What Happens After A.. One Night Stand?

by jLolaAlexandria
--"I said, i love you so much. AND it hurts."
Just read the prologue. :)
--PROLOGUE:
Walang tao na nasa matinong pag-iisip ang ba-byahe in the middle of the worst sto
rm para lang mag-reminisce ng childhood memories considering that its midnight! C
ome on Dylan! Where the hell are you?! Ill send someone to fetch you! sigaw ng Man
ager kong si Beth sa kabilang linya. I knew shed be exasperated once she found ou
t that I left without telling her. But I am Dylan Caine. I had often done the un
thinkable:
I had left Medical School two months before my second year to join a struggling
band with an unlikely name COLD FIRE.
I had left the band in the peak of our odd and unmerited success to strike out o
n my own.
One year into the runway of my solo career bago ko naisipang pumasok sa showbiz.
Now, Im considering na magpahinga muna at mag-focus sa pagko-compose ng kanta.
Thats how my mind works, at nakakainis isipin na palaging hadlang ang manager ko
sa lahat ng gusto ko.
I didnt need to make stories dahil kusa ng naputol ang linya, dala na din siguro
ng bagyo. Theres nothing more risky sa lahat ng naging desisyon ko kumpara sa gin
agawa ko ngayon. Im going back to my homeland with a car without chains and a lig
htweight leather jacket. I turned on my music player. Nadinig ko na lang ang sar
ili ko na sumasabay sa sarili kong kanta. I missed this. Two years na din akong
hindi active sa music industry. I dont want to sing anybodys song.. I want to reco
rd my own. Thats why I needed to come home. I have to be home.
The road was slippery kaya todo ingat ako sa pagda-drive.
I was barely moving now but the rain is falling hard that I couldnt see exactly w
here I am. Pero alam ko nasa tamang daan ako. Its been years since Ive been here,
but little had changed. Its still the old place. Faraway from the noise and pollu
tion of the city. Natatandaan ko pa yung isang farmhouse na nadaanan ko kanina n
a huling landmark bago ako lumiko, ibig sabihin malapit na ako sa bahay na binil
i ko sa pinsan kong si Mae. There were other houses here, but not many. Palibhas
a malayo sa bayan. Pero mabuti na din yun para malayo ako sa eskandalo. I turned
left, I would be home soon.
HOME. I smiled at the thought. I have been everywhere, I have lived everywhere f
or the past 4 years of my life. I am an adaptable man. Every day of my adolescen
ce I had dreamed of leaving, but in the past months I had fancied of coming back
.
I was alone in the road. Wala akong nakakasalubong na sasakyan sa nakalipas na 3
0 minutes. Sigurado akong ang lahat ng tao dito ngayon ay mahimbing na ang tulog
at nakabalangot dahil sa malamig na simoy ng hangin dala ng bagyo. I checked my

phone pero wala pa ding signal but I wasnt worried. Ngayon ko lang ulit naramdam
an na buo ako. Na hindi ko kailangang magpanggap dahil wala akong kaharap na cam
era o mga pekeng tao.
Nasa malalim na pag-iisip ako nang may mapansin akong nakatigil na kotse sa daan
10 meters away from me. Sino naman kayang baliw na kagaya ko ang nagtangkang lu
mabas sa ganitong panahon? Nang malapit na ako, napansin ko na nakabangga ang ko
tse sa isang puno.
Kinabahan ako bigla, pwede akong umalis na lang tutal hindi ko naman kilala ang
sakay ng kotseng yun, pero napakasama naman ng ugali ko kung ganun ang gagawin k
o diba?
Sinubukan kong humingi ng tulong gamit ang cellphone ko pero wala pa ding koneks
yon.
Tae naman oh! Inaasahan kong magiging tahimik ang bakasyon kong ito, pero hindi
pa nga ako dumadating sa bahay ko, eto at may nasalubong na saking kompormiso.
Paano na lang kung nasaktan yung sakay nung kotse?
Pero panu kung wala na yung may-ari nito?
Panu kung nailigtas na pala kanina? E di nabasa lang ako ng ulan?
O panu kung modus pala to ng mga holdaper?
Ang dami kong naiisip na maaaring mangyari pero bumaba ako ng kotse ko at sumugo
d sa malakas na ulan para tingnan kung may nangangailangan ng tulong. Bahala na.
Pag lapit ko sa kotse, hindi ko masyado maaninaw kung may tao sa loob because th
e rain was blinding at tinted pa yung sasakyan. Isabay pa na patay ang ilaw nito
. kinatok ko ang salamin sa tabi ng drivers seat. HEY! MAY TAO BA DITO?! sigaw ko.
wala namang sumasagot, umikot ako sa passengers seat pero wala pa din. baka nga
walang tao. sinasabi ko na nga ba at mababasa lang ako e! woooohh! Dylan Caine, b
akit kasi ang bait mo? purihin daw ba ang sarili? Makaalis na nga dito at baka ak
o pa ang mangailangan ng tulong pag nagkasakit ako.
Nakakailang hakbang pa lang ako nang may nadinig akong pagkilos sa loob ng kotse
.
WOAHH!! baka may multo dito?!! Ok, ang bading ko. Lumapit ako ulit sa kotse at t
iningnang mabuti.. may naaninag na ako, pero diko sigurado. May tao sa loob, mukh
ang babae, pero hindi makakilos, nasugatan ata.
MISS!! MISS!! are you okay?!!! sigaw ko habang kinakalampag yung salamin. OPEN THE
DOOR! dugtong ko pa.
Nagawa naman niyang buksan ang pinto kaya nakita ko siya, pero nakaub-ob siya sa
steering wheel kaya hindi ko Makita ang mukha niya, at isa pa madilim.
Isa lang ang sigurado ko.. this woman is PREGNANT. O___O
Miss! teka! ano.. manganganak ka na ba??! nagpapanic na tanong ko. Isang malakas n
a pag-ungol naman ang naging sagot niya.
AHHHHHHHHHHHHH!!!!!!!! hoooo.. hoooo. hooooo. AHHHHHHHHHHH!!!! sigaw niya.
Anong masakit sayo bukod sa contractions mo? tanong ko. para malaman ko kung may in

jury siya.
Leave me alone!!! bulyaw niya sa akin with matching tulak pa.
Wait lang Miss. Tutulungan kita. hinawakan ko siya sa balikat para ibaba sa sasaky
an pero pinaghahampas niya pa ako.
Dont touch me! Just.. Go. sabi niya pa bago muling sumigaw. I guess another contrac
tion.
Hindi kita maaaring iwan dito, nasaan ba kasi ang asawa mo? kelangan ka ng madala
sa ospital..
Sinabi ng pabayaan mo na ako e! Umalis ka na! sigaw niya sa akin.
Hindi ka pwede manganak dito! Mapapahamak ang baby mo! pagkasabi ko ng salitang bab
y, kumalma siya. Naisip niya din siguro ang pwedeng mangyari. I took the chance t
o gather information. How much are you hurt? tanong ko.
My head.. naumpog siguro siya.
Ok, tutulungan kita makababa dito at lilipat ka sa kotse ko tapos dadalhin kita s
a ospital. inalalayan ko siya para makababa. Hindi naman siya umiimik pero hindi
ko pa din Makita ang mukha niya.
I can see that you cant manage to walk so Ill carry you.. humawak kang mabuti. nag-b
end ako para buhatin siya. (lovers carry).
Youll drop me.. nag-aalalang sabi niya.
I wont.. trust me. sabi ko. Hindi na siya kumontra.
Nagmamadali ko siyang dinala sa kotse ko, any minute now pwede ng lumabas yung b
aby.
Humilab nanaman ang tiyan niya bago pa kami nakarating sa kotse. AAAAHHHHHHHHHH!!
sigaw niya.
Come on baby! Hold on.. God, Ill be damned! sabi ko.
You are damned, Dylan Caine. sabi niya saktong pagkababa ko sa kanya sa passengers
seat at pagtama ng ilaw sa mukha niya.
I was frozen. In shock.
--Chapter 1
-DYLANS POV
I was silent, and the only part of me that seemed to be working was my eyes. Tin
itigan ko lang siya but the rest of me was left suspended and waiting.
I couldnt remember her name pero alam niya ang pangalan ko.. Hindi dahil sa sikat
ako. Get me down this road.. then get.. out of my life! she said between gritted
teeth.

Another contraction occurred.

She was sobbing loudly. I dont know how to comfort her. We both needed comfort. H
indi ko alam kung anong choice of words ang dapat na sabihin ko sa kanya para ku
malma siya. I began to sing. Softly. At the top of her head. Humihina na ang pag
-iyak niya nang ma-realize ko kung anong kanta ang napili ko.. It was not one of
my greatest hits.. It was the song that my mom used to sing when I was little b
efore she died.
As soon as she calmed down, I managed to get to the drivers seat. Nasan ang asawa
mo?Diba dapat kasama mo siya? tanong ko sa kanya habang ini-start ang sasakyan.
BASTARD! sigaw niya. So it was like that. I was not surprised. Sikat ang mga lalak
i sa pang-iiwan ng mga babae na nabubuntis nila ng hindi inaasahan. Pero malakas
ang kutob ko.
Look, dont you worry, Ill stay with you if you want.. Im going to make sure youre fin
e. sabi ko sa kanya.
I dont need you! Just get me to the hospital at wag na wag ka ng magpapakita sakin
kahit kailan!!! sigaw niya.
Is this my baby? mahinang tanong ko. Kanina pa pumasok sa isip ko to, simula pa la
ng nang Makita ko ang mukha niya.
Not.. in a.. million.. years!
But I know the truth.. The child this woman is carrying belongs to me, as surely
as this woman belonged to me for one magical night the previous year.
I remembered that night as clearly as if it was yesterday.. I wondered if she is
remembering it too..
CHLOES POV
September of last year
Ano sa tingin mo? Ok na ba tong blue para suotin ko mamaya? I asked my bestfriend K
ate as I held up two dresses for her to examine.
Umiling siya. Yung red ang isuot mo. Sexier. Tapos ilugay mo yang buhok mo.
Im not supposed to be sexy, Im supposed to be professional. Im representing the maga
zine and Im trying to get Dylan Caine to give me an interview, not a back rub. I r
olled my eyes.
Youll have a better chance at both in the red dress.. First you have to have him n
otice you. sabi niya pa. Ibang klase talaga tong kaibigan ko. Parang hindi niya a
lam na kakagaling ko pa lang sa breakup at nasa process ako ng moving on.
Mukha
rty na
Its a
career

namang hindi ko din siya maiinterview e.. Sa dami ba naman ng aattend sa pa

yun. Im not hoping, pero mas maganda siguro kung mabibigyan ako ng chance.
big break pag nagkataon. Magandang simula para sa pagsisimula kong muli sa
ko.

Im Chloe Evangelista. Fresh grad pa lang ako at nagtatrabaho sa isang Showbiz mag
azine dito sa probinsya. Kasama ko doon ang bestfriend ko na si Kate. At ngayon
nga, pinapa-attend kami ng editor-in-chief ng magazine namin sa party ni Dylan C
aine kung saan imbitado kami.

Alam mo, ang nega mo talaga! Mabuti pa magbihis ka na! Mamaya kahit isa man lang
sa atin hindi makakarating sa party on time e. kontra naman ni Kate. Maybe shes ri
ght.
I finished dressing at sinunod ko ang payo ni Kate na ilugay ang buhok ko. Im qui
te pleased with my appearance. Kate is dressed herself. Pero kahit ano yatang is
uot ng babaing ito, kering-keri lang ng beauty niya.
You look.. stunning. papuri niya sa akin.
Oh well.. Im glad youre coming with me.. Youre good for my ego. at nagtawanan kami.
Alam mo, pag nainterview mo si Dlyan Caine, baka magkameron ka ng opportunity sa
larger magazine.. sabi ni Kate habang nasa daan kami papuntang party.
I know.. mula kasi nung naghiwalay kami ng Ex ko, hindi ko magawang humarap sa bu
sy na opisina.. mas ginusto ko na nasa bahay lang at doon nagsimula ang healing
process, hanggang yun nga, one day nagalit lang si Kate and she literally dragge
d me out of my house para isama ako sa pinagtatrabahuhan niyang magazine. And th
en yun na.
Nagkwentuhan lang kami buong byahe pero I can feel the butterflies on my stomach
. I really wanna meet Dylan Caine, Im not a fan.. Hes just a handsome man of anybo
dys standard. Everybody adores him. Naiisip ko nga kung makakalapit man lang ba a
ko sa kanya mamaya para masabi ko kung sino ako at kung saang magazine ako galin
g.. Nung natanggap namin ang invitation galing sa kanya, nagulat kaming lahat..
everybody knows na galing sa probinsya namin si Dylan, pero napakatagal na niyan
g walang koneksyon sa lugar.. Even his family migrated to the states since he en
tered the industry.
Nung naka-park na kami sa harap ng hotel na tutuluyan namin, pakiramdam ko teena
ger ako ulit. I mean, Im not old.. Im only 21. Pero pakiramdam ko ang tagal ng pan
ahon nung huli akong nag-enjoy. Thank you talaga sa invitation nato.
Binasa ko lahat ng articles na nakita ko tungkol kay Dylan in case mainterview ko
siya tonight, pero wala naman nabanggit tungkol sa personal life niya.. sabi ko
kay Kate habang pumapasok kami sa venue ng party.
Oh well.. siguro ayaw niya na panghimasukan pa ng media ang personal na buhay niy
a.. sobrang sikat niya, at siguro gusto niya lang na by the end of the day, magk
akameron siya ng katahimikan diba? sagot niya.
Do you think na ang isang Dylan Caine is allowed to take that kind of time? With
the fierce pressure on him? I mean.. come on! Were talking about DYLAN CAINE here.
The most famous young superstar of his generation! Sinong mag-aakala na kakayan
in niyang pangalagaan ang personal na buhay niya?
Hmm.. I guess.. its for you to find out.. then she winked.
.
DYLANS POV
Natapos din ang unang part ng thanksgiving party, ang concert ng mga sikat na ba
nds. Nakakapagod. Hindi ko maisip kung para saan pa ba ang mga pakulong ito e ma
lakas naman ang benta ng kalalabas lang na movie ko. Hindi ko na maintindihan an
g ikot ng utak ng manager ko. Kahit naman siguro hindi kami mag-effort ng ganito
,dadagsa pa din ang suporta ng fans ko.
Nagpaalam ako sandali para magpahinga at mag-shower. Ang lagkit ko na sa dami ng

taong nakakasalamuha ko, yung iba hindi ko kilala. Yung iba naman nagpapakilala
pero wala pang limang minuto nakakalimutan ko na ang pangalan. Tss.
Pagkatapos kong maligo, nagbihis na ako, nagsuot na lang ako ng simpleng black p
ants at white shirt at .. Okay, nasaan ang sapatos ko? Nakailang pabalik-balik a
ko sa kwartong ito para hanapin ang sapatos ko, pero WALA! At the same moment, n
agbukas naman ang dressing room at iniluwa. iniluwa talaga e nuh? haha, pumasok
ang manager kong si Beth. Ang daming producers ang gustong kumausap sayo sa labas.
. you about ready? excited na tanong niya. kahit kelan.. mukhang pera. Kung hindi
lang talaga ako under ng kontrata, matagal na sana akong wala sa pangangalaga n
eto.
Gusto ko sanang tumanggi dahil pagod na ako, pero makikipagtalo lang tong si Bet
h. About. You been hiding my shoes?
She shook her head. You need me to hire somebody to dress you, Dylan? Is that wha
t you need?
Umupo ako sa couch then rested my head and closed my eyes. I need about six month
s away from you and everybody else. Maybe right then, I can find my shoes.
You need to get laid. sabi niya. I
aga ang paniniwala ng babaing ito na
ta pa sana ako pero pinigilan ako ni
tie the damned things if thats what

look at her. It was an old argument. Malaki tal

lahat ay madadaan sa pera at sex. Magsasali
Beth. Ill find the shoes. Ill put them on and
itll take to get you there. sabi niya.

Mukha talagang pera. Get out. Ill be there in a few minutes. pagtataboy ko sa kanya
. Nakakairita.
She snorted. If youre not, Ill be back.
You come back and youre fired. pananakot ko sa kanya, which is.. hindi niya sineryo
so. Hanggang ngayon hindi niya pa din alam na kaya kong gawin ang gusto ko.
Yeah. Yeah. she slammed the door behind her. What an irritating woman!
The party was in full swing when I joined in. Pinagkaguluhan agad ako kaya madal
i akong napagod. Kabi-kabila may kumakausap sa akin. Someone had gotten me a dri
nk; someone else had given me a plate of food, na ibinaba ko naman sa isang tabl
e para makipag-handshake sa isang kilalang producer daw.
Nagugutom na ako, my head is aching badly.. at naririndi na ako sa ingay ng mga
tao.
Sinenyasan ko ang mga bodyguard ko para ihanda ang sasakyan ko at makaalis sa lu
gar secretly. Makakaalis na sana ako when a soft, warm body stopped me in progre
ss. Oh, Im sorry.. narinig kong hingi ng paumanhin ng babaing nabangga ko bago ko p
a man siya nakita.
No, its my fault.. I.. a pale ivory cheeks turned pink at my words. I hadnt seen a w
oman blushed for years.. kung sa ibang babaing kakilala ko ito makikita, it woul
d be pointless. This one did it naturally, but then, everything about her seemed
natural.
She is a black-eyed woman with a long black hair.. She wore very little makeup,
enough to enhance the delicate features that Mother nature have blessed her. Shes
tiny, but with a hip-hugging dress, she is every inch a woman.
Im clumsy.. pagtapos ko sa sasabihin ko. I recovered quickly. Ang dami ko ng nakila
lang babae in parties like this, but in the end, na-disappoint lang ako.

No, I was in the way.. ngumiti siya I like the party.

LIKE. Not LOVE. She liked it, she wasnt gushing for praise. She liked it. Did you?
tanong ko Im glad.
I have a neighbour, sabi niya naririnig ka daw niya dati na tumutugtog ng gitara
in your aunts barn all the way to his house.. sabi pa niya. I tilted my head to se
e a better look of her. Hindi siya gaanong matangkad.
Really? tanong ko.
Im Chloe Evangelista, from Hacienda Nicasia.. Im a writer sa isang magazine doon.. I
absorbed it all. Galing siya sa Hacienda Nicasia.. sa lugar kung saan may nakak
akilala sa akin.
Oh! Do you like the party as well as the concert? may humawak sa balikat ko pero h
indi ko inintindi.
I dont like it at all.. she smiled again not until now, anyway, Im glad I met you.
Is that why you came?
I came to see if I could get an interview for our magazine but I can see thats goi
ng to be impossible.
Why?
Because its a zoo. We have to shout at each other.
Youre not pushy enough to do what you do for a living.
Probably not, but a lot of people want to talk to me anyway. sabi niya. Right, I w
ant to talk to you.
Pakiramdam ko siya lang ang nag-iisang matinong tao sa lugar na ito. Im starving..
at napapagod na ako. Kailangan ko kumain at ng kaibigan para makausap.. would y
ou like to be that friend? offer ko.
Is that a code for something else? she asked warily.
Talks all what Im asking for..You can tell me about Hacienda Nicasia. I assured her.
Can I take down notes?
Ill tell you when..
Alright! Lets go!
..
Sa kotse.
Weve got two choices, first is hahanap tayo ng bukas na restaurant kung saan hindi
ako marerecognize at pangalawa, pwede tayong pumunta sa hotel suite ko at mag-o
rder ng room service. sabi ko sa kanya.
Are you ever not recognized? tanong niya.
Nope.

Well I guess, sa hotel mo tayo. sagot niya.. tahimik lang siya habang nagda-drive
ako, tahimik habang pumapasok sa hotel hanggang sa makarating kami sa suite.
anong gusto mong kainin? tanong ko.
Steak. medium rare.. and a cheese cake.
A woman who knows her own mind..
Pagkatapos mong mapagdaanan ang mga crucial na bahagi ng buhay mo, yung ibang par
te, mani-mani na lang. sabi pa niya. Impressive.
Hindi ko alam kung paano kami nag-end up sa pagsasayaw ng slow dance.. kanina la
ng nagkkwentuhan kami sa mga sari-sarili naming buhay and here we go..
After a while..
Would you like to stay? or shall I have my driver to take you back to your hotel?
pakiramdam ko kasi hindi ako makakapagpigil. This woman is really lovely.. at na
pahanga niya ako sa lahat ng bagay tungkol sa kanya, I respect her, but still Im
a man. I have my needs.
Its been a long time since Ive made love to anyone.. she simply said.
Me too..
Sa tingin mo ba matatandaan pa natin kung paano gawin yun?
I think thats entirely possible.
Its up to you to figure out the rest.
(sorry guys! I dont know how to make a bed scene. hahaha!)
This night was a gift from one lonely soul to another.. and she gave it generous
ly, without the single doubt that she was doing the right thing.
-Chapter 2
--CHLOES POV
When were you going to tell me? Or were you going to tell me at all? tanong ni Dyla
n habang diretsong nakatingin sa daan. I heard the slight pause after his first
question, a pause where my name should have been. Pero hindi niya maalala ang pa
ngalan ko. Baka nga hindi niya pa ako nakilala kung hindi ko pa siya tinawag sa
pangalan niya.
I closed my eyes and took a deep breath. Ang bilis ng progress ng labor ko.. Im h
aving another contraction.. Natatakot din ako na baka nasaktan ang baby ko. Naka
-seatbelt ako kanina, pero masyadong maliit yung space between me at ng manibela
kaya hindi ako sigurado kung ayos lang ba siya nung napasalpok ang kotse ko sa
puno.
Tears slid down my face. Ayokong umiyak.. gusto kong magpakatatag for the babys s
ake. Pero pakiramdam ko tinotorture ako physically and emotionally. Hindi ako ma

kapaniwala na katabi ko ngayon si Dylan, Im also wondering if fate is convulsed i

n hysterical laughter at my expense.
Saan tayo pupunta? biglang tanong ni Dylan.
Masyadong malayo .. ang.. ospital..
Wheres your doctor?
Up the road.. turn right.. maybe a mile.. or two. maybe more.. AAAHHHHHH!!! My las
t word ended in a moan as another contraction began.
Itinabi niya ang sasakyan at nakita kong hawak niya ang cellphone niya at nagdadial pero ibinagsak niya ito. Wala pa din atang signal. Ang lakas kasi ng bagyo.
Sinubukan kong huminga the way I was taught, pero wala dito si Mae.. She had be
en my partner in the childbirth classes, tapos nasa bakasyon siya ngayon.. My ba
by is making an appearance two weeks early.
In through your nose, out through your mouth. Dylan said.
What.. do you.. know about.. it?
I was a labor coach once. For a friend. Just do what I tell you. Damn it! Ill help
you count to ten.
Shut up! I closed my eyes.
One! Two!
I slapped my hands over my ears. Ayoko siyang marinig.
He grabbed my hand. Stop fighting me! Im trying to help you! Youve got to calm down
!
You dont.. even remember.. my name!
Look, isang beses mo lang sinabi yun.. sa isang party with sixty people breathing
down my neck! At nahiya akong itanong sayo ulit pagdating natin sa hotel. I was
going to peek at your drivers license the next morning while you showered but you
left before I even woke up!
Just drive!
Hinawakan niya ulit ang manibela. One! Two! sabi pa niya.
Stop! Just stop! Its stopped!
Tell me your name.
Please! Just drive.
Im not going to drive unless you tell me your name! Alam ko hindi siya seryoso sa s
inabi niya, pero yung banta niya na gagawin niya ang isang napaka-immature na ba
gay made me realize that I am being childish. Chloe. I finally said.
Do you have a last name?
Evangelista.
And the babys last name? I just stared at him. Nakatitig din siya sakin kaya nagbawi

ako ng tingin then closed my eyes again.

You were going to have my baby and you werent going to tell me! Anong gagawin mo?!
Maghintay hanggang sa makapanganak ka and sock me with a paternity suit?!
Nagulat ako. You bastard!
Yeah, you called me that before!
I opened my eyes at nakita ko kung gaano kagalit yung expression niya. Sinubukan
ko.. kausapin ka.. sabi ng manager mo.. sasabihin niya sayo.. Thats all.. I owed..
you!
Anong pangalan niya? Hindi ko siya maintindihan. Tiningnan ko siya. Anong pangalan
niya? My manager? Ayun naman pala, hindi siya naniniwala sa akin. I slammed my fi
st into his arm as hard as I could! wala na akong pakialam kung ano pang isipin
niya. Then, I began crying again.
Damn it! Youre probably in transition. sabi niya at nagmamadaling nagdrive. Pag-uus
apan natin to mamaya, for now, were just going to help this baby get born. Are yo
u with me?
Im not .. in .. transition! Alam ko ibig sabihin nun. yun yung pinakamabilis na pha
se ng labor, most intense .. and emotional part.. bago lumabas yung baby.
Gaano katagal ka ng nagle-labor? tanong niya. Nag-isip ako.
I dont know.. I lost track of time because of the accident.
Do you know what time it started?
Eight.. Nine..? I .. dont know..
This morning?
Tonight.
Then its a fast labor.
AHHHH!!! hooooo.. hooooo.. I expected pain, pero hindi kagaya nito.. I wanted to d
ie.
Chloe, breathe with me please.. It will help. Gusto ko siyang sigawan pero wala na
akong lakas.. sinabayan ko na lang siya sa paghinga.
Is it helping?
No!
Then were going to pant. I remembered that breathing technique, kailangan ko mag-pa
nt like a dog tapos breathe out all the air, then start over again. Nag-pant ako
kasabay ni Dylan. Just when I was certain I was going to die, the pain began to
subside.
Tiningnan ni Dylan yung wristwatch niya. Hindi tayo makakarating sa bahay ng doct
or mo.. Your contractions are too close and theyre lasting too long.. Lalabas na
ang baby.
NO!

Malapit na ang bahay ko.. I can probably get you there, were going to have to do t
his ourselves.
Hindi pwede!
I can get you through this! Damn it! We dont have a choice! sigaw niya. I can sense
the panick in his voice. Kung umalis na sana ako kanina sa bahay ko at the firs
t sign of labor, pero hindi ko akalain na ganito kabilis ang progress.. inaasaha
n ko pa na bukas pa ako manganganak. Hindi ko sana nakatagpo si Dylan Caine ulit
.
Five more minutes. Just hang on and you can have this baby. gusto kong kumontra. G
usto kong manganak sa pangangalaga ni Dr. Chavez. Magsasalita na sana ako when a
new sensation nearly overwhelmed me.
I wanted to push.
The baby is coming.
Narinig kong may ibinubulong si Dylan habang mahigpit ang hawak sa steering whee
l. A prayer. I badly need a prayer. Pant. Pant as hard as you can, were almost the
re.
Sinunod ko siya, pero I want to push.The baby is on its way whether makarating k
ami sa bahay niya o hindi. Lalabas na siya sa ayaw ko man o sa gusto.
The car stopped and I heard the door slammed. I felt Dylans arms beneath me again
. Hang on. Just another minute. The contraction ceased, pero alm ko sandali lang a
t babalik nanaman yun. I heard another door slammed. At least, youre going to have
that baby in bed after all.
His voice.. its far and.. sad. The lights are out Chloe. Maghuhugas ako ng kamay
at magsisindi ng kandila. Breathe like youve never breathed before. narinig ko siy
ang lumabas ng kwarto. I wanted to call him back but I am weak. He had gotten me
in this predicament and he could damn well get me out of it! Another contractio
n began. I promised myself before that I wouldnt shout when I give birth, pero na
sira ang pangako ko. Bumalik si Dylan dala ang kandila. Maghuhugas lang ako ng ka
may. sabi niya.
Dont go! pigil ko.
I have to! (Universal precaution. Always wash your hands, ok guys? J)
Hindi ko na alam ang nangyayari sa paligid ko, pero naramdaman ko na nasa tabi k
o na si Dylan. All right sweetheart, lets get this thing done.
I cant!
Youre going to.. whether you want or not. Your choices are limited.
I felt his hands against my hips, sliding my pants to my knees. I wanted to slap
away those hands. I remembered them touching me with this intimacy once before,
and the aftermath.
Im going to slide a couple of clean towels under you. Now lets prop up your legs.
Im going to have to check your progress.
No!
Of course I have to check, unless you want to do it yourself. I called him somethi

ng Id never called anyone before. His laughter sounded strained. Youre absolutely r
ight, but I still have to check.
Suddenly whether he checked it or not seemed immaterial. I felt the urge to push
.
Dark hair, lots of it. I think. One more push will take care of the head. Everyth
ings completely normal. No legs or arms in view.
How.. would you.. know..?
You did the damned interview! I was training to be a doctor!
You quit!
Not before I sat through half-a-dozen obstetrics lectures and a trio of movies.
Movies?!! I exclaimed. Naglolokohan ba kami dito? Sinasabi niyang kaya niya akong
paanakin dahil nakapanuod siya ng tatlong movies? MOVIES?!!
Rest. Ipunin mo ang lakas mo, kakailanganin mo yan for another push, then you can
relax and let me take over.
Never!
Hinawakan niya ang pisngi ko. You were there Chloe.. I didnt do anything you didnt
want that night. I used protection. You know I did.
It didnt.. work!
Lets get this baby born, then well talk.
Im going to.. die..!
No, youre not. Ive never lost a patient.
You never.. had one.
He laughed, but it was forced.
--Chapter2.2
--DYLAN CAINE---------------->
CHLOES POV
My body seemed to explode. I gripped the sheets.
Grab your legs like this. Dylan helped me get hold of them. Ok, pull against them a
s you push. Push hard. HARDER! Lets meet this kid once and for all!
I pushed, sa kabila ng sakit..sa kabila ng pagod.. despite the indignity of havi
ng Dylan between my legs. The pain stopped. I felt a relief so total that for a
moment I thought I just died. Tapos nakarinig ako ng iyak ng bata..
*uwaaaaaahhhh.. uwaaaaaahhhhhhhh*

A boy, Dylan said Perfect and breathing on his own already.

I felt something warm against my abdomen, my legs collapsed as I look down. Oh my
God.. my baby. sabi ko.
Kailangan kong humanap ng kahit ano to tie off the cord and cut it with. Wag kang
gumalaw, he needs your warmth.
Narinig ko si Dylan na pabalik-balik sa kwarto, naghahanap ng kung ano, pero wal
a ako sa sarili ko. I felt like Im floating somewhere far away. My baby is finall
y here.. My son.
Nakakita din! wooh! Dylan sighed in relief. Kung napagod ako, alam ko pati din nam
an siya. Iniisip ko na siguro hinihiling niya na sana matapos na ang gabing ito.
Is he really.. all right? tanong ko. I want to make sure.
Better than that.
Pinanuod ko si Dylan habang itinatali ang cord ng baby ko with something that lo
oked like shoelaces? and snip it with what looked like an embroidery scissors?
Napansin niya siguro na nakatingin ako sa ginagawa niya. Maswerte tayo may nakita
akong ganito dito. Hindi ata inalis lahat ng pinsan ko ang mga gamit ng tita ko
when she moved. sabi niya.
Pinsan?Mo?
Yeah. I bought this house from her. This is the house where I grew up.. explain ni
ya.
Alam ko na ngayon kung nasaan kami. Ito ang bahay na itinuro sa akin ni Mae na p
agmamay-ari daw ng mga Caine before Dylan became the father of my son. Iniwasan
ko na dumaan dito ever since. Until tonight.
Im going to wrap him, then you can hold him. Wag ka muna kumilos, Im not quite fini
shed with you yet.
Alam ko dapat akong mahiya, pero hindi ko maiwasang isipin na mahahawakan ko na
ang anak ko. Umiiyak siya, mahina, pero lumalakas.. gusto ko siyang i-comfort. I
never wanted anything more in my life.
After a few minutes, Dylan nestled the baby in my arms. If you have the strength,
iangat mo ng konti ang sarili mo para malagyan kita ng isa pang unan sa likod m
o para mas mataas ka.
Nagawa ko naman ang sinabi niya and he took care of the final details. He has go
tten the placenta out, nilinis niya din yung bed sheet na nadumihan at pinaltan
ito ng bago. Sinong mag-aakala? Ang isang Dylan Caine, nagmukhang alila ko ngayo
ng gabi.
Are you going to nurse him? tanong niya nang matapos na siya sa lahat ng gagawin.
Tiningnan ko siya, gusto ko sanang sabihin na wala siyang pakialam. Galit ako s
a kanya. Galit ako dahil he got me pregnant, and the fact that he ignored me whe
n I tried to get in touch with him.. But I couldnt dredge up any anger now, not w
ith my baby in my arms.
Just try.. and stop me. sabi ko na lang.

Umupo siya sa tabi ng kama. You can start now if youd like, Its good for you.
Im so weak.
Ill help. He started to unbutton my blouse. I wanted to refuse, pero umiiyak si bab
y.. I want to comfort him.
Tiningnan ko si Dylan, same time when he looked at me. I have the right to know C
hloe..
Beth. I felt his hand against my skin and the coth of my blouse parting. Beth Madri
gal ang pangalan ng manager mo.
She never told me. Not a word.
I suppose.. She hoped Id just go away.
And you did.
I dont want.. anything from you.. I just thought you..--
Id want to know? pagkumpleto niya sa sasabihin ko.
I nodded.
He circled me and the baby with his arms, finding the clasp of my bra underneath
me and lifting me slightly so he could undo it. Then he released me and lifted
the bra so that I could bring the baby to my breast.
The baby, our baby knows exactly what to do.
Now, thats a strong instinct. sabi ni Dylan habang pinapanuod kami.
I began to cry. I dont know why, exactly; couldnt figure out which of a million re
asons had suddenly hit me with enough impact to bring tears.
Chloe. Dylan stroked my hair back over my ears. Im so soryy I didnt recognized you at
first. I couldnt believe this. Any of this.
I cried harder.
He continued to stroke my hair. He forced a little laugh. Youve got to admit, iban
g-iba ang hitsura mo last year.. Your hair was long.. tapos pumayat ka.
Thank you.
For saying youre thinner?
Papatawa ka? Thank you for rescuing me. Us. For helping.
Iniisip mo talaga na ako yung tipo ng lalaki na hindi man lang mag-aabala na tulu
ngan ka, tama ba?
Exactly.
Hindi ko alam ang tungkol sa baby, Chloe. Hindi sinabi sa akin ni Beth, Shes about
to be fired. inis na sabi niya.
No. Its over now. The babys here. You know.. hes yours. Thats all I ever wanted.

Paano kung hindi lang yun ang gusto ko?

I looked up at him. The baby is still nursing contentedly. I found it hard to be
firm with tears running down my cheeks, but I tried. It will have to be.
No. This is my son, too. My child.
We dont need you.

Thats not what this is about. Hes my child. Im his father. Thats what its about. He li
ted the baby from my arms.
I sat forward, panicked. Akala ko kukunin ni Dylan ang anak ko, pero he was only
helping me to switch the baby to my other breast. Hinawakan kong mabuti ang ana
k ko. Natatakot ako nab aka ilayo niya sa akin ang baby ko. You cant have him!
Hey, calm down. Hindi ko siya kukunin sayo..
I can support him! I have a decent job here..
I know you do.
Nag-isip ako. Dylan is obviously having an attack of conscience. Kung hindi ko s
iya hahayaang magbigay o gumawa ng kahit ano, the consequences would be disturbi
ng. Look, start a trust fund.. or something. I closed my eyes. A college fund, in c
ase gusto niyang mag-aral somewhere.. more expensive than I could manage.
Do you think this is about guilt?Do you think that will make me feel Im off the ho
ok??
Youre not on the hook. Im realeasing you. Swim away.
Dylan was silent. Then he spoke. You told Beth I was the babys father?
I told you I did.
Then if you try to deny it, I have enough proof to demand a paternity test. Beth
will testify.
Just a while ago you were accusing me of demanding one.
Alam mo ba kung ilang babae ang nagke-claim na ako ang ama ng anak nila? Women Ive
never seen in my life?
I stared at him.
I know this is my son. Im sorry I doubted you for even a moment. Will you forgive
me?
Hindi ako tumango o umiling. Tiningnan ko lang siya.
Gusto kong maging parte ng buhay niya..
NO. sagot ko.
Yes. Hes mine. but Im not going to take him away from you. I promise that. Just let
me visit. Let me be part of his life. Let me watch him grow up. Hell need me. Ch
loe. If you love him, you must know that.

I was trapped, as surely as if I had married this man in a crowded cathedral. We

are irrevocably bound together because of the baby. A son who would need a fath
er.
You were a stranger. tears filled my eyes. It was a one-night stand.
He didnt protest. We needed each other that night. And now, we need each other aga
in. You need my help and support and I need your cooperation. tiningnan niya ang
anak ko, And he needs both of us.
I couldnt respond. The words caught in my throat.
Do you have a name for him?
-Chapter 3.
CHLOES POV
I shook my head.
Shall we call him Lance? Lance Caine? natigilan ako sa sinabi niya, para tuloy siy
ang nag-hesitate. I mean, gusto ko lang yung pangalan na yun.. pero ikaw pa din m
agdesisyon.. dugtong pa niya.
I looked away. I cant tell him that I was planning to name my baby Lance. Hinihinta
y ko lang na mahawakan siya bago ako gumawa ng final decision. Ginawa ko namang
big deal yung pangalan niya diba? OF COURSE! EVERYTHING about my baby is a big de
al. Hes all I have.
It seemed like a sign.. I couldnt banish Dylan from our lives, despite my urgent
need to do so.
He was a stranger, pero siya ang ama ng anak ko.
Yeah.. lets call him.. Lance. LAWRENCE DRAKESON EVANGELISTA CAINE. sabi ko.
TALAGA?! halata yung excitement sa boses niya. OA lang? Daig niya pa ako mag-react
.
OO.
Ayos! Hello Baby Lance.. Be a good boy, ok? sabi niya habang hinahaplos ang buhok
ni baby.
Tiningnan ko si Lance. Hes so fragile. Hes so tiny.. I cant imagine that he was the
baby I carried for almost ten months. I felt like I am going to cry AGAIN kaya
i decided to talk to Dylan. Uuwi na kami bukas sa bahay ko.
Tiningnan niya ako. What?
Alin sa sinabi ko ang hindi niya naintindihan? What? I said were going home tomorr
ow.. To my house. parang in-english ko lang naman yata? Bahala nga siya.
Yeah, I heard.. Narinig naman pala, nagtanong pa.
Nar---
What I mean is you dont have to go back to your place.. he said that while looking

at the floor.
Anong sinasabi mo dyan? naguguluhang tanong ko.
Stay here. our eyes met. *chills*
NO! pag pumayag ako sa sinabi niya, parang pinayagan ko na din siyang panghimasukan
ang buhay ko, NAMIN. Hindi maaari yun. Pero, matagal na siyang bahagi ng buhay
ko.. at ang batang karga ko ngayon ang living proof.
Look, we had an understanding na bibisitahin ko si Lance every once in a while..
Alam ko! Pwede mo naman siyang bisitahin sa bahay ko. hindi ko naman itatago sa ka
nya ang anak ko, ngayon pa na alam na niya?
Pwede nga.. pero malaking issue yan pag may nakakita sa akin.
Pero hindi pwedeng dito kami tumira ng anak ko. giit ko.
Anak ko din naman si Lance.. At isa pa, sinong may sabing hindi kayo pwedeng tumi
ra dito? hinihintay niya akong sumagot, pero ano namang sasabihin ko? na AKO ang
nagsabi? kahit na ako nga, parang ang tanga ko naman makipag-usap nun. Wag kang m
ag-alala, hindi ako titigil dito. Kung yun ang iniisip mo. the sincerity in his v
oice is present. Kahit dadalawin ko si Lance, sa hotel sa bayan ako matutulog par
a mapanatag yang loob mo. Basta dito lang kayo ng anak ko. masyado niyang ipagdii
nan na anak niya ang anak ko. Alam naman namin pareho yun.
Arguing with him would be nonsense. Lahat nalang yata ng bagay may katwiran siya
. In the end, nagkasundo din kami with some conditions.. including:
Hindi siya matutulog sa bahay kapag umuuwi siya dito sa Hacienda Nicasia.
Ayoko ng eskandalo. Kahit na alam ko na imposible yun, at least not now.. masyad
o pang bata si Lance para masangkot sa mga ganung bagay. Nangako naman si Dylan
na gagawin niya ang lahat para hindi kami matunton ng media dito.
Hindi siya magbibigay ng financial support. Pinagtalunan namin ito, hanggang sa
hindi siya nanalo. Kaya kong buhayin ang anak ko kahit hindi niya ako sustentuha
n, pero pinayagan ko siya na bilhan ng mga personal na gamit si Lance. At ang hu
li,
Walang pakialamanan sa mga personal naming buhay. He can date whoever he wants.
He can marry anyone. And the same thing goes for me, basta dapat hindi napapabay
aan si Lance.
In short, lahat ng napag-usapan namin, para kay Lance lang.
Kinabukasan, nagising ako sa iyak ni Lance sa tabi ko. Nagugutom na siguro. I nu
rsed him.
Mabigat pa ang mga mata ko dahil sa antok kahit na mabilis din akong nakatulog k
agabi pagkatapos ng usapan namin ni Dylan dala na din ng pagod sa panganganak. P
lano naming ipa-checkup si Lance ngayon para malaman kung ayos lang ba talaga si
ya. We couldve go last night but the storm made it impossible.
I heard footsteps. Nagmamadali.
The door suddenly opened. Its Dylan. I heard him crying.. I thought somethings wron
g. he moved closer until he got a better view of my son, our son.

Hes fine. Nagugutom lang.. explain ko.

Ganun ba.. Nagluto na ako, aakyatan na lang kita dito ng pagkain, its half-past ni
ne already. tanghali na pala! kaya umiiyak na si Lance. Baka iniisip niya ginugut
om ko siya.
Nahihiya naman ako, gusto ka sanang tumanggi pero nagugutom na din ako. Kagabi p
a ako hindi kumakain. S-salamat.
He went out of the room and I was alone with my baby.
Ang cute niya talaga. Ngayon ko lang natitigang mabuti ang mukha niya. He got hi
s fathers hair.. his eyes really looked like his also kahit medyo pikit pa siya,
at ang tangos ng ilong. One things for sure: HINDI KAMI MAGKAMUKHA. But hes really
handsome. Baby, why are you so gwapo? sabi ko habang tine-trace yung mukha ni Lan
ce. Baliw na kung baliw. Kayo kaya magkaanak ng ganito. Tsaka bakit hindi kita ka
mukha? Ang daya mo naman e.. Mommy conceived you for more than nine months.. See
? Ako kaya naghirap sayo.. tapos--
Tapos si Daddy ang kamukha mo. Ang swerte mo Baby.. gwapo si Daddy.
O______O!!! Si Dylan. What the HELL!!!
Nag-blush ako.
I missed that. sabi niya pa habang inilalapag ang tray sa bedside table.
Missed what? tanong ko while facing the other side of the room to hide my face.
That. I missed seeing you blush like that. Very natural.. pakiramdam ko tuloy lalo
akong namula.
Stop it. saway ko.
Stop what? he asked innocently. Kinuha niya si Lance sa akin. Hello little boy.. an
g swerte mo talaga, ang aga-aga mong nakakakita ng gwapo.
WOW! hindi naman siya masyadong proud sa sarili niya ha?!
Conceited. I said simply.
Im just saying the truth. depensa niya.
I rolled my eyes.
Come on, Chloe. Kanina lang sinasabi mo sa anak ko na ang gwapo niya.
Which is true. Gwapo ang anak ko. sabi ko while starting on my food.
Theres no doubt about that. And you also said that he doesnt look like you. Ibig sa
bihin lang nun, wala na siyang ibang pagmamanahan kundi ako.Right baby? Ang gwap
o ni Daddy noh? Hayaan mo, mana ka naman sa akin e..
Sana lang hindi siya mahawa sa hangin mo.. bulong ko.
Saying something?
Im not saying anything. I continued eating my food.
Nilaro niya na ulit si baby. Ano ba naman yun? Nagtatago siya, as if naman maiin

tindihan siya nung bata. I stared at him.

Baka matunaw naman ako niyan. sabi niya.
Eh?
Bakit kase ayaw mo na lang aminin na gwapo ang ama ng anak mo? Ang swerte mo nga
oh.. nalahian ka ng gwapo.
Seriously Dylan? Ganyan ba talaga kakapal ang mukha mo? kairita e. Theres no need t
o state the obvious! (-.-)
Kung magsalita ka naman parang napakasinungaling kong tao.. sabay pout. OMG! Papac
ute pa, di naman cute. Ang GWAPO mo kaya! XD
Inirapan ko na lang siya, baka mamaya kung anong masabi ko, madulas pa ako.
By the way, may kuryente na ulit. You might wanna call a trusted friend of yours
to accompany you sa pagpapacheckup kay Lance. I cant come with you sa loob, alam
mo naman, kelangan natin mag-ingat. But Ill drive.
Sumilip ako sa bintana, humupa na pala ang bagyo. Parang ang dami nangyari sa lo
ob ng 12hours. Kung tatawagan ko si Kate, nasa bakasyon pa siya.. Si Vince kaya?
Tama, alam din naman niya ang tungkol dito.. Si Vince at Kate ang kasama ko hab
ang ipinagbubuntis ko si Lance. Matawagan na nga si Vince. Excited yun for sure
pag nalaman niya na andito na si baby..
Nasan ang bag ko? tanong ko kay Dylan.
Huh?
Yung bag ko.. nakuha mo ba sa car ko?
Naku, hindi ko na napansin e.. bakit?
Nandun cellphone ko.
Gamitin mo muna itong akin oh.. inabot niya sakin ang cellphone niya pero hindi ko
tinanggap. I looked at him with a blank expression in my face.
Ano? Gamitin mo nato.. pinipilit niyang kunin ko yung cellphone.
Psh. Anong silbi niyan? Wala naman akong contact.
Ayy.. oo nga pala.. No choice, sasamahan ko na lang kayo.
Are you kidding me? Paano kung may makakilala sayo? E di pinagkaguluhan pati ang a
nak ko?
Hindi ko ipapahamak ang anak ko. Magdi-disguise ako.
Hindi na lang ako sumagot. Sa totoo lang, nakakapagod talagang makipagtalo sa ka
nya.
Magbihis ka na. Tatanghaliin tayo.
Paano ako magbibihis? Yung bag ko nga hindi mo nakuha diba?!
Sa tingin mo ba pagbibihisin kita kung wala ka naman ipampapalit?

Malamang! Kanina nga pinipilit mo akong tumawag sa kaibigan ko kahit wala akong n
umber e!
Nawala sa isip ko e. Pasensya naman. Magbihis ka na nga lang. Sa baba lang kami n
i Lance. tapos lumabas na sila sa kwarto.
Ang kulit! Paano nga ako magbibihis e wala nga akong damit?!
Pumasok na lang ako sa CR para makapag-ayos man lang ng hitsura ko. I saw three
paper bags sa malapit sa sink.
O____O
Damit. Paano nagkameron nito dito??? I mean, paano nakapagproduce si Dylan nito?
At tamang-tama pa sa size ko.
Nagbihis na lang ako at bumaba.
Ready? tanong ni Dylan.
Obvious? pilosopong sagot ko.
Hindi. Wala naman kasing nagbago sa hitsura mo maliban sa damit na binili ko. sabi
niya at nauna ng lumabas ng bahay dala si Lance.
Anong gusto niyang palabasin? Na panget ako?!
Maganda naman ako. Hindi nga ako mukhang mommy e.
ANG YABANG! IM TELLING YOU! >_____<
--Chapter 3.2
DYLANS POV
Hindi. Wala naman kasing nagbago sa hitsura mo maliban sa damit na binili ko. sabi
ko. Mali yata yung pagkakasabi ko kasi nakita kong nagdilim yung mukha niya bag
o kami lumabas ni Lance. Ang ibig ko naman kasing sabihin, kahit kelan naman mag
anda siya e. Kahit nga habang nanganganak siya kagabi, at sumisigaw at humahagul
hol, ang ganda pa din niya. Pero kung hindi niya maintindihan yun, bahala siya.
Hindi niya ako iniimikan buong byahe hanggang sa makarating kami sa ospital.
Nasa parking lot pa lang kami pero ang daming tao, palibhasa medyo tanghali na a
t madami yata ang casualties ng bagyo. Masyadong agaw-eksena pag napansin ako.
Wag ka ng bumaba, hintayin mo na lang kami dito. WOW! may kasama pala ako, nagsali
ta e oh.
Sasamahan ko na kayo, saglit lang. I want to make sure na ok ang anak ko, at si Ch
loe na din. Tingin ko kase sa babaing ito, walang plano magpacheck-up ng sarili.
Mamaya kung anong mangyari sa kanya, ako pa masisi.
Nagsuot ako ng cap at shades para matakpan ang mukha ko.
Nakita ko naman na pinapanuod ako ni Chloe.

Tara na. yaya ko sa kanya.

Sasamahan mo ako ng ganyan ang hitsura mo?
Oo. Para hindi nila ako makilala.
She rolled her eyes. Ano bang problema? Hindi ka nga nila makikilala, pero sa tin
gin mo ba hindi mo makukuha ang atensyon nila?
Kaya naman pala. Ganyan ba talaga ako kagwapo sa paningin mo? Ikaw talaga, dinada
an mo pa sa kung anu-anong pasakalye, ayaw mo na lang sabihin na gwapo talaga an
g ama ng anak mo. Pero thank you! Tara na! bumaba na ako bago pa siya magsalita,
alam ko naman ang isasagot niya, kaya tuwang-tuwa akong inaasar siya.. ang pikon
kasi. HAHA!
Pinagbuksan ko siya ng pintuan ng kotse at naglakad na kami papasok sa ospital.
Sabi na sayo wag ka ng sumama e. Kaasar. bulong ni Chloe pagkatapos akong sikuhin a
t sumenyas sa paligid namin.
I looked around. Ang gwapo ko talaga! Pinagtitinginan ako oh! I chuckled. Aww! kur
itin daw ba ako.
Kung magpapacute ka lang diyan, chupi! dun ka sa kotse! bulong yan, promise!
di naman e.. selos kagad to.
Asa!
Oo na.. yumuko ako ng konti para ma-cover yung face ko.
Naglakad na kami sa information desk.
Good morning po Sir.. bati ng nurse, with matching pa-charming pa. Nginitian ko na
man siya. Good morning.. bati ko.
Do you need.. anything Sir? Id be glad to serve you.. woah! Can someone define ANYT
HING please?!
Tha-- naputol ang sasabihin ko.
We wouldnt be here if we dont need something. Now, Id like to know if Dr. Chavez is
around cause he needs to check if our baby is in good condition. Taray naman ni Ch
loe.
Oh! M--- Chloe cut her off.
And if hes not here, maybe we must go and find some other hospital that can deal w
ith our son without doing unprofessional business with his father, cause I know m
y babys father doent want to have bitches around his baby, am I right Dy? baling ni
ya sa akin with subukan-mong-hindi-sumagot-ng-ayos-patay-ka-sa-akin-mamaya look.
I couldnt agree more.. sagot ko na lang. Mahirap na, baka kung ano pang magawa sa a
kin nito.
Hindi naman magkaintindihan sa gagawin niya yung nurse. Im so--
Dont you ever say that word or else, Ill get you fired before the end of the day. ba
nta niya. Seryoso?! Kakatakot naman tong babaing to, grabe. So, is Dr.Chavez in? d
ugtong pa niya.

Yes, Maam.. sagot ng nurse habang nakayuko. But hes still in the OPD.
OK! Thanks! Well just wait for him in the lobby. Just inform him that his client n
amed Chloe Evangelista is waiting for him. Clear? The nurses eyes widened upon hea
ring Chloes name.
Y-yes Maam.. She stammered.
Nauna namang naglakad palayo si Chloe kaya sinundan ko siya.
Possessive naman ng ina ng anak ko.. panunukso ko sa kanya.
Mangarap ka lang, libre yan. sabi niya habang naglalakad.
Kunwari ka pa! Whats with the Dy? Is that a shortcut for DADDY? Shall I call you My?
Tumigil siya sa paglalakad at humarap sa akin. Whats your name again?
Dylan? sagot ko. She smiled as if I already said the answer to my own question. Ta
pos iniwan ako.
Ohh! Dy, DYLAN!
Either way, possessive ka padin. Hinabol ko siya.
Whatever. sagot niya habang umuupo. Tumabi naman ako sa kanya.
Nakakailang naman dito, daig pang may artista kung pagtinginan ako ng tao. I mea
n, hindi naman nila alam na artista ako, siguro talagang napaka-GWAPO ko lang ta
lagang tao. XD
Kukulitin ko sana siya ulit kaso nag-ring naman ang cellphone ko.
*BETH calling..*
SHIT! I havent talked to her pa nga pala. Lagot nanaman ako sa sermon niya!
Hindi pa din ako nakakapagdecide kung sasagutin ko yung tawag ng sikuhin nanaman
ako ni Chloe. Nakakarami na siya ha.
Baka gusto mong sagutin yan? Magigising ang anak ko sa ingay niyan.
I turned off my phone. Manager ko. Mamaya ko na lang siya tatawagan.
Sabi mo e. Then she looked away.
Naku may nakalimutan ako! Ahm.. anong oras dadating si Doc? tanong ko.
I dont know.. baka maya-maya pa. Nasa OPD pa daw e. Siguro naman alam mo yun? kelan
gan may kasamang insult talaga?
Of course! Listen, may pupuntahan lang ako sandali, can you take care of Lance al
one for.. nag-isip ako kung ilang oras ko ba yun matatapos..At least two hours?
Saan ka pupunta?
Uyy.. concern siya.
Kapal ha! Pwede ngang hindi ka na bumalik e.

Eto naman! May gagawin lang ako. Babalik din ako agad.
Oo na!
Wag kang aalis dito ha! Susunduin ko kayo.
Para namang makakaalis ako dito e wala nga ang kotse ko. sarcastic na sabi niya.
Malay ko ba.. mamaya maisipan mo pang sumakay sa tricycle.
Pwede ba umalis ka na lang kung aalis ka?
Wag ka mag-alala, sandali lang ako. Baka ma-miss mo ako agad e.. OO NA! eto nga a
alis na e.. bye Lance. ambaan ba daw ako ng suntok. Maton pa yata mommy ni Lance.
Ayoko sana silang iwan dun pero kelangan ko pang ayusin yun.
CHLOES POV
Sabi ko na nga ba wag ng sumama e. Maiinip din naman pala. Kunwari pa me gagawin
. Psh.
Naiirita pa din ako sa nurse na yun. Kung wala lang natitirang awa at kabaitan s
a akin, ipapatanggal ko talaga sa trabaho yun e! Nurse ba talaga siya, ang LANDI
!
AFTER TWO HOURS na-checkup na din si Lance. Ok naman daw sabi ni Dr.Chavez. Bini
gyan niya ako ng mga vitamins na ipapainum kay baby. Pati ako chineck-up niya na
din and he said that Im fine and I dont have to worry. Mabuti na lang daw at may
tumulong sa akin sa gitna ng bagyong kagabi. Tinatanong pa nga niya kung sino, n
ag-imbento na lang ako. Dr. Chavez is a close family friend, mabuti na nga lang
at napakiusapan ko siya na wag banggitin to sa pamilya ko, kung hindi.. naku!
Bumalik ako sa lobby pero wala pa naman si Dylan. Saan kaya nagsuot yun?! Sabi n
iya Two hours.. AT LEAST. E di kahit five hours siya mawala me idadahilan siya s
a akin?!
Ano ba yan Lance.. ang tagal ng Dadddy mo. sabi ko kay Lance. Baka pagkamalan ako
ng mga tao dito na baliw a.
Hi Miss.. Ang cute naman ng pamangkin mo. sabi nung isang lalaki na lumapit sa aki
n.
Oh! thanks, pero hindi ko siya pamangkin. hehe
So.. Ano mo? Alaga? Sa ganda mong yan, wag mong sabihin na yaya ka? tanong niya pa
.
Sa kanya na nga nanggaling na maganda ako para maging yaya tapos nagawa niya pan
g isipin yun.
Of course not! Hes my son.
Tumawa yung lalaki. Ang galing mo mag-joke miss! hahahahah!
tiningnan ko siya ng seryoso, tumahimik naman siya. Im not kidding. Hes my son.
Hindi ako naniniwala Miss, hindi ka nga mukhang nagbuntis oh.. ang sexy mo pa. Tin
ignan niya ako na para bang hinuhubadan.

Sige, I have to go. sinubukan kong maglakad palayo sa kanya, mukhang manyak ang la
laking ito, pero hinawakan niya ako sa balikat kaya napatigil ako maglakad.
Teka lang Miss, wag ka namang bastos, nag-uusap pa tayo oh..
Ikaw ang wag bastos! Ano bang kelangan mo ha? Anak ko sabi to e. Layuan mo nga ak
o, tsaka wag mo nga akong mahawak-hawakan! sinusubukan kong kontrolin yung boses
ko dahil ayaw kong makakuha ng atensyon. tinatanggal ko din yung kamay niya sa b
alikat ko.
Kung anak mo talaga yan.. nasaan ang ama niya?
Lintek na! sinasabi ko na nga ba e! Nasaan na kasi ang Dylan na yan?!
L-lumabas lang siya sandali, pabalik na din yun.
Nagsisinungaling ka.. his hand landed to my ass which made me panick.
Ano ba! Bastos mo a! bulyaw ko sa kanya. Kung kanina mahina pa ang boses ko, ngayo
n wala na akong pakialam kung pagtinginan nila ako.
Nagbubulungan yung mga tao. Tulungan niyo kaya ako dito no? Hindi yung nagchichi
smisan kayo. Sorry po, mainit lang ulo ng misis ko. sabi ng manyak nato at inakbaya
n pa ako! WHAT THE HELL!
Bitaw--
Hey.. Youve no right to touch her. sabi ng isang boses mula sa likuran namin..
Lumingon ako, naramdaman ko din na lumingon si Manyak.
Si Dylan.. basang-basa. Ngayon ko lang napansin na umuulan na pala.
Sino ka ba ha? ang kapal ng mukha naman talaga ng manyak nato. siya pa may gana mag
tanong ng ganun.
Ahh.. bago ko sagutin yang tanong mo, pakitanggal muna ng kamay mo. sagot ni Dylan
.
Para na kaming nasa movie scene oh.. nagkumpulan na ang mga tao.
Paano kung ayoko? nakangising sagot ni manyak.
Lumapit sa amin si Dylan tapos ngumiti. Then you will do it.. the hard way. cool n
a sabi niya tapos..
*BOOOOOOOOGGSSSSSSHHH!*
waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhhh!!! nakahiga na sa floor si manyak!
Next time, alamin mo kung sinong binabangga mo.. hinila na ako ni Dylan palapit sa
kanya. And to answer your question.. Im the father of her son. Palalampasin ko to
ng ginawa mo ngayon, but if our paths crossed again, just wish na hindi kita mak
ilala, or else.. hindi ka na makikilala ng mga nakakakilala sayo sa gagawin ko. in
alalayan ako ni Dylan palabas ng ospital.
Ayokong sanang magsalita dahil natatakot ako sa hitsura niya.. mukhang galit na
galit pero.. Wait lang Dylan! pigil ko sakanya.

What?!
Umuulan! Mababasa si Lance!
Shit! Oo nga pala. Nagpalinga-linga siya na parang may hinahanap at Sandali. Lumapit
siya sa isang babae na nasa may gilid at may iniabot siyang.. Pera? Galing sa w
allet e, tapos kinuha niya yung payong nung babae.
Tinanggal niya ang sombrero niya pagkalapit sa amin at isinuot sa akin. Suot mo m
una yan, baka magkasakit ka, mahirap na. Lets go. Inalalayan niya akongmaglakad pa
pasok sa kotse habang pinapayungan kami ni Lance.
Hindi na siya umimik hanggang sa makarating kami sa bahay.
Nagulat pa nga ako ng Makita ko yung kotse ko sa garahe, pati na din yung mga g
amit ko sa bahay ko, nandito na din at may mga bagong gamit si Lance. Magtatanon
g pa sana ako sa kanya kung paano niya nakuha lahat to, pati na din paano niya n
alaman ang address ko, kaso simula nung pumasok siya sa isa pang kwarto, hindi n
a siya ulit lumabas.
Tsaka teka! Usapan hindi siya dito matutulog ah! BAKIT NANDITO PA SIYA?!
-Chapter 4.1
--CHLOES POV
I left Lance in our room after Ive finished nursing him, napakabait na bata, hind
i iyakin.
I decided to go downstairs to lock the doors and windows when I remembered that
Dylans still here in the house. Mapuntahan nga sa kwarto para mapaalis na. Wala p
ang 24hours yung conditions namin, sinusuway na niya! Sinuswerte naman yata siya
masyado?!
I knocked at the door.
*tok.tok.tok.*
No response.
Kapal ha? Talagang dito na natulog?
*Tok.tok.tok.tok.*
Wala pa din??
I reach for the doorknob, it was not locked.
Pumasok ako. I saw him lying in bed sleeping. Nilapitan ko siya, sabihin na niya
ng masama ang ugali ko pero aalis siya sa bahay na ito ngayon mismo!
Gigisingin ko na sana siya but I was distracted.
.

.
.
.
..
.
.
.
.
.
.
.
.
..
His eyes, his eyes.. make the stars look like theyre not shining.
His hair, his hair.. falls perfectly without him trying..
Kumanta? Erase.. erase. Ano ba Chloe? Gisingin mo na lang kase..
But I was interrupted again, he moved a little.. now, I get a better view of his
face. I dont know what made me do this, but I kneeled beside him. Tinitigan ko s
iyang mabuti..
No doubt, hes really handsome. Hes the second most handsome creature Ive ever seen.
. of course! Mas gwapo ang anak ko nuh?!
Alam mo, gwapo ka.. pero ang hangin-hangin mo. Pwede tulog ka na lang lagi? Ang a
mo mo tingnan pag ganyan ka. bulong ko habang nakaluhod pa din at pinagsasawaan a
ng gwapong mukha niya. If only youre not the Dylan Caine that everyone knows.. may
be things might come out differently.. but Im thankful that you gave me Lance..
Hahawakan ko sana ang mukha niya ng bigla siyang umungol. Napatayo ako bigla, na
gising ko yata.
Welcome. *cough* Oh Shit! Nadinig niya! TT__TT Im g-glad t-to h-have h-him *cough* t
oo.. Thank you. dugtong pa niya pero hindi pa din siya nagmumulat.
Anong gagawin ko? Lalabas? Deadma, kunwari wala akong sinabi? Bahala na! Hoy Dyla
n! Bumangon ka na nga dyan. Aba, hindi ka tumutupad sa usapan!
Nanatili lang siyang nakapikit at medyo nakakunot ang noo.
Ano ba! Hindi ka ba talaga babangon dyan?!
Minulat niya ang mata niya pero pumikit din agad. Dinedeadma mo ako ha!

Nilapitan ko siya at sinimulang niyugyog. Dylan! Ano ba..? Dylan? Oh my God Dylan!
Ang taas ng lagnat mo! Bakit hindi mo sinabi? Nagpapakamatay ka ba? Hindi ka man
lang nagpalit ng damit mo! Abnormal ka ba?! Hoy! Ano ba?! Kausapin mo nga ako!
Tsk! Ang ingay mo *cough*.. Dun ka na kay L-lance..*cough* baka ma..hawa ka pa.. s
abi niya tapos tinalikuran ako??
Abnormal ka talaga! Sa tingin mo ba mapapanatag ako kung iiwan kita ng ganyan ang
hitsura mo?
Aww.. *cough*.. ikaw talaga.. inlove ka na niyan sa.. *cough* --kin? sabi niya the
n he gave me a faint smile.9gf
Baliw ka! hinampas ko siya sa balikat.
Psh. Dun ka na *cough* nga.. pagtataboy niya pa sakin.
Ikaw pa nagpapaalis sakin? Baka nakakalimutan mo ang usapan natin? sabi ko habang n
akapamaywang.
He looked at me. S-sorry.. *cough*.. I cant d-drive. *cough*..
Naawa naman daw ako. He looks pale and weak. Sandali nga. Ill be back.
I stormed out of the room.
Malaki din naman ang utang na loob ko sa kanya, at isa pa.. baka mamaya kung ano
pang mangyari dito, his fans will kill me if they knew na pinabayaan ko lang si
ya.
Nagluto ako ng soup. Kung nagtataka kayo kung saan ko kinuha ang niluto ko, mas
lalo na ako.. puno yung ref at cabinets ng groceries e.
Nag-akyat din ako ng maligamgam na tubig at gamot.
Nadatnan ko siyang nanginginig. Abnormal talaga to, bukas pa ang aircon. Ifinan
ko na lang yun at ginising si Dylan.
Hey, wake up.. I said while poking him.
W-what n-now? *cough* nakapikit pa din siya.
What now? Kumain ka muna. tiningnan niya ako.
*cough* iwan mo na lang d-dyan..
E di lumamig to? Halika nga.. inalalayan ko siyang umupo.
Oh.. sinubuan ko na din, as I can see. he cant manage to eat by himself too.
A-ako na.. tinary niya kunin yung pagkain.
Arte mo.. ako na.
Kumain na din naman siya, natakot ata? haha!
Pagkatapos ko siya painumin ng gamot..
Hubad. I said simply.

O________O reaksyon niya yan.

W-wag mong sabihin na.. y-youll take advantage of my w--- may paghawak pa ng mahigp
it sa damit niya.
I cut him off.
Kung anuman yang iniisip mo, itigil mo na. Asa ka naman. Hubad na! utos ko pa.
A-ano b-ban g-gagawin mo? *cough*.. pwede ba bukas na lang para naman may energy
ako, p--
Gusto mo patayin na kita ngayon?
a--
Hubad na! Ang daming arte! Basa pa yang damit mo oh..
Ahh.. hehe. yun ba..
Ah.. hehe.. yun nga.. I copied him. Malisyoso e. >__<
He took his shirt off.. kyaaaaaaaaaaaaahhhhhhhh!! *______*!!!!
I felt my jaw drop.
Hes such a hunk!
Napalunok ako.
Kung makatingin ka naman.. my body was once yours.. he smiled! Oh my GOD!
I SWEAR! ANG GWAPO NIYA! COMBINING HIS SO DAMN HOOOOOOOOOOOOT BODY AND THE SMILE
THAT HE WEARS! >///////////////////<
You blushed..
Kelangan talaga ako ipahiya? Hiyang-hiya na nga ako oh!
Psh. As if! Ang payat mo kaya.. Walang-wala ke Vince.. tsk! sabi ko habang pinupun
asan ang likod niya. .. *gulp* Oh! Ikaw na .. iniabot ko sa kanya ang towel, kasi
naman! Nate-tempt ako e.. 6 packs yung abs. >____<
Sinimulan mo tapos di mo itutuloy.. binalik niya sa kamay ko yung towel. OMO. =_=
Pinagpatuloy ko ang pagpupunas sa kanya. Whos Vince?? The last time I checked, Pau
lo was the name of your EX.. ang daldal niya, konti na lang mako-convince na ako
na nagloloko lang siyang may sakit.
You know him siguro.. VINCE MADRIGAL.
I think so.. alaga din siya ng manager ko.. panget naman nun e! mas malaki pa kat
awan ko, macho! ^O^
At least si Vince hindi mahangin! depensa ko.
Bakit? Nakasama mo na ba yun?! hahahahaha! You only know him by name, pero suplad
o kaya yun. nagawa pang tumawa?! Seriously?! Niloloko ba ako nito?!
Ikaw! Bakit tawa ka ng tawa?! Akala ko ba may sakit ka?! pagbabago ko ng topic.

M-meron.. nga. *cough*.. biglang inubo ulit? Abnormal yata talaga to e.

Magbihis ka na at magpahinga ka na nga! sabi ko at akmang lalabas na.
T-teka.. saan ka.. *cough* pupunta?
Ibaba ko lang ho ang mga gamit na ito kamahalan.. at isa pa, baka magising ang pr
insipe ko. sabi ko then I walked out of the room.
Isinama ko si Lance sa kwarto ni Dylan.. Hindi ko kasi alam kung paano ko hahat
iin ang katawan ko sa pagbabantay sa kanilang dalawa.
Pagpasok ko naman ng kwarto ni Dylan, hes already sleeping soundly.. kagaya ni La
nce, magkamukha din sila habang natutulog. Ang cute! :33
Nilagyan ko ng bimpo si Dylan sa noo at umupo ako sa couch habang karga ko si La
nce. I wondered, can I possibly be a good mother and a loving wife at the same t
ime?
END OF THE NIGHT.
NEXT MORNING.
(-.-) Ang lambot ng higaan ko.. saraaaaaaaaaapp!! oh wait! sandali! WAIT na, SAN
DALI pa! XD
(o.-) silip
(-.o) silip
kyaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhh!!!
Asan ako? Asan ako?
Paano ako napapunta dito sa kama ni Dylan.. tsaka
.
.
Oh God! ang baby ko?!
L-lance? sabi ko habang nagmamadaling tumayo. Bakit hindi yata ako kinakabahan? Te
ka! Paano kung itinakas na siya ni Dylan?!! Hindi pwede! Ang anak ko!!!
I rushed out of the room and proceed downstairs.
Magsasalita na sana ako ulit ng mapansin ko si Dylan sa kitchen, nakatalikod at
nakasuot ng apron habang nagluluto. Si lance naman ay naman ay nasa crib sa gili
d ng lamesa. Bakit hindi mo ako ginising? T-tsaka magaling ka na ba? Kinarga mo s
i Lance, baka mahawa ang anak ko sa sakit mo.. I said while reaching for Lance.
Gising ka na pala..good morning! bati ni Dylan.
Ayy hindi, sleeptalking to.. nananaginip pa ako. sarcastic na sagot ko. Good mornin
g my prince.. I kissed Lance in his forehead.
Ang aga-aga nagtataray ka. Tsk! Breakfast is served, MY QUEEN! Come on lets eat! ay
a niya pa sakin habang inilalapag ang plato ng hotdog sa table. Umupo naman ako

sa tapat ng upuan niya at ibinaba ko na ulit si Lance sa crib niya.

My queen ka dyan..
Why? Dont you like it? Youre the queen, Lances the prince and Im the King! Or do you
prefer.. My? Im Dy.. and Lances our Baby! And were a happy family! sabi niya while gri
nning.
Loko.. Yan ba epekto ng pagkakasakit ngayon?
Hindi a! Im just happy. kinagatan niya yung hotdog niya HABANG NAKANGITI NG NAKAKAL
OKO.. (BAWAL GREEN! LOL!)
And why is that? kinagatan ko din ang hotdog ko habang nakatingin sa kanya.
Nothing in particular.. Just eat. he continued eating, then after a while.. Ako na
ang magliligpit.. paliguan mo na si Lance para maasikaso na natin ang binyag niy
a.. Kelangan mabinyagan na siya before the end of next week,nagagalit na si Beth
, baka sundan pa ako nun dito.
Ok, hihintayin ko lang dumating si Kate, pati na din kelangan ko masabihan yung f
riends ko..
Sige, tawagan mo na sila.. Nakita mo ba yung bag mo? Nilagay ko dun sa closet sa
kwarto niyo ni Lance.
Hindi pa. Kuhanin ko na lang..
Sige. nakakailang hakbang pa lang ako para umalis nang nagsimula siyang kumanta si
ya kaya natigilan ako.. Oh.. her eyes, her eyes.. make the stars look like theyre
not shining.. Her hair, her hair, falls perfectly without her trying, shes so bea
utiful, and Ill tell her everyday..
HE DIDNT SING THE SONG THAT I WAS SINGING IN MY HEAD LAST NIGHT, DID HE?!
-DYLANS POV
Lagot ako kay Chloe pag nalaman niyang nagdahilan lang ako kagabi para dito matu
log.
Nakokonsensya pa ako sa ginawa ko..
buong akala niya kasi nilalagnat talaga ako, pero ang totoo niyan..
BUT SHE DOESN T KNOW THAT EVERYTHING WAS PLANNED.
*flashback*
Hindi ko alam kung bakit naasar talaga ako sa manyak na lalaking yun sa ospital
kaya tumahimik na lang ako buong byahe.
Dumiretso na din ako sa kwarto ko para kuhanin sana ang mga gamit ko at mag-chec
k-in sa hotel. Kaso naisip ko, hindi ko pwedeng iwan ang mag-ina ko dito. Wala s
ilang kasama, paano kung magkaproblema? Pag naman sinabi ko kay Chloe ang plano k
ong dito matulog hanggat wala pa silang kasama sa bahay, maghi-hysterical naman
siya for sure.. kailangan kong makaisip ng magandang dahilan! Yung hindi siya ma
kakaangal! Himala! Hindi niya ako kinakatok para pauwiin.

Narinig kong pumasok siya sa kabilang kwarto kaya dali-dali akong bumaba at pum
unta sa kitchen para hanapin ang kailangan ko!
Alam ko meron nun dito, kasama yun sa ipinabili ko kay Manong Berting, isang kat
iwala sa Hacienda, kanina. Nagpatulong na din kasi ako sa mga tauhan ng Lola ko
para hakutin ang gamit ni Chloe dito, hindi kasi ako makakapunta dun, malaking e
skandalo, kaya napabilis ang gawain ko. Pinaayos ko din ang kotse niya, good thi
ng flat lang.
So, back to my plan..
*ting!* Nakita ko na!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
..
NAGLAGAY LANG AKO NG BAWANG SA UNDERARM TO INCREASE MY BODY TEMPERATURE.
*end of flashback*
At tungkol naman sa basang damit ko, nakalimutan ko lang talagang magpalit ng da
mit e. XD
At eto nga, tapos na naming ayusin ang legal matters para sa binyagan.
Sa mga susunod na araw na lang siguro yung mga kelangan sa handaan.
Inihatid ko muna sa bahay si Chloe at Lance para makapagpahinga, at ako naman ay
umalis ulit para bumili ng pagkain. Nakakatamad magluto e, alangan naman utusan
ko yun, baka maalala pang paalisin ako. LOL!
Pagpasok ko sa sala, walang tao.
Natutulog na siya agad? Di pa kami kumakain oh..
Pag-akyat ko sa second floor, napansin kong medyo nakaawang yung pinto sa kwarto
nila ni Lance.
I know its not proper to peek on someone elses room pero I cant help it.
Sumilip ako.

O__________O !!!
Sino yun?!
Tsaka nasan si Chloe?!
Bakit may ibang tao dito sa bahay, at sa kwarto pa niya..
kasama pa si Lance?!
Tuluyan na akong pumasok sa kwarto, hindi ko pa nakikita yung mukha nung tao dah
il nakatalikod siya sa kinatatayuan ko, natutulog siya pati si Lance na nasa tab
i niya.
Dahan-dahan kong binuhat si Lance..
Ang bilis mo naman Chloe, saglit pa lang ako nakakatulog---
VINCE?! DYLAN?! sabay naming sabi pagkaharap niya sa akin.
I CANT BELIEVE THIS!
TOTOONG MAGKAKILALA SILA NI CHLOE?
AT ANONG GINAGAWA NIYA DITO?!
LAGOT AKO PAG NAKARATING KAY BETH TO.
MATUTUPAD NA ANG PANGARAP NI VINCE NA MAKUHA ANG PWESTO KO.
I CANT LET THAT HAPPEN, BUT I ALSO CANT RISK LANCE.
--Chapter 4.2 BINYAGAN! XD
DYLANS POV
What are you doing here?! I asked Vince while hes getting out of bed.
What are YOU doing here?! were face-to-face now.
Its my house, now what are YOU doing here? I repeated my question.
He grinned. So.. youre taking responsibilities now. He didnt ask me, that was a stat
ement. All this time, he knows. Pero bakit hindi niya PA inilalabas sa media to?
If ever, its his biggest chance to destroy my career.
Ito na nga ba ang kinakatakot ko. Lagot ako kay Chloe pag lumabas to. What is it t
o you?
Ano nga bang pakialam ko? Let me think.. He acted as if he was thinking really har
d, with matching hand gestures pa under his chin. Ano nga kayang sasabihin ng Dyl
an Fanatics if they find out that their prince had a one-night stand with a woma
n na hindi niya kilala at ngayon ay isang Daddy na? he said while smiling.
Huh! Are you that desperate to steal my title Madrigal? I asked nonchalantly.
Oh! Not that Caine.. Im just wondering, what would be left for you after everyone

knew about this? binaba ko si Lance sa kama at hinarap ulit si Vince.

Are you trying to threaten me Madrigal?!
Why? Are you threatened? Chloe doesnt want Lance to be exposed to the public, ano
kaya kung--
I know what he means. I grabbed his shirt and pulled him near me. DONT.YOU.EVER.DO
THAT.
WHATS HAPPENING HERE?!
Dumating na pala si Chloe. He reached for Lance. Hindi niyo ba naririnig na umiiy
ak ang anak ko? OH shit! Hindi ko nga napansin! Sshhh..tahan na baby..
Where have you been? tanong ko sa kanya.
Pinuntahan ko lang si Kate saglit. Dumating na kasi siya, remember her? Yung kas-
Bakit basta-basta mo na lang iniiwan si Lance sa kung sinu-sino lang?! Hindi ko na
napigilan yung pagtaas ng boses ko.
Hey! Dont you dare raise your voice on me!
Anong gusto mo? Matuwa pa ako?!
Ano bang ikinakagalit mo? And besides, Kaibigan ko si Vince, at magkakilala kayo
kaya hindi siya kung sinu-sino lang! She shouted back.
Tsk! Akin na nga yang si Lance! ang ingay-ingay niyo! Mabibingi yung inaanak ko s
enyo e.. kinuha niya si Lance kay Chloe.
Dont touch my son. I warned him. At sinong may sabi sayo na ninong ka ng anak ko? PRO
UD NA KUNG PROUD! Pinapamukha ko lang sa kanya na ako ang ama.
Ako! Bakit? May angal ka? Chloe gave me a death glare.
Psh. Oh eto. Hawakan mo yang anak mo.. ibinigay niya sakin si Lance. Tara Chloe, gaw
a tayo ng baby natin..
>______________<!!! AKO
O__________O CHLOE
^_____________^ VINCE
VINCE! naghabulan sila at naiwan ako kasama ng anak ko.
Naguguluhan ako sa nararamdaman ko.
Ayokong malapit si Lance kay Madrigal. Kahit na alam ko na ako ang may karapatan
.
Gusto kong habulin si Chloe at ilayo siya sa lalaking yun.
Naaasar ako dahil inentertain niya si Vince, at sa bahay KO pa. Whats the big dea
l nga ba?
May usapan naman kami na walang pakialaman sa personal na buhay.

Pero kasi nakakainis e, lalo na sa sinabi ni Madrigal na gagawa daw sila ng baby
nila?
Feeling niya naman nagbabahay-bahayan sila?
Bakit parang gusto ko silang itago?
Parang gusto kong isama sila kung saan ako pupunta para masiguro lang na ok sila
, pareho.
Parang gusto ko silang ipagdamot.
IM UNFAMILIAR TO THIS KIND OF FEELING.
ONE THINGS FOR SURE: I.AM.NOT.LIKING.IT.
CHLOES POV
Hindi pa ako nakakaget-over sa paninigaw sakin ni Dylan nang bumanat naman ang mo
kong na si Vince.
Psh. Oh eto. Hawakan mo yang anak mo.. ibinigay niya si Lance kay Dylan. Tara Chloe
, gawa tayo ng baby natin..
>______________<!!! DYLAN
O__________O AKO
^_____________^ VINCE
VINCE! nagtatakbo siya palabas ng kwarto kaya naman hinabol ko siya. Vince! Bumalik
ka dito! Mokong ka talaga!
Ayoko nga! Kukuritin mo nanaman ako! Bleeeeeeeehhh!!! aba at nandila pa. Habulin mo
ako
Vince! tumatakbo siya pababa ng hagdan.
Haboooooooooolll!!
VINCE! Pag ako nahulog! sigaw ko habang tumatakbo na din pababa.
I heard him cursed. Chloe! Stop running! tumigil siya sa pinakadulo ng hagdan.
Akala ko ba nagpapahabol ka! I said, still running down.
Hindi na ako tatakbo! Shit! Wag ka ng tumakbo! Nagulat naman ako.
Whats wrong with people today??!
Trip nilang sigawan talaga ako?!
Si Kate kanina sinisigawan din ako.
Tumigil ako sa pagtakbo at naglakad na lang pababa. >__________<
Whats with the frown?
Why are you all shouting?

OH! Im sorry Chloe. Baka kasi matapilok ka e. Nag-aalala lang ako sayo. explain niya
.
Kelangan sumigaw? tampo effect.
Ayaw mo kasi makinig.
Psh. dumiretso ako sa kusina.
Tampo ka na niyan? Kasi naman, smile na.
Ayoko. sabi ko habang kumukuha ng tubig sa ref.
Nagpapa-baby ka na naman? Eto talaga.. tara gawa na lang tayo ng baby..
VINCE! saway ko sa kanya.
HAHAHAHAHAHAHHAHA!!! Im just kidding!
Tumigil ka nga sa katatawa mo! Para kang baliw.
HAHAHAHAH! Did you see Dylans reaction kanina?! PRICELESS!!! HAHAHAHAHA!
Kung makatawa ka naman Vince! Ano ba kasing sinabi mo dun?
Diba I told you when he found out that hes the father, igaganti kita?
Igaganti?! Are you insane?
Unbelievable. Tinotoo niya kaya yung mga sinsabi niya sa akin dati na tatakutin
niya si Dylan? Naku! Abnormal talaga! Napapalibutan yata ako ng mga abnormal na
tao ngayon. >_____<
No, Im handsome. HAHAHAHAHA! Jino-joketime ko lang naman siya kanina. HAHAHA! As i
f naman gusto kong kunin title niya. Yun na nga lang lamang niya sakin e, mas gw
apo na nga ako sa kanya.. at kung tutuusin, dapat lang na gantihan siya! Hindi k
a man lang niya hinanap.. kinuha niya yung baso ko at ininom yung natitirang tubi
g ko.
Ganyan kami ka-close. ^^
Kung nagtataka kayo kung paano kami nagkakilala, iyon ay dahil.. next time niyo
na lang alamin. Long story. Mga one-minute story siguro. HAHAHA! Corny!
Sabi naman niya, isa din sa reasons niya kung bakit siya nandito is para hanapin
ako.
Dapat di ka na niya hinanap..
Bakit naman?
Para ako na lang ang tatayong Daddy ni Lance. E di one big happy family tayo! Wal
a ka pang problema, willing naman ako--
In your dreams Madrigal.
Si Dylan. (-.-)
Mukhang magbabangayan lang sila habang magkasama.

Hindi ba itinuro ng teacher mo na masamang nakikinig sa usapan ng iba? vince

Ikaw? Alam mo bang masamang basta na lang pumapasok sa bahay ng iba ng hindi nagp
apaalam? Bahay ko to, kaya di ko kasalanan kung may marinig man ako. Dylan.
Nagpalipat-lipat ang tingin ko sa kanila.
Wala namang mag-iinteres pumasok dito kung BATO lang naman ang matatagpuan.
Sigurado kang walang mag-iinteres? Baka magulat ka na lang pati supporters mo Mad
rigal nagkakandarapa makasilay sa bahay ko pag nalaman nilang akin to.
Wag ka mag-alala Dylan, may taste naman ang mga fans ko.
Anong gusto mong palabasin?
Di ba obvious? Na mas gwapo ako sayo?
Tatawa na ba ako niyan?
Di, pinapaiyak kaya kita, ang slow mo naman.
A----
NAKAKAHILO!
Sasagot pa sana si Dylan, pinigilan ko lang. AH, excuse me lang ano? May tao dito
.. baka hindi niyo lang napapansin na may iba pa kayong kasama at naririndi ako
senyo. sabi ko.
(--.) (.--)
Dylan Vince
Seriously? Wala kayong ibang plano kundi mag-away?
Walang sumagot.
Oh? Bakit ayaw niyong magsalita ngayon?
Wala pa din umiimik.
Ang hindi umimik, PANGIT!
Ay! Siguradong hindi ako yan! nangunguna-ngunang sagot ni Vince habang nakatingin
kay Dylan.
Anong tinitingin-tingin mo? Asa kang ako yun! sagot naman ni Dylan.
Ayan na naman! >_<
Masama ba tumingin? Hirap sayo masyado kang guilty e. Vince.
(--.)!!!!!!
Mabuti pa nga yatang tahimik sila!
Guil--

MAKARINIG PA AKO NG PAGTATALO, SA LABAS KAYO MATUTULOG PAREHO!

Akala siguro ni Dylan nakalimutan ko yung usapan namin. Asa siya. Nahihiya lang
akong paalisin siya dahil mapapahiya siya kay Vince, at baka kung anong isipin n
iya na nagdadala pa ako ng lalaki dito sa bahay niya.
Silence..
Silence..
Silence...
Maupo nga kayong dalwa. utos ko.
Umupo naman sila, bali nasa kaliwa ko si Vince, sa kanan naman si Dylan.
Malapit na ang binyag ni Baby Lance kaya magkasundo nga kayo, naturingang magigin
g magkumpare pa naman kayo.
Sino ba kasing kumuha sa kanya? Ni hindi man lang nga pumasok sa panaginip ko na
kukunin ko siyang ninong ng anak ko, at isa pa Chloe, may listahan na tayo ng m
ga ninong at ninang ni Lance, yung mga MAPAPAGKATIWALAAN. nagkamali ba ako ng din
ig o nilagyan niya talaga ng emphasis yung last word?
Anong sinasabi mo dyan? na hindi ako katiwa-tiwala? depensa ni Vince.
Nagsimula nanamang maglipat-lipat ang tingin ko sa kanilang dalawa.
Ikaw ang nagsabi niyan. inosenteng sagot ni Dylan.
Tsk! Iba talaga pag gwapo, daming naiinggit. Vince.
May sinasabi ka? Dylan
Ay, bingi ka pala? Vince
Lintek na! Bahala nga kayo dyan! Mga abnormal kayo! sabay tayo ko at umakyat na sa
kwarto. Bahala silang magbangayan buong magdamag dun!
VINCE POV
HELLO READERS! ALAM KO NAMANG HINIHINTAY NIYO ANG POV KO! ANG GWAPO KO KASE E NU
H? WAHAHAHAHAHHAHA! Wala namang kokontra dahil totoo namang gwapo ako diba? Kahit
nga si Dylan walang gawa sa kagwapuhan ko e! Hindi ko naman talaga gustong sabi
hin na gwapo ako, pero wala! Since birth kasi! Itinatak nasakin to ng Panginoon,
hindi ko na maikaila na talagang GWAPO ako!
AHEHEHEHE! JOKE LANG. Baka naman sabihin niyo napaka-conceited ko. Hindi yan tot
oo.
Eto seryoso na, hindi ko naman ipinagmamalaki na gwapo ako, pero talagang hindi
ko na maalis sa sarili ko yun e. Deh, joke lang talaga yan. Inaasar ko lang si D
ylan, pikon e.. Kaso nauna pang mag-walkout si Chloe sa kanya! Kaya eto, naiwan
kami pareho sa kitchen.
Makausap nga ng lalaki sa lalaki to. Kaso baka dahil sa dalawa na lang kami dito
, mabakla siya sa kagwapuhan ko! xD JOKE!
Pare-- simula ko, naputol agad. Kakabanas naman to!

Wag mo akong tawaging Pare. suplado! e di..

Mare..
Upakan kita gusto mo? inambaan ako ng suntok.
Ayaw niya ng PARE e, di MARE! Di maintindihan ang taong to.
Gusto mo lang sirain ang gwapong mukha ko nuh?!
Dyan ka na din! Authistic! tumayo na siya.
Teka, di ko pa nasasabi ang sasabihin ko e.
Sandali lang Dylan. sabi ko in a serious tone.
Ano nanaman? iritableng sagot niya.
Tumayo na din ako para magka-eye level kami. Same height.
Kung di mo kayang panindigan tong ginagawa mo, tigilan mo na lang.
Sinong nagsabi sayo na di ko kaya? Wag mo akong pangunahan.
Sige. Sabi mo yan, but if Chloe gets hurt, AGAIN, I swear, hindi mo na siya makuk
uha ulit.
Tiningnan niya lang ako.
Tungkol sa media, I was just fooling around a while ago. Were on the same side. Sl
eep well. Youll need it for the days to come. Hindi ko na siya hinintay magsalita,
umuna na akong umakyat sa kwartong gagamitin ko.
DYLAN CAINE, HOW COULD YOU BE SO LUCKY? LAHAT NA LANG NG GUSTO KO, NAPUPUNTA SAYO
. KELAN BA DADATING YUNG TIME NA HINDI IKAW ANG MAKAKAKOMPITENSYA KO?
DYLANS POV
*riiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinnnnnnggggggg!* *riiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
innnnnnnnnnnnnggggggg*
Aww! Damn!
I opened my eyes at tiningnan kung sinong tumatawag! Si Beth.
I looked at the clock. 6AM!
Antok na antok pa ako.
lo.. I answered the call lazily.
Dylan! At last! Where the hell are you?!! Everyones looking for you! Madaming proj
ects ang nakapila para sayo! Ano ba?! Nagsabay pa kayo ni Vince! Isa pa yang lala
king yan! Basta na lang umaalis ng hindi nagpapaalam! Iniwan yung trabaho niya d
ito---
Will you please stop shouting? Inaantok pa ako, mamaya na lang tayo mag-usap. Ibab
aba ko na sana kaso..

Dylan! We have to talk. Someones looking for you kahapon pa. Shes talking about a r
esthouse, inagaw mo daw sa kanya? Bakit hindi mo sinasabi sa akin na bumili ka p
ala ng bahay?
Bakit ko naman sasabihin sayo? Manager kita, ikaw ang nag-aasikaso para kumita ak
o ng pera, hindi na kasama dun kung saan ko dadalhin ang perang yun. sarcastic na
sagot ko.
Ano bang nangyayari sa baba? Ang ingay-ingay, umabot na dito sa kwarto ang tawan
an nila. Mukhang madaming tao a. Si Kate na siguro yun. Ang aga naman talaga gum
ising ng mga tao sa probinsya. >__<
Well, anyway, ayun nga, umuwi lang daw siya dito para bawiin yun sayo, bakit daw k
asi pinangunahan mo siya sa pagbili? Grabe! Inaantok pa talaga ako! Hindi ko na m
aabsorb ang mga sinasabi niya.
Tell her, wala akong inaagawan na kung sinuman. Kaya pwede ba? Hayaan mo na muna
akong matulog. naiinis na sagot ko.
Naku! Akala ko pa naman totoo sinasabi nun! At may nalalaman pang pupuntahan ka n
a daw niya ngayon! Sigurado ka bang hindi mo yun kilala?
Ano bang pangalan kasi niya?
Yun na nga e! Kilalang kilala mo daw siya!
Sino nga?! sigaw ko na din! Potek! ayaw agad sabihin!
Teka.. Mische? JaJazzel Mische? Yun nga yata..
I ended the call and immediately run downstairs.
If Beths serious about what she said, Id be dead.
At Im certain na totoo lahat ng sinasabi niya, dahil hindi pa sila nagkikita.
It cant be true..
SHES BACK!
Tumahimik bigla. Nakita siguro ng mga to na pababa ako.
Pagharap ko..
Its been a while, four years? bungad sa akin ng isang maganda at mestisang babae na
medyo maliit sakin ng konti. Howre you? I missed you my dear brother. sabay yakap
niya sakin.
Pinapanood lang naman kami nina Chloe at Lance, at isa pang babae, si Kate na ng
a siguro yun.
Youve got a lot of explaining to do.. bulong niya sakin.
Ah.. Mische.. tawag ni Chloe.
Yes. Misches my younger sister. >__________<
Shes a blackmailer and Im dead.
Yes? nakangiting sagot ni Mische.

Tara na kumain. Tutal gising na din si Dylan.

OH! Sure, lets go kuya? ngumiti siya ng nakakaloko at humawak sa braso ko.
Nauna na kaming pumunta sa dining area.
Narinig ko namang bumulong si Kate. Ang sweet nilang magkapatid..
SWEET? Poker face lang talaga to.
Habang kumakain.
Kuya, bakit hindi mo naman sinasabi na binyagan na pala? Ninang ako ha! sabi ni Mi
sche.
Bakit ka ba nandito? tanong ko.
Alam mo nanaman siguro. May kasalanan ka sakin.
Wala akong kasalanan sayo kaya umalis ka na.
Sinipa ako ni Chloe sa ilalim ng lamesa, at binigyan ako ng UMAYOS-KA-look.
Oo naman! Tutal nanditoka na rin lang. sagot ni Chloe.
TALAGA?! YES! First time ko magiging ninang! Diba ibig sabihin nun second mom ni b
aby? Yehey! May baby na ako! excited na sabi ni Mische.
O_____O
Hindi mo baby. Baby ni Chloe yun. Ninang ka lang. sabi ni Vince. Mukhang magiging
magkakampi kami a.
Kahit na. Pamangkin ko din siya kaya pareho ang dugong dumadaloy sa amin. Ikaw ba
?Ninong ka lang naman.
Ninong nga. Pero kung hindi nakilala ni Chloe si Dylan, ako sana ang Daddy ng bab
y ni Chloe!
Anak ng! Ano daw?! Eto nanaman yung feeling!
What?! gulat na tanong ni Mische.
VINCE!!! saway ni Chloe.
Naku!Naku! Pagpasensyahan mo na itong pinsan ko. Hindi pa nakakainum ng gamot kay
a inaatake nanaman ng sakit niya.. sagot ni Kate habang pinapat ng medyo malakas
si Vince. Paano ko nalaman na malakas? Facial expression niya.
OMG! Youre sick?! Gosh! Contagious ba?
BINABAWI KO NG KAPATID KO SIYA.
(-.-) kaming lahat yan.
(@@) ?? MISCHE.
Ah, ang ibig sabihin ni Kate, nagbibiro lang si Vince. ahehehe. Diba Vince? Chloe

Sinong nagsabing nagbibiro ako? Aww.. Oo na nga! Biro lang. siniko siya ni Kate.
See? hehehe nakangiting sabi ni Kate.
Ganun ba.. e kelan ba ang binyagan? Mische.
This coming week na.. Chloe
How about the wedding? Mische
Mische! Saway ko sa kanya. Sobrang daldal talaga!
What? Hindi pa ba napaplano? Nagtatakang tanong niya.
Will you please shut up?!
Whats wrong with you?! I was just asking!
Hey! Tama na yan. Nasa harap tayo ng pagkain. Parang nanay nanamin dito si Chloe,
taga-saway. >______<
BINYAGAN! (ETO NA, SORRY MASYADO MAHABA ANG INTRO.)
CHLOES POV
After a week of preparation, binyag na din ni baby Lance! YEY! ^^
Si Mische? Buong araw namin pinaliwanagan ng mga nangyari, pati na din ng set-up
namin ni Dylan. At sa buong araw na yun, nagbangayan lang sila. Si Mische versu
s Vince and Dylan. Nakakagulat nga, sila pa ang nagkampihan. To the rescue naman
si Kate, binugbog si Vince dahil sa pang-aaway kay Mische. Kami lang yata ni Ba
by Lance ang matino sa bahay na ito e.
Anyway, NATHANIEL CAINE is his fathers name sa record, which is still legal since
Dylans real name is NATHANIEL DYLAN CAINE.
Dylan attended the ceremony, todo disguise nga lang. As well as Vince. Kontodo a
yos kami sa kanila para hindi sila mamukaan.
Ang alam ng lahat, si NATHANIEL CAINE ay mula sa angkan ng mga CAINE dito sa hac
ienda na nag-migrate dati sa Amerika. At ang nakakatuwang parte pa, may mga mata
tandang nag-confirm na natatandaan nga daw nila nung bata pa lang si NATHANIEL.
Were all laughing secretly sa mga naririnig naming kwento.
At eto nga, sa bahay din naman ang reception. Ang luwang kasi ng bahay ni Dylan.
Nagawang ayusan ng caterer na hinayr namin kaya napaka-elegante tingnan.
Imbitado ang mga trusted friends namin, na tumayong ninong at ninang ni Lance.
Ang pamilya ni Lance, hindi nakarating dahil si Mische lang naman ang nagsabi sa
kanila na may anak na si Dylan. Ilang oras nga ding kausap ni Dylan sa telepono
ang Papa niya.
Ang pamilya ko? Wala silang alam. At hindi pa nila pwedeng malaman.
Wheres my godson?! Lemme hold him! Si Mitch yan (@LadyAireen), malayo pa, sumisigaw
na. Friend ko yan from college. (imbento. LOL!)
Hey Mitch!Wag ka ngang sumigaw, akala mo naman hindi niya nakita kanina si Lance
sa simbahan. and thats Alexa. Magkakabarkada kami ng mga yan, kasama si Kate.

Nakita ko nga! Nakita LANG, ni hindi ko nga nahawakan dahil nag-aagawan kayo. Wal
a tuloy siyang picture sa simbahan kasama ng maganda niyang ninang. she rolled he
r eyes.
Oh siya, Chloe, pahawak mo na yang si Lance kay Mitch, pero bago yun, itanong mo
kung anong regalo niya.. dumating na din si Kate.
Excuse me, Ill give Baby Lance TEN THOUSAND PESOS, CASH. And a crib. ^^ Mitch answe
red while reaching for Lance.
Napailing kaming tatlo (Kate, Alexa at ako) Hindi na nagbago, kuripot pa din. bulo
ng ni Kate.
Anong binubulong mo dyan Kate? Bakit? Sige nga, anong regalo mo kay Lance? Mitch
May inilabas na susi si Kate. Here. Iniabot niya sakin yun.
Ano naman to? nagtatakang tanong ko. Hindi to susi ng sasakyan e.
Thats the key to the newly constructed underground of your house. Thats filled with
agents stuff and the likes. You know, baka dream maging agent ni baby. Nahirapan
ako dun ha!Isinabay ko yan sa pagbabakasyon ko kaya natagalan ako! pagmamalaki n
iya.
Grabe naman! Binyag pa lang ni baby a. Hintayin niyo regalo ko sa kanya sa first
birthday niya. sabat ni Mitch.
Hahaha! Oh siya, salamat! Pero alam mo, mas magugustuhan yata tong regalo mo ng is
ang taong kilala ko. sabay ngiti ko ng nakakaloko kay Kate.
Sino? Kate.
Si Kuya NATHAN! Sayang nga wala siya dito!
Ayyiiiiiieeee!!! tukso namin sa kanila.
Tigilan niyo nga ako.. sabi ni Kate habang namumula.
HAHAHAHA! Sige, tara na sa loob para makakain kayo!
Oops! Sandali! Andito na din kami! habol ni @hannahbax, kasama si Rose at Erlyn.
Oy sandali! pigil ni Alexa.
Oh bakit? tanong ni Erlyn.
Asan ang regalo niyo? Alexa.
Grabe! Checkpoint bato?! Rose
Aba, mabuti na yung sigurado, mamaya makikikain lang kayo dito.. Alexa
Hoy ha! Idedeliver na lang dito ang regalo ko, hindi ko kasi madala sa sobrang da
mi! depensa ni Rose.
Anong regalo? Alexa.
Kelangan ba talaga sabihin ko pa? Baby furniture basics, stroller at infant car s
eat. sagot ni Rose.

Ikaw hannahbax?
Electric guitar! Para rakista si baby! sagot ni hannahbax habang nakangiti.
Ikaw naman Erlyn?
Aba! Hindi made-deliver yung akin! Tsaka ginagawa pa lang e.. PLAYGROUND! Erlyn an
swered cheerfully.
Sus! Sari-sari regalo niyo kay Lance.. umiiling na sabi ni Alexa.
Oh bakit? Ano nga bang regalo mo kay baby? Kanina ka pa tanong ng tanong ng irere
galo ng lahat ng bisita a.. hindi mo pa sinasabi ang regalo mo.. tanong ko kay Al
exa.
Ha? Ahh.. Eh.. napapakamot sa ulong sagot niya.
Oh? ANo na? tanong ni Mitch.
Ako kaya nag-imbita senyo! Aba, effort na effort yun! Kung wala ako, wala kayong
lahat dito! pagmamalaki ni Alexa.
WOW! Hiyang-hiya naman kami sa effort mo Alexa! sabi ni..
.
.
.
.
.
.
MARK??! sabay-sabay na sigaw namin! WOW! Reunion!
Oh! Eto, regalo ko kay Lance. inabot niya sa akin ang isang.. susi ulit?
Ano to? tanong ko.
Susi, sa first car ni Baby Lance.. proud na sabi ni Mark.
Weh?! Asan? tanong ni Kate.
Sa labas! Akala mo naman niloloko. Mark.
E kasi sabi mo makikikain ka lang dito. Tara nga, tingnan natin yang regalo ni Ma
rk sa labas. Sagot ni Alexa.
Gatoto na si Alexa oh, wala namang regalo. Sabi ni Mitch habang naglalakad kami pa
labas.
Wag ka ngang maingay, mamaya may makarinig sayo.. saway ni Alexa.
Sinong walang regalo?! Si Alexa?! waahhahahahha! Pinagbintangan mo pa ako, ikaw n
aman pala dyan ang walang regalo! HAHAHAHAH! si Mark.

(-___-)- ALEXA
Sige lang isigaw mo pa. sagot niya.
Yun ba yung regalo mo kay Lance, Mark? Aba! si Ninang Parpee dumating na.
OO! Ang ganda nuh! Sabi ko naman diba, yung katulad na model ni bumble bee ng TRAN
SFORMERS ang ireregalo ko kay Lance na car. pagmamalaki pa niya.
Ahh.. Oo, naalala ko na.. maganda ha! Buti pinautang ka ni Luigi para makabili ni
yan. sabi pa ni Parpee.
Pffft----HAHAHAHAHAHAHAHAHA! Nagtawanan kaming lahat! Pinagmamalaki talaga? Utang
pala. HAHAHAHA!
Tumahimik nga kayo, babayaran ko naman yan nuh! Dapat nga yata nag-artista na lan
g ako. LAOS sana ang mga artista ngayon! Mark.
Ano ulit yun?
Pakiulit nga.
Si Dylan at Vince.
Ahehehehe. Sabi ko, Chloe, hindi pa ba kakain? Gutom na ako a.
Ahh! Oo, tara na sa loob. aya ko sa kanila.
Teka! Wala pang regalo si Parpee!
Tumigil ka Alexa, ikaw lang ang tanging bisitang walang regalo dito. Kate.
Para sa ikalalagay ng loob mo, house and lot ang regalo ko kaya hindi ko madala d
ito.. Chloe oh. sabay abot sakin ng envelope.
Whoa!!! Ang gagalante niyo naman! I exclaimed! Pwede ng hindi magtrabaho si Lance
sa lahat ng regalo nila a!
Natapos ang magulong binyagan.
Kung nagtataka kayo at walang sponsor si Dylan, aba, kahit hindi sila nakaattend
, hindi nila nakalimutang magpadala ng regalo.
Ibang klase kasi mag-imbita itong si Alexa, nilagay pa sa invitation na requirem
ent talaga ang regalo tapos siya naman ang walang dala. Sa birthday na lang daw
ni Lance. XD
At gusto nga yata nilang lumaking tamad ang anak ko, may mga nagregalo kasi ng c
redit at health cards galing sa mga kinuhang ninong at ninang ni Dylan.
Yung isa naman, yung kaibigang fashion designer ni Dylan, annual supply ng damit
galing sa clothing line niya. Ansabeee??!
At yung iba naman gustong maging techy si baby..
Cellphone na hologram? Diko alam to e. Basta sabi nila wag ko na lang daw pakiala
man.
Meron ding mga laptop, oo, MGA.

Si Vince? Battery-automated car.

Si Mische naman, pera na lang daw. Natransfer niya na sa bangko. Mabubuksan lang
yun ni Lance pag 18 na siya. Magkano? Wag niyo ng alamin, baka mahilo kayo. Tut
al naman daw at first baby ng pamilya si Lance kaya okay lang daw.
At ang pinakanakakalokang regalOng natanggap ni Lance, ay galing kay @Primadonna
Hunnie .. Ano yun? Ang FUTURE GIRL daw ni Lance. Si Chantel! ^^
Lalo na siguro kung alam to ng pamilya ko. Haaaaaayyyy!
It was such a long day.
Everyones already in bed, as well as Lance.
I think its time for me to take a good rest.
LIGHTS OFF.
-Chapter5 (teaser)
CHLOES POV
Two days after.
Dylan, nakausap mo na si Beth? tanong ni Vince habang bumababa sa hagdan.
Andito kami ni Baby Lance sa sala kasama ng magkapatid.
Wow ha. Kung makaasta, parang bahay niya lang? sabi ni Mische habang nakatingin sa
TV screen.
Ano yon? May sinasabi ka dyan PATA? tanong naman ni Vince at umupo sa katapat na upu
an ni Mische.
Anong PATA?!!! sigaw ni Mische.
PATA! Ikaw! PATA! Ang laki ng hita mo! Parang PATA!!! sigaw din ni Vince.
Ang kapal ng mukha mong PAYATOT ka! Feeling mo naman! Ang pangit-pangit mo!!! saba
y tayo ni Mische.
Aba! Mahiya ka nga dyan sa sinasabi mo! May makarinig sayo, malaman pa nilang wala
kang taste! tumayo din si Vince.
Mabuti sana kung may relasyon tayo, baka pa nga masabihan na wala akong taste! hum
akbang palapit si Mische kay Vince.
Pakiramdam ko may kidlat na namamagitan sa tinginan nila.
!!!(.~~) ~~~~~~~~~ (~~.)!!!
Mische Vince
Huh! At iniimagine mo pala na may relasyon tayo?! humakbang din si Vince.
Asa ka naman! Never! hakbang ulit.

Never? Never ka ng makakaget-over? nakakalokong ngiti ni Vince.

An---!!!
Oh baka naman.. May gusto ka na sakin nuh? Ha? Ano? nang-aakit na sabi ni Vince at
nagkagat-labi pa. Abnormal talaga. Natigilan naman si Mische.
*boooooooggg!*
Sapul sa mukha.
Aray! Lintek! Ano ba Dylan! binato kase ni Dylan ng throw pillow. Kaya nga throw p
illow. Pambato. xD
Tumahimik nga kayo! Para kayong asot pusa ah! Isa pa, kung umasta kayo para kayong
walang ibang kasama. Sigawan pa kayo ng sigawan. sabi ni Dylan.
Hindi lang naman ako a! Bakit ako lang ang binato mo?! sigaw ulit ni Vince.
*boooooooogg!!*
Sapul ulit.
Potek! Ano ba!
*boooooooogg!!*
Ta--!!
Oh sige, sumigaw ka pa, itong sofa na ang ibabato ko sayo. Di mo ba nakikita, natu
tulog ang anak ko? Ha?
Umupo naman si Vince ng bumubulong bulong.
Bheelaaat!! panunukso ni Mische. Parang bata.
Ik--!!
Ano nga ulit yung tinatanong mo? pagputol ni Dylan sa sasabihin ni Vince.
Ahh.. Oo nga pala, kung nakausap mo na si Beth? Katatawag niya lang sakin e. Umuus
ok na siguro ilong nun ngayon. HAHAHAHAAHAH! sabay tawa ng pagkalakas-lakas.
Vince! Magigising si Lance! saway ko.
Sorry. Sorry.. Ano nga? Kung nakausap mo na ba? tanong ulit niya.
Oo, kanina din. Hinahanap na tayo, sinabi niya din siguro sayo na pag hindi pa ta
yo bumalik, ire-report niya na sa pulis. sagot ni Dylan.
Yeah! If I know, kinukuha niya lang ang atensyon ng media. tsk! Kahit kelan talag
a.. Vince
Oo. Una na ako babalik bukas, tinawagan na din ako nung katulong ko sa bagong alb
um e. sabi ni Dylan.
May bago kang album? tanong ni Vince.
Ay wala! Kaya nga katulong sa bagong album e. sabat ni Mische.

Kinakausap ba kitang Pata ka ha? baling sa kanya ni Vince.

Bakit? Ikaw ba ang kausap ko?!
E sino?! Wag mong sabihin na nababaliw ka na? Aba! Ilang araw pa lang tayo nagkak
asama dito nababaliw ka na agad sakin? Wag ganyan.. Baka mamiss mo ako niyan!
Yuck! Excuse me! Youre not my type!
Aba! Mas lalo ka na! Mas gugustuhin ko pang tumandang binata kesa .. eeeew!
Hoy Vince! Kung maka-eew ka naman, para kang bakla. sabi ko.
Oy Chloe! Nandyan ka pala! Kala ko estatwa na may hawak na baby e!
Anong sabi mo?
Naku! Nabibingi ka na din yata Chloe, yaan mo bukas lilinisan kita ng tenga. Pati
si Baby Lance, wala ng istorbo e. Aalis na. sabay ngiti ng nakakaloko.
Mische.. tawag ni Dylan.
Bakit?!
Umayos ka nga ng pagsagot mo, bastos mo na a.
Bakit ba?!
Diba sabi mo gusto mong dito ka muna?
Oo nga! Pero sabi mo naman isasabay mo na ako pag-alis mo dito.
Binabawi ko na. Dito ka na lang muna.
Talaga?!
Hindi, sabi niya sasama ka na daw sa kanya.sabi ni Vince.
Hindi kaya! Sabi ni kuya dito muna daw ako e! parang bata.
Narinig mo naman pala, bakit paulit-ulit ka? Vince
Sinisiguro ko lang, tsaka bakit ba nangengelam ka? Mische
Naku! Hindi na kayo matatapos niyan, tama na nga. saway ko nanaman. Yan lang naman
ang role ko sa story nato. TAGA-SAWAY sa mga BATANG nag-aaway. >___<
Sasagot nanaman sana si Vince kaso tumunog yung cellphone ko. Wag ka maingay. sawa
y ko sa kanya bago ko sinagot ang tawag.
Akin na muna si Lance.. binigay ko si Lance kay Dylan at lumipat ng upuan sa tabi
ni Vince.
Talagang gusto mo sakin ka pa nakatabi ha.. oh sige, gusto mo kalong ka pa sakin,
ok lang. sabi pa ni Vince.
-____Kaya lang ako tumabi sayo dahil masama yung radiation kay Lance. Linisin mo nga ya
ng utak mo, masyadong madumi. sabi ko bago sinagot yung tawag. Hello?

Narinig ko pa si Vince na bumubulong ng Radiation? Sari-sari na nalalaman oh.. sin

iko ko siya. Aray!
I mouthed, Shut up.
Best! bati ni Kate sa kabilang line.
Oh bakit?
Para namang hindi ka excited na tumawag ako a.. nagtatampong sabi niya.
Hindi nga.
Grabe ka best! sigurado ako, kung magkasama kami nung sinabi ko yun, nahampas niya
na ako ng pagkalakas-lakas. Brutal e.
Joke lang.. haha. Bakit?
Pinagrereport ka na sa opisina..
Huh?E next week pa dapat diba? next week pa naman talaga ang tapos ng leave ko.
Kasi naman best, yung nagtake-over sa trabaho mo, magfa-fly na sa States, so maba
bakante yung pwesto mo..
Hindi pa pwede.. nakatingin lang sakin yung tatlo.
Anong hindi pwede? Iniisip mo ba si Lance? Andyan pa naman si Dylan a..
Aalis na siya bukas. Walang maiiwan kay Lance. Hindi pa ako nakakakuha ng Nanny.
E panu yun? Pag hindi ka pa nagreport baka mawalan ka ng trabaho.
Naman kasi! Titingnan ko, bahala na bukas.
Sige.Bye. I-kiss mo ako kay Lance. Bye.
Bye. Call ended.
Bakit? tanong ni Dylan. Parang asawa lang. Ano ba Chloe, asawa ka dyan!
Pinagrereport na ako sa office e.. pag daw hindi pa ako pumasok, tatanggalin ako.
sabi ko habang kinukuha na ulit si Lance.
Oh. E di Pumasok ka na.. sabi niya.
Panu si Lance? Walang maiiwan sa kanya.
AKO!! sabay na sigaw ni Vince at Mische.
Ako na lang, umalis ka na! sabi ni Mische.
Hindi pa ako pwede umalis, baka isipin nila magkasama kami ni Dylan, mapagkamalan
pa kaming pabitin niya.
Ano? sabay-sabay na tanong namin.
Na alam niyo yun.. na magkasama at.. may RELASYON! Pero ok lang naman yun! Si Dyl
an naman ang mukhang becky saming dalawa e. sabi pa ni Vince.

Tumayo si Dylan. Chloe, alis muna kayo ni Lance dyan.. inalalayan niya akong tumayo
at lumipat sa tabi naman ni Mische.
Bakit ba? tanong ko pagkaupo ko.
Baka gusto ni Dylan na tabi kami sa upuan. Vince.
Yung aura ni Dylan, black na.
Sige na nga, pagbibigyan na kita.. Vince pa ulit.
Wag kang aalis dyan sa pwesto mo ha. Dylan.
Bakit? Oh sige-sige.. dito lang ako. hehehe.
Good. Dylan.
HOY! ANO YAN?!!! sigaw ni Vince habang tumayo at nagtago sa likod namin.
Si Dylan kasi binubuhat yung sofa.
Bumalik ka sa pwesto mo! Subukan ko lang na hampasin ka ng sofa, baka sakaling tu
mino ka! sigaw din ni Dylan.
Pare naman! Nagbibiro lang ako, ibaba mo na yan. Mamaya tamaan ako niyan, mawalan
ka ngahehe. Joke lang, baka tamaan din sina Chloe..
Ibinaba naman ni Dylan yung sofa.
Pero seryoso ako.. Vince.
Dylan >_____<!!!!
Ano ba?! Seryoso ako na aalagaan ko si Lance bukas..
Hindi nga! Ako sabi mag-aalaga sa kanya e! Mische.
Ano bang alam mo sa pag-aalaga sa baby?!Mukha ngang wala kang alam gawin sa bahay
e! Vince.
Ang yabang mo ah! Tingnan na lang natin! Mische
Sige! Vince
Kaming dalawa ang maiiwan kay Lance bukas. Mische declared
Nagkatinginan kami ni Dylan.
Hindi ba delikado?
Baka kung mapano ang anak ko.
Nakakatakot ata kung sila ang maiiwan kay Lance.
Dylan, sana pareho tayo ng iniisip.
HINDI PWEDE! sabay na sagot namin ni Dylan.
--

Chapter5. Mince ^^
-CHLOE S POV
Wag na lang kaya muna akong pumasok? suggest ko, nandito na kami sa may front door
at handa ng umalis.
Diba sabi mo pag di ka pa pumasok matatanggal ka sa trabaho? tanong ni Vince.
Oo nga.. nag-aalangang sagot ko.
Ok lang naman sakin kung hindi ka magtatrabaho, pwede ko naman kayong sustentuhan
ni Lance.. sabi ni Dylan.
Pwede naman talaga, pero ayaw ko. Hindi. sagot ko.
Paano? Tara na. aya niya.
Umuna ka na lang kaya? Tutal may kotse naman ako.
Kung inaalala mo si Lance, kami na ang bahala sa kanya. sabi ni Mische.
Yun na nga ang inaalala ko e.. bulong ko.
Ano yun? Hindi ka namin nadinig. sabi pa ulit ni Mische.
Sabi ko baka mahirapan kayo pag-aalaga kay Lance.. sabi ko na lang. Kasi naman e..
Ahh! Wag mo na isipin yan.. Sisiw lang to. Pasok ka na. tinutulak-tulak pa ako ni
Vince palabas.
Baka mamaya pag-uwi ko sisiw na ang anak ko. >__<
Ano Chloe? Tara na.. si Dylan.
Pumunta na ako sa garahe at lumapit kay Dylan.
Sigurado ka ba dito? Tama ba to? bulong ko sa kanya, malapit lang kasi kami kay Vi
nce at Mische na nakatayo pa din sa may front door kasama ni Lance. Pareho pa si
lang nakangiti sa amin.
Saan? Dylan.
Dito, na maiiwan si Lance sa kanilang dalawa? Do you think its a good idea?
Sa tingin ko naman kaya nila.. And besides, we have no choice. Trust them, hindi
naman siguro nila hahayaang mapahamak si Lance. paniniguro ni Dylan.
Eh kasi n---! may sasabihin pa ako e.
Wag ka na mag-alala! Kami na ang bahala dito! Magtiwala ka lang! si Vince, sabay n
giti ng pagkalawak-lawak.
^____________^
Yan na nga ang hindi ko ipagtiwala e..

Tara na. Hinila na ako ni Dylan papasok sa kotse. Dont worry. Everythings gonna be fi
ne. Ingat. tapos nun, pumasok na din siya sa kotse NIYA. Oh diba? Akala mo kung mag
-aya ihahatid niya ako. Pareho naman kaming may dalang kanya-kanyang kotse.
Dahil wala na din naman akong nagawa, pumasok na lang ako habang nagdadasal na s
ana walang mangyaring masama sa anak ko. >__<
VINCES POV
Ba-bye Mommy. Say ba-bye na Baby Lance.. Ba-bye Mommy.sabi nitong si Pata habang p
inipilit magba-bye si Lance.
Akin na nga yang si Lance. kinuha ko si Lance sa kanya.
Ano ba?! Kita mong nilalaro ko pa ahh! sigaw niya sakin.
Mamaya mahawa si Lance sa pagiging abnormal mo. pang-aasar ko. Hindi naman sa pagi
ging rude. Ewan ko ba, nakakairita kasi talaga ang ugali ng babaing to. Napaka-s
poiled brat.
Abnormal ka dyan! Hindi ako salamin! Baka nakikita mo ang sarili mo sakin!
Talagang hindi ko nakikita ang sarili ko sayo, tingnan mo nga yang hita mo! Kabab
ae mong tao, ang laki-laki ng hita mo. sabay talikod ko, ipinasok ko si Lance at
umupo sa sofa, naramdaman ko namang sumunod si Pata.
Akin na nga si Lance! Papaarawan ko siya, nabasa ko sa libro dapat daw pinapaaraw
an ang baby para makakuha ng vitamins. kinukuha niya sakin si Lance.
Papaarawan mo?! Alam mo ba kung anong oras na? Its almost nine! Sa tindi ng init n
gayon, hindi na vitamins ang makukuha ni Lance, alam mo kung ano? SKIN CANCER! si
gaw ko sa kanya. Parang di nag-iisip e.
E sa ganun ang nabasa ko e! Bakit ba sumisigaw ka dyan? depensa niya.
Ang engot mo kasi, para kang hindi nag-iisip dyan! sabi ko naman.
At sinong nag-iisip? Ikaw? Tingnan mo nga ang ginagawa mo kay Lance!
Ano bang ginagawa ko? Pinaghehele ko lang naman siya habang pinapadede nung iniw
an ni Chloe na gatas.. wala namang masama sa----WOAH!!
Akin na nga! Ang tanga mo talaga! Ayan! Basang-basa na ang damit ni Lance.. ibinig
ay ko na din kay Pata, paano kase, sala pala yung bote, nasa damit na ni Lance,
nabasa tuloy.
Pag nagkasakit tong si Lance, lagot ka kay Chloe! Pati kay Kuya! sinisi pa ako.
Malay ko bang sala pala ha?! Kung makapangonsensya ka naman akala mo ang galing-g
aling mo a.. Kung pinayagan kaya kitang paarawan si Lance at nagka-Cancer, e di
mas lalong lagot ka?! ganti ko sa kanya. Akala mo naman kasi.
Yabang mo talaga! Dyan ka na nga! sabay talikod sakin at umakyat papuntang kwarto ni
na Lance.
Sumunod ako sa kanya, sisitahin ko sana siya dahil ang bagal niya magpalit ng da
mit kaso nag-ring naman yung cellphone ko.
Oh ano? baastos lang? haha. Bungad ko pagkasagot sa cellphone ko.

Hoy umayos ka. May utang ka pa saken! Baka gusto mong isulat ko yun sa magazine n
amin! pananakot naman sakin ni Kate. Oo, ang magaling kong pinsan ang tumawag.
Ahehehe. Ito naman hindi na mabiro. Bakit ka napatawag? bawi ko, aba! Mahirap na,
mamaya totohanin niya yung article na sinasabi niya.
May kaylangan ako sayo.. pabitin pa e.
Lumalapit ka lang naman sakin pag may kaylangan ka e..
Anong sabi mo?!
Willing akong gawin ang gusto mo. fingers crossed. >_<
Good. Ganito..
MISCHES POV
Paano ba to?
Ganito kaya? Taas ang kaliwang kamay ni Baby.. ayy, hindi-hindi.
Baka ganito.. taas ang kanang kamay.. hindi e..
Siguro dapat buhatin ko muna..
Buhat..
E paano ko isusuot?
GRABE!!!
Hindi ko alam kung paano bibihisan si Lance!!!
Baka mabalian.
Paano ba ginagawa ni Chloe dito?
Teka, nasan na ba ang payatot na yun at ayaw akong tulungan dito?
Lingon sa likod..
Psst! sitsit ko sa kanya, nakatalikod kase.
Aba, hindi ako pinansin.
Isa pa nga..
PSSSST!!
Hindi pa din lumilingon? Nananadya to a..
Kumuha ako ng unan..
One..
Two..
Three..

PSSTT!!!
Pagharap niya..
*booooogg!*
Three points!
Takte! Ano ba?! sigaw niya sakin. Bakit ka namamato ha?! unti-unti siyang lumalapit
sakin.
Teka, parang ang Hot niya? Sexy.. Delicious.. Este, LAGOT!
Ayan! Naku! Galit na siya..
Ahehehe.. pilit na tawa ko, paano na? Ayan na siya.
Ahehehe? Ano?!
Bakit kasi naninigaw e.. Katakot.
Hinarang ko sa mukha ko yung damit niLance. Ano yan? tanong niya.
Damit. Bulag ka ba? sarcastic na sagot ko.
Niloloko mo ba ako ha?
Nagtatanong ka, sinasagot lang kita.
Aba.. talagang, baka gusto mong..
Ano?
Napatitig ako sa mukha niya..
Ang cute pala ng mata niya.. Singkit. para ngang wala na siyang mata e.
Tapos yung ilong niya, ang tangos, parang mas matangos pa sa ilong ko a..
Tapos yung labi niya..
Yung labi niya..
Bakit nakakagat-labi tong isang to?
Wala naman, tutal tayong dalwa lang dito.. lumapit siya sakin. napaatras naman ako
palikod.
Nakatingin siya sa ano..
Sa Lips ko?
Gosh! Lumapit nanaman siya, teka, wala na akong maatrasan, headboard nato.
Ayan na siya, konti na lang..
Ang lapit na niya, parang hindi na yata ako makahinga..
T-teka.. W-whatre you d-doing? nabubulol na tanong ko.

Bakit nabubulol ka dyan huh?

GOD! What is he doing?! He winked, and whats that?! Binasa niya yung lips niya us
ing his tongue! KILL ME NOW! He looks goddarn.. HOT!
(MULTIMEDIA-----------)
YAN ANG GINAGAWA NI VINCE KAYA NAWAWALA SA SARILI SI MISCHE! BWAHAHAHA!
AT DAHIL NAGKAPROB SA PICTURE, HAHA. HINDI KO ALAM ANG GAGAWIN KO. LOL! AYUSIN K
O YAN.
IBANG PIC NA LANG A? AYAW TALAGA E.
YAN NA LANG, HABANG LUMALAPIT SIYA KAY MISCHE. :))
Sobrang lapit na ng mukha niya.. Napapikit na lang ako.. Bahala na.
One..
Two..
Three..
Four..
F-- *poke*
Napamulat naman ako bigla. Hes smiling. No! Hes laughing! HARD!
Binato ko siya ulit ng unan! Aray!pffft-hahhahahahahahhaha!
Shut the f*ck up! sigaw ko sa kanya. My face is burning. Grabe! Napahiya ako dun.
>///////////<
HAHAHAAHAHHA! Dapat pala vinideo ko yun! Trending yun sa youtube for sure!! hahah
ahahahah! hawak pa niya ang tiyan niya sa pagtawa while sitting on the floor.
G*go! hinagis ko sa kanya yung damit ni Lance. Ikaw magbihis dyan! I walked out of th
e room.
Asar! Kala ko yun na e.. T3T
VINCES POV
Ano ba kasing gagawin natin dito?! nagbubunganga nanaman tong si Pata oh. Nakasamp
ung paliwanag na yata ako kung bakit kami nandito ngayon sa palengke.
Oo. Sa palengke. >__<
Para naman kasing gusto ko din pumunta dito diba?
Kahit naman dito ako lumaki, isang malaking eskandalo pag may nakapansin saken di
to.
Paano naman kasi si Kate! Ginawa nanaman akong PA niya! Hindi na nahiya! Mukha k
ong ito talaga ha? Inuutusan niya lang na kumuha ng mga order niya sa palengke.
Isa pa yun, napakakuripot, kadami-daming pera sa palengke umoorder ng damit! Ke
syo mura daw at magaganda naman, tapos ako ang pakukuhanin!

Kung wala lang akong utang na loob sa kanya h--!

