνακα βλέπουμε τον τρόπο με τον οποίον αποδίδονται οι Μετοχές στα
Ελληνικά. Είναι σαφές ότι δεν μπορεί να υπάρξει σύγχυση.
* Οι Μετοχές των Ser και Ir είναι Sido και Ido αντίστοιχα.

Οι καταλήξεις Μετοχών που δόθηκαν αφορούν τις Ομαλές Μετοχές.

Υπάρχουν ρήματα που έχουν μόνο Ανώμαλες Μετοχές με καταλήξεις -to, -cho.
Τέτοια ρήματα είναι τα :
ΡΗΜΑ Μετοχή ΡΗΜΑ Μετοχή
Hacer Κάνω Hecho Poner Βάζω Puesto
Resolver Επιλύω Resuelto Ver Βλέπω Visto
Volver Επιστρέφω Vuelto Romper Σπάω Roto
Cubrir Καλύπτω Cubierto Abrir Ανοίγω Abierto
Decir Λέω Dicho Descubrir Αποκαλύπτ Descubierto
ω
Escribir Γράφω Escrito Morir Πεθαίνω Muerto

Και τα παράγωγα τους ρήματα.

88
Υπάρχουν ρήματα που έχουν διπλή Μετοχή. Τότε όμως ο Ανώμαλος Τύπος λειτουργεί
μόνο σαν Επίθετο ή σε Παθητική Φωνή. Τέτοια ρήματα είναι:

ΟΜΑΛΟΣ ΑΝΩΜΑΛΟΣ
Abstraer Αφαιρώ Abstraído Abstracto
Atender Προσέχω Atendido Atento
Bendecir Ευλογώ Bendecido Bendicho
Concluir Συμπεραίνω Concluido Concluso
Confesar Ομολογώ Confesado Confeso
Confundir Συγχέω Confundido Confuso
Convencer Πείθω Convencido Convicto
Despertar Ξυπνώ Despertado Despierto
Elegir Εκλέγω Elegido Electo
Expresar Εκφράζω Expresado Expreso
Freír Τηγανίζω Freído Frito
Imprimir Εκτυπώνω Imprimido Impreso
Incurrir Εκτίθεμαι Incurrido Incurso
Maldecir Καταριέμαι Maldecido Maldito
Manifestar Εκδηλώνω Manifestado Manifiesto
Nacer Γεννώ Nacido Nato
Prender Αρπάζω Prendido Preso
Proveer Προβλέπω Proveído Provisto
Soltar Αφήνω Soltado Suelto
Suspender Αναστέλλω Suspendido Suspenso

ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΕΤΟΧΗΣ

1. Σε περιφραστικούς χρόνους Οριστικής και Υποτακτικής χωρίς γένος και αριθμό.

Lo he hecho Το έχω κάνει Παρακείμενος
Lo había hecho Το είχα κάνει Υπερσυντέλικος
Lo habrá hecho Θα το έχει κάνει Συντελεσμένος Μέλλοντας

2. Θέση Επιθέτου με γένος και αριθμό.

La niña quedó sorprendida Το κορίτσι έμεινε έκπληκτο ( Προσδιορ. Κατηγορήματος)
Los hombres estaban cansados Οι άνθρωποι ήταν κουρασμένοι (Προσδιορ.
Αντικειμένου)
Tengo escritas las instrucciones Έχω γραμμένες τις οδηγίες (Προσδιορ. Υποκειμένου)
*Μία από τις βασικές του χρήσεις του είναι και αυτή στην Παθητική Φωνή. Βλέπε
ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ
La verdad está dicha Η αλήθεια είναι ειπωμένη
La puerta es(queda) cerrada Η πόρτα είναι(παραμένει) κλειστή

3. Μετοχή σε απόλυτη Σύνταξη με γένος και αριθμό.

Όπως και στο Γερούνδιο, όταν η Μετοχή έχει το δικό της Υποκείμενο τότε μπορεί να
συντάσσεται είτε στην αρχή της πρότασης, είτε ενδιάμεσα άλλων προτάσεων πάντα με
κόμμα ενδιάμεσα. Τότε αποτελούν Υποτακτικές Δευτερεύουσες προτάσεις και οι

89
Μετοχές ενναλακτικά μπορούν να αντικατασταθούν από τις αντίστοιχες συντάξεις.
Η θέση της Μετοχής είναι συνήθως στην αρχή της πρότασης.
Dicha(Después de haber dicho) la verdad, se fue
Ειπωμένη(Αφού είχε πεί) την αλήθεια, έφυγε
Terminado (Después de haber terminado) el plazo, llamó la policia
Τελειωμένη (Αφού είχε τελειώσει) η προθεσμία, κάλεσε την αστυνομία
Él yacía, herida (Con la pierna herida) la pierna, en el suelo
Αυτός βρισκόταν, πληγωμένο (Με το πόδι πληγωμένο) το πόδι, στο πάτωμα.

12.2 ΚΛΙΤΟΙ ΤΥΠΟΙ: Στους Κλιτούς τύπους του, το ρήμα κατηγοριοποιείται όπως
ακολουθεί:
ΠΡΟΣΩΠΟ – ΑΡΙΘΜΟΣ
ΦΩΝΕΣ
ΕΓΚΛΙΣΕΙΣ - ΧΡΟΝΟΙ

12.2.1 ΠΡΟΣΩΠΟ – ΑΡΙΘΜΟΣ α’ β’ γ’ Ενικός α’ β’ γ’ Πληθυντικός , σε

συμφωνία με το Υποκείμενο.

12.2.2 ΦΩΝΗ (VOZ): Το ρήμα μπορεί να βρίσκεται σε

A.ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ACTIVA
B.ΠΑΘΗΤΙΚΗ PASIVA

12.2.2.α. ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ

Σε ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ το ρήμα ενεργεί ή βρίσκεται σε κάποια σταθερή κατάσταση.
Τα ρήματα σε Ενεργητική ως προς την ΔΙΑΘΕΣΗ(TIPO), μπορεί να είναι:
AMETABATA INTRANSITIVOS
METABATIKA TRANSITIVOS

Από αυτές τις Διαθέσεις μπορούμε να έχουμε τις παρακάτω κατηγορίες:

ΑΥΤΟΠΑΘΗ REFLEXIVOS
ΑΛΛΗΛΟΠΑΘΗ RECÍPROCOS
ΑΠΡΟΣΩΠΑ UNIPERSONALES

AMETABATA INTRANSITIVOS

Αμετάβατο είναι εκείνο το ρήμα το οποίο δεν έχει άμεσο αντικείμενο μέσα στην πρόταση.
Μπορεί να υπάρχει οποιοσδήποτε άλλος προσδιορισμός ( τόπου, χρόνου, τρόπου, ύλης,
περιεχομένου κ.λ.π.), έμμεσο αντικείμενο, αλλά δεν έχει άμεσο αντικείμενο.
Ρήματα όπως VIVIR ΖΩ, ΠΕΘΑΙΝΩ MORIR, ΚΑΙΩ QUEMAR, ΚΟΙΜΑΜΑΙ
DORMIR, είναι ρήματα αμετάβατα γιατί δεν χρειάζονται άμεσο αντικείμενο για πλήρη
προσδιορισμό. Η έννοια του αμετάβατου είναι η ίδια και στα Ελληνικά.

90
Οι παρακάτω προτάσεις είναι αμετάβατου κατηγορήματος
Pedro vive Ο Pedro ζεί
Yo corro Εγώ τρέχω

Πάντως σε κάποιες περιπτώσεις τα αμετάβατα ρήματα μπορούν να φέρουν άμεσο

αντικείμενο όπως για παράδειγμα:
Yo corro una corrida Εγώ τρέχω έναν αγώνα δρόμου
Τότε γίνονται Μεταβατικά.

METABATIKA TRANSITIVOS

Μεταβατικό είναι το ρήμα που έχει άμεσο αντικείμενο μέσα στην πρόταση και φυσικά
μπορεί να έχει έμμεσο αντικείμενο και διάφορους προσδιορισμούς όπως και στο αμετάβατο.
Οι παρακάτω προτάσεις είναι μεταβατικού κατηγορήματος
Veo la puerta Βλέπω την πόρτα
Doy la mano Δίνω το χέρι
Αρκετά μεταβατικά ρήματα μπορούν να λειτουργούν με έννοια αμετάβατου, όταν το
υποκείμενο διατάζει ή αναθέτει κάποια ενέργεια.
Él gana la batalla Αυτός κερδίζει την μάχη

ΑΥΤΟΠΑΘΗ REFLEXIVOS

Τα ΑΥΤΟΠΑΘΗ ρήματα μπορούν να είναι είτε Μεταβατικά είτε Αμετάβατα.

Το Ισπανικό Αυτοπαθές ρήμα είναι αυτό που ανεξάρτητα από το αν αποδίδεται στα
Ελληνικά σαν Παθητικό (κατάληξη –ομαι) ή όχι, έχει στο Απαρέμφατο του αλλά και κατά
την κλίση του την Αυτοπαθή Αντωνυμία.
Έτσι λοιπόν το Ισπανικό Αυτοπαθές ως προς την μορφή του έχει απαρέμφατο:
ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗΣ + SE(Αυτοπαθής Αντωνυμία)
Llamar-se Ονομάζ-ομαι Atrever-se Τολμ-ώ
*Θα πρέπει να προσέξουμε γιατί ενώ στα Ισπανικά, Αυτοπαθή είναι τα ρήματα με την
Αυτοπαθή Αντωνυμία, στα Ελληννικά ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥΝ πάντα σε Παθητικά
(κατάληξη –ομαι). Atrever-se Τολμ-ώ Ir-se Φεύγ-ω

Δίνουμε την κλίση του στον ενεστώτα οριστικής για να δούμε την αντιστοιχία προσώπου και
αριθμού του ρήματος και της αντωνυμίας.

Llamarse : me llamo - te llamas - se llama - nos llamamos- os llamáis - se llaman

Ονομάζομαι : ονομάζομαι/ονομάζεσαι/ονομάζεται/ονομαζόμαστε/ονομάζεστε/ονομάζονται

Αυτοπαθή μπορούν είναι και τα Μεταβατικά και τα Αμετάβατα ρήματα όπως παρακάτω:

MΕΤΑΒΑΤΙΚΑ Μπορούν να γίνονται Αυτοπαθή με το –se.

Peinar Χτενίζω Peinarse Χτενίζομαι
Afeitar Ξυρίζω Afeitarse Ξυρίζομαι
ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΠΑΘΗ ΤΟΥΣ ΜΟΡΦΗ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥΝ ΜΕ
ΠΑΘΗΤΙΚΑ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ.

91
ΑΜΕΤΑΒΑΤΑ Τα Αμετάβατα που είναι Αυτοπαθή δεν υπάρχουν χωρίς την Αυτοπαθή
μορφή. Αυτά ονομάζονται και PRONOMINALES ΑΝΤΩΝΥΜΙΚΑ (Ο όρος αποδίδεται από
τον Ισπανικό).
Quejarse Παραπονιέμαι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ quejar
Atreverse Τολμώ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ atrever

Υπάρχουν ρήματα που όταν είναι σε Αυτοπαθή μορφή αλλάζουν την έννοια τους. Τέτοια
είναι:
Negar Απορρίπτω Negarse Αρνούμαι
Acordar Συμφωνώ Acordarse Έρχομαι σε συμφωνία
Τα Αυτοπαθή ρήματα δίνουν Αυτοπαθείς προτάσεις.
Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στις Ψευδοαυτοπαθείς προτάσεις (Seudoreflejas)
όπως περιγράφονται στο κεφάλαιο 19.3b- ΑΥΤΟΠΑΘΕΙΣ

ΑΛΛΗΛΟΠΑΘΗ RECÍPROCOS

Αλληλοπαθή είναι τα Μεταβατικά ρήματα στα οποία δύο ή περισσότερα υποκείμενα

ενεργούν και ταυτόχρονα δέχονται και την ενέργεια που προκύπτει.
Juan y Pedro se odian Ο Juan και ο Pedro μισιούνται.
(Μεταξύ τους, και ταυτόχρονα είναι αποδέκτες του μίσους τους)
Φυσικά αυτά τα ρήματα μπορούν να χρησιμοποιούνται μόνο στον πληθυντικό αριθμό.

ΑΠΡΟΣΩΠΑ UNIPERSONALES

Τα Απρόσωπα ρήματα (Verbos Unipersonales) είναι τα Μεταβατικά και Αμετάβατα

ρήματα που σχηματίζονται μόνο στο γ’ ενικό πρόσωπο, και στα Ελληνικά ονομάζονται και
Τριτοπρόσωπα ρήματα. Αυτά είναι όλα όσα φανερώνουν φυσικά φαινόμενα όπως : Llover
Βρέχει , Nevar Χιονίζει , Granizar Πέφτει Χαλάζι , Relampaguear Αστράφτει , Alborear -
Amanecer Χαράζει , Tronar Βροντά /Μπουμπονίζει , Atardecer Σουρουπώνει , Anochecer
Βραδιάζει ... αλλά και άλλα ρήματα με συχνότερα τα Soler Συνηθίζω, Suceder Συμβαίνει
που χρησιμοποιούνται σε γ’ Ενικό και Πληθυντικό.
Σε αυτά τα ρήματα είναι πολύ δύσκολο να δηλωθεί υποκείμενο. Έτσι έχουμε
Ayer llovió mucho Εχτές έβρεξε πολύ
Truena todo el día Μπουμπουνίζει / Βροντά όλη την μέρα

Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να δηλώνεται υποκείμενο και τότε χάνουν τον Απρόσωπο
χαρακτήρα τους και συντάσσονται σε οποιοδήποτε πρόσωπο, όπως:
Dios truena Ο Θεός μπουμπουνίζει / βροντά.
Amanecí en un mar bonito Ξημέρωσα σε μία όμορφη θάλασσα

Τα ρήματα Haber, hacer, ser στην απρόσωπη τους χρήση σχηματίζουν προτάσεις σε
γ’ενικό, όπως και τα Απρόσωπα ρήματα. Ο τύπος του Haber που δηλώνει Απρόσωπη μορφή
ως γνωστόν είναι ο HAY. Βλέπε κεφάλαιο 13.2.
Hace calor Κάνει ζέστη
Es temprano-pronto Είναι νωρίς

92
 Hay fiesta hoy Υπάρχει/έχει γιορτή σήμερα
*Παρατηρούμε ότι στην τελευταία περίπτωση παραδείγματος, στα Ελληνικά μπορούμε να
έχουμε δύο αποδόσεις ΥΠΑΡΧΕΙ/ΕΧΕΙ. Αφού η πρώτη περίπτωση είναι η προφανής, μένει να
πούμε για την δεύτερη το εξής: Όταν θέλουμε να μεταφράσουμε από Ελληνικά προς Ισπανικά
μία τέτοια πρόταση θα πρέπει να δούμε εάν αυτή έχει υποκείμενο. Εάν δεν έχει-όπως στο
παράδειγμα- δεν μπορούμε να βάλουμε σαν ρήμα το TENER (ΕΧΩ), αλλά μόνο το HAY.

Τα ρήματα Haber, Hacer, μπορούν να τίθενται σε αντιστοιχία των Ser, Estar, όταν
αναφέρονται σε ύπαρξη ή παρουσία χωρίς συγκεκριμένο προσδιορισμό υποκειμένου.

Νo hay nadie aquí (estar) Δεν υπάρχει κανείς εδώ (βρίσκεται)

Hace calor (ser) Κάνει ζέστη (είναι)
*Όλα τα καιρικά φαινόμενα όταν αναφέρονται σαν ουσιαστικά,όπως Κρύο Frio,
Ζέστη Calor, Βροχή Lluvia, Ήλιος Sol , Χαλάζι Graniza , Χιόνι Nieve … συντάσσονται
με το γ’ ενικό του ρήματος HACER στα Ισπανικά, ενώ στα Ελληνικά χρησιμοποιούμε το ρήμα
ΚΑΝΕΙ ή ΕΧΕΙ.

12.2.2.β. ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ

Σε ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ μπορούν να μετατρέπονται μόνο τα Μεταβατικά ρήματα. Η
Παθητική έχει τους ίδιους Χρόνους με την Ενεργητική Φωνή και συντακτικά ανήκει στις
στις ΑΠΡΟΣΩΠΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ( Impersonales) 19.3b.

Παθητική είναι η φωνή εκείνη στην οποία το ρήμα το ενδιαφέρον του ομιλούντος δεν
είναι στο υποκείμενο όπως στην ενεργητική φωνή αλλά στο αντικείμενο της .
Σε αυτήν την περίπτωση το υποκείμενο δεν ενεργεί, αλλά παθαίνει, υφίσταται τις συνέπειες
της ενέργειας του ρήματος.
Όταν μας ενδιαφέρει ποιός προκάλεσε την ενέργεια (το υποκείμενο της ενεργητικής), τότε
χρησιμοποιούμε:
POR (ΑΠΟ) ή την DE (ΑΠΟ) σπανιότερα + ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗΣ
και έχουμε το ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΙΤΙΟ ( AGENTE).
Έτσι λοιπόν
Το Άμεσο Αντικείμενο της Ενεργητικής γίνεται Υποκείμενο της Παθητικής.
Το Υποκείμενο της Ενεργητικής γίνεται Ποιητικό Αίτιο της Παθητικής

ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΡΗΜΑ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗΣ ΑΜΕΣΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ

ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΡΗΜΑ ΠΑΘΗΤΙΚΗΣ ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΙΤΙΟ

Η παθητική φωνή έχει τρείς εκφράσεις ως προς το ρήμα.. Στις δύο πρώτες, τα SER -
ESTAR χρησιμοποιούνται σαν βοηθητικά ρήματα και μπορούν είτε να έχουν ΠΟΙΗΤΙΚΟ
ΑΙΤΙΟ, είτε ΟΧΙ. Η τρίτη μορφή είναι και η συχνότερη στην Ισπανική γλώσσα και
ονομάζεται Pasiva Refleja. Άς δούμε τις περιπτώσεις:

93
1.SER + ΜΕΤΟΧΗ (Δηλώνει ταυτόχρονη εξέλιξη με τον χρόνο της ενεργητικής)

Juan lee el libro (Ενεργητική) El libro es leído POR Juan (Παθητική)

ΥΠΟΚ. ΑΜ. ΑΝΤΙΚΕΙΜ. ΥΠΟΚ. ΠΟΙΗΤ. ΑΙΤΙΟ
Ο Juan διαβάζει το βιβλίο Το βιβλίο διαβάζεται ΑΠΟ τον Juan

2.ESTAR + ΜΕΤΟΧΗ (Δηλώνει ότι η ενέργεια τελείωσε πριν τον χρόνο της Παθητικής)

La policía ha cortado la calle (Ενεργητική) la calle está cortada POR la policía

(Παθητική)
ΥΠΟΚ. ΑΜ. ΑΝΤΙΚΕΙΜ. ΥΠΟΚ. ΠΟΙΗΤ. ΑΙΤΙΟ
Η ασυνομία έχει κλείσει τον δρόμο Ο δρόμος είναι κλειστός ΑΠΟ την αστυνομία

Παρατηρούμε ότι:
-H ΜΕΤΟΧΗ ΕΧΕΙ ΓΕΝΟΣ ΚΑΙ ΑΡΙΘΜΟ που συμφωνεί με αυτά του υποκειμένου της
Παθητικής.
-Στην περίπτωση SER διατηρείται ο ίδιος χρόνος και στην Ενεργητική και στην Παθητική
και στα Ελληνικά μεταφράζεται σαν ΠΑΘΗΤΙΚΟ με κατάληξη –ομαι, -εσαι…
-Στην περίπτωση ESTAR υπάρχει διαφορά μεταξύ Ενεργητικής και Παθητικής ως προς τον
χρόνο επειδή δηλώνει κατάληξη ή αποτέλεσμα.
Στα Ελληνικά μεταφράζεται ΕΙΜΑΙ + ΜΕΤΟΧΗ. Ο πίνακας που ακολουθεί δίνει τις
χρονικές ισοδυναμίες μεταξύ Ενεργητικής και Παθητικής για την περίπτωση ESTAR.

ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΠΑΘΗΤΙΚΗ
ΟΡΙΣΤΙΚΗ
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ Lee ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ Ha estado leido
ΑΟΡΙΣΤΟΣ Leyó ΑΟΡΙΣΤΟΣ Estuvo leido
ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ Leía ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ Había estado leido
ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ Leerá ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ Estará leido
ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ Ha leido ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ Está leido
ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ Había leido ΣΥΝΘ. ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ Habría estado leido
ΣΥΤΕΛ. ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ Habrá leido ΣΥΝΤΕΛ. ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ Habrá estado leido

ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ Lea ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ Haya estado leido
ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ Leyera ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ Estuviera leido
ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ Haya leido ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ Esté leido
ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ Hubiera leido ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ Hubiera estado leido

ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ Lee ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΥΠΟΤ. Esté leido

ΑΠΛΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ Leer ΑΠΛΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ Estar leido
ΣΥΝΘΕΤΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ Haber leido ΣΥΝΘ. ΑΠΑΡΕΜΦ. Haber estado leido
ΑΠΛΟ ΓΕΡΟΥΝΔΙΟ Leyendo ΑΠΛΟ ΓΕΡΟΥΝΔΙΟ Estando leido
ΣΥΝΘΕΤΟ ΓΕΡΟΥΝΔΙΟ Habiendo leido ΣΥΝΘ. ΓΕΡΟΥΝ. Habiendo estado leido

94
 Αν και μπορούν να χρησιμοποιούνται και τα δύο βοηθητικά ρήματα με όλες τις μετοχές,
μπορούμε να πούμε ότι όταν οι μετοχές είναι ρημάτων που υποδεικνύουν κατάληξη
ενέργειας, τις περισσότερες φορές χρησιμοποιούμε το ESTAR. Παραδείγματα τέτοιων
μετοχών είναι τα,
escrito γραμμένος, firmado υπογεγραμμένος, terminado τελειωμένος,
avergonzado ντροπιασμένος, roto σπασμένος, abierto ανοιχτός, cerrado κλειστός...
Όταν χρησιμοποιούμε το SER στην παραπάνω κατηγορία τότε γίνεται χρήση Παθητικής
ΚΥΡΙΩΣ στον ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟ, ΑΟΡΙΣΤΟ, ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟ, ΜΕΛΛΟΝΤΑ και
ΔΥΝΗΤΙΚΟ.
Σε όλες τις άλλες κατηγορίες ρημάτων(μετοχών), τα βοηθητικά χρησιμοποιούνται σε
όλους τους χρόνους.

Τα βοηθητικά ρήματα μπορούν να αντικαθίστανται μεταξύ τους σε μία πρόταση

Παθητικής φωνής. Η αντικατάσταση αυτή όμως αφορά μόνο τους ΜΟΝΟΛΕΚΤΙΚΟΥΣ
ΧΡΟΝΟΥΣ του ESTAR και ΠΟΤΕ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΦΡΑΣΤΙΚΟΥΣ. Όταν όμως γίνεται αυτό
τότε γίνεται και χρονική αλλαγή ώστε να μιλάμε πάντα για το ίδιο χρονικό διάστημα. Έτσι
έχουμε:

Está leido Είναι διαβασμένο = Ha sido leido Έχει διαβαστεί

Estaba leido Ήταν διαβασμένο = Había sido leido Είχε διαβαστεί
Estará leido Θα είναι διαβασμένο = Habrá sido leido Θα έχει διαβαστεί
Estuvo leido Ήταν διαβασμένο = Había sido/fue leido Είχε διαβαστεί
Estar leido Το να είναι διαβασμένο = Haber sido leido Το να έχει διαβαστεί

Η περίπτωση SER + Μετοχή , χρησιμοποιείται και στον Ιστορικό Ενεστώτα

El Partenón es edificado en Atenas Ο Παρθενώνας χτίζεται στην Αθήνα

Η περίπτωση ESTAR + Μετοχή, χρησιμοποιείται και στους ΕΝΕΣΤΩΤΑ, ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟ,

ΜΕΛΛΟΝΤΑ πολλών Αυτοπαθών ρημάτων ή ρημάτων που χρησιμοποιούνται σαν τέτοια.
Τα ρήματα(μετοχές) αυτά δείχνουν έναρξη (INCOATINOS). Τέτοια είναι:
Sentado Καθισμένος, Dormido Κοιμισμένος , Adormecido Αποκοιμισμένος ,
Avergonzado Ντροπιασμένος , Arrepentido Μετανοημένος, Enojado Εξοργισμένος ,
Enfadado Θυμωμένος , Entristecido Λυπημένος.

-Προκειμένου να αναλύσουμε την τρίτη έκφραση Παθητικής Φωνής θα πρέπει να

μιλήσουμε για το Sujeto paciente (Παθητικό Υποκείμενο).

Σε κάποιες προτάσεις δεν ενδιαφερόμαστε για το Υποκείμενο, αλλά για το αποτέλεσμα της
ενέργειας, και το Υποκείμενο το οποίο υφίσταται ή παθαίνει, είναι ο αποδέκτης των
συνεπειών της ενέργειας. Τότε αυτές οι προτάσεις είναι σε Παθητική Φωνή και το
Υποκείμενο, λόγω της λειτουργίας του στην πρόταση, ονομάζεται Παθητικό Υποκείμενο.
Juan es respetado Ο Juan είναι σεβαστός (Μας ενδιαφέρει ότι τον σέβονται)
El artista es aplaudido Ο καλιτέχνης χειροκροτείται (Μας ενδιαφέρει ότι τον χειροκροτούν)
* Υφίσταται δεν σημαίνει απαραίτητα κάτι αρνητικό.

95
3. SE + Γ’ ΕΝΙΚΟ / ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ ΡΗΜΑΤΟΣ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗΣ (Pasiva Refleja)

Yo vendo el/los coche/s (Ενεργητική) Se vende/en coche/es (Παθητική)

ΥΠΟΚ. ΑΜ.ΑΝΤΙΚΕΙΜ. ΥΠΟΚΕΙΜ.
Εγώ πουλώ το/α αυτοκίνητο/α Πωλείται/πωλούνται αυτοκίνητο/α

Σε αυτήν την περίπτωση που είναι και η πιο συχνή στην Ισπανική ΔΕΝ υπάρχει Ποιητικό
Αίτιο γιατί ο ομιλών δεν το γνωρίζει, δεν θέλει ή δεν θεωρεί απαραίτητο να το αναφέρει.
Τότε το ρήμα συντάσσεται με SE +Ενεργητική Φωνή σε γ’ ενικό ή πληθυντικό αριθμό που
εξαρτάται από τον αριθμό του Άμεσου Αντικειμένου της Παθητικής.

* Δεν πρέπει να γίνεται σύγχυση αυτής της περίπτωσης με τις Απρόσωπες προτάσεις σε
Ενεργητική Φωνή(Impersonales), Βλέπε 19.3b - ΑΠΡΟΣΩΠΕΣ. Στις Απρόσωπες
Ενεργητικής, ο Αριθμός του ρήματος ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ να συμφωνεί με τον
Αριθμό του ουσιαστικού γιατί αυτό αποτελεί Αντικείμενο στην πρόταση, και το Υποκείμενο
ΠΡΕΠΕΙ να είναι ΠΡΟΣΩΠΟ. Στην Παθητική η συμφωνία Αριθμού είναι απαραίτητη
προϋπόθεση αφού το ουσιαστικό αποτελεί το Υποκείμενο της πρότασης.
Se vende coches (Κάποιος) πουλάει αυτοκίνητα ΑΠΡΟΣΩΠΗ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ
Se venden coches Πωλούνται αυτοκίνητα ΠΡΟΤΑΣΗ ΣΕ ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ

12.2.3 ΕΓΚΛΙΣΕΙΣ(MODOS):

ΟΡΙΣΤΙΚΗ INDICATIVO
ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ SUBJUNTIVO
ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ IMPERATIVO

12.2.3.α ΟΡΙΣΤΙΚΗ INDICATIVO

Το ρήμα σε ΟΡΙΣΤΙΚΗ δηλώνει μία αντικειμενική αλήθεια. Οι Απλές προτάσεις έχουν

στην πλειοψηφία τους το ρήμα σε Οριστική. Υo voy a Atenas Εγώ πηγαίνω στην Αθήνα
Οι προτάσεις που δηλώνουν Πιθανότητα/Αμφιβολία, Επιθυμία και Προτροπή όπως έχουν
περιγραφεί στο κεφάλαιο 19.3a, σε κάποιες περιπτώσεις έχουν το ρήμα σε Υποτακτική.
¡Que te vaya todo bien! Να σου πάνε όλα καλά!

Σε Σύνθετη πρόταση σε Οριστική είναι πάντα το ρήμα της Κύριας, ενώ σε κάποιες
περιπτώσεις και της Δευτερεύουσας πρότασης. Αναλυτικά στα κεφάλαια 19.4, 19.5, 19.6,

96
19.7.
(Es verdad)( que todo está bien) ( Είναι αλήθεια)(ότι όλα είναι καλά)
Κύρια Δευτερεύουσα Κύρια Δευτερεύουσα

XPONOI - TIEMPOS
Έχουμε έναν κατ’ αρχήν διαχωρισμό των χρόνων:
Εξακολουθητικοί είναι αυτοί που η ενέργεια του ρήματος δεν είναι ολοκληρωμένη την
χρονική στιγμή στην οποία αναφέρονται.
Συντελεσμένοι είναι αυτοί που η ενέργεια του ρήματος είναι ολοκληρωμένη την χρονική
στιγμή στην οποία αναφέρονται.

** Πολλές φορές θεωρείται ότι οι Χρόνοι προσδιορίζονται από τα Χρονικά Επιρρήματα,

Αντωνυμίες ή Φράσεις. Κάτι τέτοιο δεν είναι σωστό γιατί όλα τα παραπάνω γραμματικά
στοιχεία μπορούν να αφορούν περισσότερους από έναν Χρόνους. Έτσι λοιπόν ΔΕΝ
ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΥΝ συγκεκριμένους Χρόνους.
Παράδειγμα: Hoy hace frío Σήμερα κάνει κρύο ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ
Hoy hacía frío Σήμερα έκανε κρύο ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ
Hoy hará frío Σήμερα θα κάνει κρύο ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ

Στην Οριστική το ρήμα μπορεί να συναντάται στους εξής χρόνους:

ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΤΙΚΟΙ
PRESENTE ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ (Μονολεκτικός)
PRETÉRITO IMPERFECTO ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ (Μονολεκτικός)
FUTURO IMPERFECTO ΑΠΛΟΣ ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ (Μονολεκτικός)
CONDICIONAL SIMPLE ΑΠΛΟΣ ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ (Μονολεκτικός)

ΣΥΝΤΕΛΕΣΜΕΝΟΙ
PRETÉRITO PERFECTO ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ (Περιφραστικός)
PRETÉRITO INDEFINIDO ΑΟΡΙΣΤΟΣ (Μονολεκτικός)
PRETÉRITO PLUSCUAMPERFECTO ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ (Περιφραστικός)
CONDICIONAL COMPUESTO ΣΥΝΘΕΤΟΣ ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ (Περιφραστικός)
FUTURO PERFECTO ΣΥΝΤΕΛΕΣΜ. ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ (Περιφραστικός)
PRETÉRITO ANTERIOR ΠΡΟΤΕΡΟΣ ΑΟΡΙΣΤΟΣ (Περιφραστικός)
* Ο ΠΡΟΤΕΡΟΣ ΑΟΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ χρησιμοποιείται πλέον στον λόγο ενώ χρησιμοποιείται
ελάχιστα στην λογοτεχνία. Πάντως θα αναλυθεί στην συνέχεια.

ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ PRESENTE

Ο Ενεστώτας αναφέρεται
- Σε μία ενέργεια που δεν έχει τελειώσει και εκτελείται την χρονική στιγμή στην οποία
βρίσκεται το υποκείμενο (παρόν).

97
Yo te hablo Εγώ σου μιλώ
- Σε μία ενέργεια που διαρκεί για ορισμένο χρονικό διάστημα στο οποίο
συμπεριλαμβάνεται η χρονική στιγμή στην οποία βρίσκεται το υποκείμενο.
Pedro estudia mucho Ο Pedro μελετά πολύ
- Σε ενέργειες που θεωρούνται Γενικές Αλήθειες.
Los habitantes de Grecia se llaman griegos Οι κάτοικοι της Ελλάδας λέγονται Έλληνες
- Σε διηγήσεις ανεξαρτήτως χρονικής αναφοράς στο παρόν, προκειμένου να δοθεί
ζωντάνια στο κείμενο. Σε αναφορά σημαντικών ιστορικών γεγονότων (Ιστορικός
Ενεστώτας).
Sócrates vive en Atenas y enseña. Ο Σωκράτης ζεί στην Αθήνα και διδάσκει.
Ayer viene y me dice Εχθές έρχεται και μου λέει…
- Σε προτάσεις αντί Μέλλοντα προκειμένου να δοθεί έμφαση στην ενέργεια .
Μετά είναι το καλύτερο Después es lo mejor
- Σε προτάσεις όπου έχουμε υποχρεωτική μελλοντική ενέργεια. Κάποιες φορές έχει την
έννοια της διαταγής.
Αύριο πάς στο σχολείο, θέλεις δεν θέλεις Mañana vas a la escuela, quieras o no.
- Σε προτάσεις που αναφέρονται σε παρελθόν και υπάρχουν τα Casi / Por poco (Παρά λίγο)
Casi me caigo ayer Παρά λίγο να πέσω χθές
- Στον Υποθετικό Λόγο ΙΙΙ όπως αναλύεται στο Κεφάλαιο 17.1
Si llego a saberlo, no vengo Εάν το ήξερα, δεν θα ερχόμουν

ΚΛΙΣΗ
Στον Ενεστώτα έχουμε Ομαλά και Ανώμαλα ρήματα.
Κατά την κλίση θα δοθούν οι τρείς συζυγίες Ενεργητικών και ένα Αυτοπαθές αφού η κλίση
τους είναι ίδια με των Ενεργητικών ως προς τις καταλήξεις του ρήματος.

ΚΛΙΣΗ ΟΜΑΛΩΝ
Στα Ελληνικά έχουμε: Μιλώ-Μιλάς-Μιλά…

Στα Ισπανικά στις τρείς συζυγίες Μεταβατικών και ένα Αυτοπαθές έχουμε:
Habl-ar Μιλώ
Com-er Τρώω
Viv-ir Ζώ
Llam-arse Ονομάζομαι

Habl-ar Com-er Viv-ir Llam-arse

Yo Habl-o Com-o Viv-o Me llam-o
Tú Habl-as Com-es Viv-es Te llam-as
Él-Ella-Vd Habl-a Com-e Viv-e Se llam-a
Nosotros-as Habl-amos Com-emos Viv-imos Nos llam-amos
Vosotros-as Habl-áis Com-éis Viv-ís Os llam-áis
Ellos-Ellas-Vds Habl-an Com-en Viv-en Se llam-an

98
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΝΩΜΑΛΩΝ

Οι κατηγορίες Ανωμάλων στον Ενεστώτα αφορούν αλλαγές στο ΘΕΜΑ του ρήματος.
Εμείς θα δίνουμε σε κάθε κατηγορία, αντιπροσωπευτικά την κλίση σε μία τυχαία συζυγία
αφού δεν υπάρχουν μεταβολές στις καταλήξεις ως προς την κλίση των Ομαλών.
Αυτές είναι:

- Ορθογραφική αλλαγή.
Κατά την κλίση τους τα ρήματα θα πρέπει να μην αλλάζουν τον ήχο της κατάληξης. Έτσι
λοιπόν κάνουμε τις αναγκαίες αλλαγές φωνηέντων ή συμφώνων προκειμένου να διατηρηθεί
ό ίδιος ήχος. Στις αλλαγές ανά περίπτωση δίνεται αντιπροσωπευτικά από ένα ρήμα, και είναι:
(γ) gui/g Στο α’ Ενικό ρημάτων όπως Seguir και τα Παράγωγα του sigo sigues sigue...
(θ) ce/zc Στο α’ Ενικό ρημάτων όπως Nacer nazco naces nace...
(θ) ce-ci/z με σύμφωνο πριν το c Στο α’ Ενικό όπως Vencer venzo... Fruncir frunzo...
(χ) ge-gi/j Στο α’ Ενικό των ρημάτων όπως Coger cojo coges... Elegir elijo eliges...
(κ) qui/c Στο α’ Ενικό των ρημάτων όπως Delinquir delinco delinques delinque...

- Αλλαγή του i/y.

ΟΛΑ τα ρήματα σε -uir κατά την κλίση τους, εκτός των άλλων αλλαγών που μπορεί να
υφίστανται όπως θα δούμε πιο κάτω, αλλάζουν στην κατάληξη το i /y σε όλα τα
πρόσωπα εκτός των α’, β’ Πληθυντικού.
i /y Huir huyo huyes huye huimos huís huyen
Άλλα ρήματα είναι: concluir, excluir, incluir, recluir, construir, instituir..
.
- Αλλαγή φωνήεντος.
Στην κατηγορία αυτή ανήκουν όσα ρήματα που σε όλα τα Πρόσωπα εκτός των α’,β’
Πληθυντικού αλλάζουν το φωνήεν του θέματος όπως ακολουθεί . Αυτό το φωνήεν είναι το
ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ του θέματος στην περίπτωση που έχουμε δύο ή περισσότερα τέτοια φωνήεντα
στο θέμα.
e/ie Preferir Pref ie ro Αλλάζει ΜΟΝΟ το ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ (e) του θέματος.
Στην κατηγορία αυτή ΔΕΝ ανήκουν ΟΛΑ τα ρήματα που παρουσιάζουν τα παρακάτω
φωνήεντα σαν τελευταίο φωνήεν θέματος, εκτός εάν αλλιώς περιγράφεται, αλλά μία μεγάλη
ομάδα ρημάτων.
Έτσι λοιπόν έχουμε τις εξής περιπτώσεις:
e/i Pedir pido pides pide pedimos pedís piden
e/ie Pensar pienso piensas piensa pensamos pensáis piensan
o/ue Poder puedo puedes puede podemos podéis pueden
u/ue Μόνο το Jugar juego juegas juega jugamos jugáis juegan
i/ie Μόνο τα Adquirir, Inquirir adquiero adquieres adquiere adquirimos adquirís adquieren

ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ

- Σχεδόν όλα τα Ανώμαλα σε –ar, αλλάζουν στο θέμα e/ie, o/ue. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει
ότι όσα ρήματα λήγουν σε –ar είναι Ανώμαλα. Δίνονται κάποια ρήματα.
e/ie acertar, atravesar, apretar, calentar, cegar, cerrar, comentar, confesar, despertar,
enterrar, manifestar, nevar, regar, reventar, negar, recomendar...
o/ue acordar, acostar, apostar, costar, colgar, comprobar, consolar, demostrar, probar,
recordar, reforzar, , renovar, rogar, soñar, volar, troncar...

99
 -Άλλες καταλήξεις ρημάτων εκτός της –ar που αλλάζουν o/ue είναι -oler, -olver, -orcer,
-order, -over, -orir, -ormir
Παραδείγματα ρημάτων με αυτές τις καταλήξεις είναι τα Doler, resolver, torcer, morder,
mover, morir, dormir…

- Η περίπτωση e/ie αφορά σχεδόν όλα τα ρήματα που έχουν e στο θέμα τους και κατάληξη -
-ir, -eír. Αυτή η περίπτωση αφορά ΜΟΝΟ τα ρήματα αυτής της συζυγίας. Δίνονται κάποια
ρήματα για την περίπτωση –ir, ενώ για την περίπτωση -eír τα ρήματα που ακολουθούν
είναι ΟΛΑ όσα υπάγονται στην αλλαγή.
-ir ascender, arrepentirse, defender, descender, encender, entender, extender, tender...
-eir engreírse, desleír, freír, refreír, reír, sonreír, sofreír

- Αλλαγή συμφώνου.
Στην κατηγορία αυτή ανήκουν όσα ρήματα αλλάζουν στο α’ Ενικό, το σύμφωνο της
κατάληξης όπως ακολουθεί.
Στην κατηγορία αυτή ΔΕΝ ανήκουν ΟΛΑ τα ρήματα που παρουσιάζουν τα παρακάτω
σύμφωνα στο θέμα, εκτός εάν αλλιώς περιγράφεται, αλλά μία μεγάλη ομάδα ρημάτων.
Έτσι λοιπόν έχουμε τις εξής περιπτώσεις:
c/g Hacer hago haces hace hacemos hacéis hacen
c/zc Parecer parezco pareces parece parecemos parecéis parecen
c/zg Μόνο το Yacer yazgo yaces yace yacemos yacéis yacen
s/sg Μόνο τα Asir, deasir asgo ases ase asemos asís asen
n/ng Poner και Παράγωγα pongo pones pone ponemos ponéis ponen
l/lg Salir salgo sales sale salimos salís salen

ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ
- Στην περίπτωση c/g ανήκουν ΜΟΝΟ τα hacer, contracer, deshacer, rehacer, satisfacer,
yacer

- Στην περίπτωση c/zc ανήκουν και τα ρήματα merecer, nacer, obedecer, conocer, reconocer,
desconocer, preconocer, lucir, deslucir, relucir, enlucir, conducir, aducir, deducir, educir,
inducir, introducir, producir, reducir, seducir, traducir, placer, complacer, displacer, aplacer,
desplacer
Στην περίπτωση αυτή έχουν αναφερθεί και ρήματα με κατάληξη –ecer. Όλα τα ρήματα
αυτής της κατάληξης, πάνω από διακόσια, ανήκουν σε αυτήν την αλλαγή συμφώνου.
Όσον αφορά τις υπόλοιπες καταλήξεις αναφέρονται ΟΛΑ τα ρήματα της περίπτωσης.

- Στην περίπτωση l/lg ανήκουν όλα τα ρήματα με καταλήξεις –alir, -aler Sobresalir,valer...

- Μικτή αλλαγή.
Στην κατηγορία αυτή ανήκουν όσα ρήματα κατά την κλίση τους έχουν συνδιασμό δύο από
τις πιο πάνω αλλαγές, ή άλλη, διαφορετική από όσα έχουν περιγραφεί πιο πάνω, αλλαγή.
Έτσι έχουμε τις εξής περιπτώσεις:

100
 c/g με e/i Decir και τα Παράγωγα του digo dices dice decimos decís dicen
n/ng με e/ie Tener Venir και τα Παράγωγα τους tengo tienes tiene tenemos tenéis tienen
a/aig Traer Caer και τα Παράγωγα τους traigo traes trae traemos traéis traen

- Αλλαγή θέματος.
Τα παρακάτω ρήματα κλίνονται όπως ακολουθεί.
Dar doy da da damos dais dan
Estar estoy estás está estamos estáis están
Ser soy eres es somos sois son
Saber sé sabes sabe sabemos sabéis saben
Ir voy vas va vamos vais van
Haber he has ha hemos habéis han
Oler huelo hueles huele olemos oléis huelen
Erguir yergo yergues yergue erguimos erguís yergen
Caber quepo cabes cabe cabemos cabéis caben
Oir oigo oyes oye oimos oís oyen

ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ PRETÉRITO PERFECTO

* Θα παρατηρήσουμε ότι στην καθομιλουμένη Νέα Ελληνική οι περισσότερες περιπτώσεις
αποδίδονται με χρήση Αορίστου και όχι Παρακειμένου. Ο μόνος τρόπος να χρησιμοποιηθεί
σωστά στα Ισπανικά ο χρόνος είναι να ακολουθήσουμε επακριβώς τα όσα αναφέρονται σαν
χρήση του.

Ο Παρακείμενος αναφέρεται
- Σε ενέργειες που άρχισαν στο παρελθόν και έχουν σχέση με το παρόν, είτε σαν ενέργειες
που που εξελίχθηκαν σε χρονικό διάστημα που συνεχίζονται και στο παρόν , είτε σαν
συνέπειες ενεργειών που τελείωσαν οριστικά στο παρόν.
He perdido mis gafas y no veo Έχω χάσει τα γυαλιά μου και δεν βλέπω (Συνέπειες)
Hoy me he levantado pronto Σήμερα έχω σηκωθεί νωρίς (Είμαστε στην ίδια μέρα)
- Σε ενέργειες που εξελίχθηκαν στο άμεσο παρελθόν «Acabo de + Απαρέμφατο», με την
απόδοση στα Ελληνικά « Μόλις + Αόριστος». (Pasado inmediato).
He dicho (acabo de decir) la verdad Έχω πεί (μόλις είπα) την αλήθεια
- Σε ενέργειες που δεν προσδιορίζονται ως προς την λήξη τους. Συνήθως μπορούν να
εννοούνται ή να υπάρχουν στην πρόταση λέξεις όπως Κάποτε, ποτέ, κάποια φορά, μία/δύο…
φορές, που δηλώνουν αυτή την έλλειψη προσδιορισμού.
¿ Has estado en Atenas? Έχεις πάει στην Αθήνα; (Ποτέ;)
Lo he visto una vez Το έχω δεί μία φορά
- Ενέργεις που θα έπρεπε να ήταν σε Αόριστο,αλλά με τις οποίες το Υποκείμενο είναι ακόμη
(στο παρόν), συνδεδεμένο συναισθηματικά και γι’ αυτό συντάσσονται σε Παρακείμενο.
Mi abuela ha muerto hace cinco años Η γιαγιά μου έχει πεθάνει εδώ και πέντε χρόνια

101
ΚΛΙΣΗ

Ο Παρακείμενος σαν Περιφραστικός χρόνος σχηματίζεται από

Ενεστώτα Οριστικής Βοηθητικού Ρήματος HABER + Ισπανική Μετοχή.
Όπως έχει αναφερθεί στην αντίστοιχη ενότητα 1.3 αυτού του κεφαλαίου, έχουμε ρήματα με
Ομαλές και ρήματα με Ανώμαλες Μετοχές. Αυτές θα χρησιμοποιούνται στον σχηματισμό
του Παρακειμένου. Στα ρήματα με Διπλή Μετοχή χρησιμοποιείται ο Ομαλός τύπος.

