This storys originally entitled, A Place in Time: Well end where

we started Hope you enjoy it as much as I enjoyed writing it.

Thanks.
1
Haay, naririnig ko na naman ang tunog niya.
Siguro nga sanay na sanay na akong marinig ang tunog na iyan.
Sa dinalas-dalas ko ba naman dito eh hindi malabong alam na
alam ko na ang tunog na iyon. Iba na kasi kapag volunteer ka.
Hindi naman sa nagsasawa na ako, pero tuwing naririnig ko kasi
iyon parang parang hindi lang nagyayaya ng tao na pumasok
sa loob kung hindi parang isang bagong bagong paalala.
Volunteer na ang family namin sa simula nung bata pa ako. Sabi
ng mga magulang ko, mas mabuti daw na nakakatulong ka. Alam
kong hindi na karaniwan sa mga tao ngayon na nagsasalita ng
ganyan, pero sa mga magulang ko wala.. hindi nagbabago
yung paningin nila sa buhay.
I started singing since I was four. Dont get wrong. Nung sinabi
kong singing I meant
Sapagkat sa yo nagmumula
Ang kaharian at kapangyarihan

At kapurihan
Magpakailanman, Amen.
Yeah. Singing, as in church choir. Religious kasi ang parents ko.
So yun, sinasama nila ako sa simbahan. Minsan kapag walang
pasok, pumupunta ako sa Day Care sa may gilid lang ng
simbahan para magbasa sa mga bata o kaya naman tumulong
kung may gagawin doon.
Nakalakihan ko na iyon. Nung una kasali pa ako sa weekend
bible study, tuwang-tuwa pa ako nun, tapos nung lumaki ako,
ako na yung nag-assist sa ibang mga nagtuturo doon.
But Im not four.. or even 10 years old. Im 15. At third year
high school na ako sa pasukan.
Only child lang ako. Kaya siguro ganun na lang kung ibuhos ng
mga magulang ko ang attention nila sa akin. I was adopted, at
hindi ako nalulungkot na ganun. Sinabi naman na nila sa akin
maaga pa, at inexplain nila na walang magbabago sa pagtingin
nila sa akin. Hindi kasi sila magkaanak, kaya nag-ampon na lang
sila. And magic, ako na yun.
Mahal na mahal ko yung Mama at Papa ko, at hinding-hindi na
magbabago yun. Lagi nga nilang sinasabi na GIFT FROM
ABOVE daw ako. Siguro isa na rin sa naging reason kung bakit
sobrang religious ng parents ko eh yung dahilan na hindi sila

sobrang religious ng parents ko eh yung dahilan na hindi sila

magkaanak. Noon kasi nung hindi pa nila ako inaampon, lagi na
daw silang nasa simbahan at nagdadasal na sana bigyan sila ng
anak.
Bakasyon pa namin nun pero malapit na yung pasukan nung
magising ako isang araw at naririnig ko na si Mama. Kinuha ko
yung salamin ko tapos lumabas na ako ng kwarto ko. Akala ko
kung anong meron.. si Mama lang pala. Nakahawak siya doon
sa lababo namin, at namumutla na siya.
Mama, okay ka lang? tinanong ko siya tapos hinimas ko yung
likod niya.
Oo naman anak. Ayos lang ako. Nasobrahan lang siguro ng
kain doon sa seafood kagabi.
Pagkatapos niyang sinabi yun eh yumuko na uli siya doon sa
lababo, at alam niyo na yung kasunod nun.
Nakakaawa naman talaga ang Mama ko nun. Ang aga-aga
tapos ganun na.
Ako naman eh hindi na ako makatulog, kaya kinuha ko na lang
yung cellphone ko, at tinawagan ko yung bestfriend ko.
Hindi naman nagtagal, may sumagot naman. Yung sound eh
parang bagong gising pa. Hindi ko naman siya masisisi, past-6 pa
lang ng umaga.

lang ng umaga.
Hello? parang tinatamad pa siyang sumagot ng telepono nun.
Sino to?
Ano ka ba, nakikita naman sa cellphone kung sinong tumatawag
di ba? Bakit tinanong mo pa kung sino?
Eh kasi naman hindi ko tinignan. narinig ko na nag-hikab pa
siya, Ano bang drama mo at ang aga-aga mo namang tumawag.
Panira ka ng momentum sa pagtulog eh.
Hindi na kasi ako makatulog. Si Mama kasi narinig ko sa labas.
Masama yata yung pakiramdam. Nagsusuka. pinakinggan ko
yung pintuan ko kung ano nang nangyari kay Mama, pero
mukhang wala naman nang sound kaya siguro nakatulog na siya
uli.
Nagsusuka? Bakit daw?
Sa seafood daw yata kagabi. Ewan ko ba, napapadalas na nga
eh. sa totoo lang, nag-aalala na talaga ako.
Hindi kaya may sakit ang Mama ko?
Napapadalas? Sa umaga ba madalas? parang interesado na
yng bestfriend ko.
Oo. Bakit interesado ka yata ngayon Tjay?

Oh My God! Hindi kaya buntis ang Mama mo?

Nagulat ako sa sinabi ni Tjay. Grabe naman. Si Mama buntis?
Eh hindi nga sila magkaanak ni Papa tapos ngayon Isa pa
hindi maaari. Di ba?
Hoy Maria Teresa Jayne! Huwag ka ngang ganyan!
Hello? Baka naglilihi Mama mo. Hindi naman malabong after all
these years, magkakaroon ka na ng kapatid.
Napasandal na lang ako nun. Kahit na bago pa yun sa pandinig
ko, parang natuwa ako at the same time. Magkakaroon na ako
ng kapatid!
Ipacheck-up mo kaya siya.. suggestion naman ni Tjay, Baka
mamaya buntis na nga pala talaga hindi niyo pa alam. Tapos
baka uminom ng gamot yan dahil alam niya sakit sa tiyan, sige,
bawal yun sa buntis!
May point nga siya. Kung tutuusin, ayoko namang may
mangyaring masama sa baby brother ko, or sister..
Tama. Papacheck-up ko siya. Kaya ang wala si Papa eh. Eh
kung bigla na lang sumpungin si Mama, di ko kaya siyang
alalayan mag-isa no!
Sasamahan kaya kita! Ito naman! Wala akong gagawin ngayon

Sasamahan kaya kita! Ito naman! Wala akong gagawin ngayon

eh.
Thanks Tjay ah.
Ako na naghanda ng agahan namin nun dahil nga masama yung
pakiramdam ni Mama. Sinabi ko na kay Mama na ipapacheckup ko siya. Nung una ayaw pa, simpleng sakit sa tiyan lang daw
yun. Pero ayun, pumayag na rin.
Dumating naman si Tjay bandang 9 na. Tapos yun, umalis na
kami ng bahay.
Pagkalabas na pagkalabas ko nga may nakatyo doon sa may
poste namin pero kahit medyo malayo eh nakilala ko na kung
sino.
Oh bakit kasama mo yata Kuya mo ngayon? hawak-hawak
ko pa si Mama sa braso niya,Himala yata.
Sina mader at pader kasi. Ipacheck-up din daw yan. Kagabi
kasi hindi makahinga. Inaatake ng asthma. Pero hindi naman
sasabay sa atin yan. Hinatid lang ako dito, tapos siya na daw
pupunta mag-isa. So no worries.
May Kuya nga si Tjay. Si Terrence. Pero ayun, sobrang sungit
naman. Sa tinagal-tagal ko nang bestfriend si Tjay, hindi pa kami
nagkakakilala ng formal. Ayon kay Tjay, ayaw daw ng kuya
niya. I wonder kung kilala nga niya ako eh.

niya. I wonder kung kilala nga niya ako eh.

Hoy Tjay! Alis na ko! Bahala ka na! sumigaw siya kay Tjay
nun.
Nakasimangot si Tjay.
Tingnan mo, ang galang talaga masyado niyan. Pasensya na po
kayo tita ah, ganyan talaga ugali niyan. Napaka-sama.
Nung naglalakad na paalis yung Kuya niya at sinasara na namin
yung gate, sumigaw yung Kuya niya ng
Good Morning po Ate! Ingat sa check-up.
Natawa si Tjay nun.
May natitira pa palang paggalang sa katawan. tapos nakita
niya na tumakbo yung Kuya niya,Hoy! Sige kapag ikaw hinika
sa daan ewan ko lang sa iyo!Umalis na kami talaga sa bahay.
In no time, nadala na namin si Mama sa doktor. Ayun, ewan ko
kung paanong test ginawa. Pina-ihi siguro or something.
Kasi pagbalik nung doktor sa kinauupuan namin ni Tjay
Its positive.
2
Nung sinabi talaga ng doktor yun, hindi mo maipinta yung mga

Nung sinabi talaga ng doktor yun, hindi mo maipinta yung mga

mukha namin. Wala nga kaagad na naka-react sa amin eh. Si
Tjay lang ang unang tumili eh.
Aaaahhhhhhhhh! tapos nagtatatalon-talon siya at nawala yata
siya sa sarili niya dahil humawak ba naman siya doon sa damit
nung doktor eh. Nalukot pa nga, Oooww.. sorry po.inayos
niya yung damit tapos humarap siya sa akin,
BBBBBBEESSSTTTT! Magkakaroon ka na ng kapatid!
Talon pa rin siya ng talon nun. Ako rin naman eh nahawa yata sa
pagka-energetic ni Tjay, nakitalon na rin. Si Mama eh nakaupo
lang doon at nananahimik. Yung doktor nga na nagcheck-up eh
nagpaalam na dahil may patient pa daw siyang pupuntahan.
Nung napagod na ako kakatalon at kakatawa, lumuhod ako at
tinignan ko si Mama.
Mama narinig mo yun? Magkakaroon na daw ako ng kapatid!
Hindi sumagot si Mama. Nakatingin lang siya sa sahig. Ang
tahimik nga niya eh. Ako naman eh nag-alala na ako. Hindi
naman basta-basta nananahimik si Mama eh.
Ma okay ka lang?
Nung tumingala siya eh napansin ko na naiiyak na siya. Then yun
na, umiyak na siya talaga. Sa sobrang saya na rin niya siguro.

Akalain mo yun after all these years, ngayon lang sila nagkaroon
ng anak ni Papa. At parang hindi pa rin kapani-paniwala na
magiging ate na rin ako.
Umuwi na kami nun. Tumambay si Tjay sa bahay. Actually,
boring naman talaga sa amin kaya lang ayaw ko namang umalis
at iwan si Mama na nag-iisa. Isa pa, buntis nga. Mamaya
madulas pa siya or something
Pero panay ang sabi niya na okay lang daw siya. Na pwede daw
kaming umalis na dalawa at kaya na niya yung sarili niya. Kaya
ako naman eh ayoko pa rin umalis ng wala siyang kasama,
tinawagan ko na lang si Tita Rowena. Saglit lang eh dumating na
siya at kami ni Tjay eh lumarga na.
Gustung-gusto kong tumambay sa bahay nila Tjay. Hindi naman
sila mayaman. Okay lang. Natutuwa lang ako kasi cute yung
bahay nila. Tapos ang bango pa, may mga scented candles kasi
sila eh. Mahilig kasi yung Mama niya.
Pagdating namin doon eh eksakto namang lumabas si Terrence.
Tinamaan pa nga niya ako sa braso ko pero hindi naman siya
huminto. Dumire-diretso lang siya sa gate ng nakasimangot.
Ayoko nga eh! Paulit-ulit na lang yan Mama! sabi niya doon
kay Tita Jayne, Mommy nila kung saan nakuha yung 3rd name ni
Tjay.

Oi oi oi.. Terrence Kelvin saan ka pupunta? parang kunsumido

na naman yung Mama nila.
Diyan lang po sa tabi-tabi.
Kahit kailan talaga suplado yung kapatid ni Tjay. Ganun na daw
kasi yun. Sabi niya sa akin, mana daw yun sa Lolo nila. Super
sungit daw nun. Konting galaw mo lang, naku may hawak na
daw na pamalo.
Kailan pa bumalik yun? tinuro lang sya ni Tjay, Mama, may
balita ako tungkol Tita.Ayun binalita namin na buntis nga si
Mama and all that. Saglit lang eh ang daming pabalot na kung
anu-anong pang-care daw kay Mama na dapat gawin. Kesyo
dapat ang buntis eh ganito, at ang buntis eh ganyan.
Nahilo nga yata ako eh. Panay opo na lang din ako.
Oo nga pala, nakatingin sa akin si Tita Jayne, Nag-volunteer
ka pa rin ba sa simbahan?
Tumango lang ako. Lagi naman akong nandun.
Ayun naman pala eh. Nandun ka naman pala..
Haayyy naku mader! Hindi magandang idea yan! sabi ni Tjay
nun. Hindi pwede! Huwag mo nang perwisyuhin itong best ko.
Ang ganda-ganda ng buhay bigla na lang may ganun.

Teka ano ba yun? hindi ko kasi alam kung ano yung tinutukoy
niya.
Naku wag mo pansinin yan si mader. Magtatanong pa yan kay
pader eh.
Ganun lang kami nag-spend ng remaining na bakasyon namin.
Minsan nagpupunta lang kami kung saan, pero madalas nasa
bahay lang kami. Bahay ko, o bahay ni Tjay.
Binalita na rin namin kay Papa yung kalagayan ni Mama.
Syempre ano pa nga bang reaksiyon niya kung hindi masaya???
Pagkatapos ng isang linggo, pasukan na naman. Hindi na kapanipanibago na excited ako. Siguro nga corny pakinggan sa iba,
pero kami ni Tjay, excited dahil may matututunan na naman
kami. Hindi kasi kami ganun ka-sociable sa ibang tao sa school.
Sa public school kami nag-aaral. Public school na tipong, walang
electric fan yung rooms, minsan walang upuan kapag huli ka,
may upuan man eh sira yung paanan, may computers pero
kulang, yung iba may virus you get the idea. Super hirap talaga
ng school namin. Pero kahit ganun pa man, sa school namin
nanggagaling yung mga nananalo sa mga district, regionals, or
nationals na competition. Minsan tinatalo pa namin yung mga
private schools eh.

Nung first day of school, sobrang daming tao sa school. Pati kasi
mga parents nung mga first year kasama sa paghahanap nung
mga pangalan ng anak nila. Sa mga rooms ba. Ako naman eh
matanda na ako para magganun pa.
Ang aga-aga eh pinagpapawisan na ako. Pati nga yung salamin
ko nag-moist na sa sobrang init. Nung naglalakad ako sa hallway
at sa may left side eh garden, narinig ko na lang na may tumawag
sa akin.
Shaylie!
Napahinto ako nun. Sino naman kaya yung tumatawag sa akin?
Doon pa sa may tapat ng garden ako nun napahinto. Ang hirap
maghanap kung sino. Kaya lang paglingon ko kung sino yung
tumatawag sa akin, si Terrence lang ang nakita ko. Nakaupo
siya doon sa bench sa may garden. Mag-isa lang siya doon.
Tinawag ako ni Terrence? Hindi yata kapani-paniwala yun.
Haay school spirit nga naman. Tambayan na ni Terrence yung
bench na yun. Yung mga kaibigan niya na mga lalaki. Kaya lang
hindi pa siguro sila dumarating, kaya ayun, siya pa lang ang
nandun.
Terrence?? lumapit naman ako sa kanya.
Hindi kasi siya nakatingin nun. Lumingon naman siya nung

tinignan niya ako. Tapos nagsalubong yung kilay niya ng

Ano?!? parang iritado pa siya nun.
Napastep-back na lang ako. Hindi pala siya yung tumawag sa
akin. Kasi kung siya yun, hindi naman siya sasagot ng Ano?!?
sa akin di ba?
Sasagot na sana ako, kaya lang may kumalabit sa balikat ko.
SHAY! HOY! tumingin ako sa kaliwang side ko.
Johnny! yumakap naman ako sa kanya, Kumusta ang
bakasyon?Kaibigan ko yan si Johnny. Isa sa mga naka-close
ko simula nung first year. Eh ngayon binata na yan hindi na totoy,
may pimples na nga eh.
Umalis na si Terrence sa bench nun dahil dumating na yung mga
kaibigan niya. 4th year na kasi siya. Last year niya na dito.
Bakit kausap mo yata si Quintero?
Quintero kasi ang last name nila Tjay at ni Terrence.
Wala. Akala ko siya yung tumawag sa akin. Mukhang nainis
nga eh. Ikaw pala yung tumawag sa akin. dinaan ko na lang sa
ngiti, Si Tjay ba dumating na? Nandito na yung Kuya niya ah!
Naku yun? Maagang dumating. Ayaw daw niyang maubusan ng

Naku yun? Maagang dumating. Ayaw daw niyang maubusan ng

upuan. Kasi di ba nga last year, naupo siya sa sahig.
Nung naglalakad na kami at hinahanap namin yung room namin,
sinabi ko rin kay Johnny yung tungkol sa Mama ko. Hindi naman
niya alam na ampon ako, si Tjay lang. Pero sabi niya,
nakakatuwa daw na magkakaroon ako ng kapatid.
Nakita na namin si Tjay nun. Naglolokohan nga kami eh. Sabi
ko kasi gusto ko babae, para naman naayusan ko. Saka ayos
yung babae, parang kapag kailangan niya ng advice na
pambabae, nandito naman ako di ba?
Ito namang si Tjay, sabi niya lalaki daw. Tutal daw babae na
ako, hindi na daw kailangan pang madagdagan ng Shay sa
mundo. Wala na raw puwesto para sa isa pa kaya lalaki na lang.
Si Johnny wala lang, sabi niya kahit ano daw basta daw normal
yung baby.
Sabagay may point naman siya.
Saglit lang din, nagsimula na yung klase. Ang gulu-gulo pa nga
nun eh. Kasi yung mga teachers kung saan-saan nagpupunta.
Nagsusulat lang sila sa board, tapos aalis kung saan.
Hindi kami sikat sa school. Hindi rin naman rejects. Kumabaga
kung may social pyramid man ang school namin, may mga nasa
taas, may mga nasa baba. Kami nasa gitna nila Tjay at Johnny.
Kilala rin naman kami, pero hindi dahil cool kami o kung ano

Kilala rin naman kami, pero hindi dahil cool kami o kung ano
mang tawag doon. Kilala kami dahil, honor students kami.
Si Johnny honor students din yung dalawa pa niyang kapatid na
babae. Yung isa elementary, yung isa second year. Ako only
child, kaya ewan ko yung magiging kapatid ko balang araw.
Siguro nasa blood na rin yun. Pero teka nga, hindi nga pala kami
magiging blood-related ng magiging kapatid ko. But anyway,
nasa isang family kami kaya tiyak baka maging honor student din
siya.
Sa opinion ko, may dalawang klase ng matalinong tao sa mundo.
Yung una, matalino dahil gumagawa ng work sa school, ng
projects, nagsasaulo kung kailangan.. mga ganung bagay kaya
nakakakuha ng mataas na grades. Yung isang klase ng matalino
eh, gift. I mean, matalino na yung tao na yun, by heart. Kahit
isang beses lang niyang nabasa ang isang bagay, sobrang talas ng
memory.. natatandaan pa rin kahit ilang years pa. Si Tjay siguro
nasa pangalawa. Ako doon sa pang-una.
Ang ipinagtataka ko naman eh kung anong itinalino ni Tjay sa
school, eh siya namang kabaliktaran nung kapatid niya. Surviving
student lang si Terrence. Mababa ang grades nun eh. Hindi
naman sa lahat ng klase, pero hindi mawawalan ng line of 7 sa
report card yun.
Pumasok ng room namin nun si Arwyn. Late nga siya eh. Pero
wala, nakangiti pa rin siya nun. Alam niya kasi wala lang sa mga

tao yun.
Ang gwapo!! sabi naman ni Tjay.
Si Arwyn kasi, maraming nagkakacrush. Saksakan naman ng
yabang. Siguro nga hindi dapat nanghuhusga ng tao, pero yun
naman yung nakikita ko sa kanya. Ang hangin kasi niya masyado
eh.
Psst.. may nakaupo ba dito? tinuro niya yung upuan sa may
gilid ko.
Yun na lang kasi yung bakanteng upuan eh. Tinignan ko lang
siya, tapos umiling ako. Tumabi siya nun sa akin, pero inurong
niya ng kaunti yung upuan niya para hindi siya siguro madikit sa
akin.
Parang nainis ako nun. Wala naman akong sakit para pandirian
niya eh.
Saglit lang, tatawag na naman siya.
Hey.. may extra pen ka ba? tinignan ko na naman siya.
Tumango lang ako.
Naghanap ako sa bag ko nun. Dahil nga bago yung pasukan,
sagana ako sagamit ngayon.
Inabot ko lang sa kanya.

Inabot ko lang sa kanya.

Salamat. nung sinabi niya yun, parang hindi sincere eh. Basta
parang sinab lang niya, Bakit naman kulay orange?
Tinaas ko lang yung balikat ko nun. Tapos nagsulat na naman
ako.
Marunong ka ba magsalita? Kasi kung hindi ka iiling, tatango
ka, titingin, mag-shrug ng shoulders.. ano pa ba? Pipi ka ba?
Nakakainis nung sinabi niya yun. Kahit kailan naman nakakainis
siya eh.
Hindi. diretso pa rin yung tingin ko nun.
Uuuy.. nagsalita rin! tumawa pa siya nun, Pasalamat ka nga
kinakausap pa kita eh.
Binaba ko yung pen ko nun. Tinignan ko siya uli.
Ano namang kapasa-pasalamat doon? sa totoo lang, meron
ba? Mas okay nga siguro kung hindi niya ako kausapin eh.
Ang sungit mo alam mo yun! mukhang asar na siya nun.
Hindi naman ako nagsusungit eh. Sinasabi ko lang, bakit naman
ako magpapasalamat kung kinakausap mo ko?
Excuse me Miss, kilala mo ba ko?

Excuse me Miss, kilala mo ba ko?

Kilala ko nga siya. Pero hindi naman ako kakagat sa ganun no.
Bakit ba ganito tong lalaki na to?
Hindi eh. Hindi kita kilala. Sino ka ba?
Lalo yata siyang naasar nun kasi tinignan niya ako na mukhang
galit na yung itsura.
Saang planeta ka ba galing at hindi mo ko kilala?
Sorry.. mahinahon na yung pagkakasabi ko, Artista ka ba?
Hindi na kasi ako nakakanood ng tv eh.
Weirdo. sabi lang niya sa akin.
Ang sama talaga ng ugali nun. Hindi na nga niya ako pinansin eh.
Basta naupo lang siya doon at nagopya ng requirements namin.
Napansin ako nila Tjay nun. Kaya nga nung bago magbreaktime, bumulong siya sa akin kung ano daw bang nangyari.
Kaya sinabi ko naman.
Bakit mo naman ginanun?
Siya naman may kasalanan eh. Wala naman kasi siyang galang.
Panay ang ring ng cellphone niya nun. Hindi ko tuloy
maintindihan yung sinasabi ng teacher kasi naririnig ko siyang

maintindihan yung sinasabi ng teacher kasi naririnig ko siyang

makipag-usap. Laking pasasalamat ko nga nung nag-breaktime
na eh. Naiwan ako doon sa upuan. Nauna na si Tjay. Siguro
kasabay si Johnny. Ako kasi nakakalat pa yung gamit ko nun sa
desk. Kailangan kong itabi kasi uso pa man din yung nakawan.
Nakatayo si Arwyn malapit sa pintuan nun. Dadaanan ko na lang
sana kaya lang tinawag ako eh
Jimenez.. right? tinuro niya ako.
Ha? hindi ko pa kasi naintindihan yung sinabi niya, Oww..
yeah. Jimenez. Jimenez nga. Bakit?
Sorry kanina ah. Medyo hindi maganda simula natin. Arwyn nga
pala. nakikipagkamay siya nun.
Nung una hindi ko pa kinuha, pero nakipagkamay na rin ako.
I need a chem partner. Pwede bang ikaw na lang?
Ano kasi.. yung bestfriend ko.. iniisip ko kasi si Tjay.
Bestfriend mo yung katabi mo kanina di ba? Partner na niya
yung dude na maraming pimples. parang nandiri pa siya,
Anyway, ano na?
Ewan ko.

Just say.. yes.. ok?!?

SURE??
Great.
Dumaan nun si Terrence sa room namin na as usual, ganun na
naman yung itsura. Iritado na naman.
Arwyn ano na? Kanina pa kami naghihintay ah!Humarap sa
akin si Arwyn nun.
Oo nga pala, Si Terrence. Terrence si
Shaylie. sabi niya lang ng mahina.
Nagulat ako nun. Kilala niya ko?
Kilala mo ko?
Tinignan lang ako ni Terrence.
Shaylie Jimenez. tinuro niya yung ID ko.
Ooww.. ngumiti na lang ako pero pilit lang.
Natawa si Arwyn nun.
Nagulat ako! Akala ko kilala mo talaga to.. tinuro niya ako ng
natatawa-tawa pa, I mean ito?? itinuro niya uli ako.

natatawa-tawa pa, I mean ito?? itinuro niya uli ako.

Seryoso na si Terrence nun. Tinignan niya ako uli.
Teka, parang kilala kita. Parang nakita na kita.. once or twice..
saan nga ba?
Sa bahay niyo? Like everyday? Tapos hindi mo ko kilala? Tapos
sa bahay ko? Nung nagpunta ka kahit isang beses lang? Saka
ano yung kapatid mo.. bestfriend ko lang naman.
Kahit ako hindi ko rin alam kung saan mo ko nakita eh.
Si Tja
Tama. ngumiti siya nun, Nakita na nga kita before. Kilala
kita.
Talaga?
Oo. humawak siya sa balikat ni Arwyn nun
Hindi ba ikaw yung babaeng kumakanta sa simbahan??? si
Terrence nga, hindi maipagkakaila.
3
I cant believe this dude. Hindi niya talaga ako kilala. Sabagay,
hindi pa naman talaga kami nag-uusap niyan kaya hindi ko
naman siya masisisi. Madalas kapag nasa bahay ako nila Tjay,

naman siya masisisi. Madalas kapag nasa bahay ako nila Tjay,
wala siya. O kung nandun man siya, nasa kwarto lang siya at
hindi lumalabas. So Im just.. Shaylie. The church girl.
Tumawa na lang ako ng pilit.
Oo nga, ako yun.
Bigla na lang may dumating kaya sabay-sabay kaming tumingin
na tatlo. Nagulat nga ako kasi napahawak ako sa dibdib ko eh.
Ano ba naman ito kanina pa ko nakatayo doon! tinuro niya
yung railings papunta sa cafeteria namin.
Sorry kasi ano eh.. tinuro ko yung dalawa kaya lang parang
hindi ko maisip yung sasabihin ko..
Hi Arwyn! kumaway naman yung bruha.
Wag ka ngang maarte diyan! sabi naman kaagad ni Terrence
nung makita niya si Tjay.
Si Tjay naman, halata mong nagulat na nandun pala yung Kuya
niya. Dinaan lang niya sa ngiti eh.
Oh Kuya nandiyan ka pala! tumingin siya sa akin, Nga pala,
naalala mo si Shay?
Oo. Kakakilala lang namin.

Engot ka ba. Matagal mo na siyang kilala eh.

Kilala ko siya sa mukha, hindi sa pangalan. Siya nga yung
kumakanta sa simbahan.. tapos nagkunut-noo siya, At ikaw rin
yung nagvo-volunteer minsan sa charity work ng siimbahan di
ba?
Uhmmm.. oo..
Teka nga teka nga.. parang nainis naman si Tjay nun, Ibig
mong sabihin besides sa kumakanta siya sa simbahan at
nagvovolunteer siya, hindi mo siya kilala?
Seryoso na yung usapan. Ito namang si Arwyn eh sumingit na
naman.
Eh bakit ba kailangang kilala pa itong si Jimenez?
Tumigil ka muna diyan.. sabi ni Tjay ng mabilis, Ang sama mo
naman hindi mo maalala yung bestfriend ko?
Nanlaki yung mata ni Terrence sa akin. Tinignan niya lang ako
tapos bigla niya akong tinuro..
Ito bestfriend mo? Kailan pa?
Since like nag-isip naman si Tjay, Basta matagal na. Hindi
ko na matandaan.

ko na matandaan.
Hinila na ako ni Tjay nun. Nagkunwaring inis siya sa Kuya niya.
Nagpunta na kami nun sa cafeteria para kumain. Ayun panay ang
kwento niya na nakakaasar daw yun at siya na daw ang
nagsosorry sa Kuya niya dahil napaka-rude daw. Then
afterwards panay ang sabi niya na ang gwapo daw ni Arwyn.
Ako naman sinabi ko na lang na hindi siya dapat magka-crush
doon dahil ang sama naman ng ugali.
Ewan ko nga bakit magkabarkada sila eh. Sikat si Arwyn, kuya
ko hindi naman. Pero matalino naman si Kuya, si Arwyn..
uhmm.. hindi masyado.
Na-choke ako sa sinabi niya. Si Terrence matalino? Kailan pa?
Eh panay line of 7 nga ang grades nun eh. Well.. hindi nga
nawawalan.
Teka, akala ko ba eh slacker yang Kuya mo at sinabi mo nga
na may line of 7 sa card di ba?
Nag-exaggerate lang ako nun. Slacker tawag ko sa kanya kasi
hindi naman nagtatry di tulad ko. Pero hindi pa naman siya
nagkaka-palakol. ngumuya pa siya ng chips niya, Gusto nga ni
Mama mag-apply si Kuya ng scholarship for college eh.
Oh eh bakit naman hindi?
Paano yung magaapply ang may ayaw. Ewan ko ba dun!

Oh well, I guess hindi na mystery sa akin na magkapatid sila.

Bumalik na kami sa room nun. May dalawa pa kaming klase.
Habang nagtatanghali, lalong umiinit sa room. Pakiramdam ko
nga magkakaheat stroke ako eh. Ito namang katabi ko na
mayabang, pawis na pawis na. Inalis na nga niya yung polo niya
kaya naka t-shirt na lang siya ng puti.
Saglit lang eh inabot niya sa akin yung notebook niya.
Anong gagawin ko dito? tinanong ko naman kasi pinahawak
niya eh.
Bigla ba naman akong tinalikuran.
Paypayan mo ako, dito.. tapos tinuro niya yung likod niya.
Binagsak ko nga yung notebook niya sa desk niya. Aba
sinuswerte naman siya. Pare-parehas lang kaming naiinitan dito
ah. Saka hindi naman ako katulong niya para paypayan ko pa.
Isa pa kapag pinaypayan ko siya, paano ako magsusulat ng
requirements?
Alam mo Jimenez, akala ko pa naman mabait ka. May pa
church-church ka pang nalalaman eh hindi ka naman pala
marunong tumulong sa kapwa mo?
Arrgghhh. Nakakairita naman to!

Arrgghhh. Nakakairita naman to!

Marunong naman. tinaasan ko siya ng kilay ko, So drop it.
Bakit hindi ako ang paypayan mo para mabawasan naman ang
kasalanan mo sa mundo.
Ano ka sinuswerte?
So yun, nagklase kami ng sobrang init. Mainit na nga,
nakakabwisit pa yung katabi mo. Paano ka naman magiging
peaceful niyan? Sana nga sa right side ko na lang naupo si
Johnny eh, kaya lang sa side kasi siya ni Tjay naupo. Si Arwyn
kasi sobrang hangin. Ayoko pa naman ng ganun. Kesyo ang
gwapo daw niya, at ang swerte ko daw na katabi ko siya, na
marami daw naiinggit sa akin.. ano namang pakialam ko dun??
Lumabas na kami ni Tjay nun dahil tanghalian na. Hindi pa kami
nakakaalis ng school, tumawag si Papa sa phone ko at sinabi na
wala daw sila sa bahay dahil sasamahan daw niya si Mama sa
doctor. Regular na kasi nagpapacheck si Mama. Kaya ayun,
sabi niya kay Tjay na ako sumabay na kumain.
Pagdaan namin sa Bulletin Boards, nakita na namin na pwede na
daw mag sign up sa Sports. Para daw maaga yung practice ng
mga members. Kasi nga by mid-October, may mga district
games na naman.
May isang babae naman na lumapit kay Tjay tapos may inabot
na letter. Natuwa nga yung bruha eh.

na letter. Natuwa nga yung bruha eh.

Uuy.. may love letter ako? excited na excited pa siyang
buksan.
Ako naman na-curious. Aba, may admirer effect na pala ang
bestfriend ko. Rejects kasi kami pagdating sa ganyan. Kaya
yung mga ganito, bago sa amin.
Kaya lang nakita ko na nag-iba yung expression ng mukha ni
Tjay. Bigla na lang niyang nilukot. Pupunitin na sana niya kaya
lang inagaw ko. Gusto ko kasing mabasa.
Akin na nga! Akin na! inagaw ko naman.
Then binasa ko yung nakasaulat
Ate,
Ano po bang number at email address ni Terrence?
Halata mong disappointed si Tjay eh.
Akala ko pa naman may nagpapabigay na nun.. tapos natawa
siya pero nakasimangot pa rin, Akala naman nila ibibigay ko
yung number niya at email!
Ito namang si Terrence na palabas na rin ng school para sa
lunch, narinig yung last lines ni Tjay..

Number nino?
Number mo raw.. sabi ni Tjay.
Tumingin siya sa akin nun. Yung tingin na para bang, Bakit mo
naman tinatanong?
Nung una hindi ko pa maintindihan, kaya sinabi ko na lang eh
Oi hindi ako ah! Yung babaeng nagpapatanong! isa pa ito eh..
may pagka-Arwyn din paminsan-minsan.
Tara na nga! niyaya na niya kami umalis.
Hindi naman sumasabay umuwi sa amin si Terrence. Actually,
ako pala yung hindi sumasabay. Pero I doubt na sabay din
umuwi yung magkapatid kahit before.
Terrence, di ka ba sasali sa Sports?
Nang-aasar ka ba? Gusto mong masaktan? nagulat ako sa
sagot niya, Syempre hindi. Mga tanong mo ah!
May asthma nga yan. Kaya hindi pwede.. sabi ni Tjay.
Sorry nakalimutan ko.
Frustrated lang yan, hindi kasi makasali ng Sports.

Hindi ako frustrated! Nakakaasar na kayo ah!

Sungit nito! Asar-talo ka lang.
Sobrang pikon talaga si Terrence kasi bigla na lang hinawakan
yung bag niya ng mahigpit tapos iniwan kaming dalawa doon.
Dapat nga kasabay na namin siyang umuwi eh. Tapos konting
pang-aasar lang pikon na???
Sinabi ni Tjay na hayaan na lang namin. Siraulo lang daw talaga
yung kapatid niya. Pinanood na lang naming maglakad. Mukhang
haragan eh. Parang dumaan sa harap mo matatakot ka na eh.
Nung nasa gate na siya, bigla na lang siyang huminto tapos
lumingon sa amin. Ito namang kapatid, mapang-asar pa lalo.
Akala ko ba aalis ka na?
Hindi niya pinansin si Tjay. Ako naman eh inaayos ko yung
zipper ng bag ko dahil bukas pala. Kaya lang narinig kong may
sinabi siya
Hoy Bible girl!
Teka ako ba yun? Hindi ako lumingon kaagad, kasi baka hindi
naman ako. Tapos nung inangat ko yung ulo ko, nakita ko na
nakatingin siya sa akin.

Ako ba? tinuro ko yuung sarili ko.

Alangan namang si Tjay? Tingin mo Bible girl yan? Malamang
ikaw! napaka-sarcastic talaga ng pagkakasabi niya, Yung
kaibigan ko may pinapatanong
Ano ba yun?
Tumingin lang siya ng seryoso nun. Tapos nakita ko na parang
natatawa siya na di mo maintindihan.
Teka nga bago ko tanungin parang nag-isip pa siya, You
seem like the nerdy type.. inilipat niya yung bag niya sa kabilang
balikat niya, May nagyaya na ba sa iyo ng date? Ever?
Sasagot na sana ako ng Wala eh. Wala namang nasa tamang
pag-iisip na magyaya kaya lang humawak si Tjay sa braso
ko.
Syempre naman! Pero hindi siya katulad niyo eh! Mga takot
nga kayo eh kasi gusto niyo yung kilala niyo lang! Siya kasi
masyadong adventurous kaya kahit na-meet niya online o sa text
nakikipag-eyeball and date siya. Hindi lang siya nakikipagdate sa
mga kakilala lang niya! Kaya chupi na Kuya layas!
Napatingin ako kay Tjay nun. Saan galing yun?
Really.. e di ikaw na lang pala napapag-iwanan Tjay. No

boyfriend. No suitors. No experience on anything. Kawawa ka

naman pala.
Sino namang maysabi sa iyo Kuya na wala? Excuse me! Kapag
umaalis si Shay, kasama ako! Di ba Shay?siniko naman niya
ako.
Ooh.. oo naman. Ayoko mag-isa eh.
May nagtitiyaga sa inyo??
Tumakbo si Tjay nun tapos ako eh sumunod na lang. Kaharap
na niya yung Kuya niya.
Adventurous nga kami eh. nagyabang naman si Tjay,
Pustahan pa tayo! sabi niya ng pabiro.
Sure. tapos nakikipagkamay na si Terrence nun, Tig-500
kayong dalawa kung nakakuha kayo ng date by Saturday. Sama
kami ni Arwyn. Dala na lang kami ng kasama namin. Kapag
hindi, babayaran niyo kami ni Arwyn.
Sineryoso niya yung pustahan???
Sige ba! Feeling mo Kuya ah! Yabang mo hikain ka naman!
Naasar lalo si Terrence nun kaya umalis na. Ako naman eh
hinintay ko lang na makalayo si Terrence. Si Tjay nun eh
humarap sa akin at humawak pa sa braso ko.

humarap sa akin at humawak pa sa braso ko.

Ano bang pinagsasasabi mo? Papansin ka rin eh..
Oh my God.. limang-daan yun! tapos napaisip siya, Well one
thousand kasi kasali ka.
Ikaw lang! Ikaw may pakana nun!
Eh nakakabwisit eh. Ang yabang masyado tapos huminto
siya saglit, Seriously Shay
Saan ba makakahanap ng date?? uhmmm.. sa kalendaryo?
4
May benefit din kapag may bestfriend ka. Pero may mga times
na perwisyo rin. Katulad ngayon, tama bang isali ako sa
kalokohan niya? Hindi naman ako naghahanap ng date eh. At
lalung-lalo na wala ring balak maghanap.
Kumain kami sa bahay nila. Then pumasok kami ng hapon at
naki-deal na naman ako kay Arwyn. Mukhang bagong ligo nga
si Arwyn nun dahil ang bango-bango niya at iba na yung suot
niyang t-shirt. Puti pa rin, pero may print na. Kahit na
nakakabwisit din naman yang si Arwyn, alam pa rin naman niya
ang proper hygiene.
Nung uwian ng first day of school, tumambay sa bahay ko si

Tjay. Ayaw daw niya munang umuwi at baka makita pa daw ng

Kuya niya nagkakaroon daw siya ng mental breakdown. Nung
tinanong ko kung anong mental breakdown, ito ba naman ang
isinagot sa akin
Shay.. parang malungkot na di mo maintindihan yung boses
niya, Alam mo desperate na talaga ako magka-date. Hindi lang
naman ito dahil sa pera eh. 3rd year high school na tayo pero
wala tayong experience sa ganyan. Ano tayo napapagiwanan???
Tinignan ko siya na para bang tinubuan siya ng isa pang ulo.
Tama ba yung naririnig ko? Si Tjay ba talaga ito? Yung
valedictorian namin?
Desperate? Talaga bang narinig ko yung saling desperate at
date na ginamit mo sa isang sentence?
Ano ka ba.. seryoso ako.. tapos nakita ko na seryosongseryoso si Tjay, Nalulungkot lang ako. Kasi tignan mo,
compared kina-Stef, kay Maya, Jill.. ano tayo? Sila kaliwat
kana may nanliligaw. Tapos minsan kapag nagkakaroon ng
usapang pambabae sa school, naririnig kong problema nila
lovelife.
Mabuti nga wala tayong pinoproblema na ganun eh.. sagot ko
naman sa kanya tapos humiga ako sa kama ko.

Yun na nga eh, wala tayong heart problems kasi hindi naman
tayo nagkalovelife. then humiga siya kasabay ako.. Were such
losers.
Natawa ako nun. Hinampas ko yung unan sa mukha niya kaya
lang inalis niya uli. Tumatawa na siya nun.
Ilang taon mong pinag-aralan yang english na yan? gusto ko
lang patawanin si Tjay kapag nagiging super seryoso siya. Hindi
kasi ako sanay eh.
Sa totoo lang, may point din si Tjay. Siguro nga may gift kami na
brains sa school. Siguro nga sumobra kami sa brains, pero
masyado naman kaming walang alam pagdating sa whole
Dating thing. Wala kasing nanligaw sa amin, at tiyak wala ring
magbabalak. I mean, may mga nagkacrush sa amin, pero crush
yun. Ewan ko ba bakit napakabig deal.
Nung sumunod na araw, maaga ako ng pumasok sa room.
Malamig-lamig pa nun hindi katulad kapag tanghalian talaga.
Nakaupo na ako nun sa upuan ko at yung ibang classmates
namin eh binati na ako ng good morning.
Hindi naman nagtagal, dumami na kami. Wala kaming alarm sa
school hindi katulad ng ibang schools na alarm lang, alam mong
time na. Kami bell. Kung hindi man mag-bell, basta pumasok
yung teacher, yun na yung sinasabing time.

Anyway, pumasok naman na si Arwyn nun. This time, hindi

naman siya late. Wala pa kasi yung teacher nun. Dami ngang girls
sa class namin na bumati sa kanya, tapos ngumiti lang siya. Yung
pwede nang close-up smile.
Sinimangutan ko nga eh. Kaya lang tumingin doon sa direksiyon
ko. Sabagay titingin nga yun dito, dahil katabi ko nga yung upuan
niya. Kaya lang imbis na dumeretso ng upo, tumayo ba naman sa
harap ko, at nilagay niya yung kamay doon sa notebook ko kaya
natatakpan yung sinusulat ko.
Tumingala naman ako
Ano na namang problema mo Velasco?!? Velasco ang last
name ni Arwyn.
Good morning to you too! sagot naman niya sa akin.
Hindi ko naman siya binati. Ang lakas din mang-asar nito eh.
Alisin mo nga yung kamay mo at nagsusulat ako.. inaalis ko
yung kamay niya kaya lang ang bigat eh, kaya wala ring nangyari.
Nalukot tuloy yung page na sinusulatan ko. Hoy ano ba!
Ano na naman yung naririnig ko kay Terrence? ang lakas ng
boses niya kaya yung iba nakatingin sa kanya,May date ka sa
Saturday?

Pwede ba huwag mo kong guluhin nakakainis ka naman eh.. sa

totoo lang, ayoko naman talagang sagutin yung tanong niya.
Ayokong magyabang dahil hindi naman totoo. At ayoko ring
magyabang, dahil wala naman talaga. Naku Tjay, sasamain ka
talaga sa akin!
Tapos nakikipag-date ka ng mga hindi mo na-meet? Hindi ba
nakakatakot naman yun?
Bakit naman nakakatakot? I mean, kung alam mo namang
teenager.. di ba?
Paano mo nga malalaman kung online? O kung text?
Well.. ang sinasabi namin.. hindi namin kilala na friends ng mga
friends namin na nakakausap namin sa chat or text. Hay, iba
nga naman nagagawa kapag in-need ka, nakakapagsinungaling
ka. Sorry po God!! Kailangan ko lang talaga
Tumingin ako sa kanya ng suspicious
Teka nga, bakit ba ang laki ng problema mo? Kung masamang
tao man yun, eh ano naman sa iyo? Hindi naman ikaw yung
makikipag-date.
Im just saying! sabi niya tapos naupo doon sa upuan niya,
Kasi kung date lang ang hanap mo, I mean kung experience
lang naman, I can give you that.. nagyayabang na naman siya,

lang naman, I can give you that.. nagyayabang na naman siya,

Marami na akong naka-date.
Like.. who cares? sabi ko na lang.
Generally, Im not a sarcastic person. Pero pagdating kay
Arwyn, hindi ko maiwasan eh. Kasi parang hindi ko kayang mag
keep up sa kanya. Yung mga remarks niya kasi, puro sarili lang
niya. Hobby na niya siguro. Hindi kaya siya nagsasawa?
Ang suplada mo alam mo yun? sinabi niya sa akin, Oh well,
alam ko naman na wala kang date eh.
Thats it. Naubos talaga yung pasensiya ko.
At sino namang maysabi sa iyo na wala? Alam mo parehas
kayo ni Terrence eh. Mga stuck-up kayo. You feel like.. youre
all that. sabi ko kaagad ng mabilis, Kung si Terrence sobrang
sungit, sobra ka naman ng kayabangan. tapos sinara ko ng
malakas yung notebook ko.
Kailangan mo ng anger management.
Malamang! sabi ko tapos tinalikuran ko na siya.
Hindi ko na siya kinausap all morning. Siya naman kinakausap
pa ako, pero nanghiram na naman siya ng bagong pen. Yung una
nga hindi na niya isinoli tapos ngayon nanghihiram na naman.
Nakakaawa naman eh at baka ma-zero pa doon sa what do

Nakakaawa naman eh at baka ma-zero pa doon sa what do

you expect from me quiz, pinahiram ko na naman.
Nung nag-lunch na kasi kami, hinila ko na si Tjay nun. For the
first time, nasa side ako ng isa sa mga walang kwentang idea ni
Tjay.
Tjay.. nagulat siya kasi hinila ko siya sa braso niya, Nasa side
mo na ako.
Ano? hindi pa niya alam yung sinasabi ko.
Yung.. yung maghanap ng date thingy..
Parang nag light-up yung mukha niya. Alam niya kasi na hindi
ako favor sa idea na yun, pero ngayon parang nagbago ang ihip
ng hangin.
May miracle pa nga sa mundo.
Oo. Binibwisit kasi ako ni Arwyn kanina. Pinalalabas niya na
kung experience lang din naman ang gusto ko, pwede na akong
makipagdate sa kanya. Alam mo yun, parang sinasabi niya na
pwede na akong pagtiyagaan.
Sana pumayag ka! Si Arwyn yun!
Hello? Hindi naman ako ganun kababa nun. Kailangan natin iprove diyan na mali sila. Hindi dahil sikat sila.. o matalino.. or
mabilis sa girls.. hindi ibig sabihin na kaya na nila tayong ganunin

mabilis sa girls.. hindi ibig sabihin na kaya na nila tayong ganunin

no.. sumimangot talaga ako,Nakakainis kasi eh.
Oh easy lang magkaheart attack ka..
Magre-react na sana ako sa comment ni Tjay kaya lang may
nauna eh.
Teka, sinong may heart problems?!? seryoso nun si Terrence.
Ito naman, bigla-bigla na lang sisingit sa usapan ng may usapan.
Tumingin naman si Tjay.
Wala. OA ka Kuya ah. Seryoso ka kasi sa buhay kaya yung
joke na heart attack eh ibig sabihin nun, easy ka lang. Hindi
yun literal.
Shut up sis. Hindi ako nagsasalita ng retarded tulad mo.
tumingin siya sa akin, Anong bago Bible girl? May nagtiyaga na
sa inyo sa date?
Si Tjay na naman ang sumagot para sa akin.
Ihanda niyo na yung one thousand dahil matatalo kayo. Alis na
nga Kuya sinisira mo yung araw ko eh..tinulak niya si Terrence
nun.
Hindi ka ba uuwi? nagtanong siya, pero this time, mahinahon
na totoong, pang-Kuya talaga. Saan ka kakain?

na totoong, pang-Kuya talaga. Saan ka kakain?

Sabay na kami. Diyan siguro sa cafeteria. Bahala na. Huwag
mo kaming problemahin. Maghanap ka na lang ng mauutangan
ng limang-daan.
Tumawa lang si Terrence nun.
Sige. Uwi lang ako. Gutom na ko eh.
Nag-bye kami ni Tjay nun. Ewan ko kung anong pinagsasasabi
niya na sa cafeteria daw kakain. Ang alam ko nga sa bahay ako
kakain, pero ngayon parang iba na yung plano. Mukhang
merong nasa isip si Tjay eh.
So.. anong plano mo?
Sabi ko nga ako eh..
Anong plano??
Saan tayo hahanap ng date? hindi na nagbibiro si Tjay, Siguro
naman may idea ka di ba?
Eh kung.. manghula tayo ng number na itetext. Tapos kung may
sasagot, tanungin lang natin kung teenager or whatever..
Pangit na idea yun. Paano kung taga ibang lugar o mukhang
halimaw yun? What if hindi na teenager? tapos nag-isip din siya,
Paano kung magtanong na lang tayo ng schoolmate natin? Hindi

Paano kung magtanong na lang tayo ng schoolmate natin? Hindi

naman siguro lahat dito kilala nila Kuya di ba?
Nakakahiya yun no! Tayu-tayo nga lang kadalasan ninenerbiyos
na tayo kapag may guys eh. Saka kaya mo ba?
Hindi no. Akala ko ikaw magsasabi eh.
Anong sasabihin natin? Hello pwede ba ikaw ang maging date
namin?
Nag-isip kami nun. May idea pa nga si Tjay na may vandalize
doon sa playground ng..
Need a date? Guys ages 14-18. Text 0921*******
Kaya lang hindi ako pumayag. Kasi kahit papaano, volunteer pa
rin ako ng simbahan. At against sa will ko yung pagvavandalize.
Then kung anu-anong idea yung pumasok sa isip namin. We
came up with two. Yung talagang reasonable at hindi naman
nakakahiya.
Una, pupunta kami doon sa school website at makikipagchat. At
least doon hindi personal, okay lang na magsabi. Thousands din
ang population ng school, kaya okay lang magyaya ng date.
Actually may school website kami, pero hindi naman yun
authorize ng school. Actually, I doubt na may teacher na

nakakaalam nun. Sa students lang sikat yun. Ewan ko nga paano

kumalat, pero ang hatak eh. May isang student kasi na
administrator ng site na gumawa nun. Pero hindi naman niya
sinasabi yung name niya.. so yun.. alam lang namin username
niya.. si darkcrazy_vampire. Ni-hindi mo nga alam kung anong
year niya, o anong age niya. Basta alam namin, siya yung nagcreate. Chat at forum doon. Usually about school stuff and
chismis. May chismis nga hindi mo naman kilala lahat, so whats
the point?
So yung second na idea namin eh itext yung pinsan nila Tjay na
taga ibang school tapos ihanap kami ng date doon. I guess mas
decent pa nga yung idea na yun kaysa doon sa una. Pero sabi ni
Tjay, ang alam ng kuya niya eh total stranger daw ang dinadate
ko, so bakit hindi ko na daw pinangatawanan. Una naming
ginawa yung number 2, tinawagan niya kasi yung pinsan niya.
Oo. Talaga? Thanks ha! I owe you a lot! nakangiti nun si Tjay.
I guess success di ba?
Anong sabi? May date na daw tayo?
Tangek wala pa. Pero baka meron. Sabi niya sasabihin daw
niya sa friends niya doon. I-meet daw natin sa Friday sa
Wimpys. 2 ng hapon. Eh ayun, para daw magkakilanlan. Okay
na rin yun di ba?

Sounds good to me. Eh bakit hindi na lang kasi pumayag di

ba?
Ikaw ba kapag may nagsabi na iseset-up ka sa date at hindi mo
kilala papayag ka ba?
Hindi.
So huwag ka na mag-reklamo diyan!
Kumain lang kami ng burger nun kasi wala na kaming time na
kumain pa sa kakadaldal namin. Napagkasunduan namin na sa
gabi na lang kami mag log on sa site ng alas-7. Basta daw
susubukan niyang maghanap, at ako din eh susubukan ko
maghanap.
Siguro nga masyado occupied yung utak ko kasi wala akong
naintindihan sa lessons namin. Sa pagyayabang nga ni Arwyn
nung hapon, hindi ko na napansin. Iba talaga pala kapag may
pinoproblema ka.
Nag goodluck kami ni Tjay sa isat isa para mamaya. Sabi ko
nga bakit kailangan pa naming maghanap kung yung pinsan
naman niya ang maghahanap para sa amin. Sabi niya, kailangan
daw may reserve kami in case na magkaproblema. Saka hindi
daw sigurado yung sa pinsan niya dahil Friday yun, at Saturday
yung date.

So heres the thing.. umuwi ako nun sa bahay ng maaga. Wala

pa naman kaming homework so pahiga-higa lang ako sa couch
namin. Tapos si Mama ang daming hinihinging soup.. ewan ko
kung pinaglilihian niya na yun kasi yun lagi ang hinihingi. At ayaw
daw niyang maamoy yung pabango ko, nasusuka daw siya. Eh
samantalang siya yung bumili nun dati dahil ang bango daw.
Geez.. being pregnant is so complicated.
Nanood lang ako ng TV. May mga palabas nga na horror kaya
lang hindi ko nilagay. Baka kasi makaapekto sa Mama ko eh.
Safety first na para sa magiging kapatid ko. Alam ko
overprotective na ako, pero ganun talaga.
Nung quarter to seven na, nainip ako kaya umakyat ako sa
kwarto ko nag-online na ako sa website ng school. Ang
username ko eh daisies_23. Ang corny nga daw sabi ni Tjay eh,
pero hayaan mo na. Kaysa naman magpalit pa ako.
Nagsign in ako doon sa java chatroom ng site. Ang konti ng tao.
8 lang kami. So yun nag-chat ako doon sa mainboard.
daisies_23: hi po sa lahat!
Then panay flooding ng number nila. Na i-add daw sila sa mga
friends community. Pahingi daw testimonial, comment.. basta
panay ganun.

Haay ang boring naman dito.

Then nagsign-in si darkcrazy_vampire. Sabi lang niya eh,
Flooding is strictly prohibited in this chatroom.
Tuwing may nagflooding, yun lagi ang tinatype niya. I wonder
kung tinatype ba niya yun, o machine na instant.
Anyway, may nakachat ako na dude. Nag-PM sa akin eh.
ragna09: hello po. asl?
daisies_23: 15 f. kaw?
ragna09: 13 m. anong year mo na?
daisies_23: 3rd year. ikaw freshman ka pa lang no?
Ayun ang tagal mag-reply
ragna09: opo ate. bago pa lang sa school.
Ako naman, kahit na 13 ito, pwede naman na siguro di ba? I
mean, date lang naman?
daisies_23: anyway, may mga guy friends ka naman di ba?
ragna09: meron naman.
daisies_23: ano name mo?

daisies_23: ano name mo?

ragna09: Rap.
daisies_23: oh rap.. Im Shay. libre ka ba sa saturday?
ragna09: siguro po. bakit?
daisies_23: labas tayo. sama mo friend mo.
ragna09: para saan po?
Geezz kaya minsan ayaw ko sa freshman eh. Daming tanong.
Sasagot na sana ako doon kay Rap, kaya lang may nag-PM sa
akin. Natabunan yung IM box ni Rap.
Paul: enjoy ba?
Istorbo naman itong Paul na ito.
daisies_23: yeah. bakit naman?
Paul: wala lang. tanong lang. kita ko kasi hindi ka na nagtytype
sa mainboard di katulad kanina. May ka-chat ka na?
daisies_23: meron naman na.
Paul: sino si ragna09?

Nainis ako nun. Paano niya nalaman?

daisies_23: Teka, paano mo nalaman?
Paul: magaling ako eh. Alam ko lahat dito.
daisies_23: whatever. yung admin lang may alam lahat dito. Eh
sino ba si admin? si darkcrazy_vampire.
Paul: eh sa alam ko nga eh. Niyaya mo nga sa sabado di ba?
Tinanong mo pa anong pangalan? At ano ba yung sa iyo? Shay?
daisies_23: teka, siguro sinabi sa iyo nung ragna na yun no?
Paul: hindi ko nga siya kilala.
daisies_23: eh paano mo nalaman? hacker ka ba! papa-ban kita
kay darkcrazy_vampire.
Paul: okay. be my guest.
Ayun, feeling stupid, sinubukan kong i-pm si darkcrazy_vampire.
Sikat kasi sa site yun, so malamang suplado yun. O baka hindi
nagrereply. O baka naman online lang siya nakalagay, pero
machine yung may nagtytype ng rules. Malay ko ba hindi naman
na ako webmaster.
daisies_23: Ei kuya, pwede po bang pakiban yung may
username na Paul? Kasi po hacker yata eh.

username na Paul? Kasi po hacker yata eh.

darkcrazy_vampire: lol.
daisies_23:
Paul: bakit ko naman ibaban yung sarili ko?
Nakita ko yung name na darkcrazy_vampire na lumabas sa isang
IM box, then nag-change to Paul.
daisies_23: Ikaw yung admin?
Paul: yeah. I can change my username whenever I want to.
daisies_23: ano namang deal doon sa pagyayaya ko kay ragna?
Bakit ba nakikisingit ka?
Paul: wala lang. nakikita ko kasi lahat ng messages sa archive.
natawa lang ako sa inyo. pati ba naman first year.. shay right?
daisies_23: alam mo, nakakainis pala yung admin dito.
Paul: may messenger ka?
daisies_23: meron.
Paul: naka-on ka? anong email mo?
Binigay ko naman yung email ko sa kanya. Tapos saglit lang,

nakita ko na may nag-add sa akin.

Paul: may mic ka and headset?
daisies_23: meron. bakit ba?
Paul: basta tignan mo na lang.
Nakita ko na ginamit niya yung call option. Nakinig naman ako
doon sa boses. Tapos narinig ko nag-hello siya.
Lalaki nga yung webmaster ng site ng school.
Hello?
Anong last name mo?
Bakit ko naman ibibigay sa iyo?
Never mind. Makikita ko nga pala sa site. Sa registration mo.
tapos ewan ko, narinig ko nag-click siya,Shaylie Jimenez.
Junior.
Oo bakit naman?
Eh bakit naghahanap ka ng date sa site ko?
Eh ano naman sa iyo? Wala naman sa rules yun di ba? Na
bawal? totoo lang, wala talaga.

Wala naman. Natatawa lang ako.

Nakita ko na nag-invite siya para i-view ko yung cam niya. Ako
naman ewan ko kung bakit gusto niyang makita ko siya, so iniaccept ko.
Ang tagal nga ng response eh. Siguro dahil dial-up yung
connection ko. Pero sumunod na lang na alam ko, nagkaroon na
ng connection nahulog ako doon sa upuan ko.
Ngumiti siya ng nakakaloko.
Sup Shay?
Terrence? Ikaw yung admin ng site?
Delayed yung actions niya sa cam, doon sa boses niya.
I guess you can call me that. I cant believe wala ka pa ring
date. Sabi ko na nga ba nagsisinungaling lang si Tjay eh. tapos
tumawa talaga siya ng nakakaasar..
Uhmmm.. ehh.. ano eh..
Geezz.
Talk about worse than public humiliation!

5
Sobrang hiya na talaga ako nun. As in pakiramdam ko sana eh
bumuka na lang yung lupa at isama na akong lamunin doon at
huwag na akong lumabas uli. Akalain mo yun, sa dami-rami
naman ng makakahuli sa akin, si Terrence pa! Kapag minamalas
ka nga naman!
At ito pa, malay ko ba na siya yung admin ng site! Seriously,
hindi ko inaasahan. Ni-hindi ko nga alam na mahilig siya sa web
desgning eh. Ewan ko ba, marami kasi akong di alam sa Kuya
ni Tjay. Kaya yung mga bagay na ganyan, wala akong idea.
Kung hindi ko alam, siguro si Tjay din. I mean hello? Wala rin
siyang nabanggit na yung Kuya niya ang admin. Kasi kung
meron, hindi naman siya papayag na maghanap kami doon di
ba?
Err.. ano kasi sabi ko at parang wala na akong maisip na
isagot sa tanong niya, Naghahanap lang ako ng date para sa
susunod pang linggo. Alam mo naman, may date na kami this
saturday. And after that, kailangan namin ni Tjay ng bago ano
ba yan, saan na naman galing yun?
Really?!? narinig ko yung boses niya na parang hindi
naniniwala, As far as I know ang sabi mo this saturday, not
the next next one.

Sinabi ko ba yun? Typo lang siguro. wow Shay, matinding

kasalanan na itong ginagawa mo, Anyway, MR. ADMIN, bakit
wala yatang nababanggit si Tjay na ikaw yung gumawa ng site ng
school?
Paano naman niyang mababanggit eh hindi naman niya alam?
sabagay may point naman siya, Hindi ko naman sinabi kahit
kanino eh. Ikaw pa lang nakakaalam. So oras na may sabihan ka
na ako yung admin, sasabihin ko sa lahat na desperada kang
maghanap ng date. Are we clear?
Blackmail ito! Ang sama ng ugali! Kaya lang ang masama, ako
yung talo.
Fine. ano namang maga-gain ko kung sabihin ko di ba? Kung
tutuusin baka nga sumikat pa siya eh. Come on, ang gandaganda ng site ng school namin.
Baka nga isipin pa nila genius siya.
Oh well, baka nga genius siya hindi ko lang alam dahil hindi ko
naman siya classmate. But anyway
Nakakainis yung buhok ko.. tapos nakita ko na humawak siya
sa buhok niya, delayed pa rin, Teka lang ah.
Tumayo siya at kitang-kita mo na may kinuha siyang nakasabit
doon sa pintuan niya na ball cap. Tapos naupo siya harap uli ng

PC at naka-cap na siya. Pabaliktad nga lang. White and Blue

yung kulay ng cap niya. Ang cute nga tignan eh. Parang ang neat
niyang tignan.
Hindi naman pangit yung buhok niya. Siguro may standards lang
talaga ang mga lalaki. Parang babae, medyo conscious din
paminsan-minsan.
Aminin niyo na kasi ni Tjay na hindi kayo mga pang-date na
type.
Bakit ba napakabig deal kung nagda-date kami or what? Kasi
feeling ko ang laki ng problema mo sa bagay na yun.
Im doing you gals a favor. Im saying, kailangan niyo ng social
life. Not just books.
May social life naman kami eh. Hindi lang kayo naniniwala.
Naku kapag nagpakita talaga kami sa sabado kasama yung
dates namin, mapapahiya talaga kayo ni Arwyn.. sa totoo lang
kabado talaga ako, pero feel ko lang sabihin yun kasi parang
nakakagaan sa pakiramdam.
Bahala kayo. natatawa pa siya nun.
Teka nga pala, bakit Paul yung name mo doon sa site?
napaisip din naman ako, As in, nakuha mo kay Saint Paul?
Hindi. Yun lang naunang pumasok sa isip ko. tapos niyang

Hindi. Yun lang naunang pumasok sa isip ko. tapos niyang

sinabi yun eh narinig ko na lang, Online na si Tjay.
Tinignan ko yung mga online doon sa site. Ayun nga, nakita ko
yung username ni Tjay. Nandun na kasi yung, Punk_T.
Magtatype sana ako doon sa IM ni Terrence ng thanks, kaya
lang black na yung cam niya. Tapos sa IM box nakalagay nag
sign-off na siya. Ang rude talaga nun. Hindi man lang nagpapaalam.
Nakita ko sa site na nandun pa rin siya. I-PM ko sana, kaya lang
nagbago isip ko. Wala naman na akong sasabihin.
Si Tjay na ang sunod na nag-message sa akin. Si Rap, wala na.
As in hindi ko na nireplyan, at offline na rin naman na siya. Then
itong si Tjay eh panay ang sabi na tuloy daw ang modus
operandi namin, pero naisip ko na nababasa nga ni Terrence
yung mga messages kaya sinabi ko na sa messenger na lang kami
mag-usap.
Hindi ko sinabi sa kanya na si Terrence yung admin. Takot ko
lang na ikalat niya na naghahanap ako ng date doon. Sabi ko
lang na nahihiya ako at hindi ko talaga kaya na maghanap ng
date na ka-school namin, kaya sabi niya ang arte ko raw at
pumayag din naman. Sabi niya ipagdasal na lang daw namin na
pumayag yung mga nahanap ng pinsan niya, dahil kung hindi eh
maghanap na daw kaming dalawa ng tig-500.

Kinabukasan nung nasa school na kami, nag-check na si Tjay

doon sa pinsan niya tungkol doon sa kaibigan niya na date daw
namin. Ayun, sabi ng pinsan niya tuloy pa rin daw at magkikita
nga daw sa Friday. Wednesday pa lang nun, pero pakiramdam
ko nauubusan na kami ng oras.
Try-outs na ng basketball at soccer nun. Lahat ng barkada ni
Terrence nun eh nagtry-out sa basketball. Siya nga lang ang
nakatayo doon sa gilid ng gym eh. Kung minsan di ko alam kung
maawa ba ako sa kanya or what. Kung wala siguro siyang
asthma, siguro nag try-out na siya. Ang hirap din kapag may
ganun. Mabuti na lang ako eh wala.
Nung gym namin ng thursday ng hapon, nag-battery test kami.
Ang nakakainis, inuna sa amin yung Mile Run. Ayaw na ayaw ko
ng mga takbuhan, dahil super duper napapagod ako. Alam ko na
iyon ang purpose nun, pero ayoko lang talaga ng takbuhan. Si
Arwyn naman, parang excited pa nun. Palibhasa kasi nasa
Basketball Team, kaya feeling niya ang galing-galing na niya.
Kami ni Tjay ang pinakamabagal tumakbo nun. Actually ako
lang pala, sumasabay lang si Tjay. Siya kasi pwedeng-pwede
naman akong iwan, kaya lang ayaw naman daw niya na ako daw
yung last at ako na lang yung maiwan sa track. Then sinabi ko sa
kanya na okay lang na iwan niya ako dahil nga baka mahawa pa
siya sa mababang minutes ko, kaya tumakbo na siya ng mabilis.

In no time, ako na lang yung tumatakbo mag-isa. At nakakadalawang lap pa lang ako. Apat pa naman yung kailangan. Super
duper nakakahiya talaga.
Kaya mo yan Jimenez! sumisigaw pa nun si Arwyn. Siya kasi
ang unang natapos sa guys. Pero may kasabay siya sa girls, yung
girl na nasa track team na classmate na rin namin.
Ni-Ayaw ko ngang tumingin sa direksiyon niya eh. Kasi alam ko
ako na lang yung hinihintay. At nanonood lahat sa akin sa misery
ko. Ano ba yan.. hindi talaga ako sporty.
Dahil nga ako lang yung nandun, panay ang motivate sa akin
nung gym teacher namin. Hawak niya yung stopwatch at panay
ang sigaw niya ng konti na lang daw tapos na ako.
Nung nakakalahati ko na yung second lap, humabol si Arwyn sa
akin nun.
Bagal mo naman Jimenez.. sabi niya tapos nakiki-jog na siya
sa akin, Takbo ba yan o lakad?
Its called.. jogging???
You mean limping? tinignan ko siya ng masama nun, ang
yabang talaga.
Wala ka namang magagawa kung mabagal ako tumakbo eh.

Takbo tawag mo diyan? tinuro niya yung paa ko, Takbo eh

ganito.
Tumakbo siya ng mabilis. Ako naman eh dire-diretso lang sa
pag-jog ko. Nakita ko na tumakbo siya ng isang lap, tapos
huminto siya uli doon sa tabi ko. Nasa third lap na ako nun.
Grabe, ang bilis niyang tumakbo. Naabutan pa niya ako.
And thats what you call.. athletic.. tinuro niya yung sarili niya
at nakangiti pa siya ng nagyayabang.
You mean pathetic?
Hindi ka talaga papatalo eh no? sabi niya sa akin kasi napansin
niya sumasagot talaga ako.
May nagsabi na ba sa iyo na ang yabang mo? No offense.
humawak ako sa balikat niya, Honest lang.
Ouch! humawak siya kunwari sa dibdib niya, Ang sakit mo
namang magsalita! Ikaw lang nagsabi sa akin niyan!
Well, at least ngayon alam mo na.
Natawa rin ako sa itsura niya nun. Kasi umaarte eh. Tumakbo
naman ako nun kaya naiwan siya kasi nga nag-iinarte pa nga.
Hindi pa naman ako nakakalayo nun eh..

Tara na nga.. bilisan na natin!

Nagulat na lang ako nung humawak siya sa bewang ko tapos
binuhat ako. Kaya lang akala ko bubuhatin lang ako, pero
sinabay ako sa pagtakbo niya. Ang bilis niyang tumakbo, kaya
natakot ako na baka bigla na lang akong mabitawan.
AAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!
AAAAYYYOOOOKKKOOO NAAAA! I swear, natanggal
siguro yung tonsils ko, AAAARRRRWWWWYYYNNN!!!
Ayoko naman pumalag ng pumalag. Baka kasi kapag lalo akong
pumalag, lalo akong mabitawan. Pero hindi niya ako binaba.
Yung teacher namin nun eh nagtatime pa rin pero hindi siya
nakatingin sa amin.
Nung tumatakbo siya nun, nahulog yung salamin ko. Sinabihan
ko siya na huminto, kaya lang akala niya siguro huminto sa
pagbuhat sa akin kaya hindi niya ginawa. GUsto ko siyang
huminto, dahil kukunin ko sana yung salamin ko.
Nung malapit na matapos yung lap, saka lang niya ako binaba
para hindi kami makita nung teacher namin. Nahilo ako doon.
Siguro dahil sa pagkakaalog. Nagulat nga yung teacher namin eh,
sabi niya kanina lang nandun pa lang ako sa curve, ngayon tapos
na ako.
Tawa lang ng tawa yung mga classmates namin. Inasar pa nga

Tawa lang ng tawa yung mga classmates namin. Inasar pa nga

kami eh. Ako dahil nahihilo, hindi ko na napansin. Pati si Tjay
nun, nakikitawa. Pabalik na kami nun sa locker rooms, nung
sinuntok ko sa braso si Arwyn.
Baliw ka talaga! Nakakabwisit naman eh!
Nagbihis na kami nun. Tapos nag-Values Ed lang kami. Wala
nga yung teacher namin eh. Actually, simula nung pumasok kami,
hindi pa namin kilala yung bagong teacher namin.
Nagtaka naman si Tjay kung bakit wala yung salamin ko. Okay
naman ako kung wala akong salamin, hindi naman blurry yung
paningin ko, pero hindi ako sanay na wala. Dahil nga
nakalimutan kong kunin, bumalik na lang ako sa field para
hanapin.
Ayun nakita ko naman kaagad kasi alam ko naman kung saan
nahulog, kaya lang nung makita ko, basag na. Aarrgghhh! Bwisit
talaga!
Kinuha ko na lang yung salamin ko kahit na sira. Baka kasi
mapaayos pa or something. Kasalanan ni Arwyn to eh. Asar
naman talaga oh!
Nung pabalik na ako sa room, nakabangga ko pa yung isang
sophomore na babae. Inirapan pa nga ako eh. Tapos may tawa
ng tawa doon sa gilid na nakakita doon sa pagkakabangga ko
doon sa babae.

doon sa babae.
Anong tawag dun? sabi niya tapos super duper nakakabwisit
talaga yung tono, Hindi kasi tumitingin sa dinadaanan eh.
Kapag nakakainis talaga yung araw mo, hindi nakakatulong kung
may mang-aasar pa sa iyo eh.
Pasensya na ah! Sorry! Kasalanan ko! sinabi ko kay Terrence
ng super sarcastic.
Hindi mo kasi ginagamit yung mata mo! tawa pa rin siya ng
tawa nun.
Lumapit ako sa kanya nun sa sobrang inis ko. Tapos kinuha ko
yung kamay niya at nilapag ko yung salamin ko doon.
OO nga eh, hindi ko ginagamit yung mata ko. then umalis na
ako doon sa spot niya sa bench.
HOY! Bakit binibigay mo sa akin to??
Hindi ko naman ginagamit mata ko di ba? Bakit magsasalamin
pa??
Reading glasses lang naman yun. Hindi talaga malabo ang mata
ko. Nahihirapan lang ako magbasa ng super liit na mga letters.
Minsan nahihilo ako. Pero kahit wala pa naman yun
pansamantala, Im okay.

It was one terrible day.

Nung dumating yung Friday, malamig na yung ulo ko. Cheerful
na uli ako eh. As if may ichi-cheer pa ang buhay ko. But you get
the idea. Im still the same old me, may mga bad day, merong
good. Wala lang yung salamin ko, yun lang ang nagbago.
Hindi man lang nag-sorry si Arwyn sa pagkakabasag niya sa
salamin ko. Actually I doubt na magsosorry siya kasi hindi
naman yata niya natandaan eh. Kasi panay ang kwento niya ng
basketball, at walang nasingit na PE namin kahapon. Hindi bale,
mura na lang ang reading glasses. Papabili na lang siguro ako ng
bago.
Dahil wala na yung Captain last year, baka ako na yung maging
MVP ngayon. Hindi ba?
Hindi. sagot ko lang.
Napakafeeling naman talaga ng taong ito. Parang kahapon lang
sinabi ko ang yabang niya, nalimutan rin niya yata.
Ang sama talaga ng ugali nito oh.
Tuwing Friday, may free period ang Junior at Seniors. At ang
free period namin eh yung after lunch. 1:30-2:30. Kaya parang
extended lunch hour yun.

Tinawagan na ni Tjay yung pinsan niya uli. Friday.. the meeting

day. Sabi ng pinsan niya, mauna na daw kami sa Wimpys, at
pupunta na daw sila doon. Mas malayo kasi yung school nila eh.
Private kasi. Parang sa facilities, yun ang pinakamagandang
school dito sa amin. Mahal nga lang tuition. Pero the best naman
yung turo doon. Maraming mga matatalino din doon eh.
Almost 2 na kami dumating doon. Dahil hindi pa kami kumakain
ng lunch, umorder na kaming dalawa. Uhaw na uhaw na kami
nun dahil sobrang init sa labas. Alam namin na dapat kaming
maghintay doon sa imi-meet namin para kasbay namin silang
kumain, pero hindi na namin napigilan at kumain na kami. Aba
gutom na kami ah!
Ang dami naming inorder ni Tjay. Malalaking platter pa nga eh.
Tapos sa dessert namin, may malaki akong ice cream with
brownie.
Ang tagal naman nung mga yun, 2:15 na ah! sabi ni Tjay pero
kumakain pa rin siya, Baka ma-late tayo. 2:30 may klase tayo
eh.
Kaya nga. Grabe naman yung mga yun. To think na sila pa yung
lalaki.
Kailangan naming sumakay ng jeep kung babalik kami sa school.
Kaya kailangan umalis kami dito ng before 2:30 para on time
lang kami sa second period class namin ng hapon.

lang kami sa second period class namin ng hapon.

Kaya lang nung naiinip na kami at tatawag na sana si Tjay, may
isang lalaki at babae na lumapit sa amin.
TJAY!!! Sumigaw siya kaya nasamid ako doon sa iniinom ko,
Long tiime no see!
Tumayo si Tjay nun at kumiss doon sa babae.
Rae.. sabi naman ni Tjay, Bestfriend ko nga pala si Shay.
tapos natawa siya nun, Aba magka-rhyme pa name niyo ah!
Nag-hello naman sa akin yung Rae kaya tumayo ako at nakipagkamay ako sa kanya. Nung tumayo nga ako, ako yung
pinakamatangkad sa kanilang lahat. Feeling ko tuloy poste ako.
Oo nga pala si Carlo, friend ko. tinuro niya yung Carlo na
dude.
Nakipag-kamay yung Carlo sa amin. He looks okay. He looks
decent actually.
San na yung isa?? tinanong naman ni Tjay.
Tama nga, bakit isang dude lang???
Yun nga eh kaya kami na-late. Hinihintay kasi namin si Jian
kanina, yung isa sa kinausap ko. Kaya lang nasa practice. Tapos

dahil siya yung pinagalitan ng coach, nabadtrip kaya hindi na daw

siya sasama. May practice din siya sa Saturday kaya hindi na
siya pwede. Wala naman akong mahanap ng last minute. then
tumingin siya sa amin, Sorry talaga ah.
Okay lang yun.
Well, sorry kung si Carlo lang nahanap ko. Okay naman yan..
di ba Carlo? tapos ngumiti lang yung Carlo.
Hey.. okay lang sa amin ni Tjay yun no. Huwag mo nang
problemahin. Kami na dapat ang magkaproblema dun! sabi ko
naman ng nakangiti.
Actually I meant it. Ayoko naman talagang siya ang mamroblema
sa paghahanap ng date.
So.. since Shays too tall for Carlo, si Tjay na lang date mo.
siniko niya si Carlo, Well at least isa na lang hahanapin niyong
date. Si Shay na lang ang wala.
Bigay mo na lang number mo sa akin Carlo para i-text kita
mamayang gabi sa details para bukas. Kailangan na naming
umalis ni Shay eh, mala-late kami sa school.
Ang bilis nilang nagpalitan ng number. Ayun, pagkatapos nun
nagpaalam na kami doon sa dalawa, at sumakay na kami ng
jeep.

Hindi na ako nagsalita nun. Si Tjay parang ang cheerful hanggang

sa bumaba kami.
Cute din naman siya di ba? I mean come on, mas okay pa siya
kaysa sa ibang guys dito.. nakangiti siya,Haaay.. at least
problem solved.
Napahinto na lang ako at tumingin ako sa kanya. Siya eh
napansin ako na huminto ako, kaya huminto din siya.
Oo nga eh, your problem is solved. nakakapanghina naman
What about mine??? magpupuyat talaga ako maghanap sa
kalendaryo ng date
6
Ang malas ko nga naman talaga. Sa dinami-rami naman kasi ng
mawawalan ng date sa sabado, bakit ako pa? Isa pa, saan ako
kukuha ng 500 di ba? Eh baon ko na iyon sa isang buong linggo
eh. Hindi naman pwedeng hindi ako kumain. Hindi naman yata
tama yun.
Ayoko ring sabihin kay Mama. Buntis yun, baka sigawan ako eh
makasama pa dun sa pinagbubuntis niya. Kay Papa hindi ko rin
masabi na kailangan ko ng pera, kapag sinabi ko na dahil wala
akong date sa sabado kaya ako magbabayad ng 500 eh baka
mahigh-blood yun. Hindi pa kasi niya ako naririnig na nag-

mahigh-blood yun. Hindi pa kasi niya ako naririnig na nagboyfriend, niligawan, o nag-date man lang. Pero ayos lang naman
yun kay Papa.
Si Tjay lang talaga ang pag-asa ko na magpahiram sa akin ng
pera. Tutal siya naman ang nagpasimula nito, siya naman dapat
tumulong sa akin na bayaran yun. Dapat nga wala akong bayaran
eh. Nakikisakay lang naman ako.
Teka lang.. may nag-IM sa akin
darkcrazy_vampire: hoy
Nung makita ko na si Terrence yun, hindi ko sana sasagutin eh.
Kaya lang nagtype na rin ako. Ang babaw ko naman kung
magalit pa ako tungkol doon sa salamin ko.
daisies_23: Hoy ka rin.
Sumagot naman siya kaagad. Ang bilis nga eh.
darkcrazy_vampire: sumagot ah himala.
daisies_23: ano bang drama mo quintero?
darkcrazy_vampire: ako wala. si tjay siguro, si mama at si papa
baka meron.
Pilosopo masyado. Pilosopo na may halong nakakainis ang

dating. Yun si Terrence.

darkcrazy_vampire: ready ka na bukas?
Naitype ko na yung hindi pa kaya lang hindi ko maisend sa
kanya. Syempre tiyak malalaman niya di ba? Kaya sinagot ko
na lang eh
daisies_23: youll see.
darkcrazy_vampire: OA niyong mga babae. para yun lang.
daisies_23: eh ganun talaga. iba kami.
Nag-open ako ng isa pang browser para mag-check ng kung
anu-ano sa net. Kaya lang nung nakita ko na nakalight-up yung
IM box ni Terrence, inuna ko na naman yun.
darkcrazy_vampire: bye.
As in yun lang. Nag-bye na siya. Ni-wala man lang, matutulog
na ako ah, bye. o kaya naman simpleng,Pagod na ko. Bye. eh
bigla na lang.. Bye. Ano yun?!?
I swear kailangan talagang magpa-DNA test ng magkapatid na
yun. Baka kasi may nagkapalit na anak or something.
Nag-check lang ako ng mail ko. Nag-stay pa ako for another 30
minutes at naglalaro lang ako ng online game. Kaya nga nung

minutes at naglalaro lang ako ng online game. Kaya nga nung

napagod na yung mata ko kakalaro, naisipan kong matulog na.
Past-9 na rin kasi nun.
Nung papatayin ko na yung PC, oddly, yung last box na pinatay
ko eh IM box ni Terrence.
Nakahiga ako nun sa kama ko. Lagpas na ng ala-1 at nakahiga
pa rin ako at wala akong ginagawa. Si Tjay bihis na bihis na at si
Carlo, yung date niya na sinet-up ng pinsan niya, ay nasa baba at
naghihintay sa amin at malamang siguro eh nakikinig sa mga
kwento ng nanay ko na buntis. Ganun naman kapag buntis at
may hormonal imbalance, kung hindi ka magsusuka, maghahanap
ng certain na pagkain, ayaw mo ng amoy nito, ayaw mo ng ayos
ng ganyan, sabi ni ganito, at sabi ni ganyan, eh malamang baka
mabaliw ka kapag may buntis sa bahay niyo. Sabi nila may
wonders daw kapag buntis ka, then I realized, seriously, nasaan
ang wonder sa nanay ko??? Ang tanging WONDER lang na
nag-cross sa isipan ko eh kung magiging ganyan din ako balang
araw.
...eeewwww.. talk about gross.
Si Tjay eh panay ang hila ng damit sa closet ko. Ako talaga
nagmamatigas, ayoko talagang tumayo.
Hindi na nga ako sasama eh! Willing na akong magbayad ng
500 kay Arwyn o kay Terrence. Kung sino man sa kanila. Pero

500 kay Arwyn o kay Terrence. Kung sino man sa kanila. Pero
hindi ako sasama dahil lahat kayo may dates tapos ako tatayo
lang doon at walang kasama! Mukha naman akong ewan nun.
Halungkat pa rin siya ng halungkat ng damit ko. Actually,
pinakamarami sa damit ko eh skirt considering madalas nga ako
sa simbahan. Ayaw nga ni Mama yung mga damit ko na iyon
dahil daw maiikli. Eh nung hindi siya buntis eh sabi niya ang cute
daw ng mga skirts ko.
I cant wait when my mothers not pregnant anymore.
Sumama ka na! Wala namang ganyanan Shay! Ayokong
pumunta doon ng ako lang! Hello? Unang date ko to. Tapos
wala ka. What if may nangyaring nakakahiya, please sumama ka
na! At least, may kasama ako di ba?
Tinalikuran ko si Tjay. Naligo na ako kanina pa, pero wala
talaga akong balak magbihis.
Hindi mo naman naiintindihan eh. Tatayo lang ako doon. Si
Arwyn saka yung kuya mo sabi nila magdadala sila ng date, ikaw
meron, ako lang talaga ang wala. Bakit pa ako pupunta?
Ill keep you company! Tatlo tayo nila Carlo. Tingin ko naman
maiintindihan niya eh. Mabait naman si Carlo. Isa pa alam niya
hindi nakahanap ng date sa iyo di ba? Baka nga flattered pa siya
na dalawa yung ka-date niya.

Tangek! Flattered ka diyan! Bankrupt kamo dalawa tayo.

