The Gay Who Stole My Boyfriend

by BlackLily

All is fair in love and war even among the bekis.

=================

Prologue

Prologue

Ang kay Juana ay kay Juana at ang kay Petra ay kay Petra

Walang sulutan ng syota

That's our unspoken sacred rule

Pinapahalagahan naming apat na magkakaibigan ang rule na yan, or else, goodbye

friendship

I am the only thorn among the roses

I am the only girl among the 3 gays

Ako lang din ang walang boyfriend sa aming apat

Naturingan pa naman akong babae

Pero dahil sa kalandiang itinuro sa akin ng mga bading kong friends,

Nakabingwit ako ng lalaki.

Pero takte, wala pa kaming isang buwan,

Si boyfriend sinulot na ni Lexie

Hindi maaari, hindi ako makakapayag

Bahala na ang friendship

An eye for an eye, a tooth for a tooth

Mula sa araw na ito, susulutin ko din si Lexie mula sa boyfriend kong sinulot niya
sa akin

=================

Chapter 1

Chapter 1

"Girl, saan tayo sa birthday mo?" Napasimangot ako dahil sa sinabi ni Chelsea tapos
tiningnan ko siya ng masama. Mukhang hindi naman siya apektado sa klase ng tingin
na binigay ko sa kanya kasi tinaasan pa niya ako ng isang niyang perpektong kilay.

"Chelsea, please lang wag mo nang ipaalala. Alam mo naman na kung pwede lang na
burahin niya sa kalendaryo ang date of birth niya matagal na niyang ginawa."
Natatawang sabi ni Barbie habang mahinhing sumisipsip ng kanyang kape with all the
poise she'd learned these past years.

Tama siya. Kung pwede pa lang na burahin ko ang araw na ipinanganak ako sa
kalendaryo ginawa ko na nung 24 years old pa lang ako. Ang pinakamatagal kong
boyfriend ay nakipagbreak sa akin on the day of my 24th birthday. Naniwala pa naman
ako na forever na kami ni Shing. In fact, paniwalang paniwala ako. Sino ang hindi
maniniwala? Anim na buwan kami! That was my longest relationship and for me dapat
na yung ilagay sa Guinness World of Records. Tiniis ko ang 5 feet 8 inches niya na
height kahit na nga ba hindi yun ang ideal height ng guy na gusto ko. Tiniis ko ang
ismid nila Chelsea at Barbie kapag nakikita or namemention ko si Shing. I don't
know why they don't like him. Ang rason nila sa akin, hindi daw talaga pwedeng
magsama at magtabi ang Mississippi and Washington. Yes, Shing's full name is
Washington and everyone calls me Mississippi dahil yun sa facebook name ko. We're
poles apart daw, North and South. Mabuti daw sana kung ang name ko ay Idaho, Oregon
or Montana kasi pwede pang magdikit. O kaya daw pwedeng ang name ni Washington ay
Tennessee or Louisiana na lang.

But who cares about the US geography? At that time all that I care about is my 6
months relationship with Shing that is bound to forever until that fateful birthday
of mine. He broke up with me and his reason is as stupid as Barbie's and Chelsea's.
Kung nag base si Chelsea at Barbie sa geography, si Shing naman nag base sa
Astrology. According to Vedic Astrology hindi daw kami compatible dahil 50% lang
ang love meter namin. We have daw a psychological and physical incompatibility
dahil wala kaming mutual trust and one of us might change our mind. It is better
daw to end our relationship according to the Vedic Astrology. I don't even know
what the heck is the Vedic Astrology.
So yun, our 6 months relationship ended there to the delight of my gay friends. My
forever ended there and since then, wala na akong relationship na nagtagal ng 6
months. Worst, tuwing birthday ko, wala akong boyfriend. Is it so wrong to wish na
sana kapag birthday ko may babati sa akin ng Happy Birthday Babe, o kaya bibigyan
ako ng bulaklak, isusurprise ako ng candlelit dinner. Is it so wrong to wish for
it? Di ba hindi naman? Hindi naman yun harmful, right?

Minsan naisip ko, ano ba ang mali sa akin? Bakit wala akong boyfriend na
nagtatagal? Hindi naman ako panget. Flawless naman ako. Hindi din ako mataray.
Understanding din ako at maalaga sa mga naging boyfriend ko. Hindi rin ako high
maintenance at demanding. I could be meek if I wanted to. I could be submissive if
that's what they want. Pero bakit walang nagtatagal na boyfriend sa akin?

Dahil ba sa height ko? Dahil ba kapag nag 5 inches stilleto ako ay 6 footer na ako
at pwede na akong isalpak sa PBA? Yes, my height is 5'7 and...three-fourths. I
ignored the ¾ kasi matangkad na nga ako, ipapangalandakan ko pa ba ang ¾? Aminado
naman ako na mapili ako sa lalaki at ang pinakauna kong requirement ay ang height.
Ayaw ko naman kasi ng lalaking mas pandak kaysa sa akin. Ano yun? Hindi ko man lang
mararanasan ang nakakangalay na paglambitin ng mga braso sa leeg ng lalaki habang
hinahalikan? Alangan naman na ang lalaki pa ang maglambitin sa leeg ko? Nakakdiri!

Aaminin ko din na nung college ako ay naging choosy talaga ako. Hindi talaga ako
nagboboyfriend ng hindi 6 footer. Pero ilan lang ba ang pinoy na 6 footer? Kaya
naman nung nagwork na ako binabaan ko na ang height standard ko. Pumapayag na ako
kahit 5'10 at sa case nga ni Shing 5'8, pumayag na ako. Pero bakit di pa din
nagtagal?

Kailangan ko na ba maghanap ng Foreignoy? Si Fabio Ide kaya? Shucks may inanakan na

yun. O kaya si Daniel Matsunaga? Dyahe, pinaglumaan na ni Heart.

Pero sino at saan ako hahanap ng boyfriend na aangkop sa akin? I am becoming

desperate hindi dahil sa atat ako sa lalaki kundi dahil kunting usog na lang
lalagpas na ako sa kalendaryo. I will be 28 next week. Lahat ng ka batch ko may mga
asawa na. Si Mandy, nakatatlong anak na. Ang lahat ng mga ex boyfriends ko based
kay facebook, may mga asawa't anak na din. Ako na lang talaga ang naiwan. My hymen
is starting to grow its roots dahil hindi nagagalaw at ang matris ko, it is already
ticking. Malapit na daw siyang mag expire. Sayang naman ang bili ko sa original
kong matris kong mag expire nang hindi nagagamit.

"Don't worry girl, bago dumating ang birthday mo, may boyfriend ka na." Nakangiting
sabi ni Chelsea.

"Paano naman?" Nagdududang sabi ko. Para namang ang dali lang maghanap ng boyfriend
di ba? Next week na kaya ang birthday ko.

"Trust me." She said with confidence at unti unti nang nawawala ang doubts ko.
Knowing Chelsea and Barbie, madami silang connections. Madami silang kilala kaya
kahit papaano nagtitiwala ako na mangyayari ang sinasabi ni Chelsea. O baka naman,
desperada na talaga ako kaya nagpapaniwala ako sa mga sinasabi ng mga ito.
"Basta hindi yung nalamas mo na ha!"

"Of course. Alam ko naman ang sacred rule natin eh." Yeah, that sacred rule. Walang
sulutan at pasahan ng jowa.

"Wag kang mag alala, fresh pa to." Nakangisi pang sabi ni Chelsea ulit.

"Matinee Idol?" Na excite ako bigla. Hindi impossible yun lalo na at sa showbiz
nagtatrabaho ang dalawang baklang to.

"Gaga! Kala mo naman may papatol pang matinee idol sa'yo unless marami kang datong
para gawin ka niyang matrona!"Kumuha ako ng crumbs ng croissant na kinakain ko at
binato kay Chelsea.

"Ang sama mo! Inosente pa kaya ako." Napalakas ang boses ko and Barbie acted as if
she's vomiting.

"San banda 'teh? For your information Missy, hymen na lang sa'yo ang virgin. Ang
utak mo, mata mo, pati ang kasulok sulukan ng ingrown mo, matagal nang
nadivirginize." Buong diin na sabi ni Barbie at walang pakialam kung naririnig man
ng lahat ng tao sa loob ng coffee shop ang mga pinagsasabi niya. Sagot nila lagi
pag pinagtitinginan sila, keber ko ba? Kaya siguro ako, wala na ding pakialam sa
sasabihin ng ibang tao. Pero may pakialam talaga ako kapag matris ko na ang
nagrereklamo.

"Kahit na! At isa pa, wala akong ingrown noh! Alam mo yan kasi ikaw ang manicurista
ko." Barbie shrugged her shoulders.

"Kunsabagay, magaling kasi ako." Baliwalang sabi ni Barbie at kinuha ang phone sa
table na tumutunog. Binasa niya ang message at ngumiti ng malaki.

"Chels, malapit na daw siya." Biglang lumaki din ang ngiti ni Chelsea. Nagtatakang
napatingin ako sa kanilang dalawa.

"Sino ang malapit na?"

"Sino pa ba? Eh di ang future boyfriend mo?" Proud na sabi ni Chelsea at nanlaki
ang mga mata ko.

"Andito na agad agad?"

"Of course. Kami pa! At ikaw, bakla, maghubad ka na!" Tatawa tawang sabi ni
Chelsea.

"Gagah! Nasa coffee shop tayo." Sakay ko naman sa kanya kahit na kinakabahan na
ako. Sino naman kasi ang mag aakalang ngayon ko na makikita ang future boyfriend
ko. Alam ko mabilis magtrabaho ang mga baklang to, pero hindi ko naman akalaing
ganito kabilis.

"Teka, ilang minutes bago siya makarating? May time pa akong magretouch?"
Nagpapanic na ako. Ibang usapan na ito. We are now talking about my future, my
forever, kaya kailangang presentable ako.

"Go ka lang girl. It is the guy's job to wait. Sanay na sila doon." Dali dali
akong tumayo at kinuha ang bag ko. Nagmamadali akong tumayo at naglakad papunta sa
powder room ng coffee shop. Pero bigla akong natigilan at bumalik sa table namin
nila Barbie. Nagtatakang napatingin sila sa akin.

"Anong height?" Tanong ko sa kanila.

"Six-three." Ang laki ng ngiti ni Barbie at ni Chelsea habang nakatingin sa akin.

"Bongga!" I exclaimed before I dashed to the powder room. This is it. This is
really is it.

=================

Chapter 2

Chapter 2

Bilang isang babaeng may matris na malapit nang mag expire, importante sa akin ang
first impression lalo na kung ang lalaking katatagpuin ko ang nakatakdang future ko
at ang magiging ama ng sangkaterbang anak ko. Yes, sangkaterba talaga. Hindi ako
magpapakademure at hindi rin ako manghihinayang sa aking figure. Gusto ko talaga ng
sangkaterbang anak kasi nag iisang anak lang ako at ang nag iisang anak lang na
katulad ko ang makakaintindi kung bakit gusto ko ng sangkaterbang anak. Malungkot
ang maging only child. Wala akong kalaro, wala akong kakulitan, wala akong kaaway
sa pagkain, wala akong kaagaw sa laruan, wala akong pupunain sa bahay. Solo ko ang
magulang ko, solo ko ang lahat ng pagkain sa ref, solo ko ang attention ng mga
magulang ko, ng lolo at lola ko, ng mga tito at tita ko, solo ko ang mundo and it
was lonely. Lahat ng attention nasa akin kasi sa pamilya namin, uso ang only
child. May limit ata ang matris ng pamilya ko at hanggang dalawa lang ang
pinakamadaming anak. Sa generation ko, ako lang ang nag iisang anak, nag iisang
apo, nag iisang pamangkin on both sides. Imagine all the attention directed to me.
Kaya walang nagsasabi sa akin na kulang ako sa pansin dahil kung pansin lang ang
pag uusapan, quotang quota na ako.

So, I've decided not to subject my child to what I've gone through. Kailangan
madami sila. Yung punong puno ang bahay, yung maingay na maingay at makalat na
makalat ang mga laruan. Gusto ko ng ganung pamilya, magulo, maingay at masaya.

Kaya kailangan na ma impress sa akin si six-three. Tiningnan ko ng mabuti ang

sarili ko sa salamin at nung makuntento ako sa itsura ko, huminga ako ng malalim at
lumabas.

Nakangiting naglakad ako palapit sa table namin nina Chelsea at lalong lumaki ang
ngiti ko nung makita ko ang lalaking nakapink polo at nakaupo sa tabi ni Barbie.
Mukhang matangkad nga kahit na nakatalikod.

Hindi ko pa mabistahan ng maayos ang pagkahombre ng lalaki dahil nakatalikod pa

siya pero mukhang pogi kahit na nakatalikod. Na excite ako lalo kaya binilisan ko
ang paglalakad ko papunta sa table namin.

Pagkakita ko sa itsura ng lalaking nakaupo sa tabi ni Barbie, biglang nawala ang

ngiti ko. Natunaw na din bigla ang excitement ko.

"Siya?" Dismayadong tanong ko kina Barbie at Chelsea at itinuro ang lalaking

nakaupo sa tabi ni Barbie.

"Hindi ka naman nasusuka sa mga pinagsasabi mo?" Nakataas na kilay na tanong ni

Barbie.

Nakaismid at padabog na umupo ako sa upuan ko. Wala na akong pakialam sa poise ko.
Bakit pa ako magpapakagraceful eh si Lexie lang naman ang katabi ni Barbie. Kahit
na anong grace ang ipamalas ko, wala akong panama sa grace na meron siya.

"Nasusuka rin pero malay ko ba? At bakit andito ka bakla? Di ba nasa Paris ka?"
Mataray na tanong ko kay Lexie. Tumaas lang ang kilay niya sa akin at hindi ako
sinagot. Ang taray talaga ng baklang to kahit kelan.

"Bakit? Di na ba ako pwedeng bumalik ng Pilipinas?" Mataray na sabi niya pagkatapos

akong tingnan mulo ulo hanggang paa. Kitang kita ang disgusto sa itsura niya habang
tinitingnan ako. Alam ko kung bakit, hindi niya nagustuhan ang porma ko. Hindi
pumasa sa taste niya ang fashion sense ko. Eh di siya na, siya na ang magaling sa
fashion. Siya na ang nag aral sa fashion school sa Paris, siya na ang designer.
Siya na ang pinagpala sa lahat ng mga bakla.

Kahit nung college hindi talaga kami vibes nitong si Lexie. Masyado siyang mataray
for my taste. Nagkataon lang na kachukaran ko itong sina Barbie at Chelsea at
pinsan naman nila itong si Lexie kaya naging magkabarkada kami. Pero kung kaming
dalawa lang, nunca na maging friendship kami. Korte pa lang ng kilay niya, di ko na
type.

Well, dati, inaamin ko na type ko siya. Nung hindi ko pa alam na bakla pala siya,
nung unang kita ko pa lang sa kanya. Nung tahimik lang siyang nakaupo sa classroom
chair namin. Paano naman kasi, hindi naman talaga matatawaran ang gandang lalaki
niya at isa pa, hindi naman siya cross dresser at hindi din siya nagmemake up.
Panlalaki pa din ang suot niya at porma katulad ngayon.

Pero agad na natunaw ang crush ko sa kanya nung naglakad na siya at nagsalita.
Hindi pala kami talo. Mas malandi pa pala siya at mas maarte sa akin. Siya talaga
ang masasabi kong sayang. Hindi na kakalat ang kanyang magandang lahi. Mabuti na
lang at may kakambal siya.