*poink!*
Takte!
Ikaw namumuro ka na ha! Bakit ka namamatok dyan?!
Kanina pa ako nagtatanong dito, hindi ka naman sumasagot! Aba, feeling mo naman w
ala kang kasama ha. tsaka bakit ako ang nagtutulak sa stroller ni Lance? Parang
hindi ka lalaki a! Bakla ka siguro nuh! dire-diretsong sabi nanaman ng Pata nato.
Tuwing bubuka ang bibig parang machine gun! Wala na yatang alam gawin to kundi b
umunganga e.
Pag talaga ako nag-asawa, yung tahimik lang..
Mahinhin..
Mabait..
Syempre dapat maganda para naman hindi sayang ang kagwapuhan ko..
Tapos yung pagsisilbihan ako..
Hindi yung utos ng utos kagaya ng babaeng to, at lalo na ni Kate!
Ayan naalala ko nanaman, nakakaasar tala---!
Alam niyo na siguro.
Isa pa yan, yung hindi ako sinasaktan!
Ano nanaman ba?!Isa pa tatamaan ka na sa akin! sigaw ko sa kanya, napalakas ata, n
agtinginan kasi yung mga tao sa paligid.
Nagbulungan pa sina ate..
Tingnan niyo yung dalwa oh.. Kawawa naman yung babae.. Sinisigawan nung asawa.. ch
ismosa #1
ASAWA? ito talaga?! ate naman, may taste ako.
Oo nga.. Siguro napikot lang yan nung girl.. Naanakan lang siguro nung lalaki kay
a masama ang loob. chismosa #2
Naanakan?! Grabe naman chismis yan ate. Kung kilala niya ako, patay ako sa media
nito, imbes na si Dylan ang mapahamak, masasambot ko lahat.
Feeling ko nga din e.. Sayang, ang ganda pa naman nung babae.. Mukhang sosyalin a
t sexy pa! Parang hindi nanganak, tapos minamaltrato lang nung lalaki.. chismosa
#3
Maganda? Sexy? hahahaha! Patawa siya! Tapos minamaltrato ko daw. >__<
Anak ng..! Ako pa ang masama ngayon?! Ako na nga ang nasaktan!
Tiningnan ko naman itong si Pata, mukhang narinig niya yung usapan ng mga babae.

Teka.. Bakit parang sa tingin ko.. may masamang balak to..

*sob* Akala
lang ako ng
akin! *sob*
b* Pinili ko
umagulhol?!!

ko ba mahal mo ako? Ano to? Pagkatapos kong manganak mamaltratuhin mo

ganito ha?! Sana hindi na lang ako sumama sayo! Hindi ka na naawa sa
Itinakwil ako ng sarili kong pamilya.. pinili kong makasama ka! *so
kayo ng anak natin! Tapos ngayon sasaktan mo lang pala ako?! tapos h

O___________O???
Ibang klase naman tong babaeng toh! Sinasabi ko na nga ba e..
Hindi ko tuloy alam ang sasabihin ko..
Dumadami na din yung mga tao.
Ang sama ng ugali nung lalaki .. tinakwil pala yung babae sa kanila. nadagdagan na
yung mga chismosa.
Tiningnan ko si Pata. Aba! Best actress ang dating ha! Basang-basa nga naman ang
mukha ng luha. Manang-mana sa kuya niya, magaling umarte. Papasa to sa showbiz.
Ayaw man lang aluin nung lalaki! Ang mga lalaki talaga, pag nakuha na ang gusto s
a babae, wala na! Kaya ikaw, matuto ka dyan sa nakikita mo ha! wag kang basta-bast
a papatol sa mga lalaki! Katawan lang ang habol nila sa mga babae! Pagkatapos nu
n, wala na!pag naanakan ka na, wala ka ng kwenta. Tayo na nga. hila-hila nung isa
ng matandang babae yung anak niyang dalaga.
Ano daw? Katawan ang habol? Sa PATANG ito? Excuse me lang, pipili naman ako ng s
exy..
Iyak pa din ng iyak itong babaing ito. Pero kung sa malapitan mo siya titingnan
, halakhak yung ginagawa niya e, nagmumukha lang umiiyak kasi may luha!
Ang galing mo din umarte ha.. bulong ko sa kanya.
Ngumit siya ng saglit tapos nagsalita nanaman. Syempre, kapatid ko si Dylan Caine
.. it runs in the blood. bulong niya bago nagsalita ulit ng malakas. Ano?! Tatalik
uran mo na lang kami ngayon ng anak mo?! Wala kang kwenta! Pagkatapos mong sabih
in na mahal mo ako?! Na hindi mo ako iiwan kahit kelan?! Pwes ako na ang tatapos
sa mga kalokohan mo ngayon! Wag ka ng magpapakita sa amin ng anak ko! Hindi ka
namin kailangan! tumalikod na siya at nagsimulang maglakad habang umiiyak?
Yung mga tao ang sama-sama ng tingin sa akin.
Pakiramdam ko tuloy guilty ako kahit wala naman akong ginagawang masama.
Ginagantihan mo ako ha. Tingnan natin.
MISCHES POV
Kanina ko pa gustong pakawalan yung tawa ko kaso masisira ang moment.
Minsan na nga lang makaganti dito sa payatot na to e.
Kasi naman, sinama-sama pa kami ni Lance dito sa palengke, pwede namang siya na
lang. Ayaw akong iwan mag-isa kay Lance, baka daw kung anong gawin ko. Yabang ng
payatot na yun!
Nakakailang hakbang pa lang ako palayo sa kanya ng..

Ano bang gusto mong gawin ko?! Naguguluhan na ako sayo.. Kanina lang itinatanggi m
o na ako ang ama ni Lance, kahit alam ko naman ang totoo. Alam kong ako lang nag
-iisang lalaki sa buhay mo.. Alam natin pareho yan.. wag mo namang gawin sakin to.
.
Lumingon ako. O_____O!!!
Si Vince nakaupo na sa daan! At ..
UMIIYAK?!!!
LINTEK! GANTIHAN TALAGA ANG GUSTO NIYA?!
Ang mga chismosang ito naman, umiba ng panig!
Yung babae naman pala ang may kasalanan..
Kaya nga.. nakakaawa yung lalaki oh.. grabe, tinatanggi niya na yung lalaki yung
ama.
Ano ba yan! Binabaliktad lang pala nung babae!
>____<
Humanda ka sakin payatot ka.
Ikaw ang tumatalikod kay Lance! Kasasabi mo lang kanina na--! hindi ko natapos yun
g sasabihin ko.
Na ano? Anong sinabi ko? Tumayo siya at lumapit samin ni Lance.
Yung mga tao, talagang may pag lapit pa sa amin, para nga naman dinig na dinig n
ila yung drama.
Na ano ba? Isip-isip, bilis Mische, di ka pwede magpadaiig.
Na hindi mo kayang--- putol nanaman ang sasabihin ko. >__<
Tama! Na hindi ko kayang mawala ka sakin.. Kayo ng anak ko.. hinawakan niya ako sa
pisngi.
Nakuryente ako!!!
lub.dub.lub.dub.lub.dub.
Shit!
Mahal kita Mische.. huweeeeeyyt!! Mahihimatay yata ako? Nanlalambot yung tuhod ko,
tapos ang lamig ng pawis ko..
At kahit pa sabihin mong hindi ako ang ama ni Lance, tatanggapin ko pa din siya..
Wag mo lang akong iwan, please.. Mahal na mahal kita.
Anong gagawin ko?
Anong sasabihin ko?
Hinihintay niya yung sagot ko..

Pati yung mga tao..

Sorry Vince.. M-mahal din kita. Sakto yung tulo ng luha ko ha! Pero may kakaibang
feeling. Bakit ganun?!
Nakatitig lang kami pareho sa isat-isa hanggang sa makarinig kami ng..
KISS!! mula sa crowd.
Nag-smile si Vince. WHAT THE HELL!! Ayan nanaman yung paglapit ng mukha niya e..
tapos hindi naman itutuloy! Este..
ASDFGJKL;!!!!!!
NO WAY!!!
He kissed me.. on the lips.. sa harap ng lahat ng tao dito.
MY FIRST KISS!!! TT____TT
-Chapter 6
-CHLOES POV
Si Mische?
Yan agad ang tanong ko kay Vince pagkapasok na pagkapasok ko sa kwarto namin ni
Lance.
Hindi ko kasi nakita sa baba si Mische nung dumating ako.
Inaasahan ko pa nga na magkasama sila dito sa kwarto at nagtatalo.
Pero nakakapagtaka dahil walang sigawang nagaganap.
I expected the worst.
Yung tipong kalat na kalat sa buong bahay.
Basag lahat ng vase pati na mga platot baso dahil nagbabatuhan sila para mag-agaw
an sa pag-aalaga sa anak ko.
Yung one hour pa lang ako nawawala, tinatawagan na nila ako para malaman kung an
o bang gagawin nila dahil pareho silang clueless.
Pero mukhang sisiw nga lang sa kanila ang task na iniwan ko.
Aba! 5pm na oh!
At tahimik ha!
Sa kauna-unahang pagkakataon yata, tumahimik sa bahay na ito.
Sa kwarto niya siguro. tipid na sagot ni Vince.
Nakaupo lang siya sa tabi ni Lance na mahimbing na natutulog while hes tracing La

nces palmar lines.

Siguro? I raised a brow.
He sighed. I dont know. I didnt hear her get out since she entered her room.
Bakit? Ilang oras na ba siya sa kwarto? usisa ko.
5?
ako tinanong? Ako kasama? yan sana sasabihin ko, kaso mukhang serious mode e.
5hours? Napagod ba masyado sa pag-aalaga kay Lance? O masama pakiramdam niya? Nak
u! Baka nabaguhan yun a. nag-aalalang sabi ko.
He straightened up.Labas muna ako.
Wait! May problema ba? habol ko sa kanya.
He just smiled weakly, then walked out of the room.
He doesnt need to answer. Somethings wrong.
I want to call him back but I dont know what to say.
I dont know how to deal with him when hes acting like that.
Last time I saw him in that same kind of mood was when I rejected his marriage p
roposal.
Gusto niyang akuin yung responsibilidad ni Dylan, para maprotektahan yung pangal
an ko, but I refused to his offer.
Ano kayang nangyari?
And si Mische?
Nag-away kaya sila?
Pero araw-araw naman nangyayari yun a.
Ano ba?!
DINNER TIME.
Hindi pa din bumababa si Mische a.
Hindi ko din siya pinupuntahan.
Its very unusual of her to lock herself sa room.
Knowing her kahit sa napakaikling panahon pa lang, shes a very out-going woman!
And Vince! He barely says a word!
Mababaliw ata ako sa bahay nato pag nagpatuloy pa ang ganitong sitwasyon!
I wanna know!
Vin-- itatanong ko sana ulit kung anong problema, tumayo naman bigla.

Tawagin ko lang si Mische. Gutom na sigurado yun, hindi siya kumain ng lunch e. na
gdire-diretso na siyang umalis at naiwan akong NAKANGANGA.
ANO DAW?!
TATAWAGIN NIYA?!
AND TAKE NOTE: MISCHE DAW!
He didnt use the word PATA or BABAING YUN.
Hes not VINCE!
And shes not MISCHE!
May dumating bang mga alien sa bahay na ito at pinaltan ang mga bantay ng anak k
o?!
Teka! Baka mamaya pati si Lance iba na din!
OMG!
Ibalik niyo sila!!!
VINCES POV
WAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHH!!! WHAT DO I DO?!
WHY CANT I GET YOU OUT OF MY MIND?!
AKALA KO BA GAME SIYA SA DRAMA NAMIN KANINA?
Bakit hindi na siya umimik after the..
KISSING SCENE?
Siya naman nagsimula nun a!
Tapos ngayon silent treatment gagawin niya sa akin?
Tsaka pinapatay niya ba sarili niya?
Hindi pa siya kumakain simula kanina a.
Kahit pa alam ko namang siya ang may kasalanan. . .
(a/n: TALAGA VINCE?WALA KA TALAGANG KASALANAN HA?SI MISCHE LANG TALAGA ANG MAY GA
WA NG LAHAT-LAHAT?LAGOT KA NAMAN KAY MITCH PAG NABASA NIYA YANG MGA PINAGSASASAB
I MO. xD epal lang. ^^)
Pupuntahan ko na din siya sa kwarto niya para ayaing kumain.
Ayokong mging tampulan ng sisi pag namatay to dito!
*tok.tok.tok*
Tulog kaya yun?
*tok.tok.tok*

B-bakit? she asked in a hoarse voice.

You might wanna go down para makakain na kami. Ikaw na lang hinihintay. sagot ko n
aman.
Kumain ka kung gusto mo! biglang sigaw naman.
Ano bang problema mo?! Umiinit na din ang ulo ko. Nakakaasar kasi. Nagi-guilty nam
an din ako sa ginawa ko kaya nga umalis ako kanina, tapos ganito pa siya.
Wala! Umalis ka na nga dyan!
Ano ba! Buksan mo nga to! sabay kalampag ko sa pinto.
Diko alam kung nadidinig ako ni Chloe sa baba, pero kahit na.
Bwisit ka talaga! Wag mo akong istorbohin!
Pag hindi mo binuksan ang pinto, gigibain ko to! pananakot ko sa kanya. Pero pwede
din. Im desperate, we badly need to talk.
Tumahimik siya.
Isa! countdown lang?
I heard the door unlocked.
Pero hindi niya binuksan.
Nagkusa na ako, tamad ng babaing to.
Pagpasok ko sa loob.
(.--) (--.)
WALA AKONG MAKITA.
ANG DILIM.
ANO NAMANG PALABAS TO?
Kinapa-kapa ko yung switch ng ilaw.
Dont you dare turn that damn lights on!
Ok. Sabi mo e. sumandal na lang ako sa wall.
*click!*
Abnormal ka talaga no?! Diba sabi ko hwag mong buksan?! sabay bato niya sakin ng una
n.
Teka! Hindi ko naman binuksan a! Hindi ko nga alam kung nasan ang switch! salag ko
sa mga bato niya.
Hindi mo alam?! Ayan sa likod mo!
Lumingon ako, switch nga. Malay ko ba?!

*sniff*
Ngayon ko lang nakita, ang gulo-gulo ng buhok niya, ano kayang ginawa niya magha
pon dito? Nagbilang ng hibla ng buhok? Ahehe. Corny.
Pugto pa ang mata. I felt something strange in my stomach. Hey, a-are you crying?
I took a step forward.
Wag kang lalapit. banta niya.
Masunurin naman ako. Humakbang ulit ako. Bakit ka umiiyak?
Gago ka talaga! gigil na gigil naman to masyado.
Eh bakit ka umiiyak? pangungulit ko.
Ano bang pakialam mo?
Wala naman, ang pangit mo kasi umiyak, lalo ka nagmumukhang baboy. pang-aasar ko p
a.
I know Im not perfect! Hindi mo na kailangan ipamukha! sabi niya tapos nagtalukbong
na ng kumot.
Woah! Iba ang inaasahan kong sagot. Hinihintay kong insultuhin niya buong pagkat
ao ko, pero nanatili siya sa pwesto niya.
Why are you acting like that? tanong ko ulit pagkaupo ko sa gilid ng kama niya.
Just leave me alone.
Ano ba kasing problema mo?
Pwede ba wag ka ng makialam.
E di umayos ka! Hindi yung lahat ng tao dito naaapektuhan mo dyan sa kaartehan mo!
inaasar ko lang naman siya kaya ko sinabi yun. Gusto ko kasing magalit siya sa a
kin, yung kulang na lang lunukin niya ako ng buo sa sobrang irita niya.
Kaartehan?humarap siya sa akin. Siguro nga, oo sige na! Maarte na ako.Masaya ka na?
Now, GET OUT! dugtong niya pa.
Ano ba kasing pinagkakaganyan mo? HA?! napipikon na ako, hindi naman kasi ako yung
tipo ng lalaki na mahilig manuyo ng babae. Kaya nga ayoko ng commitment e. Ayok
o ng mga ganitong drama. Mabuti kung kay Chloe pa. Hindi naman maarte yun.
Wag mo na nga akong pakialaman! Umalis ka na lang!
Ang hirap sayo, ang arte-arte mo. Ikaw na ngang sinusuyo dyan--!
Sinabi ko bang suyuin mo ako ha?! Tapos ngayon isusumbat mo pa sa akin yan?!
I reached my limit. Is this about that damn kiss?!
She looked away. So, tungkol nga dun.
It was just a f*cking kiss! Hindi mo kailangan magmukmok ng ganyan!
Siguro nga it was just asimple kiss sayo, pero sa akin hindi! That was my first! I
niingatan ko yun tapos basta-basta mo na lang kukunin sakin?!

First kiss niya? Hindi ko talaga maintindihan sa mga babae kung bakit ba napakabig deal sa kanila ang first kiss. Ang importante naman para saken is yung last.
Hwag mong sabihing hindi ka pa nagkakaboyfriend? curious lang.
Ano namang kinalaman ng pagkakaboyfriend ko ha?!
Kinalaman? Malaki. Men have needs.. Kung simpleng kiss lang ipag-iinarte mo pa sa
boyfriend mo, hindi malayong maghanap yun ng kapalit mo! Siguro kaya wala kang
boyfriend ngayon nuh? At isa pa, yang ugali mong yan! Napaka-isip-bata mo! Kahit
siguro sino hindi magkakainteres sayo!
Hindi siya umiimik. Nakatungo lang siya, then a tear fell down on her face.
That was when I realized what Ive said.
I-Im sorry. I tried to touch her hand pero umiwas siya. I didn--
Get out. Please.
I started to get out of the room with regrets. Bakit ba sinabi ko pa yun? Nabigl
a lang naman ako e.. I didnt mean that, any of it.
S-sorry. I managed to say before closing the door.
Bumaba na ako ulit to join Chloe.
Asan na? tanong niya.
I .. Chloe, I think I pissed her off. I confessed.
What?! Anong nangyari?! she asked with eyes wide open.
Kinwento ko sa kanya lahat ng nangyari kaninang umaga, pati na din ang mga nasab
i ko nung umakyat ako sa kwarto niya.
God Vince.. Why did you say that? That was mean..
I know.. hindi ko naman sinasadya.. nung una naman kasi inaasar ko lang siya, tap
os basta na lang lumabas sa bibig ko yun..
Nakatingin lang sa akin si Chloe. Tapos bigla siyang tumingin sa likuran ko.
Lumingon din ako. Si Mische. Nakajeans na siya at isang simpleng white blouse. P
ugto pa din ang mata niya but she wears very light make up on. Actually, she loo
ks really pretty.
Mische.. Kakain ka na ba? Halika, paghahain kita.. sabi ni Chloe.
No. Im going out. Magpapaalam lang sana ako, baka kasi hanapin mo pa ako. she talk
ed to Chloe without looking at me.
San ka pupunta? Gabi na oh.. Delikado na sa labas. nag-aalalang sabi ni Chloe.
Dont worry, wala naman sigurong magkakainteres sa akin. she smiled. A fake smile. Si
ge, gotta go, bye! umalis na siya.
Dinibdib niya talaga yung sinabi ko kanina. Hindi naman kasi totoo yun.

Hala! Whatre we gonna do? Chloe.

Ano nga bang gagawin namin?
Saan siya pupunta?
Kasalanan ko naman kasi to.
Ako na ang bahala. I said then left the house.
-I still dont have any idea kung paano mag-eexplain kay Mische, but I have to find
her first.
Saan ba siya pupunta ng ganitong oras?
Iniwan niya pa yung kotse niya, kaya malamang nasa malapit lang siya.
I drive slowly, habang lumilingon-lingon, baka kaisi nasa tabi-tabi lang si Misc
he.
Nakarinig ako ng tugtugan.
A couple would be getting married tomorrow.
Ganito sa probinsya, may sayawan, kantahan, kainan at inuman the night before th
e wedding.
Bumaba ako sa kotse para magtanung-tanong sana.
And even without asking, I can clearly see what I am looking for.
Naglakad ako papalapit sa kanila nang may tumawag sa akin.
Hoy Vince! Kamusta ka na?! Gwapo ah! Iba na talaga ang artista! Hoy Julia! Si vin
ce oh! bati sa akin ni Manong Kiko.
Kamusta ho Manong, Manang.. bati ko naman sa kanila ng kanyang asawa.
Abay mabuti naman! Napasyal ka Hijo? Hindi ka ba busy ngayon? usisa naman ni Manang
Julia sa akin.
Tiningnan ko si Mische. O____O
Lasing na ba yun AGAD?! wala pa siyang 30 minutes nawawala sa bahay, parang ang
bilis naman ata?
Napansin siguro ni Manong Kiko na tinitingnan ko si Mische.
Ang ganda niya Hijo nuh? Kaso hindi ata sanay uminum, ayan, nakakatatlong shot pa
lang, may tama na. sabi ni Manong Kiko.
TATLONG SHOT PA LANG?
Hinahampas-hampas niya yung katabi niyang lalaki habang tumatawa. Yung lalaki na
man parang nasasaktan pero pinipilit pa ding tumawa. Ano bang ginagawa mo Mische?
natanong ko out of the blue, nadinig ata ako ni Manong.
Kilala mo siya?

Oho..
Nobya mo?! sasagot pa lang sana ako ng hindi, kaso nadugtungan agad ni Manang Juli
a ng Ang galing mo naman pumili Vince! Kaygandang bata oh.. Kaso nag-away ata kay
o? Ikaw siguro ang tinutukoy niya kanina pa..
Tinutukoy na ano?
Ah.. konti po. Iuuwi ko na ho siya. sabi ko na lang.
Sige, halika, sasamahan kita doon. sinamahan ako ni Manang Julia at Manong Kiko sa
grupo nina Mische na nag-iinuman.
Hindi pa kami masyado nakakalapit ay dinig na dinig na ang boses ni Mische. Magan
da naman ako diba?Shabi niya sha akin wala daw magkakainteresh sha akin.. Well, M
aybe. Joshua left me for that bitch becaushe I dont wanna make out with him! If h
e really lovesh me, then he wouldnt forsh (force) me to do things against my will
! That bashtard! And then theresh Vince! He stole my first kissh!!! Iniingatan ko
nga yun.. taposhh.. taposhh.. ARGGGHH!! ininum niya yung lambanog sa baso niya.
She really.. really took that seriously.
And shes definitely drunk.
Nagtilian yung mga babae nang makalapit na kami. Tsk. Baka ma-issue ako nito a.
Oh hija, nandito na ang sundo mo oh.. tinapik siya ni Manang Julia sa balikat.
Shino hoh? sabay lingon niya sa amin.
Ang nobyo mo.. sinusundo ka na niya.. sabi pa ni Manong Kiko.
Tiningnan niya ako. Hito? turo-turo pa sa akin. Nobyo? WAHAHAHAHA! You must be kidd
ing me.. He dashent even like me. AHAHAHA!, You! Whatre ya doin here? tanong niya
sa akin at may pagtayo pa, muntik na tuloy matumba, buti naalalayan ko.
Inglesera pag lasing ha. Were going home.
I.AM.NOT.GOING.HOME. tapos umupo ulit siya at tumagay.
Kinuha ko yung baso niya. SHIT! HANUBA?! HAKINANGAYAN! pinipilit niyang kunin yung
baso.
I said WE.ARE.GOING.HOME!
Nagbubulungan yung mga tao.
I shed NO! sigaw niya.
ESKANDALOSA.
YES, WE ARE. matigas na sabi ko.
Hinawakan ko siya sa kamay at hinila.
LEMMEGO!LEMMEGO! pagpupumiglas niya. Ang kulit-kulit.
Mische ano ba?! sigaw ko nang makawala siya sa pagkakahawak ko.

NAtigilan naman siya, pati yung mga tao.

What do you want me to do?! I already said Im sorry! Why are you doing this?! sigaw
ko pa.
Umiiyak nanaman! I hate it! I hate it when she cries! I hate myself for making h
er cry.
Stop crying!
Dont yell at me! I hate you! I hate you sho much! Akala mo ang gwapo-gwapo mo! Oo
nga! Gwapo ka! Pero palagi mo na lang ako shinshaktan.. patuloy ang pag-iyak niya
habang hinahampas ako sa dibdib.
Im sorry. I was wrong.. bulong ko sakanya. I hugged her.
Am I being irrational? I just want to give myself to only one guy.. Is that too m
uch? I just wanna be worthy for him.. sabi niya while resting her head against my
chest.
No youre not irrational.. Im just so stupid to say those words.. You know, whoever
he is, hed be very.. very lucky to be your man.. I said while comforting her.
Really? she looked at me.
Yeah.. youre smart, kahit walang alam gawin sa bahay.. very loving aunt.. I can se
e that the way you care for Lance.. reliable.. beautiful.. Lahat ng gusto ng lal
aki, nasayo na. Totoo lang sinasabi ko. I know how much I hurt her because of my s
tupid mouth, hindi ko na yata magagawang magsinungaling pa ulit sa kanya.
Totoo ba yan?
Yes.
Then, would you be that man?
ANO DAW?!
I was still comprehending on what she said when a soft lips touched mine.
For the second time this day.
-Chaper 7.
DYLANS POV
*uwaaahh!!* uwaaaaaaaaahh!* *uwaaaaahh!*
Stop crying buddy. Mom will be home soon.. She was never late. I said while playin
g with Lance.
Binuhat ko si Lance, and let him hanging in space, that was when he stopped cryi
ng and started giggling.
I held Lance as if he was a basketball at umarte na parang player. Ipinasa kay Li
m ang bola, si Lim nagdi-dribble, nagdi-dribble.. Humahanap ng luwag na pwesto..
nag-cross-over kay Sy!! Nakapasok! Hinaharass ni De los Reyes! Nalagpasan! Pumw
esto sa three points at-----!

Shoot?Chloe slammed the door behind her. She kissed Lances head as she passed by. I
smiled at her, she just rolled her eyes. More boy stuff huh?
Dumiretso siya sa kusina at sinimulang ayusin ang mga pinamili niya, sinundan ko
naman siya habang hawak si Lance.
What are you doing here? Nasan si Gemma? Si Gemma yung Nanny ni Lance. Siya ang na
g-aalaga kay Lance kapag nasa trabaho si Chloe.
Pinagday-off ko siya. I said simply.
And bakit ka nandito? You were here last week. tanong pa niya ulit.
Six months na nga pala ang nakalipas at 7 months na ngayon si Lance. Kung pumaso
k man sa isip ko noon na hindi ko anak ang batang ito, pinagsisisihan ko na yun
ngayon.
Para ko siyang carbon copy. I still have my own baby pictures and no one can spo
t the difference between us.
Umuuwi ako dito sa probinsya every two weeks, kaya nagtataka si Chloe kung bakit
ako nandito ngayon.
Namiss ko si Lance. At isa pa, nabubwisit ako kay Beth. Shes acting like a wiNever
mind! I was about to say that shes acting like a wife, daig niya pa si Chloe kung
mag-interrogate! Ma-late lang ako ng konti sa meeting namin, akala mo asawang na
gseselos sa kabit ng asawa niya. Nakakairita.
As always.. Did he take a good nap? she asked.
I shook my head.
No? He usually sleeps a couple of hours every afternoon.
He was sleeping when I arrived, I was hovering around him wishing he would wake u
p, and he did after a while! I said proudly.
He can now tell pag nandito ka.. I cant tell kung disappointment or fear yung nadin
ig ko sa boses niya.
Let me finish this and Ill take him. dugtong pa niya.
Pinanood ko siya hanggang matapos siya sa pag-aayos ng ref.
Come on Sweetie! kinuha niya sa akin si Lance at pinaliguan ng halik sa mukha, Lan
ce cackled continuously. Thank you sa pagbantay kay Lance, paki-lock na lang ng p
into pagkalabas mo. she said.
Lagot nanaman ako nito. Sana lumusot.
You know, I wanted to take pictures of him, but I plainly forgot.You dont mind if
I stay until you finished nursing him? simula ko.
She looked at me questioningly. Dylan, you were here all afternoon. You had lots
of time to take pictures..
I know! But Iwas busy! Hes a handful! I said defensively.
She gave me her signature rolling of eyes. What do you want?

Can I stay for the night?

PLEASE. PUMAYAG KA.
SHE WAS JUST LOOKING AT ME QUIETLY.
I really think you should go. She said in a serious tone.
Id really like to stay! feeling ko melodramatic yung pagtaas ko pa ng kamay ko.
Dylan, weve talked about this! You know that!
One night Chloe! Wala namang masama sa isang gabi lang. Well, kung may nangyayari
man sa isang gabi, matagal ng meron. Gusto ko sana idagdag but shell definitely b
e mad.
Hindi siya umiimik. Ill do the chores! offer ko.
She raised a brow.
Youre exhausted. She has dark circles around her eyes, lack of sleep I guess. Napak
atigas kasi ng ulo, ang taas ng pride. Pwede namang hindi na siya magtrabaho. Ple
ase?Just tonight.
I dont think thats a good idea..
Chloe naman.. Gusto kong matulog kasama ni Lance.. Pati ba naman yun ipagbabawal
mo pa? hindi ko naman gustong manumbat, I was just being rational.
She breathed deeply. Thinking. Hard. Alright. Just tonight. She declared.
Sure! How about steak for dinner?
I dont have stock sa ref..
Dont worry! I have all the ingredients sa kotse.
You planned this, right?
I hoped youd let me.. I winked at her, and I promise! I saw her blushed before she
turned her back on me. Kunin ko lang, then Ill go get Lance so you can have a coup
le of hours sleep before dinner. What chores do you still have to do? In a norma
l day? I added.
That wouldnt be necessary. Ak--
I told you, I will do the chores.
You dont have to.
Wag ng matigas ang ulo Chloe, consider this as a treat. Isang araw lang na wala k
ang gagawin! Come on! pagpilit ko.
Okay, ilabas mo lang yung garbage, mangongolekta yung truck later, the house need
s some cleaning, schedule ng paglilinis ngayon.
And? tanong ko pa.
The clothes.. pero wag na yun. I can handle that, siguro bukas na lang.

Ill wash the clothes. ang dali naman kasi nun, automatic ang washing machine dito.
isasampay na lang pagkatapos.
Hindi na. Unless gusto mong maglaba using your bare hands.
Maglaba using my bare hands?
What do you mean? tanong ko.
Sira yung machine e..
WHAT?! KELAN PA? WHY DIDNT YOU TELL ME?!
So all this time pala nahihirapan siya maglaba ng pakamay.
Do you really have to shout? And besides, ok lang naman, ka--
Hindi okay yun! All day ka na nga nasa trabaho tapos ikaw pa ang gumagawa lahat d
ito sa bahay, hindi mo man lang sinabi na sira pala yung machine para at least n
aka-order ng bago.
I cant believe her. Masyado niyang patunayan na independent siya, kahit nahihirap
an na.
Fine. Sira yung machine.
Ngayon pa sinabi. Talaga naman! Parang bata oh!
Ill attend to that. Lets go buddy! Let your mom get some sleep, she looks.. sabi ko
habang kinukuha si Lance.
Looks what? tanong niya.
Iniisip niya siguro she looks horrible, which is not true. TIRED. sagot ko.
Psh. She walked upstairs leaving Lance with me.
I let Lance play on his crib while I do the chores.
Dinala ko sa laundry shop yung mga damit, its impossible na maglaba ako ng mano-m
ano, habang naglilinis ng bahay at nagluluto ng pagkain. Hindi ako si Darna! I m
ean, si superman! xD
By the time I finished cooking, na natutunan ko sa loob ng maraming taon na pamu
muhay mag-isa, bumaba naman si Chloe, looking more.. Fresh?
We ate dinner talking about stuff like showbiz, her work.. Lance, as always.
Pumayag siyang sa tabi ko matulog si Lance.
Mas maganda sana kung tabi kaming tatlo, malay natin maging apat kami by next ye
ar diba?
Este.. para naman mas maramdaman ni Lance na pamilya kami.
After making sure that everythings in place and that Lance is now sleeping soundl
y, I finally resigned to bed next to him.
CHLOES POV

Paulo? tawag ko. Hindi ako pwedeng magkamali, si Paulo yun..

Pero paanong nangyari?
Kasama ko ngayon si Lance dito sa may beach.
At paanong nandito si Paulo?
This cant be true..
He looked at me.
And he smiled.
I smiled back..
I cant resist.
Kahit pa gusto ko siyang sumbatan..
Gusto ko siyang saktan dahil sa pang-iiwan niya sakin..
Parang nawala lahat ng galit ko ngayong nakita ko na siya ulit..
Kumaway siya sakin habang lumulusong sa dagat.
I waved back.
Maybe later mag-uusap kami..
Pero si Dylan?
I know Paulo loved me. Still loves me.
But Dylan..
Nasa level na ng dibdib ni Paulo ang tubig nang humarap siya ulit sa akin.
He smiled again..
He looked .. happy.
Palalim ng palalim yung pwesto niya, and that instant, I remembered!
HE DOESNT KNOW HOW TO SWIM!
Napatayo ako sa upuan ko. PAULO!
Same time I shouted, Lance started crying.
OH MY GOD!
Malulunod si Paulo!
Pero si Lance!
Hindi ko pwedeng iwan si Lance.
I heard someone shouting my name.

Lumingon ako, si Dylan.

Chloe! Halika na. Mainit na masyado, ipasok nanatin si Lance.. sabi ni Dylan.
Tiningnan ko ulit si Paulo. I dont know what to do, so I just cried.
Unti-unti siyang lumulubog. I cant take it!
PAULO!!!
CHLOE! CHLOE! WAKE UP! someone was shaking me.
I opened my eyes. I can feel that my eyes are wet.
A dream.
Chloe.. are you alright? You were shouting.. Nananaginip ka. sabi ni Dylan.
D-dylan.. I hugged him tightly. Gusto kong maramdaman yung security. I cried even
more.
Shhhh.. Its alright baby.. its just a dream.. sabi niya habang hinahaplos ang buhok
ko.
Dylan.. Si Paulo.. hinigpitan ko pa ang yakap ko sa kanya and he embraced me firml
y.
I know.. I know.. Hes happy now..
But I saw him..
It was just a dream.. Chloe.. Hes dead.
(Dylan knows about Paulo, remember the night when everything was so magical? xD)
Mas lalo pa ata akong umiyak sa sinabi ni Dylan.
Paulos dead.
He met an accident after my graduation.
Were supposed to get married after a year. But he passed away.
After an hour, kumalma na ako.
Ngayon ko naramdaman ang hiya sa posisyon namin. Nakasandal si Dylan sa headboar
d habang nakayakap ako sa kanya at ganun din siya sa akin. I break free. T-thank
you.. Im sorry sa istorbo.. nakayukong sabi ko.
No. Its okay.. How are you feeling? nag-aalalang tanong niya.
Im better..
Sure?
Yeah. Thanks. I smiled at him to conceal the awkwardness.
He smiled back. Ok. If you need anything, nasa kabilang kwarto lang ako. Baka mag
ising si Lance.

Ok.
He went out of the room.
Im thankful na hindi niya ako pinilit magkwento sa panaginip ko. He didnt ask me a
bout anything, he just.. HELD me.
Bakit ganun ang panaginip ko? It was the first time.
Never ko napanaginipan si Paulo ever since he died. I was wishing before na sana
lagi niya akong dalawin,but bakit ngayon?
Bakit kung kelan ok na ako?
What does that mean?
And why did he look so happy?
Anong kinalaman ni Lance at Dylan?
I hate to see him go for the second time.
But it was a lot easier than the first.
Cause now I have Lance..
And Maybe.. Dylan.
One things for sure..
I need someone to talk to..
I reached for my phone and dialled the number of that SOMEONE.
-Chapter 8
-DYLANS POV
I dont know if I can stand na makita pa ulit si Chloe sa emotional state katulad
kagabi.
Parang unti-unti tinutusok yung dibdib ko.
Hindi ko maexplain.
Basta ayoko lang na makita siyang nahihirapan ng ganun.
I know how she loved Paulo, long before weve met. And he was long gone.
Plano ko sanang lumuwas na ulit ngayong umaga, pero hindi ko kayang umalis knowi
ng that Chloe might still be in the state of shock.
Pumasok siya sa office at naiwan ako kay Lance kasama ni Gemma.
Anak si Gemma ng katiwala sa Hacienda, kaya malaki ang tiwala namin na hindi niy

a ilalabas ang sikreto namin.

Umalis muna ako sandali to pick-up the laundry na dinala ko kahapon.
At pagpasok ko ulit sa bahay.
It was like a de ja vou. ><
Same feeling when i saw Vince Madrigal inside Lances room for the first time.
Hindi kaya nandito nanaman siya ngayon?
Nakakaasar talaga ang lalaking yun!
Palagi na lang nakikisawsaw sa buhay ko.
Umakyat ako sa kwarto ni Lance, dahil obviously, WALANG TAO SA BABA.
I cant even tell if Gemmas still around.
(.--)|
ako yan, nakalapat ang tenga sa pinto ng kwarto.
Lances crying!
I can hear that someones rummaging his cabinet.
Lance cried even louder.
Padabog kong binuksan ang pinto. Madrigal! Bingi ka.. ba?
Humarap siya sa akin habang buhat si Lance. As I can see, sinusubukan niya magti
mpla ng gatas sa isang kamay habang hawak ng isang kamay niya si Lance.
S-sino ka? tanong ko sa lalaking may hawak kay Lance. Cause hes definitely NOT Vince
! He looked like .. Hindi ko matukoy e. But I think I saw him somewhere.. Pero h
indi yun ang issue! Sino nanaman to?
Tuwing uuwi na lang ba ako dito may madadatnan akong kung sinu-sinong may hawak
sa anak ko?
Kaylangan ko na atang magpalagay ng security sa bahay.
Finally! sabi nung lalaki at lumapit siya sa akin at ibinigay sa akin si Lance. You
must be his father? tanong pa niya.
Y-yes. Who are you? tumigil sa pag-iyak si Lance.
So you are the famous DYLAN CAINE?huh! sabi pa niya.
Nakakaloko to a.
Bakit?Sino ka ba ha?
Hindi ba ako nababanggit ni Bei sayo? sabay ngiti ng nakakaloko.
Who the hell is BEI?!
Look, hindi kita kilala, so get out of here bago ako tumawag ng mga pulis. banta k

o sa kanya.
Really? Im afraid.
Sino ka ba ha?! baka pinadala to ni Beth para mag-spy sakin! Lintek!
You dont recognize me?
Tinitigan ko siyang mabuti. OO, may kamukha siya, pero hindi ko talaga matandaan
!
Get out of my house,will you?! sigaw ko sa kanya.
I heard footsteps.
Napatingin kami pareho sa pinto, and CHLOE entered the room.
Chloe! Tumawag ka ng pulis! sabi ko sa kanya.
Huh? Bakit? Nagpalipat-lipat sa akin at sa lalaki yung tingin niya.
Bakit?! Hindi ba niya nakikita na may nakapasok na sa bahay at posibleng nakidna
p na ang anak namin kung hindi pa ako dumating?!
An--! hindi ko natapos ang sasabihin ko.
Bei! Why dont you give me a hug! I missed you! sabi nung lalaki kay Chloe.
Chloe smiled at lumapit siya dun sa lalaki. He hugged her with matching kiss pa
sa cheeks! What the hell is going on here?
Kagabi lang umiiyak siya dahil kay Paulo.. tapos ngayon may bagong lalaki naman?
!
I cleared my throat and they both looked at me.
Ahh!! Nathan! Si Dylan nga pala.. simula ni Chloe Lances father.. She looked shy. But
I felt proud when she told him that I am the father.
Dylan.. This is Nathan. hinihintay ko na sabihin niya yung relationship nila.
Lumapit sa akin si Nathan and offered his hand. Her brother.
O____________O
Brother?! Kapatid?!
Kaya naman pala.. Tama! Magkamukha nga sila!
Guy version nga ni Chloe ang lalaking ito.
It was not so nice meeting you, pare. sabi ni Nathan.
KUYA! sabi ni Chloe.
Come on Chloe! We lost track of you for almost what? 2? 3 years? Tapos tatawagan
mo ako, telling me where you are, and with a 7-month old son?! he shouted.
Thats exactly the reason why I didnt tell you! I thought you would understand..

I was standing in front of them dumbfounded.

I cant even manage a word.
Chloe, you know I would.. but damn! Youre in a big trouble if they found out!
Kuya.. promise me, you wont tell them.. Chloe pleaded almost crying.
Bei, you know Id do anything to protect you.. but they would still know. And when
the time comes.. alam mong kahit ako.. wala ng magagawa.
Ano bang pinag-uusapan nila?
At sino yung they?
At least for now.. please?
Alright. Nathan answered almost in a whisper.
Thanks Kuya! Youre the best!
I know right? But you have still a lot of explaining to do. he said.
Yes, Sir! tapos sumaludo? Parang bata natong si Chloe.
Now, take your son.. Hes hungry! Ginugutom mo ba ang pamangkin ko? tumingin siya sa
akin.
What? tanong ko.
Wala ka na bang ipakain sa kapatid at pamangkin ko? tanong niya.
How--! hindi ko natapos ang sasabihin ko.
Kuya! saway ni Chloe.
Joke! Peace pare! he nudged me.
Aww!Shit! That was hard! Ahehehe. Ok lang. sagot ko.
Dylan, ok lang ba kung dito muna mag-stay si Kuya for tonight? May pag-uusapan la
ng kami? paalam ni Chloe.
Yeah..no problem.
Thanks!
I was left all afternoon with Lance, dahil seryosong nag-uusap yung magkapatid.
By dinner, they were cheerfully coping up with each other.
Mukhang close silang magkapatid.
I dont know, hindi naman nababanggit ni Chloe ang pamilya niya, not even once.
You know what Bei, pag nakita ka ni Mama, shell tell you na payat ka ngayon! sabi n
i Nathan habang kumakain kami.
Which is a good thing! Cause the last time she saw me, sabi niya I was FAT daw! th
ey both laughed.

Spell O.P. >__<

Anyway.. How are you Kuya? Hows that Bianca? tanong ni Chloe, I can sense the disgu
st in her words.
Now youre sounding like Mom!
Im serious! Ano? Natauhan ka na ba?
Stop it Chloe.. We broke up a long time ago. Palibhasa ang tagal-tagal mo nawala.
tsk..
Good! At last! May pag-asa na din si %##^! sabi ni Chloe. But she almost talked to
herself kaya hindi ko naintindihan kung sinong tinutukoy niya.
Sino?? dalwa pala kaming hindi nakaintindi!
Wala! Sabi ko maghuhugas na ako ng plato. sabi ni Chloe.
Sige, Dylan.. tawag sakin ni Nathan.
Oh? tanong ko.
Can I have a word? he asked seriously.
Sure. Want a beer?
Yeah.
SA VERANDA.
Nathans just quietly looking at the place habang umiinom ng beer. I copied him.
I dont want to start the conversation so I just waited for him to speak.
It was after 15 minutes when he decided to talk.
What do you think about her? tanong niya habang nakatingin pa din sa paligid.
Who? Chloe? he didnt answer, sino pa nga ba pag-uusapan namin? E di si Chloe nga. Sh
es the most charming person Ive ever met.. Very smart. Independent.. Beautiful..
He was nodding while Im saying those words.
But not worth keeping? Yun ba yun? He looked at me. In the eyes.
Sa tingin mo ba hindi ko gusto yun? pagbabalik ko ng tanong sa kanya.
Did you ask her?
She doesnt even want me to sleep here when Im visiting Lance!
He laughed. I stared at him. Shes still the old Chloe..
What do you mean?
Akala mo lang matapang yan.. Pero natatakot siya sa maraming bagay.. bigla kong na
alala ang nangyari kagabi.

I agree..
Nabuhay kasi siya sa mga bagay na walang kasiguruhan.. Pakiramdam niya lagi mawa
wala sa kanya lahat ng meron siya.. Na iiwan din siya ng lahat ng kasama niya.. t
his time, I was the one whos nodding.
Did she ever mention us, her family to you? tanong niya.
Never..
Just what Ive expected.. Chloe.. Umalis siya sa bahay namin two weeks after her co
llege graduation.. that was after ilibing ni Paulo.. I dont want her to go.. nobo
dy wants to let her go.. but she begged.. when she thought na walang pag-asa na
makakaalis siya sa bahay, she attempted suicide.. he paused.. breathe, deeply. Our
Dad, told her na kapag umalis siya sa bahay, panindigan niya.. walang tulong ga
ling sa kanila, kahit ako pinagbawalan din nina Dad. Nung una, pinapasundan pa s
i Chloe nina Dad.. even ako, sinusundan ko siya dati personally.. Nagmakaawa ako
kina Mama na pabalikin na si Chloe. But they refused. Two months.. Hindi siya l
umalabas sa dating bahay niya. Until, there was Kate.. her best friend, one day,
kinaladkad niya na lang bigla si Chloe palabas ng bahay.. I was about to get ou
t of my car to stop her dahil nakikita ko na nasasaktan si Chloe.. but I saw Kat
e kneeled in front of her, asking, no.. begging to live her life.. Na-realize si
guro ni Chloe right at that moment na she still has her own life to live, and si
nce then, she works hard.. para buhayin ang sarili niya. Hanggang ma-satisfy sin
a Dad na kaya niya na. Mula noon, hindi pa umuuwi si Chloe sa amin. Hindi ko na
din siya sinundan simula nun, I even didnt know na lumipat pala siya dito, at may
anak na. Not until she called last night..
Shes really.. amazing.
Yeah.. but still, you wont marry her.
I was shocked. I looked at him, he met my gaze.
She wont let me. I looked away.
Chloe wants a simple life.. Ayaw niya ng komplikadong buhay.
I know.
And you cant give that to her.
Whats your point?
Let her go.
His words cut like blade.
Let her go?
Paano ako?
Paano si Lance?
Hindi ko kaya.
No. I answered.
In the end, masasaktan lang siya.

We had an agreement.
Sa tingin mo mapoprotektahan siya nun?
I dont get you.
You do. Youre just a coward.. like Chloe. Hindi niyo maamin sa mga sarili niyo.
What exactly do you mean?
Nothing that you dont already know, Dylan Caine.
With that, pumasok na siya sa loob ng bahay and I was left thinking.
-Chapter 9
-CHLOES POV
*sigh*
Hoy! Babae! Grabe namang paghinga yan! Baka maubos mo na lahat ng hangin dito sa
opisina ah!
Muntik na akong malaglag sa upuan ko dahil sa panggugulat sakin ni Kate at may pa
ghampas pa sa balikat ko.
Ano ba naman kasi Kate.. Wag ka ngang magulo dyan.. Nakita nang nananahimik yung t
ao tapos manggugulo.. sabi ko habang ngumunguso. Umayos ako ng upo at binuksan an
g computer para may magawa lang.
Tiningnan ko si Kate na nakatitig naman sa akin. What?
Ano kasing nangyari? Mind sharing? Huh bestfriend? tamo to, dadaanin nanaman ako s
a pangongonsensya niya at pagpapamukha na siya ang nagmulat sa akin sa katotohan
an at utang na loob ko sa kanya kung bakit buhay pa ako ngayon.
Wala naman nangyari! iritableng sagot ko. Bumalik ka na nga dun sa office mo.
Ikaw napakadamot mo mag-share! Nakalimutan mo na ba nung mga panahong ayaw mong l
umabas sa bahay mo ha? Ako lang ang nagtyaga sayo.. kulang na lang paliguan kita.
. pati yata pinagreg---
Sinasabi ko na nga ba e. Bago pa niya matuloy ang litanya niya, inunahan ko na.
Baka kung ano pa sabihin. Hep!Hep! Wag mong sasabihin yan, dahil hindi ko naman i
naasa sayo pag may period ako!
Hindi nga! Pero aminin mo, ako ang naging sandalan mo noon.
Kate.. Hindi ko naman itinatanggi. Im so thankful nga na nandyan ka para sakin.
So ano ngang nangyari?
Ang kulit talaga. Sinabi ng wala ngang nangyari..
Wala naman talaga.. Except for, Dylan acted REALLY weird this morning.

FLASHBACK.
*tok.tok.tok*
ARRGGGHH! Sino ba to? Ang aga-aga pa. Si Gemma kaya? Masasabi kong madaling araw
pa lang dahil hindi pa sumisikat ang araw.
Binuksan ko yung pinto kahit antok na antok pa ako.
Nahirapan kasi ako magpatulog kay Lance kagabi.
Chloe.. si Dylan?
Oy, Dylan.. Ang aga-aga pa a.. bungad ko sa kanya.
Si Lance?
Lasing ba siya? Alas-kwatro pa lang ata, tapos itatanong niya si Lance? Natutulog
pa.. bakit?
Can I see him?
Ngayon ko lang napansin na ang lalim ng mata niya, tapos may eyebags pa. Mukhang
hindi siya nakatulog. P-pasok ka..
Pumasok siya sa kwarto ko at dumiretso sa kama kung nasan si Lance. Katabi ko ka
si matulog ang bagets. Isinara ko naman ang pinto at sumunod sa kanya.
Pinapanood ko siya habang tinititigan at hinahaplos niya ang buhok ni Lance. Ma
y problema kaya? After a couple of minutes, he kissed Lances forehead. Tumayo na
siya at lumapit sa akin.
Chloe..
B-bakit? bakit pakiramdam ko ang bigat-bigat ng dinadala niya?
Can you promise me something? he said that in a thick voice.
Huh?
Please?
Kahit wala akong idea sa sinasabi niya napasagot na din ako ng Sige.
Promise me that you wont take Lance away from me.. I mean, hindi kayo aalis ng hin
di ko alam. Na hindi mo siya itatago sa akin.. Na hindi ka lalayo. Promise me na
whatever happens.. kakayanin natin.
D-dylan, b-bakit mo naman nasabi yan?
Just promise me Chloe..
I--
I know simpleng buhay lang ang gusto mo.. Yung walang gulo, yung hindi ka natatak
ot na baka magising ka na lang isang araw na nasa dyaryo na ang pangalan mo at n
i Lance, but please, I will try na hindi malabas sa public to.. Just dont leave m
e. Pwede bang isipin mo na lang na normal ang buhay natin?
Ano ba kasing nangyari? May sinabi kaya si Kuya Nathan sa kanya? Why is he actin

g like this?
Nang hindi ako sumagot.. Chloe please.. hinawakan niya ang dalwang kamay ko. Kahit
sa panaginip lamang..
(**)? Ano daw?
Haayy.. sige, aalis na ako. Id be back soon. Bye.. tumalikod na siya at naglakad pa
labas ng kwarto.
He looks terrible, bahala na..
Dylan! tawag ko sa kanya, humarap naman siya sa akin. Pangako.. Kahit sa panaginip
lamang.
He smiled. A genuine smile. So smiled back.. Thank you Chloe. Bye.
END OF FLASHBACK.
Youre spacing out again! Come on! Spit it out! nandito pa pala si Kate, akala ko um
alis na kanina e.
Hindi niya talaga ako tatantanan kahit anong gawin ko.
Kate.. I have to tell you something.
KATES POV
Yown! Nagka-POV din! ^____________^v
Eto nga, kausap ko ang napakaweird kong bestfriend na kanina pa natutulala. Pero
wait lungs! Me sasabihin daw siya, baka ito nato.
Ano yun?Kahit ano pa yan. umupo ako ng ayos sa upuan na katapat niya.
Sigurado ka ba gusto mong malaman? You know kasi it may hurt you..
Hurt?Me?Paano ako napasok sa usapan?Ako ang pinagkakaganyan niya?
Pero kailangan ko talaga malaman! Sige, ok lang.. sabihin mo na, ano ba yun?
Eh?
Sabihin mo na nga, promise ok lang. tinaas ko pa ang kanang kamay ko para patunay
na ayos lang.
Kumain ka na?
=_____=
*pak*
Binatukan ko nga. Kakaasar e.
Ramdam ko kasi na may sasabihin talaga siya, nag-aalinlangan lang.
Naman kasi Kate! Akala mo naman hindi nakakasakit! reklamo niya.
Ayaw mo kasi umayos! Ano nga? asar na tanong ko sa kanya.

eee.. wag na lang.. kasi magagalit sakin yun. nag-aalinlangang sabi niya.
Nasimulan mo na, might as well sabihin mo na diba? Ano nga?
Promise me wala kang pagsasabihan ha?
Oo.. promise! Talaga!
Kasi ano e.. Si Kuya pumunta sa amin kahapon with a girl and the girl is Argh! tuma
likod siya sa akin.
Galing si Nathan sa kanila? Bakit di niya sinabi sa akin?! E di sana pumunta ako
sakanila! Kaasar talaga tong babaing to..
Wait! Teka! Sandali!!! Huwaaaaaaaaaaaat?! May kasamang babae? At the girl is wha
t daw?!
What? His girlfriend? pagtuloy ko sa sasabihin niya. Feeling ko obvious yung bitte
rness sa boses ko.
Humarap siya ulit sa akin and looked directly in my eyes. No.. Shes pregnant. So K
uya is getting married.
Pregnant? Getting married?
Si Nathan? Pakiramdam ko tumigil ang pag-ikot ng mundo.
Awwwww. I felt my jaw dropped, tapos pinagpawisan ako ng malamig. And my eyes we
re stinging. Napatayo ako.
WOW. Yun na lang ang nasabi ko. Lalabas na sana ako ng office niya nang magsalita
siya ulit.
As in wow lang talaga? tanong niya.
I faced her kahit pakiramdam ko tutulo na yung luha ko. Hehehe. Nagulat lang ako,
send him my congratulations.
Kate?
Oh? I managed to smile.
Pwede sabihing joke lang? sabi ni Chloe tapos nag-peace sign. ^____^v
Chloe.. tawag ko din sa kanya.
Mabilis ka naman tumakbo di ba? nakangiting tanong ko sa kanya.
Oo naman, runner ako diba? pagmamalaki niya.
Good thing.. Magagamit mo yan.
Bakit? Hoy naman Kate! Jinojoke lang naman kita! AAAAAAHHHHH!! Joke lang, joke la
ng!
Chloe! Patay ka talaga sakin pag inabutan kita! sigaw ko habang naghahabulan kami
at pati yung mga ibang katrabaho namin pinagtitinginan na kami.
Joke lang naman kasi Kate! Ayoko na! Ayoko na!

Halika dito, akala mo ha! pilit ko siyang inaabot dahil nagtatago siya sa likod ng
kasamahan namin.
Hey! Kayong dalawa dyan, come to my office! NOW! sabi nung boss namin.
PATAY. sabay naming sabi ni Chloe.
Ikaw kasi e.. Sinabi ng tama na e. sabi niya sakin.
Ako pa may kasalanan? Ikaw dyan ang lakas-lakas ng trip mo. Ayan tuloy, lagot tayo
. sisi ko sa kanya habang papasok sa office ni Maam Carla.
Maam! Sorry na po! Wag niyo po akong tanggalin sa trabaho, nagmamakaawa po ako, ma
y anak po ako at ako lang ang bumubuhay sa kanya.. Kung gusto niyo po si.. Kate
na lang! Tutal wala naman po siyang anak e. Sige na po Maam Carla. mahabang sabi n
i Chloe pagkapasok na pagkapasok namin sa kwarto ng boss namin.
Hoy! Anong ako na lang? Nababaliw ka na ba? Bakit ako ang binabala mo? bulong ko k
ay Chloe.
Diba bestfriends tayo? Isipin mo naman ang inaanak mo pag nawalan ako ng trabaho..
Hindi ka ba naaawa sa kanya? bulong din niya sa akin.
Bakit ako maaawa? Ang yaman-yaman
o ok lang.. Wag ako, ikaw na lang,
yung kotse na gusto ko, diba sabi
ito. Kaya ikaw na lang, pag nabili
t. sagot ko naman sa kanya.

ng Daddy ni Lance! Kahit nga di ka na magtrabah

mag-resign ka na bilis! Hindi ko pa nabibili
ko kelangan mabili ko yun galing sa sweldo ko d
ko na, magreresign ako tapos mag-apply ka uli

Ano ka ba Kate, hindi ako pwede umasa ke Dylan, alam mo naman yung kasunduan nam
in diba?Ikaw na! Hindi mo naman kelangan to.. Bilis, bago pa pareho tayong mawala
n ng trabaho..
Aba! Ibang klase talaga tong bestfriend ko, ok lang sa kanya na mawalan ako ng t
rabaho?! Grabe! Hi---!!
HINDI PA BA KAYO TAPOS MAGKWENTUHAN DYAN?!
Naku! Nakalimutan nanamin si Maam Carla.
Ahehehe. Maam.. Sorry na po talaga, pero willing na po magresign si Kate, para po
wala ng magulo sa opisina. Diba Kate? Sige po Maam, tutulungan ko na po siya magli
gpit ng gamit niya para makaalis na siya ngayon.. sabi pa ni Chloe.
Hoy anu ba?! Ayoko sabi e.. Maam ang totoo po niyan magpapaalam na po talaga si Ch
loe, hindi naman po kasi niya kailangan magtrabaho e..Pano? Tara na best, ayusin
nanatin gamit mo.. ganti ko.
Gusto niyo tanggalin ko kayo pareho sa trabaho?!
*gasp*
Ikaw kasi e..
Ikaw kaya..
*boooooooooooooggg!*
Napatingin kami kay Maam Carla. Ibinagsak niya yung folder sa table niya.

Tumahimik nga kayong dalawa! Ang ingay-ingay niyo talaga..

Sorry po..
Oh eto.. Yan ang next assignment niyo para sa issue ng magazine next month. Tutal
ayaw niyo naman maghiwalay, pareho ko kayong in-assign dyan. Ayusin niyo ha. Mal
aki gagastusin ko para dyan! One week din kayo sa City, kaya dapat maganda ang ar
ticles niyo.
Talaga Maam?! Magbabakasyon kami sa City? OMG BEST! Naku! Madami tayo pupuntahan d
un, plano ko talaga lumuwas para makapamili ng gamit e, sakto naman! Tapos makak
apag-bar din tay--! hindi ko natapos ang sasabihin ko.
Anong pinagsasasabi mo dyan? Pupunta kayo sa City para sa trabaho, hindi para magb
akasyon! Sagot na lahat ng company ang expenses niyo kaya ayusin niyo ha. Sa isa
ng araw na ang alis niyo kaya ayusin niyo na lahat ng kailangan niyo.
Teka lang po Maam.. k-kasi po ano e.. sabi ni Chloe.
Ano yun?
Yung baby ko po.. nahihiyang sabi ni Chloe.
Walang problema kung isasama mo, pero siguruhin mo lang na hindi makakaapekto sa
trabaho mo yan..
Chloes face brightened.
Opo Maam! Thank you po! Ahm, ano po bang assignment namin? tanong ni Chloe.
Ahh. Oo nga pala, youll have to cover the anniversary sa showbiz ng young supersta
r, magkakaron ng party at movie launching at kung anu-ano pang interviews, nandi
to lahat sa folder yung schedule, so kayo na ang bahala. explain ni Maam.
Ahh.. masaya naman pala! Hindi masyadong hassle kase celebration naman!Teka Maam,
sino po bang superstar? tanong ko.
Si DYLAN CAINE.
WHAT?!!!
NO!!!
O__________O
-TEASER FOR CHAPTER10.
Hey.. Chloe, bumangon ka na, male-late na tayo! sabi ni Kate habang niyuyugyog ako
.
Dahan-dahan akong umupo sa kama at humarap sa kanya. Parang ayoko umattend.. ika
w na lang kaya? sabi ko sa kanya.
No way! Ayoko nga! Bumangon ka na dyan.. pilit niya sa akin.
Kate naman.. Ang hirap nito, see? Im in the city to interview my beloved Dylan wit
h our son. dire-diretsong sabi ko.

Kate was shock. But she didnt say a word.

Kate? I called her.
Hmm? she answered while looking at the window.
Did I just say what I thought I said?
Uh-hm.
AHHH!!! Pwede ba ikaw na ang mag-ayos kay Lance? I think Im still sleepy. I said af
ter collapsing to bed.
-Chapter 10 PART1 (MISSING!)
--

CHLOES POV
Pagkatapos ng isang BUONG ARAW na pagmamakaawa sa boss ko na iba na lang ang i-a
ssign sa project na ibinigay sa amin ni Kate, which is to cover Dylans anniversar
y sa showbiz..
ETO ako, kasama si Lance..
AT si Kate. >__<
Nandito na kami sa hotel na tutuluyan namin for 1 week.
Kung ako lang talaga ang masusunod hindi ako pupunta dito e. Kaso..
_flashback_
Maam Carla, palitan niyo na lang po ako, iba na lang po ang pasamahin niyo kay Kat
e.. pagmamakaawa ko sa boss namin nang araw din na sabihan kami tungkol sa projec
t.
Bakit ba kasi? Kanina nagmamakaawa ka na wag kang tanggalin sa trabaho, tapos nga
yon naman magmamakaawa ka naman na wag kang i-assign sa biggest project ng magaz
ine natin! Aba! Anong gusto mong mangyari?Mamimili ka na lang kung anong trabaho
ang gagawin mo dito? Ikaw na lang ang masusunod sa kumpanyang ito?! bulyaw sa ak
in ni Maam Carla.
Hindi naman po sa ganun.. pero po kasi--!
No buts Ms.Evangelista. Binibigay ko na nga sayo lahat ng consideration na possibl
e, pinayagan ko na din isama mo ang anak mo. Tapos ngayon uurong ka?
Pero po kasi Maam--!
Oh baka naman napapagod ka na sa trabaho mo dito?
Hindi po!Hindi po!
Kung ganun, gawin mo ang trabaho mo.Kung ayaw mo naman, bukas ang pinto, pwede ka
ng hindi pumasok bukas.

_end of flashback_
In short, NO CHOICE.
Saan naman ako kukuha ng trabaho agad-agad diba?
Kaasar kasi.
Wala na akong magagawa dito kundi magtago kay Dylan.
Kasi naman..
Bakit nga ba?
Siguro paranoid lang ako..
Pero..
E basta ayokong magkita kami ni Dylan hanggat nandito kami.
Chloe, may PressCon pala si Dylan bukas.. sabi ni Kate habang binabasa yung schedu
le na binigay sa amin ni Maam Carla.
Magkasama kami sa kwarto, tutal dalwa naman yung bed.
Ahh.. sagot ko na lang habang tinatapik-tapik si Lance para makatulog.
Tapos sa isang araw, launching ng Movie niya.. nang hindi ako sumagot nagsalita si
ya ulit Nuod tayo ha!
Eh?
Ano ba namang sagot yan? Ahh.. Eh? o tapos Ih? Oh? UH?! napipikon na sabi ni Kate.
Bakit kasi kelangan manuod pa?
Manunuod daw. Naman!
Natural! Paano natin makocover kung wala tayo dun?
Ikaw na lang Kate, alangan naman dalhin ko dun si Lance.. Ang ingay-ingay dun.. pa
gdadahilan ko.
Naku! Hinde! Hindi pwede! Matulog ka na! Maaga pa tayo bukas.Good night baby.. kin
iss niya sa noo si Lance tapos humiga na.
Ilang oras na ata akong paikot-ikot sa kama ko.
Paano kung magkita kami?
E hindi naman malabong mangyari diba?
Kasi event niya yun..
Pero kung magkita kami, anong reaksyon ko?
Deadma? O babatiin siya?
Ayoko naman kasi magpretend.. ayoko makipagplastikan.

Kaya nga ayoko ng sitwasyon namin.. Masyadong komplikado.

Babaling nanaman sana ako sa kabilang side ng *boog*
Aray! I hissed.
Si Kate kasi binato ako ng unan. ><
What are you doing? I said get some sleep.. bakit paikot-ikot ka dyan? she said in
a low tone. Iniiwasan kasi namin na magsalita ng malakas dahil oras na magising
si Lance, hirap nanaman makatulog.
Dont mind me.
SLEEP! tapos nun tinalikuran niya na ako ulit.
Asar talaga!
E sa I cant sleep nga! >3<
Ilang beses ko din tinanong ang sarili ko kung ano ba talaga ang kinakatakot ko?
Parang ok lang sakin kung poprotektahan niya si Lance sa mga tao, pero paano ako
? Aarte ako na parang wala lang nangyari samin? Ganun lang yun?
Pero ganun naman talaga dapat ang mangyayari kung hindi lang kami nagkita ulit.
Sa dami-dami naman kasi ng pwedeng paglaruan ng tadhana, bakit kami pa?
Magdamag ko na ata iniisip ang mga posibleng mangyari sa buong Linggo, hanggang
sa makatulog na ako.
.
.
.
.
.
.
Hey.. Chloe, bumangon ka na, male-late na tayo! sabi ni Kate habang niyuyugyog ako
.
Dahan-dahan akong umupo sa kama at humarap sa kanya. Parang ayoko umattend.. ikaw
na lang kaya? sabi ko sa kanya.
No way! Ayoko nga! Bumangon ka na dyan.. pilit niya sa akin.
Kate naman.. Ang hirap nito, see? Im in the city to interview my beloved Dylan wit
h our son. dire-diretsong sabi ko.
Kate was shock. But she didnt say a word.
Kate? I called her.

Hmm? she answered while looking at the window.

Did I just say what I thought I said?
Uh-hm.
AHHH!!! Pwede ba ikaw na ang mag-ayos kay Lance? I think Im still sleepy. I said af
ter collapsing to bed.
-TWO HOURS LATER.
Ano bang ginagawa mo? Umalis ka nga dyan, kakahiya ka oh. Para kang sisiw na nagta
tago sa likod ng inahin.. sabi ni Kate sa akin.
Kasi naman ee! Sinabi ng hindi na ako sasama. Kaladkarin ba daw ako papasok dito
sa conference room. Ayan tuloy, patago-tago ako dito sa likod ni Kate.
Oi Chloe, ano ba yan? Tsaka bakit ba tayo nandito sa likod? Kaasar ka naman, kita
mong ang liit-liit natin oh.. Paano natin makikita yung nangyayari dun sa harap
? tanong ni Kate habang tinatanggal yung pagkakakapit ng kamay ko sa damit niya.
Wag ka kasi magulo.. Aish!
Tiningnan ko si Lance. Tahimik lang naman siya sa stroller niya habang ihinahamp
as yung bote ng gatas niya. Oh! Wait!
Kate! Nadala mo ba yung bag ni Lance?!
Huh? Pinapadala mo ba? nagtatakang tanong niya sa akin.
Sinabi ko sayo dalhin mo nung bumababa tayo sa kotse. Ayy! Di bale, kunin ko nala
ng, bantayan mo muna si Lance.
Oh sige. Bilisan mo ha! Baka mamaya hindi ka bumalik! she gave me a warning look.
Sandali lang ako, ubos na yung gatas ni Lance oh, mamaya umiyak pa yan.
OO sige na. Bilis!
Nagmamadali akong lumabas ng conference room.
Hindi pa ako nakakalayo, biglang nagsigawan dun sa loob ng kwarto, dumating na s
iguro siya.
Bumaba ako sa parking lot at kinuha ang bag ni Lance. Nagbabalak pa sana ako na
wag na lang bumalik sa loob, kaso kelangan magtrabaho ni Kate dun! Siya kasi ang
photographer sa aming dalawa ngayon. Ang tipid ng kompanya namin nuh? Gatotoo n
g ginastusan daw kami, hindi man lang nagpasama ng photographer kaya doble traba
ho namin. ><
Pagpasok ko sa conference room, medyo tahimik na dahil nagsisimula na ang inter
view. Tumigil muna ako sa may pinto sandali matapos kong pumasok.
So, Dylan.. Ngayong 5 years ka na sa industry, anong plano mo? tanong ng isang rep
orter.
Ahm.. his voice, pagkarinig ko sa boses niya I felt something flutter in my stomac
h. Actually, Im collaborating with one of the most promising songwriters in the in

dustry for my next album..That would be released sometime next year.

But Dylan Caine will still be continuing his projects.. will do another movie and
a teleserye. Actually magstart na yung shoot niya sa teleserye next month. singi
t naman ng isang babae, if I am not mistaken, that voice was from Beth, his mana
ger. Narecognize ko yung boses niya dahil nung minsan na tinawagan ko si Dylan t
apos siya yung nakasagot.
But Ill be focusing first with my album. Dylan said in an irritated tone.
Kahit kelan talaga asar siya sa manager niya. Now I know why, masyado manghimaso
k sa alaga niya. Psh!
Nakita ko si Kate sa malapit sa may unahan, nilapitan ko siya, tutal mukhang hin
di naman ako makikita dito dahil sa height ko. Ok, ako na pandak, =___=
Dylan, two months from now, 24 ka na, and I think everyone wants to know about th
is.. are you planning of settling down? You know, bumuo ng pamilya.. Get married
? And raise your own family? tanong naman ng isang babaeng reporter.
Napatingin ako kay Dylan. Sa reaksyon ng mukha niya ngayon, mukhang uncertain si
ya sa isasagot niya. Dylan was opening his mouth to speak when Beth spoke, Masyad
o pang bata ang ating superstar para sa bagay na yan diba? He has plenty of time
para dyan. At sa tingin ko naman, hindi pa handa ang alaga ko para mag-asawa.. at
LALO na ang magkaanak? hahaha! Sorry for laughing.. pero kasi.. hahahaha! walan
g kahilig-hilig sa bata itong si Dylan. Diba Dy?
NO ONE ASKED YOU! <-- gusto ko sana sabihin.
Sino naman siya para sagutin yung personal na tanong para kay Dylan?
Nakakapangulo ng dugo.
Siguro kung nagkataon na were in different scenario at walang anak sa akin si Dyl
an, baka maniwala pa ako sa pinagsasasabi ng babaeng ito.
Pero kung alam niya lang na Dylan is a very good father, ewan ko lang kung masab
i pa niya yan.
Syempre.. HINDI NGA NILA ALAM DIBA?
And DY?! WTH! Gaya-gaya siya ng tawag ha! Ako lang pwede tumawag sa kanya nun. (__)
Bakit Chloe? Pagmamay-ari mo?
Nakakaasar!
I looked at Kate, na nakatingin din pala sa akin at pinapanuod ang reaksyon ko.
Lets go. sabi ko na lang.
I heard a male reporter asked, Anong masasabi mo sa statement ng manager mo Dylan
? napatingin ako ulit sa kanya.
You know.. pabitin talaga tong lalaking to.
Pagtingin ko ulit kay Kate, may napansin ako na parang somethings not right here.
. parang may kulang e.
Kate, si Lance? tanong ko kay Kate, hindi ko kasi agad napansin na wala yung strol

ler ni Lance dito. Masyado kasi akong na-occupy ng interview.

Nang magsimulang magpalingon-lingon si Kate, nakaramdam ako ng kaba.
O____________O!!! -> reaksyon niya yan.
Nandito lang siya sa tabi ko kanina! sabi niya.
Sinasabi ko na somethings wrong e. Pagkapasok ko pa lang si Kate lang ang nakita
ko, nawala sa isip ko na kasama namin si Lance.
God! Ibig sabihin nawawala ang anak ko?! I said at the top of my voice causing eve
ryone in the room to look at me, EVERYONE.
-Chapter10. PART TWO (MISSING!)
DYLANS POV
Kanina pa ako naaasar kay Beth, sagot ng sagot sa mga tinatanong sa akin ng mga
reporter! Argh! Napakapakialamera talaga! >_<
Ayan tuloy, tinatanong ako ngayon kung anong masasabi ko sa statement na binigay
niya!
Hindi pa daw ako ready sa buhay may asawa at lalo na daw, LALO na daw ang magkaa
nak dahil wala daw akong hilig sa bata.
Ano bang alam niya?!
Sabihin ko kaya sa mga to na may anak na ako?! At seven months na siya! Kung hin
di ko lang iniisip si Chloe.. Hayy..
You know.. simula ko. Syempre, madadagdagan nanaman ang kasalanan ko dahil mag-iim
bento nanaman ako ng kwento. Dapat siguro naging scriptwriter na lang ako e! Dud
ugtungan ko na sana ang sagot ko dahil kitang-kita ko sa reaksyon ng mga reporte
rs nato na excited sila sa isasagot ko when I heard a familiar voice from the cro
wd shouting:
God! Ibig sabihin nawawala ang anak ko?!
Nagtinginan lahat ng tao sa conference room sa pinanggalingan ng sigaw.
At hindi ako nagkamali, I saw her with Kate, pareho silang nagpapanic.
Chloe? nabanggit ko ang pangalan niya out of the blue. Nakalimutan ko na nakatapat
nga pala sa akin yung mic, kaya naman sa akin naman nagtinginan ang mga tao.
Kate! Where is he?! nakita kong yinuyugyog ni Chloe si Kate habang umiiyak.
C-chloe, he was here. Katabi ko lang siya dito..
Ano bang nangyayari?
Where is who?
Whos he?
The reporters are now asking if I know the woman who shouted a while ago pero hi

ndi ko sila inintindi.

Nagpo-process pa lang sa utak ko ang mga nangyayari.
Chloe and Kate are here.
Chloe is crying..
And shes asking Kate Where is he?
WAIT!!!
Diba she was the one who screamed na nawawala ang anak niya?!
Napatayo ako sa upuan ko, hinawakan ako ni Beth para pigilan. Where do you think
youre going? Security, pakilabas nga nung nag-iingay sa crowd.. utos pa niya sa mg
a security guards.
No! gigil na sabi ko sa kanya.. I heard the people gasp. Nagulat ata sila sa pagsi
gaw ko. Let me go. binitiwan naman niya ako.
Nagmamadali akong lumapit kay Chloe at Kate na pareho ng umiiyak.
Yung mga reporters naman sinundan ako habang panay ang click sa camera. Hindi ko
na lang sila pinansin.
What happened? tanong ko.
D-dylan.. S-si L-lance.. H-hes missing.. tapos humagulhol na siya ng iyak.
Im sorry Dylan, its my fault.. ako ang k-kasama ni Lance k-kanina.. Tapos d-di ko n
-namalayan na w-wala na p-pala siya sa t-tabi ko. Kate said between sobs.
Shit! napamura na lang ako.
Inalalayan ko silang dalawa palabas ng kwarto diretso sa isang private room.
I shut the door, leaving the press outside.
Nakaupo sila pareho sa sofa.
Paanong nawala si Lance?! isinuklay ko ang mga daliri ko sa buhok ko.
Its my fault.. Ako ang kasama ni Lance kanina, nasa tabi ko lang siya tapos hindi
ko na namalayan na nawawala pala siya. sagot ni Kate.
Kasalanan ko, iniwan ko kasi silang dalawa kanina sa conference room.. sabi naman
ni Chloe.
Chloe, Im sorry.. kasalanan ko to. Kung hinawakan ko sana yung stroller ni Lance s
ana hindi siya nawala.. depensa ni Kate.
No Kate.. ako lang ang dapat sisihin dito. Ginagawa mo lang ang trabaho mo. Dapat
hindi ako umalis.. pagpilit ni Chloe.
Stop! Hindi matatapos ang pagsisi nila sa mga sarili nila. Kelangan natin umalis di
to. Dadami ang press sa labas.
NO! napatingin ako kay Chloe. I cant leave without Lance! Hes missing at hindi ako uu
wi hanggat hindi ko siya nahahanap!

Hindi natin siya mahahanap kung naka-lock tayo sa kwartong ito. sagot ko.
Hindi ako aalis hanggat hindi ko kasama ang anak ko! Hahanapin ko siya! tumayo siy
a papunta sa pintuan.
Hinawakan ko siya sa braso. Sa tingin mo mahahanap mo siya sa dami ng press sa la
bas?! naaasar na tanong ko.
Siguro madali lang sabihin para sayo yan, kaya mong umupo lang dito at hintayin ku
ng may magsosoli ba kay Lance. Pero ako, hindi ko pwedeng hayaan lang na nasa ka
may ng ibang tao ang anak ko!Wala ka naman nung pinaghihirapan kong ipagbuntis s
i Lance! Kaya hindi mo lam kung anong nararamdaman ko!
Anong gusto niya ngayong palabasin?! Na hindi ko iniisip si Lance?! Anak ko din s
i Lance! Nararamdaman ko din yang nararamdaman mo! Siguro nga wala ako nung mga
panahon na nahihirapan kang ipagbuntis si Lance! Alam mo naman kung bakit diba?!
Pero hindi natin siya mahahanap kung tambak ang mga reporters dyan sa labas! Mala
king issue to! Naiintindihan mo ba?!
Natahimik siya bigla. Tapos nagsalita muli. Bakit?! Sino bang nag-utos sayo na lap
itan kami?! Hindi naman kita pinipilit a!
Sa tingin mo hahayaan ko lang na mawala si Lance? Ha?!
Bakit hindi ba?!
Anong klaseng tanong ba yan?!
Kaya nga ayaw mo lumabas dito diba?! Dahil hindi mo kayang ipagpalit ang kasikatan
mo sa paghahanap kay Lance na sinasabi mong anak mo din!
Hindi totoo yan!
Chloe! Dylan! Ano ba?! Hindi natin mahahanap si Lance sa ginagawa niyong pagtatal
o. awat sa amin ni Kate na pumagitna sa amin ni Chloe.
Look, hahanapin natin si Lance. Whatever it takes, first we have to get out of t
his damn place! paliwanag ko.
Chloe, I think hes right. kampi sa akin ni Kate.
Chloe remained silent but nodded after a while.
After 30minutes, nakaalis kami sa private room gamit ang secret exit (sa imagina
tion ko meron niyan, hahaha!) at with the aid of a few security.
Pati sa parking lot madami ng media. Inaabangan talaga nila ang paglabas namin.
Dumoble ata ang media ngayon kumpara kanina sa presscon.
Ginamit namin yung kotse ni Kate na nakaparada sa may kalayuan. Hindi ko alam ku
ng bakit hindi kami napansin ng media. Though naka-disguise naman ako, pero kahi
t na! Wala bang nakaisip sa kanila na posibleng gawin ko ang ginagawa ko ngayon?
Why does it sound like parang gusto kong mahuli kami ng media?
Well, para matapos na din siguro ang lahat ng to, kaso kase si Chloe e.
I was driving when my phone beeped.

Akala ko si Beth nanaman. Sigurado ako sumasakit ang ulo niya ngayon sa pagpapal
iwanag sa media, but the hell I care! Bahala muna siya! Tutal magaling naman siy
a mangialam, ayan, siya na lumusot dyan.
Tiningnan ko yung cellphone ko.
1message received
from unregistered number:
Nasa akin ang anak mo. Puntahan niyo siya dito. ********************************
***
Alam ko na kung nasan si Lance. sabi ko sa dalwang babaeng kasama ko.
SAAN?!! sabay na sigaw nila.
Someone texted me.. pinakita ko sa kanila yung message.
Oh my God! Nakidnap ang anak ko! Anong hinihingi nila? Magkano?! Sabihin mo sakin
?!! Magkanong hinihingi nila?! tanong sa akin ni Chloe habang hinahampas ang bras
o ko.
OUCH.
I dont think naman nakidnap si Lance, kasi walang nakalagay na wag magsasama ng pu
lis.. o kaya magdala ka ng 100 million cash.. sabi naman ni Kate. (__)
100 million?!! Nababaliw na ba sila?! Saan ako kukuha ng 100 million?! Baka sakta
n nila ang anak ko kapag wala akong nabigay na ganung halaga! nagpapanic na tanon
g ni Chloe.
Napakamot naman ako sa ulo. Wala namang hinihinging ganun diba?
Feeling ko napaparanoid na itong si Chloe.
Chloe will you please calm down? Tsaka wala namang hinihinging ganung halaga yung
may hawak kay Lance.. O kung meron man, babayadan ko siya, ibalik niya lang ang
anak natin. Ok? sabi ko habang nakatingin sa kanya. She just nodded.
Babayadan ko sila, kahit magkano. Kahit mawala na lahat ng perang meron ako, wag
lang mawala ang anak ko. Ang anak namin ni Chloe.
Pumasok na kami sa building na sinasabi sa address. Condo kasi yung place na sin
asabi nung nagtext. Ang sosyal lang, dito kadalasan bumibili ng unit ang mga art
ista.
Naisip ko tuloy bigla, baka tinitrip lang ako nung nag-text a?
Pero, mabuti na din na itry.
Nagtanong muna kami sa information. May ibinigay na susi sa amin yung informati
on officer. Parang ine-expect talaga nung nagtext na dadating kaming tatlo, dahi
l ang instruction daw sa kanila, ibigay ang susi sa magtatanong na isang lalaki
at dalwang babae.
Nagdire-diretso kami sa unit.
Pagkapasok namin, the unit seemed empty except sa mga gamit.

Ayaw maghiwalay nung magbestfriend, para tuloy silang pumapasok sa horror house
at ilang saglit ay may mga manggugulat.
Pero walang sumalubong sa amin.
Ilang segundo ang nakalipas, nang may napansin kaming gumagalaw sa may sofa.
Dahan-dahan kaming lumapit at..
.
..
.
.
.
.
.
.
.
BOOOOM!
Si Lance!
Nakaupo mag-isa sa sofa. (see the picture sa side------->)
He instantly chuckled nung Makita niya kami.
Lance! My baby! kinarga ni Chloe si Lance at pinaghahalikan.
Ganun din ang ginawa ni Kate sa kanya.
Gusto ko din hawakan ang anak ko, kaso nakakahiya naman sa kanila.
Iniisip ko pa lang kung sino ang nakakuha kay Lance nang..
*pooooooooooook!* sabog confetti!
HELLO EVERYONE! FAMILY REUNION! PARTY-PARTY! a yell from another familiar voice.
Sabay-sabay naman kaming tatlong lumingon sa pinanggalingan ng boses.
=____= - REAKSYON NAMING TATLO.
Oh! Congratulations! I smiled evilly. You may now run for your life, cause youll be d
ead! I said before I started killing the person who took my son.
-Chapter11. CURIOSITY KILLS
--

VINCES POV
BWAHAHAHAHAHAHHAHA! KONTI NA LANG TALAGA AKO NA BIDA DITO! DAPAT ATA WALA NA SI
DYLAN, MAS MAHAL NAMAN AKO NG READERS. PAG-ISIPAN MONG MABUTI MISS ALEXA, MAS GW
APO AKO KAY DYLAN! MAS BEBENTA AKO. PROMISE! BWAHAHAHAHAHA!
(a/n: ayy grabe lang? wala ka talagang kahangin-hangin sa katawan nuh? magkwento
ka na lang! pang-side story ka lang, ahehehe. peace! mua!)
-Abnormal talaga ang manager ko, papuntahin daw ba ako sa presscon ni Dylan dahil
may sasabihin daw siyang importante. Hindi ba pwedeng maghintay naman yun after
nila dun? O kaya bakit hindi na lang niya sabihin sa phone. Napakaarte naman!
Pag napansin pa ako ng media, issue nanaman, pinagkokompitensya nga kami ng mga
media people, tapos.. Naku! Nakakabobo talaga ang manager namin ni Kuya.. este..
ni Dylan. muehehehe.
Pahirap sa buhay, kailangan ko pa tuloy magdisguise ng todo para hindi mapansin.
Ang pangit naman ng bigote nato. Baby face pa man din ako, pero talagang natural
na sa akin ang pagiging gwapo kaya ayos din ang kinalabasan. Nagsuot na lang di
n ako ng cap. Hindi na ako nag-shades, mas lalong agaw-pansin yun e, alam niyo n
aman, ang gwapo ko talaga kahit tinatakluban na ang mukha. ^______________^ GWAP
O KO NUH?
(a/n: pag ako nainis sayo, huling POV mo nato! Sinasabi ko sayo! Umayos ka. *deadly
stare*)
Eto na nga! Naman oh. Kiss kita dyan e.
(a/n: SIGE NGA! ^_____________________________^)
Next time na lang Miss Alexa, magkukwento pa ako. ^_______^
(a/n: Ganyan ka ha! pa--! Sorry na readers, epal si Authoress. hihi. eto na tala
ga.. Continue bebe.)
So ayun nga, as I was saying.. Ang gwapo ko talaga..
(a/n: VINCE!)
Joke lang naman! Ayy hindi pala joke yun! Totoong gwapo ako. Mwehehehe. Pikon na
si Miss Alexa, kaya ito na talaga. ^_____________^v
Ang daming tao sa conference room kaya hindi nila ako napansin. Akalain niyo sa
gwapo ko hindi man lang sila nadistract! Kabadtrip ha!
Back to business, instead na maghintay ako sa private room, nagdecide ako na man
uod habang iniinterview si Dylan.
Nasa likudan ako bago pa magsimula ang interview nang may mapuna akong dalwang b
abae na naguusap tapos sa tabi nila ay may stroller. Sino namang nasa matinong p
ag-iisip ang magdadala ng baby sa lugar na ito?
Dala ng curiosity,lumapit ako ng konti sa kanilang dalawa pero hindi nila ako na
pupuna.
O___________O

Si Chloe at Kate?
Anong ginagawa nila dito?!
Nakita kong nagmamadaling lumabas ng kwarto si Chloe.
Sinilip ko yung baby sa stroller, si Lance nga!
Ano kayang gagawin nila dito?
Nagtilian ang mga tao, sign na dumating na ang kanilang superstar.
Tinulak naman ni Kate yung stroller ni Lance papunta sa may malapit sa front kay
a sumunod ako sa kanila.
Nakita ko na naglabas ng camera si Kate at kumukuha ng mga pictures ni Dylan. Re
membrance siguro.
Patiyad-tiyad si Kate. Ayan, pandakeka kasi.. Hindi tuloy makakita.
Makausap nga tong si pinsan, mukhang hindi aware sa paligid niya.
Miss ang cute naman ng alaga mo..anak mo? tanong ko sa kanya habang siya ay busy
sa pagkuha ng pictures.
Pamangkin ko, baby ni Dylng friend ko. Ahehehe. muntik pa madulas. Tsk! Ni hindi ma
n lang ako tiningnan! Ibang klase talaga!
Si Chloe kaya?
Bakit wala pa siya dito sa loob?
Ilang minuto na din nagpapatuloy ang interview at ako ay nababato. Sari-sari nam
an tinatanong ng mga tao.
Tiningnan ko si Lance, tahimik lang naman siya.. Namiss ko to a. Because of ennu
i (go grab a snickers! este thesaurus pala! haha), kinausap ko si Lance.
Siguro naiinip ka na.. Gusto mo labas tayo? muntanga yata ako!bwahahaha!
Tumawa naman si Lance kaya siguro gusto niya yung suggestion ko! Nakakaintindi n
aman na siguro ang 7-month old diba? Diba Miss Alexa? Ang talino ko talaga! ^O^
(a/n: (__) wag niyo pong intindihin si Vince. Siya ay nababaliw na, NABABALIW.)
Tara! Labas tayo! hindi na ako nagpaalam kay Kate,busy naman siya e! Itetext ko na
lang si Chloe na nasa akin si Lance!
Hinila ko yung stroller ni Lance palabas ng conference room.
Yes! Tumahimik din! Ang ingay nila nuh Lance? Mabuti pa, iuwi na lang kita sa con
do ko, kakain tayo! sabi ko ulit kay Lance. Tumawa naman siya. Matalino talaga to
, mana sakin!
It took me ten minutes bago nakarating sa unit ko, besides, malapit lang naman s
a venue ng prescon ni Dylan, ok lang siguro kung daanan na lang nila dito si Lan
ce pag tapos na. Tsaka natext ko nanaman si Chloe e.
Dumiretso ako sa sala habang hila-hila yung stroller ni Lance tapos binuksan ang
TV.

Ililipat ko na sana dahil nasa news yung channel ng biglang nagflash ang breakin
g news.
Dalwang babae ang naghysterical sa prescon ni Dylan Caine. Sinasabi sa report na
nawawala daw ang anak ng isa sa kanila. Ang mas nakakagulat na pangyayari ay nan
g sigawan ng superstar ang kanya mismong manager para lapitan ang mga babae. Hal
atang-halata sa mukha nito ang pag-aalala. Inalalayan niya pa ang mga ito para m
akalabas sa conference room para dalhin sa private room at hanggang ngayon ay hi
ndi pa rin sila lumalabas doon. Ano nga kaya ang relasyon ni Dylan Caine sa baba
ing iyon?
WTH!
I grabbed my phone and dialled Chloes number! Tinext ko naman siya! Baka hindi ni
ya lang nabasa! Ang laking issue nito.
Ring lang ng ring, walang sumasagot.
I tried Kates number. Ganun lang din, bakit kasi nauso pa ang silent? Ayan tuloy!
Kung kelan emergency!
Si Dylan kaya?!
Lagot ako nito e!
Buti na lang na-save ko ang number niya.
I texted him.
Nasa akin ang anak mo. Puntahan niyo siya dito. ********************************
***
Binigay ko na din ang address ko.
Kaasar naman oh.
Paanong gagawin ko?
Tumawag muna ako sa information desk para magbilin na ibigay ang susi ko sa magh
ahanap sa aking dalwang babae at isang lalaki.
Next what?
I have to lighten the mood!
Sa nakita ko kasing video sa news iyak ng iyak si Chloe at Kate. Kelangan ko sil
ang pasayahin!
Alam ko na! I have a bright idea! *ting!*
Ngayon, kelangan pa-suspense,para masaya! HOHOHOHO!
Inilagay ko si Lance sa sofa, yung tipong hindi naman siya mahuhulog, pinalibuta
n ko din siya ng mga unan para sigurado.
Tumawag yung staff sa baba na dumating na daw yung sinasabi ko, ayan paakyat na
sila. Nasan na ba yung kailangan ko? .. Ayun!
Kinuha ko ung confetti at pumwesto sa may likudan kung saan hindi nila ako mapup

una agad.
Narinig kong may nagbukas ng pinto. Ayan na talaga! Kinakabahan na ako. Bading k
o ata?
Pumasok na silang tatlo, ang tagal pa bago nila napuna na may gumagalaw sa sofa
. Buti hindi nahulog si Lance, kung hindi lagot lalo ako.
Sa gitna ng kanilang lambingan scene, kelangan ko na isagawa ang plano ko.
Pasok sa sala.
At..
*pooooooooooook!* sabog confetti!
HELLO EVERYONE! FAMILY REUNION! PARTY-PARTY! sigaw ko.
Sabay-sabay naman silang tatlong lumingon sa akin
=_____= - REAKSYON nilang tatlo.
Oh! Congratulations! Dylan smiled. patay.. Kinabahan ata ako sa ngiti niya a? You m
ay now run for your life, cause youre dead! sabi ko nga. =____=
Nag-peace sign muna ako (see picture sa side------------->).. tapos
.
.
.
.
.
.
TAKBO!!!
Pero kahit anong bilis ko, naabutan agad ako ni Dylan at sinikmuran.
*cough. cough. cough* Gago ka! Anong pumasok sa kukute mo at kinuha mo ang anak k
o ha? sabi niya sa akin after he pinned me at the wall.
I t-texted C-chloe naman.. I t-told her L-lances with me.. hirap na sagot ko. Aba!
Kahit payatot tong si Dylan, ang sakit nung suntok niya ha!
Tinext mo ako?! hinanap niya ang cellphone niya samantalang si Dylan pinanggigigil
an ako.
Alam mo ba kung anong gulo ang ginawa mo ha?! Headline na ako ngayon panigurado.
Gago ka talaga Madrigal! susuntukin nanaman sana niya ako pero..
KUYA!!!
Napatingin kaming lahat sa pintuan.
Mische? gulat na gulat na tanong ni Dylan.

What are you doing?! nagmamadali siyang pumagitna sa amin ni Dylan. Buti naman! Na
ku! Mapapatay ata ako ng kapatid niya.
Ito! Itong lalaking ito! Kinuha niya si Lance kanina ng walang paalam kaya nagkag
ulo! dinuduro-duro niya pa ako.
Magdadahilan pa sana ako ng magsalita si Chloe. Dylan..
What? suplado!
He texted me. she said shyly. Naka-silent pala yung cellphone ko.. Sorry.
Pero kahit na! Hindi pa din siya nagpaalam! sabat naman ni Kate.
Hoy! Katabi mo ako kanina!
nung sumagot ka! Kasalanan
ous ako kung anong ginagawa
kanya. Ako na nga nasaktan,

Kinausap pa nga kita pero hindi mo naman ako tiningnan

ko bang hindi mo man lang ako napansin!Tsaka na-curi
niyo dun kanina kaya lumapit ako.. sigaw ko naman sa
ipagdidiinan pa.

Curiosity kills! sigaw niya ulit.

Psh! inis na sabi ko tapos umupo ako sa sofa. Ang sakit naman ng tiyan ko.
Paano ngayon yung conference mo? Tsaka yung issue? tanong ni Chloe kay Dylan.
Umupo naman si Dylan sa katapat kong sofa. Bahala na si Beth dun, sumasakit ang u
lo ko.
Ano ba kasing nangyari? Ikwento niyo nga sa akin.. si Mische nga pala nandito.
Napaupo naman ng tuwid si Dylan. Ano nga palang ginagawa mo dito Mische?!
Ah.. Eh.. Ano kasi.. Kuya ano e.. tumitingin sa akin si Mische, asking for help.
Ako nanaman! Tuwing mapapahamak siya ako ang pinagbubuntunan! Bakit kasi ayaw ni
yang mag-explain ng kanya? Alam mo kasi Kuya-- simula ko.
KUYA?!! sigaw niya.
Kuya naman e! sabi ni Mische.
Dont Kuya naman e me! What are you doing here?!
Lagot talaga e.
Kuya.. Kasi.. Vince and I .. Were.. Together now. mahinang sagot ni Mische.
I nodded. Teka muna! Ano daw?! TOGETHER?! Pinagsasasabi niya?!
Youre really dead Madrigal! nadinig kong sabi pa ni Dylan.
Then, everything went black.
-Chapter 12. BLACKMAILER
--

VINCES POV
And the conversation was right
Underneath the shade of moonlight
You were standing there
With sun-touched hair
And a dress thats color white
Arrrggghh! Ang sakit ng ulo ko a. Pero ang ganda ng boses nung kumakanta, nakaka
gaan ng pakiramdam, combine pa yung tunog ng organ..
(CLICK THE MULTIMEDIA ----->, PAGANAHIN ANG IMAHINASYON. HINDI NAMAN SIGURO AKO
MADEDEMANDA KUNG HIHIRAMIN KO YUNG KANTA NILA. FALLING by Tyler Ward and Alex G. ^
^)
Like an aeroplane I took flight
Fell in love with you that first night
Cause you danced with me
And I could see that there is more to life
Galing din ng message ng kanta.
Nananaginip kaya ako?
Para kasing kagaya nung ginawa ko na kanta, pero imposible wala pang music yun e.
Lyrics pa lang. Dapat kasi si Pata yung maglalagay ng music nun, bayad niya dah
il sa paggamit niya sa akin nung minsang magkasalubong kami sa isang private bar
(a/n: sa imagination ko ulit yan!haha. isipin niyo na lang lahat ng nangyayari
dito ay mula lang sa imagination ko! hahaha) at nagkataon na may tinatakbuhan si
yang lalaki, who happened to be her ex, yung si ano, Joseph? O Johann ata yun? A
yy basta! J nagsisimula! Tapos bigla na lang niya akong hinila, sabi niya boyfrien
d niya daw ako, and her eyes were pleading so sumakay na lang ako, I thought tha
t somethings wrong and sabi nung Joseph hindi pa daw sila tapos, and nung aalis n
a ako, si Pata naman yung nag-offer na gagawin niya daw kahit anong favor na gus
to ko para mabayaran yung UTANG NA LOOB na yun. So yun ang dahilan kung bakit si
ya ang gagawa ng music ng kanta ko. Alam ko naman kasing walang katalent-talent
yun e, para mahirapan siya. HAHAHAHA!
Im falling, Im falling in love with you..
Im falling, Im falling in love with you..
oohh..
Hanga talaga ako sa tugtog, ganito kaya gawin ko sa kantang ginawa ko?
Ang galing ng organ e..
Just before the strike of midnight
You said This could be the good life
Then you said goodbye

Hope that I could get to see you soon

Teka muna! Kanta ko talaga yun! Hindi ako pwedeng magkamali! Ginawa ko yun para
kay Crush e!
Napabalikwas ako ng bangon.
Sabay tigil ng tugtog.
Panaginip nga lang kaya?
Tipo naman! Gagamitin ko na yung music para sa kanta! Ayos ah! Perfect na perfec
t ang tono.
Gising ka na pala! Sa wakas!
Eh?
Pagtingin ko sa may left corner ng kwarto ko, si..
Mische?!
Leshe! Baka nandito pa si Dylan a! Jusko naman! Ayoko matatluhan!
Wag ka mag-alala, pinaalis ko na sina kuya. sabi niya habang papalapit sa akin.
Hoy! Wag ka ngang lalapit sa akin! Napapahamak ako ng dahil sayo!
Ang arte ng payatot nato! Ang tagal-tagal mo gumising dyan.. Ang ganda nito a! Ito
na ba yung ginawa mo? Napagtripan ko na lagyan ng music.. Pero di ko sure kung m
agugustuhan mo. itinaas niya yung hawak niyang papel, yung kanta ko.. tapos sumal
ampak siya sa gilid ng kama ko.
Siya yung tumutugtog kanina?! Bakit ang galing naman ata? Seryoso ba yun?!Bakit m
o ginalaw ang mga gamit ko?!
Ang damot mo naman! Para tiningnan lang e! May talent ka pala Payatot nuh?Akala k
o nagjo-joke ka lang na gumagawa ka ng kanta! she said that while smiling, no scr
atch that! GRINNING.
Sa tingin mo ba magiging kakompitensya ko ang kuya mo kung wala akong talent? Tsa
ka oo nga pala! Ano namang kabaliwan ang sinabi mo kanina? Hindi ka man lang kin
ilabutan ha? naalala ko nanaman yung sinabi niya. Were together daw?! Dahilan para
suntukin nanaman ako ni Dylan, at sa mukha pa!
Ah.. hehe. Sorry na. Kasi naman wala akong maisip na dahilan e.. parang ang aaaaaaa
aawwkkwaaarrd niya kumilos ngayon. Hindi yung normal na Pata na kilala ko.
Kaya ako nanaman ang binala mo? Wala ka ng ginawa kundi ipahamak ako.
Eh kasi Vince.. ano e.. ayan.. may nararamdaman akong kakaiba talaga. Tsaka VINCE
ha, hindi PAYATOT. Ito kung walang MALAKING kasalanan na ginawa sakin maliban sa g
inawa niya kanina, may hihinging pabor to e.
Alam mo, hindi ko gusto yang tono ng pananalita mo.. Anong meron? tanong ko sa kan
ya.
Binigyan niya ako ng pagkalawak-lawak na ngiti na halos ikapunit na ng mukha niy
a. Grabe, nagtayuan ata ang mga balahibo ko sa katawan. Kasi ano..

Kanina pa yang ano mo, ano nga?

Natatandaan mo si Joshua? tanong niya.
Sino yun? sinong Joshua naman yun? Close ba kami nun?
Yung sa bar! Yung ex ko..
Joshua pala pangalan nun? At siya din yung nanakit kay Pata noon.. hes not worth
remembering. What I mean is, pakialam ko ba sa kanya?
Oh.. anong meron dun? Kayo na ulit? Parang ang bitter ata ng dating ng pagkakasabi
ko?
HINDI NUH! ASA NAMAN! NEVER! kulang na lang isuka niya a.
Eh ano nga?
Kasi naman! umayos siya ng upo sa kama ko. Ginugulo niya pa din ako e.. Hes stalking
me! Hes calling me nonstop! Kahit dun sa condo ko. Tapos kung san ako magpunta n
andun din siya! Natatakot ako e..
Ang fanatical naman ng Joseph na yun! So? Anong kinalaman ko dun?
She looked at me, ayan na.. any second now, lalabas na ang tunay na motibo nito.
Ang alam niya kasi diba may boyfriend na ako?
Oo nga. Diba nga ako ang ipinain niya? Tapos?Dapat nga tigilan ka na niya dahil ma
y boyfriend ka na.
Yun na nga e. Hindi daw siya naniniwala kaya sabi ko.. tumingin siya sa akin ng se
ryoso.
What? pabitin pa e.
Sabi ko.. well be living together na starting tomorrow..
Yun lang pala e, di ok naWHAT?!!!
Napatayo ako. Nababaliw na ba siya? Sinabi niya sa Joseph na yun na magli-live i
n kami? Hindi ba siya nag-iisip? Kung ini-stalk siya nun, malalaman niya kung ta
lagang magkasama kami sa bahay.
At paano naman ang career ko nito?! Pag inilabas ng obsess na Ex-Boyfriend niya
sa media ang balitang yun, pati ako pagkakaguluhan na.
Hindi pwede! sagot ko.
Vince naman e.. tumayo na din siya.
Mische naman. Hindi mo ba iniisip yung sitwasyon ko? Paano naman ako?
Inisip ko naman yun.. Kaya nga napagdesisyunan ko na papayag akong maging PA mo!
Pumayag ka lang na dito ako tumira sa unit mo.. Pag lumabas yung balita, madali
na lang itanggi. Gagawa ako ng paraan, may mga koneksyon ako sa media. Please..
ako ang gagawa ng mga gawain dito sa bahay.. sasamahan kita sa mga shoot mo.. ka
hit ano, tulungan mo lang ako, pleeeeaaaseee!!! sinabi niya yun habang nakahawak
sa braso ko. Pakiramdam ko tuloy nakukuryente ako. Ano ba yun?

Ok to a. Ang daming kapalit.. kaso ano bang alam niya sa gawaing bahay? Pinaglol
oloko ako nito. Pero kasi Mische.. hindi ako pwede ma-link sa mga babae ngayon, m
ababadshot ako.
Bakit? Wala ka namang girlfriend a. May nililigawan ka ba? ang cold ng pagkakatano
ng niya, o baka nahihilo pa din ako?
Hindi ko pa nga nililigawan, tapos mababadshot na ako? paano pag tinanong niya kun
g sino?
Sino?Kilala ko ba yan? Artista? oo kilala mo! Kilalang-kilala mo..
Hindi siya artista.. Pero kilala mo.. pinagpapawisan ata ako.
S-sino?!
Bahala na nga. Si P-peachy.
P-peachy?! Teka! Pinsan ko ba yang tinutukoy mo?! Yung model?!AHAHAHA! Tingin mo
papasa ka dun?!hahahahaha ok! Hindi ka lalo makakahingi ng favor sa akin!
Yun nga!At sige, tumawa ka lang! Akala mo ha! sabi ko sabay labas ng kwarto, dumir
etso ako sa kusina at kumuha ng inumin. Sumunod naman siya sa akin habang tumata
wa pa din.
HAHAHAAHAHA! Kaya pala kung maka-KUYA ka kay Kuya ha! Akala ko dahil sa a--! I me
an, nakakatawa talaga. Pero magaling taste mo a. umupo siya sa counter.
Oo, kaya hindi talaga pwede yung gusto mo. sumimangot siya bigla.
Vince naman.. Mag-eexplain ako kay Ate Peachy. Maiintindihan naman niya yun e.. S
ige na pleeeeeaaaassssssee! Hindi ka ba naaawa sa akin?
Sa ginawa niyang pagtawa kanina? H-I-N-D-I. HINDI!
Ganun?! Sige! Kung ayaw mo e.. Sa iba na lang ako hihingi ng tulong.. HMP! bumaba
siya sa counter at palabas na ng unit ko,akala mo naman hahabulin ko siya.
Pero bago siya tuluyang nakalabas, tumigil muna siya at humarap sa direksyon ko.
Hoy Payatot! Kung ako sayo, wag mo ng ituloy ang balak mong panliligaw kay Ate Pe
achy dahil ngayon pa lang, sisiraan na kita sa kanya! Sige, babayooooooooo!! siga
w niya.
Muntik ko ng maibuga yung tubig na iniinom ko. Ano daw?! Sisiraan niya ako?! Nag
tatakbo ako para habulin si Pata. Hindi pa siya nakakalayo at nagsswing-swing pa
siya habang naglalakad.
Hoy Pata! hindi lumilingon.
Pata! Hoy Babae! deadma.
Mische!
Yes? humarap siya sa akin smiling from ear to ear.
Sige na! kainis! Sapilitan to.
Anong sige na? painosenteng tanong niya.
Huminga ako ng malalim at.. Sige na, pumapayag na ako sa gusto mo.

Really?! YEhey! Tara sa loob, kain tayo, treat mo a! nauna pa siyang pumasok sa un
it ko. La-la-lalala-lalala..
PSH!
Hey Payatot! Ayusin mo nga yung mga gamit mo.. Ang kalat-kalat oh! Ako gagamit ni
tong room nato a! Tapos wag mong kakainin ang mga pagkain na ilalagay ko sa cupbo
ard, akin lang yun ha! bumili ka ng sayo. Wag na wag mo--!
Excuse me lang ano? Unit mo? Unit mo? Nakakahiya sayo ha.
May sinasabi ka? Alam mo kasi magkikita kami ni Ate Peachy tonight, baka mapagkwe
ntuhan namin.. sabay ngiti ng nakakaloko.
BLACKMAILER!
I know. then she winked.
WTH! >_<
Kanina lang nakikipag-bargain siya sa akin para patirahin ko siya dito, tapos ng
ayon mukhang siya na ang may-ari ng unit ko. Seriously?
-Chapter 13. The Manager, The Boss and the Parents.
-DYLANS POV
Yes.. Yes po.. Of course not! Its just a huge misinterpretation by the media.. sabi
ni Beth sa kausap niya sa cellphone while pacing back and forth of the room. Sh
es been talking to every media people that she knows just to clear my name about
the issue mula pa nang dumating ako dito sa office niya kanina pang umaga. uh-hm.
. NO! no! Hindi po.. Yes.. Hes just too busy po right at this moment so he cant gi
ve his side of the storyshe paused and put her hand on her pocket. but definitely
mag-eexplain po ang ating superstar. she gave me a meaningful look. Alam niyo nama
n po napakabusy ng isang Dylan Caine, he rarely have time to wind up and relax k
aya hindi totoo yung lumalabas na balita.. Yes, thats for sure.. Thank you, thank
you din! Be at his party tonight and maybe you could interview him. Alright! By
e. she tossed her phone in the table before collapsing to her swivel chair.
She remained silent while examining me.
I raised a brow.
What now?! Every minute may tumatawag na reporter dito para hingin ang panig mo s
a issue, tapos ikaw ano? Tataasan mo lang ako ng kilay mo? HA?! sigaw niya sa aki
n. Halatang-halata sa mukha niya ang iritasyon at stress.
What? You wont allow me to speak to them.. depensa ko. She forbid me to say any com
ment about the issue habang hindi pa kami nakakapag-usap.
Ano ba kasing pumasok sa kokote mo at ginawa mo yung ginawa mo kahapon?! Nababali
w ka na ba?!
You asked the same question 15 minutes ago, and I will still give you the same an
swer.. Gusto ko lang silang tulungan, they were from Hacienda Nicasia, which was

were I came from, at anak ng malayong kamag-anak ko yung baby na nawawala, nagm
alasakit lang ako. sagot ko sa kanya. She looked like shes not buying any word tha
t I say so she keeps asking me the same question repeatedly, I think shes expecti
ng that Id be blurting out the real reason. But, the statement I said was the rea
l reason. Yung ang ipinipilit ni Chloe na sabihin ko. Pero kung ako lang ang mas
usunod, mas gugustuhin ko pang magsabi na lang ng totoo.
Sa tingin mo ba madaling maniniwala ang media sa dahilan mo? The cameras captured
your reactions yesterday!
I dont care if they wont believe me, basta yun ang nangyari, its up to them kung ano
ng gusto nilang sabihin.
How dare you say that?! Malaki ang hirap ko, natin sa career mo! hysterical niya.
Look Beth, I have genuine fans, at siguro kung totoo man ang issue ngayon, matata
nggap pa din nila ako at susuportahan. Kung wala ka ng sasabihin, gusto ko na ma
gpahinga. Ang totoo, hindi ko sigurado kung matatanggap ba ng fans ko kung aamini
n ko man ang issue na ito, but Im hoping they would if the time comes. I waited f
or Beths response, but she remained speechless.
Tumalikod na ako at humakbang palabas ng kwarto..Napatigil ako ng magsalita si
Beth. If I find out anything, anything na pwedeng maging dahilan ng pagbagsak ng
career mo, Im telling you Dylan, Ill get rid of it. Whatever it takes. And no one
can stop me.. not even you. Lock the door and be ready for your party tonight.
I slammed the door.
Parang kinabahan ako sa sinabi ni Beth. I know her. Shell do anything wag lang ma
kasagabal sa pagpapalago ng pera niya. Shes greedy. At wala siyang nakikitang iba
ng importante sa mundo kundi fame and money.
At sa ngayon, ako ang nagsisilbing source of income niya. Pati na din si Vince,
at alam ko na hindi siya papayag na masira na lang basta ang career namin dahil
kasabay nun ang pagbagsak niya.
And speaking of Vince, pupuntahan ko pa nga pala ang gagong yun! Hindi ako makak
apayag na sa kanya mapupunta ang nag-iisang kapatid ko.
CHLOES POV
Kinakabahan ako.. biglang nasabi ko na lang habang nandito kami ni Kate sa office
ni Mam Carla at hinihintay na dumating siya. Hindi nanamin natapos ang assignmen
t namin kay Dylan dahil bukod sa pinagkakaguluhan kami ng press, pinauwi na din
kami ng boss namin which only means two words: WERE DEAD.
I know.. Sigurado ako, mawawalan tayo ng trabaho. tahimik na sagot ni Kate.
Im sorry Katie.. Pati ikaw nadamay pa sa gulo ko. Ang tanga ko talaga, pati bestfri
end ko sinali ko pa sa komplikadong buhay ko.
Dont be Chloe. Were partners in crime right?! Kaya kung ano man ang maging resulta
nito, magkasama tayo.. Ok? She squeezed my right hand.
You really are the bestest friend that I could ever have.. I started to cry. Im suc
h a cry-baby.
Hey! Stop crying.. she pulled me into a hug. ako na talaga ang bestest friend mo, k
aya pag tayo nawalan ng trabaho, ampunin mo muna ako ha.. Ikaw muna ang magpakai
n sa akin.. Alam ko namang mabait kang kaibigan, hindi mo hahayaang magutom ang

maganda mong bestfriend..

Hindi ko napigilang tumawa. Nagawa mo pang magbiro, mawawalan na nga tayo ng trab
aho..
Sinong nagsabi sayo na nagbibiro ako? Sa inyo talaga ako titira kapag wala na akon
g trabaho. Wala akong pambayad sa bahay ko nuh!
HAHAHA! Hoy Katie! Sinong lolokohin mo, galing sa parents mo yung tinitirhan mo!T
saka anong ipapakain ko sayo? E mawawalan na nga tayo ng trabaho.
Pa--! hindi niya natapos ang sasabihin niya dahil biglang pumasok si Mam Carla wit
h a very dark aura.
Ms. Buenavista, go back to your office. sabi niya kay Kate habang naglalakad papun
ta sa upuan niya.
Hindi naman kumikilos si Kate. What are you waiting for?! I said go back to your
office! NOW! sigaw pa ni Mam Carla, kahit kelan talaga napakataray niya.
Nagmamadali namang lumabas si Kate sa kwarto pero bago niya isinara ang pinto, s
he mouthed GOOD LUCK! I just nodded.
Tahimik lang na nakatingin sa akin si Maam, if her looks could kill, I would hav
e been dead by now.
I decided to apologize. Ah, M--!
One question Ms. Evangelista.
Maam?
Anak ba ni Dylan Caine ang anak mo?
Muntik na akong mahulog sa kinauupuan ko sa sinabi niya. P-po??
Alam mo bang mayat-maya may tumatawag sa akin at tinatanong ang tanong na yun? I c
ould easily tell them, NO!. But I know thats not the truth, and Im not a liar! she co
ntinued.
I cant speak. She knows. Im certain about that.
I can call them now and confirm the issue.
No Maam! Please.. dont. pigil ko sa kanya dahil nagda-dial na siya ng number sa tele
phone.
With that reaction, alam ko na ang sagot sa tanong ko.I looked down. Wag na tayong
maglokohan dito, maybe you can fool the press, but Chloe Im not like them.. Kilal
a ko bawat taong nagtatrabaho para sa akin, at alam ko ang nangyayari sa inyo..
sa iyo.. iba na ang tono ng boses niya ngayon, its more.. comforting. Siguro nga hi
ndi ako ang tipo ng boss na nakikipagbiruan, nakikipaglokohan sa inyo, but I kno
w you all.. especially you Chloe. The time that you confided to me that youre pre
gnant, weeks after youve interviewed Dylan Caine, I knew, you were having his bab
y. I was waiting for the time that you to tell me the truth, but that didnt come.
And I respected that. I believe in your talent Chloe.. at mula ng tinanggap kit
a dito, alam ko ang pinagdaanan mo kaya hanga ako sayo. Alam ko ang sitwasyon mo
ngayon, mahirap. Pero naiisip mo ba ang anak mo? I looked at her and a tear rolle
d down my cheek.

Im sorry Maam.. Gusto ko lang naman po na maging tahimik ang buhay ng anak ko.. Ayo
kong pagkaguluhan siya ng mga tao..
Siguro nga, pero hanggang kalian? Hanggang sa habang lumalaki siya naririnig niya
sa ibang tao na isa siyang illegitimate son? Na wala siyang ama? Alam mo ba kun
g gaano kasakit yun para sa kanya? Maaapektuhan ang pagkatao niya..
Dylans visiting him everytime he can..
Until when?! Chloe, dadating ang oras na malalaman din ng lahat ang tungkol dito,
and what will you do? Tatakbo? Magtatago? Tapos ano? Malalayo ang anak mo sa am
a niya. Ganun din ang mangyayari.
I get her point. But I have no choice. Maybe I have, but Im not strong enough. I
cant. At least not now. I dont know.. I dont know..
I understand.. But think of it, hanggat hindi pa huli ang lahat. Next time, wag k
a ng maglilihim sa akin. Im treating you as a family. All of you here. Kasama mo
ako. Whatever happens, magsabi ka lang. Is that clear? She patted my shoulder and
gave me a smile.
T-thank you Maam..
Ate.
Huh?
Call me Ate.
-Anong nangyari Chloe?! Tell me, wala na ba tayong trabaho? bungad sa akin ni Kate
pagkaupong-pagkaupo ko.
I shook my head.
E anong pinagusapan niyo? Pinagalitan ka ba? Anong sabi?
Kate.. She knows.
Nanlaki ang mata niya. Oh my! Lagot na! Paano na? Sigurado magiging cover ng maga
zine natin yan this month! Hala!
No, no, no Kate! She said, shes on our side.
W-weird.
Yeah. Ang bait nga ni Ma--Ate Carla ngayon. Alam naman ng lahat na wala na siyang
pamilya kaya ang taray-taray niya, but kanina nung kausap ko siya, shes a differ
ent person. Nakakapanibago..
Well, kung different, nakakapanibago talaga, but hindi yan ang problema e, someon
e called, tawagan mo daw siya ASAP.
Sino? baka reporters pa din, hindi ko na tatawagan.
Nathan. she blushed. Pangalan pa lang, kinikilig na, paano pa kaya pag nagsama sil
a?
Lakas talaga ng epekto ng kuya ko sayo nu? panunukso ko sa kanya, and she blushed e

ven more!
Shut up Chloe! Just call him. Id be right in my office if you need anything. then s
he walked away.
I was about to dial his number when my phone rang. Hello? Kuya! How are you? I mi
ss you na!bati ko kay Kuya Nathan.
Chloe! We need to talk! Im on my way, pupuntahan kita, umuwi ka na. Ngayon na! siga
w sa akin ni Kuya Nathan.
Kuya, I know you are worried, but everythings taken care of. Wag ka na pumunta dit
o.. I assured him.
Thats not the point Bei! They already know and they are coming! I dropped my phone
as well as my jaw.
It cant be happening!
Nagpaalam ako agad kay Ate Carla na uuwi na at pinayagan naman niya ako.
Isang oras lang ang pagitan ay nakita ko na agad na nagmamadaling bumaba sa kots
e niya si Kuya Nathan at papasok sa bahay. Sinalubong ko na siya habang hawak si
Lance.
Kuya, paano nila nalaman? Did you tell them? Diba usapan natin hindi mo sasabihin?
bungad ko sa kanya.
Of course not! They have their ways.. And besides, laman kayo ng dyaryo ngayon! si
gaw niya sa akin. Dun tayo sa loob.
Naglakad kami papasok sa sala at naupo sa sofa. Kuya, what will I do?
Call Dylan.
Ano namang sasabihin ko sa kanya? Hes facing too many intrigues right now, makakad
agdag lang to sa alalahanin niya.
Right from the start, problema niyo ng dalawa to, hindi ikaw lang, at hindi siya
lang! Now, call him! he ordered.
I immediately dialled Dylans number, he picked up in the fourth ring.
Chloe? May problema ba?
Y-yeah.. Malaki.
Nakatingin lang sa akin si Kuya and telling me to go on.
Why? May dumating ba na press?Tumawag ka ng police..
No. Not that..
Anong problema?
M-my parents.. Theyre coming.
Woah! Thats good news! At last! excited na sagot niya. =___= He doesnt understand.
Thats not a good news Dy! My parents are coming and thats the worst thing that coul

d ever happen at this point of time!

It cant be that bad My.. relax. When are they coming? Para makapagpaparty tayo My. na
kakalokong sabi niya.
Its not the right time para magbiro. This is a serious matter. You dont know my par
ents Dylan!
Dy. ano bang pinagsasasabi niya?
What?!
I prefer Dy..Call me Dy.
OMG Dylan! Ano ba?! Seriously?! I rolled my eyes. He cant be serious. namomroblema
ako dito tapos nagrerequest lang siya na tawagin ko siya ng Dy?
Masyado ka kasing seryoso.. Chill!
Paanong hindi ako magseseryoso e seryosong bagay to..
I know, ok? Pinapagaan ko lang ang pakiramdam mo. Kelan ba sila dadating?
Kuya, kelan sila dadating? tanong ko kay Kuya Nathan na tahimik lang na nakikinig
sa akin.
The day after tomorrow siguro.. basta within this week. sagot naman niya.
You heard that? baling ko kay Dylan.
Andyan kuya mo? tanong niya.
Ayy wala! Sarili ko ang kausap ko, yung narinig mo, ako lang din yun! Dylan ano b
a?! nakakapikon na.
Chloe, I told you, relax.
How could I relax? Ang gulo-gulo na..
I know.. and Im sorry. Were in this together. Dont worry yourself too much.
Anong gagawin ko? Dadating na ang parents ko. They would kill me.
They wont. I wont let that happen. Id be there tomorrow night I promise. I have to g
o. Have a great time with my buddy! Bye. then he hang up.
Anong sabi niya? tanong ni Kuya.
Uuwi daw siya dito..
Good!
Kuya, anong gagawin ko? Natatakot ako.
Hinawakan niya ang kamay ko. Masaya ka naman diba?
Oo, per--
Yun ang importante. Trust Dylan. He knows what to do.

He gave me a meaningful look. I hope hes right that Dylan knows what to do.
-Chapter 14. Ang slow mo. XD
-CHLOES POV
Chloe, anak.. please. Tama na. Maawa ka sa sarili mo.. pinipilit akong pakalmahin
ni Mama habang patuloy pa din ang pag-agos ng luha sa mata ko.
Bakit naman ganun? Bakit ang bilis-bilis ng lahat? Kung kelan sigurado na ako sa
desisyon ko, tsaka naman niya ako binitawan. Gusto ko siyang sumbatan. Ipaglala
ban ko naman siya! Alam niya yun. Kahit ayaw sa kanya ng mga magulang ko, pero b
akit niya ako pinabayaan?
Cassandra! Patigilin mo na sa pag-iyak yang anak mo! Wala na siyang magagawa kahi
t magmukmok pa siya habang-buhay! galit na sigaw ni Papa mula sa may pintuan ng k
warto ko.
Eduardo, ano ba? Lumabas ka na, ako na ang bahala dito. mahinahong sagot ni Mama.
Kung tutuusin, sino nga ba ang dahilan ng lahat ng ito? Ang sama-sama ng loob ko
.. Kung hindi lang kami tinutulan ni Papa, siguro magkasama pa kami hanggang nga
yon. Gusto kong sumagot, gusto kong magwala..
Pinag-aaksayahan niya ng luha ang walang kwentang lalaking iyon?! Kita mo nga, na
saan siya ngayon ha?! Wala! Iniwan ka na! At ikaw, iiyak-iyak ka pa! pakiramdam k
o umakyat lahat ng dugo sa ulo ko.
Bumalikwas ako ng bangon, naubos na pati katiting na pasensya na natitira sa aki
n. Humarap ako kay Papa habang pinipigilan naman ako ni Mama.
Kasalanan mo lahat ito! Ikaw ang dahilan kung bakit iniwan niya ako! sigaw ko at d
inuduro ko pa si Papa.
Nagulat sila sa reaksyon ko. Hindi sila nakasagot. Ito ang unang beses na sinago
t ko si Papa. Bata pa lang ako, pinagmamalaki na nila na napakabait at mgalang a
kong bata, pero iba ngayon.. nawala na lahat sa akin.
Pinigilan kong umiyak. Hindi naman siya mawawala kung hindi dahil sayo! dugtong ko
pa.
Chloe, tama na! awat sa akin ni Mama.
Isa ka pa Mama! Wala ka man lang ginawa.. alam niyo naman na mahal ko siya.. maha
l na mahal.. Ma, Pa, all my life.. sinunod ko lahat ng gusto niyo.. lahat-lahat.
Mula sa damit na susuotin ko, pagkain na kakainin ko.. school na papasukan ko..
course na pag-aaralan ko.. pati nga mga taong kakausapin at kakaibiganin ko yun
g preference niyo pa din ang isinasaalang-alang ko.. feeling ko nga kung ang han
gin may pagpipilian din, baka kayo na din ang pumili para sa akin. May nadinig b
a kayong angal? Wala naman diba? Ginawa ko lahat ng gusto niyo dahil mahal ko kay
o.. Isa lang naman ang hiniling ko ah.. At hindi niyo pa ako napagbigyan. Anong
ginawa niyo? Kayo pa mismo ang gumagawa ng paraan para paglayuin kami!
Shut up! Lahat ng ginagawa namin para sa ikabubuti mo! sigaw ni Papa sa akin.
Sa ikabubuti ko?! Sa tingin niyo ba mabuti ang kalagayan ko ngayon? Sa tingin niy
o ba masaya ako ha?! Hindi! Sakal na sakal na ako! At yung nag-iisang tao na nag

mamahal at umiintindi sakin ng walang kapalit,nasaan?! WALA na! Ikaw ang dahilan
ng pagkawala niya! You killed him! You killed him! I hate you Papa! I hate yo--!
*paaaaaaaaakkk!*
Napaupo ako sa lakas ng sampal ni Papa sa akin at nalasahan ko ang dugo sa bibig
ko.
PAPA! sigaw ni Kuya Nathan. Tumakbo siya palapit sa akin at inalalayan akong tumay
o. I was crying really hard. It was the first time. Pero wala ng mas sasakit pa
sa nararamdaman kong emptiness ngayon.
Tumayo ako at humarap muli kay Papa.
Aalis na ako sa bahay na ito. I declared.
You are not leaving this house!Kahit anong gawin mo, hindi ka aalis sa bahay na i
to!sigaw ni Papa.
Kahit magpakamatay ako? I asked.
The three of them looked at me horrified.
You cant be serious Chloe. Please.. Move on. sabi ni Mama.
I chuckled. But how can I move on? Hes gone. I can NEVER have him back. At hangga
t nasa bahay nato ako, paulit-ulit ko lang mararamdaman yung sakit. Paulit-ulit k
o lang maaalala ang dahilan kung bakit nawala siya.. Kung paano tinangka nina Pa
pa na ilayo ako sa kanya kaya naaksidente siya.. The love of my life.. My PAULO.
So youre thinking that I cant do that? If death is the only answer so Paulo and I c
an be happy together, Im willing to trade my life to have him again. I answered qu
ietly.
Then silence filled the room.
.
.
.
.
.
..
..
Napamulat ako bigla. Napanaginipan ko nanaman. That was the last time I spoke wi
th my parents about Paulo. And since then, we never had any formal talks. Si Mam
a, once or twice ata kami nagkasalubong sa department store, pero hindi kami nag
kausap ng matagal dahil sabi niya baka daw makarating kay Papa. Hanggang ngayon
takot pa din siya sa kanya. Mabait naman ang Mama ko. Sunud-sunuran lang talaga
siya kay Papa kaya hindi niya makontra.
Pero bakit ganun ang panaginip ko? Hindi ko na ramdam yung sakit ng pagkawala ni
Paulo, but that doesnt mean na nakalimutan ko na siya, hes got a special place in
my heart. Pero anong ibig sabihin ng panaginip na yun? Masyado ba akong nasstre

ss sa pagkikita namin ulit mamaya? PEro sabi naman ni Dylan siya ang bahala diba?
At ganun din ang sinabi ni Paulo sakin bago niya ako iniwan.. At wala akong nag
awa. Ayokong maranasan ulit yun.. Ayokong maiwan. o Mang-iwan.
*tok.tok.tok.*
Bumangon ako at binuksan ang pinto ng kwarto. Kung nagtataka kayo kung bakit wal
a si Lance, sa tabi siya ni Dylan natulog na dumating kagabi.
Dylan?
Chloe.. Nandito na sila.. sabi ni Dylan.
What?!! OMG! What will I do? Naramdaman ko na naging tensed ang katawan ko.
Hey.Hey! Relax ka lang. You still have time to dress up, inaasikaso sila ni Kuya
Nathan sa baba.Hintayin ka na namin ni Lance dito. seryosong sagot niya.
Tumango ako at dali-daling nagbihis.
Kinakabahan talaga ako. Ngayon pa lang ulit kami magkakaharap-harap. At may anak
na ako.
Magkasabay kaming bumaba ni Dylan habang siya ang may buhat kay Lance.
Nakita ko si Mama at Papa na kasama ni Kuya sa sala. Tahimik silang nag-uusap pe
ro napansin ko ang paghawak ni Mama sa balikat ni Papa na parang pinapakalma.
Nandito na sila.. Kuya Nathan announced habang papalapit kami.
Tumayo si Mama. Chloe.. My baby.. I missed you so much.. yinakap ako ni Mama.
I missed you too Mama.. I hugged her back.
When she finally released me from the tight hug, Pa--!
*paaaaaaaaakkk!!*
Eduardo! sigaw ni Mama habang umiiyak. De javu?
Chloe! sabay na sigaw ni Dylan at Kuya Nathan habang ako ay nasa sahig nanaman.
Ang kapal ng mukha mong umalis sa poder ko, at pagkatapos ano ngayon?! Magpapabun
tis ka lang kung kani-kanino! Nasan ang pinag-aralan mo?!
Diba ito nga ang inaasahan ko? Isang malakas na sampal mula sa kanya at masasakit
na salita. At ang worst, ang itakwil niya ako..
Chloe, are you alright? Dylan said while examining me. He helped me get up pagkata
pos niyang ilapag si Lance sa gilid ng sofa ng nakadapa.
Mr. Evangelista, I understand na galit kayo, and yes, I admit na hindi tama ang
nangyari pero wag niyo naman pong saktan si Chloe, ang anak niyo. sabi pa niya ka
y Papa.
At anong gusto mong gawin ko? Matuwa pa?! Ha?! Ilang taon nawala ang anak ko, at
mababalitaan ko na lang na may anak na pala?! Kakawala sa akin at eto gagawa ng
kawalangyaan! hinablot ni Papa ang braso ko, and Ill bet, pasa-pasa to mamaya sa h
igpit ng hawak niya.