τα Ελληνικά έχουμε: Έχω μιλήσει Έχεις μιλήσει Έχει μιλήσει…

Στα Ισπανικά στις τρείς συζυγίες Μεταβατικών και ένα Αυτοπαθές έχουμε:
Habl-ar Μιλώ
Com-er Τρώω
Viv-ir Ζώ
Llam-arse Ονομάζομαι

Habl-ar Com-er Viv-ir Llam-arse

Yo He hablado He comido He vivido Me he llamado
Tú Has hablado Has comido Has vivido Te has llamado
Él-Ella-Vd Ha hablado Ha comido Ha vivido Se ha llamado
Nosotros-as Hemos hablado Hemos comido Hemos vivido Nos hemos llamado
Vosotros-as Habéis hablado Habéis comido Habéis vivido Os habéis llamado
Ellos-as-Vds Han hablado Han comido Han vivido Se han llamado

*Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην περίπτωση σύνταξης με Αντωνυμίες Άμεσο ή Έμμεσο
Αντικείμενο. Αυτές, όπως και στα Ελληνικά, τίθενται ΠΡΙΝ ΤΟ ΒΟΗΘΗΤΙΚΟ και όχι
ενδιάμεσα Βοηθητικού και Μετοχής.
Te lo he dicho Σου το έχω πεί

ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ PRETÉRITO IMPERFECTO

Ο Παρατατικός αναφέρεται:
- Σε μία ενέργεια του παρελθόντος της οποίας το χρονικό όριο προσδιορίζεται σε σχέση με
κάποια άλλη παρελθοντική ενέργεια που «διακόπτει» την πρώτη και είναι σε Αόριστο.
Κάποιες φορές η ενέργεια σε Αόριστο τοποθετείται χρονικά πριν την πραγματοποίηση της
ενέργειας στον Παρατατικό (de conato).
Cuando viniste, yo estaba hablando Όταν ήρθες, εγώ μιλούσα
Salía cuando llegó una visita Έβγαινα όταν ήρθε ένας επισκέπτης (Δεν είχα ακόμη βγεί)
Βλέπουμε ότι ο Παρατατικός σχετίζεται με Αόριστο από όπου φαίνεται ότι τελείωσε στο
παρελθόν.

102
- Σε μία ενέργεια στο παρελθόν που η αρχή και το τέλος της δεν μας ενδιαφέρουν
Estudiaba español Μελετούσε Ισπανικά
- Σε διηγήσεις και περιγραφές με διάρκεια στο παρελθόν, όπου μπορούν να
συμπεριλαμβάνονται άλλες παρελθοντικές ενέργειες.
Era de día cuando entraron a palos… Ήταν μέρα όταν μπήκαν με το ζόρι…
-Σε συνήθεια ή επανάληψη στο παρελθόν
En aquel tiempo cada día corría mucho Εκείνη την εποχή κάθε μέρα έτρεχα πολύ
-Σε ανθρώπινα χαρακτηριστικά
Tenía el pelo largo Είχε μακριά μαλλιά
-Στην καθομιλουμένη αλλά και κάποιες φορές στην λογοτεχνία σαν Απόδοση αντί Απλού
Δυνητικού στον Υποθετικό Λόγο ΙΙ.
Si tuviera tiempo, íba (iría) al cine Εάν είχα χρόνο, θα πήγαινα στον κινηματογράφο
- Για να εκφράσει Ευγένεια (Cortesía) το Υποκείμενο, στα Verbos Modales.
Quería pasar Θα ήθελα να περάσω
¿Podía entrar? Θα μπορούσα να μπώ;
Desearía un vaso de água Θα επιθυμούσα ένα ποτήρι νερό

ΚΛΙΣΗ
Στον Παρατατικό έχουμε Ομαλά ρήματα, και μόνο τα ser, ir Ανώμαλα.
Κατά την κλίση θα δοθούν οι τρείς συζυγίες Ενεργητικών και ένα Αυτοπαθές αφού η κλίση
τους είναι ίδια με των Ενεργητικών ως προς τις καταλήξεις του ρήματος.

ΚΛΙΣΗ ΟΜΑΛΩΝ
Στα Ελληνικά έχουμε: Μιλούσα-Μιλούσες-Μιλούσε…

Στα Ισπανικά στις τρείς συζυγίες Μεταβατικών και ένα Αυτοπαθές έχουμε:
Habl-ar Μιλώ
Com-er Τρώω
Viv-ir Ζώ
Llam-arse Ονομάζομαι

Habl-ar Com-er Viv-ir Llam-arse

Yo Habl-aba Com-ía Viv-ía Me llam-aba
Tú Habl-abas Com-ías Viv-ías Te llam-abas
Él-Ella-Vd Habl-aba Com-ía Viv-ía Se llam-aba
Nosotros-as Habl-ábamos Com-íamos Viv-íamos Nos llam-ábamos
Vosotros-as Habl-abais Com-íais Viv-íais Os llam-abais
Ellos-Ellas-Vds Habl-aban Com-ían Viv-ían Se llam-aban

ΚΛΙΣΗ ΑΝΩΜΑΛΩΝ

Ser (Είμαι) era eras era éramos erais eran

Ir (Πηγαίνω) íba ibas iba ibamos ibais iban

103
ΑΟΡΙΣΤΟΣ PRETÉRITO INDEFINIDO

Ο Αόριστος αναφέρεται:

- Σε μία ενέργεια του παρελθόντος η οποία έχει οριστικά ολοκληρωθεί, με ή χωρίς σαφή
καθορισμό της αρχής και του τέλους της .
Ayer fui al teatro Εχθές πήγα στο θέατρο
El alumno escribió una composición Ο μαθητής έγραψε μία έκθεση
- Σε ενέργεια που «διακόπτει» κάποια άλλη παρελθοντική, συνήθως σε Παρατατικό.
Cuando viniste, escribía Όταν ήρθες, έγραφα
- Σε ενέργειες που τις θεωρούμε ολοκληρωμένες πριν την πραγματοποίηση τους.
¡Ya llegaron! Έφθασαν πιά! (Πριν την διαπίστωση του, απλά θεωρώντας το σίγουρο)
- Σε διήγηση, όταν παραθέτουμε παρελθοντικές πράξεις με χρονική συνέχεια μεταξύ τους.
Habló, se vistió y salió Μίλησε, ντύθηκε και βγήκε.
- Σε ενέργεια η οποία την στιγμή που μιλά το Υποκείμενο(Παρόν), έπαψε να ισχύει οριστικά.
Η χρήση του Αορίστου, σε αντίθεση με χρήση άλλου παρελθοντικού χρόνου, δηλώνει την
οριστική λήξη της ενέργειας ή την αποστασιοποίηση του Υποκειμένου από την ενέργεια.
Quise a esta mujer Αγάπησα αυτήν την γυναίκα σε αντίθεση με τα
He querido/quería a esta mujer Έχω αγαπήσει/αγαπούσα αυτήν την γυναίκα
δηλώνει οριστική λήξη του γεγονότος στο παρόν, ακόμα και εάν η ενέργεια αναφέρεται στο
προηγούμενο δευτερόλεπτο από το παρόν.
No lo hice yo Δεν το έκανα εγώ (Για κάτι που μπορεί να έγινε ένα δευτερόλεπτο πριν)
δηλώνει αποστασιοποίηση του Υποκειμένου από την ενέργεια.

ΚΛΙΣΗ
Στον Αόριστο έχουμε Ομαλά και Ανώμαλα ρήματα.
Κατά την κλίση θα δοθούν οι τρείς συζυγίες Ενεργητικών και ένα Αυτοπαθές αφού η κλίση
τους είναι ίδια με των Ενεργητικών ως προς τις καταλήξεις του ρήματος.

ΚΛΙΣΗ ΟΜΑΛΩΝ
Στα Ελληνικά έχουμε: Μίλησα Μίλησες Μίλησε …

Στα Ισπανικά στις τρείς συζυγίες Μεταβατικών και ένα Αυτοπαθές έχουμε:
Habl-ar Μιλώ
Com-er Τρώω
Viv-ir Ζώ
Llam-arse Ονομάζομαι

104
 Habl-ar Com-er Viv-ir Llam-arse
Yo Habl-é Com-í Viv-í Me llam-é
Tú Habl-aste Com-iste Viv-iste Te llam-aste
Él-Ella-Vd Habl-ó Com-ió Viv-ió Se llam-ó
Nosotros-as Habl-amos Com-imos Viv-imos Nos llam-amos
Vosotros-as Habl-asteis Com-isteis Viv-isteis Os llam-asteis
Ellos-Ellas-Vds Habl-aron Com-ieron Viv-ieron Se llam-aron

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΝΩΜΑΛΩΝ
Οι κατηγορίες αφορούν τα ρήματα που αναφέρονται και τα Παράγωγα τους ρήματα.

- Τα ρήματα ser, ir έχουν κοινό Αόριστο

Ser/Ir fui fuiste fue fuimos fuisteis fueron

- Όλα τα ρήματα της περίπτωσης e/i του Ενεστώτα διατηρούν την αλλαγή σε γ’Ενικό και
Πληθυντικό. Ενδεικτικά δίνεται
e/i Pedir pedí pediste pidió pedimos pedisteis pidieron

- Όλα τα ρήματα με κατάληξη -er,-ir και φωνήεν σαν τελευταίο γράμμα του θέματος
αλλάζουν i/y στο γ’ Ενικό και Πληθυντικό. Δίνονται αντιπροσωπευτικά
Oir oí oíste oyó oímos oísteis oyeron
Caer caí caíste cayó caímos caísteis cayeron
Leer leí leíste leyó leímos leísteis leyeron

-Τα ρήματα που λήγουν σε -car, -gar, -zar, αλλάζουν την κατάληξη τους στο α’Ενικό
σε -qué,-gué, -cé αντίστοιχα για να διατηρηθεί ο ήχος του θέματος (Ορθογραφική αλλαγή).
Αντιπροσωπευτικά δίνονται:
Aparcar aparqué aparcaste aparcó aparcamos aparcasteis aparcaron
Jugar jugué jugaste jugó jugamos jugasteis jugaron
Cruzar crucé cruzaste cruzó cruzamos cruzasteis cruzaron

- Τα ρήματα dormir, morir κλίνονται

Dormir dormí dormiste durmió dormimos dormisteis durmieron
Morir morí moriste murió morimos moristeis murieron

- Τα ρήματα caber, saber, poder, poner, haber, κλίνονται

Caber cupe cupiste cupo cupimos cupisteis cupieron
Saber supe supiste supo supimos supisteis supieron
Poder pude pudiste pudo pudimos pudisteis pudieron
Poner puse pusiste puso pusimos pusisteis pusieron
Haber hube hubiste hubo hubimos hubisteis hubieron

-Τα ρήματα που ακολουθούν παρουσιάζουν j στην κατάληξη και κλίνονται

Decir dije dijiste dijo dijimos dijisteis dijeron
Conducir conduje condujiste condujo condujimos condujisteis condujeron

105
 Traducir tarduje tradujiste tradujo tradujimos tradujisteis tradujeron
Reducir reduje redujiste redujo redujimos redujisteis redujeron
Producir produje produjiste produjo produjimos produjisteis produjeron
Traer traje trajiste trajo trajimos trajisteis trajeron

- Τα ρήματα Dar, Estar, Andar, Tener κλίνονται ως εξής

Dar di diste dio dimos disteis dieron
Estar estuve estuviste estuvo estuvimos estuvisteis estuvieron
Andar anduve anduviste anduvo anduvimos anduvisteis anduvieron
Tener tuve tuviste tuvo tuvimoas tuvisteis tuvieron

- Τα ρήματα Hacer, Querer, Venir κλίνονται

Hacer hice hiciste hizo hicimos hicisteis hicieron
Querer quise quisiste quiso quisimos quisisteis quisieron
Venir vine viniste vino vinimos vinisteis vinieron

ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ PRETÉRITO PLUSCUAMPERFECTO

Ο Υπερσυντέλικος αναφέρεται
- Σε ενέργεια του παρελθόντος που έχει ολοκληρωθεί ΠΡΙΝ από άλλη επίσης παρελθοντική.
Cuando vine, él había venido Όταν ήρθα, εκείνος είχε φύγει
- Κάποιες φορές σε προτάσεις που οι ενέργειες τους εξελίχθηκαν στο παρελθόν,αλλά στην
ΝΕΩΤΕΡΗ χρονικά ενέργεια προκειμένου να δώσουμε ταχύτητα στο γεγονός. Αυτή σύνταξη
υπάρχει στην καθομιλουμένη και στα Ελληνικά.
Entró y en un rato había salido Μπήκε και σε ένα λεπτό είχε φύγει (Αντί έφυγε)

ΚΛΙΣΗ

Ο Υπερσυντέλικος σαν Περιφραστικός χρόνος σχηματίζεται από

Παρατατικό Οριστικής Βοηθητικού Ρήματος HABER + Ισπανική Μετοχή.
Όπως έχει αναφερθεί στην αντίστοιχη ενότητα Η ΜΕΤΟΧΗ, έχουμε ρήματα με Ομαλές και
ρήματα με Ανώμαλες Μετοχές. Αυτές θα χρησιμοποιούνται στον σχηματισμό του
Υπερσυντέλικου. Στα ρήματα με Διπλή Μετοχή χρησιμοποιείται ο Ομαλός τύπος.

Στα Ελληνικά έχουμε: Είχα μιλήσει Είχες μιλήσει Είχε μιλήσει…

Στα Ισπανικά στις τρείς συζυγίες Μεταβατικών και ένα Αυτοπαθές έχουμε:
Habl-ar Μιλώ
Com-er Τρώω
Viv-ir Ζώ
Llam-arse Ονομάζομαι

Habl-ar Com-er Viv-ir

Yo Había hablado Había comido Había vivido
Tú Habías hablado Habías comido Habías vivido
Él-Ella-Vd Había hablado Había comido Había vivido

106
Nosotros-as Habíamos hablado Habíamos comido Habíamos vivido
Vosotros-as Habíais hablado Habíais comido Habíais vivido
Ellos-as-Vds Habían hablado Habían comido Habían vivido

Llam-arse
Yo Me había llamado *Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην
Tú Te habías llamado περίπτωση σύνταξης με Αντωνυμίες Άμεσο ή
Él-Ella-Vd Se había llamado Έμμεσο Αντικείμενο. Αυτές, όπως και στα
Nosotros-as Nos habíamos llamado Ελληνικά, τίθενται ΠΡΙΝ ΤΟ ΒΟΗΘΗΤΙΚΟ
Vosotros-as Os habíais llamado και όχι ενδιάμεσα Βοηθητικού και Μετοχής.
Ellos-as-Vds Se habían llamado Te lo había dicho Σου το είχα πεί

ΑΠΛΟΣ ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ FUTURO IMPERFECTO

Ο Απλός Μέλλοντας αναφέρεται:

- Σε μία ενέργεια στο μέλλον η οποία δεν εξαρτάται από κάποια άλλη μέσα στην πρόταση
Mañana pasaré por allí Αύριο θα περάσω από εκεί.
-Σε μία ενέργεια που πιθανόν να πραγματοποιηθεί στο μέλλον ή δηλώνοντας άγνοια
δημιουργώντας Απλές Δυνητικές προτάσεις όταν είναι σε αντικατάσταση
Διστακτικού επιρρήματος + Ενεστώτα
Vendrá mañana = A lo mejor viene mañana Θα έλθει αύριο = Πιθανόν να έλθει αύριο
- Σε ερωτηματικές και επιφωνηματικές προτάσεις εκφράζοντας έκπληξη (de sorpresa),ή
ανυσηχία ως προς κάποιο γνωστό γεγονός.
¿Vendrá mañana? Θα έρθει αύριο; ¡Será tonto! Μα είναι βλάκας!
*Περισσότερες λεπτομέρειες ως προς την χρήση βλέπε 19.3 a-ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΕΣ-
ΕΠΙΦΩΝΗΜΑΤΙΚΕΣ.
- Σε περίπτωση προτροπής σε έντονο ύφος(de mandato), συνήθως σε β’ Ενικό.
¡No lo harás! Δεν θα το κάνεις!
- Σαν Απόδοση στον Υποθετικό Λόγο Ι δηλώνοντας το πιθανό σε παρελθόν, παρόν, μέλλον.
Si me llamas, te lo diré Εάν μου τηλεφωνήσεις, θα σου το πω
- Σε Σύνθετες Εναντιωματικές προτάσεις στην Κύρια πρόταση όταν ο σύνδεσμος είναι το
pero.
Será de día, pero no veo nada de luz Θα είναι μέρα, αλλά δεν βλέπω καθόλου φως

ΚΛΙΣΗ
Στον Μέλοντα έχουμε Ομαλά και Ανώμαλα ρήματα.
Κατά την κλίση θα δοθούν οι τρείς συζυγίες Ενεργητικών και ένα Αυτοπαθές αφού η κλίση
τους είναι ίδια με των Ενεργητικών ως προς τις καταλήξεις του ρήματος.

ΚΛΙΣΗ ΟΜΑΛΩΝ
Στα Ελληνικά έχουμε: Θα μιλήσω Θα μιλήσεις Θα μιλήσει…

107
Στα Ισπανικά στις τρείς συζυγίες Μεταβατικών και ένα Αυτοπαθές έχουμε:
Habl-ar Μιλώ
Com-er Τρώω
Viv-ir Ζώ
Llam-arse Ονομάζομαι

Habl-ar Com-er Viv-ir Llam-arse

Yo Habl-aré Com-eré Viv-iré Me llam-aré
Tú Habl-arás Com-erás Viv-irás Te llam-arás
Él-Ella-Vd Habl-ará Com-erá Viv-irá Se llam-ará
Nosotros-as Habl-aremos Com-eremos Viv-iremos Nos llam-aremos
Vosotros-as Habl-aréis Com-eréis Viv-iréis Os llam-aréis
Ellos-Ellas-Vds Habl-arán Com-erán Viv-irán Se llam-arán

ΚΛΙΣΗ ΑΝΩΜΑΛΩΝ
Θα δοθεί μόνο το α’ Ενικό των Ανωμάλων αφού οι καταλήξεις παραμένουν ίδιες ως προς
την κλίση, με αυτές των Ομαλών. Η κλίση αφορά και τα Παράγωγα τους ρήματα.
Caber Cab-ré
Decir Di-ré
Haber Hab-ré
Hacer Ha-ré
Poder Pod-ré
Poner Pond-ré
Querer Quer-ré
Tener Tend-ré
Saber Sab-ré
Valer Vald-ré
Salir Sald-ré
Venir Vend-ré

ΣΥΝΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ FUTURO PERFECTO

Ο Συντελεσμένος Μέλλοντας αναφέρεται

- Σε ενέργεια η οποία θα ΕΧΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΕΩΣ ΚΑΠΟΙΑ χρονική στιγμή του
μέλλοντος. Αυτή είναι και η διαφορά του από τον Απλό Μέλλοντα ο οποίος απλά
αναφέρεται σε κάποια μελλοντική χρονική στιγμή, χωρίς να περιλαμβάνει το ενδιάμεσο
διάστημα από το παρόν.
Hasta el lunes habré venido Έως αύριο θα έχω έρθει (Μπορεί να έρθω και σε λίγο)
σημαίνει ότι το Υποκείμενο θα έρθει στο διάστημα μεταξύ της στιγμής που εκφέρεται η
πρόταση(παρόν) και της αυριανής μέρας.
Vendré mañana Θα έρθω αύριο (Δεν μπορεί να έρθω σε λίγο, παρά μόνο αύριο)
-Σε ενέργειες που δηλώνουν πιθανότητα όταν αφορούν πρόσφατο παρελθόν (Παρακείμενο).

108
 Ηabrá venido, pero no lo sé Θα έχει έλθει, αλλά δεν το ξέρω
Σαν συνέπεια σε αυτές τις προτάσεις μπορεί να αντικατασταθεί από
ΔΙΣΤΑΚΤΙΚΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑ + ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟ
Habrá venido = Posiblemente ha venido Θα έχει έρθει = Πιθανόν (να) έχει έρθει
- Σε Δευτερεύουσες Εναντιωματικές προτάσεις με χρήση του συνδέσμου pero.
Habrá hecho algo malo, pero es muy amable
Θα έχει κάνει κάτι κακό, αλλά είναι πολύ αγαπητός
- Σε έκφραση έκπληξης με κατεύθυνση προς το παρελθόν (de sorpresa).
¿Habrás visto algo parecido? Θα έχεις δεί κάτι τέτοιο/ Έχεις δεί κάτι τέτοιο άλλη φορά;
Βλέπουμε ότι αποδίδουμε διαφορετικά στα Ελληνικά, πάντως η χρήση Παρακειμένου στην
γλώσσα μας βοηθά να συντάξουμε σωστά με Συντ. Μέλλοντα στα Ισπανικά.

ΚΛΙΣΗ
Ο Συντελεσμένος Μέλλοντας σχηματίζεται από
ΑΠΛΟ ΜΕΛΛΟΝΤΑ ΒΟΗΘΗΤΙΚΟΥ HABER + ΜΕΤΟΧΗ
* Όσον αφορά τις Μετοχές θυμίζουμε ότι υπάρχουν Ομαλές και Ανώμαλες.

Στα Ελληνικά έχουμε: Θα έχω μιλήσει Θα έχεις μιλήσει Θα έχει μιλήσει…

Στα Ισπανικά στις τρείς συζυγίες Μεταβατικών και ένα Αυτοπαθές έχουμε:
Habl-ar Μιλώ
Com-er Τρώω
Viv-ir Ζω
Llam-arse Ονομάζομαι

Habl-ar Com-er Viv-ir

Yo Habré hablado Habré comido Habré vivido
Tú Habrás hablado Habrás comido Habrás vivido
Él-Ella-Vd Habrá hablado Habrá comido Habrá vivido
Nosotros-as Habremos hablado Habremos comido Habremos vivido
Vosotros-as Habréis hablado Habréis comido Habréis vivido
Ellos-as-Vds Habrán hablado Habrán comido Habrán vivido

Llam-arse
Yo Me habré llamado *Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην
Tú Te habrás llamado περίπτωση σύνταξης με Αντωνυμίες Άμεσο ή
Él-Ella-Vd Se habrá llamado Έμμεσο Αντικείμενο. Αυτές, όπως και στα
Nosotros-as Nos habremos llamado Ελληνικά, τίθενται ΠΡΙΝ ΤΟ ΒΟΗΘΗΤΙΚΟ
Vosotros-as Os habréis llamado και όχι ενδιάμεσα Βοηθητικού και Μετοχής.
Ellos-as-Vds Se habrán llamado Te lo habré dicho Θα σου το έχω πεί

109
ΑΠΛΟΣ ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ CONDICIONAL SIMPLE

Ο Απλός Δυνητικός αναφέρεται

- Σε ενέργειες του Παρελθόντος για τις οποίες εκφράζεται πιθανότητα, δισταγμός, κατά
προσέγγιση εκτίμηση ή κατ’ εκτίμηση συμπέρασμα, συμβουλή. Ο Απλός Δυνητικός λοιπόν,
χρονικά τίθεται «μπροστά / μελλοντικά» από αυτές τις παρελθοντικές ενέργειες
προβλέποντας ή διακυνδινεύοντας μία εκτίμηση ως προς αυτές.
Sería verdad lo que dijo Θα ήταν αλήθεια αυτό που είπε
Το Υποκείμενο θεωρεί ότι ήταν αληθινά τα λόγια κάποιου άλλου που ειπώθηκαν στο
παρελθόν.
Σύμφωνα με τα παραπάνω ο Απλός Δυνητικός μπορεί να αντιστοιχεί και να αντικαθίσταται
από Διστακτικό Επίρρημα + Αόριστος/Παρατατικός
ΑΠΛΟΣ ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ = ΔΙΣΤΑΚΤΙΚΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑ + ΑΟΡΙΣΤΟΣ ή ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ
Él vendría = Él quizá venía / vino Αυτός θα ερχόταν = Αυτός μάλλον ερχόταν / ήρθε.
Tendría dos =Seguramente tenía dos Θα είχε δύο =Πιθανόν (να) είχε δύο
Estaría lejos = Posiblemente estaba lejos Θα ήταν μακριά = Πιθανόν(να) ήταν μακριά
Sería pronto = Probablemente era pronto Θα ήταν νωρίς = Προφανώς ήταν νωρίς
- Σαν Απόδοση σε μία Σύνθετη Υποθετική πρόταση στον Υποθετικό ΛόγοΙΙ
Si tuviera coche, iría de excursión Εάν είχα αυτοκίνητο, θα πήγαινα εκδρομή
- Σε Σύνθετες Εναντιωματικές προτάσεις όταν Κύρια και Δευτερεύουσα συνδέονται με το
pero, εκφράζοντας αντίρρηση σε ότι αναφέρθηκε στο μέλος της πρότασης μετά τον
Σύνδεσμο.
Sería buena persona, pero conmigo se comportó mal.
Θα ήταν καλό άτομο, αλλά εμένα μου συμπεριφέρθηκε άσχημα (Η πρόταση αφορά παρελθόν)
- Σε Ευγένεια ή μετριοπάθεια όταν το ρήμα είναι deber, querer, poder,saber,(VERBOS
MODALES), αντικαθιστώντας τον Παρατατικό Οριστικής ή Υποτακτικής.
¿Podría (podía, pudiera) tenerlo por favor? Θα μπορούσα να το έχω παρακαλώ;

ΚΛΙΣΗ
Ο Απλός Δυνητικός σχηματίζεται από
ΘΕΜΑ ΜΕΛΛΟΝΤΑ + ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΥ β’ ΣΥΖΥΓΙΑΣ
* Θα πρέπει να προσέξουμε ότι τα ρήματα με Ανώμαλο Μέλλοντα διατηρούν το ανώμαλο θέμα
και στον Απλό Δυνητικό. Hacer har-ía Haber habr-ía
* Το θέμα Μέλλοντα εξηγείται γραμματικά λόγω του «μελλοντικού» ρόλου της εκτίμησης ως
προς τον Παρελθοντικό χρόνο.

Στα Ελληνικά έχουμε: Θα μιλούσα Θα μιλούσες Θα μιλούσε…

Στα Ισπανικά στις τρείς συζυγίες Μεταβατικών και ένα Αυτοπαθές έχουμε:
Habl-ar Μιλώ
Ten-er Έχω
Ven-ir Έρχομαι
Llam-arse Ονομάζομαι

110
 Habl-ar Ten-er Ven-ir Llam-arse
Yo Hablar-ía Tendr-ía Vendr-ía Me llamar-ía
Tú Hablar-ías Tendr-ías Vendr-ías Te llamar-ías
Él-Ella-Vd Hablar-ía Tendr-ía Vendr-ía Se llamar-ía
Nosotros-as Hablar-íamos Tendr-íamos Vendr-íamos Nos llamar-íamos
Vosotros-as Hablar-íais Tendr-íais Vendr-íais Os llamar-íais
Ellos-Ellas-Vds Hablar-ían Tendr-ían Vendr-ían Se llamar-ían

ΣΥΝΘΕΤΟΣ ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ CONDICIONAL COMPUESTO

Ο Σύνθετος Δυνητικός αναφέρεται

- Όπως και ο Απλός Δυνητικός σε εκτίμηση, πιθανότητα ως προς ενέργειες που είχαν γίνει
στο παρελθόν.
Habría dicho algo, pero yo entré después Θα είχε πεί κάτι, αλλά εγώ μπήκα μετά
Σαν συνέπεια, εκτιμήσεις ως προς ενέργειες που αφορούν μακρινό ή τετελεσμένο παρελθόν
και μπορεί να αντικαθίσταται από ΔΙΣΤΑΚΤΙΚΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑ + ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟ
Habría estudiado = A lo mejor había estudiado Θα είχε μελετήσει = Πιθανόν είχε μελετήσει
- Σαν Απόδοση στον Υποθετικό Λόγο ΙΙΙ. Μπορεί να αντικαθίσταται και από τον
Υπερσυντέλικο Υποτακτικής.
Si lo hubieras hecho, lo habría visto (hubiera visto) Εάν το είχες κάνει, θα το είχα δεί
- Σε Ευγένεια ή μετριοπάθεια με τα poder, deber, saber, querer (Verbos Modales), και
μπορεί να αντικατασταθεί από τον Υπερσυντέλικο Υποτακτικής και με τις δύο καταλήξεις
του –ra,-se.
Habría querido (hubiera, hubiese) hablar con usted Θα ήθελα να σας μιλήσω

ΚΛΙΣΗ
Ο Σύνθετος Δυνητικός σχηματίζεται από
ΑΠΛΟ ΔΥΝΗΤΙΚΟ ΒΟΗΘΗΤΙΚΟΥ HABER + ΜΕΤΟΧΗ
* Όσον αφορά τις Μετοχές θυμίζουμε ότι υπάρχουν Ομαλές και Ανώμαλες.

Στα Ελληνικά έχουμε: Θα είχα μιλήσει Θα είχες μιλήσει Θα είχε μιλήσει…

Στα Ισπανικά στις τρείς συζυγίες Μεταβατικών και ένα Αυτοπαθές έχουμε:
Habl-ar Μιλώ
Com-er Τρώω
Viv-ir Ζω
Llam-arse Ονομάζομαι

Habl-ar Com-er Viv-ir

Yo Habría hablado Habría comido Habría vivido
Tú Habrías hablado Habrías comido Habrías vivido

111
Él-Ella-Vd Habría hablado Habría comido Habría vivido
Nosotros-as Habríamos hablado Habríamos comido Habríamos vivido
Vosotros-as Habríais hablado Habríais comido Habríais vivido
Ellos-as-Vds Habrían hablado Habrían comido Habrían vivido

Llam-arse
Yo Me habría llamado *Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί
Tú Te habrías llamado στην περίπτωση σύνταξης με Αντωνυμίες
Él-Ella-Vd Se habría llamado Άμεσο ή Έμμεσο Αντικείμενο. Αυτές, όπως και
Nosotros-as Nos habríamos llamado στα Ελληνικά, τίθενται ΠΡΙΝ ΤΟ
Vosotros-as Os habríais llamado ΒΟΗΘΗΤΙΚΟ και όχι ενδιάμεσα Βοηθητικού
Ellos-as-Vds Se habrían llamado και Μετοχής.
Te lo habría dicho Θα σου το είχα πεί

ΠΡΟΤΕΡΟΣ ΑΟΡΙΣΤΟΣ PRETÉRITO ANTERIOR

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΣΠΑΝΙΚΗ.
ΕΠΕΙΔΗ ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΘΕΙ ΣΕ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ ΘΑ ΑΝΑΦΕΡΘΕΙ.

Ο Πρότερος Αόριστος αναφέρεται

- Σε ενέργεια του παρελθόντος που πραγματοποιήθηκε αμέσως πριν από άλλη παρελθοντική.
Στην Σύγχρονη Ισπανική έχει αντικατασταθεί από τον Υπερσυντέλικο. Η χρήση του
αναφερόταν σε Χρονικές Δευτερεύουσες προτάσεις και συνήθως μετά από Συνδέσμους όπως
después que, luego que, así que, cuando, no bien, en cuando... Για τους Χρονικούς
Συνδέσμους βλέπε ΠΡΟΤΑΣΗ – ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΣΥΝΘΕΤΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ –
ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΕΣ Χρονικές.
No bien hube empezado a hablar, me interumpieron
Δεν είχα αρχίσει καλά καλά να μιλάω με διέκοψαν
Apenas hube entrado en la ducha, sonó el telefono
Μόλις είχα μπεί στο μπάνιο, χτύπησε το τηλέφωνο

ΚΛΙΣΗ
Ο χρόνος είναι περιφραστικός. Σχηματίζεται
ΑΟΡΙΣΤΟΣ ΒΟΗΘΗΤΙΚΟΥ HABER + ΜΕΤΟΧΗ

Στα Ισπανικά στις τρείς συζυγίες Μεταβατικών και ένα Αυτοπαθές έχουμε:
Habl-ar Μιλώ
Com-er Τρώω
Viv-ir Ζω
Llam-arse Ονομάζομαι

112
 Habl-ar Com-er Viv-ir
Yo Hube hablado Hube comido Hube vivido
Tú Hubiste hablado Hubiste comido Hubiste vivido
Él-Ella-Vd Hubo hablado Hubo comido Hubo vivido
Nosotros-as Hubimos hablado Hubimos comido Hubimos vivido
Vosotros-as Hubisteis hablado Hubisteis comido Hubisteis vivido
Ellos-as-Vds Hubieron hablado Hubieron comido Hubieron vivido

Llam-arse
Yo Me hube llamado
Tú Te hubiste llamado
Él-Ella-Vd Se hubo llamado
Nosotros-as Nos hubimos llamado
Vosotros-as Os hubisteis llamado
Ellos-as-Vds Se hubieron llamado

12.2.3.B ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ SUBJUNTIVO

Κάποιο ρήμα μπορεί να βρίσκεται σε Υποτακτική είτε σε Απλή, είτε σε Σύνθετη πρόταση.
Σε Σύνθετη πρόταση το ρήμα σε ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ δηλώνει την υποκειμενική αλήθεια της
Κύριας, και βρίσκεται πάντοτε στην Δευτερεύουσα. Στην περίπτωση αυτή θα λέγαμε ότι το
ρήμα της Δευτερεύουσας «υποτάσσεται» στην «αλήθεια» ή «διάθεση» της Κύριας
Σε Απλή πρόταση το ρήμα σε Υποτακτική δηλώνει την διάθεση του Υποκειμένου
(Πιθανότητα,Επιθυμία, Προτροπή).

Απλή Πρόταση:
Πιθανότητα Ίσως έρθει Quizá venga
Επιθυμία Μακάρι να έρθει! ¡Ojalá venga!
Προτροπή Να μην έρθεις No vengas
Σύνθετη Πρόταση:
Te ruego que vengas mañana Σε παρακαλώ να έρθεις αύριο.
Το υποκείμενο της Κύριας ΠΑΡΑΚΑΛΕΙ (RUEGA), δηλαδή εκφράζει την διάθεση του στο
υποκείμενο της Δευτερεύουσας ΝΑ ΕΡΘΕΙ (QUE VENGA).
Λόγω των παραπάνω χρήσεων της, αλλά και της εξάρτησης της από την Κύρια πρόταση
σε Σύνθετες προτάσεις, θα πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν οι εξής παράμετροι ώστε να υπάρχει
πλήρης κάλυψη της χρήσης του ρήματος σε Υποτακτική.
1. Λόγω της ποικιλίας ως προς την σύνταξη σε προτάσεις θα πρέπει να αναγνωρισθούν όλες
οι κατηγορίες προτάσεων που το ρήμα τους είναι σε Υποτακτική.
Γιά ανάλυση των περιπτώσεων τόσο σε Απλή, όσο και σε Σύνθετη πρόταση, βλέπε
κεφάλαια 19.3α και 19.7.2β.
2. Όπως αναφέραμε σε Σύνθετη πρόταση το ρήμα της Δευτερεύουσας «υποτάσσεται» σε
αυτό της Κύριας. Αυτή η μορφή εξάρτησης δημιουργεί την ανάγκη χρονικής Συμφωνίας του
ρήματος της Κύριας με το ρήμα της Δευτερεύουσας.
Όσον αφορά τον χρόνο στον οποίο συντάσεται η Δευτερεύουσα σε σχέση με τον χρόνο της
Κύριας βλέπε κεφάλαιο 19.7.1

113
3. Οι χρόνοι της Υποτακτικής, επειδή αυτή είναι εξαρτημένη άμεσα ή έμμεσα από την
Οριστική σε Απλή και Σύνθετη πρόταση αντίστοιχα, είναι λιγότερο σαφείς ως προς την
χρονική περιοχή που αναφέρονται. Οι τέσσερεις χρόνοι της Υποτακτικής λοιπόν,
αντιστοιχούν στους εννιά της Οριστικής. Έτσι, με την ακριβή του έννοια, ο όρος ΧΡΟΝΟΣ
θα μπορούσαμε να πούμε ότι δεν είναι δόκιμος στην Υποτακτική. Απλά μπορούμε να
προσδιορίζουμε την χρονική περιοχή στην οποία κινείται ο κάθε χρόνος της Υποτακτικής.
Σε Απλή πρόταση με Υποτακτική, το Υποκείμενο χρονικά αναφέρεται πάντα στις ίδιες
περιπτώσεις με αυτές που θα αναλυθούν όπως ακολουθεί.

XPONOI - TIEMPOS
Έχουμε έναν κατ’ αρχήν διαχωρισμό των χρόνων:
Εξακολουθητικοί είναι αυτοί που η ενέργεια του ρήματος δεν είναι ολοκληρωμένη την
χρονική στιγμή στην οποία αναφέρονται.
Συντελεσμένοι είναι αυτοί που η ενέργεια του ρήματος είναι ολοκληρωμένη την χρονική
στιγμή στην οποία αναφέρονται.

Στην Υποτακτική το ρήμα μπορεί να συναντάται στους εξής χρόνους:

ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΤΙΚΟΙ
PRESENTE ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ (Μονολεκτικός)
PRETÉRITO IMPERFECTO ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ (Μονολεκτικός)
FUTURO SIMPLE ΑΠΛΟΣ ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ (Μονολεκτικός)

ΣΥΝΤΕΛΕΣΜΕΝΟΙ
PRETÉRITO PERFECTO ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ (Περιφραστικός)
PRETÉRITO PLUSCUAMPERFECTO ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ (Περιφραστικός)
FUTURO PERFECTO ΣΥΝΤΕΛ. ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ (Περιφραστικός)

Ο ΑΠΛΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ

ΙΣΠΑΝΙΚΗ. Η ΧΡΗΣΗ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΙΩΝΑ ΚΑΙ ΣΥΝΑΝΤΑΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΕ
ΚΕΙΜΕΝΑ ΕΚΕΙΝΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ.
ΠΑΝΤΩΣ ΘΑ ΑΝΑΦΕΡΘΟΥΝ ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑ.

ΟΙ ΧΡΟΝΟΙ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΣ ΑΠΟΔΙΔΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

ΑΣ, ΝΑ, ΜΗΝ, ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ + ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΕΝΕΣΤΩΤΑ ΝΕΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ
* Για όλους τους Συνδέσμους βλέπε αναλυτικά 19.7.2β

ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ PRESENTE

Ο Ενεστώτας Υποτακτικής μπορεί να αντιστοιχεί στους εξής χρόνους Οριστικής:

ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ και ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ

114
-Mία πρόταση σε Ενεστώτα Υποτακτικής και θα δούμε πως θα αντιστοιχούσε σε Οριστική.
No creo que haya calor Creo que hace calor
Δεν πιστεύω να κάνει ζέστη Πιστεύω ότι κάνει ζέστη
No creo que haga calor Creo que hará calor
Δεν πιστεύω να κάνει ζέστη Πιστεύω ότι θα κάνει ζέστη
Όπως βλέπουμε είτε σαν Ενεστώτα, είτε σαν Μέλλοντα την Οριστική (ρήμα
Δευτερεύουσας), έχουμε αντίστοιχα Ενεστώτα Υποτακτικής.
Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το
Me han pedido que lo diga Μου έχουν ζητήσει να το πώ
Εδώ, είτε μας το ζήτησαν στο παρελθόν, οπότε αντιστοιχεί σε Μέλλοντα Οριστικής ως προς
εκείνη την χρονική στιγμή, είτε αυτή την στιγμή που μιλάμε οπότε αντιστοιχεί σε Ενεστώτα
Οριστικής.

- Στις Δευτερεύουσες Χρονικές προτάσεις αντικαθιστά μόνο τον Μέλλοντα Οριστικής.

Cuando venga, se lo diré Όταν έρθει, θα του το πώ ( Κάποια στιγμή στο μέλλον)

ΚΛΙΣΗ

Στα Ελληνικά έχουμε: να μιλώ-να μιλάς-να μιλά…

Το μόριο (να) δίνεται αντιπροσωπευτικά.

Στα Ισπανικά στις τρείς συζυγίες Μεταβατικών και ένα Αυτοπαθές έχουμε:
Habl-ar Μιλώ
Com-er Τρώω
Viv-ir Ζώ
Llam-arse Ονομάζομαι

Habl-ar Com-er Viv-ir Llam-arse

Yo Habl-e Com-a Viv-a Me llam-e
Tú Habl-es Com-as Viv-as Te llam-es
Él-Ella-Vd Habl-e Com-a Viv-a Se llam-e
Nosotros-as Habl-emos Com-amos Viv-amos Nos llam-emos
Vosotros-as Habl-éis Com-áis Viv-áis Os llam-éis
Ellos-Ellas-Vds Habl-en Com-an Viv-an Se llam-en

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΝΩΜΑΛΩΝ
Οι καταλήξεις των Ανωμάλων είναι ίδιες ανά συζυγία με αυτές των Ομαλών.
Οι κατηγορίες Ανωνάλων αντιστοιχούν σε αυτές του Ενεστώτα Οριστικής. Οι
ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ που έχουν αναλυθεί στην Οριστική ισχύουν και στον Ενεστώτα
Υποτακτικής. Έτσι έχουμε

115
- Ορθογραφική αλλαγή.
γ) gui/g Σε όλη την κλίση, όπως Seguir και τα Παράγωγα του siga sigas siga...
(θ) ce/zc Σε όλη την κλίση, όπως Nacer nazca nazcas nazca...
(θ) ce-ci/z με σύμφωνο πριν το c. Σε όλη την κλίση, όπως Vencer venza... Fruncir frunza...
(χ) ge-gi/j Σε όλη την κλίση, όπως Coger coja cojas... Elegir elija elijas...
(κ) qui/c Σε όλη την κλίση, όπως Delinquir delinca delincas delinca...
Δίνουμε μία κλίση αντιπροσωπευτικά Seguir siga sigas siga sigamos sigáis sigan

- Αλλαγή του i/y.

i /y Σε όλη την κλίση, όπως Huir huya huyas huya huyamos huyáis huyan
Άλλα ρήματα είναι: concluir, excluir, incluir, recluir, construir, instituir..
.
- Αλλαγή φωνήεντος.
e/i Σε όλη την κλίση, όπως Pedir pida pidas pida pidamos pidáis pidan

Στις υπόλοιπες περιπτώσεις διατηρείται η αλλαγή θέματος σε όλη την κλίση, εκτός των α’
και β’ Πληθυντικού όπου έχουμε θέμα Απαρεμφάτου
e/ie Pensar piense pienses piense pensemos penséis piensen
o/ue Poder pueda puedas pueda podamos podáis puedan
u/ue Μόνο το Jugar juegue juegues juegue jugemos jugéis juegen (Στο ρήμα αυτό
υπάρχει και Ορθογραφική Αλλαγή, σύμφωνα με την αντίστοιχη περίπτωση)
i/ie Μόνο τα Adquirir, Inquirir adquiera adquieras adquiera adquiramos adquiraís adquieran

- Αλλαγή συμφώνου σε όλη την κλίση

c/g Όπως Hacer haga hagas haga hagamos hagáis hagan
c/zc Όπως Parecer parezca parezcas parezca parezcamos parezcáis parezcan
s/sg Μόνο τα Asir, deasir asga asgas asga asgamos asgáis asgan
n/ng Τα Poner και Παράγωγα pongo pongas ponga pongamos pongáis pongan
l/lg Όπως Salir salga salgas salga salgamos salgáis salgan

- Μικτή αλλαγή σε όλη την κλίση..

c/g με e/i Decir και τα Παράγωγα του diga digas diga digamos digáis digan
n/ng χωρίς αλλαγή Φωνήεντος Tener Venir και τα Παράγωγα τους
tenga tengas tenga tengamos tengáis tengan
a/aig Traer Caer και τα Παράγωγα τους traiga traigas traiga traigamos traigáis traigan

- Αλλαγή θέματος.
Τα παρακάτω ρήματα κλίνονται όπως ακολουθεί.
Dar dé des de demos déis den
Estar esté estés esté estemos estéis estén
Ser sea seas sea seamos seáis sean
Saber sepa sepas sepa sepamos sepáis sepan
Ir vaya vayas vaya vayamos vayáis vayan
Haber haya hayas haya hayamos hayáis hayan

116
Oler huela huelas huela olamos oláis huelan
Erguir yerga yergas yerga irgamos irgáis yergan
Caber quepa quepas quepa quepamos quepáis quepan
Oir oiga oigas oiga oigamos oigáis oigan

ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ PRETÉRITO IMPERFECTO

Ο Παρατατικός Υποτακτικής μπορεί να αντιστοιχεί στους εξής χρόνους Οριστικής:

ΑΟΡΙΣΤΟΣ, ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ, ΑΠΛΟΣ ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ

- Ας δούμε μία πρόταση σε Παρατατικό Υποτακτικής και πως μπορεί να αντιστοιχεί σε

Οριστική.
Creo que habló (Μίλησε κάποια στιγμή στο παρελθόν)
Πιστεύω ότι μίλησε
No creo que hablara/hablase Creo que hablaba (Μιλούσε για κάποιο χρον. διάστημα)
Δεν πιστεύω να μίλησε Πιστεύω ότι μιλούσε
Creo que hablaría (Πιθανότητα να μιλάει ακόμη)
Πιστεύω ότι θα μιλούσε

- Ο Παρατατικός σχηματίζει την Υπόθεση στον Υποθετικό Λόγο ΙΙ.