"Nasaan ang pasalubong ko?" Sabi ko sa kanya.

"May patago ka 'teh?" Mataray pa ding sabi niya. Isa pa yan. Alam kong mayaman
sila. Sobrang yaman nila kaya hindi ko maintindihan kung bakit sobrang kuripot
nitong si Lexie. Sa loob ng sampung taon na pagkakilala ko sa kanya hindi ko
matandaan na nanlibre siya.

"Hindi ba dapat ang mga balikbayan may dalang pasalubong?" Kahit na dalawang buwan
lang sa abroad at pabalik balik lang sa Pinas at Paris.

"Sino maysabi?" Tumaas na ang kilay niya.

"Hay naku, kuripot!"

"Pulubi!" Sagot din niya.

"Kuripot!" Ganti ko.

"Baduy!" Sabi din niya.

"Supot!" Dagdag ko. Hindi siya nagsalita.

"Yun lang. Walang panlaban." Natatawang sabi ni Barbie.

"Hi Ter." Malambing na bati ni Chelsea. Napatigil ako at biglang nanigas ang likod
ko.

"Hi Chels." Sabi ng baritonong boses. Gusto ko nang maihi. Siya na ba? Siya na ba
ang sinasabi nina Chelsea at Barbie? Syet! Boses pa lang, ulam na.

"Maupo ka." Yaya naman ni Barbie at lalo akong nanigas nung maupo yung guy sa tabi
ko. Oh my God! Today I am meeting my destiny, my fate, my forever, my love.

Napatingin ako kina Barbie at Chelsea at ang laki ng ngiti nila sa akin. Dahan
dahan akong tumingin sa mabangong lalaki sa tabi ko at muntik na akong mapanganga
nung makita ko ang itsura niya. Syet ang pogi. Mestizo at singkit. Hindi nga
matinee idol, pero mukhang model naman at shucks ang tangkad. Six-three nga ang
height. My golly! Ito na ba ang sinasabi nilang, great things comes to those who
wait?
"Hi Barb, hi Lexie, welcome back." Bati nung pogi sa dalawa. Magkakilala na silang
lahat? Sinipa ko ang paa ni Chelsea kasi mukhang nakalimutan na nilang ipakilala
ako kay pogi.

"Ter, si Missy pala, friend namin since college, Missy si Ter. Siya ang official
photographer ni Lexie sa fashion show niya next month." Nilakihan ko ang ngiti ko
habang tumitingin kay Ter.

"Hi, Missy Asuncion Rable." Pakilala ko at nakangiting iniabot ang kamay ko.
Sinadya ko talagang ilagay ang second name ko kasi dyahe kung hindi. Ayaw kong
mabad shot dahil lang sa pangalan ko. Pag kailangan ko ng ganda points, dinadagdag
ko ang Asuncion pero kung hindi, okay na ang Missy Rable.

"Nice to meet you Missy. Meister here." Sabi niya sabay abot ng kamay ko. Shucks
ang lambot ng kamay at ang firm ng grip niya. Whew!

"Mister...?" Ulit ko. Gusto kong malaman ang buong name niya. Ayaw ko nang maging
biktima ng geographical incompatibility ulit nang dahil sa pangalan. Sana naman
hindi Tehran o kaya Teronto ang name niya.

"Meister." Ulit niya. So, gusto niyang tawagin ko lang siyang Mister? Aba bagay.
Mister siya, Missy ako. Tadhana nga naman, ang galing mag matchmake. Pati name
match na match.

"Mister what?" Nakangiti pa ding ulit ko. I heard someone snickered but I ignored
it. I'm busy knowing the father of my future children.

"My real name is Meister. Meister So." Biglang may tumawa and I saw Lexie laughing
while Chelsea and Barbie are smiling widely.

"As in, Mister So Cruz, the third?" Hindi ko napigilang sabihin at tumawa na talaga
sina Barbie at Chelsea.

"Excuse me, I need to go to the powder room." Sabi ni Lexie at nagmamadaling tumayo
at pumunta nga sa powder room pero hindi nakaligtas sa paningin ko ang pamumula
niya at ang pagpipigil sa pagtawa.

Nakita ko ding ngumiti si Mister So and man, I'm whipped! Hindi ko alam kung
titili, tatawa o magtatalon dahil sa kilig.

Kapag ganitong masyadong overwhelming ang mga nararamdaman ko, nawawala ang filter
ko and so, I find myself saying.

"Let me guess, middle name mo Yu." I said jokingly and I expected him to laugh but
he didn't.
"How did you know?" Amused na amused na sabi niya. Ako naman napanganga. Ohh my....

"Di nga?"

"Yes, that's my middle name." He said with a panty dropping smile of his.

"Your name is Mister Yu So?" Hindi makapaniwalang sabi ko.

Who would have thought, that some day, Mister Yu So and Missy Rable would meet.

This is what you call destiny.

=================

Chapter 3

Chapter 3

I excused myself bago pa ako bumunghalit ng tawa. Dali-dali akong naglakad

papuntang washroom pero bago ako makarating sa washroom, nakita ko si Lexie na
nakasandal sa gilid ng CR na nangingiti. Lumapit ako sa kanya at sinimangutan siya.

"Para kang tanga kanina." Sabi agad niya pagkalapit ko sa kanya. "Can't you
distinguish Me-is-ter from Mister?" Nanglalait pa ang boses niya. Ang baklang to!
Napakalaitera talaga.

"Eh sa nagpanic ako eh!' Depensa ko sa sarili ko. Malay ko ba naman na Meyister na
pala ang pronunciation ni Meister. Akala ko maarte lang din siya magsalita katulad
nina Barbie kaya maarte ang bawat letra.

"Nagpanic ka dyan!"Sabi niya sabay talikod at iniwan ako sa harap ng washroom.

Naku! Ang sarap sabunutan ng baklang yun! Anong ibig niyang sabihin, hindi ako
marunong mag distinguish ng tamang pronunciation? Hmp!

Pumasok na ako sa washroom at nagretouch na lang. Nawala na ang tinatago kong tawa
dahil sa pang aasar sa akin ni Lexie. And speaking of Lexie, biglang nanlaki ang
mga mata ko. My God! Naku baka akitin ni Lexie si Meister at mawalan pa ako ng
forever!

Agad akong lumabas ng CR at tumingin agad ako sa table namin. Baka kasi nakakandong
na si Lexie sa future boyfriend ko. Napabuntonghininga ako nung makita ko na nag
uusap lang sila. Hindi naman sa wala akong tiwala kay Lexie pero kasi kung
gugustuhin niya, kayang kaya niyang agawin si Meister. Hahainan lang niya ng pera
at alindog, baka bumigay na si Meister. Kapag sinadya pa naman niyang magpaganda ay
talong talo na ang beauty ko. Kunting wig at make up lang mukhang babae na siya.
Basta itago lang niya ang muscles niya sa braso. Napatawa ako sa naisip. Eh kasi
naman, ang hilig sa gym ng bading na yun. Palibhasa, doon siya nakakakita ng
madaming papables. Ang landi!

Pa demure ako na naupo sa upuan ko at nakita ko ang pagtaas ng kilay ni Chelsea.

Alam naman niya kasi na may pagkaburara ako at hindi ako mahinhin. Ngumiti lang ako
sa kanya ng tipid kahit na gusto ko na siyang simangutan. Pero di bali, dapat
maging grateful ako sa kanila dahil sila ang dahilan kung bakit magkakaroon ako ng
forever.

"Missy, binigay na namin kay Meister ang number mo."Napatingin ako bigla kay
Barbie. Aba! Magaling! Ililibre kitang bakla ka bukas na bukas din. Nginitian ko si
Barbie ng malaki.

"Naghahanap kasi siya ng interior designer para sa condo niya at sabi namin
interior designer ka kaya binigay na namin ang number mo." Paliwanag naman ni
Chelsea. Kelan pa ako naging interior designer? Yung apartment ko nga di ko maayos
ayos. Ni hindi ako marunong tumingin sa tamang color combination!

"Okay lang naman di ba?" Parang na freeze ako pagkarinig ko sa baritonong boses ni
Meister. Pati ata panty ko naghahyperventilate na at gusto nang malaglag.

"Yes of course, it's okay." Pa cute na sabi ko sa kanya.

"Sana bigyan mo ako ng discount." Nakangiti na ding sabi niya habang mataman na
nakatingin sa akin. Gusto ko nang matunaw sa mga braso niya. Shit! Ang ganda ng
mata, nakakawala ng katinuan. Ang sexy ng mga labi, parang palaging nakangiti. Ano
kaya ang feeling kapag hinahalikan ako ng mga labing yan? Waaahh! Oh my God! I
can't imagine, parang mauubusan ako ng hangin.

"Sure." Kahit libre pa basta maging akin ka lang, sa isip isip ko. Di bali na kahit
wala akong idea sa interior design. Madali lang naman siguro yun pag aralan. Ang
mostly naman ng mga guys, gusto ang black, white at blue. Yun na lang. O kaya
gagaya na lang ako ng design sa internet. Di naman nila malalaman na ginagaya ko
ang design nila. Tama yun na lang! Ang galing ko talaga. Iba na talaga pag
desperada.

"We're going now." Sabay tayo ni Lexie. Napatingin kami lahat sa kanya pero nalipat
agad ang tingin ko nung tumayo din si Meister.

Teka...

"Magkasama kayo?" I blurted out.

"Yes, Why? Is there something wrong?" Mataray na tanong ni Lexie. Yes. May mali.
Baka agawin mo sa akin ang forever ko.
"Sasama ako!" I declared. Napatingin sila lahat sa akin. Nag isip agad ako ng
dahilan kasi alangan naman na sabihin ko na binabakuran ko na agad si Meister.

"Di ba nga you wanted me to design your condo? Ngayon na ako may free time." Nice!

"May photoshoot pa kasi ako with Lexie baka mainip ka sa paghihintay."Oi caring si
Meister. I love it.

"Hindi yan. Besides, gusto ko rin makita ang creations ni Lexie." Kahit na wala
akong pakialam sa mga designs niya.

"Let's go." Mataray na sabi ni Lexie at nauna nang naglakad. Sumunod si Meister at
susunod na sana ako nung hinila ako nina Barbie at Chelsea.

"Hoy, malandi! Magpakipot ka naman kahit kunti. Obvious na obvious na gusto mo nang
maghubad ng panty kay Meister." Sita agad ng dalawa sa akin.

"Wala nang oras.Yung ugat ng hymen ko nagiging tuber na. Kailangan nang I harvest."

"Bahala ka na nga." Binitiwan na nila akong dalawa kaya umalis na ako at nakita
kong naghihintay si Meister sa akin sa labas ng kotse niya. Wala na si Lexie, baka
nauna na.

"I assume you didn't bring your car." Nakangiting sabi niya. Pasimple akong
tumingin sa red ko na Honda Civic na nasa tabi ng BMW sportscar niya.

"Wala, coding." Sinungaling. Sigaw ng isang bahagi ng isip ko. But a white lie
wouldn't hurt lalo na at ginagawa ko naman ito para sa kabutihan ng sanlibutan.
Naks!

"Great. You can ride with me. Nauna na si Lexie, may gagawin pa daw siya." Binuksan
na niya ang pinto ng kotse niya and I enthusiastically get inside his car. I hope
that someday, I could also get inside his heart or his pants, whichever comes
first.

Habang nagdadrive, wala kaming masyadong napag usapan. He talked about photography
as his passion. Graduate pala siya ng international studies pero hindi nga niya na
apply. Tinanong din niya ako tungkol sa interior design at naghagilap na lang ako
ng idea. Pero na impress siya sa sinabi kong color combination ng lime green and
white tapos sinabi ko pa ang ibang details. Maganda daw ang concept ko, refreshing
daw. Ang hindi niya alam, sitting room ng bahay nina Amanda at Alexis ang
dinedescribe ko.

The photoshoot lasted for 2 hours pero hindi ako na bore. Naaliw pa nga ako sa
passion na pinapakita ni Meister. No doubt, magaling siya sa ginagawa niya and he's
very professional. Naaliw din ako sa ganda ng mga design ni Lexie. Aba sino ang mag
aakala na talented pala talaga itong bading na to. Sa kanya ko papadesign ang
wedding gown ko para sa kasal namin ni Meister.

Pero siyempre, hindi maiaalis na mainis ako dahil sa mga higad sa paligid. Sa pogi
ni Meister, hindi maiwasan na may maglandi sa kanya and that photoshoot is not an
exception. Hindi ko din tuloy maiwasan na tingnan ng masama ang mga models na
nanglalandi kay Meister lalo na pag break.

Pasalamat silang lahat at hindi pa ako gf dahil pag nagkataon, naku, kalbo na
silang lahat. Naupo ako sa upuan sa tabi ni Kexie, nakanguso na ako dahil sa inis.

'Teh, hindi mo pa boyfriend. Kung makaasta to."Sabi agad niya. Sumisipsip siya ng
juice na may maliit na umbrella at may lemon na nakadikit sa baso. Ang arte!Umismid
ako.

"Malapit na, kaya nga nagpapractice na ako." Kinuha ko din ang isang juice sa
maliit na table. Mabuti naman at naisipan nitong mag order ng pagkain.

"Assumera!"

"Carry lang mag assume. May matris naman. Ikaw ba meron?" Tumahimik na siya, tumayo
at nagmando sa mga nagphotoshoot. Pikon talaga ang bakla. Bakit kasi ayaw pa
magpasex change katulad ng ginawa nina Barbie at Chelsea? Palibhasa kuripot.
Saksakan nga ng yaman, saksakan din ng kuripot. Baka sa lalaki lang siya nagiging
galante.

Pagkatapos ng photoshoot lumapit kaagad sa akin si Lexie habang inaayos ni Meister

ang mga gamit niya.

'ikaw babae, wag ka agad bumigay. Magkaroon ka ng kunting dignidad."Sabi niya. Kala
mo naman kung sinong santo kung magsalita.

"Matagal ko nang gustong itapon ang dignidad ko. Magtatreinta na ako, inip na inip
na ako."

"Mag t-thirty ka pa lang. Bakit ba atat na atat ka na?"Aba! Hindi ba niya alam na
nauubos ang biological clock ng mga babae?

"Yun nga magtathirty na ako, kaya atat na ako. I can't wait to feel the essence of
being a woman kaya utang na inside, wag ka nang kumontra. Maghanap ka na lang ng
ibang papa. Pero tandaan mo, akin si Meister."

"Hindi ko siya type."

"Mabuti naman at nagkaintindihan tayo dahil ayaw kong gayahin ang eksena ng my
husband's lover." Pero infairness ang pogi talaga ni Tom. My god! Pwede kong
ipagpalit si Meister para kay Tom anytime. Tom Cruise.

Tumaas ang kilay ni Lexie habang nakatingin sa akin.

"Hindi pa nga boyfriend, husband agad?"

"Bakit ba?" Kokontra pa eh!

"Alam mo ba ang ending ng My Husband's Lover?Nagkahiwalay ang mag asawa at

nagkaroon ng happy ending ang dalawang bakla."Nanunuksong sabi niya.Aba talaga
naman.

"Shut Up! Hindi mangyayari yun dahil sisiguraduhin ko na sa akin siya uuwi gabi
gabi." And to prove my point tumingin ako kay Meister at called him up.

"Meister Honey, uwi na tayo." Napatingin si Meister sa amin at lumaki ang ngiti
tapos lumapit. I smirked at Lexie.