Panasasaktan ako..
Talagang masasaktan ka sa akin! Napaka--
Bitawan niyo po si Chloe Mr. Evangelista. sabi ni Dylan.
Sino ka para utusan ako?Anak ko si Chloe at may karapatan ako sa kanya! tanong ni
Papa habang hindi ako binibitiwan. Si Mama at Kuya Nathan ay nasa tabi lang dahi
l kilala nila si Papa, no one dares to cross him.
Siguro nga po, I am nothing compared to you, pero baka nakakalimutan niyo po na n
asa pamamahay ko kayo, at lahat ng nangyayari dito, ako ang responsable, at kapa
g hindi niyo itinigil ang pananakit niyo, mapipilitan akong tumawag ng mga pulis
. kalmadong sabi ni Dylan.
Abat talagang ginag--
Pa.. napatingin kami lahat kay kuya Nathan I think he has a point, lets all sit down
and talk about this in a civil manner. We can do that, cant we? tanong niya.
Inalalayan ni Mama si Papa na umupo. Umupo din si Kuya Nathan sa tabi nila, sama
ntalang kami ni Dylan ay umupo sa katapat na sofa.
Dylan.. simula ni Kuya napag-usapan nanatin ito diba?
Oo.. sagot ni Dylan.
Teka, alin ang pinag-usapan nila?!
Public figure ka.. magiging komplikado ang buhay ng kapatid at pamangkin ko dahil
sa mga nangyayaring ito.
Ginagawan ko na ng paraan. The issue will subside after a while. hinahaplos ni Dyl
an ang braso ko na hinawakan ni Papa kanina and it was a relief.
Good thing. Ayoko na ng gulo.
Psh.. umiiling na ungol ni Papa.
You know thats not what I mean. sabi pa ni Kuya.
I understand. And Im taking responsibilities.
Yan ba ang tingin mo sa kanila? Responsibilidad?! tanong ni Kuya.
Of course not!
Ano na lang ang sasabihin ng mga tao? Isang malaking pagkakamali ito! Kasalanan! s
igaw ni Papa.
Eduardo, huminahon ka.. sabi ni Mama.
Hindi naman ako makapagsalita, hindi dahil sa hindi ko alam ang sasabihin ko kun
di gusto kong marinig ang sasabihin ni Dylan.
Hindi po isang kasalanan ang nangyari. Ginusto po namin ito. At sa totoo lang, at
this moment, ito ang pinakatamang nangyari sa buhay ko. Kaya please lang po, wa
g niyo pong ilayo sa akin ang mag-ina ako..Hindi ko po kakayanin pag nawala sila
. Id be the happiest and the luckiest man kapag pumayag si Chloe na magpakasal sa
akin.

Magaling sumagot! Ipagluluto kita mamaya.

^_______________^
^_________^
^____^
^__^
^_^
=___=
@_____@
O_______________O???
(Ang bagal bago na-process ni Chloe yung sinabi ni Dylan! Ako na lang sa pwesto
mo! Hanep! hahaha!)
HANUDAW?!!!!
Kasal? Marriage?!
... Id be the happiest and the luckiest man kapag pumayag si Chloe na magpakasal s
a akin.
... Id be the happiest and the luckiest man kapag pumayag si Chloe na magpakasal s
a akin.
Id be the happiest and the luckiest man kapag pumayag si Chloe na magpakasal sa ak
in.
Kasal nga!!!
An---?? hindi ko natapos ang sasabihin ko.
So si Chloe ang dahilan kung bakit hindi legal ang lahat ng ito? tanong ni Mama na
parang hindi makapaniwala.
Tumingin silang lahat sa akin.
Anong ginawa ko?
Walangya ka Dylan!
Hin--!
Opo.. Ayaw niya po kasi ng atensyon ng public, thats why we agreed to keep it priv
ately.
I nodded. Mabuti naman nilinaw niya.
At mahirap po kasi ang sitwasyon ngayon sa management na may hawak sa akin, baka
mas maging komplikado kapag nalaman nila.. alam ko naman po na ayaw ni Chloe nun
.
Tumango ako ulit.

But Im planning to marry her December of next year..

Tumatango-tango pa din ako nang marealize ko ang sinabi niya, habang hinawahakan
niya ang kamay ko.
O________________O ako yan.
Mabuti! sagot ni Papa.
Anong mabuti dun?
Kayo ang magpapakasal?!
Wala naman sa usapan yun a!
Chloe, anong masasabi mo? tanong ni Mama sakin. Napansin ko din na kanina pa niya
ako inoobserbahan, at alam ko na nakita niya ang pabago-bagong ekspresyon ng muk
ha ko.
Ah.. Eh.. Opo, opo. Totoo po yung sinabi ni Dylan.. Ahehehe.. sagot ko na lang. Hum
andakasakinmamaya. bulong ko kay Dylan.
Yes! Walang bawian ha! masayang sagot ni Dylan.
O-oo. hehehe.
Thanks My, I love you.
Hindi pa ako nakakarecover sa sinabi niya, hinalikan niya na ako.. sa harap ni K
uya,at ng parents ko.
>/////////////////////////////////<
Nagba-blush ba ako?! Yung totoo?! OMG! Ano ba itong napasok ko? Ano tong palabas
ni Dylan nato.
Sus! Mga batang ito, o-oh! Hindi makahintay na walang nakakapanood! sabi ni Mama.
Dylan Caine, hindi mo gugustuhin na lokohin ang anak ko, hindi mo maiimagine ang
mangyayari sayo. banta ni papa.
Opo Mr. Evangelista. NEVER. then he smiled.
Chloe..
Pa.. I looked at him and I already know what he means.
ImIm s-sorry.. sabi niya.
I can feel the tears in my eyes. Hearing it from him, nakakagaan ng loob. He doe
snt have to say anything more.
S-sorry Papa.. Sorry.. I-I love you Papa. And thank you.. I hugged him.
Ang mag-ama ko.. niyakap din kami ni Mama at pati na din si Kuya.
Come here Dylan.. tawag ni Mama kay Dylan at nag-group hug kami.
Tama si Dylan, siya ang bahala. At pinanindigan niya yun.

Pagkatapos naming mag-akapan..

Ang gwapo-gwapo mo pala sa personal! Palagi kitang inaabangan sa TV, hindi ko aka
lain na ikaw pala ang magiging son-in-law ko.. Grabe! Ang swerte-sweerte naman n
i Chloe! masayang sabi ni Mama.
Salamat po.. hehe.
Seriously? Si Dylan ang anak niyo? At ako na ang sampid sa pamilyang ito?
Cassandra, mahiya ka nga, nagfi-feeling dalaga ka nanaman.. saway ni Papa.
Ang cute ni papa magselos. wahahaha!
Haaaaaayy! Ang sarap sa pakiramdam na ok na sa pamilya ko. Media na lang ang pro
blema, pero kung tutuusin hindi naman problema yun dahil inaayos na ni Dylan.. M
atatahimik din kami ni Lance.
Sandali! Nasan nanaman si Lance?
A-ah..! napalingon kaming lahat sa pinanggalingan ng tunog at nakita namin si Lanc
e na..
.
.
.
.
NAKAUPO at sa kanya galing yung tunog diba?!!
WAAAAAAAAAAAAAAAHHHH!! Ang galing ng baby ko! Nakakaupo na at 7months! tumakbo ako
at binuhat si Lance.
At nakaka-utal na ng salita! dagdag pa ni Dylan na tumabi sa akin and gave Lance a
peck on the cheek.
Nakangiti kaming pinapanuod ni Mama at Papa.
PICTURE!! sigaw ni Kuya at pagharap ko sa camera, kasabay ng flash ang.
.
.
.
.
.
..
.
PAGHALIK SAKIN NI DYLAN. >/////////////////////<

-Chapter 15. Start of Something New?

-DYLANS POV
Nababaliw ka na talaga Dylan. Chloe crossed her arms. Nakailang ulit na ba siya sa
kasasabi niyan? Mukha na siyang parrot, paulit-ulit.
Oo na. Ako na nababaliw. Ako na careless. Ako na hindi nag-iisip. Ano pa ba? Kani
na mo pa sinasabi yan, wala nanamang mangyayari dahil nasabi ko na sa kanila.. ni
lalaro ko si Lance habang kinakausap ko siya. Namiss ko talaga tong bagets ko. G
wapo oh.
Bakit mo kasi sinabi yun?!
I finally looked at her. Ilang beses mo ba gusto marinig ang sagot ko? 5hours na
nakakaalis ang parents at kuya mo, at since then paulit-ulit lang ang tanong mo.
sabi ko pa.
Pustahan tayo she will roll her eyes!
And she did! Hahaha! Signature move pag irritated. xD E dapat kasi hindi mo sinab
i yun sa kanila! Aasa lang sila Dylan..
Hindi naman natin sila kailangang paasahin a.. bakitkasihindimonalangdinakomahali
n.. pahina ng pahina yung boses ko sa pagkakasabi ko nun.
Ano yun? Hindi ko nadinig.
Mabuti naman. Pahiya nanaman aabutin ko sayo e. Wala! Sabi ko aalis na ako. Oh.. bi
nigay ko sa kanya si Lance. Bye Baby.. Be good. I kissed Lance.
A-aalis ka na? nag-aalangang tanong ni Chloe.
Oo. Gabi na oh. I showed her my wristwatch.
Oo nga.. Ahh.. Gabi na nga, b-bakit hindi ka na lang dito .. uhm.. m-matulog? shes
stammering. So cute.
I dont think thats a good idea. I used her own words. Teasing.
B-bakit? Hindi ka ba pupunta dito bukas?
Bakit? Gusto mo ba akong pumunta dito bukas?
A-ano.. diba n-normally two days ka nag-sstay? I just thought you.. uhm.. may ibinu
long siya pero diko naintindihan uhm.. ano..
May gagawin pa kasi akong importante bukas kaya kailangan ko na umalis.. I said in
an apologetic tone.
H-hindi ba p-pwedeng ano.. ahm.. b-bukas ka na lang umalis? Kahit tanghali?
Bakit? May lakad kasi talaga ako bukas e.. Hindi ko na pwede i-move pa dahil naka
-set na yung date. sagot ko.
I-importanteng l-lakad? D-date?

Napaisip din ako sa tanong niya. Hmm.. Kind of. Ganun na nga ata. hehe.
She looked disappointed. G-ganun ba.. Ah.. Sige. Ingat. Pakisara na lang ng pinto
pagkalabas mo. Bye. tapos tinalikuran na ako? Ayun oh, umakyat na sa kwarto nila
ni Lance. Asus! Hindi man lang namilit? Haha. Pagbibigyan ko naman siya e. Mueh
ehehe. Feeling ko tuloy nagseselos siya. Ahaha! Selos si Chloe, kinikilig ako! ^
_____________^ Ayy bading! Pero kinikilig ako e, bakit ba!
Para tuloy gusto kong dito na matulog, kaso hindi talaga pwede e.. Next time na
lang Chloe. WAhahahaha!
Umalis na din naman ako sa bahay dahil madami pa akong dapat asikasuhin. Kagaya
nga ng sabi ko, hindi naman kasi pwedeng i-move pa, dahil nakaset na yung date.
^______^
CHLOES POV
Nakakainis! Hindi man lang niya alam?! Grabe! 7months na kaming magkasama, hindi
man lang niya nalaman? Or di man lang siya nagtanong?! Tapos makikipagdate pa!
Ako nga walang time dun e.. Tapos siya, padate-date na lang? Hindi man lang siya
nahiyang sabihin sakin yun?! E bakit ba ako nagkakaganito?! Hindi naman sa pina
gbabawalan ko siya, kasi nga nasa usapan namin yun.. Pero kasi naman! Makikipagd
ate siya, tapos bukas pa. Sa araw pa ng BIRTHDAY ko! >______< Hindi man lang siy
a nakahalata kanina nung binabati ako nina kuya. Nakakaasar talaga! At sino nama
n yung babae na yun?! >__________<
Hindi ako nagseseelos ha!
(a/n: Hindi ka talaga nagseselos, hindi naman halata e. Wala kaming makitang bak
as ng pagseselos mo Chloe! PRAMIS! HINDI KA TALAGA NAGSESELOS! xD)
NAKAKAINIS TALAGA! Gusto ko siyang sakalin kanina! Kung makasabe ng hindi daw ni
ya pwede i-move dahil importante at nakaset na ang date. Kalbuhin ko kaya yung k
a-date niya? Bwiset na yun. Nabuhay pa!
(a/n: Oh diba? Hindi ka talaga nagseselos. Sino bang nag-iisip nun? Kalbuhin nati
n dali. haha!)
Makatulog na nga lang, balak ko pa naman sana magluto para bukas. Wag na lang. I
ti-treat ko na lang officemates ko. Bwiset na Dylan yan! Hindi ko talaga makakal
imutan to! >_____<
_end of the night_
HAPPY BIRTHDAY! HAPPY BIRTHDAY! HAPPY BIRTHDAY! LA..LALA.LALA. HAPPY BIRTHDAY TO
YOU! HAPPY BIRTHDAY CHLOE! (bahala na kayo mag-isip ng tune! wahahahaha! Maiba la
ng. xD)
Thats a very odd tune. But Im glad naalala nila. Mabuti pa sila. Samantalang yung
isang yun.. naturingang ama ng anak ko, at nakakasama ko sa bahay, hindi man lan
g makuhang magtanong para at least naman may idea siya. Wala e.
Thank you guys! sagot ko sa officemates ko. Nandito din si Maam Carla sa labas ng o
ffice niya para batiin ako. How touching. Since that day na nagkausap kami, bigl
ang bumait siya.
Wait, wait, wait! Ang cake! Make a wish! habol ni Kate at ihinarap sakin ang birth
day cake ko.

Pumikit ako at nag-wish. Anong wish ko? Sikreto. ^_____^v

Salamat talaga at naalala niyo. hehe.
Syempre naman ano! 24 ka na! Pwede na mag-asawa! napatingin kaming lahat kay Kate.
Hehehehhehe. Bawal mag-joke? dugtong niya pa pagkatapos ko siyang bigyan ng shut-u
p!-look. Tinawagan ko kasi siya kagabi at kinwento ang nangyari, at mayat-maya siy
ang nanunukso.
Whats the point? Ni hindi niya nga alam na birthday ko, at nandun siya ngayon sa
napakaimportanteng date niya. >______<
Oy! Magpakain ka naman Chloe. kantyaw ni Camille sa akin.
Oo nga naman! Libre naman dyan! dagdag pa ni Wena.
Ok. Ok! Magpapadeliver tayo ng lunch. Hahaha!
Yess!! sabay-sabay na sigaw nila.
Happy birthday Chloe.. bati sa akin ni Maam Carla.
Thank you Ate..
This is so mean of me.. I didnt know na birthday mo pala ngayon.. sana pala ni-rej
ect ko na lang.. nag-aalangang sabi ni Ate Carla.
What do you mean Ate? May problema ba?
Uhm.. Kasi ano.. Wag na lang, nevermind.
Hindi nga Ate? Ok lang, ano ba yun?
Look Chloe, may formal dinner party kasi mamaya kung saan invited tayo, may mga d
adating na artista, and I didnt know na may celebration ka pala ngayon and kanina
ko lang nalaman, thats why I sent your name as the representative of our magazin
e.. she paused But Ill just call them para sabihin na hindi na lang tayo aattend. sh
e smiled.
No Ate! Ok lang, mamayang gabi pa naman diba? Makakaattend naman ako, and besides
wala naman akong celebration, dito lang talaga sa office.
Wala naman talaga e. >__<
Wala si Kuya, kasi may trabaho sa city. Pati parents ko nasa States na din agadagad para sa business meeting. Talagang umuwi lang sila para komprontahin ako.
Si Dylan nga lang dapat ang ipagluluto ko para sana ngayon, kaso hindi naman niy
a alam. =______=
Are you sure? Baka may importanteng lakad ka?
Wish ko lang. Kaso.. Wala po. Sige po, mamaya na lang.
And the morning passed by, parang hinuhugot ang oras para maggabi na. Parang di k
o naman birthday ngayon, napakaordinary bukod sa kainan namin kaninang lunch na
syempre, libre ko. Ano pa nga ba?
Nakabusangot ako ng pumasok si Kate sa office ko. Hello there birthday girl! umup
o siya sa katapat ng upuan ko.

Hello.. So wazzup?
Ang tamlay mo ata a..Problem?
Nothing. Im just tired.
Tired?! Oh come on Chloe! You never say youre tired! Especially kakatapos lang ng
lunchbreak! Siguro kung pagabi na maniniwala ako sayo. But youre just sitting here
in your office all morning, and youll say youre tired? Youre lying.. litanya niya.
Ok fine. Im just not in the mood.
And why is that? she leaned forward.
Ang dami mong tanong..
Tell me about it!
Wala nga sabi e.. its just that.. Ahh wala!
You dont trust me anymore.
Its not that! Kasi naman e..
What?
HindialamniDylannabirthdayko.. mabilis na sagot ko.
Ha?! Wala akong naintindihan.
I faced her. Hindi ako binate ni Dylan. >_<
She chuckled. Did you tell him na birthday mo?
I shook my head.
Hindi mo naman pala sinabi! Paano niya malalaman? natatawang tanong niya.
Bakit hindi siya nagtanong?
Chloe, hindi naman lahat ng bagay kailangan pang itanong sayo, minsan dapat nagkuk
usa ka na din sabihin yun..
Kahit na.. Tapos makikipagdate pa siya ngayon?! Kaasar! Ako nga hindi nakikipagda
te!
Diba ikaw na din ang nagsabi na may usapan kayo na walang pakialamanan?
O-oo nga! E basta! Nakakaasar kaya! Talagang pinaalam pa niya sa akin? Pwede naman
gumawa ng dahilan diba? Sinabi pa talaga na makikipagdate! Bwiseeeeeett!! >_____
_______<
Ahahahahahahhahahahha! Look at your face! hahahaha!
Ano ba Kate! Kaasar naman to! Bakit ka ba nandito?!
Haahahhaahhaha! Sorry! Kasi naman e! Hahahahaha! Ehem. Ahh, nga pala, pinapasabi
kasi ni Maam Carla na umuwi ka na daw para makapagprepare ka para mamayang gabi.
You should look stunning daw! Ok? Tapos ito.. may pinatong siyang malaking box sa

table ko. San galing yun? Di ko napansin na dala niya kanina. Yan daw isuot mo m
amaya. Ok? Sige! Good luck! Enjoy!
Naglakad na siya palabas at tumigil sa may pinto. And you know what Chloe?
What?
SELOS ang tawag diyan!
Huh?Anong selos?
Kasi youre in love! she said dreamily before walking out of the door.
Selos daw?! Tapos in love? Kanino? Kay Dylan? Asa naman! >________<
Hindi niya nga alam ang birthday ko. HMP!
6pm.
Anong ginagawa mo dito? bungad ko kay Kate pagkabukas ko ng pinto.
DyAhm, Maam Carla sent me. Making sure that you look perfect tonight!
Pumasok kami sa loob ng bahay. Kakatapos ko lang maligo at mag-aayos na sana nan
g magdoorbell itong si Kate.
Umakyat kami sa kwarto.
Hi my gwapong inaanak. Mwuaah. Mwuaah. kinarga niya si Lance.
Si Ate Carla ba ang bumili nito? itinaas ko yung gown na pinapasuot sa akin para n
gayong gabi. Hindi ba parang masyadong pansinin ko naman dito? Tsaka mukhang mama
halin.
Ano ka ba! Natural! Thats a very formal event, kelangan maging maganda ka ano. Tsa
ka ano.. birthday gift na din ni Maam Carla yan sayo. Kagabi pa niya binili yan e.
Kagabi pa? Sabi niya kanina niya lang daw nalaman? Weird.
Kanina daw? Ano! Ewan! Hindi ko alam e.. Baka nalito lang ako. Ahehehe! Tama! Nal
ito nga lang ako. Basta yan ang isuot mo. Ang ganda nuh? Ako pumili niyan! Kasi
naman hindi makapili si DyI mean ang ganda nuh? Hahaha! Sige mag-ayos ka na dyan.
OK? Somethings going on here.
Hindi ko na muna inusisa si Kate dahil male-late na ako. 7pm dapat makaalis na a
ko dito dahil 1hour ang byahe papunta sa venue. Ang sosyal pa ng party na yun ha
.
What do you think? tanong ko pagharap ko kay Kate.
(see Chloe sa side ------------------>)
Gorgeous! Maiinlove lalo sayo si Dylan!
What?!
Ah.. hahahha! Ang ganda mo sabi ko! Bilis na, male-late ka na!
Teka, wala pa yung babysitter ni Lance e.. Asan na ba yung si Gemma.. dapat kanina

pa yun dito e.
Ako na ang bahala dito ke Lance.
Sigurado ka? Pero dont worry, uuwi naman agad ako.
Wag!
Ano?
Ibig ko sabihin, mag-enjoy ka lang dun.. sayang naman effort ni asdfjlkkfnkjdicje
knognkwnccviqu.
Ano kamo?
Umalis ka na! Go! Enjoy!!! tapos pinagsarhan na ako ng pinto. Ibang klase. Bahay n
iya lang?
Ang weird naman. Uuwi na lang ako agad, kawawa naman yun pag napuyat kay Lance.
HOTEL.
Bakit parang wala namang masyadong nakaparadang sasakyan sa parking lot? Kung tu
tuusin medyo late na din ako, pero sinadya ko yun dahil gusto ko sa medyo likod
na pumwesto. Pero mukhang napaaga nga ata ako.
Pagkapasok ko ng hotel, may sumalubong agad sa aking staff.
Miss Chloe Evangelista? tanong ni Ate.
Paano niya ako nakilala? Wala naman akong nametag a! Y-yes? You know me?
This way po.
Teka, saan ba tayo pupunta?
Sa rooftop po Maam.
Ha?! Bakit dun? Teka lang Miss, kasi may aattendan akong formal party e.. sabi ko
habang naglalakad pa din kami.
Dun nga po tayo pupunta Miss Chloe. she smiled at me.
Ganun ba? Ok..
Tumahimik na lang ako pagkasakay namin sa elevator at habang umaakyat kami sa ro
oftop.
NApaka-unusual ng pakiramdam ko, dahil unang-una, sino naman ang makakaisip na m
agpaparty sa rooftop ng hotel? Kulang sa pondo? At wala talagang katao-tao. Wala
man lang kaming nakasabay sa elevator, at kahit naglalakad kami wala pa din.
Hindi kaya joketime to? Ayos na ayos pa naman ako, tapos bigla nalang sasabihin
nila, joke lang talaga? =__=
Anu ba yan? Kinakabahan tuloy ako.
Nawala lang ang kaba ko pagkarating namin sa rooftop. Dahil nakita ko na ayos na
ayos nga ang lugar..

Mula sa entrance, nakikita ko yung buong floor. May mga servers, pero bakit iisa
naman yung table? Nasa pinakagitna pa. Ano ba namang party to? Tapos yung table
, may candle pa. Kung hindi lang banda yung nakikita ko sa may gilid, iisipin ko
romantic dinner to e. At ito pa ha! May red carpet sa dadaanan na may rose peta
ls na nakasabog. Oh diba? Ang sweet sana, kaso walang mga bisita. Bakit ganun?
Ahh, Miss.. bakit wala pang bisita? Tsaka dito ba talaga yung party? Mukha namang
may magde-date dito oh.. tanong ko kay Ate.
Medyo tumawa si Ate. =___= Mukha ba akong clown? Ahm.. pasok na po kayo. Sige po.
umalis na siya.
Teka paano ako?!
Naglakad na lang ako papunta sa gitna ng rooftop.
Hindi ako kinakausap ng mga tao dito. TT___TT
Lumapit na lang ako sa table. Anong oras kaya sila dadating? Umuwi na lang kaya
ako? Kaso baka mapagalitan ako ni Ate Carla.
May nakita akong red tulip sa ibabaw ng table. Kinuha ko yun. Ang cute naman. Ba
kit kaya tulip to? Hehe. Kasi diba normally rose pag may date? E hindi naman date
to! Kaasar naman. Nasan na ba kasi sila?!
Sorry kung naghintay ka.. said a voice from behind.
Humarap ako.
D-dylan? T-teka, a-anong ginagawa mo dito?Invited ka din ba? Sabi nga pala ni Ate
Carla may mga artista dito.
He laughed. OMG! Bakit siya tumatawa?!
Natural invited ako, ako may pakana nito e. Hahaha!
(__) Malay ko naman diba?
Sorry ha! Nasan na mga bisita mo? Ang tagal naman magsimula, sigurado ako naiinip
na yung si Kate sa pagbabantay kay Lance..
Hindi maiinip yun.. usapan namin to e.
I looked at him, confused.
Ahh.. You still dont get it, do you? tanong niya.
Ano bang sinasabi niya?
Ang slow mo talaga. Here.. Bouquet of Tulips?
P-para san to? Naguguluhan ako.
God Chloe.. Ang hirap neto. Ang slow mo sobra.. Hindi mo pa din kuha? Its a date!
D-date? Ikaw? A-ako?
Date daw?
Oo.. Date. Ikaw at Ako. He placed his arms around my hips and pulled me closer.

W-wait--
Happy birthday Chloe.
Then he kissed me.. sa cheek.
Alam mo?
Ayy hindi.. Joke lang lahat to.. Chloe, bakit ang slow mo?
Bakit hindi ka pa sa bahay natulog kung alam mo pala?! hinampas ko siya sa dibdib.
E di mawawala yung surprise! Eto naman. Paganahin mo naman yung sweetness mo sa k
atawan..
Ang yabang mo ha! Kala mo kung sinong sweet..
Selos ka naman.. hahaha! Akala mo kung kanino ako makikipagdate nuh? Aminin! haha
ha.
Hangin mo!
Sus. Kunwari ka pa. Come on take a seat. pinaghila niya ako ng upuan. Such a gentl
eman.
Thank you.
You look dazzling, by the way.
Bagong papuri yan ha.. Ngayon ko lang nadinig. haha! sabay tawa ko, pampawala ng n
erbyos. Kinakabahan ako. Ikaw din, you look.. I think of a deep adjective.. flabber
gasting.
Papuri ba yun? tanong niya.
Alamin mo! hahaha!
He really looks amazing with his formal-rugged style.
Kumain kami habang nagkkwentuhan at tumutugtog yung band ng mga love songs.
"Dylan, can i ask something?" tanong ko, naalala ko lang kasi.
"Kung bakit ang gwapo ko?"
"Ayy.. uwi na lang kaya tayo? Baka bumagyo oh.."
"Joke lang, ano yun?"
"Bakit tulips? Bakit hindi red rose? Di ba normally ganun?"
"Red tulips symbolize everlasting love.. undying."
*gulp.* Ano ba to.. uminit ata?
Chloe.. tumayo siya sa tapat ko.
Yes? Ayan nanaman sa butterflies sa tiyan ko e.

Can I have this dance? sabay offer ng kamay niya.

O-of course.. tumayo ako at tinanggap ang kamay niya.
Tumugtog naman ang band. CAN I HAVE THIS DANCE?
(click the multimedia ------------->)
Take my hand, take a breath Pull me close and take one step Keep your eyes locke
d on mine, And let the music be your guide.
Sana ganito na lang talaga kasimple ano? Na sasabayan lang natin yung tugtog at
ok na.
Won t you promise me (now won t you promise me, that you ll never forget) We ll
keep dancing (to keep dancing) wherever we go next
Pwede kaya yun Dylan? Tuloy-tuloy lang tayo kahit anong mangyari?
(Chorus) It s like catching lightning the chances of finding someone like you It
s one in a million, the chances of feeling the way we do And with every step to
gether, we just keep on getting better So can I have this dance (can I have this
dance) Can I have this dance
Kung tutuusin nakakatawang isipin oh.. Hindi natin alam ang nararamdaman ng isat
isa.. Pero sana.. sana every step, leads us to where we both should be.
Oh no mountains too high and no oceans too wide Cause together or not, our danc
e won t stop Let it rain, let it pour What we have is worth fighting for You kno
w I believe, that we were meant to be
Kahit anong pagsubok, kahit anong mangyari, magkasama. Ang sarap ng feeling kun
g ganun kadali ang lahat para sa atin.. Kung sana naging simpleng tao ka na lang
din..
[ Lyrics from: http://www.lyricsmode.com/lyrics/h/hsm3/can_i_have_this_dance.htm
l ] (Chorus) It s like catching lightning the chances of finding someone like yo
u (like you) It s one in a million, the chances of feeling the way we do (way we
do) And with every step together, we just keep on getting better So can I have
this dance (can I have this dance) Can I have this dance
Can I have this dance Can I have this dance
Take my hand, I ll take the lead And every turn will be safe with me Don t be af
raid, afraid to fall You know I ll catch you through it all
Will you catch me Dylan? cause Im afraid.. Im afraid that when the time comes that
Im ready, iwanan mo din ako.
And you can t keep us apart (even a thousand miles, can t keep us apart)
my heart is (cause my heart is) wherever you are

Cause

(Chorus) It s like catching lightning the chances of finding someone like you It
s one in a million, the chances of feeling the way we do And with every step to
gether, we just keep on getting better So can I have this dance (can I have this
dance) Can I have this dance
Chloe.. Yung sinabi ko sa parents mo.. seryoso ako. sabi niya habang nagsasayaw pa
din kami.

H-ha?
dug.dug.dug.dug.
Ang puso ko.
I really want to marry you.. tiningnan niya ako ng diretso sa mata.
D-dylan, alam mo naman diba? Ayoko ng magulong buhay.
Yeah, I know. I know.. Well take it slow.. Ang alam ko lang, importante ka sakin,
kayo ni Lance, at hindi ko kakayanin pag nawala kayo sakin. I also think.. I lov
e you.
I-I dont know what to say..
Gusto ko mang sabihin na pareho kami, natatakot ako.
You dont have to answer right now.. I told you, well take it slow. Lahat naman ng b
agay may process..
T-thank you. sabi ko na lang.
Well never know.. malay natin isang araw magising ka na lang, hindi mo na pala ako
kaya na wala ako sa tabi mo.. he said mockingly.
Kapal ha! natatawang sagot ko.
Hahaha! Im just stating possibilities.. he pulled me closer. And Im dead serious.
D-dylan..
This could be a start.. of something new.
-Chapter 16. Keep your eyes open.
-CHLOES POV
I miss you already. Keep smiling.
- Dy.
I automatically smiled.
Parang hindi magka-date kagabi ah! May padeli-deliver pa ng tulips na nalalaman,
ibang level na talaga si Dylan! sabi ni Kate. Nakikisilip din siya habang binabas
a ko ang card na kasama ng bouquet na pinadala ni Dylan ngayong umaga. Lumuwas n
a din kasi siya kagabi after niya akong ihatid sa bahay dahil tinawagan siya ni
Beth.
Ssshh! Ang ingay mo, baka may makarinig sayo. saway ko kay Kate. Ang ingay-ingay ka
si, andito pa naman kami sa office.
Sus! Ang dami kayang Dylan sa mundo! sabi niya pa, tapos inagaw niya yung bouquet
sakin at sininghot-singhot niya. mwehehehehe. Inamoy-amoy. haha!

Kahit na! Mabuti na yung nag-iingat.

Paranoid mo. Teka, ano nga palang kinalabasan ng date niyo kagabi? wahahahah! Oy
ah! Gift ko na yun sayo. Katulong ako ni Dylan sa pag-aayos nun! Tsaka si Maam Car
la kasabwat niya din! hahaha!
At dahil pinaalala mo na pinagkaisahan niyo ako kagabi, hindi kita kukwentuhan! C
hupi! Dun ka sa office mo. kinuha ko ang bouquet sa kanya at tinataboy ko siya pa
labas ng office ko.
Ang daya mo Chloe ha! Bilis, kwentuhan mo na ako! Dali!
A-YO-KO! GO!
Bilis na kasi!
No--!
*claaaaaaaaaaaaaasssssshhh*
May nabasag ata?
Ano yun? sabay na tanong namin ni Kate.
Dali-dali kaming nagpunta sa kwarto ni Ate Carla kung saan nanggaling yung tunog
.
DYLANS POV
Saan ka nanaman nanggaling? nagulat pa ako dahil bigla na lang may nagsalita pagka
pasok ko sa unit ko. Galing pa ako sa probinsya at dumiretso na ako pabalik dito
dahil sa tawag niya.
Anong ginagawa mo dito? nakita ko si Beth na nakaupo sa sofa habang umiinom ng win
e. Ginalaw mo pa ang mga gamit ko.
Sagutin mo ang tanong ko. madiing sabi niya.
I took a rest away from all of you here. dumiretso ako sa kitchen para uminom.
At inabot ka ng tatlong gabi? sinundan niya ako.
Tinignan ko siya bago sumagot. Why does it sound like youre accusing me of somethi
ng?
Bakit? May tinatago ka ba?
Nothing. I answered.
So anong pinagkaabalahan mo?
Naglakad ako pabalik sa living room. Bakit ba ang dami mong tanong?
Manager mo ako. Dapat lang na malaman ko ang mga pinaggagagawa mo. Ilang araw ka
nawawala, pagkatapos hindi ka man lang magpapaliwanag?! sigaw niya sa akin. Nakak
airita talaga.
Fine! I needed to breathe kaya nagliwaliw ako. Thats half true. Sakal na sakal na a
ko sa media, lalo na sa kanya! Kulang na lang dito siya tumira sa unit ko para l
ang mamonitor niya lahat ng ginagawa ko.

At mahangin sa rooftop, right?

What?!
Itinuro niya yung laptop sa ibabaw ng coffee table. Lumapit ako at tiningnan iyo
n.
O____________O
Saan nanggaling lahat ng ito?
Mga kuha namin ni Chloe kanina to a. Ang bilis naman!
What now? Pinapasundan mo na ako? depensa ko.
Of course not! May nagsend lang sa akin ng mga pictures na yan. Pasalamat ka, hin
di inilabas sa media yan, kung hindi problema nanaman!
Sinong nagsend nito? Pinsan ko ang may-ari ng hotel na yun, at siniguro ko na hind
i makakalabas kahit kanino ang lahat ng nangyari dun.
I dont know. I tried to contact the sender but after I received the file, deactiva
ted na yung account.
Sinong gagawa nito? Nakakaasar! Akala ko pa naman mapagkakatiwalaan sila. Tatawa
gan ko nga yang si Hanz mamaya. Tsk.
Whats going on between the two of you? tanong ni Beth.
I told you, shes the mother of my cousins son. I said defensively. Hindi pwedeng mal
aman ni Beth. After niyang magbanta na gagawin niya lahat para guluhin ang buhay
ng kahit sinong makaksira sa career ko, nakakatakot ng mag-open sa kanya.
Matuwa kaya ang pinsan mo kapag nalaman niya na nagde-date kayo?she raised a brow.
My cousin knows about that. It was just a peace offering. After all, I caused her
so much trouble regarding the media. Dapat lang siguro na maging maayos ang pak
ikitungo natin sa kanya, diba?
Tiningnan niya lang ako.
May itatanong ka pa ba? Gusto ko ng magpahinga. cold na kung cold.
Agahan mo bukas. May meeting ka with your new leading lady at ng mga co-stars mo
sa movie, understand?
K.
Then she left.
Arrggh!! Sino nanaman kaya ang may pakana nun? Nakakapagod na maging pubic figur
e! Pati personal na buhay.. Dati naman nagagawa kong itago ang mga ginagawa ko,
bakit ngayon nagiging transparent na ata ako?
Kinabukasan, maaga pa lang ay nagpadala na ako ng bouquet kay Chloe. Tulips. Sa
office niya na ang ibinigay ko na address dahil siguradong nasa trabaho na siya
pag dumating yun. Naglagay din ako ng simpleng note:
I miss you already. Keep smiling.

- Dy.
Kinikilig nanaman ako. Ang sweet ko talaga! hahaha!
Pakiramdam ko kasi ang sarap-sarap ligawan ni Chloe.
Nagbihis na din ako at pumunta na sa meeting. Baka umusok pa ang ilong ni Beth k
apag na-late pa ako.
Mag-iisang oras na din simula ng dumating ako dito. Nakakainip.
Ano? Nasan na? tanong ko kay Beth. Ngayon kasi ang meeting ng buong cast ng upcomi
ng movie ko.
Papunta na daw. Galing pa kasi sa photoshoot kaya medyo natagalan. Tapos yung iba
ng cast nandyan na sa labas ng room. explain niya.
Ano ba yan! E di sana pala hindi na lang ako pumunta ng maaga kung ganito pala ka
tagal hihintayin yun. Wag mong sabihin na kada shooting namin ganito siya kataga
l palagi?!
Hindi naman. Im sorry, I guess matagal ka naghintay.. Pasensya na talaga, my bad.
Umikot ako para Makita kung sino yung nagsalita. Yasmin Marshall. Youre new leadin
g lady. she offered her hand.
Shes pretty.
(see picture on the side------->)
Tinanggap ko ang kamay niya. Dylan Caine.
Its nice to meet you Dylan. She smiled.
Beth looked pleased.
Yow! Whats up man?! biglang sumulpot si..
VINCE??
Anong ginagawa nanaman ng lalaking yan dito?
Nakalimutan ko sabihin na kasama si Vince sa lead characters ng movie. So youre go
ing to work together. Beth said cheerfully.
Nagdatingan na din ang mga producers at director. Pati na din yung mga bubuo sa
staff nandito na din.
Excited na ako Pare! Sigurado hit na hit to sa takilya! Ako ba naman ang bida! sab
i pa ni Vince.
Pwede magbackout? =___=
Huh?! Bakit? tanong nilang lahat.
Bakit pare?! Ayaw mo ba akong makatrabaho?O baka natatakot ka na baka masapawan k
a ng kagwapuhan ko? mwehehehehhe. dagdag pa ni Vince.
Hindi din. Pakiramdam ko kasi hindi tayo makakatapos sa pagte-taping ng movie dah

il araw-araw tayong babagyuhin sa sobrang lakas ng hangin mo.

Everybody in the room laughed.
Hindi po ako nagbibiro. (__)
Seryoso ako.
Nagsimula ang briefing, etc. etc. Pero hindi naman ako gaano nakikinig dahil katext ko si Chloe. hahahaha.
Magpahinga ka muna, baka napapagod ka na.
*message sent*
-*1message received*
from: My :)
wala nga akong ginagawa dito sa office e.
-wala ba? kanina ka pa kasi tumatakbo sa isip ko.. imy. :)
*message sent*
Ako na corny. Totoo naman kasi.
*1message received*
from: My
ikaw talaga. imy2.
-Napangite ako. Namimiss niya daw ako! Umuwe kaya ako dun ngayon? hahaha
Naputol ang iniisip ko dahil napansin ko na nakatingin silang lahat sa akin.
*cough* Yes? tanong ko. Nakakahiya.
They were asking if ok lang sayo na magstart na ang shooting next week? tanong ni B
eth, and she gave me a meaningful look.
O-of course! No problem.. They nodded and continued with the discussion.
Si Chloe kasi e.. Pinapakilig ako. >3<
After ng meeting, nagmamadali akong lumabas ng conference room. May pupuntahan p
a kasi akong shooting para naman sa isang commercial.
Pagpasok ko ng elevator, nakasabay ko si Yasmin.
Ngumiti siya. Hello again.
Hi. tipid na sagot ko.

So.. Gf mo?
Excuse me? Ano daw?
Yung ka-text mo kanina? Gf mo? Napansin kasi namin na you were smiling while text
ing..
Shit! Sabi ko nga, nakita nilang lahat. Ahh.. No. Ina ng anak ko. hehe.
Nililigawan?
Tama lang ba na magsabi ako dito? Bahala na nga. Kind of.
Interesting. Well, Im looking forward sa pagsasama natin. Bye. She gave me a peck o
n the lips before siya lumabas ng elevator.
@__________@??
Woah! What was that?!
-Chapter17. Ang daldal mo kasi Dylan!
-DYLANS POV
WTH! Anong problema niya?! Bakit niya ginawa yun?
Hindi pa nga nagsisimula ang taping, umaarte na siya agad?
Teka, may camera ba?
(.--) (--.)
(~__~)
Wala naman e.
Ano bang pumasok sa isip ng Yasmin na yun at hinalikan ako?
*punas ng labi*
Para kay Chloe lang to..
Paano pag nalaman ni Chloe?!
Magagalit yun sakin. Sasabihin niya niloloko ko lang siya.
*tiiiiing!*
Paano nga ba malalaman ni Chloe? E wala naman magsasabi sa kanya. Haha! Tama. Hi
ndi naman makakarating sa kanya diba? OA mo naman Dylan.
Pero bakit nga kaya ako hinalikan nun? Tsk! Dapat akong mag-ingat!
*phone rings*

My calling..
Oh shit! Alam na niya agad?! Grabeee! 3minutes pa lang ang nakakalipas. May CCTV
ba dito?! Di kaya na-email na agad ng kung sinuman na spy kay Chloe yung pictur
e nung hinalikan ako ni Yasmin?!
ARGGGGGHH!! Lagot ako kay Chloe.
Bakit ang tagal mo naman bago sumagot? Busy ka ba? yan agad yung tanong niya sa ak
in. Patay. TT___TT
Ahh.. Ehh.. Kasi ano Chloe--
Dylan, may hindi ka ba sinasabi sa akin? parang galit siya.
Ayan na! Sabi ko na nga ba alam na niya e! Lagoooooooott!!! Awwwww.. Chloe, my C
hloe.
Its n-not what y-you think C-chloe.
At ano naman sa tingin mo ang iisipin ko dito?! sigaw niya.
Oh God. Bad shot!
Mag-explain ka na kasi Dylan. Ano pa bang hinihintay mo.
C-chloe Im sorry. Hindi ko naman talaga ginusto yun e.. Alam ko naman na magagalit
ka. Nagulat na lang din naman ako sa nangyare. Kung anuman yang nakita mo, hind
i yan totoo. Promise Chloe. Walang katotohanan ang pictures na yan.
Nagsasabi naman ako ng totoo diba? Kayo ang testigo.
Huh? Anong pinagsasasabi mo?! Anong pictures?!
Eh diba naka-receive siya ng pictures namin ni Yasmin kaya siya tumawag at nagaga
lit ng ganan?
Diba kaya ka nagagalit dahil sa p-pictures?
Ano bang pictures yun?! iritableng tanong niya.
Yung pictures namAyy, nevermind. Bakit ka ba kasi nagagalit? tanong ko na lang.
Eto kasi oh! Ikaw may gawa nito nuh?! Kasalanan mo to eee!! Dylan naman kaseeee!!
! parang paiyak na ata siya.
Alin ang kasalanan ko? Sorry na Chloe.. Wag kang iiyak.. Sorry.. Ayoko siya umiyak
. Sumasakit ang puso ko. Bading.
So ikaw nga may gawa nito?
CHLOES POV
Ng alin ba? tanong ni Dylan.
Hanep na lalaki to, nagmamaang-maangan pa.
Eto oh! winagayway ko pa yung papel na binigay sa akin ni Ate Carla, as if makikit
a ni Dylan. Pero kahit na! Kasi naman! May notice na pinadala sakin galing sa Elit
e Mag. Kinukuha nila akong writer. Ikaw may gawa nito nuh?! Umamin ka Dylan!

Siya lang naman ang gagawa ng ganitong kalokohan para sa City ako tumira.
Wow! Ibig sabihin ba niyan dito na kayo titira ni Lance sa City?! Thats nice! Exci
ted na ako! Sa building ko na din kayo tumira, ikukuha ko kayo ng unit para mala
pit sa akin! Ayos! Kakausapin ko na yung manager ng building para maayos na agad
ang lilipatan niyo. Ok na ba ang isang unit? O two units na pag-iisahin para ma
s spacious?
Tingnan mo tong lalaking to. I knew it! Siya may gawa nito. >___<
May gana pa siya mag-alok ng lilipatan namin.
Kasi naman mas malapit sa controversy pag andun o! Di niya ba naisip yun?
Baliw ka talaga nuh?! Ano ba kasi.. bawiin mo na yun. Ayoko dyan.
Uhm. ano bang gagawin ko? Wala naman akong alam dyan.
Tamo, tatanggi pa.
Dylan naman e.. Ok naman na tayo diba? Wala na nga tayong rules. Basta bawiin mo n
a yun. Napagkasunduan kasi namin na tanggalin na yung rules para mas makilala nam
in ang isat-isa. Tapos.. Ang daya-daya talaga neto.
Chloe.. Its DY. Ok?
Eto nanaman po kami. DYLAN. Seryoso ako.
Me too.
Serious nga. Seryoso boses. =__=
Ok. Inhale.
DY..
Yes My?? biglang cheerful e nuh? Pero kinilig ata ako?
Bwiset Chloe, wrong timing lang ang kalandian.
Pwede mo bang iurong yung proposal ng Elite Mag? Please DY? Please??? Kase pumaya
g na si Ate Carla e.. PLEASE I copied his sweet voice.
Alam mo My..
Pabitin. ><
Yes DY? Di naman masyado obvious yung emphasis nu? Hinde? Mabuti.
.. gustuhin ko mang sundin yung hinihiling mo..
wala talaga akong kinalaman diyan e.. Sorry.
DYLAN!!!
Promise Chloe, wala talaga akong alam dyan. Mamatay man yung butiki ng may-ari ng
katabi kong unit.
Dylan naman ee.. Sige na kasi

Konting pilit pa Chloe bibigay din yan..

Wala talaga My.. Sorry.
Wala talaga? As in wala?
Paano ako? TT__TT

Hey My.. Are you still there? tanong niya nang hindi ako umimik.
Yeah.. Kung hindi ikaw, sino may pakana nito?
Ano ka ba naman, magaling kang writer kaya hindi malayong mangyari na kuhanin ka
nila..
Eh bakit biglaan naman ata tsk--- hindi ko natuloy yung sasabihin ko dahil may nag
salita sa kabilang linya..
BABAE.
Hey Honey! Youre still here. Waiting for me huh?
Sino yun? Ang lapit naman ata masyado kay Dylan?
Im not.. Lumayo ka nga, may kausap ako oh. sabi naman ni Dylan. Chloe, youre saying? t
anong niya sa akin.
Yun nga, biglaan yung offer, tapos ang daming incentives.. kay---
Im hungry.. Samahan mo naman ako Hon.. Please??? sabi ulit nung babae. Sino ba kasi
yun?
HON??
Hindi mo ba nakikita na may kausap ako?Bitaw nga.. Naman oh.. Dumadami na yung ta
o.. Alis.. inis na sabi ni Dylan.
Natural Hon.. Pareho tayong artista.. Tara, kaen tayo.. sabi pa ulit nung malantod
na babae.
Sinabi nang may kausap oh.. Tsaka artista siya? Bakit ganun siya umasta? HON? Ka
derder. >__<
Oo nga Dylan, samahan mo na ang bagong partner mo.. sabi ng isa pang boses ng baba
e..
Tama! Para naman makilala niyo ang isat isa. sabi pa ng isang boses.
Bakit? Hindi ba sila magkakilala?! ><
Tinatawag nga ng malantod nay an si Dylan ng HON e!
May kausap ako, kaya pwede? Excuse lang? medyo galit na sabi ni Dylan.
Dylan, Hindi mo ba nakikita ang daming tao? Wala sa lugar ang pagsusungit mo.. sig
urado ako na si Beth yung bumulong kay Dylan, imagine bulong pero nadinig ko.

Beth naman, hindi makahintay? Kita ng may kausap yung tao oh..
Hayaan mo na Miss Beth. Ill just wait for Dylan na lang na matapos siya sa kausap
niya.. sabi ulit nung malantod na kaderder na babaeng yun. Sino ba yun?!
Wag mo na akong hintayin. May pupuntahan pa akong photo shoot. suplado talaga tong
si Dylan. Mabuti yan.
Matagal ka pa ba dyan? Ang dami ng kumukuha ng pictures. bulong ulit ni Beth. OO. A
ko na malakas ang pandinig. ><
Kung pinapabayaan niyo muna kaya ako? Diba? sagot naman ni Dylan. Oo nga. Nag-uusap
pa kami oh.
Miss Yasmin, Dylan, Pwede ba kayong kuhanan ng picture? Fan niyo po kasi kami, at
nabalitaaan po namin na kayo na ang bagong loveteam kaya excited po kami talaga
!! excited na sabi nung isang self-proclaimed fan daw.
New loveteam pala? Bakit di niya sinasabi sakin?
Wow lang Chloe. Kelangan magreport ni Dylan sayo?
Oh sure! Anong gustong pose ba ang gusto niyo? sabat nanaman nung malantod. Di ko
pa siya nakikita para naiirita na ako. =__=
Kahit ano po Miss Yasmin! sagot nung fan.
Alright.. sabi nung Yasmin tapos..
*silence*
KYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHH!!!! sigawan ng madaaaaamiiiiiiiing tao!
Ang ingay!!!
Ang sweet naman!sabi pa nung iba.
What the--!! Why did you do that?! angas ni Dylan.
ANo bang nangyari kasi?
What? Its just a kiss. sagot ni Yasmin.
I bet the crowds still going crazy dahil ang ingay-ingay pa din.
Kiss lang naman pala.
Teka!
KISS??!! KISS?!!
Hindi ko alam pero parang umakyat lahat ng dugo sa mukha ko. >___________<
Pwede ba leave me alone?! Youre too clingy! Wala pa tayong isang araw magkakilala,
nakakadalawang halik ka na sa akin! sabi pa ni Dylan.
Ano daw? NAKAKADALAWANG HALIK NA?!
Chloe.. tawag sakin ni Dylan. Hindi ko alam kung nasan si Dylan pero tahimik na.
Pakiramdam ko, barado yung lalamunan ko dahil hindi ako makapagsalita. I also fe

el the tears accumulating in my eyes.

B-busy ka ata. Sige na, I have to go na din. Bye.
Wait Chloe! Le--!!
I ended the call.
I turned off my phone dahil ayoko pang makausap ulit si Dylan.
Nasaktan ako. Nagselos is the right term. Kahit hindi naman kami officially on, pa
rang nasanay na ako na ako lang yung babae sa buhay niya. Especially ako ang ina
ng anak niya. And hearing that hed been kissed by other woman, TWICE, and not fo
r his job, kumirot yung puso ko.
Napahawak ako sa dibdib ko.
What now Chloe? Pinabayaan mo nang tuluyang mahulog sa ama ng anak mo?
I said to myself then wipe the tears that are now rushing down my cheeks.
Bukod sa selos, nangingibabaw yung inis ko dun sa Yasmin na yun. She already mad
e an impression to me. At hindi maganda yun.
And for Dylan. Tampo siguro.
Bakit kasi hinayaan niya na halikan siya nun?! Tapos dalawang beses pa! >3<
Para na akong teenager na nagseselos ngayon oh. Dylan Caine kasi. Bakit ba mahal
kita? Ha? Nakakaasar ka!
-Chapter 18. When He Misses Her. *ChloDy*
-CARLAS POV
*phone rings*
Liza calling..
Ano na naman ang kailangan niya?! Pinatay ko ang cellphone ko, pero wala pang is
ang minuto, nag-ring naman ang telephone sa office ko.
Hello?! inis na sagot ko.
Lala.. Not in the mood? nakakalokong sagot ni Liza.
Ikaw ba naman ang makausap, sino namang magiging good mood?
Anong kailangan mo? diretsong tanong ko. Knowing her, may maitim na balak nanaman
siya. Kasing itim ng budhi niya.
Yan ang gusto ko sayo, masyado kang straightforward. tumatawang sabi niya.
Lalo tuloy akong nairita.
Spit it out!

I want Chloe.
What?!
Pinagsasasabi niya? Bwiset na babaeng to talaga.
I said I want her.
What do you mean?!
Pinipirata ko siya sayo. Starting next week, sa Magazine ko na siya magtatrabaho.
Sinong may sabi sayo na ibibigay ko siya?!
Baliw na babae to. Chloes one of the most promising writers in the industry. Mala
king kawalan siya sa company ko.
Ok then. Mamili ka, si Chloe o ang pipichuging kumpanya mo?
How dare you Elizabeth?! Ilang beses mo ba ako iba-blackmail ha?! Usapan natin, l
ast na yung mga pictures sa date ni Dylan at Chloe, tapos ngayon meron ka nanama
ng gustong ipagawa sa akin?! Hindi mo ako utusan Liza! gigil na sabi ko sa kanya.
Talaga Carla? Sige nga, anong gagawin mo pag nakuha ko na ang company mo? Sa pagk
akaalam ko.. sariling sikap mo ang pinagpundar mo diyan..
Hindi ako makaimik. Totoo yun. Ako lang ang nagpundar ng company nato. Ulila na a
ko maliit pa man ako. At lahat ng pinagdaanan ko ang nagtulak sakin para maging
matapang at palaban. Si Beth, Elizabeth o Liza. Shes my bestfriend. Pareho kaming
nasa ampunan noon at nauna siya sa aking umalis. Nabalitaan ko na lang na eto n
ga at mayaman na siya, manager ng mga sikat na artista at may-ari ng isang malak
ing kumpanya. Hindi ko naman aakalain na ganito ang magiging epekto sa kanya ng
pera.
Si Chloe lang ang hinihiling ko.. dugtong niya nang hindi ako magsalita.
Hindi ka ba naaawa sa kanila Liza? Sinisira mo sila. giit ko sa kanya.
Kung hindi pumasok sa eksena ang magaling mong writer, hindi mangyayari to. Makak
asira siya sa alaga ko. At lahat ng maaaring maging hadlang kay Dylan ay kailang
ang alisin sa daan..
Ganyan ka na ba katigas Liza? Ng dahil lang sa pera.. Hindi na ikaw ang Liza na k
ilala ko noon. Youve changed a lot. Hindi mo ba nakikita na nagmamahalan sila? Dib
a yun ang gusto mong Makita? True love. Sa nakikita ko, their love is real. Baki
t hindi mo sila pabayaan? sinubukan kong baguhin ang isip ni Liza.
Matagal ko ng itinigil ang kahibangang yan. Hindi mo na ako katulad Carla. Hindi
na ako tatanga-tanga. Ikaw? Bakit hindi ka magbago? Baka sakaling may mangyari s
ayo na mas kapaki-pakinabang. Hindi yung nagtyatyaga ka dyan sa bulok na kumpanya
mo.
Napakakitid ng utak mo Liza.. inis na sabi ko.
Ibigay mo si Chloe sakin. Kung hindi, magpaalam ka na sa lahat ng pinagpaguran mo.
_call ended_
Hindi ko akalain na napakahayop na ngayon ni Liza.

Bakit ba napapasok ako sa sitwasyong ito?

Im sorry Chloe. Naging isa pa ako sa mga instrument ni Liza para sirain kayo. Per
o napakalaki ng magiging kabayaran kapag hindi ko ibinigay ang gusto niya. Buong
mundo ko.
Out of frustration, naibato ko ang vase sa opposite wall. At ilang Segundo lang
ang nakalipas, ilang mga yabag ang nadinig kong papalapit sa kwarto ko.
BETHS POV
Bwiset na babaing yun! Hanggang ngayon tanga pa din siya! True love? Ang tanga-t
anga niya talaga! Hindi nag-eexist yung iniisip niya. Nabubulagan lang siya.
Sinali niya pa si Dylan at ang pakialamerang Chloe Evangelista na yun! If I know
, sa una-una lang yan. Kilala ko si Dylan. Ang daming babae na ang dumaan sa kan
ya at lahat sila pinagsawaan niya lang din.
Kung hindi kasi siya malandi na nagpabuntis kay Dylan, hindi siya makakatikim ng
kademonyohan ko. Oo. Alam ko naman na yan ang iniisip ng lahat sa akin. Impakta
. Demonyo. Maldita. Kontrabida. Mukhang pera. At lahat naman yan totoo.
Sa buhay ng tao, dapat maging palaban ka, dahil kung hindi, tatapakan ka lang ni
la! Sasaktan at babalewalain! Ayokong mangyari sa akin yun. ULIT! Kaya natuto na
ako.
At ngayon, malas na lang ni Chloe dahil siya ang nagsisilbing balakid sa kasikat
an ni Dylan. Kung hindi lang siguro sa ganitong sitwasyon ko siya nakilala, baka
kinuha ko talaga siya para maging writer sa Magazine ko. Shes got the gift of wr
iting. Nakakapanghinayang sirain, pero wala akong magagawa. Its her destiny.
Ang plano ko? Sikreto. *smiled evilly*
Abangan niyo na lang.
CHLOES POV
*doorbell*
Sandali! Nagmamadali akong bumaba para buksan ang pintuan.
Tinatapos ko kasi ang pag-eempake ko. Tuloy na ang pagtatrabaho ko sa Elite Mag.
Nung una, ayoko talaga dahil sa.. Ilang beses ko na nasabi ang dahilan diba? UNL
I? UNLI? Paulit-ulit? Hahaha!
Tapos nung nalaman ko yung sa bagong partner ni Dylan na ang malantod na si Yasm
in, medyo nagbago ang isip ko. Wala lang. Hindi naman sa gusto kong gwardiyahan
si Dylan. Basta hindi yun! Ok?!
*doorbell*
Andyan na!! Excited naman yun! Hindi makahintay! Si Kate sigurado to.
Binuksan ko at bumungad sakin ang mukha ni..
.
.

.
.

.
.
.
.
.
D-dylan..
Bakit hindi mo sinasagot ang mga tawag ko? tinalikuran ko siya aat umakyat na ako
ulit sa kwarto at sinundan naman niya ako.
Nakalimutan ko sabihin na simula nung huling pag-uusap namin na HINALIKAN siya n
i Yasmin, and by the way, naging laman ng news yun for the rest of the week,hind
i ko pa siya ulit kinakausap. Nakakairita kasi yung mga lumalabas sa balita, sob
ra. >__<
..
Chloe, ano ba? Tinatanong kita. hinawakan ako ni Dylan sa balikat pero I shrugged
his hand off.
Busy ako. Sagot ko habang inaayos yung mga gamit ni Lance.
Busy? Sobrang busy mo ba hindi mo magawang magreply man lang sa mga messages ko?
O kahit maikling how are you? lang hindi mo magawang i-text?
Tampo nga ako diba? T-A-M-P-O!
..
Ano? Tatahimik ka na lang dyan? Hindi mo ako kakausapin? halata naman yung inis sa
boses niya.
Na-guilty ako ng konti. Pero konti lang yun kaya hindi pa ako tinatablan.
..
God Chloe! I came all the way from the City just to make sure that you and Lance
are fine! Wala akong contact dito dahil pati boss at bestfriend mo hindi ko maka
usap ng matino! Tapos ano? Ganyan? Hindi ka iimik? Mano man lang magsalita ka dib
a?! Napuno na ata siya. Sinisigawan niya na ako.
Ayy grabeng pangongonsensya naman yan. Tagos ah!
I thought you were too busy getting to know your new partner so I didnt bother was
ting your time..
Ang bitter mo Chloe! >__<
Totoo naman. Diba nga, pinagtutulakan sila ng mga tao dun para daw MAKILALA nila

ang isat-isa.
Busy getting to know my new partner?! I was trying to call you hundreds of times
everyday! And you never picked up! Tapos ako pa ang busy? Wow naman Chloe! Ano n
amang dahilan yan?!
Bakit hindi ba?! hinarap ko na din siya. Diba nga nung huling beses tayong nag-usap,
napakadami mong distractions? At yung lumalabas sa balita.. Madami kang pinagka
kaabalahan. Lalo na yung sa Yasmin Marshall na yun. So bakit pa kita guguluhin?
I glared at him. He didnt respond. So I assume hes guilty. Haaaaaaaayy! Sabi ko ng
a.
Tumalikod na lang ako ulit para ayusin ang mga gamit at para na din itago yung l
uha ko.
Are you jealous?
Leche namang tanong yan! Sino bang hindi magseselos?!
.
Lumabas siya ng kwarto. Ganun? Walk out lang? Ganun na lang yun? Bilis nama niya
sumuko. Psh!
Maya-maya narinig ko na lang na bumukas at sumara ulit yung pinto.
Chloe..
Hindi ako lumingon. Ayoko siya Makita.
Narinig ko na lang na tumutugtog siya ng gitara.
Nakita kong tumutugtog si Dylan. Waaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!! Naman kasee!!!
When You Say Nothing At All
It s amazing how you can speak right to my heart Without saying a word, you can
light up the dark Try as I may I can never explain What I hear when you don t sa
y a thing
Unti-unti siyang lumapit sakin habang hindi nawawala yung tingin niya sa mata ko.
Hinawi niya yung buhok na nakaharang sa mukha ko.
The smile on your face let s me know that you need me There s a truth in your ey
es saying you ll never leave me The touch of your hand says you ll catch me wher
ever I fall You say it best when you say nothing at all [ Lyrics from: http://ww
w.lyricsmode.com/lyrics/n/notting_hill/when_you_say_nothing_at_all.html ] Ano ba
yan? Pag ganan siya ng ganan, baka araw-araw na akong magtampo niyan. >3<
All day long I can hear people talking out loud But when you hold me near, you d
rown out the crowd Try as they may they can never define What s being said betwe
en your heart and mine
The smile on your face let s me know that you need me There s a truth in your ey
es saying you ll never leave me The touch of your hand says you ll catch me wher
ever I fall You say it best when you say nothing at all
Pagkatapos niyang kumanta tumalikod na ako ulit..

Nakakahiya kasi, ang pula-pula na ata ng mukha ko sa sobrang kilig. Naramdaman k

o yung kamay niya na nakayakap sa waist ko.
D-dylan a-ano b-ba..
Ssshh.. saway niya sa akin. He rested his head on my left shoulder. Chloe..
W-what? bumilis yung tibok ng puso ko.
Kinikilig ako.
HANUDAW?! Kinikilig?
Ako kaya ang kinikilig sa ginagawa mo. >/////////////////<
Bumitaw siya sa pagkakayakap sa akin.
Wag ka bumitaw! Naman eh.. Hug mo pa ako! Hahaha. Landi ko. PBB Teens?! XD
Ihinarap niya ako sa kanya. Pinunasan niya yung cheeks ko, cupped my face then t
iningnan niya ako ng diretso sa mata.
I love you. At si Yasmin. Trabaho lang yun. Tandaan mo, kung anuman yung nakikita
o naririnig mo lalo na galing sa media, hindi lahat yun totoo.. Dahil ang totoo
.. hinawakan niya yung kamay ko at inilagay sa chest niya, sa tapat ng puso.. Ikaw
lang ang magmamay-ari nito. At ako lang ang papaniwalaan mo. Maliwanag ba?
Eh? Kinikilig ako. >3<
I nodded.
He smiled.
Oh my God! Im gonna die! Ang gwapo!!!!
Halika nga dito.. Nagseselos naman agad ang baby ko e.. Niyakap niya ako. Kyaaaaaa
aaaahhh! Wag mo na ulit gagawin yun ah.. Ayoko ng hindi nadidinig ang boses mo..
Kung alam mo lang yung kagustuhan kong pumunta na agad dito para makausap kita u
lit..
Naman eh!!! Why cant I resist your charm?! Ginayuma mo ata ako! biro ko sa kanya.
Paano mo nalaman yun? Sikreto ko yun ah!
Huh?Ginayuma mo nga ako? Ginayuma niya ako?!
HAHAHAHA! Hinde.. Ikaw talaga, ang bilis mo maniwala.. Binibiro lang kita. Hindi p
a din niya ako pinapakawalan sa hug namin.
Pero alam mo Dy..
Yes My?
Kung gayuma man to, ang galing-galing nung nag-imbento..
Bakit naman?
Kasi Hulog na hulog na ako sayo..

-Chapter19. Welcome to the City!

-CHLOES POV
On the way na kami papunta sa city. Sinabay na kami ni Dylan kaya naman driver n
amin siya ni Lance ngayon! Hahaha.Bakit? Nandito kami sa backseat e. In the midd
le of the backseat to be exact. Alam niyo naman si Supposed-to-be-Doctor Dylan,
mabuti na daw yung nag-iingat. Tapos kasama pa daw namin ang aming Little Angel
na mahimbing ng natutulog ngayon. Medyo pagabi na din kasi at sakto, malapit na
kami.
Haaaaayyy! Heavy traffic naman! City talaga. Polluted pa. >__<
Ang bagal ng usad, mabuti hindi nagrereklamo tong driver namin. Imagine kapag pum
upunta siya sa probinsya, ganito kabagal pag pabalik na siya. Tsk. Tsk. Ngayon k
o lang tuloy na-realize yung sakripisyo niya para samin.
I was drifting off to sleep when Dylan woke me up.
Hey My..
Hmm? Nandito na ba tayo? inaantok pa ako.
Kinuha niya sakin si Lance, gising na pala ang mahal na prinsipe.
Wala pa, simba muna tayo..
Sumilip ako sa labas. May simbahan nga. Pero teka..
Hindi ba delikado? Baka pagkaguluhan ka.. Baka may makakilala nanaman sa kanya. Ma
gkakagulo nanaman.
Hindi yan.. Nagsuot nanaman siya ng pamatay na shades at fake na mustache. Gwapo p
a din. >//////<
Una na kami ni Lance sa loob ha. Mag-ayos ka muna tapos sumunod ka.
Teka lang! Hindi kaya palabasin ako ng pari dun?
Bakit?
I looked at my clothes. Naka-shorts ako. >< Malay ko naman na magsisimba pala ka
mi? E di sana nagsuot naman ako ng medyo mahaba-haba diba?
Hindi naman siguro. Nasa likod naman tayo. Sige na. Bumaba na sila ni Lance sa kot
se at pumasok sa simbahan.
May magagawa pa ba ako? Tsaka matagal-tagal na din akong hindi nagsisimba.
Nagsuklay na lang ako at nag-apply ng powder. Inayos ko din yung gamit ni Lance.
Baka mamaya magutom pa yun dun at mag-ingay. Mabuti nang Girls Scout! ^^
Bumaba na ako ng kotse. At guess what?!!
Madami palang tao! >______<

Nahihiya na ako. Ayoko talaga sa matataong lugar.

Naglakad na ako papasok ng simbahan.
Nasan na ba ang mag-amang yun?
Lingon-lingon.
Ang dami kasing tao. Paano ko sila makikita dito?!
Naglakad ako sa may left side, baka-sakaling nandito sila. ..
Malapit na ako sa gitna, wala pa din.
Bumalik ako sa may entrance, at sa kanan naman ako naghanap..
Asan na kasi?!
Pinagtitinginan na ako ng mga tao. >3<
Hindi po ako artista. Maganda lang talaga. ^o^
Nagbubulungan yung mga nadadaanan ko.
Artista ba yan?Ang ganda nuh?
Thanks Ate! Pero isang hamak na writer lamang po ako. Bakit? Artista lang ang pw
edeng maging maganda? Mas maganda pa nga ako kay Yasmin Marshall.. Teka, paano s
iya napapasok sa usapan? Hahaha!
Oo ata.. Nakita ko na siya sa Movie at mga shows e.. Di ko lang matandaan kung ano
ng title.. Ano nga ba yun??
Ayy.. Sinungaling si isang ate. Nakita na daw niya ako. hahaha.
Artista nga yan.. Ang kinis-kinis oh.. Ang ganda pa. Akala niya siguro hindi siya
mapapansin pag nag-shades siya..
Loko. Bakit nga ba ginaya ko si Dylan? Ayan tuloy, ako pa ang napagkamalan.
Speaking of Dylan, nasan na ba ang lalaking yun?
Bakit nga ba hindi ko tawagan?
*calling Dy..* Siya nagpalit ng pangalan niya sa contacts ko. >__<
Asan ka na?
Andito na ako sa loob. Kayo ang nasan ni Lance? Di ko kayo makita. Pinagtitingina
n na ako dito oh.. Sumbong ko. Sina ate kasi.. Mamaya mausog ako ng mga toh..
(Mausog is paniniwala ng mga taga-probinsya, yung pag pinupuri ay magkakasakit c
heverloo. Basta ganun! hahaha! Sorry na, probinsyana ako. >__<)
Asan ka banda? Puntahan ka na lang namin..
Dun na lang sa entrance.. Pupunta ako dun.
Oh sige, ingat ha.

_call ended_
Ingat daw? Haha. Nasa loob na nga ako ng simbahan e. Wala naman sigurong mangyay
aring masama sakin dito..
Oh baka meron?
Nakasalubong ko si Kuyang Maniac sa ospital! Remember him?! Nung pinacheck-up na
min si Lance?! Andito siya sa simbahan. Bakit hindi siya nasusunog?
At nakatingin pa siya sa akin. Lecheng maniac talaga to. Pumunta pa sa simbahan
para dalhin ang kawalangyaan niya!
Deadma na lang Chloe. Lagpasan mo lang siya. Keep cool.
Lakad lang..
Malalagpasan ko na siya. Konti na lang..
Konti na lan--!!!!
Not too fast sweetie..
H-huwag mo akong hawakan. Pinilit kong lagyan ng pagbabanta yung tono ng boses ko.
Kasi naman, inakbayan nanaman niya ako e.
Bwiset na lalaking toh. Hindi na iginalang ang simbahan!
Bakit? Wala ka namang kasama oh.. Come with me.
Ahhhhhhhhhhhh!!! Dylan! Ahuhuhuhuhuu! Dylan! Where are you? Please save me!!!!
Ano ba? Mahiya ka nga, nagpunta ka lang ba dito para mambiktima ng kamanyakan mo?
I hissed. Kakainet ng ulo.
Hindi pa nga pala nagsisimula yung misa kaya medyo maingay pa sa paligid. Alam n
iyo naman ang ibang tao. Simbalaki-Simbabae ang alam gawin.
Kaya gusto talaga kita e.. Masyadong matalas yang dila mo.. bulong niya sakin.
GRRRRRRRRRRRR!! Kaderder. Ang baho ng hininga!
Bitawan mo ako.
Paano kung ayaw ko?
Mag-eeskandalo ako dito.
Sige nga, tingnan natin kung kaya mo. nakangising sabi ng manyak nato. Aba!
Dylan. Asan ka na ba?! Ikaw may kasalanan nito ee..
Bitawan mo sabi ko e!
Lalo naman niya akong inilapit sa kanya. Waaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!! Mama! Papa! Ahu
huhuhu. Im so dead.
Biglang nawala yung pagkakaakbay ng manyak sakin. Mabuti naman!
Didnt you hear what the lady said? She said, bitawan mo siya. Hindi ka ba makainti

ndi?
Pagharap ko, nakita ko si Dylan na pinipilipit yung kamay nung lalaki.
Cool! Yung lalaki kasi namimilipit na sa sakit.
Wala ka talagang kadala-dala ano? Diba napagbantaan na kita? Malas mo lang nakilal
a kita.. sabi pa ni Dylan. Iniabot niya sa akin si Lance. Hindi ka na natuto?
Ang angas mo Pare.. Ano bang pinagmamalaki mo ha?! Abat sumasagot pa ang walangya!
Sige Dylan! Bigyan mo nga ng leksyon yan..
Wala naman.. Eto lang.. pasimple niyang sinikmuraan yung lalaki. Waaaaaaaaaaa!
Diko maexplain yung expression niya. Para siyang natatae na nasusuka. ALam niyo
yun? Basta!
Ang tipo. Wala man lang nakakapansin sa eksenang ito maliban sa akin. Pati na di
n kay Lance na tawa ng tawa. Naiintindihan kaya niya ang nangyayari? Haha! Pinag
chi-cheer niya ata si Daddy niya!
-Chapter 20. Monday Fiasco. >__<
-CHLOE S POV
Waaaaaaaaaaa!!!! Bilis Chloe! Bilis!!!
Takbo!!!!
Kung itatanong niyo kung nasan ako, eto.. TUMATAKBO! Obvious naman di ba?
20 minutes late na kasi ako! >___<
Hindi kasi dumating yung part-time Nanny ni Lance! Kinailangan ko pa tuloy makiu
sap dun sa Manager ng Building. Mabuti na lang mahilig siya sa bata, at nagustuh
an niya si Lance. At friend naman siya ni Dylan.
Tapos ang traffic pa! Hassle tuloy!
Pagdating ko naman dito sa company, biglang may humarang sa akin na security nan
g sasakay na ako ng elevator, "Ma am, sira po ang mga elevator ngayon. Mag-hagda
n na lang po muna kayo."
Pambihira! Kelaki-laking company, sira ang mga elevator?
Kaya eto! Takbo paakyat sa hagdan ang peg ko. Imagine, nasa 5th floor yung depar
tment ko.
Ganda ng Lunes di ba?
Pagdating ko sa 5th floor, nagmamadali akong pumasok sa department namin. At ten
tenenententen!!!
Lahat sila nakatingin sa akin.
Ano bang problema?

May mga nakita din ako na nagbubulungan.

=_____=
Dahan-dahan akong naglakad. Kailangan ko mag-report sa editor-in-chief dito. San
ko ba makikita yun?
May narinig ako na may naghagikhikan sa may bandang kanan ko. Napatigil ako at t
umingin sa kanila. Bigla naman silang nagtalikuran pero tumatawa pa din.
Naglakad na lang ako ulit. "Good morning din.." bulong ko sa sarili ko.
Nakakaloko naman kasi ang mga tao dito. >_____<
"Ano bang nakakatawa?" Nasabi ko out of the blue.
"Ikaw."
Napalingon ako sa pinanggalingan ng boses.
"Hello! I m Clare. You are?" Nakangiting bati nung nagsalita.
Maganda siya, maputi at mukhang sosyal.
"C-chloe.. Chloe Evangelista." Inabot ko yung kamay niya at nakipag-handshake.
"Nice to meet you Chloe. As I was saying, ikaw yung pinagtatawanan nila.."
"Ako? Bakit naman?" Bakit nila ako pagtatawanan?!
Natatawa siya habang umiiling. O-kay? Ako lang ba ang hindi nakakaalam kung anon
g nakakatawa sa akin?
"Come on. I ll show you." Hinila niya ako papunta sa.. Hindi ko alam. Bago nga a
ko di ba?
Pumasok kami sa CR at iniharap niya ako sa salamin.
Sino yaaaaaaannn???!!
O______O
=___________=
(__")
"See?"
"Ang pangit ko." nasabi ko na lang habang nakayuko.
WAAAAAAAAAAAAHH!! Ang pangit ko! Ang pangit-pangit ko! TT______TT
Ang gulo-gulo ng buhok ko tapos ang pawis pa ng mukha ko.. Tapos..
Tapos..
Tapos yung suot ko!!!!
Uwaaaaaa!!! Nakalimutan ko.

Hindi sa nakalimutan ko magdamit ha?

Nakalimutan ko na ang losyang ng suot ko! >___<
Nakakaasar kasi si Dylan e! Pagkagising ko kaninang umaga, nakita ko na lang yun
g mga bagong damit ko. Puro ganito!
Kung hindi slacks, below the knee na skirts. Tapos mga long sleeves.
At dahil nga nagmamadali ako kanina, hindi na ako nakapagsuot ng contacts, nakas
alamin tuloy ako.
Alam niyo naman siguro ang hitsura ko?
Ang manang ko! >______<
"Ahahaha! Look at your face! Hahahaha!" Tiningnan ko si Clare na namimilipit na
kakatawa.
Kita ko naman e. Ang pangit ko nga di ba? Kelangan pagtawanan pa lalo? Ayos din
to a.
"I know."
Umayos siya at ngumiti sa akin. "That s not what I mean. Yung reaksyon mo kasi.
Mukhang first time mo lang nakita ang sarili mo na ganyan.."
"First time nga." First time naman talaga! Like hello? May anak nga ako pero hin
di naman ako losyang tingnan nuh!
"What? First time?" Bakas sa mukha niya yung pagtataka.
"Eh kasi.." Naku lagot!!! "Anong oras na?!"
Tumingin siya sa relo niya. "8:45. Bakit?"
"Waaaaaaaaaahh! Late na late na ako! Asan ang office ng editor-in-chief dito?!"
Niyugyog ko pa si Clare. Close kami? Haha!
"Sa 7th floor.. B-bakit?"
"First day ko ngayon! Late na ako! 8am ang pasok ko!"
"Naku! Good luck! Bilisan mo na. Ayaw ni Mam Jean ng late.. Terror yun. Ihanda m
o na ang sarili mo. Siguradong masasabon ka nun!"
"Thank you ha? Takutin ba daw ako?"
"Hindi kita tinatakot. Baka lang mabigla ka pag nagkita na kayo. Bilis na!" Tinu
tulak niya ako palabas ng CR.
"Sige-sige! Salamat ha! See you later!" tumakbo na ako.
Saan pa nga ba? Eh di paakyat na ulit ng hagdan. Sira nga ang MGA elevator di ba
?
Dali-dali akong kumatok dun sa office ng EIC. Paano ko nalaman? May sign sa door
.

Jean Andrea Vasquez

Editor-in-Chief
"Come in!" Waaaaaaaaaaaaaa!! Kakatakot yung boses.
"G-good morning po.." bati ko sa isang babae na nakaharap sa computer niya. Ang
hula ko, nasa mga 35 na siguro siya. Kunot na kunot ang noo niya at lalong tumar
ay ang features ng mukha niya nang humarap siya sa akin.
OMO! Parang gusto ko ng kainin ako ng tiles para mawala na ako dito ngayon na. T
T_________TT
Tiningnan niya ako from head-to-toe. "There s nothing good in the morning. Why a
re you late?"
Kilala na niya ako agad? Ganun agad ang tanong? Hindi ba pwedeng, "Who are you?"
Malay ba niya kung napadaan lang ako dito? Este. Lagot ako. T___T
"A-ahm.. S-sorry Ma am.. Ano--!!"
"Don t tell me you re sorry! Cause if you re really sorry, then you shoudn t ha
ve done this!"
Waaaaaaaaaaaaaaa!! Sinisigawan niya ako!!!
Anong isasagot ko?
"Ano?! Tatayo ka na lang d yan?! Baka nakakalimutan mo na binabayaran ang bawat
segundo mo dito? Kung tutunganga ka lang d yan, walang mapapala sa yo ang kumpan
yang ito!"
Napatungo na lang ako.
"Ganyan ba ang attitude mo Kay Carla? Ha Chloe Evangelista?"
K-kilala niya ako? Napatingin ako sa kanya.
"Ngayon naman nagtataka ka kung bakit alam ko ang pangalan mo?! Ano bang tingin
mo sa akin? Tanga? Na hindi kilala ang mga nagtatrabaho para sa akin?"
"H-hindi po Ma am--"
"Akala ko ba matalino ka? Magaling?! Bakit parang hindi ganun ang nakikita ko sa
yo? Nakita mo na ba ang sarili mo ngayon sa salamin?"
Napayuko nanaman ako.
"Naniniwala ka ba na first impression lasts?"
"P-po?"
"Clothing, bagsak. Confidence, bagsak. Tapos late? Tsk. Tsk. Tsk. Sigurado ba ta
laga sila sa pag-hire sa yo?"
Iniinsulto niya ba ako?
Obvious ba?!

"Hindi ka pa din iimik? Aba! Anong mapapala namin sa yo--!"

Sobra naman toh! Nakakainis! Hindi ko na napigilan ang sarili ko.
"Excuse me Ma am." Tumingin siya sa akin. "Alam ko naman po na late
t doesn t mean that I m incompetent. Naniniwala po ako sa kakayahan
man po porke ganito ang hitsura ko, ineffective na ako. Ilang beses
nayan ang kakayahan ko, at kayang-kaya ko patunayan yun sa yo at sa
to." taas-noo kong sinabi sa kanya.

ako. But tha

ko. Hindi na
ko na napatu
kumpanyang i

Nakakainis. Isang beses pa lang kami nagkikita, akala mo naman alam na alam na n
iya buong pagkatao ko. >______<
Kung magagalit siya dahil sumagot ako, e di tanggalin niya ako! Pwedeng pwede na
man ako bumalik sa probinsya anytime! At least dun, maayos makisama ang mga tao!
Di katulad dito, mga mapanghusga! Akala mo naman walang mga pula sa katawan! Ka
inis!
"Oh really?" Binigyan niya ako ng plastic na ngiti. She doesn t like me. It show
s. I don t like her either! Amanos! *smirk*
"Definitely." I gave her my poker face na napaka-rare ko lang ipakita. Hindi kas
i ako plastic na tao.
"Well, prove it. Get out. Pumunta ka na sa department mo. Hanapin mo si Clare Xe
res, siya ang mag-aassist sa yo. Go!"
"I will. Thanks." Lumabas na ako agad ng office niya dahil pakiramdam ko masusuf
focate ako sa sama ng ugali niya. >____<
Ano pa nga ba ang gagawin? Gagamitin ko nanaman ang hagdan na yan para bumalik s
a 5th floor!
Tsaka sino daw hahanapin ko? Si Clare Xeres?
Hindi kaya siya yung kanina?
Habang bumababa ako, siniguro kong walang tao para walang makarinig sa mga sasab
ihin ko.
"Nakakainis talaga! Akala mo naman kung sinong magaling! E ano kung siya EIC dit
o? Hindi naman niya ako kilala ah! Tingnan niya nga tong company na to. Gatotoo
ng napakasikat, sira naman ang elevator! Hmp!!! Makikita niya. Makikita niya ta
laga!!!!!!!!!!!!"
Inis na inis talaga ako sa kanya! Kung si Ate Carla mataray din, hindi naman na
kakababa ng pagkatao ang mga sinasabi niya! Nakakaasar!
"Ang ingay mo naman.."
O___________O
Hala! Sino yun?! Patay na! May nakarinig sa akin!
Hinanap ko yung pinanggalingan ng boses.
Bumaba pa ako at nakita kong may lalaking nakaupo sa may ilalim ng hagdan. Hindi
ko makita yung mukha niya dahil medyo nakahilig siya.
Tumayo yung lalaki at humarap sa akin. Mukhang kagigising niya lang.

Hindi ko siya nakita kanina nung umakyat ako a! Waaaaaaaaaaa!!!!!

Multo!!!
Multo!!!
Tiningnan niya ako na parang pinag-aaralan.
"Hindi ako multo. Psh."
Mind-reader?! Waaaaaaaaahh!!
"Hindi din ako mind-reader. Sa reaksyon mo kasi, isinisigaw na ng isip mo na min
umulto ka."
"S-sino ka?" Tanong ko. Habang napapaatras.
"Bago ka dito nuh? Taga probinsya?"
"Bakit mo nasabi? Dahil sa suot ko?" >____< Pag ganito suot taga-probinsya agad?
?
Umiling siya. "Hindi. Dahil hindi mo ako kilala.."
Aba! Eh sino ba siya?
Gwapo nga siya, walang duda. Pero teka muna. Pag gwapo sikat agad? Di ba pwedeng
biniyayaan lang ng gwapong mukha?
"Bakit? Sino ka ba?"
Ngumiti siya. Woah! Nakakatunaw yung ngiti niya!!!!
"Ako si...." humakbang siya papalapit sa akin.
Umatras naman ako.
(.--)---------------(--.)
Siya-------------Ako
(.--)-------(--.)
(.--)---(--.)
Lapit lang siya ng lapit habang atras ako ng atras. Tapos naramdaman ko na lang
nakasandal na ako sa wall.
Waaaaaaaaaaaaaaa!! Gwapong nilalang, manyak ka din?! Anong gagawin mo sa kin?!!
Napapikit ako.
He chuckled. Nagmulat ako at nakita ko siya na naglalakad na papalayo. "Cute. Se
e you around. By the way, masyado ng tanghali para mag-exercise, gumamit ka ng e
levator. Hindi naman sira." Nag-wave siya tapos.. Wala na.
Sino yun?!
See you around? Nagtatrabaho siya dito?

Tsaka exercise?
Hindi daw sira ang elevator? Eh di ba nga sabi nung security kanina?
Naglakad ako papunta sa may elevator. Saktong pagtapat ko...
*ting!*
Bumukas yung elevator.
"Gawa na agad ang mga elevator?" natanong ko bigla.
"Bakit? Kelan ba nasira?" sagot nung isa sa mga sakay.
=____________=
Sorry Ate ha! Sabi kasi ni Manong security kanina sira daw kaya maghagdan ako.
"Miss, sasakay ka ba?Nagmamadali kami." tanong nung isang babae.
Napatingin naman ako sa may floor sign.
"Ay hindi po. Nag-eexercise ako. Sige." tapos tumalikod na ako.
Wag niyo na itanong kung bakit hindi ako sumakay!!!
Nasa 5th floor na pala ako! >________________________<
Humanda ka sakin mamaya Manong Security!!!
-Chapter21. Wag mo masyado ibaon! LOL.
-CHLOES POV
*yawn*
Waaaaaaaaa!! Antok na ako. =___=
Anong oras na ba?
7pm??!
Sa probinsya, pag ganitong oras mataas pa ang energy ko.. Pero dito, unang araw
ko pa lang sa trabaho, pagod na pagod na agad ako.
Ang dami pang paperworks! Hindi naman nila ako kinuha para maging secretary a! T
apos ganito gagawin ko?? Mukha akong assistant! >____<
*Lance cries*
Pati tong isang to ayaw pa matulog. Naninibago ata sa environment. Haaaaaayy!
Binuhat ko si Lance at bumalik sa work table ko kung saan nakapatas yung mga aay
usin ko na reportssssssss!

Waaaaaa! Baby. Mommys tired. Wont you go to sleep already? Have to finish all of th
is tonight.. Waaaaaaa!
Adik ba?
Walang basagan ng trip! Mwahahaha.
Masarap kaya kausap si Lance! Nakakawala ng pagod. Tawa pa ng tawa.
*click*
Nagbukas yung pinto ng unit namin at syempre pa, pumasok si Dylan.
Hi! Kadarating ko lang. I just want to check the two of you.. bati niya.
Glad youre here. Binigay ko sa kanya si Lance. He wont go to sleep..
Pumunta ako sa kitchen at nagtimpla ng coffee. Tapos bumalik na ako sa working a
rea ko at hinarap ang trabaho.
Naglalaro naman yung dalawa sa kama.
Come on Buddy! Go to sleep na! sabi ni Dylan habang kinikiliti si Lance. Yung bage
ts naman tawa ng tawa.
=_______=
Pinabayaan ko na lang sila dahil ang dami-dami ko pa talagang gagawin! Impakta a
ta talaga yung boss ko! >___<
Bakit?
_flashback_
Uwian. Nag-uusap kami ni Clare, siya nga yung nakausap ko bago pa man kami nagki
ta ng magaling kong EIC.
Uuwi ka na niyan? Tara labas muna tayo.. Wala ka naman gagawin tonight kasi first
day mo pa lang ngayon. sabi niya. Nakaupo siya sa table ko. Napaka-ethical diba?
Haha.
Sa approximately 8hours na pagkakakilala ko kay Clare, masasabi ko na napaka-out
-going niyang tao. Palangiti at kasundo ng lahat. Mabait kasi.
I cant. Nakakahiya dun sa pinag-iwanan ko kay Lance.. Nakwento ko nga pala sa kanya
na may anak na ako. Pero syempre di ko sinabi na anak ni Dylan Caine yung anak k
o. Haha!
Oo nga pala! Working Mom ka nga pala! Haha
Ehem.
Napatingin kami pareho ni Clare dun sa nag-clear ng throat.
Yung dragon dumating!
Umayos ng tayo si Clare at ako naman, wala lang. Diretso sa pag-aayos ng gamit.
How is it going Miss Evangelista? tanong niya.

Perfect! I said while beaming! Pang-asar lang. Haha

Thats so nice to hear from you. So Miss Xeres, anong assignment mo sa new employee
natin? Baling niya kay Clare.
Ahm.. Wala pa naman po siyang gagawin dahil kaka-release pa lang po ng issue nati
n this month. I just briefed her on things about the magazine and the company Maa
m.
Is that so? Lucky you Chloe, mabait ang supervisor mo.. But would you mind if I a
sk you to do me a favor?
Oh! Not at all. Naka-smile pa din ako. Mamatay siya sa inis.
Here. iniabot niya sa akin yung pile ng folders.Agad-agad?? Mukhang ready siya sa
favour na hihingin niya ah! I need that first thing in the morning tomorrow. Kaya
mo naman diba?
Sinasabi ko na nga ba! May masamang balak ang taong to. Akala mo naman uurungan
ko?
Sure! Youll have it first thing in the morning! I answered.
Good luck then. Bye.. Then she walked away.
_end of flashback_
At eto nga.. May sumpa ata yung GOOD LUCK pag galing sa kanya. Parang hindi ko a
ta matatapos lahat. (__)
*Lance is laughing hard*
Tiningnan ko yung mag-ama. Pinanggigigilan ni Dylan si Lance.
Dylan.. Paano makakatulog yan kung kinikiliti mo? Mamaya kabagin yan katatawa..
Tiningnan niya din ako.
Wala lang. Nakatingin lang siya.
Binalik ko na lang yung tingin ko sa ginagawa ko kasi hindi naman siya nagsasali
ta.
Bad day? tanong niya.
Hindi ko siya nilingon. nagkibit-balikat na lang ako.
Ayoko na idetalye pa ulit ang mga nangyare sakin ngayong araw nato.
Nang hindi ako umimik, nadinig ko nanaman na tumatawa si Lance! Pambihira!
Dylan naman. Hindi matutulog yan sa ginagawa mo. Ako naman mahihirapan dyan mamaya
. Naman oh.. saway ko sa kanya.
Tumahimik siya. Tapos ilang segundo lang ang nakalipas, may naramdaman akong nak
ahawak sa noo ko tapos biglang binawi din agad.
What? naiiritang tanong ko nang makita ko si Dylan na nasa tabi ko.
Ang init ng ulo mo, napaso ako. nakangiting sagot niya.

Inirapan ko siya. Very funny.

Kinuha niya yung kamay ko. >////////////////<
Tell me about it.
I just stared at him.
Come on. Ill listen. dagdag niya pa.
Kinwento ko sa kanya yung nangyari sa akin buong araw.. And guess what???
HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!!! Laugh trip! Sa hagdan ka dumaan kasi akala mo sira yung
elevator? Hahahaha!
Kasi nga diba sabi nung security! Malay ko ba!
E bakit di mo tiningnan?! Hahahaha!
*poink*
Binatukan ko nga. Nakakainis kase. Pinagtawanan pa ako. >3<
Dun ka na nga! Binubwisit mo lang lalo ako e! pagtataboy ko sa kanya.
Eto naman, hindi na mabiro..
Hindi kasi nakakatawa.
Sorry na.
Bahala ka dyan! >__<
Uyy.. Sorry na..
Hmp!
Chloe..
Manigas ka dyan!
Dinadaan mo nanaman ako sa silent treatment mo.. Gusto mo lang ata na kantahan ki
ta e.. Mahal talent fee ko a.
Sinabi ko bang kumanta ka? Umalis ka na nga! bulyaw ko sa kanya.
Wala na. Naasar na ako talaga. >______<
Joke lang! Lance oh.. Nagagalit sakin si Mommy!
Para namang bata oh! Nagsumbong pa dun sa isa, para namang naiintindihan siya nu
n!
*uwaaaaaaa!!*
@___@??
Umiyak?

See? Pagmamalaki niya pa sakin.

Tumayo ako at lumabas ng kwarto dala ang mga gamit ko. Magsama kayong mag-ama dyan
!
Pumunta ako sa sala at dun nagpatuloy sa trabaho.
Maya-maya, tumabi sakin si Dylan.
Bakit iniwan mo si Lance?
Tulog na siya.
Hindi na ako umimik. Wala talaga ako sa mood ngayon. Pinapanood niya lang ako.
May isang oras ata kaming ganun nang sumalampak ako sa sahig at sumandal sa sofa
.
Gets niyo ba?
Kung hindi, basta ganun. Haha.
Argh! Pagod na ako!
Tsk. Halika nga dito.. Hinila ako ni Dylan patayo.
Teka. San tayo pupunta?
May gagawin tayo.. Pampatanggal ng pagod mo. Tapos ngumiti siya.
Dinala niya ako sa kwarto, diretso sa kama and after a while..
Ahhhhh.. Sige lang.. Idiin mo pa Dylan..
Eto na nga oh.. Dinidiinan na..
Awwww! Aray.. Wag mo naman masyado ibaon.. Ahhhhh!
Ano ba talaga? Kanina sabi mo diinan, ngayon naman wag masyado.. Pinagpapawisan n
a nga ako o..
Dahan-dahan lang.. Masakit kaya.. Bilis.
Mabilis pa? Oh sige..
Ahhhh! Ahhhhh! Waaaaa!!! Tama na! Tama na!
Sshhh! Wag ka ngang maingay. Magigising si Lance. Konti na lang, hindi pa ako tap
os.
Ayokooo naaaa!! Aaahhhh!!!
Wag ka malikot, umuuga yung kama..
Ikaw naman yung malikot a! Ikaw lang yung gumagalaw..
Maya-maya..
Humiga si Dylan sa tabi ko ng nakangiti at pawisang-pawisan. Masarap ba?

Lalo ata sumakit yung likod ko sa ginawa mo..Marunong ka ba talaga mag-masahe? Na

bali ata yung likod ko! reklamo ko.
Kasi naman, ayaw pa ako tigilan, e ang sakit-sakit na nga.
Ikaw na nga ang minasahe dyan e. Mag-thank you ka na lang.
Oh siya, salamat!
Yan.. Oh panu?
Anong panu?
Ako naman masahihin mo.
Ayoko nga! Umuwi ka na. Inaantok na ako.
Sama ng ugali ko. Hahaha! Inaantok na kasi ako.
Ang damot nito! Napagod din ako ha.
Bahala ka dyan. Tinalikuran ko na siya at pinatay yung ilaw.
Hoy, panu yung ginagawa mo?
Waaaaaaaaaaaaaaa!!! OO nga pala! Naku! Bahala na nga. Inaantok na ako. Tsaka kun
g tutuusin, di ko naman trabaho yun!
Yaan mo na. Sige na. I-lock mo yung pinto ha. Good night.
Tsk. Tsk. Tsk. Sige, dream of me. Tapos nun, nadinig ko na siyang lumabas. Lagot a
ko kay Jean bukas. Bahala na!
Dream of him daw. Naman! Para sweet dreams. ^_____________^
_End of the Night_
-Chapter22. He s Cheating! TT__TT
-CHLOES POV
*cellphone rings*
*yawn*
Lo? Inaantok na sagot ko. Hindi ko na natingnan yung caller I.D. Sino bang makakais
ip nun kung nagising ka lang sa tawag? =____=
Good morning my queen..
O_____________O
Nabuhay naman bigla yung mga dugo ko.
D-dylan?

May ine-expect ka pa bang iba?

W-wala naman.. Bakit napatawag ka? At bakit ganun ang boses niya? Pagaw. Parang an
g bigat-bigat.
Gusto ko lang na boses ko ang unang madidinig mo pagkagising mo..
>/////////////////////////////////////////////////////<
Naman e. Ang aga-aga naman magpakilig! >3<
Bakit ganyan ang boses mo? Change topic? Haha. Kasi naman. Panu ba dapat ang respo
nse dun?
Ahh.. Wala lang. Medyo napuyat lang.
Napuyat? Diba maaga ka naman umuwi kagabe? Wag mong sabihing lumabas ka pa? Saan nam
an siya pupunta? >__< Nakaramdam naman agad ako ng inis. Tinamaan ng TH as in TA
MANG HINALA.
Parang ganun na nga.. May pinuntahan lang ako. Kakauwi ko lang nga.
Kakauwe mo lang? Sino bang pinuntahan mo at ngayon ka lang nakauwi?
May i-importante lang na nilakad.
Ang layo ng sagot ha.
Kaibigan? Lets see.
Hmm.. n-no..Actually kagabi ko lang siya nakilala
Hindi niya kaibigan?! At kagabi niya lang nakilala? Ano ba talagang gusto niyang
palabasin?
Isa pa. Babae?
*Silence*
Bakit di siya sumagot?
Chloe.. its n---
Babae ba?!
Yeah. Mahinang sagot niya.
Ayy ganun?! Saan naman siya pupunta ng buong magdamag?! Well, saan pa nga ba?! N
akakaasar! Nakakaasar talaga! Tumawag pa siya para lang ipamukha sakin na wala si
ya sa unit niya ng buong magdamag?! Tapos lakas ng loob niyang sabihin na babae
ang kasama niya! BABAE! Ano pa nga bang gagawin niya kasama ang isang BABAE ng b
uong gabi?! >_________<
Hindi tuloy ako makasagot. Ano naman ire-react ko? Hindi naman kami. I mean.. hi
ndi naman malinaw kung ano ba talaga kami.
Ang sakit pala? Akala ko kasi ok na. Akala ko kahit hindi official nagkakaintind
ihan na kami.. Hindi pala.
Chloe..

Tumulo na lang bigla yung luha ko. Sino yung kasama niya? Nakikipagkita pala siy
a? Sana man lang sinabihan niya ako diba? Hindi yung ako lang pala yung umaasa at
nagmumukhang tanga. Habang siya..
Chloe.. Lets talk. Let me explain..
Ano pang ipapaliwanag niya? Na ibalik na lang namin yung kasunduan noon? Ano ba
talaga ako? San ba ang posisyon ko sa buhay niya?
Huminga ako ng malalim. Its ok. Ahm.. I have to go. May pasok pako. Bye. then I hang
up.
What would I say? Ok Dylan, lets talk. Hindi ko ata kaya na marinig sa kanya yun mg
a sasabihin pa niya.
Pero siguro I should thank him pa nga that hes been way too honest and he had the
courage to tell me whats going on.
Maybe wala siyang kasalanan. Maybe Im just expecting too much..
Or maybe its his fault. Bakit kasi nagkita pa kami ulit? Bakit hindi na lang hin
ayaan ni kupido na wag na lang ulit magtagpo ang landas namin? Bakit kailangan m
asaktan ako? Ng paulit-ulit?
Nakailang tawag si Dylan pero hindi ko na ulit sinagot. Masama yung loob ko, oo.
Hindi din siya makapasok sa unit namin ni Lance dahil ginamit ko yung isa pang
lock ng pinto.
Dumating naman yung Nanny ni Lance kaya hindi ko na pinroblema kung saan siya ii
wan. After I kissed Lance goodbye, nagmamadali na din akong umalis, and luckily
hindi naman ganun ka-persistent si Dylan na hintayin pa ako sa labas ng unit.
Pumasok ako sa office ng matamlay. What do you expect? Magdiwang ako? Sige nga!
Sinong brokenhearted ang nagpapaparty pa? So inaamin ko na ngayon na broken ako?
Waaaaaaaaaaaa!!! TT_________TT
Huy! Chloe!
Nagulat pa ako ng makita ko si Clare sa harap ko at pumipitik-pitik pa.
Hey.. bati ko. I gave her a faint smile.
Youre spacing out. Nadinig mo ba ang sinabi ko?
Huh? Im sorry. Ano nga yun ulit? Waaaaaaa! Kanina pa pala siya dito. Di ko napansin.
=_____=
Sabi ko na nga ba! Anyway, as I was saying, may di ka pala sin--!
Miss Evangelista, in my office. Bring the reports. Tawag sakin ni Mam Jean.
Oh! Good luck! sabi ni Clare. Nakakatuwa talaga ang babaeng to, hindi nawawala yun
g ngiti sa mukha. ^________________^
S-salamat.
Well, di ko naman na ginalaw yung pinapagawa ni Mam Jean na reports. Tutal, after
this day, magre-resign na ako at uuwi sa probinsya. Ano pa bang dahilan ng pagt
igil ko dito? Kaya lang naman ako nakapagdesisyon na tumira dito dahil na din ka

y Dylan. At ngayong wala nanamang dahilan, umuwi na lang kami ni Lance di ba?
Dinala ko yung folders sa office ni Mam Jean kasama na din ng resignation letter
na ginawa ko kanina. Desidido na talaga ako.
Kumatok muna ako bago pumasok. Nadatnan ko naman na may kausap sa phone si Maam J
ean. Sinenyasan niya ako na ipatong na lang yung report sa table niya.
Sinunod ko naman. Kaso panu yung letter? Tsk. Dinala ko na paglabas ko. Mamaya ko
na lang ibibigay pag bakante na siya. Tutal mapapagalitan niya din naman ako pa
g nakita niya yung reports. Psh.
Pagkalabas ko ng office ni Maam, nakita ko na nagkukumpulan yung mga tao sa may t
able ko.
Ano namang meron dun?
Dali-dali akong lumapit at nakita ko ang pinagkakaguluhan nila.
BUNCH OF RED TULIPS.
Kinuha ko iyon at may nalaglag na card.
Lets talk please. Im sorry.
- Dy.
Uyyyyyyyy! Sabay-sabay na tuksuhan naman ng mga katrabaho ko. Makapanukso, close?
Parang kahapon lang pinagtatawanan nila yung hitsura ko. =_________=
Sino yang Dy? Boyfriend mo? Sabi pa nung isa.
Oo Siguro! May LQ sila.. Ay ganun? May conclusion agad?
Patawarin mo na.. Ang sweet oh. Special delivery pa..
Wow lang! Ikaw kaya sa posisyon ko. Makangiti ka kaya ng ganyan kung malalaman m
o na kaya niya ako kakausapin dahil may nagugustuhan na siyang iba? >__<
Oo nga naman. Kausapin mo na y--- Hindi natapos yung sasabihin ng isa pang babae d
ahil..
Whats the commotion about? Dont you have works to do?! Get back to work! Nagmamadali
namang nagtakbuhan yung mga usi dito. Wala pala kayo ke Dragona e. Miss Evangeli
sta, in my office. Tapos tumalikod na siya.
Sumunod naman ako.
Obvious bang galit na galit siya?
Sulitin niya na dahil ito na ang huling beses na mapapagalitan niya ako dahil aa
lis na ako dito.
Pagkapasok na pagkapasok ko, iniabot ko na agad yung resignation letter ko.
Whats this? Tanong niya habang binubuklat yung papel.
Im resigning. Tipid na sagot ko.
Tiningnan niya ako. Why?

Huminga ako ng malalim. Kaya mo yan Chloe. I ha--

Im surprised cause Im quite pleased with your work. Putol niya sakin.
Naguluhan naman daw ako. Ano daw???
Po?
Yung reports. Theyre impressive para sa mga kagaya mo na hindi naman normal na gum
agawa nito. turo niya dun sa mga folders na binigay ko.
Ano bang sinasabi niya?
Baliw ata talaga to e. Wala nga akong nagawa dun tapos impressive? Ok lang siya?
=___=
But anyway, gustuhin ko man na umalis ka dito, sorry to say that you cant.
Huh? You cant just tell me that I cant. Im resigning!
I heard that. But you cant. Under ka ng kontrata. Binayaran namin ang pinanggaling
an mong kumpanya. Hindi ka pwede basta-basta na lang umalis. Pwede kitang ideman
da.
ARGGHHH!!! Bakit hindi ko alam yun?!
Ano ba ako dito?! Akala ko ba ako yung bida? Bakit puro problema?! Hanep!
But--
No buts Miss. You can go. Ill just tell Clare about your assignment.
Lumabas na lang din ako. Whats the point of arguing? Parang mananalo ako. >_<
Bumalik ako sa table ko at nag-isip.
Kung hindi ako aalis dito.. Masyadong maliit ang mundo para samin ni Dylan.
Anong gagawin ko? Kaya ko bang tiisin na makikita siya na may dinadalang babae s
a unit niya? Oh kaya naman uuwi siya ng late galing sa date nila?
HINDI KO KAYA!!!!
Chloe, Ok ka lang? tawag sakin ni Clare.
Oh God! Did I just say that aloud? =______=?
S-sorry. C-can I take a break?
Naramdaman niya siguro na disturbed ako kaya tumango na lang siya.
Dali-dali naman akong naglakad. Hindi ko alam kung san ako pupunta basta naglala
kad lang ako.
Hanggang sa namalayan ko na lang nasa rooftop na pala ako.
Wrong move.
Naalala ko yung first date namin ni Dylan.

Kung paano niya pinaghandaan at inilihim sakin yung surprise niya.

Dun kaya sa bagong nagugustuhan niya? May mga gagawin din kaya siyang ganung sur
prises?
Malamang naman sa malamang Chloe. Ang ewan mo na mag-isip.
Pumikit na lang ako habang nakatingala. Dinadama ko lang yung hangin.
Chloe.. Hindi mo naman siya pag-aari.
Wala naman kayong assurance.
Pero sana hindi niya na lang sinuggest na tanggalin na yung kasunduan para at le
ast hindi ako umasa.
Pero wala din naman siyang sinabi na umasa ako. Sabi niya lang para makilala pa
namin ang isat-isa.
Bakit ba hindi ko nakita yung signs?
*sigh*
Ang tanga ko.
Hindi naman siguro.
Napamulat ako bigla at hinanap yung nagsalita. Pamilyar yung boses e.
Nakita ko si..
Sino nga ba to?
Anong ginagawa mo dito? Tanong ko. Siya yung nasa may hagdan kahapon. Yung ano. Yu
ng natutulog ata? Basta siya na yun. Yung gwapo. =___=
Bakit? Ikaw na ba may-ari nito?
H-hindi.
Hindi naman pala e. Oh.. Inabutan niya ako ng panyo?
Aanhin ko naman yun?
Tiningnan ko lang yung panyo.
Aish! Gusto pupunasan pa? Tapos the next thing I knew, pinupunasan niya na pala yu
ng luha ko.
Umiiyak na pala ako?
Lalo tuloy akong naawa sa sarili ko. TT__TT
*huk* S-salamat *huk*.. Ahuhuhuhu.. A-ang tanga ko talaga. Ang tanga-tanga ko. *h
uk*
Ok lang yan. Lahat naman nahihirapan pag bago sa trabaho. Makaka-adjust ka din Tin
apik-tapik pa ako tapos umalis?

Trabaho daw? At ganun na lang yun? Iiwan niya ako sa gitna ng pag-iyak ko?
Hindi ko tuloy alam kung matatawa ako o ano sa ginawa niya.
Im still thinking if tatawa na lang ako o iiyak pa din nang mag-ring yung cellpho
ne ko.
*unregistered number*
Sino to?
Hello?
Chloe Evangelista? Sabe nung lalaki sa kabilang linya.
Ako nga. Sino sila?
Kung gusto mo pang makitang buhay ang anak mo at ang ama nito, pumunta ka sa addr
ess na ibibigay ko sayo.
-Chapter23 Part1. Seriously? O__O
-Si Kuya naman joker! Lakas din ng trip nito. Sari-sari pinagsasasabi. Hindi ko
tuloy napigilan na tumawa.
Pffffftt----Wahahahahahahahhahahaha! Kuya naman, Havey yung joke mo ha! Hahahahah
ahaha! Ang sakit ng tiyan ko. Hahahaha!
Sinong nagsabi sayo na nagbibiro ako?
Natigilan naman ako sa pagtawa.
Paano namang mapapunta sa kanya si Lance? Eh iniwan ko yun sa Nanny niya. At kab
ilin-bilinan ko na wag silang lalabas. Kaya imposible.
Maliban na lang kung..
O___________O
Sindikato siya? At kasabwat siya ni Kuya? Pero teka, paano kung joke lang naman
pala to?
Waaaaaaaaaaaa!! Kuya naman e.. Wag ka naman magbiro ng ganyan. Hindi nakakatuwa!!
Waaaaaaaaaaa!!
Tahimik! Ang sakit mo sa tenga!!
Eh kasi naman Kuya! WAaaaaaaaaaaaaaaaa!!! Paano kung ipagbenta nila si Lance?! Waa
a!! Ang baby ko.
Pag hindi ka nakinig ng maayos, uunahin ko natong ama ng anak mo!
Ama ng anak ko?
Si Dylan?

Aba Chloe.. Hindi sigurado?!

Kasi naman, paano namang pati si Dylan hawak niya?!
C-chloe.. Wag kang susunod sa kanya, ako ng bahala kay L-lance..
Si Dylan yun! Hindi ako maaring magkamali!
Waaaaaaaaaaaa!! Totoo nga!! TT____TT
Tahimik! Sigaw nung lalaking tumawag. Pagkatapos nakarinig ako ng malakas na kalab
og.
Pagkatapos may narinig din akong iyak ng bata. Lance?!!
Waaaaaaaaa!! Kuya! Wag mo silang sasaktan! Anong gusto mo?! *huk* Magbabayad ako,
kahit magkano! *huk* Sabihin mo lang, wag na wag mo lang silang gagalawin! *huk
* Utang na loob.*huk*
Kahit naman masama ang loob ko kay Dylan, mahal ko pa din naman yun. Waaaaa! Lan
ce! Dylan! TT_____TT
Pumunta ka sa address na ibibigay ko sayo. Siguruhin mo na walang makakaalam nito.
Naiintindihan mo?
Oo. Oo! Tumatango-tango pa ako. Feeling ko naman nakikita niya ako.
*toot. toot. toot.*
-Sa Hide-out ng mga kinappers.
>______<!!!!
Napakasosyal naman ng mga kidnappers nato.
Ang ganda at ang laki-laki ng bahay na napili nilang pagdalhan kay Dylan at Lanc
e. Tapos hindi pa humingi ng ransom.
Paano sila kikita?
Wow Chloe, gusto mo pang magastusan?
Pero seryoso, walang ransom? O kahit na ano?
Anong ipampapalit ko para sa dalawang yun?
Wag nilang sabihin na!!!
OMG!
Hindi kaya katawan ko ang habol nila? O______O
Waaaaaaaa!!! Oh hindi!!! *batok sa sarili*
*phone rings*
Nasan ka na?

Nandito na ako. Lumingon-lingon ako para makita kung may tao sa paligid. Pero wala
. Wala akong makitang bakas ng kahit na sinong tao dahil medyo bago pa lang tong
subdivision kaya wala pang gasinong mga bahayan.
Sa garahe, may isang puting van at yung kotse ni Dylan.
Pumasok ka na digta sakin ni Kuya.
Naglakad ako papasok sa mahabang garden patuloy sa front door. Kakatok na sana a
ko nang
*door opens*
Pasok. May nagbukas na ng pinto. Isang matandang lalaki na kung hindi ako nagkakam
ali nasa late 50s na.
Isa ba siya sa mga kidnappers?
Hanep! Paano nila nakidnap si Dylan? =____=
Pagpasok ko sa bahay..
*_____________*
Kung maganda na siya sa labas..
SOBRANG ganda sa loob.
Hindi na sila nanghinayang sa mga mamahaling gamit na masisira dito pag nagkatao
n? Puro salamin pa naman ang buong bahay.
I wonder kung kanino ito. Na-curious ako kung magkanong nagastos niya dito. Drea
m house ko to e. =______=
Nauuna si Manong na nagbukas ng pinto papasok sa bahay, binuksan niya yung isang
pintuan sa may bandang kanan ng second floor.
Pagkapasok na pagkapasok ko..
Lance!! Nagmamadali kong binuhat si Lance na nakita kong naglalaro sa may crib.
Tiningnan ko kung may galos siya o kahit na anong marka na sinaktan siya. Pero w
ala. Pasalamat sila at wala, dahil kung meron, humanda sila sa akin. >___<
Well, well, well.. Dumating ka din.
Napalingon ako sa pinanggalingan ng boses.
Ngayon ko lang napansin na hindi lang pala kami ni Manong at ni Lance ang tao di
to.
May isang payat na lalaki, take note, ang cute niya. Siya ba yung kausap ko sa f
one? Mukhang ang amo-amo ng mukha niya sa personal. >__<
Sa sofa, oo may sofa sa malaking kwarto na ito, may naka-dekwatrong babae na par
ang medyo matanda lang sa akin ng konti. At sa gitna nila, nandun si Dylan na na
katali sa isang upuan habang halatang lambot na lambot. May mga pasa din siya sa
mukha. Dumudugo pa yung labi niya.
Nawala sa isip ko yung tampuhan namin. Gusto ko siyang yakapin ngayon. Gusto kon

g gamutin yung mga sugat niya. Gusto kong saktan ang mga taong gumawa nito sa ka
nya.
Lalapitan ko na sana siya pero..
Anubey! Dyan ka lang Ate-- Simula nung lalaking cute.
Lahat naman kami ay napatingin sa kanya. =________=
Siya talaga yung kausap ko kanina?
Ehem! Tumikhim siya tapos nung magsalita siya ulit, malaki na yung boses niya. Kab
oses na nung kausap ko sa cellphone. Wag kang lalapit kung ayaw mong s-saktan ko
ang gwapong.. este.. Ang lalaking ito!
Inambaan niya pa ng suntok si Dylan. >__<
Ano bang gusto mo ha? Magkano? Sabihin mo na lang para makaalis na kami dito! Siga
w ko sa kanila.
Nakakainis kasi na makita si Dylan na ganito. Sa kanya ko lang nararamdaman yung
security tapos ganito hitsura niya ngayon? Walang kalaban-laban?
Waley nemen--
*pak*
Binatukan nung babae yung lalaki, or bakla? Kasi naman yung boses niya!
Tumahimik ka na nga lang! Kung anu-ano sinasabi mo. Ikaw! Wala kaming kailangan s
ayo. Gusto lang namin na makita mo kung paano namin papahirapan ang superstar na
ito. Sinabunutan niya si Dylan para iangat ang ulo.
Tatakbo na ako palapit sa kanila pero pinigilan ako ni Manong.
Ano bang kasalanan namin sa inyo?! Umiiyak na tanong ko. Pati si Lance umiiyak na
din.
Tumawa yung babae. Wala naman.. Naiinis lang ako pag nakikita ko sa TV si Dylan C
aine!
I aggressively wipe my tears.
Abnormal na babae to.
Eh di wag mong tingnan! Pilosopong sigaw ko sa kanya.
Tanga-tanga! Naiinis pala siya, bakit niya pa tinitingnan? Tapos kikidnapin niya
?!
Halata namang nagulat silang lahat sa sagot ko.
Bakit ba?! Totoo naman a!
Alam mo, naisip ko na din yan.. Pero mas maganda kung mawawala muna siya. Besides
, ni hindi niya nga maamin sa press na may anak na siya. Dapat nagagalit ka din
sa kanya..
Ako ang may gusto nito! Kaya pwede ba pakawalan mo na siya!

Sorry pero wala sa plano yan.. Ikaw Hinigpitan niya yung pagkakahawak sa buhok ni
Dylan May gusto ka bang sabihin sa babaeng ito bago ka namin pahirapan?
C-chloe.. nahihirapang tawag niya sa akin.
Lalo namang nagtuluan yung luha ko. D-dylan..
D-dont cry..
Dylan naman. Paano akong hindi iiyak? Tingnan mo nga yang hitsura mo..
He smiled. At least I know you still care..
Of course I do! Paano mo naiisip na hindi ako nag-aalala sayo e mahal kita?!
Nagulat ata siya. Pati naman ako nagulat sa sinabi ko. >___<
Im glad.. *cough* C-chloe.. Yung kasama ko k-agabi--
Papahirapan na siya at lahat, iniisip niya pa din yung babaing yun?!
Ok lang sakin! Tatanggapin ko kung talagang gusto mo siya. Hindi ako hahadlang, pa
ngako. Kung dun ka talaga masaya. Sige na. Basta mabuhay ka lang. Seryoso ako. Ka
kayanin ko yun kahit mahirap, makawala lang siya dito.
Yung babae--
Oo na nga diba?! Gusto mo ba tawagan ko pa siya para ibigay ang basbas ko sa inyo?
>______<
Chloe! Makinig ka naman sakin!
O________O
*cough* Ma-kinig ka.. Y-yung kasama ko kagabi.. Y-yung officemate mo.. Si C-clare
?
Huh? Bakit kasama mo si Clare?
Wag niyang sabihin na yun yungnagugustuhan niya? Pambihira naman! Masyadong mali
it ang mundo para samin.
I asked her help..
Help?!Saan?! Hindi ko ba siya pwedeng tulungan at naghanap pa siya ng tutulong s
a kanya?!
. About your report.
@__@??
=______________=
Parang gets ko na. >______<
Kaya ata sabi ni Maam Jean nagustuhan niya yung report ko kahit alam ko namang wa
la akong ginawa dun.
Alam ko kasi na mapapagalitan ka ng boss mo. Kaya ginawan ko ng paraan. And namis
interpret mo lang ang sinabi ko sayo. Please forgive me.

Waaaaaaaaaaaaa!!!! TT________TT
Sa buong araw na pagdadrama at pagtitikis ko kay Dylan. Wala pala akong dahilan
para magalit o magtampo man lang sa kanya.
Dy--
Tama na yan! Para kayong nasa teleserye! Drei! tawag niya dun sa lalaki pero hindi
naman yun kumilos.
Drei isa!
Tumayo yung lalaki na nagpapapadyak.
Confirmed. Joding nga si Kuya.
Kinuha niya yung tubo sa tagiliran ng sofa.
Pagkatapos nun, nakita kong ihahampas niya yun kay Dylan kaya napapikit na lang
ako habang yakap-yakap si Lance.
*pak*
*booogsshh!*
*boooogssshh!*
*paaaaaaaaaaakk!*
*booooooooooooooogg!*
Hindi ko kayang makita na nasasaktan si Dylan.
Ilang Segundo ng tahimik kaya unti-unti akong dumilat.
Dylan!!!
NAgmamadali kong nilapitan ang lambot na lambot at duguang si Dylan.
Oh my God Dylan! *huk* Dadalhin kita sa ospital.. *huk*
Pinapanood lang naman ako nung tatlong mga walang puso na napapangiti pa.
Nang akmang tatayo ako para tumawag ng ambulansya, hinawakan ni Dylan ang kamay
ko.
*cough* C-chloe--
Dylan.. Please.. Im sorry. *huk* Hang on. Dont leave me. Dont leave Lance. *huk*
Ssshhhh.. I love you My.
Mahal din kita. Kaya please.. Magsisimula pa lang tayo ng panibagong buhay. Wag m
o akong iwan.
He gave me a faint smile.
I hope its not too late. After all the pain I caused you.

Umiling-iling ako. No. Bumangon ka lang dyan, magsisimula tayo ng bago. Please Dyl
an. Please?
T-talaga?
Oo! Pangako.
*cough* C-close your eyes.
Eh?
Just close your eyes and dont open it unless I tell you to do so.
Sumunod na din ako kahit pakiramdam ko para akong batang uto-uto. At this point
in time Im willing to risk anything.
Binitawan niya ang kamay ko.
Isang minuto na ata ang nakalipas ng may humawak sa mukha ko, Open your eyes My Q
ueen.
Unti-unti kong iminulat ang mata ko at
=_____=?
Nakita ko si Dylan na malinis na ang damit at walang kagalos-galos ang mukha.
-Chapter23 Part2. Seriously?! O___O
-CHLOES POV
Eh? yan lang yung lumabas sa bibig ko pagkakita ko kay Dylan. Sorry naman.
What?Sabi mo diba bumangon ako? Nakangiting tanong niya sakin.
Oo nga pero-- Pero diba dapat may dugo-dugo siya. Tapos puro pasa at sugat? Bakit a
ng kinis-kinis niya? Tapos nakapagpalit agad ng damit?
Oops! Wala ng pero-pero. Sabi mo diba magsisimula tayo ng bago? Wala ng bawian ha.
Ano bang nangyayari dito?
Bakit ganito?
Tiningnan ko yung tatlong kidnappers. Nakangiti na sila sakin.
Hey.. Natahimik ka na. Wag mong sabihin na babawiin mo yung sinabi mo? May witnes
ses ako. Bumalik yung tingin ko kay Dylan.
Tinaasan niya lang ako ng kilay.
He chuckled.
I guess youre still clueless. Come on Itinayo niya ako at ihinarap sa tatlong kidna
ppers?

Chloe, Id like you to meet Therese Itinuro niya yung babae My make-up artist
Finally we meet! Ive heard so many things about you.. Tapos yinakap niya ako.
@__@?
Totoo pala sinabi mo Dylan, shes so nave. Haha
Nave?
Tiningnan ko si Dylan pero ngumiti lang siya.
Anyway, this is Drei--
Andrea! Sir Dylan, Andrea po. Naman e.. Angal nung cute na lalaki. I mean, bakla.
=___=
Oo na! Oo na! Andrea na kung Andrea. Wag mo lang hahawahan ang anak ko ng pilanti
k ng daliri mo ha? Kundi tatamaan ka saken banta pa ni Dylan dito.
Hi Maam Chloe! Nice to meet you! Bineso-beso niya pa ako.
At siya naman si Mang Canor.
At your service Maam. bahagya pang yumuko yung matandang nagbukas ng pinto kanina.
D-dylan, ano bang nangyayare?
Nagtawanan silang lahat. Pati si Lance. =___=
E di kayo na ang may alam! Sa hindi ko alam ang nangyayari e.
Dylan pulled me closer.
Im sorry kung pinag-alala kita. But this is the only way na naisip ko para kausapi
n mo ako
=_____=
So this is a big joke?
(a/n: Chloe wag mong ipagsasabi ha! Haha. Slow lang? Pentium 1 ka din? Pambihira
!)
But dont get mad. At least now naintindihan mo na ang nangyari kagabe. Im sorry for
that dugtong pa ni Dylan.
Kaya nga pala kami napapunta dito ay dahil sa tampo ko sa kanya na lumalabas na
walang kadahi-dahilan. Ok fine.
And welcome home.
Ano daw?
Welcome.. HOME?
Wag mong sabihin na-- simula ko.
Yes. This house, its yours. He announced.

Napatakip ako sa bibig ko habang nakatingin lang sa kanya.

OMG.
My dream house.
How did he know?
I researched. Ayy, hindi ko pa tinatanong nasagot na agad? Kay Kate, Kuya Nathan at
Mama. Actually hindi pa to masyadong tapos, inaayos pa yung room ni Lance tsaka
yung likod. Pinapagawa ko pa din yung guestrooms tsaka yung CR dun sa masters b--
Hindi ko na siya pinatapos.
I just kiss him.
This man doesnt know how lucky and happy I am coz I have him.
At first he was shock and frozen. Til he get back to his senses and kissed me ba
ck. He pulled me closer. We were just kissing passionately ng may umubo.
Natigilan naman kami pareho. May iba nga pala kaming kasama dito.
Hindi, sorry kung naistorbo namin kayo. Baka lang kasi maipit si Lance. Kunin ko
muna ha Kinuha ni Therese si Lance Sige lalabas lang kami, ipagpatuloy niyo lang y
an Tapos nun lumabas na silang tatlo at naiwan kami ni Dylan.
Kyaaaaaaaaaaaaaaa!! Nakakahiya.
Nagkatinginan kami ni Dylan at sabay na tumawa.
I can feel that my cheeks are burning.
He pulled me into a tight hug. Chloe..
Hmm? I didnt look at him.
Kuntento na ako na kayakap siya.
Ang sarap sa feeling. Now Im sure. I really love this guy.
I think were both ready to take it to the next level.
Humiwalay ako sa pagkakayakap niya.
Seiously? Tanong ko.
Mukhang nag-panic siya sa tanong ko. Ang cute. >3<
Yeah.. I mean.. sa tingin ko dapat lang naman diba? Pero kung ayaw mo pa, hindi na
man kita pi--
I cut him off. What made you think na ayaw ko?
His eyes widened and his lips formed a smile. So gusto mo?
=_____=
Bakit parang ang slow niya?

