Love Tutorial written by: purpleyhan December2011

CHARACTERS Venice Liann Damian Roelle James Morales Ziela Angeli Willson Ivan Vorch Raya Casimiro

Prologue Na-inlove na ba kayo? Kung oo, kanino? Sa playboy? Sa heartthrob? Sa varsity player? Sa rich kid? Sa handsome gangster?

 Why do girls always fall in love with these kind of guys? Is there something spe cial to them? Gwapo. Hot. Mayaman. Yan naman lagi ang ideal guy ng mga normal girls. Ako rin naman eh. DATI. Oo, dati. Pero hindi na ngayon. Asa naman sila! Di ko na sila type no! Pagkatapos nila akong lokohin? Duh? Andam i-daming lalaki dyan eh! At sa pag-aalboroto ko, I met this geek guy. Syempre may brilliant idea na pumasok sa isip ko! MAKAKAGANTI na rin ako. Sa kanila. Sa mga manlolokong yun! At dahil nga nademonyo ang aking isip, I'M PALNNING TO USE THIS GUY. To get my rev enge. Yeah, you heard me right. I'll USE him. I'll make him into another person. I'll help him. I'll be his tutee. He'll be my tutor. Right. We'll have a tutorial. A tutorial that will change OUR life.

 And it's funny how he entitled it with Our Love Tutorial.

Lesson 1 Ate! Dad! Bilisan niyo! Malalate na ako! Ang bagal-bagal nila kumilos. Jusmiyo! Eto na!-Daddy Bakit ka ba kasi nagmamadali? Eh 8 pa class mo ah? 7 pa lang oh! Nagreklamo pa si ate. -_____- Bakit ba? Masama bang pumasok ng maaga? Di naman d i ba? Sumakay na kami sa kotse at si daddy ang nad-drive since nag-leave si Kuya Ronal d, yung driver namin. ^____________________^ Halata bang maganda ang gising ko ngayon? Haha! Ang lapad kaya ng ngiti ko! Exci ted na kasi akong pumasok eh! After 15 minutes eh nasa tapat na kami ng school. Bye Dad! Bye sis! tapos tumakbo na ako dahil baka may sabihin na naman silang dala wa sa akin. Yehey! Nasa school na ako! Wuhoo! Grabe! Super excited na talaga ako! Hi Liann! Hello po ate Liann! Liann! Long time no see! ^____^ Ngiti dito, ngiti doon.

 Aw. Ang sakit na ng panga ko. Ngawit na ngawit na! -____- Ugh. Buti na lang mala pit na ako sa tambayan at mapapahinga ko na yung panga ko. Liann! ^___^ Hi Grace. -______- Oh? Bakit ganyan itsura mo? Marami na naman ba sila sa hallway? As usual. -____- Teka, mag-iintroduction muna ako! >3< I'm Liann. Pero kapatid ko si ate Steff ha! Ako si Venice. Ay teka nga ang gulo! A ko talaga si Venice Liann Damian. Gumaya lang talaga ako kay sis! Liann ang tawag sa akin ng mga classmates at kakilala ko. Pero Venice or Ven ang tawag sa akin ng bestfriend ko at ng family ko. Pati pala sila Ate Yna, Alice a t Jess! Oh di ba? I'm a certified gaya-gaya! ^___^ Nag-aaral ako sa Amarrison Academy, a school for rich people, I think. Yung prin cipal kasi namin na si Mr. Wilson ay isa sa richest businessmen dito sa Manila. Basta mayaman ka, you belong here. Third year high school na ako this school yea r. And uh, I'm the top student. Err kaya medyo sikat ako. Pero sabi nila, sikat da w ako di lang dahil ako yung top student, but I'm also one of the prettiest here. Like duh? Asa naman ako! Eh andami-dami ko ngang nakikitang pretty students dito eh! Ewan ko ba sa kanila kung bakit nila nasabi yun. Siguro nambobola lang. -__ __ Hey Grace, ikaw pa lang andito? Yup. Ang aga pa kaya! 7:20 pa lang oh! Akala ko pa naman andito na si Ziela. >3< Sabi ko nga maaga pa. -____- Umupo muna ako dun sa bench. Tutal maaga pa naman eh! Oo nga pala, I'm here at our tambayan. Yung circle of friends ko kasi is yung mga mahilig rin sa dresses, shoes and the likes. In short, fashionistas. Dito kasi sa school, common na ang groupies. Kami, yung mga fashionistas, eh nagsasama-sama dito sa garden. Syempre, all abou t fashion ang topics namin lagi! ^_^ Meron ding mga super sossy, as in ang OA na nila. -____- Mga superstar kung baga . Inaaya nga nila akong sumali sa kanila but I rejected their offer. Hindi ko ca rry dun! Masyadong mahangin! Yung mga heartthrobs eh may sarili ring groupies. Kyaaaaaaa~ Grabe nga eh! Nagsa ma-sama ang mga oh so hot and handsome boys sa school! Kaya laging duguan ang mg a ilong ng girls pag dadaan sila! >____< Syempre andyan din yung mga varsity. Mga players. Siguro sila ang coolest group para sa akin. Wala lang. Feel ko kasi ang sports. Andyan din yung mga geeks or nerds. Ok lang naman sila sa akin pero sa iba, masy ado silang outcasted. Wala namang masama sa pag-aaral ng sobra di ba? Pero sigur o nga sa generation ngayon, konti na lang yung super mag-aral. Oh well. Inaaya r in nila ako dito kaso kasi baka sumakit utak ko dyan eh! Baka puro cosine at sin

e yung marinig ko. Eh di naabno na ako? Ahm, meron ding mga nilalayuan ng ibang groupies. Yung mga bully at wicked stude nts. Ewan ko pero di ko sila feel. Para kasing ang sama ng aura nila eh. -_____Nakakatakot lapitan. Lastly, andyan yung mga normal students. Yung mga walang interests sa ibang grou pies. Wala lang, gusto lang nilang i-enjoy ang high school life nila. WITHOUT RE STRICTIONS. ^__^ Venice!!!! Napalingon naman ako kung sino yung tumawag. Waaaah! Ziela!! Niyakap ko siya nang mahigpit. Gosh, I really missed this girl. How are you? Na-miss kita bruha! Ayos naman! Ako rin na-miss kita impakta! Ayos ba ang tawagan namin? Haha. Yeah right. I'm bruha and she's impakta. Ang cute no? She's Ziela Angeli Willson. At kung nahihinuha niyo na, she's the daughter of Mr. Wi llson, yung may-ari ng school. Lagi silang nagbabakasyon sa America kaya na-miss ko siya. Bestfriend ko yan eh! Of course she's famous here. Malamang naman di ba? May pasalubong ako sa `yo bruha! ^__^ Yay! Talaga?? Then, inabot niya sa akin yung sandamakak na paperbags. Pagtingin ko, puro dress and shoes and accessories! Yay! ^_^ OMG impakta, thank you!! You made my day! ^____^ Jeez. Di ko nga nadala lahat eh. Ang bigat kasi. >3< O_O Okay, ikaw na super yaman. Makapagbigay ng pasalubong, WAGAS. Oy lika na bruha, punta na tayong room! Baka maagawan pa tayo ng magandang pwesto eh! Sure! Ayoko na sa unahan! Di ako makatulog ng maayos eh. >3< Kumaripas kami ng takbo papuntang room. Geez! Nakakahingal pala tumakbo hanggang 3rd floor! >______< Muscle pain! Pagdating namin sa room, ayos! Lima palang kami! Pinili namin ni Ziela yung mala pit sa airconditioner. Para malamig. ^_____^ Syempre, inayos na namin yung mga gamit namin. Crap. Ang dami kong dala. Puro pa salubong ni Ziela! Hey bruha, kamusta na nga pala kayo ni Richard?

 O_o Nagulat ako sa sinabi niya. Crap. Di pa niya pala alam. Uhh, we broke up.

Lesson 2 What?!?! Tinakpan ko kaagad yung bibig ni Ziela. Gosh! Sumigaw ba naman?! Shhh! Wag kang maingay! Okay, okay. Na-shock lang ako. Pero, why?! Tsk. Di ko pa pala nasasabi sa kanya. Kasi naman alis ng alis sa bansa eh! >3< Pinagpalit ako sa fans niya eh. -_____-

 Ganito kasi yun. Richard WAS my boyfriend last school year. Pero nung March lang naging kami. Heartthrob siya sa academy. Yeah, maraming babaeng nakaaligid diya n. Kaya nga sobrang saya ko nung niligawan niya ako. Kaso nung May, nakita ko si ya na may kasamang maraming babae sa mall. At ang masaklap pa dun, dapat date na min nun! Grrrrrr! Pinagpalit niya ako sa mga flings niya! Kainis! Naku condolences bruha. Wag ako ang-icondolence mo kundi siya! Isusumpa ko talaga yung hinayupak nayun! > _< Naku talaga! Buti crush ko pa lang siya nung sinagot ko siya. Kung hindi, emote ang drama ko ngayon. Maya-maya eh dumami na yung mga tao sa classroom. Gosh. Buti talaga nauna kami n i Ziela at nakatapat kami sa aircon! ^____^ O_o Naku po. Eto na naman sila! Lumalapit na naman sila sa akin! Eeeeehhhhh! Ang kuk ulit talaga! Hi Liann! You make sali na kasi in our group! You belong there! Yeah right! You are sossy naman eh, so pwede ka na. -___________Ilan ba ang utak nila at hindi nila maintindihan ang salitang `AYOKO' ? God. Sorry. Ayoko talaga eh. Hay naku. Ikaw na nga ang inaaya, ayaw mo pa! You're so arte naman! Eh mas maarte ka pa nga sa akin eh! Sinabi ko bang pilitin niyo ako? Kainis. BV. Hmp! Low-level kasi gusto niya eh! Eh mukhang mga ewan naman yung mga nasa group mo! Aba! Aba! Aba! Nilalait ang group ko?! Eh sila nga mukhang mga sapatos ang mukha eh! Kung makagawa ng group akala mo talagang may mga itsura! Hmp! Eh 3 lang ata maganda sa group nila! Kainis! Sipain ko sila palabas eh! Would you mind staying away from her?! You guys are irritating, you know?? She sa id she doesn't want to be in your group, so back off! Naks. Tapang ni impakta! ^_^ Whatever.-sabi nung isa. At ayun. Lumayo na rin yung tatlo! Phew. Kung hindi eh, sasapatusin ko talaga mg a mukha nila. -______ Huh! Akala mo naman kung sinong maganda! Mukha namang shrek! Adik si Ziela! Haha! Nainis na rin.

Yaan mo na sila. Papansin lang yung mga yun. Tss. Pa-english-english pa eh di naman kayang bumuo ng isang sentence! Nakita mo ba kanina? Taob siya sa sinabi ko eh! Bwahahaha! >:D Yan ang totoong ugali ni Ziela. Medyo may pagkamaldita pag naiinis na siya! Haha , ako rin naman ganyan eh! Lalo na pagdating sa grupong yun. Nakakairita talaga kasi sila eh. >____< Saktong 8:00, pumasok yung teacher namin. Okay, start nang class. As usual, magiintroduce sa harapan. Blah blah blah. Lagi namang ganun. Di na nagbago. Hi, I'm Raya Casimiro. 15 years old. And as everybody knows, I'm pretty! ^_^ Psssshhh! Ang kapal talaga ng mukha ng babaeng yun kahit kailan! -______- Magand a nga siya, ang yabang naman. Nakakainis lang. Member rin siya nung sossy group. At yung ate niya yung leader nun. Naku, disaster talaga ang groupie nayun! >___ < Good morning, I'm Ivan Vorch. 15 years of age. And umm, a basketball player. Yay! Yung newest crush ko! ^____^ Ang cute niya talaga! Go Ivan! Yo, Jack Lazaro. Mag-fififteen sa July. Drummer. OMG! Crush ko rin yan! Cute rin siya! Haha! Francis Villegas po. 15 years old. Uhh, normal lang? Kyaaa~ cute rin siya! OMG! Okay. Sorry sa kalandian ko. Masama bang magkaroon ng maraming crush? Crush lang naman eh! >3< Handsome and cute naman kasi yung nasa room eh! Kaya mahaba-haba a ng listahan ng crushes ko this school year! ^_______^ Hi, I'm Ziela Angeli Willson. 15 years old. Dancer and I love fashion. Nice naman Ziela! Applause! Yikes! Ako na pala! Uhm, hello. I'm Venice Liann Damian. Turning 15 years old. Dancer and I also love f ashion. Okay. After 20 minutes eh natapos na rin ang self-introduction. -___ Haha! At nailista ko na ang mga iistalk ko sa facebook and twitter! >:D Sa ibang subject, orientation lang naman. Ganun naman lagi pag first day eh. Di na mababago yun! Breaktime na.

 Ei Zie, kakain ka ba? Nope. Di ako nagugutom eh. Ako rin eh! Dun na lang muna tayo sa corridor. Lumabas kami ng room at tumambay muna sa corridor. Since nasa third floor kami, nakikita naming yung mga tao sa baba. Ang dami nga eh. Malamang, breaktime. Nagulat naman ako nung kinakalabit ako ni Ziela. Ang sakit na nga eh! Kalabit pa ba tawag dun? Bakit ba?? Ngumuso lang siya. Huh? Tinignan ko naman yung sa kabilang side niya. O_O Si Ivan, he's walking towards us. At.. andito na siya sa harapan ko. Hi Liann! ^_^ Kyaaaaaaa~ Kinausap niya ako! O_o Heaven. This is heaven. May anghel sa harapan ko. <3_<3 Hello! ^_^ May kailangan ka? Bakit kaya ako biglang kinausap nito? OMG. Yung number one crush ko kinausap ako ! >____< Nagkamot muna siya ng batok. Ano ba yun? Nahihiya? Uhm, can I court you?

 ANOOOOOOOOOOO DAWWWWWW? Lesson 3 "Huuuuuuy bruha, hinga!!" Andito nga pala kami ngayon sa canteen. Grabe lang. Hindi pa rin talaga ako maka paniwala eh. Si.. si Ivan.. yung crush ko.. WAAAAAHHHHH >o< "Oh my gosh. Oh my gosh Zie. Totoo ba talaga yun? Si Ivan? Eff! Eff! Parang kani na lang nililista ko yung pangalan niya sa crush list ko tapos.. OMG! I need wat er!! Water!!" "Oh eto eto. Hinga. Hinga." inabutan niya ako ng water. Grabe lang talaga. UNBEL IEVABLE. Can I court you? Can I court you? Can I court you? Can I court you? Eeeehh pero di ko maiwasang kiligin. Kasi naman eh. Di ba? Crush mo tapos biglan g ganun? Napapansin ka rin pala? "Zie, may number ka ni Ivan?" "Hmm.. ata?" Dahil si Zie ang anak ni Mr. Principal, aba mabilis tong makakuha ng number. Ka ya lahat ng crush niyan, katext niya agad. Oh diba? Hanggang sa matapos lahat ng class ngayong araw eh hindi nawala yung ngiti ko. S a sobrang kilig. Waaaaahhhh landi hormones, tantanan niyo ako. >o< Sa room eh inaasar agad kami ng mga classmates namin. Ang bilis nga naman ng bal ita. Tapos lagi pa siyang tumitingin sa side ko. Hindi tuloy ako makapagconcentr ate. Grabe lang talaga, kinikilig ako!!! "Bye Zie! Ill call you later nalang!" sabi ko kay Zie sabay sakay sa car namin. "DADDY! SHOPPING TAYO PLEAAAAASSSSEEEEE??" si Daddy kasi yung sinabihan kong mag sundo sa akin ngayon. Gusto ko kasing magpasamang magshopping eh. Oh. Oo nga pala. Mahilig akong magshopping. As in. Gusto ko kasing bumili ng mga bagong dress, accessories, shoes and such. Minsan, kasama ko rin yung ate ko. S i Steff Damian. Siya lang naman ang idol ko pagdating sa fashion. Wiiiee ang cut e cute kasi ng ate kong magdamit at pumorma *u* Dahil aayaw ni Daddy na samahang magshopping, sya nalang daw magdadrive. Bakit ka ya? Bakit ba ayaw ng mga lalaking maagshopping? Haaay, si ate na nga lang isasam

a ko! "Daddy, punta tayo kay ate. Magshoshopping kami! ^__^" Pinaandaar na agad ni daddy yung kotse. Di kaya may phobia si Daddy sa pagshosho pping? Pag kasi naririnig niya yun, natatahimik siya eh? :| Oh well. Wala pa sig urong ten minutes eh andito na agad kami sa tapat ng campus nila ate. Oo nga pal a, college na yun kaya magkahiwalay kami ng school. Sandali lang rin eh nakita na niya kami ni Daddy. Ako naman, nag-smile ako ng ma lawak. Wieeee sana pumayag si ate! Gusto ko talagang magshopping ngayon! >o< At matapos ang mahaba-habang pilitan eh pumayag na rin sya. Phew! Kaso may kapal it. Napakaduga talaga ni ate Steff. T__T Kelangan ko siyang bilhan ng shoes. Haa aay. Ako naman, pumunta dun sa may mens area. Ano kayang pwedeng iregalo sa kanya? A yon sa nakalap kong info eh basketball player siya. Hmm jersey kaya? O kaya bola ng basketball? EEEEHHH?! Wala akong maisip T__T Teka nga, bakit ko ba kasi siya bibilhan ng regalo? Anong meron? >///< Eeeehh gu sto ko lang talaga siyang bilhan. HAHAHAHA! Ang landi ko na ah. Mga one hour rin akong nag-ikot ikot para maghanap ng kahit ano. At buti naman, may nahanap ako. Pwede na siguro to. ^__^ *vibrate* EEEEFFFFFF!!! Ano ba yun! bakit ang lakas magvibrate ng phone ko? Nagulat tuloy ako. Nasa buls a ko pa naman, akala ko nakuryente na ako. Sino ba kasi tong hinayupak na nagte xt? *opening* From: Ivan myloves. >Can I take a picture of you? So I can show Santa what I want for Christmas. Goo d evening Liann :) KYYAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!!!! :> KV MODE! EFF NAMAN OH! KINILIG AKO NG BONGGA! EFF! EFF! EFF! "Huy Ven, anong nangyari sayo dyan? Lika na hinihintay na tayo ni Daddy sa laba s." napatingin naman ako kay ate at sobrang lawak ng ngiti ko. Buti hindi niya napansin na kinikilig ako. Naku patay ako dun pag nagkataon. Eh kasi protective yan eh. Pero kinikilig talaga ako eh. Waaahh pano niya kaya nala man yung number ko? Grabe buo na araw ko. Kilig vibes talaga eh. >///< Oh my. dagdag pogi points for you Ivan, for that pick-up line. Kahit matagal pang mag-christmas eh parang gusto ko naang mag-celebrate agad ng Pasko! Kyaaah mas lalo kitang nagiging crush eh. >///<

 Can I Can I Can I Kelan

court you? court you? court you?

ko kaya siya sasagutin? :\

Lesson 4 Two weeks na rin simula nung nanligaw sa akin si Ivan. OMG lang talaga eh. Super sweet niyang manligaw. AS IN. Araw-araw kasi, pagdating ko sa class eh merong chocolates and three roses sa up uan ko. Sino ba namang hindi kikiligin dun, right? Tapos pag magkakatinginan kay o, lagi siyang kikindat. Kyaaah. Grabe talaga. Halos mamatay-matay na ako sa sob rang kilig eh! Ahem, kelan mo ba balak sagutin yan? Napatingin naman ako kay Ziela. Seatmate ko kasi siya di ba? Nahuli niya ata ako ng nakangiti habang nakatingin sa mga rose. This time, napangiti ulit ako. Zie, sasagutin ko na siya mamaya sa dinner. ^_^ Whoa really?? OMG. Nice one Ven. Haha, excited na rin ako ah.

 May dinner kasi yung buong section namin mamaya. Sponsored by my prettiest bestf riend, Ziela. Parang meeting na rin kasi for our play sa Social Studies. Buti ng a pinayagan ako ni Daddy eh. Kasi baka gabihin kami sa meeting. Sabi ko naman, p wede akong makisleep-over kila Ziela pag gabi na masyado. Nakinig nalang ulit ako sa teacher namin. Okay class, you need two participants for the upcoming Social Studies Quizbee. Naku naman. Social Studies month kasi ngayon kaya andaming activities. Ayan nga, may play tapos quiz bee, and many more. Si Liann po tsaka si Roj!halos unanimous na sigaw nila. =__= Okay. Ms. Damian and Mr. Morales, kayo ang participants okay? Please sign here. lu mapit nalang ako kay Maam at pumirma dun sa sheet of paper. Pero teka, parang ngayon ko lang nakita yung Roj na yun ah? Baka ibang section s iya dati? Zie, sino nga pala yang Roj na yan? pabulong kong tanong kay Ziela. Ahh, yan yung top 1 ng kabilang section last year. So siya yung 2nd honor ng buon g batch dahil ikaw ang first. Ang nerdy ng itsura niya no? Aaahh. Kaya pala hindi siya masyadong familiar. Oo nga, nerdy look nga siya. Makapal na eyeglasses. Suspenders. Flat hair. With matching ballpens pa na nakas uksok sa bulsa ng polo niya. Nakukunsumi ako. =__= Wheres the style?! God, gusto ko siyang sugurin at retouch ngayon! Nagiging active na naman ang dugong fashionista ko. *u* Hay naku. Teka nga, bakit ko ba yan inaalala eh may dapat pa pala akong paghanda an mamaya. Waaaaaaah kinakabahan ako! Sana talaga maging ayos mamaya. Oh my gosh . Magiging boyfriend ko na si Ivan Vorch! :> Pinatawag lang ako and si Roj sandali ni Maam then break na. Yey! Nagugutom na rin kasi ako eh. Zie, halika na kain na tayo. Wait lang, di ko makita yung wallet ko eh. Nilapitan ko naman siya. Ang tagal kasi eh. Actually kami nalang yung naiwan sa room. Ayun! Found it! sabay taas pa niya ng color red nyang wallet. Pababa na sana kami kaso may narinig kaming nag-uusap dun sa may bakanteng room. At dahil may dugong chismosa rin kami, sumilip kami dun sa bintana nang patago. And to my surprise..

 Si Ivan at si Raya pala yung nag-uusap.(Si Raya po yung kasali sa isang group na kinaiinisan ni Ven at Zie. See chapter 2.) Really?! THANK YOU RAYA! Thanks! tapos hinug niya pa si Raya. Ewan pero napakunot yung noo ko sa gesture niya na yun. No problem. Alam mo namang love kita eh. Hahaha. I just want to challenge you. Pe ro paano na nga pala yung reserba mo? Alam ba niya? Err no. Sasabihin ko nalang mamaya. Akala ko kasi hindi mo ako sasagutin kaya nan ligaw ako ng iba. Pero thanks dahil sinagot mo ako. And Im really happy. Okay. Cmon. Kain na tayo. then she clinged her arms to his. Bago pa kami tuluyang makita eh hinatak na ako ni Zie sa may kabilang side. Buti nga at hindi nila kami nakita eh. Pero natulala ako sa lahat ng narinig ko. Wha t did he say? AKO? RESERBA? Reserba niya lang ako?! EFF NAMAN OH!! V..Ven, okay ka lang? Cmon Zie, kumain na muna tayo. Naglakad na ako papuntang cafeteria at siya eh nakasunod lang sa akin. Ayoko mun ang pag-usapan yang lechugas na Ivan na yan. ERRRRRR!!!!! Hanggang sa pagkain ko, hindi ko pa rin alam kung ano bang dapat kong maramdaman . Nakakainis! Nakakainis talaga! Ang kapal ng mukha niya! Errrrrr! at tuluyan ko nan g tinusok-yusok yung manok sa plate ko. Eff!! Nagulat naman ako nung tumawa si Ziela. Waaah pinagtatawan niya ba ako?! Bakit ka tumatawa?? Eh kasi kawawa naman yung manok Ven. Patay na nga, pinapatay mo pa lalo. then tuma wa ulit siya. Tss. Eh kasi naman eh! Nakakainis talaga eh! Akala ko pa naman may gusto siya sa akin tapos yun pala.. Im just an effin reserve?!?!?! EFF TALAGA!

 Ven, alam mo hindi naman siya worth it eh. Pero natutuwa talaga ako. Kahit papano eh nalaman natin ng maaga. At least, hindi ka mapapahiya mamayang gabi right? A nd besides, okay lang naman ata sayo eh. Napakunot naman yung noo ko nun. What does she mean by that? Eh? What do you mean okay lang sa akin? Ven, obvious namang infatuation lang yang feelings mo for him eh. You dont love him. Kasi kung mahal mo siya, eh di dapat umiiyak ka na ngayon dahil sa narinig mo kanina. Eh anong ginagawa mo ngayon? Tinutusok-tusok mo lang yang chicken dah il sa inis. Bigla namang lumiwanag yung mukha ko dahil sa sinabi ni Zie. Sabagay, she has a point there. Pero nakakalungkot rin kasi na akala mo totoo yung feelings sayo ng isang tao, yun pala HINDI. Errr. Bakit ba ang malas malas ko pagdating sa boys? T_T After nun eh buong araw na akong hindi mapakali dahil hindi ko maimagine kung an ong pwedeng mangyari mamaya sa dinner. *** At ito na nga. Nasa dinner na kami. Nandito kami ngayon sa garden nila Ziela. Ma laki siya and kayang ioccupy ang buong section namin. At ang nakakainis pa, tama ang hula namin kanina. MAGKASAMA SI IVAN AT RAYA. NAKAKAINIS TALAGA EH. Kailangan harap-harapan? Kailangan pinapakita niya sa akin yung kalokohan niya? EFFIN GUY! I hate you Ivan! And as expected, lumapit sa akin si Ivan. Buti medyo konti palang kami dito sinc e yung iba eh umuwi pa para magpalit ng damit or iwanan ang gamit nila sa bahay. Uhmm, Liann. I have something to tell you. Ano yun? Na ginawa mo lang akong reserba at kayo na ni Raya? Yun ba Ivan? Sus. Ok ay lang yun. Actually wala rin naman akong balak sagutin ka eh. Sorry kung pinat agal ko pa yung panliligaw mo. Sige, alis muna ako. After kong sabihin ang sarcasm overload kong speech eh lumapit ako kay Zie dahil naiiyak ako. Naiiyak ako dahil dapat, ako yung nasa tabi ngayon ni Ivan. At nai iyak ako dahil nakakahumiliate yung ginawa niya sa akin. Super nakakainis talaga . At talagang pinanindigan nila eh. Inakbayan niya pa si Raya. Naiinggit tuloy ako . Ayan na, eff naman. Tumulo na yung luha ko. T_T Waaaahh I need to go to the ba throom! Habang tumatakbo ako papalapit sa cr nila Zie, eh bigla nalang akong natumba.

 Ouchhhhhh! T_T aray talaga. Ang sakit ng kamay ko! Natusok ata ng something! Ohhhh, are you okay? Sorry hindi kita nakita eh. Nabasag kasi yung salamin ko kan ina. napatingin naman ako sa nagsalita. O_O Teka amin? Err, anina classmate ba kita? S..sino ka? bakit parang hindi ko siya nakikita sa class n Trespasser ba siya? At nakita kong napataas ang kilay niya. Im Roj. Kung hindi mo pa ako kilala. Pero ang alam ko, nakilala mo na ako k dahil sa quiz bee di ba?

OMG. Nanlaki bigla yung mata ko. Si Roj ba talaga to?!

BAKIT HINDI SIYA MUKHANG GEEK NGAYON? O__O

Lesson 5

 Ahh sige, una na ako. then tumayo na ako at tumakbo ulit. Andito ako ngayon sa loob ng cr at umiiyak. Bakit ganun? Ang sakit pa rin kahit alam kong hindi ko pa siya mahal? Ang sakit na makita na yung taong pinagkatiwal aan mo eh lolokohin ka lang pala? Tapos ginawa ka lang reserba? Basang-basa na yung panyo ko dahil sa kakaiyak. Nakailang tawag at text na rin s i Zie pero hindi ko pinapansin. Gusto ko munang maubos tong luha ko. Gusto ko m unang mag-isa. Nakakainis. Nakakalungkot. Akala ko.. SIYA NA. Hindi pa rin pala. Lahat nalang. Una si Richard. Ngayon si Ivan. Lahat sila manloloko. Ganun ba tal aga pag sikat? Pag pinag-aagawan ng mga babae? Pag gwapo? Mga manloloko. Heartbr eaker. Bakit ba lahat ng lalaking nagugustuhan ko eh sinasaktan ako? Mabait nama n ako ahh. Wala naman akong ginagawang ikagagalit nila. Pero bakit ang malas-mal as ko pagdating sa lovelife? Siguro 30 minutes akong nagstay sa banyo bago ako tumahan. Mugto na nga yung mat a ko eh. Dumaan nalang ako sa backdoor para walang makakita sa akin. Hinintay ko nalang dun si Kuya Ronald, yung driver namin. Tinext ko nalang si Zie nung naka sakay na ako sa kotse. Sabi ko uuwi nalang ako at ibalita nalang sa akin kung an o mang nangyari nung meeting. Nagtuluy-tuloy lang ako sa kwarto ko. Ni hindi ko inimik si Daddy tsaka si ate. Wala ako sa mood. Pansin rin naman siguro nila yun kaya hinayaan nalang nila ako . Grabe talaga, hindi na ako makapag-isip ng matino dahil sa mga nangyari. Pag n aaalala ko yung nangyari kanina sa vacant room, nanlalambot yung tuhod ko at nak akaramdam ako ng inis. I promise, I wont be hurt by another guy, AGAIN. Yun nalang ang nasabi ko bago ako makatulog sa sobrang iyak. *** Ven dalian mo baka nagstart na yun! sabay kaming tumatakbo ngayon ni Zie papuntang auditorium. Nalate kasi kami sa pagpasok eh. Oh my, sana di pa ako late!! at binilisan pa namin yung takbo namin. Sana talaga h indi pa nagsisimula.