"Mauna na kami."sabi ni Meister kay Lexie habang hindi maalis alis ang smug smile
sa mukha ko. Hindi pa ako nakuntento humawak pa ako sa matipunong braso ni Meister
at iniwan si Lexie.

"Aray!" Biglang sabi ko. Lexie pulled some strand of my hair kaya di ako
nakahakbang. Baklang to.

"Malandi!"He whispered.

"Supotka pa din." Natatawang sabi ko sabay mabilis an naglakad papunta kay Meister.

=================

Chapter 4

Chapter 4

Ang paglalandi ni Missy.

Napangiti ako sa naisip ko. Kailangan ata may title ang bawat araw ng buhay ko para
mas exciting. Parang katulad lang ng mga novels. May chapters, may chapter title at
may cliffhanger every end of the chapter para mabitin ang mga mambabasa. What a
nice idea.
"Ang ganda naman ng ngiti mo."Napatingin ako bigla kay Ter. Shucks, nakita niyang
nakangiti ako mag isa? Naku! Baka isipin niya baliw ako at ma turn off siya. Pero,
sino na ba ang lalaking na turn off sa ngiti ko? Sabi nila, at naniniwala ako, that
I have one of the most alluring smile.

"Thanks. Sino ba naman ang hindi gaganda ang ngiti kung kasing pogi mo ang driver?"
Malanding sabi ko. Hindi talaga ako malanding babae, demure pa nga ako kung
tutuusin. Kapag kasama ko lang ang mga friends ko nagiging balahura ako kasi
balahura sila. Kaya nga umabot na ako ng 29 at wala pa akong asawa at mga anak
dahil hindi ako magaling sa landian. Pero dahil nga sa circumstances sa buhay ko,
kailangan kong mag double time, kailangan kong alisin ang hiya at itodo ang
kalandian.

Nakita kong ngumiti si Ter at muntik na akong mapanganga. Holy tacos, bakit ang
pogi ng nilalang na ito? Saan ba siya naglalagi these past years at ngayon ko lang
siya nakita?

Lumingon siya sa akin at muntik na niya akong mahuling naglalaway sa kanya. Mabuti
na lang at napigilan ko ang laway ko. The drive to his condo has been pleasant.
Kasing pleasant ni Ter, kasing pleasant ng kanyang masculine scent. Sa sobrang
pleasant niya, gusto ko na siyang ibalot at iuwi sa bahay.

Hindi kalakihan ang condo niya. Tama lang para sa isang bachelor. Hindi sobrang
gara pero hindi din pangit at ang nakakatuwa, napaka organize ng mga gamit.
Nadagdagan ang admiration ko sa kanya. Gusto ko ng lalaking masinop. Ayaw ko ng
lalaking parang ahas na kung saan maghuhubad dun din iiwan ang pinaghubaran. Parang
si Daddy lang. Palagi siyang pinapagalitan ni Mommy kasi nasa tabi na niya ang
laundry basket pero talagang ilalagay pa sa taas ng kama ang pinaghubaran ng damit.
Mabuti na lang at hindi ganun si Ter.

"What do you think?" Napatingin ako bigla kay Ter. Ano daw?

"Huh?"

"What do you think of my place?" Ulit niya.

"Cozy and organized." I said.

"I like your suggestion a while ago. The lime green and white combination for the
living room. It will brighten up the room." Sinabi ko ba yun? Nagtaka pa ako then I
remember that I've described to him the sitting room of Amanda's home.

"Yes, of course. Especially that your unit's living room is facing the morning
sun." Habang sinasabi ko yun, I am visualizing the sitting room at Mandy and
Alexis's house.

"Have you designed a place with that theme?" Napalunok ako.Mapapasubo ata talaga
ako dito.
"Yes, of course." Sabi ko na lang. Alangan naman na sabihin kong hindi. Eh di
nawalan ako ng forever? Mabuko pa niya na gawa gawa lang naming ang lahat.

"Good. May sample photos ka ba?"

"Err...yes, pero nasa laptop ko sa bahay. I can show it to you next time." Para na
din may next date pa kami. Pero bago yun, I need to call Amanda. Kailangan kong
mapicturan ang sitting room nila.

I stayed for another hour at Ter's condo and I am a bit disappointed that he didn't
even try to flirt with me. Hindi ko din siya masyadong nalandi kasi nakakahiya
naman na landiin ko pa siya gayung hindi naman siya nagpapakita ng motibo.

Ter offered na ihatid ako sa bahay ko but I refused kasi nga hindi naman ako uuwi
pa sa amin. Kailangan ko pang bisitahin ang sitting room ng kaibigan ko. Habangnasa
taxi, tinawagan ko na si Mandy at sinabihang pupunta ako sa bahay nila.

"Ano ang sinasabi mong pipicturan mo ang sitting room namin?" Tanong agad ni Mandy
nung makita niya akong pumasok sa nursery nila. She's playing with her youngest
child at punong puno ng powder ang mukha niya. Bilib din naman ako kay Mandy,
kahit na may tatlong yaya, hands on pa rin siya sa mga bata at mukha namang hiyang
siya sa pagiging asawa at sa pagiging ina dahil hindi naman siya mukhang losyang.

"Eh kasi nga, may nirereto sina Chelsea at Barbie sa akin tapos pinagpanggap nila
akong interior designer nung guy. Siyempre para malandi."Tumaas ang kilay niya.

"Ano ang kinalaman ng sitting room namin sa paglalandi mo?"

"Sinabi ko kasi na ako ang nagdesign ng sitting room niyo. Kaya kailangan ko ng
picture para kunyari nasa portfolio ko. "

"Talaga naman! Basta sa ngalan ng paglalandi. Teka lang tatawagin ko lang ang yaya
nito." May pinindot siya sa gilid ng wall at pinunasan ang mukha ng anak niya pati
na din ang mukha niya. After a while, dumating na ang yaya at ibinilin na ni Mandy
ang bata. Hinatid niya ako sa sitting room at siya naman umakyat sa kwarto nila at
bumaba siya na may dalang camera.

"Ito ang gamitin natin para maganda ang kuha. Pangit pag yang phone mo ang gamitin
mo." Talaga namang kunsintidor ang kaibigan kong ito. O baka atat na din siyang mag
asawa ako.

"Nasaan na pala ang mga inaanak ko?" tanong ko sa kanya habang busy siya kakukuha
ng picture ng sitting room.

"Nasa Tita nila." Tumaas ang kilay ko. Umuwi ang isang kapatid ni Alexis na babae
galing Paris?

"Nandito in laws mo?"

" Si Lexie lang. Andun sila sa pool at tinuturuan magswimming ang kambal.
Pagkatapos dito, doon na tayo magmeryenda." Andito pala ang bakla hindi man lang
sinabi sa akin. Di sana nakisabay na lang ako.

"Alam mo, ingatan mo yang si Dusk at baka paglaki mag two-piece din katulad ng Tita
nila." Natawa si Amanda sa sinabi ko.

"Loka loka!Hindi naman naka two-piece si Lexie. Pag andito sa bahay hindi naman
siya naglaladlad. Naiilang ata kay Alex tsaka siyempre sa mga bata." Kunsabagay,
hindi nga kasi cross dresser si Lexie. Unang beses kolang siyang nakitang nag gown
nung kasal nila Mandy kasi nga napagkasunduan na kaming apat na ang abay.

Niyaya na nya ako sa may pool nung makuntento sa mga kuha namin. I was busy
scanning the photo on the cam habang naglalakad papunta sa pool kaya hindi ko agad
nakita si Lexie sa pool.

"Mommy!" One of the twins shouted when they saw us. Napatingin ako sa kiddie pool
at napangiti nung makita ko ang mga cute na anak ni Mandy kasama ang kanilang mga
yaya. Akala koba si Lexie ang kasama nila? Napatingin ako sa malaking pool nung
makarinig ako ng splash and I saw Lexie dived. Tiningnan ko habang nakasisid siya
hanggang sa makarating siya sa may bandang gitna. Tumayo siya at napanganga ako.
Who would have thought that he is gay? With all that taut muscles at the right
places. Hindi siya masasabing macho pero hindi din masasabing payat. Akala ko nga
si Alexis kung hindi lang medyo mahaba ang buhok niya na umaabot hanggang balikat.

Napalunok ako ulit nung hinawi niya ang buhok niya na nakatakip sa mukha niya.
Shucks, para lang akong nanonood ng model na kakaahon lang sa dagat. Ang masama pa
hindi ko maalis ang tingin ko sa kanya. Ang ganda kasi niyang tingnan habang
naglalakad sa mababang bahagi ng pool and goodness, he is wearing a black trunks.
Hayop! Napakagat ako ng mga labi ko! Sayang! Sayang talaga!

"Lexie, meryenda na!" Mandy called him at bigla siyang napatingin sa amin. Nahuli
niya na nakatingin ako sa kanya. Napataas ang kilay niya and then he flipped his
hair at umismid sa akin. Biglang nawala ang panghihinayang sa puso ko. Wala na
talaga! Wala na talagang pag asa si Lexie. Pure blooded gay talaga siya.

Kinuha niya ang bathrobe na nakalagay sa lounge chair at isinuot tapos naglakad na
papunta sa amin.

"Tapos na ang paglalandi mo?" Nakaismid na tanong niya.

"Hindi pa! Nagsisimula pa lang ako." Nakaismid ding sagot ko.

"Amanda, pagsabihan mo nga yang kaibigan mo na magkaroon ng kahit na kunting
dignidad!" Sabi niya sabay kuha ng juice at sandwich na nasa maliit na table.

"Yaan mo na. Pwede na siyang lumandi kasi matanda naman na siya. Sayang naman ang
lahi pag di napakinabangan."Napangiti ako. Akala niya siguro kakampihan siya ni
Mandy. Mukha mo Lexie! Saksak mo sa muscles mong pang display lang.

"Kahit na! Hindi pa din magandang tingnan na halos ipangalandakan na niya ang
sarili niya sa isang lalaki." Sasabunutan ko na to kahit na nasa pamamahay pa siya
ng kapatid niya.

"Hoy!" Sasagot na sana ako nung mapatigil ako nung marinig kong tumawa si Mandy.

"Kesa mag alburuto ka dyan, bakit kaya di nalang ikaw ang manligaw?" Mandy said
laughing.

"Yuck!" I immediately said and looked at Lexie expecting him to say the same or
worst. I even half expected him to throw up the sandwich he is eating or to spit
out the juice he is drinking.

I've waited for him to react or to do any or all of those things but he didn't.
Instead, he just sat and leisurely drank his juice while looking at the pool.

Naghintay pa din ako ng reaction niya dahil baka delayed lang kasi hinintay pa
niyang manguya at malunok ang kinakain niya. Then he looked at me and he didn't do
any of those things that I've expected of him. He just gave me an intense look and
boy, his stare gave me goosebumps.

=================

Chapter 5

Chapter 5

"Ouch!" Maarteng sabi niya. Paano, binatukan ko siya. Para kasing ewan kung
makatingin. Swear, nanayo talaga ang balahibo ko dahil sa tingin niya and for a
while, nakalimutan ko na bading siya.

"Why the hell did you do that Missy?" Pambabae na ulit ang boses niya. Matinis at
maarte. Napahinga ako ng malalim. Kinabahan ako doon ah. Malay ko ba naman kasi na
may kakayahan ang baklang ito na tumingin ng ganun. Nakakalunod, leche!

"Ang creepy mo kasi, kung makatingin ka naman. Saka di ba dapat nagsusuka ka na sa

pandidiri sa sinabi ni Mandy? Bakit di ka man lang nagreact?" Pakiramdam ko tuloy
hanggang ngayon, dumidikit pa din sa akin ang klase ng tingin niya at hindi pa
nakarecover ang balahibo kong nagsitayuan. Walanjo talaga tong baklitang ito.

"Kailangan bang magreact ako sa lahat ng bagay?" He said raising his chin up.
That's more like it. That's the Lexie I know.

"Ewan ko sa'yo. Makauwi na nga. Mandy, hiramin ko muna to at isesave ko ang mga
kinunan natin sa laptop ko." I raise my hand holding the camera and she nodded.

"Nagtaxi ka lang di ba? Naku, nakaalis na si Kuya Nestor at sinundo si Alex sa

office. Lexie, hatid mo na lang si Missy." Bilib din naman ako kay Mandy kung maka
utos sa bayaw. Parang driver lang.

"Kaya nga niyang maglandi mag isa, eh di kaya din niyang umuwing mag isa." Mataray
na sagot ni Lexie sabay irap sa akin. Kita mo to!

"Di wag! Maldita!" Inirapan ko din siya. Akala niya siguro hindi ko siya papatulan?
Aba! Pumapatol ako sa bading. Kala niya ha!

"Sige magpatawag na lang ako ng taxi para naman di ka maglakad ng malayo palabas ng
village." Pumasok si Mandy sa loob ng bahay para siguro tumawag sa guard para
kumuha ng taxi at pumasok din si Lexie. Hindi man lang nagpaalam. Maldita talaga.
Sarap sipain ng betlog. Umupo na lang ako at kinalikot ang camera. Sana naman
walang scandal dito sina Alexis at Mandy.

"Tara na, ano pa ang hinihintay mo, pasko?" Nagulat ako at napatingin kay Lexie.
Nakasuot na siya ng shirt at jeans at hawak ang susi ng kotse sa isang kamay.
Humahalimuyak ang bango niya. Pero hindi naman amoy pambabae ang pabango.

Napangiti ako ng tipid. Kita mo tong baklang to, ihahatid din pala ako, nagpakipot
pa. Sarap kurutin.

"Hindi. New Year ang hinihintay ko para maputukan na ako." Umismid lang siya at
tinalikuran na ako tapos naglakad papuntang driveway. Siyempre sumunod ako. Libreng
sakay na eh, tatanggi pa ba ako? Choosy pa ba?

"Hindi ka man lang magdadrive thru?" Sabi ko nung nakalabas kami sa village nina
Mandy at nadaanan namin ang isang fastfood. Hindi naman ako gutom. Gusto ko lang
may mapag usapan kasi ang tahimik niya at napapanis ang laway ko.

"Kakameryenda mo lang, kakain ka na naman?" Nakakunot at pabalang na sabi niya.

"Bakit ba? Sabihin mo lang kung ayaw mong manlibre. Kunyari ka pang may pakialam sa
kabusugan ko. Ang sabihin mo, kuripot ka lang. Bakit nga ba napakakuripot mo?
Bakit ang maldita mo sa akin? Inggit ka no? Kasi totoong babae ako tapos ikaw
hindi." I stressed every word and raised my chin. Proud na proud sa pagkababae ko.
"Duh! Para namang may kainggit inggit sa'yo." Aba!

"Aba madami. Una, may matris ako, ikaw wala. Pangalawa, totoong babae ako, ikaw
hindi. Pangatlo, magpapakasal kami ni Ter at magkakaroon ng sangkatutak na anak."
Napalingon ulit siya sa akin. This time, nakakunot na ang noo niya.

"Kasal agad? Ni hindi pa nga nanliligaw? At sigurado ka bang type ka nun?"

"Kung hindi niya ako type, hahalikan ba niya ako? Ayyy!" Nagulat ako kasi bigla
siyang nagbrake. Mabuti na lang at nakaseatbelt ako kasi kung hindi subsob ako sa
dashboard. Walang hiyang bakla! Sa sobrang inggit sa akin, gusto pa atang sirain
ang pagmumukha ko!