(a/n: Wow! Haha. Hiyang-hiya naman kami sayo Chloe. Hindi ka kasi slow? Haha XD)
I hugged him. Oo. Gusto ko. Gustong-gusto ko
I love you Chloe He whispered.
I love you more Dylan
Well I love you most
And we both ended up laughing.
We were just hugging each other nang may maalala ako.
Dylan, hindi ba malalaman ni Beth to?
Well hindi malayong malaman niya. Why? Natatakot ka ba?
Nag-isip ako. Natatakot ba ako?
Ano ba talaga ang kinakatakot ko?
Dont worry. Akong bahala sa inyo ni Lance. Just trust me.
I nodded. So far, hindi pa naman sinisira ni Dylan yung tiwala ko sa kanya. And
I know kung gaano kaimportante sa kanya si Lance.
How about the three of them? Hindi kaya sila magsumbong?
Ahh.. We can trust them. Si Therese, shes a friend of mine way back highschool. Si
DreAndrea, yung full-time na babysitter ni Lance, and si Mang Canor ang makakasa
ma natin dito.
So ganun pala yun.
Tahimik na lang kami pareho. Walang masabi. Haha
*phone rings*
Akin yun, sandali Kinuha niya yung cellphone niya sa bulsa niya pero hindi niya ak
o binibitawan. Sweet. Kiniklig ako. Haha
Kumunot yung noo nya nang tingnan niya yung caller ID.
Bakit? tanong ko.
Si Yasmin.
I raised a brow. Napansin niya ata kaya hinalikan niya ako sa noo.
Selosa talaga. Sagutin ko lang. Sinagot niya nga, but we remained in our position H
ello?
Di ko naman marinig yung sinasabi ng malantod nay un kaya si Dylan na lang pinapa
kinggan ko. Chismosa. Haha
Bakit?.. Busy ako.. Bakit ba? .. Sa iba ka na lang magpasama. .. Hindi ako ppunta
dyan. Bye!
Oh? High blood? biro ko sa kanya. Kulang na lang magsalubong yung kilay niya.

Nakakainis kasi yung babaeng yun..

Bakit ba? Fishing! Curious lang din kasi ako kung bakit siya tumawag.
Nagpapasama mamili ng damit para daw may magdadala. Ano niya ako? Alalay? Nagpapa
awa pa. Aish! Kakairita talaga siya.
Oo. Nakakairita talaga siya. >___<
Ako nga hindi nagpapasama kay Dylan, tapos siya? Sarap supalpalin ng taking ng s
apatos. Feelingera niya! >___<
Ikaw naman ang high blood ngayon.
Kasi naman. Mabuti na lang talaga mukhang hindi interesado tong lalaking to sa bab
aeng yu. Kung hindi, naku!
Ano ka ba. Hindi naman ako maagaw nun sayo. Hanggang palabas lang kami. Masaya na a
ko dun. Pero syempre. Boys will always be boys.
Dapat lang.
Sus! Oo naman. Tsaka may anak na tayo oh. Ipagpapalit ko ba naman kayo ni Lance d
un? Gusto mo gawa pa tayo ng isa pa. Para mas sigurado.
Feeling ko namula nanaman ako. >///////////////<
Dylan!
Hinampas ko siya sa dibdib.
Joke lang naman! Haha
Tumakbo siya palayo.
Pero pwede ding totoo! Haha
Yun yung last na sinabi niya bago siya lumabas ng kwarto.
-Chapter24. Marry me. :)
-At sinong nagsabi sayo na pwede kang umalis sa trabaho ng ganun-ganun na lang?!
Napapitlag
a niya ang
ta nito sa
nasunod sa

si Chloe sa sigaw sa kanya ng kanyang boss na si Jean. Inagahan na ng

pasok para hindi siya mapuna nito, pero sadya atang mainit ang mga ma
kanya dahil pagkarating na pagkarating ng huli ay agad siya nitong pi
office.

Nagka-emergency po kas--
Hindi naman siya nakatapos sa pagpapaliwanag dahil pinutol na agad ni Jean ang p
agsasalita niya. Nagngingitngit naman siya sa inis. At hindi ka man lang nagsabi
kahit kaninu? Kahit man lang sa kahit isang kasama mo sa department?
E sa emergency nga diba? Nasa kidnapan na yung utak ko. Maiisip ko pa ba naman yun?

Syempre pupuntahan ko na yung anak ko. Gusto niya sanang sabihin. Maam big--
Kahit ano pa yang dahilan mo Ms. Evangelista,dapat nagpaalam ka pa din. Baka naka
kalimutan mong isa kang empleyado dito. Binabayaran. Di porke nagustuhan ko yung
reports na pinagawa ko sayo e gagawin mo na ang gusto mo. Iilang araw ka pa lang
dito, ganyan na agad ang pinapakita mo.
Bakit ba pakiramdam ko malaki talaga ang galit sakin ng isang to? Ano ba talaga a
ng issue niya sakin? Kung wala lang akong kontrata dito.. Sorry po Maam, hindi na p
o mauulit. Cause theres no point in explaining dahil bingi naman siya. =___=
Dapat lang! Patunayan mong nararapat kang ipasok dito sa Elite Mag! Sige na. Buma
lik ka na sa table mo. And pupunuan mo yung oras na nawala ka kahapon.
Aalis na sana si Chloe ng ma-realize niya ang sinabi ng boss. Po?!
Are you deaf?! Singhal nito.
Para nagtatanong lang, bingi agad?
I mean, bakit kailangan ko pang punuan? Pwede namang i-mark nalang na absent. O
kaya ibawas na lang sa sweldo ko. Naisip niya. Instead na makipagtalo, sumagot n
a lang siya ng H-hindi po
Now go. You have tons of things to do. Have problem with that?
Umiling na lang si Chloe at tumalikod na para umalis kahit gustong gusto niyang
sabihin na Meron! May dinnerdate kami ni Dylan mamaya! TT3TT
Pagkabalik na pagkabalik niya sa table, nilapitan agad siya ni Clare na mukhang
nag-aalala. I bet napagalitan ka. Tinatawagan kita kahapon pero di ka sumasagot.
San ka ba nagpunta?
Nagka-emergency kase e. Sorry nga pala hindi na ako nakapagpaalam.
She looked confused. Involve ba si..? She gave Chloe a You-know-Who-look. Voldemort
lang? Hahaha.
Naig-isip muna siya sandali, at naalala niyang alam nga pala nito ang tungkol sa
kanila.
Ahh.. Yeah. by the way, thanks nga pala Clare a? Sinabi niya sakin yung ginawa mo.
. Waaaaaaa! Thank you talaga. Kung hindi dahil sayo, dedo sana ako kay Maam Jean k
ahapon.
Ah! Yun ba?! Ahihihihihih! Kayo pala! Grabe! Hindi nga agad ako makapaniwala, tot
otoo pala. So anong nangyar--!!
Kaya naman pala pasaway ang isang yan, dahil na din sayo Clare.
Nagulat pa ang dalawa nang may biglang nagsalita sa likod nila.
Ano? Magkukwentuhan na lang kayo dyan?!
Siguro itong boss namin araw-araw may dalaw. =__= Palagi nalang bad mood!
Natataranta namang ipinatong ni Clare yung kanina niya pang dala na folders sa t
able ni Chloe. AhA-ano Chloe.. Eto yung gagawin mo n-ngayon. Kelangan mo ipasa yan
before ka umuwi. She gave me an apologetic look.

Tiningnan niya yung pile. I understand. Sana lang matapos ko to bago ako umuwi. I
sip niya. (__)
Umalis naman na din yung dragona at bumaling na ulit sakanya si Clare.
Waaaaaaa! Sorry talaga Chloe. Inutos lang yan sakin ni Maam Jean e.
Bakit ba ganito ang pinapagawa niya sakin? Balak niya ba akong gawing secretary?
Totoo naman! Hindi ko naman trabaho tong pinapagawa niya. >__<
Hindi ko nga din alam. Ang totoo niyan sayo lang siya ganyan. Pero dont worry. Baka
tinetest lang niya yung patience mo. Kasi nabigla din siya sa pagkakapasok mo d
ito. Lahat kasi kami dito dumaan sa screening niya, ikaw lang ang hindi kasi yun
g may-ari yung mismong nagpasok sayo dito.
Yung may-ari ang mismong nagpasok? Sino bang may-ari ng Elite mag? Hindi ba si Maa
m Jean?
Hindi nuh. Siya lang ang EIC. Si---
*phone rings*
Istorbo yung telephone.
Ayy sandaliHello?
Hey..
DylaDy? Muntik niya ng maisigaw yung pangalan niya. Mabuti nalang napigilan niya. Na
papangiti naman si Clare at sumenyas na aalis na. Napatawag ka? Baling niya sa kau
sap sa kabilang linya.
Kanina pa nga ako tumatawag sa cellphone mo, hindi ka naman sumasagot kaya I trie
d dito sa office. Busy ka ba?
Ah.. Eh.. Kagagaling ko lang sa office ng boss ko. Bakit? May problema ba?
Wala naman. Gusto ko lang ipaalala sayo yung date natin mamaya.
Panic mode! Waaaaaaaaaaaaa!!! Paano ko ba sasabihin na hindi ako pwede mamaya? T
T______TT
Hey.. Andyan ka pa ba? Hindi namalayan ni Chloe na ang tagal niya palang hindi umi
imik sa kakaisip kung paano niya sasabihin kay Dylan na hindi siya pwede mamayan
g gabi.
Ano kasi.. D-dylan ano e.. Kinakabahan talaga siya. Nahihiya din kasi kay Dylan da
hil excited na excited ito dahil ito daw ang unang beses na magdi-date sila bila
ng isang couple.
Why are you stammering? Dont tell me hindi ka pwede mamaya?
Waaaaaaaaaaaaa!!!! Sorry talaga! Sorry talaga! Ang dami ko kasing gagawin. Kailan
gan ko pa mag-overtime mamaya. Male-late nga ako ng uwi. Kasi naman nagalit yung
boss ko saken dahil sa pag-alis ko sa trabaho kahapon. Ayun! sabi tuloy kelanga
n ko daw punan yung oras na nawala ako. At eto ang dami-dami ko pang reports na
kailangan ipasa mamaya bago ako umuwi! Sorry talaga Dylan! Mahabang paliwanag niy
a. She crossed her fingers hoping na hindi magalit si Dylan. Alam niya kasi na n
agpa-reserve na ito ng lugar para mamaya tapos hindi naman matutuloy. She really

feels bad.
. silence ..
Hindi.Maghihintay ako. Tapos binabaan niya na si Chloe.
Anong hindi ang sinasabi nun? Maghihintay daw e hindi nga ako pwede! Tapos binabaa
n pa ako ng phone? Hay! Nagalit kaya siya? Bahala na nga. Babawi naman ako e.. N
akakaasar naman kasi ang Jean na yun! >__<
Sorry talaga Dylan! Huhuu
**
Hindi daw pwede mamaya dahil madaming gagawin at mag-oOT? Ako nga napilitang i-c
ancel yung shoot sa movie namin mamaya dahil nagsabi na ako na hindi ako makakar
ating. Psh!
Hindi ako papayag na hindi matuloy yun! Pinaghandaan ko pa man din tapos sisirai
n lang ng boss niya? Di pwede!
Tinawagan niya si Clare para humingi ng tulong. Pero pagkatapos nilang mag-usap,
laglag ang balikat niya. Theres no chance na makakaalis si Chloe sa office, not
until 10pm! Grabe! Papatayin ba siya ng boss niya?! Pero nangako naman si Clare
na tutulungan niya ito para matapos agad lahat ng reports.
Paano naman mamaya? *sigh*
Hindi Dylan! Hindi masasayang ang effort mo. Si Chloe lang naman ang kailangan m
o para matuloy yun. Hindi naman importante kung sa sosyal na hotel o restaurant
pa. Ang importante nandun siya.
Nakaisip siya ng ideya para matuloy ang plano para mamayang gabi.
Dali-dali siyang umuwi sa bahay na binigay niya kay Chloe. Ang totoo, hindi pa s
iya dito nakatira. Gusto nila na lahat ng nangyayari ay nasa lugar.
**
Sa kabilang banda, masakit na ang lahat-lahat kay Chloe---ulo, likod, tiyan at b
atok dahil sa dami ng ginagawa. Tiningnan niya ang orasan. Pasado alas-nuebe na.
TT___TT
Isang oras na dapat kaming nagde-date ni Dylan. Naghihintay pa din kaya siya? Hu
hu
Kung may magagawa lang ako.
Malapit na din naman niyang matapos ang ginagawa dahil tinulungan naman siya ni
Clare. Ang totoo niyan, si Clare ang tumapos ng kalahati ng reports at kanina pa
ito nakauwi. Siya na lang at ilang mga empleyado ang nandidito at gusto na rin
niyang umuwi.
Ilang minuto pa ang nakalipas at kulang na lang ay tumalon si Chloe sa sobrang t
uwa dahil sa wakas ay natapos niya din ang kahuli-hulihang report!
Fina-finalize niya na lang ang mga iyon ng mag-vibrate ang cellphone niya.
Multimedia message?

Binuksan niya iyon at nakita ang picture ni Dylan habang buhat si Lance at pareh
ong ngiting-ngiti with a message: Your familys waiting for you Mommy. :)
Napangiti naman siya. ^____________^
At least hindi galit si Dylan. Naisip niya.
Pero teka! Bakit gising pa si Lance? Waiting for me?!
Nagmamadali namang inayos ni Chloe ang mga reports at nilagay sa office ni Jean.
Wala na din ito kaya wala ng pumuna sa kanya.
Mabuti na lang at nakakuha agad siya ng taxi para makauwi na.
Hindi niya alam kung bakit nung nakita niya ang picture ng mag-ama ay parang naw
ala ang pagod niya at napalitan iyon ng excitement at pag-iisip kung bakit hinih
intay siya ng mga ito.
Pero hindi niya nakalimutan to make a mental note na pagalitan mamaya si Dylan d
ahil pinupuyat nito ang anak nila. =_______=
Habang papalapit sa bahay ang taxi na sinasakyan niya,, nakaramdam siya ng kaba.
Hindi niya alam kung bakit. Wala naman sigurong masamang mangyayari pero kinaka
bahan talaga siya.
Pagkababa niya sa taxi, napansin niya agad na parang may kakaiba sa bahay kahit
mahigit isang araw pa lang siya dito.
Whats going on here? tanong niya sa sarili.
Pumasok na siya sa loob para masagot ang katanungan.
She feels weird.
Dylan? Tawag niya pagkapasok sa bahay. Pero walang sumagot.
Umakyat siya para tingnan sa mga kwarto baka naroon ang mag-ama, pero wala.
Bumaba siya ulit, this time naisip niya nab aka lumabas ang dalawa. Andrea?.. Man
ong Canor? Tawag niya sa dalawang kasama sa bahay. Pero wala din ang mga ito.
Okay? Akala ko ba my family is waiting for me? Bakit kahit isa sa kanila wala di
to? >__<
Umupo siya sa sofa sa sala. Maya-maya, may narinig siyang tunog ng gitara.
Nung una medyo natakot pa siya dahil nga wala namang tao. Pero napagtanto niya n
a sa labas naman nanggagaling yung tunog.
Sinundan niya ang tunog at nanlaki yung mga mata niya nang makita ang pinanggaga
lingan nito!
Nadatnan niya sa garden ang mga hinahanap.
Lumakas ang kabog ng dibdib niya ng makitang si Dylan pala yung tumutugtog.
Nakangiti ito sa kanya at nagsimulang kumanta.
Forever can never be long enough for me Feel like I ve had long enough with you

Forget the world now we won t let them see But there s one thing left to do
Hindi maintindihan ni Chloe ang nararamdaman. May ideya na siya sa nangyayare, p
ero hindi pa din siya makapaniwala. Tiningnan niya ang mga kasama nito, lahat si
la ay nakangiti sa kanya maging si Lance na tuwang-tuwa ata sa panunuod sa kanya
ng Daddy habang kumakanta.
Now that the weight has lifted Love has surely shifted my way Marry Me Today and
every day Marry Me If I ever get the nerve to say Hello in this cafe Say you wi
ll Mm-hmm Say you will Mm-hmm
Napatakip si Chloe sa sariling bibig dahil pakiramdam niya sasabog siya sa tuwa
at kilig.
Naglakad siya papalapit sa kanila. Totoo ba lahat ng ito?
[ Lyrics from: http://www.lyricsmode.com/lyrics/t/train/marry_me.html ] Together
can never be close enough for me Feel like I am close enough to you You wear wh
ite and I ll wear out the words I love And you re beautiful Now that the wait is
over And love and has finally shown her my way Marry me Today and every day Mar
ry me If I ever get the nerve to say hello in this cafe Say you will Mm-hmm Say
you will Mm-hmm
Habang si Chloe ay nagagalak, si Dylan naman ay punung-puno ng kaba. Siguro ay d
ahil unang beses niya na ginagawa ito at nahaluan na din ng takot nab aka hindi
pumayag si Chloe. Tiningnan niya ang babae na ngayon ay nakatingin din sa kanya.
Nginitian niya ito habang siya ay kumakanta.
Sigurado siya. Siguradong-sigurado na ang babaing nasa harap niya ngayon ang gus
to niyang makasama habambuhay.
Promise me You ll always be Happy by my side I promise to Sing to you When all t
he music dies
And marry me Today and everyday Marry me If I ever get the nerve to say hello in
this cafe Say you will Mm-hmm Say you will Marry me Mm-hmm
Tinapos ni Dylan ang pagkanta at si Chloe naman ay nanatiling speechless at nati
tigilan.
Iniabot ni Dylan ang gitara kay Mang Canor na agad namang kinuha nito.
Lumapit siya kay Chloe at hinawakan ang dalawang kamay nito sabay tingin sa mga
mata.
Halatang-halata naman na kinikilig ang baby-sitter ni Lance na si Andrea dahil h
indi magkamayaw sa paghagikhik ito na waring siya ang pinag-alayan ng kanta at n
g event na ito.
Chloe.. simula ni Dylan. Kinakabahan pa din siya hanggang ngayon pero sinabi niya
sa sarili niya na kung hindi man maging successful ngayong gabi hindi siya mapap
agod na gawin ulit ito sa susunod hanggang sa pumayag na si Chloe.
D-dylan..Anong ibig sabihin nito? Nauutal na tanong naman ni Chloe. Siya man kagay
a ni Dylan ngayon ay kinakabahan na din.
Ganito pala yung feeling. Di ko alam kung matatae ako o anu. Naisip niya.

Hindi pa man din nagtatanong si Dylan ay iniisip na ni Chloe kung paano siya sas
agot. Oo kaya? O English? Yes? Of course I will? Absolutely? Definitely? Hays! Baki

hindi niya man lang ako sinabihan na magpo-propose pala siya ngayon?
(a/n: Ayy Chloe, ang alam kasi naming lahat, pag may proposal na nagaganap, dapa
t talaga masurprise yung babae e! XD Sorry ha! Haha)
When we first met I know youre different. Theres something in you na napaka-remarka
ble and that excites me. And the moment that we made love, sabi ko sa sarili ko,
ready na ata ako? Na pakiramdam ko talaga ikaw yung babae na gusto ko makasama
kahit ilang oras pa lang tayo nagkakakilala. I was planning that night to get to
know you even more. Para naman hindi mo isipin na baka nagmamadali lang ako or
nagpapalipas ng oras. And I was really disappointed when I woke up without you b
y my side. Gusto kitang hanapin at puntahan nun since alam ko naman kung saan ka
matatagpuan..
Huminga siya ng malalim na parang naaalala pa ang nagyari ng nagdaang taon.
Bakit nga ba hindi mo ako hinanap Dylan? Tanong naman ni chloe.
Tiningnan siya ulit ng binata. Natakot ako..Natakot ako naba ka hindi ka pa nga s
iguro handa. Naisip ko na siguro kaya ka umalis dahil ayaw mong mapapasok sa rel
asyon, lalo na at sa akin pa haha It was as if he was remembering yesterday and C
hloe can feel the pain in his voice.
Alam mo ba na hinintay kita noon. Haha. Kahit parang imposible at feelingera ko,
umasa pa din ako kahit papano. Ngumiti si Chloe at nagulat naman si Dylan sa sina
bi niya.
Hinintay mo ako?! Ang tanga ko talaga. Dapat pinuntahan kita ng araw na yun din.
Pero naduwag ako. Im sorry. Pero alam mo ba na thankful ako dahil hindi umepekto
ang proteksyon natin? Haha! Kita mo naman ang lakas ng lahi ko! Hahahahaha
Halos mamatay sa kakatawa si Dylan sa sinabi niya.
Seriously? Anong nakakatawa dun? Natigilan si Dylan ng makitang hindi tumatawa s
i Chloe. Tinaasan naman siya ng kilay ng huli.
Ikaw ba tatawa na lang dyan o magpo-propose ka? Mataray na tanong nito.
Nagulat si Dylan sa tanong ni Chloe. Hindi niya akalain na excited pala ito. Hah
a
Sumeryoso siya at nandyan nanaman yung naghahabulang daga sa dibdib niya.
Huminga muna siya ng malalim bago sinabi ang mga katagang..
Chloe Evangelista. I am Dylan Caine. Marry me.
*later*
-Chapter25. First official LQ turned to..?
-Beth, Im getting married.
Agad na sabi ni Dylan habang pumapasok sa office ng manager niya. Nabitawan nama
n ng huli ang ballpen na hawak at napatitig kay Dylan.

Kumunot ang noo ng babae. Pero sandali lang ay bumalik na ulit ang tingin nito s
a mga papeles na ginagawa. Stop fooling around Dylan. Sumasakit ang ulo ko
Tumigil si Dylan sa harap ng manager at itinuon ang dalawang kamay sa table nito
. I.Am.Not.
Tiningnan siya ni Beth ng seryoso. Ano nanaman ba ito? Maang-maangan pa nito. Kahi
t sa loob-loob niya, alam naman niya ang tinutukoy ng alaga.
You heard me. Im getting married.
Ano bang pinagsasasabi mo? Kanino? Wala ka namang girlfriend a!
Walang girlfriend pero anak meron. Gusto sana niyang idugtong. Pero dahil na nga
hindi naman alam ng binata na pinaiimbestigahan niya ito, nanatili siyang cluel
ess sa harap nito kahit gustong-gusto niyang burahin si Chloe at ang anak nitong
si Lance sa buhay ng alaga niya.
With my sons mother. tipid na sagot ni Dylan habang pinagmamasdan ang reaksyon ng m
anager.
Bilang parte ng pag-arte, kunwaring pinanlakihan ng mata si Beth na waring nabib
igla sa sinasabi ng alaga. You cant be serious! H-how could you have a child! Youre
kidding me!
Beth! I told you Im not! I have a son. And his mother and I are getting married!
Tiningnang mabuti ni Beth si Dylan. She was weighing her chances. Planning what
to do next.
Tell me about it She decided to make Dylan believe that shes on his side. Gusto niy
ang pagkatiwalaan siya ni Dylan para maging open ito sa kanya at ng sa ganun ay
mas madali niyang masisira ang namumuong relasyon ng dalawa.
Ikinwento naman ni Dylan ang lahat kay Beth. Mula sa party kung saan sila nagkak
ilala ni Chloe, hanggang sa umuwi siya sa probinsya at nakitang muli ang dalaga
na kasalukuyang nagle-labor at ipapanganak na ang anak niya.
Nakinig lang si Beth kahit alam nanaman niya ang lahat ng iyon.
And last night she accepted my marriage proposal! Pagtatapos ni Dylan.
Beth still have the blank expression.
She inhaled hardly. So what are your plans?
Ill marry her.
Tumayo si Beth at tumingin sa labas sa tabi ng bintana. I know. I mean how about
the media?
Ill tell them.
You cant just do that! Sigaw ni Beth kay Dylan.
Of course I can!
Youre at the peak of your career! Youll ruin it!
I have fans! Kahit naman siguro mag-asawa na ako susuportahan pa din nila ako!

Paano kung hindi?!Paano pag inannounce mo to sa media at hindi nila matanggap?

Hindi makasagot si Dylan. Hindi naman sa natatakot siya. Entering the show busin
ess was the most successful path that hes taken. And he cant just let it go like t
hat.
Kakayanin mo bang mamili between your career and them? Tanong ni Beth ng mapansin
niyang natitigilan si Dylan.
Napangiti siya sa isip niya. Alam niya na ang weak point ng alaga.
Well take it slow. Ihanda muna natin ang mga tao sa gusto mong mangyari. I promise
you, Ill do anything to help you. Dugtong pa niya at bahagyang pi-nat si Dylan sa
balikat. For the meantime Id like to meet her. And.. Do good in your movie. Nagag
alit na ang production dahil nagiging pasaway ka daw. We wouldnt want that to hap
pen.
***
Sa kabilang banda, masayang ibinalita ni Chloe sa mga malalapit na kaibigan at k
amag-anak ang planong pagpapakasal nila ni Dylan. Tuwang-tuwa ang lahat lalo na
ang parents niya dahil inaakala ng mga ito na sa susunod na taon pa sila ikakasa
l gaya ng sabi ni Dylan. Wala pang major details ang kasal basta ang gusto nila
ay March. Thats actually less than two months from now. Kaya siguradong magiging
busy sila sa preparations.
Nang tawagan naman niya si Kate, hindi niya alam kung ito ba ay natutuwa o nagba
banta sa kanya.
Grabeee bessy! Im so happy for you!!!! Tunay na tunay na talaga!!! Ako ang maid of
honor ha! Hindi maawat sa katitili si Kate sa kabilang linya.
Kate naman ang boses mo.. Oo naman! Sino pa bang gagawin kong maid of honor e ika
w ang bestfriend ko!
Waaaaaaaa!! I love you talaga bessy! But wait!!
Oh ano?
Alam mo ba yung rules of engagement?
Huh?! Meron ba nun? Ngayon ko lang ata nadinig yun a..
Sinabi ni Kate lahat ng rules.
Hindi magagawa ni Dylan yun. Confident na sagot ni Chloe. Katwiran niya, si Dylan
naman yung kusang nagpropose diba? Kaya imposible na magpaloko-loko siya bago sil
a ikasal.
Whatever you say. Hindi ko naman din alam kung totoo yun! Hahaha! Napanood ko lan
g din kasi yun e! Haahahahahha
Abnormal ka talaga Katiee!!! Bye na nga. Madami pa akong gagawin!
Binabaan niya na din ng cellphone ang kaibigan na tawa pa din ng tawa.
Imposible. Sabi niya sa sarili.
***

Kinagabihan, si Chloe ang nag-prepare ng dinner dahil doon kakain si Dylan para
mapag-usapan nila ang details ng kasal.
Medyo na-late pa ito ng dating dahil galing pa ito sa shooting.
Halatang pagod na pagod ito at paakyat na sana sa guestroom ng pigilan ito ni Ch
loe. Hey.. Hindi pa tayo nakakapag-usap..
Ahh. Pwede bang bukas na lang? Inaantok na kasi ako.
Chloe stared at him. Nakaramdam naman si Dylan na irritable ito kaya bumaba siya
ulit at umupo sa sofa. Alright. Lets start para makapagpahinga na ako..
Gusto sanang mainis ni Chloe sa inaasta nito pero inintindi niya na lang dahil h
indi din naman biro ang trabaho nito.
Umupo si Chloe sa tabi ni Dylan at binuklat ang photo album na ipinahiram sa ka
nya ng wedding organizer na hinire nila.
So.. San mo gusto? I have photos here ng mga simbahan at designs na din. Tingnan
mo. Iniabot niya kay Dylan ang album at binuklat naman nito iyon.
San mo ba gusto?Tanong ni Dylan.
Ang totoo, excited talaga si Chloe na mag-prepare sa kasal nila. Minsan lang siy
a ikakasal and she wants it to be perfect.
May nagustuhan ako dito.. Si Chloe naman yung bumuklat hanggang makita ang hinahan
ap. Its somewhere between Tagaytay and Batangas.. Ang cute kasi napaka-solemn ng p
lace. Peaceful and eco-friendly pa. Look at this.. Tinuro ni Chloe yung mga touri
st spot sa area. Punong-puno ng ibat-ibang klase ng halaman at puno sa paligid. Me
ron na ding pwedeng reception area dito kasi they cater nga this kind of event.
Ang kailangan na lang natin is sabihin sa kanila yung details and sila na ang ba
hala kung anong gagawin nila.
Dylan lazily nodded. Chloe looked at him questioningly. Maganda. Dugtong pa ni Dyl
an. Pero ang isip niya ay naglalakbay na sa dreamland. Gustong-gusto na talaga n
iyang matulog dahil sa sobrang pagod sa shoot nila kanina.
Naiinis naman si Chloe sa attitude ni Dylan pero pinigilan niyang magalit at pin
agpatuloy ang pagbi-brief kay Dylan.
And you know what I love about this place?
*yawn* What?
Its far from here. Hindi nila aakalain na dun ikakasal si Dylan Caine. Chloe smiled
. Thats what she wants. A simple and solemn wedding.
Dyan na ba talaga ang gusto mo? Tanong ni Dylan na parang konti na lang ay matutumb
a na.
Yeah.. Dito din namin planong magpakasal ni Paulo noon.. Tahimik kasi tapos magan
da pa. Sabi pa nga ni Paulo parang heaven dun kasi may fog din. Tapos puro puno
talaga. Tapos-- Natigilan si Chloe ng ma-realize niya kung anong sinasabi niya.
Para namang binuhusan ng malamig na tubig si Dylan sa narinig.
So it was like that? She wants to fill our wedding details with the memories of

her ex?
Napansin ni Chloe na natahimik si Dylan at parang naging stiff ito. I-Im s-sorry.
Its not what you think it is.
Tumayo si Dylan. I hope its not Chloe. Bukas na lang tayo mag-usap. Imbes na sa taa
s ito dumiretso, lumabas ito ng bahay at nadinig ni Chloe na umalis ang ito dala
ang kotse.
What have I done?! Hindi ako nag-iisip. T____T
Im sorry Dylan.
***
Kinabukasan, hindi makapagdecide si Chloe kung ano ang uunahin. Hindi kasi sumas
agot si Dylan sa mga tawag at texts niya. Hindi naman siya pwedeng umabsent dahi
l patay nanaman siya sa boss niya!
Nagdesisyon na lang siya na dumaan muna sa unit ni Dylan para makipag-ayos.
Nag-doorbell siya at pagkabukas na pagkabukas ng pinto, guess what?!!
Kitang-kita niya na may babae sa kwarto ni Dylan and shes naked! Kumot lang ang n
agtatakip sa kalahati ng katawan nito! At si Dylan.. Hes just wearing his boxer s
hort! Sinugod ni Chloe yung babae at sinabunutan. Kulang nalang makalbo ito dahi
l hindi siya makalaban habang hindi naman siya maawat ni Dylan. Galit na galit t
alaga siya. Pero---IMAGINATION NIYA LANG ITO. XD
Pinagbuksan siya ni Dylan ng pinto. Nginitian niya ito subalit nakakunot lang an
g noo nito at parang nagtatanong.
Anong ginagawa mo dito? Sobrang aga pa Nawala naman ang ngiti sa labi ni Chloe. Ha
latang galit si Dylan sa kanya.
Hindi mo man lang ba ako papapasukin? Hopeful na tanong ni Chloe.
Bumuntong hininga si Dylan at niluwagan ang pinto. Pasok ka
Pumasok si Chloe at isinara naman ni Dylan ang pinto.
Ito ang unang beses na nakapasok si Chloe sa unit ni Dylan. Malinis. She was exp
ecting na sa sobrang hectic ng schedule nito ay mawawalan na siya ng time para m
ag-ayos pa ng mga gamit. Pero siguro pinapaayos niya ito.
So? tanong ni Dylan na nakasandal sa wall at nakapikit while hes pinching his noseb
ridge. Sign na badmood siya.
Lumapit si Chloe dito and cupped Dylans face. Napamulat naman ang binata. Im sorry S
he said while looking in his eyes.
Tinanggal ni Dylan ang pagkakahawak sa kanya ni Chloe at naglakad papunta sa kit
chen. Kumain ka na? Pagbabago niya ng topic.
Hindi niya din maintindihan kung bakit ba siya nagseselos sa patay?
Pero diba nga may kasabihan na hindi naman flirts o flings o third parties ang ka
laban mo pagdating sa love.. Kundi yung taong sobrang minahal niya bago naging k

ayo.
At si Paulo yun. He was her first love.
Dylan naman lets talk. Sumunod sa kanya si Chloe.
Were talking Supladong sagot nito. Nagsimula itong magprito ng hotdogs.
Naramdaman naman niya na niyakap siya ni Chloe mula sa likod.
Hey.. Nagluluto ako Sinubukan niyang tanggalin ang mga kamay nito pero mahigpit an
g pagkakayakap nito sa kanya.
Nanatili sila sa ganung pwesto hanggang sa maramdaman na lang ni Dylan na basa n
a ang likod niya at humihikbi na si Chloe.
C-chloe.. Are you crying? Hey.. Hindi umiimik si Chloe pero hindi nito binibitawan
si Dylan.
Chloe ano ba? Naiinis si Dylan dahil umiiyak si Chloe ng dahil sa kanya.
Im sorry *huk* You know I love him. Hanggang ngayon nararamdaman ko na mahal ko si
ya. *huk* I thought siya na yung makakasama ko. *huk*
Nasasaktan si Dylan sa naririnig
asaktan si Chloe. Tinanggal niya
siya ni Chloe habang patuloy pa
I love you too. I never thought
ulo. Mas mahal kita Dylan. Mahal

niya pero mas nasasaktan siya na nakikitang nas

ang kamay nito at humarap dito. Tiningnan naman
din na umiiyak. But Dylan.. You should know that
that I would love other man more than I love Pa
na mahal..

Muli itong yumakap sa kanya. This time yumakap na din siya. He unconsciously smi
led.
Wala siyang dapat ipagselos. Wala na si Paulo. Ang importante ay yung ngayon. Si
la.
Sapat na yung sinabi ni Chloe para mapanatag yung loob niya.
I love you Chloe. Stop crying.. Sabi niya dito habang hinahaplos ang buhok nito.
Nag-angat naman ng ulo si Chloe para tingnan si Dylan. Prove it. Sabi niya.
Naguluhan naman si Dylan sa sinabi niya kaya mukhang tinatakan ng ? Mark yung mukh
a niya.
What do you me---!
Hindi na natapos ni Dylan yung sasabihin niya coz Chloe started kissing him aggre
ssively.
Ilang Segundo bago nag-register sa utak ni Dylan ang sinabi ng fianc and when he
fully understood, he deepened the kiss.
Binuhat ni Dylan si Chloe pero hindi pa din naghihiwalay ang mga labi nila hangg
ang sa makarating sila sa kwarto. He shut the door with his foot and lay Chloe i
n his bed.
When he felt that hes losing his control, dumistansya siya kay Chloe and said, Oh
God! Chloe please go hanggat napipigilan ko pa ang sarili ko, baka kung anong ma
gawa ko sayo..

Chloe smiled at him teasingly. E di gawin mo.. She pulled Dylan closer and kissed
him again.
*later*
-Chapter26. Spell H-A-S-S-L-E?!
-CHLOEs POV
Pagkamulat na pagkamulat ng mata ko, siya agad yung nakita ko.
Napangiti na lang ako habang unti-unting bumabalik sa ala-ala ko ang mga nangyar
i samin kanina.
Halo-halo yung nararamdaman ko ngayon. Kasabay ng tuwa dahil nandito ako at kasa
ma siya, ay yung takot na baka dumating yung oras na hindi ko na kayang mabuhay
ng wala siya.
I really love this guy.
Ngayong tinitingnan ko siya, pakiramdam ko ang swerte-swerte kong tao cause I hav
e him.
I have a good view of his face cause my head is resting against his chest.
Ang gwapo-gwapo niya talaga.
Hes got long eyelashes na match na match sa singkit niyang mata. Tapos yung ilong
niya, ang tangos-tangos. And the lips! OMG! The lips. Ang nipis, at masarap hal
ikan.
CHLOE?! Sari-sari ang iniisip mo!
Ano nga kaya kung halikan ko nuh? Tutal tulog naman siya. Hindi niya malalaman.
Grabe! Ang pervert ko! Hahaha
Bakit ba? Para kiss lang e. >3<
Unti-unti kong nilapit ang mukha ko sa kanya..
I smiled before I kissed him.
My plan was just to give him a peck on the lips, pero bigla na lang humigpit yun
g pagkakayakap sakin ni Dylan.
O_______O
He kissed me gently but deeply. I almost lost my breath!
He opened his eyes and smiled when our lips parted.
Good morning again my queen He said, still holding me.
I blushed. Sinong hindi magba-blush?! Nahuli lang naman niya ako sa kalokohan ko

. Kyaaaaaaaaaaaa!! Nakakahiya.
G-good morning I nervously answered.
He chuckled. I looked at him. Wag mong sabihing nahihiya ka pa after what happene
d a few hours ago?
Nag-iwas ako ng tingin. D-dylan naman. Lets not talk about it
Kumunot naman yung noo niya. Why not? Nagsisisi ka ba na may nangyari saten?
Nagsisisi?! Baliw ba siya?! Of course not! Di niya ba naisip na nakakahiya? >/////
//////////<
Good. Dahil hindi ko pinagsisisihan yun. Lahat yun. I love you
I love you too He was about to kiss me when we heard a very embarrassing sound.
*kroooooooooooookk* (Tunog yan ng kumakalam na sikmura. Wag ka magulo! Hahaha)
Imbes na halikan niya ako. Tumawa lang siya ng pagkalakas-lakas. Umuuga na yung
kama dahil sa vibration ng katawan niya.
HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHHAAHHAHAAHHAHA---ARAY!!
Hampasin ko nga. Napahiya na nga yung tao, pinagtatawanan pa. >_______<
Sorry pffffthahahaha! Hindi na, hindi na tumigil siya sa pagtawa ng ambaan ko nana
man siya Dont tell me papasok ka kanina sa trabaho ng hindi man lang nag-aalmusal?
Paano naman ako mag-aalmusal e galit siya sakin? Syempre yung atensyon ko nasa pa
g-iisip na ng way kung paano ako makikipag-ayos sa kanya diba?
Ikaw kasi ayaw mo akong kausapin kaya dumiretso na ako dito kanina bago.. a-ako..
pumasok sa Oh shit! Napatampal ako sa noo ko.

Hey My, dont cuss saway niya sakin Whats wrong? tanong niya ng natataranta akong hina
ap kung saan na napapunta yung mga damit na pinalipad namin kanina.
Asan na ba yun?!
Naku naman..
Ngayon pa mga nagkandawala.
Ayun yung blouse ko!
Nasa pinto ng CR?
Ang layo naman ng inabot nito.
Nagmamadali akong nagbihis. Ano bang problema? Bakit natataranta ka dyan? Lumapit s
akin si Dylan na ngayon ay nagbihis na din.
Late na ako. Anong oras na ba? Patay nanaman ako nito sabi ko habang inaayos ang s
arili ko sa harap ng salamin.
Magte-ten na
Oh My. Im dead. I have to go. Bye! Nagtatakbo na ako palabas ng kwarto niya at kinu

ha ang mga gamit na naiwan ko sa sala. Pero bago pa man ako makalabas ng unit ni
ya ay inabutan niya ako.
Huy! May nakalimutan ka Tinaasan pa ako ng kilay oh. ~__^
Chineck koyung mga gamit ko tapos umiling Wala naman
Aish! Meron sabi hinila niya ako papalapit sa kanya at..
*tsuup!*
O________O
Halikan daw ba ako.
Ingat ka. May dala ka bang kotse? Hindi kita mahahatid, may shooting ako.
Oo may dala ako. Sige na. Bye
Ok. I love you.
I smiled. Nasasanay na siya ha. Ako din ^_________^ I love you too
Hindi ko na siya hinintay sumagot dahil tumakbo na ako palabas ng building.
Sa Elite Bldg.
OMG. Lagot talaga ako.
Nagmamadali akong pumunta sa table ko.
Gusto ko sana magtanong kung hinanap ako ni Mam Jean, kahit alam ko namang oo, k
aso busy silang lahat. Ano kayang meron?
Dito kasi sa Elite, hindi lang mga writers ang nagtatrabaho. Full package na. Mo
delling agency din to. May workshop din para sa mga aspiring artists. Lahat na.
Kaya ang yaman panigurado ng may-ari nito.
Pagpasok ko pa lang sa baba kanina halos walang makausap talaga. Puro mga nakasu
bsob sa mga ginagawa nila. Madami ding nagtatakbuhan. Meron pang mga photographe
rs akong nakasalubong.
Hindi ko naman alam ang gagawin ko dahil hanggang ngayon hindi pa din ibinibigay
sakin ang talagang magiging trabaho ko dito. Baka forever assistant/secretary a
ng drama ko dito a!
Pinanood ko lang yung mga taong pabalik-balik sa harapan ko. Hindi ko naman sila
matanong dahil wala naman akong masyadong kilala dito.
May 15mins na ata akong nakaupo lang ng may biglang sumigaw ng pangalan ko Chloe!
Napalingon naman ako bigla. Si Clare lang pala. Akala ko si Mam Jean na. Clare..
Sorry kung ngayon lang ak--
Its ok. Tinawagan ako ni Dylan. Sabi niya siya daw may kasalanan kung bakit late
ka at ako na daw ang bahala sayo. She gave me a meaningful smile.
Nahiya naman ako. Ayy. Ganun ba. Thank you. E si Mam Jean? Hinanap niya ba ako? Ki
nakabahang tanong ko.

Lucky you. Wala pa si Mam Jean dito. Baka bukas pa yun. Nasa business trip siya n
gayon.
Phew! Buti na lang. Bakit busy ang mga tao ngayon? Anong meron?
Napansin mo pala. Biglaan kasi. Ganyan dito kapag may pinag-aagawan na kliyente.
May clothing brand kasi na naghahanap ng magseservice para sa grand opening ng n
ew image nila. Full production yung kelangan. Pati mga brochures at commercials,
pati na din mga advertisements kelangan nila. Malaking kliyente yun. Kaya nga b
usy lahat kasi sa Saturday dadating yung magt-try. We have to please and amaze t
hat client or else, mapupunta sila sa kabilang kumpanya and hindi magugustuhan n
g management yun. Mahabang paliwanag ni Clare.
Ganun pala dito? Bawat kilos pala talaga kompitensya. Tsk! Kailangan talagang ma
ging maayos dahil sabi nga ni Clare, malaking kliyente yun.
Tapos Saturday na agad?! Ambilis. Thursday na ngayon a.
May tanong ka pa ba? May kukunin kasi ako sa wardrobe
Oo! Anong gagawin ko?
Napaisip naman si Clare. Kung nung nakaraan nagrereklamo ako sa mga pinapagawa s
akin, ngayon naman naghahanap ako ng gagawin! Haha. Labo.
Just stay there. Tumulong ka na lang if may matutulong ka. Wala kasing order si M
am Jean. Pag mga ganitong panahon naman kasi teamwork talaga dito. She waved and
walked away.
Lumipas yung buong maghapon na wala akong ginawa. Gustuhin ko mang tumulong, kas
o puro naman maiinit ang ulo ng mga tao dito. Tsk!
Off na ako ng 5pm. Dumiretso ako sa mall para mag-unwind lang ng konti. At para
na din mamili ng matitinong damit! Tsk! Ayos naman na siguro. Mukha na akong tan
ga sa trabaho ko e. Naturingang expose sa press tapos mukha akong galing sa sina
unang panahon. >__<
Papayag na yang si Dylan! Uutuin lang ng konti. Haha
Bumili na din ako ng mga bagong damit ni Lance. Ambilis kasi lumaki ng baby ko. M
alapit na din ang birthday niya! Yehey!
(a/n: Malapit na birthday ni Baby Lance! Anong gift niyo?!XD)
Papalabas na ako ng department store. Gusto ko pa sana mag-ikot-ikot kaso ang da
mi kong dala! Hindi ko naman akalain na ganito naman pala kadami yung nakuha ko
kanina. Halos di ko na mabitbit.
Hirap na hirap ako sa pagbitbit ng mga dala ko at dahil napakawerte kong tao at
talaga namang saktong-sakto na pagliko ko ay..
.
.
.
.
.

.
.
.
.
.
*blag! pak.. pak. booog! duuuug!*
May nakabanggaan ako at naglaglagan yung mga dala ko. >____<
Im sorry Miss. Hindi kita napansin Pinulot naman niya yung mga pinamili ko.
Tiningnan ko siya. Paano mo naman kasi ako makikita e halos matakpan na ng cap mo
yung mukha mo. Pambihara naman Nagsimula na din akong pumulot ng mga gamit ko.
Sorry talaga Miss. May mga sumusunod kasi sakin e. Pasensya na talaga. Hingi niya p
a din ng paumanhin habang nakatungo.
Sumusunod? Ano yan stalker? Psh!
Parang ganun na nga. Eto oh.. Iniabot niya sakin yung mga pinamili ko at nakita ko
yung mukha niya.
Sabay kaming napasigaw ng:
Ikaw?! You?!
Its you again..Sabi niya sabay ngiti. ^_____^
Natulala naman ako.
Uwaaaa! Ang gwapo niya talaga. Siya yung lalaki sa hagdan at sa rooftop! Tanda n
iyo pa?! OMG!
Yung laway mo..
Huh? Napahawak naman ako sa labi ko.
Wala naman e.
Ahahaha! Joke lang. Ikaw kasi, kung makatitig ka akala mo wala ng bukas. Alam ko
namang gwapo ako
Wow! Lakas din ng hangin mo a
Haha. Hindi naman masyado.. So.. Sa Calendar kasi namin kakatapos lang ng Pasko..
Ano bang pinagsasasabi nito? Eh? Kakatapos pa lang naman talaga.. Baliw bato?
E bakit ang dami mong panregalo? O wag mong sabihin na nagcha-charity work ka? An
g bait mo naman.
Bago pa ako nakasagot,nagtanong na siya ulit. May kasama ka ba?
Ako lang mag-isa.

What? Tapos ikaw lang magdadala nitong lahat? Kaya mo ba?

=____________=
Nakaya ko nga kanina bago mo ako nabunggo diba?
Ayy oo nga nuh? Haha! Akin na, tulungan na kita. May sasakyan ka ba? O gusto mo h
atid na lang kita? Kinuha niya yung mga dala ko. Gentleman naman kahit papano.
Naku hindi na.. Dala ko yung car ko. Teka, sabi mo may mga sumusunod sayo? Asan na
? Wala naman akong nakita a.. Lumingon-lingon pa ako sa likod habang naglalakad k
ami.
Ahh.. Hahahahha! Mahilig siya tumawa ngayon. >____< Pero nung nagkita kami noon na
pakaseryoso naman niya! May topak ata to. Sayang, gwapo pa naman..
Ano ba Chloe! Ikakasal ka na oh!
Ayun sila oh! Turo niya dun sa ilang kababaihan na may sinusundan na lalaking halo
s kasing-tangkad lang nito.. at kasing-katawan. In fairness maporma ha. Mukhang
expensive ang clothes. Parang pang-model. E ang mukha kaya?
Sabi mo ikaw ang sinusundan? Bakit sa iba nakasunod? Tinitingnan ko pa din yung gr
upo. Mukhang sinusubukan nilang kuhanan ng picture yung lalaki, pero tagong-tago
naman yung mukha nito.
Hahahahhaha! Basta! Halika na.
Ano daw? Ayos din kausap to a.
Ng makarating kami sa sasakyan ko, siya na din ang naglagay sa compartment ng mg
a pinamili ko.
Pinagbukas niya pa ako ng pinto. Wow! Thanks so much..? Ano nga ulit pangalan mo?
Haha! Oo nga pala. Im Gian. Youre.. Chloe? Right? Nakangiting tanong niya.
Howd you know?
Nabasa ko sa license mo.. sabay turo sa drivers license ko na nakasabit sa may mirr
or. Bye! See you soon! Sinarhan niya na yung pinto. Aba!
At see you daw? Dun din ba siya nagtatrabaho? Parang di naman e. Natutulog nga l
ang siya sa hagdan. Tsk!
Nag-drive na lang ako pauwi. Tumawag din yung wedding organizer namin at nag-rep
ort na ok naman na daw lahat. Kelangan na lang namin mamili ng color motif, pati
na din mga designs ng mga gagamitin sa reception. At pati na din pala yung wedd
ing dress ko.
Gusto ko sana si Dylan yung kasama ko na pumili. Kaso ang busy naman niya. Hindi
na nga siya nakapunta dito sa bahay ngayong gabi dahil nasa shoot pa daw siya.
Tsk!
KINABUKASAN.
Nakakatakot yung atmosphere sa Elite pagkapasok ko pa lang. Grabe! Nababalutan y
ata ng black aura ang lugar na ito. Wala man lang ngumingiti at lahat ay seryoso
ng-seryoso.

Nandito na daw si Mam Jean kanina pa at madami ng napagalitan. Sigurado ako ay

nakapila na.
At hindi nga ako nagkamali dahil 5mins pa lang, pinatawag na ako sa office niya.
Youll be helping the production team tomorrow. Siguraduhin mong aayusin mo ang tra
baho mo bukas. Dahil kapag pumalya at ikaw ang dahilan..
Hindi pa man siya tapos magsalita ay sumagot na ako ng Yes Maam. Alam ko naman kasi
na mamaliitin nanaman niya ako.
Pero ano nga ba ang gagawin ko dun bukas?! E wala naman akong alam sa production
na ganun ek-ek!
Naku! Talagang sinusubukan ako ng taong ito! Gusto ata niya talaga na magmukha a
kong tanga! >____<
Pero syempre! Hindi ko hahayaang mangyari yun!
KAHIT HINDI KO ALAM KUNG ANO BANG GAGAWIN KO DUN! T________T
-Chapter27. What s wrong with them? :)
-CHLOES POV
SATURDAY.
Kahit medyo kinakabahan ako.. No! Scratch that! Kahit nangangatog yung tuhod ko sa
sobrang kaba dahil baka magkamali ako mamaya, naghanda pa din ako.
Sabi ni Clare, kasama daw ako sa conference room at kapag naglibot na ang mga kl
iyente sa Elite. Titingnan kasi nila lahat ng department sa building. Nagtanong
pa nga ako sa kanya kung ano ba dapat ang isusuot ko dahil baka mamaya pati hits
ura ko mapansin pa. At alam niyo ba kung anong sagot niya?
Wear something more.. tiningnan niya ako from head to toe ..presentable? You know w
hat I mean..
Yeah! In short yung magmumukha akong pang-ELITE! =________=
Ayoko naman mapahiya, kaya nag-ayos ako ng konti. Konti lang naman.
Lumabas na ako ng kwarto. Nadatnan ko si Andrea na kasama ni Lance sa kitchen.
Hello.. Gising na pala ang prinsipe ko.. Uwaaa. Ang gwapo-gwapo naman talaga ng b
aby namin.. Come to Mommy.. Mwaa.. Mwaaa. Binuhat ko si Lance at pinaghahalikan.
Nakakapanggigil naman kasi. Ang gwapo-gwapo e. Maganda pala combination namin ni
Dylan. Magandang lahi. Ahihihi!
Wow naman Ate! San ang lakad natin?! May date ba kayo ni Kuya? Excited naman tong s
i Andrea.
Date daw? E busy nga yun. Tsk. Isisingit niya nga lang mamayang off ko yung pagp
ili sa cake para sa wedding e.

Ano ka ba. May trabaho ako. May darating kasing kliyente kaya dapat maayos ako ti
ngnan.. What do you want baby? Huh? Kinikiliti ko pa si Lance na tawa naman ng ta
wa. Hahaha. Ang cute!
Gandara naman! Diba Ate sa Elite ka nagtatrabaho? Model ka? Waaaaa!! Sa tingin mo
ba pwede ako dun? Haaaaayy! Ang sarap siguro dun nuh? Mga sikat na sikat kasi an
g product ng Elite! Andrea said dreamily.
Napailing na lang ako. Sana naman hindi niya mahawaan si Lance. Kung hindi, lago
t to ke Dylan. Model ka dyan! Haha Writer ako nuh. Kaso kasama ako mamaya sa meeti
ng. So yun! Tsaka wag ka ngang nagde-daydream dyan. Siguro papasa kang model..
Tiningnan ko siya. Ang gwapo-gwapo nitong si Andrea! Ewan ko ba kung bakit to bum
igay ng ganito. Tsk!
Talaga Ate?! Tingin mo papasa ako?!
Oo naman.. Magpakalalaki ka nga lang!
>________________<!!!
Yan hitsura niya! Hahaha! Ayaw na ayaw maging lalaki. Tsk! Sayang ka dude!
Ate naman e! Ayun oh! Nag-pout pa! Hahahaha!
Heh! Aalis na nga ako. Si Lance ha. Wag mo papabayaan. Bye baby! Kiss na. Mwa!
Pagkatapos lumabas na ako papunta sa kotse ko. Nakita ko naman si Mang Canor.
M-maam Chloe? Bati niya sakin.
O___O??
Problema nito? Luluwa na yung mata oh. Parang ngayon niya lang ako nakita.
Tumigil ako sa tapat niya. Mang Canor naman, Chloe na lang po. Wag ng Maam. Pamily
a naman tayo dito e. Naiilang kasi ako. Tsaka isa pa hindi naman ako ang nagpapas
weldo sa kanila. Ayoko pati ng may natawag sakin ng ganun. Di bagay! haha
C-chloe?! Ikaw nga! Akala ko kung sinong magandang babae ang lumabas ng bahay! Na
kakapanibago. Ang ganda mo ngayon hija a!
=________=
So anong ibig sabihin nun? Pangit ako nung mga nakaraang araw? Ang sakit naman n
un.
Si mang Canor naman binola pa ako. Sige ho aalis na ako baka ma-late pa ako sa tr
abaho. Kayo na pong bahala dito a. bye po
Nag-wave na ako tapos pumasok na ako sa kotse ko.
Hindi masyadong traffic ngayon kaya medyo maaga ako ng 5minutes. Haha! Pinagmala
ki ang 5minutes! At least maaga pa din! Di gaya ng author na buzzer beater!
(a/n: awts! Wala man lang pasabi! Tinamaan tuloy ako. Haha! At least hindi na la
te! On time! Haha. Defensive!)
Nasa first floor pa lang ako, nagtitinginan na yung mga tao.

Meron pang mga nagbubulungan.

Ok!
Parang nangyari nato a. Nung first day ko. Remember?
Nakakailang naman! Lahat na lang ng makasalubong ko kung makatingin! May dumi ba
ako sa mukha? Nagsalamin naman ako bago bumaba ng kotse a!
Hmp! Bahala nga sila.
Dire-diretso lang ako ng lakad na parang walang nakikita. Haha Taas-noo talaga!
Chin up! XD
Pagpasok ko naman ng elevator, bumati sakin yung mga kasabay ko.
Good morning po sabay-sabay pa sila.
Eh? Ako ba yung kausap nila? Tumingin ako sa likod ko. Wala nanamang ibang tao.
Ngumiti na lang ako at bumati din Good morning
Tapos nun nagbulungan naman yung mga nasa likod ko.
Syempre narinig ko! Sa liit ba naman ng elevator diba?
G1: Ang aga naman ng mga kliyente.. Akala ko kasi 9am pa sila darating. Hindi pa
la uso sa kanila ang Filipino time?
Ano? Andito na agad sila? Akala ko pa naman ang aga ko! Late na pala.
G2: Oo nga e! Pero in fairness, hindi suplada. Yung ibang model kasi diba hindi m
an lang namamansin? Mukhang mabait naman siya. Sana yung iba din.
Wow! Na-meet agad nila yung isang model? Astig! Asan kaya yun ngayon? Gusto ko d
in makita. Hihi. Chismosa ko.
Ayan 5th floor na. Papalabas na ako ng may nagsalita, Sana po magustuhan niyo dit
o sa Elite! Good luck po
Ako ba ang kausap nila? Lumingon ako.
^_____________________^
Mga hitsura nila yan. Seriously? Ako ba yung model na sinasabi nila?! Hahahahaha
hahhaha!
Tuluyan na akong lumabas.
Hindi maalis sa mukha ko yung ngiti. Pag naiimagine ko na napagkamalan nila akon
g model natutuwa ako! Hahaha! Ibang level din pala ang beauty ko nuh?! Hahaha! M
ay anak na pero nakakabihag pa din! ^___^v
Dito naman sa department namin, pagpasok ko biglang nag-angatan ang ulo ng mga t
ao.
O____O
@____@

*_______*
#___________#
Hahahahahha! ANo bang problema ng mga to? Natatawa tuloy ako sa mga reaksyon nil
a.
G-good morning po. Welcome to Elite Maam.. Sabi ni Derek. Isa sa mga writers dito.
Kumukuha kasi siya ng kape nung dumating ako. Tapos biglang nataranta nung nakit
a ako. Muntik pang matapon yung kape niya.
Huy Derek! Ano ka ba! Relax. Ako lang to. Sabi ko sa kanya habang natatawa. Pinat
ko pa siya sa shoulder niya para kumalma.
Tinitigan niya akong mabuti. C-chloe? Is that you?! Tanong niya.
Hahahhaha! Oo! Ano bang problema niyo?! Kanina pa sa baba ganan mga reaksyon ng t
ao. Yan ba epekto ng tension na dala ng mga kliyente? Hahaha. Maaga pa nuh! Mama
ya pa mga yun. Sige dun nako
Nagbulungan naman yung mga kasama ko dito sa department. Tsk!
Pagkaupong-pagkaupo ko, dumating ang kabute.. Haha. Si Clare! Palagi to dumadati
ng pag kakadating ko lang. Pansin niyo? Haha
So! Pinanindigan mo yung presentable look huh? sabi niya habang nakangiti.
Ok lang ba? Mukha kasing napasobra ata?
Actually di naman sobra e. Ganito naman talaga ako kahit sa probinsya. Like hello
! Pag sinabi kasi na galing probinsya ang iisipin agad baduy,, manang and the likes!
Pero hindi yun totoo! Meron ngang mga taga-probinsya na mas mapoporma pa kesa s
a mga taga-syudad! Hmmm. Just proves na kayang-kaya makipagsabayan ng mga probin
syana sa mga taga-syudad! Yey! Palakpakan mga taga-probinsya! Hahahaha!
(a/n: Super like! Hahaha. Reaction paper! Baka awayin ako ng mga taga-City a! Ha
ha! Hindi ko naman nilalahat, be open-minded! Haha)
Hindi naman.. Ok nga yan! Transformation! New look! Hindi din kita nakilala kanin
a! Haha
Talaga bang mukha akong ewan nung nakaraang 5days? Grabe!
Ano nga bang hitsura ko ngayon? Simple lang naman.
Naka-black na sheer sleeveless ako na ti-nuck-in ko sa beige na shorts tapos nag
-black na stilletos lang ako. Kung tutuusin, casual ang suot ko. Sabi kasi din n
i Clare ayaw daw ng mga kliyente na obvious na pinaghandaan sila. Yung parang ka
ya lang naghanda kasi dadating sila. Mga ganun ba. Kaya hindi ako nagsuot ng for
mal. Yung buhok ko nga naka-messy bun lang. Nagsuot lang din ako ng contacts imb
es na salamin. Syempre. Alam ko naman yung bagay sa hindi. =_____=
Matapos ang nakakakabang paghihintay, dumating na ang mga kliyente. Nasa loob na
sila ng conference room nang pumasok kami ni Clare. May pinakuha pa kasi si Maam
Jean kaya nahuli kami.
Pagpasok naman namin, bigla silang tumahimik and guess what?!
All eyes on us!

Ahh! Thats Clare Assistant Editor and Ms. ..Chloe? Our new writer..Sabi ni Maam Jean
nung napansin niya ang katahimikan.
G-good morning po Bati namin.
Naglakad na si Clare papasok. Nagtago naman ako sa likod niya dahil nahihiya ako
.
Nag-usap-usap na ulit yung board, tapos kami naman, nandito lang sa isang sulok.
Wala kami dun sa may table. Gets niyo? Haha. Basta!
Blaahh..
Blaahh..
Blaahh..
Usap lang sila. Boring naman dito e.
Nakatunganga lang kami ni Clare. Tsaka yung iba pang kasama ng mga kliyente na h
indi kasama sa usapan. Kumbaga mga assistants lang kami dito. >3<
As you can see.. lamang kayo sa kabilang company kasi yung male model namin ayaw
magtrabaho kung hindi yung female model niyo ang makakapartner.. Sabi nung isa sa
mga kliyente.
Woah! Thats a surprise! So may gusto palang makapareha si Prince sa mga models nam
in? Thats great! Masayang sagot naman ni Maam Jean.
Ang choosy naman ng model na yun! Parang siya pa ang masusunod sa gustong ipatra
baho sa kanya ng mga boss niya a. Tapos tong mga to naman sunud-sunuran? Tsk!
Yeah! Hindi ko nga din alam kung bakit wala pa dito yun. Sabi niya sigurado daw s
iya na nandito yun ngayon sa Elite. Sabi pa ulit ni Mr. Client. Haha. Di ko alam
ang name nila. I missed the introduction.
Really? Thats weird. Our models are here during weekdays. Saturday ngayon kaya wal
a kahit isang model dito.. Nagtatakang sabi naman ni Maam.
Baka nalito lang si Prince.. Pero siya.. Hindi ba siya model? Sabay turo sa direks
yon namin.
Nagtinginan naman sila samin kaya napa-straight ako ng upo.
Huy Clare.. tinuturo ka nila Bulong ko kay Clare habang nakangiti sa mga bisita.
Sira! Sayo kaya nakatingin Bulong din niya.
Huh? Sakin?
Ah. No sir. As Ive said, shes our writer..
Oh! Thats a loss! She has very good potential in a fashion mag! Sabat naman nung ba
kla. Di ko alam. Baka bigtime din to. Malamang naman. Kliyente nga diba?
Pero teka? Aba! Talaga naman! May potential daw ako! Ahahahah.
Kaso hindi naman ako model e. Tsk!
Nagpatuloy yung usapan nila at hindi na ulit kami napuna.

Sumama kami sa paglilibot. Tahimik lang ako. Ano namang sasabihin ko? Bago lang
din naman ako dito. Haha. Mamaya mali pa masabi ko, lagot pa ako.
Maya-maya, naramdaman ko na lang na may tao sa likod ko. Ako kasi yung nasa pina
kadulo. Ayoko humarang-harang dun sa kanila.
Lumingon ako Uy! Ikaw ulit! Haha Sabi sakin ni Gian. Oo si Gian.
Huy! Anong ginagawa mo dito? Naku.. Dun ka! Ano ka ba? Mga kliyente to.. Baka map
agalitan tayo.. Tingnan mo nga yang hitsura mo. Sabi ko sa kanya habang pinapalay
o ko siya. Baka kasi makita ng mga bisita.
Aray naman! Kung magsalita to.. Akala mo naman ang pangit ko! Ang sakit nun ha
Naku nag-drama pa! Hindi ko naman sinabi na pangit ka.. Yung suot niya kasi parang
napadaan lang. Simpleng-simple lang talaga. Printed white shirt at Black na pan
ts.
see Gian sa side! --------->
(Nasa likod niya sa Vince Madrigal! Haha. Di ko alam na magkagrupo pala sila. Pa
basa ng MINCE! :) )
So gwapo pala ako? tanong niya habang nakahawak sa chin niya.
Eh? Mahangin din talaga tong isang to.
Wag ka mag-alala, kasama nila ako. Na-late lang ako.
Sigurado ka ba? Baka hindi a. Mapagalitan ako
Hindi ka papagalitan nuh! Ikangadalankungkitditomi Ano daw?! Ang bilis-bilis magsa
lita. Di na maintindihan!
Anong sabi mo?
Naku wala. Bingi mo. Teka nga. See you later Tapos nakipagsiksikan na siya dun pap
asok sa loob ng studio.
Pipigilan ko sana siya kasi baka mamaya joketime pala, mapagalitan pa ako. Mukha
kasi talagang hindi naman siya kliyente! Pero ang gwapo niya. =__________=
Naiwan naman ako dito sa labas. Ayoko dun sa loob. Baka matanong pa ako ng histo
ry ng Elite e wala akong maisagot, masisi pa ako. Haha!
Hindi ko na ulit nakita si Gian after nung pumasok siya sa loob. E kasi inutusan
na ako ni Maam Jean na pumunta dun sa office niya dahil may hinihintay daw siyan
g tawag. Secretary niya ata talaga ako? After naman nun, wala na yung mga kliyen
te. Tsk!
Nasa parking area na ako ng..
Boo!
Ayy kabayo! May nanggulat kasi sakin! >________<
Grabeng gwapo ko naman para maging kabayo.. May isang Greek God na sumandal sa kot
se ko.

Ano ba Chloe! Back to your senses!

Umiling ako.
Bakit naman kasi nanggugulat ka ha Gian?
Hahaha! Wala lang
Ayos din to a. Wala lang daw? Tsk!
Bakit nandito ka pa? Kanina pa wala mga kliyente a! Siguro di ka talaga kasama du
n nu?
Grabe ka naman! May dinaanan lang ako, btw new look a! Sabi ko na nga ba may itin
atago kang ganda e!
Alam ko nag-blush ako. Kayo kaya sabihan ng maganda?! Hahahaha! Hahahaahaha! Hah
ahahahaha! Ahe? Hahahaa! Muntanga.
Pinaglaruan pa yung bun ng buhok ko!
Hoy! Tigilan mo nga yan! baliw to! Tinampal ko yung kamay niya. Haha. Hindi ko al
am kung anong meron sa lalaking ito at napakakomportable ko sa kanya. Feeling ko
ang tagal nanamin magkakilala kahit hindi naman. haha
Ang damot naman nito. Nasabihan lang ng maganda e.. Aruy.. Namumula.. Yiiii!! Sinu
ndot-sundot pako sa tagiliran. Nakikiliti tuloy ako.
Ahahaha! Ano baHahaha! Gian namanHahaha. Tama n-na! Hahaa Pero tuloy pa din siya sa
pangingiliti. Hanggang sa nag-ring yung phone ko kaya tumigil din siya.
Naku! Si Daddy! Este si Dy!
Sandali.Lumayo ako ng konti kay Gian Hello. Ano kita na lang tayo?
Sorry Chloe.. Busy kasi ako.
Busy pa din? Kala ko ba na-clear mo na yung sched mo para ngayon? Ow! Tampo muna n
g konti.
Eto namang si Gian, chismoso. May paglapit pa. Close ba kami nito? >__< Pinapala
yo ko siya pero ngumisi lang at mas lumapit pa at nakinig. Abnormal din to.
Im sorry talaga.. May importante kasi akong pupuntahan. Kasi naman siSorry talaga My
. Babawi ako promi--!
Binabaan ko na. Promise nanaman? Kaasar. Napag-usapan nanamin na dapat pareho ka
mi nandun pag namili e. Ngayon na yung deadline ng cake. Alangan naman hintayin
pa lumuwag yung sched niya? Psh!
Oh? Sumimangot ka na? Boyfriend mo?
Tiningnan ko si Gian. Usisero!Tabi nga Tinulak ko siya palayo sa kotse ko.
Eto naman! Dinamay pa ako sa LQ nila.. May pupuntahan ka ba? Ayy wala na nga pala
. Busy kasi si boyfie mo? Ahehehhe joke lang Sinamaan ko kasi ng tingin. Nang-aas
ar pa e.
Mabuti pa, ako na lang sasama sayo. San ka ba pupunta? Seriously? Close ba talaga k
ami?

Pero come to think of it.. Gusto ko yung offer niya. Haha. Para naman hindi ako
magmukhang loner sa pagpili ng wedding cake diba? Wala naman masama.
Mamimili ng cake. Sama ka? Baka ma-bore siya tapos iwan lang din ako. Mabuti na an
g sigurado.
Wow! Talaga?! Free taste ba yan?! Ayy! Patay-gutom pa ata to? Turn off te! Haha
Grabe! Ang kuripot mo naman!
Oy di naman! Mahilig lang ako sa freebies! Ahahaha! Pero sige, tutal walang time
sayo ang boyfriend mo.. Iti-treat na lang kita. Kawawa ka naman kase! Ahahahaha!
=_________________=!
Halatang-halata nga na naaawa ka saken. Thank you ha! Note the sarcastic tone.
Ahahaha! Eto naman binibiro lang. Tara na Kinuha niya yung susi ng kotse ko at sum
akay sa drivers seat.
Huwaw! Kapal den ng mukha! Naiwan akong nakatayo at tinitingnan lang siya.
Hoy! Di ka pa ba sasakay? tawag niya saken.
Argh! Pumunta na ako sa passengers seat na may busangot na mukha. Padabog ko pa s
inara yung pinto.
Tumingin naman siya sakin.
Oh ano?! Wag niya sabihin na magrereklamo siya e kotse ko to!
Ano tinitingin-tingin mo?
(,~~) (**.)
Ako Gian
Ahahaha! Takot siya.
Sungit! San ba tayo kamahalan?
Kamahalan daw! Psh! Sinabi ko sa kanya yung address tapos nag-drive naman siya.
Nagpatugtog pa talaga siya at kumanta!
Ah yes Well, look at here, look at here Ah, what do we have? Another pretty than
g ready for me to grab
But little does she know That I m a wolf in sheep s clothing
f the night It is her I ll be holding

Cause at the end o

I love you so That s what you ll say You ll tell me Baby, baby, please don t go
away But when I play, I never stay
To every girl that I meet here This is what I say
Run, run, runaway, runaway, baby Before I put my spell on you You better get, ge
t, getaway, getaway, darling Cause everything you heard is true
Your poor little heart will end up alone

Cause what knows I m a rolling stone S

o you better run, run, run--!!

Oi! bakit mo pinatay?! Reklamo niya.
Ang ingay-ingay mo kaya! Ampanget naman ng boses mo. Sabay irap! Hahaha! Ang pangit
naman talaga! Pramis! parang sirang plaka kamo! Sakit sa tenga! Pasalamat nga s
iya pinaabot ko pa ng chorus yung pagkanta niya. Hahahaha
Ang yabang mo naman! Bakit? Magaling ba kumanta ang boyfriend mo ha?
Oo kaya! Singe--! Wala! Muntik pako madulas! Kasi naman ang kulit-kulit nito. >____
<!
Sus! Bitter! Hahahaha Abnormal talaga! bitter daw! Hindi nuh! Hmp!
Nag-park na kami sa tapat ng shop. Pagpasok naman namin..
Good evening po Maam, Sir.. Bati nung nasa counter.
Good evening! Hyper talaga neto.
Ahh. Hello. May appointment kasi ako ngayon..
Ayy! Miss Chloe Evangelista?
Yes..
Naku Maam.. Sorry po. Tinatawagan po kayo ni Maam Helena kanina pa pero hindi po ka
yo sumasagot.. Pinapasabi po niya na pag dumating po kayo, dumiretso na lang daw
po kayo sa branch namin sa Mall. nandun po siya ngayon Maam.
Haay! Anu ba yan?Nakakaasar naman. Napatay ko pala phone ko kanina. Tsk! Ganun ba
. Oh sige. Salamat a.
Tapos nun lumabas na din kami. Asar talaga! Ano ba namang mukha yan. Sumimangot k
a na lang ng sumimangot. Ngumiti ka naman
Pakialam mo ba?!
Ang sunget talaga nito! Buti natatagalan ka ng boyfriend mo
(.~~) (--)
Joke! Tapos nag-peace sign siya at pumasok na ulit sa kotse. Sumunod naman ako. Pan
u tara na?
Ayy hinde! Dito lang tayo! Dito! Naaasar na sagot ko. Tapos tumingin na ako sa lab
as.
Ay ganun ba. Sige.
Hinihintay ko na umandar na kami pero..
Pagtingin ko sa kanya, Aba!
Prenteng-prente na nakasandal! Nakalagay pa sa ulunan niya yung dalawang kamay n
iya! At nakapikit pa!
Hoy anu ba?!

Napatingin naman siya sakin. What? Sabi mo dito lang tayo? Sinusunod lang naman ki
ta a
Napa-facepalm na lang ako. Lord! Ano ba?! Bakit? Oh bakit?! Magda-drive ka ba o b
ababa ka na lang?
Ahehehe. Fasten your seatbelt! Tapos nag-drive naman ng mabilis! Pambihira!
Pagkarating namin sa Mall, dumiretso agad kami sa shop ni Helena.
Hindi nga pala alam ni Helena na si Dylan ang groom, kaya ano pa nga ba? E di na
pagkamalan kami nitong kasama kong to!
Waaaa!! OMG! Di mo naman sinabi na siya yung groom mo.. Waaaaa!! Congratulations! B
ati ni Helena.
Bakit? Kala mo naman kung sino tong si Gian. Di naman to sikat! Kung sasabihin k
o ba kilala niya? Kung si Dylan baka oo pa.
Napatingin naman sakin si Gian na parang sinasabi na ikakasal ka na pala? Pero ilan
g Segundo lang, parang na-gets na din naman niya.
Sasabihin ko na sana na hindi naman ito ang papakasalan ko ng sumingit naman si
ya. Thanks so much Helena, right? Pero sana satin-satin na lang muna to.. Hindi pa
kasi kami nag-aannounce e.. Alam mo na, baka pagpyestahan ng press
Wow! F na F! As if naman! Hahaha! gatotoo na to! May pa-press-press pang nalalama
n. Grabe! Facebook! As in!
Ahh! Ganun ba? Oo naman nuh! Im so happy na sakin niyo napiling magpagawa ng cake f
or your wedding. I promise Ill give you the best! So are you ready?
Yehey! Ready na! Mukha talagang natutuwa lang siya dahil sa libre. =_______=
After namin tikman yung mga inihain na slices ng cake, ayun! Chocolate at Vanill
a yung flavour na napili namin. Kasi gusto ko yung Vanilla, eto namang si Gian a
kala mo siya ang ikakasal, gusto daw niya yung chocolate! Ayun! Sabi ni Helena s
iya na daw ang bahala na i-combine yun. Haist!
Habang naglalakad kami sa Mall, parang sira tong si Gian. Habit niya talagang mag
suot ng cap na kulang na lang matakpan buong mukha niya! Kung hindi ko itatabi,
may mababangga siya.
Hoy! Ano ba naman yan? Ano ako dito? Alalay mo? Tanggalin mo kasi yang cap mo
Ehh! Hayaan mo na. Mabuti pa tara na lang kumain.. Saan ba?
Dito na lang Hinila ko siya papasok dun sa food chain na nasa tapat namin. Haha
Habang kumakain kami, di pa din niya tinatanggal yung cap niya.
Hoy! Bastos naman nito. Hindi mo ba tatanggalin yung cap mo?!
Aish! Oo na nga.. Pero palit tayo ng pwesto.
Anong palit? Ang arte mo naman. Sige na nga!
Kasi naman dalawahan lang yung table namin. Ang arte naman kasi nito.
Pumayag na din ako. Sabi kasi ni Mama bastos daw yung kumakain ng naka-cap pa.

Tinanggal niya yung cap niya. Ang gwapo-gwapo pero takot sa tao. Problema nito?
Habang kumakain kami, napatingin ako sa labas at may nahagip ang mata ko.
Isang couple na sweet na sweet na magka-holding hands habang hinihila nung babae
yung lalaki. Ngiting-ngiti naman yung lalaki habang may sinasabi sa babae. Naka
ngiti naman din yung babae.
Kahit naka-cap at shades yung lalaki at mukhang wig yung buhok ng babae, sa body
-built pa lang, kilalang-kilala ko ang lalaking yan!
At ang pinakanakakagulat sa lahat..
Bigla na lang nag-lean yung babae sa lalaki at hinalikan ito.
Hindi ako maaring magkamali. Parang may kumurot sa may bandang dibdib ko. Bakit
ganito ang nararamdaman ko?
Napatayo ako.
Chloe.. Whats wrong? Tanong sakin ni Gian.
Tumayo din siya.
Hindi ko siya pinansin at nagdire-diretso ako sa labas palapit sa couple na nagh
ahalikan. Ramdam ko naman na sinundan ako ni Gian. Chloe, saan ka pupunta? Yung p
agkain natin
Shut up! Sigaw ko sa kanya. Natigilan naman siya.
Nagtuloy-tuloy ako ng lakad hanggang sa nasa harap na ako ng couple pero hindi n
ila ako napapansin.
Huminga ako ng malalim bago nagsalita Excuse me lang. Why dont you get a room? Hin
di niyo ba alam na nasa public place kayo?!
Natigilan naman sila at napatingin sa akin.
Chloe.. What are you doing? Halika na Hinila ako ni Gian pero tinanggal ko yung ka
may niya. Hindi niya ako pwedeng pigilan ngayon. Kung kelan nanginginig na ako s
a galit at papatak na yung luha ko? No way!
O__________O Hitsura yan ni Dylan ng ma-recognize niya ako.
I smirked.
Yung babae naman, kung hindi ako nagkakamali, this is Yasmin Marshall, tiningnan
ako from head to toe. Miss, ano bang problema mo? Wala kaming ginagawa sayo, kaya
pwede ba? Leave us alone.
Ikaw pa maangas ngayon?! Gustung-gusto ko ng isigaw sa pagmumukha niya na fianc
e ko lang naman ang kinakalantari niya! Pero ayokong manggaling sakin yun.
Sorry talaga.. Chloe lets go Hinila nanaman ako ni Gian.
Get your hand off me Binitawan naman niya ako. Tinatanong mo kung anong problema ko
? Huh! Itanong mo sa boyfriend mo. BOYFRIEND mo siya, right?I gave Dylan a meanin
gful look.

Yung hitsura niya, hindi malaman ang gagawin.

O-of course! Boyfriend ko siya!
Shut up! Sabi ni Dylan out of frustration.
What?! Do you know her?
I looked at him. Hindi siya makatingin sakin. Grabe! Ang sakit. Bakit di siya sum
agot?!
Hinintay namin yung sagot niya pero walang lumabas sa bibig niya.
Dumadami na din yung mga tao.
Pasensya na talaga kayo. We will go. Come on Chloe! Gian said in an authoritative
tone. Sumama na lang ako. Parang pakiramdam ko nanlambot yung tuhod ko. Nagmukha
akong tanga.
Pagdating namin sa sasakyan tahimik lang ako.
Alam ko na pinagmamasdan ako ni Gian pero hindi ako umiimik until Gian broke the
silence.
You didnt tell me si Dylan Caine pala ang fianc mo..
Napatingin ako sa kanya. He gave me a faint smile. At yun na yung naging signal
ng pagtulo ng mga luha ko.
Ahuhuhuhuuu!! Ang sakit.. Ahuhhuhu! Bakit di niya sabihin sa babaing yun na ako l
ang naman ang fianc niya? Ahuhuhhu.. Ang sama niya..
Ssshhh.. Its going to be fine.. He pulled me into a hug.
He rested his chin against my head habang hinahaplos niya yung buhok ko.
Ilang minuto din kaming ganun hanggang sa kumalas ako sa pagkakayakap niya. T-tha
nk you
I know youre not ok, pero--
Hindi siya ang dapat na magpaliwanag para kay Dylan. At kung magpapaliwanag man
siya. Hindi ngayon. Ayoko siyang makita. Ni ayaw kong marinig yung boses niya.
Siguro nga wala ako sa matinong pag-iisip ngayon pero..
Dalhin mo ako kahit san, ayokong umuwi.
later! *u*
-Chapter28. TH + Martyr + Impulsive + PRINCESS? = ANYAREEEE?
-Gians POV
Wow! Perstaym men! XD Thank you naman Alexa para sa POV nato. Ikaw lang e. Kung s
inagot moko, di sana ikaw kasama ko.

(a/n: Gahd Gian! Napag-usapan nanatin yan! Echusera lang! Mwahahahahahahaahah! ^

__^v)
Anyway, skip muna natin ang introduction thingy na yan. Kfine! Ang bading ng ter
m. Kayo kaya sa posisyon ko. Ang dami nangyare tapos ang bilis-bilis pa. I was t
aken by surprise, you know. (Konek?)
(a/n: Wow lungs! Ang artiiiiii mo naman babes. XD)
Shut up Lexa! Torture naman gagawin mo sakin dito!
(a/n: kfine. ako na epal na author. chupii na ako. baboosh!)
As I was saying, sino ba naman ang hindi masusurprise dito, Dalhin mo ako kahit s
an, ayokong umuwi.
San ba kasi yung kahit saan? Kung iuwe ko kaya siya sa bahay ko? Ahahaha! JOKE! Pe
ro sa totoo lang, na-disappoint ako nung malaman ko na ikakasal na pala siya. Pa
mbihira! Malay ko bang hitsura niyang yun e may fianc na? At si Dylan Caine pa! P
riceless diba?!
Dont get me wrong ah, kung nakita niyo lang si Chloe nung mga nakaraang araw, di
niyo nga aakalain na may boyfriend pala siya.
Ok wait, sinabe ko ba kanina na disappointed ako? Hindi yun totoo. Ok fine! Sa t
inamaan ng love at first sight e. Korni na kung korni. Ganun talaga!
Pero nakakaloko lang yung mga pagkikita namin diba?
Yung una, badtrip siya. I guess first day niya nun sa Elite. Nagising ako sa ing
ay niya sa may hagdan. K! Ako na tumatakas sa trabaho.
Second, sa rooftop naman. Umiiyak siya. Badtrip sa trabaho ulit? Grabee naman.
Tapos ngayon, ano niya ako? Ginawa niya akong driver, then a shoulder to cry on?
Oh cmon! Im Gian Laxamana! Ang gwapo ko naman para maging rebound. Gian REBOUND?!
San nanggaling yun? Takte tong babaeng to, kung anu-ano tuloy naiisip ko.
Pero nahihiwagaan talaga ako sa kanila ni Dyla
Are you driving or what?! Tss. If you dont wanna drive, then get out! Grabe! Siya p
a galit ha. I didnt notice that I was spacing out. Natulala kasi ako sa kanya. An
g ganda niya kasi talaga.
What?! sigaw pa sakin nung hindi pa din ako nagda-drive. Sakit sa tenga. Pucha.
S-san ba tayo pupunta? Ay leche! Bakit ako nag-stammer?!
Gagi ka? Kaya nga kahit saan diba?! Kainis Then she looked away. Ako pa gagi ngayon
.
I drove off. Kahit san pala ha! Sige, tingnan naten.
After 3 hours.. Oh diba? Hassle lang! Nangalay ako dun ha! Grabe! Hindi pa naman
ako sanay ng nagda-drive ng ganun katagal.
Tiningnan ko si Chloe. Napangiti na lang ako. Di ko alam kung anong meron to at na
kuha ang atensyon ko. Tingin niyo ba accidental lang lahat? Haha! Oh well, think

again! May mga bagay talaga na nangyayari ng hindi naman natin inaasahan. At yu
ng nangyari sakin, I mean yung nararamdaman ko for Chloe? Hindi ko yun inaasahan.
I know, I know. Gusto niyo ng malaman. Tutal gwapo naman ako. Sige! Sinong may s
abi na hindi?! Vain lang? Haha. Anyway, yung sinabi ko kanina na mga pagkikita n
amin, right, pagkikita, meaning nakita ko siya at nakita niya akosa Elite yung un
ang beses. Pero yung kauna-unahang pagkakataon na nakita ko siya, thats a few mon
ths ago. I dont know kung nakita niya ako noon. But nakita ko siya.. And that was
the day that I promised Id never sing of love, if it doesnt exist.. JOKE! Haha. K
umanta? I promised myself that Id do anything to win her. Pero napakabait naman t
alaga ni kupido! Aasinta na nga lang, dun pa sa taken na! Tsk! Saan at paano ko
siya nakita? Thats another story. At hindi yun ang issue ngayon. Kailangan nanami
ng bumaba dahil ihing-ihi na ako!
*poke. poke. poke*
Tulog mantika naman tong isang to! Pambihira! Tulo pa laway. Yuck lang! Bute ako l
ang nakakakita.
Mmm.. Ay ang ganda talaga neto. Nakakunot pa yung noo niya. Kahit ba naman sa pagt
ulog dinala yung LQ nila? Awts lang oh! Hay nako Gian, gisingin mo na lang kaya?
Uyy Chloe .. Andito na tayo. *poke. poke*
Inaantok pa ako.. Sshh.. She waved her hand dismissively. Wow! Feeling nasa bahay
lang?! Tsk. Panu ba gagawin ko dito? Alangan naman iwanan ko to dito? Ayy nako! B
ahala na nga!
-Hooooy!
Araay! Takte! Batukan ba daw ako. Hapit na hapit pa. =______=
H-ikaww! W-why are you not drinking??! Handayaa muu naamaann!
Tama na nga yan. Youre drunk! Matulog ka na inagaw ko yung baso ng alak na iinumin
nanaman niya.
Dooontt! H-hindi ako lasheeeng! Pinipilit niyang kunin yung baso pero nilayo ko. An
g kulit naman nito pag nakainum. Grabe! Nakakahiya sa ibang tao dito. Pinagtiting
inan na kami.
Nasan nga ba kami? Aba! Pareho kayo ng tanong ni Chloe nung nagising siya kanina
. Ang kinaibahan lang, may pagkabrutal talaga siya!
_flashback_
Chloe. Ihing-ihi na ako, anu ba?!
Finally! Nagmulat na din siya. Eh di umihi ka! Ano?! Sasamahan pa ba kita sa CR?!
Asar to!
Eh nandito na nga tayo! Wala ka bang planong bumaba?
Natigilan naman siya and she started looking at the place. Aha! Amaze siya! Ako
pa! ^_________^v
Bumaba siya ng kotse. Where are we?

Tumabi ako sa kanya. Gabi na din. Almost 11pm na din. And sa lugar namin ngayon,
kitang-kita yung mga kabahayan sa bayan. And since gabi nga at madilim, nagmukh
ang stars yung view. Fresh air pa. Ang ganda nu? Our family own this place.
Tumango naman siya. Its beautiful ha. Ngayon lang ako nakarating dito. Nilibot niya
ang paningin niya. Wow! Ang sosyal! May hotel ditooo?! Tsaka mukhang ang daming
tao dito ngayon a. Sabagay, summer naman. Kaso weird! Summer sa city? And the vi
ew.. She inhaled deeply with eyes closed In fairness ha, anong treatment ginagawa
niyo sa hangin dito? Parang wala sa city! Ang galing!
Thank you sa compliment, and welcome to..the province of BATANGAS!
As if on cue, she opened her eyes and stared at me. And that stare turned into a
death glare!
B-batangas?! Are you insane?! Bakit nandito tayo?!! *palo-palo-palo*
Araaay naman! Awat nga! Awat na!! Tumigil naman siya Sabi mo dalhin kita kahit saan
?! Tapos ngayon magagalit ka?
*batok* E tanga ka din nuh?! Ang layo ng pinagdalhan mo sakin! I just needed space
.. Air to breathe!
Nakakarami ka na ha! Ikaw na nga tong tinulungan. Space ba kamo? Ayan! Kahit maglu
pasay ka dyan, di mo mao-occupy lahat ng space dito. At air? Mabute nga fresh air
yang nasisinghot mo.
Thank you ha!
Welcome! Kahit punung-puno ng sarcasm yang thank you mo.
_end of flashback_
-Y-you know what.. I love him. Sabi niya. Nakatitig lang siya dun sa baso. Shes almo
st crying. Parang iniimagine niya yung nakita niya kanina.
I know. Tengene. Sakit ha!
Dati.. Sabi ko, ayokong maging parte ng buhay niya. Kasi naman ang gulo-gulo. Ang
daming nakapalibot sa kanya.. Ang daming kaaagaw. All I want was a simple at pe
aceful life. Pero damn! Nilunok ko lahat yun.. kasi naman. Punyetang pag-ibig ya
n e! Tinanggap ko yung trabaho sa Elite, kahit alam kong I have a choice.. Kaso
I accepted the offer. To live in the city.. To be with him. She smiled bitterly.
Gusto ko sanang sabihin na tama na. Nasasaktan ako sa sinasabi niya e. Kaso its t
he only way to let her feelings out. So I let her go on. Pinagpalit ko yung panga
rap kong katahimikan.. Kasi sabi ko, tahimik nga.. wala naman siya? Ano pang sen
se diba? I chose to sacrifice everything I have, para lang makasama siya. Iniisip
ko din yung anak ko. I havent told you. Wag kang madaldal ha! Sapukin kita. Wow!
Makapagbanta naman. May anak na siya? Takte! Ano ba tong pinasok ko?! I want him t
o grow up with his Dad. With a complete family. And here it goes. Ang tanga lang
. Nasayang lang ata lahat.. A tear fell down her cheek. I wanted to wipe it. I do
nt wanna see her cry. Nahulasan bigla?
Sorry. Haha! Nagdrama pa ako sayo.. She wiped her tears aggressively. kasi naman ang
tanga talaga niyang si Dylan Caine. Haha
E bakit ka tumatawa? Abnormal ka din nuh? Naaawa pa naman ako tapos biglang tumawa
. (__)

Wala lang.. Nakakaloka kasi ang tadhana. Yung moment na akala mo yun na e! Tapos
biglang .. ANYAREE?! Hahahaha
Ay confirmed teh! Lasing na ang bruha! XD
Oo nga.. yung akala mo siya na, pag-aari na pala ng iba.. Napatingin siya sakin.
dug.dug.dug.
Ay pota. Ano ba namang puso to. Muntanga lang. May mahal na ngang iba ang tinitib
ok mo, ayaw mo pa tumigil.
Bakit? Broken ka nuh?! Tell me about it! She leaned forward pa. Napaka-eager niya
makinig. I bet kahit naman ikwento ko makakalimutan niya din sa sobrang lasing n
iya.
Naah. Dont mind me. Kwento ka lang. Ay tanga lang Gian! Pinainan mo pa! Nasasaktan
ka nga. Gago ka din nuh? Amp!
Siya naman, being obedient, nagkwento nga. Sheeeet! I dont know what to do.. Bakit
niya kasi ako tinanggi?
Dahil akala ko tinatanong niya ako, panu nakatingin saken parang naghihintay ng
sagot kaya sumagot ako. Hindi ka naman niya tinanggi e..
She gave me the look na parang nagsasabing: Bulag ka ba? You were there!
I know what youre thinking. Actually hindi ka naman niya tinanggi. He just didnt sp
eak.
Exactly! Hindi siya umamin!
But that doesnt mean tinanggi ka niya. I think, he was taken by surprise. Nag-iisi
p ng choice of words? Cause you know, kahit siguro ako yung nasa sitwasyon niya,
matitigilan din ako. Like hello?! Madaming pwedeng consequences sa pwede kong sa
bihin..
Yeah! Like masira ang image niya, right?
No.
What?! Its the only thing na pwedeng mas--
Of course not! Are you not thinking? Sa tingin mo ba kung nagkaaminan kanina ng h
arap-harapan dun, sino bang magsa-suffer?
Napaisip din naman siya. Tinuloy ko nalang yung sasabihin ko. Its you.. And your
child. Chloe, youre getting married. Im sure Dylan has control with everything. Hi
ndi naman siya basta papasok sa sitwasyon niyo ngayon if hes not ready! Hindi na
importante dun yung career niya. Its you that matter to him. Ayaw ka niyang masak
tan. Kayo. Ay takte! Hindi naman dapat ako ang nagsasabi nito e! Ikaw naman kasi
. Mga babae talaga! Masyado magpadala sa imagination! Drama mo! Aww! Nakabatok na
naman oh! Siya na nga pinapayuhan e! Mabobobo ako sa ginagawa nito! Pero in fair
ness, napapaisip talaga siya. Talino ko talaga. Pero ang sakit ha!
Actually youre right.
Umiling ako. Im not.

Ano ba talaga! Niloloko mo ba ako?! Kakasabi mo lang na may reason si Dylan tapos
ngayon parang babawiin mo pa?
Tange! Hindi nuh. Im wrong na dinala kita dito. E panu nakakatakot ka kanina. Napa
drive tuloy ako. Tsk! Dapat umuwi ka kanina.. You shoudve let him explain.
Haaaaaayy.. I feel bad naman. Umubob siya sa table.
Hoy anu ba! Umayos ka nga. Show some decency naman. Kakahiya ka kasama! Pero syemp
re joke yun. I just want to cover my feelings. Defense mechanism bah. If I have
her, Id be more than proud kahit ano pang katangahan gawin niya. :) Kaso hindi e.
. :(
Dapat ata umuwi na akoooo.. She said habang nakaubob pa din.
Naku! At sino magda-drive? Ako?! Pwede ba. Pagod ako. Bukas na lang.
Hinintay ko siya sumagot, pero ang ayos lang, tulog na pala. >____<
-Inihiga ko siya sa kama.
Pinunasan ko siya at pinalitan ng damit. Oh! Makareact agad! Kayang-kaya ko siya
ng palitan ng damit ng nakapikit.. Pero.. Hindi ko sinasabi na ganun nga ang gin
awa ko. JOKE! Violent reaction agad oh! Syempre nagpatulong ako sa pinsan ko na
nagmamanage dito. Iniintriga pa nga ako..
Shes the first.. Good taste, pero may pagka-lasengga ata? Vianney teased me right a
fter she finished dressing Chloe.
Lagot ako nito kapag dumaldal tong pinsan ko. NGSB kaya ako! ^___________^ Kaya w
ala pa akong pinapakilala sa family ko, tapos ito namang si Vianney napakamalisy
osa. Tsk!
Shes not my girlfriend if thats what you think.. Shes just a.. friend. I said while l
ooking at the now peacefully sleeping Chloe.
Is it just me? Or theres really bitterness in your voice?
Tumingin ako sa kanya. Ikaw.. Shes just a friend. May problema thats why I brought
her here.
Defensive. Dyan ka na nga. Ang showbiz mo talaga kahit kelan. Sabay labas ng kwarto
.
Napailing na lang ako. How I wish shes mine diba?
-Chloes POV
Awww shit! Ang sakit ng ulo ko!
Pakiramdam ko pati pagod na pagod ako. Takte! Ano ba naman yan.
Minulat ko yung mata ko. *blink. blink.*
Bago mag-sink-in sa utak ko kung nasan ako, nagtatakbo na ako pumasok sa isang p
intuan dito sa kwarto. By instinct lang, na CR to. At tama naman.

Ano pa ba ineexpect niyo sa taong tumungga ng halos isang case na red horse? Sye
mpre, susuka diba?
Argh! Hindi na talaga ako iinum ulit! Nasabi ko na lang habang nakaupo sa floor at
nakatiin sa toilet bowl. Ewan ko nga din kung bakit dito ako sumuka, pwede nama
n sa sink. Aish!
Ano? Nadala ka na?
Naging stiff yung katawan ko. Shit! With that voice, unti-unting bumalik sa alaa
la ko ang nangyari nung nakaraang gabi.
I glared at him. Nakangisi naman siya! Potek! Why so gwapo?! Bago pa ako matamem
e sa kgwapuhan niya..
Ikaw! Bakit hindi mo ako pinigilan kagabi?! Anong klaseng company ka?!
Hoy! Bago moko akusahan ng ganyan,, itanong mo nga sa sarili mo kung nagpapapigil
ka!
Tama naman siya. Nagpapapigil ba ako? K-kahit na! T-tapos dito mo pa ako dinala!
Oh shit!
Bakit?
Wheres my phone?
Nasa bag mo?
Nagmamadali akong bumalik sa kwarto at kinuha yung cellphone ko. Hindi nga pala
ako umuwi. Sigurado nag-aalala na sakin si Dyayy gaga ka Chloe! Kaya ka nga hindi
umuwi dahil sa kanya. Tanga ka na agad? Nakainum lang?
Aruuy.. tatawagan na niya. Hindi ka makatiis nuh? Di ko nalang pinansin. Nakita ko
ng pinapanuood niya ako.
Leche! Ano to?! 78 missed calls?! 56 messages?!

Halos lahat kay Dylan galing, puro Where are you? Lets talk. Please. Im sorry. Chloe
n. Umuwi ka na! Asan ka ba?!
Tapos meron ding galing kay Vince. Kesyo may sasabihin daw siya sakin, importante
. Asan dw ako. If I know kasabwat lang ni Dylan yun.
I ignored the rest of the messages. Paulit-ulit lang naman.
I dialled Andreas number. Bakit si Andrea? E wala lang. Dalwang ring lang sumagot
na siya agad. Wow! Bilis a. Gosh Ateee! Asan ka?! Kagabi pa kami nag-aalala sayo!
!
Aray naman Andrea! Makasigaw lang wagas? Pakihinaan nga ng boses mo.
Ate naman kasi, akala namin kung napanu ka na..
Im.. Should I say Im fine? Cause I know Im not. Hows Lance? Tanong ko na lang.
Ok naman po. Pero grabe ate.. Hindi kami lahat nakatulog dahil sa--
Hindi niya natapos ang sasabihin niya dahil may biglang nagsalita sa background.

Who else? Is that Chloe?! Give it to me. God Chloe! Where the hell are you?! Ive
been calling you nonstop! Why are you not picking up?! Pinag-aalal--!
Naguilty ako. Promise. Pero drama muna ng konti. Sinong may sabi na mag-alala ka?
! Wala naman diba?! Sana hindi mo na lang sinayang ang oras mo sa pagtawag. Mabut
i hindi nagalit ang GIRLFRIEND mo diba?! Di ko lang talaga mapigilang maasar sa gi
rlfriend thingy ni Yasmin! That bitch!
Will you stop it?! Hindi ko siya girlfriend! Were getting marrie--
Wow!!! Getting married huh?! Nakakatawa lang na hindi mo yan masabi kahapon! Gago
ka Dylan! Alam mo yun?! Oy joke lang yan. XD Titingnan ko lang reaction. Ang bad
ko. Haha.
Chloe naman! I have no choice! Alam mo namang hindi ko pwe--
Right Dylan! Hindi mo pwedeng sabihin kasi baka kumalat sa press.. Masisira yung
loveteam niyo ni Yasmin.. At baka hindi bumenta yung movie niyo.. I get it! Kaya
ako yung nagmukhang tanga!
Hindi naman dapat mangyayari yun! Dapat kasi hindi ka na lang sumugod-sugod dun!
Pwede naman tayong mag-usap sa bahay.. I told you may impor--
P*cha! Ano?! Importanteng lakad?! May usapan tayo! You assured me that you will b
e there! Na cleared na ang schedule mo! Tapos magdadahilan ka sakin, well too ba
d! Dahil nagkita tayo! At ano?! Kasalanan ko pa ngayon ha?! Na sumugod ako?! Nat
ural! You were with another woman! At hindi lang basta magkasama! You were kissi
ng! Damn! Hindi mo kasi alam yung nararamdaman ko! Of course naintindihan ko nama
n. Naiinis lang ako. Thanks ke Gian kagabi. I was drunk, yes. But I can clearly
remember everything he said.
Hindi ko naman ginusto yun!
Youre such a terrible liar! Hindi nagustuhan?! P*tang ina! May hindi ba nagustuhan
na nakangiti pa?! Pwede ba kung magsisinungaling ka, galing-galingan mo naman?!
Para kang tanga!
Hoy Chloe! Yung bibig mo ha! Baka akala mo hindi ko napapansin na kanina mo pa ak
o minumura.
Ayy gago ka pala! Hindi kita minumara! Tangina ka! Tuwang tuwa nga ako sayo! Gago!
Will you quit it?! Just go home! And lets talk! Hindi tayo magkakaintindihan kung
hindi tayo magkaharap. Masyado kang nagpapadala sa selos. Get home safe and let
me explain. I have a valid reason! Or just tell me where you are at susunduin ki
ta!
Valid reason your ass! Ang OA ko! Haha.
Ano ba naman Chloe! Please naman.. Im sorry. Im begging you.
There! I was caught off guard. I can feel the sincerity in his voice. I want to
give in.
Sasagot na sana ako, kaso may abnormal na bigla na lang nagsalita dito sa harap
ko. Are you not done yet, dear? Tell him already. Id be waiting in the car.
Nag-peace sign siya bago lumabas ng kwarto na tumatawa! Naku! Sana hindi nadinig
ni Dylan! Sana! San

Who the hell is that Chloe?! Where are you! Damn Chloe! Ano ba?! Sinong kasama mo
?! Yun bang kasama mo kahapon ha?! Asan kayo?! At anong sabihin na? Ano?! Ill kil
l him! I--
Call ended. Busted! Lowbatt! Patay ako!
Giaaaaaannnnnnnn!!!! I know hes stil outside. I can hear him laugh! Ang bwiseet na
yun! Patay ako kay Dylan!!!! TT________TT
-Gago ka Giaann!!! Lagot ako kay Dylaaaann! Ano ba kasing pumasok sa isip mo at um
epal ka kanina???
Ang bwiset na to, tawa pa ng tawa. Nakakaasar.
Batukan ko nga!
Araay! Ano bang masama sa sinabi ko? Sabi ko lang naman na sabihin mo na agad na
naiintindihan mo na, siya ang marumi ang isip dun. sagot niya habang nakangisi at
nagdadrive!
Argh!!! Abnormal talaga siya! Nakakainis!!!
Dapat kasi hindi ka nagsalita! Tapos lowbatt pa ako!
Ok lang yan. Ano ka ba! Paranoid mo ha. Ganti mo na din yun para kahapon. ^_______
^
Ganti?! Sinong may sabi na gumaganti ako?!
Hayaan mo na! Alam mo namang wala kang ginagawang masama! Haha
Paano ko ipapaliwanag sa kanya yun ha?! Nakakaasar ka talaga!
Welcome! Pagkatapos kitang samahan buong magdamag, ganyan igaganti mo sakin!
Aba! Nangonsensya pa. Pambihira!
Hindi na lang ako umimik at baka mabusalan ko ang lalaking ito.
Habang papalapit kami sa bahay, para namang sasabog ang dibdib ko sa sobrang kab
a.
waaaaaa!!! Dito ka na lang! Sige na! Ako na lang ang uuwi mag-isa! Kinakabahan ak
o e!
Baliw! Ako mag-eexplain.
Eh?
What? Its my fault. Ill explain. Pag di siya nakinig, isasama kita ulit. Para totoo
na lang yung iniisip niya.
*paaak!*
What was that for?! Reklamo niya. Sinapak ko kasi.
Abnormal ka talaga! E di parang sinabi ko na totoo nga yun!

Syempre joke lang yun nuh! Pero kung di talaga siya maniniwala, isasaJOKE!! Ang bi
gat ng kamay neto. Kala mo hindi babaeJoke ulit! Aha-ha-ha-ha
In the end, wala na akong nagawa. Pagkatapat namin sa bahay, hindi ako makababa
. Andito yung kotse ni Dylan.
Ano? Tara na.
Ayokoooo. Natatakot akoooo
Muntanga to. Andito na tayo oh. Tara na
Ayoko sabi. Alis na lang tayo ulit!
Sigurado ka ba dyan? Tiningnan niya ako ng seryoso.
Tumango naman ako. At alam niyo ba ang ginawa niya?
*beeeep! beeeeeeeep! beeeeeeep!*
Ay pota! Anong ginagawa mo?! itigil mo yan nyeta!!!
Pero wala. Nakita ko na si Dylan na lumalabas ng bahay.
Ahuhuhuhu. What to do?!!!!
Galit na galit talaga siya.
Ayan na!!! OMG! Im gonna die! Im gonna die!
Tange! Youre not going to die! Baka ako pa. Pero you? Di ka sasaktan niyan
Was I saying that aloud? Oh God!
True enough, dumiretso si Dylan sa pwesto ni Gian. Halos kaladkarin niya ito pab
aba ng kotse. Sa sobrang kaba ko, bumaba na din ako.
Kinwelyuhan niya si Gian na cool na cool na nakangiti lang. Pucha! Anong iningin
giti niya? Hindi niya ba nakikita na nanganganib na ang buhay niya?! Abnormal nat
o.
What did you do to her?! Im telling you! Ayusin mo ang sagot mo, kung hindi, mapap
atay talaga kita!
Easy Bro! I just spend the night with he--
*booooooooooooogg!!*
Dylan! OMG! Stop it!! Inaawat ko si Dylan. Kasi naman natumba na si Gian sa kalsad
a.
Gosh! Gosh! Nadinig kong tili ni Andrea. (__) Makakatulong siya.
Tumayo si Gian ng nakangiti pa din! Naku naman!
Whats so funny huh?! Tanong ni Dylan.
You.. Potek Gian! Umayos ka. TT_TT Gusto na ata niya mamatay.
Susugudin nanaman siya ni Dylan pero pumagitna na ako. Natigilan naman si Dylan.

Ano? Ipagtatanggol mo ang gagong yan ha? Hindi mo man lang ako pinagpaliwanag?!
Paano naman kayo mag-uusap kung ganyan kainit ang ulo mo.. sabat ni Gian.
Pwede ba wag kang mangialam? Hindi kita kinakausap!
Yeah right! Pero ako ang kasama niya magdamag
Gian ano ba! Thats not helpful! I glared at him. At ikaw naman! Napaka-aggressive mo
! baling ko kay Dylan.
Huminga siya ng malalim. Chloe. You were missing the whole night. At ngayon may k
asama ka palang lalaki. What do you want me to do? Smile? huh?! Im gonna kill tha
t guy!
What?! Thats ridiculous! Hindi mo man lang ba naisip na baka ako ang nag-aya sa ka
nya? O-kayy? Parang ang pangit ata pakinggan ng sinabi ko?
Natigilan naman silang lahat. Amfufu. Ano bang sinabi ko? Bobo mo Chloe!
Tapos biglang tumawa si Gian. Sinapak ko naman. Hoy nakakarami ka na! Grabe! Pagt
ulungan ba daw ako..
Shut up!
Si Dylan oh.. Namumula na sa galit. Parang sasabog. Pero hindi ito ang oras para
matakot Chloe. Kaya mo yan.
Ok. Listen Dylan.. I was with him. Hep! Hep! Pigil ko sa kanya, susugudin nanaman
si Gian e. Pwede ba let me explain?! I was with him, but nothing happened..
Hoy meron kaya! Bilis mo naman makalimot!
Thats it! .*boooooooooogg!!*
Next thing I knew, nakahiga na ulit si Gian.
Ahhhhhhhhhh!!!! Nakakainis kayoooooooooo!!! Bwiset! Bahala nga kayo dyan! P*nyeta
! Magpatayan kayo! I dont fcking care!! You wont listen to me anyway! At ikaw nama
ng Gian ka! Ang tanga mo magsalita! Bahala ka mamatay dyan! Sasabihin ko na lang
sa pamilya mo na namatay ka dala ng katangahan mo! With that, walkout ang lola ni
yo. Naiwan silang mga nakanganga. Pasok sa bahay diretso sa kwarto ni Lance, loc
k ng pinto. Bahala sila! Kainis!
Kinuha ko si Lance at itinabi sa kama. Matutulog na lang kami ng anak ko. May ha
ngover pa nga ako. Potek na yan. Kainis talaga! Imbyerna!
Zzzzzzzzzzzzzz.
Nagising ako dahil may mabigat na nakapatong sa may tiyan ko. Hindi ako makahing
a. Tengene.
Pagmulat ko ng mata ko kulang na lang mahulog ako sa kama, kung hindi lang sigur
o nakayakap sakin ang lalaking to baka lagapak na ako sa sahig sa sobrang gulat.
How the hell did you get here?!! Sigaw ko sa kanya. Tulog din ata. Nagulat sa siga
w ko e.
Inalis ko yung mabigat na braso niya at nag-attempt na bumangon, pero syempre pa

, hinila niya ako pabalik. Im sorry.. Im so stupid.

Wow! How did you realize? After killing Gian? Pinaglalamayan na ba siya ngayon? Sa
rcastic na tanong ko.
Very funny Ms. Evangelista.
Funny pala, bakit dika tumawa?
Tigil nga. He pulled me closer. Tinutulak ko siya, pero wala akong magawa, mahuhul
og naman ako.
Lemmeumphh! He silenced me with his own lips. >3<
Sorry na nga diba? I admit. Ako mali. First dun sa eksena sa Mall.. And then this.
Nagselos ako e. You cant blame me..
Cant blame you?! So ako may kasalanan?! E hindi ka ngaumphh! He kissed me again. Now
longer.
1..
2..
3
4
5..
11???!
I cant breathe!!!
Dylan ano ba!! Huh. huh. huh. Habol ko pa ang hininga ko. Tatawa-tawa naman siya.
Ok! He explained everything to me. Im sorry na..
He did what? Sorry naman. Diko masyado maload sa utak ko e. Distracted pa ako sa ki
ss. Anubeyen!
Basta! Alam ko na nangyari.. Just dont do that again. And please lang. Dont drink k
apag wala ako.
Wow! Ngayon youre acting like youre concerned? Kanina lang halos patayin mo yung na
gtyaga sakin kagabi dahil sa ginawa mo..
I know its my fault.. Im concerned and I AM NOT ACTING!
Dont shout!!
Alright, Im sorry. Under? Haha!
Mabuti naman nag-explain ang abnormal na yun. Gusto pa nasasaktan e..
But I dont want him near you..
Anoo?!
Im jealous! Ano ba?!

Kyaaaaaaaaa!! >//<
Kilig ka naman!
H-hindi nuh! Asa ka naman!
Oo naman!
H-hoy! Akala mo ba ok na tayo?! Umalis ka nga dito! Pano ka nakapasok ha?!
May susi ako syempre.
Pilosopo?
Eee.. Sinasagot ko lang naman ang tanong mo
Masunurin. Tahimik nga.
Dylan.. Im EXPECTING that you have a very good explanation about what happened yes
terday. Its not cool with me. I dont completely understand. So please, explain.
I know.. listen..
After niya magpaliwanag, nangangatal. As in nangangatal talaga ako sa galit sa B
ITCH na yun! Kapal ng mukha!!! Bwiset siya!
Alam niyo ba kung anong nangyari huh?! Syempre hindi, kaya nga ikukwento ko.. Gr
abeng Yasmin yan! I swear Im gonna rip her head off! They were having an intervie
w pala yesterday, tapos itong malanding si Yasmin,hindi malaman kung anong trip
sa buhay, basta na lang hinatak si Dylan paalis. So hinabol sila ng press, hangg
ang sa nakarating sila sa Mall at dun kami nagkita. Kahit nakadisguise sila, the
y both knew that there were cameras around them. At yung kiss.. Yung kiss! Hinih
ila niya si Dylan, and syempre, knowing na kinukuhanan sila, nakangiti si Dylan
habang sinasabi kay Yasmin na bitawan siya. Pero ang impaktang babaeng yun! Nagb
anta na hahalikan si Dylan kapag hindi sumama.. At para patunayan ang pagka-BITC
H niya, ginawa nga naman niya. Bwiseeeetttt!!!! That was the reason why he cant s
peak. Everything will be ruined!
Shes soo.. DESPERATE!! That bitch!
Dont worry, I already told her the truth.
W-what?!
You heard it. I cant let that happen again.
Anong reaction niya?
Surprised..
I see. Siguro naman ngayon alam na niya kung san siya lulugar.
Nagkibit-balikat na lang si Dylan. Psh!
-Two weeks na ang nakakaraan simula nung nangyari ang nakakalokang araw na yun. E
verything went well. Tahimik si Yasmin, pero alam naman natin na para siyang ilo
g, kung kelan tahimik tsaka mas delikado. And its really weird that Gian hasnt sho

wn up since that day. Magte-thank you pa naman sana ako dahil ayos na ang lahat
dahil sa paliwanag niya, would you believe, 3 times pa siya sinapak ni Dylan aft
er ko pumasok sa bahay?! Goodness! Kaya din siguro hindi siya sumisipot. Haha! B
aka may black eye!Pero wag ka! Si Dylan, araw-araw na lang pinaalala sakin na aya
w niyang magkasama kami ni Gian. Ako naman si masunurin, oo lang ng oo. E kasi h
indi naman din sumisipot yung isa!
As I was saying, EVERYTHING WENT WELL for the past two weeks. Ok lahat, not unti
l today!
Busy nanaman ang lahat sa araw na ito dahil simula na ng project ng relaunching
ng clothing brand with ELITE. Oh yeah! Kami nga ang nakakuha ng project, so kail
angan lahat PERFECT!
Saktong 8am ako dumating sa building, tutal wala naman akong mamadaliin dahil na
ayos ko na lahat ng trabaho ko kahapon para sa araw na ito.
Ako nga pala ay naatasang sumama sa photoshoot. I dont have to worry naman dahil
dito lang din sa studio sa Elite ang primary shoot. Tsaka pa lang lalabas kapag
ok na yung models. Kumbaga, titingnan pa lang ang chemistry. Parang loveteam lan
g nuh? Ganun din pala kapag nasa modelling.
Ayun nga, hindi talaga mawawala ang mga chismosa sa mundo, kabi-kabila ang usapa
n tungkol sa, I quote them: Sobrang gwapo at hot na hot na male model ng clothing
brand, I wonder tuloy kung ano bang hitsura niyang Prince na yan. Nawala na kasi
sa isip ko na mag-research tungkol sa kanya. Ang dami ko din namang ginagawa sa
wedding preparations ko and all.
Hindi pa ako nakakarating sa table ko, Clare came rushing towards me. Glad youre h
ere na! Come on! We have tons to do! Hinatak niya na ako papunta sa may studio sa
6th floor. Ewan ko ba! Kumbaga, parang supervisor ang drama namin ni Clare dun.
To make sure na walang magiging problema. Or kung may magiging problema man, ak
o yung taga-takbo kung saan para maayos. Pambihira! But honestly, Im enjoying thi
s job. May mas magiging exciting pa pala sa pagsusulat ng articles tungkol sa mg
a ibat-ibang icons.
Pagdating namin sa studio, busy sila sa pages-set-up. Si Prince daw nasa dressi
ng room niya na. I dont know pero parang I can feel a slight twitch in my stomach
kapag naiisip ko kung anong hitsura nun. Weird lang!
Grabe Chloe! Ang gwapo-gwapo talaga ni Prince! Kung nakita mo siya kanina, halata
ng bagong gising.. Waaaaa! Ang yummy niya!
Hoy Clare. Grabe ka naman kiligin! Kala mo naman first time makakita ng model.
Ano ka ba Chloe! Iba kasi si Prince. Ang bait! Hindi suplado. Basta! Youll know wh
at I mean kapag nakita mo na siya maya-maya pa.
Whatev.
Sus! Porke me Dy--
Sshh! Ano ka ba! Mamaya may makarinig sayo
Eto naman.. Btw, may clue ka ba kung sino yung female model na gusto ni Prince di
to?
Wala nu! Di ko naman kakilala mga models dito
Sabagay. Ngayon pa lang din naman ire-reveal. Gusto daw kasi ni Prince na masurpr

ise lahat! Haha. Ang sweet diba? Ano namang sweet dun? Tsk.
Sasagot sana ako, kaso may bigla namang umakbay sakin. Pagtingin ko..
Gian?!
Missed me? He grinned. Hes wearing, simple yet eye-catching as ever, a simple pants
and a shit na fit sa kanya. Wow! Masculado! Ang gwapo talaga neto. Nakakaasar!
XD
Kapal neto! Hinampas ko pa siya sa may braso niya.
Kunwari ka pa! Kanina nga gulat na gulat ka dahil nakita mo ako! Haha
Ang hangin mo! Nagulat ako dahil trespassing ka nanaman dito. Anong ginagawa mo d
ito ha?
He put his hands on his pocket and just smile.
Anong nginingiti mo dyan? Muntanga tala--
Miss Evangelista!
M-maam Jean..Naku! Im dead. I elbowed Gian to tell him to leave immediately. Kasama
pa naman ni Maam Jean si Sir Javier. Ang boss ng clothing line. Kaso parang tuod t
ong si Gian, hindi man lang natinag sa pwesto niya! Feel na feel pa!
What are you doing? Tanong ni Maam Jean. Nako! Lagot na!
I looked around. Hinahanap ko si Clare to ask for help. But nung nakita ko siya
sa likod ko, she looked stunned. Ngayon ko lang din napansin na halos lahat ng t
ao dito sa studio nakatingin samin. Anong problema?! Waaaaaaaaa! Maingay ba kami?
Hindi naman diba?!
Bago pa ako makasagot, nagsalita naman si Gian. Oh! As I was saying a while ago b
oss, nandito na nga yung sinasabi ko sayo na bagong female endorser natin..
Pinagsasasabi nito? Baka nga totoong nagtatrabaho siya sa kanila. Wala naman kas
i sa mukha nito. I manage to smile. But Maam Jean looked at me questioningly.
Really? Sabi kasi ni Jean, wala daw namang female models dito ngayon. Where is sh
e?
Ahem.. He pulled me closer to him.
Huy.. Bitawan mo nga ako. I hissed. Pinagtitinginan na kasi kami. Tapos mukhang ma
gagalit na si Maam Jean. Baka akala niya nakikipaglandian ako dito.
Sshh. Saway niya sakin. Everyone.. Tawag niya sa atensyon ng lahat na with an instant
, naglapitan naman at nakinig. Id like you all to meet.. Tinulak niya ako sa harapa
n niya. PRINCESS.
O_____________________________O Reaksyon nilang lahat yan
^______________________________^ Gian
@________________________________________@?????????????????????? AKO!
Hanudaw?!!

PRINCESS?!
Sino?! AKO??!!! Kelan paaaaaa?!!!
-Chapter29. His permission.
-Chloes POV
NO!
Eee Dylan, hindi ko din naman ginusto yun..
Hindi mo naman pala gusto, kaya walang problema.
Kung ako lang naman, ayoko naman talaga. Kaso naiipit ako e.. Malaking project yu
n ng Elite. Magba-backout yung kliyente kapag hindi ako pumayag.
Bakit kasi ikaw? Wala na ba silang makuhang ibang endorser? Inilalayo nga kita sa
eskandalo sa show business, tapos ikaw naman ang papasok sa modelling?
Kasi naman si G-- Uwaaa!! Muntik na akong madulas. Hindi ko pwede sabihin na si Gi
an yung may gawa kung bakit ako napasubo sa endorsement na yun. At mas lalong hi
ndi pwede malaman ni Dylan na si Gian ang male model!!! Siguradong mas malabong
pumayag siya pag nalaman niya yun at mas malalagot ako kay Maam Jean kapag nag-ba
ckout ako. TT_______TT
Kasi naman sino? Sabihin mo nga sakin kung sinong nagsabak sayo dyan! He looked at me
intently.
Anong sasabihin ko? OMG! A-ano.. Kasi naman si G-gina! Oo.. Si Gina.. Yung ano..
Isa sa mga head nung kliyente, ano.. N-nagustuhan niya ata ako.. A-ano daw.. Mag
anda daw yung ano.. Yung t-tindig ko daw? B-bagay daw sa ano.. sa brand nila? Ga
nun. Di ko masyadong maintindihan kasi wala naman din ako alam sa ganun.. Grabe C
hloe! Napakasinungaling mo.. Uwaaaa!! Maniwala ka Dylan. Please be gullible just
this once!
Anong sabi ko? Gina? Uwaaaa!! Jinumble ko lang yung name ni Gian. Sana hindi niy
a mahalata. Huhu. I really suck at lying. T_T
Why are you stammering? Ayan na! Kasi naman hindi ako sanay magsinungaling!
Magdadahilan sana ako pero nagsalita na siya ulit.
Wala na ba talagang ibang choice? Alam mo naman kung bakit ayoko din na pasukin m
o yan diba? Hinawakan niya ako sa dalwang kamay at tiningnan ako sa mata. Nagi-gui
lty tuloy ako.
Gustuhin ko man na tanggihan yun.. Kaso eto oh.. Kayo nga!
_flashback_
Nang mag-register na sa utak ko yung sinabi ni Gian na PRINCESS..
Huy ano ba.. Princess pinagsasasabi mo? Naku sorry po.. Aalis na po siya. Dumaan
lang po talaga to dito.. Alis na.. Bilis.. Tinutulak-tulak ko si Gian umalis. Kaso
muntanga, parang estatwa.

Nakatingin lang silang lahat sakin.

Silence..
Gusto ko ng kainin ng lupa para mawala na ako dito. Matutunaw na ako sa titig ni
la. Para kasing gulat na gulat sila.
Takte kase tong si Gian.. Kesyo Princess daw.
Princess his face! If i am a Princess, then wheres my PRINCE?!
The last word echoed in my mind.
Prince.
Prince.
Prince.
Tapos nag-sink-in sa utak ko yung mga usapan nila kanina..
Sabagay. Ngayon pa lang din naman ire-reveal. Gusto daw kasi ni Prince na masurpr
ise lahat! Haha. Ang sweet diba?
Oh! As I was saying a while ago boss, nandito na nga yung sinasabi ko sayo na bago
ng female endorser natin..
Everyone.. Id like you all to meet.. PRINCESS.
Ehem. Patay! Si Maam Jean!! Huhu.
Ahehehehe.. Hinampas ko si Gian sa may likod. Ikaw talaga Gian.. Joker ka talaga!
Hahahaha.
Araay! Grabe naman. Hindi naman ako nagbibiro..
Anong hindi nagbibiro? Hoy Gian.. Umayos ka nga..
Seryoso sabi ako. I looked at him and he really looks serious. WTH!
Gi--!
Mr. Javier, can I talk to my employee for a sec?
Ngumiti naman si Mr. Javier tapos nag-nod. Sumunod naman ako kay Maam Jean sa may
sulok ng studio.
Kung alam niyo lang yung kabog ng dibdib ko! Daig pang may nagkakarerang sampung
kabayo! =____=
Habang naglalakad ako, pinapractice ko na sa utak ko yung sasabihin ko na naglol
oko lang si Gian, na wala talaga akong alam na
Why didnt you tell me? Ikaw pala ang female model ng clothing line nato? Wala man l
ang kaming kamalay-malay.
Naku Maam.. Hindi po. Wala po akong alam dito. Nagbibiro lang po yung lalaking yun
. Pambihira. Patay talaga sakin yang si Gian. Sorry po Maam. Ako na lang po ang ma
gpapaliwanag kay Mr. Javier.

Nakatingin lang siya sa pwesto nina Gian na ngayon ay kausap ni Mr. Javier. Cool
lang siya. Pangiti-ngiti pa. Si Mr. Javier naman mukhang amuse na amuse at natu
tuwa talaga.
Wag ka ng tumanggi. Mahihiya ka pa, si Prince na din naman ang nagsabi.
@__@?
P-prince? Sino yun?
Oh wait! Dont tell me..
Oh! You prefer calling him Gian nga pala.
What?!!! Si Gian at Prince?! Iisa?!! Seriously?!!
Napatingin ulit ako sa kanila, sakto naman na napalingon din siya sakin, ngumiti
siya ng nakakaloko. Hindi ko tuloy malaman kung ngingitian ko din siya o ano. (_
_)
Ano ba kasing pinasok ko?
Malay ko naman na ang tanyag na si Prince na pala ang hinahampas-hampas ko all t
his time? Huhu! At ang walangya, hindi man lang sinabi sakin? Tapos idadamay pa a
ko sa pinaggagagawa niya? DafuQ! >_______<
Kaya pala kung makapagtago siya sa ilalim ng cap at salamin niya kapag nasa publ
ic places, kilala pala siya? At di lang basta kilala huh! International model pa!
Potek! Malay ko ba na siya yun? Di ko pa nga nakikita kahit pictures man lang.
Nadinig ko lang yung achievements niya.
Balak ko pa naman sana ibigay sayo ang next issue ng Elite Mag, ito ngang kay Prin
ce nato. Kaso ikaw pala ang model..
Hindi pooooooo!!
Napatingin silang lahat ulit sakin dahil sa sigaw ko. Ang sama ng tingin ni Maam J
ean. Huhu.
S-sorry po. Pero Maam hindi po talaga. Wala po akong alam sa modelling. Nambabadtr
ip lang po yang si GiPrince.
I dont think so. Yun ang kaisa-isang kondisyon nila sa kontrata. Na yung napili ni
la ang magiging partner ni Prince. And lucky you, ikaw ang napili.
Pero Maam. Writer po ako, hindi model.
Miss Evangelista, empleyado ka ng Elite, right?
O-opo?
So under ka ng kontrata. At kung ikaw ang napili nila, you have to comply. Maswer
te ka, kahit hindi ka naman nasabak sa modelling nabigyan ka ng chance. And one
more thing, kapag nagbackout sila dahil sayo, alam mo na..
With that, bumalik na siya sa tabi ni Mr. Javier at nag-shake hands sila.
_end of flashback_

I wish meron pang ibang choice, pero wala. Napatungo na lang ako. Nahihiya naman d
in ako kay Dylan. Binibigyan ko pa siya ng sakit ng ulo.
Hinawakan niya ako sa chin at itinunghay niya ang mukha ko.
Nasurprise pa ako ng nakita siyang nakangiti sakin. Kung ganun, dapat masanay ka n
g palaging naka-chin up. Model ka na.
P-pumapayag ka na?
Umupo siya sa tabi ko tapos isinandal niya yung ulo ko sa balikat niya. May magag
awa pa ba ako? Masyado kasing attractive ang future misis ko.. Natatawang sabi ni
ya.
Kinurit ko siya sa tagiliran. Dylan naman e..
Hahaha! Totoo naman a
Pero pumapayag ka na nga? Tiningnan ko siya. Tumigil naman siya sa pagtawa. Oo.
Bakit?
Anong bakit? Gusto mo bawiin ko na ang pagpayag ko?
Ee.. Tinatanong lang. Kanina lang ayaw mo akong payagan tapos ngayon ok na sayo?
Kasi.. He circled his arms in my waist. naisip ko its for your own good. I realized,
that way, at least youll know more about yourself. Mag-go-grow ka personally at
syempre professionally. Lalawak yung mundo mo. Madami kang matututunan. And once
na malaman ng public ang tungkol satin.. less complication. We dont have to hide
or whatsoever. Do you get it? Hindi ko kayo kinakahiya ni Lance. You know that.
Ok lang sakin mawala lahat, wag lang kayo. Point is.. Lets face the reality of lif
e. We cant deny the fact na sa mundong ginagalawan natin, lalo na ako, they will
question everything and anything. Dadating sa point na pati pagkatao mo pagpipye
stahan nila. Kung anu-anong speculations pa ang sasabihin nila. I know that does
nt matter, pero tao tayo. Wala tayo sa pelikula. Kahit sabihin natin na wala tayo
ng pakialam sa sasabihin at iisipin ng iba, somehow, maapektuhan tayo. Kaya if y
ou make your own name, maaalala ka nila dahil may pinatunayan ka. Pag narinig nil
a yung pangalan mo, hindi nila basta sasabihin na: Asawa or GF ni Dylan Caine ya
n.. Kundi, MODEL ng isang international clothing brand na nabihag ang puso ng is
ang gwapong-gwapo at hot na hot at super talented na superstar..
Kinurot ko ulit siya, ayos na e! Dinuktong pa yung huli. Sabay naman kaming napa
tawa. Tapos niyakap niya ako.
Dy.. Tawag ko sa kanya habang nakasandal ako sa dibdib niya.
Mmm?
Thank you.
Your welcome. Hinalikan niya ako sa left cheek ko. Galingan mo ha. Kelangan mag-num
ber one ang Elite Mag sa next issue! Excited na akong makita yung cover. Im sure
madaming maaakit sayo. Pero syempre, akin ka na.
Ikaw talaga. Possessive.
Naaah. Totoo naman. But wait.. Sino nga palang partner mo? Diba men and ladies appa
rel yun?

