‫ﻣﺮﻛﺰ اﺳﻨﺎد ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﻳﺮان‬

‫ﻣﺮﻛﺰ اﺳﻨﺎد ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﻳﺮان ﻧﻬﺎدي ﺑﻴﻄﺮف و ﻣﺴﺘﻘﻞ ﭘﮋوﻫﺸﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺪف آن اﻳﺠﺎد ﻳﻚ ﺗﺎرﻳﺨﭽﻪ ﺟﺎﻣﻊ و ﻋﻴﻨﻲ از‬
‫وﺿﻌﻴﺖ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ در ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان از زﻣﺎن اﻧﻘﻼب ﺳﺎل ‪ 1357‬ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺗﺎرﻳﺨﭽﻪ‪ ،‬ﺷﺎﻣﻞ‬
‫ﺟﻤﻊآوري و ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻃﻴﻒ ﮔﺴﺘﺮده اي از اﺳﻨﺎد و ﻣﺪارك اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت آرﺷﻴﻮ‪ ،‬ﺟﻬﺖ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ و ﺗﺤﻘﻴﻖ‬
‫در دﺳﺘﺮس ﻋﻤﻮم ﻗﺮار ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﺑﺎ ﺗﻜﻴﻪ ﺑﺮ اﻳﻦ اﺻﻞ ﻛﻪ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﭘﺬﻳﺮي در ﻗﺒﺎل ﺗﺨﻠﻔﺎت ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻻزﻣﻪ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ‬
‫اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و ﺗﺤﻮﻻت دﻣﻮﻛﺮاﺗﻴﻚ در آﻳﻨﺪه ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪ ،‬ﻣﺮﻛﺰ اﺳﻨﺎد ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﻳﺮان‪ ،‬ﮔﻔﺘﮕﻮ و ﺗﺒﺎدل ﻧﻈﺮ آﮔﺎﻫﺎﻧﻪ‬
‫درﺑﺎره وﺿﻌﻴﺖ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ در اﻳﺮان را ﺗﺸﻮﻳﻖ و ﺗﺮﻏﻴﺐ ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻣﺮﻛﺰ ﺑﺎ ﺗﻌﺪاد زﻳﺎدي از ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮان و‬
‫ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن در زﻣﻴﻨﻪ ﻣﺴﺘﻨﺪﺳﺎزي ﻣﻮارد ﻧﻘﺾ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ و ﺳﺎﻳﺮ ﭘﺮوژه ﻫﺎ ﻫﻤﻜﺎري ﻣﻲﻛﻨﺪ‪.‬‬

‫اﻫﺪاف ﻣﺮﻛﺰ اﺳﻨﺎد ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﻳﺮان‬

‫• ﺑﺮرﺳﻲ و ﻣﺴﺘﻨﺪﺳﺎزي ﻣﻮارد ﺗﺨﻠﻒ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ در اﻳﺮان؛‬

‫• ارﺗﻘﺎي ﺳﻄﺢ آﮔﺎﻫﻲ ﻣﺠﺎﻣﻊ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ از ﺗﺨﻠﻔﺎت ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ در اﻳﺮان و ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﻗﺮار دادن دوﻟﺖ اﻳﺮان‬
‫ﺑﺮاي ﺧﺎﺗﻤﻪ دادن ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺨﻠﻔﺎت؛‬
‫• ارﺗﻘﺎي ﺳﻄﺢ آﮔﺎﻫﻲ ﻣﺮدم اﻳﺮان از ﻣﻮارد ﺗﺨﻠﻒ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ در اﻳﺮان و اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎي ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ؛‬
‫• اﻳﺠﺎد ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ و آرﺷﻴﻮي اﻳﻨﺘﺮﻧﺘﻲ از اﺳﻨﺎد ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﺑﺎ اﻳﻦ اﻣﻴﺪ ﻛﻪ روزي در ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ و ﺣﻤﺎﻳﺖ از روﻧﺪ‬
‫ﻣﺴﺌﻮل ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ ﻣﺘﺨﻠﻔﺎن ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪.‬‬

‫آدرس‪:‬‬
‫‪Iran Human Rights Documentation Center‬‬

‫‪129 Church Street, Suite 304‬‬

‫‪New Haven, CT 06510, USA‬‬
‫ﺗﻠﻔﻦ‪(203) 772-2218 :‬‬
‫ﻧﻤﺎﺑﺮ‪(203) 772-1782 :‬‬
‫اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ‪info@iranhrdc.org :‬‬ ‫ﭘﺴﺖ‬
‫اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ‪http://www.iranhrdc.org :‬‬ ‫ﭘﺎﻳﮕﺎه‬

‫ﻋﻜﺴﻬﺎ‪ :‬ﺗﺼﻮﻳﺮ روي ﺟﻠﺪ‪ ،‬ﻋﻜﺲ رﺳﺘﻮران ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﻛﻪ در ‪ 9‬اردﻳﺒﻬﺸﺖ ‪ 1383‬ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ را ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ‬
‫)‪ .(Photo: Picture Alliance‬ﻣﻨﺒﻊ ﻋﻜﺲ ﺣﺠﺖاﻻﺳﻼم ﻋﻠﻲ ﻓﻼﺣﻴﺎن‪ ،‬وزﻳﺮ اﻃﻼﻋﺎت ﺳﺎﺑﻖ در ﮔﻮﺷﻪ ﺳﻤﺖ ﭼﭗ روي‬
‫ﺟﻠﺪ‪ ،‬ﭘﺎﻳﮕﺎه اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ‪ www.iranian.com‬اﺳﺖ‪ .‬ﻋﻜﺴﻬﺎي ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن در ﭘﺸﺖ ﺟﻠﺪ ﺗﻮﺳﻂ آﻗﺎي ﭘﺮوﻳﺰ دﺳﺘﻤﺎﻟﭽﻲ در‬
‫اﺧﺘﻴﺎر ﻣﺮﻛﺰ اﺳﻨﺎد ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﻳﺮان ﻗﺮار داده ﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬
 ‫ﻗﺘﻞ در ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‬

‫ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻳﻚ ﺗﺮور ﺳﻴﺎﺳﻲ‬

‫ﻣﺮﻛﺰ اﺳﻨﺎد ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﻳﺮان‬

‫ﻣﺮداد ‪1386‬‬
 ‫ﻓﻬﺮﺳﺖ ﻣﻄﺎﻟﺐ‬
‫‪ .1‬ﭘﻴﺸﮕﻔﺘﺎر ‪2 ..............................................................................................................................‬‬
‫‪ .2‬ﭼﻜﻴﺪه ‪3 .................................................................................................................................‬‬
‫‪ .3‬ﺷﺮاﻳﻂ و ﺑﺴﺘﺮ ﺳﻴﺎﺳﻲ ‪5 ..............................................................................................................‬‬
‫‪ .4‬ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰي و اﺟﺮاي ﻗﺘﻞ ‪7 ..........................................................................................................‬‬
‫‪ .1-4‬ﺻﺪور دﺳﺘﻮر ﻗﺘﻞ ‪7........................................................................................................................................................‬‬
‫‪ .2-4‬ﺗﺪارﻛﺎت ﻗﺘﻞ ‪9...............................................................................................................................................................‬‬
‫‪ .3-4‬ﺣﻤﻠﻪ ‪10 ..........................................................................................................................................................................‬‬
‫‪ .4-4‬ﻓﺮار ‪14 ...........................................................................................................................................................................‬‬
‫‪ .5‬دﺳﺘﮕﻴﺮي و رﺳﻴﺪﮔﻲ ﻗﻀﺎﻳﻲ ‪15 ...................................................................................................‬‬
‫‪ .1-5‬ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﭘﻠﻴﺲ ‪15 ..........................................................................................................................................................‬‬
‫‪ .2-5‬ﻛﻴﻔﺮﺧﻮاﺳﺖ ‪16 .............................................................................................................................................................‬‬
‫‪ .3-5‬رﺳﻴﺪﮔﻲ ﻗﻀﺎﻳﻲ ‪16 ........................................................................................................................................................‬‬
‫‪ .4-5‬ﺷﺎﻫﺪ »ﺳﻲ« ‪17 ..............................................................................................................................................................‬‬
‫‪ .5-5‬ﮔﺰارش اداره ﻛﻞ ﺣﺮاﺳﺖ از ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ آﻟﻤﺎن درﺑﺎره ﺗﺮور ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ‪20 ...............................................................‬‬
‫‪ .6-5‬ﺻﺪور ﺣﻜﻢ ﺑﺎزداﺷﺖ ﺑﺮاي ﻋﻠﻲ ﻓﻼﺣﻴﺎن ‪21 ..................................................................................................................‬‬
‫‪ .7-5‬رأي دادﮔﺎه‪22 ................................................................................................................................................................‬‬
‫‪ .6‬ﻧﺘﻴﺠﻪﮔﻴﺮي ‪24 .........................................................................................................................‬‬

‫روشﺷﻨﺎﺳﻲ ‪25 ............................................................................................................................‬‬

‫ﭘﻴﻮﺳﺖ اﻟﻒ‪ :‬ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن ‪26 .................................................................................................................‬‬
‫ﭘﻴﻮﺳﺖ ب‪ :‬ﻋﺎﻣﻠﻴﻦ ﻗﺘﻞ ‪28 ..............................................................................................................‬‬

‫‪1‬‬
 ‫‪ .1‬ﭘﻴﺸﮕﻔﺘﺎر‬
‫از زﻣﺎن ﭘﻴﺮوزي اﻧﻘﻼب ﺗﺎﻛﻨﻮن‪ ،‬دوﻟﺖ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان ﺗﻌﻬﺪ راﺳﺨﻲ را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺻﺪور اﻧﻘﻼب ﺧﻮد ﺑﻪ ﺧﺎرج‬
‫از ﻛﺸﻮر ﻧﺸﺎن داده اﺳﺖ‪ .‬ﻳﻜﻲ از اﺑﻌﺎد اﻳﻦ ﺗﻌﻬﺪ‪ ،‬ﺗﻼش در ﺧﺎﻣﻮش ﻧﻤﻮدن آواي اﻧﺘﻘﺎدي ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺧﺎرج از‬
‫ﻛﺸﻮر در ﺳﺮاﺳﺮ دﻧﻴﺎ ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬از آذر ﻣﺎه ‪ ،1358‬ﻣﺄﻣﻮرﻳﻦ اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ اﻳﺮان‪ ،‬ﻓﻌﺎﻻن ﺳﻠﻄﻨﺖﻃﻠﺐ‪ ،‬ﻣﻠﻲﮔﺮا و دﻣﻮﻛﺮات‬
‫را در ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺎﻧﻨﺪ آﻣﺮﻳﻜﺎ‪ ،‬اﺗﺮﻳﺶ‪ ،‬اﻣﺎرات ﻣﺘﺤﺪه ﻋﺮﺑﻲ‪ ،‬ﻓﺮاﻧﺴﻪ و ﺗﺮﻛﻴﻪ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﺎﻧﺪهاﻧﺪ‪.‬‬

‫اﻳﺮان ﻣﻜﺮراً ﺑﺮاي ارﺗﻜﺎب ﻗﺘﻞ در ﺧﺎرج از ﻣﺮزﻫﺎي ﺧﻮد ﻣﺴﺌﻮل ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬در آﺑﺎن ‪ ،1385‬ﻳﻚ ﻗﺎﺿﻲ ﻓﺪرال‬
‫آرژاﻧﺘﻴﻨﻲ‪ ،‬ﺑﺮاي ﻫﺸﺖ ﻣﻘﺎم ﻋﺎﻟﻴﺮﺗﺒﻪ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان ﻛﻪ در ﺑﻤﺐﮔﺬاري ﻣﺮﻛﺰ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﻳﻬﻮدﻳﺎن در ﺑﻮﺋﻨﻮس‬
‫آﻳﺮس در ﺗﻴﺮ ‪ 1373‬ﻛﻪ ‪ 85‬ﻧﻔﺮ ﻛﺸﺘﻪ ﺑﺮ ﺟﺎ ﮔﺬاﺷﺖ ﻣﺘﻬﻢ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﻗﺮار ﺑﺎزداﺷﺖ ﺻﺎدر ﻛﺮد‪ .‬ﻣﺘﻬﻤﻴﻦ ﺷﺎﻣﻞ‬
‫رﺋﻴﺲﺟﻤﻬﻮر ﺳﺎﺑﻖ اﻳﺮان‪ ،‬ﺣﺠﺖاﻻﺳﻼم اﻛﺒﺮ ﻫﺎﺷﻤﻲ رﻓﺴﻨﺠﺎﻧﻲ و وزﻳﺮ اﻣﻮر ﺧﺎرﺟﻪ ﺳﺎﺑﻖ اﻳﺮان‪ ،‬ﻋﻠﻲ اﻛﺒﺮ وﻻﻳﺘﻲ‬
‫ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻗﺮارﻫﺎي ﺑﺎزداﺷﺖ دﻳﮕﺮي ﺑﺮاي ﻣﻘﺎﻣﺎت اﻳﺮاﻧﻲ از ﺳﻮي دوﻟﺖ ﺳﻮﺋﻴﺲ در ﻓﺮوردﻳﻦ ‪ 1385‬در راﺑﻄﻪ‬
‫ﺑﺎ ﺗﺮور ﭘﺮوﻓﺴﻮر ﻛﺎﻇﻢ رﺟﻮي و از ﺳﻮي دوﻟﺖ اﺗﺮﻳﺶ در ﺳﺎل ‪ 1368‬در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻗﺘﻞ ﻳﻜﻲ از رﻫﺒﺮان ﻛﺮد‪،‬‬
‫ﻋﺒﺪاﻟﺮﺣﻤﺎن ﻗﺎﺳﻤﻠﻮ‪ ،‬ﺻﺎدر ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﺣﺪاﻗﻞ ﺳﻪ ﻗﺮار ﺑﺎزداﺷﺖ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ﺑﺮاي وزﻳﺮ اﻃﻼﻋﺎت‬
‫ﺳﺎﺑﻖ اﻳﺮان‪ ،‬ﺣﺠﺖاﻻﺳﻼم ﻋﻠﻲ ﻓﻼﺣﻴﺎن‪ ،‬ﻛﻪ ﭼﻬﺮهاش روي ﺟﻠﺪ اﻳﻦ ﮔﺰارش دﻳﺪه ﻣﻲﺷﻮد وﺟﻮد دارد‪.‬‬

‫در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ‪ ،‬ﭘﺮوﻧﺪه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس از اﻫﻤﻴﺖ وﻳﮋهاي ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ ﭼﺮا ﻛﻪ درﻳﭽﻪاي ﺑﻪ ﺳﻮي دﻧﻴﺎي ﻣﺨﻔﻲ ﻣﻲﮔﺸﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺤﺎﻛﻤﻪ ﺑﺴﻴﺎري وﻟﻲ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﻧﻪ ﻫﻤﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﺗﺮور دﺳﺖ داﺷﺘﻨﺪ ﻛﻮﭼﻜﺘﺮﻳﻦ ﺟﺰﺋﻴﺎت ﻋﻤﻠﻲ درﺑﺎره ﻋﻤﻠﻴﺎت‬
‫ﺗﺮور ﺗﻮﺳﻂ اﻳﺮان و ﻧﻮع و ﺷﺨﺼﻴﺖ اﻓﺮادي ﻛﻪ ﺟﻬﺖ اﺟﺮاي ﺗﺮور اﺳﺘﺨﺪام ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ را اﻓﺸﺎ ﻛﺮد‪ .‬ﺷﻬﺎدت ﻳﻚ ﻣﻘﺎم‬
‫ﻋﺎﻟﻴﺮﺗﺒﻪ اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﺳﺎﺑﻖ اﻳﺮان ﺑﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ از ﭼﻨﻴﻦ ﻋﻤﻠﻴﺎﺗﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬ﺑﻴﻨﺶ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮدي را درﺑﺎره ﻓﺮﻣﺎن و دﺳﺘﻮر‬
‫ﺳﻴﺎﺳﻲاي ﻛﻪ ﭘﺸﺖ اﻳﻦ ﺣﻤﻼت ﺑﻮد ﻓﺮاﻫﻢ ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬اﻧﺘﺸﺎر ﺑﻲﺳﺎﺑﻘﻪ اﺳﻨﺎد و ﻣﺪارك اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ آﻟﻤﺎن‪ ،‬ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻋﻤﻠﻴﺎت‬
‫اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ اﻳﺮان در اروﭘﺎي ﻏﺮﺑﻲ را ﺑﺮاي ﺑﺎزﺑﻴﻨﻲ در دﺳﺘﺮس ﻋﻤﻮم ﻗﺮار داد‪.‬‬

‫ﻣﺮﻛﺰ اﺳﻨﺎد ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﻳﺮان ﺑﺎ ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﻤﺎﻣﻲ اﻳﻦ ﻣﺪارك و اﻧﺠﺎم ﻣﺼﺎﺣﺒﻪﻫﺎي ﺗﺎزه و ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﻣﻜﻤﻞ‪ ،‬اوﻟﻴﻦ ﮔﺰارش‬
‫ﺟﺎﻣﻊ در ﺧﺼﻮص ﭘﺮوﻧﺪه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس را ﻛﻪ ﻗﺎﺑﻞ دﺳﺘﺮﺳﻲ ﻋﻤﻮم ﻣﺮدم ﺑﻪ ﻫﺮ دو زﺑﺎن اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ و ﻓﺎرﺳﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻓﺮاﻫﻢ‬
‫ﻧﻤﻮده اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎ اﻧﺘﺸﺎر اﻳﻦ ﮔﺰارش‪ ،‬ﻣﺮﻛﺰ اﺳﻨﺎد ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﻳﺮان دﺳﺘﺮﺳﻲ ﻓﻌﺎﻻن ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ در اﻳﺮان و در ﺟﺎﻣﻌﻪ‬
‫ﺟﻬﺎﻧﻲ را ﺑﻪ ﻣﺪارﻛﻲ ﻛﻪ ﺧﺸﻮﻧﺖ دوﻟﺖ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان ﺑﺮاي ﺧﺎﻣﻮش ﻛﺮدن ﺻﺪاي ﻣﺨﺎﻟﻔﻴﻦ ﺧﻮد را ﺑﺪون در‬
‫ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ آﻧﻬﺎ ﺛﺎﺑﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ‪ ،‬ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬

‫ﮔﺰارش ﻣﺮﻛﺰ اﺳﻨﺎد ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﻳﺮان از ﺷﺠﺎﻋﺖ ﺑﻲاﻧﺪازه اﻓﺮادي ﻛﻪ ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ دﺷﻤﻨﻲ ﻋﻤﻴﻖ ﻣﻮﺟﻮد‪ ،‬ﺧﻮد را ﻣﺘﻌﻬﺪ در‬
‫دﻓﺎع از آزادي ﺑﻴﺎن و اﻧﺠﻤﻦ ﻣﻲداﻧﻨﺪ‪ ،‬ﻗﺪرداﻧﻲ ﻣﻲﻛﻨﺪ‪ .‬ﭘﺮوﻧﺪه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚ ﻣﻮرد از وﻗﺎﻳﻊ ﺑﻴﺸﻤﺎري اﺳﺖ ﻛﻪ‬
‫ﻣﺨﺎﻟﻔﻴﻦ ﻧﻈﺎم ﺳﻴﺎﺳﻲ اﻳﺮان ﺑﻬﺎﻳﻲ ﮔﺰاف ﺑﺮاي ﺑﺎور ﺑﻪ اﻋﺘﻘﺎدات ﺷﺨﺼﻲ ﺧﻮد ﭘﺮداﺧﺘﻪاﻧﺪ‪.‬‬

‫‪2‬‬
 ‫‪ .2‬ﭼﻜﻴﺪه‬
‫در ‪ 26‬ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪ ،1371‬ﻣﺄﻣﻮرﻳﻦ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان ﺳﻪ ﻧﻔﺮ از رﻫﺒﺮان ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن اﻳﺮان و ﻳﻜﻲ از‬
‫دوﺳﺘﺎن اﻳﺸﺎن را در ﻳﻚ ﺳﺎﻟﻦ ﺧﺼﻮﺻﻲ در رﺳﺘﻮران ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس در ﻣﻨﻄﻘﻪ وﻳﻠﻤﺮﺳﺪورف ]‪ [Wilmersdorf‬ﺑﺮﻟﻴﻦ‪،‬‬
‫آﻟﻤﺎن ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﺎﻧﺪﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺣﻤﻠﻪ از ﺳﺮي ﺗﺮورﻫﺎي ﺳﺎزﻣﺎن ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺗﻮﺳﻂ دوﻟﺖ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان ﺑﻌﺪ از اﻧﻘﻼب‬
‫‪ 1357‬ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ارﻋﺎب و ﻣﺨﺘﻞ ﻧﻤﻮدن ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎي ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﻴﻦ رژﻳﻢ ﺑﻮد‪.‬‬

‫• دﺳﺘﻮر اﺟﺮاي ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﺗﻮﺳﻂ ﻛﻤﻴﺘﻪ اﻣﻮر وﻳﮋه ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ ﺻﺎدر ﺷﺪ ﻛﻪ در زﻣﺎن وﻗﻮع واﻗﻌﻪ‬
‫ﺷﺨﺺ رﻫﺒﺮ‪ ،‬آﻳﺖاﷲ ﻋﻠﻲ ﺧﺎﻣﻨﻪاي‪ ،‬رﻳﺎﺳﺖ آن را ﺑﺮ ﻋﻬﺪه داﺷﺖ و رﺋﻴﺲﺟﻤﻬﻮر‪ ،‬ﺣﺠﺖاﻻﺳﻼم اﻛﺒﺮ‬
‫ﻫﺎﺷﻤﻲ رﻓﺴﻨﺠﺎﻧﻲ‪ ،‬وزﻳﺮ اﻃﻼﻋﺎت‪ ،‬ﻋﻠﻲ ﻓﻼﺣﻴﺎن و وزﻳﺮ اﻣﻮر ﺧﺎرﺟﻪ‪ ،‬ﻋﻠﻲ اﻛﺒﺮ وﻻﻳﺘﻲ از اﻋﻀﺎي آن ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻛﻤﻴﺘﻪ اﻣﻮر وﻳﮋه‪ ،‬ﺣﺠﺖاﻻﺳﻼم ﻓﻼﺣﻴﺎن را ﻣﺴﺌﻮل ﻧﻈﺎرت ﺑﺮ اﺟﺮاي ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻧﻤﻮد‪.‬‬

‫• ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﺗﻮﺳﻂ ﭘﺮﺳﻨﻞ ﺷﻮراي ﻋﻤﻠﻴﺎت وﻳﮋه وزارت اﻃﻼﻋﺎت ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ و ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺴﺘﻘﻞ‬
‫ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺄﻣﻮران وزارت اﻃﻼﻋﺎت ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ اﺳﺘﺨﺪام ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ‪.‬‬

‫• ﺣﺠﺖاﻻﺳﻼم ﻓﻼﺣﻴﺎن‪ ،‬ﻋﺒﺪاﻟﺮﺣﻤﺎن ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ را ﺑﻪ ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﻲ ﺗﻴﻢ ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﺑﺮﮔﺰﻳﺪ‪ .‬ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ ﺗﻮﺳﻂ ﻳﻜﻲ‬
‫از اﻋﻀﺎي وزارت اﻃﻼﻋﺎت ﻣﺴﺘﻘﺮ در آﻟﻤﺎن ﺑﻪ ﻧﺎم ﻛﺎﻇﻢ داراﺑﻲ ﻣﻮرد ﻣﺴﺎﻋﺪت ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬داراﺑﻲ ﭼﻬﺎر ﺗﺒﻌﻪ‬
‫ﻟﺒﻨﺎﻧﻲ ﻣﻘﻴﻢ آﻟﻤﺎن ﺑﻪ ﻧﺎﻣﻬﺎي ﻳﻮﺳﻒ ﻣﺤﻤﺪ اﻟﺴﻴﺪ اﻣﻴﻦ‪ ،‬ﻋﺒﺎس ﺣﺴﻴﻦ راﻳﻞ‪ ،‬ﻣﺤﻤﺪ آﺗﺮﻳﺲ و ﻋﻄﺎاﷲ اﻳﺎد را ﻛﻪ‬
‫از ﻃﺮﻳﻖ ارﺗﺒﺎﻃﺸﺎن ﺑﺎ ﺣﺰباﷲ ﻳﺎ اﻣﻞ ﻣﻲﺷﻨﺎﺧﺖ ﺑﺮاي ﻫﻤﻜﺎري در ﻋﻤﻠﻴﺎت اﺳﺘﺨﺪام ﻧﻤﻮد‪.‬‬

‫• اﻫﺪاف اﺻﻠﻲ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﻣﺤﻤﺪ ﺻﺎدق ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي‪ ،‬دﺑﻴﺮﻛﻞ ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات‪ ،‬ﻓﺘﺎح ﻋﺒﺪﻟﻲ‪،‬‬
‫ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات در اروﭘﺎ و ﻫﻤﺎﻳﻮن اردﻻن‪ ،‬ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات در آﻟﻤﺎن ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻧﻮراﷲ‬
‫دﻫﻜﺮدي‪ ،‬دوﺳﺖ دﻛﺘﺮ ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي‪ ،‬ﻧﻴﺰ در اﻳﻦ ﺣﻤﻠﻪ ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪ و ﻋﺰﻳﺰ ﻏﻔﺎري‪ ،‬ﺻﺎﺣﺐ رﺳﺘﻮران‪ ،‬زﺧﻤﻲ ﺷﺪ‪.‬‬

‫• ﻗﺘﻠﻬﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﻋﺒﺪاﻟﺮﺣﻤﺎن ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ و ﻋﺒﺎس ﺣﺴﻴﻦ راﻳﻞ ﻛﻪ ﻋﺎﻣﻞ ﺑﺎﺗﺠﺮﺑﻪ ﺣﺰباﷲ ﺑﻮد و ﺑﻪ اردﻻن و دﻛﺘﺮ‬
‫ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي ﺗﻴﺮ ﺧﻼص زد ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬ﻳﻮﺳﻒ اﻣﻴﻦ اﻣﻨﻴﺖ ﻗﺎﺗﻠﻴﻦ را ﺑﺎ ﻣﺴﺪود ﻧﻤﻮدن درب ورودي‬
‫رﺳﺘﻮران در ﻃﻮل ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻓﺮاﻫﻢ آورد‪ .‬ﻓﺮجاﷲ ﺣﻴﺪر راﻧﻨﺪﮔﻲ اﺗﻮﻣﺒﻴﻞ ﻓﺮار را ﺑﻪ ﻋﻬﺪه داﺷﺖ و ﻳﻚ ﺗﺒﻌﻪ‬
‫اﻳﺮاﻧﻲ دﻳﮕﺮ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﺤﻤﺪ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ ﻣﺤﻞ ﻋﻤﻠﻴﺎت را ﺗﺎ ﻗﺒﻞ از ﻋﻤﻠﻴﺎت زﻳﺮ ﻧﻈﺮ داﺷﺖ‪.‬‬

‫• اﮔﺮﭼﻪ ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ‪ ،‬ﺣﻴﺪر و ﻣﺤﻤﺪ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ از آﻟﻤﺎن ﺑﮕﺮﻳﺰﻧﺪ وﻟﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ اﻓﺮادي ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ‬
‫در ﻗﺘﻞ ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس دﺳﺖ داﺷﺘﻨﺪ ﺳﺮﻳﻌﺎً دﺳﺘﮕﻴﺮ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬دادﺳﺘﺎﻧﻬﺎي آﻟﻤﺎن‪ ،‬راﻳﻞ‪ ،‬داراﺑﻲ و اﻣﻴﻦ را ﻫﺮ ﻳﻚ ﺑﻪ‬
‫ارﺗﻜﺎب ﭼﻬﺎر ﻓﻘﺮه ﻗﺘﻞ و ﻳﻚ ﻓﻘﺮه ﺷﺒﻪ ﻗﺘﻞ ﻣﺘﻬﻢ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬دو ﻧﻔﺮ ﺑﺎﻗﻴﻤﺎﻧﺪه ﺑﻪ ﻣﻌﺎوﻧﺖ در ارﺗﻜﺎب ﺟﺮم ﻣﺘﻬﻢ‬
‫ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬

‫• دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﺳﻪ ﺳﺎل و ﻧﻴﻢ ﻃﻮل ﻛﺸﻴﺪ‪ .‬دادﮔﺎه در اﻳﻦ ﻣﺪت ‪ 246‬ﺑﺎر ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺟﻠﺴﻪ داد و ‪ 176‬ﻧﻔﺮ در‬
‫دادﮔﺎه ﺷﻬﺎدت دادﻧﺪ‪ .‬ﻳﻜﻲ از ﺷﻬﻮد‪ ،‬ﻣﺄﻣﻮر ﻋﺎﻟﻴﺮﺗﺒﻪ اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﺳﺎﺑﻖ وزارت اﻃﻼﻋﺎت ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻮد و‬
‫ﻣﺪارك ﻣﺴﺘﻨﺪ از ﭘﺮوﻧﺪهﻫﺎي اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﻧﻮارﻫﺎي ﺿﺒﻂ ﺷﺪه اﺧﺒﺎر ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن اﻳﺮان ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬

‫‪3‬‬
‫دادﺳﺘﺎﻧﻬﺎ ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪﻧﺪ ﻣﺤﻜﻮﻣﻴﺖ ﭼﻬﺎر ﻣﻮرد از ﭘﻨﺞ ﻣﻮرد اﺗﻬﺎﻣﻲ را ﺑﻪ دﺳﺖ ﺑﻴﺎورﻧﺪ‪ .‬راﻳﻞ و داراﺑﻲ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ‬
‫ﻧﻘﺶ ﺧﻮد در ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻪ رﺳﺘﻮران ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﺑﻪ ﺣﺒﺲ اﺑﺪ ﻣﺤﻜﻮم ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬

‫• ﻣﻘﺎﻣﺎت آﻟﻤﺎن ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ رﺳﻴﺪﻧﺪ ﻛﻪ دوﻟﺖ اﻳﺮان »ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎً« در ﻗﺘﻞ ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس دﺧﺎﻟﺖ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ و در‬
‫اﺳﻔﻨﺪ ‪ ،1374‬دادﺳﺘﺎن ﻛﻞ ﻓﺪرال آﻟﻤﺎن‪ ،‬ﻛﻲ ﻧﻴﻬﻢ ]‪ ،[Kay Nehm‬در ﻳﻚ اﻗﺪام ﻏﻴﺮﻣﻨﺘﻈﺮه ﻗﺮار ﺑﺎزداﺷﺖ‬
‫ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ ﻋﻠﻲ ﻓﻼﺣﻴﺎن‪ ،‬وزﻳﺮ اﻃﻼﻋﺎت اﻳﺮان‪ ،‬را ﺻﺎدر ﻧﻤﻮد‪ .‬اﻳﻦ ﻗﺮار اﺷﻌﺎر ﻣﻲداﺷﺖ ﻛﻪ ﻓﻼﺣﻴﺎن ﻗﻮﻳﺎً ﺑﻪ‬
‫ﻫﻤﻜﺎري در ارﺗﻜﺎب ﻗﺘﻠﻬﺎ ﻣﻈﻨﻮن اﺳﺖ‪ .‬ﻗﺮارﻫﺎي ﺑﺎزداﺷﺖ دﻳﮕﺮي ﻧﻴﺰ ﺑﺮاي دو ﻣﺄﻣﻮر وزارت اﻃﻼﻋﺎت‬
‫ﻣﺴﺘﻘﺮ در ﺗﻬﺮان ﻛﻪ ﻧﻘﺶ اوﻟﻴﻪ در ﻃﺮاﺣﻲ ﻋﻤﻠﻴﺎت داﺷﺘﻨﺪ ﺻﺎدر ﺷﺪ‪ .‬ﻫﺮ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ آﻧﻬﺎ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﺗﺤﺖ‬
‫ﺗﻌﻘﻴﺐ ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬

‫• ﻗﺮارﻫﺎي ﺑﺎزداﺷﺖ ﺻﺎدر ﺷﺪه ﺑﺮاي ﻋﺒﺪاﻟﺮﺣﻤﺎن ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ و ﺣﻴﺪر ﻧﻴﺰ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﻪ ﻗﻮت ﺧﻮد ﺑﺎﻗﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ‬
‫ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﻛﻪ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﻫﺮ دو ﻧﻔﺮ در اﻣﻨﻴﺖ ﻛﺎﻣﻞ در اﻳﺮان زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫‪4‬‬
 ‫‪ .3‬ﺷﺮاﻳﻂ و ﺑﺴﺘﺮ ﺳﻴﺎﺳﻲ‬
‫ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن اﻳﺮان ﺑﺎاﻫﻤﻴﺖﺗﺮﻳﻦ ﺣﺰب ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻛﺮدﻫﺎي اﻳﺮان‪ 1‬و ﻳﻜﻲ از ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ اﺣﺰاب ﺳﻴﺎﺳﻲ‬
‫ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ اﺳﺖ‪ .‬ﺣﺰب در ﺗﺎرﻳﺦ ‪ 25‬ﻣﺮداد ‪ 1324‬در ﻣﻬﺎﺑﺎد ﭘﺎﻳﻪﮔﺬاري ﺷﺪ‪ 2‬و ﻫﺪف آن ﻛﺴﺐ‬
‫ﺧﻮدﻣﺨﺘﺎري ﺑﺮاي ﻛﺮدﺳﺘﺎن در زﻣﻴﻨﻪﻫﺎي اداري‪ ،‬ﺣﻘﻮﻗﻲ و آﻣﻮزﺷﻲ‪ ،‬ﺑﺪون ﺗﺤﺖ اﻟﺸﻌﺎع ﻗﺮار دادن ﺗﻤﺎﻣﻴﺖ ارﺿﻲ‬
‫‪3‬‬
‫اﻳﺮان اﻋﻼم ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﺷﻌﺎر ﺣﺰب »دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ ﺑﺮاي اﻳﺮان‪ ،‬ﺧﻮدﻣﺨﺘﺎري ﺑﺮاي ﻛﺮدﺳﺘﺎن« اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺳﻘﻮط دوﻟﺖ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﺼﺪق‪ ،‬ﻧﺨﺴﺖوزﻳﺮ‪ ،‬در ﭘﻲ ﻛﻮدﺗﺎي ﺳﺎل ‪ ،1332‬ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ ﺷﺎه ﭘﻬﻠﻮي‪ 4‬اﻛﺜﺮ ﮔﺮوﻫﻬﺎي‬
‫ﻣﺨﺎﻟﻒ را ﻣﻤﻨﻮع اﻋﻼم ﻛﺮد‪ .‬ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن ﻧﻴﺰ ﻳﻜﻲ از اﺣﺰاﺑﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺎه ﻣﻤﻨﻮع اﻋﻼم ﺷﺪ و در‬
‫ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻪ اداﻣﻪ ﺟﻨﺒﺶ ﺑﻪ ﺻﻮرت زﻳﺮزﻣﻴﻨﻲ ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﺳﻘﻮط ﺣﻜﻮﻣﺖ ﭘﻬﻠﻮي در دي ﻣﺎه ‪ ،1357‬ﺑﺮاي ﻛﺮدﻫﺎ‬
‫ﻓﺮﺻﺘﻲ ﻓﺮاﻫﻢ آورد ﻛﻪ ﻣﺠﺪداً ﻛﺴﺐ ﺧﻮدﻣﺨﺘﺎري را ﻣﻄﺮح ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و ﺗﻌﺪاد ﻛﺜﻴﺮي از ﻛﺮدﻫﺎ ﺑﺎ اﺷﺘﻴﺎق ﺗﻤﺎم ﺑﻪ اﻧﻘﻼب‬
‫ﭘﻴﻮﺳﺘﻨﺪ‪ 5.‬ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻋﻠﻨﻲ ﺧﻮد را در اﺳﻔﻨﺪ ‪ 61357‬اﻋﻼم ﻛﺮد و ﺳﺮﻳﻌﺎً ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺑﺮاي‬
‫‪7‬‬
‫ﻛﺴﺐ ﺧﻮدﻣﺨﺘﺎري ﻛﺮدﺳﺘﺎن ﻧﻤﻮد‪.‬‬

‫دوﻟﺖ اﻧﻘﻼﺑﻲ ﺟﺪﻳﺪ ﺷﺪﻳﺪاً ﻣﺨﺎﻟﻒ اﻋﻄﺎي ﺧﻮدﻣﺨﺘﺎري ﺑﻪ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻛﺮدﻧﺸﻴﻦ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻔﻬﻮم ﻳﻚ اﻗﻠﻴﺖ ﺧﻮدﻣﺨﺘﺎر ﺑﺨﺼﻮص‬
‫ﺑﺮاي روﺣﺎﻧﻴﺖ ﺣﺎﻛﻤﻪ ﻛﻪ ﺧﻮد را ﻣﺘﻌﻬﺪ ﺑﻪ اﻳﺠﺎد ﻳﻚ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺘﺤﺪ اﺳﻼﻣﻲ ﻣﻲداﻧﺴﺖ ﻏﻴﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﭘﺬﻳﺮش ﺑﻮد‪ .‬ﺷﻜﺎف‬
‫ﻋﺪم اﻋﺘﻤﺎد ﺑﺎ ﺗﻨﺸﻬﺎي ﻣﺬﻫﺒﻲ ﺑﻴﻦ ﻛﺮدﻫﺎ ﻛﻪ اﻛﺜﺮاً ﺳﻨﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ 8‬و رﻫﺒﺮي ﺷﻴﻌﻲ در ﺗﻬﺮان ﻋﻤﻴﻖﺗﺮ ﺷﺪ‪ 9.‬درﮔﻴﺮﻳﻬﺎي‬
‫ﻣﺴﻠﺤﺎﻧﻪ در ﺷﻬﺮﻫﺎي ﻛﺮدﻧﺸﻴﻦ ﻧﻈﻴﺮ ﺳﻨﻨﺪج و ﭘﺎوه ﺑﻴﻦ ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﺳﭙﺎه ﭘﺎﺳﺪاران و ﭘﻴﺸﻤﺮﮔﺎن ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات‬
‫ﻛﺮدﺳﺘﺎن اﺗﻬﺎﻣﺎت وارده ﻣﺒﻨﻲ ﺑﺮ اﻳﻨﻜﻪ ﻫﺪف واﻗﻌﻲ ﻛﺮدﻫﺎ ﺧﻮدﻣﺨﺘﺎري ﻧﺒﻮده ﺑﻠﻜﻪ اﺳﺘﻘﻼل ﻛﺮدﺳﺘﺎن ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ را‬
‫‪10‬‬
‫ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻧﻤﻮد‪.‬‬

‫‪ 1‬ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻛﺮدﻧﺸﻴﻦ ﺑﻴﻦ ﻛﺸﻮرﻫﺎي اﻳﺮان‪ ،‬ﻋﺮاق‪ ،‬ﺗﺮﻛﻴﻪ و ﺳﻮرﻳﻪ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬در اﻳﺮان‪ ،‬ﻛﺮدﻫﺎ در ﻧﻮاري در ﻣﺮز ﻏﺮﺑﻲ اﻳﺮان از اﺳﺘﺎن آذرﺑﺎﻳﺠﺎن‬
‫ﻏﺮﺑﻲ ﺗﺎ ﺷﻤﺎل اﺳﺘﺎن اﻳﻼم ﺳﻜﻮﻧﺖ دارﻧﺪ‪ .‬ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ‪ http://www.lib.utexas.edu/maps/middle_east_and_asia/kurdish_lands_92.jpg :‬و‬
‫‪.http://www.kurdistanica.com/english/geography/geography-frame.html‬‬
‫‪» 2‬ﺧﻮدﻣﺨﺘﺎري ﺑﺮاي ﻛﺮد‪ ،‬دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ ﺑﺮاي اﻳﺮان«‪ ،‬آﻳﻨﺪﮔﺎن )ﺗﻬﺮان(‪ ،‬ﺷﻤﺎره ‪ 16 ،3306‬اﺳﻔﻨﺪ ‪.1357‬‬
‫‪ 3‬ﻫﻤﺎن‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻛﻮﻫﻲ‪-‬ﻛﻤﺎﻟﻲ‪ »،‬ﻣﻠﻲﮔﺮاﻳﻲ در ﻛﺮدﺳﺘﺎن اﻳﺮان« ]‪ [Nationalism in Iranian Kurdistan‬در »ﻛﺮدﻫﺎ‪ :‬ﺑﺮداﺷﺘﻲ‬
‫ﻣﻌﺎﺻﺮ« ]‪ ،[THE KURDS: A CONTEMPORARY OVERVIEW‬ﺻﺺ‪) 183-4 .‬ﻓﻴﻠﻴﭗ‪ .‬ﺟﻲ‪ .‬ﻛﺮﻳﻦ ﺑﺮوك و اﺳﺘﻔﺎن اﺳﭙﺮل‪.(1992 ،‬‬
‫‪ 4‬ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ ﭘﻬﻠﻮي از ‪ 25‬ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪ 1320‬ﺗﺎ زﻣﺎن ﭘﻴﺮوزي اﻧﻘﻼب در ‪ 22‬ﺑﻬﻤﻦ ‪ ،1357‬ﺑﺮ اﻳﺮان ﺣﻜﻮﻣﺖ راﻧﺪ‪ .‬ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ ﺷﺎه دوﻣﻴﻦ ﺷﺎه ﺳﻠﺴﻠﻪ ﭘﻬﻠﻮي ﺑﻮد‪.‬‬
‫‪ 5‬ﻧﺎدر اﻧﺘﺼﺎر‪» ،‬ﻣﻠﻲﮔﺮاﻳﻲ ﻗﻮﻣﻲ ﻛﺮد« ]‪ ،[KURDISH ETHNONATIONALISM‬ص‪.(1992) 30 .‬‬
‫‪6‬‬
‫»ﻛﻬﻨﻪﭘﺮﺳﺘﺎن ﻫﻨﻮز ﻣﻴﺪان را ﺧﺎﻟﻲ ﻧﻜﺮدهاﻧﺪ«‪ ،‬آﻳﻨﺪﮔﺎن )ﺗﻬﺮان(‪ ،‬ﺷﻤﺎره ‪ 16 ،3306‬اﺳﻔﻨﺪ ‪1357‬؛ دﻳﻮﻳﺪ ﻣﻚدوال‪» ،‬ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺪرن ﻛﺮدﻫﺎ« ] ‪A MODERN‬‬
‫‪ ،[HISTORY OF THE KURDS‬ص‪.(1996) 269 .‬‬
‫‪ 7‬ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن اﻳﺮان ﻃﺮح اﻳﺠﺎد ﻳﻚ ﺟﻤﻬﻮري دﻣﻮﻛﺮاﺗﻴﻚ در اﻳﺮان و ﺗﺄﺳﻴﺲ اﺳﺘﺎن ﺧﻮدﻣﺨﺘﺎر ﻛﺮدﺳﺘﺎن در ﭼﻬﺎرﭼﻮب ﻛﺸﻮر اﻳﺮان را‬
‫اراﺋﻪ داد‪ .‬ﺑﺮ اﺳﺎس اﻳﻦ ﻃﺮح‪ ،‬ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ دﻓﺎع از ﻛﺸﻮر‪ ،‬رواﺑﻂ ﺧﺎرﺟﻲ و ﺳﻴﺎﺳﺘﻬﺎي اﻗﺘﺼﺎدي ﻣﻨﺤﺼﺮاً در ﺻﻼﺣﻴﺖ دوﻟﺖ ﻣﺮﻛﺰي ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻘﻴﻪ اﻣﻮر‬
‫داﺧﻠﻲ اﺳﺘﺎن در ﭼﻬﺎرﭼﻮب ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎ و ارﮔﺎﻧﻬﺎي ﺧﻮدﻣﺨﺘﺎر و ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺤﻠﻲ اداره ﻣﻲﺷﺪ‪ .‬ارﺗﺶ ﻣﺮزﻫﺎي ﻛﺸﻮر را ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻣﻲﻛﺮد و دوﻟﺖ ﻣﺤﻠﻲ ﺣﻔﻆ‬
‫اﻣﻨﻴﺖ داﺧﻠﻲ اﺳﺘﺎن را ﺑﻪ ﻋﻬﺪه داﺷﺖ‪» .‬ﻣﺎ ﺧﻮدﻣﺨﺘﺎري را در ﭼﻬﺎرﭼﻮب اﻳﺮان ﻣﻲﺧﻮاﻫﻴﻢ«‪ ،‬ﻛﻴﻬﺎن )ﺗﻬﺮان(‪ ،‬ﺷﻤﺎره ‪ 12 ،10672‬ﻓﺮوردﻳﻦ ‪.1358‬‬
‫‪ %98 8‬ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻛﺮدﺳﺘﺎن اﻳﺮان ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ %2 .‬ﺑﺎﻗﻴﻤﺎﻧﺪه را ارﻣﻨﻴﺎن‪ ،‬آﺷﻮرﻳﺎن و ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲدﻫﻨﺪ‪ .‬ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺳﻨﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ )‪(%75‬؛ ﺷﻴﻌﻴﺎن‬
‫ﺑﻴﺸﺘﺮ در ﻛﺮﻣﺎﻧﺸﺎه و ﻟﺮﺳﺘﺎن ﻣﺘﻤﺮﻛﺰ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻗﺎﺳﻤﻠﻮ‪» ،‬ﻣﺮدم ﺑﺪون ﻛﺸﻮر« ]‪ ،[PEOPLE WITHOUT A COUNTRY‬ص‪) 110 .‬ﺟﺮاﻟﺪ ﻛﺎﻟﻲ اﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎﻳﻜﻞ ﭘﺎﻟﻴﺲ‬
‫‪.(1978) (1980‬‬
‫‪ 9‬دﻳﻮﻳﺪ ﻣﻚدوال‪» ،‬ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺪرن ﻛﺮدﻫﺎ« ]‪ ،[A MODERN HISTORY OF THE KURDS‬ص‪ .(1996) 269 .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ دﻳﻮﻳﺪ ﻣﻚدوال‪» ،‬ﻛﺮدﻫﺎ‪:‬‬
‫ﻣﻠﺘﻲ اﻧﻜﺎر ﺷﺪه« ]‪ ،[THE KURDS: A NATION DENIED‬ص‪ (1992) 74 .‬و ﻧﺎدر اﻧﺘﺼﺎر‪» ،‬ﻣﻠﻲﮔﺮاﻳﻲ ﻗﻮﻣﻲ ﻛﺮد« ]‪،[KURDISH ETHNONATIONALISM‬‬
‫ﺻﺺ‪.(1992) 32-33 .‬‬
‫‪ 10‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ »ﺷﺎﻳﻌﻪ ﺗﺠﺰﻳﻪﻃﻠﺒﻲ ﻛﺮدﻫﺎ ﺗﻮﻃﺌﻪ اﺳﺖ«‪ ،‬ﻛﻴﻬﺎن )ﺗﻬﺮان(‪ ،‬ﺷﻤﺎره ‪ 10 ،10625‬ﺑﻬﻤﻦ ‪1357‬؛ »اﺗﻬﺎم ﺗﺠﺰﻳﻪﻃﻠﺒﻲ ﺣﺮﺑﻪ‬
‫زﻧﮓزدهاي ﺷﺪه اﺳﺖ«‪ ،‬ﻛﻴﻬﺎن )ﺗﻬﺮان(‪ ،‬ﺷﻤﺎره ‪ 14 ،10628‬ﺑﻬﻤﻦ ‪1357‬؛ »ﻧﺒﺮد ﺧﻮﻧﻴﻦ ﻣﺴﻠﺤﺎﻧﻪ در ﺳﻨﻨﺪج«‪ ،‬ﻛﻴﻬﺎن )ﺗﻬﺮان(‪ ،‬ﺷﻤﺎره ‪ 28 ،10665‬اﺳﻔﻨﺪ‬
‫‪1357‬؛ »ﺗﻼش ﺑﺮاي ﭘﺎﻳﺎن ﻧﺒﺮدﻫﺎي ﻣﺴﻠﺤﺎﻧﻪ ﺳﻨﻨﺪج«‪ ،‬ﻛﻴﻬﺎن )ﺗﻬﺮان(‪ ،‬ﺷﻤﺎره ‪ 29 ،10666‬اﺳﻔﻨﺪ ‪1357‬؛ »ﺑﺤﺮان ﭘﺎوه اوج ﮔﺮﻓﺖ«‪ ،‬اﻃﻼﻋﺎت )ﺗﻬﺮان(‪،‬‬
‫ﺷﻤﺎره ‪ 25 ،15930‬ﻣﺮداد ‪.1358‬‬