"Ano ka ba bakla! Magdahan dahan ka naman! Ayaw kong mamatay na virgin utang na
loob. Kaloka ka!" Sigaw ko sa kanya. Tumalon ata ang kaluluwa ko sa pagpreno niya.

"Sorry. Para kasing may nakita akong tumawid." Tumikhim pa siya. Hindi pa sana ako
titigil sa pag nag sa kanya pero nag sorry na siya kasi at madalang lang siyang
magsorry. Sa taas ng pride niya, hindi ata niya tinatanggap na may kasalanan siya.

Teka! Ano daw? May nakita siyang tumawid? I looked around us. Nasa may bandang New
Manila kami. Specifically sa may Balete Drive. Hala! Hindi kaya...

"Wala naman ah. Nakatingin din kaya ako sa daan at wala akong nakitang may
tumawid." OMG!

"Akala ko nga lang." He started driving again. Pero hindi na ako mapakali. Humarap
ako sa kanya.

"Bakla! Baka minumulto ka! May third eye ka ba?" Walang sabi sabing hinawi ko ang
buhok sa noo niya para makita ko kung may third eye nga siya. Nakita ko ang biglang
pamumula ng pisngi niya. Dahil siguro nagulat din siya sa nangyari. Baka natakot
siya sa multong nakita niya tapos ayaw lang niyang sabihin sa akin ang totoo kasi
baka magpanic ako.

"Ano ba Missy, wala akoang third eye." Hinampas niya ang kamay ko sa noo niya.

"Kung makahampas 'to ng kamay! Pwede mo namang sabihing di ka pwedeng hawakan kasi
ginto ka! Chosera ka! Malay mo ba kung tinubuan ka bigla ng third eye?" Possible
naman yun eh.

"Tamang tama bakla, may pupuntahan akong manghuhula, magpapahula ako ng kinabukasan
namin ni Ter. Samahan mo ako. Magaling daw yung manghuhulang yun."
"Gagawin mo lang akong driver." Umismid ako.

"Saglit lang naman. Tsaka dadaanan naman talaga natin ang Quiapo bago tayo
makarating sa amin. Sasaglit lang tayo." Hindi na siya nagsalita pero nung
makarating kami sa Quiapo, naghanap siya ng parking. Yan tayo eh! Nabobola din pala
itong baklitang ito. O baka naman curious din siya sa third eye niya. Kung ako din
ang nasa kalagayan niya, makocurious din ako noh!

"Hi Madam!" Bati ko agad sa manghuhila. Napatingin siya sa amin.

"O bumalik ka." Sabi ng manghuhula. Nagtaka ako, first time ko kayang pumunta
dito? Baka naman nahulaan niya na pupunta ako at akala niya dati na niya akong
customer. Ang galing.

"Madam, gusto kong malaman kung kelan ako makakapag asawa." Umupo na ako sa harap
ng table ng manghuhula at nagsimula na siyang maglapag ng baraha. Pinapili niya
ako.

"Sa susunod na taon makakapag asawa ka na!" Tumili ako. Hindi pa ako nakuntento.
Tumayo ako and jumped up and down while holding Lexie's arm.

"Narinig mo yun bakla? Mag aasawa na daw ako next year, kami talaga ni Ter ang
magkakatuluyan. Magiging Misis Meister Yu So na ako bakla!" Panay ang hila ko sa
sleeve ng damit niya at panay din ang pigil niya sa akin but I just can't contain
the feels.

"Siya din Madam. Hulaan mo din siya. Gusto kong makita ang kanyang hinaharap."
Excited pa din na sabi ko at napangiti ang manghuhula.

"Malaki ang kanyang hinaharap Hija. Baka hindi mo kayanin." Nahulaan niya agad?
Hindi na kailangan ng cards?

"Bakit po? Magiging well known designer ba siya worldwide? Malalagpasan ba niya ang
achievements ng Ralph Lauren, ni Valentino?" Wow!

"Parang ganun na nga!" Nakangiti pa ding sabi ng manghuhula.

"Ikaw na bakla. You already! Di na kita mareach. Sabi ko sa'yo magaling si Madam di
ba?" Nakangiting sabi ko sa kanya. Wala lang siyang reaction. Di man lang naexcite?

"Tayo na nga. Kalokohan mo." Nauna na siya. Ako naman nagbigay ng pera sa
manghuhula at hinabol si Lexie.

"Ihahatid mo na ako? Mag mall muna tayo oi!" Sabi ko sa kanya nung maabutan ko siya
sa harap ng kotse niya. Nangunot na ang noo niya. Inilagay niya ang kamay niya sa
bulsa ng jeans niya at may kinuha. Baka ang susi ng kotse.

Pero iniabot niya sa akin ang kinuha niya. Ako ba ang magdadrive?

"Ano to?" Hindi pala susi ang binigay niya sa akin kundi isang sampung piso barya.

"Pang jeep mo." Pinatunog na niya ang kotse at pumasok sa driver's seat. Nakatingin
pa din ako sa sampung piso sa kamay ko.

"Hindi man lang pantaxi?" I whispered and looked at him na nakatingin sa akin sa
nakabukas na bintana ng kotse.

"Asa ka!" Sabi niya sabay pinaandar ang kotse and he maneuvered out of the parking
space. Nakaismid na ako.

"Bakla!" Tawag ko at tumigil ang pagsara ng bintana ng kotse. Nakataas ang kilay na
tumingin siya sa akin.

"Keep the change na lang ha!" I said grinning. Then I realized, ang kotse ko pala,
nasa coffee shop at kailangan kong balikan. Kulang ang sampung piso ni bakla.

=================

Chapter 6

Chapter 6

"Ay sorry." Sabi ko nung mabangga ko si Ter. Nasa living room kami ng condo niya at
sinisimulan ko na ang pag dedesign kunyari. Nakita na niya ang pictures ng sitting
room nina Mandy and he seemed please with the design kaya pwede na daw akong mag
start. So here I am, sinusukat ang condo niya kasi importante daw yun sa interior
designing sabi ni Google. Kailangan daw kasi yun para ma-distinguish ang proportion
ng mga appliances. Hindi ko naman kasi pwedeng sundin ang laki ng mga appliances
sa sitting room nila Mandy kasi double ang laki ng sitting room sa living room ng
condo ni Ter.

"It's okay. No harm done. Do you need a hand?" Nakangiting sabi niya at napangiti
din ako. Yes, I need a hand. Your hand for marriage, can I have it? Kinikilig ako
sa ganda ng ngiti niya.

"No thanks. I can manage." Pinunasan ko ang pawis sa noo ko kasi nagpapawis ako
kahit na aircon ang condo niya. Nakakainit kasi ang presensiya ni Ter.

"I'll prepare your snacks na lang." Tumango na lang ako at napatulala nung
tumalikod siya papunta sa kitchen. I bit may lower lip habang nakatingin sa may
puwetan niya. Kakagigil!

Hays... so papable talaga. Sarap kurutin sa pwet! Nakangiti ako habang pinagpatuloy
ang ginagawa ko.

"Missy, here's your snacks." Hindi lang siya papable, thoughtful pa. Isa pang
napansin ko sa kanya, magaling siyang magluto. Ang sarap ng carbonara na
pinameryenda niya sa akin kahapon. Napaka ideal man niya talaga.

"Thanks." Kinuha ko ang inaabot niyang baso ng juice at nagkadikit ang mga kamay
namin. Sparks fly. Parang fireworks. Napatingin ako bigla sa kanya. Nakatingin din
pala siya sa akin at nagkatitigan kami. Hindi ko makuhang umalis sa pagtitinginan
naming, parang may magnet ang tingin niya and his eyes spoke volumes of emotions.

He smiled and I smiled shyly. Shucks! Missy, now is not the time to be coy. Grab
the opportunity. Grab him and bring him to bed! The lustful part of me shouted but
sadly, nangibabaw ang conservative kong pagkatao.

Sa sobrang titigan namin, hindi ko napansin na hindi na ako nakahawak sa baso at

wala na ang baso. Nakapatong na ito sa table and Ter is now holding my hand. Oh,
shit! Dream come true! Pwede na akong mamatay! Teka hindi pa pala pwede. Kailangan
ko pa ng sangkatutak na anak.

"Missy."

"Ter."Sabay naming sinabi.Napangiti ulit kaming dalawa.

"I kind of like you." Sabay pa din ulit kami. Shucks! Destiny ba itech?

Nagkatawanan kami.

"Ikaw muna." Sabi niya na namumula na.

"Hindi ikaw muna." Sabi ko din. Kulang na lang humagikgik ako. Leche! Kinikilig
ako! Putek!Para akong teenager samantalang kunting tumbling na lang mag t-thirty na
ako. .

Humigpit ang hawak niya sa kamay ko at iginiya ako paupo sa sofa. Naupo ako at
tumabi siya sa akin.

"Ahmm...paano ko ba sasabihin?" panimula niya and I am literally hanging on the

edge of the sofa. Ngayon na ba siya magtatapat? As in now na?

"Wag ka nang mahiya." Sabi ko para hindi na ako mabitin. Kulang na nga lang
sunggaban ko siya. Wag na kasing pa suspense.
"Birthday kasi ni Mommy this Saturday..." Bring it on boy. I wanted to say pero
baka isipin niya na atat na atat na ako sa kanya. Which is true naman, pero ayaw ko
naman masyadong ipahalata. Kahit na nga ba nanganganib si Mareng matris kailangan
pa din maging dalagang Pilipina kahit papaano.

"Can you accompany me?"

"Bakit? I mean why me? Bakit kailangan mo akong isama?" Stop blabbering Missy.

"Gusto nilang ipakilala ko sa kanila ang girlfriend ko." Napanganga ako.Teka lang,
this is not what I expected.

"Gusto mong magpanggap akong girlfriend mo?" Ganun naman sa mga novels at teleserye
di ba?

"Not necessarily." I can sense his agitation and his nervousness. Kahit nga ako
nenenerbiyos.

"Not necessarily..." Nangunot ang noo ko."What do you mean?"

"Hindi kailangan mag pretend kang girlfriend ko. You can be my girlfriend for real.
There! I said it! Whew!" Nganga ako. What the hell!? Is it for real? He wanted me
to be his girlfriend for real? As in? Nagkahawak kamay lang kami gusto na niya agad
akong maging girlfriend tapos ipapakilala na niya ako sa pamilya niya? Ganun na ba
ako kasuwerte?

"Ang totoo, nahihiya lang akong manligaw. Hindi ako sanay na manligaw. I'm sorry. I
should have done it the proper way but I just don't know how to start...Missy, why
are you crying?" Hinawakan niya ang pisngi ko at pinahiran ang pisngi ko. Gosh! Ni
hindi ko napansin na naluha na pala ako.

"Oh my God Ter. You're making me cry. Oh my God! I love to be your girlfriend. For
real." Naiiyak na natatawa ako. Hindi ko na napigilan ang sarili ko, I threw myself
at him at niyakap siya. Niyakap din niya ako. Wala akong paglagyan ng tuwa ko. At
last, at long last, may boyfriend na ulit ako. A week before my birthday,
nagkaboyfriend ako. I couldn't ask for more. Sa wakas, nagsisimula na ang forever
ko.

The following Saturday, sinama nga
happier. Ang init ng pagtanggap ng
being part of their lovely family.
is just awesome. Nakuha ni Ter ang
more sa Mother niya.
niya ako sa family home nila and I couldn't be
pamilya niya sa akin. I can almost see myself
His mother is funny and adorable and his father
height niya sa father niya pero ang feature niya

His mother even suggested that I call them Mom and Dad. Siyempre pumayag ako kasi
alam ko naman na magiging in laws ko din sila next year. I couldn't be happier,
hindi na ako mamomroblema sa in laws. I am so lucky.

"Ang laki ng ngiti ng bakla.Saan tayo sa birthday mo?" Puna sa akin ni Barbie
habang nagkakape kami. Bukas kasi birthday ko na and I am so happy. May boyfriend
ako sa birthday ko!

"Saan niyo gusto? Libre ko." nakangiting sabi ko.

"Yan tayo eh. Sana in love ka na lang araw araw. Teka tatawagan ko si Lexie. Doon
na lang tayo sa Elite. Hire tayo ng macho dancer. " Humagikgik si Chelsea.Landi
talaga ng baklang to.

"Gaga, baka magalit si Ter. Siyempre kasama natin siya."Awayin pa niya ang macho
dancer kapag sinayawan ako nun.

"Hindi naman para sa'yo ang macho dancer.Para naman sa amin." She motioned for me
to keep quiet. Sumagot na ata si Lexie sa kabilang line.

'Yes, chels?' Chelsea turned on the speaker phone.

Bakla, birthday bukas ni Missy. Sa Elite daw tayo, libre ka ba?" Nakinig lang ako
sa usapan nila habang sumisipsip sa frappe ko.

'Busy ako' Lexie said curtly.

"Tapos naman na ang fashion show."

'I have a lot of things to do.' Hindi na ako nakatiis. Minamalditahan na naman ako
ni Lexie.

"Hoy bakla, sumama ka na, first time kong magbirthday na may bf after 5 years.
Don't worry libre ko naman wala kang gagastusin." Baka kasi iniisip ng bakla KKB.
Napakakuripot pa naman nun. Hindi ko nga alam kung saan niya ipapamana ang
kayamanan niya, hindi naman siya magkakaanak.

'Busy nga ako.'I rolled my eyes as if he's looking at me.

"Nakakatampo ka bakla. Birthday na birthday ko inaaway mo ako. Tsaka may macho

dancer..."

'Titingnan ko.' Oh well, much more better kesa sa hindi siya pumunta.

"Ayun! Macho dancer lang pala hanap mo. Wag kang mag alala, maghihire ako ng macho
dancer exclusively for you. Basta pupunta ka ha." I ended the call at hindi ko na
siya pinayagang tumanggi.

Todo ang birit ni Chelsea sa videoke. Hindi na nahiya. Kunsabagay, kanino naman
siya mahihiya, kami kami lang namang magkakaibigan with the addition of my adorable
boyfriend ang andito. Hindi naman na iba sa kanila si Ter. Nasa VIP room kami ng
Elite at nagvivideoke habang punong puno ng inumin at pagkain ang table sa harap
namin. Katabi ko si Ter sa dulo ng curved na sofa. Katabi ko si Barbie at katabi
naman ni Barbie si Chelsea at Lexie. Mabuti na lang dumating ang bakla.

"Akala ko ikaw ay akin...totoo sa aking paningin..."Feel na feel ni Chelsea ang

pagkanta habang kami naman tawa ng tawa sa ginagawa niyang mga kalokohan.
Nakasandal ako sa dibdib ni Ter habang nakayakap ang mga braso niya sa akin. I can
feel him kissing my hair from time to time. Hindi ko mapigilan ang kiligin.

Maya maya pa may pumasok na dalawang lalaki na naka black leather jacket at black
pants. Ang mamacho! Nagtitili sina Barbie at Chelsea at napapatawa ako ganun din si
Ter. Inoperate ng isang macho dancer ang videoke machine at nagpatugtog ng erotic
na song and both of them started dancing.

Nagwawala na ang dalawang bakla lalo na nung naghubad ang dalawang dancer. Sa
tingin ko, kinabukasan, mapapaos ang dalawang to.

"Ang mata mo." Ter whispered in my ears at napasinghap ako kasi nakiliti ako.
Napatingala ako sa kanya and I grinned at him.

"Don't worry, mas macho ka pa din sa kanila." I shifted to place my lips on his
lips. Humigpit ang yakap niya sa akin at lalo akong nagsumiksik sa katawan niya.