Ok! Panic mode! Bakit kasi tinanong pa?! Anong sasabihin ko? Anong sasabihin ko?
Waaaaaaaa!! Lagot na!
A--!
*tok.tok.*
Phew! Bute na lang! Nagtatakbo ako sa pinto ng kwarto para buksan iyon. Kulang n
a lang yakapin ko si Andrea. Kung alam niya lang na savior ko siya!!!
Atengs! You got a phone call. Emeged! Gravitey lang! Im so napagod sa pag-climb ng
stairs a! Reklamo pa nito tapos nag-pout.
Asus! Halika na nga. Hinila ko na siya ulit pababa. Dy! Come on! Dinner na din tayo
. Im starving.
Sumunod naman na din si Dylan sa baba.
Nilalaro ni Dylan si Lance sa sala.
Sinagot ko muna yung tawag. Yung HANDLER (?) ko daw na si Micah. Malay ko diba?
Micah: Hi Princess!
Ako: Uhm.. Chloe po ang pangalan ko..
M: Naku! Magsanay ka na sa Princess. Nagustuhan kasi ni Sir Javier yung tandem n
iyo ni Prince. They are planning to call you the Fashion Royalties, See? Prince an
d Princess! OMG! Im so kinikilig ngayon pa lang!!!
A: Fashion Royalties? One-time lang naman po ito.
M: You cant tell noh! Sa nakita ko kanina, maganda yung chem niyo ni Prince! I be
t, madaming projects pa ang susunod. Trust me!
A: Ahehehe?
M: Hahaha! Basta! Kaya nga pala ako tumawag kasi simula na ng photoshoot tom.
A: Po?!
M: You heard it right. And please dont po me. Halos magka-age lang tayo nuh!
A: Ay! Ok. Ok. Pero teka lang. Bukas ang start? Agad-agad?!
M: Oo! Madami pa kasing kailangan gawin. Commercials and other advertisements. A
lam mo na.
A: Oh sige. Ano bang kelangan kong dalhin?
M: That? I think, just bring your very confident, stunning and exquisite self. Y
un lang, and well take care of the rest. Get more sleep cause youll be needing a lo
t of energy for tom.
After ng tawag na yun, parang napapagod na agad ako ngayon pa lang? Panu ba nama
n 4am daw ang call time dahil kelangan makuhanan kami with sunrise. Haist!
Lumapit ako kina Dylan. Napansin niya ata yung pagsimangot ko.
Hey.. Whats with the frown? Hinila niya ako sa tabi niya.

Start na agad bukas ng photoshoot.. Sumandal ako sa kanya. Nawiwili? XD

Wow! That was fast!
IKR! Kaya ko ba yun? I looked at him.
He smiled. Ikaw pa. Sisiw!
Napatawa tuloy ako. Sisiw?! Wala nga akong alam dun! Baka magmukha akong ewan. Ha
ha
Im rooting on you. Then he winked.
Wow! Pressure!
Di naman! Talunin mo lang ang rating ng Elite Mag nung ako ang cover! Hahaha! 3ye
ars na pero wala pa ding nakakalagpas. Alam mo bang nagsecond batch pa ng pag-pu
blish nun dahil na-sold out agad after 4days na i-release sa market?! Natatawang
sabi niya.
Oh diba? Hindi naman nakakapressure yung sinabi niya.
Inuto mo kasi ang mga fangirls mo! Haha
Hoy hindi a! Talagang hot lang ako. Hindi ko na sila kailangang utuin para bilhin
yung mag. Makita pa lang nila yung lips ko, shocks! Theyre drooling na!
Kapal naman Kuya! Haha!
Totoo lang Ate! You should be proud na ikaw lang ang nagmamay-ari sakin and.. he le
aned and whispered my body.
Perv!
Youre blushing! Hahahaha! Well its true naman! Yung mga fans ko papakamatay makita
lang ang 6 packs ng abs ko, kahit sa magazine lang. Ikaw,you can do more than th
at, libreng libre anyt--
Dylan stop it! Youre embarrassing me! Alam ko nagba-blush ako! Pambihira! Nakakahiy
a kaya!
Hahahahah! Beat that! Hahahahahha!
I stared at him. So hes playing huh!
Andrea!
Atengs!
Pakikuha nga si Lance.. Baka kabagin to dito.. Inabot ko sa kanya si Lance.
Dylan has a big question mark plastered on his face. Kabagan? tanong niya.
I smiled sarcastically. Sobrang hangin kase? Mahiya ka sa anak mo, ni wala ngang
makita sayo! HAHAHAHAHA Tapos nagtatakbo na ako habang tumatawa. Hahaha!
Hoy totoo kaya yun! Halika dito Waaaaa!! Hinabol niya ako! Wahahahahahha! Epic ng
reksyon ni Dylan! Hahahaha

Si Andrea at Lance naman nagtatawanan habang pinapanood kami.

Ayoko na Dylan! Hahaha. Pagod na ako.. Hahaha Awat ko habang tumatakbo.
Che! Halika dito!
Kinuha ko si Lance kay Andrea at isinama ko sa pagtakbo. Tuwang tuwa naman tong i
sang to.
Nang aakyat na ako sa hagdan, sumigaw si Dylan. Alright Chloe! Stop! Wag ka ng tu
makbo. Baka madapa kayo ni Lance!
Tumigil naman ako at lumapit sa kanya with a big smile on my face. Hahaha! Wala k
a pala e. I won.
Because you cheated!
I didnt!
Really?! Inakbayan niya ako.
Akala ko nung una sumuko na talaga siya, pero.. Andrea.. Sinenyasan niya si Andrea
na kunin si Lance.
OMG! Ayoko na!! Hahaha Pinipilit kong tanggalin yung kamay niya sa balikat ko para
makatakbo ako pero ayaw niya akong bitawan.
Nakuha na ni Andrea si Lance. Lance baby! Help me.. Hahaha
Asa ka! Hahaha. Lagot ka ngayon!! Hahaaha.
And that was it. Pagkatapos niya akong kilitiin ng bonggang-bongga, we both coll
apsed to the sofa. God! Nanlalambot ako.. Grabe ka!
Sinong mahangin ngayon? At di pala totoo ha!
HindJoke! Eto naman! Pagod na nga ako e. Hahaa. Maaga pa ako bukas. Sana hindi ako
mahirapan gumising bukas sa sobrang pagod.. nag-half lying ako sa sofa.
Anong oras ba? Hatid na kita. May shooting ako mamayang 12mn. Daanan kita dito af
ter ko.
Baka hindi tayo mag-abot. 4am dapat nandun na ako e..
4am?! Ang aga-aga naman! No way! Delikado! Youre not going there ng ganun kaaga la
lo nat hindi mo ako kasama!
-Chapter30. The Photoshoot.
-Gahd Princess! What happened to your eyes?! I told you to sleep well! What did y
ou do?! Ahh! Hindi ba pwedeng umupo muna? Kakarating ko lang sa set pero binubung
angaan na agad ako nitong handler ko. Ganito ba talaga trabaho nila?
Nakakaasar kasi. I fell for Dylans prank! Niyaya niya lang naman akong mag-movie
marathon kagabi habang hindi pa siya pumupunta sa shooting niya, ako naman si ut
o-uto, imbes na matulog na, nanuod pa! Umalis na siya ng 11pm pero patuloy pa di

n ang panunuod ko. Kasi naman ang gwapo lang ni Johnny Depp sa Pirates of the Ca
ribbean! *drool*. Natapos ko yung The curse of the black pearl at Dead mans chest
. Magsisimula na sana yung At Worlds End nang lumabas si Andrea.. Kung hindi niya
pa pinaalala na may shoot ako ngayon, baka natapos ko pa yun! Pambihira! Pagtin
gin ko sa orasan, taraaaaaaaaan! 1:38am! Almost one and a half hour to sleep! >_
___<
Alam ko na sinadya ni Dylan yun para hindi ako makapunta ngayon, ayaw niya talag
a pumayag na umalis ako ng maaga. Pero sinet ko lahat ng pwedeng mag-alarm kanin
ang 3am. Kaya kahit halos gumapang na ako papuntang CR, nakapaligo pa din ako.
Ahh.. Sorry Micah. Insomnia. Pagdadahilan ko na lang.
Bumuntong hininga lang siya tapos sinenyasan niya yung make-up artistsss.. There
were three of them na within an instant, may isang nakahawak na sa buhok ko, yu
ng isa pinupunasan yung mukha ko, and the other one naman inaayos yung susuotin
ko siguro.
Nabigla naman ako. Relax Princess. Get used to it. Nakangiting sabi ni Micah tapos
lumabas na.
I nodded. What can I say? All I wanna do now is sleeeeeeeeeepp! God! Im beat!
45 minutes din nilang pinag-eksperimentuhan ang mukha at buhok ko pero hanggang
ngayon di ko pa din nakikita dahil nakatalikod ako sa salamin. At ewan.. Nakatulo
g ata (?) ako habang inaayusan. Maka-ninja moves a? Haha.
Princes finally here! Get ready everyone! Sigaw sa labas. And with that, nakita kon
g papalapit samin si Micah.
Nang nasa tapat ko na siya..
O____________________________O
Reaksyon niya. Oh God! Anong ginawa sakin ng mga to?!
Kyaaaaaaaaaa!! OMG! OMG! OMG!!! I cant believe it! Xantiiii! Youre such an expert t
alaga!!! Niyakap niya pa yung Xanti na obviously yung nagmake-up sakin.
I told you leave it to me! Pagmamayabang naman ni Xanti.
Tapos lahat na sila nakangiti sakin. ^_______________^
Eh?
Are you ready to see the new you? tanong ni Micah.
New me?
Err.. Yeah? As if I have a choice? Makapagtanong naman sila.
Dahan-dahan nilang inikot yung upuan ko paharap sa salamin. Mga paepek naman oh.
. Akala mo naman gatotoo ng bagong hitsura ko yung gi.. na wa?
Woah!! Is that.. is that m-me? I cant believe it! The girl in the mirror looks.. ST
RIKING!!
Hahahahah! See?! She cant even identify herself!! Nagtatawanan sila. Ako naman. Tul
ala. As in!

Ako ba talaga to? Eh kasi naman.. Ang ganda ko?

I mean, hindi naman ako pangit. Duh! Lance! Pruweba na maganda lahi ko.. I just
didnt know na may igaganda pa pala? Yung tipong high class na beauty? Yung ganun!
Ayy basta! Ang ganda kooooooooo!! :))))))))))))
Tama na muna yan Princess. Your Prince has arrived. We have to change your clothe
s na. Sisikat na yung araw.. Bilis. Hinatak na nila ako sa dressing room.
Nahiya pa ako nung si Ate Berna yung naghubad ng damit ko. Grabe! Nakakaconsciou
s! Bute na lang maganda yung nasuot ko na undies! >///<
Simpleng white dress lang yung pinasuot nila sakin na nililipad ng hangin. Tamang
-tama lang sa theme ng photoshoot ngayon. Sunrise.
Sinamahan nila ako palabas ng dressing room. At ngayon ko lang naalala kung sino
ng PRINCE ang kapartner ko dito na kasalukuyang inaayusan ng buhok ngayon.
Pagkalabas na pagkalabas namin, nagtinginan samin lahat ng staff.
Uwaaaaaa!! Kinabahan ako bigla? Kanina naman hindi a.
Hey Princess, relax.. bulong sakin ni Micah.
Im fine.
Really? Nanginginig ka.
Huh? Napatungo ako at viola! Nangangatog yung tuhod ko. TT3TT
Ok lang yan, ano ka ba? First time mo naman..
Paano kung magkamali ako? Paano pag hindi ko magawa yung inuutos sakin? Paano pag
hindi nila nagustuhan? Paano pag inayawan nila ako? Paano pag--
Ang paranoid mo naman.
Si Gian. Inirapan ko siya. Aba! Hindi ko nakakalimutan na kaya ako nandito dahil
sa kanya!
Wow suplada.
Cut it out Gian. Or shall I call you PRINCE? Sarcastic na tanong ko. Ngayon lang p
umasok sa isip ko yung pangalan niya. Prince. Gian. PRINCE GIAN?! Ang crowned pr
ince ng Princess Hours?! Napanood niyo ba yun? Haha.
Galit ka na niyan?
Hindi nuh! Tuwang tuwa nga ako!
Naman! Bakit ba?
Bakit ha?! Bakit?! You dragged me into this! Wala nga akong kaalam-alam dito! Nak
akaasar ka, alam mo ---?!
Tinakpan niya yung bibig ko kaya hindi ako makapagsalita. Wag ka ngang masyadong
maingay. Pinagtitinginan na tayo oh! Tiningnan ko yung paligid namin, nakatingin
nga sila.

Binitawan niya naman ako. Bwiset ka! Naglakad na ako palayo sa kanya. Tawa naman s
iya ng tawa. Kaasaaaaaaaaaaaaarr!
Nag-explain yung photographer ng concept ng shoot ngayon. Simple lang naman, isa
ng normal na kunwari bagong gising lang. Una sa balcony ng kwarto yung scene, ki
tang-kita nga naman yung sunrise. Tapos nun sa garden, kunwari nagbe-breakfast.
Yakang-yaka.
Kung gaano kataas ng excitement ko nung nagko-conceptualize kami, ganun din kain
tense nung nasa actual na photoshoot na kami. Gigil na gigil na samin yung photog
rapher. Halos ibato niya samin yung tripod niya. Eeeee panu, ang hirap-hirap nama
n kaseeee!
Ano ba naman yan?! We were supposed to capture the sunrise! Pero ano?! Tirik na t
irik na ang araw at wala pa din kayong matinong kuha!Alboroto ni Kuya Gene, yung
photographer. Prince! Para kang hindi international model a! Tingnan mo tong mga s
hots niyo! Tapos ikaw naman Princess, naiintindihan ko na baguhan ka lang sa gan
ito, pero goodness! Naka-sampung beses na paliwanag na ata kaming lahat dito kun
g anong gagawin mo! Simpleng magli-lean ka lang sa railings ng balcony, titingal
a at lalanghap ng fresh air habang nakapikit HINDI MO PA MAGAWA!!!
Napapipitlag ako sa lakas ng boses niya. Pati yung ibang crew natataranta. Naka
katakot naman kasi siya e.
Alam ko may issue kayo, hindi naman kami bulag dito. Ramdam namin yung awkwardnes
s sa pagitan ninyong dalawa.. Pero pwede ba, isantabi niyo muna yang LQ niyo?! P
rofessionalism naman!
O_________________O
LQ?!
Grabeng accusation naman yun! Tsaka duh! Eto? Ka-LQ ko?! Excuse moi! Hmp!
10 minutes break! Kayong dalawa, pag hindi pa din kayo nakapag-produce ng matinong
shot, maghanap na kayo ng ibang photographer! With that, he walked out.
Yung ibang crew nire-review yung shots namin. Yung iba nagkape. May lalapit sana
samin na make-up artists para sa retouch pero sinenyasan ni Prince na wag muna.
Naiwan tuloy kaming dalawa at nagkatinginan.
Ok. That was.. humiliating. Simula niya.
Umupo naman ako sa couch. Haaay. Its my fault. I really dont know this thing. Nakons
ensya naman ako. Nakakahiya nga yung sinabi ni Kuya Gene sa kanya. Parang nilait
na yung buong Modelling career niya. And I know its because of me. Hindi siya ma
kapag-relax ng ayos sa shoot kasi ako yung uneasy.
Umupo siya sa tabi ko. Ako talaga may kasalanan nito. Ako dahilan kung bakit ka n
andito. Im sorry Chloe. Nakatingin siya sakin.
Napailing naman ako. Hindi.. Kung ayaw ko naman talaga.. Pwede naman akong hindi
pumayag.. Pero andito ako oh. Naisip ko kasi na gusto kong mag-try ng bago. Alam
mo na. Mag-explore ba. Totoo yan ha! Hindi dahil sa nagi-guilty lang ako. May ch
oice naman talaga ako. Hindi naman importante sakin kung maaalis ako sa Elite, pw
ede naman akong mag-apply sa iba, pero kasi, gusto ko din subukan. Gusto ko din
maka-relate sa buhay ni Dylan. Oo na! Madami talaga nagbago sa pananaw ko simula
ng tumira ako sa city. Pero tingin ko naman, ok lang?
Kahit na.. Hindi ka sana maiipit kung hindi dahil sa kalokohan ko.

Ano ka ba. I told you I have a choice, but I chose this. Kaya ako may kasalanan n
ito.
Hindi, ako talaga. So--!
Hep! Hep! Tigil na. Magsisisihan na lang ba tayo? Andito na oh. We cant back out.
Besides nakapirma na ako sa kontrata.
Are you sure? I can still do something abo--!
Its fine. Sorry nga pala sa attitude ko this past few days.. I was being bitchy.
He laughed. Ok lang. Kasalanan ko din naman kasi inaasar kita. Hahaha. So, are we
cool?
I looked at him, then smiled. I think so.
Yown!!
Pero teka muna G--Prince.. Nahihirapan talaga ako. What should I do???
Haha! I know! Kanina ko pa kaya inoobserbahan yang kilos mo.. Ang awkward lang.
Tinawanan pa ako. Sama neto. Ikaw na international model.
Gwapo e. Haha. Pero deh.. Kasi naman i-feel mo yung environment. Wag mong isipin
na photoshoot to. Sure you have to focus, but Chloe, you hav
e to remember na hindi ka makakagawa ng magandang kuha kung masyado kang conscio
us sa hitsura mo. Partner mo ang photographer dito. Suit yourself, and let the p
hotographer do his job. All you need to do is to look natural. Isipin mo walang
ibang tao na nanonood sayo. Na hindi ka kinukuhanan ng picture. Ispin mo kung ano
ba yung magiging reaksyon mo kung yung ordinaryong Chloe lang yung nandito ngay
on.
-This is it. Chloe. Act natural.
Nandito na ulit kami ni Prince sa balcony.
Ok lang yan Chloe. Isipin mo yung sinabi ni Prince kanina. I-feel mo yung envir
onment. Tama. Ganun nga.
Tumingin ako sa paligid ko. Nasabi ko ba na nasa Tagaytay kami ngayon? Oo, nasa
Tagaytay kami. May service na helicopter kanina para iwas traffic.
Ok. Start na tayo. Hindi ko na nadinig na sinabi ni Kuya Gene yan. Basta nagmamasi
d lang ako sa paligid.
Ang ganda dito. May fog pa. At fresh air I must tell. Hindi na kailangang sabihi
n ni Kuya Gene na pumikit ako dahil parang naging automatic na ginawa ko yun. Fe
el na feel ko talaga yung ambiance. Pakiramdam ko nga ako lang yung tao. Haha. T
umingin ako sa baba, ang ganda din. Mataas kasi yung site namin. Para tuloy nasa
palasyo ako. Wow. I feel like Im a real Princess.
Hindi na ako aware sa shoot. Basta napapangiti na lang ako sa nakikita ko sa pal
igid. Tahimik lang din naman sila e. Basta nadidinig ko lang yung sunod-sunod na
click ng camera.

Now Prince, do your job. Dun ko lang naalala na may kasama nga pala ako. Paglingon
ko, nakita ko si Prince na simpleng nakatayo at nakasandal lang sa glass door s
a may balcony habang nakatingin sakin.
To be honest, ang gwapo niya talaga. Nakawhite na pants siya, tapos white din na
polo-shirt. Match sa suot kong white dress.
Unti-unti siyang naglakad palapit sakin. Ewan ko kung bakit pero kahit alam ko na
may camera na nakatutok samin, hindi ako nailang. Actually napapangiti pa nga ak
o. Ang cute niya kasi. Cool na cool. Parang hindi scripted yung ginagawa niya.
Ganun lang kami. Magkatitigan. Naka-lean yung left arm niya sa railings tapos ak
o naman yung right arm ko naman yung nakatiin kaya magkaharap kami. Inayos niya
yung buhok na humarang sa mukha ko.
Ilang Segundo kaming ganun tapos biglang umihip yung hangin. Ang lamiiiiiiiiiiii
iig!!! Hindi ko naman mapigilan na manginig ng konti sa sobrang lamig. Hello! Ta
gaytay! Close sa temperature ng Baguio. Imagine that! Tapos ang nipis pa ng suot
ko.
Prince chuckled. And before I can imagine, nasa likod ko na siya, nakahawak yung
dalawang kamay niya sa railings so na-lock ako. Gets niyo ba? Parang nakulong a
ko? Ganun! Ah basta.
Pr--
Sshh. Sumakay ka na lang. Para makita ng Gene na yan. Bulong niya sa tenga ko. Kin
ilabutan naman ako.
Naka-adapt naman ako agad sa posisyon namin. Wala pa ding nagsasalita sa crew o
kay Kuya Gene. Basta tuloy lang ang flash ng camera. Para tuloy wala talaga kami
ng kasama.
Maya-maya pa, humangin nanaman. Nagtayuan yung mga balahibo ko. Naramdaman ko na
lang na nakapulupot na yung braso ni Prince sa bewang ko. Hes too close, pero hi
ndi ako nakaramdam ng awkwardness. Actually naging comfortable na yung pakiramda
m ko. Para siyang blanket e. Dahan-dahan akong tumingin sa kanya. Take note: AWA
RE AKO DITO. Kasama sa arte bah. Pang-kilig lang. Ganun.
Lets show him what weve got. I whispered. Sakto namang pagtingala ko sa kanya, nakat
ingin din siya sakin. I smiled. Ang gwapo niya promise!!! Kung wala siguro si Dyl
an baka kinilig na ako sa titig na yan. Hahaha! Aba Chloe, nasa gitna ng photosh
oot, lumalandi?! Haha. Oh game, seryoso na ulit. Medyo inilapit ni Prince yung m
ukha niya sakin. Hindi naman ako umiwas dahil alam kong hindi naman niya ako haha
likan. Wala sa script yun e! Haha.
Ilang Segundo kami sa ganung posisyon ng sumigaw si Kuya Gene ng Good job! Na nasu
ndan ng palakpakan at kiligan.
Nagbitaw naman kami ni Prince. Dali-dali namang lumapit sakin si Micah na may dal
ang jacket. OMG!!! Im so kinikilig talaga over there Princess! Ang galing mo! Ang
galing niyo ni Prince! OMG talaga! Hindi kami makahinga dun kanina! Paano niyo n
agawa yun?! Grabe! Natural na natural a! Now Im really sure na bebenta talaga ang
tandem niyo! I swear! Mahabang litanya niya.
I smiled as an answer. Si Prince naman nagre-retouch na.
We had an hour break. After that, lumipat kami sa garden. Everything went smooth
ly. Mas comfortable pa nga kami ni Prince this time. Nagtatawanan lang kami haba
ng nagshu-shoot.

In the end, pinakita samin yung shots. At na-overwhelm talaga ako. Kahit ako hin
di makapaniwala na ganun ang kakalabasan ng pictures namin! Iba pala talaga pag
si Prince Laxamana ang model! Madadala ka talaga!
Nagkayayaan na mag-lunch kami sa isang restaurant dito sa Tagaytay. Celebration
daw para sa magandang outcome ng pictorial. Pumayag naman ako since tapos nanama
n kami at talagang nagugutom na din ako.
Tinutukso nila kami habang kumakain. Tatawa-tawa lang naman si Prince.
Therese: Shocks! Grabe talaga! Ako na #1 fan ng Royal couple! *laughs*
Lea: Hoy asa ka! Ako kaya! Congrats nga pala senyo.. Kahit sa harap ng camera an
g lakas ng dating ng chemistry niyooo..
Micah: Natural! Bilib na kayo sa alaga ko nuh? Huh! Pero in fairness, ang cute n
g combi niyo Prince and Princess.. Click na click kayo for sure.
Kuya Gene: Paano hindi magki-click e may pinaghuhugutan naman yang dalawa.
Silang lahat: Oo nga pala *laughs*
Cesar: Teka, kelan pa ba kayo? Itong si Prince pasimple pa. Gusto lang pala maka
trabaho si gf niya.. Aruuuuy..
Namula naman si Prince. May laman yung bibig ko kaya hindi ako maka-react.
Prince: Naku hindi a. Hindi kami niyang si Princess.. May iba na yan e.. Diba Pri
ncess?
Ako naman, napangiti na lang.
Therese: Ayy ganun? Sayang naman.. Akala ko totoong kayo na Pero kahit na! Bet na
bet ko pa din ang tandem niyo! Lets drink to that! For the Fashion Royalties! Ch
eers!
All: Cheers!
Sumali pa ako sa kanila bago ko naalala na kanina pa palang umalis ako sa bahay
ay hindi ko pa nahahawakan ang cellphone ko kaya kinuha ko iyon.
Literal na napanganga ako at nabitawan ko ang kutsara ko sa nakita ko. Nagtingin
an silang lahat sakin.
Hey, whats wrong? Nag-aalalang tanong sakin ni Prince na with an instant ay nasa tab
i ko na.
Pinakita ko naman sa kanya yung cellphone ko.
32 messages; 26 missed calls.
From Dy.
Patay tayo dyan.
-Chapter31. A family image, regardless of the REARRANGEMENT! :)

-Dylans POV
Wow! Kala ko hindi na maririnig ang panig ko sa istoryang ito a!
So eto. Its been a week after that incidence. Everyone was shocked. And I myself al
most broke down when I heard about the news.
It was really unexpected. And if only Chloe wasnt there with me.. I dont know. I j
ust cant accept the fact that that is happening to my one and only sister Mische. S
he doesnt deserve that. Sure shes hard-headed and annoying at times, but shes still t
he charming and sweet girl that I grew up with. And I cant let that happen to her.
I just cant. Kung pwede sana ako na lang. Bakit siya pa? Magkadugo naman kami diba
? Nakakainis lang na wala akong magawa.
(a/n: Dylans referring to a MAJOR scene in MINCEs story. Hindi pa nare-reveal dun,
medyo patikim pa lang, so most probably, hindi din mare-reveal dito. Haha. Masspoil yung story kapag ginawa ko yun dito. Oryt? Just read it. :))
Nasa kalagitnaan ako ng pag-iisip kung ano bang gagawin ko sa makulit kong kapat
id when Chloe talked to me.
Hey. You alright? Umupo siya sa tabi ko.
I dont know..
Is this about Mische?
Yeah.. And other things, I guess.
Tell me about it.
I stared at her. Im weighing the consequences. If youre asking about what happened
last time, hindi naman naging issue yun. Yes, I tricked her the night before he
r photoshoot para tanghaliin siya ng gising. But knowing Chloe, being responsibl
e as always, alam ko naman na makakaattend pa din siya sa project na yun so it w
as not really an issue.
About the calls and messages naman,sorry sa mga naghihintay na magalit ako or wh
atev, but it was because I cant take the news all by myself. I needed Chloe besid
e me to stand it thats why Ive been calling and texting her that day. She didnt dis
appoint me naman, 2hrs past lunch, she was already with me. And she was affected
too when she learned about whats going on.
Hey Dy. Youre spacing out. What is it thats bothering you? Aside from Misches.
How will I explain it to her? She will be upset. After all, shes been doing most
of the preparations about the wedding tapos ako pa tong magiging problema.
Chloe.. I dont know where to start..
She looked confuse. Are you breaking up with me?
Kung nakakamatay lang siguro ang tingin, baka dead na dead natong babaing to sa t
ingin ko. Anong drama nanaman ba ang pinanuod mo ha? Remind me nga mamaya na ipacut na yang cable na yan. Kung anu-anong pumapasok dyan sa imagination mo.
Ahehehe. Ikaw naman kasi! May pa-I dont know-I dont know where to start ka pang na
lalaman. Haha. Ganun kasi sa mga telenovela. Hahaha. Sabihin mo na lang. Dahil m

ay sasabihin din ako sayo.

Paano ko ba sasabihin? Ganito kasi yun.
_flashback_
Ipinatawag buong cast ng Hanging by a Moment [a/n: Pasensya, walang maisip na titl
e.XD], yan yung movie na kami ni Vince Madrigal ang bida with Yasmin Marshall an
d his leading lady Shane Kim, para sa biglaang meeting.
Halos hindi nga ako makapag-concentrate. Wala naman dito si Vince, kakausapin ko
sana. Sabi naman ni Chloe na kakatext lang ngayon na nandun daw sa bahay ang lo
ko. Sinusundo daw si Mische. Psh. Hanggang ngayon talaga diko maimagine na magkas
ama sila sa bahay. Isang malaking kalokohan yun.
As I was saying.. naaprubahan na ng mga producers ang pagre-release ng fund para
matuloy na yung scenes na kukunan sa Venice.
Napuno naman ng WOW!!!ang buong conference room kaya napatuon ang atensyon ko sa p
inag-uusapan nila.
Lumapit ako ng konti kay Beth na katabi ko, Ano daw sabi?
Nag-tsk siya bago sumagot. Na-approve na daw yung account para sa shoot sa Venice
.
Ah. Tapos umayos na ako ulit ng upo at nakinig. Ok lang naman sakin. Sure naman kas
i na magiging hit yung movie, so tama lang na magastusan ng malaki ang mga produ
cers. Haha.
Well be going there next month, excited na sigurado ang lahat! First time na may g
agawa ng Philippine movie sa Venice. And well, magkakaron din tayo ng internatio
nal screenings sa Europe so Im hoping for your cooperation guys. Its the movie of
the year. blah. blah. blah----!
Natigilan ako bigla. Kelan ang shoot sa Venice?! interrupt ko sa director namin. N
agtinginan naman silang lahat sakin. Nagulat, I guess.
Sa March? Sagot niya sakin.
NO WAY! Sigaw ko.
O________________O reaksyon nila.
Tinap naman ako ni Beth at tiningnan ako ng makahulugan.
Sorry guys. Nabigla lang to. Continue po. Sabi niya.
Tumahimik na lang ako while they continue discussing.
Hindi pwede yun! Chloe and I are getting married NEXT MONTH! MARCH!
-WTH Dylan! Anong no way ang pinagsasasabi mo kanina dun ha?! Inis na tanong sakin n
i Beth nang makarating kami sa office niya.
Beth, I told you Im getting married! That will be this March! We both know na aabu
tin ng isang buong buwan ang shooting sa Venice, hindi maaari yun!

She stared at me for a moment before answering. Well.. Wala tayong magagawa. Naka
-schedule na ang shoo--
The wedding is already scheduled too! giit ko sa kanya.
Look Dylan, you cant run from your responsibilities. Bago pa man mapagdesisyunan y
ang kasal mo, nakapirma ka na sa kontrata mo sa film nato. Kaya wala kang kawala
kahit anong gustong ipagawa sayo ng mga yan.
That hit me. Its true. One year na akong nakakontrata sa movie na yun. Pero paano
si Chloe?
What do you want me to do?!
Postpone the wedding.
I was taken aback.
_end of flashback_
Now you know kung saan ko hinugot yung I dont know where to start ko kanina.
Hello. Earth to Dylan Caine? Still there?? Winawagayway pa ni Chloe yung kanang ka
may niya sa mukha ko. I was spacing out. Shoot.
Chloe..
Oh come on Dylan! Dont be a baby. Say it already. Wow. Rhyme. Haha.
Huminga ako ng malalim. Im sure naman shell understand. Kaso after pa yun ng matin
ding tampuhan at suyuan. Inihanda ko na ang sarili ko sa cold treatment na matat
anggap ko matapos kong sabihin sa kanya to.
Ok. Chloe listen.. hinawakan ko yung kamay niya, mabuti na sigurado. Baka paghaham
pasin ako e. haha. Deh, joke lang. Para sincere. We have a big problem. You know
naman na may ginagawa akong movie diba? Yung kasama ko si Vince?
Tumango siya. And Yasmin Marshall, right.
I chuckled. I can sense the jealousy in her voice. Well, yung movie kasi, may gag
awing scenes sa.. Venice.
Really?! Wow! Ang sosyal naman!!! Excited na sabi niya. Naku naman. Naexcite pa.
Yeah. But the problem is, that would be..next month. Mahinang sabi ko.
Natahimik naman siya. Sabi ko na nga ba e. Im sorry Chloe. Hindi ko naman alam na
ganun mangyayari. See, nagulat din ako. Sinubukan kong umapela pero wala akong m
agawa. Im sorry tal--
Actually its ok. Biglang sabi niya. Natigilan naman ako.
What do you mean? Hindi naman sa gusto kong magalit siya. Kaso were talking about t
he wedding here. So dapat furious siya diba? Not that I want her to be.
Ang totoo kasi niyan, balak ko din sabihin sayo na i-postpone muna natin ang kasal
..
Why? Kinabahan naman ako. Nagdadalwang isip ba siya?

Dylan, I know how hard it is for you sa nangyari kay Mische. Shes important to me.
Ayoko naman na habang tayo masaya, tapos yung kapatid mo ganun. I dont want to b
e unfair.
Tumahimik ako sandali, nag-isip. Now that she mentioned it, tsaka ko lang na-rea
lize na may point siya.
Besides, busy ka. Busy din ako. Ayoko naman na isingit lang natin sa luwag na ara
w yung kasal natin. Its not how I want it to be. dagdag pa niya.
I dont know what to say. Naghalo-halo na yung pakiramdam ko. Gusto ko mag-thank y
ou at mag-sorry. Masaya din ako pero at the same time nalulungkot. Ah ewan!
Napansin niya siguro na blanko yung expression ko.
She rested her head in my chest habang nakayakap sakin. Its ok. Its not like were goi
ng to call the wedding off. Lets just find the perfect date, ok? I love you.
Bakit ba ang swerte ko talaga sa babaing to? Napaka-understanding naman kasi masy
ado. I love you too. I kissed the top of her head.
-Chloes POV
What do you mean you postpone the wedding?! Ano ba naman yan Chloe! Kung kelan pa
tapos na ang preparations, tsaka may ganyang drama?? Kahit ata hindi ko itapat sa
tenga ko yung cellphone ko, madidinig ko yung reaksyon ni Kate nung binalita ko
sa kanya ang nangyari.
Ang OA mo K, alam mo yun? Whats the problem ba kung i-postpone namin? Matutuloy na
man yung kasal a, ibang date nga lang. Paliwanag ko sa kanya.
Kahit na! Ayos na lahat diba?! Bakit hindi nalang ituloy?!
Kate naman Yung boses mo! Ang lakas-lakas! Eh basta ganun. Madami kasing nangyaya
ri. Mische, his movie. My pictorials and advertisements. Sobrang hectic ng sched
. We can sense na hindi luluwag yung schedule namin not until the second half of
the year.
Ay naku! Nakakainis! Bahala na nga kayo. Btw, I got a surprise for you. Wow. Sudde
n shift of mood. Haha.
Really?! Ano yun?!
Gaga! Kaya nga surprise e! Sige na. Bye! I miss you! Mwa.
Bago pa ako maka-react, nababa niya na yung phone. Mautak.
Napapailing ako at bahagyang napatalon when someone spoke behind me.
So you called the wedding off?
I turned around and saw Prince standing there with his hands on his pocket and a
grin evident in his face.
Didnt you know that its not proper to listen to someone elses conversation, huh?
May pictorial nga pala kami ngayon kaya nandito tong lalaking to.

Haha. Napadaan lang naman ako, tapos narinig kita, the rest is history. So hindi
na tuloy ang kasal?
Ako lang ba yun? O talagang parang natuwa pa si Prince? FYI, POSTPONE, pero matut
uloy. Okie?
Oh? Bakit?
I walked past him. Sumunod naman siya. You were eavesdropping, so I bet you alrea
dy heard the reason.
Haha. Oo nga. Busy? Sus. If theres a wheel theres a way.
Srsly? Wala ng mas babago pa dyan sa motto mo?
Kung gusto may paraan, kung ayaw may dahilan.
Waaaaaa!! Ilang mais ba ang kinain mo?! Ang korniiiiiiiiiiii grabee!
Tumawa naman siya.
Naglakad na ako palayo sa kanya. Hindi siya sumunod, pero parang may narinig pa
ako na sinabi niyang..
Kung ako na lang kasi, Ill marry you everyday.
Or baka naman imagination ko lang yun? Haha. Di ko na lang siya pinansin at buma
lik na sa set. Actually tapos na ang pictorial. They are just running through th
e photos. Nirereview.
Uupo na sana ako nang mapansin ko ang isang familiar na kotse na kaka-park lang.
OMG! Kanya ba yun? O kagaya lang?
To answer my silent question, may bumaba sa may backseat at nakangiting naglakad
papalapit sa set. Pinagtinginan naman sila ng mga staff at crew. Ano bang ginag
awa ng mga to dito?
Atengs!
Yep! Si Andrea yan, buhat-buhat si Lance.
Sinalubong ko na sila.Binuhat ko si Lance at hinalikan sa cheek. Hi handsome. And
rea, anong ginagawa niyo dito?
Bago pa makasagot si Andrea, sumingit na si Micah. Princess, whos that cute little
boy? Ang gwapo-gwapo naman. Pamangkin mo?
Naglapitan na din yung ibang crew at pinalibutan kami. Tuwang-tuwa sila kay Lanc
e. Ang charming naman kasi ng anak ko. Tawa ng tawa sa kanila. Haha.
Ah. No. My son. Sagot ko. And the second that words came out of my mouth, nag-free
ze silang lahat.
What? This is my son. Lawrence Drakeson. I said.
M-may anak ka na Princess? tanong ni Kuya Gene na lumapit na din pala.
I managed to laugh. Yeah. Ito nga o. Ano ba kayo? Haha. Hindi ko ba kamukha?

Honestly? Hindi e. Pero parang may kahawig siya. Hindi ko lang maisip pero meron
talaga e.. Si Micah yan na iniisip talaga kung sinong kamukha ni Lance.
Bago pa kung saan mapunta ang usapan, binalingan ko na si Andrea. Andrea, ano? Wh
at are you doing here?
Kasi Ate, susunduin ka namin! Haha. Feeling ko nga inip na yung jowa mo dun sa ca
r niya. Hahaha
Andyan boyfriend mo? Is he the father? Pakilala mo samin. Dali. Tara. Hinihila nila
ako papalapit sa kotse. Amfufu. Lagot. Hindi pwede!
Ay hinde! Saglit lang. Tumigil naman sila. Ano.. Mahiyain kasi yun. Next time na l
ang a? Hehe. Sige. Andrea, tara na. Bye guys. Una na ako! Hindi na sila naka-reac
t dahil nagmamadali akong pumunta sa kotse ni Dylan at sumakay habang kasunod si
Andrea. Sa tabi ng drivers seat ako umupo. Phew. Muntik na yun. Sabi ko pagkapasok
na pagkapasok ko.
Haha. Kabado kasi.
Tiningnan ko siya. Natural. Ikaw kasi. Paano kung makita ka nila?
Im prepared.Pinakita niya sakin yung fake na bigote at wig niya.
Wow. Confident si koya.
Syempre. Ako pa. He started to drive.
Bakit niyo ba ako sinundo? Saan tayo pupunta?
Mall. Sabi niya habang nakatingin lang sa daan.
-Andito na kami sa carpark ng Mall pero ayoko pa din bumaba.
Hoy ano ba? Tara na. Aya sakin ni Dylan. Si Andrea naman inaayos na yung mga gamit
ni Lance.
No way! Wag na lang tayo mag-Mall. Uwi na lang tayo. Magluluto ako. Delikado. Kahi
t pa sabihin na naka-disguise si Dylan, mahirap pa din. Aba!
Nandito na nga tayo o. Tara na. Wag na makulit. Bumaba na si Andrea pati si Dylan.
Kami na lang ni Lance ang naiiwan sa loob.
Umikot si Dylan sa side ko at pinagbuksan ako ng pinto. Dylan, please? Wag na dit
o. Madaming tao.
Chloe, tara na. Ako ang bahala. Trust me.
Wala na akong nagawa. Trust him daw e. Binuhat niya si Lance at pumasok na kami
sa Mall. Dala ko yung bag ni Lance dahil hinayaan namin na maglibot si Andrea ma
g-isa. Magtetext na lang kung uuwi na.
Pagpasok pa lang namin pinagtinginan na kami.
I told you this isnt a good idea. Come on. Lets go home na lang. Kainis kasi. Kahit
naka-disguise natong si Dylan, agaw-eksena pa din. Ansabe naman daw kasi ng wig n
a kulay YELLOW?! Of all colors, yellow pa talaga ginamit niya! At nag-salamin pa
. Nagmukha tuloy turista! Bute na lang hindi siya naglagay ng fake na bigote!

Bakit nanaman? Tumigil kami sa paglalakad at hinarap niya ako.

Pinagtitinginan ka e. Mahinang sagot ko. He looked around. Tapos tumingin ulit saki
n.
Its not me. Its you. Or kung sinasabi mo na bakla lahat ng lalaking nakatingin saten
ngayon, sige, its because of me.
What in the hell is he talking about? I scanned the place one more time. And sho
ot! Sure, there were some girls pero mostly boys yung mga nakatingin. And I cant
say na bakla sila or something. Cause they all look manly.
Ano bang tinitingnan nila? I looked at the glass wall sa tapat ko. Oh! Ayun! I f
orgot to change pala. Im still wearing a polka dots long sleeves matched with a f
aded shorts and I white high heels. Tapos naka-shades pa ako. Amp!
See? I should be the one whining over this matter. Ikaw tong pinagtitinginan.Kunwar
ing nagtatampo pa siya.
Oh! Tingnan mo nga, halos hubaran ka na ng mga girls dito. Tsk. Ganti ko. Coz hones
tly, he looks damn hot without knowing that hes Dylan Caine.
Dont worry My. Kahit naman titigan nila ako, they can never change the fact that Im
all yours. Then he leaned closer to give me kiss. Smack lang naman. Pero kinilig
ako. >//<
We continued walking, now hes holding my left hand habang karga niya pa din si La
nce. Malamang naman na pagapangin namin ang bagets. Haha!
I can see envious eyes following us. Sorry girls, this guys mine. And mine alone.
^_____^
Kumain kami sa KFC. Ako na yung umorder since siya yung may hawak kay Lance, so
siya yung humanap ng table. After kong makuha yung order, kumain na kami. Ang c
ute nga e, siya kasi yung nagpapakain kay Lance ng soup. Haha. Ang cute nila tin
gnan. Kasi nilalandi ni Lance yung pagkain na sinusubo ni Dylan, so ang tendency
, mayat-maya pinupunasan ni Dylan yung amos ni Lance. The good thing is, hindi mo
makikita yung annoyance sa mukha ni Dylan. Hindi siya naiinis or nauubusan ng p
asensya. Mukha pa ngang nag-eenjoy siya.
Hey, ako na dyan. Kumain ka na. Sinubukan kong kunin yung kutsara, pero ayaw niya i
bigay.
Tapusin mo na yang pagkain mo, ako na dito. Pinagpatuloy niya yung ginagawa niya.
Syempre, nakonsensya naman ako, paubos na yung pagkain ko tapos siya hirap na hi
rap kay Lance at halos hindi pa nagagalaw yung pagkain niya. I did the unexpecte
d. Oh well, first time to in public. Since wala naming nakakakilala samin sa ngay
on, siguro naman it wont hurt kung gagawin ko yung task ko bilang asawa.
Kinuha ko yung plate niya. Come on Dy. Here comes the airplane, open your mouth.. N
atatawang sabi ko sa kanya habang sinusubuan siya.
A wide smile formed in his face before he opened his mouth. Thats what we did. Pi
napakain niya si Lance habang ako naman yung nagsusubo sa kanya ng pagkain niya.
We heard murmurs pa nga from the other tables e. Kasi agaw-eksena naman talaga.
Haha. Like this oh.
Wow. Look at them. Ang cute-cute nila tingnan nuh? Ang sweet..

Yeah. Ang swerte nila sa isat-isa. And mukhang nag-eenjoy naman si Kuya sa pagpapa
kain sa baby niya nuh?
Kaya nga, kahit parang nilalaro na lang siya nung baby, hindi siya naiinis.
He looks so handsome pero if you look at them, parang wala sa mukha niya na mamba
bae pa.
Hello naman! Look at his wife! Pag ganyan ba asawa mo maiisip mo pa yun?! She loo
ks gorgeous at maalaga pa!
Theyre undeniably so in love with each other.
Oo nga e. Nakakainggit. Sana pag nagka-family ako, kagaya ng sa kanila.
Family. I smiled at the thought. Yeah. Hindi pa man kami kasal nitong ama ng ana
k ko, indeed, WERE A FAMILY. MY OWN PERFECT FAMILY.
-Chapter32. Baby s sick, So s Mommy. Tapos ang cheesy ni Daddy! Yiiiee!
-Chloes POV
Yey! Its my free day today! :)))))))))
Grabe. Almost one month pa lang ako dito sa city pero pakiramdam ko isang taon n
a sa dami ng nangyari. Parang dati sa probinsya hindi ko naman dinadala sa bahay
ang trabaho ko, pero dito.. Ah ewan! Free day nga diba? So wag na lang muna isip
in ang trabaho. Nakakastress e.
Kasabay ng away from work ko nato ang pagde-day-off ni Andrea. Actually, hindi nama
n siya every week nagde-day-off. Hinayaan ko lang siya magliwaliw para ako naman
yung mag-asikaso kay Lance. Tapos si Mang Canor naman umuwi sa probinsya at nex
t week pa ang balik. Its fine naman with me since araw-araw naman andito si Dylan
at kasama ko naman si Andrea sa bahay.
Speaking of Dylan, talk about BUSY! Siya na ang sobraaaaaang busy! Hindi na nagt
ugma ang schedule namin. Malabo na ata masundan ang family day namin dahil sa sobr
ang puno ng schedule niya. Akala ko medyo magla-lie-low siya sa showbiz e, since
sabi niya gusto niya daw mag-focus muna sa music industry. Pero iba pag si Beth
ang manager mo. Hmp.
So ayun nga. Ako lang mag-isa ngayon ang kasama ni Lance. Bonding kaming dalawa.
Haha.
I mean, Im doing the chores habang nasa walker siya. Medyo kinakabahan nga ako da
hil baka mabangga niya yung glass wall. Tsk. Kinailangan ko pa lagyan ng barrier
para hindi makapunta dun si Lance.
By lunch, natapos ko na lahat ng kailangan linisin, nilabhan ko na din yung mga
damit ni Lance at napaliguan na din siya, nakapagluto na din ako and all.
Ang lungkot pala kung single mom nuh? Imagine ikaw lang yung gagawa ng lahat, pl
us you have to work pa to provide the needs of your family. Haaaaay! Thats awful.
I dont think I can manage all of that. Ito nga lang isang araw nato ang hirap na.
Its a blessing na din pala na Dylan found me that night when I was giving birth.
Destiny nga naman.

Nagluto ako ng sinigang na baboy at pinakain ko na din si Lance. After that, nag
pahinga ako sa sala while watching SHOWTIME! Hahaha. Bentang-benta talaga sakin s
i Vice Ganda. May sense din naman mga sinasabi niya, hindi puro patawa lang. And
I definitely agree with him/her kapag may contestant na umiiyak tapos pag tinan
ong kung bakit, kesyo dahil daw mahirap sila at hindi nakakapag-aral, etc pero w
ala namang ginagawa para makuha yung needs and wants nila diba? Nakakaasar kasi y
ung ganun e. Umaasa na lang na ulanan sila ng grasya. Kung tutuusin, napakadami
ng opportunities para sa trabaho, choosy lang talaga ang mga Filipino. Hindi nam
an kasi pwede na nagsisimula ka pa lang e CEO ka na or whatev. Syempre you have
to start sa mababa at pagpaguran mo na maabot yung taas. And as for sa pag-aaral
naman, anong ginagawa ng scholarships, right? Ang totoo, sila din naman ang may
problema. Kaya minsan hindi na din naman nakakaawa yung mga ganung tao. Patheti
c na e. Alam mo yun? Gusto mong kaawaan sila pero WTH! Nakakainis e, its their ch
oice kung bakit nandun sila sa sitwasyon na yun.
Affected ata ako masyado? Haha. Past two ng hapon, umakyat kami ni Lance sa kwar
to ko. Pinatulog ko muna si Lance bago ako naligo dahil medyo nahihilo ako. Sigu
ro dahil na din sa sobrang init. Weird nga e. Airconditioned naman kasi buong ba
hay. Well, rich kid tong si Dylan Caine e. Ayaw maiinitan ang anak. Hindi na tala
ga ako magtataka kung lalaki to ng spoiled brat. Mas madami pa ata siyang ari-ari
an kesa sakin. Ang dami ding bank accounts. At puro bigay lang yun ng mga ninong
at ninang niya a. Tsk.
Pagkatapos kong maligo, nahihilo pa din ako. Mas lumala nga ata.
I decided to sleep since thats the only choice that I have. Im not expecting anyon
e naman. Si Dylan nga ata hindi uuwi ngayon dahil may shoot pa siya til 2am then
6am naman ang call time that day din.. Sinong nagsabi na masarap ang buhay artis
ta?! Tapos si Andrea, hindi ko alam kung saan yun nagpunta basta sabi niya late
na daw siya uuwi.
Nagising ako bandang 5pm dahil sa lakas ng iyak ni Lance. Napabalikwas tuloy ak
o ng bangon. Bubuhatin ko na sana siya ng maramdaman ko na sobrang init ng tempe
rature niya. That instant, bumilis yung tibok ng puso ko.
OMG baby! Ang taas ng lagnat mo.. What am I gonna do?!
I dialled Dylans number. Ring lang ng ring. Tatlong beses ko siyang kinontak pero
walang sumasagot. Aish! Siguradong nagte-taping sila. Anong gagawin ko?! Hindi
ako sanay sa ganito. Hindi naman kasi sakitin si Lance. Once palang siya nilagna
t at hindi naman ganito ka-grabe. And Dylans with me that time. Sa aming dalawa n
aman kasi siya yung may alam sa mga ganitong sitwasyon e! Huhu. Dylan!
Hindi ko alam kung anong una kong gagawin dahil ayaw tumahan ni Lance.
Tumakbo ako sa CR para kumuha ng maligamgam na tubig (sorry ha, rich talaga sila
e). Bago ako lumabas ng CR, napatingin ako sa salamin. I look pale. Hindi ko al
am kung dahil kinakabahan ako kay Lance o dahil sobrang nahihilo pa din ako hang
gang ngayon.
Medyo nangangatal na yung mga kamay at tuhod ko nung sinimulan kong punasan si L
ance. He was still crying kaya lalo akong natataranta.
Ang nakakainis pa, walang naka-stock na gamot sa medicine cabinet! Bwiset! Ano b
ang nangyayari dito?!
Sshh. Lance baby.. Please dont cry. Kinakabahan si Mommy sayo.. My tears are falling
down my cheeks as I caress Lances hair. Thats the least I could do for now. Mothe
rs touch ba. Hindi ko naman kasi maaalis sa sarili ko ang kabahan. Its my child!

After a few minutes, tumahan na din si Lance pero hindi bumababa yung lagnat niy
a. Just when I decided to bring him to the hospital, may nag-doorbell naman.
Ayoko pa nga sanang bumaba dahil ayokong iwan si Lance dito kaso ang sakit sa te
nga ng tunog ng doorbell. Kahit hindi naman nakakabingi, basta naiirita lang ako
.
Sa kabila ng panlalambot ko sa sitwasyon ko ngayon, nagawa ko namang bumaba at m
aglakad pababa.
Pagkabukas na pagkabukas ko ng pinto and upon seeing who has arrived, knowing th
at my son and I are now safe, all of a sudden, nagdilim ang paningin ko. At hind
i ko na alam ang sunod na nangyari. Basta nakarinig na lang ako ng malakas na pa
gtili, and someone caught me before I collapse to the floor.
-Si Lance ang unang naisip ko the moment I opened my eyes. Napabalikwas ako ng ba
ngon pero bago pa ako makababa ng kama, may pumigil na sakin at pinilit akong hum
iga ulit.
Tiningnan ko kung sino yun at nagsimula na akong umiyak.
Sshh. Ano ka ba naman. Para kang bata. Tahan na.. He said while stroking my hair.
K-kuya kasi .. Si Lance? How is he? Huhuhu. Im so stupid. I didnt know what to do.
Kasalanan ko t--
Its not your fault. Ikaw talaga. Anong tingin mo sa anak mo? Hindi tinatablan ng s
akit? Aba! Tao din yun ha. Normal lang na magkasakit siya. Hes fine now, ok? Dont
worry. Nakangiting sabi sakin ni Kuya Nathan.
Sa naaalala ko, sila ni Kate yung napagbuksan ko ng pinto kanina bago ako nahima
tay. Mabuti na lang dumating sila, kung hindi, baka kung ano ng nangyari kay Lan
ce.
Nasan si Lance? Tanong ko habang pinipigilang tumulo yung mga luha ko.
Nasa kabilang kwarto lang. Yung anak mo nayun ang bata-bata pa ang dami na agad fa
ns. Haha
Huh? Bakit? Naguguluhang tanong ko.
Ang dami kamong bisita! Kanina kasi magkasama kayo dito sa kwarto, kaso nagdating
an yung mga bisita tapos ang ingay-ingay kaya sabi ni Dylan separate rooms na la
ng daw dahil baka magising ka.
Sabi ni Dylan? Shit! Dylans.. here?
Huh? Oo naman! Kakaalis niya lang dito sa kwarto mo, pinuntahan niya lang si Lan
ce kasi pinagkakaguluhan nung mga isip-bata dun. Haha
Ahh. Yun na lang nasabi ko. Now that he mentioned him, I felt ashamed. Ang tanga k
o lang e. Wala akong nagawa. Nakakahiya sa kanilang lahat.
Nagugutom ka ba? Teka, bibili lang ako ng pagkain mo. I nodded as a response.
After he left, napaisip ako. Paano ko sila haharapin? Ako si Chloe, ang dakilang
ina ni Lance na hinimatay lang naman sa sobrang taranta dahil nagkasakit siya.

Thats so stupid of me! Sinong matinong ina ang gagawa nun?! Naiinis ako sa sarili
ko. Paano kung hindi dumating si Kuya Nathan at si Kate? Paano si Lance? E di m
ay nangyari ng masama sa kanya? Ang tanga ko talaga.
I was in deep thought when someone entered the room. He was smiling. How could I
smile back? Ang kapal lang ng mukha ko kung gagawin ko yun. Muntik ng mapahamak
ang anak niya ng dahil sa katangahan ko.
Howre you feeling? Tanong ni Dylan matapos niyang umupo sa tabi ko.
F-fine. H-hows Lance?
Oh! Ayun! Pinagkakaguluhan ng fans. Haha. Heartthrob ang baby natin a. But hes ok
naman daw sabi ng doctor. Hindi na din siya nilalagnat.
After that, I broke down. I cant help but cry.
Dylan reached for my hand. Hey. Why are you crying? May masakit ba sayo? Gusto mo
tumawag ako ng doctor? Ha? Uyy. Ano? Nag-aalalang tanong niya. I shook my head ag
gressively.
I-Im sorry Dylan. Its all my fault. Im sorry. Im so stupid! Hindi ko alam ang gagawin
ko kanina. I swear ginawa ko naman yung alam ko. Dadalhin ko nanaman dapat siya
sa ospital, kaso Im not feeling well. Natataranta na ako. Tapos bigla na lang ak
ong nawalan ng malay. Ang tanga ko talaga. Paano kung hindi dumating sina Kuya?
Paano si Lance? Siguro may nangyari ng masama sa kanya dahil sa kapabayaan ko. Im
sorry. Im sorry talaga. Wala akong kwenta. Simpleng lagnat lang hindi ko na alam
ang gagawin ko? Wala akong karapatang maging ina. Dap--
He cupped my face with his hands and looke at me intently. I can feel his breath
. Dont cry. It isnt your fault. Hindi ka tanga, ok? Normal lang na mataranta ka. An
ak mo yun e. Tapos first time pa na wala kang kasama. Natakot ka. At hindi ka wa
lang kwenta. Sabi mo nga ginawa mo yung alam mo, diba? Alam ko naman na hindi mo
papabayaan ang anak natin. Nagkataon lang na masama din yung pakiramdam mo. Kung
may kailangan mang magsorry, ako yun. I wasnt there for the both of you. Im sorry
. Kung walang dumating at may nangyaring masama sa inyo, ako ang may kasalanan n
un. At hindi ko mapapatawad ang sarili ko.
Bu--
Enough. Our son is fine now. Hes laughing and playing with his visitors already. D
ont blame yourself. No ones accusing you of anything. Youre a good mother. Actually
youre the best mother that Lance could have. So please. Tama na yan. Ayoko ng ma
ririnig na sinisisi mo ang sarili mo sa nangyaring to. Understand?
I nodded.
Good. Come here. I missed you. Nag-alala ako sayo ah. Sabi ni Doc, fatigue daw. An
o bang pinaggagawa mo? Rest day mo na nga pinapagod mo pa ang sarili mo. He hugge
d me tightly.
Now I can feel everythings just fine. I feel safe in Dylans arms.
The normal thing naman kagaya ng ginagawa ko dati. Siguro nabaguhan lang ako kasi
the house is bigger. I hugged him back. Ganun lang kami habang nag-uusap. I feel
comfortable naman.
Tsk. Pag pinagpatuloy mo yan, madadagdagan kasama mo sa bahay, sige ka. Ayaw mo p
a naman ng may katulong. Pero pag nangyari nanaman to sayo, you have no choice. Pan
anakot niya sakin.

Ee. Ayoko nga.

Pwes, behave.
Opo. We ended up laughing.
Kinwento niya sakin kung paano silang lahat napapunta dito. Magkasama pala sila n
i Vince sa shoot, si Kate at Kuya Nate yung nagdala samin ni Lance dito sa ospit
al, tapos itong si Kate yung tumadtad sa kanila ng messages at calls. Naiwan daw
ni Dylan yung phone niya sa kotse, buti na lang at si Vince ay hindi daw maihiw
alay sa cellphone (alam na kung bakit), and there, basta na silang dalawa umalis
sa taping nila at pumunta dito. Mabuti na lang daw at hindi sila namukaan ng mg
a tao. At pagdating naman nila, ang dami ng bisita. Thanks for Kates GROUP MESSAG
E! Feeling teenager ang lola niyo! XD
Tara sa kabilang room. Baka kung ano ng ginagawa ng mga yun sa anak natin. Haha
ANAK NATIN. Nakakakilig pakinggan. Hanggang ngayon nagba-blush pa din ako kapag
sinasabi niya yun.
Inalalayan ako ni Dylan papunta sa kabilang kwarto. Hindi nga sila nagsisinungal
ing ni Kuya Nathan! Ang dami ngang bisita ni Lance!
Nandito si Kuya, si Kate, si Mische and Vince, si Clare, as well as Therese (sty
list ni Dylan), at si Andrea.Sabi pa ni Kate, Ate Carla was here din daw a while
ago pero umalis din agad dahil daw may meeting. Pero umalis na din agad sina Cl
are at Therese. Gabi na din kasi. At masyado na daw kaming madami sa kwarto ni L
ance. Haha. Si Andrea naman bumaba dahil itong si Kuya Nate, nagprisintang bumil
i ng pagkain, e dito pala dumiretso. Tsk.
Wazzup Chloe?! Akala naman namin may bago ng member ang family kaya ka nawalan ng
malay e. Fatigue lang pala. Hahahahhaha Potek ka Vince Madrigal! I could feel my
face heat up. Kelangan ganun yung conclusion? Tsaka bakit ba ganun ang topic ag
ad-agad? T3T
Binatukan naman ni Mische si Vince. Same old things. Ang stupid mo talaga! Hinima
tay lang kelangan buntis agad? Tingin mo sa kanila ni Kuya, hindi gumagamit ng p
roteksyon?! Amp! AKala ko pa naman ipagtatanggol ako. Mas nakakahiya ata yung sin
abi ni Mische a.
Sorry naman ha! Nakabatok agad to! Tsaka ano namang masama kung mabuntis si Chloe?
E ikakasal naman sila? Nauna na nga si Lance diba?!Depensa naman ni Vince.
Eh--
Hep! Hep! Tigil na! Nagsimula nanaman kayo. Ang ingay-ingay. Awat ni Kate.
Wow Kate, may masabi lang?Haha Tukso naman ni Kuya.
Sinamaan naman siya ng tingin ni Kate. Hmm. Somethings going non here.
Umupo ako sa tabi ng bed ni Lance tapos si Dylan naman sa chair. He was playing
with his toys.
Teka nga Kuya, Kate. Nakalimutan ko na itanong, bakit pala kayo magkasama? Tanong
ko. With that, nag-blush si Kate. ALAM NA! XD
Ohhhh. Sabay-sabay naming sabi habang nagtitinginan.

Shut up nga! Sabi naman ni Kate habang nag-iiwas ng tingin.

Ahahaha! Uyy si Kuya, binata na ulit. Ahihihihi.
Oy Chloe. Tumahimik ka a.
Kunwari pato. Ano bang pinakain mo dyan kay Kate? Haha. Sabagay patay na patay din
naman yan sayo. Hahaha. Kate, eto ba yung sinasabi mong surprise mo? Hahaha.
CHLOE!!!Sabay nilang sigaw sakin.
Ok! OK! Nagtatanong lang ee. Dylan oh.. Sumbong ko. Tinawanan lang ako. >3<
Hahaha! Pinikot lang ako niyang bestfriend mo. Grabe! Aggressive! Natatawang sabi
ni Kuya Nate.
Hoy! Kapal ng mukha mo Evangelista!
Bakit?! Totoo naman a. Sige nga, how will you explain that night when you were st
anding in my front door an---
AHHHHHHHHH!!! Wag ka nga! Will you quit it?! Isa pa talaga! banta ni Kate kay Kuya
,tapos nakaamba pa ng suntok. Hahaha. Ay sayang! Gusto ko malaman kung anong nan
gyari that night! Ahahahha!
Natapos yung gabi namin ng asaran lang at kulitan. Pati si Andrea nakikisali ka
ya lalong gumulo.
In the end, umuwi din sila. Si Andrea yung natulog sa kwarto ko since kami ni Dy
lan ang magbabantay dito kay Lance.
Hey. Diba may shoot kayo ngayon? Tanong ko sa kanya habang nakahiga kami. Sa gitna
namin si Lance. Wag na magtaka. Sadyang malaki yung kama.
Hm-mm. Hindi ako pumunta.
Why?
Pakiayos nga ng tanong.
Ang ayos naman ng tanong ko a. Bakit?
He stared at me. Seriously? Naka-confine sa ospital ang mag-ina ko tapos ini-expe
ct mo na magte-taping pa ako? Hindi ako natatakot mawalan ng trabaho, basta alam
ko na safe kayo.
I smiled at him. Thank you.
He leaned forward to kiss me. My pleasure. Goodnight.
Goodnight.
-Kinabukasan, nag-order na ang doctor na pwede na daw kami lumabas ni Lance. Luma
bas nanaman lahat ng diagnostic results ni Lance and everythings fine. Niresetaha
n lang siya ng bagong vitamins.
By 10am, were on our way home.

Nagulat kami pareho ni Dylan ng mapansin namin na may nakaparadang kotse sa hara
p ng bahay. Nagkatinginan pa kami pareho.
Parang kilala ko kung kaninong kotse yan. Sabi niya sakin.
Kanino? Ok lang ba na bumaba kami ni Lance? Baka may media dito. I scanned the pla
ce. Wala naman. Tsaka sigurado naman kami na hindi magpapapasok ng mediamen dito
.
Yep. Ako ang bahala. Come on. Bumaba na siya sa kotse at umikot siya sa side namin
par asana pagbuksan kami ng pinto, pero bago pa niya magawa yun..
Ive been waiting for you! Ang tagal mo naman honey! Oh! Look whos here. The great Ya
smin Marshall lang naman. And take note kung makabitin siya kay Dylan ha. Kaines
.
Nilaksan ko talaga ang pagbubukas ng pinto. Malas na lang niya at nakaharang siy
a. Ouch! Ano ba! Sino ba yan honey?! Malandi talaga. >______<
Ay sorry ha. I didnt see you kasi. I smiled sarcastically while imitating her voice
. I looked at Dylan as if saying, What now? Wala kang balak magsalita dyan?
You didnt see me?! You---
What are you doing here Yasmin?Cold na tanong ni Dylan. Oo nga! What are you doing
here? At paano niya nalaman yung bahay KO?!
Ahh. Hehe. Kasi naman You werent around yesterday. Nagagalit si Direk thats why I w
ent here to check if youre ok. Nagpa-cute pa. Sarap tanggalan ng panga oh!
As you can see, Im doing good. Pwede ka ng umalis. Sagot naman ni Dylan. Naks! Supl
ado. Hahaha.
What?! Hindi mo man lang ba ako papapasukin?!
Bakit naman kita papapasukin? Hindi naman ako ang may-ari ng bahay na yan. Sabay t
uro sa bahay.
Huh? E kanino yan? Sabi sakin ikaw daw nagpagawa niyan!
Kulang info ng nagsabi sayo. Yep! Ako nga nagpagawa niyan, for her. Tinuro niya ako
. Tiningnan naman ako ni Yasmin from head to toe.
You mean??
I have no idea kung anong isasagot ni Dylan. Pero nagulat ako sa mga sumunod
sinabi niya. Oh! I forgot to introduce you to my fianc. Gusto kong matawa
on ni Yasjmin. As in NGANGA talaga. Haahahha. My, this is Yasmin Marshall,
lady ko sa movie. Yasmin, this is Chloe, my fianc AND the mother of my son
Caine. He patted Lances head.

na
sa reaksy
leading
Lance

Its so nice to meet you. Sabi ko.

You gotta be kidding me!Sigaw ni Yasmin na halos lumuwa na ang mata sa sobrang gul
at.
Im afraid Im not. This is real. Cool na sagot ni Dylan.
Alam na ba.. alam na ba ni Be--

Yep! Alam na ni Beth to.Pagtapos ni Dylan sa sasabihin ni Yasmin.

Dylan! You cant do this! Paano pag nalaman ng mga tao to?! Masisira ang career mo!
Look Yasmin. I dont care. Malalaman din to ng mga tao sooner or later. And if youre
thinking about blackmailing us na ilalabas mo sa media to, go ahead. Im not afra
id. Wala tayo sa telenovela na sasakay ako sa mga pambablackmail mo o ng kahit n
a sino. If ever hindi matanggap ng fans na may anak na ako at nakaplano na ang k
asal ko, Im willing to leave the business. For my family.
Pareho kaming nakatingin lang kay Dylan. I didnt expect na sasabihin niya kay Yas
min ang lahat ng yun. But knowing Dylan, I know he can do all of that.
Parang mababaliw na tinalikuran kami ni Yasmin at pinaharurot yung kotse niya pa
layo. Naiwan naman kami ni Dylan na tahimik lang.
Come on. Mainit dito sa labas. Aya niya sakin na para bang walang nangyari.
S-seryoso ka ba sa mga sinabi mo kanina? I mean.. hindi b-ba--
Dylan stopped walking kaya tumigil din ako at humarap sa kanya. Mukha ba akong na
gbibiro?
I shook my head. Bu--
No buts. Lahat yun totoo. Show business is not my life. You and Lance are. So you
might as well get used to it. If I have to sacrifice all of this to be with you
, I will. Wag lang kayo mawala sakin. Gets mo?
Bakit ba halos lahat ng lumalabas sa bibig niya, nakakakilig?!
-Chapter33. A secret unfolded.
-Dylan s POV
"Love is in the air. Ano ang plano ng isang Dylan Caine sa darating na Valentine
s Day?" Eto mahirap pag artista ka. Ultimo mga personal na bagay hinahalukay pa
ng mga reporters. Kulang na lang gawing slambook ang mga magazines at tabloids.
Tsk.
I smiled meaningfully. Daig pa naman sa kidlat ang bilis ng pagtapat ng mga mic
at recorder ng mga reporters. Bakit naman kasi pati sa shoot dinadayo kami ng mg
a to? Nilingon ko si Vince at ang iba pang mga co-actors ko, may mga nag-iinter
view din sa kanila pero higit na madami yung nakapalibot sa kin. Like seriously?
Ganun ba sila ka-eager malaman kung anong gagawin ko this Valentines?
Pero come to think of it. Ano nga bang gagawin ko? It s a few days away at I don
t usually go on a date before Chloe. Meron naman, but hindi ako yung nag-prepar
e. Alam niyo yun. Yung mga pa-promo ba na "A Valentines Date with Dylan Caine" e
tc.
"Hmm." I murmured as a starter. "Honestly, I have no idea pa. But, one thing s f
or sure.. This year, it s gonna be different. And special." I proudly said.
Nag--"Ohh" naman sila. At naanticipate ko na ang susunod na mga tanong.

"Does that mean that you re dating someone?" I smiled as an answer. Pero medyo n
aaasar na talaga ako.
"Who s the lucky girl?! Do we know her?"
"Nasa business din ba siya?"
See? Hindi naman porke artista ka, kelangan mo ng i-report sa mga tao lahat ng n
angyayari sa yo. Come on! Yes, people are the reason why we keep up with the bus
iness, pero they should also learn how to give us some privacy naman.
"No you don t know her yet. In time guys. In time." After that, I stormed out of
the place and headed inside my tent. Bahala na sila mag-isip kung sino yun, tut
al malapit na din naman nila makilala si Chloe. 2weeks from now, grand launching
ng clothing brand na ineendorse niya, so it lessens the complications.
Maya-maya lang ay pumasok si Yasmin sa tent ko. Ano naman kayang kelangan nito?
Hindi naman niya ako madadala sa blackmail. Psh!
Hindi ko siya tinitingnan, but I can feel that she s staring at me. Don t get me
wrong a. Hindi naman talaga ako balasubas na lalaki na nambabastos ng babae, I
just happen to know what Yasmin s intention is. Come on! Hindi naman ako manhid
o inosente para hindi ko mahalata na nilalandi niya ako. Oo. Nilalandi. Walang m
atinong babae na magpupumilit lumapit sa lalaki kahit hindi na siya pinapansin a
t magbibigay ng motibo na gusto niya ito. Siguro nga may ibang lalaki na gusto n
a sila yung nilalapitan ng babae, pero hindi ako ganun e. Pag gusto ko, gusto ko
. Pag ayaw ko, kahit gumulong ka sa harap ko, wala kang mapapala kundi kahihiyan
lang.
Ang dami ko ng naisip pero hindi pa din umiimik si Yasmin. That s when I looked
at her.
I raised a brow. She was just looking at me and in her eyes, I saw a strange exp
ression. Seems like something s bothering her. I don t know.
"What d ya want?" I asked.
She didn t answer but she kept on staring at me. Nairita naman ako.
"If this is about Chloe and Lance, please lang, wala kang mapapala sa kin kaya d
on t try to play games with me." Hindi pa din siya umiimik but tears started to
accumulate in her eyes. WHAT THE HELL! "Wag mo akong daanin sa acting skills mo
Yasmin, it won t work. I m telling yo--"
Hindi ko na natapos ang sasabihin ko and my jaw almost dropped after I saw what
she did.
She knelt in front of me while tears were streaming down her face. "Dylan, p-ple
ase."
Chloe s POV
Time check: 11:48PM
I went down para kumuha ng inumin. Medyo mainit ang panahon ngayon. Sabagay Febr
uary na din naman, summer na. Nasa kalagitnaan ako ng pag-inum ng maramdaman ko
na may ibang tao maliban sa kin. I turned around and saw Dylan leaning on the wa
ll, he looked exhausted.

"Hi there. Kadarating mo lang?" Tanong ko. Alam ko naman kasi na may shoot sila
ngayon. Nakakagulat nga na dumaan pa siya dito. Normally kasi kapag late na mata
tapos ang shoot, hindi na siya pumupunta dito.
He nodded. "Why are you still awake?" Umupo siya sa isang stool.
"Uhm, medyo mainit e. Dito ka matutulog?"
"Pwede ba?"
I smiled at him. "Ikaw nagpagawa nito, bakit naman kita pagbabawalan?"
He smiled but it didn t reach his eyes. "It s yours."
Lumapit ako sa kanya. "Hey, what s wrong?" Nag-aalalang tanong ko. He s usually
cheerful kahit pagod sa trabaho, pero ngayon parang may dinadala siyang problema
.
He pulled me into a hug. He nuzzled my neck. It sent down shivers down my spine.
"I just missed you."
Kapag mga ganitong sitwasyon, kinikilig ako. But not this time. Nangibabaw yung
curiousity at pag-aalala ko. " Dy, you know that you can tell me anything,right?
"
He sighed. Affirmative! Something s up.
"It s Beth."
I broke our hug and looked at him. "What about her?"
He fell silent for a while as if thinking kung ano ang sasabihin niya sa kin. "S
he wants to sabotage our relationship."
"WHAT?!!!"
"Yeah. Someone told me about this. She s the reason behind the approval of our V
enice Shoot. At sinadya niyang itapat ng March yun. Right from the start, pinlan
o niya na. Kasama na yung pagkakuha mo sa Elite Mag. She knows that I have a chi
ld. She knows everything about you. Kahit yung pagdalaw ko noon sa province, she
knows but she acted like she doesn t know anything."
Teka, loading e. Kung all this time alam na pala niya, bakit hindi pa noon niya
ginawa lahat ng ito? Was she thinking na hindi kami magkakasundo ni Dylan? Na ba
ka hindi nanaman kami magkita ulit? Mas madali niya kami mapapaghiwalay noon kes
a ngayon. Hindi ba siya nag-iisip? Psh!
"Ok ka lang?" Napansin ata niyang pre-occupied ako, which is true naman.
"Iniisip ko lang na kung alam pala niya, bakit hindi pa siya gumawa ng paraan no
on?"
"Actually, may ginawa siya. The fact na hindi niya ipinaalam sakin na tumawag ka
para ipaalam na may anak ako, is enough to prove na gusto niyang paglayuin tayo
."
He s right. Pero ang tanong ngayon..
"Anong plano mo?"

He smiled at me reassuringly. "You don t have to worry yourself

me."

My. Just trust

"I will."
He pulled me closer and whispered. "I love you Chloe. Sabihin mo lang na sasamah
an mo ako sa lahat ng ito, kakayanin ko."
Bakit ganun? Pakiramdam ko may hindi siya sinasabi sakin. Parang may mas mabigat
na dahilan pa siyang iniisip bukod sa issue kay Beth. Gusto kong malaman yun. G
usto ko sabihin niya sa kin lahat. Pero I can t force him to do that. Kilala ko
si Dylan. He will confide kapag gusto niya. O baka naman nag-o-overthink lang ak
o. I know naman na iniisip niya pa din si Mishe hanggang ngayon. Kahit ako naman
. He s experiencing so much emotional torture right now at ayokong madagdagan pa
yun. I was thinking kung magtatanong ako or hahayaan na lang muna. Pinili ko yu
ng huli.
I hugged him tightly. "I love you too much at hindi ko ata kakayanin kung mawawa
la ka sa tabi ko. So please, kayanin mo. Kasama mo ko."
"Now, I feel better."
"I m glad Dylan. I m glad."
And we sealed the night with a kiss. Or maybe not? XD
ALAM NA!
-Chapter34. Is it over?
-Chloes POV
Saw the news.. So hindi ka makakapunta sa Valentines Special ng Marvs?
(Marvs-pangalan ng clothing brand na pinagmomodelan ni Chloe at Prince. Short for
Marvelous. Sorry. Hindi ako creative sa mga pangalan e. Hahaha! Hayaan niyo na!
)
Good thing about this guy, kahit ramdam ko na may something siya sakin, hes not pu
shing it. He knows where to stand. Alam niya kung paano i-handle yung feelings n
iya knowing that kapag ipinilit niya yun, ako yung unang-unang masasaktan. And b
ecause of that, I respect him. We even became closer because of this project. Pe
ro hes not vocal. I mean, hindi yung direktang sinasabi niya sakin. Mga palipad-h
angin ba. Basta, you can tell naman diba? Hindi niya lang sinasabi formally. And
I hope hell get over it soon. Since Im seriously in love with Dylan.
What news? Tsaka hello? Pre-launching ng Marv sa Feb.14. E di todas naman ako sa
management kung hindi ako aattend? Baliw to. I rolled my eyes at Prince na prente
ng nakaupo lang habang kumakain ng mansanas. May shoot kasi kami ngayon para nga
dun sa Valentines Special ng Marv this coming Valentines Day.
Oohh.. Sabi niya habang tumatango-tango.
Whats with the ohh..? Tanong ko while imitating his voice.

Hmm. Kasi sabi ni Dylan sa interview nung tinanong siya kung may plano na siya fo
r this Valentines Day, ang sagot niya.. Ehem "Hmm. Honestly, I have no idea pa. Bu
t, one thing s for sure.. This year, it s gonna be different. And special. Thats e
xactly what he said. Paano yun? Napatawa ako sa paggaya ni Prince kay Dylan. Napa
nood ko yung interview at word for word talaga kuhang kuha ni Prince. Pero oo ng
a nuh? Ang totoo niyan wala namang nababanggit sakin si Dylan about that. I just
kinda assumed na ako nga yung tinutukoy niya sa interview. Pero what the hell! S
ino pa ba?! Subukan niyang mag-date ng iba , hindi ko siya papapasukin sa bahay!
Hahaha!
Uhm. I dont know. Wala namang nababanggit sakin si Dylan e.
Ay ganun? Baka naman hindi ikaw yung plano niyang i-date! Bwahahahahahahhahahaha---OUCH! Batuhin ko nga ng ponkan.
Funny Laxamana. Pasalamat ka hindi nag-shoot sa bunganga mo yun, kung nagkataon p
agtatawanan pa kita while youre choking that ponkan to death.
Awww! Youre so mean Princess! Seriously?! You would do that?! I mean.. the laughin
g thingy?
I cant help but laugh. He actually bought that! Hahahah! Epic! Nanlalaki yung mat
a. Hahahaha! Baliw! Of course not. Hindi naman ako ganun kasama nuh. Haha
After I said that, he looked relieved. Grabe! Naniwala siya dun? Haha.
Pero ito talaga..Tumayo pa siya sa harapan ko at nilagay ang dalawang kamay niya
sa balikat ko habang nakatingin sa mata ko with a serious expression. Kapag ikaw
hindi d-in-ate niyang superstar mo, ako magde-date sayo. Ano? Deal?
Asa ka boy! Haha. Ide-date ako nun! I said confidently. Ide-date ako niDylan! Aba!
Sino pa ba?
Ee.. Just say na papayag kang i-date kita kapag hindi ikaw ang date ni Dylan sa 1
4! Ang cute-cute niya. May pag-pout pa na nalalaman. Ang sarap kurutin.
Alright. Matigil ka lang. Haha. Sige na, sige na.
His eyes widened as if in shock. Really?!
Oo nga! Aba ayaw maniwala? Haha
Yes! Walang bawian ha! Sa 14! Akong bahala sayo! Yipeee! Parang bata na tumalon pa
si Prince. See? I told you guys.
Hep! Hep! Ang deal natin, kapag hindi ako d-in-ate ni Dylan. So dont raise your ho
pes kasi ide-date talaga ako nun nu! First Valentines kaya namin together!
I know ok? Basta ako, I can feel na ako ang date mo sa Valentines Day. He winked at
me before he went out of the dressing room.
I just chuckled. Alam ko na paghahandaan ni Dylan ang araw na yun. Madaming pakul
ong alam yun e. At imposible na hindi ako i-date nun! As in IMPOSIBLE talaga.
.
.
.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
Or not?
Why?
Kasi February 13 pa lang hindi ko na makutaptapan si Dylan. He just texted me na
madami siyang tinatapos na appointments.Isang beses lang, after that, wala na.
Ako naman na sanay na sanay sa kanya na palaging may surprises, hindi nadisappoi
nt na baka hindi siya available sa araw na yun. Sabi ko sa sarili ko, Nagre-ready
lang yun para sa surprise sayo Chloe. Chill ka lang.
Not until Feb14 evening. 6pm na and still no signs of Dylan. Kahit simpleng mess
age lang ng Happy Valentines Day wala. I was hoping na pagkagising ko kaninang umag
a, may tulip petals na nakasabog sa sahig and Ill see him standing sa balcony ng
kwarto habang kumakanta at naggigitara. Then well spend the whole day together. K
akain kami sa labas, magde-date just like every other couples. Syempre kasama na
me si Lance. Pero wala. WALA. Siguro nag-expect lang ako masyado. Baka clueless
lang si Dylan. Imposible naman na hindi niya alam na Valentines ngayon, he did th
e damn interview for chrissake! Pero hindi e. I can still remember how he manage
d to prepare our first date, sa mismong birthday ko pa ng hindi ko man lang naha
halata. And the next dates after that. Pati na din yung proposal. Yung pagdadala
niya sakin dito sa bahay. Hes Dylan Caine. Hes full of surprises. At walang chance
na hindi niya malaman na Valentines Day ngayon! So can anybody tell me where in
the hell is he at anong palabas to?!
Nag-aayos ako para sa pre-launching ng Marv sa isang hotel. Ito talaga yung firs
t public appearance ko since hindi pa nire-release yung magazines at TV commerci
als namin. Ni hindi ko pa nga nasasabi kay Dylan na si Gian at Prince ay iisa. P
aniguradong uusok tenga nun pag nakita niya sa news yun. Pero anong gagawin ko?
Ni hindi niya nga ako kinokontak!
Thats when my phone rings..
I tried to calm myself as I look at the callers ID. Si Dylan.
I answered at the fourth ring. Hello.
Pinipigilan ko talagang hindi siya sigawan kahit sobrang naiinis na talaga ako.
Tanga na nga siguro ako na hanggang ngayon iniisip ko pa din na may inihahanda n
ga siyang surprise. At parte ng surprise na yun ang hindi niya pagpaparamdam saki
n. Pero I was disappointed sa sunod na sinabi niya.

I wont be home tonight. I have to attend th--

I cut him off. So it was like that huh? Pagkatapos ng maghapong paghihintay ko s
a kanya, yun lang? He wont be home? At sa araw nato pa ha! Hindi naman sa immature
ako or what, pero please naman! Kahit nga mga mag-asawa na nagse-celebrate na n
g 50th anniversary pinapahalagahan pa din yung Valentines Day, tapos siya, simple
ng greetings lang, hindi pa nag-abala? Or kahit flowers na lang sana na may card
, ok na kung talagang napakaimportante ng pupuntahan niya, pero hinde e. Wala!
Dylan, do you know that its Valentines Day? I asked coldly.
He sighed. Im sorry Chloe I ha--
Yep! Nasabi mo na. May pupuntahan ka. Well, just so you know, Princell be taking m
e out tonigt. And yes, I agreed. Actually it was kind of a bet that Id be going w
ith him if and only if youve no plans with me. Apparently, wala ka ngang plano so
yeah.
Natahimik siya for I guess 5 seconds bago sumagot. Na lalong ikinainis ko. Yeah.
I understand. Have fun and be home safe.
Then he hung up! Potek! He hung up! Siya pa talaga ha?! Tina-try ko lang kung an
ong reaksyon niya kapag sinabi ko yun, pero he understands and have fun ang resp
onse?! Is he insane?! Hes letting me go out on a date with some other man?! What
the hell is going on?!!!
-Naghahalo yung inis ko kay Dylan at kaba ko sa pagharap sa tao nang dumating ako
sa hotel. I spotted Prince as soon as I entered the venue. Bute na lang nilapit
an niya ako. Oh well, looks like hes waiting for me naman e.
Oh? Nakabusangot ka dyan? Siguro hindi ka ide-da--
Bungad niya agad sakin kaya hindi ko na siya pinatapos. Dont start with me Laxamana
. Im not in the mood.
I see. Shall we? He offered his hand, I accepted it at naglakad na kami papunta sa
table ng staff ng Marv.
People are staring at us. Siguro they wonder kung sino ang babaeng kasama ng kan
ilang Prince Laxamana. Simula kasi ng pumasok ako sa industry nato, I learned tha
t hindi lang pala si Dylan ang hinahangaan ng mga tao. There are other big names
na pwedeng makipagsabayan kay Dylan. Kagaya nitong si Prince. Akalain mong supe
rmodel pala to, e mukhang pakalat-kalat lang kung saan-saan. Haha. So I cant blame
them kung ma-curious sila sa pagkatao ko, kay Dylan o kay Prince man ma-link.Ma
maya pa lang ako iiintroduce sa mga tao. I wear a simple above the knee dress ma
tched with a black pumps at my hair is tied in a bun with some strands curled an
d let down.
Before we reached our table, he leaned closer to me and whispered, You look dazzl
ing. Smile. I looked at him and he winked at me. Ang gwapo! Swear! I managed to s
mile. Professionalism. Trabaho to. Pag-uwi ko na lang sa bahay tsaka kami magtutu
os ni Dylan.
30 minutes pa lang ako nandito, nahihilo na ako sa dami ng mga taong pinapakilal
a sakin. They dont expect me to remember all their names, do they? Cause seriously,
Im not good at remembering names.
Maya-maya pa, biglang nag-dim ang lights at may nagsasalita sa mic. Good evening

everyone. Welcome to the Valentines Special brought to you by the Marvs Internatio
nal..
Come on. Thats the cue. Bulong sakin ni Prince tapos hinila niya na ako.
Wait. Anong cue? Saan tayo pupunta?
Ano ka ba. Ipapakilala ka na. Sagot niya sa akin habang nagmamadali pa din kami sa
paglalakad. Nagpahila na lang ako hanggang sa makarating kami sa backstage. May
mini ramp kasi sa venue at simpleng stage.
Ngayon ko naramdaman yung mga daga sa dibdib ko. Seems like my hearts going to ex
plode sa sobrang kaba.
And now, Marvs International would like to introduce to you, our newest endorser,
together with Prince Laxamana, Princess Evangelista! I heard the MC said. Prince
tapped my shoulder and gave me a reassuring smile.
Inalalayan niya ako paakyat sa ramp at sabay kaming rumampa. Oh diba?! Chin up!
Haha. Sabee ng lola niyo?! Wag ka! 2 weeks ako nag-undergo sa ramp modeling! Ku
lang na lang pitpitin ako ng coach ko, kasi naman anong malay ko dito diba? But l
ook at me now, sinong makakapagsabi na baguhan lang ako dito?
Nagpapalakpakan ang mga tao habang rumarampa kami ni Prince. After our pose, the
MC handed us our microphones para sa message namin.
-OMG Prince! Kinabahan ako dun! Sabi ko the moment na makabalik kami sa backstage.
People are congratulating me at kabi-kabila naman ang pakikipag-handshake ko.
You did a great job! Isipin mo na lang preparation mo yan sa bigger event ng laun
ching ng Marvs! Pihado, mas malaki at mas madaming tao at media ang aattend dun!
Wow! Thanks for reminding me ha! Im overwhelmed. I rolled my eyes at him. Hindi pa
nga ako nakakarecover sa shock na nangyare, pinaalala na agad yung major event.
What a friend!
Haha! Im sure kayang-kaya mo yun. Come on! Everyones waiting for us. Smile na ulit.
I smirked and that made him laugh. Lumabas na kami ulit sa venue at saktong sakt
o na paglabas namin, I saw something.. I mean, someone. Very familiar.
I pulled Prince closer to me para makabulong ako sa kanya. Hoy Princess, masakit
ha. Bakit ba? He asked me, clueless.
Please tell me na hindi si Dylan ang lalaking nakasuot ng 3-piece suit sa may tab
i ng center table at kasama ni Yasmin Marshall habang nagtatawanan. Tell me! I hi
ssed.
He scanned the place at tumigil ang paningin niya sa pwesto na tinutukoy ko. Ang
ibig sabihin mo ba ay ang lalaking naka-black na 3-piece suit na may kahabaan an
g buhok at may highlights na nakikipagtawanan habang nakapatong ang isang kamay
sa balikat ni Yasmin Marshall sa katabi ng center table? Yes. Si Dylan Caine nga
yun.
I gave him a death glare. So you find this amusing, huh? Sa sobrang lakas ng humo
r mo, gusto ko tuloy basagin yung wine glass sa mukha mo.
Eto naman! Ang brutal mo talaga! Oo si Dylan nga yun. Bakit? You didnt know na pup
unta siya dito?

Sa tingin mo kung alam ko, itatanong ko pa sayo kung siya nga yun?
Bakit ba sakin mo binubuhos yung init ng ulo mo?
Bakit nga ba? Hindi naman ako pwedeng gumawa ng eskandalo dito. Or, pwede? Come o
n. Samahan mo ako.
Hoy sanadali! Anong gagawin mo?! Hindi ko na siya pinakinggan, hinila ko na siya p
apalapit sa table nina Dylan. There were 6 of them sa table.
Hi! Enjoying yourselves? Pinilit kong maging sweet yung boses ko.
Napatingin naman silang lahat sa akin. Si Dylan, parang kinabahan na hindi ko ma
intindihan. Nagpabalik-balik yung tingin niya sa amin ni Prince. Imposible naman
na hindi niya ako nakita kanina nung pinakilala. Wala akong panahong mag-explai
n sa kanya kung bakit si Prince ang partner ko dahil ang gusto kong gawin ngayon
ay pagbuhulin silang dalawa ni Yasmin Marshall na ngayon ay parang kinakaawaan
ako sa tingin na binibigay niya sa akin. Duh! I want to strangle her hair!
Yeah! So ikaw pala ang new endorser ng Marvs. Nice meeting you Princess. Ang plasti
c lang please! Kung makangiti pa. Kaines ka talaga Yasmin ka!
Why thank you.Ganting ngiti ko sa kanya. Dylan looks uneasy in his seat. So Dylan C
aine, youre here. Its a pleasure na may time ka na umattend sa Valentines Special n
g Marvs. I saw the news. Si Yasmin Marshall pala yung tinutukoy mong special date
mo today. How sweet naman. Baling ko kay Dylan.
I grinned at him. Makuha ka sa ngiti. Naku ka! Umayos ka ng sagot. Everyone in t
he table including Prince and I waited for his answer, and to my disappointment
he answered.. Y-yeah.
Sumakit bigla yung lalamunan ko, parang may bara na hindi ko maintindihan. I fe
lt like crying. Uhm. Sorry to interrupt pero Princess and I have to go. May date
pa kasi kami. Enjoy the rest of the evening. Bye. With that, hinila na ako palaba
s ni Prince.
How could he do this to me? I broke down nung makapasok kami sa kotse ni Prince.
He didnt respond. He just kept on staring blankly. So I cried. I felt cheated. Hi
ndi koi ne-expect na ganito yung gagawin ni Dylan. I didnt see the signs. Bakit b
iglaan naman ata? Sila na ba ni Yasmin? How about me? Lance? Ganun na lang yun?!
I was just crying for who knows? 15? 20 minutes? Pero hindi man lang nagsalita s
i Prince.
I didnt waste my time na kulitin siya na magsalita or what, I hastily grabbed my
phone and dialed my brothers number. Hindi ko na siya hinayaang magsalita nung si
nagot niya ang tawag ko.
Kuya, do me a favor. Sunduin mo naman si Lance sa bahay.Sabihin mo kay Andrea pin
apasundo ko. Ikuha mo na din siya ng gamit. Pati na din ako. Isama mo si Kate pa
ra alam niya ang dadalhin niya. Ill explain later. Bye.
Pagkababa ko ng phone, nakita kong nakatingin sakin si Prince. Alsa-balutan ang dr
ama mo ngayon?
Hindi ko siya pwedeng pagbawalan na pumunta sa bahay na siya mismo ang nagpagawa.
But I have the right na hindi siya papasukin sa bahay ng magulang ko. Now, the
nights still young, lets go para mabayadan ko na ang utang kong date sayo.

-Chapter35. Bolt from the blue.

-Chloes POV
Kung ok ka na, ihahatid na kita. May pupuntahan pa ako bukas, or shall I say mama
ya? Its nearly 2 in the morning. Besides, ayaw mo din naman magsalita.
Andito kami ni Prince sa may bayside. Nakaupo lang kami habang nagpapahangin. Si
mula ng umalis kami sa hotel kanina, dito na kami dumiretso. Nahihiya tuloy ako
sa kanya. It was supposed to be a date pero naging disaster. Hindi naman kami na
kakain man lang dahil wala akong gana. Pero hanga din ako sa lalaking to. Akalain
niyong almost 4 hours kaming nakaupo dito pero nakatagal siya sakin kahit hindi
ako nagsasalita? Hes just watching me cry, pinupunasan ang luha ko once in a whil
e pero wala kang maririnig na sumbat o sermon mula sa kanya. Papasa siyang shock
absorber.
Im sorry. Mahinang sabi ko sa kanya.
If this is about our date, dont be. I completely understand. Parang di ko din nama
n matatanggap na nagde-date tayo pero lumilipad yung isip mo.
Nginitian ko din siya. Thank you talaga Prince. Pangalawa nato.
No problem. Utang naman to e. Tsaka na kita sisingilin.
WHAT?!!!
Tumawa siya ng pagkalakas-lakas. Hahahaha! Kidding. Pero pwede din naman, kung pa
payag ka. Bigla naman siyang sumeryoso.
Kinabahan ako. Or scared?
Natatakot ako na baka sa sobrang kabaitan ni Prince saken, masanay ako at masakt
an ko lang siya sa huli. I dont want to do that. Hes so precious and he needs some
one to take care of him and love him back in return. I cant do that. Mahal ko si
Dylan. I really do. Kahit nasasaktan ako ngayon, by the end of the day, Id still
go back to the fact that I love him so much.
P-prince, I cant d--
Eto naman hindi na mabiro! Hahaha. Pinapangiti lang kita. Besides, tanggap ko na
naman. Kaya nga nananahimik na lang ako kasi alam ko kung gaano mo kamahal ang l
alaking yun. Hindi pa man din ako lumalaban, talong-talo na. He smiled bitterly.
Nahiya naman ako. But its ok. Ayos na ako sa set-up naten. Na ako yung tinatakbuha
n mo kapag may problema kayo. Kahit ginagawa mo akong punching bag pag umiinit y
ung ulo mo. Kahit hindi ka tinatalaban ng charisma ng supermodel na nasa harap m
o, masaya ako. And I should thank you for that.
No, thank YOU. For understanding and for never getting tired of my sick dramas. I
t is such a relief na nandyan ka palagi whenever I need you. O kahit hindi, bast
a nandyan ka palagi sa tabi ko.
Ginulo niya yung buhok ko. Thats the least I can do for you. Now, lets get you home
and fix this mess. Ok?

Right. Lets go.

Fixthis mess.
Am I being immature?
I think so.
May anak na ako pero kung mag-isip ako padalos-dalos pa din.
Ngayon lang nagsink-in sa utak ko na dapat pala hindi ako umalis sa bahay. Dapat
pala hindi ako umiyak. Dapat pala hinintay ko na lang na umuwi si Dylan at paki
nggan ang paliwanag niya, kung meron man. Or kung wala lang talaga at gusto niya
talagang si Yasmin ang kasama, I have to accept the fact, right? Dun ako dapat
nagdesisyon. Pero wala e.
Chloe, sa tingin mo ba pagtataksilan ka ni Dylan sa kabila ng lahat ng sacrifice
s na ginawa niya para sa inyo ni Lance?
Yan yung paulit-ulit na tinatanong ko sa sarili ko sa loob ng mahigit apat na or
as na pananahimik ko.
At kahit saang anggulo ko subukang sagutan ang tanong na yan, the answers still
NO.
He wont do that.
There might come a time na may pag-aawayan kami, pero nasisiguro ko na hindi niy
a magagawang magtaksil sa akin.
So what are you waiting for, Chloe?
Why not go and talk to him?
Maybe youre asking that questions.
But naaaah, at this time? Bukas na lang siguro.
Or ngayon na talaga?
Inihatid ako ni Prince sa bahay ng mga magulang ko kung saan tumutuloy si Kuya N
athan. Siya lang ang nakatira dito ngayon dahil nasa States ang parents namin.
Umalis na din naman agad si Prince pagkapasok ko sa gate. Atat na atat talaga yu
n umuwi. Can I blame him? Pagod na pagod sigurado yun sa pagbabantay sakin. Haha.
The lights were off when I entered the house.
Tulog na siguro sina Kuya. Anong oras na ba naman? Lagot ako dun bukas pag kinau
sap niya na ako. Tsk.
After 4 years.. Ngayon lang ulit ako nakabalik dito. Would you believe, dalaga p
a lang ako nung umalis ako dito, pagbalik ko may anak na ako. Life.
Agad akong umakyat sa second floor kung nasan yung kwarto ko nang maalala ko na
andito nga pala si Lance.
Madilim sa kwarto ko pero naaninag ko na may dalawang taong natutulog sa kama. S
i Lance at si Kuya. Hindi na ako nag-abala na buksan ang ilaw dahil baka magisin

g pa si Kuya. Makakatay ako neto e.

Dahan-dahan akong pumasok at dumiretso sa walk-in closet ko para magpalit ng dam
it.
Nagsuot ako ng sando at pajama pagkatapos ay tumabi kay Lance. Hes sleeping sound
ly.
Im sorry baby. Inaway ko nanaman si Daddy mo. Promise Ill talk to him tomorrow. Aya
w naman kitang ilayo sa kanya e. Bulong ko kay Lance, trying so hard na hindi mag
ising si Kuya.
Bakit bukas pa? Pwede namang ngayon na, diba?
I froze.
Shit. Shit. Shit.
I look closer sa pinanggalingan ng boses, which is sa kabilang side ni Lance, ve
rifying kung totoo ba yung narinig ko o nagha-hallucinate lang ako.
Uwaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!! Siya nga! Siya nga.
My heart skipped a beat.
I can see him looking at me intently with his sad eyes.
H-how did you get here? Tanong ko kay Dylan.
Pinapasok ako ni Kuya Nate.He answered in a hoarse voice. By the sound of it, mukh
ang hindi pa siya nakakatulog.
Kanina ka pa ba?
He sighed before he answered, 3?4 hours? I dont know. Ive been here since you left
the party.
So umalis na din pala siya nung umalis ako? Paano si Yasmin?
Ready na ba akong makipag-usap sa kanya?
Diba sabi ko bukas pa?
Bakit kasi siya nandito? Ugh.
Tumayo si Dylan at tiningnan ako. Can we talk?Hindi ko alam kung bakit kinabahan a
ko bigla. Hes so serious at natatakot ako. Ano kayang kahihinatnan ng pag-uusap n
amin?
Were talking. Sagot ko para matakpan yung kaba ko.
Please?
Right. Tumayo na din ako, inayos ko muna yung higaan ni Lance, making sure na hind
i siya mahuhulog in case at nauna ng lumabas ng kwarto. Saan ba kami mag-uusap?
Sa library kaya? Ay, business partners? Sa sala? Family meeting lang? Sa kusina?
Aish! Madaming mababasag. Ooppss! Magbabatuhan ba kami ng mga china ware?
Hay! Sa guestroom na nga lang.

Pumasok ako sa guestroom. Sumunod naman siya.

Umupo ako sa may pang-isahang sofa, siya naman dun sa couch.
Tahimik lang kaming pareho. Nakatingin sa magkaibang direksyon. Nagpapakiramdama
n. Humihinga ng malalim every once in a while.
Akala ko ba mag-uusap kami? Lalo akong kinakabahan sa ginagawa niya e.
Chloe..
Napatingin ako sa kanya. I cant read his expression and its killing me. >______<
Did he give you a nice Valentines date?
Huwaaaaaaaaaaaaatt???
I looked at him questioningly. Is this about Prince? Kaines. Is that jealousy tha
t I hear in you voice? Wow ha. Im surprised. Why? Did you give her a nice Valenti
nes date? Ganting tanong ko sa kanya.
Sabi ko pa naman makikipag-usap na ako ng matino. Bakit inaaway ko siya? Nice Ch
loe. Ugh.
His jaw tightened. All this time I thought you trust me.
I do. Pero what happened? Alam mo namang bad shot sakin si Yasmin diba? Tapos ganun
pa isinagot mo sa tanong ko? Ayos mo din a.
Sorry na. Talagang kelangan kong mailabas yung sama ng loob ko e.
He sighed again. I wonder how many times did he sigh since we started talking? I
ts annoying. >__<
You dont understand, I--
Yun naman pala e! Then make me! Hindi naman ako manghuhula na kahit wala kang sin
asabi, alam ko na agad. Pambihira naman Dylan!
Fine! But will you please lower your voice?! Wala tayo sa bahay natin para magwal
a ka ng ganyan!
Aww. First time niya ata akong sinigawan? He looks furious. Hindi ko alam kung s
aken, sa nangyayare o ewan. Hindi ko alam. Hes giving me no clues.
Hindi ako agad naka-recover sa pagsigaw niya sa akin. Im sorry. Naiinis lang ako.
No! Galit ako. Galit na galit. Hes pacing back and forth at medyo nahihilo ako sa
ginagawa niya. Pero medyo natatakot din ako. Sa tagal kong kilala si Dylan, alam
kong mahaba ang pasensya niya pero ngayon lang siya pumitik ng ganyan. Sinasabu
nutan niya ang sariling buhok sa sobrang frustration. Pero saan? Sa date namin n
i Prince? Mukhang hindi e. Mukhang may mas malalim na dahilan.
Maya-maya bigla na lang niyang sinuntok yung pader. And in an instant, dumudugo
na yung kamay niya.
O______________O
Nakatungo lang siya dun tapos ako, parang na-pin na sa kinauupuan ko.
D-dylan.. natatakot ako sayo. Im sorry kung anuman ang kinakagalit mo sakin. Im sorry

. *sob*And there. Hindi ko na napigilang umiyak. Ang hirap kasi hindi ko alam kun
g ano bang nangyayari? Hindi naman ganyan ang Dylan na kilala ko.
His expression softened when he saw that I was crying. Bigla siyang nag-panic at
nagmamadaling lumuhod sa harap ko para patahanin ako. Shit. Why are you crying?
Im sorry. I didnt mean to scare you.
He hugged me tightly while caressing my back. Eto. Eto ang Dylan na kilala ko. S
shh. Stop crying. Im sorry.
He held me in that position hanggang sa nagkalakas na ako ng loob na magsalita. W
hats going on? Why are you so mad?
Binuhat niya ako tapos siya ang umupo sa sofa, until Im sitting on his lap. Its Bet
h.
NANAMAN?!! Ano nanaman bang ginawa ng haliparot na babaeng yan?! Tatamaan na tala
ga siya sa--
Akala ko ba gusto mong malaman ang dahilan?
Sorry. Sorry. Na-carried away lang. Continue.
Easy like that. Nawala na agad yung inis at tampo ko sa kanya. Alam ko kasi na m
ay magandang explanation siya e. Tanga ko diba? Nag-inarte muna ako bago ko naisi
p yun. Sorry naman!
Do you even know na si Beth ang nagmamay-ari ng Elite?
Say what?! Really?! Hindi ko alam!!!
He chuckled. Yeah. Kasama sa plano niya. P*tang ina! Naiinis na ako sa kanya!
O________________________________O
He cursed! OMG! Anong nangyayari sa mundo? Galit nga si Dylan. Tsk.
Ok. Correct me if Im wrong a. Are you saying na plano niya na ipasok ako sa Elite
so--
So she can manipulate you. Pagkumpleto niya sa sasabihin ko.
Leche siya! Anong tingin niya sakin?! Puppet niya?! Makikita niya! Makikita niya t
ala--
Chloe, ano ba?! Ako yung galit dito, remember?
E sa galit din ako e. Pero teka. Ok. Whats the relevance? I mean.. I run out of wor
ds. Hindi ko alam kung paano ko itatanong ang gusto kong itanong.
Alright. You know that shes planning to ruin us diba? I nodded. So? I thought.. Ugh.
I thought na kung makikita niya na ok kami ni Yasmin at medyo nagkakalabuan tayo
e shell leave us alone. Kaso ARGH!!! Thats the stupidest idea that Ive ever think
of! Ang tanga ko lang para gawin yun sayo ng hindi man lang nag-eexplain.
Kaya pala. I agree.
Huh?
Tiningnan ko siya sa mata. Ang tanga mo.

O________O Th--
Totoo. Ang tanga mo nga. Sa tingin mo ba mapapatigil mo si Beth dahil lang pinapa
kita mo na ganun tayo? Hindi siya titigil hanggat hindi tayo nasisira.
Huminga nanaman siya ng malalim. Will you please stop that?! Naiirita na ako sa p
aghinga mo ng ganyan ha!
Nagulat siya and suddenly stiffened.
What are you doing?
Hindi siya umimik, and continued holding his breath. YAH! What are you doing?!! Me
dyo hinampas ko pa siya sa dibdib niya.
Wag ka magulo. Im trying not to breathe.
Itigil mo nga yan! Nababaliw ka na ba?
Diba naiirita ka sa paghinga ko?
Ugh! Sinubukan kong umalis sa lap niya pero pinigilan niya ako. Joke lang naman e.
Na-miss kita. He nuzzled my neck. Nakikiliti talaga ako pag ginagawa niya yun. An
g landi ko. Haha.
May problema pa tayo, ano ba.
Sshh. I know exactly what to do. He continued on what hes doing and swear, nakakapa
nlambot ng tuhod! >3< NAMAAAAAAAAAAAN EEEEEE!
Eh? Ano?Tanong ko sa gitna ng panlalambot ko. XD
For the nth time, do you trust me?Seryosong tanong niya.
O-oo.
Good. He showered kisses on my face.
Ano yun? Sabihin mo saken ang plano mo, para naman hindi ako mabigla sa mga mangya
yari.
Pero parang wala siyang narinig. =_______=
Huy. Sabihin mo saken.Pilit ko sa kanya.
Sige, sasabihin ko sayo. In one condition.. He smiled naughtily. I know that smile.
A-ano yun? Tange ka Chloe, tinanong mo pa.
He leaned closer to me and whispered.
I blushed. Big time! Sabi ko na nga ba e!
DYLAN!! Nagmamadali akong umalis sa pagkakakandong niya sakin at tumakbo. I reached
the bed.
Uh-oh.
Wrong move?

Napangiti tuloy siya ng sobra. Hmm..

Nakakahawa yung ngiti niya. Wag kang ganyan Dylan.. Sabi ko habang umaatras.
Humakbang siya papalapit saken. Wag ano? Ha Chloe?
Dylan naman e..
Shoot! He reached me. KYAAAAAAAAAAHH~
Pero bago pa man ako makasigaw ng todo, nahila niya na ako papalapit sa kanya an
d kissed me passionately.
I know its almost three hours late but.. Happy Valentines Day Chloe. I love you.
I smiled at him. Paanong sa simpleng dalwang sentences lang e kinikilig ako? And
I love you too. This time, I was the one who kissed him. I can tell that hes smili
ng while his lips are on mine.
So.. Deal? Bulong niya sakin while kissing my neck.
Deal. Sagot ko habang nakikiliti.
AYOS! And we both collapsed to bed.
(a/n: ALAM NA! XD)
-Papasok ka? Hindi ba pwedeng family day muna?
Naku naman. Nagpapacute naman tong Daddy ni Lance. Andito pa din kami sa bahay ng
parents ko at hindi pa din kami nagkikita ni Kuya. E kasi hindi pa naman kami l
umalabas ng kwarto e. Pero andito na si Lance sa guestroom. Nilipat siya ni Dyla
n dito pagkagising niya kanina.
I cant. May meeting kami sa Marvs e.
Right. Kasama si Prince?
Selos much, love?I leaned to kiss him.
Course not. I trust you.
Why thank you. I smiled at him at pinagpatuloy ang pag-aayos ko.
So, akin muna si Lance. Ako na bahala sa kanya today. And please lang Mommy, lets
go home.
Yes Dad! I gave him a mini salute that made him laugh.
Hindi mo bagay Mommy. Hahaha
Thank you ha! I rolled my eyes at him.
I love you too.
Binelatan ko siya and we both laughed.

-As agreed, siya yung bahala kay Lance ngayon habang ako naman ay aattend sa meet
ing.
The issue yesterday has been forgotten just like that. Were cool. Ang kaso nakali
mutan ko itanong kung anong plano niya. Tsk. Hes so distracting naman kasi kagabi
. =_____=
Di bale, mamaya ko na lang itatanong.
Isang oras na ako nasa meeting. Wala dito si Prince. Nasan kaya yun? Sabi niya
may pupuntahan daw siya ngayon e. Oh well, sana lang chicks para happy na din si
ya.
15 minutes break everyone. Announce ni Mr. Arellano. Executive ng Marvs.
Kanya-kanyang unat naman kami. Binuksan ni Helen, isa sa mga production designer
, yung TV. Saktong news.
Napanganga naman ako sa nakita ko.
OH. MY. GOD.
IS THIS FOR REAL?!
Kinusot ko yung mata ko. SHET!
Uhh. Princess.. Diba baby mo yun? Bakit kasama ni Dylan Caine? Tahimik sa buong con
ference room habang hinihintay ang sagot ko. Pero hindi ko na ata kelangan pang
sumagot, dahil biglang nagsalita si Dylan sa screen.
Meet Lawrence Drakeson Evangelista Caine. My son.
My scalp prickles.
Sunud-sunod na tanong ang ibinato nila saken.
Princess! Is that true?!
Diba Evangelista ang tunay na surname mo?
Does that mean si Dylan ang Daddy ni Lance?
OMG Princess! Totoo ba toh?
Uwaaaaa!!
Eto sinasabi ko sa hindi ako prepared e.
Ano bang ginawa niya? Huhu.
Pero bakit ganun? Feeling ko ito yung pinakatamang ginawa niya sa lahat.
Ang ipaalam na anak niya si Lance. Ang anak NAMIN.
Question is,
How About Beth?

-Chapter36.The bright and dark side of it.

-Chloes POV
Chloe, are you alright?
Hey.. sabihin mo sa amin, totoo ba talaga to?
So you mean matagal na kayong may relasyon ni Dylan Caine?
Siya yung tinutukoy ni Vince na boyfriend mo?
Nanatili akong nakatingin sa TV screen kahit wala na dun sina Lance at Dylan.
Nabigla ako dun. I dont know how to react.
I admit, it feels like a heavy weight has been lifted from me. Pero ang iniisip
ko kase e yung consequences.
Ang ingay-ingay sa buong conference room. Lahat sila nagtatanong kung totoo ba a
ng lahat ng nasa TV. Pero hindi ko sila masagot. Hindi ko kasi alam kung paano.
I need Dylan to get through this! T_______T
Natigil yung pagkakagulo sa conference room dahil pumasok yung secretary ni Mr.
Arellano. Excuse me po, may bisita po si Princess. Shall I send them in?
Sino naman kaya sila? Sasabihin ko pa sana na ako na lang yung lalabas pero may
lalaking sumilip sa pinto wearing his famous killer smile.
Nanigas ata ako sa kinauupuan ko ng ma-recognize ko kung sino yun at makitang ma
y kargang bata ang lalaking iyon.
OHEMGEE!!
Natigilan kaming lahat sa nakita namin. Yung iba siguro na-starstruck. Pero ako,
hindi ko na alam kung anong nararamdaman ko!
Bakit sila nandito??!
Ok Chloe. A minute ago, you were saying na kelangan mo si Dylan, ngayon andyan n
a, tinatanong mo kung bakit nandyan? Ano ba talagaaaa?
Sa dami ng nangyayari, pati sarili ko naguguluhan na!
Am I interrupting your meeting? Magalang na tanong niya.
N-no Mr. Caine. Come in. Sagot naman ni Mr. Yu. Isa din sa mga executives.
Pumasok si Dylan. Lance immediately giggled the moment he saw me and offered his
hands para sumama sakin.
Parang nanunuod naman ng movie scene ang mga tao dito dahil tahimik na tahimik l
ang sila kaya lalo tuloy akong kinabahan.
Dahan-dahan akong tumayo at binuhat si Lance. I took the chance to whisper to Dy
lan, What are you doing here? I saw the news. Why did you do that?

Really? Great. At least hindi ka na mabibigla pag nakita mong madaming nag-aantay
na media sa baba.
WHAAAAT??!
Panic mode. Media? Madami? Sa baba?
Ugh. What am I gonna dooooo??
Hey. Relax. Im on it. Dont worry. He squeezed my hand and gave me a reassuring smile
.
And he did the unexpected that made the people in the room gasp!
He kissed me! Full! On the lips! >3<
Nag-init yung mukha ko. And to confirm that, Dylan muttered, Youre blushing My. Na l
alo namang nagpapula sa pisngi ko.
Dylaaaaaaaaaaaaaaann! YOU. ARE. KILLING. ME.
Uhm.. Would you dont mind if I borrow my fianc for the rest of the day? Baling niya
sa mga kasamahan ko.
Fiance.
Right. Hes answering all the questions for me.
Sabay-sabay naman silang umiling na hanggang ngayon e hindi pa rin ata makapaniw
ala sa mga nangyayari.
Great! Thank you guys. Lets go Mommy. He smiled at me. Kinuha niya si Lance sakin.
Hindi naman ako makatingin sa mga tao sa room habang kinukuha ko yung bag ko. Say
goodbye to them buddy. Lance waved his right hand to them.
Bye Baby Lance! No doubt, they are fond of my son. Malakas talaga ang charisma niy
a sa mga tao.
Bye Princess. Habol na paalam nila sakin with a may-ipapaliwanag-ka-pa-sa-amin look
. Im doomed!
B-bye. I managed to say before I get out of the room.
Kagaya ng sabi ni Dylan, madami ngang naghihintay na media sa baba. Pero hindi s
ila makapasok sa loob ng building.
Paano tayo lalabas niyan?Tanong ko sa kanya.
Even the employees sa Marvs pinagtitinginan kami.
E di lalabas.Sagot niya habang patuloy na naglalakad.
O_______O
Nababaliw ka na ba? Baka nakakalimutan mo na kasama natin si Lance? Baka masaktan
ang anak ko.
Tiningnan niya ako ng seryoso. May mali ba sa sinabi ko? Anak natin. Sa tingin mo
hahayaan ko yun? Pag nasaktan ka o si Lance, mawawalan silang lahat ng trabaho

ngayon mismo. Naintindihan mo?

Napatango na lang ako na parang bata na tinatanong.
May mga security sa may entrance ng Marvs na pinipigilan ang media na makapasok
sa loob.
Agad na nagkagulo ang media ng makita nila kami na papalabas ng building.
Kinabahan nanaman ako. Can you blame me? Hindi naman ako sanay sa mga ganitong b
agay. And I am not even prepared!
Napakapit ako ng mahigpit sa kamay ni Dylan. Tiningnan niya ako. Its ok. He kissed
my forehead and I nodded.
Kaya yan. Kasama ko naman si Dylan e. Lances safe with us. Nothing can go wrong,
right? Well be fine.
Nasilaw ako sa dami ng flash ng camera pagkalabas na pagkalabas namin.
Agad kaming dinumog ng media habang tinutulungan naman kami ng mga security guar
d para hindi kami maipit. Good thing about the mediamen, they know how keep the
distance. Siguro dahil alam nila na may kasama kaming bata.
They are two feet away from us pero kabi-kabila ang mga mic na nakatapat sa amin
kasabay ng sunud-sunod na tanong.
I looked at Lance. Hes smiling at the camera. No wonder hes his fathers son. Magtat
aka pa ba ako if he decides to enter the industry like his father? Its his choice
. Who am I to question that?
Dylan, is she the mother of Lawrence Caine?
Miss, youre the newest endorser of Marvs Intl, right?
Kelan pa kayo nagkakilala?
Paano mo naitago ito sa mga tao?
Anong plano niyo?
Kasal na ba kayo?
Everyone assumes that theres something going on between you and Yasmin Marshall. D
oes she know about this?
Dylan, anong gusto mong sabihin sa mga fans mo na nabigla sa announcement mo kani
-kanina lang?
Dylan wh--
I understand that youre all shock about this news. I know that you have tons of qu
estions, thats why Im inviting the media to attend my press conference tomorrow. F
or now, let us pass. Thank you.
Dylan signaled the security to take over at hinayaan naman kami ng mga reporters
.
At least they respect him that much. I didnt know that theyll let us go like that.
After all, Dylan promised to answer them tomorrow.

Tahimik kaming nakasakay sa kotse ni Dylan at, Yown! Natahimik din. Ang ingay-in
gay nila.. Reklamo ni Dylan habang ini-start ang kotse.
I looked outside and saw the press watching us go. Lances sitting comfortably at
my lap while playing with my hair. Are you sure about this? I mean.. Hindi ba par
ang hindi tayo matatahimik dahil dito?
Itll pass. I told you Ill handle it. Ako ang bahala.
Pero--
*phone rings*
Kay Dylan.
He rolled his eyes as if irritated before answering. Beth.
Kahit hindi naka-loudspeaker yung cellphone ni Dylan, dinig na dinig ko ang siga
w ni Beth sa kabilang linya.
WHAT THE HELL DID YOU DO?! NASISIRAAN KA NA BA TALAGA HA?! ANO BANG BALAK MONG GA
WIN?! DYLAN I AM DOING MY BEST PARA ALAGAAN ANG PANGALAN MO TAPOS BASTA-BASTA KA
NA LANG GUMAGAWA NG MGA BAGAY NA HINDI MAN LANG SINASABI SA AKIN! ANO BA HA?! N
APAG-USAPAN NA NATIN TO DIBA?!
Look Beth I--
THE HELL WITH YOUR EXCUSES DYLAN! JUST COME TO MY OFFICE NOOOOOOOOOOOWW! FIX THIS
MESS!
Damn! Binato ni Dylan yung cellphone niya sa backseat. That woman!
Napansin siguro ni Dylan na pareho kaming nakatingin ni Lance sa kanya. Nagulat
kasi kami sa sigaw niya. His expression softened. I-Im sorry. Si Beth kasi. Nakaka
inis.
Yeah. Shes persistent, isnt she?
Dylan let out a deep sigh and didnt answer.
Where are we going? Pag-iba ko sa topic.
Dylan looked at his watch. How about we go shopping?
Shopping? Kakapamili lang natin diba?
Well yeah. Isasama ko si Lance bukas sa presscon e. Ok lang ba? Gusto ko terno ka
mi. ^_______^
I didnt know na ganito pala siya ka-excited na ipakilala si Lance sa public. Hes a
proud Dad kahit maliit pa lang si Lance.
Nakakatuwa tuloy isipin na simpleng bagay lang kinakatuwa na niya. Pipigilan ko
pa ba siya?
Sure. Basta ako ang pipili ng susuotin niyo. ^_______^
Will do!

-Eto. Eto. Bagay samin ni Lance to!Tuwang-tuwa si Dylan habang pinapakita sakin yung h
awak niyang terno na black leather jacket tapos long sleeves na black din matche
d with a black pants.
Nandito kami sa isang boutique called, FATHER N SON. (a/n: I told you, I AM NOT C
REATIVE. SO SETTLE WITH WHAT I CAN MANAGE!xD)
Pumipili ako ng damit nilang dalawa habang tinutulak ko yung stroller ni Lance.
Kung nagtataka kayo kung paano kami nakapasok dito ng tahimik, security pa din a
t kagaya ng sinabi ni Dylan kanina, sa presscon na lang daw siya tanungin dahil
mamimili daw kami. Ayun!
Dylan, ok ka lang? Your son barely stands, ang bigat at ang init-init nyang gusto
mong ipasuot sa kanya.
E di ito na lang! Tinaas naman niya yung coat and tie na kulay black pa din. Ayaw
naman niya sa black nuh? Kanina pa kami dito pero kulay black lang yung kinukuha
niyang mga damit.
Aish! Mainit pa din yan e. Tsaka ganun ba ka-formal ng presscon mo at naka-coat a
nd tie kayong mag-ama? At isa pa, usapan natin ako ang pipili ng susuotin niyo a
. Oh, eto sayo. Binigay ko sa kanya yung stroller ni Lance at kinuha ko yung hawak
niyang mga damit. Umupo muna kayo. Leave it to me. I winked at him at tinaboy ko
sila papunta dun sa may waiting area. Haha.
I have an idea kung anong babagay sa kanila. Sana lang may makita ako dito.
Nag-ikot-ikot pa ako sa buong shop ng makita ko ang hinahanap ko. Here you are..
Kumuha ako ng size ni Dylan at ni Lance. Ano yun?
Black and white-striped na long sleeves matched with white pants. Simple as that
. ^_______^
Pero syempre kay Lance iba naman pero black and white-striped din. Kaso one piec
e lang yung ke Lance. :)
(a/n: See picture sa side. ------------------->)
Black pa din. Haha.
Wala tayong magagawa. Its Dylans trademark. Me pagka-rock kasi dati yung mga kanta
na tinutugtog ng band nila noon. Kaya hanggang ngayon dala-dala niya pa din yun
g pagkakakilanlan ng Cold Fire. (Yung band nila, if you could still remember. Na
banggit sa prologue.)
Masaya akong bumalik sa kinaroroonan nina Dylan at inabot kay Dylan yung damit n
iya. Try it on. Isusukat ko kay Lance.^_______^
He smiled widely. Mukhang nagustuhan naman niya yung choice ko. Oh well. I know
his taste.
After a few minutes.. Nabihisan ko na si Lance. He looks so cute with this attir
e. Hinihintay na lang namin si Dylan para matingnan kung ok na.
I love this My. Comfortable. Classy. Cool!

Wow! Wala ka na bang maisip na ibang adjective na hindi nagsisimula sa C? Pagbibiro

ko sa kanya.
But seriously, nagrereflect sa kanya ngayon yung mga sinabi niya na comfortable,
classy and cool. E tingnan niyo naman! Head-turner e! Pati nga yung mga salesla
dies natigilan.
I-match pa yung buhok niya. Hindi ko pa pala nasasabi na nagpagupit siya. Kanina
siguro. Kasi nung umalis ako kanina sa bahay, mahaba pa yung buhok niya e. Tapo
s blonde. Ngayon, maikli na tapos kulay black. Styled nga lang na medyo rugged l
ook. Basta ang cool niya! So gwapoooo! ^_________^
Nagulat ako when his arms suddenly circled around my waist and pulled me. Our fa
ce are inches apart and I can feel his warm breath. WHAT IS HE DOING?! Baka naman
matunaw ako sa titig mong yan.. He said that in a sexy voice. Leche! Napipirata
ang utak ko sa ginagawa niya e.
A-ano bang ginagawa mo.. Pinagtitinginan na tayo o.. Nagbubulungan yung mga tao sa
paligid namin. Yung iba kumukuha ng picture.
Ano sa tingin mo?Mas hinila niya pa ako palapit kaya magkadikit na yung mga noo na
min.
D-dylan m-madaming t-tao.. Saway ko sa kanya. Kasi naman e. Hahalikan niya ba akoo
oo? Hindi ba pwedeng mamaya na lang pag nasa bahay na kami? Kelangan talaga dito
oo? >3<
PfffftHAHAHAHAHAHAHAAHAHAHAHAH!!
>__________<???
At bakit siya tumatawa? Takte. At nakahawak pa sa tiyan niya.
Hinampas ko siya sa braso. Bakit ka tumatawa ha?
Haha. Yung reaksyon mo kasi. Hahaha. Para kang teenager na natatakot mag-PDA! Hah
ahaha
Ayy ganun? I gave him a flirty look and tried my best-est to make my voice sound v
ery seductive. Dylan.. Nilagay ko yung mga kamay ko sa likod ng batok niya and mov
ed closer to him.
Nanlaki naman yung mga mata niya. Im telling you guys, Im trying really hard not t
o burst out laughing. Masisira ang momentum e.
Naririnig ko yung bulungan ng mga tao pati na din ang pagtawa ni Lance na nasa s
troller.
Huy Chloe.. J-joke lang naman e..
Joke? Walang joke-joke sakin, love.. Mas nilapit ko pa ang mukha ko sa kanya. Konti
ng galaw niya na lang, mahahalikan ko na siya. Ang nakakatawa pa nito, hindi na
siya humihinga. Hahahaha
Lumapit pa ako sa kanya, but didnt kiss him, instead I whispered, Dont try me, lov
e. I can do better.
With that, I released him and laugh my heart out.
Nawiwirduhan na siguro ang mga tao sa nangyayari sa amin. Hahaha.