‫‪5‬‬
‫ﻣﺘﻌﺎﻗﺐ ﺗﻼﺷﻬﺎي ﺑﻲﻧﺘﻴﺠﻪ ﺟﻬﺖ رﻓﻊ اﺧﺘﻼف ﺑﻴﻦ دوﻟﺖ و رﻫﺒﺮان ﻛﺮد‪ 11،‬آﻳﺖاﷲ ﺧﻤﻴﻨﻲ‪ ،‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻛﻞ ﻗﻮا‪،‬‬
‫در ‪ 27‬ﻣﺮداد ‪ ،1358‬ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺎز ﮔﺮداﻧﺪن ﻧﻈﻢ و ﻛﻨﺘﺮل ﻣﺠﺪد دوﻟﺖ ﻣﺮﻛﺰي‪ ،‬ﺑﻪ ﻧﻴﺮوﻫﺎي ارﺗﺶ و ﺳﭙﺎه ﭘﺎﺳﺪاران‬
‫اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎن داد ﺗﺎ در اﺳﺘﺎن ﻛﺮدﺳﺘﺎن ﻣﺪاﺧﻠﻪ ﻧﻈﺎﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ 12.‬آﻳﺖاﷲ ﺧﻤﻴﻨﻲ ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات را »ﺣﺰب‬
‫ﺷﻴﻄﺎن« ﻧﺎﻣﻴﺪ‪ 13‬و رژﻳﻢ ﻋﻀﻮﻳﺖ در اﻳﻦ ﺣﺰب را ﺟﺮم ﻋﻠﻴﻪ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان ﻣﺤﺴﻮب ﻛﺮد و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﻄﺎﺑﻖ‬
‫ﻗﻮاﻧﻴﻦ اﺳﻼﻣﻲ و اﻳﺮان ﻗﺎﺑﻞ ﻣﺠﺎزات داﻧﺴﺖ‪ 14.‬ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺑﻪ ﺻﻮرت‬
‫‪15‬‬
‫زﻳﺮزﻣﻴﻨﻲ ﺷﺪ و ﻧﺒﺮدﻫﺎي ﻣﺴﻠﺤﺎﻧﻪ ﺑﻴﻦ ﭘﻴﺸﻤﺮﮔﺎن ﻛﺮد و ﻧﻴﺮوﻫﺎي دوﻟﺘﻲ اداﻣﻪ ﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬

‫در ﺳﺨﻨﺮاﻧﻲ ﻣﻮرخ ‪ 26‬آذر ‪ 1358‬ﻛﻪ از ﻃﺮﻳﻖ رادﻳﻮ ﺗﻬﺮان ﭘﺨﺶ ﺷﺪ‪ ،‬آﻳﺖاﷲ ﺧﻤﻴﻨﻲ ﻣﻔﻬﻮم ﻗﻮﻣﻴﺖ را ﻣﻮرد ﺣﻤﻠﻪ‬
‫ﻗﺮار داد و درﺧﻮاﺳﺖ ﻛﺴﺐ ﺧﻮدﻣﺨﺘﺎري ﻣﺤﻠﻲ ﺑﺮاي اﻗﻠﻴﺘﻬﺎي ﻗﻮﻣﻲ اﻳﺮان را ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻣﺒﺎﻧﻲ اﺳﻼم و در ﻧﺘﻴﺠﻪ در اﺳﺎس‬
‫ﺿﺪ اﻧﻘﻼﺑﻲ ﻧﺎﻣﻴﺪ‪:‬‬

‫ﺑﻌﻀﻲ اوﻗﺎت واژه اﻗﻠﻴﺖ ﺑﺮاي ﻛﺮدﻫﺎ‪ ،‬ﻟﺮﻫﺎ‪ ،‬ﺗﺮﻛﻬﺎ‪ ،‬ﻓﺎرﺳﻬﺎ‪ ،‬ﺑﻠﻮﭼﻬﺎ و ﻏﻴﺮه ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲرود‪ .‬اﻳﻨﻬﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ‬
‫اﻗﻠﻴﺖ ﻧﺎﻣﻴﺪه ﺷﻮﻧﺪ زﻳﺮا اﻳﻦ واژه اﻳﻦ ﺗﺼﻮر را اﻳﺠﺎد ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻴﻦ اﻳﻦ ﺑﺮادران ﺗﻔﺎوت وﺟﻮد دارد‪ .‬در‬
‫اﺳﻼم ﻫﺮﮔﺰ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻔﺎوﺗﻬﺎﻳﻲ وﺟﻮد ﻧﺪارد ‪ ...‬ﻫﻴﭻ ﻓﺮﻗﻲ ﺑﻴﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ زﺑﺎﻧﻬﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﻜﻠﻢ‬
‫ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ ،‬ﺑﺮاي ﻣﺜﺎل اﻋﺮاب و ﻳﺎ ﻓﺎرﺳﻬﺎ‪ .‬ﺧﻴﻠﻲ اﺣﺘﻤﺎل دارد ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﺸﻜﻼت ﺗﻮﺳﻂ ﻛﺴﺎﻧﻲ‬
‫ﺑﻪ وﺟﻮد آﻣﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻧﻤﻲﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻛﺸﻮرﻫﺎي اﺳﻼﻣﻲ ﻣﺘﺤﺪ ﺷﻮﻧﺪ ‪ ...‬آﻧﻬﺎ ﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺴﻢ‪ ،‬ﭘﺎن‪-‬اﻳﺮاﻧﻴﺴﻢ‪،‬‬
‫ﭘﺎن‪-‬ﺗﺮﻛﻴﺴﻢ‪ ،‬و ﺳﺎﻳﺮ اﻳﺴﻢﻫﺎ ﻛﻪ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ اﺳﻼﻣﻲ اﺳﺖ را ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﻲآورﻧﺪ‪ .‬ﻧﻘﺸﻪ آﻧﻬﺎ در واﻗﻊ‬
‫‪16‬‬
‫ﻧﺎﺑﻮدي اﺳﻼم و ﻓﻠﺴﻔﻪ اﺳﻼﻣﻲ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺗﻼش ﺑﺮاي ﺑﺮﻗﺮاري آﺗﺶﺑﺲ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﺗﻘﺎﺿﺎي ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ ﻣﺒﻨﻲ ﺑﺮ ﺗﺤﻮﻳﻞ ﺳﻼح ﺗﻮﺳﻂ ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﻗﺒﻞ از‬
‫ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﻣﺬاﻛﺮه ﺳﺎزﻧﺪه‪ ،‬ﺑﻲﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﺎﻧﺪ‪ 17.‬آﻏﺎز ﺟﻨﮓ ﻣﻴﺎن اﻳﺮان و ﻋﺮاق در ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪ ،1359‬ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ را ﺑﻪ اﻗﺪام‬
‫اﺿﻄﺮاري ﺟﻬﺖ ﻣﻬﺎر ﻛﺮدن ﺗﻬﺪﻳﺪات اﻣﻨﻴﺘﻲ در ﻣﺮزﻫﺎي ﺷﻤﺎﻟﻲ ﺧﻮد وادار ﻧﻤﻮد و ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﻬﺮﻫﺎي ﻣﻬﻢ ﻛﺮدﻧﺸﻴﻦ‬
‫‪18‬‬
‫ﺗﺤﺖ ﻛﻨﺘﺮل دوﻟﺖ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎري از ﻣﻨﺎﻃﻖ روﺳﺘﺎﻳﻲ ﺗﺤﺖ ﻛﻨﺘﺮل ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ‪.‬‬

‫‪ 11‬ﺑﺮاي ﻣﺜﺎل‪ ،‬ﻧﻤﺎﻳﻨﺪهاي از ﺳﻮي ﻧﺨﺴﺖوزﻳﺮ ﺑﺎزرﮔﺎن ﺑﻪ ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﻲ دارﻳﻮش ﻓﺮوﻫﺮ‪ ،‬وزﻳﺮ ﻛﺎر‪ ،‬در ﺗﺎرﻳﺦ ‪ 25‬ﺑﻬﻤﻦ ‪ 1357‬ﺑﻪ ﻛﺮدﺳﺘﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎده ﺷﺪ‪.‬‬
‫»ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ وزﻳﺮ ﻛﺎر در ﻛﺮدﺳﺘﺎن«‪ ،‬ﻛﻴﻬﺎن )ﺗﻬﺮان(‪ ،‬ﺷﻤﺎره‪ 30 ،10641‬ﺑﻬﻤﻦ ‪ .1357‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ »ﻣﺬاﻛﺮات ﻫﻴﺄت اﻋﺰاﻣﻲ در ﻣﺮﻳﻮان ﺑﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ‬
‫ﻧﺮﺳﻴﺪ«‪ ،‬آﻳﻨﺪﮔﺎن )ﺗﻬﺮان(‪ ،‬ﺷﻤﺎره ‪ 3 ،3409‬ﻣﺮداد ‪ .1358‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﺎدر اﻧﺘﺼﺎر‪» ،‬ﻣﻠﻲﮔﺮاﻳﻲ ﻗﻮﻣﻲ ﻛﺮد« ]‪ ،[KURDISH ETHNONATIONALISM‬ص‪35 .‬‬
‫)‪ .(1992‬ﻣﺬاﻛﺮه ﺑﻪ ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﻲ آﻳﺖاﷲ ﻃﺎﻟﻘﺎﻧﻲ در ﺗﺎرﻳﺦ ‪ 4‬ﻓﺮوردﻳﻦ ‪ 1358‬ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻧﺮﺳﻴﺪ‪ .‬ﻫﻤﺎن‪ ،‬ﺻﺺ‪.36-37 .‬‬
‫‪» 12‬ﻓﺮﻣﺎن اﻣﺎم ﺑﻪ ﻋﻨﻮان رﺋﻴﺲ ﻛﻞ ﻗﻮا درﺑﺎره ﺣﻮادث ﭘﺎوه«‪ ،‬ﻛﻴﻬﺎن )ﺗﻬﺮان( ﺷﻤﺎره ‪ 27 ،10784‬ﻣﺮداد ‪1358‬؛ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ »اﺧﻄﺎر اﻣﺎم ﺑﻪ ﺳﺮان‬
‫ارﺗﺶ و ژاﻧﺪارﻣﺮي در ﻣﻮرد ﭘﺎوه«‪ ،‬اﻃﻼﻋﺎت )ﺗﻬﺮان(‪ ،‬ﺷﻤﺎره ‪ 27 ،15931‬ﻣﺮداد ‪1358‬؛ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ »ﻓﺮﻣﺎن اﻣﺎم ﺧﻤﻴﻨﻲ ﺑﻪ واﺣﺪﻫﺎي زﻣﻴﻨﻲ‪،‬‬
‫ﻫﻮاﻳﻲ و درﻳﺎﻳﻲ‪ :‬ﺑﺪون ﻓﻮت وﻗﺖ ﺑﻪ ﺳﻨﻨﺪج ﺑﺮوﻳﺪ«‪ ،‬ﻛﻴﻬﺎن )ﺗﻬﺮان( ‪ 29 ،10786‬ﻣﺮداد ‪1358‬؛ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ »ﻣﻬﺎﺟﻤﺎن ﭘﺎوه ﺳﺮﻛﻮب ﺷﺪﻧﺪ«‪،‬‬
‫ﻛﻴﻬﺎن )ﺗﻬﺮان(‪ ،‬ﺷﻤﺎره ‪ 28 ،10785‬ﻣﺮداد ‪.1358‬‬
‫‪» 13‬ﭘﻴﺎم اﻣﺎم ﺑﻪ ﻣﺮدم ﻛﺮدﺳﺘﺎن‪ :‬ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﺣﺰب ﺷﻴﻄﺎن اﺳﺖ«‪ ،‬اﻃﻼﻋﺎت )ﺗﻬﺮان(‪ ،‬ﺷﻤﺎره ‪ 30 ،15934‬ﻣﺮداد ‪.1358‬‬
‫‪ 14‬ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ »ﺑﺎ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺷﻮراي اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﻲ‪ :‬ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن ﻏﻴﺮ ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ اﻋﻼم ﺷﺪ«‪ ،‬ﻛﻴﻬﺎن )ﺗﻬﺮان(‪ ،‬ﺷﻤﺎره ‪ 28 ،10785‬ﻣﺮداد ‪.1358‬‬
‫‪15‬‬
‫ﻧﺎدر اﻧﺘﺼﺎر‪» ،‬ﻣﻠﻲﮔﺮاﻳﻲ ﻗﻮﻣﻲ ﻛﺮد« ]‪ ،[KURDISH ETHNONATIONALISM‬ص‪(1992) 38 .‬؛ دﻳﻮﻳﺪ ﻣﻚدوال‪» ،‬ﻛﺮدﻫﺎ‪ :‬ﻣﻠﺘﻲ اﻧﻜﺎر ﺷﺪه« ] ‪THE‬‬
‫‪ ،[KURDS: A NATION DENIED‬ص‪ (1992) 76 .‬و ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻛﻮﻫﻲ‪-‬ﻛﻤﺎﻟﻲ‪» ،‬ﻣﻠﻲﮔﺮاﻳﻲ در ﻛﺮدﺳﺘﺎن اﻳﺮان« ]‪ [Nationalism in Iranian Kurdistan‬در‬
‫»ﻛﺮدﻫﺎ‪ :‬ﺑﺮداﺷﺘﻲ ﻣﻌﺎﺻﺮ« ]‪ ،[THE KURDS: A CONTEMPORARY OVERVIEW‬ص‪) 185 .‬ﻓﻴﻠﻴﭗ‪ .‬ج‪ .‬ﻛﺮﻳﻦ ﺑﺮوك و اﺳﺘﻔﺎن اﺳﭙﺮل‪.(1992 ،‬‬
‫‪ 16‬دﻳﻮﻳﺪ ﻣﻨﺸﺮي‪» ،‬ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺧﻤﻴﻨﻲ در زﻣﻴﻨﻪ اﻗﻠﻴﺘﻬﺎي ﻗﻮﻣﻲ و ﻣﺬﻫﺒﻲ« ]‪ [Khomeini’s Policy toward Ethnic and Religious Minorities‬در »ﻗﻮﻣﻴﺖ‪،‬‬
‫ﻛﺜﺮتﮔﺮاﻳﻲ و دوﻟﺖ در ﺧﺎورﻣﻴﺎﻧﻪ« ]‪ ،[ETHNICITY, PLURALISM, AND THE STATE IN THE MIDDLE EAST‬ﺻﺺ‪) 216-217 .‬ﻣﻴﻠﺘﻮن ج‪ .‬اﺳﻤﺎن و‬
‫اﻳﺘﺎﻣﺎر رﺑﻴﻨﻮﻳﭻ‪] .(1988 ،‬ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻋﺪم دﺳﺘﺮﺳﻲ ﺑﻪ ﻣﺘﻦ اﺻﻠﻲ‪ ،‬ﺳﺨﻨﺮاﻧﻲ آﻳﺖاﷲ ﺧﻤﻴﻨﻲ از اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ ﺑﻪ ﻓﺎرﺳﻲ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ‪[.‬‬
‫‪17‬‬
‫دﻳﻮﻳﺪ ﻣﻚدوال‪» ،‬ﻛﺮدﻫﺎ‪ :‬ﻣﻠﺘﻲ اﻧﻜﺎر ﺷﺪه« ]‪ ،[THE KURDS: A NATION DENIED‬ص‪(1992) 76 .‬؛ ﻧﺎدر اﻧﺘﺼﺎر‪» ،‬ﻣﻠﻲﮔﺮاﻳﻲ ﻗﻮﻣﻲ ﻛﺮد« ] ‪KURDISH‬‬
‫‪ ،[ETHNONATIONALISM‬ص‪.(1992) 38 .‬‬
‫‪ 18‬ﻣﺎﻳﻜﻞ روﺑﻴﻦ‪» ،‬آﻳﺎ ﻛﺮدﻫﺎ ﻳﻚ اﻗﻠﻴﺖ ﻃﺮد ﺷﺪه ﻫﺴﺘﻨﺪ؟« ]?‪ ،[Are Kurds a pariah minority‬ﻣﺠﻠﻪ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ‪ ،70 ،‬ص‪ ،(2003) 295 .‬ﻗﺎﺑﻞ‬
‫دﺳﺘﺮﺳﻲ در ‪) http://www.findarticles.com/p/articles/mi_m2267/is_1_70/ai_102140955‬ﺗﺎرﻳﺦ دﺳﺘﺮﺳﻲ‪ 22 :‬آﺑﺎن ‪.(1385‬‬

‫‪6‬‬
‫ﻳﻚ ﺣﻤﻠﻪ ﮔﺴﺘﺮده ﺗﻮﺳﻂ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ در ﺗﻴﺮ ﻣﺎه ‪ 1363‬ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺑﻴﺮون راﻧﺪن ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن‬
‫‪19‬‬
‫از ﻛﺸﻮر ﺑﻪ ﺳﻮي ﻣﺮزﻫﺎي ﻋﺮاق ﺷﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺎ اﺳﺘﻘﺮار رﻫﺒﺮان ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن در ﺧﺎرج از ﻛﺸﻮر‪ ،‬ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان ﻣﻜﺮراً ﺑﺎ ﺗﻮﺳﻞ ﺑﻪ ﺗﺮور ﺳﻌﻲ‬
‫در ﻣﺨﺘﻞ ﻛﺮدن ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎي آﻧﻬﺎ ﻧﻤﻮد؛ ﺷﻴﻮهاي ﻛﻪ در ﻣﻮرد اﻛﺜﺮ اﺣﺰاب ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻣﻬﻢ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﺎ روﺣﺎﻧﻴﺖ ﺣﺎﻛﻤﻪ اﻳﺮان‬
‫اﻋﻤﺎل ﺷﺪ‪ .‬ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ اﻋﻀﺎي ﻓﻌﺎل ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات در ﻋﺮاق‪ ،‬آﻟﻤﺎن‪ ،‬اﺗﺮﻳﺶ‪ ،‬ﺗﺮﻛﻴﻪ‪ ،‬ﺳﻮﺋﺪ و داﻧﻤﺎرك را ﺗﺤﺖ‬
‫ﺗﻌﻘﻴﺐ ﻗﺮار داد و ﺑﻪ ﺗﻌﺪادي ﺣﻤﻼت ﻛﺸﻨﺪه ﻣﺒﺎدرت ورزﻳﺪ‪ .‬ﻗﺒﻞ از ﻛﺸﺘﺎر ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬ﺑﺎرزﺗﺮﻳﻦ ﻣﻮرد اﻳﻦ ﺣﻤﻼت‪،‬‬
‫ﺗﺮور دﻛﺘﺮ ﻋﺒﺪاﻟﺮﺣﻤﺎن ﻗﺎﺳﻤﻠﻮ‪ ،‬دﺑﻴﺮ ﻛﻞ ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات از ﺳﺎل ‪ 1352‬ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻃﻲ ﺟﻠﺴﻪاي ﻛﻪ ﻇﺎﻫﺮاً ﺗﻮﺳﻂ‬
‫ﻣﻘﺎﻣﺎت اﻳﺮاﻧﻲ ﺟﻬﺖ ﻣﺬاﻛﺮه در ﻣﻮرد دﺳﺘﻴﺎﺑﻲ ﺑﻪ راهﺣﻠﻲ ﻣﺴﺎﻟﻤﺖآﻣﻴﺰ ﺗﺮﺗﻴﺐ داده ﺷﺪه ﺑﻮد‪ ،‬در ﺗﻴﺮ ﻣﺎه ‪ 1368‬و در‬
‫‪20‬‬
‫وﻳﻦ‪ ،‬اﺗﺮﻳﺶ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎد‪.‬‬

‫‪ .4‬ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰي و اﺟﺮاي ﻗﺘﻞ‬

‫‪ .1-4‬ﺻﺪور دﺳﺘﻮر ﻗﺘﻞ‬

‫ﻣﻨﺸﺄ ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس را ﻣﻲﺗﻮان در ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻛﻤﻴﺘﻪ اﻣﻮر وﻳﮋه ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻧﺘﺼﺎب ﺣﺠﺖاﻻﺳﻼم ﻋﻠﻲ‬
‫ﻓﻼﺣﻴﺎن‪ ،‬وزﻳﺮ اﻃﻼﻋﺎت وﻗﺖ‪ ،‬در ﻧﻈﺎرت ﺑﺮ ﺣﺬف ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ رﻫﺒﺮان ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن اﻳﺮان رﻳﺸﻪﻳﺎﺑﻲ ﻛﺮد‪.‬‬

‫ﺑﻌﺪ از ﻓﻮت آﻳﺖاﷲ ﺧﻤﻴﻨﻲ در ﺳﺎل ‪ ،1368‬ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﺗﺨﺎذ ﺗﺼﻤﻴﻢ در ﻣﻮرد اﻣﻮر ﭘﺮاﻫﻤﻴﺖ‪ ،‬ﻛﻤﻴﺘﻪ اﻣﻮر وﻳﮋه ﺗﺄﺳﻴﺲ‬
‫ﺷﺪ‪ .‬وﺟﻮد اﻳﻦ ﻛﻤﻴﺘﻪ در ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ‪ .‬از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﻣﻘﺎم رﻫﺒﺮي‪ ،‬آﻳﺖاﷲ ﺧﺎﻣﻨﻪاي‪ ،‬رﻳﺎﺳﺖ ﻛﻤﻴﺘﻪ‬
‫را ﺑﺮ ﻋﻬﺪه دارد و ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ دﻛﺘﺮﻳﻦ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻪ رﻫﺒﺮ ﻗﺪرت ﻓﻮقاﻟﻌﺎدهاي اﻋﻄﺎ ﻣﻲﻛﻨﺪ‪،‬‬
‫اﻳﻦ ﻛﻤﻴﺘﻪ ﻋﻤﻼً ﻣﺎﻓﻮق دوﻟﺖ و ﻣﺠﻠﺲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ 21.‬در زﻣﺎن ﺗﺮور ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬اﻋﻀﺎي داﺋﻤﻲ ﻛﻤﻴﺘﻪ ﺷﺎﻣﻞ اﻛﺒﺮ ﻫﺎﺷﻤﻲ‬
‫رﻓﺴﻨﺠﺎﻧﻲ‪ ،‬رﺋﻴﺲﺟﻤﻬﻮر وﻗﺖ‪ ،‬ﻋﻠﻲ ﻓﻼﺣﻴﺎن‪ ،‬وزﻳﺮ اﻃﻼﻋﺎت وﻗﺖ‪ ،‬ﻋﻠﻲ اﻛﺒﺮ وﻻﻳﺘﻲ‪ ،‬وزﻳﺮ اﻣﻮر ﺧﺎرﺟﻪ وﻗﺖ‪ ،‬ﻣﺤﻤﺪ‬
‫ريﺷﻬﺮي‪ ،‬وزﻳﺮ اﻃﻼﻋﺎت ﺳﺎﺑﻖ‪ ،‬ﻣﺤﺴﻦ رﺿﺎﻳﻲ‪ ،‬ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﺳﭙﺎه ﭘﺎﺳﺪاران اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﻲ وﻗﺖ‪ ،‬رﺿﺎ ﺳﻴﻒاﻟﻠﻬﻲ‪،‬‬
‫ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﺣﻔﺎﻇﺖ اﻃﻼﻋﺎت ﻧﻴﺮوي اﻧﺘﻈﺎﻣﻲ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ در آن زﻣﺎن و آﻳﺖاﷲ ﺧﺰﻋﻠﻲ‪ ،‬ﻋﻀﻮ ﺷﻮراي ﻧﮕﻬﺒﺎن ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﻳﻜﻲ از اﻣﻮري ﻛﻪ ﻛﻤﻴﺘﻪ در ﻣﻮرد آن ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮي ﻣﻲﻛﺮد‪ ،‬ﺳﺮﻛﻮب و ﺣﺬف ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﻴﻦ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺟﻤﻬﻮري‬
‫اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻮد‪ .‬در زﻣﺎن ﺣﻴﺎت آﻳﺖاﷲ ﺧﻤﻴﻨﻲ‪ ،‬دﺳﺘﻮر ﺗﺮور در داﺧﻞ و ﺧﺎرج از ﻛﺸﻮر ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎً ﺗﻮﺳﻂ اﻳﺸﺎن ﺻﺎدر‬
‫ﻣﻲﺷﺪ‪ 22.‬ﺑﻌﺪ از ﻓﻮت آﻳﺖاﷲ ﺧﻤﻴﻨﻲ‪ ،‬اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﻪ ﻛﻤﻴﺘﻪ اﻣﻮر وﻳﮋه ﻣﺤﻮل ﺷﺪ‪ .‬ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻛﻤﻴﺘﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻘﺎم‬
‫رﻫﺒﺮي ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻣﻲﺷﺪ‪ ،‬ﻳﻜﻲ از اﻋﻀﺎي ﻛﻤﻴﺘﻪ ﻣﺴﺌﻮل اﺟﺮاي آن ﻣﻲﺷﺪ و از ﻫﻤﻜﺎري ﺷﻮراي ﻋﻤﻠﻴﺎت وﻳﮋه وزارت‬

‫‪ 19‬ﭘﻴﺘﺮ ﭘﻴﻠﺰ‪» ،‬اﺳﻜﻮرت ﺑﻪ ﺳﻮي ﺗﻬﺮان« ]‪ ،[ESKORTE NACH TEHERAN‬ص‪.(1997) 28 .‬‬

‫‪ 20‬ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﭘﻴﺘﺮ ﭘﻴﻠﺰ‪» ،‬اﺳﻜﻮرت ﺑﻪ ﺳﻮي ﺗﻬﺮان« ]‪.(1997) [ESKORTE NACH TEHERAN‬‬
‫‪ 21‬ﻣﺘﻦ ﺑﺎزﺟﻮﻳﻲ ﺷﺎﻫﺪ ﺳﻲ )اﺑﻮاﻟﻘﺎﺳﻢ ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ( در ‪ 5‬ﻣﻬﺮ ‪» ،1375‬ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺟﻨﺎﻳﺘﻜﺎر‪ :‬اﺳﻨﺎد دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس«‪ ،‬ص‪) 171 .‬ﻣﻬﺮان ﭘﺎﻳﻨﺪه‪ ،‬ﭼﺎپ اول‪.(2000 ،‬‬
‫‪ 22‬ﻫﻤﺎن‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﭘﺮوﻳﺰ دﺳﺘﻤﺎﻟﭽﻲ‪» ،‬رﻳﺸﻪﻫﺎي اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژﻳﻚ ﺗﺮورﻳﺴﻢ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ و اﺳﻨﺎد ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس«‪ ،‬ص‪ (1997) 56 .‬ﻛﻪ ﺷﻬﺎدت‬
‫اﺑﻮاﻟﺤﺴﻦ ﺑﻨﻲﺻﺪر در دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس را ﺑﺎزﮔﻮﻳﻲ ﻣﻲﻛﻨﺪ‪.‬‬

‫‪7‬‬
‫اﻃﻼﻋﺎت‪ 23‬ﺑﻬﺮهﻣﻨﺪ ﻣﻲﮔﺮدﻳﺪ‪ 24.‬ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﺎن ﻋﻤﻠﻴﺎﺗﻲ ﺷﻮرا‪ ،‬ﻓﺮﻣﺎن ﻛﺘﺒﻲ ﻣﺒﻨﻲ ﺑﺮ اﻧﺠﺎم ﺗﺮور ﻛﻪ ﺑﻪ اﻣﻀﺎي ﺷﺨﺺ‬
‫‪25‬‬
‫رﻫﺒﺮي رﺳﻴﺪه ﺑﻮد را درﻳﺎﻓﺖ ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺑﻌﺪ از درﻳﺎﻓﺖ ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ ﺣﺬف ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ رﻫﺒﺮان ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن اﻳﺮان‪ ،‬ﺣﺠﺖاﻻﺳﻼم ﻓﻼﺣﻴﺎن‪ ،‬ﻳﻚ ﻣﺄﻣﻮر‬
‫وزارت اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﺤﻤﺪ ﻫﺎدي ﻫﺎدوي ﻣﻘﺪم ﻛﻪ ﻣﺴﺌﻮل ﺟﻤﻊآوري اﻃﻼﻋﺎت در ﺧﺼﻮص ﮔﺮوﻫﻬﺎي ﻛﺮد ﻣﺨﺎﻟﻒ‬
‫رژﻳﻢ ﺑﻮد و در ﻣﻴﺎن ﻛﺮدﻫﺎ ﻋﻮاﻣﻞ ﻧﻔﻮذي داﺷﺖ را ﻣﺄﻣﻮر ﺟﻤﻊآوري اﻃﻼﻋﺎت در ﻣﻮرد رﻫﺒﺮان ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات‬
‫ﻛﺮدﺳﺘﺎن ﻧﻤﻮد‪ 26.‬ﻣﻘﺪم ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان ﻣﺪﻳﺮ ﻋﺎﻣﻞ ﺷﺮﻛﺖ ﺻﻤﺼﺎم ﻛﺎﻻ‪ ،‬ﻳﻜﻲ از ﺷﺮﻛﺘﻬﺎي اﺳﺘﺘﺎري وزارت اﻃﻼﻋﺎت‪،‬‬
‫ﻗﺎدر ﺑﻮد ﺑﻪ ﺧﺎرج از ﻛﺸﻮر ﻣﺴﺎﻓﺮت ﻛﻨﺪ و ﺑﺪون ﺟﻠﺐ ﺗﻮﺟﻪ و اﻳﺠﺎد ﺳﻮءﻇﻦ‪ ،‬در ﺧﺼﻮص ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺧﺎرج از‬
‫ﻛﺸﻮر اﻃﻼﻋﺎت ﻓﺮاواﻧﻲ را ﺟﻤﻊآوري ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﻣﻘﺪم در ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ‪ 1370‬ﺑﻪ آﻟﻤﺎن ﺳﻔﺮ ﻛﺮد ﺗﺎ اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ در ﺧﺼﻮص‬
‫ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎي ﻓﻌﺎﻻن ﻛﺮد ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ ﻣﻘﻴﻢ آﻟﻤﺎن ﮔﺮدآوري ﻛﻨﺪ‪ .‬وي ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﺎً ﮔﺰارﺷﻲ ﺗﻬﻴﻪ ﻧﻤﻮد و ﻃﺮﺣﻬﺎي‬
‫‪28‬‬
‫ﻋﻤﻠﻲ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدي ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻓﻼﺣﻴﺎن اراﺋﻪ ﻧﻤﻮد‪ 27.‬ﻓﻼﺣﻴﺎن ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي ﻣﻘﺪم را ﺑﺮاي ﺷﻮراي ﻋﻤﻠﻴﺎت وﻳﮋه ﻓﺮﺳﺘﺎد‪.‬‬

‫در ﺧﺮداد ‪ ،1371‬دو ﻣﺄﻣﻮر ارﺷﺪ وزارت اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻪ اﺳﺎﻣﻲ اﺻﻐﺮ ارﺷﺪ و ﻋﻠﻲ ﻛﻤﺎﻟﻲ ﺑﻪ آﻟﻤﺎن ﺳﻔﺮ ﻛﺮدﻧﺪ‪ 29.‬ﺑﻪ آﻧﻬﺎ‬
‫ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ داده ﺷﺪه ﺑﻮد ﺗﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻣﻜﺎن اﺟﺮاي ﺗﺮور در آﻟﻤﺎن ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ 30.‬ﻓﻼﺣﻴﺎن‪ ،‬ﻋﺒﺪاﻟﺮﺣﻤﺎن ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ را‬
‫ﻣﺄﻣﻮر اﺟﺮاي ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻋﻠﻴﻪ ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن ﻧﻤﻮد‪ .‬ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ ﺑﺎ اروﭘﺎ آﺷﻨﺎﻳﻲ داﺷﺖ و ﺻﻼﺣﻴﺖ ﺧﻮد در‬
‫اﻧﺠﺎم ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺄﻣﻮرﻳﺘﻬﺎﻳﻲ در ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﺗﻴﻤﻲ ﻛﻪ اﻓﺴﺮ ﺳﺎﺑﻖ ﻧﻴﺮوي ﻫﻮاﻳﻲ ﺷﺎﻫﻨﺸﺎﻫﻲ اﻳﺮان‪ ،‬اﺣﻤﺪ ﻃﺎﻟﺒﻲ‪ ،‬را در ﺗﺎرﻳﺦ‬
‫‪31‬‬
‫‪ 19‬ﻣﺮداد ‪ 1366‬در ژﻧﻮ‪ ،‬ﺳﻮﻳﻴﺲ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﺎﻧﺪ ﻧﺸﺎن داده ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﭘﺲ از اﻳﻨﻜﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﺮاي ﻫﺪف ﻗﺮار دادن رﻫﺒﺮان ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات در آﻟﻤﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬وزارت اﻃﻼﻋﺎت از ﻳﻜﻲ از‬
‫ﻣﺄﻣﻮران ﻣﻘﻴﻢ آﻟﻤﺎن ﻛﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ اﻣﻮر ﺗﺪارﻛﺎﺗﻲ و ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻲ در اﺟﺮاي ﻋﻤﻠﻴﺎت را ﻓﺮاﻫﻢ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻛﻤﻚ ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﺷﺨﺺ‬
‫اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪه ﻛﺎﻇﻢ داراﺑﻲ‪ ،‬ﻋﻀﻮ ﺳﭙﺎه ﭘﺎﺳﺪاران اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ از ﺳﺎل ‪ 1359‬ﻣﻘﻴﻢ آﻟﻤﺎن ﺑﻮد‪ 32.‬داراﺑﻲ ﻋﻀﻮ‬

‫‪ 23‬ﻛﺘﺐ و ﻣﺪارك ﻣﺨﺘﻠﻒ از اﻳﻦ وزارﺗﺨﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﻋﻨﻮان »وزارت اﻃﻼﻋﺎت و اﻣﻨﻴﺖ ﻛﺸﻮر« ﻳﺎ »واواك« ﻧﺎم ﻣﻲﺑﺮﻧﺪ‪ .‬ﻣﺮﻛﺰ اﺳﻨﺎد ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﻳﺮان ﺑﺮ اﻳﻦ‬
‫ﺑﺎور اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﺎم اﺻﻠﻲ اﻳﻦ ﻧﻬﺎد‪» ،‬وزارت اﻃﻼﻋﺎت« اﺳﺖ اﻣﺎ در ﻫﺮ ﻣﻮرد ﻛﻪ از ﻣﻨﺎﺑﻊ دﻳﮕﺮ ﻧﻘﻞ ﻗﻮل ﻣﻲﻛﻨﺪ اﺳﺎﻣﻲ ﺑﻪ ﻛﺎر رﻓﺘﻪ در اﻳﻦ ﻣﻨﺎﺑﻊ را ﺑﺮاي اﻳﻦ‬
‫وزارﺗﺨﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻛﺎر ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺮد‪.‬‬
‫‪ 24‬ﻣﺘﻦ ﺑﺎزﺟﻮﻳﻲ ﺷﺎﻫﺪ ﺳﻲ )اﺑﻮاﻟﻘﺎﺳﻢ ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ( در ‪ 5‬ﻣﻬﺮ ‪» ،1375‬ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺟﻨﺎﻳﺘﻜﺎر‪ :‬اﺳﻨﺎد دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس«‪ ،‬ﺻﺺ‪ 171-2 .‬و ‪) 194-5‬ﻣﻬﺮان ﭘﺎﻳﻨﺪه‪،‬‬
‫ﭼﺎپ اول‪.(2000 ،‬‬
‫‪ 25‬ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ ﺑﻴﺎن داﺷﺖ ﻛﻪ »ﺧﻮد ﻣﻦ در ﻣﻮرد دﻳﮕﺮي ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﻣﺎن ﻗﺘﻠﻲ ﺑﺎ اﻣﻀﺎي ﺧﻤﻴﻨﻲ را دﻳﺪهام ﮔﺮﭼﻪ ﻣﻦ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﺗﻴﻢ ﻧﺒﻮدم‪ .‬اﻳﻦ ﻣﻮرد ﺧﺴﺮو ﻫﺮﻧﺪي‬
‫]ﻫﺎدي ﺧﺮﺳﻨﺪي[ ﺑﻮد‪ .‬در آن زﻣﺎن ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻮﺳﻮي زاده‪ ،‬ﻣﻌﺎون ري ﺷﻬﺮي‪ ،‬وزﻳﺮ اﻃﻼﻋﺎت وﻗﺖ ﺑﺎ ﻳﻚ ﻛﭙﻲ از ﻓﺮﻣﺎن ﻗﺘﻞ ﺑﻪ دوﺳﻠﺪورف آﻣﺪ‪ .‬در آﻧﺠﺎ ﻣﻦ‬
‫در ﺣﻀﻮر او ﺑﺎ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻣﺴﺌﻮل اﻳﻦ ﺳﻮء ﻗﺼﺪ و ﻣﻌﺎوﻧﺶ ﻣﻼﻗﺎت ﻛﺮدم ‪ ...‬ﻣﻦ در ﻣﺬاﻛﺮات آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﻣﻮﺳﻮي زاده ﻣﺘﺮﺟﻢ ﺑﻮدم و ﻓﺮﻣﺎن ﻗﺘﻞ را ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻛﺮدم‪«.‬‬
‫ﻣﺘﻦ ﺑﺎزﺟﻮﺑﻲ ﺷﺎﻫﺪ ﺳﻲ )اﺑﻮاﻟﻘﺎﺳﻢ ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ( در ‪ 6‬ﻣﻬﺮ ‪» ،1375‬ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺟﻨﺎﻳﺘﻜﺎر‪ :‬اﺳﻨﺎد دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس«‪ ،‬ص‪) 187 .‬ﻣﻬﺮان ﭘﺎﻳﻨﺪه‪ ،‬ﭼﺎپ اول‪.(2000 ،‬‬
‫‪ 26‬ﻣﺘﻦ ﺑﺎزﺟﻮﻳﻲ ﺷﺎﻫﺪ ﺳﻲ )اﺑﻮاﻟﻘﺎﺳﻢ ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ( در ‪ 5‬ﻣﻬﺮ ‪» ،1375‬ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺟﻨﺎﻳﺘﻜﺎر‪ :‬اﺳﻨﺎد دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس«‪ ،‬ﺻﺺ‪ 173 .‬و ‪) 178‬ﻣﻬﺮان ﭘﺎﻳﻨﺪه‪ ،‬ﭼﺎپ‬
‫اول‪.(2000 ،‬‬
‫‪27‬‬
‫»ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس« ]‪) ،[Mykonos Urteil‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻲ ﺑﺮﻟﻴﻦ‪ 21 ،‬ﻓﺮوردﻳﻦ ‪Urteil des Kammergerichts Berlin vom 10. April ] 1376‬‬
‫)‪ ،([1997, OLGSt Berlin, (1) 2 StE 2/93 (19/93‬ﺻﺺ‪ ،22-23 .‬ﻗﺎﺑﻞ دﺳﺘﺮﺳﻲ در‬
‫‪] http://www.kammergericht.de/entscheidungen/Strafsenate/1_StE_19-93.pdf‬از اﻳﻦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ‪ :‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس[‪.‬‬
‫‪ 28‬ﻣﺘﻦ ﺑﺎزﺟﻮﻳﻲ ﺷﺎﻫﺪ ﺳﻲ )اﺑﻮاﻟﻘﺎﺳﻢ ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ( در ‪ 5‬ﻣﻬﺮ ‪» ،1375‬ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺟﻨﺎﻳﺘﻜﺎر‪ :‬اﺳﻨﺎد دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس«‪ ،‬ص‪) 174 .‬ﻣﻬﺮان ﭘﺎﻳﻨﺪه‪ ،‬ﭼﺎپ اول‪.(2000 ،‬‬
‫‪ 29‬ﻫﻤﺎن‪ ،‬ﺻﺺ‪.174-75 .‬‬
‫‪ 30‬ﻫﻤﺎن‪ ،‬ص‪.175 .‬‬
‫‪ 31‬ﻣﺘﻦ ﺑﺎزﺟﻮﻳﻲ ﺷﺎﻫﺪ ﺳﻲ )اﺑﻮاﻟﻘﺎﺳﻢ ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ( در ‪ 5‬و ‪ 19‬ﻣﻬﺮ ‪» ،1376‬ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺟﻨﺎﻳﺘﻜﺎر‪ :‬اﺳﻨﺎد دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس«‪ ،‬ﺻﺺ‪ 176 .‬و ‪) 203‬ﻣﻬﺮان ﭘﺎﻳﻨﺪه‪،‬‬
‫ﭼﺎپ اول‪.(2000 ،‬‬
‫‪ 32‬ﻳﺎدداﺷﺖ ﮔﺮوﻧﻪواﻟﺪ ]‪ ،[Memorandum from Grünewald‬اداره ﻛﻞ ﺣﺮاﺳﺖ از ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ آﻟﻤﺎن ]‪ [Bundesamt für Verfassungsschutz‬ﺑﻪ دﻛﺘﺮ‬
‫ﻛﻮرس‪ ،‬دادﺳﺘﺎن ﻛﻞ‪ ،‬دﻓﺘﺮ دادﺳﺘﺎﻧﻲ ﻛﻞ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻲ ﻓﺪرال ]‪ ، [Generalbundesanwalt beim Bundesgerichtshof‬ص‪ 2) 2 .‬اردﻳﺒﻬﺸﺖ ‪] (1372‬از اﻳﻦ‬
‫ﺑﻪ ﺑﻌﺪ‪ :‬ﻳﺎدداﺷﺖ ﮔﺮوﻧﻪواﻟﺪ[ )ﻣﻮﺟﻮد در آرﺷﻴﻮ ﻣﺮﻛﺰ اﺳﻨﺎد ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﻳﺮان(‪.‬‬