"OMG! Magtetake out ako!" Tili ni Barbie at hinampas ko siya habang nakatawa.
Lumapit ang isang macho dancer kay Barbie at sumayaw ito sa harap niya. Hindi
nagpatalo ang bakla, tumayo ito at sumayaw din sa harap ng macho dancer. Ang laswa
ng baklang ito. Halos takpan na ni Ter ang mga mata ko.

Pero inalis ko ang kamay ni Ter sa mga mata ko para makita ang pagsasayaw ng isang
bakla kay Lexie. Lexie's face remain emotionless. Kanina pa yan badtrip, mukha nga
atang napilitan lang pumunta kasi baka magtampo ako. Siguro naman mawawala na ang
badtrip niya kasi may sarili na siyang macho dancer di ba?

Nanayo ang balahibo ko when I felt Ter caressing the side of my ears. Nawala ang
attention ko sa macho dancer at kay Lexie Napatingala ulit ako sa kanya and I saw
his hooded eyes. Hindi ko alam kung dahil ba sa nakainom na siya kaya namumungay
ang mga mata niya.

"Hey baby, magdadrive ka pa mamaya." Bulong ko sa kanya

"Don't worry. I can still manage to drive you home safely." Sabi niya habang bumaba
ang labi niya sa labi ko. The anticipation is killing me at napabuntonghininga ako
nung lumapat ang labi niya sa labi ko. Napakapit ako sa kanya at sinagot ang halik
niya.

Napatigil kami sa paghahalikan nung marinig namin ang medyo malakas na pagsara ng
pinto. Napatingin ako sa mga kaibigan ko at sa dalawang macho dancer na pinagpapala
ng mga kamay nina Chelsea at Barbie. Mukhang wala din silang pakialam at mukhang
hindi nila namalayan na umalis na si Lexie. Baka nag CR ang bakla.

Pagkatapos ng ilang kanta, tumigil na sa pagsayaw ang mga macho dancer at naki join
sa amin dahil niyaya nina Barbie at Chelsea. Nag excuse ako kasi naiihi ako.
Lumabas ako at pumunta sa CR. I was about to return to the room when I saw Lexie on
the open garden of the Elite at nagyoyosi.

"Bakla! Bakit andito ka at hindi ka na bumalik doon sa room?" Sabi ko nung malapit
na ako sa kanya.

"Mainit doon." Sabi niya at tuloy pa din sa pag yoyosi. I hate cigarette smoke pero
hindi ko naman kayang pigilan na magyosi ang mga kaibigan ko. Isa pa, pag nagyoyosi
sina Barbie at Chelsea doon naman sa mga smoking area. Si Lexie, ngayon ko lang
siya nakitang nagyosi. Akala ko nga hindi siya nagyoyosi, nagyoyosi din pala.

"Baka naman na arouse ka lang sa mga macho dancer kaya ka naiinitan? Kunyari ka
pa!" Tukso ko sa kanya pero hindi siya nagreact. Instead, he threw his cigarette to
the bin and took something from the inside pocket of his coat. It was a white
triangular box.

"Gift ko sa'yo." Iniabot niya sa akin ang box at nanlaki ang mga mata ko. Hindi ako
makapaniwala na reregaluhan ako ni Lexie. Kanina pa kasi ako binigyan ng regalo
nina Barbie at Chelsea at hindi siya nakisabay.

"Sigurado ka?"

"Gusto mo bawiin ko?"Seryoso pa ding sabi niya.

"Ano ako sira? Dali dali kong binuksan ang box at mas nagulat ako sa nakita ko. It
was a white gold bracelet na may nakasabit na birthstone ko at may dalawang circle
with an initial M and A.

"Wow!" yun ang unang naging reaction ko. But when I recovered from the shock that
Lexie gave me agift, I shrieked.

"Thank you so much bakla!" Napayakap ako sa kanya sa sobrang tuwa ko at niyakap din
niya ako. I love his gift. Aba minsan lang siya maging galante ha! Tumingkayad
din ako at nagbeso sa kanya. Pero napatigil ako at nagtaka. Did I just imagine it
or did his lips linger a little bit on my cheek?

I pushed him gently para makaalis sa yakapan namin nung humigpit ang yakap niya sa
akin. What the? Naaliw nasiya kakayakap sa akin?
=================

Reposted Chapter 6 para sa mga hindi nakakabasa

Chapter 6

"Ay sorry." Sabi ko nung mabangga ko si Ter. Nasa living room kami ng condo niya at
sinisimulan ko na ang pag dedesign kunyari. Nakita na niya ang pictures ng sitting
room nina Mandy and he seemed please with the design kaya pwede na daw akong mag
start. So here I am, sinusukat ang condo niya kasi importante daw yun sa interior
designing sabi ni Google. Kailangan daw kasi yun para ma-distinguish ang proportion
ng mga appliances. Hindi ko naman kasi pwedeng sundin ang laki ng mga appliances
sa sitting room nila Mandy kasi double ang laki ng sitting room sa living room ng
condo ni Ter.

"It's okay. No harm done. Do you need a hand?" Nakangiting sabi niya at napangiti
din ako. Yes, I need a hand. Your hand for marriage, can I have it? Kinikilig ako
sa ganda ng ngiti niya.

"No thanks. I can manage." Pinunasan ko ang pawis sa noo ko kasi nagpapawis ako
kahit na aircon ang condo niya. Nakakainit kasi ang presensiya ni Ter.

"I'll prepare your snacks na lang." Tumango na lang ako at napatulala nung
tumalikod siya papunta sa kitchen. I bit may lower lip habang nakatingin sa may
puwetan niya. Kakagigil!

Hays... so papable talaga. Sarap kurutin sa pwet! Nakangiti ako habang pinagpatuloy
ang ginagawa ko.

"Missy, here's your snacks." Hindi lang siya papable, thoughtful pa. Isa pang
napansin ko sa kanya, magaling siyang magluto. Ang sarap ng carbonara na
pinameryenda niya sa akin kahapon. Napaka ideal man niya talaga.

"Thanks." Kinuha ko ang inaabot niyang baso ng juice at nagkadikit ang mga kamay
namin. Sparks fly. Parang fireworks. Napatingin ako bigla sa kanya. Nakatingin din
pala siya sa akin at nagkatitigan kami. Hindi ko makuhang umalis sa pagtitinginan
naming, parang may magnet ang tingin niya and his eyes spoke volumes of emotions.

He smiled and I smiled shyly. Shucks! Missy, now is not the time to be coy. Grab
the opportunity. Grab him and bring him to bed! The lustful part of me shouted but
sadly, nangibabaw ang conservative kong pagkatao.

Sa sobrang titigan namin, hindi ko napansin na hindi na ako nakahawak sa baso at

wala na ang baso. Nakapatong na ito sa table and Ter is now holding my hand. Oh,
shit! Dream come true! Pwede na akong mamatay! Teka hindi pa pala pwede. Kailangan
ko pa ng sangkatutak na anak.

"Missy."

"Ter."Sabay naming sinabi.Napangiti ulit kaming dalawa.

"I kind of like you." Sabay pa din ulit kami. Shucks! Destiny ba itech?

Nagkatawanan kami.

"Ikaw muna." Sabi niya na namumula na.

"Hindi ikaw muna." Sabi ko din. Kulang na lang humagikgik ako. Leche! Kinikilig
ako! Putek!Para akong teenager samantalang kunting tumbling na lang mag t-thirty na
ako. .

Humigpit ang hawak niya sa kamay ko at iginiya ako paupo sa sofa. Naupo ako at
tumabi siya sa akin.

"Ahmm...paano ko ba sasabihin?" panimula niya and I am literally hanging on the

edge of the sofa. Ngayon na ba siya magtatapat? As in now na?

"Wag ka nang mahiya." Sabi ko para hindi na ako mabitin. Kulang na nga lang
sunggaban ko siya. Wag na kasing pa suspense.

"Birthday kasi ni Mommy this Saturday..." Bring it on boy. I wanted to say pero
baka isipin niya na atat na atat na ako sa kanya. Which is true naman, pero ayaw ko
naman masyadong ipahalata. Kahit na nga ba nanganganib si Mareng matris kailangan
pa din maging dalagang Pilipina kahit papaano.

"Can you accompany me?"

"Bakit? I mean why me? Bakit kailangan mo akong isama?" Stop blabbering Missy.

"Gusto nilang ipakilala ko sa kanila ang girlfriend ko." Napanganga ako.Teka lang,
this is not what I expected.

"Gusto mong magpanggap akong girlfriend mo?" Ganun naman sa mga novels at teleserye
di ba?

"Not necessarily." I can sense his agitation and his nervousness. Kahit nga ako
nenenerbiyos.
"Not necessarily..." Nangunot ang noo ko."What do you mean?"

"Hindi kailangan mag pretend kang girlfriend ko. You can be my girlfriend for real.
There! I said it! Whew!" Nganga ako. What the hell!? Is it for real? He wanted me
to be his girlfriend for real? As in? Nagkahawak kamay lang kami gusto na niya agad
akong maging girlfriend tapos ipapakilala na niya ako sa pamilya niya? Ganun na ba
ako kasuwerte?

"Ang totoo, nahihiya lang akong manligaw. Hindi ako sanay na manligaw. I'm sorry. I
should have done it the proper way but I just don't know how to start...Missy, why
are you crying?" Hinawakan niya ang pisngi ko at pinahiran ang pisngi ko. Gosh! Ni
hindi ko napansin na naluha na pala ako.

"Oh my God Ter. You're making me cry. Oh my God! I love to be your girlfriend. For
real." Naiiyak na natatawa ako. Hindi ko na napigilan ang sarili ko, I threw myself
at him at niyakap siya. Niyakap din niya ako. Wala akong paglagyan ng tuwa ko. At
last, at long last, may boyfriend na ulit ako. A week before my birthday,
nagkaboyfriend ako. I couldn't ask for more. Sa wakas, nagsisimula na ang forever
ko.

The following Saturday, sinama nga
happier. Ang init ng pagtanggap ng
being part of their lovely family.
is just awesome. Nakuha ni Ter ang
more sa Mother niya.
niya ako sa family home nila and I couldn't be
pamilya niya sa akin. I can almost see myself
His mother is funny and adorable and his father
height niya sa father niya pero ang feature niya

His mother even suggested that I call them Mom and Dad. Siyempre pumayag ako kasi
alam ko naman na magiging in laws ko din sila next year. I couldn't be happier,
hindi na ako mamomroblema sa in laws. I am so lucky.

"Ang laki ng ngiti ng bakla.Saan tayo sa birthday mo?" Puna sa akin ni Barbie
habang nagkakape kami. Bukas kasi birthday ko na and I am so happy. May boyfriend
ako sa birthday ko!

"Saan niyo gusto? Libre ko." nakangiting sabi ko.

"Yan tayo eh. Sana in love ka na lang araw araw. Teka tatawagan ko si Lexie. Doon
na lang tayo sa Elite. Hire tayo ng macho dancer. " Humagikgik si Chelsea.Landi
talaga ng baklang to.

"Gaga, baka magalit si Ter. Siyempre kasama natin siya."Awayin pa niya ang macho
dancer kapag sinayawan ako nun.

"Hindi naman para sa'yo ang macho dancer.Para naman sa amin." She motioned for me
to keep quiet. Sumagot na ata si Lexie sa kabilang line.
'Yes, chels?' Chelsea turned on the speaker phone.

Bakla, birthday bukas ni Missy. Sa Elite daw tayo, libre ka ba?" Nakinig lang ako
sa usapan nila habang sumisipsip sa frappe ko.

'Busy ako' Lexie said curtly.

"Tapos naman na ang fashion show."

'I have a lot of things to do.' Hindi na ako nakatiis. Minamalditahan na naman ako
ni Lexie.

"Hoy bakla, sumama ka na, first time kong magbirthday na may bf after 5 years.
Don't worry libre ko naman wala kang gagastusin." Baka kasi iniisip ng bakla KKB.
Napakakuripot pa naman nun. Hindi ko nga alam kung saan niya ipapamana ang
kayamanan niya, hindi naman siya magkakaanak.

'Busy nga ako.'I rolled my eyes as if he's looking at me.

"Nakakatampo ka bakla. Birthday na birthday ko inaaway mo ako. Tsaka may macho

dancer..."

'Titingnan ko.' Oh well, much more better kesa sa hindi siya pumunta.

"Ayun! Macho dancer lang pala hanap mo. Wag kang mag alala, maghihire ako ng macho
dancer exclusively for you. Basta pupunta ka ha." I ended the call at hindi ko na
siya pinayagang tumanggi.

Todo ang birit ni Chelsea sa videoke. Hindi na nahiya. Kunsabagay, kanino naman
siya mahihiya, kami kami lang namang magkakaibigan with the addition of my adorable
boyfriend ang andito. Hindi naman na iba sa kanila si Ter. Nasa VIP room kami ng
Elite at nagvivideoke habang punong puno ng inumin at pagkain ang table sa harap
namin. Katabi ko si Ter sa dulo ng curved na sofa. Katabi ko si Barbie at katabi
naman ni Barbie si Chelsea at Lexie. Mabuti na lang dumating ang bakla.

"Akala ko ikaw ay akin...totoo sa aking paningin..."Feel na feel ni Chelsea ang

pagkanta habang kami naman tawa ng tawa sa ginagawa niyang mga kalokohan.
Nakasandal ako sa dibdib ni Ter habang nakayakap ang mga braso niya sa akin. I can
feel him kissing my hair from time to time. Hindi ko mapigilan ang kiligin.

Maya maya pa may pumasok na dalawang lalaki na naka black leather jacket at black
pants. Ang mamacho! Nagtitili sina Barbie at Chelsea at napapatawa ako ganun din si
Ter. Inoperate ng isang macho dancer ang videoke machine at nagpatugtog ng erotic
na song and both of them started dancing.

Nagwawala na ang dalawang bakla lalo na nung naghubad ang dalawang dancer. Sa
tingin ko, kinabukasan, mapapaos ang dalawang to.

"Ang mata mo." Ter whispered in my ears at napasinghap ako kasi nakiliti ako.
Napatingala ako sa kanya and I grinned at him.

"Don't worry, mas macho ka pa din sa kanila." I shifted to place my lips on his
lips. Humigpit ang yakap niya sa akin at lalo akong nagsumiksik sa katawan niya.

"OMG! Magtetake out ako!" Tili ni Barbie at hinampas ko siya habang nakatawa.
Lumapit ang isang macho dancer kay Barbie at sumayaw ito sa harap niya. Hindi
nagpatalo ang bakla, tumayo ito at sumayaw din sa harap ng macho dancer. Ang laswa
ng baklang ito. Halos takpan na ni Ter ang mga mata ko.

Pero inalis ko ang kamay ni Ter sa mga mata ko para makita ang pagsasayaw ng isang
bakla kay Lexie. Lexie's face remain emotionless. Kanina pa yan badtrip, mukha nga
atang napilitan lang pumunta kasi baka magtampo ako. Siguro naman mawawala na ang
badtrip niya kasi may sarili na siyang macho dancer di ba?

Nanayo ang balahibo ko when I felt Ter caressing the side of my ears. Nawala ang
attention ko sa macho dancer at kay Lexie Napatingala ulit ako sa kanya and I saw
his hooded eyes. Hindi ko alam kung dahil ba sa nakainom na siya kaya namumungay
ang mga mata niya.