Dahil kaka-kulit sa akin ni Tjay, saglit lang eh nakita ko na yung
sarili ko na naka-skirt at pink na blouse then naka sandalsl ang
ako ng puti na may lining lang ng pink.
Sinabi ko sa kanya kapag nagmukha talaga akong ewan doon,
uuwi talaga ako. Pero nag-promise siya na hindi daw niya ako
hahayaang maging poste doon.
So ayun, bumaba na kami at nakabihis na kami parehas nang
makita ko si Carlo na nakaupo doon sa sofa at kung hindi pa
naman panghaharass ang ginagawa ng nanay kong buntis sa
kanya, ewan ko na. Hawak kasi ni Carlo yung remote at sabi ni
Mama eh ilipat daw sa cooking channel. Tapos wala pang 5
seconds eh ipapalipat niya doon sa HBO, o sa movies na
tagalog. E di panay ang lipat ng ni Carlo. Tawa nga lang siya ng
tawa eh. Mukhang hindi naman naiinis.
Nagtataka na talaga ako. Bakit yung ibang buntis hindi naman
ganyan kakulit? Nanay ko lang ba talaga?
Sinabi ko kay Mama na tigilan na niya yung pangungulit kay
Carlo at nagpaalam na kami na aalis na kami. Nung naglalakad
na kami, napansin ni Carlo na wala nga kaming kasama. Imimeet kasi namin sila Terrence sa may sakayan malapit sa school.
Kasi susunduin daw nila yung dates nila. Tapos simula doon,
aalis na kami at kung saan na kami mapadpad.

aalis na kami at kung saan na kami mapadpad.

Malapit lang yung school namin sa bahay namin kaya nilalakad
lang namin ni Tjay. Kaya etong si Carlo dahil taga ibang school,
panay ang tanong tungkol sa school namin.
Ok ba turo sa school niyo? sabi ni Carlo ng mahina lang.
Ayos naman. Hindi naman masama. Well, at least ma alam
naman kami. tumawa kami ni Tjay nun, Sa inyo alam namin
okay na okay. Madalas namin makalaban mga taga sa inyo eh.
Private school kasi sila. At super mahal ng tuition fee. Tapos pili
lang yung students na nandun sa kanila. Either malaki ang sweldo
ng parents mo para paaralin ka doon, or scholar ka. Pero pretty
much, hindi naman pang rich school ang school niya. Private lang
kaya mahal ang tuition.
Hindi ba may closed gym kayo? Tapos carpeted yung sa
cheerers?
Oh yeah. Papalitan nga yata nila yung carpet eh. May stains na
kasi.
Wow. I wonder kailan kami magkakaron nun.
Anyway.. lakad lang kami ng lakad nun. Nung nakarating na
kami sa school, nakita ko na nakatayo na si Arwyn doon sa
tapat ng sakayan at may kasama siyang babae. Syempre alam

tapat ng sakayan at may kasama siyang babae. Syempre alam

ko na yun na yung date niya.
Nakita na niya kami at ngumiti siya. Tapos nag-hi siya kay Carlo.
Hi Pare, Arwyn nga pala.
Then si Carlo eh nag-pakilala lang din naman. Tinuro niya si
Carlo sabay sabing
Date mo si
Nagtinginan kami ni Tjay nun. Then sinabi ko eh
Date ni Tjay. kahit na ayokong i-admit, sige na nga.
San date mo Jimenez??? parang nakakahalata na siya kasi
wala akong kasama.
Si Tjay naman ang sumingit. Siya na ang sumagot para sa akin.
Nag out of town. Nag-sorry nga eh. Nagpadala na lang ng
flowers kay Shay. Hindi daw niya sinasadya.
This time, tumingin kami ni Carlo sa kanya. As in, saan na naman
galing yun???
Oh yeah nandun ako eh. sabi naman ni Carlo pero seryoso
siya.

Uhmmm.. yeah.. what she said. napalunok naman ako nun.

Pare excuse lang ah, kausapin ko lang itong dalawa na ito in
private.. sabi niya tapos hinila niya kami sa gilid, Usapan,
kailangan may date kayo dito. Magbabayad rin kayo.
Dumating naman si Terrence nun. May hawak siya na keychain
at nilalaro-laro niya sa gilid niya.
May meeting kayo di niyo ko sinasali???
Tumawa ng tumawa si Arwyn nun tapos tinuro ako.
Walang date si Jimenez.
Ngumiti si Terrence ng nakakaloko nun. As in yung nakakabwisit
talaga.
Paano ba yan, 500 namin.
Nakakatawa Kuya! sabi ni Tjay, ang taray talaga nito, May
date ako. Which means babayaran niyo rin dapat ako. Ibig
sabihin, quits tayong lahat. Walang magbabayad! HA! Ano ka
ngayon!
Teka.. oo nga no? Bakit hindi ko naisip yun? Ang utak din ni
Tjay eh.
Okay okay.. sige na.. we get your point. Ituloy na lang natin to.

Okay okay.. sige na.. we get your point. Ituloy na lang natin to.
Nakabihis naman na tayong lahat saka may inimbita pa tayong
ibang tao.. nakakahiya sa kanila.
Parang ayoko na. Makikita ko na mangyayari eh. Sama-sama
silang lahat na couples. Tapos ako, sa likod lang maglalakad
mag-isa! Waah! Kawawa naman ako nun.
Sige una na kayo. Hindi na ako sasama. sabi ko na lang dahil
nagbago yung isip ko.
Shay ano ka ba! Di ba napag-usapan natin na ano
Bakit naman Jimenez? Dahil wala kang date? tumawa na
naman si Arwyn.
Sa totoo lang, gusto ko na siyang sabunutan. Kung pwede lang.
Huwag ka na umuwi, ayos lang yan. Yung iba nga diyan yung
date may chicken pox! tapos tinignan niya si Terrence.
Shut up Arwyn! Baka masaktan ka lang! ang sungit ng itsura
niya nun.
Humarap sa akin si Terrence nun. Napatingala nga ako ng konti
lang naman kasi hindi nman nagkakalayo ang height namin.
May sakit yung date ko eh sabi niya ng mahinahon.

Ako na lang date mo.

7
Nagsususpetsa pa ako nung sinabi niya na siya daw ang
pwedeng maging date ko. Parang hindi kasi kapani-paniwala.
Siya kasi yung nagpasimula ng pustahan tapos ngayon siya pala
ang walang date. Este ako rin pala. Anyway, sino namang
maniniwala kaagad di ba? Kaya nga nung sinabi niya yun eh
nakatingin lang ako sa kanya as if may sakit ba siya sa utak.
Huwag mo nga akong tignan ng ganyan! sabi niya dahil nairita
na yata sa pagtingin ko sa kanya, Hindi ka dapat tumitingin sa
tao ng ganyan. Thats so rude.
At binigyan pa ako ng lessons kung ano ang rude sa hindi! Eh
bigyan niya kaya ng lessons yung sarili niya! Mas mukhang
kailangan niya nga kaysa sa akin!
Bakit ba ang sungit-sungit mo para tinitignan ka lang? Masama
na ba tumingin ngayon???
You dont stare at people like that!! sinigawan naman niya
ako.
Bakit mo ko sinisigawan???
Nakakainis ka kasi masyado! Hindi ka na lang umoo para
tapos na!

tapos na!
Napansin yata ni Tjay na hindi pa kami nakakaalis eh
nagbabangayan na kami ng Kuya niya. 15 na ako, at si Terrence
eh 15 na rin. Mag-16 naman na siya. Syempre mas matanda siya
ng isang taon dahil nga 4th year na siya. Pero wala namn siyang
karapatan na sigawan ako di ba?
Actually hindi naman ako galit sa kanya. Natatawa pa nga ako
sa mukha niya kapag galit siya eh. Hindi ko nga napigilan,
tumawa na lang ako.
Ano namang nakakatawa?!? napansin naman niya ako. Tawa
pa rin ako ng tawa nun.
Wala. Nakakatawa kasi yung mukha mo kapag galit ka.
Napansin ko na nag-relax siya ng mukha. Hindi na siya mukhang
galit. Siguro nahihiya siya kapag nakakatawa yung mukha niya.
So yun nga yung nangyari, lumarga na kami. Wala namang
mangyayari kung tatayo lang kaming lahat doon. Kaming anim eh
sumakay lang ng jeep. Tumabi pa nga sa akin si Awryn at katabi
rin niya yung date niya at si Terrence eh sa pinakadulo ng jeep
katabi ko rin at si Carlo at Tjay naman eh sa harapan namin.
Wala naman daw talaga kaming mga plano lahat, pero sabi nila
bahala na daw. Usually naman daw kapag may lakad ang
magbabarkada, kung saan lang daw naman napupunta. Hindi
naman namin alam ni Tjay, dahil hindi naman kami nakikisama sa

naman namin alam ni Tjay, dahil hindi naman kami nakikisama sa

barkada namin. Dahil sa barkada namin, kami lang minsan
kasama si Johnny.
Nakasundo naman namin kaagad ni Tjay yung date ni Arwyn, si
Juana. Sabi nga niya Joan na lang daw kasi yung name niya
pang-matanda. Ang nagtataka lang ako eh kung bakit sumama
siya kay Arwyn eh samantalang napaka-conceited ng tao na
iyon. Samantalang siya mabait naman.
Napag-usapan naming lahat na kakain na muna kami para hindi
kami gutom. Dalawa yung choices, PizzaHauz at Parrot Ice. So
nandun pa lang kami sa jeep eh nagtatalo-talo kami kung saan
kakain.
Parrot Ice na kasi! sabi ni Tjay nun.
Oo nga.. tapos tumingin ako kay Joan, tumango lang din siya.
Parrot Ice? Wala namang makakain diyan. PizzaHauz na lang.
Si Carlo patawa-tawa lang pero halata mong sa PizzaHauz niya
gusto.
Sige na nga botohan na lang. Sinong gusto sa PizzaHauz?
Nagtaas ng kamay nun si Carlo at si Arwyn.
Sinong gusto sa Parrot Ice? tapos nagtaasan kaming mga

Sinong gusto sa Parrot Ice? tapos nagtaasan kaming mga

babae ng kamay namin.
Then nagtawanan kaming tatlo dahil nga 3-2 ang score. Panalo
kami.
Paano ba yan nanalo kami. Parrot Ice na.
Teka lang hindi pa bumoboto si Terrence eh.. then kinalabit
niya si Terrence sa balikat, Ikaw Terrence, san mo ba gusto?
Finally tumingin na rin si Terrence nun sa aming lahat. Hindi niya
alam na nagtatalo-talo kami. Tapos kaming mga babae eh
nagpuppy dog look na kunwari eh nagmamakaawa kami sa
kanya.
Anong choices?
PizzaHauz o kaya Parrot Ice. sabi ni Carlo.
Tumingin siya sa aming mga babae tapos nagsalubong yung kilay
niya, then ok na naman uli.
Give me a break. Parrot Ice?!? sarcastic yung pagkakasabi
niya, PizzaHauz syempre.
E di yun. 3-3 yung score. Dahil ayaw patalo ng guys, nauwi pa
sa Rock Paper Scissors yung laban. Si Tjay at si Arwyn ang
naglaro. Syempre natalo si Tjay. So in the end, sa PizzaHauz
kami kumain. Date ba talaga ito? Bakit ayaw yata kaming

kami kumain. Date ba talaga ito? Bakit ayaw yata kaming

pagbigyan nung mga lalaki? Ang sama ng mga ugali!
Pero nakita na rin namin yung point nila. Sa PizzaHauz pala, hindi
lang pizza ang sineserve. Specialty lang nila yun. Pero may
spaghetti, burgers, saka ice creams din naman pala. So yun,
inorder namin yung ice cream. Gusto sana namin sa Parrot Ice
kasi ibat ibang klase, pero ayos na rin doon.
Anong order mo? tinanong ako ni Terrence nun.
Aba, siya yata magbabayad ah.
Yung medium size na ice cream na lang. Strawberry. sabi ko
pero parang hindi nakikinig si Terrence nun.
Pizza na lang kaya sa akin, narinig kong bumubulong siya sa
sarili niya, Ano sa iyo uli?
Strawberry ice cream. Yung medium.
Tinignan niya ako nun na para bang may nasabi akong masama.
Kaya pakiramdam ko tuloy parang napakauncomfortable. Mahal
ba yung inorder ko? Hindi naman.
Tumingala siya doon sa waitress na naghihintay ng order namin
tapos sinabi niyang
Medium ice cream. Mocha-caramel. And a solo-size pizza.

Medium ice cream. Mocha-caramel. And a solo-size pizza.

Supreme. narinig kong iniorder niya yung kanya.
Sumingit naman ako.
Straw--- hindi ko natapos yung sinasabi ko kasi si Terrence eh
sumingit.
Anong inoorder mo?
Yung ice cream ko.
Inorder na nga kita eh. Mocha-caramel
Pero lagi kong inoorder yung strawberry eh.. nanghihina na
yung boses ko nun.
Yun na nga eh, lagi mong inoorder yun. Dapat mag-try ka
naman ng iba. nakatingin siya sa akin then sa waitress, Mochacaramel.
Nagpunta na yung babae doon sa table nila Tjay. Dalawadalawa lang kasi yung table kaya ayun, hiwa-hiwalay kami.
Okay lang, halos magkakasingtabi lang naman kami. Nasa harap
ko si Terrence, pero parang iniiwas niya yung tingin niya.
Nung tumingin siya sa akin, parang napansin niya na nanahimik
ako.
Masarap yun ok? Hindi ko naman ioorder sa iyo yun kung hindi

Masarap yun ok? Hindi ko naman ioorder sa iyo yun kung hindi
masarap.
Pero ayoko nga nun. Gusto ko strawberry.
Ano ba yan, para pala akong bata kahit sa isip ko lang???
Fine. Kapag hindi mo nagustuhan, bibilihan kita ng extra large
na strawberry. Is that any better?
Ngumiti ako nun. Ako kasi kapag natutuwa, madalas akong
yumakap sa tao. Kahit lalaki pa. Si Johnny madalas ko
niyayakap yun, kaya nung yayakapin ko sana si Terrence kasi
may kabaitan pa pala sa katawan, bigla ba namang nag back-off.
Whoa whoa whoa.. anong gagawin mo?
Wala lang mag thank you. nakangiti na ako nun.
Mag thank you ka na lang bakit may body movements pa?
Nakita ko nang ngumiti si Terrence Kelvin Quintero. Pero hindi
lang niya habit. Siguro nga mas madalas mo siyang makikitang
irritated kaysa sa nakangiti siya eh. Pero this time, confused look
na naman siya na para bang baliw yung kasama niyang babae.
You know what Quintero, ayaw mo lang aminin pero deep
inside mabait ka rin eh.

Kung ayaw mong magbayad ng kakainin mo, Shaylie Jimenez,

tumahimik ka na lang. Pwede?
Naghintay lang kami ng another 15 minutes or so kasi niluto pa
yata nila yung pizza. Kami lang na mga babae ang nag-order ng
ice cream namin. Banana-split kay Jona, Rocky Road yata kay
Tjay. Lahat ng guys pizza talaga. Ang tigas talaga nila, ayaw
magpalit.
Dumating yung order namin. Dumating din yung coke nila
Arwyn. Pare-parehas sila ng inorder. Bakit kaya pare-parehas
ang takbo ng utak ng mga yun? May mental satellite kaya sila of
some sort?
Then eto pa yung crazy idea ni Arwyn. Sabi niya, pustahan daw.
Siguro nga mahilig sa pusatahan si Arwyn at si Terrence kasi
meron na naman. Sabi nila, dare kung sino ang makakagawa.
Kapag nagawa mo, babayaran ka ng 50 ng mga gustong makidare na hindi mo kaya. Yung coke niya eh nilagyan niya ng toyo,
hot sauce, ketchup, salt, pepper, sugar, may konting banana split
pa ni Joan na natunaw na. Kailangan inumin mo iyon.
I swear nakakadiri talaga yung itsura. Parang brownish na
orangy na hindi mo maintindihan.
Sinong susubok? 100.. sabi niya at nagbigay na ng presyo,
Girls lang ah.

Ayoko nga niyan nakakadiri naman!

Hindi ko kaya yan.. nakangiti si Joan, pero parang disgusted
yung itsura.
This time, humarap sa akin si Arwyn tapos tinaas niya yung
pinaghalu-halong kung anu-ano niya.
Ikaw Jimenez??? nakakaloko yung ngiti niya, Dali na! Gusto
kitang makitang gawin mo to! Matapang ka naman ibuhos
mo lahat ng pagkasungit mo dito..
Kay Arwyn kasi madalas masungit ako kaya ganun
Ayoko nga! Hindi ako mukhang pera.. tapos binalik ko yung
baso sa table niya.
Dali na.. tumayo si Arwyn sa gilid ko, then lumuhod ng kaunti,
Kaya mo ito. 200 na.
Nilapit niya sa akin yung baso kaya naamoy ko naman. Amoy
soy sauce na.
Ano ba Arwyn! Yuck kadiri ka ayoko!! pinipilit niya talaga
ako na inumin ko eh.
Hindi talaga ako makaiwas. Kasi naman gusto niya talagang
inumin ko eh nakakadiri. Ito namang si Terrence dahil nandun
lang sa harapan at nakaupo, inagaw yung baso kay Arwyn tapos

lang sa harapan at nakaupo, inagaw yung baso kay Arwyn tapos

nilagay niya sa table.
Bakit ba pinipilit mo to? Bakit hindi ikaw ang gumawa at ako na
lang magbabayad sa iyo kapag nagawa mo?? asar na siya kay
Arwyn nun.
Para yan lang ang dali-dali niyan! ang yabang talaga nito.
Kukunin na sana uli ni ni Arwyn yung baso para inumi niya, kaya
lang naunahan siya ni Terrence.
Teka parang kulang eh.. tapos nilagyan niya ng patis. Tapos
dinamihan niya yung hot sauce at soy sauce.
Sobrang kadiri. Yung kaninang 1/3 ng baso, buong baso na
ngayon.
Now do it.
Tinignan ni Arwyn yung baso. Ang dami nun. Parang nagalangan tuloy siya. Tapos binaba niya yung baso.
Ikaw na lang ang gumawa, ako magbabayad sa iyo.
Ok. as in ok lang talaga ang sinagot niya.
Tinignan niya yung baso, then next time na nakita ko eh ininom
na lang niya yung buong baso ng hindi man lang humihinga. As if
parang uhaw na uhaw siya at umiinom ng tubig. Ako naman sa

parang uhaw na uhaw siya at umiinom ng tubig. Ako naman sa

sobrang gulat ko, yung kinakain ok na mocha-caramel na
favorite ko na nga pala officially today, tumulo na sa skirt na suot
ko. Grabe, paano niya ginawa yun?
Binaba niya yung baso tapos tumingin siya kay Arwyn.
200 ko nga pala. tapos ngumiti lang siya. Totoong ngiti.
Kuya bakit mo naman ininom yun? Baliw ka ba??? halata
mong gulat din si Tjay eh.
Tapos na kami lahat kumain nun kaya ako naman sa sobrang
dami ko nang nakita at sa dumi ng damit ko, nagpaalam na ako
na papasok ako doon sa restroom.
May nakabangga ako na babae. Natumba pa nga ako tapos
sinabi niya hindi ko daw tinitignan yung dinadaanan ko. Inirapan
pa nga ako. Basta sobrang sama ng tingin niya.
Ako naman hindi ko na lang napansin. Nag-sorry na lang ako at
dumiretso ako doon sa loob ng restroom. Nanguha lang ako ng
tissue at binasa ko ng tubig para maalis yung mantsa doon sa
damit ko. Nung medyo okay na yung skirt ko, nilagay ko yung
kamay ko sa bulsa ng hoodie ko.
Then kinabahan ako
Yung cellphone ko?

Yung cellphone ko?

Kinapa-kapa ko yung likuran ko. Useless naman dahil wala
namang pockets yung skirt ko. Yung hoodie lang sa harapan at
doon ko nilagay. Wala akong purse, hindi kasi ako mahilig.
Nasaan na ba yun?
Naalala ko yung babae. Yung nakabangga ko. Hindi kaya
Binuksan ko yung pintuan sa restroom tapos lumabas ako
kaagad. Nakita ko yung babae na malapit na siya sa pintuan at
papalabas na naglalakad. Then nilaksan ko yung boses ko
Miss!
Lumingon naman siya nun. Nung nakita niya ako, binuksan niya
yung pintuan at tumakbo palabas.
Hanep na yun.. mandurukot!!!
Sisigaw na sana ako kaya lang narealize ko nasa tapat ako ng
restroom ng guys. May lumabas pa nga na isa, pero hindi ko na
tinignan dahil dumeretso na ako sa table namin. Si Tjay na lang at
si Terrence ang nandun. Hinihintay yata ako. Lahat yata sila nasa
labas na.
Ninakaw nung babae yung cellphone ko!!!
Ano??? Sino??? napatayo naman si Tjay nun.

Yung babae na kakalabas lang! tinuro ko yung punto.

Ang bilis na ng tibok ng puso ko nun. Tatakbo na sana ako
palabas kaya lang sinabi ni Tjay..
Kuya.. hindi mo ba hahabulin?
Nakatingin lang kasi si Terrence sa sahig nun. Tapos tumingin
siya sa akin
Bakit ko naman hahabulin? Ano ka sinuswerte? sabi niya sa
akin.
I felt hurt. Seriously hurt. Kaya nga nung lalabas na ako para
ako na lang yung humabol, pinipilit pa rin ni Tjay si Terrence.
Tjay ano ba! sabi niya kay Tjay na parang di ko maintindihan
kung galit ba.
Sorry.. tumingin sa akin si Tjay, Ipahabol mo kay Arwyn.
Wala na akong time na sabihin pa kay Arwyn dahil nasa kabilang
store siya. Ako na sana yung tatakbo kaya lang sabi ni
Terrence..
Sige na nga hahabulin ko na.. sabi niya ng mahinahon.
Na-relieved ako nun. Kaya lang nakita ko siya na naglalakad ng

sobrang bagal papunta ng pinto. Yung lalaki na nalampasan ko

sa restroom kanina eh nakasabay pa niya sa sobrang bagal niya.
Tinignan ko si Terrence hanggang sa labas. Yung lalaki kanina,
wala na. Naunahan pa siyang maglakad yata. As in naglalakad
lang siya na para bang nasa beach siya. Paano niya mahahabol
yung babae kung ganun siya kabagal???
Nakita kong lumiko siya.
On-crack ba yung Kuya mo? sabi ko kasi sa totoo lang,
theres no way na mahahabol niya yung babae.
Kabadong-kabado na ako nun. Si Mama ang bumili nun. At
buntis si Mama. Alangan namang sabihin ko eh baka
maghysterical yun???
Naghintay lang kami saglit. Nakita ko si Terrence. Cool lang ang
itsura niya. NI-walang pawis or what. As in naglalakad siya ng
mabagal. Tapos may binato siya sa akin, pero nasalo ko.
Yan na cellphone mo then naglakad na siya kasama nila
Carlo.
8
That day was okay. Pero yun nga, hindi ko maiwasang magtaka
kay Terrence. Kasi, tumakbo yung babae eh. Pero siya
naglakad. At hindi basta-bastang lakad lang. Sobrang bagal

naglakad. At hindi basta-bastang lakad lang. Sobrang bagal

talaga. Paano niya nakuha yung phone ko??? Hindi kasi talaga
kapani-paniwala.
Nung lumabas nga kami sa PizzaHauz nun eh nagtinginan lang
kami ni Tjay. Tinaas lang niya yung balikat niya na parang
sinasabi niya na hindi rin niya alam. Pero hindi na niya nakuhang
magtanong. Siguro tamang desisyon na yun. Hindi ka kasi bastabastang nagtatanong kay Terrence. Masyadong nakakatakot
eh.
After naming kumain nun, wala kaming maisip kung hindi ang
manood ng sine. Suspense na movie yung pinanood namin.
Ayaw nga naming mga babae, pero sabi ng mga guys hindi daw
sila makarelate sa mga chick flicks. So ayun, nag end-up kami sa
suspense.
Sa totoo lang, mas takot ako sa suspense kaysa sa horror. Mga
suspense movies kasi, nangyayari sa totoong buhay like murders.
Eh yung horror??? Maniniwala ka ba na may lumalabas sa puno
niyo tapos papasok sa bahay niyo??? Come on!!!
Nandoon na kami sa part na hinahabol yung babae at may
hawak na palakol yung may takip sa mukha. Hindi ko talaga
makayanan, kaya tinakpan ko yung mukha ko tapos nakayuko
na ako. Naririnig ko lang na nagsisigawan yung ibang tao. Nasa
pinakagilid kasia ko. Nasa kanan ko, si Terrence. Wala na
akong katabi sa kaliwa. Then yung iba nandun na sa kabilang

akong katabi sa kaliwa. Then yung iba nandun na sa kabilang

side ni Terrence.
Ano wala na ba? Pinatay na ba siya??? hindi ako nagiinarte, hindi ko talaga kayang tignan, Hey Terrence.. ano wala
na ba?
Paano mong malalaman kung hindi ka manonood? halata mong
inis yung boses niya.
Ninenerbiyos kasi ako eh.. sabi ko talaga at hindi ako
nagsisinungaling, Sabihin mo kapag tapos na ah!
Ang daming sound effects nun. Nabingi ako dahil ang daming
sumisigaw. Tumingin nga ako sa side nila Tjay eh. Si Tjay lang
yata sa aming tatlong babae ang nakatingin sa screen. Si Joan
kasi, nakatakip na rin yung mata na parang ako.
Yung tatlong lalaki, tawa lang ng tawa nung pinugutan daw ng ulo
yung gardener. Then naimagine ko naman ano namang
nakakatawa doon? Minsan talaga ang weird ng mga lalaki. Ibang
klase ang mga sense of humor eh. As in tawa sila ng tawa as if
may joke na sinabi.
Haaay.. laking tuwa ko talaga nung natapos yung movie.
Although maraming namatay, nabuhay naman yung lead na
babae dahil nasagasaan yung murderer. Kung hindi pa siguro yun
nasagasaan, malamang na-murder rin ang beauty niya.

Hindi naman masyadong eventful yung sinasabing first date ko

na kung hindi pa nagpustahan eh malamang hindi ko pa
naranasan. Ang masama lang, ka-date ko yung kapustahan
namin. Idagdag mo pa na Kuya ng bestfriend ko. Okay naman si
Terrence eh, kapag may topak lang may pagkamasungit. But
pretty much, hes okay.
Nung mag-uuwian na nga nun, syempre nagpapaalam na lahat sa
isat isa. Si Arwyn eh ihahatid na yung ka-date niya. Ako naman
eh nung uuwi na, umiba ng direksiyon si Terrence. Nakita ni
Tjay, kaya ayun, sinermonan.
Hoy! sumigaw si Tjay sa kanya, Hindi mo ba ihahatid si
Shay?
Bakit nawawala ba siya? sabi niya tapos tumingin siya sa akin,
Kaya mo namang umuwi di ba?
Tumango na lang ako. Kaya ko naman talagang umuwi. Hindi
naman ako naghahangad na ihatid pa ako. As if naman, gusto
kong ihatid ako ni Quintero.
Anyway, dahil naaawa yata sa akin si Tjay dahil ako lang yung
walang kasabay umuwi, ni-request niya kay Carlo na kung
pwede eh isabay na daw nila ako at mauuna na akong ihahatid.
Dahil nga si Carlo eh gentleman di katulad ng ibang tao diyan,
pumayag naman siya at wala naman daw yung problema.

Inihatid na nila akong dalawa. Dahil walking distance lang yung

bahay nila Tjay sa amin, hindi ko alam kung ano nang nangyari sa
kanila na Carlo. Basta tumawag lang siya mga 15 minutes later..
at nabingi yata ako
SHHHHHHAAAAAYYYYYY!!!! inilayo ko yung phone ko
sa tenga ko eh, Hindi ka maniniwala sa sasabihin ko!
AAAHHHHHH!!!!
Sumakit talaga yung tenga ko. Hindi kaya nabasag yung ear
drums ko nun?
Kailangan ba talagang sumigaw?
OO! Alam mo ba si Carlo si Carlo parang sa sobrang
excited niya eh hiningal, Hinalikan ako!!!
Nahulog ako sa kama ko nun. As in, sa sobrang gulat ko rin.
Hinalikan ka? Paano? Saan?? Anong ginawa? Diyan sa
inyo???
Easy ka lang sabi niya tapos parang siya nga sa amin ang
hindi easy, Sa pisngi lang.
Asus.. akala ko naman actually akala ko talaga, Sa pisngi
lang pala.
Pero at least di ba??? mahinahon na yung boses niya nun,

Pero at least di ba??? mahinahon na yung boses niya nun,

Anyway, sorry talaga kay Kuya ah. Badtrip talaga yun eh. May
pinuntahan pa siguro kasi wala pa hanggang ngayon.
Parang di pa ko sanay sa kuya mo eh ganun naman talaga
yun!
Kumusta na pala Mama mo???
Nakinig ako sa labas nun kung anong ginagawa ni Mama.
Kanina pa nagdadaldal yun eh.
Ayun, hindi na yung tv ang pinagdidiskitahan. Buksan daw lahat
ng ilaw. Swerte daw yun. ang weird talaga ng nanay ko, Hindi
kaya may sakit si Mama?? Kung anu-ano kasing voodoos
ngayong buntis eh.
Eh buntis nga eh! May hormonal imbalance!
Kanina nga lang pinatay ni Papa yung extra lights kasi pati sa
bathroom bukas lahat. Pinapatay niya kapag hindi nakatingin si
Mama. Si Mama naman parang psychic, papasok uli sa banyo at
bubuksan. Hindi ba ano kayang nangyayari sa nanay ko??
Tawa lang kami ng tawa nun. Hindi ko alam na ganun pala
kakumplikado kapag buntis ka. Nagpaalam na si Tjay nun dahil
kakain na raw sila, at sinabi niya na kita na lang daw uli kami
bukas. Kakanta kasi ako sa simbahan at magsisimba yata sila.

Nag-bihis na ako nun ng maayos. Si Mama at si Papa eh nakaformal attire lang din naman. Naka-skirt na naman ako, this time,
mas formal kaysa sa suot ko kahapon. Mas mahaba lang nag
kaunti.
Dumating ako sa simabahan eh maaga pa. Wala pang
masyadong tao nun at nagpapractice na yung choir. Sabi nila,
ako daw assign sa verse nun. So sabi ko, okay lang naman.
Then saglit lang din, narinig kong tumunog na yung bell ng
simbahan. Napaka-familiar talaga ng tunog nun. Dumami na ng
dumami yung tao, hanggang sa napuno na rin. Nakita ko na si
Tjay saka yung Mama at Papa niya, nakaupo sila doon sa
bandang unahan. Kumaway pa nga siya sa akin eh. Si Terrence
lang ang wala.
Syempre, nagsimula na yung misa. Kumakanta-kanta kami sa
mga parts na dapat kakanta at yung ibang mga tao eh sumasabay
sa amin. Nagkamali pa nga ako eh, pero natawa lang kami.
Hindi naman halata.
May solo-part ako doon sa verse. Eto lang ang ayaw ko kapag
may solo, mag-isa ka na nga, may speakers pa sa labas ng
simbahan kaya dinig ng sambayanang pilipino.
Panginoon, Narito ako

Naghihintay, sa utos Mo
Lahat ng yaman ko
Ay alay ko sa Iyo
Ikaw ang tanging buhay ko.
Then may babasahin sila na verse galing sa bible, tapos ako na
naman yung kakanta.
Batid ko nga, at natanto
Sa kasulatan Mong turo
Pagsuyo mo, ay itatago
Sa sulok ng puso.
After kong kumanta, sasabay na yung mga choir members na
kumanta nung unang paragraph na kinanta ko. Simple lang
naman, pero nakakatouch pa rin.
Maya-maya lang communion na. Saglit lang din eh ginawa na
naman yung mga usual na ginagawa sa mass. Tumagal din ng
mga dalawang oras, at pakiramdam ko eh gasgas na ang vocal
chords ko kasi hanggang sa matapos yung misa, kumakanta pa
rin kami.

Isa si Tjay sa lumapit kay Father at nag-bless. Nakasabay pa

niya nun si Mama at si Papa. Dahil hindi pa naman malaki yung
tiyan ni Mama, sinabi yata nila na buntis siya kay Father tapos
ayun, nagsign of the cross sya sa tiyan ni Mama.
Nakita rin nila Mama yung parents nila Tjay. Si Tita Jayne, at si
Tito Kevin. Ewan ko nga bakit Kevin, akala ko Kelvin. Kasi
Kelvin yung second name ni Terrence. Pero ganun talaga.. ibaiba ang takbo ng utak ng tao.
Aba ayos tayo sa concert ah! inasar ako ni Tjay nun, Parang
nasa Araneta!
Hay naku baliw talaga itong babaeng ito..
Nagkamustahan nun sina Tita Jayne at sina Mama. Magkakilala
na sila. Sus, sa tinagal-tagal ba namang magbestfriend namin ni
Tjay, malamang lang kilala na nila sina Mama.
Then hindi rin nagtagal, pumasok si Terrence. Akalain mo,
nandito pala ito? Akala ko hindi sumama magsimba eh.
Pa, ano??? irritated na naman siya, Hindi pa ba tayo aalis?
Nagsalubong yung kilay ng Papa nila. Natawa nga ako eh.
Kapag nagagalit kasi yung Papa nila Tjay, magkamukha na sila ni
Terrence.

Kelvin ano ka ba! Nasa simabahan yung ugali mo ayusin mo!!

Si Mama at si Tita Jayne naman eh nagdidiscuss ng kung ano.
Then humawak sa tiyan ni Mama si Tita Jayne. Nakatayo lang
kami ni Tjay sa gilid at pinag-usapan yung nangyari sa kanila ni
Carlo kagabi, at kilig na kilig namana ng bruha.
Nung napagod na kami sa subject na yun, nakinig na lang kami
sa usapan nila.
Ayun nga, nag-apply na kami sa scholarship nitong si Kelvin..
then parang hinila ni Tita Jayne si Terrence sa tabi niya at parang
ayaw ni Terrence, Para sa college niya.
Ayoko nga Mama.. sabi niya ng mahina.
Parang hindi nakikinig si Tita Jayne nun. Then sa akin siya
tumingin, kaya ako naman eh nagulat ako.
Hindi ba nag-volunteer ka para rin sa Day Care dito Shay?
Opo. Every Saturday. Minsan sunday din po. Wala lang po ako
kahapon kasi merong lang po akong pinagkakaabalahan..
Hindi nila alam nag bail-out ako sa Day Care dahil nakipag-date
ako. Ang sama ko.
Ayun naman pala Kelvin eh! parang natuwa si Tita Jayne nun.

Ano na naman to???

Ngumiti sa akin si Tita Jayne. Parang ito yung dati-rating sinasabi
niya sa akin kaya lang hindi natuloy dahil pinigilan ni Tjay.
Kailangan kasi ni Kelvin ng Community Service para sa
scholarship application. Wala kasi siyang extracurricular activities
na kahit isa kasi hindi naman siya nag sports o nag-join ng
contest. So kailangan niya at least 75 hours ng community
service
Tinignan ko si Terrence nun. Wala lang. Parang badtrip lang.
Eh naisip ko, kailangan naman nila ng tao sa Day Care. Eh kung
pwede sana
Sabay na lang kayo magvolunteer sa Day Care..
9
Nung narinig ni Terrence yun, parang namutla yung mukha niya
na hindi mo maintindihan. Inalis niya yung kamay ng Mama niya
na nakahawak sa kanya. Tapos nag-step back siya at tinaas niya
yung isang kamay niya na parang sign sa traffic.
Theres no way then parang na-gag siya na di mo
maintindihan, Theres no way na magtratrabaho ako sa Day
Care.

Care.
Theres yes way. niloko naman siya ni Tjay.
Tinignan lang siya ng masama ni Terrence. Yung magkapatid na
to, buti na lang nakakatagal na magkasama sa iisang bahay.
Kasi baka malaman ko na lang may balita na may na-murder na
isa sa kanila.
Bumulong naman ako kay Tjay nun. Kasi nakiki-argue pa si
Terrence sa parents niya.
Akala ko wala siya dito??
Nag-stay sa labas ng simbahan. Ayaw pumasok kanina. Nung
natapos lang.
Umalis na kami doon. Kinausap yata si Terrence ng parents nila
kasi parang nag-iba yung ihip ng hangin at parang gagawin na
yata niya. Alam ko pinilit lang siya. Kung ano namang
pagkukumbinsi ang ginawa ng parents niya sa kanya, ewan ko
na. Basta alam ko lang saludo ako sa kanila. Kapag may ayaw si
Terrence na gawin, asahan mo mahirap siyang pilitin. Milagro
lang yung ngayon.
After nung simba, kinausap na nila yung mga tao doon sa Day
Care at isasabay daw nila sa akin. Sabi nila, ayos daw na may
bagong volunteer, kasi kailangan na kailangan daw nila at wala
naman daw na gustong gumawa nun. Gusto daw kasi nila medyo

naman daw na gustong gumawa nun. Gusto daw kasi nila medyo
bata pa para daw makaka-interact daw sa mga bata ng maayos.
Mas maganda rin daw kasi ang approach ng teenagers kaysa sa
mga middle-aged kung minsan.
Niyaya kami ni Tita Jayne sa bahay nila at nagluto daw siya.
Siyempre pumayag sina Mama, kaya sa kanila na kami nagdinner. Pagkadating na pagkadating nga namin doon sa bahay
nila, wala man lang pasabi eh pumasok na kaagad si Terrence at
nagdire-diretso doon sa kwarto niya at sinara yung pinto.
...Classic Terrence. Kaya nga siguro hindi niya ako kilala dati pa
kahit na matagal kong bestfriend si Tjay. Kasi tuwing nasa kanila
ako, kung wala siya sa labas nagkukulong siya sa kwarto niya.
Hindi naman dahil weird siya or what, pero siguro dahil nasanay
na siya. Bata pa kasi si Terrence hindi na siya nakakalaro sa mga
bata na katulad niya. Kasi nga may asthma. So parang lumaki
siya na malayo sa ibang tao.
Anyway, nagluto si Tita Jayne ng beef and gravy. Ang sarap nga
eh. May corn and carrots lang sa gilid. Si Tjay natuluan pa ng
gravy yung shirt niya, kaya ayun namantsahan yata.
Doon pa lang sa living room nila, dinig na dinig mo yung malakas
na stereo ni Terrence. Hindi kaya siya nagugutom? Hindi pa kasi
siya lumalabas eh
Hindi ba kakain yung Kuya mo? Masarap pa naman itong niluto
ni Tita Jayne.

ni Tita Jayne.
Naku hayaan mo yun! Lalabas din yan kapag gutom na.
Madalas naman hindi sumasabay sa amin kumain yun eh, kaya
hindi na bago yan. sabi ni Tjay sa akin tapos sumubo na naman
siya ng malaki ng pasta niya na may beef.
Mag-8 na kami ng gabi nakaalis sa kanila. Lumabas din naman si
Terrence, mga dalawang beses. Nung una dahil kumuha siya ng
hotdog niya, yung pangalawang beses eh kinuha niya yung isang
DVD na nasa divider nila.
I wonder anong itsura ng kwarto niya. Lagi kasing sarado yung
pinto eh kaya hindi mo makikita. Si Tjay, naku saulong-saulo ko
na yung itsura ng kwarto nun. Pati alikabok nga bilang ko na.
Natulog ako ng maaga. May homeworks din, pero tinapos ko ng
mabilis dahil madali naman na. Kaya ayun, maaga akong nahiga
sa kama ko. Bago pa nga ako nakatulog narinig ko yung nanay
ko na nanghihingi ng Chinese Tikoy kay Papa. Eh hindi naman
Chinese New Year.
Ewan ko kung anong gagawin ni Papa tungkol doon. Magic
siguro or something. O baka mag-biyahe siya sa China para
doon. Pero baka meron naman sa ChinaTown, eh di naligtas pa
ang buhay ni Papa.
Maaga akong dumating sa school nun. May mga nauna na
naman na sa akin at nakita ko si Johnny. Kausap nga niya si

naman na sa akin at nakita ko si Johnny. Kausap nga niya si

Arwyn nun eh.
Teka-teka.. si Johnny kausap si Arwyn? Major breakdown yata
yun???
Pinikit ko uli yung mata ko in case na mali lang yung nakita ko.
Then nakita ko na nakatayo na lang si Johnny doon, pero wala
na si Arwyn. Sabi ko na nga ba mali lang yung nakita ko.
Lumapit ako kay Johnny. Kinalabit ko lang siya sa balikat niya
tapos lumingon naman siya. Yung usual spirit pa rin niya na
masaya. Kinumusta ko lang naman siya. Brainiac din yan, siya
yung third place sa amin. Actually tinalo na niya ako dati sa
ranking, pero alam mo yun, walang inggitan sa amin. No matter
what, friends pa rin kami. Hindi naman kami nagkokompetensiya
sa ranking. Si Tjay wala lang yun, eversince nursery yata siya
first na yun eh. Genius kasi na parang may mental defect na di
mo maintindihan. Pwede pala yun no? Na may mental defect ka
tapos genius ka. Mahirap mang paniwalaan heres the living
proof.. Maria Teresa Jayne Quintero.
Alam mo ba nahahawa yata ako sa pagkakaroon ng hormonal
imbalance ng nanay ko, kung anu-ano na nakikita ko.. ngumiti
naman ako kay Johnny, Nakatayo ako doon kanina, tapos
akala ko kausap mo si Arwyn Velasco.
Nakatingin si Johnny sa akin nun na parang naghihintay na.. San

yung big news? na reaction. Minsan hindi ko rin maintindihan to

eh.
Kausap ko nga siya. Kanina.
Hinawakan ko yung tenga ko. Baka kasi mali na naman yung
narinig ko. Never in my life na nakita ko na nag-usap si Arwyn at
si Johnny. I mean, its like saying naimbento na ang time
machine. Malabo talagang mangyari. Kasi as far as I know,
stuck-up si Arwyn, naive-genius si Johnny. Mag-usap man sila,
parang tribal language at German.
...Of course si Arwyn yung tribal language. Wala namang alam
sa buhay yun kung hindi slam dunk.
Eeeww, bakit? parang yun lang ang unang pumasok sa utak
ko, Nagkaintindihan ba naman kayo?
Wala lang. Tinatanong niya kung dumating ka na ba.
Napatingin naman ako sa likod ko. Parang gusto kong magtago
bigla.
Teka teka.. anong sinabi mo? Hindi mo naman siguro sinabi na
nandito na ako di ba? hinla ko si Johnny sa gilid at baka
sumulpot kasi si Arwyn. Nakakairita kasi yung tao na yun,
Alam mo naman yung lalaki na iyon. Baka magkatornado na sa
super lakas ng hangin sa katawan.

Syempre hindi. Hindi ko nga alam na dumating ka. Pumunta

yata siya sa garden, dun sa tambayan nila ni Quintero. seryoso
pa rin si Johnny nun.
Ayun pala, at least alam ko na kung saan ako dadaan! ngumiti
ako nun, Thanks Johnny, life saver ka!
Iniwas niya yung tingin niya sa akin. Napansin ko naman kaagad.
May problema kaya? Hindi naman kasi ganyan si Johnny eh.
Hoy! nag snap ako sa mukha niya, Kanina lang ang saya-saya
mo tapos ngayon nagbago na mood mo?
Humarap siya nun tapos parang ang lungkot niya.
Wala, nagtatampo lang ako sa inyo ni Tjay.
Ngak, bakit naman? nagulat ako nung sinabi niya yun, hindi ko
pa kasi narinig yun na sinabi ni Johnny.
Kasi hindi niyo man lang sinabi sa akin na nung weekend
nakipagdate kayo. Ano na sa susunod na malalaman ko? May
asawa na kayo?
Parang na gross out ako kaya lumayo ako ng kaunti kay Johnny.
Hey hey hey.. hinding-hindi ako pakakasal kay Quintero noh!
Thats gross. totoo naman yung sinabi ko, Ni-hindi nga yata

alam ng tao na yun ang difference sa strawberry at mochacaramel.

Sa totoo lang, ang sarap nung mocha-caramel ah.
So yun nga, malapit na kasi magtime nun, dumating si Tjay.
Mukhang puyat ang itsura kasi may eyebags eh. Tapos sabi niya
sa amin na antok na antok daw siya dahil daw sa kapatid niya na
kumag. Hindi naman niya sinabi kung bakit, but I bet dahil yun sa
music niya na malakas.
Jimenezzzzz!! narinig kong may sumigaw doon sa pintuan.
Hindi pa ako lumilingon, parang gusto ko nang mag-disappear
doon. Kilala ko kasi yung boses na yun. Pwede na siya sa trono
ng Most Annoying Person in the Whole Galaxy.
Ano na naman Velasco???
Oh well thank you.. you look so pretty yourself.
Wala akong sinabi na gwapo ka.. sabi ko naman sa kanya.
Youre so darn smart too arrrggghhh! Wala bang itak
dito???
Nakasimangot na ako nun. Kasi sa totoo lang nakakainis yung
mga arte ni Arwyn eh.

Seriously ano nga???

Wala naman.. nakaclose-up smile na naman siya,
Sinusubukan ko lang i brighten up yung araw ko.
---at sirain yung akin? Great job!!! tinapik ko siya sa balikat
ng malakas.
Thanks!! masaya pa siya nun.
It was supposed to be an insult. Pero dahil nga si Arwyn siya at
mabagal ang pag-process niya ng mga sinasabi sa kanya. hindi
niya maiintindihan yung mga bagay na iyon.
Tribal language.. remember?
Ito namang si Tjay, parang sa sobrang antok, natumba na yung
kamay niya at nagising na siya uli. Nag-slide kasi yung ulo niya
eh.
Nice one! tinignan siya ni Arwyn, May drool ka nga pala
dito. tinuro niya yung gilid ng bibig ni Tjay, Baka hindi mo
alam.
Napahawak naman bigla si Tjay sa bibig niya. Ako rin eh
napatingin. Nakakahiya naman kung meron. I mean, kahit na
ganyan si Arwyn, nakakahiya pa rin na mag messed up sa
harapan niya. After all his annoying and stuck up remarks, siya

pa rin naman ang captain ng basketball team at marami pa ring

humahanga sa kanya kahit na para siyang caveman.
Bwisit ka talaga Arwyn kahit kailan!! inis na nun si Tjay,
hahampasin niya kasi si Arwyn sana eh.
Oo nga Arwyn asar ka! naki chip in namana ko.
It turned out, wala namang drool si Tjay. Sinabi lang niya yun,
para mag-panic siya. Dapat hindi niya ginawa yun, kasi parang
bagong gising lang si Tjay, at super duper masama ang
kinalalabasan na inisin kapag puyat ka na, at hindi ka pa
makatulog ng maayos.
Bagay nga kayo ni Kuya na makaibigan! Parehas kayong may
mental defect!!
Hindi naman kami tatawaging gwaping kung hindi di ba? nag
Mr. Pogi pa siya nun, Of course mas gwapo pa rin ako.
Sa Martians.. sarcastic yung sabi ni Tjay.
Na-choke ako nun. Parang kanina lang iniisip ko pati si Tjay
may mental defect eh. Pero at least sinabi ko Genius naman. So
balance pa rin naman.
Lumabas muna ako nun dahil feeling ko magwre-wrestling si
Tjay at si Arwyn. Si Johnny naiwan sa loob. Pwede na siyang

referee.
Paglabas ko naman, nakasandal doon si Terrence sa may bench
sa may gilid ng room namin. May hawak siyang papel nun at
pencil tapos nasa bibig niya na para bang nag-iisip siya ng
malalim.
Then ginulat ko naman siya
Hoy galaw-galaw baka ma-stroke!! tumawa ako nun.
Tinignan niya ako nun ng masama. Hindi basta-bastang tingin eh,
basta parang galit na galit siya na hindi mo maintindihan.
Kung wala kang magawang matino, tumahimik ka na lang
Joke lang naman eh! na-shock ako. Sineryoso pa ba niya pati
yun?
Sorry ka, hindi ako mahilig sa jokes. then tinignan niya yung
bintana sa room namin, Hindi pa ba tapos si Arwyn sa kapatid
ko?
Ang bilis ng tibok ng puso ko nun. Parang natakot yata ako ng
kaunti kay Terrence. Grabe pala ito.. para joke lang
Ano ba??? Ngayon namang kailangan ka sumagot, ngayon ka
hindi nagdadaldal. umupo siya uli tapos tinupi niya yung papel
na sinusulatan niya kanina.

na sinusulatan niya kanina.

Uhmm.. ewan ko. H-hindi ko alam eh.
Napansin niya yata napaka-uneasy ko. Sa susunod talaga
tatandaan ko, hindi ko na gagawin yun kay Terrence. Hindi na
talaga. I swear.. ayoko na. Ayoko na makita yung tingin na iyon.
Nakakatakot na parang mananakit na lang eh.
Hey.. sorry. Di ko sinasadya kung natakot ka sa akin. sabi ng
mahinahon, Ayoko lang ng ginugulat ako kapag nagkoconcentrate ako.
Ahhh hmm hindi ko na alam yung sasabihin ko.
Anyway, hindi ko na iuutos kay Arwyn to. Tutal nandito ka
naman at ikaw naman yung pagbibigyan nito..
Hindi ko maintindihan yung sinasabi niya. Kaya nakita ko na lang
na may kinuha siya sa bulsa niya na nakabalot ng puting panyo,
at yung isa eh isang box. Then nagulat na lang ako nung kinuha
niya yung kamay ko.
Kung gusto mo lang malaman, you look better without this..
tinaas niya yung puting panyo at nilagay niya sa kamay ko, may
matigas sa loob, Kung kailangan mo ng opinion ko, youll look
better with this.. nilapag niya yung box sa kaliwang kamay ko,
Pero sa totoo lang, you look okay no matter what.

Nakatayo lang ako doon at nakatingin ako sa kanya. Wala pa

rin akong sinasabi. Tinignan ko yung binigay niya. Para akong
abnormal.
Para san to??? tinaas ko yung nilagay niya.
Tinapik niya ako sa balikat ko. Tapos ngumiti siya. Mas gumaan
yung pakiramdam ko kaysa nung tinignan niya ako ng masama.
Lets just say nag-isip naman siya
Its my way to say Im sorry. tapos nun, umalis na siya.
10
Tinignan ko yung binigay sa akin ni Terrence. Nung nakita ko
nasa kaliwang kamay ko, nakita ko na may box ng contact
lenses doon. Then medyo hinigpitan ko yung hawak ko doon sa
puting panyo.. parang alam ko na yung laman ng nasa loob.
I cant help it, pero napangiti na lang din akong mag-isa. Sino ba
talaga si Terrence Kelvin Quintero di ba???
Pumasok na ako sa loob nun. Nakita ko na binabatukan na ni
Tjay si Arwyn nun kaya lumapit na ako at inawat ko. Tingin ko
kasi hindi na biro yung ginagawa ni Tjay eh. Masama talaga yung
lagay ng babae na yan kapag hindi maganda ang tulog. Tapos ito
namang si Arwyn dahil lalaki pa rin naman siya at nagpapakagentleman, tawa pa rin siya ng tawa at hindi na lang pinapatulan

gentleman, tawa pa rin siya ng tawa at hindi na lang pinapatulan

si Tjay.
Nagklase naman kami nun. Sa katunayan, nagsimula na yung
totoong lessons namin. Sa chemistry nga, unang homework
namin eh ung sino daw ba yung nag came up sa Periodic Table
of Elements. Ako naman iniisip ko pa kung sino kasi nabasa ko
na kung saan, nung marinig ko si Tjay na nagsusulat na ng sagot
niya sa notebook niya.
Dimitri Mendeleev. sinabi niya after nabanggit ng teacher namin
yung homework, Shay, ano bang spelling ng name niya? D-M-I
ba sa Dmitri.. or DIMI.. dahil Dimitri? Tapos may books din nun
na spelling ng last name niya may Y.. para sa Mendeleyeev..
ano ba yung tama?
Inirapan ko si Tjay nun, pero yung irap na pabiro. Tinatanong
niya ako sa spelling ng pangalan nung kung sino man yun, eh
samantalang hindi ko nga kilala.
Anyway, dumating na naman yung kalbaryo namin sa Social
Studies. Every year kasi, may debate na ginagawa sa school
para sa mga third year students lang. Ang laging magkalaban,
first and second section lang ng third year. Then yung iba,
audience. Yung mga 2nd year at first year eh hindi pwedeng
manood, kasi hindi nila pwedeng malaman kung paano
nangyayari yung debate. Kaya kinakabahan kami kasi hindi
namin alam. Naririnig-rinig namin na yung mga 4th year ang

namin alam. Naririnig-rinig namin na yung mga 4th year ang

nagbibigay ng topic on the spot, then bibigyan kayo ng sides.
Hindi daw mahalaga kung ang side na naibigay sa iyo eh oppose
ka, basta ang purpose eh manalo yung side niyo sa debate.
Hindi ako magaling sa mga open speeches. Either feeling ko
hihimatayin ako, o nageend up na walang lalabas sa bibig ko. Si
Tjay malakas ang loob niyan pagdating sa ganyan. Siya pa nga
ang nagsasabi sa akin na ang mga activity daw na involved ang
pagharap sa maraming tao, parang pagkanta ko rin yun sa
church choir kaharap ng lahat. Sinabi ko naman sa kanya na iba
pa rin yung idea. Sa church kahit sintunado ka at magkamali ka
sa kanta, walang tatawa sa iyo dahil ewan ko.. parang lahat
kasi nagkakaintindihan kapag nasa simbahan. At least ganun
yung pakiramdam ko. Pero kapag nasa school ka at nag screw
up ka sa school debate, walang iintindi sa iyo kung may stage
fright ka. Mga seniors? Tatawanan ka na lang.
Binigyan naman kami ng enough time para doon. Sabi sa amin,
bibigyan kami ng two weeks para mag-prepare. Tinanong ko
nga sa teacher ko kung ano namang kinalaman ng debate sa
pinag-aaralan namin. Lagi naman niyang sagot, sa world affairs
daw, kailangan may voice ka para mangyari yung gusto mong
gawin. Oo na lang din ako eh kahit hindi ko naman alam yung
sinasabi niya.
Oh well
One day nga pala, nahabol ko pa si Terrence kasi naglalakad

One day nga pala, nahabol ko pa si Terrence kasi naglalakad

siya doon sa may hallway papunta ng cafeteria. Ayun, typical na
naman yung itsura na parang galit na naman sa mundo.
Nagkakataon kasi na tuwing hinahanap ko siya, either wala dahil
may ganito, or wala dahil may ganyan. Hindi pa kasi ako
nakakapagthank you sa kanya doon sa binigay niya.
Terrence! narinig na niya yung boses ko nun kaya huminto
siya.
Ano?!?
Kung babae lang siguro ito, inisip ko na lagi siyang meron.
Dinaan ko na lang sa ngiti. After all, binalik niya yung salamin ko
ng maayos na. Hindi ko na kinailangang magalit di ba? Isa pa
kung magsusungit din ako sa kanya, wala namang mangyayari sa
amin. So might as well be nice to him.
Gusto ko lang mag thank you.. sumabay na akong maglakad
sa kanya.
Tinignan lang niya ako nun saglit tapos tumingin na uli siya ng
diretso.
Saan naman? sabi niya na parang hindi interesado.
Doon sa pagpapaayos sa salamin ko.. saka doon sa contacts..

Huminto na siya nun. Magkasalubong na yung kilay niya. Ang

tindi talaga ng galit sa mundo ng kuya ni Tjay.
Ang hirap niyo talagang intndihing mga babae no? napatingin
na ako sa kanya nun, Tinawanan kita, nagalit ka nag-sorry
ako. Dapat tapos na dun. Tapos ngayon nagtha-thank you ka?
Eh kasi naman feeling ko yun yung tamang
Well hindi. hindi ko pa natapos yung sasabihin ko, Dapat lang
tanggapin mo yung sorry. Hindi mo kailangang mag thank you.
Iniwan na niya ako doon. Ewan ko kung pumunta ba siya sa
cafeteria o ano. Basta hindi ko na sinundan eh.
Hmph! Sungit!
Nagsimula na yung practice ng basketball. Pati yung ibang sports
na hindi ko naman pinapanood dahil hindi ko naman
naiintindihan. Si Arwyn eh ilang beses na akong niyayaya na
manood daw ako one time, pero lagi kong sinasabi na may
homework ako kahit wala. Tapos yun, magpapanic siya dahil
behind na naman daw siya sa homework. Baka mag-fail daw
siya at kapag nalaman na naman ng parents niya eh ipull-out daw
siya sa team uli.
Dahil nga nakakakonsensya naman na ganun na lang siya kaworried, sinabi ko na lang homework, meaning, may gawaing

bahay ako. Saka lang siya nag-settle.

Saturday came, yung unang day ng community service ni
Terrence at araw naman ng pagvovolunteer ko sa Day Care. Iisa
lang naman yung gagawin namin at pupuntahan, pero iba pa yung
tawag nila sa gagawin. Si Papa eh walang pasok kaya siya na
ang mag-aalaga kay Mama. Hindi naman dahil sa kailangan ni
Mama ng magbabantay sa kanya all the time, kung anu-ano lang
kasi ang naiisip eh.
Then nag-ring yung phone ko, kaya nataranta pa ako. Hindi pa
kasi ako nakakapagsapatos nun eh.
Hello?
Wala ka bang balak buksan yung pinto Bible Girl???
Tinignan ko yung cellphone ko, unknown number. Pero dahil
hindi ko naman talaga alam yung number ni Terrence. Siguro
binigay in Tjay yung number ko sa kanya.
Sandali lang bababa ako.
Nag-hung up na ako doon sa kanya at bumaba na ako para
buksan yung pintuan. Nakita ko na ang taas na ng sikat ng araw
dahil mag-10 na ng umaga nun at pinagpapawisan na siya.
Ano?!? Tapos ka na ba??

Napaka-ikli talaga ng pasensya niya. Nagpaalam na ako kinaMama at Papa na aalis na kami at dumiretso na kami sa
simbahan nun. Sa gilid kasi n simbahan yung Day Care, at every
Saturday may mga kids doon na iniiwan lang ng mga parents nila
either kung walang mag-aalaga, nagbible study. Nagbibigay
naman sila ng donations sa simbahan. At dahil volunteer nga
kami, wala kaming nakukuha. And its great, helping. Seriously.
Pagkadating na pagkadating ko doon sa room kung saan kami
mag-aalaga ng mga 10 or so kids, paalis na nun si Sister Mia.
Nakita na nga ako nung mga bata at tumakbo pa nga yung iba sa
akin. May malaking playground lang sila sa likuran na pwede
silang magtatakbo. Wala naman silang lalabasan kaya walang
mawawala.
Nauna akong pumasok, tapos si Terrence eh nanatiling nakatayo
doon sa labas. Iba na nga yung itsura niya nun na parang
magkakasakit siya.
Hey, papasok ka ba? niyayaya ko na siya nun sa loob, Tara
na!
Sige na mauna ka na..
Nauna na akong pumasok nun. Nagpaalam na si Sister dahil may
gagawin yata siya sa simbahan. Then tumayo na ako doon sa
harapan nung mga bata. Nakakatuwa nga yung mga yun eh, kasi

parang kung iisipin mo, ang liit-liit ng alam nila sa mundo.. then
unti-unti na lang napapansin mo duamrami na yung alam nila.
Okay.. kids.. uhmm.. may bago tayong makakalaro! kailangan
kasi masaya yung boses mo sa mga bata dahil kung hindi ka
masya, feeling nila masamang bagay yung kung ano man yung
sinasabi mo, Makakasama natin siya every week. Siya si Kuya
Terrence! I-welcome natin siya ah!
Nagpalakpakan naman sila at nagtinginan sa pinto. Pero hindi
pumasok si Terrence. Kaya ayun, lumabas pa ako para hilahin
ko siya sa loob. Parang alangan pa siya dahil nakahawak pa siya
sa ulo niya.
Hi. yun lang ang sinabi niya tapos naupo siya doon sa table.
Lumapit naman si Oli sa kanya, short for Noli, isa sa pinaka-cute
pero pinakamakulit na bata sa Day Care.
Bakit b-bakit po Terrace ang pangalan mo?
Err.. Terrence. Hindi Terrace. ganun lang yung sagot ni
Terrence nun.
Kami rin merong terrace sa bahay. Siguro mahilig ka sa terrace
kaya Terrace pangalan mo no? lumapit pa lalo si Oli sa kanya.
Bakit tumalon-talon pa siya, Bakit ang tigas ng buhok mo?
Hindi ka siguro naliligo no?

Nagtawanan yung ibang mga bata nun. Si Terrence eh tumayo

na. Nung tumayo nga siya, halata mo yung height gap nila.
Hanggang sa puwet lang niya yata si Oli, tapos tumingala lang si
Oli sa kanya.
Its gel
Whoa.. talk about hot. Syempre naisip ko na tama na pumasok
na ako sa eksena at mukhang hindi sanay sa mga bata si
Terrence.
Oli.. Oli.. hindi Terrace ang pangalan ni kuya.. TER-RENCE.
inulit ko pa uli sa kanya kaya lang hindi niya talaga makuha, O
sige, kuya TK na lang. Pangalan din niya yun.
Tinignan lang ako ni Terrence pero iniwas niya yung tingin niya
na parang wala siyang pakialam sa sinabi ko.
Sumingit naman si Betty.
T-cake! tinaas-taas niya yung kilay niya, Masarap ang cake
di ba? Kuya cake ka pala!
Parang naiinis na si Terrence nun kasi tinignan na niya ako ng
masama.
Paano ka tumatagal dito?

Theyre good kids. Masasanay ka rin.

I dont think so.
Then hinihila-hila ni Oli yung pantalon ni Terrence kaya tumingin
si Terrence pababa. Nung nakatingin na siya, saka lang
nagtanong si Oli.
Kuya Cake, bakit ang laki ng pantalon mo? Saka bakit may
bakal dito? Hindi ba ito yung nilalagay sa leeg ng aso?
Uhhmm hindi ko alam basta nandiyan na yan. Pwede ba
bawasan mo naman yung mga tanong mo?
It was one horrible day. Lumabas nga kami doon sa field dahil
maglalaro daw sila, at si Oli eh nakadikit parati kay Terrence.
Halata mong naiirita si Terrence kasi gusto niyang matulog, pero
ginigising siya ni Oli. Panay lang ang OO niya.. at tango.
Nung kakain na kami, nilapag lang ni Terrence yung prutas sa
harapan nung mga bata tapos naupo siya doon sa gilid. Kaya
ako naman kahit may buhat-buhat pa akong isa, tumakbo naman
ako sa direksyon niya.
Hey, hindi mo dapat ginagawa yan! Hindi mo rin binibigay yung
ganito kalalaki.. paano kung ma-choke sila?
Heimlich Maneuver. yun lang ang sagot niya sa akin.

Ano ka ba.. hindi mo nakikita yung point. Delikado sa mga bata

na kumakain ng malalaki. Dahil minsan nalulunok nila ng buo.
E di ikaw yung magpakain. tumayo siya doon sa kinauupuan
niya at papunta na siya sa pinto.
Ako naman dahil nakita ko na aalis na yata siya, sumigaw na lang
ako. Sabi kasi ng Mommy niya kailangan niya ito sa scholarship
tapos ngayon nag-quit na kaagad siya?
Terrence! Terrence san ka pupunta!
Kakain ako sa labas! tapos nag-wave siya ng patalikod,
Sinong sasama?
Sumunod na lang na alam ko, nagtakbuhan lahat sa kanya. As in
lahat, maliban siyempre doon sa 1 year old na bata na laging
katabi ko tuwing nagpupunta ako. Lagi kasing tahimik yun.
Natawa na lang ako. Na-shock nga si Terrence eh. Muntik pa
nga siyang matumba nung nagtakbuhan sa kanya eh. Tapos di ko
inaasahan, tumawa na lang din siya.
Siguro papadeliver na lang ako.. tingin mo bible girl?
Hindi na siya kasi makakalabas. Paano naman tiyak lahat sasama
sa kanya. Kaya ayun, nakita ko na nag-dial siya ng number sa
cellphone niya at tinawagan niya kung saan man siya nagpa-

cellphone niya at tinawagan niya kung saan man siya nagpadeliver.

Nung binaba niya yung phone, tinignan niya yung isang bata.
Yuck huwag mong ihahawak sa akin yan ang lagkit ng kamay
mo! iniiwas pa niya yung paa niya nun.
Ang alin po? tapos humawak sa tuhod niya yung isa.
Wow great! Ikaw ba maglalaba nito?
Uhuh. tumango-tango naman yung bata.
Mukhang hindi nga ako masyadong mapapagod nun dahil halos
lahat ng bata, nasa side ni Terrence. Halata mong ayaw niya
pero hindi naman niya makuhang patulan dahil nga maliliit yung
mga yun.
Then hindi na lang namin inaasahan, nadapa si Gaille, at
gumulong pa yung orange na dala-dala niya.
Tumakbo naman si Terrence nun at tinayo niya kaagad si Gaille.
Ako naman tinitignan ko lang siya, mukhang under control naman
niya. PInagpag pa niya yung tuhod eh. Mukhang paiyak na kasi
si Gaille nun.
Oh GOD! Waterworks! Huwag kang iiyak.. tapos nataranta si
Terrence at nagtitingin-tingin siya sa likod niya pero panay bata

lang yung nandun, Huhugasan natin yung sugat mo..

Lalong umiyak si Gaille nun.
Ayoko masakit yun eh!
Hindi na.. hindi na pala natin huhugasan. Alcohol na lang..
para
Hindi pa niya tapos yung sasabihin niya, lalong lumakas yung
pag-iyak ni Gaille.
Hindi na! HIndi na natin gagalawin yung sugat mo. Ganyan na
lang! tapos kinapa-kapa niya yung pockets niya, Wala pa
naman akong dalang panyo ngayon.
Naupo siya nun sa harap ni Gaille. Binuhat pa nga niya para iupo
doon sa kandungan niya.
Hey huwag ka namang umiyak ano eh hindi niya talaga alam
yung gagawin niya, Ano bang gusto mo???
Lumapit na ako nun dahil parang hindi na talaga alam ni Terrence
yung gagawin niya. Nanguha ako ng candy doon sa basket.
Tapos umupo ako doon sa inuupuan nila nina Terrence. Umiiyak
pa rin si Gaille nun.
Gaille, lollipop gusto mo?

Ito oh may maganda ako na stick.

Tinignan ko lang si Terrence. Wala talagang alam sa bata to.
Huminto na si Gaille sa pag-iyak. Haay salamat. Humihikbi-hikbi
na lang din siya.
Then ngumiti siya nun. Sunod na lang na alam ko
Kinuha niya yung stick ni Terrence.
11
Natawa lang ako nun. Alam kong alam naman niya na lollipop
ang tawag dun, pero siguro gusto lang niya mag-sound na parang
bata yung dating.
Maybe Terrence can be mean and snob sometimes, but hes
nice by heart.
Nung hapon eh naupo lang kami doon. Dumating din yung
delivery niya. Fried chicken lang pala galing sa KFC. Syempre
yung mga bata nakita yung order niya, lahat tuloy naupo sa tabi
niya. Kaya ang trabaho ni Terrence nung kumakain eh himayin
yung chicken para sa kanila. Merong isa ayaw daw nung crust,
yung isa gusto lang yung crust, at yung isa naman eh gusto niya
pero kailangan takpan mo pa yung ilong niya. Siguro nga may
point din si Terrence kung bakit hindi siya tumatagal sa mga bata.

Then after nun, gusto yata ng mga bata na tumakbo ng tumakbo

pero hindi namin pinayagan dahil kakakain lang din nila. Sabi
namin maglaro na lang sila ng puzzle. Sumunod naman sila. Yung
iba nakatulog naman na.
Then out of nowhere, lumapit sa akin si Terrence at pinupunasan
niya yung kamay niya ng napkin. Tinignan ko lang siya.
Saan ba pwedeng linisin itong.. tinignan niya yung paa niya,
Pantalon ko. Marumi na kasi eh.
Panay mantsa na ng candy, ng ketchup, ng lints ng kung anu-ano
yung pantalon ni Terrence. Kaya siguro gusto rin niyang hugasan
man lang. Ayaw naman niyang umuwi ng ganung yung itsura niya.
Kung sabagay ako rin naman.
Sa totoo lang, may dala-dala akong bag. Lagi akong may dalang
extra na damit. Kaya in case man na madumihan ako, hindi ko
na kailangan pang problemahin.
May laundry room dito doon lang sa bandang likod tinuro
ko naman yung likuran namin, Kung gusto mo ako na lang
maglalaba niyan. Madali lang naman.
Uhmm.. uhh.. nah.. ako na lang. Kaya ko naman siguro.
parang nahihiya na yung itsura niya nun.
Lumabas siya doon sa pintuan para tignan kung saan yung

Lumabas siya doon sa pintuan para tignan kung saan yung

sinasabi ko. Then ayun, napansin na yata niya kung saan
pwedeng labhan yung pantalon niya. Lumapit siya uli sa akin
tapos tinanong niya kung may towel daw ba na pwedeng i-wrap
sa kanya kung saka-sakaling lalabahan na niya yung damit niya.
Hindi ko naiwasan, pero natawa ako. Sinabi ko meron doon sa
may taas na mga puting towels.
Mukhang nainis yata siya sa akin eh. Kasi ako naman eh
tinatawanan ko pa kasi siya.
Ano namang nakakatawa?
Wala lang.. hindi ko talaga mapigilan yung sarili ko nun,
Marunong ka bang maglaba?
Why do you care?
Hindi ko talaga maintindihan kung saan siya nagmana. Mabait
naman si Tita Jayne at Tito Kevin. Hindi kaya ampon si
Terrence? Oh baka may genetic something sila na nag-skip ng
generation kaya sa kanya napasa yung pagkasungit?
Anyway, nagsismula nang tumakbo uli yung mga bata. Kaya
ayun, hinila siya ni Oli at ni Betty para daw kasali siya sa tayatayaan. Syempre mabagal tumakbo yung mga bata, kaya si
Terrence kunwari binabagalan lang din niya yung takbo niya.
Hindi naman nagtagal, hinila naman nila ako. Sumali rin daw ako

Hindi naman nagtagal, hinila naman nila ako. Sumali rin daw ako
sa laro nila. Kaya lang that time, hindi na taya-tayaan. Tagutaguan naman daw.
Una syempreng taya eh si Terrence. Kasi siya na ang
pinakamatanda, siya pa ang lalaki. Eh di lahat kunwari eh
tatakbo na kung saan magtatago. Ang worst part kapag ang
kalaro mo nga eh mga 4 years old, 5 years old.. no older than 7,
larong bata talaga ang mangyayari. Si Gaille nga na may sugat
nagtago doon sa isang maliit na bato. Tinago niya yung mukha
niya. Pero kitang-kita naman yung katawan niya. Siguro ganun
ka nga nung bata, kapag hindi mo nakikita yung taong nasa tagutaguan, feeling mo hindi ka rin nila nakikita. Then yung iba
nagtago lang doon sa likod nung pintuan, at kung saan-saan na
kita lang din naman sila. Pati sa ilalim ng table. Bibigyan ko na
sana ng credit, kaso wala namang tablecloth.
Nakita kong nahanap ni Terrence yung iba. Eto pa ang isa sa
hindi ko maintindihan sa larong tagu-taguan. Kapag nahanap ka,
kailangan pupunta ka pa doon sa original position nung IT para
lang sabihin mo yung salitang SAVE.
Ako siguro ang pinakamatagal sa nahanap ni Terrence. Ako kasi
yung huli eh. Nagtago ako doon sa likod nung room. Hindi
naman malayo yun, pero syempre yun lang ang decent na taguan.
Nahanap ako ni Terrence dun, tapos siyempre nag-unahan kami
doon sa main spot pero naunahan niya ako mag-save. Kaya
ayun, taya na ako next time.

Ganun pa rin nung second time. Kitang-kita mo pa rin yung mga

bata. Naisip ko na nga na si Terrence lang ang pinakamahirap
hanapin dito. Si Oli wala man lang yatang effort. Nung tapos na
kasi akong magbilang nakita ko na nakatayo pa rin siya doon sa
tabi ko, tapos tinakpan lang niya yung mata niya.
Haay, pakiramdam ko nun mamamatay ako sa kakatawa.
Inipon ko sila lahat. Lahat nag-save doon sa main spot pero si
Terrence talaga ang hindi ko mahanap. Sinubukan ko doon sa
pinagtaguan ko, pero wala talaga. Binalikan ko na lahat nung
pinagtaguan kanina, pero wala pa rin talaga.
Siguro 15 minutes na, hindi ko pa rin siya mahanap. Napagod na
ako nun sa kakatakbo.
Terrence.. give-up na ko! hindi ko na talaga kaya nun. Wala
pa ring lumabas, Hooyy! Terrence ano ba! Panalo ka na! Taya
na ako uli!
Wala pa rin akong nakitang movement nun. Finally, narinig kong
parang may bumagsak sa likuran ko, kaya paglingon ko, biglang
may tinamaan yung ilong ko.
Whoa bigla siyang parang nag-matrix effect na exbihition
pabaliktad, parang bending na ewan kasi humawak siya sa sahig,
Huwag ka ngang ganyan kalapit sa akin.

Saka ko lang na-realize kung bakit niya ginawa yun. Kasi siya
pala yung tinamaan ng ilong ko. Sa may chin niya. Ang awkward
nga eh. Kaya pala siya nag-bend bigla-bigla.
Tumayo rin naman siya nung nakaatras na ako. Taops napansin
ko, namumula na yung mukha niya.
Pagod na ko. sabi niya tapos nakatingin lang siya sa akin ng
seryoso.
Ako rin eh. Taya na naman ako.
Nahanap mo ko tapos ikaw pa rin ang taya? Di ba dapat
tatakbo pa doon tinuro niya yung spot.
Pero sabi ko give-up na ako.
Di naman ako nag-surrender. Na out of balance ako doon
hinihingal na siya nun tapos tumingin ako sa taas kung saan siya
nagtago. Sa taas pala ng puno, Pano ba yan, ira-race kita
doon.
Pansin ko na hinihingal na siya nun. Namumula pa yung mukha
niya. Napaka-unusual nga eh.
Ok ka lang?
Yeah. hinihingal pa rin siya.

Yeah. hinihingal pa rin siya.

Then bigla na lang siyang tumakbo, kaya ako eh nagulat at
nakitakbo na rin. Nag-unahan kami doon sa main spot namin.
Yung mga bata nga nagchi-cheer pa nga kung sinong mauuna.
Si Terrence ang nauuna nun dahil mabilis siyang tumakbo. But in
no time, nahabol ko rin siya at naunahan ko rin naman. Tapos
nauna akong nag-save kaya nagtatatalon-talon ako dahil nauna
ako.
Ikaw na ang taya Terrence! Yehey! Nauna ako!
In circles kasi yung pagtalon ko nun. Kaya nung pagkaikot ko,
nakita kong nakaluhod na si Terrence, at hawak niya yung
didbdib niya.
I swear, nag-panic siguro ako. Kaya ayun, tumakbo ako kaagad
sa direction niya. Saka ko lang nakita na medyo bluish na yung
mukha niya. Hindi na red. Ang lalim na ng paghinga niya.
Terrence! Hoy! Ok ka lang??? hinawakan ko siya sa balikat
niya.
Napaka-ewan talaga ng tanong na yun. Obvious ba na hindi siya
ok?
Hindi man lang siya tumingin sa akin. Basta nakaluhod lang siya
doon, hawak yung dibdib niya at nakatingin sa damo. Parang

gusto ko siyang ishake ng ishake in case na wala na siya sa sarili

niya.
Tuhuh---Tubig. Bigyan mooh ko ng tubig.
Wala na nga siguro ako sa sarili ko nun. Kasi dinala ko sa kanya
yung buong pitcher eh. Wala man lang baso. Kaya uminom siya
doon. Then bigla-bigla na lang siyang humiga doon sa damo.
Mukhang umo-ok na yung itsura niya pero hinihingal pa rin siya.
Tinignan niya ako. Shock pa rin siguro ako nun eh.
Ok na ko. Lagi naman akong ganito. Asthma. Kakatakbo ko
kasi. then ngumiti siya sa akin nun para siguro hindi na ako
kabahan.
Sino ba namang hindi kakabahan kung yung kasama mo medyo
blue na yung kulay ng mukha???
I swear, thats the last time Ill ask him to run.
Matapos nung asthma attack niya, medyo tahimik na siya nun.
Hindi ko kasi alam kung paano, pero baka may aftermath pa sa
dibdib mo yun or something. Wala naman kasi sa family ko ang
may asthma.
Sinundo na isa-isa yung mga bata kaya ang naiwan na lang doon
eh ako at si Terrence. Si Oli nandun pa rin pero dahil laging late

eh ako at si Terrence. Si Oli nandun pa rin pero dahil laging late

naman yung parents nun na sunduin siya. Si Terrence hindi niya
alam paandarin yung washing machine, kaya kinailangan ko pa
siyang turuan nun.
Kahit alam kong ayaw niya, napilitan din siya. Nakita ko
namumula na naman yung mukha niya, kaya nag-panic na naman
ako. Tinanong ko siya kung nahihirapan na naman ba siyang
huminga or what, then saka ko lang narealize na namumula siya
hindi dahil sa nahihirapan siyang huminga, kung hindi dahil
nandun ako sa laundry room at naka-boxers lang siya.
Tumalikod nga ako. Actually hindi ko naman napansin. Pinaalala
lang niya kaya ako nahiya. Kaya sinabi ko lang yung instructions
habang nakatalikod ako. Then yun, umalis na ako ng hindi ko
man lang siya tinitignan.
Nakauwi naman ako ng maayos. This time, hinatid ako ni
Terrence. Usapan daw kasi nila ni Tjay na ihahatid daw niya ako
everytime na may community service siya. Ewan ko kung anong
pangkukulam ang ginawa ni Tjay sa kapatid niya at napasunod
niya ng ganun. Tinanong ko nga kung gusto niya pumasok sa
loob, pero sinabi niya hindi na daw at uuwi na siya dahil pagod
na rin siya. Tapos naisip-isip ko na mabuti na lang pala at hindi
pumasok si Terrence dahil makikita niya yung nanay ko na nasa
lababo at kumakain ng apples. Binabalatan nga niya yung
kinakain niyang apples eh. Kaibahan lang, yung balat ang
kinakain niya. Ako pa yung kumain nung binalatan niya. Oh God.

kinakain niya. Ako pa yung kumain nung binalatan niya. Oh God.

Pagkatapos kong maligo at makapagbihis, tinawagan ko si Tjay
at sinabi ko yung nangyaring asthma attack kay Terrence.
Natakot nga ako kasi blue na yung itsura niya..
Nagkaroon siya ng asthma attack? narinig kong nagulat din si
Tjay.
Yeah.
Bakit? Ano bang ginawa niya?
Tumakbo ng tumakbo. Napagod siguro. totoo naman yung
sinabi ko. Mas marami pa nga siyang tinakbo sa akin.
Bobo talaga yung Kuya ko. Ilang beses na siyang sinabihan na
huwag papagurin yung sarili niya eh. Kapag nagkakaasthma
attack kasi yun usually dinadala na namin sa hospital kasi
talagang hindi na siya makahinga. Buti ngayon hindi naman
alam ko worried din yan si Tjay, kunwari pa, Sa susunod ha,
pigilan mo siya kapag gustong makipaglaro. Baka kasi next time,
ma-hospital na naman siya.
Yeah sure. I dont think gagawin naman niya uli eh.
Nung sumunod na linggo, besides sa problema namin yung
speech/debate thingy namin sa SocStud, nameet na namin ang

among lovable new teacher sa TLE. Lalaki siya. Usually kapag

third year ka at TLE ay isa sa classes mo, either youll do
something about electricity.. or something about Woodshop.
This year.. well do both.
I hate to admit it, pero wala akong talent sa agriculture side. Or
studs side. Pero kailangan kong itake yun, kahit gusto ko man o
hindi.
Uunahin daw namin ang woodshop. I dont mind at all kasi wala
pa akong tiyaga mag-isip sa voltage this and that.
Inisa-isa sa amin yung mga tools. Yung hammer, yung screw
driver.. yung saw.. whatever. Tapos tinanong nung teacher namin
kung ano daw ba yung ibat ibang klase ng saw.. tapos si Arwyn
naman ang nagtaas ng kamay niya.
Akalain mo yun, may alam pala ito sa mundo.
Ang ibat ibang klase ng saw jig-saw.. a-so la-so
Mr. Velasco wala akong panahon makipaglokohan..
Saka lang tumigil si Arwyn nun. Pero halata namin nung umikot si
Sir, natawa rin naman siya. Abnormal.
Nung breaktime namin ng hapon, lumabas ako at si Tjay. Hindi
pa kami nakakarating sa cafeteria, may lumapit sa amin na babae

pa kami nakakarating sa cafeteria, may lumapit sa amin na babae

na mas maliit sa amin ni Tjay. Medyo marami nga yata siyang
pimples eh.
Napaatras nga si Tjay ng kaunti nung makita niya yung girl eh.
Ulah! ngumiti naman siya pero parang hindi natural, Kumusta
na?
Okay naman. ngumiti din siya, Si Terrence nakita mo?
Hindi eh. Baka pakalat-kalat.
Ganun.. tumingin siya sa gilid niya, Pakisabi sa kanya, nagbake ako ng cake para sa kanya. Kasi alam mo na.. nakakahiya
kasi yung nakaraan.
Owww yun lang ba.. nag-tap si Tjay sa balikat nung Ulah,
Wala yun. Im sure nakalimutan na niya yun.
Bumulong sa akin si Tjay nung hindi nakatingin si Ulah..
Talagang kinalimutan na ni Kuya yun! then humarap siya kay
Ulah uli, So anong plano mo?
Wala lang. Gusto ko lang bumawi sa kanya.
Im sure makakabawi ka rin sa kanya.
Tingin mo nasaan siya?

Tingin mo nasaan siya?

Medyo malaki yung school namin kaya kapag sinabi mong 3rd
year, maraming building yun. At talagang hindi mo na alam kung
saan yung iba. It just so happens, na yung class ni Terrence ng
4th year, the same building sa amin, sa taas nga lang.
Ewan ko eh.. baka doon building sa dulo. Hanapin mo doon.
tinuro niya yung malayo.
Paalis na sana yung Ulah nun, tapos pinakilala niya ako. Kaya
ayun, umalis na siya ng diretso.
Saka lang umirap si Tjay. Ewan ko kung anong saga meron siya
doon sa girl na iyon, pero parang hindi maganda.
Sino yun? At bakit ganyan yang itsura mo?
Si Ulah. May crush yun kay Kuya since first year siya. irritated
na si Tjay nun. That time, saka ko lang napatunayan na kapatid
niya nga si Terrence.
I dont see the point. So?
Siya yung dapat date ni Kuya. Yung nagkachicken pox?
Pustahan pa tayo kaya lang niyaya ni Kuya yun kasi katulad natin
desperate na rin siya makahanap ng date. Kaya no choice siya
kaya si Ulah. Eh nakakaasar yun. Lagi ngang nagpupunta sa
bahay namin yun tapos hahanapin si Kuya. then tumingin siya sa

bahay namin yun tapos hahanapin si Kuya. then tumingin siya sa

likod niya, Last week nga gusto niya yatang sumama si Kuya sa
kanya, sabi ni Kuya sabihin ko daw may sakit siya ng SARS.
Natawa ako nun. Bakit naman SARS pa?
Ano bang problema sa kanya?
Hello? Shes the most annoying person in the world.
Magkakasister-in-law na lang din ako yung ayos na.
Grabe naman itong si Tjay. Mag-16 pa lang ang Kuya niya at
ngayon iniisip na niya yung mapapangasawa?
Nung malapit na kami sa cafeteria, nandun na si Terrence
kasama si Arwyn. Then lumapit kami ni Tjay sa kanya dahil
ibabalita niya yata yung tungkol kay Ulah.
Hoy, niligtas lang naman kita. Kung ayaw mo magka-AIDS ng
de-oras, umalis ka dito sa cafeteria.
Huh?
Si Ulah. Hinahanap ka. Ewan ko dun. May cake daw yata ni
binake para sa iyo.
Tumayo si Terrence nun sa inuupuan niya tapos tinapon niya
yung pinagkainan niya.
Anong sinabi mo?!?