‫‪8‬‬
‫ﻫﻴﺌﺖ رﺋﻴﺴﻪ »اﺗﺤﺎدﻳﻪ اﻧﺠﻤﻨﻬﺎي اﺳﻼﻣﻲ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن اروﭘﺎ« )‪ (UISA‬ﺑﻮد و ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺧﺸﻮﻧﺖآﻣﻴﺰ ﻋﻠﻴﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﻴﻦ‬
‫ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ ﻣﻘﻴﻢ آﻟﻤﺎن داﺷﺖ‪ .‬داراﺑﻲ ﭼﻬﺎر ﻟﺒﻨﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﻬﺎي ﻳﻮﺳﻒ ﻣﺤﻤﺪ اﻟﺴﻴﺪ اﻣﻴﻦ‪ ،‬ﻋﺒﺎس ﺣﺴﻴﻦ راﻳﻞ‪ ،‬ﻣﺤﻤﺪ‬
‫آﺗﺮﻳﺲ و ﻋﻄﺎاﷲ اﻳﺎد را ﻛﻪ از ﻃﺮﻳﻖ ارﺗﺒﺎط ﻗﺒﻠﻲ آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﮔﺮوﻫﻬﺎي ﺷﺒﻪ ﻧﻈﺎﻣﻲ ﻟﺒﻨﺎن‪ ،‬ﺣﺰباﷲ و اﻣﻞ‪ ،‬ﻣﻲﺷﻨﺎﺧﺖ ﺑﺮاي‬
‫اﺟﺮاي ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺑﺴﻴﺞ ﻧﻤﻮد‪.‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﻧﻘﺸﻪ ﺑﺎ درﻳﺎﻓﺖ ﺧﺒﺮ ﻣﺒﻨﻲ ﺑﺮ ورود دﻛﺘﺮ ﻣﺤﻤﺪ ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي‪ ،‬ﻫﻤﺎﻳﻮن اردﻻن و ﻓﺘﺎح ﻋﺒﺪﻟﻲ در ‪ 23‬ﺷﻬﺮﻳﻮر‬
‫‪ 1371‬ﺑﻪ ﺑﺮﻟﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﺷﺮﻛﺖ در ﻛﻨﮕﺮه ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺘﻬﺎ ]‪ [Congress of the Socialist International‬ﻛﺎﻣﻞ‬
‫ﺷﺪ‪ 33.‬ﻫﻴﺌﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﻲ ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﺗﺼﻤﻴﻢ داﺷﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ رﻫﺒﺮان ﮔﺮوﻫﻬﺎي ﻣﺨﺎﻟﻒ رژﻳﻢ و ﻓﻌﺎﻻن اﻳﺮاﻧﻲ‬
‫ﺳﺎﻛﻦ ﺑﺮﻟﻴﻦ در ﭘﻨﺞﺷﻨﺒﻪ ﺷﺐ‪ 26 ،‬ﺷﻬﺮﻳﻮر‪ ،‬ﻣﻼﻗﺎت ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬رﺳﺘﻮران ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺤﻞ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺟﻠﺴﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪ‪.‬‬
‫اﻳﻦ ﻫﻤﺎن ﻓﺮﺻﺘﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ وزارت اﻃﻼﻋﺎت در اﻧﺘﻈﺎرش ﺑﻮد و در روز ‪ 16‬ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪ 1371‬ﻳﺎ ﺣﺪود آن‪ ،‬ﻋﺒﺪاﻟﺮﺣﻤﺎن‬
‫ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس وارد ﺑﺮﻟﻴﻦ ﺷﺪ‪.‬‬

‫‪ .2-4‬ﺗﺪارﻛﺎت ﻗﺘﻞ‬

‫در ‪ 22‬ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪ ،1371‬اﻋﻀﺎي ﺗﻴﻢ ﻋﻤﻠﻴﺎﺗﻲ ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس در ﺧﺎﻧﻪ داراﺑﻲ در ﺧﻴﺎﺑﺎن دﺗﻤﻮﻟﺪر ]‪،[Detmolder Straβe‬‬
‫ﺷﻤﺎره ‪ ،64B‬ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻣﻼﻗﺎت ﻛﺮدﻧﺪ‪ 34.‬ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ‪ ،‬داراﺑﻲ‪ ،‬ﻣﺤﻤﺪ‪ ،‬اﻣﻴﻦ‪ ،‬ﺣﻴﺪر و راﻳﻞ در ﺟﻠﺴﻪ ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﻌﺪ از‬
‫اﺗﻤﺎم ﺟﻠﺴﻪ‪ ،‬داراﺑﻲ ﺗﻴﻢ را ﺑﻪ ﭘﺎﻳﮕﺎه ﻋﻤﻠﻴﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺗﺪارك دﻳﺪه ﺑﻮد واﻗﻊ در زﻧﻔﺘﻦ ﺑﺮﮔﺮ رﻳﻨﮓ ] ‪Senftenberger‬‬
‫‪35‬‬
‫‪ ،[Ring‬ﺷﻤﺎره ‪ 7‬در ﺑﺮﻟﻴﻦ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻧﻤﻮد‪ .‬اﻳﻦ ﻣﺤﻞ ﻳﻚ آﭘﺎرﺗﻤﺎن ﺧﺎﻟﻲ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻣﺤﻤﺪ اﺷﺘﻴﺎﻗﻲ‪ ،‬داﻧﺸﺠﻮي اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﻮد‪.‬‬
‫داراﺑﻲ از ﻃﺮﻳﻖ ﺑﻬﺮام ﺑﺮﻧﺠﻴﺎن ﻛﻪ در زﻣﺎن ﻏﻴﺒﺖ ﻣﺎﻟﻚ از آن ﻧﮕﻬﺪاري ﻣﻲﻛﺮد ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ اﺷﺘﻴﺎﻗﻲ دﺳﺘﺮﺳﻲ ﭘﻴﺪا ﻛﺮده‬
‫ﺑﻮد‪ .‬ﻧﻘﺶ اﺻﻠﻲ داراﺑﻲ در ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻛﺎﻣﻞ ﺷﺪ‪ .‬داراﺑﻲ ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮادهاش ﺑﻪ ﻫﺎﻣﺒﻮرگ ﺳﻔﺮ ﻛﺮد ﺗﺎ ﺧﻮد را از آﻧﭽﻪ ﻛﻪ‬
‫ﻗﺮار ﺑﻮد اﺗﻔﺎق ﺑﻴﺎﻓﺘﺪ دور ﻧﮕﻬﺪارد‪ 36.‬از ﻃﺮف دﻳﮕﺮ در ﻫﻤﻴﻦ روز‪ 22 ،‬ﺷﻬﺮﻳﻮر‪ ،‬ﻋﻠﻲ ﺻﺒﺮا ﻳﻚ اﺗﻮﻣﺒﻴﻞ ب‪-‬ام‪-‬و‬
‫‪ [BMW‬ﻣﺘﺎﻟﻴﻚ آﺑﻲ ﺑﺎ ﺷﻤﺎره ﭘﻼك ‪ B-AR 5503‬ﺑﻪ ﻗﻴﻤﺖ ‪ 3120‬ﻣﺎرك ﺧﺮﻳﺪاري ﻧﻤﻮد‪ .‬ﭘﻮل ﺧﺮﻳﺪ اﺗﻮﻣﺒﻴﻞ ﺗﻮﺳﻂ‬
‫ّ‬ ‫]‬
‫‪37‬‬
‫داراﺑﻲ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﺴﻬﻴﻞ در ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﺗﻴﻢ ﭘﺮداﺧﺖ ﺷﺪه ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﺻﺒﺢ ‪ 25‬ﺷﻬﺮﻳﻮر‪ ،‬راﻳﻞ و ﺣﻴﺪر ﻳﻚ ﻣﺴﻠﺴﻞ ﻳﻮزي‪ ،‬ﻳﻚ ﻗﺒﻀﻪ ﺳﻼح ﻛﻤﺮي و دو ﻗﺒﻀﻪ ﺻﺪاﺧﻔﻪﻛﻦ از ﻣﻨﺒﻌﻲ‬
‫ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺮدﻧﺪ – اﻳﻦ ﻣﻨﺒﻊ ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل زﻳﺎد ﻓﺮدي در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ وزارت اﻃﻼﻋﺎت ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻮد ﭼﺮا ﻛﻪ‬
‫ﻣﺄﻣﻮرﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ آﻟﻤﺎن ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﺎً ﺗﻌﻠﻖ ﺳﻼح ﻛﻤﺮي و ﺻﺪاﺧﻔﻪﻛﻦﻫﺎ ﺑﻪ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ را ﺛﺎﺑﺖ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ 38.‬در ﺧﻼل‬

‫‪ 33‬ﻫﻴﺌﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﻲ ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن اﻳﺮان ﺟﻬﺖ ﺷﺮﻛﺖ درﻛﻨﮕﺮه ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺘﻬﺎ ]‪ [Sozialistischen Internationale‬ﻛﻪ از ﺗﺎرﻳﺦ ‪ 24‬ﺗﺎ‬
‫‪ 26‬ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪ 1371‬ﺑﺮﮔﺰار ﺷﺪه ﺑﻮد در ﺑﺮﻟﻴﻦ ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﮔﺰارش‪ ،‬ﻣﺠﻠﺲ ﻋﻮام ﺑﺮﻟﻴﻦ‪ ،‬ﺷﻤﺎره ‪BERICHT, ABGEORDNETENHAUS VON ] 12/5949‬‬
‫‪ ،[BERLIN, DRUCKSACHE 12/5949‬ص‪] 85 .‬از اﻳﻦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ‪ :‬ﮔﺰارش ﻣﺠﻠﺲ ﻋﻮام[ )ﻣﻮﺟﻮد در آرﺷﻴﻮ ﻣﺮﻛﺰ اﺳﻨﺎد ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﻳﺮان(‪.‬‬
‫‪ 34‬ﻛﻴﻔﺮﺧﻮاﺳﺖ‪ ،‬دادﺳﺘﺎن ﻛﻞ دادﮔﺎه ﻓﺪرال ]‪ 27) [Anklageschrift, Der Generalbundesanwaltschaft Beim Bundesgerichtshof‬اردﻳﺒﻬﺸﺖ ‪،(1372‬‬
‫ص‪] 27 .‬از اﻳﻦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ‪ :‬ﻛﻴﻔﺮﺧﻮاﺳﺖ[ )ﻣﻮﺟﻮد در آرﺷﻴﻮ ﻣﺮﻛﺰ اﺳﻨﺎد ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﻳﺮان(‪.‬‬
‫‪ 35‬ﻳﺎدداﺷﺖ ﮔﺮوﻧﻪواﻟﺪ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،32‬ص‪3 .‬؛ﻛﻴﻔﺮﺧﻮاﺳﺖ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،34‬ص‪ .27 .‬ﻣﺤﻤﺪ اﺷﺘﻴﺎﻗﻲ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن آن ﺳﺎل ﺑﻪ اﻳﺮان ﺳﻔﺮ ﻛﺮد و ﭘﻴﺶ‬
‫از آﻧﻜﻪ آﻟﻤﺎن را ﺗﺮك ﻛﻨﺪ ﻛﻠﻴﺪ آﭘﺎرﺗﻤﺎﻧﺶ را ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺠﻴﺎن داد‪ .‬ﻫﻤﺎن‪.‬‬
‫‪ 36‬ﻛﻴﻔﺮﺧﻮاﺳﺖ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،34‬ص‪28 .‬؛ ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.36 .‬‬
‫‪ 37‬ﮔﺰارش ﻧﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬اداره ﭘﻠﻴﺲ ﺟﻨﺎﻳﻲ آﻟﻤﺎن ﻓﺪرال ]‪ 31) [Schluβbericht, Bundeskriminalamt‬ﻣﺮداد ‪ ،(1372‬ﺻﺺ‪ 5 .‬و ‪] 16‬از اﻳﻦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ‪ :‬ﮔﺰارش‬
‫ﻧﻬﺎﻳﻲ[ )ﻣﻮﺟﻮد در آرﺷﻴﻮ ﻣﺮﻛﺰ اﺳﻨﺎد ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﻳﺮان(؛ ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.36 .‬‬
‫‪ 38‬ﻛﻴﻔﺮﺧﻮاﺳﺖ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،34‬ﺻﺺ‪ 28 .‬و ‪.34‬‬

‫‪9‬‬
‫ﻫﻤﺎن روز ﻳﻚ ﻣﻨﺒﻊ ﻧﺎﺷﻨﺎس ﺑﻪ زﻧﻔﺘﻦ ﺑﺮﮔﺮ رﻳﻨﮓ‪ ،‬ﺷﻤﺎره ‪) 7‬ﺧﺎﻧﻪ ﺗﻴﻤﻲ( ﺗﻠﻔﻦ زد و ﻣﺤﻞ و زﻣﺎن ﻣﻼﻗﺎت ﺣﺰب‬
‫دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن را ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻧﻤﻮد‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﻇﻬﺮ ﻫﻤﺎن روز‪ ،‬ﮔﺮوه ﺗﺮور وﻗﺖ ﺧﻮد را ﺑﻪ آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎ ﻣﺤﻞ در اﻃﺮاف‬
‫رﺳﺘﻮران ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﺳﭙﺮي ﻛﺮد‪ 39.‬ﺻﺒﺢ روز ﺑﻌﺪ )‪ 26‬ﺷﻬﺮﻳﻮر(‪ ،‬راﻳﻞ و ﺣﻴﺪر ﺑﺮاي ﺧﺮﻳﺪ ﻳﻚ ﺳﺎك ورزﺷﻲ ﺳﺒﺰ و‬
‫‪40‬‬
‫ﻣﺸﻜﻲ ﺑﺎ ﻣﺎرك »اﺳﭙﺮﺗﻴﻨﻮ« ]‪ [Sportino‬ﺟﻬﺖ ﺣﻤﻞ ﺳﻼح ﺑﻴﺮون رﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺳﺎﻋﺖ ‪ 9‬ﺷﺐ ‪ 26‬ﺷﻬﺮﻳﻮر‪ ،‬ﺑﻌﺪ از درﻳﺎﻓﺖ ﺗﺄﻳﻴﺪﻳﻪ ورود اﻋﻀﺎي ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن اﻳﺮان از ﻣﺤﻤﺪ ﻛﻪ‬
‫رﺳﺘﻮران را زﻳﺮ ﻧﻈﺮ داﺷﺖ‪ ،‬اﻋﻀﺎي ﺗﻴﻢ ﺧﺎﻧﻪ ﺗﻴﻤﻲ زﻧﻔﺘﻦ ﺑﺮﮔﺮ رﻳﻨﮓ‪ ،‬ﺷﻤﺎره ‪ 7‬را ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ رﺳﺘﻮران ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﺗﺮك‬
‫ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺣﻴﺪر و راﻳﻞ ﺑﺎ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﻓﺮار‪ ،‬ب‪-‬ام‪-‬و ﺧﺮﻳﺪاري ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﻋﻠﻲ ﺻﺒﺮا‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺧﻴﺎﺑﺎن ﭘﺮﻳﻨﺘﺲ رﻳﺠﻨﺘﻦ‬
‫]‪ [Prinzregentstraße‬ﺑﻪ راه اﻓﺘﺎدﻧﺪ‪ 41.‬اﻣﻴﻦ و ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ ﺑﺎ ﺗﺎﻛﺴﻲ ﺑﻪ ﺧﻴﺎﺑﺎن ﺑﺮﻟﻴﻨﺮ ]‪ [Berliner Straβe‬در ﻧﺰدﻳﻜﻲ‬
‫رﺳﺘﻮران رﻓﺘﻨﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﻣﺤﻤﺪ ﻧﺰدﻳﻚ ﻳﻚ ﺑﺎﺟﻪ ﺗﻠﻔﻦ ﻣﻼﻗﺎت ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ از ﮔﺮوه ﺟﺪا ﺷﺪ‪ .‬ﻣﺤﻤﺪ و اﻣﻴﻦ‬
‫ﺑﻌﺪ از ﻣﺪت ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ او را در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ راﻧﻨﺪه ﻳﻚ ﻣﺮﺳﺪس ﺑﻨﺰ ‪ 190‬ﺗﻴﺮه رﻧﮓ در ﺣﺎل ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﻮد ﭘﻴﺪا ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ‬
‫ﺷﺨﺺ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ وﻗﺖ ﻫﻮﻳﺘﺶ ﺑﺮ ﻣﻼ ﻧﺸﺪ ﺑﻌﺪ از ﮔﻔﺘﮕﻮﻳﻲ ﻛﻮﺗﺎه ﻣﺤﻞ را ﺗﺮك ﻛﺮد‪ 42.‬اﻣﻴﻦ و ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ‬
‫ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ را ﺗﺎ ﻣﻴﺪان ﭘﺮاﮔﻪ ]‪ [Prager Platz‬دﻧﺒﺎل ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬در آﻧﺠﺎ راﻳﻞ ﺟﺎي ﻣﺤﻤﺪ را ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ ﺳﺎك‬
‫ورزﺷﻲ ﺣﺎﻣﻞ ﺳﻼﺣﻬﺎ را از ﻣﺎﺷﻴﻦ ﻓﺮار ﻛﻪ در ﺧﻴﺎﺑﺎن ﭘﺮﻳﻨﺘﺲ رﻳﺠﻨﺘﻦ ﭘﺎرك ﺷﺪه ﺑﻮد ﺑﺮداﺷﺖ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ و‬
‫راﻳﻞ ﺧﻮد را ﻣﺴﻠﺢ ﻛﺮده و ﻫﻤﺮاه اﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﺳﻮي رﺳﺘﻮران ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﺑﻪ راه اﻓﺘﺎدﻧﺪ‪ .‬ﺣﻴﺪر و ﻣﺤﻤﺪ در اﺗﻮﻣﺒﻴﻞ ب‪-‬ام‪-‬و‬
‫‪43‬‬
‫ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ‪.‬‬

‫‪ .3-4‬ﺣﻤﻠﻪ‬

‫دﻛﺘﺮ ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي‪ ،‬اردﻻن‪ ،‬ﻋﺒﺪﻟﻲ و دﻫﻜﺮدي ﺣﺪود ﺳﺎﻋﺖ ‪ 7:30‬ﺑﻌﺪ از ﻇﻬﺮ وارد رﺳﺘﻮران ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬از ﻋﺰﻳﺰ‬
‫ﻏﻔﺎري‪ ،‬ﺻﺎﺣﺐ رﺳﺘﻮران‪ ،‬ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد ﺗﺎ ﺑﺎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎ و ﮔﺮوﻫﻬﺎي ﺳﻴﺎﺳﻲ اﻳﺮاﻧﻲ در ﺑﺮﻟﻴﻦ‪ 44‬ﺗﻤﺎس‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻪ و آﻧﻬﺎ را ﺟﻬﺖ ﻣﻼﻗﺎت ﺑﺎ ﻫﻴﺌﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﻲ ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات دﻋﻮت ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﻏﻔﺎري ﻇﺎﻫﺮاً در اﻧﺠﺎم وﻇﻴﻔﻪ‬
‫ﻣﺤﻮﻟﻪ ﻏﻔﻠﺖ ﻛﺮد و ﺑﻪ اﺷﺘﺒﺎه ﻣﺪﻋﻮﻳﻦ را ﺑﺮاي ﺑﻌﺪ از ﻇﻬﺮ روز ﺑﻌﺪ دﻋﻮت ﻧﻤﻮد‪ .‬ﺑﻪ ﻣﺤﺾ اﻳﻨﻜﻪ اﺷﺘﺒﺎه ﭘﻴﺶ آﻣﺪه‬
‫آﺷﻜﺎر ﺷﺪ ﺳﺮﻳﻌﺎً ﺳﻌﻲ در ﺗﻤﺎس ﺑﺎ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻏﺎﻳﺐ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻣﺪ‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﺎﻣﻼً اﺗﻔﺎﻗﻲ ﻳﻜﻲ از ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺎن دﻋﻮت ﺷﺪه‪ ،‬ﻣﺴﻌﻮد ﻣﻴﺮراﺷﺪ‪ 45،‬در ﺣﺎل ﺻﺮف ﺷﺎم در رﺳﺘﻮران ﺑﻮد‪ .‬از اﻳﺮاﻧﻲ‬
‫دﻳﮕﺮي ﺑﻪ ﻧﺎم اﺳﻔﻨﺪﻳﺎر ﺻﺎدقزاده‪ 46‬ﻛﻪ در رﺳﺘﻮران ﺑﻮد دﻋﻮت ﺷﺪ ﺗﺎ در ﺟﻠﺴﻪ ﺷﺮﻛﺖ ﻛﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ دو ﻧﻔﺮ از ﻣﺸﺘﺮﻳﺎن‬

‫‪ 39‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.41 .‬‬

‫‪ 40‬ﻫﻤﺎن‪.‬‬
‫‪ 41‬ﻫﻤﺎن‪ ،‬ص‪48 .‬؛ ﻛﻴﻔﺮﺧﻮاﺳﺖ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،34‬ص‪.29 .‬‬
‫‪ 42‬ﻛﻴﻔﺮﺧﻮاﺳﺖ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،34‬ص‪19 .‬؛ ﺧﻼﺻﻪ ﺣﻘﺎﻳﻖ واﻗﻌﻪ‪ ،‬اداره ﭘﻠﻴﺲ ﺟﻨﺎﻳﻲ آﻟﻤﺎن ﻓﺪرال ]‪22 ) [Sachstandbericht, Bundeskriminalamt‬‬
‫آﺑﺎن ‪ ،(1371‬ص‪] 8 .‬از اﻳﻦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ‪ :‬ﺧﻼﺻﻪ ﺣﻘﺎﻳﻖ واﻗﻌﻪ[ )ﻣﻮﺟﻮد در آرﺷﻴﻮ ﻣﺮﻛﺰ اﺳﻨﺎد ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﻳﺮان(‪.‬‬
‫‪ 43‬ﻛﻴﻔﺮﺧﻮاﺳﺖ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،34‬ﺻﺺ‪.29-30 .‬‬
‫‪ 44‬اﻓﺮاد دﻋﻮت ﺷﺪه ﻋﺒﺎرت ﺑﻮدﻧﺪ از‪ :‬دﻛﺘﺮ ﻧﺼﺮتاﷲ ﺑﺮاﺗﻲ‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﺑﻬﻤﻦ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﻛﺎﻣﺒﻴﺰ روﺳﺘﺎ‪ ،‬ﭘﺮوﻳﺰ دﺳﺘﻤﺎﻟﭽﻲ‪ ،‬ﺣﻤﺰه ﻓﺮاﻫﺘﻲ‪ ،‬ﻣﻬﺪي اﺑﺮاﻫﻴﻢزاده‬
‫اﺻﻔﻬﺎﻧﻲ‪ ،‬ﺣﺴﻦ ﺟﻌﻔﺮي و ﻣﺴﻌﻮد ﻣﻴﺮراﺷﺪ‪ .‬ﻛﻴﻔﺮﺧﻮاﺳﺖ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،34‬ص‪.20 .‬‬
‫‪ 45‬در زﻣﺎن وﻗﻮع واﻗﻌﻪ ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬ﻋﻀﻮ ﺳﺎزﻣﺎن ﻓﺪاﻳﻴﺎن ﺧﻠﻖ اﻳﺮان – اﻛﺜﺮﻳﺖ‪ ،‬ﻛﻴﻔﺮﺧﻮاﺳﺖ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،34‬ص‪.20 .‬‬
‫‪ 46‬ﻋﻀﻮ ﺳﺎﺑﻖ ﺳﺎزﻣﺎن ﻓﺪاﻳﻴﺎن ﺧﻠﻖ اﻳﺮان‪ -‬اﻛﺜﺮﻳﺖ‪ .‬اﻳﺸﺎن در زﻣﺎن واﻗﻌﻪ ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﻋﻀﻮ ﻫﻴﭻ ﮔﺮوه ﻳﺎ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ ﻧﺒﻮد‪ .‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪.‬‬
‫زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.42 .‬‬

‫‪10‬‬
‫داﺋﻤﻲ رﺳﺘﻮران ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﭘﺲ از ﺗﻠﻔﻨﻬﺎي ﻣﻜﺮر‪ ،‬ﭘﺮوﻳﺰ دﺳﺘﻤﺎﻟﭽﻲ‪ ،‬ﻋﻀﻮ ﺷﻮراي ﻣﺮﻛﺰي و ﻛﻤﻴﺘﻪ اﺟﺮاﻳﻲ‬
‫ﺟﻤﻬﻮرﻳﺨﻮاﻫﺎن ﻣﻠﻲ اﻳﺮان و ﻣﻬﺪي اﺑﺮاﻫﻴﻢزاده اﺻﻔﻬﺎﻧﻲ‪ ،‬ﻋﻀﻮ ﺷﻮراي ﻣﺮﻛﺰي و ﻫﻴﺌﺖ ﻣﺪﻳﺮه ﺳﺎزﻣﺎن ﻓﺪاﻳﻴﺎن ﺧﻠﻖ‬
‫اﻳﺮان – اﻛﺜﺮﻳﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ﺟﻠﺴﻪ ﻣﻠﺤﻖ ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬

‫ﭘﺮوﻳﺰ دﺳﺘﻤﺎﻟﭽﻲ اﺷﺘﺒﺎه ﭘﻴﺶ آﻣﺪه در ﺧﺼﻮص آن ﺷﺐ را اﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﻳﺎد ﻣﻲآورد‪:‬‬

‫ﺣﺪود ﺳﺎﻋﺖ ‪ 5‬ﺑﻌﺪ از ﻇﻬﺮ ﭼﻬﺎرﺷﻨﺒﻪ ﭘﻴﻐﺎﻣﻲ از ﻋﺰﻳﺰ ]ﻏﻔﺎري[ در ﭘﻴﻐﺎﻣﮕﻴﺮ ﺗﻠﻔﻦ ﺧﻮد در ﺧﺼﻮص‬
‫ﺟﻠﺴﻪ روز ﺟﻤﻌﻪ درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺮدم‪ .‬ﻫﻤﺎن ﺷﺐ )ﭼﻬﺎرﺷﻨﺒﻪ ﺷﺐ( ﺑﻪ رﺳﺘﻮران رﻓﺘﻢ و ﻋﺰﻳﺰ ﺟﻠﺴﻪ را ﺗﺄﻳﻴﺪ‬
‫ﻛﺮد و ﺳﺆال ﻛﺮد ﻛﻪ آﻳﺎ ﻣﻦ ﭘﻴﻐﺎم را درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺮدهام ﻳﺎ ﺧﻴﺮ‪ .‬ﭘﻨﺞﺷﻨﺒﻪ ﺣﺪود ﺳﺎﻋﺖ ‪ 8‬ﺑﻌﺪ از ﻇﻬﺮ‪،‬‬
‫ﻧﻮري ]دﻫﻜﺮدي[ ﺗﻠﻔﻦ زد و اﺷﺘﺒﺎه ﭘﻴﺶ آﻣﺪه در ﺧﺼﻮص زﻣﺎن ﺟﻠﺴﻪ را ﻋﻨﻮان ﻧﻤﻮد‪ .‬او ﺗﻮﺿﻴﺢ داد‬
‫ﻛﻪ ﻋﺰﻳﺰ ﻗﺮار ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺎن را ﺑﺮاي ﭘﻨﺞﺷﻨﺒﻪ ﺷﺐ دﻋﻮت ﻛﻨﺪ اﻣﺎ اﺷﺘﺒﺎﻫﺎً ﻫﻤﻪ را ﺑﺮاي ﺟﻤﻌﻪ دﻋﻮت‬
‫ﻛﺮده اﺳﺖ‪ .‬او از ﻣﻦ ﺧﻮاﺳﺖ ﺗﺎ در ﺟﻠﺴﻪ ﺣﻀﻮر ﻳﺎﺑﻢ‪ .‬وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ رﺳﺘﻮران رﺳﻴﺪم‪ ،‬ﻫﻴﺌﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﻲ‬
‫ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات در ﺣﺎل ﺑﺤﺚ ﺑﺎ ﻋﺰﻳﺰ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ اﺻﺮار داﺷﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﺰﻳﺰ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺟﻠﺴﻪ روز‬
‫‪47‬‬
‫ﺟﻤﻌﻪ ﺷﺐ ﺑﺮﮔﺰار ﻣﻲﺷﻮد ﭼﺮا ﻛﻪ آﻧﻬﺎ ﺟﻤﻌﻪ ﺻﺒﺢ ﭘﺮواز داﺷﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻓﺮاد ﻣﺬﻛﻮر در ﺑﺎﻻ‪ ،‬ﻣﺸﺘﺮﻳﺎن دﻳﮕﺮ رﺳﺘﻮران ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس در آن ﺷﺐ‪ ،‬ﭘﻴﺘﺮ ﺑﻮﻫﻢ ]‪ [Peter Böhm‬ﺑﻮد ﻛﻪ در‬
‫ﻣﻴﺰ ﻛﻨﺎر درب ورودي ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد و ﻳﻚ زوج ﺟﻮان ﻛﻪ اﻧﺪﻛﻲ ﭘﺲ از ورود اﺑﺮاﻫﻴﻢزاده رﺳﺘﻮران را ﺗﺮك ﻛﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫‪48‬‬
‫ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ در رﺳﺘﻮران‪ ،‬ﻳﻚ ﭘﻴﺸﺨﺪﻣﺖ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﺎرﻳﺎ وﻟﭽﺎﻧﺴﻜﺎﻳﺎ ]‪ [Maria Voltschanskaya‬ﻛﺎر ﻣﻲﻛﺮد‪.‬‬

‫ﺣﺪود ﺳﺎﻋﺖ ‪ 10:50‬ﺷﺐ‪ ،‬دو ﻗﺎﺗﻞ‪ ،‬ﻋﺒﺪاﻟﺮﺣﻤﺎن‬

‫‪ .7‬ﭘﺮوﻳﺰ دﺳﺘﻤﺎﻟﭽﻲ‬
‫‪ .8‬ﻣﺴﻌﻮد ﻣﻴﺮراﺷﺪ‬
‫‪ .9‬ﻋﺰﻳﺰ ﻏﻔﺎري‬
‫‪ .10‬ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ‬ ‫‪ .4‬اﺳﻔﻨﺪﻳﺎر ﺻﺎدقزاده‬
‫‪ .11‬ﭘﻴﺘﺮ ﺑﻮﻫﻢ‬
‫‪ .12‬ﭘﻴﺸﺨﺪﻣﺖ‬
‫ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ و ﻋﺒﺎس ﺣﺴﻴﻦ راﻳﻞ وارد رﺳﺘﻮران‬
‫ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﻳﻮﺳﻒ ﻣﺤﻤﺪ اﻣﻴﻦ ﺑﻴﺮون رﺳﺘﻮران ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﺎﻧﺪ‬
‫و ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﻮد ﻛﺴﻲ وارد رﺳﺘﻮران ﻧﺸﻮد‪ .‬ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ‬
‫و راﻳﻞ ﻋﻜﺴﻬﺎي ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن را در اﺧﺘﻴﺎر داﺷﺘﻨﺪ و ﺑﺎ‬
‫ﻧﻘﺸﻪ رﺳﺘﻮران آﺷﻨﺎﻳﻲ ﻛﺎﻣﻞ داﺷﺘﻨﺪ‪ 49‬و ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ‬
‫دﻟﻴﻞ ﺑﺮاﺣﺘﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﺪون درﻧﮓ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ‬
‫ﺑﺮﮔﺰاري ﺟﻠﺴﻪ رﺳﻴﺪه و در زﻣﺎﻧﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﻛﻮﺗﺎه ﻗﺘﻠﻬﺎ‬
‫را اﻧﺠﺎم دﻫﻨﺪ‪ .‬ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ ﺑﺎ ﻳﻚ ﻣﺴﻠﺴﻞ ﻳﻮزي ﻛﻪ‬
‫داﺧﻞ ﻳﻚ ﺳﺎك ورزﺷﻲ ﺑﻮد و راﻳﻞ ﺑﺎ ﻳﻚ ﺳﻼح‬
‫‪ .1‬دﻛﺘﺮ ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي‬
‫‪ .2‬ﻧﻮري دﻫﻜﺮدي‬
‫ﻛﻤﺮي اﺗﻮﻣﺎﺗﻴﻚ ﻣﺴﻠﺢ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻫﺮ دو ﺳﻼح ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ‬
‫‪ .3‬ﻣﻬﺪي اﺑﺮاﻫﻴﻢزاده‬ ‫ﺻﺪاﺧﻔﻪﻛﻦ ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ .5‬ﻫﻤﺎﻳﻮن اردﻻن‬
‫‪ .6‬ﻓﺘﺎح ﻋﺒﺪﻟﻲ‬ ‫ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ و راﻳﻞ ﺑﻪ ﻣﺤﺾ ورود ﺑﻪ رﺳﺘﻮران ﺳﺮﻳﻌﺎً‬
‫ﺑﻪ اﺗﺎق ﭘﺸﺖ رﺳﺘﻮران‪ ،‬ﻣﺤﻠﻲ ﻛﻪ ﻫﻴﺌﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﻲ‬

‫‪ 47‬ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﺎ ﭘﺮوﻳﺰ دﺳﺘﻤﺎﻟﭽﻲ‪ ،‬ﺷﺎﻫﺪ ﻋﻴﻨﻲ‪ ،‬در ﻧﻴﻮﻫﻴﻮن‪ ،‬ﻛﺎﻧﺘﻴﻜﺖ )‪ 23‬ﺧﺮداد ‪.(1385‬‬
‫‪ 48‬ﻛﻴﻔﺮﺧﻮاﺳﺖ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،34‬ص‪.21 .‬‬
‫‪ 49‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.44 .‬‬

‫‪11‬‬
‫ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن و ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺎﻧﺸﺎن در ﺣﺎل ﺻﺮف ﺷﺎم ﺑﻮدﻧﺪ رﻓﺘﻨﺪ‪ .‬دو ﻣﻴﺰ ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻪ ﻫﻢ در ﻃﺮف راﺳﺖ اﺗﺎق‬
‫در ﻛﻨﺎر دﻳﻮار ﭼﻴﺪه ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻴﺮراﺷﺪ در اﻧﺘﻬﺎي ﻣﻴﺰ ﺳﻤﺖ راﺳﺖ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬دﺳﺘﻤﺎﻟﭽﻲ‪ ،‬ﻋﺒﺪﻟﻲ و اردﻻن در ﺟﻬﺖ‬
‫ﺣﺮﻛﺖ ﻋﻘﺮﺑﻪﻫﺎي ﺳﺎﻋﺖ در ﺳﻤﺖ ﭼﭗ او ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي‪ ،‬دﻫﻜﺮدي‪ ،‬اﺑﺮاﻫﻴﻢزاده اﺻﻔﻬﺎﻧﻲ و ﺻﺎدقزاده در‬
‫ﻃﺮف دﻳﮕﺮ ﻣﻴﺰ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻏﻔﺎري ﭘﺸﺖ ﻣﻴﺰ دوم ﻛﻪ ﺑﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ اﻧﺪﻛﻲ از ﻣﻴﺰ اول ﻗﺮار داﺷﺖ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬ﮔﻮﺷﻪ ﭘﺎﻳﻴﻨﻲ ﻣﻴﺰ‬
‫‪50‬‬
‫ﺧﺎﻟﻲ ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﭘﺮوﻳﺰ دﺳﺘﻤﺎﻟﭽﻲ ﺑﻪ ﻳﺎد ﻣﻲآورد‪:‬‬

‫ﻣﻮﺿﻮع اﺻﻠﻲ ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ در ﺟﻠﺴﻪ‪ ،‬وﺿﻌﻴﺖ اﭘﻮزﻳﺴﻴﻮن اﻳﺮان در ﺧﺎرج‪ ،‬ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎي ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات‬
‫ﻛﺮدﺳﺘﺎن اﻳﺮان و ﻧﻴﺰ ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎ ﺑﻮد‪ .‬ﭘﻴﺶ از ﺷﺮوع ﮔﻔﺘﮕﻮﻫﺎ‪ ،‬ﺻﺤﺒﺖ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻗﺘﻠﻬﺎي‬
‫ﺧﺎرج از ﻛﺸﻮر ﺷﺪ‪ .‬دﻛﺘﺮ ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻣﻦ در ﻛﻮﻫﻬﺎي ﻛﺮدﺳﺘﺎن ﺑﺎ ﻳﻚ ﭘﻴﺸﻤﺮگ‪ 51‬ﻛﺮد ﺑﺮ ﺳﺮ‬
‫ﻣﺮگ و زﻧﺪﮔﻲ ﮔﻔﺘﻜﻮ ﻣﻲﻛﺮدم‪ .‬او روي زﻣﻴﻦ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬از ﺟﺎ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و از روي ﺑﻮﺗﻪ ﺧﺎري ﺑﻪ آن‬
‫‪53‬‬
‫ﻃﺮف ﭘﺮﻳﺪ و ﺳﭙﺲ رو ﺑﻪ ﻣﻦ ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ ﻛﺎك ﺳﻌﻴﺪ‪ 52‬ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﺮگ و زﻧﺪﮔﻲ ﻫﻤﻴﻦ اﺳﺖ‪«.‬‬

‫ﻣﻬﺪي اﺑﺮاﻫﻴﻢزاده اﺻﻔﻬﺎﻧﻲ اﺿﺎﻓﻪ ﻛﺮد‪:‬‬

‫ﻗﺒﻞ از ﺗﺮور‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي‪ ،‬دﺳﺘﻤﺎﻟﭽﻲ و ﻣﻴﺮراﺷﺪ در ﻣﻮرد ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﻠﻲ و ﺗﻤﺎﻣﻴﺖ ارﺿﻲ اﻳﺮان و‬
‫ﻣﻮﺿﻊ ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺧﻮدﻣﺨﺘﺎري ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬دﻛﺘﺮ ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي در ﺑﻴﺎن ﻣﻮﺿﻊ‬
‫ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن اﻳﺮان‪ ،‬ﺧﻮدﻣﺨﺘﺎري را در ﭼﻬﺎرﭼﻮب اﻳﺮان‬
‫‪54‬‬
‫ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ و اﺿﺎﻓﻪ ﻛﺮد ﻛﻪ او ﺧﻮدش را از ﺑﻘﻴﻪ اﻳﺮاﻧﻲﺗﺮ ﻣﻲداﻧﺪ‪.‬‬

‫در اﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎم ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ وارد اﺗﺎق ﺷﺪ و ﺑﻪ زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﻲ ﻓﺮﻳﺎد زد »ﻣﺎدرﻗﺤﺒﻪﻫﺎ« و ﺳﺮﻳﻌﺎً آﺗﺶ ﮔﺸﻮد‪ .‬از ﺟﻬﺖ‬
‫ﺗﻴﺮاﻧﺪازي او واﺿﺢ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي‪ ،‬اردﻻن و ﻋﺒﺪﻟﻲ اﻫﺪاف اﺻﻠﻲ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻌﺪ از دو رﮔﺒﺎر ﻳﻮزي ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ‪ ،‬راﻳﻞ‬
‫ﻛﻪ ﭘﺲ از ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ وارد اﺗﺎق ﺷﺪه ﺑﻮد ﺑﻪ اردﻻن و ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي ﺗﻴﺮ ﺧﻼص زد‪ .‬ﻗﺎﺗﻠﻴﻦ در ﻣﺠﻤﻮع ‪ 30‬ﮔﻠﻮﻟﻪ ﺷﻠﻴﻚ‬
‫ﻛﺮدﻧﺪ‪.‬‬

‫ﭘﺮوﻳﺰ دﺳﺘﻤﺎﻟﭽﻲ ﻟﺤﻈﻪاي ﻛﻪ اﻓﺮاد ﻣﺴﻠﺢ آﺗﺶ ﮔﺸﻮدﻧﺪ را اﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻣﻲدﻫﺪ‪:‬‬

‫در ﺣﺎل ﺻﺤﺒﺖ ﺑﺎ دﻛﺘﺮ ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي ﺑﻮدم ﻛﻪ ﻣﻴﺮراﺷﺪ ﻛﻪ در ﻃﺮف راﺳﺖ ﻣﻦ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﺻﺤﺒﺖ ﻣﺎ را‬
‫ﻗﻄﻊ ﻛﺮد و ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺻﺤﺒﺖ ﻧﻤﻮد‪ .‬وﻗﺘﻲ ﺻﻮرﺗﻢ را ﺑﻪ ﺳﻮي ﻣﻴﺮراﺷﺪ ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪم ﻛﺴﻲ را در ﭘﺸﺖ او‬
‫دﻳﺪم‪ .‬ﻓﻜﺮ ﻛﺮدم ﻛﻪ ﻣﻴﻬﻤﺎن دﻳﮕﺮي آﻣﺪه اﺳﺖ و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺳﺮم را ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺑﺎﻻ ﮔﺮداﻧﺪم ﺗﺎ ﺑﺒﻴﻨﻢ ﭼﻪ‬
‫ﻛﺴﻲ اﺳﺖ‪ .‬ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺻﻮرﺗﺶ را ﺑﺒﻴﻨﻢ‪ .‬ﺻﻮرت ﻗﺎﺗﻞ ﺑﺎ ﭼﻴﺰي ﻛﻪ در آن ﻣﻮﻗﻊ ﺷﺒﻴﻪ دﺳﺘﻤﺎل ﺑﻪ ﻧﻈﺮ‬
‫ﻣﻲرﺳﻴﺪ و ﺑﻌﺪاً ﻣﻌﻠﻮم ﺷﺪ ﻛﻪ ﻳﻘﻪ ﭘﻴﺮاﻫﻨﺶ ﺑﻮد ﭘﻮﺷﺎﻧﺪه ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﻳﻚ ﻣﺴﻠﺴﻞ درﺳﺖ در ﺳﻤﺖ راﺳﺖ‬
‫ﺻﻮرت ﻣﻦ دﻛﺘﺮ ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي را ﻫﺪف ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬ﺳﻪ ﭘﻮﻛﻪ اول ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻮا ﭘﺮﺗﺎب ﺷﺪﻧﺪ را دﻳﺪم‪ .‬ﺑﻪ روي‬