Okay, students. We will start the quiz bee. Pagkasabing-pagkasabi ni Mrs. Santiago nun eh saktong nakarating na ako sa table ng section namin. Phew. I made it! B..buti nalang dumating ka.. sabi netong katabi ko. Teka, ano nga ulit pangalan neto? =__= Phew.. o.. Oo nga eh.. Teka.. hihinga.. muna.. ako.. then nag-inhale exhale ako du n habang di pa tinatanong yung first question. Uy, partner. Teka ano nga ulit pangalan mo? Nakalimutan ko eh. He..hehe.. sabay ka mot ko sa ulo. Nakakahiya naman. Siya pa man din yung nakabangga ko kagabi. Ahmm, Roj. L..lagi mo.. nalang nakakalimutan. sabi niya sa akin. Teka mukhang kina kabahan pa siya ah. Aaaahh! Okay Roj nga pala. Haha sorry! Liann nga pala. I extend my arm towards him . Inabot niya rin naman at nagshakehands kami. Ganun na naman ang porma niya kaya nairita ako ng kaunti. Nakasalamin ng makapal, Jose Rizal hair, suspenders and long socks. Grabe, ang n erdy nerdy niya talaga tignan! Ang sakit sa mata. Kilala na kita. Ikaw ang batch first honor eh. sabi ko nga kilala niya na ako. =__ = Pero at least, nakapagpakilala na kami officially sa isat isa. Sino ang huling dakilang emperador ng Roma na humati sa kanilang bansa sa kanlura n at silangan? Go! Uhh, nakalimutan ko yung pangalan. sabi niya. Diocletian. sabi ko sa kanya. Buti pala natandaan ko yun. Di kasi ako nag-aral kag abi gawa nga nung mga nangyari. Ayan na naman! Ano ba Venice, focus nga muna sa quiz bee! Sinulat nalang niya sa cardboard yung sinabi ko. Bahala na, yun yung tanda ko eh . Times up! Raise your answers! Tinignan ko naman yung answers ng mga kalaban namin. Karamihan is Diocletian din . Yey! Tama yung natandaan ko *u* and the right answer is.. Diocletian! Yes! Tama tayo! ngumiti nalang siya. Nasa difficult round na at tinatally ang scores namin. Nagtutulungan na nga lang kami eh. Kasi hindi ako nag-aral at marami akong hindi matandaan. Siya naman eh kalahating part lang yung naaral dahil sobrang late na raw sila nakauwi kagabi. Okay, ang third place ay ang III-Sapphire!

Nagpalakpakan naman yung section ng Sapphire. Ang quiz bee kasi na to is univer sal. I mean, all levels ang kasali. Kaya nga feeling ko eh lugi ang mga first ye ar eh. Malamang naman di ba? Pero last year eh ang nagfirst place dito eh first year. Ang galing nga eh. But we need a clincher round for the first and second place! Ang maglalaban ay an g IV-Quartz at III-Diamond! O_O Nagulat naman ako dun. Di ko inexpect na makakapasok kami dahil nagkamali kami s a ibang questions. Oh my God. Kinabahan tuloy ako lalo! GO LIANN! GO ROJ!!narinig namin na chinicheer kami ng section namin. At take note, kasama pa yung adviser namin. Ang supportive naman nila. Nakakatuwa. Pero kinaka bahan talaga ako! T_T K..kaya..n..natin to.. kita mo to. Halata namang kinakabahan siya kanina pa eh. Nanginginig nga siya pag nagsusulat eh. Pero kailangan naming manalo. The question is.. Ano ang pinakalumang lungsod sa Sumeria o mas kilala rin sa taw ag na Mesopotamia? Go! Oh my God. HINDI KO YAN ALAM. Roj, alam mo yung sagot? Di ko matandaan kung Akkad o Nippur. Di ko kasi masyadong nabasa eh. Kinakabahan na kami ngayon. Uwaaa di kami makapili kung Akkad or Nippur. Oh my t alaga. Hindi ko kasi nabasa yan eh. Pero natatandaan ko yung Akkad at Nippur. Di ko nga lang alam yung description sa kanila. 10 secons left. Ano na? Akkad nalang? sabi ko sa kanya. Wild guess nalang ang pag-asa eh. Ewan. Yun nalang ba? S..sige. Bahala na.. napapikit nalang ako habang sinusulat niya yung answer. Times up! Raise your answers! And the correct answer is.. NIPPUR! Halos nanlumo ako nung marinig ko yun. Eff. Ako ba ang may kasalanan? Talo kami. T__T Naghihiyawan na yung mga tao habang ako eh nakayuko lang. Sobrang nanghihinayang

. If I know eh mga fourth year yung sumisigaw. Tama ata sila eh. And now we have our first and second place! First place goes to.. III-DIAMOND!!! Napatingala ako nung marinig ko yun. Teka, Akkad ang sagot namin ah? Pagtingin ko sa cardboard namin... NIPPUR ang nakasulat. Te..teka, dont tell me.. Pinalitan mo?? Instinct. Sinulat ko nalang yung Nippur. Pakiramdam ko yun yung tama eh. And here it is. We won. WAAAAAAAAAAAHHHHH!!!! napatalon nalang rin ako sa sinabi niya. Eff, nanalo kami. W e won! We won! Hanggang sa pagsasabit sa amin ng medal eh hindi pa rin matanggal -tanggal yung wide smile ko. Hindi talaga ako makapaniwala eh. Eff, he saved us! *** Congrats Roj! Congrats Liann! Congrats! Whhoooo! Go III-Diamond! Were the best! Nagcecelebrate kami ngayong lahat sa room sa pangunguna ng adviser namin na si M s. Mendoza. Grabe ang sarap talaga sa feeling pag nananalo ka. ^__^ Habang tinatanggal ko yung medal na sinabit sa akin kanina eh may nakita akong n akatayo sa harapan ko na ikinagulat ko. Congrats Liann. Si Ivan. Now I feel like Im going to cry.. AGAIN.

Lesson 6 Tawag tayo sa baba. bigla naman akong hinila ni Roj palayo kay Ivan. Buti na nga l ang at ginawa niya yun, kung hindi eh baka umiyak na ako sa harapan ni Ivan. :( Here. Dont cry in front of a guy. That will make you a loser. sabi niya pero hind i nakatingin sa akin. Nakatingin lang siya sa puno. Andito nga pala kami sa mga bench sa side ng quadrangle. Inabutan niya ako ng panyo. Napatingin naman ako sa sinabi niya. San naman niya nakuha yun? My sister told me that. Whoa! Mindreader ba siya? Pano niya nahulaan yung tanong sa utak ko? Habang nagpupunas ako ng luha, tahimik lang kaming dalawa. Halos hikbi ko lang a ng maririnig pati yung mga nahuhulog na dahon kapag humahangin ng malakas. Salamat ha? No problem. *TING!* Paalis na sana siya pero pinigilan ko siya. May pumasok kasi sa isip ko na kung ano eh. Bakit? sabay ayos niya pa sa makapal niyang salamin. Uhmm, pwede ba kitang.. imake-over? Halos tumitig lang siya sa akin sa loob ng 7 minutes. Yeah, tinignan ko sa relo ko. Hala, nagloloading pa ata yung sinabi ko sa kanya. Uhh.. naghihintay ako ng karugtong naa sasabihin niya kaso wala! Walang lumabas na words sa bibig niya. Kaya ako na ang naglakas loob na magsalita ulit. Please? Uhmm sabihin na nating eto nalang yung bayad sa mga pagtulong mo sa akin. Kasi, teka wag mong mamasamain tong sasabihin ko ha? tumango naman siya. You know.. uhmm, may itsura ka naman eh. Kaso nga lang ano.. kasi yung look mo.. u

waaaa ang hirap pala nito! Ang hirap sabihin! Pang-nerd. nagulat ako nung tinuloy niya yung sasabihin ko then napayuko siya. Hala. Anong gagawin ko? Galit ba siya? Malungkot? Hala di ko naman sinasadya eh T__T Uy.. sorry. I didnt mean to offend you but.. No. Okay lang. Sanay naman na ako eh. Araw-araw sinasabihan ako nyan. Araw-araw b inabato ako ng papel. Sanay na ako. Ewan ko pero nasaktan ako sa sinabi niya. Kung sanay ka, bakit ka umiiyak ngayon? Yeah. Hes crying.. without knowing it. Ganito pala yung nararamdaman ng mga nab ubully. Ang sakit lang isipin na may mga tao palang nagtitiis araw-araw sa ginag awa sa kanila ng mga tao sa paligid nila. Here. Mukhang mas kailangan mo to ngayon eh. binigay ko sa kanya yung panyo ko. N asa bulsa ko lang pala kanina. Akala ko nawala na nung hinatak niya ako eh. Nagsimula na siyang umiyak. Tinanggal niya yung makapal na salamin then humagulg ol na siya. This is the first time I saw a guy crying. Parang naiiyak rin tuloy ako sa nakikita ko. Bakit ganun sila? Nananahimik naman kasi ako eh. Hindi ko naman sila pinapaakiala man eh. Wala akong ginagawa sa kanila. Pero bakit ganun? Araw-araw. Sa araw-araw na ginawa ng Diyos, laging ganun ang nangyayari. Nakakasawa na. Hindi nalang ak o umiimik pero sa loob ko, masakit. tinapik ko nalang yung balikat niya. Hindi ko alam na may ganito paala siyang problema. Well pano ko nga pala malalaman eh hi ndi naman kami close? Hey, dont cry in front of a girl. That will make you a loser. Napatingala naman siya sa akin and then I smiled at him. Pinilit niyang tumigil sa pag-iyak and he tries to smile. Much better. At least nalabas na niya yung sa ma ng loob niya. Mas magaan yun sa pakiramdam. Okay ka na? tanong ko sa kanya after niyang umiyak. Better. Nagstay kami dun for another ten minutes. Tahimik lang. Walang nagsasalita. Medi date? Siguro. Im thinking of Ivan right now. Gusto ko na siyang burahin sa buha y ko tulad nung paglimot ko kay Richard, yung first boyfriend ko. Haaay, lahat n alang ng lalaking dumadating sa buhay ko, ang bilis mawala. Pero hindi ko maiwasang mainis kay Ivan tuwing maiisip ko siya. Sa ginawa niya.

Bakit sa akin pa? Sa lahat naman ng pwedeng saktan, ako pa? Ang sakit lang isipi n na yung taong pinagkatiwalaan mo, eh binalewala ka lang. Gusto kong gumanti. G usto kong maramdaman niya kung pano mabalewala ng mga tao sa paligid niya. Para matuto siya ng leksyon. Para maintindihan niya na hindi dapat sinasaktan ang isa ng babae. Lalo na pag, umaasa siya. Hey, pumapayag na ko. napatingin naman ako sa kanya dahil bigla siyang nagsalita. Saan? saan ba siya pumapayag? Make-over. Napatayo ako sa narinig ko. OMG pumayag talaga siya? YES! I promise, well make a new Roj Morales.

Lesson 7 Okay, class dismissed. Dont forget your homework due tomorrow okay? Yes, uwian na rin sa wakas. Grabe talaga last week, super nakakastress dahil sa kung anu-anong contest ng Social Studies club. Buti tapos na lahat. Bruha, una na ako ha? May family gathering kami ngayon eh. Okay. Bye impakta! Text you later nalang. Nagbeso-beso nalang kami ni Zie at umalis rin siya agad. Ako naman eh naghihinta

y dito sa gate. Teka nga bakit parang baligtad? Ako ang babae pero ako ang naghi hintay? Ayos ah. *BZZT* Pababa na ako. Sorry At nagtext na rin sa wakas. Eff naman ng teacher na in-charge sa kanila, late ma gdismiss. Oh oo nga pala, club meeting yung pinuntahan niya kaya siya late. Wala pang one minute eh nandito na agad siya sa tabi ko. Ang bilis naman ata niy ang maglakad? O baka tumakbo? Ahh..ano, san ba.. tayo pupunta? tinaasan ko naman siya ng kilay. The Roj make-over operation, I guess? at saka ako nagsmile. Kaya tara na at marami tayong dapat gawin! Uh..oh.. wait!! Hinatak ko na siya sa braso at saka ako tumakbo kaya napatakbo rin siya. Naiirit a na naman nga ako sa style niya ngayon eh. Bakit ba hindi siya magbago ng style kahit kaunti? Kailangan talaga pang-nerd yung itsura niya? Sinabihan ko naman si Kuya Ronald na wag na akong sunduin dahil may pupuntahan p a ako. Kaya ngayon eh nakasakay kami ng jeep papuntang SM. Uhh, actually this is my first time riding a jeepney. Kasi kadalasan nagtataxi ako, pero nung muntik na kaming mamatay ng ate ko dahil dun eh natrauma na ako. Dun kami pumwesto malapit sa babaan. Te..teka pano ba magbayad dito? -__Gagayahin ko sana yung mga pasahero, ang kaso nga lang.. wala pang nagbabayad. Ui Roj. tumingin naman agad siya sa akin. Ba..baket? lumapit ako sa tenga niya tsaka bumulong. Pano ba magbayad dito? nanlaki naman yung mata niya pagkatapos ko yung sabihin. Uw aaaa sigura pagtatawanan ako ng isang to! H..hindi mo rin alam? Akala ko.. marunong ka. This time ako naman ang nagulat. RIN? You mean, hindi rin siya marunong?! Halaaaaa aaa! Para tuloy kaming tanga na paranoid na paranoid kung paano magbayad. Eff naman k asi, bakit wala pang nagbabayad?! At dahil wala na kaming choice dahil malapit n a yung mall, magbabayad na kami. Inabot ko kay Roj yung bayad ko tapos siya eh akmang tatayo na para lumapit dun kay manong driver. Ma bayad po. Biglang may nagbayad na ale dun sa bandang gitna kaya natigilan kaming pareho. B ago pa makatayo si Roj eh hinatak ko na siya. Then ginaya nalang niya yung ginaw a nung babae. Yung pinapaabot sa mga katabi yung bayad. Ganun pala yun?! Waaah grabe nakakahiya pag nagkataon! Iniimagine ko tuloy si Roj na naglalakad p alapit kay manong driver. Hala nakakahiya talaga! Buti hindi natuloy! Pero andam ing tumingin sa amin at palihim na tumatawa! Grabe lang talaga! At ngayon lang r in namin nalaman na PARA pala ang sinasabi kapag bababa ka na ng jeep. Buti may mg

a bumaba rin sa mall kaya walang hirap kaming nakababa rin sa jeep *u* Eff naman! Nakakahiya yung ginawa natin kanina! Bakit kasi nagjeep tayo? Akala ko alam mo kung pano sumakay dun. with matching ayo s pa sa salamin niya. Sorry naman ayaw ko kasing sumakay sa taxi eh >_< Bago pa humaba ang usapan eh hinatak ko na siya papasok ng mall. Kalimutan na an g jeep incident kanina! Make-over dapat ang nasa isip ko. Una kaming pumunta sa EO. Tumingin ako dun ng contact lense na pwede niyang gami tin. 100-100 pala ang grado ni Roj. Clear contacts lang yung pinili niya kaya yu n yung kinuha namin. Pero dahil naiinggit ako eh bumili na rin ako ng colored co ntacts. Next stop--- Penshoppe at Bench. Piniliaan ko siya ng mga shirts dun. An g kulit nga eh, gusto niya daw bilhin yung suspenders na nakadisplay doon. Aaanh in naman niya ang suspenders, aber? =__= Pumunta na rin kami sa department store para bumili ng perfume, cardigans and ot her stuff. Eff. Mukhang mababankrupt ako dito ah? Bakit nga ba kasi ako nagsugge st na i-makeover siya? Goodbye money. T_T Teka lang, nagugutom na ako. nagreklamo na ako nung nakaramdam na ako ng gutom hab ang naglalakad. Gabi na rin kasi eh. At etong kasama ko eh sinusulit na ata ang mga huling araw niya sa pagiging nerd dahil tumambay siya ng isang oras sa Natio nal Book Store! Kamusta naman di ba? -__ Sige kain muna tayo. Libre ko na. TEKA TAMA BA ANG DINIG KO? LIBRE NIYA DAW? AS IN SIYA? LIBRE NIYA? Siya na ang nanguna papuntang KFC. Wowsteak lang yung inorder ko tsaka yung frie s. Di rin naman kasi ako ganun kalakas kumain eh. Pero ako ang nagulat sa kanya. ABA NAMAN AT NAGFULLY LOADED MEAL LANG NAMAN KASI SIYA, WITH EXTRA RICE PA PLUS KRUSHERS. Jusme, di ko akalaing sa payat nyang yun eh ganyan siya kalakas kumai n! Bakit? bigla akong natauhan na nakatitig na pala ako sa kanya dahil sa hindi ko ma paniwalaang katakawan niya. K..kaya mong ubusin lahat yan? Oo naman. Kulang pa nga to eh. -__- syempre nagulat ulit ako. Eh di siya na talag a matakaw! Siya na nakulangan sa fully loaded meal! Siya na matakaw pero hindi t umataba! Pagkatapos naming makipagbakbakan sa pagkain eh umuwi na rin kami. Nagpasundo na lang ako kay Kuya Ronald dahil ayoko nang magjeep. Hindi ko pa nakakalimutan ang kahihiyang nangyari kanina. Siya rin eh nagpasundo na kaya naghiwalay na kami a fter nun. Nung nasa sasakyan na ako, hindi ko maiwasang mapangiti sa mga nangyayari.

 Just wait ang see, Ivan. You are going down. Ill make sure of that.

Lesson 8 Bye unnie! Bye Dad!then kiniss ko yung cheeks nila. Pagkaalis nila eh pumasok na ag ad ako sa room. Buti nalang wala kaming assignments ngayon. Nakatulog kasi ako k aagad pagkauwi kagabi eh, sobrang napagod ako. Bruha! Yuhooooo!kinawayan ko naman si Ziela tapos umupo na ako satabi niya. Oh ano? Kamusta family gathering niyo?di ko na siya natext kagabi, nakalimutan ko e h T__T Ayos naman, medyo BV nga lang. Eh? Bakit? What happened ba? Naku saka ko nalang ikukwento, long story eh. Okay. Nga pala, punta tayong SM sa friday ha? Sale kasi eh. Yay! Shopping to the max tayo! OMG really?! Sure sure! At ayan nag-usap na naman kami tungkol sa shopping. Halos maghugis-star na yung mga mata namin sa kakaimagine sa mga damit na bibilhin namin. Oh gosh, Friday pl ease come quickly! I wanna buy those gorgeous and fabulous dress! *u* Dumating rin naman agad yung homeroom teacher namin kaya nagsibalikan na rin sa mga upuan yung iba kong classmates. Okay class, itago niyo yung notebooks and books niyo. Well have a surprise recit ation. Whoa. Nasurprise nga kaming lahat! Parang bigla nalang nagkabagyo sa room dahil tumayo yung mga classmates kong walang notes at nagsilapit sa mga may notes. But i, nagsusulat ako. Grabe naman si Maam, walang patawad! Ganun talaga Ziela. Adik yang si Maam eh. Nagreview nalang kaming dalawa ng chem. Balancing equations lang naman ang recit ation. Kaso medyo mahirap yun pag sobrang complicated na ng reaction. Eff, sana

di mahirap yung makuha ko. Kinabahan tuloy ako bigla. Casimiro, Raya. Tumayo naman siya sa upuan niya at ang ikinagulat ko eh tumingin siya sa direksy on ko tapos, bigla niya akong inarapan. NOW WHAT WAS THE MEANING OF THAT? Malina w naman ang mata ko at di ako pwedeng magkamali na inirapan niya talaga ako. Oh baka si Ziela inirapan niya? Impakta, nakita mo yun? Yung alin? Si impaktitang babaitang malditang impokritang Raya?Pfft. Hahaha natawa ako bigla sa sinabi ni Ziela. Ayos makadagdag ng adjectives ah? Hahaha oo. Umirap ba siya? Oo sarap ngang dukutin ng mata eh. Feeling ko tayong dalawa yung inirapan nun. Eh? Tayong dalawa?Teka may atraso din ba si Zie dun sa Raya na yun? Oo kasi nga invited si Ivan dun sa gathering kagabi. Ayan, tinatarget na rin ata ako. Asa naman siyang papatulan ko yung Ivan niya no. In his dreams! AAAHHHH kaya pala BV daw yung gathering nila kagabi! Naku, panghatid-BV talaga y ang Raya na yan eh. Naaalala ko tuloy ulit yung mga panahong dapat eh sasagutin ko na si Ivan pero nawala nalang ang lahat na parang bula. :( Hoy ano ka ba, chemistry subject to hindi crying subject. Tsaka akala ko ba hind i mo na siya iiyakan? Hindi ko naman napansin agad na namumuo na pala yung mga luha sa mata ko. Bago p a yun pumatak eh pinunasan ko na kaagad. Tama, hindi ko dapat siya iniiyakan. Ku ng iiyak man ako dahil sa kanya, sisiguraduhin kong dahil yun sa masaya akong na kapagmove-on na sa kanya. Hes not worth my tears at all. Natapos naman agad si Raya pero may konti siyang mali kaya 9/10 lang siya. Kaya ayan, nakakunot yung noo niya habang pabalik sa upuan niya.. which is sa tabi ni Ivan. </3 Damian, Venice Liann. OMG ako na. Gosh! Sana madali lang at sana tama rin yung isasagot ko. >_< Papunta na sana ako sa board kaso nga lang.. *BLAG!* Napatid ako. Ouch. Eff ang sakit ng tuhod ko! Pagtingala ko, nasa gilid ko pala si Raya and take note, nakagrin pa siya. So si ya ang pumatid sa akin?! Pinilit kong makatayo dahil nagtatawanan na yung classm

ates ko. Nakakahiya, halos maluha na ako sa sobrang hiya. Ano bang kasalanan ko sa kanya at ginaganito niya ako?! Nakuha na niya si Ivan ah? Meron pa ba siyang kailangan sa akin?! NAKAKAINIS NA! Okay ka lang? Nagulat naman ako nung may umaalalay na pala sa akin patayo. Pinilit kong wag um iyak sa harap nilang lahat. Sa harap niya. Ayoko nang umiyak dahil lang sa mga w alang kakwenta-kwentang mga bagay. Yeah. Thanks. Ms. Damian, are you alright? napatingin ako sa teacher ko na hinihintay na akong ma gsagot sa board. Yes maam.I flashed a smile and sinagutan ko na yung tanong ni maam. And thank God, hindi siya ganun kahirap. Kahit medyo nagtagal ako eh nasagutan k o naman yung problem. I got a perfect score. Pati na rin si Ziela. Syempre mana yan sa akin eh. ;) Nung nagbell na para sa break time, tumayo na agad kami ni Ziela dahil sobrang g utom na kami. Ayoko pa namang nagugutom si Ziela dahil nakakatakot siya pag wala ng laman ang tiyan. Parang monster kung magalit! Kaya dapat hindi siya gutom pag galit at hindi siya galit pag gutom. Teka anong sabi ko, naguluhan ata ako? =__ =a Kaso, eto na namang Raya na to eh humarang sa daan namin. Ano ba talagang gusto niyang patunayan?! Naiirita na ako sa kanya ha! Ayos ka gumawa ng scene kanina ah? May tagatayo ka pa. HAHAHAHA! Ano yun? Nerd in shining armor? Eeew Liann! Pero sabagay, bagay naman kayo nung nerd na yun. Swa k na swak ang level niyo. LOSERS. Yeah right, LOSERS!!nagchorus pa yung mga alipores niya. Pagkabing-paagkasabi niya nun eh tumalikod na siya pero nagulat ako nung hinila ni Zie yung buhok niya. OMG! Eff gutom nga pala tong isang to! Masamang magali t! Ang kapal rin ng mukha mong mang-asar eh no? Sino kayang nampatid sa kanya? Di ba ikaw? Ikaw na mang-aagaw? Yung bigla-bigla nalang eepal sa isang relationship? Wow ha, kung makaepal ka wagas eh no? Ano ka singit? Sabagay mukha ka namang sin git. W..what did you say?!?!sabi niya at parang mahihimatay siya sa narinig niya sa bibi g ni Ziela. Oh ano? Totoo naman di ba? Insecure ka lang kasi mas sikat pa rin si Venice kaysa sayo. Insecurities nga naman. Wag ka na kasing tumapat sa level niya, di ka niy a kalevel. Masyadong mababa yaang uri mo.then tinignan siya ni Ziela from head to toe na parang nandidiri. OMG naman! Eto na nga ba yung sinasabi ko eh. Dapat hindi hinahayaang gutom ton g babaitang to! Masama na tama neto! Kailangan nang umalis dito. Hinatak ko na siya para makalabas ng pinto kaso biglang..

 Pumasok si Ivan na may dalang pagkain. Dugdug.Dugdug. Parang napako yung paa ko dito. Eff talaga!!! Hindi ko namalayan na nasa tabi na rin pala ni Ivan si Raya and back to her famous grin. At mas lalong kinagulat k o nung.. Bigla niyang hinalikan si Ivan..IN FRONT OF ME. In front of my face. Parang gusto ko nang malusaw ngayon. Hindi ko na maigalaw yung mga paa ko. Eff l ang, oo alam ko nasasaktan ako pero bakit hindi ko maiwas yung tingin ko? Bakit nakatingin pa rin ako sa kanila habang naghahalikan? TARA NA! MASYADONG PDA DITO!!at ubod ng lakas akong hinatak ni Ziela palabas ng roo m. Bakit ganun? Bakit parang.. bakit parang.. Ang sakitdito?*points at my heart*

Lesson 9

 Oh ano, okay ka na? Nahimasmasan naman na ako pagkatapos kong makainom ng tubig sa canteen. Buti tal aga nahila ako kaagad ni Ziela kung hindi, umiyak na ako sa harapan nilang dalaw a. Eff naman kasi eh. Bakit sa lahat ng pwedeng gawin eh maghalikan pa sa harapa n ko? Bastusan? Ang sakit kaya. Ako dapat yun eh. Ako dapat yung kasama niya nga yon. Ako dapat yung masaya ngayon. Ako dapat yung mahal niya ngayon. Pero hindi eh. Minsan talaga, hindi nangyayari yung mga inaakala mong dapat nangyayari. Buong araw lang akong sinamahan ni Ziela. Baka daw kasi may gawin na namang kama lditahan sa akin si Raya kaya dapat magkasama daw kami lagi. Isa pa yun na hindi ko maintindihan. Ano bang gustong mangyari ni Raya? Nasakanya na nga si Ivan eh . Bakit niya pa ako ginaganito? Eff lang. Nung uwian na, nauna na sa akin si Zie dahil may gagawin pa daw siyang importante, ako naman tumambay muna sa garden. Okay ka na ba? YAAAAAAAAAHHHHH!!!!! Halos yumakap na ako sa katabi kong puno dahil sa sobrang gulat. Bigla ba namang may nagsalita galing sa likod ko?! Akala ko tuloy nagsasalita na yung halaman s a tabi ko! Pagtingin ko kung sino yun.. Si Roj pala. Waaah napaka mo Roj! Ano ka ba, kabuteng nagcacause ng sakit sa puso?? Bigla naman siyang umupo sa tabi ko. Sorry, di ko sinasadya. Ngayon na nga pala yung simula nung make-over niya, eff muntik ko pang makalimut an. Tama, mas magandang dito nalang ako magfocus kaysa kay Ivan. Ayoko na muna s iyang maging topic. Kahit for a week lang. Ngayon ko lang kasi narealize na m..m ..mahal ko na pala si Ivan, pero yun nga lang.. reserba lang pala ako. </3 Sa bahay nalang namin ha? Andun kasi yung mga binili natin kahapon eh. Okay. Pero kailangan ba talaga? I mean, do I really need to change? Teka bakit par ang nag-iba ang ihip ng hangin? Mukhang aayaw na siya ah? Diba siya pa nga ang n agsabing gusto niyang magbago? I think so. Yung style lang naman. Bago pa magbago yung isip niya eh hinila ko na siya papasok sa sasakyan. Sinabih an ko si Kuya Ronald na bilisan yung pagdadrive kaya wala pang 10 minutes eh nas a bahay na kami. Kaso ang problema.. si ate at si Daddy.... HINDI KO NASABI SA KANILA! >_< Waaah nakalimutan ko palang magpaalam! Hala pano yan? Pero andito na kami sa lab as eh. Hala talaga! Baka kung anong isipin nung dalawang yun!