"Hey baby, magdadrive ka pa mamaya." Bulong ko sa kanya

"Don't worry. I can still manage to drive you home safely." Sabi niya habang bumaba
ang labi niya sa labi ko. The anticipation is killing me at napabuntonghininga ako
nung lumapat ang labi niya sa labi ko. Napakapit ako sa kanya at sinagot ang halik
niya.

Napatigil kami sa paghahalikan nung marinig namin ang medyo malakas na pagsara ng
pinto. Napatingin ako sa mga kaibigan ko at sa dalawang macho dancer na pinagpapala
ng mga kamay nina Chelsea at Barbie. Mukhang wala din silang pakialam at mukhang
hindi nila namalayan na umalis na si Lexie. Baka nag CR ang bakla.

Pagkatapos ng ilang kanta, tumigil na sa pagsayaw ang mga macho dancer at naki join
sa amin dahil niyaya nina Barbie at Chelsea. Nag excuse ako kasi naiihi ako.
Lumabas ako at pumunta sa CR. I was about to return to the room when I saw Lexie on
the open garden of the Elite at nagyoyosi.

"Bakla! Bakit andito ka at hindi ka na bumalik doon sa room?" Sabi ko nung malapit
na ako sa kanya.

"Mainit doon." Sabi niya at tuloy pa din sa pag yoyosi. I hate cigarette smoke pero
hindi ko naman kayang pigilan na magyosi ang mga kaibigan ko. Isa pa, pag nagyoyosi
sina Barbie at Chelsea doon naman sa mga smoking area. Si Lexie, ngayon ko lang
siya nakitang nagyosi. Akala ko nga hindi siya nagyoyosi, nagyoyosi din pala.
"Baka naman na arouse ka lang sa mga macho dancer kaya ka naiinitan? Kunyari ka
pa!" Tukso ko sa kanya pero hindi siya nagreact. Instead, he threw his cigarette to
the bin and took something from the inside pocket of his coat. It was a white
triangular box.

"Gift ko sa'yo." Iniabot niya sa akin ang box at nanlaki ang mga mata ko. Hindi ako
makapaniwala na reregaluhan ako ni Lexie. Kanina pa kasi ako binigyan ng regalo
nina Barbie at Chelsea at hindi siya nakisabay.

"Sigurado ka?"

"Gusto mo bawiin ko?"Seryoso pa ding sabi niya.

"Ano ako sira? Dali dali kong binuksan ang box at mas nagulat ako sa nakita ko. It
was a white gold bracelet na may nakasabit na birthstone ko at may dalawang circle
with an initial M and A.

"Wow!" yun ang unang naging reaction ko. But when I recovered from the shock that
Lexie gave me agift, I shrieked.

"Thank you so much bakla!" Napayakap ako sa kanya sa sobrang tuwa ko at niyakap din
niya ako. I love his gift. Aba minsan lang siya maging galante ha! Tumingkayad
din ako at nagbeso sa kanya. Pero napatigil ako at nagtaka. Did I just imagine it
or did his lips linger a little bit on my cheek?

I pushed him gently para makaalis sa yakapan namin nung humigpit ang yakap niya sa
akin. What the? Naaliw nasiya kakayakap sa akin?

=================

Chapter 7

Chapter 7

"Oi bakla, grabe ka naman makayakap. Gusto mo ba akong patayin sa yakap?" Hindi ko
alam kung guni guni ko lang pero pakiramdam ko may HD tong baklitang to sa akin. HD
as in Hidden Dislike. Minsan siguro gusto na niya akong patayin.

Umalis na ako sa yakap niya at nagbigay ng distansiya sa gitna namin. Malay ko ba

kung bigla na lang niya akong sakalin?

"Balik ka dun ha! Wag ka nang maarte." Ngumiti ako tapos umalis na at bumalik sa
videoke room. Ganun pa din ang eksena, minomolestiya pa din nina Barbie at Chelsea
ang dalawang macho dancer. Lumapit ako kay Ter at umupo sa tabi niya. Automatic
naman na umakbay siya sa akin.

Hindi nagtagal bumalik na din si Lexie at sinabing mauuna na siya kaya

napagdesisyunan na din namin na umalis na din. Baka kasi pag tumagal pa, tuluyan
nang mahaly nina Barbie at Chelsea yung mga lalaki. Isa pa, para na din magkaroon
kami ng alone time ni Ter.

Hinatid ako ni Ter sa bahay ko at bago ako bumaba sa kotse niya iniabot niya sa
akin ang isang bouquet ng mga bulaklak. Lalo akong na touch. Siya na nga ang
nagbayad ng ginastos namin sa Elite, ngayon may flowers pa ako. Napaka thoughtful
talaga ng boyfriend ko at sobrang sweet. Napaka swerte ko. Tama nga talaga na, best
things comes to those who wait.

"Baby, magkape ka kaya muna para kahit papaano mabawasan ang effect ng alcohol
sa'yo. Nagwoworry kasi ako, mag isa ka na lang sa sasakyan mamaya. Baka bigla kang
makatulog."

"Mabuti pa nga." Bumaba na kami ng sasakyan at pumasok sa bahay. Pinagtimpla ko

siya ng kape at naupo sa tabi niya sa sofa.

"Thanks for making my birthday special."  Nagpapacute at nakangiti ako habang

nakatitig sa kanya. Nilapag niya ang kape sa center table at tumingin sa akin tapos
inakbayan ako.

"Anything for you baby." Mahina at nakakaakit na sabi niya. We looked at each other
for a while  and I noticed his face going down on me.  Napapikit na ako bago pa man
lumapat ang labi niya sa labi ko.

When his lips finally touched mine, napabuntonghininga ako. This is it, ito na ang
hinihintay ko. Lumalim ang halikan namin at kumapit na ako sa batok niya. Then I
find myself straddling him while he's sitting on my sofa. Nakahawak ang mga kamay
niya sa bewang ko, pulling me closer to him.

Umakyat ang mga kamay ko sa batok niya and his hands are tracing my body from my
waist pataas sa ilalim ng boobs ko habang hinahalikan niya ang leeg ko. Lumalalim
nang lumalalim ang hininga ko. Desire is consuming me and I know, whatever his plan
is, hindi ako tatanggi. Kaya, goodbye hymen! It's nice to have you for such a long
time.

"Baby..." I moaned when his hands cupped my breast.

"Missy..." Tumigil siya sa paghalik sa akin at nagtaka ako. Yung kamay niya na
kanina nasa dibdib ko ngayon ay nasa likod na ulit ng bewang ko.

"This is not right." Nahihirapang sabi niya. Nakakunot ang noo na napatingin ako sa
kanya.
"I love you and I respect you so much Missy. I don't wanna take advantage of the
situation. This can wait. Pag kasal na tayo." Gusto kong magtampo sa totoo lang.
Andun na eh. Malapit na pero paano pa ako magtatampo kung para naman sa akin ang
ginagawa niya? Paano ako magtatampo kung nag sasalita na siya tungkol sa kasal?

"Magpapakasal tayo?"maluha luhang sabi ko.

"Of course we will." Nakangiting sabi niya.

"Oh my God Ter! I love you so much!" I flung myself at him. Buong buo na ang
birthday ko. Wala na akong mahihiling pa. That night, Ter and I slept in my bed
pero dahil gentleman siya at nirerespeto niya ako, nothing happened.

"Magaling humalik?" Usisa ni Barbie. I grinned sheepishly. Kinukwento ko kasi sa

kanila ang nangyari sa amin ni Ter nung hinatid niya ako pagkatapso ng birthday ko.

"Super." I said giggling. Kapag kasi naaalala ko, kinikilig ako.

"Ang harot mo bakla! Isang linggo pa lang kayo! Magdahan dahan ka!" Natatawa namang
sabi ni Chelsea.

"Ilang taon na ba ako bakla?" Sabi ko sabay turo ng sarili ko.  

"Thirty."

"Normal pa ba ang isang virgin sa edad kong to?"

"Hindi. Yung iba nga losyang na sa edad na iyan." Chelsea added.

"See?"

"What's with age and virginity?" Napatingin kami kay Lexie na biglang nagsalita.

"Oi bakla, andyan ka pala! Akala ko wala." Tiningnan niya ako ng masama but I
ignored it.

"What's with age and virginity? Malalaman mo ang sagot kapag naging babae ka na.
Pero dahil hindi ka magiging babae, hindi mo malalaman." Mataray na sagot ko.
Siguro sa kanya hindi big deal kasi hindi naman siya tunay na girl. Wala naman
siyang pangarap na mabuntis at mag anak. Wala naman siyang hinahabol na biological
clock! Try niya kaya maging babae at maging virgin at thirty. Tingnan ko lang kung
di siya ma stress ng bongga. 
"Nagmumukha ka kasing cheap sa pinaggagawa mo!" Mataray na sabi niya pero inirapan
ko siya at binalingan sina Barbie at Chelsea na naghihintay ng kadugtong ng kwento
ko.

"So ayun nga, pumasok na kami sa bahay ko..."

"Barbie, nakausap mo na ba si Cameroon regarding the modelling stint that I'm

offering her?" Napatigil ako sa pagsasalita because Lexie cut me off. 

"Yes pumayag na siya. Kausapin mo na lang. Tapos, ano na ang sunod bakla? Mukhang
maaksiyon yan." Binalingan na agad ako ni Barbie.

"Ayun, pinagtimpla ko siya ng kape tapos umupo kami sa tabi ng kama, nag usap
saglit. The next thing I knew we are already kissing tapos I am straddling him. "
Tumili sina Barbie at Chelsea. "Then..."

"You better talk to her Barbs kung kelan siya available."   He cut me off again.
Tiningnan ko siya ng masama. Nananadya ba ang baklitang ito?

"Ano ka ba! Nagkukwento ako eh!" Sinita ko na. Napakaepal naman.

"Hindi naman importante yang kwento mo!" He rolled his eyes. Pinandilatan ko siya.

'Sa'yo hindi, sa akin importante at interesado sila Barbie at Chelsea." Umismid ako
at humarap kina Barbie at Chelsea na nakangiti. Eager to hear the rest of my
story. 

"Tapos? Anong nangyari sa sofa?" Chelsea asked.

"Eh di ayun. Tuloy pa din kami sa paghahalikan tapos kung saan saan na nakakarating
kamay niya.  Nakapasok na nga sa loob ng blouse ko." The scene was so vivid in my
mind na hanggang ngayong parang kinikiliti pa din ako. 

"Do you really have to tell all the gory details of your sexlife Missy?" Sabi ulit
ni Lexie. What's with him ba? Interesting kaya ang kwento ko.

"Kung ayaw mong making mag earphone ka." Pabalang na sagot ko sa kanya.

"I am so into it at alam kong hindi ko na siya pipigilan. In fact, ready na ready
na ako but..."

"But?" Nabibitin na tanong ni Barbie.

"He suddenly stopped." Hanggang ngayon nadidisappoint pa din ako. Andun na kami eh.
Kunting kunti na lang.

"What?" Disappointed din ang mukha ni Barbie.

"Why?" Chelsea said in disbelief.

"Kasi sabi niya, we shouldn't be doing it until we're married. Isn't he the
sweetest? Ang gentleman niya.  Nagpaplano na siya ng future namin kaya baka next
year magpapakasal na kami." I said full of enthusiasm. Ngayon pa lang navivisualize
ko na ang buhay ko with Ter. Magkakaroon kami ng mga anim na anak. No...maybe
eight? Kahit ilan basta hindi bababa sa six. Ang saya siguro ng ganun. Our home
will be filled with love and laughter.  

"May singsing ka na ba?" Just like that my bubble burst. Bakit ba napakapanira ng
baklang to?

"Wala pa! Pero hindi naman na important ang ring. The important thing is we're
planning our future."

"Baka plano lang sa hangin yan." Aba! Maldita talaga. 

"Bakit ba napaka kontrabida mo sa lovelife ko Lexie?" Tuluyan na akong napikon.

Alam ko, dapat di ko siya pinapatulan pero kasi nakakainis na ang saya saya ng araw
ko tapos masisira lang dahil sa mga negative comments niya. Para siyang antagonist
sa teleserye kong buhay.

"Masyado ka kasing umaasa. Baka mataas ang kababagsakan mo!" Pero kung ano ang inis
na nasa mukha ko, ganun naman kakalma ang mukha niya. Uminom pa nga siya ng kape.

"Inggit ka lang." He rolled his eyes.

"Don't worry, gagawin kitang bridesmaid sa kasal namin." Baka nga gusto lang niyang
mag gown. 

"Over my dead body!" Im shocked! Tinanggihan niya ang invitation ko?

"Grabe ka! Dapat nga magpasalamat ka pa at gagawin kitang bridesmaid. Anong gusto
mo, ikaw ang bride? Choosy!" Hindi na niya ako sinagot. Tumingin ulit siya sa labas
ng coffee shop habang mahinhin na sumisipsip sa kape niya. Ako naman, bumaling na
ulit kita Chelsea at Barbie.

"Guess what? Pupunta ako ulit sa bahay ng parents niya this weekend. Kakausapin daw
ako ng Mommy niya. I bet pag uusapan na namin ni Mommy Len ang tungkol sa kasal.
Napakaswerte ko talaga kay Ter"
"Missy, shut up already!" Saway ni Lexie sa akin. What the! Problema nito?

"What is the matter with you bakla?" Mataray na sagot ko sa kanya.

"Nakakaumay ka na. Simula ng makilala mo si Ter wala ka nang bukambibig kundi

siya.  Didn't it occur to you that maybe, we are already fed up hearing your tales
about him?"  Siya lang naman itong nagrereklamo. Kung ayaw pala niyang marinig,
dapat umalis na lang siya. Bwisit. Sira na ang araw ko tuloy.

"Bakit ka ba inis na inis ka sa relasyon namin ni Meister? Kahit kailan hindi mo

sinuportahan ang relasyon namin. You are always against it. Are you jealous? Tell
me Lexie, may gusto ka ba kay Ter?"  I looked at him. Nakatingin din sina Chelsea
at Barbie sa kanya. Walang reaction sa mukha niya nor did he say any word.

=================

Chapter 8

Chapter 8

"Duh! I told you before. He's not my type." May kasama pang irap nung sinabi niya
yun. But I was relieved upon hearing it from him. Mahirap nang maagawan ng
mapapangasawa. But still, why is he acting like that? Alangan naman na ako ang
type niya eh hindi kami talo. Like eww! Takot lang niyang makidlatan kapag
pinagnasaan niya ako.

"Eh bakit ayaw mo siya para sa akin?"

"Do I have to like everyone that you like?" Napatango na lang ako. Siguro nga,
hindi lang talaga type ni Lexie si Ter as a person. Ako nga, hindi niya din gusto
eh. Ang choosy kasi ng baklitang to.

"Mabut na yung maliwanag. Tandaan mo bakla akin si Ter. Kapag nilandi mo siya,
maghahalo ang balat sa tinalupan. Nagkakaintindihan ba tayo?" Sinalubong niya ang
nanghahamon na tingin ko. No one wanted to back out.

"Tsss." He rolled his eyes again.

"Sumagot ka!"

"Whatever!" Tumayo na siya agad at pumunta ng CR. Kita mo tong baklang to, ang
hilig mag walk out.
"Sa tingin niyo, type niya si Ter?" Tanong ko kina Barbie at Chelsea nung makaalis
si Lexie.

"Mukhang hindi naman girl. Kita mo nga hindi man lang niya minomolestiya ang jowa
mo. Baka nga concerned lang sa'yo kasi nga magkaibigan tayo." Tumango tango ako sa
sinabi ni Barbie. Kunsabagay, baka nga ganun lang talaga siya magpakita ng concern.

