Professional Documents
Culture Documents
١
تقديم به مردان و زنانی كه در سالھای ١٨۴۴تا ١٩٩٧ميالدی )١٢٢٣تا ، (١٣٧۶در ايران ،جانشان را در راه
ديانت بھائی فدا كردند.
"اين حزب از خليج اسماء گذشته اند و بر شاطیء بحر انقطاع خرگاه برافراشته اند"
حضرت بھاءﷲ
٢
فھرست مطالب
معرفی ٥ ..........................................................................................................................................
.١سابقه ی تاريخی ٨ ...........................................................................................................................
.٢ديانت بابی١١ .................................................................................................................................
.٣حضرت بھاءﷲ ٢١ ..........................................................................................................................
.٤تداوم رھبری ٣١ .............................................................................................................................
.٥تعاليم اصلی ٤٢ ..............................................................................................................................
وحدت خداوند٤٢ ............................................................................................................................
وحدت عالم انسانی٤٣ ......................................................................................................................
وحدت اساس اديان٤٦ ......................................................................................................................
ظھور امر بھائی-کتب و آثار مق ّدسه ٤٨ ................................................................................................
جستجوی آزادانه ی حقيقت يا ت ََح ّری حقيقت ٤٨ .......................................................................................
ترك اوھام وتعصب ٤٩ ....................................................................................................................
توافق دين و علم٤٩ .........................................................................................................................
تساوی حقوق زنان و مردان ٥٠ ..........................................................................................................
تعليم و تربيت بين المللی ٥٠ ..............................................................................................................
عدالت اقتصادی – تعادل برقرار شدن بين فقر و غنای بيش از حد ٥١ ...........................................................
بنياد روحانی جامعه ٥٢ ....................................................................................................................
زبان بين المللی ٥٣ ..........................................................................................................................
دو جنبه ی ظھور الھی٥٣ .................................................................................................................
.٦خدا ،مظاھر الھی يا پيامبران او و انسان ٥٥ ............................................................................................
حقيقت انسان از نظر دين بھائی ٥٥ ......................................................................................................
مظاھر ظھور الھی يا پيامبران ٦٢ .......................................................................................................
مفھوم خدا از ديدگاه ديانت بھائی ٦٥ ....................................................................................................
.٧نظم جھانی حضرت بھاءﷲ ٦٧ ...........................................................................................................
.٨موسسات اداری و قوانين٧٤ ...............................................................................................................
موسسات بھايی ٧٥ ..........................................................................................................................
روابط مشاورين با محفلھای روحانی ٧٦ ...............................................................................................
دارالتبليغ بين المللی ٧٧ ....................................................................................................................
زندگی جامعه و ضيافت نوزده روزه ٧٧ ...............................................................................................
قانون بھائی :آزادی روحانی در پناه انضباط ٧٨ ......................................................................................
كتاب مستطاب اقدس -مجموعه احكام ٧٩ ...............................................................................................
بعضی احكام خاص كتاب اقدس٨٠ ......................................................................................................
٣
نماز ،دعا و مناجات ،و تفکر ٨٠ .....................................................................................................
منع استفاده از مشروبات الكلی و مواد مخدر ٨٠ ..................................................................................
روزه ٨٠ ..................................................................................................................................
غيبت حرام است ٨١ ....................................................................................................................
ازدواج ٨١ ................................................................................................................................
قوانين طالق ٨١ .........................................................................................................................
منع دخالت كردن در سياست ٨٢ .....................................................................................................
نياز اساسی زندگی اجتماعی:اصل مشورت ٨٢ ...................................................................................
نتيجه ٨٣ ..................................................................................................................................
.٩جامعه بھائی ٨٥ ..............................................................................................................................
.١٠در تالش موفقيّت٩٤ ......................................................................................................................
کالم آخر :چالشھای موفقيت ١٠٥ ............................................................................................................
ضميمه :ادوارد گرانويل براون ١١٥ .......................................................................................................
٤
معرفی
دين بھائی جديدترين دين دنياست كه مثل اديان يھودی،مسيحی و اسالم دين مستقلی است .اين دين در نيمه ی
قرن١٩ميالدی ) ١٣ھجری ( در ايران ظاھر شد و تا كنون در بيش از ٢٠٠كشور و منطقه در دنيا منتشر شده و
پيروانش از ھمه ی فرھنگھا و جوامع و اديان قبل ھستند.
اين امر ،دين جديدی است كه حضرت بھاءﷲ تعاليم آن را به بشر داده است .نمی توان آن را فرقه ای از
اديان گذشته،يا نھضتی براساس عقايد روشن فكری و اصالحی بشر دانست.اين دين حزبی سری و يا مكتبی فلسفی
نيست،دينی است مستقل كه نمی توان آن را مجموعه ای از تعاليم اديان گذشته دانست كه جمع آوری شده و به شيوه ی
جديدی ارائه شده باشد .آرنولدتوين بی معتقد است كه "بھائيت دين مستقلی ھم سطح اسالم و مسيحيت و ...است ،نه
١
فرقه ای از يكی از اديان گذشته ؛ بلكه دينی است جدا با ھمان مقام ديگر اديان جھان".
ب حاضر تعاليم بھائی را به طور وسيع مطالعه می كند .ذکر ھدف اصلی دين بھائی مفيد است :وحدت كتا ِ
عالم انسانی؛ اساس تعاليم بھائی اين است كه دوره ی زندگی جھانيان در خانواده ای متحد و دھكده ای جھانی فرا رسيده
است .خداوند نيروھای تاريخی ای را به کار انداخته تا انسانھا بفھمند كه ھمه نوع واحدی ھستيم و ھيچ تفاوتی در
اساس با ھم نداريم .اين تحول موجب ظھور يك تمدن جھانی خواھد شد كه اعضای ھمه ی فرھنگھا و ملل را در بر
خواھد گرفت.
جدا از اين ديدگاه مھيج ،دين بھائی جاذبه ی خاص ديگری نيز برای پژوھشگران تاريخ اديان دارد .اين
بودن تاريخ درست و تحريف نشده ی اين دين است .بررسی تاريخ اديان بزرگ دنيا ،بسيار ِ جاذبه به خاطر در دسترس
مشكل ،يا حتی غير ممكن است .مثال تشريح تعاليم حضرت بودا،حقايق زندگی حضرت مسيح ،اوضاع دوره ی
حضرت زرتشت و نفوذ او در محيط آن دوره ،حتی حقيقت وجود تاريخی كريشنا ،جزء مسائل حل نشده است .البته
زندگی و شخصيت حضرت محمد بيشتر در دسترس است ،ولی در اين مورد ھم اختالفات بيشماری در نقل وقايع مھم
١آرنولد توين بی – از نامه به دکتر کونتر ،اواکات ،استامبول ،ترکيه ،به تاريخ مرداد ١٢) ١٣٣٨اگوست .(١٩۵٩چاپ شده در British
،Bahai Journalشماره ) ١۴١نوامبر ،(١٩۵٩ص .۴نام صحيح دين "امر بھائی" يا ديانت بھائی است نه "بھائيت".
٥
وجود دارد .دين بھائی چون حدود ١۶٠سال پيش به وجود آمده و تازه است ،وقايع آن به راحتی در دسترس
پژوھشگران است.
يكی از نخستين تاريخ نگاران غربی كه به تاريخ بھائی عالقه مند شد ،ادوارد گرانويل براون ،شرق شناس
برجسته ی کمبريجی است ٢.او معتقد است كه دين جديد به خوبی می تواند بررسی شود ،محقق می تواند زندگی
شخصيتھا و قھرمانانی را كه درايجاد اين دين موثربودند بررسی كند ،قبل از اينكه آنھا ھم مثل شخصيتھای اديان ديگر
به افسانه تبديل شوند .او می تواند تولّد و رشد دينی را بررسی كند كه ممكن است به زودی به جايگاه بلندی در بين
٣
مذھبھای بزرگ دنيا برسد.
بعضی از پژوھشگرن غير بھائی معاصر نيز نظراتی مشابه اين ابراز كرده اند" .نھضت بابی-بھائی منابع
مفيدی برای تحقيق در مورد منشاء و توسعه و انتشار اين آيين دارد كه در اديان ديگر نيست .اين مطلب دو علت
دارد.يكی اين كه اين آيين جديدترين دين دنياست ،مذاھب ديگر صدھا و ھزاران سال پيش از اين شروع شده اند .از ميان
١١دين مطرح دنيا ،تنھا اسالم )قرن ٧م (.و مذھب سيك )قرن١۶م (.عمرشان فقط چند قرن است و بقيه ی آنھا مثل
ھندو ،بودايی ،مذھب چينی ،تااو ،كنفسيوس ،شينتو ،زرتشتی ،مسيحی و يھود ھزاران سال عمر دارند...دين بھائی در
١٨۴۴) ١٢٢٣م (.يعنی دو قرن پيش آغاز شد و احتماال تا ١٩۶٣) ١٣۴٢م(.كامالً شكل گرفت و به اين دليل ،بھترين
موقعيت برای بررسی توسعه و پيشرفت آن وجود دارد .دين بھائی مربوط به زمان مدرن است و طبيعتا ً برای تحقيق،
٤
بيش از اديان ديگر در دسترس است".
اخيراً رژيم اسالمی تضييقات و سختی ھای برای بھائيان ايران را شديداً افزايش داده است ،و توجه بين المللی
به اين موضوع جلب شده .فشار رژيم به بھائيان به خاطر عقيده ی آنھا است ،بھائيان ايران تحت فشارند در واقع فقط
چون بھائی ھستند؛ به ھمين دليل توجه دنيا به دين بھائی جلب شده است .يكی از موضوعاتی كه رسانه ھای اطالعاتی
غربی خيلی در مورد آن بحث می كنند ،عقيده ھايی است كه وجه تمايز بھائی از اسالم است،و نيز وقايع تاريخی كه
باعث ظھور اين دين شده اند.
به اين ترتيب ،امر بھائی اخيراً بيشتر در دانشگاھھا و مدارس عالی در برنامه ی تحصيلی رشته ھای
مذھبھای بزرگ جھان قرار گرفته است .نوشته ھای موسّس دين بھائی و توضيحاتی كه جانشينان حضرت بھاءﷲ
درباره ی آنھا نوشته اند ،به انگليسی ترجمه شده و در دسترس ھمگان است .اين نوشته ھا يعنی نوشته ھای موسسين
دين بھائی ،منابع دست اوّل ھستند .منابع دست دومی ھم درباره ی اين دين وجود دارد كه درباره ی مسائل مختلف دين
يا منابع دست اول آن نوشته شده است .اين منابع دو دسته اند :اول نوشته ھای بھائيان برای تعليم به افراد بھائی و آشنايی
افرادغير بھائی با اين آيين و دوم رديه ھا و حمله ھای دشمنان و مخالفان اين دين .البته اين نوع منابع به ھيچ وجه برای
مطالعه ی ديانت بھائی اطالعات درست و كاملی ارائه نمی دھند.
در بخش آخر ،بعضی از چالشھای جديد دين جوان بھائی بررسی می شود ،چالشھايی كه نتيجه ی موفقيت
ش آن است. اول پيداي ِ
سال ِ
ھای بزرگ ،در بيش از ِ ١۶٠
برای تحقيق درمورد اديان چالشھای خاصی نيز وجود دارد .اديان بر خالف مطالعات علمی ،خو ِد انسان را
بررسی می كنند .دين نه تنھا به توجه خاص بلكه به ايثار و اعتقاد و تعھّد كامل نيز نياز دارد .اين موضوع سبب شده
متفكرين مذھبی ،دين و علم را كامالً مخالف ھم بدانند و گمان كنند محدوده ی دين فراتر از كشفيات علمی است.
دين بھائی به محققين كه درباره ی آن مطالعه می كنند ،كمك می كند :حضرت بھاءﷲ گفته است كه
بزرگترين ھديه ی خدا به ما انسانھا عقل است و برای درك ھمه ی جھان و از جمله مسائل روحانی بايد از عقل استفاده
كرد و روش علمی را به كار برد ٥.حضرت عبدالبھاء ،فرزند بزرگ حضرت بھاءﷲ و جانشين رسمی او ،می گويد:
EDWARD G. BROWNE ٢براي توضيح بيشتر درباره ي ادوارد براون به ضميمه مراجعه كنيد.
٣ادوارد براون – مق ّدمۀ ترجمۀ مقالۀ شخص سيّاح نوشته حضرت عبدالبھاء.
٤ورنُن اِلوين جانسون ،مقالۀ " "The Challenge of the Bahai Faithدر عالم بھائی ،جلد ،١٠شمارۀ ،(١٩٧۶) ٣صفحۀ .٣٩
ّ
بھاءﷲ موجد و مصدر آنست "...به عقيده ی پيروانش ،در روش خود علمی است "...حقايق دينی امری " ٥دين بھائی که حضرت
نسبی است نه مطلق".
ّ
امرﷲ ،ترجمه و اقتباس ھوشمند فتح اعظم ،نشر دوم ١۵١ ،بديع )نظم جھانی بھائی ،منتخباتی از آثار صادره از قلم حضرت ول ّي
– ١٩۵۵ميالدی،
٦
"دين بايد مطابق علم و عقل باشد ،چه که اگر مخالف باشد اوھام است؛ زيرا علم حقيقت است .اگر مسأله ای
٦
از مسائل دينيه مخالف علم و عقل باشد ،وھم است .علم حقيقی نور است و مخالف آن الب ّد ظلمت است".
به اين ترتيب كسی كه درباره ی دين بھائی مطالعه می كند ،می بيند كه موضوع خيلی برای آزمايش و
بررسی باز است .رازھايی كه در دين با آن مواجه ھستيم ،مثل اسرار دنيای مادی ،فقط نشانه ی اين است كه دانش بشر
كامل نيست و محدود است .يعنی آنچه كه در مورد دين نمی فھميم و برايمان مثل راز مانده است ،ثابت نمی كنند كه
بعضی از بخشھای آن با علم و عقل مخالف است .دين بھائی مراسم مذھبی زيادی ندارد و ھمچنين طبقه ی روحانی كه
قدرت يا دانش خاصی داشته باشند ندارد ،به اين ترتيب راحت می شود به ويژگيھای اصلی آن دست يافت.
با اين وجود ،مطالعه ی اديان ،باستان شناسی نيست ،بلكه آزمايش پديده ھای زنده است و اگر بخواھيم نتيجه
ی درست و روشنی از تحقيق خود بگيريم ،بايد آنھا راھم در قلب و احساسمان و ھم در عقل و فكرمان وارد كنيم .دين
بھائی موضوع اعتقاد عميق بيش از ٧ميليون انسان است؛ اين عقايد در تصميمات اساسی زندگی آنھا بسيار موثر است،
و ھزاران بھائی تا حال جان خود را در راه آن داده اند و آزار را تحمل كرده اند و می كنند.
نويسندگان اين كتاب سعی كرده اند به صورت متعادل نيازھای ذھن و قلب برای مطالعه ی دين ھر دو را
برآورده كنند.
ISBN 1-896193-09-9
.(P. O. Box 65600 Dundas Ontario, L9H6Y6, Canada
ص.٧٧
٦حضرت عبدالبھاء "مجموعۀ خطابات حضرت عبدالبھاء ،لجنۀ ملّی نشر آثار امری بزبانھای فارسی و عربی ،النگنھاين ،آلمان غربی" صفحۀ
.۵٣٠
٧
.١سابقه ی تاريخی
گفتيم دين بھائی جديدترين دين مستقل جھان است .وقتی می گوييم دينی مستقل است ،منظورمان اين نيست كه
آن دين در فضايی كامالً غير مذھبی آغاز شده و كامالً از اديان ديگر جدا است ] چرا كه اديان ھمه يكی ھستند و يك
ِسي ِر واحد را دنبال می كنند )مترجم([ مثال دين بودايی در زمينه ای از مذھب ھندو آغاز شد ولی از ھند به مناطق ديگر
مثل ژاپن ،چين و جنوب شرق آسيا منتشر شد و بزرگترين قدرت فرھنگی اين مناطق شد ،بدين صورت بودكه دين
بودايی دين مستقلی شناخته شد .حضرت مسيح و پيروان اوليه ی او در بين يھوديان دعوت خود را شروع كردند و تا
دو قرن تصوّر می شد كه نھضت مسيحی تكرار و تجديد دين يھودی است ،تا اينكه مردم زيادی از بين نژادھای غير
سامی اطراف دريای مديترانه مسيحی شدند ،به اين ترتيب دين مسيحی به عنوان دينی مستقل با كتاب و قوانين
مخصوص و موسسات و مراسم مذھبی مخصوص شناخته شد.
دين بھائی نيز به صورتی مشابه آنچه گفته شد ،در محيط اسالم آغاز شد .مسلمانان منتظر موعودی بودند ،دين
بھائی در بين اين انتظارات داخلی اسالم شكل گرفت ،اما مستقل از اسالم .عالمه سيد محمد حسين طباطبائی ،يكی از
دانشمندان طراز اول و متج ّدد اسالمی ،نيز تاييد می كند كه دين بھائی يك دين مستقل است و به ھيچ وجه فرقه ای از
٧
شيعه نيست.
سنيان نيز ھرگونه وابستگی خود با دين بھائی را تكذيب می كنند .در ١٩٢۵) ١٣٠۴م (.محكمه شرع بِبا در
ان البھائيّه دين جديد قائم بذاته له عقايد و اصول و احکام خاصّه به تغاير و تناقض عقائد ومصر چنين حكمی دادّ " :
ً ً
اصول و احکام ال ّدين االسالمی تناقضا تاما فال يقال للبھائی مسلم و ال العکس کما ال يقال بودی او برھمی او مسيحی مثالً
مسلم ] ٨"...ترجمه :امر بھائی يک دين جديد و کامالً مستقل است عقايد و اصول و احکامی مخصوص به خود دارد که
با عقايد و اصول و احکام دين اسالم کامالً متفاوت و متناقض است .بنابراين ھيچ فرد بھائی را نمی توان مسلمان دانست
يا برعکس ،ھمانطور که ھيچ بودايی ،برھمايی يا مسيحی را نمی توان مسلمان دانست[".
اين دين جديد در ايران ظاھر شد ،ايرانی كه دين رسمی اش اسالم بود .پس از آن به كشورھای مسلمان
ھمسايه منتشر شد ،مثل امپراتوری عثمانی و روسيه ی تزاری و شمال ھندوستان .گرچه بعضی از يھوديان و مسيحيان
و يا زرتشتيان بھائی شدند ،ولی اكثر بھائيان قبالً مسلمان بودند .اين بھائی شدگان به اعتقادات دين بھائی در مورد تحقق
٧عالّمه سيّد مح ّمد حسين طباطبائی ،کتاب "اسالم شيعه" .صفحۀ .٧۶
٨شوقی ربانی در قرن بديع ،ص ٧٣٠اين مطلب را ذکر کرده است .برای اطّالع کافی از رابطه دين بھائی با دين اسالم به کتاب " The Bahai
] "Faith and Islamامر بھائی و اسالم[ در ] The Light Shineth in Darkness: Five Studies in Reveation after Christنوری
در تاريکی ،پنج ظھور پس از مسيح[ صفحۀ ١١٣-١٣٢نوشتهاودو شفرمراجعه شود .برا ي پاسخ به اين سوال كه دين بھايي يك فرقه است يا
مدل فرقه ي ديني مربوط مي شود كه توس ط پ دران م درن ِآنِ ،وب ر و ت روالش،
نه،به بحث شفر درباره ي اين سوال مراجعه كنيد آن طور كه به ِ
ايجاد شده،صص .١١٣-١١۴شفر می گويد "مقصد امر بھائی بنا به تفسير خود آن دين ،اين نيس ت ک ه رف ورم و تجدي د نظ ری در اس الم بوج ود
آورد بلکه خودش بنھايي ديني است الھی که از عھد و ميثاق جديدي نشأت گرفته ،اصول اعتق ادی و ق وانين و مق ررّاتش تو ّس ط حض رت بھ اءﷲ
نازل شده و بھمين علّت است که بھائيان را نمی توان مسلمان ناميد"ھمان،ص.١١۴
٨
وعده ھای اسالمی و تفسير آيات قرآن توجه بيشتری داشتند ،روحانيان مسلمان نيز آنھا را مرتد از اسالم به حساب می
آوردند.
به خاطر سابقه ی اسالمی دين بھائی ،مطالعه در مورد اين دين را ازسابقه ی اسالمی آن شروع می كنيم.
اھميت اين تحقيق دليل ديگری نيز دارد :اسالم و دين بھائی ھر دو به وابستگی بين اديان و سير تكاملی آنھا در طول
تاريخ اعتقاد دارند .گويا دين بھائی تنھا دينی است كه بين اديان تفاوتی نمی گذارد و اعتبار ھمه ی اديان را می پذيرد.
بھائيان معتقدند حضرت ابراھيم ،حضرت موسی ،حضرت زرتشت ،حضرت بودا ،حضرت مسيح و حضرت محمد
برحق خدای واحدند و از اين جھت ھمه با ھم برابرند؛ تعاليم اين پيامبران راه نجات بشر است و به بشر ِ امبران
ِ ھمه پي
كمك می كند تا به تم ّدنی متحد دست يابد که ھمواره در حال پيشرفت است ٩.البته بھائيان به اين نيز معتقدندكه ظھور
پيامبران الھی در تاريخ بشر ادامه داشته و اين جريان كم كم در حال پيشرفت و تكامل بوده است و خواھد بود ،به اين
ترتيب كه ھر دينی ،دين قبل از خود را كاملتر می كند و بشر را برای دين بعدی آماده می كند .مثالً اسالم دين مسيحی
را تكميل كرد و حضرت محمد آخرين پيامبری بود كه به ظھور حضرت بھاءﷲ بشارت داد و دنيای قديم را برای دين
بھائی آماده كرد .بنابراين جای تعجّب نيست كه در آثار بھائی بسياری از آيات قرآن ذكر شده اند.
بعضی از عقايد اسالمی برای درك كاملی از دين بھائی مھم است .بھائيان و مسلمانان معتقدند خداوند پاك و
من ّزه است و در پاكی ذاتش قرار دارد ،بنابراين خودش به سوی بندگان نمی آيد و برای اينكه اراده ی خودش را به بشر
بگويد پيامبران يا "مظاھر الھی" را به سوی بشر می فرستد .پيامبران آمده اند تا بشر را راھنمايی كنند تا ھمه ی افراد
بشر از نظر روحانی پيشرفت كنند و نيز برای تربيت كلّی جامعه راھنمايی ھای كامل بياورند .يك تفاوت مھم دين اسالم
و بھائی اين است كه قرآن تنھا اسالم ،مسيحيت و يھود را اديان الھی و بر حق می شناسد ،ولی بھائيان ھمه ی مذھبھا
را اجزای يك طرح و جريان كلی و واحد می دانند ١٠.حضرت بھاءﷲ می فرمايند" :ش ّکی نيست جميع احزاب به افق
ق عامل نظر بمقتضيات عصر اوامر و احکام مختلف شده ولکن ک ّل من عندﷲ بوده و از نزد او اعلی متوجّھند و بامر ح ّ
١١
نازل شده و بعضی از امور ھم از عناد ظاھر گشته".
مسئله ی ديگری نيز در اسالم ھست كه ھم به پيشرفت دين بھائی كمك كرده و ھم از طرفی باعث شده
مسلمانان نسبت به دين بھائی عكس العمل نشان دھند .اسالم نيز مثل مسيحيت به تدريج فرقه فرقه شد .يكی از فرقه ھای
مھم اسالم مذھب شيعه است .شيعيان معتقدند كه جانشينان روحانی و مادی حضرت محمد)ص( بايد به صورت موروثی
تعيين شوند و ھر كدام در زمان مشخصی رھبر مردم باشند .به اين برگزيدگان امام می گويند .چون حضرت محمد به
دستور خدا ،آنھا را انتخاب نمود ،در انجام وظايفشان دارای عصمت موھوبی ھستند كه حضرت محمد به آنھا بخشيده
است .البته اكثر مسلمانان اين را نپذيرفته اند و معتقدند سنت و روش و گفتار و كردار حضرت محمد كه در روايات و
احاديث آمده ،راھنمای جامعه است و نيازی به امامان نيست .اين گروه سنّی ناميده می شوند؛ دانشمندان غربی اين
گروه را ارتودوکس می گويند که در برابر ھترودوکس يا زنديقان قرار می گيرد .البته گرچه تعداد سنيان از شيعيان
بيشتر است ،ولی شيعيان سابقه ای ديرينه و مورد قبول دارند كه بعضی از دانشمندان غير مسلمان در سالھای اخير به
١٢
تحقيق در مورد آن پرداخته اند.
در سال ۶۶١) ۴٠م (.يعنی فقط ٢٩سال بعد از رحلت حضرت محمد ،اولين سلسله ی فرمانروايان موروثی،
حكومت بر سرزمينھای اسالمی را در اختيار گرفت .گرچه ظاھراً مسلمانان آنان را انتخاب كرده بودند ،ولی اين
حاكمان سنّی ،بنی اميه و بنی عباس بودند و امامان شيعه را رقيب خود می دانستند .در روايات آمده كه اين حاكمان ، ِ
امامان را يكی يكی به شھادت رساندند .اولين امامانی كه توسط اين حاكمان شھيد شدند ،امام حسن و امام حسين ،نوه
ھای حضرت محمد بودند .باگذشت زمان ،مقام امامان به عنوان جانشينان پيامبر برای شيعيان معلوم شد و معلوم شد
كه امامان افرادی معصوم بودند و در راه خدا شھيد شدند.
گرچه مذھب شيعه در بين اعراب به وجود آمد ،ولی شيعيان بيشترين نفوذ را در ايران به دست آوردند .اولين
ايرانيانی كه مسلمان شدند ،به امامان ـ رھبران روحانی ـ بيشتر جلب شدند .بر خالف حكومتھای عرب ،شاھنشاھی در
ايران سابقه ی طوالنی دارد و نماينده ی حكومت بی چون و چرای خدا بوده است .ايرانيان كه اين طور فكر می كردند،
به امامان شيعه و جانشينان حضرت محمد جذب شدند .به اين ترتيب ،بعد از قرنھا مخالفت خليفه ھای سنّی ،سرانجام
" ٩ھمه ي انسانھا آفريده شده اند تا تمدني ھمواره در حال پيشرفت به وجود بياورند ".ترجمه اي از سخن حضرت بھاءﷲ در كتاب Gleanings
صفحه .٢١۵
١٠حضرت بھاءﷲ"،منتخباتی از آثار حضرت بھاءﷲ ،لجنۀ نشر آثار امری بلسان فارسی و عربی ،النگنھاين ،آلمان غربی ١۴١ ،بديع "صفحۀ
"١۴٠جميع از برای اصالح عالم خلق شده اند لعمرﷲ شؤونات درنده ھای ارض اليق انسان نبوده و نيست".
" ١١منتخباتی از آثار حضرت بھاءﷲ" صفحۀ – ١١۴در اين مورد به "مفھوم ظھور الھی در عرف بھائی "نوشتۀ جوآن ريكاردو كول مراجعه
شود.
١٢دانشمندان غربي به فرقه ي سني ارتودوكس يا بھدينان مي گويند كه در مقابل ھترودوكس يا زنديقان قرار دارد .اينکه چرا از مذھب سنّی بنام
ارتودکس )يا بھدينان( در غرب ياد شده مطلبی قابل توجّه است .علّت اصلی آنست که برای م ّدتھای طوالني اسمی از اسالم شيعه در غرب
شنيده نمی شد زيرا از ديدگاه جغرافيائی کشورھای شيعه از دسترس صليبيّون و قرارگاھھائی که آنان در ط ّی جنگھای صليبی ساخته بودند
بسيار دور بود .در مورد مذھب شيعه به "کتاب اسالم شيعی" صفحۀ ١۶ – ٩تأليف عالّمۀ طباطبائی مراجعه شود .سيّد حسين نصر در کتاب
"عقائد و حقائق اسالم" به تفصيل موضوع را مورد بحث قرار داده است.
٩
روش امامت در ايران اجرا شد و در قرن دھم ) ١۶ميالدی( سلسله ی قدرتمند صفوی كه شيعه بودند ،بر ايران حاكم
شدند .البته در اين زمان ،دوره ی امامان تمام شده بود.
شيعيان معتقدند آخرين امام ،امام دوازدھم ،در سال ٨٧٣) ٢۵٢م ،(.در كودكی در پناھگاھی غيبت كرد تا
مثل پدرانش به دست حكومت شھيد نشود .او در آخرالزمان ظھور می كند و حكومت عدل و داد در جھان ايجاد می كند.
مسيحيان و بوداييان نيز اعتقادی شبيه به آخرالزمان دارند :مسيحيان منتظر رجعت يا ظھور دوباره ی مسيح ھستند و
بوداييان ماھايانا منتظر ظھور بودای نيكوكار جھانی يا مائی تريا بودا ھستند .شيعيان به امام دوازدھم "امام غايب"،
ت خود از طريق قائم اول غيب ِ
سال ِ
"مھدی" يعنی ھدايت شده ،و" قائم آل محمد" نيز می گويند .امام دوازدھم در ِ ۶٩
مقامان يا نوّاب اربعه با مومنان ارتباط داشت .اينان تنھا راه دسترسی به امام زمان بودند .چھارمين قائم مقام امام زمان
در ٩۴١) ٣٢٠ميالدی( در گذشت در حالی كه نه خودش جانشينی برای خود انتخاب كرده بود و نه امام زمان نائب
١٣
بعدی را تعيين كرده بود.
ً
چون نايب چھارم جانشينی نداشت ،شيعيان بايد به قدرت خدا تكيه می كردند .در زمان تعيين شده ،حتما خدا
دوباره فرستادگانی را برای ھدايت انسان به اراده ی الھی و ارتباط مستقيم با حق می فرستد كه يكی از آنھا ھمان امام
زمان است .دين بابی و بھائی در ميان چنين باورھايی در اوايل قرن ١٣ھجری )نيمه ی قرن ١٩ميالدی( ظاھر شد.
١٣برای اطّالع مختصر و مفيد در مورد مذاھب ايران قبل از اسالم به بخش "مذاھب ايران دائرة المعارف بريتانيکا صفحۀ ٨٧٢ – ٨۶٧
مراجعه شود.
١٠
.٢ديانت بابی
در سالھای آخر قرن ١٣ھجری ) سالھای اول قرن ١٩ميالدی( ،عده ای از مسيحيان و مسلمانان منتظر
موعود ومنجی بشريت بودند .در ايران دو روحانی بانفوذ به نامھای شيخ احمد احسايی و جانشينش سيد كاظم رشتی ،
رھبر فرقه ای از شيعه به نام "شيخيه" بودند .آنھا مطالبی را درس می دادند كه با مطالب معمول شيعيان فرق داشت ،
فرقه ی شيخيه بيشتر ازآن که به معنی ظاھری قرآن توجه کنند ،به باطن و مفھوم معنوی آن توجه داشتند .آنھا اعالم
كردند كه ظھور مھدی موعود خيلی نزديك است ١٤.افراد بسياری به اين تعاليم جلب شدند .در مسيحيت نيز پيروان ميلر
١٥
در اروپا و امريكا ،بی صبرانه منتظر رجعت يا بازگشت مسيح بودند.
سيد كاظم رشتی ،قبل از درگذشتش در سال ١٨۴٣) ١٢٢٢ميالدی( ،به شاگردانش فرمان داد در اطراف
پراكنده شوند و به دنبال موعود بگردند ،چون زمان ظھور خيلی نزديك شده بود .او گفت سال ظھور مھدی سال ١٢۶٠
ھجری قمری)١٢٢٣ه.ش (.است ،يعنی درست ھزار سال بعد از آغاز غيبت امام زمان)در ٢۶٠ه.ق.(.
يكی از شاگردان سيد كاظم كه از رھبران شيخيه بود ،مالحسين بشرويه ای نام داشت .او كه به پيروی از
فرمان استادش ،به دنبال موعود می گشت ،به شيراز رسيد .در شب ٢خرداد ٢٣) ١٢٢٣ماه می سال ١٨۴۴ميالدی(،
در شيراز جوانی را به نام سيد علی محمد مالقات كرد .سيد علی محمد خود را امام موعود شيعيان معرفی كرد .در
١٤برای کسب اطّالعات علمی در اين زمينه به کتابھای زير مراجعه شود.
""] "The Development of Shaykhi Thought in Shii Islamتأثير عقائد شيخيّه در اسالم شيعی"[ نوشتۀ وحيد رأفتیEn Islam " .
"] "iranien; aspects sprituels et philosophiquesنظريّات فلسفی و روحانی "[ نوشتۀ ھانری کوربَن ،جلد.۴
١٥براي مثال به ""] "The Burned-over Districtمنطقه ي سوخته"[ نوشته ي ويتني آر .كراس و " Watchers for the Second
ت دوباره ،رسم ھزاره در امريكا"[ نوشته ايرا وي .براون، "] "Coming, the Millennial Tradition in Americaمنتظران رجع ِ
در ] Mississippi Valley Historical Reviewنقد تاريخي دره ي مي سي سي پي[ جلد ٣٩شماره (١٩۵٢)٣صص ۴۴١-۴۵٨مراجعه
كنيد.
١١
ھمان شب سيد علی محمد تفسيری بر سوره ی يوسف نوشت كه قيوم االسماء نام دارد .ايشان در اين سند ادعا نمود كه
امام موعود است؛ و اين سند سنگ بنای دين بابی شد .اين سند مشخص می كند كه نويسنده ی آن مثل حضرت مسيح،
حضرت محمد و ...پيامبر خدا بود .البته سيدعلی محمد خودش را "باب" يا دروازه و راه ارتباط با امام زمان معرفی
كرد .اين كلمه ريشه در عقايد مسلمانان داشت ،ولی از آثار سيدعلی محمد به خوبی فھميده می شود كه منظور او از
١٦
كلمه ی "باب" يك ادعای روحانی جديد است كه با ادعاھای قبلی كامالً متفاوت است .
شخصيت حضرت باب و استعداد فوق العاده ی او در تفسير آيات پيچيده ی قرآن باعث شد مالحسين به ايشان
ايمان بياورد و اولين مومن به دين بابی شود ١٧.در چند ھفته ی بعد ١٧نفر ديگر به پيامبری حضرت باب ايمان آوردند.
حضرت باب اين ١٨نفر را "حروف حی" ١٨ناميد و آنھا را به اطراف ايران فرستاد تا اعالم كنند ظھوری را كه قرآن
و كتابھای دينی قبل به آن بشارت داده بودند ،ظاھر شده است.
١٩
سيد علی محمد باب در ٢٧مھر ٢٠)١١٩٨اكتبر ١٨١٩م (.در شيراز در خانواده ای تاجر به دنيا آمد.
پدر و مادرش از خاندان پيامبر اسالم ،حضرت محمد بودند .پدر حضرت باب در زمان كودكی ايشان از دنيا رفت .از
آن به بعد ايشان زير نظر دايی خود ،حاج ميرزا سيد علی پرورش يافت .سيد علی بعدھا يكی از فداكارترين مومنان به
دين بابی شد و يكی از اولين افرادی بود كه در راه اين دين شھيد شد .حضرت باب در كودكی شخصيتی غيرعادی
داشت .در آن زمان تنھا تعداد كمی از ايرانيان خواندن و نوشتن را ياد می گرفتند و بقيه حق تحصيل نداشتند .حضرت
باب خواندن و نوشتن را آموخت .معلم و بزرگترھا خيلی از ھوش و استعدادھای خدادادی حضرت باب متعجب و
حيران بودند .عالوه بر ھوش زياد ،حضرت باب روحانيت عميقی داشت .در ھمان دوران ،وقت زيادی صرف دعا و
سر كالس حاضر شود .معلم اعتراض كرد كه چرا اين ھمه وقت نماز می كرد .اين موضوع باعث شده بود با تأخير ِ
صرف دعا می كند ،يك طفل به اين ھمه دعا نياز ندارد .حضرت باب كه سيد بود ،جواب داد كه در خانه ی َج ّد
بزرگوار خود ،حضرت محمد بوده و سعی می كند مثل ايشان قدم بردارد.
حضرت باب قبل از ١٣سالگی مدرسه را رھا كرد .در ١۵سالگی ھمراه دايی خود مشغول تجارت شد .بعد
از مدتی برای تجارت به بوشھر رفت .لياقت و امانتداری در كار باعث شھرت ايشان شد .ايشان در موقع تجارت نيز به
تفكر درباره ی مسائل دينی ادامه داد و بعضی از آن الھامات روحانی را نوشت.
در بھار سال ١٨۴١) ١٢٢٠م (.حضرت باب از بوشھربه زيارت مكانھای مقدس اسالمی مثل آرامگاه امامان
و شھدای اسالم رفت .حضرت باب ،در ھنگام زيارت كربال ،سيد كاظم رشتی را مالقات نمود .سيد كاظم چنان احترام و
ذوق و شوقی نسبت به ايشان داشت كه برای ھيچ كس ديگر نداشت .شاگردان سيد كاظم از اين موضوع تعجب كرده
بودند .حضرت باب مدت كوتاھی در جمع شاگردان سيد كاظم ماند .بعد از آن به ايران برگشت و با يكی از فاميلھای
دور خود به نام خديجه خانم ،دختری از خانواده بازرگان ،ازدواج كرد .كمتر از ٢سال بعد پيامبری خود را به
مالحسين اعالم كرد و اين اولين مرحله از دعوت ايشان بود.
مرحله بعدی دعوت اعالم عمومی دين جديد بود .برای اين كار به مكه و مدينه )در عربستان( سفر كرد .مكه
و مدينه زيارتگا ِه مسلمانان است و كعبه مقدسترين مكان برای مسلمانان .در جمعه ٢٩آذر ٢٠ ) ١٢٢٣دسامبر
١٨۴۴م ،(.در حالی كه دست خود را به حلقه ی كعبه گذاشته بود ،به عربی اعالم كرد كه "من ھمان قائمی ھستم كه
منتظرش بوده ايد ".ايشان ھمچنين "لوح" يا نامه ای به شريف مكه ،نگھبان زيارتگاه ھا نوشت و ھمين موضوع را
اعالم كرد .مقامات سنی ھميشه به ايشان احترام گذاشتند ،ولی توجه خاصی به اين ادعا نكردند .حضرت باب پس از
مدت كوتاھی از راه دريا به ايران بازگشت ،ايرانی که قرار بود در آنجا در اثر تبليغ دين جديد توسط حروف حی،
طوفانی از ھيجان ھم بين روحانيان مسلمان و ھم بين مردم عادی برخيزد.
روحانيان شيعه ادعای حضرت باب را يك امر كفرآميز و حمله به اساس اسالم می دانستند .مسلمانان با
تعصب زيادی ،معتقد بودند حضرت محمد خاتم پيامبران است يعنی قرآن آخرين منبع وحی الھی است و تنھا اسالم است
١٦بعضي ازمخالفان دين بھائی مي گويند حضرت باب به تدريج و پله پله ادعاھايش را بزرگ و بزرگ تر نمود .اين امر بھيچوجه صحيح
نيست زيرا در اوّلين باري كه حضرت باب ادعاي خود را به مالحسين اعالن نمود ،نه تنھا خود را پيامبر الھی خواند بلکه القاب "ذکرﷲ" و
مخصوص امام غائب بود ،مربوط بخود دانسته است .به سرعت روشن شد كه ھم مؤمنان و ھم مخالفان )از علمای شيعه( ِ "بقيّة ﷲ" را که
ادعاي حضرت باب را فھميده اند .مالّعلی بسطامی يکی از اولين مؤمنان به حضرت باب ،بالفاصله پس از قبول ديانت بابی ايران را ترک
نمود و چون با خودش نسخه ای از قيّوم االسماء را ھمراه داشت در بغداد بعنوان مرت ّد تعقيب شد و علمای شيعه و سنّی در دي ماه ١٢٢٣
)ژانويۀ ١٨۴۵م (.فتوا دادند و او را تكفير نمودند .دليل محكوميت او اعتقاد به كسي بود كه ادعاي پيامبري داشت و خو ِد حضرت باب نيز به
اين دليل محكوم اعالم شد.برای اطّالع بيشتر به جزوۀ "Western Islam & Bahai origins" :نوشتۀ مح ّمد افنان و ويليام ھاچر در
،Religionجلد (١٩٨۵) ١۵مراجعه شود.
١٧مراجعه كنيد به The World Order of Bahaullah: Selected Lettersاز شوقي ربّانی ،صص.١٢٣-١٢٨
١٨ح ّي به معنای زنده .به حساب ابجد كلمه ي "ح ّي" معادل ١٨است] .ح= ٨ي= <= ١٠حي= ) [١٨=٨+١٠مترجم(
١٩از چھار منبع مھ ّم تاريخ آئين بابی ،کتاب "قرن بديع" نوشته شوقي افندي و کتاب ""The Bab: The Herald of the Day of Days
]"حضرت باب مب ّشر ک ّل ايام"[ نوشتۀ ايادی امرﷲ ،حسن باليوزی و "مطالع االنوار" تاريخ نبيل زرندی و " Les Religions et les
"] "Philosophies dans l’Asie Centraleمذاھب و فلسفه ھای آسيای مرکزی"[ تأليف کونت ژوزف آرتور دوگو بينو در اين کتاب استفاده
شده است.
١٢
كه تحريف نشده و تعاليم اسالم تا روز قيامت برای رفع نياز جامعه ی انسانھا كامل و كافی است ،پس ھيچ دين ديگری
نبايد و نمی تواند ظاھر شود .قرنھا بود كه شيعيان عقيده داشتند امام زمان حاكم ھمه ی امور جھان است و حتی شاھان
از طرف او بر مردم حكومت می كنند .با آمدن او "يوم ﷲ" يعنی روز خدا نزديك می شود.
بنا براين علمای شيعه بالفاصله به مخالفت با حضرت باب پرداختند .وقتی حضرت باب اعالم فرمود كه علما
با رواج دادن نادانی و فساد ،مانع پيشرفت ايرانيان شده اند ،آنان بيشتر مخالفت كردند .آنان بر منبر كه می رفتند ،ھتاكی
و بی ادبی می كردند .البته به اين فحاشی لفظی اكتفا نكردند .گرچه ظاھراً حكومت فتواھای علما را در جامعه اجرا می
كرد ،ولی علما نيروھای خصوصی ای نيز برای اجرای فرمانھای خود داشتند .علما با اين نيروھا حضرت باب و
پيروان ايشان را از ھمه جھت آزار و اذيت می كردند .يكی از صاحب نظران معاصر می گويد:
"در دوران قاجار ،به خصوص در اصفھان و تبريز گروھی از اوباش و لوطيان )نه طالب دينی( در اطراف
مجتھدين وجود داشتند .اين گروه يك ارتش خصوصی بودند مثل گروه "فتی" در آناتولی و سرزمينھای عرب .آنان قوای
دولتی را به مبارزه می طلبيدند و فتواھای مجتھدين را اجرا می كردند و به اين دو روش از نفوذ علمای مذھبی پشتيبانی
می كردند؛ در عوض به عنوان پاداش به آنھا اجازه می دادند به غارت و سرقت بپردازند و اگر كسی آنھا را تعقيب می
٢٠
كرد به مسجد و خانه ی علما می رفتند و پناه می گرفتند يا بست می نشستند".
مخالف عقاي ِد علما پيدا می شد ،به او حكم
ِ اين اوباش مثل يك ارتش خصوصی بودند .وقتی فردی با عقيده ای
ارتداد و كفر می دادند .آن وقت گروھھای مردم و عوام را كه از اصل ماجرا بی اطالع بودند ،تحريك می كردند تا به
خيابانھا بريزند و از "تنھا دين بر حق" دفاع كنند و دشمن را نابود كنند .نه تنھا دگرانديشان بلكه دولت ھم بارھا قدرت
آنھا را احساس كرده بودند.
بين سالھای ١٢٢۴تا ١٨۴۵)١٢٢۶تا ١٨۴٧م ،(.حمله ھای زيادی به بابيان )پيروان حضرت باب( می شد
ولی با اين حال عده ی بسياری بابی می شدند .خيلی از علمای شيعه نيز بابی شدند .يكی از آنان سيد يحيی دارابی ،عالم
بسيار روشن فكر بود كه بعدھا لقب "وحيد" گرفت .به تحريك علما ،حضرت باب در خانه ی خود تحت نظر بود .محمد
شاه ،شاه ايران كه درباره ی ظھور حضرت باب مطالبی شنيده بود ،سيد يحيی را برای تحقيق درستی يا غلطی آنچه
شنيده بود ،به شيراز فرستاد .وقتی شاه گزارش وحيد را دريافت كرد ،دستور داد حضرت باب را ھر چه زودتر ھمراه
نگھبانان ،محترمانه به پايتخت يعنی تھران بياورند .حضرت باب نيز قبالً گفته بود كه مايل است شاه را مالقات كند و او
را نيز از دعوت خود باخبر سازد.
متأسفانه اين ديدار انجام نشد .محمد شاه ضعيف و بی اراده بود و عالئم بيماری در او ظاھر شده بود )اين
بيماری در يك سال او را از پا در آورد( .عالوه بر اين ضعف جسمی ،عامل ديگری نيز مانع اين ديدار شد .محمد شاه
٢١
ب تاريخ ايران است.خيلی تحت تاثي ِر نخست وزير خود ،حاج ميرزا آغاسی قرار داشت .آغاسی از شخصيتھای عجي ِ
ت شاه با حضرت باب به قدرتش معلم دوره ی كودكی شاه بود .شاه شديداً به او اعتماد داشت .آغاسی ترسيد مالقا ِِ او
صدمه بزند ،در نتيجه دستور داد حضرت باب را به قلعه ی ماكو در شمال آذربايجان )نزديكی مرز روسيه( ببرند و
زندانی كنند .برای شاه نيز بھانه آورد و گفت اگر حضرت باب به تھران بيايد ممكن است بابيان با طرفداران علمای
٢٢
متعصب درگير شوند و آشوب عمومی ايجاد شود .البته آشوب و بلوا در آن زمان خيلی عادی بود.
دين حضرت باب مخالفت می كنند. آغاسی كه خودش اھل آذربايجان بود ،مطمئن بود كه كردھای كوھستانی با ِ
ولی به آرزويش نرسيد .دين بابی در آذربايجان نيز پيشرفت كرد .در حقيقت رفتار و جاذبه ی صميمانه ی حضرت باب
آنھا را به خود جلب كرد .آغاسی كه از اين موضوع نگران بود ،حضرت باب را به قلعه ی دورافتاده ی چھريق منتقل
خان ُكرد ،نيز جزو ستايندگان حضرت كرد .در چھريق نيز ھمان نتيجه به دست آمد و سرانجام فرماندار قلعه ،يحيی ِ
باب شد.
آغاسی فھميده بود كه شاه به زودی خواھد ُمرد .سياستھای غلط آغاسی باعث مخالفت گروھھای بانفوذ ايرانی
شده بود .آغاسی برای اين كه بين علما محبوبيتی به دست آورد ،با آنھا در سركوب كردن بابيان ھمكاری كرد .علما از
٢٠حميد الگار ""] "Religion and State in Iranديانت و حکومت در ايران"[ ،١٧٨۴-١٩٠۶ ،ص .١٩
٢١کنت دو گوبينو می گويد "مح ّمد شاه که من از او سخن می گويم شاھزاده ای بود بسيار بی اراده و غير عادی که در آسيا بسيار مثل او وجود
دارد ولی در اروپا کمتر ديده می شود .او بسيار کند ذھن و درباره ي سالمتي خود ھميشه نگران بود .از درد دائمی رنج می برد و بندرت
دردھايش تسكين پيدا مي كرد .شخصيت بسيار ضعيفي داشت و غمگين و افسرده بود .بش ّدت به محبّت ديگران نياز داشت ولی از زنان و
فرزندان بيشمارش مھرباني نمي ديد .بنابراين ،به مربّی خويش ،مالّی پير ،حاج ميرزاآغاسی بسيار توجه داشت و او را تنھا دوست و محرم
اسرار خود می دانست .سپس او را نخست وزير کشور نمود و باالخره اگر اغراق نباشد ،او را خدای خود قرار داد ....حاج ميرزا آغاسی نيز تا
شخص شاه رفتار می کرد و در حقيقت شاه را با خود يکی می انگاشت) .از ِ ح ّدی خودش را واجد چنين مقامی می دانست و در ھمۀ موارد مث ِل
کتاب ""] "Les Religions et les Philosophiesمذاھب و فلسفه ھا"[ صفحۀ .(١۶٢ – ١۶٠
٢٢
ت شاه را اجرا می كرد .پرنس فرھاد ميرزا حکايت کرده است كه نيکال می گويد " اين قصه نشان می دھد حاج ميرزا آغاسی چگونه دستورا ِ
وقتی جوان بوده" ،روزی با حاج ميرزا آغاسی در باغچه قدم می زدم و حاجی ھم در حالت خوشی بود .از او پرسيدم که چرا سيّد باب را به
ماھکو تبعيد کرده .حاجی جواب داد تو ھنوز جوانی و بعضی چيزھا را نمی توانی بفھمی ولی اين را بدان که اگر سيّد باب به طھران می آمد
من و تو ديگر نمی توانستيم با فراغت بال در اين باغچۀ مصفّا قدم بزنيم ".از کتاب ""] "The Dawn-Breakersمطالع االنوار" يا "تاريخ
نبيل"[ نوشتۀ نبيل زرندی ،صفحۀ .٢٣٢ – ٢٣١
١٣
آغاسی خواستند كه حضرت باب را به تبريز بفرستد و يك ھيئت از بانفوذترين علمای شيعه او را محاكمه و بازپرسی
كنند.
مضحك ظاھری انجام دادند كه نتيجه اش را از قبل ِ در تابستان ١٨۴٨)١٢٢٧م (.يك محاكمه ی خنده دار و
تعيين كرده بودند :توھين و تحقير حضرت باب ٢٣.در پايان جلسه پاھای حضرت باب را فلك كردند .يكی از آخوندھا ھم
ضربه ای به صورت ايشان زد ٢٤.اين آزار بدنی نتيجه ی بسيار جالب و تصور نشدنی ای داشت .در اثر جراحت ،
دكتر ويليام كور مي ِك انگليسی برای درمان حضرت باب با ايشان مالقات كرد .او تنھا فرد غربی بود كه خاطرات
مالقات با حضرت باب را بيان كرده است:
"]حضرت باب[ مردی آرام و بسيار ظريف بود اندام كوچكی داشت و از ايرانيان ديگر گشاده روتر و لطيفتر
بود .با صدای خوش آھنگی حرف می زد كه مرا تحت تاثير قرار داد .ظاھر و رفتارش ھمه را جذب می نمود .خودم از
او چيزی نشنيدم ولی می گويند دين او در بعضی موارد مانند مسيحيت است ،تعصب مسلمانان در دين او وجود ندارد.
٢٥
بر خالف اسالم بين زن و مرد تبعيض قائل نيست".
در مدتی كه حضرت باب زندانی بود ،اراذل و اوباش به تحريك علما به بابيان حمله می كردند .اين موضوع
باعث شد برای بابيان درباره ی "دفاع از خود" سوال پيش بيايد .در اسالم بر خالف مسيحيت ،حكمی وجود دارد به نام
جھاد يا جنگ مقدس که بسيار به خطا تعبير شده است .اين حكم اجازه می دھد كه برای ھدايت مشركين به دين خدا ،از
زور استفاده شود .اين حكم ھمچنين به مومنان اجازه می دھد كه در برابر حمله ی دشمنان از خود دفاع كنند .ا ّما به آنان
اجازه نمی دھد عليه اھل كتاب )يعنی پيروان اديان ديگر؛ البته معموالً از اين عبارت به يھوديان و مسيحيان تعبير می
کنند( ٢٦بجنگند تا آنان را به زور مسلمان كنند .البته بابيان كه در محيطی با چنين عقايدی بزرگ شده بودند ،به خود حق
می دادند كه در برابر حمله ی علما از خود و خانواده ی خود دفاع كنند .حتی بعضی از آنان توقع داشتند حضرت باب
خودش دستور جھاد دھد.
اما حضرت باب كه در قيوم االسماء ،مفھوم قرآنی جھاد را توضيح داده بود ،به بابيان دستور داده بود که اين
حكم را آن طور که درجامعه ی محل زندگی شان جريان داشت اجرا کنند .حضرت باب اقدام به ھرگونه جھاد را به
تصويب خودش موکول کرد ،که البته ھيچ وقت اين اجازه را نداد ،حتی وقتی علماء شيعه بابيان را خيلی اذيت می
كردند.
حضرت باب با ممنوع كردن حكم جھاد و محدود كردن اجازه ی جھاد دادن به اجازه ی خودش ) تنھا در
صورتی بايد جھاد كردكه خودی حضرت باب اجازه دھد( ،شروع كرد به از بين بردن اين حكم اسالمی .وقتی كتاب
احكام بابيان به نام "بيان" نازل شد ،حكم جھاد در آن نيامده بود .در نتيجه بابيان آزاد بودند در مقابل حمله ھا از خود
دفاع كنند ،مثل حضرت محمد که اجازه ی حمله و جھاد داده بود چون اوضاع وحشيانه ای بر سرزمينھای اعراب قبل
از اسالم حاكم بود ،ولی بابيان اجازه نداشتند برای پيشرفت دين خود بجنگند و با شمشير دين خود را پيش ببرند .باب
فرمود حفظ دين و پيروزی نھايی آن تنھا به دست خدا است .آنچه حضرت باب در مورد پيروزی دين جديد فرموده بود،
حتی در زمان زندانی بودن حضرت باب كامالً واضح بود.
با وجود تمام سختی ھايی كه حضرت باب در دورترين نقاط شمالی ايران با آن مواجه بود ،مردم در نقاط
مختلف ايران بابی می شدند .تقريبا ً ھمزمان با محاكمه ی حضرت باب در تبريز كه در حقيقت اعالن عمومی رسالت
حضرت باب بود ،تعداد زيادی از بابيان مشھور در بدشت ) واقع در استان سمنان ( جمع شدند .اجتماع بدشت از وقايع
مھم دوره ی بابی است .يكی از مشھورترين بابيان كه در بدشت حضور يافت ،بانويی برجسته و نام آور به نام قره العين
بود كه در تاريخ بھايی به طاھره معروف است.
طاھره در خانواده ای دانش پژوه و خداشناس متولد شد .او يكی از بااستعدادترين شاعران ايران بود .در دوره
ی طاھره ،زنان مسلمان موقعيت مناسبی نداشتند ،آنھا محدود و منزوی و از اجتماع دور بودند ،ھمين مسئله ،بزرگی
طاھره را نشان می دھد .عمو و پسرعموی طاھره از پيروان شيخ احمد احسايی بودند ،طاھره از طريق آنان با چند نفر
از بابيان اوليه آشنا شد .طاھره ھرگز حضرت باب را زيارت و مالقات نكرد ،ولی از ابتدا با نوشته ای ايمان خود را به
حضرت باب اعالم كرد .حضرت باب او را جزو "حروف حی" به حساب آورد.
يكی از اھداف گردھمايی بدشت ،تصميم گيری در مورد مراحل الزم برای آزاد كردن حضرت باب از قلعه ی
چھريق بود ،اما در اين گردھمايی اتفاق غير منتظره ای افتاد كه جمع را به ھيجان آورد :اقدام حساس و بی باك طاھره
برای توضيح دادن بعضی از مفاھيم پيام حضرت باب .بعضی از بابيان فكر می كردند حضرت باب دين اسالم را تجديد
كرده است ،كلمه ی "باب" آنھا را سرگردان كرده بود اما طاھره آشكارا اعالن كرد كه حضرت باب فقط دروازه ی
٢٣براي توضيح بيشتر به "قرن بديع" نوشته ي شوقي افندي ومقاله ی شخص سياح ترجمه ی براون مراجعه كنيد .باليوزی توصيف کاملی از
محاکمه را در " ،"The Babصص ١٣٩-١۴۵فراھم نموده است.
٢٤با چوب كف پا را زدن به عنوان تنبيه يا شكنجه.
٢٥ذكر شده در كتاب " "The Babنوشته ي باليوزي ،صص.١٤٦-١٤٧
٢٦برای اطّالع بيشتر به ""] "Western Islamic Scholarship and Bahai Originsمعارف اسالمی غربی و خاستگاه ديانت بھائی"[
نوشتۀ ويليام ھاچر و مح ّمد افنان مراجعه شود.
١٤
دسترسی به امام زمان نيست ،بلكه خود امام زمان است .طاھره مفھوم سخنان حضرت باب را در مورد ماموريت آن
حضرت ـ كه در شب مالقات با مالحسين اعالم كرده بودـ بيان كرد و گفت حضرت باب ھمان موعود ،مھدی ،قائم آل
محمد است ،حضرت باب رسول خدا است و دين جديدی آورده كه از اديان قبل مستقل است .ھمان طور كه الزم نبود
مسيحيان ،احكام تورات و مسلمانان احكام انجيل را اجرا كنند ،بابيان نيز اعالم كردند كه الزم نيست احكام اسالم را
انجام دھند چون حضرت باب تعاليم جديدی آورده بود ،اين تعاليم منابعی بودند كه بابيان برای راھنمايی گرفتن بايد به آن
مراجعه می كردند.
طاھره برای اين كه بھتر پيام حضرت باب را توضيح بدھد و استقالل دين بابی از اسالم را نشان بدھد ،در
ج اسالمی ظاھر شد .چنين اتفاقاتی برای بابيان محافظه كار ،امتحان شديدی بود و باعث ب راي ِ
يكی از جلسات بدون حجا ِ
دشمنی مسلمانان متعصب شد .علمای دينی برای اين كه ثابت كنند بابيان ھم دشمن پاكی و عفت و ھم دشمن نظم
اجتماعی ھستند داستانھای دروغی بين مردم منتشر كردند ،داستانھای در مورد بی دينی و بی تقوايی و اعتقاد به بی بند
٢٧
و باری جنسی و اشتراك اموال بابيان.
در شھريور )١٢٢٧سپتامبر ١٨۴٨م (.بيماری ھای زيادی باالخره محمد شاه را از پا درآورد ،اين امر ثبات
و نظم كشور را بيش از پيش به ھم ريخت و از مرگ محمد شاه تا حل شدن مسئله ی جانشينی و تعيين جانشي ِن شاه،
كشور را ھرج و مرج سياسی گرفت ٢٨.دشمنان سياسی قديمی حاج ميرزا آغاسی ،او را از كار بركنار كردند .علما نيز
از آشفتگی اوضاع برای نابودی بابيان به خوبی استفاده كردند.
در مازندران ،علماء مردم را تحريك كردن تا به حدود ٣٠٠بابی حمله كنند .اين بابيان به سرپرستی
مالحسين و قدوس ]يكی ديگر از حروف حی كه در زيارت مكه ھمراه حضرت باب بود[ ،در كنار مزار متروك يكی از
مق ّدسان اسالمی به نام شيخ طبرسی محاصره شدند و به ناچار با عجله قلعه ی كوچكی ساختند .اين بابيان با ذوق و شوق
زياد ظھور قائم موعود را در سرتاسر مازندران اعالم كرده بودند و از ھمه خواسته بودند كه برخيزند و با آنان
مردم تحريك شده به بابيان حمله كردند و بابيان در قلعه یِ ھمراھی كنند .علما نيز به آنان نسبت كفر و ارتداد دادند.
كوچك خود سنگر گرفتند .علما اعالم كردند كه بابيان مسئول اين اغتشاش ھستند .اين تھمت بی شرمانه جرقه ای برای
يك انفجار شد .ميرزا تقی خان امير كبير صدراعظم ،جانشين آغاسی قدرت فراوانی داشت ولی بی رحم و سنگدل و
ت علما به بابيان باعث شد كه اميركبيرتصميم بگيرد نھضت بابی را نابود كند .او بسيار مشكوك وبدگمان بود .تھم ِ
سپاھی مسلّح به مازندران فرستاد تا به علما و ھواداران آنھا كمك كنند.
محاصره ی بابيان در قلعه ی شيخ طبرسی نشان داد كه مخالفان دين بابی چقدر ضعيف و سست ھستند .بابيان
كه چند صد نفر بيشتر نبودند ،در مقابل ھزاران ھزار سرباز دولتی كه گروه گروه به قلعه اعزام می شدند ،حدود يك
سال جنگيدند و ھمه را شكست دادند .بابيان بسياری از مردان خود مثل فرمانده شان ،مالحسين ،را از دست داده بودند؛
عاقبت پادگان کوچک بابيان با وعده ی آزادی که به آنھا داده شد و با ارسال قرآن اين وعده تضمين شده بود دست از
کارزار کشيدند و تسليم شدند .ولی تا سنگر را رھا كردند ،دستگير شدند ،تعدادی از آنھا را ھمان جا به قتل رساندند و
بقيه را با شكنجه شھيد كردند ،بازماندگان را نيز به عنوان برده فروختند و اموال آنھا را گرفتند .قدوس را به مجتھد
بزرگِ محل تحويل دادند .او نيز قدوس را در كوچه و بازار گرداند ،اعضای بدنش را قطع كرد و سپس ايشان را شھيد
نمود.
در دو مركز بزرگ ديگر يعنی نيريز و زنجان نيز وقايعی مثل قلعه ی شيخ طبرسی رخ داد .در آنجا نيز
اوباش متعصب كه علما تحريكشان كرده بودند ،حمله را آغاز كردند و بعد نيروھای مسلّح دولت به فرماندھی
شاھزادگان قاجار به كمك آنھا آمدند .در حمله ای كه در نيريز اتفاق افتاد ،وحيد كه از علمای مھم و مطرح ايران بود ،
رھبر بابيان بود؛ با اين وجود اشرار و مقامات محلی به آنان رحم نكردند ،قلعه ی كوچكی كه بابيان در آن پناه گرفته
بودند ،گشوده شد؛ وحيد را شھيد كردند؛ بقيه را نيز دسته جمعی به شھادت رساندند .در زنجان ھم مثل قلعه ی شيخ
٢٧گزارشات ناقص ناظران غربی در ايران ،بسياری از اين داستانھا را به طور ناقص در تماسھايی که با مسلمانان داشته اند ،دريافت کرده و
تکرار می کنند .اين ناظران برای درک زبان فارسی و تفسير مسائل دينی در کشور تقريبا به طور کامل به اين افراد وابسته بودند .موژان مؤمن
در ""] "The Babi and Bahai Religionsاديان بابی و بھائی"[ )صفحۀ ٣تا (١٧تعدادی از اين گزارشھا را که به فتنه و انقالب و بی
دينی و اشتراک در زن و اموال اشاره می کند جمع آوری نموده است .تنھا پس از مطالعات علمی گوبينو – براون – نيکال و ساير دانشمندان که
می توانستند مستقيما ً با مؤمنان به دين جديد تماس گرفته و به بحث بنشينند ،معلوم شد که اين حکايات ساختگی و بی پايه و اساس است.
٢٨گوبينو می گويد "در آسيای ميانه انتقال سلطنت به پادشاه جديد ھمواره زمانی بحرانی محسوب می گردد .در ايران ،ترکستان و کشورھای
عربی يک دورۀ ھرج و مرج که ممکن است م ّدتی طوالنی باقی بماند به وجود می آيد و اين دوره گاھي با خشونت و کشت و کشتار نيز ھمراه
است ولی ھميشه اجراي قانون بر اساس اين اصل که اراده ی پادشاه برای دوره ای بلند يا کوتاه ناپديد شده است ،در حالت بالتكليفي قرار مي
گيرد ...درست مثل ساعتی است که كار نمي كند البته فنر آن نبايد عوض شود و عوض نمی شود ولی تا زمانی که مج ّدداً کوک نشود کار
نخواھد کرد.
"بعالوه غرضھا و عالقه ھای بسياری وجود دارد که می خواھند شعله ی نفاق عمومی را بر افروزند .اگر مدعيان سلطنت زياد باشند ،اين
مدعيان برای افزايش شانس موفقيت خود و يافتن حاميان فعالی برای خود ،ھرج و مرج می خواھندLes Religions et les ) ".
] Philosophiesمذاھب و فلسفه ھا در آسيای مرکزی[ ،صفحۀ (١٧۵
١٥
طبرسی ،با نيرنگ و وعده ی صلح دروغين و با قرآنی كه امضاء شده بود ،بابيان را از سنگر بيرون كشيدند و دسته
جمعی كشتند.
سياسيون و مسئوالن مذھبی نمی خواستند مردم چي ِز زيادی درباره ی اين سه واقعه )شيخ طبرسی ،نيريز ،و
زنجان( بدانند .با وجو ِدتالشھای آنان افرادی كه از اين واقعه ھا جان سالم به در برده بودند ،آنچه را كه با چشم ديده
٢٩
بودند ،نوشتند .نبي ِل اعظم بعداً از اين مطالب برای نوشتن كار تاريخی خود استفاده كرد.
اين آزار و اذيتھا در ھمه جای ايران رواج يافت .علما فتوا دادند كه مال مرتدين و كفار حالل است .در نتيجه
بعضی مقامات محلی ھم مثل روحانيان ،به تعقيب و آزار بابيان و چپاول مال آنان پرداختند .آنھا حتی به موقعيت
اجتماعی افراد نيز توجه نمی كردند و ھمه را آزار می دادند ،مثالً ھمزمان با قتل عام زنجان ٧،نفر از روسای تاجران
و حوزه ھای علميه را در تھران در مقابل چشمان مردم به قتل رساندند چون آنھا از مذھب جديد برنگشتند .يكی از آنھا
ميرزا قربانعلی بود كه به تقوا داشتن مشھور بود و مربّی روحانی خانواده ی شاھی و خيلی از مسئولين حكومت بود.
٣٠
قتل او خشم بيش از حد مردم را نشان می داد كه شديداً تحريك شده بودند.
اين ظلم آشكار را علمای شيعه ھمراه امير كبير روا می داشتند .ناصرالدين شاه ،شاه جديد فقط ١۶سال
داشت .امير كبير قدرت حكومت را در دست گرفته بود .او ھواداران دو نفر م ّدعی پادشاھی -غير از ناصرالدين شاه -را
سركوب كرد و پايه ھای حكومت شاه جوان را محكم ساخت .او برای تحكيم قدرت خود و نظم دادن به مملكت ،به
نابودی بابيان پرداخت .در وقايع وحشتناك قلعه ی شيخ طبرسی ،زنجان ،نيريز و قتل ٧شھيد تھران نقش اساسی داشت.
حاال تصميم گرفته بود به قلب دين بابی ،يعنی حضرت باب حمله كند.
ھنوز محاصره ی بابيان در زنجان تمام نشده بود كه اميركبير به حاكم آذربايجان دستور داد حضرت باب را
به تبريز بياورد و در مقابل چشم ھمه ی مردم بكشد ٣١.اميركبير اجازه نداشت چنين حكمی را به تنھايی بدھد ،با ھيچ
مسئول ديگری نيز مشورت نكرد .به ھمين دليل حاكم آذربايجان به مرحله ای رسيده بود که به حضرت باب احترام می
گذاشت و بنابراين دستور اميرکبير را اجرا نكرد .اميركبير مجبور شد برادر خود ،ميرزا حسن خان را بفرستد تا
حضرت باب را به شھادت برساند .مأموران به سرعت حضرت باب را به تبريز آوردند .از مجتھدان خواسته بودند كه
طبق مقررات شرعی )نه قانون اجتماعی( در مورد حضرت باب تصميم بگيرند .چون مجتھدان در آن زمان حضرت
باب را مرتد می دانستند ،فرمان رسمی قتل حضرت باب را صادر كردند ،ھمان طور كه اميركبير انتظار داشت .در١٨
تير ماه ٩)١٢٢٩جوالی ١٨۵٠م (.در حالی كه ھزاران نفر از پنجره و پشت بام ميدان عمومی منظره را تماشا می
كردند ،ماموران برای اجرای حكم آماده می شدند .آنچه پيش آمد ،يك واقعه ی بسيار غير عادی بود.
حضرت باب را ھمرا ِه يكی از پيروانش به نام انيس ،با طناب مقابل ديوار يك سربازخانه آويزان كردند٧۵٠ .
نفر سرباز مسيحی ارمنی را برای شليك آماده كردند .فرمانده ی اين سربازان سام خان بود .سام خان نمی خواست حكم
را اجرا كند و می ترسيد كه با اجرای اين حكم خداوند از او خشمگين شود .گزارش داده اند كه حضرت باب به او
٣٢
فرمود كه مطمئن باشد و ماموريتش را انجام دھد .اگر نيت خالصی داشته باشد حتما ً خداوند او را نجات خواھد داد.
افراد زيادی وقايع آن روز را بيان كرده اند و به درستی اين مطالب شھادت داده اند ٣٣.سربازان ٧۵٠گلوله
شليك كردند .دود تفنگھا فضا را تاريك كرد .وقتی دودھا نشست ،مردم صحنه ای را ديدند كه باوركردنی نبود .ھمراه
حضرت باب در سالمتی كامل ايستاده بود و حضرت باب در آنجا نبود! گلوله ھا طناب را پاره كرده بود .ديوانه وار به
دنبال حضرت باب گشتند .ايشان در سالمت كامل در اتاقی كه شب قبل در آن بود ،حضور داشت .ايشان با آرامش،
وحی خود می فرمود.
ِ داشت آخرين راھنمايی ھا را به كاتب
شور و غوغايی برخاست ،سام خان ديگر راضی نشد حكم را تكرار كند .ميرزا حسن خان ھم ديد كه اگر
كاری نكند مردم می گويند معجزه الھی اتفاق افتاده است و از حضرت باب پشتيبانی می كنند ،آخر اينھا ھمان انسانھای
بی وفايی بودند كه اول حضرت باب را ستودند و بعد ايشان را رد كردند .بنابراين ميرزا حسن خان با عجله سربازان
مسلمان را آورد ،حضرت باب و انيس را دوباره به ھمان ديوار بستند و شليك كردند .اين دفعه بدن دو زندانی سوراخ
سوراخ و در ھم آميخته شد ،آخرين سخنان حضرت باب به جمعيت اين بود:
"ای گروه نافرمان اگر مرا می شناختيد ھريک از شما مثل اين جوان که اج ّل از شما است مشتاقانه جان خود
را در راه من فدا می کرديد ،روزی خواھد آمد که مراخواھيد شناخت ولی در آن روز من در بين شما نخواھم بود".
٣٤
)ترجمه(
٢٩كتاب تاريخ نبيل يا مطالع االنوار ،روايت نبيل از روزھای اوليه ی ظھور بھائی.
٣٠کتاب "قرن بديع ،طھران :مؤسّسۀ ملّی مطبوعات امری ١٢٠ ،بديع" صفحۀ ٢٣٢جلد .١
انتشار تعاليم او
ِ ٣١بسياری از ديپلماتھای غربی سعی نمودند نخست وزير را از اين کار باز دارند و معتقد بودند که قتل سيّد باب فقط موجب
خواھد شد ولی موفق نشدند )مراجعه کنيد به ""]"The Babi and Bahai Religionsاديان بابی و بھائی"[ نوشتۀ موژان مؤمن ،صص – ٧١
٧٢و .(١٠٣
٣٢در "قرن بديع" اثر شوقي ربانی اين مطلب آمده است.
شاھدان عينی را در ""]"The Babi and Bahai Religionsاديان بابی و بھائی"[ آورده است. ِ ٣٣موژان مؤمن تعدادی از گزارشھای
٣٤در "قرن بديع" اثر شوقي ربانی اين مطلب آمده است.
١٦
اتفاق غيرعادی آن روز ،باعث شد گروه زيادی از مردم به پيام حضرت باب جذب شوند .اين داستان به
سرعت نه فقط بين ايرانيان پخش شد بلكه بين ديپلماتھا ،تاجران خارجی ،مستشاران نظامی و روزنامه نگاران كه بخش
ان ساكن ايران را تشکيل می دادند ،نيز منتشر شد .يادداشتھای مامور كنسولی فرانسه اِی .اِل .اِم .ني ُكال زيادی از اروپايي ِ
اثر اين واقعه را بر يك تحصيل كرده ی غربی نشان می دھد: ِ
"اين يكی از بزرگترين نمونه ھای شجاعت و فداكاری است كه تا به حال بشر ديده و نيز دليل تحسين
برانگيزی از عشق قھرمان ما به ھموطنانش است .او خودش را برای بشر فدا كرد؛ او روح و جسم خود را فدا كرد تا
بشر خوشبخت شود و نجات يابد .ھر سختی و شكنجه ای را با تمام وجود قبول كرد تا در آخر شھيد شد .با خون
گرانبھای خويش منشور برادری و اُ ُخوّت جھانی را به صورت تمام و كمال نوشت و امضا كرد و مثل حضرت مسيح
ت ھماھنگی ،انصاف و عشق بر روی زمين نزديك است و زندگی خود را فدا كرد تا مژده بدھد كه دوره ی سلطن ِ
٣٥
وحدت و يگانگی و عشق و محبت حقيقی در عالَم انسانی برپا می شود".
اعدام اكثر رھبران بابی و حروف حی و بعد از آن شھادت حضرت باب اثر مخربی داشت و جامعه را از
رھبری مورد نيازش محروم كرد .جامعه به رھبری نياز داشت تا نه تنھا آزار شديد و روزافزون را تحمل كند بلكه
برای اين كه الگوھای رفتاری كه حضرت باب آورده بود در تماميت خود حفظ كند.
بابيان ھميشه تاكيد می كردند كه تنھا موضوع مورد عالقه ی آنان انتشار تعاليم روحانی و اجتماعی است كه
حضرت باب آورده است .ولی چون عقايد اساسی دينی آنان بر پايه ی سابقه ی اسالمی آنھا بنا شده بود ،فكر می كردند
برای دفاع از خود و خانواده ی خود اجازه دارند ھر كاری بكنند ،فقط حق ندارند برای تامين ھدفھای دينی خود با
ديگران بجنگند .وقتی ميرزا تقی خان رھبران بابی را كه كامالً تعاليم حضرت باب را درك كرده بودند سركوب كرد،
می شد پيش بينی كرد عوامل بی ثبات بابی نمی توانند انضباط اصلی را بين بابيان نگه دارند.
دو جوان بابی كه بسيار از زجر و عذاب ھمدينان خود مضطرب و خشمگين بودند و از رفتار ماموران
حكومتی ھم نااميد شده بودند ،در ٢۴مرداد ١۵)١٢٣١آگست ١٨۵٢م (.با اسلحه ی ساچمه ای به شاه تيراندازی كردند.
اين اقدام نشان داد كه عوامل بی ثبات نمی توانستند انضباط اصلی را در جامعه ی بابی برقرار كنند .شاه به علّت اين كه
اسلحه ساچمه ای بود ،زنده ماند و فقط جراحتی سطحی برداشت .اما اين اقدام كافی بود تا موج تازه ای از قتل و اعدام
بابيان در سراسر كشور به راه بيفتد كه از دفعات قبل بسيار شديدتر بود.
كاپيتان آلفرد ُون گومز وابسته ی نظامی اطريش بود كه در دربار شاه زندگی می كرد .او در مورد اين وقايع
يادداشتھايی دارد .او از ظلمی كه ديده بود وحشت كرده بود و استعفا داد و در نامه ای كه در يكی از روزنامه ھای وين
ھم چاپ شده چنين نوشت:
"دوست عزيزم كه ا ّدعا می كنی احساسات و عواطف لطيفی داری ،بيا و ھمراه من اين صحنه ھای دلخراش
جالدان را ببين .بيا و آشكارا ببين كه چطور افراد بی گناه كه چشمشان از حدقه بيرون زده بايد گوش خود را كه ّ
ستمكار بريده اند ،بخورند .ببين افرادی را كه وحشی گری جالدان دندانھايشان را بيرون آورده ،افرادی كه با چكش
جمجمه ھايشان را ُخرد می كنند .بدنھای اين مظلومان با آتش ظلم شعله ور شده و كوچه و بازار را نورانی كرده است.
بابيان را با زنجير ،با سينه و شانه ی شكافته كه درشكافھا فتيله ی سوزان گذاشته اند ھمراه تعدادی سرباز در كوچه و
بازار می گردانند و فتيله ھا وقتی به گوشت می رسد مثل شمعی كه تازه خاموش شده باشد در داخل زخم دود می كند.
اين ستمگران شرقی در زمينه ی سنگدلی ابتكاراتی می زنند كه عقل حيران می ماند ،ابتدا پوست كف پای مظلومان را
برمی دارند بعد در روغن داغ شده می گذارند و مثل سم چارپايان نعل می زنند و می دوانند .با اين وجود از فرد بابی
صدای ض ّجه و زاری و شكوه و بی قراری بلند نمی شود با استقامت تمام ھر سختی را تحمل می كند .حاال بايد بدود ،تا
جايی كه جسم ضعيفش نمی تواند با روح لطيفش در تحمل رنج ھمراھی كند .در آن وقت آن اسير بی تقصير از شدت
رنج به زمين می افتد .شايد فكر كنيد حرص و سنگدلی اين جالدان تا اين جا سيراب می شود! شايد فكر كنيد خنجری به
گلويش می زنند و آن مظلومان نجات می يابند! نه! خودم مجبور بودم اين صحنه را ببينم :دوباره جالد با ضرب شالق
آنھا را مجبور می كند كه بدوند! تا آخرين نفس آنھا را با انواع شكنجه آزار می دھند تا جان سپارند! تازه از جسد بی
جان آنھا ھم دل بر نمی دارند ،جسدھای مجروح و سوراخ سوراخ را با دست و پا به درخت می بندند طوری كه سرشان
پايين باشد .حاال مردم سنگدل به محتويات قلب آنھا تير می زنند تا تير اندازی خود را از فاصله ی نزديک امتحان كنند
و نشان دھند كه چقدر بی رحم ھستند و من خودم جسدھايی را ديدم كه صد و پنجاه گلوله خورده بودند و شرحه شرحه
٣٦
شده بودند".
ً
يکی از برجسته ترين افرادی که در اين واقعه شھيد شد ،طاھره بود ھمان شاعر معروف كه قبال در موردش
صحبت شد .ايشان پس از مدتی تحت نظر بودن در خانه ی كالنتر تھران شھيد شد .طاھره يكی از چھره ھای درخشان
٣٥
ي اِل اِم نيکال "Siyyid Ali-Muhammad, Dit le Bab" ،درکتاب "قرن بديع" ،اثر شوقی ربّانی ص ٢۶٠جلد ١ذکر شده است. ٣٦ا ِ
در "قرن بديع" اثر شوقي ربانی اين مطلب آمده است .سفير روسيه پرنس دالغوروكي که اين صحنه ھای فجيع را ديده است در مصاحبه ای
که با شاه داشته اين اعمال را محکوم نموده و آنھا را "اعمال بربری" ناميده که "حتّی ملل وحشی نيز از انجام آن خودداري مي كنند ".وابستۀ
نظامی انگليس بھمين طريق به مقامات ايران به اين اعمال که "به تصوردولت عليا حضرت ملکه فقط در قبائل وحشی افريقا انجام مي شود"،
اعتراض کردند "]"The Babi and Bahai Religions" ).اديان بابی و بھائی"[ اثر موژان مومن ،صص .(١٠١ – ١٠٠
١٧
دوره ی جديد است كه در زمان دين حضرت باب ظاھر شده است .او در برداشتن محدوديتھايی كه از پيشرفت و
بزرگی زنان جلوگيری می كرد ،پيشقدم بود .وقتی كه فھميد به اعدام محكوم شده است ،به زندانبان خود گفت "شما ھر
٣٧
لحظه ای كه بخواھيد می توانيد مرا بكشيد ،ولی نخواھيد توانست از پيشرفت زنان جلوگيری كنيد) ".ترجمه(
به اين ترتيب اولين دوره از تاريخ دين بھائی يعنی "عصر حضرت باب" تمام شد .برای مدت كوتاھی تمام
ايران بر لبه ی تغيير اجتماعی بزرگی معلّق ماند .ھمانطور که دشمنان حضرت باب گفتند ،اگر حضرت باب برای
گرفتن قدرت سياسی طرح حساب شده ای كشيده بود ،می توانست كشور را به دست بگيرد .قدرت فوق العاده ی
پيروانش ،استعداد مردم در پذيرفتن يك پيام دينی جديد ،فساد و تفرقه ی موجود بين رھبران مذھبی و ماموران دولتی،
دوره ی موقت بی نظمی اجتماعی كه بعد از بيماری و مرگ محمد شاه به وجود آمد ،تمام اينھا موقعيتی به وجود آورد
كه حضرت باب می توانست از پيشنھادھايی كه با اصرار می خواستند از او حمايت كنند ،برای رسيدن به اھداف خود
استفاده كند.