 Boyfriend mo, Ven? Biglang lumabas si ate at sabi na nga ba kung anu-ano na namang pinag-iisip nito eh. No! Hes just a friend. May project kaming gagawin eh. By the way,unnie, this is R oj. Roj, this is my sister, ate Steff. Hala san ko nakuha yung project? Naku nagi ging imbentor na ako. >_< Good afternoon po. tapos nagbow si Roj kay ate. Kailangan talaga nagbobow? Ahhh. Hello, good afternoon rin. Sige pasok na kayo. Buti wala pa si Daddy at si ate lang yung nasa bahay. Unnie nga pala ang tawag k o kay ate Steff, tinuruan kasi akong magkorean ni ate Yna, yung friend ni ate na Koreana. Ang cute kasi kaya ginagamit ko na rin yung term na yun. Haha. Pinaaky at ko na rin agad si Roj sa kwarto ko. Nice room. Thanks. Nilibot niya muna yung kwarto ko habang nagpapalit ako ng damit sa cr. After nun , umupo na kami sa sofa. By the way Roj, this is not just a make-over but also a tutorial. I think one mon th will be enough. WHAT? napatingin naman ako sa kanya at talagang halos tumigil yung mundo niya. Nap atulala kasi siya sa sinabi ko eh. Pero totoo naman yun eh. Gusto kong tulungan siyang i-boost yung confidence level niya para naman hindi s iya nabubully nang ganyan. At syempre magbebenefit din ako dun. Gusto kong makag anti man lang sa ginawa sa akin ni Ivan. Ayokong ako nalang lagi yung nasasaktan . Ill use Roj for my revenge. Pareho lang naman kaming magbebenefit dito, right ? Yup. Ill make sure that youll be a perfect guy, every girls dream. Okay? Just trust me. then I flashed my sweetest smile. Okay. Okay then.. LETS START! Tinabi ko na yung mga gamit namin then nilabas ko lahat ng pwede kong magamit pa ra kay Roj. Actually, feeling ko hindi naman ganun kahirap baguhin yung style ni ya. Konting ayos lang, okay na to. Sinumulan ko sa contact lens. Pinatanggal ko yung salamin niya then sinuotan ko siya ng contacts. Tinuruan ko rin siya kung paano yun ilagay. At first, hindi pa nga niya nalalagay eh pumipikit agad siya kaya hindi naman nasusuot. Mga isang oras ata kami para lang doon. At ngayon ko lang rin napansin na ang ganda ng eye s niya. Actually, almond eyes siya. Ang cute nga eh. Wait. Can we stop here? Okay. Gabi na rin kasi eh. Di ko namalayan na 8:00 na pala. Grabe, nasa contact lens palang kami ha. Sabi n a nga ba matatagalan to eh. Pero at least marunong na siyang maglagay ng contac ts. =__=

 I guess this is the start. Sana lang, hindi ko pagsisihan tong gagawin ko.

Lesson 10 Tangna ang jologs mo talaga, tabi nga! Pucha. Yan ba uso ngayon? Hahaha! Bigla namang kumulo yung dugo ko habang naglalakad ako papunta sa room. Sa tapat kasi ng room namin eh may dalawang lalaking mukhang mga paa ang nambubully na n aman kay Roj. At ito namang Roj na to, bakit ba ayaw niyang labanan? Eh halos m agkakasingtangkad lang naman sila? Di kaya duwag siya? Hey, please stop that!lumapit ako sa kanila at tinakpan ko si Roj. Eff akala ko matapang ako pero nung sinigawan ko sila at tumingin sa akin eh par ang may lamanglupa na nakahawak sa paa ko ngayon at ayaw ako paalisin sa spot na to. Oh, the famous Liann. You want a date later?Eeeew. As if naman! Kaderder tong impa ktong lalaking to. Di man lang mahiya sa sarili niya. Pero halos kilabutan ako nung hinawakan niya yung leeg ko. Eff! Eff! Eff! Tuluya n nang na-froze yung paa ko at di ko maigalaw. HELLPPPP! T__T Ahh so..sorry. Pero kailangan na naming pumasok.Ikinagulat ko rin nung hinila ako n i Roj papasok sa room. Phew. Buti nalang. Eff, wala na namanyak ang leeg ko T___ T

Sorry nadamay ka pa.he said while fixing his thick glasses. Yeah, di ko muna pinasu ot yung contact lens kasi.. basta. I have better plans. Ayos lang T__Tkahit namanyak yung leeg ko. You sure? Yeah T__Tpero namanyak talaga yung leeg ko eh. Papunta na sana ako sa upuan ko kaso may isang octopus na sumulpot sa harapan ko . Guess who? Wow, mukhang nagkakamabutihan na kayo ng nerd in shining glasses mo ah? Sabagay, you two are perfect for each other.*smirk* Naku pigilan niyo ko, kung hindi sasabunutan ko talaga siya. Ano bang problema n iya at inaaway niya pa rin ako? Laki ng sayad ng Raya na to eh. Bakit ba siya n agustuhan ni Ivan? Nakakainis. Sana ako yun eh. Sana ako yung masaya ngayon. San -- okay VENICE ENOUGH. </3 Sinamaan ko nalang siya ng tingin. Ayokong magsalita, baka madala ako at madala ko kaagad siya sa hukay. Psh. Hahaha! Loser alert. Hey Mr. Nerd, bakit kaya di mo ligawan tong si Liann? Malay mo sagutin ka. Tapos kayo na ang Nerdy Couple. Hahaha! Top 1 and Top 2. That wi ll be hilarious! Nagtawanan rin yung mga classmates ko. Eto na naman yung feeling na nararamdaman ko. Feeling ko pahiyang-pahiya ako. Ewan ko pero parang maiiyak na ako dito. Zi ela, where are you? Help me. Feeling ko tuloy loner ako. Ayoko ng ganito. Ayoko talaga. Nagulat ako nung biglang may nanghatak sa akin palabas ng room. Pagtingin ko, si Roj pala. Yumuko nalang ako habang naglalakad kami kasi nahihiya ako. Parang an g weak weak ko eh. Panira talaga ng mood yang Raya na yan. Tumigil kami sa cafet eria. Oh.. eto kainin mo muna..tinignan ko lang siya. Infairness, nagiging nerd in shinin g glasses ko nga siya ngayon. Thank you.tinanggap ko yung inabot niya sa aking chocolate. Ang sarap nga eh. Sabag ay, kelan ba naging hindi masarap ang chocolate? Sabi sakin ng ate ko, pag daw malungkot ang isang babae, dapat daw binibigyan ng chocolate cause it will cheer them up.tapos ngumiti siya. Bigla naman akong may n arealize. You really love your sister so much, huh? Shes so lucky to have a brother like y ou.Lagi niya kasing binabanggit yung ate niya eh. Siguro super close sila. Bihira nalang kasi ako ngayong makakita ng magkapatid na lalakit babae na close sa isa t isa. Yeah. Pero di halata. Ngumiti nalang ako. Well, its our teenage years. Alam ko namang andyan pa rin yu ng awkward feeling for siblings. Kahit ako rin naman kay ate Steff eh. Minsan la ng ako maging sweet sa kanya. Madalas rin kaming nagkakatampuhan. Siguro ganun n ga magmahalan ang magkapatid.

Lika na. Baka magstart na yung klase. Ohh oo nga pala. Sabay na kaming umakyat at pumasok sa room. Buti nalang at hind i ko tinignan si Raya. Ayoko siyang makita for Gods sake. Naaalala ko lang ang fail kong lovelife sa kanya. Damn her. Oi bruha san ka galing? Nagpatanggal lang ng BV. Hahaha. Bakit? Anong nangyari? Hmm wala inaaway lang ako ni Raya.kinuha ko nalang yung notebook ko at nagsimula na ng magsulat. Naku ang tsismosa talaga netong si Ziela. Tss. Lagot talaga sa akin yang Raya na yan. Ano ka ba Zie, wag mo nang patulan. Nakinig nalang kami kay Mrs. Mendoza. Filipino pala ang subject namin ngayon at syempre mawawala ba dyan ang Noli Me Tangere? Ayan oh sinisimulan na siyang i-di scuss yung tungkol sa book na yun. Magkakaroon tayo ng pag-uulat para sa mga kabanata ng Noli Me Tangere. Ang gusto kong makita ay talasalitaan, buod, mga sagot sa tanong na makikita sa inyong mga libro at ang mga tayutay na ginamit sa kabanata. Bawat grupo ay may dalawang mi yembro. Zie partner t--- Ngunit sasabihin ko kung sino ang kapareha ninyo. Dahil 38 kayo sa klase, bumilan g kayo hanggang labingsiyam. Simulan. Waaah akala ko pa naman pwedeng pumili ng partner. T__T Hala gusto kong kapartne r si Zie eh! Labinlima. Labing-anim.T__T Bakit pangsixteen ako? Bakit kasi paganyan yung bilang? Kadugaan n aman eh! Wala na di ko na partner si Zie T__T Walo.napatingin naman ako kay Roj. Pangwalo pala siya. Ayos na rin yung partner niy a matalino naman si Jenny eh. Pero nagsimula akong kabahan nung narealize kong malapit na sa kanila yung pagbi bilang. Oh no. No this is not happening! Effffffff! Labinlima. Labing-anim. WAAAAAAAHHHHHHHHH!!!! Err bakit naman siya pa?! Oh God how can I survive this reporting?!Narinig kong nag sisimula nang mainis si Ziela. Well, si Raya lang naman kasi ang partner niya. A nd since tabi sila ni Ivan, that leaves me no choice that Ivan is my partner. At yun ang ayokong mangyari. Puntahan niyo na ang mga kapareha ninyo para makapag-usap kayo sa gagawin nyong p ag-uulat sa klase. NO WAY! Hindi pwede! Ayoko! Paano naman ako makakapagmove-on neto? Nakakainis na man eh! Pwede bang magpapalit ng partner?! T__T

Nung palapit na sa akin si Ivan, kitang-kita ko kung paano manlisik yung mata ni Raya sa akin. Ano na naman ba?! Kasalanan ko bang number 16 rin siya?! Kasalana n yun ni Maam! T__T Ayoko na talaga! Natatakot pa ako sa kung anong pwedeng man gyari pag pinagsama si Ziela at Raya. Feeling ko magkakaroon ng World War IV sa klase eh. Pareho pa namang warfreak yung dalawang yun. Err.. uhmm.. ... AWKWARD. AWKWARD.

Paano kami makakagawa ng report neto kung simpleng hi/hello eh hindi namin magaw a? Tapos ang layo pa namin sa isat isa. Dito kasi siya nakaupo sa upuan ni Ziel a pero inusog ko yung chair ko, 1 ruler apart from him. Sana hindi ako bumagsak dito. Ayokong magkaroon ng failing grade. Tama, dapat ihiwalay ang personal matt er sa acads. Aja Venice! Fighting! Uhmm, Ivan. Ako nalang sa talasali--- Mr. Vorch, please change partner with Mr. Morales. Eh? Wh..what the hell happened?

Lesson 11 Ha? Anong nangyari? Bakit.. bakit nagkaganun? Paanong? "Sorry ako pa nakapartner mo."sabi niya sa akin habang inaayos na naman niya yung sobrang kapal niyang salamin. "Ah. Ayos lang. Teka ano bang nangyari? Bakit kayo nagkapalit?" Bigla naman siyang nagbuntung-hininga. Now whats the meaning of that? Dapat na ba akong kabahan? Matakot? Matuwa? Mahimatay? "We have to do a skit." . . . . . . "WHAT?!"napatingin sa akin yung mga classmates ko pati na rin si Maam. "Ahh.. hehe.. dont mind us."tapos ngumiti nalang ako. Naman kasi eh! Ano daw? Skit? For what!? "Anong skit?! Teka diba reporting lang naman tayo?"ang gulo talaga eh. Para saan naman yang skit na yan? Eh hindi nga ako marunong umarte. "Sabi ni Maam, what if yung top two students eh gumawa nalang ng skit ng favori te scenes ng buong klase. Pero tayo ang pinakalast na magrereport. Bale tayo ang skit tapos summary ng buo, importance. mga ganung bagay." Pagkatapos niyang iexplain yun eh napanganga nalang ako. Like what the eff? Ako? Skit? Pinagsama sa isang sentence? No waaaaay! Pwede bang magmodel nalang ako n g Maria Clara? Eff ayokong umarte! Naman hindi kaya ako marunong! At anong pakul o naman to, napakaadik ng teacher namin. Bakit nangyayari to sa akin? T_T Buong araw ata akong wala sa sarili dahil sa skit na yan. Ano nalang ang mukhang ihaharap ko sa kanila pag nakita nila akong umarte? Simula nung pre-school ako eh hindi ako nag-acting tapos ngayong high school biglang ganito? Waaah ayaw! "Huy! Ano ba yang itsura mo babae para kang natatae na nakakita ng multo."sana ng a ganun nalang ang mangyari eh. "Ziiieeee ayokong mag-act! T__T" "Hahaha! Ano ka ba buti nga ikaw mag-aact lang eh! Kita mo nga ako may alaga pa

akong hayop na partner. Eeesshh."tsaka kumunot yung noo niya. Magbestfriend nga kami. Bakit pareho kaming malas sa Noli Me Tangere? Wish us lu ck talaga. ******************************* "Kanina ka pa?" "Nope." "Okay, lets go." Hinintay ako ni Roj at pumunta na kami sa bahay. Well, blessing in disguise rin pala na naging magkapartner kami. At least may idadahilan na ako kung bakit ko s iya dinadala sa bahay. Alangan naman kasing sabihin ko kay Daddy na,"Dad gusto ko kasi siyang imake-over para makaganti ako blah blah". Aba naman lagot ako kay D addy pag ganun. Wala pang ten minutes ay nandito na agad kami sa bahay. Teka, walang tao? Sumilip muna ako saglit sa garden namin. "Errr shut up! Shut up! Wag ka ngang tumawag kung walang kwenta rin naman yung s asabihin mo! Bwisit ka talaga!" Uh..oh. Sino na naman kayang kaaway ni ate? Napalingon din siya sa amin habang n akatingin lang kami sa kanya at pinapanood kung paano niya halos durugin yung ph one niya. "Uhh ka..kanina pa kayo dyan? Ha..ha..haha.."nagform naman ako ng evil smile para asarin siya. "Yeah unnie. Long enough to hear your sweet conversation with uhhh.. Darryl oppa ?"Ive been practicing korean for two months. Hihi naimpluwensyahan ako ni ate Yn a na bestfriend ni ate eh. Bigla naman siyang namula kaya gusto kong tumawa ng malakas. Kaya lang baka kasi batukan niya ako eh so wag na, sa isip ko nalang ako tatawa. Pero kinikilig rin ako :> Lumalovelife na ang ate Steff ko. Eversince kasi wala pa yang naging b oyfriend or crush or anything, naunahan ko pa. Hahaha! "Sweet? Mukha ba yung sweet? Umakyat na nga kayo ng..*grin*FRIEND mo."then pumasok na siya sa loob. Baliw talaga yun! Lagyan daw ba ng malisya? "Naku wag mong pansinin yang ate ko, nababaliw talaga yan pag hapon na." "Well both of you are awesome. I can sense your sisterly love for each other." Ay nakalimutan ko mahal na mahal niya nga pala yung ate niya. Haha ang cute pala pag ang isang guy eh super close sa kapatid niyang babae. Parang ang protective tignan and isa yung trait na hinahanap ng mga babae. Umakyat na kami sa kwarto ko at hindi para gumawa ng pesteng skit na yan kundi a yusan ulit siya. Dahil tapos na kamisa contact lense, next na ang buhok niya. Fe el na feel ko ang pagiging tutor eh. at feel na feel niya ang pagiging tutee dah il talagang may notebook siyang hawak at nagtatake down notes sa mga sinasabi ko . Ang adik lang.

 "Bakit mo sinusulat?" "Baka makalimutan kong gawin eh." =__=a Sabi ko nga hahayaan ko nalang siyang gawin yun. Hinawakan ko yung buhok niya at.. at.. at.. at ang LAMBOT. Ang sarap hawakan. Ka so wala talagang ka-style style eh. Bagsak lang at take note, one-sided pa. Jusk o reincarnation ata siya ni Rizal eh. Nagulat naman ako nung hinawakan niya yung kamay ko at pinigilan yung paghawak k o sa buhok niya. "Ba..bakit?" "Wag na kaya?"binatukan ko nga. Ang kulit ng lahi eh. Nagsearch ako sa internet kung anong style ang bagay sa lalaki. Siya na rin pumi li kung anong style ng buhok yung gusto niya. Ginamit ko yung binili naming gel at wax sa buhok niya. Tinaas-taas ko yung ibang parts dahil bagay naman sa kanya . Ang cute nga eh bumagay talaga sa kanya. Kaso lang.. -__ "Hindi mo ba tatanggalin yang salamin mo para mas bumagay?" "Ha?" Ako na ang lumapit sa kanya at nagtanggal ng salamin niya. Nakalapit lang yung m ukha ko sa mukha niya at tinitignan ko nang mabuti yung mata niya. Ang ganda tal aga eh. Kung pwede lang dukutin at idikit sa pader ko eh kanina ko pa ginawa. Bawat transformation niya eh pinipicturan ko siya ng palihim. Hahaha sana lang d i niya ako mahuli. Binilin ko na rin sa kanya kung paano gawin yung ginawa ko sa buhok niya ngayon. Yung wax and gel and other hair stuffs eh binigay ko na rin sa kanya. Tapos umuwi na rin siya bandang 7 PM. Ako naman eh nababagabag pa rin sa lecheng skit na yan. Ano bang gagawin ko dun? Paano ko tatakasan yun? T_T Sa kakaisip ko eh di ko namalayang nakatulog na pala ako. *************************** "Good morning Bru!" "Morning imp!" Umupo na agad ako sa upuan ko at nagsimula nang makipagdaldalan kay Zie. Habang nag-uusap kami tungkol sa latest style ngayon eh biglang umingay sa corridor kay a napatingin kami dun. At sa bilis ng pangyayari, nagulat ako nung biglang sumug od sa harap namin si Raya. *PAK!* Wh..what was.. that?

 "Ang kapal ng mukha mo! Ang landi landi mo! Ano bang ginawa ko sayo ha?! Bakit b a nilalandi mo yung boyfriend ko?! Ano ha?! You pathetic b*tch!" Halos di ako makapagsalita sa nangyari. Nakatayo lang ako sa harap niya habang h awak hawak yung pisngi ko. What the eff did happen? Ano na naman ba to? Ako na naman ang may ginawang masama? Ako na naman ba? Hindi ko namalayan na tumutulo na yung luha ko dahil halu-halo na yung nararamda man ko. Yung classmates namin ay nakita yung buong pangyayari. Anong gagawin ko? "Hoy bakit mo sinampal yung bestfriend ko ha?! Ang kapal ng mukha mo! Pinapakain mo ba siya?! Magulang ka ba niya para sampalin mo siya?! Ako nga ni hindi ko ya n mahampas tapos ikaw, bigla mo nalang sasampalin?! Ano ba talagang tama ng utak mo ha?! Ano bang gusto mong mangyari?! At para sabihin ko sayo, hindi malandi s i Venice! Ikaw ang malandi! Sino bang umepal sa kanila nung una pa lang?! Sino b ang pumapel?! Sino bang sumingit?! Di ba ikaw?! Dahil sayo, nasaktan yung bestfr iend ko! Tapos ngayon, sasaktan mo ulit?! How dare you!--" Nagulat nalang ako nung nagsabunutan sila sa harap ko. Bakit ganun? Bakit wala a kong magawa? Bakit wala akong kwenta? Bakit hindi ako makagalaw dito? Yung bestf riend ko nakikipag-away para sa akin, pero ako nakatayo lang. Am I that pathetic ? "Are you alright?!"nagulat ako nung may kamay na pumatong sa balikat ko, at nung nilingon ko, lalo akong napahagulgol sa iyak. Gusto ko siyang sampalin ngayon pe ro hindi ko magawa. Gusto kong sumabog ngayon dahil sa pinaggagawa niya. "Tinatanong mo kung okay ako?! Sa tingin mo ba okay lang ako?! Pagkatapos akong sampalin ng GIRLFRIEND mo?! Ano ba Ivan? Sa tingin mo okay yun? Sa tingin mo hin di ako nasasaktan?! Tingin mo hindi ako naiiyak pag nakikita ko kayong magkasama ?! Na dapat ako yun?! Pagkatapos mo akong lokohin, sa tingin mo okay lang ako?! Ha! Sabihin mo nga! Ano bang kasalanan ko sayo ha?! Bakit mo ko niloko?! Ha?!"sin untuk-suntok ko yung dibdib niya hanggang sa kaya ko. Wala na akong makita gawa ng mga luha ko. Halos mawalan ako ng lakas kakasuntok sa kanya. Pero nagulat ako nung bigla niya akong niyakap. Parang lahat ng sakit, biglang nawala. "Its not what you think. Im sorry. Thats not the story."pagkasabing-pagkasabi n iya nun, kumalas siya sa akin at saka inawat sina Ziela at Raya na umabot na sa pagsasabunutan sa corridor at hindi na mapigilan ng classmates namin. Talaga, Ivan? Thats not the story? Then what? Ano ba talaga? Gulung-gulo na ako .

 "Here."tinignan ko naman kung sino yung nag-aabot ng panyong puti sa akin. Si Roj pala. "I told you, I dont want to see a girl crying."

I dont know whats wrong with me... butIhugged him and cried at his shoulder.

Lesson 12 Sa mga nakalipas na araw, pinilit kong iwasan si Ivan at Raya. Tuwing nasa room sila pag break, lalabas ako. Kapag naman nasa canteen sila, pupunta ako sa room o kaya sa ibang place. Mahirap kasing magmove-on kapag lagi mong nakikita yung t aong dahilan ng sakit na nararamdaman mo. Mahirap itago yung nararamdaman mo kap ag lagi siyang malapit sa'yo. Mahirap maging sarili mo pag kaharap mo siya. So it's better to have a distance. From him. From them. From everyone. Nagfocus na lang ako sa tutorial ni Roj. As of now, feeling ko pwede na. Konti n alang talaga. Marunong na siyang mag-ayos ng sarili niya. Magaling na rin siyang pumili ng mga bagay na style sa kanya. Nakakatawa nga lang minsan kapag may hin di siya alam na gawin. Flashback Nakasuot siya ngayon ng polo and jeans, tapos nakataas yung buhok niya. Nakacont act lens and all. Ang gwapo nga niya tignan eh. Inaayos niya kanina pa yung belt niya at feeling ko hindi niya masuot. Iba kasi yung belt na yun kesa sa mga ord inary belts. Hey please help me with this.Lumapit naman ako sa kanya agad at natatawa-tawa pa da hil hindi niya talaga makabit. Actually, mahirap nga siya ikabit, pero masasanay ka rin kapag natutunan mo. There.Then I smiled at him. Thanks. Okay na ba?tapos nag-open arms siya. Ako naman tinignan ko lang siya tapos inikutan ko siya. Yup. You look.. AWESOME.

 Sobra. Ang gwapo niya tignan. Feeling ko kapag pumasok siyang ganyan sa school e h pagkakaguluhan siya ng mga babae. Akalain niyo yun? From a hated nerd to a lov ely prince charming? Kailangan niya lang talaga ng tulong para maging ganyan. An d I'm proud of myself dahil nagawa ko `to. It's like a lifetime achievement. Pagkatapo s niya eh may kinuha na naman siyang papel at may sinulat dun. Lagi naman siyang may sinusulat eh. Oh well. Natutuwa nga rin ako dahil close na talaga kami. Par ang siya ang guy bestfriend ko. And I'm really comfortable with him. Alam niya lah at ng problema ko kahit hindi ko sinasabi sa kanya. -- Bruha!!nabura yung iniisip ko sa pagtawag sa akin ni Ziela sa malayo. Tumatakbo siy a papalapit sa akin ngayon. Bakit Zie?humihingal pa rin siya hanggang ngayon. Para siyang nakakita ng multo or something. Help me please? Please? Please?halos mangiyak-ngiyak na siya na nagsasalita. Ano ba ng nangyayari? Pinaupo ko muna siya sa tabi ko tapos pinainom ko siya ng tubig. Maski ako eh kinakabahan sa sasabihin niya. Ano bang nangyari? Si.. si.. Ivan kasi eh. THERE. I heard his name. Parang may sumakit bigla sa dibdib ko. Ba..bakit?I tried to focus on what she's saying about Ivan. Nakakainis siya. Sinali niya ako dun sa pesteng contest! Anong gagawin ko Venice? Ayokong sumali dun! Ayoko talaga! For a moment eh nag-hang yung utak ko sa sinabi niya. Naisip ko bigla, kelan pa sila naging close? Bakit naman niya isasali si Ziela? Anong meron sa kanila? Mer on bang hindi sinasabi si Ziela sa akin tungkol kay Ivan? And what the eff is ha ppening? Bakit naman niya gagawin yun? A..ano bang meron sa inyo.. Zie?halos naitanong ko sa kanya yun ng wala sa sarili. Maski siya eh nagulat at napayuko. I'm right. Meron siyang hindi sinasabi sa akin. And I know it's about Ivan. Ven, ayoko kasing sabihin sayo kasi nga di ba ayokong makarinig ka ng kahit ano t ungkol sa kanya? Kaya tinago ko nalang. Pero nagsimula yun nung party. Remember? Yung sinabi ko sayong kasama siya dun sa party na yun?Hinayaan ko lang siyang itu loy yung kwento niya. Inis na inis ako sa kanya nun kasi nga diba sinaktan ka niya? I mean, syempre bes tfriend kita kaya dapat lang na ipagtanggol kita sa kung sino mang hinayupak yun g nananakit sayo. Nilapitan niya ako nun at nagsimulang magtanong kung anong nan gyari sayo pero dahil sa galit ko.. na..nasampal ko siya.Nagulat ako sa sinabi niy a. Pero ano pa nga bang dapat kong ikagulat eh matapang si Ziela. And napapansin mo ba na every Wednesday eh maaga ako umuuwi?tumango naman ako.Kasi e very Wednesday eh nasa bahay namin yung family ni Ivan. Hindi ko nga rin alam ku ng bakit sila pumupunta dun eh. Then an idea struck to my head. Baka tungkol sa amin yung pinag-uusapan nila. Then one day, bigla akong sinabihan ni Daddy tungk ol sa kung bakit andito lagi yung Vorch family. At tama nga yung kinatatakutan k o. Ayokong maniwala. Pero mismong sa bibig ng magulang ko nanggaling eh.Halos mang iyak-ngiyak na siya sa sinasabi niya. Ven, we're.. engaged.Halos malaglag ako sa kinauupuan ko pagkatapos ko yung marinig. Halos malaglag rin yung puso ko sa sinabi niya. Gusto ko na ring umiyak ngayon p ero hindi pwede. Ayoko. Sawang-sawa na akong umiyak. I promised to myself that I

will not cry because I'm hurt. I tried to hold my tears for a while. Sandali nala ng. Pero ayoko. Ayokong makasama yung taong nanakit sa bestfriend ko. Ayokong makasam a yung taong mahal ng bestfriend ko. Kaya kinausap ko siya. Nagulat ako nung sin abi niyang gusto niya rin yung nangyayari kaya I slapped him. I slapped him hard ly that he should remember how stupid he is. Dinahilan ko sa kanya lahat ng pwed e kong idahilan pero wala pa rin. But he left me with a confusing phrase.. Sabi niya,`Okay. If you win that contest, I'll stop this'. Hanggang ngayon, hindi ko pa rin alam ang dapat kong i-react. Anong dapat kong s abihin? Halos nawala yung boses ko, pati yung lakas ko. I didn't know na ganito na pala kakumplikado ang lahat. Yeah. I'll help you. Don't worry. Now, if you'll excuse me.Naglakad ako palayo sa kanya a t paglabas na paglabas ko ng room, tumulo yung luha ko. And I don't even know why. Tumakbo ako sa cr at doon umiyak. I look like a stupid person. Bakit nga ba ako umiiyak? Anong dahilan? Sinong iniiyakan ko? I'm such a loser. Dapat tantanan ko na ang pagiging mahina. Ayoko na talaga. Sawang-sawa na ako. For thirty minutes, andun lang ako sa loob ng cubicle. Wala na akong pakialam kung absent ako. Ayok o munang isipin yun ngayon. Tumingin muna ako sa salamin at siniguradong hindi halatang umiyak ako bago ako lumabas ng cr. Pumunta ako sa room at hindi tumingin sa kahit sino, dumiredirets o lang ako sa teacher namin. Nag-excuse ako at nagpaalam kung pwede bang umuwi n a ako dahil masama ang pakiramdam ko. Fortunately, pumayag siya kaya naman kinuh a ko na yung bag ko sa upuan ko. Ven.. Narinig kong tinawag ako ni Ziela ng pabulong pero hindi ko pinansin. Ayoko muna ng makipag-interact sa kahit sino ngayon. I want to be alone for a while. Pumunta muna ako ulit sa cr para magpalit ng damit. Hindi kasi ako makakapasok s a mall kapag nakauniform ako. Buti nalang talaga may extra akong damit. And yeah , gusto kong pumunta ng mall. Gusto kong sumaya kahit ngayon lang. Lesson 13 Sinubukan kong wag umiyak habang naglalakad, pero mukhang ayaw making ng mga mat a ko. Pinunasan ko naman agad yung tumutulong luha, Sawang-sawa na ako sa ganito . Kelangan mo?nagulat ako nung may humawak sa balikat ko aat nag-abot ng panyo kaya n apatingin ako sa kanya. Ba..bakit ka an..dito?Kanina lang nasa classroom siya ah? Alam ko namang kailangan mo ng kasama eh. Pagkasabing-pagkasabi niya nun, napayakap agad ako sa kanya at umiyak. Wala na a kong pakialam kung pagtinginan kami ng mga tao sa mall. Gusto ko lang ilabas lah at ng sama ng loob ko. Lahat-lahat. Lagi nalang bang ganito? Ako ang laging umii yak? Ako ang laging talo? Naaramdaman ko yung kamay niya habang hinahagod yung buhok ko. For a second, I f eel secured. I felt safety in his arms. Pakiramdam ko hindi ako masasaktan pag s iya ang kasama ko. Sana ganito nalang parati. Sana siya nalang. Ayos ka na?tanong niya nung humiwalay ako sa kanya. A littleI forced a smile. Parang tanga lang, ngumiti pero nasasaktan. Andito kami n gayon sa foodcourt. Tahimik lang ako, pati siya. Mukhang ayaw niyang masira yung atmosphere kaya tumahimik nalang din siya. Pero pagkalipas ng limang minute, na