Si pudiera/pudiese hablar, lo haría Εάν μπορούσα να μιλήσω, θα το έκανα

Όπως βλέπουμε ο Παρατατικός έχει δύο τύπους καταλήξεων –ra, -se. Στην χρήση του
χρόνου σε Υποθετικούς, στις υπόλοιπες Δευτερεύουσες αλλά και στις Κύριες
χρησιμοποιούνται και οι δύο, αν και η -ra έχει ευρεία χρήση και στην καθομιλουμένη αλλά
και στην λογοτεχνία.
Όταν όμως κάνουμε χρήση του χρόνου με τα ρήματα poder, querer, saber, deber, σε
δήλωση Ευγένειας ή μετριοπάθειας τότε χρησιμοποιούμε μόνο την κατάλξη –ra.
Quisiera un vaso de água por favor Θα ήθελα ένα ποτήρι νερό παρακαλώ

ΚΛΙΣΗ

Στα Ελληνικά έχουμε: να μιλούσα -να μιλούσες-να μιλούσε…

Το μόριο (να) δίνεται αντιπροσωπευτικά.

Στα Ισπανικά στις τρείς συζυγίες Μεταβατικών και ένα Αυτοπαθές έχουμε:
Habl-ar Μιλώ
Com-er Τρώω
Viv-ir Ζώ
Llam-arse Ονομάζομαι

117
 Habl-ar Com-er
Yo Habla-ra /–se Comie-ra/-se
Tú Habla-ras /–ses Comie-ras/-ses
Él-Ella-Vd Habla-ra /–se Comie-ra/-se
Nosotros-as Hablá-ramos/-semos Comié-ramos/-semos
Vosotros-as Habla-rais /–seis Comie-rais/-seis
Ellos-Ellas-Vds Habla-ran /–sen Comie-ran /-sen

Viv-ir Llam-arse
Yo Vivie-ra/-se Me llama-ra /–se
Tú Vivie-ras/-ses Te llama-ras /–ses
Él-Ella-Vd Vivie-ra/-se Se llama-ra /–se
Nosotros-as Vivié-ramos/-semos Nos llamá-ramos/-semos
Vosotros-as Vivie-rais/-seis Os llama-rais /–seis
Ellos-Ellas-Vds Vivie-ran/-sen Se llama-ran/ –sen

ΚΛΙΣΗ ΑΝΩΜΑΛΩΝ

Στον Παρατατικό Υποτακτικής έχουμε τις ίδιες ακριβώς κατηγορίες Ανωμάλων με τον
Αόριστο Οριστικής.
Όλα τα Ομαλά και Ανώμαλα ρήματα στον Αόριστο Οριστικής ΣΕ ΟΛΕΣ τις συζυγίες
λήγουν σε –on. Llamaron, pudieron, trajeron, durmieron, anduvieron....
Εάν αλλάξουμε το –on του γ’Πληθυντικού του Αορίστου Οριστικής με -ra –se, έχουμε το
α’ Ενικό του Παρατατικού Υποτακτικής.
Έτσι αντιπροσωπευτικά δίνουμε
Παρατατικός Υποτακτικής
Dar dieron die-ra die-se
Estar estuvieron estuvie-ra estuvie-se
Oir oyeron oye-ra oye-se
Saber supieron supie-ra supie-se
Traducir tradujeron traduje-ra traduje-se
Traer trajeron traje-ra traje-se
Pedir pidieron pidie-ra pidie-se
Dormir durmieron durmie-ra durmie-se
Ser fueron fue-ra fue-se
Όπως και στα Ομαλά έτσι και τα Ανώμαλα δεν αλλάζουν θέμα κατά την κλίση τους στον
Παρατατικό Υποτακτικής.
Ser fue-ra fue-ras fue-ra fué-ramos fue-rais fue-ran
Traer traje-ra traje-ras traje-ra trajé-ramos traje-rais traje-ran

ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ PRETÉRITO PERFECTO

118
 Ο Παρακείμενος Υποτακτικής αντιστοιχεί με τους εξής χρόνους της Οριστικής:
ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ και ΣΥΝΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ.

Creo que ha hablado

No creo que haya hablado Πιστεύω ότι έχει μιλήσει (Έχει μιλήσει στο παρελθόν)
Δεν πιστεύω να έχει μιλήσει Creo que habrá hablado
Πιστεύω ότι θα έχει μιλήσει ( Θα έχει μιλήσει έως κάποια
στιγμή στο μέλλον)
- Όταν δεν θέλει το Υποκείμενο να εστιάσει την προσοχή του στην ολοκλήρωση της
ενέργειας, τότε η ίδια πρόταση μπορεί να συντάσσεται με το ρήμα σε κάποιον
εξακολουθητικό χρόνο.
Στο παράδειγμα No creo que hablara, como la gente no ha salido aún.
Δεν πιστεύω να μίλησε γιατί ο κόσμος δεν έχει βγεί ακόμη
Έμφαση στο γεγονός ότι δεν έχει βγεί ακόμη ο κόσμος.

Πάντως θα μπορούσαμε να πούμε ότι υπάρχει ασάφεια ως προς την χρήση του
Παρακειμένου στην Σύγχρονη Ισπανική, ακριβώς γιατί κάθε φορά η χρήση εξαρτάται από το
ύφος του ομιλούντος (Έμφαση).

ΚΛΙΣΗ

Ο Παρακείμενος σαν Περιφραστικός χρόνος σχηματίζεται από

ΕΝΕΣΤΩΤΑ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΣ ΒΟΗΘΗΤΙΚΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ HABER + Ισπανική Μετοχή.
Όπως έχει αναφερθεί στην αντίστοιχη ενότητα Η ΜΕΤΟΧΗ, έχουμε ρήματα με Ομαλές και
ρήματα με Ανώμαλες Μετοχές. Αυτές θα χρησιμοποιούνται στον σχηματισμό του
Υπερσυντέλικου. Στα ρήματα με Διπλή Μετοχή χρησιμοποιείται ο Ομαλός τύπος.

Στα Ελληνικά έχουμε: να έχω μιλήσει να έχεις μιλήσει να έχει μιλήσει…

Το μόριο (να) δίνεται αντιπροσωπευτικά.
Στα Ισπανικά στις τρείς συζυγίες Μεταβατικών και ένα Αυτοπαθές έχουμε:
Habl-ar Μιλώ
Com-er Τρώω
Viv-ir Ζώ
Llam-arse Ονομάζομαι

Habl-ar Com-er Viv-ir

Yo Haya hablado Haya comido Haya vivido
Tú Hayas hablado Hayas comido Hayas vivido
Él-Ella-Vd Haya hablado Haya comido Haya vivido
Nosotros-as Hayamos hablado Hayamos comido Hayamos vivido
Vosotros-as Hayáis hablado Hayáis comido Hayáis vivido
Ellos-as-Vds Hayan hablado Hayan comido Hayan vivido

119
 Llam-arse
Yo Me haya llamado *Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην
Tú Te hayas llamado περίπτωση σύνταξης με Αντωνυμίες Άμεσο ή
Él-Ella-Vd Se haya llamado Έμμεσο Αντικείμενο. Αυτές, όπως και στα
Nosotros-as Nos hayamos llamado Ελληνικά, τίθενται ΠΡΙΝ ΤΟ ΒΟΗΘΗΤΙΚΟ
Vosotros-as Os hayáis llamado και όχι ενδιάμεσα Βοηθητικού και Μετοχής.
Ellos-as-Vds Se hayan llamado Que te lo haya dicho Να σου το έχω πεί

ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ PRETÉRITO PLUSCUAMPERFECTO

Ο Υπερσυντέλικος Υποτακτικής αντιστοιχεί με τους εξής χρόνους της Οριστικής:

ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟ και ΣΥΝΤΕΛΕΣΜΕΝΟ ΔΥΝΗΤΙΚΟ
Sabía / supe que había hablado
No sabía /supe que hubiera hablado Ήξερα ότι είχε μιλήσει
Δεν ήξερα ότι είχε μιλήσει Sabía / supe que habría hablado
Ήξερα ότι θα είχε μιλήσει

Στην περίπτωση Υπερσυνέλικου Οριστικής το Υποκείμενο θεωρεί σίγουρο ότι έχει

ολοκληρωθεί η ενέργεια (hablar), πριν από άλλη παρελθοντική(Sabía/ supe)
Στην περίπτωση Συντελεσμένου Δυνητικού το Υποκείμενο εκτιμά ότι θα έχει ολοκληρωθεί η
ενέργεια(hablar), πρίν από άλλη παρελθοντική (Sabía/ supe)
- Στην περίπτωση Υποθετικού Λόγου ΙΙΙ και στην Υπόθεση και στην Απόδοση έχουμε
Υπερσυντέλικο Υποτακτικής (στην Απόδοση μπορεί να έχουμε και Συντελεσμένο
Δυνητικό).
Αν και μπορούμε να συντάξουμε και τις δύο καταλήξεις Βοηθητικού η μορφή –se θεωρείται
η πιο σπάνια.
Si lo hubiera/ hubiese sabido, no hubiera/ hubiese venido

ΚΛΙΣΗ

Ο Υπερσυντέλικος σαν Περιφραστικός χρόνος σχηματίζεται από

ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΣ ΒΟΗΘΗΤΙΚΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ HABER + Ισπανική Μετοχή.
Τα όσα έχουν αναφερθεί για τις Μετοχές ισχύουν.

Στα Ελληνικά έχουμε: να είχα μιλήσει να είχες μιλήσει να είχε μιλήσει…

Το μόριο (να) δίνεται αντιπροσωπευτικά.
Στα Ισπανικά στις τρείς συζυγίες Μεταβατικών και ένα Αυτοπαθές έχουμε:
Habl-ar Μιλώ
Com-er Τρώω
Viv-ir Ζώ
Llam-arse Ονομάζομαι

Habl-ar Com-er
Yo Hubie-ra/-se hablado Hubie-ra/-se comido

120
Tú Hubie-ras/-ses hablado Hubie-ras/-ses comido
Él-Ella-Vd Hubie-ra/-se hablado Hubie-ra/-se comido
Nosotros-as Hubié-ramos/-semos hablado Hubié-ramos/-semos comido
Vosotros-as Hubie-rais/-seis hablado Hubie-rais/-seis comido
Ellos-as-Vds Hubie-ran/-sen hablado Hubie-ran/-sen comido

Viv-ir Llam-arse
Yo Hubie-ra/-se vivido Me hubie-ra/-se llamado
Tú Hubie-ras/-ses vivido Te hubie-ras/-ses llamado
Él-Ella-Vd Hubie-ra/-se vivido Se hubie-ra/-se llamado
Nosotros-as Hubié-ramos/-semos vivido Nos hubié-ramos/-semos llamado
Vosotros-as Hubie-rais/-seis vivido Os hubie-rais/-seis llamado
Ellos-as-Vds Hubie-ran/-sen vivido Se hubie-ran/-sen llamado

*Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην περίπτωση σύνταξης με Αντωνυμίες Άμεσο ή

Έμμεσο Αντικείμενο. Αυτές, όπως και στα Ελληνικά, τίθενται ΠΡΙΝ ΤΟ ΒΟΗΘΗΤΙΚΟ και όχι
ενδιάμεσα Βοηθητικού και Μετοχής.
Que te lo hubiera dicho Να σου το είχα πεί

ΑΠΛΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ FUTURO SIMPLE Y COMPUESTO

Οι δύο αυτοί χρόνοι παρουσιάζονται στον «Χρυσό Αιώνα» (Siglo de Oro) της Ισπανικής
ιστορίας.
Σήμερα δεν χρησιμοποιούνται και η αξία τους είναι μόνο ιστορική ή σε κείμενα εκείνης της
εποχής.
Ο Απλός Μέλλοντας είχε χρήση στις Υποθετικές, Χρονικές και Αναφορικές προτάσεις σαν
έκφραση κάποιας μη ολοκληρωμένης ενέργειας.
Ο Συντελεσμένος Μέλλοντας είχε χρήση στις ίδιες κατηγορίες όπως και ο Απλός αλλά
εξέφραζε μία ολοκληρωμένη ενέργεια.

Αντιπροσωπευτικά δίνουμε τον σχηματισμό τους.

Απλός μέλλοντας Παρατατικός Υποτακτικής αλλά με κατάληξη –re , χωρίς ανωμαλία στο
θέμα κατά την κλίση
Hablar hablara hablare hablares hablare habláremos hablareis hablaren
Saber supiera supiere supieres supiere supiéremos supiereis supieren
Traer trajera trajere trajeres trajere trajéremos trajereis trajeren

Συντελεσμένος Μέλλοντας Απλός Μέλλοντας του Haber + Μετοχή

121
Hablar hubiere hablado hubieres hablado hubiere hablado
hubiéremos hablado hubiereis hablado hubieren hablado

12.2.3.Γ. ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ IMPERATIVO

Το ρήμα σε ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ δηλώνει διαταγή/προσταγή.

Η Προστακτική έχει δύο τύπους. Την ΚΑΤΑΦΑΤΙΚΗ και την ΑΡΝΗΤΙΚΗ Προστακτική.
Στην κλίση της θα δούμε να έχει δύο πρόσωπα στον Ενικό και τρία στον Πληθυντικό.
Θα πρέπει να τονίσουμε ότι στα Ισπανικά μόνο το β’ Ενικό και Πληθυντικό είναι
Πρόσωπα που πραγματικά ανήκουν στην Προστακτική. Τα γ’ Ενικό και Πληθυντικό που θα
παρουσιάζονται στους πίνακες σαν Προστακτική όπως και η Αρνητική Προστακτική είναι
τα αντίστοιχα Πρόσωπα της Υποτακτικής, ενώ το α’ Πληθυντικό είναι της Απλής
Προτρεπτικής πρότασης ( Exhortativa), που συντάσσεται και αυτή σε Υποτακτική.

Η Προστακτική σε Σύνθετη Πρόταση βρίσκεται στην αρχή της.

Ven aquí, que te quiero decir algo Έλα εδώ, γιατί θέλω να σου πω κάτι

-ΚΛΙΣΗ
Στην Κλίση θα δίνουμε από ένα ρήμα ανά συζυγία για τα Ενεργητικά, και ένα ρήμα για τα
Αυτοπαθή αφού οι συζυγίες αντιστοιχούν και στην Κλίση Αυτοπαθών.
Έχουμε Ομαλά και Ανώμαλα ρήματα. Τα δεύτερα αντιστοιχούν στα Ανώμαλα του
Ενεστώτα Οριστικής.

ΚΑΤΑΦΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ - ΟΜΑΛΑ ΡΗΜΑΤΑ

Στα Ελληνικά η Κλίση είναι ως εξής: ΜΙΛΩ
-
Μίλα ΕΣΥ
Να μιλήσει ΑΥΤΟΣ/Η
Άς μιλήσουμε ΕΜΕΙΣ
Μιλήστε ΕΣΕΙΣ
Να μιλήσουν ΑΥΤΟΙ/ΕΣ

Στα Ισπανικά αντίστοιχα είναι:

HABLAR COMER VIVIR LLAMARSE
- - - -
Habl-a Com-e Viv-e Llám-ate TÚ
Habl-e Com-a Viv-a Llám-ese ÉL-ELLA- Vd
Habl-emos Com-amos Viv-amos Llam-émonos NOSOTROS-AS
Habl-ad Com-ed Viv-id Llam-aos VOSOTROS-AS
Habl-en Com-an Viv-an Llám-ense ELLOS-ELLAS-Vds

122
ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ - ΟΜΑΛΑ ΡΗΜΑΤΑ
Στα Ελληνικά η Κλίση είναι ως εξής: ΜΙΛΩ
-
Μη μιλάς ΕΣΥ
Να μη μιλήσει ΑΥΤΟΣ/Η
Άς μην μιλήσουμε ΕΜΕΙΣ
Να μη μιλήσετε ΕΣΕΙΣ
Να μη μιλήσουν ΑΥΤΟΙ/ΕΣ

Στα Ισπανικά αντίστοιχα είναι:

HABLAR COMER VIVIR LLAMARSE
- - - -
No habl-es No com-as No viv-as No te llam-es TÚ
No habl-e No com-a No viv-a No se llam-e ÉL-ELLA- Vd
No habl-emos No com-amos No viv-amos No nos llam-emos NOSOTROS-AS
No habl-éis No com-áis No viv-áis No os llam-éis VOSOTROS-AS
No habl-en No com-an No viv-an No se llam-en ELLOS-ELLAS-Vds

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Οι Παρατηρήσεις αφορούν και τα Ομαλά και τα Ανώμαλα ρήματα.

- Στην Καταφατική οι Αυτοπαθείς αλλά και οι Αντωνυμίες Άμεσο/Έμμεσο Αντικείμενο

ΕΝΩΝΟΝΤΑΙ σε μία λέξη στην κατάληξη του ρήματος.
Μίλα μου Háblame
Γράψτε το μου Escribídmelo

- Στα Ενεργητικά και Αυτοπαθή το α’ Πληθυντικό στην Καταφατική χάνει το –s της

κατάληξης του ρήματος. Έτσι:
Αντί Vayámosnos Llamémosnos Démosselo
έχουμε Vayámonos Llamémonos Démoselo

- Στην Καταφατική στο β’ πληθυντικό στα Αυτοπαθή ΧΑΝΕΤΑΙ το -d της κατάληξης.

Έτσι αντί Llamados Vestidos έχουμε Llamáos Vestíos
* Όμως στο ρήμα IRSE παραμένει IDOS, και όχι ÍOS.

ΑΝΩΜΑΛΑ ΡΗΜΑΤΑ
Η Αρνητική Προστακτική σε όλες τις περιπτώσεις κλίνεται όπως ο Ενεστώτας
Υποτακτικής όπως ακριβώς και στα Ομαλά.
- Οι κατηγορίες Ανωμάλων αναφέρονται στις αντίστοιχες του Ενεστώτα.
- Τα ρήματα που στον Ενεστώτα αλλάζουν e/i, στην Καταφατική Προστακτική διατηρούν
την αλλαγή σε όλα τα Πρόσωπα, εκτός του β’ Πληθυντικού.
-Τα ρήματα που στον Ενεστώτα αλλάζουν i /ie, o/ue στην Καταφατική Προστακτική

123
διατηρούν την αλλαγή σε όλα τα Πρόσωπα εκτός των α’,β’ Πληθυντικού.
Δίνονται αντιπροσωπευτικά:

Pedir Pide Pida Pidamos Pedid Pidan Καταφατική

No pidas No pida No pidamos No pidáis No pidan Αρνητική

Pensar Piensa Piense Pensemos Pensad Piensan Καταφατική

No pienses No piense No pensemos No penséis No piensen Αρνητική

Poder Puede Pueda Podamos Poded Puedan Καταφατική

No puedas No puedas No podamos No podáis No puedan Αρνητική

- Στα ρήματα που στο α’ Ενικό του Ενεστώτα αλλάζει το σύμφωνο της καταλήξης τους,
προκειμένου να διατηρηθεί ο ήχος, διατηρείται αυτή η αλλαγή στο α’ Πληθυντικό και γ’
Ενικό / Πληθυντικό της Καταφατικής Προστακτικής. Δίνονται αντιπροσωπευτικά:
Vencer (Venzo) Vence Venza Venzamos Venced Venzan
Elegir (Elijo) Elige Elija Elijamos Elegid Elijan
Conocer (Conozco) Conoce Conozca Conozcamos Conoced Conozcan

-Τα ρήματα που λήγουν σε –uir, διατηρούν σε όλα τα πρόσωπα την αλλαγή i/y στην
κατάληξη
εκτός του β’ πληθυντικού. Δίνεται αντιπροσωπευτικά:
Huir Huye Huya Huyamos Huid Huyan

- Τα παρακάτω ρήματα και τα παράγωγα τους ρήματα κλίνονται όπως ακολουθεί:

Caer Cae Caiga Caigamos Caed Caigan
Caber Cabe Quepa Quepamos Cabed Quepan
Decir Di Diga Digamos Decid Digan
Hacer Haz Haga Hagamos Haced Hagan
Ir Ve Vaya Vayamos Id Vayan
Oir Oye Oiga Oigamos Oid Oigan
Oler Huele Huela Olamos Oled Huelan
Poner Pon Ponga Pongamos Poned Pongan
Saber Sabe Sepa Sepamos Sabed Sepan
Salir Sal Salga Salgamos Salid Salgan
Ser Sé Sea Seamos Sed Sean
Traer Trae Traiga Traigamos Traed Traigan
Tener Ten Tenga Tengamos Tened Tengan
Valer Val Valga Valgamos Valed Valgan
Venir Ven Venga Vengamos Venid Vengan
Haber - Haya Hayamos Habed Hayan

*Το Βοηθητικό ρήμα Haber, όπως περιγράφεται και στο αντίστοιχο κεφάλαιο ΔΕΝ έχει ούτε
α’ ούτε β’Ενικό στην Προστακτική.

-ΑΛΛΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΠΡΟΣΤΑΓΗΣ- ΠΡΟΤΡΟΠΗΣ

124
Η Προστακτική εκφράζει, όπως είπαμε, διαταγή ή απαγόρευση στην αρνητική της μορφή.
Υπάρχουν όμως και έμμεσοι τρόποι όχι διαταγής ή απαγόρευσης, αλλά προτροπής ή
αποτροπής. Τότε χρησιμοποιούμε τις Προτρεπτικές Απλές προτάσεις. Δίνουμε κάποια
παραδείγματα, αλλά η ανάλυση τους γίνεται στο κεφάλαιο 19.3a- ΠΡΟΤΡΕΠΤΙΚΕΣ.

Que entres rápido Άς μπείς γρήγορα

Hazme el favor Dios mío
No querría / quisiera decirles
¡ No lo harás!
¡ A callar! ¡Callar!
Hay que hacerse
Hemos de utilizarlo
¡Adelante!
¡ Anda que con tus ideas...!
Κάνε μου την χάρη Θεέ μου
Δεν θα ήθελα να σας πώ.
Δεν θα το κάνεις!
Σιωπή!
Πρέπει να γίνει
Πρέπει να το χρησιμοποιήσουμε
Εμπρός!
Άντε πια με τις ιδέες σου…!

125
ΠΙΝΑΚΕΣ ΚΑΤΑΛΗΞΕΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΛΙΣΗ

ΟΡΙΣΤΙΚΗ
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΑΟΡΙΣΤΟΣ
PRESENTE PRETÉRITO IMPERFECTO PRETÉRITO INDEFINIDO
-ar -er -ir -ar -er -ir -ar -er -ir
-o -o -o -aba -ía -é -í
-as -es -es -abas -ías -aste -iste
-a -e -e -aba -ía -ó -ió
-amos -emos -imos -ábamos -íamos -amos -imos
-áis -éis -is -abais -íais -asteis -isteis
-an -en -en -aban -ian -aron -ieron

ΑΠΛΟΣ ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ ΑΠΛΟΣ ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ

FUTURO IMPERFECTO CONDICIONAL SIMPLE PRETÉRITO PERFECTO
-ar -er -ir -ar -er -ir -ar -er -ir
-aré -eré -iré -ía He
-arás -erás -irás -ías Has
-ará -erá -irá -ía Ha -ado -ido
-aremos -eremos -iremos -íamos Hemos
-aréis -eréis -iréis -íais Habéis
-arán -erán -irán -ían Han

ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ ΣΥΝΤ. ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ ΣΥΝΘ. ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ

PRET. PLUSCUAMPERFECTO FUTURO PERFECTO COND. COMPUESTO
-ar -er -ir -ar -er -ir -ar -er -ir
Había Habré Habría
Habías Habrás Habrías
Había -ado -ido Habrá -ado -ido Habría -ado -ido
Habíamos Habremos Habríamos
Habíais Habréis Habríais
Habían Habrán Habrían

ΠΡΟΤΕΡΟΣ ΑΟΡΙΣΤΟΣ
PRET. ANTERIOR
-ar -er -ir
Hube
Hubiste
Hubo -ado -ido
Hubimos

126
Hubistei
s
Hubiero
n

ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ
PRESENTE PRÉTERITO IMPERFECTO PRETÉRITO PERFECTO
-ar -er -ir -ar -er -ir -ar -er -ir
-e -a -ra / -se Haya
-es -as -ras / -ses Hayas
-e -a -ra / -se Haya -ado -ido
-emos -amos -ramos/-semos Hayamos
Éis -áis -rais/-seis Hayáis
-en -an -ran/-sen Hayan

ΑΠΛΟΣ ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ ΣΥΝΤΕΛ. ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ

FUTURO SIMPLE FUTURO PERFECTO
-ar -er -ir -ar -er -ir
-re Hubiere
-res Hubieres
-re Hubiere -ado -ido
-remos Hubiéremo
s
-reis Hubiereis
-ren Hubieren

ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ
PRETERITO PLUSCUAMPERFECTO
-ar -er -ir
Hubie-ra/-se
Hubie-ras/-ses
Hubie-ra/-se -ado -ido
Hubié-ramos/-semos
Hubie-rais/-seis
Hubie-ran/-sen

ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ

ΚΑΤΑΦΑΤΙΚΗ ΑΡΝΗΤΙΚΗ
-ar -er -ir -ar -er -ir
- - - - - -

127
-a -e -e -es -as -as
-e -a -a -e -a -a
-emos -amos -amos -emos -amos -amos
-ad -ed -id -éis -áis -áis
-en -an -an -en -an -an

12.3 ΟΙ ΡΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΦΡΑΣΕΙΣ PERÍFRASIS VERBALES

Ρηματική Περίφραση ονομάζεται κάθε συγκεκριμένος ρηματικός σχηματισμός που

αποτελείται από δύο ρηματικούς τύπους, έναν κλινόμενο και έναν άκλιτο, και δίνει
συγκεκριμένη έννοια ή απόχρωση τον δεύτερο ρηματικό τύπο (άκλιτο).
Οι περιφράσεις αφορούν όλες τις εγκλίσεις, φωνές και χρόνους του πρώτου ρηματικού
τύπου (κλιτού).
Με την περίφραση δεν προσδιορίζουμε μόνο το Πρόσωπο, Αριθμό Χρόνο, Έγκλιση και
Φωνή ενός ρήματος, αλλά επιπλέον διευκρινίζουμε εάν η ενέργεια που εκφράζει το ρήμα
(κλιτό) αρχίζει, τελειώνει , ή βρίσκεται σε εξέλιξη.

Δίνουμε ένα παράδειγμα

Escribiré Θα γράψω
Δηλώνω το Πρόσωπο, Αριθμό, Χρόνο,Έγκλιση, Φωνή της ενέργειας που εκφράζει το ρήμα

Voy a escribir Πρόκειται να γράψω

Εκφράζω την πρόθεση μου ως προς την πραγματοποίηση της ενέργειας

Estoy escribiendo Αυτή την στιγμή γράφω

Εκφράζω εξέλιξη ή διάρκεια ως προς την ενέργεια

Dejo de escribir Σταματάω να γράφω

Εκφράζω λήξη της ενέργειας

Lo tengo escrito Το έχω γραμμένο

Εκφράζω την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ενέργεια. Εδώ η ενέργεια έχει ήδη τελειώσει

Από τα παραδείγματα, αλλά και από όσα αναφέρθηκαν στην αρχή προκύπτουν τα
παρακάτω:
1. Η ενέργεια (ρήμα) ως προς την οποία τοποθετείται το Υποκείμενο είναι ο ΑΚΛΙΤΟΣ
τύπος και μπορεί να είναι ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ, ΓΕΡΟΥΝΔΙΟ, ΜΕΤΟΧΗ.
*Η μετοχή έχει το γένος και αριθμό του Υποκειμένου, όπως έχει αναφερθεί στην αντίστοιχη
ενότητα.
-Όταν θέλουμε να δώσουμε μία γενική έννοια/κατάσταση ΠΑΝΤΑ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ σε
σχέση με το κλιτό ρήμα, χρησιμοποιούμε ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ.

128
-Όταν θέλουμε να δηλώσουμε διάρκεια ή εξέλιξη χρησιμοποιούμε ΓΕΡΟΥΝΔΙΟ.
-Όταν θέλουμε να δηλώσουμε ότι η ενέργεια έχει τελειώσει ή ότι το Υποκείμενο μετέχει ή
υφίσταται τις συνέπειες της ενέργειας χρησιμοποιούμε ΜΕΤΟΧΗ.

2.Ο ΚΛΙΤΟΣ ρηματικός τύπος στην ρηματική περίφραση χάνει ολικά ή μερικά την έννοια
του και τότε ενεργεί σαν Βοηθητικό Ρήμα (Verbo Auxiliar).
Deben de ser chinos Θα πρέπει να είναι Κινέζοι (Πιθανόν)
Το ρήμα Deber χάνει την έννοια του (υποχρέωση), και δηλώνει πιθανότητα.

Έτσι λοιπόν η Ρηματική Περίφραση σχηματίζεται από:

Βοηθητικό Ρήμα (Κλιτό) + Γερούνδιο / Μετοχή / Απαρέμφατο
* Στην περίπτωση Απαρεμφάτου η σύνδεση με το βοηθητικό ρήμα γίνεται με que, ή
οποιαδήποτε Πρόθεση.

Γνωστές ήδη περιφράσεις αποτελούν:

-Όλοι οι Περιφραστικοί χρόνοι, με το βοηθητικό ρήμα Haber
-Η Παθητική Φωνή με βοηθητικά Ser/ Estar,όπως έχει αναλυθεί στο αντίστοιχο κεφάλαιο.
-Οι σχηματισμός Estar +Γερούνδιο, όπως αναλύεται στο κεφάλαιο SER-ESTAR.

Άς δούμε τις κατηγορίες περιφράσεων που μπορούν να προκύψουν, εκτός αυτών που έχουν
ήδη αναφερθεί.
Οι κατηγορίες περιφράσεων θα αναλυθούν σε σχέση με τον Άκλιτο τύπο.
Έτσι λοιπόν έχουμε τρείς κατηγορίες, και σε κάθε κατηγορία ανάλογα με το βοηθητικό ρήμα
έχουμε κάποιες περιπτώσεις οι οποίες χαρακτηρίζουν την περίφραση ως προς το σημείο
εξέλιξης που εκφράζει (έναρξη, λήξη, επανάληψη, διάρκεια, πιθανότητα, υπερβολή,
υποχρέωση). Ας τις δούμε:

Βοηθητικό Ρήμα + que / πρόθεση +Απαρέμφατο (Το Απαρέμφατο τοποθετείται

ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΑ ως προς το βοηθητικό).

Περιφράσεις που δηλώνουν έναρξη

-Empezar/ Comenzar a +Απαρέμφατο Αρχίζω να + ρήμα
Empiezo a hacer Αρχίζω να κάνω
-Echar(se) a +Απαρέμφατο Αρχίζω να + ρήμα
Echo a correr Αρχίζω να τρέχω
Η περίφραση Echar a συντάσσεται με ρήματα όπως andar, corre, volar
ενώ η Echarse a με ρήματα όπως reír, llorar, volar, temblar, llover
-Ir a +Απαρέμφατο Πρόκειται να + ρήμα
Voy a salir Πρόκειται να βγω
-Liarse a +Απαρέμφατο Μπλέκομαι με + επίθετο
Me lio a escribir Μπλέκομαι με το γράψιμο
Δεν είναι γνωστό από το Υποκείμενο πότε θα ολοκληρωθεί η ενέργεια
-Meterse a +Απαρέμφατο Ανακατεύομαι σε + ουσιαστικό
Me meto a arreglar la lavadora Ανακατεύομαι με την επισκευή του πλυντηρίου
-Pasar a +Απαρέμφατο Είμαι στο σημείο να + ρήμα

129
Paso a decirlo Είμαι στο σημείο να το πω (Είναι η στιγμή)
-Ponerse a +Απαρέμφατο Καταπιάνομαι με το να + ρήμα (προσπάθεια)
Me pongo a arreglarlo Καταπιάνομαι με το να το επισκευάσω
-Romper a +Απαρέμφατο Ξεσπάω σε + ουσιαστικό
Rompo a reír Ξεσπάω σε γέλια
Η περίφραση συντάσσεται με τα ρήματα reír, llorar, hablar, gritar, chillar
-Darle (a uno) por +Απαρέμφατο Μου ήρθε ξαφνικά η ιδέα να + ρήμα
Le da por ver la vitrina Του ήρθε ξαφνικά η ιδέα να κοιτάξει την βιτρίνα
-Dar en + Απαρέμφατο Αρχίζω να + ρήμα (ενόχληση)
Doy en pensarlo y no me gusta Αρχίζω να το σκέφτομαι και δεν μου αρέσει
Η περίφραση συντάσσεται με τα ρήματα pensar, decir, creer
-Soltarse a +Απαρέμφατο Αρχίζω να (απροθυμία)
Después de mucha hora se soltaron a hablar Μετά από πολύ ώρα άρχισαν να μιλούν

Περιφράσεις που δηλώνουν κατάληξη

-Acabar de +Απαρέμφατο Μόλις + ρήμα (πρόσφατη κατάληξη ενέργειας)
Acabo de llegar Μόλις έφθασα
-Acabar por +Απαρέμφατο Καταλήγω να + ρήμα
Acabó por decir mentiras Καταλήγω να λέω ψέματα
-Dejar de +Απαρέμφατο Παύω / Διακόπτω να +ρήμα
Dejó de fumar Έπαψε να καπνίζει
-Llegar a +Απαρέμφατο Φθάνω στο σημείο να +ρήμα (μετά από προσπάθεια)
Después de tanto trabajo llegó a no gustarle
Μετά από τόση δουλειά έφθασε στο σημείο να μην του αρέσει
-Quedar en +Απαρέμφατο Καταλήγω να + ρήμα (κρίνοντας εκ των υστέρων)
Al final quedó en enviarme los papeles necesarios
Τελικά κατέληξε να μου στείλει τα αναγκαία έγγραφα

Περιφράσεις που δηλώνουν επανάληψη ή συχνότητα

-Volver a +Απαρέμφατο Ξανα + ρήμα
El perro volvió a escaparse Ο σκύλος το ξανάσκασε

Περιφράσεις που δηλώνουν αμφιβολία πιθανότητα ή κατά προσέγγιση εκτίμηση

-Deber de +Απαρέμφατο Πιθανόν να +ρήμα
Deben de ser las doce Πιθανόν να είναι δώδεκα η ώρα
-Venir a +Απαρέμφατο Μάλλον θα +ρήμα
Viene a costar mucho Μάλλον θα στοιχίσει πολύ

Περιφράσεις που δηλώνουν υπερβολή

-Hincharse a +Απαρέμφατο Αναλώνομαι στο να + ρήμα
-Te hinchas a comer helados Αναλώνεσαι στο να τρως παγωτά
-Hartarse de +Απαρέμφατο Μπουχτίζω με το να + ρήμα
Me harto de repetir lo mismo Μπουχτίζω με το να επαναλαμβάνω τα ίδια

Περιφράσεις που δηλώνουν υποχρέωση

-Tener que +Απαρέμφατο Πρέπει να + ρήμα
Tengo que hacerlo Πρέπει να το κάνω

130
-Haber de +Απαρέμφατο Οφείλω να + ρήμα (ανειλημένη υποχρέωση)
He de hacerlo Οφείλω να το κάνω
-Hay que +Απαρέμφατο Πρέπει να + ρήμα (απρόσωπη έκφραση)
Hay que decidir Πρέπει να αποφασιστεί
-Tener de +Απαρέμφατο Πρέπει να + ρήμα (αρχαϊσμός)
Tengo de esperar Πρέπει να περιμένω

Βοηθητικό ρήμα +Γερούνδιο

Περιφράσεις που δηλώνουν έναρξη ή πρόοδο/ανάπτυξη της εξέλιξης

-Ir + Γερούνδιο Αρχίζω, συνεχίζω να + ρήμα
Voy escribiendo algo Αρχίζω να γράφω κάτι

Περιφράσεις που δηλώνουν κατάληξη της εξέλιξης

-Acabar + Γερούνδιο Καταλήγω στο να + ρήμα
Poco a poco acabo comprendiendo Λίγο λίγο καταλήγω στο να καταλαβαίνω
-Salir + Γερούνδιο Βγαίνω + επίθετο με τα ρήματα Ganar, Perder
Salgo ganando con este plan Βγαίνω κερδισμένος με αυτό το σχέδιο

Περιφράσεις που δηλώνουν διάρκεια της εξέλιξης

-Ir + Γερούνδιο Προοδευτικά + ρήμα
Cada vez voy aprendiendo más Προοδευτικά μαθαίνω περισσότερα
-Llevar + Γερούνδιο Συνεχίζω να + ρήμα (δηλώνει το εκ των υστέρων αποτέλεσμα)
Llevo escribiendo dos horas Συνεχίζω να διαβάζω για δύο ώρες
-Andar + Γερούνδιο Καταπιάνεται με το να + ρήμα
Anda vendiendo libros Καταπιάνεται με το να πουλά βιβλία
-Seguir + Γερούνδιο Συνεχίζω να + ρήμα
Sigo cantando esta tontería Συνεχίζω να τραγουδώ αυτήν την βλακεία
-Quedar(se) + Γερούνδιο Παραμένω/εξακολουθώ να + ρήμα
Me quedé viendo la T.V. Εξακολούθησα να βλέπω τηλεόραση
-Venir + Γερούνδιο Καταπιάνεται με το να + ρήμα
Vengo trabajando todo el día Καταπιάνομαι με το να δουλεύω όλη τη μέρα

Περιφράσεις που δηλώνουν επανάληψη ή συχνότητα ως προς την εξέλιξη

Continuar-Seguir + Γερούνδιο Εξακολουθώ να + ρήμα
Sigue diciendo siempre lo mismo Εξακολουθεί να λέει το ίδιο
-Venir + Γερούνδιο Συνεχίζω να + ρήμα
Vengo hablando todo el día Συνεχίζω να μιλάω όλη τη μέρα
-Andar + Γερούνδιο Συνεχίζω να + ρήμα ( ενέργεια χωρίς συγκεκριμένο σκοπό,
ειρωνία) Αnda hablando Εξακολουθεί να μιλά (χωρίς λόγο)

131
Βοηθητικό ρήμα + Μετοχή

Περιφράσεις που δηλώνουν κατάληξη

-Tener + Μετοχή Έχω + Επίθετο
Tengo hecha la paella Έχω φτιαγμένη την παέγια
Στην περίπτωση Tener + Μετοχή, έχουμε αντιστοιχίες με Περιφραστικούς χρόνους όπως
ακολουθεί:
Tengo + Μετοχή = He + Μετοχή Tengo leídas dos páginas = He leído dos páginas
Tenía + Μετοχή = Había + Μετοχή Tenía leídas dos páginas = Había leído dos páginas
Tendré + Μετοχή = Habré + Μετοχή Tendré leídas dos páginas = Habré leído dos
páginas
Παρατηρούμε ότι στην μορφή Tener, η Μετοχή έχει το γένος και τον αριθμό του Άμεσου
Αντικειμένου της πρότασης. Φυσικά στους Περιφραστικούς χρόνους η Μετοχή δεν
λειτουργεί σαν επίθετο.

-Quedar + Μετοχή Παραμένω + επίθετο (μετά από κάποια διδικασία)

La ventana queda abierta Το παράθυρο περαμένει ανοιχτό
-Dejar + Μετοχή Έχω /Αφήνω + επίθετο (αποτέλεσμα που προέρχεται από άλλη
προηγούμενη ενέργεια)
Dejó abierta la ventana Άφησε ανοιχτό το παράθυρο
-Dar por + Μετοχή Θεωρώ + επίθετο
Doy por terminado el tema Θεωρώ τελειωμένο το θέμα
-Ir + Μετοχή = Estar + Μετοχή Είμαι + επίθετο
Iba / estaba vestida en traje Ήταν ντυμένη στα άσπρα

Περιφράσεις που δηλώνουν διάρκεια

-Llevar + Μετοχή Έχω + επίθετο
Llevo leídas cien páginas Έχω διαβασμένες εκατό σελίδες
-Andar + Μετοχή Εξακολουθώ να είμαι+ ρήμα
Anda distraído muchos días Εξακολουθεί να είναι αφηρημένος πολλές μέρες
-Seguir + Μετοχή Συνεχίζω να είμαι + επίθετο
El cuadro sigue torcido Το κάδρο συνεχίζει να είναι στραβό
-Traer + Μετοχή = Tener + Μετοχή Έχω + ρήμα (αποτέλεσμα της ενέργειας)
Te traigo / te tengo castigado Σε έχω τιμωρημένο
-Quedar + Μετοχή Παραμένω + επίθετο (αποτέλεσμα ενέργειας)
Queda puesto donde me dijiste Είναι τοποθετημένο εκεί που μου είπες

Περιφράσεις που δηλώνουν επανάληψη

-Tener + Μετοχή Ξανα + Απαρέμφατο
Lo tengo dicho muchas veces Το έχω ξαναπεί πολλές φορές.

132
13. ΤΟ HABER ΒΟΗΘΗΤΙΚΟ ΡΗΜΑ - Ο ΤΥΠΟΣ HAY

Το ρήμα HABER (ΕΧΩ), αποτελεί ένα βασικό ρήμα της Ισπανικής γλώσσας και αυτό
γιατί έχει διάφορες και σημαντικές χρήσεις, με κυριότερη αυτήν του Βοηθητικού
Ρήματος κατά τον σχηματισμό των περιφραστικών χρόνων. Το ρήμα δεν έχει Παθητική
Φωνή επειδή είναι Βοηθητικό.
Από το ρήμα HABER, προέρχεται και το HAY (ΥΠΑΡΧΕΙ/ΥΠΑΡΧΟΥΝ), που είναι
απρόσωπος τύπος και αφορά το Γ’ ενικό και πληθυντικό πρόσωπο χωρίς αλλαγή
κατάληξης. Έτσι έχουμε HAY= ΥΠΑΡΧΕΙ, HAY= ΥΠΑΡΧΟΥΝ.
Φυσικά το HAY έχει όλους τους χρόνους της Οριστικής και Υποτακτικής, αλλά δεν έχει
Προστακτική αφού είναι Απρόσωπο και οι Άκλιτοι τύποι του είναι αυτοί του
Βοηθητικού.
Άλλες χρήσεις του είναι αυτές του σχηματισμού Περιφράσεων.

Έτσι λοιπόν :

13.1 ΒΟΗΘΗΤΙΚΟ ΡΗΜΑ (VERBO AUXILIAR) ΕΧΩ (HABER)

Το ρήμα αυτό στην κλινόμενη του μορφή παρουσιάζεται ΜΟΝΟ ΣΑΝ ΒΟΗΘΗΤΙΚΟ
ΚΑΙ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ. Εάν θελήσουμε να
χρησιμοποιήσουμε το ρήμα ΕΧΩ σε πρόταση, πλην της χρήσης του Βοηθητικού, τότε
χρησιμοποιούμε το ρήμα TENER (ΕΧΩ).
Έχω ένα βιβλίο Tengo un libro (ΟΧΙ ΒΟΗΘΗΤΙΚΟ)
Έχω δει μία ταινία He visto una película (ΒΟΗΘΗΤΙΚΟ)

Είναι το Βοηθητικό Ρήμα (Verbo Auxiliar) στην Ισπανική, όπως και στην Ελληνική
γλώσσα κατά τον σχηματισμό των περιφραστικών χρόνων.
* Όπως θα δούμε και στην κλίση του Η ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ Β’ΕΝΙΚΟ
ΑΡΙΘΜΟ.

Η χρήση του σαν Βοηθητικό Ρήμα αφορά όλες τις κατηγορίες ρημάτων ( Ομαλά και
Ανώμαλα, Μεταβατικά, Αμετάβατα και Αυτοπαθή)

13.2 ΑΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΥΠΟΣ (FORMA IMPERSONAL) HAY (ΥΠΑΡΧΕΙ/-ΧΟΥΝ)

Ο Απρόσωπος Τύπος HAY του ρήματος HABER, προέρχεται από το Γ’ ενικό του
Ενεστώτα Οριστικής του ρήματος, και αντιστοιχεί και σε Γ’ ενικό και σε Γ’ πληθυντικό

133
όπως έχουμε αναφέρει.
Στους υπόλοιπους χρόνους αυτός ο τύπος χρησιμοποιεί το Γ’ ενικό του Βοηθητικού
χωρίς μεταβολή. Φυσικά, δεν υπάρχει Προστακτική και Άκλιτοι τύποι.
Έτσι λοιπόν έχουμε:

ΟΡΙΣΤΙΚΗ

ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ HAY ΥΠΑΡΧΕΙ

ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ HABÍA ΥΠΗΡΧΕ
ΑΟΡΙΣΤΟΣ HUBO ΥΠΗΡΞΕ
ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ HA HABIDO ΕΧΕΙ ΥΠΑΡΞΕΙ
ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ HABÍA HABIDO ΕΙΧΕ ΥΠΑΡΞΕΙ
ΑΠΛΟΣ ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ HABRÁ ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ
ΣΥΝΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ HABRÁ HABIDO ΘΑ ΕΧΕΙ ΥΠΑΡΞΕΙ
ΑΠΛΟΣ ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ HABRÍA ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ
ΣΥΝΘΕΤΟΣ ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ HABRÍA HABIDO ΘΑ ΕΙΧΕ ΥΠΑΡΞΕΙ
ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΑΟΡΙΣΤΟΣ HUBO HABIDO ΕΙΧΕ ΥΠΑΡΞΕΙ

ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ

ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ HAYA ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ

ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ HUBIERA/-ESE ΝΑ ΥΠΗΡΧΕ
ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ HAYA HABIDO ΝΑ ΕΧΕΙ ΥΠΑΡΞΕΙ
ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ HUBIERA/-ESE HABIDO ΝΑ ΕΙΧΕ ΥΠΑΡΞΕΙ
ΑΠΛΟΣ ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ HUBIERE ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ
ΣΥΝΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ HUBIERE HABIDO ΝΑ ΕΧΕΙ ΥΠΑΡΞΕΙ

* Οι χρόνοι που είναι με κεκλιμένους χαρακτήρες (Italics), είναι αυτοί που δεν
χρησιμοποιούνται στην σύγχρονη Ισπανική.

ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ HAY.

To HAY όπως έχουμε αναφέρει είναι απρόσωπος τύπος. Αυτό σημαίνει ότι δεν
συμφωνεί με Υποκείμενο, άρα δεν μπορεί να έχει υποκείμενο στην πρόταση.
Αυτή του η ιδιότητα το διαφοροποιεί και από το ρήμα EXISTIR (ΥΠΑΡΧΩ), το οποίο
έχει υποκείμενο στην πρόταση.
Hay muchos libros Υπάρχουν πολλά βιβλία (Η πρόταση ΔΕΝ έχει Υποκείμενο)
Yo existo. Εγώ υπάρχω (Η πρόταση έχει Υποκείμενο)

Παρατηρούμε ότι το HAY προηγείται των υπόλοιπων στοιχείων της πρότασης, σε

αντίθεση με το EXISTIR, που ακολουθεί το Υποκείμενο.
Πολλές φορές είναι δύσκολο να αναγνωρίσουμε το Υποκείμενο μέσα στην πρόταση.
Για παράδειγμα κάποιος θα μπορούσε να θεωρήσει την λέξη βιβλία σαν Υποκείμενο στο
πρώτο παράδειγμα. Άς δούμε λοιπόν τι μπορεί να έχει θέση Υποκειμένου στην

134
Ενεργητική Φωνή, δηλαδή να απαντά στην ερώτηση ΠΟΙΟΣ;
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ Η μέρα είναι … El día es…
ΑΝΤΩΝΥΜΙΑ Αυτός είναι… Este es…
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΕΠΙΘΕΤΟ Ο τυφλός είναι… El ciego es…
EL + ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ Το να μιλά κάποιος είναι… El hablar es…
ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΠΡΟΤΑΣΗ Η γάτατου φίλου είναι … La gata del amigo es...
ΑΝΤΩΝΥΜΙΚΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑ Αύριο είναι… Mañana es…
ΦΡΑΣΗ ΜΕ ΕΝΝΟΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ Δεν ξέρω εάν πρέπει… No sé si tengo que…

* Διευκρινίσεις ως προς το γιατί τα παραπάνω μπορούν να έχουν θέση Υποκειμένου

δίνονται στο κεφάλαιο 18.1- ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ.
* Είναι ξεκάθαρο ότι οι Δεικτικές, Κτητικές, Ερωτηματικές Αντωνυμίες μπορούν να έχουν
και θέση Υποκειμένου.
Esto está en la mesa Αυτό είναι/βρίσκεται πάνω στο τραπέζι
El mío está en la mesa Το δικό μου είναι/ βρίσκεται πάνω στο τραπέζι
¿Quién está en la casa? Ποιος είναι/ βρίσκεται μέσα στο σπίτι;

* Θα πρέπει να προσέξουμε ότι οι Αόριστες Αντωνυμίες και οι Αριθμοί ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ

να έχουν θέση Υποκειμένου. Έτσι λοιπόν
Hay muchos libros Υπάρχουν πολλά βιβλία
No hay ningún libro Δεν υπάρχει κανένα βιβλίο
¿Hay alguien aquí? Υπάρχει κάποιος εδώ;
Hay dos personas en la casa Υπάρχουν/ βρίσκονται δύο άτομα στο σπίτι
Στο τελευταίο παράδειγμα στα Ελληνικά μπορούμε να αποδώσουμε βρίσκονται, και όχι
υπάρχουν, λανθασμένα. Εάν όμως σκεφτούμε ότι ακολουθεί αριθμός τότε δεν θα υπάρξει
σύγχιση.

* Τα Todo, demás παρότι είναι Αόριστες Αντωνυμίες, φέρουν Υποκείμενο στην

περίπτωση που συντάσσονται με Οριστικό Άρθρο ή Προσωπικές Αντωνυμίες(ΜΟΝΟ
ΣΤΗΝ ΠΕΡΊΠΤΩΣΗ του Todo).
Todos los que están aquí Όλοι όσοι βρίσκονται εδώ.
Los demás están fuera Οι υπόλοιποι βρίσκονται έξω.
Οι υπόλοιπες Αόριστες δεν μπορούν να συντάσσονται με Οριστικό Άρθρο (Βλέπε Αόριστες
Αντωνυμίες).

13.3 ΡΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΦΡΑΣΕΙΣ με το HABER (PERIFRASIS VERBALES)

Μπορούν να σχηματίζονται οι παρακάτω

Hay que+ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ Πρέπει να + ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ (Απρόσωπο)
Hay que hacerse Πρέπει να γίνει
He de + ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ Πρέπει να + ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ (Δέσμευση)
Hemos de terminarlo Πρέπει να το τελειώσουμε
Hay + ΚΑΙΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ Έχει +ΚΑΙΡ. ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ (Απρόσωπο)
Hay sol hoy Έχει ήλιο σήμερα
Ha + Φράσεις (Σε Ενεστώτα , Γ’ενικό) Υπάρχει + Φράση (Απρόσωπο)
No ha lugar Δεν υπάρχει χώρος
Ηα + Χρονικός προσδ. (Γ’ ενικό μόνο) Είναι/πάνε + Χρόνος

135
Ha 20 días que lo ha dicho Πάνε 20 μέρες που μου το έχει πεί
*Στην τελευταία περίπτωση συνηθέστερα βλέπουμα αντί του HA το HACE
Ha / Hace dos días...

HABER
ΟΡΙΣΤΙΚΗ

ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΑΟΡΙΣΤΟΣ ΑΠΛΟΣ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ

ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ

He Había Hube Habré He habido

Has Habías Hubiste Habrás Has habido
Ha Había Hubo Habrá Ha habido
Hemos Habíamos Hubimos Habremos Hemos habido
Habéis Habíais Hubisteis Habréis Habéis habido
Han Habían Hubieron Habrán Han habido

ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΜ. ΑΠΛΟΣ ΣΥΝΘΕΤΟΣ ΣΥΝΤΕΛ.

ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ ΑΟΡΙΣ
ΤΟΣ

Había habido Habré habido Habría Habría habido Hube habido

Habías habido Habrás habido Habrías Habrías habido Hubiste habido
Había habido Habrá habido Habría Habría habido Hubo habido
Habíamos habido Habremos habido Habríamos Habríamos habido Hubimos habido
Habíais habido Habréis habido Habríais Habríais habido Hubisteis habido
Habían habido Habrán habido Habrían Habrían habido Hubieron habido

ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ

Haya Hubiera/-se Haya habido Hubiera/-se habido

Hayas Hubieras/-ses Hayas habido Hubieras/-ses habido
Haya Hubiera/-se Haya habido Hubiera/-se habido
Hayamos Hubiéramos/-semos Hayamos habido Hubiéramos/-semos habido
Hayáis Hubiérais/-seis Hayáis habido Hubierais/-seis habido
Hayan Hubieran/-sen Hayan habido Hubieran/-sen habido

Π Ρ Ο Σ Τ Α Κ Τ Ι Κ Η
ΑΠΛ. ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ ΣΥΝΤ. ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ ΚΑΤΑΦΑΤΙΚΗ ΑΡΝΗΤΙΚΗ

Hubiere Hubiere habido - -

Hubieres Hubieres habido - -
Hubiere Hubiere habido Haya No haya
Hubiéremos Hubiéremos habido Hayamos No hayamos

136
Hubiereis Hubiereis habido Habed No hayáis
Hubieren Hubieren habido Hayan No hayan

ΑΠΛΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ Haber ΣΥΝΘΕΤΟ ΓΕΡΟΥΝΔΙΟ Habiendo habido

ΣΥΝΘΕΤΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ Haber habido ΜΕΤΟΧΗ Habido
ΑΠΛΟ ΓΕΡΟΥΝΔΙΟ Habiendo

14. ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΡΗΜΑΤΟΣ ΜΕ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ – CONCORDANCIA VERBO Y

SUJETO

Μέσα σε μία πρόταση συντακτικά υπάρχει Υποκείμενο και Κατηγόρημα. Μέρος του
Κατηγορήματος είναι το Ρήμα. Έτσι λοιπόν θα δώσουμε τους κανόνες βάσει των οποίων
το Ρήμα και το Υποκείμενο βρίσκονται σε Συμφωνία στην πρόταση.
Συμφωνία έχουμε όταν ο αριθμός και το πρόσωπο ρήματος και υποκειμένου είναι ίδια.

Γενικοί κανόνες
1. Όταν το ρήμα αναφέρεται σε ένα μόνο υποκείμενο τότε έχει τον ίδιο αριθμό και
πρόσωπο με αυτό Juan es bueno Ο Juan είναι καλός (3ο ενικό / ενικός)
2. Όταν το ρήμα αναφέρεται σε περισσσότερα από ένα υποκείμενα τότε είναι στον
πληθυντικό αριθμό όπως στα Ελληνικά.
Juan y tú vais al teatro Ο Juan και εσύ πηγαίνετε στο θέατρο (Εσείς)
Juan y yo vamos al cine Ο Juan και εγώ πάμε στον κινηματογράφο (Εμείς)
Juan y ella van a bailar Ο Juan και εκείνη πάνε για χορό (Αυτοί)

Εξαιρέσεις
- Τα Usted, Ustedes όπως έχει αναφερθεί στις Προσωπικές Αντωνυμίες είναι σε 3ο ενικό
και πληθυντικό αντίστοιχα, άρα και το ρήμα θα πρέπει να είναι σε αντιστοιχία
Προσώπου και Αριθμού.

-Το ρήμα SER συχνά στην καθομιλουμένη μπορεί να φέρει αριθμό και πρόσωπο όχι του
υποκειμένου, αλλά του επιρρηματικού προσδιορισμού που έχει η πρόταση.
Mi sueldo es / son 20 euros Ο μισθός μου είναι 20 ευρώ

-Όταν έχουμε δύο ή περισσότερα υποκείμενα που ενώνονται με τον συμπλεκτικό

σύνδεσμο ΚΑΙ, με το δεύτερο υποκείμενο χωρίς άρθρο, αποτελούν ένα σύνολο και το
ρήμα είναι σε ενικό αριθμό.
La entrada y salida queda cerrada Η είσοδος και έξοδος παραμένει κλειστή
Όταν και στο δεύτερο υποκείμενο υπάρχει άρθρο, τότε παύει να είναι σύνολο, και το ρήμα
είναι σε πληθυντικό.
La entrada y la salida quedan cerradas Η είσοδος και η έξοδος παραμένουν κλειστές

-Όταν θέλουμε να εκφράσουμε ειρωνία τότε το ρήμα είναι σε α’πληθυντικό, ακόμη και
όταν έχουμε ένα υποκείμενο.

137
¿ Juan, cómo estamos? Juan πως είμαστε; (Παρότι το υποκείμενο είναι ένα)

- Όταν το υποκείμενο θέλει να μειώσει το μερίδιο ευθύνης του, ενώ είναι απόλυτα
υπεύθυνο για κάτι, όταν δείχνει ταπεινοφροσύνη ή μεγαλοπρέπεια, τότε το ρήμα είναι σε
α’πληθυντικό.
Lo hemos estropeado Το καταστρέψαμε (Ενώ μόνο το υποκείμενο το κατάστρεψε)
Lo hemos hecho bien Καλά το κάναμε ( Αν και το έκανε μόνος του)
Nosotros somos el estado Εμείς είμαστε το κράτος ( Αν και είναι μόνο ένας)

- Σε Επιθετική Υπόταξη ( Subordinación Adjetiva), στις Σύνθετες προτάσεις οι

Αναφορικές Αντωνυμίες έχουν το γένος και αριθμό της λέξης που προηγείται με
εξαίρεση την περίπτωση του Cuyo, όπως έχουμε αναφέρει στο αντίστοιχο κεφάλαιο των
Αντωνυμιών. El hombre, de quien os hablé Ο άνθρωπος, για τον οποίον σας μίλησα
El hombre, cuyos días Ο άνθρωπος, του οποίου οι μέρες
Όταν όμως προηγείται Συνδετικό Ρήμα, τότε το ρήμα της Δευτερεύουσας μπορεί να
συμφωνεί ή με το υποκείμενο της Κύριας, ή με τις Αντωνυμίες Él que, Quien που είναι
οι μόνες που μπορούν να συνοδεύουν το Συνδετικό Ρήμα.
Yo soy él que hablé Εγώ είμαι αυτός που μίλησα (Συμφωνία με το Συνδετικό)
Yo soy él que habló Εγώ είμαι αυτός που μίλησε (Συμφωνία με την Αντωνυμία)

15. SER -_ESTAR ΕΙΜΑΙ - ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ

Τα δύο αυτά ρήματα είναι ίσως τα βασικότερα της Ισπανικής γραμματικής τόσο ως προς
την συχνότητα, όσο και ως προς την ποικιλία που παρουσιάζουν κατά την χρήση τους.
Είναι ΣΥΝΔΕΤΙΚΑ ΡΗΜΑΤΑ (VERBOS COPULATIVOS), όταν συντάσσονται με
Επίθετο ή Ουσιαστικό γιατί είναι ο Δεσμός μεταξύ Υποκειμένου και Επιθέτου ή
Ουσιαστικού. Es bueno que ... Está orgulloso de que... Es verdad que...

Κατά την σύνταξη τους, δίνουν δύο ειδών προτάσεις.

ΟΝΟΜΑΤΙΚΟY ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΟΣ DE PREDICADO NOMINAL(ΣΥΝΔΕΤΙΚΑ ΡΗΜΑΤΑ)
ΡΗΜΑΤΙΚΟY ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΟΣ DE PREDICADO VERBAL
Αναλυτικά για αυτά τα δύο είδη βλέπε 18.1– ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑ.

138
Ας δούμε αναλυτικά την χρήση τους:

15.1 Το ρήμα SER σημαίνει ΕΙΜΑΙ και έχει τις παρακάτω χρήσεις

a. Συντάσσεται πριν από ουσιαστικά, αντωνυμίες και απαρέμφατα, δηλώνοντας κτήση,

ιδιότητα , χαρακτηρισμό.

Es una persona inteligente Είναι ένα πολύ έξυπνο άτομο (Χαρακτηρισμός)

Esto es mío Αυτό είναι δικό μου (Κτήση)
Esto es cantar Αυτό είναι τραγούδι ( Ιδιότητα)

b. Δηλώνει καταγωγή, υλικό, κτήτορα με την πρόθεση DE.

Es de Madrid Είναι από την Μαδρίτη (Καταγωγή)
Es de madera Είναι από ξύλο (Υλικό)
Es de Juan Είναι του Juan ( Κτήτορας)

c. Συντάσσεται με επίθετα δηλώνοντας εθνικότητα, θρησκεία, μόνιμο επάγγελμα,

ανθρώπινα χαρακτηριστικά, ιδεολογία , χρώματα μιλώντας κυριολεκτικά.
Es griego Είναι Έλληνας (Εθνικότητα)
Es cristiano Είναι Χριστιανός (Θρησκεία)
Es piloto Είναι πιλότος (Μόνιμο επάγγελμα)
Es alto Είναι ψηλός (Ανθρώπινο χαρακτηριστικό)
Es comunista Είναι Κομμουνιστής (Ιδεολογία)
La mesa es verde Το ταπέζι είναι πράσινο(Έχει χρώμα πράσινο)
* Η θρησκεία μπορεί να αλλάξει σε κάποιο άτομο. Κάθε φορά πάντως θα συντάσσεται με
SER.
Το επάγγελμα μπορεί να είναι ή μόνιμο ή προσωρινό. Το προσωρινό έχει την σύνταξη
Estar de +Επάγγελμα = Είναι προσωρινά + Επάγγελμα, ή
Trabajar como + Επάγγελμα = Δουλεύει σαν + Επάγγελμα.
Es piloto pero está de camarero/ trabaja como camarero
Είναι πιλότος αλλά είναι προσωρινά σερβιτόρος / εργάζεται σαν σερβιτόρος

d. Δηλώνει σκοπό, προορισμό

Esto es para tí Αυτό είναι για σένα (Προορισμός)
Los libros son para leerlos Τα βιβλία είναι για να τα διαβάζουμε (Σκοπός)

e. Όταν έχει την έννοια των OCURRIR/ SUCEDER ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ,

TENER LUGAR ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΧΩΡΑ , EXISTIR ΥΠΑΡΧΕΙ ,
EFECTUARSE ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ , και αναφέρεται σε χρόνο ή τόπο
τα αντικαθιστά.
Eso fue/ sucedió ayer Αυτό ήταν/συνέβη χθές
Allí es/ tiene lugar el concierto Εκεί είναι/ λαμβάνει χώρα το κονσέρτο.

* Συχνό λάθος αποτελεί η δεύτερη περίπτωση παραδείγματος. Συνήθως λανθασμένα, αντί

του SER χρησιμοποιείται το ESTAR. Όμως αυτό δεν είναι σωστό γιατί δεν ζητάμε να

139
μάθουμε που βρίσκεται, αλλά που διεξάγεται μία ενέργεια.

f. Χρησιμοποιείται στον προσδιορισμό των εποχών, θερμοκρασίας με την πρόθεση DE,

ωρών, ημερών, ετών, τιμής, αριθμών, τάξης αρίθμησης/σειράς, και σαν ίσον (=) στις
αριθμητικές πράξεις .
Son las ocho Είναι οκτώ η ώρα.
Es lunes Είναι Δευτέρα
Es 2004 Είναι 2004
Es primavera Είναι άνοιξη
¿Cuánto es? Son 20 euros Πόσο κάνει(είναι η τιμή του;) Είναι 20 ευρώ.
En la escuela somos 100 personas Στο σχολείο είμαστε 100 άτομα
Es primero en la clase Είναι πρώτος στην τάξη
Dos más dos son cuatro Δύο και δύο ίσον τέσσερα
La temperatura es de 20 grados Η θερμοκρασία είναι στους 20 βαθμούς
* Προσοχή, ο προσδιορισμός ημερομηνιών γίνεται με ESTAMOS A + ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ
Estamos a 15 de agosto de 2004 Βρισκόμαστε στις/ Έχουμε 15 Αυγούστου 2004.
*Όταν δεν αναφερόμαστε στον αριθμό ανθρώπων/ πραγμάτων, που γενικά υπάρχει
σε ένα σύνολο, αλλά στον αριθμό που βρίσκεται εκεί την συγκεκριμένη στιγμή τότε
συντάσσουμε με ESTAR και όχι με SER.
Είμαστε 100 στο σχολείο, αλλά σήμερα είναι / βρισκόμαστε εδώ οι 90.
Somos 100 en la escuela, pero hoy estamos aquí sólo 90.

g. Όταν θέλουμε να φέρουμε αντίρρηση ή να δικαιολογήσουμε μία ενέργεια

χρησιμοποιούμε την φράση Es que Γιατί :
-¿ Por qué no lo dejas para mañana? -Γιατί δεν το αφήνεις για αύριο;
-Es que quiero terminarlo hoy. -Γιατί θέλω να το τελειώσω σήμερα.
* Σε ερώτηση αυτός ο σύνδεσμος έχει την έννοια Μήπως, Δηλαδή
¿Es que no es así? Δηλαδή δεν είναι έτσι;

h. Έχει δεικτική αξία. Συνδέει τα στοιχεία που ανήκουν σε δύο προτάσεις δίνοντας
εμφατικό χαρακτήρα στην καινούργια πρόταση, με το ρήμα ΠΑΝΤΟΤΕ στο Γ’ενικό.
Es a tí a quien hablo Εσύ είσαι αυτός στον οποίο μιλάω (Δεικτική)
Fue allí donde les vi y hablamos Ήταν εκεί που τους είδα και μιλήσαμε (Έμφαση)

i. Η φράση Es para έχει την έννοια Είναι για /Αξίζει να.

Es para temerlo Είναι για (αξίζει) να το φοβάσαι

j. Οι σύνδεσμοι De no ser por Εάν δεν, A no ser que Εκτός και αν No sea que
Ώστε να μην , έχουν τις παρακάτω χρήσεις:
Vendrá, a no ser que le pasa algo Θα έλθει, εκτός και εάν του συμβαίνει κάτι
De no ser por tu ayuda no... Εάν δεν ήταν (χωρίς) η βοήθεια σου δεν...

k. Η φράση Lo que + ser + ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ή ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΦΡΑΣΗ

140
σημαίνει Σε ότι αφορά, Όσον αφορά:
Lo que es Juan, es muy inteligente Σε ότι αφορά τον Juan,είναι πολύ έξυπνος

l. Στον σχηματισμό της περίπτωσης της Παθητικής φωνής Ser + Μετοχή όπως έχει
αναφερθεί στο κεφάλαιο 12.2.2β

ll. Σαν Απρόσωπο, όπως έχει αναφερθεί στο κεφάλαιο 19.3b - ΑΠΡΟΣΩΠΕΣ.

m. Δημιουργεί Απρόσωπες εκφράσεις για εισαγωγή Δευτερεύουσας πρότασης σε

Οριστική ήΥποτακτική, όπως: Es bueno que Είναι καλό το ότι, Es malo que Είναι
κακό το ότι, Es lógico que Είναι λογικό το ότι… Βλέπε κεφάλαιο 19.7.2.γ.α- ΤΡΟΠΟΙ
ΣΥΝΔΕΣΗΣ ΣΕ ΟΝΟΜΑΤΙΚΗ ΥΠΟΤΑΞΗ.

n. Δημιουργεί Εναντιωματικές φράσεις, όπου το ρήμα είναι σε Υποτακτική, όπως: Sea

como sea Όπως και να‘ναι, Sea quien sea Όποιος και να ‘ναι, Diga lo que sea Ας πεί
ότι να’ναι.

o. Το ρήμα SER μπορεί να παραλείπεται σε προτάσεις που λειτουργεί σαν ΣΥΝΔΕΤΙΚΟ

ΡΗΜΑ.
Lo bueno, si breve, dos veces bueno Το καλό, εάν είναι σύντομο, είναι δύο φορές καλό
Είναι αντίστοιχο του: Lo bueno, si ES breve, ES dos veces bueno
* Παρατηρούμε ότι στα Ελληνικά ΔΕΝ ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΤΑΙ ΤΟ ΡΗΜΑ.

15.2 Το ρήμα ESTAR σημαίνει ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ, παρότι κατά την χρήση του στα
Ελληνικά μπορεί να αποδίδεται και ΕΙΜΑΙ, και έχει τις παρακάτω χρήσεις βάσει των
οποίων αποφεύγεται η σύγχυση μεταξύ των δύο ρημάτων.

a. Συντάσσεται με επίθετα που δηλώνουν συναισθηματική κατάσταση, ψυχική διάθεση,

μεταβλητή κατάσταση, σύγκριση δηλαδή ιδιότητες εκτός από αυτές που έχουν
αναφερθεί στην περίπτωση επιθέτου με SER, όπως Lleno Γεμάτος, Vacio Άδειος,
Contento Ευχαριστημένος, Harto Μπουχτισμένος, Satisfecho Ικανοποιημένος,
Triste Θλιμμένος …
Estoy contento Είμαι ευχαριστημένος (Ψυχική διάθεση)
El vaso está lleno Το ποτήρι είναι γεμάτο (Μεταβλητή κατάσταση)
Está más alto de lo que esperaba Είναι πιο ψηλός από ότι περίμενα (Σύγκριση)
Está de camarero Είναι προσωρινά σερβιτόρος (Βλέπε περίπτωση 3. SER)

b. Είναι δυνατόν να συντάσσεται με ουσιαστικά όταν μεταξύ του ρήματος και του
ουσιαστικού υπάρχει πρόθεση. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλα τα ουσιαστικά με πρόθεση
συντάσσονται με ESTAR.

141
Estoy de vacaciones Είμαι σε διακοπές
Estamos contra la droga Είμαστε εναντίον των ναρκωτικών
Αλλά: Esto es de hombre Αυτό είναι ανδρικό χαρακτηριστικό (Ιδιότητα)

* Υπάρχουν ουσιαστικά τα οποία συντάσσονται με ESTAR χωρίς πρόθεση ενδιάμεσα. Τότε

όμως αναφερόμαστε μόνο σε επιθετικοποιημένα ουσιαστικά και αποτελούν εκφράσεις της
Ισπανικής γλώσσας.
Estoy pez en coches Δεν ξέρω τίποτα από αυτοκίνητα (Είμαι άσχετος)
Esta mujer está cañon Αυτή η γυναίκα είναι πολύ όμορφη/κανόνι (Είναι πανέμορφη)
Βλέπουμε ότι οι παραπάνω εκφράσεις μπορούν να ισοδυναμούν εννοιολογικά με κάποιο
επίθετο. Τότε το ουσιαστικό επιθετικοποιείται.
* Όταν θέλουμε να δώσουμε ειρωνικό τόνο χρησιμοποιώντας Επιφωνηματικές προτάσεις
έχουμε άμεση σύνδεση του ESTAR με Ουσιαστικό.
¡Buena ayuda estás hecha! Καλή βοήθεια είσαι και εσύ! (Ειρωνία)

c. Δηλώνει παρουσία, παραμονή, θέση (ανεξαρτήτως εάν αυτή μπορεί να μεταβληθεί ή

όχι).
Estoy aquí Είμαι εδώ (Παρουσία)
Estuvo en Madrid ayer Ήταν στην Μαδρίτη εχθές (Παραμονή)
Atenas está en Grecia Η Αθήνα είναι στην Ελλάδα (Θέση)

* Το τελευταίο παράδειγμα είναι η συχνότερη περίπτωση σύγχυσης μεταξύ των δύο

ρημάτων, τόσο λόγω της απόδοσης τους στην πρόταση, όσο και επειδή θεωρούμε πως το
σωστό ρήμα είναι το SER, αφού η Αθήνα δεν θα αλλάξει θέση ποτέ.
Η πρόταση όμως δηλώνει θέση και ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΑΝ ΑΥΤΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ
ΑΛΛΑΞΕΙ Ή ΟΧΙ.
Αντιθέτως η πρόταση Atenas es capital Η Αθήνα είναι πρωτεύουσα, χαρακτηρίζει την
Αθήνα και γι’ αυτό συντάσσεται με SER.

d. Χρησιμοποιείται στον προσδιορισμό εποχών και ετών με την πρόθεση ΕΝ, ημερών
και ημερομηνιών με την πρόθεση Α, με την μορφή Estamos a/en αντίστοιχα σε όλες
τις πιο πάνω περιπτώσεις. Όσον αφορά θερμοκρασία έχει την μορφή Está a.
Estamos a lunes Είμαστε / βρισκόμαστε στην Δευτέρα
Estamos en 2004 Είμαστε / βρισκόμαστε στο 2004
Estamos en primavera Είμαστε / βρισκόμαστε στην άνοιξη
Estamos a 12 de Febrero de 2004 Είμαστε /βρισκόμαστε στις 12 Φεβρουαρίου 2004
La temperatura está a 20 grados Η θερμοκρασία βρίσκεται στους 20 βαθμούς.

e. Η περίφραση Estar + Γερούνδιο, δηλώνει έμφαση ή διάρκεια / επνάληψη(Durativo)

ως προς κάποια ενέργεια με την χρήση του ρήματος Estar στον αντίστοιχο χρόνο. Όταν
αναφερόμαστε σε μία ενέργεια που δεν είναι στιγμιαία τότε δίδεται έμφαση στην
εξέλιξη της ενέργειας, ενώ όταν αναφερόμαστε σε ενέργεια που είναι στιγμιαία
δείχνουμε επανάληψη.
Estoy hablando Αυτήν την στιγμή μιλάω (Μη στιγμιαία/ Έμφαση)
Él estaba disparando con arma Εκείνος πυροβολούσε με όπλο (Στιγμιαία/Επανάληψη)

142
* Πρέπει να προσέξουμε γιατί πολλές φορές χρησιμοποιούμε την παραπάνω περίφραση με
λανθασμένο τρόπο θέλοντας να δώσουμε έμφαση, όταν το ρήμα μας είναι στιγμιαίο.
Με τα ΣΤΙΓΜΙΑΙΑ ΡΗΜΑΤΑ ΔΕΙΧΝΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ.
En aquel momento el niño estuvo gritando
Εκείνη την στιγμή το παιδί φώναξε
Είναι λανθασμένο γιατί το ρήμα είναι στιγμιαίο και η πρόταση δείχνει επανάληψη και όχι
έμφαση όπως πιθανόν να θέλαμε βάσει της χρήσης του χρονικού επιρρήματος.

f. Η φράση Estar que + Ρήμα δηλώνει έμφαση σε στιγμιαία και μη στιγμιαία ρήματα
El chico está que chilla Το παιδί στριγγλίζει (Μη στιγμιαία)
El hombre está que dispara Ο άνθρωπος πυροβολεί (Στιγμιαία)

g. Η φράση Estar venga a + Απαρέμφατο δηλώνει επανάληψη σε στιγμιαία και μη

στιγμιαία ρήματα.
El chico está venga a chillar Το παιδί στριγγλίζει συνέχεια
El hombre está venga a disparar Ο άνθρωπος πυροβολεί συνέχεια

h. Οι φράσεις Estar por, Estar para έχουν τις χρήσεις που αναφέρονται στο κεφάλαιο
Η ΠΡΟΘΕΣΗ – PARA / POR. Η περίπτωση Estar por + Ουσιαστικό έχει την έννοια
ΥΠΕΡ. Estoy por/ a favor de esto Είμαι υπέρ αυτού

i. Οι φράσεις Estar a/ Estar a punto de (Όπου να ‘ναι/ Παρά λίγο να), δηλώνουν
άμεση εξέλιξη.
Está a llegar Όπου να ‘ναι φθάνει
Estuvo a punto de caer ayer Παρά λίγο να πέσει χθές

j. Στον σχηματισμό της περίπτωσης της Παθητικής φωνής Estar + Μετοχή όπως έχει
αναφερθεί στο κεφάλαιο 12.2.2β

k. Δημιουργεί Απρόσωπες εκφράσεις για εισαγωγή Δευτερεύουσας πρότασης σε

Οριστική ή Υποτακτική όπως: Está bien que Είναι καλό το ότι, Está mal que Είναι κακό
το ότι, Está claro que Είναι ξεκάθαρο ότι…Βλέπε κεφάλαιο 19.7.2β- ΤΡΟΠΟΙ
ΣΥΝΔΕΣΗΣ ΣΕ ΟΝΟΜΑΤΙΚΗ ΥΠΟΤΑΞΗ.

15.3 ΕΠΙΣΥΜΑΝΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ SER, ESTAR.

Ως προς την σύνταξη των δύο ρημάτων με επίθετα που προσδιορίζουν (calificativos)
μπορούμε να παρατηρήσουμε τα παρακάτω εκτός αυτών που έχουν ήδη περιγραφεί πιο
πάνω:

α. Κάποια από αυτά τα επίθετα μπορούν να συντάσσονται και με SER και με ESTAR.

143
-Όταν συντάσσονται με SER δηλώνουν χαρακτηριστικό γνώρισμα και βέβαια αυτό
σημαίνει ότι ο προσδιορισμός που αποδίδουν δεν εξαρτάται από υποκειμενική άποψη ή
εξωτερικές συνθήκες όπως τόπο, χρόνο, αιτία, τρόπο ενέργειας ή άλλες καταστάσεις που
υπόκεινται σε μεταβολή ή αλλαγή.
Juan es orgulloso Ο Juan είναι υπερήφανος (Είναι χαρακτηριστικό του γνώρισμα)
El cielo es azul Ο ουρανός είναι γαλανός (Είναι χαρακτηριστικό του γνώρισμα)
Juan es delgado Ο Juan είναι λεπτός (Είναι χαρακτηριστικό του γνώρισμα)

- Τα ίδια επίθετα μπορούν να συντάσσονται με ESTAR, όμως τότε ο προσδιορισμός τους

γίνεται βάσει κάποιας κρίσης που μπορεί να μεταβληθεί ανάλογα με τις συνθήκες, ή την
άποψη του ομιλούντος.
Juan está orgulloso Ο Juan είναι υπερήφανος (Για κάτι που πέτυχε)
El cielo está azul Ο ουρανός είναι γαλανός (Περισσότερο απ’ότι περίμενα)
Juan está delgado Ο είναι αδύνατος (Περισσότερο απ’ότι περίμενα)

Έτσι λοιπόν κάθε φορά θα πρέπει να βλέπουμε εάν το επίθετο εξαρτάται από παράγοντες
που εάν αλλάξουν παύει να καθορίζει το ουσιαστικό. Εάν συμβαίνει αυτό τότε
συντάσσουμε με ESTAR, ενώ εάν αναφερόμαστε σε χαρακτηρισμό ανεξάρτητο από τα
παραπάνω συντάσσουμε με SER.
Juan está triste hoy, pero es una persona alegre
Ο Juan είναι στεναχωρημένος σήμερα, αλλά είναι(γενικά) πολύ ευχάριστο άτομο.

β. Υπάρχουν επίθετα που αλλάζουν το νόημα τους ανάλογα με το πιο ρήμα

συντάσσονται. Αυτά η περίπτωση δεν έχει σχέση με την πρώτη αφού εκεί δεν μιλάμε για
αλλαγή νοήματος. Μερικά τέτοια επίθετα είναι:

ΜΕ ΣΥΝΤΑΞΗ SER ΜΕ ΣΥΝΤΑΞΗ ESTAR

Listo Έξυπνος, πονηρός Έτοιμος, σε δυσκολία, σε σύγχιση
Negro Μαύρος (φυλή) Πολύ μελαχροινός, μαινόμενος
Verde Πράσινος Άγουρος , Ζηλιάρης
Atento Αγαπητός, συνετός Προσεκτικός σε κάτι
Bueno Καλής ποιότητας, χρήσιμος Υγειής, γοητευτικός, γευστικός, όχι χαλασμένος
Malo Κακής ποιότητας, βλαβερός Άρρωστος, χαλασμένος, άσχημης γεύσης
Fresco Κρύος, πρόσφατος, ξεδιάντροπος Κρυωμένος, σε σύγχιση, σε δυσκολίες
Vivo Δυναμικός, ξύπνιος (μεταφορικά) Όχι νεκρός
Muerto Βαρετός Χωρίς ζωή, όχι ζωντανός
Alegre Διασκεδαστικός, συμπαθητικός Διασκεδαστικός, Ευχαριστημένος, πιωμένος
Despierto Εύστροφος Ξύπνιος (κυριολεκτικά)
Parado Οκνός, άνεργος Ακίνητος, όρθιος, άνεργος
Perdido Άχρηστος (για πρόσωπα) Χαμένος(έχει χαθεί), δεν ξέρει τι να κάνει
Católico Καθολικός (Θρησκεία) Σε κακή υγεία (Σε αρνητική πρόταση)
Limpio Καθαρός (πρόσωπα/ χώρος) Άφραγκος, άσπηλος, αποτέλεσμα καθαριότητας
Delicado Μαλακός, εύθραυστος Ευαίσθητος σε υγεία
Comprometido Επικίνδυνος Δεσμευμένος,

144
*Παρατηρούμε ότι η κυριολεκτική ερμηνεία των επιθέτων είναι αυτή με SER , εκτός των
vivo, muerto γιατί η ζωή και ο θάνατος είναι μεταβατικές καταστάσεις και όχι μόνιμες.

γ. Τα SER / ESTAR + ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ/ΕΠΙΘΕΤΟ (Συνδετικά - Copulativos), μπορούν να

αντικαθίστανται από άλλα ρήματα κυρίως κίνησης, θέσης, κατάστασης, Τότε και αυτά τα
ρήματα έχουν θέση συνδετικού.
Συχνότερα συναντάμε τα εξής: PARECER ΦΑΙΝΕΤΑΙ , PONERSE ΓΙΝΟΜΑΙ (Απότομη
αλλαγή), QUEDARSE ΠΑΡΑΜΕΝΩ(Μόνο με επίθετα), VOLVERSE ΓΙΝΟΜΑΙ(Σταδιακή
αλλαγή), HACERSE ΓΙΝΟΜΑΙ(Αλλαγή με έμφαση στην προσπάθεια του υποκειμένου),
CONVERTIRSE EN ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΜΑΙ ΣΕ, MANTENERSE ΔΙΑΤΗΡΟΥΜΑΙ ,
LLEGAR A SER ΓΙΝΟΜΑΙ(Αναφέρεται σε σκληρή και επίπονη προσπάθεια του
υποκειμένου),και άλλα που θα μπορούν στην πρόταση να είναι σε αντικατάσταση των SER ή
ESTAR , ανάλογα φυσικά με την έννοια τους.
Parece/ es como una mentira Φαίνεται / είναι σαν ψέμματα
La gente se quedó/ estuvo asombrado Ο κόσμος έμεινε άφωνος
Llegarás a ser / serás famoso un día Κάποια μέρα θα γίνεις / είσαι διάσημος
Se puso / estuvo furioso al oirlo Όταν το άκουσε νευρίασε

Στά παρακάτω ρήματα πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή ως προς τις αντιστοιχίες
PONERSE ΓΙΝΟΜΑΙ (Απότομη αλλαγή), με το ESTAR..
QUEDARSE ΠΑΡΑΜΕΝΩ(Μόνο με επίθετα), με το ESTAR..
VOLVERSE ΓΙΝΟΜΑΙ(Σταδιακή αλλαγή), με το SER.
HACERSE ΓΙΝΟΜΑΙ(Αλλαγή με έμφαση στην προσπάθεια του υποκειμένου), με το SER
CONVERTIRSE EN ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΜΑΙ ΣΕ, με το SER.
LLEGAR A SER ΓΙΝΟΜΑΙ(Αναφέρεται σε σκληρή και επίπονη προσπάθεια του
υποκειμένου), με το SER.

15.4 Κλίση των SER ESTAR

*Θυμίζουμε ότι οι χρόνοι ΣΥΝΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ ΑΟΡΙΣΤΟΣ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ, και
ΑΠΛΟΣ και ΣΥΝΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΣ δεν
χρησιμοποιούνται στην σύγχρονη Ισπανική γλώσσα.
SER
ΟΡΙΣΤΙΚΗ
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΑΟΡΙΣΤΟΣ ΑΠ. ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ ΑΠΛΟΣ ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ

Soy Era Fui Seré Sería

Eres Eras Fuiste Serás Serías
Es Era Fue Será Sería
Somos Éramos Fuimos Seremos Seríamos
Sois Erais Fuisteis Seréis Seríais
Son Eran Fueron Serán Serían

ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΜ. ΣΥΝΘΕΤΟΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΜ.

ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ ΑΟΡΙΣΤ
ΟΣ

145
He sido Había sido Habré sido Habría sido Hube sido
Has sido Habías sido Habrás sido Habrías sido Hubiste sido
Ha sido Había sido Habrá sido Habría sido Hubo sido
Hemos sido Habíamos sido Habremos Habríamos sido Hubimos sido
sido
Habéis sido Habíais sido Habréis sido Habríais sido Hubisteis sido
Han sido Habían sido Habrán sido Habrían sido Hubieron sido

ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ ΑΠΛΟΣ
ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ

Sea Fuera /-ese Haya sido Hubiera /-se sido Fuere

Seas Fueras /-eses Hayas sido Hubieras/-ses sido Fueres
Sea Fuera /-ese Haya sido Hubiera /-se sido Fuere
Seamos Fuéramos/semos Hayamos sido Hubiéramos/-semos sido Fuéremos
Seáis Fuerais / -seis Hayais sido Hubierais/-seis sido Fuereis
Sean Fueran /-sen Hayan sido Hubieran /-sen sido Fueren

Π Ρ Ο Σ Τ Α Κ Τ Ι Κ Η
ΣΥΝΤ ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ ΚΑΤΑΦΑΤΙΚΗ ΑΡΝΗΤΙΚΗ
ΑΠΛΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ Ser
Hubiere sido - - ΣΥΝΘ. ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ Haber Sido
Hubieres sido Sé No seas ΑΠΛΟ ΓΕΡΟΥΝΔΙΟ Siendo
Hubiere sido Sea No sea ΣΥΝΘ. ΓΕΡΟΥΝΔΙΟ Habiendo sido
Hubiéremos sido Seamos No seamos ΜΕΤΟΧΗ Sido
Hubiereis sido Sed No seáis
Hubieren sido Sean No sean

ESTAR
ΟΡΙΣΤΙΚΗ
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΑΟΡΙΣΤΟΣ ΑΠΛ. ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ ΑΠΛΟΣ ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ

Estoy Estaba Estuve Estaré Estaría

Estás Estabas Estuviste Estarás Estarías
Está Estaba Estuvo Estará Estaría
Estamos Estábamos Estuvimos Estaremos Estaríamos
Estáis Estabais Estuvisteis Estaréis Estaríais
Están Estaban Estuvieron Estarán Estarían

ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΜΕΝ. ΣΥΝΘΕΤΟΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΜ.

ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ ΑΟΡΙ
ΣΤΟ

146
 Σ

He estado Había estado Habré estado Habría estado Hube estado

Has estado Habías estado Habrás estado Habrías estado Hubiste estado
Ha estado Había estado Habrá estado Habría estado Hubo estado
Hemos estado Habíamos estado Habremos estado Habríamos estado Hubimos estado
Habéis estado Habíais estado Habréis estado Habríais estado Hubisteis estado
Han estado Habían estado Habrán estado Habrían estado Hubieron
estado

ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ

Esté Estuviera/-se Haya estado Hubiera /-se estado

Estés Estuvieras/-ses Hayas estado Hubieras/-ses eatado
Esté Estuviera/-se Haya estado Hubiera /-se estado
Estemos Estuviéramos/-semos Hayamos estado Hubiéramos/-semos estado
Estéis Estuvierais/-seis Hayais estado Hubierais/-seis estado
Estén Estuvieran/-sen Hayan estado Hubieran /-sen estado

Π Ρ Ο Σ Τ ΑΚ Τ Ι Κ Η
ΑΠΛ. ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ ΣΥΝΤ. ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ ΚΑΤΑΦΑΤΙΚΗ ΑΡΝΗΤΙΚΗ

Estuviere Hubiere estado - -

Estuvieres Hubieres estado Está No estés
Estuviere Hubiere estado Esté No esté
Estuviéremos Hubiéremos estado Estemos No estemos
Estuviereis Hubiereis estado Estad No estéis
Estuvieren Hubieren estado Estén No estén

ΑΠΛΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ Estar

ΣΥΝΘΕΤΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ Haber estado
ΑΠΛΟ ΓΕΡΟΥΝΔΙΟ Estando
ΣΥΝΘΕΤΟ ΓΕΡΟΥΝΔΙΟ Habiendo estado
ΜΕΤΟΧΗ Estado

16. EΥΘΥΣ - ΠΛΑΓΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ESTILO DIRECTO - INDIRECTO

147
 Ο Ευθύς Λόγος ανήκει συντακτικά στις Σύνθετες Ασύνδετες Προτάσεις (Yuxtapuestas-
Asindéticas), και ο Πλάγιος Λόγος στις Σύνθετες Ονοματικής Υπόταξης Προτάσεις
(Subordinación Sustantiva) και στην περίπτωση των Άμεσων Συμπληρωματικών
(Complementarias Directas).

16.1 ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΕΥΘΕΩΣ ΚΑΙ ΠΛΑΓΙΟΥ ΛΟΓΟΥ

Ευθύς Λόγος είναι η ακριβής αναπαραγωγή των λόγων κάποιου προσώπου, από
κάποιον άλλον. Στον Ευθύ Λόγο έχουμε δύο προτάσεις οι οποίες συνδέονται με
Παρατακτική Σύνδεση δηλαδή χωρίς σύνδεσμο μεταξύ τους. Στην περίπτωση του Ευθέως
Λόγου σε αυτές τις προτάσεις μπορεί να υπάρχουν ενδιάμεσα σημεία στίξης που δίνουν τον
τόνο με τον οποίο έχουν ειπωθεί τα λόγια που αναπαράγονται. Έτσι έχουμε την πρόταση που
κάνει εισαγωγή των λόγων, και την πρόταση που είναι τα ακριβή λόγια του προσώπου.
Juan dijo: Lo hago esto porque es así. Ο Juan είπε: Το κάνω αυτό γιατί έτσι είναι
Juan pensó: “ No quiero ni verle”. Ο Juan σκέφτηκε: «Δεν θέλω ούτε να τον βλέπω»
¿Quién lo dijo? – preguntó Juan Ποιος το είπε ; - ρώτησε ο Juan
¿Dónde vas?, preguntó Juan Που πάς;, ρώτησε ο Juan
Έτσι βλέπουμε ότι τα λόγια του Juan αναπαράγονται από κάποιον άλλον είτε πριν από
άνω κάτω τελεία( : ), είτε με συνδιασμό άνω κάτω τελεία και Εισαγωγικά ( : « »), είτε
μετά από παύλα ( - ), είτε απλά μετά από κόμμα ( , ).

Πλάγιος Λόγος είναι η μεταφορά των λόγων κάποιου προσώπου από κάποιον άλλο, ο
οποίος τα εντάσσει στην δική του πρόταση. Τότε η πρόταση που στον Ευθύ κάνει
εισαγωγή των λόγων κάποιου προσώπου -(με απλή γραφή στα παραπάνω παραδείγματα)-
γίνεται Κύρια (Subordinante), και τα μεταφερόμενα λόγια γίνονται Δευτερεύουσα
(Subordinada) - με έντονη γραφή στα παραπάνω παραδείγματα- μιας Σύνθετης
Πρότασης. Αυτά τα δύο μέρη ενώνονται με κάποιον σύνδεσμο ή αντωνυμία ανάλογα με
τον τύπο της Δευτερεύουσας κάθε φορά και χάνονται τα σημεία στίξης. Μπορεί να
έχουμε επίσης αλλαγή ή όχι στον χρόνο και στην έγκλιση του ρήματος της
Δευτερεύουσας Πρότασης, ανάλογα με τον χρόνο του ρήματος της Κύριας.
Τέλος έχουμε αλλαγή στο πρόσωπο του ρήματος τις αντωνυμίες και στους
προσδιορισμούς τόπου και χρόνου στην Δευτερεύουσα.

