Nagtataka sa kanila ang matatanda habang naghahapunan sila ng gabing iyon dahil

panay ang tinginan nilang tatlo at pagkatapos ay tatawa. Ang tagal tuloy nilang
natapos sa pagkain. Tinanong siya ni Yaya Ludy, pero hindi naman niya masabi rit
o ang dahilan. Kahit alam nito ang halos lahat ng sekreto niya ay hindi talaga n
iya kayang sabihin ang ginawa nila kanina nina Nikki at Sol.

Madaling-araw na sila nakatulog. Panay pa rin kasi ang hagikgikan at bulungan ni
la kahit nakahiga na silang tatlo sa kutson na nakalatag sa sahig sa sala.

"Ang pangit pala ng birdie, 'no?" sambit ni Sol na ikinatawa na naman nilang tat
lo.

Kinabukasan, habang naghuhubad bago maligo sa banyo, ay saka lang niya napansin
na nawawala ang kuwintas niya na may palawit na dolphin.

"WHAT do you think of this one, darling? Hindi ba maganda para sa iyo? This will
look good with the pink dress we bought the other week. Wear it on your papa's
birthday party."

With very dull eyes, Cathleen pretended to regard the necklace that her mother w
as showing her. Saka siya marahang tumango. "Yes, Mama. Sige, kayo po ang bahala
."

Ngumiti ito at mabilis na isinama ang kuwintas sa iba pang alahas na pinili nito
kanina.

Pumihit siya at bumuntong-hininga. Naiinip siya. Hindi niya alam kung bakit gust
o nito na lagi siyang isama sa mga lakarang tulad niyon gayong ito rin naman ang
nasusunod sa mga bagay na bibilhin para sa kanya.

Hindi sinasadyang tumama ang paningin niya sa isang white gold na kuwintas. Ang
pendant niyon ay may design ng isang smooth na dolphin habang nasa punto ng pagt
alon mula sa tubig. It looked very free. Hindi sinasadyang napangiti siya nang m
ay maalalang pendant na halos katulad din niyon. Except that it was gold. Sinuly
apan niya ang saleslady sa kabila ng counter. "Can I see this one, Miss?"

Tumango ang babae at inilabas ang kuwintas. Kinuha niya iyon at inilapat sa kany
ang kamay. She knew she wanted it already. Pumihit siya sa direksiyong kinaroroo
nan ng kanyang ina.

Pero nasa tabi na pala niya ito at nakakunot ang noo habang nakatingin sa kuwint
as na hawak niya.

"Saan mo isusuot 'yan, anak? You're not a teenager anymore."

"But it's cute. I like it," aniya, nararamdaman ang nagiging pamilyar na ngayong
pagsisikip ng dibdib niya tuwing gagamitin nito ang tonong iyon.

"Hija..." bumuntong-hininga ito. "Dalaga ka na. You should wear things na babaga
y sa posisyon mo sa buhay. Alin sa mga damit mo ang ibabagay mo sa dolphin na 'y
an? My God, you can't wear it when we're with your father." Her mother even roll
ed her eyes.

"Puwede kong isuot ito sa bahay, with my day clothes," nagmamatigas na sambit ni
ya. "Mama, ikaw na rin ang nagsabi, dalaga na ako. Malaki na ako. Hindi ba puwed
eng maging free na akong piliin anuman ang gustuhin ko?"

Her mother regarded her with a stern look. "I've always told your father, you're
being protected too much, spoiled too much. Because of that, 'yong natural na p
agiging mahiyain mo ay lalong lumala. Now, at the age of twenty-five, nagtatago
ka sa pagiging bata?"

"Ma---"

"Don't use that tone on me, lady. The minute I can see that you can take care of
yourself, pababayaan na kita. Pero madre de Dios! Simpleng pagpili ng jewelry p
ara sa iyong sarili, you can't even cope? Paano kita pawawalan sa magulong mundo
, anak?"

Ipinabalik nito sa saleslady ang kuwintas. "We're not buying that. Halika. Stay
by my side."

Ni hindi nito hinintay na sumunod siya rito. Parang paslit na kinuha nito ang ka
nyang kamay, hinawakan ng mahigpit, at hinila. Tumingin ito sa labas ng jewelry
store kung saan naroon ang dalawang bodyguards nila. Kasama nila lagi ang mga iy
on sa lahat ng pagkakataong lumalabas sila ng bahay.

"Baka mamaya, may sumusunod na sa atin na mga detractors ng papa mo. I can't for
give myself if anything happens to you."

Nang nasa tabi na siya nito na parang isang masunuring tuta ay nagpatuloy ito sa
pamimili ng alahas.

Nagbaba na lang siya ng tingin sa pagkapahiyang nararamdaman niya. Makintab na m
akintab ang marble floor ng shop na iyon. Nakikita niya roon ang repleksiyon niy
a.

Isang simpleng puting lady shirt ang suot niya. Wala iyong anumang disenyo pero
nagkakahalaga ang damit na iyon nang mahigit sa isang libo. Katerno niyon ang is
ang eleganteng pantalon na soft green at doble ang presyo sa lady shirt na suot
niya. Ang sapatos niya ay sa Italy pa binili. She wore a single gold bracelet on
her wrist. Suot naman niya sa kanyang leeg ang isang chain na may diamond stud
pendant at ang kapares nitong hikaw naman ang nasa tainga niya. Ang nasa kanyang
buhok ay simpleng green clip. It cost more than an ordinary clip. She had hundr
eds of clips that were costly. Sa mga clips na iyon pa lang, puwede nang mabuhay
nang maluwag ang isang katamtamang laking pamilya.
Muli siyang napabuntong-hininga. She had everything a girl could wish for. Hindi
siya ipokrita para isiping hindi siya masuwerte sa buhay pero hindi rin naman s
iya ganoon kaignorante para maniwalang ang materyal na mga bagay na iyon ang pin
akaimportante sa mundo.

There were things that were more important, intangible things that people could
not touch. Like respect among neighbors, happiness and brotherly love, infinite
justice, world peace, and freedom to do what was right... And in her case, freed
om to seek what she wanted.

She was even willing to give up everything she had just to experience that freed
om.

Pero mabilis din naman siyang nakakaramdam ng guilt kapag naiisip niya iyon. God
gave her that life. She should be thankful.