glabas siya ng papel. Ano yan? Hmm? Ahh wala lang.sabay ayos niya sa makapal niyang salamin. Tumahimik nalang ulit ako. Roj, nainlove ka na ba?bigla ko nalang natanong out of nowhere na alam kong ikinagu lat niya. Hindi pa.saglit lang siyang tumingin sa akin at binalik rin agad sa pagsusulat. Buti ka pa.nagpakawala ako ng isang buntung-hininga. Buti pa siya, hindi pa niya na raranasang masaaktan dahil sa pagmamahal. Samantalang ako, eto, iniiyakan yung mga taong hindi naman talaga ako sinasadyan g saktan. Pinanood ko lang siya habang nagsusulat ng kung ano. Ngayon ko lang di n napansin, may itsura din pala siya kahit naka-nerd look siyaa. Siguro sa isang tingin, hindi mo siya mapapansin, pero pag tinitigan mo, lilitaw yung pagkagwap o niya. Napatigil naman ako nung mapansin kong nagliligpit na siya ng gamit niya aat biglang tumayo. Come on.Bigla niya akong hinila sa kamay kaya napatayo ako at napasunod sa kanya. H indi nalang ako nagsalita. Hindi ko feel magdaldal ngayon. Kailangan ko lang ng piece of mind. Yung walang problema dahil kay Ivan, Raya at Ziela. Maya-maya lang ay nasa Quantum na kami. Napansin ko rin na hindi niya pa rin bin ibitawan yung kamay ko. Napangiti ako ng dahil dun. Pakiramdam ko may protective akong kuya. Ngayon ko lang naisip, pano kaya kung may kuya ako? Ano kayang mang ayayri pag nalaman niyang iniiyakan ko ang isang walang kwentang lalaki? Nagpataasaan kami ng score sa basketball, at syempre.. NAKATSAMBA ako. Haha natalo ko siya sa basketball! Ang galing ko diba? Hahaha! Talo ka Roj! Ang galing ko diba? Ikaw na magaling. Hahaha. Napahinto ako saglit nung makita ko yung mukha niya. Ngayon ko lang ata siya nak itang tumawa? Bagay pala sayo yung masayang mukhasabi ko sa kanya habang nakangiti. Sayo rindahil dun, napangiti ako lalo. Appear!nakipag-appear ako sa kanya. Ang plain nga eh kaya inartehan ko.Roj, ganito oh . Pop, lock, then you drop it. Err wait. Pop.. then lock? And then? Drop? Nakakatawa dahil pinagtitinginan kami ng mga tao. Para kaming sira na nagpapract ice ng handshake. Pero ang cool kaya. Ang cute ng handshake namin. Roj! Kanta tayo dali!hinila ko siya dun sa may karaoke na live. Basta yung kakanta sa harap ng maraming tao. Naghulog ako ng dalawang token doon. Te..teka. hindi ako.. kumakanta.Sinimangutan ko naman siya agad. Ikaw lang ba? Ako rin kaya hindi marunong! Ayaw mo nun? Magkasama naman tayo sa k ahihiyan eh.Hindi na siya nagsalita kaya hinatak ko na siya papunta sa mini-stage. Magsisimula na yung kanta kaya hinawakan na namin yung dalawang mic. Even though its been so long my love for you keeps going strong

i remember the things that we used to do a kiss in the rain till the sun shines through i tried to deny it, but im still in love with you Ako na yung nagsimula kahit feeling ko eh off-tune ako. Kasama ko naman si Roj e h. Pero kung mag-isa siguro ako eh tinago ko na ang balat ko sa sobrang hiya. Nu ng bandang chorus na eh sinabayan ako ni Roj. i miss you like crazy, i miss you like crazy ever since you went away, every hour of everyday i miss you like crazy, i miss you like crazy no matter what i say or do theres just no getting over you Hindi ko alam pero napatingin ako sa kanya habang kumakanta. Akala ko ba hindi s iya marunong kumanta? Eh bakit nahuhumaling ako sa boses niya?ANG GANDA. Tuwing c horus lang ako sumasabay dahil sobrang ganda ng boses niya at baka masira ko yun g kanta kapag sinabayan ko siya all the way. i can see the love shinning in your eyes and it comes in such a sweet surprise if seeing is believing, its worth the wait so hold on and tell me its not too late were so good together were starting forever now. and i miss you like crazy, i miss you like crazy ever since you went away, every hour of everyday i miss you like crazy, i miss you baby a love like ours will never end just touch me and were there again Pagkatapos ng kanta, hinatak ko na siya palabas sa Quantum. Akala ko ba hindi kaa marunong kumanta? Ang ganda ng boses mo Roj. Seriously.Sabi k o na talagang humahanga sa boses niya. Sabi ko hindi ako kumakanta, not hindi ako marunong kumanta. Hahaha magkaiba yun.Si nabi niya ba yun? Bakit parang hindi yun ang rinig ko? Nagpatuloy lang kaming maglakad habang kinukulit ko siya na kumanta ulit. Pero p agharap ko sa nilalakaran namin, may nakita akong pamilyar. ATE?

Lesson 14 Nakita ko sa di kalayuan sila ate Steff. Kasama niya yung mga bestfriends niya t apos may dalawang lalaki pang kasama. Bakit wala si kuya Darryl? Sayang aasarin ko pa naman sana siya kay ate! Hahaha ang cute kasing asarin ng ate ko eh, masya dong defensive pagdating kay kuya Darryl. Oh Ven, wala kayong klase?tanong sa akin ng ate ko. EFF! Nag-absent nga pala ako! Or more like.. N..nagcutting po.Nagulat ako nung bigla yung sinabi ni Roj sa kanila. What the.. Bakit mo sinabi Roj? Eff, patay ako kay ate. Tapos patay rin ako kay Daddy. OMG. Ang allowance ko, baka mawala. Noooooo! Whoa Roj! Nagcutting ka rin? Hala ka yari ka kay Daddy isusumbong kita! Eh? Napakunot yung noo ko nung biglang nag-usap si ate Jess at Roj. Magkakilala sila ? Eh ate wag mo na akong isumbong. Ngayon lang naman eh. Parang ikaw di ka rin nagc ucutting ah? Hmm, sige na nga! Hahaha! Kasama mo naman si Venice eh. Hahaha! Oh sige una na ka mi. Babayu! Hoy lalake, ingatan mo yang kasama mo ha? Ven, una na kami. Halos hindi na ako nakapagpaalam sa sobrang gulat sa narinig ko. Bakit ba hindi ko yun naisip? Roelle James Morales? Jessica Mishelle Morales? Crap. Bigla naman siyang tumingin sa akin. Ahh ano, sorry nakalimutan kong sabihin sayo. Ateko nga pala si Jessica Morales na bestfriend ng ate mo. Yeah. Nagulat nga ako eh. Stupid. Di ko napansin na same surname kayo. Hahaha. Tinignan ko naman yung relo ko. 7PM na rin pala. Gusto ko nang umuwi, kaya nagpa alam na rin ako kaay Roj na uuwi na ako. Sabi niya, hihintayin niya nalang daw y ung ate niya para sabay na silang umuwi. Kaya ako eh nauna na. Nagpasundo nalang ako kay kuya Ronald para safe na rin. Mga 7:30 na rin ako nakarating sa bahay. Pagkarating na pagkarating ko sa kwarto ko ay humilata agad ako. What a day! Hin di ko alam kung kaya pang iabsorb ng utak ko lahat ng nangyari ngayon. Binuksan ko yung phone ko na pinatay ko kanina nung nasa mall ako. At nagulat ako sa naki ta ko. 43 messages and 65 missed callslang naman. `Bru, san ka pupunta? Alam kong di ka uuwi'

`Ven, please magreply ka naman oh' `Sorry na. Uy.' `bestfriend' Halos lahat galing kay Zie. Ewan ko pero nalungkot ako bigla. Namimiss ko na aga d siya. Namimiss ko na kaagad yung bestfriend ko. Ngayon ko lang narealize na hi ndi ko pala kayang tumagal ng isang araw na hindi siya nakakausap o nakikita. Mali ba yung ginawa ko? Mali ba yung inasal ko? Eh kasi naman eh. Of all people, bakit siya pa? Bakit sila pa? Di ba may Raya na si Ivan? Ngayon naman engaged siya. Ano ba talagang nangyayari? Siguro nga mali ako. Bakit ko ba kasi tinatakasan yung mga problema? Bakit hindi ko isipin kung paano ko sila masosolve? Err Venice, you're such a stupid dog. Pero may kaisa-isang message na nagpangiti sa akin. Galing kay Aldrin, classmate ko. `Liann, may project nga pala sa Values. Scrapook daw. Bukas ididiscuss.' Sa lahat kasi, yun lang ang off-topic. Ang sarap basahin kahit tungkol pa yun sa project. Ay aso! Bigla namang nagvibrate yung phone ko kaya napatalon ako sa gulat. Tinignan ko n aman kung sino yung nagtext. From: Ate Audrey Liann, don't forget about the Mr. and Ms. Amarrison Academy ha? Oh shoot! Malapit na nga pala yun! Masyado kasi akong occupied ng ibang bagay kay a nakalimutan ko na `to. Meron pa palang Mr. and Ms. Amarrison. Oo nga pala, ako yung last year's crowned Ms. Amarrison Academy. Kaya ako ang magp apasa ng crown ngayon sa kung sino mang mananalo. Hmm, might as well prepare for this. Para naman kahit papaano ay may mapagkaabalahan ako at hindi puro usapang pag-ibig yung inaalala ko. To: Ate Audrey Sure ate A. :) Sent. Basta ngayon, ang gusto ko lang ay piece of mind. Kahit this night lang. Walang kahit anong iniisip. Gusto kong magrelax. Tinapon ko yung phone ko sa isang tabi at saka humiga at pumikit. i miss you like crazy, i miss you like crazy ever since you went away, every hour of everyday i miss you like crazy, i miss you like crazy no matter what i say or do theres just no getting over you

 WAAAAAHHHH! Napatayo ako agad. Nagplay kasi bigla sa utak ko yung boses ni Roj. Di ko mapigi lang mapangiti. May nadiscover kasi ako sa kanya. HE HAS A GOOD VOICE. Well, siguro siya na ang pinakamysterious na taong nakilala ko. Wala kasi akong alam sa kanyang kahit ano bukod sa nerd siya. Pero ngayon, unti-unti kong nalala man yung mga bagay-bagay tungkol sa kanya. Tulad kanina. Ate niya pala si ate Jess Teka nga.. Parang.. Hala, may nakalimutan nga pala akong gawin! Kinuha ko ulit yung phone ko na binato ko kanina sa kama. Then nagtype ako dun a t sinend sa kanya. SIguro naman tama lang yun. To: Roj Morales THANK YOU. :) Pagkatapos nun, tuluyan na akong nakatulog.

Lesson 15 ZIELA'S POV Anak, hindi naman kasi ganun kadali yun. Dad! Bakit naman kasi sa lahat ng lalaki dyan eh yun pang hinayupak na yun?! Halos magdabog na ako papasok sa kwarto ko pagkatapos kong sigawan si daddy. Nak akainis naman kasi eh! Kinwento ko na nga sa kanila ni mommy yung situation nami n ni Venice eh. Eeeh! Nakaakainis talaga! Nakakainiiiiis! Mini, anong gagawin ko ngayon?kinakausap ko ngayon yung malaki kong teddy bear sa kwarto ko, si Mini. Siya yung gift sa a kin ni Ven nung birthday ko last year. Niyakap ko lang siya at saka nagpagulong-g ulong sa kama.

WAAH ANO BANG GAGAWIN KO?! Bago pa ako mabaliw kakaisip ng ano bang dapat kong gawin ay lumabas na ako ng k warto ko. Kinuha ko yung cap ko tsaka yung wallet and cellphone ko. Lalabas nala ng muna ako para magpahangin. Where are you going?alam kong nakatingin sa akin si daddy habang palabas ako ng bah ay. Nakikita ko sa peripheral view ko na nakaupo siya sa may office table niya a t nagbabasa ng kung ano. Yeah right, meron siyang mini-office dito sa bahay. Ano pa nga ba? Malamang naman kasi, siya ang principal ng school. So yeah. Anywhere.Hindi ko siya tinignan at tuluy-tuloy lang ako sa paglabas ng bahay. Sinuo t ko yung cap ko at binulsa yung phone and wallet ko. Sobrang hirap para sa akin na ganunin si daddy. Kasi naman, daddy's girl kaya ako. Spoiled ako sa kanya atsaka love na love ko yan. Kaso kasi nakakainis eh. Alam ko rin namang kung kaya niya eh magbaback-out siya dun sa engagement party namin ni Ivan. Kaso, mataas rin kasi ang position ng family ni Ivan sa industry. Kaya mahirap ibalewala lahat ng napaghandaan na. Yeah right, naaawa ako sa dad ko. P ero mas naaawa naman ako sa sarili ko. Ni hindi pa nga ako nagkakaroon ng boyfri end tapos engaged agad? Like duh? Ano pang silbi ng social life ko kung ganun ri n naman? At isa pa, that f*cking guy has a f*cking girlfriend! Ano siya, two tim er? Wow dude, ang gwapo niya ha? NAKAKAINIS TALAGA! Mamatay na sana nagpauso ng fixed marriage na yan. Holy sh*t lang eh. Pauso ka d ude. Di ko namalayan na nakarating na pala ako sa school. Malapit lang kasi yung scho ol sa bahay namin. And karamihan ng studyante ay may pasok pa rin ngayong sabado dahil sa mga extracurricular activities. Nakita naman ako agad ni manong guard kaya pinapasok niya agad ako. Hi Ms. Ziela! Ang ganda niya talaga no? Oo nga eh. Balita ko wala pa daw siyang boyfriend Talaga? Bakit kaya? Naririnig ko na naman yung usapan ng ilang lalaki. Nginitian ko nalang sila. Act ually, marami naming nanliligaw sa akin. Pero wala pa akong sinasagot. Hindi ko pa binibigay yung atensyon ko sa kahit sino sa kanila. Gusto ko kasi, yung sigur ado na ako. Yung tipong alam kong di ko pagsisishan kung may pipiliin man ako. S o yeah, that's the reason kung bakit wala pa akong boyfriend. Choosy ako eh. Umikot lang ako sa buong school. Tinitignan ko yung mga nagpapainting, nagpaprac tice for the interschool, nagrereview. At dahil wala na akong magawa, balak kong umuwi na. Kaso pagdaan ko sa garden, may narinig akong pamilyar na mga boses. Why are you doing this to me?! Kasi ayoko na! Sawa na ako sayo! Nakakasawa ka! Please. W..wag mo kong iwan. Ano bang gusto mong gawin ko? Wala! Ang gusto ko, umalis ka na sa harapan ko! Hindi na kita mahal! Break na tay o so get out of my sight! Nagulat naman ako nung bigla siyang lumuhod. Raya, ano bang kulang sa akin? Di ba binigay ko naman sayo lahat? Kahit yung prid e ko ibinaba ko na para sa'yo. Sinuway ko rin yung parents ko para hindi matuloy y

ung engagement ko. Please naman oh? Wag mo kong iwan. No Ivan, we're done. I knew it. Hindi talaga tayo para sa isa't isa. Sana pala hindi na kita binigyan ng chance. Sinayang mo lang eh. Honestly, hindi ako natutuwa sa naging relasyon natin. Rayapinigilan niya sa pag-alis si Raya pero, Tsk! Ano ba! Let me go! Let me go!!! Nagpanic naman ako nung paunta na siya sa direksyon ko kaya nagtago agad ako sa poste doon sa tabi. RAYA!!!! RAYA!!! Tuluy-tuloy lang sa paglalakad si Raya hanggang sa makalabas siya ng school. Ako naman, nagtatago pa rin dito sa likod ng poste. Hindi ko alam pero parang nanig as ako sa lahat ng narinig ko. Ayos ba yung pandinig ko? Totoo ba lahat ng narin ig ko? Nakarinig ako bigla ng hikbi. At alam kong galing yun sa KANYA. Kung ako rin nam an ang ginanun, siguradong iiyak rin ako. Ang sakit nun. Ang sakit masabihan ng`nakakasawa ka.' Ang sakit malaman na hindi ka na niya mahal. Ang sakit makita na unti-unti siyang lumalayo sa'yo. Ang sakit isipin na hinding-hindi na siya lilingon para lang makita ka. Ang sakit malaman na iniiyakan mo ang isang taong, hindi ka pala pinahalagahan. SOBRA. At that moment, nakaramdam ako ng awa. Parang gusto ko siyang lapitan pero para saan? Hindi naman kami close at higit sa lahat, siya rin ang dahilan kung bakit nahihirapan ako ngayon. Kung bakit naging cold and bestfriendship naming ni Veni ce. I know you're there. Go. Laugh. I..I'm.. pathetic, right? Halos lumabas yung puso ko nung narinig ko siyang nagsalita. Alam niyang andito ako?! Pa..paanong nangyari yun?! Nakita niya ba ako? Wala na akong nagawa kundi ang magpakita at tumayo sa harapan niya. Hanggang nga yon kasi ay nakaluhod pa rin siya at umiiyak. Seriously, ngayon lang ako nakakit a ng lalaking umiiyak. Siguro nga.. karma `to. Karma sa lahat ng kasalanang nagawa ko."Sabi niya habang pin upunasan niya yung luha niya. Isa lang ang masasabi ko sa kanya ngayon. NASASAKTAN SIYA NG SOBRA. I can feel it. Yung feelings sa mga mata niya. Parang.. sobrang sakit. Na tipong pag tinignan mo siya, maiiyak ka rin. Ang right now, pinipigilan ko lang yung s arili ko na wag umiyak. Masama ba ako? Isa lang naman kasi yung hiniling ko sa buong buhay ko eh.. Y..yun yung mahalin rin ako.. ng babaeng mamahalin ko. Pero look at what happened.. Gi nago lang pala ako.. F*ck this life!! At saka siya lalong umiyak. Hindi ko na alam yung gagawin ko sa kanya dahil mask i ako eh nagpapanic na sa nangyayari sa kanya. Nilapitan ko nalang siya at saka hinawakan yung balikat niya.

 Yeah right Ziela, what are you doing? Hindi naman kami close at bakit ko siya ki nocomfort? Hindi lang naman ikaw ang may problema sa mundo.Sabi ko sa kanya. This time, halos gusto ko na ring umiyak dahil naalala ko yung nangyari sa amin ni Ven kahapon. D ahil sa kanya, nagkalabuan kami. Hinayaan ko lang muna siyang umiyak dun. I know he needs it. Mahirap magtago ng sama ng loob. Mahirap yun dalhin ng mag-isa. Alam mo bang dahil sa'yo, nasasaktan ng sobra si Venice?hindi ko alam pero nagsisimul a na pala akong magkwento sa kanya. Alam mo bang minahal ka niya ng sobra? Yung tipong pag nakikita ka niyang kasama yung Raya na yun, iniisip niya na sana siya yung kasama mo. Sobra siyang nasakta n dahil sa'yo. At ngayon, nalaman niya rin..yung tungkol sa engagement. Kaaya alam ko, na lalo siyang nasasaktan. Maski ako, nasasaktan para sa kanya. Ang sakit i sipin na ako ang isa sa dahilan kung bakit ganun siya kumilos ngayon. Kaya wag m ong seryosohin masyado yang problema mo sa babaeng yan, isipin mo nalang din yun g mga taong nasasaktan dahil sa'yo. Napatahimik ako after kong masabi yun. Nakaupo ako sa tabi niya habang hawak-haw ak ko yung balikat niya at tinatapik-tapik. Ngayon ko lang narealize na sobrang lakas pala ni Venice. Kasi nakakaya niya pa rin yung problema niya. And I know, kakayanin niya. Pero sana, kasama niya ako para matulungan ko siya. Naiinis ako sa sarili ko ngayon dahil alam kong nasasaktan siya dahil sa akin. I sa ako sa mga taong nagpapahirap sa kanya. Ano bang pwede kong gawin para matulu ngan siya? Halos sampung minuto kaming ganun lang. Tahimik parehas. Nagpapakiramdaman. Pero nagulat naman ako nung bigla siyang tumayo. Can we have a talk?

Lesson 16 Can we have a talk?tinignan ko lang siya sa mata. Siguro nga dapat kaming mag-usap. Para maging malinaw ang lahat. Tumango ako sa kanya at tumayo na rin. Inoffer niya yung kamay niya pero hindi k o tinanggap. Hindi ko rin alam kung bakit eh. Naglakad-lakad kami palabas ng school. Inayos ko yung cap ko dahil nagugulo na y ung buhok ko. P..pwede bang pakisabi kay Liann, sorry? Sorry sa mga nagawa ko sa kanya? Sobra k asi akong naguiguilty eh. Hindi ko naman sinasadyang saktan siya. You know I can't do that. I think dapat ikaw mismo ang magsorry sa kanya. Sorries a re more sincere if you say it in person. Narinig ko naman na nagbuntung-hininga siya. Mabagal lang kami na naglalakad. 9A M palang kaya hindi pa masyadong mainit at masaya pang maglakad. Yung.. yung tungkol sa engagement.Napatingin agad ako sa kanya. Tama. Dapat talaga naming pag-usapan `to. Ayokong magkaroon ng malaking problema dahil lang sa engage ment na `to. I think we should cancel it. Sinubukan ko ng kausapin yung dad ko kanina pero muk hang malabo daw eh. Ano sa tingin mo?naalala ko tuloy yung pagsisigawan naming kan ina ni daddy. Yeah, I think so. Bigla naman akong may naalala na ikinainis ko dati. Eh anong ibig mong sabihin dati na gusto mo pa ring ituloy `tong engagement kahit m ay girlfriend ka that time? Tapos sabi mo pa eh titigilan mo lang ako pag napana lo ko yung contest?di ko na mapigilang magtanong dahil naguguluhan ako sa takbo ng utak niya. Ahh that. Actually, that was just a joke. Nakita ko kasing sumisilip nun si Raya kaya sinabi ko yun. I thought she would be jealous of she hears ushe suddenly sighe d.

 Then?gusto kong malaman yung nangyari. Yun pa yung ginamit niya na isa sa mga dahilan kung bakit siya nakipagbreak kanin a. Akala ko magseselos siya. Kasi kung magseselos siya, matutuwa ako. I would be assure that she really loves me. Pero hindi eh.. hindi naman ata niya talaga ak o minahal from the very beginning. Bigla siyang tumingala at pumikit. I know, muntik na naman siyang umiyak. Walang hiyang Raya yun! Sana hinayaan niya nalang si Ivan kay Venice. Eh di sana, wala ng nasasaktan ngayon. Siya talaga ang may kasalanan ng lahat ng `to eh. I promise. Gagantihan ko siya isang araw. I'll bring her to hell where she really belongs. Nakakairita siya. Oh.Sinuot ko sa kanya yung cap ko. Hindi bagay sa isang lalaki ang umiiyak. Mahiya ka naman sa kasama mo.Sinuot ko sa kanya yun na tipong natatakpan yung mga mata niya. And I know, na pagkalagay na pagkalagay ko nun eh umiyak na siya. Di ko nalang siya tinignan at tumingin nala ng ako sa nilalakaran namin. Ilang minuto rin kaming tahimik lang na naglalakad. Yung mga hakbang lang namin ang maririnig at yung malakas na hangin. Pwede bang samahan mo muna ako?nagulat ako nung bigla siyang nagsalita. Where?gusto ko rin munang gumala dahil ayoko pang umuwi sa amin. Nagtatampo pa rin kasi ako kay daddy. A place where I can take this pain, here, out.Tapos tinuro niya yung dibdib niya. S inundan ko nalang siya sa paglalakad at maya-maya lang, nakarating na kami sa si nasabi niyang lugar. Sa isangamusement park. Really huh? Dito talaga?sabi ko with matching taas pa ng kilay. Yeah. Samahan mo muna ako dito. Okay. Umupo kami sa isang bench dun na nasisilungan ng malalaking puno. Tapos kinuha k o na yung cap ko sa kanya kasi mahangin dito at nagugulo yung buhok ko. Actually maraming tao ngayon dito sa park at halos lahat ay family or kung hindi man ay barkada. Sobrang dami rin na bata sa paligid. Nakakatuwa nga silang tignan eh. B igla tuloy akong nalungkot, kaya napabuntung-hininga ako. Hmm? Bakit?napatingin ako sa kanya nung bigla siyang nagtanong. Napansin niya yung pagbuntung-hininga ko?

Hmm wala lang. Naiinggit kasi ako.Napayuko naman ako agad. Nakakalungkot talaga. Saan? Kasi.. gusto kong magkaroon ng kapatid. Sadly, wala. Gustung-gusto ko talagang magkaroon ng kapatid dati.. even now. Kasi dati, naiin ggit ako sa mga classmates kong may kapatid dahil may kalaro sila sa bahay nila. And yeah, sa isang exclusive school ako nag-aaral dati. Meaning puro high class ang mga kasama ko at classmates ko. At dahil busy lagi ang parents ko, wala ako laging kasama sa bahay or kalaro. Lagi nalang yung mga katulong namin. Minsan n ga umiiyak na ako sa sobrang lungkot eh. Kasi feeling ko, ako lang mag-isa. Wala akong kasama. Wala akong kapatid. Wala akong kaibigan. Pero nagbago lahat yun nung nakilala ko si Venice nung grade four ako. Naaalala ko pa nun, ako lang mag-isa sa room dahil break time nun. Bigla niya akong nilap itan at inalok niya sa akin yung chuckie niya. Gusto mo? Sa'yo nalang. Kasi baka nauuhaw ka na eh. Kapag naaalala ko yun, di ko maiwasang mapangiti, kasi for the first time, may p umansin sa akin. For the first time, may kumausap sa akin. Kaya nilakasan ko tal aga ang loob ko dati para lang mapalapit sa kanya. And there, naging magbestfrie nds kami until now Or not anymore? :| Wala ka palang kapatid?tanong niya, kaya umiling nalang ako. Silence. For almost twenty minutes ay tahimik lang kami. Nanonood sa mga batang nag-uunah an sa playground. Mga batang ang sasaya ng tawa. Ang sarap sigurong maging bata no? Yung wala kang ibang iniisip kundi ang paglalaro? Iiyak ka lang kapag nadapa ka o kaya inagawan ng laruan? Haay, saying hindi ko masyadong naranasan ang buh ay bata. O..oy!!nagulat ako nung bigla niyang kinuha yung cap ko at sinuot niya sa ulo niya. Pahiram muna. Ang init eh. Bugbugin ko kaya `to? Eh ni hindi nga kami nasisinagan ng araw dahil nasa lilim ka mi ng puno eh. Ano siya, may sariling araw? Bigla siyang tumayo at lumakad papalayo sa akin. Hoy! San ka pupunta?!sigaw ko sa kanya. Ano to, iiwan niya ako dito?! Sandali, dyan ka lang.para namang nag-uutos yung tono ng boses niya. Hindi nalang a ko sumagot at hindi na rin ako tumayo dahil nakakatamad. Pinanuod ko muna yung mga batang maglaro. Natatawa nga ako dun sa dalawang batan g lalaki dahil naghahamunan silang magsuntukan ng dahil lang sa bola. Pati na ri n dun sa dalawang batang babae na nag-aayaan na magbahay-bahayan tapos yung mas

maliit na bata yung nanay at yung mas malaki yung anak. Ang aadik ng mga batang `t o! Maya-maya lang, natanaw ko siyang papalapit na ulit ditto at may dalang ICE CREAM?! Oh.Then inabot niya sa akin yung isa. Para saan `to?nakataas pa yung kilay ko habang inaabot yung ice cream. Pantanggal ng sama ng loob.Tapos bigla siyang ngumiti, pero halatang pilit. Eh di dapat ikaw ang kumain ng dalawang yan. Mukhang masama ang loob mo eh, at sa ka masakit ata yung isa mong lamang-loob.Sabay nguso ko sa dibdib niya. Adik. Hindi niya kinuha yung ice cream sa akin kaya kinain ko na rin dahil baka matuna w. Ang sarap nga eh. First time kong makatikim ng dirty ice cream. Parang yung m ga nasa stalls rin pala sa mall. Gusto ko pa tuloy! Oo nga pala,napatigil ako sa pagkain ng ice cream ko at tumingin sa kanya dahil muk hang may sasabihin siya. What? Let's continue the deal. Sa contest. Halos mabilaukan ako sa narinig ko. Tama ba yung narinig ko?! Deal?! Contest?! OH CRAP.