‫‪ 50‬ﭘﺮوﻳﺰ دﺳﺘﻤﺎﻟﭽﻲ‪ ،‬ﺗﺮورﻳﺴﻢ دوﻟﺘﻲ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ‪ ،‬ص‪.(1995) 217 .‬‬

‫‪ 51‬ﺑﻪ ﻣﺠﺎﻫﺪﻳﻦ ﻛﺮد ﭘﻴﺸﻤﺮگ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 52‬ﻛﺎك ﺳﻌﻴﺪ اﺷﺎره ﺑﻪ دﻛﺘﺮ ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي دارد‪ .‬ﻛﺎك ﻳﻌﻨﻲ دوﺳﺖ و ﺳﻌﻴﺪ اﺳﻢ ﻣﺴﺘﻌﺎر دﻛﺘﺮ ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي ﺑﻮد‪.‬‬
‫‪ 53‬ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﺎ ﭘﺮوﻳﺰ دﺳﺘﻤﺎﻟﭽﻲ‪ ،‬ﺷﺎﻫﺪ ﻋﻴﻨﻲ‪ ،‬در ﻧﻴﻮﻫﻴﻮن‪ ،‬ﻛﺎﻧﺘﻴﻜﺖ )‪ 16‬ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪.(1385‬‬
‫‪ 54‬ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺗﻠﻔﻨﻲ ﺑﺎ ﻣﻬﺪي اﺑﺮاﻫﻴﻢزاده اﺻﻔﻬﺎﻧﻲ‪ ،‬ﺷﺎﻫﺪ ﻋﻴﻨﻲ )‪ 12‬دي ‪.(1385‬‬

‫‪12‬‬
 ‫زﻣﻴﻦ زﻳﺮ ﻣﻴﺰ اﻓﺘﺎدم‪ .‬ﻋﺒﺪﻟﻲ ﻫﻢ در ﻓﺎﺻﻠﻪ ‪ 50-60‬ﺳﺎﻧﺘﻴﻤﺘﺮي ﻣﻦ زﻳﺮ ﻣﻴﺰ اﻓﺘﺎد‪ .‬دﻫﺎﻧﺶ ﭘﺮ از ﺧﻮن ﺑﻮد و‬
‫در ﺣﺎل ﻣﺮگ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻦ اﺻﻼً ﺗﻜﺎن ﻧﺨﻮردم‪ .‬ﺑﻌﺪ از رﮔﺒﺎر دوم ﻧﮕﺎه ﻛﺮدم ﻛﻪ ﺑﺒﻴﻨﻢ آﻳﺎ ﻗﺎﺗﻞ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﻳﺎ‬
‫ﺧﻴﺮ‪ .‬در اﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎم دﺳﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ اﺳﻠﺤﻪ ﺑﻪ ﺳﻮي دﻛﺘﺮ ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي ﻧﺸﺎﻧﻪ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد را دﻳﺪم‪ .‬در اﻳﻦ زﻣﺎن‬
‫ﻓﻬﻤﻴﺪم ﻛﻪ دو ﻧﻔﺮ در اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا دﺧﺎﻟﺖ دارﻧﺪ‪ .‬ﭼﺮا ﻛﻪ ﻛﺖ او ﺳﻴﺎه و ﺳﻔﻴﺪ ﺑﻮد در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻛﺖ‬
‫ﺷﺨﺺ اول ﺳﺒﺰ ﺑﻮد‪ .‬ﻓﻜﺮ ﻛﺮدم ﻛﻪ اول ﻋﺒﺪﻟﻲ و ﺑﻌﺪ ﻣﻦ را ﻫﺪف ﻗﺮار ﻣﻲدﻫﺪ اﻣﺎ ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ‬
‫ﺻﺪاي اﺑﺮاﻫﻴﻢزاده )اﺻﻔﻬﺎﻧﻲ( را ﺷﻨﻴﺪم ﻛﻪ اﺳﻢ ﻣﻦ را ﺻﺪا ﻣﻲزد و ﺑﺮاي ﻛﻤﻚ از زﻳﺮ ﻣﻴﺰ ﺧﺎرج‬
‫‪55‬‬
‫ﺷﺪم‪.‬‬

‫اﺑﺮاﻫﻴﻢزاده اﺻﻔﻬﺎﻧﻲ ﻛﻪ در ﻛﻨﺎر ﻧﻮري دﻫﻜﺮدي‪ ،‬ﻳﻜﻲ از ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن‪ ،‬ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﮔﻔﺖ‪:‬‬

‫در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻣﻴﺮراﺷﺪ داﺷﺖ ﺑﺎ دﻛﺘﺮ ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻲﻛﺮد ﺣﺎﻟﺘﻲ ﻏﻴﺮﻋﺎدي در ﺻﻮرﺗﺶ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ‬
‫‪ ...‬ﺑﻌﺪ از ﺷﻨﻴﺪن ﻓﺤﺶ »ﻣﺎدرﻗﺤﺒﻪﻫﺎ«‪ ،‬ﻧﮕﺎﻫﻢ را از ﺳﻤﺖ ﻣﻴﺮراﺷﺪ ﺑﻪ ﻃﺮف ﺻﺪا ﺗﻐﻴﻴﺮ دادم و ﻓﺮد ﺑﻠﻨﺪ‬
‫ﻗﺪي ﺣﺪود ‪ 180‬ﺳﺎﻧﺘﻴﻤﺘﺮ را دﻳﺪم ﻛﻪ ﺻﻮرﺗﺶ را ﭘﻮﺷﺎﻧﺪه ﺑﻮد وﻟﻲ ﻣﻦ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﭼﺸﻤﻬﺎ و ﭘﻴﺸﺎﻧﻲ‬
‫ﻛﻮﺗﺎﻫﺶ را ﺑﺒﻴﻨﻢ‪ .‬ﻫﻤﻴﻦ ﻃﻮر ﻧﻮري ﻛﻪ از ﻃﺮف او ﺑﻪ ﺳﻮي دﻛﺘﺮ ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻣﻲرﻓﺖ را دﻳﺪم‪ .‬ﺑﻪ‬
‫ﻃﻮر ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎه ﺑﺎ دﺳﺖ ﭼﭙﻢ اﺳﻔﻨﺪﻳﺎر ]ﺻﺎدقزاده[ و ﺑﺎ دﺳﺖ راﺳﺘﻢ ﻧﻮري را ﺑﻪ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻛﺸﻴﺪم‪ .‬اﺳﻔﻨﺪﻳﺎر‬
‫زﻳﺮ ﻣﻴﺰ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ و ﻣﻦ روي ﺻﻨﺪﻟﻲ ﺗﺎ ارﺗﻔﺎع ﻣﻴﺰ ﺧﻢ ﺷﺪم‪ .‬ﻧﻮري روي ﻣﻦ ﺧﻢ ﺷﺪ اﻣﺎ ﻗﺒﻞ از آن‬
‫ﻣﻮرد اﺻﺎﺑﺖ ﮔﻠﻮﻟﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد و ﻟﺒﺎس ﻣﻦ ﺑﺎ ﺧﻮن او ﺧﻴﺲ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻌﺪ از دو ردﻳﻒ رﮔﺒﺎر‪،‬‬
‫ﺣﺪاﻗﻞ دو ﺗﻚ ﺗﻴﺮ را ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪم‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﻳﻚ ﺳﻜﻮت ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺑﻪ ﺧﻮد آﻣﺪم و ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺻﺪا ﻛﺮدن اﺳﻢ‬
‫دﻳﮕﺮان ﻛﺮدم‪ .‬ﻧﻮري ﻫﻨﻮز زﻧﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﺧﻮن از دﻫﺎﻧﺶ ﺟﺎري ﺑﻮد و ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺧﺮﺧﺮ ﻧﻔﺲ ﻣﻲﻛﺸﻴﺪ‪ .‬دﻛﺘﺮ‬
‫ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي روي ﻧﻮري ﺧﻢ ﺷﺪه و ﺣﺮﻛﺖ ﻧﻤﻲﻛﺮد‪ .‬اردﻻن و ﻋﺒﺪﻟﻲ در ﻃﺮف دﻳﮕﺮ ﻣﻴﺰ در ﺧﻮن ﺧﻮد‬
‫‪56‬‬
‫ﺷﻨﺎور ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻏﻔﺎري روي زﻣﻴﻦ اﻓﺘﺎده و ﻫﻨﻮز زﻧﺪه ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي‪ ،‬ﻋﺒﺪﻟﻲ و اردﻻن در ﺟﺮﻳﺎن ﺣﻤﻠﻪ ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ و دﻫﻜﺮدي اﻧﺪﻛﻲ ﺑﻌﺪ در ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﻓﻮت ﻧﻤﻮد‪ .‬ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ ﺑﺎ‬
‫ﻣﺴﻠﺴﻞ ﻳﻮزي ﺑﺮ روي رﻫﺒﺮان ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن ﺗﻤﺮﻛﺰ ﻛﺮده و ‪ 26‬ﺗﻴﺮ ﺑﻪ ﻋﺒﺪﻟﻲ‪ ،‬اردﻻن‪ ،‬ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي و‬
‫دﻫﻜﺮدي ﺷﻠﻴﻚ ﻛﺮد‪ .‬ﻏﻔﺎري ﻛﻪ ﺳﻤﺖ ﭼﭗ اردﻻن اﻳﺴﺘﺎده ﺑﻮد ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﺧﻮد در ﻣﻌﺮض اﺻﺎﺑﺖ رﮔﺒﺎر‬
‫ﻣﺴﻠﺴﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻏﻔﺎري دو ﮔﻠﻮﻟﻪ اﺻﺎﺑﺖ ﻛﺮد؛ ﻳﻚ ﮔﻠﻮﻟﻪ ﺑﻪ ﭘﺎي راﺳﺖ او اﺻﺎﺑﺖ ﻧﻤﻮد و دﻳﮕﺮي از ﻛﻠﻴﻪ او‬
‫‪57‬‬
‫ﻋﺒﻮر ﻛﺮد وﻟﻲ ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ ﺟﺎن ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺪر ﺑﺮد‪.‬‬

‫راﻳﻞ ﺑﻪ اردﻻن ﻳﻚ ﺑﺎر از ﭘﺸﺖ ﺳﺮ و ﺑﻪ ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي دو ﺑﺎر ﺑﻪ ﺳﺮ و ﻳﻚ ﺑﺎر ﺑﻪ ﮔﺮدن ﺷﻠﻴﻚ ﻛﺮد‪ .‬در ﻣﺠﻤﻮع‬
‫ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي دوازده ﺑﺎر از ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺳﺮ‪ ،‬ﮔﺮدن و ﺷﻜﻢ ﺗﻴﺮ ﺧﻮرده ﺑﻮد و ﺟﺮاﺣﺘﻬﺎﻳﻲ در رﻳﻪﻫﺎ‪ ،‬ﻛﺒﺪ و ﻛﻠﻴﻪ داﺷﺖ‪ 58.‬ﺗﻴﺮ‬
‫ﺧﻼص راﻳﻞ ﻧﻴﺎز ﻧﺒﻮد‪ 59.‬اردﻻن ﭼﻬﺎر ﺑﺎر از ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺳﻴﻨﻪ ﺗﻴﺮ ﺧﻮرده ﺑﻮد‪ .‬ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻛﺎﻟﺒﺪﺷﻜﺎﻓﻲ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ اﮔﺮ ﺑﻪ ﺳﺮ‬

‫‪ 55‬ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﺎ ﭘﺮوﻳﺰ دﺳﺘﻤﺎﻟﭽﻲ‪ ،‬ﺷﺎﻫﺪ ﻋﻴﻨﻲ‪ ،‬در ﻧﻴﻮﻫﻴﻮن‪ ،‬ﻛﺎﻧﺘﻴﻜﺖ )‪ 16‬ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪.(1385‬‬
‫‪ 56‬ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺗﻠﻔﻨﻲ ﺑﺎ ﻣﻬﺪي اﺑﺮاﻫﻴﻢزاده اﺻﻔﻬﺎﻧﻲ‪ ،‬ﺷﺎﻫﺪ ﻋﻴﻨﻲ )‪ 12‬دي ‪.(1385‬‬
‫‪ 57‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ﺻﺺ‪45-46 .‬؛ ﻛﻴﻔﺮﺧﻮاﺳﺖ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،34‬ص‪.31 .‬‬
‫‪ 58‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.46 .‬‬
‫‪ 59‬ﭘﺮوﻓﺴﻮر اﺷﻨﺎﻳﺪر‪ ،‬ﻣﺪﻳﺮ اﻧﺴﺘﻴﺘﻮ ﭘﺰﺷﻜﻲ ﻛﺎﻟﺒﺪﺷﻜﺎﻓﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه آزاد ﺑﺮﻟﻴﻦ ]‪،[Direktor des Institut für Rechtsmedizin der Freien Universität Berlin‬‬
‫ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ﺻﺺ‪.321-323 .‬‬

‫‪13‬‬
‫اردﻻن ﺗﻴﺮ ﺧﻼص زده ﻧﺸﺪه ﺑﻮد اﺣﺘﻤﺎل داﺷﺖ زﻧﺪه ﺑﻤﺎﻧﺪ‪ 60.‬ﻋﺒﺪﻟﻲ ﻣﻮرد اﺻﺎﺑﺖ ﭼﻬﺎر ﮔﻠﻮﻟﻪ ﻣﺴﻠﺴﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬
‫ﻳﻜﻲ از ﮔﻠﻮﻟﻪﻫﺎ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ او اﺻﺎﺑﺖ ﻛﺮده و ﺑﺎﻋﺚ ﻓﻮت آﻧﻲ وي ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬دﻫﻜﺮدي ﻣﻮرد اﺻﺎﺑﺖ ﻫﻔﺖ ﮔﻠﻮﻟﻪ ﻗﺮار‬
‫ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻪ ﻛﻠﻴﻨﻴﻚ اﺷﺘﻖ ﻟﻴﺘﺲ ]‪ [Steglitz‬اﻧﺘﻘﺎل ﻳﺎﻓﺖ و در ﺳﺎﻋﺖ ‪ 12:25‬ﺑﻌﺪ از ﻧﻴﻤﻪ ﺷﺐ ‪ 27‬ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪ 1371‬ﺑﻪ‬
‫‪61‬‬
‫دﻟﻴﻞ ﺧﻮﻧﺮﻳﺰﻳﻬﺎي داﺧﻠﻲ و ﺧﺎرﺟﻲ در اﺛﺮ اﺻﺎﺑﺖ ﮔﻠﻮﻟﻪاي ﻛﻪ از ﺳﻴﻨﻪاش ﻋﺒﻮر ﻛﺮده ﺑﻮد ﺟﺎن ﺳﭙﺮد‪.‬‬

‫‪ .4-4‬ﻓﺮار‬
‫ﭘﺲ از ﺷﻠﻴﻚ ﺗﻴﺮ ﺧﻼص ﺑﻪ ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي و‬
‫اردﻻن ﺗﻮﺳﻂ راﻳﻞ‪ ،‬ﻫﺮ دو ﻗﺎﺗﻞ رﺳﺘﻮران را از‬
‫ﻫﻤﺎن ﻣﺴﻴﺮي ﻛﻪ وارد ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺮك ﻛﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫در ﺑﻴﺮون رﺳﺘﻮران‪ ،‬راﻳﻞ و ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ ﺑﻪ اﻣﻴﻦ‬
‫ﻣﻠﺤﻖ ﺷﺪه و ﻫﺮ ﺳﻪ ﺑﻪ ﺳﻮي ﺧﻴﺎﺑﺎن ﭘﺮﻳﻨﺘﺲ‬
‫رﻳﺠﻨﺘﻦ ]‪ ،[Prinzregentstraße‬ﻣﺤﻠﻲ ﻛﻪ ﻣﺤﻤﺪ‬
‫و ﻓﺮجاﷲ اﺑﻮﺣﻴﺪر در ﻣﺎﺷﻴﻦ ﻓﺮار در اﻧﺘﻈﺎر آﻧﻬﺎ‬
‫‪62‬‬
‫ﺑﻮدﻧﺪ دوﻳﺪﻧﺪ‪.‬‬
‫اﺗﻮﻣﺒﻴﻞ ﺣﺎﻣﻞ ﺿﺎرﺑﻴﻦ ﭼﻨﺎن ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺎﻻ ﺑﻪ‬
‫راه اﻓﺘﺎد ﻛﻪ ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻮد ﺑﺎ ﻳﻚ دوﭼﺮﺧﻪﺳﻮار‬
‫ﺗﺼﺎدف ﻛﻨﺪ‪ .‬اﻣﻴﻦ در داﺧﻞ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﻛﺖ و‬
‫ﭘﻴﺮاﻫﻨﻲ را ﻛﻪ ﭘﻮﺷﻴﺪه ﺑﻮد در آورد و درون ﻳﻚ ﻛﻴﺴﻪ ﭘﻼﺳﺘﻴﻜﻲ ﻗﺮار داد‪ .‬اﻣﻴﻦ ﺳﭙﺲ ﺳﻼح ﻛﻤﺮي را ﺗﻤﻴﺰ ﻛﺮد و‬
‫در داﺧﻞ ﺳﺎك ورزﺷﻲ ﻛﻪ ﺣﺎوي ﻣﺴﻠﺴﻞ ﻳﻮزي ﺑﻮد ﮔﺬاﺷﺖ‪ 63.‬ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ و راﻳﻞ در اﻳﺴﺘﮕﺎه ﻣﺘﺮو ﻣﻴﺪان ﺑﻮﻧﺪس‬
‫‪64‬‬
‫]‪ [Bundesplatz‬از ﻣﺎﺷﻴﻦ ﭘﻴﺎده ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬

‫اﻣﻴﻦ و ﻣﺤﻤﺪ در ﺧﻴﺎﺑﺎن ﻛﻨﺴﺘﺎﻧﺘﺴﺮ ]‪ [Konstanzer‬از ﻣﺎﺷﻴﻦ ﭘﻴﺎده ﺷﺪﻧﺪ و ﻣﺴﻴﺮ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪاي را در ﭘﻴﺶ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ 65.‬اﻣﻴﻦ‬
‫در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﻮي اﻳﺴﺘﮕﺎه ﻣﺘﺮو ﺧﻴﺎﺑﺎن ﻛﻨﺴﺘﺎﻧﺘﺴﺮ ﺣﺮﻛﺖ ﻣﻲﻛﺮد ﻛﻴﺴﻪ ﭘﻼﺳﺘﻴﻜﻲ ﻣﺤﺘﻮي ﻟﺒﺎﺳﻬﺎﻳﺶ را در‬
‫ﭘﻴﺎدهرو ﮔﺬاﺷﺖ‪ 66.‬ﺣﻴﺪر اﺗﻮﻣﺒﻴﻞ ب‪-‬ام‪-‬و را در ﺧﻴﺎﺑﺎن ﺳﻴﺴﺮو ]‪ [Cicerostraβe‬ﭘﺎرك ﻛﺮد و ﺳﺎك ورزﺷﻲ ﻣﺤﺘﻮي‬
‫‪67‬‬
‫ﺳﻼﺣﻬﺎ را زﻳﺮ ﻣﺎﺷﻴﻨﻲ در ﻫﻤﺎن ﺧﻴﺎﺑﺎن دور از اﻧﻈﺎر ﻗﺮار داد‪.‬‬

‫‪ 60‬ﻫﻤﺎن‪ ،‬ص‪.321 .‬‬

‫‪ 61‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.46 .‬‬
‫‪ 62‬ﮔﺰارش ﻧﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،37‬ص‪ .7 .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﺧﻼﺻﻪ ﺣﻘﺎﻳﻖ واﻗﻌﻪ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،42‬ص‪.9 .‬‬
‫‪ 63‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.47 .‬‬
‫‪ 64‬ﺧﻼﺻﻪ ﺣﻘﺎﻳﻖ واﻗﻌﻪ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،42‬ص‪.9 .‬‬
‫‪ 65‬ﻛﻴﻔﺮﺧﻮاﺳﺖ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،34‬ص‪.32 .‬‬
‫‪ 66‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.48 .‬‬
‫‪ 67‬ﻛﻴﻔﺮﺧﻮاﺳﺖ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،34‬ص‪.32 .‬‬

‫‪14‬‬
 ‫‪ .5‬دﺳﺘﮕﻴﺮي و رﺳﻴﺪﮔﻲ ﻗﻀﺎﻳﻲ‬
‫‪ .1-5‬ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﭘﻠﻴﺲ‬

‫ﺳﺎك ورزﺷﻲ ﺑﺎ ﻣﺎرك اﺳﭙﺮﺗﻴﻨﻮ ﻛﻪ ﻣﺤﺘﻮي ﺳﻼﺣﻬﺎي اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه در ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﺑﻮد و در ﺷﺐ ﻗﺘﻞ ﺗﻮﺳﻂ‬
‫ﻓﺮجاﷲ ﺣﻴﺪر زﻳﺮ ﻳﻚ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد ﺗﻮﺳﻂ ﻳﻜﻲ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن اﺗﻮﻣﺒﻴﻞﻓﺮوﺷﻲ ﺑﺮوﻟﻴﻨﺎ ]‪ [Berolina‬در ‪31‬‬
‫ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪ 1371‬ﭘﻴﺪا ﺷﺪ‪ 68.‬ﺳﻼﺣﻬﺎي ﭘﻴﺪا ﺷﺪه ﻳﻚ ﻣﺴﻠﺴﻞ ﻳﻮزي ﺳﺎﺧﺖ ﻳﻚ ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪ اﺳﺮاﺋﻴﻠﻲ و ﻳﻚ ﺳﻼح ﻛﻤﺮي‬
‫‪70‬‬
‫ﻻﻣﺎ ﻣﺪل ‪ X-A‬ﺳﺎﺧﺖ ﻳﻚ ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪ اﺳﭙﺎﻧﻴﺎﻳﻲ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪﻧﺪ‪ 69.‬در ﺳﺎك ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ دو ﺻﺪاﺧﻔﻪﻛﻦ وﺟﻮد داﺷﺖ‪.‬‬
‫آزﻣﺎﻳﺸﺎت ﺗﻄﺒﻴﻘﻲ ﺑﺮ روي اﻳﻦ ﺻﺪاﺧﻔﻪﻛﻦﻫﺎ و آﻧﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ در ﺗﺮور ﻋﻠﻲ اﻛﺒﺮ ﻣﺤﻤﺪي در ﻫﺎﻣﺒﻮرگ در ‪ 26‬دي‬
‫‪ 711365‬و ﺑﻬﻤﻦ ﺟﻮادي در ﻗﺒﺮس در ‪ 4‬ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪ 721368‬اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ﺷﺒﺎﻫﺘﻬﺎي زﻳﺎدي در ﻧﻮع و ﻣﺸﺨﺼﺎت‬
‫ﺳﺎﺧﺖ آﺷﻜﺎر ﺳﺎﺧﺖ‪ 73.‬ﭘﻠﻴﺲ آﻟﻤﺎن ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺷﻤﺎره ﺳﺮﻳﺎل ﺳﻼح ﻛﻤﺮي اﺗﻮﻣﺎﺗﻴﻚ ﻻﻣﺎ ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺮده ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ‬
‫راﻳﻞ‪ ،‬ﺛﺎﺑﺖ ﻛﺮد ﻛﻪ اﻳﻦ ﺳﻼح ﻛﻤﺮي ﺟﺰو ﻣﺤﻤﻮﻟﻪ ﺗﺤﻮﻳﻠﻲ ﺗﻮﺳﻂ ﺗﻮﻟﻴﺪﻛﻨﻨﺪه اﺳﭙﺎﻧﻴﺎﻳﻲ ﺑﻪ ارﺗﺶ اﻳﺮان در ﺳﺎل ‪1351‬‬
‫‪74‬‬
‫ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﻣﻘﺎﻣﺎت آﻟﻤﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﺑﺮرﺳﻲ و ﻣﻌﺎﻳﻨﻪ ﺳﻼﺣﻬﺎ‪ ،‬اﺛﺮ ﻛﻒ دﺳﺖ راﻳﻞ را روي ﺧﺸﺎب ﺳﻼح ﻛﻤﺮي ﭘﻴﺪا ﺷﺪه در ﺳﺎك‬
‫ورزﺷﻲ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺧﻮن ﻧﻮري دﻫﻜﺮدي‪ ،‬ﻳﻜﻲ از ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬را ﺑﺮ روي ﺧﻮد ﺳﻼح ﻛﻤﺮي ﭘﻴﺪا ﻛﺮدﻧﺪ‪ 75.‬وﻗﺘﻲ‬
‫ﻛﻪ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻣﺎﺷﻴﻦ ﻓﺮار در ﻣﻬﺮ ﻣﺎه ‪ 1371‬ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺄﻣﻮرﻳﻦ ﭘﻠﻴﺲ ﭘﻴﺪا ﺷﺪ ﻳﻚ ﭘﻮﻛﻪ ﻣﺴﻠﺴﻞ ﻳﻮزي و ﻳﻚ ﻛﻴﺴﻪ‬
‫‪76‬‬
‫ﭘﻼﺳﺘﻴﻜﻲ ﻛﻪ اﺛﺮ اﻧﮕﺸﺖ اﻣﻴﻦ روي آن ﺑﻮد در آن ﭘﻴﺪا ﺷﺪ‪.‬‬
‫ﻣﻘﺎﻣﺎت آﻟﻤﺎﻧﻲ در ﻓﺎﺻﻠﻪ ﭼﻨﺪ ﻫﻔﺘﻪ ﭘﺲ از ﺗﻴﺮاﻧﺪازي‪ ،‬ﭘﻨﺞ ﺗﻦ از ﻣﻈﻨﻮﻧﻴﻦ ﺑﻪ ارﺗﻜﺎب ﺟﺮم را دﺳﺘﮕﻴﺮ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده‬
‫از اﻃﻼﻋﺎت درﻳﺎﻓﺘﻲ از ﺳﻮي ﺳﺮوﻳﺲ اﻃﻼﻋﺎت ﺧﺎرﺟﻲ آﻟﻤﺎن ])‪ ،[Bundesnachrichtendienst (BND‬ﭘﻠﻴﺲ آﻟﻤﺎن‬
‫ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻣﺤﻞ اﺧﺘﻔﺎي اﻣﻴﻦ و راﻳﻞ در ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮادر اﻣﻴﻦ در راﻳﻦ ]‪ [Rheine‬را ﻛﺸﻒ ﻛﻨﺪ‪ .‬اﻣﻴﻦ و راﻳﻞ در ‪ 12‬ﻣﻬﺮ‬
‫‪78‬‬
‫‪ 1371‬دﺳﺘﮕﻴﺮ ﺷﺪﻧﺪ‪ 77.‬آﺗﺮﻳﺲ ‪ 3‬روز ﺑﻌﺪ و داراﺑﻲ در ‪ 16‬ﻣﻬﺮ ‪ 1371‬دﺳﺘﮕﻴﺮ ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻋﻄﺎاﷲ اﻳﺎد ﺑﻌﺪ از اﻃﻼع از ﺑﺎزداﺷﺖ ﻫﻤﺪﺳﺘﺎﻧﺶ ﺗﻼش ﻛﺮد ﺗﺎ از آﻟﻤﺎن ﺧﺎرج ﺷﻮد‪ .‬از آﻧﺠﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﭘﻮل ﻛﺎﻓﻲ ﺑﺮاي‬
‫ﺧﺮﻳﺪ ﺑﻠﻴﻂ و ﭘﺎﺳﭙﻮرت ﻣﻌﺘﺒﺮ ﻧﺪاﺷﺖ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺗﻤﺎس ﺑﺎ اﻓﺮاد ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻛﺮد‪ 79.‬او در آﺑﺎن ‪ 1371‬ﺑﺎ ﺷﻬﺎده ]‪،[Chehade‬‬
‫ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﺳﺎزﻣﺎن اﻣﻞ در آﻟﻤﺎن و اروﭘﺎ و ﻋﻀﻮ ﻫﻴﺌﺖ رﺋﻴﺴﻪ اﺗﺤﺎدﻳﻪ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﻟﺒﻨﺎن‪ ،‬ﻣﻼﻗﺎت ﻧﻤﻮد‪ .‬اﻳﺎد ﻧﻘﺶ ﺧﻮد در‬

‫‪ 68‬ﻛﻴﻔﺮﺧﻮاﺳﺖ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،34‬ص‪34 .‬؛ ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.48 .‬‬
‫‪ 69‬ﻣﺴﻠﺴﻞ ﻳﻮزي ﻳﻚ ﺳﻼح ﺑﺎ ﻛﺎﻟﺒﻴﺮ ‪ 9‬ﻣﻴﻠﻴﻤﺘﺮي و ﻧﻮﻋﺎً ﻳﻚ ﺧﺸﺎب ﺑﺎ ﻇﺮﻓﻴﺖ ‪ 32‬ﻓﺸﻨﮓ اﺳﺖ‪ .‬ﻻﻣﺎ ‪ X-A‬ﻳﻚ ﺳﻼح ﻛﻤﺮي ﺑﺎ ﻛﺎﻟﻴﺒﺮ ‪ 7/65‬ﻣﻴﻠﻴﻤﺘﺮي ﺑﺎ‬
‫ﻳﻚ ﺧﺸﺎب ﺑﺎ ﻇﺮﻓﻴﺖ ‪ 8‬ﻓﺸﻨﮓ اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪ 70‬ﻛﻴﻔﺮﺧﻮاﺳﺖ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،34‬ص‪.34 .‬‬
‫‪ 71‬ﺟﻴﻤﺰ ام ﻣﺎرﻛﻢ‪» ،‬ﺑﻦ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﺎﻧﻊ اﺳﺘﺮداد ﻣﺘﻬﻤﻴﻦ ﺗﺮور ﺷﻮد« ]‪ ،[Bonn May Balk at Extraditing Terror Suspect‬ﻧﻴﻮﻳﻮرك ﺗﺎﻳﻤﺰ‪ 27 ،‬دي‬
‫‪ ،1365‬ص‪.A6 .‬‬
‫‪ 72‬ﭘﺎﺗﺮﻳﻚ اﻳﻲ‪ .‬ﺗﺎﻳﻠﺮ‪» ،‬اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن ﻧﻘﺸﻪ ﻫﺎي ﺗﺮور« ]‪ ،[Iranian Seen as Victim Of Assassination Plan‬واﺷﻨﮕﺘﻦ ﭘﺴﺖ‪ 18 ،‬ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪ ،1368‬ص‪.‬‬
‫‪.A9‬‬
‫‪ 73‬ﻳﺎدداﺷﺖ ﺑﺮوﻧﻮ ﻳﻮﺳﺖ‪ ،‬دادﺳﺘﺎن ارﺷﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ك‪.‬آر‪ .‬ﺑﺮاون‪ ،‬اداره ﭘﻠﻴﺲ ﺟﻨﺎﻳﻲ آﻟﻤﺎن ﻓﺪرال‪» ،‬ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت اوﻟﻴﻪ درﺑﺎره ﻋﻠﻲ ﻓﻼﺣﻴﺎن ﺑﺮاي ﻗﺘﻞ در ﺑﻴﻦ ﺳﺎﻳﺮ‬
‫ﻣﻮارد« ]‪ 13) [Ermittlungsverfahren Ali Fallahijan wegen Mordes u.a.‬آذر ‪ ،(1374‬ص‪] 4 .‬از اﻳﻦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ‪ :‬ﻳﺎدداﺷﺖ ﻳﻮﺳﺖ[‪.‬‬
‫‪ 74‬ﮔﺰارش ﻧﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،37‬ص‪.21 .‬‬
‫‪ 75‬ﻛﻴﻔﺮﺧﻮاﺳﺖ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،34‬ص‪.34 .‬‬
‫‪ 76‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.48 .‬‬
‫‪ 77‬ﺧﻼﺻﻪ ﺣﻘﺎﻳﻖ واﻗﻌﻪ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،42‬ﺻﺺ‪.17-18 .‬‬
‫‪ 78‬ﮔﺰارش ﻧﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،37‬ﺻﺺ‪ 15 .‬و ‪.17‬‬
‫‪ 79‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.104 .‬‬

‫‪15‬‬
‫ﻃﺮح ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﻲ ﺗﺮور ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس را ﺷﺮح داد و ﺷﺮﻛﺖﻛﻨﻨﺪﮔﺎن در ﻋﻤﻠﻴﺎت را ﻧﺎم ﺑﺮد و درﺧﻮاﺳﺖ ﭘﻮل ﻛﺮد‪ .‬ﺷﻬﺎده از‬
‫‪80‬‬
‫ﻛﻤﻚ ﺑﻪ وي ﺧﻮدداري ﻧﻤﻮد‪ .‬اﻳﺎد در ‪ 18‬آذر ‪ 1371‬در ﺑﺮﻟﻴﻦ دﺳﺘﮕﻴﺮ ﺷﺪ‪.‬‬

‫ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻈﻨﻮﻧﻴﻦ ﺑﻪ ارﺗﻜﺎب ﺟﺮم ‪ -‬ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ‪ ،‬ﺣﻴﺪر‪ ،‬ﺻﺒﺮا و ﻣﺤﻤﺪ ‪ -‬ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﻓﺮار ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ ﺑﻪ ﻗﺮار ﻣﺴﻤﻮع‪،‬‬
‫‪81‬‬
‫ﺑﺮﻟﻴﻦ را ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻌﺪ از ﺗﺮور ﺗﺮك و از راه ﺗﺮﻛﻴﻪ ﺑﻪ اﻳﺮان ﺑﺎزﮔﺸﺖ‪ .‬ﻣﺤﻤﺪ ﻧﻴﺰ از ﻫﻤﻴﻦ ﻣﺴﻴﺮ ﺑﻪ اﻳﺮان ﺑﺮﮔﺸﺖ‪.‬‬
‫ﺣﻴﺪر ﺑﻪ ﻟﺒﻨﺎن ﮔﺮﻳﺨﺖ و ﻣﺪﺗﻲ را ﻗﺒﻞ از رﻓﺘﻦ ﺑﻪ اﻳﺮان در آﻧﺠﺎ ﺳﭙﺮي ﻛﺮد‪ .‬ﻧﺎﻣﺒﺮده ﻇﺎﻫﺮاً از آن زﻣﺎن در ﺳﭙﺎه‬
‫ﭘﺎﺳﺪاران اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﻲ ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻪ ﻛﺎر ﺷﺪ‪ 82.‬ﺑﻌﺪ از اﻳﻨﻜﻪ ﺻﺒﺮا از ﻃﺮﻳﻖ وﺳﺎﻳﻞ ارﺗﺒﺎط ﺟﻤﻌﻲ از دﺳﺘﮕﻴﺮي اﻣﻴﻦ و‬
‫راﻳﻞ ﻣﻄﻠﻊ ﺷﺪ و ﻋﻜﺲ آﻧﻬﺎ را در روزﻧﺎﻣﻪﻫﺎ دﻳﺪ از ﺑﻴﻢ دﺳﺘﮕﻴﺮي ﺧﻮد ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﺗﺎ آﻟﻤﺎن را ﺗﺮك ﻛﻨﺪ‪ .‬او در‬
‫اﺑﺘﺪا ﺑﻪ ﺑﻠﻐﺎرﺳﺘﺎن و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﻟﺒﻨﺎن ﺳﻔﺮ ﻛﺮد و ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ اﺳﺘﺨﺪام ﺳﺎزﻣﺎن ﺣﺰباﷲ ﺑﻪ رﻫﺒﺮي ﺷﻴﺦ ﻣﺤﻤﺪ‬
‫‪83‬‬
‫ﺣﺴﻴﻦ ﻓﻀﻞاﷲ در آﻣﺪ‪.‬‬

‫‪ .2-5‬ﻛﻴﻔﺮﺧﻮاﺳﺖ‬

‫رﻳﺎﺳﺖ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺗﺮور ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس را دادﺳﺘﺎن ﻓﺪرال آﻟﻤﺎن‪ ،‬ﺑﺮوﻧﻮ ﻳﻮﺳﺖ ]‪ ،[Bruno Jost‬ﺑﻪ ﻋﻬﺪه داﺷﺖ‪.‬‬
‫ﻳﻮﺳﺖ در ‪ 27‬اردﻳﺒﻬﺸﺖ ‪ ،1372‬ﺑﺮاي اﻣﻴﻦ‪ ،‬داراﺑﻲ و راﻳﻞ ﺑﻪ اﺗﻬﺎم ارﺗﻜﺎب ﭼﻬﺎر ﻓﻘﺮه ﻗﺘﻞ و ﻳﻚ ﻓﻘﺮه ﺷﺒﻪ ﻗﺘﻞ و‬
‫ﺑﺮاي آﺗﺮﻳﺲ و اﻳﺎد ﺑﻪ اﺗﻬﺎم ﻣﻌﺎوﻧﺖ در ارﺗﻜﺎب ﭼﻬﺎر ﻓﻘﺮه ﻗﺘﻞ و ﻳﻚ ﻓﻘﺮه ﺷﺒﻪ ﻗﺘﻞ ﻛﻴﻔﺮﺧﻮاﺳﺖ ﺻﺎدر ﻧﻤﻮد‪.‬‬

‫ﻛﻴﻔﺮﺧﻮاﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ اﻣﻀﺎي دادﺳﺘﺎن ﻛﻞ آﻟﻤﺎن‪ ،‬اﻟﻜﺴﺎﻧﺪر ﻓﻮن اﺳﺘﺎل ]‪ ،[Alexander von Stahl‬رﺳﻴﺪه ﺑﻮد اﺷﻌﺎر‬
‫ﻣﻲداﺷﺖ ﻛﻪ ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ داراﺑﻲ »ﺣﺬف ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ« رﻫﺒﺮان ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن اﻳﺮان ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺟﺰﺋﻲ از‬
‫‪84‬‬
‫»اﺳﺘﺮاﺗﮋي ﺗﻌﻘﻴﺐ و آزار ﻣﺨﺎﻟﻔﻴﻦ رژﻳﻢ اﻳﺮان ﺗﻮﺳﻂ وزارت اﻃﻼﻋﺎت اﻳﺮان ﺑﻮد«‪.‬‬

‫‪ .3-5‬رﺳﻴﺪﮔﻲ ﻗﻀﺎﻳﻲ‬

‫ﻣﺤﺎﻛﻤﻪ ﭘﻨﺞ ﻣﺘﻬﻢ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس در ‪ 6‬آﺑﺎن ‪ 1372‬در دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻲ ﺑﺮﻟﻴﻦ آﻏﺎز ﺷﺪ‪ .‬ﻣﺤﺎﻛﻤﻪ ﺳﻪ ﺳﺎل و ﻧﻴﻢ ﻃﻮل‬
‫ﻛﺸﻴﺪ‪ .‬دادﮔﺎه ‪ 246‬ﺑﺎر ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺟﻠﺴﻪ داد و ﺷﻬﺎدت ‪ 176‬ﺷﺎﻫﺪ اﺳﺘﻤﺎع ﺷﺪ و دادﮔﺎه ﻣﺪارك ﻣﺴﺘﻨﺪ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺘﻔﺎوت از‬
‫ﭘﺮوﻧﺪهﻫﺎي ﺳﺮي اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﺗﺎ ﻧﻮار اﺧﺒﺎر ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن اﻳﺮان را ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﻤﻮد‪ 85.‬ﻣﺤﺎﻛﻤﻪ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺷﺎﻣﻞ اﻇﻬﺎرات ﻳﻮﺳﻒ‬
‫اﻣﻴﻦ‪ ،‬ﻳﻜﻲ از ﻣﺘﻬﻤﻴﻦ‪ ،‬و ﺷﻬﺎدت ﻳﻚ ﻣﺄﻣﻮر ﻋﺎﻟﻴﺮﺗﺒﻪ ﺳﺎﺑﻖ وزارت اﻃﻼﻋﺎت اﻳﺮان ﻛﻪ در ﺟﺮﻳﺎن دادﮔﺎه ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﻋﻨﻮان‬
‫»ﺷﺎﻫﺪ ﺳﻲ« ﻧﺎم ﺑﺮده ﻣﻲﺷﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

‫‪ 80‬ﮔﺰارش ﻧﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،37‬ص‪.15 .‬‬

‫‪ 81‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.48 .‬‬
‫‪ 82‬ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﺎ ﭘﺮوﻳﺰ دﺳﺘﻤﺎﻟﭽﻲ‪ ،‬ﺷﺎﻫﺪ ﻋﻴﻨﻲ‪ ،‬در ﻧﻴﻮﻫﻴﻮن‪ ،‬ﻛﺎﻧﺘﻴﻜﺖ )‪ 16‬ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪.(1385‬‬
‫‪ 83‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ﺻﺺ‪.51-52 .‬‬
‫‪ 84‬ﺗﻮﻣﺎس ﺳﻨﻜﺘﻮن‪ ،‬وﺿﻌﻴﺖ ﺗﺮورﻳﺴﺘﻲ اﻳﺮان ]‪ ،[Iran’s State of Terror‬ﺗﺎﻳﻢ ]‪ ،[TIME‬آﺑﺎن ‪ ،1375‬ص‪.78 .‬‬
‫‪ 85‬ﺟﻴﻤﺰ واﻟﺶ‪» ،‬دﺳﺖ آﻟﻮده اﻳﺮان« ]‪ ،[Iran’s Smoking Gun‬ﺗﺎﻳﻢ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ ]‪ ،[TIME INTERNATIONL‬ﺟﻠﺪ ‪ ،149‬ﺷﻤﺎره ‪ ،16‬ﭘﺎراﮔﺮاف ‪ 1) 1‬اردﻳﺒﻬﺸﺖ‬
‫‪ (1376‬ﻗﺎﺑﻞ دﺳﺘﺮﺳﻲ در‪.http://www.time.com/time/magazine/1997/int/970421/ europe.irans_smoking.html :‬‬

‫‪16‬‬
‫ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺷﺎﻫﺪ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ارﺗﺒﺎط و ﻋﻀﻮﻳﺖ ﻣﺘﻬﻤﻴﻦ ﺑﺎ ﺣﺰباﷲ‪ ،‬اﻣﻞ و ﻳﺎ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان ﺷﻬﺎدت دادﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ‬
‫اﻇﻬﺎرات و ﺷﻬﺎدﺗﻬﺎ ﺑﺮ ﺗﺎرﻳﺨﭽﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺗﺮورﻳﺴﺘﻲ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان و ﻫﺪف ﻗﺮار دادن ﮔﺮوﻫﻬﺎي ﻣﺨﺎﻟﻒ‬
‫ﺳﻴﺎﺳﻲاش دﻻﻟﺖ ﻣﻲﻛﺮد‪ .‬ﺷﻬﻮد‪ ،‬ﺷﺎﻫﺪ ﺣﺴﻴﻨﻲ و ﻋﺒﺪاﷲ ﻋﺰتﭘﻮر‪ ،‬ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﻋﺒﺪﻟﻲ و اردﻻن در ﺣﺰب‬
‫دﻣﻮﻛﺮات ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ 86‬دﻻﻳﻞ وﺟﻮد ﺗﻨﺶ ﺑﻴﻦ ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن و ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان را ﺑﺮاي دادﮔﺎه‬
‫ﺗﺸﺮﻳﺢ ﻛﺮدﻧﺪ‪ 87.‬دﻛﺘﺮ ﻣﻨﻮﭼﻬﺮ ﮔﻨﺠﻲ‪ 88،‬ﻣﺆﺳﺲ ﺳﺎزﻣﺎن »درﻓﺶ ﻛﺎوﻳﺎﻧﻲ« واﻗﻊ در ﻓﺮاﻧﺴﻪ‪ ،‬ﺳﻮءﻗﺼﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺟﺎن‬
‫‪89‬‬
‫ﺧﻮد و ﺗﺮور اﻋﻀﺎي ﺳﺎزﻣﺎن ﺳﻴﺎﺳﻲاش را ﺑﺮاي دادﮔﺎه ﺗﻮﺿﻴﺢ داد‪.‬‬