Η ΠΡΟΤΑΣΗ:
Juan repite : No quiero venir hoy (ΕΥΘΥΣ ΛΟΓΟΣ)
Ο Juan επαναλαμβάνει: Δεν θέλω να έλθω σήμερα

ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΣΕ:
Juan repitió que no quería venir aquel día (ΠΛΑΓΙΟΣ
ΛΟΓΟΣ)
ΚΥΡΙΑ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ
Ο Juan επανάλαβε ότι δεν ήθελε να έλθει εκείνη την μέρα

Όπως βλέπουμε στα παραδείγματα στην περίπτωση του Απλού Λόγου υπάρχει ρήμα
που εισάγει την δεύτερη πρόταση. Αυτό το ρήμα κάθε φορά, ανάλογα με την πρόταση
που θα αποτελέσει την Δευτερεύουσα, είναι διαφορετικό προσπαθώντας να εκφράζει την
στάση των λόγων που μεταφέρει. Αυτή η στάση γραμματικά αντιπροσωπεύεται από
Απλές Προτάσεις διαφόρων κατηγοριών όπως αναφέρονται πιο κάτω.

148
 Όταν όμως ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ δύο προτάσεις στον Απλό Λόγο (άρα ούτε και ρήμα
που θα αποτελέσει το ρήμα της Κύριας στον Πλάγιο), τότε ανάλογα με την κατηγορία
της πρότασης που θα αποτελέσει την Δευτερεύουσα στον Πλάγιο Λόγο, καθορίζεται και
το ρήμα της Κύριας πρότασης ώστε να εκφράζει την στάση του υποκειμένου της
Δευτερεύουσας.
ΑΠΛΟΣ ΛΟΓΟΣ ΠΛΑΓΙΟΣ ΛΟΓΟΣ
- No sé si es Pedro -Juan duda que es Pedro
- Δεν ξέρω εάν είναι ο Redro -Ο Juan αμφιβάλει ότι είναι ο Pedro
- ¡Ojalá llueva! -Juan desea que llueva
-Μακάρι να βρέξει! -Ο Juan εύχεται να βρέξει
- Hazlo mañana -Juan sugiere que lo hagas mañana
-Κάντο αύριο -Ο Juan προτείνει να το κάνεις αύριο
- Veo a Pedro -Juan dice que ve a Pedro
- Βλέπω τον Pedro -Ο Juan λέει ότι βλέπει τον Pedro

Έτσι λοιπόν βλέπουμε ότι από τον Απλό Λόγο μπορούμε να καταλάβουμε την στάση
του υποκειμένου και να βάλουμε το ρήμα που θα την εκφράζει στον Πλάγιο.
* Συνήθως βλέπουμε να χρησιμοποιείται το ρήμα Decir αντί ρημάτων που θα εξέφραζαν
πιστότερα την στάση του υποκειμένου στην πρόταση του Απλού Λόγου. Αυτό ΕΙΝΑΙ
ΛΑΘΟΣ. Πρέπει να χρησιμοποιούμε οποιοδήποτε ρήμα εκφράζει συναίσθημα ή είναι
λεκτικό και αποδίδει καλύτερα την Δευτερεύουσα. Τέτοια ρήματα είναι τα:
Saber Γνωρίζω,Entender Καταλαβαίνω, Preguntar Ρωτώ, Μirar Κοιτώ, Informarse
Πληροφορούμαι,Ver Βλέπω,Oir Ακούω, Probar Δοκιμάζω, Avisar Ειδοποιώ,
Responder Απαντώ, Desear Εύχομαι,Sugerir Προτείνω, Dudar Αμφιβάλλω, Añadir
Προσθέτω…

16.2 ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΗ ΠΛΑΓΙΟΥ ΛΟΓΟΥ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ

Τα στοιχεία που πρέπει να έχουμε υπ’όψιν μας προκειμένου να γίνουν σωστά οι
αντικαταστάσεις από τον Ευθύ σε Πλάγιο είναι τα παρακάτω:

α. Το είδος πρότασης που θα είναι Δευτερεύουσα γιατί από αυτό εξαρτάται ο τρόπος
σύνδεσης με την Κύρια. Αυτή η πρόταση μπορεί να είναι Καταφατική – Αρνητική-
Διστακτική- Επιφωνηματική- Επιθυμίας-Προτρεπτική ( με τον σύνδεσμο QUE),
Ερωτηματική Γενικής Άγνοιας ( με το SI ) ή Ερωτηματική Μερικής Άγνοιας (με
ερωτηματικούς συνδέσμους ή αντωνυμίες όπως τα CUÁNDO, CUÁNTO, CÓMO,
QUIÉN... που υπάρχουν ήδη στις προτάσεις). Τα είδη αυτά προτάσεων έχουν περιγραφεί
στο κεφάλαιο 19.3α.

Καταφατική – Αρνητική- Διστακτική- Επιφωνηματική- Επιθυμίας-Προτρεπτική

-Juan añade: Veo a Pedro - Juan añade que ve a Pedro
-Juan añade: No veo a Pedro -Juan añade que no ve a Pedro
-Juan duda: No sé si es Pedro -Juan duda que es Pedro
-Juan duda: A lo mejor es Pedro -Juan duda que es Pedro
-Juan exclama: ¡Todo va bien! - Juan exclama que todo va bien
-Juan desea:¡Ojalá llueva! -Juan desea que llueva
-Juan sugiere: Hazlo mañana -Juan sugiere que lo haga mañana

149
*Όπως βλέπουμε στις περιπτώσεις που έχουμε σημεία στίξης ή φράσεις που
χαρακτηρίζουν την πρόταση σε Ευθύ Λόγο όπως A lo mejor, No sé si, Ojalá... ,
στον Πλάγιο Λόγο ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Αυτά, αντικαθιστώνται από το ρήμα της Κύριας
που εκφράζει την στάση του προσώπου.
* Όταν έχουμε Προτρεπτική Πρόταση που το ρήμα της είναι σε Προστακτική, τότε η
Προστακτική αλλάζει σε Ενεστώτα Υποτακτικής όταν η πρόταση γίνεται
Δευτερεύουσα, δηλαδή όταν είναι σε Πλάγιο Λόγο.

Ερωτηματική Γενικής Άγνοιας.

-Juan pregunta: ¿Estás bien? - Juan pregunta si estás bien.
Σε αυτής της κατηγορίας προτάσεις η Κύρια και η Δευτερεύουσα ενώνονται με το SI,
και όχι με το QUE.

Ερωτηματική Μερικής Άγνοιας.

- Juan pregunta ¿ Cómo estás? - Juan pregunta cómo estás
- Juan pregunta ¿Qué haces aquí? - Juan pregunta qué haces aquí
- Juan pregunta ¿Cuántos son? - Juan pregunta cuántos son
Σε αυτής της κατηγορίας προτάσεις έχουμε σύνδεση με την Ερωτηματική Αντωνυμία ή
τον Ερωτηματικό Σύνδεσμο με τα οποία γίνεται η ερώτηση στον Ευθύ Λόγο, γιατί αυτά
τα στοιχεία δίνουν την στάση του προσώπου που ρωτά.

* Ελάχιστες φορές μπορούμε να δούμε στην Πλάγια, πρίν τις Ερωτηματικές Αντωνυμίες
και Επιρρήματα, να υπάρχει το QUE. Τότε είναι Πλεονασμός και το συναντάμε στον
καθημερινό αλλά όχι καλλιεργημένο λόγο. - Juan pregunta que cuándo van a venir.
* Κάποιες φορές στις διηγήσεις χρησιμοποιούνται σημεία στίξης προκειμένου να δοθεί
ζωντάνια κατά την περιγραφή σε Πλάγιο Λόγο. Αυτό το ύφος ονομάζεται Ελεύθερος
Πλάγιος Λόγος (Estilo Indirecto Libre).
...Pues ¿Y él qué crees que dijo? Nada amigo mio, nada.
…Λοιπόν, και εκείνος τι νομίζεις πως είπε; Τίποτα φίλε μου, τίποτα.
* Κάποιες φορές ο σύνδεσμος QUE παραλείπεται στον γραπτό λόγο κυρίως με ρήματα
Θέλησης και Φόβου.
Temieron(que) se perdiese la ocasión Φοβήθηκαν ότι θα χαθεί η ευκαιρία.
* Όταν έχουμε περισσότερες από μία Δευτερεύουσες στον Πλάγιο ο σύνδεσμος QUE
υπάρχει μόνο μεταξύ Κύριας και πρώτης Δευτερεύουσας. Πάντως κάποιοι συγγραφείς
μπορεί να βάζουν τον σύνδεσμο σε κάθε αλλαγή Δευτερεύουσας σαν απαρίθμηση.
Y dice que vendrá, que todo se arregla, que lo pasarán bien
Και λέει ότι θα έλθει, ότι όλα θα διορθωθούν, ότι θα περάσουν καλά.

β. Τον χρόνο στον οποίο βρίσκεται το ρήμα της Κύριας. Έτσι όταν αυτό το ρήμα
βρίσκεται σε Ενεστώτα - Παρακείμενο - Απλό Μέλλοντα - Συντ. Μέλλοντα, ΔΕΝ
έχουμε χρονική αλλαγή στο ρήμα της Δευτερεύουσας. Όταν το ρήμα της Κύριας
βρίσκεται σε Αόριστο – Παρατατικό - Υπερσυντέλικο τότε το ρήμα της Δευτερεύουσας
υφίσταται τις παρακάτω αλλαγές.

ΟΤΑΝ Η ΚΥΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ:

150
ΕΝΕΣΤΩΤΑ/ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟ/ ΑΠΛΟ ΜΕΛΛΟΝΤΑ/ ΣΥΝΤ. ΜΕΛΛΟΝΤΑ
Η ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΣΤΟ ΕΥΘΥ ΛΟΓΟ.

ΕΥΘΥΣ ΠΛΑΓΙΟΣ
- No quiero venir -Juan dice que no quiere venir
- No quise venir -Juan dirá que no quiso venir
- No querría venir -Juan ha dicho que no querría venir
* Η Προστακτική αλλάζει σε Ενεστώτα Υποτακτικής.
- Sal de aquí -Juan manda que salgas de allí

ΟΤΑΝ Η ΚΥΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ:

ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟ/ ΑΟΡΙΣΤΟ/ ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟ
Η ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΧΡΟΝΙΚΑ
ΑΠΟ ΣΕ
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ
ΑΠΛΟΣ ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ
ΣΥΝΤ. ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ
ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ
ΑΟΡΙΣΤΟΣ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ
ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ
ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ
ΑΠΛΟΣ ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ
ΣΥΝΘΕΤΟΣ ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ
ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΣ
ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΣ
ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΣ
ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΣ
* Οι χρόνοι με κεκλιμένα γράμματα ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝ κατά την μετατροπή και αυτό γιατί
οι χρόνοι που υποδυκνείουν δενμεταβάλλονται ακόμη και αν αλλάξει χρονικά το ρήμα της
Κύριας.
ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ, ΑΟΡΙΣΤΟΣ(Στιγμιαίες πράξεις)
ΑΠΛΟΣ ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ, iba + απαρέμφατο
ΣΥΝΘΕΤΟΣ ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ
ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ
ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ ή ΑΟΡΙΣΤΟΣ
ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ
ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ
ΑΠΛΟΣ ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ
ΣΥΝΘΕΤΟΣ ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ
ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΣ
ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΣ
ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΣ
ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΣ
ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΣ

γ. Την αλλαγή στο πρόσωπο του ρήματος της Δευτερεύουσας που είναι η λογική
μεταβολή του προσώπου του ρήματος αφού τα λόγια του προσώπου μεταφέρονται από
κάποιον άλλον σε καινούργια πρόταση. Οι αλλαγές σε αντωνυμίες γίνονται με το ίδιο
κριτήριο. Όσον αφορά αλλαγές σε προσδιορισμούς τόπου και χρόνου αυτοί ισχύουν
μόνο στην περίπτωση που το ρήμα της Κύριας ανήκει στους παρελθοντικούς χρόνους
όπως ακριβώς και στα Ελληνικά, γιατί τότε έχει περάσει κάποιο χρονικό διάστημα
μεταξύ των λόγων σε Ευθύ και Πλάγιο, άρα επαναπροσδιορίζουμε σύμφωνα με την
καινούργια χρονική στιγμή.
* Πρέπει να προσέξουμε ότι το ρήμα IR στον Ευθύ Λόγο, γίνεται VENIR στην
Δευτερεύουσα στον Πλάγιο.
-Juan dijo: No sé si está aquí - Juan dijo que no sabía si estaba allí
- Ο Juan είπε: Δεν ξέρω εάν είναι εδώ -Ο Juan είπε ότι δεν ήξερε εάν ήταν εκεί

-Juan dice: No voy hoy - Juan dice que no viene hoy

-Ο Juan λέει: Δεν πάω σήμερα -Ο Juan λέει ότι δεν έρχεται σήμερα

151
-Juan decía: Este libro es mio - Juan decía que ese libro era suyo
-O Juan έλεγε: Αυτό το βιβλίο είναι δικό μου -Ο Juan έλεγε ότι εκείνο το βιβλίο ήταν δικό του

Σαν συμπέρασμα των τριών προηγουμένων επισυμάνσεων, ένας διάλογος σε Ευθύ

Λόγο μπορεί να μετατραπεί σε κείμενο σε Πλάγιο κρατώντας πάντα τα στοιχεία που
δίνουν το ύφος (ερωτήσεις, θαυμασμός…), προσέχοντας τις αλλαγές όπως αναλύθηκαν
πιο πάνω.
Ας δούμε το παράδειγμα που ακολουθεί:
ΕΥΘΥΣ ΛΟΓΟΣ (Δίαλογος μεταξύ Α και Β)
A: ¿Cómo estás hoy?
B: Muy bien. ¿Y tú?
A: No sé, me duele un poco la garganta.
B: Pues, mejor será que vayas al médico.

ΠΛΑΓΙΟΣ ΛΟΓΟΣ
(Διήγηση σε Ενεστώτα/Παρακείμενο/Μέλλοντα)
A pregunta a B (que) cómo está hoy, y B le responde que muy bien y éste le pregunta
lo mismo a A (que) cómo está. A le dice que no sabe porque le duele la garganta,
entonces B le aconseja que mejor será que vaya al médico.

(Διήγηση σε Αόριστο/Παρατατικό/ Υπερσυντέλικο)

A preguntó a B (que) cómo estaba aquel día, y B le respondió que muy bien y éste le
preguntó lo mismo a A (que) cómo estaba. A le dijo que no sabía porque le dolía la
garganta, entonces B le aconsejó que mejor sería que fuera al médico.

17. ΥΠΟΘΕΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ( ΟRACIONES CONDICIONALES) -ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΣ

ΛΟΓΟΣ

Ο Υποθετικός Λόγος ανήκει συντακτικά στις Σύνθετες Επιρρηματικές Υποθετικές

(Circunstanciales Condicionales), με Υποτακτική Σύνδεση.

17.1 Όταν έχουμε εξάρτηση της εκπλήρωσης κάποιας ενέργειας που έχει αναγγελθεί
στην Κύρια Πρόταση, από την πραγματοποίηση της Δευτερεύουσας, και υπάρχει
σύνδεσμος που δίνει αυτήν την σχέση, τότε μιλάμε για ΥΠΟΘΕΤΙΚΟ ΛΟΓΟ.
Άρα στον Υποθετικό Λόγο έχουμε Κύρια και Δευτερεύουσα, αφού μιλάμε για
Σύνθετη Πρόταση, και επιπλέον εξάρτηση της Κύριας (Υπόθεση- Hipótesis/ Prótasis),
από την Δευτερεύουσα ( Απόδοση- Apódosis).
Την σχέση μεταξύ Υπόθεσης και Απόδοσης την δίνει ο σύνδεσμος SI, αλλά και
κάποιοι άλλοι που θα δούμε πιο κάτω. Μεταξύ Υπόθεσης και Απόδοσης υπάρχει
κόμμα ( , ). Γενικά οι Υποθετικοί μπορούν να αναφέρονται σε ενέργειες που είναι
πιθανόν να πραγματοποιηθούν και σε ενέργειες που δεν είναι πιθανόν ή είναι αδύνατον
να πραγματοποιηθούν. Ανάλογα με αυτήν κατηγοριοποίηση έχουμε τρείς περιπτώσεις σε
Υπόθεση και Απόδοση που αποτελούν και τα γνωστά Τρία Είδη Υποθετικού Λόγου.
* Στις παρακάτω περιπτώσεις βλέπουμε ότι προηγείται η Υπόθεση και έπεται η απόδοση.

152
Πάντως μπορούμε να δούμε Υποθετικό Λόγο με την μορφή: Απόδοση + SI + Υπόθεση.
Δηλαδή η σειρά δεν είναι δευσμευτική, αλλά το SI πάντοτε προηγείται της Υπόθεσης.

I. ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΙΘΑΝΟΝ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΣΕ

ΠΑΡΟΝ – ΠΑΡΕΛΘΟΝ – ΜΕΛΛΟΝ
Si + ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΠΟΔΟΣΗ

Si + Ενεστώτας Οριστικής
Si + Παρακείμενος Οριστικής Ολοι οι χρόνοι Οριστικής
Si + Υπερσυντέλικος Οριστικής Υποτακτικής και η
Si + Αόριστος Οριστικής Προστακτική
Si + Παρατατικός Οριστικής

* Όσον αφορά την Υπόθεση ο Απλός Μέλλοντας και Συντελεσμένος έχουν αντικατασταθεί
από Ενεστώτα και Παρακείμενο αντίστοιχα. Αυτό πρέπει να το προσέξουμε ιδιαίτερα γιατί
κάποιες φορές σκεπτόμενοι Ελληνικά χρησιμοποιούμε Μέλλοντες και στα Ισπανικά.

Εάν θα έλθει, θα το πω. Si vendrá, lo diré ΛΑΘΟΣ Η ΥΠΟΘΕΣΗ

Εάν θα έλθει, θα το πω. Si viene, lo diré ΧΡΗΣΗ ΕΝΕΣΤΩΤΑ

Εάν θα έχει έλθει θα το έχει πεί Si habrá venido lo habrá dicho ΛΑΘΟΣ ΥΠΟΘΕΣΗ
Εάν θα έχει έλθει θα το έχει πεί Si ha venido lo habrá dicho ΜΕ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟ

Ας δούμε μερικούς συνδιασμούς:

Si viene, lo dirá Εάν έλθει, θα το πεί
Si ha venido, lo saben Εάν έχει έλθει, το ξέρουν
Si viene, dímelo Εάν έλθει, πες το μου
Si venías, lo pasaríamos bien Εάν ερχόσουν, θα περνούσαμε καλά (Πιθανόν να έρθει)
Si vino, lo sabrán Εάν ήλθε, θα το ξέρουν (Πιθανόν ήρθε)
Si ha venido, que pase Εάν έχει έλθει, άς περάσει
Si había venido, habría pasado por allí Εάν είχε έλθει, θα είχε περάσει από εκεί
(Πιθανόν είχε έρθει, αλλά δεν το γνωρίζουμε ακόμη)

Όπως βλέπουμε μπορούμε να αναφερόμαστε σε παρόν, παρελθόν και μέλλον αρκεί να

θεωρούμε την πραγματοποίηση της ενέργειας πιθανή.
Πάντως οι συνηθέστεροι συνδιασμοί είναι οι τρείς πρώτοι στον κατάλογο των
παραδειγμάτων.

II. ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΘΑΝΟΝ Ή ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ

ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΣΕ ΠΑΡΟΝ – ΜΕΛΛΟΝ

Si + ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΠΟΔΟΣΗ

153
Si + ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤ. ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤ.(Μόνο περίπτωση –ra)
Si + ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΣ ΑΠΛΟΣ ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ

Si viniera/-ese, pasara Εάν ερχόταν, θα περνούσε (Δεν θα έρθει σε παρόν ή μέλλον)

Si viniese/-ra, pasaría Εάν ερχόταν, θα περνούσε (Δεν θα έρθει σε παρόν ή μέλλον)

Οι δύο περιπτώσεις Απόδοσης είναι ισοδύναμες και δεν δηλώνουν διαφορετική χρονική
περιοχή. Φυσικά μέσα στην πρόταση θα προσδιορίζεται εάν μιλάμε για παρόν ή μέλλον.
Si viniera mañana, pasara Εάν ερχόταν αύριο, θα περνούσε (Αλλά δεν θα έρθει).
Ο συνηθέστερος συνδιασμός από του δύο που έχουν δοθεί πιο πάνω είναι ο δεύτερος.

III. ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

Si + ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΠΟΔΟΣΗ

Si + ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ ΥΠΟΤΑΚ. ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤ.

Si + ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ ΥΠΟΤΑΚ. ΣΥΝΘΕΤΟΣ ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ

* Στην Απόδοση ο Υπερσυντέλικος Υποτακτικής χρησιμοποιεί μόνο την περίπτωση

Hubiera + Μετοχή.

Si hubiese/-ra venido, lo hubiera sabido Εάν είχε έρθει, θα το είχα μάθει

Si hubiera/-ese venido, lo habría sabido Εάν είχε έρθει, θα το είχα μάθει

Και στις δύο περιπτώσεις η πράξη δεν πραγματοποιήθηκε στο παρελθόν και δεν
πρόκειται να πραγματοποιηθεί.

*Όσον αφορά τις χρήσεις των Δυνητικών χρόνων σε όλες τις περιπτώσεις Υποθετικού
Λόγου, βλέπε στο αντίστοιχο κεφάλαιο.

* Σε Νομικά κείμενα μόνο, συναντάμε τον παρακάτω συνδιασμό:

ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΠΟΔΟΣΗ
Ενεστώτας / Μέλλοντας Οριστικής ή
Si + Μέλλοντας Υποτακτικής Προτρεπτική Πρόταση ή
Απλός Δυνητικός

Εκτός των πιο πάνω τριών ειδών με όλες τους τις εκδοχές, μπορούμε να έχουμε και
τους συνδιασμούς που ακολουθούν:

ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΠΟΔΟΣΗ

SI + ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛ. ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΣ , ΑΠΛΟΣ ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ

Si hubiera venido (ayer), podríamos salir(hoy) (Αδύνατον να πραγματοποιηθεί πιά)
Εάν είχε έρθει (εχθές, αλλά δεν ήρθε), θα μπορούσαμε να βγούμε (σήμερα)

154
( Η Υπόθεση στο παρελθόν, η Απόδοση στο παρόν)

SI + ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΥΠΟΤ., ΣΥΝΘ. ΔΥΝΗΤ./ ΥΠΕΡΣΥΝΤ. ΥΠΟΤΑΚΤ.

Si estuviera aquí(intemporal), no hubiera habría pasado esto (en el pasado)
Εάν ήταν εδώ( διαχρονικά δεν είναι), δεν θα είχε συμβεί αυτό (παρελθόν, απραγμ.)
(Στην Υπόθεση αναφερόμαστε διαχρονικά ως προς το ρήμα, αλλά η Απόδοση αφορά το
παρελθόν.

SI + ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΟΡΙΣΤ., ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΟΡΙΣΤ. = 3ος Υποθετ. Λόγος

Όταν, μιλώντας για τον 3ο Υποθετικό, έχουμε στην Υπόθεση την περίφραση llegar a
(Επιτέλους, Τελικά) + Απαρέμφατο με το ρήμα της περίφρασης σε Ενεστώτα Οριστικής,
Η περίφραση αυτή δηλώνει έμφαση και κατά την μετάφραση στα Ελληνικά, αποδίδουμε
μόνο το Απαρέμφατο που την ακολουθεί.
Ahora llego a entenderlo Επιτέλους τώρα το καταλαβαίνω = Τώρα το καταλαβαίνω
Llego a saberlo = Επιτέλους το μαθαίνω = Το μαθαίνω

Si llego a entenderlo, no digo/ habría dicho nada Εάν το μάθω, δεν λέω τίποτα
Si lo hubiera entendido, no habría dicho nada Εάν το είχα μάθει, δεν θα έλεγα τίποτα
Οι δύο αυτές προτάσεις είναι ισοδύναμες. Παρατηρούμε ότι στα Ελληνικά δεν υπάρχει
ακριβής απόδοση της περίπτωσης, γι’ αυτό εμείς θα αποδίδουμε σε 3ο Υποθετικό
πάντοτε.

SI + ΑΟΡΙΣΤΟΣ ΟΡΙΣΤ., ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΟΡΙΣΤ = 3ος Υποθετ. Λόγος

Πρόταση αντίστοιχη της περίφρασης llegar a, σε Αόριστο Οριστικής, τότε μπορούμε να
έχουμε Ενεστώτα ή Σύνθετο Δυνητικό στην Απόδοση.

Menos mal que lo vi, si no, me choco contra él Ευτυχώς το είδα, αλλιώς,θα με
χτυπούσε
Si no lo hubiera visto, me habría chocado Εάν δεν το είχα δεί ,θα με είχε χτυπήσει.
Οι προτάσεις είναι ισοδύναμες αναφέρονται στο παρελθόν με το χαρακτηριστικό του 3ου
Υποθετικού. Και πάλι η πρώτη δεν έχει απόδοση στα Ελληνικά.

SI + ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤ. , ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ

ο
Πολλές φορές στην καθομηλουμένη στο 2 είδος Υποθετικού η Απόδοση συντάσσεται
σε Παρατατικό Οριστικής αντί Απλού Δυνητικού. Τότε θέλουμε να εκφράσουμε
μεγαλύτερη χρονική αμεσότητα.
Si lo supiera, venía ahora mismo Εάν το ήξερα, θα ερχόμουν αμέσως

17.2 ΑΛΛΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΣΥΝΘΕΣΗΣ ΤΩΝ ΥΠΟΘΕΤΙΚΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ

155
 Εκτός της περίπτωσης του συνδέσμου SI, Υποθετική Πρόταση (Oración
Condicional) δίνουν οι Υποθετικοί Σύνδεσμοι όπως και κάποιες άλλες φράσεις
όπως ακολουθούν:

-Οι κυριότεροι Υποθετικοί Σύνδεσμοι:

A cambio de que Με την προϋπόθεση να

A condición de que Με την προϋπόθεση να
A menos que Εκτός και αν
A no ser que Εκτός και αν
A poco que Αρκεί να
Como Στην περίπτωση που Απειλή-Συμβουλή
(sólo) con que (Μόνο) εάν
Con tal de que Μόνο εάν
Excepto que Εκτός αν
Cuando Στην περίπτωση που
En el supuesto (de) que Με την προϋπόθεση να
En caso de que Στην περίπτωση που
Mientras Στην περίπτωση που
Salvo que Ετός και αν
Siempre que Εφόσον
Siempre y cuando Μόνο εφόσον

Οι σύνδεσμοι αυτοί συντάσσουν την Κύρια πρόταση (Υπόθεση) πάντοτε με Υποτακτική.

Άρα στο 1ο είδος Υποθετικού θα έχουμε Υποτακτική και όχι Οριστική στην Υπόθεση. Η
Απόδοση δεν επηρεάζεται. Όσον αφορά τα υπόλοιπα είδη Υποθετικών δεν μας
ενδιαφέρουν ως προς το θέμα της αλλαγής, αφού και με το SI η Υπόθεση είναι σε
Υποτακτική.
Si viene, dímelo = Cuando venga dímelo = En caso de que venga, dímelo
Εάν έρθει πές το μου = Στην περίπτωση που έρθει, …. = Στην περίπτωση που έρθει, …
Si viniera, me lo diría = Siempre que viniera, me lo diría
Εάν ερχόταν, θα μου το έλεγε = Εφ’όσον ερχόταν, θα μου το έλεγε.
* Παρατηρούμε ότι κάποιους από τους συνδέσμους τους έχουμε δεί ή θα τους δούμε
και σαν Αναφορικούς ή Χρονικούς. Τότε όμως έχουν άλλη έννοια και η έγκλιση του
ρήματος της Δευτερεύουσας είναι διαφορετική.

- Οι ελλειπτικές προτάσεις όπως Yo que tú Εγώ στην θέση σου , Ellas en tu lugar
Εκείνες στην θέση σου, Para + Ουσιαστικό + Επίθετο Για + Ουσιαστικό + Επίθετο
Yo en tu lugar, no lo haría Εγώ στην θέση σου, δεν θα το έκανα
Para coches buenos, los chinos Για καλά αυτοκίνητα, τα κινέζικα = Εάν θές καλά…

- Οι ελλειπτικές εκφράσεις Donde no(Στην περίπτωση που δεν), Cuando no(Όταν δεν),
ισοδυναμούν με το SI.
Cuando no habla, algo pasará = Si no habla, algo pasará
Όταν δεν μιλά, κάτι συμβαίνει = Εάν δεν μιλά, κάτι συμβαίνει

156
- Οι υποθετικές συνθέσεις(Construcciones Condicionales)
1. Por si (Για την περίπτωση που), όπως και οι Salvo si - Menos si -Excepto si ( Εκτός
και αν), που δηλώνουν αρνητική υπόθεση συντάσσουν το ρήμα της Κύριας (Υπόθεσης)
ή με Οριστική ή με Υποτακτική στο 1ο είδος. Και στις δύο όμως περιπτώσεις
αναφέρονται σε πιθανότητα σε παρόν ή μέλλον
Cojo el paraguas, por si llueve/ lloviera
Παίρνω την ομπρέλλα, για την περίπτωση που βρέξει
Voy con ella, salvo si no viene/ viniera
Πάω μαζί της, εκτός και αν δεν έρθει (Αρνητική Υπόθεση)

3. DE + ΑΠΛΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ = Si + ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΣ

Αντικαθιστά την Υπόθεση στον 2ο Υποθετικό.
De saberlo, no lo haría = Si lo supiera, no lo haría
Εάν το ήξερα , δεν θα το έκανα.

3. DE + ΣΥΝΘΕΤΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ = Si + ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΣ

Αντικαθιστά την Υπόθεση στον 3ο Υποθετικό.
De haberlo sabido, no lo habría hecho = Si lo hubiera sabido, no lo habría hecho
Εάν το ήξερα, δεν θα το είχα κάνει.

4. A ser posible = Εάν είναι δυνατόν

A ser posible, terminalo hoy Εάν είναι δυνατόν, τελείωσε το σήμερα

5. A decir verdad = Για να πώ την αλήθεια=Εάν θέλω να πώ την αλήθεια

Α decir verdad, me gusta una barbaridad Για να πώ την αλήθεια μου αρέσει πολύ

6. Que + ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ / ΥΠΕΡΣΥΝΤ. ΥΠΟΤΑΚΤ. = Εάν + ΠΑΡΑΤ./ΥΠΕΡΣΥΝΤ.

Que le veía, se arrepentía Eαν τον έβλεπα, θα μετάνοιωνε.
* Αυτή η σύνταξη δηλώνει επιθυμία. Στα Ελληνικά θα αποδιδόταν και:
Eάν τον έβλεπα, θα μετάνοιωνε = Ας τον έβλεπα και θα το μετάνοιωνε

7. Que.... que = Εάν … εάν, Que... si = Εάν … εάν, με Οριστική.

Que viene, bien, que no viene, me es lo mismo
Εάν έρθει, καλά, εάν δεν έρθει, μου είναι το ίδιο
Que viene, bien, si no viene, me es lo mismo
Εάν έρθει, καλά, εάν δεν έρθει, μου είναι το ίδιο

8. Προστακτική + y + Μέλλοντας
Háblale y verás qué te dirá Μίλησε του και θα δείς τι θα σου πεί

9. Μετοχή + Φράση
Dicho así, parece mentira Ειπωμένο έτσι, φαίνεται σαν ψέμα.

157
10. Γερούνδιο + Φράση
Conduciendo así, llegaremos tarde Οδηγώντας έτσι, θα αργήσουμε.

11. Con + Απαρέμφατο Με + Απαρέμφατο + και μόνο ( Ελάχιστη απαίτηση)

Con participar me conformo Με το να συμμετέχω και μόνο συμβιβάζομαι

18. LA ORACIÓN Η ΠΡΟΤΑΣΗ

Μέχρι αυτό το σημείο, έχουμε αναφέρει και αναλύσει τα γραμματικά φαινόμενα που
συναντώνται στην Ισπανική γλώσσα. Ο συνδιασμός των παραπάνω φαινομένων, όπως και
στην Ελληνική γλώσσα μας δίνει την ΠΡΟΤΑΣΗ. Βέβαια αυτός ο συνδυασμός
πραγματοποιείται βάσει ορισμένων προϋποθέσεων και δίνει διάφορες μορφές τόσο ως προς
το είδος, όσο και ως προς την εκάστοτε χρήση.

Δίνοντας έναν ορισμό στην πρόταση θα λέγαμε ότι: Πρόταση είναι η μικρότερη λεκτική
ενότητα με πλήρες νόημα. Συντακτικά η πρόταση είναι η συντακτική μορφή που εκφράζει την
σχέση μεταξύ του υποκειμένου και του κατηγορήματος.

Η ΠΡΟΤΑΣΗ (ORACIÓN) είναι διαφορετικό γραμματικό φαινόμενο από την

ΦΡΑΣΗ(FRASE), όπως θα δούμε πιο κάτω, γιατί η ΦΡΑΣΗ αν και είναι μία συγκεκριμένη
ενότητα όπως και η πρόταση, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΛΗΡΕΣ ΝΟΗΜΑ. Οι ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ
(LOCUCIONES), όπως για παράδειγμα: De vez en cuando κάπου κάπου,
cada día κάθε μέρα, para que για να, είναι και αυτές ΦΡΑΣΕΙΣ, αλλά όχι προτάσεις.

18.1 Θα πρέπει να διευκρινίσουμε κάποιους όρους για να μπορούμε να κωδικοποιούμε τα

γραμματικά φαινόμενα ανάλογα με την θέση που έχουν στην πρόταση. Έτσι λοιπόν:

ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ (SUJETO) είναι η λέξη ή το σύνολο λέξεων του οποίου επιβεβαιώνεται

μία ιδιότητα, ή ένα φαινόμενο και απαντά στην ερώτηση ΠΟΙΟΣ; Στις περισσότερες
περιπτώσεις το υποκείμενο βρίσκεται στην αρχή της πρότασης πριν το ρήμα, αλλά αυτός δεν
είναι τρόπος προσδιορισμού του. Το υποκείμενο έχει το ίδιο πρόσωπο και αριθμό με το
ρήμα.
Θέση υποκειμένου μπορούν να έχουν:
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ Η μέρα είναι … El día es…
ΑΝΤΩΝΥΜΙΑ Αυτός είναι… Este es…
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΕΠΙΘΕΤΟ Ο τυφλός είναι… El ciego es…
EL + ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ Το να μιλά κάποιος είναι… El hablar es…
ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΠΡΟΤΑΣΗ Η γάτα του φίλου είναι … La gata del amigo es...
ΑΝΤΩΝΥΜΙΚΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑ Αύριο είναι… Mañana es…
ΦΡΑΣΗ ΜΕ ΕΝΝΟΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ Δεν ξέρω εάν πρέπει… No sé si tengo que…

158
* Στα παραπάνω πρέπει να διευκρινίσουμε ότι
-Ουσιαστικοποιημένο επίθετο είναι το Επίθετο που έχει χαρακτηριστικά ουσιαστικού αφού
προσδιορίζει κάποιο άτομο, και δεν μιλά για ιδιότητα ατόμων.
-Το El + Απαρέμφατο έχει έννοια Ουσιαστικού El cantar = La canción (Το τραγούδι)
-Η Ολόκληρη Πρόταση και η Φράση με Έννοια Ουσιαστικού μπορούν να απαντούν στην
ερώτηση ΠΟΙΟΣ; και έτσι ΔΕΝ είναι Κατηγόρημα.
-Το Αντωνυμικό Επίρρημα δεν μπορεί να είναι Προσδιορισμός Χρόνου που ανήκει στο
Κατηγόρημα, γιατί τότε θα έπρεπε να υπήρχε και κάποιο Υποκείμενο στην πρόταση.
Οι υπόλοιπες περιπτώσεις δεν παρουσιάζουν δυσκολία προσδιορισμού.

ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ (COMPLEMENTOS DEL SUJETO)

Είναι εκείνες οι λέξεις που προσδιορίζουν το υποκείμενο και το συμπληρώνουν. Στο

παράδειγμα Los perros del vecino son blancos Τα σκυλιά του γείτονα είναι άσπρα.
Η λέξη γείτονας συμπληρώνει το υποκείμενο και το προσδιορίζει.
Αυτοί οι προσδιορισμοί υπάρχουν όταν θέση υποκειμένου έχει ολόκληρη πρόταση. Τότε
έχουμε το ακριβές υποκείμενο που απαντά στην ερώτηση ΠΟΙΟΣ; και τις υπόλοιπες λέξεις
που το συμπληρώνουν. Σε αυτές τις λέξεις αναφερόμαστε.

ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑ (PREDICADO) είναι ότι λέγεται στην πρόταση για το Υποκείμενο. Το

κατηγόρημα αποτελείται ή μόνο από το ΡΗΜΑ όταν η πρόταση έχει μόνο υποκείμενο
και ρήμα: Yo vengo Εγώ έρχομαι, ή το ρήμα και τις παρακάτω περιπτώσεις λέξεων ή
συνόλου λέξεων:
ΕΠΙΘΕΤΟ Οι άνθρωποι είναι καλοί Los hombres son buenos
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ Εσύ είσαι γιατρός Tú eres médico
ΑΝΤΩΝΥΜΙΑ Αυτός είναι λίγος Este es poco
ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ Εγώ μπορώ να μιλήσω Yo puedo hablar
ΕΠΙΡΡΗΜΑ Αυτό είναι έτσι Esto es así
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΦΡΑΣΗ Είναι από άλλη πόλη Son de otra ciudad
ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΦΡΑΣΗ Είμαι από την Ελλάδα (Έλληνας) Soy de Grecia

ΡΗΜΑ (VERBO) είναι η κορυφαία κλινόμενη λέξη της πρότασης που εκφράζει την κρίση ή
αντίληψη του υποκειμένου και βρίσκεται σε συμφωνία προσώπου και αριθμού με αυτό. Τα
επιπλέον στοιχεία του ρήματος έχουν δοθεί στον ορισμό του, στο κεφάλαιο 12.2

Ως προς το κατηγόρημα μπορούμε να έχουμε δύο ειδών προτάσεις.

ΟΝΟΜΑΤΙΚΟY ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΟΣ DE PREDICADO NOMINAL
ΡΗΜΑΤΙΚΟY ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΟΣ DE PREDICADO VERBAL

Στο πρώτο είδος (NOMINAL ), το ρήμα της πρότασης είναι ή SER ή ESTAR και πάντοτε
συντάσσεται με κάποιο ουσιαστικό ή επίθετο σαν προσδιορισμό κατηγορήματος.
Esto no es blanco Αυτό δεν είναι άσπρο
Pedro está enfermo Ο Pedro είναι άρρωστος

Εκτός από τα δύο αυτά ρήματα υπάρχουν και κάποια άλλα τα οποία μπορούν, χωρίς να είναι

159
συνδετικά να μας δίνουν προτάσεις ΟΝΟΜΑΤΙΚΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΟΣ και λειτουργούν
σαν τέτοια, όπως έχουμε δεί στο κεφάλαιο 15.3(γ).

Στο δεύτερο είδος (VERBAL), το ρήμα μπορεί να είναι οποιοδήποτε άλλο ρήμα ή τα δύο πιό
πάνω ρήματα αλλά χωρίς να έχουν επίθετο ή ουσιαστικό σαν προσδιορισμό κατηγορήματος.
No oigo nada Δεν ακούω τίποτα
Se ve toda la calle Φαίνεται όλος ο δρόμος

ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ (COMPLEMENTOS DEL VERBO)

Στην περίπτωση ΡΗΜΑΤΙΚΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΟΣ μπορούμε να έχουμε είτε προτάσεις
ΠΛΗΡΟΥΣ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΟΣ, είτε προτάσεις ΕΛΛΕΙΠΟΥΣ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΟΣ.

a. ΠΛΗΡΟΥΣ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΟΣ ( DE PREDICACIÓN COMPLETA) είναι η πρόταση

στην οποία το ρήμα εκφράζει χωρίς άλλο γραμματικό προσδιορισμό όλα όσα αφορούν το
υποκείμενο.
El niño duerme Το παιδί κοιμάται (Δεν χρειάζεται άλλη διευκρίνηση η πρόταση).

b. ΕΛΛΕΙΠΟΥΣ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΟΣ (DE PREDICACIÓN INCOMPLETA) είναι η

πρόταση στην οποία το ρήμα δεν μπορεί να εκφράσει από μόνο του πλήρες νόημα ώστε να
έχουμε πλήρη πρόταση. Τότε, χρειάζονται ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ (COMPLEMENTOS) που να
δίνουν αυτήν την δυνατότητα.
Προσδιορισμοί του ρήματος γραμματικά, μπορεί να είναι λέξη ή συνδιασμός λέξεων όπως
ΕΠΙΘΕΤΟ, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ Ή ΑΝΤΩΝΥΜΙΑ, ΕΠΙΡΡΗΜΑ Ή ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΗ ΦΡΑΣΗ,
ΑΛΛΟ ΡΗΜΑ ΣΕ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ, ΓΕΡΟΥΝΔΙΟ ΜΕ Ή ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΘΕΣΗ,
ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΠΡΟΤΑΣΗ.

Συντακτικά οι προσδιορισμοί μπορούν να είναι: ΑΜΕΣΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ, ΕΜΜΕΣΟ

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ, ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ (ΤΟΠΟΥ, ΧΡΟΝΟΥ, ΤΡΟΠΟΥ,
ΑΙΤΙΑΣ,ΜΕΣΟΥ, ΥΛΙΚΟΥ, ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ κ.λ.π).

Τα μεταβατικά ρήματα μπορούν να δέχονται όλους τους προσδιορισμούς ενώ τα

αμετάβατα ή αυτά τα ρήματα που λειτουργούν σαν τέτοια δεν μπορούν να έχουν άμεσο
αντικείμενο αλλά μπορούν να δέχονται όλους τους υπόλοιπους προσδιορισμούς.

ΘΕΣΗ ΑΜΕΣΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ μπορούν να έχουν ουσιαστικά πρόσωπα, πράγματα ή

προτάσεις που συμπληρώνουν την ενέργεια των μεταβατικών ρημάτων. Κάθε ρήμα έχει
μόνο ένα άμεσο αντικείμενο.
Είναι σε αιτιατική πτώση στην πρόταση (acusativo), όπως έχουμε δεί και στο κεφάλαιο 8.1.4
Doy el libro Δίνω το βιβλίο Τι δίνω;

ΘΕΣΗ ΕΜΜΕΣΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ μπορούν να έχουν πρόσωπα και αντωνυμίες που

αναφέρονται σε αυτά με προθέσεις a και para όπως έχουμε δεί και στο κεφάλαιο 8.1.3
Doy el libro a Pedro Δίνω το βιβλίο στον Pedro Σε ποιόν δίνω;
Doy el libro para él Δίνω το βιβλίο γι’ αυτόν

ΟΙ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ (ΤΟΠΟΥ, ΧΡΟΝΟΥ…) μπορούν να δηλώνουν

τόπο, χρόνο ή άλλα στοιχεία απαραίτητα για τον πλήρη προσδιορισμό της πρότασης. Θέση

160
τέτοιων προσδιορισμών έχουν
-Επιρρήματα ή επιρρηματικές εκφράσεις
Εγώ ζώ εδώ Yo vivo aquí (Τόπος)
Του συμπεριφέρομαι με καλό τρόπο Le trato de buena manera (Τρόπος)
-Ουσιαστικά ή φράσεις ουσιαστικοποιημένες με πρόθεση
Γράφω με μολύβι Escribo con el lapiz (Τρόπος)
Αυτό είναι από πλαστικό Esto es de plástico (Υλικό)
-Φράσεις με χρονική ή ποσοτική έννοια
Πέρασα δύο μέρες θαυμάσιες Pasé dos días estupendos (Χρόνος)
Έχω δώσει όλα τα χρήματα He dado todo el dinero (Ποσότητα)

18.2 ΤΑΞΗ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ-ORDEN DE LOS

ELEMENTOS

Όπως έχουμε αναφέρει πιο πάνω, τα στοιχεία που αποτελούν μία πρόταση μπορεί να
είναι είτε Υποκείμενο και Ρήμα, στην πιο απλή της μορφή, ή Υποκείμενο Ρήμα Άμεσο
και Έμμεσο Αντικείμενο και διάφοροι Προσδιορισμοί όπως τόπου, χρόνου, αιτίας…
Η σειρά με την οποία αυτά τα στοιχεία μπαίνουν σε μία πρόταση μας δίνει την Τάξη
των Στοιχείων της Πρότασης.
- Θα πρέπει να τονίσουμε ότι όπως στις περισσότερες γλώσσες, έτσι και στα Ισπανικά
υπάρχει μία λογική σειρά η οποία συνήθως είναι
Υποκείμενο + Ρήμα + Άμ. Αντικείμενο + Έμμ. Αντικείμενο+ Προσδιορισμοί
Ella trae las flores a Pedro rápidamente hoy
Αυτή φέρνει τα λουλούδια στον Pedro γρήγορα σήμερα

Ο λόγος που προηγείται το Υποκείμενο είναι γιατί αυτό είναι το στοιχείο που
εκφράζει τον γνωστό όρο, που είναι απαραίτητος για την συνέχεια του διαλόγου,
περισσότερο από όλα τα άλλα στοιχεία στις περισσότερες περιπτώσεις προτάσεων.
Αυτός είναι και ο λόγος που το Υποκείμενο και το Ρήμα μόνα τους μπορούν να
αποτελούν πρόταση, ενώ αυτό δεν συμβαίνει σε κανέναν συνδιασμό.
Εκτός της τάξης που αναφέραμε πιο πάνω και που λέγεται Γραμμική (Lineal),
μπορεί να υπάρξει, όπως και στα Ελληνικά και άλλος τρόπος σύνταξης ο οποίος λέγεται
Εμπεριέχων (Envolvente), Ο ΟΡΟΣ ΕΜΠΕΡΙΕΧΩΝ ΜΕΤΑΦΡΑΖΕΤΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΠΟ
ΤΟΝ ΙΣΠΑΝΙΚΟ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ.
Σε αυτήν την περίπτωση μπορούμε να έχουμε σύνταξη πιο ελεύθερη από την
Γραμμική ανάλογα με το στοιχείο στο οποίο θέλουμε να δώσουμε έμφαση κάθε φορά.
Έτσι μπορεί να προηγούνται το Έμ. Αντικείμενο χωρίς πρόβλημα σύγχυσης με το
Υποκείμενο, ή κάποιος προσδιορισμός χρόνου ή τόπου για παράδειγμα.
Ας δούμε κάποιους συνδιασμούς:
A Pedro ella trae las flores rápidamente hoy
Hoy ella trae las flores rápidamente a Pedro
Rápidamente a Pedro trae las flores ella hoy
Trae las flores a Pedro rápidamente hoy ella
* Με το Υποκείμενο στο τέλος είναι η λιγότερο συνηθισμένη περίπτωση.