Lesson 17 VENICE'S POV Ngayon na ba talaga? As in ngayon na? Sent.

 Eff. Kinakabahan ako sa mangyayari. Andito ako ngayon sa corridor sa 3rd floor a t naghihintay na dumating siya. Grabe naman kasi yung taong yun! Ngayon niya pal a planong gawin yun, di man lang agad ininform sa akin! Yeah. Papunta na ako. Pagkabasa ko ng text niya, lalo akong kinabahan. Gulay naman oh! Hala ka, ako ta laga ang kinakabahan para sa kanya! Pano kung fail pala? Hindi naman sa hindi ak o nagtitiwala sa kaya niyang gawin pero.. eh hindi niya pa naman gamay yun eh! N aku naman yang taong yan oh! Naman Roj! Iniintay ko siya ngayong dumating. Alam niyo kung bakit? Kasi ngayon daw siya ma gpapakita bilang ibang tao. I mean, yung hindi nerd, yung hindi geek, yung hindi baduy. Syempre nagpanic ako nun kasi di pa naman niya gamay yung pag-aayos righ t? Pero sana maging maayos. Baka mamaya, may mang-away na naman sa kanya. Baka i -bully na naman siya. At habang tumatagal ako sa corridor, mas lalo akong kinaka bahan dahil alam kong malapit na siya. Ano ba yan! 6:50 AM na at 10 minutes nala ng magsstart na yung klase, asan na ba siya?! Nilabas ko yung phone ko at tatawagan ko n asana siya kaso may narinig akong ing ay mula sa baba kaya napatingin ako at OMG! Sino siya? Transferee ba siya? Ang gwapo niya! Baka may dinadalaw lang dito sa school? Grabe naman! Umaga palang may dinadalaw agad? So handsome! Teka parang may kamuha siya eh. Pero ang gwapo niya talaga! May isang kumpol ng kababaihan na nagbubulungan, or should I said nagsisigawan s ince rinig hanggang dito sa 3rd floor, tungkol dun sa guy na dumaan Nakacivilian siya. Simple shirt, jeans and rubber shoes pero ang appeal ng look niya. Nakataas yung buhok then kita naman na nakacontact lens siya ng brown. He's. . attractive.. or rathe, cute? No.. he's really.. handsome. Naglalakad siya sa gitna ng quadrangle at alam kong pinagtitinginan siya ng mga estudyante. Sino ba naming hindi mapapatingin eh hindi siya nakauniform tapos an g gwapo pa niya tignan. At alam ko na tuwing lalagpasan niya ang mga grupo ng es tudyante eh nagsisimula na slang magbulungan kung sino yung lalaking yun. Lumiko na siya sa kanan which means umakyat na siya sa hagdan. Petrified pa rin ako dito. Hindi ko akalain.. hindi ko ineexpect na magiging ganun yung outcome.. Mas maganda pa sa ineexpect ko. Ewan ko pero napangiti ako. I'm proud of myself d ahil nakatulong ako sa kanya. Yung mga katabi ko sa corridor ay nag-uusap rin tungkol sa kanya. I know, ginula t niya yung mga nakakakilala sa kanya. He really wants this, huh? Pero tama lang

naman yun eh. Pinakita niya sa buong school na hindi na siya yung taong laging binabalewala at dinadaan-daanan lang. Mula sa malayo, ay nakikita ko na siyang papalapit sa room. Papalapit sa akin. B igla nalang lumakas yung tibok ng puso ko sa di ko malamang dahilan. Bakit kaya? At hindi ko namalayan, nakahinto na pala siya sa harap ko Roj napatingin ako sa mga mata niya. At naaamoy ko yung pabangong halos ipaligo niy a sa buong katawan niya. Ayos ba? tapos ngumiti siya. Innocent smile. And that smile makes my heart beats faster. OMG ROJ IKAW BA YAN?! Oh shet! Ang gwapo mo!! Grabe ka! Umeksena ka kanina sa baba ha! Pero ang gwapo mo talaga ngayon! Wow, di ko akalain Roj. Dapat ganyan ka nalang lagi! Hinila siya ng mga classmate kong babae papasok sa loob kaya di na kami nakapagusap. Halos lahat sila, pinagkakaguluhan siya. Sabagay, a nerd transformed into a prince? Sino ba namang hindi magugulat? Ngayon, may nakakapansin na sa kanya. Nagsimula ang klase na hindi ko siya nakausap. Marami kasing kumakausap sa kanya mula pa kaninang pagkadating niya. Ayoko namang makisingit para lang makausap s iya. Nakakahiya. At isa pa, namimiss ko na si Ziela. Wala siya sa first class. A no na kayang nangyari dun? Oo, nagtatampo ako sa kanya, pero bestfriend ko pa ri n naman siya di ba? And I know wala naman talaga akong karapatan na magtampo o m agalit eh. Hindi naman talaga niya kasalanan eh. Ako lang `tong maarte. Pero ngayon ko lang napansin, bakit nga pala siya hindi nakauniform? Anong meron ? Anong nangyari kahapon? Bakit ba kasi umabsent ako kahapon? Ang arte ko kasi e h. Uhmm, Jenny anong meron kahapon? Tsaka bakit pala nakacasual si Roj? kinalabit ko si Jenny na nasa harapan ko para lang magtanong. Lumingon naman agad siya. Ah, nagnominate kami ng mga sasali sa Mr. and Ms. Amarr ison. Eh? Te..teka.. don't tell me..

Si Ziela yung nanominate para sa girls dahil siya yung sinuggest ni Ma'am last week . Eh alam mo naman na walang hilig sa ganito yung mga boys di ba? Ayun, pinagtri pan nila si Roj kaya siya yung nanominate. Pero, di ko akalain na ganyan pala yu ng itsura ni Roj. Ang gwapo na niya no? Actually dati ko pa siya crush eh. Like ko na siya ngayon.Waaah! Hala sorry, ang daldal ko talaga! then tinakpan niya yung mukha niya at humarap na ulit sa unahan. Natawa naman ako sa sinabi niya. Wow. Hindi ko alam na may nagkakacrush pala kay Roj nung nerdy look pa siya. Pero wait, ibig sabihin silang dalawa ni Zie yung contestants namin?! Ibig sabihin magiging loner ako for two weeks?! Kasi lagi si lang excuse sa klase tapos magppractice sila para dun. Ganun din kasi yung ginaw a ko last year dahil kasama ako dun di ba? Bigla akong nangalumbaba sa desk ko nung iniisip ko palang na wala akong makakas ama for the next two weeks! Naman eh! Biglang nabaling yung tingin ko sa left side. At parang nabahala ako sa nakikita ko. Bakit hindi na magkatabi si Ivan at Raya? Anong nangyari? Hindi kaya..? No, no, no Venice. Malay mo trip lang pala talaga nilang lumipat ng upuan right? Tsk. Bakit ko ba kasi pinag-aaksayahan ng oras yu ng dalawang yun? Nakakainis sila. Lalo na yang Ivan na yan. Yeah right. Oo na. I promise, magmomove-on na talaga a ko. Ayoko ng laging ako yung umiiyak at natatalo. I'll show him what can I do. I'll show him that he's not really worth loving. Ma'aaaaam! Sorry po late ako! nagulat ako at napatingin sa pintuan. At nakita ko si Ziela na humihingal at nakayuko. Hindi rin siya nakauniform at nakablouse and pa nts lang siya. Oh sige na. Roj, Ziela, pumunta na kayo sa baba para magpractice. Sabi ni ma'am sa k anila. Nakatingin lang ako sa kanila habang papalabas na ng room. At biglang nagtama yu ng mga mata namin ni Ziela. Pero tumingin agad ako sa baba. Gustung-gusto ko na siyang yakapin at sabihing miss ko na siya pero hindi ko magawa. Nahihiya kasi a ko sa knaya. Sa inasal ko, sa ginawa ko. Nakakahiya ako. Okay class, let's start. Nagsimula nang magdiscuss yung teacher namin pero hindi ko makuhang making dahil andaming gumugulo sa isip ko. Andami kong inaalala. Siguro nga, kailangan ko munang magpakabusy para wag ko munang maisip yung ibang bagay. Tama.

Lesson 18 Ate! Meron ka bang pangscapbook materials dyan?sumigaw ako sa loob ng kwarto ko dah il katabi ko lang naman yung kwato ni ate Steff. Wala eh!!narinig ko yung sigaw niya sa kabilang kwarto. Ang ganda ng communication namin no? Wall to wall. Spell tamad tumayo? V-E-N-I-C -E. Pero dahil mukhang kailangan ko na talagang tumayo eh ginawa ko na rin. Pumasok ako sa kwarto ni ate. Ate, samahan mo ako sa National Bookstore. Sige na! Please! Please? Please?nagpleas e na ako dahil mahrap pakiusapan ang ate ko. Dapat laging mag kapalit. Tsk. Ay magpapasama nga rin sana ako sayo eh. May bibilhin rin ako. WHOA! OMG! Totoo ba `to? Hindi niya ako tinanggihan? ANong nakain ng ate ko at par ang bumait siya ng kaunti? Ate anong nakain mo? Eh? Strawberry. Nagulat naman ako sa sinabi niya. Hala ka, kinain mo na naman yung strawberries sa ref? Lagot ka kay Daddy, gagawin nga daw yung desserts eh.Napakaadik talaga ng ate ko sa strawberries. Eh tatlo lang naman eh.Tinaasan ko siya ng kilay. Ah.. apat pala.Nakapamaywang na rin ako. Hindi.. lima ata?tumingin siya sa taas at lumapit ako sa kanya. O sige na.. sige na pito yung kinain ko!pumikit siya at yumuko habang ako eh napaha wak sa noo ko.

 Pupunta pa naman dito mamaya yung mga tita at tito namin dahil may reunion sila nila Daddy. Ang adik talaga ni Ate! Pinagbihis ko na siya para madali na agad kami. Tinext ko na rin si daddy na bum ili ulit ng strawberries dahil kinain ni ate. Para bang ako yung panganay? Well, sabi rin nila. Eh kasi naman, ewan ko rin kung bakit eh. Teka nga pala, pano tayo pupuntang National eh gamit ni Daddy yung car?biglang sabi ni Ate habang pumunta kami sa garahe. OO NGA NO? Eff. Eh pano yan? Taxi? Taxi ka dyan?! No way Ven! Mag-jeep nalang tayo! Tara!hinila niya ako palabas ng ba hay at naglakad kami palabas ng subdivision then naghintay ng jeep. At in fairne ss, ang init. Nakasakay naman agad kami ng jeep. Tapos may naalala ako bigla. Yung araw na yun. Yung oras na magkasama kami. Sa jeep din yun eh. Nakakatawa ta laga yung nangyari nun. And at the same time eh nakakahiya talaga. Teka nga, bakit ko ba yun inaalala? Hoy, bakit ka nakangiti dyan? Para kang baliw.Sinamaan ko nga ng tingin `tong ate ko. Panira ng moment eh. Masama bang ngumiti? Alam mo ate, panira ka ng moment eh. Eto na yun oh. Mumomome nt na ako eh.Nagulat naman ako nung binatukan niya ako bigla.Aray ko naman! Makabato k wagas! HAHAHA! Emoterang babae ka! At ayun, parang baliw lang kami sa loob ng jeep. Buti nga konti lang yung nakasa kay dahil tanghaling tapat eh. Kung hindi eh mapagkakamalan talaga kaming baliw dito. Actually, muntik na nga naming makalimutan na magbayad eh. Nagmamarunong k asi `tong ate ko eh hindi rin pala marunong magbayad sa jeep. Buti pa ako, marunon g na. >:) Nakarating agad kami sa National. Naghiwalay muna kami dahil sa magkaibang secti ons kami bibili. Ako eh dun sa scrapbook section, si ate naman sa mga books ata.

Nasa gitna ako ng pagpili kung anong magandang scrapbook materials nung may nar inig akong nag-uusap. Pamilyar yung mga boses nila eh. So do you like it? Err. Yeah. Thank you. Sige, una na ako. Wait, gusto mo kain muna tayo? Treat ko. Uhmm, hindi na siguro. Una na ako. Oh, c'mon Roj! Lika na! Uhh.. w..wait Raya! Halos mabitawan ko yung hawak ko nung makita kong magkasama si Roj at Raya. Tapo s naka-angkla pa yung kamay ni Raya sa arms ni Roj. Ano ba `to? Bakit parang may sumasakit somewhere? Naiinis ako ngayon. Nakakairita `to. Ang bigat lang sa pakiramdam. Bakit ganito? Nagtago ako sa isang sulok para hindi nila ako makita. Hindi ko rin alam kung ba kit ayaw kong magpakita eh. Basta naramdaman ko lang na hindi nila ako pwedeng m akita. Selos ka? Halos mapatalon ako nung may bumulong sa tenga ko. At syempre sino pa nga ba? An g abnormal kong kapatid. A..ano? Sinong nagseselos?I tried to calm myself. Nye? Di ba si Roj yun? Sino yung kasama niya? Girlfriend niya? HINDI NIYA GIRLFRIEND YUN!! Malay ko? Wala akong pakialam sa kanila.Tapos nauna na ako sa counter at baka gisah in na naman niya ako. Wow kapatid, ang taray lang ha. Pwede ng kontrabida!tumingin ako sa kanya tapos ini rapan ko siya. Baliw talaga yun. Aba at may irap pa! Lumelevel up ka na!

 EH BAKIT BA KASI SILA MAGKASAMA?! Pero di nga? Di ba close kayo ni Roj? Bakit di ka niya pinansin?at ayan, nasa tabi ko na naman ang intrigera ng buhay ko. Di ako nagpakita. Nakakahiya naman sa kanila. Maistorbo ko pa sila.Tama nga naman. Ayokong makaistorbo sa paglalandian nila. Ayun yun eh. Confirmed. Selos nga yan. Congrats kapatid, lumalovelife ka na ulit. Tsk.Then nagbayad na siya nung binili nyang libro. Ano ka ba ate? Hindi ako nagseselos no. Naiinis lang.napayuko ako. Ewan ko ba. Naka kalungkot kasi eh. Sabi na nga ba eh. Teka nga, bakit ka naman naiinis? Eh di nagseselos ka rin!ang gu lo ng utak ng kapatid ko! Bakit naman ako magseselos? Eh hindi ko naman siya mahal eh. Iba mahal ko no. Nai inis lang ako kasi kaibigan ko siya tapos yung kasama niya eh mortal kong kaaway at kaagaw. Nakakabwisit talaga eh. Tapos bakit parang friends pa sila? Oh panyo. Tutulo na eh. Di mo nga ba talaga mahal? Nagulat ako nung inabutan niya ako ng panyo. Hindi ko napansin na tutulo na pala yung luha ko. What the eff? Hindi no. Pagkasabi ko nun, parang may kakaiba akong naramdaman--- nevermind. Umalis na ag ad kami sa National after makapagbayad sa counter. Pero dahil nagugutom daw siya ay dumiretso muna kami sa KFC. Ugh. Ano bang masarap kainin bukod sa chocolate at strawberries, ha Venice?bakit ba sa lahat ng pwedeng kaadikan eh sa pagkain pa siya nahilig? Ngayon ko lang napa g-isip-isip. Buti hindi siya tumataba. Chicken---what the?!tara na! Huh? Wwai. Bigla kong hinila si ate palayo sa KFC. Itinakbo ko siya hanggang dun sa kabilan g dulo ng mall. Eh kasi naman! Bakit sa dinami-dami ng kainan dito sa SM eh dun pa sila sa KFC? Nakakainis! Whooo! Hiningal ako dun ha! Teka nga bakit ka ba tumakbo?! Eh kasi.. a.. andun sila.. eh..nahiya ako kay ate dahil nagugutom na nga siya, eh h inila ko pa siya palayo dun. Tsk. Eh kasi naman eh! Bakit ba sila andun?! Nakakabwisit ka Roj! Alam mo namang kaaway ko yang si Raya tapos makikita kong m agkasama kayo ngayon?! And worst, NAGTATAWANAN pa sila. Ano ba `to?! Gag*han? Naka kapraning eh. Nakakainis. Wala na nga si Ziela. Tapos pati ikaw, mawawala rin sa akin? Mag-isa na naman ako. Wala na naman akong kasama.

 Bakit ba lahat ng mga taong mahalaga sa akin eh unti-unting nawawala? :'( Ano bang mali sa akin, ha? Tara na nga, mukhang may heart issues ka pa eh.Inakbayan ako ni ate at saka kami um uwi sa bahay. Siguro nga may heart issues pa rin ako hanggang ngayon. Hindi pa rin kasi ako na kakapagmove-on kay Ivan eh. Tapos hindi pa rin ako nakakapagsorry kay Ziela. Tap os ngayon, inaagaw na naman ng Raya nay un yung kaibigan ko. Sinong hindi maiiyak di ba? Nagtext ako sa kanya dahil hindi ko na mapigilan. Pati ba naman ikaw aagawin niya sa akin? Mawawala ka na rin ba? :'( Sent.

Lesson 19 One week na ang nakakalipas. Busy masyado ang mga tao sa paligid ko. Well ako ri n naman busy rin. Quiz bee dito, interschool doon. Super haggard na ako this week. Di ko kasi nais ip na interschool competition na pala. As in nito ko lang rin narealize kaya sup er cramming ako sa pag-aaral. Buti nalang maaasahan yung mga groupmates ko kaya nakasagot naman agad kami ng maayos. And to my surprise, kami pa yung first plac e. Pakiramdam ko tuloy wala akong naitulong sa group. Congrats kids!salubong sa amin nung teacher-in-charge sa amin sa interschool. Ewan ko ba pero parang kulang. Dapat kasi kasama si Roj ngayon since siya yung t op 2 namin. Dapat kasama siya sa team kaso dahil sa pageant eh excused siya. Say ang lang talaga eh. Oo nga pala, next day na yung pageant kaya super busy lahat dito sa school. Ako naman, dahil rarampa lang naman ako at magpapasa ng crown at sceptre eh hindi na

ako nag-abala pang makisali sa pagpapractice nila. Ginawa ko nalang yung projec t namin sa Values. Nakakainis nga dahil para siyang scrapbook at ilalagay mo lah at ng insights mo tungkol sa sarili mo, sa mga taong nakapaligid sayo and such. Nagsusulat ako ng draft ngayon dito sa room habang nagkakagulo silang lahat. Yun g chairs kasi naming, nakagilid lahat and then gumagawa sila ng banners and othe r stuffs para sa Mr. and Ms. Amarrison. Dahil ayoko naman na makisiksik doon at andami-dami na nila eh umupo nalang ako dito sa upuan ko at nag-iisip kung anong ilalagay ko sa project ko. Ate, may nagpapabigay po sa'yo.Napatingin ako dun sa babaeng sumulpot nalang bigla sa gilid ko. Halos mapatalon ako sa upuan nung makita ko siya dahil hindi ko alam kung kelan pa siya nakatayo dyan. Kulang nalang eh nagteleport siya mula sa kung saan man siya galing. Napatingin naman ako sa hawak niya. Isang maliit na piraso ng papel na may nakasulat na SMILE :) Pagkabasang-pagkabasa ko nun eh automatic na napangiti rin ako. Sino nga palang nagpabi--nagulat ulit ako nung humarap ako sa gilid at nakita kong wala na pala akong kausap. OMG. So nagteteleport nga siya?! Bakit ang bilis nung mawala?! Tao ba yun?! Kini labutan talaga ako nung mga oras na yun. Hindi pa rin ako makapaniwala sa babaeng yun at sa kung sino mang nagbigay ng pa pel na `to. Pero naappreciate ko talaga dahil kailangan ko ng comfort ngayong mga panahong `to lalo na at parang ang layo-layo ng mga kaibigan ko sa akin. Tinago ko yung papel sa wallet ko. Nilagay ko siya dun sa lalagyanan ng mga pict ures. Then bigla kong nakita yung mga pictures na nilagay ko sa wallet ko. First picture ko with Ziela nung grade 4 kami. Picture namin ni ate nung 7th birthday ko. Picture ko with my other classmates and mostly is kaming dalawa ni Zie. Then nakita ko yung picture ni Roj habang nagwawax ng buhok. Bigla akong napangiti. Naalala ko bigla yung mga araw na tinuturuan ko pa siya kung paano maging boy ne xt door. Maging heartthrob ng school. Yung mga panahong nerd pa siya. Yung mga panahong lagi ko pa siyang kasama. At ngayon, natupad na yung promise ko. I made him a famous student. And I'm a bit happy for that.

Ang dahilan talaga kung bakit ko siya tinulungan ay para mawala ang attention ng buong school kay Ivan since siya ang heartthrob ng school. I want fame out of h is control. I want his fame to fade away. And I'm pretty sure, it will fade later. Si Roj na ang center of attention ngayon. Sa students, maging sa mga teachers. Actually di ko talaga inaasahan na siya ang mapipili as representative for the p ageant. Ang buong akala ko ay si Ivan talaga. Pero mabuti na rin na siya yung na pili, at least hindi si Ivan. He's now being neglected by the crowd. And I'm happy b ecause of that. I know I may sound bitter, but that's really it. I want revenge. I want to make him suffer more. Like what I experienced after he broke my heart. And that Raya? I'm planning on something to terminate that bastard girl. Nung una eh nagtitimpi lang talaga ako sa kanya at pinalalampas ko lahat ng ginagawa niya sa akin. Pero nung binangga niya si Zie at si Roj? That's enough. Masyado na siya ng nagiging epal sa buhay ko. Alam kong masama `tong ginagawa ko, pero masisi niyo ba ako? I'm also the victim her e. I just want them to learn their lesson. And I'm also doing this for Ziela and R oj's sake. Pati kasi sila nadadamay na sa gulo naming tatlo. And I know it's my faul t.Kasi naniwala ako kay Ivan. Kasi umasa ako. And speaking of the devil, Uhm, Venice can I talk to you? Alam ko darating at darating ang time na `to. Yung confrontation. Kailangan kong m aging composed. Hindi ako iiyak. Hindi na ako ulit iiyak nang dahil sa kanya. No more tears to fall. Sure.Sinarado ko yung notebook ko kung saan ako nagsusulat ng draft para sa scrapbo ok at nilagay ko sa loob ng bag ko. Tumayo ako at sinundan ko lang siya palabas ng room. Alam kong pinagtitinginan kami ng classmates namin at nagtataka kung bakit kami magkasama. Alam naman kasi nila kung ano yung nangyari eh. Yeah right. It's a big deal. Not only for me, but for all of us. Walang umiimik sa amin. Patuloy lang kami sa paglalakad hanggang sa makarating k ami dun as bakanteng room. Yeah this vacant room where I heard those hurtful wor ds. Kung saan siya sinagot ni Raya. Nagfflashback yung nangyari nung araw na yun. Nakaramdam ako ng kirot somewhere sa dibdib ko. Pero hindi ko pinansin yun. So anong pag-uusapan natin?lumakad ako sa room habanag nakatingin sa mga upuan. As much as possible, ayoko siyang tignan. All.Nakita ko sa peripheral view ko na umupo siya sa isang upuan. Nanhimik lang ako at nagpatuloy sa pag-ikot sa room. Ayokong mag-initiate ng usa pan na `to. Siguro alam mo na yung tungkol sa break-up namin ni Raya.I heard him sighed. Yeah. So what about it?Narinig ko lang yun sa classmate naming at base na rin sa ob servations ko nung hindi na sila magkatabi ng upuan.

 Another sigh from him. Nararamdaman kong sobrang sakit ng pinagdadaanan niya nga yon. Kasingsakit nung pinagdaanan ko dati. Siguro nga eto na yung karma ko. Dahil sa ginawa ko sa'yo.I tried to be strong. Nakat alikod ako sa kanya dahil ayokong makita niya yung mukha ko. Deep inside, alam k ong anytime eh may babagsak ng luha sa mga mata ko. And I apologize for that. I'm really sorry Venice. Hindi ko gustong saktan ka. Sorr y dahil naging selfish ako. Sorry kung nasaktan ka ng sobra. Sorry kung hindi ko inisip yung mararamdaman mo nung mga oras na yun. Sorry kasi mali yung ginawa k o. I'm really sorry. Sana tanggapin mo yung apology ko. I will do anything for you to forgive me. I'm really sorry.He's crying while he's saying that. Naririnig ko yung b oses niya na nagcacrack habang nagsasalita and it really hurts me. Oo, lahat ng sinabi niya. And yeah, I'm also crying right now. But he can't see it since nakatalikod ako sa ka nya. Para lang akong tangang nagpipigil ng luha pero patuloy pa rin na umaagos s a mga pisngi ko. Venicenarinig ko yung tunog ng upuan na gumalaw. After nun, a long silence. Hindi ko alam kung anong nangyayari kaya lumingon na ako. And I was shocked when I saw h im. Please forgive me. Alam kong ito yung dapat kong gawin. Ito yung una kong kailang ang gawin para maitama lahat ng maling nagawa ko sa'yo, sa ibang tao. Nakaluhod siya at nakabow sa akin. Lalo na akong naiyak nung ginawa niya yun. I can't hold my tears anymore. I can't hold my emotions anymore. Yeah Ivan sobrang sakit ng ginawa mo. Alam mo yun? Ang sakit dito eh. Dito sa pus o ko. Akala ko ikaw na talaga eh. Pero nagkamali ako. Nagpakatanga ako kasi nani wala ako sa lahat ng sinabi mo. Ang sakit sakit. Sobra. Alam mo bang narinig ko yung usapan niyo ni Raya dito? Mismong sa room na `to? Kung paano ka niya sinagot? Kung paano mo ko pinaasa? Kung paano mo pinamukha sa akin na reserba lang ako? Alam mo bang balak na rin kitang sagutin nung araw na yun? Alam mo ba lahat yun? ! Hindi di ba?! Kasi sarili mo lang yung iniisip mo! Paano naman ako Ivan?! Paan o naman yung nararamdaman ko?! Basta-basta mo nalang itatapon pagkatapos?! Ni wa la man lang explanation?! Ganun lang yun?! Alam mo bang gabi-bagi eh iniiyakan k ita?! Dahil mahal kita eh! Minahal kita pero anong ginawa mo dun sa pagmamahal k o? Sinayang mo lang! Pinagpalit mo sa pagmamahal ng Raya na yun. Alam mo ba kung gaano ako nahihirapan sa tuwing nakikita ko kayong magkasama?! Dapat ako yun eh . Dapat ako yung masaya sa piling mo. Pero bakit ako pa yung nagdusa?! Bakit ako pa yung nasaktan?! Wala naman akong ginawang mali di ba? Wala naman akong tinap akan na tao. Ang ginawa ko lang naman ay magtiwala sayo at mahalin ka! Pero ano? ! Wala! Basta mo lang tinapon yun. Ang sakit Ivan. Hindi mo alam kung gaano ako nasaktan sa nangyari. Hindi ako makapagmove-on. Hindi ko makaya yung mga nakikit a ko. Ano ba kasing mali sa akin ha?! Bakit ba lagi nalang akong nasasaktan pagd ating sa pagmamahal?! Hindi ba talaga ako sineseryoso ng mga lalaki? Ano bang gi nawa ko sa inyo para saktan niyo ako ng ganito ha! ANG SAKIT SAKIT! Alam mo bang ngayon ko lang nalabas lahat ng kinikimkim ko?! For the past few months, Ivan! Sinasarili ko lang `to. Ang bigat-bigat na halos iiyak ko `to gabi-gabi! Ang sakit s akit! Dahil yun sa'yo! Dahil yun sa pagpapaasa mo! Dahil yun sa mga walang kwenta mong pangako! Dahil yun sayo.. ang sakit sakit talaga..

 Halos mapaupo na ako sa sahig sa sobrang iyak at sakit. Habang siya eh nakaluhod pa rin at kasabay kong umiiyak. Umiiyak ako sa sobrang sakit. Lahat ng sakit an dito pa rin eh. Lahat ng pinagdaanan ko. Hindi ko agad napansin na lumapit pala siya sa akin at niyakap ako. Wala na akon g lakas para pumiglas. Basta ang alam ko, patuloy pa rin akong umiiyak. Alam kon g bang-basa na yung polo niya dahil sa akin. I'm really sorry.. sa lahat Venice.. sorry.. Siguro kalahating oras kami sa loob ng room na walang imikan. Hinihintay na tumi gil yung luha namin at mga paghikbi. At least ngayon, nailabas ko na yung gustun g-gusto kong ilabas dati. Hindi na masyadong masakit. Hindi ko alam kung nagkakaintindihan ba kaming dalawa o ano pero sabay na rin ka ming lumabas ng room na yun after nung iyakan na yun. Alam kong parehong mugto y ung mata namin ngayon pero wala na akong pakialam. Gusto ko lang ngayon eh pumun ta sa kung saan. Paakyat na kami ng hagdan paunta sa room namin, kaso biglang.. Oh look who's here. Bigla naming nakasalubong si Raya Kasama si Roj.