Anong sinabi mo?!?

Sabi ko doon ka sa kabilang building. Tiyak ko hinahanap ka
nun. Paano kung masalubong ko na naman at hanapin ka sa
akin?
Bahala ka na. Magsinungaling ka. Sabihin mo may German
measles ako, may amnesia kaya hindi ko na siya kilala.. then
nataranta siya, Basta mag-imbento ka na lang.
Naman Kuya! Tinuturuan mo akong magsinungaling eh yung
katabi ko eh.. tumingin sa akin si Tjay ng nakakaloko, Amen!
Then tell her a real thing. sabi ni Terrence.
Ano naman?
Na.. na girlfriend ko tong si Bible girl.
Parehas kaming nanahimik ni Tjay nun. Ako siguro nanigas na sa
pagkakatayo ko. Ni-wala ngang naglakas loob all my life na
tawagin akong girlfriend eh.
Napansin siguro ni Terrence na state of shock kami ni Tjay.
Tumingala lang siya sa amin as if alien kaming dalawa.
Ano?!? sumubo siya ng mashed potato nun.
Girlfriend?

Wala ka talagang alam sa mundo. Syempre, half-lie. Girlfriend

lang sasabihin mo, iisipin niya na mag-syota kami. Pero parang
hindi rin tayo nagsinungaling, kasi girlfriend, meaning kaibigang
babae. Alam mo naman yun si Ulah, ibang klase tumakbo ang
isip nun kaya baka magsawa na rin. then tumingin siya sa akin
nun,Hindi naman siguro against sa faith mo yun ha.. Bible girl?
Parang nawala yung dila ko nun. Tinapik lang ako ni Tjay ng
malakas nun sa likod ko kaya naisipan kong magsalita eh.
Oh sure. Okay lang naman tumulong. if you put it that way.
Great. Ngayon umupo ka dito.. tinapik niya yung upuan sa tabi
niya, Baka dumating pa si Ulah..
Tumingin sa akin si Tjay nun, tapos naupo din siya across namin
ni Terrence.
Hoy hoy kayong dalawa ah..
Huwag niyong totohanin to!
12
Hindi naman nagpakita si Ulah, thank God. Pero ayun, doon
kami kumain ni Tjay sa table nila Terrence at grupo nila Arwyn.
Hindi kasi kami umalis hanggang sa matapos yung breaktime
dahil ayaw daw ni Terrence na magtake ng chances.

dahil ayaw daw ni Terrence na magtake ng chances.

Nagtinginan yung iba sa amin, pero hindi naman lahat. Unangunang reason siguro eh dahil hindi sila sanay na doon kami
kumain dahil iba yung table namin sa table nila. Pangalawa, sikat
si Arwyn dahil Captain siya ng basketball team kahit saksakan
naman ng yabang. Pangatlo eh 4th year na sina Terrence at yung
mga classmate niya. Usually sa school, magkakasama madalas
eh yung mga magkakaklase. Which is, pare-parehas ng year.
Anyway, dahil two weeks lang ang practice time at Socstud lang
ang period namin na pwedeng mag-sample ng debate, super
duper rush na kami. Nakakahiya naman na magmessed up ka sa
buong 3rd year at 4th year population ng school mo.
One time nga dahil naisipan namin ni Tjay na magpractice ng
sabay afterschool sa bahay dahil nga sa upcoming week na yung
debate. Nakaupo kai nun sa carpet nila at nasa magkabilang
direksiyon kami ng coffee table nila. Nagdedebtae kami kung
dapat bang tanggapin ang same sex marriage. Dahil nga may
religious concern ako, doon ako sa against at si Tjay naman
kunwari eh sa pro.
Nag-iisip na naman kami ng bagong topic ng pagtatalunan namin
nung lumabas si Terrence sa kwarto niya at may hawak na can
ng soda. Nag-lean siya doon sa may hagdan nila at nakatingin
siya sa amin.
O sige, debate naman tayo tungkol sa abortion. Kung dapat

O sige, debate naman tayo tungkol sa abortion. Kung dapat

gawin na legal.
Against ako, pro ka.
Teka, against din naman ako. Ikaw na lang mag-pretend na pro
ngayon.
O sige na nga, game na.
Magsisimula na sana kami nun kaya lang biglang tumawa ng
malakas si Terrence kaya napatingin kami sa kanya ng de-oras.
Hindi ko alam kung anong nakakatawa. Tinignan ko si Tjay,
wala naman siyang dumi sa mukha. Tingin ko naman wala akong
dumi sa mukha dahil kung meron sinabi na sana sa akin ni Tjay.
Pero bakit naman tumatawa itong si Terrence?
Kuya may nakakatawa ba? tanong ni Tjay nung napansin na
niya yung Kuya niya.
Wala-wala sige carry on.
Halata mong pinipigilan niyang tumawa. Namumula na yung
mukha niya. Last time na namula yun, dahil nagsisimula na siyang
hindi makahinga hanggang sa naging blue na. Tapos ngayon eh
namumula yung mukha niya, dahil sa kakatawa.
Huminto ako sa pagsasalita nun. Nasa middle na ako ng
sentence ko na kailangan ng abortion dahil paano yung mga na-

sentence ko na kailangan ng abortion dahil paano yung mga narape, kaya lang tumatwa pa rin si Terrence.
Uhmm.. hindi na ko makapag-concentrate. sabi ko kay Tjay.
Itong si Tjay eh tumayo sa pagkakaupo niya at lumapit kay
Terrence. Halata mong naiinis na siya. Wala kasi kaming
matatapos kung nakatayo doon yung Kuya niya at tatawa ng
tatawa sa ginagawa namin. Baliw yata ito eh, wala namang
nakakatawa.
Kuya, kung wala kang magawang matino pumasok ka na lang
sa kwarto mo. Doon ka naman madalas at bakit lumabas ka yata
sa taguan mo ngayon? Kasama ba yan sa symptoms ng hika
mo?
Saka lang tumigil ng pagtawa si Terrence. Seryoso na siya nun.
Naasar na naman siya kay Tjay eh. Sa totoo lang, parang hindi
naman yata tama na inaasar niya yung kuya niya dahil may
asthma. Kung tutuusin, he cant help it kung meron siya nun di
ba?
Well, natatawa lang ako kung paano mag-debate. Same-sex
marriage? Abortion? Yeah.. sure. tapos humakbang siya sa
hagdan nun.
Eh bakit ano bang alam mo? Feeling mo naman superior ka at
alam mo lahat! Well sorry na lang Kuya.. you dont know a
thing!

thing!
Kaya lang naisip ko, senior na siya. Which means, alam na niya
kung paano yung debate. Kung anong ginagawa. Kasi naexperience na siya. That means, he knows something. So were
probably doing it wrong kaya siya tumatawa. Right?
Nung nakaakyat na siya, naisipan ko namang tawagin siya.
Terrence saglit lang! hindi naman malakas yung pagkakasigaw
ko, Pwede kang mag-stay.
Nakita ko na napanganga si Tjay sa tabi ko. Pero ayun, hindi ko
na lang pinansin.
Tama ba yung ginagawa namin? I mean, senior ka. Naexperience mo na kung paano yung debate. Pwede bang bigyan
mo kami ng samples? Kasi naisip ko, baka tanungin nila kami
kung dapat bang iimplement ang divorce
Hindi ko pa tapos yung sinasabi ko, sumingit na si Terrence.
Have you been---? tapos naghihintay siya ng sagot ko.
For one second, nalito ako. Pero nakuha ko rin kung ano yung
tinatanong niya.
Divorced? Hindi pa naman.
Umupo si Terrence sa hagdan nun. Hindi na siya tumatawa.

Umupo si Terrence sa hagdan nun. Hindi na siya tumatawa.

Seryoso siya, pero hindi yung seryoso na galit hindi katulad kay
Tjay kanina. Parang, you know, kalmado lang siya. Parang mas
Kuya pa ang dating niya ngayon kaysa kanina na tumatawa lang
siya.
Thats the point. Bakit ka makikipag-argue sa isang tao about
divorce when youre only in high school? Why would you argue
about same sex marriage? Why do you care so much? Member
ka ba ng third sex? Abortion? Thats just worldly matter.
Masyadong general. then nag-isip siya, Do you deal with that
right now?
Hindi naman. well, sana naman makakuha ako ng maayos na
sagot kaysa naman hindi naman.
Teka nililito mo ba kami? Kasi kung sinasabi mo na hindi kami
nagdi-deal sa mga babaeng namromroblema sa abortion, then
mali ka. Ang dami-dami na kaya ngayon. Common na nga sa
Pilipinas eh. sumingit naman si Tjay.
I know. Marami ngayon. Common na. Problema na. But here,
tell me, magbigay ka ng name ng kilala mo na namromroblema
ngayon sa pagpapaabort ng baby niya dahil na-rape siya?
Na-gag si Tjay. Wala yata siyang sinabi.
Tell me one of your gay friends whos planning to get married

with a dude next month.

Wala pa ring nasagot si Tjay. I think Im getting his point.
Kaya yung mga juniors, lagi silang namimislead. They always
practice, on the wrong stuff. wow, talaga bang binibigyan niya
kami ng lessons?
Pero sabi ng teacher namin, debate is something we should start
of kung gusto naming marinig yung opinion mo.. yung thoughts
mo..
Heres a thing: Kung yung mga grown-ups ngayon, government
officials, religious figures, and critics cant decide whether we
should have gay marriage here, what more can you do? The
argument will go on until they reach a compromise. Pero habang
di pa nangyayari yun, you should start with something you care
about. Something small, but you deal with everyday.
Tinaas ni Tjay yung kilay niya. Ewan ko kung bakit parang
irritated siya sa kuya niya.
Eh kung masyado kang matalino, kagaya naman ng ano?
Like.. if we actually learn alot by focusing on books, without
doing it manually. Science perhaps.
Sabay kaming sumagot ni Tjay nun. Kaya lang, magkaiba yung
sagot namin.

sagot namin.
No. tapos siya naman eh, Yes.
Or maybe kung worth it ba na magbayad sa PTA.. pero iba
naman nakikita natin
Yes. si Tjay nman eh, No.
Nagtinginan kami ni Tjay nun. Magkaiba yung sagot naming
dalawa. Eh samantalang, dalawang concerns pa lang yung
sample na sinabi ni Terrence.
Tumingin kami kay Terrence nun. Ngumiti siya sa amin. Totoong
ngiti.
Thats what I thought. tumayo na siya uli, Ngayon pwede na
kayo mag-practice.
Tapos nun, pumasok na siya sa kwarto niya.
It was a compleye dudd. Yung debate namin ni Tjay eh nagiging
totoo. Hindi kami galit sa isat isa, pero nagpapalitan talaga kami
ng opinion.
Well, isa sa pinakanaging-hot kami eh yung focusing in books,
not much on laboratory. Ang side ko kasi, bale-wala kung
natututo lang tayo sa books, pero hindi naman natin alam gawin.

Sabi naman ni Tjay, mas maayos na matuto ka sa librao dahil

kapag marami ka nang knowledge, saka mo yun iaapply. Saka
naman ako sasagot na sa real world eh panay hands-on, hindi
lang libro.
Nagpunta kami uli sa Day Care. This time parang hindi na
irritated at nahihiya si Terrence. Mukhang kahit papaano, alam
na niya yung ieexpect niya. Medyo naiinis pa rin siya sa mga
tanong ni Oli, pero parang wala na lang. Hindi na siya nakilaro ng
habulan, kasi alam mo na yung ieexpect mo. Pero nung binuhat
nga niya yung isang bata at nakailang balik siya dahil nagra-race
kami, napagod siya ng kaunti at sabi niya hindi daw siya
makahinga. Nagpanhinga lang siya, pero okay na.
Dumating na rin yung susunod na linggo. Sabi sa amin sometime
between Wednesday to Friday gagawin yung debate. Basta
surprise na lang daw. Sasabihin na lang daw amin. Lahat nga
yata kinakabahan.
Then yung ibang classmate namin eh narinig namin na nagpapractice din ng debate. I heard Arwyn talking about birth
control. Ewan ko kung parang nagiging Terrence ako, pero
natatawa rin ako nun. Hindi ko mapigilan. Its pretty stupid
really, na nagsasalita ka as if youre a parent, then hindi naman
pala. Whate the point taking a side, when you dont even know
what its like?
Well, Terrence is so smart after all.

Well, Terrence is so smart after all.

Nung umagang-umaga, may isang 4th year na humarang sa akin
sa hallway. On the way na ako nun para sa English Club dahil
sinabi na may meeting daw. President ako ng Club na iyon, kaya
kailangan kong pumunta. Nagkatao naman na yung English Lab
eh sa taas ng building, kaya maraming 4th year na nagkalat doon.
Ang kalat nga sa hallway nila eh.
Miss.. Miss.. sabi nung lalaki na humarang sa akin.
Sinusubukan kong umalis doon, pero hinaharangan niya pa rin
ako.
May meeting kasi ako eh, pwede mamaya na lang?
Sandali lang ito. Nagco-conduct kasi kami ng survey sa mga
students. Kailangan lang namin yung name mo, saka year mo.
Then well ask you a couple of questions, then were done.
Siguro naman hindi naman masama. Survey lang naman pala.
Sige na nga shoot.
Okay lang naman siguro na ma-late ako sa meeting. Isa pa, for a
cause din naman ito. Kapag walang nagco-conduct ng survey sa
mundo, aba walang mangyayari sa atin.
Okay. Lets start. kinuha niya yung papel niya na nandun sa

bulsa niya, Okay anong pangalan mo?

Shaylie Jimenez. Third year.
Sinulat naman niya yun. Tapos tumingin siya sa akin tapos
ngumiti rin naman.
First question, kung bibigyan kita ng chance to play baseball
with me, would you do base 3?
Napakunot noo ako nun. Hindi ko yata naintindihan. I dont
know anything about baseball, hindi ko alam kung may guards
ba bawat bases.
Would I do what?
May tumawa doon sa gilid. Nakita ko na may isa pang lalaki na
nakaupo doon sa gilid ng room nila. Tumingin yung lalaki na naginterview sa akin, tapos ngumisi lang.
Second question na lang. nag-flip siya ng page, Would you be
happy if I give you a chastity belt?
A what-belt?
You know, medyo out of trend na siya. Pero magiging masaya
ka ba kung bibigyan kita? Kasi yung ibang girls medyo
diappointed kung out of trend na ang gift nila.

Tumawa na naman yung isa. Then ngumiti na naman yung 4th

year na nagiinterview sa akin. Wala pa akong nasasagot. I felt so
stupid. Baka iniisip nila na wala palang kwenta na tanungin ito
dahil hindi ako nakakatulong sa survey nila.
Hindi niya hinintay yung sagot ko, tapos naghanap siya uli ng
tanong na sa tingin niya siguro eh masasagot ko. Sana naman
alam ko na.
Gumamit ka na ba ng chocolate syrup?
Para saan?
Tawa ng tawa yung isa. Namamatay na sa kakatawa. Siguro
iniisip niya ang ewan-ewan ko naman kung ganun.
Hey hold on, Shaylie Jimenez! Naalala kita! Ikaw yung isa sa
church choir! nag light-up yung mukha nung 4th year na dude,
May right question para sa iyo. Tamang-tama
Tapos hanap siya ng hanap doon sa papel niya. Until finally,
nahanap na niya yata.
Since youre active in church, you know the missionaries right?
So.. alam mo ba gawin yung missionary
Naramdaman ko na lang na may umakbay sa akin. More like a
friendly thing. Tapos tinignan ko, si Terrence lang pala.

Spare her. Shes with me.

Ooh. okay Terrence.
Aalis na sana yung dude, kaya lang tinignan ni Terrence yung
papel, bago umalis ng tuluyan yung dalawa. Umiinom siya ng
kung ano nun. Tapos seryoso niyang tinitignan yung papel na
may pangalan ko. Wala naman akong nasagot eh. Nakakahiya.
Nung wala na yung lalaki, saka lang siya humarap sa akin.
Saan ka nga pala pupunta?
Pero wala akong pakialam doon. Ano bang klaseng survey yun?
Lunatic ba yung 4th year na yun? Oh ako lang? Kasi wala
akong alam sa mga tintanong niya.
Huwag mong pansinin yun. Siya ang lunatic.
Pero hindi ako mapakali. Nakakahiya talaga. Sana kahit isa man
lang may nasagot ako.
Hindi man lang ako nakasagot. Hindi tuloy ako nakatulong sa
survey. yumuko ako nun.
Ngumiti lang si Terrence.

Actually, hindi yun survey. More like a prank. seryoso na siya.

Anong ibig mong sabihin?
Lahat ng tanong dun, its trying to prove if youre still a virgin.
Na-shock ako nun. Kaya hindi ko mapigilan nung sinabi kong
ANO?!? tinakpan niya yung bibig ko pero inalis niya rin.
Yeah. Ano bang tinanong sa iyo?
Mali ka naman yata eh. Tinanong niya ako tungkol sa baseball.
Eh wala naman akong alam sa sports..
Which one? Base 1, 2, 3 or home run?
Nalilito pa ako nun pero sinagot ko naman siya.
Base 3.
Tinatanong niya kung may dude na humawak na sa chest mo.
Ganun? Thats so gross.. sa totoo lang, nakakadiri talaga.
Ano pa tinanong niya?
Something na may kinalaman sa belt.
Chastity? tinanong niya ako casually lang.

Chastity? tinanong niya ako casually lang.

Yeah, yun yata.
Tinanong ka niya kung magiging happy ka doon? natawa si
Terrence, Yun yung metal na binibigay sa mga babae noong
unang panahon. To strap around their privates para hindi sila
makapagtwo time sa asawa nila.
Parang ang dami kong natutuklasan ngayon ah. Hindi ko yata
alam yun?
Siguro naman yung chocolate syrup walang kinalaman dito?
Nilalagay yun sa body mo then theyll lick it off. Usually they
ask for whipped cream.
Tinakpan ko na yung tenga ko nun. Kung anu-ano na pala yung
tinanong sa akin kanina!
As for the missionaries na sinasabi kanina, he was about to ask
kung alam mo ba yung standard position when making love.
Kadiri naman sila!! talagang sinigaw ko iyon.
Ngayon alam ko na bakit tumatawa yung lalaki kanina. Kasi
kung anu-ano na pala yung tinatanong nung lalaki na iyon! Bwisit
na iyon! Dapat i-report yun eh!
Hes in gangs kaya ganun. Hindi lahat ng 4th year ganun. sabi

Hes in gangs kaya ganun. Hindi lahat ng 4th year ganun. sabi
niya sa akin. Good thing hindi mo alam yung mga bagay na
yun..
Nag-tap siya sa balikat ko.
Means, youre on the plus side. My plus side anyway.
13
Tinanong ko si Terrence anong plus side na tinutukoy niya.
Tapos sabi niya, plus side daw, meaning, nasa good side daw
niya ako. Ayaw daw naman niya kasi na mag-hang out yung
kapatid niya sa kung sinu-sinong mga babae lang daw. Akalain
mo yun, concern din pala kay Tjay?
Nagpunta na ako sa meeting ng English Club. Meeting namin eh
tungkol doon sa pinaplano nilang school play. Dahil ako eh
president ng club, isa ako sa mga mag-judge sa auditions. Hindi
na rin ako sasali sa play, isa na lang ako sa gagawa ng props at
assistant director ako. Hindi ko pa alam kung original piece ang
gagawin namin, o baka kukuha na naman kami ng well-known
play sa libro.
Nag-test kami sa chemistry. I swear, hindi ako magaling sa
chemistry kahit anong pakikinig ang gawin ko. Nung una eh
madali pa dahil panay definitions lang ang gagawin at magsasaulo
ka lang. Nakaka-perfect score pa ako nun eh. Tapos nung

sinimulan na namin yung mga valence electron at shell na yan,

ayun na, wala na akong alam. Sunud-sunod kasi yung score ko
na 100, tapos yung huli eh 78. Quiz naman yun, hindi pa naman
major grade.
Napatingin nga si Arwyn sa papel ko eh.
Anong nangyari Jimenez? tinanong niya ako dahil hindi siya
sanay na nakikita na mababa ang quiz scores ko.
Nagyabang pa nga siya eh. Sabi niya siya nga daw na wala sa
top 10, naka-75 sa quiz. Ano ba yun?!?
Si Tjay naka-100. Sabi ko nga sa inyo top 1 namin yan at
magiging valedictorian namin balang araw. Pero sa ngayon,
kailangan ko talaga ng tulong ni Tjay sa chemistry. Si Arwyn pa
man din ang kapartner ko sa lab, at hindi ang pagbagsak naming
dalawa ang solusyon sa problema ko.
Then isang araw, na-corner na ako ni Mr. Yabang. Sabi niya
manood daw ako ng practice nila. Ewan ko ba kung bakit big
deal na manood ako ng practice. Ano bang makikita ko sa gym?
Yun pawis niya? Wow great.
Ewan ko kung bakit maraming gustong manood ng practice nila.
Kasi pagdating ko doon, hindi man puno yung bleachers, ang
daming tao. Then nakita ko yung mga players na naglalaro na
dun sa gitna at pawis na pawis sila. Afterschool na ngayon, kaya

wala nang klase.

Si Tjay eh ginagawa yung lab niya sa chemistry. Sabi niya mabuti
na raw na matapos niya ng maaga, kaysa naman late na. Sabi ko
sa kanya na ininvite ako ni Arwyn na manood, kaya hindi na
kami magsasabay umuwi. Nauna na siya sa kanila.
Pagpasok na pagpasok ko doon eh feeling ko out of place na
ako. Then nung lumalakad ako sa harapan para maghanap ng
upuan, may narinig akong mga nagcha-chant.
Lasing ako
Lasing ako
Ito ang paborito ko. then pansin ko panay lalaki yung
kumakanta.
Dumadaan, dumadaan
Sa aking harapan
Babaeng kay ganda ng katawan.
Hindi ko naman pinansin. Alam ko naman kapag nasa gym ka,
maraming ingay kang maririnig. Sa mga cheerers pa lang immune
na ako eh. Usually kasi nagpa-practice sila sa kabilang room
kung saan may meeting yung English Club. Sa sobrang hirap ng
school, wala na yata silang pwesto kung saan dapat mag-

school, wala na yata silang pwesto kung saan dapat magpractice.

Then tuluy-tuloy pa rin yung mga lalaki sa pagakanta.
Ako man ay iyong lasingin
Ikaw pa rin ang aking gugustuhin
Ang aking paborito ay.. V-I-R.... GIN.
This time, naasar na talaga ako kaya tumingin ako doon sa mga
kumakanta. Then napansin ko na isa doon sa mga kumakanta eh
yung 4th year na nagtanong sa akin sa survey, at yung tumatawa.
Then may kasama pa silang apat na lalaki na hindi ko kilala.
Kumakanta sila ng kumakanta nung dumadaan ako.
Magsusungit na sana ako kaya lang may humawak sa braso ko.
Jimenez! Dumating ka!! then paglingon ko si Arwyn eh medyo
pawis na, tapos naka-jersey siya.
Aaminin ko, kahit na mayabang yang si Arwyn, cute din naman
siya. Katulad ngayon, naka-jersey siya. Alam kong typical, pero
ayos pa rin yung dating.
Mabuti nga dumating siya eh, dahil kung hindi baka nagtatataray
na ako doon sa mga lalaki. Wala kasing mga modo.
Iniupo ako ni Arwyn doon sa may gilid. Mag-isa nga lang ako

Iniupo ako ni Arwyn doon sa may gilid. Mag-isa nga lang ako
doon dahil wala akong kakilala. I mean meron din, pero hindi ko
naman sila ka-close. Just my luck, nandun pa ako. Kung hindi
lang talaga ako nahihiya kay Velasco na nakailang invite na sa
akin, wala naman talaga akong balak manood. Inaantok-antok
na nga ako dahil panay takbuhan lang naman at shoot ang
nangyayari nung narinig ko na lang na..
Whoa kakatakot!
Napalingon ako kung sino yun. Nakita ko na nasa baba ng
bleachers si Terrence tapos hawak niya yung hoodie niya na
jacket at tinatakip niya yata sa mukha niya. At least yun sa
paningin ko.
Then nakita ko nasa harap niya si Ulah. Nag flying kiss sa kanya.
Hindi kaya yun yung dahilan at tinakpan niya?
Actually Ulah busy ako eh.. binaba na niya yung
pinanghaharang niyang hoodie sa mukha niya dahil tumigil na si
Ulah sa pag flying kiss niya, Alam mo yun, sa scholarships and
such. Kasi senior na ako eh. Saka na lang.
Sige naman na Terrence! tapos lumapit sa kanya si Ulah tapos
humawak sa braso ni Terrence. Inimbitahan mo ako sa date di
ba?
Si Terrence naman inalis kaagad na parang nandidiri na hindi mo

maintindihan.
May.. uhh.. sakit kasi ako nun. Wala ako sa sarili ko. Parang
kung anu-anong pumapasok sa isip ko..
Eh bakit ba parang iniiwasan mo ko? nagpapaawa na siya nun.
Hindi naman sa ganun yun nga, marami akong ginagawa.
Parang naiirita na naman siya. Then pagkalingon niya doon sa
side ko, nakita niya na nakaupo ako doon sa bleachers mag-isa
at nakakunut-noo na ako na pinapanood siya. Natawa na nga
ako nun eh, kasi nakakaawa siya na hindi mo maintindihan na
gustong umalis sa pagkakahawak ni Ulah.
Inalis niya uli yung kamay ni Ulah, tapos umakyat doon sa
bleachers.
Saka ano eh.. alam mo na sumunod naman si Ulah sa
kanya, Magalit siya. tinuro ako ni Terrence.
Tinignan ako ni Ulah. Then naalala niya ako. Kasi pinakilala na
nga kami ni Tjay sa isat isa.
Hindi ba ikaw yung bestfriend ni Tjay?
Tumango lang ako nun. Ewan ko ba kung bakit dinadamay pa
ako ni Terrence sa kalokohan niya. Hindi naman kasali doon.

Bakit ka naman magagalit kung malapit ako kay Terrence?

Tinignan ko si Terrence. Tingnan mo ito, magsasabi lang din ng
kung ano yung hindi ko pa alam.
Napansin niya siguro na hindi ako sumasagot, kaya siya na ang
sumagot para sa akin.
Sibib, si Shay kasi girlfriend ko.
Nanlaki yung mata ni Ulah sa akin. Ako naman nagulat pa rin
ako kahit na matagal ko nang alam yun. Then si Terrence, naupo
doon sa kanan ko. Sa pinakadulo para wala nang tumabi sa
kanya kung hindi ako lang.
Itong si Ulah, ayaw yatang malayo kay Terrence kaya naupo
siya doon sa kaliwa ko naman. Nakapagitna pa nila ako.
Ikaw pala girlfriend niya.. tinignan niya ako mula ulo hanggang
paa pero nakangiti naman siya, Anong pabango mo?
Uhmmm
Ako kasi bumibili ng pabango niya. Regalo ko sa kanya lagi.
sabi ni Terrence tapos bumulong siya sa akin,Pwede bang
paalisin mo yan?
Hindi ako makasagot nun dahil nga katabi ko si Ulah. Kung
sasagot man ako, kailangan ibulong ko pa. Panay nga ang tanong

sasagot man ako, kailangan ibulong ko pa. Panay nga ang tanong
ni Ulah eh, ano daw bang hobby ko, ano daw bang favorite
kong ganito at ganyan.
Ulahs nice. Hindi siya katulad nung ibang girls na kapag sinabi
ng guy na gusto nila yung isang girl eh girlfriend niya eh
nagtataray na. Shes really nice.. but shes also annoying. Kaya
siguro ayaw rin siyang sabihan ng masakit na salita ni Terrence
dahil mabait naman siya, nakakairita nga lang.
Panay ang tanong niya habang nanonood ako mag-shoot si
Velasco. Half listening na nga lang ako eh. Sagot na lang ako ng
sagot sa mga tanong niya kahit hinid ko na alam yung mga
pinagsasasagot ko.
Then itong si Terrence, finally siguro may peace of mind na siya,
nilabas niya yung sketch pad niya at nag-drawing. Tumingin ako
uli doon sa mga naglalaro ng basketball, then doon uli sa sketch
pad niya. Marunong pala siya mag-drawing?
Marunong ka? tinuro ko yung dina-drawing niya.
Obvious ba?
Tingnan mo ito, matapos mong tulungan nagsusungit pa. Half the
time na nandun ako nun, panay ang tingin ko doon sa sketch
niya. Ang galing nga niya eh. Hindi na ako nagtanong kasi baka
isagot niya lang sa akin eh, obvious ba charcoal?!?

Natapos din yung practice. Nagsitayuan na lahat at ako rin eh

tumayo na. Si Arwyn eh lumapit na kung gusto daw niyang ihatid
niya ako, hintayin ko lang daw siya at mag-shower siya. Sabi ko
naman, kailangan ko na umuwi at hindi na kailangan na ihatid pa
niya ako.
Itong si Ulah, nalaman niya yata na uuwi ako mag-isa, kaya
ayun, nag-offer na sasama daw siya sa bahay nila Terrence at
may itatanong daw siya na project kay Tjay. As far as I know,
gusto lang niyang makasabay umuwi si Terrence.
O sige pala una na ko ah..
Nakababa na ako nun sa bleachers pero sinundan ako ni
Terrence. Siguro iniisip niya na hindi talaga siya lalayuan nung
babaeng yun. Kaya ayun, nag-isip na naman ng palusot.
Actually, ihahatid ko si bib then parang nainis siya dahil lagi
siyang nagkakamali, Si Shay!! then napaatras ako eh,
Pupunta muna ako sa bahay nila.
Great! sabi naman ni Ulah at nakatodo ngiti na naman siya,
Okay lang ba na sumama ako sa bahay mo Shay? Hindi ko pa
kasi nakikita yung bahay mo eh. Okay lang ba?!?
Dahil hindi naman masama, pumayag na ako. Nakita ko na
hinawakan ni Terrence yung ulo niya, na para bang sumasakit na
hindi mo maintindihan.

hindi mo maintindihan.
Kaya ayun, napilitan si Terrence na ihatid ako kahit hindi naman
yun ang pakay niya. Palusot na nga lang, pumalpak siya. Wala
tuloy siyang magawa kung hindi ilakad kaming dalawa ni Ulah.
Malapit lang naman yung bahay, walking distance lang.
At all the time na naglalakad kami, hindi tumigil sa kakasalita si
Ulah. Kesyo bahay daw nila eh ganito, at bahay niya eh ganyan.
Actually hindi na ako nakinig. Parang naiintindihan ko na si
Terrence kung bakit gusto nga niyang iwasan yung girl. Grabe
eh. Walang tigil!!!
Dumating kami nun sa bahay, tapos sabi ni Ulah eh aalis na siya.
Nauna niyang sinabi yun, then si Terrence eh nakakita ng
pagkakataon eh sabi niya mag-stay daw siya. Nahihiya na yata si
Ulah na magsabi na mag-stay siya, kaya umalis na nung nahatid
niya ako sa gate.
Sumama si Terrence sa loob ng bahay. Magpapatagal lang daw
siya ng kaunti hanggang sa wala na si Ulah.
Grabe yung babae na yun! Naaasar na talaga ako! Kung hindi
lang babae yun baka nasaktan ko na yun!
Hoy OA ka.. babae pa rin yun. Hindi ka dapat ganyan
magsalita.
Shes getting into my nerves! That dweeb! sobrang asar na

Shes getting into my nerves! That dweeb! sobrang asar na

asar na talaga siya.
Then pagpasok na pagpasok namin sa bahay, sumigaw na ako
kay Mama na nandun na ako. Kasi baka nasa itaas yun. Si Papa
tiyak wala pa dahil may pasok nga siya.
Si Terrence ngayon lang nakapunta doon. Kaya medyo ilang pa
siya. Ang bagal nga niya pumasok eh. Naupo lang siya doon sa
couch namin, at nilabas na naman yung sketch pad niya.
Gutom ka ba? O baka nauuhaw ka?
Tubig na lang. pero hindi man lang siya tumingin sa akin.
Pumunta ako sa kusina nun para ikuha siya ng tubig. Kalalabas
ko pa lang ng baso eh narinig ko na nag-ring yung landline phone
namin. Then narinig ko si Terrence na nagtatanong kung dapat
daw ba niyang sagutin, kaya sinabi ko na sagutin na niya.
Nung pinapakinggan ko dahil nag-hello na siya, ito yung nasagap
ko
Bakit ako tinatanong mo kung sino? Ikaw nag tumawag.. sino
ka ba?
Then maya-maya lang, teka lang narinig ko na sinabi niya..
Si Terrence kaibigan niya. Bakit? Sino ka ba? Teka nga

tatawagin ko! talagang pabalang yung sagot niya.

Ganito ba to sumagot ng phone? Lumapit na ako dahil inaabot
na niya sa akin yung phone. Inabot ko rin yung tubig sa kanya.
Tinanong ko kung sino, then sabi ni Terrence ang bastos bastos
daw.
Kaibigan lang daw naman pala ako eh boyfriend mo daw siya!
Yung boyfriend ko??? Naman!
Hello?
Sino ba yung sumagot na yun na akala mo kung sino at walang
modo! Nakakaasar na ah!
Nilayo ko sa tenga ko yung phone. Kilala ko na kung sino ito.
Oh my God ikaw ba to?
Oo ako na Shay. Huwag nang mag-inarte
Na-miss ko na boses mo! Kailan ka pupunta dito?
Ikaw rin na-miss na kita. Pupunta na ako diyan. Surprise na
lang. May ibibigay nga pala ako sa iyo. Hintayin mo na lang..
favorite mo yun tiyak..

Ganun! Talaga! I love you Ran!

Then si Terrence, tumayo na. Uuwi na daw siya. Badtrip daw
kasi eh. Nawala daw concentration niya. Tapos tiyak naman
daw wala na si Ulah.
Saka ayokong marinig yung mga pagka-mushy niyong dalawa.
Masuka pa ko diyan sa boyfriend mo.
Tinakpan ko yung phone para hindi marinig yung sinasabi ko.
Tumingin ako kay Terrence nun..
Tangek! Sabi lang niya boyfriend ko siya kasi nainis din siya sa
iyo! Si Ran to.. tinuro k yung phone..
Pinsan ko.
14
Nung sinabi ko kay Terrence na pinsan ko lang talaga si Ran,
sinabi niya na uuwi na daw talaga siya. Mukhang wala lang
naman sa kanya. Actually ito nga yung sinabi niya nung palabas
na siya ng pintuan
Ano naman ngayon kung pinsan o boyfriend mo siya? Kahit nga
asawa mo pa o siamese twins kayo baka wala rin akong
pakialam eh.
Sasabihan ko sana nun si Ran na mag-hold dahil nga aalis na si

Sasabihan ko sana nun si Ran na mag-hold dahil nga aalis na si

Terrence, pero sabi ni Terrence eh huwag na akong mag-abala
kaya umalis na lang siya ng hindi ko man lang sinabayan. I dont
think he cared that much, so hinayaan ko na. Kinausap ko na
lang si Ran dahil ilang buwan na rin akong walang balita sa
kanya.
4th year high school na si Ran, katulad ni Terrence. Kapatid ng
Papa ko ang Mommy ni Ran kaya iba ang apelyido niya.
Mayaman nga si Ran kung titignan ko eh. Lagi lang niyang
sinasabi na hindi daw kahit halata naman. Retired US Army
reserve officer yata yung stepdad niya pero Filipino. Kaya ayun,
malaki ang pension. Yung real dad niya, may pamilya. Nung una
kasi, hindi alam ng Mommy niya na married pala yung tatay niya.
Kaya nung pinanganak siya, isinunod sa apelyido ng tatay niya.
Pero ngayon ayos naman na, married na ang Mommy niya at
tiyak naman masaya na sila sa stepdad niya. Hindi ko pa nga
lang nami-meet. Nung nagpunta kasi kami sa kanila nun, nasa
US pa yung stepdad niya. I know hes bald, kasi sa pictures.
Sabi niya tumawag lang daw siya kasi nga nabalitaan niya na
magkakaroon na daw ako ng kapatid. Kaya sinabi ko na yun
nga, meron na. Dumating naman si Mama, at sila na nag-usap.
Hindi ko na nakausap uli si Ran dahil umakyat na ako sa taas.
Nung dumating yung Wednesday, hindi na surprise nung sinabi
na mamaya na daw may assembly kami para sa junior debate.
Ewan ko ba, bumilis yung tibok ng puso ko eh. Hindi yung

debate mismo ang nagpakaba sa akin, kung hindi yung idea na

haharap ako sa maraming tao. Si Tjay nga parang wala lang, iba
yung pinagkakaabalahan eh.
Hoy Tjay, bakit parang busy ka yata?
Nag-iisip siya nun na hindi mo maintindihan. Seryoso, pero
parang hindi naman problemado. Tumingin lang siya sa akin
tapos nag-lean siya doon sa desk niya. Now thats Terrencelike. Minsan may mga actions kasi si Tjay na, kahit alam mong
lalaki yung kapatid niya, may resemblance pa rin.
Ano kayang magandang pa-birthday kay Kuya? tinanong niya
ako nun pero parang sinabi niya lang out loud.
Magbibirthday si Terrence?
Oo nga eh. Not til Friday. Nag-iisip lang ako ng regalo alam mo
yun? Usually kasi kapag birthday nun wala naman siyang plano..
aalis lang. Babalik gabi na.
Eh ayun naman pala eh, may tradition na siyang susundin.
natawa ako nun. Parang di ko kasi maimagine si Terrence na
nagce-celebrate ng birthday niya.
Hindi yun, gusto ko maiba naman. Kasi tuwing birthday ko,
kahit ganyan yang si Kuya, thoughtful naman yan. Kung hindi
ako iti-treat kung saan, bibigyan ako ng regalo. Samantalang ako

wala lang. tumingin siya sa akin, Tingin mo magpa-party ako sa

bahay? Iinvite ko yung mga classmates niya?
Tangek! Baka ikagalit ng Kuya mo yun! Isipin mo na lang, si
Terrence ang pinag-uusapan dito hindi si Arwyn. Kung si Arwyn
gusto ng attention, si Terrence ayaw.
Teka sa akin ba talaga galing yun? Parang mas kilala ko pa si
Terrence ngayon kaysa dati ah!
Nag-iisip na rin ako nun. Kung si Tjay nga na kapatid na ni
Terrence eh nahihirapan na mag-isip ng ireregalo, ako pa kayang
bestfriend lang ni Tjay? Sure thing mahirap nga mag-isip, kasi
napakamoody ng tao na yun. Hindi mo maintindihan. Minsan
masayahin naman, minsan parang ewan. Mas madalas lang yung
ewan.
Then finally, nakaisip yata si Tjay kasi muntik na akong tumaob
sa upuan ko.
Alam ko na! sumigaw siya tapos humawak siya sa kamay ko,
Bakit hindi na lang tayo magluto para sa kanya?!? Lahat ng
paborito niya! Di ba? Mahilig naman kumain si Kuya eh. Mabilis
lang ang metabolism kaya hindi halata. Ano?! Okay ba?
Mukhang okay naman. Hindi naman siguro masama yun. Parang
sinabi lang ni Tjay na maghanda na lang tayo sa birthday niya.

Magdala ka na lang ng pang-overnight ayos na.. sabi niya

tapos kinuha na niya yung gamit niya.
Nung lumabas na siya ng pintuan, saka ko lang naisip teka
nga
Overnight??? Anong klaseng luto ba ang gagawin namin???
Last period na namin gagawin yung debate bago mag-uwian
dahil baka daw gabihin kami. Kaya ayun, naurong yung mga
classes namin ng hapon. Nauna yung TLE, then Values, tapos
Gym a.k.a P.E. class. Pinakuha sa amin yung mga gamit namin
dahil ila-lock daw yung girls locker room. May track meet kasi
that time, kaya yung mga girls na nasa track eh kasama yung
coach na laging nagbabantay sa lockers. Kaya ayun, sarado.
Sabi lang sa amin eh pwede daw kaming magbihis at magshower sa locker room ng mga guys, pero paunahin daw kami.
Hello? Hindi kami pwedeng magsabay lahat. Kaya ayun, ayos
lang daw sa mga guys as long as hindi daw mag-snoop yung mga
girls.
Volleyball yung lesson namin. Dahil marami kami sa class, may
naunang batch na maglalaro, at merong lang susunod. Sa second
batch ako napunta ng girls, at yung mananalong team ang
makakalaban naman ng team ng guys na nanalo.
Hindi ako magaling sa volleyball. Actually kapag nag-serve nga

Hindi ako magaling sa volleyball. Actually kapag nag-serve nga

ako di umaabot sa net. Pero hindi naman ganun kasama, dahil
kapag malapit ako sa net eh nakakatira naman ako at
pumapasok na sa net. Pero hindi naman ako ang pinakamagaling
sa team. Mahirap talaga kapag hindi ka athletic. Nakakahiya eh.
Unfortunately kahit na nandun ako sa team, nanalo pa rin kami
kaya kami yung nakalaban ng mga guys. Ang lalakas nila mag
serve at spike pa, kaya umaabot sa likuran. Tawa lang sila ng
tawa dahil lagi silang nakaka-score. May isang time nga na nagserve yung isa at tinamaan pa ako sa ulo. Gusto ko sanang magdisappear doon sa spot kasi nagtawanan sila eh.
We did okay. But not good enough. Umabot lang kami
hanggang second set dahil parehas na game eh nanalo yung guys.
Pawis na pawis na nga kami nun dahil mainit na nga, tapos
naglalaro pa kami. Parang hindi na ako makakahindi sa shower.
Sabay-sabay kaming lahat. Ayaw ko na nga tumabi kay Tjay
nun dahil baka mamaya amoy pawis na ako. Hindi kasi nanalo
yung team niya, kaya hindi naman siya pinagpawisan di tulad ko.
Nagpunta kami nun sa locker rooms at syempre, nag-shower.
Yung mga guys nun eh nasa labas dahil naghihintay sa amin. May
dala-dala lang kaming mga damit na pampalit.. at kanya-kanyang
stalls na kami. Ayun, nagbihis na kami lahat.
Yung mga guys yata naiinip na eh..
Ano ba yan 68 years na!! narinig kong may sumigaw doon sa

Ano ba yan 68 years na!! narinig kong may sumigaw doon sa

labas.
Yung iba nga nang-aasar pa na sisirain daw nila yung pinto at
titignan daw nila yung view sa loob. Alam naman naming biro
lang, pero kapag tinotoo nila yun, ewan ko na lang. Marami
kasing mga naka-undies lang doon eh.
Katulad ng gym, amoy pawis yung locker room ng guys. Sa girls
kasi ang bango eh. Ewan ko ba. Ang dami nga naming mga
seremonyas nun, powder dito, pabango diyan.. at make-up din.
Pero ako hindi nagmake-up so sila lang.
Kasama ko sina Tjay at yung ibang mga babae na lumabas ng
locker room. Syempre akala nung mga guys tapos na kami, kaya
lang hindi pa tapos yung iba kaya hindi pa sila nakapasok.
Naghintay pa sila ng 10 minutes or so, bago sila sumigaw uli at
baka daw may babae pa sa loob. Ang bibilis nilang tumakbo,
kasama si Arwyn na inamoy pa nga yung buhok ko.
Nung nakalabas na kami, dapat babalik na kami sa room at
hintayin na lang yung guys dahil pupunta na kami sa assembly.
Then kinabahan ako, hindi dahil sa debate, kung hindi dahil may
nakalimutan ako sa locker room ng guys.
Ano yung naiwan mo? PE uniform mo?
Worse. Undies ko.

ANO?!? Bakit mo iniwan?!? Panay lalaki doon ah! Paano kung

nakita nila yun???
Hindi na niya kailangang ipaalala yun kasi alam ko na iyon. Hindi
ko naman kayang bumalik pa doon dahil panay lalaki. Saka
malalaman nila na sa akin nga iyon. Eh di ang balak namin ni Tjay
eh may sneak in na lang kapag wala nang tao sa loob at kunin
yung naiwan ko.
Hindi kami nag-stay sa labas dahil obvious nga iyon. Doon lang
kami sa gilid at naghintay kami na matapos sila. Ang ingay magshower ng mga lalaki kaya nung tumahimik na eh alam naming
tapos na sila. Pinatagal lang namin ng kaunti dahil baka may
naiwan pa sa loob. Sabi ni Tjay eh pumasok na ako sa loob at
kunin ko na, at siya na lang daw ang look-out sa labas in case na
may bumalik na mga lalaki.
Ako naman, nagtiptoe doon sa loob. Sa bandang dulo kasi ako
naligo, kaya kailangan pumunta pa ako doon. Kaya lang nung
napunta na ako doon sa dulo, narinig ko na lang may nagsabi
na..
What the hell---
Pagtingin ko nun, nakatayo si Terrence doon sa harapan ko.
May hawak siya na roller ng tissue handle at sa dulo nun eh
nakasabit yung strap ng bra ko at yung lady boxers ko. Nagulat
din siya nung nakita niya ako.

din siya nung nakita niya ako.

Anong ginagawa mo dito?
Sabay pa kami nagsalita nun. For a minute or two, walang
nakasagot kaagad.
Coachs aide ako. Counted as community service. Pumasok
ako kanina lang nung nandito pa yung mga 3rd year. tinignan
niya ako mula ulo hanggang paa, Ikaw anong ginagawa mo sa
locker room ng mga lalaki??
Uhmm ano.. na-mental block talaga ako nun.
Nagsuspetsa na siya nun. Parang alam na niya eh. Pero si
Terrence naman yan, kuya ng bestfriend ko. Hindi naman siguro
masyadong nakakahiya di ba?
Sa iyo to noh? tinaas niya yung tissue roller kaya parang
nakasabit doon na hawak niya.
Hindi na ako makatanggi, kaya might as well aminin ko na.
Uhh.. yeah. tumango naman ako, nakakahiya pa rin, Dito kasi
kami pinag-shower kanina. Naiwan ko kasi. Ayoko namang
makita nila kaya nagsneak in na ako kasi nakakahiya naman..
O siya, ito na yung bra mo at tinignan niya yung rack,
Whatever you call that. tinuro niya, Normal lang yan. I have a

Whatever you call that. tinuro niya, Normal lang yan. I have a
sister, so sanay na ako. Its not like its new or something.
Lumapit naman ako para kunin ko. Hindi pa niya naabot ng
maayos eh narinig ko na lang na
Terrence kailangan nating i clear out yung mga lockers doon sa-- tapos nakita niya kaming dalawa na nakatayo doon at hawak
ni Terrence yung tissue roller kung saan nakalagay yung lady
boxers ko at bra. Kung titignan mo nga sa malayo, parang
hawak lang niya.
Uhmm.. Coach ano..
Pumasok si Tjay nun. Alam kong sinubukan niya yung best niya
na pigilan, pero parang walang nangyari kasi nakatingin siya nun
na parang nagso-sorry.
Its not what it looks like..
Mag-eexplain na sana kami nun. Pero parang sa sobrang gulat
nung coach eh.. tinuro niya yung pinto at parang out of words na
siya.
Kayo. dalawa parang bulol na hindi mo maintindihan.
Mag report kayo sa Guidance Office. Ngayon na!!
15

Nilagay ko na sa bag ko yun at nagtinginan kami ni Terrence.

Mageexplain na kami kaya lang pinalabas na kami at sa
Guidance na lang daw kami mag-explain. Parang wala si Coach
na panahon para makinig sa amin. Sabi niya eh pumunta na daw
kami doon at itatawag daw niya yung nakita niya sa conselor.
I wonder kung anong iniisip niya.
Nung nakalabas na kami doon, hindi pinasama si Tjay sa
Guidance dahil nagtatanong lang daw siya ng schedule ng games
sa labas ng locker room. Kahit ganyan yang si Tjay, ang bilis
gumana ng utak kapag emergency. Kaya kami lang talaga ni
Terrence ang pinagrereport doon at mukhang seryosong-seryoso
si Coach. Pinaderetso na si Tjay sa auditorium dahil sa debate,
at yun naisip ko na kung magtatagal ako doon sa Guidance eh
isa siguro ako sa makaka-zero doon sa performance na yun.
Naglalakad na kami sa may hallway tapos panay ang tingin ni
Terrence sa kisame na parang hindi mapakali na hindi mo
maintindihan. Ayun, galit na naman na hindi mo maintindihan.
Ano ganun-ganon na lang pala?!? sabi niya tapos parang kung
may tao siguro sa harapan niya nasuntok na niya, Ngayon
pupunta pa ako sa Guidance! tumingin siya sa akin.
Whoa easy ka lang baka atakihin ka sa puso! sinubukan ko
mag-joke kasi napakahigh blood naman nitong tao na ito.

Tinignan niya lang ako ng masama.

Hindi ako nakikipagbiruan! tapos binilisan niya yung lakad
niya. Sa tingin mo naman nakakatawa yun?
Sabi ko nga eh, seryoso siya.
I mean, bakit ba ganyan na lang siya ka-problemado? Gaano ba
kahirap ibigay yung side mo ng story at sabihin mo yung totoo?
Bakit ba masyado siya kung mag-react kung alam naman niyang
hindi kami guilty?
Teka, guilty ba kami ng ano?
Nakarating na kami ng Guidance at hindi na kami kumatok dahil
mukhang ineexpect naman na kami nung conselor. I mean,
nakatawag na siguro yung coach namin. Kaya ayun, pinapasok
naman na kami kaagad at si Terrence eh hindi pa nag li-lo yung
pagka-badtrip kaya tinapik niya ng malakas yung upuan kung
saan siya pinapaupo kaya muntik pang natumba.
School property yan Mr.--- sabi nung Counselor.
Hindi sumagot si Terrence. Nakaupo lang siya doon. Arms
folded up front, nakatingin sa sahig at magkasalubong yung kilay.
Ako na nga yung sumagot eh. Kasi mukhang wala siyang balak.

Quintero. Terrence Kelvin Quintero. tapos umupo ako ng

maayos, Im Shay nga po pala, Shaylie Jimenez.
Nag-lean sa table yung counselor at mukhang hindi naman siya
galit. The way she looked at us she seems friendly. Mukhang
hindi naman siya nangangain ng tao na nagpupunta doon.
Ngumiti siya, pero pagkatapos nun nagseryoso rin naman siya.
Tumawag dito si Coach Pinaglabanan at ni-report niya yung
nakita niya sa locker room ng mga guys.
Then hindi pa tapos yung Counselor eh nag-react na kaagad si
Terrence.
I have nothing to do with her? Anong klase siya?!?
Mr. Quintero.. tapos parang nag-motion siya na mag calm
down si Terrence. Grabe pala itong tao na ito?!?
I know.. I know.. sa generation niyo ngayon uso na yan.
Everybody wants to try something different.
Sasagot na naman si Terrence kaya lang tinignan ko siya. Hindi
kasi maayos na kausap eh, kaya nung tumingin siya, parang
sinasabi niya na ako yung mag-try. Parang iba kasi yung
kinahahantungan eh.
Ang totoo po nun kasi---

Ang totoo po nun kasi---

Pero katulad ni Terrence, pinahinto din ako. Patapusin daw
muna siya. Bibigyan daw niya kami ng time para ma-explain daw
yung side namin. Nag-continue lang siya sa paglelecture sa amin.
Alam ko naman ang mga teenagers ngayon.. confused yan.
Hindi mo malaman yung kung anong gustomahinahon na yung
pagkakasabi.
Heck Im confused.. halata ba?!? sarcastic yung pagkakasabi
ni Terrence nun.
Tinignan lang siya ng counselor. Pero wala namang sinabi. Basta
parang binibigay lang niya yung pangaral niya. Ganito ba talaga
sa Guidance? Actually, hindi pa ako napunta dito. Its something
new.
Itong mga ganitong bagal eh dapat i-deal seriously hindi
dapat tinotolerate. Kung kailangan niyo ng advice, you can
always come to me. Hindi niyo naman kailangan itago sa inyong
dalawa lang yun.
Wala naman kaming ginagawang masama ah! binaba niya yung
fist niya doon sa table dahil napapagod na yata siya
makipagreason out.
Actually po, pumasok po ako doon dahil nga po yung undies
ko..

ko..
Sinabi na sa akin ni Coach. Hawak ni Mr. Quintero yung undies
mo. At nandun pa kayo sa loob ng locker room. It turned out
that its not right Mr. Quintero. Public school tayo all right, pero
were more likely following the catholic values. Thats a sin Mr.
Quintero, nag-nod siya kay Terrence tapos tumingin siya sa
akin, At hindi niyo dapat ginagawa yun. Its not right.
Super duper asar na asar na si Terrence nun. Tapos tumayo na
siya sa pagkakaupo niya dahil hindi na niya siguro ma-take yung
sinasabi niya.
Pwede po ba makinig kayo sa amin? Lagi niyo sinasabi na
patapusin ka muna pero hindi niyo po kami binibigyan ng chance
na makapagsalita eh! Now, well lets see.. kung hindi kayo
naniniwala na wala kaming ginagawa in that freaking locker
room, go run some tests! Pelvic whatever. But Im not going
through it!
Of course you wont. Lalaki ka Mr. Quintero. tapos
seryosong-seryoso na yung counselor nun, Yun na nga yung
point ko kanina pa. Its a sin. Dalawa lang ang nilikha ng Diyos
na kasarian. Walang pangatlo. tumingin sa akin yung counselor,
At alam ko na nagiging mabuti ka lang na kaibigan kay Mr.
Quintero, Ms. Jimenez. Alam ko tinutulungan mo lang siya na
maging masaya sa mga nararamdaman niya.

Nagtinginan kami ni Terrence nun. This time, parang lalo kaming

naguluhan ni Terrence.
May stages tayo sa buhay na nalilito tayo sa kasarian natin. At
yun siguro ang stage mo ngayon Mr. Quintero. Pero ang
pagsusuot mo ng undies ng babae wont make you one. And by
giving him one Ms. Jimenez doesnt help him either.
Na-choke ako nun. Si Terrence, napaupo sa upuan niya tapos
kung kanina galit siya, ngayon naman bigla na lang tumawa ng
tumawa. As in yung tawa na totoo.
Uhmm parang mali po yata yung view niyo..
I was expecting something different. And I guess si Terrence din.
Iniisip namin na baka ni-report ni Coach eh were doing
something, you know, sexual, kasi yun naman talaga ang unang
papasok mo kapag nakakita ka ng undies, tapos dalawang
students, a guy and a gal, alone sa locker room.
And now may another angle pa. Third sex?
Oo. Sinabi sa akin ni Coach na nakita daw niya at narinig na
sinosoli na daw ni Terrence yung underwear mo. Ngayon, kung
nanghihiram siya sa iyo Ms. Jimenez dahil curious siya sa mga
bagay na pambabae.. well hindi naman yata tama yun. You
should very well realize Mr. Quintero that youre a man, and will
always be one.

Tawa pa rin ng tawa si Terrence. Namumula na naman yung

mukha niya at hawak niya yung tiyan niya. Tingnan mo nga
naman ito, ang bilis magbago ng mood.
Teka lang po.. teka lang.. sabi ko tapos tumingin na sa akin
yung counselor, Mali naman po kayo eh. Hindi naman po ganun
yun. Ang totoo po kasi, naiwan ko po yun doon sa locker room
nung nag-shower kami after nung P.E. class namin. Nahihiya lang
po ako pumasok doon kasi maraming guys kaya nag-sneak na
lang ako nung tapos na sila. Ayoko naman po kasing may
makakita. It turned out, Terrence was there, eh nakita na niya.
Ibinabalik lang po niya sa akin yung underwear ko. Kaya ayun..
mahinahon naman ako, bilib din ako sa sarili ko eh, I swear
were not doing anything wrong.
Oh. sabi lang nung counselor nung narinig niya kami, So you
mean, kinukuha mo lang doon dahil doon ka nag-shower? Bakit
doon?
May track meet po kasi yung coach ng girls. Yung nagbabantay
po sa locker room namin. Kaya naka-lock yun. Sabi pwede
daw po kaming gumamit doon. Misunderstanding lang po.
Humarap na siya kay Terrence nun. As in parang nalito siya na
hindi mo maintindihan that sa tinagal-tagal naming nakikinig sa
lecture niya, maling lecture naman pala.

Hindi ka pala bakla Mr. Quintero?

Tumayo na si Terrence sa upuan niya. Mukhang cheerful na siya.
Kapag honest ka talaga at inaayos niyo ang misundertandings,
hindi malabong ma-clear ka sa mga bagay-bagay. Hindi naman
pala kami in-trouble eh! Haay.
Actually aalis na po kami ni Bible girl dahil may debate pa po
kami na gagawin sa auditorium. tumayo siya sa gilid ko dahil
nakaupo pa ako sa upuan at siya eh nakatayo, Sorry to blew
you off like that. Medyo, badtrip lang po talaga ako. tapos
naramdaman ko na humawak siya ng mahigpit sa balikat ko.
Yumuko siya at nag-level siya sa sa akin. Nagulat na lang ako
kasi sa harap ng counselor, nag-lean siya
---at hinalikan niya ako sa pisngi. Nilagay pa nga niya yung
kamay niya na parang umakbay sa akin at ini-squeeze ako.
Tumayo rin naman siya kaagad. Nakangiti pa siya nun.
Sure thing tumingin siya doon sa counselor..
Im gay all right. tapos nun, lumabas na siya.
16
Lumabas naman na ako ng Guidance nun after kong mag-nod
doon sa counselor. Nakakahiya naman kasi eh. Akalain mong

doon sa counselor. Nakakahiya naman kasi eh. Akalain mong

halikan ako sa harapan ng isa sa school staff? Hindi naman yata
tama yun.
Tumakbo naman ako. Nakita kong hindi pa siya nakakalayo
kaya hinabol ko naman siya. Tumingin siya sa akin sa side nun at
nakatingin din ako sa kanya. Tapos para kaming sirang dalawa
na tumawa ng sabay.
Terrence is so not gay. Halata naman eh. The way he acts,
talks I mean physically hes a guy. Kaya nga its a wonder na
napagkamalan siyang bading.
Gusto ko lang makasabay si Terrence. Kasi naman kung
papagalitan lang din naman ako sa debate, mabuti nang may
kasama ako. At least hati kami ng kahihiyan di ba?
Dumating naman kami sa auditorium. At sure thing, late na nga
kami. Last batch na yata ng debate nun kaya pinanghinaan ako
ng loob. Naka-zero na ako nun sa performance. Pinagalitan ako
ng teacher ko nun, at wala na raw siyang magagawa kung late na
kami.
Pinapunta po kasi kami sa Guidance. sabi ko naman.
At kasalanan ko pa ngayon kung pinapaunta ka sa Guidance?
Kung pwede lang po sana bigyan niyo naman ako ng chance..
nakikiusap na ako nun.

nakikiusap na ako nun.

Kaht bigyan na lang ako ng passing grade. Kahit hindi na mataas
bata wag naman zero. Baka bumaba ang grade ko nun. Tapos
ano? Malalaman nila Papa. Baka madisappoint sila sa akin.
Ms. Jimenez kahit bigyan kita ng chance, lahat tapos na. Lahat
ng classmates mo. Nai-group ko na sila. Unless ikaw lang magisa at maghanap ka ng ka-debate mo. Eh tapos na nga sila..
Ill do it. nakataas yung kamay ni Terrence nun, Ako na lang.
Bigyan niyo na lang po kami ng topic na may opposing sides,
then Ill do it with her.
Tinignan lang siya nung teacher ko. Pero syempre, hindi pwede
yun dahil 4th year siya. Tiyak mas marami na siyang alam sa
bagay-bagay. Eh matalino yan. Paano kung napahiya ako? Izero ko na ang kaya? Hindi ba?
Sige. Punta na kayo dun sa stage. tumingin sa akin yung
teacher ko, Ngayon lang ito Miss Jimenez. Sinasabi ko sa iyo
na walang special treatment dito. Pagbibigyan lang kita dahil
hindi mo naman sinasadya..
Umakyat na ako sa stage. Nanginginig na yung tuhod ko nun.
Nakita ko na maraming nakaupo sa audience nun dahil
nanonood sa amin. Tinignan ko si Terrence. Magkatapat lang
kami kaya hindi naman kami nagkakalayo. Seryoso siya, pero
parang wala lang naman sa kanya na katapat na namin ang mga

parang wala lang naman sa kanya na katapat na namin ang mga

3rd year at 4th year ng school.
Humawak ng microphone yung teacher ko nun at humarap sa
amin. Naririnig na siya sa buong auditorium.
Topic ng debate niyo eh.. tinignan niya yung papel niya tapos
binasa niya, Student Council campaign..tumingin siya kay
Terrence, Mr. Quintero, you represent the popular kids side.
Ms. Jimenez, you represent the brainiac side. Ijujustify niyo yung
ideas niyo, whether which one deserves the position. Take note,
it doesnt mean kayo na talaga yun. This is just a practice debate
sa student council. Okay, lets start with your side Mr.
Quintero. You have to tell us na ang popular kids ang nararapat
sa position.
Nag-lean si Terrence doon sa kinatatayuan niya na parang wala
lang sa kanya na nasa harapan siya. Nasa harap din niya yung
microphone tapos nakatingin siya sa akin, then sa audience.
Akala ko nga di siya magsasalita eh, pero sa wakas, ayun may
lumabas din sa bibig niya.
The student body needs school spirit. Sino bang nagdadala nun
dito sa atin? Kami hindi ba? Kami yung nagbibigay buhay sa
school, at alam din naming makibagay sa ibang mga tao. Siguro
nga sikat kami, then why? Its for a reason. Sikat kami dahil sa
mga ideas namin na tinitingala ng karamihan. Kaya kami ang
nararapat sa posisyon. Not that we care, panalo naman na kami

sa pangalan pa lang. simple lang yung sinabi niya, for a start.

Ideas like what? More time sa sports, less sa academics? More
excuse forms para hindi counted yung quizzes sa inyo dahil wala
kayo sa classes? Ano bang ideas meron kayo? Ang alam niyo
lang, yung mga bagay-bagay na makakapagpakita sa tao na mas
nakakaangat kayo sa iba. Hindi lahat tinitingala kayo. Paano
naman yung concern ng iba? Maliban ba sa sikat kayo, ano pa
bang naicocontribute niyo maliban sa 3-point shot at pompoms?
Nagtawanan sila sa audience nun. Si Terrence, nakatayo pa rin.
Wala nga siyang reaction eh. Hindi man lang nagbago yung
expression ng mukha niya.
Eh kung magaling nga kayo at sagana kayo sa mga bagay na
makakapagpabuti sa school, bakit hindi kayo ang nananalo sa
student council? Paano ba maiimprove ang school natin kung
ididiscuss niyo sa amin ang atomic number ng isang element?
Alam niyo anong problema niyo? Kulang kayo sa communication
skills. Bumuka lang yung bibig niyo, lahat nakanganga na sa inyo.
It turned out, you all speak complete Greek.
Ouch! Hindi ba niya naiiisip na brainiac side yung kapatid niya?
So as me.. parang nagiging personal nga eh
Who listens to weird people anyway?
Oh no he didnt!

The galing doon sa audience, bigla na lang may sumigaw ng

Sino namang natutuwa sa mga egotistic na athletes ng school?
Kayabangan lang naman alam niyo ah!
Napatingin kami ni Terrence sa audience. Saglit lang din,
nagsasagutan na sila. Ang gulo, hindi mo alam kung saan galing.
Paano ka naman makikinig sa mga nerds? Ano bang alam nila?
Total world domination? tapos nagtawanan naman yung isang
side ng mga lalaki.
At least yung mga nerds, hindi stuck-up.
Sinong maysabi? Napaka-conceited niyo rin naman eh. Akala
niyo kung sino na kayong mga matatalino diyan!
Condescending!
Tapos ang daming palitan. Tumingin si Terrence nun tapos hinila
ako doon sa harap ng teacher ko. Tapos naupo kami doon sa
may hagdan habang nagsasagutan yung mga students.
Arrest our case! sabi niya doon sa teacher tapos nakangitin pa
siya.
Hindi siguro inaasahan ng teacher na magkakagulo ng ganun.
Kaya hindi na namin tinuloy yung debate. Wala na ring point.

Kaya hindi na namin tinuloy yung debate. Wala na ring point.

Dahil wala na ring nakikinig sa amin eh. Sayang lang pagod
namin doon. Hindi na yata kami napansin ng teacher, ewan ko
kung nagka-grade ba ako or what. Saglit lang din, lumapit si
Tjay.
Whoa, grabe naman mga tao dito. Totohanin daw ba yun?
Palabas na si Terrence nun. Tinawag pa nga siya ni Tjay kung
saan siya pupunta, sabi niya uuwi na daw siya. Wala na daw
siyang balak makipagtalo doon sa mga tao sa auditorium.
Napakawala daw sa lugar.
Humarap sa akin si Tjay nun. Tapos nakangiti na siya sa akin.
PInaalala lang niya na mag-sleepover daw ako sa kanila sa
Friday. Then dahil nga busy yung teacher namin na nag-aawat
dun sa mga students na nag-aaway, sinabi niya na bibigyan na
lang daw niya ako ng special project para daw hindi daw
mababa yung grade ko. Mabait din naman pala siya eh.
Sinundan na namin si Terrence nun. Uuwi na nga lang din siguro
kami. Alam naman niya na sinusundan namin siya, pero parang
wala naman siyang pakialam. Syempre, makulit naman talaga
kami ni Tjay kaya sanay na yan sa amin.
Kuya anong balak mo sa Saturday? Saturday yata ang
birthday ni Terrence eh.
Matutulog. sabi ni Terrence ng hindi man lang lumilingon kay

Matutulog. sabi ni Terrence ng hindi man lang lumilingon kay

Tjay.
Wala ka man lang bang balak? Lakad? Wala?
Lalakad ako sa kusina. then lumiko siya doon sa corridor
namin.
Ang pilosopo ng mga sagot eh no.
Eh hindi ba birthday mo sa Saturday?
This time, tumingin na siya pero seryoso lang siya.
Birthday ko ba? Oh e di happy birthday sa akin.
Nakalabas na kami ng gate ng school nun nung may nakita kami
na nakatayo doon sa may gilid at nakataas yung paa. Medyo
madilim na nun kaya hindi ko na masyadong makita. Then
pagtingin ko.. teka parang kilala ko ito ah
Lumapit ako ng kaunti. Nagtaka pa nga is Tjay kung anong
ginagawa ko. Then nung nakalapit na ako, tumingin din naman
siya sa akin. Sinasabi ko na nga ba eh.
Oh-My-God! RAAAANNNNNN! humawak ako sa pisngi
niya nun tapos kinurot-kurot ko siya, Nandito ka na! ANg
gwapo-gwapo mo naman!

Huminto nun si Tjay saka si Terrence. Si Tjay kilala na niya si

Ran, so wala na lang sa kanya. Si Terrence, ayun nakatayo doon
na parang nakakita ng multo.
Aray ko naman kailangan ba talaga kurutin ako?
Ran kumusta ka na? tinanong naman siya ni Tjay.
Ganun pa rin.. ngumiti siya. Ang cute talaga ng pinsan ko.
Nakatayo lang si Terrence dun na para bang pinag-aaralan niya
si Ran. Oo nga pala, yung unang conversation nila hinid maganda
yung kinalabasan.
Ran, si Terrence nga pala. Terrence, pinsan ko si Ran.
Oh boyfriend mo? sabi ni Terrence ng sarcastic.
Hindi ano ka ba.. nagloloko lang siya nun.
Bakit naniwala ka naman pare? nagstep forward nun si Ran
kaya magkatapat na sila ni Terrence. Mas matangkad nga lang si
Ran.
Hindi. Bakit naman ako maniniwala?!?
Bakit ba may pakiramdam ako na ang angas mo?
Napaatras na ako nun. Tumabi ako kay Tjay. Sabi ko nga dapat

hindi sila nagkakilala eh. Parang may feud sila parehas sa isat
isa.
Alam niyo ba.. gigimik kami ni Tjay bukas.. bukas di ba Tjay?
sabi ko lang yun para maiba yung usapan.
Pero parang wala lang yung dalawa. Hindi yata kami narinig.
Nakatayo lang sila doon at tinitignan yung isat isa.
Oo. Dapat maniwala ka. Kasi lahat ng nanliligaw sa pinsan ko,
dapat ako muna ang ligawan. Kaya kung nanliligaw ka, bagsak
ka na. sabi ni Ran sa kanya na parang galit.
Sinong may sabing nanliligaw ako kay Shay? akalain mo yun
tinawag ako sa pangalan ko? Hindi ko naman na siya
kailangang ligawan eh.
Bakit feeling mo sure ka na sasasagutin ka niya?
Yeah right. sabi niya tinignan niya mula ulo hanggang paa si
Ran. Girlfriend ko na si Shay eh.
My jaw dropped. Sa tingin ko si Tjay din eh. Grabe naman yun,
akala ko ba kay Ulah lang yung pagpapanggap???
Tumingin si Ran sa akin nun na para bang hindi siya
makapaniwala sa narinig niya. Ako naman, hindi ko alam
gagawin ko. Nakatingin lang ako nun.

Then tinapik ni Terrence sa balikat si Ran nung hindi pa siya

nakatingin
Bakit naniwala ka naman?!? sabi ni Terrence tapos ngumiti
siya ng nakakaloko.
Eh siraulo pala ito eh!
Bigla na lang naglakad si Terrence papalayo nun. Si Ran nga
mukhang badtrip talaga, pinigilan ko na lang. Kasi baka
magkaroon pa ng away, ma-Guidance na naman ako. Hindi
naman yata tama na mapunta ako dun twice sa isang araw.
Hey Ran ano ka ba? Kaibigan ko yun si Terrence!
Dang, I dont like him!
Pagpasensyahan mo na Kuya ko, medyo mainitin ang ulo nun
by nature. ngumiti lang si Tjay.
Basta huwagl ang siyang magpakita sa akin hanggat maari.
then humarap na siya uli sa akin na para bang nawala na naman
yung galit niya, So may lakad ka ba sa Friday? Iti-treat kita. Sa
inyo na ako mag-stay eh.
Oh for real? napaisip naman ako, Teka lang di pwede ng
Friday eh, mag-sleepover ako kina-Tjay.

Nakatira ba yung siraulo na iyon sa inyo? tinuro niya si

Terrence.
Err yeah. Hindi pa naman college si Kuya.
Napakunut-noo si Ran nun.
Two choices. Isa lang pwedeng piliin.. sabi ni Ran sa akin,
Either youre not going at all
Or Ill go with you. uhmm.. can I have a hint??
17
Isinabay na namin si Tjay sa pag-uwi dahil si Terrence eh ang
bilis-bilis maglakad at ayaw naman namin siyang umuwi mag-isa
dahil delikado naman na. Naabutan pa nga kami nung ibang mga
3rd year at 4th year na naiwan doon sa auditorium. Si Ran din
nagulat dahil ang dami pa rin daw palang students. Nagtinginan
nga yung ibang mga babae sa kanya eh. Nagkamot lang siya ng
ulo niya na para bang nag-aalangan lang din siya.
Nung nakauwi na kami sa bahay, nakita ko na nasa living room
pa yung mga bags ni Ran. Halata mong kadarating pa lang niya
eh umalis na kaagad. Baliw din talaga to.
Close kami ni Ran. Paano kami na lang yata ang magpinsan sa
side ni Papa eh. Tapos hindi pa nagkakalayo yung age namin,
kaya magkasundo kami. Kaya ayan, para na kaming magkapatid

kaya magkasundo kami. Kaya ayan, para na kaming magkapatid

kahit na hindi naman kami lumaki sa isang bahay.
Si Randrei. Randrei Yu. Ang overprotective kong pinsan. Kaya
nga minsan nakakatakot na magdala ng guys na kaibigan ko eh.
Baka kasi anong pagiinterrogate ang gawin niya.
Ayun, tinulungan ko lang din siya sa gamit niya para dalhin doon
sa isang bakanteng kwarto namin. Para ngang kwarto na niya
yun all along. Reserba ba.
Ano bang balak mo at nasugod ka yata dito sa amin? tinanong
ko siya nung makita kong nilalabas niya yung mga gamit niya sa
bag niya.
Bakit ayaw mo naman? tumingin siya sa akin pero nanloloko
lang na nagtatampo.
Hindi. Nagulat lang ako. Usually kasi bakasyon ka lang. O kaya
ako yung magbabakasyon.. tapos tinuro ko yung gamit niya,
Pero whoa, hindi naman ganito karaming bag.
Kinuha niya yung upuan sa computer table. Dati may computer
doon, yung lumang set namin kaya lang dahil nga sobrang luma
na, nag-collapsed na. Ewan ko kung saan dinala ni Mama.
Binigay yata sa bakal-bote eh. Kaya ayun bakante na.
Ano ka ba.. sabi niya sa akin ng nakangiti na, Dito na kaya
ako mag-stay sa inyo.

ako mag-stay sa inyo.

Hindi ko mapaniwalaan yung naririnig ko. Parang gusto kong
magtatatalon-talon doon sa kama. Si Ran dito titira sa amin? Ang
saya kaya nun! At least di ba. may kasa-kasama na ako!
You mean to say.. dito ka mag-aaral? tinuro ko yung sahig nun
as if nandun yung school.
Oo. Alam kasi nina Mommy na buntis si Tita. Kaya ayun, sabi
ko willing ako mag -help out. Isa pa, paalis-alis din naman sila sa
bahay, kaya naboboring lang din ako. Sabi ko ok na ako dito..
Yung sinasabi-sabi niyang paalis-alis, ibig sabihin nun patraveltravel. Ibang bansa pa nga. Wala naman siyang hinanakit sa
parents niya, ayaw lang niya sumama. Sa studies na rin siguro.
Hanggang sa manganak lang si Mommy?
Til college. sumandal siya doon sa upuan, Yun ay kung.. okay
lang kina Tita.
Nagulat na lang kami nung may sumagot doon sa pintuan.
Pagtingin namin, si Mama lang pala. Ito talagang buntis na ito
kung hindi lang may hormonal imbalance, baka nasermonan ko
na eh. Bigla-bigla na lang kasing sumusulpot ng walang pasabi.
Syempre naman okay lang.. hawak-hawak niya yung tiyan niya
eh hindi pa naman malaki, Mabuti nang marami tayo. Dahil

eh hindi pa naman malaki, Mabuti nang marami tayo. Dahil

kapag lumabas na ito, ikaw ang paglilinisin ko ng diapers.
Kadiri naman yun Tita! sabi ni Ran na parang nandiri na ba,
Ano na po ba yang magiging pinsan ko, babae o lalaki?
Hindi pa namin alam, gusto kasi nila surprise daw. ako na ang
sumagot kay Ran nun, Pero gusto ko sana babae. Si Tjay gusto
niya lalaki daw.
Ang smart talaga ni Tjay no? niloko pa niya ako, Lalaki
sana.
Babae! nakikipagtalo pa ako nun, Gusto ko yung
makakausap ko sa mga bagay-bagay..
Katulad naman ng ano? Guys? Dating? O yung mga
kababalaghan ng mga babae? tinignan ko si Ran ng masama
nun, Kapag 15 years old na yung sinasabi mong sister, youll be
around 30 or 31.
Binato ko nga ng unan. Pero sa totoo lang, may point siya nun
ah. Baka nga by that time may asawa na ako. Worst baka may
anak na ako.
Eeeh.. kakakilabot naman.
Nilabas ni Ran yung laptop niya. Sinabi ko nga sa kanya na magregister siya doon sa school site namin. Hindi ko syempre sinabi

na si Terrence ang admin nun, syempre naman baka mainis na

naman yan. Isa pa, nangako naman ako kay Terrence na hindi
ko sasabihin. Kaya huwag na lang.
Nung nakita ko na nagreregister si Ran sa site as exterior_ran,
pinigilan ko naman. Syempre naman, hindi kaya mahalata ni
Terrence na si Ran lang din naman yun? Kaya sinabi ko palitan
niya. Sabi ko ang pangit-pangit naman ng ginawa niya. So he
ended up as, R4_n. Parang Ran pa rin, pero hindi na masyadong
obvious.
By next day, ini-enroll na si Ran sa school namin. Just his luck
dahil 4th year na rin siya, he ended up at Terrences class. Hindi
pa ako sure, pero yun ang sabi sa akin ni Tjay. Si Terrence daw
parang wala lang pakialam na nandun si Ran, si Ran naman eh
ayaw doon. Ewan ko kung anong nangyari sa class nila.
Friday came. Mag-sleepover kami kina-Tjay eh. Kaya lang,
kasama si Ran sa akin. Gusto ko rin kasi tulungan si Tjay, pero
ayaw naman ni Ran na pumunta daw ako na ako lang. Kung
minsan nga iniisip ko na parang hindi rin yata magandang idea na
nandito si Ran, pero minsan naiisip ko rin na ganyan naman
talaga siya dati pa. Kaya masasanay na rin ako diyan.
Alam na nila Tita Jayne at Tito Kelvin, parents nila Tjay. Ayos
lang naman sa kanila. Basta daw wala lang daw malakas na
music na manggagaling sa mga kwarto namin sa kalagitnaan ng
gabi, ayos lang daw sa kanila. Sinabi nga namin na hindi alam ni

gabi, ayos lang daw sa kanila. Sinabi nga namin na hindi alam ni
Terrence na kaya kami mag-sleepover dahil may plano kami
para sa birthday niya.
Teka teka.. kaya ba tayo nandito dahil sa birthday nun?
bumulong sa akin si Ran.
Oo kaya huwag kang masungit diyan dahil birthday niya at
pagbigyan mo na! sinagot ko naman sa kanya,Magpakabait
ka. Bahay nila ito, nakikitulog lang tayo.
Nilagay muna namin yung mga bag namin sa kwarto ni Tjay.
Tatlo lang kasi ang rooms sa bahay nila. Isa kay Tjay, isa kay
Terrence, at yung Masters Bedroom. Alangan namang ilagay
namin yung bags namin sa kwarto ni Terrence ng wala siya, eh di
riot yun. Wala pa kasi siya nun eh, hindi namin alam kung saan
naggala. Problema pa nga namin yung tulugan mamaya. Malay
ko ba.. bahala na.
Napagkasunduan naming dalwa ni Tjay na lulutuin namin yung
beef and gravy na favorite ni Terrence. Tapos may corn pa na
aside na lulutuin sa butter. Dadagdagan na lang daw namin ng
kung anong mahahanap sa fridge.
Mahilig si Kuya sa mocha-caramel. Alam mo yung nabibili sa
PizzaHauz? Yun. Gusto niya yun.
Ang weird naman ng taste niya.

Siniko ko si Ran.
Actually Ran masarap. Natikman ko na nga yun eh. Inorder
niya ako dati sa Pizzahauz.. masarap siya.
Nagdidiscuss pa kami ng mga gagawin namin na pagkain para sa
surprise whatever para kay Terrence nung biglang bumukas yung
front door. Nanahimik kami dahil baka marinig niya. Nakaupo
kami doon sa carpet nila, kaya napatingin sa amin si Terrence
nung pumasok siya. May hawak siyang video camera sa
kaliwang kamay niya, tapos yung sketch pad niya. Napataas pa
nga yung kilay niya nung makita niya kami doon.
Hey Terrence!
Ano bang meron at ang lalakas ng boses niyo? Naririnig ko
kayong nagsisigawan hanggang sa gate eh.naiirita na naman
siya.
Eh kasi dito kami mag-sleepover sa inyo..
Kami?!? nagtaka siya nun kaya nag-bend siya at nakita niya na
nasa gilid ko si Ran na nananahimik, Ooh. Kumpleto pala kayo
ngayon eh. ngumiti siya, May girls night out pala. tapos
tumawa siya para asarin si Ran.
Sasagot pa sana si Ran kaya lang pinigilan ko na. Magbibirthday
na nga eh, pagbigyan na niya. Actually parang wala lang kay

na nga eh, pagbigyan na niya. Actually parang wala lang kay

Terrence na magbibirthday siya. I mean, alam niya, pero parang..
hello ordinary day?
Saan ba yung banyo niyo? Kailangan ko na gumamit eh.
Doon sa may dulo ng hallway sa kanan. tinuro ni Tjay yung
papunta doon sa banyo nila.
Umalis na si Ran nun. Naupo na lang kami ni Tjay at nag-usap
kami ng mahina. Si Terrence napansin ko eh bukas yung pinto
niya. May salamin nga doon eh, kaya kahit hindi siya katapat ng
pinto, nakikita ko pa rin siya mula doon sa pagkakaupo ko.
Inalis na ni Terrence yung polo niya saka yung white na t-shirt
niya. Then nakita ko naka-pants niya at wala nang shirt.
Naghahanap yata doon sa drawer niya.
When you look at him kapag naka-polo, he looks kinda skinny.
Pero kapag wala pala siyang suot, he looks fine. May muscles
din naman siya, hindi naman katulad nung sa mga nagbobody
building.. pero alam mo yun.. muscles.. na.. okay lang.
Sinuot na niya yung shirt niya, tapos umalis na siya sa
kinatatayuan niya kaya hindi ko na nakita.
Hoy! sabi ni Tjay sa akin kaya nagulat ako.
Tinignan ko siya. Seryoso naman siyang nakatingin sa akin.

B-bakit?
Chinicheck mo ba yung Kuya ko? tinanong niya ako nun na
para bang napakabig deal.
Ako?!?
Oo kaya ikaw Shay! sabi niya pero parang may halong biro,
Nakatingin ka kasi sa pintuan niya eh. inasar-asar naman niya
ako, Ikaw ha, baka may hidden feelings ka na diyan hindi ko pa
alam!
Huwag ka nga! tinulak ko naman siya kaya natawa-tawa lang
din siya, OA na yan. then nagseryoso naman ako, Gwapo
naman yung Kuya mo eh.. pero wala akong gusto sa kanya.
Bakit kaya di mo sabihin sa kanya yan.. tapos nagulat na lang
ako nung sumigaw siya ng sumigaw, Kuya! Kuya! Tara nga
dito!
Pinipilit kong takpan yung bibig niya pero nakalabas na si
Terrence sa kwarto niya. Parang nagtataka pa yung itsura na
naiirita na hindi mo maintindihan na naman.
Ano?!?
Si Shay daw

Wala! sabi ko naman nung hindi pa natutuloy yung sinasabi ni

Tjay.
Tumingin sa akin si Terrence nun kasi nakikipag-wrestling ako.
Dali na may sinabi ka sa looks ni Kuya eh! Sasabihin mo lang
naman..
Nakakahiya naman. Tinignan ko si Terrence nun dahil nakatayo
lang siya doon at parang nahihintay ng sasabihin ko. Syempre
naman mabuti nang tapusin ko na ito para naman hindi siya
nakatayo doon di ba?
Wow Terrence you look inisip ko pa yung sasabihin ko.
Neat.
Tinignan niya yung shirt niya nun. Tapos binalik niya yung tingin
niya sa akin. Wala man lang siyang expression na maayos-ayos.
Parang hindi pa nga siya interested eh.
Thanks. then tumalikod na siya para pumasok sa kwarto niya.
Nagma-mouth pa si Tjay nun na kung ano daw ba yung sinabi
ko at chance na daw yun hindi ko pa sinabi. Kaya lang bumalik
si Terrence tapos sabi niya..
You too.. you look.. nag-slant siya ng ulo niya.
Clean. uhmmm at least something di ba?