161
¿Viene hoy Juan?
¿Hoy viene Juan?
¿Juan viene hoy?

Στην περίπτωση όμως που προηγείται το Άμεσο Αντικείμενο υπάρχει πιθανότητα

σύγχυσης με το Υποκείμενο στην πρόταση. Τότε βάζουμε την πρόθεση a πριν από το
Άμεσο Αντικείμενο για αποφυγή της σύγχυσης. Φυσικά δεν υπάρχει πιθανότητα να
νομίσουμε ότι είναι Έμμεσο Αντικείμενο αφού απευθύνεται σε πράγμα και όχι πρόσωπο.
Στην πρόταση που έχουμε δώσει σαν παράδειγμα δεν υπάρχει περίπτωση σύγχυσης αλλά
στην παρακάτω πρόταση:
Η πείνα νικά την ιδέα
El hambre gana la idea αλλάζοντας την θέση του αντικειμένου
Υποκ. Ρήμα Αμ. Αντ.

Και έχοντας: Η ιδέα νικά την πείνα

La idea gana el hambre αλλάζει τελείως το νόημα.
Υποκ. Ρήμα Αμ. Αντ.
Γι’ αυτό βάζω την πρόθεση και γίνεται: A la idea gana el hambre Την ιδέα νικά η
πείνα,
όπου είναι σαφές ποιό είναι το Υποκείμενο.

- Όσον αφορά την εκφορά των προτάσεων μπορούμε να τις διακρίνουμε σε

Ενιαίες (UNITARIAS) και σε Φωνητικών Ομάδων (GRUPOS FÓNICOS).
Ο διαχωρισμός αφορά τις Καταφατικές Αρνητικές και Πλάγιες Ερωτηματικές, αφού οι
Ευθείες Ερωτηματικές Επιφωνηματικές και Επιθυμίας έχουν σημεία στίξης που
καθορίζουν την προφορά τους.

Οι ενιαίες είναι αυτές που προφέρονται σε μία φωνητική ενότητα. Το ρήμα τίθεται εκεί
που είναι η κορύφωση του ενδιαφέροντος της πρότασης.
Tengo para usted un regalo Έχω για Εσας ένα δώρο.
Όταν έχουμε πρόταση με τέσσερα στοιχεία, τότε το ρήμα συνήθως δεν μπορεί να είναι
σε τρίτη ή τέταρτη θέση. Una casa Juan compró ayer Una casa Juan ayer compró
Φυσικά εξαίρεση αποτελεί η ποίηση ή η πρόζα.

Προτάσεις με διαχωρισμό φωνητικών ομάδων, είναι αυτές που το ρήμα είναι στο τέλος
της πρότασης.
A buen entendedor / con pocas palabras basta.
Una casa / Juan ayer compró.
Πάντως ο διαχωρισμός πρέπει να γίνεται πάντα ανάμεσα σε πλήρη συντακτικά στοιχεία,
δηλαδή δεν μπορούν για παράδειγμα προθέσεις ή αντωνυμίες να χωρίζονται από τα
στοιχεία που ενώνουν ή δηλώνουν. Φυσικά όταν έχουμε πολλές διαφορετικές φωνητικές
ομάδες το ρήμα μπορεί να τίθεται σε οποιαδήποτε από αυτές.

Είδαμε λοιπόν ότι εκτός της σύνηθους σύνταξης μπορούν να υπάρξουν διάφορες
εκδοχές είτε λόγω της χρήσης της γλώσσας με την πάροδο του χρόνου, είτε λόγω
έμφασης, είτε λόγω χρήσης της στην ποίηση και λογοτεχνία. Όλοι αυτοί οι συνδιασμοί

162
στην Ισπανική γλώσσα προσδιορίζονται με τον όρο Hipérbaton (Υπερβατό), που εννοεί
την παρεμβολή λέξης ή λέξεων ανάμεσα σε δύο λέξεις με λογική συνέχεια. Ο όρος
προέρχεται και αντιστοιχεί με αυτόν της Σύνταξης στην Αρχαία και Νέα Ελληνική
Γλώσσα.

19. ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ

Ας δούμε με πόσους τρόπους μπορεί να κατηγοριοποιηθεί η πρόταση:

Θα δώσουμε ένα πίνακα με όλες τις κατηγορίες που αναλύονται στο κεφάλαιο αυτό και τις
Παραγράφους που αντιστοιχούν ώστε να είναι εύκολη η εύρεση τους.

ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑ
ΜΟΝΟΜΕΛΕΙΣ UNIMEMBRES
ΔΙΜΕΛΕΙΣ BIMEMBRES

ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΑΠΛΕΣ SIMPLES

ΣΥΝΘΕΤΕΣ COMPUESTAS

ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΚΑΤΑΦΑΤΙΚΕΣ AFIRMATIVAS

ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ NEGATIVAS
ΕΠΙΦΩΝΗΜΑΤΙΚΕΣ EXCLAMATIVAS
ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑΣ/ ΔΙΣΤΑΚΤΙΚΕΣ DUBITATIVAS
ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ DESIDERATIVAS
ΠΡΟΤΡΕΠΤΙΚΕΣ EXHORTATIVAS
ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΕΣ INTERROGATIVAS

163
ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΜΕ ΣΥΝΔΕΤΙΚΟ ΡΗΜΑ CON VERBO COPULATIVO
ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΟΣ ΑΜΕΤΑΒΑΤΕΣ INTRANSITIVAS
ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ TRANSITIVAS
ΠΑΘΗΤΙΚΕΣ PASIVAS
ΑΥΤΟΠΑΘΕΙΣ REFLEJAS
ΑΛΛΗΛΟΠΑΘΕΙΣ RECÍPROCAS
ΑΠΡΟΣΩΠΕΣ IMPERSONALES

ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΚΥΡΙΕΣ SUBORDINANTES

ΑΛΛΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΕΣ SUBORDINADAS

ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΦΩΝΗΤΙΚΗ ΕΝΙΑΙΕΣ UNITARIAS

ΦΩΝΗΤΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ DE GRUPOS FÓNICOS

ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΣΥΝΔΕΣΗ ΣΧΗΜΑ ΑΣΥΝΔΕΤΟ YUXTAPUESTAS

ΚΥΡΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΣ ΠΑΡΑΤΑΚΤΙΚΕΣ COORDINADAS
ΣΥΝΔΕΤΙΚΕΣ COPULATIVAS
ΔΙΑΧΩΡIΣΤΙΚΕΣ DISYUNTIVAS
ΔΙΑΝΕΜΗΤΙΚΕΣ DISTRIBUTIVAS
ΑΝΤΙΘΕΤΙΚΕΣ ADVERSATIVAS
ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΕΣ SUBORDINADAS
ΟΝΟΜΑΤΙΚΕΣ SUSTANTIVAS
ΕΠΙΘΕΤΙΚΕΣ ADJETIVAS
ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΕΣ CIRCUNSTANCIALES
Τόπου DE LUGAR
Τρόπου DE MODO
Χρονικές DE TIEMPO
Συγκριτικές COMPARATIVAS
Τελικές FINALES
Αιτιολογικές CAUSALES
Συμπερασματικές CONSECUTIVAS
Εναντιωματικές CONCESIVAS
Υποθετικές CONDICIONALES

1. Οι προτάσεις που προκύπτουν από την σχέση ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ + ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑ

ονομάζονται ΔΙΜΕΛΕΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ (BIMEMBRES), και είναι η βάση για την
συντακτική ανάλυση.
2. Υπάρχουν όμως και φράσεις στις οποίες ταυτίζεται το υποκείμενο με το κατηγόρημα και
ονομάζονται ΜΟΝΟΜΕΛΕΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ (UNIMEMBRES- IMPLÍCITAS).

19.1 Έχουμε τις παρακάτω περιπτώσεις ΜΟΝΟΜΕΛΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ:

a. Όλες οι προτάσεις που το ρήμα τους δεν χρειάζεται υποκείμενο, δηλαδή τα Απρόσωπα
ρήματα( Unipersonales). Όλα τα ρήματα που εκφράζουν καιρικά φαινόμενα είναι αυτής της
κατηγορίας. Llueve mucho Βρέχει πολύ.
Θυμίζουμε ότι όταν θέλουμε να προσδιορίσουμε υποκείμενο, αυτό πρέπει να αναφέρεται
μέσα στην πρόταση.
Ο Θεός βροντά Dios truena

164
 b. Οι προτάσεις που εκφράζουν θαυμασμό, όπως:
¡Qué bien! Τι καλά!
¡Qué pena! Τι κρίμα!
¡Ay Dios mío! Αχ Θέ μου!

c. Οι προτάσεις που παραθέτουν καταστάσεις ή στοιχεία συνήθως επεξηγηματικά, όπως και

αυτές που αναφέρονται σε χαρακτηριστικά γνωρίσματα, όταν αυτές δίνουν μία λογική σχέση
σαν πρόταση. Πολλές τέτοιες προτάσεις συναντάμε στον προφορικό λόγο αλλά και σε
λογοτεχνικά κείμενα.
Ahora, de noche, miseria y penas, nada más. Τώρα, νύχτα, μιζέρια και δεινά,τίποτα άλλο.

19.2 Οι ΔΙΜΕΛΕΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ανάλογα με το εάν έχουν ένα ή περισσότερα ρήματα

διακρίνονται σε ΑΠΛΕΣ (SIMPLES) και ΣΥΝΘΕΤΕΣ (COMPUESTAS). Έτσι έχουμε:

Esto es verdad Αυτό είναι αλήθεια ΑΠΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ

La verdad es que no lo sé Η αλήθεια είναι ότι δεν το ξέρω ΣΥΝΘΕΤΗ ΠΡΟΤΑΣΗ

Οι αναφορές που έχουμε κάνει σε συνδέσμους και κύριες και δευτερεύουσες, φυσικά
αφορούν τις σύνθετες προτάσεις.

19.3 ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΠΛΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ

Οι απλές προτάσεις συντάσσονται με Οριστική εκτός των Επιθυμίας και Προτρεπτικών και
σε κάποιες περιπτώσεις των Διστακτικών που συντάσσονται με Υποτακτική, και έχουν δυο
κριτήρια διαχωρισμού τους.
- Σύμφωνα με το περιεχόμενο, μπορούν να χωρίζονται σε:

Καταφατικές και Αρνητικές Afirmativas y Negativas

Ερωτηματικές Interrogativas
Επιφωνηματικές Exclamativas
Πιθανότητας και Διστακτικές Dubitativas y de Posibilidad
Επιθυμίας Desiderativas
Προτρεπτικές Exhortativas

- Σύμφωνα με την γραμματική φύση του κατηγορήματος μπορούν να χωρίζονται σε:

Με συνδετικό ρήμα Con verbo copulativo

Αμετάβατες Inransitivas
Μεταβατικές Transitivas
Παθητικές Pasivas
Αυτοπαθείς Reflexivas
Απρόσωπες Impersonales
Αλληλοπαθείς Recíprocas

165
α. ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ

Kαταφατικές και Αρνητικές Afirmativas y Negativas (Το ρήμα σε Οριστική)

Οι πρώτες εκφράζουν την συμβατότητα του υποκειμένου με το κατηγόρημα, ενώ οι

δεύτερες την αντίθεση ή την μη συμβατότητα μεταξύ των δύο αυτών στοιχείων σε μία
πρόταση.

Όσον αφορά την κατάφαση, αυτή συντάσσεται όπως και στα Ελληνικά και δεν θα
αναφερθούμε περαιτέρω.
Η άρνηση εμφανίζεται με την παρουσία του NO (ΔΕΝ) συνήθως αμέσως πριν από το ρήμα
στην πρόταση.
Esto no es verdad Αυτό δεν είναι αλήθεια.

Ενδιάμεσα του ΔΕΝ και του ρήματος μπορεί να παρεμβάλλονται άλλες λέξεις ή ακόμη και
ολόκληρη πρόταση. Στα Ελληνικά δεν μπορεί να συμβεί αυτό όπως βλέπουμε στο
παράδειγμα.
Y no porque te conozco te lo doy Και δεν στο δίνω επειδή σε ξέρω

Στο τέλος μιας αρνητικής μπορούμε να έχουμε τα επιρρήματα NUNCA- JAMÁS (Ποτέ),
NADA (Τίποτα)όπως και τις αντωνυμίες NINGUNO/A/OS/AS NADIE (Κανείς/ Καμμία)
όπως αυτά έχουν αναφερθεί στα αντίστοιχα κεφάλαια. Τότε όμως θέλουμε να δώσουμε
έμφαση στην άρνηση.
No sé Δεν ξέρω No sé nada Δεν ξέρω τίποτα
No veo Δεν βλέπω No veo a nadie Δεν βλέπω κανέναν
No ha venido Δεν έχει έρθει No ha venido ninguno Δεν έχει έρθει κανείς
Νo lo haría Δεν θα το έκανα No lo haría nunca/jamás Δεν θα το έκανα ποτέ

Μπορούν επίσης, για τον ίδιο λόγο, να χρησιμοποιούνται φράσεις όπως

En mi vida No le he visto en toda mi vida Δεν τον έχω ξαναδεί στην ζωή μου
En todo el día No puedo correr en todo el día Δεν μπορώ να τρέχω όλη την μέρα

Όταν πάντως οι αντωνυμίες και τα επιρρήματα βρίσκονται πριν από το ρήμα, τότε δεν
υπάρχει το ΝΟ στην πρόταση, αφού και τα παραπάνω δηλώνουν άρνηση.

Nunca le he visto Ποτέ δεν τον έχω δει

Nadie ha venido Κανείς δεν ήρθε
Ninguno llama Κανείς δεν τηλεφωνεί

Όταν σε μία πρόταση έχουμε δύο ή και περισσότερες από τις αρνητικές αντωνυμίες και
επιρρήματα μαζί, τότε δίνουμε τον μεγαλύτερο βαθμό έμφασης
No lo dirá nunca jamás Δεν θα το πεί ουδέποτε
Νο habla nunca a nadie Δεν μιλά ποτέ σε κανέναν

166
Όταν έχουμε πρόταση που δεν έχει ΝΟ και έχει περισσότερα από δύο στοιχεία άρνησης, τότε
αναγκαστικά το ένα από αυτά τίθεται πριν το ρήμα.
Nadie ha dicho nada jamás Κανείς δεν είπε τίποτα ποτέ.

Κάποια ουσιαστικά που αναφέρονται σε αφηρημένες έννοιες μπορούν να φέρουν ΝΟ πριν

από αυτές και να ισοδυναμούν με τα αντίθετα τους. Σαν παράδειγμα δίνουμε:
La no existencia Η μη ύπαρξη La inexistencia Η ανυπαρξία

Ερωτηματικές Interrogativas (Το ρήμα σε Οριστική)

Όπως έχουμε αναφέρει σε άλλες περιπτώσεις η ερωτηματική πρόταση στα Ισπανικά, αρχίζει
με ανάποδο ερωτηματικό και τελειώνει με κανονικό λατινικό ερωτηματικό.

Ανάλογα με το εάν η ερώτηση είναι ευθεία ή πλάγια (άμεση ή έμμεση),έχουμε

Eυθείες ερωτηματικές όπως: ¿Quién eres tú? Ποιος είσαι εσύ;
Πλάγιες ερωτηματικές όπως: ¿Me preguntó quién era él? Με ρώτησε ποιος ήταν αυτός;
*Οι Πλάγιες Ερωτηματικές ανήκουν στις Σύνθετες Προτάσεις και αναφέρονται στα
κεφάλαια 17 και 19.7.2β – ΟΝΟΜΑΤΙΚΕΣ.
Στην πλάγια όπως βλέπουμε η ερώτηση δεν απευθύνεται άμεσα στο πρόσωπο ή στα
πρόσωπα από τα οποία ζητάμε διευκρίνιση μέσω της απάντησης.

Η περίπτωση της ευθείας ερωτηματικής ανήκει στην κατηγορία των απλών προτάσεων, και
μπορεί να διακριθεί σε γενική ερωτηματική (interrogativa general) ή ολικής άγνοιας στα
Ελληνικά, και μερική ερωτηματική (interrogativa parcial) ή μερικής άγνοιας στα Ελληνικά.
Στην γενική ερωτηματική πρόταση ρωτάμε ως προς την αλήθεια ή όχι, μίας γνώμης.
Η ερώτηση μπορεί να γίνει με δύο τρόπους ως προς την θέση του ρήματος. Το ρήμα είτε
τίθεται μπροστά, είτε πίσω από το υποκείμενο, όπως και στα Ελληνικά.
¿Está Usted bien? Είστε Εσείς καλά; ¿Usted está bien? Εσείς είστε καλά;

Η απάντηση σε γενική ερωτηματική είναι είτε ΝΑΙ είτε ΟΧΙ ή κάποια άλλη απάντηση που
να είναι αντίστοιχη κατάφασης ή άρνησης.

Στην μερική ερωτηματική χρησιμοποιούμε κάποια από τις ερωτηματικές αντωνυμίες και
επιρρήματα που έχουμε δεί στα αντίστοιχα κεφάλαια. Τέτοια είναι τα: Qué, Quién, Cómo,
Dónde, Cuándo… Θα πρέπει να λάβουμε υπ’όψιν μας ότι το Cúyo δεν χρησιμοποιείται στην
σύγχρονη Ισπανική. Παραδείγματα μερικής ερωτηματικής είναι:
¿Quién lo dijo esto? Ποιος το είπε αυτό; ¿De dónde vienes? Από πού έρχεσαι;

Όπως βλέπουμε η απάντηση σε μερική ερωτηματική δεν μπορεί να είναι ΝΑΙ ή ΟΧΙ ή άλλη
αντίστοιχη κατάφαση ή άρνηση, αλλά κάποιο υποκείμενο ή άλλο στοιχείο της πρότασης. Στα
παραδείγματα έχουμε απάντηση στην πρώτη ερώτηση υποκείμενο, ενώ στην δεύτερη
ερώτηση η απάντηση είναι τοπικός προσδιορισμός.

Επιφωνηματικές Exclamativas (Το ρήμα σε Οριστική)

*Η περίπτωση έκπληξης (Sorpresa),περιλαμβάνεται σε αυτήν την κατηγορία και συντάσσεται
με ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ.

167
 Η έκφραση θαυμασμού στην Ισπανική μας δίνει τις επιφωνηματικές προτάσεις, οι οποίες
αρχίζουν με ανάποδο θαυμαστικό και τελειώνουν με κανονικό όπως ήδη έχει αναφερθεί.
Τέτοιες προτάσεις είναι πολλές φορές μονομελείς προτάσεις. ¡ Por Dios! ¡ Qué bien!
Πάντως σε κάποιες περιπτώσεις μπορούμε να έχουμε και διμελείς προτάσεις των οποίων
την απλή μορφή εξετάζουμε. Τέτοια πρόταση είναι:
¡Ha llegado el momento! Έφτασε η στιγμή!

Η έκφραση έκπληξης εκφράζεται με ¡QUE + ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ …! = ΜΑ + ΡΗΜΑ…!

ή με ¡NI QUE + ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ … ! = ΟΥΤΕ ΝΑ + ΡΗΜΑ …!
¡ Que tenga 20 años! Μά είναι 20 χρονών!
¡ Ni que te haya picado una mosca! Ούτε μύγα να σε τσίμπησε!
Οι επιφωνηματικές, όπως και οι ερωτηματικές προτάσεις μπορούν να συντάσσονται με
ερωτηματικές αντωνυμίες ή αναφορικά επιρρήματα που δίνουν έμφαση στην πρόταση.
Στην σύγχρονη Ισπανική χρησιμοποιούνται μόνο τα παρακάτω: Qué, Cuánto, Cuán, Cómo.
¡Cuánto me alegro! Πόσο χαίρομαι! ¡Qué bonito eres! Τι καλός που είσαι!

Διστακτικές και Πιθανότητας Dubitativas y de Posibilidad

(Το ρήμα σε Οριστική/ Υποτακτική)
Όταν θέλουμε να εκφράσουμε πιθανότητα ή δισταγμό ως προς την έκφραση μίας σκέψης ή
γνώμης τότε αυτό γίνεται είτε με ανεξάρτητη πρόταση που είναι και το αντικείμενο
ανάλυσης μας, είτε με Επιρρηματική Συμπερασματική, Αιτιολογική ή Υποθετική
δευτερεύουσα πρόταση που θα αναλυθούν στο κεφάλαιο 19.7.2β- ΤΡΟΠΟΙ ΣΥΝΔΕΣΗΣ ΣΕ
ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΗ ΥΠΟΤΑΞΗ.
Έτσι λοιπόν μία ανεξάρτητη απλή πρόταση που εκφράζει πιθανότητα ή δισταγμό μπορεί να
εκφράζεται γραμματικά:

-Με Απλό Μέλλοντα όταν αφορά παρόν (Ενεστώτα).

Vendrá mañana Θα έλθει αύριο = Πιθανόν να έλθει αύριο

-Με Συντελεσμένο Μέλλοντα όταν αφορά πρόσφατο παρελθόν (Παρακείμενο).

Ηabrá venido, pero no lo sé Θα έχει έλθει, αλλά δεν το ξέρω

-Με Απλό Δυνητικό (στα Ελληνικά θα + Παρατατικός), στις περιπτώσεις που αφορά
παρελθόν (Αόριστο ή Παρατατικό).
Vendría pero no sé que ha pasado Θα ερχόταν αλλά δεν ξέρω τι του έχει συμβεί.

-Με Σύνθετο Δυνητικό ή Υπερσυντέλικο Υποτακτικής

(Στα Νέα Ελληνικά θα είχα +Ελληνικό Απαρέμφατο Αορίστου) όταν αφορά μακρινό ή
τετελεσμένο παρελθόν (Υπερσυντέλικο).
Habría/ hubiera venido pero no había podido Θα είχε έρθει,αλλά δεν μπόρεσε.

-Με ρήματα όπως poder, deber, saber, querer (VERBOS MODALES), την έκφραση deber
de και τις καταλήξεις Aπλού Δυνητικού -ía ή Υπερσυντέλικου Υποτακτικής –ra, ή ακόμη
και με Παρατατικό αυτών των ρημάτων..

168
Podría/ pudiera / podía hacerlo, pero no lo sé Θα μπορούσα να το κάνω, αλλά δεν ξέρω.
*Τα podría, podía, quería, querría μπορούν να δηλώνουν και ευγένεια.
¿Podía tener un vaso de água por favor? Θα μπορούσα να έχω ένα ποτήρι νερό παρακαλώ;

Οι Διστακτικές και Πιθανότητας προτάσεις εκφράζονται και με τα επιρρήματα που

εκφράζουν δισταγμό που έχουμε δώσει στο αντίστοιχο κεφάλαιο όπως τα: Acaso, Quizá, Tal
vez, Seguramente, A unos/as + Αριθμός +Ουσιαστικό... Τότε όμως συντάσσονται με
Οριστική ή Υποτακτική ανάλογα με τον βαθμό δισταγμού, και όχι με τους παραπάνω
συνδιασμούς δυνητικών χρόνων. Η Υποτακτική αυξάνει τον βαθμό δισταγμού στην
πρόταση. Με την Οριστική δίνεται έμφαση στην συναίνεση ή άρνηση αυτού στο οποίο
αναφερόμαστε.
Όταν από την πρόταση αφαιρέσουμε τα επιρρήματα αυτά, τότε ακολουθούνται οι κανόνες
αντικατάστασης που δώσαμε πιο πάνω, τόσο στην περίπτωση που το ρήμα ήταν σε Οριστική
όσο και σε Υποτακτική, αναγνωρίζοντας πάντοτε την χρονική περιοχή στην οποία
αναφερόμαστε. Άς δούμε την αντιστοιχία:

A lo mejor lo sabe = Lo sabrá

Seguramente era muy viejo
Tal vez han ganado
Había recorrido más o menos siete metros
Probablemente venga mañana
Quizá lo hubiera dicho pero no lo he oido
Están a unos 10 kilometros
= Sería muy viejo
= Habrán ganado
= Habría recorrido siete metros
= Vendrá mañana
= Lo habría/hubiera dicho pero no lo he oido.
= Estarán a los 10 kilometros

* Προσοχή πρέπει να δοθεί στην περίπτωση που η Διστακτική πρόταση αναφέρεται σε

Πλάγια Ερωτηματική (Βλέπε Ερωτηματικές Προτάσεις). Τότε στα Ελληνικά αποδίδουμε
αντί ΘΑ + ΡΗΜΑ, ΝΑ + ΡΗΜΑ. Ας δούμε το παράδειγμα:
¿Porqué lo habrá hecho? Γιατί να το έχει κάνει; ΚΑΙ ΟΧΙ Γιατί θα το έχει κάνει;

Επιθυμίας Desiderativas (Το ρήμα σε Υποτακτική)

Με αυτές τις προτάσεις εκφράζει το υποκείμενο την επιθυμία του ή κάποια ευχή ως προς την
πραγματοποίηση ή όχι μίας ενέργειας.
Το χαρακτηριστικό τους γνώρισμα είναι ότι το ρήμα συντάσσεται πάντοτε σε
ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ, και η πρόταση ανοίγει και κλείνει με θαυμαστικό.
Το ρήμα μπορεί να είναι σε Ενεστώτα Υποτακτικής όταν αφορά ενέργεια που
πραγματοποιείται σε παρόν ή μέλλον, ή σε Παρατατικό Υποτακτικής όταν αφορά ενέργεια
που θα πραγματοποιηθεί στο μέλλον ή πραγματοποιήθηκε στο παρελθόν, τότε όμως
διευκρινίζεται στην πρόταση το χρονικό διάστημα που αναφερόμαστε.
Οι προτάσεις ανοίγουν με τα Ojalá, qué, quién, ya, así, si με απόδοση στα Ελληνικά
Μακάρι.
Πολλές φορές αυτές οι προτάσεις αντιστοιχούν με επιφωνημακές, αλλά τότε αρχίζουν με
το QUE, και δεν φέρουν θαυμαστικό.
¡Ojalá llueva! Μακάρι να βρέξει! (Μέλλον)
¡Ojalá lloviera ayer! Μακάρι να έβρεχε χθές! (Παρελθόν)
Que Dios te oiga Μακάρι να σε ακούσει ο Θεός / Άς σε ακούσει ο Θεός. (Επιφωνηματική)
¡Qué te vaya bien! Mακάρι να σου πάνε όλα καλά!
¡Quién lo hubiera sabido en aquel entonces! Μακάρι / Ποιος να το ήξερε τότε!

169
¡Ya fuera verdad! Μακάρι να ήταν αλήθεια!
¡Así te caigan las cosas! Μακάρι να σου έρθουν έτσι τα πράγματα!
¡Si tuviera 20 años! Μακάρι να ήμουν 20 χρονών!

Προτρεπτικές Exhortativas (Το ρήμα σε Υποτακτική)

Όπως γνωρίζουμε η τυπική μορφή διαταγής ή απαγόρευσης στην γραμματική συντάσσεται

με Προστακτική. Αυτή όμως η μορφή δηλώνει έντονο και απόλυτο τρόπο. Εάν θέλουμε έναν
ευγενικότερο τρόπο διαταγής (προτροπή), ή απαγόρευσης (αποτροπή),συνήθως προς
κάποιον ή κάποιους που θεωρούμε ανώτερους μας ή εκφράζουμε σεβασμό τότε
χρησιμοποιούμε τις προτρεπτικές προτάσεις ως εξής:

- Ενεστώτα Υποτακτικής, αντί δεύτερο ενικό/ πληθυντικό Καταφατικής Προστακτικής,για

προτροπή.
Αντί Entra rápido Μπές γρήγορα Que entres rápido Άς μπείς γρήγορα
Βλέπουμε πως σε αυτήν την περίπτωση η προτρεπτική μοιάζει με με την επιθυμίας.
- Αρνητική Προστακτική, η οποία περιλαμβάνει Ενεστώτα Υποτακτικής, για αποτροπή.
Να / Άς μην μπείς γρήγορα No entres rápido

*Όσον αφορά τον Θεό και Αγίους χρησιμοποιούμε ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ και όχι προτρεπτική
πρόταση.
Hazme el favor Dios mío Κάνε μου την χάρη Θεέ μου

Όταν θέλουμε να προσθέσουμε σεμνότητα και μετριοπάθεια στην προτροπή / αποτροπή

τότε κάποιες φορές χρησιμοποιούμε τα ρήματα Querer, Desear σε Δυνητικό ή σε
Παρατατικό Υποτακτικής με τον τύπο -ra.
No querría / quisiera decirles Δεν θα ήθελα να σας πώ.
Querría / quisiera decirles Θα ήθελα να σας πώ

Όταν μία προτροπή ή απαγόρευση σε δεύτερο ενικό πρόσωπο γίνεται με απότομο τρόπο,
χωρίς όμως να προσδιορίζεται χρόνος ή τόπος, τότε μπορεί να αντικατασταθεί η προτρεπτική
ή η αποτρεπτική ή ακόμα και η Προστακτική από τον Μέλλοντα.
¡Lo harás! Θα το κάνεις!
¡ No lo harás! Δεν θα το κάνεις!

Στην σύγχρονη Ισπανική εκφράζοντας έντονη προτροπή, απορτοπή ή διαταγή

χρησιμοποιούμε και το απαρέμφατο με ή χωρίς την πρόθεση a αναφερόμενοι σε ενικό
αριθμό, και απαρέμφατο χωρίς πρόθεση σε πληθυντικό αριθμό.
¡ A callar! ¡Callar! Σιωπή!
¡ No hablar! Μην μιλάτε!

Το Haber que + INFINITIVO (Πρέπει να + ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ), το οποίο είναι απρόσωπη

έκφραση, δηλώνει υποχρέωση.
Hay que escribirlo hoy Πρέπει να το γράψει(κάποιος) σήμερα

Το Haber de + INFINITIVO (Πρέπει να + ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ), το οποίο δεν είναι ευρείας

χρήσης στην σύγχρονη Ισπανική, δηλώνει υποχρέωση
He de hacerlo Πρέπει να το κάνω Hemos de utilizarlo Πρέπει να το χρησιμοποιήσουμε

170
 Συντακτικά, μιά μονομελής πρόταση μπορεί να δίνει διαταγή, προτροπή ή αποτροπή.
¡Adelante! Εμπρός!
¡Que se vaya! Ας φύγει!

Υπάρχουν ρήματα σε β’ Ενικό Ενεστώτα Οριστικής, που μπορούν σε πρόταση να εκφράζουν

προτροπή, αποτροπή χωρίς να διατηρούν την κυριολεκτική τους έννοια. Η πρόταση είναι
μεταξύ θαυμαστικών. Τέτοια είναι:
Anda: Αποτροπή. ¡Anda con Pedro! Αμάν πιά με τον Pedro!
Vaya: Αποτροπή, κριτική ¡Vaya tontería! Κοίτα βλακεία!
Venga: Προτροπή, αποτροπή. ¡Venga pasa! Έλα πέρνα! ¡Venga ya! Αμάν πιά!

b. ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΟΣ

Με συνδετικό ρήμα Con verbo copulativo (Το ρήμα σε Οριστική)

Η περίπτωση αυτή ανήκει στο ονοματικό κατηγόρημα. Αυτό σημαίνει πως το ρήμα είναι είτε
το SER είτε το ESTAR και συνοδεύεται από ένα ουσιαστικό ή επίθετο ,σύμφωνα με όσα
έχουν αναφερθεί στο κεφάλαιο SER - ESTAR. Αυτό το ουσιαστικό ή επίθετο κατηγοριοποιεί
ή δίνει κάποια ιδιότητα στο υποκείμενο της πρότασης.
Juán está enfermo Ο Juan είναι άρρωστος (ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΣΗ)
Miguel es profesor Ο Miguel είναι καθηγητής (ΙΔΙΟΤΗΤΑ)

Παρατηρούμε ότι υπάρχει στενή γραμματική σχέση μεταξύ του υποκειμένου και του
κατηγορήματος. Συγκεκριμένα έχουν το ίδιο γένος και αριθμό. Θυμίζουμε ότι στις
προτάσεις Ονοματικού Κατηγορήματος, κατηγόρημα μπορεί να είναι και ο συνδιασμός
ρήματος και επιθέτου ή ουσιαστικού.

Αρκετές φορές αυτά τα δύο ρήματα λείπουν από την πρόταση είτε επειδή αυτός που μιλά
ηθελημένα τα παραλείπει, είτε επειδή δεν τα αναφέρει εκ παραδρομής. Συχνή είναι και η
παράληψη αυτών των ρημάτων σε ρητά και γνωμικά, όπως επίσης και σε αρκετές
ερωτηματικές και επιφωνηματικές προτάσεις όταν κυριαρχεί το συναίσθημα των άλλων
προσδιοριστικών στοιχείων της πρότασης.

Mañana fiesta Αύριο γιορτή ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΤΑΙ ΗΘΕΛΗΜΕΝΑ

Perro ladrador, poco mordedor Σκύλος που γαυγίζει, δεν δαγκώνει ΓΝΩΜΙΚΟ
¡Hermoso día! Τι όμορφη μέρα! ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ
¿ Yo, empleado suyo? Εγώ, υπάλληλος του; ΑΠΟΡΙΑ / ΕΡΩΤΗΣΗ

171
 Εκτός από αυτά τα δύο συνδετικά, μπορούν να σχηματίζουν ονοματικό κατηγόρημα και
άλλα ρήματα κυρίως κίνησης, θέσης, κατάστασης, που όμως δεν είναι συνδετικά αλλά
χρησιμοποιούνται σαν τέτοια όπως όπως έχουμε αναφερθεί στο κεφάλαιο SER – ESTAR.

Αμετάβατες Ιntransitivas (Το ρήμα σε Οριστική)

Αμετάβατες είναι οι ρηματικού κατηγορήματος προτάσεις που το ρήμα τους είναι

αμετάβατο.
Pedro vive Ο Pedro ζεί
Yo duermo Εγώ κοιμάμαι

Μεταβατικές Transitivas (Το ρήμα σε Οριστική)

Μεταβατικές είναι οι ρηματικού κατηγορήματος προτάσεις που το ρήμα τους είναι

μεταβατικό.
Veo la puerta Βλέπω την πόρτα
Doy la mano Δίνω το χέρι

Παθητικές Pasivas

Παθητικές είναι οι προτάσεις που προκύπτουν από ρήμα σε παθητική φωνή.

Οι τρείς διαφορετικές εκφράσεις της Παθητικής όπως έχουν αναλυθεί στο κεφάλαιο
12.2.2β, είναι οι παρακάτω:
El libro es leído POR Juan Το βιβλίο διαβάζεται από τον Juan
El libro está leído POR Juan Το βιβλίο είναι διαβασμένο από τον Juan
Se vende/en coche/es Πωλείται/Πωλούνται αυτοκίνητο/αυτοκίνητα

Αυτοπαθείς Reflexivas (Το ρήμα σε Οριστική)

Οι Αυτοπαθείς είναι οι προτάσεις που προκύπτουν όταν το ρήμα είναι Αυτοπαθές.

Έτσι λοιπόν η πρόταση Se llama Juan Ονομάζεται Juan
είναι αυτοπαθής και η αντωνυμία έχει θέση ΑΜΕΣΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ.

Όταν όμως έχουμε την πρόταση Me lavo las manos Μου πλένω τα χέρια
τότε η αυτοπαθής έχει θέση ΕΜΜΕΣΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ γιατί άμεσο είναι το las manos,
και το me απαντά στην ερώτηση ΣΕ ΠΟΙΟΝ; Άρα είναι έμμεσο και αναλύοντας, η πρόταση
θα είναι: Πλένω τα χέρια σε εμένα Lavo las manos a mí = Me lavo las manos
Αυτήν η περίπτωση πρότασης ονομάζεται Ψευδοαυτοπαθής (Seudorefleja) και στα
Ελληνικά δεν έχουμε Παθητικό ρήμα, ενώ στα Ισπανικά έχουμε γραμματικά κλίση
Αυτοπαθούς λόγω της κλίσης της Αυτοπαθούς Αντωνυμίας. Θα πρέπει να τονίσουμε ότι
αυτή η μορφή πρότασης φανερώνει ΕΜΦΑΣΗ και παρουσιάζεται στα ρήματα που δηλώνουν
αίτιο, συμμετοχή ή ηθική. Τέτοια ρήματα είναι :

172
Aprender Μαθαίνω, Comer Τρώω, Callar Παύω να μιλώ, Creer Πιστεύω, Conocer
Γνωρίζω, Encontrar Βρίσκω, Estudiar Μελετώ, Fumar Καπνίζω, Gastar Ξοδεύω, Imaginar
Φαντάζομαι, Morir Πεθαίνω, Pensar Σκέφτομαι, Correr Τρέχω , Saber Ξέρω, Tomar
Παίρνω, Ver Βλέπω ...
Nos estamos aquí Είμαστε εδώ (Συμμετοχή)
Se tomó todo el café y por esto... Ήπιε όλον τον καφέ και γι’ αυτό… (Αίτιο)
Se ha matado tantas personas Σκότωσε τόσα άτομα (Ηθική).

Αλληλοπαθείς Recíprocas (Το ρήμα σε Οριστική)

Αλληλοπαθείς είναι οι προτάσεις στις οποίες το ρήμα είναι μεταβατικό και δύο ή
περισσότερα υποκείμενα ενεργούν και ταυτόχρονα δέχονται και την ενέργεια που προκύπτει.
Juan y Pedro se odian Ο Juan και ο Pedro μισιούνται.
(Μεταξύ τους, και ταυτόχρονα είναι αποδέκτες του μίσους τους)
Κάποιες φορές για ΕΜΦΑΣΗ τίθενται φράσεις όπως Mutuamente Αμοιβαία,
Uno a otro/ El uno al otro Ο ένας τον άλλον, Entre ellos Μεταξύ τους.

Φυσικά τα ρήματα μπορούν να χρησιμοποιούνται μόνο στον πληθυντικό αριθμό στις

Αλληλοπαθείς προτάσεις..

Απρόσωπες Impersonales (Το ρήμα σε Οριστική)

Είναι οι προτάσεις που το ρήμα τους είναι είτε μεταβατικό, είτε αμετάβατο σε Ενεργητική ή
Παθητική φωνή, αλλά δεν εκφράζεται το υποκείμενο μέσα σε αυτές.
Οι προτάσεις Llueve mucho Βρέχει πολύ, Aquí cantan Εδώ τραγουδούν
είναι Απρόσωπες, αφού στην πρόταση δεν εκφράζεται το υποκείμενο. Τα ρήματα σε
αυτήν την σύνταξη τίθενται σε γ’ ενικό ή πληθυντικό. Ειδική κατηγορία είναι τα Απρόσωπα
ρήματα (Unipersonales) τα οποία συντάσσονται μόνο σε γ’ ενικό.

ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ
- Όλα τα μεταβατικά και αμετάβατα στην Ενεργητική Φωνή μπορούν να χρησιμοποιηθούν
απρόσωπα ή γιατί το υποκείμενο είναι άγνωστο, ή γιατί ηθελημένα δεν αναφέρεται.
Me han regalado un coche Μου έχουν δωρίσει ένα αυτοκίνητο
Le toman por tonto Τον έχουν για χαζό
Se vende coches (Κάποιος) πουλάει αυτοκίνητα
Se ayudó a los ciudadanos (Κάποιος) βοήθησε τους πολίτες
Στις δύο τελευταίες περιπτώσεις, χρησιμοποιείται το SE για να δηλωθεί ότι το ρήμα είναι σε
Απρόσωπη μορφή. Το ρήμα πρέπει να έχει τα παρακάτω χαρακτηριστικά :
1. Το Υποκείμενο του να είναι Πρόσωπο.
2. Να μην προσδιορίζεται το Υποκείμενο.
3. Να μην προσδιορίζεται το Γένος του Υποκειμένου.

-Όταν έχουμε Αυτοπαθές ρήμα με πρόθεση, τότε συντάσσουμε πριν από το ρήμα τα UNO-

173
UNA, και όχι το SE αφού αυτό ήδη υπάρχει
Uno no se atreve a cruzar la calle
Δεν τολμά κάποιος να διασχίσει τον δρόμο (Χωρίς συγκεκριμένο πρόσωπο)

ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ
Όταν τό ρήμα είναι σε Παθητική Φωνή και Μεταβατικό έχουμε παρακάτω τύπους
Απρόσωπης.
-Την περίπτωση se + ρήμα(Γ’ ενικό/πληθ.), όπως έχει αναφερθεί στην Παθητική Φωνή.
Se venden coches Πωλούνται αυτοκίνητα
-Την περίπτωση με SER + Μετοχή χωρίς ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΙΤΙΟ, όταν ο ομιλών δεν γνωρίζει ή
δεν επιθυμεί να το αναφέρει. Εl contrato es firmado Το συμβόλαιο υπογράφεται.
-Την περίπτωση ESTAR + Μετοχή χωρίς ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΙΤΙΟ, όταν ο ομιλών δεν γνωρίζει
ή δεν επιθυμεί να το αναφέρει. El problema está resuelto Το πρόβλημα είναι λυμένο.
Για πλήρη ανάπτυξη των τριών περιπτώσεων βλέπε ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ 12.2.2β.

19.4 ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΣΥΝΘΕΤΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ

Όπως έχουμε ήδη αναφέρει η Σύνθετη Πρόταση είναι αυτή που αποτελείται από
περισσότερες από μία προτάσεις ή φράσεις. Η σύνθετη είναι Διμελής Πρόταση. Το κάθε
μέλος, δηλαδή η κάθε μικρότερη πρόταση ή φράση μπορεί να ενώνεται με τις άλλες μέσω
συνδέσμων, προθέσεων, αναφορικών αντωνυμιών, επιρρημάτων, σημείων στίξης που δίνουν
τον χαρακτήρα της ένωσης αυτής, ή απλώς να υπάρχουν τα σημεία στίξης χωρίς καμμία
άλλη λέξη από αυτές που αναφέρθηκαν, που να τις ενώνει.

Έτσι έχουμε:
ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΤΙΚΕΣ ή ΣΧΗΜΑ ΑΣΥΝΔΕΤΟ YUXTAPUESTAS (ASINDÉTICAS)
ΠΑΡΑΤΑΚΤΙΚΕΣ COORDINADAS (PARATÁCTICAS)
ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΕΣ SUBORDINADAS (HIPOTÁCTICAS)

19.5 ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΤΙΚΕΣ ή ΣΧΗΜΑ ΑΣΥΝΔΕΤΟ

YUXTAPUESTAS (ASINDÉTICAS)
Ο όρος Αντιπαραθετικές είναι ακριβής μετάφραση του Ισπανικού. Στα Ελληνικά ισχύει ο όρος
Σχήμα Ασύνδετο.

Αυτές οι προτάσεις ενώνουν τα μέλη τους χωρίς κάποιον γραμματικό δεσμό, δηλαδή είναι
τελείως ανεξάρτητες μεταξύ τους συντακτικά. Ο δεσμός τους γίνεται μόνο με σημεία στίξης
μέσω των οποίων εκφράζεται το ύφος του κάθε μέλους τους.
Fui a su casa, él estaba a la puerta ...; tenía treinta años;era joven.
Πήγα στο σπίτι του, αυτός ήταν στην πόρτα..., ήταν τριάντα χρονών,ήταν νέος.

174
 Φυσικά τα διάφορα μέλη πρέπει να είναι μέσα στην πρόταση με λογική σειρά.

19.6 ΠΑΡΑΤΑΚΤΙΚΕΣ COORDINADAS (PARATÁCTICAS)

Με την σύνδεση αυτή συνδέονται Απλές προτάσεις ή Σύνθετες προτάσεις μεταξύ τους ή
Κύρια με Δευτερεύουσα με Παραθετικούς Συνδέσμους (Συμπλεκτικούς, Αντιθετικούς,
Διαχωριστικούς) ή με άλλους τρόπους που θα τους αναφέρουμε πιο κάτω.
Ειδικότερα όσον αφορά τις Αιτιολογικές και Συμπερασματικές προτάσεις που προκύπτουν
από τους αντίστοιχους Συνδέσμους μπορούμε να θεωρήσουμε ότι ανήκουν και σε
Παρατακτική αλλά και σε Υποτακτική σύνδεση. Εμείς θα τις εξετάσουμε στην Υποτακτική
σύνδεση. Πάντως στην πράξη αυτή η δυσκολία διαχωρισμού δεν μας ενδιαφέρει αφού η
σύνταξη που προκύπτει σε κάθε περίπτωση παραμένει ίδια και στις δύο περιπτώσεις.

