ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ

Φανταστείτε ένα άθλημα που είναι βγαλμένο από την ιστορία και
τους μύθους.
Ένα άθλημα που ενώνει όλους τους ανθρώπους, όλες τις
φυλές της γης.
Που καταφέρνει να συγκινεί γιατί έχει ως επίκεντρο τον
άνθρωπο και την προσπάθειά του, να ξεπεράσει τα όριά του και
να ανέβει ψηλότερα.
490 π.χ.
Η Μάχη του Μαραθώνα.
Μάχη μεταξύ Ελλήνων και Περσών στην πεδιάδα του
Μαραθώνα.
Η μάχη λήγει με νίκη των Ελλήνων που καταφέρνουν να
συντρίψουν τον Περσικό στρατό και να αποδείξουν ότι οι
Πέρσες δεν είναι ανίκητοι.
Οι μύθοι λένε, πώς ο αγγελιαφόρος
Φειδιππίδης μεταφέρει το νέο της νίκης
στους Αθηναίους και αμέσως μετά
πέφτει νεκρός από την εξάντληση.

ΝΕΝΙΚΗΚΑΜΕΝ
Πολλούς αιώνες μετά και λίγο πριν την
αναβίωση των Ολυμπιακών αγώνων το
1896 στην Αθήνα, ένας Γάλλος φιλέλληνας ο
Μισέλ Μπρεάλ, πρότεινε ένα αγώνισμα
που να συνδέει την αρχαιότητα με τη
σύγχρονη εποχή. Η διαδρομή που έκανε ο
Φειδιππίδης από τον Μαραθώνα ως την
Αθήνα να γίνει το αγώνισμα του
Μαραθωνίου δρόμου.
Η ιδέα αυτή αγκαλιάστηκε με ενθουσιασμό
από τον Πιερ ντε Κουμπερτέν που ήταν ο
άνθρωπος που αναβίωσε τους
Ολυμπιακούς Αγώνες.
Έτσι ο πρώτος Μαραθώνιος σε Ολυμπιακούς Αγώνες γίνεται
στις 29 Μαρτίου του 1896.
Νικητής αναδεικνύεται ο Σπύρος Λούης.
Γεννήθηκε στο Μαρούσι από φτωχή αγροτική οικογένεια. Το επάγγελμά του ήταν
νερουλάς.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 στον Μαραθώνιο συμμετείχαν 17 δρομείς (οι
δεκατρείς Έλληνες). Ο Γάλλος Αλμπέν Λερμιζιό μπήκε νωρίς μπροστά και προηγείτο.
Στο Πικέρμι ο Λούης σταμάτησε σε ένα καφενείο και ζήτησε να πιει ένα ποτήρι κρασί,
λέγοντας ότι θα τους φτάσει και θα τους προσπεράσει όλους πριν από το τέλος.
Μετά το 32ο χιλιόμετρο, ο Λερμιζιό κατέρρευσε από την εξάντληση. Το προβάδισμα
ανέλαβε τώρα ο Αυστραλός Έντγουϊν Φλακ .Ο Λούης άρχισε να ελαττώνει την
απόσταση, μέχρι που και ο Αυστραλός, που δεν ήταν συνηθισμένος στις μεγάλες
αποστάσεις, κατέρρευσε μερικά χιλιόμετρα αργότερα, αφήνοντας το προβάδισμα στον
Λούη.
Εν τω μεταξύ ένας αγγελιοφόρος με το ποδήλατο είχε βιαστεί να φέρει την είδηση ότι ο
Αυστραλός προηγείτο. Ξαφνικά έφτασε και ένας άλλος αγγελιαφόρος και ανήγγειλε ότι
ένας Έλληνας ήταν πρώτος. Οι χιλιάδες θεατές άρχισαν να πανηγυρίζουν και να τον
παροτρύνουν φωνάζοντας
« Έλλην, Έλλην ! »
Ο Λούης μπήκε στο στάδιο, όπου τον υποδέχτηκε ο λαός και τον κέρναγαν κρασί, γάλα,
μπύρα, πορτοκαλάδα και άλλα δώρα. Πολλοί του έταζαν από κοσμήματα ως τζάμπα
ξύρισμα στο κουρείο για πάντα. Δεν ξέρουμε αν τελικά τα πήρε όλα αυτά τα δώρα. Ο