در )١٢٢۵اواخر سال ١٨۴۶م ، (.منوچھر خان حاكم اصفھان ،يكی از قدرتمندترين و مقتدرترين افراد
كشور ،به حضرت باب پيشنھاد كرد كه با ھمه ی منابع نظامی و تمام ثروت فراوان خود به تھران حمله كند و با علما و
شاه مبارزه كند .اين اقدام كامالً مطابق اعتقادات شيعه بود ،چون شيعيان معتقدند شاھان ايران تنھا امانتدار كشور برای
حضرت مھدی ھستند و حكومت آنھا ،نماينده ی حكومت امام مھدی است .ادعای اصلی حضرت باب اين بود که ايشان
ھمان قدرت روحانی است که مدتھا است ھمه منتظرش ھستند؛ بعضی از روشنفكران و پاكدالن كشورنيز قبول كرده
بودند كه حضرت باب ھمان موعودی است كه مردم منتظرش ھستند ،به اين ترتيب طبق اعتقادات شيعه بايد محمدشاه و
ناصرالدين شاه اين ا ّدعا را با نھايت دقت و احترام بررسی می كردند .اما اين كار را نكردند ،چون بزرگان دينی و
سياسی كشور نگذاشتند ،می ترسيدند حضرت باب مقامی را كه آنھا به دست آورده بودند ،به خطر اندازد.
حضرت باب قبول نكرد كه با زور دين خود را پيش را ببرد و حتی اگر به قيمت جانش تمام شود .با اين كار
نشان داد كه دينش طرفدار صلح است و تنھا پشتيبان اين دين نيروھای روحانی و الھی است ،ايشان از ابتدای ماموريت
خود فقط به اين نيرو توكل داشت.
تعاليم حضرت باب چه بود كه خشم و عكس العمل مخالفان را برانگيخت و حضرت باب و ھزاران نفر از
پيروانشان مشتاقانه در راه آن جان دادند؟ به سادگی نمی شود به اين سوال جواب داد .پيام حضرت باب با مسائل
خداشناسی فرقه ی شيعه رابطه ی خاصی دارد ،به اين دليل يك فرد غربی به راحتی نمی تواند مطالبی را كه ايشان
نوشته ،درك كند .در حقيقت ،حضرت باب بر مسائل پيچيده ی فقھی و وعده ھا و اعتقادات اسالمی كامالً مسلط بود و
اين يكی از داليلی بودكه علمای مشھور مذھبی و بسياری از محققين جوان پيام ايشان را می پذيرفتند.
كسانی كه درباره ی ايشان می شنيدند تعجب می كردند كه چطور يك جوان ،تنھا با تحصيالت خيلی كم که
ب سواالت دانشمندان مذھبی را بدھد ،دانشمندانی كه تحصيالت مقدماتی طبقه ی روشنگر ايران بود ،می تواند جوا ِ
ساليان دراز علم آموخته اند و بر اساس تحصيالت خود مقام اجتماعی وااليی به دست آورده اند .يادداشتھای تاريخی
بابيان با جزئيات زيادی اين روشنگريھا و تاثير آنھا را بر شنوندگان بيان می كند .البته برای خوانندگان اروپايی و مردم
٣٨
امريكای شمالی اغلب اين مسائل حل نشده باقی مانده است.
حضرت باب با وجود تسلطی كه بر اين نوع مسائل داشت ،ھيچ وقت دانشمندان و علمای مذھبی و محققينی
را كه به ايشان ايمان آورده بودند ،تشويق نمی كرد تا به آموختن چنين علومی ادامه بدھند .نظرات ادوارد براون ،شرق
شناس انگليسی ،درباره ی تحصيالت خداشناسی شيعه كمك می كند كه اين نظر حضرت باب را بھتر درك كنيم .براون
معتقد است مقاله ھا ،تفسيرھا و يادداشتھايی كه علمای مذھبی ايران در قرن ١٩) ١٣م (.به آنھا می پرداختند ،نوشته
داشتن آنھا
ِ ھای بی ارزش غير قابل خواندنی است كه الزم است بسياری از دانش پژوھان معاصر حتی درباره ی وجود
فكر كنند .او اضافه می كند كه با نظر رھبران و متفكران اسالمی در اين باره موافق است:
"مرحوم "شيخ محمد عبده "،مفتی اعظم مصر ،رئيس دانشگاه االزھر است كه احتماالً در قرنھای اخير ،در
دنيای اسالم ،دانشمندی روشن فكرتر از او و دوستدار زبان و ادبيات عربی به وجود نيامده است .عبده ھميشه می گفت
علم درست و منطقی جلوگيری می كند ،بنابراين بايد در كه اين كتابھا فقط جا گرفته و موريانه ايجاد می كند و از انتشار ِ
٣٩
نظر يكی از دانشمندان بزرگ و آموخته ی اسالم است پس نبايد در پذيرفتن آن ترديد كرد". ِ آتش بسوزد .اين
ً
حضرت باب اين نظرات را شديدا توصيه می كند .كتاب بيان كه كتاب اصلی بابيان است از زمانی خبر می
دھد كه اين مطالب به كلی نابود خواھد شد ،مطالبی كه فقط باعث اتالف انرژی بوده اند و به صورت ارثی در ايران
انباشته شده اند .در آن زمان خرافات و اوھام از بين می رود و استعدادھايی كه خرافات جلوی شكوفايی آنھا را گرفته
٣٧در "قرن بديع" اثر شوقي ربانی اين مطلب آمده است.
سفيري دولت فرانسه ،كه مدت زيادي در ايران به سر برده ،يك ترجمه ي فرانسوي از كتاب بيان فارسي كرده
ِ ٣٨اي ال ام نيكوال ،نماينده ي
است.
٣٩ادوارد براون "َ"] "A Literary History of Persiaتاريخ ادبيّات ايران"[ ص .۴١۵
١٨
بود ،ظاھر می شوند .حضرت باب از آينده ای خبر می دھد كه زمينه ھای كامالً جديدی از دانش و پژوھش ايجاد شود.
٤٠
"در آن زمان حتّی معلومات يک طفل خردسال از علوم موجود در زمان خود او پيشی خواھد گرفت".
بنابراين بيشتر از نظرات وسيع حضرت باب درباره ی علوم الھی ،پيام اجتماعی او بود كه مورد توجه قرار
گرفت .يكی از اختالفات مھم اسالم و مسيحيت در رھبری جامعه است .دين مسيحی فقط اصول اخالقی و روحانی را
بيان می كند ،ولی اسالم می گويد كه برای سازمان دادن به امور جامعه و حتی جزئيات آن به وحی الھی نياز است.
قرآن پيش بينی كرده بود كه يك جامعه ی كامالً مسلمان تشكيل شود .حضرت محمد اولين قدم را در اين راه برداشت.
ايشان اولين دولت اسالمی را در مدينه تشكيل داد .تقويم مسيحی با سال فرضی تولد حضرت مسيح آغاز می شود اما
تقويم اسالمی از سال ھجرت حضرت محمد به مدينه و تشكيل حكومت در آنجا آغاز می شود .طبق اعتقاد مسيحيان
مال خدا از آن ِ
آن قيصر است و ِ مال قيصر از ِمسائل حكومتی به حكومت سپرده شده "ما لِقيصر لِقيصر و ما ِ ّ ِ ّ " ] ِ
خدا [.ولی در تعاليم اسالم دستورات اخالقی بسياری برای اداره ی امور بشری حكومت آمده است .شيعيان معتقدند
وقتی مھدی موعود بيايد فقط روح مردم را نجات نمی دھد بلكه "ندای عدل و داد عمومی برای نوع بشر" ٤١را دوباره
بلند می كند.
برای درك درست پيام حضرت باب ،بايد به اين زمينه ی اعتقاد اسالمی توجه كرد .ذھن و قلب مردمی كه پيام
حضرت باب را می شنيدند با مردم قرون وسطی خيلی تفاوت نداشت ،فقط بسته تر و منزوی تر شده بود و بيش از پيش
فكر می كردند كه بشر در دست سرنوشت اسير است و نمی تواند آينده را تغيير دھد ٤٢.روشی كه حضرت باب برای
غلبه بر اين مشكل به كار برد اين بود كه ايده ی يك جامعه ی كامالً جديد را به وجود آورد كه مقدار زيادی از عناصر
فرھنگی و مذھبی مردم را حفظ كند ولی انگيزه ی تازه و نيرومندی ايجاد كند ،ھمانطور كه وقايع نشان دادند .حضرت
باب از شاه و مردم ايران خواست كه در برقراری چنين جامعه ای با ايشان ھمراھی كنند .در زمان كوتاھی كه برای
ايشان باقی مانده بود ،يك سری قوانين برای رھبری امور اجتماعی ،برای حفظ صلح و نظم عمومی ،برای ھدايت كردن
فعاليتھای اقتصادی ،برای مسائل اجتماعی مثل ازدواج ،طالق و ارث ،و برای روابط حكومت بابی با ملتھای ديگر
وضع كرد .دعا و مناجات ،توصيه ھای اخالقی و رھبری الھی برای مومنان نازل كرد .يك تاريخ نگار بھايی می گويد
ب عقاي ِد اسالمی مومنان را بشكنند و مومنان را برای ايفای اين قوانين عمداً "سخت ،پيچيده و شديد" وضع شده اند تا قال ِ
٤٣
نقش منحصر به فرد و بی سابقه ای در تاريخ بشر آماده كنند.
اين نقش منحصر به فرد ،موضوع تمام فصلھای كتاب بيان بود و قرار بود تمام تحوالت روحانی و اجتماعی
ايران ،مقدمه ی اين نقش باشد .حضرت باب اعالم كرد كه ھدف اصلی ماموريتش آماده كردن مقدمات ظھور يك پيامبر
جھانی است .حضرت باب به اين موعود "من يظ ِھ ُرهُ ﷲ" گفت يعنی كسی كه خداوند او را ظاھر خواھد كرد .اگرچه
حضرت باب مثل حضرت موسی ،حضرت مسيح و حضرت محمد پيامبر مستقل الھی بود ،ولی به ظھور فرد مق ّدسی
بشارت داد كه ھمه ی اديان جھان منتظر آمدن او بودند .در دين جديد ،معنای كلمه ی "باب" خيلی وسيعتر از معنای
باب در اسالم است ،باب "دروازه ای" بود به روی مظھر ظھور )پيامبر( الھی كه پيامی جھانی دارد.
ت كامل بررسی شده در فصلھای كتاب بيان و نوشته ھای ديگر حضرت باب ،اين موضوع اساسی ،با جزئيا ِ
و آشكارا نشان می دھد كه حضرت باب ،دوره ی دين ِخود را كامالً يك دوره ی انتقالی می دانست .وقتی موعود بيايد،
ستم بابی را نيز نگه می دارد:
تعاليم عصر آينده را وضع می كند و اگر بخواھد و اراده كند بعضی از بخشھای سي ِ
"قسم بذات اقدس الھی ج ّل و ع ّز که در يوم ظھور من يُظھره ﷲ اگر کسی يک آيه از او بشنود و تالوت کند
بھتر است از آنکه ھزار مرتبه بيان را تالوت کند ...ھمين قسم يوم ظھور َمن يُظ ِھره ﷲ را تصوّر کن که مبدأ دليل بر يد
او است و محتجب بشؤون مؤتکفه مشو که او اج ّل از آن است زيرا که ک ّل شؤون دليل متفرّع می گردد بر کتاب ﷲ و او
بنفسه حجّت است زيرا که ک ّل از اتيان مثل او عاجز ھستند ...و بدانکه در بيان ھيچ حرفی نازل نشده مگر آنکه قصد
٤٤
شده که اطاعت کنند َمن يُظھره ﷲ را که او بوده منزل بيان قبل از ظھور خود."...
حضرت باب زمان دقيق ظھور موعود را بيان نكرد ،ولی اشاره كرد كه زمان آن خيلی نزديك است .حضرت
باب به چند نفر از مومنان وعده داد كه "من يظھره ﷲ" را خواھند ديد و اين افتخار را خواھند داشت كه به او خدمت
كنند .در كتاب بيان و آثار ديگر حضرت باب به صورت رمزی به "سنه ی تسع" ) منظور سال ١٢۶٩ھجری قمری
است (٤٥و "سنه ی نوزده" ) منظور ١٢٧٩ھجری قمری است (٤٦اشاره شده است .به عالوه آن حضرت آشكارا اعالم
٤٠نبيل زرندی" ،مطالع االنوار" .سرچشمه ی اين داستان که ايالت بابی تمام کتابھا را نابود خواھد کرد ،که توسط مخالفان مسلمان دين جديد
گرداوری شده ،ھمين است.ھمين که جدايی دين جديد از اسالم به دست آمد ،حضرت بھاءﷲ احکامی از اين دست را برداشتند) .رجوع کنيد به
فصل "تعاليم اصلي" بخش وحدت نوع بشر(
٤١قرآن مجيد ،سورۀ بقره آيۀ ١۴٣و سورۀ آل عمران آيۀ .١٠۴
٤٢نمونه ی کامل اين موقعيّت را می توان در رژيم جمھوری اسالمی که در سال ١٣۵٧در ايران ايجاد شد ،يافت که در آن ھمۀ مقامھا و امور
مربوط به افراد و اجتماعات به روحانيّون شيعه سپرده شده است.
" ٤٣قرن بديع" نوشته ي شوقي ربّانی ،پيشگفتار و نيز صص ٢۴-٢۵نسخه ي انگليسي.
" ٤٤دور بھايي" نوشته ي شوقي افندي ،ص .٨براي متن كاملتر سخنان حضرت باب در اين مورد به"منتخبات آيات از آثار حضرت نقطۀ اولی
مؤسّسۀ ملّی مطبوعات امری ١٣۴بديع "صفحۀ ٧٣مراجعه كنيد.
٤٥در فصل آينده در مورد اين تاريخ توضيح بيشتري خواھيد يافت.
١٩
كرد كه ھيچ كسی نمی تواند به دروغ ادعا كند كه "من يظھره ﷲ" است و در ادعايش موفق شود .حضرت باب به
پيروانش اخطار كرد كه با كسی كه چنين ادعايی كرد ھرگز مخالفت نكنند ،فقط صلحشان را حفظ كنند تا خدا آنچه می
خواھد در اين مورد انجام دھد .برای مثال ،حضرت باب به جناب وحيد كه از باوفاترين و متمايزترين بابيان بود ،می
گويد:
تک حک َم االيمان َولو َعلِم ُک يو َم ظھوره ال تُؤ ِمنُ به ال َرفَ َعت عَن َ ايقنت باّنّ َ
ُ ق الحبّةً ّو بّری النسمةَ لو فَ َو الّذی فَلَ َ
صاری يؤمنُ به لج َعلتَهُ قرةُ عينای و مت اَ ّن اَ َحداً ِمنَ الن َ
ک حک َم االيمان َولو َعلِ ُ ت عَن َ اَ ّن اّحّداً ِمنَ النَصاری يؤ ِمنُ به ال َرفَ َع ُ
٤٧
شيئی".
ِ دون اَن اَشھَ ُد علي ِه من
بااليمان ِمن ِ
ِ الظھور
ِ کاحکمت عليه فی ذل َُ
] ترجمه :قسم به كسی كه دانه را شكافت و نسيم زندگی در ھمه دميد اگر مطمئن بودم كه در روز ظھورش به
او ايمان نخواھی آورد حكم ايمان را از تو بر ميداشتم و اگر می دانستم كه يكی از مسيحيان به او ايمان می آورد ،ھمانا
او را نور چشمم قرار می دادم و بر او حكم ايمان به آن ظھور را می دادم بدون اين كه چيزی عليه او شھادت دھم[.
به اين ترتيب اگر حكومت بابی به وجود آمده بود ،قرار بود كه بيشتر به عنوان پذيرای پيام موعود و انتشار سريع آن
پيام در سرتاسر دنيا خدمت كند .شھادت حضرت باب و بسياری از حروف حی و قتل عام چند ھزار نفر از پيروان او
نگذاشت كه اين بينش شناخته و اجرا شود .در حقيقت ،تا سال ١٨۵٢)١٢٣١م ، (.به نظر می رسيد كه ماموريت
٤٨
حضرت باب شكست خورده و دين او در آستانه ی نابودی است.
٤٦در فصل آينده در مورد اين تاريخ توضيح بيشتري خواھيد يافت.
٤٧در "نظم جھانی بھائی" اثر شوقي ربانی اين مطلب آمده است.
٤٨براي كسب ديدگاھي با با نگاھی به گذشته درباره ي اھميت مامورت حضرت باب به ""]"The Mission of the Babماموريت حضرت
باب"[ نوشته ي داگالس مارتين كه درعالم بھائی جلد (١٩٩۴-١٩٩۵)٣آمده است ،مراجعه كنيد.
٢٠
.٣حضرت بھاءﷲ
٤٩برای کسب اطّالعات بيشتر در بارۀ حيات حضرت بھاءﷲ به کتاب "قرن بديع" اثر قلم حضرت ول ّی امرﷲ و کتاب
"حضرت بھاءﷲ" تأليف ايادی امرﷲ حسن باليوزی و کتاب“THE REVELATION OF BAHA’0U-
”LLAHجلد ١و ٢و ٣نوشتۀ اديب طاھر زاده مراجعه شود.
٥٠نسل خانواده ي حضرت بھاءﷲ به سلسله ي پادشاھي ايران قبل از اسالم يعني سلسله ي بزرگ ساساني مي رسد" .کتاب حضرت بھاءﷲ
نوشته حسن باليوزی" صفحه .١١ – ٩
٢١
گردھمايی بدشت به اوج خود رسيد .ميرزا حسينعلی در ١٨۴٨)١٢٢٧م(.گردھمايی بدشت را شخصا ً تشكيل داد و به
٥١
طور غيرمستقيم آن را رھبری كرد .اين گردھمايی طرح جديدتعاليم بابی را به خوبی نشان داد.
دومين اتفاقی كه در بدشت افتاد و خيلی مھمتر بود ،اين بود كه به خاطر طلوع روز جديد خدا ]و ظھور دين
جديد[ ،ميرزا حسسينعلی به ھمه ی ٨١نفری كه در گردھمايی شركت كرده بودند ،بر اساس صفات روحانی خاص آنھا
لقب جديدی داد .در بدشت بود كه به شاعر بزرگوار ،قرّه العين لقب طاھره داده شد .طاھره يعنی پاك .وقتی حضرت
طاھره بدون حجاب در جمع حاضر شدند ،عده ای مخالفت كردند .اين لقب آنھا را آرام كرد .ميرزا حسينعلی به خودش
نام "بھاء" را داد ،بھاء يعنی شكوه و جالل و نور .كمی بعد از اين كه گردھمايی بدشت تمام شد ،حضرت باب نامه ھايی
به شركت كنندگان آن جمع فرستاد و در آنھا از ھمان لقبھايی استفاده كرده بود كه ميرزا حسينعلی به آنھا داده بود.
حضرت باب با اين كار آن لقبھا را تأييد كرد .حضرت باب برای ميرزاحسينعلی نامه ای غيرعادی نوشت .اين نامه را
با دست خود ،شبيه شكل ستاره نوشته بود .بيشتر از ٣٠٠آيه ی كوتاه در آن آمده بود .ھر كدام از آيات يكی از مشتقات
كلمه ی "بھاء" را داشت .يكی از اين كلمات "بھاءﷲ"بود.
ھنر خطاطی در فرھنگ ايران خيلی ارزشمند است .اين سند شاھكاری بود كه حتی خطاطان باتجربه نمی
توانستند مثل آن را بنويسند .نويسنده ای گفت" :آن قدر ظريف و درھم نوشته شده بود كه از دور مثل اين بود كه جوھر
را روی كاغذ پخش كرده باشند ٥٢".از آن به بعد ميرزا حسينعلی به "بھاءﷲ" معروف شد.
پس از واقعه ی بدشت خشونت دوباره آغاز شد و آنقدر شديد بود كه ھيچ كدام از بابيان از صدمات آن در امان
نماندند .بعد از بدشت طاھره و ھمراھانش دستگير و زندانی شدند .وقتی حضرت بھاءﷲ می خواست آنھا را آزاد كند،
خود او را زندانی كردند و چوب زدند .مشابه اين اتفاق دوباره برای حضرت بھاءﷲ اتفاق افتاد ،وقتی حضرت بھاءﷲ
به قلعه ی شيخ طبرسی می رفت تا ق ّدوس و مالحسين را ببيند ،باز او را اذيت و زندانی كردند .وقتی كه حضرت
بھاءﷲ آزاد بود بارھا سعی كرد به دوستان و خويشاوندان خود كه در دولت بودند بفھماند كه بابيان ھم طرفدار صلح
ھستند و ھم از قانون پيروی می كنند .آن آشنايان ھميشه حضرت بھاءﷲ را به خاطر فعاليتھايش سرزنش می كردند.
حضرت بھاءﷲ به آنان اخطار كرد كه اگر حكومت جلوی آزاری را كه به تحريك علمای مذھبی به بابيان می رسد،
نگيرد ،به زودی خشونت و ھرج و مرج عمومی كشور را فرا می گيرد.
حقيقت اين اخطار حضرت بھاءﷲ وقتی معلوم شد كه دو جوان بابی در تابستان سال ١٢٣٣به ناصرالدين
شاه تير اندازی كردند .حضرت بھاءﷲ و چند بابی مشھور ديگر را دستگير كردند و به تھران بردند و در زندان ترسناك
چال تھران زندانی كردند .سياه چال دخمه ی زيرزمينی نفرت انگيزی بود كه مدتھا خزانه ی حمام عمومی بوده سياه ِ
٥٣
است.
حضرت بھاءﷲ چھار ماه در سياه چال زندانی بود .در اين مدت در سراسر ايران به بابيان ظلم و ستم می
كردند .يك زندانی در سياه چال ،ھر لحظه ممكن بود اعدام شود .ھر روز جالدھا از پله ھا پايين می آمدند و يكی از
زندانيان را انتخاب می كردند و با خود بيرون می بردند تا اعدام كنند .خيلی از آن انسانھای مظلوم را بالفاصله می
كشتند؛ در بعضی موارد با ضربه ی پتك و چكش ،تكه چوبی را به حلق آنھا فرو می بردند و تا چند روز جسد آنھا را با
زندانی ھايی كه ھنوز زنده بودند ،در يك زنجير نگه می داشتند.
يكی از زندانی ھای سياه چال كه داستانش در تاريخ بھايی تا ابد باقی است ،جوانی بود به اسم سليمان خان.
سليمان خان قبالً در سواره نظام ارتش سلطنتی خدمت می كرد .او بدون ھيچ ترسی ،جان خود را به خطر انداخته بود
تا باقی مانده ھای جسد حضرت باب را پس از شھادت به دست آورد .جسد حضرت باب را بعد از كشتن در كنار خندق
يا خاكريزی در تبريز گذاشته بودند .ھنگام مرگ سليمان خان كه رسيد ،جالدھا با چاقوی تيز چند سوراخ در بدنش
ايجاد كردند ،در ھر سوراخ شمع روشنی گذاشتند و در ھمان حال او را در كوچه و بازار گرداندند تا جان داد .در تاريخ
فرھنگ ايران ھيچ چيزی تا اين حد مورد توجه قرار نگرفته است ،چون ھم عواطف واالی روحانی در آن مشخص بود
و ھم احساسات لطيف انسانی .سليمان خان در كوچه ھای تھران محكم گام برمی داشت ،به آشنايان لبخند می زد ،اشعار
شعرای معروف قديمی ايران را زمزمه می كرد .وقتی پرسيدند اگر اينقدر خوشحال ھستی پس چرا نمی رقصی ،او
آرزوی جالدان را برآورده كرد :آھسته به دور خود می گشت و مثل صوفيان )به روش موالنا( به رقص و شادی
٥٤
مشغول بود.
چنين نمايشھای مھيجی در مرگ ،تخيل محققان و ھنرمندان غربی را به صورت غير منتظره ای به خود
جلب كرد .افراد متفاوتی مثل كنت دوگوبينو ،سارا برنارد ،لئو تولستوی و ارنست رنان به داستان غم انگيز حضرت
باب جوان و قھرمانانی كه به او ايمان داشتند ،جذب شدند .ادوارد براون برای اولين بار در نوشته ھای كنت دوگوبينو
٥١براي گزارش كامل اتفاقاتي كه د راين گردھمايي رخ داد به "مطالع االنوار" يا "تاريخ نبيل" نوشته ي نبيل اعظم ،صص ٢٩٢-٢٩٨مراجعه
كنيد.
" ٥٢مطالع االنوار" يا "تاريخ نبيل" نوشته ي نبيل اعظم ،ص ۵٠۵نسخه ی انگليسی.
" ٥٣قرن بديع"،شوقي رباني ،ص . ١٦٩
٥٤مراجعه کنيد به"قرن بديع"،شوقي رباني.
٢٢
با اين داستان مواجه شد و در نتيجه بخش زيادی از زندگی خود را به مطالعه ی اديان بابی و بھايی اختصاص داد.
براون ،شھدای جوان را اينطور توصيف می كند:
"اين است زندگی و مرگ آنان ،اين است اميد آنان كه به نااميدی تبديل نمی شود ،اين است عشقی كه سردی به
خودنمی بيند ،اين است پايداری و استقامتی كه ھرگز نخواھد لرزيد ،اين چيزھا است كه اين نھضت شگفت انگيز را با
فردش نشانه می زند .چه اين اعتقادات شايسته بوده باشند كه صدھا و ھزارھا نفر از ھمنوعانمان ِ شخصيت منحصر به
برايش جان داده باشند يا شايسته نباشند ،حداقل آنھا كه به اين اعتقادات ايمان داشتند ،چيزی را در آنھا پيدا كردند كه
برايش تمام آنچه زير آسمان ھست ،رھا كنند و برھنه و پاك در زير آفتاب تابان و ريزش باران پيش بروند و به سختی
كار كنند و به آرامی صبر كنند و سالھا و سالھا تماشا كنند .تحمل آنچه كه اينان تحمل كردند كوچك و آسان نيست ،چيزی
كه آنقدر ارزش داشته كه اينھا در راھش جان دادند ،حتما ً ارزش آن را دارد كه سعی كنيم آن را بفھميم .من از نفوذ
فوق العاده ای كه معتقدم دين بابی به دست می آورد و زندگی تازه ای كه اين دين می تواند در يك فرد مرده بدمد ،سخنی
دان بابی ابدی و محو نشدنی است....
نمی گويم؛ چه اين دين پيروز شود يا شكست بخورد ،قھرمانی باشكو ِه شھي ِ
ولی فكر نمی كنم توانسته باشم اشتياق اين مردان را به شما منتقل كرده باشم ،يا تاثير وصف نشدنی ای كه اين
اشتياق به ھمراه صفات ديگر ،روی افرادی داشت كه با اين مظلومان روبرو می شدند .در اين مورد بايد به سخنان من
٥٥
اكتفا كنيد"...
حضرت بھاءﷲ معجزه وار از اين آزار نجات يافت .مقامات دولتی نمی خواستند او را آزاد كنند ،چون می
دانستند كه حضرت بھاءﷲ چقدر در جامعه ی بابی نفوذ داشت .با اين وجود ،به خاطر موقعيت اجتماعی خانواده ی او و
دخالت شخصی سفير روس ،پرنس دالگوركی عاقالنه نبود كه بدون محاكمه حضرت بھاءﷲ را اعدام كنند .امكان
محاكمه ھم نبود ،چون افرادی كه با اسلحه ی ساچمه ای به شاه تير اندازی كرده بودند در بازجويی اعتراف كرده بودند
كه حتی نقشه ی كار ھم از خودشان بوده و ھيچ كدام از سران بابی از جمله حضرت بھاءﷲ ،ھيچ نقشی در اين كار
٥٦
نداشته اند .نماينده ی دولت روس ھم در اين بازجويی حضور داشته است.
نخست وزير جديد ،از بستگان دور حضرت بھاءﷲ بود .او توانست خانواده ی سلطنتی را راضی كند كه به
جای اعدام ،حضرت بھاءﷲ را از ايران تبعيد كنند ٥٧.حكم تبعيد رسما ً اعالم شد ،قبل از آن شاه ھمه ی اموال او را
مصادره كرد ،خانه ی او در تھران را غارت كرد و خانه ی ييالقی او را با خاك يكی كرد و ماموران دولتی )حتی
خودنخست وزير( اشياء ھنری و كتابھای خطی او را صاحب شدند.
حضرت بھاءﷲ را بدون محاكمه به بغداد تبعيد كردند ،در حالی كه اموالش غارت شده بود ،بسيار ضعيف شده
بود و اثر جراحتھای بعد از شكنجه ھای زندان سياه چال در بدنش باقی مانده بود .با اين حال بدون درخواست ھيچ كمكی
تبعيدش كردند .ھر كس او را می ديد ،تعجب می كرد كه چطور بعد از اين ھمه سختی دوباره قدرت و اطمينان گذشته
را به دست آورده است .در حقيقت بزرگترين واقعه ی تاريخ بابی و بھايی در سياه چال تھران روی داد .در سياه چال
برای اولين بار وحی الھی به حضرت بھاءﷲ رسيد .او ھمان "من يظھره ﷲ"بود .حضرت بھاءﷲ در مورد چگونگی
تجربه ی وحی در سياه چال می فرمايد:
ّ
"در شبی از شبھا در عالم رؤيا از جميع جھات اين كلمهء عليا اصغا شد انا ننصرک بک و بقلمک
ال تحزن ع ّما ورد عليک و ال تخف انّک من اآلمنين سوف يبعث ﷲ کنوز االرض و ھم رجال ينصرونک بک
٥٨
و باسمک الّذی به احيی ﷲ افئدة العارفين".
]معنی قسمت عربی :ما تو را با خودت و قلمت ياری می كنيم .از آنچه بر تو وارد شد ،ناراحت
نباش و نترس .ھمانا تو از حفظ شدگان ھستی .خداوند به زودی گنجھای زمين را مبعوث می كند و آنان
مردانی ھستند كه تو را به تو و اسم تو كه با آن افئده ی عارفان زنده شد ،ياری می كنند[
"درايام توقّف در سجن ارض طا اگر چه نوم از زحمت سالسل و روائح منتنه قليل بود و لکن
بعضی از اوقات که دست ميداد احساس ميشد از جھت اعالی رأس چيزی بر صدر ميريخت بمثابهء رودخانهء
عظيمی که از قلّهء جبل باذخ رفيعی بر ارض بريزد و به آن جھت از جميع اعضاء آثار نار ظاھر و در آن
٥٩
حين لسان قرائت مينمود آنچه را که بر اصغاء آن احدی قادر نه".
"Babism" ٥٥در ) Religious Systems of the Worldسيستم مذھبی جھان( ،نوشتۀ ادوارد براون صفحۀ.٣۵٢ ،
٥٦دولت ايران در روزنامه ي رسمي و دولتي "وقايع اتفاقيه" به بي گناھي حضرت بھاءﷲ و بسياري افراد ديگر اعتراف كرد و افزود كه در
ھر صورت آنھا مجازات خواھند شد" :در بين بابيّه که بچنگ عدالت افتاده اند شش نفر ھستند که تقصير آنان کامالً محرز نشده و محکوم
بحبس گرديده اند" نام حضرت بھاءﷲ در رديف دوم اين زندانيان ذکر گرديده است) .نقل از کتاب "اديان بابی و بھائی" تأليف موژان مؤمن
صفحۀ ١٠٠و (.١٠١اين متن ،شرايط ايران در قرن ١٩ميالدي) قرن ١٣ھجري شمسي( را نيز نشان مي دھد كه چطور روزنامه فعاليتھاي
وحشيانه ي دولت را قبول داشته.
رھبر برنامه ھاي آزار و مخالفت با بھاييان بود ،خودش در سال ١٨۵٣)١٢٣٢م (.به دستور شا ِهِ که ايران ٥٧ميرزاتقی خان،نخست وزير
مديران شايسته ي ايران در دوره ي قاجار دور از انتظار
ِ روزافزون او حسودي مي كرد .چنين سرنوشتي براي
ِ جوان اعدام شد .شاه به قدرت
نبود.
" ٥٨کتاب قرن بديع" ص .٢١٨
" ٥٩کتاب قرن بديع" ص.٢١٩
٢٣
بنابراين حضرت بھاءﷲ ھمان كسی بود كه حضرت باب فرموده بود ،می آيد؛ او برای بابيان خورشيد حقيقت
بود .شواھد زيادی نشان می دھند كه حضرت باب از ابتدای ماموريت خود ،حضرت بھاءﷲ را ھمان موعود خود می
دانست ،ھمان فردی كه حضرت باب قرار بود مردم را از نزديك بودن زمان ظھورش آگاه كند .حضرت باب اين راز
را به بعضی از مومنان ھم گفته بود و در فصل بزرگی از كتاب خود "بيان" ،به آن را اشاره كرده بود:
٦٠
"طوبی لِ َمن يَنظُ َر الی نَظم بھاءﷲ َو يَش ُک َر َربّه فَاِنّه يَظھَ ُر و ال َم َر ّد لَه ِمن ِعن ِدﷲ فِی البَيان".
] ترجمه :خوشا به حال كسی كه به نظم بھاءﷲ نگاه كند و پروردگارش را سپاس گويد ،پس ھمانا او ظاھر می
شود و ھيچ ترديدی در آن نيست از جانب خدا در بيان[.
بعد از چھار ماه زندانی در سياه چال ،شاه فرمان رسمی صادر كرد كه حضرت بھاءﷲ و خانواده اش و ھر
كس ديگری كه بخواھد ھمراه آنھا باشد ،بايد تبعيد شوند .حضرت بھاءﷲ آن زمان را برای آشكار كردن ماموريت خود
به دوستان مناسب ندانست .به او پيشنھاد دادند كه به روسيه پناھنده شود ،ولی حضرت بھاءﷲ شھر بغداد را انتخاب
كرد .بغداد كه اكنون پايتخت عراق است ،در آن زمان در خاك امپراتوری ترك عثمانی بود و در ھمسايگی ايران قرار
داشت .عده ی كمی از بابيان و اعضای خانواده ی حضرت بھاءﷲ ھمراه او به بغداد آمده بودند .كم كم ،طی ٣سال،
اين افراد اطراف حضرت بھاءﷲ جمع شدند .يكی از برادران ناتنی كوچك حضرت بھاءﷲ به نام ميرزا يحيی كه
ناشناس از ايران فرار كرده بود ،كمی بعد از ورود تبعيديان به بغداد در سال ١٨۵٣ )١٢٣٢م (.به بقيه پيوست .ميرزا
يحيی مشكالت و مخالفتھای جديدی برای جامعه ی بابی به وجود آورد.
داستان يحيی ،داستان دسيسه چينی است ،يك داستان غم انگيز .كارھای او خطرات زيادی برای ماموريت
حضرت بھاءﷲ ايجاد كرد و تا كنون نيز برای جامعه ی بھائی مشكالتی ايجاد كرده است و باعث شروع حمله ھای تازه
ای به جامعه ی بھائی شده است.
ميرزا يحيی ١٣سال از حضرت بھاءﷲ كوچكتر بود .او زير نظر حضرت بھاءﷲ تحصيل كرد .چون
استعداد خطاطی داشت ،برای مدتی منشی شخصی حضرت بھاءﷲ بود .كسانی كه ميرزا يحيی را می شناختند می گفتند
كه او ترسو و دھان بين بود و خيلی راحت به افرادی كه از او قوی تر بودند جذب می شد .بعد از بابی شدن حضرت
بھاءﷲ ،يحيی نيز با اشتياق بابی شد وحتی ھمراه حضرت بھاءﷲ به چند سفر رفت.
ميرزا يحيی شخصيت شيرينی داشت و رابطه ی نزديكی با حضرت بھاءﷲ داشت و خانواده اش ھم موقعيت
اجتماعی مناسبی داشتند ،اينھا باعث شد كه جامعه ی بابی به ميرزا يحيی احترام بگذارند و به او عالقه مند باشند.
ھمزمان با واقعه ی بدشت ،حضرت باب با مشورت حضرت بھاءﷲ و يكی ديگر از رھبران بابی نامه ای نوشت و
اعالم كرد كه اگر حضرت باب از دنيا برود ،مرجع اسمی جامعه ی بابی ،ميرزا يحيی است .گذشته نشان می داد كه
منظور حضرت باب از تعيين يحيی به عنوان مرجع اسمی بابيان ،فقط اين بود كه حضرت بھاءﷲ به رھبری جامعه
ادامه بدھد ،بدون اين كه موقعيت او به خطر بيفتد ٦١.ميرزا يحيی در آن زمان با خطر كمی مواجه بود ،چون معموالً در
٦٢
امالك خانوادگی در شمال ايران مخفی بود و وقتی در آنجا نيز خطر تھديدش كرد ،فرار نمود.
ھنوز تبعيدی ھای عراق مستقر نشده بودند كه يكی از طلبه ھای مسلمان به نام سيد محمد اصفھانی ،ميرزا
يحيی را وسوسه كرد و يحيی نيز فريب او را خورد .ظاھراً سيد محمد می خواست در جامعه ی بابی به مقامی برسد،
برای ھمين از ميرزا يحيی خواست كه ديگر در سايه ی سرپرستی حضرت بھاءﷲ نماند و خودش سرپرست دين بابی
بشود ٦٣.ميرزا يحيی مدتی شك داشت كه چنين كاری بكند ،اما سيد محمد آن قدر او را تشويق كرد كه از حضرت
بھاءﷲ كناره گيری كرد و ادعا كرد كه جانشين مخصوص و اصلی حضرت باب است.
اولين عكس العمل حضرت بھاءﷲ نسبت به كارھای يحيی ،نشان داد كه ايشان به شخصيت يحيی اعتنايی
ندارد .به جای بحث و جدل با يحيی ،بدون اين كه وحدت جامعه ی بابی را كه خيلی ضعيف بود به خطر بيندازد ،بدون
اطالع به كوھھای سليمانيه در كردستان عراق رفت .او ٢سال در آنجا بود ،بدون اين كه كوچكترين رابطه ای با جامعه
ی بابی برقرار كند .اين نوع ھجرت و ترك جامعه ،در زندگی ديگر پيامبران الھی نيز وجود داشته است .بعداً معلوم شد
كه اين زمان خيلی زمان موثّری بوده است .شكل قطعی ماموريت حضرت بھاءﷲ در اين زمان در ذھنش تشكيل شده و
كامالً در مناجاتھا ،دعاھا و شعرھايی كه در اين مدت گفته ،بيان شده است .بعضی از اين نوشته ھا كه آغاز پيام
حضرت بھاءﷲ به دنيا است ،به زبان فارسی باقی مانده است.
در مدتی كه حضرت بھاءﷲ در سليمانيه بود ،ميرزا يحيی با دستياری معلم جديدش سيد محمد ،تمام امور
جامعه ی بابی را در دست گرفت .در نتيجه جامعه ی كوچك تبعيدی بابيان را ھرج و مرج گرفت .در كمتر از ٢سال،
مردم نااميد زيادی ادعای موعود بودن كردند و سعی كردند رھبری را به دست بگيرند.
٦٠حضرت باب ـ "کتاب دور بھائی" ،شوقي رباني ،لجنۀ ملّی نشر آثار امری به زبانھای فارسی و عربی ،النگنھاين ١۴۴ ،بديع)١٣۶۶
ه.ش "(.صفحۀ .٧۶
٦١با اين وجود در نسخه ي اصلي حكم تبعيد حضرت بھاءﷲ از ايران به بغداد ،به ميرزا يحيي اشاره اي نشده بود.
" ٦٢قرن بديع" ،شوقي رباني فصل ٧و .١٠و نيز "مقاله شخصي سياح" از حضرت عبدالبھاء.
٦٣مراجعه كنيد به "قرن بديع" ،شوقي رباني ،فصل ١٠؛ "حضرت بھاءﷲ" ،باليوزي صص.١١٢-١١۴
٢٤
ميرزا يحيی در چنين وضعيتی گوشه نشين شد و سيد محمد را تنھا گذاشت تا جواب سواالت مذھبی بابيان را
ھر طور می خواست ،بدھد .او نشان داد كه لياقت رھبری را ندارد .بسياری از بابيان اين درس را ھرگز فراموش
نكردند.
چون اوضاع روز به روز بدتر می شد ،خيلی از بابيان سعی كردند حضرت بھاءﷲ را پيدا كنند و از او
بخواھند كه به بغداد برگردد .باالخره يكی از بابيان پر شور كه شنيده بود فرد مقدسی در كوھستان زندگی می كند ،مكان
اقامت حضرت بھاءﷲ را پيدا كرد .خانواده ی حضرت بھاءﷲ و بقيه ی بابيان ،حتی خود ميرزا يحيی از حضرت
بھاءﷲ خواھش كردند كه برگردد و جامعه را رھبری كند .حضرت بھاءﷲ قبول كرد و در ٢٩اسفند ١٩ )١٢٣۴مارچ
( ١٨۵۶به بغداد برگشت.
در ٧سال بعدی ،سرنوشت جامعه ی بابی تغيير بزرگی كرد .حضرت بھاءﷲ بابيان را نصيحت و تشويق می
كرد و انضباط شديدی به وجود آورد؛ او از اين راه جامعه را به سطح اخالقی و روحانی زمان زندگی حضرت باب
رساند .ميرزا يحيی در انزوا ماند و حضرت بھاءﷲ در بغداد و اطراف آن ،به مربی روحانی بابيان معروف شد.
شاھزاده ھا ،محققان ،صوفيان ،ماموران دولتی و ديگر افراد برجسته ی جامعه ی ايران می آمدند تا حضرت بھاءﷲ را
مالقات كنند.
حضرت بھاءﷲ در بغداد "كتاب ايقان" را نوشت و در آن چشم انداز نقشه ی خدا برای خوشبختی انسانھا را
بيان كرد .اين كتاب با جزئيات كامل تعليمات حضرت بھاءﷲ را درباره ی اين مسائل توضيح می دھد :ذات خداوند،
ماموريت پيامبران كه يكی پس از ديگری آمده اند ،رشد و تكامل روحانی بشر .در پايان نيز حقيقت رسالت حضرت
بھاءﷲ اثبات شده است .در سالھای بعد ،كتاب ايقان تبديل شد به موثرترين و مھمترين اثر حضرت بھاءﷲ و بسياری از
عقايد مذھبی بھائيان بر اساس آن شكل گرفت.
شاه ايران و دولت او از نفوذ روزافزون حضرت بھاءﷲ خيلی می ترسيدند و امپراتور عثمانی و دولت آن را
نيز به وحشت انداختند .ناگھان ،بدون اين كه از قبل چيزی گفته باشند ،در فروردين )١٢۴٢آپريل ١٨۶٣م ،(.به حضرت
بھاءﷲ و خانواده او گفتند كه بايد از مرزھای ايران دورتر شوند و به استانبول )در تركيه ی كنونی( بروند.
ھنگامی كه داشتند برای سفر آماده می شدند ،حضرت بھاءﷲ محل زندگی خود را موقتا ً تغيير داد و به باغی
در كنار رود دجله رفت .حضرت بھاءﷲ اسم اين باغ را باغ رضوان يعنی بھشت گذاشت .در اين باغ ،حضرت بھاءﷲ
به بعضی از نزديكترين پيروانش اعالم كرد كه من يظھره ﷲ است ،ھمان پيامبر جھانی كه حضرت باب و پيامبران
آمدن او خبر داده بودند .دوره ی پيامبری حضرت بھاءﷲ از تجربه ی ايشان در سياه چال تھران شروع شد، ِ ديگر از
اما در باغ رضوان ايشان آشكارا و علنی ماموريت خود را اعالم كرد و مسير تاريخ بابی برای ھميشه عوض شد.
امروزه بھائيان در سراسر دنيا آن واقعه را جشن می گيرند ،آن دوران بزرگترين عيد بھائی است .البته تاثير اين واقعه
٦٤
احساس نشد تا وقتی كه در ۴سال بعد ،حضرت بھاءﷲ ماموريت خود را به صورت عمومی آشكار كرد.
گروه تبعيديان در ٢۵مرداد ١۶) ١٢۴٢آگست ١٨۶٣م ،(.بعد از بيشتر از ٣ماه سفر ،به پايتخت حكومت
عثمانی رسيدند .تنھا مدت كوتاھی در استانبول ماندند .روابط بين ايران و عثمانی ،مدتھا بود كه تحت فشار بود .اين دو
دولت سالھا با ھم در جنگ بودند .اين جنگھا كوچك و محلی بود و دو كشور مدام عليه ھم دسيسه چينی می كردند و به
خاك يكديگر تجاوز می كردند .بابيان تبعيدی با بابيان ايران روابطی داشتند؛ شاه ايران می ترسيد دولت عثمانی از آنھا
برای سياستھای خودش استفاده كند ،به ھمين دليل از اقامت بابيان در پايتخت عثمانی خيلی می ترسيد .سفير ايران،
ميرزا حسين خان تالش كرد كه دولت عثمانی را تحت فشار بگذارد تا بابيان را به محلی دورتر بفرستند ٦٥.او عثمانی
را تھديد كرد كه بابيان دشمن ھر نظمی ھستند و برای جامعه ی چند ملّيتی و متزلزل عثمانی خطر بزرگی ھستند.
سرانجام سفير ايران موفق شد .دوباره بدون اطالع قبلی ،حضرت بھاءﷲ و خانواده و ھمراھان او را در آذر ١٢۴٢
٦٦
)دسامبر ١٨۶٣م (.به ادرنه تبعيد كردند.
در ادرنه مرحله ی جديدی از تاريخ بھائی شروع شد .حضرت بھاءﷲ مركز دين بابی بود ،به خاطر تاثير
شديدی كه روی مالقات كنندگان داشت ،به خاطر تغييرات معجزه واری كه در جامعه ی بابی بغداد ايجاد كرده بود ،و به
خاطر نامه نگاری با بابيان ايران و تاثير وسيعی كه روی آنھا گذاشت .بابيان درباره ی اخبار آشكار كردن ماموريت
حضرت بھاءﷲ در باغ رضوان صحبت می كردند .اكنون ،جامعه توانايی شنيدن و دريافت كردن پيام حضرت بھاءﷲ
را پيدا كرده بود؛ حضرت بھاءﷲ تصميم گرفت پيام خود را به ھمه ی دنيا و به صورت ھمگانی اعالم كند.
٦٤عيد رضوان از اول تا دوازدھم ارديبھشت) ٢١آپريل تا دوم می( بمدت ١٢روز ادامه دارد که روز اوّل و نھم و دوازدھم از ايّام متبرّکۀ
ديانت بھائی محسوب است .انتخابات بھائی در اين روزھا برگزار می شود.
٦٥مقامات دولت عثمانی اول در برابر اين فشارھا مقاومت کردند .كنت ون پ ُر ِكچ اُستِن ،سفير اطريش می نويسد که عالی پاشا نخست وزير
عثمانی به حضرت بھاءﷲ احترام زيادي مي گذاشت و معتقد بود كه او "امتيازی فراوان و رفتاری نمونه و شخصيّتی بزرگ و محترم" داشته
است) .از کتاب "اديان بابی و بھائی" نوشته ي موژان مؤمن ،صفحۀ ١٨٧نسخه ي انگليسي(.
٦٦براي ديدن مثالھايي از نامه نگاري بين دفتر امور خارجه ايران و سفير آن در استانبول ،مراجعه كنيد به " Materials for the Study pf
"] "the Babi Religionموادي براي مطالعه ي دين بابي"[ نوشته ي ادوارد براون ،صص ٢٧٨-٢٨٧نسخه ي انگليسي.
٢٥
اولين قدم در اين راه اين بود كه ميرزا يحيی ،مرجع اسمی دين بابی را با ماموريت خود آشنا كند .حضرت
بھاءﷲ بيانيه ای نوشت به نام "سوره االمر" ٦٧.در سوره االمر حضرت بھاءﷲ اعالم كرد كه من يظھره ﷲ)موعود
حضرت باب( است و از ميرزايحيی خواست كه ،ھمانطور كه حضرت باب دستور داده بود ،به حضرت بھاءﷲ ايمان
بياورد و از او پشتيبانی كند .اما ميرزا يحيی چنين نكرد .سيد محمد دوباره ميرزا يحيی را تحريك كرد و فريب داد؛ كمی
بعد از رسيدن تبعيديان به ادرنه ،يحيی برای اين كه دوباره مقام خود را به دست بياورد ،نقشه ھايی طراحی كرد .البته
طرح او با شكست روبرو شد و درنتيجه ميرزايحيی دو بار برادر خود ،حضرت بھاءﷲ را ترور كرد .كمی بعد از
دومين ترور بود كه حضرت بھاءﷲ پيام خود را به او داد.
يحيی مدتی شك داشت .بعد از مدتی ادعايی كرد كه باعث تعجّب ھمگان شد؛ اوادعا كرد كه من يظھره ﷲ،
خو ِد او است .اين ادعای ميرزايحيی حداقل نشان داد كه علت سرگردانی و گمراھی جامعه ی بابی ،رفتار قبلی ميرزا
شتر بابيان ادرنه ،عراق ،ايران وخويشاوندان حضرت باب كه مومن بودند ،ھمه و ھمه يك شبه و به يحيی بوده است .بي ِ
سرعت ميرزا يحيی را ترك كردند .ادوارد براون تخمين زد كه حدود ٣يا ۴در صد بابيان و حتی كمتر به ميرزا يحيی
وفادار ماندند و بقيه ھمگی به حضرت بھاءﷲ ايمان آوردند .از آن به بعد بابيان " ،بھائی" ناميده شدند ودين بھائی يك
٦٨
دين مستقل شناخته شد.
بعد از اين كه دين بھائی در جامعه ی بابی مستقر شد ،حضرت بھاءﷲ به انتشار پيام خود پرداخت .از
شھريور ) ١٢۴۶سپتامبر ١٨۶٧م (.شروع كردبه نوشتن نامه ھايی كه در تاريخ اديان خيلی مھم و قابل توجه ھستند.
اين نامه ھا يا خطاب به مجموعه ی رھبران دنيا نوشته شده بود يا به صورت فردی به رھبر خاصی .در اين نامه ھا
حضرت بھاءﷲ فرمود كه موعو ِد تورات ،انجيل و قرآن است و از پادشاھان خواست كه برخيزند و به اين دين كمك
كنند .در اين نامه ھا به رھبران دنيا ھشدار داده شده بود كه دنيای قرن ١٩ميالدی)١٣ه.ش (.از ھم خواھد پاشيد ،كه
قرار است يك تمدن جھانی به جای آن متولد شود .ھسته ی اصلی اين دوره" ،وحدت عالم انسانی" و يگانگی ھمه ی
ان قدرتمن ِد اروپا خواست كه به جای ھدفھای فرعی ،تمام توجه خود را بر ايجاد بشر است .حضرت بھاءﷲ از فرمانرواي ِ
وحدت در دنيا متمركز كنند:
"الب ّد بر اينست مجمع بزرگی در ارض برپا شود و ملوک و سالطين در آن مجمع مفاوضه در صلح
اکبر نمايند و آن اينست که دول عظيمه برای آسايش عالم بصلح محکم متشبّث شوند و اگر َملِکی بر ملکی
برخيزد جميع متّفقا ً بر منع قيام نمايند در اين صورت عالم محتاج مھ ّمات حربيه و صفوف عسکريه نبوده و
ﷲ ملوک نيست ّاال عَلی قدر يحفظون به ممال َکھم و بُلدانَھم اينست سبب آسايش دولت و رعيت و مملکت انشاء ّ
و سالطين که مرايای اسم عزيز الھيند باين مقام فائز شوند و عالم را از سطوت ظلم محفوظ دارند ...عنقريب
جميع اھل عالم بيک لسان و يک خط مزين در اين صورت ھر نفسی بھر بلدی توجّه نمايد مثل آنست که در
بيت خود وارد شده اين امور الزم و واجب ھر ذی بصر و سمعی بايد جھد نمايد تا اسباب آنچه ذکر شد از عالم
الفاظ و اقوال بعرصه شھود و ظھور آيد ...امروز انسان کسی است که بخدمت جميع من علی األرض قيام
نمايد "حضرت موجود ميفرمايد " :طوبی لمن اصبح قائما علی خدمة االُمم و در مقام ديگر ميفرمايد :ليس
الفخر لمن يحبّ الوطن بل لمن يحبّ العالم .انتھی .فی الحقيقه عالم يک وطن محسوب است و من علی
٦٩
االرض اھل آن "...
اين نامه ھا تاكيد می كردند كه خدا نيروھای تاريخی جديدی را به كار انداخته كه ھيچ نقشه ی بشری نمی
تواند جلوی آن را بگيرد .به فرمانروايان فرمود كه خداوند قدرت را به آنھا داده تا از آن برای رفع نيازھای بشر استفاده
كنند و صلح بين المللی ،عدالت اجتماعی و وحدت جھانی به وجود آورند .آن دولتھايی كه سعی كنند از قدرتھايشان
برای مبارزه با اراده ی خدا و جلوگيری از برقراری صلح و وحدت در دنيا استفاده كنند ،خودشان و مردمشان را به
بدبختی می اندازند.
ت آن دوباره ّ
پس از مدتی كوتاه ،مشكل مھم ديگری به وجود آمد كه ھنوز آثار آن باقی مانده است .عل ِ
ميرزايحيی بود .وقتی ميرزا يحيی از حضرت بھاءﷲ روبرگرداند ،نفوذش در بين بابيان از بين رفت .او بعدھا به
ادوارد براون گفت كه تبعيديان طوری او را ترك كردند كه مجبور بود برای خريد غذا ،خودش به بازار برود .با اين
حال ھنوز سيد محمد و دو تبعيدی ديگر در ادرنه از او حمايت می كردند .اينھا به دنبال وسيله ای می گشتند تا نگذارند
ھمه ی بابيان در ايران و عثمانی ،بھائی شوند .آنھا در اين راه از مطالب موجود در الواح حضرت بھاءﷲ به رھبران
دنيا سوء استفاده كردند.
درآن بخش از تاريخ ،امپراتور عثمانی داشت از ھم می پاشيد .خيلی از اقليتھای عضو امپراتوری عثمانی می
خواستند از امپراتوری جدا شوند ،مخصوصا ً مناطق اروپايی آن سوی ادرنه -يونان ،بلغارستان ،صربستان و مونته
٦٧مراجعه كنيد به "ظھور حضرت بھاءﷲ" نوشته ي اديب طاھر زاده ،جلد ،٢صص ١۶١-١۶٢نسخه ي انگليسي.
٦٨مراجعه كنيد به "ظھور حضرت بھاءﷲ" نوشته ي اديب طاھر زاده ،جلد .١پيروان ميرزا يحيي "ازلي " ناميده شدند .حضرت باب به
صبح ازل" داده بود.
ِ ب"
ميرزايحيي لق ِ
" ٦٩منتخباتی از آثار حضرت بھاءﷲ" صص .١۵٩-١۶٠تمام نامه ھاي حضرت بھاءﷲ به قدرتمندان دنيا در كتاب "الواح ملوك" جمع آوري
شده است.
٢٦
نگرو -خيلی برای جدا شدن اصرار داشتند؛ كشور بحرانی و ناآرام بود .سفير ايران ،ميرزا حسين خان ھم تمام تالش
خود را می كرد كه دولت تُرك را متقاعد كند كه بابيان ھم از نظر سياسی و ھم مذھبی برای دولت خطرناك ھستند.
قدرتمندان دنيا را بھانه كرده بودند كه بگويند بھائيان می
ِ ميرزا يحيی و سيد محمد ھم نامه ھای حضرت بھاءﷲ به
خواھند توطئه ی سياسی بكنند .البته بعضی ھا اين داستانھا را باور می كردند وقتی می ديدند از ھمه ی نقاط امپراتوری
٧٠
برای زيارت حضرت بھاءﷲ به ادرنه می آيند و حتی ماموران محلی نيز تحت تاثير حضرت بھاءﷲ ھستند.
دولت عثمانی حرفھايی شنيده بود كه انگلستان و روسيه در زمان آزار بابيان به حضرت بھاءﷲ پيشنھا ِد
حمايت كرده بودند .به ھمين دليل می ترسيد كه شايد اتھامات ميرزا يحيی درست باشند ،برای ھمين تصميم گرفتند مساله
ی تبعيديان را يك بار و برای ھميشه حل كنند :سلطان عبدالعزيز برای تبعيديان ادرنه ،حكم حبس ابد در زندان ع ّكا ) در
فلسطين( را صادر كرد .در صبح ٢١اگست ١٨۶٨م ٣١) .مرداد (١٢۴٧حضرت بھاءﷲ و ٧٠يا ٨٠نفر اعضای
سوار كشتی بخار كردند .بعد از ١٠روز سفر سخت ،تبعيديان زير نظر ِ خانواده و نزديكان او را در بندر گالی پولی
ماموران فراوان از كشتی پياده شدند و وارد قلعه ی ترسناك عكا شدند.
نكته ی جالب اين است كه ميرزا يحيی و سيد محمد در تاری كه خودشان تنيده بودند ،گرفتار شدند .ماموران
تُرك مشكوك شده بودند كه خود ميرزايحيی و سيد محمد جاسوس ھستند .به اين دليل يحيی را با سه نفر بھائی به قبرس
فرستادند و زندانی كردند ،چون فكر می كردند بھائيان جلوی فعاليتھای يحيی را خواھند گرفت٧١.سيدمحمد و ھمراھش
را نيز به ھمان دليل با بھائيان به عكا فرستادند.
حضرت بھاءﷲ را به قلعه ی عكا تبعيد كردند چون فكر می كردند او نمی تواند از آنجا جان سالم به در ببرد.
عكا در دھه ی١٢۴٠ه.ش١٨۶٠) .م ،(.زندان ترسناكی بود با كوچه ھای كثيف و پرپيچ و خم .خانه ھايش نمناك و
خراب بودند .عكا زندان جنايتكاران و محكومان سياسی عثمانی بود .بادھای شديد و جزر و م ِد دريا ،آشغالھای دريای
مديترانه را به ساحل عكا می آورد و اين مسئله آب و ھوا را خيلی آلوده كرده بود .می گويند ھر پرنده ای از آسمان عكا
می گذشت ،از كثيفی وبدی ھوا می ُمرد و در كوچه ھای شھر می افتاد.
در دو سال اول ،بھائيان خيلی محروميت و سختی كشيدند .سفير ايران در عثمانی ،از استانبول نماينده ای به
عكا فرستاد تا ببيند كه ماموران عثمانی طبق حكم صادرشده به زندانيان سخت گيری می كنند يا نه .بعضی از زندانيان
در اثر مجازاتھا جان دادند .ميرزا مھدی ،دومين پسر حضرت بھاءﷲ در حادثه ای از اين دنيا رفت .اين حادثه ھم به
خاطر وضع ب ِد زندان بود .در سال ١٨٧٠) ١٢۴٩م (.بين روسيه و تُركھا اختالف شديدی ايجاد شد ،بنابراين الزم بود
قلعه ی نظامی عكا را برای امور جنگی به كار ببرند .به اين ترتيب اوضاع كمی بھتر شد و بھائيان را به خانه ھای
اجاره ای و ديگر ساختمانھای شھر بردند و زير نظر گرفتند.
با وجود تعصب عمومی ،دوباره مثل بغداد و ادرنه ،كم كم حضرت بھاءﷲ در عكا نيز در افكار عموم تاثير
ونفوذ پيدا كرد .حاكمانی كه با حضرت بھاءﷲ موافق بودند ،ماموران را كم كردند؛ آنھايی كه انتقاد می كردند،كم كم
شروع كردند به تحسين كردن و احترام گذاشتن به حضرت بھاءﷲ .ولی حادثه ی ديگری اتفاق افتاد ،سيد محمد كه خيلی
از بھتر شدن اوضاع زندانيان ناراحت بود،ھمراه دو تا از دوستانش مردم را تحريك كرد كه به منزل حضرت بھاءﷲ
حمله كنند تا شايد بشود ايشان را بكشند.
اين تھديد و حمله خيلی بزرگ بود وبعضی از بھائيان آن را تحمل نكردند و اين اصل مھم در عقيده ی بھايی
را زير پاگذاشتند كه نبايد خشونت به كار رود ،به جای درگيرشدن بايد به خدا توكل كرد .ھفت نفر از آنھا كار را به
دست خودشان گرفتند و توكل به خدا را فراموش كردند .عمداً دعوايی به راه انداختند و سيد محمد و ھمراھانش را
كشتند.
صدمه ای كه اين كار به دين بھائی وارد كرد ،بدتر از آن مشكلی بود كه خود سيد محمد و كارھای او می
توانست ايجاد كند .آتش اتھامات به دين بھائی داشت خاموش می شد،اما با اين كار دوباره می توانست شعله ور شود .اين
كار حتی بيشتر از سختی ھای جسمی زندان ،حضرت بھاءﷲ را ناراحت كرد چون باعث می شد كه ديگران در مورد
درست بودن تعاليم او شك كنند .حضرت بھاءﷲ در يكی از نامه ھايی كه در آن زمان نوشت ،گفت:
الذلّة عمل احبّائی الّذين ينسبون انفسھم الينا و يتبعون الشيطان
ّ ّ "ليس ذلّتی سجنی لعمری انّه ع ّز لی بل ّ
٧٢
فی اعمالھم اَال انّھم من الخاسرين".
٧٠موژان مؤمن در کتاب "اديان بابی و بھائی" تعدادی از نامه ھاي مربوط به اين نقشه ي ميرزايحيی را از آرشيو دولت امپراطوری عثمانی
ليست کرده است .يکی از اين اسناد گزارشی است که خورشيد پاشا فرماندار ادرنه به مقامات اصلي نوشته و اقدامات حضرت بھاءﷲ را که
موجب شکايت ميرزايحيی شده است بيان مي كند.
٧١ميرزا يحيی در سال١٩١٢)١٢٩٠م (.در حال تبعيد در جزيرۀ قبرس از دنيا رفت .يكي از پسرانش به ادوارد براون نامه ای نوشت و
ماجراي كامل مرگ او در اين نامه آمده است .او كامالً توضيح داده که چگونه پدرش که به شدت فراموش شده بود ،در تنھائی از دنيا رفت و
بدستور مالّی محلّی با آداب اسالمی دفن شد .او می گويد "حتّی يک نفر از شاھدھای بيان) مثل پيروان حضرت باب( با او باقی نمانده بود".
ھمين پسر خيال داشت مقداری از نوشته ھا و وسائل خصوصی پدرش را به براون بفروشد ،ولی براون قبول نكرد چون معتقد بود "به نظر من
قيمتي که می خواست زياد بود) "...ادوارد براون – MATERIALSصفحۀ ٣١۵تا (٣١٧
٧٢حضرت بھاءﷲ – "قرن بديع" اثر شوقی ربّانی ،ص.٣٨٢
٢٧
] ذلت من زندان من نيست ،قسم به جانم كه زندان عزت من است ،بلكه ذلت عمل دوستان من است كه
خودشان را به ما نسبت می دھند و در كارھايشان از شيطان پيروی می كنند .البته آنان از ضرركنندگان ھستند.
)ترجمه([
ان ديگر كه بی گناه بودند و دخالتی دادگاه غير نظامی در مورد موضوع تحقيق كرد .حضرت بھاءﷲ و بھائي ِ
دراين خشونت نداشتند ،بی گناه شناخته شدند و مقصرين اصلی مجازات شدند .آتشھا كم كم خاموش شد .در ھمين حال
حضرت بھاءﷲ چند نامه به پادشاھان و فرمانروايان دنيا فرستادند .اين اقدام به خاطر خروج ناگھانی از ادرنه عقب
افتاده بود .نامه ھای مخصوصی به اين افراد فرستاده شد :لوئی ناپلئون ،ملكه ويكتوريا ،قيصر ويلھلم ،Iتزار
الكساندر ،IIناصرالدين شاه )در ايران( ،امپراتور فرانسوا ژوزف )امپراتور اتريش( و عبدالعزيز )سلطان عثمانی(.
در اين نامه ھا حضرت بھاءﷲ از فرمانروايان جھان خواست با ھم جمع شوند و يك دادگاه بين المللی تشكيل
دھند تا اختالفات بين ملتھا را حل كنند .حضرت بھاءﷲ فرمود كه بايد يك نيروی پليس بين المللی از اين حكومت
پشتيبانی كند .پليس بين المللی بايد از ھمه ی دولتھای عضو تشكيل شده باشد .اين دادگاه بايد اين اختيار را داشته باشد
كه اختالف بين ملتھا را حل كند.
ً
در اين نامه ھا روش ايجاد حسّ وحدت بين ھمه ی انسانھای دنيا توضيح داده شده است .مثال حضرت بھاءﷲ
دستور فرمود يك زبان بين المللی تعيين شود ،يا از بين زبانھای موجود يکی انتخاب شود يا زبان جديدی اختراع گردد.
به اين ترتيب ھر ملتی می تواند با ديگر ملتھا ارتباط برقرار كند در حالی كه ھويت فرھنگی خودش را حفظ می كند .يك
سيستم تعليم و تربيت اجباری بی سوادی را از بين خواھد برد؛ با يك سيستم اندازه گيری بين المللی ،اقتصاد جھان به
استانداردھای عمومی خواھد رسيد؛ پولھايی كه صرف فعاليتھای نظامی می شود ،كاھش خواھد يافت و ماليات برای
رفاه اجتماعی مصرف خواھد شد .حضرت بھاءﷲ به پادشاھان و رھبران جھان توصيه كرد كه در كارھای داخلی
كشور اصول دموكراسی خاصی را رعايت كنند.
سخت گيری ھا خيلی زياد بود ،اما كسانی كه برای زيارت حضرت بھاءﷲ می آمدند با شجاعت اين نامه ھا
را به خارج از زندان می بردند .كنسول فرانسه اولين پيام را برای ناپلئون ،امپراتور فرانسه برد.
برای روسای مذھبی ھم نامه ھای مھمی فرستاده شد ،مثل نامه به پاپ پی نھم .در نامه ھايی كه برای رھبران
مقام رھبری غير مسيحی نوشته شده بود ،حضرت بھاءﷲ آنان را تشويق فرمود كه تعصبات دينی را كنار بگذارند ،به ِ
ً
دينی دل نبندند و پيام حضرت بھاءﷲ را به صورت جدی بررسی كنند .اين نامه ھا توضيح می داد كه معموال اولين
ان بزرگ را رد كردند و اذيت نمودند ،مقامھای مذھبی بوده اند. امبران ادي ِ
ِ كسانی كه پي
دانش پژوھان تاريخ موسسات دينی به نامه ای كه حضرت بھاءﷲ به پاپ پی نھم نوشت خيلی توجه كردند،
چون دستورالعملھايی درآن آمده است كه جانشينان پاپ پی نھم تاکنون عملی کردن خيلی از آنھا را غيرممکن يافته اند.
ت محدو ِد پاپی را رھا كند ،گوشه نشينی در قصرھای واتيكان را حضرت بھاءﷲ در اين نامه به پاپ گفته بود كه قدر ِ
ترك كند ،رھبران مذھب ھای غير كاتوليك را مالقات كند ،خودش را به رھبران دنيوی و غيرروحانی دنيا معرفی کند و
آنھا را به صلح و عدالت دعوت كند ،تشريفات مذھبی زائ ِد پاپی را رھا كند و مثل پروردگارش باشد .حضرت بھاءﷲ
دستورات مشابھی به رھبران كاتوليك داد:
ال تعتکفوا فی الکنائس و المعابد أخرجوا باذنی ث ّم اشتغلوا بما تنتفع به أنفسکم و أنفس العباد * کذلک
إن الّذی ماق االعتکاف لو کنتم من العارفين * ّ ... يأمرکم مالک يوم ال ّدين * إعتکفوا فی حصن حبّی ھذا ح ﱡ
ْ
اکتسبت أيدی الخائنين * ليس تقديس نفسه بما عرفتم و تزوّج إنّه ما وجد مق ّراً ليسکن فيه أو يض َع رأ َسه عليه بما
٧٣
عندکم من األوھام بل بما عندنا *
]ترجمه :در کنيسه ھا و معابد گوشه نشينی نکنيد با اجازه ی من خارج شويد سپس مشغول شويد به
آنچه که خودتان و ديگران از آن سود می برند .اين چنين امر می کند به شما مالک و صاحب يوم الدين .در
اصل اعتکاف اين است اگر شما از عارفان باشيد...ھمانا آن که ازدواج ِ پناه عشق من اعتکاف گزينيد چه که
ننمود )حضرت مسيح( ،به اين علت بود که به خاطر اعمال خائنين مق ّر و جايگاھی نيافت تا بر آن َس ِر خود را
بگذارد .پاکی نفس ِ او به خاطر آنچه شما دانسته ايد و نزدتان است نيست ،بلکه به خاطر آن چيزی است که
نزد ماست[.
كسانی كه اين نامه ھا به آنھا نوشته شد ،جواب قابل توجھی ندادند .ملكه ويكتوريا جز ِء اندك كسانی بود كه به
ق است خود بخود باقی می ماند و اگر نيست ضرری وارد نامه ی حضرت بھاءﷲ پاسخ داد" :چنانچه اين گفتار بيان ح ّ
٧٤
نمی سازد".
وعده ھايی كه در آن نامه ھا داده شده بود ،كم كم اتفاق می افتاد؛ به اين ترتيب در زمان كوتاھی ،خيلی از
روشنفكران جھان به آنھا توجه كردند ٧٥.لوئی ناپلئون قدرتمندترين فرمانروای اروپا به نظر می رسيد .حضرت بھاءﷲ
٧٣لوح مبارک خطاب به شيخ مح ّمد تقی اصفھانی ،معروف به نجفی ،مؤسّسهء معارف بھائی ،کانادا ١۵٧ ،بديع ٢٠٠١ -ميالدی،ص٣٧
٧٤شوقی ربانی در صفحه ۶۵کتاب "قد ظھر يوم الميعاد" آن را ذکر کرده است.
ّ
ت ظاھری را از دست داد .انقالب ملي ايتاليا او را يکسال پس از فرستادن اين نامه به پاپ پی نھم در سال١٨٧٠) ١٢۴٩م (.پاپ حکوم ِ
٧٥
مجبور كرد که حکومت را به ويکتور امانوئل بدھد .پاپ از اين به بعد بصورت "زندانی واتيکان" درآمد.
٢٨
به او اخطار كرده بودند كه چون در نيتش خالص نيست و از قدرتش سوء استفاده می كند ،به زودی قدرتش را از دست
می دھد:
"بما فعلت تختلف االمور فی مملکتک و يخرج الملک من کفّک جزاء عملک ...و تأخذ ال ّزالزل کلّ
٧٦
القبائل ھناک االّ بان تقوم علی نصرة ھذااالمر و تتب ّع الروح فی ھذاالسبيل المستقيم".
]ترجمه :به خاطر آنچه مرتکب شدی ،امور مملکتت دگرگون و مختلف شود و قدرت و سلطنت از
دستت خارج شود به خاطر جزاء عملت...و زلزله ھا ھمه ی قبائل آنجا را فرا گيرد مگر اين که به ياری اين
امر قيام کنی و از روح در اين راه مستقيم پيروی کنی[.
دو سال بعد از نوشتن اين نامه ،ناپلئون حكومتش را از دست داد و درجنگ ِسدان به سختی شكست خورد و
امپراتوری فرانسه از بين رفت و ناپلئون از فرانسه تبعيد شد ٧٧.ويلھلم اول ،قيصر آلمان بر ناپلئون پيروز شد و
امپراتوری آلمان را متحد كرد .حضرت بھاءﷲ به او ھم مثل ناپلئون اخطار كرد كه غرور و آرزوی حكومت برتمام
دنيا باعث می شود كه شمشيرھای جزا به سوی او كشيده شود و درساحلھای رود راين خونريزی رخ دھد .اخطارھای
مشابھی نيز به تزار روسيه ،فرانسوا ژوزف امپراتور اتريش و ناصرالدين شاه ،سلطان ايران داده شد.
حضرت بھاءﷲ به امپراتور عثمانی ،سلطان عبد العزيز و نخست وزير او عالی پاشا اخطارھای شديد و
آشكاری كرد ،اينھا ھمان افرادی بودند كه ظاھراً زندگی زندانی عكا ،حضرت بھاءﷲ ،در دستشان بود .در اين نامه ھا
پيش بينی شده بود كه عالی پاشا و ھمكارش فواد پاشا ،وزير امور خارجه می ميرند و بخشھای اروپايی امپراتوری
عثمانی از آن جدا می شود و سلطان حكومت را از دست می دھد .وقتی اين پيش گويی ھا اتفاق افتاد ،اعتبار و منزلت
٧٨
حضرت بھاءﷲ بيشتر شد.
ً
در ده سال بعد از١٨۶٣) ١٢۴٢م ، (.پيام حضرت بھاءﷲ رسما اعالم شد .در پايان اين دوره ،نوشتن كتاب
اقدس تمام شد .اين كتاب سند و ھسته ی مركزی ظھور حضرت بھاءﷲ به شمار می آيد.
كتاب اقدس استقرار و ادامه يافتن قدرت حضرت بھاءﷲ را تامين می كند ،قدرتی که حضرت بھاءﷲ از
بشريت می خواھد آن را بپذيرند .كتاب اقدس با اين مطلب شروع می شود كه حضرت بھاءﷲ سلطان سالطين است و
تنھا ماموريتش تاسيس ملکوت خدا بر روی زمين است .دو موضوع اصلی كتاب ،يکی بيان احكام و تعاليم دوره ی دين
خَلق موسساتی است که قرار است جامعه ی بھائی را ِ بھائی است ،احكامی برای تحول افراد و راھنمايی بشر و دومی
اداره كنند .در فصل ٧و ٨اين دو موضوع با جزئيات بيشتری توضيح داده خواھند شد .در اينجا فقط بايد بگوييم كه
٧٩
سيستم كتاب اقدس جانشين تمام قوانين اسالم وبابی بود .جھاد و ھر نوع خشونت مذھبی آشكارا منع شده است.
حضرت بھاءﷲ فرمود:
"ثم اعلم بانّا ارفعنا حکم السيف و ق ّدرنا النّصر باللّسان و ما يظھر من البيان و کذلک کان االمر عن
٨٠
جھة الفضل مقضيا".
]ترجمه :سپس بدان كه حكم شمشير را برداشتيم و نصرت و ياری را با زبان و آنچه از بيان ظاھر می شود،
مق ّدر كرديم و اين چنين جاری شد حكم به خاطر فضل[.
با جدا شدن كامل دين بھائی از اسالم ،حتی دستور ممنوع بودن مطالعات دينی )از دستورات حضرت باب(
برداشته شد .حضرت بھاءﷲ بھائيان را تشويق كرد كه حقيقت را بپذيرند ،ھر جايی كه آن را پيداكردند:
ق القاء کن که در کلمات احدی بديده ی اعتراض مالحظه منمايند بلکه "باری ای سلمان بر احبّای ح ّ
٨١
به ديده ی شفقت و مرحمت مشاھده کنند".
با پايان نوشتن كتاب اقدس ،آخرين مرحله ی پيامبری حضرت بھاءﷲ شروع شد .گوشه گيری حضرت
بھاءﷲ كه در اثر حكم تبعيد و زندانی او به وجود آمده بود ،از بين رفت .در حدود ٢٠سال آينده ،حضرت بھاءﷲ بيشتر
وقت خود را صرف نوشتن كرد و درنوشته ھايش آينده ی بشر را توضيح داد .بعضی از شخصيتھای مھم فلسطين اول
به حضرت بھاءﷲ احترام گذاشتند و بعداً از پيروان باوفای او شدند ،مثل ُمفتی ِ عكا ،يكی از رھبران مذھبی اسالم كه
بھايی شد؛ فرماندار شھر نيز ھر وقت پيش حضرت بھاءﷲ می آمد ،برای احترام كفشش را در می آورد .به كسانی كه
برای مالقات حضرت بھاءﷲ می آمدند ،اجازه دادند وارد عكا شوند.اين افراد می آمدند و برای بھائيان ايران و عراق
نوشته ھای حضرت بھاءﷲ را می بردند و خاطرات خود را از دورانی كه مھمان عكا بودند ،برای آنھا تعريف می
٢٩
كردند .حضرت بھاءﷲ تقاضا كرد بعضی كارھای عمومی مثل بازسازی كانال آبرسانی قديمی انجام شود تا آب شھر
سالم شود .اين كارھا باعث شد دشمنی ای که مردم عكا در ھنگام ورود تبعيديان به عكا) ،١٢۴۶يا ١٨۶٨م (.با آنھا
داشتند ،به دوستی با آنھا تبديل شود.
در سال١٨٧٧) ١٢۵۶م (.حضرت بھاءﷲ قبول كرد به قصر مزرعه در بيرون عكا برود .اين مكان را
دوستان ايشان فراھم كرده بودند .دو سال بعد بھائيان توانستند ،با پول كم قصر زيبايی را به نام بھجی در كنار شھر
اجاره كنند .صاحب قصر از ترس بيماری ھمه گير از عكا رفته بود.
ادوارد براون در قصر بھجی با حضرت بھاءﷲ مالقات كرد .بھجی آخرين اقامتگاه حضرت بھاءﷲ بود.
براون يكی از اندك اروپاييانی بود كه با حضرت بھاءﷲ مالقات كرد و درباره ی دين بھائی مطالبی نوشت .داستان
شھادت بابيان خيلی روی براون اثر داشت و او تصميم گرفت تاريخ بابی وبھائی را بنويسد .او مالقاتش با حضرت
بھاءﷲ را اين طور شرح می دھد:
در اتاق گذاشته اند .نمی "ديدم در اتاقی ھستم كه تخت كوتاھی در باالی آن ھست و دو يا سه صندلی ھم مقابل ِ
دانستم كجا می روم و چه كسی را قرار است ببينم )چون برايم كامل توضيح نداده بودند( ،دو يا سه لحظه بعد با حس
احترام و شگفتی فھميدم تنھا نيستم .در گوشه ی تخت كه به ديوار تكيه داشت ،فرد بزرگواری نشسته بود با كاله
مخصوص درويشان به نام "تاج" )اما با بلندی و ساختار متفاوت( .با چشمم چھره ای را ديدم كه ھرگز فراموش نمی
كنم ،نمی توانم آن را توصيف كنم .آن چشمان گويی روح انسان را می خواند ،قدرت و عظمت روی آن پيشانی جای
داشت...نپرس كه پيش چه كسی ايستادم ،من به منبع پاكی و محبتی تعظيم كردم كه پادشاھان حسرت آن را ببَرند!
با صدای ماليم و بانفوذی به من دستور داد كه بنشينم و بعد ادامه داد " الحمد كه فائز شديد و برای ديدار اين
مسجون تبعيدی آمديد .ما جز اصالح عالم و تھذيب امم مقصدی نداريم با وجود اين آنچه در شأن گناھکاران و مقصرين
ق ما روا داشتند .اين جنگھای بی ثمر و محاربات خانمانسوز منقضی شود و صلح اعظم تحقّق يابد ھمه ابناء بوده در ح ّ
٨٢
َ
الوطنَ بَل لِ َمن ي ِحبُ العالم" ]ترجمه ی قسمت َ س الفَخر لِ َمن ي ِحبُ َ َ
بشر جزء يک خانواده محسوب خواھند شد .لي َ
آن آن کس نيست که وطن را دوست دارد بلکه از آن ِ کسی است که عالم را دوست دارم[. عربی :فخر از ِ
درھمان سال حضرت بھاءﷲ خيمه ی خود را روی كوه كرمل در جنوب خليج عكا برپاكرد .درآنجا حضرت
سپاری باقيمانده ھای جسد حضرت باب تعيين فرموده بود ،نشان داد .اين مكان ِ بھاءﷲ محلی را كه برای به خاک
مقدس ،از آن زمان مرکز زيارتگاه ھای مختلف ،ساختمانھای اداری بين المللی بھائی و نيز باغھايی شده است که ارکان
بين المللی بھائی را در خود جا داده اند.
حضرت بھاءﷲ در آخرين سالھای عمر خود ،با محيط خارج ارتباط زيادی نداشت تا بتواند تمام وقت خود را
صرف نوشتن و مالقات با افرادی كند كه به ديدن ايشان می آمدند .كارھای رايج جامعه را پسر بزرگ ايشان به نام
عباس يا حضرت عبدالبھاء )بنده ی بھاء( انجام می داد .حضرت بھاءﷲ لقب عبدالبھاء را به پسر خود عطا کرد.
دراواخر سال١٨٩١) ١٢٧٠م (.حضرت بھاءﷲ به اطرافيان خود فرمود كه وظيفه ی خود را انجام داده و می خواھد از
اين دنيا برود .فرمود:
ُ
ْ
ک األخریْ ص ْد َممالِ َک َ ْ ُ ّ
ک بَينَ ھؤُآلء فی َمدينَ ِة َعکا َء اق ُ ْ َ
ض َو السﱠمآء اِلی َم اوْ َدعْتَ نَف َس َ َ
"يا س ُْلطانَ األرْ ِ
ْ
٨٣
ت َعلَيھا ُعيونُ اَ ْھ ِل ْاألَسْمآء" ْال َمقاما ِ
ت الﱠتی ما َوقَ َع ْ
]ترجمه :ای پادشاه زمين و آسمان ،تا ِکی خودت را بين اينھا در شھر عکا قرار می دھی؟ قصد کن
ممالک ديگر خود را ،مقاماتی را که چشمھای اھل اسمھا به آن نيفتاد[.