Lesson 20 Alam ko at naramdaman kong bumigat yung atmosphere sa pagitan naming apat. Nagka tinginan kami ni Roj pero iniwas ko yung mata ko. Hindi ko rin alam kung bakit k o ginawa yun. Basta. Wow, magkasama kayo?nung nagsimulang magsalita si Raya, nagsimula na akong mairita. Idagdag mo pa na sobrang badtrip ako ngayong araw kaya ang sarap mambara. Well obviously. Nakikita mo nga diba? Kailangan tinatanong pa?then I raised an eyeb row to her. Minsan lang ako magtaray and I think this is the best time to do it. Gusto kong manalo naman kahit minsan sa kanya. Kahit dito lang. Nakita kong nagtaas rin siya ng kilay at nagsimulang magpamaywang. It really mad e me more irritated. Oh well, I don't care. Dalawang losers, nagsama? How funny.Tapos umirap siya. Naku! Ang sarap niyang sipain sa mukha promise! Kung pwede ko lang hubarin yung sapatos ko at ibato sa mukha niya eh. Kaso hindi pwede, baka maguidance ako. Tinignan ko si Ivan at alam kong nasaktan siya sa sinabi ni Raya. Loser? Yeah ri ght, kasi siya yung nagmahal ng sobra.Parang ako. Minahal ba talaga ni Raya si Iv an? Or just for publicity? Naiinis ako. Parang ginamit niya lang kasi si Ivan. A t alam kong masakit magamit. Wow ha? Loser? Look who's talking? Di ba loser ang tawag sa mga taong naggagamit ng ibang tao for their benefits? Oh yeah? Anong pakialam mo kung ginamit ko yang lalaking yan? Bakit? Mahilig ka n a ba ngayon sa leftovers? Yung mga tinatapon ko, pinupulot mo? Pagkasabi niya nun, talagang kumulo na yung dugo ko. Umabot na ako sa boiling po int. Ang kapal ng mukha niya. Ni hindi man lang ba niya icoconsider na nasa hara pan niya ngayon si Ivan at kung makapagsalita siya eh parang wala?! Damn this bi tch! Oh, and oo nga pala Venice-- Don't call me Venice! We're not even close. Ano ba kita?naririndi ako pag tinatawag niy a akong Venice. Hindi ko alam kung tanga lang ba talaga siya at di nya maintindi han yun o sinasadya niya para maasar ako lalo. Then, let me call you.. a loser bitch. Pakialagaan nalang yang lalaki sa tabi mo

ha? Sorry nagsawa na kasi ako sa kanya eh.Dahil sa sinabi niya, talagang nagdilim na yung paningin ko. Lumapit ako sa kanya and I slapped her really hard that my hand marks to her che ek. Nakita ko yung expression niya na talagang napapikit sa sakit. Serves her ri ght. Don't speak ill to my friend! Para yan sa mga masasakit na salitang binitawan mo ka y Ivan! Tao ka ba talaga ha? Bakit ang asal hayop mo? Minahal mo ba talaga siya ha? Asal hayop ka talaga! I slapped her again, this time, sa kabilang pisngi. Harder than the first. Yan! Para kay Ziela! Ang kapal rin ng mukha mo para sisihin siya sa break-up niyo ? Wala siyang ginagawang masama sayo pero dinadamay mo siya sa inyo? O gusto mo lang talagang humanap ng dahilan para magbreak kayo?! Bobo ka ba para hindi mapa nsin na pinagseselos ka lang ni Ivan? Wala ka bang utak? Bakit hindi mo ginagami t, ha?! You bitch! --naramdaman ko nalang bigla yung kamay niya sa buhok ko kaya lumambitin na rin ako sa buhok niya. Wala na akong pakialam kung maguidance ako or what, a ng gusto ko lang eh makalbo `tong impokrita na `to. Lumabitin talaga ako, literally, sa buhok niya. Hinahatak ko pababa at tinuhod ko rin yung sikmura niya. Gusto n iya ng pisikalan? Fine! You asshole! Get your hands off my hair!she's crying in pain as I pull her hair. Then get your hands off my hair too! You bastard!tapos binitaw ko yung isa kong kam ay sa buhok niya at sinampal ulit siya. Alam kong kanina pa kami inaawat ni Roj at Ivan pero hindi nila magawa dahil tal agang magkadikit na yung ulo namin sa pagsasabunutan. Venice, tama na. C'mon!narinig kong sabi ni Ivan sa akin habang nakahawak siya sa bew ang ko at hinihila ako palayo kay Raya. Raya, stop!ngayon ko lang narinig na magsalita si Roj. Hindi ko siya makita dahil n ga nakayuko na ako dahil sa pagsasabunutan namin ng bruhang `to. You bitch! Walanghiya ka talaga!sigaw ni Raya at naramdaman kong lalong humigpit yu ng hawak niya sa buhok ko kaya mas hinigpitan ko rin yung hawak sa buhok niya at saka ko hinila ng sobrang lakas to the point na mapasigaw na siya sa sobrang sa kit. Yung ulo ko rin masakit na pero ayaw kong sumigaw dahil ayaw kong ipakita s a kanila na mahina ako. What's happening here?!naalarma ako sa sigaw na yun, at boses pa lang, alam kong si M rs. Catimbang yun. Yung prefect of Discipline namin. Both of you, go to my office! NOW!nakatingin lang siya sa amin at talagang nanlilis ik ang mga mata. I said NOW! Or you want me to call your parents? Nung sinabi niya yun ay napasunod agad ako sa kanya. Ayokong malaman `to ni Daddy. Ayaw kong madissapoint siya sa akin. Kaya kahit nakakahiya dahil sabog-sabog yu

ng buhok ko at puro kalmot yung katawan ko eh lumakad na ako. Mr. Vorch and Mr. Morales, pumunta rin kayo sa office ko mamaya after nila. Clear ?! Then naglakad na siya at ako naman eh nakasunod sa likod niya habang inaayos ko yung buhok ko. Si Raya, sumusunod rin ata pero padabog. May naririnig kasi akong hikbi sa likod ko eh. Wala naman sigurong umiiyak kundi siya di ba? Ang daming estudyanteng nakatingin sa amin habang naglalakad kami sa corridor at hanggang makapasok kami sa office ni Mrs. Catimbang. Maupo kayong dalawa.Natatakot ako sa boses niya. Sobrang galit kasi. Umupo ako dun sa may pinakadulong part ng sofa sa room niya habang si Raya eh sa kabilang dulo. Ano bang pinaggagawa niyo sa corridor ha? Hindi niyo ba naisip na pinapahiya niyo yung sarili niyo sa harap ng maraming tao? Kababae niyo pa naman tapos ganun ka yo kumilos? Simulang sentence niya palang, gusto ko ng umiyak. This is actually my first tim e in her office. Hindi naman kasi ako yung tipong naguguidance eh. Ngayon lang t alaga. Nakakahumiliate pala. Siya po yung nagsimula nun, ma'am!bigla akong tinuro ni Raya habang umiiyak siya. Nga yon ko lang rin nakita yung mukha niya after ng`sagupaan'nay un. Sobrang gulo ng buhok niya, pulang-pula yung mga pisngi, puro kalmot sa mukha pati sa braso at may pa sa sa bandang noo. Ako pa? Eh ikaw nga `tong nag-initiate eh.Sabi ko sa kanya. ENOUGH! Shut up, both of you! Napayuko agad ako dahil dun. Pinigilan kong wag umiyak sa harapan nila. Ayokong umiyak na naman. Tinanggal niya yung salamin niya at humarap ulit sa amin. I'm going to call your parents for this. Nakakadisappoint ang ginawa niyo. NO WAY, this can't be happening. Lesson 21 Ma'am wag naman po oh. Ayaw ko pong madisappoint si Daddy sakin.Halos paiyak kong sab i sa kanya.

You think hindi madidisappoint ang daddy mo kapag nalaman niya pa `to sa iba? Ms. D amian, gumawa ka ng bagay na alam mong makakasira sa image mo pero ginawa mo pa rin. You should take the consequences. Pinipigilan kong wag maiyak. Ayokong umiyak sa harap ng ninuman. Ayokong makita na naman nila yung kahinaan ko. Eff this. Si Raya eh parang walang pakialam kung matawag man yung parents niya. Sabagay, m insan ko na ring nakita na naguidance siya. Siguro nga hindi na big deal sa kany a `to. Pero sa akin, OO.Napakabig-deal. First time. First time kong makapunta dito sa gu idance office. Naiiyak na talaga ako. Ayoko namang mapatawag si daddy ng dahil l ang dito. Nakakahiya. Alam kong madidissappoint siya. At kapag naiisip ko yun, nakakaramdam ako ng gui lt. Sobrang mahal ko si daddy kahit hindi halata kaya ayaw kong nagkakaproblema siya ng dahil sa akin. Ma'am please? Kahit ano po gagawin ko wag niyo lang pong ipatawag si daddy.Halos magm akaawa na talaga ako sa harapan niya. Wala na akong pakialam kung magmukha akong tanga sa harap ni Raya at ni Mrs. Catimbang. Tss. Ang corny mo ha. Para kang sira dyan na nagpeplead para lang sa tatay mo.Sabay irap niya sa akin. At syempre, nairita ako sa sinabi niya. Bakit ba ang foul ng mga lumalabas sa bibig niya? Ang sarap sabunin eh para luminis naman kahit kont i. Ako kasi, may pakialam ako sa parents ko. Ayokong madisappoint sila dahil as reck less actions ko. Di tulad mo. Ang sama na nga ng pagmumukha mo, ang gaspang ng p ag-uugali mo, ang sama pa ng tabas ng dila mo. Now I'm wondering, tao ka ba talaga ? O hayop na feelingera?pagkatapos ko yung sabihin eh humarap na ulit ako kay Ma'am na halata namang namemerwisyo na sa bangayan namin ni Raya. Alam ko ring kanina pa nanggigigil sa akin si Raya kaya pasalamat ako eh nasa gu idance kami. May safety pa rin ako. Okay, I'll forgive you for this incident. Pero hindi ibig sabihin eh walang punishm ent yung ginawa niyo. Detention for one week ang punishment. Tuwing uwian, maiiw an kayo para tumulong sa preparations for the promenade. Is that clear? What?! Detention?! No way!napatayo talaga si Raya nung sinabi ni ma'am yung detention at umangal siya dahil dun. Want me to call your parents, Ms. Casimiro?nakataas yung kilay ni Mrs. Catimbang ha bang tinatap yung ballpen niya sa lamesa. Bakit kapag ginagawa niya yung gesture na yun eh parang kinikilabutan ako? Para siyang magtatransform into some deadly beast. Err. Ako naman, tumango nalang ako. Baka bigla pang magbago yung isip niya. Uggggh! Yeah. The sound of defeat. Napangiti ako nung ginawa yun ni Raya. Akala niya ha. Psh. Sige na. Umakyat na kayo at late na kayo sa class niyo.

Pagkasabing-pagkasabi ni ma'am nun eh nagmartsa agad palabas si Raya. At take note , padabog pa. Napakawalang modo talaga nung babaeng yun. Ang sarap isako at ihul og sa ilog Pasig. Aish. Ako naman eh dahan-dahan lang sa pahglalakad dahil ayokong maalog yung ulo ko. M asakit pa rin talaga siya sa kakasabunot nung bruhildang Raya na yun! Feeling ko eh kapag gumalaw ako ng gumalaw eh matatanggal lahat ng buhok ko eh. Parang nag -loosen lahat ng strands. :( Kasabay pa ng pag-inda ko dun sa sakit ng ulo ko eh yung iniisip ko kung anong s asabihin ko kay daddy. Haaay bakit ko ba kasi yun ginawa eh. Lagot talaga ako. T __T Pano kung magalit sa akin si daddy? Pano kung madisappoint siya ng sobra? Pano kung OMG! Ouc--- sorry po! Sorry talaga! Pinulot ko yung mga papel na naglaglagan dahil may nabangga ako at nabitawan niy a yung mga gamit niya. Sa sobrang kakaisip ko kasi ng pwedeng mangyari eh hindi ko nakita na may mabubunggo na pala ako. Naman Venice! Tanga-tanga >_< Okay lang. Halos mawalan ako ng oxygen sa katawan nung narinig ko yung boses nung nabangga ko. No way. Binilisan ko yung pagpulot sa mga nagkalat na papel sa corridor at inabot ko sa kanya ng hindi nakatingin sa kanya. Oh.Tapos nilagpasan ko na siya. Eff naman eh. Bakit sa lahat ng taong pwedeng makab angga eh siya pa?! Galit ka ba?naramdaman ko yung kamay niya sa mga braso ko. Ewan ko pero parang naku ryente yung buong pagkatao ko nung ginawa niya yun. Anak ba siya ni Zeus para ma gkaroon ng spark sa katawan?! Bakit ako nakukuryente?! Pwede ba Roj? Ano ba sa tingin mo? Oo galit ako sa kanya. No. Scratch that. Nagtatampo ako sa kanya. Kasi ako yung kaibigan niya eh. Ako yung close niya tapos kay Raya siya sumasama

at kumakampi. Sinong di masasaktan dun?! Hindi pa nga kami ayos ni Ziela eh. Ta pos pati siya mawawala rin sa akin. Nakakainis! Ano bang problema sa akin?! Laha t nalang nawawala! Venice Roj, alam mo tama na. Tapos na naman ako sayo eh. Nagamit na kita. Bumagsak na sa spotlight si Ivan. Tapos na. Kaya pwede ba, layuan mo muna ako.Bigla niyang binit awan yung braso ko pagkatapos ko yung sabihin, at alam ko, nasaktan ko siya sa m ga sinabi ko. Hindi ko rin naman gustong sabihin yun eh. Bigla nalang ring lumabas sa bibig ko . Maski ako nagulat sa ginawa ko. Pero kasi Ayaw ko lang muna talaga siyang kausapin. Ayoko munang makisama sa mga tao ngayon. I need to find myself first. Paalis na sana ako kaso may sinabi siya na halos magpatigil ng mundo ko. Welcome. Alam ko namang ginamit mo lang ako eh. Salamat na rin pala sa pagbago sa akin. Nakinabang rin naman ako sayo eh. Sige. Nagulat talaga ako. Sobra. Parang nalaglag yung puso ko nung sinabi niya yun. Sabayan mo pa na naglalakad n a siya palayo sa akin. Gusto ko siyang pigilan pero Hindi ko kaya. Bakit ganito? Ako na naman ba ang may kasalanan? Bakit ang sakit nung mga sinabi niya? Gusto ko siyang habulin para magsorry pero parang dumikit yung mga paa ko sa lup a. Gusto ko siyang sabihan na joke lang yun at namimiss ko na siya pero parang umur ong yung dila ko.

 Gusto ko siyang sabihan na nagtatampo lang naman ako pero parang hindi ko kaya. Roj, sorry na. Hindi ko naman intensyon na sabihin yun eh. Kasalanan ko na naman. Katangahan ko na naman. Lagi nalang :'( Lahat nalang, nawala sa akin. Wala na siya sa paningin ko. Pumasok na siya sa isang room sa first floor. Tumal ikod na rin ako at naglakad papunta sa room. Pero kasabay ng unang hakbang ko, eh tuluy-tuloy na nagsipatakan ang mga luha ko . Lesson 22 Pagkatapos na pagkatapos ng klase ay umuwi agad ako. Ayoko na dito sa school. Ay oko nang makita yung mga tao dito. Ang dami ko lang naaalala. Pagkauwi ko sa bahay, dumiretso agad ako sa kwarto at humiga. Hindi muna ako nag bihis at nakatulala lang sa kisame. Ngayon lang nagsisink-in lahat ng nangyari s a akin sa buong school year. Gusto kong umiyak pero parang naiyak ko na lahat ka nina. Wala na ba talaga akong matinong gagawin bukod sa pag-iyak? Ano ba talagang nangyayari sa akin? Bakit ganito? Ang bigat-bigat pa rin ng pakiramdam ko ngayon. Kahit ilang beses ata akong umiy ak, wala pa ring mangayayri. Masakit pa rin. Ven, pahiram nga ako ng --- Napatingin ako sa pintuan. Nakatayo dun si ate. Nakatingin lang sa akin. At alam kong magtatanong na naman yan kung bakit ganito yung itsura ko. Mugto yung mata , gulu-gulo yung buhok, wala sa sarili. Tumalikod nalang ako. Pero naramdaman ko ng papalapit siya sa akin. Venice.Naramdaman kong umupo siya sa kama ko at hinawakan yung balikat ko. Sa gestu re na yun, parang lahat ng pinipilan kong luha eh nagpupumilit na lumabas.

At di nga ako nagkamali,umiyak na naman ako. Ateeee!!napatayo ako at napayakap sa kanya. Hindi ko na talaga kaya `tong sakit.Ate! At eeeee ko!*sob*:'( Ateeee!!*sob*bakit ganun? A..ang sakit.. sakit..BAKIT GANUN ATE? Ang sama sama ko b a? Ha? Ate Niyakap ko siya ng sobrang higpit to the point na sobrang basa na ng damit niya kakaiyak ko. SIguro ito na ang pinakamatindi kong iyak ngayong high school. Shhh. Sige andito lang si ate. Iiyak mo lang lahat. Di kita iiwan. Di kita iiwan. Di kita iiwan. Those words. Pagkarinig na pagkarinig ko nun, mas umiyak ako. Sana nga wala ng mang-iwan sa a kin. Lahat kasi sila, iniwan na ako. Lahat sila, umalis na sa tabi ko. Sino nala ng ang magiging kakampi ko? Ate mag-isa nalang ako. Huh..lahat sila iniwan ako.. may mali ba sa akin? Pano na lang ako, ate? Anong gagawin ko?*sob*naramdaman ko yung kamay niya sa buhok at liko d ko. Pakiramdam ko ngayon ay may kakampi ako. May kasama ako. Sino nalang ang kakampi ko? Sino.. nalang yung sasama sa akin? Iniwan nila akong lahat. Ang ..sakit palang mag-isa ate. Venice alam mo, di ka naman talaga nag-iisa eh. Malay mo andyan pa rin sila. Mala y mo hinihintay ka lang talaga nila. Hindi naman basta-basta binabalewala ang pa gkakaibigan. Hindi yan basta-basta nasisira. At isa pa, andito kami. Andito kami ng pamilya mo. Pwede ka namang mag-open up sa amin eh. Pwede mo kaming iyakan. P ara naman kahit papano eh mabawasan yung sakit. Alam ko yun. Kaya nga sobrang thankful ako kay God at sila ang pamilya ko. Pero hindi ko pa rin mapigilang isipin lahat-lahat. Lahat ng masasakit na nangyari sa akin. Pero alam mo, mas mabuting iiyak mo na lahat. Iiyak mo na lahat ng sakit ngayon. Ilabas mo lahat ng lungkot, galit at sakit. Minsan kasi, yun nalang talaga yung paraan para mas gumaan yung pakiramdam natin eh. Iiyak molang lahat. I'll be your handkerchief for today.Tsaka niya ulit ako niyakap. Wala naman akong nagawa kundi umiyak. Bakit ba kung kelan ayaw mo ng umiyak, at saka may magpupush sayong umiyak? Ang sakit sakit na ng mata ko. Nakayakap lang ako sa kanya ngayon at binabasa yung damit niya sa dami ng luhang pumapatak. Can you tell me, how can one miss what she's never had? How could I reminisce when there is not past? How could I have memories of being happy with you, boy? Can someone tell me how can this be?

 Nung kumanta si ate, naramdaman kong umiiyak na rin siya. Nagcacrack na kasi yun g boses niya. Sa kanta niya, ramdam na ramdam ko yung sadness.Nakakaiyak lalo. How could my mind pull up incidents Recall dates and times that never happened? How could we celebrate love that's too late And how could I really mean the words I'm about to say? Niyakap ko siya ng mas mahigpit. Alam kong kailangan niya rin `to ngayon. Di man h alata na may problema siya, alam ko. Nararmdaman ko. Siguro ayaw niya lang makis abay sa pag-iyak ko. Alam kong may problema rin siya. I miss the times that we almost shared I miss the love that was almost there I miss the times that we used to kiss At least in my dreams just let me take my time and reminisce Habang kinakantahan niya ako, sobrang nalulungkot rin ako para sa kanya. Gusto k o rin siyang icomfort pero di ko kaya ngayon. Sarili ko nga, di ko magawang pata hanin eh. Yung iba pa kaya? Ang alam ko lang, nakatulog ako sa pagkanta niya. I love you sis. Kaya natin `to. I know you're strong. So am I. Good night.Yun ang hulin g narinig ko sa kanya bago ako nakatulog. *** Start the day right. Walang dapat isipin. Magpapaka-GC nalang ako. Itutuon ko nalang kahat ng pansin sa grades ko. Baka bumaba ako dahil sa stress. Tutulong nga pala ako ngayon sa preparation ng JS namin dahil yun yung punishmen t. Actually, 2 days nalang talaga at JS prom na. Pero bakit ganun? Di ko mafeel. Yung classmates ko, kinikilig dahil daw inaaya sila ng mga crush nila na maging date for that night. Okay. E di sila na. Sorry naman,mag-isa ako eh. Actually dito lang sa school gaganapin yung JS. Meron kasi kaming hall for event s like JS kaya ayun. Pumunta ako sa Event hall at tinanong ko sa mga coordinator kung anong matutulong ko. Actually, naeexcite rin ako sa pagdedesign. Kasi nga, passion ko yun. Mahilig ak ong magdesign. Pinaayos sa akin yung mga balloons and yung kurtina. Ang cute nga ng mga kulay eh. Nagbeblend talaga.

 Habang nag-aayos ako eh nakikinig lang ako sa usapan nung mga coordinator. Super kinacareer talaga nila ang pag-aayos kaya natutuwa ako. Kaso napatingin kaming lahat nung may pumasok sa pintuan. Ms. Gabriel, tawag po kayo ni Ma'am Ferrer.Sabi nung babaeng pumasok. Ahhh okay, sige pupunta na ako.Sabi naman ni Ms. Gabriel, yung head ng coordinators for the JS Promenade. Kaso hindi ako nakatingin sa kanya kundi dun sa nagsalita. Parang bumigat na nam an yung puso ko. At mas nagulat ako nung napatingin siya sa akin. Ven.. Namiss ko yung boses niya habang tinatawag yung pangalan ko. Miss na miss ko na siya. Gusto ko siyang yakapin pero di ko magawa.

In the end, nginitian ko lang siya at bumalik na sa pag-aayos.

Zie, miss na miss na kita :''(

Lesson 23

 Venice, pwede ba tayong mag-usap? Sasagot na sana ako ng `Busy ako eh, next time nalang', kaso bigla akong uinunahan n g bruhang `to. Wala kang magagawa, ako batas. Kaya mag-usap tayo. Di ko alam kung matatawa ako o matatawa ng mas malala sa sinabi niya eh. Kaya wa la nga akong nagawa kundi sumunod sa kanya. Nagpaalam nalang ako dun sa coordina tors. Naglalakad lang kami sa corridor. Siya yung nauuna kaya sumusunod lang ako. Maya -maya eh nasa garden na kami. Umupo siya sa damuhan habang ako eh nakatayo pa ri n. Sorry. Pagkasabi niya nun, bigla siyang umiyak. Sorry kung ang dami kong tinago sayo. Sorry kasi hindi ko agad sinabi sayo. Sorry dahil nasaktan ka na naman ng dahil sakin. Sorry..b..estfriend. Hindi ko naman sinasadya eh. Gusto ko lang namang mabawasan yung problema mo kaya di ko sinabi. Pero, I'm all wrong. Sorry kung nadagdagan pa lalo dahil sa kagagawan ko. Di ko napansin na umiiyak na rin pala ako. Bakit ba ang babaw ng luha ko? Simple ng ganito lang eh umiiyak na agad ako. Ano ka ba, matagal ko nang natanggap yang sorry mo. Gusto ko lang naman na kausap in mo ako eh. Sorry rin kung masyadong mataas yung pride ko. Sorry.Napayuko nalang ako. Ngayon ko lang narealize na sobrang taas ng pride ko pagdating sa mga gani tong bagay. Nakakahiya. Maya-maya eh naramdaman kong may yumakap sa akin ng mahigpit. Yung yakap ng isan g totoong kaibigan. Grabe, namiss ko `to. Sobra. Bruha ka talaga, Zie. Pinaiyak mo ko! Ikaw rin naman ah! Impakta ka ang sama mo, pinaiyak mo ako ng ganito. Ewan ko kung baliw lang talaga kami or what na tumatawa habang umiiyak. Siguro t ears of joy. Pero sobrang saya ko talaga ngayon. Sobra-sobra. Kasi bumalik na sa akin yung bestfriend ko. Bati na kami ni Ziela. Tumambay muna kami dun sa garden for ten minutes para hindi mahalata yung mugto naming mga mata. Ngayon ko lang rin nalaman na magkasunod pala yung Pageant tsak a yung JS. Grabe lang, di ba sila naaawa sa mga estudyante?! At bukas na yung pageant. Waaa Ven bukas na talaga yun eh! Kinakabahan ako! Bwisit naman kasing Ivan yun an g sarap ibaon sa baul habangbuhay eh!--- uh.. so..sorry.natawa nalang ako sa kanya . Hindi ko rin alam kung bakit ako natawa samantalang binanggit niya si Ivan. Da

pat malungkot ako pag binabanggit siya eh. Ano ka ba, okay na kami. Nakapag-usap na kami. And isa pa, konti nalang talaga Zi e. Konti nalang, mawawala na yung feelings ko para sa kanya. Ewan ko ba. Nafifeel ko kasi na unti-unti ng nawawala eh. Pero syempre meron pa ring something. Hindi na ako masyadong affected pag naririnig ko yung pangalan n iya at nakikita siya. And I think maganda yun para sa akin. Nag-usap lang kami ng kung anu-ano. Nakakamiss nga eh. Grabe lang. Ilang weeks d in kaming hindi nagpansinan. Sobrang saya talaga pag kadaldalan mo yung bestfrie nd mo. Kwento lang siya ng kwento sa pagpapractice niya para sa pageant. Kesyo muntik n a daw siyang ma-out of balance dahil sa killer heels niya. Kesyo ang bigat-bigat daw ng gown niya na parang mas mabigat pa sa kanya. Ang adik adik talaga! Tapos alam mo ba, ang gwapo gwapo na ni Roj! Ang dami-daming babae dun sa practic e area pag siya na yung rumarampa--- Napayuko ako bigla. Bigla ring bumigat yung pakiramdam ko. Si Roj. Parang ang la yo na namin sa isa't isa. Sobrang layo. Bakit Ven? May problem aba kayo ni Roj?narinig kong sabi ni Zie. Tumango nalang ako. Ayokong tumingin kay Zie. Baka maiyak lang ako. P..para kasing.. hindi na namin kilala yung isa't isa. At saka.. Roj, alam mo tama na. Tapos na naman ako sayo eh. Nagamit na kita. Bumagsak na s a spotlight si Ivan. Tapos na. Kaya pwede ba, layuan mo muna ako. Welcome. Alam ko namang ginamit mo lang ako eh. Salamat na rin pala sa pagbago s a akin. Nakinabang rin naman ako sayo eh. Sige. Lumunok ako para mapigilan ko yung lalabas na luha sa mata ko. Eff. Naalala ko n a naman yung conversation nay un. Kapag naaalala ko yun, parang lumulubog yung p uso ko. Oo, kasalanan ko. Lagi naman eh. At saka? Napaangat yung ulo ko dahil nagulat ako kay Zie na biglang nagsalita. At napatak ip siya sa bibig niya nung nakita niyang umiiyak na naman ako. Hindi ko kayang p igilan eh. Ang sakit kasi nung mga sinabi ko. Ang tanga-tanga ko kasi. Zie.. kasalanan*huk*ko kasi eh. Ako na naman.. L..lagi nalang akong.. nakakasakit*hu k*kasalanan ko.. Bigla siyang lumapit sa akin at niyakap ako. Dahil dun, lalo akong napaiyak. Bak

it ganun? Kapag kinocomfort ka, mas lalo kang naiiyak? Kainis naman eh! Alam mo feeling ko, hindi naman galit si Roj eh. Hindi nun magagawang magalit say o.Napailing nalang ako bigla. Hindi Zie. Galit na siya sa akin. Kasi kung anu-anong sinabi ko sa kanya.. ga..ga lit siya. Hmm. Let's see. Hindi ko alam kung para saan yung last na sinabi ni Zie pero di ko nalang sinago t. Pinigilan ko muna yung luha ko. Nakakainis kasi eh. Wala na akong ginawa kund i umiyak. Leche lang. Siguro mga ten minutes ulit kaming tumambay at saka kami bumalik sa Event Hall. Nagpaalam na siya sa akin dahil practice na daw nila para sa pageant at ako nama n eh gagawin ko na yung punishment ko. Sana nga, hindi siya galit, Zie.