Οι Παρατακτικές μπορούν να είναι:

- COPULATIVAS (ΣΥΝΔΕΤΙΚΕΣ)
Εκφράζουν απλώς πρόσθεση προτάσεων ή φράσεων.
Όταν δηλώνουν κατάφαση κατά κύριο λόγο ενώνονται με τον σύνδεσμο ΚΑΙ ( Y), ενώ όταν
δηλώνουν άρνηση με τον σύνδεσμο ΟΥΤΕ (NI).
Le ve y le habla Τον βλέπει και του μιλά No piensa ni habla Δεν βλέπει ούτε μιλά
Quiere decirle y explicarle y luego darle (Σύνδεση Σύνθετων προτάσεων)
Θέλει να του πεί και να του εξηγήσει και μετά να του δώσει
Ο σύνδεσμος (Υ) αλλάζει σε (Ε) για αποφυγή κακοφωνίας, όταν η επόμενη λέξη αρχίζει
από i, hi.
Y invierno θα γίνει E invierno Y hidalgo θα γίνει E hidalgo

Όταν σε μία καταφατική σύνδεση έχουμε περισσότερες από μία συνδέσεις τότε συνήθως το
ΚΑΙ τίθεται στην τελευταία σύνδεση.
Ve, escribe y habla Βλέπει, γράφει και μιλά
Όταν σε μία αρνητική σύνδεση έχουμε περισσότερες συνδέσεις τότε πάντα το ΟΥΤΕ
τίθεται στην τελευταία σύνδεση.
Nunca ve, escribe ni habla Ποτέ δεν βλέπει, δεν γράφει, ούτε μιλά
Πάντως υπάρχει η ΕΝΤΟΝΗ ΤΑΣΗ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΣΕ
ΚΑΘΕ ΣΥΝΔΕΣΗ. Αυτή η σύνδεση είναι και η αντίστοιχη της Ελληνικής.
Ni ve ni escribe ni habla Ούτε βλέπει ούτε γράφει ούτε μιλά.

Όταν θέλουμε να δώσουμε έμφαση ή να εκφράσουμε κάτι μέσα στην πρόταση με εξαιρετικό
τρόπο τότε βάζουμε περισσότερους συνδέσμους από τους δύο που αναφέρθηκαν. Αυτό
λέγεται Σχήμα Πολυσύνδετο(Polisíndeton). Πάντως συνήθως χρησιμοποιούμε τους
συνδέσμους ΚΑΙ, ΟΥΤΕ. Σε ποίηση έχουμε επίσης χρήση σημείων στίξης.
Όταν θέλουμε να μικρύνουμε την πρόταση και γι’ αυτό αφαιρούμε συνδέσμους. Το σχήμα
λέγεται Ασύνδετο (Asíndeton).
Y ve y escribe y este sólo y habla Και βλέπει και γράφει και μόνο αυτός και μιλά
No ve,no escribe ni habla Δεν βλέπει, δεν γράφει, ούτε μιλά

Για έμφαση μπορούν να χρησιμοποιούνται και εκφράσεις όπως: y aun και ακόμη,

175
y hasta και μέχρι και, y además και επιπλέον, ni siquiera ούτε καν, ni tan solo ούτε μόνο …

Το ΚΑΙ μπορεί να τίθεται στην αρχή ερώτησης για να δώσει έμφαση

¿Y ahora qué hacemos? Και τώρα τι κάνουμε;

- DISYUNTIVAS (ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΕΣ)
Όταν οι Απλές ή Σύνθετες προτάσεις είναι αντιφατικές μεταξύ τους τότε σχηματίζουν
Διαχωριστικές προτάσεις. Τότε χρησιμοποιούμε τον Σύνδεσμο Ή (Ο). Αυτός ο Σύνδεσμος
αλλάζει σε (U) μπροστά από λέξεις που αρχίζουν από o, για αποφυγή κακοφωνίας.
O otoño θα γίνει U otoño
Σε αυτές τις προτάσεις τον ένα μέρος της πρότασης αποκλείει το άλλο.
Hoy o mañana Σήμερα ή αύριο
Quiere decirle o explicarle o darle (Σύνδεση Σύνθετων προτάσεων)
Θέλει να του πεί ή να του εξηγήσει ή να του δώσει

Όταν θέλουμε να δώσουμε μεγαλύτερη έμφαση στον διαχωρισμό ο σύνδεσμος μπορεί να

τίθεται και στην αρχή της πρότασης.
O pasará o le llamo Ή θα περάσει ή θα του τηλεφωνήσω
Κάποιες φορές με τον σύνδεσμο δεν θέλουμε να κάνουμε διαχωρισμό, αλλά να
διευκρινίσουμε κάτι που έχει αναφερθεί πριν. Στα Ελληνικά θα το αποδίδαμε Ή ΑΛΛΙΩΣ.
El médico o este de blanco… Ο γιατρός ή αλλιώς αυτός με τα άσπρα…

Σε πρόταση με περισσότερα από δύο ρήματα, ο σύνδεσμος μπορεί να υπάρχει μόνο στην
τελευταία σύνδεση.
Pasará, llamará o escribirá una carta Θα περάσει, θα τηλεφωνήσει ή θα γράψει γράμμα.

Όταν έχουμε ένα ρήμα και δύο υποκείμενα σε ενικό αριθμό τότε το ρήμα μπορεί να είναι
είτε σε ενικό, είτε σε πληθυντικό αριθμό.
Le atrae la hermosura o su carácter Le atraen la hermosura o su carácter
Τον γοητεύει η ομορφιά ή ο χαρακτήρας της Τον γοητεύουν η ομορφιά ή ο χαρακτήρας της

-ΔΙΑΝΕΜΗΤΙΚΕΣ (DISTRIBUTIVAS) Ο όρος είναι ακριβής μετάφραση του Ισπανικού.

Αυτή η κατηγορία ανήκει στις Διαχωριστικές στα Ελληνικά και δηλώνει ότι και εκείνη η
κατηγορία. Η διαφορά είναι ότι εδώ έχουμε επανάληψη συνδέσμων (οι σύνδεσμοι μπορούν
να είναι χρονικοί, ερωτηματικοί… ανάλογα με το ύφος της πρότασης), ή άλλων λέξεων σε
ζεύγη. Μεταξύ τους οι προτάσεις ενώνονται σε Σχήμα Ασύνδετο ( Yuxtaposición).
Συνηθισμένα ζεύγη λέξεων που δίνουν τέτοια πρόταση είναι
Uno... otro o ένας… ο άλλος, Este... aquel αυτός… εκείνος, Aquí... allí εδώ… εκεί,
tal... tal τέτοιο…τέτοιο, que... que είτε… είτε, quién... quién ποιός… ποιός.

Uno feliz, otro triste Ο ένας ευτυχισμένος, ο άλλος λυπημένος

Aquí frío, allí calor Εδώ κρύο, εκεί ζέστη
Lo creo, que sea verdad; que sea mentira Το πιστεύω,είτε είναι αλήθεια, είτε ψέμματα.
* Το QUE δίνει εναντιωματικό χαρακτήρα στις προτάσεις αυτές.

176
- ΑΝΤΙΘΕΤΙΚΕΣ (ADVERSATIVAS)
Όταν θέλουμε να εκφράσουμε πλήρη ή μερική αντίθεση μεταξύ προτάσεων
χρησιμοποιούμε τις Αντιθετικές προτάσεις. Η σύνδεση μεταξύ των δύο μελών γίνεται ή με
Αντιθετικούς Συνδέσμους, ή με Αντιθετικές Εκφράσεις.

Μερική Αντιθετική (ADVERSATIVA PARCIAL) ή ΑΠΛΗ ΑΝΤΙΘΕΤΙΚΗ στα Ελληνικά

Σε αυτήν την περίπτωση με το δεύτερο μέλος περιορίζουμε ή διορθώνουμε αυτά που
αναφέρθηκαν στο πρώτο μέλος της πρότασης.
Es bueno, pero un poco raro Είναι καλός αλλά κάπως περίεργος

Ολική Αντιθετική (ADVERSATIVA TOTAL) ή ΕΠΙΔΟΤΙΚΗ ΑΝΤΙΘΕΤΙΚΗ στα Ελληνικά

Σε αυτήν την περίπτωση έχουμε απόλυτη ασυμβατότητα μεταξύ των όσων αναφέρονται
στα δύο μέλη. Το ένα μέλος απορίπτει το άλλο.
Esta no es mi opinión sino la tuya Αυτή δεν είναι η δική μου γνώμη αλλά η δική σου

Οι σύνδεσμοι που χρησιμοποιούμε είναι οι: Mas αλλά, pero αλλά , empero αλλά ,
aunque αν και, sino αλλά.
Mas Αλλά Η χρήση της σήμερα, είναι σχεδόν αποκλειστικά σε λογοτεχνικά κείμενα.
Pero Αλλά Ο πιο διαδεδομένος με αυτήν την έννοια σύνδεσμος. Έχει περιοριστική έννοια
στην πρόταση. Πάντα προηγείται στην πρόταση, (φυσικά πρόταση είναι και η Δευτερεύουσα
μετά από κόμμα). Μπορεί να έχει και εμφατική χρήση, δηλώνοντας έκπληξη ή απορία, ή να
«εισβάλλει» στην πρόταση θέλοντας να προσθέσει κάποια φράση τελείως διαφορετική από
αυτήν που ήδη αναφέρεται.
¡Pero no es así! Αλλά / Μα δεν είναι έτσι! ( Έκπληξη, αποδίδεται και Μα στα Ελληνικά)
Pero ¿quién lo ha dicho? Αλλά/ Μα, ποιος το είπε; ( Απορία, αποδίδεται όπως και πάνω)
Lo dijo, pero no lo creo Το είπε, αλλά δεν το πιστεύω ( Στην αρχή της δεύτερης πρότασης)
Empero Αλλά Σήμερα δεν χρησιμοποιείται παρά μόνο στην λογοτεχνία.
Aunque Aν και Έχει εναντιωματική χρήση, και όπως και στα Ελληνικά συντάσσεται είτε
στην αρχή, είτε μεταξύ των δύο μελών της πρότασης.
Sino Αλλά Πρέπει να υπάρχει άρνηση στό πρώτο μέλος και κατάφαση στο δεύτερο
μέλος της πρότασης. No es mentira, sino la pura verdad Δεν είναι ψέμματα, αλλά η αλήθεια
Μπορεί να έχει την έννοια ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ.
No quiero sino jugar Δεν θέλω παρά μόνο να παίξω
Μπορεί να θέλοντας να ενδυναμώσει την αντίθεση να χρησιμοποιείται σε εκφράσεις όπως
Sino también αλλά επίσης , sino al contrario αλλά αντιθέτως , sino además αλλά επιπλέον.
Όταν στα δύο μέλη της πρότασης έχουμε διαφορετικά ρήματα συνηθίζεται η πρόσθεση του
συνδέσμου QUE.
No solo le insultaron, sino que le arrojaron piedras, mientras él se iba llorando
Όχι μόνο τον πρόσβαλλαν, αλλά του έριξαν και πέτρες, ενώ αυτός έφευγε κλαίγοντας
Όταν όμως έχουμε σύντομες προτάσεις με διαφορετικά ρήματα τότε το QUE παραλείπεται.
No pasa por aquí, sino se esconde por allí Δεν περνά από εδώ, αλλά κρύβεται εκεί
ΠΡΟΣΟΧΗ, Δεν πρέπει να συγχέεται το sino με το si no (αν δεν).

Οι συνηθέστερες εκφράσεις που χρησιμοποιούμε είναι οι: Sin embargo Παρ’όλα αυτά,
no obstante ωστόσο , más bien μάλλον , fuera de εκτός από, salvo εκτός , menos εκτός,
con todo παρ’όλο που, excepto εκτός ....
Se considera buena persona, sin embargo cometió un crimen

177
Θεωρείται καλό άτομο, παρ’όλα αυτά διέπραξε ένα έγκλημα.

19.7 ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΕΣ SUBORDINADAS (HIPOTÁCTICAS)

Σε αυτόν τον τρόπο σύνδεσης έχουμε μία Κύρια και μία ή περισσότερες Δευτερεύουσες
προτάσεις. Οι Δευτερεύουσες, είναι προτάσεις που αποτελούν μία ενότητα χωρίς όμως να
έχουν πλήρες νόημα, και εξαρτώνται από την Κύρια γραμματικά. Έτσι μπορούμε να πούμε
ότι είναι ενσωματωμένες στην Κύρια.
Θέλω να κάνεις κάτι Η Δευτερεύουσα είναι να κάνεις κάτι
Θέλω να κάνω κάτι Η Δευτερεύουσα είναι να κάνω κάτι

Άς δούμε τις παρακάτω σχέσεις που προκύπτουν από την σύνδεση Κύριας και
Δευτερεύουσας.

- Συμφωνία χρόνων μεταξύ Κύριας και Δευτερεύουσας

- Σύνταξη και Έγκλιση της Δευτερεύουσας σε Ταυτοπροσωπία και Ετεροπροσωπία.

19.7.1 ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ – CONCORDANCIA DE LOS TIEMPOS

Θα αναφερθούμε στην χρονική συμφωνία μεταξύ ρημάτων στην ίδια πρόταση σε

Ετεροπροσωπία, χωρίς να μας απασχολήσουν οι προϋποθέσεις που θα πρέπει να
υπάρχουν ως προς την Έγκλιση της Δευτερεύουσας. Αυτό θα αναλυθεί στην επόμενη
ενότητα.. Φυσικά μιλάμε για Σύνθετη πρόταση, αφού οι Απλές έχουν μόνο ένα ρήμα.
Από τις Σύνθετες προτάσεις μας ενδιαφέρουν οι προτάσεις με Υποτακτική σύνδεση
(Subordinadas-Hipotácticas), αφού οι Ασύνδετες και οι Παρατακτικές είναι ανεξάρτητες
προτάσεις που αποτελούν ένα σύνολο χωρίς όμως εξάρτηση μεταξύ τους.
Άς δούμε τις περιπτώσεις:
α. Με το ρήμα της Δευτερεύουσας σε Oριστική. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί
οποιοσδήποτε χρόνος στην Δευτερεύουσα, με το ρήμα της Κύριας να είναι σε παρελθόν,
παρόν ή μέλλον.
Dicen que lo hizo el conductor Λένε ότι το έκανε ο οδηγός
Han dicho que vendrán mañana Έχουν πει ότι θα έρθουν αύριο
El padre dijo que vendría ayer Ο πατέρας είπε ότι θα ερχόταν χθές
Le preguntará si podrá venir mañana Θα τον ρωτήσει εάν θα μπορεί να έρθει αύριο.

Encontró una casa que podrá vivir Βρήκε ένα σπίτι που θα μπορεί να ζήσει
Preguntó cuándo irán /irían Ρώτησε πότε θα πάνε / πήγαιναν
*Η τελευταία περίπτωση είναι Έμμεση Ερωτηματική που έχει πάντοτε σε Οριστική την
Δευτερεύουσα(Κάποιες φορές μπορεί να συναντήσουμε Πλάγια Ερωτηματική σε
Υποτακτική, σαν Αρχαϊσμό).

β. Όταν έχουμε ρήματα Αντίληψης στην Κύρια και ρήμα Δευτερεύουσας σε Οριστική,

178
ΠΡΕΠΕΙ το ρήμα της Δευτερεύουσας να βρίσκεται στον ίδιο χρόνο ή στην ίδια χρονική
περιοχή ( παρελθόν, παρόν-μέλλον), με αυτό της Κύριας. Αυτό δεν συμβαίνει όταν το
ρήμα Αντίληψης έχει μεταφορική έννοια. Ρήματα Αντίληψης είναι: Ver Βλέπω, Oir
Ακούω, Oler Μυρίζω, Percibir Αντιλαμβάνομαι, Sentir Νοιώθω, Observar Παρατηρώ,
Contemplar Θαυμάζω , Mirar Κοιτώ ...

Veo que pasan Βλέπω ότι περνούν Veo que pasarán Βλέπω ότι θα περάσουν
Vi que pasaron Είδα ότι περνούσαν Vi que pasaron Είδα ότι πέρασαν
Verá que pasan Θα δεί ότι περνούν Verá que pasarán Θα δεί ότι θα περάσουν
Ενώ με μεταφορική έννοια
Veo que pasaron Γνωρίζω ότι πέρασαν (Ενεστώτας- Αόριστος)
Siento que me hizo daño Καταλαβαίνω ότι μου έκανε κακό (Ενεστώτας – Αόριστος)

γ. Όταν το ρήμα της Δευτερεύουσας είναι σε Υποτακτική, και στην Κύρια πρόταση
έχουμε ρήμα που δηλώνει Βούληση, Διαταγή, Παράκληση, Επιθυμία και γενικά ρήματα
επιρροής ως προς την Δευτερεύουσα, τότε το ρήμα της Δευτερεύουσας είναι σε χρόνο
μεταγενέστερο του ρήματος της Κύριας. Αυτό είναι λογικό γιατί σε αυτήν την κατηγορία
ρημάτων η Κύρια προηγείται χρονικά από τα εξαρτώμενα ρήματα της Δυτερεύουσας.

Mandaron que estudie Διέταξαν να διαβάσει (Πρώτα διέταξαν, μετά θα διαβάσει)

Ruegan que estudie Παρακαλούν να διαβάσει (Πρώτα παρακαλούν, μετά θα διαβάσει)

δ. Με τα υπόλοιπα ρήματα της Κύριας που δίνουν Υποτακτική στην Δευτερεύουσα όπως
τα ρήματα που δηλώνουν συναίσθημα, ψυχική διάθεση, κατανόηση ή τα λεκτικά ρήματα
ισχύουν τα εξής:
Όταν το Κύριο είναι σε σε Ενεστώτα ή Μέλλοντα, το Δευτερεύον μπορεί να είναι σε
οποιονδήποτε χρόνο. No creen que lo viera Δεν πιστεύουν ότι το είδε
No creen que lo hubiera visto Δεν πιστεύουν ότι το είχε δεί.

Όταν το Κύριο είναι σε παρελθόν, το Δευτερεύον πρέπει να είναι και αυτό σε παρελθόν
δηλαδή σε Παρακείμενο, Παρατατικό ή Υπερσυντέλικο Υποτακτικής.
No garantizaba que llegaramos allí Δεν εγγυώταν ότι φθάναμε εκεί
No creían que lo hubieramos terminado Δεν πίστευαν ότι το είχαμε τελειώσει
No temieron que les traicionaran Δεν φοβήθηκαν ότι τους πρόδοσαν

ε. Οι Απρόσωπες Εκφράσεις με Συνδετικά ρήματα ή ρήματα που λειτουργούν σαν τέτοια

σε τέτοιο σχηματισμό ( Ser, Estar, Resultar).
- Όταν δίνουν Οριστική στην Δευτερεύουσα τότε ανεξάρτητα από τον χρόνο του
ρήματος της Κύριας η Δευτερεύουσα μπορεί να είναι σε οποιονδήποτε χρόνο.
Es verdad que fue así Είναι αλήθεια ότι έτσι ήταν
Parecia obvio que lo dirá otro día Φάνηκε προφανές ότι θα το πεί άλλη μέρα

- Όταν δίνουν Υποτακτική στην Δευτερεύουσα, τότε

Με την Κύρια σε παρελθόν, η Δευτερεύουσα είναι και εκείνη σε παρελθόν
Resultó raro que viniera Φάνηκε περίεργο ότι θα ερχόταν

179
 Με την Κύρια σε παρόν- μέλλον, η Δευτερεύουσα μπορεί να είναι σε παρελθόν, παρόν
ή μέλλον. Es bueno que haya venido aquí Είναι καλό που έχει έρθει εδώ.

No temieron que les traicionaran Δεν φοβήθηκαν ότι τους πρόδοσαν

19.7.2 ΣΥΝΤΑΞΗ ΚΑΙ ΕΓΚΛΙΣΗ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΣ ΣΕ ΤΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΙΑ -

ΕΤΕΡΟΠΡΟΣΩΠΙΑ

Κατ΄ αρχήν πρέπει να αναφέρουμε τους τρόπους σύνταξης / υπόταξης της Δευτερεύουσας
πρότασης σε σχέση με την Κύρια. Προσδιορισμός και ανάλυση τους γίνεται στην ενότητα
19.7.2γ ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΟΝΟΜΑΤΙΚΗ, ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ (ΑΝΑΦΟΡΙΚΗ), ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΗ
ΥΠΟΤΑΞΗ.
Οι τρόποι υπόταξης /σύνταξης αναφέρονται εδώ, προκειμένου να καθοριστεί η σύνταξη και
η έγκλιση του ρήματος της Δευτερεύουσας σε Ταυτοπροσωπία και Ετεροπροσωπία, σε κάθε
μία από τις περιπτώσεις:
ΟΝΟΜΑΤΙΚΗ ΥΠΟΤΑΞΗ
ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ ΥΠΟΤΑΞΗ
ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΗ ΥΠΟΤΑΞΗ Σε αυτήν την μορφή σύνταξης / υπόταξης έχουμε
τις παρακάτω περιπτώσεις προτάσεων:

Επιρρηματικές Τόπου Circunstanciales de Lugar

Επιρρηματικές Τρόπου
Χρονικές Επιρρηματικές
Συγκριτικές Επιρρηματικές
Τελικές Επιρρηματικές
Αιτιολογικές Επιρρηματικές
Συμπερασματικές Επιρρηματικές
Εναντιωματικές Επιρρηματικές
Υποθετικές Επιρρηματικές
Circunstanciales Modales
Circunstanciales Temporales
Circunstanciales Comparativas
Circunstanciales Finales
Circunstanciales Causales
Circunstanciales Consecutivas
Circunstanciales Concesivas
Circunstanciales Condicionales

ΣΥΝΤΑΞΗ
Σε κάθε περίπτωση η Κύρια είναι σε Οριστική ενώ στην Δευτερεύουσα μπορούμε να έχουμε
τις πιο κάτω περιπτώσεις

19.7.2α Η Δευτερεύουσα να έχει το ίδιο Υποκείμενο με την Κύρια (Ταυτοπροσωπία)

Quiero decir Θέλω να πώ

Η περίπτωση συμφωνίας Προσώπου και Αριθμού μεταξύ ρήματος Κύριας και

Δευτερεύουσας δηλαδή η Ταυτοπροσωπία, στα Ισπανικά εκφράζεται με το ρήμα της
Δευτερεύουσας σε Απαρέμφατο (Infinitivo), Μετοχή (Participio), Γερούνδιο (Gerundio), ή
σε Οριστική ή Υποτακτική όπως περιγράφονται πιο κάτω:

a. Περίπτωση Ταυτοπροσωπίας ΟΝΟΜΑΤΙΚΗΣ ΥΠΟΤΑΞΗΣ, με το ρήμα της

Δευτερεύουσας σε Απαρέμφατο, με τα δύο ρήματα (Κύριας και Δευτερεύουσας) να
συνδέονται μεταξύ τους χωρίς καμμία Πρόθεση ενδιάμεσα.
Puedo venir Μπορώ να έρθω

180
Quiero hacer Θέλω να κάνω
Παρατηρούμε ότι ενώ στα Ελληνικά χρησιμοποιούμε Υποτακτική, στα Ισπανικά έχουμε
Απαρέμφατο.
Προυπόθεση για σύνδεση χωρίς Πρόθεση είναι, το ρήμα της Κύριας να είναι ένα από τα
Poder Μπορώ, Querer Θέλω, Saber Ξέρω, Deber Οφείλω/Πρέπει, Soler Συνηθίζω.
Αυτά τα ρήματα ονομάζονται στην Ισπανική VERBOS MODALES (Ρήματα Τρόπου).
Εκτός από αυτά, όλα τα ρήματα που δηλώνουν Συμπεριφορά, Πρόθεση, Ευχή, Θέληση,
Μπορούν να λειτουργούν σαν MODALES και να συνδέονται ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΘΕΣΗ με το
ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ. Τέτοια ρήματα είναι:
Mandar, Intentar, Desear, Prometer, Esperar, Proponerse, Procurar, Pretender, Pensar
(Έχω την πρόθεση να), Temer, Necesitar ...

b. Περίπτωση ταυτοπροσωπίας ΟΝΟΜΑΤΙΚΗΣ ΥΠΟΤΑΞΗΣ στην οποία έχουμε σαν

Κύρια πρόταση φράσεις με Συνδετικά ρήματα ή άλλα που λειτουργούν σαν τέτοια (SER,
ESTAR, PARECER). Εάν το ρήμα της Δευτερεύουσας είναι στην πρόταση ΧΩΡΙΣ
ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ, τότε όλη η πρόταση είναι σε Απρόσωπο τύπο με το ρήμα της
Δευτερεύουσας σε Απαρέμφατο. Αυτό συμβαίνει στις φράσεις που δηλώνουν γνώμη,
διαταγή, συμβουλή, συναίσθημα, ευχή, απαγόρευση, προτροπή, αντίθεση, παράκληση.
Es bueno tener salud Είναι καλό να έχει κάποιος υγεία
Parece bien estar aquí Φαίνεται ωραίο το να βρίσκεται κάποιος εδώ
Está mal llorar Είναι κακό να κλαίει κανείς
* Στις προτάσεις αυτές ΔΕΝ προσδιορίζεται Υποκείμενο στην Δευτερεύουσα, και έτσι όλη η
πρόταση είναι σε Απρόσωπο τύπο. Εάν όμως προσδιοριστεί Υποκείμενο τότε έχουμε
Ετεροπροσωπία. Es bueno que tengas(tú) salud Είναι καλό να έχεις (εσύ) υγεία.

c. Περίπτωση Ταυτοπροσωπίας όταν η Δευτερεύουσα δηλώνει σχέση χρόνου.

Απαρέμφατο στην Δευτερεύουσα (ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΗ ΧΡΟΝΟΥ).
No descansaré hasta aprobar Δεν θα ξεκουραστώ έως να προαχθώ
No hablo antes de venir Δεν θα μιλήσω πριν να έρθω
Empezó a llover, al llegar a casa Άρχισε να βρέχει, με το που έφτασα στο σπίτι
Γερούνδιο
Vi a Juan, caminando por la calle Είδα τον Juan, περπατώντας (ενώ περπατούσα) στο δρόμο
Habiendo cenado, iremos al teatro Έχοντας δειπνήσει (αφού δειπνήσουμε), θα πάμε θέατρο
* Η περίπτωση χρονικής με σύνδεσμο CUANDO ΔΕΝ συντάσσεται με Απαρέμφατο στην
Δευτερεύουσα αλλά δίνει Οριστική ή Υποτακτική όπως περιγράφεται στο κεφάλαιο 19.7.2γ
ΧΡΟΝΙΚΕΣ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΕΣ.

d. Περίπτωση Ταυτοπροσωπίας όταν η Δευτερεύουσα συντάσεται με:

SIN+ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ , ή με ΓΕΡΟΥΝΔΙΟ στην Δευτερεύουσα.
Με την Πρόθεση SIN.
Se marchó sin despedirse Έφυγε χωρίς να χαιρετήσει
Με Γερούνδιο (Σπάνια περίπτωση)
Μπόρεσε να ανέβει, βοηθώντας τον εγώ (με την βοήθεια μου) Pudo subir, ayudándole yo

e. Περίπτωση Ταυτοπροσωπίας όταν η Δευτερεύουσα δηλώνει σκοπό (ΤΕΛΙΚΗ

ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΗ). Συντάσεται με Απαρέμφατο το ρήμα της Δευτερεύουσας.
Estamos aquí para trabajar Είμαστε εδώ για να δουλέψουμε

181
 f. Περίπτωση Ταυτοπροσωπίας όταν η Δευτερεύουσα δηλώνει αιτία (ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ
ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΗ). Συντάσεται με:
1. Οριστική ή Υποτακτική το ρήμα της Δευτερεύουσας
Como ha llamado vendrá Επειδή τηλεφώνησε θα έρθει
2.Γερούνδιο
Siendo hijo del profesor, aprobó el examen Όντας γιός του καθηγητή, πέρασε τις εξετάσεις
3.Απαρέμφατο όταν η σύνδεση Κύριας και Δευτερεύουσας γίνεται με a fuerza de, por.
Aprobó a fuerza de estudiar mucho Πέρασε τις εξετάσεις λόγω της πολλής μελέτης.
Se cansó por correr mucho Κουράστηκε επειδή έτρεξε πολύ

g. Περίπτωση Ταυτοπροσωπίας όταν η Δευτερεύουσα δηλώνει υπόθεση, και απόδοση η

Κύρια (ΥΠΟΘΕΤΙΚΗ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΗ). Όσα περιγράφονται στο κεφάλαιο 17.1 και 17.2
μπορούν να ισχύουν σε περίπτωση Ταυτοπροσωπίας και Ετεροπροσωπίας.
Si viene, pasará por aquí Εάν έρθει, θα περάσει από εδώ.

h.Περίπτωση Ταυτοπροσωπίας όταν η Δευτερεύουσα εναντιώνεται στην Κύρια.

( ΕΝΑΝΤΙΩΜΑΤΙΚΗ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΗ). Το ρήμα της Δευτερεύουσας συντάσεται:
1. Οριστική ή Υποτακτική
Aunque viene, no pasa por aquí Αν και έρχεται, δεν περνά από εδώ
(Γνωρίζω ότι έρχεται)
Aunque venga, no pasa por aquí Ακόμη και να έρθει, δεν περνά από εδώ
2. Απαρέμφατο με την Πρόθεση CON.
Con hacerlo, no ganarás nada. Με το να το κάνεις, δεν θα κερδίσεις τίποτα
3. Γερούνδιο ή Μετοχή με AUN, και AUNQUE, INCLUSO αντίστοιχα.
Aun haciendolo, no conseguirás nada Ακόμη και κάνοντας το, δεν θα καταφέρεις τίποτα
Aunque cansado, puedo correr Ακόμα και κουρασμένος, μπορώ να τρέξω

i. Περίπτωση Ταυτοπροσωπίας όταν υπάρχει σύγκριση είτε ως προς τον Τρόπο, είτε ως
προς την Ποσότητα μεταξύ Κύριας και Δευτερεύουσας (ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΕΣ
ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΕΣ).
Το ρήμα της Δευτερεύουσας συντάσεται όπως περιγράφεται στα κεφάλαια
7.1 και 7.2.
Le alegró más lo que le dijeron que aquello que había dicho yo andes.
Με ευχαρίστησε περισσότερο αυτό που μου είπαν από εκείνο που είχα πεί

j. Περίπτωση ταυτοπροσωπίας όταν η Δευτερεύουσα είναι συμπέρασμα της Κύριας

(ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΗ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΗ)
Το ρήμα της Δευτερεύουσας είναι σε Οριστική ήΥποτακτική
Pienso, luego existo Σκέφτομαι, άρα υπάρχω
Vio tantas cosas que no pudo dormir
Είδε τόσα πράγματα που δεν μπόρεσε να κοιμηθεί

k. Περίπτωση Ταυτοπροσωπίας με Δευτερεύουσα σε Ονοματική και Επιθετική Σύνταξη

όπως αναφέρονται στην ενότητα 19.7.2γ (εκτός των περιπτώσεων a και b, που αναφέρθηκαν
στην αρχή της ενότητας), όπου το ρήμα της Δευτερεύουσας συντάσσεται όπως ακριβώς
και σε Ετεροπροσωπία, δηλαδή είτε σε Οριστική είτε σε Υποτακτική.

182
 Ως προς την σύνταξη του ρήματος της Δευτερεύουσας σε Ταυτοπροσωπία, το ίδιο
συμβαίνει και στις Επιρρηματικές Τρόπου και Τόπου, όπως θα αναλυθεί στην ενότητα
19.7.2γ.
Te aseguro que lo haré Σε βεβαιώνω ότι θα το κάνω (ΟΝΟΜΑΤΙΚΗ)
No te aseguro que lo haga Δεν σε βεβαιώνω ότι θα το κάνω(ΟΝΟΜΑΤΙΚΗ)
Los que quieran, pueden entrar Όσοι θέλουν, μπορούν να (ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ)
Voy donde quiero Πάω όπου θέλω(ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΗ ΤΟΠΟΥ)
Hablo como quiero Μιλάω όπως θέλω(ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΗ ΤΡΟΠΟΥ)

19.7.2β. Η Δευτερεύουσα με διαφορετικό Υποκείμενο από την Κύρια (Ετεροπροσωπία)

Yo quiero que tú digas Εγώ θέλω εσύ να πεις
Σε Ονοματική, Επιθετική και Επιρρηματική σύνταξη, το ρήμα της Δευτερεύουσας είναι σε
Οριστική ή Υποτακτική όπως αναλύεται στην ενότητα 19.7.2.γ.

ΕΓΚΛΙΣΗ

19.7.2.γ ΕΓΚΛΙΣΗ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΣ ΣΕ ΟΡΙΣΤΙΚΗ/ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΚΑΤΑ

ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ

- ΕΓΚΛΙΣΗ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΣ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟ ΡΗΜΑ Ή ΤΗΝ ΑΠΡΟΣΩΠΗ

ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ. ( ΟΝΟΜΑΤΙΚΗ ΥΠΟΤΑΞΗ).
Η Κύρια και η Δευτερεύουσα ενώνονται ή με Επιρρήματα που λειτουργούν σαν
Αναφορικοί Σύνδεσμοι,ή με Αναφορικές Αντωνυμίες όπως παρακάτω.
α. Στην Κύρια μπορεί να έχουμε είτε οποιοδήποτε ΡΗΜΑ, είτε ΑΠΡΟΣΩΠΗ
ΕΚΦΡΑΣΗ δηλαδή φράση με τα ρήματα SER, ESTAR, PARECER (εκτός της περίπτωσης b
της ενότητας 19.7.2α).
Όσον αφορά τις κατηγορίες των ρημάτων και των Απρόσωπων Εκφράσεων της Κύριας, και
την έγκλιση που δίνουν στο ρήμα της Δευτερεύσας ανάλογα με το εάν βρίσκονται σε
Κατάφαση ή σε Άρνηση έχουμε :
* Τα Ο και Υ αντιστοιχούν σε Οριστική ή Υποτακτική του ρήματος της Δευτερεύουσας
ανά περίπτωση ρήματος ή φράσης της Κύριας.

Στην Κύρια Απρόσωπες εκφράσεις ΣΕ ΚΑΤΑΦΑΣΗ ΣΕ ΑΡΝΗΣΗ

Βεβαιότητας Ο Υ
Γνώσης Ο Υ
Πιθανότητας Υ Υ
Προτίμησης Υ Υ
Γνώμης Υ Υ
Κατανόησης Υ Υ
Κρίσης Υ Υ

Στην Κύρια Ρήματα

Αμφιβολίας Υ Υ
Άγνοιας Υ Υ
Βεβαιότητας Ο Υ

183
Γνώσης ( Λεκτικά, Αντίληψης, Κατανόησης) Ο Υ
Συναισθήματος Ο Υ
Βούλησης Υ Υ
Με διπλή έννοια Ο/Υ Υ

Αναλύουμε τον πίνακα κατά περίπτωση:

-Στην Κύρια ρήματα Αμφιβολίας, Άγνοιας. Η Δευτερεύουσα σε Υποτακτική

Τέτοια ρήματα είναι Dudar αμφιβάλλω, ignorar αγνοώ….
Dudo que haya venido Αμφιβάλλω ότι έχει έρθει

-Στην Κύρια ρήματα Βεβαιότητας, Γνώσης σε Κατάφαση. Η Δευτερεύουσα σε Οριστική

Τέτοια ρήματα είναι
Τα Λεκτικά: asegurar διαβεβαιώνω, anunciar αναγγέλω, afirmar επιβεβαιώνω,
Exponer εκθέτω, creer πιστεύω, decir λέω, dejar αφήνω, indicar υποδεικνύω,
Informar πληροφορώ...
Τα Αντίληψης: ver βλέπω, oir ακούω, oler μυρίζω, notar σημειώνω, percibir
αντιλαμβάνομαι, observar παρατηρώ, descubrir αποκαλύπτω ...
Τα Κατανόησης / Γνώσης: comprender καταλαβαίνω, considerar θεωρώ, creer πιστεύω,
saber γνωρίζω, pensar σκέφτομαι, entender καταλαβαίνω, suponer υποθέτω ...
Te aseguro que lo haré Σε βεβαιώνω ότι θα το κάνω
Creo que vendrán Πιστεύω ότι θα το κάνουν
Comprendo que tienes razón Καταλαβαίνω ότι έχεις δίκιο

-Στην Κύρια ρήματα Βεβαιότητας, Γνώσης σε Άρνηση. Η Δευτερεύουσα σε Υποτακτική

Όλες οι παραπάνω κατηγορίες σε άρνηση.
No te aseguro que lo haga Δεν σε βεβαιώνω ότι θα το κάνω
No creo que vengan Δεν πιστεύω ότι θα έρθουν
No comprendo que tengas razón Δεν νομίζω ότι έχεις δίκιο
* Κάποιες φορές σε αυτήν την περίπτωση δημιουργείται σύγχυση μεταξύ των περιπτώσεων
No crees que + ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ
No creas que + ΟΡΙΣΤΙΚΗ γιατί έχουμε Αρνητική Προστακτική στην Κύρια
¿No crees que + ΟΡΙΣΤΙΚΗ γιατί έχουμε Πλάγια Ερωτηματική
Θα πρέπει κάθε φορά, να ξεχωρίζουμε σε ποιά από τις παραπάνω κατηγορίες ανήκει η
πρόταση, ώστε να έχουμε την σωστή Δευτερεύουσα.

-Στην Κύρια ρήματα Συναισθήματος. Η Δευτερεύουσα σε Υποτακτική.

Τέτοια είναι: Agradecer ευχαριστώ, alegrar χαίρομαι, soportar υπομένω, lamentar λυπάμαι,
gustar αρέσκομαι, molestar ενοχλώ, horrorizar τρομοκρατώ, temer φοβάμαι...
Te agradezco que lo hayas terminado Σε ευχαριστώ που το έχεις τελειώσει
*Στα ρήματα που δηλώνουν φόβο κάποιες φορές παραλείπεται το QUE
Él teme que no vengamos = Él teme no vengamos

-Στην Κύρια ρήματα και φράσεις Πιθανότητας. Η Δευτερεύουσα σε Υποτακτική.

Φράσεις και ρήματα όπως: Es posible είναι δυνατόν, es imposible είναι αδύνατο,
es probable είναι πιθανόν, es improbable είναι απίθανο, puede ser μπορεί,
no puede ser δεν μπορεί, puede ser que υπάρχει πιθανότητα να,

184
poder + ocurrir, suceder μπορεί.
Puede ocurrir que no sea correcto Μπορεί να μην είναι σωστό
No puede ser que tenga razón Υπάρχει πιθανότητα να έχει δίκιο

-Στην Κύρια ρήματα Βούλησης. Η Δευτερεύουσα σε Υποτακτική

Τέτοια ρήματα είναι: Aconsejar συμβουλεύω, causar προκαλώ, consentir συγκατατίθεμαι,
exigir απαιτώ, obligar υποχρεώνω, permitir επιτρέπω, prohibir απαγορεύω,
recomendar συστήνω, rogar παρακαλώ, pedir ζητώ ...
*Αυτά τα ρήματα μπορεί να συντάσσονται και με ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ στην Δευτερεύουσα. Αυτό
συμβαίνει γιατί με Κύρια σε αυτήν την κατηγορία ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ
ΤΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΙΑ, και έτσι δεν υπάρχει περίπτωση σύγχυσης ως προς αυτό.
Η έλλειψη Ταυτοπροσωπίας είναι κάτι λογικό, εάν σκεφτούμε ότι η ενέργεια των ρημάτων
αυτών αναγκαστικά στρέφεται σε άλλο Υποκείμενο για να το διατάξει, παρακαλέσει, να του
επιτρέψει, απαγορέψει και ούτω καθ’εξής.
Te obligo que hagas = Te obligo hacer Σε υποχρεώνω να το κάνεις
Te ruego que pidas = Te ruego pedir Σε παρακαλώ να ζητήσεις

-Στην Κύρια ρήματα με διπλή έννοια. Στην μεταφορική τους έννοια η Δευτερεύουσα σε
Υποτακτική. Στην κυριολεκτική τους έννοια σε Κατάφαση, η Δευτερεύουσα σε Οριστική.
Στην κυριολεκτική και μεταφορική τους έννοια σε Άρνηση, η Δευτερεύουσα σε
Υποτακτική. Τέτοια είναι:
Decir λέω / συμβουλεύω, sentir νοιώθω / λυπάμαι, pensar σκέφτομαι / προτρέπω,
convencer αποδεικνύω / πείθω, insistir επαναλαμβάνω / επιμένω
Te digo que es así Σου λέω ότι είναι έτσι
Te digo que no lo hagas. Σου λέω (συμβουλεύω) να μην το κάνεις

-Στην Κύρια φράσεις Προτίμησης, Γνώμης, Κατανόησης, Κρίσης. Η Δευτερεύουσα σε

Υποτακτική.
Τέτοιες φράσεις είναι: (SER, ESTAR, PARECER,CONSIDERAR) + bueno καλό,
importante σημαντικό, natural φυσικό, normal κανονικό, raro περίεργο, bien καλά, mal
άσχημα...
Es bueno que lo hagas Είναι καλό να το κάνεις

-Στην Κύρια φράσεις Βεβαιότητας Γνώσης σε Κατάφαση. Η Δευτερεύουσα σε Οριστική

Τέτοιες φράσεις είναι: SER, ESTAR, PARECER + Obvio προφανές, claro σαφές,
un hecho γεγονός, cierto σίγουρο, innegable αναμφισβήτητο...
Parece obvio que tienes razón Φαίνεται προφανές ότι έχεις δίκιο
Está claro que llueve Είναι σαφές ότι βρέχει

-Στην Κύρια φράσεις Βεβαιότητας Γνώσης σε Άρνηση. Η Δευτερεύουσα σε Υποτακτική

Οι παραπάνω φράσεις σε άρνηση.
No parece obvio que tengas razón Δεν φαίνεται προφανές ότι έχεις δίκιο
No está claro que llueva Δεν είναι σαφές ότι βρέχει

-ΕΓΚΛΙΣΗ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΣ ΣΕ ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ ΥΠΟΤΑΞΗ.

Σε αυτήν την Υπόταξη έχουμε σύνδεση Κύριας και Δευτερεύουσας με Αναφορική

185
Αντωνυμία ή Επίρρημα που λειτουργεί σαν Αναφορικός Σύνδεσμος. Όταν το Υποκείμενο
αναφέρεται σε κάτι ήδη γνωστό η Δευτερεύουσα σε Οριστική, ενώ όταν αναφέρεται σε κάτι
άγνωστο ακόμη, η Δευτερεύουσα σε Υποτακτική.
Οι Αναφορικές Αντωνυμίες είναι QUE, CUAL, CUYO, QUIEN και τα Επιρρήματα
DONDE, COMO, CUANDO, CUANTO.
Busco una casa que pueda pagar Ψάχνω ένα σπίτι που να μπορώ να το πληρώσω
No hay lugar donde me sienta bien Δεν υπάρχει μέρος που να νοιώθω καλά
Los que quieran, pueden entrar Όσοι θέλουν, μπορούν να μπούν
Tengo un coche que es veloz Έχω ένα αυτοκίνητο που είναι γρήγορο

* Οι Επιρρηματικές Δευτερεύουσες που δηλώνουν ΤΟΠΟ και ΤΡΟΠΟ, όπως και οι

ΧΡΟΝΙΚΕΣ σπανιότερα αλλά και οι ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΕΣ ΤΡΟΠΟΥ μπορούν να κινούνται
μεταξύ Επιρρηματικών και Επιθετικών όπως θα αναλυθεί πιό κάτω.

- ΕΓΚΛΙΣΗ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΣ ΣΤΟΝ ΠΛΑΓΙΟ ΛΟΓΟ (ΟΝΟΜΑΤΙΚΗ ΥΠΟΤΑΞΗ).

Στον Πλάγιο Λόγο χρησιμοποιείται η Υποτακτική όπως έχει περιγραφεί στο κεφάλαιο
16.2. Συνοπτικά θυμίζουμε ότι όταν στον Ευθύ, που μπορεί να αποτελείται από Απλές ή
Σύνθετες προτάσεις, έχουμε σύνταξη με Προστακτική ή Υποτακτική τότε στον Πλάγιο η
Έγκλιση παραμένει αλλά έχουμε αλλαγές στους χρόνους της. Αλλαγές έχουμε επίσης και σε
άλλες λέξεις όπως Αντωνυμίες, Επιρρήματα...
Ευθύς Λόγος Ven aquí Έλα εδώ
Πλάγιος Λόγος Juan dice que vayas allí Ο Juan λέει να πας εκεί

- ΕΓΚΛΙΣΗ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΣ ΣΤΙΣ ΠΛΑΓΙΕΣ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΕΣ (ΟΝΟΜΑΤΙΚΗ

ΥΠΟΤΑΞΗ)
Στις Πλάγιες Ερωτηματικές προτάσεις ΔΕΝ χρησιμοποιείται το QUE κατά την σύνδεση
Κύριας και Δευτερεύουσας αλλά τα SI, CUÁNDO, CUÁNTO, CÓMO, DÓNDE ανάλογα
με τον τρόπο που γίνεται η ερώτηση στην Ευθεία Ερωτηματική.
Ευθείες Ερωτηματικές Ολικής Άγνοιας (όταν η απάντηση είναι ΝΑΙ ή ΟΧΙ)
Όταν γίνουν Πλάγιες ο σύνδεσμος είναι SI:
ΕΥΘΕΙΑ ¿Está bien? Είναι καλά;
ΠΛΑΓΙΑ Le pregunta si está bien Τον ρωτά εάν είναι καλά

- ΕΓΚΛΙΣΗ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΣ ΣΕ ΕΥΘΕΙΕΣ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΕΣ ΜΕΡΙΚΗΣ ΑΓΝΟΙΑΣ.