٣٠
.۴تداوم رھبری
ض ع َْن َجمالی َو َکفَ َر بِبُرْ ھانی َو کانَ ِمنَ ض َع ْنهُ فَقَ ْد اَ ْع َر َ " َم ْن تَ َو ﱠجهَ اِلَي ِه فَقَ ْد تَ َو ﱠجهَ اِلَی ّ
ﷲِ فَ َم ْن اَ ْع َر َ
ت اَ ْن اُبَلﱢ َغ ُک ْم ْ
ﷲِ بَينَ ُک ْم َو اَمانَتُهُ في ُک ْم َو ظُھُو ُرهُ َعلَي ُک ْم َو طُلُو ُعهُ بَينَ ِعبا ِد ِه ال ُمقَرﱠبينَ َکذلِ َ
ک اُ ِمرْ ُ ْرفينَ اِنﱠهُ لَ َودي َعةُ ّْال ُمس ِ
٨٤
ت بِه".بارئِ ُک ْم َو بَلﱠ ْغتُ ُک ْم بِما اُ ِمرْ ُ
ﷲِ ِِرسالَةَ ّ
] ترجمه :ھر كس به او توجه كند ،به خدا توجه كرده است؛ پس ھر كس كه از او رو گرداند ،از جمال من رو
گردانده و به برھان من كفر ورزيده و از سارقان بوده است .ھمانا او وديعه ی خدا است بين شما و امانت او در ميان
شما و ظھور خدا بر شما و طلوع او بين بندگان مقرّبش .اين چنين امر شدم كه رسالت خدای آفريدگار را به شما بگويم
و آنچه از طرف او به آن امر شدم به شما برسانم[ .
حضرت بھاءﷲ به اين نکته توجه زيادی داشت كه جامعه ی بھائی ،مقام حضرت عبدالبھاء را بشناسد و به
تدريج وظيفه ی حضرت عبدالبھاء پس از درگذشت حضرت بھاءﷲ را بفھمد .به اين دليل حضرت بھاءﷲ در زمان
زندگی اش ،روابط بين جامعه ی بھايی و ماموران دولتی و ھر گونه رابطه با مردم فلسطين را كالً به حضرت
عبدالبھاء سپرد .وقتی كه از ايران برای مالقات حضرت بھاءﷲ می آمدند ،معموالً سرکار آقا )لقب ديگری که حضرت
بھاءﷲ صراحتا ً به حضرت عبدالبھاء دادند(آنھا را می پذيرفت و ترتيب مالقات با حضرت بھاءﷲ را می داد .ماھيت
وظايف حضرت عبدالبھاء و نيازھای جامعه ی رو به رشد بھائی ،فرصتی به وجود آورد كه استعدادھای شگفت انگيز
٨٤حضرت بھاءﷲ "ايّام تسعه" ،ص .٣٦٣برای متن کامل اسناد مربوطه ،مراجعه کنيد به BAhai World Faith: Selected Writings of
،Bahaullah and AbdulBahaصص .٢٠۴-٢١٠
٣١
حضرت عبدالبھاء شكوفا شود .پروفسور براون در سال ١٨٩٠) ١٢۶٩م (.برای اولين بار با حضرت عبدالبھاء مالقات
كرد و بعداً ايشان را به خوبی شناخت .براون می نويسد" :به ندرت كسی را ديده ام كه اين قدر در من اثر بگذارد.
مردی قدبلند و خوش قامت با اندامی متناسب و محكم ،قامتی كه مثل سرو كشيده و خرامان بود ،كاله مولوی سفيدی بر
سر داشت و لباده ی سفيدی پوشيده بود .گيسوی مشكی را بر دوش ريخته ،پيشانی بلند و نيرومندش نشان می داد كه
عقل و ھوش كامل و اراده ی محكم و تزلزل ناپذيری دارد ،چشمانی تيز و جذاب و در عين حال دلربا داشت .اين اولين
احساسم از مالقات با حضرت عبدالبھاء است كه بابيان به او "سركار آقا" می گويند .گفتگوھای بعدی فقط حس
احترامی را كه با ديدن چھره ی او پيدا كردم ،در من بيشتر كرد .در ھر جلسه سخنرانی كامل و روشنی می كرد و
بدون اين كه فكر كند داليل محكم می آورد ،با قدرت زياد ھر موضوعی را توصيف می كرد ومثال می آورد ،تمام اين
خصوصيتھا و دانش و تسلّطش بر كتاب مق ّدس يھوديان ،مسيحيان و مسلمانان خيلی كم در بين انسانھا پيدا می شود،
حتی بين كسانی كه ھم نژاد او ھستند .اين خصوصيتھا ،به اضافه ی وقار ،بزرگواری و مھربانی ،در من نيز اثر
گذاشت ،از ميزان نفوذ و احترامی كه بين بھائيان و غيربھائيان داشت ،حيران ماندم .كسی كه با عبدالبھاء مالقات كرده،
٨٥
نمی تواند در بزرگواری و قدرت او شك كند.
مستحكم بھائی در اروپا وامريكای
ِ يكی از چالشھای مھم حضرت عبدالبھاء به وجود آوردن يك جامعه ی
شمالی بود ٨٦.اتفاقات دوران بابی توجه خيلی از گروھھای ھنری و علمی را جلب كرده بود ،مخصوصا ً در غرب
اروپا؛ و اين موضوع فرصتھايی به وجود آورده بود .اولين باری كه در امريكای شمالی به صورت عمومی به دين
بھائی اشاره شد و ضبط شده ،در "پارلمان اديان" بود كه به نمايشگاه بين المللی شيكاگو در سال ١٨٩٣) ١٢٧٢م(.
مربوط بود .يك سخنران مسيحی در پايان سخنرانی اش سخنان حضرت بھاءﷲ را بيان كرد :سخنانی که حضرت
بھاءﷲ سه سال قبل از آن به ادوارد براون فرموده بود.
در اين زمان ابراھيم خيرﷲ ،تاجر سوريه ای ،كه در قاھره ) در مصر( بھائی شده بود ،به اياالت متحده
چيس، امريكا رفت و برای گروھھای عالقه مند كالسھايی تشكيل داد .اولين نفری كه در امريكا بھائی شد ،تورنتون ِ
مدير يك شركت بيمه بود .ابراھيم خيرﷲ گزارش داده كه در١٨٩٧) ١٢٧۶م (.در مناطق ِكنوشا ،ويسكانسين وشيكاگو
صدھا نفر بھائی وجود داشت .ھمه ی اين افراد تشويق شدند كه مستقيما ً به حضرت عبدالبھاء نامه بنويسند و اعالم كنند
ت بعدی دين بھائی كه بھائی شده اند و از حضرت عبدالبھاء می خواھند كه برايشان دعا كند .و اين موضوع برای پيشرف ِ
مھم بود.
كارھای خيرﷲ مھم بودند چون در نتيجه ی كارھای او ،ھم عده ی زيادی بھائی شدند و ھم اين كه خيلی از
رھبران برجسته ی جامعه ی بھائی ِ غرب شدند .يكی از اين بھائيان غربی ،خانم ِ اين بھائيان جديد ،بعداً نمايندگان و
فعّال و بسيار بااستعدادی بود به نام لووئيزا گتسينگر .او به نقاط مختلف اياالت متحده ی امريكا سفر می كرد و برای
گروھھای عالقه مند سخنرانی می كرد و با اين كار به توسعه ی دين بھائی به بيرون از مناطق شيكاگو و كنوشا خيلی
كمك كرد .در مسافرتھايش با خانم فيبی ھرست مالقات كرد و او را با دين جديد آشنا نمود .خانم ھرست بشردوست بود
و ثروتمند .در سال١٨٩٨) ١٢٧٧م (.خانم ھرست از حضرت عبدالبھاء اجازه ی مالقات خواست .حضرت عبدالبھاء
قبول فرمود .خانم ھرست يك گروه ١۵نفری تشكيل داد و در ١٩آذر ١٠)١٢٧٧دسامبر ١٨٩٨م (.وار ِد عكا شدند.
خانم گتسينگر و شوھرش ،دكتر ادوارد گتسينگر ،و ابراھيم خيرﷲ نيز در اين گروه بودند .در آن وقت تَنِشھای سياسی
در خاور نزديك باعث شده بود مسافران با خطرات زيادی مواجه باشند .ورود اين دسته مھمانان امريكايی در اين
موقعيت حساس باعث شك و ترديد شده بود.
با وجود تمام اشكاالت ،اين سفر برای رشد اوليه ی دين بھائی در غرب مھم و حساس بود .ذھن و شخصيت
گرانقدر حضرت عبدالبھاء روی اين بھائيان به سرعت تاثير گذاشت .آنھا فكر می كردند كه روح مسيح را می ِ عزيز و
بينند كه دوباره بين مردم حركت می كند .در واقع آنھا از شدت اشتياق نزديك بود مقام حضرت عبدالبھاء را بيشتر از
مقامی بدانند كه حضرت بھاءﷲ به او داده بود .بعضی از آنھا ،مثل خانم ھرست ،فكر می كردند حضرت عبدالبھاء،
ھمان مسيح است كه بازگشته است ٨٧.برای آشكار شدن موضوع خوب است به سخنان خود حضرت عبدالبھاء در اين
مورد توجه كنيم:
"در خصوص رجوع ثانوی مسيح مرقوم نموده بوديد که در ميان احبّا اختالفست سبحان ﷲ بکرّات و
مرّات از قلم حضرت عبدالبھاء جاری و بنصّ صريح قاطع صادر که مقصود در نبوّات از ربّ الجنود و مسي ِ
ح
موعود جمال مبارک و حضرت اعلی است و بايد عقايد ک ّل مرکوز بر اين نصّ صريح قاطع باشد ا ّما نام من
عبدالبھاء ذات من عبدالبھاء صفت من عبدالبھاء حقيقت من عبدالبھاء ستايش من عبدالبھاء زيرا عبوديت جمال
مبارک اکليل جليل من است و خدمت ک ّل بشر آئين ديرين من ...ھيچ اسمی و رسمی و ذکری و نعتی جز عبدالبھاء
٣٢
ندارد و نخواھد داشت .اين است آرزوی من و اين است اوج اعالی من و اين است غايت قصوای من و اين است
٨٨
حيات ابديه ی من و اين است ع ّزت سرمديه من"...
اھميت روابط بين حضرت عبدالبھاء با پيروان حضرت بھاءﷲ در غرب در خالصه ای از تاريخ قرن اول
بابی-بھائی توضيح داده شده است .اين خالصه در سال١٩۴۴) ١٣٢٣م (.چاپ شده است:
"مالقات كنندگان ھمان احساس روزھای اول دين بھائی را با خود می آوردند ،زمانی كه چشمھای
بشری و گوشھای بشری پيامبر خدا را می ديدند و پيامش را می شنيدند .برای آنھا دنيا پر از شادی بود ،مثل
نور طاليی صبح ...تمام فعاليتھای دين بھائی در امريكا به خاطر تعداد كمی افراد پاك بود كه ھمۀ آمال و
آرزوھای خود را در اين حيات جسمانی با زيارت اعتاب مق ّدسۀ ع ّکا وحيفا و سالھای ١٨٩۴تا ١٩١١
٨٩
برآورده نمودند".
مالقات خانم ھرست ،آغاز يك جريان مداوم از زائران بود كه از اروپا وامريكای شمالی به ارض اقدس )واقع
در فلسطين( می آمدند تا حضرت عبدالبھاء را ببينند .اين جريان تا درگذشت حضرت عبدالبھاء در سال١٣٠٠
)١٩٢١م (.به مدت ٢٣سال ادامه داشت و فقط در روزھای جنگ جھانی اول متوقف شد.
جامعه ھای بھائی در سرتاسر اياالت متحده و كانادا تشكيل شد .جلسات عمومی و گروھھای غيررسمی بحث
شامل نوشته ھای
ِ و گفتگو بر پا شد ،تعدادی جزوه درباره ی دين بھائی نوشته و منتشر شد .اين جزوه ھا بيشتر
حضرت بھاءﷲ ،حضرت عبدالبھاء و نيز يادداشتھای زائران حيفا و عكا بود .گروھھای غير رسمی ديگری نيزبا
ماشين تحرير از دعاھای حضرت بھاءﷲ و نامه ھای حضرت عبدالبھاء به افراد بھائی فتوكپی ھای كربنی تھيه و
منتشر كردند.
اين مرحله از توسعه ی دين بھائی تازه شروع شده بود كه ضربه ومانع شديدی به اين دين وارد شد كه شبيه
جريان مخالفت ميرزا يحيی در دوره ی بابی بود .برادر كوچك حضرت عبدالبھاء ،ميرزا محمد علی با مقام حضرت
عبدالبھاء به عنوان رھبر جامعه ی بھائی و جانشين حضرت بھاءﷲ مخالفت كرد .چون نمی توانست با سخنان آشكار
حضرت بھاءﷲ درباره ی عھد و پيمان او با بھائيان و جانشينی حضرت عبدالبھاء مخالفت كند ،سعی كرد راھھايی پيدا
كند كه فعاليتھای حضرت عبدالبھاء را در جامعه ی بھائی محدود نمايد .اين حمله نيز شكست خورد .بنابراين محمدعلی
سعی كرد عده ای از بھائيان را به دور خودش جمع كند .اين مخالفت و نپذيرفتن جانشينی حضرت عبدالبھاء و شكستن
عھد كه محمد علی انجام داد ،كمی قبل از ورود اولين گروه زائران غربی نتيجه داد و ابراھيم خيرﷲ به زودی فريب
آن را خورد.
خيرﷲ عقيده داشت كه موثرترين تبليغ كننده ی دين بھائی در امريكای شمالی است و فقط او می تواند مفاھيم
اصلی دين بھائی را تفسير كند .مدتی بعد براون شروع كرد به انتشار مطالبی كه خيرﷲ در سخنرانی ھايش می گفت.
اين مطالب بيشتر نظرھای شخصی خيرﷲ از تعاليم بھائی بود ٩٠.تنھا مطالب اصلی بھائی كه در امريكا باقی مانده بود
مقام حضرت بھاءﷲ وتعليم وحدت عالم انسانی بود .خيرﷲ ھمين دو مفھوم را نيز با عقايدی مبھم تركيب می كرد و در
سخنانش به كار می برد ،به صورتی كه با تعاليم اصلی حضرت بھاءﷲ ھماھنگی نداشت.
خيرﷲ وقتی در سال ١٢٧٧ه.ش .حضرت عبدالبھاء را در عكا مالقات كرد ،درخواست كرد حضرت
عبدالبھاء درست بودن نظرھايش را در مورد دين بھائی تاييد كند .حضرت عبدالبھاء بسياری از افكار غلط او را
تصحيح كرد و او را تشويق كرد كه يك مطالعه ی جدی در نوشته ھای بھائی بكند .اما او قبول نكرد و روز به روز از
تعاليم حضرت بھاءﷲ دورتر شد .ھمزمان با اين مالقات ،محمدعلی نيز به دنبال خيرﷲ می گشت؛ خيرﷲ وقتی در
سال بعد به امريكا برگشت ،با كارھايش باعث آشفتگی دوستان بھائی خودش شد .او مقام حضرت عبدالبھاء را رد كرد
و اصرار داشت خودش را تنھا حاكم تقدير و آينده ی دين بھائی در غرب معرفی كند .تمام اين كارھا كه خيرﷲ برای
به دست گرفتن رھبری جامعه انجام داد ،كامالً شكست خورد .خيرﷲ سرانجام ،نااميد ،به سوريه برگشت .با خروج
خيرﷲ از امريكا ،خطر اختالف و تفرقه در جامعه از بين رفت؛ چون محمد علی ھرگز نمی توانست به جز تعداد
انگشت شماری از خانواده و مستخدمين ،كسی را به دور خود جمع كند.
اين بحران و آثار آن در تاريخ بھائی خيلی مھم بود .در اين مرحله ی مھم بود كه دين بھائی وارد مسيری شد
كه باعث شد جھانيان بفھمند اين دين ،دينی جديد و جھانی است .اگر محمدعلی و خيرﷲ موفق می شدند كنترل و
رھبری جامعه را در دست بگيرند ،احتماالً دين بھائی به سرعت به تحليل می رفت و تبديل می شد به يك فرقه ی كوچك
مذھبی.
جامعه ی بھائی امريكای شمالی اعضای زيادی نداشت و مدام مورد تھمت و حمله و صدمه قرار می گرفت،
اما سرانجام با توجه به تعاليم و وصيت حضرت بھاءﷲ ،حضرت عبدالبھاء را به عنوان رھبر جامعه و توضيح دھنده
ت بيشتر از گذشته ،اصول ی تعاليم حضرت بھاءﷲ پذيرفت .حضرت عبدالبھاء در ميان اين آشفتگی ھا با آزادی و قدر ِ
بھائی را توضيح داد و تفسير كرد .حضرت عبدالبھاء به جای اين كه به مسائل ماوراءالطبيعه مشغول شود ،توضيح
٣٣
پيامھای اجتماعی حضرت بھاءﷲ را به جھان وظيفه ی خود قرار داد .حضرت عبدالبھاء در نامه ھای فراوان ،در
صحبت با زائران ،و در نوشته ھای تفسيری تاكيد می كردكه نه تنھا قلب و فكر ھر انسان بلكه تمام نظام اجتماعی بايد
تغيير كند .اعتبار ھمه ی اديان دنيا ،نياز به تحريم تعصب نژادی ،مفھوم تساوی حقوق زنان و مردان ،تعليم و تربيت
عمومی ،عدالت در نظام اجتماعی و اقتصادی و مسائلی از اين قبيل ،بر اينھا تاكيد می كرد .بحرانھای پشت سر ھم در
٩١
دنيا ثابت كرد كه تعاليم اجتماعی حضرت بھاءﷲ با نياز جامعه ی كنونی كامالً مرتبط است.
در سال ١٩٠٨) ١٢٨٧م (.انقالب جوانان تُرك سبب شد ھمه ی زندانيان سياسی و حتی مذھبی امپراتوری
عثمانی آزاد شوند .در نتيجه حضرت عبدالبھاء توانست از فلسطين خارج شود و مستقيما ً به توسعه و استقرار دين بھائی
در غرب بپردازد .قبل از اين كار ،حضرت عبدالبھاء توانست به يكی از آرزوھای بزرگ زندگی اش برسد و يكی از
وظايفی كه حضرت بھاءﷲ به او داده بود انجام دھد .در ٢٩اسفند ٢٠) ١٢٨٧مارچ ١٩٠٩م (.در حضور گروھی از
دوستان از شرق و غرب ،صندوق حاوی باقيمانده ھای جسد حضرت باب را در نقطه ای كه سالھا قبل حضرت بھاءﷲ
تعيين فرموده بود ،قرار دادند .تابوت كوچكی بود از چوب ،آن را در صندوق مرمری باشكوھی گذاشتند كه بھائيان
برما تھيه كرده بودند .حضرت عبدالبھاء در ھمان نقطه ای كه سالھا پيش حضرت بھاءﷲ در دامنه ی كوه كرمل تعيين
كرده بود ،آرامگاھی از سنگ ساخت .صندوق را در آن گذاشتند .حضرت بھاءﷲ تعيين كرده بود كه آن نقطه ،نقطه ی
مركزی مجموعه ی موسسات اداری مختلفی بشود كه مركز جھانی بھائی را تشكيل می دھند .جامعه ی بھائی خون
شھدای بابی را "بذری" می داند كه موسسات اداری بھائی از آن می رويند ،موسساتی كه حضرت بھاءﷲ تعيين كرده
بود و بھائيان با راھنمايی حضرت عبدالبھاء ،ساختن آنھا را در سرتاسر دنيا شروع كرده بودند .حاال در قلب جامعه ی
بھائی ،يادگار فداكاری حضرت باب ،مستقيما ً با موسسات مركزی آن نظام دينی مرتبط شده بود و وحدت
تاريخی ِاساسی بين دين بابی و دين بھائی به صورت نمادين ھم ظاھر شد.
در سال ١٩١٠) ١٢٨٩م (.موقعيت ارض اقدس برای سفر حضرت عبدالبھاء به خارج مناسب بود .او سالھا
منتظر چنين فرصتی بود .سختی ھای دوره ی طوالنی زندان سالمتی حضرت عبدالبھاء را به شدت از بين برده بود و
اولين دوره ی سفرش ) به مصر( دوره ی بھبودی او محسوب می شد .بعد در ١٩مرداد ١١ ) ١٢٩٠آگست١٩١١م(.
حضرت عبدالبھاء ھمراه تعدادی از ھمراھان با كشتی بخار كورسيكا به مارسی در فرانسه روانه شد و به اين ترتيب
مسافرت ٢٨ماھه ای را در غرب آغاز كرد ،سفری شامل دو بار بازديد از لندن ،پاريس و اشتوتگارت ،سفرھای
كوتاھی به ديگر مراكز اروپايی و يك سفر طاقت فرسا به امريكای شمالی.
در ٢٢فروردين ١١ ) ١٢٩١آپريل ١٩١٢م (.حضرت عبدالبھاء وار ِد نيويورك شد .طی سفر به اياالت
شتر وقت سفرش را در متحده امريكا ،به حدود ۴٠شھر كوچك و بزرگ در سرتاسر امريكا رفت .حضرت عبدالبھاء بي ِ
نيويورك ماند و در نيويورك بود كه برای اولين بار توانست اھميت "عھد و ميثاق" حضرت بھاءﷲ را برای بھائيان
مركز " آن بودند .شيكاگو
ِ توضيح دھد ،عھدی كه حضرت بھاءﷲ با پيروانش بسته بود ،عھدی كه حضرت عبدالبھاء "
از ديگر مراكز مھمی بود كه حضرت عبدالبھاء طی سفرش به امريكا از آنھا بازديد كرد .در شيكاگو ،حضرت
عبدالبھاء اولين سنگ بنای معبد بھائی يا مشرق االذكار امريكای شمالی را با دست خودش سر جايش نصب كرد.
ھمچنين به شھر"اليوت" در ايالت ِمين رفت .در آنجا سارا فارمر ،موسس "گرين ايكر" را ديد ،گرين ايكر مركزی
منظم پيام حضرت بھاءﷲ ِ صرف معرفی
ِ برای تحصيل بزرگساالن است .خانم فارمر بھائی شده بود و تمام امكاناتش را
٩٢
معمار كانادايی ،ويليام
ِ ان
به ديگران كرده بود .در كانادا حضرت عبدالبھاء به مونتريال سفر كرد و درآنجا مھم ِ
سادرلند مكسول و ھمسرش ،می بولز مكسول ،بود .خانم مكسول در جوانی بھائی شد و جزء گروه خانم ھرست بود كه
در١٨٩٨) ١٢٧٧م (.برای زيارت حضرت عبدالبھاء به عكا رفتند.
مھم
ديدار حضرت عبدالبھاء از مونتريال ،از خيلی جھات ،نمونه ی كاملی بود از استقبالی كه در ديگر مراكز ِ
غرب از او به عمل آمد ٩٣.در مونتريال حضرت عبدالبھاء از كليسای نتردام بازديد كرد .ھمچنين از ايشان دعوت
كردند كه در كليسای عيسی مسيح و كليسای سنت جيمز سخنرانی كند .ايشان ھمچنين درسالن اتحاديه ی كارگران در
خيابان سنت الورنس سخنرانی كرد .حضرت عبدالبھاء در قسمت اول سفرش ميھمان منزل خانم و آقای مكسول در
خيابان پاين بود .در اتاقش در ھتل ويندسور و منزل خانواده ی مكسول نيز سخنرانی ھای غير رسمی زيادی انجام داد.
ھم در اروپا و ھم در امريكای شمالی ،روزنامه ھا اخبار سفر حضرت عبدالبھاء را منعكس كردند ،با نوشته ھايی از
٩١مراجعه کنيد به "مفاوضات عبدالبھاء" ،به خصوص بخشھای ١و .۵مبلغان مسيحي که با دين بھائی مخالف بودند ،مي خواستند ثابت كنند که
حضرت عبدالبھاء به خاطر ارتباط با غربيھا اين تعاليم اجتماعي را از طرف خودش به دين جديد اضافه كرده است .در حالی که ادوارد براون
بيشتر آنھا را در آثار حضرت بھاءﷲ كه در سالھاي١٨٨٠) ١٢۶٠م (.نوشته شده ،پيدا كرده است) .کتاب ” “BABISMصفحۀ – ٣۵١ ِ
.(٣۵٢ھنگامی که آثار حضرت بھاءﷲ به انگليسی ترجمه شد ،محقّقين غربی نيز فھميدند که منبع سخنان حضرت عبدالبھاء ،آثار حضرت
بھاءﷲ است.
٩٢گرين ايكر ،تا انتخاب اولين محفل ملي در ١٩٢۵ ) ١٣٠۴م (.به عنوان مركز اصلي دين بھائي در امريكاي شمالي بود .محفل ملي ،مركز
خود را در ويلمت ،واقع در حومه ي ايلي نوي و محل مشرق االذكاري كه حضرت عبدالبھاء افتتاح كرده بود ،قرار داد.
٩٣براي توضيح كاملتري از سفر حضرت عبدالبھاء به كانادا و اياالت متحده و نيز براي مجموعه خطابه ھا و مصاحبه ھاي او ،به
كتاب"خطابات عبدالبھاء" ؛ ""] "AbdulBAha in Canadaحضرت عبدالبھاء در كانادا"[ ،نوشته ي ح.م .باليوزي و " 239 Days:
اثر اَلن اِل .وارد مراجعه كنيد.
٢٣٩"] "AbdulBaha’s Journey in Americaروز :سفر حضرت عبدالبھاء به امريكا"[ ِ
٣٤
مقاالت فكری و احساسی گرفته تا گزارشھايی رسمی ،مصاحبه ھايی با مالقات كننده ھا و سخنرانی ھای عمومی
حضرت عبدالبھاء .انتشارات مونتريال در اين ميان خيلی مھم بود ،حضرت عبدالبھاء در مصاحبه ای با "ستاره ی
مونتريال" دو پيش گويی مھم كرد .اولين پيشگويی اين بود كه به زودی يك جنگ جھانی در اروپا آغاز می شود.
ت پيامبری وجود ندارد .تنھا بر اساس استدالل )حضرت عبدالبھاء فرمود" :درباره ی چنين ديدگاھی ،ھيچ چيز در طبيع ِ
است)".ترجمه(( دومی اين بود كه صلح بين المللی قبل از پايان قرن بيستم ايجاد خواھد شد]") .صلح[ در قرن بيستم ،
٩٤
جھانی خواھد بود .تمام ملتھا مجبور به آن خواھند شد) ".ترجمه((
اين مسافرتھا اثر بسيار عميقی داشت .بھائيان غرب به صورت مستقيم با رھبر و نماينده ی جامعه ی بھائی
مالقات كردند .آنھا دسته دسته به مالقات می رفتند و از او می خواستند كه راھنمايی شان كنند و می توانستند درك
مسائل دينی ،اجتماعی و اخالقی به دست آورند .مردم غرب ديدگاه ِ روشنتر و عميقتری در مورد تعاليم بھائی،
مطلوبی در مورد دين جديد پيدا كردند و اين ديدگاه برای تالشھای بعدی بھائيان در گسترش دين بھائی خيلی مھم بود.
حضرت عبدالبھاء تنھا با مردم كليسا صحبت نكرد ،بلكه با گروھھای طرفدار صلح ،اتحاديه ھای تجاری ،ھياتھای
علمی دانشگاھھا و گروھھای مختلف اصالحات اجتماعی نيز صحبت فرمود .در پايان سفر ،پيام اجتماعی حضرت
٩٥
بھاءﷲ به صورت عمومی اعالم شده بود و گروھھای مختلفی از جامعه ی غرب ،بھائی شده بودند.
حضرت عبدالبھاء در سالھای جنگ جھانی اول تقريبا ً در تنھايی در منزلش در حيفا ،در ارض اقدس به سر
برادر حضرت عبدالبھاء ،از اين ارتباط سبب شد دولت عثمانی ِ می برد .ارتباط او با غرب و تفسيرھای محمد علی،
شك كند .يك بار ديگر نزديك بود حضرت عبدالبھاء را اعدام كنند و بھائيان ارض اقدس را از آنجا تبعيد كنند .به ھر
حال اين خطر در سال ١٩١٨) ١٢٩٧م (.برطرف شد ،چون در پايان جنگ ،نيروھای مركزی شكست خوردند و
تركيه تمام دارايی ھايش را در سرزمينھای عربی خاور نزديك از دست داد.
ان بسيار مھمی را كه بعد از آزاد شدن از زندان عكا در سال ١٩٠٨) ١٢٨٧م(. حضرت عبدالبھاء دوباره جري ِ
شروع كرده بود ،به راه انداخت ،جريان ساختن يك جامعه ی بين المللی بر اساس تعاليم حضرت بھاءﷲ .يك مشخصه
پرورش موسسات اداری بھائی بود .ھمان طور كه حضرت بھاءﷲ خواسته بود ،حضرت عبدالبھاء ِ ی اين كار،
بھائيان ايران و امريكای شمالی را تشويق كرد كه "محفل ھای روحانی" تشكيل دھند .محفل روحانی ھيئتی است كه
اعضايش با انتخابات تعيين می شوند و مسئول است بر فعاليتھايی مثل انتشار نوشته ھا و كتب ،برنامه ھای تبليغی،
خدمتھای فداكارانه در سطح محلی ويا ملّی نظارت كند .آنھا نمونه ھای كوچكی از "بيت العدل اعظم" ھستند.
در سال ١٩٠٨) ١٢٨٧م ،(.حضرت عبدالبھاء "الواح وصايا" را تنظيم كرد .الواح وصايا ،وصيت نامه ی
حضرت عبدالبھاء است كه در آن طرز كار موسسات مركزی بھائی و ماھيت آنھا را با جزييات كامل توضيح داده
است ،موسساتی كه حضرت بھاءﷲ آنھا را برای ھدايت كردن فعاليتھای دين بھائی ايجاد كرد .دو موسسه ی اصلی كه
به اين ترتيب ايجاد شدند" ،واليت امر" و "بيت العدل اعظم" نام داشتند .واليت امر تنھا منبع توضيح دھنده و تفسير
كننده ی تعاليم بھائی است .اين مسئوليت به نوه ی بزرگ حضرت عبدالبھاء ،شوقی افندی ربّانی سپرده شد .حضرت
بھاءﷲ ،حضرت عبدالبھاء را به عنوان مركز و مبين و تفسير كننده ی آثار خود تعيين كرد و اين عھد وميثاق حضرت
بھاءﷲ با پيروانش بود .به ھمان ترتيب شوقی ربانی نيز به عنوان تنھا كسی برگزيده شده بود كه بايد بھائيان سواالت
خود را در ھر زمينه ای از اعتقادات بھائی از او می پرسيدند و از او پاسخ می خواستند .موسسه ی مھم ديگری كه در
وضع قانون و مرجع اداری جامعه ی بھائی ِ الواح وصايا آمده" ،بيت العدل اعظم" است .بيت العدل اعظم مسئول اصلی
است .قرار بود ولی امر گروھی از افراد بسيار شايسته را انتخاب كند و اين گروه كه "اياديان امرﷲ" )دستان امر خدا(
ناميده می شدند ،قرار بود به ولی امر كمك كنند .قرار بود كه بيت العدل اعظم بر نظم اداری بين المللی جامعه ی بھائی
نظارت كنند .بيت العدل اعظم ھيئت اداری اصلی جامعه ی بھائی است و اعضايش با انتخابات تعيين می شوند .اعضای
محفلھای ملّی از تمام دنيا ،در يك کانونشن بين المللی )ھمايش بين المللی( ،اعضای بيت العدل اعظم را از بين تمام
ان بالغ در تمام دنيا انتخاب می كنند.
بھائي ِ
با الواح وصايای حضرت عبدالبھاء و كتابُ عھدی حضرت بھاءﷲ ،عھد و ميثاق حضرت بھاءﷲ جنبه ی
عملی به خود گرفت و مطالب موجود در آنھا به تدريج جامعه ی بھائی را بعد از درگذشت حضرت عبدالبھاء شكل داد.
در زمان جنگ جھانی اول ،حضرت عبدالبھاء پيامھايی به بھائيان امريكای شمالی فرستاد ۴ .تا از اين ١۴
نامه به صورت مشترك به بھائيان اياالت متحده و كانادا نوشته شده بود ٨ .نامه برای ھدايت و راھنمايی مخصوص
بھائيان در مناطق مختلف اياالت متحده ی امريكا بود و ٢تا نامه مخصوص بھائيان كانادا بود .مطلب اصلی ١۴نامه به
گفته ی حضرت عبدالبھاء" ،نقشه ی ملكوتی" برای اعالم پيام حضرت بھاءﷲ به بشر بود .حضرت عبدالبھاء در اين
نامه ھا ،از بھائيان كانادا و امريكا خواسته بود كه در استقرار دين بھائی رھبر بقيه باشند .حضرت عبدالبھاء به آنھا
گفت كه مطمئن باشند نسلھای آينده ،به خاطر برتری و "تقدم روحانی" اين جوامع بين جامعه ھای بھائی دنيا ،از ايشان
تشكر خواھند كرد .بھائيان امريكای شمالی به دعوت حضرت عبدالبھاء پاسخ دادند :نقشه ھای بين المللی مختلف برای
٣٥
تبليغ دين بھائی طرح كردند كه جامعه با كمك آنھا رشد كرد و تعاليم حضرت بھاءﷲ با كمك آنھا به تمام نقاط دنيا
٩٦
رسيد.
در روز ٧آذر ٢٨ ) ١٣٠٠نوامبر سال ١٩٢١م ،(.در صبح زود ،حضرت عبدالبھاء بعد از يك دوره
بيماری كوتاه ،در سن ٧٨سالگی از دنيا رفت .مراسم تشييع جنازه ی حضرت عبدالبھاء نشان داد كه در مدت فقط چند
سال ،موقعيت دين بھائی در ارض اقدس چقدر عوض شده است .تنھا ١٣سال پيش ،حضرت عبدالبھاء يك تبعيدی بود
كه ھيچ كمكی به اونمی شد و واقعا ً ممكن بود در برابر چشمان ھمه اعدام بشود .اما تا زمان درگذشتش ،به شخص دانا
و نوع دوستی مشھور شده بودند ،در واقع به فرد مقدسی مشھور شده بود كه ھمه جامعه ھای مذھبی فلسطين به او
احترام می گذاشتند .از بين رفتن مانعھايی كه حاكمان تُرك ايجاد می كردند ،اجازه داد كه اين شھرت شكوفا شود .ھمه
ی طبقات مردم از اوسپاس گزاری كردند و دولت بريتانيا به او لقب " ِسر" داد .اين لقب را به خاطر خدمات انسان
دوستانه ی حضرت عبدالبھاء به او دادند زيرا در زمان قحطی كه در نتيجه ی جنگ جھانی اول ايجاد شده بود ،به
مردم فلسطين كمك كرده بود.
مراسم تشييع جنازه ای كه در ٨آذر انجام شد ،احتماالً در تاريخ فلسطين بی سابقه بود .جمعيت زيادی در
تشييع جنازه شركت كردند ،تقريبا ً بيشتر از ده ھزار نفر ،شامل بزرگان اسالم ،كليسای رم،ارتودوكس يونان ،يھودی،
جامعه ھای د ُروز ،و نيز كميسر عالی انگلستان ،حاكم اورشليم و فنيقيه .با وجود تمام سختی ھايی كه دين بھائی در
نقاط مختلف عالم با آن رو برو بوده و خواھد بود ،معلوم بود كه حضرت عبدالبھاء موفق شده بود مركز بين المللی را
٩٧
بر شالوده و اساس توجه دولت و احترام عمومی بسازد.
در اين مرحله از تاريخ ،جامعه ی بھائی ،حدود صدھزار نفر عضو در ايران داشت كه كم و بيش در ايران
رنج می بردند ونيزگروھھای كوچك بھائی در چند كشور ديگر وجود داشتند .اولين كشورھايی كه بعد از ايران در آنھا
جامعه ھای بھائی به وجود آمد ،ھند و امريكای شمالی بودند .سازمان ،انتشارات و منابع مالی جامعه خيلی كم بود .به
خاطر تالشھای حضرت عبدالبھاء و بعضی از شاگردان او ،دين بھائی شھرت و معروفيت زيادی پيدا كرده بود ،اما تا
افزايش قابل توجه تعداد بھائيان و رشد جامعه راه زيادی مانده بود .مسئوالن اجتماع ،حضرت عبدالبھاء را به خوبی می
شناختند ،اما ھنوز تا زمانی كه دين بھائی به عنوان يك نظام دينی پايدار رسما ًقبول شود ،خيلی راه مانده بود.
امروزه ،كمی بيشتر از نيم قرن بعد از آن زمان ،موقعيت كامالً عوض شده است .دين بھائی را به عنوان يكی
از اديان جھان می شناسند كه خيلی سريعتر از بقيه ی اديان رشد می كند ،افرادی از بين تقريبا ً تمام گروھھای نژادی،
فرھنگی ،اجتماعی و ملّی به آن ايمان آورده اند ،و فعاليتھای وسيعی در بيشتر از ٢٣۵منطقه انجام می دھد .يك نظام
شتر جاھا ،مسئوالن جامعه آن را به رسميت اداری جامع در سطح محلّی ،ملّی و بين المللی به وجود آورده كه در بي ِ
شناخته اند.
نوشته ھای حضرت باب ،حضرت بھاءﷲ و حضرت عبدالبھاء ،يعنی شخصيتھای اصلی دوره ی بھائی ،به
بيشتر از ٨٠٠زبان ترجمه و چاپ شده است .مشرق االذكار ،مدارس بھائی ،مركزھای اداری و مركزھای
اجتماعی)حظيره القدس( در سرتاسر دنيا ساخته شده و زمينھای زيادی برای توسعه ی اين مراكز در آينده خريداری
شده بود .در سازمان ملل متحد ،جامعه ی بين المللی بھائی را به صورت يك عضو ) NGOيا سازمان غير دولتی( به
عنوان مشاور در انجمن اقتصادی و اجتماعی پذيرفته اند .با ھر مقياسی كه بسنجيم ،اين ھمه پيشرفت بسيار فوق العاده
است .رھبر اين پيشرفت شگفت انگيز شوقی ربّانی ،ولی امر ﷲ و نوه ی حضرت عبدالبھاء بود.
حضرت بھاءﷲ به موسسه ی واليت امر اشاره كرده بود ،اما وظايف و مسئوليتھای ولی امر برای اولين بار
در الواح وصايای حضرت عبدالبھاء توضيح داده شده است .دو وظيفه ی مھم ولی امر ،تبيين و توضيح تعاليم و
رھبری جامعه ی بھائی است .محمد علی برای به دست آوردن مقام رھبری جامعه ،حيله ھای زيادی زده بود ،درنتيجه
حضرت عبدالبھاء خيلی محكم و آشكار بيان كرد كه شوقی ربانی تنھا كسی است كه شايستگی انجام كارھای ضروری
جامعه را دارد و اعالم كرد كه ھر نوع مخالفتی با شوقی ربانی مخالفت با حضرت بھاءﷲ است:
ای ياران با وفای عبدالبھاء ،بايد فرع دو شجره مباركه و ثمره دو سدره رحمانيه ٩٨شوقی افندی را
نھايت مواظبت نمائيد كه غبار كدر و حزنی بر خاطر نورانيش ننشيند و روز بروز فرح و سرور و
روحانيتش زياده گردد تا شجره بارور شود .زيرا اوست ولی امر ّ
ﷲ بعد از عبدالبھاء و جميع افنان و ايادی و
ّ
احبّای الھی بايد اطاعت او نمايند و توجّه باو كنند .من عصی امره فقد عصی ﷲ و من أعرض عنه فقد
ق .اين كلماترا مبادا كسی تأويل نمايد و مانند بعد از صعود ھر ناقض أعرض عن ّ
ﷲ و من أنكره فقد انكر الح ّ
٩٦
قلم حضرت عبدالبھاء به بھاييان امريكاي شمالي" ،اثر حضرت عبدالبھاء
"الواح فرامين تبليغي :از ِ
٩٧براي توصيف كامل از اين يادبود به "نظم جھاني" جلد ،۶شماره (١٩٧١)١مراجعه كنيد .ابراز احساسات و اظھار محبّت اھالی فلسطين در
اين مورد کامالً آشكار بوده ،حکومت شيعه ي ايران در ايندزمان سعی می كند تقديم نشان ِسر از طرف دولت بريتانيا را به حضرت عبدالبھاء
فلسطينيان بسياري را در سالھای قحطی
ِ سياسی جلوه دھد .در حقيقت اين کار براي سپاس از كارھاي بشردوستانه ي حضرت عبدالبھاء بوده که
از گرسنگی نجات داده بود.
٩٨شوقي رباني از طريق مادر مستقيما ً از نسل حضرت بھاءﷲ بود و از طرف پدر از خاندان حضرت باب.
٣٦
ق رائی وناكثی بھانه ئی كند و علم مخالفت بر افرازد و خود رائی كند و باب اجتھاد باز نمايد .نفسی را ح ّ
٩٩
اعتقاد مخصوصی نه ،بايد ك ّل اقتباس از مركز امر و بيت عدل نمايند"....
]ترجمه بخشھای عربی... :ھر کس از امر او سرپيچی کند ،از امر خدا سرپيچی کرده است و ھر
کس از او رو گرداند ،از خدا روگردانده است و ھر کس او را انکار کند ،حق را انکار کرده است[....
شوقی ربانی از زمانی كه مسئوليت واليت امر را بر عھده گرفت ،روشن كرد كه نه تنھا دين بھائی وارد
مرحله ی جديدی از پيشرفت شده است ،بلكه مسئوليتی كه در الواح وصايا به عھده ی ولی امر گذاشته شده ،با رھبری
معنوی كه حضرت عبدالبھاء داشت ،كامالً فرق دارد .شوقی ربانی اعالم كرد كه "عصر رسولی" پس از حضرت
١٠٠
عبدالبھاء تمام شده و "عصر تكوين" يا عصر سازندگی و شكل گيری آغاز شده است.
٣٧
ھمزمان ،بھائيان دنيا نيز سواالت خود را برای شوقی ربانی می فرستادند؛ پاسخ شوقی ربانی به اين سواالت
نيز مقدار زيادی از نوشته ھای بھائی و ظھور اين دين را شكل داد .در اوايل دھه ی ١٩۴٠) ١٣٢٠م (.شوقی ربانی
شروع كرد به تحليل اتفاقات تاريخی دين بھائی .سال ١٩۴۴) ١٣٢٣م (.صدمين سال ظھور حضرت باب بود .در اين
سال شوقی ربانی ،تمام جزئيات تاريخ بھائی را از زمان ظھور حضرت باب تا پايان "نقشه ی ٧ساله"ی جامعه ی
١٠٢
بھائی در كتابی منتشر كرد.
چون شوقی ربانی وظيفه داشت آثار بھائی را تفسيركند ،مقدار زيادی از آثار بھائی را كه به فارسی و عربی
بودند ،به انگليسی ترجمه كرد و در اينجا ھم آثار بھائی را توضيح داد ١٠٣.شوقی ربانی از كودكی انگليسی را ياد
گرفته بود ،در جوانی در دانشگاه امريكايی بيروت و بعد در دانشگاه آكسفورد در لندن ،انگليسی را ادامه داد و تا زمان
درگذشت حضرت عبدالبھاء در سال ١٣٠٠به تحصيل انگليسی در لندن مشغول بود .در دھه ھای بحرانی اوليه ی
ت شوقی ربانی ،موسسات اداری بھائی در كشورھای انگليسی زبان ايجاد شده بود .به اين دليل احاطه ی دوره ی والي ِ
شوقی ربانی به انگليسی باعث شد منبع ارزشمندی برای ھدايت جامعه ی بھائيان غرب به وجود بيايد.
نقش او به عنوان مبين)توضيح دھنده( آثار بھائی برای پيشرفت جامعه بھائی مھم بود ،اتحاد عقايد جامعه
تأمين شد و جامعه را از خطر اختالف و تفرقه حفظ كرد.
شوقی ربانی ،ھمزمان با ترجمه ی آثار بھائی و توسعه ی مركز جھانی بھائی ،نيروی زيادی را نيز صرف
ستم موسسات اداری بھائی كرد ،موسساتی كه حضرت بھاءﷲ به آنھا اشاره كرده بود و حضرت عبدالبھاء به ايجاد سي ِ
صورت ابتدايی آنھا را برپا كرده بود .در ھر محلی كه حداقل ٩نفر بھائی داشت،بھائيان تشويق می شدند كه محفل
روحانی محلی تشكيل دھند .وظيفه ی اين محفل سرپرستی فعاليتھای بھائی در آن منطقه بود .وقتی در كشوری تعداد
محفلھای محلی زياد می شد ،شوقی ربانی آنان را راھنمايی می كرد تا محفل روحانی ملّی تشكيل دھند .اين محفل تمام
كارھای دينی را در كشور ھدايت و سرپرستی می كرد.
شوقی ربانی با اين محفلھا نامه نگاری می كرد و آنھا را در اجرای احكام بھائی برای ھدايت جامعه،
راھنمايی می نمود .او ھمچنين نامه ھايی به ك ّل بھائيان می نوشت و از آنھا می خواست با تمام توانشان و از صميم
قلب از اين موسسات اطاعت كند و پشتييبان آنھا باشند .اھميت مشورت را به آنھا نشان می داد و از محفلھا خواست كه
ياد بگيرند كه چطور برای تصميم ھای گروھی مشورت كنند.
ھمانطور كه حضرت عبدالبھاء دستور داده بود ،شوقی ربانی بين سالھای ١٣٣٠تا ١٩۵١)١٣٣۶تا ١٩۵٧
م ،(.تعدادی از بھائيان ممتاز را به عنوان "اياديان امرﷲ" تعيين كرد و مسئوليت تبليغ دين بھائی و محافظت از
موسسات بھائی را به آنھا سپرد .بزرگترين مرجع اداری بھائی ،بيت العدل اعظم الھی است؛ حضرت بھاءﷲ آن را به
وجود آورد و نام گذاشت .شوقی ربانی اشاره كرد كه وقتی جامعه ی بھائی به اندازه ی كافی پيشرفت كند ،بھائيان
سراسر دنيا از طريق اعضای محفلھای ملّی خود ،اعضای بيت العدل اعظم را انتخاب خواھند كرد.
جامعه ی بھائی امريكای شمالی مخصوصا ً بھائيان اياالت متحده ی امريكا در تشكيل نظم اداری بھائی نقش
ت آنھا را ستايش كرده مھمی داشتند .حضرت عبدالبھاء نسبت به آنھا خيلی لطف داشت و توانايی ھای روحانی و خدما ِ
است و صفتھای خوب ملّت اياالت متحده ی امريكا را ذكر كرده است .مھمتر اين بود كه اشاره كرده بود كه امريكا مھد
و گھواره ای است كه برای پرورش نظم اداری بھائی كه حضرت بھاءﷲ آن را به وجود آورد .برای ھمين است كه
١٠٤
ب آثا ُرهُ". ق ِمن َجھَ ِة ِ◌ ال ّش ِ
رق َو ظَھَ َر فِی ال َم ِ
غر ِ حضرت بھاءﷲ گفت":اِنّه اَش َر َ
بنابراين شوقی ربانی وقتی می خواست نظم اداری بھائی را بسازد ،بھائيان امريكا را ھمكار اصلی خودش
می خواند .قبل از آن زمان ھم تعدادی از بھائيان امريكا موفق شده بودند در زمان نقشه ھای تبليغی به خارج از امريكا
بروند و خدمت زيادی بكنند .مثال خانم مارثاروت از يك خانواده ی برجسته ی امريكايی بود .او ماری ،ملكه ی رومانيا
را به دين بھائی راھنمايی كرد .ملكه ماری اولين تاجداری بود كه بھائی شد ١٠٥.بھائيان امريكا ھمچنين مجريان اصلی
نقشه ی حضرت عبدالبھاء بودند .شوقی ربانی نامه ھايی به محفل ملّی امريكا و كانادا ١٠٦می نوشت و و اساسا ً به اين
ترتيب بود كه كم كم موسسات بھائی توانستند آنطور كه در آثار بھائی آمده بود ،وظايف خود را انجام دھند .شوقی
ربانی ،جامعه ھای بھائی ديگر را ھم تشويق كردكه از اين دو جامعه پيروی كنند .با اين كه تفاوتھای فرھنگی مسائل
دسته دوم را مشخص می كند ،با اين وجود نظم اداری بھائی بايد در اساس يكسان و يگانه باشد .برای دستيابی به اين
مدل يگانه ،جامعه ی بھائی به يك نمونه نياز داشت. ِ
" ١٠٢قرن بديع"نوشته شوقي رباني،براي توضيح نقشه ھا به ادامه مراجعه كنيد.
١٠٣ترجمه ھايش شامل ""،"Gleanings from the Writings of Bahaullahكتاب ايقان""،كلمات مكنونه""،ھفت وادي""،چھار
وادي""،لوح ابن ذئب" و ""Prayers and Meditation
" ١٠٤قرن بديع" صفحۀ ۵٩جلد .٣
١٠٥براي مطالعه درباره ي بھائي شدن ملكه ،به فصل ۴از "گوھر يكتا" نوشته روحيه رباني مراجعه كنيد.
١٠٦اين دو جامعه در سال ١٣٢٧)١٩۴٨ه.ش (.از ھم جدا شدند ،وقتي كانادا محفل روحاني ملّي خودش را تشكيل داد كه سال بعد به دليل قانون
مخصوص مجلس ،به ثبت رسيد.
٣٨
آن نمونه ،جامعه ی بھائی امريكا بود .ولی شوقی ربانی به بھائيان امريكا اخطار داد كه مبادا موفقيتھايشان
را به خاطر تشكيالت سياسی امريكا بدانند .حضرت بھاءﷲ در ايران ظاھر شد نه به خاطر اين كه ايران فرھنگ بااليی
داشت بلكه به خاطر فساد اخالقی جامعه ی ايران .به ھمين شكل نظم اداری بھائی ھم برای اولين بار در امريكا به وجود
آمد چون جامعه ای بسيار ماده پرست و قانون شكن داشت و از نظر سياسی بسيار فاسد بود .ھم در ايران و ھم در
اياالت متحده ی امريكا ثابت شد كه ھمانطور كه حضرت بھاءﷲ فرمود فقط تأييد و كمك خدا است كه می تواند زندگی
١٠٧
دوباره ای به فرد و جامعه بدھد و ھيچ نيروی ديگری نمی تواند بر آن تأثيری داشته باشد.
به زودی دليل اينكه شوقی ربانی برای پيشرفت نظم اداری بھائی اين ھمه نيرو و وقت صرف كرد ،مشخص
و ظاھر شد .موسسات اداری بھائی كه در سراسر جھان ايجاد شده بودند ،وسايل الزم برای اجرای فرمان ھای تبليغی
حضرت عبدالبھاء را فراھم كردند .اين وظيفه خيلی سنگين بود و جامعه ی بھائی خيلی پراكنده بود .الزم بود موسساتی
برای تصميم گيری وجود داشته باشند كه افراد و منابع را برای اين كار آماده كنند .البته وقت كافی ھم الزم بود كه اين
موسسات ،مقدمات مسائل اداری و مشورت را بياموزند.
به اين ترتيب از سال ١٩٣٧ ) ١٣١۶م ،(.يعنی ١۶سال بعد از درگذشت حضرت عبدالبھاء ،شوقی ربانی به
صورت منظم شروع كرد به اجرای الواح فرامين تبليغی .برای اجرای اين الواح نقشه ھايی طراحی شد .اولين نقشه ی
٧ساله در ارديبھشت ) ١٣١۶آپريل سال ١٩٣٧م (.شروع شد .اين نقشه ٣ھدف اصلی داشت.١ :در ھر ايالت امريكا
و در ھر استان كانادا حداقل يك محفل روحانی محلی برای نظارت بر جامعه ی بھائی محل تشكيل شود .٢ .در ھر كدام
از جمھوری ھای امريكای التين حداقل يك مبلّغ بھائی زندگی كند .٣.تزيينات خارجی ساختمان مشرق االذكار امريكای
شمالی كه اولين عبادتگاه بھائی در غرب بود ،تكميل شود .اولين سنگ بنای اين ساختمان را حضرت عبدالبھاء در سال
سفر امريكا بود ،گذاشت .اين ساختمان از جھات مختلف نمونه ی جامعه ی بين المللی ِ ١٩١٢) ١٢٩١م (.وقتی در
بھائی است .با شروع جنگ جھانی دوم مشكالتی به وجود آمد ،اما اين نقشه در ماه خرداد ) ١٣٢٣می سال ١٩۴۴م(.
با موفقيت كامل به پايان رسيد.
بعد از دو سال ،در سال ١٩۴۶) ١٣٢۵م (.نقشه ی ٧ساله ی دوم طراحی و اعالم شد .اين نقشه بيشتر بر
اروپا متمركز بود .اروپا در آن زمان فقط دو محفل روحانی ملّی )در بريتانيا و آلمان( داشت .با اين نقشه قرار بود در
سراسر امريكای التين و امريكای شمالی محفل ھای بيشتری ايجاد شود .اين نقشه ھم با موفقيت تمام شد .در پايان آن
يعنی سال ١٩۵٣) ١٣٣٢م ،(.جشنھايی به مناسبت صدمين سال نازل شدن اولين وحی به حضرت بھاءﷲ )كه در سياه
چال تھران انجام شد( برگزار شد .يكی از اھداف مھم اين نقشه اين بود كه در كانادا ،محفل روحانی ملی مستقلی تشكيل
شود .اين كار در سال ١٩۴٨) ١٣٢٧م (.انجام شد و در سال ١٩۴٩) ١٣٢٨م (.مجلس شورای كانادا آن را به رسميت
١٠٨
ت بی نظيری در عالم بھائی بود. شناخت و شوقی ربانی بيان كرد اين موفقي ِ
دو موفقيت مھم به دست آمد كه با جامعه ی بھائيان امريكا ارتباط مستقيم داشت .اول افتتاح رسمی مشرق
االذكار ويلمت در ايالت ايلی نويز در ارديبھشت ) ١٣٣٢آپريل سال ١٩۵٣م (.بود .در ھريك از قاره ھای جھان قرار
بود عبادتگاھھايی مثل اين ساخته شود .ويلمت اولين بنا از اين عبادتگاھھا بود .مھندس اين بنای عظيم ،ژان لويی
بورژوآ ،مھندس فرانسوی-كانادايی بود .مھندس ايتاليايی ،لوئيجی كواگلينو می گويد "اين بنا يك بنای ابتكاری است كه
در ھنر معماری جھان تغيير بزرگی ايجاد می كند و بی شك در تاريخ معماری دنيا باقی خواھد ماند ١٠٩".پيروزی دوم
تمام شدن بخش باالی آرامگاه حضرت باب بود كه حضرت عبدالبھاء ساختن آن را شروع كرده بود .مھندس آن ويليام
سادرلند مكسول ،مھندس كانادايی بود كه حضرت عبدالبھاء در مونتريال ميھمان خانواده ی او بود .در باالی اين
ساختمان گنبدی طاليی بر روی يک طاقنمای سفيد مرمری و ستونھای سرخ گرانيتی قرار گرفته است .اين بنا كه در
مركز جھانی بھائی در دامنه ی كوه كرمل در كنار دريای مديترانه قرار دارد ،يكی از زيباترين مكانھای ديدنی دنيا
است.
در سال ١٩۵٣ ) ١٣٣٢م ،(.شوقی ربانی بدون وقفه مھمترين تعھد تاريخی بھائيان يعنی يك نقشه ی جھانی
را طراحی كرد به نام نقشه ی ١٠ساله ی جھاد کبير اکبر که يک جھاد روحانی جھانی بود .پايان اين نقشه سال١٣۴٢
) ١٩۶٣م (.بود ،يعنی يك قرن بعد از اين كه حضرت بھاءﷲ در باغ رضوان آشكارا اعالم كرد كه پيامبر خدا است.
طبق اين نقشه ،قرار بود دين بھائی به ١٣٢كشور و منطقه ی مستقل راه يابد و جامعه ھای بھائی در آنھا تشكيل شود و
شتر
در ١٢٠كشوری كه جامعه ی بھائی در آنھا وجود داشت ،اين دين بيشتر از گذشته گسترش يابد .قرار بود در بي ِ
كشورھای اروپايی و امريكای التين محفل روحانی ملّی تشكيل شود ،محفلھای روحانی محلّی زياد شوند ،تعداد بھائيان
زياد شود و امالك و داراييھای جامعه ی بھائی گسترش يابد .اين نقشه ھم مثل نقشه ھای قبلی موفق بود و حتی بيشتر از
آنچه پيش بينی شده بود ،موفقيت به دست آورد .ا ّما در ميان راه نقشه حادثه ی دردناكی پيش آمد.
٣٩
شوقی ربانی برای خريداری وسايل الزم برای آرشيو و موزه ی بھائی در ارض اقدس ،در آبان ) ١٣٣۶
اوائل نوامبر سال ١٩۵٧م (.به انگلستان رفته بود .در انگلستان به آنفلوانزای آسيايی مبتال شد و در چھار نوامبر ،در
اثر سكته ی قلبی درگذشت .اين واقعه به جامعه ی بھائی شوك وارد آورد و آن را موقتا ً دچار پريشانی نمود. ِ
به نظر می رسيد كه شوقی ربانی نبايد آخرين ولی امر بھائی باشد چون طبق آثار بھائی موسسه ی واليت
امرﷲ يك موسسه ی دائمی و مستمر است .حضرت عبدالبھاء فرموده بود كه انتخاب ولی امر بعدی وظيفه ی ولی امر
بھائی است .او بايد فردی كه شرايط الزم برای واليت امر را دارد ،از بين نسل مستقيم حضرت بھاءﷲ انتخاب كند.
شوقی ربانی بدون اين كه ولی امر بعدی را تعيين كند ،از دنيا رفت .كسی در بين خانواده ی حضرت بھاءﷲ وجود
نداشت كه شرايط روحانی الزم را كه در وصيت حضرت بھاءﷲ و حضرت عبدالبھاء اشاره شده بود ،داشته باشد.
بنابراين نمی شد ولی امر ديگری انتخاب كرد و تنھا موسسه ای كه می توانست وظيفه ی رھبری جامعه را به عھده
١١٠
بگيرد ،بيت العدل اعظم بود كه بايد جامعه ھای بھائی دنيا آن را انتخاب می كردند.
عامل مربوط به ھم ،پاسخی برای حل موقعيت سختی كه جامعه ی بھائی با آن روبرو شده بود ،ارائه كرد: ِ سه
.١از سخنان شوقی ربانی معلوم بود كه وقتی نقشه ی ١٠ساله با موفقيت تمام شود ،موقعيت برای تشكيل
بيت العدل اعظم مناسب خواھد بود.
.٢در ضمن ،نقشه ای كه شوقی ربانی طراحی كرده بود و حتی جزييات را توضيح داده بود ،راھنمايی ھای
الزم برای جامعه ی بھائی را فراھم می كرد.
.٣شوقی ربانی در يكی از آخرين پيامھايش به بھائيان فرموده بود كه اياديان امرﷲ ،نظم جھانی جديدی را
كه حضرت بھاءﷲ برای دنيا آورده بود ،نگھداری و حراست می كنند .شوقی ربانی از اياديان خواسته بود كه با
محفلھای ملّی ھمكاری نزديك داشته باشند تا نقشه ی ١٠ساله را به اھدافش برسانند و وحدت جامعه ی بھائی را حفظ
١١١
كنند.
اياديان امرﷲ كه با پيام آخر شوقی ربانی تشويق شده بودند ،چند كنفرانس ساالنه برگزار كردند .آنھا بعد از
اين مشورتھا اعالم كردند كه شوقی ربانی وصيت نامه ای ندارد و جانشينی به عنوان ولی امر بعد از خودش انتخاب
ت بيت العدل اعظم را در سال١٩۶٣) ١٣۴٢ نكرده است)كنفرانس سال (١٩۵٧و اعضای تمام محفلھای ملی ،انتخابا ِ
م (.انجام خواھند داد)كنفرانس .(١٩۵٩
ّ
تا فروردين ) ١٣۴٠آپريل ١٩۶١م ٢١ ،(.محفل روحانی ملی جديد در امريكای التين تشكيل شده بود و
در ١١ ،(١٩۶٢ ) ١٣۴١محفل ملی ديگر در اروپا تشكيل شد .اھداف ديگر نقشه ھم ھمين طور به نتيجه رسيد ،و حتی
بيشتر از آنچه قرار بود ،موفق شد .در بھار سال ١٩۶٣ )١٣۴٢م (.يعنی ١٠٠سال بعد از آشكار شدن دعوت حضرت
بھاءﷲ در باغ رضوان ،اعضای ۵۶محفل روحانی ملّی دنيا در يك جلسه ی شور جھانی ،اعضای اولين بيت العدل
اعظم را انتخاب كردند .اياديان امر ،به نشانه ی محويت و بی نشانی ،از بھائيان خواستند كه ايشان را به عنوان اعضای
ھيئت اصلی اداری جامعه ی بھائی يعنی بيت العدل اعظم انتخاب نكنند.
تشكيل اولين دوره ی بيت العدل اعظم برای بھائيان خيلی مھم بود .جامعه ی بھائی كه بيش از ١٠٠سال
مشكالت زيادی داشته چه از طرف غير بھائيان يا از درون جامعه ی بھائی ،موفق شد انتخابات عمومی و آزادانه ای
برگزار كند و مرجع دائمی تمام فعاليتھای بھائی را انتخاب كند .خو ِد حضرت بھاءﷲ ،موسس اين ديانت ،بيت العدل
اعظم را تاسيس كرد و در حقيقت بذر آن را كاشت و حضرت عبدالبھاء طرح كلی آن را ريخت .گروه اعضايی كه به
عنوان عضوبيت العدل اعظم انتخاب شدند با ماھيت و ساختار اين موسسه متناسب بود و موضوع جھانی بودن دين
بھائی را نمايش می داد ٩ :نفر عضو بيت العدل اعظم از چھار قاره ی جھان ،از فرھنگھا و اصليتھای مختلف بودند كه
١١٢
قبالً يھودی ،مسيحی يا مسلمان بوده اند.
جدا از اھميت بيت العدل اعظم به عنوان موسسه ای كه جامعه ی بھائی را اداره می كند ،اين موسسه "وحدت
و يگانگی" را كه محور تعاليم بھائی است ،نشان می دھد .تشكيل بيت العدل اعظم نشان می دھد كه جامعه ی بھائی با
وجود مشكالت فراوان ،متحد باقی مانده است .با توجه به اين كه اديان معموال در ١٠٠سال اول ظھورشان دچار تفرقه
و اختالف می شوند ،اين وحدت جامعه ی بھائی بسيار مھم است.
جامعه ی بھائی سالھای بحرانی زيادی را گذرانده بود .افرادی مثل ميرزا يحيی ،ميرزا محمدعلی و ابراھيم
خيرﷲ سعی كردند در جامعه ی بھائی اختالف ايجاد كنند ،اما ھمه شكست خوردند و اين به خاطر رھبری موفقيت آميز
حضرت بھاءﷲ ،حضرت عبدالبھاء و شوقی ربانی است ١١٣.وقتی بيت العدل اعظم تشكيل شد يعنی مرجعی كه ھمه ی
١١٠رجوع كنيد به "پيامھايي از بيت العدل اعظم ،"١٩۶٣-١٩٨۶،بيت العدل اعظم ،شماره ھاي ٢٣و .٢۵
١١١مختصری از اقدامات انجام شده توسّط اياديان امرﷲ در دوران کوتاه سرپرستی جامعۀ بھائی در سالھای ١٩۵٧تا ١٩٣۶ھمراه با کليّۀ
متون بيانيّه ھای ساليانۀ آن ھيأت ضمن قسمت بين المللی جلد ١٣کتاب عالم بھائی صفحات ٣٣٣تا ٣٧٨درج شده است.
١١٢بعد از انتخاب بيت العدل در ،١٩۶٣انتخابات بعدي ِ بيت العدل ھر ۵سال يك بار در جشن عيد رضوان )اعالن آشكار دين بھايي در باغ
رضوان( انجام شده است.
١١٣اقدام مشابھی برای ايجاد اختالف در جامعۀ بھائی در سال ١٩۶٠قبل از انتخاب اوّلين بيت العدل اعظم انجام شد .يکی از ايادی امرﷲ،
چارلز ميسون ريمی آمريکائی ٨٠ساله ناگھان اعالم کرد که جانشين شوقي رباني است .اياديان بموجب مسئوليّتی که در الواح وصايای
٤٠
جامعه ی جھانی بھائی بايد به آن توجه می كرد ،برای وحدت جامعه الزم بود كه نظام اداری ای ايجاد شود كه ھمه ی
١١٤
افراد بھائی در آن سھيم باشند.
انتخاب بيت العدل اعظم الھی باعث شد دو نوع فعاليت كه شوقی ربانی شروع كرده بود ،دوباره آغاز شود:
.١ايجاد موسسات جديد اداری كه برای گسترش سريع دين بھائی الزم بود .٢ .طراحی نقشه ھای جھانی جديدی كه
فرمانھای تبليغی حضرت عبدالبھاء را اجراكند.
بيت العدل اعظم يك سال بعد از اين كه انتخاب شد ،يعنی در سال١٩۶۴)١٩۴٣م ،(.نقشه ی ٩ساله ای
طراحی كرد كه در سال ١٩٧٣) ١٣۵٢م (.يعنی صدمين سال از زمانی كه كتاب اقدس بر حضرت بھاءﷲ نازل شد ،به
اتمام رسيد .از آن به بعد تا كنون ،بيت العدل اعظم نقشه ھای ديگری نيز طراحی كرده است كه با موفقيت اجرا شده اند.
]اكنون در نقشه ی ۵ساله ای ھستيم كه قرار است در سال٢٠١١م .تمام شود.مترجم[
ايشان پس از مدت كوتاھی تب كردند و مدت كوتاھی بيمار بودند تا در طلوع صبح روز ٩خرداد ٢٩) ١٢٧١
می سال ١٨٩٢م (.در ٧۵سالگی از اين دنيا رفتند و زندگی ظاھری شان تمام شد.
حضرت عبدالبھاء بدوش آنان گذاشته شده بود او را از جامعۀ بھائی طرد کرد .ا ّدعای ريمی فقط توجّه ع ّدۀ اندكي را بخود جلب کرد .وی در
سال ١٩٧۴در حالی که حتّی طرفداران اندكش ھم وی را ترک کرده بودند در گذشت.
١١٤در ،١٩٧٣ھمزمان با انتشار "فھرست کتاب مستطاب اقدس)كتاب احكام بھايي(" )بزبان انگليسی( اساسنامۀ بيت العدل اعظم الھی نيز
بوسيلۀ معھد اعلی تھيه ،تصويب و منتشر گرديد.
٤١
.۵تعاليم اصلی
.١وحدت خداوند
.٢وحدت بشر يا وحدت عالم انسانی
.٣وحدت اساس اديان
وحدت خداوند
بھائيان به خدای يگانه اعتقاد دارند ،يعنی يك قدرت يگانه كه از انسانھا و تمام موجودات ديگر برتر است و
دنيا را با تمام موجوداتش آفريده است .اين قدرت يگانه كه به او خدا می گوييم ،قادر مطلق است يعنی بر ھمه ی
موجودات كنترل كامل دارد .خدا عالِم مطلق است يعنی بر ھمه ی موجودات ،علم كامل دارد .گرچه شايد مفھوم خدا
برای ھر كدام از ما متفاوت باشد يا ھر كدام با زبان خاص خودمان خدا را ستايش كنيم و برايش اسمھای مختلفی گذاشته
باشيم مثل "ﷲ ،يھُ َوه ،خدا ،برھما "،ولی منظور ھمه ی ما يكی است .حضرت بھاءﷲ فرمود:
"جواھر توحيد و لطائف تحميد متصاعد بساط حضرت سلطان بی مثال و مليک ذوالجاللی است که
حقائق ممکنات و دقائق و رقائق اعيان موجودات را از حقيقت نيستی و عدم در عوالم ھستی و قدم ظاھر
٤٢
بصرف عنايت سابقه وفرمود و از ذلّت بُعد و فنا نجات داده بملکوت عزت و بقا مشرّف نمود و اين نبود مگر ِ
١١٥
رحمت منبسطۀ خود".
حضرت بھاءﷲ می گويد كه خداوند در ذھن ما نمی گنجد و نمی توانيم او را بشناسيم ،زيرا او خيلی عظيم
است:
"توحيد بديع مق ّدس از تحديد و عرفان موجودات ساحت ع ّز حضرت اليزالی را اليق و سزا است که
لم يزل و اليزال درمکمن قدس اجالل خود بوده و فی االزل االّزال در مقعد و مق ّر استقالل و استجالل خود
خواھد بود .چقدر غنی و مستغنی بوده ذات من ّزھش از عرفان ممکنات و چقدر عالی و متعالی خواھد بود از
١١٦
ذکر س ّکان ارضين و سموات".
منظور از اين عبارت آن است كه ھمه ی انسانھا از يك نوع واحد ھستند ،يك نوع ممتاز؛ و اين نوع برترين
موجودی است كه خداوند آن را خلق كرده و به او عقل داده است .فقط انسان می تواند بفھمد كه خدا وجود دارد؛ فقط
انسان است كه می تواند با روح او ارتباط برقرار كند .خدا انسان را برای عشق آفريد .حضرت بھاءﷲ می فرمايند:
"و بعد از خلق ک ّل ممکنات و ايجاد موجودات به تجلّی اسم يا مختار انسان را از بين امم و خالئق
برای معرفت و محبّت خود که علّت غائی و سبب خلقت کائنات بوده اختيار نموده زيرا کينونيّت و حقيقت ھر
شيیء را باسمی از اسماء تجلّی نموده و بصفتی از صفات اشراق فرموده مگر انسان را که مظھر ک ّل اسماء و
١١٧
صفات و مرآت کينونت خود قرار فرموده و باين فضل عظيم و مرحمت قديم خود اختصاص نمود".
وحدت نوع بشر ھمچنين نشان می دھد كه ھمه ی مردم توانايی ھای اصلی و خدادادی يكسانی دارند .اگر
رنگ پوست،بافت مو و شكل اعضای بدن آنھا با ھم فرق دارد ،اين اختالف در اثر محيط ايجاد شده يا سطحی و
ظاھری است .اين اختالفات دليل برتری يك فرد يا گروه بر ديگری نيست .ديانت بھائی ھيچ گروھی از انسانھا را از
١١٨
ديگران برتر نمی داند .بر اساس تعاليم بھائی ،برتر دانستن گروھی بر گروه ديگر بر اثر توھّم و نادانی است.
صب ،نادانی ،قدرت طلبی و خود پسندی نگذاشته بھائيان معتقدند كه بشر ھميشه از نوع يگانه ای بوده ولی تع ّ
كه مردم جھان اين "وحدت" را بفھمند .حضرت بھاءﷲ آمده است تا به بشر بفھماند كه ھمه ی آنھا از يك نوع ھستند و
با ھم وحدت دارند ،حضرت بھاءﷲ آمده است تا موقعيت كنونی را تغيير دھد .بھائيان معتقدند خدا به نوع انسان لطف
داشته و به او كمك كرده تا به تدريج از نظرھای گوناگون پيشرفت كند و به تكامل برسد .به اين ترتيب بشر پله پله،
نردبان ترقی و كمال را طی كرده تا به مرحله ی بلوغ اجتماعی رسيده است .بلوغ اجتماعی يعنی پيشرفتھايی مثل اين
كه انسانھا كم كم با ھم متحد شده اند و جامعه ھای بزرگتری تشكيل داده اند :اول خانواده ،بعد قبيله ،بعد روستا و شھر و
ملّت ،و كم كم ھمكاری و ھمبستگی آنھا بيشتر شد .مرحله ی بعدی پيشرفت اجتماعی و باالترين مرحله ی تكامل بشر،
وحدت عالم انسانی است ،اين كه يك تم ّدن جھانی تشكيل شود كه ھمه ی مردم عضو آن باشند .شوقی ربانی می فرمايد:
"اصل وحدت عالم انسانی ،محوری که جميع تعاليم حضرت بھاءﷲ در اطرافش دور می زند
صرف فوران احساساتی خام و ابراز اميدی مبھم و زاھدانه نيست .ندايش را نمی توان صرف احياء روح
برادری و خيرانديشی در بين انسانھا پنداشت و نيز ھدفش را منحصراً تحکيم تعاون و تعاضد بين ملل و نحل
انگاشت ...پيامش نه تنھا برای افراد است بلکه توجّه بدان دسته از روابط ضروريه ای دارد که ملل و دول را
بمثابۀ اعضای يک خانوادۀ انسانی با يکديگر ائتالف و اتّحاد می بخشد ...داللت بر تغيير و تبديلی منظّم در
ترکيب ھيأت اجتماع عصر حاضر دارد آن چنان تغييری که تا بامروز دنيا تجربه نکرده است ...آئين بھائی
منادی تجديد بنای عالم و خلع سالح ھمۀ دنيای متم ّدن است ...آئين بھائی ذروۀ سيرتکاملی عالم انسانی را
اعالن می دارد ،سير تکاملی که با تولّد حيات خانواده آغاز گرديد سپس بصورت وحدت قبيله رشد و کمال
يافت و بنوبۀ خود به تشکيل دولت مدنی منج ّر گرديد و بعداً بشکل حکومتھای مستق ّل ملّی اتّساع يافت.
٤٣
ضمن اين ا ّدعا است که
ّ اصل وحدت عالم انسانی که حضرت بھاءﷲ اعالن فرموده اند صراحتا ً مت
ّ
وصول بدين مرحلۀ نھائی در اين تحوّل عظيم نه تنھا ضروری بل حتمی است و زمان تحققش بسرعت نزديک
١١٩
می شود و بغير از قوّۀ الھی نمی تواند در تأسيس آن توفيق يابد".
بنابراين وحدت عالم انسانی به اين معنی نيست كه انسانھا بفھمند از يك نوع آفريده شده اند و بايد با ھم
برادرانه و انسانی رفتار كنند و بايد ھمديگر را دوست بدارند و از طرف ديگر دنيا پر از نفرت و دشمنی باشد .منظور
از وحدت عالم انسانی ايجاد وحدت بين ملّتھا است ،ايجاد يك تمدن جھانی است .بايد با نيروی الھی يك نظام اجتماعی
جھانی بر اساس تعاليم روحانی تشكيل شود ،يك نظام متحد .دستيابی به چنين نظامی ھدف بلوغ اجتماعی بشر را نشان
می دھد كه خدا انسانھا را به سوی آن ھدايت كرده است .شوقی ربانی می فرمايد:
"مقصد حيات از نظر اھل بھا وصول به وحدت عالم انسانی است ،ھمۀ عوامل زندگی به حيات
ساير ابناء نوع بشر وابسته است ،ما به نجات نفوس خويش تنھا نمی انديشيم بلکه بفکر رستگاری عموم ھستيم
ھدف ما وصول به تم ّدنی جھانی است که المحاله افراد بشر را نيز در بر می گيرد .و بدين ترتيب از يک نظر
در نقطۀ مقابل مسيحيّت که معتقد است بايد از فرد شروع نمود و از طريق آن بحيات جامعه دست يافت قرار
١٢٠
داريم".
بنابراين جامعه ی بھائی معتقد است كه ھدف اصلی و روحانی جامعه آن است كه محيط مناسبی برای پيشرفت
ھمه ی اعضای جامعه ايجاد شود.
حضرت بھاءﷲ روشی را برای ايجاد وحدت در جھان با جزئيات كامل برای بشر گفته است كه در فصلھای
بعدی توضيح داده خواھد شد .به عبارتی حضرت بھاءﷲ پيشنھاد كرد كه سازمان جامعه عوض شود و سازمان
اجتماعی جديدی بر اساس مشورت و ھمكاری دسته جمعی ايجاد شود .در دنيای ما ھر كس به فكر منفعت خودش است
و چيزی كه به نفع يك گروه است به ضرر ديگری است .اين نوع تفاوت بايد از بين برود يا حداقل كم شود .سازمان
اجتماعی جديد برای اين است كه منفعت افراد و گروھھای مختلف ،به ھم نزديك شوند و با ھم در تضاد نباشند تا
اختالفات در ھمه ی سطحھای اجتماع كم شود .اين سازمانھا طرح مقدماتی از يك حكومت جھانی را ارائه می دھند.
بعضی از موسساتی كه در اين حكومت خدمت می كنند عبارتند از :يك مجمع برای وضع قانونھای جھانی با نمايندگانی
از ھمه ی ملتھا و با اختيار كامل ،يك دادگاه بين المللی كه قضاوت نھايی در مورد اختالف بين ملّتھا را بر عھده داشته
باشد ،يك پليس بين المللی كه قوانين وضع شده را در جھان اجرا كند.
حضرت بھاءﷲ فرموده كه برای ايجاد چنين سازمان اجتماعی ،بايد احساس فردی و اعتقاد جمعی به وحدت
عالم انسانی ايجاد شود:
"ای اھل عالم ھمه بار يکداريد و برگ يک شاخسار بکمال محبّت و اتّحاد و مو ّدت و اتّفاق سلوک
١٢١
نمائيد قسم بآفتاب حقيقت ،نور اتّفاق آفاق را روشن و منوّر سازد".
و نيز می فرمايد:
س الفَخ َر لِ َمن ي ِحبُ الوطَنَ بَل لِ َمن ي ِحبُ العالَ َم ...فی الحقيقه عالم يک وطن محسوب است و َمن
"لَي َ
١٢٢
عَلی االرض اھل آن"
]ترجمه قسمت عربی :فخر و بزرگی برای آن كس نيست كه )فقط( وطن خود را دوست دارد ،بلكه
برای كسی است كه عالم را دوست دارد[.
وحدت در نظر دين بھائی "وحدت در كثرت" است يعنی وحدتی كه در آن تنوع فرھنگی ،نژادی و ...وجود
داشته باشد ،نه اين كه جامعه كامال يك دست و يكنواخت بشود .برای رسيدن به وحدت الزم نيست تفاوتھا را سركوب
تك افراد شناخته شود و به آنھا احترام
كنيم ،بلكه بايد ارزشھای حقيقی فرھنگھای مختلف و در حقيقت ،ارزش تك ِ
٤٤
گذاشته شود .در حقيقت ،تفاوتھا باعث جنگ و درگيری نمی شوند ،بلكه رفتار ناپخته و نامعقول در مقابل اين تفاوتھا و
تحمل نكردن تفاوتھا و تعصب داشتن باعث دشمنی می شود .حضرت عبدالبھاء می فرمايد:
اگر معترضی اعتراض نمايد که طوائف و امم و شعوب و ملل عالم را آداب و رسوم و اذواق و
طبايع و اخالق مختلف و افکار و عقول و آراء متباين با وجود اين چگونه وحدت حقيقی جلوه نمايد و اتّحاد تا ّم
بين بشر حاصل گردد گوئيم اختالف بدو قسم است يک اختالف سبب انعدام است و آن نظير اختالف ملل
متنازعه و شعوب متبارزه که يکديگر را محو نمايند و خانمان بر اندازند و راحت و آسايش سلب کنند و
خونخواری و درندهگی آغاز نمايند و اختالف ديگر که عبارت از تن ّوع است آن عين کمال و سبب ظھور
موھبت حضرت ذو الجالل مالحظه نمائيد گلھای حدائق ھر چند مختلف النّوع و متفاوت اللّون و مختلف
الصّور و األشکالند ولی چون از يک آب نوشند و از يک باد نشو و نما نمايند و از حرارت و ضياء يک شمس
ﷲ پرورش نمايند آن تنوّع و اختالف سبب ازدياد جلوه و رونق يکديگر گردد چون جھت جامعه که نفوذ کلمة ّ
است حاصل گردد اين اختالف آداب و رسوم و عادات و افکار و آراء و طبايع سبب زينت عالم انسانی گردد و
ھمچنين اين تنوّ ع و اختالف چون تفاوت و تن ّوع فطری خلقی اعضا و اجزای انسانست که سبب ظھور جمال و
کمال است و چون اين اعضا و اجزای متنوّعه در تحت نفوذ سلطان روح است و روح در جميع اعضا و
اجزاء سريان دارد و در عروق و شريان حکمرانست اين اختالف و تنوّع مؤيد ائتالف و محبّت است و اين
کثرت اعظم قوّه وحدت اگر حديقه ئی را گلھا و رياحين و شکوفه و ثمار و اوراق و اغصان و اشجار از يک
نوع و يک لون و يک ترکيب و يک ترتيب باشد بھيچ وجه لطافتی و حالوتی ندارد ولکن چون از حيثيت
الوان و اوراق و ازھار و اثمار گوناگون باشد ھر يکی سبب تزيين و جلوهء سائر الوان گردد و حديقهء انيقه
شود و در نھايت لطافت و طراوت و حالوت جلوه نمايد و ھمچنين تفاوت و تنوّع افکار و اشکال و آراء و
طبايع و اخالق عالم انسانی چون در ظ ّل قوّه واحده و نفوذ کلمه وحدانيت باشد در نھايت عظمت و جمال و
ﷲ که محيط بر حقائق اشياست عقول و افکار و علويت و کمال ظاھر و آشکار شود اليوم جز قوّه کلّيه کلمة ّ
قلوب و ارواح عالم انسانی را در ظ ّل شجرهء واحده جمع نتواند اوست نافذ در ک ّل اشيا و اوست محرّک نفوس
١٢٣
و اوست ضابط و رابط در عالم انسانی.