‫اﺑﻮاﻟﺤﺴﻦ ﺑﻨﻲﺻﺪر‪ 90،‬رﺋﻴﺲﺟﻤﻬﻮر ﺳﺎﺑﻖ اﻳﺮان‪ ،‬ﺷﻬﺎدت داد ﻛﻪ ﺣﻜﻢ ﻗﺘﻞ ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﺷﺨﺼﺎً ﺗﻮﺳﻂ آﻳﺖاﷲ ﺳﻴﺪ ﻋﻠﻲ‬
‫ﺧﺎﻣﻨﻪاي‪ ،‬ﻣﻘﺎم رﻫﺒﺮي‪ ،‬و رﺋﻴﺲﺟﻤﻬﻮر‪ ،‬اﻛﺒﺮ ﻫﺎﺷﻤﻲ رﻓﺴﻨﺠﺎﻧﻲ‪ ،‬ﺻﺎدر ﺷﺪه ﺑﻮد‪ 91.‬در ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﺎ ﻣﺮﻛﺰ اﺳﻨﺎد ﺣﻘﻮق‬
‫ﺑﺸﺮ اﻳﺮان در دي ‪ ،1385‬ﺑﻨﻲﺻﺪر ﻋﻨﻮان ﻛﺮد ﻛﻪ اﻳﻦ اﻃﻼﻋﺎت ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﻮﺛﻖ ﻛﻪ آﮔﺎﻫﻲ ﻛﺎﻣﻞ از ﺳﻴﺴﺘﻢ داﺧﻠﻲ‬
‫‪92‬‬
‫وزارت اﻃﻼﻋﺎت ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان دارﻧﺪ ﻣﻮرد ﺗﺄﻳﻴﺪ و ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺑﻨﻲﺻﺪر ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﻘﺶ ﻛﻤﻴﺘﻪ اﻣﻮر وﻳﮋه ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان در ﻓﺮاﻫﻢ آوردن زﻣﻴﻨﻪ و ﻧﻈﺎرت ﺑﺮ اﻧﺠﺎم ﺗﺮورﻫﺎي‬
‫ﺳﻴﺎﺳﻲ را ﺑﺮاي دادﮔﺎه ﺗﻮﺿﻴﺢ داد‪ 93.‬اﻳﺸﺎن اﺷﺎره ﻛﺮد ﻛﻪ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد و ﺗﻮﺻﻴﻪ ﺑﺮاي ﻗﺘﻞ ﻳﻚ ﺷﺨﺺ دﮔﺮاﻧﺪﻳﺶ اﺑﺘﺪا‬
‫ﺗﻮﺳﻂ ﻛﻤﻴﺘﻪ اﻣﻮر وﻳﮋه ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد و ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﺧﺎﻣﻨﻪاي و رﻓﺴﻨﺠﺎﻧﻲ اﺟﺮا ﻣﻲﮔﺮدد‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﻨﻲﺻﺪر‬
‫ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﺮﻓﺖ ﻛﻪ‪:‬‬

‫ﺷﺨﺼﻲ ﻛﻪ دﺳﺘﻮر اﻳﻦ ﺣﻤﻠﻪ را ﺑﺮ اﺳﺎس ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ ﻛﻨﻮﻧﻲ اﻳﺮان و ﺑﺮ اﺳﺎس ﻗﻮاﻧﻴﻦ اﺳﻼﻣﻲ ﺻﺎدر‬
‫‪94‬‬
‫ﻛﺮد ﺷﺨﺼﻲ ﺟﺰ ﺧﻮد ﺧﺎﻣﻨﻪاي ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫‪ .4-5‬ﺷﺎﻫﺪ »ﺳﻲ«‬

‫ﺷﺎﻫﺪ اﺻﻠﻲ دادﺳﺘﺎﻧﻲ‪ ،‬ﻣﺄﻣﻮر ﻋﺎﻟﻴﺮﺗﺒﻪ اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﺳﺎﺑﻖ وزارت اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻮد ﻛﻪ در ﺟﺮﻳﺎن ﻣﺤﺎﻛﻤﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺷﺎﻫﺪ‬
‫»ﺳﻲ«‪ 95‬ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻣﻲﺷﺪ و ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﺎً اﺑﻮاﻟﻘﺎﺳﻢ )ﻓﺮﻫﺎد( ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﮔﺮدﻳﺪ‪ 96.‬اﺑﻮاﻟﻘﺎﺳﻢ ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ در اواﻳﻞ دﻫﻪ ‪1360‬‬

‫‪ 86‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.334 .‬‬

‫‪ 87‬ﻫﻤﺎن‪ ،‬ﺻﺺ‪.324-25 .‬‬
‫‪ 88‬دﻛﺘﺮ ﻣﻨﻮﭼﻬﺮ ﮔﻨﺠﻲ‪ ،‬رﺋﻴﺲ داﻧﺸﻜﺪه ﺣﻘﻮق داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان و وزﻳﺮ آﻣﻮزش ﭘﺮورش در دوران ﺷﺎه ﺑﻮد‪.‬‬
‫‪ 89‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ﺻﺺ‪.357-60 .‬‬
‫‪ 90‬اﺑﻮاﻟﺤﺴﻦ ﺑﻨﻲﺻﺪر اوﻟﻴﻦ رﺋﻴﺲﺟﻤﻬﻮر ﻣﻨﺘﺨﺐ ﺑﻌﺪ از اﻧﻘﻼب ﺳﺎل ‪ 1357‬ﺑﻮد‪ .‬اﻳﺸﺎن از ﺗﺎرﻳﺦ ‪ 5‬ﺑﻬﻤﻦ ‪ 1358‬ﻟﻐﺎﻳﺖ ‪ 30‬ﺧﺮداد ‪ 1360‬ﻗﺒﻞ از ﻋﺰل از ﻣﻘﺎم‬
‫رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﻬﻮري در اﻳﻦ ﺳﻤﺖ ﺑﻮد‪ .‬در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ و در ﺗﺒﻌﻴﺪ در ﻓﺮاﻧﺴﻪ روزﻧﺎﻣﻪ »اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﻲ« ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﺸﺮﻳﺢ وﺿﻌﻴﺖ ﻛﻨﻮﻧﻲ اﻳﺮان ﻣﻲﭘﺮدازد را‬
‫ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﻲﻛﻨﺪ‪ .‬ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ‪.http://www.banisadr.com.fr.‬‬
‫‪ 91‬ﭘﺮوﻳﺰدﺳﺘﻤﺎﻟﭽﻲ‪» ،‬رﻳﺸﻪﻫﺎي اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژﻳﻚ ﺗﺮورﻳﺴﻢ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ و اﺳﻨﺎد ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس«‪ ،‬ﺻﺺ‪.(1997) 56-57 .‬‬
‫‪ 92‬ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺗﻠﻔﻨﻲ ﺑﺎ اﺑﻮاﻟﺤﺴﻦ ﺑﻨﻲﺻﺪر‪ ،‬رﺋﻴﺲﺟﻤﻬﻮر ﺳﺎﺑﻖ اﻳﺮان )‪ 14‬دي ‪.(1385‬‬
‫‪93‬‬
‫اﻳﺮان در ﻣﺤﺎﻛﻤﻪ ]‪ ،[Iran on Trial‬ﻣﺠﻠﻪ وال اﺳﺘﺮﻳﺖ‪ 5 ،‬آذر ‪ ،1375‬ص‪.A18 .‬‬
‫‪ 94‬اﻳﺎن ﺗﺮﻳﻨﻮر‪» ،‬ﻣﺤﺎﻛﻤﻪ ﺗﺮورﻳﺴﻢ اﻳﺮان ﺑﻪ اوج ﺧﻮد رﺳﻴﺪ« ]‪ ،['Iran Terrorism' Trial Comes to Climax‬ﮔﺎردﻳﻦ‪ 21 ،‬ﻓﺮوردﻳﻦ ‪ ،1376‬ص‪.10 .‬‬
‫‪ 95‬ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ در ﺗﺎرﻳﺦ ‪ 15‬ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪ 1375‬ﺗﻮﺳﻂ ﺑﻨﻲﺻﺪر ﺑﻪ دادﮔﺎه ﻣﻌﺮﻓﻲ ﺷﺪ‪» .‬ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺟﻨﺎﻳﺘﻜﺎر‪ :‬اﺳﻨﺎد دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس«‪ ،‬ص‪) 161 .‬ﻣﻬﺮان ﭘﺎﻳﻨﺪه‪ ،‬ﭼﺎپ‬
‫اول‪.(2000 ،‬‬
‫‪ 96‬دوﻟﺖ اﻳﺮان ﺑﺮاي ﺑﻲاﻋﺘﺒﺎر ﻧﻤﻮدن اﻇﻬﺎرات ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ ﭘﺮوﻧﺪه ﻗﻄﻮري را ﺑﺮاي دادﮔﺎه ﻓﺮﺳﺘﺎد و ادﻋﺎ ﻧﻤﻮد ﻛﻪ ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ ﻫﻴﭻ ﮔﻮﻧﻪ ارﺗﺒﺎط و واﺑﺴﺘﮕﻲ ﺑﻪ‬
‫وزارت اﻃﻼﻋﺎت ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪ .336 .‬دادﮔﺎه ﺗﻮاﻧﺴﺖ اﻇﻬﺎرات ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ را ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺪارك و ﺷﻮاﻫﺪ ﺗﺄﻳﻴﺪ‬
‫و ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ ﻧﺎم ﻛﺸﻮرﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺳﻔﺮ ﻛﺮده ﺑﻮد ﺑﺎ ذﻛﺮ ﻣﺄﻣﻮرﻳﺘﻬﺎي ﻣﺤﻮﻟﻪ را ﺑﺮاي دادﮔﺎه ﺷﺮح داد و دادﮔﺎه ﺑﺎ ﺑﺮرﺳﻲ ﻓﺘﻮﻛﭙﻲ ﭘﺎﺳﭙﻮرت و‬
‫وﻳﺰاي وي ﺑﻪ ﺻﺪق ﮔﻔﺘﺎرش اﻳﻤﺎن آورد‪ .‬ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ واﻗﻌﻴﺖ ﺣﻘﻴﻘﻲ »اﺗﺤﺎدﻳﻪ اﻧﺠﻤﻨﻬﺎي اﺳﻼﻣﻲ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن اروﭘﺎ« و ﻣﺮاﻛﺰ اﺳﻼﻣﻲ‪،‬‬

‫‪17‬‬
‫ﻣﺴﺌﻮل اﻳﺴﺘﮕﺎه اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﻓﺮاﻧﺴﻪ در ﺳﻔﺎرت اﻳﺮان در ﭘﺎرﻳﺲ ﺑﻮد‪ .‬ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎي ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ اﺳﺎﺳﺎً ﺑﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﮔﺮوﻫﻬﺎي ﻣﺨﺎﻟﻒ‬
‫‪97‬‬
‫ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ در ﺧﺎرج از ﻛﺸﻮر ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ در ﺳﺎل ‪ 1362‬ﺗﻮﺳﻂ دوﻟﺖ ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻋﻨﺼﺮ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ و ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎي اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﻣﻐﺎﻳﺮ ﺑﺎ‬
‫ﺷﺄن دﻳﭙﻠﻤﺎﺗﻴﻚ از ﻓﺮاﻧﺴﻪ اﺧﺮاج ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺳﻔﺎرت اﻳﺮان در ﺑﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺴﺌﻮل ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎي اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ‬
‫در اروﭘﺎي ﻏﺮﺑﻲ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﺪ و ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻣﺨﺎﻟﻔﻴﻦ رژﻳﻢ را ﻣﺠﺪداً زﻳﺮ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺖ‪ 98.‬ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ ﺷﻬﺎدت داد ﻛﻪ در ﺳﺎل‬
‫‪99‬‬
‫‪ 1363‬در ﺳﻮءﻗﺼﺪ ﻋﻠﻴﻪ ﻳﻚ ﻃﻨﺰﻧﻮﻳﺲ ﻣﺨﺎﻟﻒ رژﻳﻢ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻫﺎدي ﺧﺮﺳﻨﺪي در ﻟﻨﺪن دﺧﺎﻟﺖ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬

‫در ﺳﺎل ‪ 1364‬ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ ﺑﺮاي ﻣﺴﺎﻋﺪت در ﺗﺄﺳﻴﺲ وزارت اﻃﻼﻋﺎت ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻪ اﻳﺮان ﺑﺎزﮔﺸﺖ‪ .‬در ﺳﺎل ‪ 1365‬ﺑﻪ ﻣﺪت‬
‫ﺷﺶ ﻣﺎه ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻌﺎون رﺋﻴﺲ دﻓﺘﺮ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺳﻴﺎﺳﻲ و ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ در وزارت اﻣﻮر ﺧﺎرﺟﻪ اﻧﺠﺎم وﻇﻴﻔﻪ ﻛﺮد و ﺳﭙﺲ‬
‫ﻣﺴﺌﻮل اﻣﻮر ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ ﺷﺪ‪ 100.‬در ﺳﺎل ‪ 1366‬ﺑﺮاي اﺧﺬ دﻛﺘﺮا ﺑﻪ ﺳﻮﺋﻴﺲ رﻓﺖ‪ .‬در ﻃﻮل اﻳﻦ ﻣﺪت ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان‬
‫‪102‬‬ ‫‪101‬‬
‫ﻣﺬاﻛﺮه ﻧﻤﻮد‪ .‬ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ در اﻳﻦ ﺳﻤﺖ در آزادﺳﺎزي‬ ‫ﺑﺎ دوﻟﺘﻬﺎي اروﭘﺎﻳﻲ و آﻣﺮﻳﻜﺎ‬ ‫ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﻣﺨﻔﻲ رﻓﺴﻨﺠﺎﻧﻲ‬
‫رودﻟﻒ ﻛﻮردس ]‪ ،[Rudolf Cordes‬ﮔﺮوﮔﺎن آﻟﻤﺎن ﻏﺮﺑﻲ ﻛﻪ در دي ﻣﺎه ‪ 1365‬در ﺑﻴﺮوت ﺗﻮﺳﻂ ﮔﺮوه ﺷﻴﻌﻪ »ﺟﻬﺎد‬
‫ﺑﺮاي آزادي« رﺑﻮده ﺷﺪه ﺑﻮد و در ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪ 1367‬آزاد ﺷﺪ ﻧﻘﺶ داﺷﺖ‪ .‬او ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺎ رﺋﻴﺲﺟﻤﻬﻮر ﺳﺎﺑﻖ آﻣﺮﻳﻜﺎ‪،‬‬
‫روﻧﺎﻟﺪ رﻳﮕﺎن ]‪ ،[Ronald Reagan‬رﺋﻴﺲﺟﻤﻬﻮر ﻓﺮاﻧﺴﻪ‪ ،‬ﻓﺮاﻧﺴﻮا ﻣﻴﺘﺮان ]‪ [François Mitterand‬و وزﻳﺮ اﻣﻮر ﺧﺎرﺟﻪ‬
‫ﺳﺎﺑﻖ ﻓﺮاﻧﺴﻪ‪ ،‬روﻧﺎﻟﺪ دوﻣﺎ ]‪ [Roland Dumas‬ﻣﻼﻗﺎت ﻛﺮد‪.‬‬

‫ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ ﭘﺲ از ﻣﺬاﻛﺮه ﺑﺎ رﺋﻴﺲﺟﻤﻬﻮر ﺳﺎﺑﻖ آﻣﺮﻳﻜﺎ‪ ،‬ﺟﻴﻤﻲ ﻛﺎرﺗﺮ ]‪ [Jimmy Carter‬در آﺑﺎن ‪ 1367‬ﺑﻪ اﻳﺮان‬
‫ﺑﺎزﮔﺸﺖ و ﻣﻮاﺟﻪ ﺑﺎ اﺗﻬﺎم ﺧﻴﺎﻧﺖ ﺷﺪ‪ .‬ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ دﺳﺘﮕﻴﺮ و ﺑﻌﺪ از ﭼﻬﺎر ﻣﺎه از زﻧﺪان آزاد ﺷﺪ و ﺳﭙﺲ ﻳﻚ ﺳﺎل و ﻧﻴﻢ‬
‫در ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮدش ﺗﺤﺖ ﻧﻈﺮ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﺧﺮاج از وزارت اﻃﻼﻋﺎت‪ ،‬ﺑﻪ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﭼﻨﺪ ﺷﺮﻛﺖ ﺧﺼﻮﺻﻲ ﺑﺮاي ﺗﺄﻣﻴﻦ‬
‫ﻣﺎﻟﻲ ﺧﻮد اﻗﺪام ﻧﻤﻮد‪ .‬در ‪ 29‬اﺳﻔﻨﺪ ‪ 1374‬ﺗﻮﺳﻂ ﺳﻌﻴﺪ اﻣﺎﻣﻲ‪ ،‬ﻣﻌﺎون ﻋﻠﻲ ﻓﻼﺣﻴﺎن‪ ،‬ﻣﻄﻠﻊ ﺷﺪ ﻛﻪ ﻛﻤﻴﺘﻪ اﻣﻮر وﻳﮋه دﺳﺘﻮر‬
‫ﻗﺘﻞ او را ﺻﺎدر ﻧﻤﻮده اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ در ‪ 30‬ﻓﺮوردﻳﻦ ‪ 1375‬اﻳﺮان را ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﭘﺎﻛﺴﺘﺎن ﺗﺮك ﻛﺮد و ﺑﻌﺪ از ﺗﻤﺎس ﺑﺎ‬
‫‪103‬‬
‫رﺋﻴﺲﺟﻤﻬﻮر ﺳﺎﺑﻖ اﻳﺮان‪ ،‬اﺑﻮاﻟﺤﺴﻦ ﺑﻨﻲﺻﺪر‪ ،‬ﺑﻪ آﻟﻤﺎن رﻓﺖ و درﺧﻮاﺳﺖ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ او ﻣﻮرد ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬

‫ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ ﺑﻪ ﺳﺆاﻻت در ﺗﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﺷﻬﺎدت ﭘﺮوﻓﺴﻮر اﺷﺘﺎﻳﻦﺑﺎخ ﭘﺎﺳﺦ داد‪ .‬رﻓﺘﺎر ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ در ﺧﻼل ﺑﺎزﺟﻮﻳﻲ ﻫﻴﭻ دﻟﻴﻠﻲ ﺑﺮاي ﺗﺮدﻳﺪ ﺑﻪ ﺻﺤﺖ ﮔﻔﺘﻪﻫﺎﻳﺶ ﺑﻪ‬
‫وﺟﻮد ﻧﻴﺎورد و او ﺑﺎ دﻗﺖ ﺑﻴﻦ آﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎً ﺧﻮدش ﻣﻲداﻧﺴﺖ و آﻧﭽﻪ ﻛﻪ از دﻳﮕﺮان ﺷﻨﻴﺪه ﺑﻮد ﻳﺎ ﺷﺎﻳﻌﻪ ﺑﻮد ﺗﻔﺎوت ﻣﻲﮔﺬاﺷﺖ‪ .‬ﺑﺮاي اﺛﺒﺎت ﺻﺤﺖ‬
‫اﻃﻼﻋﺎﺗﺶ‪ ،‬ﻧﺎم ﻣﻨﺎﺑﻊ و وﻇﺎﻳﻒ آﻧﻬﺎ در ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻛﺸﻮر را در ﻣﻮاردي ﻛﻪ ﺑﺮاي اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺧﻄﺮي اﻳﺠﺎد ﻧﻤﻲﻛﺮد ﻋﻨﻮان ﻧﻤﻮد‪ .‬دادﮔﺎه ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ‬
‫ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺗﺎ واﻗﻌﻴﺖ را ﺑﺎ ﺗﻄﺒﻴﻖ دادن آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺷﻬﺎدت ﺳﺎﻳﺮ ﺷﻬﻮد ﻛﺸﻒ ﻛﻨﺪ و ﻫﻴﭻ ﻣﻐﺎﻳﺮﺗﻲ در ﺧﺼﻮص ﺗﺤﻮل ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن‪ ،‬ﺳﻴﺎﺳﺖ‬
‫رﻫﺒﺮان اﻳﺮاﻧﻲ در ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﻛﺮدﻫﺎي ﻣﺨﺎﻟﻒ‪ ،‬ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻪ دﻛﺘﺮ ﻗﺎﺳﻤﻠﻮ‪ ،‬ارﺗﺒﺎط ﺣﺰباﷲ ﺑﺎ اﻳﺮان و ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎي ﻧﻬﺎدﻫﺎي اﻳﺮاﻧﻲ در آﻟﻤﺎن ﭘﻴﺪا ﻧﻜﺮد‪ .‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه‬
‫ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ﺻﺺ‪.335-345 .‬‬
‫‪ 97‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.335 .‬‬
‫‪ 98‬ﻫﻤﺎن‪.‬‬
‫‪ 99‬ﻫﺎدي ﺧﺮﺳﻨﺪي ﺷﺎﻋﺮ و ﻃﻨﺰﻧﻮﻧﻮﻳﺲ ﻣﻌﺎﺻﺮ اﻳﺮاﻧﻲ اﺳﺖ‪ .‬ﺧﺮﺳﻨﺪي از ﺳﺎل ‪ 1357‬ﻧﺎﺷﺮ و ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ﻣﺠﻠﻪ ﻓﻜﺎﻫﻲ »اﺻﻐﺮ آﻗﺎ« ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در ﺳﻮءﻗﺼﺪ‪،‬‬
‫ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ ﻣﺘﺮﺟﻢ ﺑﻮد‪ .‬او ﻓﺮﻣﺎن ﻗﺘﻞ را ﺑﺮاي ﺗﻴﻢ ﺗﺮور از ﻓﺎرﺳﻲ ﺑﻪ ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻛﺮد‪ .‬ﺷﺐ ﻗﺒﻞ از ﺗﺮور‪ ،‬ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ ﭘﻠﻴﺲ اﻧﮕﻠﻴﺲ را در ﺟﺮﻳﺎن ﮔﺬاﺷﺖ و‬
‫ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺗﺮور را ﻓﺎش ﻧﻤﻮد‪ .‬ﭘﻠﻴﺲ اﻧﮕﻠﻴﺲ ﻣﻈﻨﻮﻧﻴﻦ را دﺳﺘﮕﻴﺮ و ﺳﻼﺣﻬﺎ را ﭘﻴﺪا ﻛﺮد‪ .‬ﻣﺘﻦ ﺑﺎزﺟﻮﻳﻲ ﺷﺎﻫﺪ ﺳﻲ )اﺑﻮاﻟﻘﺎﺳﻢ ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ( در ‪ 6‬ﻣﻬﺮ ‪» ،1375‬ﺳﻴﺴﺘﻢ‬
‫ﺟﻨﺎﻳﺘﻜﺎر‪ :‬اﺳﻨﺎد دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس«‪ ،‬ص‪) 187 .‬ﻣﻬﺮان ﭘﺎﻳﻨﺪه‪ ،‬ﭼﺎپ اول‪.(2000 ،‬‬
‫‪ 100‬ﻣﺘﻦ ﺑﺎزﺟﻮﻳﻲ ﺷﺎﻫﺪ ﺳﻲ )اﺑﻮاﻟﻘﺎﺳﻢ ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ( در ‪ 4‬ﻣﻬﺮ ‪» ،1375‬ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺟﻨﺎﻳﺘﻜﺎر‪ :‬اﺳﻨﺎد دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس«‪ ،‬ص‪) 165 .‬ﻣﻬﺮان ﭘﺎﻳﻨﺪه‪ ،‬ﭼﺎپ اول‪،‬‬
‫‪.(2000‬‬
‫‪ 101‬رﻓﺴﻨﺠﺎﻧﻲ در آن زﻣﺎن رﺋﻴﺲ ﻣﺠﻠﺲ ﺑﻮد‪.‬‬
‫‪ 102‬ﻣﺘﻦ ﺑﺎزﺟﻮﻳﻲ ﺷﺎﻫﺪ ﺳﻲ )اﺑﻮاﻟﻘﺎﺳﻢ ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ( در ‪ 4‬ﻣﻬﺮ ‪» ،1375‬ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺟﻨﺎﻳﺘﻜﺎر‪ :‬اﺳﻨﺎد دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس«‪ ،‬ص‪) 166 .‬ﻣﻬﺮان ﭘﺎﻳﻨﺪه‪ ،‬ﭼﺎپ اول‪،‬‬
‫‪.(2000‬‬
‫‪ 103‬ﻣﺘﻦ ﺑﺎزﺟﻮﻳﻲ ﺷﺎﻫﺪ ﺳﻲ )اﺑﻮاﻟﻘﺎﺳﻢ ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ( در ‪ 4‬ﻣﻬﺮ ‪» ،1375‬ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺟﻨﺎﻳﺘﻜﺎر‪ :‬اﺳﻨﺎد دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس«‪ ،‬ﺻﺺ‪) 166-169 .‬ﻣﻬﺮان ﭘﺎﻳﻨﺪه‪ ،‬ﭼﺎپ اول‪،‬‬
‫‪.(2000‬‬

‫‪18‬‬
‫ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺄﻣﻮر اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ در زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ آﻳﺖاﷲ ﺧﻤﻴﻨﻲ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺗﺮورﻳﺴﺘﻲ را ﻫﺪاﻳﺖ ﻣﻲﻛﺮد داراي ﺗﺠﺎرب‬
‫ﺷﺨﺼﻲ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﻗﺎدر ﺑﻮد ﺗﺎ دادﮔﺎه را در ﺟﺮﻳﺎن ﺟﺰﺋﻴﺎت ﺷﻴﻮه ﻛﺎر ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻣﺄﻣﻮرﻳﻦ اﻳﺮاﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ اﻋﺘﻘﺎد‬
‫او از زﻣﺎن آﻳﺖاﷲ ﺧﻤﻴﻨﻲ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﭼﻨﺪان ﺗﻐﻴﻴﺮي ﻧﻜﺮده ﺑﻮد ﻗﺮار دﻫﺪ‪ .‬ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ دادﮔﺎه را در ﺟﺮﻳﺎن اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ‬
‫ﻛﻪ او از ﭘﻨﺞ ﻣﻨﺒﻊ ﻣﺨﺘﻠﻒ در داﺧﻞ اﻳﺮان در ﺧﺼﻮص ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺮده ﺑﻮد ﻗﺮار داد‪ 104.‬ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ اﻳﻦ‬
‫اﻣﺮ را ﻛﻪ ﻛﻤﻴﺘﻪ اﻣﻮر وﻳﮋه ﺑﺮاي ﺗﺮور رﻫﺒﺮان ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن اﻳﺮان در آﻟﻤﺎن اﺳﺘﺮاﺗﮋﻳﻬﺎي ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ را در‬
‫ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد و اﺻﻐﺮ ارﺷﺪ و ﻋﻠﻲ ﻛﻤﺎﻟﻲ‪ ،‬دو ﻣﺄﻣﻮر ﻋﺎﻟﻴﺮﺗﺒﻪ وزارت اﻃﻼﻋﺎت ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان‪ ،‬در ﺧﺮداد‬
‫‪ 1371‬ﺟﻬﺖ ارزﻳﺎﺑﻲ اﻣﻜﺎن اﻧﺠﺎم ﺣﻤﻠﻪ در آﻟﻤﺎن ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﺸﻮر ﺳﻔﺮ ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ را ﺑﺮاي دادﮔﺎه آﺷﻜﺎر ﻧﻤﻮد‪.‬‬

‫ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ اﻃﻼﻋﺎﺗﺶ در ﻣﻮرد ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس را ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎً از ﻋﺒﺪاﻟﺮﺣﻤﺎن ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ در ﺟﺮﻳﺎن ﻣﻼﻗﺎت ﺑﺎ‬
‫دوﺳﺖ ﻣﺸﺘﺮﻛﺸﺎن ﺑﻪ دﺳﺖ آورده ﺑﻮد‪ .‬او ﺑﻪ دادﮔﺎه ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ ﻋﻨﻮان ﻛﺮد ﻛﻪ ﻛﻠﻤﻪ رﻣﺰ ﻋﻤﻠﻴﺎت »ﻓﺮﻳﺎد‬
‫‪106‬‬
‫ﺑﺰرگ ﻋﻠﻮي«‪ 105‬ﺑﻮد‪ .‬رﻣﺰ را ﻣﻲﺗﻮان »ﺧﻮاﺳﺖ رﻫﺒﺮ اﻧﻘﻼب« ﻣﻌﻨﻲ ﻛﺮد‪.‬‬
‫‪107‬‬
‫و‬ ‫ﺷﻬﺎدت ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺎﻫﺪﻳﻦ دﻳﮕﺮ ﻣﻮرد ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﭘﺮوﻓﺴﻮر ﻳﻮدو اﺷﺘﺎﻳﻦﺑﺎخ ]‪[Udo Steinbach‬‬
‫ﭘﺮوﻓﺴﻮر ﻫﺎﻳﻨﺰ ﻫﺎﻟﻢ ]‪ ،108[Heinz Halm‬از ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن ﺻﺎﺣﺐﻧﺎم آﻟﻤﺎﻧﻲ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺧﺎورﻣﻴﺎﻧﻪ‪ ،‬ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ‬
‫ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ ﺑﺮاي ﺣﺬف ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﻴﻦ ﺧﻮد ﺑﺮﻧﺎﻣﻪاي ﺳﺎزﻣﺎنﻳﺎﻓﺘﻪ دارد‪ .‬ﭘﺎﺗﺮﻳﻚ ﻻﻻﻧﺪ ]‪،[Patrick Lalande‬‬
‫ﻣﻌﺎون دادﺳﺘﺎن ﭘﺎرﻳﺲ ﻛﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ در زﻣﻴﻨﻪ ﺗﺤﻘﻴﻖ در ﻣﻮرد اﻳﻦ ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎ داﺷﺖ ﺑﻪ دادﮔﺎه ﮔﻔﺖ‪:‬‬

‫اﻳﺮاﻧﻴﻬﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺷﮕﻔﺖاﻧﮕﻴﺰي ﻣﺼﻤﻢ در ﺗﺮور اﻋﻀﺎي ﮔﺮوﻫﻬﺎي ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺧﻮد در ﺧﺎرج از ﻛﺸﻮر‬
‫ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﺨﺎﻟﻔﻴﻦ ﺧﻮد در ﺧﺎرج از ﻛﺸﻮر ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻣﺨﺎﻟﻔﻴﻦ داﺧﻞ ﻛﺸﻮر‬
‫‪109‬‬
‫رﻓﺘﺎر ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و اﻳﻦ اﻣﺮ ﻳﻚ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻛﺎﻣﻼً داﺧﻠﻲ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺷﻬﺎدت ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ ﺑﺎ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻓﻮقاﻟﻌﺎده ﺻﺮﻳﺢ وزﻳﺮ اﻃﻼﻋﺎت و رﺋﻴﺲ ﺷﻮراي اﻣﻨﻴﺖ ﻣﻠﻲ‪ ،‬ﺣﺠﺖاﻻﺳﻼم ﻋﻠﻲ ﻓﻼﺣﻴﺎن‪،‬‬
‫ﻛﻪ در ‪ 8‬ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪ 1371‬از ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن اﻳﺮان ﭘﺨﺶ ﺷﺪ و ﻧﻮار آن ﻧﻴﺰ در دادﮔﺎه ﭘﺨﺶ ﺷﺪ‪ ،‬ﺗﺄﻳﻴﺪ و ﺗﻘﻮﻳﺖ ﺷﺪ‪ .‬در ﻃﻮل‬
‫ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻛﻪ ﻛﻤﺘﺮ از ﻳﻚ ﻣﺎه ﻗﺒﻞ از ﺗﺮور ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس اﻧﺠﺎم ﺷﺪ ﻓﻼﺣﻴﺎن ﺗﻮﺿﻴﺢ داد ﻛﻪ ﺳﺎزﻣﺎن او در از ﻫﻢ ﮔﺴﻴﺨﺘﻦ‬
‫ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﮔﺮوﻫﻬﺎي ﻣﺨﺎﻟﻒ در ﺑﺴﻴﺎري ﺟﻬﺎت ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻮده اﺳﺖ‪:‬‬

‫ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠﻲ‪ ،‬در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﻫﻴﭻ ﮔﺮوه ﻣﺨﺎﻟﻔﻲ در ﻛﺸﻮر ﻧﻤﻲﺗﻮان ﭘﻴﺪا ﻛﺮد‪ .‬آﻧﻬﺎ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻪ ﻓﺮار ﺷﺪهاﻧﺪ‬
‫‪ ...‬ﻣﺎ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ در ﺗﻌﻘﻴﺐ آﻧﻬﺎ ﻫﺴﺘﻴﻢ و آﻧﻬﺎ را ﻫﻤﻮاره در ﺧﺎرج از ﻛﺸﻮر زﻳﺮ ﻧﻈﺮ دارﻳﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﻪ‬

‫‪ 104‬ﻣﺘﻦ ﺑﺎزﺟﻮﻳﻲ ﺷﺎﻫﺪ ﺳﻲ )اﺑﻮاﻟﻘﺎﺳﻢ ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ( در ‪ 6‬ﻣﻬﺮ ‪» ،1375‬ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺟﻨﺎﻳﺘﻜﺎر‪ :‬اﺳﻨﺎد دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس«‪ ،‬ﺻﺺ‪) 183-86 .‬ﻣﻬﺮان ﭘﺎﻳﻨﺪه‪ ،‬ﭼﺎپ اول‪،‬‬
‫‪.(2000‬‬
‫‪ 105‬ﺑﻌﺪ از ﺗﺮور‪ ،‬اداره ﻛﻞ ﺣﺮاﺳﺖ از ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ آﻟﻤﺎن )‪ ،(BfV‬ﻛﻠﻤﻪ رﻣﺰ را ﻛﺸﻒ ﻧﻤﻮد و ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺷﻬﺎدت ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ را ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه‬
‫ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ﺻﺺ‪ 135 .‬و ‪.331-33‬‬
‫‪ 106‬ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ رﻣﺰ را ﻛﻠﻤﻪ ﺑﻪ ﻛﻠﻤﻪ ﺗﻮﺿﻴﺢ داد‪ :‬ﻋﻠﻮي ﻣﺘﺮادف ﺑﺎ ﺷﻴﻌﻪ‪ ،‬ﺑﺰرگ در اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ رﻫﺒﺮ‪ ،‬ﺧﺎﻣﻨﻪاي و ﻓﺮﻳﺎد ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ درﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻪ ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ‬
‫اﺳﺖ )ﻓﺮﻳﺎد )ﺧﻮاﺳﺖ( رﻫﺒﺮ اﻧﻘﻼب )ﺧﺎﻣﻨﻪاي((‪ .‬ﻣﺘﻦ ﺑﺎزﺟﻮﻳﻲ ﺷﺎﻫﺪ ﺳﻲ )اﺑﻮاﻟﻘﺎﺳﻢ ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ( در ‪ 5‬ﻣﻬﺮ ‪» ،1375‬ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺟﻨﺎﻳﺘﻜﺎر‪ :‬اﺳﻨﺎد دادﮔﺎه‬
‫ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس«‪ ،‬ص‪) 177 .‬ﻣﻬﺮان ﭘﺎﻳﻨﺪه‪ ،‬ﭼﺎپ اول‪.(2000 ،‬‬
‫‪ 107‬ﭘﺮوﻓﺴﻮر ﻳﻮدو اﺷﺘﺎﻳﻦﺑﺎخ‪ ،‬ﻣﺪﻳﺮ اﻧﺴﺘﻴﺘﻮي آﻟﻤﺎﻧﻲ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺧﺎورﻣﻴﺎﻧﻪ در ﻫﺎﻣﺒﻮرگ اﺳﺖ و ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺗﺤﻮﻻت اﻳﺮان در ﺟﻬﺖ ﺷﻜﻞﮔﻴﺮي‬
‫ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ ﺑﺎرﻫﺎ ﺑﻪ اﻳﺮان ﺳﻔﺮ ﻛﺮده اﺳﺖ‪ .‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.334 .‬‬
‫‪ 108‬دﻛﺘﺮ ﻫﺎﻳﻨﺰ ﻫﺎﻟﻢ‪ ،‬اﺳﻼمﺷﻨﺎس ﻣﺸﻬﻮر آﻟﻤﺎﻧﻲ و ﻣﺘﺨﺼﺺ در ﻋﻠﻮم اﺳﻤﺎﻋﻴﻠﻲ‪ ،‬ﭘﺮوﻓﺴﻮر ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﺳﻼﻣﻲ در داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻮﺑﻴﻨﮕﻦ اﺳﺖ‪ .‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه‬
‫ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.334 .‬‬
‫‪ 109‬وﻳﻠﻴﺎم دروزدﻳﺎك‪» ،‬دادﮔﺎه آﻟﻤﺎن‪ :‬ﺗﻬﺮان دﺳﺘﻮر ﺗﺮور ﺗﺒﻌﻴﺪﻳﺎن را ﺻﺎدر ﻛﺮد« ]‪ ،[German Court: Tehran Ordered Exile Killings‬واﺷﻨﮕﺘﻦ ﭘﺴﺖ‪،‬‬
‫‪ 22‬ﻓﺮوردﻳﻦ ‪ ،1376‬ص‪.A1 .‬‬

‫‪19‬‬
 ‫ﻣﺮاﻛﺰ ﺗﺸﻜﻴﻼﺗﻲ و ﻋﻤﻠﻴﺎﺗﻲ آﻧﻬﺎ ﻧﻔﻮذ ﻛﺮده و از ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎي آﻧﻬﺎ ﺑﺎﺧﺒﺮﻳﻢ‪ .‬ﺑﻪ ﻟﻄﻒ ﺧﺪا ﻗﺎدر ﺷﺪهاﻳﻢ ﻛﻪ‬
‫ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎي آﻧﻬﺎ را ﺗﺤﺖ ﻛﻨﺘﺮل داﺋﻤﻲ ﺧﻮد در ﺑﻴﺎورﻳﻢ ‪ ...‬ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻳﻦ ﻗﺎدر ﺑﻮدهاﻳﻢ ﻛﻪ ﺿﺮﺑﺎﺗﻲ ﺑﻪ‬
‫ﺑﺴﻴﺎري از ﮔﺮوﻫﻬﺎي ﻣﺨﺎﻟﻒ در ﺧﺎرج از ﻛﺸﻮر ﻳﺎ ﻧﺰدﻳﻚ ﻣﺮز وارد ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﻛﻪ ﻣﻲداﻧﻴﺪ‪،‬‬
‫ﻳﻜﻲ از ﮔﺮوﻫﻬﺎي ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻓﻌﺎل ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن اﺳﺖ ﻛﻪ از ﻃﺮﻳﻖ دو ارﮔﺎن اﺻﻠﻲ و ﻛﻤﻜﻲ‬
‫)ﻓﺮﻋﻲ( در ﻛﺮدﺳﺘﺎن ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ ‪ ...‬ﻣﺎ ﻗﺎدر ﺑﻮدهاﻳﻢ ﻛﻪ ﺿﺮﺑﺎت ﻗﻄﻌﻲ ﺑﻪ ﻛﺎدر آﻧﻬﺎ وارد ﻛﻨﻴﻢ‪.‬‬
‫ﮔﺮوه اﺻﻠﻲ و ﻓﺮﻋﻲ ﻣﺘﺤﻤﻞ ﺿﺮﺑﺎت ﺳﻨﮕﻴﻨﻲ ﺷﺪهاﻧﺪ و از ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎي آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﻲ ﻛﺎﺳﺘﻪ‬
‫‪110‬‬
‫ﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻳﻜﻲ دﻳﮕﺮ از ﻗﺮﻳﻨﻪﻫﺎي ﻣﺒﻨﻲ ﺑﺮ دﺧﺎﻟﺖ دوﻟﺖ اﻳﺮان در ﺗﺮور‪ ،‬اﻋﻼم آﻣﺎدهﺑﺎش ﻧﻈﺎﻣﻲ در ﻛﺮدﺳﺘﺎن ﺗﻮﺳﻂ دوﻟﺖ در ‪25‬‬
‫ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪ ،1371‬ﻳﻚ روز ﻗﺒﻞ از ﺗﺮور ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﺷﺎﻫﺪي دﻳﮕﺮ اراﺋﻪ ﺷﺪ‪ .‬ﺷﻬﻮد اﺳﺘﺪﻻل ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ اﻣﺮ‬
‫دﻻﻟﺖ ﻣﻲﻛﺮد ﺑﺮ اﻳﻨﻜﻪ دوﻟﺖ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ ﺟﻬﺖ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﻋﻜﺲاﻟﻌﻤﻞ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب از ﺳﻮي ﻛﺮدﻫﺎ ﭘﺲ از‬
‫ﭘﺨﺶ ﺧﺒﺮ ﺗﺮور دﻛﺘﺮ ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي ﺧﻮد را آﻣﺎده ﻣﻲﻧﻤﻮد‪ .‬ﻫﻴﭻ دﻟﻴﻞ دﻳﮕﺮي ﺑﺮاي ﭼﻨﻴﻦ آﻣﺎدهﺑﺎﺷﻲ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬ﺷﺎﻫﺪ‬
‫ﺣﺴﻴﻨﻲ ﺷﻬﺎدت داد ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ آﻣﺎدهﺑﺎﺷﻲ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻌﻤﻮل ﺑﺮاي روزﻫﺎي ﺣﺴﺎس ﻧﻈﻴﺮ ﺳﺎﻟﺮوز ﺗﺮور دﺑﻴﺮ ﻛﻞ ﺳﺎﺑﻖ ﺣﺰب‬
‫‪111‬‬
‫دﻣﻮﻛﺮات‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﻗﺎﺳﻤﻠﻮ‪ ،‬اﻋﻤﺎل ﻣﻲﺷﺪ‪.‬‬

‫‪ .5-5‬ﮔﺰارش اداره ﻛﻞ ﺣﺮاﺳﺖ از ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ آﻟﻤﺎن درﺑﺎره ﺗﺮور ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‬

‫‪112‬‬
‫در ‪ 28‬آذر ‪ ،1374‬اداره ﻛﻞ ﺣﺮاﺳﺖ از ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ آﻟﻤﺎن ])‪[Bundesamt für Verfassungsschutz (BfV‬‬
‫ﮔﺰارﺷﻲ در ﺧﺼﻮص دﺧﺎﻟﺖ وزارت اﻃﻼﻋﺎت در ﺗﺮور ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس را ﺑﻪ دﻓﺘﺮ دادﺳﺘﺎﻧﻲ آﻟﻤﺎن اراﺋﻪ داد‪ .‬اﻳﻦ ﮔﺰارش‬
‫ﭼﻨﻴﻦ اﺷﻌﺎر ﻣﻲداﺷﺖ‪:‬‬
‫‪113‬‬
‫ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎً در ﺗﺮور رﻫﺒﺮان ﻛﺮد در ‪ 26‬ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪ 1371‬در‬ ‫ﻳﻚ ﺑﺨﺶ از وزارت اﻃﻼﻋﺎت و اﻣﻨﻴﺖ‬
‫‪114‬‬
‫اﺳﺖ ﻣﺪﺗﻲ‬ ‫ﺑﺮﻟﻴﻦ دﺧﺎﻟﺖ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﻛﻪ ﻣﺴﺌﻮل ﺗﺮور و ﻣﻌﺮوف ﺑﻪ »واﺣﺪ ﻋﻤﻠﻴﺎت وﻳﮋه«‬
‫اﺳﺖ ﻛﻪ اﻋﻀﺎي ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن را ﺗﺤﺖ ﻧﻈﺮ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﻮﻧﻪ‪ ،‬ﻳﻚ ﺗﻴﻢ از اﻳﻦ‬
‫ﺑﺨﺶ ﻣﺴﺌﻮل ﺗﺮور ﻗﺎﺳﻤﻠﻮ ﺑﻮد‪.‬‬