Clean. uhmmm at least something di ba?

18
Pumasok na si Terrence nun sa kwarto niya at sinara niya yung
pinto niya. Actually hindi naman sarang-sara, kasi medyo
nakabukas ng kaunti. Hindi mo nga lang siya makikita. Lumabas
din si Ran, tapos sumama sa discussion namin tungkol sa little
something para kay Terrence. Parang hindi nga siya interesado
eh, parang nandito lang siya dahil nga nandito ako.
Then yun nga, napagkasunduan na yung beef and gravy na may
corn. Then sabi ni Tita Jayne, sila na lang daw bahala dun sa
cake. Ibibigay na lang nila sa amin kapag hindi na alam ni
Terrence. Tinanong nga namin kung sasali sila sa kunwaring
party namin, pero sabi nila hindi na daw. Kami na lang daw apat
na bahala. Hahayaan na daw niya ang teenagers na
magpakasaya.
Nung bumalik kami sa kwarto ni Tjay, tinignan namin yung bed.
Naisip ko na hindi kami kakasyang tatlo doon. Full-size lang kasi
yun.
Sa sahig na lang ako matutulog okay lang naman. sabi ni Ran
nung naisip niya rin na hindi siya kakasya.
Ano ka ba di papayag si Mama! then binuksan ni Tjay yung
closet niya, Wala pa naman kaming airbed o kaya folding bed.

Sa sahig na nga lang ako, sanay naman na ako.

Sabay kaming tumingin ni Tjay sa kanya ng masama. Yung tingin
na Ano bang pinagsasasabi mo?!?. Pagala-gala pa yung tingin
ni Ran sa kwarto ni Tjay saka lang niya napansin na nakatingin sa
kami sa kanya.
Okay, hindi ako sanay sa sahig.. umiling-iling siya, Pero
ngayong gabi lang naman. Hindi naman isang buong taon.
Kung may nanay na lang din na super galang sa guest,
nangunguna na si Tita Jayne sa list. Ayaw niya ng may bisita na
natutulog sa sahig, ayaw niya na may natutulog sa couch nila, o
kung saan man na hindi daw kwarto at may proper na bed. So
malabong matulog si Ran na katabi namin. Naisip nga namin na
patagilid kaming lahat sa isang kama, pero hindi kaya sumakit
naman yung leeg namin nun???
Isang solusyon lang ang naisip ni Tjay. At yun na nga yung
ginawa niya..
KUYA!!! sumigaw siya doon sa labas ng kwarto ni Terrence
pero hindi naman pagalit,Papasok ako ah!
Narinig kong hininaan ni Terrence yung music niya. Then parang
may tumalon, at binusan yung pinto. Nakaheadset siya, tapos
may hawak din siyang lapis sa kamay niya.

Ano?!?
Pumasok si Tjay sa kwarto ni Terrence na parang Mother
Superior. Sumunod lang kami ni Ran.
Dito matutulog si Ran. casual lang yung pagkakasabi niya.
Yung tingin niya kay Tjay, nabaling naman kaagad kay Ran. Ito
namang si Ran parang walang kagandahan ng loob, nag-react
kaagad.
Ayoko ngang matulog kasama yan! nung narinig ko yun, yung
sound ng boses niya eh mas mahinahon kaysa naman nung una
namin siyang nakita sa school.
Ang arte mo naman Ran! Sige nga pumili ka, ikaw ang
matutulog dito o ako?!?
Nagulat siya siguro sa sinabi ko. Kasi naman, sinabi ko ba talaga
yun? Matutulog ako kasama ni Terrence?
Eh bakit hindi si Tjay na lang ang matulog dito kasama ng Kuya
niya? Magkapatid naman sila, magpinsan tayo. E di isang kwarto
sila, isang kwarto tayo.
I am not giving up my room. sabi ni Terrence tapos sinuot niya
uli yung headset niya, At bakit ko ba proproblemahin kung saan
ka matutulog eh hindi naman ako kasali sa Girls Paty niyo?!?

ka matutulog eh hindi naman ako kasali sa Girls Paty niyo?!?

Sinasabi mo ba na bading ako?!? nagtaas na naman ng boses
si Ran.
Call Ran a loser, but never ever call him a fag. Expect the worst
kapag ganun.
May sinabi ba ako?!? hindi pa rin tumingin si Terrence nun.
Eh parang ganun yung gusto mong iparating! hinawakan ko na
si Ran nun, Alam mo ba kung bakit ako nandito? Dahil sa
pinsan ko. At nandito ka. Kung si Tjay lang okay naman sa akin
eh huminto siya saglit, Ngayon magiging masaya lang ako
kung tapos na itong little---
Tinakpan ko yung bibig ni Ran. Baka mamaya sa sobrang
emotional niya eh masabi pa niya yung balak namin.
Sige dito na ako matutulog para tapos na ito. tumingin siya sa
akin, Yun ay kung okay lang sa IYO. inemphasize niya pa
talaga yung iyo.
Sure.
Alam ko naman na--- nagulat din si Ran nung narinig niya yung
sinabi niya, Teka.. pumapayag ka?!?
Kanina ka pa nga nag-iingay diyan eh. Wala naman akong
sinabi kanina na hindi ka pwede matulog dito, ikaw lang yung

sinabi kanina na hindi ka pwede matulog dito, ikaw lang yung

may ayaw. Ngayon kung pwede lang, isara niyo na muna yung
pinto at pumasok ka na lang kung matutulog ka na. Busy ako
eh.
Lumabas na kami nun. Sinara ni Terrence yung pinto nung
lumabas kami. Sabi ni Tjay, hindi na daw lalabas yung Kuya niya
oras na sinabi niya na busy siya at oras na nagsara na yun ng
pinto. So marami daw kaming panahon na magluto.
Nag-ubos lang kami ng oras. Nagluto lang kami ng popcorn at
nagmovie marathon kami na tatlo. Yung unang movie, kasama pa
namin si Tito Kevin. Pero umalis din at matutulog na daw siya.
Then si Tita Jayne, tumulong na maglabas ng lulutuin namin. Hindi
na nga lumabas si Terrence. Pumasok nga si Tita Jayne sa kanya
para i-check siya, tapos nakita ko na lang na parang seryosongseryoso naman siya.
Bakit Ma?
Hindi na naman makahinga yung Kuya mo.
Ok lang siya?!? concern din si Tjay nun.
Kanina pa daw. Hindi lang niya sinasabi na hindi siya
makahinga. Pero umo-ok na daw pakiramdam niya kaysa
kanina.
Nakita ko na dinalahan ni Tita Jayne ng tubig si Terrence. Nag-

Nakita ko na dinalahan ni Tita Jayne ng tubig si Terrence. Nagstay yata siya doon ng matagal-tagal din, tapos lumabas na siya
at matutulog na rin daw siya. Sabi niya na huwag daw naming
kalimutan na linisin yung mga pinaglutuan namin at pinagkainan.
Kami na daw bahala sa kusina.
Tinanong namin yung cake, at ayun nga sabi niya na kami na daw
ang magpick-up. 24-Hour naman yata yung pinag-orderan nila.
Malapit sa Victory Liner. Antok na antok na daw siya.
Alas-8 na nun. Sinimulan na naming magluto at balak naming
kunin yung cake maya-maya na. Lumabas si Terrence at nakita
niya na nagluluto kami, pero inisip lang niya siguro na para sa
kakainin lang namin sa movie.
Si Ran, palipat-lipat ng tv. Hindi yata mapakali. Hindi naman siya
tumutulong sa pagluluto, I doubt na tutulong siya kasi hindi
naman yata siya marunong.
Nag-boil muna kami ng beef. As in sobrang tagal dahil inubos pa
namin yung tubig. Tapos nun nilagyan na namin ng cooking oil, so
medyo piniprito pa namin. Naggisa lang.. tapos ewan ko na.
Hindi ko kasi alam lutuin. Mostly si Tjay ang gumawa, taga-hiwa
lang ako at taga-abot ng kailangan.
Pinakamadali sa lahat, I-boil yung corn. Lalagay mo lang sa
tubig, lagyan mo ng butter.. and then MAGIC! Instant sweet
corn. Yun nga siguro pinaka-achievement ko eh.

Hinihintay pa namin na maluto yun, so hininaan lang ni Tjay yung

stove tapos sumama na kami kay Ran uli sa harapan ng tv. Isang
malaking milagro nga nung lumabas ng kwarto si Terrence, at
naupo doon sa couch nila. Mukhang makikibonding yata sa
amin.
Makikinood ka sa amin? tinanong ko naman siya nung
nakaupo na siya.
Tumango lang siya. Si Ran pa rin yung may hawak ng remote.
Ano bang gusto niyong panoorin?!?
Tinignan namin yung nililipat niya. Walang masyadong
magandang palabas nun. Sabihin lang daw namin na hinto na siya
kung yun na daw yung channel.
Naglilipat pa si Ran nun nung biglang
STOP!!! STOP, STOP, STOP! sumigaw si Tjay nun.
Literally, nahulog ako sa upuan ko sa sobrang gulat ko. Nabingi
pa yata ako. Katabi ko kasi si Tjay, kaya nung sumigaw siya,
direkta sa tenga ko.
Natawa pa nga si Terrence sa akin nun eh.
Gusto mo ng koreanovela? tinanong siya ni Ran nun.

Gusto mo ng koreanovela? tinanong siya ni Ran nun.

Teka lang diyan muna may gwapo eh..
Ang talas ng mata. Grabe, naglilipat pa ng channel nun nakita pa
niya yun?!? Si Ran nga parang na-bore kasi binaba niya yung
remote eh. Tama naman si Tjay, may gwapo nga dun. Kaya lang
hindi naman namin sinusubaybayan yun, kaya hindi namin alam
yung story.
Nilipat uli ni Ran. Na-stop pa nga siya sa isang channel na movie
na Tagalog. Luma na kasi brown, then sabay-sabay kaming
tumingin sa isat isa at nagtawanan kami. Ayaw kasi namin ng
lumang movie. Ang baduy kasi eh. Si Terrence wala lang,
nakaupo lang doon at naghihintay siguro ng maayos na channel.
Then may something tungkol sa mga isda. Sabi ni Tjay ayaw
daw niya yun dahil boring daw. Yung simpleng pagkakasabi niya
ng boring, napunta sa discussion about marine biologist.. tapos
may narinig pa ako na binanggit niya about sa way kung paano
ma-distinguish ang babaeng isda sa lalaki. Sa totoo lang, si Tjay
pwede nang encyclopedia.
Tjay kung boring, bakit hindi ka na lang tumahimik? sa wakas
nagsalita uli si Terrence.
Tumahimik si Tjay nun. Then nilipat na naman ni Ran yung
channel. Nag-stop kami sa cartoon. Powerpuff girls yung
palabas nun kaya natuwa kami ni Tjay. Sabay pa kami nagsabi

palabas nun kaya natuwa kami ni Tjay. Sabay pa kami nagsabi

na ihinto doon dahil gusto namin yun.
No way. sabi ni Ran.
Freakin gay. sabi naman ni Terrence.
Nagtinginan silang dalawa nun, pero wala naman silang sinabi.
Aba nag-agree yata sila. Sumimangot kami ni Tjay nun, pero sa
totoo lang pambata naman talaga yung palabas kaya pumayag na
kami na ilipat nila.
Then one things for sure nung natapat sila sa channel ng
basketball, binaba na ni Ran yung kamay niya dahil yun ang
gusto niyang panoorin. Then si Terrence sumandal na sa upuan
niya, I guess sign na yun na manonood din siya ng basketball.
Ayaw ko niyan! sabi ni Tjay tapos inaagaw niya yung remote
kay Ran kaya lang di niya makuha, Nakakatamad namang
manood ng basketball eh!
Oo nga! Lagi namang ganun, magkabilang side,.. shoot.. wala
na.
Mukhang di kami mananalo dahil wala sa amin yung remote.
Tumayo na lang kami ni Tjay dahil ichecheck namin yung lulutuin
namin. At yun nga, luto naman na.
Kunin na kaya natin yung cake? tinanong ako ni Tjay nun.

Gabi na kasi. Siguro tama lang na kunin na rin namin yung cake.
Siguro nga late past 9 na, almost 10 na rin. Ngayon alam ko na
yung idea ni Tjay na sleepover, dahil pagsapit ng 12 at tulog na si
Terrence, saka kami papasok sa kwarto niya at kakantahan
namin siya ng Happy Birthday.
Pumayag na ako na kunin namin yung cake. Bumalik kami sa
living room nila, at sinabi namin na aalis muna kami dahil magiikot-ikot kami. Tumayo nga si Ran nun dahil siguro nandiyan na
naman yung overprotective na side niya, pero nalaman niya yata
sa tingin namin na cake yung kukunin namin. Isa pa kapag
sumama siya, baka mamaya lang si Terrence sumama rin.
Saan kayo pupunta?!? nagtanong naman si Terrence nun.
Iikot nga. Ano ba yan ang bingi naman!
Gabi na ah! Bakit nagyon pa? tumayo na si Terrence sa
pagkakasandal niya, Alam mo namang may tindahan diyan sa
kanto Tjay na maraming naglalasing, kapag kayo nadisgrasya..
Hindi naman kami dadaan doon eh! Doon kami sa likod ng high
school. then umakbay sa akin si Tjay, Isa pa dalawa kami.
Kapag magkasama kami sisipain namin sila!
Nung hindi na sila sumagot, lumabas na kami ni Tjay. Kasasara
pa lang namin ng pinto nung marinig namin na sinigaw ni Ran

eh
Lalabas ako mamaya! Aabangan ko kayo sa malapit sa high
school para may bantay kayo!
Hindi na kami sumagot. Asahan mo pa si Ran sa safety first.
Totoo nga yung sinabi ni Tjay. Sa likod ng high school kami
dumaan. Nakakatakot kasi yung mga naglalasing doon sa
tindahan sa may kanto. Araw-araw yun actually. Although wala
pa namang nababalita na may ginawa silang masama,
nakakatakot pa rin. Siyempre hindi mo pa rin masasabi.
Medyo malayo na parang malapit yung Victory liner. Ang gulo
no? Malyo dahil lalakarin mo pa yung kahabaan ng high school,
tapos isa lang yung poste kaya medyo madilim. Wala namang
tao doon kaya okay lang sa amin ni Tjay kaysa naman may mga
lasinggero. Then malapit dahil nalalakad mo lang yung Victory
liner na katabi nung pinag-orderan nung cake ni Terrence.
Nakarating din naman kami doon. Marami-rami nang tao at
marami nang ilaw. Sabi ko ako na lang ang magbabayad ng cake
dahil wala naman akong masyadong naitulong. Ayaw pa nga ni
Tjay, pero pinilit ko kaya pumayag na lang. P365 yung cake,
P500 yung binayad ko.
Pinasulat namin sa cake..

Happy Birthday Terrence!

Love,
Shay, Tjay
but mostly Ran.
Tawa kami ng tawa na dalawa nun. Ano kayang reaction niya
dun? Isipin ko na lang yung itsura ni Ran, baka magsungit na
naman yun!
Ako yung naghawak ng box ng cake. Kami naman eh bumalik
na para makauwi na kami. Gabing-gabi na nun. Doon sa may
side ng high school tiyak tulog na karamihan. Siguro past-10 na.
Sana magustuhan ni Kuya no?
Hindi naman insensitive siguro si Terrence.. sa tingin ko, hindi
naman talaga kahit ganun yun umarte, Ma-appreciate niya yun.
Nakakalahati pa lang namin yung high school at medyo madilim
nga dahil isa lang yung poste, bigla na lang huminto si Tjay.
Nakalimutan ko yung sukli! humarap siya sa akin, Yung sukli
mo hindi ko nakuha!
Babalikan natin?!? parang nangangayaw na ako. Hawakhawak ng dalawang kamay ko yung malaking cake, tapos

babalik na naman?
Ako na lang babalik. Hinatayin mo ako at tatakbuhin ko.
Mabilis lang yun kapag tinakbo ko.
Nag-isip pa ako nun, kaya ayun pumayag rin naman ako.
Tumakbo nga si Tjay. Ang bilis nga eh. Sumandal ako doon sa
bakod ng high school dahil nangangawit na ako. Umupo pa nga
ako eh. Dahil siguro gabi na rin, ilang jeep na lang ang nakita
kong dumaan.
Nagsimula na akong magbilang nun. Ang boring. Madilim na nga,
boring na, tahimik pa! Gusto ko isandal yung ulo ko nun sa tuhod
ko, kaya lang may cake ako na hawak. Nakakangawit naman
pala ng braso.
Pumipikit-pikit na yung mata ko nun. Inaantok na kasi ako. Then
nagulat na lang ako nung may humawak sa braso ko tapos
nagsabing
Miss ano okay ka lang diyan?
Tiningala ko yung ulo ko. May apat na lalaki nun pero hindi ko
masyadong makita yung mukha. Madilim kasi, tapos yung ilaw
hindi pa masyadong maliwanag.
Yeah okay lang. hindi ko na sila pinansin uli.

Ikaw lang ba dito?

Hindi ano.. may kasama ako. tinuro ko yung way ni Tjay,
Darating na yun.
Tumingin naman sila doon sa tinuro ko. Bigla na lang sinabi nung
isa na..
Mukhang wala pa naman yung kasama mo eh. Gusto mo sa
amin ka sumama? hinigpitan niya yung hawak sa braso ko.
Muntik nang mahulog yung cake nun.
Ano ba ang sakit ah! inalis ko yung kamay ko.
Ano ba itong hawak mo? sabi nung isa tapos lumapit sa akin.
Inaagaw niya yung cake nun, ayaw ko pa ngang ibigay, kaya
lang nalulukot na yung box at baka masira yung nasa loob
malakas din naman siya.. kaya binigay ko na.
Cake? Saan party natin?!?
Nagsimula na akong kabahan nun. Nasaan ka na ba Tjay?!?
Naisipan ko na umalis na doon, na tumakas, tapos kapag
nakabalik na ako sa bahay isasama ko si Ran na balikan si Tjay.
Wala na akong pakialam doon sa cake. Basta gusto ko lang

umalis na doon.
Then nung aalis na ako, isinandal nung isa yung braso niya kaya
hindi ako makadaan. Then nung sa kabila ako dadaan, sinandal
din niya yung kamay niya. Hindi ako makadaan.
Saan ka pupunta?!?
For the fisrt time, saka ko naamoy yung bibig niya. Amoy alak
eh..
Ano ba.. umalis nga kayo sa harapan ko kung hindi sisigaw
ako!
Sumigaw ka wala namang makakarinig sa iyo!
Lalo lang bumilis yung tibok ng puso ko nun. Totoo naman yung
sinasabi niya, walang makakarinig sa akin. Tapos kapag
dumating si Tjay, parang wala ring silbi. Parehas kami babae,
apat na lalaki ito.
Uuwi na nga ako eh! nagulat na lang ako nung, nagsimula na
akong umiyak, Pwede ba pauwiin niyo na ako?!?
Bakit naman?!?
Parang wala silang pakialam na umiiyak na ako. Nawalan na
talaga ako nung pag-asa nung sinabi nung isa na

Pare tirahin na natin to..

Saka na ako nagsisimulang sumigaw. Sigaw na ako ng sigaw.
Yung luha ko nun tulo na ng tulo. Bakit naman ganito?
Sumandal sa akin yung lalaki ng sobrang diin. Tapos nilapit niya
yung mukha niya sa mukha ko. Saka ko iniwas, kaya yung
nadikit yung mukha niya sa pisngi ko. Sinubukan kong sumipa
nun, kaya lang yung isa kanila eh hinawakan ako paa, at yung isa
eh hinawakan ako sa braso ko.
Hindi na ako makagalaw nun. Sumigaw ako ng sumigaw then
tinakpan nila yung bibig ko. Stuffed na yung ilong ko nun sa
kakaiyak. Pero wala akong pakialam. Hindi na ako nahihiya.
Gusto ko lang gusto ko lang
Hoy Pare bitawan mo siya!
Hindi ako makalingon dahil nakaharang sila. Pero alam ko na
yung boses na yun. Si Ran! Sabi nga pala ni Ran na maghihintay
siya malapit sa High school. Siguro naisip niya na ang tagal
namin
Ililigtas ako ni Ran!
Binitawan ako nung mga humahawak sa akin. Saka lang ako
nakahinga. Ngayon, yung atensiyon nila na kay-Ran na.

Sino ka ba at bakit nakikialam ka?

Pinsan ko lang naman yung hinahawakan niyo!
Ahh si Miss?!?
Lumapit sila kay Ran nun at pinalibutan nila. Si Tjay wala pa rin.
Bakit ba ang tagal niya? Sabi niya tatakbuhin daw niya ah?!?
Then saglit lang, na-corner na nila si Ran. Yung isa lumapit sa
kanya, tapos sinuntok siya sa tiyan niya. Alam kong kaya ni Ran
yun, dahil nung gaganti na siya ng suntok eh
Ano papalag ka?!? hinarap sa kanya yung kutsilyo at tinapat sa
bibig niya, Pumalag ka, o baka gusto mong magkasamaan tayo
dito.
Ako naman hindi ko na alam yung gagawin ko. Hindi na
makapalag si Ran dahil may kutsilyo sila. Kaya ang ginawa ko,
tumakbo ako ng tumakbo. Hihingi ako ng tulong. Siguro naman
merong tutulong sa amin.
Tulo na ng tulog yung luha ko nun. Hindi na rin ako makahinga
nun. Alam ko lang, nandun si Ran at baka kung anong gawin nila
sa kanya. Medyo nahihilo na ako nun.. then kakatakbo ko at
wala na ako sa sarili ko.. may tinamaan ako.
B-bitawan mo ako! A-ano b-ba bitawan mo ako! may
humawak na naman sa akin,Tulong sabi ko ng mahina pero

humawak na naman sa akin,Tulong sabi ko ng mahina pero

hindi ko na maisigaw.
Anong nangyari sa iyo?!?
Nanlalabo na yung mata ko nun. Saka ko nakita si Terrence,
hawak niya yung braso ko pero hindi naman mahigpit gaya nung
ginawa nung mga lalaki kanina.
T-tterrence.. tinuro ko yung likuran ko, Ran.. ano..
Hindi ko pa naayos ung sinasabi ko, tumakbo na si Terrence
nun. Ako naman hindi ko alam kung dapat ba akong sumunod.
Walang tao nun.. at malayo pa yung mga bahay dito.
Nanguha ako ng kahoy nun. Just in case. Then tumakbo na ako
kasunod ni Terrence.
Kaya lang pagdating ko doon, hawak pa rin nila si Ran. Laking
pasasalamat ko at hindi pa naman nila ginagawan ng masama.
Tapos si Terrence, sinipa niya yung isa na may hawak ng kutsilyo
kaya natumba siya. Ako naman tumulong ako, pinaghahahampas
ko yung isa na humawak sa akin kanina.
Si Ran nakatayo na rin, tapos tumulong na siya kay Terrence.
Then hindi kalayuan, nakita ko na parating na si Tjay. Mukhang
wala pa siyang alam.
Nung napansin ko na nasaktan na namin yung mga lalaki at

Nung napansin ko na nasaktan na namin yung mga lalaki at

tumakbo na yung tatlo, yung isa eh sumugod pa at sinubukan
niyang saksakin si Terrence. Sigaw na naman ako ng sigaw nun
at iyak na naman ako ng iyak nung makita ko na dumudugo na
yung kamay ni Terrence..
Arrrgghh! Dang! tapos hinawakan niya yung braso niya at
napaupo na lang siya bigla-bigla.
Napaluhod ako kay Terrence nun. Naagaw naman ni Ran yung
kutsilyo, tapos tumakbo na yung lalaki.
Pare ano? Okay ka lang?
Dumudugo pa rin yung braso ni Terrence. Kita ko nga eh, puti
na kasi yung suot niya nun.
Masakit.. pero hindi naman malalim. Sa braso lang ako
tinamaan.. diniinan niya yung braso niya, OUCH!!!
Iyak pa rin ako ng iyak sa harapan niya.
Terrence.. okay ka lang? G-gusto mo tumawag na kami ng
ambulansiya?!? Ano kailangan ka na ba dalhin sa hospital?!?
Relax.. masakit pero hindi naman malalim.. sa braso lang
naman. tumingin siya sa akin,Sinasabi ko na nga bang hindi
magandang idea na lumalabas kayong mga babae ng wala
kayong kasama! Gabi pa naman! Ano bang inisiip niyo?!?

Malapit na si Tjay nun. Nakita namin na tumatakbo na siya sa

direksiyon namin.
Kukunin lang sana namin yung cake mo. Surprise sana namin
para mamayang 12. Kaya lang, naiwan ni Tjay yung sukli kaya
bumalik siya. Tapos nung naiwan ako.. yung mga lalaki hinarang
ako. Hinawakan pa nga nila ako.. then tinakpan ko na yung
mukha ko nun dahil iyak na ako ng iyak.
Dumating na rin si Tjay. At syempre, na-shock sa mga itsura
namin. Lalo na kay Terrence. Katulad ko, umiyak rin siya ng
umiyak. Inalalalayan ni Ran si Terrence nun. Umuwi rin kami at
sinabi namin sa parents nila yung nangyari. At siyempre, dinala si
Terrence sa hospital. Hindi daw kasi nila alam kung baka may
masamang nerve daw na na-damage.. at kailangan daw siguro ng
stitches ni Terrence.
Sumama kami sa hospital. Nakahiga na si Terrence nun, tapos
mag nag-assist na sa kanya na doctor at nurse nun. Ewan namin
san siya dadalhin.
Kaya lang, nilabas ko yung cake na binili namin. Yupi-yupi na
yung carton, sira na yung cake sa loob, at smudged na yung
icing. Nilapag ko yun sa harapan ni Terrence.
Ano to?!?

Umakbay ako kay Tjay.

Balak kasi namin na gumawa ng isang di makakalimutang
birthday para sa iyo kaya may surprise kami. Hindi naman namin
alam na ganito.
Binuksan niya yung carton. And yun nga, ngumiti lang siya.
Isang totoong ngiti galing kay Terrence Kelvin.
Well hell.. tumingin siya sa amin, Its one birthday I wont
forget for sure.
Then nung tinutulak na siya ng nurse, huminto na kami. Kasi hindi
kami pwedeng sumama eh.
Pare, ang angas mo pa rin! tumawa si Terrence nun.
Tumingin si Ran sa amin na para bang puzzled na hindi mo
maintindihan. Tawa kami ng tawa ni Tjay. Kanina lang iyak kami
ng iyak, ngayon naman parang masaya na naman kami.
Kayong dalawa anong nilagay niyo doon sa cake?!?
Lets just say tumingin si Tjay sa akin, Way lang yun ng
Kuya ko para sabihin gusto ka niya Ran. Hindi dahil sa cake..
Nagulat na lang ako nung tumawa rin si Ran. Kinamot niya yung
ulo niya na lagi niyang ginagawa kapag awkward situation.

ulo niya na lagi niyang ginagawa kapag awkward situation.

Well ako rin naman eh.. then sumigaw siya doon hallway ng
hospital..
I hate you too pare! then nagtawanan kaming lahat.
19
Hindi ko alam kung anong ginawa kay Terrence nun. Basta
nandoon lang kami naghintay lang doon. Siguro nilagyan siya ng
stitches or something. Pero kung tutuusin, nakakatakot yun ah.
Paano kung natuluyan siyang nasaktan? Siguro hanggang ngayon
umiiyak pa rin ako. More likely, baka sisihin ko yung sarili ko
dahil kung hindi naman dahil sa akin hindi naman sila darating
doon.
But anyway, alls well naman. Bukod sa panay dugo ni Terrence
yung damit namin nina Ran, okay naman na siya. Nakaupo lang
kami doon sa labas nun dahil naghihintay kami, tapos sinabi sa
amin na pwede daw naman kaming umuwi para makapagpalit
kami ng damit. Ginawa naman naming tatlo nila Tjay, pero
bumalik din kami kaagad sa hospital. Dinala pa nga namin yung
beef and gravy eh. Kapag okay na si Terrence, bibigyan namin
siya nung niluto namin na favorite niya. Aba, kahit may ganyan,
tuloy pa rin ang birthday.
Past 1 na ng madaling araw nung lumabas si Tita Jayne at sinabi
niya na nagkakaroon ng palpitations si Terrence. I dont know

niya na nagkakaroon ng palpitations si Terrence. I dont know

why, pero siguro dahil sa aftermath pa yun nung nangyari. Then
inatake pa yata siya ng asthma, kaya si Tjay pumasok pa sa
loob. Hindi na ako sumama, kasi naman hindi ako kamag-anak.
Katabi ko nun si Ran. Bago na yung damit niya. Ang bango nga
niya nung sumandal ako sa kanya.
Nakakainis ka talaga Ran! hinampas ko siya sa dibdib niya
pero nakasandal pa rin ako,Nakakainis kayo ni Terrence!
Hinawakan niya yung dibdib niya at hinimas-himas niya.
Napalakas yata yung hampas ko.
Ano na namang kasalanan ko? nag-adjust siya ng upo dahil
nga nakasandal ako sa kanya, Ikaw ang sadista mo rin minsan.
Eh kasi naman.. naramdaman ko na naiiyak na naman ako.
Kaya ayun dahil pinipigilan ko, panay ang lunok ko at punas sa
gilid ng mata ko, P-paano kung nasaksak ka dun? O kaya siya?
T-tingin mo anong mararamdaman ko?
Eh kung may nangyaring masama sa iyo doon at wala akong
ginawa.. tingin mo anong mararamdaman ko? inakbayan niya
ako nun na parang yakap na mahigpit, Kuya mo nga ako
remember?
Naupo lang kami doon, hintay lang ng hintay. Ayun, nakatulog
pa nga ako eh. Around 2 a.m., lumabas na si Tjay at okay na

pa nga ako eh. Around 2 a.m., lumabas na si Tjay at okay na

raw si Terrence. Nung pumasok kami sa room niya, nakita ko na
nakaalis yung shirt niya. May malaking bandage na siya sa braso
niya, at meron din siya sa sides niya. Nagtaka nga ako kung
bakit pati doon meron, yun pala umabot hanggang gilid niya sa
bandang likod yung may sugat. Kaya pala nagtataka ako kung
bakit may dugo siya doon kanina, akala ko umagos lang. Yun
pala hanggang doon yung sugat.
Sinuot niya ng dahan-dahan yung shirt na dinala namin. Ang
bagal nga niya kumilos eh. Siguro masakit pa. Tapos ngumiti siya
na parang naghihina na hindi mo maintindihan kaya lang nung
sinigawan niya si Tjay dahil tinikman yung beef and gravy doon
sa sandok na dala namin, nagalit naman siya.
YEP, hes Terrence all right.
Nagkamayan lang sila ni Ran. Halata mo namang hindi sila atease na at-ease pero alam mong okay na sila sa isat isa.
Hindi na namin inabala sina Mama at Papa na tawagan na nasa
hospital pa kami ng ganung oras ng madaling araw. Syempre
kapag sinabi ko kay Papa yung nangyari at yung muntikmuntikan nang mangyari sa amin, tiyak magtatanong at
magtatanong si Mama. Sa kalagayan ni Mama ngayon, at sa
hormonal imbalance ng katawan niya, I doubt na tama lang na
sabihin sa kanya yun.
Kawawa naman yung baby sister of brother ko kapag

Kawawa naman yung baby sister of brother ko kapag

nagkataon.
So yun, umuwi na kami. Pwede naman nang umuwi si Terrence
nun, pero sinabi ni Tita Jayne doon daw muna siya sa hospital.
Mas mabuti na ang sigurado. Si Tita Jayne, order kung order.
Mga nanay nga naman.
May Day Care volunteer chuva pa ako nun, at si Terrence eh
Community Service para sa scholarship nga niya. Kaya lang
dahil nga may sugat naman siya, hindi na niya kailangang
pumunta. Nagpaalam na kami nila Tjay at Ran, at umuwi na kami
doon sa bahay nila.
Antok na antok na ako nun. Nag-tricycle nga kami eh. Kami ni
Tjay ang nasa loob, si Ran ang nasa labas. Pagod na pagod kami
nun. Gusto lang namin eh matulog na. Kaya nga nung nakarating
kami sa bahay nila, ang bilis na pagto-toothbrush ang ginawa ko.
Hindi na nga ako nakapagpalit ng Pjs eh.. sobrang pagod na
ako.
Si Ran binuksan yung pintuan sa kwarto ni Terrence. Solo niya
yung kwarto eh. Kami ni Tjay tabi na sa kwarto niya. Then saka
ko lang nakita, ang daming sketches ni Terrence doon. Iba-iba.
Walang particular na theme. Then may mga nakadikit pa siya sa
gilid ng computer table niya na mga codes at kung anu-ano na
hindi ko maintindihan. Tungkol yata sa computer eh.

I guess kung Quintero ang last name mo, may genius kang
kapatid, at Admin ka ng isang site at gifted ka sa pagsusulat..
ganun ang idea ng room mo.
How amazing.
Nung Sunday, I got up past 9 na. Late na ako sa Day Care nun
pero okay lang. Kung ieexplain ko naman sa kanila yung
nangyari, understanding naman ang mga tao doon. Si Terrence
uuwi na ngayon, pero maya-maya pa yata. Nung nagising ako,
nagising na rin si Tjay. Si Ran nung dumaan pa ako sa kwarto
niya, ewan ko, tulog na tulog pa. Yung unan nga tinakpan pa niya
yung mukha niya. Ewan ko kung nakakahinga pa siya nun.
Nagbihis naman ako. Kasabay ko si Tjay kumain. Sinabi ko na
kapag nagising na si Ran, umuwi na lang siya at dalhin na niya
yung gamit ko sa bahay. Tiyak naman okay na kay Ran na
pumunta ako sa Day Care mag-isa. Ang aga-aga kasi eh.
Pagkadating na pagkadating ko doon, nagtatakbo sa akin si Oli.
Nagulat nga ako kasi bigla na lang yumakap sa akin eh. Tapos
nung dumating ako, panay ang tingin niya sa likuran ko.
Napataas nga yung kilay ko.
Oli anong tinitignan mo?
Nagpuppy dog look siya sa akin. Ang mga bata nga naman

Nagpuppy dog look siya sa akin. Ang mga bata nga naman
daming pampaawa effect.
San si Kuya Terrace?
Oli, Kuya Ter-rence. Wala siya eh, nasa hospital. umupo ako
nun para ka-level ng mukha ko yung mukha niya.
Bakit nasa hospital si Kuya Cake? si Betty naman ngayon yung
nagtanong.
May sugat kasi siya eh. Pero gagaling din siya. Baka pupunta na
siya dito sa susunod na linggo na.
May humihila nun sa blouse ko. Then tinignan ko, nakatayo si
Gaille sa gilid ko. Then may nilabas siya na kung ano galing sa
bulsa niya na kulay brown, tapos inaabot niya sa akin.
Gaille ano to? tinignan ko naman.
Saka ko lang nakita na nakabalot ng dahon eh isang lollipop.
Half-eaten lollipop.
Uhmm napalunok ako, Anong gagawin ko dito?
Yan yung magandang stick galing kay kuya T-cake eh. tapos
sinisinok pa yata siya.
Pati ba naman lollipop eh chini-cherish-cherish pa niya?

Thats actually ngumiti ako pero awkward, Sweet.

Wala naman kaming ginawa. Usually kapag nandun ako at ako
lang ang nagbabantay sa kanila, kumakain lang kami, naglalaro, o
kaya natutulog. Minsan binabasahan ko sila ng stories pero yun
lang ang ginagawa namin. Monotonous nga, pero nakakatuwa sa
mga bata. Kaya rin siguro nung dumating si Terrence doon sa
Day Care, excited din sila kasi nasubukan nila yung mga bagong
bagay na hindi ko nagagawa kasama sila.
Nung nag-uwian na, si Oli na naman ang naiwan doon. Laging
siya ang naiiwan na huli. Late kasi ang parents niya eh. Tapos
nagulat na nga lang ako nung aalis na ako, humawak siya sa akin
at ayaw na niyang bumitaw.
Oli, kailangan ko nang umalis eh. Kakanta pa ako sa simbahan
mamaya.
Ate.. pwede po ba tayong dumalaw sa os nabulol pa siya
nun, oshpital? Dun kay Kuya Terrace?
Hindi kita pwedeng ilabas eh. Baka hanapin ka sa akin.
Tawagan mo si Mommy.. hinila niya ako doon sa office ng
Day Care, Itanong mo number ni Mommy. Sasabihin ko sama
ako sa yo.
Actually nakakatuwa si Oli. Walang kapatid. Laging wala yung

Actually nakakatuwa si Oli. Walang kapatid. Laging wala yung

parents. Kaya siguro naghahanap din ng makakasama kasi kahit
papaano nalulungkot din siya.
Ginawa ko naman yung sinabi niya. Tinawagan ko yung Mommy
niya, it took me about 10 minutes bago ko nakausap, then
pumayag din naman. As long as ibabalik ko daw siya doon bago
mag-4 ng hapon. Sabi ko okay lang, kasi 3 naman ng hapon
nandun na ako dahil may simba pa.
Sumakay kami ni Oli. Hindi ko na nga kinandong eh. Ang likot
kasi. Tapos tuwang-tuwa siya doon sa jeep. Kami lang kasi ang
sakay, tapos panay ang tanong niya sa driver.
I guess if youre a rich kid, hindi mo alam yung ganung bagay. I
guess Oli will turn out.. okay. Kasi bata pa lang siya, may
character na.
Dumating kami sa hospital. Hinabol ko pa siya kasi sumasama
siya doon sa nurse na nagtutulak sa wheelchair. Binuhat ko na
nga lang kasi napagod ako kakahabol eh. Binaba ko lang siya
nung nasa labas na kami ng room ni Terrence.
Oh Oli, dapat tahimik ka lang ah. Maraming may sakit dito,
kawawa naman sila. yun lang ang sabi ko sa kanya.
Then doon siya tumayo sa likuran ko. Humawak lang siya sa
blouse ko. Ewan ko, feeling ko over na ang pagka-stretch ng

blouse ko.
Kumatok lang ako. Saka ko narinig na pumasok daw ako. Saka
ko nakita si Terrence na nakahiga at may hawak na remote. Iba
na yung shirt na suot niya, pero may bandage pa rin sa braso.
Umayos nga siya ng upo nung pumasok ako eh.
Oi.. sabi niya tapos umupo siya sa cot niya, Akala ko umuwi
ka na. Sabi ni Tjay eh..
Then tinuturo ko yung likod ko. Tumagilid naman siya para
makita niya yung tinuturo ko. Then eksakto naman pagkatingin
niya, saka naman lumabas si Oli.
BULAGA!!! ang lakas-lakas kaya napaatras si Terrence nun,
Gulat ka no! tumataas-taas pa yung kilay ni Oli nun.
Ano yan?!? halata mong gulat siya eh, tinuro niya si Oli,
Kailan ka pa nanganak ng nuno sa punso???
Natawa ako nun. Kahit may sakit na at may pagkamasungit,
okay pa rin si Terrence eh.
Gusto sumama sa akin eh. Ayaw magpaiwan. Dadalawin daw
niya si Kuya Terrace.
Tumakbo si Oli simula sa likod ko hanggang sa gilid ng kama ni
Terrence. Then tinitigan niya yung bandage sa braso niya.
Tinignan lang namin si Oli. Seryosong-seryoso lang siya na

Tinignan lang namin si Oli. Seryosong-seryoso lang siya na

nakatayo doon. Tumingin siya sa akin, tumingin kay Terrence..
tapos biglang tumawa tapos bigla na lang
OUCH!!! pinisil-pisil niya yung braso ni Terrence..
Tawa ng tawa si Oli nun.
Ang taba ng braso mo. bwisit na bata ito! Pisilin daw ba?
Concern ba talaga sa akin yan o pinapalala niya yung braso
ko? hinimas ni Terrence yun braso niya, Musta naman sa Day
Care?
Ayun, okay lang. Nilabas ni Gaille yung lollipop na binigay mo
sa kanya noon. May crush yata sa iyo yung bata eh.
Murder me. sabi ni Terrence tapos tumingin siya kay Oli,
Bakit ba ganyan ka makatingin bata ka? Parang nakakatakot
dahil pataas-taas yang kilay mo eh
Ano po yung crush??? tinanong niya si Terrence, kaya si
Terrence eh nagkamot ng ulo na parang si Ran.
Crush.. yung.. parang isang babae may gusto sa isang lalaki. O
kaya naman isang lalaki may gusto sa isang babae.
Ahh ganun ba yun. E di si Mommy ko pala saka si Daddy ko
may crush sila sa isat isa?

Uhmmm.. parang ganun na nga. hirap naman i-explain sa bata

na hindi lang crush yun. Pero para di kumplikado, oo na lang
ako.
Umupo si Oli doon sa couch sa gilid at nagtatatalon. Ang lambot
daw ng couch eh.
Lahat ba nagganun?
Pwede rin. then nakita ko si Terrence na umabot ng tubig sa
gilid ng bed niya.
Uminom ng tubig si Terrence nun. Tapos sabi ni Oli
Ako gusto ko si Ate Shay saka si ikaw Kuya Terrace magkacrush sa isat isa
Binuga ni Terrence yung tubig na ininom niya. Buti nga hindi ako
tinamaan eh. Na-shock nga ako, pati si Oli eh nakatingin lang at
nanlalaki yung mata.
Hindi naman ganun yun eh.. nararamdaman yun. humawak si
Terrence sa dibdib niya.
Ganun ba yun? nagkunut-noo si Oli na parang matanda.
Naku ha, nakakailang na dito. Nakakainis itong si Oli eh.
Tumingin lang si Terrence sa akin saglit, pero iniwas din niya

Tumingin lang si Terrence sa akin saglit, pero iniwas din niya

yung tingin niya.
Ibig sabihin wala kang crush kay Ate Shay?
Uhmmm nag-isip naman siya. Kung may crush ako sa
kanya?
Opo.
Whoa.. masyado nang awkward ito. Bigla ko na lang binuhat si
Oli nun tapos tinayo ko siya sa harapan ko.
Oli.. nalimutan ko.. bibili pa tayo ng candy sa labas di ba?
Mag-bye ka muna kay Kuya Terrence at babalik tayo. Bibili
lang tayo sa labas.
Ayoko. Dito muna ako. Bili mo na lang ako, balik ka na lang.
Parang ayos din yun. Basta makaalis ako doon.
Tumingin lang si Terrence sa akin nun. Tapos nag-sign ako na
lalabas na ako. Excuse ko lang naman yun para mawala ako sa
spot na yun. Nakakahiya talaga.
Then nung papasara na ako ng pinto, I cant help overhearing
Terrence parang ayaw ko marinig yung sagot niya na parang
gusto ko kaya lang narinig ko siya eh
Well si Ate Shay mo? nakakandong na si Oli sa kanya nun.

Well si Ate Shay mo? nakakandong na si Oli sa kanya nun.

Napaka-typical niya. Napaka-simple, napaka-practical.. shes
just her own self.
Ano po yun?
Minsan nakakainis siya, minsan okay naman siya. So I guess
ang sagot kung may crush ba ako sa kanya or wala.
I closed the door. Mahina lang. I doubt na narinig nila.
Theres too many things in this world na gusto kong malaman
yung sagot. But there are some things in this world
---that you want to keep as a mystery. And at that moment, I
can name one.
20
I got out para bumili ng candy. Kahit hindi iyon ang sadya ko,
ginawa ko na lang. Ayoko namang mag-stay doon. Si Oli kasi
kung anu-anong tinatanong eh. Mahirap din kasi kapag may
kasama kang bata, tanong na nga ng tanong, hindi pa nila alam
kung nakakahiya ba iyon or what. Ewan ko ba, siguro nga dapat
masanay na ako. Kasi kapag nanganak na yung Mama ko, tiyak
magkaka-Oli rin kami sa bahay in a few years time.
Hindi naman ako nagtagal, bumili lang ako ng ibat ibang klase.
Tiyak naman hindi rin mauubos ni Oli yun eh. Kukuha na lang

Tiyak naman hindi rin mauubos ni Oli yun eh. Kukuha na lang
ako ng ilan-ilan para malibang ako.
Lumabas pa ako ng hospital nun. Sa may labas kasi may mga
malalapit na tindahan na malapit sa may sakayan. Ayun bumili na
lang ako doon sa matandang babae. P20 rin binayaran ko.
Sinasabi ko na nga ba basta may bata, magastos eh.
Nung nakabalik na ako sa taas, nakita ko na nakahiga na si Oli
doon sa bed kasama ni Terrence. Magkatabi na sila at nanonood
ng tv. May milagro talaga sa mundo. Ayaw ni Terrence ng bata,
pero si Oli mukhang kaya naman niyang i-handle. Tumingin nga
sila ng sabay sa akin nung pumasok ako, pero binalik din nila
yung tingin nila sa tv. Akalain mo yun, wala silang pakialam sa
akin???
Bumaba sa bed si Oli para kumuha ng candy pero bumalik din
sa bed at nanood. Seryosong-seryoso sila parehas kung ano
yung pinapanood nila. Panay ang subo ni Oli ng candy pero
naka-glue yung mata nila sa tv set.
Nasa taas kasi yung tv, kaya ako naman eh na-curious, tinignan
ko na kung ano yung pinapanood nila na parang addict na addict
sila parehas..
Teka ano ba yang pinapanood niyo at parang--- tumingin ako
sa taas ng tv at na-shock ako sa nakita ko,
AAAAAHHHHH!!!! tinakpan ko yung bibig ko, Holy Moley
ano yang pinapanood niyo na dalawa?

ano yang pinapanood niyo na dalawa?

Nung pagkakitang-pagkakita ko kasi doon sa pinapanood nila,
may dalawang babae na nakulong yata sa tanning bed.. at
parehas silang naka-bikini. And the scene was so revolting.
Kaya nga na-shock ako nung nakita ko. Yung kinakain kong
candy, ayun nahulog na sa sahig.
Natawa nga si Terrence sa akin kasi nakita niya siguro na
nailuwa ko yung candy. But I dont care.
Bakit pinapanood mo yan?!? Nakita mong may bata kang
kasama! hindi naman yata tama yun?
Ano ka ba enjoy nga siya eh! tapos siniko ni Terrence si Oli
doon sa good arm niya,Hindi ba Oli?
Tinaas ni Oli yung kilay niya tapos binaba niya lang uli na parang
sinasabi niya na OO. Hindi pa rin naalis yung mata niya sa tv.
Si Terrence naman nakatingin sa akin kasi alam niya na hindi ako
pabor sa pinapanood nila.
Come on, hes old enough para manood yan. Kahit ikaw kaya
mo namang panoorin yan.then ngumiti lang siya, Final
Destination 3. Okay naman yung movie eh. Nasunog sila sa
tanning bed. Ano namang nakakadiri doon?
Nag-roll ako ng mata ko pero pabiro lang. Ayaw ko talagang
panoorin yung movie. Kasi kapag nanood ako nun, baka

panoorin yung movie. Kasi kapag nanood ako nun, baka

sikmurain ako, hindi maganda ang kalabasan. Pero si Oli?
Imagine si Oli na kalahati lang yata ng age ko kayang-kayang
panoorin yun?
Nanlalaki yung mata ni Oli kapag may scene na nakakadiri o
nakakagulat. Pero nood lang naman siya ng nood.
Finally after an hour or so, dumating na si Tita Jayne at may
kasama siyang nurse. Ire-release na yata si Terrence nun eh.
Ako naman, kailangan kong umuwi at magbihis. Dadalhin ko pa
si Oli sa bahay, dahil sabay na kaming babalik sa simbahan para
sunduin naman siya ng Mommy niya.
Humawak lang si Oli sa binti ko nun. Ang hirap nga lumakad
kapag may parang lintang nakadikit sa iyo ng ganun na sobrang
higpit.
Ingat na lang kayo. sabi ni Terrence tapos humawak siya sa
ulo ni Oli, Yung secret natin ah!
Sikwet natin yun Kuya Terrace!
Teka anong secret?
WALA! nag-snap sa akin si Terrence, Sige una na kami ni
Mama. Ingatan mo yung anak mong nuno sa punso!
Hinampas ko nga sa braso niya. Too bad nahampas ko yung

Hinampas ko nga sa braso niya. Too bad nahampas ko yung

may sugat niya. Kaya ayun nasaktan daw siya, kaya daw may
atraso ako.
Other than that.. I went with my afternoon agenda.
Nung bagong linggo na namin sa school eh medyo okay na yung
spirit ko. Siguro nga nagkaroon ng traumatic effect sa akin yung
nangyari nung gabi na hinarang kami kasi tuwing may lalabas na
lang sa isang room na hindi ko inaasahan, bumibilis yung tibok ng
puso ko sa sobrang gulat.
Sana nga hindi na lang nangyari yun. Baka kasi forever kong
panghahawakan yung grudge na yun sa buhay ko.
Nung umaga nga, hinarang pa ako ni Arwyn sa hallway.
Napaatras pa nga ako eh. Kasi naman bakit ba ugali nila yung
bigla-bigla na lang susulpot?
Arwyn! humawak ako sa dibdib ko, Magandang umaga rin!
Hindi naman niya ako binati. Feel ko lang nasa sabihin yun.
Namalikmata lang ba ako o tama lang yung nakita kong
magkasama sa garden yung pinsan mo at si Terrence? tinuro
niya yung garden sa akin at tama nga siya dahil magkasama yung
dalawa, Parang last week lang kulang na lang magsaksakan
silang dalawa eh.

I guess magkasundo na sila di ba?

May kung ano yung pinsan mo na hindi mo malaman kung ano
at hindi ko gusto yun..humwak siya sa chin niya at hinimashimas niya, Malalaman ko rin anong ginawa niya kay Terrence
at magkasundo na sila. lumingin siya uli sa garden, then binalik
niya yung tingin niya, Hindi ba bading yung pinsan mo?
Na-choke ako nun.
Hoy wag ka nga! Lalaking-lalaki si Ran no! then nag-cross
arms ako nun, Ang sama mo para pag-isipan ng ganyan yung
pinsan ko!
Eh bakit parang wala siyang hilig sa mga babae?
Paano mo naman nasabi aber??? nakapamewang na ako nun.
Wala lang. Mahilig kasi siya mag-hang out sa guys. sabi niya sa
akin pero seryoso siya.
Naghang out din naman ako kasama si Tjay madalas, pero hindi
ibig sabihin lesbian ako. Whats wrong with you? tinulak ko nga
siya pero hindi masyadong malakas.
Pati ba naman si Ran iisipin niyang bading? Arwyns so full of
himself. Dahil siguro nagkakaroon na ng attention si Ran sa
school, gagawa pa siya ng rumour na bading siya. I dont get him

school, gagawa pa siya ng rumour na bading siya. I dont get him

at all. Ewan ko ba kung bakit nagtitiyaga ang mga babae sa
kanya eh. Kung siya siguro ang huling lalaki sa mundo at kami na
lang ang pag-asa ng human race, I swear hindi mag-populate ang
mundo kung siya lang din.
Ang galing mag-conceal ni Terrence ng sugat niya. Kasi kung
titignan mo siya, parang normal lang siya na walang nagyari. Pero
siyempre hindi mo maiiwasang may makakapansin kaya tinanong
pa siya kung anong nangyari sa braso niya. Sinabi naman niya
yung totoo, pero umalis din siya kaagad.
Alam ko na kung ano yung special project ko sa Social Studies.
Dahil nga hindi maganda yung kinalabasan ng debate, ako lang
yung may kakaibang project sa klase namin. Sabi sa akin eh
gagawa daw ako ng special report tungkol sa World War II.
Sabi ko okay lang, kasi madali lang naman mag-report sa harap
ng klase.
Kunin mo na lang yung kopya nung report sa Lab. Gusto ko
creative ka, ayoko ng cartolina at tatayo ka lang sa harapan!
Nakasimangot ako na lumabas ng room nun dahil inutusan nga
ako nung teacher namin. Tumakbo pa nga ako nun eh, kaya
mabilis akong nakaalis sa building namin.
Nung malapit na ako sa Lab, nakita ko na may naka-lean doon
sa bench at nakayuko. Yung braso niya nakahawak sa doon sa

bench.
Oi.. ei okay ka lang?
Nagulat siya nung nakita niya ako, kaya umatras siya ng konti.
Oohhh huminga siya ng malalim, Ohhhkay lang.
May asthma attack ka na naman? tinanong ko naman siya.
Ohhh o-o eh.
Gusto mo dalhin kita sa nurse? humawak ako sa kanya nun
para alalayan siya.
Kagagaling ko lang doon. Wala naman siyang ginawa eh.
Bakit ba hindi ka nagdadala ng inhaler? Hindi ba gamot yun incase na may asthma attack ka?
Wala. Hih H-hindi ko kailangan nun.
Sumabay na ako sa kanya maglakad. Baka mamaya mag-turn
blue na naman siya katulad nung nangyari nun sa Day Care. Sabi
nila kapag ganun daw, delikado daw yun.
Nakakatakot nga nung nakita kita sa Day Care eh. Nung nagiba na yung kulay ng mukha mo. Hindi ko talaga alam yung
gagawin ko. mabagal lang kami maglakad nun, tapos diretso

lang siya maglakad, Hindi kaya dapat i-drop mo na yung

Community Service mo? Kasi alam mo yun, hindi malabong
maulit yun kasi nakakapagod sa Day Care eh.
G-ginagawa ko lang naman yun kay Mama. tumingin siya sa
akin saglit, Ayaw ko lang ma-disappoint siya.
So gusto mo rin pala talagang makuha yung scholarship para sa
kanya?
Gusto ko? Hindi. Gusto niya? Oo.
Pero di ba okay na may scholarship ka. At least hindi niyo
na kailangang bayaran yung college mo.
Humarap siya sa akin nun na parang naiinis na siya na hindi mo
maintindihan. May nasabi ba akong masama???
Hindi ko siya pinansin, basta tuloy-tuloy pa rin ako sa pagsasalita
ko.
Ano bang balak mong kunin na course? tinignan ko siya pero
hindi siya nakatingin sa akin.
Sa totoo lang, wala naman sa plano ko ang college eh.
Bakit naman?
Gusto ko lang pagka-graduate ko, magtrabaho na. Ganun din

Gusto ko lang pagka-graduate ko, magtrabaho na. Ganun din

naman kalalabasan ko in the end. then nakita ko na hindi na
malalim yung paghinga niya, Ayoko lang pahabain pa na magaral pa ako.
Pero kapag nag-college ka, mas magandang opportunities mo.
Youre smart Terrence. Maybe a genius. Mas okay na hindi mo
sayangin.
Ayoko lang. Nakakapagod mag-aral. Gusto ko tapos na ako
para real world na kaagad.binilisan niya yung lakad niya, Si
Mama naman may gusto na mag-college ako.
Huminto naman siya nun. Malapit na kasi kami sa hagdan
paakyat sa rooms ng mga 4th year. Saka naman nya ako
tinanong
Thanks pala sa pagsabay. Saan ka pala pupunta?
Sa SocStud Lab. May kukunin akong report eh. Yung special
project ko. Sabi niya dapat daw creative ako. Ang OA nga eh.
Anong ibig sabihin na.. creative?
Malay ko! Wala pa nga akong maisip eh. naglakad naman na
ako patalikod, Sige pala una na ko. Ingat ka na lang sa pagakyat! Baka hikain ka! ang sama ko inasar ko pa!
Kung.. kung gusto mo ng tulong pwede kitang tulungan sa

report mo..
Nagulat ako nung sinabi niya yun. Nago-offer siya ng tulong?
Typical Terrence ba yun? Ang bait niya yata ngayon.
Anong tulong naman?
Tungkol saan ba yung report mo?
World War II. ngumiti naman ako, I think.
Okay turn naman niya ngumiti ngayon tapos nagbox in siya
sa gamit yung daliri niya
Nakatayo lang siya doon habang pinag-aaralan niya yata ako.
Ewan ko ba, ang weird talaga ng mga lalaki.
You look nice. sabi niya tapos tumalikod na siya.
Parang natuwa naman ako sa sinabi niya na hindi mo
maintindihan. Then nagulat na lang ako nung may tumakbong
babae sa hagdan at yumakap sa kanya patalikod at hinalikan siya
sa magkabilang pisngi niya.
TERRENCE!!! ang higpit-higpit ng hawak niya.
Nagulat din si Terrence. Inaalis pa nga niya yung kamay eh.
Who the hell are you?

Ano ka ba hindi mo na ako natatandaan no? nakangiti pa siya

ng todo-todo
Dina. Nakadate mo ako before. Remember? ilan na ba
nakadate niya?
21
Tinignan lang ni Terrence yung Dina. Grabe talaga makayakap sa
kanya. Parang naiinis na nga siya nun eh, pero inalis naman nung
babae at ngumiti lang sa kanya ng todo-todo.
Kilala ba kita?
Nung tinanong siya ni Terrence nun, tumawa yung Dina at may
narinig kami na mga babae na tumawa rin. Napatingin kami dahil
may mga pababa ng hagdan nun na grupo ng mga babae na hindi
namin kilala.
Hey girls nanalo ako ah! tapos tinaas niya yung kamay niya na
parang nag-sign siya doon sa kanila.
Tinignan lang siya ni Terrence nun. Tapos sabi niya
Hindi ako nakikipagbiruan sa inyo!
Papaakyat na sana yung Dina kaya lang humawak siya sa chin ni
Terrence nun. Nagulat na lang ako nung nag-lean siya uli, kaya

Terrence nun. Nagulat na lang ako nung nag-lean siya uli, kaya
napaatras si Terrence bigla at muntik nang mahulog sa hagdan
dahil umiiwas siya.
Biruan lang Terrence, pero alam mo.. hindi naman ako hihindi
sa kung yayain mo ko eh!then umakyat na siya sa hagdan niya.
Whoa.. palabas kung palabas eh no! natatawa na ako nun.
Si Terrence naman, mukhang walang nakakatawa sa kanya.
Wala na siyang sinabi sa akin nun basta nagdire-diretso na siya
sa pag-akyat papunta ng room nya. Hindi na siya nag-bye sa
akin. Ako naman, nakatayo lang ako doon, pero umalis din ako
para kunin ko na yung papel para sa special project ko sa
Socstud.
Nung uwian namin ng hapon, nagpasama ako kay Ran para
bumili kami ng mga gagamitin ko para sa special project ko.
Wala pa akong idea kung ano man ang gagawin ko, pero mabuti
nang marami akong Art materials in case na makaisip ako ng
kung ano man. Aba mas maayos na yung may gamit ako para
ma-express ko ang creative spirit ko, whatever that is.
Nung nasa store na kami ng school supplies, nagtingin-tingin si
Ran ng notebooks na kulay black yung cover. Ewan ko ba, ang
hilig niya sa kulay black. Mahilig din siya sa red, pero more on
black nga. Haay guys nga naman.

Nung nandun na ako sa area ng mga felt paper at hindi ko alam

kung anong gagawin ko nun, may natalisod naman sa paa ko.
Nakaharang kasi ako doon sa gitna dahil humihila ako ng
mahaba.
Naku.. sorry ah.. hindi ko sinasadya.
Paglingon ko nun, nakita ko na si Carlo pala yung nadapa dahil
sa paa ko. Nagulat nga ako eh. Kasi matagal-tagal ko na rin
siyang hindi nakikita simula nung naka-group date niya si Tjay
kasama namin.
Hindi pa niya ako nakita, kaya lumapit na ako para tulungan siya.
Carlo.. sorry talaga!
Nakita na rin naman niya ako. Tumayo naman siya kaagad tapos
ngumiti rin siya. Ngayon alam ko na kung bakit ang swerte ni
Tjay at siya ang naka-date niya. Cute naman si Carlo. Yun nga
lang kumpara sa akin parang mas maton siguro ako. Mas
matangkad kasi ako sa kanya.
Shay, musta na?
Yumakap naman ako sa kanya. Yakap na, alam mo yun,
kaibigan.
Okay naman buhay pa! Na-miss na kita! tinapik-tapik ko

Okay naman buhay pa! Na-miss na kita! tinapik-tapik ko

naman siya sa likod niya, Ikaw kumusta ka na?
Ganun pa rin. Medyo busy lang lately, malapit na kasi exams
eh.
Saka naman lumitaw si Ran nun. May hawak na siyang tatlong
black notebooks na bibilihin niya yata. Nakita niya siguro na
kayakap ko si Carlo nun kaya lumabas na naman ang pagiging
OA.
Hoy hoy hoy, bakit mo niyayakap si Shay?
Si Carlo naman medyo cool lang. Nginitian lang si Ran. Kung si
Terrence siguro yun, baka kung ano na namang nasabi nun.
Carlo nga pala. Dont worry, friends lang kami. nakikipagshake hands siya nun.
Si Ran naman eh humawak din sa kamay ni Carlo ng mahigpit.
Ran nga pala.
Ako naman dahil ganyan talaga yan si Ran, mukhang cool naman
siya. Hindi kasi basta-basta naniniwala yun sa simpleng friends
lang kami. Ako naman nag-isip na ng reason para hindi na naman
siya maging overprotective.
Wag kang OA Ran friends nga lang kami. If its any better, siya
yung naka-date ni Tjay nung lumabas kami as a group. ngumiti

yung naka-date ni Tjay nung lumabas kami as a group. ngumiti

naman ako ng nakakaloko sa kanya.
ANO??? ANONG SINABI MO??? shocking naman itong
pinsan ko.
Sabi ko siya yung naka-date ni Tjay nung--- natigilan naman
ako nun.
H-hindi. Hindi yun. Lumabas ka? Ikaw?
Oo. Group naman eh. Hindi naman ako lang. Ano ka ba ang
OA mo masyado. humarap ako kay Carlo nun at tinuro ko si
Ran, Parang sira no?
Sinong kasama mo nun?? tumingin naman siya sa akin.
Si Terrence okay? Gosh masyado na yan Ran nakakainis na.
Ahhh.. naging mahinahon naman na siya, T-tapos ikaw yung
kasama naman ni Tjay? Sino pang kasama niyo nun?
Si Arwyn, classmate namin. May date siya.. nalimutan ko
name. tapos humawak ako sa balikat ni Ran, Noon pa yun
Ran. Century na.
Nalimutan ko na nakatayo pala doon si Carlo. Nakakahiya nga
sa kanya eh. Baka isipin niya parang siraulo naman si Ran kung
mag-inarte. Sa totoo lang nakakanis na nga siya minsan eh, pero

mag-inarte. Sa totoo lang nakakanis na nga siya minsan eh, pero

minsan naman iniisip ko ok naman si Ran kahit ganyan yan.
Kapag lumaki kasi kayo ng halos sabay, kapag nagganyan sanay
ka na.
So ano namang dinayo mo dito?
Ako? tinuro ni Carlo yung sarili niya, Wala. Hinihintay ko lang
yung kaibigan ko si Jian. Nasa kabila siya bumibili ng bagong
jersey niya. Sabi ko puntahan na lang niya ako kapag tapos na
siya.
Ahh tapos napansin ko na nalukot ko pala yung felt paper
na kinukuha ko kanina, Ako naman bumibili ng pang-project.
Paalis na rin kami. Sige pala, una na kami. Ikukumusta na lang
kita kay Tjay.
O sige ingat kayo. Ge bro kumaway lang siya kay Ran.
Ngumiti naman si Ran nun. Pero papilit. Kung wala lang si Carlo
doon, baka nga binatukan ko na siya eh. Nung huli akong
lumingon kay Carlo nun, nakita ko na kasama na niya yata yung
kaibigan niya pero nakalayo na kami ni Ran kaya hindi ko na
nakita kung saan sila nagpunta.
Nung nasa jeep na kami, nananahimik si Ran. Eh alam ko naman
kapag ganyan yan, kaya naisip ko na kausapin ko na at baka
puti na yung buhok ko eh hindi pa rin niya ako kinakausap.

Ran alam mo
Pumapasok ba sa school yun???
Napaisip naman ako kung ano yung tinatanong niya. Then saka
pumasok sa isip ko si Carlo.
Hindi Ran. Taga private school yun. May pustahan kasi kami
nun nila Terrence tungkol sa paghahanap ng date, long story,
short, pinakilala ng pinsan ni Tjay si Carlo sa kanya kaya nagkadate siya. Ako naman walang date nun, then nagkasakit si Ulah
yung date ni Terrence, kaya kami yung magkasama. No biggy..
then sumandal ako tapos huminga ako ng malalim, Bakit ba
ganyan ka? Masyado ka naman kung mag-react. As if naman
may mangyayaring masama sa akin.
Paano naman akong hindi magrereact eh kung tinignan niya
ako, Hey sorry okay? Syempre parang kapatid na kita. Ayaw
ko lang na may manloloko sa iyo.
Wala namang lalaki na manloloko sa akin eh.
Hindi mo naman masasabi yan eh. Trust me, Ive done that.
seryoso na si Ran nun.
Ibig mong sabihin may niloko ka na babae before?
1st year ako. May girlfriend ako pero hindi ko naman

siniseryoso. Pero kahit kami, may nililigawan pa ako na taga

ibang school nun.
RAN!!! hindi ko alam yun ah! Bakit mo naman gagawin
yun?
Noon pa yun. See what I mean? You think Im really nice, pero
sa totoo lang pwede rin akong manloko. Kaya ikaw gusto lang
kitang alagaan. May magpaiyak sa iyo.. ewan ko na lang.
Well wala kang magiging problema diyan dahil wala namang
nagkakamali pa sa akin.
Well see. sabi naman niya.
Nakauwi naman na kami kaagad. Si Papa nga ang nagbukas ng
pintuan para sa amin eh. Si Mama naman, medyo okay naman
na. Medyo makulit pa rin paminsan-minsan, pero hindi na kasing
lala di tulad ng dati.
Gagawin ko na sana yung project ko kaya lang tinamad ako.
Wala kasi akong maisip nun. Isa pa may ginagawa si Ran doon
sa laptop niya, so nakisingit na lang ako. Nagpunta kasi kami ng
chatroom eh, tapos nagpanggap siya na babae at yung British na
dude eh parang interesadong-interesado sa kanya. Picture ba
naman na ipakita eh picture ng model.
Nagpatugtog din siya ng malakas doon sa media player niya.
Tawa nga kami ng tawa kasi yung lalaki eh nagpipilit na magkita

Tawa nga kami ng tawa kasi yung lalaki eh nagpipilit na magkita

daw sila. Sabi kasi namin taga Fulham kami.
Nag-ring naman yung cellphone ko nun kaya nag-dive pa ako sa
kama ni Ran para sagutin ko.
Hello?
Bruha!!! Aaaaahhhhhh!
Nabasag na naman yata yung eardrums ko nun. Si Ran naman eh
pinatay na yung media player niya. Naririnig ko naman si Tjay
kahit nagpapatugtog siya, pero siguro nagpapakabait lang yan si
Ran.
Pwede ba wag ka namang sumigaw sa phone? Ikaw Tjay ha
nagiging habit mo na yan.naupo ako sa kama ni Ran.
Si Ran naman nakatingin sa akin nun. Then balik sa laptop niya,
tapos occassionally tumintingin uli sa akin. Pero saglit lang tawa
na naman siya ng tawa doon sa British dude na kausap niya.
Ano na namang meron?
Nag-text sa akin si Carlo. Sabi niya nakita ka daw niya ngayon
ah! Ikaw hindi mo sinabi sa akin yun.
Oo nga nakita ko siya. Nalimutan ko lang itawag sa iyo. May
pinagtritripan kasi kami ni Ran sa chatroom eh.

pinagtritripan kasi kami ni Ran sa chatroom eh.

Nakakainis ka naman! Dapat sinama mo ako kanina!
Malay ko bang makikita ko iyon dun! Saka kasama niya yung
kabigan niya kaya lang siya nandoon.
Kainis naman di ko nakita yung boyfriend ko.
HA-HA.. sarcastic pa yung pagtawa ko nun, Boyfriend ka
diyan! Feeling ka Tjay ah. Si Carlo? In your dreams.
Sus pwede namang mangarap. tapos narinig ko na may
maingay doon sa kabilang linya, siguro may nahulog siya, Oo
nga pala sabi ni Kuya pupunta daw siya bukas diyan sa inyo.
Tutulungan ka daw niya sa project mo?
Oo nga daw. Himala nga eh. tumingin ako kay Ran nun, Hoy
Ran, pupunta dito si Terrence bukas. Tutulungan niya ako sa
project ko. Wag ka na umangal dahil hindi mo grade ang
nakasalalay. then binalik ko na yung tenga ko sa phone,
Pakisabi kay Terrence, thanks in advance.
Wala nga siya dito eh!
Binaba ko na yung phone nun. Ako naman eh pumunta na ako
doon sa kwarto ko at nag-online din naman ako. Pinuntahan ko
yung school website namin, as usual nandun na naman yung usual
na lumalabas na bawal ang flooding and bawal yung mga foul na

usapan. Hindi ko alam kung nandiyan si darkcrazy_vampire,

a.k.a Paul, a.k.a Terrence Kelvin Quintero.
Hindi na lang ako nag-chat. Instead nagpunta ako doon sa forum
nila at nagreply na lang sa mga threads. Tinignan ko nga yung last
posts ni Terrence eh. Yung iba maiikli yung sagot niya, may
mahahaba naman. Karamihan maiikli.
Then nakita ko na iba na yung avatar niya. Hindi na vampire.
Parang chinese character na hindi ko naman maintindihan.
Binuksan ko yung profile niya para lumakiy ung avatar, kaya lang
bigla na lang may nag-pop sa harapan ko.
darkcrazy_vampire: At bakit mo naman tinitignan yung profile ko
Jimenez?
Nagulat nga ako eh. Kaya ayun, nag-reply namana ko.
daisies_23: wala lang. Ang cute kasi nung bagong avatar mo.
darkcrazy_vampire: yun ba? ginawa ko yun kanina eh. balak ko
sanang magpatattoo. san ba maganda, sa likod o sa arm?
daisies_23: teka, teka, magpapatattoo ka?
darkcrazy_vampire: wala lang. naisip ko lang.
daisies_23: thats tacky.

darkcrazy_vampire: who cares?

Kahit talaga sa chat may pagkamasungit itong taong ito. Saka
teka nga, paano ba niya ako napadalahan ng message eh nasa
forum ako?
daisies_23: hoy paano mo ko napadalahan ng message eh nasa
forum ako?
darkcrazy_vampire: di ka nag logout doon. kita ko actions mo
dito.
daisies_23: napakaunfair talaga kapag admin ka.
darkcrazy_vampire: sabihin mo, napakaswerte talaga kapag
admin ka.
daisies_23: whatever. pero sa toto lang terrence, magpapatattoo
ka talaga?
darkcrazy_vampire: ewan ko. bahala na.
daisies_23: wag na lang no. alam mo madumi tignan kung may
tattoo ka.
darkcrazy_vampire: e di hindi na pala.
Hindi ko pa nababasa nun yung huli niyang tinatype nung may
sumunod naman

sumunod naman
darkcrazy_vampire: hey mag log out na ako. di ba sinabi ko
tutulungan kita sa project mo?
daisies_23: yeah sabi mo nga. totoo ba yun?
darkcrazy_vampire: yeah. ill keep my word.
daisies_23: wow thanks.
darkcrazy_vampire: wag ng thanks. do me a favor..
daisies_23: ano yun???
darkcrazy_vampire: hmmm teka iisipin ko
Hinihintay ko yung sagot niya. Super tagal. As in sobrang tagal.
darkcrazy_vampire: may gagawin akong video for my new
media class. at kailangan ng isang subject for two weeks. and
that would be you.
daisies_23: new what?
darkcrazy_vampire: susundan kita for two weeks. sa school lang
naman. every chance na may makuha ako.. okay?
daisies_23: teka teka bakit ako?

darkcrazy_vampire: ayt thats settled then.

daisies_23: terrence saglit lang ano explain mo nga??? para
saang class?
darkcrazy_vampire: see you tomorrow. gawin natin project mo.
daisies_23: terrence!!!
darkcrazy_vampire: please?
Whoa nag-please???
daisies_23: sige na nga!!
Then nakita ko na lang, darkcrazy_vampire has signed out.
Ang rude talaga nun wala man lang pasabi.
Ako naman hindi ko maintindihan yung sinabi niya. Kaya ako
naman eh lumabas ako sa kwarto ko at nagsisigaw ako sa
hallway sa labas ng room ni Ran.
Ran! Ran! RAAAAAANNN!
Ano???
Whats new media?

Gusto mong i-explain ko in what way? As a school work or as

a
School work sira.
New media. Bunch of kids with cameras. Pero kung ibang view
mo titignan
Cameras??? Cameras? As in video cameras???
Uhuh. Bakit?
Tumalikod ako nun. Ano ba yung inoohan ko?
Susundan niya ako ng two weeks with his stupid camera???
22
I got to see Terrence the next day. Nginitian nga niya ako nung
dumating ako sa school, which was odd, kasi hindi pala-ngiti si
Terrence sa umaga. Usually, Dont bother me ang drama niya.
Remember nung first day of school? Sungitan daw ba ako nung
napagkamalan kong siya yung tumawag sa akin?
Pumasok lang ako sa room nun. Wala namang sinabi yung
teacher ko sa SocStud, basta ang sabi niya kailangan ko daw
matapos yun as soon as possible. Dahil kapag super late na at
malayo na kami sa book na pinag-aaralan namin, baka daw
mabalewala yung ginawa ko.

mabalewala yung ginawa ko.

Nung tanghali nga at lunch break na namin, nauna akong lumabas
kay Tjay nun. Inaayos pa kasi niya yung bag niya. Then nakita
ko si Terrence na nakaupo doon sa bench sa labas ng pintuan
namin. Nagsketch na naman siya. Ang dami nga niyang hilig.
Mag web designing, mag-drawing, and siguro manguha ng
videos kasi nasa new media daw siya. Siguro kung wala lang
siyang asthma, nasa sports din siya.
Tumayo naman ako sa bandang likod niya. Hindi naman siya
tumingin eh. I guess hindi naman niya ako napansin.
Tinignan ko yung drawing niya. Then nung napansin ko, may guy
siya na ini-sketch na hindi ko kilala.
Whoa, sino siya???
Nagulat siya nun. Bigla na lang niya sinara yung sketch niya pero
nung nakita niya ako, parang hindi na siya nataranta. Binuksan
niya pakonti-konti yung sketch pad at pina-polish niya yung
gawa niya.
Im pretty sure di ko pa nakikita yung dude.
Sino siya??? inulit ko yung tanong ko.
Uhmm.. kaibigan ko. tinignan niya ako saglit tapos binalik niya
yung atensiyon niya doon sa drawing, Bakit?

Wala lang. Ang odd kasi eh. Lalaki ka tapos nagdra-drawing

ka ng lalaki??? tumingin siya sa akin ng parang naiinis nun, Hey
wala akong sinasabi! tinaas ko yung kamay ko na peace tayo,
Parang di ko pa siya nakikita.
Hindi kaya totoo yung sinabi ng Guidance Counselor na bading
si Terrence?? Ano ba yan! Kung bading siya sayang siya ah.
Cute pa naman siya.
Sinara na niya yung dinadrawing niya. Tapos na yata siya eh
tapos humarap siya sa akin ng diretso. Nakatayo ako nun,
nakaupo siya.
Sa tingin mo, kung may 3000 kids sa school at nagdrawing ako
ng isang student na hindi mo classmate na taga ibang curriculum,
ano ba ang chances na nakita mo na siya? May be
nakakasalubong mo na siya, pero dahil hindi mo siya kilala you
dont pay attention to them. Baka nga hindi mo pa lingonin. then
sumandal siya sa upuan niya, Isang case lang yun. But nah, hindi
siya pumapasok dito. Taga ibang school siya.
Eh bakit parang walang nababanggit sa akin si Tjay about sa
tinignan ko yung sketch pero sarado na, Friend mo.
Tingin mo naman dinidiscuss ko yung friend ko sa kapatid ko?
mukhang naiinis na siya sa akin nun, Lets say, diniscuss ka sa
akin ni Tjay. Mga ginagawa mo, and mga bagay na

akin ni Tjay. Mga ginagawa mo, and mga bagay na

pinaggagagawa niyo.. pinag-uusapan niyo ano naman
mararamdaman mo?
Mahihiya. sabi ko naman.
Exactly. So hindi ko ginagawa. tumingin siya sa room namin,
Nasaan na ba si Tjay at ang tagal-tagal naman niyang lumabas?
Baka tapos na yung lunch break nasa loob pa rin siya.
Di rin nagtagal, lumabas na si Tjay. Uuwi kasi sila para kumain
sa bahay nila. Si Ran naman dumating din, late nga siya, kasi
nag-sign up daw siya doon sa basketball team. Kasama na niya
si Arwyn. Kami naman ni Ran eh wala nang balak umuwi, so
kumain na lang kami sa cafeteria. Di nga masarap yung pagkain
eh, tapos mukhang madumi pa so hindi ko rin nakain masyado.
Natapon lang yung karamihan. Nagpapalibre nga ako kay Ran,
kaya lang sabi niya ang swerte ko naman daw kung lagi niya ako
nililibre. Kaya ayun, ako ang nagbayad.
Wala naman kaming ginawang mahalaga nung hapon na. Naboring nga ako eh. Then si Ran hinihintay ko sa practice (first
basketball practice niya nun), so naupo ako nun sa garden
malapit sa gym. Ang baho kasi sa gym,a moy pawis na ang init
pa. Sa garden naman, nakakapag-isip ako anong balak ko para
sa project ko.
Nung nakaupo ako doon at nakalatag yung papel para sa report
ko, bigla na lang may tumawag sa akin. Hindi ko pa nga nilingon

ko, bigla na lang may tumawag sa akin. Hindi ko pa nga nilingon

eh. Pero alam ko naman na kung sino.
Anong ginagawa mo?
Hindi pa rin ako lumingon.
Project ko syempre. Kailangan ko na simulan baka bumagsak
ako eh.. sabi ko naman sa kanya.
Sabi ko sa iyo gagawin natin ng sabay di ba??
Tinignan ko siya nun. And thats the time na nakita ko na may
hawak siyang camera. Nailang ako nun kaya tumayo ako para
takpan ko.
Hey ano ba yan!
Umatras naman siya. Dahil may railings doon sa pagitan namin,
hindi ko na siya maabot. Pero hawak pa rin niya yung camera.
Ginawa ko, tinakpan ko yung side ng mukha ko at naupo ako.
Hey.. I need this project. Gusto ko lang naman natural ka. Just
think wala akong dalawang camera.
Ang hirap nun ah! Patayin mo na nga yan. di ko pa rin sya
tinitignan nun.
Hindi na pala.. binaba niya yung camera niya, So anong balak

mo dito sa project mo?

Siguro gagawa na lang ako ng posters. with drawings di
naman typical yun di ba?
Ewan. Siguro. tinaas niya yung balikat niya.
Kinuha niya yung isang poster board ko. Tapos ewan ko,
huminto lang siya saglit na parang nag-isip kung anong gagawin
niya. Then nakita ko na lang na gumagawa siya ng black
borders. Ang galing nga eh, parang computerized. Pero marker
lang ang gamit niya.
Nung natapos siya doon sa isa, inabot niya sa akin. Ako na daw
bahala kung anong gusto kong ilagay sa report ko. Siguro nga
napagod siya, kaya hinayaan ko na lang siyang sumandal doon
sa inuupuan niya.
Busy na ako nun. Nag-drawing ako ng army eh. Ang pangit nga,
but who cares? Nahihiya kasi ako na tanungin siya kung pwede
ba siya mag drawing para sa akin, so ayun, sinubukan ko na
lang. Kapag siya kasi nag drawing, parang siya na yung gumawa
ng presentation ko.
It took me forever para makadrawing ng mga army guys na
nakasakay sa tank. Then nung natapos ko yung sketch, at
nagmukhang ulo lang sila lahat, tumingin ako sa kanya.
Thats the time na napansin ko sya. He was staring at me. Pero

Thats the time na napansin ko sya. He was staring at me. Pero

yung camera niya hawak lang niya na parang wala lang.
Kinukuhanan ba niya ako nun o tinitignan niya ako?
Anong problema mo? yun lang naisip ko na hindi masyadong
nakakahiya tanungin, Ok ka lang???
Wala nga siya sa sarili niya. Natauhan lang siya nung may narinig
kaming tumawag sa kanya
Terrence!
Napaupo siya ng straight bigla sa upuan niya. Lilingon na sana
ako, kaya lang
Wag.. wag kang lilingon.. hindi tuloy ako lumingon.
Bakit???
Nag-lean siya doon sa drawing ko na nakalatag doon sa table.
Magkaharap kasi kami. Nasa likod ko yung gate kaya di ko
alam kung sino yun. Hawak pa rin niya yung camera niya
I-tilt mo yung ulo mo at an angle like this then dahan-dahan
niyang hinawakan yung ulo ko..
Bakit?

Then ini-angle niya yung ulo niya. Tapos tinignan niya ako ng
weird na para bang pinag-aaralan niya yung mukha ko.
Ano na naman ba ito? Lokohan??
Ganyan ka lang. then nag-switch siya.. at dahil magkatapat
mukha namin, ako naman nag-switch din sa kabila. Nakakahiya
kasi eh.
After nun, saka na lang ako umatras. Sumandal na ako. Para
saan ba yun??? Then narinig ko na lang na may nag-step sa tabi
ko.. kaya tinignan ako.
Its that Dina girl..
Oh my God.. tinakpan niya yung bibig niya, Pa-religious effect
ka lang naman pala PDA ka naman! sabi niya sa akin kaya
tumingin ako nun sa kanya.
Leave us alone and mind your own business.
Kayo ba? Kasi sa totoo lang di kayo bagay! sinimangutan niya
ako.
What are you talking about?
Asus kunwari ka pa.. sabi ni Dina nun tapos nakapamewang
na siya, Isusumbong kita doon sa pinsan mo.