چون ايجاد وحدت عالم انسانی و يك تم ّدن جھانی ،تكامل بشر بر روی كره ی زمين را نشان می دھد ،اين
ت فرا رسيدن دوره ی "بلوغ" بشريت نيز ھست .شوقی ربانی در اين مورد می فرمايد:
مرحله عالم ِ
"ظھور حضرت بھاءﷲ که رسالت اصلی ايشان امری جز حصول وحدت و يگانگی برای ھيأت
مؤتلف و روحانی ھمۀ ملّتھای جھان نيست ،چنانچه بحقّانيت آن معترف باشيم بمثابۀ بشارت ظھوز "عصر
کافّۀ نوع انسان" محسوب می گردد و بايد ذروۀ عليای تکامل شگفت انگيز حيات اجتماعی بشر در کرۀ خاک
شناخته شود ...وصول به جامعۀ جھانی ،درک تابعيّت جھانی و پيدايش تم ّدن و فرھنگی جھانی ...بمعنای
واقعی خود بايستی ح ّد اعالی سازمان اجتماعی انسان در اين کرۀ خاک شمرده شود با اينھمه انسان بصورت
فردی در حقيقت بح ّد نھائی چنين تکاملی دست نيافته بلکه در سير تعالی و تکامل دائمی و نامحدود خويش به
١٢٤
پيش می رود".
مراحل مختلف پيشرفت بشر كامال شبيه مراحل زندگی يك شخص است .اكنون بشر در مرحله ی نوجوانی
است ،مرحله ی قبل از بلوغ كامل:
"دورۀ طفوليّت و صباوت بشر اکنون گذشته و بسر رسيده است و نوع بشر اينک آشوب و التھاب
اجتناب ناپذيری را که با شديدترين بحرانھای دورۀ بلوغ ھمراه است آزمايش می کند .حال زمانی فرا رسيده
که غرور ايّام جوانی و حرارت دورۀ شباب بايد بتدريج کاھش يافته و به سکون و آرامش تف ّکر و رشد عقلی
که از خواصّ مرحلۀ کمال است تبديل گردد و بح ّدی از بلوغ و رشد دست يابد که بتواند ھمۀ قوا و استعدادات
١٢٥
خود را برای وصول بح ّد اکثر کمال مورد استفاده قرار دھد".
٤٥
شوقی ربانی درباره ی بلوغ كامل بشر اين طور می نويسد:
"تغييرات افسانه وار فراگير و در عين حال غيرقابل توصيف که بمرحلۀ بلوغ اجتناب ناپذير زندگی
افراد بشر مربوط است الزاما ً صورت مشابھی در دوران تکامل سازمان جامعۀ انسانی در مقابل خود خواھد
داشت.
مرحلۀ ھمانند ديگری نيز دير يا زود در زندگی اجتماعی بشر پديد خواھد آمد که حوادث
وعوامل مخرّب بيشتری را در روابط جھانی ايجاد کرده و چنان استعداداتی بنوع بشر اعطا می نمايد که در
١٢٦
ادوار آتيه محرّک و مشوق آنان بمنظور حصول بمقصد و سرنوشت متعالی ايشان خواھد بود".
قطعا ً آنچه كه ما در مورد تاريخ بشر می توانيم مشاھده كنيم تاريخ دوره ی نوزادی ،كودكی و نوجوانی جمعی
ما است .بنابراين ھمانطور كه حضرت بھاءﷲ فرموده ،ما تمايل داريم توانايی ھای واقعی بشر را كمتر از مقدار واقعی
آن بدانيم .اما استعدادھايی در جامعه ی بشری نھفته است که وقتی بشر به بلوغ برسد ،آشكار خواھند شد:
اين اصل با اصل وحدت عالم انسانی رابطه ی مستقيم دارد .در بحث وحدت عالم انسانی می بينيم كه روند
تكامل دسته جمعی بشر مشابه رشد يك فرد است .ھمانطور كه زندگی فرد از نوزادی شروع می شود و كم كم بلوغ فرا
می رسد ،زندگی اجتماعی بشر ھم از مرحله ای ابتدايی شروع شد و كم كم رشد كرد تا به تدريج به بلوغ رسيد .تعليم و
تربيت پدر و مادر ،معلّم و اجتماع باعث پيشرفت فرد می شود .اما چه چيزی به بشر نيروی محرّكه می دھد تا به تكامل
دسته جمعی برسد؟ بھائيان معتقدند اين نيرو "ظھور دين الھی" است.
حضرت بھاءﷲ در يكی از آثار مھمش به نام "ايقان" فرمود كه خداوند آفريننده ی جھان در طول تاريخ،
پيامبرانی را برای بشر فرستاده و بعد از اين ھم خواھد فرستاد .حضرت بھاءﷲ به پيامبران الھی "مظھر ظھور الھی"
می گويد .اين پيامبران اصوالً پايه گذار اديان بزرگ الھی ھستند ،پيامبرانی مثل حضرت ابراھيم ،حضرت موسی،
حضرت بودا ،حضرت مسيح ،حضرت محمد و . ...اين پيامبران در جھانيان روح جديدی می دمند ،تعاليم آسمانی آنھا
در دنيا نفوذ می كند ،احكام و قوانين آنھا سازمان اجتماعی جديدی ايجاد می كنند .دراثر اين روح و نيز تاثيرتعاليم
پيامبران و نظامھای اجتماعی که نصايح پيامبران تاسيس می کنند بشربه تكامل جمعی می رسد .در واقع تنھا مربيان
بشر مظاھر ظھور الھی يا پيامبران ھستند.
با توجه به سيستمھای دينی مختلفی كه در تاريخ بشر پديد آمده اند ،حضرت بھاءﷲ می فرمايد:
"اين اصول و قوانين و راھھای محکم متين از مطلع واحد ظاھر و از َمشرق واحد ُمشرق و اين
١٢٨
اختالفات نظر به مصالح وقت و زمان و قرون و اعصار بوده"
٤٦
بنابراين منظور دين بھائی از اصل "وحدت اديان" آن است كه ھمه ی مظاھر ظھور الھی از طرف خدا آمده
اند و نظامھای دينی كه ھر كدام به وجود آوردند ،اگر چه متنوع است و كامالً يكدست نيست ،ولی ھر كدام قسمتی از
نقشه ی خدا برای بشر بوده و اين نقشه ی الھی فقط يكی است.
در حقيقت فقط يك دين ھست :ديانت الھی .اين دين ھميشه به صورت مرحله به مرحله و پشت سر ھم در دنيا
ظاھر می شود .ھر دينی يكی از مرحله ھای تكامل دي ِن يگانه محسوب می شود و امروزه ظھور دين بھائی مرحله ی
جديدی از تكامل و استمرار "ديانت الھی" است.
اعمال پيامبران از طرف خدا ھدايت می شود و تفكرات و ِ حضرت بھاءﷲ برای اينكه نشان بدھد تعاليم و
ت
ف پديده ای كه با آمدن ھر پيامبری آشكار می شود لغ ِ نيروھای طبيعی يا انسانی در آنھا نقشی نداشته ،برای توصي ِ
"ظھور" را به كار می برد .مخصوصا ً آثاری كه يك پيامبر می نويسد يا "نازل می كند" كالم خدا است و خطايی در آن
نيست .معموالً بعد از درگذشت پيامبر خدا ،نوشته ھای او باقی می مانند .چون نوشته ھای پيامبر مدتھا بعد از پايان
زندگی ِ زمينی پيامبر باقی می مانند ،اين نوشته ھا بخش مھمی از پديده ی ظھور را تشكيل می دھد .به ھمين دليل است
كه معموالً فقط به نوشته ھای پيامبر "ظھور" می گويند.
در طول تاريخ ،پيامبران يكی بعد از ديگری آمده اند .بھائيان به اين فرايند "تكامل تدريجی ظھورات الھی" و
يا "استمرار فيض الھی" می گويند و معتقدند اين ظھور پيامبران نيروی محركه ای برای پيشرفت نوع بشر بوده است و
١٢٩
حضرت بھاءﷲ جديدترين نمونه ی اين نوع ظھور است.
برای تمرکز بيشتر بر مفھوم "دين" در اعتقاد بھائيان ،بياييد بعضی از نظرات مختلف درباره ی دين را با ھم
مقايسه كنيم .بعضی ھا معتقدند تالش بشر برای يافتن حقيقت باعث شده كه نظامھای دينی مختلف به وجود بيايند،
بنابراين اين گروه معتقدند پيامبران از طرف خدا ،وحی نمی آورند و به انسان كمك نمی كنند كه خدا را بشناسد ،بلكه
انسانھايی فيلسوف يا متف ّكر ھستند كه بھتر از مردم ديگر حقيقت را فھميده اند .اين طرز تفكر وحدت اديان را نمی
انگر عقاي ِد بشری ھستند كه افراد بشری آنھا را به وجود آورده اند ،اديانپذيرد ،چون می گويد سيستمھای دينی نماي ِ
طرف يك منبع يگانه نيامده اند.
ِ مصون از خطا نيستند و از
از سوی ديگر ،بعضی از افرادی كه خيلی به سنتھای دينی خود وابسته اند و تعصّب دارند؛ فكر می كنند كه
امبر خودشان از طرف خدا است و بقيه ی پيامبران ،يا پيامبران دروغی ھستند و يا مقامی پايينتر از پيامبر خودشان پي ِ
ً
دارند .مثال بنی اسرائيل می گويد كه موسی پيامبر خدا است ولی مسيح نه .اكثر مسيحيان نيز به مسيح اعتقاد دارند ،ولی
فكر می كنند حضرت محمد پيامبر دروغی است و موسی نيز مقامش از عيسی پايينتر است.
دين بھائی اين دو مفھوم سنّتی را قبول ندارد ،چون مطابق اصل "وحدت اديان الھی" نيست .حضرت بھاءﷲ
می گويد اگر بعضی از تعاليم اديان بزرگ با ھم تفاوت دارد ،به خاطر اين نيست كه اشتباھی در آن تعاليم يا پيامبر
ھست ،بلكه به خاطر اين است كه آن اديان در زمانھا و مکانھای گوناگونی با نيازھای مختلف ظاھر شده اند و با توجه
به اوضاع متفاوت ،تعاليم دينی نيز متفاوت شده اند .البته مقدار زيادی عقايد و نظرات فرعی و اضافی و درك بشری
ھم وارد اديان شده و تعاليم را از شكل اصلی خود خارج كرده است .بخشی از تفاوتھا ھم به خاطر اين دركھای نادرست
و اضافی بوده است .عالوه بر اين ،بھائيان معتقدند كه ھيچ كدام از پيامبران بر ديگری برتری ندارد ،ھمه از جانب يك
منبع معنوی آمده اند و آن خدا است .شوقی ربانی اين موضوع را اينطور توضيح می دھد:
"بھائيان معتقدند اصول اساسی نازله از قلم حضرت بھاءﷲ شارع آئين بھائی مشعر بر آنست که
حقائق مودعه در اديان اموری جزمی و مطلق نبوده بلکه مسائلی نسبی بشمار است ...که ظھور مظاھر الھی
مستم ّر و بصورت جريانی تکاملی است ...که کليّۀ اديان بزرگ جھان در اصل ِمن جانب ﷲ بوده است ...که
تعاليم اساسی اين اديان با يکديگر در نھايت ھم آھنگی است ...که مقصود و منظور ھمگی واحد و مشابه
يکديگر است ...که تعاليم آنان صور مختلف از حقيقتی واحد است ...که روش آنان مک ّمل و مت ّمم يکديگر
است ...که تفاوت آنھا فقط در فروع و احکام مشاھده می شود و باالخره اينکه رسالت ھريک جانشين و مرحلۀ
١٣٠
بعدی تکامل روحانی جامعۀ انسانی بشمار می رود".
٤٧
ظھور امر بھائی-کتب و آثار مقدّسه
آثار و نوشته ھای حضرت بھاءﷲ بيش از ١٠٠جلد كتاب و مجموعه الواح)نامه ھا( را شامل می شود .اين
ت زندان نازل شد .اين آثار ظھور بھائی را در بر دارد .برای بھائيان ،نوشته ھای حضرت كتابھا بيشتر در شرايط سخ ِ
عبدالبھاء و شوقی ربانی نيز قابل اعتماد ھستند و اعتبار محكم خود را از آثار حضرت بھاءﷲ گرفته اند.
موضوع نوشته ھای بھائی به چند گروه تقسيم می شود:
.١مفاھيم اصلی دين بھائی ،نمونه ی كامل اين نوع مطالب "كتاب مستطاب ايقان" است كه ظھور تدريجی
اديان را توضيح می دھد.
عنوان نماينده ی خدا بر زمين ،اين
ِ به بھاءﷲ حضرت كه بشر ت ي ھدا و ی بشر ی زندگ به مربوط .٢تعاليم
نصيحتھا را از طرف خدا به بشر ارائه می كند .در اين نوشته ھا ،حضرت بھاءﷲ در مورد ماھيت و ھدف زندگی
توضيح می دھد ،روند زندگی را توصيف می كند ،به بشر توصيه می كند كه طبق اراده و خواست خدا رفتار كند و اين
كه پاسخ بشر به پيام خدا نتيجه ای ھم دارد :مجازات يا پاداش.
.٣قوانين و احكامی شبي ِه نصيحتھا با اين تفاوت كه اين احكام برای بھائيان اجباری است.
آثار خود حدود و وظايف اين موسسات .۴حضرت بھاءﷲ موسسات اجتماعی و اداری به وجود آورد و در ِ
را كامال توضيح داد.
گروه ٣و ۴يعنی احكام و موسسات بھائی سيستمی به نام "نظم اداری" را به وجود می آورند" .نظم اداری"
برای حفظ وحدت جامعه ی بھائی ايجاد شده و وسيله ای برای ايجاد وحدت در جامعه ی جھانی است .در فصلھای بعد
نظم اداری بيشتر بررسی می شود.
آثار ديگر حضرت بھاءﷲ شامل دعا و مناجاتھا ،مسائل عرفانی ،مطالب فلسفی و تحليل تاريخ است .تنوع
موضوعاتی كه حضرت بھاءﷲ درباره ی آنھا مطلب نوشته ،خيلی زياد است و نشان می دھد كه نيازھای انسانھا و
جامعه ی بشری چقدر برای او مھم بوده اند.
بسياری از اصولی كه در اين نوشته ھا آمده ،به شناخت ھدف اصلی دين بھائی يعنی رسيدن به يك نظم جھانی
واحد كمك می كند .اجرای مطالب آن به رفع اختالف و دشمنی بين افراد و گروھھا كمك می كند و محيط اجتماعی الزم
برای ايجاد وحدت جامعه را فراھم می كند .شوقی ربانی خالصه ای از اصول مھم بھائی را بيان می كند .به عنوان
سخنان او را بيان می كنيم:
ِ مقدمه برای مطالب آينده قسمتی از
"آئين بھائی وحدانيت خدا ،يگانگی مظاھر الھی ،اصل تحرّی و جستجوی آزادانه و غير مشروط حقيقت ،رفع
ھمه ی انواع خرافات و تعصبات را پذيرفته – مقصود اصلی ديانت را ايجاد محبّت و يگانگی دانسته ،دين را موافق علم
و عقل شناخته ،آئين الھی را تنھا عامل ايجاد جامعه ی صلح جو منظّم و پيشرو بشمار آورده ،اصل تساوی موفقيت،
حقوق و ترقّی را برای ھر دو جنس )رجال و نساء( قبول نموده تعليم و تربيت عمومی و اجباری را توصيه فرموده،
تفاوت فاحش بين ثروتمندان و فقرا را محکوم نموده ،کار و شغل را در مح ّل عبادت قرار داده ،اختيار زبان عمومی را
عالوه بر زبان مادری الزم دانسته و مؤسّسات و ادارات الزم برای تأسيس و حفظ صلح پايدار و عمومی را بوجود
١٣١
آورده است".
اساس اين بيان تعدادی از اصول بھائی با جزئيات بيشتری مورد بحث قرار می گيرد. ِ بر
يكی از منشأھای اصلی ناسازگاری ھا در دنيای امروز آن است كه افراد بدون آگاھی و كوركورانه از عقايد
مختلف پيروی می كنند .خدا به ھمه ی انسانھاعقل و استعداد تشخيص حق از باطل را داده است .اگر انسان فقط به
عقل خود بسنجد ،مسئوليتخاطر دوستی و دشمنی با افراد و گروھھا عقيده ی آنھا را قبول كند ،بدون اين كه آنھا را با ِ
اخالقی اصلی خود را به عنوان يك انسان زير پا گذاشته است.
گذشته از اين ،چنين افرادی متعصّبانه به عقيده ای وابسته می شوند و از افرادی كه مثل آنھا فكر و عمل نمی
كنند )دگر انديشان( دوری می كنند و "ناشكيبايی" می نمايند .اينھا منجر به درگيری و نفرت نيز می شوند .اگر به تاريخ
نگاه كنيم جنگھا و خونريزيھايی را می بينيم كه فقط به دليل اختالف جزئی در رسمھای مذھبی ،يا تفاوت در درك
اعتقادات به وجود آمده است.
تحری حقيقت كمك می كند كه فرد بفھمد چرا نسل به نسل عقيده يا سنّتی را دريافت كرده است .بھائيان معتقد
ھستند كه فقط يك حقيقت وجود دارد ،به اين دليل افراد كم كم اختالفھای ظاھری را در می يابند و به اتحاد واقعی می
رسند البته اگر تحری حقيقت كنند .حضرت عبدالبھاء می فرمايد:
١٣١
"قد ظھر يوم الميعاد" ،شوقي رباني ،صفحۀ .٢٧ترجمه.
٤٨
ثانی تعليم حضرت بھاء ّ
ﷲ تحرّی حقيقت است که چون اديان تحرّی حقيقت نمايند متّحد شوند زيرا
حقيقت يکی است تع ّدد قبول ننمايد بالعکس چون تقاليد مختلف است مادام پيروی تقاليد ميکنند در اختالف و
١٣٢
نزاعند.
و نيز:
"اين که خود را درست و برحق تصور کنيم و ديگران را نادرست و باطل ،بزرگترين موانع بر سر
١٣٣
را ِه وحدت است؛ و وحدت ،اگر در جستجوی حقيقت ھستيم ،ضروری است؛ زيرا حقيقت واحد است".
حضرت بھاءﷲ به موضوع ترك تعصب توجه خاصی كرده است .تعصب يعنی وابستگی شديد و احساساتی
به يك عقيده ،بدون اين كه بدانيم آن عقيده منطقی است يا غيرمنطقی .يك نمونه ی معمولی تعصب وقتی است كه كسی
كه عضو گروھی است ،به شدت به آن گروه وابسته باشد ،گروھش را از ديگران برتر بداند و به كسانی كه عضو گروه
رفتار بدی از آنھا ديده باشد .اين گروه می تواند يك گروه نژادی ،اقتصادی،اجتماعی ، ِ نيستند ،بدبين باشد بدون اين كه
ت گروھھای مختلف می شود و در عدم وحد ِ
زبان يا خط يا ھر نوع ديگری باشد .ھر نوع تعصبی باعث بيگانگی و ِ
نتيجه درگيری پيش می آيد .دشمنی كه در اثر تعصب ايجاد می شود می تواند ناآرامی ،جنگ يا كشتار دسته جمعی راه
بيندازد و در اغلب موارد نيز چنين مسائلی پيش می آيد .حضرت بھاءﷲ به بھائيان شديداً توصيه می كند كه با تمام
انواع تعصب و خرافاتی كه ممكن است درباره ی افراد بشری در ذھن داشته باشيم جلوگيری كنيم تا از ِ تمام
وجود از ِ
خونريزی جلوگيری شود.
حضرت بھاءﷲ در كلمات مكنونه ،يكی از آثار عرفانی خود از بشر می پرسد:
يا ابنآ َء األنسان ،ھل عرفتم لم خلقناکم من تراب واح ٍد ؟ ّ
لئال يفتخر احد علی احد و تف ّکروا فی ک ّل
رجل واحدة وٍ حين فی خلق انفسکم ينبغی کما خلقناکم من شی ٍء واح ٍد ان تکونوا کنفس واحد ٍة بحيث تمشون علی
تأکلون من فم واحد و تسکنون فی ارض واحد ٍة حتّی تظھر من کينوناتکم و اعمالکم و افعالکم آيات التّوحيد و
١٣٤
جواھر التّجريد ھذا نصحی عليکم يا مأل األنوار فانتصحوا منه لتجدوا ثمرات القدس من شجر ع ّز منيع ".
]ترجمه :ای پسران انسان ،آيا دانستيد چرا شما را از خاک واحدی آفريديم؟ تا کسی بر ديگری افتخار
نکند و در ھر حينی در آفرينش خودتان تفکر کنيد ،در اين صورت شايسته است ھمانطور که شما را از
چيزی واحد آفريديم ،شما نيز ھمچون نفسی واحد باشيد به طوری که بر پای واحد راه رويد و از دھان واحد
بخوريد و در زمينی واحد ساکن گرديد تا اين که از سرشت و ذات شما و اعمال شما و افعالتان نشانه ھا و
آيات توحيد و جواھر تجريد آشکار شود .اين است نصيحت من بر شما ای گروه انوار .پس پند گيريد از آن تا
ميوه ھای پاک از درخت ع ّز بلندمرتبه بيابيد[.
يكی از عوامل ايجاد اختالف در دنيا اين است كه بعضی فكر می كنند بين علم و دين اختالفی اساسی وجود
دارد و حقايق علمی با مسائل دينی مطابقت ندارد و در نتيجه انسان بايد يكی را از بين علم و دين انتخاب كند يا از خدا
پيروی كند يا از عقل و منطق خودش.
تعاليم بھائی شديداً بيان می كند كه اساس علم و دين يكی است .قبال بخشھايی از سخنان حضرت عبدالبھاء را
ً
خوانديم كه به اين موضوع اشاره می كرد .حضرت عبدالبھاء می گويد كه حقيقت يكی است و بنابراين محال است كه
علم مطلبی را رد كند و دين آن را درست بداند .حضرت عبدالبھاء اين موضوع را توضيح می دھد:
"دين بايد مطابق علم باشد زيرا خدا عقل به انسان داده تا حقائق اشياء را تحقيق نمايد اگر مسائل دينيه
مخالف عقل و علم باشد وھم است زيرا مقابل علم جھل است و اگر بگوئيم دين ض ّد عقل است مقصود اين
است که دين جھل است الب ّد دين بايد مطابق عقل باشد تا از برای آنان اطمينان حاصل شود اگر مسأله ای
١٣٥
مخالف عقل باشد ممکن نيست از برای انسان اطمينان حاصل گردد ھميشه متزلزل است.
حضرت بھاءﷲ بر اين موضوع تأكيد كرد كه عقل و شعور ھديه و "موھبتی" است از طرف خدا .علم نتيجه
ی استفاده ی درست از عقل است .علم مجھوالت را "كشف" می كند .دين الھی حقايق را برای ما آشكار و "ظاھر" می
٤٩
كند ،بدون اين كه الزم باشد خودمان آنھا را برای خود كشف كنيم .بھائيان معتقدند كه خدا ھم ظاھر كننده است ھم
آفريننده ی حقيقتی كه علم در جستجوی آن است؛ بنابراين بين اين دو نمی شود اختالفی وجود داشته باشد.
اختالفی كه بين علم و اعتقادات سنتی مذھبی وجود دارد ،به خاطر اشتباه و گستاخی بشر است .در طول چند
قرن ،كم كم تفسيرھای غلط وارد سيستمھای دينی مختلف شده و باعث شده تعاليم اوليه ی دين كه پيامبر از طرف خدا
ص تعاليم اصلی و صحيح دين از تفسيرھای غلط بشری مشكل آورده ،از شكل خود خارج شود .با گذشت زمان ،تشخي ِ
ق علمی نظر مردم را شد .فكرھا و نظرات خام و اثبات نشده ی مكتبھای فكری علمی ،بيشتر از نتيجه ی تحقيقات دقي ِ
به خود جلب كرد و اين موضوع نيز بر اختالفات دامن زده است .حضرت عبدالبھاء فرموده كه دين و علم مخالف ھم
نيستند بلكه يكديگر را تكميل می كنند:
"دين و علم توأم است از يکديگر انفکاک ننمايد و از برای انسان دو بال است که بآن پرواز نمايد
جناح واحد کفايت نکند ھر دينی که از علم عاری است عبارت از تقاليد است و مجاز است نه حقيقت لھذا تعليم
١٣٦
از فرائض دين است"
ت علم و دين، تفكر بعضی از اھالی دين غلط است كه فكر می كنند با وحد ِ ِ ن ي ا كه دي فرما ی م در جای ديگر
ت علم و دين اساس آن را محكم می كند: دين ضعيف می شود بلكه برعكس وحد ِ
"پس بايد دين و علم و عقل مطابق باشد لھذا جميع اين تقاليد که در دست امم است چون مخالف علم و عقل
است سبب اختالف و اوھام شده پس ما بايد تحرّی حقيقت نمائيم و به تطبيق مسائل روحانيه با علم و عقل بحقيقت ھر
١٣٧
امری پی بريم اگر چنين مجری شود جميع اديان دين واحد شود زيرا اساس ک ّل حقيقت است و حقيقت يکی است".
در حالی كه سنتھای مذھبی و فلسفی زيادی ،زنان را در بعضی جنبه ھای زندگی اجتماعی از مردان پست تر
می دانند و يا حتی زنان را ذاتاً از مردان پست تر می دانند ،دين بھائی از تساوی حقوق زنان و مردان سخن می گويد.
حضرت بھاءﷲ و حضرت عبدالبھاء تاكيد می كنند كه زنان از نظر توانايی ھای فكری با مردان فرقی ندارند و در آينده
تمام جنبه ھای تالش بشری توانا ھستند .اگر تا حاال زنان
آشكارا نشان خواھند داد كه در دستاوردھای فكری و علمی در ِ
نتوانسته اند استعدادھای خود را نشان دھند ،به اين خاطر بوده كه تعليم وتربيت كافی و موقعيت اجتماعی مناسب نداشته
اند؛ به عالوه ،مردان كه جسم قوی تری دارند ،ھمواره زنان را كنترل می كردند و اجاز ه نمی دادند زنان پيشرفت
كنند .حضرت عبدالبھاء بيان فرمود:
"در ايّام گذشته عالم اسير سطوت و محکوم قساوت و قوّت بود و رجال بقوّۀ ش ّدت و صالبت جسما ً
و فکراً بر زنان تسلّط داشتند ا ّما حال اين ميزان بھم خورده و تغيير کرده قوّۀ اجبار رو باضمحالل است و
ذکاء عقالنی و مھارت فطری و صفات روحانی يعنی محبّت و خدمت که در نسوان ظھورش شديدتر است رو
بعلّو و سم ّو و استيال است پس اين قرن بديعه شؤونات رجال را بيشتر ممزوج با کماالت و فضائل نسوان
١٣٨
نمايد"
مھم اتحاد دنيا ،دستيابی به موازنه كاملتری بي ِن نفوذ مردان و زنان در جامعه است .در حقيقت ،در
يك جنبه ی ِ
نتيجه ی نفوذ بيشتر زنان جنگ كمتر خواھد شد و صلح ھميشگی برقرار خواھد شد:
"در ازمنه ی سالفه عالم بشريت دچار نقص و فتور بوده چه بکمال نرسيده بود و خشونت و جنگ بر
روی زمين مستولی شده بود .تعليم و تربيت نساء اقدامی عظيم در محو و اختتام اين دوران بشمار می آيد چه
نساء ھمه ی قدرت و نفوذ خود را در امحاء جنگ و ستيز به کار خواھند برد .در حقيقت نساء بزرگترين
عامل در برقراری صلح عمومی و حسن روابط بين المللی می باشند نسوان قطعيا ً نزاع و جدال را از صحنه
١٣٩
ی بشريت محو خواھند کرد".
يكی ديگر از تعاليم حضرت بھاءﷲ اين است كه دختران و پسران بايد امكانات تعليم و تربيتی يكسانی داشته
باشند .حضرت بھاءﷲ در مورد اين تعليم نيز راھنمايی ھای عملی ارائه كرده است .ھمه ی كودكان بايد بتوانند تحصيل
كنند و تربيت شوند .اگر به دليل مشكالت مالی و مشكالت خانوادگی ديگر كودكان به امكانات تعليم و تربيتی كافی
٥٠
دسترسی نداشته باشند و جامعه ھم نتواند اين نياز را برطرف كند ،بدون شك بايد امكانات موجود را به دختران داد .اين
كار دو ھدف دارد .زنان می توانند عقب ماندگی گذشته را جبران كنند .به عالوه ،چون مادر اولين مربی جامعه است،
نسل بعدی از امكانات تربيتی و تحصيلی كه خانواده يا جامعه به آنھا می دھد ،سود بيشتری خواھند برد.
عدالت اقتصادی – تعادل برقرار شدن بين فقر و غنای بيش از حد
وحدت عالم انسانی كه در تعاليم بھائی آمده ،بر اساس عدالت قرار دارد .يكی از موارد بی عدالتی در دنيای
امروز ،اين است كه منابع اقتصادی و ما ّدی به صورت متعادل بين مردم تقسيم نمی شود .گروه كوچكی ھستند كه بي ِ
شتر
ثروت جامعه در دست آنھا است و بخشھای توليد و توزيع را در نظام اقتصادی كنترل می كنند .از طرف ديگر ،مردم
زيادی ھستند كه بسيار فقير و بيچاره اند .اين اختالف ھم درون يك ملّت و بين مردم يك كشور وجود دارد و ھم بين
ملّتھای مختلف .بعضی از كشورھای صنعتی پيشرفته ،خيلی ثروتمند ھستند؛ ولی بقيه ی كشورھا فقير ھستند و رشد و
توسعه نيافته اند .به عالوه ،ھر سال فاصله ی طبقه ھای فقير و ثروتمند بيشتر می شود و اوضاع روز به روز بدتر می
شود .اين جريان نشان می دھد كه نظامھای اقتصادی جھان نمی توانند تعادل عادالنه ای به وجود آورند .حضرت
بھاءﷲ می فرمايد بی عدالتی اقتصادی ،از نظر اخالقی زيان آور است و خداوند آن را ممنوع كرده است .حضرت
عبدالبھاء می فرمايد:
"جائز نيست که بعضی در نھايت غنا باشند و بعضی در نھايت فقر بايد اصالح کرد و چنان قانونی
١٤٠
گذاشت که از برای ک ّل وسعت و رفاھيت باشد نه يکی به فقر مبتلی و نه يکی نھايت غنا را داشته باشد".
حضرت بھاءﷲ در كلمات مكنونه به افرادی كه عدالت را رعايت نمی كنند ،می فرمايد:
"ای ظالمان ارض ،از ظلم دست خود را کوتاه نمائيد که قسم ياد نموده ام از ظلم احدی نگذرم و اين
١٤١
عھدی است که در لوح محفوظ محتوم داشتم و بخاتم ع ّز مختوم"
و در ھمان كتاب در مورد فاصله ی طبقاتی می نويسد:
"ای پسران تراب ،اغنيا را از ناله ی سحر گاھی فقرا اخبار کنيد که مبادا از غفلت به ھالکت افتند و
١٤٢
از سدره ی دولت بی نصيب مانند الکرم و الجود من خصالی فھنيئا ً لمن تزين بخصالی".
]ترجمه ی بخش عربی :کرم و بخشش و جود از صفات و خصلتھای نيک من است ،پس گوارا باد
برای کسی که به صفات من مزيّن شد[.
يكی از علتھای اصلی اختالف طبقاتی رقابت بی مورد است .در گذشته كه وسايل توليد كم بود ،برای افزايش
ت محدود انگيزه ی خوبی بود اما امروزه بايد ھمكاری و تعاون جای آن را بگيرد .بايد منابع انسانی و مادی توليد ،رقاب ِ
موجود ،برای استفاده ی ھمه ی بشر در دراز مدت به كار رود ،نه اينكه عده ی كمی از آن منابع برای پيشرفت خود در
کوتاه مدت استفاده كنند .اگر می خواھيم از منابع مادی و انسانی به نفع ھمه استفاده کنيم بايد به جای رقابت ،ھمكاری را
وارد نظام اقتصادی كنيم و آن را گسترش دھيم.
سطوح جامعه ايجاد شود .حضرت عبدالبھاء مسئله تعاون و ھمكاری را توضيح می ِ ھمكاری بايد در تمام
دھد و نقش شراكت را در حل مشكالت بيان می كند .او می گويد حتی در يك كارگاه كوچك بايد كارگر و كارفرما
شريك ھم باشند .كارگر بايد به جز حقوق و مزد ،چند درصد در سود كارگاه شريك باشدتا پيشرفت كارگاه را به سود
خود بداند و آرامش روانی پيدا كند و با اطمينان كار كند .وقتی منافع كارگر و كارفرما به اين صورت ھمسو شود ،ديگر
كار به خاطر اعتصاب ،متوقف نمی شود .در غير اين صورت بين كارگر و كارفرما اختالف ايجاد می شود و تعادل
اقتصادی از بين می رود و گروھی بر ديگری مسلّط می شود و بی عدالتی و استثمار ايجاد می شود .حضرت بھاءﷲ
درباره ی رقابت و قدرت طلبی افراد ھشدار می دھد:
"برتری و بھتری که به ميان آمد عالم خراب شد و ويران مشاھده گشت ...بلی انسان عزيز است چه
١٤٣
ق موجود ولکن خود را اعلم و ارجح و افضل و اتقی و ارفع ديدن خطائی است کبير". که در ک ّل آيه ی ح ّ
حضرت عبدالبھاء می گويد ھمان طور كه بدن انسان به خاطر ھمكاری اعضايش زنده است ،جامعه نيز به
خاطر ھمكاری اعضايش زنده و سالم و متعادل باقی می ماند:
"در عالم ايجاد جميع کائنات در نھايت ارتباط و از اين ارتباط تعاون و تعاضد حاصل و تعاون
وتعاضد سبب بقا و حيات اگر تعاون و تعاضد دقيقه ای از حقائق اشياء برداشته شود جميع کائنات انحالل يابد
١٤٤
و ھبا ًء منثورا گردد ...و اعظم تعاون بين نوع انسان است".
٥١
تعادل اقتصادی كه در عقايد بھائی آمده ،به معنی تساوی درآمد ھمه ی انسانھا نيست .در تعاليم بھائی آمده كه
بايد نظام اقتصادی ای بر اساس ھمكاری ايجاد شود كه ھر فردی درون اين نظام بايد بتواند دارايی ھا و تجارت
مخصوص خودش را داشته باشد .البته افراد مختلف ،استعدادھای متفاوت و نيازھای متفاوت دارند ،در اجتماع ،بعضی
از كارھای خدماتی اجتماعی مثل تعليم و تربيت ،ارزش بيشتری دارند و بايد كسانی كه در اين شغلھا خدمت می كنند،
به گونه ای زحمتھايشان جبران شود.
اما درآمد آنھا نيز نمی تواند از يك مقدار مشخص كمتر و از يك مقدار مشخص بيشتر باشد .بايد كمترين مقدار
درآمدی كه جوابگوی نيازھای اساسی انسان باشد ،تعيين شود .اگر كسی به خاطر ناتوانی يا مشكالت ديگر نتواند حتی
آن مقدار كم را داشته باشد ،بايد از صندوق عمومی به او داده شود تا نيازھای اساسی اش برطرف شود .بايد بيشترين
مقدار درآمد ھم مشخص شود تا افراد بيش از حد مال اندوزی نكنند .می توان مقدار ماليات را تصاعدی باال برد يا
مقررات ديگری به وجود آورد تا ثروت بيش از حد در دست افراد جمع نشود .حضرت عبدالبھاء فرمود كه در جامعه
ای كه بر اساس تعاليم بھائی ساخته شود ،ديگر ثروتمندی كه ثروت افسانه ای اندوخته باشد ،وجود نخواھد داشت.
قطعا ً حقوق افراد يكسان نخواھد بود و تفاوتھای خاصی وجود خواھد داشت تا بعضی از مشاغل مثل پزشك،
كشاورز و ...كه برای جامعه بسيار مھم ھستند ،تشويق شوند .اما باز ھم اين مقدار نمی تواند از حد معينی باالتر يا
پايينتر برود ،چون نبايد كسی آن قدر فقير باشد كه نيازھايش برطرف نشود و ديگری ثروت بيش از حد جمع كند.
بنابراين تعاليم اقتصادی بھائی از بعضی جھات با نظامھای اقتصادی دنيا مشترك است ولی نظام جديد و يگانه ای را در
نظردارد كه بر اساس تقسيم عادالنه ی محصول و خدمات در كل جھان ساخته شده و تا كنون در دنيا نظامی شبيه آن
١٤٥
وجود نداشته است.
در بحث مسائل اقتصادی و اجتماعی ،حضرت بھاءﷲ و حضرت عبدالبھاء توضيح می دھند كه نظام اقتصادی
بايد دوباره سازمان دھی شود تا منافع افراد جامعه ھمسو شوند و تاكيد می كنند كه فقط بخشی از راه حل كلی است ،اما
مشكل اصلی ،حرص و طمع و زياده خواھی است .اگر افراد جامعه نابالغ وحريص باشند ،حتی كاملترين نظامھای
اقتصادی ھم نمی توانند موفق شوند .پس برای حل مشكل بايد از ريشه شروع شود و قلب و فكر اعضای جامعه به طور
كلی منقلب گردد .كليد حل مشكالت اقتصادی كه می توانند جامعه ی بشری را به نابودی بكشانند ،فقط به دست ديانت
الھی است .حضرت عبدالبھاء می فرمايد:
ً
"اساس ھمه ی شرايط اقتصادی طبيعتا اموری است معنوی که با عوالم قلبی و روحانی مرتبط
١٤٦
است"
اين اصل برای مشكالت انسان در ھمه ی جنبه ھای فعاليتھای بشری كارساز است .تعاليم بھائی انسان را
موجودی روحانی می داند و اين كه بدون در نظر گرفتن اين حقيقت ھيچ گونه راه حل پايداری برای مشكالت بشری
وجود ندارد .ھمه ی فعاليتھای انسان به ھدف روحانی وجود او يعنی شناخت و عشق به خدا و توسعه ی كيفيتھا و
فضائل روحانی مربوط است.
به اين دليل است که حضرت بھاءﷲ و حضرت عبدالبھاء برای محدوده ی وسيعی از فعاليتھای بشری
راھنمايی ھای الزم را ارائه کرده اند .بين جنبه ھای دينی و دنيوی نمی توان مرز مشخصی قرار داد .برای يك زندگی
انداز روحانی زندگی کرد.ِ خوب و موفق ،بايد ھمواره با چشم
روحانی بشر تأکيد خاصی می کند و بنابراين فقط دين می
ِ تدريجی الھی بين مردم است ،بر بُع ِد
ِ دين که ظھور
تواند زيربنا و پايه ی جامعه را بسازد و ھيچ تالشی ،ھر چقدر پاك و خالص باشد ،اگر به دين و اراده و خواست خدا
برای دنيا توجه نكند ،شكست خواھد خورد .شوقی ربانی در اين مورد می نويسد:
"عالم بشريّت ،خواه از نظر اخالق فردی يا از لحاظ روابط موجود بين جوامع و ملل ،افسوس که دچار چنان
انحراف شديد و انحطاط عظيمی گشته که از طريق بھترين سياسيّون و برترين زمامداران عالم ،اگر مساعی آنان مؤيّد
نگردد نجات نخواھد يافت ...در آخرين چاره انديشی برای عالم انسانی يعنی ھر طرحی که برجسته ترين رجل سياسی
بخواھد ابداع کند ،ھر اصلی که ممتازترين اقتصاددان دنيا احتماالً اميد به ارائۀ آن داشته باشد و ھر تعليمی که
پرشورترين اخالقيّون عالم در ترويج آن تالش نمايد نمی تواند شالودۀ متينی فراھم آورد تا بر اساس آن آيندۀ دنيای آشفته
١٤٧
بتواند استوار گردد".
١٤٥بررسي كامل ديدگاه بھائي درباره ي مسائل اقتصادي در محدوده ي اين كتاب نمي گنجد .براي اطالع بيشتر مي توانيد به بيانات حضرت
عبدالبھاء در اين باره مراجعه كنيد.
١٤٦حضرت عبدالبھاء ،ترجمه از صPromulgation of Universal Peace ،٢٣٨
" ١٤٧ھدف نظم بديع جھانی" ,شوقی ربانی ,ص .١٠
٥٢
زبان بين المللی
در دنيای متمدن ما ،زبانھای گوناگونی وجود دارند .تنوع زبان نيز مثل تنوع فرھنگھا ،موجب زيبايی دنيا
ميان
ِ زبانی فراوان ,در روابط
ِ است؛ اما مانعی بر سر ِ راه اتحاد بشرنيز ھست .در سطح روابط عملی ,وجو ِد گروھھای
انسانھا مشكل به وجود می آورد و جلوی جريان آزاد اطالعات را می گيرد و برای فرد عادی و يک زبانه مشکل می
ت مادری خود شود که درمور ِد وقايع جھانی ديدگاھی جھانی به دست آورد .گروھی از افراد آن قدر به زبان و ادبيا ِ
ب زبانی موجب اختالف و تعارض می شود. عالقه دارند كه آن را از زبانھای ديگر برتر می دانند.اين تعص ِ
ب يك دستورالعمل حضرت بھاءﷲ برای اتحاد بشر ,دستور ايجاد يا انتخا ِ ِ بنابراين جای تعجب نيست که در
زبان بين المللی کمکی نيز وجود داشته باشد ,زبانی که در تمام مدرسه ھای دنيا تدريس شود .به اين صورت بعد از
زبان جھانی می ِ گذشت يك نسل ،ھمه ی انسانھا عالوه بر زبان مادری شان يك زبان بين المللی ھم خواھند داشت .اين
اختراعی جديد باشد .اگر يكی از زبانھای موجود در دنيا به ِ تواند يكی از زبانھای موجود در دنيا باشد يا يك زبان
عنوان زبان عمومی انتخاب شود ،افراد زيادی وجود دارند كه به آن زبان صحبت می كنند .اگر ھم زبان جديدی اختراع
شود ،می توان دستور زبان ساده تری برايش ساخت و چون مربوط به گروه خاصی نيست ،احساسات ھيچ گروھی
١٤٨
تحريك نمی شود.
اصل زبان بين المللی کمکی معتقدند ،اما نمی گويند كدام زبان بايد زبان بين المللی شود .طبق ِ بھائيان به
دستور حضرت بھاءﷲ ,بايد يك انجمن بين المللی تشكيل شود كه افراد متخصص در آن جمع شوند و ھمه ی ملِتھای دنيا
اين جمع را قبول داشته باشند ،بعد اين جمع يك زبان بين المللی تعيين كنند.
حضرت بھاءﷲ تاکيد کرد که زبان بين المللی بايد کمکی باشد ,يعنی نبايد زبانھای موجود را سرکوب کند.
کنار زبان بين
ِ زبان بين المللی نيز مثل وحدت عالم انسانی است،وحدت در کثرت است يعنی تمام زبانھای متنوّع دنيا در
المللی باقی خواھند ماند .دستور تعيين زبان بين المللی نه تنھا زبانھای گوناگون را از بين نمی برد ،بلكه از نابودی
زبانھايی كه افراد كمتری به آنھا صحبت می كنند ،جلوگيری می كند .مثال بعضی از زبانھای اقليت در سايه ی زبانھای
اکثريت تحت فشار و در خطر نابودی ھستند .وقتی يك زبان بين المللی تعيين شود ،اقليتھا ھم زبان عمومی را ياد می
١٤٩
گيرند و ھم می توانند زبان مخصوص خود را داشته باشند و آن را حفظ كنند.
درک نقشی که ظھور الھی در تاريخ بشر بازی می کند ،اساسی است. ِ برای فھميدن ھمه ی تعاليم بھائی,
حضرت بھاءﷲ و حضرت عبدالبھاء در مور ِد ظھور تدريجی اديان ,توضيح دادند که ھر ظھوری)ھر دينی( دو ھدف
اساسی دارد .اول اين که ھر دينی شناخت ما را نسبت به خداوند ،اراده و خواسته ی خدواند برای انسانھا ،نسبت به
ديگران و خودمان افزايش می دھد .اما ھر دينی در زمان و مکان خاصی از تکامل اجتماعی ظاھر می شود ،بنابراين
اديان بسته به شرايط ،نيازھای بشر و مشكالت او متفاوت ھستند .با توجه به اين مسئله ،ھدف دوم ھر دين ,ارائه ی
روش و دانش عملی برای حل مشكالت و چالشھای زمان است.
تفاوت اين دو ھدف درآن است كه اولی عمومی و دومی خصوصی است .در مرحله ی اول ،مظھر ظھور يا
پيامبر الھی به مسائل عمومی و جنبه ھای ابدی زندگی مثل رنج ،تولد ،مرگ ,ترس و عشق می پردازد .اينھا مسائلی
ھستند كه انسان ھميشه و در ھر زمان و مکانی با آنھا روبرو است .در مرحله ی دوم ،مظھر ظھور با توجه به شرايط
زمانی و مکانی ،دستورات خاصی به بشر می دھد.
بنابراين برای رفع نيازھای ھر دوره ی جديدی ,احكام ھر دينی دو جنبه دارد .١ :جھانی و عمومی )يا ابدی(
.٢اجتماعی )يا موقتی( .حضرت عبدالبھاء اين دو جنبه ی دين را به اين صورت توضيح می دھد:
"ھر دينی منقسم بدو قسم است قسمی بعالم اخالق تعلّق دارد و آن علويّت عالم انسانی و ترقيّات بشر و
معرفةﷲ است و کشف حقائق اشياء اين امر معنوی است و اصل اساس الھی ابداً تغيير نمی کند اين اساس جميع اديان
است لھذا اساس اديان الھی يکی است .قسم ثانی تعلّق بمعامالت دارد و آن فرع است باقتضای زمان تغيير می کند ...پس
١٤٨سابقۀ تاريخی و رابطه ی مخصوصی بين امر بھائی و زبان اسپرانتو که دکتر زامنھوف آن را اختراع کرد ,وجود دارد .دختر دکتر
زامنھوف ,ليديا ,يکی از بھائيان فعّال بود و حضرت عبدالبھاء پدر او را به خاطر اين کار بزرگ تحسين کرده است .اگرچه حضرت عبدالبھاء
ھيچگاه نگفت که اين زبان ,زبان بين المللی خواھد شد ,ولی از آن به عنوان يکی از وسايل اتّحاد عالم ياد کرده است .حد اقل اختراع و توسعۀ
زبان بين المللی امکان پذير است و عالم بشريّت مجبور نيست برای اجرای آن يکیِ زبان اسپرانتو نشان داد که اين تعليم حضرت بھاءﷲ يعنی
از زبانھای موجود دنيا را انتخاب کند .اين حقيقت ممکن است مقاومت احتمالی دربرابر اص ِل زبان بين المللی را کاھش دھد.
١٤٩به اين طريق ,بھائيان احساس می کنند که زبان عمومی بين المللی با آسان نمودن روابط به وحدت عالم انسانی کمک خواھد نمود و در عين
دسترسی ھمگان را به فرھنگ غنی اقليّت ھا فراھم می کند و در حقيقت اين فرھنگھا را حفظ خواھد کرد .اين يک نمونه از روشیِ حال امکان
است که حضرت بھاءﷲ برای برقراری وحدت در کثرت آورده است که با ھمسان و ھمشکل سازی بکلّی متفاوت است.
٥٣
اينگونه احکام در ھر دوری تغيير می کند و فرع است اس اساس اديان که تعلّق باخالق و روحانيّات دارد تغيير نمی کند
١٥٠
و آن اساس يکی است تع ّدد و تب ّدل ندارد"
يكی از علتھای مھم تضاد و ستيز سيستمھای مختلف دينی آن است كه پيروان اديان ،اين دو دسته احكام را از
ھم تشخيص نداده اند .قوانين اجتماعی با تكامل جامعه تغيير می كنند .اگر پيروان دين فكر كنند كه آن قوانين ثابت ھستند
و نبايد تغيير كنند ،با مشكل روبرو می شوند؛ مثالً يھوديان فكر می كردند قوانين اجتماعی موسی تغيير نخواھد كرد،
بنابراين وقتی مسيح تعدادی از آن قوانين را تغيير داد ،يھوديان خشمگين شدند و مسيح را آزار و اذيت كردند.
بعضی از تعاليم بھائی که در صفحات آينده مطرح می شوند ,جزو تعاليم اجتماعی ھستند .بھائيان معتقدند
مشكل اساسی ِاجتماع كنونی عدم اتحاد و يگانگی است .واضح است که تعاليمی مثل تاسيس يک زبان بين المللی کمکی,
عمالً به تاسيس وحدت و يگانگی کمک می کنند.
وحدت نشانه ی محبت و عشق است و اختالف نشانه ی نفرت و دشمنی .حضرت عبدالبھاء می فرمايد اساس
تعاليم الھی محبت و عشق است .عشق و محبت يك اصل جھانی است كه در ھمه ی اديان مشترك است .بنابراين با
بررسی کامل مشکالت اجتماعی که به خاطر نبودن اتحاد به وجود آمده ،می بينيم كه ھمه ی آنھا از نبودن روحانيت
سرچشمه می گيرند .بھائيان معتقدند كه بسياری از تعاليم حضرت بھاءﷲ )مثل تساوی حقوق مردان و زنان( ھم حقايق
اجتماعی کنونی به شمار می آيند.
ِ روحانی جھانی ھستند و ھم عاملھای اساسی برای حل مشکالت
٥٤
.۶خدا ،مظاھر الھی يا پيامبران او و انسان
در اين فصل می خواھيم ببينيم ديانت بھائی چطور به مسائل مھمی كه در ھمه ی اديان مطرح است ،می
ھستی بشر چيست؟ انسان واقعا ً چيست؟ اديان چه نقشی در زندگی روحانی انسان دارند؟ خوبیِ پردازد :ھدف زندگی و
ً
چيست؟ بدی چيست؟ مسئوليت ما در برابر خدا چيست و معنی روحانی زندگی چيست؟ "مظھر ظھور الھی" دقيقا يعنی
چه؟ و چطور اين عبارت و موضوع که برای اولين بار در دين بھائی به کار رفته ،به ايده ی "ظھور الھی" که دراديان
ديگر نيز مطرح است ،مربوط می شود؟
بعضی افراد بدون اين كه ھرگز به معنی زندگی توجه كنند ،زندگی می كنند .احتماالً زندگی پرمشغله ای
دارند؛ازدواج می كنند ،بچه دار می شوند ،كار می كنند ،دانشمند يا موسيقيدان می شوند ،اما نمی دانند چرا ھمه ی اين
كارھا را انجام می دھند؛ھدف خاصی ندارند که به فعاليتھای مختلف زندگی شان معنابخشد و احتماالً از حقيقت و ھويت
خود و اين که واقعا ً چه ھستند تصوير روشنی در ذھن ندارند.
حضرت بھاءﷲ گفت فقط دين می تواند به زندگی ھدف ببخشد .اگر آفريننده ای وجود نداشت و انسان به
صورت تصادفی از "نيروی محركه ی حرارتی" دنيا به وجود آمده بود ،زندگی ھدفی نداشت؛ ھر انسانی يك موجود
مادی و موقتی بود ،يک حيوان متفكر كه سعی می کرد در زندگی تا می تواند رفاه و لذت داشته باشد و از رنج و
زحمت دوری كند فقط در صورتی كه با توجه به آفريننده ی انسان و ھدفی كه اين آفريننده برای انسانھا تعيين كرده ،به
انسان نگاه كنيم ،مفھومی برای وجود انسان پيدا خواھيم کرد .حضرت بھاءﷲ درباره ی ھدف زندگی چنين می گويد:
ق و لقای آن بوده و خواھد بود چنانچه در جميع کتب الھيّه و صحف "مقصود از آفرينش عرفان ح ّ
١٥١
متقنه ی ربّانيِه من غير حجاب اين مطلب احلی و مقصد اعلی مذکور و واضح است"
زندگی را بايد جريان دائمی اکتشاف و رشد شادی بخش روحانی دانست :در مراحل اوليه زندگی زمينی،
انسان يک دوره تعليم و تربيت را طی می کند و اگر موفق شود ،تجھيزات ذھنی و روحانی كه برای ادامه ی رشد نياز
دارد ،به دست می آورد .وقتی انسان به بلوغ جسمانی می رسد ،مسئوليت پيشرفت خودش را در آينده بر عھده می گيرد
و از اين به بعد ترقی او به كوشش خود او بستگی دارد .ما در جريان زندگی روزمره و درگيری ھای آن ،به تدريج
٥٥
درک خود را از اصول روحانی در زمينه ی حقيقت عميقتر می سازيم و اين درک ما را قادر می سازد تا با خود و
ديگران و خداوند ارتباط موثرتری برقراركنيم .بعد از اين كه زندگی اين دنيا به پايان رسيد ،فرد در دنياھای روحانی به
رشدادامه می دھد .اين دنيا در برابر دنيای ديگر مثل دنيای جنينی در برابر دنيا ی ما است ،ما از جزئيات آن خبر
نداريم و حتما ً خيلی گسترده تر از دنيا ی ما است.
بھائيان معتقدند روح)يا نفس( بعد از مرگ جسمانی از بين نمی رود .بر اساس تعاليم بھائی ،حقيقت انسان
روحانی است .ھر انسانی به جز جسم ظاھری و مادی ،روحی نيز دارد كه خدا آن را آفريده و مادی نيست و به جسم
وابسته نيست .برعکس جسم وسيله ی نقليه ی روح است .روح وجسم با ھم به وجود می آيند ولی روح بعد از نابودی
جسم نيز به رشد ادامه می دھد .روح جايگاه شخصيت ،فكر و ھوشياری انسان است.
ھدف اصلی از زندگی انسان رشد و تكامل روح و توانايی ھای روح است .روح به سوی خدا پيش می رود.
انگيزه و نيروی محرکه او در اين مسير ،شناسايی خداوند و عشق خدا است .ھر قدر درباره ی خدا مطالب بيشتری ياد
می گيريم ،عشقمان به او بيشتر می شود ،و اين عشق كمك می كند با خالق خود رابطه ی نزديكتری داشته باشيم .ھر
قدر به خدا نزديكتر شويم ،اخالقمان پاكتر می شود و رفتارمان مثل آينه ای می شود كه صفتھای الھی را منعكس می
كند.
طبق تعاليم حضرت بھاءﷲ ،ھمين توانايی ظاھر کردن صفات الھی ،حقيقت اصلی روح است .اين موضوع
معنی آيات کتب آسمانی است که می گويند انسان به "صورت و مثال" خدا آفريده شده است .اين صفات چيزی خارج از
روح نيستند ،بلکه در روح نھفته اند ،مثل رنگ و بو و طراوت گل که در دانه نھفته است .فقط الزم است اين خواص
رشد و پرورش پيدا کنند .حضرت بھاءﷲ اين مسئله را اين گونه توضيح می دھد:
"کينونت و حقيقت ھر شيئی را به اسمی از اسماء تجلّی نموده و به صفتی از صفات اشراق فرمود
مگر انسان را که مظھر ک ّل اسماء و صفات و مرآت کينونت خود قرار فرمود و به اين فضل عظيم ومرحمت
١٥٢
قديم خود اختصاص نمود"
تعاليم بھائی به رشد و تکامل روح فرد "پيشرفت روحانی" می گويد .پيشرفت روحانی يعنی به دست آوردن
توانايی برای عمل مطابق اراده ی خدا و ظاھر کردن صفات و روح خدا در رفتار با خودمان و ديگران .حضرت
بھاءﷲ به ما می آموزد که تنھا شادمانی واقعی و پايدار ،در مسير رشد روحانی است.
حضرت بھاءﷲ فردی را كه از جنبه ی روحانی وجودش آگاه می شود و سعی می كند رشد روحانی کند،
"مجاھد" و "سالك سبيل حق" می نامد و او را اين طور توصيف می كند:
ق نمايد و از خلق اعراض کند و از عالم تراب منقطع "شخص مجاھد ...بايد در ک ّل حين تو ّکل بح ّ
شود و بگسلد و به رّب االرباب دربندد و نفس خود را بر احدی ترجيح ندھد و افتخار و استکبار را از لوح
قلب بشويد و به صبر و اصطبار دل بندد و صمت را شعار خود نمايد و از تکلّم بی فايده احتراز کند چه زبان
ناری است افسرده و کثرت بيان س ّمی است ھالک کننده نار ظاھری اجساد را محترق نمايد و نار لسان ارواح
و افئده را بگدازد اثر آن نار بساعتی فانی شود و اثر اين نار بقرنی باقی ماند و غيبت را ضاللت شمرد و بآن
عرصه ھرگز قدم نگذارد زيرا غيبت سراج منير قلب را خاموش نمايد و حيات دل را بميراند و بقليل قانع باشد
و از طلب کثير فارغ مصاحبت منقطعين را غنيمت شمارد وعزلت از متمسّکين و متکبّرين را نعمت شمرد در
اسحار باذکار مشغول شود و بتمام ھ ّمت و اقتدار در طلب آن نگار کوشد ...آنچه برای خود نمی پسندد برای
غير نپسندد و نگويد آنچه را وفا نکند ...بر عاصيان قلم عفو درکشد و بحقارت ننگرد زيرا حسن خاتمه مجھول
است .ای بسا عاصی که در حين موت بجوھر ايمان موفّق شود و خمر بقا چشد و به مأل اعلی شتابد و بسا
مطيع و مؤمن که در وقت ارتقای روح تقليب شود و باسفل درکات نيران مق ّر يابد.
باری مقصود از جميع اين بيانات متقنه و اشارات محکمه آنست که سالک و طالب بايد جز خدا را
فنا داند و غير معبود را معدوم شمرد و اين شرايط از صفات عالّين و سجيّه روحانيّين است که در شرايط
مجاھدين و مشی سالکين در مناھج علم اليقين ذکر يافت و بعد از تحقّق اين مقامات برای سالک فارغ و طالب
١٥٣
صادق لفظ مجاھد در باره ی او صادق می آيد"...
حضرت بھاءﷲ توضيح می دھد كه نقش اساسی و روحانی دين آن است كه به انسان كمك كند تا خودش را
بشناسد و بفھمد كه خدا برای او چه چيزی می خواھد .تعاليم روحانی كه پيامبران برای بشر می آورند به انسان كمك می
ھدف و نيروھای روحانی زندگی را درك كند ،که قوانين زندگی را بفھمد .ھر تالشی كه برای اجرای تعاليم ِ كنند كه
ً
الھی بكنيم ،به پيشرفت استعدادھای روحانی ما كمك می كند .مثال كسی كه سعی می كند به پيروی از تعاليم حضرت
بھاءﷲ تعصب و خرافات را كنار بگذارد ،ديگران را بھتر می شناسد و عشقش به آنھا بيشتر می شود؛ اين به فرد کمک
می کند تا زندگی موثرتری داشته باشد.
٥٦
حضرت بھاءﷲ می گويد بدون پيامبران و تعاليم آنان نمی توان از نظر روحانی پيشرفت كرد .معنای روحانی
زندگی برايمان آشکار نمی شود ،حتی اگر برای کشف آن بسيار تالش کنيم .به ھمين دليل بھائيان دين را کليد اساسی
برای يک زندگی روحانی موفق می دانند.
حضرت بھاءﷲ درباره ی مظاھر ظھور الھی و تاثير آنان بر پيشرفت روحانی بشر چنين می گويد:
" ...تا جميع ناس در ظ ّل تربيت آن آفتاب حقيقت تربيت گردند تا باين رتبه و مقام که در حقائق
ايشان مستودع است مشرّف و فائز شوند .اين است که در جميع اعھاد و ازمان انبياء و اولياء با قوّت ربّانی و
١٥٤
قدرت صمدانی در جميع ناس ظاھر گشته"...
البته دين بُعد اجتماعی نيز دارد و بھائيان معتقدند كه دوری گزيدن از جامعه و افراد برای پيشرفت روحانی
الزم نيست و كمكی ھم به پيشرفت روحانی نمی كند )البته گاھی انزوای موقتی قابل قبول و بی ضرر و مفيد است(.
چون انسان موجودی اجتماعی است ،بيشترين پيشرفت او نيز در جامعه و زندگی و ھمكاری با ديگران ايجاد می شود.
اگر با ديگران ھمكاری كنيم و اين ھمكاری از روی محبت و تعاون وخدمت باشد ،در پيشرفت روحانيمان بسيار موثر
است.
حضرت بھاءﷲ می فرمايد كه ھدفی که خدا برای انسان تعيين کرده به ھر دو جنبه ی دين ،يعنی جنبه ی
روحانی و اجتماعی دين مربوط است:
"خواست يزدان از پديداری فرستادگان دو چيز بوده نخستين رھانيدن مردمان از تيرگی نادانی و
١٥٥
رھنمائی بروشنائی دانائی .دويم آسايش ايشان و شناختن و دانستن راھھای آن"
به عبارتی ،پيشرفت اجتماعی بشر ،اگر در مسير درستی باشد ،بايد نمودار کلّی پيشرفت روحانی بشر باشد:
" ...جميع از برای اصالح عالم خلق شده اند لعمرﷲ شؤونات درنده ھای ارض اليق انسان نبوده و
١٥٦
نيست شأن انسان رحمت و محبّت و شفقت و بردباری با جميع اھل عالم بوده و خواھد بود"
حضرت بھاءﷲ درباره ی روح انسان و ارتباط آن با جسم می فرمايد:
"معلوم آن جناب بوده که روح در رتبه ی خود قائم و مستقّر است و اينکه در مريض ضعف مشاھده
می شود به واسطه ی اسباب مانعه بوده واالّ در اصل ضعف بروح راجع نه...ولکن بعد از خروج از بدن
بقدرت و ق ّوت و غلبه ای ظاھر که شبه آن ممکن نه...در آفتاب خلف سحاب مالحظه فرمائيد که در رتبه ی
خود روشن و مضيیء است ولکن نظر به سحاب حائله دور او ضعيف مشاھده می شود و ھمين آفتاب را روح
انسانی مالحظه فرمائيد وجميع اشياء را بدن او که جميع بدن بافاضه و اشراق آن نور روشن و مضيیء ولکن
اين مادامی است که اسباب مانعه ی حائله منع ننمايد و حجاب نشود و بعد از حجاب ظھور نور شمس ضعيف
١٥٧
مشاھده می شود...ھمچنين است آفتاب نفوس که به اسم روح مذکور شده و می شود"
روح نه تنھا پس از مرگ جسم به زندگی خود ادامه می دھد ،بلکه در حقيقت جاودان و فناناپذير است.
حضرت بھاءﷲ می فرمايد:
"فاعلم انّه يصعد حين ارتقائه الی ان يحضر بين يدی ﷲ فی ھيکل ال تغيّره القرون و االعصار و ال
١٥٨
حوادث العالم و ما يظھر فيه و يکون باقيا ً بدوام ملکوت ﷲ و سلطانه و جبروته و اقتداره"
محضر خداوند
ِ ]ترجمه :پس بدان که روح در حين صعود )مرگ( ارتقاء می يابد تا اين که در
حاضر می شودبا ھيکلی که قرون و اعصار و حوادث عالم و آنچه در آن است در آن تغييری نمی دھد و تا
اقتدار خداوند باقی است ،روح باقی می ماند[.
ِ زمانی که ملکوت الھی و سلطنت و غلبه و
حضرت عبدالبھاء درباره ی جاودانگی روح توضيح می دھد که ھر چيزی که در جھان آفرينش از ترکيب
عناصر مختلف به وجود آمده باشد ،قطعا ً روزی تجزيه و تحليل خواھد شد ،ولی روح ترکيب عناصر نيست ،از اتم
ساخته نشده و جسمانی نيست بلکه باقی و جاودان است:
"از اصل نفس ناطقه يعنی روح انسانی در اين جسد حلول ننموده است و به اين جسد قائم نبود تا بعد
از تحليل اين ترکيب جسد محتاج به جوھری گردد که قائم به آن باشد بلکه نفس ناطقه جوھر است و جسد قائم
١٥٩
به آن .شخصيت نفس ناطقه از اصل است به واسطه اين جسد حاصل ننمايد"
طبق تعاليم بھائی انسان قبل از زندگی روی زمين وجود نداشته است؛ روح چند بار در بدنھای مختلف تولد
نمی يابد و حلول نمی کند ،برعکس ،روح ھميشه به طرف خدا می رود و از دنيای مادی دور می شود .يک انسان طی
نه ماه در رحم ،برای ورود به اين دنيای مادی آماده می شود .در آن دوره ی نه ماھه ،جنين تجھيزات جسمانی الزم
برای زندگی در اين دنيا )مثل چشم ،دست و پا و اندامھای ديگر( را به دست می آورد .دنيای مادی برای انسان مثل
٥٧
رحمی است که فرد را برای ورود به دنيای روحانی آماده می کند .بنابراين زمان زندگی ما در اين دنيا دوره ای برای
آماده شدن است؛ قرار است ما در اين دوران تجھيزات روحانی و ذھنی الزم برای زندگی پس از مرگ را به دست
آوريم.
اما بر خالف رشد جسمانی در رحم مادر که بدون خواست و اراده ی انسان صورت می گيرد ،رشد روحانی
و ذھنی در اين دنيا شديداً به تالشھای ھوشيارانه فرد وابسته است:
"آفريننده يکتا مردم را يکسان آفريده و او را بر ھمه آفريدگان بزرگی داده پس بلندی و پستی و
١٦٠
بيشی و کمی بسته بکوشش اوست ھر که بيشتر کوشد بيشتر رود".
بر اساس عقيده ی بھائی ،خدا ھميشه تاييد و كمك خود را به انسانھا می دھد اما اين انسان است كه بايد به
بخشش خدا پاسخ مناسب بدھد و اجازه بدھد كه لطف خدا در روحش نفوذ كند واورا تغيير دھد" :ھر قدر تاييدات الھی
قوی باشند ،تا با تالش فردی مستمر و ھوشيارانه تکميل نشود ،نمی تواند کامالً موثر واقع شود و سود واقعی و پايدار
داشته باشد ١٦١".بنابراين "رستگاری" چيزی نيست كه خدا به انسان ببخشد بلكه دو طرفه است :يك طرف خدا است كه
به انسانھا بخشش می كند و طرف ديگر انسان است كه بايد تالش زيادی بكند و آگاھانه به سوی رستگاری برود.
چون ماھيت اساسی ما روحانی است ،توانايی ھای اساسی ما نيز توانايی ھا و استعدادھای روحمان است .به
عبارتی شخصيت فرد و استعدادھای ذھنی و روحانی اصلی فرد در روح او قرار دارد؛ اگر چه اين استعدادھا در
دوران کوتاه زندگی زمينی در اين دنيا آشكار می شود .بعضی از استعدادھايی که حضرت بھاءﷲ به عنوان استعدادھای
روح انسانی نام می برد اينھا است .١ :ذھن كه توانايی تفکر منطقی و جستجوی ذھنی را نمايش می دھد .٢ ،اراده كه
استعداد كارھای خود خواسته وارادی را نمايش می دھد و .٣قلب كه استعداد عشق فداكارانه ،ھوشيارانه و سنجيده
برای ھمنوع )نوع دوستی( را نمايش می دھد.
فقط انسان اين استعدادھای درونی را دارد و حيوانات و گياھان و ...ازآن بی بھره اند .حيوانات نوعی روح
و عاطفه دارند ولی مثل انسان ھوشيار يا از وجود خود آگاه نيستند .حيوانات بر اساس غريزه مجبورند کارھای خاصی
انجام دھند ،غريزه بخشی از وجود جسمانی آنھا است .با اين وجود حيوانات توانايی تفکر ھوشيارانه ،بررسی منطقی و
کارھای ارادی را که مخصوص انسانھا است ،ندارند .آنھا نمی دانند چه ھستند وبرای چه ھدفی به وجود آمده اند.
تعاليم بھائی می گويد كه نوع انسان به تدريج تكامل پيدا كرده تا به مرحله ی كنونی انسان بالغ رسيده است.
ھمانطور كه جنين در شكم مادر رشد می كند و شكل می گيرد ،نوع انسان ھم در اين دنيا كم كم تكامل پيدا می كند.
حضرت عبدالبھاء می فرمايد:
"شبھه ای نيست که نطفه ی بشر يک دفعه اين صورت را نيافته و مظھر فتبارک ﷲ احسن الخالقين
نگشته بلکه لھذا به تدريج حاالت متنوعه پيدا نموده و ھيأتھای مختلفه يافته تا اينکه به اين شمايل و جمال و
کمال و لطافت و حالوت جلوه نموده پس واضح و مبرھن است که نشو و نمای انسان در کره ی ارض به اين
مک ّملی مطابق نشو و نمای انسان در رحم مادر به تدريج و انتقال از حالی به حالی و از ھيأت و صورتی به
١٦٢
ھيأت و صورتی ديگر بوده".
حضرت عبدالبھاء تاكيد می كند كه گرچه انسان از نظر جسمانی تکامل يافته ،ولی از ابتدا از نوع ممتاز انسان
بوده و از نوع حيوان نبوده است:
ّ
"يعنی نطفه ی انسان احواالت مختلفه پيدا کند و درجات متعدده قطع نمايد تا اينکه بصورت فتبارک
ﷲ احسن الخالقين رسيده آثار رشد و بلوغ در آن نمايان گردد و ھمچنين در بدو وجود انسان در اين کره ی
ارض از بدايت تا باين ھيأت و شمايل و حالت رسيده البد م ّدتی طول کشيده درجاتی ط ّی کرده تا بآن حالت
رسيده ولی از بدو وجودش نوع ممتاز بوده است .مثل اينکه نطفه ی انسان در رحم مادر در بدايت به ھيأت
عجيبی بوده اين ھيکل از ترکيبی به ترکيبی از ھيأتی به ھيأتی از صورتی به صورتی انتقال نموده است تا
نطفه در نھايت جمال و کمال جلوه نموده است ا ّما ھمان وقتی که در رحم مادر به ھيأت عجيبی بکلّی غير از
اين شکل و شمايل بوده است نطفه نوع ممتاز بوده است نه نطفه ی حيوان و نوعيّتش و ماھيّتش ابداً تغيير
١٦٣
نکرده".
پس انسان از ابتدا انسان بوده ،حتی وقتی به شکل جسمانی کامل امروزی در نيامده بوده و جسمی شبيه بعضی
گونه ھای حيوانات داشته است؛ چون انسان از ابتدا ممتاز و اشرف مخلوقات بوده و دارای فكر و روح غير مادی بوده
است.
البته جسم انسان مثل جسم حيوان از عناصر مختلفی تشكيل شده كه با ھم تركيب شده اند .به خاطر اين عناصر
مادی ،انسان شباھتھايی به حيوان دارد؛ در زمان زندگی جسمانی ،تحت تاثير خواسته ھا و رنجھای حيوانی است ،مثل
گرسنگی ،حس جنسی ،ترس ،درد ،خشم،بيماری ھای جسمی يا روانی و ...اين نيازھا باعث می شوند كه انسان به
٥٨
كارھای حيوانی تمايل داشته باشد،از طرف ديگر وجود روحانی انسان او را به ھدفھای ديگری ھدايت می كند .حضرت
بھاءﷲ می فرمايد كه مبارزه برای کنترل کردن خواھشھای جسمانی و ھدايت آگاھانه ی آنھا بخش مھمی از مراحل رشد
انسان است .با ھماھنگ کردن خواسته ھای جسمانی و روحانی ،انسان به كمال می رسد.
اگر انسان برای ھماھنگ كردن خواسته ھای مادی اش با وجود روحانی خود تالش نكند ،خواسته ھای
جسمانی ،انسان را دراختيار خود می گيرند و انسان برده ی شھوت می شود و آن وقت بخشی از توانايی ھای روحانی
را ناديده می گيرد .مثالً كسی كه به مواد مخدر معتاد است ،نمی تواند استعدادھای روحانی خود را پرورش دھد؛ تنھا
راه حل اين است كه خود را از اعتياد رھا كند .ھمين طور اگر انسان تمام وقت و نيرويش را صرف كارھای مادی
بكند ،ديگرفرصت و نيرويی برای پرورش وجود روحانی خود نخواھد داشت.
ً
دين بھائی خواسته ھای مادی را بد و "شيطانی" نمی داند ،چون ھمه ی آفريده ھای خدا اساسا "خير" و خوب
ھستند .ھدف از استعدادھای جسمانی آن است كه به بشر در راه تكامل روحانی كمك كنند و جسم نيز َمر َکب روح است.
وقتی روح آگاھانه بتواند نيروھای جسمانی را كنترل كند ،اين نيروھا ابزاری می شوند برای نشان دادن کيفيتھای
روحانی .تنھا شھوتھای كنترل نشده ھستند كه می توانند مضر باشند و مانع تكامل روحانی فرد بشوند.
مثالً حس جنسی ،نعمتی الھی است كه اگر كنترل شود و از طريق ازدواج و مشروع برآورده شود ،باعث می
شود كه استعدادھای روحانی عشق و محبت جلوه كند ولی اگر از آن سوء استفاده شود ،به فساد و بيھودگی و حتی اعمال
مخرّب منجر می شود.
جسم وسيله ی نقليه ی روح است .به ھمين دليل بايد از آن نگھداری کرد .حضرت بھاءﷲ رياضت كشيدن و
دوری از زندگی را به شدت نھی كرده است و به جای آن توصيه كرده است كه انضباط و كنترل سالم و عقالنی را
رعايت كنيم .دين بھائی برای مواظبت از جسم ،احكام و دستورات گوناگونی دارد مثالً تغذيه ی مناسب ،شستشوی مرتب
بدن و ...اساس اين گونه تعاليم نيز مثل ساير تعاليم بھائی اعتدال است :چيزھايی که اگر در حد اعتدال باشند خوب و
مفيدند ،درصورتی که از اعتدال خارج شوند ،ضرر خواھند داشت.
گاھی اوقات بعضی اتفاقات برای انسان پيش می آيد كه از کنترل انسان خارج ھستند و می توانند اثر بدی بر
تكامل انسان بگذارند مثالً ضعف مادرزادی ،تغذيه ی نامناسب در دوره ی كودكی ،تصادف و ...نكته ی مھم اينجا است
كه اين مشكالت نمی تواند جلوی پيشرفت روح را برای ھميشه بگيرد و حداكثر می تواند در اين دنيا مانع پيشرفت
روحانی فرد شود؛ شايد ھم قرار است عقب ماندن در اين دنيا با يك پيشرفت سريع روحانی جبران شود .طبق تعاليم
بھائی ،اگر فردی با شجاعت و اراده با نقص جسمی ،احساسی يا ذھنی خود مبارزه كند ،به پيشرفتھای روحانی بزرگی
می رسد و شايد فرد به اين ديدگاه برسد که اين نقصھا موھبت و ھديه ی خدا ھستند که سرانجام باعث رشد روحانی او
شده اند.مسائل جسمانی موقتی ولی گاھی بسيار موثر ھستند ،بنابراين جريان رشد روحانی فراتر از آن است که بعضی
فيلسوفان مادی می پندارند .بعضی از فيلسوفان مادی فكر می كنند انسان در محدوده ی وراثت و محيط تعريف می شود،
اما اين طور نيست .حضرت عبدالبھاء می فرمايد:
"...ھر شيیء موجودی الب ّد بر اين است يا در ترقّی است يا در ت ّدنی در کائنات توقّف نيست زيرا جميع کائنات
حرکت جوھری دارند يا از عدم بوجود آيند يا از وجود بعدم روند انسان از بدايت وجود رو بترقّی است تا بدرجه ی
توقّف رسد بعد از توقّف ت ّدنی است ...اين واضح است که از برای روح توقّف نيست ت ّدنی نيست چون ت ّدنی نيست البد
رو بترقّی است ...در عالم ناسوت تزايد و تناقض است نه ملکوت در عالم ارواح تناقض و ت ّدنی نيست مثل اينکه عقل و
علم انسان دائما ً رو به تزايد است ...ا ّما روح انسانی ترکيب نيست از عناصر مختلفه نيست بلکه مجرّد از عناصر است
١٦٤
و مق ّدس از طبايع چون مر ّکب از عناصر نيست اين است که ح ّی و باقی است و در نشئه ی ابدی است".
مسئله ی پيشرفت از راه تحمل سختی ھا و مبارزه ی معنوی در خيلی از آثار بھائی آمده است .البته خيلی از
ناراحتی ھا به خاطر رفتار نامناسب خودمان است و می توانستيم از آنھا جلوگيری کنيم ،ولی با اين وجود تحمل سختی
برای ھر گونه رشدی الزم است .ھمه ما اين موضوع را درک می کنيم و می پذيريم كه تحمل و فداكاری برای
موفقيتھای مادی و علمی الزم است ،ديگر چه رسد به پيشرفت روحانی:
"ھر امر مھ ّمی در اين جھان بايد با توجّه شديد طالب آن ھمراه باشد حال که طالب مسائل ما ّدی رنج
١٦٥
و زحمت فراوان تح ّمل می کند برای کسب مقامات روحانی چقدر بايد زحمت کشيد".
به مسئله ی رابطه ی بين خوبی وبدی در انسان می رسيم .حضرت عبدالبھاء می فرمايد:
"در فطرت شرّی نيست ک ّل خير است حتّی صفات و خلقی که مذموم و مالزم ذاتی بعضی از نوع
انسانيست ولی فی الحقيقه مذموم نه .مثالً در بدايت حيات مالحظه ميشود که طفل در شير خوردن از پستان
آثار حرص از او واضح و آثار غضب و قھر از او مشھود پس حسن و قبح در حقيقت انسان خلقيست و اين
منافی خيريت محض در خلقت و فطرتست .جواب اينست که حرص که طلب ازدياد است صفت ممدوح است
ا ّما اگر در موقعش صرف شود مثالً اگر انسان حرص در تحصيل علوم و معارف داشته باشد و يا آنکه حرص
١٦٤حضرت عبدالبھاء "خطابات" صص – .١۶٨ – ١۶٧به ھرحال تکامل روحانی بشر در اين جھان و دنيای آينده محدود است .بھاييان
معتقدند كه بشر ھمواره بسوی کمال حرکت مي كند ولی ھرگز به کمال مطلق نمي رسد.
١٦٥حضرت عبدالبھاء ”DIVINE ART OF LIVING’ .ص .١٠٢ترجمه.
٥٩
در رحم و مروّت و عدالت داشته باشد بسيار ممدوح است و اگر بر ظالمان خونخوار که مانند سباع درنده
ھستند قھر و غضب نمايد بسيار ممدوح است ولی اگر اين صفات را در غير مواضع صرف نمايد مذموم است
...پس معلوم شد که در وجود ايجاد ابداً ش ّر موجود نيست ا ّما اخالق فطريه انسان چون در مواضع غير
مشروعه صرف شود مذموم گردد .مثالً شخص غن ّی کريمی بفقيری احسانی نمايد که در احتياجات ضروريه
خويش صرف نمايد آن شخص فقير اگر آنمبلغ را در موارد غير مشروعه صرف کند مذموم گردد بھمچنين
جميع اخالق فطريه انسان که سرمايه حياتست اگر در موارد غير مشروعه اظھار واستعمال شود مذموم گردد
١٦٦
پس واضح شد که فطرت خير محض است "...
بنابراين موضوع "گناه نخستين" و يا ھر مسئله ی ديگری كه ذات وسرشت انسان را شر وبد و "سرشته از
گناه" می داند ،در دين بھائی مورد قبول نيست .ھمه ی استعدادھای ما خدادادی است و بنابراين برای رشد روحانی ما
مفيد است .به اين صورت ،دين بھائی وجود شيطان ،شر و نيروی اھريمنی را قبول ندارد .طبق آثار بھائی "شر" فقط
نبود"خير" است ،ھمانطور كه تاريكی نبود نور است و سرما وجود نداشتن گرما ١٦٧.روی كره ی زمين تنھا يك منبع
زندگی ھست كه تمام نيروھای ديگر و تمام موجودات روی زمين از نيروی او به وجود آمده اند و آن منبع خورشيد
است .به ھمان ترتيب از نظر دين بھائی در تمام دنيا فقط يك منبع و يك نيرو وجود دارد:خدا.