(ΟΝΟΜΑΤΙΚΗ ΥΠΟΤΑΞΗ).
Στις Ευθείες Ερωτηματικές Μερικής Άγνοιας δηλαδή αυτές που κατά την ερώτηση
χρησιμοποιούμε τα CUÁNDO, CUÁNTO, CÓMO, DÓNDE, ισχύουν τα παρακάτω:
Όταν γίνουν Πλάγιες παραμένει ο σύνδεσμος που υπήρχε.
ΕΥΘΕΙΑ ¿Cómo está? Πώς είναι;
ΠΛΑΓΙΑ Le pregunta cómo está Τον ρωτά πώς είναι
ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΛΑΓΙΕΣ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΜΕ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΣΤΗΝ
ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ.
* Για τις Πλάγιες Ερωτηματικές έχει γίνει εκτενής αναφορά στο κεφάλαιο ΕΥΘΥΣ – ΠΛΑΓΙΟΣ
ΛΟΓΟΣ, Κεφ. 16.2 .

-ΕΓΚΛΙΣΗ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΣ ΣΕ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΗ ΥΠΟΤΑΞΗ

Ως προς την Έγκλιση του ρήματος της Δευτερεύουσα, ισχύουν όλα όσα αναλύονται πιό

186
κάτω, στο τμήμα ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΗ ΥΠΟΤΑΞΗ.

ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΟΝΟΜΑΤΙΚΗ, ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ (ΑΝΑΦΟΡΙΚΗ), ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΗ

ΥΠΟΤΑΞΗ.
Σε αυτήν την ενότητα θα προσδιορίσουμε τι ακριβώς είναι αυτές οι μορφές Υπόταξης, ώστε
να μπορούμε να τις αναγνωρίζουμε συντακτικά. Όσον αφορά την έγκλιση του ρήματος της
Δευτερεύουσας για την Ονοματική και Επιθετική, έχει αναφερθεί στην προηγούμενη
ενότητα. Η έγκλιση στην Επιρρηματική Υπόταξη αναφέρεται ξεχωριστά στην αντίστοιχη
ενότητα λόγω της ποικιλίας που παρουσιάζει.

ΟΝΟΜΑΤΙΚΗ ΥΠΟΤΑΞΗ - SUBORDINACIÓN SUSTANTIVA

Σε αυτήν την Υπόταξη οι Δευτερεύουσες συντακτικά έχουν θέση Ουσιαστικού. Ένα
Ουσιαστικό μπορεί μέσα σε μία πρόταση να έχει θέση Υποκειμένου, Αντικειμένου,
Απόδοσης στον Πλάγιο Λόγο και την Πλάγια Ερωτηματική.
Οι Δευτερεύουσες σε αυτή την Υπόταξη μπορούν ακόμη να προσδιορίζουν, με προθέσεις,
Ουσιαστικά ή Επίθετα. Τότε έχουμε Ονοματικούς Προσδιορισμούς όπως περιγράφονται πιο
κάτω. Ο σύνδεσμος που χρησιμοποιείται, εκτός της περίπτωσης της Πλάγιας Ερωτηματικής
είναι το QUE.
Περίπτωση Υποκειμένου. Οι προτάσεις εισάγονται με Απρόσωπα ρήματα ή εκφράσεις,
με (Lo, Esto, Eso, Aquello, Todo) + DE, με Αυτοπαθή ρήματα και πολύ σπάνια με
Μεταβατικά σε Παθητική.
No me gusta que vengas Δεν μου αρέσει το να έρθεις
Eso de que vengas no me gusta Το να έρθεις δεν μου αρέσει
No importa que digas la verdad Δεν ενδιαφέρει το να λές την αλήθεια
Me ha occurido que me pasen por tonto Μου έχει συμβεί να με νομίζουν βλάκα
Se dice que es así Λέγεται ότι είναι έτσι

Περίπτωση Αντικειμένου.
Η Δευτερεύουσα σαν Άμεσο αντικείμενο. Εισάγεται με Λεκτικά ρήματα, Αισθήσεως,
Γνώσης, Βούλησης…
Andrés quiere que venga Juan Ο Andrés θέλει να έρθει ο Juan
Él teme que no vengamos Αυτός φοβάται ότι δεν θα έρθουμε

Πλάγιος Λόγος Η Δευτερεύουσα σαν Άμεσο Αντικείμενο. Η εισαγωγή περιγράφεται

αναλυτικά στο κεφάλαιο ΕΥΘΥΣ-ΠΛΑΓΙΟΣ ΛΟΓΟΣ.
Luis dijo que quería viajar Ο Luis είπε ότι ήθελε να ταξιδέψει

Έμμεσες Ερωτηματικές. Η Δευτερεύουσα σαν Άμεσο Αντικείμενο. Η εισαγωγή με ρήματα

που δηλώνουν ερώτηση. Αναλυτικά στα κεφάλαια 17.1 και 17.2.

Ονοματικοί Προσδιορισμοί. Σαν τέτοιους έχουμε:

Προσδιορισμούς Ουσιαστικού. Με την πρόθεση DE
Tengo la idea de que iba volando Έχω την γνώμη ότι έφευγε τρέχοντας
Προσδιορισμούς Επιθέτου. Με διάφορες προθέσεις.
Estoy contento con que lo hagas Είμαι ευχαριστημένος με το να το κάνεις
Με τους συνδιασμούς a que, para que γίνονται Τελικές. Βλέπε κεφάλαιο 19.7.2β-ΤΕΛΙΚΕΣ.

187
ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ (ΑΝΑΦΟΡΙΚΗ) ΥΠΟΤΑΞΗ - SUBORDINACIÓN ADJETIVA(DE RELATIVO)

Σε αυτήν την Υπόταξη η Δευτερεύουσα συντακτικά έχει θέση Επιθέτου και οι προτάσεις
που προκύπτουν είναι Αναφορικές (de Relativo). Δηλαδή η Δευτερεύουσα επεξηγεί ή
προσδιορίζει κάποιο Ουσιαστικό της Κύριας. Η σύνδεση μεταξύ Κύριας και Δευτερεύουσας
γίνεται ή με τις Αντωνυμίες QUE, CUAL, QUIEN, CUYO, ή με τα Επιρρήματα DONDE,
COMO, CUANDO, CUANTO, τα οποία μπορούν να αντικαθιστούν τις Αντωνυμίες. Και
στις δύο περιπτώσεις μπορεί να προηγείται Πρόθεση.
Οι Αντωνυμίες συμφωνούν σε πτώση με το Ουσιαστικό της Κύριας.
Όπως έχει αναφερθεί και στο κεφάλαιο 9., οι προτάσεις αυτές χωρίζονται σε δύο
κατηγορίες. Τις ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΙΚΕΣ (Especificativas) οι οποίες δεν χωρίζουν με κόμμα την
Κύρια από την Δευτερεύουσα, και τις ΕΠΕΞΗΓΗΜΑΤΙΚΕΣ (Explicativas) στις οποίες η
Κύρια χωρίζεται με κόμμα από την Δευτερεύουσα. Θα πρέπει να θυμηθούμε ότι αυτοί οι δύο
όροι μας είναι γνωστοί από το κεφάλαιο 6.2. Οι παραπάνω κατηγορίες λοιπόν είναι
κατηγορίες Επιθέτου, άρα και Δευτερεύουσας αφού συντακτικά θεωρούνται Επίθετα.
ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΙΚΗ El hombre que hablaba es mi amigo
ΕΠΕΞΗΓΗΜΑΤΙΚΗ El hombre, de quien te hablo, es el rubio

Κάποιες φορές στην περίπτωση της Προσδιοριστικής, ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ +ΡΗΜΑ= ΕΠΙΘΕΤΟ

Στο παράδειγμα Que hablaba = Hablante Που μιλούσε = Ομιλών

Η Δευτερεύουσα μπορεί μέσα στην πρόταση να έχει θέση Υποκειμένου, Άμεσου ή

Έμμεσου Αντικειμένου, Επιρρηματικού Προσδιορισμού, ή Επιθέτου (όταν η Δευτερεύουσα
μπορεί να αντικατασταθεί από Επίθετο, όπως αναφέρθηκε).
Tengo aquí el libro que es tuyo Έχω εδώ το βιβλίο που είναι δικό σου Υποκείμενο
Mi coche que es muy rápido Το αυτοκίνητο μου που είναι πολύ γρήγορο Άμ.
Αντικείμενο
El hombre a quien me refiero Ό άνθρωπος στον οποίο αναφέρομαι Έμμ.
Αντικείμενο
El lápiz con que escribo Το μολύβι με το οποίο γράφω Επιρ.
Προσδιορισμός
Digo la verdad para que la sepas Λέω την αλήθεια για να την ξέρεις Επιρ. Προσδιορισμός
El hombre del cual no sé nada Ο άνθρωπος για τον οποίο δεν ξέρω τίποτα (ο άγνωστος)

Θα πρέπει να τονίσουμε ότι:

-Οι Αντωνυμίες στις ΕΠΕΞΗΓΗΜΑΤΙΚΕΣ μπορούν να αντικαθίστανται μεταξύ τους όπως
αναφέρεται στο κεφάλαιο 9.

- Σε πολλές περιπτώσεις τα QUE, QUIEN συντάσσονται χωρίς προγενέστερο Ουσιαστικό.

Αυτή η περίπτωση ονομάζεται Antecedente Callado, Σιωπηρό Προγενέστερο (ο όρος

188
μεταφράζεται κατά λέξη από τον Ισπανικό).
Quien no dice la verdad... = Cualquier persona que no dice la verdad...
Όποιος δεν λέει την αλήθεια… = Οποιοδήποτε άτομο δεν λέει την αλήθεια
Lo que es bueno, es dificil = La cosa que es buena, es dificil
Ότι είναι καλό, είναι δύσκολο = Το πράγμα που είναι καλό, είναι δύσκολο
Αυτή η σύνταξη χρησιμοποιείται όταν το Ουσιαστικό που λείπει είναι άγνωστο, ή δεν
μας ενδιαφέρει ή μπορούν εύκολα να εννοηθούν λέξεις όπως αιτία, λόγος, πράγμα, υπόθεση,
άτομο, πρόσωπο . Τα παραδείγματα που δόθηκαν είναι αντιπροσωπευτικά.
Φυσικά μπορούν να συντάσσονται με Προθέσεις για δημιουργία Πτώσης
De lo que(de la cosa que) es bueno, coge dos.
Από αυτό που(από το πράγμα που) είναι καλό, πάρε δύο.

- Όσον αφορά τα Επιρρήματα ( DONDE, CUANTO, COMO, και σπάνια CUANDO),που

λειτουργούν σαν Σύνδεσμοι μπορούν να αντικαθιστούν τα QUE, EL CUAL. Η περίπτωση
Επιρρημάτων μπορεί να θεωρηθεί και Επιρρηματική Υπόταξη και θα αναλυθεί ανά
κατηγορία στην επόμενη ενότητα.

ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΗ ΥΠΟΤΑΞΗ – SUBORDINACIÓN CIRCUNSTANCIAL

Στην περίπτωση αυτή Υπόταξης η Δευτερεύουσα έχει θέση Επιρρήματος ως προς το ρήμα
συντακτικά.
Η σύνδεση μεταξύ Κύριας και Δευτερεύουσας γίνεται με Συνδέσμους που είναι Αντωνυμίες,
Επιρρήματα ή συνδιασμοί Προθέσεων με Αντωνυμίες. Εδώ θα αναφερθούμε και στην
Έγκλιση της Δευτερεύουσας ανά περίπτωση. Κάποιες φορές Σύνδεσμοι αναφέρονται σε
περισσότερες από μία περιπτώσεις. Τότε αυτοί χρησιμοποιούνται διαφορετικά κάθε φορά,
δίνοντας την αντίστοιχη κατηγορία Δευτερεύουσας. Φυσικά σε κάθε περίπτωση προτάσεων
που θα αναλυθεί θα αναφέρονται αυτοί οι Σύνδεσμοι. Έχουμε τις παρακάτω περιπτώσεις
προτάσεων:

Επιρρηματικές Τόπου Circunstanciales de Lugar

Επιρρηματικές Τρόπου
Χρονικές Επιρρηματικές
Συγκριτικές Επιρρηματικές
Τελικές Επιρρηματικές
Αιτιολογικές Επιρρηματικές
Συμπερασματικές Επιρρηματικές
Εναντιωματικές Επιρρηματικές
Υποθετικές Επιρρηματικές
Circunstanciales Modales
Circunstanciales Temporales
Circunstanciales Comparativas
Circunstanciales Finales
Circunstanciales Causales
Circunstanciales Consecutivas
Circunstanciales Concesivas
Circunstanciales Condicionales

Οι τρείς πρώτες κατηγορίες (σπανιότερα οι Χρονικές) αλλά και οι Συγκριτικές Τρόπου

μπορούν να κινούνται μεταξύ Επιρρηματικών και Αναφορικών (Επιθετικών), λόγω των
Αναφορικών Επιρρημάτων που χρησιμοποιούν κατά την σύνδεση Κύριας και
Δευτερεύουσας και της δυνατότητας αντικατάστασης τους από τα QUE, EL CUAL.
Οι Συμπερασματικές και Αιτιολογικές μπορούν να θεωρηθούν και Παρατακτικές ανάλογα
με τον Σύνδεσμο που χρησιμοποιούν, όπως αναλύεται ανά κατηγορία.
Από τις παραπάνω κατηγορίες όπως έχει ήδη περιγραφεί στο κεφάλαιο 19.7.2α (d,e,f ), οι
Χρονικές, Αιτιολογικές και Τελικές δίνουν σύνταξη Δευτερεύουσας με Απαρέμφατο όταν τα
ρήματα Κύριας και Δευτερεύουσας βρίσκονται σε Ταυτοπροσωπία. Το ίδιο συμβαίνει και με

189
τις Επιρρηματικές Τόπου Τρόπου και Συγκριτικές αφού αυτές μπορούν να θεωρούνται και
Αναφορικές (Επιθετικές).

* ΠΡΟΣΟΧΗ, η Δευτερεύουσα είναι αυτή που ακολουθεί ΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟ, ανεξάρτητα

εάν βρίσκεται στο πρώτο ή το δεύτερο μέλος της πρότασης.

Επιρρηματικές Τόπου Circunstanciales de Lugar

Είναι αυτές που δηλώνουν τόπο και σαν Σύνδεσμο χρησιμοποιούν το επίρρημα Donde,
είτε μόνο του είτε με προθέσεις όπως Α, Por... Όπως έχουμε αναφέρει αυτή η περίπτωση
κινείται μεταξύ των Επιθετικών (Αναφορικών) και Επιρρηματικών προτάσεων. Αυτό
σημαίνει ότι ο Σύνδεσμος μπορεί να αντικατασταθεί σε κάποιες περιπτώσεις
από τα Que, El/La cual.
Esta es la casa donde vivo = Esta es la casa en la cual vivo
Με ρήματα κίνησης ο Σύνδεσμος μπορεί να φέρει την πρόθεση Α, ή να γίνεται μία λέξη με
αυτόν Adonde / Adonde = Προς τα όπου
Ven a donde / adonde voy Έλα προς τα όπου πάω

Άλλες προθέσεις που δηλώνουν κίνηση είναι De, Desde, Hasta, Hacia.
Soy de donde sale el sol Είμαι από όπου(από εκεί που ) βγαίνει ο ήλιος

Όταν δηλώνουμε θέση ή στάση χρησιμοποιούμε την Πρόθεση En ή χωρίς Πρόθεση.

Vivo en donde / donde son los más fuertes Ζω εκεί όπου είναι οι πιο δυνατοί

Ο Σύνδεσμος όταν ακολουθείται από όνομα προσώπου, αναφέρεται ελλειπτικά στον τόπο
που βρίσκεται αυτό το πρόσωπο ή στο οποίο αναφέρεται.
Va adonde su tío Πηγαίνει στου θείου του

Ως προς την Έγκλιση του ρήματος της Δευτερεύουσας ισχύουν αυτά που έχουν αναφερθεί
στο κεφάλαιο 19.7.2β.- Σύνδεση με Αναφορική Αντωνυμία και Επίρρημα.

Επιρρηματικές Τρόπου Circunstanciales Modales

Είναι αυτές που δηλώνουν τρόπο. Οι σύνδεσμοι που χρησιμοποιούνται είναι οι

COMO, SEGÚN.

COMO : Στην Κύρια μπορεί να υπάρχει σαν προγενέστερο του, κάποιο Τροπικό Επίρρημα
ή κάποιο Ουσιαστικό όπως manera (τρόπος), modo(τρόπος), procedimiento(διαδικασία)…
στα οποία αναφέρεται ο Σύνδεσμος. Τότε μπορεί ο σύνδεσμος να αντικαθίσται από τα QUE,
EL CUAL.
Preguntamos sobre como se hace = Preguntamos sobre el modo que se hace
Ρωτάμε για το πώς γίνεται = Ρωτάμε για τον τρόπο που γίνεται

Το Ουσιαστικό ή το Επίρρημα ASÍ μπορεί να παραλείπεται, όταν είναι προγενέστερο του

COMO τότε όμως συνεχίζει να υπάρχει η Πρόθεση που θα αντιστοιχούσε σε αυτά. Τότε

190
μπορεί τα δύο μέλη της πρότασης να έχουν δύο ρήματα ή ένα κοινό μεταξύ τους.
Esperaba pacientemente, como tenía que hacer Περίμενε ήσυχα, όπως έπρεπε να το κάνει
Decidlo, (así) como lo he dicho yo Πείτε το, (έτσι) όπως το είπα εγώ
El procedimiento como(que) me dijeron… Η διαδικασία όπως(που) μου είπαν…
Lo haremos como es adecuado, principalmente hoy
Θα το κάνουμε όπως είναι σωστό, κυρίως σήμερα (Τα δύο μέλη έχουν ΕΝΑ ρήμα)

Η φράση COMO PARA (ΓΙΑ ΝΑ)+ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ δείχνει σκοπό, αποτέλεσμα.

Y esto como para entender lo que perdéis Και αυτό για να καταλάβετε τι χάνετε
Οι φράσεις COMO QUE (ΣΑΝ ΝΑ) + ΟΡΙΣΤΙΚΗ
COMO SI (ΣΑΝ ΝΑ) + ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ
Εκφράζουν τρόπο πραγματικής ενέργειας μέσω μιάς άλλης μη πραγματικής.
Es como que ha corrido 100 kilometros Είναι σαν να έχει τρέξει 100 χιλιόμετρα (Δεν έτρεξε)
Hizo como si hubiera perdido la vista Έκανε σαν να είχε χάσει το φως του (Δεν το έχασε)

SEGÚN( Conforme a, de acuerdo con,con arreglo a), Σύμφωνα με : Αυτή η πρόθεση έχει
χαρακτήρα Αναφορικού Επιρρήματος Τρόπου και χρησιμοποιείται σαν τέτοιο.
Según lo que dicen Σύμφωνα με αυτά που λέγονται
Το SEGÚN QUE είναι και Επιρρηματική φράση Τρόπου, εκτός από Χρόνου όπως την
έχουμε δεί στην αντίστοιχη περίπτωση. Πάντως μπορεί να παραλείπεται το que χωρίς να
αλλάζει το νόημα.
Según que avanza la estación = Según avanza la estación

Τα Según y como και Según y conforme = Όπως ακριβώς

Lo dijo según y como(conforme) quiería Τα είπε όπως ακριβώς ήθελε

Ως προς την Έγκλιση του ρήματος της Δευτερεύουσας ισχύουν αυτά που έχουν αναφερθεί
στο κεφάλαιο 19.7.2β.- ΕΓΚΛΙΣΗ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΣ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟ ΡΗΜΑ ΤΗΣ
ΚΥΡΙΑΣ- ΟΝΟΜΑΤΙΚΗ Ή ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ ΥΠΟΤΑΞΗ. Σύνδεση με Αναφορική Αντωνυμία ή
Επίρρημα.
* Μία ιδιαίτερη περίπτωση επιρρηματικής Τρόπου αποτελεί η:
QUE + ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ = Απ΄ ότι + ΡΗΜΑ Que yo recuerde = Απ΄ ότι θυμάμαι
με τα ρήματα SABER, CONSTAR, RECORDAR.

ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ SIN QUE + ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ

Παρότι μπορεί να θεωρηθεί ότι ο σύνδεσμος SIN QUE = ΧΩΡΙΣ ΝΑ δηλώνει Τρόπο, δεν
μπορεί να ενταχθεί σε κάποια από τις κατηγορίες Επιρρηματικής Υπόταξης γι’ αυτό
αναφέρεται ξεχωριστά.
Συντάσσεται με Υποτακτική.
Pasaron sin que les viera Πέρασαν χωρίς να τους δώ

Χρονικές Επιρρηματικές Circunstanciales Temporales

191
Δηλώνουν χρόνο και σαν Συνδέσμους χρησιμοποιούν Αναφορικές Αντωνυμίες και
Επιρρήματα με ή χωρίς Πρόθεση. Ο συχνότερος Σύνδεσμος είναι το Cuando.
Μεταξύ Κύριας και Δευτερεύουσας μπορεί χρονικά να υπάρχει
Σύγχρονη Εξέλιξη, Άμεση Χρονική Διαδοχή, Απλή Χρονική Διαδοχή και σε κάθε
περίπτωση χρησιμοποιούνται οι Σύνδεσμοι:

Οι κυριότεροι σε Σύγχρονη Εξέλιξη

Cuando Όταν
Mientras Ενώ
Mientras que Ενώ
Mientras tanto Εν τω μεταξύ
En tanto que Ενώ (όσο χρον.διάστημα)
Tanto...cuanto Τόσο… όσο
Cuanto Όσο (όσο χρον.διάστημα)
En cuanto Μόλις
Entre tanto que Εν τω μεταξύ
A medida que Καθώς
A la vez que Συν τω χρόνω
Conforme Καθώς
Cada vez que Κάθε φορά που
Ahora que Τώρα που
Según que Συν τω χρόνω

Te lo doy cuando quieras Θα στο δώσω όταν θέλεις

Háblame mientras paseamos Μίλα μου ενώ περπατάμε
Duró tanto tiempo cuanto era necesario Διήρκεσε τόσο χρόνο όσο χρειαζόταν
Llámame en cuanto llegues Τηλεφώνησε μου μόλις φθάσεις

Οι κυριότεροι σε Άμεση Χρονική Διαδοχή

En cuanto Εφ’όσον
Apenas Μόλις
Apenas...cuando Μόλις…όταν
Aún apenas Ίσα ίσα που
Aún no Ακόμη δεν
No bien Καλά καλά δεν
Ya que Αφού/ Πλέον
Luego que Κατόπιν
Así como Μόλις
Así que Έτσι λοιπόν
Tan pronto como Αμέσως μόλις
Nada más que Με το που

192
Tan pronto como vengas abre la ventana Αμέσως μόλις έρθεις άνοιξε το παράθυρο
Aún no lo había visto y se puso a chillar Ακόμη δεν τον είχε δεί και άρχισε να τσιρίζει
Vámonos ya que es tarde Πάμε αφού είναι αργά
Apenas había entrado cuando empezaron Μόλις είχε μπεί όταν άρχισαν

Οι κυριότεροι σε Απλή Χρονική Διαδοχή

Primero que Αρχικά / Πριν να
Antes (de) que Πριν να
Después (de) que Αφού / Μετά από
Hasta que Έως ότου
Desde que Από όταν
Siempre que Όποτε

Antes (de) que me digas algo... Πριν να μου πεις κάτι…

Dámelo después (de) que hayas llegado Δώσε το μου αφού έρθεις
Te espero hasta que salgas Θα περιμένω έως ότου βγείς

Όσον αφορά την Έγκλιση του ρήματος της Δευτερεύουσας αυτό βρίσκεται σε:

ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ: Όταν αναφέρεται σε ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ενέργεια ως προς την Κύρια.

Le veré cuando venga Θα τον δώ όταν έρθει

ΟΡΙΣΤΙΚΗ: Όταν αναφέρεται σε ΠΑΡΟΝ που δηλώνει συνήθεια, γενική αλήθεια.

Lo veo cada vez que viene Τον βλέπω κάθε φορά που έρχεται (Συνήθεια)
Cuando es verano hace calor Όταν είναι καλοκαίρι έχει ζέστη ( Γενική αλήθεια)
Όταν αναφέρεται σε ΠΑΡΕΛΘΟΝ.
Le veía hasta que se desapareció Τον έβλεπα έως ότου χάθηκε

Ο Σύνδεσμος Ahora que συντάσσεται ΠΑΝΤΑ με ΟΡΙΣΤΙΚΗ

Ven aquí ahora que he terminado Έλα εδώ τώρα που τελείωσα
Ο Σύνδεσμος Antes (de) que συντάσσεται ΠΑΝΤΑ με ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ
Lo hicieron antes de que se lo dijeran Το έκαναν πριν να τους το πούν

Συγκριτικές Επιρρηματικές Circunstanciales Comparativas

Είναι οι προτάσεις που δηλώνουν το αποτέλεσμα μίας σύγκρισης των δύο μελών της
πρότασης. Μπορούν να συγκρίνουν ως προς τον Τρόπο, την Ποιότητα ή την Ποσότητα.

193
 Οι συντακτικές σχέσεις που προκύπτουν είναι ίδιες με αυτές που έχουν περιγραφεί στα
κεφάλαια 7.1 και 7.2.

Ως προς την Έγκλιση του ρήματος της Δευτερεύουσας ισχύουν αυτά που έχουν αναφερθεί
στην ενότητα 19.7.2β., αυτού του κεφαλαίου.

Χωρίζονται σε δύο κατηγορίες

1. Συγκριτικές Τρόπου - Παραβολικές Comparativas de Modo
2. Συγκριτικές Ποσότητας Comparativas de Cantidad

1. Συγκριτικές Τρόπου - Παραβολικές Comparativas de Modo

* Ο όρος Παραβολικές είναι της Αρχαίας Ελληνικής που αντιστοιχεί σε αυτήν την
κατηγορία προτάσεων και περιλαμβάνεται στις Αναφορικές Προτάσεις. Η ακριβής απόδοση
του Ισπανικού όρου είναι Συγκριτικές Τρόπου.

Αυτή η κατηγορία λειτουργεί σαν παρομοίωση με κάτι εκ των προτέρων γνωστό.

Η Κύρια συνδέεται με την Δευτερεύουσα με το COMO ή το CUAL. Με το πρώτο
συντάσσονται τα (ASÍ, BIEN ASÍ, TAL)= ΕΤΣΙ, ενώ με το δεύτερο συνήθως τα TAL, ASÍ.
Como los pajaros que vuelan, así corrió Όπως πετούν τα πουλιά, έτσι έτρεξε

Άλλοι τρόποι σύνταξης με την ίδια χρήση είναι

Así como...así Έτσι όπως … έτσι
Como... así también Όπως… επίσης έτσι
Como... así bien Όπως… έτσι ακριβώς
Así como... así también Έτσι όπως… έτσι επίσης

2. Συγκριτικές Ποσότητας Comparativas de Cantidad

Διαφέρουν από τις προηγούμενες γιατί δηλώνουν το αποτέλεσμα της σύγκρισης ως προς την
ένταση ή τον βαθμό σύγκρισης, και δεν εκφράζουν παρομοίωση.
Έτσι λοιπόν μπορούμε σύμφωνα με τα παραπάνω να έχουμε ΙΣΟΤΗΤΑ ή ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ.

Στην περίπτωση ΙΣΟΤΗΤΑΣ όταν αναφερόμαστε σε ΠΟΙΟΤΗΤΑ έχουμε

Tal... cual Cual la madre, tal la hija Όπως η μητέρα, έτσι και η κόρη(είναι)
Στην περίπτωση ΙΣΟΤΗΤΑΣ όταν αναφερόμαστε σε ΠΟΣΟΤΗΤΑ έχουμε
Tanto… cuanto Cuantas hay aquí, tantas allí Όσα υπάρχουν εδώ, τόσα και εκεί
Και για ΠΟΙΟΤΗΤΑ και για ΠΟΣΟΤΗΤΑ έχουμε επίσης
Igual...que Es igual actor que escritor Είναι τόσο ηθοποιός, όσο και συγγραφέας
Lo mismo que Es actor lo mismo que escritor Είναι ηθοποιός και συγχρόνως συγγραφέας

Στην περίπτωση ΑΝΙΣΟΤΗΤΑΣ συνδέονται με το QUE και η σχέση δίνεται από τα

MÁS, MENOS που συντάσσονται στην Κύρια πρόταση.

Συνοπτικά θυμίζουμε
Más... que(de) Περισσότερο… από

194
Menos... que(de) Λιγότερο… από

Le alegró más lo que le dijeron que aquello que había dicho él

Με ευχαρίστησε περισσότερο αυτό που μου είπαν από εκείνο που είχα πεί

Le costó menos trabajo y empeño de lo que esperaba

Του στοίχισε λιγότερο δουλειά και κόπο από ότι περίμενε

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην περίπτωση που έχουμε DE αντί QUE σαν
συνδετικό. Στην Απλή πρόταση αφορά αριθμούς Tengo más de 20 euros
Στην Σύνθετη πρόταση όπως η κατηγορία που αναλύουμε, το δεύτερο μέλος
συνήθως αρχίζει με το LO ή με το ΑΡΘΡΟ του Ουσιαστικού που συνδέεται.
Fue más fácil de LO que esperaba Ήταν πιο εύκολο απ’ όσο περίμενε
Había más água de LA que podía pensar Υπήρχε πιο πολύ νερό απ’όσο μπορούσε να σκεφτεί

Αιτιολογικές Επιρρηματικές Circunstanciales Causales

Οι Δευτερεύουσες αυτής της κατηγορίας εκφράζουν την αιτία, τον λόγο, ή το κίνητρο
της Κύριας πρότασης.

Οι κυριότεροι Σύνδεσμοι που ενώνουν Κύρια με Δευτερεύουσα είναι

Como Επειδή
Como que Επειδή
Pues que Λοιπόν
Ya que Μιάς και
Que Αφού
Pues Λοιπόν
Dado (que) Δεδομένου ότι
Puesto que Δεδομένου ότι
Supuesto que Προϋποθέτοντας ότι
Porque Γιατί
Gracias a (que) Χάρη σε
De tanto (como) Απ’όσον
A causa de que Εξ’αιτίας του
Es que Γιατί
Visto que Θεωρώντας ότι
Comoquiera que Όπως και να
Por razón de que Για τον λόγο ότι
En vista de que Με προοπτική να
Por + Απαρέμφατο Επειδή + Ρήμα
A fuerza de + Απαρέμφατο Λόγω του/της + Ουσιαστικό

Η έγκλιση του ρήματος της Δευτερεύουσας είναι σε πάντα σε Οριστική.

Como ha llamado vendrá Επειδή τηλεφώνησε θα έρθει
Aprobó a fuerza de estudiar mucho Πέρασε τις εξετάσεις λόγω της πολλής μελέτης.

195
*Εξαίρεση αποτελεί το PORQUE στην άρνηση του που συντάσσεται σε Υποτακτική.
Lo hago porque quiero, no porque me lo digan
Το κάνω γιατί θέλω, όχι γιατί μου το λένε
Εξαίρεση επίσης αποτελεί το PORQUE στην κατάφαση του με έννοια Πιθανόν, Quizá.
Está contento porque(quizá) haya venido su mujer
Είναι ευχαριστημένος γιατί(πιθανόν) έχει έρθει η γυναίκα του

Τελικές Επιρρηματικές Circunstanciales Finales

Αυτές οι Δευτερεύουσες εκφράζουν τον σκοπό ή την πρόθεση του ρήματος της Κύριας.
Το ρήμα της Δευτερεύουσας είναι πάντα σε Υποτακτική.
Οι κυριότεροι Σύνδεσμοι που ενώνουν την Κύρια με την Δευτερεύουσα είναι

Para que Για να

A fin de que Με σκοπό να
Con el objeto de que Με πρόθεση να
Con tal de que Έτσι ώστε
A que Ώστε να
Con miras a que Με προοπτική να
No sea que Ώστε να μην
De modo/ manera/ forma que Με τρόπο να
Porque Για να

Te lo digo para que lo sepas Στο λέω για να το ξέρεις

Hazlo ahora no sea que lo tengas para mañana. Κάντο σήμερα ώστε να μην το έχεις για
αύριο

Συμπερασματικές Επιρρηματικές Circunstanciales Consecutivas

Σε αυτήν την κατηγορία που η Δευτερεύουσα είναι συμπέρασμα της Κύριας,διακρίνουμε

δύο ειδών συνδέσμους.
ΠΑΡΑΤΑΚΤΙΚΟΥΣ και ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΥΣ

1. ΠΑΡΑΤΑΚΤΙΚΟΙ είναι αυτοί που πάντα εκφράζουν ένα πραγματικό συμπέρασμα.

Ησύνδεση που προκύπτει μπορεί να θεωρηθεί και ΠΑΡΑΤΑΚΤΙΚΗ, γιατί δεν υπάρχει
άμεση εξάρτηση της Δευτερεύουσας από την Κύρια. Η περίπτωση αυτή στα Αρχαία
Ελληνικά είναι ΠΑΡΑΤΑΚΤΙΚΗ ΣΥΝΔΕΣΗ.

Οι κυριότεροι σύνδεσμοι είναι οι παρακάτω

Luego Λοιπόν

196
Pues Άρα
Conque Γι’αυτό
Así que Έτσι λοιπόν
En consecuencia Σαν συμπέρασμα
Por (lo) tanto Γι’αυτό
Por consiguiente Συνεπώς
Tanto que Τόσο που
De ahí que Και έτσι

Συντάσσονται με Οριστική πάντα.

Pienso, luego existo Σκέφτομαι, άρα υπάρχω
Tengo muchos relojes, conque no quiero el tuyo
Έχω πολλά ρολόγια, γι’αυτό δεν θέλω το δικό σου

Εξαιρείται ο DE AHÍ QUE που συντάσσεται με Υποτακτική

Trabajamos mucho, de ahí que estemos cansados
Δουλεύουμε πολύ, και έτσι είμαστε κουρασμένοι

2.ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΙ σύνδεσμοι είναι αυτοί που μπορούν να εκφράζουν ή πραγματικό ή

πιθανό συμπέρασμα. Οι κυριότεροι είναι.

Tanto+Ουσιαστικό + que Τόσο… που

Tan + Επίθετο/Επίρρημα + que Τόσο… που
Así...que Έτσι … που
De modo / manera que Με τρόπο που
Tanto... como para que Τόσο… όσο για να
Tal ... que Τέτοιος… που

Συντάσσονται με Οριστική εκτός Tanto+Ουσιαστικό + que, Tan + Επίθετο/Επίρρημα + que,

De modo / manera que, που μπορεί να συντάσσονται και με Υποτακτική εάν εκφράζουν
πιθανότητα ή εκτίμηση.
Vio tantas cosas que no pudo dormir
Είδε τόσα πράγματα που δεν μπόρεσε να κοιμηθεί

Le hablan tan mal que no pueda olvidarlo

Του μιλούν τόσο άσχημα που δεν θα μπορέσει να το ξεχάσει (Πιθανότητα, εκτίμηση)

Dice tales tonterias que es imposible oirle

Λέει τέτοιες βλακείες που είναι αδύνατον να τον ακούσεις

Trabajad de modo que sea único

Να δουλέψετε με τρόπο που να είναι μοναδικός (Πιθανότητα, εκτίμηση)

Εναντιωματικές Επιρρηματικές Circunstanciales Concesivas

197
Οι Δευτερεύουσες αυτής της κατηγορίας εκφράζουν αντίρρηση ή δυσκολία ως προς την
εκπλήρωση όσων αναφέρονται στην Κύρια πρόταση. Πάντως σε κάθε περίπτωση ΔΕΝ
αποκλείεται η εκπλήρωση τους.
Οι Δευτερεύουσα μπορεί να είναι είτε σε Οριστική είτε σε Υποτακτική. Αυτό εξαρτάται
από τους Εναντιωματικούς Συνδέσμους. Αυτοί μπορούν να χωρίζονται σε τρείς κατηγορίες
1. Ρήμα Δευτερεύουσας σε Οριστική ή Υποτακτική
2. Ρήμα Δευτερεύουσας πάντα σε Οριστική
3. Ρήμα Δευτερεύουσας πάντα σε Υποτακτική
Στην πρώτη περίπτωση, όταν η Δευτερεύουσα εναντιώνεται σε κάποιο πραγματικό ή
γνωστό εμπόδιο ή γνωστή άποψη της Κύριας, τότε το ρήμα της συντάσσεται με Οριστική.
Όταν η Δευτερεύουσα εναντιώνεται σε κάποιο πιθανό εμπόδιο ή πιθανή άποψη της Κύριας,
τότε το ρήμα της συντάσσεται με Υποτακτική.
Στην δεύτερη κατηγορία η Δευτερεύουσα εναντιώνεται σε κάποιο πραγματικό ή γνωστό
εμπόδιο ή γνωστή άποψη της Κύριας.
Στην τρίτη κατηγορία η Δευτερεύουσα εναντιώνεται σε κάποιο πιθανό εμπόδιο ή πιθανή
άποψη της Κύριας.
Η Δευτερεύουσα και στις τρείς κατηγορίες είναι αυτή που ακολουθεί μετά τον Σύνδεσμο,
και μπορεί να βρίσκεται είτε στο πρώτο είτε το δεύτερο μέλος της πρότασης.
Σε κάθε κατηγορία η σύνταξη με Υποτακτική δίνει Εναντιωματικές προτάσεις, ενώ η
σύνταξη με Οριστική δίνει Παραχωρητικές.

Οι κυριότεροι Σύνδεσμοι ανά κατηγορία είναι οι παρακάτω

1. Ρήμα Δευτερεύουσας σε Οριστική ή Υποτακτική. Οι Σύνδεσμοι αλλάζουν απόδοση

στα Ελληνικά ανάλογα με την έγκλιση που θέλουμε να δώσουμε στην Δευτερεύουσα
προκειμένου να εκφράσουν σωστά το πραγματικό ή το πιθανό κάθε φορά.

Οριστική Υποτακτική
Aunque Αν και Ακόμη και να
Por más / mucho que Όσο και να Όσο και αν
Aun cuando Ακόμη και όταν Ακόμη και εάν
A pesar de que Παρότι Ακόμη και εάν
Pese a que Παρ’ όλο που Παρ’ όλο που
Por más / mucho + Ουσιαστικό + que Παρά +Ουσιαστικό Όσο/α + Ουσιαστικό

Aunque viene, no pasa por aquí Αν και έρχεται, δεν περνά από εδώ
(Γνωρίζω ότι έρχεται)
Aunque venga, no pasa por aquí Ακόμη και να έρθει, δεν περνά από εδώ
(Πιθανολογώ ότι θα έρθει)

Aun cuando es verdad, no lo dice Ακόμη και όταν είναι αλήθεια, δεν το λέει
(Γνωρίζω ότι είναι αλήθεια)
Aun cuando sea verdad, no lo dice Ακόμη και εάν είναι αλήθεια, δεν το λέει
(Πιθανολογώ ότι είναι αλήθειαι)
* Παρατηρούμε ότι οι περιπτώσεις Υποτακτικής εκφράζονται σαν Υπόθεση και Απόδοση.

2. Ρήμα Δευτερεύουσας πάντα σε Οριστική

198
(Aun) a sabiendas de que Ακόμα και γνωρίζοντας ότι
Si bien Αν και
Y eso que Και παρότι
Y mira que Και πρόσεξε ότι
Cuando Πάρ’όλα αυτά

Aun a sabiendas de que pasará, no vengo

Ακόμη και γνωρίζοντας ότι θα περάσει, δεν θα έρθω
(Γνωρίζω ότι θα περάσει)

3. Ρήμα Δευτερεύουσας πάντα σε Υποτακτική

Αυτή η περιπτώση Υπόταξης εκφράζεται σαν Υπόθεση και Απόδοση.

Por muy + Επίθετο/Επίρρημα + que Όσο + Επίθετο/Επίρρημα + και εάν

Aun a riesgo de que Ακόμη και με κίνδυνο
Así Ακόμη και εάν
Con todo lo que Παρά τα όσα
Porque Παρότι
Mal que Όσο άσχημα και εάν
Por poco que Παρότι δεν

Por muy buena que sea la pelicula, yo no voy

Όσο καλή και εάν είναι η ταινία, εγώ δεν πάω
(Δεν γνωρίζω εάν είναι καλή)

* Παρατηρούμε ότι αυτή η περιπτώση Υπόταξης εκφράζεται σαν Υπόθεση και Απόδοση.

Άλλοι τρόποι σύνταξης Εναντιωματικών προτάσεων.

Con + Απαρέμφατο = Ακόμη και αν + Ρήμα

Con ser el más bueno, yo no le quiero Ακόμη και αν είναι ο πιο καλός, δεν τον θέλω

Con + Ουσιαστικό + y todo = Παρά + Ουσιαστικό

Con seguridades y todo, no se atrevió Παρά τις διαβεβαιώσεις, δεν τόλμησε.

Con + Ουσιαστικό + que + Ρήμα = Παρά + Ουσιαστικό + που + Ρήμα …

Con las dificultades que tenía, lo consiguió Παρά τις δυσκολίες που είχε, τα κατάφερε

Μετοχή / Επίθετο + y todo = Παρότι + είναι + Μετοχή/ Επίθετο

Conocido y todo, no lo acepta Παρότι είναι γνωστό, δεν το παραδέχεται

(Aun) + Γερούνδιο + y todo = Όσο και να + Ρήμα

(Aun) estudiando y todo, no lo aprenderá Όσο και να μελετήσει, δεν θα το μάθει

Ni + Γερούνδιο = Ακόμη και να + Ρήμα

Ni estudiando, lo aprenderá Ακόμη και να μελετήσει, δεν θα το μάθει

Μέλλοντας + pero = Πιθανόν να + Ρήμα + Επίθετο / Ουσιαστικό /Μετοχή + αλλά

199
Será de día, pero no veo nada de luz Πιθανόν να είναι μέρα, αλλά δεν βλέπω καθόλου φως

Υποτακτική + Lo que / quien / como / donde / cuanto / cuando + Υποτακτική =

Όσο / Όποιος / Όπως / Όπου / Όπως / Όποτε + και αν + Ρήμα
Cueste lo que cueste, a mí me gusta Όσο και αν κοστίζει, εμένα μου αρέσει
Sea quien sea, yo no abro la puerta Όποιος και αν είναι, εγώ δεν ανοίγω την πόρτα

Υποτακτική + Ο + Υποτακτική = Και να + ΡΗΜΑ + και να + ΡΗΜΑ

Grites o llores no lo conseguirás Και να φωνάξεις και να κλάψεις δεν θα το καταφέρεις

Υποτακτική + Ο + ΝΟ + Υποτακτική (Το ίδιο ρήμα) = Ρήμα + ΔΕΝ + ΡΗΜΑ (Το ίδιο ρήμα)
Lo haga o no lo haga, me es lo mismo = Το κάνει δεν το κάνει, μου είναι το ίδιο

SI + Οριστική + QUE + Υποτακτική (Το ίδιο ρήμα) = Ας + ΡΗΜΑ + Οποιος/Ότι Θέλει

Si entran que entren, no me importa = Άς μπει όποιος θέλει, δεν με ενδιαφέρει

El hecho de que + Υποτακτική = Το ότι + Ρήμα

El hecho de que me grites, no quiere decir que tengas razón
Το ότι μου φωνάζεις, δεν σημαίνει ότι έχεις δίκιο

Siquiera + Υποτακτική = Έστω και να + Ρήμα + Επίθετο/ Ουσιαστικό

Siquiera sea una vez, déjame explicarte
Έστω και να είναι για μία φορά, άσε με να σου εξηγήσω.

Υποθετικές Επιρρηματικές Circunstanciales Condicionales

Στις προτάσεις αυτές η εκπλήρωση όσων αναφέρονται στην Κύρια, εξαρτάται από την
Δευτερεύουσα. Υπάρχει μία ομάδα συνδέσμων με βασικό τον σύνδεσμο SI (ΕΑΝ).
Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν οι Υποθετικοί λόγοι. Παραδείγματα Υποθετικών
προτάσεων είναι τα:
Si tienes tiempo, pasa por aquí. Εάν έχεις χρόνο, πέρνα από εδώ
En caso de que llueva, coge el paraguas Στην περίπτωση που βρέξει, πάρε την ομπρέλλα
Dicho así, no es importante. Ειπωμένο έτσι, δεν είναι σημαντικό

Η κατηγορία αυτή λόγω της συχνής χρήσης και ιδιαιτεροτήτων της αναλύεται στις ενότητες
17.1 και 17.2

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

-Borrego J. - Asencio El Subjuntivo

-Carreter Lazaro Curso de Lengua Española
-Lamiroy Beatrice Léxico y Gramática
-Lazaro Fernando Ciclo de Lengua y Literatura
-Moreno Concha Perfeccionamiento

200
-Onieva Moralo Juan Luis Análisis gramatical
-Porto Dapena Del Indicativo al Subjuntivo
-Real Academia Española Esbozo de una Nueva Gramática
-Seco Rafael Manual de Gramática
-Μουμτσάκης Α.Β. Συντακτικό Αρχαίας Ελληνικής
-Οικονόμου Μιχάλης Γραμματική Αρχαίας Ελληνικής
-Τριαναταφυλίδης Μανόλης Γραμματική Νέας Ελληνικής

201
202