Para saan???
Nagmamaang-maangan pa eh kita ko naman na kayo ni
Terrence eh---
Hindi na natuloy yung sinabi niya. Kasi sabi ni Terrence eh
I can kiss her whenever I want to.. just leave us alone.
23
Asahan mong tinotoo ni Dina yung pagkakasabi niya.
Nagsumbong nga siya kay Ran. Kasi hindi pa nangangalahati
yata yung practice, lumabas si Ran ng naka-jersey na black na
iba yung school na nakatatak dahil sa dati niyang school yun, at
nakamahabang shorts siya.
Halata mong galit siya dahil pasugod yung paglakad niya. Kaya
ako naman eh tumayo na ako sa pagkakaupo ko at humarang
ako sa pagitan nila ni Terrence. Tama nga ako, kay Terrence
siya galit. Siguro nga nasabi na ni Dina, kasi nasa likod siya.
Teka nga, ano bang meron si Dina kay Terrence? May gusto ba
siya katulad ni Ulah? At kung meron, masyado naman yatang
sinuswerte si Terrence at ang daming naghahabol sa kanya. Di
ba???
Ano bang problema mo?!? susugod na sana si Ran kaya lang

dahil nga humarang ako, napahawak ako sa dibdib niya kaya di

siya natuluyan, Pinagkakatiwalaan na sana kita pero kapag hindi
pala ako nakatingin kung anu-ano naman palang nasa isip mo!
Siraulo ka pala eh!
Sabi ko nga galit si Ran
Ran ano ba! Makinig ka nga muna! sumigaw naman ako nun,
Kung ano man ang sinabi sa iyo ng babae
Ngayon may iba pa palang istorya? Sino ngayon ang dapat
kong paniwalaan?!? Ha?
Ako! Ako dahil ako yng pinsan mo! Pwede ba makinig ka
muna?!?
Bakit ba nagsisinungaling ka pa? sabat naman ni Dina doon sa
likod, nakangisi siya ng kaunti, Totoo naman yung sinasabi ko
ako pa yung pinapalabas niyong sinungaling? Pasalamat nga
kayo hindi ko pa kayo kinuhanan sa cellphone ko at hindi ko
naipakita sa mga tao dito eh!
Humarap si Ran nun kay Dina at nagulat na lang ako nung
sumigaw siya..
Ikaw naman, tapos ka na! Pwede ba umalis ka na at iwanan mo
kaming tatlo dito?!? Nagsumbong ka na, so pwede lumayas ka
na!

Napaatras si Dina nun. Namutla nga yung mukha niya eh. Si Ran
kapag nagalit siya, kakaiba. Hindi nga siguro malabong pati
babae patulan niya eh. Pero so far, wala pa naman siguro siyang
pinapatulan.
Magkaliwanagan nga tayong dalawa dito ha! tinulak ni Ran si
Terrence, Ano bang pakay mo talaga sa pinsan ko? tinulak
niya uli si Terrence.
Si Terrence naman, mukhag walang balak lumaban. Nakatayo
lang siya doon, tinutulak ni Ran pero yung kamay niya nasa bulsa
lang niya.
Hindi ganun yun bro.. sabi ni Terrence ng mahina, Mali yung
pagkakaalam mo.
Na ano? Na hinalikan mo yung pinsan ko? Ano pa pala kung
wala ako dito?
Hindi ko talaga siya mapigilan. Masyado kasing matangkad si
Ran, mabigat, at lalung-lalong lalaki pa siya kaya hindi ko kaya.
Balewala nga siguro na hilahin ko siya sa jersey niya dahil walang
mangyayari.
Hindi ko siya hinalikan at hindi rin niya ako hinalikan Ran! Yun
lang siguro yung lumabas pero hindi! naiinis na naman ako nun.
Ang sakit na talaga ng lalamunan ko kakasigaw na lang parati.

Ang sakit na talaga ng lalamunan ko kakasigaw na lang parati.

Ang hirap kasi sa inyo ang dumi kaagad ng isip niyo eh!
Saka lang tumingin sa akin si Ran nun. Parang nag-relax yung
mukha niya nun, pero kahit papaano parang may halong galit pa
rin.
Paano naman ako makakasiguro na hindi mo lang nililigtas ito?
tinuro niya si Terrence,Shay kung hindi ka niya kayang
respetuhin, hindi siya karapat-dapat lumapit sa iyo.
Pero hindi nga niya ako hinalikan! Ano ba! nakakainis na
talaga si Ran. Bakit hindi mo ko pinagkakatiwalaan???
Hindi ikaw Shay.. siya! humarap siya uli kay Terrence, Kapag
nalaman-laman ko lang
Sinabi naman niya sa iyo yung totoo, hindi ko siya hinalikan.
mahina pa rin yung boses ni Terrence nun, Sinabi ko sa kanya itilt niya yung ulo niya nung nakita ko na dumarating yung babae
na yun. Umarte lang din ako. nakatingin lang si Terrence kay
Ran nun, I used her so Dina wont bug me.
Nung narinig ko yung huling linya ni Terrence, parang nabingi
ako. Parang yung galit ko kay Ran, napunta lahat sa kanya.
Ginamit mo ko?!?

Sa totoo lang, akala ko hindi niya sinasadya. Akala ko si Dina

lang yung marumi ang isip. Yun pala yun pala ginagamit lang
niya ako para lumabas sa iba na
Akala ko ginagawa niya yun dahil ayoko nang isipin.
Sinadya mo yun para palabasin sa kanya na hinahalikan mo
ko?! Ha?! lumapit ako nun pero humawak sa balikat ko si Ran.
Shay. hahawak siya sana sa akin kaya lang iniwas ko yung
kamay ko.
Pumunta ako doon sa bench kung saan siya nag-drawing ng
border para doon sa project ko. Kinuha ko yung poster na
pinagdrawingan niya. Nakakabwisit siya! Manggagamit!
Hindi ko kailangan ng tulong sa mga taong tulad mo! sinabi ko
sa harapan niya nun, At hindi rin kailangan ng taong tulad mo
ang tulong ng taong katulad ko. tinignan ko siya nun, hindi ako
naiiyak, naiinis ako sobra! Kaya ka lang ba nag-offer ng tulong
para gamitin mo lang ako sa project mo? Willing na sana akong
tulungan ka sa media class mo dahil sa totoo lang sa isip-isip ko
ang bait mo para tulungan ako.. and you deserve it. Ngayon
hindi ko alam kung alin yung totoo!
Sumunod na lang na alam ko, pinunit ko yung ginawa niya sa
harap niya. Ang masama lang, nandun din yung pinaghirapan
kong drawing ko. Pero wala akong pakialam. Pinaghirapan niya

yung drawing doon ayaw ko nang makita yun.

Tara na nga Shay ihahatid na kita..
Ayoko! Uuwi ako mag-isa. Isa ka rin Ran! Akala mo rin naman
kung sino ka maka-asta! Parehas lang kayo! tinignan ko silang
dalawa.
Kinuha ko yung mga gamit ko ng mabilis. Nakakaasar talaga.
Bakit ba ganun sila? Siya?
Magsama kayong dalawa! tapos tumakbo na ako.
SHAYLIE!!!
Hindi ko alam kung nasa katwiran pa ba ako nun o hindi.
Nakakaasar sobra! Hindi kasi sila nag-iisip! Si Ran hindi ako
masyadong galit. OA nga siya siguro, pero ako pa rin naman
yung iniisip niya. Pero overall, hindi pa rin siya dapat nagrereact
ng ganun dahil nakakapikon din.
Pero si Terrence akala ko talaga
Nabangga ko pa nga si Arwyn nun eh. Hindi na ako nag-sorry.
Siguro napansin rin naman niya na bad mood ako.
Dapat talaga uuwi na ako. Kaya lang naisip ko na si Ran baka
habulin lang ako, magkita pa kami kaagad. Ayaw ko muna.
Mainit pa ulo ko. Magkasigawan pa kami nun.

Mainit pa ulo ko. Magkasigawan pa kami nun.

Siguro nga kung sa ibang tao at sasabihin ko ito, baka isipin nila
ang nerd ko.. ang geek.. ang baduy.. o ano pa man ang tawag
doon. Sa totoo lang kapag nag-uumapaw siguro yung galit,
lungkot, saya.. o kahit anong emotion sa katawan ko.. isa lang
pinupuntahan ko..
...sa simbahan.
Sumakay ako. Ayun malayo pa lang naririnig ko na yung bell.
Narinig ko na naman yun. Familiar na familiar nga sa iyo kung
lagi mo ring naririnig. Kahit doon sa driver siguro nabuhos ko
yung galit ko kasi nung nagbayad ako, ang bigat-bigat ng kamay
ko.
Bumaba rin naman ako kaagad at naglakad ako papasok ng
simbahan. Sa sobrang bigat ng bag ko at dami kong dala, may
nabangga na naman ako. Pangalawa na yun after ni Arwyn.
Kasalanan ko na ako yung nakakabangga, pero wala akong
pakialam.
Ano ba naman yan! ako pa talaga yung nagalit.
Sorry! sabi nung lalaki pero hindi ako tinulungan nung nahulog
yung gamit ko.
Lumabas na siya ng simbahan. Ako naman dumiretso sa loob.
Kung tutuusin nasa simbahan siya tapos nakasumbrero siya?

Kung tutuusin nasa simbahan siya tapos nakasumbrero siya?

Kung hindi pa ako nagkamali naka sunglasses din siya.
Ang bastos nga naman! Dapat inaalis yun kung pumapasok ka sa
ganitong lugar eh.
Nung una naupo lang ako doon sa bandang harapan. Nanahimik
lang ako at nakatingin sa altar. Then saglit lang, lumuhod naman
ako at nagsimula akong magdasal. Magdasal sa lahat ng
nangyayri sa buhay ko. Sa totoo lang, parang nitong mga huling
linggo at nagpupunta ako dito, hindi ko isinasapuso yung
pagpunta ko. Kumbaga sa libro na binabasa ko, binasa ko lang
yung linya pero walang pumasok sa isip ko.
Nakita ko si Sister Jenny na naglalagay ng bulaklak doon sa
altar. Lumapit naman ako sa kanya. Iba talaga ang effect ng
simbahan sa iyo. Kahit siguro anong galit mo, bigla na lang may
kung ano na nagpapakalma sa iyo.
Sister tapos humawak ako sa braso niya.
Espiritu Santo.. bata ka! ngumiti naman siya kasi nagulat siya
sa akin, Anong sadya mo?
Sorry po kung nagulat kayo ah. Si Father po? Balak ko po kasi
sanang mag-confess eh.
Mag-confess??? nakahigher pitch talaga yung boses niya kaya
nage-echo doon sa simbahan, Sandali lang at sasabihin ko sa

nage-echo doon sa simbahan, Sandali lang at sasabihin ko sa

kanya.
Naupo na lang ako uli. May daanan kasi sa likod ng simbahan
kung saan magdadamit yung pari at papasok doon sa inuupuan
niya na kahoy at hindi mo na siya nakikita. Tapos doon mo na
sabihin sa kanya yung gusto mong sabihin, at mga gusto mong
pagsisihan.
Narinig ko na sumara na yung pinto sa likuran kaya ako naman
eh nagsimula na rin akong maglakad. Nagpunta ako doon sa
bandang kanan at lumuhod ako para mag-confess. Bukas naman
na yung maliit na window at alam ko na nakikinig siya.
Father, pagsisisihan ko po lahat ng nagawa ko nitong mga huling
araw.. lahat ng kasalanan ko. sabi ko ng mabilis at parang
pakiramdam ko nauubusan ako ng oras.
Ano ba iyon anak??? tapos narinig kong inubo siya. May sakit
na naman siya.
Alam ko po ilang beses akong nagsinungaling.. nakapanloko
nakapagsalita ng hindi maganda sa mga tao sa paligid ko at
pinagsisisihan ko po iyon. Sana po mapatawad po ako. sa
totoo lang, totoong gusto kong mawala lahat ng kasalanan ko.
Lalo na po yung nangyari ngayong araw na ito. Nakapagsalita
po ako ng hindi maganda sa pinsan ko saka sa kaibigan ko.
Ano ba ang sinabi mo?

Ano ba ang sinabi mo?

Siya naman po kasi ang may kasalanan. Ginamit niya po kasi
ako eh. Bakit po ganun siya? Akala ko pa naman iba siya. Kaya
ko lang naman po nasabi yun kasi nagalit lang ako. Nasaktan na
rin siguro. Kasi sa harap ng iba, pinagmukha niya akong t---
sasabihin ko na sana yung word, kaya lang naisip ko si father
yung kausap ko, Ewan. Pinagmukha niya akong ewan.
Humingi na ba siya ng tawad sa iyo?
Hindi pa nga po eh. Kaya nga po nagagalit siguro ako. Kasi
hindi man lang siya nag-sorry.humawak ako ng mahigpit doon
sa gilid.
Pero may sinabi ba siya sa iyo na anyong hihingi ng tawad?
Tinawag niya lang po yung pangalan ko. Pero
Iyon naman pala. Sana pinakinggan mo man lang siya.
Alalahanin mo, dapat matuto tayong magpatawad.
Tama.. opo. Dapat hayaan ko po siyang humingi ng tawad at
magpatawad din po ako.huminga ako ng malalim, Father,
napatawad na po ba ako sa mga kasalanan ko?
Oo naman.
Hindi niyo man lang po ba sasabihin yung linya niyo na akoy

pinapatawad na.. yung lagi niyo pong sinasabi tuwing pagkatapos

kong mag-confess?
Napatawad ka na ng Panginoon. inubo uli si Father, Ano ka
ba, sa lahat ng babaeng nakilala ko ikaw na yata ang
pinakakakaiba sa lahat kaya hindi malabong hindi ka niya
patawarin Shay. Mahal ka ng Diyos.. maraming nagmamahal sa
iyo hindi mo lang napapansin. Sa lahat ng babaeng nakilala ko
ikaw lang ang pinakanapapag-isip ako.. ewan ko kung bakit
pero half the time sinusubukan kong isipin kung ano ba yung
iniisip mo. Kaya sana huwag ka nang magalit okay?
Father???
Natigilan din siya nun. Kaya nagulat na lang ako nung umubo
siya uli.
Napatawad ka na ng Panginoon.
Pero hindi na ako kakagat doon. Lumabas ako doon sa
pinagluhuran ko at binuksan ko yung pintuan kung saan nakaupo
madalas si Father. At hindi nga ako nagkamali
Wala ka rin talagang pinapalampas no? Pati ba naman sa
simbahan??? Hindi ka ba natatakot sa ginagawa mo???
Teka lang Shay! sumigaw si Terrence nun kaya pati si Sister,
at si Father na papalapit na sana doon sa kinatatayuan namin eh

natigilan din. Hindi ko naman talaga sinasadya eh! Kahit si

Father pa ako o hindi, alam ko.. at alam ko dito.. tinuro niya
yung puso niya,Papatawarin ka niya.
Tinignan ko lang siya nun. Isang masamang tingin.
Alam ko! Alam ko papatawarin niya ako kasi sinasapuso ko
yung paghingi ko ng tawad! Pero ikaw! Ikaw ang dapat humingi
ng tawad!
Sorry na nga eh! Hindi ko naman sinasadya yung sa school
kanina..
Hindi sa akin. tinignan ko si Father, Sa kanya. tapos tumingin
ako sa altar, At sa kanya!
Shay.. nakatayo na naman siya doon.
Kinuha ko na naman uli yung bag ko. Tapos nung lumapit si
Father, nag-bless lang ako sa kanya. Kilala na niya kasi ako, at
siguro sa itsura naming dalawa ni Terrence, alam na niya yung
nangyari.
Father, malaki na po ang kasalanan ng tao na yan. So sana po
tulungan niyo po siyang alisin yung mga kasalanan niya
kumiss din ako sa kanya, Bye Father.
Bago ako umalis, one last look pa kay Terrence. How dare
he???

he???
Ngumiti lang si Father sa akin. Nakaputi kasi siya eh. Si
Terrence, natigilan. Ewan ko ba, hindi ko na siya maintindihan.
Hindi siya ganun ka-religious unlike his parents and his sister.
Tuwing nagsisimba, sasama siya pero lagi lang siyang nasa labas.
I doubt he cares.
Confused lang yung itsura niya nun. Then bago pa ako nakalayo,
nakita ko na umakbay na si Father sa kanya at narinig ko na
lang
Ikaw anak umupo sila doon sa gilid, Sa paanong paraan
kita matutulungan?
Kasalanan ko po Father malaki yung kasalanan ko. Sorry
nga po pala sa inyo
Umiiling lang si Father na para bang sinasabi niya na huwag
mong problemahin yun. Ang kalmado niya talaga kahit kailan.
Ano bang problema natin?
Malaki na po kasi yung mga kasalanan ko. Lahat-lahat.
yumuko lang si Terrence nun
Lalo na sa mga taong mahal, minamahal, at mamahalin ko.
Tutulungan niyo po ba talaga ako?

24
Umalis na ako nun sinabi ni Terrence yun. Ayaw ko naman na
kasing marinig yung pagcoconfess niya kay Father. Tiyak naman
wala akong mapapala doon dahil tiyak marami nang kasalanan
sa mundo yung tao na iyon. Hindi na nahiya! Pati ba naman sa
simbahan gagawin yung ganun???
Umuwi na ako afterwards. Medyo dumidilim na kasi nun. Ako
naman dahil may mga sobra pa akong poster boards at mga
pang-design sa project ko dapat, naalala ko na naman na dapat
maaga ko yun maipasa at maipresent. Baka kasi mawalan ako
ng credit, baka bumaba yung grade ko. Pero ayaw ko namang
simulan na ngayong gabi, nakakatamad naman kasi.
Nung gabi na at nakauwi na si Ran nun galing sa basketball
practice, sinara ko yung pinto ko bago pa siya nakadaan sa
hallway. Ayun, saglit lang narinig ko may kumakatok na.
Tinanong pa nga niya ako kung pwede daw ba siyang pumasok.
Alangan namang sabihing kong hindi. Ang OA ko naman kung
magtanim pa ako ng galit.
Kay Ran pa!!! Malabo yata yun.
Kung sesermonan mo ako, isara mo yung pinto okay? hawakhawak ko yung poster boards ko at nilalagay ko doon sa table
sa gilid.

Lumapit naman siya doon sa kama ko.

Pwedeng umupo?
Tinignan ko lang siya. Mukhang alam naman na niya yung ibig
sabihin ng tingin na iyon. Umupo din naman siya.
Nung una hindi siya nagsalita. Naupo lang siya doon at pinanood
ako na mag-ayos ng gamit ko. Nung tapos na ako, tinapik niya
yung space sa kama katabi kung saan siya nakaupo. Ako naman
ayun, umupo tuloy ako.
Ang drama mo Ran! sabi ko sa kanya.
Kahit kailan talaga kapag nag-away kami niyan, maya-maya lang
medyo okay na. Siguro dahil masyado lang kaming close sa isat
isa, kaya malabo talaga na mag-away kami ng tuluyan.
Sinandal ko yung ulo ko nun sa balikat niya. Comfortable naman.
Parang na-choke nga ako nung nagtanong siya ng
Am I being hard on you?
Sa sobrang gulat ko siguro, naiangat ko yung ulo ko ng malakas.
Tinamaan si Ran sa chin niya.
Ouch! tapos hinawakan niya yung chin niya, Ang sakit nun
ah!

Tinatanong mo ko niyan??? tinaas ko yung kilay ko, Heck

yeah! Ang OA-OA mo kasi masyado. Grabe ka pa kung magexaggerate. Kung ayaw mo akong makipagkaibigan sa mga
guys, siguro dapat bumili ka ng handcuffs para kasama mo ako
parati.. o kaya kadena para nakakabit na ako sa iyo.
Ok lang??? tapos ngumiti siya sa akin ng nakakaloko, Sorry
na okay. Alam mo naman noon pa lang di ba ganun na ako?
Hindi ka pa ba sanay sa akin?
Hindi Ran. Hindi pa ako sanay at ayaw kong sanayin yung sarili
ko. tinignan ko siya,Alam ko concern ka sa akin. And wow..
ang bait mo. Pero pwede bang i-tone down mo naman? sa
totoo lang, dapat niyang i-tone down. Dahil kung dito titira si
Ran for the next few years, hindi dapat magpatuloy yung ganun.
I guess Ill die. Para akong na-strangle siguro.
So anong gusto mo bang mangyari???
Nag-isip ako nun. Mukhang si Ran balak nga niyang i-tone
down yung pagiging overprotective niya. Saka seryoso siya.
Kapag nasa school tayo tinaas ko yung daliri ko
Gusto mong iignore natin ang isat isa???
Hindi no! Ano ka ba! Ganun pa rin. Walang magbabago.

Except.. kung may kausap ako na guys hindi ka dapat

nagiinarte na dapat malayo ako sa kanila na dapat di ko sila
kausapin. Come on! Sometime in the future I have got to interact
with them. Hindi mo naman siguro gusto na i-deprive ako sa
privilege na masanay sa kanila di ba?
What kind of privilege? Populate the world?
Ran!!! binatukan ko nga.
Loko lang! hinimas niya yung ulo niya, Ang violent mo
masyado.
Gusto ko lang, nandiyan ka pa rin sa tabi ko. Yung Ran na
kilala ko. Pero siyempre sa ganung bagay, normal lang naman na
kinakausap ko sila di ba? I guess what Im trying to say is,
gusto ko yung pakiramdam na concern ka. Pero hindi naman
sobra-sobra. Gusto ko nandito ka sa akin when I really need
your help. At least alam kong secure ako.
Fine. Ill let you do that. Hindi na kita guguluhin di na rin ako
magiging overprotective. Pero kailangan mo pa rin sabihin sa
akin mga bagay-bagay everyday.. sabi niya sa akin.
When theres something to talk about.. bakit hindi.
Sumandal uli ako sa kanya. Mahal ko naman yan si Ran. Kaya
nga siguro ayaw ko rin siyang umalis. Parang gusto ko nga dito

na lang siya parati.

Ran?
Tahimik na kasi kami parehas nun. Ako kasi siguro dahil
inaantok na, siya siguro dahil pagod naman. Pero para kaming
sira na magpinsan na nakaupo doon at panay ang drama namin
sa buhay namin.
Hmmm?
Bakit hindi ka pa rin nagkakagirlfriend ng bago? I mean alam ko
naging matinik ka rin sa mga babae, nakakapagtaka lang na wala
kang bagong prospect.
Actually, may gusto na ako. Pero itll be too weird siguro kung
liligawan ko siya. Its just doesnt feel right.
Bakit naman? na-curious ako tuloy nung sinabi niya. Teka
sino ba?
Naku dami mong tanong! tinakpan niya ng kamay niya yung
mukha ko pero mabilis lang,Gawin mo na homeworks mo bago
pa gumabi ng gumabi at mapuyat ka pa.
Tumayo siya doon sa pintuan at hawak na niya yung door knob.
Mukhang masaya na naman si Ran. Nakangiti na naman ng
medyo nakakainis eh.

Sleep tight couz.

Sa tingin ko isa na yun sa pinaka-productive na pag-uusap namin
ni Ran. Wala kasing kwenta topics namin niyan kapag kami lang.
As in panay kalokohan. Pero kapag pinili naman namin
magseryoso, may nangyayari din naman kahit papaano.
The next day, hindi naman ako kinausap ni Terrence.
Nagkasalubong lang kami twice sa hallway, pero yun lang yun.
Ngumiti naman siya, ako naman ngumiti na lang din. Siguro
naman gets na niya na hindi ako galit di ba? Pero hindi pa rin
excuse yun para hindi siya mag-sorry. Kasalanan naman niya
talaga.
Sinimulan ko na gawin yung project ko. Pero siyempre
napakatypical. Wala kasi akong maisip na creative way. So
ayun, bumalik ako doon sa garden kung saan kami gumawa ni
Terrence, pero ako lang mag-isa. Kaya ko naman na siguro yun.
Nakakadalawang poster pa lang ako ng drawing ng army, saka
ng mga tao na may hawak ng baril, nung dumating si Tjay at
ginulat ako. Nagkaroon tuloy ng mark doon sa gilid kaya binura
ko pa.
Nakakainis naman ito eh.. bakit ka ba nanggugulat? naiinis pa
ako na nagbubura nun.
Umupo naman si Tjay sa bench sa may tabi ko.

Umupo naman si Tjay sa bench sa may tabi ko.

Balita ko inaway mo raw si Kuya kahapon ah.
Correction. Hindi ko inaway, nagalit lang ako.
Teka hindi ba parehas din yun? Ewan ko ba
Basta ang point kasalanan naman niya. But anyway, hindi
naman na ako galit. Sabi nga nila sa church
blah blah.. eto ka na naman baka antukin ako niyan! lukaret
na ito. Buti na lang hindi siya mas malala sa Kuya niya.
Kung nandito ka para tanungin kung galit pa ako sa Kuya mo,
hindi na. inayos ko yung gamit ko kasi di naman ako
makagawa kapag may kausap ako, But I could use a simple
sorry though.
Sa Kuya ko? umirap si Tjay ng pabiro, Fat chance! tinignan
niya yung ginagawa ko,Ano bang ginagawa mo?
Then nilabas ko yung mga drawing ko. Tinignan naman niya yung
drawing ko.
Oh bakit may kariton dito? tinuro niya yung drawing ko ng
tank, Kariton ba noon sa Pilipinas?
Hindi ko alam kung maiinis ako kay Tjay, matatawa, o

madidisappoint sa walang kwentang drawing ko.

Come on! Alam mo naman di ako marunong mag-drawing. Isa
pa its a tank, at hindi sa Pilipinas ang report ko. US involvement
sa World War II.
Oh? Eh kung tank yan at sa US ang setting tinignan niya
ako, Ang panget ng drawing mo Shay!!! Ang panget!! inasar
pa ako lalo at tawa siya ng tawa.
Ang sama nito! Dapat ineencourage mo ako. Mag-iisang buwan
na ba yung debate? Tapos wala pa akong report? Anong tingin
mo sa akin? Slacker?
Ganito na lang.. bakit di ka na lang magpunta sa bahay namin..
tutulungan kita. Ayos ba yun?
Talaga?? as in di ko maipakakailang natutuwa ako, Thanks
Tjay! The best ka talaga!niyakap ko siya ng mahigpit.
Anong the best ka pa diyan na nalalaman! May bayad to!
Alam ko namang nagbibiro lang si Tjay. Pero ang bait din niya
no. Kahit anong mangyari talaga nandiyan siya para sa akin in
case kailangan ko ng tulong. Kaya totoo na di ka talaga
mabubuhay mag-isa.
Pumunta ako sa bahay nila nung uwian na siyempre. Kasabay ko
si Tjay nun eh. Dala-dala ko rin yung gamit ko. Pretty much,

si Tjay nun eh. Dala-dala ko rin yung gamit ko. Pretty much,
marami na akong naidrawing at hindi ko na uulitin pa.
Napansin ko na nasa bahay din si Terrence nun. Nasa kwarto na
siya. Napansin ko lang kasi bukas yung pintuan doon sa kwarto
niya. Hindi naman siya lumabas nung nandun ako. Siguro
umiiwas din. Pero ako naman, nasa living room nila ako at
gagawa talaga akong project ko.
Pumunta lang si Tjay sa kusina nila saglit at nanguha yata ng
maiinom namin. Naupo siya doon sa upuan nila sa gilid.
Sige nga practice tayo. Paano mo iprepresent yang drawing mo
sa klase? ngumiti si Tjay nun, Paano ba nainvolve ang US???
Tinaas ko naman yung drawing ko ng American flag then may
Japanese flag.
Ang pinaka nag drag talaga sa US sa World War II was the
bombing of Pearl Harbor. Gusto kasi ng America to stay neutral
as possible, pero lumalabas na in favor sila sa Allies. But then
laging natetest yung neutrality nila, and then nagkaroon ng
bombing.. the President wanted war.. kaya pati Congress tingin
nila necessary na.
Ganun kami lagi mag-practice ni Tjay kapag may presentation.
Tanungan. In case na tanungin kami ng kahit anong maisip ng
classmates o ng teacher, at least may maisasagot kami.

Paano naman yung mga babae? Anong naging role nila?

Since marami nang men ang nagseserve sa military, kinailangan
ng employees sa work force. So yung mga dating jobs ng mga
lalaki, ginawa ng mga babae. Yung ibang babae naman, nagserve
sila sa army as nurses at may clerical jobs sila. tinaas ko yung
drawing ko na may nurse na nag-aalaga dun sa patient. Kaya
nagkaroon ng opportunities for them.
Tinanong din niya ako about Great Migration. Kaya ayun sinabi
ko na Tungkol iyon sa paglipat ng mga Hispanics sa North
America kasi kailangan nga ng workers sa field naman.then after
that sinundan niya ng question about African Americans,
Nagserve din sila sa army, saka may jobs na rin na available sa
kanila although may discrimination and ang treatment sa kanila eh
minority.
Talagang feel na feel ko na yun. Iniimagine ko talaga nagrereport
ako. Si Tjay napapanganga sa akin. Hawak-hawak ko yung
drawings ko.
Kahit pangit yung drawing nadadala na ng speech! sabi ni
Tjay.
Tinignan ko nga ng masama pero pabiro.
Nakikain na ako sa kanila. Tinatawag pa nga si Terrence nun
para kumain, pero busog daw sya. Sabi nila di daw nila mapilit

para kumain, pero busog daw sya. Sabi nila di daw nila mapilit
yun kapag dinner, kaya sabi nila subukan ko raw na ako ang
tumawag baka daw kasi mahiya dahil bisita ako.
Kaya ako naman, tumayo. Ayaw ko naman na malaman nila Tita
Jayne na may conflict kami. Pumunta tuloy ako doon sa kwarto
niya at kumatok ako. Narinig ko na medyo maingay sa loob.
Ano?!? pero di pa rin niya binuksan yung pinto, Sabi ko hindi
ako kakain di ba?
Terrence sabi ko ng mahina doon sa may labas ng pinto.
Narinig ko na may parang nahulog sa loob. Then saglit lang,
binuksan niya, pero hindi totally
Err bakit?
Hindi ka ba kakain? tinanong ko naman siya at medyo mahina
yung boses ko.
Wala pa kong balak. sagot naman, Kakain na lang ako magisa. Maya-maya siguro.
Pero hindi ba maganda kung sasabay ka? hindi talaga ako
umalis doon.
Tinignan niya lang ako na parang nakukulitan sa akin.

Uhmm yeah.. pero.. ano.. kasi.. tumingin siya sa kitchen, May

ginagawa pa kasi ako.
Ano naman?
Tinignan niya yung kamay niya nun. Saka ko lang napansin na
nag-sketch na naman siya.
Hindi siya sasabay dahil nag-sketch siya? Ang weird naman nun.
Is it really that important?
Yeah. ngumiti lang siya sa akin.
Pwede bang sumabay ka sa amin?
Bakit naman? Hindi ba kayo makakakain kung wala ako?
Please? ewan ko ba.. nagpapakabait ako nung mga oras na
iyon.
Natigilan naman siya. Then parang nag-isip siya.
Ok. Pero ngayon lang. then sinara niya yung pinto.
Nung papunta na kami sa kusina nila nun, natatawa-tawa ako.
Kasi siyempre kahit papaano, napapayag ko siya di ba? Aint
that something?

May nakakatawa ba? tinanong naman niya ako na parang

naiirita na naman siya.
Umiling naman ako.
Saglit lang, siya naman ang tumatawa. Tinignan ko tuloy sya at
ako naman yung na-curious.
May nakakatawa ba? teka nanggagaya ba ako?
Wala naman. ngumiti lang siya, Akala ko ba galit ka sa akin?
Akala ko ba turo sa church dapat magpatawad?
Ok.. all right. sabi niya tapos tumingin siya, I didnt say sorry
though.
Alam ko. hindi ko siya tinignan nun.
Gusto mo ba mag-sorry ako?
Arrgggh! Nakakaasar talaga. Tinatanong ba yun?
Tinatanong ba yun? Of course!
Okay. Sorry.
Hindi man lang ba galing sa puso? Alam mo yun? Nagsorry dahil
sinabi ko. Sinabi niya dahil binanggit ko.

Ano namang klase yun???

Im sorry I told your cousin na ginamit lang kita para palabasin
na ikaw yung hinahalikan ko. I did. seryoso na siya nun, I
dont care kung may rumors sa school. I dont care kahit anong
ipagkalat nila.. alam naman natin yung totoo eh..
Nakatayo lang ako dun. Alangan naman sabihing kongl.. OO
nga no???
Ikaw yung pinili ko na magpanggap na gf ko kay Ulah.. coz I
think youre really cool. At ikaw din yung pinili ko na palabasin
na hinalikan ko, because I like the idea. I dont care how bad
they talk about us..
As long as youre the one Ill share it with. Sorry kung nasaktan
ka.
25
Sa katunayan, nagulat din ako sa sinabi ni Terrence. Hindi ko
naman kasi inaasahan na manggagaling sa kanya iyon. At sa
totoo lang, nagtaka rin ako kung bakit niya sinabi yun. Hindi
naman ako totally clueless sa mga bagay-bagay. At siguro dapat
ko ring aminin sa sarili ko na may naramdaman din ako kahit
papaano kaya napaatras na lang ako at hindi na ako sumabay sa
kanya. Mukhang hindi naman niya napansin.

Nung nasa kusina na kaming lahat, naupo na kami ng samasama. Para tuloy akong kasali sa family nila. Si Terrence eh
kumain naman, tumulong ng kaunti magligpit, tapos bumalik na
siya kaagad sa kwarto niya. Ako naman eh dahil nakikain na ako
at sanay naman na ako sa bahay nila, naghugas na rin ako ng
pinggan. Si Tjay ang nagpunas at nagbalik sa shelves nila.
Seriously, kailangan magbati na kayo ng Kuya ko. Ayaw ko ng
in the middle ako ng kung ano. Seryoso naman yung sound ng
boses niya.
Actually, ok na kami. Sabi ko naman dahil yun ang totoo.
Nag-sorry ba siya sa iyo? saka lang lumingon si Tjay, Anong
sinabi mo?
Ahh.. wala. S-sabi ko naman sa iyo ayos na kami dati pa dahil
sabi nga sa Bible
Hallelujah! tumawa naman si Tjay kaya natawa na rin ako, Sabi
sa Bible magpatawad ka. I know I know
Yung remaining time that night eh nag-practice ako uli sa
presentation ko. Habang tumatagal nga nagsasawa na ako at
naisip ko na kahit sobrang typical ng presentation, wala na akong
pakialam kung mababa ang maging grade ko. At least meron pa
rin. Tumayo-tayo na lang ako at nag-pretend na may audience sa
harap ko kahit na si Tjay lang ang nandun.

harap ko kahit na si Tjay lang ang nandun.

Dumilim na nun dahil gabi na kaya naisipan ko namang umuwi
na. Ang dami kong posters nun, idagdag mo pa yung bag ko,
kaya ang hirap talaga.
Uuwi ka na? tinanong ako ni Tjay nung Makita niya na nagliligpit
na ako.
Oo. Gabi na kasi. Saka pagod na rin ako.
Lalabas n asana ako ng pintuan nila nang tawagan ako uli ni
Tjay.
Oi! Oi! huminto naman ako at lumingon, Saan ka pupunta?
Uuwi na nga.
Hindi pwede! Uuwi ka mag-isa? lumapit siya at humawak sa
braso ko, Gusto mo maulit na naman yung dati na naharang ka
diyan sa daan. Bruha ka talaga!
Naalala ko na naman yun. Kinabahan tuloy ako.
Hindi mo naman ako pwedeng ihatid. Eh di pagbalik mo ikaw
naman ang mag-isa.
Sino bang maysabi na ihahatid kita? tumingin siya doon sa may
hagdan nila,KUUUYYYAAA!!! KUUUYYYAAA!!! Uuwi na

si Shay! Ihatid mo na! nagulat ako nun. Sumigaw daw ba?

Ano ka ba! Baka tulog na yung tao. Saka wala naman na siguro
yung mga tambay na yun.
Tangek! Kita mo yung pinto niya bukas pa? Gising pa yun.
Kapag sarado na yan ibig sabihin ayaw niyang maistorbo o kaya
tulog na siya.
Hindi talaga binitawan ni Tjay yung braso ko para hindi ako
makaalis. Saglit lang eh lumabas si Terrence sa kwarto niya ng
halfway pa lang niyang nasusuot yung shirt niya kaya nakita ko
na naman siyang walang suot na shirt. Alam ko namang walang
masama doon. Besides, nakakita na ako ng guys na walang shirt
eh.
Saglit lang magtsinelas lang ako. Sabi niya tapos pumasok na
siya sa kwarto niya uli.
Hindi na ako umalis. Kasi mukhang maghahatid nga sila sa akin.
Isa pa si Tjay eh hawak nga ako kaya wala ring point
makipaghilahan ako. Mabuti nang may kasama ako umuwi kaysa
mag-isa ako, nakakatakot pa rin naman kahit papaano.
Nung mukhang okay na si Terrence at lumabas na kami, si Tjay
naman eh hindi lumabas ng bahay nila. Tinignan ko lang siya kasi
nagtaka ako at hindi siya sasama.
Teka, akala ko ba sasama ka sa amin?

Teka, akala ko ba sasama ka sa amin?

Bakit pa? Kailangan ba ng dalawa para ihatid ka? Kaya na niya
yan! tumingin siya sa Kuya niya, Oh sige ingatan mo tong si
Shay ah. Ikaw rin umuwi ka rin kaagad.
Eh kung tumahimik ka na lang at baka mabadtrip pa ako.
Grabe naman. Ang harsh nun ah!
Umalis na kami dahil mukhang hindi naman sasama si Tjay.
Sinara na kasi niya yung pinto eh. That time, parang gusto kong
sumama si Tjay dahil ayaw ko namang maglakad pauwi ng si
Terrence lang ang kasama ko. Ewan ko ba.
Nung una talaga sobrang awkward. Walang nagsasalita sa amin.
Basta naglalakad lang kami parehas at walang pakialam sa isat
isa. Yun nga lang ang sadya niya, ang ihatid ako.
Finally nung hindi ko na nakayanan sa sobrang tahimik, naisipan
ko namang magtanong.
Kumusta naman pala---
Ano ba yan. Sa dinami-dami naman ng oras na magkakasabay
kami ngayon pa.
Nagkatinginan kami nun. Pero dahil nga sa nagkasabay kami.

Sige na nga ikaw na ang mauna natawa na ako nun, Ok

ako na.
Siya rin tumawa na. Sabay na kaming tumahimik nun. Then saglit
lang din nung ngumingiti-ngiti siya, siya na lang ang nagsalita.
Ikaw na talaga mauna.
Uhmmm.. itatanong ko lang sana kung kumusta na yung new
media class mo.. yung video ba.. aba parang walang nangyari sa
amin ah! Normal na naman!
So far so good. Tingin ko maganda naman yung kalalabasan,
huminto lang siya saglit, Eh ikaw yung presentation mo kumusta
naman?
Hindi magandang-maganda. Ok lang. Pasado na rin siguro.
sabi ko naman dahil yun sa tingin ko yung totoo.
Youll do fine. Trust me. seryoso naman yung pagkakasabi
niya.
Kung kailan naman na kami nagsisimulang makapag-usap, saka
naman kami nakarating sa bahay namin. Pumasok naman kami
doon sa gate hanggang sa pintuan, at yung nanay ko pa na buntis
ang nagbukas ng pinto.
Oh bakit ngayon ka lang? then nakita niya si Terrence sa likod,
Galing ba itong si Shay sa inyo?

Galing ba itong si Shay sa inyo?

Opo. ang galang nga naman, Ano na nga po palang balita sa
inyo?
Tinutukoy niya eh yung pagbubuntis ng Mama ko. Siguro nga
kapag buntis ka mataas ang estrogen o progesterone o kung ano
mang hormone yun. Kasi yung nanay ko obviously mataas ang
production niya nun dahil napaka-energetic madalas. May
connection nga kaya? Ewan ko ba. Basta kapag buntis ang
kumplikado!
Ay eto ok naman! ang saya ng nanay ko, Lumalaki ng
lumalaki ang tiyan. hawak niya yung tiyan niya.
Alam na po ba ninyo kung babae o lalaki?
Hindi pa nga eh. Gusto kasi namin surprise na lang. surprise
pa? Eh kung niregaluhan siya ng panlalaking baby stuff, tapos
babae naman pala.
Baby sister gusto ko. sumingit naman ako.
Lalaki yan. sabi naman ni Terrence.
Ano ba yan! Lahat na lang sila lalaki. Si Tjay gusto lalaki. Si
Ran ngayon naman si Terrence? Ako lang ba ang gusto na
maging babae yan?

O sige po pala, mauuna na ako. May gagawin pa po kasi ako

sa bahay. Hinatid ko lang po si Shay.
Nung papaalis na siya, ayun sumabay naman ako sa kanya.
Nanay ko naman pumasok pero iniwan na hindi naka-lock yung
pinto.
Naglakad ako hanggang sa labas ng gate namin nung huminto si
Terrence nun at tinignan ako.
May balak ka bang ihatid ako uli sa bahay namin? ngumiti siya
sa akin, Kasi kung ihahatid mo ako, ihahatid na naman kita
baka hindi tayo matapos.
Natawa rin ako nun. Sa totoo lang may point siya. Bakit ba ako
lumabas uli ng bahay???
Huminto na ako sa paglalakad para hindi na ako makalayo. Siya
naman eh nilagay niya yung kamay niya sa bulsa niya at naglakad
ng patalikod.
Sige kita na lang tayo bukas.
Ingat sa pag-uwi ah!
Tumango lang siya at ngumiti sa akin bago tumalikod at naglakad
na siya ng diretso.
Ako naman eh bumalik na sa bahay namin. Tumakbo pa nga ako

Ako naman eh bumalik na sa bahay namin. Tumakbo pa nga ako

sa loob ng bahay hanggang sa hallway nung makita ko na nandun
na si Ran at nagcocomputer. Nakatayo lang ako doon sa labas
ng pintuan niya at kakatok doon sa gilid kaya lang alam niyang
nandun na ako eh.
Sinong naghatid sa iyo? tinanong niya ako pero hindi siya
lumingon.
Si Terrence
Silang magkapatid? lumingon siya doon sa bintana.
Hindi si Terrence lang. Hindi na sumama si Tjay tinamad na
yata. pumasok ako sa kwarto niya, Anong pinagkakaabalahan
mo?
Wala yung website lang ng school. tapos nakita ko yung
website na ang admin eh si Terrence.
Ran, medyo naiilang ka pa rin ba kung may guys ako na
kasama?
Ako?? umikot siya doon sa upuan niya, Medyo. Pero nagusap na tayo di ba? Kaya ayun, okay na lang. Saka si Terrence
naman yun..
Ibig sabihin okay sa iyo si Terrence?

Nag-isip naman siya.

Mukha naman siyang matino eh. Saka nung may mga siraulo
nun na nasaksak siya tumulong siya. Wala naman siya
sigurong intensiyong masama. tapos tumayo siya doon sa upuan
niya, Oo nga pala, pakibigay ito kay Tjay. may inabot naman
siya sa aking papel.
Para saan to?
Tinignan ko yung papel. Panay angle eh.
Nagpatulong sa akin si Tjay diyan. Para daw sa geometry class
niyo.
Eh wala pa nga kami dito! Nag-trig na siya?
Nag-advance study yata siya. Yan ang kaibahan ng
valedictorian sa ibang students. At yan din ang kaibahan ng mga
taong ang pangalan eh Maria Teresa Jayne Quintero sa mga
Shaylie Jimenez ng mundo.
Sipain kita diyan Ran tinignan ko naman siya, O sige
bibigay ko na lang bukas sa kanya. Pagod na ako. Mapapalit na
nga ako at magtoothbrush. Good night na lang.
Ginawa ko na yung mga ritwal ko sa gabi. Tinabi ko na rin yung
mga gamit ko at natulog na rin ako. Grabe feeling ko napagod

talaga ako ng sobra-sobra. Kaya ayun, saglit lang nakatulog ako.

The next day, ang ganda nga ng gising ko eh. Pakiramdam ko
kasi nabunutan ako ng pasanin sa buhay dahil nagawa ko na
yung presentation ko. Konting practice na lang at paganda ng
posters okay na. Kahit na mukhang retarded yung mga drawing
ko.
Hindi ako sumabay kay Ran nung umaga kasi mas tanghali
siyang nagising sa akin. Sabi ko eh mauuna na ako sa kanya
dahil ayaw ko namang maghintay sa kanya nun. Kaya ayun, nung
dumating ako eh tumambay ako sa garden. Nag-drawingdrawing lang ako doon sa project ko.
Sabay na dumating ng school yung magkapatid na Quintero,
kaya nga nagulat din ako dahil hindi sila nagsasabay madalas.
Kaya lang si Tjay lang ang tumambay kasama ko, at yung isa
naman eh naupo doon sa bench ng mga 4th years at hawak na
naman yung video cam niya.
Nag-practice kami uli ni Tjay. Ayun, medyo alam ko na yung
mga sasabihin ko. Mukhang ayos naman ang kalalabasan kung
saka-sakali. Paglingon ko nga nun sa side nila Terrence napansin
ko na parang tine-testing niya yung camera niya. May kulay red
kasi. Binaba rin niya kaagad nung nakita ko na dumating yung
teacher nila.
By lunch time, umuwi ako sa bahay kasama si Ran at iniwan ko

By lunch time, umuwi ako sa bahay kasama si Ran at iniwan ko

doon yung posters ko. Naku ha, wala yata akong balak na
dalhin yun buong maghapon. Ang dami-dami, masyado na akong
napapagod.
Masaya naman ako buong umaga hanggang first half ng hapon.
As in kampanteng-kampante na ako. Kaya lang after nung
breaktime, dumating na yung teacher ko nun sa Social Studies at
sinabi sa akin
Ano ready ka na i-present yung report mo?
Nanlaki siguro yung mata ko nun. Parang nabingi ako na hindi ko
maintindihan. Anong ready? Eh inuwi ko nga kanina eh. Saka
hindi ko alam na ngayon. Ngayon ba yun???
Ngayon po yung report? Akala ko po ba eh wala akong
deadline? Sabi niyo po maging ready lang ako
Yun na nga. Sabi ko maging ready ka para kung sinabi ko na
ipre-present mo eh nandiyan na. So ano? Ngayon na iyon.
P-pero Maam.. wala po yung mga gamit ko sa presentation.
Iniwan ko po sa bahay eh.
Ano ba naman yan Jimenez. Second chance na nga yung
binigay ko sa iyo. Alangan namang bigyan pa kita ng pangatlong
pagkakataon eh masyado nang special treatment ang nakukuha
mo.

Ginawa ko po talaga. di ko alam kung maiiyak ba ako o ano.

Pinaghirapan ko din yun, tapos wala naman palang mangyayari,
Uuwi po ako. Nilalakad ko lang naman po yung bahay ko.
Tatakbuhin ko na lang po.
Uuwi ka pa eh mauubos yung time ng klase. nagsungit na siya
nun, Kung wala kang report, zero. Ganun ka simple.
Eh kung wala po akong props? I-explain ko lang po sa klase
may credit pa rin po ba?
Mababang grade. Pero mas mabuti kaysa sa wala.
Ang sama-sama ng pakiramdam ko nun. Pinaghirapan ko yung
posters na iyon, tapos hindi ko rin naman pala magagamit. Tapos
wala rin naman akong magagawa, hindi naman na ako
makakauwi.
Napansin yata ni Tjay na kausap ko nun yung teacher namin.
Pumunta ako doon sa bag ko para kunin yung notecard ko kung
saan meron akong notes para sa report, then tinanong ako ni
Tjay.
Anong problema?
Ngayon na pala yung presentation ko, hindi ko alam. Inuwi ko
pa man din kaninang lunch yung posters ko. sabi ko sa kanya

dahil nalulungkot ako. Sayang lang lahat ng dinrawing ko.

Balewala rin pala.
Huh? Ngayon na? Tapos magprepresent ka ng ganyan ka
lang? tinuro niya yung notecards ko, Teka lang then tumayo
siya doon sa upuan niya, Maam 10 minutes po ah! Saglit lang.
Mag-ready lang po si Shay.
Kinuha niya yung cellphone niya nun at nagpipindot. Ako naman
kabado na sa report ko, kaya hindi ko na siya pinansin.
Sinasaulo ko na nga yung sasabihin ko nun eh, kaya lang
nilakasan ni Tjay yung boses niya.
Oo ngayon na nga eh ang kulit naman! binaba na niya yung
phone tapos tumingin siya sa akin, Ano ka ba relax ka lang!
Kahit ano talagang gawin ko nun hindi ako makapag-relax.
Sobrang kabado talaga ako nun. Malapit na akong matapos
doon sa notecard na sinasaulo ko nung makita ko na may
dalawang lalaki na naglalakad sa hallway. Nagtinginan din yung
mga classmate ko eh.
Excuse me lang po nakita ko si Ran na may dalang
projector. Sa presentation po ng pinsan ko.. tinuro niya ako.
Ano daw?
Si Terrence naman ngumiti lang tapos dumeretso doon sa lamesa
ng teacher. May dala siyang laptop eh.

ng teacher. May dala siyang laptop eh.

Pumunta ako sa harapan. Kasi totally na clueless ako sa
ginagawa nila. Anong presentation yun? Wala yata akong alam
dun.
Inaayos ni Terrence yung projector saka yung laptop. Ako
naman lumapit ako kay Ran.
Ran ano to? tinuro ko yung dala nilang dalawa, Anong
presentation?
Siya na lang mag-explain sa iyo. Nagpaalam lang kami. May
Physics class pa nga kami ngayon kaya lang sabi ni Tjay ngayon
daw yung presentation mo kaya tumakbo kami. Sige mamaya na
lang. then tinapik niya si Terrence sa balikat, Bro una na ko sa
taas.
Hindi lumingon si Terrence dahil sa sobrang busy. Nagthank you
lang siya kay Ran dahil tinulungan siya. Ako naman, lumuhod
ako nun. Nung maayos na at pinatay yung ilaw doon sa room,
tumayo lang siya sa gilid.
Hoy ano to? Kinakabahan ako sa inyo lalo..
Ngumiti lang siya sa akin.
Easy ka lang. Wag kang kabahan. umakbay siya na parang
kino-comfort lang niya ako dahil kabado nga ako, Sagot kita.

kino-comfort lang niya ako dahil kabado nga ako, Sagot kita.
For some reason, hindi na ako kinabahan. Yung pinasok na cd ni
Terrence eh may lumabas na doon sa projector. Ayun, may kung
anong music. Then may letters pa nga na lumabas at
nakalagay
US INVOLVEMENT IN WORLD WAR II
Presented by: Shaylie Jimenez
Edited by: Terrence Kelvin Quintero
Pinanood ko rin. Nawala na lang yung music tapos nakita ko
yung sarili ko sa garden. Nagbubura ng kung-ano. Pero hindi ko
alam basta nakayuko ako.
Then out of nowhere narinig ko yung boses ni Terrence..
Anong ginagawa mo?
Project ko syempre! Kailangan ko nang simulan baka
bumagsak ako eh. parang alam ko ito.
Ito yung day na dumating si Dina at kinukuhanan niya ako sa
camera niya.
Sabi ko sa iyo gagawin natin ng sabay di ba?
Saka naman ako lumingon nun na parang walang alam sa buhay.

Saka naman ako lumingon nun na parang walang alam sa buhay.

Tapos nagulat yung itsura ko.
Hey ano ba yan!
Ewan ko ba, nagtawanan yung classmates namin nun.
Maya-maya lang, nakita ko na kung ano yung mga nandun sa cd.
Ako, nung nasa living room nila kagabi. Tapos narinig ko si Tjay
na tinatanong ako about sa World War II nung practice, tapos
ako naman eh panay ang explain ko.
Talagang nagpa-practice ako. Tawa pa ako ng tawa. Pero wala
akong alam
....wala akong alam na may nangunguha ng video ko.
Panay ang speech ko nun, tungkol sa Pearl Harbor sa role ng
women nung war. Lahat-lahat ng pinapractice ko. Hindi nga lang
ako nakatingin sa camera.
Nakatayo lang ako doon habang pinapanood ko yung sarili ko
na magsalita. May video pa ako na hawak ko yung mga drawing
ko tapos ineexplain ko kung ano yun. Nanahimik na lang ako
doon sa gilid.
Then nakita ko yung video ko kaninang umaga. Kasama ko si
Tjay. Then napatingin ako sa camera kaya lang biglang
nawala na.

nawala na.
Sa bandang dulo nakalagay
World War II Presentation
the Shaylie Jimenez Way..
Nung natapos yung video, nagpalakpakan yung classmates ko.
Saka lang ako tumingin kay Terrence. Napansin ko na nakatingin
siya sa akin.
Sabi ko naman sa iyo tutulungan kita di ba?
Pero hindi kita natulungan sa new media class mo.. sabi ko sa
kanya.
You already did.. tinuro niya yung screen, Yan yung project
ko. Video mo.
I cant help it. Sa sobrang saya ko siguro, niyakap ko siya. Doon
sa loob ng classroom. Wala kong pakialam nung tinukso na kami
ng classmates namin. Basta alam ko, saviour siya. At natapos na
yung presentation ko.
Ewan ko rin but that day
Terrence became a whole new person for me.

26
Nagulat lang siya nung niyakap ko siya. Namula nga yung mukha
niya eh. Ewan ko kung dahil ba sa sobrang higpit ng
pagkakayakap ko at hindi siya makahinga, o namumula yung
mukha niya dahil--...nah. I dont think so. With Terrence? Fat chance that hed
blush. Yeah right!!!
So my greatest fear as of now eh wala na. At least mataas yung
grade ko. Yun kasi sinabi ni Maam Socstud. Si Terrence?
Ayun, tinulungan ko na isoli yung mga hiniram niya sa Media
Center. Nagthank you talaga ako sa kanya, pero sabi niya sa
tone na parang wala siyang pakialam eh, Tinutupad ko lang
yung sinabi ko. And sorry na rin nung nakaraan.
Sa katunayan, ewan ko kung bakit nag-bother pa siya na magsorry. Kasi nung hinatid naman niya ako, okay naman na. Hindi
naman na ako galit sa kanya dahil nga nag-sorry naman siya.
Pero tignan mo nga naman, gagawa at gagawa pa rin siya ng
paraan para hindi mo ma-resist na patawarin na lang siya.
I cant believe sa tinagal ko nang bestfriend si Tjay, ngayon ko
lang narerealize na may crush ako sa Kuya niya. Or maybe
matagal na, hindi lang ako aware???
Hay buhay!!! Paano ko naman sasabihin sa bestfriend ko na may

Hay buhay!!! Paano ko naman sasabihin sa bestfriend ko na may

crush ako sa Kuya niya? That would be too weird. I guess
Nagpunta kami sa cafeteria nung uwian ng hapon. Uhaw na
uhaw na kasi ako nun kasi napagod din ako sa P.E. Si Tjay
galing kung saan, pero nagpakita rin naman. Magkasalubong pa
nga yung kilay niya nung dumating eh.
Sabihan mo nga yang pinsan mo ah! Nakakainis na! Binasa ba
naman ako doon sa garden! Papansin eh! nakita ko nga medyo
basa yung damit niya, Ano bang problema nun?
Bakit naman gagawin ni Ran yun?
Nag-aaway ba kayo? uminom naman ako ng soda nun.
Yun na nga eh, hindi naman. Nung dumadaan ako binasa ako
tapos nagpanggap na hindi siya. Eh siya lang naman ang may
hawak ng hose. Ang weird niya ah!
Nakiinom naman siya doon sa iniinuman ko. Naubos nga niya eh
kaya nagulat ako. Saglit lang din, dumating si Terrence. Ewan ko
ba, parang hindi ako mapakali na ewan kaya nilaro-laro ko yung
kamay ko sa ilalim ng table.
Hoy tinatawagan ka daw ni Mama hindi ka sumasagot. sabi
lang niya na parang walang galang kasi Hoy ang tawag niya.
Naka-off yung cellphone ko eh.

Nag-cellphone ka pa naka-off din naman pala.

Nakatingin lang ako sa kanya nung nakatayo siya doon. Medyo
mahaba pala yung buhok niya sa bandang mata kaya medyo
natatakpan. Cute din naman pala siya ngumiti kahit papaano,
kaya lang madalas nakasimangot eh.
Nagulat na lang ako nung nag-snap siya sa harapan ko.
Hey.. parang natauhan ako, Bakit ganyan ka makatingin sa
akin? tapos naupo siya doon sa upuan na inupuan ni Tjay
kanina.
Ahh wala lang.
Thats rude. sabi niya pero mahina lang.
Anong rude??
Yung pagtingin mo kasi eh parang kakaiba. umiling siya,
Hindi ka dapat ganun tumingin sa isang tao. Parang ina-analyze
mo ko eh.
Nga pala, si Tjay saan nagpunta?
Bigla na lang siyang nawala! Baliw din yung babaeng yun, hindi
man lang nagpaalam sa akin? Iwanan ba ako sa Kuya niya eh
kinakabahan na nga ako makita to?

kinakabahan na nga ako makita to?

Hindi mo ba napansin? Kaalis lang. Sabi niya sa iyo may
meeting siya.
Sinabi niya?
Siguro nga dazed na dazed ako nun kay Terrence. Hindi ko
matandaan na nagpaalam si Tjay eh.
Oo nga pala! ngumiti ako nun pero sa totoo lang, malay ko sa
pag-alis ni Tjay.
Anong ginagawa mo pa dito sa school?
Balak ko sanang hintayin si Ran eh.
Hanggang mamaya pa practice nila.. gagabihin na kayo ng
uwi.. then nilaro niya yung salt and pepper shaker doon sa
table, May tanong lang ako
Hindi siya nakatingin sa akin. Nakatingin siya doon sa nilalaro
niya.
Kung one day na lang ang natitira sa mundo dahi end of the
world na, anong huli mong gagawin?
Nagulat ako sa tanong niya. Tama bang dalhin na lang yun out of
nowhere?

Bakit mo naman natanong?

Wala lang. May thread kasi doon sa website tapos yan yung
tanong. Iniisip ko lang kung anong gagawin ko kung one day na
lang. Hindi ko masagot. tumingin siya sa akin, Kaya tinatanong
kita.
Hmmm.. ako siguro.. baka susubukan kong hanapin yung
totoong parents ko. Mahal ko naman parents ko ngayon, pero
syempre minsan curious din ako kung sino yung biological ko di
ba?
Nanlalaki na yung mata niya sa akin sa gulat. Oo nga pala, hindi
niya alam yun.
Adopted ako. Nung baby pa. Pero happy ako sa family ko
ngayon, so kahit hindi ko mahanap yung biological parents ko,
okay lang. Pero kung makilala ko man sila, gusto ko lang itanong
kung bakit hindi nila ako ni-raise. Yun lang..
Galit ka ba sa kanila?
Oddly, hindi. Kasi kung hindi naman nila ako iniwan, eh di hindi
ko makikilala parents ko ngayon di ba? Gods will nga. Swerte
pa rin talaga ako. ngumiti ako. Sa totoo lang, masaya talaga ako
sa buhay ko ngayon. Wala na siguro akong mahihiling.
Napaka-religious mo no? I mean, usually kapag serious na

Napaka-religious mo no? I mean, usually kapag serious na

bagay, youll bring up God and religion.
Sa kanya naman naka-center lahat eh. Hindi ba? tinignan ko
sya, Bakit ikaw usually nasa labas ka ng simbahan kapag
nagsisimba kayo?
Ayaw kong pumasok.
Bakit nga?
May personal reason ako. Okay lang ba na sa akin na lang
yun? seryoso na siya nun.
Sure.
May kinukuwento siya sa akin about sa classmate niya. Actually
nakakatawa nga eh kaya tawa ako ng tawa. Siya rin naman.
Pero ako habang kausap ko siya, tinititigan ko lang siya. Ang
gwapo pala niya no? Alam ko hindi siya yung pinakagwapo sa
mundo. Siguro nga kung ikukumpara siya kay Arwyn, mas crush
ng bayan si Arwyn. Pero si Terrence yung tipo ng guy na iba
yung aura niya. Lalaking-lalaki ba. Pero kahit ganun, hindi mo
maiiwasang tumingin sa kanya.
Kakaiba rin kapag kilala mo siya. Noon kasi iniignore niya ako.
Pero ngayon.. nakakapag-usap na kami.
Ano masasabi mo? hawak-hawak niya yung back ng ulo niya.

Uhmm.. ano na nga ba yung kinuwento niya??

Ha-ha-ha! ang peke ng tawa ko, Oo!! tapos tawa pa rin ako
ng tawa nun.
Madalas naman nakakatawa yung kinukuwento niya, kaya Oo
na lang ako.
Ow-kei. Sige una na ko. May homework pa ko eh. Bye.
Nahihiya na akong tanungin kung ano yung kinuwento niya.
Kanina pa ako nawawala sa sarili ko kakatingin ko sa kanya,
nakakahiya na yun.
Naghintay lang ako sa school. Medyo gabi na nga nun eh. Kaya
lang ayaw ko namang umuwi mag-isa, kaya nagpunta ako sa
gym. Eksakto namang pagpasok ko, si Ran nun eh palabas na.
Pawis na pawis nga eh.
Pinsan! nakangiti siya ng nakakaloko at yayakapin niya sana
ako.
Ran ano ba! tinulak ko nga.
Bwisit na to. Yayakapin ako eh pawis siya. Excuse me!
Ang baho-baho mo yayakap ka sa akin.

Ang sama nito. Ikaw kaya mag-practice ng basketball ng

dalawang oras hindi ka kaya pagpawisan? binaba niya yung
gym bag niya.
Hindi ka na magpapalit ng damit mo? O kaya mag-shower man
lang?
Nakajersey pa kasi siya nun.
Hindi na. Sa bahay na lang. Ganun din naman pag-uwi ko
maliligo rin naman ako.
Naglakad na kami nun. Parang ang bigat-bigat kasi ng gym bag
niya eh. Hindi naman na kami sumasakay kasi malapit-lapit lang
naman yung bahay. Pero kung sore siguro ang buong katawan
mo dahil sa practice, may mabigat kang bag na dala, at
maglakakad ka pa pauwi, hindi naman yata tama yun.
Ran gusto mo ng tulong? tinuro ko yung bag niya.
Hindi na kaya ko na to no.. tumingin siya sa akin saglit, May
tanong nga pala ako. Anong pangalan nung dude na nakita natin
sa mall? Yung niyakap mo?
Sinong dude??
Yung.. taga private school? Na sabi mo nakadate mo?!?
Si Carlo?!? nagtaka naman ako nun.

Si Carlo?!? nagtaka naman ako nun.

Ayun. Carlo nga yata. tumango si Ran nun.
Naka-date ni Tjay. Hindi ako. Si Terrence nga kasama ko
nun.. tapos naalala ko na naman yun.
One time thing, by accident pa na naging magkasama kami ni
Terrence. Haay. I wonder if that will happen again.
Bakit mo naman natanong?
Hindi kasi siya mukhang mapapagkatiwalaan. binilisan niya
yung lakad niya.
Ran? tinaasan ko siya ng kilay ko.
Totoo naman eh. Hindi niyo naman siya kilala kung kani-kanino
kayo sumasama!
Hindi ako na-convince eh. Magkasalubong na yung kilay ko nun.
Randreii???
Hindi ko tinatawag ng Randreii si Ran. Kapag Randreii na, alam
niya seryoso ako.
Taga ibang school yun. Malay niyo kung anong gawin nun sa
inyo.

Ano bang meron sa pinsan ko???

Hinila ko siya sa jersey na suot niya tapos tumayo ako sa
harapan niya.
Mr. Randreii Yu, aayusin mo ba mga sagot mo o gusto mong
suntukin pa kita???nakapamewang na ako nun, Anong
problema mo kay Carlo?
I dont like him. sabi niya ng mabilis.
Ni-hindi mo nga siya kilala eh!
Basta ayoko sa kanya!
Hindi niya ako hinintay maglakad. Kaya ayun, nakatayo lang ako
doon at nakikita yung likod ni Ran nun. Ang bilis niya maglakad.
Theres something fishy about my cousin. And this time hindi
ko palalampasin.
Owww.. I get it.. sabi ko nun kaya napahinto siya.
You get what???
Tumakbo ako nun sa gilid niya uli tapos siniko-siko ko siya sa
tagiliran niya ng nakakaloko.
Nagseselos ka kay Carlo noh?

Nagseselos ka kay Carlo noh?

A-ano? A-ako? tinuro niya yung sarili niya, H-hindi no.
Kilala na kita Ran. Hindi ka naman ganyan eh.
Para kang siraulo Shay. sabi niya sa akin na parang naiinis na
talaga siya.
Namumula na talaga yung mukha niya nun. Alam ko na I cant
believe it.
Ayaw mo talagang umamin?
Ano namang aaminin ko??
Painosente pa kasi hindi naman bagay sa kanya. Nakakainis
yung mga ganyan.
Kinuha ko yung cellphone ko, at yun nga, hinanap ko yung
number ni Tjay. Ako naman si bruha, tinawagan ko.
Hello Tjay??? ang cheerful pa ng boses ko nun. Tinignan ko si
Ran, parang namutla na hindi mo maintindihan yung mukha.
Anong ginagawa mo?
Homework eh. narinig kong sinagot niya.
Busy ka ba masyado?

Hindi naman. San ka na pala?

Eto pauwi pa lang. Kasabay ko si Ran. natatawa na ako nun,
Speaking of Ran, may gusto siyang sabihin sa iyo.
Pabulong-bulong pa si Ran nun. Anong pinagsasasabi mo?
Wala akong sasabihin!
Ito na siya.. inabot ko yung phone kay Ran.
Parang hindi siya mapakali na hindi mo maintindihan. Kaya lang
dahil nasa kanya na yung phone at tiyak naghihintay si Tjay,
nilagay din naman niya sa tenga niya.
Hello Tjay? Uhuh.. okay lang. Pagod. Oo nga eh.. hay sana
lang alam ko pinag-uusapan nila.. Yung sasabihin ko? Sabi ni
Shay? Gusto kong sabihin eh uhhh. nagkakamot na siya ng
ulo niya dahil nag-aalangan siya.. I.. uhh.. j-just think youre
pretty---
Nag-thumbs up ako kay Ran nun. Sinabi niya rin!!! Nakita niya
ako tapos sumimangot siya.
Stupid. I think youre pretty stupid. tapos binaba niya yung
phone ko.
My jaw dropped. Bakit niya sinabi yun? Ang sakit nun ah!

Ano ka ba bakit mo sinabi yun? Baliw ka ba! Bestfriend ko yun

eh! nainis talaga ako sobra.Hindi ka naman torpe di ba? Ikaw
na nga nagsabi may pagkaplayboy ka dati pa tapos si Tjay pa na
bestfriend ko torpe ka???
Galit din yata si Ran nun. Iba kasi yung expression ng mukha
niya.
Bakit mo ba sinabi sa kanya na may sasabihin ako?!? ang
lakas ng boses niya, Gusto mong sabihin ko sa kanya na may
gusto ako sa kanya??? Yeah right! Bestfriend mo siya.. at
kapatid siya ni Terrence na ngayon kaibigan ko na! Tingin mo
hindi ba hindi ako naiilang nun?!
Bigla na lang niya akong tinakbuhan. Nung nasa gate na sya ng
bahay namin sabi na lang niya eh
Oo natotorpe ako sa kanya! Kasi siya lang yung babaeng hindi
ko alam ang gagawin ko kapag kaharap ko!
Pumasok siya ng mabilis sa loob ng bahay. Naiwan tuloy ako
doon sa bahay.
Oh Lord. Yung pinsan ko may issues sa buhay
Para sa isang tao na marami nang naging girlfriend iba pa rin
pala talaga kapag first time kang mainlove. sabi ko doon sa
sarili ko.

Nung nakapasok na ako sa loob ng bahay, hindi ko na kinausap

si Ran. Natatawa nga lang ako eh. Saka baka pagod din naman
siya. Bukas ko na lang siya aasarin.
Tumawag sa akin si Terrence. Nagtatanong kung gusto ko daw
ba ng copy ng video nung presentation ko. Kaya umoo na lang
ako.
OO lang ang naisagot ko sa kanya. Maliban doon sa hello. Hindi
talaga ako makapagsalita. Na tongue tied ako eh. Ano ba naman
yan.. ang bobo ko talaga!
Kaya lang na-realize ko yung sinabi ni Ran. First time mainlove
ng loko. Palibhasa player eh. Pero sabi niya, hindi niya alam ang
gagawin niya kapag kaharap niya si Tjay.
Minsan ganun ako kay Terrence. Ngayon naman sa cellphone
Hindi kaya..
Nah. Hindi naman ako in-love kay Terrence di ba?
27
Maganda nga rin siguro yun. Yung may gusto si Ran kay Tjay.
At least di ba kung sila ni Tjay ang makasama, eh di ibig sabihin
kami naman ni Terrence.

Asa pa ko.
Nung Saturday nga following that week, pumunta si Terrence sa
bahay dahil nga sabay kaming pupunta sa Day Care. Seryoso pa
rin naman siya sa Community Service niya para doon sa
scholarship. Kaya lang dahil medyo mainit na nun, napansin ko
na iba na yung itsura niya nung makarating siya sa bahay namin.
Inaatake na naman yata siya ng asthma niya nun dahil ang lalim
ng paghinga niya, tapos medyo namumula na yung mukha niya.
Buti nga hindi nag-blue eh, dahil kung ganun baka tumawag na
ako ng ambulansiya. Trust me kung nakita niyo lang si Terrence
na nag-blue yung mukha nun, baka mag-panic din kayo katulad
ko. Nakakatakot naman kasi.
Bakit ba wala kang inhaler? inabutan ko siya ng tubig nun dahil
galing ako sa kusina.
Ayaw ko nga nun. Wala namang cure sa asthma so why
bother? parang naiinis na naman siya sa akin dahil topic namin
eh yung asthma niya, Drop the subject na lang okay? Ayaw ko
kasi ng kinakaawaan ako.
Sino bang maysabi na kinakaawaan ka?
Sa totoo lang, nagsinungaling ako. Naaawa nga ako sa kanya
kapag nakikita ko siya na may asthma attack. Parang hirap na
hirap kasi siya na hindi ko maintindihan. Ang hirap din nun no?
Parang may mga bagay dito sa mundo na hindi mo magagawa

Parang may mga bagay dito sa mundo na hindi mo magagawa

dahil may asthma ka. Pero minsan naglalaro din naman siya ng
guy stuff, wag lang sobra-sobra. So overrall, hes living a normal
life just like the others.
Dumating na din yung season ng interhigh basketball. Syempre,
panay ang laban nila Ran at ng buong team nila ni Arwyn.
Limang beses na silang lumalaban, isang beses pa lang silang
natalo. So sa standing nila, nangunguna pa rin sila. Ang
nakakatawa nga, natalo sila doon sa isa sa pinakamahinang
team. Ang weird nga eh.
As usual kapag may laban, kasama namin si Terrence sa
bleachers dahil hindi naman siya kasali sa team. Minsan siya ang
bumibili ng pagkain. Si Tjay sa lahat ng laban, dalawa yung hindi
niya napuntahan. Kasi minsan either tinatamad siya, or may
meeting na naman siya sa club niya.
Hinahanap nga siya ni Ran sa akin tuwing wala siya eh.
Nanghahaba yung leeg sa likod ko.
Wala po siya.. may meeting daw sila ngayon.
Pawis na pawis si Ran nun. May towel pa siya na puti sa leeg
niya. Tinignan lang niya ako na para akong alien or something.
Sino bang maysabi na hinahanap ko siya? tapos ayun, iniwan
akong nakatayo doon at magshower daw siya.

Nakatayo nun si Terrence sa likuran ko at umiinom ng coke.

Lumapit lang siya nung mag-isa na lang ako. Nanghahaba nga
siguro yung nguso ko nun sa inis ko kay Ran eh.
Tingnan mo yun pakipot pa eh halata naman! sinasabi ko lang
sa sarili ko yun, pero dahil katabi ko nga si Terrence, naririnig
niya.
Sinong pakipot?
Pinsan ko. then inayos ko yung bag ko, Ang hirap niyong
intindihin! Kayong mga lalaki! Tinutulungan na nga kayo, kayo
pa itong ang hirap basta mahirap!!
Ano bang sinasabi mo? tuloy pa rin siya sa pag-inom ng coke
niya na parang wala lang sa kanya na medyo naiinis ako.
For example, kaharap niyo yung babaeng gusto niyo. Kapag
oras na ng usapan, youll act stupid. Sasabihin niyo yung mga
maling bagay. Like.. youre pretty stupid. Sino namang
nagsasabi nun? Bakit hindi mo na lang sabihing youre pretty di
ba?
Tawa ng tawa si Terrence nun. Napaupo nga siya sa kakatawa
niya eh. Hawak niya yung tiyan niya. Haay.. ang cute niya rin
tumawa. Sana nga gawin niyang habit kaysa laging
magkasalubong yung kilay niya.

Ano namang nakakatawa?

Hindi niya mapigilan yung sarili niya. Namula na naman yung
mukha niya. Pero this time alam ko hindi dahil sa asthma niya,
kung hindi dahil sa pagtawa niya. It took him another minute para
tumigil.
Hindi kaya may mental disorder yung kapatid ni Tjay?
A-ano ka ba? ngumingiti-ngiti pa siya nun, Ito lang masasabi
ko. Generally, may two sides ang guys. The outspoken one, and
yung mga madalas tahimik. Sabi ko GENERALLY, so hindi lang
yun ang sides ng guys. So what Im saying, sanay ka na sa
pinsan mo na outspoken siya. Ang nangyayari, it flips. So the
more na yung outspoken guys eh nagsasabi ng worst things sa
girls, the more theyre into the girl.
Ganun ba yun? parang ngayon ko lang narinig yun?
Thats how I see it. Wala naman talagang exact logic di ba?
ngumiti lang siya sa akin nun.
Sa sinabi ni Terrence, the more I understood Ran sa feelings niya
kay Tjay. Tapos naalala ko pa na tinawagan ko si Tjay dahil sabi
ko may sasabihin si Ran kahit wala naman, naisip ko na para
talaga akong sira. Alam ko naman na natotorpe si Ran sa kanya,
tapos ganun pa yung move ko.

Nothing special happened the next few days weeks.. so on.

Daily routine pa rin kami. Yung tiyan ng Mama ko naku
nakakagulat na ngayon. Malaki na kasi. Takot ko lang na baka
nakalunok siya ng isang buong pakwan or something.
Kapag umuuwi nga ako sa bahay, madalas usapan nila Mama at
Papa eh yung pangalan nung baby. Nakaisip na sila ng pangalan
kung babae daw yung magiging kapatid ko. Nasa table kami nun
at kumakain, tapos sabi ni Mama..
Shanadine. napatingin ako sa kanya, Shanadine ang
ipapangalan natin kung babae. Para kaparehas siya ni Shay,
parehas S-H-A ang simula.
Hindi naman ako against. Kung tutuusin, maganda rin naman
yung pangalan. Isa pa, si Mama excited yan, kaya siya na siguro
ang bahala sa pangalan. Si Papa seryoso sa pagkain niya.
Parang, okay lang naman sa kanya kahit ano.
Eh kung lalaki? Anong ipapangalan natin? nakatingin siya doon
sa plato niya, Bakit hindi na lang natn isunod sa pangalan ng
tatay ko? Porfirio.
Na-choke ako nun kaya uminom ako ng tubig. Si Ran naman
natawa kaya yung kanin na sinubo niya eh lumabas pa sa bibig
niya.
Papa! Porfirio ka diyan! sabi ko nga.

Papa! Porfirio ka diyan! sabi ko nga.

Uncle.. tumatawa pa rin si Ran, Modern day na. Hindi na uso
yung pangalan na yun.
Pangalan lang naman. Isa pa tatay ko yun. Ang mahalaga sa
isang tao eh kung paano ka lumaki.. hindi yung pangalan mo.
Ako naman sarcastic yung pagkakasabi ko.
Oh malamang palitan niyo rin yung pangalan kapag babae na.
Baka Ignacia na susunod!
Bakit hindi??
Nanlaki yung mata ko sa Papa ko. Talagang dapat hindi siya ang
magpangalan sa magiging kapatid ko.
Uncle, isipin niyo na lang balang araw magkakaboyfriend of
magkakagirlfriend yung magiging anak niyo. Parang hindi naman
yata magandang tawagin sa pangalan na ganun.sabi ni Ran
tapos humarap siya sa akin at humawak sa pisngi ko, Ignacia,
aking mahal. Tatahakin ko ang lahat makasama ka lamang!
Ako naman nakibiro na lang din. Binaba ko yung tinidor ko at
humawak din ako sa pisngi ni Ran.
Porfirio, irog ko. Ikaw lang ang aking sinisinta!
Pagkatapos nun tawa kami ng tawa na dalawa. Ang baduy kasi

Pagkatapos nun tawa kami ng tawa na dalawa. Ang baduy kasi

ng pangalan!
Kayong dalawa tigilan niyo yan. sabi ni Mama at tapos na siya
kumain.
Ma! Huwag mon pag-iisipin ng pangalan si Papa! Ang baduy
eh. Okay, mahal ko naman si Lolo, pero syempre Papa.. iba pa
rin kung ikaw mismo ang mag-iisip. Hindi dahil sinunod mo? Di
ba? Di ba???
O siya sige.. kung napakagaling mo sa pangalan bakit hindi
ikaw ang mag-isip ng pangalan! tumayo si Papa para ligpitin
yung pinagkainan niya.
Basta Shanadine na ang gusto ko kung babae. singit naman ni
Mama.
Ok. Ako mag-iisip kapag lalaki. Tignan niyo lang maganda yung
maiisip ko.
That night bago ako matulog, naglista ako ng pangalan ng mga
lalaki. Kasi gusto ko maging maganda rin naman pangalan ng
magiging kapatid ko. Kahit na wish ko babae nga. Pero kung
lalaki, hindi naman kailangang maarteng-maarte, pero hindi
naman masama kung may class di ba???
Nung pasukan na namin at hapon na, tumambay uli si Terrence
sa tabi ko sa garden. Ayaw daw niya kasi na mag-isa ako na

sa tabi ko sa garden. Ayaw daw niya kasi na mag-isa ako na

naghihintay kay Ran. Isa pa, wala nang masyadong students sa
school ng ganung oras maliban doon sa mga may meeting sa
clubs at nagpapractice. Madalas pa ako lang ang nandun, kung
may mangyari daw na masama sa akin wala daw makakaalam.
Na-touch nga ako eh.
Anyway, kinuwento ko sa kanya yung dinner incident naming
mag-anak. Ngumiti lang siya, pero hindi siya tumawa ng malakas
gaya namin ni Ran.
Pero hindi ba tama naman yung Papa mo? Hindi naman
mahalaga kung anong ipapangalan niyo. Ang mahalaga kung
lumaki sya, desente siyang tao.
Alam ko yun. Pero ayos din kung desente kang tao, at maganda
rin yung pangalan mo. Di ba?
Sabi mo eh. then nilabas niya yung sketch pad niya, Nakaisip
ka na ba?
Hindi pa nga eh. Pero may listahan na ako. nilapag ko yung
listahan ng names ng guys.
Nag-drawing na naman siya nun. Ako naman eh nag-isip ng
pangalan na pwede kong idagdag. Sinulat ko pa nga eh.. Li
pero usually kapag ganun, may karugtong dapat. Wala nga
akong maisip eh.

akong maisip eh.

Ano bang magandang karugtong ng Li??? tinignan ko siya dahil
seryoso siya sa pag-drawing niya.
Nakita ko na yung drawing na yun. Familiar na. Pinakita na niya
sa akin dati. Yung kaibigan niya na guy na hindi ko pa nakikilala.
Bading ka ba? yun lang ang lumabas sa bibig ko kaya nagulat
din ako, Uhhh ibig kong sabihin.. kasi.. ano lagi mo na lang
kasing dino-drawing yung lalaki na yan.
Mukhang hindi naman siya naasar.
Sabi ko nga sa iyo, matagal ko na syang hindi nakikita. Ayaw
ko lang makalimutan yung mukha niya. Ikaw din naman di ba,
ayaw mong makalimutan yung mukha ng kaibigan mo?
Hmmm.. sure?!? Nasaan na ba siya?
Hindi ko rin alam. maikli lang yung sagot niya.
Sorry sa tanong ko ah. Akala kasi nila bading ka. Pero alam ko
hindi naman. Kasi tingnan mo tinignan ko siya, May
girlfriend ka ba?
Natawa siya nun.
Tingin mo?

Umiling lang ako.

Eh di.. wala. sabi niya pero panay pa rin ang drawing niya.
Nililigawan?
This time, binaba na niya yung charcoal niya at tumingin siya sa
akin.
Wala akong balak ligawan. Wala ring nililigawan. At lalong
walang niligawan. ngumiti siya, Hindi ko naman kailangan ng
girlfriend.
Pero di ba normal lang yun? Nakikipag-date ka naman di
ba?
Oo. Normal lang naman na makipagdate di ba?
Haay ang gulo niya!!!
Pero kung wala kang balak mag-girlfriend, ibig sabihin wala ka
ring balak mag-asawa.ganun din kalalabasan nun. Ang lungkot
naman nun in the future, May balak ka bang mag-pari?
Wala pa naman. But Ill consider it.
HUWAG! Ano ka ba! Nakakainis ka naman eh! Bakit mo
naman icoconsider na mag-pari??

Bakit ayaw mong magka-girlfriend?

Actually kapag may girlfriend ka kasi, napakaphysical niyo
madalas. Holding hands, kissing.. hugging.. alam mo na yun. Sa
totoo lang, hindi ko alam yun. Kapag hinawakan ko ang kamay
ng isang babae, hinalikan ko siya sa pisngi, o niyakap ko.. it
doesnt mean special siya sa akin. It means Im being friendly.
Kaya yung iba, namimisinterpret nila ako.
Hes just being friendly. Yun lang ang ibig sabihin nun.
Pero kung gagawin ko yung mga bagay na yun dahil more than
friends ang feelings ko para sa isang girl, eh hindi ko pa
nagagawa. tumingin siya sa akin.
Nagulat na lang ako nung nag-lean siya sa table uli at one inch na
lang siguro yung pagitan ng mukha namin. Sobrang lapit talaga.
Parang hindi ako makagalaw nun sa sobrang kaba ko na rin
siguro. Bakit ba kailangang ilapit niya yung mukha niya sa akin ng
ganun?
So since hindi ko alam
Wanna do it??? Psycho ba siya or what?
28
Nagulat talaga ako nun. Ni-hindi ako makakilos, at lalo akong

Nagulat talaga ako nun. Ni-hindi ako makakilos, at lalo akong

walang nasabi. Siya naman eh seryosong nakatingin sa akin na
parang casual na casual lang yung pagkakasabi niya. Dahil
sobrang lapit ng mukha niya, hindi ko talaga malaman yung
gagawin ko.
Pakiramdam ko nun ako yung may asthma at hindi ako
makahinga. May sakit ba siya at kung anu-anong pinagsasasabi
niya?
Saglit lang din, bigla na lang siyang umayos ng pagkakaupo doon
sa bench, hinawakan yung tiyan niya, at tumawa siya ng tumawa.
Ako naman, nakitawa na lang din ng pilit. Saka lang ako
nakahinga ng kaunti dahil hindi na malapit yung mukha niya sa
akin.
Nakita mo sana yung mukha mo! hindi niya talaga mapigilan na
tumawa, Nagbibiro lang ako, baka sineryoso mo.
Hindi talaga siya tumigil sa kakatawa. Kung babae siguro siya eh
napaluha na siya ng kakatawa. Nung hindi na talaga ako
makatawa, saka lang siya tumigil.
Hey, hindi ako ganun. Sabi niya sa akin, and this time, ito na
yung seryosong Terrence na madalas kong nakikita, Bakit ko
naman gagawin ng walang feelings di ba?
Tumango na lang ako at wala akong sinabi. Hanggang sa umuwi
nga kami nun ni Ran eh nagiisip-isip pa rin ako. Sa totoo lang

nga kami nun ni Ran eh nagiisip-isip pa rin ako. Sa totoo lang

kung talagang pagtutuunan mo ng pansin, ano bang nagustuhan
ko kay Terrence? Sure thing ang hirap niyang intindihin. Hindi
naman siya athletic. Usually ginagawa niya yung mga bagaybagay sa sarili niya. Magugulat ka na lang, may plano pala siya
doon. Hes just this typical next-door-type of guy. Siguro nga yun
yung nagustuhan ko sa kanya.
Hes real.
Hoy, para kang siraulo diyan na nakatulala. May problema ka
ba?
Tinignan ko si Ran nun at ngumiti na lang ako sa kanya. Siya
naman, napakunot noo na lang.
Huwag mo nga akong ngitian ng ganyan, nakakatakot eh. Tapos
lumayo siya sa akin.
Hinabol ko naman siya para kasabay ko pa rin siyang maglakad.
Then occasionally, titignan ko siya simula doon sa gilid at titingin
na naman siya sa akin na para akong alien.
Shay, ang weird mo ngayon. Nauntog ba yung ulo mo?
Ran, naisip ko lang anong nagustuhan mo kay Tjay?
Tricky question ba to? tinignan niya ako pero naglalakad pa rin
siya ng diretso. Ewan ko ba. Lahat ng babae na niligawan ko,

either muse, cheerleader, o yung mga sikat sa school. Obviously

si Tjay wala sa mga yun. Kung ibabase mo nga sa kilos niya,
baka nga classified as nerd siya eh.
Sinuntok ko nga siya sa braso niya.
Ang sama mo! Bestfriend ko yun ah!
Totoo naman eh. Ikaw lalo ka na noon. Nung nakasalamin ka
pa. Buti nga nag-contacts ka na ngayon eh. Binilog niya yung
kamay niya at nilagay niya sa mata niya, Ganito ka noon oh!
Natawa na lang ako. Siguro nga tama si Ran. Hindi kami
kapansin-pansin ni Tjay. Simulat simula pa naman hindi na talaga.
Pero kahit ganun, hindi naming nakuhang maiinggit sa iba.
Si Tjay kasi nung makita ko si Ran nun, parehas na yung
pagkakaseryoso niya kay Terrence kanina, Totoo siya.
Nagulat ako nun. Coincidence nga siguro, pero nagulat ako na
parehas kami ng reason.
Alam mo yun? Sa dinami-dami ng babaeng niligawan ko at
naging girlfriend ko, siya lang yun walang kaarte-arte. Hindi
nagmamake-up. Hindi preppy. Higit sa lahat siya lang yung
babaeng kinakausap ako dahil.. ako si Ran. Hindi ako si
Randreii Yu. Yung simpleng ako lang.
Wow I wonder how that feels.