اگر کسی با اراده ی خود که موھبت الھی است ،از اين نيرو دوری كند يا برای پيشرفت روحانی خود زحمت
كافی نكشد ،نتيجه اش نقص و تکامل نيافتن است .چه در خودمان و چه در جامعه" ،نقطه تاريك" به وجود خواھد آمد.
اين نقاط تاريک ،نقص ھستند و حضرت عبدالبھاء می گويد که شيطان و شر نقص است.
اگر يك ببر آھويی را شكار كند و بخورد اين شر نيست چون غريزه ی ببر اين است كه برای ادامه ی زندگی
چنان كاری بكند ،اما اگر يك انسان ،انسان ديگری را بكشد و بخورد" ،شر" است چون انسان برای زنده ماندن مجبور
نيست اين كار را بكند ،راھھای ديگری ھم ھست.
ما نيز مثل بقيه ی موجودات نيازھای ذاتی داريم كه بايد ارضاء شوند .بعضی از اين نيازھا مادی و محسوس
ھستند و بعضی روحانی و غير محسوس .خدا ما را اين طور آفريده است .چون خدا به ما مھربان است ،راھی برای
ارضای ھر يک از نيازھايمان به ما ارائه کرده است .اما اگر از روی غفلت يا نافرمانی سعی کنيم به روش نامناسب و
نامشروعی نيازھا را برطرف کنيم ،سرشت خود را ناديده گرفته ايم و شھوت ھای جديدی در خود ايجاد کرده ايم که
قادر نيستيم آنھا را برآورده كنيم .به اين بيان حضرت عبدالبھاء توجه كنيم:
"استعداد بر دو قسم است استعداد فطری و استعداد اکتسابی استعداد فطری که خلق الھيست ک ّل خير
محض است در فطرت ش ّر نيست ا ّما استعداد اکتسابی سبب گردد که ش ّر حاصل شود .مثالً خدا جميع بشر را
چنين خلق کرده و چنين قابليت و استعداد داده که از شھد و ش ّکر مستفيد شوند و از س ّم متضرّر و ھالک گردند
اين قابليت و استعداد فطريست که خدا بجميع نوع انسان يکسان داده است .ا ّما انسان بنا ميکند کم کم استعمال
س ّم نمودن ھر روزی مقداری از س ّم ميخورد اندک اندک زياد ميکند تا بجائی ميرسد که ھر روز اگر يک
درھم افيون نخورد ھالک ميشود و استعداد فطری بکلّی منقلب ميگردد .مالحظه کنيد که استعداد و قابليت
فکری از تفاوت عادت و تربيت چگونه تغيير می يابد که بالعکس ميشود .اعتراض بر اشقيا از جھت استعداد
١٦٨
و قابليت فطری نيست بلکه اعتراض از جھت استعداد و قابليت اکتسابيست"
حضرت بھاءﷲ ھشدار داده كه غرور و خودخواھی از بزرگترين مانعھای پيشرفت روحانی است .غرور
يعنی بيش از حد خود را در جھان مھم دانستن که منجر می شود به برتر دانستن خود از ديگران .شخص مغرور حس
برتری
ِ می كند بايد زندگی خود و شرايط دور و برش را كنترل كند ،سعی می كند بر ديگران سلطه پيدا كند تا به توھم
خودش نسبت به ديگران ادامه دھد .بنابراين غرور مانع پيشرفت روحانی است چون فرد را مجبور می کند ھمواره
توقعات و توھمات بيجا داشته باشد و ھمواره برای رسيدن به آنھا تالش بکند.
به عبارتی ،برای تشخيص خوبی از بدی و درست از نادرست از نظر دين بھائی ،بايد ببينيم چه چيزی به
پيشرفت روحانی كمك می كند و چه چيزی كمك نمی كند:ھر چيزی باعث پيشرفت روحانی شود"خير" است و ھرچه
مانع پيشرفت روحانی است"،شر" است .به اين ترتيب تشخيص خوبی از بدی و درست از نادرست به معنی رسيدن به
٦٠
مرحله ای از خودشناسی و درک است که به فرد اجازه می دھد بفھمد چه چيزی به پيشرفت روحانی كمك می كند و چه
چيزی كمك نمی كند ١٦٩.اين فھم و درک را فقط پيامبران می توانند به بشر بدھند.
حضرت بھاءﷲ بارھا تاكيد می كند كه فقط دين الھی می تواند انسان را از عيب و نقص نجات بدھد ،زيرا
پيامبران می آيند تا مسير رشد روحانی را نشان دھند و قلب مردم را با نور محبت خداروشن كنند و به انسان در پيدا
كردن استعدادھای درونی اش كمك كنند و او را راھنمايی كنند تا برای رسيدن به حق و راستی تمام تالش خود رابكند.
اين ھمان رستگاری است که دين می آورد.دين ما را از "گناه نخستين" پاك نمی كند و ما را از شيطان حفظ نمی كند،
دين ما را از اسارت وچنگ طبيعت مادی خود "نجات" می دھد ،اسارتی که باعث نااميدی ما است و جامعه را به
نابودی تھديد می کند .دين می آيد و راه شادی و خوشبختی ھميشگی را به ما نشان می دھد.
در حقيقت ،دليل اساسی ناراحتيھا و نارضايتی ھای ھمه گير و درگيری ھا و بحرانھای عميق اجتماعی در
دنيای امروز آن است که بشر از دين و تعاليم روحانی رو بر گردانده است .بھائيان معتقدند نجات انسانھا در ھر زمانی،
در توجه دوباره به خدا ،در قبول دعوت پيامبرانی که برای آن زمان آمده اند و پيروی از تعاليم آسمانی آنھا است.
حضرت بھاءﷲ می گويد كه اگر خوب خودمان را بشناسيم ،اعتراف می كنيم كه واقعا ً صاحب ھيچ چيز نيستيم؛ ھر چه
ھستيم و ھر چه داريم )جسم خاکی ،روح و عقل( ھمه از جانب خدا است .خدا به خاطر فضل و مھربانی اش اين ھمه
نعمت به ما داده است ،پس ما در برابر او وظيفه ای داريم .حضرت بھاءﷲ می گويد كه ما دو وظيفه ی اصلی در برابر
خدا داريم :شناخت خدا وعمل به تعاليم او:
ان اوّل ما کتب ﷲ علی العباد عرفان مشرق وحيه و مطلع امره الّذی کان مقام نفسه فی عالم االمر " ّ
و الخلق ...اذا فزتم بھذاالمقام االسنی و االفق االعلی ينبغی لک ّل نفس اَن يتّبع ما امر به من لدی المقصود النّھّما
١٧٠
معا ً ال يقبل احدھما دون اآلخر".
]ترجمه :اول وظيفه ای كه خدا بربندگان نوشت شناسايی مشرق وحی او و مطلع امر او است كه
مقام نفس او در عالم امر و خلق است ...ھنگامی كه به اين مقام اسنی و افق اعلی رسيديد ،شايسته است برای
ھر کسی كه پيروی كند از آنچه كه از طرف مقصود)خدا( به آن مامور شده زيرا عرفان و عمل با ھم ھستند و
يكی بدون ديگری پذيرفته نمی شود[.
حضرت بھاءﷲ توضيح می دھد وظيفه ای كه در برابر خدا داريم ،فقط به نفع خود ما است؛ خدا به نيايش و
بندگی ما نيازی ندارد .او از ھمه ی مخلوقاتش مستقل و بی نياز است؛ اگر ما را آفريده و وظايفی بر دوشمان گذاشته
فقط به خاطر محبتی است که به ما دارد و ّاال او از آفرينش و بندگی ما نفعی نمی برد .حضرت بھاءﷲ می گويد:
"کلّما امرت به عبادک من بدايع ذکرک و جواھر ثنائک ھذا من فضلک عليھم ليصع ّدن بذلک الی
١٧١
مق ّر الّذی خلق فی کينونياتھم من عرفان انفسھم"
]ترجمه :ھر آنچه که بندگانت را به آن امر كردی از ذكرھای جديد و جوھرھای ثنايت ،از فضل و
بخشش تو به آنھا است تا به وسيله ی آن تا مرتبه ی شناسايی خودشان که در وجودشان آفريده شده باال روند[.
دليل روحانی زندگی ايجاد زمينه ای برای تربيت است؛ زندگی ما دوره ای از رشداست که بايد در آن
استعدادھای روحانی و ذھنی خود را پرورش دھيم .روح جاودانه است و استعدادھای روحانی و ذھنی نيز جاودانه اند،
پس می ارزد که برای پرورش آنھا تمام تالش خود را بکنيم چون از ما فقط روح باقی می ماند .ھر چيزی که باعث
پرورش روح است ،خوب است و ھر چيزی مانع آن باشد ،بد است.
خدا پيامبران را فرستاده تا به ما تعاليمی را بياموزند كه روح ما را کنترل می كند .برای يك رشد موفق بايد به
پيامبران رو بياوريم و تعاليم آنھا را قبول كنيم .نتيجه ی اين جريان رشد آن است كه فرد می تواند صفتھای خدا را بھتر
در خود پرورش داده و مثل آينه ا ی آن صفتھا را منعكس كند ،و به خدا نزديكتر شود .ھمزمان با اين رشد فردی،
تعاليم اجتماعی پيامبران اگر درست اجرا شوند ،محيط اجتماعی مناسبی برای رشد روحانی افراد به وجود می آورند .از
ديدگاه روحانی ،ايجاد چنين محيطی ،ھدف اصلی جامعه است.
حضرت بھاءﷲ باالترين استاندارد اخالقی را پيش روی ما نھاده و از ما خواسته كه با تمام وجودتالش كنيم تا
به آن سطح دست يابيم .چون خدا به ما اختيار داده ،در برابر خدا به خاطر كارھايمان مسئوليم .خداوند منصف و عادل
است و ھيچ وقت از ما نمی خواھد كاری انجام دھيم كه توانايی انجام آن را نداريم .خداوند مھربان نيز ھست و ھميشه
فردی راکه از صميم قلب از اشتباھات گذشته اش پشيمان است خواھد بخشيد.
اعمال فرد اخالقی را اينطور توصيف می کند و از پيروانش می خواھد اين گونه زندگی کنند: ِ حضرت بھاءﷲ
ً ً ً ً ً ّ
"کن فی النعمة منفقا و فی فقدھا شاکرا و فی الحقوق امينا و فی الوجه طلقا و للفقراء کنزا و لالغنياء
ناصحا ً و للمنادی مجيبا ً و فی الوعد وفيّا ً و فی االمور منصفا ً و فی الجمع صامتا ً و فی القضاء عادالً و النسان
خاضعا ً و فی الظلمة سراجا ً و للھموم فرجا ً و للظّمآن بحراً و للمکروب ملجأ ً و للمظلوم ناصراً و عضداً و ظھراً
١٦٩در اين مورد حضرت بھاءﷲ فرموده است ..." :طراز اوّل و تجلّی اوّل که از افق سمآء ا ّم الکتاب اشراق نموده در معرفت انسان است بنفس
خود و بانچه سبب عل ّو و دن ّو و ذلّت و ع ّزت و ثروت و فقر است" "...اشراقات"،ص.١٤٩
١٧٠حضرت بھاءﷲ "کتاب مستطاب اقدس" آيۀ .١
" ١٧١منتخباتی از آثار حضرت بھاءﷲ" ص .١١
٦١
و فی االعمال متّقيا ً و للغريب وطنا ً و للمريض شفا ًء و للمستجير حصنا ً و للضّ رير بصراً و لمن ض ّل صراطا ً و
لوجه الصّدق جماالً و لھيکل االمانة طرازاً و لبيت االخالق عرشا ً و لجسد العالم روحا ً و لجنود العدل رايةً و
الفق الخير نوراً و لالرض الطيّبة رذاذاً و لبحر العلم فلکاً و لسماء الکرم نجما ً و لرأس الحکمة اکليالً و لجبين
الّدھر بياضا ً و لشجر الخشوع ثمرا".
ً ١٧٢
]ترجمه :ھنگام نعمت بخشنده باش و در نبودش شاکر باش و در حقوق امين باش و در چھره گشاده
رو باش و برای فقرا گنج باش و برای ثروتمندان اندرزگو باش و برای نداکننده پاسخ گو باش و در وعده
وفادار باش و در کارھا منصف باش و در جمع ساکت باش و در قضاوت عادل باش و برای انسان فروتن
باش و در تاريکی چراغ باش و برای غمھا گشايش باش و برای تشنه دريا باش و برای غمگين پناه باش و
برای مظلوم ياور و پشت و پناه باش و در اعمال پرھيزگار باش و برای غريب وطن باش و برای مريض
شفاء و درمان باش و برای پناھنده پناھگاه باش و برای کور چشم باش و برای ره گم کرده و آواره راه باش و
پيکر امانت زينت و زيور باش و برای خانه ی اخالق سقف باش و ِ برای چھره ی راستی زيبايی باش و برای
برای جس ِد عالم روح باش و برای لشکريان عدل پرچم باش و برای افق و کرانه ی خير نور باش و برای
آسمان کرم و بخشش ستاره باش و برای َس ِر
ِ زمين پاک نم ِنم باران باش و برای دريای علم کشتی باش و برای
ت فروتنی و بردباری ميوه باش[. پيشانی روزگار سپيدی و روشنی باش و برای درخ ِ ِ حکمت تاج باش و برای
بھاييان معتقدند كه پيامبران تمام نيروی محركه برای تكامل بشر ھستند .كمتر كسی می تواند نفوذ فوق العاده
ی پيامبران را در تاريخ بشر انكار كند .حضرت مسيح ،حضرت بودا،حضرت موسی و حضرت محمد بر تمدن زمان
خود تاثير بسياری گذاشته اند ،نه تنھا تعاليمشان برارزشھا و مسائل فرھنگی زمان آنھا تاثير داشته ،بلکه زندگی
شخصيشان نيز بر بشر تاثير گذاشته است .حتی افرادی كه به آنھا ايمان نداشتند قبول كرده اند كه پيامبران در زندگی
فردی و اجتماعی بشر خيلی موثر بوده اند.
ً
وقتی تاثير پيامبران را بر تم ّدن بشری می بينيم ،يك سوال برايمان به وجود می آيد :پيامبران واقعا كيستند؟
اين سوال خيلی بحث برانگيز بوده و جوابھای متفاوتی به آن داده اند .از يك طرف بعضی گفته اند پيامبران متف ّكران
بزرگی بوده اند كه از روشنفكران زمان خود خيلی جلوتر بوه اند ،از طرف ديگر به عنوان خدا يا انسانھايی مثل خدا
١٧٣
شناخته شده اند .نظريه ھايی ھم ھستند كه چيزی بين اين دو را قبول دارند.
بی شک دين بھائی نيز درباره ی اين مسئله اساسی اديان بسيار سخن گفته است .يکی از آثار حضرت بھاءﷲ
ت پيامبران با جزئيات توضيح داده است. به نام كتاب مستطاب ايقان ،اعتقاد بھائيان را درباره ی حقيق ِ
ماوراءطبيعی يكسانی دارند .ھمه با ھم
ِ بر اساس سخنان حضرت بھاءﷲ ،ھمه ی پيامبران حقيقت روحانی و
برابرند و ھيچ كدام برتر از ديگری نيست .حضرت بھاءﷲ می فرمايد:
"و اين ھياکل قدسيّه مرايای اوّليۀ ازليّه ھستند که حکايت نموده اند از غيب الغيوب و از ک ّل اسماء و
صفات او از علم و قدرت و سلطنت و عظمت و رحمت و حکمت و ع ّزت و جود و کرم و جميع اين صفات
از ظھور اين جواھر احديّه ظاھر و ھويدا است و اين صفات مختصّ ببعضی دون بعضی نبوده و نيست بلکه
جميع انبيای مقرّبين و اصفيای مق ّدسين باين صفات موصوف و باين اسماء موسومند ...خواه بعضی از اين
صفات در آن ھياکل نوريّه بر حسب ظاھر ظاھر شود و خواه نشود نه اينست که اگر صفتی بر حسب ظاھر
١٧٤
از آن ارواح مجرّده ظاھر نشود نفی آن صفت از آن محا ّل صفات الھيّه و معادن اسماء ربوبيّه شود"...
مثل فصل پنجم كه ديديم اديان الھی ھمه يكی ھستند ،در اينجا ھم حضرت بھاءﷲ می فرمايد پيامبران يكی
بودن بعضی نسبت به ديگران نيست ،بلكه ِ ھستند و اگر احكام و تعاليم آنھا متفاوت است ،به خاطر تفاوت مقام يا مھمتر
به خاطر نيازھا و استعدادھای مختلفی است که تم ّدن بشر در زمان ظھور ھر پيامبر دارد .حضرت بھاءﷲ می فرمايد:
٦٢
"اين اصول و قوانين و راھھای محکم متين ازمطلع واحد ظاھر و از مشرق واحد مشرق و اين
١٧٥
اختالفات نظر بمصالح وقت و زمان و قرون و اعصار بوده"
حضرت بھاءﷲ اخطار می كند كه مبادا اختالف احكام را دليل تفاوت پيامبران بدانيم:
ق التّوحيد
"اياکم يا مالء التّوحيد ال تفرّقوا فی مظاھر امرﷲ و ال فيما نز ّل عليھم من اآليات و ھذا ح ّ
ان انتم لمن الموقنين و کذلک فی افعالھم و اعمالھم و کلّما ظھر من عندھم و يظھر من لدنھم ک ّل من عندﷲ و
ک ّل بامره عاملين و من فرّق بينھم و بين کلماتھم و ما ن ّزل عليھم او فی احوالھم و افعالھم فی اق ّل م ّما يحصی لقد
١٧٦
اشرک با و آياته و برسله و کان من المشرکين".
اھل توحيد ،بين مظاھر امر خدا و آنچه بر آنھا نازل شده از آيات اختالف قائل ]ترجمه :مبادا ای ِ
ت توحيد است اگر اھل اطمينان ھستيد و ھمينطور مبادا در افعال و اعمال آنھا و آنچه شويد و اين اصل و حقيق ِ
ب خدايند و به امر و فرمانش عاملند ِ جان از ايشان ی ھمه . گذاريد تفاوت شود، می و از طرف ايشان ظاھر شده
و کسی که بين پيامبران و بين کلماتشان و بين آنچه بر آنھا نازل شده است ،و يا در احوال و افعالشان حتی در
کمترين حدی ،فرق گذارد ،مطمئنا ً به خداوند و آيات و رسوالنش شرک ورزيده است و از مشرکان بوده[.
وحدت پيامبران به اين معنی نيست كه فقط يك روح در بدن ھمه ی آنھا وجود داشته است .موسی ،عيسی،
حضرت محمد و حضرت بھاءﷲ ھر كدام شخصيت متفاوتی بودند و حقيقت جداگانه ای داشتند .وحدت پيامبران يعنی
ھمه ی آنھا به مقدار يكسانی صفتھای خدا را ظاھر و آشكار كرده اند :روح الھی كه در ھر يک آنھا وجود داشته ،دقيقا ً
ھمان روح الھی بوده كه در ديگران نيز وجود داشته است.
حضرت بھاءﷲ برای اين كه رابطه ی بين پيامبران مختلف و رابطه ی بين ھر پيامبر را با خدا توضيح دھد،
مثالی می زند .خدا را به خورشيد تشبيه می كند ،چون ھمانطور كه خورشيد منبع زندگی جسمانی برای تمام موجودات
است ،خدا ھم منبع زندگی در تمام دنيا است .روح خدا و صفات خدا مثل نور و اشعه ھای اين خورشيد ھستند و ھر
پيامبری مثل يك آينه ی كامل است.اگر آينه ھای مختلفی وجود داشته باشند و ھمه به طرف خورشيد قرار گرفته باشند،
نور خورشيد در ھمه ی آنھا منعكس می شود .با اين وجود ھر آينه ای جدا و مستقل از ديگران است و به شكل
مخصوص و متفاوتی ساخته شده است.
به ھمان ترتيب ،ھر پيامبری يك وجود مستقل است ،ا ّما روح خدا و صفات او كه در پيامبر جلوه می کند ،در
١٧٧
ھمه ی پيامبران يکسان است.
حضرت بھاءﷲ توضيح می دھد كه پيامبران از عالم امر ھستند .عالم امر سطحی از حيات است که بين خدا
)عالم حق( و بشر )عالم خلق( قرار دارد .گفتيم رتبه ی انسان از رتبه ی حيوان باالتر است ،چون انسان ظرفيتھايی
دارد که حيوان ندارد )مثل روح غير مادی و عقل و .(...پيامبران نيز استعدادھا و ظرفيتھايی دارند كه انسان معمولی
ندارد .اين تفاوت از نظر درجه نيست بلکه از نظر نوع است ،يعنی پيامبران از انسانھا متمايزند؛ پيامبران تنھا متفکران
بزرگ يا فيلسوفانی با درک و دانش باالتر نيستند .آنھا ذاتا ً از انسانھای معمولی که توانايی ھای پيامبران را ندارند
برترند.
گفتيم انسان دو جنبه دارد :يك جسم فيزيکی كه از عناصر مختلفی تشكيل شده و بر اساس قوانين طبيعی و جسم
حيوانی عمل می كند .دوم روح غير مادی ،عقالنی و ابدی .حضرت بھاءﷲ می فرمايد كه پيامبران نيز اين دو جنبه را
دارند و جنبه ی سومی ھم دارند كه فقط مخصوص آنھا است و اين جنبه استعداد دريافت ظھور و "وحی" الھی و
رساندن آن به بشر به صورت مصون از خطا و لغزش ناپذيراست .حضرت عبدالبھاء می فرمايد:
"بدانکه مظاھر مق ّدسه را ھر چند مقامات کماالت غير متناھيه است ولی کلّيه مراتب ايشان سه رتبه
است رتبه اولی جسمانيست رتبه ثانيه انسانی است که نفس ناطقه است و رتبه ثالثه ظھور الھی و جلوه ربّانی
است .ا ّما مقام جسمانی محدث است چه که مر ّکب از عناصر است و الب ّد بر اينست که ھر ترکيب را تحليلی
ھست ...و مقام ثانی مقام نفس ناطقه است که حقيقت انسانيست اين نيز محدث است و مظاھر مق ّدسه در آن با
جميع نوع انسان مشترکند ...روح انسانيرا بدايت است ولی نھايت نه الی األبد باقی است ...و مقام ثالث ظھور
٦٣
ﷲ است و فيض ابديست و روح القدس است آن نه اوّل دارد و نه آخر ...ا ّما حقيقت الھی و جلوه ربّانيست کلمة ّ
١٧٨
ﷲ و مظھريت کامله است بدايتی نداشته و نھايتی ندارد ولی اشراقش متفاوت مانند آفتابست" نبوّت که کلمة ّ
حضرت عبدالبھاء توضيح می دھد كه حتی روح پيامبران نيز با روح افراد معمولی متفاوت است:
ا ّما آن حقيقت شاخصه مظاھر رحمانيه يک حقيقت مق ّدسه است و از اين جھت مقدس است که من
ّ
الذات و من حيث الصّفات ممتاز از جميع اشياست مثل اينکه شمس من حيث االستعداد مقتضی انوار حي ث ّ
است و قياس باقمار نميشود ...پس سائر حقائق انسانی نفوسی ھستند مثل ماه که اقتباس انوار از شمس ميکنند
١٧٩
ا ّما آن حقيقت مق ّدسه بنفسه مضیء است .
بنابراين پيامبر ،انسانی معمولی نيست كه خدا در زمان مشخصی از عمرش ،او را به عنوان فرستاده ی خود
تعيين كند ،بلكه وجود خاصی است و رابطه ی مخصوصی با خدا دارد و خدا او را از ملكوت می فرستد تا وحی و
فيض خدا را به انسانھا برساند .اگر چه روح بشری پيامبران در زمان خاصی به وجود می آيد ولی حتی قبل از تولدشان
نيز در دنيای روحانی وجود داشته است .ولی روح انسانھای معمولی قبالً وجود نداشته و در زمان شكل گيری نطفه به
وجود می آيد .شوقی ربانی اين مسئله را اين طور توضيح می دھد:
ّ
"پيامبران الھی برخالف ما واجد قدمت زمانی ھستند .روح حضرت مسيح قبل از تولد در اين دنيا
در عالم ارواح موجود بوده است .تجسّم چگونگی آن جھان برای ما متصّور نيست چه کلمات از تشريح مقام و
موقعيّت روح قدسی آن حضرت عاجز مشاھده می شود ١٨٠".ترجمه
پيامبر حتی در كودكی نيز حقيقت خودش را می داند ،با اين وجود مأموريت تعليم و ھدايت بشر را آشكارا
آغاز نمی كنند تا زمان معينی فرا برسد .پيامبران به صورت مستقيم وحی خدا را دريافت می كنند .بنابراين حقيقت ھای
زندگی را كامالً می دانند .پيامبران با اين علم ذاتی و ملكوتی ،متناسب با نيازھا و شرايط بشر در زمان ظھورشان احكام
و تعاليمی را می آورند .حضرت عبدالبھاء می فرمايد:
حقائق مق ّدسه مظاھر کلّيه الھيه چون محيط بر کائنات من حيث الذات و الصّفاتند و فائق و واجد
ّ
حقائق موجوده و متحقّق بجميع اشيا لھذا علم آنان علم الھی است نه اکتسابی يعنی فيض قدسی است و انکشاف
رحمانی ....مظاھر کلّيه الھيه مطّلع بر حقائق اسرار کائناتند لھذا شرايعی تأسيس نمايند که مطابق و موافق
حال عالم انسانست زيرا شريعت روابط ضروريه است که منبعث از حقائق کائناتست ...مظاھر کلّيه الھيه
١٨١
ﷲ قرار دھند".چون مطّلع باسرار کائناتند لھذا واقف بآن روابط ضروريه و آنرا شريعة ّ
ھيچ انسان عادی نمی تواند به پيامبر تبديل شود .روح ھر انسانی می تواند با كمك نيروی الھی ،از نظر
روحانی پيشرفت كند ،ولی ھرگز نمی تواند به رتبه ی پيامبری برسد .پيامبران ھميشه در مقام خود باقی می مانند و
انسانھا نيز ھميشه انسان می مانند.
مثال آينه را به ياد بياوريم .روح مردم عادی نيز می تواند يك آينه باشد ،ا ّما نه يك آينه ی كامل .به عبارتی،
ھر انسانی می تواند بعضی از صفات خدا را منعكس كند ،اما به صورت ناقص و محدود .رشد روحانی برای انسانھای
ت خدا می شود .حضرت بھاءﷲ بارھا بيشتر صفا ِ
ِ کردن ھر چه
ِ عادی به تميز کردن آينه اشاره دارد که باعث منعکس
بودن انسانھا تاکيد می کند و اين که ِ رشد روحانی را به "تميز كردن آينه" تشبيه كرده است .اين مثال بر اعتقاد به ناقص
انسان استعداد پيشرفت ھميشگی و طی کردن درجات مختلف را دارد .اما پيامبران ،كامل آفريده شده اند.در حقيقت ما به
صورت آينه ھای ناقصی آفريده شده ايم كه می تواند تا بی نھايت در ھمان رتبه ی انسانی پيشرفت كند ،اما ھيچ وقت
نمی تواند آينه ی كاملی بشود و به مقام پيامبری برسد.
حضرت بھاءﷲ و حضرت عبدالبھاء توضيح داده اند كه ھيچ مرتبه و سطح ھوشياری از حيات به جز سه
عالم خلق)بشر(،حق)خدا( و امر)مظاھر ظھور الھی يا پيامبران( وجود ندارد .ھيچ كدام از موجوداتی مثل شيطان ،جن،
فرشته و ...وجود خارجی ندارند .اينھا فقط اصطالحات و لغاتی ھستند كه مرتبه ھای مختلف تكامل انسانھا را توضيح
می دھند ،مثالً نقصھا و بديھا ،شيطانی و جنّی ھستند و نيكی ھا و كماالت ،فرشته ای و آسمانی ھستند .پيامبران ذاتا ً به
صورت كامل آفريده شده اند ،اما انسان عادی كامل نيست .با اين حال انسان می تواند پيشرفت كند و تكامل يابد .روح
انسانھا می تواند تا حدی صفتھای خدا را منعكس كند ولی ھرگز به مقام پيامبران نمی رسد .حضرت عبدالبھاءمی فرمايد
باالترين حد كمال برای انسان ،بندگی كامل نسبت به خدا است:
"بدان که مراتب وجود متناھی است مرتبۀ عبوديّت مرتبۀ نبوّت مرتبۀ ربوبيّت لکن کماالت الھيّه و
امکانيّه غير متناھی است ...چون فيض الھی غيرمتناھيست کماالت انسانی غيرمتناھی است .اگر چنانچه
ق می رسيد و امکان درجۀ وجوب می يافت ولی نھايت ممکن بود حقيقتی از حقائق اشياء به درجۀ استغنا از ح ّ
٦٤
ھر کائنی از کائنات از برای او رتبه ايست که تجاوز از آن مرتبه نتواند يعنی آن که در رتبۀ عبوديّت است
ھرچه ترقی کند و تحصيل کماالت غير متناھيه نمايد به رتبۀ ربوبيّت نمی رسد ...مثالً پطرس مسيح نشود
١٨٢
نھايتش اينست که در مراتب عبوديّت به کماالت غيرمتناھيه رسد".
با اين وجود انسان می تواند با خدا ارتباط برقرار كند و از روح خدا آگاه شود ،بنابراين انسان می تواند
"الھام" دريافت كند .نوشته ھای بھائی توضيح می دھند كه "وحی" و "الھام" با ھم متفاوت ھستند .وحی يعنی درك
خالق خدا .فقط به پيامبران وحی می رسد و پيامبران ،آن را به بشر منتقل می مستقيم و بدون خطای "كلمه" يا سخن ّ
روح ھر انسانی ِ دسترس
ِ كنند .الھام ،درك غير مستقيم و نسبی ) نه كامل و مطلق( از حقيقت روحانی است كه در
پيامبران الھی ايجاد
ِ از يکی تاثير
ِ روحانی فرھنگ خاصی بر می خيزد ،فرھنگی که تحت ِ زندگی
ِ متن
ھست.الھام از ِ
شده باشد .روح الھی می تواند به ھر انسانی الھام برساند .اما بايد توجه داشته باشيم كه اگر به ما الھام می شود ،به
خاطر اين است كه پيامبران الھی ،به صورت غير مستقيم ما را در تماس با روح الھی قرار می دھند .خالصه اين كه:
الھامی كه به انسانھا می رسد ،بستگی دارد به وحی كه به پيامبران می رسد.
عنوان "نبی")جمع آن :انبيا(
ِ به را ی عاد انسان حضرت بھاءﷲ توضيح می دھد كه گاھی خدا اراده می كند يك
ً
انتخاب كند و به او الھام برساند تا آن نبی نقش خاصی را در امور بشر به عھده بگيرد .مثال انبيای بنی اسرائيل مانند
اشعيا و ارميا در اين دسته قرار می گيرند .به افراد ديگری نيز به نام غيبگو و اوليا و اصفيا الھام می شود .اما حتی انبيا
نيز مقام "مظھر ظھور يا پيامبر" را ندارند؛ فقط مظھر ظھور می تواند وحی مصون از خطا را به بشر برساند .انبياو
اوليا افراد عادی ھستند كه خدا توانايی دريافت الھام را در آنان توسعه داده و از اين نيروی آنان )برای راھنمايی بشر(
استفاده کرده است .در آثار بھائی به انبيا" ،انبيای غير مستقل" می گويند و به مظھر ظھور الھی " ،پيامبر مستقل" يا
جھانی يا اولوالعزم می گويند ١٨٣.حضرت عبدالبھاء در اين باره می فرمايد:
"کليّۀ انبيا بر دو قسمند قسمی نب ّی باالستقاللند و متبوع و قسمی ديگر غير مستق ّل و تابع .انبيای
مستقلّه اصحاب شريعتند و مؤسّس دور جديد ...بدون واسطه اقتباس فيض از حقيقت الوھيّت نمايند نورانيّتشان
ذاتيّه است مانند آفتاب که بذاته لذاته روشن است ...قسمی ديگر از انبياء تابعند و مروّج ،زيرا فرعند نه مستق ّل
اقتباس فيض از انبيای مستقلّه نمايند و استفادۀ نور ھدايت از نبوّت کليّه کنند مانند ماه که بذاته لذاته روشن و
١٨٤
ساطع نه ولی اقتباس انوار از آفتاب نمايد"
مثل فيلسوفان ،اصالح طلبان ،روحانيون ،عارفان )صوفيان( و موسسان گروھھای خيريه و بھائيان افرادی ِ
انسان دوستانه را نيز انسانھای عادی می دانند .در بسياری از موارد ممكن است به آنھا الھام الھی رسيده باشد .به ھر
حال "وحی" فقط به مظھر ظھور الھی می رسد .نيروی مولّد تمام پيشرفتھای بشر نيز "وحی" است.
خدا كيست؟ او كه پيامبران را يکی پس از ديگری فرستاده تا حقيقت خدا را برای ما آشکار کنند؟ بھائيان
معتقدند حقيقت و ذات خداوند آن قدر بزرگ است كه ھيچ گاه ھيچ كسی نخواھد توانست تصوير روشنی از او در ذھنش
شناختن او فقط می توان تا مرحله ی اعتراف به برتر بودن او پيش رفت.
ِ بسازد .ھيچ کس نمی تواند او را بشناسد .در
انصاف محض است ،اين مفاھيم نيز فقط درك
ِ و عدالت خدا است، مھربانترين اگر بگوييم خدا تواناترين است ،خدا
محدود بشر را از قدرت ،عشق يا عدالت نشان می دھد .در حقيقت ما انسانھا فقط می توانيم صفات موجودات را بفھميم
نه ذات آنھا را و دانش ما محدود است به درکی که از صفات و ويژگيھای ھر چيزی داريم .حضرت عبدالبھاءمی
فرمايد:
بدانکه عرفان بر دو قسم است معرفت ذات شیء و معرفت صفات شیء .ذات شیء بصفات
معروف ميشود و ّاال ذات مجھولست و غير معلوم .و چون معروفيت اشيا و حال آنکه خلقند و محدودند
بصفاتست نه بذات پس چگونه معروفيت حقيقت الوھيت که نامحدود است بذات ممکن ...لھذا ادراک عبارت
از ادراک و عرفان صفات الھی است نه حقيقت الھيه .آن عرفان صفات نيز بقدر استطاعت و قوّه بشريه است
١٨٥
کما ھو حقّه نيست".
بنابراين وقتی از شناخت خدا صحبت می كنيم ،منظور شناخت صفات او است نه ذات او .اما چطور می توان
صفات خدا را شناخت؟ حضرت بھاءﷲ می فرمايد كه ھمه ی موجودات جھان را خدا آفريده ،پس ھر كدام از موجودات
صفتی از صفات خدا را منعكس می كنند .مثالً حتی در ساختار يك صخره ی بزرگ يا يك بلور ظريف ،نظم آفرينش
مشخص است .ھر قدر شیء پاك تر باشد ،صفات خدا را كاملتر و بھتر منعكس می كند .ا ّما پاك ترين و عالی ترين
٦٥
مخلوقاتی که ما می شناسيم؟ ...پيامبر يا مظھر ظھور الھی .از طريق پيامبران می توانيم صفات خدا را به بھترين
صورت ممكن بشناسيم .حضرت بھاءﷲ می فرمايد:
آنچه در آسمانھا و زمين است محا ّل بروز صفات و اسمای الھی ھستند چنانچه در ھر ذرّه آثار تجلّی
آن شمس حقيقی ظاھر و ھويداست ...خاصّه انسان که از بين موجودات باين خلع تخصيص يافته ...چنانچه
جميع صفات و اسمای الھی از مظاھر انسانی بنحو اکمل و اشرف ظاھر و ھويدا است ...اکمل انسان و افضل
١٨٦
و الطف او مظاھر شمس حقيقتند بلکه ما سوای ايشان موجودند باراده ايشان و متحرّکند بافاضه ايشان "...
اگر چه صخره و تخته سنگ و ...نيز صفات خدا را اندکی منعكس می كنند ،ولی تنھا يک موجو ِد ھوشيار
مثل انسان می تواند ويژگيھا و صفات خدا را در زندگی و فعاليتھايش به نمايش در آورد .چون پيامبران ھميشه كامل ِ
ھستند ،صفات خدا را در زندگی شان به كاملترين و عميقترين حالت ممکن می توانيم ببينيم .خدا جسم نيست كه چشم
ت
بتواند او را ببيند؛ چيزی نيست كه انسان بتواند حقيقت و ذاتش را بفھمد؛ پس نزديكترين راه شناخت خدا ،شناخ ِ
پيامبران است .حضرت بھاءﷲ می فرمايد:
ان الغيبھيکل ليظھر به انّه لم يزل کان مق ّدسا ً ع ّما يذکر و يبصرّ ...
ٍ من ان الغيب لم يکن له "قل ّ
١٨٧
يعرف بنفس الظّھور و الظھور بکينونته لبرھان االعظم بين االمم".
ّ
]ترجمه :بگو ھمانا غيب )ذات خدا( پيکری نداشته است كه با آن ظاھر شود ،ھمانا او ھميشه مقدس
از آنچه گفته و ديده می شود بوده است ...به درستی که غيب به نفس ظھور ) ِپيامبران( شناخته می شود و
خو ِد ظھور ھمانا بزرگترين دليل بين مردمان است[.
و نيز می فرمايد:
"سبيل ک ّل به ذات قدم مسدود بوده و طريق ک ّل مقطوع خواھد بود ،محض فضل وعنايت شموس
١٨٨
مشرقه از افق احديّه را بين ناس ظاھر فرموده و عرفان اين انفس مق ّدسه را عرفان خود قرار فرموده".
فقط كسانی كه ھمزمان با پيامبران زندگی می كنند ،می توانند مستقيم آنھا را ببينند .حضرت بھاءﷲ فرمود به
اساسی انسانھا با خدا از طريق آثار و نوشته ھای پيامبر يا مظھر ظھور الھی است .بھائيان ِ ھمين دليل است که رابطه ی
شناختن خدا می تواند به اين
ِ سخن مظھر ظھور را سخن خدا می دانند و ھر فرد برای نزديک تر شدن به خدا و بھتر ِ
سخنان رو آورد و طبق آنھا زندگی کند .با اين نوشته ھا می توانيم وجود خدا را در زندگی روزانه ی خود دريابيم و
احساس كنيم .حضرت بھاءﷲ می فرمايد:
ان ال ّدليل نفسه ث ّم ظھوره ومن يعجز عن عرفانھما جعل ال ّدليل له آياته ...و اودع فی ک ّل نفس ما "قل ّ
١٨٩
يعرف به آثارﷲ".
ت اين دو ناتوان نفس او و سپس ظھور او است و برای کسی که از شناخ ِ ِ دليل، ھمانا بگو : ]ترجمه
است ،آياتش را دليل قرار داده...و در ھر نفسی )فردی( وديعه گذاشته چيزی را که به آن آثار خدا را بشناسد[.
به ھمين دليل نظم و انضباط در اجرای احكامی مثل نماز روزانه ،دعا و تفكر ،مطالعه ی آثار مقدسه از
روحانی روزانه ی ھر فرد بھائی است .بھائيان احساس می کنند که اين انضباط از مھمترين راھھايی است که ِ وظايف
ِ
انسان را به آفريدگار خود نزديکتر می کند.
خالصه ،از ديدگاه بھائی ذات خدا ھمواره برتر است و نمی توانيم آن را بشناسيم ،اما ويژگيھا و صفات خدا
١٩٠
قابل درک ھر چيزی است، ت صفات و ويژگيھای ِ کامالً در پيامبران نمودار است .چون دانش ما محدود به شناخ ِ
ت خدا است ١٩١.اين شناخت با مطالعه ،دعا ،تفکر و عمل ت مظھر ظھور الھی )برای انسانھای عادی( معادل شناخ ِ شناخ ِ
به سخنان الھی ) يعنی آثار مقدس مظاھر ظھور الھی( به دست می آيد.
٦٦
.٧نظم جھانی حضرت بھاءﷲ
"عھد و ميثاق" يك قرارداد است كه وظايف و مسئوليتھايی برای دو طرف قرارداد ايجاد می كند .دو طرف
قرارداد در ميثاق عظيم الھی ،خدا و انسانھا ھستند .خدا وعده داده كه پيامبران را يكی بعد از ديگری بفرستد .او به وعده
ی خود وفا كرد .بندگان در برابر خدا چه وظيفه ای دارند؟ حضرت بھاءﷲ می فرمايد دو وظيفه :اوّل اين كه پيامبرانی
را كه خدا در ھر دوره ای می فرستد ،قبول كنند؛ دوم اين كه سعی کننداحكام آنھا را اطاعت كنند و اجرا نمايند .حضرت
بھاءﷲ فرمود كه بايد بشر به ھر دوی اين وظايف عمل كند تا به آن قرارداد وفادار بوده باشد" :النّھما معا ً ال يقبل
١٩٣
احدھما دون اآلخر] ".ترجمه :چه که آن دو )عرفان و عمل( با ھم ھستند ،و يکی بدون ديگری مورد قبول نيست[.
اصلی "کتاب مستطاب ايقان" است .مفھوم عھد و ميثاق الھی در کتب مق ّدسۀ بسياری از ِ موضوع
ِ ١٩٢موضوع ظھور پی در پی پيامبران الھی
ّ
پدر ملتھای زيادی خواھد اديان يافت می شود مثالً در کتاب مق ّدس ,عھد عتيقِ ,س ِ
فر تکوين ,فصل ١٧عھ ِد خداوند با ابراھيم بيان شده که ابراھيم ِ
ّ
شد و ادامه می دھد که "من ترا بينھايت بارور خواھم کرد و از ساللۀ تو ملتھا و پادشاھان بر خواھند خاست و من عھد خود را با تو و ذريّۀ تو
و نسلھای آنھا تا ابداآلباد نگه خواھم داشت که من خدای تو و ذريِۀ تو و تا ابداآلباد خواھم بود" )سفر تکوين فصل ١٧آيۀ .(٧ – ۶
اکنون روشن شده است که اين عھد فقط مربوط به يھود و مسيحيان )که فرزندان اسحق پسر ابراھيم و ھمسر وی ساره ھستند( نبوده است بلکه
مربوط به فرزندا ِن ابراھيم و ھاجر )مراجعه کنيد به سفر تکوين فصل ١۶آيات (١۵-١۶و ابراھيم و قطوره ) مراجعه کنيد به سفر تکوين فصل
٢۵آيات (١-٢نيز بوده است .مثالً حضرت محمد از نس ِل اسماعيل يعنی فرزند ابراھيم و ھاجر بود )مراجعه کنيد به سفر تکوين فصل ٢۵
طريق ھمسر سوم ابراھيم ِ آيات ,(۵-۶بنابراين مسلمانان نيز خود را ورّاث عھد ابراھيم می دانند .حضرت بھاءﷲ نيز از نسل ابراھيم است ,از
يعنی قطوره) .مراجعه کنيد به کتاب "قرن بديع"از شوقی ربانی ,ص,١٧ج (٢بنابراين بھائيان معتقدند که ميثاق الھی با ابراھيم نيروی محرّکۀ
پيدايش الاقل پنج پيامبر بزرگ جھان بوده است :حضرت موسی و حضرت مسيح )از طريق ساره ,با اسحق( ,حضرت محمد و حضرت باب
)از طريق ھاجر ,با اسماعيل( و حضرت بھاءﷲ )از طريق قطوره(.
١٩٣حضرت بھاءﷲ ,کتاب مستطاب اقدس ,صفحۀ اوّل.
٦٧
به اين دليل است که افرادی كه قبالً يھودی ،مسيحی يا مسلمان بوده اند و بعد بھائی شده اند ،تصور نمی کنند
كه با بھائی شدن ،دين قبلی خود را ترک کرده اند؛ بلكه معتقدند با اين کار به وظيفه ی خود به عنوان پيروان پيامبران ِ
الھی عمل كرده اند.در حقيقت آنھا به "عھد و ميثاق الھی" عمل کرده اند :يعنی ھمه ی پيامبران را قبول كرده اند بدون
روحانی خود عمل کرده اند. ِ اين كه يكی را بر بقيه ترجيح داده باشند .آنھا به وظيفه ی
اين معنی كلی عھد و ميثاق بود،اما عھد و ميثاق ،بر اساس تعاليم بھائی ،يك مفھوم ديگر نيز دارد :ھمانطور
كه پيامبران ھميشه آمده اند ،اين روند ادامه پيدا می كند و قطع نمی شود؛ ھميشه پيامبران خواھند آمد .دين بھائی نمی
گويد که آخرين دين است ،بھائيان نمی گويند آخرين مرحله از پيشرفت روحانی بشر با ظھور دين بھايی انجام شد.
حضرت بھاءﷲ می فرمايد:
١٩٤
اخ َر لَهُ"... ﱠ ً
ﷲُ ُر ُسال بَ ْع َد ُموسی َو عيسی َو َسيرْ ِس ُل ِم ْن بَ ْع ُد اِلی ِ
اخ ِر الذی ال ِ ث ّ "قَ ْد بَ َع َ
]ترجمه:به تحقيق که خداوند بعد از موسی و عيسی رسوالنی فرستاده است و بعد از آن نيز خواھد
فرستاد تا آخری که ھيچ آخری ندارد[...
گذشتن حداقل ھزار سال مظھر ظھور ديگری خواھد آمد تا اين روند ِ از در آثار بھائی آمده است که بعد
١٩٥
تکاملی و پايان ناپذير راادامه دھد.
در سايه ی اين عھد و ميثاق ھمه گير ،روابط ديگری نيز بين خدا و بندگان وجود دارد كه به مرحله ھای
مخصوصی از تکامل بشر و مرحله ھای آشكار شدن تم ّدن مربوط است .ھر دوی اينھا مراحلی را طی كرده اند و ھر
دينی نقش خود را در اين جريان ايفا كرده و به اھداف خاصی در دوره ی خاصی رسيده است .يك کودک به تدريج و كم
كم مھارتھای مختلف را ياد می گيرد)مھارتھايی مثل راه رفتن ،غذا خوردن ،خواندن ،با ديگران كار كردن و (...تا به
بلوغ برسد .بشر نيز به ھمين صورت آھسته آھسته در مسير بلوغ روحانی پيش رفته يعنی در ھر مرحله ای ،برای
توسعه ی استعدادھای روحانی خاصی تمام تالش خود را كرده است.
يگانگی خدا باخبر شدند و توانستند استعدادھای نھفته ای را كشف كنند ِ مثالً در زمان ابراھيم ،مردم ِعبرانی از
مھم يگانگی خدا نمی شد به آنھا دست يافت .اين حقيقت تمدنھای غربی و اسالمی را بسيار تحت ت ِ كه بدون فھميدن حقيق ِ
تاثير قرار داد .ھمين طور موسی "ده فرمان" را برای راھنمايی بشر آورد ،بودا آموخت چطور دلبستگيھا را دور ريزيم
و به جز خدا به چيزی دل نبنديم .مسيح ،عشق به خدا و ھم نوع را آموخت .حضرت بھاءﷲ توضيح داد كه اين پيشرفت
تدريجی ھوشياری روحانی بشر ھم طبيعی است و ھم الزم .كودك قبل از دويدن و پريدن ،بايد راه رفتن را ياد بگيرد.
برای انجام ھر كاری ،اول بايد وسايلی كه برای انجام كار الزم است ،تھيه کرد .بھائيان معتقدند ھر پيامبری
"عھد و ميثاقی" بين خود و پيروان خود به وجود آورده و با اين ميثاق ،لوازم مورد نياز را برای مومنان تھيه كرده
است .بھائيان به اين ميثاق "عھد و ميثاق كوچكتر " می گويند .ھر پيامبری بر حسب نيازھا و شرايط نوع بشر در دوره
ی خود ،اين ميثاق را تھيه و تنظيم كرد .چرا می گوييم ميثاق كوچكتر؟ آيا اھميت اين ميثاق از اھميت عھد كلی كه خدا
ت اھداف ميثاق با بندگانش بسته ،كمتر است؟ خير ،اين اسم به اين دليل انتخاب شده كه ھدفھای ميثاق كوچكتر در جھ ِ
١٩٦
نقش تابع و مک ّم ِل آن را دارد.ِ کنار ميثاق کلّی است و ِ كلی خدا با بندگان است .در واقع ميثاق كوچكتر در
وظيفه خاص دين بھائی تاسيس اتحاد جھانی است و اين ھمان عھدی است كه حضرت بھاءﷲ با بشر بسته
قوی برادری و عشق بين مردم دنيا نيست ،بلکه به معنی تاسيس يک زندگی ِ است .وحدت جھان فقط يک احساس
اجتماعی ھماھنگ و جھانی برای ھمه ی دولتھا و ملتھای دنيا نيز ھست .جنگ بايد برای ھميشه برود و صلح جھانی
بين تمام مردم و جامعه ھا ،با قوت تمام ،برقرار شود.
ديدگاه و تصوری که در آثار بھائی از آينده ی بشر وجود دارد" ،نظم بديع جھانی" حضرت بھاءﷲ ناميده می
شود .چنين تصوری از دنيا بسيار مھيج و باشکوه است .بيشتر مردم اين ھدف را باارزش می دانند ،اما خيلی ھا نيز
ممکن است تصور کنند چنان جامعه ی ايدئالی ھرگز ايجاد نخواھد شد و اين فقط انديشه ای آرمان گرايانه است .خيلی
زندگی
ِ درونی افراد سر و كار دارد و وقتی می بينند دين بھائی به ِ ھا احساس می كنند دين فقط با روحانيات و پيشرفت
جمعی بشر و ايجاد موسسات اجتماعی و اھداف اجتماعی اين قدر اھميت می دھد ،تعجب می كنند.
بھائيان مطمئن ھستند كه وقت آن رسيده كه وحدت عالم انسانی ايجاد شود ،مطمئن ھستند چون خدا اين چنين
خواسته و اراده کرده است.او در ما استعداد و توانايی رسيدن به وحدت را آفريده و وسايل الزم برای رسيدن به اين
مرحله را نيز فراھم نموده است .وسيله ی اصلی که خدا برای شکوفا شدن اين استعداد و ايجاد وحدت عالم انسانی به
٦٨
بشر داده است ،عھد و ميثاق حضرت بھاءﷲ است .اين عھد و ميثاق به بشر نيرويی روحانی می دھد تا ھمه ی تعصبھا
از بين برود و قلبھا مطمئن و اميدوار شوند و احساسات روحانی ايجاد شود .اين عھد و ميثاق يك سری قوانين اجتماعی
و موسسات جديد نيز دارد که اين موسسات و قوانين بر اساس اصول روحانی کار می کنند و قوانين روحانی را به امور
زندگی اجتماعی ربط می دھند .بھائيان معتقدند كه با اين سيستم ،بشر می تواند يك جامعه ی جھانی بر پايه ی عدالت
اجتماعی بسازد.
ّ ّ ّ
"قد اضطرب النظم من ھذالنظم االعظم و اختلف الترتيب بھذاالبديع الذی ما شھدت عين االبداعّ
١٩٧
شبھه".
]ترجمه :به تحقيق که نظم از اين نظم اعظم و بزرگ مضطرب شده است و ترتيب از اين بديعی که چشم ابداع
مانند آن نديده مختلف گرديد[.
نقش مھم در پايه گذاری نظم و سيستم حضرت بھاءﷲ ،بر عھده ی بزرگترين فرزند حضرت بھاءﷲ ،يعنی ِ
حضرت عبدالبھاء بود .نقش حضرت عبدالبھاء در ماموريت حضرت بھاءﷲ آن قدر مھم بود كه حضرت بھاءﷲ به او
لقب "مركز عھد و ميثاق" داده است .اين نقش در فصلھای قبلی توضيح داده شد .او تنھا كسی بود كه اجازه داشت آثار
حضرت بھاءﷲ را توضيح بدھد و تفسير کند .اين وظيفه را حضرت بھاءﷲ به او داد و اطمينان داد که خدا توضيحات
حضرت عبدالبھاء را از اشتباه حفظ می کند ١٩٨.حضرت بھاءﷲ پسرش را راھنمايی كرد كه چطور تعاليم او را اجرا
كند و نيز به او اختيار داد كه تصميمات الزم برای ايجاد موسسات نظم بديع را بگيرد .حضرت عبدالبھاء برای انجام اين
وظيفه ،مطالب و الواح بسياری نوشت و سخنرانی ھای بسياری كرد .امروزه اين مطالب و سخنرانی ھا قسمت مھمی از
آثار بھائی را تشكيل می دھند.
حضرت عبدالبھاء نيز نوه ی خود ،شوقی افندی ربانی را به عنوان ولی امرﷲ )رھبر جامعه،ر.ك.به فصل(۴
بھائی انتخاب كرد تا پس از حضرت عبدالبھاء ،وظيفه ی توضيح و تفسير آثار بھائی را بر عھده بگيرد .حضرت
عبدالبھاء ھمچنين بر تشكيل اولين محفلھای روحانی محلی نظارت کرد .اين محفلھا ،سنگ بنای موسسات نظم بديع
تاسيس بيت العدل اعظم الھی )رھبر جامعه ی بھائی بعد از شوقی ِ جھانی حضرت بھاءﷲ ھستند .کارھای شوقی ربانی،
ربانی .ر .ک .فصل (۴را ممکن ساخت.
زندگی حضرت عبدالبھاء نمونه ای از زندگی بر اساس تعاليم حضرت بھاءﷲ است و نشان می دھد که اين
ت او ،عملی و اجراشدنی و معتبر ھستند .با اين وجود ،حضرت عبدالبھاء تعاليم برای زندگی روحانی فرد و پيشرف ِ
ت پيامبران –مثل حضرت باب و حضرت پيامبر نبود ،يعنی مقامی مثل حضرت باب و حضرت بھاءﷲ نداشت .مسئولي ِ
ت حضرت عبدالبھاء ،امانتی روحانی پيامبران می باشد .اما مسئولي ِ
ِ بھاءﷲ -مستقيم از طرف خدا است و بخشی از ذات
نظير تعاليم
ِ بی و كامل
ِ ی نمونه را عبدالبھاء حضرت ان، ي بھائ حال بود که حضرت بھاءﷲ به او داده بود .ولی به ھر
بھائی می دانند .شوقی ربانی ايشان را اين گونه توصيف می کند:
"حضرت عبدالبھاء در رتبه ی اولی مرکز و محور عھد و ميثاق بی مثيل و جامع حضرت بھاءﷲ و
اعلی صنع يد عنايتش و مرآت صافی ادوارش و َمثَ ِل اعالی تعاليم ومبيّن مصون از خطای آياتش و جامع
جميع کماالت و مظھر کليّه ی صفات و فضائل بھائی است و برای ھميشه بايد اين چنين در نظر گرفته
شود...خصوصيّات و صفات بشری با فضائل و کماالت الھی در نفس مق ّدس حضرت عبدالبھاء مجتمع و متّحد
١٩٩
گشته است".
احتماالً مھمترين تفاوت دين بھائی با ساير اديان اين است كه بھائيان مطمئن ھستند كه جھان به وحدت می رسد
وقف فعاليت برای رسيدن به اين ھدف می کنند .اين ِ رسيدن آن روز را دارند و خود را ِ و مشتاقانه آرزوی فرا
واضحترين تفاوت بين دين بھائی و اديان قبل است .با توجه به تعاليم روحانی و اعتقادات اصلی بھائی ،نکات مشترک
زيادی بين اين دين و اديان قبل می يابيم ،به خصوص اديان سامی يعنی يھود ،مسيحيت و اسالم .ولی چيزی كه در دين
بھائی كامالً جديد و بی نظير و مخصوص اين دوره است ،اعتقاد به تاسيس وحدت عالم انسانی و ايجاد تم ّدن جھانی
است و اين اعتقاد از ايمان به عھد و ميثاق حضرت بھاءﷲ سرچشمه می گيرد .پروفسور وارن واگار ،دانشمند اجتماعی
امريكايی ،در مورد امكان ايجاد وحدت جھانی و تشكيل تمدن جھانی مطالعه ی وسيعی كرده است .پروفسور واگار می
٧٠
سيستم موسسه ھای بھائی بخش بزرگی از دين بھايی را تشكيل می دھد كه نمی تواند از تعاليم روحانی آن
كامالً جدا شود .بھائيان معتقدند كه "نظم اداری" "،ھسته" يا طرحی است از نظم اجتماعی ای كه قرار است باعث
برقراری وحدت نوع بشر شود .شوقی ربانی درباره ی آن فرمود:
"اين نظم اداری اساسا ً با آنچه انبيای سلف وضع فرموده اند متفاوت است زيرا حضرت بھاءﷲ
بنفسه اصولش را بيان و تأسيساتش را استوار و مبيّن کلمه اش را معيّن فرموده اند و به ھيأتی که مأمور
٢٠٤
تکميل و تنفيذ احکام شرعيّه اش بوده اختيارات الزم را عنايت کرده اند".
البته بايد بين نظم اداری بھايی با نظم جھانی آينده كه حضرت بھاءﷲ پيش بينی فرموده است ،فرق گذاشت.
منظور از نظم جھانی تاثير کاملی است كه تعاليم حضرت بھاءﷲ بر ايجاد يك دولت جھانی ،يك صلح پايدار و يك تمدن
متحد جھانی خواھد گذاشت .اين نظم جھانی ھنوز وجود ندارد .در واقع نظم جھانی ھدفی است كه جامعه ی بھايی برای
حال حاضر وجود دارند و به عنوان يك بخش بزرگ رسيدن به آن تالش می كند .اما موسسه ھای اصلی نظم اداری در ِ
و جدانشدنی از جامعه ی بين المللی بھائی عمل می كنند.
شوقی ربانی ديدگاه حضرت بھاءﷲ را درباره ی نظم جھانی به صورت خالصه توضيح می دھد .بخشی از
آن را در زير می خوانيد:
"وحدت عالم انسانی آن طور که حضرت بھاءﷲ پيش بينی فرموده اند ،استقرار يک حکومت
مشترک المنافع جھانی است که ھمه ی ملل و نژادھا و اقليّت ھا و طبقات مختلف مردم را متّحد و نزديک
ساخته و در عين حال استقالل حکومات عضو آن را حفظ نموده آزادی و حريّت افرادی که اين حکومات را
تشکيل داده اند کامالً از تعرض مصون خواھد داشت .اين حکومت جھانی تا آنجا که بتوان پيش بينی نمود از
يک مجمع قانونگذاری جھانی تشکيل می شود که اعضاء آن امنای جميع افراد بشر خواھند بود و ھمه ی منابع
اقتصادی جھان را کنترل کرده و به تصويب قوانين مناسب در ھرکجا که برای نظم زندگی افراد الزم بداند
اقدام خواھد نمود نيازھای ھمه ی نژادھا و طبقات مردم را برآورده ساخته و روابط آنھا را منضبط خواھد
کرد ق ّوۀ مجريه ی جھانی با نيروی بين المللی تقويت خواھد شد و قوانين پارلمان جھانی را به مرحله ی اجرا
در خواھد آورد محکمه ی بين المللی به ح ّل و فصل اختالفات پرداخته و احکام قطعی و الزم االجرای خود را
صادر خواھد کرد.
خطّ و زبان جھانی ،سيستم پولی و ارزی يکسان بين المللی ،اوزان و مقياسات عمومی ،روابط و
تفاھم بين ملّتھا و نژادھای انسانی را تسھيل خواھد کرد.
نزاعھای ملّی ،نفرت و مخاصمت به کلّی از ميان خواھد رفت و تبعيضات نژادی و تعصّبات ملّی
جای خود را به توافق و تفاھم و ھمکاری خواھد داد و علل مخاصمات مذھبی برای ھميشه زائل خواھد شد و
انحصارات و موانع اقتصادی به کلّی مرتفع خواھد گرديد و امتيازات فاحش طبقاتی از ميان برخواھد
٢٠٥
خاست".
بھائيان نمی گويند كه فقط به خاطر تالش آنھا يا دين آنھا ،نظم جھانی ايجاد می شود .آنھا معتقدند كه خدا می
خواھد ھمه ی انسانھا در ھمه جای دنيا به روشھای گوناگون و در سطوح مختلف به اين کمال و ھدف بزرگ برسند .تا
حاال ديده ايم كه انجمن اتفاق ملل و سازمان ملل متحد در جھان به وجود آمده اند .اينھا قدمھای مھمی به سوی اتحاد بشر
ھستند .به ھمين دليل بھائيان در فعاليتھا و نمايندگی ھای سازمان ملل يا فعاليتھای بين المللی غير سياسی ديگر فعاالنه
شرکت می كنند و معتقدند كه دين بھايی و نظم اداری ،نقش کليدی و مھمی را در ايجاد دنيايی متحد خواھند داشت.
برای درک ديدگاه بھائيان درباره ی رابطه ی بين دين بھائی و نظم اداری با ھدف صلح جھانی و تاسيس يک
نظم جھانی ،بايد به ياد داشت که در نظر بھائيان ،تمدن دنيای آينده با ھزاره يا فرا رسيدن "ملکوت خدا" که در آثار
مقدس اديان ديگر آمده ،مرتبط است .بھائيان معتقدند كه برقراری صلح و وحدت جھانی ھمان سلطنت خدا بر زمين
است ،ھمان ح ّد نھايی پيروزی خوبی بر بدی است و تحقق وعده ھايی است كه به صورت نمادين در كتابھای آسمانی
گذشته آمده است .بھائيان معتقدند خدا می خواھد و اراده کرده است که نظم جھانی را برقرار سازد ،در تمام تاريخ بشر،
مقصد و منظور خدا ھمين بوده است.
پيروان بعضی از اديان فكر می کنند كه تاسيس ملكوت خدا فقط به خدا مربوط است و خدا ملکوت خود را به
٢٠٦
زمين می آورد؛ بشر در اين جريان اساسا ً نقشی ندارد و ملکوت يک شبه ،معجزه وار و خارق العاده ظاھر می شود.
٧١
البته خدا قادر مطلق است و اگر بخواھد می تواند در يک لحظه ملكوت را بر زمين برقرار سازد .اما حضرت
بھاءﷲ توضيح داده كه خدا می خواھد با روش ديگری اين کار را بکند و درسھای خاصی به ما بدھد .بھائيان معتقدند كه
جامعه ھای دنيای ما نتوانسته اند نيازھای واقعی بشر را برآورده كند چون اجتماعات دنيا بر اساس گرايشاتی مخالف
قوانين الھی ساخته شده اند .بنابراين خدا ھمزمان با تاسيس سلطنت خود بر زمين ،به ما اجازه می دھد تجربه کنيم و با
ت توانايی ھا و محدوديتھای خود را بياموزيم؛ تجربه ی زندگی کردن با نتيجه ی كارھای تجربه و عمل ،حقيق ِ
ً
خودمان.حضرت بھاءﷲ به انسان تذکر می دھد كه فقط اگر اشتباھات گذشته خود را عميقا بفھميم و قبول كنيم ،از تكرار
اين خطاھا حفظ خواھيم شد ،خطاھايی كه باعث شده حاال چنين وضعی در دنيا داشته باشيم و جنگ و خونريزی ،سختی
٢٠٧
و مشكالت جنگ ،استثمار و نااميدی دنيا را تھديد كند.
حضرت بھاءﷲ پيش بينی كرد كه برقراری نظم جھانی در سه مرحله پشت سر ھم اتفاق می افتد .نقشه ی
الھی اين است که مرحله ی اول دوره ی شكست اجتماعی و رنج فراوان باشد ،رنجی كه دنيا تا حال نديده است .بھائيان
معتقدند كه اين مرحله آغاز شده و پيشرفت کرده و اضطراب و آشوب آن دنيا را گرفته و بر زندگی ھمه ی مردم و
موسسات اجتماعی تاثير خواھد گذاشت .شوقی ربانی در اثری به نام "قد ظھر يوم الميعاد" توضيح می دھد كه اين رنج
و عذاب ،ھم مجازات كارھای بشر است و ھم عامل ايجاد يك انضباط مقدس و عالی از طرف خدا:
"اين قضا الھی ...ھم مصائب جزائيّه است و ھم يک تأديب مق ّدس عالی و در عين حال که به منزله
ی نزول بالئی من جانب ﷲ است نوع بشر را از آلودگيھای دنيوی پاک و مطّھر می سازد .نارش مجازات تبه
٢٠٨
کاران و علّت التيام عناصر مرکبه ی نوع بشر در يک ھيأت اليتج ّزای جامعه ی عمومی نوع انسان".
بھائيان معتقدند اين دوره ی رنج و سختی بيشتر خواھد شد و باعث تشنّج و آشوب عمومی روحانی ،مادی و
پايان مرحله ی اول نقشه ی الھی را نشان می دھد و وارد مرحله ی دوم خواھيم شد. ِ اجتماعی خواھد شد .اين بحران
حضرت بھاءﷲ به اين بحران اشاره می كند:
"انّا جعلنا ميقاتا ً لکم فاذا ت ّمت الميقات و ما اقبلتم الی ﷲ ليأخذنّکم عن ک ّل الجھات و يرسل عليکم
٢٠٩
نفحات العذاب عن ک ّل االشطار و کان عذاب ربّک لشديد".
]ترجمه :ھمانا ما برای شما مھلت و ميقاتی قرر داديم ،پس وقتی که مھلت شما تمام شود و به خدا
اقبال نکنيد ،حتما ً شما را از جميع جھات تنبيه خواھد کرد و بادھای عذاب را از ھمه طرف بر شما می فرستد
و عذب پروردگارت شديد است[.
پيشروی بشر به نظم جھانی "صلح اصغر" )صلح کوچکتر( است .احتماالً اين مرحله ،مرحله ِ دوم
مرحله ی ِ
ھميشگی جنگ است ،و با صلح مثبت و کامل جھانی متفاوت است .صلح اصغر يك صلح سياسی است. ِ ی كنار گذاشتن
تمام ملتھای جھان يك توافق نامه ی بين المللی خواھند نمود و به صلح اصغر خواھند رسيد .ويژگی اصلی صلح اصغر
آن است که در اثر آن ،يك نيروی امنيت بين المللی به وجود می آيد كه از جنگ بين ملتھا جلوگيری کند .ملتھای جھان
در توافق نامه ای رسمی ،اين نيرو را بر اساس اصل "امنيت جمعی" طراحی نموده و پشتيبانی خواھند کرد .بر اساس
اصل امنيت جمعی ،اگر ملتی به ملت ديگر حمله كند ،تمام ملتھا بايد يک صدا جلوی ملت متجاوز را بگيرند .حضرت
بھاءﷲ می گويد:
٢١٠
"و ان قام احد منکم علی اآلخر قوموا عليه ان ھذا االّ عدل مبين".
]ترجمه :و اگر يکی از شما عليه ديگری قيام کرد ،عليه او قيام کنيد .اين جز عدالت آشکار نيست[".
حضرت عبدالبھاء چنين توضيح می دھد:
" ...چند ملوک بزرگوار ...عقد انجمن دول عالم نمايند و يک معاھده ی قويّه و ميثاق و شروط
محکمه ی ثابته تأسيس نمايند و اعالن نموده به اتّفاق عموم ھيأت بشريّه مؤ ّکد فرمايند ...جميع قوای عالم
متوجّه ثبوت و بقای اين عھد اعظم باشند و در اين معاھده ی عموميّه تعيين و تحديدی حدود و ثغور ھر دولتی
گردد و توضيح روش و حرکت ھر حکومتی شود و جميع معاھدات و مناسبات دوليّه و روابط و ضوابط مابين
ھيأت حکومتيّه به ح ّدی معلوم مخصّص شود چه که اگر تدارکات محاربه و قوّه ی عسکريّه ی دولتی ازدياد
يابد سبب توھّم دول سائره گردد .باری اصل مبنای اين عھد قويم را بر آن قرار دھند که اگر دولتی از دول من
بعد شرطی از شروط را فسخ نمايد ک ّل دول عالم بر اضمحالل او قيام نمايند بلکه ھيأت بشريّه به کمال قوّت بر
بھائيان معتقدند که اختالف نتيجه ی سوء تفاھمی است که برای دو طرف ايجاد شده است .چون حضرت مسيح به اعتقاد بھائيان ,به صورت
حضرت بھاءﷲ دوباره ظھور نموده است ,حرکت جھانی برای ساختن اجتماعی جديد بر پايه ی انسانيت که شرايط اجتماعی ھمه ی بشريت را
برقراری تدريجی ملکوت خدا بر زمين از طريق شرکت فعّال ساکنان زمين خواھد بود.
ِ بھبود بخشد ,نشانه
٢٠٧
اثر شوقی ربانی,ص.۴
٢٠٨مراجعه کنيد به "قد ظھر يوم الميعاد" ِ
شوقی ربانی "قد ظھر يوم الميعاد" ص .۴
" ٢٠٩منتخباتی از آثار حضرت بھاءﷲ" ص .١٣٩
" ٢١٠منتخباتی از آثار حضرت بھاءﷲ" ص .١۶٣
٧٢
تدمير آن حکومت برخيزد اگر جسم مريض عالم به اين داروی اعظم موفّق گردد البتّه اعتدال کلّی کسب نموده
٢١١
و به شفای دائمی باقی فائز گردد".
بھائيان معتقدند به زودی بعد از پايان دوره ی رنج و ھرج و مرج عمومی ،صلح اصغر اتفاق می افتد .آنھا
ادعا می کنند که مصيبت ھای كنونی ،علّت اصلی حرکت ملتھا به سوی صلح است و آنھا را مجبور می كند جنگ را به
٢١٢
ھر قيمتی كنار بگذارند .حضرت عبدالبھاء پيش بينی كرد كه تا پايان قرن بيستم صلح اصغر آغاز خواھد شد.
صلح اصغر مقدمه ی مرحله ی سوم ظھور نظم جھانی است .اين مرحله به تدريج ظاھر خواھد شد .حضرت
بھاءﷲ آن را صلح اعظم )بزرگترين صلح( ناميده است .او فرمود اين صلح ھمزمان با ظھور نظم جھانی بھائی ظاھر
خواھد شد .شوقی ربانی نظم جھانی آينده را توصيف نموده است که قبالً آن را خوانديم .در جای ديگری آن را "امتزاج
نھائی تمام اقوام ،کيشھا ،طبقات و ملل" می داند .گفته شد صلح اصغر به اين طريق ايجاد می شود" :ملل زمين ،در
اصلی ]آن[ را پيش می برند" به اين صلح می ِ ظھور ]حضرت بھاءﷲ[ ناآگاه ھستند و ناآگاھانه تعاليم ِ حالی که ھنوز از
شناختن شخصيت دين حضرت بھاءﷲ و اقرار به درستی ادعای اين دين" ِ رسند .اما صلح اعظم فقط "در نتيجه ی
خواھد آمد ٢١٣.بھائيان معتقدند در فاصله ی بين ايجاد صلح اصغر تا ايجاد صلح اعظم ،ھمه ی مردم ماموريت حضرت
بھاءﷲ را كامالً خواھند شناخت و آگاھانه آن را قبول خواھند کرد و اكثر نوع بشر تعاليم دين بھائی را اجرا خواھند
نمود.
جنينی" نظم بديع جھانی در آينده است .شوقی ربانی می گويد موسسات و قوانين ِ نظم اداری دين بھائی "شکل
نظم اداری بھائی "مق ّدر است طرحی برای جامعه ی آينده باشند و وسيله ی اعظم برای استقرار صلح اعظم و يگانه
٢١٤
ق و عدالت بر زمين باشند". نماينده برای وحدت دنيا و اعالم سلطنت ح ّ
وق نَبی از انبيای بنی اسرائيل ّ
پيامبران گذشته به صلح اعظم بشارت داده اند و آن را پيش گويی كرده اندَ .حبَقـ ُ ِ
)بعد از موسی( می گويد در آن زمان "زمين از دانش بھاء الھی پر می شود ،ھمانطور که درياھا از آب لبريز
است)"...کتاب حبقوق نبی (١۴ ،٢يوحنای رسول نيز آن را نشانه ی "شفای ا ّمتھا" می داند )مکاشفات يوحنای
شدن دسته جمعی" نيز ِ رسول .(٢ ،٢٢صلح اعظم نه تنھا يک تمدن جھانی به وجود خواھد آورد ،بلکه باعث "روحانی
٢١٥
خواھد شد .صلح اعظم "بلوغ تمام نوع بشر" را نمايش می دھد.
شوقی ربانی درباره ی صلح اعظم می فرمايد:
ّ
"آن وقت است که عھد ابدی بطور کامل تحقق خواھد يافت ،آنوقت است که مواعيد مندرج در تمام
کتب الھيه بانجام خواھد رسيد و تمام نبوّاتی که پيغمبران سلف بدان تکلّم کردند به وقوع خواھد پيوست و
رؤيای پيشگويان و شعرا تحقّق خواھد يافت آن وقت است که کره ی ارض با ايمان عمومی تمام ساکنين آن به
ت حضرت بھاءﷲ را ،با درخشان سلطن ِ
ِ خدای واحد صيقل يافته و اطاعتشان از يک ظھور مشترک ،انوار
توجه به محدوديتھايی که بر ]نوع بشر[ تحميل شده ،منعکس خواھد نمود ...و قادر بر تحقّق ملکوت خدا بر
٢١٦
زمين خواھد بود ،ھمان سرنوشتی که از م ّدتھا پيش ،عشق و حکمت الھی برايش مق ّدر فرموده است"...
بھاييان معتقدند كه صلح اعظم از دو راه مختلف به دست می آيد .يكی راه غير مستقيم است خدا اراده ی خود
را به صورت شديد اما غيرمستقيم در تمام دنيا و تمام موجودات و تمام اتفاقات تاريخ تاثير می دھد و ھمه ی عوامل در
طول زمان به ايجاد وحدت عالم انسانی خدمت می كنند .به ھمين دليل بھاييان صميمانه ،از اديان دنيا و فعاليتھای جھانی
و انسانی پشتيبانی می كنند و آنھا را تشويق می كنند حتی اگر كامالً مطابق عقيده ی بھائی نباشد.
راه ديگر ،نظم اداری بھائی است و خدا در دوره ی ما از طريق نظم اداری و دين بھايی ،اراده و خواسته اش
را به بشر اعالم می كند .با كمك نظم اداری ،روح وحدت و ھماھنگی وارد فعاليتھای بشری می شود .بنابراين بھاييان
وظيفه ی خود می دانند كه نظم اداری ،اين وسيله ی خدادادی را كامل كنند .ھمين طور كه دين بھايی در جامعه نفوذ می
كند ،جامعه از صلح اصغر به سمت صلح اعظم پيش می رود .مردم خواھند فھميد كه اراده ی خدا برای بشر چيست و
راری ملكوت خدا را روی زمين می بينند. ِ برق
٢١١حضرت عبدالبھاء "رسالۀ مدنيّه" ،لجنۀ نشر آثار امری بلسان فارسی و عربی ،النگنھاين آلمان ١۴١بديع" ص .٧۵
٢١٢مراجعه کنيد به "مکاتيب حضرت عبدالبھاء" ,جلد ,١صص٣٥٤-٩
٢١٣ترجمه ای از "قد ظھر يوم الميعاد" ص.٣٠١
٢١٤ترجمه ای از "قد ظھر يوم الميعاد" ص .١٩٧
٢١٥ترجمه ای از "قد ظھر يوم الميعاد",صص.٣٠١-٢
٢١٦شوقی ربانی "قد ظھر يوم الميعاد" ص .١٩٨
٧٣
.٨موسسات اداری و قوانين
بھائيان معتقدند عھد و ميثاق حضرت بھاءﷲ يكی از خصوصيات متمايز دين بھايی است .قرار است بااين عھد
و ميثاق ،در آينده ،يک نظم و تمدن جھانی به وجود آيد .بھائيان معتقدند ھسته و نمونه ی کوچک آن نظم ھم اکنون وجود
دارد :نظم اداری بھايی و موسسات اداره ی اين جامعه که موسس دين بھائی آن را به وجود آورد و حضرت عبدالبھاء و
شوقی ربانی آن را اجرا کردند .به ھمين دليل بھاييان به تكميل و توسعه ی موسسات بھائی خيلی اھميت می دھند.اين
موسسات ھم مشكالت جامعه ی بھايی را حل می كنند و برای جامعه ی بھايی تصميم می گيرند وھم کم کم تمرين می
اداری ملکوتی شان آھسته آھسته ظاھر شود ،ھمانطور که تواناييھای انسان با عمل
ِ کنند و اصالح می شوند تا تواناييھای
و تالش مستمر ظاھر می شوند.
به اين علت است که رون ِد اداری برای بھائيان بسيار مھم است.بسياری از ناظران جامعه ی بھائی نيز به رون ِد
اداری جامعه ی بھائی توجه دارند .بشر از خدمات اداری سوء استفاده نموده و آنھا را به فساد کشيده است .بھائيان
ت تمدن جھانی برای رسيدن به ھدفھای روحانی استفاده كرده است .آنھا می گويند که خدا می معتقدند كه خدا ازاين فعالي ِ
خواھد خدمات اجتماعی به فعاليت روحانی تبديل شوند كه ھم به زندگی شركت كنندگان در اين خدمات بركت دھد و ھم
٢١٧
به ک ّل جامعه ای كه به اين سيستم وابسته اند.
٢١٧مثالً حضرت عبدالبھاء فرمود" :و ھذه المحافل الرّوحانيّة سرج نورانيّة و حدائق ملکوتيّة ينتشر منھا نفحات القدس علی اآلفاق و يشرق منھا
انوار العرفان علی االمکان و يسری منھا روح الحيات علی ك ّل الجھات و ھی اعظم سبب لترقّی االنسان فی جميع ال ّشؤون و االحوال" ] و اين
محافل روحانی چراغھای نورانی و باغھای ملکوتی ھستند که از آنھا بوھا و نفحات پاکی به ھمه ی دنيا منتشر می شود و از آنھا نورھای
شناسايی و عرفان بر عالم امکان می درخشد و از آنھاروح زندگی بر ھمه ی جھات جريان می يابد .آنھا بزرگترين علت ترقی انسان در ھمه ی
جنبه ھا و احوال ھستند) .ترجمه([ کتاب قرن بديع ،ص.۶٧٢
٧٤
موسسات بھايی
با راھنمايی نوشته ھای شوقی ربانی ،ولی امر جامعه ی بھائی ،و بيت العدل اعظم ،مقام قانون گذار و اجرايی
جامعه ی بھائی ،جامعه ی بھائی با دو نوع موسسه اداره می شود (١) :موسساتی كه برای تصميم گيری در مورد
جامعه ی بھايی و ھدفھای آن طراحی شده است(٢) .دومی موسساتی كه به محافظت از جامعه و توسعه ی آن می
پردازد .دسته ی اول شامل بيت العدل اعظم و محفلھای روحانی ملی و محلی است و در سه سطح بين المللی ،ملی و
محلی فعاليت می کنند .موسسات دسته ی دوم ،موسساتی ھستند مثل اياديان امر که بر اساس ميثاق حضرت بھاءﷲ به
وجود آمده اند و بعداً شوقی ربانی و بيت العدل اعظم آنھا را توسعه دادند و ھم اکنون ھيئتھای ھيئتھای مشاوران و
معاونان و مساعدان وجود دارند تا وظايف اين گونه موسسات را انجام دھند .آنھا با محفلھای روحانی و افراد بھائی
مشورت می کنند و راھنمايی ھای الزم را ارائه می دھند ،آنان را تشويق می کنند و به آنھا انگيزه می دھند .در ذيل به
اين موسسات می پردازيم.
بيت العدل اعظم الھی و محفلھای روحانی
حضرت بھاءﷲ در کتاب اقدس فرمود بايد در ھر شھری بيت العدل تشکيل شود .برای رسيدن به اين ھدف،
حضرت عبدالبھاء فرمود ھر محلی كه نُه نفر يا تعداد بيشتری بھائی بالغ داشته باشد ،بايد "محفل روحانی" انتخاب کند تا
وظيفه ی اداره ی جامعه محلی را به عھده بگيرد .ھر محفل روحانی نُه عضو دارد كه از بين تمام بھائيان باالی ٢١
سال محل انتخاب می شوند .وظيفه ی محفل نظارت بر ھمه ی فعاليتھای محلی بھائيان است ،مثل تبليغ دين بھائی،ھدايت ِ
برنامه ھای آموزشی ،چاپ و نشر آثار مورد نياز ،ھدايت خدمات فداکارانه ،استفاده از صندوق بھايی ،مشورت با
٢١٨
خاص بھائی و ...