Very funny Miss Evangelista. Inis na sabi ni Dylan bago tumalikod pabalik sa fitti
ng room.
Tawa pa din ako ng tawa habang pinapalitan ng damit si Lance. Mukha namang badtr
ip si Dylan ng lumabas siya at nagbayad.
Hindi niya ako iniimikan. >3<
Bakit pag siya ang manti-trip? Ang daya-daya naman.
Lumabas kami ng Father n Son pero hindi niya ako pinapansin. Tinutulak niya lang
yung stroller ni Lance habang mabagal na naglalakad tapos ako nakasunod lang sa
kanila.
Dylan..
No response.
Huy Dylan.. Hinawakan ko siya sa kamay pero umiwas lang siya.
Nagtatampo po si Dylan Caine. Ugh.
Dylan naman e. Galit ka ba?
No. Bakit naman ako magagalit? Sumagot siya pero hindi tumitingin.
Galit ka e. Bakit hindi mo ako pinapansin?
He just shrugged.
Argh. I cant stand it.
Kahit madaming tao--dahil hindi naman naka-disguise si Dylanat pinagtitinginan ka
mi, pumunta ako sa harapan niya kaya napatigil siya.
What now Miss?
I pouted. Miss daw.
That wont work Miss.
Sorry na kasi..
Lets just go home, ok?
Naglakad nanaman siya.
Ganun ba siya katampo? Ang hirap naman niyang amuin!
Pinigilan ko siya sa paglalakad at saktong pagharap niya sa akin, I kissed him.
Not a simple smack. I kissed him passionately. Kapal ko diba? Hindi ko na inisip
na madaming kumukuha ng pictures namin. Who cares? Im going to marry this guy and
actually, we already have a son!
I ended our kiss and said, Im sorry.
Ngumiti siya ng pilyo. Hindi naman talaga ako galit e. Pero thank you sa pagbibig
ay ng idea ha. I should do that often. He kissed me once more but this time, smac
k lang.

So its just a prank?

He chuckled. I wouldnt be a superstar for nothing, My.
Ho--
Oopps! Tama na. Pag-aawayan pa ba natin yun? San mo gustong kumain?
Akala ko ba uuwi na tayo?
Ayoko nga. Ang aga-aga pa e. Come on. Lets eat!
-Dylans POV
Kaka-park ko pa lang ng kotse sa garahe namin ng mag-ring yung cellphone ko.
Si Beth na naman to. Tsk.
Hindi ko sana sasagutin pero pinilit ako ni Chloe. Ang bait talaga neto. Alam na
niyang sinisira kami nun pero iniintindi niya pa din.
Kararating lang namin galling sa Mall and Lances already asleep.
Nauna ng pumasok si Chloe at Lance sa loob.
What now? Iritadong sagot ko.
See me at the office in 30 minutes.
I am not going. Magpapahinga na ako para bukas sa presscon. And hindi kita pinipi
lit na pumunta dun bukas.
I said. Meet me. NOW. O gusto mo ako ang pumunta dyan sa bahay ni Chloe?
Inangyan. Alam niya nga pala to. Ninja sa pagpapaimbestiga e.
Fine. Ill be there.Then I hung up.
Nagpaalam lang ako sandal kay Chloe na pupunta kay Beth. Pumayag naman siya agad
. Hinihintay ko pa naman na bawalan niya ako, pero imposible atang mangyari pag
dito ke Chloe aasahan e. Masyado kasing mabait. Pwede ng pagawan ng rebulto sa s
imbahan. Kung hindi nga lang to nagmumura, pwede ng pagkamalang santa. Tsk.
Mabilis akong nakarating sa office ni Beth. At wala din naman akong planong magt
agal.
Dire-diretso akong pumasok sa office niya. Nadatnan ko siyang nakaupo sa swivel
chair niya at halatang stressed out.
Ano nanaman to Dylan?
Umupo ako sa tapat ng upuan niya. What? I told the public about my son. What is s
o wrong with that? Karapatan yun ng anak ko.
But weve talked about that! Sabi ko naman sayo hahanap tayo ng magandang tyempo diba
?!

Really?! Hahanap TAYO ng magandang tyempo?

What are you talking about?
Nakakainis. Sigurado naman akong itatanggi niya. Akala niya siguro hindi ko alam
. Well sorry siya. Masyadong mahina ang ginamit niya kaya nagkusa ng umamin sa a
kin.
Nothing. Maang na sagot ko. Tutal nagtatanga-tangahan naman din siya e. Ill play he
r game.
Anong sasabihin mo sa presscon bukas?
Everything. The truth.
What about Chloe?
Including her.
Natahimik si Beth. Lost of words. Siguro hindi niya inaasahan na magagawa ko to.
But hell, I am Dylan Caine!
Tumayo na ako. Kung yun lang, aalis na ako. Tumalikod na ako sa kanya at naglakad
papunta sa pinto but her words stopped me.
Kung ayaw mong mawala sayo lahat ng pinaghirapan mo, wag mong sasabihin sa publiko
na ikakasal na kayo ni Chloe.
-Chapter37. We re all in this together.
-Chloes POV
8PM.
Nasa kitchen kami ni Andrea dahil hinihintay namin si Dylan. Hindi pa din kasi s
iya bumabalik simula nung pinuntahan niya si Beth kanina, pero sabi niya dito da
w siya magdi-dinner.
Atengs! Excited na ako sa proclamation ni Kuya kay Baby Lance! Iaannounce niya di
n ba yung tungkol sa kasal niyo?? Aba! Wedding of the year ang peg niyo Ate! Tano
ng ni Andrea sakin habang nag-aayos ng mesa.
Maka-proclamation naman tong si Andrea kala mo president ng Pilipinas si Dylan. H
aha.
Hindi ko alam e. Sabi naman kasi ni Dylan siya na daw bahala dun. Kinakabahan nga
ako para sa kanila ni Lance. Nakwento ko naman sayo yung tungkol sa manager ni D
ylan diba? Si Beth? Napaka-impakta kaya nun! Baka mamaya kung anong gawin niya sa
anak ko.
Ayy yun ba! Dont worry Ate. Hindi naman kayo papabayaan ni Kuya nuh! Tsaka yung br
uha na yun? Kakalbuhin ko siya talaga kapag sinaktan niya ang alaga ko!
Nakakatuwa talaga tong baklitang ito. Konting panahon pa lang namin siya nakakasa
ma pero mahal na mahal niya na si Lance. Siguro talagang malakas lang ang hatak
sa tao nung bagets namin ni Dylan. Kahit kanino iharap nagugustuhan siya e.

Ikaw talaga. Haha. Salamat. Pero hindi ko din naman hahayaan na saktan niya ang a
nak ko nuh! Dadaan muna siya saken.
Ano nga kayang pinaplano ni Beth?
Karaniwan sa mga telenovela diba yung ginagawa ng kontrabida e ipapakidnap yung a
nak chuchu tapos hihingi ng ransom money o kaya naman pamblackmail?
E wala naman kayo sa Telenovela, Chloe Evangelista!
Tsaka hindi naman siguro ganun kadesperada yung si Beth.
At isa pa. Ano bang pinuputok ng butse nun at ayaw na ayaw niya saken?
Ganun ba siya kagahaman sa pera at takot na takot siya na matali si Dylan? E si
Dylan nga hindi natatakot na mawalan ng career e. Siya pa may gana umasta ng gan
un? Ang weird diba? At ang pagkakaalam ko, hindi lang naman si Dylan ang alaga ni
ya. Theres Vince. At iba pang malalaking pangalan sa industry para pagkakitaan ni
ya. Bakit tanging si Dylan lang ang masyado niyang pinipiga ng ganito?
Hindi kaya may g
Ay baka si Kuya na yan. Naiwan niya ba susi niya Ate?May nag-doorbell kasi. Naiwan
ba ni Dylan ang susi niya? Hindi naman e. Kasama yun ng susi ng kotse niya.
Ako na lang magbubukas. Tapusin mo na yan. Dumiretso na ako sa front door.
Pagkabukas na pagkabukas ko
Nasaan ang pamangkin ko? Come on. Lemme see him. I miss him so much! Bungad ni Mis
che habang dire-diretsong pumasok sa bahay at hinahanap si Lance.
Anong ginagawa niya dito ng ganitong oras?
Marahan kong isinara ang pinto at pinuntahan si Mische. Tulog na si Lance sa kwar
to niya. Napabisita ka? May problema ba? Baka may nangyari nanaman dito sa makuli
t nato. Pero impossible. Ang hyper e.
Nag-pout siya. Bakit ang aga naman matulog ni Baby?Anyway, si Kuya kase pinapunta
ako dito. Kainis yun. Nagpapraktis pa naman ako. Nasan na ba ang panget na yun?
Wala pa si Kuya mo. Hinihintay ko nga din e. Bakit daw ba? Bumalik ako sa kitchen
kasama ni Mische.
Hi Andreang! Musta na you?Masiglang bati ni Mische kay Andrea sabay papak ng ulam.
Ate Mische! Amishew naaaaa! Shet. Nagsama ang dalawang bakla! Hahaha.
Ahihihi! Amishew na nga din ee. Mall tayo minsan h--
Naputol yung sasabihin ni Mische dahil sa sunud-sunod na katok sa pinto. Ako na
magbubukas. Baka ang Kuya kong abnormal yan. Di niya ba alam na may doorbell tong
bahay niyo? Mabatukan sa pang-iistorbo saken. Mabilis na pumunta si Mische sa fron
t door habang kami naman ni Andrea e nagdagdag ng utensils para kay Mische.
Muntik ko ng mabitawan ang basong hawak ko dahil sa sigaw ni Mische mula sa sala
.
Dali-dali naman kaming pumunta doon ni Andrea.

Hindi na ako nagtaka kung bakit ganun na lang ang sigaw ni Mische. =_______=
Oh Vince. Andito ka din? Bati ko kay Vince na mukhang kakabugbog lang ni Mische da
hil gusot na gusot ang damit nito. Mukhang bugbog talaga ang isinalubong ni Misc
he dito dahil hindi man lang nila naisara yung pinto.
Ayy hindi Chloe. Ilusyon lang ako. Promise! ^__________^
*paaaaaaaaak*
Aray! Tang ina naman oh! Ano bang problema mo ha? Pinigilan ko yung tawa ko. Kasi
naman binatukan ni Mische si Vince e. Hahaha. Ang helpless ni Vince. Hindi kasi
makaganti. Hahahaha.
Natatanga ka nanaman ha! Tinatanong ka ng matino, manong sumagot ka ng ayos?
Ikaw ba kausap ko ha? Pambihira! Nasan na ba yang si Dylan at ng maupakan. Pinapu
nta ako dito para bugbugin lang ng amazona na to?!
*pak. Pak. Pak.*
Sinong amazona?! Lintek ka! Kapal ng mukha mo! Matapos mo akong ipahiya kanina sa
klase! Akala mo talaga!!!!
Ayy. Onga pala. Magkaklase yang si Vince at Mische sa IS. Gaya-gaya tong si Vince
e. Sinundan pa talaga si Mische. Haha.
Aray. Aray! Ano ba?! Potek! Wag mo akong sabunutan!!! AwWWW! Chloe ilayo mo sakin
ang takas sa mental nato!! Awwwwww!! Wag! Wag! Potek ang sakit na ng anit ko!! Nam
ilipit kami sa kakatawa ni Andrea habang pinapanuod ang dalawa. Epic e! Hahaha.
Ang cute nilang tingnan. Kahit nagbubugbugan, ang sweet pa din sa paningin ng ib
a. ^_________^
Err. Maling bahay ata yung napasukan ko?
Natigilan kami dahil may nagsalita sa may pinto.
O-kay?
P-prince?
Hi Chloe! Nakangiting bati sakin ni Prince. Pare! Its been a while! Umapir siya kay Vi
nce tapos tiningnan niya si Mische. You must be Dylans sister?
Ye--
Ang pangit no? Sabat ni Vince.
*boooooog!*
Sinapok tuloy ni Mische.
Ugh. Napahawak na lang si Vince sa sikmura niya.
O____________O Reaksyon ni Prince.
Pasensya na. Tanga lang talaga to. Hi. Im Jazzel Mische Caine. Younger sister ni Dy
lan. ^_____^ Pakilala ni Mische sa sarili at nakipagkamay.

Mukhang hesitant naman si Prince kung tatanggapin ang kamay nito. Natatakot mara
hil. Ang brutal naman kasi nitong babaeng ito e. Haha. In the end, tinanggap na
lang din ni Prince ang offer ni Mische.
Hala pasok kayo. Upo muna kayo. Ayusin ko lang ang kusina para makakain tayo.
Dagdagan mo na ng dalawa pa best! Para samin ni Kuya mo! ^_______^v
K-kate? Ano ba talagang meron? Pati si Kuya Nate at Kate andito din? Ano namang pa
kulo ni Dylan to? Tapos siya yung wala pa.
Hi best! Nagbeso sakin si Kate tapos umupo na din sa sofa. Ganun din ang ginawa ni
Kuya.
Hindi ko tuloy maisara yung pinto, kasi baka may dumating pa.
Pambihira. Ano to? Reunion?
Guess everyones here already? Lumingon ako at nakita si Dylan na kakarating lang.
Malamang Chloe kakarating lang niyan talaga diba?
Agad akong lumapit kay Dylan at bumulong Anong ginagawa nilang lahat dito?
Tiningnan namin pareho ang mga bisita na nagtatalo kung anong channel ang papanuor
in nila.
Dylan chuckled. Dinner? Na-miss ko lang silang kasama. ^___^
Pati si Prince?
He smirked. Ready na ba ang dinner?
Yeah?
Good. Im starving! Nauna pa siyang pumasok saken.
Like seriously? Whats up?!
Natapos ang pagkain namin ng kulang na lang magrambol si Vince at Mische sa mesa
. Si Kuya Nate at Kate na parang may sariling mundo at lalanggamin na kami sa ka
-sweetan, at itong si Prince na pangiti-ngiti lang. And to top it all, WALANG NA
BANGGIT SI DYLAN KUNG BAKIT SILA NANDITONG LAHAT.
Na-miss niya lang talaga sila?
Weh?
Imposible kaya. Pati si Prince? Haha. Joke ba yun?
Nasa sala kaming lahat maliban kay Lance na tulog na at kay Andrea na nagliligpi
t ng pinagkainan namin.
So ano to Kuya? Libreng dinner lang? Tingin mo samen pulubi? Pagsisimula ni Mische
.
Ayy ikaw lang yun Mische! Ikaw lang mukang pulubi sa ating lahat e. HahahaARAY! Le
che! Ang bigat talaga ng kamay mo! Babae ka ba talagUMPPPFFF!

Isang malutong na combong batok at suntok ang natanggap ni Vince mula kay Mische
dahil dun!
Ikaw kapag hindi mo tinigil yang kabalastugan ng bunganga mo bubusalan talaga kit
a! Banta ni Mische dito.
Uwaaa! Im scared.. Umarte pa si Vince na parang takot na takot nga. Susugudin na da
pat niya si Vince pero napigilan siya agad ni Dylan.
Hahaha. Tama na nga yan. Bago-bago naman aba. Hindi pa ba kayo nasanay sa pagsasa
ma niyong dalawa?
EEEWWW! Pagsasama?! Duet pa. Ansaveee?
Ok. Sabi ko nga hindi.
Bakit mo nga ba kami pinapunta dito?tanong ni Kuya.
Ganito kasi yan-- Na-interrupt si Dylan sa pagsasalita dahil sa malakas na iyak ni
Lance galing sa taas.
Shet.
Nagkatinginan kaming lahat.
Oh noessss!
Alam ko na ang kasunod nito.
Dylan.. Bulong ko kay Dylan habang nagtititigan pa din kaming lahat.
Chloe.. Takboooooo!
As if on cue, lahat kami ay nagsitayuan at nag-uunahang umakyat sa hagdan.
Ako na ang bahala kay Lance!Sabi ni Kate.
No bebe. Ako na lang! Sagot ni Kuya.
Ako! Ako na ang pupunta kay Lance!Sigaw ni Mische samin.
No way! Baka kung anong gawin mo kay Lance! Tanga ka pa naman!Sagot ni Vince at al
am niyo na ang sunod na nangyari. Binugbog ni Mische si Vince at pareho silang n
ahulog sa hagdan at namatay. Simula noon, naging haunted na ang bahay.
JOKE!
Mabilis na humarang si Dylan sa may middle part ng hagdan para pigilan sila sa p
ag-akyat.
Bilis Chloe. Bilis! OOOOOPPSS! Hanggang dyan na lang kayo!
Nilingon ko sila na nakikipagtulakan para makalagpas kay Dylan pero believe it o
r not, napigilan sila ni Dylan. BWAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!
And the Caine Family wins!!! HOHOHOHOHO!
Dali-dali kong pinuntahan si Lance at ni-lock ang pinto.
Sa kasamaang palad, after 30 minutes ng pagpapatulog, ayaw na ng prinsipe ko. So

I decided na isama na lang siya sa baba.

Siguro dinidiscuss na nila kung bakit sila nandito.
Umaasa pa naman ako na sasabihin nila sakin kung bakit, kaso pagkababa namin ni
Lance, napaka-casual lang nila. Nagtatawanan sa pinapanuod na Korean film. Tsk.
Umupo ako sa tabi ni Dylan at kinuha naman niya sakin si Lance. Wont he sleep?
No Dad. Makulit na yang bagets natin.
Is that true buddy?
Tumawa lang si Lance. Ano pa? Dun naman siya magaling ang pagtawanan kaming laha
t. HAHAHA.
I guess I better get going. Tumayo na si Prince.
Huh? Aalis ka na agad? Tapos na ba kayo mag-usap?
Uhm.. Yep. I still have to do the impossible, so yeah. Ill go. He said that after e
xchanging a meaningful look with Dylan na tumango lang sa kanya.
Do the impossible? Mission impossible? Haha.
Ihahatid na ki--
No need. Kaya ko na yan. Bye.
Ok? Ingat.
Pagkaalis ni Prince, para namang mga timang tong mga naiwan. Ang tahimik tapos pa
rang nagpapakiramdaman.
Naunang umimik si Mische. Alis na din ako. May kailangan pa akong bilhin e.
Anong bibilhin mo? Baka meron ako dito. Gabing-gabi na may pupuntahan ka pa.
Thanks Chloe, pero sigurado akong wala dito ang bibilhin ko. Hehe. Pero sigurado
ako si Be--
Alright Mische, just go.
Ok! Bayadan mo ako ha!
Psh.
Nagdadabog na lumabas si Mische. At syempre. Ano pa bang aasahan natin?
Err. Sige. Wala naman akong gagawin pero aalis na ako. HAHAHAHAHA! Ba-bye. Hindi n
a ako nakapagpaalam dahil nagtatakbo na palabas si Vince.
Im sure hahabulin lang nun si Mische. Tsk.
Aalis na din kami. Sabi ni Kuya.
Ano ba naman yan? Kanina sunud-sunod kayong dumating, tapos ngayon, kelangan bang
sunud-sunod din kayong umalis?
Ganun talaga Bei. Were all in this together. Sabi ni Kuya Nate sabay kindat.

Huwaaaaaat? ANo namang nahithit ng gwapo kong kapatid at wala sa hugot ang sagot
? >____<
Bye best. Good luck Dylan. Bye Baby Lance. ^________^
Bye.
At naiwan kaming tatlo sa sala.
Dumating at umalis silang lahat ng hindi ko nalalaman ang dahilan kung bakit sil
a pumunta dito. =______=
Okay? Would you mind telling me kung bakit sila nandito?
Sino My? Wala namang ibang tao a. Dont tell me may third eye ka? Woah! Creepy!!
Very funny Dylan Caine.
He pulled me closer to him. Haha. Nothing. I just informed them about my presscon
tomorrow.
Yun lang? Kelangan pumunta pa silang lahat dito na parang may board meeting?
Eto naman. Parang ayaw mo silang pumunta dito a. Bakit? Gusto mo ba tayong dalawa
lang lagi ang magkasama? Gusto mo na bang bigyan ng baby sister si Lance? ^____
__^
O________________________O
Dylan!
HAHAAHHAHAHA! Joke lang. Masama bang mag-dinner kasama sila? Wag ka ngang mag-isi
p ng kung ano dyan. Tara. Patulugin natong batang to at maaga pa kami bukas.
Nauna na siyang umakyat sa hagdan kasama ni Lance.
Pero hindi talaga ako convinced na dahil lang sa dinner yun e. Meron talagang da
hilan.
Dylan! Bakit nga sila nagpunta dito?
I already told you. Ano pa bang pwedeng dahilan?
Are you sure?
Oo naman.
Sinabayan ko siya sa pag-akyat. Promise? Mamatay ka man?
Cross my heart. Hope to die.
Ganun ha. Sige. Ok. Mamatay man ako? Hindi ko siya hinintay sumagot. Binilisan ko
ang paglalakad para mauna ako sa kanila.
And as expected. Chloe! Bawiin mo yung sinabi mo. Papasok na sana ako sa kwarto ka
so hinawakan ako ni Dylan sa braso.
Alin? Yung mamatay man ako?

Shit. Chloe ano ba?!

Umupo siya sa couch.
Ayan. Aburido na. Hoho. Ang cute niya pag ganyan. Pero syempre hindi muna ako ma
gpapadala. Dylan, hindi mo ako madadaan diyan. Just tell me, somethings up, right?
Bawiin mo muna.
Sabihin mo muna. Tumayo ako sa harap niya habang nakapameywang.
Para ka namang bata e.
Look whos talking.
Ok fine! Somethings up, happy? But I still wont tell you kung bakit sila nandito.
Why not?
Just trust me, will you?Tiningnan niya ako ng seryoso. Patay tayo dyan! Weakness ko
yan e. Pag ganyan na siya, hindi na ako makatanggi.
Ok. Im sorry. Umupo ako sa tabi niya.
He sighed. Oh bilis bawiin mo na. ^____________^
Umfffff!!
Nadaan na naman niya ako sa acting niya!
Pero ano kaya yun nu?
Kayo ba may idea kung bakit pumunta sila kanina?
-Chapter38. Breaking Free.
-Dylans POV
Napuno ng bulungan ang conference room ng pumasok ako kasama si Lance na buhat n
i Andrea.
Kinakabahan ba ako?
Definitely NOT.
Bakit ako kakabahan o matatakot?
Yes, pinaghirapan ko ang career ko, walang duda dun. But my familys more importan
t than all of this.
Kaya kong buhayin ang mag-ina ko kahit mawala ako sa industriya.
I still have real friends beside me kung hindi man matanggap ng fans ang katotoh
anan na may anak na ang iniidolo nila.
Walang mawawala sa akin kung gagawin ko to.

Kinuha ko si Lance kay Andrea at umupo sa gitna ng mahabang table kung saan kata
bi ko ang ilang executives ng management na nag-aalaga sa akin.
Wala dito si Beth.
Wala dito sa tabi ko, pero tingin ko nandito lang siya sa tabi-tabi.
Sigurado ako inaabangan niya ang mga sasabihin ko.
Im sure shell freak out after hearing all of this.
Good morning everyone. Alam ko naipakilala ko na siya sa inyo kahapon, pero uulit
in ko ngayon. This handsome baby boy here is my son, Lawrence Drakeson Evangelis
ta Caine. Say hi to them buddy.. I said for a starter. Lance smiled at the crowd
attentively, enjoying the attention habang kabi-kabila ang flash ng mga camera.
Hes really my son. Masyadong confident sa camera.
Dylan, everyone wants to know this, is he your biological son? Lakas-loob na simul
a ng isang babaeng reporter sa may bandang unahan.
So iniisip pala nila na adopted si Lance?
Siguro pakana ni Beth to. Tsk.
Well lets see kung paano siya magre-react sa mga pakana ko.
Uhm.. Honestly, when his mom was in laborand you guys wanna take note na ako ang n
agpaanak sa Mommy nitong bata nato sa kasagsagan ng bagyo last JuneI doubted na an
ak ko siya. Pero nung nahawakan ko na siya, I regretted na nagduda ako. Cause I k
now that this kid is definitely mine. To answer your question, yes. Hes my biolog
ical son.
Lumakas ang bulungan sa kwarto.
So you mean, all this time may contact kayo ng Mommy ni Lance at alam mo na bunti
s siya?Follow-up question naman ng isang lalaki sa dulo.
Actually, I didnt know na buntis siya noon. At wala talaga siyang plano na ipaalam
sakin ang tungkol kay Lance. But fate brought us together. I was on my way home,
sa province, tapos may natanaw ako na kotseng nakabangga sa isang puno. Nag-hes
itate pa ako noon na bumaba sa kotse ko, but in the end, I did. Then I found out
na buntis pala ang sakay ng kotse, I didnt recognize her at first since madilim
noon at walang kuryente tapos bumabagyo pa, until binanggit niya ang pangalan ko
. She was so stubborn. Ni ayaw niyang hawakan o tulungan ko man siya.. I unconsci
ously smiled dahil naalala ko ang gabi na ipinanganak si Lance. That was the mos
t memorable night of my life. Sunod dun yung gabi na tinanggap ni Chloe ang prop
osal ko. Pero wala din naman siyang nagawa dahil malayo ang ospital, which left h
er with no choice, dinala ko siya sa bahay ko, and the rest is history.
So you mean, one night stand ang nangyari sa inyo?
That question suddenly brought back the memories of our first night together. Yes
. After that night, I woke up next morning, shes gone. At hindi ko na siya nakita
simula noon hanggang sa umuwi nga ako sa probinsya.
How did you meet?
Uhm.. There was a thanksgiving party para sa success ng movie ko almost 2 years a
go. I was dead beat that time at pasikretong aalis na sana when I suddenly bumpe

d into her. I found out that she was a writer at iinterviewhin sana ako. I was m
esmerized by her charm and since pagod na din ako noon, I asked her to accompany
me to dinner at para mainterview niya na din ako. So there.
Is it true that the mother of your son is the newest endorser of Mavs Intl, Prince
ss Evangelista?
I winced at her screen name. Princess. Haha. Yep. My queen. Miss Chloe Evangelist
a.
Napuno ng Awww ang conference room.
What is so wrong with that? Sa totoo lang, ayoko ng Princess para kay Chloe. Ina
-associate kasi kay Prince Laxamana. At hindi ko gusto yun. Shes my queen.
Kung wala lang ginawang favor tong si Prince para saken, ewan ko lang!
Are you living together?
Uhm.. No. Im staying in my condo. Shes living in our glasshouse with Lance. But Im v
isiting them everyday after work, at pag kulang sa oras, dun ako natutulog.
Sounds like you already have plans of tying the knot?
I smiled. Beth, asan ka?
I scanned the crowd. Hoping na makita si Beth.
At hindi naman ako nabigo. Nakita ko siya sa may tabi ng pinto sa east wing.
Fortunately, after the long run. She finally accepted my proposal.
There were loud murmurs everywhere. Kahit yung mga executives na katabi ko paran
g nataranta.
So whens the wedding?
Dapat kasi this March, kaso we had some personal issues and I have to go to Venic
e with my HBTM family para tapusin yung movie, so imu-move lang namin. Tapos siy
a naman busy sa trabaho niya. Yun.
Anong reaction ng manager mo? Mukhang wala siya dito?
Ahh. Weve talked about this. Shes shocked. Siguro hanggang ngayon.. tiningnan ko si
Beth at hindi maipinta ang mukha niya. But shes been very supportive ever since I
entered the industry so I guess susuportahan niya din ako ngayon. O kung hindi m
an, I think, we have our ways. Kung pwede lang isuka yung sinabi ko at kung may t
hunderstorm lang ngayon, baka tinamaan na ako ng kidlat. Haha.
Sorry to interrupt you guys, but one last question for Mr. Caine please?
May isang reporter sa gitna na mabilis na nagtaas ng kamay. Mukha siyang baguhan
pa lang pero halatang palaban. Maganda. Hi Dylan. Im ACE Punzalan of F&C Mgt. She
smiled at me meaningfully. Napangiti naman ako. So the management sent her. Inte
resting. What do you want to tell your fans? And of course, any message for your
family, Chloe and your friends? No doubt. This girl is smart. She knows a lot.
Thank you Ace. I looked straight at the camera. To all my supporters, thank you and
Im sorry kung hindi ko agad nasabi sa inyo ito. I just want to protect my son an
d my fianc. I hope you understand and please support me kung anuman ang mga magig

ing desisyon ko sa hinaharap. To my family, youve always been there through my up

s and downs and Im so thankful na kayo ang pamilya ko. Chloe, I love you, you kno
w that. Thanks for giving me Lance. Thanks for staying with me. And to my friend
s. I think Ill see you soon. I winked at Ace and she smiled, satisfied.
Pagkatapos ay lumabas na kami ng conference room.
Kinausap ako ng mga executives ng company tungkol sa issue and unlike Beth, mada
li silang kausap. They cant see anything wrong about all of this except from the
fact na inilihim ko ng matagal. But they truly understand.
They congratulated me and wished me the best of luck.
Palabas na kami ng building kasama si Andrea at Lance at ilang bodyguards when I
noticed a very familiar figure at the far corner of the lobby. Pinauna ko na si
na Andrea sa sasakyan at tahimik akong lumapit sa taong yun.
Hindi niya narinig ang paglapit ko dahil masyado siyang absorbed sa pakikipag-us
ap sa telepono.
WHAT?! Bakit ka pumirma?! Gigil na gigil si Beth sa kausap niya.
Ang tanga mo Jean! Bakit hindi mo sinabi sakin to kagabi?! Tahimik lang ako habang
nakikinig sa pagsesermon niya sa kausap. Jean? Pamilyar.
LECHE! Wala akong pakialam kung si Prince Laxamana ang nakiusap sa Marvs na i-pir
ate si Chloe! Ohh! So nagawa ni Prince ang imposible? Haha. Nice. Ill thank him fo
r this.
I dont f*ckin care kung magbackout sila! Wow. Haha. I feel sorry for her. Shes that
desperate huh.
Magpatawag ka ng board meeting ngayon din!
Baka naman pati dun pumalpak ka pa? Ill be there within the hour. Kakausapin ko la
ng si Dylan. Bye.
Nanggagalaiti pa din siya sa galit ng humarap siya sa akin at halata naman ang g
ulat sa mukha niya. K-kanina ka pa ba dyan?
Time to act. No. Kaninang-kanina pa.
What do you want? Diba napag-usapan na natin na hindi mo babanggitin ang tungkol k
ay Chloe? Manager mo ako Dylan. Hindi mo na niresp--
Actually yan nga pala ang sasabihin ko sayo. Starting tomorrow, hindi na ikaw ang
manager ko. So hindi na sasakit ang ulo mo sa mga ginagawa ko. Bye. Nagsimula na
akong maglakad palayo at naiwan ang gulat na gulat na si Beth.
WHAT?! Thats impossible! Youre under a contract! Sigaw niya sa akin na nakaagaw sa a
tensyon ng mga tao.
Humarap ulit ako sa kanya. Thats what lawyers are for. I assume hindi mo pa nakiki
ta ang file ng lawyer ko? Nasa desk mo na yun by this time. Pakibasa na lang. At
kung may reklamo ka, you can talk to my lawyer. I smiled confidently and turned
my back at her.
You dont know what youre doing Dylan! I can ruin your life! I can ruin Chloes life!
Akala mo ba mapapabagsak mo ako ng ganun lang? Remember, ako ang nagmamay-ari sa
Elite!

Really? Oh sige na. Baka ma-late kasa board meeting niyo. Bye.
I heard her curse pero hindi ko na lang pinansin. Sigurado akong mas malala pa dy
an ang galit niya pagdating niya sa Elite.
Beths POV
That bastard! Ang kapal ng mukha niyang talikuran ako!
Hindi niya alam ang kaya kong gawin. With Elite under my control? Kayang-kaya ko
ng sirain ang pangalan nila ni Chloe. Kung kinakailangang buwan-buwan siya ang i
ssue sa Elite Mag, gagawin ko, masira lang siya.
Takang-taka ang mga empleyado sa Elite Bldg ng pumasok ako.
First time ko lang din pumunta dito e.
They dont know na ako ang may-ari nito.
I kept a low profile para hindi makahalata si Dylan pero hindi na importante yun
ngayon.
Sinalubong ako ni Michael, ang assistant ko dito sa Elite. Nagdiretso kami sa Co
nference Room.
Kumpleto na ang board members ng pumasok kami.
Shall we start? tanong ko. Binigyan ko si Jean ng deadly stare ng makita ko siya.
Lecheng babae to hindi nag-iisip! Payagan daw ba na si lumipat si Chloe si Marvs
? Minsan talaga tanga tong babaeng to e. Ito na nga lang ang paraan para mahawaka
n ko sa leeg si Chloe, pinakawalan niya pa.
Uhm. If we could just wait for a while? Im waiting for someone, and I have an anno
uncement.Sabat ni Mr. Tan. Isa siya sa major stockholders ng Elite. About 20% ang
pagmamay-ari niya dito. I own 35% of Elite. Yung natitirang 45%, pinaghahatian
ng 3 pang stockholders. You do the Math.
Actually ako din. May hinihintay pa din ako e. Sabi pa ni Mr. Lopez.
Sino bang hinihintay ng matatandang ito?!
Ooppss! Sorry Im late! Hi everyone! Said a chirpy voice na galing sa may pintuan. L
umingon ako at..
O______________O
Y-you? What are you doing here?! Anong ginagawa ng kutong-lupa nato dito?
She ignored me at naglakad palapit kay Mr. Tan. Nakipag-shakehands siya dito. Ka
sabay noon ang pagtayo ni Mr. Lopez na kinamayan din siya.
What the hell is happening here?!
I didnt know Mr. Lopez na pareho pala tayo ng hinihintay. Haha
I didnt know either. Haha
Whats going on here?! Ikaw, anong ginagawa mo dito?! Sigaw ko sa kapatid ni Dylan.

Oh. Easy girl. You dont know who youre shouting at.. Anong pinagsasasabi ng babaeng
ito?
Kapatid ka ni Dylan at--
At ako ang bagong major stockholder dito. Actually, magkasing-laki lang tayo ng p
agmamay-ari sa company, but if Mr. Sy agrees with me, that would make me the off
icial owner of Elite. And you being one of the stockholders.
WHAT?!
Ahh. Let me explain it. Sabat ni Mr. Tan. Miss Caine bought my share last night. An
d I guess, pati yung kay Lopez? Mr. Lopez nodded. So with that combined, she owns
35% of the company. ^__^
They were all smiling at me.
Uhm. Tutal nandito na din naman kayong lahat, Miss Caine, sige. Ibebenta ko na say
o ang shares ko. Sabi pa ni Mr. Sy.
Oh. My. God.
Thank you Mr. Sy. Well talk later.Tapos tumingin siya sa akin.So? Are you not going
to welcome your new boss?
IT IS SO NOT HAPPENING!
Dylans POV
My phone rings, at isang malutong na Damn you Dylan! How dare you! Ang bumungad sa
akin ng sagutin ko ito.
Gusto kong humagalpak sa tawa ng marinig ko ang boses ni Beth sa kabilang linya.
Shes really furious at pakiramdam ko nagwawala na siya ngayon.
So that means, tagumpay din ang magaling kong kapatid? Nice. May napapala din pa
la sa pambobola niya.
What now Elizabeth? I answered lazily.
Pinlano mong lahat to diba? Tell me! You son of a bitch!
OP ba guys? Haha.
Oh well, yes. I planned this. With the help of our friends.
_flashback_
Kuya! Pupuntahan ko si Lance e! Padaanin mo nga ako! Nagpupumiglas si Mische sa pa
gkakaharang ko sa kanila sa hagdan.
Pambihira. Kulang na lang mapunit ang katawan ko sa kulit nilang lahat.
Shut up Mische! Tumigil nga kayong lahat. May pag-uusapan tayo.
Pagkasabi ko nun, tumigil naman sila sa pag-uunahan sa pag-akyat sa hagdan at p
inabayaan na si Chloe kay Lance.
Bumalik kami sa sala.

Bakit mo nga ba kami pinapunta dito? Tanong ni Prince.

Yeah. Actually guys, I need your--
Guys naman pala e! Anong ginagawa namin ni Kate dito?! Sabat ng minsan tanga kong
kapatid. =______=
Ayy. Ang tanga mo talaga kahet kelan ano Jazzel Mische? Dylan sigurado ka bangalam
niyo yung JOKE?! Biglang bawi niya ng makita niyang hawak-hawak ni Mische yung v
ase. Iimik pa e.
As I was saying, bukas na ang conference, and knowing my ever supportive manager,
Beth, siguradong hindi niya magugustuhan yon.
So? Anong kinalaman ko dito? tanong ni Prince.
Atat lang Pre? Psh.Yeah. To cut it short, can you do me a favor?
Depends. Sabi ko nga.
For Chloe. Dagdag ko pa.
He thought for a while before answering Ano yun? Now tell me guys, dapat ba talaga
ng hindi ako magselos sa lalaking ito? >___<
We all know that Chloes working in Marvs for Elite, right? They nodded. Prince, maga
gawan mo ba ng paraan na malipat si Chloe sa Marvs?
I think.. I can try. He said confidently. Really? Well lets see.
Can you do that before the night ends? I smiled in my thoughts.
Are you mad?! Anong oras na? Thats impossible! Weak ka pala e.
Thats the only way para maprotektahan si Chloe kay Beth. The other option is, she
wont work for either Marvs or Elite anymore.
Kung tutuusin pwede ko namang hindi na papagtrabahuhin si Chloe e. But shes enjoy
ing her work.
Well see. Tipid na sagot ni Prince.
Thanks.
How about me? Tanong ni Mische.
You, my little sister, Id be asking you a very big favor.. Pero alam ko naman na k
ayang-kaya mo. ^__^ If you know my sister, ang maipapayo ko lang, bolahin niyo mu
na bago niyo sabihin ang kailangan niyo. Tsk.
And that is?
Bilhin mo ang Elite. I simply said.
Nababaliw ka na Kuya. She rolled he eyes on me.
I am not. And Im dead serious here.
Saan naman ako kukuha ng pera ha?!

Yun lang pinoproblema mo?

Lang?! Are you even thinking? Elites a prestigious company. Wala akong ganung kala
king pera! And besides, ano namang gagawin ko dun?
Ill give you money.
Ganun naman pala e. Bakit hindi nalang ikaw ang bumili?
Kung ganun lang kasimple yun, sa tingin mo kakailanganin pa kita? I just need you
r name. And your convincing charisma. Kung ako lang ang bibili nun, mahihirapan
akong kumbinsihin ang stockholders. Alam kong sisiw lang sayo yun.
Sigurado din ako na pumapalakpak ang tenga niyan ngayon. =_______=
Well..
Well?
Ano namang mapapala ko dito?
Kahit kelan talaga sigurista. Kainis.
Ok fine. Hindi ka talaga mahingan ng favor ng walang bayad e nuh?
Naman!
You can have half of it.
REALLY?!
Yeah. But! Thats already my wedding gift for you.
She smiled sadly. Shit. I hit a nerve.
Thanks. She said quietly.
Takte. Nakalimutan ko yung issues niya.
E ako?Anong gagawin ko? Exciting yan a! Nakangiting tanong ni Vince.
Actually, wala ka talagang gagawin e. Si Mische at Prince lang talaga. Kaya ko la
ng kayo pinapuntang tatlo, para hindi halata. Peace. ^___^v
Ayy ganun?! Wala lang kaya--
Pasalamat ka na lang at nakalibre ka ng dinner nuh! Aarte ka pa dyan! Pambabara ng
kapatid ko kay Vince.
Mische.. Hindi ko kelangan ng libreng dinner nuh. Madami akong pera. Kaya ko ngan
g bilhin ang buong Elite para iregalo sa mapapangasawa ko.
WALA AKONG PAKIALAM! CHE! MANUOD NA NGA LANG TAYO! Wala daw pakelam, pero apektado
. Tsk. Kapatid ko talaga, pasimple pa. Haha.
_end of flashback_
Why Beth? You have a taste of your own medicine.
Hindi pa tayo tapos Dylan. Tandaan mo yan.

I will. Bye.
With that, I hung up.
Magbabanta pa e. Ayaw na lang gawin diba?
Shes done terrible things before. Stolen the times na sana kasama ako ni Chloe ha
bang pinagbubuntis niya si Lance. Ngayon pa ba niya ako pagbabantaan kung kelang
kasama ko na ang mag-ina ko?
It feels good. To be free from her. Dapat pala noon ko pa ginawa to. Palibhasa no
on naman wala akong pakialam e. Basta nagtatrabaho lang ako. Kaso iba na ngayon.
I need to consider Lance and Chloe.
Actually, come to think of it, I shouldnt be with Beth in the first place. Tsk.
Too late for regrets.
Besides, a lot will change after my movies released. And take it from me. A lot.
-Chapter39. Leaving with a surprise. :)
-Chloes POV
Sigurado ka bang wala ka ng nakalimutan? Dala mo na ba lahat ng kailangan mo? Tano
ng ko kay Dylan habang chicnecheck na din kung meron pang kulang sa mga bagahe n
iya.
Nandito kami sa NAIA kasama si Lance at Andrea.
Hes leaving for Venice na para sa shoot ng Hanging by the Moment.
Actually, biglaan naman kasi to. Pero uso ata talaga ang biglaan ngayon. Paano ka
si kahapon, nalaman ko na lang na hindi na pala ako under ng Elite dahil sa Marv
s na talaga ako nagtatrabaho. I dont know how that happened since they made it cl
ear nung first day ko pa lang na hindi ako pwedeng mag-resign man lang dahil sa
kontrata, pero kahapon, ganun-ganun na lang. Ah ewan! Ang gulo nila.
Tapos naman pag-uwi ko sa bahay, tinawagan ako ni Dylan para sabihing ngayon daw
ang alis nila papuntang Venice kaya pumunta pa ako sa condo niya para tulungan
siya mag-empake.
At bago ko makalimutan, bago na din ang manager niya. Bumalik siya dun sa dating
handler niya nung bagong discover pa lang siya. Pero hindi pa sila nagkikita ul
it ng personal since nasa island tour pa daw ito sa Thailand kasama ng bandang m
ina-manage din niya. So yun. They just talk about things through phone.
Well, bukod sa inyo nitong prinsipe ko, I think I have everything with me na. Sago
t niya habang buhat-buhat si Lance.
If youre thinking about the press, there were few, pero it doesnt matter naman na
dahil Dylan settled everything yesterday.
Weve heard and seen the reaction of his fans.

May mga nalungkot dahil ikakasal na daw si Dylan. But at the same time masaya na
man sila para sa iniidolo. And they already love Lance. Sana daw sa sunod na Fan
s Day ni Dylan e makasama na si Lance. So everythings in place. Well, except for D
ylan na aalis ngayon.
Sumama na lang kaya kayo ni Lance? He said out of the blue.Sinabi niya yun na para
ng 1 hour lang ang layo ng pupuntahan niya.
Baliw. Haha. Were preparing sa grand opening ng Marvs. Kung isasama mo naman si La
nce, hindi mo siya maiintindi dun dahil sa shooting.
E kung sumunod na lang kayo?
Wont do. Busy ako dito.
He pouted. How cute.
I embraced him and Lance. Daddy, youll be away for what? 3-4weeks? Time flies. Mab
ilis na lang yun. Youll be fine. I assured him.
But not as good when Im with you and Lance. He whispered.
Tigilan mo yan Dylan Caine. Baka hindi kita na paalisin.
Sige ok lang. Wag mo na lang ako paalisin. ^________^
Pabor pa? Haha. No. You have to go. Everythings set. Ill take care of Lance, I prom
ise.
Wholl take care of you?
I smiled at him.I think I can take care of myself for a month, so you better come
back before the month ends.
Dont worry. You wont have to be alone for that long.
Ngumiti ako. Knowing that Dylan will find a way to get home as soon as possible.
Good. We will miss you Daddy.
He held us tighter. Ahh! Kung pwede lang kayong isilid sa maleta ko. Tsk.
Haha. Call us everyday, ok?
Baka nga mamaya ikaw na magkusa tumawag sakin kahit hindi pa nakakalapag ang eropl
ano sa Venice e. ^_____^
Lakas mo Daddy. Hinaan ng konti. Haha
Youll see. Ikaw mismo tatawag sakin. He winked at me.
Sus. Ang hilig talaga nito magbaliktad ng pwesto. Haha. Bakit ko naman siya tata
wagan? Tapos mamaya agad? Agad-agad?
I love you.
I love you too. Then he suddenly kissed me.
Im aware of the flashes of the cameras around us but Dylan doesnt seem to be bothe
red.

When he finally let me go, I reminded him to Behave. I think he knows what I mean.
Kasama niya kasi si Yasmin dun. Shes still bad news for me.
As always.
I nodded, convinced. Bye buddy. Be good. He kissed Lances head and gave him to me.
Are you ready Dylan? Tanong ng personal assistant niya na si Fred.
Kahit naman ayoko wala akong choice e.
We all laughed at him. Bye. He gave me one last kiss and theyre gone.
-Are you ready for tomorrow? Tanong sakin ni Prince. Pagkahatid namin kay Dylan, dum
iretso na ako dito sa Marvs. Medyo busy na kasi kami. Hindi lang naman sa Pilipi
nas ang market ng clothing brand nato. International din.
Ready for what? May dadating ba? I asked nervously. Hanggang ngayon kinakabahan pa
din akong humarap sa mga kliyente.
Dadating? You werent informed? Nagtatakang tanong ni Prince.
Informed?
Tungkol saan?
I stared at him.
Ahh. Sabagay, kanina lang din naman sinabi sa akin. Its so sudden kaya nga naiinis
din si Michelle e.
Ano ba kasing meron bukas? Si Michelle kasi yung handler ni Prince. At bakit naman
siya maiinis? Normally nawawala lang yun sa mood kapag under pressure e. Kapag
may mga biglaang lakad tapos hindi prepared si Prince. Siya kasi ang mag-iintind
i ng lahat.
Ay nako. The clients want us to start our opening abroad. Elite suggested na sa E
urope muna. So were off to Venice tomorrow.
WHAAAAAAAT?!
DYLAN CAINE!!!
They told me na binili ni Dylan ang almost kalahati ng Elite. So Im 100% sure na
pakana niya to! Sigurado akooo!
Kaya pala siguradong-sigurado siya na tatawagan ko siya agad-agad. May pakulo na
naman pala ang loko. Tsk.
And I find myself smiling.
Hes really something.
Nagdrama pa kanina na mamimiss daw kami ni Lance, e siya na din naman pala ang g
umawa ng paraan para sumunod kami sa kanya.
Tsk.

Dylan. I just love you this much.

See you soon. ^______^
Pero hindi ko siya tatawagan! Hohohoho!
Akala mo ikaw lang ang may mga pakulo ha!
Lets see. ^___________^
-Chapter40. Part I. Venice, Italy.
-Chloes POV
Wow. Dinala mo lang ako dito sa Venice para sabihin sa akin na ayaw mo na? Kakarat
ing lang namin dito sa Venice, kasama ko si Lance at Andrea pero nasa Hotel Rial
to sila ngayon, dun kami naka-book nina Lance, personal choice ko kasi maganda y
ung view ng Rialto Bridge dun, and secondly 4-star hotel lang siya. Ayoko kasi n
g masyadong bongga. Parang hindi na bagay samin.. At isusurprise ko dapat si Dyla
n, pero eto ang bumungad sa akin. Si Yasmin habang umiiyak sa harap ni Dylan. Ang
sosyal mo naman! Ano? Ano to, consolation prize? Kapalit mo, ha?! Sumagot ka! A
no ba?!! Nagiging histerikal na si Yasmin and shes catching the crowds attention. N
asa labas kasi sila ng Caffe del Dogecoffee shop, obviously-- ni Dylan at madamin
g mga dumadaan. Nanatili lang akong nakatayo sa pwestong hindi nila nakikita.
609 S. Polo, Venice, Italy 30125 , in case maligaw kayo sa Venice, yan yung addr
ess ng coffee shop. I highly recommend. ^________^
Pinaghahampas ni Yasmin si Dylan. Speak up! Sabihin mo sakin!
Tama na! Hinawakan ni Dylan ang magkabilang kamay ni Yasmin para pigilan ito. Wag k
ang mag-eskandalo.
Wag mag-eskandalo?! Anong gusto mong gawin ko ha?! Magpaparty?! Youre leaving me f
or that woman and youre telling me not to freak out?!Sigaw ni Yasmin.
Pinagbubulungan na sila ng mga tao dito. Kahit naman hindi sila naiintindihan ng
mga to, e halatang nag-aaway sila. Idagdag pa na basang basa ng luha si Yasmin.
Tiningnan ko si Dylan. He looks helpless.
Akala ko pa naman siya ang masosorpresa, dahil hindi ko talaga siya tinawagan. P
ero, ako pala. At sa ganitong sitwasyon pa.
Parang biglang sumikip yung dibdib ko sa nakikita ko.
I just cant believe it.
Im enduring all of this for you. Tiniis ko lahat. Sinamahan kita kahit hindi mo hi
nihiling.. Tapos ngayon iiwan mo ako ng ganito dahil lang ayos na kayo, at tangg
ap na kayo ng mga tao? Paano naman ako? Mahinang sabi ni Yasmin na kalmado na hab
ang tahimik na umiiyak.
Tahimik lang si Dylan.

Parang awa mo na, magsalita ka naman..

Hindi ko na namalayan na tumulo na yung luha ko.
Bakit ang sakit-sakit?
I dont know kung dahil nasasaktan ako sa nakikita ko o dahil nasasaktan ako para
sa sitwasyon ni Yasmin?
I have no idea na ganito pala ang nangyayari.
Hindi na ba magbabago ang isip mo? Tanong muli ni Yasmin.
Gusto ko siyang lapitan para aluin.. Hindi ko alam kung bakit pero naaawa talaga
ako sa kanya. But I cant. Hindi pwede.
Marahang umiling si Dylan.
Alright then.. Bye. With that, umalis na si Yasmin at naiwan si Dylan. Maya-maya l
ang, umiiyak na din siya.
Idiot.
Mahal naman pala niya, obviously. Why did he let her go?
Tumayo na din siya at nagsimulang maglakad. Sa direksyon ko. Kaya dali-dali akon
g tumalikod para hindi niya ako makita.
Humanda ka ngayon sa akin.
Tuloy-tuloy lang siya sa paglalakad, at ng nasa tapat ko na siya, Bakit mo siya p
inakawalan? Mahinang tanong ko.
Alam kong narinig niya ako dahil tumigil siya sa paglalakad at humarap sa akin.
Halatang gulat na gulat siya ng makita ako.
Tsk.
C-chloe?
Bakit mo ginawa yun? Mahal mo siya, diba? Nung unay parang hindi niya nakuha ang sin
asabi ko, pero naintindihan din naman niya.
He smiled sadly. I did that for you..
Bakit inilihim mo sakin to? Sinabi ko naman sayo na ayaw kitang itali sa relasyon na
hindi mo naman gusto.. Tears rolled down my cheeks and I wiped them aggressively
.
C-chloe.. Im sorry. Ayoko lang na mawala ka sakin.. Mahal kita. Sinubukan niya akong
hawakan pero pinalis ko lang iyon.
Mahal mo din siya..
Pero mas mahal kita.
I dont know.. I dont know anymore.
He was speechless. Hes just staring at me. Naubusan ng sasabihin.

Pinahid ko ang luha ko.

Huminga ako ng malalim at..
.
.
.
.
.
.
.
.
Ok ba ang acting ko Daddy? ^_____________^
Hahaha! Magaling! Tameme ako dun a! Dapat pala nag-artista ka na din My! Come here
.. I miss you. Wheres my son? He pulled me into a hug. I held him tight.
Our son, mister. Nasa hotel. Napagod sa byahe. Ang tagal kasi e.
Kanina ka pa dito? Bakit hindi ka nagsabi?
Naaah! E di nasira yung scene niyo ni Yasmin? Ang ganda pa naman. Naiyak nga ako
e. Parang totoong totoo.
Sorry guys. Haha.
Carried away ba?XD
Yung scene kanina, taping yun e. HAHAHAHAHAHAHAHAHA!
Feel ko lang magdrama. Haha. Pasensya na.
But hey!
Welcome to Venice, Italy! ^_______^
Pero she has a point ha! Dinala mo pa siya sa Venice para makipagbreak lang? Haha
.
Umupo kami sa bench habang nagpa-packup yung crew.
Haha. Ganun talaga. Kasama sa script yun e. Ang totoo niyan, pakana lang yun kunw
are ng character ko, yung gagalitin yung character ni Yasmin kasi kinagabihan, m
agpo-propose na dapat ako. Haha.
Shet.
Ganun pala yun?
E di kung tunay na buhay pala, talo ako. T______T

Selos ako dun a!

Oh. Natahimik ka na? Dont tell me nagseselos ka? He smiled at me. Wow! I cant believe
it. Hanggang ngayon ba naman?
Oo nga. Hanggang ngayon ba naman?
E kung tutuusin dapat kasal na kami a. Tsk.
Baliw ka Chloe, baliw. =____=
Kapal neto. Haha. Hindu nu. Iniisip ko lang kung paano kita pagbabayarin sa gina
wa mong pang-iistorbo sa trabaho ko sa Manila. Hmm..
Will a free tour and expenses do, Miss?
O_________O
Well Mister, Im here with my son, and I cant leave him behind while Im enjoying the
tour.
I think, his father wont let him miss to see the beauty of Venice, Italy. Then he w
inked at me at pareho kaming natawa sa convo namen. Haha. Parang mga adik e.
-Chapter 40 Part II. Venice, Italy.
-Admiring the view? Bulong ni Dylan sakin. He hugged me from behind. I rested my hea
d on his chest.
Nakasakay kami sa vaporettoa 230-passenger boathabang nagtu-tour sa Grand Canal. K
asama namin ang buong cast and crew ng HBTM, yung movie nina Dylan.
Huminga ako ng malalim. Yeah.. Its beautiful. Pero hindi ko siguro maappreciate to
kung wala ka.. I nodded towards Lances direction. Nilalaro siya ng mga katrabaho n
i Dylan. At yung prinsipe ko.
He rested his chin at the top of my head.Kaya nga dinala ko kayo dito diba?
Humarap ako sa kanya.
He smiled at me.
How can I not love this man?
Yung mata niya..
Yung ilong niya..
And have I mentioned before na yung lips niya ang asset niya?
I never thought I could love this wayI mean, I love Dylan more than I loved Paulo
. At pakiramdam ko parang sasabog na yung puso ko sa sobrang pagmamahal ko sa ka
nya. Masama ba yun?
Im not saying na attracted lang ako sa hitsura niya. Dont be ridiculous!

I just cant explain how and why I love him this much.
I just.. dont know.
Parang walang saktong word na makakapag-explain e.
Basta nararamdaman ko na lang.
Thank you.
Medyo kumunot ang noo niya. For bringing you here?
I chuckled. That. And for everything. For coming into my life. You gave me Lance.
You accepted me for who and what I am. Hindi naman naging madali sayo na pakisam
ahan ako, pero hindi mo ako sinukuan.. Thank you. Thank you kasi hanggang ngayon
nandito ka pa rin para sakin. I dont even know if thank yous enough.. Pero mahal k
ita. Mahal na mahal kita. Im not very good with words Dylan, but Id like you to kn
ow na Ill be just right here, beside you.. As long as you want me to.
He stared at me. Parang hindi siya makapaniwala sa narinig niya. Ganun na ba kab
aba ng credibility ko? =_____=
Shit.
Ano bang nangyayare sakin at basta-basta na lang ako nagsasalita ng kung anu-ano?
Siguro nawiwirduhan siya sa akin.
Hindi naman ako kasi ganito ka-vocal e.
Dont.. he said silently.
H-huh?
Dont ever leave. Stay with me. As long as we both shall live.
Unti-unti siyang ngumit kaya nahawa ako.
I hugged him tight. Thats exactly my plan.
Good. Because theres a lot more to come. He whispered.
What do you mean? Ewan ko ha. Pero parang may laman yung sinabi niya bukod sa tala
gang gusto niyang sabihin. >________<
He caressed my cheek using the back of his hand. What I mean is--
Basag ang moment! Nice. Note the sarcastic tone. =_________=
NICE SHOT! Ang sweet.. I broke our hug at tiningnan ang pinanggalingan ng tili na
iyon.
Si Mische hawak yung camera niya at mukhang kanina pa kami kinukunan ng picture.
Pambihira.
Wrong timing ka talaga palagi ano, Pata? Sinira mo yung moment nila.
E anong pakialam mo, eepal ka nanaman ha?!
Tama po kayo.

Ang MINCE COUPLE ay nandito din.

Si Vince, dahil co-star siya ni Dylan sa movie. At si Mische?
Yun ang di ko alam.
Baka nagni-ninja moves. HAHA. Alam naaa!
Napailing na lang kami ni Dylan at sabay na tumawa.
Sinong mag-aakala na mauuwi sila sa ganyan? Theyre a good couple, nevertheless. Bul
ong ko sa kanya.
I agree. Bawasan lang ng hangin ni Madrigal..
At ng pagiging denial ni Mische.
Haha. Fair point well made, Miss. <-- (a/n: Adapted line from Fifty Shades Trilogy
. ^___^ Basahin niyo yun, gandaaa! Me nada-download sa 4shared kung ayaw niyo bu
mili ng book.XD)
Im awesome like that!
Aww.. Nasan ba hairstylist ko? Gumulo ata buhok ko sa biglang lakas ng hangin a..
Ganyanan na ngayon Mister?
Haha. Sabi ko kaya I love you, ano bang dinig mo? natatawang tanong niya and once
again, he enveloped me in his arms. Feels good.
Kala ko kasi sabi mo ang ganda-ganda ko e..
Ok. Bagyo na ito! HAHAHAHAHAARAY! Joke lang. I love you, Chloe. And I want you to
trust me, always. Understand? He kissed the top of my head.
I love you too, Dylan.. And I always do, trust you.
-Pagkatapos ng makesong pagsakay sa vaporetto, tumuloy kami sa Alaska Gelateria-S
orbetteria kasama ni Vince at Mische kung saan nakilala pa namin ang owner nito
na si Carlo Pistacchi, the mans really kind. Hes passionate about making ice-cream
and experimenting with new flavours using only the freshest natural ingredients
.
I sticked with the traditional flavors.. Vanilla, chocolate and hazelnut. Samata
lang itong mga kasama ko..
They tried the exotic flavors.
Artichoke, Fennel, Asparagus and Ginger.
GROSS!
Hindi naman sa KJ ako, pero, duh! Asparagus! Ginger! ICE CREAM?! SERIOUSLY?!
Try it Chloe. Masarap.. Inooffer niya sakin yung kanya. Yun yung Ginger.
No, thanks. Hehe. Mukha namang masarap talaga, pero ayokooooo!

Baka bumaliktad sikmura ko, ma-spoil pa yung tour namin. Haha.

-Next stop, we went to Palazzo Pisani, this was were the shoot-out at the end of
the 2006 James Bond film Casino Royale was taken.
Sabi nga nila, Walk in James Bonds footsteps. Naks! Naalala ko tuloy yung Skyfall
e. Mapanuod nga yun!XD
Tuwang-tuwa sa pagkuha ng picture si Mische at napapansin ko talaga na kami ang
favorite subject niya. Haha.
We had lunch at Veneto, we ordered oca (goose cooked in its own fats). Lakas mak
a-cholesterol nuh?! Haha.
Inihatid muna namin si Andrea at Lance sa hotel para makapagpahinga si bagets ba
go kami dumiretso sa Gaggio wherein napakadaming fine fabrics, mamimili kang tal
aga sa dami ng klase. And in Attombri for sumptuous jewelry.
Halos mapanganga ako sa price ng mga bilihin dito!
Pero sabi sakin ng isa sa mga staff, When seeking out the real thing, always bear
in mind: if it s cheap, It s almost certainly not genuine.
So siguro naman genuine lahat ng napamili ko diba?
Dahil sobraaang mahal talaga!
Ang aga namin mamili ng souvenir. Paano kasi, busy na kami sa mga susunod na ara
w. Photoshoot daw namin, tapos sina Dylan naman, paspasan na sa shooting.
Speaking of photoshoot, Aba! Nasaan na kaya ang magaling na si Prince Laxamana?
Havent heard from him simula ng dumating ako dito a. Tsk. Baka nag-eenjoy na mas
yado sa scenery ng Venice. Haha.
Sumakay kami ni Dylan sa gondola. Err. Para siyang Bangkawell, Bangka talaga siya
. Haha. Tapos may sariling bangkero.XD
Im leaning contentedly at Dylans shoulder when I noticed Mische. Nagpi-picture nan
amn mula dun sa taas.
HeyDy. Anong trip ni Mische? Haha. Kelan pa siya naging official photographer nati
n? HAHA I really find it weird. Feel na feel ni Mische maging photographer ngayon
at kami ang favorite subject niya. Haha
Ang mahal ng binabayad ko sa kanya para dyan kaya dapat siguruhin niyang magaganda
ang kuha niya. Haha
Siryoso?! Kulang na lang tumayo ako sa gondola e, pero hinila ako ni Dylan.
Ano ka ba?! Gusto mong mabasa ng wala sa oras?
Pero binabayaran mo nga si Mische? Bakit naman niya gagawin yun?!
Tiningnan niya ako saglit bago tumingin sa ibang direksyon. Hindi nuh. Wag ka nga
ng mag-isip dyan. Tsk
Pagkababa namin, sinalubong agad kami ni Mische na sobrang excited. Samantalang

si Vince naman e nakasunod lang sa kanya. Haha

I have great news for you guys!
Huh? Ano yun? Tanong ko.
Nagustuhan ng Marvs ang mga kuha ko senyo. BWAHAHAHAHA! Ang galing ko talaga!
Asan ang good news samin dun? Haha. Diba good news sayo yun?
Well, yeah. Sabi nila bagay na bagay daw kayo para sa theme ng Marvs bukas. Kuya,
may photoshoot ka kasama ni Chloe bukas. Hoho. Kinukuha ka ng Marvs.
Tiningnan ko si Dylan. Kalmado lang siya.
E bakit ako ata kinakabahan?!
Nakakahiya ata yun?
First time ko kaya makakatrabaho si Dylan!
P-papayag ka ba? Baling ko sa kanya.
Ayaw mo ba?
Ha?! Ano.. Hindi naman.. Kaso diba.. Parang ano..
Mische, tell them Ill do it.
What?! Siryoso siya?!
Akala ko ba ok lang sayo?
Ok nga. Kaso nakakilang kayaaa!
Sabi ng Marvs, tayo daw ang bagay para sa theme bukas.. So, well do it. ^___~ Tapos
hinila na nila ako.
-Its half past nine, at nandito kami sa Al Chioschetto, a water-side bar. Kasama n
amin yung ibang staff ng production nina Dylan pati na din sina Vince at Mische.
Nakilala ko na din yung bagong-lumang manager ni Dylan, si Clein. Straight siya
, ok? Nasa early thirties siguro. Gwapo. At makuliiiiiiiiiiiiiit! Sobraaaaa! Hah
a
Hindi ko nga alam kung bakit saktong andito din pala si Clein. May aattendan daw
siyang event para bukas or something. Hes nice. Nagkwento pa siya sa akin kung g
aano daw kawalangya ni Dylan nung teen pa lang ito. Pati na din ang mga kabanda
niya. Muntik na nga daw masunog yung bahay nila dahil iniwan daw ni Dylan ang ni
lulutong noodles para makisali sa kulitan ng grupo sa kwarto nila. Haha. Ay nako
.
At alam mo ba, parang kambing kung kumain yang si Nathaniel! Kadiriii! Haha Yahh.
Hes calling Dylan by his first name. Hes known as Niel daw noon. Arte daw kasi nito
kaya ginamit ang second name na agad namang itinanggi ni Dylan. Si Beth daw ang
may pakana nun na nakasanayan na lang din ng lahat. Haha
Isa pa Clein. Masyado mo na akong siraan sa fiance ko a..

Mabuti nga yun Niel, at ng maaga pa lang e mauntog na itong si Chloe. BWAHAHAHAH
A!
At dahil dun, pabirong sinuntok ni Dylan si Clein sa braso. At nauwi kaming laha
t sa pagtawa.
Nasa kalagitnaan ako ng pagtawa ng bigla akong hatakin ni Mische.
Peram muna ke Chloe ha Paalam niya.
Mische. What are you doing? Dylan asked seriously. Wow. Hot si Koya.
Relax Kuya. Girls talk lang. Tapos uuwi na kami sa hotel. Promise. ^_____^
They exchanged meaningful glances.
Wew.
She has a big day tomorrow. Remember to--
I know. I know. Promise! Mische cut him out.
Ill call you when I get home. ^__^ Paalam ko kay Dylan.
Ingat kayo. Mische. Warning niya sa kapatid but she only rolled her eyes on him. H
aha
Hinampas muna ni Mische si Vince bago ako hinila palayo. How sweet. Haha
-Asan tayo Mische?
Campanile. This is the citys tallest building.
I see. Hindi ko alam kung ilang floors ba ito, pero nasa rooftop kami. =______= Ha
los mangalay ako sa elevator habang umaakyat kami dito.
In all fairness, maganda nga. Parang miniature lang yung mga nasa baba mula dito
sa taas. Ang ganda pa ng mga ilaw. Nagko-contradict sa madilim na langit.
Wow. Napakalalim. =_____=
Tahimik lang si Mische habang nakatingin sa langit.
Chloe, anong feeling nung nalaman mo na buntis ka? Tiningnan ko si Mische. Nakangi
ti siya pero hindi siya nakatingin sa akin.
Naisip ko tuloy yung araw na nalaman ko na buntis ako kay Lance. Hmm.. Halo-halo
e. Takot. Kaba. Saya.. Natakot ako sa napakadaming bagay. Nung time na yun kasi,
hindi kami ayos ng parents ko e. Mag-isa lang ako. Natakot ako na baka hindi ko
kayanin. Na baka hindi ko alam yung dapat kong gawin. Kinabahan ako kase wala n
aman akong alam sa pagiging ina. Tapos wala pa akong makakasama sa pagbubuntis k
o maliban kay Kate. At kay Vince. Tiningnan ko ulit siya pero nakangiti pa din si
ya na nakikinig sa akin. Pero ang saya-saya ko noon.. Si Lance na yung pinakamaga
ndang nangyari sa buhay ko. Walang kapalit yung saya ng pagiging ina. Lalo na ka
pag naiisip ko yung time na ipinanganak ko siya. I thought I was going to die..
Napaka-helpless ko na noong naaksidente ako that night. But then again, dumating
si Dylan..

I can imagine.. Haaaaaaaayy. Naiinggit ako sa inyo ni Kuya.

Bakit naman?
Simple lang naman ang pangarap ko e.. Tiningnan niya ako at ngumiti siya. But her
smile didnt reach her eyes. Gusto kong ikasal. Dun sa taong mahal ko at alam ko na
mahal ako.. Gusto kong maranasan yung naranasan ng lahat ng mga mommys sa mundo
. Gusto kong magkaanak. Kahit isa lang. And I want to watch my kid grow. Gusto k
o nasa tabi niya ako habang lumalaki siya. Yung parang kay Lance at sayo.. I dont
care about the money. Basta kasama ko lang ang mag-ama ko.
Pwede namang mangyari yan a.. You have Vince. I can tell that he loves you. At si
gurado akong gusto niya ding mangyari yang pangarap mo. You can build your futur
e together..
But I dont have a bright future, Chloe. Alam mo yan. She smiled bitterly then a tea
r rolled down her cheek.
Oh shit!
How could I forget?!
Damn Chloe! Youre so stupid.
Ayokong matali sakin si Vince. Ayokong maging selfish. Kahit naman hindi ako ang p
erpektong babae para sa balasubas na yun, mahal na mahal ko yun. Naging selfish
na ako sa pagpayag na maging girlfriend niya at hindi ko na kayang isipin pa ang
sariling kaligayahan ko lang ulit. Hindi ko kaya na makita siyang nahihirapan h
abang unti-unti akong namamatay.
M-mische.. Dont say that. Hindi ko na din mapigilang umiyak.
Pambihira naman kasing buhay to e. Kung sino pa yung mga mabubuting tao, sila pa
yung nakakaranas ng ganito.
Lolokohin ko pa ba ang sarili ko Chloe? Tumingala siya sa langit at tuloy-tuloy an
g pag-agos ng luha niya. Ang sakit lang isipin na sa dinami-dami ng tao sa mundo,
isa pa ako sa nagkameron ng sakit na to. I have mitral valve stenosis at sa sobr
ang takot ko na mag-undergo ng operation, eto ako, parang araw-araw binibigyan n
a lang ng himala na gumigising pa sa umaga. But what can I do? Sabi ng doctor, h
indi din naman daw sure kung magiging successful kapag pinaltan ang mitral valve
ko.. Sayang naman yung time na dapat naeenjoy ko pa kasama kayo diba?
Lumapit ako sa kanya at yinakap ko siya. Mische..
Lumakas yung pag-iyak niya. Natatakot naman ako na baka atakihin nanaman siya. Na
tatakot ako Chloe.. Masyado kong mahal si Vince. I want him beside me.. but I do
nt want to see him hurting.. Ayokong maawa siya sa akin.. Ayoko na kaya lang siya
nananatili sa tabi ko ay dahil naaawa lang siya sa akin.. Kaya hindi ko magawan
g sabihin sa kanya to.. Natatakot ako.. Ang daming what ifs.. hindi ko na alam ku
ng anong gagawin ko..
Sshh.. Tahan na. Wala akong ibang masabi. I cant assure her that everythings gonna b
e fine, cause obviously, its not!
Umiyak lang siya for another 5 minutes while Im praying really hard na sana hindi
makasama sa kanya tong ginagawa niya.
Maya-maya pa e ok na siya ulit.

Ang bilis magpalit ng mood.

Shes wearing her genuine smile. Eto. Eto yung Mische na kilala ko.
Can you promise me one thing Chloe?
Anything, Mische.
Please take care of my Kuya and Lance, of course.
Hindi mo na kelangan pang hilingin saken yan.
Tumingin nanaman siya sa langit at huminga ng malalim. Kahit sa inyo lang ni Kuya
, sana mabuo yung pamilya na pinapangarap ko. ^_____^
-Hindi ako makatulog that night.
Magkakasama kami sa hotel pero magkakaiba kami ng kwarto.
Chineck ko muna si Lance bago ako tuluyang humiga sa kama ko.
Tiningnan ko ang cellphone ko at may text si Dylan. Tinatanong kung nakauwi na b
a daw kami, baka daw mamaya pa siya dahil nagdatingan daw ang dating bandmates n
iya at ayaw pa siyang pauwiin.
Nagfflashback sakin yung usapan namin ni Mische kanina at nagsimula nanaman akon
g umiyak.
Naaawa ako sa kanya. Sobra.
Pero at the same time, naisip ko na napakaswerte ko pala na nandyan si Dylan at
si Lance.
Yung pinapangarap ni Mische, nasakin na, instant pa.
Tinawagan ko si Dylan.
Ewan ko. Parang biglang gusto ko lang madinig yung boses niya.
He answered on second ring.
Wow. Binabantayan ata nito ang phone niya a.
Hey. Nasa hotel na kayo?
Narinig ko na tinutukso siya ng bandmates niya siguro. Hindi ko pa sila personal
na kilala but Ive heard so much about them.
Tumulo nanaman yung luha ko.
Grabe.
Napakaemosyonal ko naman.
*sniff*
Chloe. Whats wrong? What happened? Nag-panic naman bigla. Para nag-sniff lang e. Ka
asar kasing sipon to.

N-nothigs wrong! Ano ka ba. Medyo malamig lang sa labas kaya sinipon ata ako?
Sabi ko na nga ba e. Uminom ka na ng gamut?
Uhh--
Gusto mo ba umuwi na ako?
No Dylan! Baliw to. Ok lang ako. Ngayon lang kayo ulit nagkita-kita tapos aalis k
a na agad diyan? Ako ng bahala sa sarili ko.
Are you sure?
Yeah.
*silence*
*silence*
*silence*
Wow. May dumaang anghel. =___=
Dylan.
Hmm?
Mahal kita.
Sigurado ka bang ayaw mong pumunta na ako dyan?
Gusto mo sapakin kita? Ang kulit mo ha.
HAHAHAHA! Brutal! Sandali ka lang nasolo ng kapatid ko, nahawa ka na sa kanya. Ha
ha.Pinakinggan ko lang siyang tumawa. Hanggang sa sumeryoso na siya ulit. Mahal ki
ta. Sobra.
Narinig ko naman ang malakas na tuksuhan. Aba! Hindi man lang siya lumayo?! Haha
//
Thank you. Good night Dy. Mag-ingat pag-uwi ha. Ill see you tomorrow.
Sure. Get a good rest. Youll need it for tomorrow.
Hindi agad ako nakatulog.
Namalayan ko pa nga ng dumaan si Dylan dito sa kwarto ko.
He even touched my forehead to check ata kung may lagnat ako. Alam ko namang wal
a. He kissed me before he went out.
Hindi ko na pinaalam sa kanya na gising ako. Baka umiyak lang ako at mahabang ex
planation pa yun. Gusto ko lang magpahinga ngayon.
Nagising ako dahil ang daming footsteps na pabalik-balik sa loob ng kwarto ko.
Unti-unti kong minulat ang mata ko and there I saw, Mische, Micahmy handler, two
gays na ngayon ko lang nakita, at si Kate?

What the!
Napaupo ako bigla. A-anong ginagawa niyo dito?! Tska s-sino sila?! Kate?
Nakalimutan mo bang may photoshoot kayo ngayon? Ikaw na lang ang hinihintay dun.
Grabe! Tulog mantika! Si Kate yun. Kela pa siya naging aware sa sked ko?
E bakit ka nandito?
Ang lagay ba e kayo lang ang pwedeng magbakasyon sa Venice? Duuh! Impakta talaga to
ng bestfriend ko. =_____=
Maligo ka na Chloe, sila nga pala si Amber at Eula. Micah said, pertaining to the
two gays. Sila mag-aayos sayo ngayon.
And we should emphasize na ikaw na lang ang hinihintay talaga sa photoshoot, so w
e better move it! NOW! Sigaw ni Mische kaya napatalon ako sa kama at nagtatakbo s
a CR para maligo. Hanep! Kelan pa ako natakot ke Mische? Grr.
Ano bang theme ng photoshoot at ganito ang isusuot ko?! E kasi naman! Bakit ganito
?!! Ano to?! Eeeee basta! Naman e! Ayoko magsuot ng ganito!
Chloe ano ba? Alin sa IKAW NA LANG ANG HINIHINTAY ang hindi mo maintindihan?!
Kate, hindi ko isusuot yan! Tsaka ano ba tong ayos ko?! Ok lang kayo?! Tska kayo..
Tiningnan ko ang tatlong babae, they are dressed themselves. Well, hindi naman k
agaya nitong pinapasuot nila saken, but they really look dazzling today.
Pwede isuot mo na lang?! Ang arte e!
Mische, you dont understand.. Ayoko magsuot niyan.
Isusuot mo yan ng kusa o kelangan ka pa naming hawakan para sapilitang isuot sayo
yan? And if we have to literally tie you just to get you into that beautiful dr
ess, I swear well do it, darling. So.. Pili ka na. ^__^
I stared at them at mukhang desidido talaga sila.
Geez.
As if I have a choice! >__________<
Nakakahiya kay Dylan.
Baka kung anong isipin niya. T____________T
Habang naglalakad kami palabas ng hotel, pinagtitinginan kami.
Paano naman kasi, talagang agaw-eksena tong itsura ko! Kaines!
Malapit na kami sa revolving door ng pigilan ako ni Mische. Chloe, nakalimutan ko
sabihin sayo na advertisement tong gagawin niyo ngayon. Simula sa paglabas mo sa
hotel, may mga cameras na. Simula na ng take yun. So you have to act .. err.. sy
empre kung ano ang dapat na nararamdaman mo ngayon. I mean you dont have to act.
Just feel the moment. ^_____^
I rolled my eyes at her.
Bakit hindi man lang nila ako sinabihan agad?!

Isipin mo na lang ikaw si Kate Middleton ngayon. Haha. Nandyan na sa labas ang iy
ong karwahe. Una na kami. Bye.
Good luck best. Mwa
See you later Princess. Dont forget to smile! ^____^
What?! T-teka!
Pero nakalabas na agad sila. =_________=
Eto na ata ang pinakanakakainis na shoot na gagawin ko! Wala man lang pasabi!
Ano pa bang magagawa ko? PSh.
I composed myself.
Ano bang mararamdaman ko kung totoo to?
^__________________^
Ayan na yung sagot. Kaya napapangiti na lang din ako habang lumalabas ng hotel.
True to her words, may mga camera nga sa paligid.
Akala ko naman joke lang yung karwahe. Totoo pala! At feeling royalty nga ako di
to a!
May ayos pa siya, ang daming red tulips.
Inalalayan ako ni Manong kutsero sa pagsakay.
Wow.
This is too good to be true. Kaya talagang hindi to totoo. Haha
Aware ako na may mga nakasunod na camera habang tumatakbo na ang karwahe, wala s
iyang bubong kaya naman exposed na exposed talaga ako sa mga tao at nakakahiya m
ang sabihin e kinukunan nila ako ng picture. Akala siguro nila artista ako or so
mething at nagfi-film kami ngayon. Wew.
It took us 15 minutes bago nakarating sa..
Casa di Giulietta?! (Juliets House)
Masyado naman atang pinagkagastusan ng Marvs ang photoshoot/commercial na ito!
This is Juliets house! The very same Juliet of William Shakespeares ROMEO and JULI
ET!
Inalalayan akong bumaba ni Manong kutsero na hindi nagsasalita sa labas ng gate.
Nakabukas ito ng maluwang at inayusan na nga din nila para sa theme ngayon.
There were rose petals na nakasabog sa red carpet.
The placeI mean the entrance looks so magical. Para akong pumasok sa ibang dimens
ion ng mundo.
There were butterflies flying around. At take note: Dalawang kulay lang, White a

nd Black.
Bigla kong naalala si Dylan at ang kanyang obsession sa Black.
Siguro sasabihin nun, White and Black. Parang tayo nuh?
Teka, nasan nga ba si Dylan?
Oh!
At ngayon ko lang naalala na umalis ako ng hindi man lang chinecheck ang anak ko
.
Masyado kasing hapit ang mga taong yun e. Hindi ko tuloy maintindihan ang gagawi
n ko.
Naglakad ako papasok sa loob ng garden.
I fell in love with the place.
I made a mental note na itanong mamaya kung sino ang production designer nito. G
usto ko siya ang mag-conceptualize ng kasal namin ni Dylan. ^_____^
Pero bakit ganun?
Bawat hakbang ko, kinakabahan ako.
Wala kasing tao dito maliban sa akin at sa mga cameraman sa paligid ko with thei
r cameras.
Hindi ko na nga maimagine kung anong hitsura ko e. Masyado na ata akong na-abso
rb ng lugar nato.
Umikot ako sa pwesto ko para tingnan ang kabuuan ng entrance.
Ano ba kasing ginagawa ko dito?!
Pambihira. Para akong baliw mag-isa.
>_________<
Woah! Whats with the face?
Thats a very familiar male voice.
Lumingon ako.
K-kuya?
O__o
Hes wearing a white suit. At sobrang gwapo niya ha!
Lumapit siya sa akin at kinuha ang kamay ko. Hinook niya ito sa braso niya at in
aya akong maglakad.
Pa-curve yung dinadaanan namin ni Kuya pero red carpet pa din. Imagine, mula sa
may entrance hanggang dito, naka-red carpet! Kaso hindi ko makita yung pupuntaha
n namin kasi nga, blind curve e.

Hindi ko na itatanong kung bakit nandito ka sa Venice, dahil alam ko na kasama ka

ni Kate.. Pero Kuya, anong ginagawa mo dito? May photoshoot kami..
At ang napakagaling ko na kapatid, pinagtawanan lang ako. Tiningnan ko lang siya
. I even raised a brow. Nakakainis. Bakit siya tumatawa?
Seriously, Chloe? Photoshoot? Youre so gullible! Kapatid ba talaga kita? Haha
I smacked him lightly in the head. Aray! Umayos ka nga. Ang ganda-ganda mo pa nam
an sa suot mo tapos ganyan ka kumilos.
Ano kasing nakakatawa? Hirap na hirap na nga akong maglakad dito tapos kung makat
awa ka.
Sabi nila wag ko daw sasabihin sayo hanggat hindi tayo nakakarating sa courtyard e
, pero dahil mahal kita, sasabihin ko na sayo, this is not a photoshoot or filmin
g or whatsoever
Kung hindi to para sa Marvs, ano to?!
And before I could voice it out, my brother answered my unspoken question.
This. Is. Your. Wedding.
-Chapter 41. Always Be Mine. (The Chloe-Dylan Wedding)
-Nathaniel Evangelista. If this is one of your pranks, it isnt funny. Wag ka ngang
mag-joke tungkol sa kasal ko. Alam mo namang importantUMPPPPHHHHH! Hindi ko natul
oy yung pagsesermon ko kay Kuya Nate dahil bigla ba naman tinakpan yung bibig ko
. =______=
Chloe Evangelista, kelan ka pa naging mas matanda sa akin ha? At pwede ba? Hindi
ako nagjo-joke! Napaka-nagger mo talaga. Nagtataka tuloy ako ke Dylan at ikaw pa
ang napiling pakasalan e ang dami-dami namang matinong babaeng nakapalibot sa k
anyARAAAAAAAAYY!!! Kaasar! Nambubwiset pa e. Kagatin ko nga! Hmp!
At dahil hindi pa ako nakuntento, pinaghahampas ko talaga siya kahit na nakatuto
k yung mga camera samin.
Nakakainis ka talaga! Nakakainis kaaaaaaa--!
Chloe! Natigilan ako bigla dahil sa boses na yun.
Pagharap ko..
M-ma? Si Mama, naka-dress na white kasama ni Papa na naka-white suit?
Hanggang ngayon hindi ko pa din maabsorb yung nangyayari.
Tunay ba talaga to?
(a/n: Ay hinde! Joke lang yan Chloe! Promise naglolokohan lang tayo dito. HAHAHA
.)
Lumapit sila sa amin ni Papa. They both hugged me.

Nathaniel, ano namang ginawa mo sa kapatid mo ha? Whats taking you so long? Usapan
susunduin mo lang siya a. Tanong ni Papa habang napapakamot naman sa ulo si Kuya
.
Binelatan ko siya. Haha. :p Buti nga sa kanya.
E Pa. Binugbog ako niyang anak mo nung sinabi ko na kasal niya to e. Nakakainis. Pag
mamaktol ni Kuya.
Bakit mo sinabi?! Wala sa script yun ah! biglang sabi ni Mama at agad din naman ni
yang tinakpan ang bibig niya na parang nagulat pa sa sinabi niya.
Nagpabalik-balik naman sa kanilang tatlo ang tingin ko.
Ma, Pa, whats going on? Ano ba talagang meron? Bakit nandito kayo?
Nagsikuhan naman silang dalawa na habang nagtuturuan pa kung sinong magsasabi sa
akin.
Ikaw na.
Ikaw ang ina, ikaw ang magsabi.
Ikaw ang lalaki, dapat ikaw.
Ikaw na sabi e.
Eduardo.
Cassandra.
Dapat ika--
Ma! Pa! Ano ba?! Bakit di niyo na lang sabihin?
Ay nako. Una na nga ako sa loob. Congrats kapatid. Pakabait ka ha. Kuya Nate kisse
d my cheek before he left me still astounded.
Bumaling naman ako sa aking mahal na mga magulang and looked at them questioning
ly.
In the end, si Papa din yung unang nagsalita.
Nakakapanibago pa din. Parang kelan lang hindi kami magkasundo. Kung hindi pa ak
o nagkaanak, baka hanggang ngayon hindi pa din kami ayos. Hinawakan niya ang kam
ay ko.
Baby. Alam mo ba kung gaano ako ka-proud sayo? Kami ng Mama mo. Youve grown into su
ch a beautiful and fine woman. Kahit na hindi naging madali para sayo itong mga n
akaraang taon, naging matatag ka at pinatunayan mo na kaya mo. Sinisi ko pa ang
sarili ko noong mawala ka sa amin. Natakot ako na baka hindi ka maka-move on sa
pagkawala ni Paulo. Pero look at you now. You seem so happy with your kid.. And
Dylan.
Hindi ko alam kung bakit pero I felt like crying. Minsan lang magsalita si Papa
ng ganito. At ramdam ko yung sincerity sa bawat salitang binibitawan niya.
I am really happy Papa. I have Lance and Dylan. Tapos ok pa tayo. Kaya masaya tal
aga ako.

He hugged me again habang si Mama naman ay naluluha na din habang pinapanuod kam
i.
Alam ko. Kaya naman masaya din ako para sayo. At least now, you found a man whos wi
lling to do anything and everything for you. See? He made all of this possible.
And of course, you being yourself, nave as ever, youre still clueless, arent you? Sa
bi ni Papa habang hinahaplos ang likod ko.
Marahan akong tumango.
Hindi dahil sa wala talaga akong idea, kundi para mag-explain pa si Papa at mas
maliwanagan ako.
Hmm. Maglakad tayo habang nagkkwento ako? He offered his left hand. Tinanggap ko y
un samantalang nasa kaliwang side ko naman si Mama at nakahawak din sa akin. Nag
patuloy kami sa paglalakad. Fairness, hanggang ngayon, wala pa ding ibang tao ma
liban sa media na nakasunod sa amin ng tahimik lang. Last week, nasa Canada kami
ng Mama mo, Dylan called us.. Sabi niya, the two of you talked and decided na ipostpone yung wedding due to some stuff and all. Akala naman namin postponed na
talaga.. Bago magtapos yung pag-uusap namin, he just told us na pumunta nga dito
sa Venice. And when we asked him why, sabi niya, Pa, is it ok with you if I marr
y your daughter in Venice? And we were like, Akala ba namin imu-move niyo? Tapos sa
bi niya lang, Akala ko din po e. Kaso I cant wait for another year. Weve been throu
gh a lot. Oras naman na po siguro para maging masaya kami as an official couple,
diba? A married couple. Pumayag ako. Kami ng Mama mo. You deserve this. At tama s
iya, masyado na kayong madaming pinagdaanan kahit hindi pa kayo kasal.
Tumigil si Papa kaya tumigil din kami ni Mama. Humarap siya sa akin. Masaya ka ba
?
Sunud-sunod na tango ang isinagot ko sa kanya. I dont know. Walang paglagyan yung
saya na nararamdaman ko. Parang hindi sapat kung sasabihin ko lang na masaya ak
o. Pakiramdam ko sobra-sobra pa dun e.
I just cant imagine na nagawa ni Dylan to.
Akala ko settled na kami na ipo-postpone namin ang kasal, pero being himself, et
o. Nasurpresa nanaman ako.
Im more than happy to know that youre happy. At proud ako na ikakasal ka sa karapat
-dapat na lalaki.
T-thank you Papa.. I hugged him tight. Pati si Mama yumakap din sa amin.
Congrats anak. Mahal ka namin ni Papa mo.
I love you too Ma. Papa.
Ikakasal na ang bunso ko..
Eduardo, wag ka ngang magdrama. Hindi bagay sayo.
Panira ka talaga kahit kelan Cassandra.
Mahiya ka nga sa anak mo. Ang arte neto.
Psh. Oh siya, mauna na kami sayo. Siguro naman naliwanagan ka na?
Opo. Ikakasal na ako. Dito. Ngayon. Kay Dylan. Sa mahal ko. ^_____^

Opo. Pero Pa, hindi mo ba ako ihahatid sa altar?

Tumawa sila ni Mama. Aww. Di naman nila trip na pagtawanan ako diba? E ganun nama
n talaga yun a. Inihahatid ang bride sa altar. =___= Sorry anak, pero gusto ng gro
om mo, ikaw lang mag-isa ang maglalakad palapit sa kanya e. At wala namang alt-^___^
Eduardo! Naku! Mag-ama talaga kayo ni Nathaniel. Mga spoiler. Hmp. Anak, pa-reto
uch ka muna. Punta na kami sa courtyard. ^____^
Tapos nagmamadali na silang umalis ni Papa.
Nilapitan naman ako ng dalawang babae at yung dalawang bakla na nag-ayos sa akin
kanina..
Hi Chloe. Im Sasha, and this is Alyson. Kami ang designer ng gown mo. ^_____^ Petit
e yung nagsalita.Matangkad at maputi. Mukha nga siyang model e dahil maganda siy
a. Halata din na may bubbly personality siya dahil halatang hindi plastic yung n
giti niya. Yung Alyson naman, mas simple kumpara kay Sasha pero she will standou
t once naayusan.
At ano daw?
Sila ang nag-design ng wedding gown ko?!
Pwede lumuhod muna at sumamba?!
Seryoso. I fell in love with this gown unang kita ko pa lang.
Ayoko lang isuot kanina dahil nga sabi ko isang beses lang ako magsusuot ng wedd
ing gown, at yun ay kapag ikakasal na ako.
And this is my dream wedding gown. Beyond my expectations pa nga. Ang naiisip ko
kasi dati, basta kahit na anong puting gown lang, ok na. Pero ito, saktong sakt
o sakin. Parang ako yung nirereflect ng gown.
Simpleng white gown lang. Ayoko kasi ng mahaba ang traje de boda. Hindi ako mgal
ing magdescribe e. Simple lang yung gown. Hindi mabigat pero halatang mamahalin
ang mga ginamit sa paggawa nito. Si Dylan Caine ang may pakana e. Ano pa bang aa
sahan ko diba?
Hi. Nice meeting you. Ang ganda nitong gown. Thanks so much.
Uwaaaaaa!! Alyson, narinig mo yun?! Nagustuhan niya!!! OMG! OMG lang! Halos hindi m
akapaniwala si Sasha. Natatawa naman kami ni Alyson sa kanya.
Naku pasensya ka na sa bestfriend ko. Haha. But the gown looks perfect on you. ^_
_^ Magkabaliktad yung personality nilang dalawa. Itong si Alyson mukhang shy-type
e. Si Sasha mukhang happy-go-lucky pero halatang mababait. Magkakasundo kami, f
eeling ko. ^____^
Matapos ma-retouch ang make-up ko--na simple lang din at elegante, sinabihan nil
a ako na pwede na daw akong pumasok sa courtyard.
Huminga muna ako ng malalim bago lumikoang courtyard kasi e nasa bandang likudan
ng place at nasa huling likuan na ako.
Tahimik pa din at walang bakas na may tao.
Dahan-dahan akong naglakad muli, pumikit ako at saktong pagliko at pagtapak ko s

a courtyard, biglang may tunog mula sa gitara.

Iminulat ko ang mata ko at napatakip na lang ang kamay ko sa bibig ko kasabay ng
pag-agos ng luha ko na pakiramdam ko kanina ko pa pinipigilan sa halo-halong em
osyon na nararamdaman ko ngayon.
Akala niyo si Dylan ang unang nakita ko?
HINDI.
Ang unang napansin ko ay ang mga importanteng tao sa buhay ko. Sa buhay namin ni
Dylan. Lahat sila nakangiti sa akin. Yung iba, kagaya nina Kate, Mische, Micah
at yung ibang mga nakatrabaho ko, pati na din sina Mama at Papa ay umiiyak. Nand
ito din ang Papa ni Dylan na first time kong mami-meet at sa mismong araw pa ng
kasal namin.
Si Lance na kasama ni Vince at Mische. Nakasuot siya ng white coat at black pant
s.
And now that Ive realized, ang mga taong nandito ay nakasuot ng white at black la
ng. Walang ibang kulay.
At ito pa ha. Yung mga related sa akin ang mga naka-white. At yung mga naka-blac
k naman ay yung mga related kay Dylan.
I chuckled in between sobs. Mga pakulo talaga ng lalaking yun. ^___^
OMG. This is really happening.
Ang daming red tulips sa paligid. At yung butterflies sa entrance? Dumoble yung
bilang dito sa courtyard. They are everywhere. Iginala ko ang paningin ko. Akala
niyo nakita ko na si Dylan?
HINDI.
May mga bubbles sa dadaanan ko. Para tuloy akong bumalik sa pagkabata. HAHA.
Yung kaninang plucking lang ng gitara ay biglang nadagdagan ng rhythm at sinenya
san ako ng I think floor director (?) na maglakad na.
At dahil medyo nahiya naman daw ako dahil ang tagal kong nakatayo lang dun, e d
ahan-dahan akong naglakad.
Napatingin ako sa may bandang dulo ng aisle pero hindi si Dylan ang nakita ko.
Instead, I saw four men looking gorgeous in their black suits.
Nakangiti silang lahat sa akin.
Pero hindi yun ang nagpa-amaze sakin.
Yung pinanggagalingan ng music? Sila.
Then and there I knew that they are Dylans former bandmates.
2 of them are playing the guitar, another ones playing the drums at yung isa, kun
g hindi ako nagkakamali, yung main vocalist nila.
(a/n: Click the multimedia. ----> Dont dare miss the chance na mapakinggan yan. P
romise. Maganda. Hoho. Korean yung kanta, yung lyrics sa baba, yung English tran

slation. Para lang alam niyo yung tono diba?XD FT Island ang kumanta niyan, so re
alistic. ^__^ Pag di mo pinakinggan, aish di mo mafi-feel yung next scene. Promi
se! Haha)
Nagsimulang kumanta yung naggigitara, as far as my memory can recall, hes the lea
der of the band. Si Cliff. Nakita ko na sila sa photo albums ni Dylan e. Nagkkwe
nto din naman siya at syempre, sobrang sikat naman talaga ng banda nila hanggang
ngayon kahit hindi na member si Dylan.
I now confess my heart to you Only heaven knows my heart At the thought of telli
ng you the truth that Ive kept so preciously
Lumakas na yung beat ng drums at kumanta si Liam. Wow. Eto ang first time ko nadi
nig kumanta. Galing!
I feel tears coming out All the memories pass by me Today I wouldnt be here if it
wasnt because you
Napangiti ako. Yeah. Dylan. I wouldnt be here if it wasnt because of you. Ikaw lan
g naman ang dahilan kung bakit naging possible ang lahat ng to e.
Theyre playing a song na never ko pa nadinig. I concentrated on the music at sa m
ahaba-habang paglalakad ko.
Kumanta yung isa pang naggigitara. Si Jin? The newest member.
The day we first met I was awkward and young The times you waited for me just be
cause I told you to trust me
Awkward. Young. That was both of us. Dylan and I. And who could forget to ALWAYS
trust him?
And the next part made me cry audibly. May nag-abot pa nga sa akin ng tissue na
hindi ko na nakita kung sino. Medyo blurred na yung paningin ko dahil sa tuloy-t
uloy na pag-agos ng luha ko.
Nakakainis kase. Jeremy really deserve to be the main vocalist of the band. Hind
i ko sinasabi na hindi magaling yung iba ha. Magaling sila lahat kumanta. Nadini
g ko na din naman si Dylan magperform e. Pero they are perfect for their specifi
c instruments and specialties.
Si Jeremy kasi parang alam mo yun, parang andun talaga yung raw emotion sa bawat
words e. Parang pinapadama niya talaga sayo. Ewan. Parang pakiramdam ko sinasabi
sakin ni Dylan bawat lyrics ng kanta e.
At times, I hurt you with my mistakes But you never once blamed me (NEVER. Kahit
nung mga panahong tinataboy ko siya. Hindi niya ako sinumbatan. Eto yung part n
a parang dapat AKO yung kumakanta nito ke DYLAN.) And you gave me strengh, smili
ng,its okay, its okay Whenever i made you upset by saying im busy You could have bl
amed me But you believed in me, saying dont worry, dont worry (Didnt he tell me to
ALWAYS believe and trust him? How could I blame him kung sobra-sobra naman yung
pagbawi niya everytime na nahahati yung oras niya sa amin at sa trabaho niya? :)
) I selfishly hope that Your heart will be the same forever (I will. Forever.)
I will try my best everyday for you (Youre perfect without even trying, Dylan.)
Nasa gitnang part na ako pero wala pa din si Dylan.
Shet. Hindi kaya
Okay Chloe? So you still think its a joke? Ugh. Wake up.

Hindi ka naman paglalakadin dyan kung walang groom.

All the memories we made The times we cried and laughed Ill remember them even at
the moment i die
Patuloy pa din ako sa paglalakad at pag-iyak. Hindi ko lang talaga ma-contain a
ng sarili ko sa sobrang saya na nararamdaman ko e. Hindi ko naman kasi ineexpect
na ngayon, dito at ganito yung mangyayari.
Halos tumulo na yung sipon ko. Grabee. Dylan, how are you doing this to me?
Kung anu-ano ng pumapasok sa isip ko ng biglang tumigil yung pagtugtog nila at m
agsalita si Jeremy.
Para namang nanunuod ng concert yung mga bisita. Haha. Kfine. Im having a VERY in
formal wedding. And I love it. Very Dylan-ish. Very Chloe-ish. ^________^
Please welcome, ang lalaki sa likod ng kanta and the groom himself.. Dylan. At big
la na lang lumabas si Dylan sa likod ni Jeremy.
W-what? Si Dylan ang composer?
Talaga?
OMG.
This is too much.
Pakiramdam ko tuloy wala akong kwenta dahil wala akong contribution sa wedding n
amin. :3
O___o
At paano nangyari na nasa likod siya ni Jeremy?
Hindi ko siya nakita dun kanina.
O baka busy lang ako masyado sa pag-iyak?
Nginitian niya ako. My favorite smile. But this time, it seems like to signify..
eternity. Yeah. Thats the perfect word. Eternity.
Hes wearing, as expected. A three-piece black suit. Kahit si Cliff yung pinakagwa
po sa kanilang lima, parang may something na naggo-glow ke Dylan making him more
noticeable right now than Cliff and the rest of the band. O baka dahil lang yun
sa kami ang ikakasal ngayon.XD
Gustong-gusto ko ng tumakbo papalapit ke Dylan, pero pinigilan ko ang sarili ko.
Syempre. Nakakahiya. Haha.
Akala ko hinihintay na lang ako ni Dylan sa Aisle, pero bigla na lang siya kuman
ta na halos magpatigil sa akin sa paglalakad. Pero sinenyasan niya ako na tumulo
y habang kumakanta siya.
Have I told you before? I love you There is no other way to say it I love you I
love you Other than those common words I say it again i love you My heartfelt conf
ession today Please never forget it I love you
Wala. Hindi ko na alam kung ano bang itsura ko na ngayon. Kalat-kalat na siguro

ang make-up ko dahil sobrang basa na ng luha ang mukha ko.

At pakiramdam ko parang naging jell-O yung legs ko. Malapit na ako e. Kaso halos
hindi na ako makaalis sa pwesto ko.
At dun ko naramdaman na may humawak sa braso ko.
Pagtingin ko, nakita ko si Prince..
He smiled at me.
Come on.. Naghihintay na ang groom mo.
Napangiti na lang din ako. Alam ko nasaktan ko siya, pero nandito pa din siya pa
ra samahan ako.
Hindi naman ako sobrang napakabuting tao pero sobrang swerte at blessed ko talag
a sa mga taong nakapaligid sa akin. Well, BETH is the only exception. >__<
Thank you..
Im always here for you. No matter what. He whispered to me. Be happy.
I nodded.
This time, tiningnan ko naman si Dylan.
Nakangiti lang siya samin habang kinakanta nila ni Jeremy yung chorus ng kanta.
I mouthed I love you.
Naningkit naman ng lalo yung mata niya sa sobrang pagngiti niya. Nakakainis. Ang
gwapo. Haha.
Nakarating kami sa harap nina Dylan at saktong natapos yung kanta.
Nag-fist bump si Prince at Dylan. Wow. Close?XD
Kinuha ni Dylan ang kamay ko.
Dylan.. Asan ang altar? Haha. Wala sa hugot ang tanong ko. E nakakapagtaka lang ka
si, wala yung pari dito e. Wala ding altar or whatsoever na pupwestuhan namin du
ring the wedding ceremony.
Dylan chuckled. Hinawakan niya ako sa chin ko at hinalikan sa noo. Look up, baby.
Ginawa ko naman yung sinabi niya and as if on cue, biglang natanggal yung white
curtain sa may taas, revealing Juliets window na inayusan para maging altar. Naka
ngiti din sa amin si Father Phillip. OMG! Siya yung personal choice na pari ko g
aling probinsya!
D-dylan.. I called him, teary-eyed.
Sshh. Shall we?
Tumango na lang ako at inalalayan niya ako paakyat sa taas kung saan ginanap ang
buong ceremony.
Hindi na ako aware sa nangyayari sa baba. Basta alam ko lang e kumakanta ang FT
Island all throughout, syempre hindi naman rock! Haha. Pero hindi din naman sobr

ang solemn at soft.Tamang timpla lang. They played Out of my League, Statue, at
isa sa mga sarili niang kanta, ang THE ONE.
Hindi pa ako aware niyan ha! Haha.
Magkahalong tawanan at iyakan ang nangyari dahil sa kakulitan ng dating bandmate
s ni Dylan na sinabayan ng mga kapamilya namin.
And everyone was so emotional nung nasa part na ng palitan ng wedding vows.
Hindi ko alam kung paano ko na-manage na sabihin ng dire-diretso yung wedding vo
w (na hindi ko alam kung papas aba na wedding vow talaga?) ko, dahil hindi pa ma
n din ako nagsisimula e iyak na ako ng iyak. O hindi ko sigurado kung naintindih
an ba ni Dylan o nung mga tao ang sinasabi ko. Pero wala akong pakialam Basta ma
sabi ko lang lahat.
Dylan, hindi ako prepared sa sasabihin ko. Pero since we have been together, you
have provided me strength, security, confidence, honesty, love and plenty of muc
h needed guidance. I have been hard and harsh for you in the start. Alam mo kung
gaano kita pinagtabuyan noon. Im so sorry. Natakot ako e. Pero hindi mo ako iniw
an. Palagi ka lang nasa tabi ko kahit hindi ko naman dine-demand. Where there ha
s been cold, you have brought warmth; where my life was dark, you have brought l
ight. In my darkest trouble, in my coldest silence, I looked for you and you wer
e there. You are truly my knight in shining armor. Remember the second time we m
et? I almost gave up that time. I thought I was going to die with our child, and
I was so thankful that you came for us. Kahit alam natin pareho na hindi planad
o yun, it was Gods will that sent you in that road that night. You may not realiz
e it but you have helped me and saved me in so many ways and I love you for that
. I am honored that you will have me as your wife and I am proud to have you as
my husband. I believe that we were meant to be from the start and I will always
love you with all my heart.
At akala ko ako lang yung iiyak.
Akala ko ngingiti lang si Dylan.. Pero nagsimula na ding tumulo yung luha niya n
g magsimula siyang magsalita. Ramdam na ramdam ko yung sincerity sa bawat salita
ng ginamit niya. Hindi ko alam kung pinaghandaan niya ba yung sasabihin niya o h
indi, pero sobrang na-overwhelm ako. Kasi kahit nung hindi pa naman kami kasal,
ginagawa niya nanaman lahat yun e.
Chloe, I will always be thankful for you for coming into my life. You know my pas
t and youre aware of what Ive been through, just as I have shared the knowledge of
your past and understand the events that have shaped you before we met. I will
forever be thankful for your unique love and affection, as it is truly like no o
ther I have known before. Though at times we differ in views, tradition, outlook
and opinion, I promise to always keep an open line for communication; to allow
my pride take a backseat, to meet you halfway, to compromise or if really needed
, graciously come to terms and agree to disagree. I will share with you everythi
ng that is my own, and look forward to new challenges and experiencing life with
you by my side. I will always remain faithful to you and this marriage. I will
not only be the man of your dreams but your best friend, someone to confide in,
someone to lean on when you need to. Ill stand by you and hold your hands with a
smile in my face. Never forgetting these words I say, always remembering this ve
ry day. I love you Chloe. At wala akong plano na bigyan ka lang ng dream wedding
, but Id give you a good marriage. Thank you so much for accepting me and for all
owing me to share the rest of my life with you. Im sorry kung hindi sa Caleruega
naganap ang wedding na gusto mo, gusto ko lang na simulan natin ang buhay natin
na magkasama na ako lang ang maaalala mo, at hindi dahil yun lang ang unang plan
o mo para sa kasal mo. I am not perfect. Alam mo yan.. but you know what? We fit
perfectly with each other. I love you.

Natapos ang ceremony at diretso reception na. Dito na din kasi sa Casa de Giuli
etta ang venue e. Garden wedding ang peg! XD
Nagmukhang concert talaga ng FT Island ang reception dahil habang nagkakainan an
g mga guests, nagpe-perform sila. ^_____^
Ang cute ng wedding ko ano? Aba!
Natutuwa akong makita silang lahat dito ngayon. Nalaman ko kasi na si Dylan ang
gumastos ng lahat ng expenses nila para makarating dito sa Venice. Rich kid! Tsk
.
Pwede naman kasing sa Pinas na lang ganapin, pero pinili niya pang magastusan ng
malaki para ang ma-surprise ako. At naappreciate ko naman yun. :)
We did the traditional cutting of the cake. Pag-inum ng wine, etc.
We had our first dance as a married couple, at ang FT Island din ang kumanta. Th
e song was Bless the Broken Road. Originally sung by Rascal Flatts but FTIs versi
on was awesome! ^_______^
I dont know. But I think I fell in love with every detail of our wedding.
Ultimo sa pinaka-simpleng table napkin hanggang sa bigating guests, gowns and al
l, nagustuhan ko talaga lahat kahit hindi naman ako yung nag-ayos.
Dylan excused himself after our first dance. Naiwan naman ako sa mga bisita.
Nasa kalagitnaan kami ng tawanan ng magsalita si Dylan sa mic.
Tumigil ang lahat sa kanya-kanyang ginagawa at nakinig sa kanya.
May hawak siyang gitara kasama ng iba pang members ng grupo sa stage.
First of all, salamat sa pagpunta ninyong lahat dito. Alam ko na hassle sa mga sc
hedules niyo, pero pinagbigyan niyo ako. Hindi ko na kayo iisa-isahin dahil baka
hindi na ako matapos sa dami ng ipagpapasalamat ko. Nagtawanan kaming lahat. Anyw
ay, I have one last song for this day.. For my wonderful wife, Mrs. Caine.. I ma
de the lyrics the night you had a nightmare. Remember? Pero it was not until las
t night na nalapatan ko siya ng music. Akala ko nga hindi aabot e. Pero.. Nginiti
an niya ako and I immediately turned into crimson!Ginawa niya yun nung napanagin
ipian ko si Paulo? So that means.. Mahal niya na ako nun? Wow. Assuming lang! Ha
ha. My, this is for you. I love you. Please. Always be mine.
Ayyyyyyyyiiiiiiiiiiiiiiiiiieeeeee!!
Nagsimula siyang tumugtog ng gitara at lumapit naman ako sa stage.
I hear you breathe
Youre lying close to me
The shadows gone
I have found my peace
You make me calm
With you Im safe from harm

And right by your side

Ill stay through the night til eternity
Thats the way it will be
And I wonder what youre dreaming of
Youre so peaceful when you sleep
Everything I want, everything I need is lying here in front of me
And if I ever lose my power to fly
Then your love takes me high
Ill always be true to you
Sometimes I think I might lose it all
Guess the chances are small
Cause you hold me close, I feel you near
Dont let go, say youll always be here
So just hold me tight and Ill be fine
Dreaming you will always be mine
Just like the sun
You make me warm inside
Like a soft summer breeze
A moment to seize
So true I wont stop loving you
And I wonder what youre dreaming of
Youre so peaceful when you sleep
Everything I want, everything I need is lying here in front of me
And if I ever lose my power to fly
Then your love takes me high
Ill always be true to you
Sometimes I think I might lose it all
Guess the chances are small
Cause you hold me close, I feel you near
Dont let go, say youll always be here

So just hold me tight and Ill be fine

Dreaming you will always be mine
So just hold me tight and Ill be fine
Dreaming you will always be mine
(a/n: This is also a song of FT Island. Gondo nuuuu!XD Oh siya, iboto niyo sila
sa MAMA2012!XD)
Dylan Caine.. hindi mo naman kelangang hilingin pa. Ill always be yours.
-Chapter 42. Everyone knows but one.
-Chloes POV
I woke up with a feeling of someone staring at me.
As my senses came back naramdaman ko din na may nakadantay sa may hita ko. Ang b
igat. =__=
Dahan-dahan kong iminulat ang mata ko at muntik pa akong magulat ng makita si Dy
lan sa tabi ko.
He surprised me by kissing me on the lips.Good morning Mrs. Caine. I blushed. Hind
i pa ako sanay e. Kahapon, Im simply Chloe Evangelista. Ngayon, Chloe Evangelista
-Caine na. At katabi ko pang matulog ang mister ko. ^____^
Good morning Mr. Caine. I smiled at him.
How was your sleep? He cuddled me.
Very good. You? Yeah. Very good. And exhausting. If you know what I mean. XD
Never been better. Are you ready for breakfast? Or you want to spend the rest of
the day in bed? He asked naughtily.
I guess, Im ready for breakfast. HAHA. Knowing that he means that spend the rest of
the day in bed phrase.
Not my choice, but sure. Lets go. Lances awake already. I glanced at the clock. Oh s
hoot. Hes surely awake at this time. 10am.
Nauna na si Dylan sa labas. We moved in a larger suit para magkakasama kami nina
Lance.
I did my morning routine at sumunod na din sa may balcony kung saan nakahain ang
almusal. Lances playing with Andrea. I kissed him bago umupo sa tapat ni Dylan n
a kasalukuyang busy sa pagkalikot sa laptop niya. Hes smiling widely for some rea
son pero hindi ko na itinanong kung tungkol saan. Maybe thats something about a n
ewly discovered instrument or whatsoever. Music enthusiast kasi yang si Dylan. H
es always, as in ALWAYS surfing the net for new stuff about music. Believe it or
not, when he has a free time, hes asking music experts about anything and everyth
ing about music. =_____=

We spent the whole day roaming around Venice. Just the three of us. Hinayaan nam
in si Andrea na maggala kasama ng ibang staff ng movie nina Dylan dahil it turne
d out na ang planong 1 month na shoot dito sa Venice e nauwi sa 1 araw. Nakakalo
ka. Yung scene na inabutan ko nung dumating ako dito, yun na yung kaisa-isahang
scene na gaganapin dito. Hindi ko na alam kung anong nangyari kung bakit nagbago
nanaman yung ikot ng story nila. Nakakailang revise na din kase. Pero yung reas
on nila this time e dahil kay Dylan. Ang alam ko lang, may ibang commitment pa s
i Dylan kaya kelangan ng matapos yung movie. Hindi naman ako nakikialam sa traba
ho niya e. Tsaka yung sinasabi na opening ng Marvs dito e hindi naman pala totoo
. Pambihira talaga si Dylan. Sari-saring palabas e.
In short, were going home tomorrow. Aww. T__T
Ang bilis namin dito. Wala pang one week e.
But Dylan promised that were going back once ma-clear yung schedule namin pareho.
(Which is impossible in his case. Hmp. )
At kung nag-eexpect kayo ng honeymoon, well, sorry to disappoint you. Bitter ang
author kaya wala siya sa mood na bigyan pa kami ng magandang honeymoon ngayon.
Hahaha.
(a/n: Sorry. Basta! Haha)
Hey.. You okay? Dun ko lang narealize na nakatulala pala ako. It was half past nin
e at nag-eempake ako ng mga gamit ni Lance.
Umupo si Dylan sa tabi ko. Yeah.. Naisip ko lang, ang daming nangyari these past
few months. I rested my head on Dylans shoulder. He kissed my head. But this time,
youre not facing them alone.
I was not facing them by myself for quite some time now.. Youve always been there
for me since Lance was born. I said sincerely.
Pero hindi nung pinagbubuntis mo si Lance. I heard regrets in his voice. I held h
is face between my hands and looked at him straight in the eyes. Theres no one to
blame.
But--
Stop it. I cut him off immediately. Weve been through this issue and I dont want to
talk about it all over again. Just make sure that youll be beside me, if ever I co
nceive our next baby. I teased him.
Course I will! Hindi na ako makakapayag na hindi mo ako kasama this time.
Thats more I like it. ^___^
Hmm.. Now that youve mentioned it.. He caressed his chin as if thinking.. naughtily
. Bakit hindi pa natin buuin ang next baby?
Bakit nga ba hindi?
(ALAM NAAAAA!XD)
-Mommy, wake up.. Someones poking my cheek and I lazily opened my eyes. There i saw
Lance na buhat ni Dylan at parehong nakangiti saken. How sweet it is to wake up n

g sila yung bubungad sayo. Weve landed. Lets go..

Bakit hindi mo ako ginising agad? I glanced around, at nag-aayos na nga ang mga pa
sahero.
Ayoko lang na maistorbo ang tulog mo. Alam ko namang pagod ka. He winked at me and
I blushed. Big time! Naman e. Bakit ba ako nahihiya?? Dahil alam ko kung anong
tinutukoy niya sa sinabi niya? O dahil kinikilig ako?? Amp.
Inayos ko na lang ang sarili ko, ignoring Dylans side-comments.
Grabe. May jetlag pa ako. Pakiramdam ko lumulutang ako habang naglalakad kami pa
labas ng eroplano.
Dylans talking to some of the movies staff including his new manager, Clein. Turns
out, sumama silang umuwi sa Pinas. Yeah, right. Including the band. Nakakatuwa
nga e. Hindi sila mukhang ordinaryong tao kahit ang simple-simple lang ng mga su
ot nila. Iba talaga ang dating nila.
Napansin ko din si Vince at Mische na medyo mukhang awkward ang atmosphere kahit
magkatabi sila. I dunno. But I think somethings going on.
Si Yasmin naman, nauna ng umuwi the other day pati si Prince. Oy! Wag kayong gaw
gaw dyan. Hindi sila same flight. Prince left nung madaling-araw, tapos si Yasmin
naman tanghali. Okay naman na kami ni Yasmin. In fact, I found her nice pa nga
nung nagkausap kami during the reception. And Dylan explained naman na si Beth l
ang talaga ang may pakana kung bakit nagkaganun si Yasmin. Ibang klase talaga yu
ng si Beth oh. Sana naman tumigil na siya.
They were laughing about something na hindi ko naman nadinig dahil pakiramdam ko
talaga nabibingi pa din ako hanggang ngayon.
Clein, are you sure nandyan na ang security team? Napatingin ako kay Dylan habang n
akikipag-usap siya kay Clein. Magkatabi lang naman kami at buhat niya si Lance.
I was not really paying attention pero na-curious ako nung nadinig ko yung SECUR
ITY e. At TEAM pa.
Tinanong mo na ako 5 minutes ago. Ang sagot ko OO diba? Wag ka ngang praning dyan. N
aiiritang sagot ni Clein.
Para san ang security? May problema ba? Tanong ko kay Dylan. He immediately smiled
at me. Nothing. Just making sure.
I let it go. Sumasakit talaga ang ulo ko. Puyat na puyat kasi ako tapos ang haba
pa ng byahe. And mind you, hindi comfortable na matulog habang nasa ere. Anxiou
s nga ako buong byahe, nagkataon lang siguro na sobrang pagod ako kaya ako nakat
ulog.
Ilang saglit lang ay sinalubong kami ng ilang lalaking naka-suit. Naglakad sila
sa magkabilang gilid namin ni Dylan at ang ilan naman ay nakapalibot sa members
ng band. It feels weird.
Aha! Moment of truth! Natatawang announcement ni Jin ng nasa huling alley na kami
at paliko na papunta sa arrival area.
I thought he was pertaining to their comeback, since matagal din silang nasa ab
road, pero pagkalikong-pagkaliko namin, I was blinded by the sudden flashes of c
amera around us. Kasabay noon ang pagharang ni Dylan ng katawan niya sa amin ni
Lance, to protect us from the abrupt gathering of media. It was as if they were
expecting our arrival.

Dylan, bakit ang daming media dito? Dapat kasi hindi tayo sumabay sa FTI e.. Bulon
g ko kay Dylan.
Mas pinagkakaguluhan pa nga tayo kesa sa kanila oh.. Tiningnan ko ang banda. Cool
na cool lang sila habang ngumingiti sa camera at nagbibigay ng autograph sa ilan
g fans. Si Jeremy naman at Cliff ay busy sa interview ng ilang media, pero compa
red sa kanila, mas madami nga ang nakapalibot sa amin. What is happening?!
Dylan, na-shock ang lahat sa Venice Wedding niyo ni Princess. How did you plan al
l of that ng hindi niya nalalaman?
What? Alam nila? Paano nangyari yun? E close family and friends lang naman ang du
malo sa wedding.
Ngumiti si Dylan sa kanila pero hindi niya inaalis ang isang kamay sa likod ko a
t karga niya pa din si Lance. It was easier than I expected. Chloe is so nave that
she didnt even realize na ikakasal na siya kahit nung naglalakad na siya papasok
sa venue. He laughed silently and I nudged him. Pinagtatawanan niya ba ako?! And
Ive noticed, ayaw niya talaga ng tinatawag akong Princess. Haha.
There were lots of questions na itinatanong kay Dylan and he answered them patie
ntly. Ive never seen him more relaxed kapag iniinterview. I mean, dati kasi kapag
may mga issue, hindi siya directly sumasagot. Nagseset pa sila ng conference pa
ra doon niya haharapin lahat ng tanong. Pero ngayon, sagot lang siya ng sagot.
Madami silang gusting alamin. As in every detail ng kasal na parang nandun talag
a sila sa wedding at nakita nila kung magtanong.
Pati yung issue ng kung paano na-gather lahat ng family and friends namin sa Ven
ice. Kung sino ang in-charge sa ganito at ganyan.. Kung gaano katagal pinaghanda
an. Mga designers and all. Lahat-lahat.
Nagtawanan pa kami ng may magtanong kay Dylan ng.. Alam namin, hindi mo sasabihin
ang exact number, pero can you give us a hint kung magkano ang nagastos mo sa b
uong wedding?
And his answer made me laugh hard, as well as the media and other staffs. Lets jus
t say na.. Im open for more endorsements. I need you guys! HAHAHAHAHAHAHAHAHA!
It was fun listening to his interview. Napaka-worry-free niya kasing tingnan nga
yon. Si Lance nga, inaagaw pa yung mic ng ibang reporters. Haha.
Hanggang sa bigla na lang sakin napapunta ang atensyon nila.
Hi Mrs. Caine..I smiled shyly. Howd you feel about the surprise wedding? And it was
the wedding of the year, I must add. Wala ka ba talagang idea nun? O may hint ka
na sa mangyayari?
Hindi ako sanay sumagot sa mga interview but Dylan smiled at me encouragingly. An
g totoo, wala talaga akong idea. I was in Venice para sa opening ng Marvs doon,
and after the wedding ko lang nalaman na palabas lang yun ni Dylan para sumunod
kami sa Venice. So yeah, I was really clueless.
You look gorgeous Mrs. Caine. Malapit na ang relaunching ng Marvs Intl.. Ipagpapat
uloy mo ba ang modelling ngayong kasal na kayo ni Dylan?
Napatingin ako kay Dylan. Hindi ko alam ang isasagot ko pero parang hinihintay n
iya din kung anong sasabihin ko.

Uhm.. Actually, hindi pa

nd we barely have time to
ns. I smiled tentatively
seeing that hes grinning

namin napag-uusapan yun e. Ang bilis kase ng pangyayari a

talk about these things. But Im open for reconsideratio
at Dylan, wondering kung tama ba yung sagot ko and upon
at me, I knew it was a safe answer.

And we were stalled there for another quarter of an hour bago kami tuluyang naka
labas ng airport.
I couldnt comprehend properly during the last half of the interview dahil inaata
ke talaga ako ng jetlag and I really really want to sleep.
Sobrang nakahinga ako once we were inside Dylans car. OMG. That was exhausting. Rek
lamo ko. Lances sitting on my lap now habang nagda-drive si Dylan.
You did a great job. Bati niya sa akin.
Haaay. Im not used to it. Pwede next time, ikaw na lang?
He chuckled at my response and I rested my head at the car window and closed my
eyes na bigla ko ding iminulat ng maalala ko ang kanina ko pa gusting itanong ka
y Dylan.
Wait Daddy. How come, they knew about the wedding? Akala ko ba you kept it secret
?
Well yeah. Confidential talaga yung preparations and we tried our best na hindi m
akalabas sa media para hindi mo malaman. But..
He looked at me as if weighing kung maaabsorb ko ba yung susunod na sasabihin ni
ya.
But?
But the whole wedding has a live stream here in the Philippines.
WHAAAAAT?!
-A lot of revelations happened within the week and it was really a good news na h
indi pa ako nasu-suffocate sa mayat-mayang pagsulpot ng media sa kung saan man ak
o abutan.
Dylan faced several interviews. Hindi ko nga ma-gets e. Paulit-ulit lang naman m
insan yung tanong sa kanya pero iniinterview pa din siya.
The people were shocked tungkol sa paglipat ng management ni Dylan. Actually hin
di naman talaga siya lumipat.. Bumalik lang siya sa FNC kung saan si Clein ang m
anager/handler niya.
Hindi ako nagtrabaho that week. Treat daw ng Marvs sakin ang one week vacation ka
ya naman I spent the whole week sa bahay lang. With Lance habang si Dylan naman
e balik-trabaho na. Pinapaspas na kasi yung movie nila kaya yun.
And recently lang kasabay ng excitement ng buong bansa,e ang pagkagulat ko sa ba
litang napanood ko.
It was Thursday noon. Kakatapos lang namin mag-lunch nina Andreasince nasa trabah
o si Dylanat nanunuod kami ng TV ng biglang mag-breaking news.