βασιλιάς Γεώργιος ρώτησε τον Λούη τι δώρο θα ήθελε να του προσφέρει, και εκείνος του
απάντησε : « Ένα γαϊδουράκι να με βοηθάει να κουβαλάω το νερό. »
Η διαδρομή του Μαραθωνίου είναι
42,195m.
Δηλαδή από τον Μαραθώνα μέχρι
το Παναθηναϊκό Στάδιο.
Κι αν αυτό σας φαίνεται λίγο
φανταστείτε ότι είναι σαν να
πηγαίνεις από το σταθμό του μετρό
μέχρι το λόφο 26 φορές. Κι αν
ακόμα κι αυτό σας φαίνεται λίγο,
είναι σαν να κάνεις το γύρο του
προαυλίου μας 420 φορές!
Γι’ αυτό και ο τερματισμός και μόνο
σε μια τέτοια υπερπροσπάθεια είναι
από μόνος του νίκη.
Ένα τέτοιο δύσκολο και επίπονο
άθλημα χρειάζεται μεγάλη
προετοιμασία και μεθοδική
προπόνηση.
Πρέπει κανείς να τρέχει πολλά
χιλιόμετρα μέσα σε μια εβδομάδα,
αλλά χωρίς να υπερβαίνει το όριο
που θα τον φτάσει σε εξάντληση.
Οι πολύ έμπειροι αθλητές μπορεί
να φτάσουν και διακόσια
χιλιόμετρα μέσα σε μια εβδομάδα.
Κατά τη διάρκεια του αγώνα οι
αθλητές πρέπει να ακολουθούν
σωστή τακτική και στρατηγική. Να
έχουν σταθερό ρυθμό ειδικά στο
πρώτο μισό του αγώνα.
Πρέπει να πίνουν νερό σε τακτά
χρονικά διαστήματα για να μην
αφυδατωθεί ο οργανισμός.
Μεγάλοι Μαραθωνοδρόμοι
Εμίλ Ζάτοπεκ Αμπέμπε Μπικίλα
Νικητής 5000,10.000 και Μαραθώνιου Δύο φορές Ολυμπιονίκης, Ρώμη και Τόκυο
στην ίδια Ολυμπιάδα (Ελσίνκι 1952)
 Μάμο Βόλντε Φρανκ Σόρτερ
Μέξικο σίτυ 1968, Μόναχο 1972 (χάλκινο) Μόναχο 1972 , Μόντρεαλ 1976
(ασημένιο)
Βάλντεμαρ Κιερπίνσκι Στέφανο Μπαλντίνι
Μόντρεαλ 1976, Μόσχα1982 Αθήνα 2004
Ελιουντ Κιπτσογκε
Ρίο 2016. Ο πρώτος που
έσπασε το φράγμα των
δύο ωρών (ανεπίσημα)
Ο Μαραθώνιος γυναικών έγινε επίσημα αγώνισμα το 1982
στους Πανευρωπαϊκούς αγώνες της Αθήνας. Νικήτρια ήταν η
Ρόζα Μότα από την Πορτογαλία. Αργότερα κατέκτησε το χρυσό
μετάλλιο στην Ολυμπιάδα της Σεούλ το 1988.
Η Τζόαν Μπενόιτ ήταν η πρώτη γυναίκα νικήτρια του
Μαραθωνίου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άτζελες το
1984.
Στη μνήμη μας όμως δεν έχουν μείνει μόνο οι νικητές των Μαραθωνίων,
αλλά και πολλές πολύ συγκινητικές στιγμές ανθρώπων που ξεπέρασαν τον
εαυτό τους.
Γκαμπριέλα Άντερσεν Ελβετία. Λος Άτζελες 1984. Παρά την κούραση και
την εξάντλησή της και κυριολεκτικά τρεκλίζοντας κατάφερε να τερματίσει
κάνοντας την τελευταία στροφή, μπαίνοντας στο στάδιο σε πέντε λεπτά. Μια
συγκλονιστική στιγμή που έμεινε χαραγμένη ανεξίτηλα στη μνήμη των
φιλάθλων.
https://www.youtube.com/watch?v=LrmWnUijwM0 τερματισμοί Μαραθωνίων

https://www.youtube.com/watch?v=w_Nygi01VqI Αμπέμπε

https://www.youtube.com/watch?v=HWtY7Maqwts&t=66s Γκαμπριέλα Άντερσεν

https://www.youtube.com/watch?v=l1HBw70CH1E Λίμα Αθήνα 2004

Νικολοπούλου Ιωάννα Εκπ. Φυσικής Αγωγής.