ِ بھائيان در مورد مقررات
حضرت عبدالبھاء بر ايجاد اولين محفلھای روحانی در ايران و غرب نظارت داشت و در ھمان مراحل اوليه
ی تالش آنھا راھنمايی ھای الزم را ارائه كرد .شوقی ربانی نيز به عنوان ولی امر بھائی ،وقت زيادی برای اين كار
صرف كرد.حضرت عبدالبھاء و شوقی ربانی ،تنھا مفسّران آثار بھائی ،اصول نظم اداری را طراحی کردند و كتابھای
زيادی در اين زمينه نوشتند و اآلن جامعه ی بھايی از آنھا استفاده می كند .اين نوشته ھا در مورد موضوعھای متنوعی
است .به اين ترتيب ،توسعه ی جامعه ی بھائی در آينده دقيقا ً به ھمان شکلی خواھد بود که حضرت بھاءﷲ و جانشينانش
٢١٩
)که خود حضرت بھاءﷲ آنھا را انتخاب کرده است( گفته اند.
به جز محفلھای محلی كه در سطح محل و شھر به وجود می آيند ،محفلھای ملی و منطقه ای ھم وجود دارند
كه در يك كشور يا منطقه فعاليت می كنند .اين گونه محفلھا ھم وظايف محفلھای محلی را دارند فقط در سطح وسيعتر و
پيچيده تری فعاليت می كنند .البته وظيفه ھای ديگری ھم دارند مثل نظارت بر کار محفلھای محلی و تعيين اين که کدام
مسئوليتھا مربوط به محفل محلی و کدام مربوط به محفل ملی است.
محفل ملی و محلی ھر کدام نُه عضو دارند ،ولی اين دو از نظر نحوه ی انتخاب با ھم تفاوت دارند .محفلھای
محلی را بھائيان محل به صورت مستقيم انتخاب می كنند ،ولی محفلھای ملی در دو مرحله انتخاب می شوند .اول
بھائيان ھر محل نماينده يا نمايندگانی انتخاب می كنند .تعداد نمايندگان با توجه به اندازه و قلمرو جامعه ی بھائی محل
مشخص می شود .بعد ھمه ی نماينگان در يك جلسه ی ملی يا "کانونشن" جمع می شوند و نُه نفر عضو محفل روحانی
سال كشور يا منطقه)نه فقط از بين شرکت کنندگان کانونشن( انتخاب می كنند. ملی را از بين ھمه ی بھائيان باالی ِ ٢١
روش انتخابات بھائی ويژگيھای خاصی دارد .انتخابات با رأی مخفی انجام می شود .ھر نوع مبارزه انتخاباتی
قبيل نامزد شدن ممنوع است .ھر فرد رای دھنده نُه اسم متفاوت روی برگه ی رأی می نويسد .آراء شمارش می شود از ِ
و نُه نفری كه بيشترين رأی را آورده باشند ،اعضای محفل خواھند بود .اگر برای نفر نھم دو يا چند نفر رأی مساوی
آورده باشند،دوباره بين آنھايی كه رای مساوی آورده اند ،انتخابات انجام می شود تا يك عضو انتخاب شود .چون ھيچ
نوع كانديدا انتخاب نمی شود و تبليغات انجام نمی شود ،رأی دھنده برای انتخاب ،آزادی كامل دارد و نيز از قدرت
بھائی باالی ٢١
ِ طلبی ھايی كه در انتخابات ديگر ممكن است رخ دھد ،جلوگيری می شود .طبق اعتقاد بھائيان ،ھر فرد
آمادگی انجام وظيفه به عنوان عضو محفل را خواھد داشت. ِ سال که در اين انتخابات انتخاب شود ،توانايی و
انتخابات بھايی سالی يك بار ،در ارديبھشت ماه يعنی عيد رضوان )ر .ك .به فصل ( ٣انجام می شود .محفلی
كه انتخاب می شود در اولين فرصت ممكن جلسه ای تشكيل می دھد و تا يك سال اداره ی امور جامعه را بر عھده
دارد.
ظاھری روند انتخابات بھائی را اين گونه تصوير می کند:
ِ شوقی ربانی ،شرايط روحانی و
" محافل روحانی ياران در شرق و غرب عالَم بايد ِمن دون استثناء ھر سالی در يوم اوّل عيد سعيد
رضوان تجديد شود و انتخابات در آن يوم مبارک بايد در نھايت متانت و روحانيت شروع شود و اجراء گردد
٢١٨برای آشنايی بيشتر با ماھيت و وظايف محفلھای روحانی بھائی ،مراجعه کنيد به " "Trustees of the Mercifulنوشته ی اديب
طاھرزاده.
مختلف شوقی ربانی درباره ی نظم اداری بھائی مراجعه کنيد.
ِ ٢١٩برای توضيح بيشتر به نوشته ھای
٧٥
و اگر ممکن ھمان يوم نتيجه انتخابات معلوم و اعالن شود و اصول انتخاب از اينقرار :چون يوم انتخاب رسد
بايد جميع ياران ُمتﱠ ِحداً ُمتﱠفُقا ً ُمتَ َو ﱢجھاًاِلَي ِه ُمنقَ ِطعاًعَن دُونِ ِه طَالِبا ً ِھدَايتِ ِه ُمستَ ِعينا ً ِمن فَضلِ ِه به دل و جان اقدام به
انتخاب نمايند و انتخاب اعضای محفل روحانی خويش را از وظائف مق ّدسه مھ ّمه وجدانيه خود شمرند ابداً
منتخبين و منت َخبين به ھيچ وجه دَم از استعفا نزنند ِ اھمال در اين امر نکنند و کناره نگيرند و دوری نجويند .
٢٢٠
بلکه در نھايت افتخار و جديت و سرور ابدای رأی نمايند "
حضرت بھاءﷲ برای اين تعليم روحانی نيز راه حل عملی ارائه کرده است.حضرت بھاءﷲ می گويد چون
تبعيض بسيار کشيده اند ،به ھمين
ِ نژادھای اقليت و گروھھای قومی تا به حال در بسياری از مناطق دنيا محروميت و
دليل مردم اقليت تا حاال فرصت پيدا نكرده اند كه توانايی ھای ذھنی و فكری خود را پرورش و توسعه دھند .اين افراد
نيز توانايی ھايی فكری مساوی با تمام ھمنوعانشان دارند .جامعه ی بھايی بايد طوری فعاليت كند كه تا جای ممكن اين
بی عدالتی ھا را برطرف كند .اگر در انتخابات بھائی ،دو نفر به يك اندازه شايسته ی عضويت در محفل باشند ،رأی
دھنده وجدانا ً بايد فردی را انتخاب كند كه اقليت نژادی يا قومی است .اگر برای عضو نھم دو نفر رای مساوی آورده
باشند ،آن كس كه اقليت نژادی يا قومی است ،عضو خواھد شد.
اعضای بيت العدل اعظم را اعضای محفلھای روحانی ملی تمام دنيا انتخاب می كنند .اعضای بيت العدل
اعظم ھر ۵سال يك بار در جلسه ای كه در مركز جھانی جامعه ی بھائی در حيفا برگزار می شود)کانونشن( ،انتخاب
٢٢١
می شوند.
ايادی امرﷲ -ھيئتھای مشاورين و معاونين
نوع ديگری از موسسات بھائی نيز وجود دارد که به موسسات فوق کمک می کند .حضرت بھاءﷲ وحضرت
عبدالبھاء تعدادی از بھائيان ممتاز را برای انتشار و محافظت امر بھائی ،به عنوان "ايادی امرﷲ" انتخاب كردند.
حضرت عبدالبھاء فرمود كه ولی امرﷲ نيز بايد "ايادی امرﷲ" تعيين كنند .شوقی ربانی نيز چنين کرد به طوری که در
زمان در گذشت او در آبان ،١٣٣۶بيست و ھفت نفر از ايادی امرﷲ ھنوز زنده بودند .در زير بخشی از وصيت نامه ِ
ی حضرت عبدالبھاء که به اياديان مربوط است ،می آيد:
"ای ياران ،ايادی امرﷲ را بايد ول ّی امرﷲ تسميه و تعيين کند جميع بايد در ظ ّل او باشند و در تحت
حکم او...و وظيفۀ ايادی امرﷲ نشر نفحات ﷲ و تربيت نفوس و تعليم علوم و تحسين اخالق عموم و تقديس و
٢٢٢
تنزيه در جميع شؤون است .از اطوار و احوال و کردار و گفتار بايد تقوای الھی ظاھر و آشکار باشد".
بعد از درگذشت شوقی ربانی ،ديگر ولی امری وجود نداشت كه ايادی امرﷲ را انتخاب كند .در عوض عھد و
ميثاق حضرت بھاءﷲ به بيت العدل اعظم اجازه داده برای تکامل جامعه ی بھائی ھر موسسه ای که مورد نياز است ،به
ناپذير نظم اداری است .بيت
ِ وجود آورد .بر اساس وصيت حضرت عبدالبھاء ،وظيفه ی اياديان امرﷲ يک جزء جدايی
العدل اعظم نيز موسسه ی جديدی به وجود آوردند به نام "ھيئت مشاوران قاره ای" ٢٢٣.بيت العدل اعظم تعدادی از
بھائيان بسيار خدمتگزار و ممتاز را انتخاب می كنند تا به مدت ۵سال به خدمت در سطح قاره ای بپردازند .ھر قاره ای
٧تا ١۶نفر مشاور دارد.
شوقی ربانی از ايادی خواستند كه برای خود در ھر قاره ای ھمكارانی انتخاب كنند .اين ھمكاران "ھيئتھای
معاونت" ناميده شدند .بيت العدل اعظم ،بعداً ،ھيئتھای معاونت را نيز به ھيئتھای مشاوران ضميمه کردند تا در خدمت
ھيئتھای مشاوران باشند .با توجه به توسعه ی سريع جامعه ی بھائی ،بيت العدل اعظم به معاونان اجازه دادند كه برای
خود ھمكارانی به نام "مساعد" انتخاب كنند تا در سطح محلی خدمت كنند .بنابراين ،عالوه بر سيستم محفلھای روحانی
ملی و محلی ،نوع ديگری از موسسات در نظم اداری به وجود آمده که در سطح قاره ای ،منطقه ای و محلی وظايف
خاصی را انجام می دھند.
ديديم که دو شاخه ی مجزا از موسسات در نظم اداری وجود دارد .دو تفاوت مھم بين اين دو شاخه وجود
دارد .اين تفاوتھا به روش عمل و اختيارات آنھا مربوط است .محفل ھا ھيئتھای متحدی ھستند که ھمه ی افراد جامعه به
سيستم رای اکثريت تصميم گيری و عمل می کنند .اما مشاوران قاره
ِ روش انتخابات اعضای آن را انتخاب می کنند و با
ای را بيت العدل اعظم انتخاب می كنند و معاونان را مشاوران قاره ای انتخاب می کنند .اين مشاوران و معاونان و
مساعدان به صورت فردی خدمت می کنند .البته اعضای محفل روحانی نيز ممكن است به تنھايی وظايفی را انجام دھند
" ٢٢٠توقيعات مبارکه سالھای ،"١٩٢٢ – ٢٦ج ،١ص ٣٢٢؛ نقل از "گلزار تعاليم بھائی" اثر رياض قديمی.
٢٢١بيت العدل اعظم برای اولين بار در بھار١٩۶٣) ١٣۴٢م (.انتخاب و تشکيل شد.
٢٢٢حضرت عبدالبھاء "الواح وصايای مبارکه" کتاب ايّام تسعه صفحۀ .۴۶٩
٢٢٣به بيانيه ی بيت العدل اعظم مورخ ٢٤جون ٣)١٩٦٨تير (١٣٤٧مراجعه کنيد.
no.59.،1963-86،Messages from the Universal House of Justice
٧٦
)مثالً نماينده و مامور منتخب( يا مشاوران و معاونان با مشورت ھم كار كنند ،اما به طور كلی محفل مشورتی كار می
كند و مانند يك فر ِد واحد و رسمی عمل می كند .و مشاوران در قالب تيمھای ھمکاری ھستند که به صورت فردی کار
می کنند.
تفاوت دوم در اختياراتی است که اين دو شاخه دارند .فقط بيت العدل اعظم و محفل روحانی می توانند در
مورد جامعه تصميم بگيرند .مشاوران و معاونان با محفلھای روحانی مشورت می كنند و راھنمايی ھای الزم را ارائه
می دھند ،در مورد برنامه ھای محفل نظر می دھند و آنھا را تشويق می كنند ،اما نقش آنھا محدود به ھمين فعاليتھا
ب تمام جامعه است .احتماالًاين تفاوت و تمايز اصلی بين است .محفل تصميم نھايی را می گيرد ،محفل كه نماينده ی منتخ ِ
نقش اياديان ،مشاوران ،معاونان و مساعدان با نقش "روحانيون" در اديان ديگر است .در اديان قبل" ،روحانيان" يا
رھبران مذھبی اختيار جامعه را در دست می گرفتند و مقدس شمرده می شدند ،اما در دين بھايی اوالً تصميم گيرنده،
محفل است كه از بين بھاييان جامعه انتخاب شده و ثانيا ً ايادی و مشاوران و معاونان آنھا ھيچ مقام روحانی ندارند،
تصميم نھايی را نميگيرند و حق تفسير آثار بھايی را ندارند ٢٢٤.به عالوه مشاوران و معاونان فقط برای مدت مشخصی
به خدمت می پردازند نه تا پايان عمر.
به ھر حال نقش آنھا خيلی مھم است .آنان برای خدمت انتخاب شده اند چون بلوغ روحانی خود را نشان داده
اند و ثابت کرده اند که می توانند به زندگی جامعه کمک باارزشی بکنند .در آثار بھايی آمده كه اين افراد ،مقام بااليی
دارند و شايسته است كه محفل و افراد بھائی تا می توانند از تجربه ی آنھا استفاده كنند.
در سال ١٩٧٣)١٣۵٢م (.موسسه ی جديدی به نام "دارالتبليغ بين المللی" تشكيل شد .اين موسسه بر مشاوران
و معاونان نظارت می کند و در مرکز جھانی بھائی در حيفا فعاليت می کند ٢٢٥.اعضای دارالتبليغ اين افراد بودند :ھمه
ی اياديان امرﷲ كه زنده باشند و مشاورانی كه بيت العدل اعظم آنھا را تعيين می كند .امروزه که اياديان امر ديگر در
قيد حيات نيستند ،ھمه ی اعضای دارالتبليغ را بيت العدل اعظم انتخاب می کنند و اين موسسه با نظارت بيت العدل اعظم
فعاليت می کند.
وظايف اصلی دارالتبليغ بين المللی ھماھنگ كردن فعاليتھای مختلف مشاوران و كمك به بيت العدل اعظم در
توسعه و پيش بُر ِد نقشه ھای جھانی بھائی است .در دين بھايی مرتبه ی اجتماعی بھائيان ،جايگاه روحانی آنھا را
مشخص نمی كند .بيت العدل اعظم اين مطلب را توضيح می دھد:
"اعتبار ،شخصيّت ،احترام و شرافت مقام و موقعيّت انسان بسته به خدمتی است که به ھماھنگی و
بھبود جامعه تقديم می گردد ودر مقابل غرور و خود بزرگ بينی تنھا گناھی کبيره ومرگ آور بشمار می
ق را حاصل کند. رود .ھدف نھائی زندگی ھر نفسی بايد آن باشد که به تعالی روحانی دست يافته و رضای ح ّ
جايگاه روحانی ھر نفسی را فقط خدا می داند و با رتبه و مقامی که رجال و نساء درھريک از قسمتھای
٢٢٦
جامعه اشغال می نمايند تفاوتی فاحش دارد".
در ھر محلی فعاليتھای جامعه ی بھائی بر ضيافت ١٩روزه متمركز است .ضيافت ١٩روزه جلسه ھايی
ھستند كه مرتب تشكيل می شوند و ھمه ی اعضای جامعه می توانند در آن شرکت کنند .اين جلسات در ھمه جای جھان
در روزھای مشخص تشكيل می شود .اين روزھا طبق تقويم خورشيدی بھائی و تقسيم بندی حضرت باب مشخص می
شود.طبق تقويم حضرت باب ھر سال ١٩ماه و ھر ماه ١٩روز دارد ٢٢٧.چھار روز باقيمانده )در سالھای کبيسه ،پنج
" ٢٢٤اگرچه دستورات و راھنمائيھا از طرف محافل روحانيّه صادر می گردد ولی اجرا و اعمال آن به عھده ی کليّه ی افراد جامعه گذاشته شده
است .وظيفه ی اصلی اعضاء ھيأت ھای معاونت کمک و معاضدت در ايجاد تحرّک برای انجام اين امور خواھد بود ".از پيام بيت العدل اعظم
مورخ اوّل اکتبر ٩)١٩۶٩مھر) (١٣۴٨ترجمه(.
٢٢٥مراجعه کنيد به .pp45-48،Continental Boards of Counselors
٢٢٦بيت العدل اعظم صفحۀ ۶٠از جزوۀ:
”“THE CONTINENTAL BOARDS OF COUNSELLORS
٢٢٧مراجعه کنيد به ص ٧۵١از ،Bahai Worldجلد.١٣
٧٧
روز باقيمانده( ايام "ھاء" ناميده می شود و برای جشن و ميھمانی و ميھمان نوازی است ٢٢٨.ضيافت ١٩روزه معموالً
در اول ھر ماه بھائی تشكيل می شود ،يعنی ھر سال ١٩بار.
ھر ضيافت سه قسمت اصلی دارد :اول بخش روحانی كه در آن به دعا و تفکر می پردازند وآثار مقدس بھائی
يا دينھای ديگر را می خوانند .بعد بخش اداری است .در اين بخش ھمه ی حاضران ،بزرگساالن ،جوانان و اطفال
درباره ی فعاليتھای جامعه مشورت می كنند .محفل محلی ،فعاليتھا و تصميمھای خود را که برای عموم جامعه است
صندوق مالی جامعه را بيان می كند و بھائيان را تشويق می کند که پيشنھادھا ،سواالت و
ِ گزارش می دھد و وضع
نگرانی ھای خود را با نمايندگان محفل در ميان گذارد و در مورد آنھا مشورت می شود .البته محفل مجبور نيست
پيشنھادبھائيان را اجرا کند ،اما بايد آنھا را بررسی كند و نتيجه را به جامعه ی بھائی اطالع دھد .سوم ،بخش اجتماعی
است يعنی پذيرايی و ھمنشينی و دوستی .در اين بخش ھمراه تجديد قوا و ھمنشينی می توان از موسيقی ،ھنرھا ،بازی و
تفريح نيز استفاده كرد .ھر سه قسمت در ضيافت الزم ھستند و بھائيان تشويق می شوند كه از ھر سه قسمت برای
پيشرفت روحانی خود استفاده كنند.
درحال حاضر معموالً ضيافت در منازل شخصی يا مركزھای كوچك بھائی برگزار می شود؛ شايد چون اين
جوامع آن قدر بزرگ نيستند که سرمايه ی جامعه را صرف ساخت تجھيزات جزئی بکنند .طرحی که حضرت بھاءﷲ
برای توسعه ی جامعه در نظر داشت ،می تواند برای جامعه ھای بزرگتر نيز مناسب باشد .در آينده قرار است ھر
روستا و محلی يک مشرق االذکار داشته باشد .مشرق االذکار يعنی محل طلوع ذکر و ستايش خدا .اين عبادتگاه در آينده
مرکز حيات)زندگی( جامعه ی بھائی خواھد شد و اطراف آن موسسات مختلفی برای خدمت رسانی ساخته خواھد
٢٢٩
شد.
ھمه ی موسسات بھائی كه در موردشان صحبت شد ،بر اساس احكام و قوانين الھی وظيفه ی خود را انجام می
دھند .حضرت بھاءﷲ تاكيد می كند كه قانون پايه جامعه ی بشری است ٢٣٠.بدون قانون ھيچ نظمی برقرار نمی شود و
بدون نظم ،قالبی برای توسعه ی فعاليتھای متقابل انسانی ) فعاليتھای روحانی ،فرھنگی ،علمی و تكنولوژی( وجود
نخواھد داشت .حتی آزادی فردی به قانون بستگی دارد .فردی که با پذيرش سيستم قانونمند ،از مقداری از آزادی خود
دی فردی می کردن مقداری از آزا ِ
ِ می گذرد ،به ايجاد محيطی کمک می کند که سود زيادی دارد ،آن قدر زياد که به فدا
ارزد.
ً
با توجه به جنبه ھای حيوانی بشر الزم است مقرراتی وجود داشته باشد تا انسان با انضباط زندگی كند .قبال در
اين مورد صحبت کرديم .گفته شد كه بھائيان معتقدند فقط وقتی تواناييھای روحانی ،ذھنی و اخالقی انسان شكوفا می
شود كه طبيعت جسمانی او به انضباط درآيدو اصالح شود و به يك وسيله ی قابل اعتماد تبديل گردد .ھر وقت خواسته
ھای جسم مادی ،انسان را كنترل كنند ،روح ناتوان می شود و در طبيعت حيوانی زندانی می گردد.
٢٣١
بھترين منبع برای يافتن مقرراتی كه به رشد روحانی كمك می كند وحی پيامبران است .قوانين موسی،
مسيح ،يا حضرت محمد فقط يك سری مقررات ساده يا نصيحت اخالقی نيست .چون عشق پيامبران در قلب انسانھا نفوذ
می كند ،احكام آنان می تواند باطن و وجدان افراد را دگرگون كند و دوباره شکل دھد .در زمان ھر پيامبری ميزان
قانونی جديدی
ِ درست و نادرست بودن كارھا ،بر اساس وحی پيامبر جديد تغيير می كند و جامعه بر اساس وحی ،سيستم
می سازد.حضرت بھاءﷲ می فرمايد:
٢٣٢
"ال تحسبّن انّا نزلّنا لکم االحکام بل فتحنا ختم الرّحيق المختوم باصابع القدرة و االقتدار".
ّ
ھر رحيق مختوم را به انگشتان قدرت و ]ترجمه :نپنداريد که ما برای شما احکام نازل کرديم بلکه ُم ِ
اقتدار گشوديم[.
٢٢٨اين ٤يا ٥روز قبل از آخرين ماه سال قرار دارد .آخرين ماه ،ماه روزه است و در حدود ١١اسفند ھر سال شروع می شود .در دين بھائی،
اساسی اين
ِ به جز اينھا ،روزھای مخصوص ديگری نيز وجود دارد .در بعضی از اين روزھا کار حرام است .بيشتر روزھای مقدس اتفاقات
دين مثل تولد حضرت باب وحضرت بھاءﷲ است.
٢٢٩و نيز مراجعه کنيد به فصل .٩
٢٣٠مراجعه کنيد به ،Gleaningsحضرت بھاءﷲ ،صص ٣٣٠-٣و .٣٣۵-۶
٢٣١مراجعه کنيد به ،Secret of Divine Civilizationصص.٩۴-٩
" ٢٣٢منتخباتی از آثار حضرت بھاءﷲ" صفحۀ .٢١۴
٧٨
كتاب مستطاب اقدس -مجموعه احكام
با توجه به اھميت قوانين الھی ،شوقی افندی كتاب اقدس يعنی مجموعه احكام حضرت بھاءﷲ را " اعلی و
اجلی" ٢٣٣اثر دوران زندگی حضرت بھاءﷲ و "ابھی تجلی از ھويت" حضرت بھاءﷲ و "منشور نظم بديع" ٢٣٤او
دانسته است .در كتاب اقدس ،مقررات اصلی زندگی روحانی انسانھا و مقررات عضويت در جامعه ی بھائی آمده است.
توضيح كامل كتاب اقدس ،اين سند خارق العاده ،در اين كتاب نمی گنجد اما بايد سه موضوع را در مورد ِ كتاب اقدس
بيان كرد :جامعيت و وسعت احکام آن ،اجرای تدريجی احکام ،روش انتشار آن.
احكام حضرت بھاءﷲ شامل موضوعات متنوع مربوط به فرد و جامعه است ،مثل دعا ،نماز ،روزه ،ازدواج
و طالق،ارث ،تعليم و تربيت ،دفن مرده و نوشتن وصيت نامه ،شكار حيوانات ،زکات ،روابط جنسی ،بھداشت و
نگھداری از بدن ،كار ،تغذيه.
حضرت بھاءﷲ وحضرت عبدالبھاء توضيح داده اند كه احكام كتاب اقدس بايد به تدريج ،مطابق با پيشرفت
استعداد و توانايی بشر در فھميدن مسئوليتھای ضروری اجرا شود .اجرا ی بعضی از قوانين به پيشرفت روحانی انسانھا
سرعت می دھد و راه را برای اجرای قوانين ديگر ھموار می كند.حضرت بھاءﷲ اصل اجرای تدريجی احکام را
توضيح می دھد:
ّ ّ ً ّ
بان فی ک ّل ظھور يتجلی علی العباد علی مقدارھم مثال فانظر الی الشمس فانھا حين ک ايقن ّ ّ
"ان ّ
طلوعھا عن افقھا تکون حرارتھا و اثرھا قليله و تزداد درجة بعد درجة ليستأنس بھا االشياء قليالً قليالً الی ان
يبلّغ الی قطب ال ّزوال ث ّم تنزل بدرايج مق ّدرة الی ان يغرب فی مغربھا ...و انّھا لو تطّلع بغتتا ً فی وسط السّماء
يضّر حرارتھااالشياء کذلک فانظر فی شمس المعانی لتکون من المطّلعين فانّھا لو تستشرق فی اوّل فجر
ّ
يستعکسن الظّھور باالنوار الّتی قدرﷲ لھا ليحترق ارض العرفان من قلوب العباد النّھم لن يق ّدرن ان يحملّنا او
٢٣٥
منھا بل يضطربّن منھا و يکونّن من المعدومين"...
]ترجمه :مطمئن باش که پروردگار در ھر ظھوری ،به اندازه و مقدار بندگان ،بر ايشان تجلی می
نمايد .مثالً به آفتاب نگاه کن که ھنگام طلوع از افق حرارت و اثرش کم است و درجه به درجه زياد می شود
تا کم کم اشياء به آن خو بگيرند تا اينکه به قطب زوال )ظھر( می رسد سپس درجه به درجه به اندازه ی معين
در مغرب خود غروب می کند ...براستی اگر به يکباره در وسط آسمان برآيد ،حرارتش به اشياء زيان می
رساند .به ھمچنين در شمس معانی )مظھر الھی( نظر کن تا از آگاھان باشی پس اگر در اول ظھور به
انواری که خداوند برای آن مق ّدر فرموده اشراق کند ،ارض عرفان در قلوب بندگان خواھد سوخت زيرا آنھا
نمی توانند اين انوار را تح ّمل کنند و يا آنھا را منعکس سازند بلکه از آنھا مضطرب می شوند و حتما ً معدوم
می شوند[.
به ھمين دليل شوقی ربانی و و بيت العدل اعظم كم كم مطابق با رشد و بلوغ جامعه ی بھائی ،قوانين كتاب
اقدس را معرفی کرده اند .البته اين جريان خيلی طول می كشد .شوقی ربانی فرمود كه "بعضی ديگر از احکام برای
زمانی نازل گرديده که به تقدير الھی بايد جامعه بشری به وضع ديگری از ميان ھرج و مرج کنونی عالم ظاھر و پديدار
٢٣٦
شود"
كتاب اقدس يك جلد است اما بايد گفت كه اين کتاب ،ھسته و محور كتابھای بسياری درباره ی احکام بھائی
اصل اين كتاب به زبان عربی است و خيلی مختصر است .حضرت بھاءﷲ مطالب بسياری برای توضيح جزئی ِ است.
تر مطالب اين کتاب نوشت و به اين کتاب ضميمه كرد .ھمچنين در يك كتاب به بعضی سواالت محققان بھائی قرن
سيزده درباره ی كتاب اقدس پاسخ داد.حضرت عبدالبھاءنيز به دستور حضرت بھاءﷲ ھر چه الزم می ديد درباره ی آن
توضيح داد ،بسياری از مطالب آن را تفسير نمود و نظرھای الزم را ارائه فرمود .شوقی ربانی نيز به عنوان ولی امر
جامعه ی بھائی ،تفسيرھای مفصلی بر مطالب کتاب اقدس ارائه فرمود.
بنابراين برای تعيين بندھا و مواد مخصوص کتاب اقدس بايد سابقه ی تک تک آنھا را پيدا کنيم و اين کار فقط
با روند کامل تدوين ممکن است .شوقی ربانی فرمود که سرانجام احکام و قوانين کتاب اقدس تدوين خواھد شد .او
خودش خيلی روی آن کار کرد و بخشھای زيادی از آن را ترجمه کرد و طرح "تلخيص و تدوين" را به عالوه ی
يادداشتھا و زيرنويسھای الزم از خود به جا گذاشت.در سال ،١٣۵٢صدسال پس از اين که حضرت بھاءﷲ کتاب اقدس
را تکميل کند ،بيت العدل اعظم قسمتھايی که شوقی ربانی از کتاب اقدس ترجمه کرده بود جمع آوری کرد و ھمراه
خالصه ی موضوعات کتاب اقدس با عنوان "جزوه تلخيص و تدوين حدود و احکام کتاب اقدس" چاپ کرد؛ بعد در
٧٩
،١٣٧١ترجمه ی کاملی از کتاب به زبان انگليسی با يادداشتھای کامل ،به اضافه ی نظرات مکمل حضرت بھاءﷲ و
٢٣٧
"تلخيص و تدوين" )اثر شوقی ربانی( چاپ نمود.
بررسی بعضی از احكام کتاب اقدس که تا به حال بشر آنھا را در جنبه ھای مختلف زندگی به کار برده ،يك
طرح كلی و عمومی از دستورات حضرت بھاءﷲ ارائه می دھد و سه صفت جامعيت و كامل بودن ،تدريجی بودن و
روش انتشار آنھا را روشن می کند.
نماز ،دعا و مناجات ،و تفکر
يكی از مھمترين احكام برای ايجاد انضباط فردی نماز ،دعا و مناجات ،و تفکراست .مناجاتھای فارسی ،عربی
ترکی زيادی از حضرت بھاءﷲ وحضرت عبدالبھاء جمع آوری و به زبانھای مختلف ترجمه و منتشر شده ومنابعی ِ و
برای زندگی روحانی )برای بھائيان( به شمار می روند.
ھر فردی كه به بلوغ شرعی ) ١۵سال تمام(رسيده است به جز دعا بايدنماز روزانه نيز بخواند ٢٣٨.سه نوع
نماز روزانه وجود دارد و ھر فردی آزاد است يكی از آن انواع را انتخاب و در ھر شبانه روز اجرا كند .اين كوچكترين
نماز روزانه ی بھائی است كه بايد از ظھر تا غروب آفتاب روزی يك بار ادا شود:
"اشھد يا الھی بانّک خلقتنی لعرفانک و عبادتک اشھد فی ھذالحين بعجزی و قوّتک و ضعفی و
٢٣٩
اقتدارک و فقری و غنائک ال اله اال انت المھيمن القيوم"
]ترجمه :شھادت می دھم ای خدای من به اين که مرا برای شناسايی و عبادت خودت آفريدی .در اين
ھنگام شھادت می دھم به عجز خودم و قوت و توانايی تو و ضعف خودم و اقتدار تو و فقر خودم و ثروت تو.
نيست خدايی جز تو که مھيمن و قيوم ھستی[.
حضرت بھاءﷲ فرمود كه ھر گونه ماده ی مخدر ،الکل و داروھای توھم زا به تواناييھای ذھن و جسم صدمه
می زند؛ در نتيجه از پيشرفت روحانی جلوگيری می كند .بھائيان نبايد به ھيچ شکلی آنھا را مصرف كنند ،مگر وقتی كه
پزشك برای درمان بيماری خاصی آن را تجويز كند)اگر داروی جايگزينی وجود نداشته باشد( .استفاده از ھيچ نوع
خوراكی ديگری در تعاليم بھائی حرام نشده است .مثالً استعمال دخانيات حرام نشده ،گرچه شديداً محکوم گرديده است
٢٤٠
چون به سالمتی جسمانی فرد صدمه می زند و از نظر اجتماعی زننده است.
روزه
در دين بھائی نيز مثل اديان ديگر ،روزه ارزش زيادی دارد و برای ايجاد انضباط روحانی بسيار مھم است.
بھائيانی كه به بلوغ شرعی رسيده اند ھر سال ١٩روز روزه می گيرند و از طلوع تا غروب آفتاب از خوردن و
آشاميدن خودداری می كنند .زمان روزه آخرين ماه سال در تقويم بھائی است كه شھرالعالء )عالء يعنی بلندی( نام
دارد .پايان آن عيد نوروز است ،اين نوروز برای بھائيان يک عيد دينی ھم ھست .گويی افراد با روزه گرفتن ،از نظر
روحانی برای شروع فعاليتھای سال جديد آماده می شوند .در كتاب اقدس اين گروھھا از روزه گرفتن معاف ھستند:
٢٣٧حضرت بھاءﷲ فرموده ھمه ی بھائيان بايد به کتاب مستطاب اقدس توجه کنند .مخالفان دين بھائی ،به خصوص علمای مسلمان و مسيحی،
سعی کرده اند اثبات کنند که رھبر جامعه ی بھائی اين حکم را ناديده گرفته و نگذاشته اعضای جامعه ی بھائی از دستور حضرت بھاءﷲ
اطاعت کنند ،چون متن کتاب اقدس را ترجمه و منتشر نکرده .اما ھمانطور که ديديم ،حضرت بھاءﷲ به صراحت اعالم و اصرار فرمود که
تنھا راه بھائيان برای توجه به تعاليم بھائی و پيروی از آنھا از طريق تفسيرھا و توضيحات جانشين رسمی حضرت بھاءﷲ يعنی حضرت
عبدالبھاء ممکن است .حضرت عبدالبھاء نيز فرمود تنھا کسی که بعد از او حق تفسير دارد شوقی ربانی است .حضرت عبدالبھاء و شوقی ربانی
در ۶۵سال خدمتشان به عنوان جانشين حضرت بھاءﷲ ،تفاسير بسياری برای ھدايت جامعه ی بھائی ارائه کردند .بدون اين تفاسير ممکن نبود
در مدت چند دھه ،تعاليم کتاب اقدس تا اين حد موثر واقع شود.
٢٣٨سن بلوغ شرعی در دين بھائی ١۵ ،سال تمام است و از آن زمان به بعد فرد مومن مسئوليت کامل زندگی روحانی و پيشرفت خود را بر
عھده می گيرد.
٢٣٩حضرت بھاءﷲ "ادعيۀ حضرت محبوب" ص .٨۴
٢٤٠برای اطالع بيشتر درباره ی حکم دخان به "مکاتيب جضرت عبدالبھاء" جلد ، ١صص ٣٢٤-٣٠مراجعه کنيد.
٨٠
زنان باردار و شيرده ،سالخوردگان ،بيماران ،مسافرين و آنان که بکارھای سخت مشغولند و کودکانی که بسن پانزده
سالگی نرسيده اند.٢٤١
حضرت بھاءﷲ به جز قوانين فردی ،قوانين اجتمای نيز آورده است .مثالً غيبت و عيب جويی حرام است و
برای سالمتی روحانی مضر است .حضرت بھاءﷲ می فرمايد" :غيبت سراج منير قلب را خاموش نمايد و حيات دل را
بميراند" ٢٤٢.ھمانطور که می دانيد غيبت يعنی از يك نفر نزد ديگری بدگويی كردن ،چه با نيت خوب و چه بد.اگر
بھائيان در رفتار ديگران به مسئله ی به خصوصی برخورد كنند ،می توانند محرمانه آن را به محفل روحانی محل
بگويند و موضوع را به آنان سپارند و ديگر درباره ی آن صحبتی نکنند.
ازدواج
ازدواج در دين بھائی يك مسئله ی روحانی و نيز اجتماعی است .ازدواج نه تنھا در زندگی زن و مرد و
فرزندان آنھا تاثير دارد ،بلکه والدين آنھا ،اجداد و نوه ھا و ديگر بستگان آنھا را نيز تحت تاثير قرار می دھند؛ در
حقيقت در يک جامعه ی سالم ،ازدواج بر تمام روابط اثر می گذارد .به اين دليل ،حضرت بھاءﷲ تاكيد كرد كه دو
طرف بايد آموزش ببينند توانايی ھا و محدوديتھای يكديگر را كامالً بشناسند .به اين ترتيب تا حد زيادی از اشتباھات
بيھوده در روابطشان با ھم محفوظ می مانند .ھر بھايی برای ازدواج ،بايد پدر ومادر خود و پدر و مادر طرف مقابل را
راضی نمايد )چه بھائی باشند چه نباشند( .به اين ترتيب نه مثل سنّت قديمی شرقيان ،والدين می توانند برای فرزند خود
٢٤٣
ھمسر انتخاب كنند و نه مثل سنّت غربيان ،دختر و پسر آزاد ھستند كه بدون اجازه ی پدر و مادر ازدواج كنند.
درتعاليم بھائی عفت و پاكدامنی قبل از ازدواج به شدت تاكيد شده است .غريزه ی جنسی يك ھديه ی الھی
است که برای برقراری نسل آدمی و استحكام اساس ازدواج الزم است .به اين دليل وفاداری كامل دو طرف ازدواج
بسيار مھم است .در دين بھائی ازدواج واجب نيست ،اما به عنوان قلعه و پناھگاھی برای خوشبختی توصيه شده است.
٢٤٤
ازدواج نكردن در دين بھائی پاكدامنی نيست بلكه يك محدوديت نامطلوب است.
مراسم ازدواج بھائی سنت خاصی ندارد و بسيار ساده است .فقط الزم است دختر و پسر جمله ی "اِنّا ُكل
راضون" و " اِنّا ُكل راضيات" )يعنی :ھمانا ما ھمه برای خاطر خدا راضی ھستيم( را بگويند و رضايت خود را
اعالم كنند .بعد محفل روحانی که از رضايت دختر و پسر و والدين آنھا و شاھدان مطمئن است ،ازدواج را تاييد می
كند .اغلب با دعا و موسيقی مراسم ازدواج پايان می يابد.
قوانين طالق
طالق در دين بھايی حرام نيست ولی به شدت زشت و مكروه است .بعضی از مشکالت زندگی زناشويی
باعث پاك شدن شخصيت دو طرف می شودو اتحاد خانواده را بيشتر می كند .اما به ھر حال بعضی مشكالت حل نشدنی
نيز ممكن است ايجاد شودو باعث اختالف قطعی زن و مرد شود .اگر اختالف آن قدر زياد باشد كه زن ومرد بخواھند از
٢٤١در ماه روزه ،بھائيان قبل از طلوع خورشيد از خواب برمی خيزند و سحری می خورند .بعد تا غروب از چيزی نمی خورند و نمی نوشند.
روز معموالً با دعا شروع می شود و زمانی که در بقيه ی روزھای سال به تھيه يا خوردن غذا می گذرد صرف دعا و مناجات و نماز می
گردد.
" ٢٤٢منتخباتی از آثار حضرت بھاءﷲ" صفحۀ .١٨۴
٢٤٣برای اطالع بيشتر از تعاليم بھائی درباره ی ازدواج مراجعه کنيد به:
A Fortress for Well-Being: Bahai Teachings on Marriage
٢٤٤حضرت بھاءﷲ به روحانيان مسيحی می فرمايد" :قل يا مأل الرّھبان ال تعتکفوا فی الکنائس و المعابد اخرجوا باذنی ث ّم اشتغلوا بما تنتفع به
انفسکم وانفس العباد...ت ّزوجوا ليقوم بعدکم احد مقامکم انّا منعناکم عن الخيانة ال ع ّما تظھر به االمانة اَ اخذتم اصول انفسکم و نبذتم اصول ﷲ
ورائکم اتّقوﷲ و ال تکونوا من الجاھلين .لوالاالنسان من يذکرنی فی ارضی و کيف تظھر صفاتی و اسمائی تف ّکروا و ال تکونوا من الّذين احتجبوا
و کانوا من الرّاقدين" ] .بگو ای گروه راھبان ،در کنيسه ھا و معبدھا گوشه نشينی نکنيد به اجازه ی من خارج شويد سپس به آنچه به نفع خودتان
و بندگان است مشغول شويد...ازدواج کنيد تا بعد از شما کسی به جای شما برخيزد ھمانا ما شما را از خيانت منع کرديم نه از آنچه که امانت به
آن ظاھر می شود .آيا اصول خودتان را گرفته ايد و اصول خدا را پشت گوش انداخته ايد؟ از خدا بترسيد واز جاھالن نباشيد .اگر انسانی که مرا
در زمينم ذکر کند ،نباشد پس چگونه صفات و اسماء من ظاھر می شود؟ بينديشيد و نباشيد از کسانی که محتجب ماندند و در خوابند.
)ترجمه([)لوح مبارک خطاب به شيخ مح ّمد تقی مجتھد اصفھانی ،لجنۀ نشر آثار امری به لسانھا عربی و فارسی ،النگنھاين ١٣٨بديع ص
.(٣۵
٨١
ھم جدا شوند ،بين آنھا "تربﱡص" گذاشته می شود ،يعنی طبق مقررات بھائی دو نفر بايد يك سال كامل جدا از ھم زندگی
كنند تا شايد با مشورت و تالشھای ديگر بتوانند اختالفھا را حل كنند .ھم زن وھم مرد می توانند درخواست طالق را به
محفل روحانی بدھند .محفل با زن و مرد مالقات می كند و آنھا را تشويق می كند كه اختالف را حل كنند ولی اگر موفق
نشد آغاز يك سال زندگی جداگانه را تعيين و ثبت می كند.
در اين سال محفل با كمك افراد متخصص سعی می كند به زوج کمک کند تا اختالف را حل كنند .اگر در اين
يك سال مشكالت حل نشد ،طالق انجام می شود.
ناسالم را
ِ می توان گفت يك سال زندگی جداگانه ،بيمارستانی برای درمان بيماری ھای ازدواج است كه روابط
درمان می کند و اندکی از فشار موجود كم می كند تا درمان آسانتر شود تا اتحاد دوباره برگردد و روابط سالم دوباره
برقرار شود.
دخالت بھائيان در ھر نوع فعاليت سياسی به شدت منع شده است .شايد به نظر برسد كه بھائيان بايد در
فعاليتھای سياسی بسياری فعاالنه درگير باشند چون ايدئالھای جھانی دارند .ولی حقيقت چيز ديگری است .بھائيان )بسته
به شرايط جامعه(می توانند به ھر شخصی كه وجدانا ً فكر می كنند می تواند به جامعه خدمت كند ،رای بدھند ،می توانند
دولتی غير سياسی را برعھده بگيرند ،اما نمی توانند عضو احزاب سياسی باشند و يا به طرفداری از نھضتھای ِ ھر مقام
٢٤٥
سياسی فعاليت کنند.
دليلش ،اين تعليم حضرت بھاءﷲ است که امروزه چالش اساسی برای ھر فرد يا ملتی ،رسيدن به وحدت عالم
انسانی است .حضرت بھاءﷲ می گويد پيشرفت واقعی جامعه در رسيدن به اين مرحله ی جديد از پيشرفت تمدن بشری
است" :مقصود اصالح عالم و راحت امم بوده و اين اصالح و راحت ظاھر نشود مگر به اتّحاد و اتّفاق و آن حاصل
نشود مگر بنصايح قلم اعلی" ٢٤٦.حضرت بھاءﷲ توضيح داده است كه فعاليت سياسی تعصب و تفرقه ايجاد می کند؛
شخص مجبور است به يك گروه عالقه مند باشد و از ديگران روبرگرداند؛ بنابراين اين مسائل نمی تواند مشكالت
جھانی را حل كند .تمام فعاليتھای سياسی محدوداست چه ملی باشد يا نژادی يا فرھنگی يا مسلکی و عقيدتی.
اين كه بھائيان نمی توانند در سياست دخالت كنند مانع انجام فعاليتھای اجتماعی و اخالقی كه به اختالفات
حزبھای سياسی ربطی نداشته باشد نمی شود .در حقيقت بھائيان سالھا است كه در صف اول فعاليت برای مسائل
اجتماعی مثل برابری نژادی و رفع تبعيض ھستند.
منع از دخالت در فعاليتھای سياسی ھم در اعتقاد و ھم در عمل به تعليم ديگر حضرت بھاءﷲ مربوط است:
تعليم اطاعت و وفاداری به حكومت .حضرت بھاءﷲ به بھائيان دستور داداز حكومت وقت اطاعت كنند و برای ضعيف
كردن يا براندازی دولت ھيچ گونه فعاليتی نكنند .اگر ھم حكومت كشوری تغيير كند ،بھائيان بايد به حكومت جديد وفادار
٢٤٧
باشند ،اما به ھيچ وجه در سياست دخالت نكنند.
گيری گروھی است به نام ِ اساس ھمه ی قوانين و ساختارھای اجتماعی در دين بھائی يک روش تصميم
"مشورت ".مشورت بھايی يعنی تبادل نظر اعضای گروه با يكديگر ،با آزادی كامل اما ھمراه رعايت محبت ،با ھدف
کشف حقيقت موضوع و رسيدن به رأی اكثريت .در حقيقت ،ھر فرد بھائی مثل دانش آموزی است كه در مدرسه ی
مشورت درس می خواند .شوقی ربانی در اين باره می فرمايد:
"اصل مشورت که يکی از قوانين مھ ّم نظم اداری را تشکيل می دھد بايد در جميع امور احبّا به کار
گرفته شود .زيرا در سايۀ ھمکاری و تعاطی دائمی افکار و ديدگاھھا است که امر الھی می تواند منافع خود را
حفظ نموده و حمايت کند .اقدامات فردی ،توانائی شخصی و صرف منابع خصوصی ھرچند واجب و الزم
است ولی وقتی با تجارب جمعی و تف ّکرات گروھی توأم و پشتيبانی نشود قطعا ً از حصول نتيجۀ مطلوب
٢٤٨
ناتوان خواھد بود".
٢٤٥در آثار بھائی درباره ی موضوع اطاعت از حکومت و عدم دخالت در سياست آثار زيادی ھست .مثالً مراجعه کنيد به
1963-1986،Messages from the Universal House of Justiceشماره ھای ۵۵و ٧٧و .١٧٣
" ٢٤٦منتخباتی از آثار حضرت بھاءﷲ" صفحۀ .١٨٣
٢٤٧حضرت بھاءﷲ در لوح بشارات می فرمايند "اين حزب در مملکت ھر دولتی ساکن شوند بايد بامانت و صدق و صفا با آن دولت رفتار
نمايند".
٢٤٨حضرت ول ّی امرﷲ –ترجمه شده از جزوۀ ” “CONSULTATIONمجموعۀ بيانات مبارکۀ حضرت بھاءﷲ ،حضرت عبدالبھاء حضرت
ول ّی امرﷲ و بيت العدل اعظم الھی صفحۀ .١۵
٨٢
مشورت در خانواده و به خصوص در روابط بين زن ومرد با ھم نيز بسيار مھم است .بھائيان تشويق شده اند
كه حتی در امور خصوصی اگر ممكن باشد ،با ديگران مشورت كنند .با اين حال ،بيت العدل اعظم ھشدار می دھد که:
"بايد به خاطر داشت که ھدف جميع مذاکرات رسيدن به ح ّل مسائل و مشکالت بوده و از مشاجرات
جانکاه دسته جمعی که امروزه بسيار معمول است دور و از نوع اقرار به معاصی که به کلّی ممنوع است
درکنار می باشد چه ما از اقرار به گناھان و تقصيرات و توبه در مقابل افراد يا اجتماع چنانچه معمول برخی
فرقه ھای مذھبی است ممنوع ھستيم ولی چنانچه دقيقا ً دريابيم که در امری قصور نموده و يا اينکه در روابط
٢٤٩
با ديگران دچار اشتباه شده ايم ومايليم از فردی عفو و بخشش بطلبيم ،در اين کار آزاد می باشيم".
حضرت عبدالبھاء درباره ی روش مشورت مطلبی فرموده که برای محفلھای روحانی ،دستور کار شده است:
" اوّل شرط محبّت و الفت تا ّم بين اعضاء آن انجمن است که از بيگانگی بيزار گردند و يگانگی
حضرت پروردگار آشکار کنند زيرا امواج يک بحرند و قطرات يک نھر ،نجوم يک افقند ...و اعضاء در
حين ورود توجّه بملکوت أعلی کنند و طلب تأييد از افق ابھی و در نھايت خلوص و وقار و سکون و آداب در
انجمن قرار يابند و بنھايت ادب و ماليمت کالم و اھ ّميت خطاب ببيان آراء پردازند در ھر مسئلهئی تحرّی
حقيقت کنند نه اصرار در رأی زيرا اصرار و عناد در رأی منجر بمنازعه و مخاصمه گردد و حقيقت مستور
ماند ولی اعضای محترمه بايد بنھايت آزادگی بيان رأی خويش نمايند و ابداً جائز نه که نفسی تزييف رأی
ديگری نمايد بلکه بکمال ماليمت بيان حقيقت کند و چون اختالف آراء حاصل شود رجوع باکثريت آراء کنند
و ک ّل اکثريت را مطيع و منقاد گردند و ديگر جائز نه که نفسی از اعضاء محترمه بر قرار اخير چه در خارج
و چه در داخل اعتراض نمايد و يا نکته گيرد ولو مخالف صواب باشد زيرا اين نکتهگيری سبب شود که ھيچ
قراری استقرار نيابد ....در اينخصوص و اجراء اين شروط چون ھ ّمت نمايند تأييد روح القدس رسد و آن
٢٥٠
مجمع مرکز سنوحات رحمانيه گردد و جنود توفيق ھجوم کند و ھر روز فتوحی جديد حاصل شود"
ب ديگر ِمشورت بھائی اين است كه ھدف از مشورت و تبادل نظر بايد رسيدن به يك ديدگاه مشخصه جال ِ
ھدف حداقل است و در مشورت بھائی تصميمی كه گرفته می ِ آراء اکثريت به رسيدن بنابراين يکسان و جمعی باشد.
شود يا با موافقت ھمه ی اعضای جلسه ی مشورتی تصويب می شود يا دست كم با رأی اكثريت .بيت العدل اعظم می
فرمايد:
ّ
"ھدف اصلی از مشورت در امر بھائی آنست که به اتفاق آراء دست يابيم چنانچه اين امر ميسّر
نشود ناچار بايد به رأی اکثريت توسّل جست به مجرّد اينکه تصميمی به اکثريت آراء اتّخاذ شد اين تصميم
مربوط به ھمۀ اعضاء محفل است نه آنکه فقط ارتباط به اشخاصی داشته باشد که به آن رأی مثبت داده
٢٥١
اند".
نتيجه
قوانينی كه ذکر کرديم و ديگر قوانين اساسی و رويه ھای اداری دين بھائی يک رشته ی محکم به ھم پيوسته و
منطقی است كه در تمام دين بھائی ريشه دوانده است .ممکن است ھدف جامعه ی بھائی مبھم به نظر برسد و تمرکز ھمه
بھائيان بر ھدف وحدت نوع بشر و ايجاد يک جامعه ی جديد جھانی بر اساس عدالت غير واقع گرايانه به نظر برسد.
مسلّما ً اين ھدف خيلی رويايی است؛ اما بھائيان فقط اميدوار نيستند ،می دانند كه به آسانی نمی شود به اين ھدف رسيد،
از خود گذشتگی و تالش فراوان می خواھد ،ھم افراد و ھم جامعه بايد تالش و فداکاری كنند تا به اين ھدف برسند.
بھائيان معتقدند اگر می خواھند نظم و تمدن جھانی جديدی ايجاد شود ،بايد روش زندگی نيز تغيير کند .روش
ت بشر را با اھداف خدا ھماھنگ سازد و ھم به زندگی فردی و ھم اجتماعی انضباط روحانی بخشد. جديد بايد طبيع ِ
ت خود را به عنوان زيربنای رش ِد تمدن به دست آورد .زندگی شخصی روحانيت خود را دوباره به ِ ي موقع ازدواج بايد
دست آورد و اين روحانيت با ايجاد يك انضباط فردی در خواندن نماز و دعا و تفکر و خدمت به ديگران به دست می
آيد .عادتھای ضعيف كننده ی جامعه مثل غيبت بايد كالً از بين برود .مردم بايد به جای توجه به مسائل بی فايده مثل
تعصب سياسی ،ھمكاری ومشورت را ياد بگيرند .ساختارھای اجتماعی جديدی بايد ايجاد شود و افراد بيشتری از جامعه
در ايجاد اين چنين فرھنگ جديدی شركت كنند .نظامھای كنونی دنيا ،ھنوز اين تعاليم ضروری را نپذيرفته اند و
ساختارھای جديد را اجرا نکرده اند و به ھمين دليل برای حل مشکالت دنيا به دنبال راھھای معجزه وار ھستند.
حضرت بھاءﷲ فرمود:
ان الّذين اوتوا بصائر من ﷲ يرون حدودﷲ السّبب االعظم لنظم العالم و حفظ االمم و الّذی غفل انهّ " ّ
من ھمج رعاع ...انّا امرناکم بکسر حدودات النّفس و الھوی ال ما رقم من القلم االعلی ...يا مالء االرض اعلموا
٨٣
ان اوامری سرج عنايتی بين عبادی و مفاتيح رحمتی لبريّتی ...لو يجد احد حالوة البيان الّذی ظھر من فم مشيّةّ
ً ّ
الرّحمن لينفق ما عنده ولو يکون خزائن االرض کلھا ليثبت امرا من اوامره المشرقة من افق العناية
٢٥٢
وااللطاف".
]ترجمه :کسانی که خداوند به آنان ديدۀ بينا عطا فرموده ،احکام الھی را سبب اعظم برای نظم عالم و
حفظ مردمان می بينند .و کسی که غافل است شخص فرمايه ای بيش نيست ...ما شما را به شکستن حدودات
نفس و ھوی مأمور نموديم نه آنچه از قلم اعلی رقم زده شده است ...ای ساکنين زمين بدانيد که دستورات من
چراغ ھای عنايت من است بين بندگانم و کليدھای رحمت من است برای مر ُد َمم ...اگر کسی شيرينی بيانی که
از دھان مشيّة خداوند رحمن ظاھر شد بيابد ،ھمۀ آنچه را که دارد برای اثبات يکی از اوامر الھی که از افق
عنايت و الطاف اشراق نموده انفاق خواھد کرد ولو تمام گنجينه ھای زمين باشد[.
٨٤
.٩جامعه بھائی
از گذشته ھای دور ،ھمواره ھر جا اعتقادات مذھبی خاصی به وجود آمده ،جامعه ھايی اطراف آن تشكيل شده
است .انسانھا با کمک تعاليم پيامبرانی مثل بودا ،مسيح و حضرت محمد جامعه ھايی تشكيل داده اند .چنين پاسخھايی به
دعوت پيامبران ،نشان می دھد که چطور ھزاران ھزار انسان با دين و ايمان خود به ھم پيوسته اند و بر اساس تعاليم و
اولَويتھايی که پيامبر آورده ،جامعه ھای خود را سازمان داده اند .به تدريج وقتی اين جامعه ھا گسترده شدند و توانستند
نيازھای خود را بر طرف كنند ،ميليونھا نفر ديگر نيز به جامعه ی آنھا پيوستند و فرھنگھای جديدی به وجود آمد.
ھمه ی اديان حتی در مراحل اوليه تمدن بشری چنين نقشی داشته اند .لوئيز مامفورد ،فيلسوف اجتماعی ،در
كتاب معروف خود به نام "شھر در تاريخ" درباره ی شكلھای اوليه ی جامعه ھای بشری توضيح می دھد:
"آنھا فقط به ادامه ی زندگی فكر نمی كنند .به مقدسات نيز می پردازند ،آنھا با نوع ارزشمندتر و
بامعناتری از زندگی ارتباط دارند ،نسبت به گذشته و آينده ی خود ھوشيار ھستند و در جستجوی کشف رمز
احساسات جنسی ،اسرار مرگ و زندگی پس از مرگ ھستند .با شکل گيری جامعه ی شھری ،مسائل ديگری
ھم پيش می آيد ،اما اين موضوعات دليل اصلی وجود شھر ھستند و نمی توان آنھا را از امكانات اقتصادی كه
به تشكيل شھر كمك كرده جدا نمود .در اجتماعات اوليه اطراف يك مقبره يا عالمت رنگ زده ،يک صخره ی
بزرگ يا مكان مقدس ،می توان نشانھايی از موسسات اوليه ی شھری ديد كه از معبد تا رصدخانه ،از تئاتر تا
٢٥٣
دانشگاه را درخود دارد".
٨٥
در مورد دين بھايی به سرعت جامعه تشكيل شد و به صورت فوق العاده ای پيشرفت كرد .در ابتدا جامعه ی
بھائی بيشتر در ايران متمرکز بود .جامعه ی بھائی در ايران اقليتی بود كه آزار و شكنجه می شد و اجازه نداشت به
سادگی تعاليم حضرت بھاءﷲ را اجرا كند .بعدھا با ھدايت شوقی ربانی نقشه ھايی برای تبليغ اين دين اجرا شد و بعد
نوبت به نقشه ھای بين المللی رسيد .با اين نقشه ھا ،بھائيان تواناييھای نھفته ی خود را در "جامعه سازی" ظاھر کردند.
اين كه دين بھايی ھم سرانجام مثل اديان ديگر تمدن پيشرفته تر و جديدی در دنيا به وجود آورد ،فقط با گذشت اثبات
اثر فعاليتھای امر بھائی از سال ١٢٢٣تا حال ،يک جامعه ی جھانی بھائی تشكيل خواھد شد .حقيقت مھم آن است که در ِ
شده و به سرعت دارد توسعه می يابد .برای شناخت دين بھائی بايد اين نكته ی مھم را نيز در نظر گرفت.
ميراث روحانی كه بھائيان اوليه برای نسل امروز گذاشته اند ،خيلی در توسعه ی جامعه موثر بوده است.
تاريخ اين دين كه از سال ١٢٢٣شروع شد ،پر از فداكاری و جانبازی و موفقيت است ،يك تاريخ قھرمانانه .پيام دين
بھائی نيز ھمان قدر قوی و پر نيرو است .تعاليم حضرت بھاءﷲ به بسياری از موضوعھای مورد توجه انسان پرداخته
و بسياری از موضوعات مربوط به تفكرات جديد را بررسی می كند .كمتر كسی پيدا می شود كه نظم اداری بھائی را
موفقيت بزرگی نداند ،نظم اداری ھم با ھدف اصلی دين بھائی ھماھنگ است و ھم دقيقا ً به ھمان صورتی كه حضرت
بھاءﷲ گفته ،مستقر شده است .با توجه به تاريخ دين بھائی ،تعاليم آن و نظم اداری آن كه ميراث حضرت بھاءﷲ به
بھائيان است ،می توان به امتيازات بزرگی كه جامعه بھائی با آن ھا شکل گرفت ،پی برد.
بھائيان چطور از اين ميراث و امتياز استفاده كردند؟ با کوششھای خود چه جامعه ای به وجود آورده اند ،آنھا
سعی کرده اند مثل بھائيان اوليه تالش کنند ،ھدف و پيام حضرت بھاءﷲ را بشناسند و زندگی جمعی خود را بر اساس
الگوھای اداری که حضرت بھاءﷲ و جانشينانش به وجود آورده اند بنا کنند؟
از مشخصات ظاھری جامعه ی بھائی و توسعه ی آن از زمان پيدايشش شروع می كنيم :در حالی كه آمار
دقيقی وجود ندارد ،به نظر می رسد بيش از ۵مليون بھائی در دنيا وجود دارد که حدود نيمی از آنھا در ھند و ايران
٢٥٤
زندگی می کنند .با توجه به اندازه ی جوامع دينی ديگر ،جامعه ی بھائی بزرگ به نظر نمی رسد.
نوع توسعه ی آن توجه کنيم .جامعه ی بھائی اھميت توسعه ی جامعه ی بھائی فقط وقتی ظاھر می شود که به ِ
در نقاط بسياری گسترش يافته است.امروزه بيش از ١٧٠٠٠محفل روحانی محلی در بيش از ٢٠٠ايالت و منطقه ی
اصلی فعاليت می کنند و بھائيان در بيش از ١١٩٠٠٠مرکز زندگی می کنند .جامعه ی بين المللی بھائی تخمين زده که
اعضای جامعه ی بھائی از بيش از ٢٠٠٠اقليت نژادی و قبيله ای ھستند و در نقاط دوردست جھان زندگی می کنند:
جزاير اقيانوس آرام ،زيست گاه ھای قطبی ،روستاھای جنگلی و کوھستانھای آند .بيش از ١٧٠محفل روحانی ملی يا
سازماندھی جامعه ی متنوع بھائی ،دعاھا و آثار بھائی را به بيش از
ِ منطقه ای وجود دارد .اين محفلھا برای تعليم و
٨٠٠زبان ترجمه و منتشر کرده اند.
اين که جامعه ی بھائی در اين مدت کوتاه تا اين حد در تمام دنيا گسترش و سازمان يافته ،موفقيت خارق العاده
ای است .جامعه ھمچنين در نظر مسئوالن مدنی اعتبار خود را به دست آورده است .جامعه ی بھائی نه تنھا "جھان" و
موسسات اداره کننده ی آن را رد نمی کند ،بلکه با مسئوالن مدنی رابطه برقرار می کند و اين عمل را بخشی از فرايند
پيشرفت خود می داند .محفلھای روحانی بھائی با تالش مستمر و نقشه ھای جھانی توسعه ،در بسياری از کشورھايی که
جامعه ی بھائی دارد ،قانونا ً به ثبت رسيده و شخصيّت حقوقی يافته اند .مراسم عقد ازدواج بھائی در بسياری مراجع
٨٦
کشوری در نقاط مختلف دنيا به رسميت شناخته شده و ايام متبرکه و محرمه ی بھائی نيز کم کم در مؤسّسات تجاری،
مدارس و ادارات دولتی به رسميت شناخته شده است.
جامعه ی بين المللی بھائی به تدريج موقعيت خود را به عنوان عضو مشاور در انجمن اقتصادی و اجتماعی
) (ECOSOCدر سازمان ملل متحد توسعه داده است .نمايندگان جامعه ی بھائی در کنفرانسھای بين المللی فراوانی که
به دعوت ارگانھا و آژانسھای مختلف سازمان ملل تشکيل می شود شرکت می کنند و به بنيان گذاری پيمانھای غير
رسمی بين المللی کمک می کنند و اين امکان را برای جامعه ی بھائی فراھم می کنند که آرمانھای جھانی بھائی را با
٢٥٥
ديگران در ميان گذارند.
جامعه ی بھائی تا جايی که امکانات اجازه دھد مردم دنيا را از وجود امر بھائی و تعاليم آن آگاه می کنند.
کشورھای مختلف آثار بھائی را ،از مجموعه ھای آثار حضرت بھاءﷲ گرفته تا تحقيقات محققان بھائی ،کتابھايی برای
عموم مردم ،خبرنامه ھا و مجالت گوناگون چاپ و منتشر می کنند .از رسانه ھای ديگر نيز استفاده می شود :فيلمھا،
برنامه ھای تلويزيونی و آگھی ھای فوری ،پيام ھای راديوئی ،مقاالت و اعالنات منتشره در روزنامه ھا و مجالّت،
جزوه ھا و پوسترھا و کتابھای دستی ،دروس مکاتبه ای ،نمايشگاھھا ،کنفرانسھا و مدارس تابستانه و زمستانه .با کمک
تکنولوژی الکترونيکی که دنيای جديدی از ارتباطات را به روی بشر گشوده ،در بھار ١٣٧۵جامعه ی بين المللی
بھائی وب سايت رسمی خود را به نام جھان بھائی ) (The Bahai Worldبه راه انداخت ٢٥٦.ھدف اين فعاليت آن بود
که ھمه جھانيان بتوانند با پيام حضرت بھاءﷲ ارتباط برقرار کنند.
يکی از موسساتی که نقش برجسته ای در برنامه ی تعليم عمومی داشته است مشرق االذکار است .امروزه در
ھر قاره ای مشرق االذکار وجود دارد و نقاط بسيار ديگری نيز در سرتاسر دنيا برای ساختن اين بناھا خريداری شده
است .اين بناھا قرار است نقش مرکزی را در زندگی جامعه بھائی بازی کنند .قرار است در آينده موسسات ديگری مثل
مدرسه يا دانشکده ،آسايشگاھھا ،خانه ھای سالمندان و مراکز اداری نيز پيرامون اين بنا ھا ساخته شود .در حال حاضر
مشرق االذکار اساسا ً برای خدمات اجتماعی بھائی به کار نمی رود ،بلکه مکانی است که پيروان اديان مختلف )يا
افرادی که خود را پيرو ھيچ کدام از اديان معرفی نمی کنند( برای عبادت خدای يکتا جمع می شوند .خدمات مخصوص
گروه خاصی نيست ،بلکه شامل متون و دعاھايی از آثار ھمه ی اديان است بدون اين که آنھا را به روش بھائی تفسير
کنند .معموالً گروھھای ُکر بخشھايی را ھمراه موسيقی اجرا می کنند .تھا ويژگی معماری الزم برای مشرق االذکار اين
است که بايد ٩ضلع و يک گنبد داشته باشد .اين سمبل آن است که دين بھائی تمام سنتھای دينی را می پذيرد؛ گرچه
افراد از درھای مختلفی وارد می شوند ،ولی ھمه با ھم برای شناخت خالق يکتا جمع می شوند.
مشرق االذکار به روشھای گوناگونی طرز برخورد امر بھائی را با بقيه ی جامعه نشان می دھد .اين بناھا
ساختارھای بازی ھستند که پر از نورھستند؛ طوری بنا شده اند که تعھد دين بھائی را به وحدت و يگانگی در عين تنوع
اقوام و نژادھای بشر نشان بدھند و عملی بودن اين تعليم را اثبات نمايند .در مورد "ا ّم المعابد غرب" يعنی مشرق
االذکار ويلمت در ايلی نويز ،مھندس معمار سنتھای معماری اصلی را به ھم آميخته و سمبلھای اديان مختلف الھی را در
طرح خود با ھم ترکيب کرده است .او می گويد:
وقتی عقايد بشری را از اديان ريشه کن کنيم ،تنھا ھماھنگی و توازن باقی می ماند .با اين وجود ،امروزه دين
بسيار در خرافات و عقايد بشری فرو رفته که بايد به فرم جديدی درآيد تا دوباره خالص و بی عيب شود .در معماری
نيز چنين است...حاال در اين طرح جدي ِد مشرق االذکار ،تعليم بزرگ وحدت و يگانگی به شکلی سمبليک گنجانده شده
است :يگانگی تمام اديان و نوع بشر .در آن ترکيبی از خطوط رياضی می يابيم که نشانه ی نمونه ھای آن در دنيا می
باشد .و نيز دايره ھايی را می بينيم که به صورت پيچيده ای بر ھم منطبق شده و به ھم آميخته اند و با کمک آنھا می
٢٥٧
توانيم يکی شدن تمام اديان را با ھم توضيح دھيم.
بينی جامعه ی بھائی را نيز می توان ديد .بھائيان با اطمينان انتظار دارند
در معماری ِ مشرق االذکار ،خوش ِ
که عموم بشر سرانجام پيرو تعاليم حضرت بھاءﷲ خواھند شد .آنھا معتقدند با عميقتر شدن بحران عصر حاضر ،مردم
دنيا ج ّدی تر از گذشته به دنبال ِ حقيقت خواھند گشت و اگر پيام حضرت بھاءﷲ به درستی ارائه شود ،ھر روز افراد
بيشتری تعاليم آن را خواھند پذيرفت .مشرق االذکار با قدرت فراوان اين روح خوش بينی را با طرح باز و گشاده ی
معماری مختلف ،و با خدماتی که از خطابه و مراسم مذھبی به دور است ،نشان می دھد. ِ کردن سنتھای
ِ خود ،با ترکيب
ً
بنابراين خوش بينی جامعه ی بھائی کامال موجّه به نظر می رسد .امر بھائی امروزه بسيار سريع رشد می
کند .در ارديبھشت سال ،١٣۵٨بيت العدل اعظم اعالم کرد که نقشه ی ۵ساله تبليغی که در ١٣۵٣آغاز شد ،با
موفقيت ِ کامل به پايان رسيد .موفقيتھا حتی بيشتر از اھداف تعيين شده بود .مثالً تعداد محفلھای روحانی تاسيس شده
بيشتر از حد انتظار بود و دين بھائی در مناطق بيشتری پيروانی پيدا کرد ،بيشتر از حدی که تعيين شده بود .تخمين زده
شد که در مدت ۵سال ،تعداد بھائيان بيش از ۴٠درصد افزايش يافت.
٢٥٥مثالً◌ً در نقشه ی ھفت ساله ) 1958-65يا ١٣٣٧تا (١٣٤٤جامعه ی بين المللی بھائی در بيش از ٢٠٠کنفرانس ,سمينار و جلسه سازمان
ملل متحد در سرتاسر دنيا شرکت کرد.
The Bahai World <http://www.bahai.org> ٢٥٦
٢٥٧لوئی بورژوآ.Un Homme et Son Oeuvre ،
٨٧
در نقشه ی قبلی )نقشه ی ٩ساله( سريعترين مقدار رشد در افريقا و امريکای التين رخ داد؛ اما در نقشه ی
۵ساله ،جامعه ھای آسيا و جزاير اقيانوس آرام در اين کار پيشی گرفتند .بيت العدل اعظم ،شروع نقشه ی ٧ساله را
بھائی سرتاسر دنيا برای کانونشن بينِ اجتماع نمايندگان
ِ اعالم کردند که قرار بود تا بھار ١٣۶۵تمام شود ٢٥٨.تا زمان
المللی ١٣۶٢در حيفا ،اين نقشه ی جديد نيز به اھداف خود دست يافته بود.
قلمرو جامعه ی بين المللی بھائی و ويژگی و طبيعت توسعه ی آن به اختصار بررسی شد .بخش سخت تر
بررسی زندگی درونی جامعه ی بھائی است .برای بررسی مستقيم آن می توان از تجربه ی بھائيان که اعضای اين ِ
جامعه اند استفاده نمود .چطور شخص بھائی می شود؟ چه ويژگيھايی در تجربه ی شخصی که در اين مرحله از تاريخ
جامعه ی بھائی به آن می پيوندد ،قابل توجه است؟
روشن است که پاسخھا از فردی به فرد ديگر متفاوت است .به عالوه ،با توجه به تفاوت تمرکز و ارجحيت در
مناطق مختلف دنيا ،تجربه ی افراد نسبتا ً با ھم متفاوت است .با اين حال ،تاريخ امر بھائی ،تعاليم آن ،و نظم اداری آن
يک زمينه ی کلی را نشان می دھد که اساسا ً در تمام دنيا يکسان است و اين قطعا ً بايد پاسخھای منسجم و سازگاری از
ھمه ی بھائيان از ھر قوم و قبيله ای که باشند ،بر انگيزد.
با توجه به کيفيتھای عضويت در جامعه ی بھائی ،بيت العدل اعظم نوشته است:
"انگيزه ی اصلی ھمواره بايد پاسخ فرد انسانی به پيام الھی و شناخت مظھر رحمانی باشد .آنان که
خود را بھائی می نامند بايد مجذوب زيبايی تعاليم ربانی شوند و مسحور محبت جمال ابھايی گردند .نيازی
نيست که مصدقين از جميع داليل و براھين ،تاريخ و قوانين و اصول و مبادی امرﷲ آگاھی يابند ،بلکه ھنگام
اقبال به امر فقط کافی است عالوه بر اخذ و جذب بارقه ايمان ،به نحو اصولی ھياکل قدسيه مرکزيه امرﷲ را
٢٥٩
بشناسند و از وجود قوانينی که بايد تبعيت کنند و نظمی که بايد اطاعت نمايند ،مطلع شوند"...
نام رسمی کامالً مستقيم است .با برای کسانی که در خانواده ی بھائی به دنيا آمده و بزرگ شده اند،روند ثبت ِ
وجود اين که تعاليم بھائی تعصب مذھبی را محکوم می کند ،کودکان بھائی به عنوان اعضای جامعه پرورش می يابند.
بيشتر وقايع تقويم بھائی شرکت می کنند ،تاريخ بھائی و تعاليم حضرت بھاءﷲ و اديان بزرگ ديگر را مطالعه ِ آنھا در
٢٦٠
ّ
می کنند و تشويق می شوند که مطابق معيارھای زندگی بھائی که برای سنشان مناسب است زندگی کنند .تمرکزی که
اجتماعی معاصر می گذارد ،بی شک جوانان بھائی را تشويق می کند که جستجوی روحانی و ِ تعاليم بھائی بر مسائل
ذھنی خود را در امر بھائی ادامه دھند .با اين حال ،آنھا آزاد ھستندکه اگر بخواھند از عضويت اين جامعه خارج شوند.
با رسيدن به سن "بلوغ" ) که در دين بھائی ١۵سالگی تمام است( جوان مسئوليت رشد روحانی خود را بر عھده می
گيرد .در حدود ھمين سن است که جوانان اعالم می کنند که بھائی خواھند بود و به عضويت در زندگی جامعه ی بھائی
ادامه خواھند داد يا نه.
کسانی که خودشان بھائی می شوند ،معموالً در نتيجه ی معاشرت با بھائيان تصميم می گيرند به عضويت
جامعه ی بھائی درآيند .فعاليتھای اطالع رسانی گوناگون جامعه ی بھائی ،قاعدتا ً ھزاران فرد عالقه مند را به خود جلب
مطالعاتی کوچک يا نطقھای برنامه ريزی شده ،تعاليم و اھداف امر بھائی طبق تمايل عالقه مندان ِ می کند .در گروه ھای
به آنان ارائه می شود .آنھا ممکن است خودشان درخواست کنند عضو جامعه ی بھائی شوند يا دوستان بھائی از آنھا
دعوت کنند که به جامعه ی بھائی بپيوندند .اگر آنھا درخواست عضويت بدھند ،درخواست نامه را به محفل روحانی
محلی می دھند و اگر محفل متقاعد شود که متقاضيان مفھوم عضويت در جامعه ی بھائی را می فھمند و آماده اند که
مسئوليت زندگی بر اساس تعاليم حضرت بھاءﷲ را بر عھده بگيرند ،اين متقاضيان ثبت نام می شوند .مراسم خاصی
وجود ندارد ،ولی می توان اين واقعه را به صورت غير رسمی جشن گرفت.
وقتی شخص عضو جامعه ی بھائی شد ،وارد دو جريان ھمزمان می شود :پيشرفت روحانی فردی ،و تالش
يک جامعه ی جوان برای درک و بيان آرمانھايی که در تعاليم حضرت بھاءﷲ توضيح داده شده است .دعا ،تفکر ،روزه
گرفتن در زمانی که برای اين کار تعيين شده ،پرھيز از مصرف مواد مخدر و الکل ،و تالش برای جلوگيری از عيب
جويی و غيبت عناصر اصلی انضباط فردی ھستند .ھمچنين ،جامعه ی بھائی يک برنامه ی رشد و توسعه ی طوالنی
مدت را شروع کرده که به تالش ھماھنگ و توجه به اولويتھا و ھدفھا نياز دارد .نفوذ اعتقاد و عمل به تعاليم بھائی،
روابط دو جانبه بين فرد و جامعه ی بھائی را قوی تر می کند.
دليل تأکيدی که دين بھائی بر "خدمت" دارد ،تالشھای فرد و جامعه با ھم جمع می شوند .حضرت بھاءﷲ به ِ
فرمود عالی ترين جلوه ی طبيعت بشری "خدمت" است .وقتی فرد به آرمان وحدت عالم انسانی خدمت می کند ،رشد
درونی و تربيت روحانی پيدا می کند و به حقيقت وجودش می رسد .ھدف از انضباط روحانی فردی اين است که روح
از توجه بيش از حد به خود آزاد شود ،خود را عضوی از جامعه بداند )نه جدا از آن( ،و سعی کند راھھايی برای
٢٥٨جزئيات دستاوردھای نقشه ی پنج ساله را در The Five Year Plan, 1974-1979: Statistical Reportببينيد .نقشه ھای بعدی که به
ترتيب از ١٩٧٩تا ١٩٨۶ ،١٩٨۶تا ،١٩٩٢و ١٩٩٣تا ١٩٩۶بودند نيز به اھداف مورد نظر رسيدند.
٢٥٩انوار ھدايت ،ص،٧۵۵بند) ٢٠٢٢مکتوب منيع معھد اعلی خطاب به کليه محافل روحانيه مليه ،مورخ ١٣جوالی (١٩۶۴
٢٦٠مراجعه کنيد به "مجموعه آثار مبارکه دربارهء تربيت بھائی" تنظيم شده از طرف دائره مطالعه نصوص و الواح بيت العدل اعظم الھی،
مرکز جھانی بھائی ،ترجمه و تدوين به اھتمام نصرﷲ مو ّدت.
٨٨
خدمت به ديگران پيدا کند .فعاليتھای جامعه ی بھائی برای فرد امکان خدمات زيادی فراھم می کند .دين بھائی ھيچ طبقه
ی روحانی ندارد ،بلکه فعاليتھای جامعه طوری طراحی شده اند که ھمه ی اعضا بتوانند در آن شرکت کنند.
ھمه ی اعضای جامعه تشويق می شوند که در توسعه ی جامعه شرکت کنند .حضرت بھاءﷲ فرمود که
بزرگترين خدمتی که ھر کس می تواند در اين روز ارائه کند" ،تبليغ امرﷲ" است ٢٦١.ھمه ی افراد بھائی تشويق شده
اند که پيام حضرت بھاءﷲ را به افرادی که مستعد و پذيرای دريافت آن ھستند برسانند .حضرت عبدالبھاء اخطار فرمود
که وقت تنگ است .بحرانھايی که جامعه ی امروز را گرفتار کرده ،عميقتر و شديدتر خواھد شد و به تدريج رنجھای
بيشتری به بار خواھد آورد و سرانجام باعث تخريب موسسات جامعه ی کنونی خواھد شد .بايد روش زندگی جديدی در
جامعه ھای بھائی ايجاد شود و توسعه يابد ،و اين تنھا وقتی انجام می شود که تعداد افرادی که پيام حضرت بھاءﷲ را
٢٦٢
پذيرفته و خود را متعھد به اجرای تعاليم او می دانند در تمام سرزمينھا افزايش يابد.
باعث تعجب نيست که بيشتر افرادی که عضو جامعه ی بھائی می شوند ،مشتاقند به اين درخواست پاسخ مثبت
بدھند .آنھا چيزی يافته اند که به آنھا اطمينان دوباره و ھدف بزرگی بخشيده است و اکنون می خواھند آن را با ديگران
در ميان گذارند .با وجود تاکيد بر تبليغ ،اجبار افراد به پذيرش دين بھائی آشکارا ممنوع شده است ٢٦٣.بنابراين ،بھائيان
به دنبال راه ھايی ھستند که عقايد خود را با ديگران در ميان گذارند بدون اين که در امور خصوصی افراد دخالت
کنندتجاوز کنند يا به آداب و رسوم جامعه ی محل سکونت خود صدمه زنند .نتيجه ی اين تالش به وجود آمدن تجربيات
فراوان بود .اين تجربيات در مناطق مختلف و برای افراد مختلف متفاوت بود.
نمی توان روشھای تبليغ را تعميم داد .در بيشتر کشورھای غربی ،بھائيان به صورت فردی يا جمعی در
زندگی روزمره ی عادی خود تبليغ می کنند :در گفتگو با ھمسايگان ،دوستان ،و ھمکاران؛ کسانی که در پروژه ھای
خدمات عمومی يا کالسھای درسی يا فعاليتھای تفريحی با آنھا آشنا می شوند؛ يا کسانی که در جمعھای عمومی بھائی که
به روی ھمه باز است با آنھا مالقات می کنند .در بعضی مناطق ،افرا ِد بسياری به دين عالقه مند ھستند ،و ممکن است
ھمه ی جامعه درباره ی تعاليم روحانی جديدگفتگو کنند .در افريقای مرکزی ،امريکای جنوبی و آسيای جنوب شرقی،
با برنامه ھای تيمی ِ بھائيان ،مردم گروه گروه به جامعه ی بھائی پيوسته اند .در اين برنامه ھا ،نمايشھای دراماتيک و
موسيقی ھمراه نطق ھا يا واحدھای مطالعاتی درباره ی دين بھائی ارائه می شود .در بعضی جوامع ممکن است عالقه
مندان از بھائيان بخواھند برايشان صحبت کنند .مثالً از بھائيان امريکای شمالی دعوت شده در جماعت کليساھای سياه
پوستان نطق کنند يا پيام حضرت بھاءﷲ را در جشنھای مخصوص بوميان شمال آمريکا در سرزمينھای کانادا ابالغ
کنند .گاھی از دانشمندان بھائی امريکای شمالی ،ھند ،ملتھای جدي ِد جزاير اقيانوس آرام و جزاير دريای کارائيب دعوت
می کنند در دانشکده ھا و دانشگاه ھا درباره ی تعاليم بھائی نطق کنند.