Pagkatapos namin magkape, nagpaalam na kami sa isa't isa. Bumalik na ako sa

boutique ko at bumalik na din sila Barbie at Chelsea sa mga trabaho nila. Si Lexie
nauna na kasi may photoshoot na naman daw. Hmp, malay ko ba kung hindi photo ang
shinoshoot. O baka namaan nag eespadahan? Grabe ang laswa ko. Napatawa ako sa mga
naiisip ko habang nagdadrive.

Pero kahit nga si Ter busy din sa photoshoot these past few days. Nagtetext lang at
tumatawag kasi usually gabing gabi na siya nakakauwi. Nakakaawa naman yung tao kung
magdedemand pa ako ng time. Pero sabi niya babawi naman daw siya at mamaya na siya
babawi kasi medyo maaga daw matatapos ang photoshoot. Magdidinner daw kami.
Excited na nga ako.

Sa sobrang excitement ko, maaga pa lang, nagreretoucch na ako and by 5PM umalis na
ako sa boutique. 7PM daw kami magkikita sa isang restaurant malapit sa venue kung
saan sila nagshoshoot. Kaya din hindi na ako nagpasundo kasi hassle pa considering
the traffic. Nagtaxi na lang ako kasi gusto kong ihatid ako ni Ter mamaya.

Dumating ako sa restaurant by 6:45PM at nagulat ako nung makita ko sa table si Ter
with Lexie. Nangunot ang noo ko. Akala ko ba, dinner date namin to? Bakit may third
wheel?

Kinawayan ako ni Ter pagkakita sa akin at kahit na gusto kong umismid, hindi ko
nagawa kasi baka sabihin naman niya nagsusuplada ako. Ayaw ko siyang ma turn off sa
akin. Nung makalapit ako sa table, kating kati na akong ismiran si Lexie o kaya ay
palayasin. Di bali mamaya pag nag washroom si Ter, makikita ng baklitang ito.
Humalik si Ter sa pisngi ko at ipinaghila ako ng upuan. Nung makaupo na ako, sinipa
ko ang paa ni Lexie at pinandilatan siya pero hindi siya nagreact. Inalis lang niya
ang paa niya para hindi ko ulit siya masipa. Kaasar talaga. Epal! Plano ko pa
namang landiin si Ter ng bonggang bongga ngayon. Paano ko yun magagawa kung
nakamasid si Lexie.

Hanggang sa matapos kaming kumain naaasar ako, kasi halos sila na lang ni Ter ang
nag uusap. Mostly naman, about sa trabaho ang pinag uusapan nila. Ilang beses ko
siyang pinandilatan hoping na makuha niya ang message ko pero deadma. Kinuha ko ang
phone ko and texted Lexie kasi mukhang walang plano si Ter na mag washroom kaya di
ko masolo si Lexie at masermunan.

'What the heck bakla! Anong ginagawa mo dito? You're ruining our dinner.' I hit
send and waited for him to read the message. Kinuha niya ang phone at habang
binabasa niya ang message, masama ang tingin ko sa kanya. Nakataas pa ang kilay ko
habang nakatingin sa kanya. While reading my message, one of his eyebrows rose and
then ibinalik niya ang phone niya sa bulsa ng coat niya.
What the hell! Hindi man lang siya magrereply? Nakipag usap ulit siya kay Ter at
dineadma na ako. Parang ako pa ngayon ang third wheel. Buwisit kasi tong si Lexie,
sarap sabunutan.

Kinuha ko ulit ang phone ko and texted Lexie.

'Umuwi ka na nga!' Again, he read my message at umismid. Lalong nag init ang ulo ko
nung makita kong ibinulsa niya ulit ang phone without replying. Aba naman!

"Hey, there's a newly opened bar nearby, I would like to check it out. Gusto niyong
sumama? I heard they have Spirytus." Nakangiting sabi ni Lexie but he's looking at
Ter. Gaga tong baklang to! Hindi ba niya nakukuha na gusto kong masolo ang
boyfriend ko?

"Really? Sure!" Atat naman na sagot ng boyfriend ko. I rolled my eyes and I didn't
try to hide it. Napansin ata ni Ter kaya tumingin siya sa akin.

"Baby, okay lang naman sa'yo di ba?" Pumayag ka na eh! Tsaka mo ako tatanungin?
Gago! I really wanted to blurt it out but I restrain myself. Si Lexie talaga ang
may kasalanan eh.

"May magagawa pa ba ako?" Nakaismid na sabi ko.

"Hindi tayo magtatagal. Just a shot or two. Okay baby?" Naglalambing na sabi ni Ter
with that panty dropping smile of his and swoon worthy eyes. Who am I to say no to
my adorable boyfriend especially when he snaked his arms on my waist to pull me
towards him.

"Okay." Humilig na lang ako sa balikat niya at binilatan si Lexie.

We've decided to walk towards the bar kasi malapit lang naman at baka mahirapan pa
kaming maghanap ng parking. Nauna si Lexie sa amin kasi naghaharutan pa kami ni Ter
habang naglalakad. Inisip ko na lang na wala kaming kasama habang nilalandi at
minomolestiya ko ang boyfriend ko.

"This is the only bar that serves Spirytus in Metro Manila. " Sabi ni Lexie at nag
order ng sinabi niyang inumin. Kinuha ng bartender ang bote at inilagay sa harap
namin. Naglagay din siya ng shot glass pero tumanggi ako nung nilapag niya sa harap
ko ang shot glass. Instead, I ordered a light drink. Ayaw kong malasing kasi may
plano ako mamaya. Plano kong akitin si Ter. Napapangiti ako sa naisip ko.

"Do you serve Przepalanka?" Tanong ni Lexie sa bartender.

"Yes Sir." Tumalikod na ang bartender sa amin at may kinuha. Baka magmimix na siya
ng drink.
"Have you tried this one?" Tanong ni Ter kay Lexie while holding the bottle of
Spirytus.

"Yes. While I was at Paris." I was sipping my drink when Ter opened the bottle and
poured it in a shot glass in front of him. Nakatingin lang ako sa kanya. Inamoy
niya ang laman ng shot glass. Siguro naka 1/3 din ang laman ng shot glass.
Napangiwi siya nung maamoy ang laman. Napatingin ako sa bote at nakita kong 96%
alcohol ang inumin. Maghunus dili ka mahal ko. Sa akin ka lang malasing wag lang sa
inumin nay an. I was about to say but I was too late, Ter drank it in one go.
Nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin sa kanya at habang unti unting namumula
ang buong mukha niya kasama na ang tenga niya. Shit! What the hell! Hindi ba niya
nakita sa bote na 96% alcohol ang ininom niya?

Napapikit at napangiwi siya at nakanganga lang ako habang nakatingin sa kanya. Si

Lexie, walang reaction habang nakatingin din kay Ter. Sa puntong yun dumating ang
bartender. Napatingin siya kay Ter at sa bote ng Spirytus pati na rin sa shot glass
na nasa harap ni Ter.

"Sir okay lang po kayo?" Sabi nang bartender sa kay Ter. Doon ako natauhan.
Hinaplos ko ang likod ni Ter.

"Baby, are you okay?" Napatingin sa akin si Ter at ngumiti pero nagmukhang ngiwi
ang ngiti niya. Tiningnan ko ng masama si Lexie na hawak na ang shot glass niya.
May halo na ang Spirytus.

"We should go home now baby."

"No, I'm okay. Just give me a minute." Wala akong nagawa lalo na nung uminom siya
kasama si Lexie. This time may chaser na ang ininom niya. But still, after an hour,
Ter is so wasted he can't even stand on his own. Kailangan pa siyang alalayan namin
ni Lexie. Gusto kong magmura kasi hindi maliit na tao ang boyfriend ko.

Kinuha ni Lexie ang sasakyan niya sa parking habang naghihintay kami sa entrance ng
bar. The guard is kind enough to provide a chair for Ter. I just hope that he
wouldn't throw up because honestly I don't want to clean up his mess.

Dumating si Lexie at tumigil sa harap
backseat ng kotse. Una naming hinatid
akong hindi siya sa condo niya ihatid
least kapag sa bahay nila, andyan ang
din ang bahay ng parents niya kesa sa
namin. Tinulungan niya akong isakay si Ter sa
si Ter sa bahay ng parents niya. Pumayag
kasi nga, ayaw kong maghugas ng suka. At
Mommy niya at mga katulong nila. Mas malapit
condo nito.

Todo pasalamat ang Mommy niya sa amin nung hinatid namin si Ter sa bahay nila at
humingi din ng dispensa dahil sa pagkakalasing ng anak niya.

"Dito ka sa harap. Wag mo akong gawing driver." Sabi niya nung binuksan ko ang
pinto sa likod. Padabog kong isinara ang pinto at lumipat sa harap. Tahimik siyang
nagdadrive pero hindi ako mapakali. Naiinis ako sa totoo lang dahil una, asungot
siya sa date namin, pangalawa, niyaya pa niya kaming mag bar, nalasing tuloy si Ter
at pangatlo naunsiyami ang plano kong I seduce ang boyfriend ko.

"Gusto mo bang patayin ang boyfriend? ko" Irita na sabi ko.

"Pinagsasabi mo dyan?" Mataray naman na sagot niya.

"Alam mo, nakakainis ka rin ano? Di ka makaramdam. Ilang beses kitang tinext pero
walang epekto sayo. Epal ka sa date namin! Hindi mo ba naramdaman na kalabisan ka
na kanina? Three is a crowd remember?" Hindi ko talaga mapigilan ang gigil ko.
Gusto kong sabunutan si Lexie.

"We're talking business. What's wrong with it?" Sabaay taas ng kilay.

"Hanggang dinner? Hindi mo ba naisip na may personal na buhay yung tao? Na may
girlfriend na nangangailangan ng oras niya?" Ugh!

"Bakit ka ba reklamo ng reklamo? Mabuti nga at kasama niyo ako. Kung wala ako, kaya
mo bang buhatin ang boyfriend mong lasenggero?" lalong nagsalubong ang kilay ko
dahil sa sinabi niya. Aba naman, at si Ter pa ang may kasalanan?

"Excuse me! Sino ba ang nag order ng Spirytus? Sino ba ang nagyayang mag bar muna?"

"Ako nga pero hindi ko naman sinabi na inumin ng straight ng boyfriend mo without
any chaser or mixer."

"Paanong hindi iinumin? Para kang salesman kung makapromote dun sa drinks. Para
bang ang inumin na yun ang pinakamasarap na inumin sa buong sanlibutan!" Hindi ko
talaga mapigilan ang pagtataas ng boses ko. Nakakaadisappoint lang kasi na
naumsiyaami ang plano ko. You know, tonight is the night we'll make history tapos
hindi natuloy? Gusto kong manabunot ng bakla! Sa totoo lang.

I looked at him sharply and he gave me a boring look. God, give me the strength to
stop myself from killing this gay.

"Missy it is not my fault if he's stupid and had never tasted that kind of drink."
I snorted at his reply.

"Sarap mong sabunutan bakla! Sinira mo ang gabi namin! Ang plano namin. Di sana
kung di mo nalasing si Ter, di na ako virgin ngayon! Kaasar ka talaga!" Gigil na
sabi ko. Halos magtitili na ako sa inis. May kasama pang padyaak ng paa. I glared
at him but I saw him smiling.

"Ano ang nginingiti ngiti mo!?"

=================

Chapter 9

Chapter 9

"Hindi na tayo nagkikita!" Napalakas ang boses ko habang sinasabi yun kay Ter over
the phone. Hindi ko na naitago ang tampo ko. Imagine, simula nung huli kaming
magkita nung sobrang nalasing siya, hindi na ulit kami nagkita. That was a week
ago. Tumatawag naman siya at nagtetext constantly but it's not enough for me. Sino
bang girlfriend ang may gusto na mararamdaman lang ang presence ng boyfriend sa
telepono? Maiintindihan ko sana kung LDR kami, kung milya milya ang layo naming at
kailangan pang tumawid ng sangkaatutak na ilog at bundok. Pero Quezon City to
Taguig? Tapos may pagkakataon paa na ang shoot nila malapit lang sa bahay ko pero
ni hindi niya ako magawang bisitahin o kaya ay surpresahin. Nakakatampo naman
talaga.

'I'm really sorry babe. It's just that my schedule is so hectic. Alam mo naman kung
gaano ka strict si Lexie. He wants everything to be perfect kaya nakakailang ulit
kami at hindi siya titigil hangga't hindi napeperfect ang shots.' Malambing na
sabi ni Ter. Hindi ako nagsalita. Pinaramdam ko talaga sa kanya ang tampo ko.

'Babe...'

"Ewan ko sa'yo Ter. Pakiramdam ko kasi hindi naman ako importante sa'yo kasi
binabaliwala mo lang ako. Okay lang sa'yo, magkita man tayo o hindi."

'Babe, please understand, para rin naman to sa future natin.' Biglang naglaho ang
tampo ko pero hindi ko pinahalata. Ang sarap kaya pakinggan na ang boyfriend mo ay
nagpaplano na para sa future niyo.

"Ano pa nga ba ang magagawa ko?"

"Babawi ako.'

"Palagi mo na lang yan sinasabi. Hindi naman nangyayari. " Bawi ba ang tawag sa
dinner na may kasamang iba?

'No, this time, talagang babawi na ako. Punta tayo kina Mommy this weekend.
Besides, na explain ko naman na sa'yo kung bakit kasama natin si Lexie that night
di ba?'

"Yeah right. Business."

'Sorry na. Babawi talaga ako. Alam mo naman na mahal kita di ba?' Tuluyan na akong
napangiti. Kung katabi ko langg siya ngayon, baka nahalikan ko na siya dahil sa
sobrang kilig.

"I know and I love you too."Nakangiti na ako nung magpaalam siya. Buo na naman ang
araw ko.

Lumabas ako sa office ko at tiningnan ang mga nakadisplay. Gusto kong regaluhan ang
Mommy ni Ter. Pampagood shot kahit na alam ko na botong boto sila sa akin para sa
unico hijo nila. Pumipili ako ng magandang dress nung nagring ang phone ko. Si
Chelsea ang tumatawag.

"Yes bakla?" Maarteng sagot ko.

'Bakla, Sagada tayo this weekend.' Excited na sabi ni Chelsea.

"Sagada? Ang layo naman. Anong meron?"

'Wala naman. Gala lang. Magpapalamig.'

"Mag aircon ka na lang. Di ka pa mapapagod sa byahe at mas mura."

'Iba pa din ang feel pa natural noh. Tsaka minsan na lang magyaya si Lexie. Alam mo
naman yun sobrang busy.' Hindi ko napigilan ang pagtaas ng kilay ko dahil tama si
Chelsea. Wala akong naalala na nagyaya si Lexie ng galaan.

"Libre niya?"

'Siguro. Siya nagyaya eh.' Himala nga. Katapusan na ba ng mundo at manlilibre si

Lexie? Ang saya sana kasi libre kaso nga lang may lakad kami ni Ter.

"Pero kasi may lakad kami ni Ter. Hindi kami pwede. Bibisita kami sa parents niya"

'Hindi ba pwedeng ipostpone yan? Ang lapit lang naman ng bahy ng parents ni Ter.
You can visit them anytime.'

"Itatanong ko kay Ter bakla." Nagpaalam na ako kay Chelsea at tatawagan na sana si
Ter nung nagtext siya.

'Babe, Friday evening na lang tayo pupunta kina Mommy. May weekend photoshoot ako
with jun Escario .'