Wow I wonder how that feels.

Sa old school kasi ni Ran, private school yun, sikat siya sa
kanila. Bukod nga sa may kaya yung napangasawa ng Mom
niya, magaling siya sa basketball at may itsura, hindi talaga
malabong iba ang turing sa kanya ng mga tao.
Natutuwa lang siya siguro ngayon at nagsisimula siya uli. Public
school, senior year, tapos wala pang nakakakilala sa kanya dahil
transferee siya. Siguro yun yung change na hinahanap niya. Kahit
na may mga babae pa rin sa school namin ngayon na tinatanong
ako kung may girlfriend si Ran, ngayon may babae siyang
nakilala na gusto niya pero hindi naman siya hinahabol-habol.
Kaya siguro nacha-challenge din siya kay Tjay.
Pero kung titignan ko si Ran ngayon, mukhang wala naman
siyang balak lokohin si Tjay. Yung playboy image niya siguro nun
eh balak na niyang kalimutan. Bestfriend ko si Tjay, at alam na
niya siguro na kung saka-sakaling saktan niya si Tjay, eh
magagalit lang ako sa kanya.
Alam ko na! nagulat ako nun kaya napahawak ako sa dibdib ko,
Alam ko na gagawin ko!
Humawak siya sa magkabilang balikat ko. Ako naman, hindi ko
alam sinasabi niya kaya puzzled talaga ako. Kung sa amin lang
din na dalawa, mas may topak siya.

Shay, ano sa tingin mo kung kung kung tanungin ko si Tjay

bukas kung pwede kaming lumabas? Date ba?
Nanlaki yung mata ko nun. Pero ngumiti ako. Sa wakas, sa tagal
kong hinintay to eh may lakas na rin pala siya ng loob na
magtanong.
Inakbayan ko naman siya.
Im all for it insan!
Ang saya nga nun eh. Naisip ko na rin yung mga possibility.
Kung magiging si Ran at si Tjay, ibig sabihin nun eh madalas na
silang magiging magkasama. Hati na yung time ni Tjay sa akin, at
lalong hati na yung time ni Ran. Sa school tiyak silang dalawa
yung sabay kakain. Kapag uwian tiyak ihahatid ni Ran si Tjay.
Alangan namang sumingit ako sa kanila. So ang kalalabasan, ako
na lang ang uuwi mag-isa.
Some change huh?
Kahit ganun pa man, masaya ako kung saka-sakaling mag workout sa kanilang dalawa. After all, ang saya yata makakita ng
changes.
Excited nga ako kinabukasan eh, pero sabi ni Ran uwian na lang
daw niya tatanungin si Tjay para daw kung saka-sakali na ang
isagot eh hindi, makakauwi siya ng walang nakakakita ng facial
expression niya. Kunung sabagay, may point din naman siya.

expression niya. Kunung sabagay, may point din naman siya.

Nung breaktime ng umaga at naglalakad ako galing ng cafeteria,
nakita ko si Terrence sa hallway malapit sa garden at hawak na
naman niya yung video camera niya. This time, wala siyang
kinukuhanan dahil napansin ko, kinukuhanan niya yung sarili niya.
Natawa nga ako eh. Kumakain kasi ako ng Nova nun.
So nag-decide ka na pala na from director slash editor, magiging
actor ka na??? nguya pa rin ako ng nguya nun.
Napaatras siya nung nakita niya ako tapos bigla na lang niyang
sinara yung camera niya. Namula nga yung mukha niya sa hiya
siguro sa akin eh.
Bakit mo kinukuhanan yung sarili mo? tumabi ako sa kanya pero
halata mong nahihiya siya dahil nakita ko siya.
Ahh.. ano.. wala lang. Tinetesting ko lang.
If it makes it any better, kapag gusto kong mag-pose ng
maganda sa isang picture kinukuhanan ko rin yung sarili ko kasi
ayaw kong may kumuha dahil nakakahiya.
Natawa na siya nun. At least di ba, hindi na awkward.
May assignment ka pa rin para sa new media class mo???

Umiling lang siya sa akin.

Kakaiba rin hilig mo Terrence no? Mag-drawing, manguha ng
videos, web designing..tinignan ko siya pero sa camera pa rin
siya nakatingin, Hindi katulad nung iba, hilig nila sports.
Hindi ako pwedeng mag-sports! napaka-fierce ng pagkakasabi
niya as if galit siya sa akin,Alam mo namang hindi ako pwede.
Sorry. Yun na lang ang nasabi ko.
Ang ewan ko naman kasi. Bakit ba pinaalala ko pa yun?
Bakit ka nagso-sorry?!? ano bang meron sa kanya? Totoo
naman di ba? Hindi ako pwede? Iba yung hilig ko? Oo nga
katulad nila nakakapaglaro ako, pero hindi ako pwedeng
tumagal maglaro. Nilapag niya yung camera sa gilid niya tapos
yumuko siya, Bakit ako pa? Sa dinami-dami ng tao bakit ako
pa?
Terrence okay ka lang---
Lagi nilang sinasabi hindi naman ako nag-iisa. Na normal pa rin
naman ako. Pero kung wala naman siguro to di ba mas normal
ako?!? Di ba??? Sabihin mo nga! Mas magagawa ko yung
gusto ko di ba?
Parang galit na galit siya. Akala ko ako yung sinisisi niya, pero
habang tumatagal naiisip ko na mas lalo niyang sinisisi yung sarili

habang tumatagal naiisip ko na mas lalo niyang sinisisi yung sarili

niya.
Hindi mo naman kasalanan eh.
Hahawakan ko sana siya sa balikat niya kaya lang bigla na lang
siyang tumayo. Humarap siya sa akin pero hindi niya ako
tinignan. Sa paa niya lang siya nakatingin.
Im sorry. Hindi ko sinasadya yung sinabi ko. Sorry.
Hindi ko maintindihan ng mabuti. Pero naisip ko, kung ako rin
ang nasa kalagayan ni Terrence, darating at darating yung
panahon na mapapagod ako. At hindi ko rin siguro maiiwasang
magtanong
Bakit ako???
Wala nga ako sa sarili ko nung matapos sabihin sa akin ni
Terrence yun. Hanggang sa nag-uwian na nga kami ng tanghali at
tumambay uli ako sa garden, parang di maalis sa isip ko yung
itsura niya. Parang ang tagal-tagal na niyang gustong sabihin yun.
Nung mag-isa ako, nakita ko na lang na may dalawang 4th year
students na umaalalay kay Ran. Nasa gitna siya at yung
expression mukha niya eh namumula pa. Parang wala siya sa
sarili niya kaya ako naman eh tumayo kaagad nung iniupo nila si
Ran sa bench.

Oh my God, anong nangyari sa kanya? tinignan ko si Ran pero

parang wala talaga siya sa sarili niya, Bakit namumula yung pisngi
niya???
Yung isang lalaki ang sumagot. Kaya ako naman eh tumingin sa
kanya.
Sinampal siya. Kilala mo yung kapatid ni Quintero niyaya niya
yata sa date kaya ayan
Tinakpan ko ng kamay ko yung bibig ko at lumuhod ako para
ka-level ng mukha ko si Ran.
Sinampal ka niya?
Dalawang beses pa! tumawa yung isang 4th year naman.
Tinurndown ka niya???
Mukhang walang balak sumagot si Ran. Ano ba yan, state of
shock yata siya. Napansin ko na umiiling-iling din yung dalawang
kasama niya.
She said no?
Tawa ng tawa yung dalawa niyang kasama.
Sinampal siya kasi akala nagbibiro siya. Sabi nung isa na hindi ko
naman kilala, Tapos nung sinabi niya na hindi siya nagbibiro,

naman kilala, Tapos nung sinabi niya na hindi siya nagbibiro,

sinampal uli siya.
Ano ba yun? Anong nangyari kay Tjay?
Ibig sabihin.. hindi siya umoo sa iyo? Kaya ka ganyan?? Ran???
shinake ko nga siya.
S-shay.. medyo nanginginig pa yung boses niya, She said Yes!!
AAAAHHHHH!!
Hindi ko talaga mapigilan. Nakisigaw na lang din ako at niyakap
ko si Ran. May date silang dalawa!
Bago nga mag-uwian nun, inaasar ko pa si Tjay. Sabi niya, hindi
naman daw niya kasi aakalain na yayayain siya ng pinsan ko.
Ang nakakahiya pa daw nun, ang dami daw nakatingin kaya
nasampal niya si Ran. Akala niya daw kasi eh niloloko siya sa
harap ng tao.
It turned out, may crush pala si Tjay kay Ran. Kaya lang dahil
nga pinsan ko, nahihiya daw siyang sabihin sa akin. Baka daw
kasi maging awkward sa aming lahat. Pero nung sinabi ko na
okay na okay ako doon, mukha wala naman nang naging
problema.
Oo nga pala, y-yung Kuya mo ba ayos lang siya?

Saka naman siya nag-seryoso.

Umuwi na siya bago mag second period. May asthma attack.
Nag-stay siya sa clinic kaya lang pinauwi na rin. Nagkakaroon
na naman ng tantrum. Then tinignan niya ako, Moody nga yun
lately. Parang babae na may mens. Tapos ngumiti siya sa akin.
E-ewan ko ba. Kanina kasi parang nagalit siya sa akin na hindi
ko maintindihan. Punta kaya ako sa inyo?
Wala rin naman siya doon. Pupunta siya sa tita namin. Sa bahay
nila Rae. Naalala mo yung pinsan ko di ba? Yun. May project
yata sila. Si Kuya tutulong. Bukas o sa isang bukas na siya uuwi.
Ahh napag-isip naman ako, So anong balak mo para bukas sa
date niyo ni Ran?
Anong anong balak pinagsasasabi mo?
Anong isusuot mo?
E di.. yung damit ko sa bahay.
Excuse me??? parang hindi naman yata tama yun.
Okay, imagine this. Ang damit lang ni Tjay sa bahay nila eh either
jeans, or brown na pants. Dont get me wrong, meron pang ibang
kulay pero yan ang pinakamarami.

Balak kong tulungan si Tjay sa date niya, nagpunta ako sa

simbahan nung hapon para magpaalam na hindi ako
makakapunta sa Day Care. Sinabi nga sa akin ni Sister na si
Terrence din daw eh one week advance na daw na nagpasabi na
hindi siya pupunta this Saturday. Naalala ko naman yung project
ng pinsan nila. Masyado lang ready si Terrence.
Dahil nandun na naman na ako sa simbahan, niyaya ako nung isa
sa kasama ko sa choir na kumanta raw kami. Kaya ayun, nagkeyboard pa siya doon sa gilid tapos tinugtog niya yung kinanta
namin dati.
If theres one more gift
Id ask of You, Lord
It would be peace here on earth
As gentle as Your childrens laughter
All around, all around
Si Kuya Arnold ang nag-keyboard. Kahit kailan talaga ang mga
church songs nakaka-relax. Kahit ano pang sabihin nila na nerd
ako, masyadong religious.. wala akong pakialam.
Your people have grown weary

Of living in confusion
When will we realize
That neither heaven is at peace
When we live not in peace
Inuulit lang namin yung chorus nung kanta. Nakangiti nga lang si
Kuya sa akin eh. Matagal na siya dito sa simbahan, kaya sanay
na ako sa kanya. Ang galing nga niya sa keyboard eh.
Grant me serenity within
For the confusions around
Are mere reflections
Of whats within
Whats within me.
Bago ko pa naulit yung chorus eh tumigil si Kuya dahil nag-ring
yung cellphone niya. Sinagot naman niya kaya ako rin eh tumigil
na.
Joseph?? Anong boring ka diyan! Oo nga kaya marami ka nang
kasalanan eh! sabay tawa naman si Kuya Arnold. Matutulog?
Punta ka nga dito! Tara dito may papakilala ako sa iyo!then

tumingin siya sa akin, Oo, yung isa sa choir. Busy? Tapos na

school ah! Saglit lang naman. Lagi ka na lang diyan sa practice
na yan. Sige na nga di na kita pipilitin. Basta sa susunod alisin mo
naman yung sumbrero mo kapag nasa simbahan ka. Tapos nun
bumaba na niya yung phone niya.
Napatingin tuloy ako doon sa main door ng simbahan. Nakita ko
na may nakatalikod na lalaki nun na pababa na. Nakaputing
sumbrero. Tinaas lang niya yung kamay niya na parang
nagsasabing nagpapaalam na siya.
Sino yun?
Si Joseph. Dumadaan-daan dito paminsan-minsan lalo na kung
may nangyari. Sabi ni Kuya Arnold tapos inayos niya yung mga
papel na nasa harapan niya, May attitude kung badtrip yan. Ang
hirap i-handle. Pero matino naman kausap kapag nasa mood. Sa
Trinity High School pumapasok yun. Kaya may pagka-spoiled.
Kaya naman pala eh. Private school pumapasok. Ang Trinity
High, isa sa pinakamandang school dito sa amin. Mahal naman
yung tuition. Kaya ayun, huwag na lang. Magtiya-tiyaga na ako
sa school ko. Kahit na walang upuan madalas.
Tumayo na rin ako nun.
Magpapaalam na sana ako kay Kuya kaya lang lumabas si
Father. Nakita naman na niya ako kaya hindi na ako nakaalis

Father. Nakita naman na niya ako kaya hindi na ako nakaalis

kaagad.
Oh bata ka, kumusta ka naman?
Ayos lang po Father. Nag-bless naman ako, Kayo po?
Eto, maraming biyaya. Tapos hinimas niya yung tiyan niya na
medyo malaki.
Tumitingin-tingin siya sa likod ko nun kaya ako naman eh
tumingin din.
Ano po yun?
Hindi mo ba kasama yung kaibigan mo?
Nagtaka naman ako.
Sinong kaibigan po?
Yung bata nun na nagpanggap na ako. Tumawa naman si Father,
Nakakatuwa yung batang yun.
Si Terrence po?
Ayun. Si Terrence nga. Tumango-tango namam siya.
Wala po eh. Hindi ko po kasama. Baka nasa kanila siya ngayon.

Mabuti naman at nagkaayos na kayo. Tumingin siya kay Kuya

Arnold, tapos sa akin uli,Tama yung ginagawa niyong dalawa.
Dapat nagkakaintindihan kayo.
Tumango lang ako.
Nung nakausap ko siya nun eh natuwa naman ako sa kanya dahil
sinabi niya sa akin yung mga pinoproblema niya. Kaya bilang
magkaibigan, dapat nagtutungan kayo. Kapag kay Father talaga
nanggaling, hindi ko maiwasang ma-enlightened Isa pa, kung
hindi mo lang alam, sinabi niya sa akin ayaw ka niyang
nasasaktan. Dahil
Dahil isa ka sa babaeng pinapahalagahan niya bukod sa pamilya
niya. sinabi niya talaga yun???
29
Grabe. Na-shock ako dun. Si Father na siguro ang least
expected ko na magsisinungaling sa akin kaya hindi ko
maiwasang paniwalaan yung sinasabi niya. Si Terrence
pinapahalagahan ako??? Parang ang sarap lang sa pakiramdam
na alam mong may nagpapahalaga sa iyo na isang tao.
Umuwi ako nun na parang siraulo na sobrang saya. Si Ran nun,
ayun kauuwi lang din niya at naunahan pa niya ako. Naghanap
pa nga siya ng maayos na damit niya eh. Sa katunayan, hindi
mahirap hanapan ng damit si Ran. Halos lahat kasi ng nasa closet

niya pamporma talaga. Karamihan mahal pa. Medyo inispoil ng

nanay niya eh.
Tinulungan ko naman siya doon. Sabi niya kasi hindi daw siya
mapakali. Ang weird din makipag-date ng pinsan ko no???
Ayun, dumating din naman ang araw ng date. Ang ginawa ko eh
umalis ako ng maaga sa bahay namin dahil lalakad pa ako
papunta sa bahay nila Tjay. Tutulungan ko siya na mag-ready
para sa first ever date nila ng pinsan ko. Si Tita Jayne pa nga ang
nagbukas, at sa ngiti niya alam ko na alam niya na may date ang
anak niya.
Kunsintidor no??? Hindi naman. May tiwala lang siguro sila kay
Ran dahil pinsan ng bestfriend ng anak nila ang kadate ni Tjay.
Si Tjay po??? tinanong ko si Tita Jayne nung binuksan na niya
yung pinto.
Nasa kwarto niya nakahiga. sagot ni Tita Jayne sa akin.
Nakahiga pa po???
Dali-dali naman akong tumakbo sa kwarto niya. Dahil nga
madadaanan yung kwarto ni Terrence, hindi ko naman
maiwasang hindi tumingin. Napansin ko na walang tao sa loob.
Saka ko lang naalala na pumunta nga pala siya sa bahay nila
Rae. Kaya nga pala wala rin siya sa Day Care ngayon.

Nung papunta na ako sa kwarto ni Tjay eh nakita na may pile na

naman ng cds si Terrence sa kwarto niya. Ang dami nga eh.
Pero dahil kwarto niya yun at wala yung may-ari, ayaw kong
makialam.
Nakita ko naman si Tjay na nakahiga pa sa kama niya. At ang
masama pa, nagkalat yung damit niya at nakatingin lang siya sa
kisame.
TJAY!!! ANO KA BA! MAY DATE KA PA NAKAHIGA
KA LANG DIYAN!!! sumigaw nga ako kaya lumingon naman
siya.
Binalik din naman niya yung ulo niya sa pagkakahiga.
Pwede pakisabi kay Ran di na lang tuloy yung date???
Para akong nabingi nun. Hindi pwedeng hindi matuloy yung date.
Pinaghandaan ni Ran yun tapos wala lang?
Hindi pwede ano ka ba! humawak ako sa kamay niya at hinila
ko siya para tumayo, Dali na magbihis ka na!
Wala nga akong isusuot!
Binitawan ko yung kamay niya at parang matamlay naman na
napahiga uli si Tjay. Alam ko namang sinadya niya.

Nagtingin ako doon sa closet at nakakita ako ng puting skirt at

pink na blouse na sleeveless. Kinuha ko naman yun tapos
binagsak ko sa kama niya.
Yan na ang isusuot mo.
Pinaupo ko siya doon sa harapan ng salamin niya at sinimulan ko
siyang ayusan. Parehas kami ni Tjay na hindi mahilig sa make-up,
pero this time eh nilagyan ko siya ng lip gloss na nagpapa-red pa
rin ng lips. Ang cute nga tignan kasi natural lang ang dating. Then
nilagyan ko siya ng blush on na konti lang, so medyo pink yung
pisngi niya na parang hindi blush on ang dating.
Hay ang weird. Mahirap talaga pag wala kang alam sa makeup.
Inayusan ko rin yung buhok niya. Meron siyang malaking hairclip
na kapag nilagay mo sa likod ng buhok, mukhang butterfly kahit
hindi naman. Nung nilagay ko yun sa kanya, nagclear out talaga
yung mukha niya.
Ini-spray ko rin siya ng pabango at tinulak ko siya doon sa closet
niya at magpalit na siya nung damit na kinuha ko. Siya naman ang
bagal-bagal kumilos.. nagpalit din naman siya.
Siguro 15 minutes na, hindi pa rin siya lumalabas.
TJAY ANO BA!!!!

AYOKO NANG LUMABAS! sumigaw naman siya doon sa

closet nila.
Matapos siguro ang mahaba-habang paghihilahan, nanalo naman
ako at napalabas ko rin siya. Ayaw pa nga niya eh. Pero dahil
nakayuko siya nun, pinatayo ko siya ng diretso at tinignan ko
siya mula ulo hanggang sa paa. Hindi na ako makapagsalita nun.
Literally, speechless talaga ako.
ANO? Sabi ko na nga ba ayaw ko na eh! Magpapalit na nga
ako! pabalik na sana siya uli nun sa closet kaya lang hindila ko
naman siya.
Hinarap ko siya doon sa malaking salamin nila. Hindi ko kasi
alam kung anong sasabihin ko, so mas maganda siguro na ipakita
ko na lang sa kanya.
Parehas kami ni Tjay na nagulat nung matapos ko siyang ayusan.
Nagulat ako dahil hindi ko aakalain na ganoon pala siya
kaganda. Im not saying hindi siya maganda, pero hindi kasi
mahilig mag-ayos ng sarili niya si Tjay. Kaya nung naayusan siya
at nagbihis ng cute na outfit, pati ako napanganga.
Pero higit sa lahat na ikinagulat ko eh may talent pala ako para
mag-ayos ng iba. Hindi rin kasi ako girly na girly. Ewan ko kung
saan ko napulot yung talent ko ngayong araw na ito.
Oh my God! Tjay ang ganda mo!

Nakakainis ka naman eh! sabi niya tapos yumuko siya, Hindi

kaya ako mukhang clown? Baka tawanan ako ni Ran!
Sisipain ko siya kung tawanan ka niya! sabay tumingin ako
doon sa wall clock niya,Lukaret!!! Late ka na! Di ba hihintayin
ka niya sa kanto???
Dali-dali namang hinawakan ni Tjay yung paa niya dahil nakaheels siya. Kinuha rin niya yung purse niya at tumakbo doon sa
pintuan. Grabe, unang solo date late kaagad.
Good luck!!!
Thanks nga pala!!
Tinignan ko siya hanggang doon sa pintuan. Kaya lang huminto
siya bigla na para bang may nakalimutan.
Oo nga pala, pinapabigay ni Kuya.. tapos may inabot siya sa
akin na papel, Bye na!
Tumakbo na si Tjay hanggang sa hindi ko na nakita. Hay sana
maging maganda yung kalabasan ng date nila.
Nung wala na siya sa paningin ko, tinignan ko yung inabot niya
na papel sa akin na galing daw kay Terrence. Ang liit nga eh, pati
yung nakasulat sa loob sobrang liit kaya hindi ko pa mabasa
nung unang beses.

nung unang beses.

Kaya lang di ko talaga maintindihan. Hindi dahil sa malabo yung
mata ko. Ito ba naman ang ilagay niya:
MBBQS
Ok??
Terrence
Ehem Sus akala ko naman kung ano na. Yun lang pala eh
ANO DAW???
Tatanungin ko sana si Tjay kaya lang wala naman na siya. Ano
ba ito? Code sa computer? Kasi parang wala yata akong
maintindihan na kahit isa.
Tinanong ko rin si Tita Jayne, pero hindi daw niya alam. Wala
naman daw kasing nababanggit si Terrence sa kanya. Actually
wala naman daw talagang binabanggit si Terrence sa kanila
tungkol sa school o kahit ano pa man. Madalas daw kasi nasa
kwarto eh.
Sinubukan kong tawagan yung cellphone niya para itanong ko.
Kaya lang nung tinawagan ko, nag-ring naman doon sa kwarto
niya. Tama bang iwanan ang cellphone???

Ayun, naisip ko tuloy na itanong na lang sa school. Nagpaalam

na ako kay Tita Jayne, at kay Tito Kevin na rin, at umuwi na lang
ako mag-isa.
Wow kawawa naman ako. Ako na lang yata ang walang lakad.
Pinsan ko at bestfriend ko eh may date, si Terrence may
ginagawa doon sa bahay ng pinsan niya rin samantalang ako
stuck sa loob ng bahay at walang ginagawa.
Uhmm.. not really. My mom kept me busy. Dahil nga lumalakilaki na rin yung tiyan niya, madalas nakataas yung paa niya.
Dalhin mo sa akin ito, at dalhin mo iyan ang drama ng nanay ko.
Ako naman dahil nga buntis nga, pinagbibigyan ko na.
Phew! I cant wait na manganak na ang nanay ko sa baby sister
ko. Or brother. Pero gusto ko sister. Okay rin naman kahit
lalaki.
Haay.. bahala na!!! Bakit ba nagpapanic ako???
Ano na kayang nangyayari sa date ni Ran and Tjay???
MBBQS???
Nanay ko buntis??? Teka matagal ko nang alam yun eh
Arrrrggghhh!!! Sumasakit na ulo ko! Parang lahat na lang nasa
akin ah. Kahit gusto ko na gawing busy yung sarili ko,
pumapasok at pumapasok sa isip ko yung mga kung anu-ano.

pumapasok at pumapasok sa isip ko yung mga kung anu-ano.

Ayan nag-iinarte ka pa kasi! Nawala na tuloy si Juan Jose sa
iyo!!!
Napatingin ako sa Mama ko. Nanonood ng telenovela. Ayun,
carried away na naman. Hindi nga ako nanonood nun eh.
Ma, kung hindi magpapakamartir yung bida, eh di magiging
masaya na sila ni Juan Jose, tapos na kaagad yung istorya.
Pinapahaba nga nila eh. Tingnan mo sa susunod niyan susundan
niya yung babae
Teka, akala ko ba hindi ako nanonood???
Tinanong ko rin yung nanay ko kung ano yung MBBQS kung
alam niya. Sabi niya noong araw daw may contest daw na Ms.
Body Beautiful Queen Search or something like that. Tapos
sabi ko imposible naman yun.. kaya sabi niya bakit daw kasi
may nag-iiwan ng note hindi naman daw maintindihan???
Maliban sa pagkeep up ko sa nanay ko, hinintay ko lang si Ran
na umuwi dahil gusto ko nga na malaman yung latest na balita sa
kanila ni Tjay. Balak ko nga sanang tawagan yung phones nila,
kaya lang naisip ko baka naman makaistorbo ako. Syempre sino
bang gusto maistorbo sa date di ba? Saka para naman akong
asungot na tatawag-tawag pa. Kaya siguro ayun, mas maganda
na lang na naghintay ako.

Gabi na nun eh hindi pa umuuwi si Ran. Dahil naiinip na rin ako

sa kakahintay, natulog na rin ako nun mag-isa. Antok na antok
na kasi ako eh. Nagising naman ako ng madaling araw at
binuksan ko yung pintuan ni Ran, pero nakadapa na siyang
natutulog at yung mukha niya eh nasa unan niya. Hindi naman
tamang gisingin ko siya.
Ako na siguro ang pinakamaagang nagising sa bahay nung
Sunday dahil hindi na ako makatulog. Naalala ko na naman kasi
yung MBBQS. Bakit ganun no, kapag merong kang hindi maisip,
talagang hindi ka titigil hanggat hindi mo nafigure-out? Hindi
naman siguro totoo sa lahat, pero minsan ganun ako eh.
Maaga nagising si Mama at si Papa. Sabi nila, 11 na daw ng gabi
umuwi si Ran kaya daw puyat. Ako naman kaysa panoorin ko
maghilik si Ran, naisip ko na pumunta na lang kina-Tjay at para
siya na lang ang tanungin ko, at the same time, tanungin din si
Terrence kung ano na namang kababalaghan niya.
Tumawag muna ako, at sabi ni Tito Kevin eh tulog pa rin daw si
Tjay, pero pumunta pa rin ako. Si Terrence ang nagbukas ng
pinto nila, pero nung nakita niya ako eh nagdire-diretso siya uli
sa kusina nila at kinuha yung kinakain niya. Nag-breakfast pa
lang kasi siya nun.
Papasok na siya sa kwarto niya kaya lang hindi ako mapakali.
Tanungin ko na nga..

Terrence! sumigaw ako kaya huminto siya pero hindi naman

tumingin, Saglit lang. Yung tungkol doon sa note---
Tinapon mo na ba??
Huh???
Sabi ko kung tinapon mo na ba? Kasi kung hindi pa, itapon mo
na. Hindi para sa iyo yun. Nagkamali lang ako.
Ayun, pumasok na sa loob at sinara yung pinto. Ano na namang
problema nun?? Hindi nga yata siya morning person eh.
Masyadong masungit!!!
Sabagay kahit hindi maaga, masungit na talaga si Terrence.
Pinasok ko si Tjay sa kwarto niya. Bumangon naman siya kasi
inalog-alog ko yung kama niya.
Ano ba natutulog yung tao eh! sabi niya tapos tinakpan niya ng
unan yung mukha niya.
Ano ka ba! Gumising ka! Ikuwento mo sa akin yung nangyari!
Mamaya na! Tinatamad pa ako.. tapos tinalikuran niya ako
para hindi ko na siya makita.
Naupo na lang ako doon sa kama niya dahil ayaw naman niya

yatang magpatalo. Kinuha ko yung unan niya pang isa, at

sumandal ako doon sa headboard niya.
Meron ba yung Kuya mo? Kasi ang sungit na naman niya sa
akin kanina. sabi ko na lang doon mag-isa. Ewan ko kung tulog
ba si Tjay o nakikinig. Saka yung note na binigay mo, di naman
pala para sa akin yun. Sabi niya nagkamali lang siya. Kaya
naman pala hindi ko maintindihan.
Nung sinabi ko yun, bigla na lang tumayo si Tjay sa pagkakahiga
niya. Pero halata mong inaantok pa siya.
Ooh thats odd. Siya pa nga nagsabi na huwag ko daw
kalimutang ibigay sa iyo, the night before. Imposible namang
nagkamali siya kung ayaw niyang kalimutan ko di ba? Sabi pa
nga niya alam mo na yan kapag binigay ko sa iyo.
Ewan ko dun. Yun ang sabi niya eh.
Ano bang sabi sa note???
Kinuha ko naman yung note doon sa bulsa ko. Lukot-lukot na
nga, may punit pa. Sobrang liit nga nun eh. Si Tjay naman
napakunut-noo dahil hindi niya rin siguro mabasa.
Saglit lang tumingin siya sa kisame. Then tumingin siya sa akin.
Ano???

Alam ko na kung ano ito.. sabi niya tapos tinaas niya yung note
sa mukha ko, Its a steak.
Steak??? Bakit naman niya isusulat yun???
Teka nga may date ba kayo na nakalimutan mo? sabi niya
sa akin na may halo pang paghihinala.
Wala no! OA ka. Hindi nga nagyayaya yung Kuya mo eh.
tapos tumingin ako doon sa gilid,Wala naman.. At least
Not that I know of. Aaaahhhhhhh!!!
30
Kung may date man kami ni Terrence at hindi ako nakapunta,
kasalanan ko ba at hindi ko alam? Ni-hindi naman kasi
maintindihan yung nasa note niya. What in the world is
MBBQS??? I mean sino namang matinong tao ang
makakaintindi nun?
Mongolian BBQ Steak. Favorite ni Kuya yun eh!
Napanganga ako sa kanya. Parang nababasa ni Tjay iniisip ko
ah! Kanina lang nagtatanong ako kung ano ba yung MBBQS.
Tapos ngayon may sagot na siya.
Masubukan nga uli.

Nagtanong ba si Terrence sa akin before???

Ibig sabihin special ka. Ganun ba yun kung dadalhin ka niya sa
place na nagseserve ng isa sa favorite na steaks niya?
Sabi ko nga hindi magwowork.
Malay ko dun! Saka hindi ko naintindihan kaya wala naman
akong kasalanan technically.
Pero usually nagyayaya yun beforehand. Saka hindi naman siya
magsusulat ng kung ano kung alam niyang hindi mo maiintindihan
di ba?
Hay naku! Tatanungin ko na nga lang! Kaysa nama nanghuhula
ako di ba?
Lumabas ako sa kwarto ni Tjay nun. Siya naman eh bumalik sa
pagkakahiga niya. Dahil ako eh nalilito sa bagay-bagay, pumunta
ako doon sa kwarto ni Terrence na half open ngayon. Nakita ko
na piles ng cd na nasa kama niya, may sketch pad, ung video
camera at kung anu-anong kalat na nagpamukha tuloy sa kanya
na busy.
Kahit na half open yun, kumatok pa rin ako.
Terrence? Pwedeng pumasok?

Huminto siya doon sa pagkalikot doon sa camera niya. Tinaas

niya ng konti yung ulo niya dahil narinig niya ako. Hindi siya
lumingon. Saglit lang, yumuko na uli siya at kinalikot niya yung
camera niya.
Nung una nagpapakabait pa ako. Alam ko naman na galit siya
eh. Pero kasalanan ko ba na hindi ko maintindihan? Tapos
ngayon sisisihin niya ako.
Umupo ako doon sa edge ng kama niya. Side view ko lang siya
nakikita. Pasimple pa ako na tumitingin-tingin sa kanya. Busy pa
rin siya doon.
Hello? Earth to Terrence? May tao dito!!! Mas mahalaga pa rin
yung camera mo?
Mukha talagang wala siyang balak kausapin ako. Kaya ayun,
hindi ako nakapagpigil
Ikaw naman kasi eh! May panote-note ka pang nalalaman hindi
ko naman maintindihan! Kung magyayaya ka sana ng date,
diretsuhin mo na lang para hindi ako nalilito ok?
This time, huminto na talaga siya sa pagkalikot niya sa camera
niya. Tumingin siya sa akin ng super seryoso, kaya ayun hindi ko
alam kung galit ba siya o ano.
Tumayo siya sa side niya sa kama tapos lumakad papunta doon

Tumayo siya sa side niya sa kama tapos lumakad papunta doon

sa kinauupuan ko. Nakatayo lang siya doon sa harapan ko, kaya
napatingala pa ako para makita ko yung mukha niya.
Im not asking you for a date. Im telling.
Aba, hindi naman yata tama yun. Ano ako, slave na sunudsunuran?
Hoy! yun na lang ang sinabi ko kaya tumayo na ako.
Magkalapit lang ang height namin ni Terrence. Mas matangkad
siya ng kaunti, pero hindi ako nahihirapang tignan siya.
Magtataray na sana ako kaya lang dinugtong niya
Im not asking, because I already did. And Im telling.. telling
you where to go. Yun yung ibig sabihin ng note.
So tama si Tjay? Yun yung Mongolian chuva tienes? napatingin
ako na parang nalilito nanaman ako na ewan.
Tinalikuran niya ako nun. Humawak siya sa ulo niya na parang
binibigyan ko siya ng headache. Aba
Niyaya mo ako?Kailan?
Humarap siya uli sa akin. Seryoso pa rin siya nun.
Yan yung mahirap sa iyo eh. Papasok dito.. tinuro niya yung
kaliwang tenga niya,Lalabas dito. tinuro niya yung kanang

kaliwang tenga niya,Lalabas dito. tinuro niya yung kanang

tenga niya. You heard me, but you didnt listen. Tinanong kita
ages ago. I told you its either well go out and eat stew meat, or
Mongolian BBQ steak. Sabi ko Ill let you know. You said yes.
Remember me asking you that?? Yung day na sinabi mong
adopted ka. Now if you cant remember that, may issues ka.
Teka nga.. teka nga.. hindi kaya yun yung.. nasa cafeteria kami
at nagpapantasya ako? Tapos bigla na lang akong umoo dahil
hindi ko naintindihan yung kwento niya?
Magdadahilan pa sana ako. Kasi kung alam ko naman talaga,
pupunta naman ako.
OUT! tinuro niya yung pinto niya. Humawak din siya sa braso
ko, I said out.
Nung nasa labas na ako eh nakatayo pa rin ako sa labas. Sinara
niya yung pintuan niya. Tumama pa nga yung ilong ko sa pinto
eh.
Hala, ikick-out daw ba ako? Hindi naman yata tama yun.
Kakatok pa sana uli ako para makipag-ayos, kaya lang
mukhang mainit yung ulo eh. Saka na nga lang! Fine.. kasalanan
ko naman pala!
Tinapik ko yung ulo ko ng kamay ko. Ikaw naman kasi eh, Oo
ng OO hindi naman alam kung ano yung inooohan. Sa susunod

ng OO hindi naman alam kung ano yung inooohan. Sa susunod

nga makinig ka na nga Shay!
Ayun nga. So much for my first solo date tapos di ko pa sinipot.
Well ano pa nga bang magagawa ko dun sa taong galit sa akin?
Mag-sorry di ba? Ayun, ayaw naman ako kausapin. Hindi ko
tuloy kinausap the rest of the day.Tapos yung pakay ko na
magtanong kay Tjay sa date nila ni Ran, hindi ko na nagawa.
Tinanong ko siya, pero hindi talaga ako nakinig so wala naman
akong naintindihan. Kasi may sarili pa akong problema para
makinig sa love story nila.
Dumating naman yung Monday. Nakasalubong ko si Terrence
nun pero wala talaga akong lakas na loob na mag-hi man lang.
Hindi niya ako nakita, kasi nakayuko siya nun at may hinahanap
sa bag niya. Binilisan ko na lang yung lakad ko para di niya ako
mapansin.
Busy na sa school namin. Paano ba naman eh malapit na ang
laban ng school namin at ng Trinity. Syempre si Arwyn may
pagka-OA yun at competitive, so masyado na niyang pinapump
yung team namin.
Pumunta ako ng gym nun kasama ko si Tjay. Gusto daw niya
kasi manood mag-practice si Ran. Feeling ko nga magthrow up
ako sa dalawang yun eh, but oh well
Kailangan naming talunin yung mga yun! Ang yayabang nung

Kailangan naming talunin yung mga yun! Ang yayabang nung

mga taga Trinity! Akala nila dahil private school sila eh ganun na
sila kagagaling! Pinagmamalaki pa yung jerseys nila!
Sa katunayan mas maganda naman talaga jerseys nila. sabi ni
Arwyn na tumatawa-tawa pa doon sa gilid, Pero tama ka doon.
Kailangan nga nating talunin sila. 3 years nang champion yung
school nila di ba? Kaya pala ganun na lang sila magmalaki eh.
Kaya nga kailangan nating mag-practice lalo. sabi nung isa na
hindi ko kilala.
Sino ba Captain sa atin? sagot naman ni Arwyn.
Kapag ganyang scene naman ang maabutan mo kung kadarating
mo lang sa gym, parang ayaw ko nang makita. Masyadong hot
tong mga players namin eh. Seryoso na sila. Makakalaban na
kasi nila yung Trinity High. Sila lang lagi ang umaagaw ng
Championship sa school namin. Sa totoo lang, mas mapepera
yung tao sa Trinity. Mas magagaling siguro mag-basketball dahil
laging nananalo. At syempre lalo pang mas magaganda yung
jerseys nila.
Balita ko yun pa rin yung Captain nila. Yung nakalaban natin
last year.
Yung magaling mag 3-point shot?
Oo yun.

Oo yun.
Nagpapahinga na yung mga players nun dahil ang tagal-tagal na
nilang nagpa-practice. Nung napatingin nga ako sa bleachers,
nakita kong may nakayuko at may nagda-drawing na naman.
Gusto kong lumapit, pero parang nagdadalawang-isip ako. Nasa
gilid na naman siya, palibhasa hindi siya makapaglaro. Baka
magka-asthma na naman siya.
Lapitan ko kaya??? Pero natatakot ako. Baka kasi.
Sige na nga
Kinuha ko yung bola na ginamit nung mga players. Pumunta ako
doon sa gilid at tumayo ako sa bandang kanan niya.
Wow.. ganda ng sketch natin ah. for the first time nitong mga
huling araw, isang puno na nasusunog ang dina-drawing niya.
Bigla na lang niyang sinara yung sketch pad niya. Tinaas niya
yung ulo niya pero hindi tumingin sa akin.
Terrence, gusto mo maglaro tayo ng basketball. Tayo lang???
Inabot ko yung bola sa kanya. Tinignan naman niya. Kinuha niya
yung bola, tapos tumingin siya sa akin. Nginitian ko na lang siya.
Kaya lang nagulat na lang ako, nung binato niiya ng malakas
yung bola at tumama doon sa ding-ding. Sa sobrang takot ko,

napaatras ako. Nagtinginan nga yung mga tao sa amin eh.

Kung gusto mo maglaro, maglaro ka mag-isa mo. sabi niya
tapos lumabas na siya ng gym.
Si Terrence ba talaga yun??? Grabe naman. Ako na nga itong
nakikipag-ayos tapos siya pa itong nagsusungit. Gusto ko na nga
mag-sorry doon sa nangyari eh, tapos ganyan pa siya.
Siguro nga na-shock ako na ganun na lang yung ginawa niya at
nakita ng maraming tao. Hinabol naman siya ni Ran, dahil
napansin niya. Usapan kasi namin ni Ran na hindi na siya
magiging overprotective sa akin, pero asahan mo sa ganitong
bagay nandito siya.
Hoy ano bang problema mo?!? narinig ko na sinigaw ni Ran
nung kalalabas lang ni Terrence ng gym.
Hindi ako makakilos. Nakatayo lang ako doon. Hindi ko alam
kung ano nang pag-uusap ang ginawa nila.
Si Arwyn ang lumapit sa akin. Medyo yumakap pa nga siya eh.
Okay ka lang ba? narinig ko na medyo concern din siya, Sabi
ko naman sa iyo eh, kung sa akin ka lang din naman nagkagusto,
e di hindi kita gaganyanin. Mas gwapo pa naman ako kay
Terrence.
Kahit kailan talaga ang yabang nito! Pero ewan ko kung natural

Kahit kailan talaga ang yabang nito! Pero ewan ko kung natural
self lang ni Arwyn yun o pinapatawa niya lang ako.
Sino namang maysabi na may gusto ako kay Terrence??
Si Tjay naman ang sumagot nun.
Obvious kaya. sabi niya tapos ngumiti siya.
Obvious ba? tanong ko naman at nahiya na ako nun.
Nagtawanan sila nun. Si Ran nun lumalabas na naman yung
pagkaviolent niyang tao, kaya inawat na nung ibang ka-team nila.
Pumasok na siya sa loob at umupo.
Si Terrence parang wala lang reaction.
Di bale ako bahala dito.. sabi ni Arwyn ng nakangiti tapos
lumabas siya.
May hawak siya na bola nun. Ang nagulat lang ako, binato niya
kay Terrence, pero nasalo ni Terrence sa dibdib niya.
Pare kung wala kang gusto kay Shay, hindi mo siya dapat
ginaganun. Mahal ko yan eh..tapos tumingin siya sa akin sa
likod at kumindat na halata mong nagbibiro lang siya, Balak ko
sanang ligawan si Shay nun kaya lang nakakahalata ako na may
gusto sa kanya kaya naggive way na ako eh. Pero ngayon na
wala naman pala, e di ayos na tayong dalawa.

Yung hawak ni Terrence na bola nun eh pinatalbog niya mula sa

pagkakahawak niya. Sa sobrang lakas, tumama nga sa bubong
eh.
Siraulo ka pala eh! Umayos ka Arwyn! Baka hindi ko alam
magawa ko sa iyo! hinawakan niya sa jersey si Arwyn.
Bakit nagagalit ka? Nagseselos ka ba?
Saka lang binitawan ni Terrence si Arwyn nun. Tumalikod na
siya para umalis. Ewan ko kung bakit ganun na lang katindi yung
galit niya para sa simpleng date.
Paalis na siya nun. Nagdire-diretso na siya ng lakad. Naisip ko,
its now or never. Kaya ako naman
Terrence! sumigaw ako pero hindi pa rin siya huminto nun,
Gusto ko lang sana bumawi. Alam ko naman kasalanan ko eh.
Bakit hindi na lang natin gawin uli di ba? Bukas kung gusto mo.
Its not as good as Mongolian.. whatever something. But Ill try
my best. Hihintayin kita sa tapat ng school tomorrow night
okay???
Saka lang siya huminto nun. Hindi talaga siya lumingon.
Maghintay ka hanggang kailan mo gusto. Hindi ako pupunta.
Ngumiti na lang ako kahit hindi niya ako nakikita. That seems

Ngumiti na lang ako kahit hindi niya ako nakikita. That seems
fair.
Alam ko. sabi ko sa kanya kahit na wala siyang pakialam sa
sinasabi ko, Alam ko hindi ka pupunta.
Pero hihintayin pa rin kita. Kahit anong mangyari hihintayin
kita.
31
Malungkot ako nung gabi na iyon. Pakiramdam ko may kung
anong mabigat sa dibdib ko. Lahat din nagulat sa sinabi ko, pero
si Terrence nun eh nagdire-diretso at parang wala siyang
pakialam sa sinabi ko. Hinding-hindi ko makalimutan yung
expression ng mukha niya. Siguro nga kung magsalita siya eh ang
tono ng boses niya eh galit, pero iba yung nakikita ko sa mukha
niya. Para bang nalulungkot siya na nag-aalala na hindi ko
mawari.
Hanggang ngayon nakikita ko parin yung itsura niya na yun. Iyon
din kaya ang dahilan kung bakit hindi ako makatulog ngayon? O
dahil nakokonsensya ako sa ginawa ko? Punot dulo kasi, ako
talaga ang may kasalanan kahit saan ko tignan.
Siguro nga bandang 4 na ng umaga ako nakatulog. Tapos 6 o
clock kailangan gising na ako para mag-ready para sa school.
Dalawang oras lang talaga yung tulog ko. Kaya nga nung
bumangon ako, antok na antok ako at pagod.

bumangon ako, antok na antok ako at pagod.

Nakaligo na si Ran nun. Ako naman nilalaro-laro ko pa yung
pagkain ko dahil siguro inaantok ako, at the same time kabado
para mamayang gabi.
Shay okay ka lang? tanong ni Ran sa akin habang pinupunasan
niya ng towel yung ulo niya.
Siguro nga matamlay yung ngiti ko, tapos tumango lang ako sa
kanya.
Alam mo, hindi mo naman kailangang pumunta. Its Tuesday
night and---
Alam ko badtrip si Ran kay Terrence dahil sa inarte niya
kahapon. Kukumbinsihin niya lang ako na huwag nang
maghintay, pero nag-decide na ako na itutuloy ko.
Ran, pupunta ako. Mahalaga sa akin yun eh.
Darn. Ang swerte naman ni Terrence sa iyo! sabi niya tapos
umiiling-iling pa siya. Basta ingat ka lang ah. At kung kailangan
mo ng susundo sa iyo, tawagan mo lang ako.
Pumasok naman ako. Most of the time sa klase ko nun eh
natulog lang ako. Actually sinandal ko yung ulo ko na hindi
masyadong halata na natutulog ako para hindi ako pagalitan ng
teachers ko. Nag-work naman eh.

teachers ko. Nag-work naman eh.

Alam ko nakakahiya na matulog sa school. Pero ganun talaga,
sobrang antok na antok ako nun. Si Tjay lumapit lang sa akin ng
breaktime, binilihan ako ng pagkain, at ako naman eh umupo ng
maayos.
Oi kain ka muna bakla. nginitian niya ako kaya that time, Im
so glad na bestfriend ko si Tjay, Ikaw naman kasi bakit
nagpupuyat ka?
Kinuha ko yung sandwich na dala niya. Nakatingin lang ako
doon habang ina-unwrap ko.
Hindi kasi ako makatulog kagabi.
Saglit namang nanahimik si Tjay. Alam ko tinitignan niya ako
nun. Narinig ko na lang na sinabi niya..
Hindi nga ako kinausap ni Kuya eh. Nasa kwarto yun buong
gabi. Ang aga umalis. Hindi ko pa nakikita sa school ngayon.
Pero pumasok naman sabi ng mga kaklase niya. then cheerful
na yung sumunod na tono niya, Naku wag mong
pinagpapapansin yung tao na iyon! Siraulo yun eh!
Ewan ko ba. Worried ako na hindi ko maintindihan. Worried
siguro na hindi siya darating. Pero sinabi naman na niya sa akin
na hindi siya darating, pero bakit magtitiyaga pa akong maghintay
di ba? Siguro nga doon lang din magiging fair para sa kanya. Na

di ba? Siguro nga doon lang din magiging fair para sa kanya. Na
maghintay naman ako, para sa kanya.
Wala sina Ran, si Arwyn, at yung ibang nasa varsity basketball
ng school. Nagpa-practice daw sila sa gym eh. Mamayang gabi
na pala yung laban nila. Pero dahil kasabay nga nung so-called
date namin ni Terrence, hindi na ako makakapunta. Nung una
hindi naman mahalaga sa akin dahil hindi naman ako mahilig sa
basketball. Pero in the end nanghihinayang din ako dahil hindi ko
mapapanood sina Ran.
Nung natapos yung whole day of school, nagsimula na naman
akong kabahan. Walang sign ni Terrence ako na nakita. Siguro
dahil iniiwasan niya na dumaan sa hallway namin. Okay na rin
siguro yun dahil kung magkita kami eh hindi ko rin naman alam
ang sasabihin ko sa kanya.
Nag-goodluck naman si Tjay sa akin. Sabi niya kung magbago
daw yung isip ko, pumunta na lang ako sa Championship game.
Tumango lang ako, pero alam ko na maghihintay ako para sa
kanya.
Umuwi muna ako ng bahay at sinabi ko kay Mama na uuwi ako
ng gabi na. Sinabi ko na may pupuntahan pa ako, at baka sumilip
din ako sa game nila Ran. Gustong pumunta ni Mama sa game,
pero ayaw naman siya papuntahin ni Papa. Overprotective nga si
Papa kasi nga buntis si Mama.
Hindi na umuwi si Ran. Siguro nag-practice sila o nagpapahinga

Hindi na umuwi si Ran. Siguro nag-practice sila o nagpapahinga

kasama ng team niya sa school.. hindi ko alam. Six ng gabi ang
game. Hindi talaga ako aabot. Sa school gaganapin yung game.
Sa may gym namin. Pero dahil malaki nga yung school namin
kahit public, sa kabilang side pa yun ng school. Ako naman nung
dumating ako eh naupo ako doon sa bench sa harap ng school.
Doon ako maghihintay, gaya ng sinabi ko.
Dahil sa harapan ako ng school naghihintay, nakita ko naman ang
kung sinu-sinong tao. Yung iba kilala ko at tinatanong nila ako
kung anong ginagawa ko doon at hindi pa ako pumasok sa loob,
kaya sinabi ko na lang na may hinihintay nga ako. Yung iba
naman pinagtitinginan ako na parang naweweirduhan sa akin.
Siguro iniisip nila kung anong ginagawa ko doon.
Nakaupo rin ako doon nung dumating yung team ng Trinity.
Nasa school service sila nun. Ang ingay-ingay kasi nila kaya
napansin ko kaagad.
Black yung jerseys nila na may neon green na lining. Kumpara
nga sa team namin, mukhang mahal yung kanila. Pare-parehas
din sila ng sapatos, pati ng gym bags. Lahat sila eh may face
paint sa mukha na parang mask ba. Kaliwa eh black na paint na
ibat ibang style na gusto nila siguro, samantalang yung sa kanan
naman eh pure green lang na natatakpan yung mukha nila.
No wonder may aura sila ng, cool rich kids.

Panay ang cheer nila nun kaya ako naman eh nakatingin lang sa
kanila. Wow, grabe talaga ang team spirit nila. Tumingin yung iba
sa akin dahil ako lang yung nakaupo sa labas, pero yung iba
naman eh hindi ako pinansin at nagdire-diretso lang sa loob. At
that moment, nagkaroon ako ng urge na pumasok sa loob at
panoorin kung gaano sila kagaling maglaro. Kaya lang naisip ko,
kailangan panindigan ko na maghintay ako dito kagaya ng sinabi
ko.
Nakita ko si Carlo at si Rae kasama ng mga barkada siguro nila.
Manonood kasi sila ng game eh. Hindi katulad ng iba, huminto
silang dalawa sa harapan ko para kausapin ako.
Shay, anong ginagawa mo dito? Hindi ka ba manonood ng
game? Magsisimula na ah.tinanong ako ni Carlo nun.
Kaya nga. Sabay ka na sa amin. sabi ni Rae tapos tinuro niya
yung mga barkada nila sa likod.
Uhmm.. thank you pero may hinihintay kasi ako eh. Enjoy niyo
na lang yung game.
Ganun ba? nagkamot si Carlo ng ulo niya, O sige pala. Una
na kami sa loob.
Nakaupo lang ako doon mag-isa. Narinig ko na nagsimula na
yung game dahil hanggang sa kinauupuan ko sa harap ng school
eh naririnig ko yung sigawan. Dumilim na nun at ang tanging ilaw

lang na nasa poste sa labas ang natitirang liwanag.

Tinignan ko yung clock sa cellphone ko. 6:30 na nun pero wala
pa ring Terrence. Mukhang tinotoo niya yung sinabi niyana hindi
siya darating.
Nung una nakababa sa sahig yung paa ko. Saglit lang tinaas ko.
Hindi talaga ako mapakali, sinandal ko na yung ulo ko doon sa
gilid.
Saglit lang eh may grupo ng mga lalaki na dumating at may
hawak sila na maliit na pillow na nakalagay yung pangalan ng
school namin. Nabibili lang kasi yun sa labas. Dahil mag-isa lang
ako doon, hindi ko sila pinansin at baka alam mo na
masasamang tao pa iyon.
Yung isang lalaki ang lumapit sa akin. Lumuhod ng konti dahil
nga nakasandal ako doon sa poste. Tinanong niya kung okay
lang daw ba ako. Kaya ayun sabi ko okay naman. Binigay niya
sa akin yung pillow na binili nila at akin na lang daw. Mas
kailangan ko daw sa ngayon kaysa sa kanila. Para daw hindi ako
mahirapan sumandal. Ayaw ko pa nga tanggapin dahil
nakakahiya, pero ini-insist niya kaya pumayag na rin ako.
Nagthank you na lang ako tapos nun pumasok na sila sa loob.
Tama nga yung lalaki. Hindi na masyadong masakit yung leeg ko
nung may unan na. Tinignan ko yung relo nun, nasa 6:37 na.
Gutom na gutom na rin ako nun. Tatayo na sanaako para bumili

Gutom na gutom na rin ako nun. Tatayo na sanaako para bumili

ng pagkain, kaya lang naisip ko baka yung time na umalis ako eh
saka naman dumating si Terrence. Nagbago yung isip ko at
naupo na lang ako.
Panay kagat na ng lamok yung braso ko. Namumula na nga eh.
Nakapantalon ako kaya hindi naman nakagat yung legs ko. Pero
sa braso ko talaga, ang dami ko nang kagat.
Bandang 6:45 naman nung lumabas si Tjay galing sa loob. May
inabot siya sa akin na jacket. Sabi niya hiniram daw niya sa isa
sa mga lalaki sa loob. Para daw hindi ako lamukin, gamitin ko
na. Natuwa naman ako doon. Half time pa lang daw kasi, kaya
nakalabas siya. Ngayon pa lang yung half time dahil dumami daw
ang seremonyas bago sinimulan yung game. Sabi nga niya
pumasok na ako sa loob dahil abnormal naman daw yung Kuya
niya para paghintayin ako ng ganito katagal, pero sinabi ko na
maghihintay ako doon.
Bumalik din siya sa game. Gusto nga niya mag-stay kasama ko
pero sabi ko i-enjoy na niya. Sabi niya sa akin, tie daw yung
score. Medyo tight pala talaga yung laban.
Panay ang tingin ko sa relo. Walang Terrence pa rin. Wala talaga
siyang balak dumating. May dalawang babae pa nga na lumabas
dahil half time pero late na dahil bumili pa sila ng snacks nila.
Binigay nila sa akin yung extra nila. Naaawa siguro mga tao sa
akin at panay ang bigay nila sa akin ng kung anu-ano. Hindi

naman ako makatanggi, dahil gutom na gutom na talaga ako nung

mga oras na iyon.
I waited and waited for a couple more minutes. Its not till 6:57
nung may lalaki na hindi ko naman kilala ang lumapit na naman
this time ng malaman ko kung bakit wala si Terrence.
Hey, ikaw yung girl na naghihintay kay Terrence di ba?
tinanong niya ako na parang alam ba niya.
Tinignan ko siya na parang nagtataka. Siguro napansin niya na
parang nagtatanong yung istura ko kaya bigla na lang niyang
dinagdag
Alam ng mga 4th years. Syempre ipagsigawan mo ba naman
yun sa gym. sabi niya pero nakangiti siya, Anyway, pumunta
lang ako dito para sabihin sa iyo na huwag ka nang maghintay
dahil hindi siya darating.
Nakaramdam ako ng inis nun. Sino ba siya para sabihing huwag
na akong maghintay di ba?
Ano bang pakialam mo, gusto kong maghintay dito!
Pero cool lang siya. As in wala lang na sinungitan ko siya.
Kanina pa siya nasa loob. Assigned siya sa new media para
kumuha ng sample videos ng game.Pero ngayon talagang hindi
siya makakarating dito kung saka-sakali mang pinlano niya dahil

siya makakarating dito kung saka-sakali mang pinlano niya dahil

naglalaro siya sa loob.
Nagulat ako sa sinabi niya. Bakit naman maglalaro si Terrence
para sa team eh hindi naman siya kasali???
Nagloloko ka ba?
Bakit naman ako magloloko? natatawa na siya sa akin nun,
Naglalaro nga siya nitong 4th quarter. Kasisimula pa lang.
Pinalitan niya si si Yu. Mali yung bagsak kanina kaya hindi
masyadong makalakad. Eh yung iba injured, kulang naman sa
players kaya nagprisinta siya.
ANO? Yu Si Ran yun ah!
Kahit wala talaga akong balak na umalis doon, pumasok na ako.
Nandun si Terrence sa loob, may pilay siguro si Ran kailangan
nandun ako.
Sumabay ako doon sa lalaki. Hindi ko na nga siya pinansin eh.
Dinala niya ako sa side ni Tjay. Nandun kami sa bandang likuran
at sobrang dami ng tao. Nakita ko na nasa gitna yung mga nakablue at naka-black. huminto lang siya saglit,
Shay!! sumigaw si Tjay nung nakita niya ako, Pumasok ka
rin! niyakap naman niya ako.
Naka-jacket pa rin ako nun. Pakiramdam ko nag-iinit yung

Naka-jacket pa rin ako nun. Pakiramdam ko nag-iinit yung

braso ko hindi dahil sa jacket, kung hindi dahil doon sa kagat ng
lamok.
Anong nangyari?!? S-sabi nung lalaki.. hinihingal-hingal pa ako
nun dahil tumakbo ako,S-si Ran dawOKAY LANG
SIYA! NA-SPRAIN LANG SIGURO PERO OKAY LANG
SIYA!!! NANDUN SIYA SA GILID! sabay turo niya doon
sa side ng team namin at nakita ko nga si Ran na shirtless, pero
black yung shorts na suot niya.
Sumisigaw si Tjay dahil hindi kami magkarinigan.
S-si Terrence daw naglalaro???
Ang hirap nila makita dahil sa dami ng tao. Then nung nakasingit
ako ng kaunti, nakita ko yung isa sa tumatakbo. Ang may suotng
#21 Yu na jersey, eh walang iba kung hindi si Terrence.
Hindi ko alam anong nangyayari. Basta tinignan ko yung
scoreboard at nung una eh lamang ng 1 point yung Trinity.
NAKIKITA MO BA YUNG #8??? tinanong ako ni Tjay at
medyo nabibingi na ako sa sigawan, YUN YUNG CAPTAIN
NG TRINITY. SIGURO HALF NG SCORE NILA SIYA
ANG MAY GAWA. MASYADONG MAGALING.
KATAPAT SIYA NI ARWYN KANINA, PERO SYEMPRE
MAS MAGALING... WOOOOOO! sumigaw si Tjay pero
hindi ko alam kung bakit.

hindi ko alam kung bakit.

Nasa team na namin yung bola. Nung makita ko kung bakit,
hawak ni Terrence pala. Hindi ko pa siya nakita maglaro ng
tunay na basketball dahil nga iniiwasan niya siguroat may asthma
siya. Pero ngayon nakikita ko, pinagpapawisan siya at
seryosong-seryoso siya sa laro.
Yung Captain ng Trinity eh sobrang bilis tumakbo. Kanina lang
eh nasa kabilang side siya ng court, tapos ngayon nasa tapat na
siya ni Terrence na nag-dribble ng bola. Siguro hinaharangan
niya para hindi makalapit si Terrence ng ring.
Grabe talaga yung game na yun. Last quarter na, pero ang bilis
pa ring tumibok ng puso ko. Lahat nun nakatutok na sa game.
May 3 minutes pang natitira. Pero lahat seryoso, lalo pa ngayon
na lamang ng isa yung Trinity High.
Masyado nang pumped ang audience. Dahil nga sa close fight
yung nangyayari, nagtatalo yung cheer para sa school namin, at
para sa school ng Trinity High. Nakita rin namin si Carlo, pati
yung pinsan nila Tjay. Kahit na kalaban namin ang school nila,
wala namang personalan sa amin yun.
Panay pasahan lang ng bola ang nakikita ko. Nauubos na untiunti yung oras, pero panay pasahan lang. Lamang pa rin sila.
Kung wala pang nag-shoot ngayon, malaki ang possibility na
matatalo kami.

Nung last 10 seconds na lang, hindi ko na kinaya. Halos lahat na

ng tao sa bleachers eh nakatayo. Ako eh naupo at hindi ko
kayang panoorin. Matatalo na naman kami. Ganito pala kapag
nanonood ka ng laro, nakakakaba ng sobra-sobra.
Bigla na lang tumunog yung buzzer. Lahat nagsigawan na. Pati si
Tjay eh nagtatatalon sa tabi ko. Nung tinignan ko siya, nakangiti
siya nun kaya naisip ko na baka nanalo kami. Kaya lang, saglit
lang din, bigla na lang siyang namutla na hindi ko maintindihan.
Nagkagulo na nun sa gym. Ewan ko ba. Dahil nakaupo ako,
natabunan na ako ng mga tao. Sinubukan kong tumungtong, pero
dahil hindi naman ako katangkaran wala ring nangyari.
Bago pa ko walang makita ng tuluyan, nakita ko si #8 ng Trinity
High. Siya pala yung sumisigaw ng Padaan! Ano ba magpadaan
kayo! Tumawag kayo ng ambulansiya! Kaya lang nung nakita
ko kung sino yung hawak-hawak niya, isa sa mga naka-blue
Isa sa naka-blue. May kung sinong nasaktan galing sa team
namin.
At katulad ni Tjay, namutla nga siguro ako dahil nakita ko kuing
sino. Wala na akong pakialam, tinulak ko yung mga nasa harap
ko at tumakbo ako nun.
RAN??? ANONG NANGYARI???

Nakita ko na yung mukha niya. Nakapikit na yung mata niya.

Hinding-hindi ko talaga makakalimutan yung itsura niya nun.
ANONG NANGYARI ANO BA???
Si Tjay nun nasa gilid lang at hawak niya yung bibig niya. Parang
na-shock siya na hindi ko maintindihan.
Bilisan niyo po! Dalhin niyo na siya sa hospital!!!
Hindi ako tumigil nun. Yung referee, yung coach, at yung ibang
players eh pumalibot na kay Terrence. Si Ran halata kong
nagulat din, pero hindi siya makatayo dahil nga may sprain yung
paa niya.
RAN ANONG NANGYARI???E-ewan ko. Pagkatapos
nung game humawak na lang siya sa sahig tapos hindi na siya
tumayo.
Napalingon ako doon sa mga tao na nagkakagulo kay Terrence.
Gustung-gusto ko lumapit, pero malabo na iyon. Tiyak hindi rin
naman nila ako papalapitin. Ang ingay-ingay sa gym.
Yung Captain ng kabilang team ang may hawak kay Terrence.
Sa isang tao na galing sa kabilang team, worried siya para kay
Terrence. Yung mga tao nun na dumating na galing sa
ambulansiya, may kung anu-ano muna silang ginawa kay
Terrence bago nila binuhat ng dahan-dahan at dinala sa

Terrence bago nila binuhat ng dahan-dahan at dinala sa

ambulansiya.
Umiiyak si Tjay nun. Siguro masyado siyang nag-aalala sa Kuya
niya. Pinilit niya yung mga tao na pasamahin siya sa ambulance
dahil kapatid siya, at sinama naman siya.
Hindi ko alam kung anong nangyari at bigla na lang nag-collapse
si Terrence. Siguro dahil sa asthma niya who knows? All I
remember nung sinara na yung pintuan ng ambulance, nagsisimula
na namang mag-blue yung mukha niya. Kagaya noon sa Day
Care nung hindi na naman siya makahinga.
Hindi ako makakilos. Parang gusto kong umiyak na hindi ko
maintindihan. Alam ko magiging okay lang siya, pero parang ang
hirap kalimutan nung mukha niya na ganun. Pakiramdam ko tuloy
parang ang hina-hina niya.
Yung Captain ng Trinity eh lumapit na doon sa mga ka-team
niya. Malapit lang ako sa kanila, kaya naririnig ko sila. Yung iba
sa kanila eh naalis na yung face paint dahil na rin sa pawis nila.
But nobody seems to care.
Narinig ko lang yung Captain ng Trinity High na tinatanong yung
mga ka-team niya kung sino daw ba si Yu ng team namin. And
may sinabi siya na si Terrence lang ang nakagawa nun sa kanya,
and something about Terrence being one heck of a player.
Nag-stay lang sila doon saglit. Syempre inannounce na kami

Nag-stay lang sila doon saglit. Syempre inannounce na kami

yung bagong champion for the first time in three years. Although
masaya kami, medyo malungkot yung team dahil may nasaktan.
Kahit na hindi member si Terrence ng team exactly, hes the one
who made the game ball.
91-90. We won by one point.
Hindi ko na mapigilan yung sarili ko nun. Naluluha talaga ako na
hindi ko mapigilan.
Lumapit sa akin si Rae. Si Carlo nun sumama na sa barkada nila.
Medyo malungkot din si Rae dahil pinsan pa rin naman niya yung
dinala sa hospital.
Hey, I see youre worried just like I am. Gusto mo sabay tayo
pumunta sa hospital?
Tinignan ko lang siya. Tumango naman ako afterwards.
Si Ran nun eh nilingon ko. Binigyan niya ako ng nod na sige lang
at magiging okay naman na siya. Kaya ayun, sumama na ako kay
Rae.
Nung naglalakad kami ni Rae papuntang sakayan, nananahimik
ako. Siya lang ang nagsasalita nun.
I dont know what hes thinking! sabi ni Rae na parang naiinis
na ewan, Alam naman niyang hindi siya built para maglaro,

nagprisinta pa. Lalo pa ganun ka-intense na game? Terrence can

be pretty stupid.
Wala akong sinabi. Basta nakatingin ako sa sahig nun.
Sana hindi na lang siya naglaro.B-baka naman gusto niyang
ipakita sa lahat na healthy siya.Eh hindi naman siya as healthy
as the others.---despite his asthma.
Tumingin sa akin si Rae nun.
Yeah, hes asthmatic alright. parang irritated siya na hindi mo
maintindihan, So youre his girl pala. sabi niya sa akin kaya
nagulat ako, I heard you ditched him sa date niyo.Ako??
tinuro ko yung sarili ko, I didnt. H-hindi ko alam na may date
pala kami.Takot magkagirlfriend yung mokong na yun eh.
Kaya walang nililigawan. Akala nga namin nung una bading siya
eh.. hindi naman.. ngumiti siya sa akin, So nung nalaman ko na
nanliligaw siya sa iyo, wow some change.Hindi siya
nanliligaw. umiling lang ako kay Rae.
Well at least pinopormahan ka niya, and may effort kahit
papaano. Hindi naman niya ginagawa yun. Katulad nga ng sabi
ko, takot nga siya magkagirlfriend.Bakit ba siya takot?Eh
syempre sino bang hindi matatakot kung scarred ka na right
here tinuro niya yung puso niya.
Nasaktan na pala si Terrence before nung nagmahal siya?

Hes maybe stupid at times, pero isa si Terrence sa mga guys

who acts for a reason.tinapik niya ako sa balikat ko, Dont
think too much of it. Tumingin ka kung ano yung nasa harapan
mo na. So kung nasa harapan mo na si Terrence sa ngayon, then
youre lucky. Para sa akin, the best way you can do isTell
him you like him.
32
Sumabay nga ako kay Rae nun. Hindi kami close or anything,
pero okay naman ako sa kanya. Si Rae kasi yung tipo ng tao na
kahit hindi kayo personal na magkakilala, kaya niyang
iparamdam sa iyo na para bang ang tagal na ninyong
magkakilala. Tignan mo ngayon, nabibilang ko pa lang sa daliri
ko kung ilang beses pa lang kaming nagkausap, pero binibigyan
na niya ako ng advice about Terrence.
Siguro nga hindi naman masamang subukan ko di ba? Hindi
naman siguro sa lahat ng bagay lalaki ang nauuna sa mga
ganyang bagay. Isa pa, Terrence is a nice guy. Deep down him,
theres really something. At matagal ko nang nakita yun. Kaya
nga lang, wala akong lakas na loob na sabihin sa kanya. Para
bang naghahanap ako ng magtutulak sa akin na sabihin ko yun.
Yung taong sasabihin sa akin na hindi naman masamang sabihin
ko sa kanya.
I guess dumating na yung time na iyon.

I guess dumating na yung time na iyon.

You think so??? tinanong ko naman siya kasi nag-aalangan pa
ako nun.
Ngumiti lang si Rae sa akin.
Hey ako si Rae! tinuro niya yung sarili niya, I dont think
so nag-trail yung boses niya sa tenga ko at parang
pinanghinanaan ako ng loob. Then after that sabi niya, I dont
think so.. because I KNOW so!
I have to admit, Im a very shy person. Alam ko naman na
marami nang may alam nun. Although I have a bestfriend, hindi
naman lahat naaamin ko sa kanya ng ganun-ganon na lang.
Usually dahil kilala na nga niya ako ng sobrang tagal, na figure
out na lang niya dahil sa kinikilos ko.
I love Tjay. I love everything sa family niya. Everytime kasi na
nasa kanila ako, they treat me as a family. Well way way back I
had this dream na magkapatid daw kami ni Tjay. Sa dream ko
sobrang happy ko kasi nga lumaki naman ako ng walang
kapatid. Finally, nagkaroon daw ng white smoke, may nakaupo
sa gilidthen I heard somebodys coughing. I saw Terrence. He
was looking at me na para bang sinasabi na sino ka ba para
tignan ako kind of look. Hindi na bago sa akin yun, coz that
time, hindi kami magkakilala ni Terrence. That time I dont think
he does care na his sisters bestfriend ever existed. Nagulat na
lang ako when he said Kung tayoy magkapatid, paano na

lang ako when he said Kung tayoy magkapatid, paano na

tayo?
I thought it was a nightmare. Then maybe it was. Kasi nagising
ako nun at pinagpapawisan ako. Kagaya nga ng sinabi ko, that
was way way back. So I realized na maybe noon pa lang may
feelings na ako sa kanya. Hindi lang ako sure, or maybe I
thought hindi tama dahil Kuya siya ng bestfriend ko. Wouldnt
that be the weirdest thing?
Anyway, enough with all the memories. Kung gusto ko lang
naman sabihin kay Terrence, bakit hindi ko na lang sabihin di
ba? Kaya lang parang parang ang hirap naman kung galit siya
sa akin, nasa hospital sya, at malamang bawal pa akong lumapit
sa kanya at the moment. Lahat nag-aalala then all of a sudden Ill
be like
Terrence, crush kita.
Nah. Alam ko naman its more than just a crush.
Terrence, gusto kita.
Ang crush ba at gusto eh iisa? Kasi kung iisa, theres whats the
point saying Gusto kita kung pwede ko namang sabihin na
Crush kita?
Totally pointless.

Ayaw ko naman sabihin, infatuated ako sa kanya. I hate that

word. Sa opinion ko lang naman, infatuation ang word sa mga
taong hindi sigurado. Akala mo nagmamahal, then hindi naman
pala. Sabagay mahirap naman talagang ipagkaiba.
Ano bang gusto ko sabihin?
Terrence, Mahal kita.
Hindi kaya corny naman yun masyado? Hindi kaya weird sa
pandinig?
Nakarating kami ni Rae sa hospital. Hindi naman busy masyado.
Una nga naming pinuntahan eh yung emergency section.
Naabutan namin si Tjay doon at si Tita Jayne. Si Tito Kevin daw
eh on the way na from work.
Lahat sila worried. Nung tinignan ko si Tjay at si Tita Jayne, Ive
never seen that face before. Alam ko naging gloomy na sila, but
never like that. Siguro kasi dati naman, kahit atakihin pa si
Terrence, hes always fine. Yun bang, hindi umaabot sa
emergency. Saglit lang sasabihin sa kanila, nasa room na siya..
nagpapahinga. Parang ganun ba.
Pero this time, parang nalungkot din ako para sa sarili ko. Gaano
ba kagrabe ang asthma niya? Walang may asthma sa family ko,
so hindi ko talaga alam. And Ive heard of it na. Everyone says
kahit may asthma ka, you can live as normal as everyone else.

kahit may asthma ka, you can live as normal as everyone else.
Just like Terrence. Hes normal. Pero yun nga lang, theres still
the fact na may asthma siya.
Weve been there for 15 minutes na yata, maybe more, nung
lumabas yung doctor na nag-asikaso yata kay Terrence.
Are all of you family? tinuro niya kaming apat na babae.
Tumayo naman ako. Although they treat me as family, ayaw ko
namang makinig kung ayaw naman nila ako doon. Aalis na sana
ako para maggive way sa kanila, pero humawak sa kamay ko si
Tjay.
Hes okay. Hes not in danger or anything. May oxygen supply
na siya. His breathings still ragged, but hell be fine. Kapag
stable na yung blood pressure niya and breathing, ililipat na
namin siya sa isa sa mga private rooms. No worries. nag-assure
naman yung doctor sa kanya, In fact hes conscious naman all
the while. And thats good. tumingin siya nun kay Tita Jayne,
Maam, are you the mother?
Tumango lang si Tita Jayne nun. May sinabi yung doctor na since
siya yung mother, gusto niyang kausapin about medications or
something. Kami namang tatlong babae eh naupo doon sa gilid at
naghintay na lang.
Hindi na umiiyak si Tjay although medyo namumula pa rin yung
mukha niya. Alam ko relieved na siya dahil okay na daw si

mukha niya. Alam ko relieved na siya dahil okay na daw si

Terrence.
Nagusap-usap lang kaming tatlo doon. Mainly about Terrence.
Then tumagal, naisip namin na mag-usap tungkol doon sa game
para hindi naman kami namromroblema masyado. Nakakatanda
kasi eh.
Well for one, I didnt know Terrence is that good. Sabi ni Tjay
dahil nga daw ayaw maglaro ng Kuya niya, walang masyadong
nakakaalam nun. Pangalawa, obvious naman na mas better ang
team ng Trinity. Isang malaking swerte lang talaga ang dumapo
sa amin kaya nanalo. And isa pa sa nalaman ko, isa pala sa
barkada ni Rae yung Captain ng Trinity.
Hes quite alright. Typical guy ba. Nakakainis paminsanminsan.
Eh nakita mo naman kung gaano kagaling! Dami siguro may
crush dun no? tinanong naman siya ni Tjay.
Uhmmm yeah. Sabi nila cute daw. tapos dumila si Rae, Pero
kahit kailan di naman ako nagkagusto kay Jian. then tumingin
siya sa amin, tumigil siya saglit tapos tumuloy din,Ayun, so-so.
Hindi ako nagkagusto dun. Eh paano Ladies Man ba. Man of
the World. Hindi naman babaero or anything, pero kung may
lumalapit na babae alam mo yun pakiramdam ko gustong-gusto
niya? Nakakainis eh. tapos ngumiti siya sa amin, Si Carlo

talaga naging crush ko dati. Kaya lang hindi na ngayon. Close

buds na lang kami. then napaisip siya,Ay hindi pala.
Nagkacrush ako kay Jian ng one day pero that was like way
back in elementary. Ngayon nagtataka ako kung bakit
nagkacrush ako sa kanya. Napaka-eee.. blah!
Habang nagsasalita si Rae nun, narinig na lang namin na may mga
maiingay na dumating. Ayun yung isang buong team yata eh
dinala na nila sa hospital. Nandun si Arwyn, si Ran na
inaalalalyan nung isa pa, at lahat talaga sila na mga nakajerseys
pa. Kakagulat nga eh.
Well I was stunned nung tumayo si Tjay at lumapit kay Ran.
Panay ang tanong niya kung okay lang ba yung ankle ni Ran,
kung masakit ba yung legs niya.. mga ganung bagay.
Paano naman tayo lalabas bukas kung may sprain ka?
hinampas niya si Ran pero hindi malakas.
Nagulat ako doon. Hindi ko alam na lalabas sila.
Oi oi.. may hindi ba ako nalalaman?
Ano ka ba.. yun yung sinasabi ko sa iyo nung nasa bahay ka
pagkatapos nung date. Sabi niya, officially na siyang
manliligaw.Di ba??? siniko niya naman si Ran.
Halata kong namula yung mukha ni Ran. Inasar naman siya nung

mga ka-team niya.

Si Terrence nga pala? tinanong naman ni Arwyn.
Tina-transfer na yata sa room niya. Hintayin niyo na lang. sagot
naman ni Rae sa kanya.
And you are??? nagtanong na naman si Arwyn palibhasa
maganda si Rae eh, Arwyn nga pala. Captain ako ng team
namin.
Ahh ikaw pala yun.
Tumango-tango naman si Arwyn.
Oo yung taga-Trinity na yun na akala mo kung sinong
magaling! sabi naman ni Arwyn kaya natatawa na kami ni Tjay
nun.
Actually Arwyn---
Feeling naman niya mananalo siya sa akin. Akala mo kung
sino! naki-ayon naman yung ibang mga taga-team.
Sa totoo lang ano eh nag-alangan pa si Rae pero ngumiti
siya, Im from Trinity High, and yung Captain sa team namin eh
kabarkada ko.
Nagulat si Arwyn eh. Nanlaki ba naman yung mga mata. Para

hindi siya mapahiya, tinignan na lang niya si Tjay at si Ran na

nakaupo na sa gilid at magkatabi.
Hoy lovers papasok lang kami sa loob! tinignan niya si Rae
na parang naiilang siya na ewan, Sige!
Sumunod na yung buong team nun na pumasok sa loob. Lahat
sila, pati si Tjay. Ang naiwan lang sa labas eh si Tita Jayne na
sumalubong kay Tito Kevin at nag-usap silang dalawa, at
syempre kami ni Rae. Naghintay lang kami doon. May ingay na
nanggagaling sa loob kaya alam ko na may kalokohan siguro sila
na sinasabi para pasayahin lang si Terrence.
Hindi na muna ako pumasok. Syempre parang gusto ko na
mamaya-maya na lang.
Lumabas naman sila. Isa-isa nga lang. Dahil gabing-gabi na rin
naman na, nagpaalam na sila sa amin. Si Ran at si Tjay eh naupo
uli doon sa hintayan, at si Arwyn eh nagpaalam sa amin at medyo
nahihiya yata kay Rae sa sinabi niya kaya nag-nod na lang.
Turn naman na namin ni Rae na pumasok sa loob. Nakita ko na
may hawak si Terrence na kung ano mang tawag doon na pangoxygen ba para makahinga siya at nakatingin siya sa side niya
kaya hindi niya kami nakita.
Pinsan! Siraulo ka talaga! yun ang pambungad ni Rae sa
kanya.

kanya.
Saka lang siya lumingon. Nagulat siya siguro kasi meron pa
palang dadalaw sa kanya. Nung unang beses ko siyang nakita,
unlike kanina nung dinadala siya sa ambulansiya na blue na yung
mukha niya, medyo namumutla naman siya ngayon.
Oh. Nandito ka pala. ang tamlay niya nun.
Sumabay naman akong pumasok Rae. Syempre nagkakailangan
pa, tinignan ako ni Rae, then si Terrence, tapos sa akin uli.
Ano ba kayong dalawa para kayong mga ewan eh. Hindi man
lang ba kayo magbabatian???
Walang umimik sa aming dalawa.
O siya. Ako namay pumasok lang para sabihing magpagaling
ka at huwag kang maglalaro at alam mo namang hindi mo kaya!
Siraulo ka talaga! saka lang siya bumaling sa akin, O sige iwan
ko na kayo ah.Bye!
Tumatakbo na si Rae palabas nun.
Rae saglit lang!!!
Sabay pa kami. Pero sinara na ni Rae yung pintuan. Ayun, kami
na lang ang nandun sa loob.
Hindi ko talaga alam ang sasabihin ko. Nakakailang talaga.

Hindi ko talaga alam ang sasabihin ko. Nakakailang talaga.