‫وزارت اﻃﻼﻋﺎت و اﻣﻨﻴﺖ در اواﺳﻂ ﺷﻬﺮﻳﻮر ﻳﻚ ﺗﻴﻢ ﺗﺮور را از ﺗﻬﺮان ﺑﻪ ﺑﺮﻟﻴﻦ ﻓﺮﺳﺘﺎد‪ .‬اﻳﻦ ﺗﻴﻢ ﺑﺎ‬
‫ﻣﺄﻣﻮرﻳﻦ ﻣﺤﻠﻲ ﺟﻬﺖ ﺗﺤﻘﻴﻖ و ﻃﺮاﺣﻲ ﻧﻘﺸﻪ ﺗﺮور ﺗﻤﺎس ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬

‫ﺗﻴﻢ از ﻃﺮﻳﻖ ﻣﻨﺎﺑﻊ وزارت اﻃﻼﻋﺎت و اﻣﻨﻴﺖ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﺤﻞ و زﻣﺎن دﻗﻴﻖ ﻣﻼﻗﺎت رﻫﺒﺮان ﺣﺰب‬
‫دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن اﻳﺮان ﺑﻮد‪ .‬اﻳﻦ ﻣﻨﺒﻊ‪ ،‬ﺑﺮ اﺳﺎس اﻃﻼﻋﺎت اداره ﻛﻞ ﺣﺮاﺳﺖ از ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ آﻟﻤﺎن‪،‬‬

‫‪ 110‬ﻳﺎدداﺷﺖ ﻳﻮﺳﺖ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،73‬ص‪] 3 .‬ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ از ﻣﺘﻦ آﻟﻤﺎﻧﻲ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ[‪.‬‬
‫‪ 111‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.355 .‬‬
‫‪ 112‬اداره ﻛﻞ ﺣﺮاﺳﺖ از ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ آﻟﻤﺎن )‪ (BfV‬از ارﮔﺎﻧﻬﺎي دوﻟﺘﻲ آﻟﻤﺎن و ﻣﺴﺌﻮل ﺟﻤﻊآوري و ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ اﻃﻼﻋﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﻬﺪﻳﺪات اﻣﻨﻴﺘﻲ‬
‫و زﻳﺮ ﻧﻈﺮ داﺷﺘﻦ ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎي ﺟﺎﺳﻮﺳﻲ و اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ از ﺳﻮي ﻗﺪرﺗﻬﺎي ﺧﺎرﺟﻲ اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ارﮔﺎن ﻣﺠﻮز ﺟﻤﻊآوري اﻃﻼﻋﺎت از ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺄﻣﻮرﻳﻦ ﻣﺨﻔﻲ‪،‬‬
‫دورﺑﻴﻨﻬﺎي ﻣﺨﻔﻲ و ﺿﺒﻂ ﻣﻜﺎﻟﻤﺎت ﺗﻠﻔﻨﻲ و ﻧﺎﻣﻪﻫﺎ را دارد‪ .‬اداره ﻛﻞ ﺣﺮاﺳﺖ از ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ آﻟﻤﺎن ]‪ ،[Bundesamt für Verfassungsschutz‬وﻇﺎﻳﻒ‪ ،‬ﻗﺎﺑﻞ‬
‫دﺳﺘﺮﺳﻲ در‪) http://www.verfassungsschutz.de/en/en_about_bfv/tasks.html :‬ﺗﺎرﻳﺦ دﺳﺘﺮﺳﻲ‪ 13 :‬دي ‪.(1385‬‬
‫‪ 113‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ 23‬در ﺧﺼﻮص ﻧﺎم اﻳﻦ وزارﺗﺨﺎﻧﻪ را ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ‪.‬‬
‫‪ 114‬ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ از اﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﺑﺎ ﻋﻨﻮان »ﻛﻤﻴﺘﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎت وﻳﮋه« ﻧﺎم ﺑﺮد‪.‬‬

‫‪20‬‬
 ‫در زﻣﺎن ﺗﺮور در رﺳﺘﻮران ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﺗﺮور‪ ،‬ﺗﻴﻢ ]وزارت اﻃﻼﻋﺎت و اﻣﻨﻴﺖ[‪ ،‬ﺑﺮﻟﻴﻦ را‬
‫‪115‬‬
‫ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﺗﻬﺮان ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻳﻚ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ دﻗﻴﻖ و از ﭘﻴﺶ ﻃﺮاﺣﻲ ﺷﺪه ﺗﺮك ﻛﺮد‪.‬‬

‫دادﺳﺘﺎن ﻓﺪرال آﻟﻤﺎن‪ ،‬ﺑﺮوﻧﻮ ﻳﻮﺳﺖ‪ ،‬در آﺧﺮﻳﻦ اﻇﻬﺎرات ﺧﻮد در دادﮔﺎه در آﺑﺎن ‪ 1375‬ﮔﻔﺖ‪:‬‬
‫‪116‬‬
‫اﻣﻜﺎن ﻧﺎدﻳﺪه ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺗﺮورﻳﺴﻢ دوﻟﺘﻲ در اﻳﻦ ﻗﺘﻞ وﺟﻮد ﻧﺪارد‪.‬‬

‫‪ .6-5‬ﺻﺪور ﺣﻜﻢ ﺑﺎزداﺷﺖ ﺑﺮاي ﻋﻠﻲ ﻓﻼﺣﻴﺎن‬

‫ﺳﻪ ﻫﻔﺘﻪ ﻗﺒﻞ از آﻏﺎز دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬وزﻳﺮ اﻃﻼﻋﺎت‪ ،‬ﺣﺠﺖاﻻﺳﻼم ﻓﻼﺣﻴﺎن ﺑﻪ ﺑﻦ ﺳﻔﺮ ﻛﺮد ﺗﺎ ﺑﺎ ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﻣﻘﺎم ارﺷﺪ‬
‫اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ آﻟﻤﺎن‪ ،‬وزﻳﺮ ﻛﺸﻮر‪ ،‬ﺑﺮﻧﺪ اﺷﻤﻴﺖ ﺑﺎور ]‪ [Bernd Schmidbauer‬ﻣﻼﻗﺎت ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻓﻼﺣﻴﺎن درﺧﻮاﺳﺖ ﻛﺮد ﺗﺎ ﭘﻨﺞ‬
‫‪117‬‬
‫اﺷﻤﻴﺖ ﺑﺎور درﺧﻮاﺳﺖ‬ ‫ﻣﺘﻬﻢ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس آزاد ﺷﻮﻧﺪ و ﺳﻌﻲ ﻛﺮد ﻛﻪ ﺟﻠﻮي ﺗﺸﻜﻴﻞ دادﮔﺎه را ﺑﮕﻴﺮد‪.‬‬
‫ﻓﻼﺣﻴﺎن را رد ﻛﺮد‪.‬‬

‫در واﻗﻊ‪ ،‬دادﺳﺘﺎﻧﻬﺎي آﻟﻤﺎن آﻧﻘﺪر از ﻣﺸﺎرﻛﺖ اﻳﺮان در ﺗﺮور ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ دادﺳﺘﺎن ﻛﻞ ﻓﺪرال آﻟﻤﺎن‪ ،‬ﻛﻲ ﻧﻴﻬﻢ‬
‫]‪ ،[Kay Nehm‬در ﻳﻚ اﻗﺪام ﻏﻴﺮﻣﺘﺮﻗﺒﻪ ﻗﺮار ﺑﺎزداﺷﺖ ﻓﻼﺣﻴﺎن را در ‪ 24‬اﺳﻔﻨﺪ ‪ 1374‬ﺻﺎدر ﻛﺮد‪ .‬ﻗﺮار ﺑﺎزداﺷﺖ اﺷﻌﺎر‬
‫‪118‬‬
‫ﻣﻲداﺷﺖ ﻛﻪ ﻓﻼﺣﻴﺎن ﻗﻮﻳﺎً ﻣﻈﻨﻮن ﺑﻪ ﺻﺪور دﺳﺘﻮر ﻗﺘﻠﻬﺎﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺧﺒﺮ ﻗﺮار ﺑﺎزداﺷﺖ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ راﻫﭙﻴﻤﺎﻳﻴﻬﺎﻳﻲ در اﻳﺮان ﺷﺪ‪ .‬ﺗﻈﺎﻫﺮﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﺟﻠﻮي ﺳﻔﺎرت آﻟﻤﺎن در ﺗﻬﺮان‪ ،‬ﭘﺮﭼﻢ آﻣﺮﻳﻜﺎ‬
‫و اﺳﺮاﺋﻴﻞ را آﺗﺶ زدﻧﺪ‪ .‬ﺳﻴﺪ ﺣﺴﻴﻦ ﻣﻮﺳﻮﻳﺎن‪ ،‬ﺳﻔﻴﺮ اﻳﺮان در آﻟﻤﺎن‪ ،‬اﻳﻦ ﺣﻮادث را دﻟﻴﻞ ﻣﻴﻬﻦﭘﺮﺳﺘﻲ ﺧﻮاﻧﺪ و ﺗﻮﺿﻴﺢ‬
‫داد ﻛﻪ ﺻﺪور ﻗﺮار ﺑﺎزداﺷﺖ اﻫﺎﻧﺘﻲ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻓﻼﺣﻴﺎن ﺑﻠﻜﻪ اﻫﺎﻧﺖ ﺑﻪ ﻛﻠﻴﻪ وزراي دوﻟﺖ و در واﻗﻊ ﺑﻪ ﻛﻞ ﻣﺮدم اﻳﺮان‬
‫‪119‬‬
‫اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺗﻬﺪﻳﺪﻫﺎي ﮔﻨﮓ و ﻣﺒﻬﻤﻲ در اﺧﺒﺎر اﻳﺮان ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺒﻜﻪ ﺧﺒﺮي ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ )اﻳﺮﻧﺎ( در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺻﺪور ﻗﺮار‬
‫ﺑﺎزداﺷﺖ ﭘﺨﺶ ﺷﺪ‪ .‬اﻳﺮﻧﺎ ﮔﺰارش داد ﻛﻪ ﺻﺪور ﻗﺮار ﺑﺎزداﺷﺖ ﺗﻮﺳﻂ دﺳﺘﮕﺎه ﻗﻀﺎﻳﻲ آﻟﻤﺎن »ﺑﺮاي آﻟﻤﺎﻧﻴﻬﺎي ﺧﺎرج از‬
‫آﻟﻤﺎن ﺧﻄﺮ اﻳﺠﺎد ﻣﻲﻛﻨﺪ« ﭼﺮا ﻛﻪ »ﺑﻘﻴﻪ ﻛﺸﻮرﻫﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ روش آﻟﻤﺎن را در ﭘﻴﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺑﺮاي ﺷﻬﺮوﻧﺪان‬
‫‪120‬‬
‫ﻣﺤﻤﻮد ﻣﺤﻤﺪي‪ ،‬ﺳﺨﻨﮕﻮي وزارت اﻣﻮر ﺧﺎرﺟﻪ ﻋﻨﻮان ﻛﺮد ﻛﻪ »ﻫﻴﭻ‬ ‫آﻟﻤﺎﻧﻲ ﻗﺮار ﺑﺎزداﺷﺖ ﻏﻴﺎﺑﻲ ﺻﺎدر ﻛﻨﻨﺪ«‪.‬‬

‫‪ 115‬ﻳﺎدداﺷﺖ ﮔﺮوﻧﻪواﻟﺪ‪ ،‬اداره ﻛﻞ ﺣﺮاﺳﺖ از ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ آﻟﻤﺎن ]‪ [Bundesamt für Verfassungsschutz‬ﺑﻪ ﺑﺮوﻧﻮ ﻳﻮﺳﺖ‪ ،‬دادﺳﺘﺎن ارﺷﺪ ﻓﺪرال )رﺋﻴﺲ‬
‫اداره دادﺳﺘﺎﻧﻲ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻲ ﻓﺪرال ]‪ ،([Generalbundesanwalt beim Bundesgerichtshof‬ص‪ 28) 2 .‬آذر ‪) (1374‬ﻣﻮﺟﻮد در آرﺷﻴﻮ ﻣﺮﻛﺰ اﺳﻨﺎد ﺣﻘﻮق‬
‫ﺑﺸﺮ اﻳﺮان(‪.‬‬
‫‪ 116‬ﭘﺎﺗﺮﻳﻚ ﻛﻼوﺳﻮن‪» ،‬دﻳﺎﻟﻮك اﻧﺘﻘﺎدي اروﭘﺎ ﺑﺎ اﻳﺮان‪ :‬ﻓﺸﺎر ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ« ]‪ ،[“Critical Dialog” with Iran: Pressure for Change‬دﻳﺪهﺑﺎن ﺳﻴﺎﺳﺘﮕﺬاري‬
‫]‪ ،[PolicyWatch‬ص‪ ،242 .‬ﭘﺎراﮔﺮاف ‪ 20) 6‬ﻓﺮوردﻳﻦ ‪ ،(1376‬ﻗﺎﺑﻞ دﺳﺘﺮﺳﻲ در ‪.http://www.washingtoninstitute.org/templateC05.php?CID=1121‬‬
‫‪ 117‬ﻓﻼﺣﻴﺎن ﺳﻌﻲ ﻧﻤﻮد ﺗﺎ از ﺗﺸﻜﻴﻞ دادﮔﺎه ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﻛﻨﺪ و ﺑﻪ ﻃﻮر اﺧﺺ »از ﻫﻤﺘﺎي آﻟﻤﺎﻧﻲ ﺧﻮد ﺧﻮاﺳﺖ ﺗﺎ از دادرﺳﻲ در ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﻣﻤﺎﻧﻌﺖ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ‬
‫ﺑﻴﺎورد «‪ .‬ﺗﻮﻣﺎس ﺳﻨﻜﺘﻮن‪» ،‬ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﺗﺮور اﻳﺮان« ]‪ ،[Iran’s State of Terror‬ﺗﺎﻳﻢ‪ ،‬آﺑﺎن ‪ ،1375‬ص‪ .78 .‬دادﺳﺘﺎن‪ ،‬ﺑﺮوﻧﻮ ﻳﻮﺳﺖ‪ ،‬اﻇﻬﺎر داﺷﺖ ﻛﻪ »ﺗﻼش‬
‫ﺑﻴﺸﺮﻣﺎﻧﻪ دوﻟﺖ ﺗﻬﺮان در ﻧﻔﻮذ در ﻣﺮاﺣﻞ دادرﺳﻲ ‪ ،‬دﻟﻴﻠﻲ ﺑﺮاي اﺛﺒﺎت آﻣﺮﻳﺖ دوﻟﺖ اﻳﺮان در ارﺗﻜﺎب اﻳﻦ ﻗﺘﻠﻬﺎ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ «.‬روﻳﺘﺮ‪» ،‬دادﺳﺘﺎن آﻟﻤﺎن‬
‫درﺧﻮاﺳﺖ ﺣﺒﺲ اﺑﺪ ﻣﻲﻛﻨﺪ« ]‪ 25) [German Prosecutor Demands Life Sentences‬آﺑﺎن ‪.(1375‬‬
‫‪118‬‬
‫ﻗﺮار ﺑﺎزداﺷﺖ ﻋﻠﻲ ﻓﻼﺣﻴﺎن‪ ،‬وزﻳﺮ اﻃﻼﻋﺎت و اﻣﻨﻴﺖ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان ] ‪Haftbefehl, Der Minister für Nachrichtendienste und‬‬
‫‪ ،[Sicherheitsangelegenheiten der Islamischen Republik Iran Ali Falahijan‬دﻛﺘﺮ ووﻟﺴﺖ ]‪ ،[Dr. Wolst‬ﻗﺎﺿﻲ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻲ ﻓﺪرال )‪ 24‬اﺳﻔﻨﺪ‬
‫‪(1374‬؛ »ﻣﺄﻣﻮرﻳﻦ ﺧﻮاﺑﻨﺪ« ]‪ ،[Die Agenten schlafen nur‬اﺷﭙﻴﮕﻞ ]‪ [DER SPIEGEL‬ﺻﺺ‪ 6) 1996/13 ،40-41 .‬ﻓﺮوردﻳﻦ ‪.(1375‬‬
‫‪» 119‬ﻣﺪارك ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ« ]‪ ،[Konstruierte Beweise‬ﻓﻮﻛﻮس ]‪ ،[FOCUS‬ص‪ 6) 1996/13 ،42 .‬ﻓﺮوردﻳﻦ ‪.(1375‬‬
‫‪» 120‬آﺧﻮﻧﺪﻫﺎ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﻪ ﻣﺜﻞ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ« ]‪ 1) DIE TAGEZEITUNG ،[Die Mullahs schlagen zurück‬ﻓﺮوردﻳﻦ ‪.(1375‬‬

‫‪21‬‬
‫ﻣﺪرﻛﻲ« ﺑﺮاي ﺗﻮﺟﻴﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻗﺮار ﺑﺎزداﺷﺘﻲ وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ 121.‬اﻳﻦ اﻇﻬﺎرات ﺗﻮﺳﻂ ﺳﻔﺎرت اﻳﺮان در آﻟﻤﺎن ﺑﺎزﮔﻮ و ﺗﺄﻳﻴﺪ‬
‫ﺷﺪ و ﺳﻔﺎرت ﻋﻨﻮان ﻛﺮد ﻛﻪ دادﺳﺘﺎن ﻛﻞ آﻟﻤﺎن ﺑﺎﻳﺪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ ﻣﺴﺌﻮل ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮد‪ .‬ﺳﻔﻴﺮ اﻳﺮان‪،‬‬
‫ﻣﻮﺳﻮﻳﺎن اﻋﻼم ﻛﺮد ﻛﻪ اﮔﺮ ﻛﺸﻮرﻫﺎي اروﭘﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺗﻬﺪﻳﺪات ﺧﻮد ﻋﻠﻴﻪ اﻳﺮان ﺑﻪ روش اﺳﺮاﺋﻴﻞ و آﻣﺮﻳﻜﺎ اداﻣﻪ دﻫﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎ‬
‫‪122‬‬
‫اﻳﻦ ﻛﺸﻮرﻫﺎ ﺑﻪ ﺷﻴﻮه ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ رﻓﺘﺎر ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪.‬‬

‫رﻓﺴﻨﺠﺎﻧﻲ‪ ،‬رﺋﻴﺲﺟﻤﻬﻮر وﻗﺖ در ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﺎ »اﺷﭙﻴﮕﻞ« ]‪ [Der Spiegel‬ﮔﻔﺖ ﻛﻪ او دوﻟﺖ آﻟﻤﺎن را ﺑﺮاي دادﮔﺎه‬
‫ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس و ﺻﺪور ﻗﺮار ﺑﺎزداﺷﺖ ﺑﺮاي ﻓﻼﺣﻴﺎن ﻣﻘﺼﺮ ﻧﻤﻲداﻧﺪ‪ .‬رﻓﺴﻨﺠﺎﻧﻲ ﻋﻨﻮان ﻛﺮد ﻛﻪ »ﻣﻘﺎﻣﺎت آﻣﺮﻳﻜﺎﻳﻲ و‬
‫‪123‬‬
‫اﺳﺮاﺋﻴﻠﻲ در ﺟﺮﻳﺎن اﻣﺮ دﺳﺖ داﺷﺘﻪاﻧﺪ و ﻳﺎ اﻳﻨﻜﻪ دﺳﺘﮕﺎه ﻗﻀﺎﻳﻲ آﻟﻤﺎن اﺷﺘﺒﺎه ﻛﺮده اﺳﺖ«‪.‬‬

‫‪ .7-5‬رأي دادﮔﺎه‬

‫دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻲ ﺑﺮﻟﻴﻦ ﺳﺮاﻧﺠﺎم در ‪ 21‬ﻓﺮوردﻳﻦ ‪ 1376‬رأي ﺧﻮد را اﻋﻼم ﻧﻤﻮد‪ .‬ﻛﺎﻇﻢ داراﺑﻲ ﺑﻪ ﺣﺒﺲ اﺑﺪ ﻣﺤﻜﻮم ﺷﺪ‪ .‬ﺣﻜﻢ‬
‫اﺷﻌﺎر ﻣﻲداﺷﺖ »داراﺑﻲ ‪ ...‬ﻗﺘﻠﻬﺎ را ﺑﺮاي ﺳﺮوﻳﺲ ﻣﺨﻔﻲ اﻳﺮان ﺳﺎزﻣﺎندﻫﻲ ﻧﻤﻮد‪ .‬او از ﻫﺪف ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺑﻮد و ﺑﻪ ﻃﻮر ارادي‬
‫‪124‬‬
‫ﻋﺒﺎس ﺣﺴﻴﻦ راﻳﻞ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺣﺒﺲ اﺑﺪ ﻣﺤﻜﻮم ﺷﺪ‪ .‬دادﮔﺎه راﻳﻞ را ﺑﻪ ﺟﺮم ﺷﻠﻴﻚ‬ ‫در ﻗﺘﻞ ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ ﺷﺮﻛﺖ ﻛﺮد‪«.‬‬
‫‪125‬‬
‫ﻳﻮﺳﻒ ﻣﺤﻤﺪ اﻟﺴﻴﺪ اﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﺟﺮم ﻣﻌﺎوﻧﺖ در ارﺗﻜﺎب‬ ‫ﺣﺪاﻗﻞ ﺗﻌﺪادي از ﮔﻠﻮﻟﻪﻫﺎي ﻛﺸﻨﺪه ﮔﻨﺎﻫﻜﺎر ﺗﺸﺨﻴﺺ داد‪.‬‬
‫‪126‬‬
‫ﻣﺤﻤﺪ آﺗﺮﻳﺲ ﻧﻴﺰ ﻣﺤﻜﻮم ﺑﻪ ﻣﻌﺎوﻧﺖ در‬ ‫ﭼﻬﺎر ﻓﻘﺮه ﻗﺘﻞ ﮔﻨﺎﻫﻜﺎر ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه و ﺑﻪ ‪ 11‬ﺳﺎل زﻧﺪان ﻣﺤﻜﻮم ﺷﺪ‪.‬‬
‫ارﺗﻜﺎب ﻗﺘﻞ ﺷﺪه و ﺑﻪ ‪ 5‬ﺳﺎل و ‪ 3‬ﻣﺎه زﻧﺪان ﻣﺤﻜﻮم ﺷﺪ‪ 127.‬ﻋﻄﺎاﷲ اﻳﺎد ﺗﺒﺮﺋﻪ و آزاد ﺷﺪ در ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﭼﻬﺎر ﺳﺎل در ﻃﻮل‬
‫‪128‬‬
‫ﻣﺤﺎﻛﻤﻪ در ﺑﺎزداﺷﺖ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺑﺮده ﺑﻮد‪.‬‬

‫دادﮔﺎه اﻧﮕﻴﺰه ﻣﺘﻬﻤﻴﻦ را ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﻮد‪ ،‬ﭼﺮا ﻛﻪ آﻧﻬﺎ ﻃﺮﻓﺪار رژﻳﻢ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاي اﻳﺮان ﺑﻮدﻧﺪ و آﻣﺎده ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ‬
‫‪129‬‬
‫رﺋﻴﺲ دادﮔﺎه‪ ،‬ﻓﺮﻳﺘﻬﻮف ﻛﻮﺑﺶ ] ‪Frithjof‬‬ ‫ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻗﺘﻞ رﻫﺒﺮان ﮔﺮوﻫﻬﺎي ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺛﺎﺑﺖ ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ 130،[Kubsch‬در ﺣﻜﻢ ‪ 395‬ﺻﻔﺤﻪاي ﺧﻮد ﻋﻨﻮان ﻧﻤﻮد ﻛﻪ ﻣﺤﺎﻛﻤﻪ »ﺻﺪور دﺳﺘﻮر ﻗﺘﻞ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻘﺎﻣﺎت اﻳﺮان را ﺛﺎﺑﺖ‬
‫ﻛﺮد«‪ .‬ﻛﻮﺑﺶ اﺳﻢ ﻫﻴﭻ ﻣﻘﺎم اﻳﺮاﻧﻲ را در ﺣﻜﻢ ﻧﻴﺎورد وﻟﻲ ﺑﻴﺎن داﺷﺖ ﻛﻪ ﺷﻬﺎدت ﺷﻬﻮد و ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺪارك ﺛﺎﺑﺖ ﻛﺮدﻧﺪ‬
‫ﻛﻪ ﻛﻤﻴﺘﻪ اﻣﻮر وﻳﮋه ﺣﻜﻢ ﻗﺘﻞ را ﺻﺎدر ﻛﺮده ﺑﻮد و اﻳﻨﻜﻪ ﻣﻘﺎم رﻫﺒﺮي‪ ،‬رﺋﻴﺲﺟﻤﻬﻮر‪ ،‬وزﻳﺮ اﻣﻮر ﺧﺎرﺟﻪ و وزﻳﺮ‬
‫اﻃﻼﻋﺎت ﻫﻤﮕﻲ از اﻋﻀﺎي ﻓﻌﺎل اﻳﻦ ﻛﻤﻴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪:‬‬

‫‪» 121‬ﻫﻴﭻ ﻣﺪرﻛﻲ دال ﺑﺮ وﺟﻮد ارﺗﺒﺎط ﻣﻘﺎﻣﺎت اﻳﺮان ﺑﺎ ﭘﺮوﻧﺪه ﻣﻄﺮوﺣﻪ در دادﮔﺎه ﺑﺮﻟﻴﻦ وﺟﻮد ﻧﺪارد«‪ ،‬رﺳﺎﻟﺖ )ﺗﻬﺮان(‪ 27 ،‬اﺳﻔﻨﺪ ‪ .1374‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﮕﺎه‬
‫ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ »ﺗﻬﺮان از ﺻﺪور ﻗﺮار ﺑﺎزداﺷﺖ وزﻳﺮ ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ و ﻋﺼﺒﺎﻧﻲ اﺳﺖ« ]‪SÜDDEUTSCHE ،[Teheran über Haftbefehl gegen Minister empört‬‬
‫‪ ،ZEITUNG‬ص‪ 28) 65 .‬اﺳﻔﻨﺪ ‪.(1374‬‬
‫‪» 122‬آﺧﻮﻧﺪﻫﺎ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﻪ ﻣﺜﻞ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ« ]‪ 1) DIE TAGEZEITUNG،[Die Mullahs schlagen zurück‬ﻓﺮوردﻳﻦ ‪.(1375‬‬
‫‪» 123‬اروﭘﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﺑﻜﺸﺪ« ]‪ ،[Europa soll sich schämen‬اﺷﭙﻴﮕﻞ ]‪ ،[DER SPIEGEL‬ص‪ 23) 1996/42 ،176 .‬ﻣﻬﺮ ‪.(1375‬‬
‫‪ 124‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،25‬ص‪.385 .‬‬
‫‪ 125‬ﻫﻤﺎن‪ ،‬ص‪.375 .‬‬
‫‪ 126‬ﻫﻤﺎن‪ ،‬ص‪.386 .‬‬
‫‪ 127‬ﻫﻤﺎن‪ ،‬ص‪.390 .‬‬
‫‪ 128‬ﻫﻤﺎن‪ ،‬ﺻﺺ‪.3-4 .‬‬
‫‪ 129‬ﻫﻤﺎن‪ ،‬ص‪.375 .‬‬
‫‪130‬‬
‫»ﺳﻲانان ﻧﮕﺎه ﺟﻬﺎﻧﻲ‪ :‬آﻟﻤﺎن اﻳﺮان را ﺑﻌﺪ از ﻣﺘﻬﻢ ﻛﺮدن ﻣﻘﺎﻣﺎت ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺑﻪ اﻧﺰوا ﻣﻲﻛﺸﺎﻧﺪ« ] ‪CNN Worldview: Germany Isolates Iran After‬‬
‫‪) [Accusing Leaders of Killings‬اﺧﺒﺎر ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻲ ﺳﻲانان‪ 21 ،‬ﻓﺮوردﻳﻦ ‪.(1376‬‬

‫‪22‬‬
 ‫اﻇﻬﺎرات ﻗﺒﻠﻲ ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ ﻛﻪ ﺗﺮور رﻫﺒﺮان ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن اﻳﺮان ﺑﻪ رﻫﺒﺮي دﻛﺘﺮ ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي‬
‫ﻧﻪ ﻳﻚ اﻗﺪام ﺷﺨﺼﻲ ﺑﻮده و ﻧﻪ ﻧﺎﺷﻲ از اﺧﺘﻼف ﻋﻘﻴﺪه ﺑﻴﻦ ﮔﺮوﻫﻬﺎي ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻣﺨﺎﻟﻒ رژﻳﻢ ﺑﻮده اﺳﺖ‪،‬‬
‫ﺑﻠﻜﻪ اﻳﻦ ﺗﺮور از ﻃﺮف ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻃﺮاز اول اﻳﺮان ﺗﺮﺗﻴﺐ داده ﺷﺪه ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﻣﺘﻬﻤﻴﻦ ‪ ...‬داراي ارﺗﺒﺎط ﺷﺨﺼﻲ ﺑﺎ ﻣﻘﺘﻮﻟﻴﻦ ﻧﺒﻮده و ﻫﻴﭻ ﻧﻔﻊ و ﻋﻼﻗﻪاي ﻛﻪ ﻣﺤﺮك آﻧﻬﺎ ﺑﺮاي اﺟﺮاي‬
‫ﭼﻨﻴﻦ ﻗﺘﻠﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﺣﺘﻲ داراﺑﻲ ﺑﺎ وﺟﻮد ﻫﻤﻜﺎري و ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ دﺳﺘﮕﺎﻫﻬﺎي اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ و ﺗﺮﺟﻴﺢ دادن‬
‫ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﻴﺎﺳﻲ رژﻳﻢ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺧﻮد‪ ،‬ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺪون دﺳﺘﻮر ﻣﻘﺘﻀﻲ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺗﺮور را ﺗﺪارك ﺑﺒﻴﻨﺪ و از‬
‫ﻧﻈﺮ ﻟﺠﺴﺘﻴﻜﻲ ﺣﺘﻲ ﻗﺎدر ﻧﺒﻮد ﺑﺪون درﻳﺎﻓﺖ ﻛﻤﻜﻬﺎي ﺧﺎرﺟﻲ اﻳﻦ ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ را اﻧﺠﺎم دﻫﺪ‪.‬‬
‫اﺳﻨﺎد و ﻣﺪارك دﻻﻟﺖ ﺑﺮ آن دارد ﻛﻪ ﻫﻴﺌﺖ ﺣﺎﻛﻤﻪ اﻳﺮان‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﺮور در ﺧﺎرج از ﻛﺸﻮر را ﺗﺼﻮﻳﺐ‬
‫و ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﻗﺎﺗﻠﻴﻦ را ﻣﻮرد ﺗﺸﻮﻳﻖ و ﺗﺠﻠﻴﻞ ﻗﺮار ﻣﻲدﻫﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺧﻮدﺷﺎن ﺷﺨﺼﺎً ﭼﻨﻴﻦ ﺗﺮورﻫﺎﻳﻲ را‬
‫ﻋﻠﻴﻪ دﮔﺮاﻧﺪﻳﺸﺎن ﻛﻪ ﺻﺮﻓﺎً ﺑﻪ دﻻﻳﻞ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﺎ ﺳﺮدﻣﺪاران رژﻳﻢ ﻫﻢ ﻋﻘﻴﺪه ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﻃﺮاﺣﻲ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ‬
‫‪131‬‬
‫ﺑﺮاي ﺣﻔﻆ و ﺗﺤﻜﻴﻢ ﻗﺪرت ﺧﻮد ﺑﻪ ﺣﺬف ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ و از ﺑﻴﻦ ﺑﺮدن ﻣﺨﺎﻟﻔﻴﻦ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺧﻮد ﻣﻲﭘﺮدازﻧﺪ‪.‬‬
‫در ﻧﺘﻴﺠﻪ »ﻛﻮﺑﺶ« در ﺣﻜﻢ ﺧﻮد ﺑﺪون ذﻛﺮ ﻧﺎم و ﺑﻪ ﻃﻮر ﺿﻤﻨﻲ ﻣﻘﺎم رﻫﺒﺮي آﻳﺖاﷲ ﺧﺎﻣﻨﻪاي‪ ،‬رﺋﻴﺲﺟﻤﻬﻮر اﻛﺒﺮ‬
‫ﻫﺎﺷﻤﻲ رﻓﺴﻨﺠﺎﻧﻲ‪ ،‬وزﻳﺮ اﻣﻮر ﺧﺎرﺟﻪ ﻋﻠﻲ اﻛﺒﺮ وﻻﻳﺘﻲ و وزﻳﺮ اﻃﻼﻋﺎت ﻋﻠﻲ ﻓﻼﺣﻴﺎن را ﻣﺤﻜﻮم ﻧﻤﻮد‪:‬‬
‫رﻫﺒﺮان ﺳﻴﺎﺳﻲ اﻳﺮان ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮاي ﺣﻔﻆ و ﺗﺤﻜﻴﻢ ﻗﺪرت ﺧﻮد دﺳﺘﻮر ﻗﺘﻠﻬﺎ را ﺻﺎدر ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ‬
‫‪132‬‬
‫دﺳﺘﻮر را ﺻﺎدر ﻛﺮدﻧﺪ ﻣﻘﺎﻣﺎت دوﻟﺖ اﻳﺮان ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺮاي اوﻟﻴﻦ ﺑﺎر در ﺗﺎرﻳﺦ ﺣﻘﻮﻗﻲ آﻟﻤﺎن‪ ،‬ﻳﻚ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻲ آﺷﻜﺎرا ﻳﻚ دوﻟﺖ دﻳﮕﺮ را در ﻳﻚ ﭘﺮوﻧﺪه ﻗﺘﻞ ﻣﺴﺌﻮل‬
‫‪133‬‬
‫آﻟﻤﺎن ﺳﻔﻴﺮ ﺧﻮد را از ﺗﻬﺮان ﻓﺮا ﺧﻮاﻧﺪ و ﺳﺎﻳﺮ ﻛﺸﻮرﻫﺎي اروﭘﺎﻳﻲ را ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻋﻤﻠﻲ ﺗﺮﻏﻴﺐ ﻧﻤﻮد‪ .‬در‬ ‫ﺷﻨﺎﺧﺖ‪.‬‬
‫ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﺑﺎ آﻟﻤﺎن‪ ،‬ﭼﻬﺎرده ﻛﺸﻮر اروﭘﺎﻳﻲ ﻋﻼوه ﺑﺮ ﻧﻴﻮزﻟﻨﺪ و اﺳﺘﺮاﻟﻴﺎ رواﺑﻂ دﻳﭙﻠﻤﺎﺗﻴﻚ ﺧﻮد ﺑﺎ اﻳﺮان را ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ‬
‫‪135‬‬
‫ﺗﻌﻠﻴﻖ در آوردﻧﺪ‪ 134،‬اﻣﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺳﻔﺮا ﻇﺮف ﻳﻚ ﻣﺎه ﺑﻪ ﺗﻬﺮان ﺑﺮﮔﺸﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫دوﻟﺖ اﻳﺮان ﻧﺎرﺿﺎﻳﺘﻲ ﺧﻮد از ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه را ﺑﻪ وﺿﻮح اﻋﻼم ﻧﻤﻮد‪ .‬ﺗﻈﺎﻫﺮاﺗﻬﺎﻳﻲ در اﻧﺪازهﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﺗﻬﺮان و ﻗﻢ‬
‫‪136‬‬
‫رﺋﻴﺲﺟﻤﻬﻮر رﻓﺴﻨﺠﺎﻧﻲ در ﺧﻄﺒﻪ ﻧﻤﺎز ﺟﻤﻌﻪ ﮔﻔﺖ ﺣﻜﻢ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﻮده و ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ‬ ‫ﺑﺮاي ﭼﻨﺪﻳﻦ روز اداﻣﻪ داﺷﺖ‪.‬‬
‫ﻧﻤﻮد ﻛﻪ در ﻃﻮل ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺣﻜﻢ »ﺑﻲﺷﺮﻣﺎﻧﻪ« ﺛﺒﺖ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪ .‬او اﻇﻬﺎر ﻛﺮد ﻛﻪ آﻟﻤﺎن »ﻗﻠﺐ ﻣﻴﻠﻴﻮﻧﻬﺎ ﻧﻔﺮ را‬
‫ﺷﻜﺴﺘﻪ« و »اﻳﻨﻜﻪ ﺣﻜﻢ ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺷﺪ و ﺑﻲﺟﻮاب ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ«‪ .‬در اداﻣﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺒﻬﻤﻲ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻛﺮد ﻛﻪ آﻟﻤﺎن‬
‫‪137‬‬
‫»ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺧﻮد« در اﻳﺮان را از دﺳﺖ ﺧﻮاﻫﺪ داد‪.‬‬

‫‪ 131‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ﺻﺺ‪.368-70 .‬‬

‫‪132‬‬
‫ﻣﺮي وﻳﻠﻴﺎﻣﺰ واﻟﺶ‪» ،‬دادﮔﺎه آﻟﻤﺎن ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ رﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎت اﻳﺮان دﺳﺘﻮر ﻗﺘﻞ را دادهاﻧﺪ« ] ‪German Court Finds Iran’s Leaders Ordered‬‬
‫‪ ،[Slayings‬ﻟﺲآﻧﺠﻠﺲ ﺗﺎﻳﻤﺰ‪ 22 ،‬ﻓﺮوردﻳﻦ ‪ ،1376‬ص‪.A1 .‬‬
‫‪» 133‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ :‬ﻫﻨﻮز در ﺑﺮﻟﻴﻦ ﻗﺎﺿﻲ ﻫﺴﺖ« ]‪ ،SÜDDEUTSCHE ZEITUNG ،[Mykonos-Urteil-Es Gibt Noch Richter in Berlin‬ص‪22) 4 .‬‬
‫ﻓﺮوردﻳﻦ ‪.(1376‬‬
‫‪» 134‬اﻳﺮان ﺗﻬﺪﻳﺪ ﺑﻪ ﻋﻮاﻗﺐ ﻣﻲﻛﻨﺪ« ]‪ ،[Iran Droht mit Konsequenzen‬دوﻳﭽﻪ وﻟﻪ ]‪ 23) [DIE WELT‬ﻓﺮوردﻳﻦ ‪.(1376‬‬
‫‪» 135‬اروﭘﺎ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ« ]‪ ،[Konter aus Europa‬ﻓﻮﻛﻮس ]‪ ،[FOCUS‬ص‪.1997/19 ،390 .‬‬
‫‪» 136‬ﮔﺰارش ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ واﻛﻨﺸﻬﺎي داﺧﻠﻲ و ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺟﻨﺠﺎل ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس؛ آﻟﻤﺎن در ﺗﻴﺮرأس ﺧﺸﻢ و اﻋﺘﺮاض ﺟﻬﺎن اﺳﻼم«‪ ،‬ﻛﻴﻬﺎن )ﺗﻬﺮان(‪ ،‬ﺷﻤﺎره‬
‫‪ 23 ،15903‬ﻓﺮوردﻳﻦ ‪1376‬؛ »ﺧﺸﻢ و ﻧﻔﺮت ﻣﺮدم اﻳﺮان از رأي ﺳﻴﺎﺳﻲ دادﮔﺎه ﺑﺮﻟﻴﻦ ﺑﺎ راﻫﭙﻴﻤﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺳﻮي ﺳﻔﺎرت آﻟﻤﺎن ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ« و »ﺑﺎ اﻧﺠﺎم ﻳﻚ‬
‫راﻫﭙﻴﻤﺎﻳﻲ ﺑﺎﺷﻜﻮه‪ ،‬ﻣﺮدم ﻗﻢ‪ ،‬ﺳﻴﺎﺳﺘﻬﺎي آﻟﻤﺎن را ﻋﻠﻴﻪ اﻳﺮان ﻣﺤﻜﻮم ﻛﺮدﻧﺪ«‪ ،‬اﻃﻼﻋﺎت )ﺗﻬﺮان(‪ ،‬ﺷﻤﺎره ‪ 23 ،21023‬ﻓﺮوردﻳﻦ ‪.1376‬‬
‫‪» 137‬رﺋﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮر اﻳﺮان آﻟﻤﺎن را ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻣﻲﻛﻨﺪ« ]‪ ،FRANFURTER RUNSCHAU ،[Irans Präsident droht Deutschland‬ص‪ 23) 2 .‬ﻓﺮوردﻳﻦ ‪.(1376‬‬
‫ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ »ﺗﺤﻠﻴﻞ رﺋﻴﺲﺟﻤﻬﻮري از ﺑﻦﺑﺴﺖ ﻣﺬاﻛﺮات ﺳﺎزش ﺧﺎورﻣﻴﺎﻧﻪ و ﺗﺄﺛﻴﺮ آن در رأي دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس«‪ ،‬اﻃﻼﻋﺎت )ﺗﻬﺮان(‪ ،‬ﺷﻤﺎره‬
‫‪ 23 ،29023‬ﻓﺮوردﻳﻦ ‪.1376‬‬

‫‪23‬‬
‫آﻳﺖاﷲ ﺧﺎﻣﻨﻪاي دوﻟﺖ آﻟﻤﺎن در ﺑﻦ را ﺑﺮاي ﺻﺪور ﺣﻜﻢ ﺳﺮزﻧﺶ ﻛﺮد و ﻣﺘﺬﻛﺮ ﺷﺪ ﻛﻪ آﻟﻤﺎن اﻋﺘﻤﺎد ﻣﺮدم اﻳﺮان را‬
‫‪138‬‬
‫وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺳﻔﻴﺮ آﻟﻤﺎن ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﻪ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺗﻬﺮان ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬آﻳﺖاﷲ ﺧﺎﻣﻨﻪاي ﺑﻪ وزﻳﺮ اﻣﻮر‬ ‫از دﺳﺖ داده اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺧﺎرﺟﻪ دﺳﺘﻮر وﻳﮋه داد ﺗﺎ از ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻦ اﻋﺘﺒﺎرﻧﺎﻣﻪ او ﺧﻮدداري ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺗﺄﻛﻴﺪ ﺑﺮ اﻳﻨﻜﻪ دوﻟﺖ آﻟﻤﺎن ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ اﻳﺮان را ﺑﻪ‬
‫‪139‬‬
‫ﺟﺮﻣﻲ ﻛﻪ اﻧﺠﺎم ﻧﺪاده اﺳﺖ ﻣﺘﻬﻢ ﻛﺮده اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪ .6‬ﻧﺘﻴﺠﻪﮔﻴﺮي‬
‫ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان ﻣﺪﺗﻬﺎ در از ﺑﻴﻦ ﺑﺮدن ﻣﺮاﻛﺰ ﮔﺮوﻫﻬﺎي ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﭼﻪ در داﺧﻞ ﻛﺸﻮر و ﭼﻪ در ﺧﺎرج از‬
‫ﻛﺸﻮر ﻧﻘﺶ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬در ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺳﺎﻟﻬﺎي ‪ 1358‬ﺗﺎ ‪ ،1375‬ﻣﻘﺎﻣﺎت ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ دﺳﺘﻮر ﻳﻚ ﺳﺮي ﺗﺮور ﻣﺨﺎﻟﻔﻴﻦ‬
‫ﺳﻴﺎﺳﻲ رژِﻳﻢ را ﺻﺎدر ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺗﻌﺪاد زﻳﺎدي از اﻳﻦ ﺗﺮورﻫﺎ در ﻛﺸﻮرﻫﺎي اروﭘﺎي ﻏﺮﺑﻲ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ ﺑﻌﺪ از ﻓﻮت‬
‫آﻳﺖاﷲ ﺧﻤﻴﻨﻲ در ﺳﺎل ‪ ،1368‬ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﻫﺪاﻳﺖ اﻳﻦ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺑﻪ ﻛﻤﻴﺘﻪ اﻣﻮر وﻳﮋه ﺑﻪ رﻳﺎﺳﺖ آﻳﺖاﷲ ﻋﻠﻲ ﺧﺎﻣﻨﻪاي‪،‬‬
‫ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ اﻳﺸﺎن‪ ،‬واﮔﺬار ﺷﺪ‪ .‬ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ اﺟﺮاي دﺳﺘﻮرات ﻛﻤﻴﺘﻪ اﻣﻮر وﻳﮋه ﺑﻪ ﺷﻮراي ﻋﻤﻠﻴﺎت وﻳﮋه وزارت اﻃﻼﻋﺎت‬
‫ﻣﺤﻮل ﺷﺪ‪.‬‬