Lesson 24 Busy ang mga tao. Halos lahat tumatakbo. Halos lahat kumikilos ng mabilis. Pageant na kasi ngayon. Andito lang ako sa labas ng room, nakasilip sa quadrangle kung saan gaganapin yu ng pageant. Nakaset-up na yung stage, mga upuan at lahat lahat. Umaga pa lang pe ro hindi na magkandaugaga ang mga tao sa school. Yung mga classmate ko, inaayos yung banner para kay Ziela at Roj. *BZZT* Napatalon naman ako nung nagvibrate yung phone ko. Akala ko text lang, pero may tumatawag pala kaya sunud-sunod yung vibration. Hello? Ven!! Waaah kinakabahan ako!

Si Ziela pala. Wala pa ngayon yung mga contestants sa school dahil busy silang a yusan at lagyan ng style para sa pageant. Ano ka ba, kaya mo yan! Self-confidence lang impakta. Heh! Palibhasa kasi ikaw nanalo ka na last year kaya parang wala lang sayo. Naalala ko tuloy last year. Sobrang kabado rin ako nun before the pageant. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Oo alam ko nagmomodel ako pero iba naman `to. Pero may sinabi sa akin si ate na sobrang nakatulong para manalo ako. Ven, stay focus. Wag mong hayaan na mapahiya at tawanan ka ng mga tao. Ipakita mo sa kanila na magaling ka. Besides, may advantage ka sa kanila. You know modelli ng. Oh and lastly, ENJOY. Isipin mo nalang, hindi ito competition kundi entertai nment lang. Dahil dun, nagawa kong manalo. Yung nanalo sa boys ay actually fourth year na ng ayon. Si kuya Gab. Huy bruha! Andyan ka pa ba?naalala ko na nakikipag-usap pa nga pala ako kay ZIe. Ah, sorry. Ano nga ulit yun?di ko na kasi narinig yung iba nyang sinabi dahil inala la ko yung sinabi ni ate dati. Hay naku di pala nakikinig. Tsk. Sabi ko punta ka dito. Ikaw mag-ayos sa akin. I trust your taste. Sige, bye! *toot toot* Binabaan ako? Impakta talaga yung babaeng yun! At dahil nga boring dito sa school at mukhang wala naman na akong maitutulong sa classmates ko, eh kinuha ko yung bag ko sa room at bumaba na. Nung nasa gate na ako, bigla akong hinarang nung guard. Bawal na pong lumabas. Medyo nagpanic ako nun dahil akala ko eh pwedeng maglabas-pasok sa school pag ma y ganitong contest. Pero dahil pilya ako, eh nakaisip agad ako ng paraan. Pinayagan ako ni Mr. Wilson lumabas dahil pinapapunta niya ako sa bahay nila. Tinaasan lang ako ng kilay ni manong guard at feeling ko eh hindi siya naniniwal a kaya tinawagan ko si Zie at niloudspeaker pa. Oh ano na Ven? Asan ka na? Tinignan ko ng nakakaloko si manong guard.Eh ayaw akong palabasin ni manong guard eh. MANONG!!nagulat ako nung sumigaw si Zie sa phone. Buti nalang talaga at hindi nakad ikit sa tenga ko kundi eh baka dumugo na yun ngayon. Nakita kong natakot yung mukha ni manong kaya agad-agad niyang binuksan yung gat e. Pinigilan ko nalang yung tawa ko dahil baka magdalawang-isip pa siyang palaba sin ako. That was cool, Zie. Well.

 This time, ako naman ang nagbaba ng phone. HAHAHA gumanti lang ako sa ginawa niy a kanina. Nung makalayo na ako sa school eh sumakay ako agad ng tricycle since m alapit lang naman yung bahay nila Zie sa school. At alam ko naman kung paano magbayad sa tricycle. Nung nasa loob ako ng tricycle, nagflaskback ulit kung papano kami naging magkai bigan ni Ziela. Yung dahil sa binigyan ko siya ng Chackie. Nakakatawa lang. Dahi l sa simpleng chackie eh nahanap ko yung bestfriend ko. Tapos biglang nagflash s a utak ko na may binigyan din ako dati nung first year ako. Binigyan ko siya ng-- err nevermind. Nakalimutan ko na. Basta ang hilig kong mamigay ng pagkain kap ag may nakikita akong batang nalulungkot. Kasi sabi sa amin dati ni Daddy, ang p agkain daw ay nakakapagpasaya ng isang tao. Kaya kung gusto mong mapasaya ang is ang tao, bigyan mo ng pagkain. Oh well, naalala ko lang bigla. Wala pa sigurong five minutes eh nandito na ako sa tapat ng bahay nila. Since ki lala naman nila ako at lagi akong nandito during our elementary days at hanggang ngayon eh pinapasok na nila ako. Feel at home nga ako eh. Pakapalan na ng mukha . Zie!!!tumakbo agad ako dun sa sala nila kung saan siya inaayusan. Ang dami ngang na kapalibot sa kanya eh. Meron para sa buhok, sa mukha, sa kuko sa kamay, sa paa. Wa..wait wait..wait lang!then tumayo siya at hinanap ako.Ven! WHOA, akala ko hindi ka dadating bruha ka!hinila niya ako kung saan siya inaayusan at pinatayo niya ako m alapit sa kanya. So. Anong gagawin ko dito? Binigyan ko siya ng ano-bang-gagawin-ko-dito-look tap os tumawa lang siya. Eh kung sikmuraan ko kaya `tong impaktang `to? -__ Observe mo ginagawa nila. Dapat bagay sa akin ha! Kundi, ikaw may kasalanan pag p angit ako mamaya sa pageant. Yun lang pala.Oo na, oo n--- Kahit ano naming gawin nila sayo, hindi ka pa rin papangit eh. Napatingin ako sa nagsalita at hindi ko alam kung matatawa ako o hindi kasi bigl ang namula yung pisngi ni Zie. O..eh.. ba..bakit ka nandito?! Checking my.. fiance, I guess. At ayun, naghabulan sila sa buong sala. Maganda yan. May contest pa talaga mamay a eh. Oh well, si Ivan nga pala yung dumating. Akala ko nga masasaktan na naman ako eh. Pero wala. Siguro nakatulong na rin sa pagmomove-on ko yung confrontatio n namin dalawa. At actually, medyo kinikilig ako sa kanila ngayon. Nakakatuwa ka sing makita yung namumulang mukha ni Ziela eh. Hahaha!

 Naalala ko bigla, sabi ni Ziela dati, pag daw nanalo si Ziela sa contest, hindi na sila engaged. Effective pa kaya yun? Oh well, hindi ko nalang tatanungin. Nung mabatukan na ni Ziela si Ivan eh saka siya bumalik sa pwesto niya para ayus an. Kami naman ni Ivan eh umupo doon sa couch na malapit kay Zie. So, kamusta ka naman?nagulat ako nung bigla akong kinausap ni Ivan. Hmm, okay lang. I guess.At least ngayon, nakakapag-usap na kami. Hindi tulad dati n a makita ko lang siya eh umiiyak na ako. Well I guess, not.Napatingin ako agad sa kanya dahil sa sinabi niya. At wala akong nagawa kundi ngumiti ng malungkot. Sabi ko nga marunong siyang manghula. Saglit lang din ay tapos ng ayusan si Ziela at kulang nalang ay yung damit niya. Ako yung hinayaan niyang pumili para sa kanya since may trust daw siya sa fasio n sense ko. Simple lang yung pinili ko para magmatch sa simplicity niya. Black g own yung napili ko para angat yung beauty niya. Tapos strong make-up para match sa gown niya. And wow, ang fierce lang ng dating niya. At dahil andito na raw di n lang naman ako eh magsuot na rin ako ng gown. Ako naman eh nagback-out dahil n akakahiya. Papasok ako sa school ng naka-gown at hindi naman ako contestant?! Ef f. Tsaka niya pinaalala, Ven, ikaw kaya ang magpapass ng crown! Halos nanlaki yung mata ko nun.OH MY GOD. I forgot.Nakalimutan ko na kailangan ko ri n palang magbihis para sa entrance at awarding! Oh men! Dali-dali akong naghanap ng pwedeng isuot sa closet ni Zie na puro gown. Wow lan g, last minute naghanap? Ang adik ko talaga. Tsk. Bakit ba kasi nakalimutan ko?! Buti nalang pinaalala ni Ziela. >_< Nag-end up ako sa isang red na gown na may design na roses. At isang white gown na backless. Bahala na. Eto nalang ang nakikita kong matino para sa akin. So ayu n, inayusan rin ako ng mga nag-ayos kay Ziela. Ang una kong isusuot is yung whit e na gown tapos para sa awarding ay yung red. After nun eh ready na kami. Actually, 2 PM na and magsstart yung program by 4. G reat, maaga pa. Paalis na sana kami kaso biglang sumigaw si Zie. OH MY GOD. Damn.Hindi ko alam kung anong nangyayari pero alam kong nagpapanic siya.Iv an, mauna na kayo ni Ven. Dali!tapos pinagtutulakan niya kaming dalawa sa pinto. A nong problema ni Ziela? Bakit ba Zie? Pwede naman tayong pumunta doon ng sabay-sabay ah?sabi ko sa kanya da hil nagtataka lang talaga ako. Eh kasi.. b..basta! Maun--- Biglang bumukas yung pinto at lahat kami ay napatingin doon. Tinignan ko si Ziela at nakita kong napayuko siya at napailing.

Ziela, tara.. na.sabi nung nasa pintuan na napatingin rin sa akin. Halos manigas na naman yung buong katawan ko sa presensya niya. Bakit siya andit o? Roj.Bigla kong nabanggit yung pangalan niya. Yung pangalan ng taong..namimiss ko na. Lesson 25 Sorry. Nakalimutan kong sabay pala kami ni Roj na pupunta dun para makapagrehears e pa kahit kaunti.Napatingin kaming lahat kay Ziela na hanggang ngayon ay nakayuko pa rin. Wow. What an awkward moment between the four of us. Ni wala ng nagsalita. Lahat nakikiramdam. Lahat tahimik. Pero biglang binasag ni Ivan yung katahimikan na yu n. C'mon Ziela. I think they need some.. space. And so are we. Biglang hinila ni Ivan si Ziela palabas ng bahay at nakita kong may kotse palang dala si Ivan. Nakatingin lang sa akin si Ziela hanggang sa makapasok siya sa kotse ni Ivan at nagmouth s iya sa akin ng isang`Sorry'. Habang kami ni Roj dito ay nakatayo lang. Hindi ko rin alam kung anong gagawin k o. Nahihiya ako sa kanya. Guilt is killing me right now. Sa lahat ng nagawa ko. Dahil ginamit ko siya. Pinagsalitaan ko siya ng masama. Tapos p-- C'mon. Baka malate tayo.Tapos bigla niyang hinawakan yung wrist ko. Hindi ko alam per o naramdaman ko na naman yung kuryente na yun. Pag tuwing hahawakan niya ako o k ahit madikit lang ako sa kanya. Yung naisip ko pang anak siya ni Zeus. Huh, funn y me. Umupo ako doon sa likod, habang siya..teka.. Ikaw ang magdadrive?!halos napatayo ako sa loob ng kotse dahilan para mauntog ako.Ouc h! Yeah. Marunong ako. Don't worry wala namang manghuhuli sa atin dito. Subdivision na man `to. And isa pa, malapit lang naman ang school. Ngayon ko nalang ulit siya narinig magsalita ng matagal. Napatingin lang ako sa mga mata iya at saka umiwas ng tingin. Nakakainis naman si Ivan eh! Sana sa kany a nalang ako sumabay! At least hindi ganito ka-awkward. At least hindi ganito ka snevermind. Sinimulan niya ng paandarin yung kotse. Habang ako, nakaupo lang sa likod, nilal aro yung damit ko. Pero napatingin ako sa salamin sa harap ng kotse. Nakatingin lang ako dun at tinitgnan yung mukha niya sa pamamagitan nun. Napangiti ako. Hin di ko rin alam kung bakit. Nagpanic ako nung bigla siyang tumingin rin sa salami n. Hindi ko alam kung nakita ba niya na tinititigan ko siya o hindi. And I prefe r the second one.

 Hindi na ulit ako tumingin sa salamin. Sa labas nalang ulit ako tumingin. Hinihi ntay na sana eh school na. At wala pang five minutes, ay nasa school na kami. Na kita ko na hinihintay kami ni Ivan at Zie sa gate. Now I wonder, ano kayang pina g-usapan nila sa loob ng five minutes? Nanahimik lang rin ba sila tulad nung sa amin? Hay. Bubuksan ko na sana yung pinto kaso biglang may nagbukas na para sa akin. Sino p a ba, eh di si Roj. T..thanks.sabi ko sa kanya at saka ako lumabas. Pero bago pa kami makalapit kila Zie ay milakasan ko na ang loob ko para magsali ta ulit. By the way, goodluck.Tapos ngumiti ako ng kaunti. And ayun na nga, naghiwa-hiwalay na kami ng landas after pumasok sa gate. Dumiretso ako sa back stage kung saan andun si ate Audrey, yung corrdinator ng p ageant. Ate Audrey.Tinawag ko yung attention niya at napatingin naman siya sa akin. Oh Venice buti andito ka na! And wow, you look.. splendid. Thank you.Then a big smile for her. Tinuro niya lang sa akin kung paano ako papasok sa stage para sa entrance kasama ng mga contestants. Kasama ko na rin ngayon si kuya Gab na kapartner ko para sa pag-akyat mamaya. Wow, ang ganda mo pa rin baby Venice. Mana syempre sa gwapo kong daddy Gab. Then nagtawanan kami. Naging close kami ni kuya Gab during the pageant last year . Daddy ang tawag ko sa kanya at dahil anak-anakan niya ako eh baby ang tawag ni ya sa akin. Maya-maya lang ay narinig na naming yung MC na nagsalita. Kasama na rin namin ng ayon yung mga contestants. Hindi ko na nagawang hanapin si Zie o si Roj dahil ma gsisimula na talaga. Let's all welcome, Mr. and Ms. Amarrison 20** and the 24 candidates! Halos wala na akong marinig kundi yung sigawan at palakpakan ng mga tao matapos magsalita yung MC. At doon na kami pumasok. Inalala ko lang ulit yung sinabi ni ate dati at rumampa na ako sa stage. Ang daming tao. Parang last year lang. Maya-maya lang eh lahat kami ay nasa stage na. Kaming dalawa ni kuya Gab ay nasa unahan tapos yung 24 candidates eh nasa likod namin. At ang ikinagulat ko ay nu ng lumapit yung dalawang MC sa amin ni kuya Gab. So. Anong maipapayo niyo sa ating mga candidates ngayong year?then iniabot yung mic k ay kuya Gab.

Well, give your best shot guys. Minsan lang makita ng mga tao ang talent niyo kay a dapat, itodo niyo na. At syempre, don't forget to wear the best accessory for th is pageant, your smile.Then nagpalakpakan yung mga tao. Ang ganda ng sinabi ni kuy a Gab. No wonder siya ang nanalo bilang Mr. Amarrison last year. And how about you, Ms. Damian?then iniabot rin sa akin yung mic. Just prove to all of the people here, that you are worth clapping and cheering fo r. And of course, don't think of this as a contest, but as an entertainment. All y ou should do, is ENJOY and SMILE.At nagpalakpakan ulit yung mga tao. Wow partner. No wonder they won the last Mr. and Ms. Amarrison! They're great speak ers! Of course partner! They're the best and they look awesome just by standing there! At nagtawanan naman yung audience. After nung introduction na yun ay agad kaming bumalik sa backstage habang yung ibang contestants eh bumalik sa kani-kanilang room dahil yun ang magiging prep room nila. At dahil gusto rin naming manood ni kuya Gab ay pumunta kami sa audience area at naupo sa pinakaunahan. Gusto kong mapanood yung mga contestants at kung paano n ila paghihirapang makuha yung attention ng jury at ng audience. Sports wear na nga pala. At hindi ko natanong kay Zie kung anong isusuot niya. O h well, papanoorin ko nalang. Alam ko naming kaya niya yan at mataas rin naman a ng self-confidence niya. Isa-isang rumampa yung contestants mula first year hanggang fourth year. Ang cut e nga ng isang second year dahil nagcowgirl siya at super cute niya. Ang daming nagpalakpakan sa kanya. Pati yung partner niya na syempre nakacowboy naman. Maya -maya lang ay third years na. Syempre sila Zie at Roj ang mauuna since kami yung first section. Tumahimik muna yung mga tao. Paarang pati sila kinakabahan. Now, from III-A! Ms. Ziela Angeli Wilson and Mr. Roelle James Morales! At pagkapasok na pagkapasok nila, halos mabingi ako sa dami ng sumisigaw at sa l akas ng palakpakan. Napapalakpak lang rin ako sa kanila. Wow. Beach or swimming ang theme nila. Si Ziela nakatwo-piece pero nagsuot siya ng ma ikling shorts at nakabukas yung butones. Si Roj naman, half-naked. I mean, nakas horts lang siya, and infairness ang ganda ng katawan nilang dalawa. Whoa! Now we've got a sizzling pair here!sabi ng MC na namangha rin sa ginawa nila Zi e at Roj. And I know na nag-eenjoy sila. Di nila mapigilang mapangiti after nila ng makita yung impact ng ginawa nila. Now the audience and the judges remember t hem. Biglang may umupo sa right ko. Bakante kasi yun at si kuya Gab naman ay nasa lef t side ko. Now now, she's gourgeous. Tsk.Natawa ako habang sinasabi yun ni Ivan. Feeling ko nags eselos siya dahil ang daming lalaki ang nakapansin kay Ziela dahil sa ginawa niy a ngayon.

 It's okay. Fiancee mo naman eh, right?then nginitian ko siya. Not after this night.Tapos bigla siyang ngumiti pero alam kong malungkot yun. I tap his shoulder for comfort. Then nanood nalang ulit kami sa mga fourth year na ka salukuyang rumarampa ngayon. After ng sports wear, talent portion na. Hindi ko rin alam kung anong gagawin ni Ziela pero sa tingin ko sasayaw siya since yun ang forte niya. Si Roj? Uhh, sig uro tutugtog. Yun pa lang ang alam kong talent niya eh. Bigla naman akong lumingon kay Ivan para magtanong. Baka kasi alam niya eh. Ivan, alam mo ba yung itatalent ni Zie?then umiling siya sa akin in return. Hay, sa bi ko nga manonood nalang kami. Nagsasalita lang yung dalawang MC and yung reactions nila sa sports wear. Of cou rse, namangha sila kay Zie at Roj, dun sa dalawang second year pati sa fourth ye ars na nagtennis attire. So for the talent portion, the criteria for judging.. Di ko na napakinggan yung sinasabi ng MC dahil napatingin ako sa third floor kun g saan yung prep room ni Ziela at Roj. Parang.. may nagsisigawan? Ewan ko pero bigla akong kinabahan kaya tinawagan ko si Ziela. Pero ring lang ng ring. Balak ko na sanang tumayo at umakyat pero pinigilan ako ni kuya Gab at ni Ivan. Bawal palang pumunta sa prep room ngayon. Eff. Sana okay lang silang laha t dun. Maya-maya lang, ay nagsimula na yung first years. Ang cucute nga nila eh. Karami han ay sumayaw. Yung iba naman nagmonologue and super galing nung isang first ye ar dahil dalang-dala niya ang pag-arte. Nakakaiyak at nakakatawa yung ginagawa n iya. Kaya napabilib talaga ako pati na yung audience. Unti-unti akong kinabahan nung matapos na yung mga second years. Sila na. *DUGDUG* Ako talaga ang kinakabahan para sa kanila. Sana wala lang yung narinig kong siga wan kanina. Sana imagination ko lang yun. Tinawag na yung pangalan ni Ziela at umakyat siya sa stage with a fierce look. S exy yung outfit niya. Nakalabas yung tiyan and fitted jeans with killer heels. S o.. sasayaw siya ng nakaheels? OMG Ziela, you've got to be kidding me. Maya-maya lang ay tumugtog na yung kanta ni Kesha na Tik Tok pero feeling ko ins trumental. SO KAKANTA RIN SIYA? Sing and dance?

 WOW ZIELA. Wake up in the morning feeling like P Diddy Grab my glasses, Im out the door, Im gonna hit this city Before I leave, brush my teeth with a bottle of Jack Cause when I leave for the night, I aint coming back Nakatingin lang ako sa kanya sa buong pagkanta at pagsayaw niya. Sobrang naaamaz e ako sa nakikita ko. Singing, dancing and take note of the heels, gracefully and just enjoying. Dont stop, make it pop DJ, blow my speakers up Tonight, Imma fight Til we see the sunlight Tick tock on the clock But the party dont stop, no Nung tumugtog yung chorus ay halos lahat ng tao ay pumalakpak. Sobrang galing ni ya. Para siyang professional performer. Tapos nakangiti lang siya habang sumasay aw. Parang wala lang sa kanya. Now that's my bestfriend. And I'm so proud of her. Pagkatapos na pagkatapos niyang magperform ay nagkaroon ng standing ovation. Gra be ang galing niya. Whooooooo! Bestfriend ko yan! Go Zieeeeee!!!!hindi ko alam na nakikisigaw na rin pa la ako sa crowd. Grabe such an amazing performance. OMG bestfriend ko yan! Okay okay mga tao kalma lang! Kalma tayong lahat! Whooo! That was a hot performan ce Ms. Wilson! Congratulations!nagbow lang si Ziela and tumakbo papuntang backstag e. At pagtingin ko sa kanan ko eh wala na si Ivan sa tabi ko. Must be congratula ting her. Siguro two minutes muna ang lumipas bago kumalma ang audience. At syempre, tumaa s ang expectation nila sa mga next performers. So ang susunod.. ay si Roj. Ano k ayang gagawin niya? Nung tinawag ang pangalan niya ay narinig kong mag'Oh My God'ang crowd. Well sino ba n amang hindi mabibigla kung parang may Greek God ang nasa harapan mo? Simple lang yung suot niya pero ang lakas ng appeal. Now mas kilala na siya dahi l dito. Naririnig ko yung bulungan ng mga babae sa likod ko. `Grabe ang gwapo talaga ni Roj!' `Oo nga eh. Dati nerd lang tapos ngayon, heartthrob na!' `Magpapaligaw talaga ako sa kanya tapos iinggitin ko kayo. Bwahahaha'

 Ewan ko pero biglang nag-init yung dugo ko at hindi ko nalang pinansin. Mga impa ktang babae yun. Ngayon lang napansin kung kelan sumikat na?! Sipain ko sila isa -isa eh. Effin' girls. Psh. Tumingin nalang ulit ako kay Roj na may hawak na gitara at nakatayo na sa harapa n. Tinetesting kung ayos na yung tono or what. Then may mic sa harapan niya. Big lang kumabog ng malakas yung dibdib ko. Feeling ko nga lalabas na yung puso ko e h. Hindi ko rin alam kung bakit ako kinakabahan ng ganito. Hello everyone.Napatingin kaming lahat sa kanya nung magsalita siya. *DUGDUGDUGDUG* Lalo lang akong kinabahan. I'm dedicating this performance..biglang nagkaroon ng bulung-bulungan. At bigla kong nakita si Raya sa isang side, nakangiti ng malaki. Biglang bumigat yung pakiramd am ko. Now bakit ba kasi andito ako sa harapan? Para marinig na para kay Raya an g performance niya? Shit Ven. to the girl.. I secretly love since I entered this school. The girl who gave me t his..tapos may inilabas siya mula sa nakasuot na kwintas sa kanya. Yung pendant ay yung binubuksan sa isang softdrink tin can. At biglang nagflashback lahat. Nung first year ako. Yung time na may nakita akong lalaking nag-iisa sa garden. At tulad nung ginawa ko dati kay Ziela na binigyan ko ng Chackie nung grade four , binigyan ko rin yung batang lalaki ng Coke in can. At saka ako umalis. Bakit ba hindi ko naisip..

na si Roj yun? Hindi ko napansin na naiiyak na ako sa mga nangyayari. Bakit ganito? Ano bang na ngyayari? Bakit siya? Bakit ako? I look at her and have to smile As we go driving for a while Looking nowhere in the open window of my car And as we go the traffic lights

Watch them glimmer in her eyes In the darkness of the evening Napatingin agad ako sa kanya. And now he's singing this song naaalala ko yung nangy ari kanina. Habang nasa kotse kami. Nakapikit lang siya habang kumakanta. At alam kong damang-dama niya yung kanta.So am I. And Ive got all that I need Right here in the passenger seat Oh and I cant keep my eyes on the road Knowing that shes inches from me Sariling version ang ginawa niya. Rendition niya kumbaga. Maganda. Sobrang ganda na pati yung audience ay naiiyak sa kanta niya. Parang napapasa niya sa amin yu ng emotions niya. Lalo na sa akin. Pagkatapos na pagkatapos niyang kumanta, isang mahabang palakpakan ang nangyari. Hindi sila tumigil hanggat hindi sila pinatigil nung mga MC. Now that was so emotional Mr. Morales. You are so amazing to make my eyes wet! Th at girl is so lucky to be loved by you!ntapos tumawa yung audience. Pero ako, hindi ko magawang tumawa. Hindi ko magawang magreact. Ang alam ko lang ay pagkatapos niya at nagsimula na ang ibang magperform, pumunt a ako sa banyo.

Lesson 26 Nagstay ako sa CR for about ten minutes. Umiyak ako dun ng umiyak hanggang sa ma ramdaman kong nailabas ko na lahat. Tinitigan ko lang yung sarili ko sa salamin. Kung gaano ako kapathetic. Bakit ba ang tanga-tanga mo kahit kelan? Wala ka ng ibang alam gawin kundi iyakan lahat ng bagay? Venice, grow up. Para akong tanga na kinakausap ang sarili sa salamin. Nagpakawala ako ng isang m alalim na bunting-hininga at saka lumabas sa comfort room. Pero parang gusto ko ulit pumasok sa loob nung makita ko kung sino yung makakasa lubong ko.

 Si Raya. Oh, here's the pathetic slut.Hindi ko nalang siya pinansin at nagdirediretso sa pagla lakad. Pero hinarang niya ako. Narinig mo ba yung sinabi kanina ni Roj?tinaasan ko siya ng kilay. Malamang, nasa harapan ako eh. Hindi ako bingi. At lalong hindi ako bobo. Ginagam it ko ang utak ko sa pag-iisip. Hindi tulad ng iba, pinagpipyestahan na ng langa w ang utak dahil hindi ginagamit. In short, basura.Gusto kong ngumiti sa likod ng utak ko pero hindi ko magawa dahil baka magkaroon ng riot dito. Nakita ko naman na napanganga siya sa sinabi ko kaya mas lalong gusto kong tumawa. W..whatever. At least alam kong ako yung mahal na Roj. Remember? The girl na nagb igay sa kanya nun? Binigay ko yun sa kanya nung first year and akalain mong maha l na pala niya ako simula nun? I gasped. Gusto ko siyang sampalin at saktan sa sinabi niya. Paanong magiging siya yun kun g ako yun? O baka nag-aassume na naman ako? Dang. Talaga? Saan mo naman napulot yang kwento na yan? Alam mo, pwede ka ng maging wri ter eh. Dami mong kwentong barbero.At saka ako tuluyang nagwalk-out. Actually bini lisan ko yung lakad ko dahil baka mamaya eh hilahin na naman niya yung buhok ko katulad dati. Luckily, eh nakabalik ako ng buhay sa upuan ko. At di ko namalayan na Q&A na pala. And mind you, kakaiba ang Q&A dito sa school since ang mga tanong ay galing sa mismong students. Bawat isa sa amin ay require d na gumawa ng tanong at ipasa sa adviser namin a day before the pageant. Kaya a ng kadalasang tanong dito ay about sa love or relationships. Swerte nalang kung ang mabunot ay yung tanong mo rin. Yeah, bawat contestants ay required rin na gu mawa ng tanong. Nung si Zie na ang lumabas para sa Q&A, na-amaze na naman ako sa kanya. Very cre ative yung suot niya ang I know na siya ang nagdesign nun. Simple lang pero cute . Okay Ziela, bumunot ka na dito.And bumunot siya sa isang bowl kung saan nakaabang a ng mga question na inihanda ng mga kapwa niya estudyante. So here's the question for you. Halos yung tunog lang ng mic ang naririnig. Lahat tahimik at hinihintay ang tano ng na nabunot niya. Sang-ayon ka ba sa fixed marriage? Sa mukha ni Ziela, alam kong nagulat siya. Maski naman ako eh. Pati si Ivan nan asa tabi ko ngayon. Nakikinig ng mabuti sa anumang isasagot ni Ziela.