با اين وجود ،رايجترين روش انتشار پيام حضرت بھاءﷲ "بيت تبليغی" نام دارد .برای اولين بار ،بھائيان
اوليه ی مونترئال )کانادا( بيت تبليغی را به اين نام به وجود آوردند؛ البته اين فعاليت در بعضی مراکز ديگر نيز انجام
می شد ٢٦٤.بيت تبليغی گروه ھای مطالعه ی کوچکی ھستند که افراد با فاصله ی زمانی منظ ّمی در منزل خود برگزار
می کنند و دوستان و آشنايان را دعوت می نمايند .با اين فعاليت غير رسمی افراد بسياری به جامعه ی بھائی می پيوندند.
به اين ترتيب فرد محقق می تواند خودش قدم به قدم موضوعات ،قوانين و تعاليم بھائی را بررسی کند بدون اين که
ديگران فرايند تحقيقات روحانی او را بفھمند .بعد از اين که فرد به جامعه ی بھائی پيوست ،بيت تبليغی ادامه می يابد تا
عضو جديد بتواند با جامعه ی ھماھنگ شود.
روش ديگر تبليغ مھاجرت نام دارد .در دين بھائی نه طبقه ی روحانی وجود دارد و نه مبلغان حرفه ای که
تعاليم بھائی را به محلھای مختلف ببرند .اما از ابتدای ظھور دين بھائی ،پيروان اين دين به صورت فردی يا گروھی
منزل خود را ترک می کردند و در مناطق جديدی ساکن می شدند .از آن زمان اين روش برای توسعه ی جامعه ی
بھائی به کار می رود .مھاجران معموالً خودشان زندگی خود را تأمين می کنند و در اوقات فراقت خود به خدمت می
پردازند .آنھا شغل خود را عوض می کنند و خانه ی خود را می فروشند و خانه ی جديدی پيدا می کنند ،زبانھای جديدی
فرا می گيرند و بسياری ديگر از جنبه ھای زندگی روزانه ی خود را دوباره نظم می دھند تا دين بھائی را به شھرستان
و منطقه ی جديدی معرفی کنند.
٩٠
اداره كند ،نامه ھا را تايپ كند ،يا در فعاليتھای ديگر جامعه كمك كنند .اگر سوال شود "چرا ما چنين و چنان نمی كنيم؟"
اغلب پاسخ اين است "زيرا تا حاال كسی نبوده كه وقت يا توانايی الزم برای انجام اين كار را داشته باشد".
اجتماعی فعال ،ويژگی برجسته ی جامعه ی بھائی است .در فصل ٨به ضيافت نوزده روزه اشاره شد ِ زندگی
بھائی محل است و نيز اين که در آثار بھائی به ھمه ی جنبه ھای ِ زندگی اجتماعی در جامعه ی
ِ اساس
ِ و اين که ضيافت،
اين اجتماع اھميت داده شده استَ .مج َمعھا و کانونشن ھای منطقه ای و ملی مکانھايی برای مشورت درباره ی مسائل
جامعه ھستند و نيز موقعيتھايی برای روابط اجتماعی بھائيان منطقه يا کشور فراھم می کنند.
به عالوه ،جامعه به طور منظم کنفرانسھای مختلفی برگزار می کند .در ھر نقشه ی تبليغی جھانی تعدادی
مختلف جھان در اين جلسات سه ِ کنفرانس بين المللی در مراکز مھم نيز ترتيب داده می شود .بھائيان بسياری از مناطق
تا پنج روزه شرکت می کنند تا موفقيتھای اخير تبليغی را جشن بگيرند ،گرايشھا و نيازھای زمان را بررسی کنند ،با
سخنرانان
ِ آثار جديد بھائی يا منابع صوتی-تصويری يا منابع ديگری که به پيشرفت جامعه کمک می کنند ،آشنا شوند.
اين برنامه ھا ،اياديان امرﷲ )ر.ک .فصل (٨يا دانشمندان بھائی در زمينه ھای مختلف ھستند .اين کنفرانسھا ھمچنين
موقعيتھايی ھستند که بھائيان می توانند در اجراھای نمايشی ،موسيقايی يا ھنرھای ديگر آنھا ،تفاوتھای فرھنگی را در
٢٦٧
جامعه ی جھانی بھائی از نزديک مالحظه کنند.
اين برنامه ھا در سطح ملی و منطقه ای نيز تا جايی که امکان داشته باشد برگزار می شوند .در نتيجه بھاييان
برای آشنايی با ھمديگر موقعيتھای مختلفی دارند .برای رفتن به اين كنفرانسھا ،افراد بھايی بايد سفر كنند .اين سفرھا
باعث می شود مسافران بيشتر با الگوھای اجتماعی و آداب و رسوم جامعه ھای ديگر آشنا شوند .اين مسافرتھا
موقعيتھايی نيز برای تبليغ غير رسمی فراھم می كند .به عالوه ،مسافران می توانند مناطق مختلف را از نظر امکان
مھاجرت بررسی كنند؛ اين موضوع پروژه ی تبليغی را جذابتر می کند و از اضطراب احتمالی فرد و خانواده اش می
کاھد.
ھيچ تجربه ای بيشتر از زيارت باعث تقويت روحانی و اجتماعی بھائيان نمی شود .تعاليم بھائی مومنان را
تشويق می کند که سعی كنند حداقل يك بار در زندگی خود به يك زيارت ٩روزه از مركز جھانی بھائی ،واقع در حيفا،
اسرائيل بروند .امروزه افراد معموالً بايد برای اين زيارت مدتی انتظار بكشند ،چون ھر روز تعداد متقاضيان زيارت
بيشتر می شود.
زيارت مركز جھانی يكی از اتفاقات مھم زندگی فرد بھائی است .او ھمراه يك گروه حدود ٨٠نفری كه از
نقاط مختلف دنيا ھستند ،وارد حيفا می شود .اين گروه در ٩روز مكانھای مقدس داخل و اطراف حيفا و عكا را زيارت
می كنند .آنھا آرامگاه حضرت بھاءﷲ ،حضرت باب و حضرت عبدالبھاء را يا به تنھايی يا با گروھھای كوچك زيارت
می كنند .ممكن است منزل حضرت بھاءﷲ در دوران زندان و تبعيد در اراضی مقدسه عکا را زيارت كنند ،در بخشی
از روز آرشيو بين المللی بھائی را زيارت کنند .در ساختمان آرشيو بين المللی ،نسخه ھای اصل نوشته ھای بھائی و
اشيای متبرك يادگاری از موءسسين دين بھائی و شھيدان و قھرمانان اوليه ی آن جمع آوری شده است .تصاوير حضرت
باب و حضرت بھاءﷲ فقط در اين مکان به نمايش گذاشته می شود ٢٦٨.بيت العدل اعظم گروه ھای زائران را به حضور
می پذيرند و افراد مختلف بھائی می توانند با اعضای بيت العدل اعظم يعنی باالترين مرجع بھائی صحبت و ھم نشينی
نزديک غير رسمی و وحدت بخش جامعه ی نوپای بھائی را بيشتر می کند. ِ كنند؛ اين موضوع روابط
زيارت بر بھائيان تأثير شديدی می گذارد .بھائيان معتقدند كه از جھات بسياری اين زيارت عاليترين موقعيت
ارتباط با ملکوت در اين دنيا است .يكی از نويسندگان ارجمند بھائی ،معاون اسقف سابق كليسای انگليكن ،جرج تاونزند
گفته است كه خداوند با ظھور حضرت باب و حضرت بھاءﷲ "به صورت مخفيانه و ناشناس آمد" )نه آنطور كه ھمه او
را ببينند( .در حيفا و عكا می توان با نشانه ھای اين واقعه ،نزديكترين ارتباط را برقرار كرد و اين تجربه به فرد بھائی
كمك می كند كه با قلب و ذھن خود بر حقيقتھای اساسی ظھور بھائی تمركز كند.
جھانی بھائی است .در نُه روز اين
ِ بھتر فرد بھائی از جامعه ی
ِ اجتماعی
ِ اين زيارت موقعيت خوبی برای درك
ھمه انسان با فرھنگھای مختلف با ھم ھمنشينی می كنند ،امروزه چنين موقعيتی كمتر پيش می آيد .بھائيان ،با خاطره ی
کردن "خانواده
ِ يک تاريخ مشترك پر از رنج ،فداكاری و موفقيت ،با ھم معاشرت می كنند؛ اين موقعيت يعنی تجربه
جھانی" ای که حضرت بھاءﷲ به وجود آورده است .اين سفر زيارتی اغلب فرصت خوبی برای سفرھای تبليغی به
جاھای گوناگون دنيا به وجود می آورد؛ افراد می توانند با كسانی كه خارج از كشور به مھاجرت رفته اند ،مالقات كنند
و امکانات خود را بسنجند تا اگر خواستند خودشان نيز به اين گونه سفرھا بروند.
٢٦٧در طول نقشۀ ٧سالۀ کنفرانس ھای بين المللی بھائی در مونترئال کانادا ،کوئيتو اکوادور ،الگوس نيجريه ،کانبرا
استراليا ،و دوبلين ايرلند تشکيل شد.
٢٦٨شوقی ربانی برای اين که تقديس و احترام تصوير حضرت باب و حضرت بھاءﷲ حفظ شود نمايش اين تصاوير را اجازه ندادند مگر برای
زائران به مدت کوتاه.
٩١
حضرت بھاءﷲ عالوه بر چنين آموزش ھای روحانی و اخالقی ،بر آموزش ھنر و دانش خيلی تاكيد كرده اند.
بھائيان بايد بھترين وسايل را برای تحصيل كودكان خود تھيه كنند ،حتی از تمام وسايل آموزشی اجتماع كمك بگيرند تا
خودشان نيز پيشرفت کنند.
حضرت بھاءﷲ فرمود "علم بمنزلۀ جناح است از برای وجود و مرقات است از برای صعود .تحصيلش بر
ک ّل الزم ولکن علومی که اھل ارض از آن منتفع شوند نه علومی که از حرف ابتدا شود و به حرف منتھی گردد.
٢٦٩
ق عظيم است بر اھل عالم". صاحبان علوم و صنايع را ح ّ
از ھمان ابتدای ظھور بھائی ،بھائيان ايران اين دستور را خيلی ج ّدی اطاعت كردند .در نتيجه بعد از ٣يا ۴
نسل كار به جايی رسيد كه بخش زيادی از طبقه تحصيل كرده ی ايران ،بھائی بودند ،گرچه ايران فقط حدود ٣٠٠٠٠٠
بھايی دارد ٢٧٠.در زمانی كه كمتر از %۴٠ايرانيان باسواد بودند ،بيشتر از %٩٠از بھائيان سواد داشتند.
جامعه ھای بھائی ديگر نيز تا جای ممكن از اين روش پيروی كردند .يكی از وظايف خاص محفلھای محلی و
ملی در نقشه ھای تبليغی جھانی اين بوده كه تدارک الزم را ببينند که با مشورت با جوانان ،به آنھا کمک کنند طوری
برای تحصيالت خود برنامه ريزی كنند که نه تنھا به جامعه ی خود بلكه به كل بشر خدمت کنند ٢٧١.بسياری از مدرسه
ھای تابستانی و زمستانی بھائی اين كار را انجام می دھند .اين مدارس ،ھر وقت امکانش باشد ،از سخنرانان برجسته
كمك می گيرند تا دوره ھای درسی ای را اداره کنند ،دوره ھايی که به جوانب مختلف تعاليم مذکور در آثار بھائی
عقلی خود علم ودين را با ھم تطبيق بدھند ،نمونه و انگيزه ای ِ مربوط ھستند .دانشمندان بھائی که توانسته اند در زندگی
٢٧٢
قوی ھستند برای جوانان بھائی تا جوانان نيز در اين راه گام بردارند.
در مناطقی كه مدرسه ی عمومی كم باشد يا در دسترس نباشد ،جامعه ی بھائی محل ،برنامه ی آموزشی
خودش را به ويژه در مقطع ابتدايی شروع می کند .در ھندوستان محفل ملی چند مدرسه ی تمام وقت بھائی را اداره می
كند .در اين مدارس دروس ابتدايی ،متوسطه و رشته ھای فنی تدريس می شود .در بسياری از جامعه ھای ملی بھائی
ديگر نيز ،دوره ھای مكاتبه ای برای بزرگساالن ،يا كودكان و جوانان وجود دارد .در مدت نقشه ی بين المللی اخير ٣٧
وحانی ملی برنامه ھای مشابھی به وجود آورده اند) .اين آمار مربوط به سال ١٩٩٨می باشد(. ِ محفل ر
از ابتدای تاريخ بھائی ،به آموزش ھنرھای زيبا ،توجه مخصوص شده است .حضرت بھاءﷲ فرموده اند كه
ھنر و صنعتھای ظريف و زيبا نوعی عبادت خداوند است .زيبايی و شكوه آرامگاه ھای بھائی و باغھای مقام اعلی
)آرامگاه حضرت باب( و مشرق االذكارھا ،تاثير عميقی روی بازديدكنندگان می گذارد .شوقی ربانی تاکيد فرمود كه
قرنھا بايد بگذرد تا چيزی به نام "ھنر بھائی" در جھان به وجود آيد و جلوه كند .در واقع ،وقتی كه تمدن جديد حاصل از
مخصوص آن دين نيز آشكار می شود .با اين وجود ،شكی نيست كه تعاليم حضرت ِ يك دين کامالً شکوفا شود ،ھنر
بھاءﷲ مثل وحدت و يگانگی ،ھماھنگی ،درستی و خوشبينی بر كار ھنرمندان بھائی امروزی تاثير گذاشته اند .ھنرمند
بھايی امريكايی ،مارك توبی ،يكی از مشھورترين نقاشان قرن بيستم ،در مورد اين اثر صحبت می كند:
"اين دين جھانی بھاءﷲ كه پيشرفت بشر را به ثمر رسانده ،بشر را به چالش می كشد و توجه او را
به نورانيت اين روز يعنی وحدت و يگانگی تمام زندگی جلب می كند ،بشر را از تاثير غير ارادی و محيطی
محفوظ می دارد و می خواھد ديدگاھی در او ايجاد كند كه برای وجود ،كامالً الزم است .تعاليم بھاءﷲ ھمان
٢٧٣
نوری ھستند كه با كمك آنھا می توانيم مسير و روش حرکت خود را به سوی تكامل ببينيم".
توبی درباره ی رابطه ی ھنر با تمدن جھانی آينده می گويد:
"البته ما امروز از سبكھای بين المللی صحبت می كنيم ،اما فكر می كنم بعدھا از سبكھای جھانی
صحبت كنيم ...آينده ی جھان بايد شناخت و درک ھمين يگانگی باشد ،آنطور كه من می فھمم يگانگی تعليم
٢٦٩حضرت بھاءﷲ "لوح مبارک خطاب به شيخ مح ّمد تقی نجفی اصفھانی" ص .١٢
٢٧٠اين دستاوردھا عواقب غيرمنتظره و ناخوشايندی در انقالب سياسی ايران داشته است .بھائيان بخش قابل توجھی از طبقه تحصيل کرده بودند
و بسياری از خانواده ھای بھائی ،به خاطر تحصيالت باال ،مشاغل موفقيت آميزی در خدمات دولتی يا مشاغل آزاد ،و تجارت و صنعت به دست
آورده بودند .اين موفقيتھا دشمنی عناصر انقالبی را برانگيخت .به بھائيان تھمت زدند که از حکومت گذشته منفعت می برند در حالی که بھائيان
در دورۀ حکومت دو پادشاه سلسلۀ پھلوی از تبعيضات مذھبی شديداً رنج برده بودند و کامالً از طرفداری سياسی دوری کرده بودند.
٢٧١بھائيان ايران سرمشقی در مورد پذيرفتن مسئوليتھای سنگين مھاجرت به کشورھای ديگر به شمار آمده اند .جوانان
بھائی رشته ھای تحصيلی ای را انتخاب کردند که آنان را آماده سازد تا در کشورھای در حال توسعه بتوانند شغلی يافته
ت فنّی ،علوم کشاورزی و غيره.
و به کار مشغول شوند؛ از قبيل پزشکی ،پرستاری ،مھندسی ،تحصيال ِ
٢٧٢در سال ١٩٧۴) ١٣۵٣م (.گروھی از دانشجويان و اساتيد دانشگاه مؤسّسه ی مطالعات بھائی ) (ABSرا تأسيس
نمودند .از آن زمان مرکز مطالعات بھائی در اتاوا ،کانادا و شعبه ھای آن در تمام جھان تأسيس شده است .ھدف اصلی
اين مؤسّسه توسعه ی دوره ھا و منابع برای مطالعه ی امر بھائی در موسسات عالی و دانشگاھی است.
٢٧٣آرتور دال در " "The Fragrance of Spirituality: An Appreciatiom of the Art of Mark Tobeyدر
The Bahai World, vol.16, 1973-76صفحات ۶٣٨تا ۶۴۵اين سخنان را ذکر کرده است .توبی يک ھنرمند جھانی ديگر را نيز به
دين بھائی جذب نمود :سفالگر بريتانيايی به نام برنارد ليچ.
٩٢
اساسی ِدين بھائی است و اين يگانگی ،طبيعتا ً روح جديدی در ھنر ايجاد خواھد كرد ،زيرا اين يگانگی روح
٢٧٤
است و چيزی جز آن نيست؛ اين فقط كلمات جديد و ايده ھای تازه نيست ،بلکه يك روح است".
موسيقيدانان بھائی نيز به ھمين صورت تحت تاثير قرار گرفته اند .حضرت عبدالبھاء جامعه ھای بھائی را
بسيار تشويق فرمود كه از افرادی كه استعداد موسيقی دارند ،به بھترين نحو استفاده شود:
"ھنر موسيقی آسمانی و مؤثّر است ،موسيقی مائدۀ روح و جان است .به قوت و جذابيت موسيقی
روح انسان تعالی می يابد .بر قلوب کودکان تأثير شديد دارد چون قلبشان پاک است نغمات موسيقی بر آنھا
تأثير بسزايی می گذارد .استعدادھای نھفته که به قلوب اين اطفال عطا شده به واسطه موسيقی شکوفا می شود
بنابراين شما بايد کوشش کنيد که آنھا را در اين فن ماھر نماييد به آنان بياموزيد که به نحو عالی و مؤثّر تغنی
کنند .ھر طفلی بايد قدری موسيقی بداند زيرا بدون اطّالع از اين ھنر الحان و نغمات وسايل موسيقی و صدای
٢٧٥
آدمی به درستی ادراک نخواھد شد"...
اينھا چند نمونه از مشخصه ھای جامعه ی بھائی ھستند ،جامعه ای كه حضرت بھاءﷲ تاريخ ،تعاليم و
شتر كشورھا و مناطق ِ كره ی زمين وجود موسسات اداری دينش را به آن واگذار فرموده است .جامعه ی بھائی در بي ِ
دارد؛ و نمونه ای از ھمه ی گروه ھای نوع بشر است؛ و به ماموريتی كه حضرت عبدالبھاء به عھده ی آنان گذاشته،
وفادار مانده است :ماموريتی به عنوان "فتح روحانی كره ی ارض ".جريان توسعه و رشد جامعه ی بھائی ،اعضاء
جامعه را در انواع فعّاليت ھا ،تأثيرات متقابل اجتماعی و رشد فردی وارد می کند .اين تأثيرات متقابل ،و رشد روحانی
که در اثر آنھا ايجاد می شود ،احساس يک "خانواده ی جھانی" را به وجود می آورد و ھويت جديدی به اعضای جامعه
ی بھائی می بخشد که از سنتھای دينی ديگر متمايز است.
ُ
برای بھائيان ،جامعه فقط جمعی از افراد جدا از ھم نيست ،بلكه يك سيستم ارگانيك و زنده است .در نوشته
ھای حضرت عبدالبھاء و شوقی ربّانی استعاره ھای زيست شناسی زيادی به كار رفته است" :شکفتگی"،
"تکامل""،جنين""،دانه""،رشد ارگانيک )رشد آلی يا مربوط به موجودات زنده("" ،ھسته"" ،تاثير زايا"" ،جذب
کردن ".بھائيان خودشان را بخشھای يك ارگانيسم زنده و در حال رشد می بينند كه سيستم حياتی آن قانونھا ،تعاليم و
موسسه ھايی است كه حضرت بھاءﷲ به وجود آورده است .بيت العدل اعظم تاكيد كرده است كه پيشرفت توانايی ھای
فرد و احساس درک تعاليم بھائی و تطبيق خود با آنھا وابسته است به توانايی شخص در شركت كردن کامل در زندگی
جامعه:
در ھيکل انسانی ھر سلول ،ھر عضو و ھر عصب ،وظيفه ای به عھده دارد که بايد انجام دھد .وقتی
که کليه ی اين اجزا عمل مقرر خود را انجام دادند ،پيکر انسان سالم ،مقتدر و شاداب و آماده ی انجام ھر
کاری است که به عھده اش نھاده شود .ھيچ سلولی ھر قدر ھم ناچيز و حقير باشد ،مجزا از ھيکل ،زنده
نخواھد ماند ،چه ھنگام خدمت به آن و چه در وقت استفاده از آن .اين حقيقت نسبت به ھيکل عالم انسانی نيز
صادق است،عالمی که در آن ،خداوند حکيم به ھر موجود ضعيف و ناچيزش قدرت و استعدادی مخصوص
عنايت فرموده است و به نحوی بسيار عالی درباره ی جامعه جھانی بھائی ھم مصداق دارد ،زيرا که اين پيکر
عظيم ھم اکنون به مثابه ی يک ارگانيزم است ،ارگانيزمی که در آرمانھايش متحد ،در شيوه ھا و روشھايش
متفق ،از يک منشأ طالب حمايت و تائيد بوده ،با آگاھی ھوشيارانه از اين اتحاد و اتفاقش ،درخشان و
نورافشان می باشد...جامعه جھانی بھائی ،ناميه ھمچون ھيکلی سالم و بديع ،ھمچنانکه در مسير بلوغ خود می
پويد ،سلولھايی جديد و اعضاء و ارگانھايی بديع و وظايف و قوايی تازه ،می روياند و می تراود و ھر نفسی
که برای امرﷲ زندگی کند از اين امر مقدس منيع تندرستی و اطمينان و فيوضات فوق احصاء حضرت
حضرت بھاءﷲ را دريافت خواھد کرد ،فيوضاتی که به واسطه نظم بديع الھيش ،منتشر و متواصل می
٢٧٦
گردد.
٩٣
.١٠در تالش موفقيّت
از زمانی که بھائيان معرفی دين خود را به دوستان و عالقه مندان شروع کرده اند ،ھميشه به اين موضوع
توجه کرده اند .از ابتدای شکل گيری دين بھائی ،بھائيان در فعاليتھای تبليغی خود بر ادعای پيامبری حضرت بھاءﷲ
تمرکز و توجه کرده اند .آثار بھائی نيز ھمواره سعی کرده اند ماموريت بنيانگذاران اين دين ،يعنی حضرت باب و
حضرت بھاءﷲ را در مسير ظھور اديان الھی نشان دھند ،ظھورھايی که راه را برای اين دين جديد آماده کرده اند.
با اين حال ،جامعه ھای سازمان يافته ،مخصوصا ً در غرب ،تالش کرده اند به طيف وسيعتری از مردم
اطالعات عمومی نيز بدھند .وقتی در نيمه ی دوم قرن بيستم ،اداره ھای بھائی در سرتاسر دنيا مستقر شدند ،جامعه
بيشتر سعی کرده عملی بودن تعاليم بھائی برای حل مشکالت بشری را اثبات کند :تناقضھای نژادی ،اختالفات اجتماعی
و اقتصادی ،نابرابری نقش زنان در جامعه ،و نتيجه ھای تعصبھای دينی و فرھنگی.
بيت العدل اعظم در مھر ماه ،١٣۶۴اين پيام اجتماعی را در بيانيه ی "وعده صلح جھانی" ٢٧٧به "تمام مردم
دنيا" بيان کرد .با توجه به شرايط سياسی در زمانی که اين بيانيه منتشر شده بود ،مفھوم اين بيانيه به طور شگفت آوری
خوش بينانه بود؛ و البته با توجه به حوادثی که بعد از آن رخ داد ،ثابت شد که از آينده باخبر بوده است .در اين بيانيه آمده
بود که تاسيس صلح بين المللی "نه تنھا امکان دارد بلکه اجتناب ناپذير است و مرحله ديگری از ترقّی و تکامل عالم
است ".رھبران جھان تالش می کنند خود را از ديدگاھی که "زور گوئی و تجاوز را در خميره طبيعت بشری سرشته ]می
داند[ و از ميان بردنش را مستحيل و غير ممکن ]می شمارد[ "،آزاد سازند .برای رو گرداندن از اين خيال باطل و انتخاب
مسير صلح الزم نيست " که آنچه را که در گذشته بر سر بشر آمده منکر شويم بلکه" بايد"علل بروز آن وقايع را درک
نمائيم ٢٧٨".در بيانيه می خوانيم:
اگر صادقانه اذعان کنيم که تعصّب و جنگ و استثمار ھمه مظاھر مراحل کودکی و نا بالغی بشر در
مسير گسترده تاريخی اش بوده و اگر قبول کنيم که اين سر کشی و طغيان که امروز نوع بشر ناچار بدان
مبتالست عالمت وصول ھيئت اجتماع بمرحلهء بلوغ اوست آنوقت جائی ديگر برای يأس و حرمان باقی
نميماند زيرا ديگر ھمه آنھا از لوازم ضروری و از عزم جزم بشر در بنای يک عالم مقرون به صلح و
٢٧٩
آرامش بشمار می آيد .
اين بيانيه به زبانھای فراوان منتشر شد و ھزاران ھزار کپی از آن به اوليای امور دولتی و رھبران فکری در
زمينه ھای گوناگون تالش بشری داده شد و اين نمايشی مھيج از شبکه جھانی بود امر بھائی به وجود آورده است .در
٢٧٧
وعده صلح جھانی ،ترجمهء بيانيّهء بيت العدل اعظم خطاب باھل عالم
مرکز جھانی بھائی ،از انتشارات لجنهء امور احبّای ايرانی_امريکائی ،داراالنشاء محفل روحانی ملّی بھائيان اياالت متّحده ،ويلمت
ايلينوی.١٩٨٥،
٢٧٨ھمان ،ص.٤
٢٧٩ھمان ،ص.۵
٩٤
اصلی گفتمانھای بھائی و فعاليتھای اطالعات عمومی شد .اينِ دھه بعدی ،مفاھيمی که اين بيانيه پيش آورد ،موضوعھای
٢٨٠
خالق قوانين و مفاھيم ارائه شده و "مؤ ّسس آئين بھائی "،معرفی می کند، ِ بيانيه آشکارا حضرت بھاءﷲ را موسس و
اما اين بيانيه درباره ی طبيعت ماموريت حضرت بھاءﷲ يا مسئوليت ملکوتی ايشان صحبتی نمی کند.
از آن زمان ،بعد از واقعه مجلس نمايندگان برزيل که در ابتدای فصل درباره اش سخن گفتيم ،گفتمان عمومی
بھائی بيش از پيش مستقيما ً بر شخصيت حضرت بھاءﷲ تمرکز کرده ،نه فقط به عنوان موسس دين ،بلکه به عنوان
خالق يک ھيئت فکری نافذ و قاطع درباره ی طبيعت بشر و سازمان جامعه ی بشری .گفتمان عمومی بھائی ِ موسس و
تبليغی بھائيان دارند به سوی ھم می گرايند و به سوی ھدف واحدی می روند .بی ِ تالشھای و جھانی مسائل ی درباره
شک ،اين نشانه ای از اعتماد فزاينده ی جامعه ی بھائی به مخاطبين خودش است .برای يادبود صدمين سال درگذشت
حضرت بھاءﷲ ،جامعه جھانی بھائی معرفی مختصری درباره ی زندگی و کار حضرت بھاءﷲ تھيه نمود که در سطح
وسيعی چاپ و منتشر شد .اين بيانيه با کلمات زير شروع می شود:
با فرارسيدن ھزارهء جديد،نياز حياتی نوع انسان در آن است که در بارهء طبيعت انسان و جامعهء
انسانی ،به وحدت نظر دست يابد ... .زيرا بدون يک اعتقاد مشترک در بارهء مسير تاريخ بشر ،به نظر
نمیرسد بتوان پايهھای چنان جامعهای جھانی را بنيان گذاشت که اکثريت مردم خود را نسبت به آن
متعھّد احساس کنند.
ّ ّ
چنين چشم اندازی در آثار حضرت بھاءﷲ آشکارا مالحظه میشود .حضرت بھاءﷲ ...در قرن
نوزدھم به رسالت الھی مبعوث گرديد و تأثير و نفوذ روزافزون تعاليمش مھمترين واقعهء تاريخ معاصر
اديان است...اين پديده گر چه در جھان معاصر بیسابقه و نظير است وليکن با تغييرات عظيمی که در
ّ
بھاءﷲ خود را حامل وحی گذشته در مسير حيات مشترک بشری روی داده ارتباط دارد ،زيرا حضرت
٢٨١
آسمانی و پيامبر الھی در دوران بلوغ عالم انسانی اعالم فرمود....
شوقی ربانی در ١٣٣٢برای ناميدن صدمين سال ظھور ديانت بھائی بر حضرت بھاءﷲ در سياه چال طھران
)تھران( ،از عبارت "سنهء مقدس" )سال مقدس( استفاده نمود .بيت العدل اعظم نيز از ارديبھشت ) ١٣٧١آپريل
(١٩٩٢تا ارديبھشت ) ١٣٧٢آپريل (١٩٩٣را "دومين سنهء مقدس" اعالم نمود تا ھم صدمين سالگرد درگذشت
حضرت بھاءﷲ در ٩خرداد ِ ٢٩) ١٢٧١می (١٨٩٢را نشان دھد و ھم افتتاح عھد و ميثاق ايشان در ماه نوامبر ھمان
سال را.
شش ماه بعد ،يک "کنگره جھانی" چھار روزه در مرکز جاويتس در نيويورک" ،مدينه ميثاق" ٢٨٢برگزار
شد .اين کنگره بزرگترين و متنوع ترين جمع بھائی بود که تا آن زمان تشکيل شده بود .آنھا آمده بودند توسعه ی جھانی
جامعه ی بھائی را جشن بگيرند ،توسعه ای که نيروی وحدت بخش ميثاق حضرت بھاءﷲ آن را ممکن ساخته است .اين
کنفرانس با شبکه ای پيشرفته از ھشت ماھواره برای کنفرانسھای وابسته در بوينوس آيرس ،سيدنی ،دھلی نو ،نايروبی،
پاناما ،بوخارست ،موسکو ،سنگاپور ،و ساموآی غربی پخش می شد و با آنھا مرتبط بود.
يکی از لحظات مھيج وقتی بود که کنفرانس بھائيانی که در موسکو جمع شده بودند ،کنفرانس نيويورک را
مورد خطاب قرار دادند .اين اولين بار بود که بھائيان موسکو در يک واقعه ی بين المللی بھائی شرکت می کردند .در
روز آخر ،اعضای بيت العدل اعظم از طريق يک خط ماھواره ويديويی ،از محل تشکيل جلسات بيت العدل در کوه
کرمل ،مستقيما ً با جمع نيويورک صحبت کردند .يکی از مجريان شرکت پخش برنامه در کانادا که در تنظيم و
سازماندھی برنامه ھا کمک کرده بود ،گفت]" :اين کنگره[ دنيای تازه ای از امکانات به روی دينی گشود که مرام
اساسی اش وحدت و يگانگی است".
***
پيشرفت ديگری نيز در ھمان سال رخ داد که به تمرکز بر نقش حضرت بھاءﷲ به عنوان سرچشمه ی پيام
تدوين" کتاب اقدس ،کتاب احکام
ِ امر بھائی ،بيشتر کمک کرد .اشاره کرديم که در سال " (١٣۵٢) ١٩٧٣تلخيص و
حضرت بھاءﷲ ،چاپ شد و گفتيم شوقی ربانی کار مقدماتی بر روی اين جزوه ی تدوين را انجام داد ٢٨٣.در سالھای
بعدی ،کم کم کار پيچيده و طاقت فرسای ترجمه و طبقه بندی و يادداشت نويسی مواد سازنده ی کتاب ادامه يافت .نتيجه
ی کار ،که جھان بھائی سالھا منتظرش بود ،در سال مقدس ارائه شد.
شوقی ربانی حدود دو سوم از کتاب را در زمان زندگی اش ترجمه و چاپ نمود و بقيه ی کار را يک کميته
زير نظر بيت العدل اعظم تمام کردند .کار سخت تر ترجمه ی مطالب جنبی مربوط به کتاب اقدس و جزوه ی سوال و
جواب درباره ی کتاب اقدس بود که حضرت بھاءﷲ به کتاب اقدس اضافه فرموده بود .پس از آن ،به فرمايش شوقی
٢٨٠ھمان ،ص.٣
٢٨١حضرت بھاءﷲ ،ترجمه ی فارسی ،ص ١و.٢
٢٨٢حضرت عبدالبھاء در سفر ،١٩١٢ميثاق حضرت بھاءﷲ را به بھائيان اعالن فرمود .مراجعه کنيد به صفحهء ٧از فصل ادامه ی رھبری.
٢٨٣رجوع کنيد به صفحه .68
٩٥
ربانی ،بايد تمام مطالب "به تفصيل" يادداشت نويسی می شد و تفسيرھای حضرت عبدالبھاء و شوقی ربانی در مورد
بخشھای خاصی از کتاب نيز به آنھا اضافه می شد .حضرت عبدالبھاء و شوقی ربانی از طرف حضرت بھاءﷲ مأمور
بودند که آثار حضرت بھاءﷲ را تفسير کنند و توضيح بدھند .به اين ترتيب کتابی ٢۵١صفحه ای منتشر شد ،در حالی
که متن اصلی کتاب اقدس ۶٩صفحه بود.
نمی توان درمورد اھميت ماموريت دين بھائی درباره ی اين کتاب اغراق نمود .شوقی ربانی از اين کتاب به
عنوان "اعلی و اجلی ثمرهء اسم اعظم" و "منشور نظم بديع اسنی در اين قرن امنع افخم" ٢٨٤ياد می کند .با اين که
اخالقی عصر بلوغ جمعی بشر را ِ بھائيان به حقيقت اديان گذشته اعتقاد دارند ،به نظرشان کتاب اقدس اساس روحانی و
بنا گذاشته ،سيستم جديدی از احکام و پندھای اخالقی فراھم کرده و موسساتی به وجود آورده که يک جامعه ی متحد
٢٨٥
جھانی به وجود آورند که با قوانين روحانی و اخالقی اداره شود.
اين کتاب ام الکتاب )کتاب مرکزی( ظھور حضرت بھاءﷲ است؛ حضرت بھاءﷲ در آن دوباره بيان می کند
مرجع اداره کننده ی زندگی اخالقی است .خدا منشأ ھمه است يعنی از طريق پيامبرانش احکام و ِ که سلطنت الھی تنھا
قوانينی را آورده که طبيعت بشری را متمدن سازد .بنابراين اختيار فرد به دست محدوديتھای دنيای مادی و محيط
زندگی نيست ،بلکه به دست جھان روحانی است که فراتر از اين جھان است و به دنيای مادی زندگی می بخشد .امروز
نوع بشر دارند طلوع عدالت را مالحظه می کنند که در تمام اديان قبل به آن بشارت داده شده است .مردم دنيا از طريق
رنج و مشقت دارند بيدار می شوند و امکاناتی را که نوع دوستی و زندگی متحد جمعی به آنھا می بخشد ،می بينند .آنھا
کم کم آماده می شوند تا يگانگی بشريت و اعتماد و وابستگی ھمه به عدالت ِ يک خالق مھربان و باوفا و جاودان را قبول
کنند.
کتاب اقدس تجلی اين عدالت ملکوتی است .حضرت بھاءﷲ می فرمايد" :سراج عباد داد است ...و مقصود از ّ
آن ظھور اتّحاد است بين عباد ٢٨٦".عشق ،مھربانی و بخشش ويژگيھايی ھستند که بايد انسانھا در روابط شخصی خود با
ديگران ،از خود بروز دھند .برای اين که اين ويژگيھا ،ويژگيھای برجسته ی تمدن بشری شوند ،ھمه ی اعضا و گروه
ھای جامعه بايد اطمينان پيدا کنند که اين قوانين اخالقی برای ھمه ی اعضای جامعه يکسان است .موضوعھا ،احکام و
قوانينی که در کتاب اقدس آمده ،بستر روحانی اين اطمينان را برای زندگی جمعی بشر فراھم می کند.
بيت العدل اعظم ،در مقدمه ی متن چاپ شده ،توضيح می دھد:
اگر با نظری دقيق در حدود و احکام الھيه بنگريم سه جنبه رادر آن مشھود می بينيم .يکی مختصّ
است به رابطه افراد با خدای متعال ،ديگری مربوط است به امور جسمانی و روحانی که مستقيما ً نفعش به
افراد راجع ،و باالخره آنچه به رابطه بين افراد و بين جامعه و افراد تعلّق دارد .احکام را عموما ً ميتوان تحت
عناوين ذيل طبقه بندی کرد :صالت و صوم ،احوال شخصيه مربوط به ازدواج ،طالق وارث و يک دسته
از احکام ديگر مشتمل بر اوامر و نواھی و خطابات نصحيه و باالخره آنچه که ناسخ بعضی از شرايع قبل
٢٨٧
است.
زبانی کتاب اقدس ھست: ِ سبک ی درباره نيز جالبی توضيح در مقدمه
ّ
جمال اقدس ابھی به لسان عربی تسلط کامل داشتند و به اقتضای مقام ھر وقت الزم میآمد که معنی
دقيق مطلبی در الواح و آثار بيان گردد ،ترجيح می دادند که آيات به لسان عربی نازل گردد .گذشته از اختيار
زبان عربی ،آيات کتاب مستطاب اقدس به سبکی مھيج و منيع و مھيمن نازل گرديده و اين کيفيت را
ّ
امرﷲ در مخصوصا ً نفوسی که به ادبيات لغت فصحی آشنائی دارند بھتر ادراک می نمايند .حضرت ولی
ترجمه آثار به اين مسئله اساسی تو ّجه مخصوص فرمودند که در زبان انگليسی اسلوبی را اتّخاذ فرمايند که ھم
معنای بيانات مبارکه را دقيقا ً برساند و ھم در خواننده حالت توجّھی را بوجود آورد که معموالً از تالوت آيات
اصليه حاصل ميگردد .لذا در اين مقام شيوه کالمی را اختيار فرمودند که حاکی از اسلوبی است که در قرن
ھفدھم ميالدی در ترجمه کتاب مق ّدس به کار رفته است .اين اسلوب عل ّو سياق آثار جمال اقدس ابھی به زبان
٢٨٨
عربی را حفظ می کند و در عين حال برای خوانندگان معاصر قابل درک است .
بحث در اين باره در اين کتاب نمی گنجد .با اين حال ،بايد اشاره کنيم که تا حال تنھا بخش مختصری از احکام
اخالقی و روحانی کتاب اقدس امروزه در جامعه ی بھائی اجرا می شود .اشاره کرديم که حضرت بھاءﷲ تاکيد نموده
اديان الھی در تاريخ به تدريج ظاھر شده اند ،در مورد نيازھای زندگی بشری نيز ھمين اصل پا بر جاست و تعاليم
٩٦
ظھور جديد بھائی نيز کم کم در زندگی بشری به کار خواھد رفت ،مثل طلوع خورشيد ٢٨٩.وقتی افرادی پيامبری را
می شناسند ،احکام و دستوراتش را اجرا می کنند و به اين ترتيب توانايی خود را برای درک و نمايش دادن جنبه ھای
تدوين" کتاب اقدس تاکيد
ِ ديگر اراده ی خداوند افزايش می دھند .ھمانطور که بيت العدل اعظم در جزوه ی "تلخيص و
اثر آشفتگی و ً
می کند ،در مورد دين بھائی ،بسياری از احکام کتاب اقدس برای جامعه ای طراحی شده که بعدا در ِ
رنجھای امروزی نوع بشر ظاھر خواھد شد.
انتشار کتاب اقدس ،برای بھائيان نشانه ی مرحله ی جديدی از تکامل ماموريت حضرت بھاءﷲ بود ،مرحله
ای که در آن بھائيان اھميت نقش پيامبر به عنوان قانون گذار و نازل کننده ی احکام را تجربه نمودند .چاپ شدن کتاب
اقدس در ھنگام يادبود درگذشت بنيانگذار دين بھائی و افتتاح عھد و ميثاق ايشان ،انگيزه ی جديدی برای توجه مستقيم
تر جامعه ی بھائی به حضرت بھاءﷲ ايجاد کرد ،حضرت بھاءﷲ که ھم منشأ عقيده ی بھائی بودند و ھم دليل اطمينان
عميق پيروان دين بھائی به آينده.
***
زمانی که يادبود برگزار شد ،بھائيان دنيا داشتند از جنبه ی جديدی از توانايی روحانی دين بھائی آگاه می شدند
و آن اجرای حکم "حقوق ﷲ" در تمام جامعه ھای بھائی بود ٢٩٠.حقوق ﷲ پولی است که تمام بھائيان به مسئول اصلی
دين خود می دھند و وسيله ای عالی برای موفقيت ماموريت حضرت بھاءﷲ در سطح جھانی است .ھمانطور که قبالً
گفتيم نيازھای مالی جامعه ھای بھائی با شرکت داوطلبانه ی بھائيان برآورده می شود ٢٩١.ھر بھائی در خلوت با وجدان
خودش درباره ی کمک به صندوقھای مختلف بھائی تصميم می گيرد .سيستم جمع آوری اعانه که در بسياری از
نظامھای دينی رايج است ،در آثار بھائی کامالً منع شده است .تقاضای پول يا شکلھای مستقيم و غيرمستقيم فشار روی
افراد برای جمع کردن پول در آثار بھائی وجود ندارد .ھمچنين نمی توان کمکھای غيربھائيان را پذيرفت.
با وجود اين محدوديتھا ،اين ديدگاه در برآوردن نيازھای مالی جامعه ھای بھائی در سطح ملی و محلی بسيار
موفق بوده است .بھائيان سرتاسر دنيا به صندوقھای بين المللی بھائی نيز کمکھای مشابھی می کنند .حضرت بھاءﷲ
تالش فرمود تا برای مسئول بين المللی اداره ی دينش در آينده ،وسايل و مواد الزم برای رسيدن به اھداف را فراھم
نمايد ،مستقيم و بدون اين که به کانالھای ملی يا محلی وابسته باشد .حقوق ﷲ برای رفع اين نياز است.
حقوق ﷲ روابط روحانی فرد بھائی را با مسئول اصلی دين تکميل می کند .حضرت بھاءﷲ كل بشر را به يك انسان
تشبيه می كند ،حضرت عبدالبھاء با توجه به اين موضوع توضيح می دھد كه:
"...در مراتب وجود در قوس صعود آنچه به رتبه ی اعلی تر نگری شئون و آثار حقيقت تعاون و
تعاضد را در رتبه مافوق اعظم از رتبه مادون مشاھده نمائی ...آنچه اين روابط متانت و ازدياد بيشتر يابد
جمعيت بشريه در ترقی و سعادت قدم پيشتر نھد بلكه فالح و نجاح به جھت ھيئت جامعه انسانيه بدون اين
شئون عظيمه محالست حال مالحظه فرمائيد كه اين امر خطير مادامی كه بين نفوسی كه مظاھر حقايق كونيه
ھستند به اين درجه مھم است آيا فيما بين جواھر وجودی كه در ظ ّل سدره ی ربانيه و مظاھر فيوضات
رحمانيه ھستند ]و ظھور الھی را شناخته اند[ ...شبھه ای نيست كه حتی جان را در راه يكديگر بايد فدا كنند و
اساس حقوق ﷲ اين است چه كه در سبيل اين شئون صرف می شود و اال حق لم يزل مستغنی از مادون بوده و
٢٩٢
خواھد بود".
امروزه ،حقوق ﷲ برای انجام ماموريتھای بيت العدل اعظم و مرکز جھانی بھائی به کار می رود :از طرفی
برای پيشرفت تعاليم حضرت بھاءﷲ و موسسات بين المللی بھائی و از طرف ديگر برای تامين مخارج پروژه ھای
توسعه در سرتاسر دنيا.
ھمان طور که از کلمه ی "حقوق ﷲ" برمی آيد ،حقوق ﷲ کمک و خيريه نيست .بلکه به نظر بھائيان ،خداوند
از ھر کس که به ظھور بھائی اعتقاد دارد می خواھد که فعاليتی را که به نفع ھمه ی بشر است ،پشتيبانی کند و بخشی
از سرمايه ی خود را که حق خداوند است به خدا بازگرداند .حقوق ﷲ از سرمايه ی انباشته ی فرد حساب می شود ،نه
از درآمد او .حقوق ﷲ به تدريج سود ثروت مادی بھائيان را بين فعاليتھای بھائی در مناطق ثروتمند و فقير دنيا به طور
مساوی تقسيم خواھد کرد .اين حکم ،از ھر فرد بھائی می خواھد که نوزده درصد از سرمايه ی انباشته ی خود را ،يعنی
ھر مقداری که پس از مخارج زندگی و پرداخت ھمه ی قرضھا باقی می ماند ،به خدا برگرداند .دارايی ھايی مثل خانه
ی مسکونی ،اثاث منزل ،دارايی ھای شخصی يا خانوادگی ،جزء سرمايه ای که بايد از آنھا حقوق ﷲ پرداخت نيست.
محاسبه ی مقدار حقوق ﷲ ،زمان پرداخت آن ،و مسائل مربوطه به وجدان خصوصی فرد واگذار شده است.
٢٨٩ص۶٧و.۶٨
٢٩٠اين حکم از ابتدای ظھوربھائی در جامعه ھای بھائی در خاورميانه اجرا می شد.
٢٩١مراجعه کنيد به ص.٧٧
٢٩٢جزوه حقوق ﷲ ،موسسه ملي مطبوعات امري١٢٧،بديع ،صص.٢٠-٢٢
٩٧
ديگر امر بھائی ،حضرت بھاءﷲ تقاضا و تحت فشار ِ اگرچه حقوق ﷲ اجباری است ،ولی مثل امور مالی
قرار دادن افراد را در اينجا نيز ممنوع فرموده است و ھيچ فرد بھائی از آنچه ديگران کرده اند ،باخبر نمی شود .اين
حکم بلوغ فردی بھائيان را فرا می خواند .حضرت بھاءﷲ می فرمايد" :ادای حقوق الھی بر کل فرض است و حکمش
از قلم اعلی در کتاب نازل و ثابت و لکن اظھار و اصرار ابداً جائز نه .ھر نفسی موفق شود بر اداء آن و به روح و
ربحان برساند مقبولست و اال فال ٢٩٣"...و نيز" :پرداخت حقوق ﷲ مشروط به توانايی مالی فرد است .اگر نفسی قادر
نيست نيازھای خود را برطرف نمايد ،ھر آينه خدا او را معذور می دارد .اوست رحيم و بخشنده ٢٩٤".فرد بھائی با
شرکت در اين موسسه ی بی ھمتا به فرموده ی حضرت بھاءﷲ باعث "تطھير" ٢٩٥اموال خودش و اطرافيانش می شود
و مستقيما ً به ھدفی می رسد که حضرت بھاءﷲ برای دينش تعيين فرموده است :دگرگون شدن زندگی روحانی و مادی
دنيا.
حقوق ﷲ تازه دارد وارد زندگی شخصی بھائيان می شود .اين حکم روحانی ديدگاه افراد را به مصرف ثروت
انضباط می بخشد .پيش بينی ھای آينده ی اين موسسه بسيار ھيجان انگيز است .شوقی ربانی از روزی صحبت کرد که
امينھای موسسه )کسانی که حقوق ﷲ را دريافت می کنند( زير نظر بيت العدل اعظم فعاليت می کنند و مجموعه ای از
موسسات توسعه و صندوقھای سرمايه گذاری را اداره می کنند ،موسساتی که عدالت ،قلب ماموريت حضرت بھاءﷲ،
را عملی خواھند ساخت .با امکان شرکت مستقيم تمام بھائيان روی زمين در اجرای حکم حقوق ﷲ-جدای از امور
خيريه و محدوديتھای ملی و فرھنگی -جريانی آغاز شده است که رويکرد جديدی نسبت به برآوردن نيازھای بين المللی
توسعه عرضه می کند.
***
بعد از پخش ماھواره ای کنگره ی جھانی در سال مقدس و تماس مستقيم کنفرانسھای بوخارست و موسکو با
کنگره ی نيويورک ،پيشرفت جديد و غيرمنتظره ای در آخرين دھه ی قرن بيستم رخ داد :استقرار مج ّدد و شکوفائی
جامعه ھای بھائی در روسيه ،آسيای مرکزی و اروپای شرقی بعد از فروپاشی بلوک شوروی .قبل از جنگ جھانی دوم
بيشتر کشورھای اروپای شرقی به وجود آمده بود. ِ در اثر فعاليتھای مھاجران غربی ،جامعه ھای کوچک بھائی در
سرکوبی شوروی باقی مانده بودند .سالھا قبل از جنگ ،يکی از ِ اندکی از اين جوامع بعد از تصرف حزب نازی و
ايمان ماری ،ملکه ی رومانی به
ِ مللی، ال بين ی صحنه در بھاءﷲ حضرت برجسته ترين اقدامات در پيش بُردن ديدگاه
ّ ٢٩٦
دين بھائی بود .با اقدامات خستگی ناپذير مارثا روت ،مبلغ امريکايی ،در حدود سال ،١٣٠٠ملکه بھائی شد و در
روزنامه ھای بسياری در سرتاسر دنيا مطالبی در اين مورد چاپ کرد و به نيرو و توانايی ظھور بھائی شھادت داد.
يکی از اين بيانيه ھا در سال ١٩٢۶به اين شرح است:
پيامی که حضرت بھاءﷲ و فرزندشان ،حضرت عبدالبھاء ،به ما داده اند ،پيامی شگفت انگيز
است ....اين ھمان پيام حضرت مسيح است که تازه شده ،تقريبا ً با ھمان کلمات ،اما برای ھزاران سال تنظيم
شده و برای ھزاران ھزار تفاوتی که بين سال اول و امروز وجود دارد ....
من آن را به ھمه ی شما پيشنھاد می کنم .اگر زمانی نام بھاءﷲ يا عبدالبھاء به گوشتان رسيد ،نوشته
٢٩٧
ھای آنھا را از خود دور نکنيد.
روسيه کشوری است که بعد از ايران ،بيشترين ارتباط را با تاريخ اوليه ی امر بھائی ،و بنيانگذار آن داشته
است .نمايندگان سياست خارجی دولتھای غربی مختلفی به ناصرالدين شاه درباره ی رفتار وحشيانه با بابيان بی گناه
)در دھه ی (١٢٢٠اعتراض کردند .يکی از اين نمايندگان ،پرنس ديميتری دالغورکی ،سفير دولت امپراطوری روس
بود که آشکارا به اين ظلم اعتراض نمود .حضرت بھاءﷲ اشاره می کنند که دالغورکی در رھا شدن ايشان از زندان
سياه چال موثر بود ،او از طرف خودش )و نه از طرف دولت( مستقيما ً از دولت خواست تحقيق کنند که آيا واقعا ً
حضرت بھاءﷲ نقشی در سوء قصد به جان شاه داشته يا نه .سالھا بعد حضرت بھاءﷲ در لوحی که خطاب به تزار
الکساندر دوم نوشت ،اين رفتار انسان دوستانه را به ياد آورد و به پادشاه اطمينان داد که اين رفتار گنجينه ای روحانی
برای ملت و مردم روسی خواھد بود.
٢٩٨
ھمانطور که قبالً اشاره شد ،پژوھشگران روسی از اولين افرادی بودند که به دين بابی و بھائی عالقه مند
جنوبی روسيه که به ايران
ِ شدند ،کارھای چاپ شده ی آنان باعث شد به حوادث ايران توجه جدی بشود .در بخشھای
نزديکتر است ،به زودی جامعه ھای محلی بھائی تشکيل شد .در ،١٢٨١با تشويق دولت روسيه و با حضور فرماندار
٢٩٣حضرت بھاءﷲ ،برگرفته از گلزار تعاليم بھائی ،از دکتر رياض قديمی ،صص ١۵٣و .١۵۴
٢٩٤ترجمه
٢٩٥کتاب مستطاب اقدس ،برگرفته از کتاب گلزار تعاليم بھائی ،از دکتر رياض قديمی ،ص.١۵٢
٢٩٦ص.٣١
.Toronto Daily Star, May4, 1926 ٢٩٧
٢٩٨ص.١۶
٩٨
ايالتی ،اولين مشرق االذکار بھائی که به عبادت خدا اختصاص داشت در عشق آباد در آذربايجان ساخته شد .ھمچنين
کشور روسيه اولين کشوری بود که مستقيما ً در حفظ حقوق شھروندی بھائيان ساکن روسيه اقدام نمود .وقتی مسلمانان
متعصب يکی از بھائيان برجسته ی عشق آباد را به قتل رساندند ،مسئوالن روسی اين حمله را سرکوب کرد و يک
دادگاه مدنی تشکيل شد و قاتالن را به مرگ محکوم ساخت .اما محفل روحانی محلی از دادگاه تقاضا نمود در حکم
٢٩٩
قاتالن تخفيف داده شود .به خاطر اين تقاضا حکم اعدام را به زندان تخفيف دادند.
با فروپاشی اتحاد جماھير شوروی ،قوانين آن نيز که فعاليتھای بھائيان را به شدت سرکوب می کرد از بين
رفت ٣٠٠.به اين ترتيب محفلھای روحانی بھائی به تعداد زيادی در سرتاسر روسيه و جمھوری ھای ھمسايه تشکيل شد
و اين جامعه ھا را حيات دوباره بخشيد و سرانجام با تحکيم کردن اين جامعه ھا حدود بيست محفل ملی روحانی در اين
منطقه تشکيل شد .يکی از اياديان امرﷲ ،علی اکبر فروتن ،که در روسيه متولد شد و پرورش يافت ،در سن ٨۶سالگی
برای انتخابات اولين محفل روحانی ملّی روسيه در ارديبھشت ،١٣٧٠پس از سالھا دوری به موسکو بازگشت .امروزه
آثار بھائی به زبانھای مختلف منطقه ترجمه شده است و موسسات اداری بھائی در اين منطقه نيز ھمانند مناطق ديگر از
نظر مدنی به رسميت شناخته می شود.
***
در آخرين دھه ی قرن بيستم ،تشخيص حضرت بھاءﷲ درباره ی بيماريھای کنونی بشر و تجويز نسخه و راه
حلھای درمان اين بيماريھا کامالً آشکار شد .سازمان ملل متحد يک مجموعه کنفرانسھای بين المللی برگزار کرد.
بسياری از آنھا کنفرانس " َسران" ناميده شد زيرا در آنھا رھبران دنيا حضور داشتند .در اين کنفرانسھا ،دولتھا بايد به
موضوعات بحرانی بشر توجه می کردند .موضوعات بحرانی شامل اين مسائل می شد :نيازمندی ھای کودکان جھان،
بحران محيط زيست ،حقوق بشر ،مسائل مربوط به جمعيت ،توسعه ی پايدار ،پيشرفت زنان ،مشکل مسکن انسانھا.
رسانه ھا به اين کنفرانسھا بسيار توجه کردند ،و ھزاران ھزار سازمان غيردولتی نيز در اين کنفرانسھا شرکت کردند.
بيشتر آنھا شرکت داشت.
ِ جامعه جھانی بھائی نيز در
تصميم گيرندگان تمايل داشتند بر موضوعاتی تمرکز کنند که دقيقا ً مورد توجه حضرت بھاءﷲ بود .اين حقيقت
سبب شد که کنفرانسھا برای بھائيان اھميتی بيشتر از نتايج به دست آمده داشته باشد :به ھر حال ،اراده ی دنيا برای
تغيير و تحول دادن و حل مشکالت ضعيف بود و بعضی از قطعنامه ھا نيز پايه ی محکمی نداشت ،اما سازمان ملل
متحد –تنھا يک قرن پس از درگذشت حضرت بھاءﷲ -حکم داد که موضوعات مورد توج ِه حضرت بھاءﷲ ھمان
حقايق بزرگی ھستند که بشر با آنھا رو به رو است .خيلی از آثار حضرت بھاءﷲ که از چنين مطالبی سخن گفته در
الواح و نامه ھای او خطاب به ملکه ی ويکتوريا ،قيصر آلمان ،تزار روسيه يافت می شود ،افرادی که فقط يک قرن با
ما فاصله دارند ولی دنيايشان خيلی دورتر از اينھا به نظر می رسد.
وقتی مجموعه ی کنفرانسھا در سال ١٩٩۶م (١٣٧۵) .تمام شد ،روشن بود که نيروی جديدی به وجود آمده
که منظم تر از گذشته تعاليم حضرت بھاءﷲ برای مسائل تغيير شکل اجتماع را بررسی خواھد کرد و يافته ھای خود را
در مباحثات بين المللی معاصر به کار خواھد بُرد .تا پايان آن سال ،بيت العدل اعظم با ايجاد دفتر نمايندگی جديد جامعه
ی بين المللی بھائی به نام "موسسه مطالعات رفاه جھانی" موافقت کرد .اين دفتر صحنه ای برای مبادله ی اطالعات
بين دانشمندان بھائی و متخصصان و نيز بين دانشمندان بھائی و ھمکاران آنان در سازمانھای غير دولتی و ھيئتھای
دانشگاھی مختلف فراھم می کند .برای تاسيس اين موسسه ،از بيانيه رفاه عالم انسانی ،الھام گرفته شد ،ھمان سندی که
جامعه جھانی بھائی در سال ١٩٩۵م (١٣٧۴) .برای مجموعه کنفرانسھای سازمان ملل متحد تھيه کرد .اين سند،
شرکت مستقيم بھائيان را در تالشھای جامعه ی بين المللی برای مقابله با بحرانھای بشری در پايان قرن بيستم توضيح
٣٠١
می دھد و از اين رو مطالب آن شايان توجه است.
در ابتدای اين بيانيه،می خوانيم که "با ايجاد وحدت صوری بين كشورھای كرهء زمين در اين قرن ،و پذيرفتن
وابستگی متقابل ھمهء كسانی كه بر روی آن زندگی می كنند ،تاريخ بشر به صورت مردمی واحد" دارد آغاز می شود.
اين حقيقت نشان می دھد که بايد يک " بازنگری دقيق در طرز فكرھا و فرضياتی كه اكنون اساس اقدامات توسعهء
اقتصادی و اجتماعی است " انجام شود .بيانيه می گويد که اين بازنگری بايد با ترک دو فرضيه ی غلط شروع شود؛
اين دو فرضيه ی غلط ھرگونه تالش در راه طراحی کردن يک راه حل واقع بينانه برای توسعه را فلج می کنند ،حتی
اگر برنامه ھای مورد نظر بسيارخوب طراحی شده باشند و بودجه ی بسياری به آنھا اختصاص داده شود .اولين فرضيه
آن است که برای ايجاد رفاه و آرامش بشر بايد فقط به ديدگاه مادی توجه کرد و جنبه ی مادی وجود انسان را در نظر
داشت .تا کنون تالشھايی که با اين ديدگاه انجام شده نه تنھا مردم را به رفاه نرسانده بلکه تعداد انسانھای مرفه را کمتر و
کمتر ساخته است و روز به روز مردم دنيا را ضعيف تر می کند .چنين روشی " نه تنھا برای تأمين توسعه و عمران
٢٩٩مراجعه کنيد به ص ٧٩از )The Bahai Yearbook, vol.1 (Wilmette, Ill.: Bahai Publishing Trust, 1980
٣٠٠مراجعه کنيد به ص.٩٧
٣٠١رفاه عالم انسانی.
٩٩
كافی نيست بلكه ...نامربوط نيز به نظر می رسد ".فرضيه ی غلط دوم اين عقيده است که اکثر مردم نمی توانند
مسئوليت زندگی جمعی را بپذيرند و بايد تصميم گيری در اين مورد را به گروه ھای برگزيده ای واگذار کنند که دقيقا ً به
ھمان ديدگاه فاجعه آفرين متعھد ھستند .بيانيه با اين دو مسئله مستقيما ً مخالفت می کند .درباره ی مادی گرايی می
٣٠٢
گويد:
در پايان قرن بيستم ديگر نمی توان از اين عقيده پشتيبانی كرد كه نيازمنديھای بشری را می توان با
نحوه ای از توسعهء اجتماعی و اقتصادی كه صرفا ً از درك ما ّدی زندگی انسان سرچشمه گرفته است بر
طرف ساخت .فاصلهء ژرف و ھولناك مابين سطح زندگی گروه كوچك مردم مرفّه جھان ،يعنی اقلّيتی كه
بالنّسبه رو به تقليل است ،و اكثريت بزرگی از ساكنان كرهء زمين كه در پنجهء فقر گرفتارند پيوسته افزايش
می يابد و پيش بينی ھای خوشبينانه دربارهء تغييراتی كه انتظار می رفت در اثر اين طرز توسعهء اجتماعی و
٣٠٣
اقتصادی حاصل شود باطل و بی اثر شده است.
طبق فرضيه ی دوم ،نقش توده ی مردم در برنامه ھای توسعه و رفاه تنھا دريافت آموزش و امکانات است و
آنھا ھيچ نقش مستقيمی در ايجاد رفاه ندارند .در اين باره می خوانيم:
به ھر صورت برای نسل ھای آينده فھم اين نكته آسان نخواھد بود كه چرا در عصری كه اصل
مساوات مورد ستايش بوده در طرّاحی برنامه ھای عمرانی به تودهء مردم اصوالً به چشم دريافت كنندگان
كمك و آموزش می نگريسته اند .با وجود اعتقاد به اصل مشاركت ،تنھا مجالی كه در بھترين شرايط به
اكثريت مردم جھان در تصميم گيری داده می شود نقشی فرعی و محدود به انتخاب از ميان چند راه ح ّل است،
راه ح ّل ھايی كه به وسيلهء سازمان ھايی كه اكثريت مردم را به آنان دسترسی نيست تعيين شده و يا بر اساس
ھدفھايی مش ّخص گرديده است كه اغلب با برداشتی كه اكثريت مردم از واقعيت دارند تطبيق نمی كند....
اين طرز فكر ،موجب غفلت از اھ ّميت پديده ای می شود كه در زمان ما ممكن است مھمترين پديدهء
اجتماعی باشد .درست است كه دول جھان از طريق سازمان ملل می كوشند تا نظامی جھانی بوجود آورند
ولكن مردم جھان نيز از تصوّر چنين چشم اندازی به ھيجان آمده اند .پاسخ آنان به صورت ظھور ناگھانی
نھضتھا و سازمانھای گوناگون برای تغيير و تحوّل اجتماعی در سطح محلّی ،ناحيه ای وجھانی جلوه گر شده
است... .
اين پاسخ مردم جھان به نيازمنديھای مبرم زمان ،انعكاس ندايی است كه حضرت بھاءﷲ بيش از صد
سال پيش به اھل عالم فرمودند " :امروز را نگران باشيد و سخن از امروز رانيد" تحوّلی كه به تدريج
بسياری از مردم عادی در خود احساس می كنند ،تغييری كه از ديدگاه مورّخان تاريخ فرھنگ بسيار
ناگھانيست ،پرسش ھايی اساسی را دربارهء نقش ھيئت عمومی جامعهء بشری در طرّاحی آيندهء كرهء زمين
٣٠٤
مطرح می سازد.
قطعا ً با گذشت زمان ،در بيانيه ی رفاه عالم انسانی تحقيقات بسياری انجام خواھد شد و جامعه ی بھائی تالش
خواھد کرد تا دارويی که حضرت بھاءﷲ تجويز کرده بيش از پيش برای درمان دردھای بشر به کار رود .مطالب آن
مسير تالشھای بعدی را نشان داده است .مثالً بيانيه می گويد که می توان و بايد توانايی ذھنی ھمه ی اقشار جامعه در
ھمه ی زمينه ھا را پرورش داد ،بيشتر از ھر آنچه بشر تاحال به آن دست يافته است .با توجه به اين مطلب ،بيانيه توجه
خاصی به نقش دانش دارد و اضافه می کند که بايد ھمه ی مردم از ھمه ی فرھنگھا و مليتھا امکان تحصيل را داشته
اصلی استراتژی توسعه باشد .در اين باره می خوانيم" :بايد وظيفهء ايجاد تساوی ِ باشند و اين مسئله بايد يکی از اھداف
ّ ّ
فرصت برای دسترسی به جريانات علمی و فنی را نيز كه حق طبيعی و مشترك ھمهء افراد است از اھداف اصلی
بشمار آورد ٣٠٥".بيانيه ھمچنين درباره ی ديدگاھی که حقايق روحانی را تحقير می کند ،و به کار بُردن آن ديدگاه در
رأس برنامه ريزی برای توسعه می گويد:
" ...واضح است كه ھر كوششی كه به منظور پيشرفت بشر معمول گردد بايد موجب شود كه استعداد
خالق است عمالً به منصّهء ظھور و بروز ھا و قابلياتی را كه بالقوّه در ھمهء مردم موجود و تا اين ح ّد ّ
رساند .پس چرا مسائل روحانی كه بشر با آنھا مواجه است در مطالعات و مذاكرات مربوط به توسعه و
عمران مورد توجّه اساسی قرار نمی گيرد ؟ چرا اغلب اولويت ھا در برنامهء توسعه و عمران ،و مفروضاتی
كه مبنای اولويت ھای مزبور است ،صرفا ً بر اساس جھان بينی ھای ما ّدی تنظيم شده كه اقلّيت ھای كوچكی از
مردمان جھان بدان پای بندند .برای تعھّدی بظاھر صميمی كه نسبت به اصل مشاركت عمومی ابراز می شود
٣٠٦
ولكن به تجارب فرھنگی مشاركت كنندگان وقعی نمی گذارد چه اعتباری می توان قائل شد ؟"
١٠٠
درباره ی مسائل اقتصادی ،بيانيه توضيح می دھد که آزادی زنان می تواند راه حلی برای بحران اقتصادی
داشتن ثروت مساوی
ِ امکان
ِ عميق بشر باشد .در اينجا بيانيه فقط نمی خواھد زن و مرد در امکانات شغلی و تحصيلی و
باشند ،بلکه می خواھد مسائل اقتصادی دوباره مطالعه و بررسی شوند تا ارتباطات بشری عميقتر از گذشته درک شوند
و در بحثھای اقتصادی به کار روند .به يک ديدگاه نوعدوستانه نياز است ،نه خودمحور ،ديدگاھی که در آن "ھزاران
٣٠٧
سال تجربه ،زنان را برای ايفای نقشی حسّاس در اين كوشش عمومی آماده نموده است".
***
در سرتاسر تاريخ ،معماری شگفت انگيز و عالی نقش مھمی در انگيزه ی اجتماعی دادن و ايجاد تعھّد الزم
برای دست يابی به اھداف بلندپروازانه ی عمومی داشته است .از اولين مراحل تمدن بشری ،جامعه ھای بشری ساختن
عمارات باشکوه را مھم دانسته اند ،عماراتی که آرمانھای جوامع را به تصوير می کشند و به مردم انگيزه و تحرک می
بخشند و و نقشی که مسئوالن در نظر دارند ،ايفا می کنند .اين پديده در دولتھای مدنی وجود دارد ،اما به ھيچ وجه به
قلمرو سياست محدود نمی شود .اين ديدگاه از اھميتی خبر می دھد که بنيانگذاران دين بھائی ،از زمان رسيدن حضرت
بھاءﷲ به اراضی مقدسه ،برای توسعه ی مرکز جھانی بھائی قائل ھستند .حضرت بھاءﷲ اشاره می کند که موسسات
مرکز جھانی بھائی در َر َون ِد وحدت يافتن بشر نقشی حياتی بازی می کنند؛ و درباره ی کوه کرمل با جالل و شکوه
سخن می گويد و آن را "کوه خدا" می خواند:
ﷲ فی ھذا اليوم َمقَ ّر عَرشه َو َم ْ
طلع آياتِه َو لک ّ ع
ِ َ َ ِ ج ما ب ک َ ل وبی ُ ط ...يا َکر ِم ُل احْ مدی َرب ِ
ﱠک ...
ّ ُ
شرق بيناته ...ھذا يوْ ٌم فيه بُ ّشر البَحر َو البَ ّر و أ ْخبِ َر بما يظھَر ِمن بَعد ِم ْن عنايات ﷲ ال َمکنون ِة ال َمستُورة عَن َم ِ
٣٠٨
ﷲ عَليک و يظھ ُر اَھ ُل البَھآء الّ ِذين َذ َک َرھُ ْم فی کتاب األسمآء... العُقول و األَبصار َسوف تجری َسفينة ّ
]ترجمه :ای کرمل ،پروردگارت را حمد کن...خوشا به حال تو که خداوند دراين يوم تو را مق ّر
عرش خود و مطلع آيات خود و مشرق بينات خود قرار داد ...اين روزی است که در آن خشکی و دريا
بشارت دادند و ،اخبار نمودند به آنچه بعدھا از عنايات خداوند که از عقلھا و ديدگان پنھان است ظاھر خواھد
شد .به زودی بر تو سفينه ﷲ )کشتی خدا يعنی کشتی احکام( جاری می شود و ظاھر می شوند اھل بھائی
)اعضای بيت العدل اعظم( که در کتاب اسماء ايشان را ذکر فرمود[...
مرکز اداری و مرکز روحانی دين بھائی در يک مکان قرار دارند و شامل امالک وسيعی ھستند که در
مجاورت خليج حيفا در اراضی مقدسه و پايين ارتفاعات کوه کرمل قرار دارد و اين يک مزيت مھم دين بھائی بر اديان
مستقل ديگر است .محور آنھا آرامگاه حضرت بھاءﷲ در بَھجی ،درست در بيرون شھر قديمی عکا قرار دارد و باقی
بشری حضرت بھاءﷲ در ١٢٧١در آنجا به خاک سپرده شده است .جامعه ی بھائی به تدريج و طی ِ مانده ی پيکر
ساليان دراز ،سند اين مکانھا را به دست آورد و يک برنامه ی دقيق ترميم اين مکانھا را حفظ نموده است و تجربه ی
ھزاران زائر بھائی را که ھمه ساله به مرکز جھانی بھائی می آيند ،پربارتر ساخته است.
در عرض خليج مجموعه ای شگفت انگيز از بناھای يادبود ،طبقات وسيع ،نھرھای جاری ،چشمه ھا و
باغھای مجلّل قرار دارد که تا دامنه ھای کوه کرمل کشيده شده است و ھمه ساله صدھا ھزار زائر را از تمام بخشھای
مرمر درخشان تزيين شده اند و ِ دنيا به خود جلب می کند .طرح اين بناھا به شکل يونانی باستان است ٣٠٩.ساختمانھا با
ستونھای قرنتی)شھری در يونان باستان( بسيار بلند به آنھا افزوده شده است .اين ساختمانھا بيت العدل اعظم و ديگر
مراکز اداری جامعه ی بھائی را در خود جا داده اند.
مقبره ی مب ّش ِر حضرت بھاءﷲ ،يعنی حضرت باب ،با گنبد طالئی رنگ ،اين مجموعه ی ساختمانھا را احاطه
نموده است .اين مقبره در باغھای خودش ،مقابل خليج عکا قرار دارد ٣١٠.شوقی ربانی به اين پند ُکھن اشاره می کند که
خون شھيدان بذر امر الھی است و می نويسد که امروز خون شھيدان بابی نه تنھا بذر امر )دين( مومنان است بلکه بذر
موسسات نظم اجتماعی جديد نيز ھست .پس جای تعجب نيست که موسسات اداری بين المللی بھائی در کنار آخرين
آرامگاه شخصيتی قرار دارد که بزرگترين شھيد بھائی است .باقی مانده ھای جسد حضرت باب بالفاصله بعد از شھادت
ايشان ،توسط پيروان اين دين حفظ شد و با وجود خطرات و مشکالت فراوان از ايران به اراضی مقدسه آورده شد.
حضرت بھاءﷲ در يکی از مالقاتھايشان از کوه کرمل ،در دو سال پايان زندگی شان ،محل آرامگاه مب ّشر برجسته ی
داخلی آرامگاه را با سنگ ساخت. ِ خود را تعيين فرمود و چند سال بعد ،حضرت عبدالبھاء بخش
با توجه به اين که در برنامه ھای ساخت و ساز در ديانت بھائی ،تنھا می توان از ثروت جامعه ی بھائی
استفاده نمود ،ساختن آرامگاه حضرت باب و بناھای مخصوص موسسات اداری بھائی بسيار ُکند پيش رفت و ده ھا سال
١٠١
طول کشيد .ساختمان آرشيو بين المللی در زمان حيات شوقی ربانی در سال ١٣٣٦به اتمام رسيد .ساختمان مق ّر بيت
العدل اعظم در سال ١٣٦٢پايان يافت .در سال ،١٣٦٦بيت العدل اعظم به نتيجه رسيدند که وقت ساختن بقيه ی
ساختمانھا فرا رسيده است .به عالوه شوقی ربانی فرموده بود که بايد پلکانھايی از سنگ و مرمر ساخته شود که از پايين
کوه تا مقبره ی حضرت باب و از آنجا تا قله ی کوه ٩ ،طبقه باغ پايين تر و ٩طبقه باالتر از مقبره باال رود.بيت العدل
دستور اجرای اين پروژه را نيز داد .قرار شد مجموعه تا پايان قرن بيستم کامل شود.
ھمزمان با پروژه ھای کوه کرمل ،جامعه ی بھائی فعاليتھای تبليغی و برنامه ی توسعه ی اقتصادی و
اجتماعی خود را در تمام دنيا ادامه داده است .برای اجرای تمام اين برنامه ھا ،بايد جامعه ی کوچک بھائی دنيا که
بيشتر اعضايش در سرزمينھای توسعه نيافته زندگی می کنند ،فداکاری ھای مالی بزرگی می کرد .اين فداکاری با آسانی ِ
انجام شد و سرمايه ی الزم فراھم شد و اين ثابت می کند که بھائيان تا چه حد برای اجرای موفقيت آميز اين پروژه ھا
اھميت قائل شدند .برای افراد معاصر که از تاريخ اوليه ی اديان مطّلع ھستند ،شباھت اين کار با دستاوردھای جمعی
جامعه ھای دينی نوزاد ديگر مثل ساختن کليساھای جامع ،مسجدھا و معبدھا بسيار موثّر است.
حضرت عبدالبھاء با اطمينان روزی را پيش بينی کرد که دو شھر و تمام مناطق اطراف آنھا تغيير می کنند.
دو شھر دو قلوی حيفا و عکا ،که در زمان حضرت عبدالبھاء در دو طرف خليج قرار داشتند ،با ھم ادغام می شوند و به
يک شھر بزرگ تبديل می شوند و موسسات بين المللی که برای بھتر شدن اوضاع نوع بشر ھستند ،در آنجا ساخته
خواھد شد .شوقی ربانی درباره ی پله ھای با شکوھی صحبت می کند که از دامنه ھای کوه کرمل باال می روند و از
تاثير معنوی مرکز جھانی بھائی در ھدايت فعاليتھای بين المللی صحبت می کند و می گويد روزی خواھد آمد که
رھبران جھان با احترام از طبقات کوه کرمل تا مقبره ی حضرت باب باال روند و تاج ھا و نشانه ھای قدرت خود را در
٣١١
آستانه ی مقبره قرار دھند.
امروزه ،ھمانطور که حضرت عبدالبھاء پيش بينی فرموده بود ،عکا و حيفا با ھم ادغام شده اند و به يک شھر
تبديل شده اند و در شب ،از دريای مديترانه به صورت فرشی يکپارچه از نور به چشم می آيد که خليج را فرا گرفته
ران دولت و ديگر شخصيتھای با نفوذ در امور انسانی ،به تازگی به حيفا می آيند تا با موسسه ی است .نمايندگانی از َس ِ
اداره کننده ی جامعه ی بھائی مشورت کنند .اين موضوع توانايی ھای وحدت بخش دين حضرت بھاءﷲ را کم کم اثبات
می کند .آينده ھر چه که باشد ،با توجه به دستاوردھای کنونی جامعه ی بھائی ،چيزی از اھداف ديانت بھائی باقی نمی
ماند که دستيابی به آن غيرممکن به نظر برسد .وقتی حدود ١٤٠سال پيش ،حضرت بھاءﷲ برای اولين بار پا بر عکا،
آن شھر تبعيدی در حکومت عثمانی گذاشت ،ھيچ کس فکرش را نمی کرد که کلمات يک تبعيدی محکوم به حبس ابد که
در آن زمان حتی نمی توانست گرسنگی و تشنگی اعضای خانواده ی خود را برطرف کند ،باعث چنان توسعه ی جھانی
بشود .با توجه به آنچه گفته شد کمتر کسی پيدا می شود که احتمال رسيدن دين حضرت بھاءﷲ به بقيه ی اھداف خود را
رد نمايد.
***
فروپاشی نظم جھانی که حضرت بھاءﷲ از آن خبر داد ،ھمزمان با پيشرفت ماموريت حضرت بھاءﷲ در کره
زمين ادامه می يابد .با وجود آنچه تا حال رخ داده ،نمی توان به سادگی از پيش بينی ھايی که حضرت بھاءﷲ برای آينده
ی دنيا کرده چشم پوشيد .حضرت بھاءﷲ فرمود که رنجھا و ھرج و مرج اجتماعی در مقياسی که ھنوز بشر فکرش را
ھم نمی کند ،سرانجام مردم دنيا را مجبور خواھد کرد که برای نجات از نابودی ،تعصبھا و دشمنيھای موروثی را کنار
گذارند .حضرت بھاءﷲ درباره ی "صلح اصغر" سخن می گويد و زمانی را پيش بينی می کند که تمام دولتھا به خاطر
شرايط موجود ،بدون اين که کنترلی بر آن شرايط داشته باشند ،مجبور می شوند از بخش زيادی از قدرت ملی خود
برای دستيابی به امنيت جمعی )امنيت تمام دنيا( صرف نظر کنند .در آن زمان اگر دولتی عليه دولت ديگر قيام کند،
جامعه ی بين المللی حق دارد و بايد با تجاوز و تھاجم مقابله کند؛ به عالوه بايد دولت متھاجم را از قدرت برکنار کند.
حضرت عبدالبھاء اين طور توضيح می دھد:
" ...يک معاھده قويه و ميثاق و شروط محکمه ثابته تأسيس نمايند و اعالن نموده باتّفاق عموم ھيئت
بشريه مؤ ّکد فرمايند ....باری اصل مبنای اين عھد قويم را بر آن قرار دھند که اگر دولتی از دول من بعد
شرطی از شروط را فسخ نمايد ک ّل دول عالم بر اضمحالل او قيام نمايند بلکه ھيئت بشريه بکمال ق ّوت بر
تدمير آن حکومت بر خيزد .اگر جسم مريض عالم باين داروی اعظم موفّق گردد البتّه اعتدال کلّی کسب نموده
٣١٢
و بشفای دائمی باقی فائز گردد".
حضرت عبدالبھاء فرمود که تا پايان قرن بيستم" ،صلح اصغر" به يک ويژگی زندگی جمعی بشر تبديل خواھد
آغاز جريان تشکيل سازمان ملل متحد را پيدا خواھند کرد .به شورای ِ شد ٣١٣.در اين صورت مورّخان آينده احتماالً
١٠٢
امنيت سازمان ملل ،قدرت حفظ صلح داده شده است ،در حالی که مجمع اتفاق ملل چنين قدرتی نداشت .در قرن بيستم،
در صحنه ی مشکالت جھانی تا حدودی از اين قدرتھا استفاده شد؛ در سالھای آخر قرن بيستم ،اين قدرتھا به صورت
دخالت مسلّحانه عليه تجاوزھا درآمدند .گرچه اولين گامھا در اين راه با ترديد ھمراه بود و بعضی از نتايج حاصله نيز
٣١٤
رضايت بخش نبود ،ولی قطعا ً در روابط ملتھای دنيا با ھم تغييراتی حاصل شده است.
البته اين موفقيتھا ،ھنوز با معاھده ی جھانی قدرتمندی که حضرت بھاءﷲ پيش بينی فرمود ،خيلی متفاوت
است و خيلی از آن ھدف دور است؛ در واقع ،به فرموده ی حضرت بھاءﷲ ،فقط وقتی می توان به آن ھدف رسيد که
ھوشياری بشر دچار تحول عميقی شود .با توجه به وقايع تاريخی که بعد از ھشدارھای حضرت بھاءﷲ به رھبران
دنيا ٣١٥در قرن نوزده اتفاق افتاد ،بررسی توضيحات حضرت بھاءﷲ از شرايط دنيا در اين سالھای اول قرن بيست و
يک عاقالنه به نظر می رسد:
»تا ّ قد اتی اليوم الموعود يوم يغشيھم العذاب من فوقھم و من تحت ارجلھم و تقول ذوقوا ما کنتم
٣١٦
تعملون«
]ترجمه :قسم به خدا که روز موعود فرا رسيد ،روزی که عذاب از باال و از زير پاھايشان ايشان را
فرا خواھد گرفت و خواھد گفت بچشيد آنچه را که عمل می کرديد[.