Hindi ako nagulat ng Makita ko si Dylan kasama ng members FT Island. Pero ang ik
inalaglag ng panga ko e ang balita..
Dylan Caine, reunites with FT Island?
Na agad namang inamin ni Dylan sa media.
It was the original plan pala last year pa at kaya rin umuwi ang FT Island dito
sa Pinas e para sa promotions nila at ang concertOO! Concert AGAD kasama ni Dylan
para sa original FT Island comeback nila.
Nakaka-shock diba?! Hindi man lang pumasok sa isip ko na may plano pala na ganito
.
Hindi ko naman ginawang issue pa yun kay Dylan, dahil kagaya nga ng sabi ko, hin
di ko pinanghihimasukan ang trabaho niya, sumusuporta lang ako. Besides, first l
ove talaga niya ang music e. I would be selfish kung sasabihin ko na wag. At gus
g balik-trabaho ko. Hindi ko alam kung dahil sobrang busy si Dylan o dahil excit
ed siya sa practice kaya naiwan niya ang phone niya sa bahay namin.
Im on my way papunta sa bahay naman ng FT Island. Yes. May bahay talaga sila. Per
o ang sabi ni Dylan, andun lang sila kapag kailangang magpractice or pag kelanga
n nilang mag-overnight para sa rehearsals. May built-in studio kase sa loob ng b
ahay. Isinama ako ni Dylan dun kahapon kaya nakita ko yung kabuuan ng bahay. Par
ang normal na bahay din siya. There were six rooms.Tig-iisa ang bawat members pl
us yung isang room para kay Clein. May malaking sala, kitchen, dining, may garde
n din at pool, music room at yung studio. Pero panlalaki talaga yung structure a
t rakistang-rakista ang dating. Black and white e.
May mga naka-park ng kotse sa labas, kasama yung ke Dylan kaya Im sure nagsisimul
a na siguro sila. Maagang nagpunta dito si Dylan around 6am ata? E anong oras na
ngayon.. 10? Hindi pa naman ako late. Tsaka idadaan ko lang naman yung phone ni
Dylan bago ako pumunta sa Marvs. May meeting lang kami tapos pwede na ako ulit
umuwe! ^_______^
Hindi na ako nag-doorbell, dahil baka nag-start na sila e, maistorbo ko pa. Tsa
ka sabi naman nila, feel at home daw dapat ako dito. Dahil halos dito na lumaki
si Dylan. Ito kasi e pinagawa noon pang myembro si Dylan ng FT Island na COLD FI
RE ang pangalan nung hindi pa sila sikat worldwide. ^______^ Remember?!
Walang tao sa sala. Hindi na din ako nagtaka na walang kahit anong ingay akong n
aririnig mula dito dahil sound-proof kasi lahat ng kwarto dito.
Malapit na sana ako sa studio ng bigla akong may makasalubong na babae.
Shes slim. Maputi. Maganda at mukhang matalino.
Siguro nagtataka siya kung bakit ako pumasok na lang basta-basta dito.
Miss? Do you need anything? She asked politely.
Ahh.. I am actually looking for Dylan. I smiled at her. Pero she suddenly blushed
upon hearing Dylans name.
OMG. Dont tell me.
Hes busy kase at the moment. Hindi siya pwedeng istorbohin.. Im sorry. Pero you can
leave a message. Ill just tell him na lang. Shes nice. Magugustuhan ko sana siya k
ung hindi lang nagkataon na halatang-halatang may gusto siya sa asawa ko. >____<

No. I have to talk to him personally. May ibibigay din kase ako e. Polite pa din,
syempre. Ayoko namang magpaka-bitch. Tsaka hindi lang siguro ako kilala neto. Ng
ayon ko lang din siya nakita e. Mukha pang hindi taga-dito.
Its ok. Ill give it to him.. Hindi siya matutuwa kung maiistorbo siya sa practice n
ila. Ayaw niya kasi ng ganun e. Wow ha. Medyo nakakairita ang pagmamarunong niya.
Ganun ba? Well, Im sure hindi naman siya maiirita kung ako yung kakausap sa kanya.
Hindi ko alam kung mukha ng plastic yung ngiti ko, pero nakakainis e.
Naku. Dont push it Miss. Hes really hyped up pag naiistorbo e. Dont worry, Ill make s
ure na makakarating sa kanya. Im his bestfriend way back from high school. ^__^ Be
stfriend? E bakit wala siya sa kasal? At hindi siya nababanggit ni Dylan.
Sasagot na sana ako at magpapakilala ng biglang bumukas ang pinto ng studio, at
lumabas doon si Dylan.
Pareho kaming napalingon ni bestfriend.
Chloe? What are you doing here? Medyo gulat na tanong niya ng makita ako at papala
pit samin. I faked a smile na bigla ding nag-fade ng lumapit si bestfriend kay Dy
lan at humawak sa braso nito.
I told her nga na bawal ka istorbohin dahil nagpa-practice kayo. Dont worry, next
time Ill lock the door na lang pa--
Dont be silly.Sabi ni Dylan dito at tinanggal ang pagkakakakapit sa kanya bago luma
pit sa akin. He kissed me on the lips and I heard the bestfriends gasp. I smirked
. By the way, Ashley, this is Chloe, my wife. Lalo namang nanlaki ang mata ni Ashl
ey. Mabuti naman at pinakilala niya ako ng tino.
I smiled widely. Serves you right. So Ashley pala ang pangalan ng bestfriend mo M
ister?
I.. Im sorry. I didnt know na wife ka ni Dylan. I was not even informed that hes alr
eady married.. She said quietly.
Really? You didnt inform your bestfriend about our wedding, Dylan?
He didnt answer my question, but he suddenly looked agitated.
I raised a brow at napalunok naman si Dylan.
That way he knows hes in a big trouble.
Its weird.
How come everyone knows.. but ONE?
How is that possible?!
-Chapter 43. When he screams.
-Chloes POV
People come and go. You just gotta know who are those worth having, worth waiting

, and worth dumping.

(a/n: Walang kinalaman sa chapter. Mwehehe. Gusto ko lang ilagay. XDDDD)
Saktong 8 seconds moment of silence matapos ang tanong ko.
Oo. 8 seconds. At sa loob ng 8 seconds na yun, kulang na lang madinig ko ang tak
bo ng utak ni Dylan kung paano niya ipapaliwanag sa akin ang nangyayari.
Wala pa ding nagsasalita sa amin ng lumabas ang iba pang members ng band at nati
gilan sila ng makita kaming tatlo. Kagaya namin, natahimik din sila.
Seriously? Whats going on?
It took another 3 seconds bago mabasag ang katahimikan.
C-chloe.. Haha. Andito ka pala. Lumapit sakin si Jeremy at nagbeso. Binati din ako
ng iba pa. Kahit hindi pa kami masyadong matagal nagkakakilala, halatang awkward
si Jeremy ngayon as well as the rest of the band. Ni hindi sila makatingin ng d
iretso sa akin at pilit na pilit ang tawanan nila.
Yeah.. Actually may meeting ako ngayon e. Idadaan ko lang yung phone ni Dylan. Nai
wan niya kasi sa bahay.I tried my best to look cool. Iniabot ko kay Dylan yung ph
one niyacareful not to touch himcause right now, Im so pissed.
Napatingin kaming lahat kay Ashley ng bigla itong tumawa ng mahina. Tumigil nama
n siya ng mapansin niyang lahat kami ay nakatingin sa kanya. Im sorry. Its just tha
t hindi naman ugali ni Niel na malimutan yung phone niya. Unless hes so occupied b
y something really important o masyado siyang distracted o kaya naman ay excited
.Tumawa ulit siya as if remembering something.
Dylan looked uneasy. He smiled at me tentatively and when I didnt smile back, he
looked down.
Dylan Caine. You have lots of explaining to do.
So what are you excited about this time Niel?Natatawang tanong ni Ashley na parang
may inside joke dun sa sinabi niya. Na tingin ko naman ay meron nga. I think it
happened beforeI mean, him forgetting about his phoneand by the looks of it, mukh
ang naiwan niya noon dahil excited siya for something else. I made a mental note
na itanong yun sa kanya mamaya.
Actually I was just reall-- Hindi natapos ang sasabihin ni Dylan dahil biglang tum
unog ang phone ko.
From: Micah
Girl, the meetings bout to start. WHERE ARE YOU?
I replied, OTW na.
When I looked up, they were waiting for me to say something. Uhm.. I have to go.
At pagkasabi ko nun, for the very first time since magkaharap-harap kami dito, t
hey looked relieve. =_____= Should I be happy?!
Its very interesting to meet you, Ashley. I shook her hand and smiled simply. Sorry
kung hindi ka nasabihan ng asawa ko tungkol sa kasal namin. It also makes me won
der kung bakit nakalimutan niya ang bestfriend niya.. Maybe hes just TOO excited
to marry me.

Mukhang irritable si Ashley kaya hindi ko na siya hinintay na sumagot pa. Alis n
a ako. Paalam ko sa kanila.
Hatid na kita sa kotse mo. Offer ni Dylan. Hindi ako sumagot at umuna na palabas.
Sasakay na sana ako sa kotse ko ng hawakan ni Dylan ang kamay ko na automatic na
binawi ko din naman agad. Sorry. Naaasar din naman ako.
He looked surprised sa ginawa ko. Look, its not what you think. He said defensively
.
I raised a brow. What made you say that Im thinking of anything?
Dylan combed his hair using his hand, in frustration. Chloe, come on its not--
Mamaya na lang tayo mag-usap. May meeting pako. Nagmamadali akong pumasok sa kotse
ko. This time hindi niya na ako napigilan. Kumakatok siya sa bintana pero hindi
ko siya pinansin at nag-drive na ako papunta sa Marvs.
-Princess, kung wala kang planong sagutin ang tawag na yan, please turn it off. Bul
ong sakin ni Micah.
Nag-type ako.
For heavens sake Dylan Caine. Nasa meeting ako. Lets talk later. LATER.
Wala pang isang minuto ay nag-reply na siya.
I told you, its not what you think it is. Please dont be mad at me. Ayokong nagaga
lit ka sakin.
My heart melt. Nakakainis. I know I cant stay mad at him for long, pero hindi nam
an pwedeng palagpasin ko na lang lahat-lahat ng basta na.
Im not mad at YOU. Im pissed about what you DID. Whos she?
Pasimple akong nagtetext habang nagdi-discuss yung creative director ng Marvs.
Naka-set na ang date ng grand relaunch nito two weeks from now.
Kaibigan siya ng FTI.She was a trainee sa FNC Music noon. Kasabay namin.
Kasabay nila? Hindi siya mukhang performer ngayon.. Mukha siyang degree holder f
rom Harvard.
I thought shes your bestfriend?Bakit hindi niya alam ang tungkol sa kasal?
And there. Uminit nanaman ang ulo ko. Of all people.. yung BESTFRIEND niya pa an
g hindi nakaalam na ikinasal na siya?
5 minutes bago sumagot si Dylan. At yung reply niya ang lalong nakapagpainit ng
ulo ko.
That was a long time ago. Besides, matagal na kaming walang contact sa kanya. Na
gulat na lang kami na nandito na pala siya ulit sa Pinas.
Ano namang klaseng excuse yun?! Lahat nga ng importanteng tao sa buhay namin nag

awa niyang pagsama-samahin para sa kasal, tapos yung BESTFRIEND niya pa ang hind
i niya nagawang ma-contact?
Dont get me wrong ah. Hindi ako nag-iinarte lang or what. I was just thinking.. B
AKIT? I know theres something. May dahilan lahat ng to. And Im not buying that matag
al na kaming walang contact excuse.
At sige, sabihin nanatin na totoong wala na silang contact matagal na.. How come
na hindi man lang niya nabanggit sa bestfriend niya na kasal na siya ng magkita
sila? Diba? Yun kasi yung pinagtataka ko e.
Hindi ko napansin na sobrang gigil na pala ako sa pagta-type at pinagtitinginan
na pala ako ng mga staff. Kung hindi pa ako siniko ni Micah, hindi ko pa sila ma
papansin.
Napaayos ako ng upo at napapahiyang ngumiti. Everything alright, Princess? Tanong
ni Therese.
Yeah! Everythings beyond perfect! Hehe. Yeah, right Chloe. Plastik mo. =____=
They all exchanged weird glances but they let it go at pinagpatuloy na ang meeti
ng.
Ako naman, tinext si Dylan ng: LATER. , masyado pang mainit ang ulo ko ngayon pa
ra makipag-usap sa kanya. And besides, mukha namang wala siyang plano na ibigay
ang hinihingi kong sagot.
Pagkasend na pagkasend ng message ay in-off ko na ang phone ko. Ill deal with him
later. Now is not the right time.
-Past 12 noon na ng matapos ang meeting ng wala akong masyadong naintindihan.
Whats eating you ba? Napatalon ako sa kinatatayuan ko, which is sa harap ng elevato
r, ng dahil sa boses na nagsalita sa kaliwang tenga ko.
Gian! Papatayin mo ba ako?! Hawak hawak ko pa din ang dibdib ko na sobrang lakas n
g kabog hanggang ngayon.
Hahaha! Papatayin agad?! Para ginulat lang e. Hahaha
Ang saya mo naman ata? Inirapan ko siya. Pansin ko lang ha, tuwing bad mood ako, p
alaging si Gian/Prince ang napapagbuntunan ko. Sadista ata talaga tong si Alexa e
. Kawawa na nga si Prince, lalo pang kinakawawa. >:3
Ako? Hmm.. Bad trip ka lang talaga kaya nagmumukha akong masaya. Haha
Pumasok kami sa elevator. Luckily, walang sakay kaya hindi namin kelangang magpa
ka-prim and proper. So malungkot ka pa ng lagay na yan? Sarcastic na tanong ko.
E ano ba kasing pinuputok ng butse mo, ha? Kulang na lang durugin mo yung phone m
o kanina sa meeting a. Si Dylan ba? Maghihiwalay na ba kayo? Haha.
Binatukan ko siya. Aray!
Umayos ka nga! naiinis na saway ko sa kanya pagkatapos ay humalukipkip sa gilid.
Oh sige.. Hindi na. Ano bang problema? Seryosong tanong niya.

Napaisip ako sandali. Tama bang sabihin ko kay Prince ang problema?
Umiling ako. Wala. Kamusta ka pala?Pag-iiba ko ng topic.
He hesitated for a while then smiled. Im good. Medyo busy sa projects pero ok nama
n. ^___^
I heard may mga offer daw sayo sa Europe a..
Well.. Alam mo na. Gwapo e. Haha
Yabang. Haha. So tinanggap mo ba?
I want to give it a try. After siguro ng opening ng Marvs.
Determinado. Naghahanda na ba ng pondo para sa pag-aasawa?biro ko sa kanya.
Oy grabe ka! Haha. Masama na ba magtrabaho ngayon? Tsaka jhgknjrfnsgnwifhcqnqf
Ha?! Ano yun? Halos bulong na lang kasi yung last part ng sinabi niya.
Wala! Haha. Laters. ^_____^ Pagkatapos nun ay nauna na siyang lumabas sa akin haba
ng napapailing na lang ako.
-I decided to consult Kate about the problem. Sa mga ganitong pagkakataon, babae an
g kailangang kausap ko.
Oh? E anong sabi ni Dylan? Nandito kami sa bahay ng parents namin ni Kuya Nathan.
Wala si Kuya pero nandito si Kate.
Sabi niya nga matagal na daw silang walang contact nung Ashley kaya hindi niya da
w nasabihan.. I sounded a little defensive. Ewan ko. I just felt a sudden urge na
pagmukaing walang kasalanan ang asawa ko.
Tumango-tango si Kate na parang hindi kumbinsido. Naniwala ka naman?
I stared at her, puzzled. Anong ibig mong sabihin dun? Na dapat hindi ako maniwal
a?
Hindi naman.. I mean, sayo na din nanggaling diba? Kahit magkakasama na sila kanina
ng umaga, hindi pa din nabanggit ni Dylan o ng kahit na sino sa kanila na nag-as
awa na siya. Isnt that.. strange?
Yun na nga ang point ko e! Hindi ko talaga maintindihan kung bakit walang idea a
ng Ashley na yun!
Ehh. Anong gagawin ko? Umupo ako sa sofa.
Aba hoy, Chloe Evangelista-CAINE, hindi ka na dalaga. May asawat anak ka na. Kaya
wag mo ngang itinatanong sa akin o sa kahit sino ang dapat mong gawin. Tsk. Priv
ate life mo yan. At isa pa, hindi mo dapat inilalabas sa iba ang problema niyong
mag-asawa. Minsan kasi mas nakakagulo kapag may ibang nagdidikta sayo ng dapat m
ong gawin. In the end, kapag negative ang result, may sisisihin ka pa.. kaya mab
uti na yung ikaw mismo yung magdecide sa dapat at hindi dapat.
Napanganga ako sa kanya My goodness Katherine! Anong ginawa sayo ng Kuya ko?!
Ha?! Wala! Nababaliw ka na ba? Wala kaming ginagawaI mean, siya. And she blushed. W

oah!! I wasnt pertaining to that thing and she looked so obvious. Hmm..
Ok. Sabi ko nga wala kayong ginagawaI mean, si Kuya. Haha And she blushed even more
.
Tumigil ka nga. Bakit ba sakin napunta ang usapan dito? Diba ikaw ang may problema?
Hala! Umuwi ka na nga. Hindi matatapos yan kung dito ka iistambay noh.
Salamat ha?! Ang laki ng naitulong mo. Sarcastic na sagot ko.
Haaay nako Chloe.. Seryoso yun. Umuwi ka na at kausapin mo si Dylan. Wag ka ngang
mag-isip bata dyan. Face it. Hindi yung iniiwasan mo ang problema.
-7pm na ng makauwi ako sa bahay. Nakaparada na din ang kotse ni Dylan sa garahe,
ibig sabihin andito na siya.
Huminga muna ako ng malalim bago pumasok sa bahay.
Nadatnan ko si Dylan at Lance na nasa sala habang naglalaro.
Lumapit ako para halikan si Lance. Dylans watching me intently and I feel a littl
e awkward. Kung hindi lang ako naiinis sa kanya, baka sinaway ko na siya.
Ng akmang aalis na ako, tsaka siya nagsalita. Where have you been? Bakit hindi ka
sumasagot sa mga tawag at text ko?
Oh shoot! Nakalimutan ko na pala i-on ang phone ko. Pero ayokong magmukhang may
kasalanan ngayon. I know what hes doing. Gumagawa siya ng paraan para malipat saki
n yung issue. And it wont work this time.
I was busy. Pero alam naman ng lahat ng nakapaligid sakin na kasal na ako kaya wal
a kang dapat ipag-alala. Sagot ko sa kanya ng hindi siya tinitingnan.
Dinig ko ang matalim na paghinga niya. As if calming his nerves.
Kund but contained. I wonder kung paano niya napipigilan yung inis niya dahil ha
lata namang napipikon na din siya.
Anong gagawin ko? Titigan kang kumain? Pang-asar na tanong ko.
Pwede mo ding pakainin ang anak natin kung gusto mo. Tumayo siya at biglang ibinig
ay sakin si Lance at pagkatapos ay dumiretso na sa kusina.
What the!
Ako yung galit dito diba?!
Bakit binabaliktad niya?!
Wala akong nagawa kundi sumunod sa kanya.
Ang totoo, hindi pa naman ako kumakain at medyo nagugutom na din ako pero pinigi
lan ko ang sarili ko. Pride Chloe, pride.
Tahimik lang kami habang kumakain siya at pinapakain ko si Lance.
Si Andrea naman ay tahimik lang din habang nakikiramdam. Alam niya na sigurado n
a theres something going on. Hindi naman kami normal na ganito e. Maingay kami pa

g nasa bahay. Hindi tulad ngayon na ang tanging naririnig lang ay ang tunog ng k
utsara at tinidor habang tumatama sa plato.
Ilang minute din kaming hindi umiimik ng biglang umubo si Andrea at napatingin k
ami sa kanya. Hehe.. Nasamid ako. Hehe. Ay Ate, Kuya.. Pwede ba akong lumabas nga
yong gabi?
Ha? San ka pupunta?Tanong ko sa kanya.
Uhm.. Lumuwas po kasi dito ang mga pinsan ko galing probinsya.. Maggagala lang po
sana kami. Kung ok lang naman po.
Baki-- Pagsasabihan ko pa sana siya na dapat maaga pa lang ay nagsabi na siya pero
biglang nagsalita si Dylan. Sige. Dalhin mo na lang yung isang susi para pag umu
winingnan kahit nagdadabog ako.
Pambihira tong lalaking to!! Akala mo naman susuyuin ko siya?! Hindi uy!
I took the shower. I lost track of the time dahil Im thinking things over.
Kung hindi pa kumatok si Dylan, baka hanggang ngayon nasa ilalim pa din ako ng s
hower.
Chloe! Ano bang ginagawa mo diyan? Ang tagal-tagal mo naman! Sigaw niya sa labas n
g CR. He tried his best to sound mad pero halata pa din yung pag-aalala sa tono
niya.
Hindi ako assuming ha! Siguro akala niya suicidal na ako sa sobrang tagal ko sa
CR. Sa tantya ko, mga 45minutes ata ako sa loob.
Ng hindi ako sumagot, kinalampag niya yung pinto. Chloe, ano ba?! This time, nag-r
adiate na yung tension sa boses niya.
Oh, my poor husband. Hindi ka pala magaling na actor pagdating sakin.
Mabilis akong nagbihis ng hindi pa din sumasagot.
Ng buksan ko ang pinto, aktong kakatok nanaman pala si Dylan pero natigilan siya
.
He seemed to be inspecting me at ng Makita niyang wala naman akong ginawang kung
ano sa katawan ko, he breathe a sign of relief.
What took you so long sa loob?
Ano bang problema mo?
Kanina pa ako nasi-CR pero ang tagal-tagal mo!
Ang daming CR sa ibang kwarto at sa baba, bakit hindi yun ang ginamit mo?
Bakit pa ako lalabas kung may CR naman dito sa kwarto?
E di gamitin mo na! Tapos na ako diba? Nilagpasan ko siya at nagpatuyo nan g buhok.
Pumasok naman siya sa CR at wala pang dalaga tong may atraso saken, ikaw pang may
gana na mandeadma?
Paano kita kakausapin e ayaw mo ngang makipag-usap sakin?

Kaya hindi mo na susubukan?

Ano pa bang ginagawa mo ha? Pinatayan mo pa ako ng cellphone kanina kaya hindi ki
ta ma-contact. Tapos ngayon, ganyan ka.
So.. ako na ang may kasalanan ngayon?
Chloe, ano ba?! Hindi naman to tungkol sa kung sino ang may kasalanan! May problem
a tayong dapat na pinag-uusapan hindi yung nagsisisihan! Inis na sabi niya. Medyo
tumataas na din yung boses niya indicating na konti na lang mauubos na ang pase
nsya niya.
Wala naman tal--!!
Eeeeeeeecckkkk!!
(a/n: Walang kokontra ok?!)
Natigilan kami pareho sa sigaw ni Lance mula sa kabilang kwarto.
Sabay pa kaming napasabi ng: Si Lance. Tara. At nag-unahan pa kaming lumabas para
puntahan ang anak namin.
Kahit anong pagmamadali ko, nauna pa din si Dylan na ngayon ay buhat na si Lance
. What happened? Tanong ko kay Dylan.
I dont know. Hes not crying.. Sumigaw lang siya. Tiningnan ko si Lance. Hindi nga si
ya umiiyak.
I looked around the room para tingnan kung anong dahilan ng pagsigaw ni Lance. P
ero wala naman akong makitang kahit na anong strange.
Weird. Bakit siya sumigaw? I asked absentmindedly.
Lances now laughing at Dylan. Nilapitan ko sila.
I think I know why.
Why? I asked him curiously.
Naramdaman niya siguro na nag-aaway tayo. Tiningnan ako ni Dylan sa mata. At yun n
a! Tumaas na ang white flag ko. That easy.
We kept quiet for one full minute at sabay na nagsabi ng Im sorry. We stared at eac
h other and both laughed.
Pati si Lance nakisali sa tawanan namin ni Dylan.
You little boy.. I kissed Lances cheeks. When I thought na imposibleng maayos namin
yung away ngayong gabi, tapos sa simpleng sigaw lang ni Lance, tiklop kami.. Ib
ang klase.
Kung alam ko lang na ganito ang mabilis na paraan para magkaayos tayo.. kanina ko
pa dapat pinasigaw si Lance. Dylan said sincerely.
I smiled at him Im sorry. Ang bitch ko kanina.
Konti. But its fine. May dahilan ka naman e. Pero Chloe, you should know that Im fa
ithful to you. Pinakasalan kita. Hindi ko sasayangin ang lahat ng panahon at eff
ort natin pareho kung magloloko lang ako. Please. Believe me.

I do. And Im sorry.

Bati na tayo ha? He pulled me into a hug habang nasa kabilang braso niya naman si
Lance.
Of course. I hugged them tight.
Pinatulog namin si Lance.
Dylan checked the locks around the house before we resign to bed.
My heads resting on his chest when I remembered something.
Daddy..
Hmm? He murmured sleepily.
Kanina.. Sabi ni Ashley naiiwan mo lang daw ang cellphone mo kapag excited ka.. o
may sobrang importante kang inaasikaso.. The first time that youve left your pho
ne, anong dahilan?
I felt his body stiffened and suddenly relaxed.
There was a long pause til I finally got the answer that I wasnt expecting.
-Chapter 44. Instinct and Suspicion. <-- Definitely not a good combination.
-Chloes POV.
Dylan? I propped myself up para tingnan ang magaling kong asawa.
=________=
Tingnan mo tong lalaking to. Nag-uusap kami tapos tutulugan ako?
Sakto pa talaga sa tanong ko ha. Very nice. Hmm.
Youre really a discreet man, Dylan Caine. Goodnight. I kissed him lightly.
Hindi agad ako nakatulog ng gabing yun.
Sure okay na kami ni Dylan. Pero yung ugat ng hindi namin pagkakaintindihan.. it
remains a puzzle to me.
Talaga bang wala lang silang contact?
But why do I feel like theres something more?
Bakit ba hindi talaga ako mapakali sa issue kay Ashley na yan?
Bakit pakiramdam ko talaga may hindi sila sinasabi sakin?
Kung meron man, bakit ayaw nilang sabihin?
Its not like I wouldnt understand, right?

Understanding is my middle name.

I drifted off to sleep while thinking things over.
-I woke up for a start.
I saw Dylan reaching for his car keys on the floor, and thats when I realized wha
t wake me from my sleep.
Good morning, beautiful. He smiled apologetically and leaned to kiss me. I didnt mea
n to wake you, kaso nalaglag yung susi ko.
Its okay. What time is it? Aalis ka na ba? I glanced at the wall clock. 6:00 am? Ang
aga pa a.. Hindi ko sinasadya na magmukhang suspicious pero sobrang aga pa talag
a para sa pag-alis ni Dylan. Wala naman siyang shoot ngayon.
He looks uneasy and I eyed him questioningly. Ahh.. I forgot to tell you that we
are rehearsing today. I left early yesterday kaya hindi kami natapos. Babawi lan
g ako sa kanila.
When I didnt respond, he kissed me again and turned. I better get going. I love yo
u.
Now, its not just suspicion. Womans instinct nato.
He is definitely acting strangely.
Dylans POV
I almost tripped over the stairs sa pagmamadaling makaalis ng bahay.
Kuya? Aalis ka na ba? Andrea stopped me before I made it to the door. Kagigising l
ang niya at pupunta ata siya sa kusina.
Err.. Yep! Sige. Tapos umalis na ako.
Damn!
Why am I acting like this?
I feel really anxious.
I was in deep thoughts while driving papunta sa bahay ng banda.
Dun naman talaga ako pupunta e. Pero hindi naman ganito kaaga.
Ang totoo kase niyan..
Iniiwasan ko na iinterrogate ulit ako ni Chloe.
As much as possible ayoko na pag-usapan nanaman namin si Ashley.
Dont get me wrong.
Pero ayoko lang na mag-away nanaman kami.
I know her. Hindi naman siya agad makikinig sa explanation e. Paiiralin niya yun

g emosyon niya and shell think little of herself and would end up para mag-self p
ity nanaman siya. I dont want that. Gusto kong pakawalan niya na lang yung issue
tungkol kay Ashley.
I used my key para pumasok sa bahay at pumunta sa kwarto ko noon.
Pero kakapasok ko pa lang, bumungad na sa akin ang natutulog na si Ashley sa kam
a ko.
What in the hell?!
Why is she here?
Glad she was in deep sleep kaya hindi niya ako namalayan.
Agad akong lumabas.
And what was she thinking?
Hindi man lang siya nag-lock ng kwarto e puro lalaki ang kasama niya dito?
E ano bang pakialam ko?
Tsk. Hindi pa din siya nagbabago. Napaka-careless pa din.
Napailing na lang ako at pumasok sa kwarto ni Jin. I really need to sleep.
Isa din to sa mga dahilan kung bakit ako umalis ng maaga e. I barely slept last n
ight.
Nagpanggap lang naman akong natutulog kagabi para iwasan yung tanong ni Chloe. T
apos hinintay ko siyang makatulog. Pero sobrang nag-iisip ata talaga siya na hal
os alas-dos na e gising pa.
And I forcefully wake myself up early para makaalis agad at this is the end prod
uct. Me being whacked.
As expected. Hindi naka-lock. Well, boys dont necessarily need to lock their room
s.
He was sleeping soundly at nakanganga pa.
Eww. Kung nakikita lang siya ng mga fans niya na ganito. Haha.
At dahil sa magandang idea na yan!
Inilabas ko ang cellphone ko and took a few shots.
HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!
Sige Jin. Ngayon ka mang-asar sakin at ipo-post ko talaga sa Twitter tong mga pict
ures mo. XDDDDDDD
Bully kase tong rapper nato e. (Well, pareho kaming sub-vocal at rapper), ang laka
s makapantrip e. Subukan naten ngayon. Haha. Ayos din pala to. May pangba-blackma
il ako sa kanyaWait! Bakit nga ba hindi ko din gawin sa iba? Haha
Inisa-isa ko ang mga kwarto ng mga bandmates ko.
At kagaya ng inaasahan. Nasa parehong estado sila ni Jin. Haha. Si Jeremy ang so

brang malala! Wala ng cover yung kama niya at lahat ng mga unan ay nasa sahig at
kulang na lang ay malaglag siya sa kama sa pwesto niya.
Sumasakit yung tiyan at lalamunan ko sa pagpipigil ng pagtawa. Haha
Pero nang pumasok ako sa kwarto ni Cliff, I was really disappointed to see his b
ed clean at sakto namang lumabas siya sa CR na bagong paligo.
Oh? Ang aga mo naman ata? Pinalayas ka na ba ni Misis sa bahay? Haha
Humiga ako sa kama niya. Sa aming lahat, si Cliff ang pinakamaayos sa gamit. OC
e. Siya din ang pinakaseryoso pagdating sa trabaho.. Siguro that explains why hes
the leader of the band. Though everytime na may magtatanong sa kanya kung bakit
sa tingin niya siya ang ginawang leader ng FTI, ang palaging sagot niya e: Maybe
because of my good looks. You know, ako ang pinakagood-looking sa aming lahat. A
ng kapal diba? Pero totoo naman.
Balik tayo sa present.
Naaa. Hindi nu. I just have to get some sleep bago tayo magpraktis.
Wow! Hindi ka pinapatulog ni Chloe?! Youre such a lucky man! Cliff exclaimed.
I threw a pillow at him pero nasalo naman niya. Gago! Hindi yun. Alam mo na..
We know each other so well kaya simpleng gestures at words lang e nagkakaintindi
han na kaming lima.
Oh? Hindi mo pa din ineexplain sa kanya? Seryosong tanong niya.
I stared at the ceiling. Hindi mo kilala ang asawa ko. The more she knows, the mo
re she doubts. At wala naman na siyang dapat pang malaman. Its all in the past. W
hy would I still be digging it?
Honestly? I think she has the right to know. Napatingin ako sa kanya. Kapag mga se
ryosong usapan, si Cliff talaga ang dapat lapitan. Kasi kung sa iba, pagtatawana
n lang ako ng mga yun at magsa-suggest ng mga kalokohan. Magkakasing-edad lang n
aman kami.. Except for Liam na bata sa amin ng isang taonthough I know he has sec
rets in his pocketbut Cliffs always been more mature than any of us.
Alam ko. Ang hirap lang talagang sabihin sa kanya.
Well, thats the problem. But at least sinabi mo diba? Kesa naman magduda yun sayo..
Ngayon pa na nandito si Ashley.
Oo nga pala! Bakit dito natulog yun? At sa kwarto ko pa? I asked him accusingly.
Hoy, dont give me that look. Saan mo naman siya gustong patulugin? Sa kwarto namin
g apat? O sa sala?
I rolled my eyes at him You know that thats not what I mean.
Oo nga. E hindi ko din alam. Nagulat din naman kami ng dumating siya kahapon. Sab
i niya magbabakasyon lang daw siya e.. Pero.. I think hes deciding kung sasabihin
niya sa akin o hindi yung naiisip niya.
Pero?
He let out a deep sigh. Let me just give you an advice. Be careful. I think she b
ecame more interested ng makilala niya si Chloe.

Oh God! I covered my face with my hands. Ano ba tong nangyayari nato?

Pambihira naman o. >_______<
Ang hirap maging gwapo nuh?! Problema ko din yan e! Haha
Shut up Cliff. Youre not helping.
At ang gago, pinagtawanan lang ako.
Chloes POV
The days passed by like a blur.
It was uneventful.
Dylan gradually resumed to his normal stateyung hindi na palaging mukhang kabado
at kinakabahan; yung cool na superstar-turned father-and now back as a bassist/r
apper/composer/sub-vocal ng FT Island na kilala ko.
Except for the fact na ayaw niya akong pumunta sa bahay ng FTI.
May naiisip na akong dahilan kung bakit, pero ayokong mag-assume. Thats not healt
hy.
Anyway, last night was the grand relaunching of Marvs Intl at may hangover pa ako
sa mga nangyare.
Kabadong-kabado talaga ako kagabi kasi ang daming mga kilalang tao ang umattend
sa event.
There was a Fashion Show pa na naganap at kami ni Prince ang main ramp models.
I struggled, of course. Since hindi naman ako talagang sanay na sanay sa mga gan
un.
Pero fortunately hindi naman ako gumawa ng kakaibang eksena. Haha. Prince was a
very supportive partner and I will truly miss him ngayong dumiretso na siya sa E
urope AGAD after ng show. That man! Hindi man lang nag-warning!
Basta na lang lumapit saken at sinabing mamimiss niya daw ako and I should take
care of myself since mawawala siya for quite some time! I mean, mismong oras ng
pag-alis niya tsaka siya nagpaalam.
Para daw less drama. Kaines!
The whole band was also there para manuod and they really attract much of the at
tention that night.
They all looked awesome sa mga suot nila at proud na proud sila sa pagpapakilala
sa stylist nilang si Sasha na isa sa mga gumawa ng wedding gown ko. Shes such a
sweetheart. ^_____^
After the interview and party, almost 4am na kami nakauwi ni Dylan at its almost
6pm.
I looked at Dylan as he went out of the bathroom. Hello there, sleepyhead. Hows yo
ur sleep? He kissed the top of my head as he dries himself.

Dreamt of you. I smiled sweetly.

Well I suppose it was good.
Superb! ^_____^
Thats nice! Up for something to eat?
Err.. Now that youve mentioned it, Im starving.
Dress up. Well eat outside.
-Niel is that you?! Sabay kaming napalingon sa tumawag kay Dylan. Well, hindi naman
kami sure kung siya yung tinatawag e. Parang instinct lang.
Nasa private bistro kami ni Dylan and were eating our dessert when that voice cam
e in.
A-ashley? And yes! That is the one and only BESTFRIEND Ashley. Wow. I havent heard
from her for quite some time now.
She came closer and beamed at us.
Dylan stood up and greet her. What are you doing here? Tanong ni Dylan sa kanya.
I was with ose.
Just sayin.
Shes right Dylan. Wag kang magpanggap. Dylan gave me a nervous look. I raised a bro
w.
Damn Chloe. Bakit hindi mo alam yun?
Alam mo Chloe, paborito ni Niel ang cheese cake. Palagi siyang nagrerequest sa ak
in noon na ipag-bake ko siya. Remember Niel? She smiled at him meaningfully.
Talaga Dy? Tanong ko.
Namimiss mo na siguro yun nuh? Why dont you guys stop by sa bahay ng band and Ill b
ake? I got my things naman dun kasi kaka-bake ko lang ng muffins kahapon. ^_____
^
You stay at the bands house?
Yep! Since I arrived! Hindi ba sinabi ni Niel?! Sa kwarto niya nga ako natutulog
e. Haha She said casually.
I feel my temper rise up.
Really? I looked at Dylan warningly. He shifted on his seat. Pero bago pa siya mak
asagot, tumayo na ako. I guess I have to go. Nakalimutan ko kasi na may important
e pa akong pupuntahan. Dylan might want to come with you.
Of course not! Were going. And he escorted me out of the bistro pagkatapos magbayad
.
I remained silent habang nagda-drive si Dylan.

Nakatingin lang ako sa labas.

Grabe. I cant take it all.
Ano nga bang kinaiinis ko?
MADAMI!
Youre mad at me. Simula ni Dylan.
At least youre not stupid para hindi malaman. Mahinang sagot ko.
What did I do this time?! Inis na tanong niya din. At itinigil niya pa ang kotse.
Tiningnan ko siya sa mata.
Yun na nga e! You didnt do anything! Bakit pakiramdam ko pinagmumukha akong tanga
ng bestfriend mo?! Bakit kulang na lang i-broadcast niya sa buong mundo na mas m
adami siyang alam kesa sakin tungkol sayo?! Why does she sound like she s implyin
g something that I don t know? Bakit?!
Ngayon ko sobrang nararamdaman yung kahihiyan sa nangyari kanina.
I looked stupid in front of her.
I tear escaped from my eye and I wiped it before it actually stream down my face
.
Dylans face softened. Chloe please. Dont cry. Im s--
Just drive. I said and looked outside the window.
He didnt argue and we fell silent on our ride home.
It s definitely difficult to handle suspicions. Idagdag pa yung instinct. THey a
re most of the time close to the truth. And I don t like what I feel.
-Chapter 45. The little things.
-Chloes POV
You cant be serious Chloe! Ano ba?! Inis na sigaw ni Dylan sa akin habang nasa kwar
to kami.
Of course I can. Now, san mo gusto? Dito o sa guest room? Tama. Pinapapili ko siya
kung saan niya gustong matulog dahil hindi ko talaga matitiis na magkasama kami
ngayon sa iisang kwarto. Milagro pa nga na hindi ko pa isinasama si Lance sa pa
g-alis ng bahay sa sobrang sama ng loob ko sa kanya e.
Nag-facepalm siya at tumalikod sa akin. I can see that hes really frustrated pero
masama talaga ang loob ko e.
Nang hindi siya sumagot, kumuha ako ng gamit sa walk-in closet namin at nagkusa
na akong lumabas ng kwarto. Ako na lang ang matutulog sa guest room.

Pwede ba mag-usap tayo? Sinundan ako ni Dylan sa guestroom pero bago pa siya makap
asok sa loob, isinara ko na iyon.
Sunud-sunod naman ang pagkatok niya. Chloe, please naman oh.. Wala pa tayong isan
g buwan na kasal tapos ganito?
Yun na nga. Wala pa kaming isang buwan pero mas madami pa kaming nagiging proble
ma kumpara nung hindi pa kami kasal.
Sumandal ako sa pinto knowing that Dylans doing the same thing at the other side
of the door.
Why wont you tell me about her? Tanong ko. Alam ko naman dinig niya yun. Hindi nama
n sound-proof ang room nato. Yung kwarto lang namin at ni Lance ang sound-proof d
ito.
Why are you making a big issue out of it? Mahinang tanong niya din.
I know this is really tiring. Napapagod din ako na paulit-ulitin ang issue nato.
Pero hindi naman niya ako sinasagot kaya paikot-ikot lang kami.
Because it is a big issue. Come on Dylan. Please tell me. Who is she?
Chloe.. I already told you. Shes just a fr--
Of course shes not JUST a friend! Bakit ba ayaw mo pang sabihin sa akin? Its obviou
s na may iba pa siyang role sa buhay mo.
WALA! Wala siyang ibang role sa buhay ko.. AKala niya siguro hindi ko narinig yung
kadugtong ng sinabi niya.. Wala na..
Dahan-dahan kong binuksan ang pinto.
Tama ako. May nangyari noon. Ayaw niya lang sabihin.
Wala na?
Nag-iwas siya ng tingin sa akin.
Dylan! Anong wala na?! Hindi ko mapigilang sigawan siya. Sabay pa kaming napatingi
n kay Andrea na mukhang lalabas ng kwarto ni Lance pero biglang pumasok lang uli
t sa loob.
Wala. Matulog na tayo. Bukas na lang tayo mag-usap. Pabalik na siya sa kwarto nami
n pero hindi na ako makakahintay ng bukas para malaman kung sino ba talaga si As
hley.
Hinawakan ko siya sa braso para pigilan.
Ngayon tayo mag-uusap! Bakit ba takot na takot kang malaman ko kung sino si Ashle
y? Its not as if pinagtataksilan mo ako kaya ayaw mong makilala ko siya. Hindi na
man diba?
Humarap siya sakin. Kung kanina mukha siyang frustrated, ngayon galit. Galit na
galit.
Pinagtataksilan? Ganyan ang tingin mo sakin? After all of these, yan ang iniisip
mo? He muttered under his breath.
Masisisi mo ba ako? Masyado mong protektahan yang kung anumang meron sa inyo ni A

shley noon. O baka hanggang ngayon? Come on! Tell me!

Tiningnan niya ako ng matalim and pinched the bridge of his nose.
Palagi niyang ginagawa yan kapag sobrang naiinis na siya.
Thats it. Alis na muna ako. Magpalamig ka muna ng ulo. Tinanggal niya ang pagkakaha
wak ko sa kanya at nagsimula ng maglakad paalis.
At saan ka pupunta?!
e. Swear. Ngayon lang
o sa bahay ng parents
wala.. Parang biglang

Kay Ashley?! HA?! I have never been this mad in my entire lif
ako nag-hysterical ng ganito. Kahit nung araw na umalis ak
ko, pigil na pigil ko pa ang sarili ko noon. Pero ngayon,
sumabog na lang lahat ng kinikimkim ko.

Tumigil naman si Dylan at humarap muli sa akin.

Thats the exact reason kung bakit hindi ko sinasabi sayo kung anong meron samin ni A
shley! Tingnan mo nga yang reaction mo! Wala ka pang nalalaman pero naghi-hyster
ical ka na! Kung anu-ano na agad ang iniisip mo. You think too little of yoursel
f!
So inaamin mo ng meron talaga akong hindi nalalaman tungkol sa inyo ni Ashley? Hal
os bulong na tanaong ko.
Gusto mo ba talagang malaman ang totoo?
Ngayong sasabihin niya na. Gusto ko ba talagang malaman?
Handa ba ako sa kung anuman ang malalaman ko?
Matatanggap ko ba?
Pero ano pang sense ng lahat ng to kung hindi ko naman papakinggan?
Bahagya akong tumango.
Shes my EX. Mabilis na sagot ni Dylan.
And? Pag-initiate ko. Halata naman kasing may kasunod yung sasabihin niya.
Muntik ko na siyang pakasalan.
Pakiramdam ko nanlambot yung mga tuhod ko. Nag-uunahan ding tumulo yung luha ko.
Naitakip ko na lang ang kamay ko sa bibig ko.
Paanong nangyari yun?
Akala ko ba sakin lang siya nag-propose ng marriage??
Nagbago naman ang expression ni Dylan ng makitang umiiyak ako. Lalapit na sana s
iya pero sinenyasan ko siyang wag na.
W-when was this? Lakas-loob na tanong ko.
Huminga muna siya ng malalim bago sumagot. 5?6 years ago?
That was during his FT Island days..
What happened?

Chloe, really. That was long ago.

Answer me!
I left!
Pareho kaming natigilan sa sagot niya.
Why would he do that?
At kaya ba kumalas noon si Dylan sa FTI ay dahil kay Ashley?
How about now that shes here?
Dont overthink Chloe.
No. Tell me more..Nandito na lang din naman e. Might as well alamin na ang buong k
wento diba?
-You can tell me to stop.. Mahinahong paalala sakin ni Dylan. Mga limang beses niya
ng inulit ang line na yan mula ng umupo kami dito sa sala at pinakwento ko ang
nangyari sa kanila ni Ashley before.
At tuwing matatahimik ako at mag-iisip, sinasabi niya yan.
No. Continue.. Im half-lying while hugging a pillow. Nasa tabi ko si Dylan pero he
made sure to keep a distance. Hindi ko din alam kung bakit ba ako nagkakaganito
kahit medyo nag-subside naman na yung galit ko kahit papano.
Nang hindi siya umimik, ako na lang ang nagtanong.
Tell me about her.. How was she?
Chloe, tama na. Hindi naman na importante yun e.
Gusto kong malaman.
Mabait naman siya. Close nga kami noon e. May pagkamaldita nga lang pero ok naman
pag nakikilala. May tendency din siyang maging inggetera. Spoiled din kase at s
anay na nakukuha palagi ang gusto kaya naman nagkaganun. Pero sobrang close niya
sa banda. Kahit sa CNBlue. Kase nga magkakasama kami sa training. Nung mga pana
hon na yun, siya pa lang ang babae sa company kaya prinsesa ang turing sa kanya.
. At kaya napilitan din ako na ligawan siya. Hindi ko naman kasi alam na magugus
tuhan niya ako. At wala din akong alam na masama pala sa kanya kapag hindi napag
bibigyan sa gusto. Nung una kinakausap ako ng handler niya na pagbigyan ko na la
ng daw muna si Ashley. May mga panahon kasi noon na hindi umaattend ng rehearsal
s si Ashley lalo na kapag hindi ko siya pinapansin. Hanggang sa dumating na nga
sa point na nagkulong na daw ito sa kwarto. Wala naman akong pakialam noon. Kasi
hindi ko naman siya kaanu-ano. And there. She attempted suicide.
I gasped!
OMG!
Hindi ko ineexpect mula kay Ashley yun. Wala sa hitsura niya ngayon na may ganoo
ng background siya.
Kinausap ako ng parents niya na kung pwede daw sana na pagbigyan ko yung gusto ni

Ashley. DAhil inosente naman ako noon at nakialam na din si Clein e.. Sabi niya
temporary lang naman daw. Kaya pumayag na ako. Nung una naging ok naman si Ash.
Sweet at caring. Kung tutuusin ideal girlfriend na nga. And shes smart. Pero wal
a talaga akong maramdaman sa kanya kundi bilang kapatid lang. Minsan kasi nakiki
ta ko sa kanya ang ugali ni Mische na nagkataong nasa America naman noon. At dah
il naging busy na nga ako sa mga gig ng band. Halos wala na din akong time sa ka
nya, nagsimula na yung paggawa-gawa niya ng eksena sa bahay ng band o kaya naman
ay kapag magtatagpo kami sa FNC. Natotolerate ko pa nung una kasi iniintindi ko
din yung condition niya. Kasi nga may Psychological problem siya. Hindi naman s
iya baliw.. I dont know, ADHD ata or something? Tapos ang bilis-bilis din ng mood
swings niya. Minsan basta na lang siya umiiyak sa harapan namin o kaya naman ay
nagbabasag ng gamit sa bahay. Pag minsan naman sobrang jolly ng mood niya at na
gpiprisinta pa magluto. Shes a good cook. Wag nga lang mattyempuhan na may sumpon
g dahil baka maglagay ng lason.
He paused and I took the opportunity to digest all of the information.
Hindi ko lang talaga inexpect na ganun yung nangyari sa kanila.
G-gaano kayo katagal? A-at anong nangyari? Gusto kong malaman kung paano nakakalas
si Dylan kay Ashley. Considering na ganoon pala ang ugali niya.
Well, we lasted for three months. Grabe. Kung alam mo lang ang dinanas ko sa thre
e months na yun. May mga chances pa na inaatake siya kapag may performance kami
at may time pa na napilitan talaga kaming magbackout kahit mismong nasa backstag
e na kami dahil hindi talaga titigil si Ashley hanggat hindi ko siya pinupuntaha
n. And there.. Napagod ako. At naawa din ako sa mga kabanda ko. They worked hard
for every performance at nasisira lang ng dahil kay Ashley. Kahit first love ko
ang pagpeperform, nagdecide ako na kumalas na lang sa kanila. Pati sa company. I
looked at Dylan and hes smiling bitterly. Parang naaalala niya pa yung mga araw
na binitawan niya yung pangarap niya ng dahil lang kay Ashley. Ngayon parang ako
naman yung nagagalit kay Ashley. Nang dahil sa kanya kaya nawala kay Dylan yung
pangarap niya.
Mabuti pumayag si Ashley..
Hahaha. Pumayag?! Nagwala siya! She attempted another suicide pero wala na akong
pakialam. Hindi na din ako mapakiusapan nina Clein dahil umalis na nga ako sa co
mpany. Binayaran sila ni Papa para sa kontrata. And take note, siningil ako ni P
apa dun ha! That old man! Napakatuso. Napangiti din ako. I imagined his father na
gging Dylan about his debt. Haha. Its so funny.
It feels good to see you smile.. he stucked my hair at the back of my ear. I held
his hand and placed it in my cheek. I smiled at him. See? UNDERSTANDING is defi
nitely my middle name!
Then what happened?
Yun. Wala naman na silang nagawa e. Naintindihan naman din ako ng banda. Pero hin
di na sila kumuha ng ibang bassist. Si Jin na yung nagtake over sa pwesto ko han
ggang sa nakakuha sila ng opportunity sa Japan at dun na nagsimula yung career n
ila sa international business. Tapos ako naman, kinuha ako ni Beth. Utang na loo
b ko nga sa kanya yung narrating ko. Shes the best manager in town that time. Bef
ore I met you. He moved closer to me, this time hindi ko na siya pinigilan. I res
ted my head in his chest and he hugged me tightly. Kung hindi lang siguro naging
ganun kasakim si Beth, baka hindi pa din ako bumalik sa banda.
But what happened to Ashley? Na-curious kasi ako sa kung anong nangyari sa kanya a
fter na hiwalayan siya ni Dylan.

Oh. Their family migrated to states ata? Basta umalis sila and she never got the
chance to debut. Kase sobra yung attitude e. Sayang nga yung talent niya. Napapai
ling pa si Dylan.
Mabuti na lang pala at naisip ni Dylan yun. Pero kung hindi, e di wala si Lance
ngayon. Wala kami.
Naisip mo ba, blessing in disguise si Ashley. Biglang nasabi ko na lang. Nagtaka n
aman si Dylan. E kasi tingnan mo, kung hindi ka nasakal sa kanya, hindi mo maiisi
pang kumalas sa banda at magsolo at wala akong aattendan na party at hindi tayo
magkakakilala. Wala sana si Lance, diba?
Grabe talaga si Bro. Ibang klase yung mga paraan niya.
Pero bakit hindi mo agad inexplain sakin? Kase reasonable naman ang dahilan niya e.
Ayoko lang kasi na balikan pa yun. Naasar din kasi ako na isipin pa ulit ang mga
nangyari. Ok na ngayon e. Fair point well made. Kahit naman sino talaga ayaw ng b
alikan yung masasaklap na experiences nila. Maliban na lang kung masokista ka!
But how about now?
What about now?
Nandito na ulit si Ashley..
So? Were married. I dont care about her at hindi niya na ako madadaan sa drama niya
. Wala naman akong responsibilidad sa kanya ever since.
Kalma lang. Nagtatanong lang ako. Haha. Hayblad kase agad e.
Tumawa lang siya.
At yun.
Silence.
Hindi ko alam kung ilang minuto kaming natahimik ng kumalas ako sa pagkakayakap
niya.
Check ko lang si Lance. Ngumiti siya sa akin at dumiretso na ako sa kwarto ni Lanc
e.
I stared at our little angel while hes sleeping.
Lances the reason for most of the things in my life.
Mawala na talaga sa akin lahat wag lang siya. Sila ni Dylan.
Humiga ako sa tabi niya. Wala na dito si Andrea. Kanina pa siya lumabas dito nun
g nasa sala kami ni Dylan.
Hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako, kung hindi lang ako naalimpungat
an sa tunog ng gitara.
Kinusot ko ang mata ko at nakita ko si Dylan sa may couch. May hawak na gitara a
t nakatingin sa akin.
Napaupo ako pinanuod siyang tumugtog at kumanta.

Little Things by One Direction

(a/n: Obvious bang kagabi ko pa ginagamit ang kanta nila? Haha. Walang basagan n
g trip, okay! Haha)
Your hand fits in mine Like it s made just for me But bear this in mind It was m
eant to be And I m joining up the dots With the freckles on your cheeks And it a
ll makes sense to me
Napangiti ako sa lyrics ng kanta niya.
Mukhang napagtripan nanaman ng Mister ko ang mga papel at ballpen niya a.
I know you ve never loved The crinkles by your eyes when you smile You ve never
loved Your stomach or your thighs The dimples in your back at the bottom of your
spine
But I ll love them endlessly
Tumayo siya at lumapit sa akin. Pinanuod ko lang siya. Ive always loved his voice
. Napaka-relaxing lang.
I won t let these little things slip out of my mouth But if I do, it s you, Oh i
t s you, They add up to I m in love with you, And all these little things
Umupo siya sa tabi ko at tiningnan ako sa mata. Corny ba kung sasabihin kong kin
ikilig pa din ako pag ginagawa niya to? I mean, ang daming beses niya na akong ki
nantahan at original compositions pa ha.. Pero every time, naaamaze pa din ako.
Parang laging may bago.
You can t go to bed, Without a cup of tea, And maybe that s the reason That you
talk, in your sleep And all those conversations Are the secrets that I keep Thou
gh it makes no sense to me
Oh diba? Every little details matter to him. Hindi ko na nga napapansin yung mga
bagay na yun e. Pero alam niya. Im a very lucky woman, right? ^__^
I know you ve never loved the sound of your voice on tape You never want to know
how much you weigh You still have to squeeze into your jeans But,
You re perfect to me
Ang arte-arte ko, but I suddenly feel emotional. Naiiyak talaga ako kapag sinasa
bi niya na ako na ang pinaka-perpektong babae para sa kanya. Pero ewan ko. Masya
do talaga akong nadadala sa kanya.
I won t let these little things slip out of my mouth But if it s true, It s you,
It s you, They add up to I m in love with you, And all these little things
Nag-pause siya saglit at pinunasan ang luha ko.
You ll never love yourself Half as much as I love you You ll never treat yoursel
f right, darlin But I want you to, If I let you know, I m here for you, Maybe y
ou ll love yourself, Like I love you Oh
And I ve just let these little things Slip, out of my mouth, Cause it s you, oh
it s you, It s you, They add up to And I m in love with you, And all these litt
le things,
Hanga ka nanaman sa boses ko.Pagyayabang niya sa akin.

Pabirong hinampas ko siya sa braso at tumawa. Oo na. Whats with the song? Curious n
a tanong ko.
Well, I just want you to know na wag mong minamaliit yang sarili mo cause you mean
everything to me. Be proud of yourself. Youre the most amazing woman I know. No
one else comes close.
Diba kanta yun?
Naman oh! Andun na e! Seryoso na e! Basag talaga to. Nag-pout siya.
Haha. I love you talaga. Sobra. I kissed him and I can feel his smile between our
lips.
Good. But I love you more.
I cant argue to that. And we both laughed.
Come with me tomorrow. Sabi niya ng maghiwalay kami.
Saan? E diba may praktis kayo?
Oo nga. Sumama ka. Kayo ni Lance.
Ha? Bakit?
Birthday na ng bagets natin next month at kelangang pagbayarin ang mga Ninong niy
a! Natatawang sagot niya.
Napatawa din ako. Wala kasi sila nung binyag ni Lance e. Sabi nila babawi daw sa
birthday. Pero naalala ko si Ashley.
Ok lang ba? Alam mo na.. Andun si..
So? Asawa kita. Anak ko si Lance. Mas may karapatan ka sa bahay na yun kesa sa ka
nya.
I smiled at the thought.
Minsan talaga may pagka-antipatiko tongitingnan ko kase yung structure ng bahay m
ula sa labas. Ang ganda pala nu? HeheNapakamot ako sa ulo ko. What a lame excuse,
Chloe. Tsk.
E kesa naman sabihin ko sa kanya na iniimagine ko kung paano totorturin si Ashle
y. Napakachildish act nun.
Inakbayan niya ako at tiningnan ang bahay.
Ahh. Ang galing diba? Si Jeremy nag-design neto e.
Eh?Si Jeremy? T-talaga?
Haha. Ganyan din reaksyon ko nung pinakita samen ni Jeremy yung plan e. Hindi pa
nga kami naniwala na siya yung gumawa nun. Kinelangan niya pang ulitin sa harap
namin yung pagdo-drawing bago kami naniwala. Haha
Wow. Daig pang Architect a.Kung titingnan kase yung bahay, ang tipo talaga. Parang
hindi basta-bastang architect yung nagdesign. Masyado kasing may attitude yung
construction. Bawat edges, halatang pinag-isipang mabuti. Kung titingnan mo pa l

ang yung bahay maiisip mo na agad na sa FTI to dahil parang nirerepresent nito yu
ng characteristic ng ugali nila as a band e. Ang hirap iexplain pero silang-sila
yung bahay. May pagka-playful na creative na may pagkamakulit pero misteryoso.
Ganun.
Well, hindi naman din nakakapagtaka dahil bukod sa gifted talaga ng kakaibang voc
als yang si Jeremy e natripan niya ding mag-Architecture. Nakakuha na din siya n
g 3 sems noon bago nabuo ang banda. Kagaya ko din. Lahat naman kami e. Maliban k
ay Cliff na Music na talaga ang forte kahit nung bata pa. Si Liam, Film major no
on tapos si Jin naman Theatre kaya nagkakasundo sila pag natitripan mag-tape ng
kalokohan. Si Liam yung director tapos si Jin yung nag-iisang actor niya. Wala k
asing gustong makisali sa kanila. Haha. Nahawa na din ako sa pagngiti ni Dylan ha
bang nagkkwento. Nakakagaan ng loob na Makita siyang ganyan.. Ngumingiti, walang
iniisip na problema, masaya. The band does really well to him. Dito talaga siya
masaya e. Actually mas naging mukhang kontento siya mula ng bumalik siya sa ban
da. I cant blame him, this was the life that he wanted before. And he deserves th
is. More than anyone else. He had sacrificed a lot kaya dapat lang na maging mas
aya siya.
You seem happy. Komento ko.
Tiningnan niya ako. I am. Nandyan ka, si Lance, tapos kasama ko na ulit sila. Tuma
ngo siya sa direksyon ng bahay sa loob. Nun ko lang napansin na glass wall din p
ala yung bahay kaya kita sa loob na pinagkakaguluhan nga nila si Lance. Si Liam
yung may karga tapos naghahabulan sila sa sala.
You better be. Dahil kung hindi ka masaya sa pagbalik sa banda, I wont endure na p
alagi mong nakakasama si Ashley.
AKala ko napag-usapan nanatin to? Wala akong pakelam kay Ashley.Nakakunot ang noon
g sabi niya.
I kissed his cheek. I know. Pero tuwing naiisip ko na siya ang dahilan kung bakit
napalayo ka sa kanila at sa pangarap mo, naiinis ako.
He smiled at me. Hayaan mo na siya. Kayo naman ni Lance ang naging kapalit e.
Tara na nga sa loob. Bobolahin mo nanaman ako e. Haha Nagtatakbo na ako sa loob at
sumunod naman siya sa akin habang sumisigaw ng Oy wala sa vocabulary ko yung pam
bobola ha!
Humor me, mister! Haha
-Ayan na si Niel! Patay ka Jeremy! Haha Yan ang unang narinig namin ng pumasok kami
sa sala. Bukod dun, nangingibabaw yung umiiyak na si Lance.
Anong nangyari dito? Bakit umiiyak ang anak ko, ha? Tanong ni Dylan.
Lumapit naman ako kay Liam para tingnan si Lance. Agad naman itong sumama sa aki
n. Momomomomoo.. Huhuhuhu Napangiti ako. Para kasing nagsusumbong si Lance.
Whats wrong, little boy? Tanong ko kay Lance. Tumuro naman ito sa direksyon ni Jere
my.
Lagot ka Jeremy! Haha Tukso ni Jin. Nagtawanan naman si Clein, Liam at Cliff.
Hoy Lee, anong ginawa mo sa anak ko? Tanong ni Dylan kay Jeremy.

Wala naman akong ginagawa e. Na-cute-an lang naman ako sa kanya.. Napapakamot sa u
long sagot ni Jeremy.
Tapos?Tanong ni Dylan.
Wala na.. Mahinang sagot ni Jeremy.
Sinungaling! Haha. Sabihin mo, pinanggigilan mo si Lance! Haha gatong pa ni Jin.
Aish! Wag ka ngang madaldal dyan Madam Auring! Pang-aasar naman ni Jeremy dito. Nak
wento kase ni Dylan na palaging nahuhulaan ni Jin ang mga mangyayari. Hindi daw
nila alam kung mind reader ito, maalam talaga manghula o nagkakataon lang.
Gusto mo pustahan tayo..
Ayan na sa pamatay na pustahan si Jin. Patay ka na Jeremy. Haha Natatawang sabi ni
Cliff. Pag daw kase nakipagpustahan si Jin, siguradong mangyayari yung sinasabi
nito.
Itatanong ko pa sana kung anong pagpupustahan nila ng bigla nalang lumapit si Dy
lan kay Jeremy at pasimpleng sinikmuraan ito.
Aacckk--
Na sinundan ng tawanan naming lahat.
Basag trip talaga tong si Niel oh! Sasabihin ko pa lang yung pustahan e! Hindi tul
oy nagkapera. Tsk Umiiling na reklamo ni Jin.
Mukha ka na kaseng pustahan e. Ikaw naman Lee, wag mo ngang kinukurot yang anak k
o. Kung naiinggit ka, gumawa na kayo ni Sasha.
Ano?! Mga imbento mo Caine ha! Sagot ni Jeremy ng makarecover at umupo sa sofa kat
abi ni Cliff. Si Dylan naman, kinuha saken si Lance. Tumabi ako kay Liam na tahim
ik na nakikinig lang sa usapan nila.
Samantalang si Jin e nasa pang-isahang couch at may hawak na gitara.
Imbento? Ayaw mo pala kay Sasha.. Sabagay, ok na din yun. Balita ko kase merong m
ay balak manligaw dun e. Nakakalokong tukso ni Dylan kay Jeremy.
Napansin ko naman na naging stiff sa pagkakaupo si Jeremy at humarap kay Dylan.
Sinong balak manligaw kay Sasha?!
Bakit interesado ka? Pang-aasar pa lalo ni Dylan.
Hindi ako interesado. Nagtataka lang ako na may gusto palang pumatol dun! Ha-ha So
ws. Halata namang pilit ang tawa. Haha. Totoo pala na Denial King tong si Jeremy.
Napaka-isip-bata. Haha.
Oo naman! Ideal girl si Sasha, tapos tingin ko nga bagay sila nung balak manligaw
sa kanya. Haha Panloloko pa ni Dylan.
Talaga?! Sino ba yang tinutukoy mo Niel? Tanong ni Jin.
Ikaw pa talaga ang nagtanong niyan! E pamihado, nahulaan mo na kung sino! Haha. S
akin mo na lang sabihin Niel. Sabat ni Liam.
Lumapit naman si Dylan at bumulong kay Liam.

Ayy pare. Mabute na lang at hindi mo gusto si Sasha, dahil kung nagkataon, walang
wala ka sa magiging karibal mo. Hahaha Nakakalokong sabi ni Liam.
Ang lakas nilang mag-asaran. Ganito daw talaga sila e. Malas lang ni Jeremy at s
iya ang napagkaisahan ngayon.
Sus. Parang hindi ko naman alam na pinagtitripan niyo lang ako. Gawain ko din yan
uy! Haha sagot pa ni Jeremy.
Pare, gustuhin ko mang sabihin na joke lang yung sinasabi ko, kaso totoo e. Sakin
pa kase nagtatanong tungkol ke Sha. E since paulit-ulit mo namang sinasabi na ay
aw mo sa kanya, binigay ko na yung number ni Sasha. Seryosong sabi ni Dylan.
Bigla namang namutla si Jeremy. Alam na! Hahaha.
Nasa gitna sila ng tawanan ng bigla na lang silang natahimik at napatingin sa pi
ntuan kaya napabaling din dun ang tingin ko at nakita ko si..
Ashley.. Hehe. Andyan ka na pala. Bati ni Jin dito ng walang umimik sa kanila.
Napatingin sakin si Dylan pero nginitian ko lang siya at mukha naman siyang nakah
inga ng maluwag.
Ano bang tingin niya saken? Nagsisimula ng gulo? Hindi nu! Kahit gustong-gusto ko
ng kalbuhin ang psychotic na yan, hind ko gni Dylan habang si Lance naman ay muk
hang irritable sa paghawak-hawak niya dito.
At ano daw? Family?! SILA?!
Aba! Ang kapal lang niya ha! Siya ang nagbuntis at nagpakahirap kay Lance at siy
a bigla ang naging kapamilya? At siya ang asawa ni Dylan?! Hindi naman ako makak
apayag niyan!
Ehem. Napatingin naman silang lahat sa akin.
Oh.. Chloe, right? Lecheng babae to. Sinasadya niya ba talagang ipamukha saken na h
indi niya matandaan ang pangalan ko?! >____< Nandito ka pala. I didnt notice you.
Hehe At ngumiti siya ng fake. Poker face din to e.
Well, kung ang mga kulang-kulang sa pag-iisip e nakakaarte, ano pa ang mga matit
ino diba? Hindi papakabog!
Tumayo akotake note: WITH POISE, mabuti na lang at madami akong natutunan sa mode
lling career ko kaya kering-keri ko ang mga ganitong eksenaat binigyan siya ng ma
tamis na ngiti.
Yung mga lalaki naman parang natataranta na ewan pero hindi ko sila pinansin. Lu
mapit ako sa kanila at pumwesto sa kabilang side ni Dylan. Of course Im here. My H
USBANDS here. As well as my son, tama lang naman na kasama nila ang kukumpleto sa
PAMILYA diba?
She slightly flinched at my words. I wonder kung hanggang kelan niya kayang pigi
lan ang temper niya. Dahil wala akong planong magpadaig sa kanya.
Definitely. Sagot niya.
Sorry, pangatlong beses na natin magkita pero hindi tayo napakilala ng maayos. Im
Chloe Evangelista-CAINE. Dylans WIFE. Youre Ashley, right? His EX? Its nice to meet
you. Ive heard soooooo much about you. ^___________^ I beamed at her and her jaw

tightened. Sige. Mainis ka lang. Akala mo ha.

Nagbulungan naman yung ibang band members. Bulong yun ha. Pero dinig ko at sigur
ado dinig din ni Ashley at Dylan yun.
Alam na ni Chloe? tanong ni Jeremy.
Obvious ba? Nadinig mo naman ang sinabi niya diba?Inis na sagot ni Cliff.
Sinong nagsabi sa kanya? tanong pa ulit ni Jeremy.
Malamang si Niel! Ok ka lang?! Sagot ni Liam.
Pustahan may m-- Simula ni Jin na agad namang sinaway ni Cliff.
Shut up Jin. Walang gustong makarinig ng nabasa mo sa bolang kristal mo.
Nag-pout naman si Jin sa kanila ay natahimik na.
Gusto ko ng maawa ke Jeremyat Jin e. Sila talaga ang trip awayin ng mga lalaking
to ngayon pero busy pa akong asarin si Ashley kaya mamaya na lang. Haha
Oh.. Nakwento pala ni Niel yun. Akala ko hindi niya sasabihin sayo e.. Humawak pa s
iya sa braso ni Dylan pero nag-shift si Dylan ng pwesto kaya natanggal din ang h
awak nito. Good boy. Impakta talaga tong babaeng to e. Hindi na nahiya.
Bakit naman hindi niya sasabihin? Ang totoo, I found your story very interesting.
I slightly laughed. Wala lang. Pang-asar lang. Para malaman niya na alam ko ang
kawalang bait niya. Haha. At tingin ko naman nagtagumpay ako because her eyes na
rrowed a little pero ngumiti din siya. Wow. Magaling umarte.
Kinwento niya sayo lahat? tanong niya. I can sense the nervousness in her voice. Go
od.
Uhm.. Gusto mo bang malaman kung nakwento niya sakin yung muntik ka na niyang paka
salan? Inosenteng tanong ko.
Iniisip niya siguro na hindi nabanggit sakin ni Dylan ang pagiging psychotic niya
. Well, I cant blame her. Masyadong gentleman si Dylan at hindi niya gugustuhin n
a may mapaphiyang babae ng dahil sa kanya.
Napangiti naman siya. Akala niya siguro maiinis ako dahil iniisip niya na siya a
ng unang DAPAT na magiging asawa ni Dylan. Talaga? Sinabi niya pa yun? Haha. Ikaw
talaga.. Nakakahiya naman kay Chloe. Hinampas niya pa ng mahina ang braso ni Dyl
an. Ok lang siya? Sabihin nanatin na KUNWARE hindi ko alam na may pych problem s
iya, pero di niya ba naisip na lahat ng tao sa bahay nato ngayon maliban samin ni
Lance e alam ang kwento niya dati pa? Hindi ba siya nahihiya?
Oo naman. Pati yung hindi natuloy dahil hindi na siya mapilit ng pamilya mo o ni
Clein hanggang sa kumalas na siya sa company para makalayo sayo? Nakwento niya y
un. I did my best to make that sound cool and natural.
They all gasped sa narinig nila. Hindi siguro nila ineexpect na sasabihin ko yun
or in that way.
Si Dylan naman mukhang ok lang sa kanya. Pero yung iba mukhang taranta na talaga
. Natatakot ba sila na magwala tong loka-lokang to? Sus. E di pinatunayan niya lan
g na totoo.
W-what? She looks taken aback.

Actually joke lang yun! Haha. Ikaw naman masyadong seryoso! Hahahahaha. Ang sabi
ni Dylan nangibang bansa ka daw kaya hindi natuloy. Palusot ko. Syempre, tinetest
ko yung patience niya diba? Haha. And its really funny playing with her temper. H
ahaha
Napangiti naman siya.
I shook my head in my mind. This woman. Akala niya talaga wala akong alam. Tsk.
Y-yeah. I had to leave. Nakangiting sagot niya.
Tumango-tango ako. Ang una ko ngang naisip nung kinwento sakin ni Dylan yun, BALIW
ka siguro kaya naisip mong gawin yun.. Haaaay. Nanlaki ang mata niya nung sinabi
ko ang word na baliw. BWAHAAHAHAH! Gusto ko na talagang tumawa sa mga nagiging re
aksyon niya pero I should keep up with my act. Haha. Pati yung ibang members nap
aubo na. If I know, nagpipigil lang sila ng tawa. Pero syempre naisip ko, may rea
son ka naman para gawin yun diba? Hindi ka naman siguro BALIW kagaya ng naisip ko
. I smiled at her earnestly kahit ang totoo gusto ko ng humagalpak ng tawa sa fac
ial expression niya.
O-oo naman!
She looked everywhere but me. Tiningnan ko naman si Dylan and a smile formed on
his lips. Nagawa niya pang mag-enjoy habang ginigisa ko ang babaeng to. Haha.
Tanghali na pala.. Mabuti pa, ipagluluto ko na lang kayo ng lunch. Prisinta ko.
AKo na lang. Bisita ka dito. Sabi ni Ashley na nagsimula ng maglakad papuntang kus
ina.
Ako na! Hindi ako bisi Baling ko kay Dylan.
I couldnt agree more.
See? Take your seat Ashley. Baka makasama pa sayo na ma-stress ka. Ill be right bac
k. I kissed Dylan full on the mouth and glanced at Ashleys reaction. She looks pis
sed.
Serves her right.
Masyado siyang feelingera.
After ko magluto, patapos na din sa rehearsal ang banda kaya naman nakakain na k
ami agad.
And what do you expect? Syempre epal nanaman an gating kontrabida.
Alam mo Chloe, yang si Niel masyadong maarte sa pagkain noon. Hindi mo siya mapap
akain basta-basta ng mga ganyan.. Tinuro niya yung niluto kong sinigang. Gusto niy
a kasi palaging espesyal kaya nga hirap na hirap ako na ipagluto siya dati ng ga
nito.
Talaga? Well, madaming nagbago sa kanya. Sagot ko habang sinusubuan si Lance na na
sa pagitan namin ni Dylan. At special naman yang sinigang kase ako yung nagluto.
Basta ako ang may gawa, espesyal na yun para sa asawa ko. Pagmamalaki ko sa kanya
.
In fairness Chloe, ang galing mo magluto ha. Puri sa akin ni Jeremy na puno pa ang
bibig.

Oy Jeremy, nasan ang manners mo? Lunukin mo nga muna yan. Saway ni Liam.
Arte talaga nitong isang to. Pustah--
Hay nako. Wala naman kasing pupusta sayo kaya wag mo ng sabihin ang pagpupustahan.
Pagbara ni Cliff kay Jin.
Ang kulit lang e. Haha. Bute hindi sila nagkakapikunan.
Haha. Nagugulat ka siguro, ganyan talaga sila. Noon nga mas malala pa si Niel sa
mga yan. Siya pa yung pinakapilyo. Sobrang nagbago na siya ngayon.. Sabat ni Ashl
ey.
Gusto ko sanang itanong sa kanya kung sinong nagtatanong e, kasi kanina pa siya
nago-open ng topic na nagsisimula sa Alam mo NOON.. kahit wala namang nagtatanong.
Kasi naman NOON, wala naman TALAGA siyang responsibilidad kahit KANINO. Dahil NOO
N, hindi pa naman siya masyadong seryoso sa ibang bagay maliban sa music. NOON,
may mga bagay o TAO na HINDI naman DAPAT naging parte ng buhay niya pero NAPILIT
AN lang siya. Kasi NOON uso pa ang IMPLUWENSYA. Kaso iba na NGAYON e. Masyado na
ming mahal ang isat-isa kaya wala na siyang pakialam sa NOON. ^__________^
Nabagsak niya yung tinidor niya.
Hindi pa ako tapos nuh! May pahabol pa!
Oh. Nahulog yung tinidor mo. Medyo nakanganga ka pa. Sige ka, baka mapagkamalan k
ang BALIW niyan at tulala ka pa.
-Ayy oo nga pala. Birthday na ni Lance next month. ^____^ Sabi ko habang nagpapahin
ga kami sa balcony ng bahay ng FTI. Nandito kaming lahat.
Wow! Ang bilis naman! Si Jeremy.
Huh! Oo! At bawal ang kuripot ha! Wala na nga kayo nung binyagan, bumawi naman ka
yo this time! Paalala ni Dylan sa mga kabanda.
Oo na! Naghihirap ka na ba ha? Kung makahinge naman to ng regalo akala mo para sa
kanya e. Naiiling na sagot ni Liam.
Kung nakakapagsalita na yang anak ko, susumbatan kayo niyan dahil ang kukuripot n
g mga ninong niya. Sabi naman ni Dylan.
Hindi nu! Pustaha--
SHUT UP! Sabay-sabay na sigaw ng apat.
HAHAHAHAHAHAH! Kawawang Jin! Bakit naman kasi bawat sabihin niya kelangang meron
g word na pustahan? Hindi niya tuloy matapos ang sasabihin niya. Tsk.
Anyway, invited ka din Ashley ha. Sabi k okay Ashley.
Sure. Formal ba? Yun kase lage ang gustong theme ni Niel noon. Ayan nanaman siya s
a mga NOON spiel niya e. Hindi na siya nadala, e kanina ko pa siya binabara.
Ahh. Iba na kase NGAYON. Sa resort gaganapin ang birthday ni Lance. Yun na kasi a
ng hilig ni Dylan NGAYON.

-Chapter 47. Lance s 1st Birthday.. And wait! Y-you re what?!

-Chloes POV
Alam ko na may hang over pa kayo sa pambabara ko ke Ashley last time, kagaya ng
isang tao na kilala ni Alexa na hindi maka-getover sa debate about sa Divorce Bi
ll na pinagtalunan nila sa Politics class nila. (a/n: BWAHAHAHA! Bitter siya eee
ee. XDDD)Pero guys, time flies and life goes on and on and on.. Haha. Ayan nanam
an sa kakornihan ng otor. =_____=
Well anyway, today is a veeeeeeeeeeeery special daaaaaay!
Bakit?
E kase bukod sa ang ganda ko, (a/n: Wow. Humble. >__<) at nagmana sa akin ang an
ak ko..
So ngayong malaki na si Lance, sayo na lang siya nagmana, ganun? Baka nakakalimuta
n mo na exactly one year ago, you were ranting about Lance being my carbon copy?
Huh, Mrs. Caine?
Eyes on the road, Mr. Caine.. Itinutok ko sa kanya ang camera. Ok fine. Ikaw ng pag
kumakain kami, kinukuhanan ni Dylan yung pagpapakain ko kay Lance. Pati pagligo
at pagtulog ni Lance hindi niya pinapaligtas. One time nga, nagising ako mga 6a
m siguro nun, wala si Dylan sa tabi ko, ang naisip ko baka may kasalanan nanaman
yun saken kaya iniiwasan nanaman na makastigo ko siya, pero pagpasok ko sa kwar
to ni Lance, aba! Si Koya, nakatutok ang camera sa anak niya. Lumapit ako at Tin
anong siya kung anong gianagawa niya. Ang sagot ba naman, Sshh.. Kinukunan ko ng
video yung paggising niya. Wag kang maingay para hindi siya maistorbo. Kelangan
natural yung gising niya para maganda. I looked at him in disbelief. Pero hinayaa
n ko na lang siya. Habang tumatagal kase nagiging obsessed siya sa anak namen. E
wan ko ba dun. Kulang na lang isama pate sa trabaho niya si Lance. At pagkakadat
ing naman sa bahay, si Lance ang unang hinahanap. Minsan nga nagseselos na ako e
e. >__<
Pero nakakatuwa pa din. Mas naging family oriented siya lalo after nung confron
tation namin about Ashley. Minsan bago kami matulog, basta na lang niya sasabihi
n yung mga naiisip niya sa future ni Lance. Na kung pwede daw sana hindi pumasok
sa showbiz kase magulo ang buhay pero kung yun daw ang gugustuhin ni Lance, sus
uportahan naman daw niya. At minsan nga nabanggit niya din na kapag daw nagkabab
y kami ulit, lalo na at babae, ituturing niya daw na prinsesa. Alam ko naman na
totoo yun. Yung love at affection pa nga lang na binibigay niya ke Lance, sobrasobra na e, lalo na nga siguro kung magkakababae kami.
Pero hindi ko muna iniisip yun ngayon. Like hello, birthday kaya ng prinsipe nam
in!
Stop Daddy! Sigaw ko at bigla namang napaapak sa preno si Dylan.
What?! Whats wrong? Are you okay? Andrea, ok lang ba kayo ni Lance dyan sa likod? C
hloe, what? Dont shout like that, baka maaksidente tayo. Ano bang problema? Medyo
asar na tanong sakin ni Dylan.
Ok lang po Kuya. Sagot ni Andrea.

Na-guilty naman ako.

Tahimik kong itinuro yung sign sa labas na muntik nanaming malagpasan.
Oh? Anong meron dyan? Inis pa ding tanong ni Dylan.
E gusto ko lang naman kunan e. Itinutok ko yung camera sa labas na may sign na: WE
LCOME TO NASUGBU, BATANGAS. See that Lance? Weve arrived to your partys venue!Sigur
o mga 40 minutes na lang at nasa resort na tayo.
I looked at Dylan apologetically. He shook his head and started driving again.
Sorry.. was all that I could mutter.
Wag mo ng uulitin yun. Delikado. Baka kung mapano tayo. Alam ko namang nainis siya
kase ang babaw ng reason ko tapos makasigaw pa ako. Nag-alala lang naman siya,
at oo nga.. prone kami sa accident kanina. Considering na nasa hiway pa naman ka
mi.
Sorry.. Ulit ko tapos tumingin na ako sa labas. Aww. Hindi ko alam kung bakit ba a
ng sensitive ko. Kasalanan ko naman talaga e. Pero nakaramdam agad ako ng guilt
at takot. Paano nga kung naaksidente kami? Kasalanan ko kung nagkataon. Naiiyak
tuloy ako. Shet. Bakit ba ako nagkakaganito. Ang arte-arte ko naman. >____<
I wiped the tear that escaped from my left eye.
Hey.. Are you crying? Itinigil ni Dylan ang kotse sa gilid ng kalsada at hinawakan
ang chin ko para humarap ako sa kanya.
I cant look at his eyes. Pero nakakainis. Bakit sobrang gwapo niya sa paningin ko
ngayon? Araw-araw naman kaming nagkikita pero ang gwapo-gwapo niya talaga ngayo
n with that concerned expression. Im sorry. Please dont get mad at me.
Mommy, Im not. Sorry din kung nasigawan kita. Natakot kase ako e. Wag ka ng umiyak
. He smiled at me. Pero imbes na sumagot ako, I kissed him. At hindi lang basta k
iss ha. Hindi ko mainitindihan talaga ang sarili ko ngayon at nagkakaganito ako.
I kissed him passionately. Aware din ako na nakapulupot na ang isang kamay ko s
a batok niya at ang isa naman e nasa buhok niya. I leaned closer to him and savo
ured his taste when a sound of someone coughing stopped me.
Oh shit! Napatingin ako sa likod at nakita ang namumulang si Andrea habang kand
ong si Lance. Uhm.. S-sorry po.
Nahihiya naman akong umayos ng upo and smiled at Dylan. Gulat pa din ang express
ion niya. Deym! E kahit nga ako nagulat sa ginawa ko e. (__)
Lets go. Sabi ko sa kanya at tinuloy na ang pagvivideo sa paligid. Nagdrive naman n
a ulit si Dylan pero aware ako sa paglingon-lingon niya sa akin.
And now, hes thinking Im weird. Tsk.
Chloe. Whats wrong with you?
E kasi naman.. Pag tinitingnan ko si Dylan.. Aish! Basta!
Nakarating kami sa resort ng hindi na ako umimik. Aba! Tinatablan din naman ako
ng hiya.
OMG Chloeeeeee!! I miss youuuu!!! Sigaw ng isang petite na babae na mga 54 ang taas.
Maputi, may brown-black na layered hair at kahawigin ni Dara ng 2ne1. (a/n: Sor

ry, wala akong maisip na comparison e. Pero naku-cute-an kase ako ke Dara. Haha)
Hindi ko agad siya na-recognize nung una, pero nung tumakbo siya palapit saken, n
akilala ko siya.
SOPHIAAAAAAAA!! Pya-pyaaa! I miss you toooooooo!! We were hugging each other for o
ne full minute bago kami nagbitaw at nagkamustahan.
Si Sophia, friend ko siya from highschool. Medyo matagal kaming hindi nagkita ka
se sa States siya nag-college. Isa siya sa may-ari nitong buong lugar. Ang TERAZ
ZAS DE PUNTA FUEGO. (a/n: Credits sa may-ari. XDDD Promote na nga oh. Haha. Maga
nda diyan, try niyo. Hehe. Dito sa Nasugbu.XDD)
Ang totoo, nung sinabi ko kay Ashley na sa beach ang venue, hindi pa naman talag
a namin napag-uusapan yun ni Dylan. Gusto ko lang asarin si Ashley that time. Du
uuh! Nakakainis kaya. Past-past. Ugh! Move on lang, diba?!
Tapos yun. Last week lang talaga kami nag-ayos ng mga kelangan sa birthday ni La
nce at plano nga sana namin na sa Boracay na lang dahil wala kaming maisip na ma
gandang place tapos bigla na lang may nag-email saken.ay at lupa sa subdivision
dun. Para daw may bakasyunan ang anak ko pag nasa Nasugbu. Pero hindi ako pumaya
g. Syempre. Business niya yun e. At alam niyo ba kung magkano ang isang lot sa s
ubdivision dun? Take note: LOT, wala pang bahay.. 10MILLION lang naman! Diba ang
mahal lang!!! E ang gusto niya pa e HOUSE AND LOT! Nakipagtalo pa talaga ako na
wag na kaya in the end, isang condo unit sa Terazzas ang binigay niya. Aayaw pa
din sana ako kase naman, hindi din biro ang price nun! Parang hindi naman karapa
t-dapat sa First birthday! Pero dalawa lang naman daw ang pamimilian ko, yung ho
use and lot o yung condo. E di yung condo na lang pinili ko. Kalahati ng presyo
nung house and lot e. >_______<
The places beautiful! Puri ko.
Thank you. Thank you. Eto na ba ang pamangkin ko? At nun ko lang naalala na kasama
ko nga pala ang mag-ama.
Ahh. Yeah. Sophia, si Dylan, asawa ko. This is our son, Lance and thats Andrea.. S
i Sophia. Pakilala ko.
Nag-handshake naman silang tatlo at matapos panggigilan ni Sophia si Lance e ini
hatid niya na kami sa suite namin sa hotel nila.
Ang Punta Fuego kase, para siyang supeeeeeeeeeeeeeer dupeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeer l
aking village na andun na lahat. Beach resort, clubhouse, condominiums, hotel, s
ports area, restaurants, etc.
Busy ako sa pag-aayos ng mga gamit ni Lance ng tumunog ang cellphone ko.
Cabi calling..
Cabi?
I just called to inform you na malapit na daw dumating dyan sa venue yung mga tauh
an ko.Ang taray nuh? Haha
Ahh ganun ba? Salamat talaga. Lately ko lang nakilala si Cabi. Nung nagmomodel na
ako sa Marvs pero sobrang bait niya. Isa siya sa may-ari ng top restaurant dito
sa Philippines at siya ang sponsor ng catering ngayong birthday ni Lance. Nagpa
dala pa nga siya ng chef at kumpletong staff para tumulong sa party mamaya e.
Dont mention it. Im sorry talaga at hindi ako makakapunta. Napasabay kasi sa busine

ss trip ko sa Korea. Alam mo na. But if you need anything, just call me, ok?
Ok nato, ano ka ba! Sobra pa nga tong tulong mo e.
Basta! I wont keep you. I know youre busy. Bye-bye. And enjoy!
The line went out at bumalik na ako sa pag-aayos.
10am pa lang kasi at 6pm pa ang party. Ang weird lang diba? Imbes na childrens par
ty ang i-organize namen, naging beach party. E kase naman, si Lance yung unang b
aby ng pamilya. Wala pa din namang mga anak yung mga kaibigan namin ni Dylan kay
a walang ibang bata. So yun. Ganito na lang. Siguro kapag seven years old na si
Lance tsaka kami magpaparty para sa mga bata.
Isinasara ko na yung closet ni Lance nang pumasok si Dylan sa kwarto at iniaabot
sakin ang cellphone niya.
I mouthed, Sino?
Si AJ.
Kinuha ko naman iyon. Umupo si Dylan sa kama at hinila naman niya ako para umupo
sa lap niya.
Eto nanaman yung feeling kagaya nung nasa kotse kami kanina e.
Pinagnanasahan ko nanaman siya. >________<
Bago pa mapunta sa kung saan ang naiisip ko, kinausap ko na si AJ.
Hows Spain, AJ?
Aba! Nauna mo pang kamustahin ang Spain bago sa napakagandang kaibigan mo? Pambih
ira talaga o.
HAHA! Joke lang. Alam mo namang dream ko din na makapunta diyan noon. Kaso iniwan
mo kami ni Kate. Hmp Si AJ kase e childhood friend namen ni Kate. Nung mga bata
pa kami, palagi naming sinasabi na pupunta kami sa Spain para malaman namin kung
saan nakatira si Magellan. Bwahaha. Bata nga e, diba? Tapos nung makagraduate ka
mi ng elementary, nag-migrate naman sina AJ sa Spain pero hindi naman niya nakik
ita pa ang bahay ni Magellan. Haha.
Well.. Para makabawi sa pang-iiwan ko senyo, what about a house in Ibiza for Lanc
es first birthday?
O_________________O
Are you kidding me? Napatigil din si Dylan sa paglalaro ng buhok ko dahil sa reaks
yon ko.
Of course not! Actually inayos na ng abugado ko yung mga papeles, ipapadala na la
ng senyo.
OMG! Thats too much! Seriously?! Una, condo dito sa Terazzas, tapos ngayon sa SPAIN
?! At bahay pa!
Para namang hindi mo alam na sa real estate ang trabaho ko. Wala lang yun. At tum
atanggap ako ng THANK YOU.
AJ, thank you talaga. I mean, kahit pa barya-barya lang yun sayo, salamat pa din.

Welcome. I hope to see Lance soon. Send my happy birthday to him. Bye.
Sure.. Bye.
Ano daw sabi?
Teka, bakit sayo siya tumawag?
E busy daw phone mo kanina e.
Ganun? Ah. Tumawag kasi si Cabi. May bahay na si Lance sa Ibiza, Spain.
Wow! COOL!
Whats wrong with people today? Kung magregalo sila, parang nagtatapon ng pera a.
Haha. Wala pa nga ang mga kaibigan ko e. Im sure me mas malala pa. Masanay ka na.
Our sons a star! Haha
Yun na nga e. Yung mga regalo sa kanya nung binyag, mga nakatengga pa sa probinsy
a. Tapos etong mga dumadating na regalo, hindi naman pang one-year old.
I know, right? Wag mo na ngang problemahin yan. Bumaba muna tayo para ma-check yu
ng ground. Dadating na ang band kasama ng CNBLue at nina Sasha at Aly. Hindi nama
n talag bonggang-bongga yung party. Parang kagaya lang nung kasal namin ni Dylan
. Family and close friends lang talaga ang pupunta. Kahit naman na sanay na ako
sa camera and all, mas pineprefer ko pa din yung mga simple hanggat maaari. Ayok
o din naman lumaki si Lance na spoiled brat. Ya know. Baka maging sutil. Mahirap
na.
Pagkababa namin sa venue, nag-aayos na yung mga tauhan ni Cabi. (see picture sa
side----------> Gondo nuh?!)
Wala namang aayusin talaga. Naglalagay lang sila ng tables around the pool. Sine
set-up yung stage. Well, madami-daming bands and performers ang ininvite ni Dyla
n. Yung mga kaibigan niya sa industry.
Tapos yung lights and the likes. Hindi naman na ako nakialam sa pag-aayos since
hindi naman yun ang forte ko at may tiwala naman ako sa mga pinadala ni Cabi kay
a keri na nila yun.
Nilagyan lang nila ng mga parang Christmas lights everywhere kaya feeling mo fai
rytale. Though hindi ko pa naman masasabi since katirikan pa ng araw ngayon at m
amaya pang gabi ang party. Pero Im liking it already.
Nagdadatingan na yung ibang bisita kahit 12nn pa lang. Naexcite din kase sila ng
malaman na dito sa Batangas gaganapin ang birthday ni Lance. Bakit hindi? E sik
at na sikat ba naman ang beaches sa Nasugbu. At tourist spot talaga dito sa Punt
a Fuego kaya napagdesisyunan nila na mag-sight-seeing, swimming, diving, etc hab
ang maaga pa.
Dumating ang FTI at CNBlue kasama nina Clein, Sasha, ALy at syempre, mawawala ba
naman si Ashley ng bandang 1pm. Natatawa na lang ako sa pang-aapi nila kay Jin.
Pate kase yung members ng CNBlue inaalaska si Jin e. Haha. E hindi naman nakaka
pagtaka na close sila dahil bukod sa pareho sila ng label, magkakasabay din sila
ng nagtraining noon.
Hindi ko din naman masisisi yung mga kalalakihan dahil pagkadating kase nila at
pagkakita samen, ang bungad ba naman e. Niel, wanna know what I think will happen

later?
Seriously, Jin? Cut the crap.
Dylan. Saway ko sa kanya. Kawawa na nga si Jin e. Ang gwapo pa naman niya. Ano ba
yan. Sige nga, Jin. What do you think? I gave him a sweet smile. Why all of a sudd
en, I adore Jin? Is it his hair? Or his nose? O yung structure ng face niya? I d
unno. Any if hed be planning one. Ang cool kase!
At akala ko nakakabaliw na ang mga regaling yun..
Akala ko.
Hanggang sa umakyat sa stage si Alizza. Kaklase siya ni Dylan sa med school. Siy
a na yung nagmamanage ng ospital nila ngayon sa Dubai.
Iniabot niya sa akin ang isang maliit na box at isang envelope.
Ano yan? Buksan mo na Chloe. Udyok sakin ni Jeremy na pinaka-excited sa mga regalo.
Una kong binuksan yung envelope.
Halos mabitawan ko iyon ng makita ko ang laman.
I looked at her in disbelief but she smiled at me. S-siryoso ka ba dito?
Oo naman! Haha. Nahihiya nga ako na yan lang ang regalo ko. Baka hindi magustuhan
ni Lance, pero if ever, pwede ko namang palitan pag 18 na siya. ^___________^
What?! NO! Magugustuhan niya to. Grabe.. Salamat Alizza
No problem. Oy Dylan! Thank you sa invite ha. Uuna na nga pala ako. Medyo late na
din kase e. She kissed both of my cheeks and Lances bago umalis.
Oy anong regalo?! Patingin! Pinagkaguluhan nila yung envelope at sabay-sabay silan
g sumigaw ng WAAAAAAAAA! BMW M3!!!!
Oo. BMW yung regalo ni Alizza. (__)!
Isa lang masasabi ko: ANG YAMAN NIYA.
Hindi pa kami nakakarecover ng umakyat naman si Jojie at yumakap sakin.
Pasensya ka na dito. Hindi ko kase talaga alam kung anong ireregalo sa anak mo e.
Bulong niya sa akin at iniabot ang maliit na box.
Nakahinga ako ng maluwag. Kase at least, naisip ko hindi ito nakakalokang regalo
dahil maliit na box lang to.
Ok lang yun Jojie. Salamat ha. At least, naintindihan niya na first birthday lang
ni Lance. Buksan mo na. Sabi ni Liam. Wow. Nanunuod din pala siya.
Dahan-dahan kong binuksan ang box na black at halos lumuwa ang mata ko s nakita
ko.
O_____________O
Tumambad sa akin ang isang susi.
Na may key chain na ang tatak ay:

Lamborghini Gallardo: LANCE CAINE.

Nagtaka siguro sila ng hindi ako makaimik kaya kinuha ni Jeremy yung regalo sa k
amay ko.
Natigilan din sila at hindi nakapagsalita.
Sorry. Wala na talaga akong maisip e. Nasa loob ng kotse yung papeles. Ok na yun.
Thank you sa party. Ang sayaaa! Sabi pa ni Jojie na napakamot pa sa ulo niya.
WALANG MAISIP?!
Ganun na ba kahirap umisip ng panregalo ngayon sa unang birthday?!
Kasi kung ako ang aattend ng birthday ng mga bata, ang ireregalo ko lang e mga d
amit, stuff toy o kahit anong mga laruan. Ang dali-dali nga pumili pag bata ang
may birthday dahil hindi pa naman nila maiintindihan yun. Pero sila nahihirapan?
!
Bumalik lang ako sa katinuan ng madinig ko na parang may nagtatalo. At pagtingin
ko, ang forever na magkaaway na si Carmela at Silver Knight pala e nag-uunahan
na umakyat sa stage.
What the hell?! Ako muna! Sigaw ni Carmela.
Ako yung nauna e! depensa naman ni Silver.
Alam mo yung Ladies first?!
21st century na! Hindi na uso yun! Besides, pantay na ang karapatan ng babaet lala
ki!
Napaka-ungentleman mo!
I dont care. Basta ako ang una!
Pero walang nagpatalo at pareho silang umakyat.
Mga kaibigan sila ni Dylan. Na-meet ko sila nung kasal at ganyan din ang eksena
nila.
Sabi ni Dylan, may gusto daw si Carmela kay Silver date, pero hindi naman siya
gusto ni Silver dahil may pagkasuplado kaya yan. Inaaway na lang siya lagi ni Ca
rmela.
Open my gift first.
No. Akin muna.
Hindi!
Ako mun--
Alright guys, sabay ok? Mommy, tig-isa tayo.
Kinuha ko yung kay Carmela at binigay naman ni Silver yung regalo niya kay Dylan
.
On three. One, two, three!

O_____________________O
Ang cool ng gift ko nuh?! Haha. Thats a Ferrari F430. Color black. At may burberry
jacket yan sa loob ng car. Proud na sabi Carmela sakin.
No way!! Napatingin ako sa gulat na gulat na si Dylan.
Yes way. Ferrari 458 Italia. Black. Cool na sabi ni Silver.
Ferrari din ang regalo mo?! Carmela exclaimed.
Bakit? Ferrari regalo mo? tanong ni Silver.
Ok. Mas cool naman yung regalo ko e.
Sinong may sabi sayo? Mas cool yung sakin.
Ok guys. Salamat sa mga regalo niyo. Pero madami pang nakapila. Umalis naman yung
dalawa matapos namin silang pasalamatan.
Dylan. This is Lances 5th car. Bulong k okay Dylan.
I know. Tss. Paano natin ipe-preserve yan for the next 18 years?
Ewan ko. Ano ba kasing problema nila? Bakit puro ganito yung regalo?
Nakakainggit nga e. Trip ko yung BMW.
Hoy. Hindi mo pwedeng gamitin yun ha. Hindi yun sayo.
Aish. OO na. Bibili na lang ako.
Anong bibili?! Kakabili mo lang a. Tsaka BMW i8 pa!
Sasagot pa sana si Dylan ng biglang may nag-abot sa amin ng envelope. Ayoko ng h
umawak ng ganyan. Na-trauma na ako sa mga laman ng mga envelopes na yan.
Bukod kase sa mga certificate of ownership ng mga kotse, meron ding accounts sa
kung saan-saang bangko. =_________=
Thats an island in Aklan. I was watching Breaking Dawn last time at naisip ko, it
would be so romantic kung dadalhin ni Lance yung mapapangasawa niya sa isang pri
vate island. Ang sweet diba? Edward Cullen lang! Kaya yan ang gift ko sa kanya. H
ihii. Parang kinikilig na sabi pa ni Ericka.
ISLAND?!!!!!!!!!
OK!
This is really unbelievable!
At akala ko yun na lang ha.
May kagaya din siya ng iniisip Sa Palawan yan. Horvejkul Island. Isnt it beautiful
? Look at the pictures. I provided some sa loob ng envelope. Malay natin gusto n
iya mag-relax some time diba? Thats the perfect place. ^__________^ Rica informed u
s.
Relax?!

Kelangan bang magmay-ari ng isla para makapag-relax?!

Mababaliw ata ako sa mindset ng mga tao dito!!
Mabuti na lang dumating si Yanyan Celso. Maliit na envelope yung hawak niya kaya
plano ko talagang hindi ako ang magbubukas nun. Dont worry. Kanina ko pa napapanu
od ang mga reaksyon mo sa mga regalo. Haha. Hindi ako kasing yaman nila kaya eto
..
Binuksan ko yung envelope at napangiti. Thank you. ^____^
Honestly, nung nagdecide ako sa regaling yan, akala ko ang bongga nan g gift ko..
Di ko naman akalain na kotse at isla na pala ang usong panregalo ngayon. Haha
No! No! This is an appropriate gift. Mabuti na lang talaga eto ang regalo mo. Ma
babaliw na ata ako sa mga binibigay nila sa anak ko.
Haha. Welcome, paano. Baba na ako.
Kung itatanong niyo ang regalo niya: ONE WEEK SHOPPING SPREE IN BAMBINO.
Bongga na yan para sa ordinaryong tao. Pero siguro nga pinanganak na extraordina
ry ang anak ko kaya ganyan ang mga natatanggap niya. =_______=
Just when I thought na magsisimula na ang mga NORMAL na regalo, umakyat si Ross
Ann Mendoza at nakangiting lumapit sa amin. Parang kinakabahan ako sa ngiti niya
a.
Knowing her. Hindi din siya magbibigay ng ordinary. Ikaw ba naman ang magmay-ari
ng shipping line e. >_______<
I hope hell like this. ^______^
At ano yun?
YATCH!
OO!
YATE!!!!
Nakakaloka!!!!
Isa na lang ang natitirang magbibigay ng regalo at halos hindi na ako makangiti
ng makitang may hawak din siyang maliit na envelope.
Si Diane Angela Bojangin.
Dylan, ikaw magbukas.
NO! Haha. Sorry pero Chloe, ikaw lang ang pwedeng makakita nito. Hahaha. Naintriga
naman ako. Para kasing may kalokohan siyang naiisip e.
Pagbukas ko ng envelope, isang ordinaryong papel lang yung nakita ko.
Na may nakasulat na:
Ipapadala ko na lang ang regalo k okay Lance. Pero sa ngayon, ipadala na lang na
tin si Ashley sa mental para wala ng kontrabida sa family mo. XDDDD

Hahahahhaa! Thank you! Haha Pinagtinginan naman nila ako. Pero hindi ko mapigilan
yung tawa ko e. Haha. Epic kase. XDD Ipapadala daw sa mental si Ashley. BWAHAHAH
AHA! Ilan kaya ang nagwi-wish na mangyari yun? Haha.
Matapos ang bigayan ng regalo, may mga guests na nagsswimming na, yung iba nag-i
inuman at ang iba naman e kumakain at nagsasayawan.
Magkakasama sa table sina Mische, Vince, Kate at Kuya Nathan. Kanina pa nila nab
igay ang regalo nila. Pinag-isa na lang nila yun. Cash na lang daw. Pandagdag du
n sa account na regalo ni Mische kay Lance nung binayagan. =____________=
Grabe! They are all insane.. At may transpo talaga para sa lupa at tubig ha. Bute
na lang walang nagregalo ng eroplano. Kunde, maloloka na talaga ako. Haha Sabi k
o habang nag-aayos kami dito sa stage ng mga regalo. Ipapasok na sa loob ng suit
e.
Napansin ko namang nagkatinginan yung CNBlue at FTI kasama ni Sasha at Aly.
What?Wag niyong sabihin na niregaluhan niyo si Lance ng eroplano? Haha Kase sila n
a lang yung walang binibigay na regalo e.
Uhm.. Hindi naman eroplano. Muntik na sana na personal plane, pero sabi ni Liam p
ag 18 na daw si Lance.
Ano?! Oy. Wag ngaaa! Baliw ba kayo. Thats tooooo much!
Kaya nga hindi e. So we decided na helicopter nalang muna. You know. Pag gusto ni
yang maging pilot sa future, tsaka na lang namin siya bibilhan ng eroplano. ^___
_____^ Sabi ni Cliff as a matter-of-factly.
SHEEEEMSSS!
Hindi na ako nakaimik sa sinabi niya at sakto namang nakaramdam ako ng hilo.
Chloe, are you ok? Namumutla ka.. nag-aalalang tanong ni Dylan.
Yep. I think I have to go to the powder room.
Samahan na kita.
Hindi na. Ill be fine. Babalik din ako agad.
I can feel na pinagmamasdan niya akong maglakad.
Hindi ko din alam kung bakit ako nahilo e.
Basta-basta na lang.
Siguro sobrang pagod lang ako.
Imbes na pumunta sa powder room, dumiretso ako sa suite namin.
Naghilamos ako at nag-retouch ng make-up.
Palabas na sana ako ng CR ngmay mahagip ang mata ko.
O_____________O
Lumakas ang kabog ng dibdib ko.

-Tulala akong bumalik sa venue.

Hindi pa din ako sigurado pero malakas ang kutob ko.
I can feel it. Kelangan ko na lang i-verify talaga.
Lumapit ako sa stage kung saan nag-aayos ng instruments sina Dylan.
Tutugtog na sila.
Ng mapansin niya na medyo tulala pa din ako, lumapit siya sa akin.
Whats wrong? Bakas sa mukha niya ang pag-aalala.
Naglapitan na din ang ibang members ng banda. Ok ka lang Chloe?
Bahagya akong tumango..
Pero I think Im..
What?
I think..
Im pregnant.
SILENCE.
Y-youre what? Nauutal na tanong niya.
Im pregnant.
And after I said that, hinimatay si DYLAN.
-Chapter 48. Bitter-sweet love.
-Dylans POV
Ayoko nga kasi sayo e! Gusto ko si Jin!!!!!!!!!
Kung hindi ko lang alam na pregnancy hormones yung umiiral sa kanya ngayon, baka
nasaktan na ako ng sobra at nag-walkout na.
Chloe naman, lumabas ka na diyan. Kakain na tayo. Mahinahon kong pakiusap sa kanya
. Nagkukulong kasi siya ngayon sa CR.
Kumain ka mag-isa mo! Hindi ako lalabas dito hanggat wala si Jin! Isa pa yan sa hi
ndi ko matanggap-tanggap.
Shes 4 months pregnant at si Jin ang pinaglilihihan niya. Bukod pa sa kung anu-an
ong cravings na hinihingi niya. =______=
Hay.. Oo na. Tatawagan ko na siya. Lumabas ka na. Suko ko. Palagi na lang siyang g

anito. Ang tigas ng ulo. Pag nasumpungan niya na makita si Jin, kelangan talaga
makita niya.
One time nga, 9pm nun, bigla na lang niya sinabi na papuntahin ko si Jin na nagk
ataon naman na may shooting para dun sa isang show niya. Sabi ko hindi pwede si
Jin, akalain niyong kami yung pumunta sa set. >_____<
Nakakapagselos na nga minsan e. Para kasing si Jin pa yung asawa niya kesa sakin.
Pero syempre, iniintindi ko naman siya. Sabi din kase nina Mama ganun daw talag
a ang buntis.
Pare, code red. Sabi ko pagkasagot na pagkasagot ni Jin. Yun kase yung code namin
kapag nagtatantrums na si Chloe at kelangang-kelangan na talaga siya.
Hmm.. Namiss na naman ako ng asawa mo. Haha. Sakin mo na lang kaya siya patirahin?
Pang-aasar ni ya.
Sawa ka na siguro sa buhay mo nuh? Gusto mo patayin na kita? Pumunta ka na lang d
ito. Leche. With that, binaba ko na yung phone. Isa pa to sa nakakainis e. May dah
ilan si Jin para asarin ako ng hindi ako nakakaganti sa kanya dahil nagagalit si
Chloe. Pero anong magagawa ko? Siya yung boss e.
-Baby, nasa baba na si Jin.. obviously, hindi pa din lumalabas sa CR si Chloe. Mabu
ti na lang may aircon dun.
Bigla namang bumukas ang pinto at inilabas nun ang tuwang-tuwang si Chloe.
Thank you! She gave me a noisy peck on the lips. Eto na lang yung tanging consolat
ion ko e. Pag binibigay ko yung gusto niya, naglalambing siya afterwards.
Welcome. Dahan-dahan pagbaba ng hagdan! Nilagpasan niya na kasi ako at nagmamadali
ng bumaba.
Napailing na lang ako at sumunod sa kanya.
Dylan., ikuha mo ng meryenda si Jin.. utos niya sakin pagkababa ko. Magkatabi sila
sa sofa at nanunuod ng TV.
Hindi na ako umangal kahit bwiset na bwiset ako sa pagmumukha ni Jin dahil pinag
sisilbihan ko siya. Magagalit lang si Chloe e. Ikaw, anong gusto mong kainin? Hin
di ka pa nagla-lunch..
Uhm.. Cake na lang at juice.
Tumango na lang ako at kumuha ng meryenda nila.
Pagkalapag ko nun sa coffee table, Sa taas lang ako.
Ni hindi ako pinansin ni Chloe.
Asar lang diba?
Wala na ata siyang pakelam sakin e.
Haay. Mabuti na nga lang na nandito ako sa kwarto. Ayoko kasing makita yung ka-s
weetan niya kay Jin. Kahit naman alam ko na naglilihi lang siya e nasasaktan din
naman ako.

At isa pa, kelangan kong matulog. Dahil sa totoo lang, hindi pa ako nagkakaroon
ng matinong tulog ever since nagsimula siyang maglihi.
Guess why! Amp.
-Dylan..
Hmm? I murmured sleepily. Antok na antok pa talaga ako.. Grabe.
*Poke. Poke. Poke.*
Hmm?
Dylan ano ba?! Pag ikaw hindi bumangon dyan, aalis ako, tingnan mo! Aish! Dahan-dah
an akong umupo sa kama. What time is it?
1AM. Sagot niya sa akin habang nakatayo sa harap ko at naka-crossed arms.
Yeah, right. Anong oras niya ba ako lagi ginigising? Diba nga kapag mga oras na t
ulugan na ang lahat. =_____=
Anong gusto mong kainin? Tanong ko. Palagi naman siyang ganito e. Gigisingin niya
ako ng alanganing oras at magpapabili o magpapaluto ng kung anu-ano na kung hind
i niya titikman lang e pagkakadating ko, tulog na siya.
Dinuguan. ^_____^
WHAT?! Chloe.. 1AM na.. Saan sa tingin mo ako kukuha ng dinuguan ng oras nato? Seri
ously?!
Bigla naman siyang sumimangot at nag-umpisa ng magluha yung mata niya.
Haaaaay. Isa pa to sa kahinaan ko. Ayoko siyang makitang umiiyak pero napaka-emot
ional niyang magbuntis. Konting pagbabago lang sa tono ng boses ko, kapag hindi
nasusunod yung gusto niya o kapag nale-late ako ng uwe, umiiyak na siya. Tapos s
asabihin niya hindi ko na daw siya mahal.. Pambihira naman. Im enduring all of th
is for her. Tapos hindi ko siya mahal?
Fine. Hindi ko na siya hinintay sumagot. Kinuha ko na yung susi ng kotse ko at lum
abas.
Takte. Saan naman ako kukuha ng dinuguan?!
Bute sana kung may bukas na Goldilocks pa ngayon or something..
Haaaaaaay!
Nag-ikot-ikot ako para tingnan kung may bukas pang mga restaurant.
Madaming bukas na 24/7 na convenient stores pero wala namang dinuguan. May mga r
estaurant naman pero hindi nagse-serve ng ganun.
Wala na akong nagawa kundi tawagan yung isa naming kaibigan na chef. Mabuti na l
ang at kauuwi niya lang daw sa bahay galing sa trabaho kaya gising pa.
At ang masama pa dito, pinabayaran niya sa akin yung sweldo niya for the followi
ng day dahil hindi na daw siya papasok dahil napuyat siya.

Ang utak lang diba?!

In the end pumayag na din ako. Wala naman kasi akong choice.
2:30 na ng nakabalik ako sa bahay at nadatnan ko si Chloe sa may kusina at naghi
hintay.
Walang imik na pinaghain ko siya.
Thank you Dylan. Masiglang sabi nito. Nginitian ko lang siya ng tipid at tumango.
Pinanood ko siyang kumain.
Hindi naman sa masama ang loob ko. Kulang pa nga to kung tutuusin dahil wala nama
n ako sa tabi niya nung mga panahong kelangan niya ako kay Lance.
Ewan ko. Parang nasasaktan lang siguro ako na ganito niya ako itrato. Siguro nor
mal to sa ibang tao at nababaguhan lang ako, pero kase.. Haaaay. Nakakapagtampo n
aman kase e.. Parang kailangan niya na lang ako para utus-utusan at pahirapan, h
indi bilang asawa niya.
I know. I know. Siya yung mas nahihirapan sa aming dalawa. Pero kase.. Aish! Wag
na nga. Mga babae kasi kayo at alam ko na susumbatan niyo lang ako. Wala naman
akong magiging kakampi sa inyo e. Konsiderasyon lang naman ang hinihiling ko.
Tulad ngayon. Isang oras pa lang yata ako nakakatulog tapos ganito.
Ok lang yun e. Masaya ako na napagsisilbihan ang asawa ko. Masaya ako na nabibig
ay ko yug gusto niya. Masaya ako na nakikita siyang masaya. At masaya ako na gin
agawa ko to para sa aming pamilya.. Pero namimiss ko yung dating Chloe. Yung mala
mbing.. Maasikaso.. Understanding. Lahat.
But then again. Right. Shes pregnant.
Bottomline is, I miss my wife. Thats all.
Umakyat ka na sa taas. Liligpitin ko lang to. Matulog ka na ha. Makakasama sa baby
yang pagpupuyat mo.
Roger that! Good night. Mabilis niya akong hinalikan at umakyat na sa taas.
Haay.
-Chloes POV
Ok lang ba kung ma-late akong umuwi mamaya? 7am na at aalis na si Dylan para sa r
ehearsal nila ng FTI.
Why? Tanong ko habang umiinom ng gatas.
Uhm.. Nagyayaya kase si Cliff uminom. Pero kung ayaw mo, its fine.
No. Go ahead.
Are you sure?
Yep. Kasama ko naman si Andrea e. ^__^ Ok lang naman sakin. Simula kasi nung nagbun
tis ako, hindi na nakalabas si Dylan kasama ng banda maliban na lang kung practi
ce nila o may TV appearances at performance. Hands-on kase siya sakin. Ang swerte

ko diba?! Haha.
Hindi na din muna ako nagtatrabaho kase gusto ni Dylan na magpahinga lang
insan nga naaawa na ako dun, kase pagod na nga siya sa trabaho tapos siya
g nag-iintindi ng lahat sa bahay pagkakauwi niya. Ayaw naman kasi niya na
yung gagawa, ewan ko ba dun. Hindi naman maselan ang pagbubuntis ko. The
said that Im perfectly fine.

ako. M
pa yun
ako pa
doctor

Sige. Take care of yourself and our babies. Be good. Hinalikan niya ako sa noo at
tsaka siya umalis.
Hmm..
Ano kayang gagawin ko ngayon?
Sakto naman, nag-ring yung phone ko.
Sasha? Naging close na din kami simula nung kasal. Tsaka syempre, related sila s
a FTI kaya madalas din kaming nagakasama.
Hi there Mommy Chloe! Masiglang bati niya.
Hi Sha.. Napatawag ka..
Wanna go shopping? Tara. Kasama natin si Aly..
Sakto! Wala akong gagawin ngayon e.
Yes! Sunduin ka namin ni Aly. Alam ko naman na ayaw ni Niel na nagda-drive ka. Ha
ha.
Haha. Sige-sige.
-So kamusta naman ang buntis? Nasa isang fastfood chain kami sa Mall. Kasama ko din
si Lance.
Eto.. Ok naman. Buhay reyna. Haha
Balita ko nga. Haha. Kaya pala dumadayo ng tulog ang alipin mo. Haha. Natatawang s
agot ni Sasha.
Huh? Anong ibig mong sabihin? Kase hindi ko talaga na-gets. Alipin? Wala naman kam
ing katulong sa bahay.
Sha.. Parang nananaway na tawag ni Aly.
Hindi nga? What is it? curious na tanong ko.
Tsk. Ang daldal talaga Samantha. Yung asawa mo.. Palaging tulog sa rehearsals nil
a.
H-ha? Seryoso?
Parang hindi siya nuh? Haha. Dati-rati naman siya yung pinaka-seryoso sa trabaho
pero these days pag nasa bahay siya ng FTI, palagi na lang tulog. Haha. Kadalasa
n nga 3-4 hours lang sila nakakapagpractice dahil hindi naman magising nung apat
si Dylan dahil wala pa daw tulog. Ano bang pinapagawa mo sa asawa mo?

Napaisip naman ako.

Ano bang pinapagawa k okay Dylan?
Wala naman e.
Well.. Bukod sa cravings ko. Yung pagpapaluto at pagpapabili ko sa kanya pag ala
nganing oras. E what can I do? Gusto ko talaga kumain e.
Tsaka pag minsan napapagtripan ko siya na paglinisin ng buong bahay at paglabahi
n.
Natutuwa kasi ako na makita siya nagumagawa ng gawaing bahay.
Madalas din mainit ang ulo ko sa kanya. Hindi ko din alam e.
Tsaka napapagtripan nga yun ng mga kabanda niya. Kesyo under mo daw, etc. Hindi n
aman siya nagrereklamo. Mukha naman siyang masaya pero nagseselos siya.
Sasha!
Nagseselos saan? Kanino?
Ayy. Diba pinaglilihihan mo si Jin? Syempre.. Kahit naman kasi sinong lalaki mags
eselos pag ganun. Para kasing mas gusto mo pang kasama si Jin kesa ke Dylan e. Ex
plain ni Aly.
E bakit hindi niya sinasabi sakin?
hmm.. Ayaw niya lang na sumama yung loob mo. Gusto kase nun lage kang masaya. E n
agkataon naman na ganun yung sitwasyon kaya wala siyang magawa.
Naks Alyson.. Saway ka ng saway sakin, tapos kwento ka naman ng kwento.. Ayos a! Pa
ng-aasar ni Sasha.
Hindi naman ako yung nagsisimula. Tinatapos ko lang yung sinisimulan mo nuh.
Sigurado ba kayo dyan?
Ha? Oo. Napagkkwentuhan kasi nila kapag wala si Dylan.. You know.. Nagi-guilty na
man din si Jin e, kaso syempre, wala namang choice.
Alam ko hindi pa naman ako nabubuntis or what, alam ko din yung napagdadaanan mo
sa paglilihi mo.. ayoko din makisali senyo ni Dylan, pero payo lang, sana malagp
asan niyo yang stage na yan na pareho kayong masaya.. Kaya niyo naman yun e. Kel
angan lang ng balance.
Oo nga.. At siguro wala kami sa lugar para magsabi nito.. Mahalaga kayo samin ni D
ylan. Ginagawa niya yung part niya para mapasaya ka.. Sana kahit mahirap.. ma-co
ntrol mo yung sarili mo. You know.. It takes two to tango. Kilala mo yung asawa
mo.. Hindi yun magrereklamo sayo hanggat kaya niya pang tiisin para lang hindi ka
mahirapan. Pero isipin mo din siya. He also has his needs. Magkakababy na nga k
ayo ulit, but make sure hes not losing his wife in the process.
Para akong nagising sa pagkakatulog sa sinabi nila.
Nakaramdam ako ng guilt.
4months na pala na nagsa-suffer yung asawa ko, tapos wala man lang akong ka-idiidea.

Kelangan kong bumawi..

Alaga siya ng alaga sakin, hindi ko man lang namamalayan na napapabayaan ko na pa
la siya. T____T
-Dylans POV
8pm pa lang pero nag-decide na akong umuwi.
Hindi din naman ako nakainum dahil natulog lang ako dun ng buong umaga at hapon
na kami nakapag-rehearse. Haha.
Nagrereklamo nga yung apat dahil minsan na nga lang daw hindi ko pa mapagbigyan.
Hindi din naman kasi ako mapakali na malayo kay Chloe. Baka mamaya may gusto yun
g kainin or something tapos wala naman siyang mautusan, kawawa naman yung asawa
ko.
Baka nga sinumpong nanaman yun at hindi nanaman kumain. Tsk. Ang hirap pa naman
pakainin nun lalo na at gabi.
Chineck ko muna lahat ng locks sa bahay bago umakyat sa taas. Sinilip ko si Lanc
e na mahimbing na ang tulog at katabi si Andrea.
Dahan-dahan pa akong pumasok sa kwarto namin ni Chloe dahil baka tulog na siya e
magising ko pa pero wala ding kwenta dahil gising pa pala siya at tahimik na na
kaupo lang sa kama at nakayuko.
Nag-aalala naman akong lumapit sa kanya. Hey.. Whats wrong baby?
Humarap siya sa akin at nun ko lang napansin na umiiyak pala siya.
Lalo tuloy akong hindi mapakali.
Anong problema? Tell me.. Dahil ba late na ako umuwi? Im sorry.. Hindi na mauulit.
Promise hindi na ako magpapagabi ulit. Wag ka ng umiyak please. Yumakap siya sa
akin at mas lalong umiyak. Para tuloy dinudurog yung puso ko na makita siyang ga
nito.
D-dylan.. Huhuhuhuhu.
Hmm? Anong problema? Sorry na. I kissed the top of her head and hinaplos ang likod
niya to calm her down.
No. No. Im sorry..
Sorry for what? Nagtatakang tanong ko. May ginawa ba siyang kasalanan?
Sorry kung pinapahirapan kita.. Hindi ko naman alam e. Akala ko ok ka lang..
Now I understand what she meant.Im fine. Ok lang talaga. Masaya ako sa ginagawa k
o.
But its wrong.. and Im sorry. I let you carry all of these things habang wala akong
ginagawa. Im really sorry. Nappabayaan na kita.
Iniharap ko siya sa akin at tiningnan siya sa mata. Kusa kong ginagawa ang lahat

ng ito. Its my responsibility as your husband.

Pero nakalimutan ko yung responsibilidad ko sayo bilang asawa mo..Tapos pinapahira
pan pa kita.
Its ok. Alam ko naman na mahal mo ako e. Patay na patay ka kaya saken. Biro ko pa k
aya hinampas niya ako.
Seryoso kase.
Seryoso naman a. Bakit hindi mo ba ako mahal?
Mahal.
Hindi ka patay na patay sakin?
DYLAN!
Hahahaha. Joke lang. But really, everythings ok. Kaya ko pa naman e..
Pati si Jin?
Huminga ako ng malalim. May magagawa ba ako? E siya yung pinaglilihihan mo.. I smi
led at her.
Pero ako, may magagawa ako.. I looked at her questioningly. Sorry kung naging insen
sitive ako ha? Ill do my best to control my cravings and all. Lalo na kay Jin. Ay
oko naman na nagseselos ang asawa ko. Simula ngayon, hindi na kita papahirapan.
Promise. Konti na lang. Haha
I hugged her tightly.
I missed her so much.
Ok lang na mahirapan. Para sayo naman e.
Basta. Ayoko na mahirapan ka ulit saken. Baka ipagpalit mo ang misis mo sa bestfri
end mo e.
Ha! Asa! Kahit kanino hindi ko magagawang ipagpalit ang misis ko. Mahal na mahal
ko kaya yun.. Kahit hindi niya ako pinapatulog. Kahit kung anu-ano ang pinapabil
i niya sa akin sa katahimikan ng madaling araw. Kahit pinaglilinis niya ako ng b
ahay. Kahit mas gusto niyang kasama si Jin kesa sakin. Ok lang. Basta mahal na ma
hal ko yun.
Thank you, Mister. Mahal na mahal din kita..
It feels perfect to have my wife back.
-Chapter 49. A Guy Crying.. GAY? Not. HOT.
-Dylans POV
*RIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIING*
What?!

I stirred.
Fck.
My head hurts.
I made a mental note to kill Cliff for FORCING me to drink last night.
I grabbed my phone haphazardly and stared at it.
O________________________O
Halos mapatalon ako sa pagbangon ng makita ko ang oras sa cellphone ko.
WHAT THE HELL!
No wonder Cleins been calling me nonstop!
I immediately ran towards the bathroom and answered the call while undressing.
Clein! I overslept! Im sorry! Natatarantang bungad ko kay Clein.
Dammit DYLAN! Of all time naman, ngayon pa! Anong oras ka pa dadating dito?! Kani
na ka pa namin tinatawagan! The shows bout to start in 20 minutes!
I know! I know! Look, Ill be there. Do something.. Mga pakulo ni Jeremy or somethi
ng! Basta dadating ako. Bye.
I know thats impossible but I have to be there. Its our promotional appearance for
our upcoming comeback concert. Ilang lingo din kaming nagpraktis para dito at h
indi pwedeng mapurnada.
My phone kept ringing pero hindi ko na pinansin.
I managed to take a quick bath. Sa sobrang bilis hindi man lang ata ako inabot n
g 5 minutes. Damn! Ill feel horrible later. Hindi pa naman ako sanay ng ganito. U
gh.
What the hell happened?
Hindi naman ako nale-late ng ganito. Kahit puyat na puyat ako ng nakaraang gabi,
I can still manage to wake up very early.
At nag-alarm ako. Tandang tanda ko na isinet ko ang alarm clock at ang phone ko
bago ako natulog kagabi.
At nasan si Chloe? Bakit hindi niya ako ginising? ALam naman niya na may lakad a
ko ngayon. Tsk.
Tumakbo na ako pababa habang nagbibihis ng polo.
Chloe?! I called. Lumabas si Andrea mula sa kusina. Ate mo?
E kanina pa po umalis. Mamimili daw po ng gamit ni Lance?
I sighed. Umalis siya ng hindi man lang ako naalala?
Baka nakalimutan niya din. Sabagay.. Baka ganun lang talaga ang mga buntis.

Ok. Ill just call her. Nagmamadali na akong lumabas at nag-drive papunta sa FNC stu
dio.
-3 minutes na lang.
Nasa parking area na ako.
I can make it. Kelangan ko lang mag-marathon at makarating sa 5th floor. =______
____=
Pagpasok ko pa lang ng building ay nagngitian na silang lahat.
Kabi-kabila ang bumabati at wala na akong nagawa kundi ngumiti dahil kelangan ko
na talagang makaabot sa studio bago magsaktong 12nn.
2 minutes at nasa elevator na ako.
Leche. Ngayon ko lang napansin na napakabagal pala ng elevator.
Parang masusuka ako na ewan. Hindi ko alam kung ano bang nangyayari sa tiyan ko.
Nakakaasar lang isipin na ngayong araw nato pa nangyari to.
Hindi kami pwedeng pumalpak ngayon.
Some people are doubting na kaya pa naming mag-blend na lima matapos ang ilang t
aon na pagkakahiwalay and we cant prove them right. Were still family. We still ha
ve the connection. Whatever happened in the past contributed to what we are toda
y. In fact, naisip ko na kung hindi nga siguro kami nagka-break, baka wala na an
g FT Island ngayon. We were young back then and immature. Hindi kami parating ay
os. Madalas kaming mga nag-aaway at hindi nagkakasundo and it was a good thing n
a we had time to grow away from each other but managed to be friends. Now, we ca
n handle things on our own.
*tiiiing*
Yes!!!
30 seconds.
Takbo!
Ayos a! Instant exercise. Tsk.
Clein! Tawag ko kay Clein na palabas ng dressing room ng FTI.
Lintek ka Dylan! You are late! Inis na sigaw sakin ni Clein. Bute walang press dito
.
May 10 seconds pa! Tara na sa backstage! Tatakbo na sana ako pero pinigilan ako ni
Clein.
Umiling siya.
No. Late ka na. Let them play the 1st set without you. Mamaya ka na sa second set
.
Per--

Wala ng pero-pero. Nasa stage na sila. Tara ng manuod. Nauna na siyang maglakad at
nalaglag ang balikat ko. Sayang effort.
Pumunta kami sa may harap ng stage.
True enough, nakapwesto na nga ang band sa stage at nagka-countdown para sa open
ing.
Aish.
You think its a good idea? I can still go up there. Hopeful na tanong ko kay Clein
na may nakakalokong ngiti sa tabi ko.
Chill ka lang. I think its perfect. Wala ka muna tapos sasama. People wont know na
late ka. Jin can play your part. At ganun naman ang kwento niyo diba? Umalis ka,
tapos bumalik. So its fine.
Okaay. I let out a deep sigh.
I prepared for this tapos mawawala lang.
Supposedly, were going to play 3 songs for the first set. Mabuti na lang nasa sec
ond set yung mga major role ko.
Ok na nga din siguro para at least maaayusan pa ako. I look terrible at sweaty.
Ugh.
Please welcome.. FT Islaaaaaaaaaaaaaand!!!
Said the MC and the lights brightened the whole studio kasabay ng nakakabinging
tilian ng fans.
Liam started to play with the drums habang todo ang ngiti sa audience.
Napapa-headbang din ako.
Iba pala pag ikaw yung tumutugtog at kapag nanunuod lang.
Hindi ko masabi kung alin ang mas masaya pero nag-eenjoy talaga akong panoorin s
ila.
Sumunod na nagpakitang gilas si Jin. Hes using a bass guitar dahil nga wala ako.
Hindi niya forte ang bass at sigurado akong asar na asar saken yan ngayon. I smi
led at the thought.
Maya-maya lang ay sumabay na ang tunog ng gitara ni Cliff.
Normally sa stage, hindi ko naman nakikita ang pinaggagagawa ng mga kabanda ko.
Naka-focus kase ako sa audience at sa gitara ko.
Cliffs banging his head and smiles charmingly at the audience. Nagpapa-cute nanam
an ang loko. Haha.
Si Jeremy naman ay nakatayo sa gitna habang may hawak na mic sa kanang kamay and
watches the fans screaming.
Being down here, I wanted to scream at the top of my lungs. Something like: Mga k
apatid ko yan!!!. Im just so proud of them.

