καθημερινή τους ενδυμασία ήταν οι ποδιές για τα κορίτσια και τα αγόρια το μαθητικό πηλίκιο αντίστοιχα. Αντίθετα, τώρα οι μαθητές μπορούν να επιλέγουν οι ίδιοι την εμφάνιση τους. Οι καθηγητές ήταν αρκετά αυστηροί και τα παιδία που είτε ήταν άτακτα είτε αδιάβαστα χρησιμοποιούσαν την βέργα για να τα τιμωρήσουν. Στην τωρινή εποχή οι καθηγητές δεν είναι τόσο αυστηροί. Αν τα παιδία κάνουν κάτι το οποίο ενοχλήσει τον καθηγητή τους κάνει παρατήρηση ή τους στέλνει στο γραφείο του διευθυντή ή τους δίνουν αποβολή. Το σχολείο του «τότε» δεν οδηγούσε εύκολα στο Γυμνάσιο, γιατί η Δευτεροβάθμια εκπαίδευση ήταν επιλεκτική. Στα σημερινά σχολεία μέχρι το Λύκειο η εκπαίδευση είναι υποχρεωτική. Τότε, τα βιβλία αγοράζονταν από τους ίδιους τους μαθητές αλλά λόγω της δυσμενούς οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα, συνήθως τα μεγαλύτερα αδέλφια φύλαγαν τα βιβλία τουςγια τα μικρότερα. Σήμερα τα βιβλία δίνονται στους μαθητές δωρεάν. Τα θρανία τότε ήταν ξύλινα, τα τετράδια είχαν ξεθωριασμένο χρώμα και οι μαθητές χρησιμοποιούσαν σάκο . Σήμερα οι μαθητές έχουν πολύχρωμα τετράδια κυρίως μπλε και οι τσάντες τους είναι πιο σύγχρονες ,έχουν φερμουάρ και θήκες και συνήθως έχουν μικρά σχεδιάκια ή είναι μονόχρωμες Υπήρχαν σχολεία <<θηλέων>> και <<αρένων>> Τα δυο φύλα είναι το ίδιο σχολειό Χριστακάκη Παρασκευή Β’4