‫ﭘﺮوﻧﺪه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﺗﺎ اﻣﺮوز ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺮاي ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻋﻤﻠﻴﺎت دوﻟﺖ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان در ﺗﺮور ﻣﺨﺎﻟﻔﻴﻨﺶ در‬
‫ﺧﺎرج از ﻛﺸﻮر ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺑﻪ وﺿﻮح اﺳﺘﻔﺎده اﻳﺮان از ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎي ﺗﺮورﻳﺴﺘﻲ ﺧﺎرﺟﻲ در ﻣﻮاﻗﻊ ﻋﺪم‬
‫دﺳﺘﺮﺳﻲ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺧﻮد ﺑﺮاي ﺗﻌﻘﻴﺐ ﻣﺨﺎﻟﻔﻴﻦ ﺧﻮد را ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ‪ .‬ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﻛﻢﻫﺰﻳﻨﻪ و در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﻣﺆﺛﺮ‬
‫ﺑﻮد‪ .‬ﺷﻴﻮه ﻛﺎر ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﺗﻮﺳﻂ ﺗﻴﻢ ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس در ﻋﻴﻦ اﻳﻨﻜﻪ از ﺑﺮوز ﻧﻘﺶ وزارت اﻃﻼﻋﺎت در ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻣﻲﻛﺎﺳﺖ‬
‫وﻟﻲ ﺗﻼش زﻳﺎدي ﺑﺮاي ﭘﻨﻬﺎن ﻛﺮدن ﻣﻨﺸﺎء ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻳﺎ ﮔﻤﺮاه ﻛﺮدن ﻣﺄﻣﻮرﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﻧﻴﺎﻣﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﻫﻴﭻ ﺗﻼﺷﻲ‬
‫ﺑﺮاي از ﺑﻴﻦ ﺑﺮدن ﺷﻤﺎره ﺳﺮﻳﺎل ﺳﻼﺣﻬﺎي اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه در ﺣﻤﻠﻪ ﺻﻮرت ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد و ﺗﻼش ﺟﺪي ﺑﺮاي از ﺑﻴﻦ ﺑﺮدن‬
‫ﺳﻼﺣﻬﺎ ﺻﻮرت ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﺗﺎ ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ راﺑﻄﻪ ﺑﻴﻦ ﺳﻼﺣﻬﺎ و ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ آﺷﻜﺎر ﻧﺸﻮد‪ .‬اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﻴﺎﻧﮕﺮ آن اﺳﺖ ﻛﻪ‬
‫ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان از اﻳﻨﻜﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﻴﻨﺶ ﺑﺪاﻧﻨﺪ و ﺑﺮ آﻧﻬﺎ ﺛﺎﺑﺖ ﺷﻮد ﻛﻪ دوﻟﺖ اﻳﺮان ﭘﺸﺖ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺑﻮده ﻣﻨﻔﻌﺘﻲ‬
‫ﻣﻲدﻳﺪه اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺷﺎﻳﺪ ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ وﻳﮋﮔﻲ واﻗﻌﻪ ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬دﺷﻤﻨﻲ و ﺧﺼﻮﻣﺖ ﺗﻮﺟﻴﻪﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان ﺑﺎ ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات‬
‫ﻛﺮدﺳﺘﺎن اﺳﺖ‪ .‬در ﻣﺪت ﺳﻪ ﺳﺎل‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي دوﻣﻴﻦ رﻫﺒﺮ ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن ﺑﻮد ﻛﻪ در ﻳﻜﻲ از‬
‫ﺷﻬﺮﻫﺎي اروﭘﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﻴﺪ‪ .‬در ﻣﺠﻤﻮع‪ ،‬ﻣﺮﻛﺰ اﺳﻨﺎد ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﻳﺮان از ﻗﺘﻞ ﺗﻌﺪاد زﻳﺎدي از اﻓﺮاد و اﻋﻀﺎي‬
‫ﻋﺎﻟﻴﺮﺗﺒﻪ ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن ﺗﻮﺳﻂ رژﻳﻢ اﻳﺮان در ﺧﺎرج از اﻳﺮان‪ ،‬ﺑﻴﺸﺘﺮ در ﻋﺮاق ﻣﻄﻠﻊ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻬﺎرت ﻋﺎﻣﻠﻴﻦ‬
‫ﻗﺘﻞ و اﺟﺮاي آرام و ﺧﻮﻧﺴﺮداﻧﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺗﻮﺳﻂ ﻗﺎﺗﻠﻴﻦ در ﺗﺮور ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﻣﻈﻬﺮ ﺑﻲرﺣﻤﻲ رژﻳﻢ اﻳﺮان اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر‬
‫ﻣﺪاوم ﺳﻌﻲ در از ﺑﻴﻦ ﺑﺮدن و ﻧﺎﺑﻮد ﻛﺮدن ﻣﺨﺎﻟﻔﻴﻦ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺧﻮد داﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪ 28) BERLINER ZEITUNG،[Chamenei‬ﻓﺮوردﻳﻦ‬ ‫‪» 138‬ﺧﺎﻣﻨﻪاي ﺑﻦ را ﻣﺴﺌﻮل ﺑﺤﺮان ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس داﻧﺴﺖ«‬

‫]‪gibt Bonn Schuld an Mykonos-Krise‬‬
‫‪.(1376‬‬
‫‪» 139‬اروﭘﺎ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ« ]‪ ،[Konter aus Europa‬ﻓﻮﻛﻮس ]‪ ،[FOCUS‬ص‪.1997/19 ،390 .‬‬

‫‪24‬‬
 ‫روشﺷﻨﺎﺳﻲ‬
‫ﻣﺮﻛﺰ اﺳﻨﺎد ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﻳﺮان‪ ،‬اﻃﻼﻋﺎت ﮔﺮد آﻣﺪه در اﻳﻦ ﮔﺰارش را از ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻨﺎﺑﻊ زﻳﺮ ﺑﻪ دﺳﺖ آورده اﺳﺖ‪:‬‬

‫• ﺷﻬﺎدت ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن و ﺷﻬﻮد‪ .‬ﺷﺎﻣﻞ ﺷﻬﺎدتﻧﺎﻣﻪ ﺷﻬﻮد ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺣﻘﻮﻗﺪاﻧﺎن ﻣﺮﻛﺰ اﺧﺬ ﺷﺪه‪ ،‬اﻇﻬﺎراﺗﻲ ﻛﻪ در زﻣﺎن وﻗﻮع‬
‫ﺣﺎدﺛﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه و ﺧﺎﻃﺮات ﺷﺨﺼﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫• اﺳﻨﺎد و ﻣﺪارك دوﻟﺘﻲ‪ .‬ﻛﻪ ﺷﺎﻣﻞ اﻇﻬﺎرات ﻣﻘﺎﻣﺎت دوﻟﺘﻲ اﻳﺮان و آﻟﻤﺎن‪ ،‬اﻇﻬﺎرات ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﻴﻬﺎي‬
‫دوﻟﺘﻲ اﻳﺮان و آﻟﻤﺎن و اﺳﻨﺎد و ﻣﺪارك در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺟﺮﻳﺎن دادرﺳﻲ در آﻟﻤﺎن از ﺟﻤﻠﻪ روﻧﻮﺷﺖ اﺳﺘﻨﺴﺎخ ﺷﺪه‬
‫ﺟﺮﻳﺎن دادرﺳﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫• ﻛﺘﺐ و ﻣﻘﺎﻻت ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ اﻓﺮاد ﻣﺨﺘﻠﻒ‪ .‬ﻛﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﮔﺰارﺷﺎت روزﻧﺎﻣﻪﻫﺎ‪ ،‬ﻣﻘﺎﻻت ﻣﺠﻼت و ﻛﺘﺐ و‬
‫ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎي ﻧﺠﺎتﻳﺎﻓﺘﮕﺎن واﻗﻌﻪ ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس اﺳﺖ‪.‬‬

‫• ﻋﻜﺴﻬﺎي ﺻﺤﻨﻪ ﺟﻨﺎﻳﺖ‪ .‬ﻋﻜﺴﻬﺎي داﺧﻞ رﺳﺘﻮران ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﭘﺲ از ﺣﻤﻠﻪ ﻛﻪ در اﺧﺘﻴﺎر ﻋﻤﻮم ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬

‫در ﻣﻮاردي ﻛﻪ اﻳﻦ ﮔﺰارش ﺑﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﻋﻮاﻣﻞ دوﻟﺘﻲ و ﻳﺎ دوﻟﺖ و ﻳﺎ ارﮔﺎﻧﻬﺎي آن ارﺟﺎع و ﻳﺎ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ‬
‫اﺳﺘﻨﺎد ﻛﺮده اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻳﻦ اﻃﻼﻋﺎت ﺑﺎ ذﻛﺮ ارزﻳﺎﺑﻲ و ﺻﺤﺖ ﻳﺎ ﺳﻘﻢ ﻫﺮ ﻣﻨﺒﻊ ﺑﻪ ﻃﻮر اﺧﺘﺼﺎﺻﻲ ﺑﻴﺎن ﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬
‫اﺳﻨﺎد ارﺟﺎع داده ﺷﺪه در اﻳﻦ ﮔﺰارش ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻧﺴﺨﻪ اﺻﻠﻲ در ﭘﺎﻳﮕﺎه اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﻣﺮﻛﺰ )‪ (www.iranhrdc.org‬ﻗﺎﺑﻞ‬
‫دﺳﺘﺮﺳﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫در ﺧﺎﺗﻤﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﻃﻼع و آﮔﺎﻫﻲ ﻋﻤﻮم‪ ،‬ﻣﺮﻛﺰ اﺳﻨﺎد ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﻳﺮان اﻋﻼم ﻣﻲدارد ﻛﻪ آﻗﺎي ﭘﺮوﻳﺰ دﺳﺘﻤﺎﻟﭽﻲ‪،‬‬
‫ﺷﺎﻫﺪ ﻋﻴﻨﻲ واﻗﻌﻪ ﺗﺮور در رﺳﺘﻮران ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺸﺎور ﻣﺮﻛﺰ در ﻃﻮل ﺑﻴﺸﺘﺮ اﻳﻦ ﭘﺮوژه ﻫﻤﻜﺎري ﻧﻤﻮده و‬
‫ﺑﺮاي ﻣﺮﻛﺰ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ارزﺷﻤﻨﺪي در ﺧﺼﻮص دﺳﺘﻴﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﻣﺪارك آﻟﻤﺎﻧﻲ واﻗﻌﻪ ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس اﻧﺠﺎم داده اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪25‬‬
 ‫ﭘﻴﻮﺳﺖ اﻟﻒ‪ :‬ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن‬
‫ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﺻﺮﻓﺎً ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ارﺗﺒﺎﻃﺸﺎن ﺑﺎ ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن اﻳﺮان ﻣﻮرد ﻫﺪف ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺳﻪ ﻧﻔﺮ‬
‫از ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن‪ ،‬ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي‪ ،‬اردﻻن و ﻋﺒﺪﻟﻲ‪ ،‬از اﻋﻀﺎي ﻋﺎﻟﻴﺮﺗﺒﻪ ﺣﺰب ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﺣﺰب ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ‬
‫ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬دﻫﻜﺮدي ﻳﻜﻲ از دوﺳﺘﺎن دﻛﺘﺮ ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي‪ ،‬ﻣﺘﺮﺟﻢ ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات در ﻛﻨﮕﺮه ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺘﻬﺎ‬
‫ﺑﻮد‪.‬‬

‫دﻛﺘﺮ ﺻﺎدق ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي‬

‫دﻛﺘﺮ ﻣﺤﻤﺪ ﺻﺎدق ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي در ‪ 21‬دي ﻣﺎه ‪ 1316‬در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﻮﻛﺎن ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪ‪ .‬از داﻧﺸﺴﺮاي ﻋﺎﻟﻲ ﺗﻬﺮان ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ اﺧﺬ‬
‫ﻟﻴﺴﺎﻧﺲ در رﺷﺘﻪ ﺷﻴﻤﻲ ﮔﺮدﻳﺪ و ﺑﺮاي اداﻣﻪ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﺑﻪ داﻧﺸﮕﺎه ﺳﻮرﺑﻦ‪ ،‬ﭘﺎرﻳﺲ رﻓﺖ و در ﺳﺎل ‪ 1354‬ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ اﺧﺬ‬
‫دﻛﺘﺮاي ﺷﻴﻤﻲ ﺗﺠﺰﻳﻪ ﺷﺪ‪ .‬در ﻃﻮل ﺗﺤﺼﻴﻞ در ﭘﺎرﻳﺲ در ﺳﺎل ‪ 1352‬ﺑﻪ ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن اﻳﺮان ﭘﻴﻮﺳﺖ‪ .‬ﺑﻌﺪ‬
‫از ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ اﻳﺮان در ﺳﺎل ‪ 1355‬ﺿﻤﻦ ﺗﺪرﻳﺲ در داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻣﻌﻠﻢ ﺗﻬﺮان‪ ،‬ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه دﺑﻴﺮﻛﻞ ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات‪،‬‬
‫دﻛﺘﺮ ﻋﺒﺪاﻟﺮﺣﻤﺎن ﻗﺎﺳﻤﻠﻮ ﺷﺪ‪ .‬دﻛﺘﺮ ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي در ﺳﺎل ‪ 1358‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻋﻀﻮ ﻛﻤﻴﺘﻪ ﻣﺮﻛﺰي ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﺑﺮﮔﺰﻳﺪه‬
‫‪140‬‬
‫و ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﻛﻤﻴﺘﻪ ﺣﺰﺑﻲ ﺗﻬﺮان را ﺑﺮ ﻋﻬﺪه ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬در ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ﺳﺎل ‪ 1359‬ﺑﻪ ﻛﺮدﺳﺘﺎن ﻧﻘﻞ ﻣﻜﺎن ﻛﺮد و از‬ ‫ﺷﺪ‬
‫ﺳﻮي ﻛﻤﻴﺘﻪ ﻣﺮﻛﺰي ﺑﻪ ﻋﻀﻮﻳﺖ دﻓﺘﺮ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺣﺰب‪ ،‬ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﻣﻘﺎم رﻫﺒﺮي ﺣﺰب‪ ،‬اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪ‪ .‬دﻛﺘﺮ ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي در‬
‫دوران ﻋﻀﻮﻳﺖ در رﻫﺒﺮي ﺣﺰب ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﺑﺨﺶ اﻧﺘﺸﺎرات و ﺗﺒﻠﻴﻐﺎت را ﺑﺮ ﻋﻬﺪه داﺷﺖ‪ .‬از ﺳﺎل ‪ 1365‬ﻣﻌﺎون‬
‫دﺑﻴﺮ ﻛﻞ ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﺑﻮد و در زﻣﺎن ﺗﺮور دﻛﺘﺮ ﻗﺎﺳﻤﻠﻮ در ﺗﺎرﻳﺦ ‪ 22‬ﺗﻴﺮ ‪ ،1368‬دﺑﻴﺮ ﻛﻞ ﻣﻮﻗﺖ ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات‬
‫‪141‬‬
‫ﺷﺪ‪ .‬دﻛﺘﺮ ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي در آذر ‪ 1370‬ﺑﻪ اﺗﻔﺎق آرا ﺑﻪ دﺑﻴﺮ ﻛﻠﻲ ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن اﻳﺮان ﺑﺮﮔﺰﻳﺪه ﺷﺪ‪.‬‬

‫ﻓﺘﺎح ﻋﺒﺪﻟﻲ‬

‫ﻓﺘﺎح ﻋﺒﺪﻟﻲ در ‪ 26‬ﻓﺮوردﻳﻦ ‪ 1340‬در ﻧﻘﺪه ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪ‪ .‬زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻫﻨﻮز داﻧﺶآﻣﻮز ﺑﻮد ﺑﻪ ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﭘﻴﻮﺳﺖ و از‬
‫ﺳﺎل ‪ 1359‬ﻳﻜﻲ از اﻋﻀﺎي ﻓﻌﺎل ﺣﺰب ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﻛﻨﮕﺮه ﺷﺸﻢ‪ ،‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻋﻀﻮ ﻋﻠﻲاﻟﺒﺪل ﻛﻤﻴﺘﻪ ﻣﺮﻛﺰي اﻧﺠﺎم وﻇﻴﻔﻪ‬
‫ﻛﺮد و ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﻛﻤﻴﺘﻪ ﺣﺰﺑﻲ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﺳﻨﻨﺪج ﺑﺮ ﻋﻬﺪه اﻳﺸﺎن ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪ‪ .‬در ﻛﻨﮕﺮه ﻫﻔﺘﻢ ﺣﺰب ﺑﻪ ﻋﻀﻮﻳﺖ ﻛﻤﻴﺘﻪ‬
‫ﻣﺮﻛﺰي اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪ و ﺳﭙﺲ ﻣﺴﺌﻮل ﻛﻤﻴﺘﻪ ﺣﺰﺑﻲ ﺳﺮدﺷﺖ در آذرﺑﺎﻳﺠﺎن ﻏﺮﺑﻲ ﺷﺪ‪ .‬ﭘﺲ از ﺗﺮور ﻋﺒﺪاﷲ ﻗﺎدري‪ 142‬در‬
‫‪143‬‬
‫ﺳﺎل ‪ ،1368‬ﻋﺒﺪﻟﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﺣﺰب در اروﭘﺎ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ اﻳﺸﺎن ﺷﺪ‪.‬‬

‫‪ 140‬اﻋﻀﺎي ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن اﻳﺮان‪ ،‬ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﻣﺤﻠﻲ را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و اﻳﻦ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﺟﻠﺴﺎﺗﻲ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻛﻨﮕﺮه ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲدﻫﻨﺪ‪ .‬در ﻛﻨﮕﺮه‬
‫ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن در ﻣﻮرد ﺧﻂ ﻣﺸﻲ ﺣﺰب ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ و اﻋﻀﺎي ﻛﻤﻴﺘﻪ ﻣﺮﻛﺰي را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﻛﻤﻴﺘﻪ ﻣﺮﻛﺰي ﻣﺴﺌﻮل اﺟﺮاي ﺳﻴﺎﺳﺘﮕﺬارﻳﻬﺎي ﻣﺼﻮﺑﻪ‬
‫ﻛﻨﮕﺮه اﺳﺖ‪ .‬ﻛﻤﻴﺘﻪ ﻣﺮﻛﺰي اﻋﻀﺎي ﻛﻤﻴﺘﻪﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ را ﻣﻨﺼﻮب ﻣﻲﻛﻨﺪ و اﻋﻀﺎي دﻓﺘﺮ ﺳﻴﺎﺳﻲ و ﻧﻴﺰ دﺑﻴﺮ ﻛﻞ را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﺎ ﭘﺮوﻳﺰ‬
‫دﺳﺘﻤﺎﻟﭽﻲ‪ ،‬ﺷﺎﻫﺪ ﻋﻴﻨﻲ‪ ،‬در ﻧﻴﻮﻫﻴﻮن‪ ،‬ﻛﺎﻧﺘﻴﻜﺖ )‪ 16‬ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪.(1385‬‬
‫‪ 141‬زﻧﺪﮔﻴﻨﺎﻣﻪ ﺷﻬﺪا‪ ،‬ﺑﻮﻟﺘﻦ ﻛﺮدﺳﺘﺎن‪ ،‬آﺑﺎن ‪ ،1371‬ص‪.18 .‬‬
‫‪ 142‬ﻋﺒﺪاﷲ ﻗﺎدري ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن در اروﭘﺎ ﺑﻮد و ﻫﻤﺮاه دﻛﺘﺮ ﻗﺎﺳﻤﻠﻮ و ﻓﺎﺿﻞ رﺳﻮل در ‪ 22‬ﺗﻴﺮ ‪ 1368‬در وﻳﻦ‪ ،‬اﺗﺮﻳﺶ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﻴﺪ‪.‬‬
‫‪ 143‬زﻧﺪﮔﻴﻨﺎﻣﻪ ﺷﻬﺪا‪ ،‬ﺑﻮﻟﺘﻦ ﻛﺮدﺳﺘﺎن‪ ،‬آﺑﺎن ‪ ،1371‬ص‪ .19 .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﺧﻼﺻﻪ ﺣﻘﺎﻳﻖ واﻗﻌﻪ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،42‬ص‪.4 .‬‬

‫‪26‬‬
 ‫ﻫﻤﺎﻳﻮن اردﻻن‬

‫ﻫﻤﺎﻳﻮن اردﻻن در ‪ 13‬ﺑﻬﻤﻦ ‪ 1328‬در ﺳﻘﺰ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺷﺮوع اﻧﻘﻼب‪ ،‬ﺗﺤﺼﻴﻼت در داﻧﺸﮕﺎه ﺳﻨﻨﺪج را رﻫﺎ ﻛﺮد و ﺑﻪ‬
‫ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﭘﻴﻮﺳﺖ‪ .‬در ﺳﺎل ‪ 1362‬ﺑﻪ ﻋﻀﻮﻳﺖ ﻛﻤﻴﺘﻪ ﻣﺮﻛﺰي ﺣﺰب ﺑﺮﮔﺰﻳﺪه ﺷﺪ و ﺳﭙﺲ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﻛﻤﻴﺘﻪ ﺣﺰﺑﻲ‬
‫ﺳﻘﺰ ﺑﻪ او ﻣﺤﻮل ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﭘﺲ از ﻛﻨﮕﺮه ﻫﺸﺘﻢ در ﺳﺎل ‪ ،1366‬رﻫﺴﭙﺎر آﻟﻤﺎن ﺷﺪ و ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات در اﻳﻦ‬
‫‪144‬‬
‫ﻛﺸﻮر ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﻧﻮراﷲ ﻣﺤﻤﺪﭘﻮر دﻫﻜﺮدي‬

‫ﻧﻮري دﻫﻜﺮدي در ‪ 10‬ﻓﺮوردﻳﻦ ‪ 1325‬در ﺷﻬﺮﻛﺮد ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪ‪ .‬در دﻫﻪ ‪ 1340‬اﻳﺮان را اﺑﺘﺪا ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ اﺗﺮﻳﺶ ﺗﺮك ﻛﺮد‬
‫و ﺳﭙﺲ در ﺳﺎل ‪ 1349‬ﺑﻪ ﺑﺮﻟﻴﻦ رﻓﺖ‪ .‬در ﺣﻴﻦ ﺗﺤﺼﻴﻞ در اﺗﺮﻳﺶ و آﻟﻤﺎن ﺑﻪ ﻛﻨﻔﺪراﺳﻴﻮن ﺟﻬﺎﻧﻲ داﻧﺶآﻣﻮزان و‬
‫داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ در ﺧﺎرج از ﻛﺸﻮر‪ 145‬ﻣﻠﺤﻖ ﺷﺪ و ﺑﺎ ﻣﺒﺎرزه و دﻓﺎع از آزادي زﻧﺪاﻧﻴﺎن ﺳﻴﺎﺳﻲ‪ ،‬ارﺗﻘﺎي دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ و‬
‫ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻓﻌﺎل ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﺷﺎه ﭘﺮداﺧﺖ‪ .‬در ﺳﺎل ‪ 1357‬ﺑﻪ اﻳﺮان ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺗﺎ در اﻧﻘﻼب ﻋﻠﻴﻪ ﺷﺎه ﺷﺮﻛﺖ‬
‫ﻛﻨﺪ‪ .‬در اﺑﺘﺪاي اﻧﻘﻼب‪ ،‬ﻳﻜﻲ از ﭘﺎﻳﻪﮔﺬاران ﺣﺰب ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺟﺪﻳﺪي ﻣﻮﺳﻮم ﺑﻪ ﺣﺰب »ﭼﭗ« ﻛﻪ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺘﻲ را‬
‫ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻣﻲﻛﺮد ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﭘﻴﺮوزي اﻧﻘﻼب‪ ،‬ﭼﭗ در اﺑﺘﺪا ﺑﻪ »اﺗﺤﺎد ﭼﭗ« و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ »ﺷﻮراي ﻣﺘﺤﺪ ﭼﭗ« ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺎم داد‪.‬‬
‫در ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ‪ 1360‬ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎي ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺗﺤﺖ ﺗﻌﻘﻴﺐ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ و ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪ ﺧﺎﻧﻮادهاش را ﺗﺮك ﻛﻨﺪ و ﻣﺨﻔﻲ‬
‫ﺷﻮد‪ .‬در ﺳﺎل ‪ 1361‬ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﺑﻪ ﻛﺮدﺳﺘﺎن رﻓﺖ و ﺳﭙﺲ در ﺳﺎل ‪ 1363‬ﺑﻪ آﻟﻤﺎن ﺑﺎزﮔﺸﺖ‬
‫و ﺑﻪ وي ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﺳﻴﺎﺳﻲ اﻋﻄﺎ ﺷﺪ‪ .‬دﻫﻜﺮدي در ﺳﺎل ‪ 1365‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺪدﻛﺎر اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ در ﺻﻠﻴﺐ ﺳﺮخ ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻪ ﻛﺎر‬
‫ﺷﺪ و در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﻫﻤﭽﻨﺎن از ﻧﻈﺮ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻓﻌﺎل ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪ‪ 146.‬او ﻳﻜﻲ از دوﺳﺘﺎن ﻧﺰدﻳﻚ دﻛﺘﺮ ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي و ﺳﻠﻒ او‬
‫دﻛﺘﺮ ﻗﺎﺳﻤﻠﻮ ﺑﻮد‪ .‬دﻫﻜﺮدي اﮔﺮﭼﻪ ﻣﺘﺮﺟﻢ رﺳﻤﻲ و ﻳﺎ ﻋﻀﻮ ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات ﻛﺮدﺳﺘﺎن ﻧﺒﻮد‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ دوﺳﺘﻲ‬
‫ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﺎ دﻛﺘﺮ ﺷﺮﻓﻜﻨﺪي ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺘﺮﺟﻢ ﺑﺮاي ﻫﻴﺌﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﻲ ﺣﺰب دﻣﻮﻛﺮات در ﻛﻨﮕﺮه ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺘﻬﺎ‬
‫ﻫﻤﻜﺎري ﻧﻤﻮد‪.‬‬

‫‪ 144‬زﻧﺪﮔﻴﻨﺎﻣﻪ ﺷﻬﺪا‪ ،‬ﺑﻮﻟﺘﻦ ﻛﺮدﺳﺘﺎن‪ ،‬آﺑﺎن ‪ ،1371‬ص‪ .20 .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﺧﻼﺻﻪ ﺣﻘﺎﻳﻖ واﻗﻌﻪ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،42‬ص‪.4 .‬‬
‫‪ 145‬ﺣﺬف‪.‬‬
‫‪ 146‬زﻧﺪﮔﻴﻨﺎﻣﻪ ﺷﻬﺪا‪ ،‬ﺑﻮﻟﺘﻦ ﻛﺮدﺳﺘﺎن‪ ،‬آﺑﺎن ‪ ،1371‬ص‪ .21 .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﺧﻼﺻﻪ ﺣﻘﺎﻳﻖ واﻗﻌﻪ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،42‬ص‪.4 .‬‬

‫‪27‬‬
 ‫ﭘﻴﻮﺳﺖ ب‪ :‬ﻋﺎﻣﻠﻴﻦ ﻗﺘﻞ‬
‫‪147‬‬
‫ﻋﺎﻣﻠﻴﻦ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس از اﻓﺮاد ﺑﺎﺗﺠﺮﺑﻪ وزارت اﻃﻼﻋﺎت اﻳﺮان و ﮔﺮوﻫﻬﺎي ﺷﺒﻪ ﻧﻈﺎﻣﻲ ﻟﺒﻨﺎن ﺣﺰباﷲ و اﻣﻞ‬
‫ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬اﻛﺜﺮ اﻓﺮاد ﺗﻴﻢ ﺳﺎﻛﻦ آﻟﻤﺎن ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﺗﻌﺪادي از ﻣﻬﺮهﻫﺎي اﺻﻠﻲ ﻣﺄﻣﻮرﻳﻦ اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاي اﺟﺮاي ﻋﻤﻠﻴﺎت‬
‫ﺑﻪ آﻟﻤﺎن ﺳﻔﺮ ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻋﺒﺪاﻟﺮﺣﻤﺎن ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ )ﺷﺮﻳﻒ(‬

‫ﻋﺒﺪاﻟﺮﺣﻤﺎن ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ ﻣﺄﻣﻮر رﺳﻤﻲ وزارت اﻃﻼﻋﺎت ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان ﺑﺎ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎت در ﺧﺎرج از ﻛﺸﻮر ﺑﻮد‪.‬‬
‫‪148‬‬
‫وي ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎً زﻳﺮ ﻧﻈﺮ ﻓﻼﺣﻴﺎن ﻛﺎر ﻣﻲﻛﺮد و ﻗﺒﻼً در ﻟﺒﻨﺎن و ﺳﻮﺋﻴﺲ ﺑﺮاي وزارت اﻃﻼﻋﺎت اﻧﺠﺎم وﻇﻴﻔﻪ ﻛﺮده ﺑﻮد‪.‬‬
‫‪149‬‬
‫ﺑﻌﺪ از‬ ‫ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ ﺣﺪوداً در ‪ 16‬ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪ 1371‬وارد ﺑﺮﻟﻴﻦ ﺷﺪ ﺗﺎ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس را ﺑﻪ ﻋﻬﺪه ﺑﮕﻴﺮد‪.‬‬
‫ﻋﻤﻠﻴﺎت از ﻃﺮﻳﻖ ﺗﺮﻛﻴﻪ ﺑﻪ اﻳﺮان ﺑﺎزﮔﺸﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻗﺮار ﻣﺴﻤﻮع در اﻳﺮان ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺗﺠﻠﻴﻞ از ﺧﺪﻣﺎﺗﺶ ﺑﻪ ﻛﺸﻮر‪ ،‬ﻳﻚ‬
‫‪150‬‬
‫ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺳﻬﺎم ﺗﻌﺪادي از ﺷﺮﻛﺘﻬﺎي واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ وزارت‬ ‫ﻣﺮﺳﺪس ﺑﻨﺰ از ﺳﻮي وزارت اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻪ وي اﻫﺪا ﺷﺪ‪.‬‬
‫‪151‬‬
‫اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻪ او اﻋﻄﺎ ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻇﻢ داراﺑﻲ‬
‫ﻛﺎﻇﻢ داراﺑﻲ ﻛﻪ ﻓﺮاﻫﻢﻛﻨﻨﺪه اﻣﻮر ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻲ و ﺗﺪارﻛﺎﺗﻲ در ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﺑﻮد‪ ،‬ﻣﺄﻣﻮر ﻓﻌﺎل وزارت اﻃﻼﻋﺎت‪ 152‬و‬
‫ﻋﻀﻮ ﺳﭙﺎه ﭘﺎﺳﺪاران اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﻲ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ 153.‬داراﺑﻲ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻋﻀﻮ ﻫﻴﺌﺖ اﻣﻨﺎء ﻣﺴﺠﺪ اﻣﺎم ﺟﻌﻔﺮ ﺻﺎدق در‬
‫ﺑﺮﻟﻴﻦ ﺑﻮد‪ .‬اداره ﻛﻞ ﺣﺮاﺳﺖ از ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ آﻟﻤﺎن ]‪ [BfV‬ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﺎور اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﺴﺠﺪ در ارﺗﺒﺎط ﺗﻨﮕﺎﺗﻨﮓ ﺑﺎ‬
‫ﻃﺮﻓﺪاران ﺣﺰباﷲ اﺳﺖ‪ 154.‬اداره ﻛﻞ ﺣﺮاﺳﺖ از ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ آﻟﻤﺎن ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﺎور اﺳﺖ ﻛﻪ داراﺑﻲ راﺑﻂ و واﺳﻄﻪ ﺑﻴﻦ‬
‫‪155‬‬
‫اﻓﺮاد ﺣﺰباﷲ و ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان ﺑﻮد ‪.‬‬
‫‪156‬‬
‫در ﻓﺮوردﻳﻦ‬ ‫داراﺑﻲ در اول ﻓﺮوردﻳﻦ ‪ 1338‬در ﻛﺎزرون ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪ و از ‪ 16‬ﺧﺮداد ‪ 1359‬در آﻟﻤﺎن اﻗﺎﻣﺖ ﮔﺰﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ ،1361‬ﻣﻘﺎﻣﺎت آﻟﻤﺎﻧﻲ در دورﺗﻤﻮﻧﺪ ]‪ [Dortmund‬ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻧﻘﺶ داراﺑﻲ در ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻪ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﻣﺨﺎﻟﻒ آﻳﺖاﷲ ﺧﻤﻴﻨﻲ‬

‫‪ 147‬اﻣﻞ‪ ،‬ﻳﻚ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻟﺒﻨﺎﻧﻲ‪ ،‬ﻳﻚ ﮔﺮوه ﻣﺴﻠﺢ ﺷﻴﻌﻪ و ﺟﻨﺒﺶ ﺳﻴﺎﺳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻟﺒﻨﺎن ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ و در اواﺳﻂ ‪ 1349‬ﺗﻮﺳﻂ ﺳﻴﺪ ﻣﻮﺳﻲ ﺻﺪر‬
‫ﭘﺎﻳﻪﮔﺬاري ﺷﺪ‪ .‬اﮔﻮﺳﺘﻮس رﻳﭽﺎرد ﻧﻮرﺗﻮن‪» ،‬ﺣﺰباﷲ‪ :‬از رادﻳﻜﺎﻟﻴﺴﻢ ﺑﻪ ﻋﻤﻞﮔﺮاﻳﻲ؟« ]?‪Middle East ،[Hizballah: From Radicalism to Pragmatism‬‬
‫‪ ،Pol’y Council J‬ص‪ ،4 .‬ﭘﺎراﮔﺮاف ‪) ،8‬دي ﻣﺎه ‪ (1376‬ﻗﺎﺑﻞ دﺳﺘﺮﺳﻲ در‪.http://www.mepc.org/journal_vol5/9801_norton.asp :‬‬
‫‪ 148‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.31 .‬‬
‫‪ 149‬ﻫﻤﺎن‪.‬‬
‫‪ 150‬ﻣﺘﻦ ﺑﺎزﺟﻮﻳﻲ ﺷﺎﻫﺪ ﺳﻲ )اﺑﻮاﻟﻘﺎﺳﻢ ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ( در ‪ 5‬ﻣﻬﺮ ‪» ،1375‬ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺟﻨﺎﻳﺘﻜﺎر‪ :‬اﺳﻨﺎد دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس«‪ ،‬ص‪) 182 .‬ﻣﻬﺮان ﭘﺎﻳﻨﺪه‪ ،‬ﭼﺎپ اول‪،‬‬
‫‪.(2000‬‬
‫‪ 151‬ﻣﺘﻦ ﺑﺎزﺟﻮﻳﻲ ﺷﺎﻫﺪ ﺳﻲ )اﺑﻮاﻟﻘﺎﺳﻢ ﻣﺼﺒﺎﺣﻲ( در ‪ 11‬ﻣﻬﺮ ‪» ،1375‬ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺟﻨﺎﻳﺘﻜﺎر‪ :‬اﺳﻨﺎد دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس«‪ ،‬ص‪) 205 .‬ﻣﻬﺮان ﭘﺎﻳﻨﺪه‪ ،‬ﭼﺎپ اول‪،‬‬
‫‪.(2000‬‬
‫‪ 152‬ﻳﺎدداﺷﺖ ﮔﺮوﻧﻪواﻟﺪ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،32‬ص‪.1 .‬‬
‫‪ 153‬ﻫﻤﺎن‪ ،‬ص‪.4 .‬‬
‫‪ 154‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.189 .‬‬
‫‪ 155‬ﻳﺎدداﺷﺖ ﮔﺮوﻧﻪواﻟﺪ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،32‬ص‪.5 .‬‬
‫‪» 156‬ﻓﺮم درﺧﻮاﺳﺖ اﺟﺎزه اﻗﺎﻣﺖ« ]‪ ،[Antrag auf Erteilung einer Aufenhaltserlaubnis‬ﻛﺎﻇﻢ داراﺑﻲ‪ 9) ،‬آذر ‪) (1360‬ﻣﻮﺟﻮد در آرﺷﻴﻮ ﻣﺮﻛﺰ اﺳﻨﺎد‬
‫ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﻳﺮان(‪.‬‬

‫‪28‬‬
 ‫‪157‬‬
‫داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﺗﻮﺳﻂ ‪ 86‬ﻧﻔﺮ از‬ ‫در ﺧﻮاﺑﮕﺎه داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ داﻧﺸﮕﺎه ﻣﺎﻳﻨﺰ ﺑﺮاي او ﻗﺮار ﺑﺎزداﺷﺖ ﺻﺎدر ﻛﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫‪158‬‬
‫ﻃﺮﻓﺪاران ﺧﻤﻴﻨﻲ ﻣﻮرد ﺣﻤﻠﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬

‫در اردﻳﺒﻬﺸﺖ ‪ 1361‬داراﺑﻲ ﻣﺘﻬﻢ ﺑﻪ ﺿﺮب و ﺟﺮح در ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﺧﻮاﺑﮕﺎه داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﺷﺪ‪ 159‬و رﺋﻴﺲ دادﮔﺎه دﺳﺘﻮر اﺧﺮاج‬
‫‪161‬‬ ‫‪160‬‬
‫او ﺑﻪ‬ ‫داراﺑﻲ ﺗﻘﺎﺿﺎي ﺗﺠﺪﻳﺪﻧﻈﺮ ﻛﺮد و ﺑﺎ وﺳﺎﻃﺖ ﺳﻔﺎرت اﻳﺮان در ﺑﻦ آزاد ﺷﺪ‪.‬‬ ‫وي از آﻟﻤﺎن را ﺻﺎدر ﻛﺮد‪.‬‬
‫ﺑﺮﻟﻴﻦ ﻧﻘﻞ ﻣﻜﺎن ﻛﺮد و در ﺳﺎل ‪ 1362‬در داﻧﺸﻜﺪه ﺗﺨﺼﺼﻲ ﻓﻨﻲ ﺑﺮﻟﻴﻦ ]‪[Technische Fachhochschule Berlin‬‬
‫ﺛﺒﺖﻧﺎم ﻛﺮد‪ 162.‬داراﺑﻲ اﻧﺪﻛﻲ ﭘﺲ از ورود ﺑﻪ ﺑﺮﻟﻴﻦ ﺑﻪ اﻧﺠﻤﻦ اﺳﻼﻣﻲ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﺑﺮﻟﻴﻦ ﭘﻴﻮﺳﺖ و در ﺗﻴﺮ ‪ 1363‬ﻳﻜﻲ‬
‫‪163‬‬
‫از اﻋﻀﺎي ﻫﺌﻴﺖ ﻣﺪﻳﺮه اﻳﻦ اﻧﺠﻤﻦ ﺷﺪ‪.‬‬

‫داراﺑﻲ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ از ﺳﺎل ‪ 1363‬ﻋﻀﻮ ﻫﻴﺌﺖ رﺋﻴﺴﻪ اﺗﺤﺎدﻳﻪ اﺳﻼﻣﻲ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن اروﭘﺎ ] ‪Union of Islamic Student‬‬
‫‪ [Associations of Europe‬ﺑﻮد‪ ،‬ﻋﻨﻮاﻧﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﭽﻨﺎن در زﻣﺎن واﻗﻌﻪ ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس دارا ﺑﻮد‪ 164.‬اﺗﺤﺎدﻳﻪ اﺳﻼﻣﻲ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن‬
‫اروﭘﺎ ﻛﻪ ﺑﻌﺪ از اﻧﻘﻼب ‪ 1357‬ﺑﻪ ﻳﻚ اﺗﺤﺎدﻳﻪ ﻃﺮﻓﺪار ﺧﻤﻴﻨﻲ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪ‪ 165،‬ﺗﻈﺎﻫﺮاﺗﻬﺎي ﺳﻴﺎﺳﻲ‪ -‬ﻣﺬﻫﺒﻲ را ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰي‬
‫ﻣﻲﻛﺮد و ﺑﺎ اﻧﺘﺸﺎر ﻛﺘﺎب‪ ،‬ﻣﺠﻠﻪ‪ ،‬روزﻧﺎﻣﻪ و اﻋﻼﻣﻴﻪ در ﺻﺪد ﺗﺒﻠﻴﻎ اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژي ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان ﺑﻮد‪ 166.‬از دﻳﮕﺮ‬
‫ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎي اﻳﻦ اﺗﺤﺎدﻳﻪ‪ ،‬ﺟﻤﻊآوري اﺧﺒﺎر و اﻃﻼﻋﺎت‪ ،‬ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﻴﻦ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ و ﻣﺒﺎرزه ﻋﻠﻴﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎي‬
‫‪167‬‬
‫ﻣﺨﺎﻟﻔﻴﻦ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻮد‪.‬‬

‫در اﺟﺮاي اﻳﻦ وﻇﺎﻳﻒ‪ ،‬اﺗﺤﺎدﻳﻪ اﺳﻼﻣﻲ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن اروﭘﺎ ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﮔﺮوﻫﻬﺎي اﺳﻼﻣﻲ ﻣﺨﺼﻮﺻﺎً ﺣﺰباﷲ و ﻧﻬﺎد و‬
‫‪168‬‬
‫در ﺳﺎل ‪ ،1363‬وزارت ﻓﺮﻫﻨﮓ و ارﺷﺎد‬ ‫ارﮔﺎﻧﻬﺎي اﻳﺮاﻧﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﻔﺎرﺗﺨﺎﻧﻪﻫﺎ و ﻣﺮاﻛﺰ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﻫﻤﻜﺎري ﻣﻲﻛﺮد‪.‬‬
‫اﺳﻼﻣﻲ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ اﻋﻀﺎي ﺳﭙﺎه ﭘﺎﺳﺪاران اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﻲ ﻛﻨﺘﺮل ﻣﻲﺷﺪ ﻛﻨﺘﺮل اﺗﺤﺎدﻳﻪ اﺳﻼﻣﻲ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن اروﭘﺎ را ﺑﻪ‬