They are my second family.. ever since my family went to the states, sila na ang
nakasama ko. God knows what weve been through. Tapos may sarili na din akong pam
ilya ngayon.
And speaking of which, parang gusto ko na nga atang magtampo talaga sa asawa ko.
I flicked at my phone para tingnan kung may message ba ito, pero WALA.
Pambihira.
Last year maiintindihan ko pa e. Hanggang ngayon ba naman?. Haaaay.
I looked up when Jeremy started talking.
Nagtaka naman ako.
This is not what weve rehearsed. The talking should start after the 3rd song. Wha
t is he doing?
Are you ready Primadonnas?! Sigaw nito and the crowd answered back a long Yeeeeeeee
eeessssss!!!
Well, apparently, our bassist isnt on stage right now.. And there was a disappointe
d Awwww from the fans.
Seriously? Hindi ba nila ako napansin dito sa unahan? Haha.
But dont worry! We have someone special to join us on stage!
WHAT?! I looked at Clein for explanation but he was frantically laughing his heart
out. What the hell! Clein! Whats the meaning of this?! I was about to step on stag
e when he dragged me back.
Dont ruin the moment. Mamaya ka ng 2nd set diba?
You didnt tell me that you are actually replacing me! Are you shitting me, huh?! I
hissed out of frustration.
This is a hell of a day! Sana pala hindi na lang dumating ang araw nato.
We were supposed to prove that we are one family, tapos may kapalit ako sa stage
?!
I started walking out when the crowd kept quiet.
Noon ko din napansin na nasakin na pala ang spotlight. When I looked at the big s
creen, nakita ko ang sarili kong sobrang nakakunot ang noo.
WHAT. IS.GOING.ON?
Aww.. Love, you dont want to see me on stage?
O______________O
That voice.
I immediately looked at the stage and saw my very pregnant wife pouting at me.
I looked at her questioningly. Im sorry I left without waking you up. Na-late ka t

uloy. Dont worry, makukuha mo pa din naman TF mo kasi sinalo ko ang trabaho mo. An
d we all laughed.
Nawala lahat ng inis at tampo ko.
I really love this woman.
I took one step forward but she stopped me. Not too fast Mr. Caine. You stay ther
e.
What?
Pero hindi niya ako sinagot.
Boys? And Cliff started playing the organ. I didnt even see them switching position
s!
Si Jin ngayon ang nasa lead guitar. Si Jeremy, may hawak na acoustic (which is v
ery, very, very rare to happen), and well.. Si Liam pa din sa drums. No one amon
g us can play the drums better than him. Tanggap na namin yun. Haha.
Hmm.. Let me tell you a story guys.. This is the first time that Im going to share
this story so you better listen carefully. Everytime you ask questions, you alw
ays hear Dylans side. I think its time for you to hear me out. And pardon my voice
, first time ko to. Haha She chuckled with a flushed face. She looked uncomfortabl
e on stage, well, shes always uncomfortable kapag nasa harap ng madaming tao and
I wonder what shes up to.
I met this guy not a very long time ago. I knew him even before I met him. You kn
ow what I mean? She looked at me. Hes popular and every girls dream. Gwapo. Talented
. Known for being down to earth at sobrang bait. In short, mahirap abutin. Haha.
That night, alam ko kung anong pinasok ko. I never believed in love at first sig
ht back then. But I must admit that I love him the first moment I laid my eyes on
him. And I know wala ako sa isang fairytale story so I can say that I really to
ok the risk. I knew for a fact that we cant be together. I mean.. look at me. She
smiled sadly at may kung anong kirot dito sa dibdib ko kahit alam ko na tapos na
naman ang lahat ng iyon, kapag binabalikan ko yung mga nangyari, nasasaktan pa d
in ako. And look at him. Were from two different worlds and it would be really com
plicated for us. Kaya sabi ko sa sarili ko, Chloe, if being with him is hard enou
gh, then be happy, IF ONLY FOR ONE NIGHT. I guess, my song will say it all for yo
u. Love, Im sorry for keeping this from you.
With that, the music progressed and Chloe sang which left us all shocked.
Let me hold you tight If only for one night Let me keep you near To ease away yo
ur fears It would be so nice If only for one night
My mouth formed a perfect O upon hearing her voice. Funny enough, pero ito talaga
ang unang beses na madinig kong kumanta ang asawa ko. Pati si Clein at ang crow
d ay natigilan sa boses niya.
Your eyes say things I never hear from you And my knees Are shaking too But I m
willing Willing to go through I must be crazy Standing in this place And I m fee
ling No disgrace for asking
Damn. Will you tell me Im gay if I admit that Ive been spending the last 30 second
s holding back my tears?
Man up Dylan! You cant cry!

I tell you what I need One night, one night Whooo That s all I need Is one night
One night, one night Oooh, oh Baby One night, one night One night of your love
Of your love Of your loving
It would be so nice
If only for one night
I dont know if its her voice, her emotions in it, the message of the song or our s
tory alone that made me breakdown. All I know is, a single tear slipped from my
eye and followed byanother.. and another.. and another. And I cant stop them from
falling right now.
Chloe looked at me and as expected, started teasing me. Crying already, love? Hah
a. Paano pa yan sa next song ko? Haha I can see my face in the big screen and I d
idnt dare to hide it. Why should I be ashamed?
I love this woman and this is our story and Im proud of it.
Dont mind me. Just continue. I smiled at her.
Moving on.. I dont know where I got the courage to wake up the next day and decion
g buhay niya. Dahil nung mga panahong yun, I wasnt ready. Hindi ko alam kung kaya
ko bang harapin yung buhay na meron siya. I didnt leave a note or whatsoever. I
just want to be out of his life. I know, thats so stupid. I had a choice the prev
ious night but I didnt think about the consequences. And yeah, I left him. But th
ere were so many What ifs. What if hindi ako umalis? What if nakipag-usap ako sa k
anya? What if kaya niya pala akong ipaglaban.. What if he wont leave me like I di
d to him? And the list goes on. Everyday nadadagdagan yung what ifs ko hanggang
sa malaman ko nga na buntis pala ako. At hindi ko magawang maawa sa sarili ko da
hil ako ang pumili na iwan siya. It came to a point na naisip ko, Sisihin kaya ak
o ng anak ko kapag nalaman niya na sobrang duwag ng nanay niya kaya wala sa tabi
niya ngayon ang tatay niya? It was so stupid, but I cant go back to him easily an
d say, Hi there, remember me? Im pregnant and youre the father. Actually, I can. But
I didnt. I was afraid that hed deny all of that. Forgetting that it was Dylan Cai
ne. She looked at me again. I thought time would help me forget everything. But I
was wrong again. Everyday umaasa ako n asana hanapin niya ako o tumawag man lang
siya. Pero hindi nangyari. I was about to protest pero sinenyasan niya ako na wa
g umimik. I know you have a reason, but remember, its my side of the story, ok?Napa
tango na lang ako and she continued.It was all my fault. I dont know if its too lat
e for this.. But, that night, I already knew that I love you. And I always will.
Standing by my window, listening for your call Seems I really miss you after all
Time won t let me keep these sad thoughts to myself I d just like to let you kn
ow, I wish I d never let you go
And I ll always love you Deep inside this heart of mine I do love you And I ll a
lways need you And if you ever change your mind I ll still, I will love you
I wish you d never left me but love s a mystery You can break a heart so easily
Oh the days and nights reveal how much I feel for you Time has come for me to se
e how much your love has meant to me
And I ll always love you And if you ever change your mind I ll still, I will lov
e you
Time like a river keeps on rolling right on by Nothing left for me to do So I wa
tch the river rise
And I ll always love you Deep inside this heart of mine I do love you And I ll a

lways need you And if you ever change your mind I ll still, I will And I ll stil
l, I will love you
By this time, shes already crying.
Sabi ko na nga ba hindi lang ako ang iiyak e.
Napangiti ako when I saw her rushing towards me.
I hugged her tight. I said I wouldnt cry e! Nakakaasar ka! Sabi niya sa akin.
What did I do? Im just listening here.
Masyado kasi kitang mahal e. Ayan tuloy. Kaines.
Haha. That cant be

I commented.

Of course. Theme song natin e. ^____________^

I kissed her cheek before started singing.
I remember what you wore on our first day You came into my life And I thought he
y You know this could be something Cause everything you do and words you say Yo
u know that it all takes my breath away And now I m left with nothing
I wonder what shes thinking pero parang nagfflashbakc sakin yung unang pagkikita n
amin.
I can still remember how I was mesmerized by her that night and how I easily fel
l for her. Hindi ko akalain na ganun din pala siya. I mean, she was so hard on m
e before. To the point na akala ko wala na talaga kaming pag-asa.
I squeezed Chloes hand and she smiled at me. Sabay naming kinanta ang chorus haba
ng nakatingin sa isat isa.
So maybe it s true, that I can t live without you And maybe two is better than o
ne But there s so much time, to figure out the rest in my life And you ve alread
y got me coming undone And I m thinking two, is better than one
Binitawan ni Chloe ang kamay ko at hinawakan niya ang mukha ko and looked at me
straight in the eyes. That moment, feeling ko kaming dalawa lang ang tao sa stag
e at walang nanonood.
Akala ko pag nainlove ka sa isang tao, yun na yun. Sabi kasi nila, ang kilig at p
agmamahal daw sa una lang masyadong nararamdaman e. Pero bakit ako parang habang
tumatagal mas lalo ko siyang minamahal? I cant even picture my life if I didnt me
et her. Kung hindi siya bumalik sakin.
I remember every look upon your face, The way you roll your eyes, the way you ta
ste You make it hard for breathing Cause when I close my eyes and drift away I
think of you and everything s okay And finally now, believing
And people say, you cant love someone kung sobrang ikli lang ng time span na nak
ilala mo siya. And I say, REALLY? Kasi kung totoo yun, why do I love this woman
from the very moment that I met her? I was just too stupid enough to admit that
I love her. And too stupid to chase her.
And maybe it s true, that I can t live without you Well maybe two is better than
one But there s so much time, to figure out the rest in my life And you ve alre
ady got me coming undone And I m thinking two, is better than one

Yeah, yeah
The fact that we both decided to part ways.. And destiny called us back together
? What can I say? Maybe God knows were better together.
I remember what you wore on our first day You came into my life And I thought he
y
Maybe it s true, that I can t live without you Maybe two is better than one But
there s so much time, to figure out the rest in my life And you ve already got m
e coming undone And I m thinking
Oooh I can t live without you Cause baby two is better than one There s so much
time, to figure out the rest in my life And I ve figured out with all that s sa
id and done Two, is better than one
Two is better than one.
Tell me, is a crying man considered a gay? Coz if yes, count me in.
I just dont know how to manage all of these emotions. It feels like my hearts goin
g to explode with all the love and happiness that I have.
Or maybe Im just to overwhelmed na finally, I found my true happiness.
Hindi na kasi ako yung Dylan na ginagawa kung ano yung gusto. Ngayon, palagi ko
na lang iniisip, Ano kayang sasabihin ni Chloe kung ganito.. Kung ganyan? Magugus
tuhan kaya niya?.
Hindi ko na kasi kayang bumalik sa dati na ako lang mag-isa. Pakiramdam ko wala
akong patutunguhan noon.
Oo nga nasa akin na lahat ng yaman at opportunities. Pero palagi na lang may kul
ang. And when I met Chloe, dun nasagot yung matagal ko ng hinihintay.
Oh jeeez!
Para na talaga akong bading nito.
Basta masaya.
Thank you, Chloe. Best birthday gift ever.
She looked at me confused. B-birthday mo?
I paled.
H-hindi pa din niya alam?
E ano to?
Trip niya lang gawin ngayon?
Pambihira naman. AKala ko pa naman alam niya.
Bukod tanging siya lang ang hindi nakakaalam pag nagkataon.
Pfffffffffft---HAHAHAHAHAHHAHAHAHAHAHAHAHA!!! Look at your face, Love! Hahahahaha
haha

Funny that you find this amusing. Nagtatampong sagot ko at tumalikod sa kanya.
Umubo naman siya para itago ang humahagalpak na tawa niya. I was just kidding. Of
course I know. Ikaw naman hindi ka na mabiro.. She hugged me from behind at hind
i ko mapigilang ngumiti. Hindi ko naman gagawin lahat ng ito kung hindi para sayo.
Matakot ka nga lang.
Huh? Bakit naman ako matatakot?
Nakita mo ba ang reksyon nila sa boses ko? Baka mamaya niyan mawalan ka na ng tra
baho.. Nakakalokong sagot niya.
Wow naman Misis! Haha. Ang lakas din ng hangin mo ha! Haha. Sabi ko habang yinayak
ap siya.
Syempre! Ilang araw ko ding nakasama yang mga kabanda mo, kaya nahawaan ako! Haha
haha.
Kasabwat kayo dito? Ang daya niyo. Baling ko sa mga kabanda ko na nakangiti lang h
abang pinapanuod kami.
Happy birthday, Bro. Bati nila sa akin.
"Salamat!"
"Happy birthday Dy. I love you."
"Thank you. Mahal din kita."
Mamaya na ulit ang lambingan. Inggit na inggit na yung mga tao senyo o. Haha. SAba
y turo ni Jin sa crowd at totoo nga, para silang nanunuod ng live teledrama. Hah
a.
1 minute. standby! Sigaw ng floor director. Commercial break kasi kaya ok lang na
ganito kami sa stage.
Ill see you later, love. Ill be in your dressing room. Chloe gave me a quick peck on
the lips.
Ayoko sana na umalis si Chloe kaso sigurado naman ako na napagod siya kaya hinay
aan ko na din.
Hahatid muna kit--
Kami ng bahala sa kanya. Good luck sa performance! Sabat ni Sasha na kasama si Aly
son.
Thank you. Bye, love. I called out before Chloe went down the stage.
And thats what a memorable birthday is all about. ^______________^
-Chapter 50. Mixed.
-Chlakakahiya kaya. Ang daming tao! Waaa! Hindi pa din ako maka-get over. Hindi k
o ma-imagine na nagawa ko yun. Sa dami-dami ng tao, kakanta na nga lang ako sa h

arap pa nila. Oh diba? Kapal lang. Haha

Ang sweet. Kayo na talaga.. Ako kaya, kelan ang love story? Sasha said dreamily.
Yung sayo, matagal na nagsimula. Nag-iinarte ka lang. Haha Pang-aasar ni Alyson. I
agree with her. Base sa mga kwentong gewgaw, me namumuong SaJe (Sasha and Jeremy
) tandem pero parehong in denial. Kaya sila ang Denial Couple. Haha.
Alyson Gabrielle, wag nga. Ikaw tong kung anong drama sa buhay e. Sige nga, ano ka
yo ni Liam? Ganti naman ni Sasha kay Alyson na biglang namula. Haha. Nakakatuwa s
ilang tingnan. Magbestfriend pero laging nagtatalo. Ngayon naman, si Liam at Aly
, ang komplikadong couple. Di ko din sila ma-gets e. Nahihiya din naman ako magt
anong ke Aly. Basta sinabi lang sakin ni Dylan yung sitwasyon nila. In my opinion
, kulang lang sila pareho sa tulak e. Mga baliw. Haha
W-wala. Tama na nga yan. =______=
O, bago kayo mag-away, anong gusto niyong inumin? Bibili ako. Offer ko habang inaa
yos ang bag ko.
Ha? Nako hindi na. Ako na bahala. Ano bang gusto mo?
Sure kayo? Ako na lang.
Ano ka ba. Ikaw tong dapat nagpapahinga tapos ikaw pa ang bibili? Maupo ka na lang
dyan. Ano bang gusto mo?
Baliw ka Sasha. Tubig lang yan. Alam mo namang ingat na ingat dyan ang kanyang Mis
ter. Haha. Kung hindi lang din naman fresh ang juice e tubig lang ang pwede inum
in. Haha
(__.)
Tunay naman e. Mahirap pala pag me pagka-doktor ang mister. Grabeng higpit e. Ma
s madami pang alam sa pagbubuntis kesa sakin. Tsk.
Oh siya. Dito ka muna. Bibili muna kami ni Alyson.
Bakit tayo? Diba ikaw lang?
Wag ka ngang tamad. Samahan mo ako.
Pagod din ako. Ikaw na lang.
Pag ako hindi mo sinamahan, sasabihin ko kay Liam na nam---
HEP! Tara na! Bye Chloe! At hinila na ni Alyson si Sasha palabas. Nakakatuwa talag
a silang lahat. Kapag kasama ko sila pati yung dalawang banda, sobrang refreshin
g. Walang dull moments. Ang kukulit nilang lahat. Daig pa nila yung tunay na mag
kakamag-anak. At sama-sama sila pag may problema ang isa.
Tiningnan ko ang cellphone ko at napangiti ako sa nakita ko. Naka-ilang tawag at
text pala si Dylan. Haha. Asar na asar siguro siya kanina. Haha. Ang sama ko ba
? Hindi naman.. Gusto ko lang talaga na i-surprise siya.
Busy ako sa pagbabasa ng mga messages niya ng may marinig akong boses mula sa la
bas.
Hindi ata naisara ng maayos nina Sasha at Alyson ang pinto.

Nasan ka na ba?! Nandito na ako sa labas ng dressing room nila.. Bilisan mo! Ang b
oses na yun. Sa sobrang tagal niyang nawala sa eksena, nakalimutan ko na siya.
Ano kayang ginagawa niya dito? At sinong kausap niya sa cellphone? Hmm..
Dahan-dahan akong lumapit sa pinto, careful not to show myself at hindi nga ako
nagkamali. Mula sa awang ng pinto, nakita ko ang isa sa mga dakilang kontrabida
sa kwentong ito.
Si Beth.
Ano nanaman kayang ginagawa niya dito? Hindi ba siya napapagod? Tsk.
Lalabas na sana ako ng may biglang nagsalita hindi kalayuan sa pwesto ni Beth.
Sorry Im late!
Ashley?
Sinong kausap niya? Si Beth? Magkakilala sila?
Kahit kelan talaga palpak ka! Inis na sagot ni Beth dito.
Ibig sabihin matagal na silang magkakilala?
Yung plano ko na lumabas kanina, hindi na natuloy. Hindi ko alam kung ano pero p
arang may nagtulak saken na makinig muna sa kanila.
Hindi ko naman kasalanan na hindi naghiwalay si Dylan at Chloe nung bumalik ako a
.
Hindi mo kasalanan?! Kasalanan mo yun! Hindi mo kasi kayang paikutin si Dylan.
Teka nga muna Beth, hindi porke nalinlang mo siya noon e napakagaling mo na. Baka
nakakalimutan mo na kaya mo siya nahawakan e dahil lang din sa tulong ko. Ano ba
ng pinag-uusapan nila? At mag-aaway ba sila sa labas?
Hahahahaha! Nagpapatawa ka ba? Kahit wala ka, kayang-kaya kong paikutin si Dylan.
Nagkataon lang na mas madali kong magagawa ang plano ko dahil nasa FNC ka noon.
Pero kung wala ka man, may iba pa akong choices.
Kasalanan mo kung bakit hindi ako nakapag-debut! Sigaw ni Ashley. Wala bang tao sa
labas kaya nakakapag-usap sila ng ganyan?
Tanga ka kaya hindi ka nakapag-debut! Wag mong isisi sakin na nagpagamit ka sa ak
in! sigaw din ni Beth.
Lalo tuloy akong na-curious sa pinag-uusapan nila. Ano ba yun?
Niloko mo ako! Niloko mo kaming lahat! Mukhang magbe-breakdown na si Ashley.
At nagpaloko ka naman. Pero ang galing mo magpanggap na may sayad para magawa ang
plano ko ha. Pati sariling pamilya mo napapaniwala mo. Hahahaha
What? Nagpanggap lang si Ashley noon? P-pero bakit?
Kasalanan mo--
Shut up! Kasalanan mo lahat yan! Ikaw tong nakikipaglandian sa kotse. Tanga ka tal
aga nu? Ang bata-bata mo pa ng mga panahong yun pero nagawa mo yun? Hindi mo man

lang napansin na kinukuhanan ka ng video. To think na pasikat ka pa lang nun. A

yan tuloy, hanggang ngayon hawak kita sa leeg. Playful na sabi ni Beth.
Hindi totoo yan! Kung tutuusin hindi ko na kelangang sumunod sayo dahil tapos na a
ng usapan natin.
No.No. No. Hindi pa bumabalik si Dylan sa akin kaya hindi pa tapos ang trabaho mo
.
Ano pa bang gusto mo!? At yung video! Bakit hindi mo ibigay sa akin?
Dahil kelangan pa kita. Kapag wala ka ng kwenta, hindi ko na kelangan ng video ng
pakikipaglandian mo.
Manloloko ka Beth. Kahit anong gawin mo sakin, hindi mo na makukuha si Dylan. Tang
gapin mo ng ayaw niya sayo! Hindi ka niya papatulan! Kahit maghubad ka sa harapan
niya, ni hindi ka niya titingnan---
*paaaaaaaaaaaaaaakkk!*
I covered my mouth. Ang lakas ng sampal na yun.
Tumigil ka! Pigil na sigaw ni Beth kay Ashley. Hinablot nito ang buhok ng huli at
gamit ang isang kamay ay dinuro ito. Makinig kang mabuti. Kung hindi dahil sa aki
n, baka sa bangketa ka na pupulutin. Baka natuluyan ka ng mabaliw. Pasalamat ka
at hindi ko pa inilalabas ang baho mo. Ngayon, ang kelangan mo lang gawin ay pag
hiwalayin si Dylan at Chloe. Kapag hindi mo nagawa yun, sinisiguro ko sayo na ita
takwil ka ng pamilya mo. Naintindihan mo?!
Ang sama-sama mo Beth..
Alam ko. Ayusin mo yang mukha mo at gawin mo ang trabaho mo.
Hindi na ako nakapagpigil. Lumabas ako ng dressing room at tiningnan ng matalim
si Beth.
Nagulat naman sila pareho.
Hinila ko si Ashley palapit sa akin at hinaraap muli si Beth.
Wala ng trabaho na magaganap. Tigilan mo na siya, Beth. Kung hindi-- Hindi ko na n
atuloy ang sasabihin ko dahil biglang tumawa si Beth.
Kung hindi, ano? Tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa parang nang-iinsulto. Ano
ng magagawa mo sa hitsura mong yan? Tumigil ang tingin niya sa tiyan ko at kinila
butan ako. Parang natakot ako bigla para sa baby ko.
Pero nilaksan ko ang loob ko. Hindi pwedeng magpatuloy ang kabaliwan ni Beth. Hin
di mo ako kilala. Sa tingin mo ba matutuwa si Dylan pag nalaman niya yang mga kal
okohan mo? Itigil mo na to. Ginamit mo pa si Ashley. Napakasama mo talaga. Tama s
iya. Tanggapin mo na lang. Dahil simula pa lang naman, kahit nung wala pa ako, k
ami ng mga anak ko, talo ka na.
Lalong naningkit ang mga mata niya sa galit.
Nakakatakot siya.
Humawak ng mahigpit sa akin si Ashley kaya tiningnan ko siya. Medyo umiling siya
na parang sinasabi na wag ko daw galitin si Beth. Mukhang takot na takot siya d
ito pero napapagod na ako sa pangingialam ni Beth sa buhay namin ni Dylan. Sobra

na siya.
Masyado bang masakit na hindi ka gusto ng asawa ko? Medyo tumawa pa ako. Pang-insu
lto ba.
Hindi totoo yan! Kung hindi ka lang dumating sa eksena, makukuha ko na siya! Sigaw
niya sa akin.
Kung talagang gusto ka niya, kahit dumating ako, hindi mapupunta sa akin ang aten
syon niya! Bakit hindi mo na lang tanggapin Beth? Masasaktan ka lang lao sa gina
gawa mo. Pati buhay ng ibang tao sinisira mo para lang sa walang kwentang plano
mo.
Tumahimik ka..
Sabihin mo nga sa akin, kahit kelan ba pinaramdam sayo ni Dylan na importante ka s
a kanya hindi bilang isang manager? Tanong ko pa. Natigilan siya at wariy nag-iisi
p.
Gusto ko mang maawa sa kanya, hindi ko na magawa. Shes just too much. Madami na s
iyang nasira. Idagdag pa na nadamay lang pala si Ashley dito.
O-oo! Hindi siguradong sagot niya. Napailing na lang ako.
Sinungaling. Alam mo sa sarili mo na kahit kelan hindi ka nagustuhan ng asawa ko.
Masyado mo lang ipagpilitan ang sarili mo. Nakakaawa ka. Tiningnan ko siya with
pity at siniguro ko na nagregister yun sa mukha ko para makita niya.
Ikaw ang nakakaawa! Nagpabuntis ka khat I stumbled on the floor.
Napahawak ako sa tiyan ko to check if everythings alright. Ashleys on my side, tin
utulungan akong tumayo pero hindi muna ako tumayo.
Tiningnan ko muna si Beth with teary eyes. Hawak-hawak ko pa din ang tiyan ko, a
s if may pinipigilan akong malaglag.
I can sense victory in her eyes. She really is a pathetic woman. Tsk.
I acted as if Im in pain at dun nagsimulang tumawa si Beth. Tawang nagmukha na si
yang demonyita. Kulang na lang yung mga sungay para kumumpleto sa all red attire
niya.
Sabi ko naman sayo, gagawin ko lahat. HAHAHAHAHAHAHAHA
Nakaupo ako sa sahig at nakahawak sa tiyan ko, si Ashley sa tabi ko na nagtatano
ng kung ok lang ako at si Beth na pinagtatawanan ako, ng dumating ang FT Island
na sabay-sabay na natigilan sa eksenang nadatnan nila.
Hindi ko alam kung kelan tumakbo si Dylan, pero in an instant nasa tabi ko na si
ya and checking on me. Medyo napangiti ako.
Ilang Segundo lang ay may narinig na akong tili ng dalawang babae. Si Sasha at A
lyson.
CHLOE!!!!
Oh my God!
Chloe, are you hurt? Hey.. Nang hindi ako makaimik, biglang tumayo si Dylan at hin
awakan sa dalawang braso si Beth na natigilan naman sa pagtawa. WHAT THE HELL DID

YOU DO TO MY WIFE?!
Inalalayan naman akong tumayo ni Cliff, habang si Liam at Jeremy e inaawat si Be
th.
Niel, babae yan.
Kalma lang pre..
Kalma?! Pag may nangyaring masama sa mag-ina ko, Im telling you Beth.. Humanda ka
sakin!
D-dylan.. N-nasasaktan ako.. Mangiyak-ngiyak na sabi ni Beth.
Talagang masasaktan kita! Halatang halata ang pagpipigil ni Dylan na masaktan si B
eth.
Dy.. Tawag ko sa kanya. Agad naman siyang lumingon sakin at umamo ang mukha.
I smiled at him slightly. I offered him my left hand. At dahil dun, binitawan ni
ya si Beth.
Are you okay?
I nodded, then looked at Beth. Siguro naman malinaw na sayo ngayon.. Sabi ko sa kan
ya.
Malinaw ang alin?Tanong ni Dylan.
Hindi ko na nagawang sumagot, dahil inunahan na ako ni Beth. Dylan, why dont you l
ove me? Binigay ko naman sayo lahat diba? Hindi pwedeng hindi mo man lang ako mina
hal kahit konti.. Tell everyone that you love me! Hysterical nito.
What?! Beth, youre delusional! I dont know where you got that bullshit idea, pero h
indi kita mahal.
Halos napailing na lang ang banda. Pumasok sa dressing room si Jin, Jeremy, Ashl
ey, Sasha at Alyson. Ang awkward kase ng atmosphere e. Si Liam at Cliff naman, m
edyo nag-iwas ng tingin pero hindi umaalis.
Dylan.. Please.. And the shocking thing happened.
Halos mapanganga ako ng biglang lumuhod si Beth sa harap ni Dylan.
Agad namang inalalayan ito ni Liam at Cliff na pilit itong itinatayo.
Beth, dont make a scene here. Sabi pa ni Cliff.
Wag niyo akong pakialaman!Tinaggal nito ang pagkakahawak ng dalawa. Dytumawa?! Ano
ba naman Chloe?! Waaaa. Galit siya. Confirmed. Bakit siya nagalit? Wala naman ak
ong kasalanan a.
Bakit mo ako sinisigawan? Ako ba ang may kasalanan? Ha?
Paano kung may nangyaring masama sayo dun, ha?! Anong gagawin ko?! Natigilan ako sa
pagtaas ng boses niya. Alam mo ba yung naramdaman ko nung makita ka na nakaupo s
a sahig, ha?! Akala ko napahamak na kayo ng anak ko! Hindi ko alam kung ano ba y
ung una kong gagawin! Kung papatayin ko ba si Beth dahil sa ginawa sayo o iintind
ihin ko yung lagay niyo. Pambihira naman Chloe e. Ingat na ingat ako senyo, tapo
s ikaw, basta-basta ka na lang lumalapit sa kanila. Ingatan mo naman yung sarili

mo, please.
Sorry. I suddenly felt guilty. Its my fault. I provoked Beth to do that to me. Gina
lit ko siya. I risked my kids life.
Dylan heaved a sigh. Chloe, promise me. Please promise me, lalayo ka na sa gulo.
Please lang. Right there, I know, kalmado na siya.
I promise. Im sorry Daddy.
Good. He kissed the top of my head. Let me handle Beth. Now, are you sure youre fine
? Gusto mo daan tayo sa ospital? Nag-aalalang tanong niya.
No. Im good, really. Kain na lang tayo? Im starving.
Tsk. How bad of me. Ginugutom ko ang mag-ina ko. Will you forgive me?
Baliw. Lets just eat. Drama mo. Haha.
We both laughed. Magda-drive n asana si Dylan ng tumunog ang cellphone ko.
Mische? Something wrong? Si Lance? Pinapunta ko kasi si Mische sa bahay para banta
yan si Lance.
Chloe--
Vince? Nandyan ka din pala. May problema ba?
Whats wrong? Put the speakers on. Utos ni Dylan na ginawa ko naman. Madrigal, may pr
oblema ba?
D-dylan.. Nauutal na sabi ni Vince. Bigla naman akong kinabahan.
Vince? Anong nangyare? Nag-aalalang tanong ko.
Silence.
Dammit Madrigal! Magsalita ka nga! Sigaw ni Dylan.
Relax. Haha. May itatanong lang sana kami ni Mische..
Ano yun?
By chance ba.. You know, as a normal kid, si Lance.. Alam niyo yun.. nagARAY naman
Mische! Kelangan mambatok?!
Ang bagal mo e. Ang daming pasakalye, pwede naman itanong na ng diretso.
E di ikaw na magtanong. Pambihira. Napakabrutal palagi.
Sorry na. Ikaw naman kasi e.. Uyy.. Sorry na nga e.
Ewan ko sayo.
Wow. Kelangan iparinig niyo samin paglalandian niyo? Asar na tanong ni Dylan.
Inggit ka na naman. Makakadalawa ka na nga e. Ganti naman ni Vince.
Oh sige, gusto mo upakan muna kita bago mo ituloy yung tanong mo?

Bakit ba ang brutal niyong magkapatid? Siryoso?

Hintayin mo ako dyan, makakatikim ka talaga sakin.
Eto na nga oh! Ang hot naman kase. Naglalakad na ba si Lance?!
Alam mo namang hindi niya pa kaya diba? Kakasabi ko lang kay Mische kanina, baka k
asi bitawan niya. Sabat ko naman.
Pwes.. Tumatakbo na siya ngayon. Cool na sabi ni Vince.
Wala ka talagang magawa sa buhay mo e nuh? Sagot ni Dylan.
Kapag yan hindi mo pinapatakan ng isa, ako papatol dyan Daddy. Swear. Sabi ko pa.
Wow naman! Kayo na nga binabalitaan, sasaktan niyo pa ako! Pambihirang buhay to! Re
klamo ni Vince.
Nagkatinginan kami ni Dylan.
Madrigal, kami ba tinitrip mo, ha? Paanong tatakbo yung anak namin e hindi pa nga
makalakad mag-isa yan? Inis na tanong ni Dylan.
Alright, Ill send you a video. Just wait. Sagot ni Mische and the call ended.
Napailing na lang kami ni Dylan.
Ilang segundo lang e may natanggap na akong multimedia message.
Habang binubuksan ko yung video, napapaisip ako kung ano nanaman kayang kalokoha
n ang pinaggagawa nung dalawa. Cause theres no way our son would be running lik--OH MY GOD DYLAN!!! Lances running! Oh my GOD!!!
-Chapter 51. Signos.
-Chloes POV
Oh my God! Nasan? Nasan ang anak koooo?! Excited na tanong ko kahit kakababa ko la
ng ng sasakyan at nagmamadaling pumasok sa bahay namin.
Mommy! Ano ba. Dahan-dahan nga, dont run. Hey! I said dont run! Chloe! Iniwan ko si
Dylan na saway ng saway sa akin. Bakit ba? Naglalakad na yung first born ko o! N
akaka-excite kaya!
Makasigaw naman to o. OA?! Bungad sakin ni Vince na nasundan na nabatukan naman agad
ni Mische.
Marunong ka pa? E anak niya yan.
So kelangan sasaktan mo ako para lang sabihin yan? Animoy nagtatampong tanong ni Vi
nce.
Ee.. Eto naman napakasensitive, para binibiro lang! Pang-aamo naman ni Mische. My
God! Dati naman sanay ako na nagbabangayan sila, pero iba nato e. Parang nasusura
ako kapag naglalambingan sila. Hahaha

Hindi ko na lang sila pinansin at agad na lumapit sa anak ko na nakaupo sa sahig

habang naglalaro ng stuff toys niya.
Hello there baby boy. I kissed the top of his head.
He grinned at me and murmured Momma.
Chloe, how many times do I have to tell you not to run? Nakapasok na pala si Dylan
. Nagpa-park pa kase siya kanina nung tumakbo ako papasok.
I ignored him and continued talking to my baby. Tito and Tita told us na you can
run already.. is that true? I know hindi pa masyado nakakapagsalita si Lance, per
o its healthy naman na kausapin ang mga bata para matuto magsalita. Come on! Show
Mommy.. Lumapit si Dylan sa amin at pareho kaming naghihintay kay Lance. Nakakain
tindi nanaman kase ito. Hello! Magtu-two years old na kaya siya.
Come on buddy. Show us nga.. eager na sabi ni Dylan.
Tinitigan kami ni Lance and to our disappointment, he said No. Habang umiiling pa.
Yeah. May pagkasuplado kase tong anak ko, napapansin ko din. Hindi ko alam kung s
aan niya namamana yan pero may mga instances na parang ang sungit-sungit niya ka
hit bata pa lang. At yan ang favourite word niya. NO.
Nagkatinginan kami ni Dylan. Waaa. Sige na anak. Pakita naman.. Suyo ko ke Lance.
Pero tiningnan niya lang ako saglit at sumagot ng No. at bumalik na ulit sa paglal
aro.
Come on buddy! We wanna see.. Ill buy you more toys if you show us. Pang-uuto pa ni
Dylan pero mas lalo atang nairita si Lance.
Noooooo!!!
I heaved a sigh. We cant force him. Moody kase yang bata na yan. Pambihira. Ke ba
ta-bata napaka-moody. Ang sungit-sungit. Ano pa kaya kapag lumaki siya? Ang boss
y pa.
Sumuko na ako. Bukod kase sa nabibigatan ako dito sa tiyan ko tapos nakaluhod ak
o sa sahig, e talagang hindi naman mapipilit si Lance e. Umupo na lang ako sa so
fa sa tapos nina Vince at Mische. Samantalang si Dylan naman, pumunta sa kitchen
.
Ayy lugi kayo. Ayaw na ulit maglakad. Haha Pang-aasar pa ni Vince.
Very funny. Matabang na sagot ko.
Tumawa naman yung dalawa.
I rolled my eyes at them. Kasi naman, bakit ayaw niya na maglakad? Asar na tanong
ko.
Hahaha. Ewan. Tara na nga Mische.. Bahala na kayo dyan. ^_____^ Tapos ayon. Umalis
na nga yung dalawa.
Maya-maya, pumasok ulit sa sala si Dylan, kasunod niya si Andrea.
Umupo siya sa tabi ko habang may hawak-hawak na candies and chocolates.
Oyy. Ang dami naman niyan. Baka mapaos ka. Sige ka. Pananakot ko. E kase naman, so

brang tamis kaya nun.

Hindi ko naman kakainin to nuh. Sabi niya tapos bumaling na ke Lance. Hey Buddy! Tum
ingin naman dito si Lance. I have candies o tsaka chocolates, come and get it! Nak
angiting sabi ni Dylan.
Napailing na lang ako. As if naman. Matalino kaya yang anak namen! Alam niyang i
nuuto lang siya ng magaling niyang ama at hindi naman ibibigay sa kanya iyon. Hi
ndi naman kase namen siya pinapakain ng mga ganun e.
But to my surprise, dali-daling tumayo si Lance. Napaayos naman ako ng upo. Baka
kase matumba siya.
Dad.. Alalayan mo, baka matumba. Bulong k okay Dylan.
Shh. Relax ka lang. Come here baby..
Humakbang ng isa si Lance. Parang tumutulay pa lang.
Come on, you can do it.. Sabi pa ni Dylan. Nakaalalay naman sa likod si Andrea per
o hindi hinahawakan si Lance.
Humakbang ulit si Lance. And this time, sunud-sunod na. As in nagmamadali siyang
lumapit sa amin ni Dylan, at kung kelan dalawang hakbang na lang niya, tsaka na
man siya napaupo.
Natahimik kaming lahat. Hinihintay kase namen kung iiyak si Lance.
Pero tumawa siya ng malakas at tumayo ulit at tuluyang lumapit sa amin.
Waaaaaaa! Naglalakad naa talaga ang baby kooo.. I hugged him tightly.
Good work, buddy! Give me five! Nag-apir naman ang mag-ama.
Habang nagtatawanan kami, nagsalita naman si Andrea. Picture!
Pagtingin namen, may hawak na ngang camera. Smile.. 1.. 2.. CHEESE!
*click*
Nag-picture-an muna kami sandali at ng mangalay na ang mga panga namen kakangiti
, Akin na yan, upload naten sa FB at instagram. ^_Tsaka ikaw nga yung palaging ka
sama ni Lance.
Sige na nga! Tayong dalawa na. Tumayo ako at pumunta na sa CR ni Lance. Naman o.
Kala ko mauutakan ko si Dylan. HAHAHAHA!
Pagkatapos namin linisan si Lance, sabay namin siyang pinatulog. Nasa gitna nami
n siya ni Dylan.
Dad..
Hmm? Sagot ni Dylan habang nakatingin pa din sa librong binabasa niya.
Naisip ko lang.. Paano kapag nawala ako? Mag-aasawa k aba ulit?
Nagulat naman ako ng padabog na isara ni Dylan yung librong binabasa niya.
Ano namang klaseng tanong yan?!

SSSHH! Wag ka ngang maingay. Magigising si Lance.

Tumahimik naman siya.
Ano nga?
Tigilan mo nga yang tanong mo.
Hypothetical lang naman kase! Sagutin mo na.
Tiningnan niya muna ako. Bilis na.
Hindi. Tahimik na sagot niya.
DAPAT MAG-ASAWA KA ULIT!
SSHH! Akala ko ba wag maingay? Bakit ka sumisigaw?
Sorry. Sorry. E kasi naman dapat mag-asawa ka ulit! Bulong na yan ha.
E bakit marunong ka pa sakin? Sa ayaw ko na mag-asawa.
Suplado. Syempre, paano naman ang anak ko? Hindi mo naman kayang alagaan mag-isa.
Nagtatrabaho ka pa.
Hindi siya sumagot. Kaya nagpatuloy ako.
Dapat ang pipiliin mong babae, yung mabait at pasensyosa. At yung tanggap si Lanc
e ha! Baka kawawain niya yung anak ko, Naku! Tapos yung aalagaan kayong mag-ama,
yung ituturing na sarili niyan--!
Stop! This is nonsense. Matutulog na ako. Sabay labas niya ng kwarto ni Lance.
Problema nun?
Hypothetical lang naman e.
KINABUKASAN.
Hindi pa din masyadong umiimik si Dylan. Actually, hindi niya talaga ako inimika
n buong gabi. Pati kaninang nag-aalmusal kami. Napaka-passive niya. T__T
Dad.. galit ka ba? Tanong ko habang nagda-drive siya.
Ihahatid niya kase ako sa Elite. Dadalawin ko si Mische. Tapos siya naman, didir
etso sa FNC. Pero dadaan muna kami sa Bahay ng FTIsland. May pinapakuha kase si
Clein. Naiwan daw ni Cliff kanina, e since on the way naman, siya na lang yung k
ukuha.
Hindi siya umimik.
Dad, wag ka ng mag--
Ayoko lang naman kase na kung anu-ano yang sinasabi mo. Hindi nakakatuwa. Ikaw la
ng ang gusto kong maging asawa, ok? Ikaw lang ang dapat mag-alaga kay Lance. At
sa bagong baby naten. Ikaw lang ang dapat na mag-aalaga at magmamahal sakin. Wala
ng iba. No one will fit your role other than you. Kaya tama na yan. Pwede?
Kinilig ako at na-guilty at the same time.

Opo. Sorry na.

Ok na yan. Wag na natin pag-usapan. Itinabi niya ang kotse sa gilid ng kalsada. Na
sa tapat na kami ng bahay ng FTI. Hintayin mo ako dito. Kunin ko lang yung folder
ni Cliff.
Ok. Bago pa siya bumaba, hinila ko siya ulit at mabilis na hinalkan. I love you Dyl
an.
He smiled at me. And I love you more. Tapos bumaba na siya.
3 minutes na si Dylan sa loob ng bahay ng tumunog ang cellphone niya.
Si Cliff.
SinagoPero ang lamig ng pakiramdam ko.
Si Beth..
May hawak na baril..
At nakatutok kay Dylan.
Na-distract ako ng magsalita si Cliff. Chloe? Nakapasok ka na ba?
Pero hindi ako makasagot. Patuloy akong kinakausap ni Cliff pero hindi ko na siy
a maintindihan.
Parang nanlalambot ang tuhod ko.
They are a few feet away from me pero hindi nila nararamdaman ang presensya ko.
Beth, ibaba mo yan at mag-usap tayo, ok?
Pag nag-usap ba tayo, sasama ka sakin?
Beth! May asawat anak na ako!
WALA AKONG PAKIALAM! Mas lalong humigpit ang hawak ni Beth sa baril.
Dont be ridiculous! Gigil na sagot ni Dylan.
Kung hindi ka mapapasakin, walang pwedeng umangkin sayo!
Alam ko kung anong susunod na mangyayari. Sa kabila ng panlalambot ng tuhod ko a
t panghihina ng katawan ko, hindi ko alam kung paano ako nakatakbo sa gitna nila
.
Nakarinig na lang ako ng putok ng baril.
Ang sigaw ni Dylan..
Ang malakas na impact sa may kanang dibdib ko kasabay ng mainit na likidong duma
loy sa katawan ko.
Hindi ko na alam kung anong nangyayari sa paligid ko.
Naramdaman ko na lang na yakap ako ni Dylan.
Pilit kong iminulat ang mata ko at nakita ko si Dylan na umiiyak.

Pero ang hina-hina ng katawan ko.

Nahihilo ako.
C-chloe.. hold on. Please. Mommy..
Nakarinig pa ako ng ilang yabag bago tuluyang nagdilim ang paningin ko at wala n
a akong naramdaman na kahit ano.
-Chapter 52. Fighting a Losing Battle.
-Liams POV
(MWAHAHA! Maka-extra wagas. XD)
Napansin ko agad yung kotse ni Niel sa labas ng bahay ng banda pagka-park ko. Ga
ling ako sa bahay ko, papunta na dapat ako sa FNC nung napansin ko na wala pala
sa bag ko yung favourite drumsticks ko. At naalala ko na naiwan ko yun sa studio
sa bahay ng banda kaya pumunta ako dito. Kanina pa ako tinetext nina Clein. Lat
e na daw ako. Psh. Hindi din naman ako magre-rehearse kung wala yung drumsticks
ko e.
Kakapasok ko pa lang ng bahay ng may madinig akong putok ng baril.
Napaatras pa ako dahil sa gulat. Hindi ako bading ha! Pambihira. Hindi naman ako
bullet proof kaya kinabahan ako.
C-chloe.. hold on. Please. Mommy.. Boses ni Niel.
Sa kabila ng kaba at takot na nararamdaman ko, pinilit kong lumapit sa pinanggag
alingan ng boses.
D-dylan.. H-hindi ko sinasadya.. Im sorry! B-beth?
Nagmamadali ko silang pinuntahan.
Kung si Beth ang nandito, siguradong may hindi magandang nangyari.
Damn you Beth!!! Hindi kita mapapatawad sa ginawa mo! In fact, I could kill you!!
! Dinig kong sigaw ni Dylan in between sobs.
O_______O
Reaksyon ko pagkakita ko sa kanila.
Si Chloe, duguan at walang malay na yakap ni Niel. Habang si Beth naman, may haw
ak na baril habang nakaupo sa sahig at umiiyak.
Even a fool can figure out what just happened.
Tumakbo ako palapit kina Niel. Niel.. Si Chloe. By the looks of it, hindi makakilo
s si Niel. Marahil ay dahil sa takot sa pwedeng mangyari kay Chloe.
P-pare, tulungan mo ako. But I dont need telling. Tinulungan ko na agad siyang buha
tin si Chloe. Pero ayaw niyang pahawakan ang asawa niya. Siya mismo ang bumuhat

dito.
Bago pa kami makakilos, tumakbo na palabas si Beth. Hindi ko na siya magawang ha
bulin. Kaya tumakbo na lang ako sa sasakyan ko para ipag-drive si Niel at Chloe.
Kahit ako mismo ang bilis ng tibok ng puso ko.
I dialled Cliffs number habang mabilis na nagda-drive.
Most of the drivers that weve passed, minumura ako sa bilis ng takbo ng kotse ko,
but what can I do? Its a matter of life and death.
Liam? Nasan ka na ba? Nakita mo bas i Niel? Kausap ko si Chloe kanina sa phone, t
apos may narinig akong pu--
Listen! Pumunta kayo sa ospital. Emergency! Si.. tiningnan ko muna si Niel at Chlo
e sa likod, tahimik lang si Niel pero tumutulo yung luha niya. Chloe. On the way
na kami. I completed my sentence silently. Then, I ended the call. I cant explain
it over the phone. I dont even know the whole story.
10 minutes later.
Nakarating kami sa ospital. Sa labas pa lang nakita ko na ang mga kotse ng mga k
abanda namin. Nasa labas sila ng ospital at hinihintay kami. I even spotted a fe
w mediamen na nag-aabang. May mga security na pinipigilan sila. Halata sa mukha
ng mga kabanda namin at nina Clein ang pag-aalala. Medyo nakakunot na din ang no
o ni Cliff sa sobrang irita sa mga reporrters.
Pagkatigil ng kotse ko, mabilis na naglapitan ang banda.
Bumaba ako agad at inalalayan sina Niel.
May mga nurses at doctor na din na nakaabang sa stretcher.
ANONG NANGYARI?!
C-chloe?! Niel! Liam? Anong nangyari sa kanya?
Bilis! Bilis!
Kahit ako hindi ko na din maintindihan ang sinasabi nila. Parang lumulutang yung
ulo ko.
May isang cameraman ang nagpupumilit na kumuha ng picture, at sa sobrang inis ko
, hinablot ko yung camera niya at pwersadong ibinato ito. Natigilan ang mga repo
rters habang nagmamadali naman ang medical team na ipinasok si Chloe sa loob kas
ama ni Niel.
Inaawat naman ako nina Cliff. Pare, ano ba.
Hindi niyo ba nakita na emergency to?! Bigyan niyo naman kami ng konting privacy!
Magbibigay naman kami ng statement kapag ready na kami! Sigaw ko sa kanila. Wala
namang umiimik.
Bwiset. Hindi ba nila nakikita na hindi maganda yung lagay nung tao? Tapos papal
ibutan nila? Nakakakulo ng dugo.
Hinila ako ni Jin at Cliff papasok sa loob ng ospital. Naiwan naman si Clein, Je
remy at ilang security sa harap ng media. Para ano? Magpaliwanag? The hell with
them! Hindi nila alam kung san ang lugar nila! Narinig ko pang humingi ng pasens

ya si Clein sa nasiraan ko ng camera. Gustuhin ko mang bumalik para sapukin ang

lalaking iyon, hindi naman ako pinapakawalan ni Cliff at Jin hanggang sa makarat
ing kami sa waiting area.
Pare, anong nangyari? Tanong sakin ni Jin pagkaupo ko.
I oices. Theyre coming here.
Sasha and.. Aly. They were frantically asking every single questions but I cant a
nswer them.
Dr. Sarabia and Dr. Estacio, please proceed to the ER now.Sabi ng boses sa interco
m. Tatlong beses na inulit iyon.
Maya-maya lang, may ingay ng ambulansya. May pasyente nanaman?
Dra. Kalang-ad, Code Blue in the ER. Dra. Kalang-ad, Code Blue in the ER.
Code blue?
Hanggang sa may mga nurses ng nagtatakbuhan sa harap namin papunta sa may Operat
ing room.
Ilang minuto lang ay kasunod na nun ang dalawang stretcher.
Nagulat kami sa unang nakahiga. Si Beth.
At si Chloe naman sa sumunod. Kasama si Niel.
Sumunod kami sa kanila, pero hindi pinapasok si Niel sa loob.
Pinaupo nina Aly at Sasha si Niel. Parang bata naman itong sumunod sa mga ito.
Tahimik lang si Niel. Hindi na siya umiiyak pero kitang kita sa mukha niya na pa
rang unti-unti siyang diudurog.
Ngayon ko lang siya nakitang ganito ka-vulnerable. Ive always known him as the fu
nny and easy to get along Niel. Masaya na sa bass guitar niya kahit guitar naman
talaga ang tinutugtog niya noon. Naging superstar na at lahat pero nakatapak pa
din ang paa sa lupa. He didnt bother about his own happiness before. Basta ok yu
ng mga taong importante sa kanya, ok na siya dun. He never asked for more. Hes ju
st as simple as he is. Tapos ganito.
I cant even look at him for a long time.
I glanced at Aly who has a very worried expression.
Maybe I cant blame Niel for looking weak right now. Kung ako yung nasa posisyon n
iya, baka mauna pa ako kay Aly.
Ok. Did I just say Aly?
Ugh. My minds really in a shock right now. I need to breath..
Tumayo ako at napalingon sila sa akin. Labas lang ako saglit. Hindi ko na sila hin
intay sumagot. Umalis na lang ako agad.
Misches POV
I received a call from Clein telling me about what happened to Chloe.

Agad akong sumugod sa ospital kasama ni Vince.

Umiiyak lang ako buong byahe. Natatakot ako para kay Chloe at sa pamangkin ko. S
abi ni Clein masama daw ang lagay niya. Paano na lang pag may nangyari sa kanila
? Hindi ko alam kung kakayanin ng kuya ko.
Mische. Calm down.Vince cupped my right cheek with his free hand. I leaned at him.
Im scared. I admitted.
I know. Im here. At least he knows how to act appropriately. Itatapon ko talaga siy
a sa labas kapag winalangya niya ako ngayon.
Pagdating namin sa ospital, kumpleto ang banda kasama ng manager nila at ni Sash
a at Alyson.
Si Kuya yung unang nilapitan ko. I hugged him tightly. Nung una, para lang siyan
g robot na hindi kumikibo, pero dahan-dahan niya akong inakap and he broke down.
Mische.. Natatakot ako. Sabi niya habang umiiyak.
Hindi ko na din mapigilan ang sarili ko. I cried with him. Nothing worse is gonna
happen. Lalaban si Chloe at ang pamangkin ko.
I looked around. Sasha and Alyson were both crying too, habang tahimik lang ang
mga lalaki.
Hindi ko na alam kung ilang minuto na ba kami dun nung dumating ang myembro ng C
NBlue at iba pang FNC artists.
Tahimik lang kaming lahat ng may lumabas na isang doctor na naka-scrubsuit pa, a
t sa likod nito ay isang nurse.
Sabay-sabay kaming tumayo.
Sino po ang kamag-anak?tanong nito.
Agad namang lumapit si Kuya. Nasa tabi niya lang ako at nasa likod namin ang iba
.
K-kamusta po ang misis ko? My brother almost choked.
I.. Im sorry Sir. But she didnt make it. She was badly injured. Shes almost dead whe
n she was brought in. And she didnt make it throughout the operation.
Naitakip ko na lang ang kamay ko sa bibig ko to hide my sobs, but to no avail. A
ll the girls were crying. Even some of the boys do.
Si Kuya.. Speechless.
The doctor was gone when he suddenly punched the wall. Nagwawala siya doon haban
g inaawat siya ng mga kabanda niya.
Watching him like this, it breaks my heart even more. Parang hindi kakayanin ng
puso ko.
Tama na Niel. Mahinahong sabi ni Cliff habang hawak ni Jeremy at Jin ang magkabila
ng braso ni Kuya.
They were at that position when another doctor went out of the operating room an

d asked for Kuya.

Mr. Caine, Im sorry but your wifes--
I know! YOU DONT HAVE TO RUB IT IN MY FACE! I KNOW SHE DIDNT MAKE IT! Do you really
have to say it over again?!!! Kinwelyuhan pa nito ang lalaking doctor na parang
naguguluhan sa sinasabi ng kuya ko.
But Mr. Caine--
WHAT?! WHAT DO YOU WANT?!!! Kinailangan pang mangialam ni Cliff at Liam sa pag-awa
t para mailayo si Kuya sa doctor.
I know what youre going through Mister. I understand that its such a very hard time
for all of you, especially you Mr. Caine. But your wifes losing so much blood an
d it will endanger not only her but also your daughter. We need a blood donor as
soon as possible. Our heads snapped to look at him confused.
What did you say, Doc? Lakas loob na tanong ko dahil walang umiimik sa kanila.
I said, we need a blood donor. Kalmadong sabi ng doctor.
Pero doc, kakasabi lang sa amin na my sister-in-law was dead. Saan gagamitin yung
blood?Mahinang tanong ko. I saw my brothers body stiffened when I said the word de
ad.
The doctor looks confused. Dead? She has low vital signs but she isnt dead. The doc
tor was thoughtful; AHH! You must be talking about the other patient? The one who
met a vehicular accident? Elizabeth Madrigal? Yeah.. she didnt make it.
Si BETH?!
Pero sabi ng doctor kaninaAISH! Nevermind! Ang mahalaga, lumalaban si Chloe at an
g pamangkin ko.
And its news. Baby Girl pala ang kapatid ni Lance!
Natitigilan pa din si Kuya at parang naguguluhan sa pangyayari.
Unfortunately, walang available na blood dito. We have to contact the Red Cross,
pero matatagalan pa yun.. Baka pag dumating dito yung dugo.. The doctors words tra
iled off. We understand. Maybe its too late kapag nahuli ang dugo. Pero kung may T
ype B o Type O sa inyo at willing mag-donate, masasalinan natin agad siya. I look
ed around. Nagtatanungan sila ng blood type.
But no ones compatible with her.
It s either Type A o Type AB ang mga nandito ngayon.
Natahimik kaming lahat.
What are we going to do?!
Some of the artists were talking over the phone, asking others to donate.
Anong oras pa?
A nurse came rushing behind the doctor. Dr. Afable, toxic na po ang pasyente. Vit
al signs are continuously dropping.

The doctor eyed us pointedly.

Even my brother donesnt know what to do. Hes really in shock.
Napaupo na lang ako with Vince by my side and my tears silently streaming down m
y face.
Chloe..
Everyone was silent.
Parang tinanggap na lang naming lahat na wala na talaga.
Until someone spoke that gave us all hope.
Type B ako.
-Chapter 53. Wake Up Call.
-Misches POV
Type B ako. Our heads snapped at the person who suddenly spoke.
Come on. Times running. Interfere ng doctor bago pa kami maka-react.
Lumapit ang isang nurse para i-assist siya papasok sa OR.
Tinanguan niya lang kami bago siya tuluyang nawala.
We were all silent. Para bang naubusan kaming lahat ng boses.
Im drained. Pagod na pagod ang katawan at isip ko sa nangyayari.
Pero alam ko wala pa sa
ang nararamdami. Hindi din kasi namin alam ang nangyari.
Hindi makausap ng matino si Kuya.
Umiling ako ng konti ke Prince para sana sabihin na walang nakakaalam. Fortunate
ly, na-gets naman niya.
Kelan ka pa pala nakabalik? Diba nasa Europe ka?Pagbabago ko ng topic.
About that.. Kakauwi ko lang ngayon. At pagkababa ko pa lang sa eroplano, eto na
yung bumungad sakin. Kaya dumiretso ako dito. Tiningnan niya si Kuya na tahimik la
ng na nakaupo.
Ahh.. Salamat Prince.
Tumango lang siya. Pahinga muna ako. Medyo nahihilo pa ako e. Tinutulak na nung nu
rse yung wheelchair ng magsalita si Kuya.
Gian. Lahat kami napatingin sa kanya. S-salamat.
Para kay Chloe, Pare. Lumaban ka din. Lumalaban yung mag-ina mo oh.
Napayuko naman si Kuya at umalis na si Prince.

*sigh*
This is the longest day of my life.
After more than an hour, hindi na mapakali si Kuya.
Yung typical na nakikita sa pelikula na pabalik-balik ng paglalakad. Thats exactl
y what hes doing.
Gusto ko man siyang sawayin, hindi ko naman magawa.
Kitang-kita yung pain at pag-aalala sa mukha niya. Pati paghinga niya, ang lalal
im.
Parang bawat segundo bumibigay siya.
May lumabas na tatlong doctor. Yung isang nakausap namin kanina, isang anesthesi
ologist, at yung OB ni Chloe.
Agad kaming naglapitan sa kanila.
Dylan.Nakipag-handshake si Dra. Buhay kay Kuya. Yun yung OB ni Chloe.
Rach, kamusta ang mag-ina ko?
Your babys ok. But it will always depend on Chloes condition.
Sa ngayon, her vital signs are stable. But shes still under close observation.
Ok nanaman diba Doc?Hopeful na tanong ni Kuya.
We did all that we can. The operation was successful. Sagot ni Dr. Afable kasabay
ng paglabas sa OR ni Chloe na walang malay. Shes pale. Walang bakas ng dugo sa ka
tawan niya dahil naka-hospital gown na siya at nalinisan na.
Si Kuya yung unang nakalapit sa kanya.
Umalis na yung mga doctor dahil magdo-document pa daw sila.
Sumunod lang kami hanggang sa maipasok sa private room si Chloe.
Suite ang kinuha namin para malaki yung space, since madaming gusto dumalaw.
Nag-alisan na din ang banda kasama nung dalawang babae matapos i-double check na
ok na si Chloe.
Wala sina Kate at Nathan. Bukas pa sila makakarating dahil nasa Korea sila at na
gbabakasyon. Yung parents naman ni Chloe, nasa Italy. Nandun kasi ang business n
ila.
Bandang 9pm, pinapunta ko si Vince sa bahay nina Kuya para samahan sina Andrea a
t Lance ngayong gabi. Hindi naman siya umangal. Actually umangal siya. Ayaw niya
kasi akong iwan. Kaso hindi ko naman maiwan si Kuya mag-isa dito. Kaya in the e
nd, sumunod din siya.
Ayaw kumain ni Kuya kahit anong pilit ko.
Pinagpapahinga ko siya, pero hindi siya umaalis sa tabi ni Chloe.
Doc, bakit hindi pa gumigising ang asawa ko? Alas-onse na ng mag-rounds si Dr. Afa

ble. Simula kasi kanina hindi pa

Chloe.. Mommy.By the sound of his voice I know hes crying. You wont leave me, right?
Gusto kong sumagot na hindi ko naman siya iiwan. Pero hindi ako makapagsalita.
Magpahinga ka lang.. Alam ko pagod ka. Pero wag kang bibitaw ha? Hindi ko kaya..Na
ramdaman ko na hinawakan niya ang kamay ko. He kissed my knuckles. Papayagan kita
ng magpahinga dyan. Kahit gaano katagal Chloe.. Wag mo lang akong iiwan. Please.
Ramdam ko yung sakit na sa bawat salita niya.
I want to comfort him. I want to hug him. I want to scold him for thinking about
those things. But I just cant.
I died 14 hours ago. Right then, parang nag-flashback yung mga pangyayari sakin. An
g bahay ng FTI.. Yung tawag ni Cliff.. Si Beth.. Yung threats niya.. At yung put
ok ng baril. I hate to see you like this. Kung pwede ako na lang.. Gusto kitang p
agalitan na tumakbo ka papalapit sakin kanina. E di sana ako yung nasa pwesto mo
ngayon. Pero hindi ko na gagawin yun. Baka kasi matakot ka na nagagalit ako sayo a
t hindi ka na gumising dyan. Wag kang mag-alala, hindi kita papagalitan, basta ip
angako mo lang na babangon ka dyan, ha? Mahal kita. Mahal na mahal kita.
I want to answer back, but that was when everything went black.
-Kamusta siya?
Bumalik yung pandinig ko sa boses ng nag-uusap.
Yung boses.. Si G-Gian?
Hindi pa din siya gumigising..Sagot ni Dylan.
Malapit lang yung boses niya so I assume na malapit lang siya sakin.
Naramdaman kong may humawak sa kamay ko.
Ano bang nangyari?Gian sounds furious.
Beth was crazy. She was supposed to shoot me, pero humarang si Chloe.
You let that happen?Ramdam sa boses ni Gian na sinisisi niya si Dylan. Naiinis ako
. Bakit niya sinisisi ang asawa ko?
Tingin mo ginusto ko to, ha?!Tumaas na yung boses ni Dylan.
Wala bang ibang tao? Bakit walang umaawat sa kanila?
Hindi ko man lang magawang kumilos. Parang lambot na lambot ang katawan ko.
Naranasan niyo na ba yung natutulog kayo, then all of a sudden alam niyo na gisin
g na kayo. Pero parang may pwersang humihila senyo na matulog ulit. Ganun yung n
araranasan ko ngayon.
E bakit nangyari to?!Sumisigaw na din si Prince.
Gago ka pala!
Ang huling narinig ko na lang ay ang tunog ng mga nababasag at natatabig na gami

t. Pagkatapos, wala na ulit.

-Mommy, andito si Lance oh.. Nadinig ko siya ulit.
Momma sleeping? Tired?Si Lance! Oh my God. Miss ko na ang baby ko.
You heard that, love? Nagtataka na yung baby naten kung bakit ang tagal mo matulo
g. Hindi ka ba nangangalay humiga dyan? Gumising ka na oh.. Nami-miss na kita. Na
min.
And I was drifted off again.
-I woke up several times pero hindi pa din ako makagalaw o makapagsalita man lang
.
Narinig ko na dumating sina Kuya Nathan at si Kate. My best friends literally sho
uting and cursing Beth. I want to calm her down. Tell all of them that Im fine. B
ut I cant
Nalaman ko din na wala na si Beth.
Naaksidente siya nung tatangkain niyang tumakas nung nabaril niya ako.
Hindi ko alam kung dapat ba akong matuwa dahil wala na siya. O malungkot dahil y
un ang nangyari sa kanya dahil sa pagmamahal niya sa asawa ko.
Kahit galit ako sa kanya, I never wished her to die.
-I dont know kung anong oras na ba pero nakaramdam ako ng sobrang uhaw.
And just like that, I have managed to open my eyes.
I was first blinded by the light kaya napapikit ako ulit.
When I opened them again, I realized, hindi naman pala gaanong maliwanag.
Im in a huge room.
Yun yung unang napansin ko.
Si Dylan, nakaupo sa tabi ng kama ko, natutulog. I looked for a clock, and when
I found it, it says that its 1:23AM. Alam ko na madaling araw dahil madilim sa la
bas ng bintana.
Iginala ko ang paningin ko, nandito din si Mische.
Natutulog siya sa couch
Tiningnan ko ulit si Dylan.
Bahagyang nakakunot ang noo niya, hes wearing a worried expression. Hahawakan ko
n asana ang mukha niya, kaso baka naman magising siya. Ayoko siyang istorbohin s
a pagtulog cause I know hes awake evey hour to check on me. Naririnig ko siya.

May pasa din siya sa kaliwang pisngi at putok yung labi niya.
Jeez!
Si Gian kaya ang may gawa nito? Lagot talaga sakin ang lalaksot na yun! ><
Teka. Nauuhaw nga pala ako.
Tiningnan ko yung side table. Ayos! May mineral water.
Kaso nasa gilid ni Dylan. Baka magising siya.
Hindi! Mag-iingat ako.
Thankfully, medyo naka-elevate yung head of bed kaya hindi ko na kinailangan na
umupo pa.
I silently reached for the mineral bottle and I was successful. Hindi ako namala
yan ni Dylan.
Nung bubuksan ko na, hindi ko naman maigalaw yung kanang braso ko. Kinagat ko na
lang yung takip para buksan.
Iinum na dapat ako ng biglang inangat ni Dylan ang ulo niya at tumingin sa akin.
He looks dreamy.
I smiled at him tentatively. And that was when he straightened up and looked at
me closely.
Akala niya siguro namamalikmata siya.
His expression went from this @________@ to this *____________* and this O______
_____________O
Y-youre awake. Mahinang sabi niya.
Hindi ko alam kung statement bay un o tanong. Was that a question? I asked him.
Tiningnan niya lang ako at hindi siya kumikilos.
Wow. Thank you sa warm welcome ha. Akala ko pa naman matutuwa ka na gising na ak--
Hindi ko na natapos ang pang-aasar ko sa kanya dahil bigla na lang siyang lumapi
t sa akin at hinalikan ako.
At first I thought it was just a simple peck on the lips, but he started moving
his lips. He bit my lower lip asking for entrance. I second thought for a second
but he bit it harder tht caused me to gasp and he took the opportunity to invad
e my mouth. He deepened the kiss and lasted for a few seconds before I felt my f
ace being wet. I pushed him a little to look at him. He rested his forehead on m
ine while his eyes were closed.
Hes crying. Again.
Dylan.. why are you crying?I held his face using my left hand.
I thought you.. He was struggling for words.

I wont leave you like that. He looked at me and I smiled at him. Nagsisimula pa lang
maglilikot ng first born natin. Manganganak pa lang ako o. Hindi naman namin gu
sto ng baby girl natin na iwan ang Daddy niya at ang Kuya Lance niya. I tried to
make the mood lighter.
He finally managed to smile. I wiped his tears away.
He kissed me once more and I let him.
Wait!Biglang sabi niya. May masakit ba sayo? Yung sugat mo, kumikirot ba? Anong nara
ramdaman mo? Teka ta--
Sshh. Relax. Walang masakit sakin. Ngayong tinanong niya, wala nga akong maramdaman
g sakit. Kahit sa operation site, wala. Teka, how long had I been out?
Tumingin siya sa orasan. 38 hours and almost 30 minutes.
Woah! Ganun katagal??
Hinawakan niya ang kamay ko. Si Beth--
Umiling ako. I dont want to hear about it. Wag na natin pag-usapan please? Ayoko n
g balikan pa.
Pero g--
Tama na.
Tiningnan niya muna ako sandal bago tumango. Alright.
Are you sure ok ka lang?
Yeah.. Lutong luto na yata yung katawan ko sa pain reliever. I feel numb.
I told your doctors that I dont want you to feel pain.
Hindi ba masama sa baby yun? Kasi diba.. as much as possible, bawal sa mga buntis yu
ng matatapang na gamot.
Dra. Buhays monitoring you and my princess. Napangiti ako. Nadinig ko lang din nam
an na babae yung baby namen e. Hindi kase ako nagpapa-ultrasound. Kaya bago lang
sakin yung balitang babae ang baby namen.
SILENCE.
Thank you.
He looked confuse. HAHAHA. Thank you for what?
Sa ice cold water. Uhaw na kasi ako e. He was thoughtful for a second then I grinn
ed at him. HAHAHAHAHA!
-Chapter 54. History Repeats Itself.
-Chloes POV

3 months have passed since that incident. Hindi na namin pinag-uusapan. Ayoko na
kasing ma-stress pa sa taong wala nanaman. Ang dami-dami na kasing nangyari dah
il sa kanya, gusto ko na lang siyang kalimutan at wag ng isipin pa hanggat maaar
i.
Okay naman na kaming lahat. Yung mga taong ginamit ni Beth para sirain yung buha
y ko, namin ni Dylan, humingi na ng tawad. Mula kay Ate Carla, Kay Maam Jean.. Si
Yasmin, at si Ashley. The womans just impossible. Hindi ko alam kung anong pamba
-blackmail ang ginawa niya sa mga taong iyon para mamanipulate niya. And honestl
y? Ayoko ng alamin pa.
Si Prince nga pala, bumalik na sa lungga niya sa Europa. Papagalitan ko sana siy
a kasi may mga pasa si Dylan sa mukha, kaso nung nakita ko naman, mas malala yun
g inabot niya. Tapos nalaman ko pa na siya pala yung donor ko. Kaya were cooooooo
l! Hihihi.
Si Kuya Nathan at Kate, ayon.. Ayce, iba pa din kung may Baby Girl. Pwede kaming
mag-dress up! ^___________^
And speaking of baby girl, kabuwanan ko na nga pala. Hihihi.
February na ngayon and Im due to give birth anytime. Last month nga akala namin m
agkaka-premature labor ako e. Last week kase, nung mismong birthday ko, January
28, sumakit yung tiyan ko. Nagdidinner lang kami kasama ng friends namin nun sa
resto, tapos dinala nila ako sa ospital. False alarm lang pala pero nagpanic kam
ing lahat. Tawang-tawa pa nga ako sa reaksyon nung mga lalaki. Hahaha. Ang epic
lang! Daig pang sila yung tatay e. In fairness naman kasi kay Dylan, hindi siya
yung typical na hindi alam yung gagawin in those cases. E syempre, may backgroun
d naman siya sa medicine kaya ganun. Wala tuloy thrill na lokohin na kunware man
ganganak na ako. >__< Hindi kagaya nung mga kabanda niya. HAHA. Grabe! Mapapaana
k talaga ako ng wala sa oras dahil sa kanila. Si Cliff kase, nagtatakbo para iha
nda yung van, pero nakalimutan niya kung saan niya nai-park. Tapos si Jeremy at
Jin naman natulala. As in hindi makakilos o makapagsalita man lang. Na-shock ata
. Si Aly at Sasha naman, nagtititili. Ang sakit sa tenga. Tapos ang ever passive
na si Liam, mura ng mura. Feeling ko nga masasapok niya si Cliff ng mga oras na
yun e. In the end, si Liam yung nag-drive. At lahat sila ang ingay-ingay sa van
. Si Dylan naman kino-coach lang ako ng proper breathing habang hawak yung kamay
ko.
And then, nung dumating kami sa ospital, TARAAAAAAN! Natatae lang pala ako. Ayun
. Nanlambot silang lahat. ^___________________^
Its nearly 7 oclock tonight at umuulan sa labas.
Ang weird nga e. Kasi magsa-summer na tapos umuulan.
Sabi kasi ni Kuya Kim kanina sa balita, may low pressure daw, kaya siguro ganit
o.
Tsk. Inabot pa tuloy ng ulan yung mag-ama ko. Sinusundo kasi ni Dylan si Lance a
t Andrea kina Mischewho by the way is 4 months preggy. Yeah! I know right! Nung n
aospital pala ako, 6 weeks na siyang buntis! And Dylan was really furious. Of co
urse, si Vince yung Daddy, na nagtangkang iwan si Mische 2 months ago, before th
ey got married. Ay, basta. Long story kase. Basta ang maliwanag lang, nag-break
sila, nagkabalikan, nagpakasal, and taraaaan! Pregnant na si Mische.
As I was saying, sinusundo ni Dylan
tong si Mische e pinaglilihihan ang
week o siya yung dumadalaw dito sa
ince dahil kay Lance, which is fine

yung dalawa sa bahay ng kapatid niya, kase i

bagets namin. Hinihiram niya si Lance once a
bahay. Minsan nag-s-sleepover sila dito ni V
with us naman.

HALA! Lumakas na yung ulan a.. Ang dilim-dilim pa. Grrrr. Nakakatakot sa labas.
Ang lakas ng hangin..
Kinuha ko yung cellphone ko para tawagan sana si Dylan.. When an excruciating pa
in suddenly overwhelmed me.
OMG!
Please tell me, this isnt happening.
Unti-unti na akong nagpapanic pero pinipilit kong pakalmahin ang sarili ko.
Umupo ako sandali sa kama at hinintay na mswered silently.
Calm down.. Breathe with me.. In.. Ou--- The line went dead.
I dialled again, but to no avail. Deadbatt siguro siya. I tried Andreas number, p
ero cannot be reached.
DAMN!
Hindi ko naman maitabi yung sasakyan. Bakante yung lugar. Nakakatakot. Kaya nagdrive pa ako, at least sa tapat man lang ng kahit isang bahay.
I called Cliff as I was driving. They requested na dapat daw present sila pag na
nganak ako.
Hey there sexy Momma!Bati nito sa akin.
Gustuhin ko mang patulan yung pang-aasar niya, hindi ko naman magawa. Its too pai
nful. C-cliff.. Manganganak na ako.
WHAT?! Manganganak ka na?!And I heard other voices in his line. Yung banda for sur
e. Pati si Aly at Sasha. Pambihira. Magkakasama pa din sila?
Yeah.
Saang ospital? Pupunta na kami! Teka, nasan si Dylan?
UMPH!Tumutulo na yung pawis ko sa sobrang sakit. W-wala pa si Dylan, sinundo niya s
i Lance. Pabalik pa lang siya. Im on the road.
JESUS! T-teka lang! papunta na kami!Anong teka lang?! As if mapipigilan ko to?! An
d then I heard rushed foot steps. But I cant comprehend anymore, so I ended the c
all.
My phone was ringing but I didnt dare answer it.
Nag-concentrate na lang ako sa paghinga.
Baby, help mom. I cant do it alone. Huh! Huh! Hold on. I said under my breath.
It was not as hard like my first time, with Lance, pero masakit pa din. Sobra!
Itinabi ko na yung sasakyan kahit madilim sa lugar. I cant drive anymore. Yung po
ste na lang sa di kalayuan yung nagsisilbing liwanag, pati yung ilaw ng kotse ko
.
OMG. Nangyari nato dati a. Minus the accident.

AAAAAHHHH!! OOhhhh.. OOOhhhh!I screamed as another contraction occurred.

With that, the light from the post went out.
Im scared. Im so damn scared.
Dylans POV
DAMMIT!
Dead batt!
Seryoso?! Punyetang cellphone to!
Pati yung kay Andrea, wala din!
My heart was racing as I drive faster.
SHIT!
Parang naulit lang yung nangyari nung pinanganak si Lance.
Kinakabahan ako.
Wala namang mangyayaring masama diba?
Fighter ang mag-ina ko. Theyve proven that.
Saktong liliko ako sa kanan ng mag-blackout.
Double shit!
Takot sa dilim si Chloe!
Hindi ko naman mahapit yung pagda-drive, baka maaksidente naman kami.
Malapit na, konti na lang.
ANo ba kasing naisip ni Chloe at umalis pa sa bahay?
Tingin niya siya si Superwoman?!
Pwede naman tumawag ng tulong, abat lumabas pa. Pambihira naman oh!
Malapit na kami sa subdivision ng mapansin ko yung kotse ni Chloe sa gilid ng ka
lsada.
Sobrang dilim sa paligid at sumasakit yung dibdib ko habang naiisip ko kung gaan
o natatakot ngayon yung asawa ko.
Agad akong bumaba ng kotse pagka-park ko sa gilid at binilinan sina Andrea na wa
g lalabas.
It was really like a dejavu because I found Chloe leaning on the steering wheel.
She looks tired.
I knocked on the window and her face was wet when she looked up.

My heart broke when I saw her crying.

She opened the door and I hugged her. D-Dylan.. Im scared. Its too painful..
Sshh.. Im here. We can do this, ok? Everythings gonna be perfect.
She managed to nod before she screamed her heart out, sign that shes having a con
traction.
Lets get you to the hospital.. I was about to move her, when she stopped me.
My waterbag just broke two minutes ago.. I dont think we can make it to the hospit
al.She said almost breathless. Shes really tired.
I cant decide what to do. Kung babalik ba kami sa bahay na medyo malayo-layo dito
o dadalin ko siya sa ospital na 30 minutes yung distance.
Damn. Napasabunot na lang ako.
I am soaked in the rain.
A van came into sight.
Well. Look whos coming.
Just as they were stepping out of the car, another scream coming from my wife br
oke the nights serenity.
AAAAAAAAAAAAHHHHHHH!! She held my hand as she was crying with eyes tightly closed.
OMG!
Waaaaaa! Manganganak na siya talaga!
Ano na? Ano na? Lets move her!
Niel, dalin nanatin siya sa ospital!
SSHH! Wag nga kayong maingay.
I think we have no choice. Liam, Cliff, tulungan niyo akong ilipat siya sa backse
at.
Ha? BAKIT?!Tanginang si Jeremy o, tatanong pa ampota.
Tumahimik ka na lang dyan! Sasha.
Payungan niyo hoy!Utos ni Jin dun sa dalawang babae na sumunod naman habang binubu
hat namin si Chloe papunta sa backseat.
Niel, anong plano mo?Tanong ni Liam.
Well have to do it here. We dont have a choice! I shouted as I dont know how to start
.
HA?! Sigurado ka?! Bakit hindi na lang sa ospital?!Tanong ni Alyson.
Grabe. Sumasakit ulo ko sa kanila.
We dont have much time. Her waterbag just broke. Hindi aabot sa ospital. When she

gave birth to Lance she had a fast labor. Kung babyahe pa, siguradong dito pa di
n siya sa kotse manganganak. I explained as I positioned Chloe as comfortable as
possible.
Kung hindi sumisigaw si Chloe, pinipilipit niya yung kamay ko.
I was about to remove her panty, since she was wearing a dress, when I realized
that all of them, especially the boys were all staring at what Im doing. I looked
at them. Seriously? Im glad that youre all here for the support, but I dont want to
share my wife, thank you very much. At tumalikod yung mga lalaki.
DYLAAAAN!! HUUUUUUUUUHHH!! Lalabas naaaaaa!! She cried in pain.
Namalayan ko na lang na nasa kabilang pinto na si Sasha at inaalalayan ang upper
torso ni Chloe. Habang si Alyson at Liam (na nakatalikod) naman ay pinapayungan
ako dito sa kabilang dulo.
Cliff and Jin ran back to the van. Samantalang si Jeremy, ewan. May kinukutkot s
iyang kung ano.
OMG. Blood..Alyson whispered.
Sshh.Saway ni Liam.
Fck! I cant concentrate!
Pagkatanggal ko ng panty ni Chloe, lumalabas na yung ulo ng baby girl namin. Ambi
lis-bilis naman.
Unlike the first time, Chloe knows what to do.
She pushed at the peak of every contraction, and with both of our efforts, the b
aby was out with a piercing cry that caught all of our attention. I placed her a
t her moms chest.
Shit! Clamp!
Maghahanap na sana ako ng pantali ng may inabot sakin si Jeremy na dalawang kulay
blue na bagay.
I smiled at him. May kwenta din pala ang lokong to.
2 clamps.
Mamaya ko na tatanungin kung bakit siya may ganito. I just have to finish with t
hese two ladies first. Sasha covered our baby with a pink cloth. Nagtaka din ako
kung saan niya nakuha yun.
After clamping the cord, isa na lang ang kelangan ko..
Na agad namang naiabot sa akin ni Liam. I eyed him suspiciously. Bakit parang pr
epared silang lahat?
Thought you might need one. Gunting.
Pagka-cut ko ng cord, minasahe ko yung puson ni Chloe to ge the placenta out. Sh
es half-awake and holding our baby while silently crying.
After a minute, nalabas ko na din yung placenta and put it in a plastic bag na i
nabot naman ni Jin. @__@?? Kelan siya nakabalik dito?

I cleaned Chloe manually. Shes wincing, but kept her mouth shut. I know its painfu
l but shell bleed kung hindi ko mailalabas yung mga naiwan sa loob niya.
After that, Liam handed me his leathered jacket. Cover her. We want to see the Pr
incess. I covered Chloe at the instant that shes good to be seen, agad na nag-unah
an yung mga lalaksot para sa baby namin. Pinagtutulak ko naman sila dahil hindi
pa nalilinisan yung prinsesa.
Inabutan ako ni Cliff ng damit ng baby. Hoy, saan mo nakuha to?Hindi ko na mapigila
ng magtanong.
Ehh.. Na-brief na kami nitong asawa mo. Lahat ata ng dapat dalhin binilin niya n
a 7 months pa lang yung baby. Hindi ko na nga tinatanggal yan sa bag ko e.
Ako din. Kahit nawi-wierduhan ako dun sa clamps, nakalagay yan lagi sa pouch ko.Sa
bat ni Jeremy.
Well, maliit lang naman yung gunting at kasya sa wallet ko.
At babae ako, kaya natural lang sakin na magdala ng pink na scarf. Haha.
Wag niyong sabihin na itatanong niyo pa sakin kung san ko nakuha yung plastic. >__
<
Bitter talaga to! Haha
Ang dami naman kasing pwede dalhin, bakit plastic pa yung napa-assign sakin? >__<
So, you guys mean na in-assume niyo ng hindi sa ospital manganganak si Chloe?
Hindi naman, para lang prepared. Haha. Dapat pala nag-doctor ka na lang talaga!
Hoy! Anong ibig mong sabihin dyan?
Ibig nilang sabihin, magiging magaling na doctor ka pag nagkataon. I looked at Chl
oe. Shes smiling at me weakly. We did it, love. For the second time.
I moved closer to her and our baby. I know. Were cool like that.I kissed her.
Okaaaay. Kakapanganak lang, may balak ata ulit.Sabi ni Jeremy.
Shut up!Sabay na sabi namin ni Chloe kasabay ng pagdating ng ambulansya.
The paramedics attended to them immediately. Kasama na din pala si Dra. Buhay. T
inawagan sila ni Cliff habang nanganganak si Chloe.
Si Liam na lang at Alyson yung pinagdrive ko sa sasakyan ko kung saan nandun si
Andrea at Kuya Lance. At si Jin naman sa kotse ni Chloe.
Si Cliff, Sasha at Jeremy yung nasa van at lahat sila sumunod sa ospital.
Habang nasa ambulance, nililinisan nila yung baby namin at pati si Chloe.
Chloe held my hand and I moved closer to her. Thank you.She whispered.
I smiled at her. She doesnt need to thank me. Im just happy that they are both fin
e.
Take a rest. I love you.I kissed her forehead.

Wait..
What?
What shall we name her?
-Chapter 55. Long gone, and moving on.
-Chloes POV
I stirred.
Tiningnan ko ang orasan and its exactly 3 in the morning. Magtataka pa sana ako k
ung bakit ako nagising kung hindi lang ako aware na hobby ng bunso namin na gisi
ngin ang buong bahay ng ganitong oras.
Daddy.. I said while poking Dylans cheek.
Hmm?He asked sleepily. I continued poking him until he opened his eyes, giving me
a questioning look.
Si Tacy..
(Tacy-->read as tey-si)
Oras na ba?Tanong niya habang dahan-dahang umuupo.
I nodded.
Tuluyan na siyang bumangon at pinuntahan ang umiiyak na bunso namin. Anastacia El
isse, youre such a spoiled brat like your Mom.. Sabi pa ni Dylan habang binubuhat
si Tacy mula sa crib nito.
I laughed at him.
Kinakantahan niya si Tacy habang pinaghehele. Natutuwa akong panuodin sila. Sure
, Tacys a Daddys girl kahit 4 months old pa lang siya. Ayaw kasi ni Dylan na umiiy
ak ang prinsesa namin kaya ibinibigay nito ang hilig kahit hindi pa naman nakaka
intindi. Like our first born, crowds favourite din si Tacy. Madalas madami kaming
bisita dito sa bahay dahil dinadalaw nila yung mga anak namin. Ginagawang manik
a ni Sasha at Alyson si Tacy dahil palagi nila itong binibihasan ng kung anu-ano
.
On the other hand, si Lance naman, nawiwili sa bahay ng mga tito niya. Especiall
y kay Cliff. Hindi ko nga din maintindihan yung lalaking yun. Ayaw na ayaw mag-a
sawa pero gusto naman ng baby. Tsk. Lance is already very talkative and manipula
tive, I must say. Kaya ka nitong paikutin para ibigay mo yung gusto niya. And no
one can resist him. Well, no one, maliban sakin. Ayoko naman na lumaki sila na s
poiled na spoiled. Hindi ko kasi pinapayagan na maglaro si Lance ng mga games na
pwede siyang maimpluwensyahan. Like baril-barilan or mga espada and the like. H
ard limit sakin yun at naiintindihan naman niya (despite his age, I told you my k
ids are smart!), and I hope kapag nasa bahay siya ng mga tito-ninong niya e hind
i siya pinaglalaro ng mga ito ng ganun. :|
July 1 na ngayon. If I will talk about Lances second birthday, we just had a simp

le gathering dito sa bahay since masyado pang sensitive si Tacy.

Kahit na kabilin-bilinan ko sa kanila na wag na magbigay ng regalo, ayun. Sige p
a din. Pero bute nalang at hindi na kagaya nung last year. Katanggap-tanggap nam
an na yung mga binigay nila. Toys at ibat-ibang gamit.
Nilalaro na ni Dylan si Tacyna ayaw matulogng mag-ring yung cellphone ni Dylan.
Sinagot ko iyon.
Dylans looking at me and he surely saw the horror in my face nung ibaba ko yung p
hone niya.
Bago pa siya makalapit sakin, tumayo na ako para kunin si Tacy sa kanya.
Hey, whats wrong? Sino yun?
Hindi ko alam kung paano ko sasabihin sa kanya. I breathed deeply. Dad, you shoul
d go to the hospital. Ako na muna kay Tacy..Pinipilit kong pakalmahin yung boses
ko but to no avail. Nanginginig pati katawan ko.
Bakit? Sinong pupuntahan ko dun? May nangyari ba?
I know hindi ko siya mapapapunta dun ng hindi ko sinasabi.
Si M-mische.. Manganganak na.I whispered. And that was enough to make him panic. M
abilis siyang nakapagbihis. He grabbed his keys and run outside. Sinundan ko siy
a habang nagmamadali siyang pumunta sa kotse niya. Dad, careful sa pag-drive. Its
gonna be fine.Pigil ko sa kanya ng sasakay na siya.
He pulled me into a hug. Kinakabahan ako.
I know. But lets just pray, ok? Mag-ingat ka.With that, umalis na siya.
I feel numb. Natatakot din ako kagaya niya. Kagaya nilang lahat.
Nung malaman namin noon na buntis si Mische, galit na galit si Dylan kay Vince.
Kahit ako medyo nagalit din. Pero ginusto ni Mische yun e. Tutol din si Vince no
on na magkaanak sila, but Mische really want to bear a child kaya wala kaming na
gawa. We all know the consequences. Sinabihan na siya ng doctor niya, si Dra. Bu
hay din, na delikado para sa kanya kung itutuloy niya iyon, pero gusto niya tala
ga.
At eto, dumating na nga yung oras na pinakakinakatakutan namin.
Its not even the right time yet. Hinahanda namin yung mga sarili namin sa last we
ek ng July or first week of August. But not this early.
5AM na pero wala pa din akong natatanggap na balita. Tulog na si Tacy at maya-ma
ya lang ay gigising na si Lance. Hes a morning person.
Bumangon ako at pinuntahan si Andrea. Ginising ko siya para bantayan yung dalawa
. I have to go to the hospital.
Hindi ko nagustuhan yung ambiance pagkapasok ko pa lang ng ospital. Dumiretso na
ako sa may waiting area ng delivery room knowing na nandun pa sila. At hindi ng
a ako nagkamali. But I can feel that something is wrong.
Lahat ng close friends namin ay mukhang in shock.

My eyes searched for Dylan but hes not here. Wala din si Vince.
Nilapitan ko si Joey, bestfriend ni Mische. Anong balita? Nasan si Vince at Dylan
?
She looked at me before she burst out crying. I hugged her. Hindi ko na din mapi
gilang umiyak. Pinaupo ako ni Liam na hindi ko napansin kanina na nandito. Hes pa
tting my back but I cant feel anything else aside from the pain in my chest.
Tama na yun para malaman ang sagot sa tanong ko.
Shes gone.
Ang dami-daming tanong sa isip ko. Pero yung unang lumabas sa bibig ko ay, Yung b
aby? Anong nangyari sa baby?!I grabbed Liams collar to force him an answer.
Hes fine. Nasa incubator siya ngayon.
Thank you Lord. I know Mische wont be happy kung pati yung baby malalagay sa paha
mak.
Maya-maya lang ay lumabas si Dylan mula sa loob ng delivery room.
He wears a straight face but his eyes were red and swollen.
I hugged him while I cry my heart out, pero he didnt hug me back. Nakatayo lang s
iya na parang estatwa. Walang expression. Bumitaw ako at hinawakan yung mukha ni
ya. Dad--
Not now, Chloe. Tinanggal niya yung kamay ko and with that, umalis na siya at naiw
an akong natitigilan.
-Yung not now ni Dylan? Hindi ko alam kung hanggang kelan.
Mula ng mawala si Mische, hes not being himself. Napaka-distant niya. Parang nawa
lan nan g ibang emosyon. He rarely spends his time sa bahay. Palagi lang siyang
nasa bahay ng banda at nagpapractice. His bandmates also told me na nagiging mai
nitin ang ulo ng dating mood lifter na si Dylan. Katunayan, limang bass guitars
na ang binasag nito sa loob ng anim na buwan. Hindi na din siya nakikipag-intera
ct sa fans niya. Madalas din silang nag-aaway ni Cliff.
Pagdating naman sa bahay, palagi lang siyang nasa music room. Sumasabay naman si
ya sa pagkain namin pero hindi siya madalas umiimik. Kapag ino-open ko yung topi
c kay Mische, umiinit ang ulo niya at nagwo-walkout. Hanggang sa hindi ko na siy
a pinilit, kasi ayaw niya pag-usapan. Naiintindihan ko naman siya e. Simula pa l
ang kasi tutol na talaga siya sa pagbubuntis ng kapatid niya dahil alam nanaman
namin ang hahantungan nun, pero matigas ang ulo ni Mische kaya wala kaming nagaw
a.
Lumipas yung birthday niya, yung pasko, at yung bagong taon na hindi namin na-ce
lebrate na kasama siya. Yung birthday niya, nasa Japan sila ng banda at nag-tour
. Nung Pasko, nag-concert sila sa Korea. At nung bagong taon, kasali sila sa mga
nag-perform sa MOA. Pagkatapos nun, nag-inuman sila sa bahay ng banda at umuwi
siya sa bahay ay January 2 na.
Inintindi ko siya. Alam ko nasa grieving process siya. Nalulungkot din naman ako
sa pagkawala ni Mische. Shes like a sister to me. Siguro kung may kinakatuwa lan
g ako sa mga nangyayari ngayon, iyon ay dahil kay Vince. Hes being a great father

to his son. Sure, sobrang apektado siya sa pagkawala ng asawa niya. Pero eventu
ally, natanggap niya din agad. Dinadaan niya pa nga sa biro at sinasabi na, Eto y
ung gusto ni Mische. Siguro pinagtatawanan niya ako ngayon kasi nagka-cram ako s
a pag-aalaga kay James. Baliw talaga yun. Sure naman ako na kung nandito siya, m
as malala pa siya sakin e. He loves his son as much as he loves the mother of his
kid. Minsan binibisita ko sila kasama si Lance at Tacy. Medyo ineexpect ko na hi
ndi nakaka-cope si Vince sa bagong buhay niya, pero nagkamali ako. Tatay na tata
y ang dating ng lolo niyo! Palaisipan sakin kung paano siya nakaak-survive ng gan
un, wala pang isang taon na nawawala si Mische pero mukhang ok na si Vince.
Ok na ang lahat. Pero si Dylan? Unti-unti siyang lumalayo.. unti-unti siyang na
wawala.
Sa sobrang pagluluksa ni Dylan, hindi ko alam kung nakikita pa ba niya na lumala
ki yung mga anak niya.
Yung huling beses na nakipaglaro siya sa mga ito ay nung madaling araw bago lang
namin nalaman na manganganak na si Mische.
Pagkatapos nun, halos ayaw niya ng makasama yung dalawa. O kahit ako.
Nasasaktan ako, OO.
Hindi lang para sa sarili ko, pero para sa mga anak ko. Malaki na si Lance, at n
agtatanong na siya kung bakit palaging wala yung Daddy niya. Samantalang si Tacy
naman, ang hirap-hirap patahanin dahil nasanay na sa paglalambing ng tatay niya
. Our kids are growing without him. Hindi ko nga alam kung front na lang ba yung
salitang pamilya sa amin. Dylans providing for us, yes. Pero daig ko pa ang single
mom sa mga nangyayari. Isang single mom na sinusustentuhan ng nakabuntis sa kan
ya.
Pinalagpas ko pa din yun.
Kasi ang sabi ko, Baka hindi pa siya ready. Alam ko din yung pakiramdam ng nawalan
. Namatayan din ako, si Paulo. Mas malala pa nga yung dinanas ko dahil naging an
ti-social talaga ako noon. Ano pa ba yung pinagdadaanan ni Dylan e kapatid niya
yun.
Hindi ko nga alam na sobrang haba pala ng pasensya ko. Hindi palaging umuuwi si
Dylan. Pero alam ko naman na nasa bahay siya ng banda dahil binabantayan din nam
an siya ng mga ito. Kung uuwi naman ito, palaging tulog o kaya naman ay lasing n
a lasing.
Hindi ko na nga matandaan kung kelan ko ba siya huling nakausap ng matino.
Pero yung pasensya ko, yung pagiging understanding na asawa ko has come to an en
d.
What are you saying na hindi ka makakauwi?! Sigaw ko sa phone. Tumawag kasi si Dyl
an at sinasabi na next week pa daw sila uuwi. Nasa Taiwan ang mga ito at nagpo-p
romote ng bago nilang album.
You heard me. Madami kaming ginagawa dito.Naiinis na sabi niya. At siya pa talaga
ang naiinis?!
Madami kang ginagawa diyan?! P*nyeta lang Dylan! Alam mo bang first birthday ng a
nak mo sa isang araw?! Natatandaan mo ba?! Ha?! O kinalimutan mo na din dahil dya
n sa p*tang inang walang katapusang pagluluksa mo?! Galit na galit talaga ako sa
kanya. Matatanggap ko pa na hindi ko na-celebrate yung birthday ko kasama siya d
ahil as usual, nasa trabaho siya. Pero yung hindi niya sisiputin yung first birt

hday ng anak niya, nakakademonyo naman!

Chloe, y--
I what Dylan?! Ano nanaman ang sasabihin mo?! Na ginagawa mo yan para sa kanila?!
Na kaya ka nagpapakamatay sa pagtatrabaho ay para sa ikabubuti ng mga anak nati
n?! Pwes, nagkakamali ka! Sa ginagawa mo, pinapamukha mo sa kanila na kailangan
nilang lumaki ng hindi ka kasama! At ginagawa mo yan para sa sarili mo! Dahil ha
nggan ngayon, hindi mo pa din matanggap-tanggap sa sarili mo na patay na ang kap
atid mo! OMG. Maybe I went overboard.
How dare you talk about my sister like that?!Galit na sigaw din sa akin ni Dylan.
Bakit? Hindi ba totoo? Kaya ka nagkakaganyan dahil hindi ka maka-move on.
This is stupid.
No Dylan! YOU are stupid! Akala mo ba ikaw lang ang nawalan? Akala mo ikaw lang y
ung nasaktan? Nasaktan din kami. Lalo na si Vince. Pero nakikita mo ba siya ngay
on? Imbes na ilayo niya ang sarili niya at magmukmok, inaalagaan niya yung anak
nila ni Mische. Dahil alam niya na yun ang gusto ng asawa niya, ng kapatid mo! N
a kahit sobrang nasasaktan siya, pinipilit niyang maging masaya, dahil yun naman
ang dapat. Dahil na-realize niya na dun matutuwa si Mische. E ikaw Dylan? Hangga
ng kelan ka ganyan? Hanggang kelan mo kami papabayaan? Ha? O habambuhay mo na la
ng ikukulong ang sarili mo sa nakaraan? Hindi naman kita pinipilit na kalimutan
ang kapatid mo. Ang hinihiling ko lang, wag mo naman kaming itaboy palayo. Oo, n
awalan ka. Pero nandito pa kami o. Kami ng mga anak mo. But you are long gone.Hi
ndi ikaw yung Dylan na nakilala ko noon..
Maybe you never knew me at all.Mahinang sagot niya.
I feel exhausted. Pakiramdam ko naman hindi niya ako iniintindi.
Maybe youre right.I whispered. You know what? Fine. Wag ka ng umuwi.He was silent.I lo
ve you so much Dylan, it hurts..
It took him a few seconds before he answered.
I love you too, Chloe..
No! I love you so much AND it hurts. Hindi siya umiimik. Nakapagdesisyon na ako. S
iguro nga sobrang extreme lang ng emosyon ko ngayon. Pero I cant let him hurt my
kids too. Ayos lang sakin kung ako lang yung nasasaktan. But I cant let him do thi
s to my kids. Actually, kalimutan mo na lang din na may pamilya ka. My kids and I
are moving on without you. Im letting you go.I can feel the lump in my throat as
I said those words. Ang sakit-sakit lang.
You cant do that!
I can. And I will. Hanggat hindi mo nare-realize kung ano yung meron ka. At hindi
mo natatanggap ang nakaraan na, itigil na muna natin to. Good bye, Dylan. I ende
d the call kasabay ng pagbagsak ng mga luha ko.
Kahit minsan hindi pumasok sa isip ko na maghihiwalay kami. Kaya kong tiisin lah
at. Sinamahan ko siya sa lahat ng laban niya, but it feels like he doesnt need me
there. Ok lang sakin. Maiintindihan ko lahat.
BUT not when my kids are involve.
As much as I love him, I love my kids too. And I cant let him do this to me. Espe

cially my kids.
-Chapter 56. Pain in the Ass.
-3rd Persons POV
I can. And I will. Hanggat hindi mo nare-realize kung ano yung meron ka. At hindi
mo natatanggap ang nakaraan na, itigil na muna natin to. Goodbye, Dylan.
Hindi makapaniwala si Dylan sa nangyari. Limang minuto na ang nakakaraan pero na
katitig pa din siya sa cellphone niya. Ayaw niyang tanggapin na totoo ang mga na
ngyayari. Iiwan na siya ng assawa at mga anak niya.
Nakatulala siya at nasa malalim na pag-iisip ng datnan siya ng leader ng banda n
a si Cliff. Nasa isang rented house sila ngayon sa Taiwan para magpromote ng alb
um. Free day nila ngayon at siguradong nasa labas pa ang tatlo nilang kabanda.
Napansin ni Cliff ang pagkatulala ni Dylan. Normal na tahimik ito mula ng mamata
y ang kapatid nito, pero namumutla ito ngayon at waring nanlalambot. Nilapitan n
iya ito ng may pagtataka.
He slapped his back playfully. Sup Pre? Hitsura mo dyan.. Para kang iniwan ng asawa
mo a.Natatawa pa ito sa sariling joke niya. Alam naman kasi niya na kahit abnorm
al ang kaibigan niya ay mahal ito ng asawa nito.
Tumigil lang siya sa pagtawa ng tiningnan siya ni Dylan ng seryoso at sinabing, S
he did.Dylan collapsed in a chair. He put his left arm over his face to cover his
eyes and sighed loudly.
Cliff watched him closely, he went to the fridge to get two cans of beer, tossed
one to Dylan, then resigned to the chair across him. Actually, it took her long
enough. Tiningnan siya ni Dylan ng masama pero hindi niya iyon inintindi. Ininom
niya ang beer at pinagpatuloy ang sasabihin. Hindi siya ang tipo ng tao na sasab
ihan ka ng comforting words dahil iyon ang hinihingi ng sitwasyon. Hes always bee
n straightforward. At kung ano ang opinion niya ay sinasabi niya no matter what
anyones reaction would be. Come on Pare.. Youve been such an ass since your sister
died. Bless her soul, dude, but thats the truth. Kung sa ibang babae yun? Man, kah
it nga ako siguro, matagal na kitang iniwan sa kagaguhan mo! Masyado ka lang mah
al nung asawa mo kaya nakatagal yun ng ganito. Napapailing pa si Cliff habang sin
asabi iyon.
In a normal situationthat is, before her sister diedbaka sinust me, that would be
a hell lot complicated. And damn hard.
Dylan eyed Cliff suspiciously. Gusto sana niyang itanong kung sila pa ba ni Chl
oe ang pinag-uusapan nila dahil mukhang ang lalim ng sinasabi nito at may pinagh
uhugutan, instead, he straightened up. Thanks Bro.. Can we talk? I mean, buong ba
nd. Kasama si Clein?
Tumango lang si Cliff at tinawagan ang ibang mga kaibigan.
-Its half past five in the morning when Dylan reached their home. Matapos niyang m
akipag-usap sa mga kabanda at kay Clein, nagpa-book agad siya ng flight sa Manil
a para umuwi sa pamilya niya.

Much to his disappointment, seryoso nga si Chloe na iiwan na siya dahil wala na
ito at ang mga anak niya pati na ang mga gamit nila.
Sinubukan niya itong tawagan, pero hindi naman ito sumasagot. Tinawagan niya din
si Andrea kahit alam niya na isang buwan na itong hindi nagtatrabaho sa kanila.
Si Vince ang huli niyang tinawagan at sumagot naman ito agad. Nagtaka pa nga siy
a dahil mukhang kanina pa ito gising, at iyon pala ay dahil iginagala niya sa pa
rk si James kapag umaga. Natuwa siya dahil hindi pinapabayaan ni Vince ang paman
gkin niya at pakiramdam niya din ay wala siyang kwenta dahil hes not a great dad
to his kids.
You mean, umalis si Chloe?Nagtatakang tanong ni Vince. Mukhang wala itong alam.
I thought you knew. Nevermind, sige.Ibaba niya na sana ang cellphone ng humabol so
Vince. WAIT!
Bakit?
Dylan, hindi tayo nakakapag-usap because a lot of things are going on. I know Im n
ot in the position to say this, and trust me, I dont want to interfere.. Pero hin
di magugustuhan ni Mische ang nangyayari.Nanatili lang na tahimik si Dylan. We los
t her. Alam ko ang pinagdadaanan mo. It was too painful for me too. Lalo na at n
ag-iisa ako na pinapalaki ang anak namin.. Pero I dont want to give up. I know ay
aw niya din na gawin mo yun.
He breathed deeply. I know. Thank you. Then he hang up.
Alam nanaman niya iyon. Naduwag lang siya.
Kung walang nakakaalam sa kanila kung nasan ang asawa at mga anak niya, isa lang
ang pwedeng puntahan nito. Pero bago siya pumunta doon, may isa pa siyang impor
tanteng tao na kailangang dalawin.
How are you baby? I see you had a visitor before me.He smiled genuinely while putt
ing down the white roses that he brought next to the fresh red tulips. So Vince
and James had been here. I missed you. Huminga siya ng malalim at tiningnan ang pa
ligid. Sorry kung hindi kita nabisita ng matagal ha. Nagtatampo ka na siguro. But
then again, you must be mad at me as well. Im sorry, Jazz. It was really hard to
accept that youre already gone. After Mom passed away, it felt like Im totally re
sponsible for you. At hindi ko matanggap na nangyari ang lahat ng yun na wala man
lang akong nagawa. Hindi ko maiwasan na sisihin yung sarili ko dahil ilang bese
s ko naisip na may magagawa ako. Im sorry, baby.Pinunasan niya ang luha sa pisngi
niya. I zoned out. Lahat sila aware, pero akala nila dahil sa pagkawala mo yun. Pa
rtly true, pero ang totoo, natakot ako. Natakot ako lalo na para sa sarili kong
pamilya. Alam ko ang gago ng dahilan ko at hindi ko sila masisisi kung hindi nil
a ako maiintindihan. Pero natakot talaga ako. I was scared that once they become
dependent to me, especially my kids, I would only disappoint them afterwards. N
a baka dahil sa isang simpleng desisyon ko, maapektuhan ng sobra yung buhay nila
. Ang tanga ko diba? Ang tanga-tanga ko. Ang tagal bago ko na-realize na dapat pa
la hindi ako sumuko. Dapat pala nagtiwala ako na kaya ko. Na dapat pala sinimula
n ko ng gawin yung dapat na gagawin ko. He breathed deeply and smiled. Its never to
o late, right? I still can. At ikaw yung una kong binalitaan. I know you will ne
ver leave us. Be happy Jazz. Wag kang mag-alala, mamahalin namin si James. Yun a
ng gusto mo diba? Im granting your wish.You know Kuya loves you. I have to go. Bef
ore my wife totally kicks me out of their lives.
Pasado alas-onse na ng makarating si Dylan sa hacienda. May mga inayos pa kasi
siya bago siya pumunta dito. Hes too tired dahil hindi pa siya nakakatulog mula k

ahapon pero hindi naman niya magawang ipagpaliban ang pag-uwi dito dahil mas imp
ortante ito kesa sa pagtulog niya.
Ipinarada niya ang kotse sa tapat ng apartment ni Chloe. Bue. His eyes pleading.
Yeah? Do you now? I asked, full of sarcasm.
What? You think I stopped loving you?
Hindi ba?
NO! Chloe, dont be like this.
Like what Dylan? What do you expect? Na dahil nandito ka na ngayon, ok na lang ul
it ang lahat? Sorry Dylan, but we dont need a financier. As much as I needed a hu
sband, my kids desperately needs a father. If you cant do that, go away and bring
all your money with you. We wont need you. I wiped my tears and attempted to shut
the door but Dylan stopped my midway.
I tried again to be stopped once again but not with his hands or foot. But with
his words.
FTIsland disbanded.
I stared at him in disbelief. W-what did you say?
We disbanded.
But why?
He sighed. Pagkatapos mo akong babaan ng phone last night, I realized all my mist
akes. Im such an idiot. Pinabayaan kita, kayo ng mga bata dahil sa takot ko. Nata
takot ako na baka sa susunod isa naman sa inyo yung mawala sakin dahil wala akong
magawa. Ayokong mangyari yun. Im sorry Chloe. Alam ko kulang pa yung sorry ko. K
ung magagawn ko lang agad ng paraan ngayon mismo yung pagbawi sa mga lumipas na
buwan, ginawa ko na sana. Pero hindi ganun kasimple yun. You need to give me a c
hance.
W-wait Dylan. Na-disband kayo? Pumayag kayo? But that was your dream Dylan! Kayo
nina Cliff.
He smiled, his genuine smile. Two points. First, kami yung nag-decide na mag-disb
and. We payed for the contract. And second, your words, was my dream. What will
I do with my dream kung wala naman kayo? I wont trade you and my kids for anythin
g in the world. Cause you guys are my dream.
My heart melted at his words. And his eyes tell me that hes sincere. Pero nagugul
uhan pa din ako.
D-dylan I-Im s--
Ssh. He used his lips to silence me. I already told you. It was our decision. Besid
es, I have everything here. You. Lance. Tacy. What more can I ask for?He said as
he pulled me close.
My eyes were wet instantly. God, Dy youre back.I hugged him tightly. This. This is t
he Dylan Caine that I loved.
He hugged me back. I am, My. I am. I love you. I love you so much and Im sorry.

I love you too. Please dont do that again.. Nagsinungaling ako sayo. Kailangan kita
. Kailangan ka namin ng mga bata. Promise me you wont leave us again, or I swear
to God Dylan, wala ka ng babalikan. Naintindihan mo?I told him seriously.
Yes, Maam!He kissed me before hugging me more. A second later,a loud piercing cry e
choed the whole house. I smiled. When I looked at Dylan, hes looking at his watch
and said, My princess hasnt changed. Lets go?
I nodded as he guided me inside the house. We were just entering the room when T
acy stopped crying, and we were caught off guard and I was on tears the second w
e saw the scene.
Lances consoling his sister with her feeding bottle. Dont cry, Tacy. Kuyas here..
I gripped Dylans shirt as he held me close. Our babies, Dad.
As soon as I spoke, Lance looked at our direction. His eyes widened when he saw
Dylan. Daddy!!!
He looked like he wants to jump out of bed to go to his Dad but he glanced at hi
s sister and stopped himself. Oh boy. Hes so adorable.
Dylan chuckled and released me. Hey buddy! Are you taking care of Mom and Tacy wh
ile Im gone? He patted his head and smiled.
Of course Dad! Im a big boy.Lance said proudly, but his face was suddenly covered w
ith confusion. But why are you here? Mommy said you are not going home soon becau
se youre a pain in the ass. Daddy, what is an ass? Am I going to be a pain in the
ass too?
Dylan shot me a look before sitting down next to Lance. I looked at the floor, b
lushing. Mom means Daddys hot and handsome.
Really?! When I grow up I wanna be a pain in the ass too, Dad! Just like you! Lanc
e exclaimed loudly which made Dylan and I burst out laughing and Tacy crying.
We slept in one room together with the kids and I woke up a little late the next
morning to find the room empty.
I quickly got out of bed and out of the room to find Dylan with the two kids in
the kitchen, eating. Morning, love.Bati sakin ni Dylan.
Morning.Sagot ko habang lumalapit sa kanila.
Good morning Mommy! Lance launched himself at me and I hugged him. Good morning Kuy
a. Binati mo na si Tacy? Lumapit ako kay Dylan para mahalikan ang bunso namin. Hap
py birthday pretty girl. Tacy giggled in his fathers lap and I cant help but smile.
Mommy, Daddy said were moving out today.Lance said.
Babalik tayo ngayon sa bahay?I cant hide the disappointment in my voice. Napagod ka
si ako sa paglilipat tapos aalis pala kami agad.
Sa bahay natin dito. Magbihis ka na.
Nagulat ako ng makitang may mga nakaparadang sasakyan sa labas ng bahay namin di
to sa hacienda. Dy, whats going on? Tanong ko habang hindi bumababa.
Oh. Seems like may mga bisita tayo.He grinned and helped me out of the car. Lances
already running towards the house while Im carrying Tacy.

Bisita? Sino? And suddenly, naglabasan ang mga kaibigan namin. Ang FNC boys. Sina
Sasha at Alyson. Si Vince kasama si James. Si Kate at Kuya Nathan. Si Ashley. Si
na Claire. Surprise!
Tiningnan ko si Dylan, but he just shrugged. Alam mo naman, celebrity ang mga ana
k natin. Hahaha
Noon ko lang nalaman na pinaghandaan pala ni Dylan ang birthday ni Tacy kahapon
bago siya pumunta sa apartment ko. Natutuwa akong makitang bumalik na yung datin
g sigla sa kanya. Hes attending to our kids patiently. Kahit nadumihan na ni Tacy
yung polo niya kanina, natutuwa pa siya at nagkakatuwaan pa sila ng mga kaibiga
n niya.
As I watched them closely, napansin ko na kakaiba din ang aura nung apat na myem
bro ng FTIslandor shall I say, Ex-members? Bakit parang hindi sila affected sa na
ngyari? At bakit nga ulit sila nag-disband?
Habang nagkakatuwaan ang lahat, hinila ko si Dylan palayo sa karamihan para tanu
ngin.
Woah.. Hindi ka na ba makapaghintay na masolo ako, love? Dylan closed our distance
and kissed the crook in my neck.
W-wait. Wait. Hindi yun. Nukaba!
E bakit mo pala ako hinila dito kung ayaw mo ako masolo?Sabay pout.
Wag ka ngang parang bata huy. Mahiya ka nga. Dalawa na anak mo, nagpapa-cute ka p
a. Natatawang sabi ko. Hindi mo kasi nabanggit sakin kung bakit kayo nag-disband?
AHH! Oo nga pala. Nawala sa isip ko. Haha. Uhm, nagkataon lang na naghihintayan l
ang pala kami na umayaw. Pero ready na kaming lahat na iwan ang stage. Dylan said
while leaning on the wall and looking at his friends who are currently laughing
at something that Lance said.
So ano na mangyayari sa inyo ngayon? Sila? Anong balak nilang gawin?Tanong ko haba
ng pinapanood din sila.
Hmm.. Si Jin, ang alam ko magfo-focus na sa pag-aartista. Si Liam, undecided pero
ipagpapatuloy niya daw yung pag-aaral niya ng Film. Si Jeremy, balak i-pursue a
ng Architecture at makisosyo kay Sasha at Alyson sa clothing line. At si Cliff n
aman, hindi iiwan niyang ang music industry. First love niya talaga yun e. Magpo
-produce daw siya.
I opted him to go on, pero hindi na siya nagsalita. I raised an eyebrow. And you?
He grinned. Mabubuhay naman tayo sa modelling career mo. Ang dami mong offers, ba
lita ko. HAHAHAHA
I punched him lightly. Loko. Anong balak mong gawin ngayon?
He looked thoughtful for a while before he looked me in the eyes. Depends.
On what?
If you agree on being a Doctors wife.
I looked at him shock. R-really?!

He nodded. Kung ok sayo..

Kung ok sakin?
Yeah.. I mean, Im gonna be busy for the next couple of years, studying. And then a
fter, magiging on-call ang duty ko. Kaya mo ba yun?
Nakaya ko ngang maging asawa ng superstar. Ng doctor pa kaya?
So pumapayag ka?
I nodded and hugged him.I know youre going to be a wonderful doctor.
Thank you My. I love you.
And I love you more, Dy.
MOMMY! DADDY!!! Napabitaw ako sa pagkakayakap ko kay Dylan dahil sa iyak ni Lance.
Agad namin itong pinuntahan. Kasama siya ng mga kaibigan namin. Honey whats wrong?
I asked him, concerned.
Lagot ka Jin. HAHAHA
Bakit? Baby, what happened? Why are you crying? Tanong ko kay Lance habang buong b
arkada ay naghihintay sa sagot ni Lance.
*huk* I told them I want to be like Daddy.*huk* I want to be hot and handsome lik
e him! But Tito Jin told me that I should not be like Daddy, that I should be li
ke him. *huk* But I do not like that! I want to be like Dad, I want to be a pain
in the ass, Mom!
Tahimik lang ang lahat at hinihintay ang sasabihin ko.
Nagkatinginan kami ni Dylan at sabay na tumawa na ikinainis naman ni Lance. Laha
t kami ay nagtatawanan until Lance started whining, Mommy! Daddy! I want to be a
pain in the ass!!!
The End.
-EPILOGUE!
-16 years later..
Dylans POV
Mom! Thats not fair! Dinig kong reklamo ni Lance sa Mommy niya kahit kapapasok ko p
a lang ng bahay. What I did is normal! Dugtong pa nito. Napailing na lang ako. Ano
nanaman kayang gulo ang pinasok ng panganay ko? Tsk. Hindi naman talaga warfrea
k si Lance, mainitin lang talaga ang ulo niya, and once you push him to his limi
t, patay na. Malayong-malayo na siya sa Lance na tuwang-tuwa sa atensyon ng mga
tao sa kanya. But hes not a delinquent. Suplado pero hindi rebelde, if thats what
you think.
Watch your tone young man. And normal?! You shouldve just talked to them nicely or
better yet tell us about that!

What? Nicely?! Theyre not even close to being nice! Now Im going to be punished bec
ause I did the right thing?!
Lawrence Drakeson Evangelista Caine! Dont make it sound like its my fault! Makakara
ting to sa Daddy mo!
Alin ang makakarating sakin? Pumasok na ako ng tuluyan sa sala dahil tumataas na yun
g boses ng misis ko.
Nadatnan ko si Lance at Chloe na parehong nakatayo at halatang nasa gitna ng hea
ted argument, samantalang tahimik lang na nakaupo si Tacy at pinapanuod ang Momm
y at Kuya niya na nagtatalo.
Hindi naman ito ang unang beses na nagtalo ang mag-ina kaya parang normal na lan
g yan. Pinalaki kasi namin yung dalawa na marunong mangatwiran kapag sila yung t
ama. Pero nandun pa din syempre yung respeto.
Hi Dad. Tacy hugged me bago umupo ulit sa upuan niya.
I was about to kiss my wife when she backed off and pointed at me. Isa ka pa!
Ha? Teka.. Kararating ko lang, anong kasalanan ko?
Kanina pa kita tinatawagan pero hindi ka sumasagot.
May OR kami. Tsaka lowbat ako. Hindi naman siya sumagot, since nagsasabi naman ako
ng totoo, at alam ko na alam niya yun dahil sinabi sa kanya ng secretary ko yun.
Ano bang nangyayari dito? Problem?
Ask your son. Umupo siya sa tabi ni Tacy.
I raised an eyebrow at Lance. He sighed loudly and collapsed at the nearest chai
r. Parang unspoken language na namin yun e. Alam ng mga anak namin when to stop,
when they win or lost.
Dad, first, if you were in my place youd probably do what I just did. Or worse!Simu
la ni Lance. Chloe murmured something pero hindi ko naintindihan. Umupo naman ak
o sa katapat na upuan niya. Yung dalawang babae, tahimik lang. Go on, Im listening
.
Its a normal thing, Dad! Wala akong ginawang masam--
Lawrence! Saway ni Chloe dahil sa into ni Lance.
Totoo naman Mommy!Inis na sabi ni Lance before he muttered to himself, God, its so f
rustrating.
Lower your voice buddy. So what happened? Mahinahong tanong ko pero hindi siya umi
mik.
It was Tacy who answered, Hes suspended.
Doesnt sound good. Why?
Actually, gusto ko din yang itanong kay Kuya. Why did you beat him? Baling niya sa
Kuya niya na parang hindi makapaniwala sa tanong ng kapatid niya.
What? You beat someone, Lance?Tanong ko. Medyo hyped up na.

Are you seriously asking me that, Anastacia?Inis na tanong ni Lance sa kapatid niy
a.
Tacy: I guess so? Since ikaw lang naman ang may binugbog ngayong araw sa bahay n
ato.
Lance: Dont use your smart mouth on me.
Me: Wait, Im asking you Lawrence.
Tacy: That cant be helped since Im really smart.
Lance: Ooohh. So dahil sobrang talino mo, sinasabi ng utak mo na mali ako?
Me: Will you answer me?
Tacy: What do you think?
Lance: Abat! Have you forgotten why I got that senseless suspension?!
Tacy: Last time I checked, I was asking you why you beat him!
Chloe: Hey, dont shout!
Lance: This is stupid! I did that for you and you wont even thank me?!
Tacy: Why would I thank you?! I didnt even ask you to do that for me!
Lance: Im your older brother, you silly! Im supposed to do that!
Tacy: Im old enough to take care of my own business!
Chloe: Stop!
Lance: Old?! Old enough, you say?! And why are you reacting that way? This is al
l concerning about you, and you act like its nothing?!
Me: Hey!
Tacy: Because its nothing!
Lance: You really are.. Are..
Tacy: What? Go on, tell me. I am what?!
Lance: YOURE--Me: WILL YOU QUIT IT?!
Silence..
Kung mag-away kayong dalawa, parang wala kami ng Mommy niyo sa harap niyo a. Natig
ilan yung dalawa at parehong nakatingin sa sahig. I was just asking you what happ
ened tapos nagtalo na kayo? And you both consider yourselves old enough. But youre
acting like 7 year-olds!
They were both quiet for a while until they chorused, Sorry, Dad. Mom.
I heaved a sigh. Mind telling me what happened? This time, I dont want an argument
.I told them pointedly.

Remember that Richard? Yung pumuporma

his friends about her. You dont want
so mad, Dad. Come on! Im her brother.
ko makakapayag na pinagsasalitaan siya
in kasalanan na wala naman pala silang
er themselves guys. Psh.

dito kay Tacy, I overheard him talking with

to know what theyre saying, trust me. I was
I just want to stand for her. Hindi naman a
ng mga gagong yun ng ganun! At hindi ko d
binatbat. I dont even know how they consid

Still, dapat hindi mo binugbog. Sabat ni Chloe. I want to contradict her. Kung ako
lang masusunod, baka nga binalikan pa ulit namin yun. Childish, I know. But its m
y daughter were talking about here.
Ok lang naman sakin yun e. Emotionless na sabi ni Tacy.
Ok lang?!Sabay na tanong pa namin ni Lance.
Well, yeah. I dont even like Richard. And hes been a jerk since forever, kaya kahit
ano pang sabihin niya, only pa-cool and stupid people will listen. If you know
what I mean. Thats Tacy. Kung gaano ka-initin ng ulo ni Lance, ganun naman siya ka
hinahon.
Tahimik lang kaming apat pagkatapos nun. In the end, si Tacy pa din yung nagsali
ta. Sorry Kuya kung nasigawan kita. Youre right. I shouldve thanked you, pero naisi
p ko lang, paano kung nabaliktad yung sitwasyon at ikaw yung nabugbog nilang mag
babarkada? Ang hirap lang tanggapin na mapapahamak ka pa dahil lang sakin. Kita m
o nga, na-suspend ka pa.
Kung mauuulit yun, ganun pa din gagawin ko. Kuya mo ako, okay? Ill protect you no m
atter what. Kaya wag ka ng matigas ang ulo dyan.
Whatever.
Another comfortable silence..
Silence..
Until.. we all bursted out laughing. HAHAHAHAHAHAHAHAHA! Oh my God, Daddy, nakaka
tawa ka kanina nung hindi ka pinapansin nung dalawa. AHAHAHAHA
Shut up! HAHAHA
In 19 years, hindi palaging masaya. May chances na nagkakagulo kami. Lalo na nun
g naging teenager na yung dalawaLance and Tacy. Hindi palaging magkakasundo. Hind
i palaging walang problema. Minsan dumadaan pa yung ilang oras na hindi nag-iimi
kan, pero we dont let the day pass na hindi naayos yung hindi pagkakaintindihan.
If Im going to rate our family from 1-10. 1 being the lowest (broken and all) and
10 being the highest (perfect family kuno), ours would probably 8 or 9. Not per
fect, not trying to be, but normal. We are having our ups and downs. Ang daming
circumstances but we keep on holding onto each other kaya nao-overcome namin kah
it ano.
20 years ago, kung tatanungin ako kung anong nakikita ko sa sarili ko 20 years l
ater.. Siguro ang isasagot ko, Leading superstar and musician. Hindi ko naisip na
magse-settle down ako ng ganito. I mean, pumasok sa isip ko na magkaka-pamilya a
ko pero hindi ko naisip na ganito katibay. Hindi ko na-imagine na iiwan ko ang s
howbiz para sa isang tahimik na pamilya. Besides, music was all I ever wanted be
fore Chloe, before that night.
Now, I cant imagineor shall I say, I dont want to imagine life without Chloe and my

two kids because it wouldnt be as fulfilling and as beautiful as it is with them

. They make my life extra special and I would never trade them to anything life
has to offer.
People often ask, What happens after a one night stand?. I say, that one night sta
nd was all it took me to rule out my happily ever after. <3
What happens now? I asked after we all calmed down.
Lets see.. since suspended ka na din naman Kuya, you spend that time with Ninang A
J in her caf in Ibiza.
No. No. Please tell me youre not saying what I think you are saying Mom.
Chloe smiled at Lance sheepishly. Oh, yes I am, honey. YOU. ARE. GOING. TO. WAIT.
TABLES. IN. CAF. IBIZA.
Do I need to say what happened next?
Well, the three of us laughed our hearts out, while Lance kept shouting NO!!! in d
isbelief.
And that leads us to his own story. :)
(CLICK THE EXTERNAL LINK FOR CHASING LANCE ----->)
Note:
Hindi na ako magno-note ng mahaba. Magpapasalamat na lang ako sa inyong lahat na
sumuporta sa akin all the way. You guys are the best! :) Hindi ko talaga na-ima
gine na matatapos ko to, pero dahil sa inyo, viola! Tapos na. At looooooooooong l
ast! So thank you so much everyone! And Im sorry, it took me tooooooo long. HAHAH
A.
Basta, thank you, thank you sa inyong lahat!
Kita-kita tayo sa Chasing Lance! Different story. More exciting. More Kilig. And
more KULIT! See you there! :)