ΜΕΘΟΔΟΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΗΛΩΣΕΩΝ

5 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ (+ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ)
1) Μέθοδοι κατασκευής ηλώσεων (επιγραμματικά)

 Α) Μέθοδος με το χέρι (ήλωση με πιστολέτο)

Και στις δύο μεθόδους, προηγείται σύσφιξη των
 Β) Μηχανική μέθοδος ελασμάτων. Στην πρώτη με μηχανικούς σφιγκτήρες
ενώ στην δεύτερη από την μηχανή ήλωσης.
2) Ποια είναι τα στάδια κατασκευής της μηχανικής μεθόδου;

Α’ στάδιο: Αφού τα ελάσματα τοποθετηθούν στην θέση τους και

συσφιχθούν από την μηχανή, ανοίγονται με δράπανο οι οπές της ήλωσης με
τέτοιο τρόπο ώστε οι οπές και στα δύο έλασματα να είναι ομοαξονικές. Η
διάμετρος των οπών θα πρέπει να είναι d1 = (d +1) mm όπου d η διάμετρος
του κορμού των ήλων

Β’ στάδιο: Με έναν οδηγό πιέζονται τα ελάσματα και το αρχικό κεφάλι

κάθε ήλου πάνω σε ένα ανιστήριγμα που είναι διαμορφωμένο σαν
μήτρα του αρχικού κεφαλιού.

Γ’ στάδιο: Το κυλινδρικό άκρο του κορμού ενός ήλου σφυρηλατείται ή πιέζεται, για να παραμορφωθεί πλαστικά με
την βοήθεια μιας κατάλληλα διαμορφωμένης μήτρας ώστε να πάρει την μορφή του τελικού κεφαλιού. Κατά την
διάρκεια αυτής της εργασίας παραμορφώνεται πλαστικά και ο κορμός που βρίσκεται μέσα στην οπή των ελασμάτων.
Η διάμετρος του αυξάνεται και παίρνει τελικά την διάσταση της διαμέτρου d1
3) Πότε οι ηλώσεις ονομάζονται ψυχρές και πότε θερμές;
- Όταν η διαμόρφωση της τελικής κεφαλής ενός ήλου γίνει με τον ήλο σε θερμοκρασία περιβάλλοντος,
ονομάζονται ψυχρές. (για d≤8mm)

- Όταν η διαμόρφωση της τελικής κεφαλής ενός ήλου γίνει με τον ήλο προθερμασμένο πριν τοποθετηθεί
στην οπή, ώστε να διευκολυνθεί η διαμόρφωση του τελικού κεφαλιού, ονομάζονται θερμές ή (εν θερμώ).
(για d>8mm)
4) Οδηγίες για σωστή εκτέλεση της ήλωσης.

 Να επιλέξουμε τα κατάλληλα εργαλεία και να τα χρησιμοποιήσουμε σωστά.

 Προσοχή στη διάμετρο της οπής σε σχέση με την διάμετρο του ήλου.
 Προσοχή στη σύσφιγξη των ελασμάτων, πριν το τρύπημα.
 Η οπή πρέπει να ανοίγεται συγχρόνως και στα δύο ελάσματα.
 Προσοχή στο μήκος του κορμού του ήλου.
5) Που οφείλονται οι κακοτεχνίες κατά την εκτέλεση μια ήλωσης;

 Στην κακή εκλογή των διαστάσεων της διαμέτρου d1 της οπής ή του μήκους l του κορμού από τον μελετητή.
 Στην απειρία του τεχνίτη, που θα εκτέλεση την σύνδεση και επομένως στην κακή χρησιμοποίηση των σωστών
εργαλείων.
 Στη χρησιμοποίηση ακατάλληλων εργαλείων.
 Στην κακή διάνοιξη των οπών των στοιχείων π.χ. διάνοιξη των οπών σε κάθε στοιχείο ξεχωριστά και όχι
συγχρόνως και στα δύο στοιχεία με αποτέλεσμα, οι οπές των δύο στοιχείων να μη συμπίπτουν απόλυτα.
 Στη μετάθεση των στοιχείων πριν τη σύνδεση τους ή κατά τη διάρκεια εκτελέσεως των ηλώσεων μιας ραφής.
 Στην παραμόρφωση των στοιχείων πριν τη σύνδεση τους.