 Yeah I know, parang ganito ang sitwasyon nila. Ang malas naman niya para mabunot yung ganitong tanong. Iniabot yung mic sa kanya at tumingin siya sa audience. Sa akin. At kay Ivan. Honestly, no.narinig ko ang`awwww'mula sa audience at napahawak ako sa kamay ni Ivan. Hi di ko alam kung bakit pero feeling ko, kailangan ko yung gawin hangga't hindi nata tapos magsalita si Ziela. Fixed marriage is not reasonable. Ginagawa lang `to ng mga magulang para mag-expand ng business nila. Pero para sa mga anak nila? No. Love is not about business. L ove is a sacred thing to consider. Hindi dapat pinipilit, hindi dapat minamadali . At higit sa lahat, hindi mo yun ibibigay sa maling tao. Pero, sa fixed marriag e or even engagement..bigla siyang tumingin kay Ivan. ..minsan, matututunan mo ring mahalin yung taong sa una.. akala mo ay para sa bus iness lang. Hindi mo mamamalayan, nagkakaroon na pala kayo ng bond sa isat isa. And funny thing is, you'll never know how and when did you fall in love. Thus, it's a no and yet a yes. No, because fixed marriage is not about loving and caring b ut purely for business sake. And yes, because when love grows between them, it c an break that stupid business border. That's all. Thank you.She bowed and waved at p umunta sa likod kung saan andu rin yung mga tapos ng sumagot. All I can say is.. great. Alam kong hindi yun kaplastikan or whatever. Its from her heart. And a message for Ivan. Nakita ko rin yung ngiti sa labi ni Ivan. Nat utuwa ako. Natutuwa ako na sinaktan ako ni Ivan, at napunta siya kay Ziela. Alam kong masaya si Ziela sa kanya. And kapag nanloko ulit si Ivan, I'll kim him insta ntly. Swear. Okay lang na lokohin niya ako, wag lang yung bestfriend ko. As expected, maraming na-amaze sa sagot niya. She handled it very well. Hindi na ako magtataka kung siya ang mananalo this year. Thank you Ms. Wilson. You never fail to amaze us. And now, again from III-A, let's all welcome, Roelle James Morales! Umakyat siya sa stage with his oozing personality. Angelic smile, perfect postur e, well-styled hair and all. Then bumunot na rin siya. Again, isang matinding ka tahimikan. Question is.. Mas lalo akong kinakabahan. Hindi ko rin alam kung bakit. What will you do, if someone you love used you for their own benefit?

 Nagyon alam ko na kung bakit ako kinakabahan kanina. It's all because That was my question. Lesson 27 That was the question I submitted. Eff. Bakit naman sa dinami-dami ng tanong eh ayun pa yung nabunot niya?! Biglang iniabot sa kanya yung mic. Kaya lalo akong kinabahan. No.. no.. don't answ er that question. Please. I will thank her. Her? Is that an indication that he knows it was my question? Pagkatapos niya yung sabihin ay nagkaroon na naman ng bulung-bulungan. Petrified and all, tumingin nalang ako sa kanya. Magpapasalamat ako na ginamit niya ako. Why? Simple. So that I can help her reali ze, that I'm willing to be her toy or something, for her happiness. That I'll do any thing for her, even if it involves using me. I'll be at her side until the end. Ha nda akong gawin lahat, kahit masaktan ako, makita ko lang na masaya siya. Even i f it hurts, even if it means breaking my heart, I will not regret anything. Beca use I love her. Love is about happiness. And I'm willing to sacrifice my own happi ness to make her happy. Love is not perfect. One should cry and one should smile . But the best thing about love is.. sacrifice. That's how genuine love is. Pero m ay limitasyon din ang pagmamahal. Hindi naman habangbuhay, ay kailangan mong mag sakripisyo. Minsan, mas magandang maglet go nalang, Tanggapin na hindi kayo ang para sa isa't isa. And now, gusto kong sabihin sa harapan ninyo, sa harapan ng tao ng mahal ko..tumahimik bigla ang lahat. Paghinga lang ng niya ang naririnig mula s a mic. That I'm letting you go. After his answer, nagkaroon na naman ng standing ovation at hindi ko alam kung b akit. Until I realized, umiiyak pala ako. No, umiiyak na NAMAN ako.

Lahat ng sinabi niya, tumagos. Unti-unti kong narerealize lahat. Pagkatapos ng s inabi niya. Unti-unti kong nararamdaman lahat. Nagkaroon ako ng excuse para umalis dito. Sinabi kong magpapalit na ako ng gown since after nito ay formal or night attire na then awarding na. Pumunta ako sa prep room nila Zie at kinuha ko yung paperbag kung saan andun yun g red gown na susuutin ko. Nagpatulong lang ako sa assistants ni Ziela para mais uot ko yun at dumiretso ako sa CR. Tinitigan ko lang yung sarili ko sa salamin. So that I can help her realize, that I'm willing to be her toy or something, for h er happiness. Kaya ba siya pumayag na magpamake-over, kahit alam niyang ginagamit ko lang siya ? Why Roj? Bakit ako? Siguro thirty minutes akong tumambay sa CR, nagmumuni-muni. Iniisip lahat ng nan gyari ngayong gabi. Lahat ng nangyari sa amin ni Roj. Mula nung makilala ko siya , hanggang sa naging awkward kami sa isa't isa, at hanggang sa gabing ito. Ano na nga bang nangyari sa amin? Bakit kami nagkaganito? Ayos naman kami dati a h? Nakakapag-usap kami ng matino. Pero ngayon.. Parang wala na. Parang may hiyawan kanina sa labas pero hindi ko nalang pinansin. Baka nagchiche er lang sila sa mga candidates. Pero naalarma ako nung nagvibrate mula sa kamay ko yung phone ko kaya sinagot ko agad. Hello? Venice, asan ka na? Malapit ng iannounce yung winners! Bigla kong naibaba yung phone ko nung marinig ko si ate Audrey sa phone at tumak bo ako ng mabilis papunta sa backstage. Buti nalang at hindi ako nadapa or somet hing dahil tumakbo ako ng naka-heels. Oh andito na si baby Venice.Napatingin ako kay kuya Gab na naghihintay ata sa akin. Phew. Akala ko nawawala ka na naman. Oh sige, umakyat na kayo dun.Sabi ni ate Audre y. Nagmouth nalang ako ng sorry before kaming umakyat sa stage. Habang umaakyat kami sa stage, napansin ko si Ivan na umiiling sa akin. Teka, ma y nangyari ba habang nasa CR ako? Si.. siguro naman.. wala diba? And now, to pass the crown, let's all give a round of applause to Mr. Venoso and Ms . Damian, last year's Mr. and Ms. Amarrison!nagpalakpakan ang mga tao at tulad namin , naghihintay kung sinong mananalo. Yeah, maging kami hindi naming alam kung sin

o. Kumbaga, kailangan rin naming kabahan. Matapos ang fifteen seconds na drumroll at pagpigil ng hininga, Our Mr. and Ms. Amarrison for this year are Ms. Ziela angeli Wilson and Mr. Roell e James Morales! Pumalakpak ako dahil nanalo yung section namin. Wow. I'm so proud of them. Ang gal ing nila. At halos hindi ko na marinig yung pinagsasabi ng mga MC sa sobrang lak as ng palakpakan at hiyawan. Nung umakyat sila ng stage, kiniss ko si Ziela sa cheeks at kinongrats ko siya. Then pinasa ko sa kanya yung crown and yung sash. Pati yung bouquet of flowers n a hawak ko. Nung icocongratulate ko na si Roj, ay biglang hindi ko inaasahan yun g nangyari. May umakyat sa stage at lumapit kay Roj, dahilan para maitulak ako at matumba. P ero hindi ang pagtumba ko ang dahilan kung bakit ako nasaktan, kundi.. Nung hinalikan ni Raya si Roj sa harapan ko. Lesson 28 Ayokong umiyak dito. Ayokong magpaapekto. Kaya tumayo ako at tumakbo papalayo sa stage. Palayo sa mga tao. Palayo sa kanila. Tumakbo ako hanggang sa gate at han ggang makalabas ako.

VENICE!!narinig ko si Ziela na tinatawag ako pero hindi ko siya nilingon. Nag alam ko lang ngayon, kelangan kong lumayo dito. Kasi nasasaktan ako. Sobrang nasasaktan ako. Tumakbo ako ng tumakbo hanggang sa sumakit yung paa ko. Ang alam ko lang ay nasa playground ako ngayon sa park. Gabi na rin kaya walang tao. Umupo ako sa swing at tinanggal yung sandals ko. Ano na kayang nangayayri doon n gayon? Siguro pinag-uusapan na ako doon. Siguro sinasabihang maarte dahil nagwal kout mula sa pagpapasa ng korona. Umiiyak na naman ako. Mag-isa dito. Madilim at sobrang lamig. Pero parang hindi ko maramdaman lahat yun dahil isa lang ang nararamdaman ko ngayon. Nasasaktan ako. :'( Siguro nga kasalanan ko rin. Ako naman ang laging may kasalanan eh. Laging ako y ung nasasaktan. Laging ako yung umiiyak. BAKIT KUNG KELAN KO NAREALIZE LAHAT, AT SAKA NAGKAGANITO?! BAKIT KUNG KELAN HANDA NA AKONG TANGGAPIN LAHAT, AT SAKA AKO NASASAKTAN?! Humahagulgol na ako. Wala namang makakarinig sa akin. Walang dadamay sa akin dit to kaya ayos lang na umiyak ng malakas. Para kahit papaano, mabawasan yung sakit . Venice!!napatingin ako sa kaliwa at nakita ko si Ziela at Ivan na tumatakbo papalap it sa akin. GO AWAY!!!isinigaw ko ng malakas sa kanila. Ayoko ng kasama. Gusto ko munang mapagisa. Pero nakita kong pinaalis ni Ziela si Ivan pero siya eh lumapit sa akin. I SAID GO AWAY ZIE!! NO VENICE!! Hindi kita iiwan ditong mag-isa! Alam mo yan! Hindi ko hahayaan na ik aw lang mag-isa yung umiiyak!then bigla niya akong niyakap. Pati siya umiiyak na r in. Dinadamayan ako. Hindi ko na napigilan yung sarili ko. Ang sakit talaga. Ziela, ang sakit sakit eh! Nasasaktan ako sa mga nakikita ko! Bakit ba kasi nito

ko lang narealize?! Bakit ba kasi nagbulag-bulagan ako?! Sa tingin mo bakit ka nasasaktan?tanong niya sa akin habang hinahagod yung likuran ko habang patuloy pa rin siyang nakikisabay sa pag-iyak ko. Maging ako gusto kong malaman kung bakit ako naasasaktan. Bakit nga ba? Ano bang meron? Kasi kaibigan--bigla niyang pinutol yung sasabihin ko. Hindi ka nasasaktan dahil kaibigan mo siya. Nasasaktan ka dahil mahal mo siya Ven ice. Mahal mo si Roj. Mahal ko siya. Pero iba mahal niya.Nasabi ko bigla. Naalala ko nung bigla siyang hi nalikan ni Raya kanina. Sa harap ng madaming tao. Sa harapan ko. Si Raya? Isa pa yung babaeng yun eh. Pagkatapos kasing magsagot ni Roj kanina sa Q&A, bigla siyang sumigaw ng `don't let me go' dahilan para pansinin siya ng mga tao. Akala nila, si Raya yung tinutukoy ni Roj sa sagot niya. Eh sino nga ba? Itanong mo sa sarili mo Venice. Pagkatapos niyang sabihin yun ay bigla niya akong binitawan at tumayo.Pagbibigyan kita ngayon Venice, sige aalis muna ako. Kung gusto mong mapag-isa. Nung umalis siya, mas lalo akong naiyak. Oo mahal ko siya. Dati pa. Pinipigilan ko lang na aminin sa sarili ko. Nung mga oras na nagmomove-on ako kay Ivan, siya yung nasa tabi ko. Siya yung nagpapasaya sa akin. Siya yung laging andyan para sa akin. Pero anong ginawa ko? Ginamit ko lang siya. Siguro nga karma ko `to. Na maskatan ako dahil sa ginawa ko sa kanya. Pero ngayon ko lang rin narealize, na nasasaktan ako kasi mahal ko siya. Nasasaktan ako kasi nagselos ako kanina. Sa kakaiyak ko, biglang sumakit yung ulo ko. Nung tumayo ako ay biglang nandilim yung paningin ko. Pero bago tuluyang dumilim, ay may nakita akong tao na tumata kbo papalapit sa akin habang tinatawag yung pangalan ko. Roj And darkness ate me.

 *** Pagkagising ko, nasa kama na ako. And to be specific eh sa kwarto ko. Hindi ko m asyadong maidilat yung mata ko dahil mugtung-mugto sa kakaiyak ko kagabi. Sakto naming pumasok si Daddy, si ate at si Mommy. Wow, umuwi pala si Mommy, hindi ko alam. Anak, ayos ka na ba? Wala bang masakit sayo? W..wala ba---biglang umiyak si mommy h abang hinihimas yung buhok ko. Okay lang ako mom.Tapos pinunasan ko yung luha niya. Ngayon ko nalang ulit siya nak itang umiyak ng ganito. Kasi hindi naman siya emotional pagdating sa amin eh. Co ld siya sa amin ni ate. Pero dahil dito, nalaman kong nag-aalala rin pala siya s a amin kahit papaano. Kinaausap lang nila ako. Sinabi ko naman kung anong nangyari, pero hindi ko sina bi yung tungkol kay Roj. Ang sinabi ko lang ay nahimatay ako sa may playground. Pero alam kong hindi naniniwala si ate. Alam kasi niya lahat ng tungkol sa akin. Maya-maya lang ay umalis na sila at naiwan ako sa kwarto. Napalingon naman ako s a kanan at nakita ko ang isang magandang silver na gown. Napangiti ako bigla. JS Prom na pala mamaya. How great. Pupunta pa ba ako? Inabot ko yung phone ko na nasa side table ko at pagtingin ko, 84 missed calls. 13 from Ziela 9 from Ivan 7 from kuya Gab 10 from ate Audrey 27 from Roj 8 from Daddy 10 from ate Steff Wow lang, busog ang phone ko. Walang messages. Oh well, alam naman nila na hindi ako mahilig magbasa ng messages eh. Napangiti ako dahil nalaman kong nag-aalala pala sila para sa akin. Pinilit kong tumayo at lumabas ng kwarto ko. At nagulat ako nung nasa nakita ko sa sala si Z iela at Ivan. Bakit kayo nandito?napatingin agad sila sa akin at tumakbo paakyat sa hagdan. WAAAH VENICE!!!tapos bigla akong niyakap ni Ziela. Muntik na nga kaming matumba eh, buti nakahawak agad ako sa railings. Pagkatapos nun ay bumaba kami at dumiretso sa sala. Andito daw sila para kamusta hin ako since nalaman nila kay Roj na nahimatay nga ako. At dahil nacurious ako, tinanong ko sila kung anong nangyari kagabi. Bumalik kami sa school, pero nakasalubong namin si Roj na tumatakbo at tinanong k ung nasaan ka. Kaya sinabi namin. Tapos pagbalik namig sa school, nagkakagulo na . Tapos nalaman namin na ipinahiya pala ni Roj si Raya sa harap nila at sinabing hindi siya yung babaeng tinutukoy niya. Ayun, nagwalkout ang bruha. Buti nga sa kanya. Pasalamat siya hindi ko siya naabutan dahil kung hindi.. naku! Baka kalb

o na siya ngayon! Natawa nalang ako sa kanya dahil gigil na gigil siya. Tapos napansin ko rin na p areho silang may singsing. Teka teka teka.. ano yan?tapos tinuro ko yung singsing na suot nila. Bigla siyang n amula at napayuko kaya napangiti ako. Ah eto ba? Ahh.. tuloy pa rin.Tapos napakamot ng batok si Ivan. HAHAHA peste kinikilig ako!! Hanggang sa maglunch eh inaasar ko pa rin sila. Nak akatawa kasi parehas silang nagmumukhang kamatis pag inaasar. Ang cute cute lang . Hahaha! Pagpatak ng hapon eh nagsimula na kaming ayusan ni Mommy at ni ate Steff. Kaya p ala umuwi si Mommy dahil gusto niya, siya daw ang mag-aayos sa akin para sa JS. Syempre natouch ako dun. Minsan lang siya umuwi sa Pilipinas dahil may business kami abroad. Nalaman ko rin na silver rin yung gown ni Ziela kaya parang terno kami. Ang cute cute nga eh. Parehas kami ng kulay. Siya ang unang inayusan kaya pinanuod ko la ng sila. Itinaas yung buhok niya. Cute updo ang ginawa then nilagyan ng design n a parang lace yung paligid. Then make-up na nagmamatch sa skintone niya. Para si yang prinsesa, swear. Ang ganda-ganda ng bestfriend ko. Nga pala, umalis muna si Ivan at umuwi sa kanila para rin magprepare. Then after niya, ako na yung inayusan. Nilagyan ako ng extension then curled at nilagay sa one side. Simple lang. Then make-up make-up. And then, poof! We're read y. Kinuha na rin namin yung masks naming dahil masquerade ang theme ng JS namin nagyon. Para ngang walang nangyari kagabi at nagmukha kaming fresh ni Ziela eh. Well, wh at can you expect from my mother? She has magical hands. Awesome right? Hinintay lang namin si Ivan at yung car niya. Then nung dumating na eh sumakay n a kami. Ready for the night, girls?tanong sa amin ni Ivan habang pinagbubuksan kami ng sasa kyan. Ready!at saka kami umalis papunta sa school.

Lesson 29 Halos hindi ko makilala yung place na isa ako sa nagdesign dahil ang ganda. Hind i mo akalaing ito yung empty Event Hall na dinedesignan namin kamakailan lang. Hindi ko rin makilala yung mga tao since nakamask nga kami. Ang alam ko lang ay si Ziela at Ivan since sila lang yung nakita ko before kami pumunta dito. Halos lahat ng nakikita ko ay may partner or date. Nakakalungkot lang. Pero ayos lang, hindi naman ako nandito para makipagdate or something. I'm here to enjoy. B esides, andito naman yung friends ko. Maya-maya lang ay nagstart na yung cotillion. Actually, dapat kasama kami ni Zie la dun pero nagback-out kami dahil dun sa pageant. Hassle kasi. Then yung parang ginagawa sa JS, eh nagkainan tapos kaunting salitaan. Pero syem pre, ang hinihintay ng lahat, yung slow dance. Magkakasama kami sa table nila Iv an at Zie. Tapos may isang bakanteng upuan. Hindi ko alam kung sinong nakaupo si nce may bag na nakalagay. May banda pala sa harapan tapos sila yung tumutugtog ng kaanta para sa slow danc e. Kaso hindi kita yung mukha nila since nakamaskara rin sila. Syempre, isinayaw ni Ivan si Ziela. At ako naman eh naiwan dito. Tapos bigla kon g naaninag si Raya dahil tinanggal niya saglit yung maskara niya, na may kasayaw na lalaki. Tsk. May bago na naming bibiktimahin `tong babaeng `to. Grabe lang. Pero nagulat ako nung may kamay na nakaabang sa harapan ko. Pagtingin ko, isang lalaking nakamaskara pero tinanggal niya yung maskara niya.. kuya Gab!then inabot ko at isinayaw niya ako sa gitna. Wala kaming ginawa kundi pag kwentuhan si ate Audrey, yung crush niya. Yeah right. Secret lang namin yun at s inabi niyang kinikilig daw siya kahapon nung nag-uusap sila ni ate Audrey sa bac kstage. Walanghiyang kuya Gab `to, ang landi! Then isinayaw rin ako ng iba kong classmates. Hindi ko nga alam kung sino yung n agsasayaw sa akin since nakamaskara kaming lahat. Wow lang di ba?

Tapos maya-maya, ay inanounce na yung last five dance. At dahil masakit na rin y ung paa ko ay umupo muna ako. Tapos hinilot ko yung paa ko. Grabe baka bukas o k aya mamaya eh may paltos na ako. Napatingin naman ako ulit dun sa bag sa upuan n a nasa tabi ko. Since wala namang nakatingin ay kinuha ko yung bag at binuksan k o. Tapos nung kukunin ko na yung laman ay biglang may umagaw sa akin. Lalaking n akamaskara. Kinabahan nga ako dahil baka mamaya eh magalit since pinakialaman ko yung gamit niya. Sorry.Tapos yumuko ako sa kanya. Hala lagot ako. Kasi naman Venice napakapakialamer a mo! Pero nagulat ako nung bigla niyang hinawakan yung chin ko at itinaas yung ulo ko . Napatingin ako sa mga mata niya. Te..teka.. s..siya yung tumutugtog at kumakanta sa banda kanina ah?! Estudyante rin pala sila?! Akala ko arkilado ng school! Smile, Ms. Tutor. Pagkasabing-pagkasabi niya nun ay lumakad siya palayo dala-dala yung bag niya, k asabay ng pagbilis ng tibok ng puso ko. Ms. Tutor, huh. Bakit ba hindi ko nahula an sa boses niya na si Roj yung kumakanta? Wow, nasa banda na rin siya ngayon? At kung makapagsalita siya ngayon parang walang nangyari kahapon. Haay, siguro n ga, ayaw na niya. Siguro nga, sumuko na siya. Iniisip ko palang yun, eh gusto ko ng umiyak. Bakit kasi ngayon ko lang narealize na mahal ko siya? Bakit ngayon lang kung kai lang pagod na siya? Lahat ng effort niya, sinayang ko. Lahat yun, binalewala ko. Gusto kong umiyak, pero hindi dito. Tumayo ako at pupunta sana ako sa labas nung bigla kong naisip.. Bakit ba hindi naman ako ang mag-effort para sa kanya? Pwede namang ako naman di ba? Kaya lumakad ako pabalik. Palapit sa harapan. Kinakabahan ako. Pero minsan ko la ng naman `to gagawin eh. Minsan lang ako mag-effort pag si Roj ang pinag-uusapan. Maliit na bagay lang `to kumpara sa lahat ng nagawa niya sa akin. Hindi ko namalayan na nakarating na ako sa unahan, kung nasaan yung banda. At al am kong, nakatingin sa akin ang lahat. Maglakad ba naman ako ng mabagal papunta sa harapan eh. Masyadong agaw-pansin. Pero wala akong pakialam sa kanila. Si Roj ang pinunta ko dito. Maging siya ay nagulat sa ginawa ko. Na nasa harapan na niya ako ngayon. Ano Venice? Tatayo ka nalang ba dyan at tititigan siya? Itinaas ko yung kamay ko. Gusto ko siyang isayaw. Gusto kong makasama yung taong

mahal ko ngayon. May I?nakita ko sa mga mata niya na nagulat siya sa ginawa ko. Sino ba namang hindi magugulat kung babae ang nagyaya na magsayaw? Pero mas ikinigulat ko nung kinuh a niya yung kamay ko. At mas nagulat pa ako nung maghiyawan yung mga sumasayaw. Pati yung teachers namin. Tumingin ako kay Roj na nakangiti sa akin. Meron pala siyang lapel. Tinanggal ni ya yung maskara niya, pati yung maskara ko. Dinala niya ako sa pinakagitna at pa gtingin ko, gumilid lahat ng sumasayaw. In short, kami ang center of attention n gayon. Tahimik lahat. Paghinga lang ni Roj ang naririnig galing sa lapel niya. Walang t umutugtog sa banda. Pero bigla akong hinawakan ni Roj sa may bewang, at kasabay nun ay tumugtog ang banda at kumanta si Roj. Heart beats fast Colors and promises How to be brave How can I love when Im afraid To fall But watching you stand alone All of my doubt Suddenly goes away somehow Nakatingin lang siya sa mga mata ko habang kumakanta at isinasayaw ako. Ang alam ko lang ngayon eh ngumiti. Pero hindi ko naapansin na umiiyak na naman pala ako. Kaya agad na iniangat niya yung kamay niya at pinunasan yung luha ko. Pagkatapos nun ay yumakap na ako sa kanya at umiyak sa dibdib niya, habang siya ay sinasayaw pa rin ako. One step closer Nagulat ako nung narinig kong nagpalakpakan yung mga tao sa paligid. Hindi ko na sila sinubukang tignan. Kumportable ako ditong umiiyak sa dibdib niya. Umiiyak dahil sa tuwa. Uniiyak dahil sa wakas, natupad na yung matagal ko ng pinapangara p. Yung maramdaman na may nagmamahal sa akin. I have died everyday waiting for you Darlin dont be afraid I have loved you for a Thousand years Ill love you for a Thousand more Tinapos niya yung kanta habang isinasayaw ako at habang nagpapalakpakan yung tao sa paligid naming. Sana hindi na matapos `tong gabing `to. Sana ganito nalang palag i.

I'll love you for a thousand more.. Natapos yung kanta pero tumutugtog pa rin yung banda. A thousand years pa rin pe ro instrumental lang. Napatingala ako at nakita kong nakatingin si Roj sa mga ma ta ko. Habang yung mga tao sa paligid namin ay naghihintay ng kung anong gagawin niya. Tsk. Sinira mo yung plano ko.Sabi niya sa akin, tapos nagtawanan yung mga tao. Bigla siyang tumingin sa harapan kaya napatingin rin ako, at parang gusto ko uli t maiyak. Yung laman ng bag. Isang scrapbook. Yung project namin sa Values. Ang laman ng s crapbook niyaa ay puro pictures namin nung time na minamakeover ko siya. Bigla siyang may kinuha sa bulsa niya, at nakita ko na yun yung makapal niyang s alamin dati, at saka niya isinuot. Ako pa rin si Roj. Yung Roj na nerd na tinulungan mo dati. Yung Roj na binigyan m o ng softdrinks. At yung Roj na mahal na mahal ka. Wala na akong masabi pa. Parang hinatak yung dila ko at hindi na ako makapagsali ta. Love Tutorial. I'll teach you how to love, but please don't ever cheat.Bigla akong napa tingin sa kanya. First. Be close with her.Bigla niya akong hinila papalapit sa kanya. Tapos isinayaw na naman niya ako. Hindi ko alam pero kinilig ako bigla at napangiti. Second. Look into her eyes.Ginawa niya rin agad yung sinabi niya at tinignan niya a ko sa mata. Yung mga mata niyang sobrang ganda na hindi ko maiwasang tignan dati noong nilalagyan ko siya ng contact lens. Third. Make her smile.Bigla niyang hinawakan yung lips ko at finorm niya ng smile. And I really smiled at his gesture. Nakakatuwa. Hindi ko lama kung para saan `to p ero natutuwa ako. And fourth. Confess. Bigla niya akong hinila ulit at mas mapait sa kanya. Pero ang mas ikinagulat ko ay yung.. Hinalikan niya ako sa labi. Naramdaman ko ang tilian, sigawan maging yung flash ng mga camera. Pero hindi ko pinansin. Tinanggal ko yung salamin niya at saka ako pumikit at hinintay na mag hiwalay ang mga labi namin.

 Hindi rin nagtagal at dumilat ako kasabay ng paghiwalay ng labi niya sa akin. Ma ging ako ay nagulat sa ginawa ko. That was..my first kiss. Kahit si Richard dati na first boyfriend ko ay hindi ko hinalikan. I love you so much Venice. At binabawi ko na yung sinabi ko kahapon na papakawala n kita. Naiiyak na naman ako. Overwhelming. Yan ang nararamdaman ko ngayon. Sobrang saya ko to the point na gusto kong iiyak lahat. I'll also teach you how to love.Sabi ko sa kanya habang nakangiti ako. Hinawakan ko yung kwintas niya na may pendant nung sa coke in can. At tinanggal ko yun mula sa leeg niya. Forget about the past. All the hatred, the pain, the sorrow.Hinagis ko yun sa likur an at binalik ko ulit yung tingin ko sa kanya. Lumapit ako sa kanya to the point na magkadikit na yung mga noo namin. Welcome to my heart, Mr. Roelle James. Please stay forever.And I kissed him with al l my heart. Biglang tumugtog ulit yung A Thousand Years, and this time, lahat sila ay nagpal akpakan. Guess we have our Prom King and Queen!!!bigla kaming sinabitan ng sash at crown. Ta pos pinicturan kami ng pinicturan. Thanks for being my tutor.Bulong niya sa akin tapos kiniss niya ako sa forehead. And thanks for being my tutee.. and my love tutor.Tapos kiniss ko siya sa cheeks. And that's how we end the night.

Full of love and bounded by kisses. Epilogue To love is to learn. To learn is to be hurt. And to be hurt is to be loved.

 Hindi lahat ng prince charming natin ay yung mga heartthrob, varsity players or Casanovas. Minsan, siya yung frog prince na kailangan munang makilala bago husga han. Yung hindi mo inaasahang mamahalin mo pala. Sweet part of loving is to admit that you have fallen in love with someone you d idn't mean to love from the start. Hindi ko akalain na sa isang geek o nerd ako maiinlove. Yung dating binubully, y ung dating inaasar eh hinahangaan na ngayon. Nagmahal na ako ng maraming beses. Nasaktan na ako ng maraming beses kaya nakaka takot magmahal. Pero hindi naman ibig sabihin na kapag nasaktan ka, eh titigil ka ng magmahal. Sometimes, you have to get rid of the old feelings to make room for new ones. As for Roj, kami na and people are congratulating us. Depite all the hindrances, kami pa rin pala sa huli. Si Ivan at Ziela, egaged pa rin. Pero parang nililigawan pa rin ni Ivan si Ziela kaya mas lalo akong kinikilig sa kanila. Si Raya naman, ayun may bagong binibiktima. Ewan ko ba kung bakit may pumapatol pa rin dyan. As of now, I'm happy. I'm contented. I don't need a perfect guy who has a beautiful face and body. I just need a guy who makes my day perfect. A guy who laughs with me. A guy who can kiss me in front of everybody. A guy who loves me no matter what. And a guy, who can teach me how to love, every day and every night.

And that guy, is Roj. My love tutor. And here we are, ending our LOVE TUTORIAL, because starting today, it's beyond REA L.