Syempre alangan namang mag-feeling close ako eh galit nga
yung tao sa akin.
Iniwas naman niya yung tingin niya. Pero iniwas niya hindi dahil
galit siya, pero dahil tinitignan niya yung nasa lamesa niya.
Nakita ko na may malaking garapon doon sa gilid. Akala ko
naman kung ano, yun pala eh mga arm bands ng mga players ng
school. Tapos may punit pang papel na halata mong minadali
isulat at tinape at nakalagay eh, Kahit hikain ka, ikaw pa rin
nagpanalo!
Ang kukulit nila no?
Nagulat ako kasi bigla na lang niya akong kinausap.Ng maayos
ba. Na-miss ko kasi yun nitong mga huling araw.
Hindi ka na galit sa akin?
Nakahiga kasi siya nun. Ngayon naman eh pinilit niyang umupo
doon sa kama niya. Saka lang siya tumingin sa akin eh.
Hindi naman ako nagalit sa iyo eh. It may seem like it, but I
wasnt mad. Its more like showing my. disappointment.
Sorry talaga ah! Hindi ko kasi sinasadya! Alam mo naman na
kung alam ko talaga at kung ano.. ayun.. alam mo na.. na ano
na.. yung.. kung nakinig ako saka--- nabubulol na ako nun at

na.. yung.. kung nakinig ako saka--- nabubulol na ako nun at

nawawala na ako sa sarili ko.
Hey hey hey.. sabi ko hindi ako galit or anything. I was
disappointed, but a sorrys ok. sabi niya tapos ngumiti siya sa
akin, No need to wait for me.
Akala ko nga galit ka pa rin. Kasi hindi ka pumunta. Pero okay
lang, inexpect ko naman yun dahil sinabi mo nga.
Are you kidding me? Im not stupid enough para hayaan ka
mag-isa doon. You didnt see me, pero pumunta ako. Not
totally kasi busy pa rin ako sa loob.
Nagulat ako doon. Kasi hindi ko talaga siya nakita.
Pumunta ka?
Palabas-labas lang. Hindi naman ako pwede mag-stay eh.
Kailangan ko ng sample videos ng game para sa new media
class ko. Kaya kapag nakahanap lang ng chance, lumalabas ako.
Technically I wasnt there physically, but I was there by spirit.
Anong ibig mong sabihin?
Ngumiti siya nun.
Lets put it this way nag-isip naman siya, Sumasakit yung
leeg mo kakahintay, pagod ka na at inaantok.. a group of guys
were passing tapos may isang lumapit sa iyo.. at binigyan ka ng

were passing tapos may isang lumapit sa iyo.. at binigyan ka ng

pillow.
Yeah meron nga. Nakita mo yun???
Hindi naman niya sinagot. Basta nagtuloy-tuloy lang siya.
Nung half time, lumabas si Tjay and told you she borrowed a
jacket sa isang guy na pwede mong gamitin para hindi ka kagatin
ng lamok. Pinahiram ng guy kay Tjay then pinasa sa iyo.
Tignan mo yung sleeves nung jacket na suot mo..
Tinignan ko naman yung jacket nun. May maliit na initials sa gilid.
It says, T.K.
Its yours.
And lastly bago ako nag-end up dito sa bed na ito, a girl
offered food and drinks sa iyo dahil may extra sila. I bought it.
Para hindi ka magutom.
That was really nice. At least may pakialam pala siya sa akin di
ba? I didnt see him there, pero ginawa pa rin niya yun para sa
akin.
Thanks ah. gusto ko sana siyang yakapin kaya lang di ko
magawa kasi nahihiya ako,Pero teka lang pala tiniginan ko
na naman siya at yung puting-puti na kama niya at suot niya,
Sino ba naman kasing maysabi na maglaro ka? Huh? Alam mo

Sino ba naman kasing maysabi na maglaro ka? Huh? Alam mo

naman na may asthma ka naglalaro ka pa!
Yung maputla niyang mukha eh nagpalit from gloomy to playful.
Nakakatuwa nga eh.
Well wala na tayong players eh. If I didnt do that, kailangan
natin mag-forfeit dahil walang papalit. Sinong namang matino na
papayag magpatalo sa championship game?
Sabagay may point siya. Pero
Who cares about a game kung ikaw naman ang at stake?!?
Huh? sinuntok-suntok ko yungkama niya pero parang wala
lang, Nakakainis ka naman eh! You dont think! You care
about a stupid championship game kahit masaktan ka but you
dont even care na may masasaktan kung nasasaktan ka!
Yeah right.. like who would? My family? Sanay na sila sa
attacks ko. Nothing new, so nobody would care as much
Ewan ko na lang kung saan nanggaling, pero talagang sinabi ko
na lang
I DO!!! I CARE FOR YOU OKAY?!? yun na lang ang
nasabi ko kaya nag-trail yung bose ko, Kaya sana lang
please, dont hurt yourself kasi ako rin--- basta huwag mo na
uling gagawin yun!

Nag-lean siya nun sa bed niya. Nilapit niya yung mukha niya sa
akin. Ako naman, nakaupo pa rin doon at hindi ko alam kung
anong ginagawa niya.
Nginitian niya ako. Siguro mga one inch na lang ang pagitan ng
mukha namin tapos nakangiti pa siya. Ngayon ko lang siya nakita
na nakangiti ng ganun kalapit.
You care for me? natatawa siya nun pero parang tawa na hindi
nakakaloko, Hope you wont stop caring for me. Because that
makes me happy. tapos kiniss niya ako sa forehead ko
Actually kasalanan mo naman talaga most of the time kung bakit
nagkakaasthma attacks ako
Kasalanan ko??? Bakit naman???
Eh kasi namanwhenever youre around nag-aalangan pa
siya nun na hindi ko maintindihan. Huminga siya ng malalim,
You take my breathe away.
Hinawakan niya ako sa magkabilang pisngi ko. Nakatingin lang
ako sa kanya. Ang bilis ng tibok ng puso ko nun.
He leaned.. and next thing I know
Terrence kissed me.
33

Thats something I did not expect from Terrence. Hindi ko nga

alam na hahalikan niya ako. I was surprised, pero hindi ako
nagalit. Ewan ko ba, hindi ko nakuhang magalit sa kanya. Sa
totoo lang, the kiss wash short, but sweet.
Parehas nga siguro kaming napatayo sa pagkakalean namin nung
may nagta-try magbukas ng pinto. Kinabahan siguro si Terrence
dahil bigla-bigla na lang siyang lumayo sa akin at kinuha niya ng
mabilis yung pang oxygen ba.
Sabay kaming tumingin sa pintuan. Si Rae pala yung nagbubukas
ng pinto.
Okay lang kayo diyan? tanong niya na napakainosente pa ng
itsura at walang alam sa nangyari sa loob.
Ngumiti si Terrence. Yung ngiti na nakakaloko.
Oh, were fine. Sagot naman niya.
Parang naghinala si Rae. Pero dahil nga ang position naming eh
kaparehas nung iniwan niya kami, she dropped the idea.
Okay! Magpapaalam lang naman ako. Gabi na kasi saka may
pasok pa bukas. Tinignan niya si Terrence, Oi, insan, ala nang
stupid ideas ah! tapos nun sa akin naman siya tumingin, May
improvement na ba sa inyong dalawa? tinaas-taas niya yung kilay
niya.

niya.
Anong improve--- hindi ko natapos yung isasagot ko dahil bigla
na lang tinakpan ni Terrence yung bibig ko.
Yeah. I kissed her.
Nagulat naman si Rae. Papauwi na sana siya kaya lang pumasok
siyauli para lumapit sa amin.
Are you kidding me? You did?
Magrereact n asana ako kaya lang nakatakip yung bibig ko.
Dahil nasabi naman na ni Terrence, saka lang niya inalis yung
kamay niya sa bibig ko.
Iuh
I knew it! sabi ni Rae sabay snap naman niya sa daliri niya,
Konting push lang pala sa inyong dalawa.
Inaasar-asar niya lang kaming dalawa tapos lumabas na rin siya.
Kami na lang ang naiwan ni Terrence sa loob.
Bakit mo sinabi?
Totoo naman di ba? sumandal siya doon sa pinakaheadboard
nung cot. Besides, whats wrong with kissing?
After a few minutes or so, tumawag na si Papa sa cellphone ko.

After a few minutes or so, tumawag na si Papa sa cellphone ko.

Tinatanong kung saan na daw ba ako napadpad at hindi pa ako
umuuwi dahil that time eh mag-11 na ng gabi. Inexplain ko
naman sa kanya yung nangyari, at sinabihan niya lang ako na
mag-ingat daw kami ni Ran na umuwi.
I left the hospital. Naiwan sina Tjay doon at yung buong family
nila. Si Ran naman eh inalalayan ko naman maglakad. Medyo
mabigat lang ng kaunti dahil sa laki ba naman niyang tao, but it
was alright.
Nag-stay si Terrence sa hospital for a few more days then
bumalik na siya sa school. Mas lalo na siyang kilala ngayon sa
school considering siya ba naman ang game ball ng championship
at sa scene na ginawa niya after nung game. Nairita naman siya,
pero alam ko na masasanay din siya sa attention kapag tumagal.
Were okay with each other. Mas madalas na nga kaming nagaasaran ngayon kaysa dati. May time pa nga na pinagtritripan
niya akong kunan ng video sa camera niya. Nakakainis nga eh.
Pero overall, masaya rin naman. Minsan nakikipag-agawan ako
sa kanya pero hindi naman ako nananalo dahil tinatakbo niya
yung camera. I wonder kung pinapanood niya ba tapos
tinatawanan niya yung itsura ko doon na mukhang ewan.
December came and Christmas is approaching. Malapit na rin
mag 7 months pregnant ang nanay ko. Ang laki-laki na ng tiyan
niya, nag-gain na siya ng weight, and obviously may pagka-

pasaway pa rin paminsan-minsan. Akalain mo ba namang

nagyayaya sa EnchantedKingdom at sasakay daw siya sa roller
coaster doon? Naku yung buntis nga naman na yun!!!
Bumalik na kami sa duty namin ni Terrence sa Day Care. Dahil
malapit na nga ang pasko, tumulong kami sa decorations doon
pati na rin sa simbahan. Natuwa naman si Father sa ginawa
namin. At syempre natuwa rin siya at nakita na niya uli si
Terrence.
Nung sabay nga kaming pumasok sa Day Care tuwang-tuwa
yung mga bata. Talagang tumakbo pa sila sa amin. Si Oli favorite
kami nun, kaya ayun nangunguna. Yumakap siya sa akin, tapos
niyakap din yung paa ni Terrence. Pagkatapos nun eh tumayo
lang siya sa harapan ni Terrence ng nakangiti.
Nagsalubong yung kilay ni Terrence hindi dahil galit siya kay Oli
kung hindi dahil nagtataka siya kung bakit nakatayo si Oli sa
harapan niya.
Tumingin siya sa akin tapos tinuro si Oli.
Ano na namang problema nito?
Kahit ako rin kinilabutan ako sa ngiti ni Oli. Alam niyo ba yung
napakaliit na bata tapos yung ngiti eh parang may meaning?
Parang may ginawa ba na kalokohan.

Lumuhod si Terrence para ka-level ng mukha niya si Oli.

O sige umamin ka na.. anong ginawa mo ha??? tanong ni
Terrence pero pabiro lang.
Hindi naalis yung ngiti ni Oli. Natatakot na ako ah.
Saglit lang din naman, nalaman ko na kung bakit siya nakangiti.
Pakiramdam ko ng aatakihin ako sa puso nung sinabi niya ng
malakas
SYOTA MO NA NO??
Tinakpan bigla ni Terrence yung bibig niya. Tumingin sa akin ng
sobrang seryoso tapos bumalik kay Oli. Hindi ko alam yung
sasabihin ko kaya nanahimik ako. Nakakahiya yun ah!
Oli, hindi sinasabi yun ah! Hindi tama yun.. inalis na niya yung
kamay niya sa bibig ni Oli,Kapag may mahal ka,
pinapahalagahan mo. Hindi mo dapat tinatawag ng kung anuano. Hindi tamang tawagin na syota, dapat girlfriend. Tandaan
mo yun ah??? tumango-tango naman si Oli. Tumingin si Terrence
saglit sa akin, pero binalik na naman niya kay Oli yung tingin
niya, At hindi po, hindi ko po girlfriend si Ate Shay, okay?
Hindi PO o hindi PA???
Ang kulit nitong batang to no? Parang matanda eh. Mas malakas
pa yata mang-asar to kay Arwyn at kay Ran.

pa yata mang-asar to kay Arwyn at kay Ran.

Natawa si Terrence nun. Binuhat niya si Oli sabay sabi niya ng
mahina
Hindi pa!
Hinampas ko nga siya sa braso niya.
Narinig ko yun ah!
Sumunod na yung iba sa amin. Ni-lock ko yung pinto uli kasi
baka lumabas doon yung mga bata mahirap na maghabol. At
least kapag nakalock, alam naming dito-dito lang sila sa frield ng
Day Care magtatakbo man sila.
Nag-suggest naman na maglaro yung mga bata. Yun naman
favorite nila kapag nandito ako o kaya si Terrence. Yun bang
kalaro kami. Kapag si Sister kasi hindi nakikilaro. Hinahayaan na
sila-sila lang. Yung assigned kasi na madre sa Day Care eh may
edad na. So yun, hindi na malaro.
Nung tinanong namin sila ni Terrence kung ano yung laro na
gusto nila nagbuo sila ng isang circle at pag-uusapan daw nila
kung anong lalaruin. Hindi kami kasali ni Terrence sa usapan
dahil nga kami yung kalaban nila.
Pulit-pulitan na lang. sabi ni Betty kaya napanganga ako.

Ano raw? sabi ni Terrence sa akin kasi medyo bulol si Betty sa

ibang words pero hindi naman masyado.
Ewan ko.
Pulis-pulisan. sabi naman ni Gaille. Yun nilalaro namin eh.
Anong laro yun???
May hawak na stick nun si Oli. Para bang umaarte na siya na
pulis na may batuta.
Hati tayo. Kami isang team. Tapos kayo naman ni Kuya
Terrace. umakbay siya doon sa mga bata na kasama niya, Sige
kayo mauna. Pulis kayong dalawa. Tapos huhulihin niyo kami
kukulong niyo kami doon kunwari.. then tinuro niya yung room
sa likuran namin.
O sige game na. Pulis pala kami tapos huhulihin namin kayo???
Tinignan ko si Terrence. Takbuhan na naman ito tiyak. Paano
kung atakihin na naman siya ng asthma niya?
Hey Terrence, baka mapagod ka uli.
Ano ka ba, lalakad na lang ako. Ang liliit niyan oh! sabay
nguso niya doon sa mga bata.
Nagsitakbuhan nga yung mga bata. Tapos ang ginawa nga namin

Nagsitakbuhan nga yung mga bata. Tapos ang ginawa nga namin
eh kapag nahuli eh nilalagay namin doon sa room, yung
pinakaclass room ng Day Care, tapos isasara na namin yung
pinto dahil kunwari sila na yung prisoners.
Tinotoo naman ni Terrence yung sinabi niya. Naglakad lang siya
dahil siyempre ayaw niya na rin siguro ng isa pang asthma attack.
Nahuhuli naman niya dahil ang babagal naman nung iba eh.
Si Oli ang pinakamahirap hulihin dahil umakyat pa sa puno, pati
yung ibang mga batang lalaki.
Nung kinulong na namin sila, kunwari sinara lang namin tapos sila
eh nasa loob. Yung iba tumatawa-tawa lang. Yung iba namang
babae umaarte na akala mo eh nakakulong talaga. Bago pa may
umiyak, pinalabas na namin sila.
Kami naman pulis ah! sabi nung isang bata na bago lang yata
kaya hindi ko alam ang pangalan.
Oo nga po hulihin naman namin kayo!
Tumakbo na kami ni Terrence. Este ako lang pala. Naghiwalay
na kami para di kami madaling mahuli. Si Terrence mabilis
nahuli dahil nga palakad-lakad lang, so ayun nilagay na kaagad
sa kulungan na room. Sabi niya piyansahan ko daw siya.
Maya-maya lang kakatakbo ko rin, napagod na ako. Kaya
nagpahuli na ako. Saka isa pa, pawis na pawis na rin yung mga

nagpahuli na ako. Saka isa pa, pawis na pawis na rin yung mga
bata.
Sige na po Mamang pulis, suko na po ako sa inyo.
May hawak pa rin si Oli na stick nun na parang batuta ng pulis.
Sige dalhin na sa kulungan.
Siguro mga lima silang humawak sa akin. Para namang tatakbo
pa ako. Ang kulit eh.
Sumabay naman ako at pumasok na ako doon sa kulungan.
Sinara naman nila kaya kami ni Terrence eh umarte na
nagmamakaawa na palayain na kami.
Sa totoo lang, larong pambata nga siguro yun pero nakakaenjoy
pa rin kahit na papaano. Pakiramdam ko tuloy naging bata ako
uli.
Gaano po ba katagal ang sentensya namin dito? nagbibiro
naman na tanong ni Terrence.
Et-yers. sabi nung bata na walang front teeth.
Ano raw??? tinanong na naman ako ni Terrence as if
naintindihan ko naman yung Japanese na salita.
Eight years daw yata yun kasi ang intindi ko.

Dahil kayo ang mga magnanakaw, dapat kayong makulong.

sabi ni Oli na parang siya ang Chief of Police.
Opo sir. sabi ko naman at natatawa na ako.
Nagpakulong kami ni Terrence doon sa loob ng mga 5 minutes.
Syempre di naman kami pwedeng magtagal doon at yung mga
bata eh nasa labas. Kahit na naka-lock yung pintuan para di sila
makalabas, dapat nandun pa rin kami na nagbabantay sa kanila.
Lumapit naman ako doon sa pintuan ng kulungan daw namin
para lumabas, kaya lang nung bubuksan ko, hindi ko maitulak
palabas.
Terrence tulong nga, na-stuck yata yung pinto eh.
Tumayo naman si Terrence para tulungan ako. Sinubukan niyang
itulak, pero ayaw talaga eh.
Na-stuck nga yata.
Sumigaw kami nun. Si Betty lang ang malapit sa pintuan kaya
siya lang ang matatanungan. Lahat kasi nandun sa field at
naglalaro na naman. Tignan mo nga naman yung mga pulis na
yun!
Betty pakitignan mo nga kung may nakaharang sa likod ng
pintuan??? tinanong ko siya tapos nakatingin siya sa akin.

pintuan??? tinanong ko siya tapos nakatingin siya sa akin.

Wala po.
Tumingin ako kay Terrence.
Wala naman daw eh. Na-stuck lang talaga. Itulak mo na lang ng
malakas.
Tinutulak naman ni Terrence. Ayaw talaga. Bakal kasi yung
pintuan na yun eh.
Nag-lollipop na nun si Betty at nakaupo na nanonood sa amin sa
bintana.
Pero nakasara po yung lock. sabi niya sabay sipsip doon sa
lollipop niya.
Ni-lock niyo???
Ngumiti si Betty nun. Ang lagkit-lagkit na ng mukha niya pati ng
damit niya.
Opo. Magnanakaw po kayo di ba?
Oh my God. This is so not good.
Ahh.. Betty.. uhmm.. pwede pakialis na lang yung lock? Tapos
na kasi yung laro eh.

Ayaw to! nalito pa ako run pero naisip ko rin ibig sabihin niya.
Bibigyan kita ng maramig lollipop..
Nagdalawang-isip si Betty nun. Kaya lang mabilis niya na sabi..
Dami naman lollipop dun eh!
Nakita namin na papalapit na si Oli. Niyayaya niya si Betty na
maglaro doon sa field. May kinalat sila doon na kung ano.
OLI!!! sumigaw naman si Terrence pero hindi ko alam kung
galit ba siya o ano, Alisin mo na yung lock at lalabas na si
Kuya!
Tumingin na si Oli kay Terrence nun. Sabay umiling na siya.
Diyan na muna kayo.
Ako naman yung pumunta sa bintana nun. Grabe ang init doon sa
loob.
Oli, palabasin mo na si Ate huh?
Ayaw.
Mukhang useless talaga na pakiusapan. Bata kasi eh, kaya hindi
nakikinig.

Tawagan na lang natin sina Sister. Cellphone mo??? hinahanap

niya cellphone ko sa akin.
Naglaro tayo, malamang nilapag ko yung bag ko sa labas.
tinignan ko siya, Cellphone mo?
Wala akong dala. kinapa niya yung bulsa niya nun. Huminga
siya ng malalim at pinagpapawisan na rin siya sa init nun,
Maghintay na lang siguro tayo. Naka-lock naman sila hindi sila
makakalabas. Anong oras na ba?
Tinignan ko yung relo ko.
12:15. sabi ko naman.
Anong oras darating parents nila???
Nagtinginan kaming dalawa na para kaming nagpapanic. 5:30 pa
ang oras ng pick up ng parents doon sa mga bata.
OLI!!! sumigaw ako uli doon dahil naglalaro naman na sila.
Buksan mo na yung pinto. Galit na si Kuya! sinubukan i-shake
ni Terrence yung bintana nun.
Eeeh ayaw ko na! Galit si Kuya Terrace eh.
Hinampas ko nga si Terrence. Lalo pang tinakot e di lalong hindi
binuksan.

binuksan.
Oli, ako lang pala palabasin mo. Hayaan natin nakakulong si
Kuya Terrace sa loob di ba???
Humarap si Terrence sa akin nun.
Oh bakit ikaw lang?? sabay humarap na siya sa bintana.
Makisakay ka na lang
OOOOLLLLLIIIII!
Haay wa-epek talaga. Ang sakit na ng lalamunan ko eh.
Naupo naman na si Terrence. Napagod na yata. Ako naman
nakatayo pa rin nun.
Oli! Buksan mo na!
Lovey Dovey na lang kayo diyan! sabi niya ng tumatawa.
Nag-init yung mukha ko nun lalo,Sabi naman ni Kuya Terrace
nag-iisang Ate Shay ka daw ng puso niya eh!
Tinignan ko si Terrence nun. Narinig niya rin kaya tumayo siya.
Nahiya yata kaya hindi tumingin sa akin.
At kailan ko naman sinabi yun??? pineke niya yung tawa niya,
Bata eh no. Kung anu-ano sinasabi

Sa ospital nung maysakit ka nung nanood tayo nung

nakakatakot!
Whoa.. bumulong si Terrence sa gilid pero narinig ko,
Natandaan pa niya yun??? hindi na niya makuhang tumingin sa
akin nun, Oli! Palabasin mo na kami! Ngayon na! Kung hindi
kung hindi ibibitin kita sa puno!
Ayaw!!!
Ayun tumakbo na lalo. Wala na tuloy bata malapit sa amin.
I guess well stay for four hours and 45 minutes. Ang init pa
naman.
Ikaw kasi eh! Pumayag ka pa doon sa pulis pulisan! sabi niya
sa akin at ako pa ang sinisi.
Aba sino ba ang nanakot ng bata! Ayan tuloy hindi na
binuksan!
At least ako hindi ko iniiwan yung cellphone ko sa labas!
Buti nga meron pa kaysa naman sa hindi nagdadala!
May dala nga hindi naman magamit! ini-stretch naman niya
yung paa niya.
Ewan ko ba. Nag-aaway kami pero parang wala lang. Asaran

Ewan ko ba. Nag-aaway kami pero parang wala lang. Asaran

lang ba.
Malay ko ba na makukulong tayo! Kung maglalaro ka ba
kasama mo yung bag mo sa pagtakbo? I mean common sense
naman! Isa pa---
Nagsasalita ako nang bigla na lang may bumagsak sa kamay ko.
Naramdaman ko na may gumagalaw. Pagtingin ko, may
gagamba na gumagapang na sa wrist ko.
AAAAAAAAAHHHHHHHH!!! nagtatatalon-talon ako as if
naman mahuhulog yun pero hindi ko maalis ng kamay ko.
WHAT??? ANO??? ANONG NANGYARI SA IYO???
nagulat si Terrence kasi bigla na lang akong nagsisisigaw.
Get it off! Alisin mo na!! AAAAHHHH!!!
Nakita ni Terrence yung nasa kamay ko. Saglit lang din, kinuha
niya tapos inalis niya sa kamay ko.
Para gagamba lang! Akala ko naman kung ano na! then
tinignan niya ako, Darn youre cute!
Tawa siya ng tawa nun. Namamatay na siya sa kakatawa dahil
siguro sa nakita niyang reaction ko doon sa gagamba. Ako
naman, parang wala akong nakitang nakakatawa doon. Naiiyak
na ako sa takot nun.

na ako sa takot nun.

Hinawakan niya yung tiyan niya sa kakatawa. Ako naman
nakatayo doon tinakpan ko ng kamay ko yung mukha ko.
Naiiyak ako nun. Hindi ko talaga mapigilan.
Maybe this is not a bad idea after all. Nakita mo sana yung
mukha mo then huminto naman siya, Shay???
Lumapit naman siya sa akin nun. Inalis niya yung kamay ko sa
pagkakatakip sa mukha ko.
Hey hey hey.. whoa.. are you crying??? nakita niya yung
mukha ko na namumula na nun.
Oo! Nakakainis ka kasi eh! yun na lang yung nasabi ko kasi
naiinis talaga ako.
May phobia ka sa gagamba?
Hindi na ako sumagot. Umiyak na lang ako nun saka lalo kong
tinakpan yung mukha ko.
In turn, niyakap ako ni Terrence ng mahigpit nun. Nagulat nga
ako eh. Ang init ng kamay niya.
Sorry tinawanan kita sabi niya ng mahina sa akin, Promise
ko hindi na kita tatawanan.lalo niyang hinigpitan yung yakap
niya, Sabihin mo lang sa akin kung natatakot ka

Nandito lang ako para bantayan ka

*34*Para siguro akong bata doon na umiiyak at pinapatahan ni
Terrence. Syempre mas nakakagaan naman sa pakiramdam.
Saglit lang din nung may narinig kami na
Uuuyyy! Kayo ha!
Pagtingin namin eh nakatayo si Oli malapit doon sa bintana
katabi yung ilan-ilan sa mga batang kalaro niya.
Akala ko nga eh mahihiya si Terrence dahil may mga bata pero
niyakap pa rin niya ako. Nakita ko nga na ngumiti pa siya.
Natatakot si Ate Shay, pinapatahan ko lang. Ang laki-laki na
kasi takot pa sa gagamba.
That time hindi na ako naiyak. Natawa na lang din ako. Nawala
na kasi yung takot ko.
Hindi nga kami nakalabas doon ng halos maglilimang-oras.
Pinagbuksan lang kami ni Sister at nagulat siya kung ano daw ba
ang nangyari sa aming dalawa at nakulong kami ng mga bata.
Inexplain naman namin. Nakakahiya mang aminin eh naisahan pa
rin talaga kami. At sa dina-dami yung maliliit na bata pa!
Hindi naman nagalit si Terrence kay Oli, syempre bata pa rin
naman yun.

naman yun.
Boring sa school namin ngayong December. Wala man lang kung
anong activity na related sa Christmas. So ang hinihintay na lang
namin eh yung Christmas Party ng bawat classrooms, tapos
bakasyon na namin.
Kaya lang binago kasi nila this year. Originally by year at section
ang parties. Pero para daw makatipid, joint party na lang daw.
Bawat year and section eh magdadala ng pagkain, then
pagsasamahin na lang sa isang venue. In that case, parang big
feast daw talaga.
Dahil para sa mga students yun, mga teachers ang tumulong na
mag-design doon sa paggaganapan. This time sa isang hotel
gaganapin. Pinagbayad pa kami ng 150 para umattend ng party.
Ang bisyo nga! Nakakainis eh. Hindi pa kasali doon yun
exchange gift. Sa exchange gift naman, doon na papasok yung
by year and section. Magulo kasi kung joint na. Saka ang dami
namin ah!
Mga one week bago yung party, nagbunutan na kami sa room
kung sino ang reregaluhan namin. Kapag babae ka, sa names ng
guys ka bubunot. And vice versa.
Isa ako sa mga nahuling bumunot. Tatlo na lang kasi yung natitira
nun sa bowl. At kung dadapuan ka lang din naman ng malas ang
nabunot ko pa eh

Arwyn??? tumingin ako kay Tjay, Si Arwyn nabunot ko.

Ikaw?
Si John. natatawa-tawa pa siya nun, Madali lang regaluhan si
John, hindi mapili yun eh. Si Arwyn? Ewan ko na lang.
Nagsabay na kami mag-shopping ni Tjay ng pang-regalo namin.
Sabi kasi worth P100 pataas. Ang nabili ni Tjay para kay John
eh set ng Star Wars na pentoppers worth P150. Ang cute nga
eh. Collection kasi ni John yung Star Wars. Kaya ayun, tama
lang yung regalo ni Tjay sa kanya.
Ako naman, nakakatatlong araw na eh hindi ko pa alam ang
ireregalo ko. Si Arwyn ba naman yun. Captain ng basketball
team namin, mayabang paminsan-minsan, babaero, alam mo
yun??? Hindi basta-basta nareregaluhan.
Nagkataon naman nung nasa mall kami eh nakita namin si
Terrence at si Ran. Syempre naghahanap din daw pala sila ng
ireregalo doon sa nabunot nila.
Ano namang ibibigay ko kay Rebecca? naiirita na si Ran nun,
Hair clip. Tama hair clip na lang siguro.
Pasalamat talaga si Rebecca kay Tjay at narinig niya.
Hair clip ka diyan! Mahiya ka nga! Bibili ka ng isang buong
plastic ng hair clip para mag worth P100??? Hindi ka nag-iisip.

plastic ng hair clip para mag worth P100??? Hindi ka nag-iisip.

Malay ko mag-regalo sa babae!
Tinignan ko si Terrence nun. Siya naman nakafold lang yung
kamay niya sa harapan niya. Parang wala lang sa kanya na
nagtatalo si Ran at yung kapatid niya.
Nandun na lang din naman sila at nandun kami ni Tjay eh
nagtulungan na kami sa pagbili ng regalo. Nakabili na si Tjay so
ako na lang ang nagpatulong. Ayun in the end nakabili ako ng
kung ano mang tawag doon na nilalagay sa kamay para hindi ka
masugatan kapag nag-basketball ka. Sabi kasi ni Terrence, ang
mga lalaki daw na-appreciate nila ang regalo especially daw
kung related sa interests nila. Pero overall daw kung ang isang
lalaki eh may gusto sa babae, kahit ano pang ibigay niya eh okay
na okay.
Weird stuff.. but thats what he said. Tinulungan ko siya doon
kay Tanya, yung nabunot niya. Kinuha namin eh lava lamp. Pero
super cute kasi kapag sinaksak mo nagiiba-iba ng kulay.
Sa katunayan, excited din ako sa party kahit papaano. Yung
usual lang naman, kainan, games, saka exchange gifts. Pero dahil
nga first year namin mag joint party kasama yung ibang year level
at sections, nakakapanibago.
Si Ran ang kasabay kong dumating doon sa hotel nung araw
nung party. 6 daw ng gabi kasi ang sabing simula nun so 10

nung party. 6 daw ng gabi kasi ang sabing simula nun so 10

minutes before 6 nandun na kami. Sobrang daming tao, at hindi
mo malaman kung sinu-sino yung mga nandun.
Kahit pala joint, may nakalagay na year and section sa bawat
tables para hindi nakakalito. Tinulungan ako ni Ran na hanapin
yung sa amin, tapos tinawagan na lang niya si Terrence kung
saan yung sa kanila.
Naka-skirt ako nun na abot hanggang sa tuhod. Yung suot ko eh
cute lang, hindi naman magara na kung ano man. Si Tjay nakita
ko na rin nun, kumukuha ng inumin ang bruha.
Oddly that time, hinahanap-hanap ko si Terrence dahil hindi ko
pa siya nakikita. Pero dahil hindi ko alam kung saan yung table
nila, at sa dami ng tao doon, malabo talaga na makita ko siya.
Ayaw ko namang tanungin si Tjay. Nakakahiya naman kasi kahit
bestfriend ko pa siya. Dinalahan niya lang ako ng inumin, tapos
naupo na siya doon sa table namin.
Saglit lang din naman, tumayo na si Ms. Olivia, siya kasi ang
pinaka-emcee nung party at mag-games na daw. Unang ipagame ba naman eh paper dance. May certain number lang ng
students na pwedeng sumali. Sa dami, iilan lang talaga. Ako
naman naupo na lang at wala naman talaga akong balak sumali.
Yun yung game na may partner ka tapos may newspaper kayo.
Tuwing titigil yung tugtog eh kailangan nakatungtong kayo nung
newspaper. Kung may lumagpas na kahit anong bahagi ng

newspaper. Kung may lumagpas na kahit anong bahagi ng

katawan niyo sa sahig, alis na kayo. Kada tigil ng tugtog, paliit ng
paliit yung papel.
Pagkatapos nung game, nanalo yung mga 2nd year. May binigay
sa kanila na tig isang paper bag na ewan ko kung anog laman.
After nun, nagpa Bring Me lang sila para may pagitan yung
isang game sa isa pang game.
Neenjoy ko naman yun party kahit na nakaupo lang ako doon.
Kaya lang sana magpakita naman si Terrence di ba???
Si Arwyn naman eh tumabi pa sa akin. Kaya ayun inabot ko na
yung regalo ko. Dapat maya-maya pa yun, kaya lang pinilit ako
eh. Ayaw ko naman na nangungulit yun, binigay ko na tuloy.
Ang next game natin eh Stop Dance. Ngayon pwede tayo ng
maramihan dahil malaki naman yung Dance Floor. Mga
chaperone teachers natin ang titingin kung sino ang mga gagalaw.
Yung mga gustong sumali pumunta na kayo sa harap.
Nagsipuntahan naman sa gitna yung mga gustong sumali. Ako
naman naupo pa rin doon.
Hindi ka sasali? tinanong ako ni Arwyn dahil hindi talaga ako
gumagalaw sa inuupuan ko.
Ayaw ko. Ang dami-daming kasali. Makikipagsiksikan pa ba
ako?

ako?
Ngumiti lang siya.
O sige pala sasali lang ako. Balik na lang ako mamaya ah.
tapos tumayo na siya at iniwan ako doon.
Kasabay nung stop dance, pwede ka nang kumain kung gusto
mo. Tinatamad naman akong tumayo para kumuha ng pagkain
dahil sa kabilang side pa yun.
Nagsimula na yung stop dance nun. Ang lakas-lakas ng tugtog
sobra kaya nabibingi na ako nun. Parang disco sa loob eh.
Bumulong naman ako kay Tjay nun..
Yung Kuya mo?
Ikaw ha! Bakit mo hinahanap? inasar-asar pa ako ni Tjay nun.
Err.. hmmm.. wala lang. Hindi ko pa kasi siya nakikita.
Siniko naman niya ako.
Kunwari pa ito eh. then lumingon siya likuran, Di ko rin alam.
Pero alam ko sa likuran yung table ng mga 4th year. sumandal
naman siya sa upuan niya, Ikaw nga, umamin ka na sa akin. ung
diretsong-diretso. Hindi naman ako magagalit o ano eh. May
gusto ka ba kay Kuya? Kasi lagi na lang ikaw may pasikot-sikot

kahit halata naman na.

ANO??? ang lakas kasi ng tugtog nun kaya hindi ko alam kung
tama ba yung narinig ko.
Wala. Kukuha ako ng pagkain. Anong gusto mo?
Fries na lang. Di pa ko gutom eh.
Tumayo na si Tjay nun para kumuha ng pagkain. Yung mga
naglalaro naman ng stop dance eh ayun nagwawala na sa dance
floor. Patigil-tigil nga yung tugtog eh. Ang lakas-lakas
nakakabingi, tapos biglang mawawala tapos babalik
Nakakainis na nga eh. Pakiramdam ko nasisira na eardrums ko.
Napagisip-isip ko nga yung sinabi ni Tjay. Bestfriend ko siya
pero hindi ko pa inamin sa kanya ng diretso na may gusto ako sa
Kuya niya. Siguro dahil nga obvious naman, hindi ko naman na
kailangang sabihin. Pero siya nagkaroon ng lakas ng loob na
aminin sa akin na may gusto siya kay Ran. Hindi ba ako unfair na
bestfriend sa kanya???
Malapit na si Tjay doon sa side ng mga pagkain. Pero dahil nga
malakas naman yung tugtog, wala na akong pakialam.
TJAY!!! OO NA! INAAMIN KO NA MAY GUSTO AKO
SA KANYA!

Lumingon naman siya sa akin at napakunot-noo siya.

ANONG SABI MO???
Yung tugtog naman kasi eh!
SABI KO UMAAMIN NA AKO NA MAY GUSTO AKO
SA KUYA MO!!!
ANO??? hinawakan niya yung tenga niya, SAGLIT LANG
DI KO MAINTINDIHAN!!
Nakakainis naman ito si Tjay eh. Bingi lang ba talaga siya o
talagang malakas lang yung tugtog???
Nagsimula na siyang maglakad uli nun papalapit sa pagkain. So
malapit na siya sa kabilang side. Kaya ako naman sinigawan ko
na siya
SABI KO MAY GUSTO AKO SA KUYA MO! MAY
GUSTO AKO KAY TERRENCE! OKAY?!? BINGI KA
TALAGA!!!
Sumakit yung lalamunan ko sa kakasigaw nun. Nakatingin sa
akin si Tjay na parang nagulat sa sinabi ko. Naupo naman ako
ng maayos.
Lumingon-lingon ako. Nagtaka naman ako kung bakit sila

nakatingin sa akin.
Ito namang mga taong to kung makatingin akala mo naman
narinig nila yung sinasabi ko.
Teka
Nakatingin sila???
Shay, yung tugtog sabi ni Tjay ng mahina.
Nakinig ako nun. Saka ko lang napansin, tumigil na pala yung
tugtog. That means.
AAAAAAAHHHHHHHHH!!!!
Parang gusto kong mag-disappear doon sa kinauupuan ko. Bakit
ba kasi sinigaw ko pa yun? Just my luck narinig pa ng marami.
Ano ba naman yan!!! Okay lang.. okay lang yan.. as long as
hindi naman narining ni Terrence.
Mukhang wala naman siya di--Terrence! Bro! Help! Somebody?
35
Nakakahiya talaga. Sa dinami-dami ba naman ng pagkakataon
na titigil yung tugtog eh yung time pa na sinigaw ko na may gusto

na titigil yung tugtog eh yung time pa na sinigaw ko na may gusto

ako kay Terrence. And worse, nandun siya at hindi lang siya ang
nakarinig kung hindi yung buong school lang naman.
Pakiramdam ko nun sana mag-magic na lang at mawala ako
doon. Parang nanliliit ako ng di ko maintindihan dahil nakatingin
sila lahat sa akin.
Laki talagang pasasalamat ko at Christmas Party nun. Syempre
mababakasyon na at tiyak kapag bumalik na kami sa school eh
makakalimutan na nila yun. At least I hope so. Paano ba naman,
hindi ko na makakayanan pa na pumasok sa school na
nakatingin sa akin ang mga tao at pinag-uusapan ako. Iniisip ko
pa lang kinikilabutan na ako eh.
Ano ka ba! Hindi naman ganun kasama eh! sabi ni Tjay sa
phone nun at pinapagaan lang yung pakiramdam ko.
Nakalimutan na nila yun! Isa pa ang mahalaga si Kuya eh
walang sinasabi na kahit ano.
Parang hindi yata nakatulong yun
Eh talaga namang walan sinasabi yun eh!
Sa totoo lang kung titignan mo talaga, wala namang masama sa
ginawa ko. Marami na rin naman nang gumagawa nun sa ngayon
di ba? Ang nagbobother lang talaga sa akin ay kung ano yung
iniisip ni Terrence sa nangyari. After all, wala pa naman siyang

inaadmit sa akin na may gusto ba niya ako o ano pa man.

Oo alam kong galing kay Father na isa ako sa mga babaeng
pinapahalagahan niya. Galing naman kay Oli na nag-iisa akong
Ate Shay ng puso niya. Pero wala naman siyang inaamin ng
diretso eh. Yung confession ba niya the same as the words
Babantayan kita
Aaaahhh!!! Nakakainis naman eh. Bakit ang mga lalaki ba
masyadong puzzle? Ang masama pa, wala silang exact na
pattern. Lucky you kung mafigure out mo. Wala bang exact logic
sa behavior nila?
Si Ran naman ginagawang katatawanan yung nangyari.
Hanggang ngayon inaasar pa rin niya ako. Minsan umaarte pa
siya na luluhod siya tapos naka-stretch yung kamay niya sa
harapan ko tapos sasabihin niyang, Oo Terrence, gusto kita..
Kaya ayun tinakot ko nga. Sabi ko kapag inasar pa niya ako
sasabihin ko kay Tjay ang mga deepest and darkest secrets niya.
Biglang tumigil naman.
Nung lumabas ako ng kwarto, Christmas vacation na, narinig ko
na may kausap si Ran sa phone. Akala ko nga may kaaway eh
kasi ang lakas-lakas ng boses niya. Nung narinig ko lang nga
kaunti, si Tita lang pala ang kausap niya. Paikot-ikot pa siya
doon sa kwarto niya.
Mom, graduating na ako ng high school this coming March.

Wala ka man lang bang balak umuwi? inilipat niya yung

cellphone niya sa kabilang tenga niya, Lagi na lang ganun eh!
Ikaw na lang parati yung tama! Fine! Who said I care? halata
mong naiinis na siya,Whatever. Bye. tapos binaba na niya yung
phone.
Pagkababang-pagkababa niya ng phone ay pabagsak siyang
patalikod na humiga sa kamaniya. Hindi naman niya ako
napansin kaya kumatok pa rin ako kait bukas naman yung
pintuan.
Ran may problema ba?
Hindi siya sumagot kaagad. Halata mong badtrip talaga siya.
Wala. Si Mommy lang kasi. yun lang ang sinabi niya at hindi
naman siya tumingin sa akin.Oo nga pala, di ba ngayon tayo
pupunta kina-Lola?
Lola namin parehas. Nanay ng Papa ko at Mommy ni Ran.
Oo ngayon yun. Sinabihan nga pala tayo na mag-pack at doon
tayo mag-celebrate ng Christmas eh.
Tumakbo na ako nun sa kwarto ko para mag-pack. Sinabihan
nga pala kami na doon kami magpapasko. Si Lola kasi mapilit.
Sabi niya, hindi pa daw niya nakikita yung dalawang apo niya.
Tapos si Mama daw ba kung inaalagaan niya ba yung sarili niya.

You know, typical granadmom ba ang dating.

Haaay torture to! Ang kulit pa man din ni Lola. Mas lalo si Ran.
Nung maliit kami nun panay ang suklay ni Lola sa buhok niya at
may pinahid na kung ano na hindi ko magustuhan yung amoy.
Naging kamukha ni Ran si Rizal kahit papaano.
Kaya ngayon kung masamang panaginip man ito.. sana magising
na ako!!!
Siguro hindi naman masama. Usually kasi sa tinitirahan ni Lola
maraming nagpupunta dahil sinasara nila yung street at may party
yung mga magkakapitbahay sa gitna. It wont be that bad. As
long as makalimutan ko yung confession ko na may gusto ako
kay Terrence sa buong school, okay lang ako.
Nakarating kami doon about 30 minutes or so. Inaantok-antok
na nga ako nun eh. Made of wood ang bahay ni Lola, kaya ayun
traditional ba. Ang kasama lang niya sa bahay eh si Tita May,
pinsan nila Papa at yung mga anak niya.
Kakapasok pa lang namin ng gate eh napansin namin na pababa
na ng hagdan si Lola at sinasalubong kami. Syempre hinalikan
niya si Papa, si Mama rin at hinawakan yung tiyan. Pagkatapos
nun eh bumaling siya sa akin.
Ito na ba ang apo ko na si Haylie? Naku ang tagal-tagal ko
nang hindi nakikita itong apo ko! sabay yakap sa akin ng

sobrang higpit.
Naman Lola!
Shaylie Lola. Nawala na naman yung S.
Pagkatapos niya akong yakapin eh nakita naman niya si Ran.
Tinitigan naman niya si Ran ng mabuti na para bang nakamicroscope siya. Dahil matangkad si Ran, nakatingala pa si Lola.
Ito na ba ang boyfriend mo apo?
Natawa ako nun. Tinuturo-turo ni Lola si Ran.
Lola naman si Ran po to! sabi ni Ran na parang na-disappoint
dahil hindi siya nakilala ni Lola.
Apo ko? lumapit naman si Lola at pinipilit halikan si Ran sa
noo niya kaya lang iniiwas ni Ran yung ulo niya, Naku hindi ko
na nakilala si Andres ko!
Lalo akong tumawa nun at ang sakit na ng tiyan ko. Parang
hiyang-hiya si Ran na hindi mo maintindihan eh. Andres talaga
ang tawag sa kanya ni Lola bata pa lang kami. Hindi dahil
nakalimutan ni Lola, kung hindi dahil in-denial siya.
Noon daw kasi Andres dapat ang ipapangalan sa kanya instead
of Andrei. Kaya lang ayaw ng Mommy ni Ran dahil daw parang
makaluma sa pandinig. Saka gusto daw niya Ran ang maging

makaluma sa pandinig. Saka gusto daw niya Ran ang maging

nickname ng anak niya, so nag-end up na Randrei. Pero itong si
Lola, hanggang ngayon, siya pa rin daw ang nagiisang Andres na
apo niya.
Ano ka ba naman Andres! Hinahalikan ka ni Lola oh!
dinagukan ko nga kaya yumuko ng kaunti si Ran at hinalikan siya
sa noo.
Umalis na si Lola nun at sumabay kay Mama dahil daw buntis
nga. Tumingin sa akin si Ran habang pinupunasan yung noo niya.
Kadiri to si Lola oh may nilawayan pa ko!
Saglit pa lang kami na nandoon eh nagsimula na yung party sa
street nila Lola. Panay bata naman yung sumali doon. Kaya kami
naman ni Ran eh naupo lang doon sa gilid ng daan at nanood na
lang kami. May malalaking speakers nun kaya malalakas na
tugtog yung maririnig mo. May mahaba rin silang table na panay
regalo para sa prizes yata ng mga bata.
Tawa ng tawa si Ran doon sa Banana Eating Contest dahil yung
isang bata eh napunta na sa mata niya yung saging. Nagulat na
lang kami parehas nung may isang bata naman na tumayo sa
harapan namin. Nakangiti pa nga ng todo-todo.
Nagsalubong yung kilay ni Ran dahil may batang babae nakatayo
sa harapan niya.

Anong pangalan mo?

Napatingin si Ran sa akin na nag-aalangan habang nakaturo
doon sa bata.
Kilala mo???
Umiling naman ako. Hindi ko naman talaga kilala yung batang
babae. Although ang cute niya ah.
Hindi pa rin nawawala yung bata sa harapan namin kaya hindi na
lang pinansin ni Ran. Kaya lang ewan ko, naiirita siya siya siguro
na may nakatayo sa harapan niya.
Ahh bata, may kailangan ka ba? hinawakan niya sa ulo yung
bata.
Nahulog yung maliit na sunglasses na bata na pink. Kinuha ko
naman at umarte ako na suot ko. Ang liit nga masyado pero
nagkasya pa naman.
Anong pangalan mo? Ako pala si Liz. Crush kita.
Na-choke si Ran nun at humawak siya sa akin na para bang
nagtatago.
C-crrush mo ko? Uhhh helpless na talaga si Ran, Ilang taon
ka na?

6. tumaas-taas yung kilay ng bata na nag-remind tuloy sa akin

kay Oli, kaya lang babae naman siya, Ikaw magiging asawa
ko.
Hindi ko alam kung gusto na bang tumakbo ni Ran nun. Ako
naman tawa ako ng tawa nun dahil dumidikit na sa kanya yung
batang babae na maliit.
Hinawakan ako ni Ran sa sleeves ko ng sobrang higpit. Bata
naman yun, ewan ko kung bakit takot na takot siya.
Tawa pa rin ako ng tawa nun, saglit lang si Ran nakitawa na rin
sa akin dahil nakita niya yung itsura ko na suot yung pink na
sunglasses nung bata.
Sorry bata ah, may girlfriend na ako. tapos tumingin siya sa
akin at kumindat.
Hinampas ko nga siya. Pati ba naman bata niloloko!
Ano ka diyan! Girlfriend ka diyan!
Meron naman talaga eh! tapos bumulong siya sa akin na
makisakay na lang ako.
Hindi bata. Wala akong boyfriend. Hindi ko siya boyfriend!
Pwede mo siyang maging asawa!

Oo nga pala bata wala siyang boyfriend. tumayo si Ran nun

hawak-hawak niya yung cellphone ko.
Napakapa ako sa likod na pocket ng pants ko. Hindi ko man
lang naramdaman na nakuha niya yung cellphone ko.
May text pa man din si Terrence dito..
Nakatayo lang yung bata at nanonood sa amin. Hindi niya siguro
alam kung anong nangyayari.
Akin na nga! tumalon-talon ako para maagaw ko kaya lang di
ko pa rin makuha eh.
Ang kulit talaga ni Ran nun. Hindi niya talaga binibigay yung
cellphone ko. Umupo siya doon sa bata at tinap niya sa ulo.
Sorry bata may girlfriend na ako, Tjay ang pangalan.
Bading ka ba?
Sinong bading?!? nainis naman si Ran nun.
Eh bakit Tjay pangalan? Lalaki may pangalan nun ah!
Sinong bading huh! Bwisit na bata to!
Tignan mo itong si Ran. Pati ba naman bata papatulan pa.
Umaarte siya na sinusugod niya yung batang babae pero alam ko

Umaarte siya na sinusugod niya yung batang babae pero alam ko

naman may halong biro lang si Ran.
Umuwi ka na nga Ran! Uwi na! Pati bata tinulak-tulak ko
siya para umuwi na siya.
O sige uwi muna ako. tapos nun eh tumakbo na siya ng
mabilis, Nasa akin yung cellphone mo!
Hahabol na sana ako kaya lang naisip ko na mabilis naman
siyang tumakbo. Lalaki yun, babae ako. Matangkad siya, ang liit
ko.
Randrei Yu! Bumalik ka dito! RAAAANNNNN!!!
Bwisit talaga yung lalaki na yun. Nakakainis! Bwisit eh!
Nakikialam talaga!
Sigaw pa rin ako ng sigaw doon. Labas na nga siguro veins ko
hindi pa rin talaga bumalik si Ran. Kaya nga naman paglingon
ko
AAAAHHHH! tinakpan ko naman ng mabilis yung bibig ko.
May kung sinong tao na nakatayo nun sa gilid ko na panay icing
ng puti yung mukha. Tama bang ilapit yung mukha ng ganun sa
mukha ko? Yun tuloy
Uhh.. anong

Binuhat niya yung bata. Yung Liz ba yun. Malamang magkamaganak sila kung binuhat niya.
Nag-aaway pa silang dalawa. Pinapagalitan nung lalaki yung bata
kung bakit daw ba tumatakbo siya ng hindi nagpapaalam at kung
saan-saan daw nagsusussuot at walang pasabi.
Wala man lang siyang sinabi sa akin. Basta kinuha niya lang yung
bata at umalis na. Ano ba yan, trend na ba ngayon na layasan
ako???
Hindi pa sila nakakalayo, huminto sila doon malapit sa may
poste. Nakatalikod na yung lalaki. Buhat-buhat pa rin niya yung
bata na nakaharap sa akin.
Ate! Ate! sumigaw siya kaya napansin ko na ako yung
tinatawag niya. Papuntahin mo daw yung boyfriend mo sa court
bukas ng 2:00 sabi ni Kuya!
Nagtaka naman ako. Sino ba yun? Saka sinong boyfriend?
Nagsimula na uling maglakad yung lalaki. Nakatawa lang yung
Liz sa akin.
Teka lang! Pssst hoy! Sino ka ba???
Nagdire-diretso lang siya ng lakad. Ang sungit naman nun!
Parang si

Parang si
Tanga ka ba? sabi nung bata kaya nagulat pa ako. Grabe
parang matanda magsalita ah!Hindi mo ba kilala kuya ko?
MVP yan! Saang planeta ka ba nanggaling? Si Kuya ko pa
dami naghahabol diyan!
Captain yata yan ng basketball team! could it be the guy from---Nah.
36
Pagkauwing-pagkauwi ko ay sinabi ko kaagad kay Ran yung
sinabi nung lalaki. Nagtaka rin siya dahil wala naman daw siyang
matandaan na nakilala niyang Captain ng basketball team sa
personal maliban kay Arwyn. Sabi pa niya na-meet niya yung
mga captains ng ibang teams na nakalaban nila pero sa game
lang yun. Sinabi ko na mukhang seryoso yung lalaki kaya
pumunta na lang siya.
Nakipag-agawan naman ako sa kanya sa cellphone ko nun.
Talagang nakikipagkulitan pa sa akin at ayaw talaga ibigay yung
phone ko. Finally wala na akong maisip na paraan kung hindi
takutin ko na naman siya na may kinalaman kay Tjay, saka lang
siya tumigil. Haay, iba talaga ang impact kapag taong gusto mo
na ang involve.
Chineck ko na yung phone ko. Kahit na alam ni Ran na may
texts si Terrence sa phone ko, hindi naman niya binasa. Kahit

texts si Terrence sa phone ko, hindi naman niya binasa. Kahit

papaano hindi naman siya nakikialam. Nakita ko na dalawa yung
text messages ni Terrence sa akin. Dahil nga pinoproblema ko
pa yung confession-fiasco, kinabahan naman ako nun. Kahit
anong may kinalaman sa kanya simula nun kinakabahan na ako
eh.
merry xmas =)
Naku ha, maikli man at least naisip naman niyang bumati.
May isa pa siyang text. Binuksan ko naman at binasa ko rin.
Kung maikli yung isa, mas mahaba naman yung pangalawa.
worid k b dun s nngyri? wag m n cla pncnin kng ano man iniisip
nla. mas mhlaga nmn iniisip k d b? i think wat u did was d
absolute gr8tst. tke cre. T.K.
Nakagaan naman yun sa pakiramdam ko kahit papaano.
Syempre kung iniisip ni Terrence na okay lang yung nangyari, eh
di mas ayos. Pero siyempre nandun pa rin yung hiya na
nararamdaman ko. Ni-hindi ko pa nga alam kung paano ko siya
haharapin kung saka-sakaling pumunta man ako sa bahay nila o
kaya naman kung magkasalubong kami sa school. Ano namang
sasabihin ko???
The next day nung stay namin sa bahay ni Lola, umalis si Ran
before 2 dahil nga dun sa lalaking nagpapapunta sa kanya sa
court. Sinasama naman niya ako kaya lang ako yung may ayaw.

court. Sinasama naman niya ako kaya lang ako yung may ayaw.
Tanghaling tapat kasi kaya sobrang init nun at ayaw kong
lumabas. Isa pa, tinatamad ako nung mga oras na iyon.
Tumulong na lang ako kina-Mama at Lola na gumawa ng jell-o
at ginataang bilo-bilo. Excited nga ako nun dahil ang tagal ko
nang di nakakain nun. Kahit papaano talaga may advantage
kapag nandiyan si Lola although minsan makukulitan ka na lang
sa kanya.
Bumalik naman si Ran bandang 4 na. Shirtless na siya nun at
yung t-shirt niya eh nasa balikat na niya. Pansin na pansin mo na
pawis na pawis siya. Nagdire-diretso siya doon sa fridge at
nanguha lang siya ng b aso. Kanina lang nung umalis siya eh
nakaporma pa siya, pero tignan mo nga naman ngayon para
siyang sumabak sa giyera.
Nakatatlong baso siya ng sunud-sunod na ininom Nakatingin
kami nina Mama sa kanya. Saka lang niya napansin na nakatitig
kami sa kanya nung naubos na niya yung pangatlong baso niya.
A-ano?!? hinihingal-hingal pa siya nun.
Humihinga ka pa ba? tinanong ko naman habang gumagawa pa
rin ako ng bilo-bilo.
Si Lola naman eh bumalik na sa kusina at may kinuha lang siya
na kung ano. Nung nakita niya si Ran na walang shirt eh dali-dali
siyang lumapit.

siyang lumapit.
Naku apo ko? Bakit wala kang baro ha? Halika nga dito at
bibihisan kita at baka matuyuan ka ng pawis!
Ang bilis-bilis umatras ni Ran. Alam niya kasi si lola, exaggerated
yan kapag dating sa mga ganyang bagay.
Lola okay lang ako! Maliligo naman na po ako eh!
Hinawakan naman siya ni Lola sa likod niya.
Ito talagang batang ito.. nanguha ng pamunas si Lola na bimpo,
Pupunasan ko yang likod mo.Haylie, apo, kapag natapos ka
diyan eh kunin mo yung pulbos natin at lalagyan ko itong si
Andres.
Tawa ako ng tawa nun. Panay ang iling ni Ran sa akin na huwag
kong kukunin. Pero siyempre gusto ko talaga. Kung hindi lang
ako gumagawa ng bilo-bilo makikiasar ako kay Ran eh.
Hinihila naman siya ni Lola at pinupunasan yung likod niya.
Nakakatawa lang si Ran kapag cornered ni Lola. Ang tangkadtangkad kasi niyang tao pero binababy pa.
Lola naman tama na po yang pagpunas niyo! panay pa rin kasi
ang punas ni Lola sa likod niya.
Wala namang magawa si Ran, kaya ayun tumayo na lang siya ng

Wala namang magawa si Ran, kaya ayun tumayo na lang siya ng

diretso at hinayaan na lang si Lola. Matanda naman na hindi pa
kasi pagbigyan. Sumimangot lang naman siya sa akin.
Oo nga pala Ran, ano bang ginawa mo at pawis na pawis ka?
tanong ko sa kanya ng hindi nakatingin at diretso pa rin sa
paggawa ko doon.
Naglaro ng basketball. napansin ko na lumayo-layo siya ng
kaunti kay Lola nung natapos na siyang punasan, Alam mo yung
nagpapunta sa akin sa court na captain daw ng basketball
team?
Oh? hindi ko naman siya masyadong pinapansin nun.
Siya pala yung Captain ng Trinity High. MVP siya for 3 years in
a row na.
Nagulat ako nun kaya nahulog yung siko ko sa edge ng table.
Tumingin akong bigla sa kanya.
Siya yung Captain ng Trinity High? T-teka, kilala mo siya?
Bakit di mo sinabi sa akin? Naglaro kayo?
Nagulat si Ran sa akin. Sunud-sunurin ko ba naman yung tanong.
Eh bakit excited ka naman yata masyado? tinignan niya si Lola
na naupo na, Hindi ko siya kilala pero sabi niya natandaan daw
niya ako sa championship. Gusto daw niya ng ka one-on-one.

umupo si Ran doon sa upuan pero pabaliktad yung upo niya,

Hanep yung tao na yun, ang galing sa basketball. Natambakan
ako eh.
Wala ka pala eh! inasar ko naman siya, Pero napanood ko
siya saglit lang nung laro, magaling naman siya talaga. ngumiti
naman ako ng nakakaloko, Gwapo ba???
Nagsalubong yung kilay ni Ran at tumayo na siya uli sa
pagkakaupo niya.
Ewan ko! Ako pa tinanong mo kung gwapo yun! Mas gwapo
pa ko dun eh. inilipat niya yung shirt niya sa kabilang balikat
niya, Maliligo na nga ako at ang init eh.
Nung narinig ni Lola yung sinabi ni Ran eh parang alarm ba sa
kanya. Tumayo na naman siya at lumalapit kay Ran.
Apo ko magpahinga ka muna! Yung likod mo baka mabigla..
binibilisan na ni Ran yung paglakad papalabas ng kusina, Teka
lang at kukunin ko yung langis natin at lalagyan ko yung likod
mo.
Tumalikod si Lola nun at may kukunin yata na langis para kay
Ran. Itong si Ran naman sinamantala na hindi nakatingin si Lola,
tumakbo na sa banyo at sinara yung pinto. Nung humarap si
Lola, halata mong hinahanap niya si Ran.

Nasaan na si Andres?
Lola naman! 16 na po si Ran hindi 6!
Pasaway naman kasi si Lola. OA masyado eh. Hindi naman na
baby si Ran. Haay matatanda nga naman!!!
Masaya naman yung bakasyon namin kina-Lola. Dapat talaga
pasko lang kami mag-stay pero sabi nila Mama hanggang New
Year na rin. Kaya ayun dun pa rin kami sa bahay nila Lola nag
New Year.
Tinawagan naman ako ni Tjay nung New Years Eve, nasa
Baguio daw sila at binibisita naman nila yung mga pinsan din nila.
Hindi ko na tinanong si Terrence, hindi ko naman alam ang
sasabihin ko sa kanya. Pero sabi ni Tjay casually, natutulog daw
si Terrence at ang sabi daw niya eh gisingin na lang siya kung
quarter to 12 na.
Siguro mga 7 minutes after 12, nag-text siya sa akin ng Happy
New Year. Ako naman si bruha nag-reply lang ng U 2
Sabi nila kapag nasanay ka na nagpapakasaya lang dahil walang
pasok sa school at walang ginagawa, ma-spoil ka. Ganun nga
siguro yung nangyari sa akin dahil pakiramdam ko nun eh ang
bilis-bilis lumipas ng bakasyon. Bumalik na rin kami sa school at
nakita ko na si Tjay kaagad. Hindi daw sila nagsabay ng Kuya
niya, which was a total relief, dahil siyempre baka maweirduhan

sa akin si Terrence.
Hindi ko alam nung una kung nakalimutan na ng mga tao sa
school yun. Iniisip ko nga na baka pagdating ko sa loob eh
pagtitinginan nila ako. Merong ilang mga tao na tumingin sa akin,
babae at lalaki, pero kadalasan may kanya-kanya na silang
business. Naku makakahinga naman pala ako ng maluwang.
Sabi ko sa iyo makakalimutan na nila yan eh!
Mukhang tama naman si Tjay, somewhat, kaya parang nawala
kahit papaano yung half na pasanin sa dibdib ko. Ang hindi ko
lang talaga maharap, si Terrence. Ewan ko ba, nakakahiya talaga
yung ginawa ko kahit saang anggulo ko tignan.
Usual pa rin yung spirit ng school. Nung dumating nga kami sa
room namin eh nakapaikot yung mga classmates namin na mga
babae doon sa isang desk at may tinitignan yata sila. Kami
naman ni Tjay eh nakisiksik naman.
Anong tinitignan niyo?
Nakita namin ni Tjay na may magazine sila na hawak na panay
gowns. Nagtinginan naman kami ni Tjay, ang aga-aga naman
yata para problemahin yun di ba?
Teka kailan ba yung Prom? napakunut-noo si Tjay nun.
Sa February 22 pa.

Sa February 22 pa.
Ang OA niyo naman ang aga niyo nagtitingin! nagsungit naman
si Tjay.
Syempre kung magpapagawa kami ng gown kailangan mga
isang buwan para makita na at maiadjust kung may maling
sukat. sagot naman nung isa pa.
Nakipagdaldalan lang si Tjay doon sa mga classmate naming
babae. Ako naman eh naupo doon sa isa pang desk na
nakahiwalay sa kanila ng di malayo. Parang ewan ko ba, shock
ako na di ko maintindihan.
First ever Prom namin ito. Alam ko naman dance yun na mga
nakagown kayo, nakamake-up, at syempre yung mga lalaki
nakaformal attire din. Sabi nila isa daw yun sa pinaka mustattend events ng high school life. Eh bakit kinakabahan ako???
Napansin yata ako ni Tjay. Umupo naman siya sa tabi ko at
tinitigan ako.
Hoy bakla anong nangyari sa iyo??
Sumimangot naman ako.
Tjay prom na next month. Paano kung walang magsayaw sa
atin? Malay mo wall flower lang ako doon. Nakakahiya!

Sira ka ba??! binatukan ako, Imposibleng wala no. Saka

hindi lang naman sa lalaki pwedeng sumayaw. Mga babae
pwede rin. Grupo-grupo tayo sus! Walang maiiwan sa
tabi!ngumiti naman siya, Saka imposibleng hindi ka
maisasayaw kung may date ka.
Nanlaki siguro yung mata ko nun.
Uso ba yun?
Uso na rin. Pero syempre kung may date ka, sigurado naman
na may kasama ka di ba???
Nagmala-Ninoy Aquino ako doon sa desk. Malabo na iyon.
Sino namang matino na magyayaya sa akin di ba? Isa pa alam
nila na si Terrence yung gusto ko, iisipin nila kapag niyaya nila
ako eh irereject ko sila. Si Ran naman tiyak si Tjay ang yayayain
nun. Si Terrence lang ang pag-asa ko talaga. Pero ang chances
na yayain niya ako eh one in a million.
Malabo yun. Sino namang---
Biglang nagring sabay vibrate yung phone ko kaya nagulat ako.
Sabay pa kami ni Tjay na muntik nang tumaob sa inuupuan
namin. Naka-todo pala yung tunog ng phone ko.
Grabe naman yang phone na yan! Bingi ka ba??

Tinignan ko naman kung sino yung tumatawag. Nung makita ko

yung pangalan ni Terrence, bigla ko na lang inabot kay Tjay yung
phone. Ano ba yan kanina lang iniisip ko yung Prom at si
Terrence, bigla na lang tumunog yung phone ko.
Nakita naman ni Tjay kung sino yung tumatawag.
Si Kuya, bakit ayaw mong sagutin??? inaabot niya sa akin
yung phone ko kaya lang ayaw kong kunin.
Ikaw na!
Ang arte naman nito hindi ka naman niya kakainin!
Sasagutin na sana niya kaya lang tumigil na sa pag-ring. Nag miss
call na.
Bakit ba ayaw mong sagutin?
Eh ano namang isasagot ko sa kanya?
Hello?? sabi ni Tjay na naiinis na sa akin, Trust me wala lang
kay Kuya yung nangyari nung party. Kilala mo naman yun eh.
Hindi naman siya katulad ni Arwyn na sobrang energetic
masyado.
Grabe ang bilis ng tibok ng puso ko nun. Sa kaba na rin siguro.
Bakit kaya siya tumatawag?

Eh h-hindi naman yun eh. Baka kasi alam mo na.. yung sa

Prom..
Anong meron sa prom?? tinaasan niya ako ng kilay niya,
Iniisip mo baka yayain ka niya? Ilusyon na naman yan hindi ka
yayayain nun!
Napataas din yung kilay ko pero pabiro lang.
Ano namang ibig sabihin mo na hindi ako yayayain ng Kuya mo
Maria Teresa Jayne???
Sumandal siya ng maayos. Kinuha niya yung backpack niya at
may inaayos siya sa loob.
Hindi ka niya yayayain sa Prom. Hindi mo ba narinig kanina,
Sadie Hawkins yung dance.
Napanganga na lang ako sa kanya. Ano daw???
Sadie what now?
Ano ba naman yan Shaylie! nag-lean siya sa table kaya malapit
na yung mukha niya sa mukha ko, Hindi magyayaya ang guys sa
girls
Its the other way around. ehem. WHAT???
37

37
Parang gustong mabingi ng dalawang tenga ko. Hindi ko kilala
kung sino man si Sadie Hawkins pero ngayon pa lang sinisisi ko
na siya dahil style niya ang gagamitin para sa prom. I mean, sino
namang matino na magkakaroon ng idea na babae ang mga
magyayaya sa mga lalaki sa Prom??? At ako pa.. ako na si
Shaylie magyayaya???
Kill me now.
Parang wala lang kay Tjay yung balita. Buti pa siya confident na
si Ran na talaga yung yayayain niya. At sigurado ko naman na
papayag si Ran. Obvious naman na talagang gusto niya si Tjay.
Pero ako kaya ko bang yayain si Terrence? Hindi yata.
Nakakahiya naman yun. Kung kailan nakakarecover na ako
doon sa Christmas Party incident, eto na naman tayo.
Katulad ko meron ding mga babae na ayaw yung idea ng Sadie
Hawkins. Yung iba sabi nila mas prefer daw nila yung traditional
dahil nakakahiya daw talaga magyaya ng lalaki. Yung iba naman
sinasabi na hindi daw sila magyayaya dahil hindi mo naman daw
kailangan ng date para maging masaya ka sa prom, which is sa
view ko eh tama. Pero sabi nga ni Tjay, mas okay nga daw kung
may company ka sa gabi na iyon.
The next day after kong malaman yung balita, tumabi sa akin si
Arwyn nung last period nung umaga. Nakangiti pa ang loko.
Alam kong nagpapapansin lang siya. Siguro iniisip niya na baka

Alam kong nagpapapansin lang siya. Siguro iniisip niya na baka

yayain ko siya doon sa dance.
Busy ka? tinanong niya ako.
Hindi naman ako lumingon. Hindi rin naman ako busy eh.
Kunwari nagsusulat lang ako ng kung ano pero sa totoo lang
ayaw kong lang seryosohin si Arwyn. Kahit na gwapo si Arwyn,
iba kasi yung dating niya. Masyadong presko eh.
Oo eh. Bakit ba?
Nabalitaan mo na ba?
Ang alin?
Yung sa prom. Di ba Sadie Hawkins yung---
Hindi ko naman siya pinatapos. Ang mean ko nga eh but who
cares???
Ahh yung prom. Oo naman syempre nabalitaan ko na. Sino ba
namang hindi eh pinag-uusapan na sa buong school. binaba ko
yung ballpen ko saglit at tumingin ako sa kanya,Pupunta siguro
ako pero walang date. O kaya hindi na lang ako pupunta
tinignan ko uli yung notebook ko, Tama hindi na lang ako
pupunta.
Sabi ko lang yun. Syempre pupunta pa rin ako ng prom. May

Sabi ko lang yun. Syempre pupunta pa rin ako ng prom. May

date man o wala. Nakita ko na nag-iba yung expression ng
mukha ni Arwyn.
T-teka bakit ka naman di a-attend? Di mo ba alam na
mahalagang experience ang prom sa high school??
Eh di nawalan ako ng isa sa pinakamahalagang experience sa
high school.
Nung sinabi ko yun kay Arwyn, nakita ko na dumadaan si
Terrence. May sumusunod sa kanya na babae na hindi niya
siguro alam na nandun, tapos huminto lang siya nung tinawag
siya. Sinusundan ko naman sila ng tingin kahit nasa labas sila.
Dahil nga nandun kami sa loob ng classroom, hindi ko marinig
yung pinag-uusapan nila. Pero malamang niyayaya siya nung
babae sa prom..
Sana huwag siyang pumayag
Kung titignan mo si Terrence, madalas seryoso ang mukha. Hindi
masyadong nagbabago ang expression kaya minsan hindi mo
alam kung anong sinasabi niya kung ibabase mo sa mukha lang
niya. Ngayon naman hindi ko alam kung ano yung sinasabi niya
doon sa babae
Umoo kaya siya??? Paano kung oo, e di wala nang chance na
yayain ko siya?? Sabagay di ko naman siya talaga mayaya

Wait lang.. tumatango siya. Hindi kaya umoo na siya??? Ano ba

yan Terrence wag naman
Gusto mo siyang yayain no?
Muntik na akong nahulog sa kinauupuan ko. Nalimutan ko na si
Arwyn eh nandun pa pala sa upuan sa tabi ko. Napakunut-noo
ako at dumiretso ako ng upo at kunwari eh niyuko ko yung sarili
ko doon sa notebook na sinusulat ko.
Hindi no.. nag-deny pa.
Ano ka ba, halata naman na tinatanggi mo pa. Saka alam naman
na ng buong school na gusto mo siya kaya wala nang point na
itago mo pa. siniko niya ako, Bakit hindi mo subukan?
Ano ka! Ayaw ko nga! Nakakahiya yun no!
Walang nakakahiya doon. Isa pa lahat naman ng babae ganun
ang gagawin so isipin mo na lang trend yun. At si Terrence ang
pinag-uusapan, I dont think hell make such a big deal out of it
kung yayain mo siya. If hes that kind of guy, dapat pinagyabang
na niya yung nangyari nung party.
Sa totoo lang, parang yan na ang pinakagolden words ni Arwyn.
Pinakamatino sa lahat ng narinig ko. Kapag nagseryoso pala siya
may sense din siya kausap.

Nginitian ko na lang siya. Tumayo naman siya at nagpaalam dahil

kakain pa daw siya. Kakalunch break lang namin nun kaya lang
hindi ako makalabas dahil nga nandun pa si Terrence.
Gutom na gutom na ako nun. Isa pa sa pinakamasaklap na
nangyari eh tumambay yung mga 4th year kasama si Terrence
doon sa bench sa tapat ng room namin. E di lalong hindi tuloy
ako makalabas.
Mag 12:30 na nun nandoon pa rin ako. Saglit lang nakita ko si
Ran na sumisilip-silip sa bintana namin. Kumaway naman siya
nung nakita niya ako at nag-sign na lumabas ako. Pero syempre
ako naman dahil ayaw kong lumabas, ako ang nag-sign na siya
ang pumasok sa loob.
Pumasok naman siya. Seryosong-seryoso si Ran na parang
naiinis sa akin.
Hoy ano ka ba! Kanina pa kita hinihintay lumabas sa gate ang
tagal-tagal mo. Akala ko kung saan ka na nagsuot. May balak
ka bang mag-lunch??
Ayos na ayos na yung gamit ko sa bag. Cleared na rin yung desk
ko. Ngumuso naman ako doon sa mga 4th year na nasa labas.
Hindi kasi ako makalabas. Tignan mo yun
Lumingon si Ran doon sa mga 4th year.

Anong problema? Kakainin ka ba nila?

Hinampas ko nga siya. Nakakainis eh, ang ewan masyado.
Ano ka ba! Nahihiya akong lumabas! Nandun si Terrence oh!
Tapos may mga 4th year pa. Tingin mo naman dadaan ako sa
harap nila???
Lalong naiinis si Ran sa akin pero ngayon naman eh may halong
biro.
Oh for the Love of God! Shay, 68 years na yung nakalipas
doon sa nangyari sa party. Limot na yun ng mga tao. 84 years
old na si Terrence. May alzheimers disease na siya.. so trust
me.. wala nang trace yun sa utak niya.
Kinamot ko naman yung ulo ko. Nag-aalangan pa rin ako.
Eh paano kung asarin nila ako?
At most tatawanan ka. Hindi ka naman mamamatay di ba?
Nakatayo na si Ran nun kaya ang ginawa ko eh tumayo rin ako.
Humawak ako sa polo niya sa likod at nagtago ako.
Ganito na lang tayo para hindi nila ako makita. sabay tinutulaktulak ko siya.

Paano mo naman siya yayayain kung hanggang ngayon nahihiya

ka pa rin sa kanya?
Speaking of yayayaan
Hinarap kong bigla si Ran sa akin. Ang hirap nga kasi ang bigat
niya saka ang tangkad niya. Straight na straight pa kung tumayo.
Niyaya ka na ni Tjay?!?
Nahalata ko na namula yung mukha ni Ran tapos bumalik na
naman yung parang bata na expression niya.
Opo. Kaninang umaga pa.
Aaaahhh! sumigaw ako pero hindi masyadong malakas.
I cant believe it. Talagang niyaya ni Tjay si Ran.
T-teka.. paano ka niya tinanong? Paanong pagkakasabi?
Dahil mukhang hahaba pa ng kaunti yung usapan, naupo si Ran
doon sa ibabaw ng desk, hindi sa upuan.
Actually, she wasnt asking, she was telling. then tumingin siya
sa kisame,Nagkasalubong lang kami sa hallway kanina. Eh
kasama ko yung ibang mga 4th year. Lumagpas na kami sabay
sumigaw na lang siya, Hoy Yu! Ikaw ang date ko sa Prom.
Ayun, tapos tumakbo na siya.

Awww kahit kailan talaga kengkoy si Tjay. Pero at least ang

cute sana ng scene na yun kung nandun ako.
Ang cute naman nun. Sayang hindi ko nakita. umiling-iling
naman ako.
Pero may problema ako eh..
Napansin ko yung itsura ni Ran. This time, parang may semester
exam na paparating tapos hindi siya nag-review type of
expression.
Anong klaseng problema???
Huminga siya ng malalim. Nilagay niya yung kamay niya sa bulsa
niya.
Remember before nung Christmas narinig mo ko na nakikipagaway ako kay Mommy dahil hindi siya makakauwi sa graduation
ko?
Tumango na lang ako.
Well yun, hindi talaga siya makakauwi kasi sa March may
scheduled court date yata sila. Pero sabi niya babawi daw siya
sa akin. Uuwi siya sometime this February para bisitahin na ako,
at syempre alam niya due ni Tita sa panganganak ng February.

Oo nga pala. Muntik ko nang makalimutan. Late February ang

ika-9th month ng pagbubuntis ng Mama ko.
So sana nagisip-isip siya tapos tumingin siya sa akin ng
diretso, Ipapakilala ko si Tjay sa kanya.
ANO???
No.
Freaking.
Way.
That shocked me. Dont get me wrong, mahal ko si Tita. Pero
anything that concerns Ran, seryoso siya. Ngayon unang girl na
ipapakilala ni Ran? Now its a biggy. Playboy nga si Ran dati.
Pero kahit isa sa mga ex niya, wala siyang pinakilala.
So this time Tjays a big deal.
Naririnig mo ba yung sinasabi mo? Come on Ran. Napakaperfectionist ng Mommy mo. Baka kung anong sabihin nun kay
Tjay. Saka mataas ang expectations niya. Ngayon lang kayo
magkikita uli tapos bibiglain mo na may ipapakilala kang
babae???
I know. Pero tutulungan mo naman ako di ba? Tjays really

special to me. I couldnt care less kay Mommy. Basta gusto

kong makilala niya siya. I know Tjay can pull this off.humawak
siya sa kamay ko, Will you help me? I-guide mo lang si Tjay
about my Mom, and siguro magiging okay lang ang lahat.
Ewan ko Ran. Parang si Hitler yung nanay mo eh..
Please??
Yung effect pa niya minsan parang si Jason ng Friday the
13th
Pretty please? tapos pinikit-pikit ni Ran yung maya niya.
Hinampas ko siya ng sobrang lakas. Kung makikita mo lang
yung itsura niya, mukha talaga siyang bading.
Fine fine! Basta huwag mong uulitin yang pretty please na yan.
Kinikilabutan ako!
Thats my girl! sabay akbay naman niya sa akin.
Papalabas na kami ng classroom nun. Kaya lang naalala ko na
nandun pa pala si Terrence kaya nung muntik na kaming
makalabas, umatras ako bigla.
Shay ano ba makinig ka nga. humarap siya sa akin, Alam
ko deep deep down gusto mong yayain si Terrence. I know
kaya mo naman eh. ngumiti siya sa akin, Say what, dahil

kaya mo naman eh. ngumiti siya sa akin, Say what, dahil

tutulungan mo ako kay Tjay, tutulungan naman kita ngayon para
even tayo. Ill help you out. Sasamahan kita.
Pero ang daming 4th year doon..
I know all of them. Isa pa, kailangan mag-rub ng confidence ni
Tjay sa iyo.. kulang ka kasi eh..
Okay.. okay.. hinga lang ng malalim..
Lalabas na sana ako. Hindi ko mapaniwalaang yayayain ko si
Terrence.
Nung malapit na ako sa pinto, tumalikod uli ako kaya tumama
ako sa dibdib ni Ran. kaya lang hinarap niya ako uli at tinutulaktulak niya ako.
Go ahead.. kaya mo yan
Eh kanina lang may kausap siya na babae. Baka may date na
siya..
Wala pa. Kausap ko siya kanina. 3 na nagyaya sa kanya, lahat
hindi siya umoo. Baka ikaw lang hinihintay niya..
Alam kong dederetso na ako. Malapit na talaga akong
makalabas sa pintuan nun. Naririnig ko na silang mag-usap. Pero
hindi ko pa rin talaga makuhang lumabas.

Nagtatawanan sila doon. Yung isa sinabi niya na okay daw yung
idea nung Prom ngayon para maiba naman. Yung isa sinabi niya
may date na siya. Sumilip naman ako. Si Ran nasa likod ko.
Nakita ko si Terrence na nanahimik at yung sketch pad niya eh
nasa lap niya.
Ginulo naman nung isang lalaki yung buhok niya sabay umakbay
sa kanya. Tinignan lang siya ni Terrence pero binalik din niya
yung attention niya doon sa dinadrawing niya.
Ikaw Terrence, bro, sinong date mo sa Prom? tanong nung isa
na di ko kilala.
Wala. sagot niya ng hindi man lang tumitingin.
Wala? Bakit naman wala? Kanina lang may nagyayaya sa iyo
ah. Bakit hindi ka pa umoo?
Ayoko nga. Ano bang pakialam mo?
Haay ang sungit naman talaga. Kung ganyan lang din naman mga
sagot niya, paano ko pa siya mayayaya?
Baka naman may hinihintay! inasar siya nung isa, Uy sino yan
bro?
Sumabat naman yung isa uli na nakaakbay sa kanya.

Baka hinihintay niya yung babae na sumigaw nung Party.

tumatawa-tawa pa siya nun,Yung madalas sa simbahan na
pinsan ni Ran.
Shaylie Jimenez? Di ba third year yun?
Bumilis yung tibok ng puso ko. Ano ba yan, ako ba talaga yung
pinag-uusapan nila?
Bakit ko naman siya hihintayin?
Asus! Kaya panay ang hindi mo sa mga babae, kasi hinihintay
mo siya na yayain ka!hinigpitan ng lalaki yung pagkakaakbay
niya, Malabo yun, conservative eh!
Tawa ng tawa yung isa. Hindi ko alam kung maiinsulto ba ako o
ano.
Pero okay lang yan bro. Kung crush mo naman kaya
naiintindihan namin na maghintay ka.
This time ewan ko kung anong nangyari. Sinara na lang bigla ni
Terrence yung sketch pad niya.
Hindi ko siya hiinhintay, at wala akong balak hintayin siya.
sobrang seryoso na niya, I dont have a crush on her. I dont
like her at all. So its completely impossible na mahalin ko siya.
Pakiramdam ko lumalabo na yung mata ko. Kahit anong gawin

Pakiramdam ko lumalabo na yung mata ko. Kahit anong gawin

ko naiiyak talaga ako. Hindi ko alam kung bakit ko siya iiyakan.
Hindi tama.
I only see her for what she is
That shes my sisters bestfriend. Nothing else.
38
Nasaktan ako sa sinabi ni Terrence. Hindi ko maiwasang hindi
masaktan. Kahit anong pigil ko para hindi ako umiyak, tumulo na
lang talaga yung luha ko. Si Ran nun eh pilit akong niyayayakap,
pero tinulak ko lang siya at lumabas ako sa classroom namin.
Tumayo lang ako doon sa harapan ni Terrence at sa harapan ng
lahat. Alam kong nagulat sila na nakita nila ako doon. Pero
hinding-hindi talaga mapapantayan yung expression ng mukha ni
Terrence.
Pinupunasan ko yung luha ko nun. Hindi ko alam kung anong
ginagagawa ko at tumatayo ako sa harapan niya. Wala na siguro
ako sa sarili ko dahil bigla na lang lumabas sa bibig ko na
H-hindi k-ko n-naman hiniling na m-mahalin mo ko di ba?
nagtuluy-tuloy na yung luha ko,Bestfriend lang naman ako ni
Tjay, sino ba ako para gustuhin ka?
Hindi siya nagsalita. Nakatayo lang siya doon at tinitignan ako.

Hindi siya nagsalita. Nakatayo lang siya doon at tinitignan ako.

Pinunasan ko na ng tuluyan yung mga pisngi ko. Hindi ako iiyak.
Teka nga, bakit ba ako nagbo-bother na sabihin sa iyo? Wala
ka namang pakialam sa mga tao. Doon ka naman magaling di
ba?
Pagkatapos kong sinabi yun eh tumakbo na ako. Hindi na ako
tumingin sa kanya. Parang pakiramdam ko ang bigat-bigatng
dibdib ko. Hindi ko alam kung anong nangyayari, pero
nasasaktan ako.
Saglit lang din eh nasa tabi ko na si Ran. Bilang pinsan ko, pilit
niya akong inaalalayan pero lagi ko lang siyang tinutulak. Ayaw
kong umiyak, pero tuwing yayakapin ako ni Ran hindi ko
mapigilan.
Kahit si Ran tinakbuhan ko nung araw na iyon. Hindi ako
kumain, at hindi rin ako pumasok sa mga klase ko nung hapon.
Bumalik lang ako nung third period na ng afternoon classes.
Kagaya nga ng inaasahan, sinubukan kong gawing normal pa rin
ang lahat. Tumayo lang ako sa classroom nun na parang walang
nangyari. Ang hirap pala magpanggap, parang pakiramdam mo
hindi ka na makahinga.
Nag-aalala si Tjay. Ganun din si Ran.
Sinubukan kong idaan sa ngiti ang lahat. Gusto kong ipakita sa
kanila na masaya ako. Na-hindi ako apektado sa nangyari.

kanila na masaya ako. Na-hindi ako apektado sa nangyari.