اس ...ِ ﱠ ن ال یَ لعَ ً ة م
َ قِ ن ُ هارَ َ تَ ل دال
ِ ِ ت عاال
ِ دﱠ حَ ُ
ز ضل لَوْ ي َ
او ج
َ َ ت اِ ﱠن اَلتَ َم ُدنَ الّذی يذ ُک ُرهُ ُعلَ َما ُء ِمصْ ِر ال ﱠ
صنَاي ِع َوالفَ ِ
ک ّ ِ ال َعزي ِز ق لِ َسانُ ال َعظَ َم ِة ال ُمل ُ نط َُار ِه َو ي ِق ِمن ن ِتَفَ ﱠکرُوا يا قَو ُم َو الَتَ ُکونُوا ِمنَ الھَائ ِمينَ َسوفَ تَحت َِر ُ
٣١٧
ال َح ِمي ِد".
]ترجمه :ھمانا تمدنی که دانشمندان مراکز صنايع و فضل از آن ياد می کنند ،اگر از حد اعتدال
خارج شود ھر آينه آن را عذاب و عقوبتی بر مردم خواھی ديد ...ای قوم تفکر کنيد و از سرگردانان نباشيد .به
آن خداوند عزيز حميد است[. زودی از آتشش می سوزند و لسان عظمت می فرمايد ملک از ِ
البته حضرت بھاءﷲ می کند که حتما ً بشريت از اين بزرگترين آزمايش و امتحان زندگی جمعی خود خارج
خواھد شد در حالی که از عادتھا و ديدگاھھای بی مورد پاک شده و به يک انسان به ھم پيوسته تبديل شده است و خود
را متعھد می بيند به انجام وظيفه ی دشوار بنا کردن يک دنيای متحد جھانی:
ﷲو ان ربّکم الرّحمن يحبّ ان يرى من فى االکوان کنفس واحدة و ھيکل واح ٍد ان اغتنموا فضل ّ ّ ...
ّ ّ
رحمته فى تلک االيام التى ما رات عين االبداع شبھھا طوبى لمن نبذ ما عنده ابتغآء لما عند ﷲ نشھد انه من ّ
٣١٨
الفائزين....
] ترجمه :ھمانا پروردگار رحمانتان دوست دارد عالميان را ھمچون نفسی واحد و ھيکلی يگانه ببيند.
غنيمت شمريد فضل خدا و رحمت او را در اين ايامی که چشم آفرينش مانن ِد آن را نديده .خوشا به حال کسی
که به خاطر آنچه نزد خداست آنچه را که خود دارد رھا نمود شھادت می دھيم که او از فائزين است[...
امروز روز فضل اعظم و فيض اکبر است بايد ک ّل بکمال اتّحاد و اتّفاق در ظ ّل سدره عنايت الھی
ساکن و مستريح باشند و تمسّک نمايند بآنچه اليوم سبب ع ّزت و ارتفاع است ...زود است بساط عالم جمع
٣١٩ ان ربّک لھو الحق ّ
عالم الغيوب . شود و بساط ديگر گسترده گردد ّ
***
سرانجام ،ھمانند تمام ظھورات الھی در تاريخ ،پيام حضرت بھاءﷲ نيز با قلب و ذھن فرد سخن می گويد.
ﷲ من قبل و من بعد"]٣٢٠ترجمه :اين است دين خدا از قبل و بعد[ از فرد می حضرت بھاءﷲ می فرمايد" :ھذا دين ّ
خواھد رابطه ی کامل تر و بالغ تری با خالق خود برقرار کند ،رابطه ای که برای مرحله ی بلوغ جمعی نوع بشر
مناسب باشد .از اين چشم انداز ،تمام مسائل روحانی که ذھن بشر با آنھا سروکار دارد –ھدف زندگی ،شناختن خود،
رشد دادن توانايی ھا -از نو طراحی شده اند:
و ليکن ای برادر من ،شخص مجاھد که اراده نمود قدم طلب و سلوک در سبيل معرفت سلطان قِدَم
گذارد بايد در بدايت امر قلب را که مح ّل ظھور و بروز تجلّی اسرار غيبی الھی است از جميع غبارات تيره
علوم اکتسابی و اشارات مظاھر شيطانی پاک و من ّزه فرمايد و صدر را که سرير ورود و جلوس محبّت
٣١٤جامعه ی جھانی بھائی ،برای پانزدھين سالگرد تولد سازمان ملل متحد ،سندی منتشر کرد به نام :نقطه تحول برای تمام ملتھا .در اين سند
مرحله ی بعدی توسعه ی سازمان از ديدگاه ديانت بھائی بيان شده بود.
)(New York: Bahai International Community, October1995
٣١٥ناپلئون سوم ،قيصر ويلھلم اول ،سلطان عبدالعزيز ،پاپ پيوس نھم ،مراجعه کنيد به فصل،٣صص.١١-١۶
٣١٦حضرت بھاءﷲ) ،شوقی ربانی آن را درظھور عدل الھی،ذکر کرده ،ترجمه ی ھوشمند فتح اعظم ،ص.(۶٨
بھاءﷲ ،ص ٢٢٠؛ برگرفته از کتاب گلزار تعاليم بھائی ،از دکتر رياض قديمی،ص.۵١ ّ ٣١٧منتخباتی از آثار حضرت
٣١٨آثار قلم اعلی ،جلد ،١ص.٣۶
ّ
٣١٩منتخباتی از آثار حضرت بھآءﷲ ،چاپ آلمان ،نشر اوّل ،صص.١٢-١٣
٣٢٠متن کتاب اقدس) ،چاپ مرکز جھانی( ص.١٧٣
١٠٣
محبوب ازلی است لطيف و نظيف نمايد .و ھمچنين دل را از عالقه آب و گل يعنی از جميع نقوش شبحيه و
صور ظلّيه مق ّدس گرداند به قسمی که آثار حبّ و بغض در قلب نماند ...و چون سراج طلب و مجاھده و ذوق
و شوق و عشق و وله و جذب و حبّ در قلب روشن شد و نسيم محبّت از شطر احديه وزيد ظلمت ضاللت
ک و ريب زائل شود و انوار علم و يقين ھمه ارکان وجود را احاطه نمايد .در آن حين بشير معنوی به ش ّ
بشارت روحانی از مدينه الھی چون صبح صادق طالع شود و قلب و نفس و روح را به صور معرفت از نوم
٣٢١
غفلت بيدار نمايد ....و آن مدينه کتب الھيه است در ھر عھدی.
١٠٤
کالم آخر :چالشھای موفقيت
نظر ادوارد گرانويل براون ،يکی از اولين غربی ھايی که در قرن ِ در مقدمه ی کتاب ،تا حدودی به عقيده و
١٣با دين بھائی در ايران آشنا شد ،اشاره کرديم .براون معتقد بود که اين دين جوان آغاز يک دين جھانی جديد است.
به نظر او ،دانشمندان و پژوھشگران می توانند بررسی کنند که چطور يک دين جديد به وجود می آيد ٣٢٢.براون در
نتيجه ی تحقيقات اوليه اش ،در سه دھه ی بعدی ،وقت بسياری را صرف مطالعه ی دقيق ريشه ھای پيدايش دين بھائی
کرد .او ھمچنين نظرات انتقادی خود را نوشت و بخشھايی از آثار بابی و بھائی را به انگليسی ترجمه کرد.
جھانيان در عصر براون ارزش تالشھای او را ندانستند .گرچه بعضی از ھمکاران براون از کارھای او
حمايت کردند ،ديگران فکر می کردند دين جديد نھضتی اصالح طلب در درون اسالم است و توجه براون به آن بيھوده
است ٣٢٣.يکی از منتقدين در مجله ی بانفوذ آکسفورد ) (The Oxford Magazineبه مطالعات براون در مورد ديانت
٣٢٤
بھائی اعتراض کرد و آنھا را "تجاوز نامعقول از چشم انداز تاريخی" ناميد.
تاريخ صد سال بعد از زمانی که براون مطالعه ی ديانت بھائی را شروع کرد ،قضاوت اوليه ی او را توجيه می کند.
آرام آرام يک نظام دينی جديد و مستقل با استحکام شکل گرفته و در ھمه ی مناطق دنيا منتشر شده است .اين نظام دينی
که از محيط اسالمی ظاھر شد ،کامالً با نظام اسالمی متفاوت است .ديگر تعجب آور نيست وقتی می بينيم دانشمندان
دينی امروزی مثل آرنولد تويين بی )يک مورّخ( دين بھائی را در کنار اسالم و مسيحيت قرار می دھند و آن را يک دين
رسمی موسسات اسالمی نيز ھمين نظر را به صورتی ديگر بيان کرده اند .در سال ِ مستقل می دانند ٣٢٥.سخنگوھای
،١٣٠۴دادگاه استينافی سنّی در منطقه ی بِبا در مصر ،در مورد پرونده ای چنين قضاوت کرد:
١٠٥
ان البھائيّه دين جديد قائم بذاته له عقايد و اصول و احکام خاصّه به تغاير و تناقض عقائد و اصول و " ّ
ً ً
احکام ال ّدين االسالمی تناقضا تاما فال يقال للبھائی مسلم و ال العکس کما ال يقال بودی او برھمی او مسيحی
٣٢٦
مثالً مسلم"...
ً
]ترجمه :امر بھائی يک دين جديد و کامال مستقل است عقايد و اصول و احکامی مخصوص به خود
دارد که با عقايد و اصول و احکام دين اسالم کامالً متفاوت و متناقض است .بنابراين ھيچ فرد بھائی را نمی
توان مسلمان دانست يا برعکس ،ھمانطور که ھيچ بودايی ،برھمايی يا مسيحی را نمی توان مسلمان دانست[".
بھائيان معتقدند که اين امر مستقل جديد ظرفيت وحدت بخشيدن به ھمه ی مردم جھان را دارد و در آينده ی
دور ،تولد يک تمدن جھانی را ممکن خواھد ساخت .آنھا تاکيد می کنند که دين بھائی اين توانايی را دارد چون جامعه ی
بھائی از امتحانات و آزمايشات مختلف که در مسير موفقيتش پيش آمده ،به سالمت بيرون آمده است .کلمه ی امتحان در
فرھنگ بھائی معنای خاصی دارد.
حضرت بھاءﷲ اشاره می فرمايد که امتحان برای رشد بشر بسيار ضروری و الزم است .حضرت عبدالبھاء
فرمود که اگر ما مورد امتحان قرار نگيريم ،توانايی ھا و استعدادھای خدادادی که در وجود ما نھفته است ،ھرگز ظاھر
نخواھد شد:
"لوالاالمتحان لما امتاز ذھب االبريز من المغشوش و لوالاالمتحان لما تميّز ال ّشجاع من الجبان و
٣٢٧
لوال االمتحان لما امتاز اھل الوفا من اھل الجفا".
]ترجمه :اگر امتحان نبود ھمانا طالی خالص از طالی ناخالص تشخيص داده نمی شد و اگر امتحان
نبود ھمانا شجاع از ترسو معلوم نمی شد و اگر امتحان نبود ھمانا اھل وفا از اھل جفا مشخص نمی شدند[.
اين موضوع در مورد پيشرفت جامعه ی بھائی نيز درست است .شوقی ربانی می فرمايد:
در حقيقت تاريخ قرن اوّل بھائی مشحون از يک سلسله انقالبات داخلی و وقايع خارجی است که
بمراتب از ضعف و ش ّدت عرض اندام نموده و ك ّل در بادی امر علّت توقّف واضمحالل امر الھی تلقّی گشته
ولی ھر يک بنحوی اسرار آميز موجب کسب تأييدات بديعهء ربّانيه و تھييج و تقويت نفوس مؤمنه و ّ
بث نطاق
امر ﷲ و تقويت اساس شريعة ﷲ گرديده است .و اين بسط و اشاعهء امر الھی خود مايهء تشديد عداوت
دشمنان و حدوث بليات جديده بوده و آن باليا و رزايا نيز مج ّدداً جالب عنايات الھی و جاذب توفيقات ال ريبيهء
سبحانی و بالنّتيجه ايجاد روح بديع در پيروان امر ﷲ و تحريص و تحريض آنان بتوسيع دايرهء خدمت و
٣٢٨
تحکيم مجھودات و دخول در ميادين وسيعهء ابالغ و انتشار كلمة ﷲ گرديده است.
بنابراين خوب است انواع جديد امتحاناتی که ديانت بھائی امروزه با آنھا روبرو است در نظر بگيريم .در اين
مسير بايد توجه داشته باشيم که امروزه ديانت بھائی به عنوان ديانتی مستقل شناخته می شود که روز به روز بر
شھرتش اضافه می گردد .مھمترين مشکالتی که جامعه بھائی با آنھا روبرو است ،عبارتند از (١) :حفظ وحدت و اتحاد
جامعه ی بھائی؛ ) (٢دستيابی به مشارکت ھمه )يا حداقل تعداد بيشتری از( اعضای جامعه در فعاليتھای جامعه؛ )(٣
مقابله با مخالفتھای روزافزونی که با جامعه بھائی می شود؛ و) (۴ايجاد روش زندگی بھائی که مثالی باشد برای تمدن
جھانی آينده.
بزرگترين و مھمترين موھبت جامعه ی بھائی وحدت آن است .يکی از مھمترين اھداف جامعه ی بھائی آن
است که به ايجاد يگانگی نوع بشر کمک کند .در نظر مردم ،در اين عصر آکنده از شک و ترديد ،شاھد جامعه ی بھائی
برای موفقيت در رسيدن به وحدت نوع بشر آن است که جامعه ی بھائی در اين يک و نيم قرن پيدايش خود ،از
امتحانات و مشکالت بحرانی به سالمت بيرون آمده و وحدت جامعه اش کامالً محفوظ مانده ،يعنی فرقه فرقه نشده
است ٣٢٩.تنھا ھمين دستاورد جامعه ی بھائی ،دين بھائی را از ساير اديان متمايز می سازد ،زيرا ھيچ نھضت دينی
بزرگ ديگری وجود ندارد که بتوان درباره ی آن چنين مطلبی گفت .تمام انجمنھای دينی ،اغلب در ھمان اولين و
حساس ترين و آسيب پذيرترين مراحل تشکيل ،فرقه فرقه شده اند و حرکت اصلی مجبور شده کار خود را از طريق
رقابت فرقه ھا و طبقات مخالف ھم ادامه دھد.
در اديان قديمی تر دنيا ،اين مشکل ،به اندازه ی امروز بحرانی نبود .مومنان اوليه انرژی و توجه خود را در
مسائل ديگری صرف می کردند .با اين وجود ،در مورد ديانت بھائی ،وحدت نشانه ی اصلی الھی بودن اين دين است.
حضرت بھاءﷲ ھر نوع تالشی را که برای منتشر کردن ويروس دسته بندی و تفرقه افکنی در جامعه صورت گيرد ،به
٣٢٦شوقی ربانی در قرن بديع ،ص ٧٣٠اين مطلب را ذکر کرده است.
٣٢٧حضرت عبدالبھاء ،برگرفته از لوح مبارک مص ّدر به "ايّھاالمنادية بملکوت ﷲ" مرحمتی معھد اعلی.
٣٢٨کتاب قرن بديع ،از شوقی ربانی ،ترجمه ی نصرﷲ مو ّدت ١٩٩٢) ،م .کانادا( صص.٢٧-٨
٣٢٩فرقه فرقه نشد ِن جامعه ی بھائی به اين معنا نيست که حمله ای به وحدت جامعه نشده است .ماجرای محمدعلی و ابراھيم خيرﷲ )به فصل ٤
مراجعه کنيد( اين حقيقت را اثبات می کند .به جز اين دو که در زمان حضرت عبدالبھاء سعی کردند وحدت جامعه را از بين ببرند ،از زمان
درگذشت حضرت بھاءﷲ در سال ، ١٢٧١تعدادی از افراد برجسته ی جامعه ی بھائی تالش کرده اند بخشھايی از جامعه جدا کنند و فرقه ھايی
به وجود آورند که از ايشان پيروی کنند .ھيچ يک از اين حمالت ،گروه خاصی از بھائيان را به خود جذب نکرده و اغلب با مرگ اين افراد
تالش آنھا نيز فراموش شده واز ھم پاشيده است.
١٠٦
شدت منع فرموده است ٣٣٠.در ديانت بھائی ھيچ فرقه و طبقه بندی وجود ندارد ،چه "آزادی خواه و روشنفکر")ليبرال(،
چه "ارتدکس" و چه "اصالح شده" .تنوع ديدگاه افراد به خاطر اين است که ھر فرد افکار مخصوص به خودش را
دارد و ھوشياری افراد با ھم متفاوت است؛ اين موضوع نبايد باعث فرقه فرقه کردن جامعه شود ،زيرا تنوع حاصل از
نفاق ممنوع شده و نه تشويق .بنابراين بھائيان در سرتاسر دنيا اعضای يک جامعه ی واحد ھستند که از اصل متحد و
يگانه است.
حاال که امر بھائی دارد به سرعت در تمام دنيا منتشر می شود و افراد مختلفی از فرھنگھای مختلف به
عضويت جامعه ی بھائی در می آيند ،چه خواھد شد؟ زمانی که در بعضی از مناطق جامعه ی بھائی مدتھا قدمت داشته
باشد و در اجرای تعاليم بھائی در ساختار اجتماعی منطقه ،بيشتراز ديگر مناطق پيشرفت کرده باشد ولی در مناطق
ديگر ،به تازگی جامعه ی بھائی به وجود آمده باشد و از نظر منابع و پيشرفت اداری از جوامع ديگر عقب مانده باشد،
آيا جامعه خواھد توانست وحدت و اتحاد خود را تا ھمين حد حفظ کند؟ امروزه ما در دوره ی فشارھای شديد سياسی
زندگی می کنيم .آيا جامعه ھای بھائی می توانند در کشورھايی که در اثر رقابتھای نژادی و فرھنگی از ھم پاشيده شده
اند ،توسعه يابند و مردمی را از نژادھا و فرھنگھای مختلف به عضويت جامعه ی خود درآورند؟ مسئوليت و اختيار
بيت العدل اعظم در حفظ وحدت جامعه ی بھائی ضروری و حياتی است .آيا بيت العدل اعظم خواھد توانست ھماھنگی
جامعه ی بسيار متنوع و رو به رشد بھائی را در چنين زمان فروپاشی اجتماعی حفظ کند؟ آيا جامعه ی بھائی می تواند
وحدت عقيده ی خود را از راه تمرکز بر تعاليم حضرت بھاءﷲ وتفسيرھای منصوص آنھا )که جانشينان رسمی
٣٣١
حضرت بھاءﷲ يعنی حضرت عبدالبھاء و ولی امر الھی ،شوقی ربانی تھيه کرده اند( حفظ کند؟
واضح است که جامعه ی بھائی برای روبرو شدن با اين نيازھا امروزه بيش از ھر زمانی مجھز و آماده است.
ھر کس با تعاليم و تاريخ بھائی به خوبی آشنا باشد ،شک نمی کند که بيت العدل اعظم الھی تنھا مرجع قانونی جامعه ی
بھائی است .مدارک مربوط به اين واقعيت کامل است و در ھمه جا منتشر شده است؛ ک ّل جامعه ی بھائی در انتخابات
بيت العدل اعظم شرکت می کنند؛ اين انتخابات کامالً مطابق دستورات حضرت بھاءﷲ برگزار می شود .و خو ِد بيت
العدل اعظم الھی توسعه ی جامعه ی جھانی را از طريق نقشه ھای تبليغی جھانی که يکی پس از ديگری طراحی و
اجرا می شوند ،ھدايت می کند و در اين نقشه ھا ،تمام موسسات و افراد جامعه نقشھايی که بيت العدل اعظم برايشان
تعيين کرده ،اجرا می کنند.
ھر گونه نقطه آسيب پذيری احتمالی امر بھائی که در اين مرحله از تاريخ آن ،به توسعه ی سريع جامعه و
کنونی دنيا مربوط است .اخيراً ،ھر ساله ھزاران ھزار بھائی جديد به جامعه ی بھائی پيوستهِ وضعيت متغير و نامعلوم
اند و به نظر می رسد سرعت توسعه ی جامعه بھائی روزبه روز افزايش می يابد .اين روند در جھان سوم بيشتربه چشم
می خورد .بخشھای عظيمی از جامعه ی جھانی از اعضای جديدی که به دين بھائی داخل شده اند تشکيل شده است .اين
دخول به علت شناخت مستقل و بی واسطه ی حضرت بھاءﷲ به عنوان پيامبر خدا و نيز جذابيتی است که به وسيله ی
روح و نمونه ی عملی اتحاد بھائی حاصل شده است.
بسياری از بھائيان جديد ،بی سواد ھستند؛ برای استحکام يافتن چنين جامعه ی جديد و رو به رشدی بايد از
طريق سفر کردن ،ارتباط جامعه ھای بھائی ديگربا اين جامعه حفظ شود .چه بسا اتفاقات غيرقابل کنترلی که در جھان
دليل
ِ می افتد ،اين ارتباط سفری را قطع کند .حضرت عبدالبھاء و شوقی ربانی روزی را پيش بينی کرده اند که به
اوضاع نابسامان اجتماعی و فروپاشی کامل و نھايی نظم جھانی ،ارتباط با مرکز جھانی بھائی گاھی موقتا ً قطع شود و
اين اوضاع مدتی ادامه يابد)ھمانطور که در جنگ جھانی اول و جنگ جھانی دوم اتفاق افتاد( .آيا نظم اداری نوزاد
بھائی خواھد توانست وحدت عقيده و عمل خود را در آن زمان حفظ کند؟
بھائيان مطمئن ھستند که خواھد توانست .آنھا فکر می کنند ميثاق حضرت بھاءﷲ وحدت جامعه ی بھائی را
تضمين می کند ،ھمانطور که در فراز و نشيبھای سالھای گذشته چنين کرد .قطعا ً موسسات عھد و ميثاق حضرت بھاءﷲ
٣٣٠حضرت عبدالبھاء در الواح وصايای مبارکه که وصيت نامه ی ايشان است ،اياديان امرﷲ را مأمور کرد که ھرکس عمداً وحدت و يگانگی
جامعه را به خطر اندازد ،فوراً از امر بھائی اخراج نمايند .در اينجا معيار مورد نظر وفاداری فرد به موسسات مرکزی عھد و ميثاق حضرت
بھاءﷲ است .حضرت عبدالبھاء می فرمايد" :ولی امرﷲ و بيت عدل عمومی که به انتخاب عموم تأسيس و تشکيل شود در تحت حفظ و صيانت
جمال ابھی و حراست و عصمت فائض از حضرت اعلی روحی لھماالفداء است آنچه قرار دھند من عندﷲ است من خالفه و خالفھم فقد خالف
ﷲ"
حضرت عبدالبھاء اين نکته را روشن فرمود که در اينجا منظور اختالف نظرات يا خطا در رفتار شخصی نيست ،بلکه منظور تالشھای عمدی
برای ايجاد فرقه در جامعه ی بھائی و نديده گرفتن مرجع منصوص ديانت بھائی )مرجعی که طبق آثار موسسان ديانت بھائی حق رھبری جامعه
را دارد( است .حضرت عبدالبھاء چنين شخصی را "ناقض عھد و ميثاق الھی" )کسی که عھد و ميثاق خود را با خدا و حضرت بھاءﷲ بشکند(
ناميد و اعالم فرمود که چنين شخصی نمی تواند خود را بھائی بنامد و يا با جامعه ی بھائی تماسی داشته باشد.
٣٣١اين سوالی نظری و فرضی نيست .در سال ،١٩٩٤چند نفر که به ظاھر عضو جامعه ی بھائی اياالت متحده بودند نقشه ای کشيدند تا دين
بھائی را در طرحی کامالً جديد به صورت يک ايدئولوژی اجتماعی و سياسی درآورند و اين چند نفر تفسيرکنندگان اين ايدئولوژی باشند .قرار
بود اين نقشه سخنان حضرت عبدالبھاء و شوقی ربانی را کنار گذارد و نوشته ھای حضرت بھاءﷲ را به صورت مادی که ھيچ ربطی به اصل
نيت حضرت بھاءﷲ نداشت ،تفسير کند .اگر چه اين طرح از طريق ليستھای شبکه ی اينترنت دنبال شد ،نتوانست بھائيانی را که از اين طرح
خبردار شدند تحت تاثير قرار دھد .سرانجام وقتی فعاليتھای طرفداران اين طرح توسط موسسات امر بھائی به چالش کشيده شد ،آنھا از جامعه ی
بھائی کناره گرفتند.
١٠٧
اختيار الزم را برای باطل نمودن عضويت ھر فرد يا گروه تفرقه افکن دارند و بعد از مشورت و اخطار به فرد يا
گروھی که تالش می کند در جامعه ی بھائی تفرقه ايجاد کند ،او را از عضويت جامعه ی بھائی خارج می کنند .به ھر
حال يک مسئله روشن است :جامعه ی بھائی دارد وارد مرحله ای می شود که وحدت آن در معرض سختی ھای
بيشتری قرار می گيرد ،وحدتی که حفظ کردنش چندان ھم آسان نبوده است.
مسئله ی ديگری که جامعه ی بھائی امروزه با آن روبرو است آن است که ھمه ی اعضايش بتوانند در
فعاليتھای جامعه شرکت کنند .در نگاه اول ،به نظر نمی رسد اين مسئله ای باشد که بايد ذھن اعضای جامعه ی بھائی را
به خود مشغول کند .جامعه ی بھائی از اعضای عادی تشکيل شده است يعنی طبقه ی روحانی ندارد .يکی از ويژگيھای
مخصوص جامعه ی بھائی آن است که اعضای آن ،از بلندپايه ترين عضو تا ساده ترين آنھا ،در فعاليتھای جامعه
شرکت می کنند.
البته اين ويژگی ،سرگرمی ای نيست که به جامعه اضافه شده باشد ،بلکه برای حفظ جامعه و رشد آن
ضروری است .ديانت بھائی آمده تا جامعه ی جديدی بسازد که بتواند نمونه ای برای تمدن جھانی باشد .به نظر بنيانگذار
دين بھائی و بھائيان ،اين موفقيت تنھا با تالش مستمر برای دستيابی به ھدف به دست می آيد .برای چنين پيشرفتی بايد
تمام منابع مادی و انسانی به حرکت درآيند .برای جامعه ای نسبتا ً کوچک اين منابع را بايد با مشارکت فعال و مشتاقانه
ب اعضا در برنامه ھای جامعه تامين کرد .بدون شک با توجه به اين ديدگاه بود که بيت العدل اعظم ی ھمه يا اغل ِ
"تشريک مساعی و شرکت عموم بھائيان دنيا" را يکی از دو ھدف اولين نقشه ی جھانی قرار داد .اين نقشه در
ارديبھشت ماه ،١٣۴٣يک سال پس از انتخاب اولين بيت العدل اعظم آغاز شد ٣٣٢.بيت العدل اعظم توضيح کاملی از
اين موضوع را در بيانيه ای منتشر فرمود:
"شرکت ھمۀ احبّا واجد کمال اھميّت است و دارای چنان قدرت و نيروی حياتی است که اھميّتش
ھنوز بر ما پوشيده است ...چنانچه ھمۀ افراد احبّا اين وظائف مق ّدسه را انجام دھند از افزايش نيروئی که در
نتيجۀ آن ھيأت جامعه را فرا می گيرد متحيّر خواھيم شد ،نيروئی که به نوبۀ خود ترقّی و تعالی جامعه را
سرعت بخشيده و موجب انزال برکات عظيم تری بر ھمۀ ما خواھد شد.
رمز حقيقی تشريک مساعی عمومی در بيانات مکرّر سرکار آقا ]يعنی حضرت عبدالبھاء[ است که
اغلب اين آرزو را تکرار می کنند" :احبّا عاشق يکديگر باشند ،مرتّبا ً مشوّق يکديگر شوند .با ھمديگر
ھمکاری کنند و مثل يک جان در بدن واحد باشند اگر چنين کنند حقيقتا ً بصورت ھيأت ]کامل[ مؤتلف سالمی
٣٣٣
در خواھند آمد که با انوار روح متحرّک و منوّر خواھند شد".
اين درخواست بيت العدل اعظم در جامعه ی بھائی در غرب بسيار به کار رفت .در جامعه ھای بھائی جوانتر
مثل جامعه ی افريقا ،امريکای جنوبی ،آسيا ،و اقيانوس آرام که با تالشھای مھاجرانی از ايران و امريکای شمالی به
وجود آمده بود ،درخواست مشارکت عمومی بُعد ديگری نيز داشت :در اين سرزمينھا چالش اصلی آن است که بھائيان
بومی مسئوليت کامل اداره ی جامعه ی خود را در کشورھايشان بر عھده بگيرند و برای پيشرفت و توسعه ی جامعه به
صورتی که با محيط فرھنگی مخصوص کشورھايشان متناسب باشد ،فعاليت کنند.
به طور کلی ،جامعه ی بھائی در اين راه به پيشرفت زيادی دست پيدا کرده است .در اولين عکسھای محفلھای
بيشتر اعضا از مھاجران خارجی ھستند. ِ روحانی ملی اين مناطق )و بعضی کشورھای کوچک اروپايی( ،می بينيم که
امروزه اوضاع کامالً تغيير کرده است .تقريبا ً در تمام جامعه ھای ملی ،فعاليتھای جامعه کامال به دست بھائيان بومی
ً
است .البته کنترل امور اداری جامعه به دست بھائيان بومی ،فقط اولين قدم است .چالش امروزی اين جوامع آن است که
کامل تمام فعاليتھای نقشه ھای بيت العدل اعظم ،حتی جزئی ترين آنھا ،را خودشان به دست ِ بھائيان بومی مسئوليت
بگيرند .اين فعاليتھا شامل ساختن مدرسه و مراکز اجتماعی ،اداره کردن پروژه ھای توسعه ی اقتصادی ،رشد بيشتر از
طريق ايجاد روابط نزديکتر با مسئوالن دولتی و مدنی در ھمه ی سطوح.
مشارکت عمومی در ھيچ جايی مھمتر ازمشارکت عمومی در تبليغ دين بھائی نيست .اگرچه سرعت رشد
جامعه ی بھائی به نظر خيلی از ھيئتھای مذھبی زياد است ،اما از ديدگاه بھائيان ھنوز ميليونھا نفر ديگر الزم است از
پيام حضرت بھاءﷲ حمايت کنند و آن پيام را به عالقه مندان برسانند .ھنوز تعداد اين حمايت کنندگان و پيام رسانان
بھائی خيلی کم است .شايد اين موضوع تاحدی به خاطر اين حکم بھائی باشد که نبايد در تبليغ افراد را مجبور کنيم بھائی
بھائيان بسياری توانسته اند با رعايت اين حکم به
ِ شوند .کمتر کسی پيدا می شود که در ارزش اين حکم شک کند .البته
تبليغ بپردازند و اين نشان می دھد که مسئله ی اصلی ھمان مشارکت عمومی است.
خالصه ،وضعيت کنونی امکان شرکت فعال ھزاران بھائی را در فعاليتھای جامعه فراھم نموده است .در غير
اين صورت شايد اين افراد عضو غير فعال جامعه می ماندند .ولی آيا اين مسئله واقعا ً اتفاق خواھد افتاد؟ يا توجه
اعضای توانای جامعه ی بھائی از امر بھائی منحرف می شود و به جاذبه ھا و فشارھای سياسی و مسائل اقتصادی
جلب می شود ،مثل اتفاقی که برای بعضی از جامعه ھای دينی ديگر اتفاق افتاد؟ آيا بھائيان بومی می توانند روش
١٠٨
زندگی بھائی را که مھاجران از کشورھای ديگر به آنھا ارائه می کنند ،به کار ببرند و اين روش را با نيازھای منطقه
ی خود تطبيق بدھند و در عين حال به ديدگاه حضرت بھاءﷲ وفادار بمانند؟ آيا آنھا منابع انسانی مورد نياز را برای
اجرای برنامه ھای بلندپرواز جامعه ی جھانی بھائی فراھم می کنند؟
چنين چالشھايی انگيزه ھايی ھستند که برای موفقيت ھر سازمان سالمی مفيد ھستند .چالشھای ديگر جذابيت
کمتری دارند .افرادی وجود دارند که به شدت با توسعه ی دين بھائی مخالف ھستند و گاھی تصميم گرفته اند آن را نابود
کنند .بھائيان معموالً ميل ندارند وقت خود را صرف توجه به اين گونه مسائل کنند ،ولی در آثار بھائی به اين مسئله دقيقا ً
توجه شده است .برای مثال ،شوقی ربانی می فرمايد:
آيا می توان تصوّر نمود ظھور چنين انقالب عظيم که ارکان اجتماع و مذھب و دعائم اقتصاد و
سياست را در سراسر جھان متزلزل نموده و انظمهء سياسی و اصول جنسی و شئون اجتماعی و موازين ادبی
و عالئق دينی و مناسبات تجاری را مضطرب و منقلب ساخته با وجود ح ّدت و عظمت و صولت و دھشتی که
نظير آن در قرون و اعصار سالفه مشاھده نشده عکس العملی نسبت به مؤسّسات و مشروعات امر نوزاد الھی
که تعاليمش تأثير مستقيم و حياتی راجع به ھر يک از حدود و ضوابط مذکوره داشته و دارد ظاھر نخواھد
ساخت و مؤسّسات و مشروعات مذکوره از آفات و گزند آن محفوظ و از اثرات و عواقبش مصون و محروس
باقی خواھد ماند ؟
ّ ّ
بنا بر اين جای شگفتی نيست اگر نفوسی که لوای چنين امر عظيم و سريع التقدم رحمانی را
برافراشته و اھل عالم را به استظالل در ظ ّل ظليل آن دعوت نمايند معرض فشار و تأثير قوای مدُھشهء مرُعبه
که جھان بشريت را متزعزع نموده قرار گيرند و خود را در گرداب اغراض و اھواء سيئهء عُصبهء غرور
مستغرق و محصور مشاھده کنند چندانکه ح ّريت و آزاديشان محدود و اصول و مبادئشان مردود و تأسيسات و
معاھدشان مطرود و اھداف و مآربشان مذموم و حقوق و اختياراتشان مسلوب و اذکار و دعاويشان غير معتبر
٣٣٤
و مظنون قلمداد گردد .
عمر دين جديد وجود داشته است .اخيراً اين حمالت به صورت جدی افزايش يافته ِ بيشتر
ِ چنين حمالتی در
است و الزم است جامعه ی بين المللی بھائی پاسخی پرانرژی و متحد به اين حمالت بدھد .در کشورھای اسالمی
مختلف اين حمالت به صورت سرکوب عمومی درآمده و در نتيجه ی اين فشارھا ،در ايران ،وطن ديانت بھائی ،بھائيان
مورد آزار و شکنجه ی بسيار قرار گرفته اند.
بنيادی
ِ الھيات . است بھائی ی جامعه داشتن وجود ھمين بھائی امر اصلی جرم به نظر روحانيون شيعه ايران،
اسالمی حضرت محمد را آخرين پيامبر خدا و اسالم را آخرين دين برای بشريت می داند .با اين ديدگاه ،به وجود آمدن
ھرگونه دين جديدی غيرممکن است .مسلمانان متعصب ،به ويژه در ايران شيعه ،وقتی می بينند دين بھائی وجود دارد
و به سرعت به رشد خود ادامه می دھد ،تالش کرده اند اين دين را به صورتھای مختلف به عنوان "مرتد و بدعت
گذار"" ،نھضت سياسی" ،يا "توطئه و دسيسه ای عليه اسالم" معرفی کنند و ريشه کن کردن اين دين را خدمتی به
خداوند به شمار آورند.
در رژيمھای سلطنتی ايران و به علت فشارھای طبقه ی روحانی ،دين بھائی ،بر خالف سه اقليت دينی
يھودی ،مسيحی و زرتشتی ،به رسميت شناخته نشد .در ايران برای برخورداری از حقوق مدنی بايد فرد به دينی
معتقد باشد که آن دين به رسميت شناخته شده باشد .اين يعنی بيش از ٣٠٠٠٠٠بھائی ،که تعدادشان از مجموع ساير
اقليتھای دينی ايران بيشتر است ،از حمايت قوانين مدنی کشور محروم ھستند.
درنتيجه ،بھائيان ھميشه در معرض آزار و اذيت گروھی از ھموطنان مسلمان نامھربان خود قرار گرفته اند.
به تحريک روحانيون شيعه ،اوباش خشمگين بارھا به قبرستانھای بھائی بی حرمتی کرده اند .بسيار اتفاق افتاده که در
مدرسه بچه ھای بھائی را تحقير کرده اند و به آنھا "بابی نجس" گفته اند .بھائيان را در بسياری از شغلھای خدمات
مدنی استخدام نمی کنند .بسياری از بھائيان را کتک زده اند ،به ناموسشان تجاوز کرده اند ،و حتی در مواردی بھائيان
را ُکشته اند .رژيم شاه نيز گاھی برای پرت کردن حواس مردم از مسائل سياسی يا اقتصادی ،بھائيان را بالگردان می
کرد و آنھا را آزار و اذيت می نمود .يک نمونه از اين آزارھای سازماندھی شده در سال ،١٣٣٤به دخالت سازمان ملل
٣٣٥
متحد احتياج پيدا کرد.
٣٣٦
بعد از انقالب اسالمی در سال ،١٣٥٧وضعيت بدتر شد .به دستور روحانيون شيعه که حکومت جديد را
نيز به دست گرفتند ،اموال بھائيان مصادره شد ،گروه ھای مسلح مسلمان اماکن مقدسه ی بھائی را اشغال کردند و
١٠٩
بسياری از آنھا را تخريب نمودند ،قبرستانھای بھائی را تخريب و با خاک يکسان نمودند ،بھائيان را از کار برکنار
کردند و حقوقشان را قطع نمودند و پس اندازھای آنھا را ضبط کردند ،دانش آموزان بھائی را از مدرسه ھا اخراج
کردند .قانون اساسی جديد اسالمی که در پاييز ١٣٥٨تصويب شد ،حتی واضح تر از رژيم قبلی بھائيان را از حقوق
مدنی محروم کرد.
در تابستان ،١٣٥٩کميته ھای اسالمی شروع کردند به بازداشت کردن اعضای محفلھای روحانی ملّی و
محلی بھائی ،و ساير بھائيان برجسته و آنھا را به مرگ محکوم کردند .سخنگوھای دولت در خارج از ايران سعی می
کردند نشان دھند که اين آدم ربايی ھا و آدم ُکشی ھا ،اعدام عوامل "جاسوسی" است ،با اين حال اتھام اين قربانيان
کامالً روشن بود :عقيده به ديانت بھائی و عضويت در جامعه ی بھائی! آنھا به اين "مجرمان" وعده می دادند که اگر از
عقيده ی خود برگردند و مسلمان شوند ،از مرگ نجات خواھند يافت .نشريات تحت کنترل دولت ايران ،آشکارا گزارش
می کردند که اعدامھا و آزار و اذيتھای بھائيان برای سرکوب "فرقه ی ضاله ی بھائيت" است ٣٣٧.سرانجام رژيم
اسالمی در تابستان ،١٣٦٢رسما ً تمام موسسات دينی ،تعليم و تربيتی و خيريه ی بھائی را در ايران تعطيل کرد .محفل
روحانی ملّی بھائيان ايران ،برای اطاعت از حکم بھائی اطاعت از حکومت در اين گونه موارد ،تمام محفلھای روحانی
محلی را منحل فرمود و سپس انحالل خود را اعالم فرمود .با وجود اين اطاعت ،مسئوالن شروع کردند به زندانی
کردن اعضای سابق محافل وعمالً اين حکم را عطف بماسبق کردند )يعنی در اين حکم گذشته را نيز در نظر گرفتند(.
کنگره ی اياالت متحده ی امريکا شواھد دست اولی از شاھدان عينی شنيده که نشان می دھد بھائيان را به صورت منظم
و برنامه ريزی شده شکنجه می کردند تا عقيده ی خود را انکار کنند و به "جاسوسی" اعتراف نمايند .بھائيان به دو
صورت به اين حمالت پاسخ دادند .بارھا به خو ِد رژيم انقالب اسالمی مراجعه شد اما ھيچ پاسخی گرفته نشد .بعد
اقدامات ھماھنگ برای مراجعه به مراجع بين المللی آغاز شد .اولين بار در تابستان ،١٣۵٩مجلس کشور کانادا يک
کردن عمليات
ِ قطعنامه ی دسته جمعی صادر کرد و به دنبال آن دولتھای کشورھای مختلف ،ايران را برای متوقف
وحشيانه عليه بھائيان تحت فشار قرار دادند .بعد از آن ،در پاييز ،١٣۵٩پارلمان اروپا اليحه ای در اين مورد صادر
کرد .آژانسھای سازمان ملل متحد نيز جلسات پی در پی در اين مورد تشکيل دادند که نتيجه اش صدور قطعنامه ھای
ساالنه بود .يکی از اين قطعنامه ھا در ماه مارچ سال ١٩٨۴م .به دبيرکل فرمان داد به مسئله رسيدگی کند .کنگره ی
٣٣٨
اياالت متحده امريکا دو بار اين آزار و اذيت بھائيان را با لحن شديد محکوم کرد.
اين فشار بين المللی ھر سال بيشتر و بيشتر شد و در نتيجه ی آن ،بارھا و بارھا رسانه ھا رژيم ايران را متھّم
ساختند و گزارشگران سازمان ملل متحد به شدت از اين اقدامات رژيم انتقاد کردند .تا سال ،١٣٧٢به نظر می رسيد
مسئوالن مرکزی در تھران به نتيجه رسيده اند که تجاوز به حقوق انسانی بھائيان به فشارھای سياسی و اقتصادی ناشی
از آن نمی ارزد .اعدام و زندانی کردن بھائيان را کم کردند و در عوض به آزار و اذيت آنھا در موقعيتھای عادی و
معمولی زندگی ادامه دادند .اما در سال ١٣٧٢آقای ِرينالدو گاليندو پُل ،گزارشگر مخصوص سازمان ملل متحد يک
سند محرمانه از حکومت ايران افشاء کرد که نشان می داد رژيم اسالمی نيت اصلی خود را در مورد بھائيان تغيير
نداده است.در متن سند محرمانه ی ايرانی که آقای گاليندو پل به کميسيون حقوق بشر سازمان ملل متحد ارائه داد ،طرح
برنامه ای داده شده بود که بتوانند اقليت بھائی را در ايران خفه کنند ولی توجه مجامع بين المللی به اين کار جلب نشود.
يک مسئله ی جالب در مورد داستان اقليت بھائيان ايران آن است که نشان می دھد سيستم حقوق بشر سازمان
ملل متحد تا چه حد موثر است.فشار ارزيابی ھا و قطعنامه ھای منفی و مداوم صندوق جمعيت سازمان ملل٣٣٩اگرچه
کتاب تاريخ سياسی معاصر ايران ،جلد ،٢تاليف دکتر سيد جالل الدين مدنی ،دفتر انتشارات اسالمی وابسته به جامعه ی مدرسين حوزه ی
علميه ی قم ،ص.٣١٢مترجم(
"سؤال :آيا برای بھائيان در حکومت آينده آزاديھای سياسی و مذھبی وجود دارد؟
جواب :آزادی برای افرادی که مض ّر به حال مملکت ھستند داده نخواھد شد.
سؤال :آيا آزادی برای مراسم مذھبی آنھا داده می شود؟
جواب :خير.
٣٣٧در مصاحبۀ روزنامۀ دولتی "خبر جنوب" شيراز در ۴اسفند ،١٣۶١قاضی اسالمی شيراز که ده خانم و دختر جوان و حتی زير ٢٠ساله ی
بھائی را در شيراز به دار آويخته بود ،گفت" :تا دير نشده بھائيھا بايد بھائيت را ترک گويند در غير اينصورت ا ّمت اسالمی به زودی ...دعايی
را که در قرآن ذکر شده ":الھی ال تذز فی االرض من الکافرين ديّارا" تحقّق خواھد بخشيد و احدی از آنانرا زنده نخواھد گذاشت ".برای
بررسی مدارک آزار بھائيان مراجعه کنيد به:
The Bahais in Iran: A Report on the Persecution of a Religious Minority.
٣٣٨برای بحث کاملتری از آزار بھائيان در رژيم اسالمی و پاسخ بھائيان به آن مراجعه کنيد به فصلنامه ی Middle East Focusجلد،۶
شماره ،۴صفحات ١٧تا ٢٧و ٣٠تا ،٣١مقاله ی
”“The Bahais of Iran under the Islamic Republic, 1979-1983از داگالس مارتين.
:UNHRC ٣٣٩تشکيالتی در سازمان ملل متحد که مسئول ھماھنگ کردن عمليات بين المللی برای محافظت جھانی از پناھندگان و حل
مشکالت مربوط به پناھندگان می باشد.
١١٠
مسلّما ً اثرش طاقت فرسا و ُکند است ،ولی می تواند دولتی را که راضی به ھمکاری نيست منزوی و گوشه گير نمايد و
٣٤٠
اقتصاد و سياست خارجی آن را نسبت به نتايج نامطلوب آسيب پذير سازد.
پاسخ جامعه ی بھائی ايران خواھد بود .بھائيان ايران با وجود حمالت ِ اصلی ترين پاسخ در دراز مدت ،ھمان
مالھا ،اسالم ھمواره در نظرشان محترم بوده و ھيچ گاه به اسالم بی احترامی نمی کنند .به نظر بھائيان ايران انتقادی ّ
که مسلمانان بی انصاف از دين بھائی می کنند و می گويند بھائی مخالف اسالم است ،اصالً منصفانه نيست .در واقع
مسيحيان ،يھوديان ،بودايی ھا ،يا ھندوھايی که بھائی می شوند ،به الھی بودن اسالم و پيامبر آن نيز اعتقاد پيدا می کنند.
رفتار جامعه بھائی ايران ھمچنين ثابت می کند که بھائيان واقعا ً به دولت احترام می گذارند و در حزبھای
سياسی شرکت نمی کنند ،ھمان اصلی که حضرت بھاءﷲ دستور فرموده است .به بھائيان ،بيشتر از اقليتھای ديگر
سی رژيم اسالمی شرکت ايران ظلم شده است ،با اين حال بھائيان در ھيچ کدام از انقالبھا و شورشھای دشمنان سيا ِ
نکرده اند .در واقع بھائيان ايران در ھمان سال اول که آزار و اذيت آنھا شروع شد ،مسئله را به جوامع بين المللی
نکشاندند چون می خواستند به رژيم فرصت بدھند تا ظلم خود را جبران کند .در سلسله ی پھلوی نيز به طور منظم
ھمين روش انجام شد .بھائيان معتقدند اين روش باعث محافظت دين بھائی در درازمدت می شود.
اگر با ديدگاھی آرمانی نگاه کنيم ،شايد بتوان گفت جريان مشقات بھائيان در ايران فايده ھای مھمی برای دين
بھائی داشته است ،اگرچه بھای سنگينی در عوض اين فايده پرداخت شد .ھمه ی دنيا به تالشھايی که برای کم کردن
شدن مأموران دولتی ،دانشگاھيان ،رسانه ھا و عموم مردم در ھمه ِ رنجھای بھائيان می شد توجه کردند و اين باعث آگاه
جا ،از ماھيت دين بھائی و ھدفھا و تعاليم آن شد .ماھيت و نوع مسائلی که در دين بھائی مطرح است ،شخصيت صلح
پيشرو جامعه ی بھائی را نشان می دھد .بھائيان بيرون ايران نيز تجربه ی جالبی داشتند :آنھا ھمگی با ھم از ِ طلب و
برابر حمالت وحشيانه و بی دليل دفاع کردند؛ بی شک اين مطلب تاثير قوی و استحکام بخشی بر ِ ھمدينان خود در
ايمان بھائيان دنيا داشته است .باالتر از ھمه ،توانايی قھرمانانه ی بھائيان ايران برای فداکردن خودشان دليل قانع کننده
ای بود که نشان می داد انگيزه ی روحانی ديانت بھائی به ھيچ وجه کم نشده است .يک بار ديگر ضرب المثل قديمی
تلويزيونی دنيا.
ِ "خون شھيد بذر و دانه ی دين و ايمان است" اثبات شد ،اما اين بار در مقابل دوربينھای
آزار
ِ آزار و اذيت بھائيان به جامعه ھای مسلمان محدود نمی شود .مثل بقيه ی اديان ،بھائيان نيز مورد
دينی
ِ مراسم رژيمھای ديکتاتوری قرار گرفتند .در آلمان نازی نيز امر بھائی را به طور رسمی محکوم شد و فعاليتھا و
آن ممنوع شد .علت اصلی مخالفت نازی ھا با دين بھائی ،وجود تعليم يگانگی نژاد بشری در دين بھائی است .در
کشورھای کمونيستی امر بھائی کامالً سرکوب شد .طبق نظريه ی مارکسيسم ،خدا و روح منطقی وجود ندارند .اين
نظريه ،تمام مسائل تاريخ اجتماعی بشر را با فلسفه ی ماديگرايی توضيح می دھد .با توجه به اين مطالب ،نظريه ی
مارکسيسم بدون تحقيق درباره ی ديانت بھائی ،وجود آن را ناديده می گيرد .در دنيای مارکسيستی جايی برای اديان
الھی وجود ندارد .در اتحاد جماھير شوروی ،تعدد بسيار زيادی از بھائيان دستگير شدند و سرانجام به سيبری تبعيد
شدند؛ موسسات بھائی تعطيل شدند؛ ادبيات و آرشيو بھائی مصادره شد؛ و تمام فعاليتھای تبليغی جامعه ی بھائی ممنوع
شد .مشرق االذکار عشق آباد که اولين مشرق االذکار بھائی بود ،برای استفاده ی دولت توقيف شد ٣٤١.درجه ی سرکوب
ديانت بھائی در کشورھای کمونيستی مختلف فرق می کرد ،ولی در تمام اين کشورھا وجود جامعه ی بھائی مدام تحت
٣٤٢
فشار و محدوديت شديدی بود.
مثل تمام جنبه ھای ديگر زندگی در کشورھای بلوک شرق ،وضعيت بھائيان نيز با فروپاشی ديوار برلين
کامالً عوض شد .از حدود ،١٢٨٠محفلھای روحانی ملی جديد در کشورھای اين منطقه به وجود آمدند ،تعداد محفلھای
روحانی محلی اين منطقه روز به روز زيادتر می شوند و فعاليتھای جدی برای ترجمه و چاپ به راه افتاده که آثار
بھائی به زبانھای مختلف اين منطقه منتشر شوند.
سرانجام از طرف نمايندگان مسيحيت سنتی ،به ويژه مبلغينی که به کشورھای خود بازگشته بودند ،به جامعه
ی بھائی به صورت مداوم حمله شده است ٣٤٣.ھيچ کدام از مکانھای فعاليتھای مبلغان مسيحی به اندازه ی خاور نزديک
و شرق ميانه بی حاصل و مايوس کننده نبود .بيش از ھفتاد سال پيش ادوارد براون اشاره کرد که تعدادی از مبلغان
مسيحی که در تالشھای تبليغی خود شکست خورده اند ،ازموفقيتھای بھائيان در زمينه ی تبليغ در ھمان مناطق ناراحت
٣٤٠مراجعه کنيد به Douglas Martin, “The Case of the Bahai Minority in Iran,” Bahai World, Series II, vol.1, (Haifa:
Bahai World Centre, 1993) pp.247-271.
٣٤١اين مشرق االذکار در نيمه ی دوم قرن ١٣ساخته شد .مسئوالن شوروی سرانجام آن را تخريب کردند.
٣٤٢برای اطالع از تجربه ی جامعه ی بھائی در رژيم نازی و کمونيسم به کتاب قرن بديع اثر شوقی ربانی مراجعه کنيد.
٣٤٣برای مثال مراجعه کنيد به
;S.G.Wilson, Bahaism and Its Claims
;J.R . Richards, The Religion of the BAhais
)W. M. Miller, Bahaism: Its Origins and Teachings (New York, Chicago: Fleming H. Revell Company, 1931
مقاالت مختلفی از R.P. Richardsonدر مجله ی مقايسه ای اديان به نام Open Courtمثل:
)“The Persian Rival to Jesus…” (August 1915و
)”The Precursor, The Prophet and The Pope” (October 1915
١١١
و خشمگين شده اند .وقتی امر بھائی در کشورھای غربی و بين افرادی که قبالً مسيحی بوده اند ،پيشرفت کرد ،اين
دشمنی بيشتر شد .به اين دليل ،مبلغان مسيحی دست به دست ھمکاران مسلمان خود دادند و ھمراه آنان مطالب تند و
طعنه آميز درباره ی محرکھا و فعاليتھای بھائی چاپ کردند .دينی که در شرق مورد آزار و اذيت ھای وحشيانه قرار
گرفته بود ،حاال در غرب دکترين ھا و نظريات جديدی درباره ی تاريخ و تعاليم آن داده می شد که سعی می کرد اين
٣٤٤
دين را دشمن مسيحيت معرفی کند.
حمالت سازماندھی شده ی کليساھای مسيحی عليه امر بھائی در آلمان بسيار شديد بوده است .در ١٩۵٣م.
)١٣٣٢ه .ش ،(.جامعه ی بھائيان آلمان می خواست در قطعه زمينی در فرانکفورت ،اولين مشرق االذکار قاره ی اروپا
را بسازد .کليساھای پروتستا ِن محل جلساتی برای اعتراض ترتيب دادند؛ بعداً مسئوالن کاتوليک رم محل نيز به آنھا
پيوستند .اين فشار جامعه ی بھائی را مجبور کرد که ۶سال تالش کنند تا جواز ساخت مشرق االذکار را بگيرند.
سرانجام اين حمالت نه تنھا نتيجه نداد ،بلکه باعث پيشرفت بيشتر امر بھائی شد .وقتی جامعه ی بھائی جواز
ساختن مشرق االذکار را گرفت ،در سال ١٩۵٩م (١٣٣٨) .طرح پيشنھادی مھندس بزرگ تِئوتو ُر ُکلی پذيرفته شد و
در سال ١٩۶٣م١٣۴١-٢) .ه.ش (.ھزاران بھائی اروپايی در ساختن مشرق االذکار رسما ً با اھداء تبرّعات خود
مشارکت جُستند .در اين جا نيز مثل ساير موارد ،تعصب دشمنان دين بھائی باعث ھمدردی عمومی با جامعه ی بھائی و
نشر مقاالت در روزنامه ھا و نطقھايی در راديو شد .نتيجه آن شد که مردم آلمان بيشتر از ھر وقت ديگری با ماھيت و
تعاليم دين بھائی آشنا شدند.
در سال ١٩٨١م .دکتر کورت ھوتن ،رئيس آژانس تبليغات پروتستانی
Evangelische Zentralstelle für Weltanschauungssragenو نويسنده ی مقاالت ضد بھائی گوناگون از
نوشته ی عجيب فردی به نام فرانچسکو فيچيکيا استفاده کرد .رفتار فيچيکيا باعث شد از امر بھائی خارج شد .او با
رفتارش نشان داد که می خواھد به شھرت عمومی امر بھائی صدمه بزند و نوشته اش کامالً از سر دشمنی و
سودجويانه بود .اگرچه نويسنده ھيچ مدرک وگواھی معتبر مربوط به موضوع نداشت ،ولی آژانس Zentralstelle
نسخه ای از اين کتاب را چاپ کرد و به تعداد بسيار پخش نمود و آن را يک تحقيق دانشگاھی و علمی جلوه داد.
سرانجام سه دانشمند بھائی آلمانی کار پرزحمت پاسخ دادن به تمام بحث و جدلھا و ادعاھای جعلی کتاب را
Olms Verlagاين انجام دادند .نتيجه ی کار کتابی شد به نام .Desinformation als Methodsانتشارات
ب بيش از ۶٠٠صفحه ای با جزئيات کامل و مستند خود ،يک منبع گرانبھا برای جامعه ی پاسخ را منتشر نمود .اين کتا ِ
بھائی است ٣٤٥.مثل بحرانی که در مورد ساختن مشرق االذکار فرانکفورت به وجود آمد ،حمله ھايی که با چاپ نوشته
ھای ضد بھائی انجام شد باعث شد تالشھای بھائيان در زمانی کوتاه به چنان موفقيتی برسد که شايد به تنھايی نمی شد به
آن رسيد .بحثھای ضد بھائی که پيش آوردند توجه جامعه ی دانشمند آلمان را به مفاھيم اصلی و تاريخ و عقايد واقعی
جلب کرد و اعتبار و ارزش دشمنان امر بھائی را شديداً زير سوال بُرد.
بحران ديگری در منطقه ای ديگر ايجاد شد که مقام جامعه ی بھائی را در آلمان محکم تر کرد .مدير قانونی
بخش توبين ِگن به محفل روحانی بھائی حق تشکيل نداد چون سيستم سه مرحله ای موسسات بھائی تاحدودی با ِ دادگاه
مقررات قانونی آلمان ناسازگار بود .محفل روحانی ملی آلمان ازديوان عالی فدرال قانون اساسی کشور خواست به
ت مذکور اعالم کرد که نظم اداری بھائی جزئی جدانشدنی از دين بھائی موضوع رسيدگی کند.تصميم برجسته ی ھيئ ِ
است و نبايد اينچنين محدوديت قانونی برای آن قائل شد.
در سرزمينی که کليساييان می خواستند موقعيت امر را به عنوان يک دين شناخته شده زير سوال ببرند،
سخنان قاضی خيلی مھم بود:
در پرونده ی جاری الزم نيست بيش از اين در مورد اين موضوع بررسی کرد ،زيرا شخصيت امر
بھائی به عنون يک دين و شخصيت جامعه ی بھائی به عنوان يک جامعه ی دينی ،در زندگی روزمره ،در
٣٤٦
فرھنگ ،و در نظر عموم مردم و علم معيارھای اديان آشکار است.
اگرچه اين پيروزی ھا برای جامعه ی بھائی آلمان و جاھای ديگررضايت بخش ھستند ،ولی شدت عملياتی که
سازمانھای کليسايی عليه دين بھائی اجرا کردند ،کينه ی عميقی را نشان می داد که ممکن است در آينده به شکلھای
ديگری ظاھر شود.
٣٤٤برای مثال ،رابرت ريچارد سون در مقاله ی ” “The Precursor, The Prophet and The Popeدر مجله ی Open Courtجلد٣٠
)نوامبر (١٩١۶صفحه ی ۶٢۶درباره ی عقيده ی بھائی که می گويد مظھر ظھور الھی مصون از خطا )معصوم( است صحبت می کند" :اين
عقيده می تواند زيان آورترين تعليم دينی به شمار آيد که بشر تا حاال جرئت کرده مطرح نمايد -ھمان تعليمی که محرک اساسينھا* بوده است.
بابيان و بھائيان از کوچک و بزرگ ھمواره اين عقيده را قبول داشته اند".
* فرقۀ مذھبی حسن صبّاح يا )ح ّشاشين( ،گروھی از مسلمانان متعصب در سوريه و ايران که می خواستند صليبيون را ترور کنند.
١٩٩۵ ٣٤٥؛ نويسندگان اودو شفر ،اولريک گول ِمر ،ني ُکال توفيق.
٣٤٦ديوان فدرال قانون اساسی ۵ ،فوريه ١٩٩١م.؛ .2BvR-263/86
١١٢
اين مخالفتھا چالشھای جديد پيش روی امر بھائی را نشان می دھند ،چالشھايی که در اثر توسعه ی فعاليتھای
جامعه ی بھائی و جلب توجه بيشتر مردم به جامعه ی بھائی به وجود می آيند .روح و روش پاسخھای جامعه ی بھائی
به اين حمالت ھم بر تصوير امر بھائی در انظار جھانيان تاثير بسياری می گذارد و ھم بر کيفيت زندگی بھائيان.
حفظ وحدت جامعه ی بھائی ،پاسخ به حمالتی که به امر بھائی می شود و شرکت اکثر بھائيان در فعاليتھای
توسعه ی جامعه ی بھائی ،به تنھايی ھدف حضرت بھاءﷲ را تامين نمی کنند ،و احتماالً نوع بشر نيز کامالً نخواھد
پذيرفت که ظھور بھائی پاسخگوی نيازھای آينده ی بشری است .بشر فقط در صورتی اين حقيقت را می پذيرد که روح
جديد و روش زندگی و ويژگيھای جديد و جذابتری در زندگی بھائيان و رفتارشان مشاھده کند .شوقی ربانی بارھا
فرمود:
ّ
"فقط و فقط يک عامل ،بدون ترديد و به تنھائی ،نصرت و غلبه ی مسلم و قطعی اين امر اقدس
ابھايی را تضمين و تامين خواھد کرد و آن حد و اندازه ای است که مرآت حيات درونی فردی و شخصيت
پنھانی خصوصی ما ،در زمينه ھا و عرصه ھای متنوع و متعدد خود ،شکوه و عظمت اصول و مبادی ازليه
٣٤٧
ی ابديه ای را که مظھر کليه ی الھيه ،اعالن و ابالغ فرموده ،منعکس و متجلی نمايد".
بيشتر آن چيزھايی که جامعه ی مدرن به آن توجه می کند ،چاره ی ِ شکی نيست که جامعه ی بھائی برای
جالبی دارد .از اولين روزھای پيدايش دين بھائی ،شخصيت بھائيان عموما ً تحسين و تعريف عموم را برانگيخته است.
ادوارد گرانويل براون در قرن ١٣آنچه را ديده اين طور شرح می دھد:
اغلب شنيده ام که کشيشھای مسيحی از موفقيت شگفت انگيز مبلغان بابی ]يعنی بھائی[ و شکست
تقريبا ً کامل خود حيرت می کردند...به نظر من ،پاسخ به روشنی خورشيد ظھر است] .در ادامه بعضی
نظرات انتقادی خودش را درباره ی جنبه ھای خاصی از فرقه گرايی مسيحی می آورد[....
خلوص کامل بابيان ،ناديده گرفتن و نترسيدن از مرگ و شکنجه ای که به خاطر دينشان تحمل می
راستی دينشان ،رفتار تحسين آميز آنھا در برابر بشر و مخصوصا ً در برابر
ِ کنند ،اعتقاد محکم و قطعی آنھا به
٣٤٨
ھمدينانشان ،در نظر ناظران غربی ،قوی ترين دالئلی ھستند که نظر ديگران را به بابيان جلب می کنند.
امروزه نيز ناظران ديانت بھائی ،جامعه را به ھمان اندازه تحسين می کنند .نمايش کامل يگانگی نژاد بشری و
نفی نژادپرستی در جامعه ی بھائی که تقريبا ً افرادی از ھمه ی نژادھا در آن حضور دارند ،خودداری کامل از بحث و
جدل دينی يا انتقاد از اديان ديگر ،آزادی از لکه ھای رسوايی اخالقی و مالی که نھضتھای دينی امروزی اکثراً به آن
دچار ھستند ،نشر پيام بھائی بدون اين که به زور و فشار بخواھند عقيده ی خود را به ديگران بقبوالنند ،و شھرت
عمومی جامعه ی بھائی به مھمان نوازی -ھر کدام از اينھا در پايه گذاری احترام ھمگان به جامعه ی بھائی نقش داشته
اند.
به ھر حال ،با توجه به بحران ھای فزاينده در امور انسانی ،امروزه جامعه ی بھائی چالش بزرگی دارد تا
الگويی برای تغييرات اساسی اجتماعی ارائه کند .مثالً در کشورھای غربی ،مردم منتظرند ببينند که آيا خانواده ی بھائی
شروع جديدی را نشان می دھد؛ آنھا توجه دارند که تا چه حد جامعه ی جوان و کودک بھائی پندھا و دستورات حضرت
بھاءﷲ را در زندگی و ديدگاه ھای خود منعکس می کنند .در افريقا ،ھنوز قبيله گرايی وجود دارد و تالشھای نھضتھای
سياسی و دينی را که می خواھند شرايط ايجاد جامعه ی جديدی را فراھم کنند ،خنثی می کند .آيا جامعه ھای بھائی آن
قوی
ِ کشورھا می توانند از عھده ی اين مشکالت برآيند؟ در بسياری از فرھنگھای آسيايی ،با وجود برنامه ھای
آموزشی ،زنان ھمچنان در مقام اجتماعی پايينی که قرنھا داشته اند باقی مانده اند .گرچه جامعه ھای بھائی در از بين
بردن اين وضع گامھای بزرگی برداشته اند ،اما آيا تعاليم حضرت بھاءﷲ در مورد تساوی زن و مرد ،می تواند چنان
در اين جامعه ھا نفوذ کند که به زنان فرصت بدھد نقش متحول کننده ی جديد را که حضرت بھاءﷲ پيش بينی فرمود در
جامعه ايفاء کنند؟
سرانجام ،آيا جامعه بھائی می تواند ثابت کند عقايد بھائی حالل مشکالت اقتصادی کنونی است ،مشکالتی که
زندگی اجتماعی و روحانی بشر را فلج کرده است؟ اخيراً در بسياری از کشورھای جھان سوم ،در بعضی از مناطق،
اکثر جمعيت را بھائيان تشکيل می دھند و محفلھای روحانی محلی در اين مناطق مستقيما ً با اين چالش روبرو ھستند.
المللی سال ،١٣۶٢اعالم کرد که يک دفتر جديد توسعه ی اجتماعی و اقتصادی ايجاد ِ بيت العدل اعظم در کانونشن بين
شده است .جامعه ھای بھائی تشويق شدند که پروژه ھای بسياری را در "سطح مقدماتی و مردمی" شروع کنند که در
آنھا تعاليم اجتماعی و اقتصادی حضرت بھاءﷲ به کار رود .نشريه ی باکيفيت بين المللی بھائی نام One Countryاين
فعاليتھا را بررسی می کند .اين نشريه به زبانھای انگليسی ،فرانسوی ،اسپانيايی ،چينی ،روسی و آلمانی منتشر می شود
و در جامعه ی غير دولتی ) ،(nongovernmental communityخوانندگان بسياری دارد .روشن است که جامعه ی
بھائی مشغول يادگيری از راه تجربه در امور اقتصادی است و تنھا يک سيستم عقيدتی ارائه نمی کند .اين فعاليتھا جزئی
ت آينده می طلبد.از زندگی جامعه ی بھائی است .اين جنبه از زندگی جامعه ی بھائی بررسی دقيقی را در سالھای سخ ِ
١١٣
چنين چالشھايی روحيه ی قھرمانی و اشتياق جامعه ی بھائی را در سالھای پايانی قرن بيستم محک می زند و
اين روحيه را تا حد اعالی آن ظاھر می کند .به خصوص ،نيرويی که در جامعه ی جھانی بھائی وجود دارد و می تواند
اين جامعه را الگوی اجتماعی جديدی قرار دھد .در سالھای آينده بھائيان دليل خوبی دارند برای اين که عميقتر در اين
امتياز رسالت خود را نسبت به رسالت انبيای گذشته بيان ِ بيان حضرت بھاءﷲ تفکر کنند؛ حضرت بھاءﷲ در اين بيان
می کند .می فرمايد:
٣٤٩
َ َ ﱠ ُ َ "انّه )مسيح( قال تعاليا ِالج َعلکما َ
صيّادَی االنسان و اليوم يقول تعالوا لِنَج َعلکم ِعلة حيوة العالم". ُ َ َ
]ترجمه :ھمانا او )مسيح( فرمود بياييد شما دو نفر تا شما را شکارچی انسان قرار دھم و امروز می گويد
بياييد تا شما را علت حيات و زندگی عالَم قرار دھيم[.
١١٤
ضميمه :ادوارد گرانويل براون
متأسّفانه با گذشت زمان ،کارھای محقّقانه ی براون با اغراض مختلف سياسی دوران ويکتوريَن آميخته شد.
براون به خاطر عالقه ای که به مردم ايران داشت ،اميدوار بود آنان را از نادانی و استبداد سلطه ی دوگانه ی علمای
شيعه و پادشاھان قاجار آزاد کند .در نتيجه ،براون طرفدار "نھضت مشروطه خواھی" ايران شد ٣٥٢.براون در اروپا
برای اين نھضت پول جمع کرد ،به نمايندگی آنھا به سخنرانی پرداخت و خانۀ خود را در کمبريج مح ّل مالقات و
قرارگاه تبعيديان ايرانی قرار داد .طرفداری از سياست آزاديخواھی وی را به ملّی گرائی افراطی کشانيد .مشروطه
خواھان ايران در دايرۀ حکومت امپرياليستی بريتانيا بصورت متّفقين طبيعی عليه روسيّۀ تزاری که از شاھان قاجار
طرفداری می نمود ،درآمدند.
براون چون جامعۀ بھائی را )يا بگفتۀ خود وی که ھمواره آن را تکرار می کند بابی ھا( ھمبسته ترين نيروی
مترقّی ايران می دانست ،انتظار داشت که آنان رھبری دگرگونی سياسی و اجتماعی کشور را بعھده بگيرند .چون
بھائيان از ھرگونه دخالت در مخاصمات ملّی و يا بين المللی خودداری کردند ،براون نااميد شد .علت آن بود که حضرت
بھاءﷲ دين بھائی رسالتی الھی می دانست که حضرت باب مسير رسيدن به آن را ھموار فرمود و نمی پذيرفت که اين
١١٥
دين جھانی را به حد ھواداری از تعصّبات سياسی تقليل دھد .ناخشنودی براون را می توان از مطالبی که در بارۀ تعليم
حضرت بھاءﷲ راجع به "وحدت عالم انسانی" نوشته ،به خوبی احساس کرد:
"اھداف ديانت بھائی بعقيدۀ من بيش از آن جھانی و بين المللی است که بتواند خدمتی به تجديد حيات سياسی
)ايران( بنمايد .بھاء ﷲ می گويد "ليس الفخر لمن يحبّ الوطن بل لمن يحبّ العالم" البتّه اين بيان بغايت زيبا است ولی در
٣٥٣
حال حاضر ايران به مردانی احتياج دارد که حبّ وطن را به ھرچيز ديگر ترجيح دھند".
ع ّدۀ کمی از بابيان البتّه ،با اشتياق و عالقه حاضر شدند که نقش سياسی خود را آن طور که براون در نظر
داشت ايفاء نمايند .اينان اَزَليھايی بودند که در آن زمان رھبر پيشين خود ميرزايحيی را در تنھائی تبعيدگاه جزيرۀ قبرس
رھا نموده و ناگھان به ايدئولوگھا و روزنامه نگاران و عوامل زيرزمينی سياسی تبديل شدند ٣٥٤.اين اشخاص در جريان
فعّاليت ھای خود به مکاتبات دوستانه با براون ادامه داده و آن طور که براون گفت قابل اعتمادترين ھمکاران براون
شدند .اين افراد که اشتياقی شديد به احراز مقامات سياسی داشتند و حضرت بھاءﷲ آنھا را از به کاربردن ميراث
حضرت باب برای اين منظورمنع کرده بود ،اسناد و مطالبی را که منبع اصلی تحقيقات بعدی براون بشمار می رفت
٣٥٥
برای وی تھيّه نمودند.
نتيجه از نقطه نظر پژوھشی تأسّف آور بود .فصل ازليھا در تاريخ بھائی نقشی زودگذر داشت و اسناد معتبری
که براون شديداً به آن تکيه کرده بود بزودی اعتبار خود را از دست داد و مغشوش و مقلوب از کار درآمد ٣٥٦.نکته ی
تاسف اور مھم اھميتی بود که براون برای سند عجيبی که در ١٨٩٢بين مقاالت کنت دو گوبينوی فقيد پيدا کرد قائل بود.
او بعداً اين سند را به نام محرمانه ی فارسی آن ،کتاب نقطه الکاف چاپ نمود .ماجرای کامل آن در حد اين يادداشت
نمی گنجد ،اما اين موضوع شايان توجه است چون درمنحرف شدن موقتی براون از ريشه ھای بھائی موثر بود.
نقطه الکاف به ظاھر يک تاريخ از نھضت بابی بود و براون آن را به شھيد محترم بابی ،حاجی ميرزا جانی
نسبت می داد که چھل سال پيش ،در ،١٨۵٢اعدام شده بود و مشھور بود که حاج ميرزا جانی خاطرات شخصی خود
را از بعضی از اتفاقاتی که در آنھا درگير بوده نوشته است .تنھا مدرک براون برای اين ادعا ميرزا يحيی بود ،ميرزا
يحيی که اخيراً اعتبار خود را بين ھمدستانش از دست داده بود؛ خو ِد متن نام نويسنده را ذکر نکرده بود.
اگرچه به نظر می رسيد گزيده ھايی از يادداشتھای گم شده ی حاج ميرزا جانی در اين متن به کار رفته بود،
ولی بايد براون می فھميد که شھيد جانی نمی توانسته نويسنده ی نقطه الکاف باشد .به جز شواھد داخلی ،اشاره ھايی نيز
به اتفاقات سالھای ١٨۵٣-١٨۵۴در آن شده بود ،يعنی بيش از يک سال پس از شھادت شھيد جانی .به عالوه دليل کافی
وجود دارد که نشان دھد نسخه ی نھايی در حدود اوايل دھه ی ،١٨۶٠جمع آوری شده و يک کپی از آن بدون نام و
نشان به پاريس ،به کنت دوگوبينو يا بيبليوتک ناسيونال)کتابخانه ی ملی( فرستاده شده بود و در کلکسيون کتابھای او
قرار گرفته بود .اين مجموعه در کتاب کنت دوگوبينو به نام مذاھب و فلسفه ھای آسيای مرکزی)چاپ (١٨۶۵ذکر نشده
بود ،کتابی که مسلما ً بايد از اين سند به عنوان يک منبع کليدی استفاده می کرد ٣٥٧.يک محقق بھائی بزرگ به نام ميرزا
ابوالفضل گلپايگانی که زمانی روی يک کپی از کتاب اصلی ميرزا جانی کار کرده بود ،بی پرده اعالم کرد که نقطه
الکاف اثر ميرزا جانی نيست.
چون در اين کتاب ميرزا يحيی بسيار تحسين شده و رھبری حضرت بھاءﷲ را در حوادثی که به نظر می رسد
کتاب آنھا را روايت می کند ،بد می داند ،ممکن است اين کتاب تالش طرفداران يحيی باشد که می خواسته اند نقش
کمرنگ يحيی را در اواخر دھه ی ١٨۶٠محکم کنند .شخصيت نامانوس بعضی از مندرجات دينی کتاب ،وفادارانه
ديدگاھھای مشھور يحيی را منعکس می کند و اعتماد بيشتری به اين تصور می بخشد .تحقيقاتی بسياری الزم است که
رمز اصل اين سند گشوده شود.
با اين وجود ،براون نقطه الکاف را تاريخ معتبری از حوادثی می دانست که عميقا ً به آنھا عالقه داشت.
برخالف تمام شواھد عينی که وجود داشت ،يه نظر می رسد ھمدستان ازلی ،براون را تشويق کرده اند که باور کند
جامعه ی بھائی عمداً اين سند را سرکوب کرده است تا تاريخ بابی را طوری از نو تنظيم کند که ادعای حضرت بھاءﷲ
را تقويت نمايد .از بعضی از اشاره ھای خو ِد براون به اين موضوع واضح است که او خود را در موقعيت معاصرين
٣٥٣ادوارد براون – مق ّدمۀ نقطة الکاف نقل از کتاب "ادوارد براون و امر بھائی" تأليف ايادی امرﷲ جناب حسن باليوزی.
٣٥٤ازلی ھا از قبول امر حضرت بھاءﷲ سرباز زده و خود را ھنوز بابی می دانند .چنين بنظر می رسد که اکثريّت قريب باتفاق آنان اصوال از
ً ّ
ھرگونه عالقۀ مذھبی بريده و بدامان نظريات انقالبی سياسی پناه برده و با علمای اسالمی که زمانی بقتل عا ّم بابيان می پرداختند ھمداستان شده
اند.
٣٥٥دو نفر از رھبران معروف ازلی بنام شيخ احمد روحی و ميرزا آقاخان کرمانی که ھردو با دختران ميرزا يحيی ازدواج کرده بودند و تصّور
می نمودند که براون تمايلی بحضرت بھاءﷲ پيدا کرده است سعی نمودند که با تھيّۀ اسناد و مدارک جعلی وی را متقاعد سازند که حضرت
بھاءﷲ مقامی را که متعلّق بميرزا يحيی بوده غصب کرده اند .نتيجۀ اقدامات آنانرا می توان در آثار براون بخوبی مشاھده کرد زيرا وی ھمواره
جامعه ای را که م ّدتھای مديد است بنام بھائی معروف شده در تمام نوشته ھای خود بابی می نامد.
٣٥٦برای نمونه به کتاب ھشت بھشت صفحات ٨۴ -٨٠ – ٣۴ – ٣٣ – ٢١ – ١٩و کتاب نقطة الکاف صفحات ٧٠تا ٨٨و مقدمۀ اين کتاب که
در کتاب "ادوارد براون و امر بھائی" تأليف ايادی امرﷲ جناب حسن باليوزی مورد بحث قرار گرفته مراجعه شود.
٣٥٧اين که دقيقا ً چطور اين متن وارد کلکسيون دوگوبينو شد ھنوز رازی باقی ماند ه است .ھيچ شاھدی وجود دارد مبنی بر اين که گوبينو اين
کتاب را داشته است يا به محتوای آن آشنا بوده است.
١١٦
خود ،از سخنگويان محققين منتقد به اسناد دينی می ديد که ھمزمان داشتند در نسخه ھای مختلف انجيل ،نشانه ھايی از
٣٥٨
رقابتھای فرقه ای و حزبی بين مسيحيان اوليه پيدا می کردند.
دليل ھر چه بود ،نتيجه آن بود که توجھات ،از پيشرفتھای مھم در طلوع دين جديد منحرف شوند .شايد در
نتيجۀ ھمين احساس بود که براون بعداً باب مراوده را باجامعۀ بھائی باز کرد .با حضرت عبدالبھاء به مکاتبه پرداخت و
در لندن و پاريس در سال ١٩١١ضمن سفر ايشان به اروپا با ايشان مالقات کرد .و عاقبت در ژانويۀ ١٩٢٢شرح
مبسوطی در مجلّۀ "جامعۀ سلطنتی آسيائی" منتشر ساخت و در آن از رھبر در گذشتۀ جامعۀ بھائی بنام شخص
بزرگواری ياد کرد که احتماالً نفوذ فوق العاده ای نه تنھا در شرق بلکه در غرب جھان بيش از ھر متف ّکر و مربّی
آسيائی ديگر در اين زمان داشته است.
اوّلين قدم مفيد در ارزيابی سھم براون در تاريخ امر بھائی در سال ١٩٧٠توسّط دانشمند ايرانی مقيم بريتانيا،
ايادی امرﷲ ،حسن باليوزی با نوشتن کتاب "ادوارد گرانويل براون و آئين بھائی" برداشته شد .تحقيقات آينده قطعا ً دست
آوردھای علمی را که براون با تح ّمل رنج فراوان تھيّه و بجای گذاشته از فعّاليت ھای زودگذر سياسی زمان او به خوبی
متمايز و مشخص خواھد نمود .نتيجۀ اين تحقيقات ھرچه باشد ،مطالعه ی ريشه ھای دين بھائی با رعايت تعادل بين
تحقيقات علمی و احساس محبت ،سبب شد يک دانشمند ممتاز غربی نوشته ھائی چنين دقيق از تجربه ھای دست اوّ ل
خود و مالقات ھای بدون واسطه با بنيانگذاردين بھائی تھيه نمايد.
٣٥٨در اين رابطه ،براون به پيشنھاد يکی از دوستان نزديکش در خدمات خارجی بريتانياِ ،سر سسيل سپرينگ رايس ،اشاره می کند که رابطه
ی حضرت بھاءﷲ و ميرزا يحيی مثل رابطه ی سينت پُل و سينت پيتر بوده است)با اشاره به اين که اولی مقام دومی را غصب کرد( .در
حقيقت ،براون پيش از اين اشاره کرده بود که تنھا رابطه ی بامعنی بين حوادث تاريخ مسيحی و بھائی اين است که حضرت باب برای حضرت
بھاءﷲ نقشی شبيه نقش يحيی تعميددھنده برای حضرت مسيح را بازی کرد و راه را برای آمدن حضرت بھاءﷲ ھموار ساخت .با توجه به اين
ديدگاه تنھا نقشی که يحيی داشت ،نقش يھودای اسخريوطی در تاريخ مسيحی بود ،چيزی که برای ازلی ھا و براون جاذبه ای نداشت.
١١٧