‫‪» 157‬ﻗﺮار ﺑﺎزداﺷﺖ ﺑﺮاي ﻛﺎﻇﻢ داراﺑﻲ« ]‪) ،[Haftbefehl: Gegen den Kazem Darabi‬ﻣﻮﺟﻮد در آرﺷﻴﻮ ﻣﺮﻛﺰ اﺳﻨﺎد ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﻳﺮان(‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﺪ‬
‫ﺑﻪ »ﭘﺮوﻧﺪه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﺳﻪ‪ :‬اﺳﻨﺎد‪ ،‬ﮔﺰارﺷﺎت اﻃﻼﻋﺎت‪ ،‬و روزﻧﺎﻣﻪﻫﺎ در ﺧﺼﻮص ﺗﺮورﻳﺴﻢ دوﻟﺘﻲ اﻳﺮان« ] ‪DER FALL “MYKONOS” III:‬‬
‫‪ ،[DOKUMENTATIONEN BEHAIMBERICHTE UND ZEITUNGSAUSCHNITTE ZUM STAATSTERRORISMUS IRAN’S‬ﺻﺺ‪») 20-24 .‬ﻛﻤﻴﺘﻪ اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬
‫ﻣﺨﺎﻟﻒ در ﺗﺒﻌﻴﺪ ﻋﻠﻴﻪ ﺗﺮور« ]‪ ،[Komittee der Iranischen Opposition in Exil Gegen Terror‬ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﺎﻣﺸﺨﺺ( ]از اﻳﻦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ‪ :‬ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﺳﻪ[ )ﻣﻮﺟﻮد‬
‫در آرﺷﻴﻮ ﻣﺮﻛﺰ اﺳﻨﺎد ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﻳﺮان(‪.‬‬
‫‪» 158‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﺑﺪوي ﻣﺎﻳﻨﺰ« ]‪ ،[Entscheidung des 1. Kammer des Verwaltungsgerichts Mainz‬ﺷﻤﺎره ‪ ،603514‬ﺻﺺ‪ 3 ،2-4 .‬ﺗﻴﺮ ‪ .1361‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ‬
‫ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﺳﻪ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،157‬ﺻﺺ‪.44-46 .‬‬
‫‪ 159‬ﻧﺎﻣﻪ از دﻓﺘﺮ ﻣﺮﻛﺰي ﭘﻠﻴﺲ ﻣﺎﻳﻨﺰ ]‪ [Der Polizeipräsidium Mainz‬ﺑﻪ اداره ﺷﻬﺮي ﻣﺎﻳﻨﺰ ]‪ 20) [Stadtverwaltung Mainz‬اردﻳﺒﻬﺸﺖ ‪) (1361‬ﻣﻮﺟﻮد در‬
‫آرﺷﻴﻮ ﻣﺮﻛﺰ اﺳﻨﺎد ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﻳﺮان( و ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﺑﺪوي ﻣﺎﻳﻨﺰ ]‪ ،[Entscheidung des 1. Kammer des Verwaltungsgerichts Mainz‬ﺻﺺ‪ 3 ،2-4 .‬ﺗﻴﺮ‬
‫‪.1361‬‬
‫‪ 160‬ﻧﺎﻣﻪ از ﺳﻮي دﻓﺘﺮ ﻣﺮﻛﺰي ﭘﻠﻴﺲ ﻣﺎﻳﻨﺰ ]‪ [Der Polizeipräsidium‬ﺑﻪ ﻛﺎﻇﻢ داراﺑﻲ )‪ 17‬اردﻳﺒﻬﺸﺖ ‪) (1361‬ﻣﻮﺟﻮد در آرﺷﻴﻮ ﻣﺮﻛﺰ اﺳﻨﺎد ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ‬
‫اﻳﺮان(‪.‬‬
‫‪ 161‬ﻧﺎﻣﻪ از ﺳﻮي اداره اﻗﺎﻣﺖ ﺑﺮﻟﻴﻦ ]‪ [Gadegast, Official, Landeseinwohneramt Berlin‬ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎت ﺷﻬﺮي ﻣﺎﻳﻨﺰ ]‪8) [Stadtverwaltung Mainz‬‬
‫اردﻳﺒﻬﺸﺖ ‪) (1366‬ﻣﻮﺟﻮد در آرﺷﻴﻮ ﻣﺮﻛﺰ اﺳﻨﺎد ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﻳﺮان(‪.‬‬
‫‪ 162‬ﻳﺎدداﺷﺖ دﻛﺘﺮ ﻣﻮﻟﺮ زﻳﻤﺮﻣﻦ ﺑﻪ وزرا و ﺳﻨﺎﺗﻮرﻫﺎي ﻛﺸﻮر ]‪ 2) [Innenminister/-senatoren der Länder‬ﻣﻬﺮ ‪) (1366‬ﻣﻮﺟﻮد در آرﺷﻴﻮ ﻣﺮﻛﺰ اﺳﻨﺎد‬
‫ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﻳﺮان(‪.‬‬
‫‪ 163‬ﻧﺎﻣﻪ از ﺳﻮي اداره ﭘﻠﻴﺲ ﻣﺮﻛﺰي ﺑﺮﻟﻴﻦ ]‪ [Utecht, Official, Der Polizeipräsident in Berlin‬ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎت ﺷﻬﺮي ﺑﺮﻟﻴﻦ ]‪[Landeseinwohneramt Berlin‬‬
‫)‪ 7‬اﺳﻔﻨﺪ ‪) (1365‬ﻣﻮﺟﻮد در آرﺷﻴﻮ ﻣﺮﻛﺰ اﺳﻨﺎد ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﻳﺮان(‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﺳﻪ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،157‬ص‪.25 .‬‬
‫‪ 164‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ﺻﺺ‪ 13 .‬و ‪.172‬‬
‫‪ 165‬ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﺷﻬﺎدت ﭘﺮوﻓﺴﻮر ﻳﻮدو اﺷﺘﺎﻳﻦﺑﺎخ‪ ،‬ﻣﺪﻳﺮ اﻧﺴﺘﻴﺘﻮ آﻟﻤﺎﻧﻲ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺧﺎورﻣﻴﺎﻧﻪ در ﻫﺎﻣﺒﻮرگ ﻛﻪ ﻣﻜﺮراً ﺑﻪ اﻳﺮان ﺟﻬﺖ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ اﻳﺮان در‬
‫ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ ﺳﻔﺮ ﻛﺮده اﺳﺖ‪ .‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.334 .‬‬
‫‪ 166‬ﺑﺮ اﺳﺎس ﺷﻬﺎدت روزيﻃﻠﺐ‪ ،‬ﺛﺎﺑﺖ‪ ،‬آﻣﻠﻲ‪ ،‬ﺑﻬﻤﻦ ﺑﺮﻧﺠﻴﺎن و زواره‪ ،‬از اﻋﻀﺎي اﺗﺤﺎدﻳﻪ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن اﺳﻼﻣﻲ اروﭘﺎ‪ .‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ‬
‫‪ ،27‬ﺻﺺ‪.182-83 .‬‬
‫‪ 167‬ﻳﺎداﺷﺖ ﮔﺮوﻧﻪواﻟﺪ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،32‬ص‪3 .‬؛ ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ﺻﺺ‪.182-84 .‬‬
‫‪ 168‬ﻳﺎدداﺷﺖ ﮔﺮوﻧﻪواﻟﺪ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،32‬ص‪.3 .‬‬

‫‪29‬‬
 ‫‪169‬‬
‫از آن ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ‪ ،‬اﺗﺤﺎدﻳﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﺎزوي اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ و اﻣﻨﻴﺘﻲ ﺳﭙﺎه ﭘﺎﺳﺪاران ﻋﻤﻞ ﻣﻲﻛﺮد‪ .‬ﺑﻌﺪ از‬ ‫دﺳﺖ ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬
‫ﺗﺄﺳﻴﺲ وزارت اﻃﻼﻋﺎت در ﻣﻬﺮ ﻣﺎه ‪ ،1364‬اﺗﺤﺎدﻳﻪ اﺳﻼﻣﻲ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن اروﭘﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺷﺎﺧﻪاي از وزارت اﻃﻼﻋﺎت در‬
‫‪170‬‬
‫آﻣﺪ و ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﻦ آن ﻧﻴﺰ از ﺳﻮي ﻣﻘﺎﻣﺎت وزارت اﻃﻼﻋﺎت اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬

‫داراﺑﻲ در ﻃﻮل اﻳﻦ ﻣﺪت ﺑﻪ ﻃﻮر ﻓﻌﺎل در ﺟﻤﻊآوري اﻃﻼﻋﺎت در ﺧﺼﻮص اﻓﺮاد و ﮔﺮوﻫﻬﺎي ﻣﺨﺎﻟﻒ رژﻳﻢ ﻧﻘﺶ‬
‫داﺷﺖ‪ .‬در ‪ 4‬اردﻳﺒﻬﺸﺖ ‪ 1370‬ﻣﻜﺎﻟﻤﻪ ﺗﻠﻔﻨﻲ داراﺑﻲ ﺑﺎ ﻣﺤﻤﺪ اﻣﺎﻧﻲ ‪ -‬ﻓﺮاﻧﻲ‪ ،‬ﻛﻨﺴﻮل اﻳﺮن در ﺑﺮﻟﻴﻦ‪ ،‬ﺗﻮﺳﻂ اداره ﻛﻞ‬
‫ﺣﺮاﺳﺖ از ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ آﻟﻤﺎن ﺿﺒﻂ ﺷﺪ‪ .‬در ﺟﺮﻳﺎن ﻣﻜﺎﻟﻤﻪ ﺗﻠﻔﻨﻲ اﻣﺎﻧﻲ – ﻓﺮاﻧﻲ در ﺧﺼﻮص ﻳﻚ داﻧﺸﺠﻮي ﻛﺮد‬
‫اﻳﺮاﻧﻲ ﻛﻪ ﻋﻀﻮ اﺗﺤﺎدﻳﻪ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﻛﺮد و ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﺎ رژﻳﻢ اﻳﺮان ﺑﻮده اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ از داراﺑﻲ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ‪ .‬داراﺑﻲ ﺑﻪ اﻣﺎﻧﻲ ‪-‬‬
‫‪171‬‬
‫ﻓﺮاﻧﻲ ﮔﺰارش داد ﻛﻪ داﻧﺸﺠﻮي ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ را زﻳﺮ ﻧﻈﺮ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬

‫داراﺑﻲ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ در ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﻓﺴﺘﻴﻮال ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ اﻳﺮان در دوﺳﻠﺪورف ]‪ [Dusseldorf‬در ﺳﺎل ‪ 1370‬ﻧﻘﺶ داﺷﺖ‪ .‬اﻳﻦ‬
‫ﻓﺴﺘﻴﻮال از ‪ 21‬ﺷﻬﺮﻳﻮر ﺗﺎ ‪ 9‬آﺑﺎن ‪ 1370‬ﺗﻮﺳﻂ وزارت ﻓﺮﻫﻨﮓ و ارﺷﺎد اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان ﺑﺮﮔﺰار ﺷﺪه ﺑﻮد‪ 172.‬ﻣﻜﺎﻟﻤﻪ ﺗﻠﻔﻨﻲ‬
‫داراﺑﻲ ﺗﻮﺳﻂ اداره ﻛﻞ ﺣﺮاﺳﺖ از ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ آﻟﻤﺎن در ﺣﻴﻦ اﺧﺬ دﺳﺘﻮر از ﺧﺎﻧﻪ اﻳﺮان در ﻛﻠﻦ ]‪ [Köln‬واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ‬
‫وزارت اﻃﻼﻋﺎت ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ‪ ،‬ﻣﺒﻨﻲ ﺑﺮ ﺟﻤﻊ ﻛﺮدن ﺗﻌﺪادي از دوﺳﺘﺎن ﻋﺮب در ﺑﺮﻟﻴﻦ و رﻓﺘﻦ ﺑﻪ دوﺳﻠﺪورف‬
‫ﺿﺒﻂ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ 173.‬اﻣﻴﻦ‪ ،‬راﻳﻞ و اﻳﺎد از ﺟﻤﻠﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﺮاه داراﺑﻲ در ﺣﻤﻠﻪ ﺷﺮﻛﺖ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﺷﻬﺎدت‬
‫اﻣﻴﻦ‪ ،174‬آﻧﻬﺎ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺳﻼح ﻛﻤﺮي‪ ،‬ﺳﻼح ﮔﺎزي و اﺳﭙﺮي ﮔﺎزي‪ 175‬ﻣﺴﻠﺢ ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬در ‪ 7‬ﻣﻬﺮ‪ ،‬داراﺑﻲ و ﻫﻤﻜﺎران‬
‫ﺑﻪ ﺗﻌﺪادي از اﻋﻀﺎي ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﺠﺎﻫﺪﻳﻦ ﺧﻠﻖ‪ 176‬ﻛﻪ در ﺣﺎل اراﺋﻪ ﻛﺘﺎب و ﻋﻜﺴﻬﺎﻳﻲ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه ﺑﻮدﻧﺪ ﺣﻤﻠﻪ ﻛﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺗﻌﺪادي از اﻋﻀﺎي ﻣﺠﺎﻫﺪﻳﻦ ﺧﻠﻖ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﻲ ﻣﺠﺮوح ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺷﺎﻫﺪﻳﻦ ﻋﻴﻨﻲ ﺑﻌﺪاً ﺷﻬﺎدت دادﻧﺪ ﻛﻪ داراﺑﻲ در اﻳﻦ واﻗﻌﻪ‬
‫‪177‬‬
‫ﻧﻘﺶ رﻫﺒﺮي داﺷﺖ‪.‬‬

‫داراﺑﻲ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻘﺎﻣﺎت آﻟﻤﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻧﻘﺶ در واﻗﻌﻪ ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس در ‪ 17‬ﻣﻬﺮ ‪ 1371‬دﺳﺘﮕﻴﺮ ﺷﺪ‪.‬‬

‫ﻋﺒﺎس ﺣﺴﻴﻦ راﻳﻞ )راﻏﺐ( ])‪[Abbas Hossein Rhayel (aka Ragheb‬‬

‫ﻋﺒﺎس راﻳﻞ ﺗﻮﺳﻂ داراﺑﻲ وارد ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﺷﺪ و ﻳﻜﻲ از دو ﻗﺎﺗﻞ در واﻗﻌﻪ ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﺑﻮد‪ .‬راﻳﻞ ﺗﺒﻌﻪ ﻟﺒﻨﺎن و‬
‫ﻋﻀﻮ ﺣﺰباﷲ ﺑﻮد و در ﺳﺎل ‪ 1364-1365‬در ﻳﻚ ﭘﺎﻳﮕﺎه آﻣﻮزش ﻧﻈﺎﻣﻲ در اﻳﺮان ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﻳﻜﻲ دﻳﮕﺮ از اﻋﻀﺎي ﺗﻴﻢ‬
‫‪178‬‬
‫ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬ﻳﻮﺳﻒ اﻣﻴﻦ‪ ،‬دوره آﻣﻮزش ﻧﻈﺎﻣﻲ دﻳﺪ‪.‬‬

‫‪ 169‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.183 .‬‬

‫‪ 170‬ﻫﻤﺎن‪ ،‬ص‪.184 .‬‬
‫‪ 171‬ﻳﺎدداﺷﺖ ﮔﺮوﻧﻪواﻟﺪ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،32‬ص‪2 .‬؛ ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.185 .‬‬
‫‪ 172‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.186 .‬‬
‫‪ 173‬واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺳﻔﺎرت ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان و ﻳﻜﻲ از ﻣﺮاﻛﺰ ﺳﺮوﻳﺴﻬﺎي اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﺑﺮاي ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان‪ ،‬ﺧﺎﻧﻪ در دوران رژﻳﻢ ﭘﻬﻠﻮي ﺳﻔﺎرﺗﺨﺎﻧﻪ‬
‫اﻳﺮان ﺑﻮد و ﭘﺲ از اﻧﻘﻼب ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻣﺮﻛﺰ ﺗﻮاﻧﺒﺨﺸﻲ ﻣﺠﺮوﺣﻴﻦ ﺟﻨﮓ ﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 174‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.187 .‬‬
‫‪ 175‬ﻫﻤﺎن‪ ،‬ص‪.186 .‬‬
‫‪ 176‬ﺣﺬف‪.‬‬
‫‪ 177‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ﺻﺺ‪.186-87 .‬‬
‫‪ 178‬اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ اﻟﻤﻮﺳﻮي ﻛﻪ ﻣﺘﻬﻤﻴﻦ ﻋﺮب را ﻣﻲﺷﻨﺎﺧﺖ ﺷﻬﺎدت داد ﻛﻪ در ﻃﻮل آﻣﻮزش در اﻳﺮان ﻫﻤﺮاه اﻣﻴﻦ و راﻳﻞ ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬ﻳﺎدداﺷﺖ ﮔﺮوﻧﻪواﻟﺪ‪ ،‬رك‪.‬‬
‫زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،32‬ص‪6 .‬؛ ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ﺻﺺ‪.165-66 .‬‬

‫‪30‬‬
‫راﻳﻞ در ‪ 21‬آﺑﺎن ‪ 1346‬در ﻟﺒﻨﺎن ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪ و در ﺑﻴﺮوت ﺑﺰرگ ﺷﺪ‪ 179.‬او در ﺳﺎل ‪ 1368‬ﻫﻤﺮاه دوﺳﺘﺶ اﻣﻴﻦ و ﻳﻚ‬
‫ﻟﺒﻨﺎﻧﻲ دﻳﮕﺮ ﻛﻪ در ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﺷﺮﻛﺖ داﺷﺖ‪ ،‬ﻋﻠﻲ ﺻﺒﺮا‪ ،‬ﺑﻪ آﺧﻦ ]‪ [Aachen‬در آﻟﻤﺎن ﺳﻔﺮ ﻛﺮد‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﻣﺪت‬
‫ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ راﻳﻞ و اﻣﻴﻦ از آﺧﻦ ﺑﻪ ﺑﺮﻟﻴﻦ ﻧﻘﻞ ﻣﻜﺎن ﻛﺮدﻧﺪ‪ 180.‬راﻳﻞ دو ﺑﺎر درﺧﻮاﺳﺖ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻛﺮد ﻛﻪ در ﻫﻴﭻ ﻣﻮرد‬
‫درﺧﻮاﺳﺘﺶ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻧﺸﺪ‪ .‬ﺑﺮاي ﺑﺎر ﺳﻮم ﺑﺎ اراﺋﻪ ﻣﺪارك ﺟﻌﻠﻲ و ﻧﺎم ﻋﻤﺎد اﻣﺎش درﺧﻮاﺳﺖ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻧﻤﻮد‪ .‬از اﻳﻦ‬
‫‪181‬‬
‫راﻳﻞ ﻧﺰد دوﺳﺘﺎﻧﺶ از ﺟﻤﻠﻪ داراﺑﻲ‬ ‫ﻃﺮﻳﻖ ﺑﻪ او اﺟﺎزه اﻗﺎﻣﺖ ﻣﻮﻗﺖ داده ﺷﺪ ﻛﻪ ﺗﺎ ‪ 28‬اﺳﻔﻨﺪ ‪ 1370‬ﺗﻤﺪﻳﺪ ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬
‫‪182‬‬
‫در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻛﻤﻜﻬﺎي دوﻟﺘﻲ‬ ‫ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ اﻓﺮاد و واﺳﻄﻪﻫﺎي ﺣﺰباﷲ در اﻳﺮان ﺑﻪ او ﻣﻌﺮﻓﻲ ﺷﺪه ﺑﻮد اﻗﺎﻣﺖ ﻣﻲﻛﺮد‪.‬‬
‫درﻳﺎﻓﺖ ﻣﻲﻛﺮد ﺑﻌﻀﻲ اوﻗﺎت ﻧﻴﺰ در ﻣﻜﺎﻧﻬﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﻈﻴﺮ ﺧﻮارﺑﺎرﻓﺮوﺷﻲ داراﺑﻲ‪ ،‬رﺳﺘﻮران ﻣﺤﻠﻲ »ﺣﺒﻴﺒﻲ« در ﺑﺮﻟﻴﻦ‬
‫‪183‬‬
‫در اردﻳﺒﻬﺸﺖ ‪ ،1371‬ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻣﻘﺎﻣﺎت آﻟﻤﺎﻧﻲ از راﻳﻞ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻨﺪ‬ ‫و ﺑﺎزار ﻛﻬﻨﻪﻓﺮوﺷﻬﺎ ]‪ [Flohmarkt‬ﻛﺎر ﻣﻲﻛﺮد‪.‬‬
‫ﻛﻪ آﻟﻤﺎن را داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ﺗﺮك ﻛﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮﭼﻪ ﺑﺮﮔﻪ ﻋﺒﻮر از ﻣﺮز در اﺧﺘﻴﺎر او ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد وﻟﻲ راﻳﻞ ﻫﻤﭽﻨﺎن در آﻟﻤﺎن‬
‫‪184‬‬
‫ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ‪.‬‬

‫راﻳﻞ ﺑﻪ اﺗﻬﺎم ﻧﻘﺶ در ﺗﺮور ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس در ‪ 12‬ﻣﻬﺮ ‪ 1371‬در ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮادر ﻳﻮﺳﻒ اﻣﻴﻦ در راﻳﻦ ]‪ [Rheine‬ﺑﺎزداﺷﺖ ﺷﺪ‬
‫‪185‬‬
‫در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ او و اﻣﻴﻦ در ﺗﺪارك ﻓﺮار ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻳﻮﺳﻒ ﻣﺤﻤﺪ اﻟﺴﻴﺪ اﻣﻴﻦ ]‪[Youssef Mohamad El-Sayed Amin‬‬

‫ﻳﻮﺳﻒ اﻣﻴﻦ در ﺟﺮﻳﺎن ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﻣﻮاﻇﺒﺖ از درب ورودي رﺳﺘﻮران را ﺑﺮ ﻋﻬﺪه داﺷﺖ ﺗﺎ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺣﺎﺻﻞ ﺷﻮد‬
‫ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﻣﺰاﺣﻢ ﻗﺎﺗﻠﻴﻦ در ﺣﻴﻦ ارﺗﻜﺎب ﺟﺮم ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪ .‬اﻣﻴﻦ ﻋﻀﻮ ﺣﺰباﷲ ﺑﻮد و ﻫﻤﺮاه ﻋﺒﺎس راﻳﻞ در اﻳﺮان‬
‫‪186‬‬
‫در ﻳﻚ دوره آﻣﻮزش ﻧﻈﺎﻣﻲ ﺷﺮﻛﺖ ﻛﺮده ﺑﻮد‪.‬‬
‫‪187‬‬
‫ﻫﻤﺮاه راﻳﻞ در ﺳﺎل ‪ 1368‬ﺑﻪ آﻟﻤﺎن رﻓﺖ و در ‪ 12‬ﺑﻬﻤﻦ ‪1368‬‬ ‫اﻣﻴﻦ در ‪ 14‬آﺑﺎن ‪ 1346‬در ﻟﺒﻨﺎن ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪ‪.‬‬
‫درﺧﻮاﺳﺖ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻛﺮد‪ .‬ﺑﻌﺪاً درﺧﻮاﺳﺘﺶ را ﭘﺲ ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻪ ﺟﺎي آن درﺧﻮاﺳﺖ اﻗﺎﻣﺖ ﻣﻮﻗﺖ ﻛﺮد‪ .‬اﻳﻦ درﺧﻮاﺳﺖ‬
‫ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻘﺎﻣﺎت آﻟﻤﺎن ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل و ﺗﺎ ‪ 15‬اﺳﻔﻨﺪ ‪ 1370‬ﺗﻤﺪﻳﺪ ﺷﺪ‪ 188.‬ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ راﻳﻞ او ﻧﻴﺰ ﻣﺪﺗﻲ در ﺧﺎﻧﻪ داراﺑﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان‬
‫‪189‬‬
‫ﻣﻴﻬﻤﺎن زﻧﺪﮔﻲ ﻛﺮد‪.‬‬

‫در ﺧﺮداد ‪ 1370‬اﻣﻴﻦ ﺑﻪ راﻳﻦ ﻧﻘﻞ ﻣﻜﺎن ﻛﺮد ﺗﺎ ﺑﻪ ﺑﺮادرش ﻛﻪ در آﻧﺠﺎ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲﻛﺮد ﺑﭙﻴﻮﻧﺪد‪ 190،‬اﻣﺎ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﺑﺮﻟﻴﻦ‬
‫ﻣﻲآﻣﺪ ﺗﺎ اﻗﺎﻣﺖ ﻣﻮﻗﺖ ﺧﻮد را ﺗﻤﺪﻳﺪ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺮاي ﻣﺪﺗﻲ در ﺧﻮارﺑﺎرﻓﺮوﺷﻲ داراﺑﻲ در ﺑﺮﻟﻴﻦ‪ ،‬رﺳﺘﻮران ﺣﺒﻴﺒﻲ و‬

‫‪ 179‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ﺻﺺ‪ 14 .‬و ‪.225‬‬

‫‪ 180‬ﻫﻤﺎن‪ ،‬ص‪.6 .‬‬
‫‪ 181‬ﻫﻤﺎن‪ ،‬ص‪.221 .‬‬
‫‪ 182‬ﻳﺎدداﺷﺖ ﮔﺮوﻧﻪواﻟﺪ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،32‬ﺻﺺ‪.6-7 .‬‬
‫‪ 183‬ﻛﻴﻔﺮﺧﻮاﺳﺖ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،34‬ص‪26 .‬؛ ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ﺻﺺ‪.5-8 .‬‬
‫‪ 184‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.16 .‬‬
‫‪ 185‬ﮔﺰارش ﻧﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،37‬ص‪.19 .‬‬
‫‪ 186‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.16 .‬‬
‫‪ 187‬ﻛﻴﻔﺮﺧﻮاﺳﺖ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،34‬ص‪.1 .‬‬
‫‪ 188‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.6 .‬‬
‫‪ 189‬ﻛﻴﻔﺮﺧﻮاﺳﺖ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،34‬ص‪26 .‬؛ ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.6 .‬‬
‫‪ 190‬راﻳﻦ ﺷﻬﺮي در ﺷﻤﺎل راﻳﻦ‪ -‬وﺳﺘﻔﺎﻟﻴﺎ در آﻟﻤﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪31‬‬
‫ﻟﺒﺎﺳﺸﻮﻳﻲ ﻋﺪﻧﺎن‪ -‬داراﺑﻲ‪ ،‬ﻳﻜﻲ دﻳﮕﺮ از ﻣﺸﺎﻏﻞ داراﺑﻲ ﻛﺎر ﻛﺮد‪ .‬او ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ در ﻣﺴﺠﺪ اﻣﺎم ﺟﻌﻔﺮ ﺻﺎدق ﺣﻀﻮر‬
‫ﻣﻲﻳﺎﻓﺖ‪ .‬در ‪ 29‬ﺧﺮداد ‪ 1371‬ﻣﻘﺎﻣﺎت آﻟﻤﺎﻧﻲ از اﻣﻴﻦ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﻛﻪ آﻟﻤﺎن را ﺗﺎ ﺗﺎرﻳﺦ ‪ 13‬ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪ 1371‬ﺗﺮك ﻛﻨﺪ وﻟﻲ‬
‫‪191‬‬
‫اﻣﻴﻦ اﻳﻦ درﺧﻮاﺳﺖ را ﻧﺎدﻳﺪه ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬
‫‪192‬‬
‫اﻣﻴﻦ ﻫﻤﺮاه راﻳﻞ در ‪ 12‬ﻣﻬﺮ ‪ 1371‬در ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮادرش در راﻳﻦ ]‪ [Rheine‬دﺳﺘﮕﻴﺮ ﺷﺪ‪.‬‬

‫ﻣﺤﻤﺪ آﺗﺮﻳﺲ ]‪[Mohammad Atris‬‬

‫ﻣﺤﻤﺪ آﺗﺮﻳﺲ در ‪ 21‬ﺑﻬﻤﻦ ‪ 1348‬در ﻟﺒﻨﺎن ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪ‪ .‬او ﻫﻤﺮاه ﺧﺎﻧﻮادهاش در ﺳﺎل ‪ 1367‬ﺑﻪ آﻟﻤﺎن ﻣﻬﺎﺟﺮت ﻛﺮد و‬
‫ﻫﻤﻪ آﻧﻬﺎ درﺧﻮاﺳﺖ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬آﺗﺮﻳﺲ ﺑﻌﺪاً درﺧﻮاﺳﺖ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﺧﻮد را ﭘﺲ ﮔﺮﻓﺖ و در ﻣﻘﺎﺑﻞ اﺟﺎزه اﻗﺎﻣﺖ‬
‫‪193‬‬
‫در ﺳﺎل ‪ 1368‬اﺟﺎزه ﻛﺎر ﮔﺮﻓﺖ و ﻣﺸﺎﻏﻞ ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ در رﺳﺘﻮراﻧﻬﺎي ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ داﺷﺖ‪ .‬در ﺳﺎل‬ ‫ﻣﻮﻗﺖ درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺮد‪.‬‬
‫‪ 1370‬اﻋﻼم ﺑﻴﻜﺎري ﻧﻤﻮد و ﻣﻘﺮري ﺑﻴﻜﺎري درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺮد‪ .‬در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ در اﺑﺘﺪا ﻋﻼﻳﻖ او ﺑﻴﺸﺘﺮ دﻳﺴﻜﻮ‪ ،‬زن‪ ،‬ﻣﺎﺷﻴﻦ و‬
‫ورزش ﺑﻮد وﻟﻲ ﺑﻪ ﺗﺪرﻳﺞ ﺑﻪ اﺳﻼم ﮔﺮاﻳﺶ ﭘﻴﺪا ﻛﺮد و ﻣﺮﺗﺐ در ﻣﺴﺠﺪ اﻣﺎم ﺟﻌﻔﺮ ﺻﺎدق ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪ‪ .‬آﺗﺮﻳﺲ ﺑﺎ اﻣﻴﻦ‬
‫‪194‬‬
‫در ﻣﺴﺠﺪ آﺷﻨﺎ ﺷﺪ‪.‬‬

‫آﺗﺮﻳﺲ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻘﺎﻣﺎت آﻟﻤﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺧﻼﻓﻜﺎر ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد و ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﺳﺮﻗﺖ‪ ،‬ﺿﺮب و ﺟﺮح و ﺣﻤﻞ اﺳﻠﺤﻪ ﻣﻮرد‬
‫‪195‬‬
‫در ‪ 15‬ﻣﻬﺮ ‪ 1371‬او ﺑﻪ ﻇﻦ در ﺗﻬﻴﻪ ﻣﺪارك ﺟﻌﻠﻲ ﺑﺮاي ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ﻓﺮار ﻋﺎﻣﻠﻴﻦ ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‬ ‫ﭘﻴﮕﺮد ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد‪.‬‬
‫‪196‬‬
‫ﺑﺮاي دوﻣﻴﻦ ﺑﺎر ﺑﺎ ﻗﺮار ﺑﺎزداﺷﺖ در ‪ 7‬ﺑﻬﻤﻦ ‪ 1371‬و ﺑﻪ اﺗﻬﺎم ﻫﻤﻜﺎري در‬ ‫ﺑﺎزداﺷﺖ و ﺳﭙﺲ دوﺑﺎره آزاد ﺷﺪ‪.‬‬
‫‪197‬‬
‫ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﺑﺎ ﺗﻬﻴﻪ ﻣﺪارك ﺟﻌﻠﻲ ﺑﺮاي ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ﻓﺮار راﻳﻞ از ﻛﺸﻮر ﺑﻌﺪ از ﺣﻤﻠﻪ ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس دﺳﺘﮕﻴﺮ ﺷﺪ‪.‬‬

‫ﻋﻄﺎاﷲ اﻳﺎد ]‪[Ataollah Ayad‬‬

‫ﻋﻄﺎاﷲ اﻳﺎد در ﻣﺮاﺣﻞ اوﻟﻴﻪ ﻃﺮاﺣﻲ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﻧﻘﺶ داﺷﺖ‪ 198.‬داراﺑﻲ از ﻛﻤﻜﻬﺎي او در ﻃﺮاﺣﻲ ﻧﻘﺸﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎت‬
‫ﻛﻤﻚ ﮔﺮﻓﺖ اﻣﺎ ﻃﺮح ﻋﻤﻠﻴﺎﺗﻲ او ﺗﻮﺳﻂ ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻧﺸﺪ‪ 199.‬اﻳﺎد در ﺳﺎل ‪ 1345‬در ﻟﺒﻨﺎن ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪ و اﺻﻼً ﺗﺒﻌﻪ‬
‫ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ اﺳﺖ‪ .‬در ‪ 10‬ﺳﺎﻟﮕﻲ ﺑﻪ »ﺟﺒﻬﻪ دﻣﻮﻛﺮات«‪ ،‬ﻳﻚ ﮔﺮوه ﻧﻈﺎﻣﻲ ﻓﻠﺴﻄﻴﻨﻲ ﺟﻮان ﭘﻴﻮﺳﺖ‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﻓﺮاﮔﻴﺮي آﻣﻮزش‬
‫ﻧﻈﺎﻣﻲ در ﺳﻮرﻳﻪ در ﺳﺎل ‪ 1362‬ﺑﻪ ﺣﺰب ﺷﻴﻌﻪ اﻣﻞ ﭘﻴﻮﺳﺖ و ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه در اﺑﺘﺪا ﻋﻠﻴﻪ ﻧﻴﺮوﻫﺎي اﺳﺮاﺋﻴﻞ و ﺳﭙﺲ‬

‫‪ 191‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.7 .‬‬

‫‪ 192‬ﮔﺰارش ﻧﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،37‬ص‪.19 .‬‬
‫‪ 193‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.9 .‬‬
‫‪ 194‬ﻛﻴﻔﺮﺧﻮاﺳﺖ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،34‬ﺻﺺ‪ 14 .‬و ‪26‬؛ ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.9 .‬‬
‫‪ 195‬ﻛﻴﻔﺮﺧﻮاﺳﺖ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،34‬ص‪.14 .‬‬
‫‪ 196‬ﮔﺰارش ﻧﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،37‬ص‪.17 .‬‬
‫‪ 197‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪9 .‬؛ ﻳﺎدداﺷﺖ ﺑﺮوﻧﻮ ﻳﻮﺳﺖ‪ ،‬دادﺳﺘﺎن ارﺷﺪ ]‪ [Senior Public Prosecutor‬ﺑﻪ ﻛﻮﺑﺶ‪ ،‬ﻗﺎﺿﻲ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻲ‬
‫آﻟﻤﺎن ]‪ 13) [Vorsitzenden Richter am Kammergericht‬ﺗﻴﺮ ‪) (1373‬ﻣﻮﺟﻮد در آرﺷﻴﻮ ﻣﺮﻛﺰ اﺳﻨﺎد ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﻳﺮان(‪.‬‬
‫‪198‬‬
‫ﻳﺎدداﺷﺖ ﺑﺮوﻧﻮ ﻳﻮﺳﺖ‪ ،‬دادﺳﺘﺎن ارﺷﺪ ]‪ [Senior Public Prosecutor‬ﺑﻪ ﻛﻮﺑﺶ‪ ،‬ﻗﺎﺿﻲ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻲ آﻟﻤﺎن ] ‪Vorsitzenden Richter am‬‬
‫‪ ،[Kammergericht‬ﺻﺺ‪ 20) 2-5 .‬ﺗﻴﺮ ‪) (1373‬ﻣﻮﺟﻮد در آرﺷﻴﻮ ﻣﺮﻛﺰ اﺳﻨﺎد ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﻳﺮان(‪.‬‬
‫‪ 199‬ﮔﺰارش ﻧﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،37‬ﺻﺺ‪15-16 .‬؛ ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.33 .‬‬

‫‪32‬‬
 ‫‪200‬‬
‫اﻳﺎد در ﺳﺎل ‪ 1369‬ﺑﻪ ﺑﺮﻟﻴﻦ ﻧﻘﻞ ﻣﻜﺎن ﻛﺮد و درﺧﻮاﺳﺖ‬ ‫ﻋﻠﻴﻪ ﺣﺰباﷲ در ﻃﻮل اﺷﻐﺎل ﺟﻨﻮب ﻟﺒﻨﺎن ﺟﻨﮕﻴﺪ‪.‬‬
‫ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻧﻤﻮد و ﺧﺎﻧﻮادهاش ﺑﻌﺪ از ﻣﺪﺗﻲ ﺑﻪ او ﭘﻴﻮﺳﺘﻨﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ اﺟﺎزه اﻗﺎﻣﺖ ﻣﻮﻗﺖ درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺮدﻧﺪ وﻟﻲ ﺑﻌﺪاً درﺧﻮاﺳﺖ‬
‫ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ آﻧﻬﺎ رد ﺷﺪ و ﺑﻪ آﻧﻬﺎ اﺧﻄﺎر داده ﺷﺪ ﻛﻪ ﺗﺎ ﻣﺮداد ‪ 1370‬آﻟﻤﺎن را ﺗﺮك ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬اﻳﺎد ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻘﺎﻣﺎت آﻟﻤﺎﻧﻲ در‬
‫‪201‬‬
‫‪ 19‬آذر ‪ 1371‬دﺳﺘﮕﻴﺮ و ﺗﺎ ‪ 6‬ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪ 1374‬در ﺑﺎزداﺷﺖ ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﻓﺮجاﷲ ﺣﻴﺪر )اﺑﻮﺣﻴﺪر‪ ،‬ﻓﺮج( ])‪[Farajollah Haidar (aka Abu Jafar, aka Faraj‬‬

‫ﻓﺮجاﷲ ﺣﻴﺪر راﻧﻨﺪﮔﻲ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﻓﺮار را در ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس اﻧﺠﺎم داد‪ 202.‬اداره ﻛﻞ ﺣﺮاﺳﺖ از ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ آﻟﻤﺎن او را‬
‫ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻬﺮه ﻛﻠﻴﺪي ﺣﺰباﷲ در اﺳﻨﺎﺑﺮوك ]‪ [Osnabruck‬ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻛﺮده ﺑﻮد‪ 203.‬ﺣﻴﺪر در ‪ 11‬دي ‪ 1343‬در ﻟﺒﻨﺎن‬
‫ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از دﺳﺘﮕﻴﺮي اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ‪ ،‬ﺑﺎ ﻋﺠﻠﻪ آﻟﻤﺎن را در ‪ 3‬ﻣﻬﺮ ‪ 1371‬ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﺧﺎﻧﻮادهاش ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ‬
‫ﺑﻴﺮوت ﺗﺮك ﻛﺮد‪ .‬ﺧﺎﻧﻮاده ﺣﻴﺪر در ‪ 30‬ﻣﻬﺮ ‪ 1371‬ﺑﻪ آﻟﻤﺎن ﺑﺎزﮔﺸﺘﻨﺪ و ﻫﻤﺴﺮش ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎت آﻟﻤﺎن ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﺣﻴﺪر‬
‫‪204‬‬
‫ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ او ﻟﺒﻨﺎن را ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ اﻳﺮان ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺧﺎﻧﻮادهاش اﻧﺪﻛﻲ‬ ‫ﻫﻤﭽﻨﺎن در ﻟﺒﻨﺎن اﻗﺎﻣﺖ دارد‪.‬‬
‫‪205‬‬
‫ﺑﻌﺪ ﺑﻪ او ﭘﻴﻮﺳﺘﻨﺪ ﺗﺮك ﮔﻔﺖ‪.‬‬

‫ﻣﺤﻤﺪ‬

‫ﻣﺤﻤﺪ ﺗﺒﻌﻪ اﻳﺮاﻧﻲ ﻛﻪ ﻫﻴﭽﻮﻗﺖ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﺎﻣﻞ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻧﺸﺪ ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ را ﺑﺮاي ﺗﻴﻢ ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس ﺑﺮ ﻋﻬﺪه داﺷﺖ‪.‬‬
‫در ﺷﺐ ﺗﺮور‪ ،‬ﻣﺤﻤﺪ رﺳﺘﻮران را زﻳﺮ ﻧﻈﺮ داﺷﺖ‪ .‬ﺣﺪود ﺳﺎﻋﺖ ‪ 9‬ﺷﺐ‪ ،‬ﺑﺎ ﭘﺎﻳﮕﺎه اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﺗﻴﻢ – زﻧﻔﺘﻦ ﺑﺮﮔﺮ رﻳﻨﮓ‬
‫ﺷﻤﺎره ‪ - 7‬ﺗﻤﺎس ﮔﺮﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺑﻨﻲﻫﺎﺷﻤﻲ اﻃﻼع دﻫﺪ ﻛﻪ ﺗﻤﺎم اﻓﺮاد ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ در رﺳﺘﻮران ﺑﻮده و ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ‬
‫‪207‬‬
‫ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﻛﻪ ﻃﺮاﺣﻲ ﺷﺪه ﺑﻮد اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪ 206.‬ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻌﺪ از ﺗﺮور ﺳﺮﻳﻌﺎً آﻟﻤﺎن را ﺗﺮك ﻛﺮد‪.‬‬

‫ﻋﻠﻲ دﺧﻴﻞ ﺻﺒﺮا ]‪[ Ali Dakhil Sabra‬‬

‫ﻋﻠﻲ دﺧﻴﻞ ﺻﺒﺮا اﺗﻮﻣﺒﻴﻞ ب‪-‬ام‪-‬و ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺗﻴﻢ ﺗﺮور در ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺑﻪ ﻛﺎر رﻓﺖ را ﺗﻬﻴﻪ ﻛﺮد‪ .‬ﺻﺒﺮا ﻫﻤﺮاه اﻣﻴﻦ و راﻳﻞ‬
‫در ﺣﺰباﷲ ﺧﺪﻣﺖ ﻛﺮد و ﺑﺎ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ آﻟﻤﺎن آﻣﺪه و درﺧﻮاﺳﺖ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻧﻤﻮد‪ .‬در ‪ 28‬ﻣﻬﺮ ‪ 1371‬درﺧﻮاﺳﺖ‬
‫‪208‬‬
‫ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲاش را ﭘﺲ ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻪ ﻟﺒﻨﺎن ﭘﺮواز ﻛﺮد‪.‬‬

‫‪ 200‬ﻛﻴﻔﺮﺧﻮاﺳﺖ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،34‬ﺻﺺ‪14-15 .‬؛ ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.265 .‬‬
‫‪ 201‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪11 .‬؛ ﮔﺰارش ﻧﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،37‬ص‪.15 .‬‬
‫‪ 202‬ﮔﺰارش ﻧﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،37‬ص‪.12 .‬‬
‫‪ 203‬ﻳﺎدداﺷﺖ ﮔﺮوﻧﻪواﻟﺪ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،32‬ص‪.7 .‬‬
‫‪ 204‬ﮔﺰارش ﻧﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،37‬ص‪13 .‬؛ ﻳﺎدداﺷﺖ ﮔﺮوﻧﻪواﻟﺪ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،32‬ص‪.7 .‬‬
‫‪ 205‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.316 .‬‬
‫‪ 206‬ﮔﺰارش ﻧﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،37‬ص‪14 .‬؛ ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ﺻﺺ‪.42-43 .‬‬
‫‪ 207‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.48 .‬‬
‫‪ 208‬ﮔﺰارش ﻧﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،37‬ص‪16 .‬؛ ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﻣﻴﻜﻮﻧﻮس‪ ،‬رك‪ .‬زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪ ،27‬ص‪.317 .‬‬

‫‪33‬‬
 ‫ﻣﺮﻛﺰ اﺳﻨﺎد ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﻳﺮان ﺑﺰودي ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﻲﻛﻨﺪ‪:‬‬

‫ﻣﺤﺎﻛﻤﻪ ﻳﻚ دﻳﻦ‪ :‬ﺗﻌﻘﻴﺐ و آزار ﺑﻬﺎﻳﻴﺎن در ﺷﻴﺮاز‬

‫ﮔﺰارش دﺳﺘﮕﻴﺮي و اﻋﺪام ‪ 22‬ﺑﻬﺎﻳﻲ در ﺷﻴﺮاز در ﺳﺎل ‪ 1362‬ﻛﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺸﺪﻧﺪ ﺑﺮاي ﻧﺠـﺎت ﺟﺎﻧـﺸﺎن ﺗـﺮك‬
‫ﻣﺬﻫﺐ ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺪون ﭘﻨﺎﻫﮕﺎه‪ :‬ﻋﻤﻠﻴﺎت اﻳﺮان در ﺗﺮور ﻣﺨﺎﻟﻔﻴﻦ ﺳﻴﺎﺳﻲ‬

‫ﮔﺰارش ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان در ﺳﻄﺢ ﺟﻬﺎن ﺑﺮاي ﺳﺎﻛﺖ ﻛﺮدن ﻣﺨﺎﻟﻔﻴﻦ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺧﺎرج‬
‫از اﻳﺮان‪.‬‬