Uhh.. Tjay hindi na siguro ako pupunta sa Prom. Kasi hindi
naman ako mahilig sumayaw eh. sabi ko sa kanya ng hindi man
lang tumitingin.
Bigla na lang akong niyakap ni Tjay. Wala siyang sinabi sa akin
na kahit ano, pero sinandal ko na lang yung ulo ko sa kanya.
Wala na akong magawa. Nung niyakap ako ni Tjay, umiyak na
lang ako ng umiyak.
Hours, days, and weeks already passed. Pero wala pa ring
nagbabago simula nung araw na iyon. Bumalik ako sa usual
spirited self ko sa harap ng ibang tao, pero deep inside umiiyak
ako.
Mahal ko si Terrence, hindi ko na ipagkakaila yun. Pero hindi ko
lang matanggap na alam kong alam niyang may gusto ako sa
kanya, pero nakaya pa rin niyang sabihin yun. Doon ko
napatunayan na wala siyang pakialam kung anong nararamdaman
ko, at imposible para sa aming dalawa.
So much for me para umasa.
Its February already. Bukas na yung Prom, pero lagi ko pa ring
sinasabi kay Tjay at Ran na hindi ako pupunta. Parang nawala na
yung focus ko doon sa idea. Kung saan man alam ko na nandun

yung focus ko doon sa idea. Kung saan man alam ko na nandun

si Terrence, ayaw kong nandun ako. Tuwing nakikita ko siya sa
hallway, umiiwas ako. Kapag nakikita ko siyang nasa loob ng
cafeteria, hindi ako pumapasok.
Gusto ko siyang kalimutan. Ayaw ko nang magpatuloy ng ganito.
Kung bestfriend lang ni Tjay ang tingin niya sa akin, its fair
enough to see him as my bestfriends brother. Nothing else.
Isa lang talaga ang tanging inaasahan ko ngayong February. Ika9th month na ng pagbubuntis ng Mama ko. This late February
inaasahan namin na anytime manganganak na siya. At least
meron akong isang bagay na iniisip. Siguro excuse na rin yun, to
set my mind off Terrence.
Hindi ka na ba talaga pupunta ng Prom? tinanong ako ni Tjay a
day before ng Prom.
Nainis na ako nun. Paulit-ulit na lang yung tanong niya.
Napapagod na akong ulit-ulitin din yung sagot ko.
Tjay ilang beses ko nang sinabi sa iyo na hindi ako pupunta!
Ilang beses ko bang uulitin sa iyo yun? Huwag mo na akong
pilitin pwede ba???
Bigla na lang tumayo si Tjay mula sa pagkakaupo sa tabi ko.
Tinignan niya ako ng galit na galit na siya. Siguro dahil sa sinabi
ko, pero punong-puno na ako. Lahat na lang ng bagay kailangan
nakaikot sa akin, nakakapagod na.

nakaikot sa akin, nakakapagod na.

Ang hirap kasi sa iyo mapagpanggap ka! Alam mo yun Shay?
Mapagpanggap ka! ang lakas ng boses ni Tjay nun, Pinipilit
mong ipakita sa lahat na wala lang sa iyo yung mga nangyari
kahit na alam naman naming nasasaktan ka! Bakit mahirap bang
tumanggap ng dumadamay sa iyo? Feeling mo kinakaawaan
ka? huminto siya saglit at binagsak niya ng malakas yung kamay
niya doon sa desk, Tell you what, nakakaawa ka nga. Sa
inaarte mo ngayon lalo lang akong naaawa sa iyo. Sino bang
niloloko mo? Ako? Kami?? tinuro niya yung sarili niya, Hindi
naman kami di ba? Yung sarili mo!
Umikot-ikot siya doon sa classroom. Yung ibang papasok na
sana, bigla na lang silang lumabas.
Ewan ko ba, pero lahat ng mga bagay na nasa dibdib ko, parang
gusto ko nang ilabas.
Sinabi ko bang kaawaan mo ko? Kailangan ko ba yung awa
mo? Hindi naman di ba? At huwag mong sabihin sa akin na
alam mo yung nararamdaman ko dahil wala kang alam!
Hinawakan niya ako sa magkabilang balikat ko. This time,
mahinahon na siya. Nagulat ako sa sudden change ng mukha
niya.
S-shay.. lumapit siya sa akin, Huwag ka namang ganyan.
Hindi ko naiintindihan eh. Malay mo malay mo sinabi lang ni

Hindi ko naiintindihan eh. Malay mo malay mo sinabi lang ni

Kuya yun dahil.. ewan ko.. may reason sya? Hindi naman niya
masasabi yun ng ganun-ganon na lang. Kilala mo naman si Kuya
di ba? Hindi siya ganung tao. Kaya sana huwag ka namang
ganyan.
Lalo lang akong nagalit nun sa sinabi niya.
Hindi nga ako sigurado kung kilala ko siya eh! inalis ko yung
kamay niya sa balikat ko,Kung kakampihan mo yung Kuya mo,
magsama kayo! You and your brother have a good life!
Palabas na ako ng classroom nun. Ayaw ko nang balikan si
Tjay. Wala na rin akong pakialam sa mga taong nakatingin.
Ayaw ko na..
Shay
Napahinto ako nung tinawag niya ako. Lumingon lang ako sa
kanya. Nakatayo pa rin siya doon kung saan ko siya iniwan.
Gusto mong ipakita sa lahat na hindi ka apektado sa mga
nangyari? Sa ginagawa mo ngayon, sa hindi mo pagpunta sa
prom, pinapakita mo lang sa lahat na apektado ka. Na hindi mo
kayang harapin yung nangyari. I know you hate my brother right
now. Why let the person you hate ruin special events in your life?
Thats the most pathetic story Ive ever heard.
Lumakad siya nun papunta rin sa pinto. Palabas na rin siya. Pero

Lumakad siya nun papunta rin sa pinto. Palabas na rin siya. Pero
huminto siya nung katapat na niya ako.
And dang sure well have a good life.
Nung lumabas si Tjay, nakatayo lang si Ran doon at may hawak
na notebook. Dadalhin niya sana yung homework ko na naiwan
ko kanina nung kasama ko siya pero nakita niya yung nangyari.
Hindi niya alam kung sinong pupuntahan niya. Si Tjay ba ako.
Nalilito na siya siguro nun. Finally tinignan ko siya at nginitian ko
na lang kahit mahirap.
Sige sundan mo na siya.
Alam kong nadadala lang ako ng galit, inis, at sakit na
nararamdaman ko kaya nasabi ko lahat kay Tjay yun. In the end,
siya na naman ang tama at ko pa rin yung talo. That time narealize ko, Im losing Terrence and now my bestfriend. Konting
time na lang makakapagsabi at yung hating attention ni Ran sa
akin mawawala na lang bigla.
Ive never felt so left out than what I felt that time. Parang
pakiramdam ko wala akong matakbuhan. Usually si Tjay ang
kinakausap ko kapag may problema ako, pero ngayon wala siya
para damayan ako.
Umuwi ako mag-isa. Hindi ko alam kung iiyak ba ako o ano. Si
Mama ang sumalubong sa akin sa pinto. Kakapasok ko pa lang,

Mama ang sumalubong sa akin sa pinto. Kakapasok ko pa lang,

umakbay na siya sa akin si Mama. Tinignan ko lang siya. Gusto
kong lumayo sa kanya dahil buntis siya atmay problema ako,
hindi ko naman gustong paghaluin yung dalawang yun.
Tara nga dito at ano ba yang problema mo???
Iniupo niya ako sa couch namin. Hindi pa rin ako makapagsalita.
Naamoy ko na may nilulutong pagkain doon sa kusina. Itatanong
ko na sana at baka masunog yung ginagawa niya, kaya lang
nasagot na yung tanong ko nung may lumabas na.
Sinong may problema???
Nanlaki siguro yung mata ko. Nakatayo doon at may may suot
na apron eh si
Tita Marie?!? Kailan ka pa dumating?
The night of the Prom already arrived. Inexplain ni Ran sa akin
na hindi galit si Tjay. Hindi lang daw niya ako kinausap nung past
night dahil gusto niyang magisip-isip din ako sa sarili ko. Siguro
nga naguguluhan lang din ako. Pero tignan mo nga naman, I
bought a really really simple dress at the very last minute, at
papunta na ako sa prom. Sabi ni Ran, he doesnt mind having
two dates. Pero sabi ko hindi na ako sisingit sa kanila. Gusto ko
lang pumunta.

Well, hindi naman ako makakapunta kung wala akong dress.

Thanks to Tita Marie.
Syempre naglakad na lang kami ni Ran nun papuntang bahay nila
Tjay. Dahil magkasabay kami na umalis, akala nila Mama at ni
Tita na kami yung magka-date. Sinabi ni Ran na may ipapakilala
siya sa Mommy niya, pero hindi pa alam ni Tita Marie na babae
pala.
Nakarating naman kami kaagad sa bahay nila Tjay dahil malapit
lang naman. Usapan lang namin pupunta ako, pero hindi ako
pumasok sa loob. I wonder kung nasa loob pa si Terrence. Pero
ano bang pakialam ko, dapat hindi ko sirain yung gabi for
thinking of such a thing?
Lumabas si Tjay wearing a really gorgeous lime green gown.
Compared to how I look, walang-wala ako. Pero that time its
not a matter of look, kasi makita ko lang yung bestfriend ko na
sinasalubong ng pinsan ko eh isa sa pinakamagandang scene na
nakita ko buong buhay ko.
Nakita naman niya ako kaagad. Lumapit na siya sa akin at
nangtinginan lang kaming dalawa. Next thing na nalaman na lang
namin, nagyakapan na kaming mag-bestfriend at panay ang sorry
namin isa isat isa. Iiyak na sana kami parehas kaya lang sinabi
ko huwag naman niyang sirain yung make-up niya.
Umalis kaming tatlo doon ng wala si Terrence. I didnt ask about

Umalis kaming tatlo doon ng wala si Terrence. I didnt ask about

him. Hindi rin naman minention ni Tjay yung Kuya niya. I guess
shes trying her best not to ruin the night for me. And I value that.
A WHOLE LOT.
Syempre si Ran being a gentleman, sinabayan kaming dalawang
babae. Hindi naman pala masama ito as I thought it would be.
Date or no date siguro maeenjoy ko naman.
Ive never been to any dances at all. Well except siguro yung sa
mga debut or wedding receptions and such but that doesnt
count. Ito talaga yung first ever dance na pinuntahan ko. Nung
makita ko na maraming tao na nakagown, nakamake-up,
tuxedos, polos it was overwhelming. Parang may malaking
event sa school namin. Like the President came and were all
there for a welcome party.
Syempre nagsimula rin naman yung dance and such. With the
usual prayer sa simula, speeches and cotillion, its great really.
Sinubukan nila Tjay at Ran na hindi ako maleft out, since ako eh
walang date, pero okay lang naman dahil marami rin akong
classmates na guys and gals na walang dates. So ayun samasama kaming lahat.
You dont need a date after all!! May mga guys din na nagsayaw
sa akin. Mga classmates ko. Si Ran at si Tjay ilang beses nang
sumayaw.

Isa sa mga guys nun na walang dates eh si Arwyn. major

shocker, but yeah.
Arwyn, san date mo? tinanong ko siya casually pero alam
kong wala kasi wala naman siyang kasama na dumating.
Wala akong date no. sabi niya pero pangiti-ngiti lang.
Teka bakit wala? Imposible naman yun. Ikaw pa mawawalan?
Ang cute din ni Arwyn nun. Nung napalapit nga ako sa kanya,
ang bango-bango niya.
May nagyaya sa akin na girls, pero hindi na ako umoo. tapos
tumingin siya sa akin, Hindi ko naman maeenjoy kung hindi ko
naman kilala mga dates ko di ba?
Thats the deal with Arwyn. Siguro nga conceited guy siya
madalas. Hes cute and popular. Yun din yung reason siguro na
yung girls na nagyayaya sa kanya kadalasan hindi niya kilala. At
yung girls na gusto niyang makasama, yun naman yung hindi
nagmomove sa kanya kasi kilala nga siya bilang siya.
As friends, its really nice talking to Arwyn. Parang siya na nga
yung lumalabas na date ko nun. But anyway, its better than
nothing.
Gutom ka ba? Kukuha kita ng pagkain. sabi niya sa akin at
tumayo siya sa upuan na katabi ko.

tumayo siya sa upuan na katabi ko.

Sure. Kuha mo ko ng coke, a hotdog sandwich, cake, saka
yung lasagna nila. paalis na sana siya nun kaya lang nagpahabol
pa ako, Oh and an ice cream.
Tinignan niya ako ng nakakaloko as if sinasabi niyang ang takaw
ko naman. Nginisian ko lang siya.
Thank you Arwyn!
Umalis na si Arwyn nun at kumuha na yata ng pagkain. Ako
naman eh naupo pa rin doon. Disco na yung tugtog. Hindi
katulad kanina na slow, medyo kumonti yung tao sa dance floor
pero marami-rami pa rin.
Bumalik na si Ran at si Tjay doon sa side namin at pawis na
pawis na sila parehas. Natutuwa nga ako sa kanila eh. Paano ba
naman enjoy na enjoy sila parehas.
Nung nakatingin si Ran sa kabilang side dahil may kausap siya na
ibang 4th years, may binulong naman si Tjay sa akin.
Shay sabi niya tapos nilapit niya yung bibig niya sa tenga ko
para marinig ko siya,Sasagutin ko na si Ran.
Napalayo ako ng de-oras. As in na shock ako.
Oh my God. Hindi nga???

Hindi ko aakalain yun. Sasagutin ni Tjay si Ran sa prom night.

Aint Ran the luckiest guy???
Pinag-isipan ko naman na eh. Mabait naman siya sa akin eh. I
dont see the reason why I wont.
Go for it sistah! tapos tinapik ko siya sa braso niya.
Napansin naman ako ni Ran kaya tinaas niya yung kilay niya. Si
Tjay tumingin na rin sa akin. Thinking this is a really private
moment for them, naisip ko na umalis na muna at sundan ko na
lang si Arwyn sa pagkuha nung pagkain.
Nagpaalam ako a kanila parehas. Lumingon si Tjay at
nagthumbs up na lang ako sa kanya. Ako naman, naglakad na
ako papunta doon sa direction nung pagkain. Nakatingin pa ako
sa paa ko nun dahil masakit na sa heels.
Kakalakad ko nun, no matter how many times na iwasan mo
yung isang tao, you cant help bumping into them. Parang kapag
lalo mong iniiwasan, lalo kayong magkikita.
And that time I bumped into Terrence. With some girl.
It was really awkward kasi pare-parehas kaming huminto.
Nakahawak yung babae sa kanya na hindi ko kilala kung sino.
Tumingin lang siya sa akin, at ako naman eh nakatayo lang na

parang ewan.
The first person who broke the ice was the girl.
Shay right? sabi niya na nakatodo ngiti pa sa akin, I
remember you sa Christmas Party eh. Di ba ikaw yung
nakipagsigawan na may gusto kay Terrence?
I dont think kailangan pa niya akong i-remind nun.
Hindi ako nag-react. Pero yung babae, dire-diretso lang siya.
Well akala ko yayayain mo si Terrence sa Prom knowing that.
But oh well, I see hindi naman pala. tinignan niya ako uli, then si
Terrence, Or maybe niyaya mo siya but you got turned down?
This time, nagalit yata si Terrence.
Will you shut up Lianne? na-shock yung babae sa kanya, Its
none of your business. Pwede ba pumunta ka na lang muna doon
sa table natin. Susundan na lang kita. I need to talk to her. then
saglit nag-glance siya sa akin.
Umalis naman yung babae sa gilid ni Terrence. Ako naman hindi
ako makagalaw. Kakausapin niya ako? Tungkol saan? Tungkol
doon sa nangyari? He felt bad? WHAT???
A minute or two na nakaalis na yung babae, wala pa ring
nagsasalita sa amin. Nagtitinginan lang kami na parang walang

nagsasalita sa amin. Nagtitinginan lang kami na parang walang

nangyayari.
Then finally I couldnt take it anymore, I smiled at him.
Nice tux. Bagay pala sa iyo eh. sabay tap ko sa balikat niya,
Naeenjoy mo ba? Ang saya pala no? tumingin-tingin kako sa
gilid ko, Anyway, kailangan ko munang sundan si Arwyn.
Nanguha kasi siyang pagkain. Marami yun so baka hindi niya
mabuhat lahat. Sige ha.
Dadaanan na sana ako sa gilid niya. Kaya lang di ko inaasahan
na hahawakan niya ako sa braso ko. Napahinto tuloy ako.
Im sorry.
Alam ko galit ako sa kanya. I kept telling myself galit ako sa
kanya. But at that moment, ewan ko kung bakit, but my heart
totally melt when I heard those two words came from him.
The fact that I dont like you, that I dont have a crush on you
at all was a total bull. Pero yung sinabi ko na imposible kitang
mahalin its true. sabi niya sa akin ng mahinahon.
Saka lang ako humarap sa kanya. For the first time that night,
tinignan ko si Terrence ng may halong inis at pagtataka.
Terrence nalilito na ko. yun na lang ang nasabi ko sa kanya.

Matagal ko nang gustong sabihin sa iyo, but I cant. Its just

that--- natigilan siya saglit nun,Shay Im
Hindi natuloy yung sinasabi niya. Nag-ring na lang bigla yung
phone ko. Among all the time na pwedeng mag-ring ng phone
ko, bakit nung mga oras pa na yun.
Tinignan niya lang ako, but he finally calmed down. I did too.
Tapos sinagot ko yung phone ko. Si Terrence nakatayo lang
doon sa harapan ko at pinapanood ako habang may kinakauap
ako sa phone.
Shay narinig ko yung boses ni Tita Marie sa line, Pumunta
ka na kaagad dito. Your Moms having pains.
Ano po??? ninerbiyos akong bigla nun, Nasa hospital na po
kayo? Uhmm.. uhh.. sige po pupunta na ako diyan.
Binaba ko na yung phone ko nun. Tinignan ko si Terrence na
parang puzzled yung mukha. He looks kinda pale, pero dahil
siguro yun sa kaba niya rin nung kausap niya ako.
Ano daw nangyari?
Si Mama. Shes having pains daw. tinapik ko uli siya sa braso
niya, Anyway, kailangan ko na umalis. Im so sorry Terrence.
Next time na lang tayo mag-usap. My Mom needs me. Pakisabi
na lang kay ran na sumunod siya kaagad. Bye!

Iniwan ko na siyang nakatayo doon. Tumakbo ako ng tumakbo.

Medyo mahirap nga considering naka-heels ako, pero wala na
akong pakialam ngayon. Ngayon manganganak yung Mama ko?
Kabadong-kabado ako. Hanggang sa nakasakay ako nun ang
bilis ng tibok ng puso ko. Between Terrence being so serious,
and my mom probably giving birth well Im totally helpless.
Mag-isa lang ako na dumating sa hospital. Nagtitinginan nga
yung mga tao sa akin eh. Siguro iniisip nila Im one of those
teenagers na naka-high. Im wearing a dress, kalat na siguro
yung make up ko, Im sweating, and nabali na yung heels ko.
Nagpunta ako doon sa front desk para tanungin yung Mom ko.
Then yun nga, binigyan nila ako ng room number. I was
thinking
Oh well. I rushed there. Nasa third floor kasi yun. Hindi na ako
makahinga. But who cares? I couldnt think straight anyway.
Si Tita Marie kaagad yung nakita ko. Nasa labas siya ng room.
Then nung sumilip ako, nakita ko na si Papa eh nandun na sa tabi
ni Mama.
Napaupo na lang ako sa sobrang hingal ko. Hindi na talaga ako
makahinga sa tinakbo ko.
Ano pong nangyari??

Ano pong nangyari??

Hindi kaagad inexplain ni Tita Marie sa akin. Sabi niya
magpahinga lang daw muna ako saglit. Nung kalmado na ako,
saka lang niya sinabi sa akin na false alarm lang daw pala. Hindi
pa manganganak si Mama.
Pero nung nakita ko si Mama na nakahiga sa hospital bed, I
thought shes sick somehow or may nangyari doon sa baby.
Wala naman pala. Sinabi daw ng doctor na since anytime naman
daw pwede nang manganak si Mama, dapat daw mag-stay na
siya sa hospital. At yun na nga siguro yung gagawin nila.
Sinabihan ako ni Papa na kumuha ng damit ni Mama sa bahay
dahil nga doon na siya mag-stay. Siya na daw ang bahalang
magbantay muna at bumalik na ang ako kaagad. Si Tita Marie
naman dahil gabi naman na daw, ayaw niya akon umuwi mag-isa
dahil delikado.
Sinamahan naman niya ako na bumaba ng hospital at pauwi na
kami. Kaya lang nung nandun na kami sa baba, nakita namin na
may flashing lights na naman. Since hospital yun, normal lang na
may ambulansiya ng madalas.
But I was stoned as ice nung makita ko na naglalakad si Ran at
inaalalayan si Tjay. Nag-smudge na yung make-up niya sa
mukha niya. Her hairs messed up.
Nagulat si Ran nung nakita niya ako at yung Mommy niya. Pero

Nagulat si Ran nung nakita niya ako at yung Mommy niya. Pero
ganun pa man, hindi pa rin niya binitawan si Tjay.
Yung kaba ko kanina, three times as much na kung ikukumpara
ko dito. Ive never seen Tjay cry like that.
Anong.. anong nangyari?
Unang pumasok sa isip ko, they rushed here dahil sinabi ni
Terrence yung tungkol kay Mama. But then I thought, walang
reason para umiyak si Tjay ng ganun.
Walang makasagot sa akin. Then suddenly nakita ko na lang na
bumabana yung mga tao na nasa ambulance, and I saw Terrence
lying there.
Nakapikit na yung mga mata niya. May kung anu-anong mga
bagay na naka-connect sa body niya. Tumatakbo na yung mga
tao, at pinasok siya sa loob.
Iyak pa rin ng iyak si Tjay. Hindi ako makapagsalita. It felt like I
was in a big shock, na parang hindi ako maka-recover.
Ive seen Terrence in a hospital before. But that time, I knew its
different. Hindi na simple yung nangyari.
Niyakap ko ng mahigpit si Tjay. Hindi ko alam kung anong
nangyayari.

S-sshay sabi niya at iyak pa rin siya ng iyak, S-si K-kuya

S-shay. Si K-kuya yun lang ang nasabi niya at iyak pa rin
siya ng iyak.
Lalo kong hinigpitan yung pagkakayakap ko sa kanya. Although
I wasnt sure whats happening, I actually had the feeling.
I started to cry.
39
Nakiiyak ako nun kasama ni Tjay. Kahit hindi ko alam kung
anong nangyayari, naiyak na lang ako ng naiyak. Nung makita ko
pa lang si Tjay na ganun yung itsura, at yung view ni Terrence na
dinadala sa loob parang hindi ko na nakayanan.
Hindi siguro alam ni Ran kung anong gagawin niya. Paano ba
naman dalawang babae yung umiiyak sa harapan niya. Narinig
ko pa na pinapakilala niya si Tjay kay Tita Marie, pero after that
parang nawala na ako sa sarili ko.
Ano bang nangyayari?!? T-tjaya-ano ba? hindi na ko
masyadong makahinga nun, S-sabihin mo n-naman oh. Please
naman gusto kong malaman!
Pero hindi sinabi sa akin ni Tjay kung anong nangyari. Umiilingiling lang siya sa akin habang umiiyak. Tinignan ko si Ran, hoping
may alam siya, pero umiling lang din siya sa akin.

Wala na nga siguro ako sa sarili ko, kaya bigla-bigla na lang

akong tumakbo sa loob ng hospital at hinabol ko yung mga nurse
at kung sinu-sinong mga tao na nasa paligid ni Terrence. Narinig
ko pa si Ran na sumisigaw-sigaw at tinatawag ako, pero wala
ako ng pakialam. Hindi ako lumingon nun at hindi ako huminto.
Naabutan ko naman sila. Ang bibilis nilang maglakad. Ibang-iba
na yung itsura ni Terrence ngayon. Kung nung nakaraan na dinala
siya sa hospital gising siya, ngayon naman unconscious na siya.
Humawak ako doon sa hinihigaan niya. Binilisan ko rin yung
paglakad ko.
Terrence! Ano ka ba?!? Gumising ka na nga! Huwag ka
namang ganyan! hinawakan ko siya doon sa kamay niya at
inalog-alog ko siya, May sasabihin ka pa di ba?? Magpagaling
ka ha?!? Hihintayin kita okay? Terrence maiinis ako sa iyo
kapag nanatilli kang tulog. Basta gumising ka kaagad. Huh???
Promise mo yan. Terrence basta nandito lang ako
Napahinto na lang ako bigla dahil may yumakap sa akin. Pilit pa
rin akong humahabol kay Terrence, pero pinasok na siya doon
sa Emergency Room. Si Ran nun pilit kong inaalis yung
pagkakayakap niya sa akin, kaya lang ang higpit-higpit kaya
hindi ako makaalis.
Lalo lang akong naiyak nun. Sinuntok ko siya sa balikat niya.

R-ran nanginginig na yung boses ko nun, R-ran si Tterence.. s-si T-terence..

Magiging okay lang siya. Shay calm down.. hell be fine.
hinihimas-himas niya ako sa likod ko nun.
Hindi ko mapigilan yung sarili ko. Kapag naiisip ko yung itsura ni
Terrence nun, naiiyak ako ng naiiyak. Si Tjay huminto na sa pagiyak, pero nakaupo lang siya doon sa isang tabi at nakatulala.
Sinubukan naman siyang kausapin ni Ran, pero ayaw na niyang
magsalita.
Dumating din naman si Tita Jayne at si Tito Kevin. Kagaya ni
Tjay, umiiyak na rin si Tita Jayne. Naupo lang sila parehas doon
sa may upuan malapit sa amin. Ako naman parang nanghihina na
ako. Gustung-gusto ko malaman kung anong nangyayari, pero
wala akong lakas na loob na magtanong pa.
After an hour or two, may lumabas na doctor. Nilapitan sina Tita
Jayne. Dahil hindi naman ako member ng family, hindi na ako
sumama. May privacy pa rin naman sila.
Umiyak lalo si Tita Jayne. Seeing her expression, naiyak na
naman ako. Kahit hindi ko alam kung anong meron sa asthma
attack ni Terrence, I know its something serious.
Pagod na pagod na ako nun. Inaantok na rin ako, at considering

na umiyak pa ako eh pumipikit na yung mata ko. Isinandal ko

lang yung ulo ko sa ballikat ni Ran, saglit lang eh nakatulog na
ako.
Nung magising ako, 1 a.m. na yata ng umaga. Tinatapik-tapik
ako ni Ran sa pisngi ko nun. Nagising naman ako kaagad, kaya
lumingon-lingon ako sa paligid ko. Wala na sina Tjay pati
parents nila.
San na sila Tjay? nataranta naman ako na tumayo nun pero
hinila ako ni Ran kaya napaupo ako uli.
Ewan ko kung bakit ganun na lang ako mag-panic.
Si Tjay iniuwi na ng Papa nila. Yung Mama nila naiwan.
Magbabantay siya kay Terrence.
Lalo akong tumayo nun.
S-si Terrence? Nasaan na siya?? nagsisimula na naman akong
umiyak nun, Okay na ba siya? Ano nang nangyari sa kanya???
Panay ang punas ko ng luha ko sa pingi ko. Si Ran halata mong
naaawa na sa akin sa kakaiyak ko, kaya hinawakan niya ako uli
para tumigil ako sa pagpapanic ko.
Shay, nilipat na siya sa isang room. tumingin ako sa likuran ko
pero hinawakan ako ni Ran sa ulo ko at iniharap yung mukha ko
sa kanya, Pagod ka na eh. Uuwi na tayo.

sa kanya, Pagod ka na eh. Uuwi na tayo.

Yumuko na lang ako nun. Hindi talaga ako mapakali. Kahit
anong gawin ko, parang ang bigat-bigat ng pakiramdam ko.
Tinignan ko si Ran. Pinilit kong huwag umiyak nun.
Hindi! Hindi pa ako pagod! Gusto ko siyang makita.. humarap
ako kay Ran nun, Ran, gusto ko lang siyang makita.
Tumango naman si Ran. Nginitian naman niya ako.
Sige. Pero pagkatapos nun uuwi na tayo.
Dinala ako ni Ran doon sa kabilang dulo. Nandun kasi yung
private room ni Terrence kung saan siya inilipat. Si Ran ang
unang lumapit doon sa pinto.
Ito na yun. sabay turo niya doon sa pintuan na puti na
nakasarado sa harapan niya.
Dahan-dahan akong lumakad nun. Hahawak na sana ako doon
sa door knob, kaya lang may maliit na window doon sa pintuan.
Doon ko na lang sinilip yung loob.
Nakahiga si Terrence at may oxygen sa tabi niya. May dextrose
din siya. May kung ano pa na nakakabit sa kanya na hindi ko na
alam kung anong tawag. Nakapikit na yung mata niya na para
lang siyang natutulog. Sa gilid ng bed niya eh nakaupo si Tita

Jayne, at hawak-hawak yung kamay niya.

Pagkatapos kong makita yun, tinignan ko uli si Ran na
naghihintay sa akin sa gilid.
Uwi na tayo.
Lumapit lang si Ran sa akin. Inalalayan naman niya ako.
Pagkatapos nun eh umuwi na kaming dalawa.
Wala na kaming pasok kinabukasan dahil katatapos lang ng
Prom at tiyak eh puyat pa ang lahat. Ako naman eh past 9 na
yata ako nagising. Sinubukan kong matulog uli pero hindi na
talaga ako makatulog.
Pagkalabas na pagkalabas ko sa kwarto eh narinig ko na nagaaway yata si Ran saka si Tita Marie. Nakasarado yung pintuan
ng kwarto ni Ran, pero dahil mukhang issue nilang magnanay
yun, ayaw ko namang makinig. Binilisan ko naman yung lakad
ko, kaya lang nung nasa tapat na ako ng pintuan niya, bigla na
lang bumukas at lumabas si Ran. Nakatingin siya sa likod niya.
MOM, AYOKO NGA!!!
Sinara niya ng malakas yung pintuan. Magkasalubong yung kilay
ni Ran, pero nawala naman nung nagulat siya at nakita niya
akong nakatayo doon.

Oh Shay uhmm.. nagising ka ba namin?

Hindi naman. tinuro ko yung pintuan, Nag-aaway ba kayo ni
Tita Marie?
Nginitian lang niya ako.
Hindi ka pa ba nasanay sa amin na lagi kaming nag-aaway?
pababa na kami sa hagdan nun, Medyo puffy pa yung mata mo
eh. Gusto mo ng ice?
Ayoko. umiling-iling naman ako sa kanya. Pupunta pala ako
sa hospital. Dadalawin ko si Mama saka si Terrence.
Mabilis ako na tinignan ni Ran nun. Seryoso na rin siya.
Gusto mo samahan kita??
Hindi na. Kaya ko na mag-isa.
Ang bait-bait talaga ni Ran sa akin. Siya pa yung nagluto ng
breakfast ko. Si Papa daw pumasok sa trabaho kaya kanina pa
wala. Si Tita Marie naman eh pupunta daw sa hospital after
lunch, at siya daw ang magbabantay kay Mama.
Nung naka-ready na ako at lahat-lahat, umalis na ako ng bahay
nun. Dumaan pa ako doon sa grocery para bumili ng prutas saka
get well na card. Kay Mama wala na akong binili, dahil maayos

get well na card. Kay Mama wala na akong binili, dahil maayos
namaan yung lagay niya. Naghahalu-halo na nga yung
nararamdaman ko. Excited para kay Mama dahil ano mang oras
pwede siyang manganak, pero natatakot para kay Terrence.
Nung nabili ko na yung dalawang basket ng prutas, dumaan
muna ako kay Mama dahil iyon ang malapit. Gising naman siya
at nakikipag-chikahan siya doon sa mga kasama niya sa room.
Yung mga kasama niya eh mga nanganak na. So sa kanila doon,
si Mama lang ang hindi pa. Pinakilala pa nga niya ako, kaya ayun
napatagal pa ako ng kaunti. Nagpaalam din naman ako kaagad
at sinabi ko nga na dadalawin ko si Terrence.
Katulad kaninang madaling araw, ni-hindi ko mabuksan yung
door knob sa kwarto ni Terrence. Nakatayo lang ako doon sa
labas at nag-iisip kung papasok ba ako. Saglit lang, may
dumating na nurse at may tray siya na dalang pagkain para daw
kay Terrence. Ako naman nag-iisip siguro ng reason pa, kinuha
ko na yung tray at sinabi ko na ako na ang magdadala sa loob.
Finally nabuksan ko naman. Nahirapan nga ako dahil may
basket pa ako na dala. Narinig ko na may sound na nanggagaling
sa tv. Pagtingin ko sa loob, nakaupo na si Terrence at
nakasandal siya doon sa headboard ng cot niya. Halata mong
nagulat din siya nung nakita niya ako.
Hey kumusta ka na? yun na lang ang naisip ko na sabihin
kaagad dahil sa kaba ko, Para sa yo pala. sabay taas ko

naman nung basket ng prutas na dala ko.

Lagay mo na lang diyan. ibinalik niya yung tingin niya doon sa
tv at wala man lang karea-reaksiyon yung mukha niya.
Hindi ko alam kung alam niya, pero tinitignan-tignan ko siya nun
habang inaayos ko yung mga prutas sa gilid. Kung titignan ko
naman siya, walang masyadong nagbago sa itsura niya. Parang
siya pa rin yung Terrence dati, except nasa hospital bed siya.
Kumukuha ako ng mainit na tubig nun para doon sa noodles na
dinala nung nurse. Panay ang press ko doon sa thermos. Kaya
lang nagulat ako nung lumingon siya, kaya natabig ko yung bowl
at napaso ako sa kamay ko.
Ouch!!!
Napatalon si Terrence doon sa bed niya. Kaya ako naman
natakot ako, dahil may mga naka-connect sa kanya.
Huwag kang tatayo! tinuro ko siya kaagad, Diyan ka lang!
Nagtaka siya siguro sa akin. Pero ayaw ko namang lumala pa
yung sakit niya kung bigla-bigla na lang may nahila doon na kung
ano.
Hinugasan ko ng malamig na tubig yung kamay ko doon sa
banyo nung room niya. Medyo namumula pa siya, pero nawala
naman na yung sakit. Nung lumabas ako, lumingon siya sa akin

naman na yung sakit. Nung lumabas ako, lumingon siya sa akin

na parang concern na concern sa nangyari.
Ok ka lang?
Tumango naman ako. Kinuha ko na yung tray sa gilid at umupo
ako doon sa upuan sa tabi ng bed niya.
Si Tita Jayne? tinanong ko naman siya kaagad.
Pinauwi ko. Sabi ko matulog siya ng maayos hindi yung
nakaupo siya dito.
Kahit na nasa hospital si Terrence, parang ang sungit pa rin ng
dating niya. Oddly, that made me smile. At least hes still the
same old Terrence.
Eto pala, galing dun sa nurse kanina. Nagkataon kasi nakatayo
ako doon sa labas kanina, kaya ayun.. sabi ko ako na
magdadala.
Tinignan niya ako na nakakunot yung noo niya. Ako naman
nakaupo doon, at nilapag ko yung tray sa harap niya. Kaya lang
ang ginawa niya, tinabi niya kaagad doon sa gilid.
Ayaw kong kumain wala akong gana. sabi niya sa akin tapos
hinawakan niya yung ulo niya, Shay ano ba?!? Huwag ka ngang
magpanggap na parang okay lang yung lahat!

Hindi ko alam kung galit ba siya o ano. Wala naman akong

sinabi kaya nagdire-diretso lang siya. Siguro nga naiinis na siya.
Tama siya, pinipilit kong magpanggap na okay lang ang lahat.
Let me get this straight para tapos na.. humarap siya sa sa akin
kahit na nasa kama siya.
Huminga siya ng malalim nun. Seryosong-seryoso na siya at
nakatingin siya sa mata ko. At that same moment, nakaramdam
ako ng kaba.
Shay Im sick.
Yun lang yung sinabi niya, pakiramdam ko na-punch ako sa
stomach ko. Kinuha ko naman lalo yung tray, at hinawakan ko
yung bowl ng noodles.
Kaya nga dapat kumain ka di ba? hinalo-halo ko yung
noodles dahil naiiyak na ako nun,nagsimula nang tumulo yun luha
ko, Para gumaling ka kaagad. Hindi ba kapag kumain ka
lalakas ka, babalik ka na sa dati at lalabas ka na dito.G-gusto
mo tutulungan pa kita. Magpalakas ka lang. Kainin mo na ito
oh..
Kinuha niya sa akin yung bowl at nilagay na naman niya sa gilid.
Hinawakan niya ako sa magkabilang balikat ko kaya ako naman
eh yumuko na ako at umiyak ako ng umiyak. Siya naman,
inangat niya yung ulo ko. Pero hindi ako makatingin sa kanya.

Tuwing ginagawa ko yun, lalo lang akong naiiyak.

I have it since I was born. hinawakan niya ako sa pisngi ko at
pinunasan niya yung luha ko, Wala akong asthma. Thats a lie.
Yun yung sinasabi namin sa lahat eversince I was a kid. Hiniling
ko kina-Mama, Papa, at Tjay na huwag sasabihin na may sakit
ako. Kahit kanino. Pati sa mga relatives ko pinakiusap ko na
huwag nilang sasabihin.
Hindi ko na mapigilan. Iyak pa rin ako ng iyak.
Bakit hindi mo sinabi sa akin?!?
Sumandal siya doon sa headboard. Tinignan niya lang ako, from
calmed expression, to troubled.
Hindi ko sinabi sa lahat dahil ayaw kong i-treat ako na iba sa
lahat dahil sa sakit ko. Hindi ko sinabi dahil ayaw kong kaawaan
ako. At hindi ko sinabi sa iyo dahil hindi deserving na masaktan
ng mga taong tulad mo!
Hindi ako makasagot nun. For a minute or two, nakatingin lang
ako sa kanya at wala akong masabi. I cant believe it.
K-kung wala kang asthma, a-anong sakit mo?
Iniwas niya yung tingin niya sa akin. Halata kong nalulungkot din
siya.

VSD. sabi niya then tinignan niya ako uli. I have holes
right kinuha niya yung kamay ko at tinapat niya sa puso niya,
Here.
Lalo akong naiyak nun. Hindi ko maisip, sa dinami-dami ng tao..
bakit siya pa?
Nung pinanganak ako, sabi ng doctors usually sumasara daw
yun ng kusa in a period of time. Mine didnt. Walang pera yung
parets ko that time for a surgery, so we didnt do it. Itll cost alot
of money para isara yung holes sa separator ng right and left
ventricles ko. By the time na may pera na kami for the surgery,
lumaki na ng lumaki yung butas sa puso ko, making it harder to
close. Maybe impossible to close. tumingin siya ng diretso nun,
Dahil malaki na yung butas sa puso ko, nagpapump yung dugo
sa lungs ko. Thats why hindi ako makahinga. I turn blue more
likely. And its fatal.
Huminto siya nun. Nagsimula na siyang yumuko. Seeing him like
that, broke my heart.
Yan din ba yung reason kung bakit ayaw mong mag-college?
Tinignan niya ko. Nginitian lang niya ako. Nagulat ako kung
bakit siya ngumiti.
Come on, lets face it. I could die tomorrow and you think
going to college matters?

going to college matters?

Huwag ka ngang ganyan! Nakakainis ka naman eh! Bakit ba
gustung-gusto mo kong saktan? Natutuwa ka ba ng ganun?
Kapag sinaktan mo ba ko gagaling ka? Gawin mo na! Gumaling
ka lang kahit ilang beses mo kong saktan!
Ginawa ko lang yun dahil imposibleng mahalin mo ko Shay!
hinigpitan niya yung hawak sa dalawang balikat ko, Maraming
deserving ng pagmamahal mo! Hindi ako!
Pero ikaw yung mah
Forget it. galit na galit na siya nun, Youre making it hard for
me. Just tinignan niya ako,Forget it.
Hindi ko na alam kung anong gagawin ko. Talagang pinipilit niya
yung gusto niya. Wala na akong pakialam sa pride ko. Totoo
naman eh.. mahal ko siya.
Terrence sabi ko ng mahina, Takot ka bang mahalin kita, o
takot kang mahalin ako???
Nagulat na lang ako nung bigla na lang niya akong hinila at
niyakap niya ako ng mahigpit. Sobrang higpit.
OO! Nung una takot akong magmahal. Takot akong mahalin
ka. Dahil noon pa lang alam ko na hindi ako pwedeng
magmahal. Masasaktan lang ako at yung babaeng mamahalin ko

magmahal. Masasaktan lang ako at yung babaeng mamahalin ko

oras na gawin ko. Kaya ayaw kong mapalapit kahit kanino..
may naramdaman ako na tumulong luha sa balikat ko, Then you
came along. Kahit anong gawin ko hindi ko magawang hindi ka
mahalin.
Its the first time Terrence cried. He never did cry sa harapan ng
kahit na sino. Siguro takot siyang ipakita sa lahat na may
kahinaan siya. Dahil para sa kanya, dapat yung malakas na
Terrence yung nakikita nila.
Youre the one who filled my heart. nung sinabi niya yun lalo
akong naiyak, Hindi mo ako kailangang mahalin dahil ayaw
kitang masaktan. Hayaan mong ako na lang yung magmahal sa
iyo. then inalis na niya yung pagkakayakap niya sa akin, Even if
I die today, tomorrow, or the whenever
Ill always love you. Tandaan mo yan. I couldnt help it,
umiyak na lang ako sa balikat niya.
40
Hindi ko na maipagkakaila pang nalungkot ako nung umamin sa
akin si Terrence. Wala akong magawa kung hindi sumandal sa
balikat niya at nag-iiiyak na lang ako. Siya naman eh hinawakan
na lang ako. Dati-rati alam ko kung anong gagawin ko kung may
mga problemang dumarating sa akin. Pero ngayon wala akong
maisip na gawin, at wala ring makakatulong sa akin.

I felt totally helpless.

That same moment, I realized Im not half as strong as Terrence.
Kung siya kinaya niyang harapin yung bagay na iyon buong
buhay niya, ako hindi ko man lang magawa.
Then I thought, if the two of us are in a race against time, Id
rather spend the remaining time with him. Make the most of it.
After all, nag-iisa lang si Terrence. At alam ko na wala na akong
makikilala pang katulad niya.
Lagi na rin akong pumupunta sa simbahan before school, lunch
break, and after school. Im hoping and praying na sana may
mangyari na pabor sa amin. Alam ko naman na walang
makakapagsabi kung ano ang mangyayari. But I wont lose
hope.
The next two days palagi pa rin akong dumadalaw kay Terrence
at kay Mama. Si Mama, ayun mataba pa rin dahil buntis nga.
Hindi pa rin siya nanganganak, thats for sure. Mas kinakabahan
pa nga yata ako sa kanya. Please.. please.. please.. let it be a
baby sister!!! Gusto ko kasi talaga ng kapatid na babae.
Im back to my old self, sort of. Syempre sinusubukan kong
huwag malungkot. Pero deep inside me, syempre nandun pa rin
iyon. The least I can do for Terrence is to be happy myself. At
least kapag alam niyang masaya ako, hindi siya masyadong

masasaktan. After all, ako naman lagi yung iniisip niya. Its time
na ako naman yung mag-isip para sa kanya.
Alam na sa school yung condition ni Terrence. Katulad ko,
maraming nagulat. Nagpadala na yung doctor ng medical
statement sa school kung bakit hindi siya pumapasok. Kaya
ayun, tuwing nasa school ako at si Tjay eh pinapaulanan kami ng
tanong. Lagi lang naman naming sagot eh nagpapagaling pa siya.
Funny thing was that nung isang araw, may limang babae ang
dumating sa hospital para dalawin si Terrence. May dala silang
bulaklak at basket din ng fruits. It turned out, admirers pala ni
Terrence yung mga babae. He was all weird out kasi may dala
silang isang malaking scrapbook na punong-puno ng pictures ni
Terrence simula sa pagkain ng hotdog sa cafeteria, hanggang sa
naka t-shirt na si Terrence from Prom. Tawa nga ako ng tawa
nun kaya tinignan ako ni Terrence ng masama na may halong
biro. Si Tjay naman eh seryosong-seryoso doon sa mga pictures
at nanghingi pa siya ng isa.
Umalis din naman yung mga babae, kaya ayun kami na lang uli
yung natira sa loob. Nakikipag-agawan pa nga si Terrence doon
sa picture na hiningi ni Tjay, pero hindi naman siya makaalis sa
bed niya dahil nga naka-dextrose siya. Terrence lost weight na
rin, and mukhang nanghihina rin siya paminsan-minsan kaya
inaalalayan pa namin.
Ano ka ba ang cute mo nga sa picture eh! Natutulog ka sa desk

Ano ka ba ang cute mo nga sa picture eh! Natutulog ka sa desk

ng teacher mo. tinaas naman ni Tjay yung picture, Maipakita
nga kay Mama at Papa para malaman nila kung anong
pinaggagagawa mo sa school.
Wala namang pakialam si Terrence. Kasi after sinabi ni Tjay yun,
hindi na siya nakipag-agawan. Alam naman niya na may pakachildish naman talaga yung kapatid niya.
Lumabas din naman di Tjay dahil tinawagan siya ni Ran at may
pupuntahan pa raw sila. Inasar ko nga siya na may date na
naman silang dalawa. Iniwan niya ako at si Terrence doon sa
hospital room niya. Ayaw ko naman siyang iwan mag-isa dahil
wala pa si Tita Jayne.
Hinintay lang ni Terrence na makaalis si Tjay bago pa siya
nagsalita. Siguro ayaw niya munang magsabi ng kahit ano kung
nandun pa si Tjay dahil baka asarin lang kaming dalawa. Kaya
lang nung nakaupo na kami doon, may inabot sa akin si Terrence
na papel na nakatupi. Akala ko naman kung ano na, yun pala eh
may log in and password doon sa school website namin.
Nagtaka naman ako doon.
Teka, bakit mo binibigay sa akin? tinanong ko siya sabay taas
ko nung papel na binigay niya.
Walang nag-manage nun ngayon di ba? Bakit hindi mo
subukan?

subukan?
Ako?? tinuro ko yung sarili ko, Ano ka ba, wala akong alam
sa ganyan mga web hosting, designing saka kung ano pa man
yan. Terrence maghanap ka na lang ng ibang marunong.
Nag-lean siya papalapit sa akin.
Pero ikaw nga lang nakakaalam na ako ang admin niyan. then
sumandal siya uli, Saka tingin ko kaya mo naman. Mabilis ka
namang matuto. Isa pa, lahat naman ng mga bagay-bagay
mababasa mo naman doon.
Ewan ko ha.. kinamot ko yung ulo ko, Wala talaga akong
alam sa ganito eh. Pero sige susubukan ko.
Hindi naman na ako naiilang kay Terrence. Siguro dahil nga alam
kong may sakit siya, saka ko naisipan na laging pumunta doon at
maging masaya na lang. Kasi alam ko hindi rin naman ako
makakatulong sa kanya kung magpapakalungkot ako eh.
Dumating din si Rae doon. Nung una nagsasalita pa siya about sa
asthma ni Terrence. Hindi pa niya kasi alam that time na alam ko
na yun totoo. Nagtaka na lang siya sa amin ni Terrence kung
bakit ganun kami makatingin sa kanya kaya natigilan siya.
Teka nga tinignan niya ako, Alam mo na no?
Tumango naman ako sa kanya. Nagulat na lang ako nung nag-

snap siya sa gilid.

Sabi ko na nga ba eh yung mga tingin na iyan may ibig sabihin!
then lumapit siya sa akin,Sinabi ba sa iyo ni Terrence o na work
out mo yung sinabi ko sa iyo before?
Napaisip ako. May sinabi ba siya sa akin before???
Napansin niya siguro na confused yung itsura ko kaya nagdirediretso na lang siya sa pageexplain.
Well alam ko fed-up ka na sa idea na may asthma siya. Pero
remember nung may championship game at sinugod si Terrence
sa hospital, sinabi ko sa iyo scarred na siya dito.. tinuro niya
yung puso niya, Kaya ayaw na niyang magmahal? bigla na lang
tumawa ng tumawa si Rae, I was talking literally, pero baka
yung inisip mo eh baka may past si Terrence sa ibang babae
wala naman.
Rae ano ba! sigaw naman ni Terrence.
Sa totoo lang, naalala ko nga yung sinabi ni Rae na iyon. Pero
hindi ko inisip literally. I was thinking may bad experience siya sa
girls kaya ganun. If Id known na ganun pala
Si Tjay pala? inikot ni Rae yung paningin niya sa loob ng
hospital.

Wala. Lumabas kasama nung pinsan niya. tinignan ako ni

Terrence, May date yata.
Ano ba yan pinsan napapagiwanan ka na! Nauunahan ka na ng
kapatid mo! Buti pa siya may experience na sa dating.. eh
ikaw?
Shut up Rae. Ive been on dates before. One of them, I had
fun. sinimangutan siya ni Terrence.
Kanino naman?
Hindi na sana ako magsasalita. Kaya lang nung tumingin si
Terrence sa akin, so as Rae.
Nailang tuloy ako. Hindi ko alam kung ngingiti ba ako or what.
Uhh yeah. Weve been on a date once.
ONCE??? biglang hinampas ni Rae si Terrence ng malakas sa
braso niya, Mahina ka pala eh!
Just leave us alone Rae. Ang daldal mo masyado eh! Para kang
si Tjay.
Nung nang-aasar si Rae doon, ako naman napaisip ako. Yeah,
weve been on a date once. By accident pa. Kung parehas siguro
kaming may date nun, I doubt na magkasama kami that day.
Yes, he did ask me para kumain sa labas, but I totally blew it.

Yes, he did ask me para kumain sa labas, but I totally blew it.
Kung titignan mo kaming dalawa ni Terrence, wala pa naman
talagang masasabing date between the two of us.
Salita ng salita si Rae nun. Naririnig ko na lang pero wala akong
maintindihan. Siguro occupied ako masyado nung mga iniisip ko
kaya ganun. Naisip ko lang
...maybe just maybe I can plan something for us di ba???
HOY NAKIKINIG KA BA???
Nagulat ako nun nung sinigawan ako ni Rae. Napatayo na lang
ako bigla. Kailangan ko namang umalis doon. May naisip na ako
na gawin para kay Terrence. Dahil may kasama naman na si
Terrence doon, siguro okay naman na iwanan ko na siya
pansamantala.
I want to see Terrence happy. So dapat gawin ko ito.
Sorry Rae, Terrence, aalis na ako. Bye!
Siguro nagulat sila parehas kasi pagkasabi ko nun eh tumakbo na
ako ng mabilis. Hindi na ako lumingon pabalik. Kung gusto ko
ng something special, dapat paghandaan kong mabuti di ba?
Kaya kailangan kong gawin ito.
Pinuntahan ko naman yung pinaka-main na plano ko. Parang
pinanghinaan ako ng loob dahil sinabi sa akin na 500 pesos daw

isa. Hindi ko alam kung saan ako kukuha ng 1,000 para sa

aming dalawa. Pero bahala na. Mangungutang siguro ako kay
Ran or whatever.
Tinawagan ko naman si Tjay para alamin kung nasaan sila. Alam
kong hindi maganda yung ginagawa ko dahil baka nakakaistorbo
ako sa date nila, pero desperate lang talaga ako nun. Hindi kasi
sinasagot ni Ran yung phone niya. Si Tjay parang inis na inis yung
boses.
Malay ko dun! Umuwi na yata sa inyo! Iniwan ako! Hindi man
lang ako hinatid. Ewan ko ba dun hindi mapakali.
Bakit ba anong nangyari?
Eh di ba sabi ko sa iyo nung Prom pa lang dapat sasagutin ko
na siya? Eh si Kuya nga inatake nung sakit niya, kaya hindi
natuloy. Tapos lately tuwing kumukuha ako ng bwelo para
sagutin na siya, madalas naman wrong timing ako. Ngayon sabi
niya kailangan niyang bumalik dahil paalis na daw yung Mommy
niya. Bwisit talaga yun!!
Nagkakataon lang yun. Sana sinabi mo na lang ng mabilis.
Hoy OA ka, gusto ko naman may feelings. then narinig ko
tumawa siya, Teka bakit mo ba hinahanap si Ran?
Wala lang may importante kasi akong hihingiin sa kanya. Sige

pala nagmamadali ako eh. Hahanapin ko na lang siya sa bahay.

Sumakay na ako para makauwi. Tiyak nasa bahay na nun si Ran
dahil flight na nga pala ni Tita Marie bukas. Ni-hindi man lang
siya aabot sa graduation ng anak niya. Sabagay ganun naman na
siya dati pa.
Hindi naman ako nagkamali. Pagkadating ko sa bahay eh nasa
baba si Tita Marie at nagluluto para sa aamin. Tinanong ko si
Ran at sinabi niya eh nasa kwarto na raw niya.
Ako naman eh umakyat ako sa hagdan namin at pumunta ako sa
kwarto ni Ran. Kumatok ako pero walang sumagot nung una.
Nakailang katok ako wala pa rin.
Ran? Si Shay to. Pwedeng pumasok?
Wala pa rin. Ako naman hindi na ako makapaghintay, binuksan
ko na lang kahit hindi ako pinapapasok. Akala ko natutulog siya
kaya hindi sumasagot, pero nung makita ko eh nakahiga si Ran
sa kama niya at nakatingin lang sa kisame.
Ran may problema ba?
Tinignan niya lang ako saglit. Pagkatapos eh tumingin na siya uli
sa kisame.
Wala.

Naupo ako doon sa edge ng kama niya. Kahit kailan talaga hindi
magaling magsinungaling si Ran. Malalaman at malalaman mo
talaga kung may problema siya.
Hindi ko alam kung anong nangyayari sabi ko ng mahina,
Pero nakakainis ka na ah!tinulak ko yung isang paa niya,
Hindi ko dapat sabihin sa iyo pero dapat sasagutin ka na ni Tjay
pero lagi ka na lang may excuse!! Gusto mo bang sagutin ka
niya? Ayusin mo nga!
Alam ko.
Ang ikli ng mga sagot niya. Hindi ganun si Ran.
Ok ka lang? nagtataka na talaga ako sa kanya.
Nagulat na lang ako nung tumayo ng mabilis si Ran. Kinuha niya
yung basketball model niya na nasa headboard ng kama niya.
And next thing I know, binato niya ng malakas doon sa wall
kaya nabasag na lang bigla.
Napatingin ako kay Ran nun. Hindi ko alam kung galit ba siya o
ano.
Ran anong nangyayari sa iyo?
OKAY LANG AKO!!!

Sasandal na sana siya, kaya lang hindi niya itinuloy at bigla-bigla

na lang niya akong niyakap ng mahigpit. Mahigpit na mahigpit.
Shay hindi ako okay. Hindi ako okay Shay.
Naramdaman kong nalulungkot si Ran. Hindi siya ganyan kapag
normal self siya. Pero ngayon
Mahal ko si Tjay! Seryoso ako sa kanya at gusto ko siyang
maging girlfriend ko. Pero hindi pwede! Hindi niya ako pwedeng
sagutin!
Nakaupo lang ako at yung kamay ko nun eh nasa gilid ko. Bakit
ba ganun sila? Kailangan bang pag-isipin nila kaming mga
babae?
Bakit? Bakit hindi mo sabihin sa akin baka makatulong ako
Katulad ng ginawa ko nun kay Terrence, sinandal ni Ran yung
ulo niya sa balikat ko at nagsimula siyang umiyak. Doon ako
kinabahan, dahil hindi umiiyak si Ran ng ganun-ganon na lang.
P-pagkatapos ng graduation.. aalis na ako. Hindi ko alam kung
babalik pa ako dito. Shay
Sa States na ako mag-aaral.
Ending Part 1

Nalungkot talaga ako para kay Ran nun. Kahit hindi ako
sigurado sa pakiramdam niya, alam ko na mabigat talaga yung
kanyang dinadala. At alam mo na ganun-ganon na lang kahirap
sa kanya yung mga nangyayari dahil hindi siya basta-basta
umiiyak ng ganun. Sa totoo lang, ngayon ko lang siya nakitang
umiyak uli. Nung huli ko siyang nakita, mga bata pa kami.
Tinanong ko siya kung anong balak niya para kay Tjay. Sinabi
naman niya na darating at darating yung time na kailangan niya
ring sabihin sa kanya pero hindi na muna sa ngayon. Siguro wala
pa siyang lakas ng loob na aminin kay Tjay yung balak ni Tita
Marie para sa kanya. Kahit ako tuloy hindi ko alam kung paano
ko sila tutulungang dalawa. Ang hirap naman kasi ng situwasyon
nila.
Ewan ko ba, parang naitatanong ko na lang sa isip ko kung bakit
nangyayari sa aming lahat ito. Hindi ko alam kung may ginawa ba
kaming kasalanan lahat at may bad karma kami ngayon. Pero
kahit papaano, wala akong sinisisi sa nangyayari. Dahil alam ko
sa sarili ko na lahat ng bagay na nangyayari sa atin ay may
dahilan. At ilan sa mga bagay na iyon eh yung mga nangyayari sa
amin sa ngayon.
Teka nga pala, bakit mo ba ako hinahanap kanina? tinanong
ako ni Ran nung pinilit niya yung sarili niya na huwag munang
isipin yung problema niya.
Alam kong hindi iyon yung tamang oras para sabihin ko sa kanya

Alam kong hindi iyon yung tamang oras para sabihin ko sa kanya
yung panghihiram ko ng pera. May problema na nga yung tao
tapos wrong timing pa ako sa pangungutang.
Ahh.. tinapat ko yung palad ko sa harapan ko tapos shinake
ko, Wala naman. Saka na lang hindi pa naman kasi kailangan.
Sumandal na siya uli doon sa headboard ng kama niya. Nagcross arms pa siya sa harapan ko.
Hindi nga insan, ano yun? Mukhang importante kasi ang dami
mong missed calls sa phone ko.
Napaisip naman ako. Mukhang pipilitin lang ako ni Ran na
sabihin ko sa kanya yung pinunta ko talaga doon. Well, mabuti
nang mas maaga kaysa naman ipagpabukas ko pa.
Uhmm.. nag-aalangan kasi ako nun, May balak kasi akong
little something para kay Terrence. Kaya lang kakailanganin ko
ng pera. Eh yung pera ko---
You got it. sabi ni Ran ng mabilis at hindi pa ako tapos
magsalita.
Huh?!? nagtaka naman ako sa kanya. Anong ibig mong
sabihin?
You got the money. nginitian niya ako, Come on couz, do
what you think is special for you. Im all for it.

what you think is special for you. Im all for it.

Hindi talaga ako makapaniwala nun sa naririnig ko. Parang
sasabog yung dibdib ko sa sobrang saya. Nung una nakatingin
lang ako kay Ran, sumunod na alam ko eh tumalon na ako sa
kama niya at niyakap ko siya ng niyakap ng sobrang higpit.
Thank you thank you thank you thank you talaga Ran!!! tapos
kiniss ko siya sa magkabilang pisngi niya, I love you talaga! The
best ka! Promise babayaran kita uli!
Tulong! Rape! niloloko niya ako dahil nga niyayakap ko siya
nun at kiniss ko pa siya sa pisngi niya.
Thanks talaga Ran!
Oo na thanks na nga eh! Na-gets ko na. pinisil-pisil ko naman
yung pisngi niya. Ewan ko kung naiinis ba siya sa akin nun pero
tumatawa rin naman siya, O siya tigilan mo na yang pagpisil sa
pisngi ko at baka magbago pa yung isip ko.
Tinigilan ko na yung pagpisil sa pisngi niya pero hindi pa rin ako
umalis sa pagkakayakap ko sa kanya. Mamimiss ko talaga itong
pinsan ko na ito kapag umalis na.
Ano nga pala itong plano na ito para kay Terrence? Hindi
naman siguro kalokohan?
Sinabi ko sa kanya yung plano ko. Nakinig naman siya ng

seryoso. Talagang dinetail ko pa. Alam ko na simple lang yung

plano ko para kay Terrence. Sa ibang tao siguro yun walang
espesyal. Pero dahil nga mahalaga sa akin yung gagawin ko,
tama na yun para maging dahilan na isa sa pinakaimportanteng
bagay yun ngayon sa buhay ko.
Pagkatapos kong sabihin kay Ran eh hindi siya kaagad nagsalita.
Tahimik lang siya na nakinig sa akin. Akala ko nga tatawanan
niya ako. Pero hindi naman dumating yung moment na iyon.
Kailangan mo ng tulong? Tutulungan kita. sabi niya sa akin ng
mahina, Para mabilis na matapos di ba?
Tinotoo naman ni Ran yung sinabi niya dahil nung sumunod na
araw eh tinulungan niya ako sa pag-prepare nung plano ko kay
Terrence. Kaya ayun hindi tuloy ako nakadalaw sa hospital at
hindi ko pa siya nakikita. Si Mama nabisita ko pero isang beses
pa lang. Super duper pregnant na talaga ang Mama ko.
Hindi pa rin nasasabi ni Ran kay Tjay yung plano ni Tita Marie
sa kanya. Siguro wala pa siyang lakas na loob na gawin yun.
Kahit naman ako yung nasa lagay niya baka hindi ko rin naman
masabi.
Nung nagpunta ako nun sa hospital, nagkakataon na tulog si
Terrence. Ewan ko ba kung nagkakataon na tulog siya, o
talagang madalas na siyang tulog. Pero kung titignan ko siya
ngayon, ang laki na ng binawas ng weight niya. Medo pumayat

ngayon, ang laki na ng binawas ng weight niya. Medo pumayat

na si Terrence dahil 5 days na rin siyang nasa hospital nun.
March the 2nd ko balak gawin yung plano ko. Doon sa may
balcony ng hospital room ni Terrence. Pero hindi ko naman
madala yung mga bagay-bagay ng gising siya. Kaya tuwing tulog
siya eh iniisa-isa namin ni Ran dalhin yung mga kailangan.
I know lately, everythings happening against our will. Kaya lang
the day before ng plano ko para kay Terrence, I received one
great news. News na nagpaiyak talaga sa akin. I cant believe
that things will brighten up one by one.
Hey I know hindi tayo makakasiguro sa mangyayari.. but at
least di ba.. trying is better than nothing.
Im not crying dahil nalulungkot ako. pinunasan ko ng panyo
ko yung mata ko, Umiiyak ako dahil masaya ako.
Nginitian ko si Tjay nun.
Maooperahan na si Terrence!
Ending part 2
The long awaited March the 2nd came. Sobrang saya ko. I
prepared so much for this thing. At sana lang magustuhan ni
Terrence yung ginawa ako para sa kanya. Although its not the
best, at least I tried.

I woke up really early para kunin yung Mongolian BBQ Steak

na inorder ko. Yeah, I thought that making it up to him this way
is really great. Gusto kong i-relive yung moment na iyon. Hindi
man natuloy, everythings sweeter the second time around.
Ang dami kong dala-dala nun. I was thinking na dapat ako ang
magdala kay Terrence personally sa hospital before lunch. That
would be great kung kakain kami ng sabay. Excited na excited
ako na malaman yung reaction niya. After all, I havent seen him
awake in a few days.
I was smiling to myself that time. Kaya lang nung nakarating ako
sa room niya, my jaw dropped.
May dalawang nurse na nag-aayos nung bed doon. Empty na rin
yung counter kung saan nakalagay yung mga gamit at prutas na
dinadala para kay Terrence. Ewan ko ba kung anong nangyari.
Uhmmm.. nurse, nasaan na po yung patient dito?
Sabay silang tumingin sa akin. Nung una hindi pa sila sumagot
pero dahil inulit ko yung pagtanong ko, sinabi rin nila.
Na-dicharge na po yung patient na nandirito sa room na ito.
Maaga pa lang lumabas na siya.
Discharge?!?

Nagulat ako sa narinig ko. I wasnt sure I like the idea of that.
May sakit siya at hindi pa siya magaling. Okay lang ba talaga na
i-discharge siya???
Ewan ko ba parang nataranta ako na hindi ko maintindihan. The
next thing I know, tumakbo na ako ng mabilis at iniwan ko yung
Mongolian Steak na binili ko. I didnt care really. Ni-hindi rin
ako sigurado sa nararamdaman ko. Bakit pumayag silang umalis
na siya ng hospital???
Tumakbo ako ng tumakbo kahit hindi ko sigurado kung saan
ako pupunta. Napansin ko na lang eh dinala ako ng mga paa ko
sa bahay nila Tjay. Hindi man lang ako kumatok o tumawag sa
labas, basta pumasok na lang ako sa loob. Hingal na hingal na
ako nun sa ginawa kong pagtakbo pero hindi ko na talaga
napansin yun.
Si Tjay ang nagbukas ng pinto. Alam kong gulat na gulat siya
nung nakita niya ako na nakatayo sa labas ng pintuan nila at
pawis na pawis.
Shay bakit ka---
Hindi ko na siya pinatapos. Pumasok na lang ako bigla-bigla sa
loob ng bahay nila at hinanap ko si Terrence. Binuksan ko yung
pintuan ng kwarto niya. It looks the same. Parang walang
nagbago.

W-wala na si Terrence sa hospital yun na lang ang nauna

kong sinabi kay Tjay.
Alam mo na pala.
BAKIT KAYO PUMAYAG NA I-DISCHARGE SIYA???
hindi ko alam kung bakit nagtataas ako ng boses. Ewan ko kung
galit ba ako o nag-aalala.
Si K-kuya yung may gusto. Ayaw na daw niya sa hospital.
Ganun lang pumayag na kayo???
Sabi niya hindi daw siya kakain kapag hindi siya nilabas. Sinabi
rin niya hihilahin niya yung dextrose niya kapag pinag-stay pa
siya doon. nakakunot noo na si Tjay, Gusto siyang pagbigyan
nila Mama kaya pumayag na. Hahanap na lang daw sila ng
private nurse para sa kanya hanggang sa scheduled operation
niya.
Nasaan siya ngayon??? iniikot ko yung paningin ko sa buong
bahay nila.
Hindi ko nga alam eh. Nagpumilit na lumabas kanina pa.
Hinahanap nga nila Mama eh. Hindi pa bumabalik sa ngayon.
Kung gaano ako kabilis pumasok, ganoon din ako kabilis
lumabas ng bahay nila. Nagtaka nga siguro si Tjay sa akin, kaya

lumabas ng bahay nila. Nagtaka nga siguro si Tjay sa akin, kaya

tinatanong niya pa ako kung saan ako pupunta. Syempre sinaiko
sa kanya na hahanapin ko rin siya. Si Tjay kasi hindi pwedeng
umalis ng bahay nila dahil siya yung pinagbantay.
Wala akong idea kung saan ko hahanapin si Terrence.
Kakalabas pa lang niya ng hospital at hindi ko alam kung anong
nasa isip niya at aalis siya ng siya lang mag-isa. Kinakabahan ako
nun para sa kanya.
Sinubukan kong hanapin siya doon sa school. Pero naisip ko na
imposibleng pumunta siya doon dahil may pasok. Tiyak makikita
siya ng mga tao doon. And knowing Terrence, the last thing he
wants right now is people asking him tons of questions. So I
doubt na magpupunta siya sa school. At ayaw ko rin namang
pumunta doon. I decided na hindi na ako papasok dahil
hahanapin ko siya. At kung makikita man ako ng mga tao doon,
iisipin nila nag-skip nga ako ng classes.
I tried sa Pizza Hauz, yung tambayan madalas ng mga teenagers
sa amin. Wala rin siya doon at wala akong kakilala na mga
kumakain doon. Pinuntahan ko rin yung parks kung saan
madalas nag-skateboard yung mga lalaki, at yung madalas nilang
tambayan pero walang Terrence akong nakita.
I was almost giving up. Pagod na pagod na akong maghanap sa
kanya. I tried almost all sorts of places. Ive been looking for him
for hours pero wala pa rin di ko pa rin nahahanap si

Terrence.
Naisip ko nang tumigil na lang at hintayin na lang siyang bumalik.
Uuwi na sana ako dahil hindi ko na kaya, but then theres one
more place
Maybe
Im taking my chances at sinusubukan ko lahat ng possibilities.
Naisip ko na baka nagpunta sa church si Terrence. I doubt it at
first dahil siya yung tipo ng tao na ayaw pumapasok sa loob ng
simbahan. He does, but not much. Kaya lang dahil gusto ko
siyang mahanap, hindi ko inignore yung idea.
My legs were shaking nung nakarating ako sa simabahan.
Kakapasok ko pa lang sa main door, may nakatayo doon sa
harapan ko na papalabas na sana at nagulat na lang nung nakita
ako.
Nagtitigan lang kaming dalawa. Wala akong masabi. I saw the
expression on his face. He looks very.. very pale.
Malayo yung distance namin. Naghihintay ako na may sabihin
siya dahil ganun na lang niya ako tignan. Kaya lang nagulat na
lang ako nung bigla siyang napahawak doon sa gilid, at bigla
bigla na lang siyang napaluhod.
TERRENCE!!!

Tumakbo talaga ako nun at yumuko ako para alalayan siya.

Itinayo ko naman siya with a great effort dahil mas matangkad
siya sa akin. Naiupo ko naman siya doon sa upuan sa second
row ng simbahan.
Hes breathing so hard that time. Yung kamay niya eh nasa
knees niya, and he was looking down.
Okay ka lang?
Oo.
Nahihirapan akong tignan si Terrence nun. Parang pakiramdam
ko kapag nakikita ko siyang ganun, ako yung nahihirapan sa
lagay niya.
Dumeretso ako ng upo. Walang makapagsalita sa amin nung
una. Total silence talaga sa loob ng simbahan. Kaya nga nagulat
na lang ako nung magtanong siya.
Paano mo nalamang nandito ako?
I didnt. sabi ko naman kaagad sa kanya, Sa totoo lang ito
yung huling lugar na inakala kong pupuntahan mo. Naisip ko lang
kasi
Hindi ko alam kung dapat ko bang ituloy yung sinasabi ko.

Pwede huminga siya ng malalim, Pwede bang isandal ko

yung ulo ko sa iyo?
Sure.
Isinandal ni Terrence yung ulo niya sa balikat ko. Knowing that
Terrence is beside me made me smile. Kahit na alam ko na
mahirap yung situwasyon niya, kinakaya pa rin niya lahat.
Y-you know what, dati-rati tuwing pumapasok ako sa
simbahan lagi ko siyang tinatanong kung bakit ako.. kung bakit
ako at hindi yung ibang tao yung nagkasakit. Hindi ko siya sinisisi
pero hindi ko lang alam bakit ako yung pinili niya. Nakatingin na
lang ako doon sa altar katulad niya, Nagagalit ako sa sarili ko.
Naisip ko kung bakit ganito ako. I kept asking him the same
question every day, pero kahit kailan hindi ko makuha yung
sagot. Thats why I stopped going inside the church. Ayaw ko
ulit-ulitin dahil kahit kailan hindi ko makuha yung sagot.
Huminto lang siya ng kaunti. Parang hirap na hirap siyang
magkuwento sa akin.
Then kanina lang nung pumasok ako dito naisip ko na noon
pa lang maling tanong na yung tinatanong ko sa kanya. Lagi kong
tinatanong sa kanya kung bakit ako pero ang dapat na
tinanong ko sa kanya.. bakit hindi ako??? Ive had a great life.
At alam ko, whether or not Im sick, I will never be the same
Terrence na nagtatanong sa kanya. I wouldnt be the same

Terrence na nagtatanong sa kanya. I wouldnt be the same

person sitting here. Thats how perfect his decisions are.
Yung isang kamay niya na nakapatong sa tuhod niya eh hinawak
niya sa kamay ko. Hinigpitan niya yung pagkakahawak sa kamay
ko. Ang init nga ng kamay niya, at pakirdamdam ko ayaw ko na
siyang bumitaw sa akin.
Sh-Shay.. ang bagal na niyang magsalita, Youre one of the
best things thats ever happen to me. And Im thankful for that.
He smiled at me. A very weak smile.
Youre one of mine too! Kaya papagaling ka ha!
I knew he laughed. Pero yung tawa na pakiramdam ko nun eh
hindi ko pa narinig. Hindi ko alam anong nangyayari, pero
pakiramdam ko bumibigat lalo yung pakiramdam ko.
Noon. noon p-pa lang gusto kong sabihin sa iyo na gusto
kitang maging girlfriend. Pero hindi ko ginawa. Itll be really
selfish of me kapag ginawa ko yun. At ayoking maging selfish sa
iyo dahil mahal kita. Ini-squeeze niya ng sobrang higpit yung
kamay ko, Darating yung time maiintindihan mo ko.
Nung hawak niya ako ng mahigpit sa kamay ko, naramdaman ko
yung pulse niya. Sobrang bilis. Kung mabilis yung akin, hindi ko
maikumpara kay Terrence.

Our first and only date might be an accident, but that day was
very important to me. At alam ko na may karapatan kang
malaman yung totoo. That day na may nagnakaw ng phone mo, I
wasnt the one who retrieved it from the person who stole it.
Huh?!? nagulat ako nun sa sinasabi niya. Hindi ko alam kung
ano ba yun. Anong sabi mo?
Yung guy na lagi kong ini-sketch, the guy I told you na
bestfriend ko hes hes he kept on breathing hard. Kahit
nakasandal siya sa balikat ko, nararamdaman ko yung paghinga
niya, Hes the one who deserves all the credit. You should find
him and say thanks to him personally.
Hawak pa rin niya yung kamay ko nun. Napaisip ako. Ano ba
yung sinasabi niya? Yung lalaki na dinadrawing niya? Siya ba
yun???
Teka.. paanong siya? Hindi ba ikaw yung pumunta after dun sa
nagnakaw??? nalilito na talaga ako nun, Terrence, bakit hindi
mo na lang sabihin sa akin kung taga saan yung bestfriend mo
huh? Tapos samahan mo ako di ba?
Y-yeah I guess I will.
Naisip ko naman lahat ng bagay na nagawa ni Terrence para sa
akin. Naisip ko, ano bang mga bagay na maganda ang nagawa
ko naman para sa kanya in return? Parang nung nandoroon ako

ko naman para sa kanya in return? Parang nung nandoroon ako

at nag-iisip wala akong maisip na nagawa ko para sa kanya.
He was the one who helped with me with my report before.
Kung hindi dahil sa kanya, I would expect a very low grade. But
fortunately, hindi siya nagpapadaan sa obvious. He wants to do
things his way.
Although Terrence may seem like a very ordinary guy, yun
naman ang minahal ko sa kanya. He doesnt care about what
people thinks of him. At napakasimple lang niyang tao. His family
and friends are all what matters to him.
Terrence gusto mong kumain sa labas? Iti-treat kita.
Kahit nakasandal siya sa balikat ko, sinubukan niyang umiling sa
akin. Hindi ko siya makita dahil nasa gilid ko siya, pero
sinubukan ko pa ring gawin. Nakita ko na pinipikit niya yung
mata niya, hindi ko alam kung pagod na ba siya.
Ipinikit na niya ng dahan-dahan yung mata niya. Ako naman,
naupo lang ako ng diretso. Kung matutulog siya, ayaw ko na
siyang istorbohin pa. Pero hindi naman pwedeng ganun siya
matulog dahil hindi naman comfortable na ganun lang. Isa pa,
kailangan niya ng pahinga.
Hawak-hawak niya ng mahigpit yung kamay ko kanina pa.
Pagod ka na ba? Gusto mo ihatid kita?

This time, he didnt anwer me. Nahirapan akong tignan ko siya

uli, pero nakita ko na nakapikit na ng tuluyan yung mata niya.
Tinignan ko yung kamay niya, unti-unti na lang nag-loose sa
pagkakahawak sa kamay ko.
Terrence, iuuwi na kita ha?
Still no answer.
Nung time na iyon, hindi ko na napigilan yung sarili ko. Inalis ko
siya sa pagkakasandal sa balikat ko at humawak ako sa kanya.
His head just dropped. Nakapikit na siya, at wala nang response
sa kanya.
Terrence?!? Terrence gumising ka! tinapik ko siya ng tinapik
sa pisngi niya pero hindi malakas. Iuuwi na kita para
makapagpahinga ka ha?? Doon mas maayos na
makakapagpahinga ka. tinatapik tapik ko pa rin siya doon,
Pero gumising ka muna. Hindi naman kita kayang buhatin eh.
aalalayan na lang kita. Ikaw talaga yung mga biro mo
Hindi ko alam kung anong nangyari. Basta sumunod na lang na
nangyari, I kept on swallowing and swallowing. Tumulo na yung
luha ko. Hinawakan ko siya sa pisngi niya at tinignan ko lang
siya.
Huwag kang ganyan ha! Di ba sabi mo kakain pa tayo ng

favorite mo? Yung Mongolian Steak? Sa katunayan nagprepare ako para doon. Paano ka naman kakain kung ayaw
mong gumising?
Niyakap ko na siya nun at iyak na ako ng iyak. Ayaw ko na
siyang bitawan. Pakiramdam ko, nawala na yung puso ko.
Di ba sabi mo sasamahan mo ko hanapin yung bestfriend mo?
Saka alam mo ba maooperahan ka na.. di ba ang saya nun?
Gagaling ka na
Sa kakaiyak ko nun, wala na akong makita dahil puno na ng luha
yung mata ko. Nahihirapan na akong huminga. Pero kahit ganun
pa rin, hindi ko siya binitawan.
Saka alam mo.. at alam ko.. hindi ko pa nasasabi sa iyo ng
diretso yung matagal ko nang gustong sabihin sa iyo kasi ayaw
mong sabihin ko. Pero gusto ko Terrence.. gusto kong sabihin sa
iyo..Mahal Kita Terrence.
Tumulo na yung luha ko sa t-shirt na suot niya. Lalo ko siyang
niyakap ng mahigpit.
Naririnig mo ba ko? Sabi ko Mahal Kita. Hindi na magbabago
yun.
Umalis ako sa pagkakayakap ko sa kanya. Tinitigan ko lang
yung mukha niya. Hinawakan ko siya sa magkabilang pisngi niya

at hinalikan ko siya sa noo niya. Pagkatapos nun eh umupo ako

ng diretso uli kagaya nung kanina.. at isinandal ko yung ulo niya
sa balikat ko.
This time, its my turn to hold his hand.
Bye Terrence.
Epilogue
Turnpikes and Changes
A month already passed but up to now I can still feel Terrence
resting his head over my shoulder. Hindi ko matanggap. Hindi ko
alam kung sa sobrang sakit ba, I felt numb. Ayaw ko ng may
kumausap sa akin. I dont know if I should feel depressed dahil
nawala si Terrence, or maging masaya dahil may bago na akong
kapatid. That day has been a turnpike for me, for everybody,
which actually signals change. Sabi nila dapat winewelcome
ang mga pagbabago. Pero hindi ako sigurado kung kaya kong
tanggapin yung pagbabago na iyon sa ngayon. Nasanay na ako
na lagi kong nakikita si Terrence no matter what. Yung Terrence
na Kuya ng bestfriend ko, yung Terrence na masungit pero
magaling magbasketball, si Terrence na webmaster at visual
artist
At higit sa lahat eh yung nag-iisang Terrence na mahal,
minamahal, at patuloy na mamahalin ko.

Its not about them leaving you behind, its about you looking
forward for them to come back
Ran left after graduation. Talagang tinuloy niya iyon. Doon na
siya sa States mag-aaral katulad ng sinabi sa kanya ni Tita
Marie. Eventually, kinailangan niya pa rin niyang sabihin kay Tjay
yung totoo, so he did. Mas nahirapan nga siya considering Tjays
in a state of shock sa pagkawala ng Kuya niya. She finally
accepted the fact. Umiyak siya siyempre, kaya sinabi ni Ran na
kahit ano mang mangyayari, babalik siya para sa kanya. The
thing I admired about Tjay eh nung nasa airport na kami para
ihatid si Ran, hindi na siya umiyak. In fact she said shes never
been happy lately than what she felt that time. At least kahit
nawala daw yung Kuya niya at umalis si Ran, she still have
something to look forward to in the future.
And that is Ran coming back.
His and Goodbyes
Terrence finally went. Ang hirap tanggapin but all I know is that I
have to say goodbye somehow. When his heart failed, I guess he
deserve to rest. Hes been through a lot. Kahit na wala siya dito
sa amin physically, hell forever stay in our hearts. I can say good
bye to him, but Im not sure I can let go of him right now.
The odd thing that day a couple of minutes after Terrence died, I

got a call from my dad that my mom gave birth. Its like saying hi
sa bago kong kapatid, and goodbye to Terrence at the same
time.
A Place Where everything actually started
As a kid Ive thought of the church as my refuge. Dito ako
nagsimula. I was an orphan. Lumaki ako na exposed sa church..
at dito rin nagsimula ang buhay ko. I remembered starting this
story hearing bells ringing at habang tumatagal its not just
bells ringing to me but more like a song a signal.. that a new
phase of our lives has finally unfolded.
And Ive proven it.
I never knew that I would start here a simple choir girl who
happens to have a religious family. Ive had a wonderful
experience for the past year, pero hindi ko alam na yung
experience na yun eh mag-end when Terrence died inside the
church. No matter what time or which phase of our lives were
actually at.. .we just need to listen and well know.
And now.. Im starting again.
SHAY!!!
Mahangin nun sa labas ng simbahan. Im wearing a pink flowing
dress. Tumingin ako sa paligid ng simbahan bago ako lumingon

doon sa tumatawag sa akin. Nakita ko si Tjay na nakangiti sa

akin doon sa main entrance ng simbahan.
Tara na kaya magsisimula na!
Baptism ng kapatid ko. At kinuha ko na ninang si Tjay. My
moms okay with it. After all, shes the best friend you could
ever wish for. Just like Ive said, we started here. Simple minds
with simple hearts.
Now I guess no matter what life has to offer, Im willing to face
it. Im a big sister na. And my baby brothers in there.. waiting to
be welcomed.
Para kang siraulo diyan pangiti-ngiti ka mag-isa. sabi sa akin ni
Tjay at nakita ko na hawak-hawak niya yung one-month old
baby brother ko.
Hinawakan ko yung kapatid ko sa pisngi. Tumawa naman siya
ng tumawa.
Hi Mr. Terrence Kelvin Jimenez. binuhat ko yung kapatid ko
at tinignan ko siya, Ready for the real world?
Natawa kami parehas ni Tjay nun.
I always wanted to have a sister. Pero it turned out na baby
brother ang naging kapatid ko. But alls well, because I love him.
And my dad was right pala noon pa. Sabi niya ako ang mag-isip

And my dad was right pala noon pa. Sabi niya ako ang mag-isip
ng pangalan para sa magiging kapatid ko in case na lalaki man.
And I could only think of one.
Here we are again.
This place is the place where everything started. And having my
new brother around is a new phase in our lives
This is where Ill end it.