Well, there goes my answer. I replied to Ter at nagpaalam na din sa kanya at

pumayag naman siya.
That Friday, masaya kaming nagdidinner kasama ang parents ni Ter when his Mom ask
about marriage.

"Kelan niyo ba planong magpakasal?" Napangiti ako sa tanong ng Mom ni Ter pero kung
napangiti ako, si Ter naman ay nabilaukan. I immediately handed him a glass of
water dahil baka hindi pa nga ako kasal, mabyuda na ako.

"Okay ka lang babe?" Hinimas himas ko pa ang likod niya.

Babe, ang macho mo, kailan ko kaya matitikman ang mga muscles mo? Naisip ko habang
hinihimas uhmm hinahaplos ang likod niya.

"Yeah, babe, I'm okay." Nauubo pang sabi niya.

"Tama ang Mommy mo Meister. Aba, wala ka nang makitang babaeng katulad ni Missy.
Maganda na maalalahanin pa." Namula naman ang pisngi ko sa sinabi ng Daddy ni Ter.
I tucked my hair underneath my ears dahil sa kilig. I love you na in-laws.

"Oo nga anak hindi na kayo bumabata at gusto namin makita ang mga apo namin bago pa
mahuli ang lahat." Nakangiti din na sabi ng Mommy ni Ter.

"Mom, Dad, Missy and I haven't talked about marriage yet. Wala pa nga po kaming
isang buwan na mag boyfriend." Nakangiti lang akong napatingin kay Ter but deep
inside me, tuwang tuwa ako kasi sa wakas nabuksan na din ang topic tungkol sa
kasal. Mas nararamdaman ko tuloy ang katotohanan ng hula.

"Eh di pag usapan na natin ngayon!" Natawa ang Daddy ni Ter sa suggestion ng Mommy
niya. Pati ako nakitawa pero si Ter seryosong kumakain.

"Mommy, mas mabuti sigurong kami muna ni Missy ang mag usap tungkol dyan." Hindi ko
alam kung saan ako disappointed. Sa pag iwas ni Ter sa subject ng kasal o sa
seryosong mukha niya dahil pakiramdam ko hindi siya natutuwa sa topic.

"Hayaan mo na ang mga bata dear. Tama nga muna na sila muna ang mag usap."
Napabuntonghininga ang Mommy ni Ter at gusto ko siyang sabayan pero magiging
masyadong obvious na atat ako. Natapos ang dinner na hindi na ulit nabuksan ang
topic about sa wedding.

"Babe..." Biglang bumilis ang heartbeat ko. Ngayon na ba siya magpopropose? Ngayon
na ba namin pag uusapan ang tungkol sa kasal? I was full of excitement that I can't
barely settle on the passenger seat.

"Yes babe?" Ang laki ng ngiti ko. Ang totoo, gusto ko na siyang yakapin pero
siyempre, pinigil ko ang sarili ko kasi wala pa ngang proposal.
"May sasabihin sana ako sa'yo." This is it. I can't wait to say yes. I can't wait
to be Mrs. Missy So. I looked at him expectantly with a huge smile on my face.

"I have a photoshoot at Singapore next week. Isang linggo ako doon. Okay lang naman
sa'yo di ba?" Biglang naalis ang ngiti ko. That's it? Hindi proposal? Hindi tungkol
sa kasal? Trabaho pa din? Napaayos din ako ng upo.

"Babe?" He looked at me kaya napilitan akong ngumiti.

"Of course. Okay lang sa akin." Lalo kong nilakihan ang ngiti ko pero pakiramdam
ko, hindi ngiti ang kinalabasan kundi ngiwi.

"Thanks Babe." He said enthusiastically. Mas excited pa ata siya sa trip to

Singapore niya kesa sa kasal namin. Pero kunsabagay, baka nga sobrang aga pa para
pag usapan ang tungkol sa kasal namin kasi tama nga naman siya na wala pa kaming
isang buwan. Napakabilis nga naman.

I took a deep breath and convinced myself that maybe Ter is right. I should be
patient, I should wait for the right time because great things comes to those who
wait. Besides, Ter is worth waiting for.

Pagkarating namin sa condo nina Barbie at Chelsea medyo hindi na ako badtrip at
excited na ako for our Sagada trip. Dahil si Lexie ang nagyaya, libre niya ang
lahat which is once in a lifetime lang nangyayari. Napagkasunduan namin na sasakyan
na ni Lexie ang gamitin para sulit ang panlilibre niya pero siyempre dahil
primadonna si Lexie kinuntrata niya ang driver nila na si Kuya Mark. Pagkahatid sa
akin, umalis na din si Ter kaagad at umalis na din kami. Mas maganda daw na gabi
kami bumiyahe para maaga kami makakarating sa Sagada. Nagsalitan lang nang drive si
Lexie at ang driver nila. Nakakaawa naman kasi dahil sa sobrang haba ng byahe.

The trip took 10 hours at talagang sumakit ang pwet ko.

"Oh my God!" Daing ko nung pababa na ako sa sasakyan. "Nakakawala ba ng

kainosentehan ang sobrang pag upo dahil sa mahabang byahe?"

"Hindi Teh, kasi matagal ka namang hindi na inosente." Sagot ng natatawang si

Barbie.

"Inosente pa ako kaya, pero malapit nang mawala yun." Humagikgik ako at nakipag
apir kay Barbie. Dumiretso si Chelsea sa reception area para sa room at kami naman
umupo at nag order ng kape at breakfast.

"Girls, 3 rooms na lang daw ang available at yung isa kay Koya kasi siya lang naman
ang nag iisang boy sa ating lima. Dalawa ang pwede sa isang room." Sabi ni Chelsea
at dala dala ang tatlong susi at binigay sa driver namin ang isa. Umupo siya sa
tabi ko at ininom ang kape niya.
"Tamang tama lang. Share kayo ni Barbie sa room at share naman kami ni Lexie."
Baliwalang sabi ko sabay inom ng kape. Gosh! Ang sarap ng kape nila!

Pero napatigil ako sa pag inom ng kape nung biglang nasamid si Lexie at muntik na
niyang mabugahan ng kape si Barbie.

"Anyare bakla?" Nagtatakang tanong ko.

=================

Chapter 10

Dedicated to all the feels in the world.

Chapter 10

Sobrang pagod ang naramdaman ko nung makabalik na kami sa lodging house na

tinutuluyan namin pagkatapos naming gumala sa Sagada. Umikot kami sa town ng
Sagada at saka kami pumunta sa Sumaguing Cave. Masarap, maganda at nakakaenjoy pero
nakakapagod and I am dying to immerse myself in a hot tub or hot shower para kahit
papaano ma relax ang muscles ko. Pero dahil walang hot tub, sa shower na lang ako.

Pagkatapos kong magshower tsaka ko na relaize na hindi ko dala ang mga isusuot ko
sa loob ng banyo. I've decided na magtapis na lang ng tuwalya at lumabas. Wala
naman kaso kay Lexie dahil babae naman siya sa isip, sa puso at sa gawa.

Paglabas ko ng banyo, nag aayos si Lexie ng mga gamit niya sa closet. Color coded.
Magkatabi ang mga magkakakulay na shirt at ang ayos ng pagkakatupi ng mga pants.
May floppy sandals pa siya. Lumapit ako sa kanya kasi nasa loob din ng closet ang
bag ko pero yun nga lang hindi pa nakaayos. I felt him flinched when our arms
touched.

"Aba! Napakasinop mo naman bakla." Sabi ko nung makalapit na ako sabay abot ng bag
ko sa loob ng closet at nilapag sa taas ng kama. Naghagilap ako ng panty ko.

"Okay na sana ang accommodation natin bakla kaso ang hot shower, hindi mo alam kung
ano ang trip. Minsan lalamig, minsan iinit. Parang baklang menopausal." Tumawa ako
habang sinusuot ang panty ko. Kinuha ko ang lotion ko at umupo sa kama ko at
humarap kay Lexie. Nakaharap pa din siya sa nakabukas na closet. Grabe namang pag
aayos yan. Nag aayos na siya kanina ng damit nung pumasok ako sa banyo, hangga't
nakatapos na ako, nag aayos pa din siya?

Ipinatong ko ang legs ko sa upuan and started squeezing lotion on my hand and
spread it on my legs.

"Bakla ano ba ang ginagawa mo dyan at wala atang katapusan ang pag aayos mo?" Hindi
siya nagsalita. Ni hindi siya gumagalaw.

"Oi, anong nangyayari sayo at di ka na gumagalaw dyan? Na stroke ka na?" Natatawang

sabi ko habang panay ang pahid ng lotion sa legs ko hanggang sa singit ko.

"Bakla! Galaw---" Hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil bigla siyang

nagmadaling pumasok sa banyo. He didn't even glance at me. Natatae na siguro o
naiihi. Ah ewan ko sa baklang yun. Minsan ang hirap intindihin.

I was already lying on the bed on my pajama when Lexie went out of the bathroom. I
was reading the paperback I've brought. Napatingin ako sa kanya at sa porma niya.
Nakashirt, pajama at naka bathrobe. Ang arte talaga ng bakla. Hindi ko tuloy
mapigilan ang pagtaas ng kilay ko.

"Tagal mo sa banyo bakla. Ano ang ginawa mo, sinipsip lahat ng tubig?" Tumawa ako
ulit pero siya hindi ako pinansin at dumiretso sa kabilang kama.

"Bakla, ano ang naisipan mo at nanlibre ka? May sakit ka ba? Hala bakla! Di
kaya...di kaya...may AIDS ka tapos mamamatay ka na kaya naisipan mo na bago
mangyari yun, ililibre mo muna kami! Hala! Isosponsor ko ang barong mo. Teka gown
ba ang gusto mo..." A pillow hit my face. Medyo masakit mehn.

"Tumahimik ka nga. Ang ingay mo. Hindi ba pwedeng manlibre ako paminsan minsan?"

"Ang weird lang kasi. Pero sure ka na wala kang AIDS?" Umupo na ako sa kama at
humarap sa kanya. Inaayos niya ang bed covers at ang kumot. Hala! Ang OC! Hihigaan
lang din naman, kailangan pa bang walang kunot?

"Wala!" Irita na sabi niya.

"HIV?"

"Shut up! Matulog ka na kesa mag ingay ka. Maaga pa tayo bukas." Nauna na siyang
humiga kaya wala na din akong nagawa kundi ang humiga. Sana pala kasama ko na lang
either sina Chelsea or Barbie kasi panigurado, chika mode pa kami at this time.

"Ang lamig dito bakla no at ang peaceful. Gusto ko nang ganito. Parang walang
problema. Gusto ko pag nag asawa na kami ni Ter, magkaroon kami ng resthouse dito.
Tapos habang buntis ako dito lang ako kasi para fresh ang air. Babalik na lang ako
ng Maynila kapag malapit na akong manganak or maybe pwede naman akong manganak
dito." Napangiti ako sa naisip ko. Me with a large tummy na naglalakad sa streets
ng Sagada habang inaalalayan ako ni Ter. What an adorable scene.
Hindi nagsalita si Lexie kaya napatingin ako sa kanya. Nakatulog na agad ang
baklush! Ang bilis naman. Makatulog na nga rin lang.

I unhook my bra at hinawi ang isang strap ng bra ko at pagkatapos pinadaan sa

kabilang sleeve ang buong bra.

Napahinga ako ng malalim nung tuluyan nang naalis ang bra ko. Sa wakas, they are
free. Iniabot ko ang upuan para doon isampay ang bra pero hindi ko maabot. At dahil
kinatamaran ko na ang pagtayo, ibinato ko ang bra sa upuan para dun ko masabit pero
sa kasamaang palad, napalakas ang bato ko.

My bra landed on Lexie's face.

"What the!" He suddenly said at kinuha ang bra sa mukha niya. Napaupo siya sa kama
while my bra is hanging on his index finger.

"Ay sorry bakla. Pakisampay na lang sa chair. Hindi kasi ako sanay na nagbabra pag
natutulog. Feeling ko nasasakal sila." I pointed at my boobs and massage it to
emphasize my point. I saw him open his mouth and then close it again.

"Seriously, you're hanging your undies on this chair?" Diring diri na sabi niya.

"Oo naman. Tayo tayo lang naman ang andito."

"Hindi ka nahihiya na nakabalandra ang bra mo? Tapos maglalakad ka sa buong kwarto
nang hindi naka bra?"

"Bakit naman ako mahihiya sa'yo eh parehas naman tayong girl. Walang malisya
maliban na lang kung maiinggit ka. Alam mo bakla, mura na lang daw ang breast
augmentation. Pero in case na magpaimplant ka, siguraduhin mo lang na magaling yung
surgeon mo,kasi baka maging cause pa ng cancer yun." He hanged my bra sa chair

"Nakakatakot kaya magkacancer. Kaya ako ingat na ingat. Alam mo yun, may nabasa
akong masama daw ang nagbabra pag natutulog dapat daw makahinga sila. Iwas breast
cancer na din. Takot kaya akong magkacancer kaya everyday before I sleep I make
sure na kinakapa ko ang boobs ko baka may bukol." I raised my arms and started
feeling for lumps in my boobs with my fingers.

"Tapos nabasa ko din bakla na ang mga mother daw na nagbbreastfeed hindi prone to
breast cancer unlike those mothers who opted for formula..." Napatigil na lang ako
sa pagsasalita nung marinig ko ang pabagsak na pagsara ng pinto. Nilayasan ako ni
Lexie?

Ang bastos na baklang yun! Nagkukwento pa nga ako eh. Hmp! Siguro sobrang inggit na
yun sa mga boobs ko. Inggitera talaga ang bakla. Ba't di na lang kaya magpaimplant
at mawala ang insecurities sa katawan.
Nagbasa na lang ako ulit hanggang sa makatulog ako. Hindi ko alam kung anong oras
pumasok si Lexie sa kwarto. Masarap na ang tulog ko. Masarap matulog sa malamig na
lugar. Pero siguro mas masarap kong katabi ko si Ter.

Pagbangon ko kinaumagahan, nakita kong natutulog na si Lexie sa kabilang kama.

Nakatihaya ang bakla. Kinuha ko ang bra ko na sinabit niya sa upuan at hinubad ang
pajama top ko tapos sinuot ang bra. Pumunta ako sa closet at kumuha ng isang shirt.

I was about to wear the shirt nung mapatingin ako kay Lexie. Ang pogi naman talaga
ng baklang to lalo na at medyo tumutubo na ang balbas niya. Hays... sayang ka
baklush!

Napatingin ako sa mukha niya, pababa sa dibdib niya na ngayon ay flat pa pero
siguro darating ang panahon na magiging kasinlaki ng dibdib ko. Down to his abs na
nakikita ko sa medyo nakataas na shirt niya.

Wait a minute! What is that? Is that a happy trail?

I looked closer and indeed there are fine hairs on his abdomen down to his...bigla
ako napaatras.

What the hell! What is that? Why is it standing? Is it supposed to stand?

Hindi ko napigilan ang pagnganga ko at mas lalong di ko mapigilang mapatili.

"OMG Bakla! You're having a boner! Tinatablan ka pala ng boner!" Walang habas na
tili ko. Nakita kong bumukas ang mga mata niya.

"Your thing is straight and...and..." I can't find any words to describe it. Long?
Rigid?

"...and looking up like a sunflower during noontime." And for all that is holy, I
can't take my eyes off it. Ganun ba talaga yun?

Tinakpan niya ng unan ang sunflower during noontime at napatingin ako sa kanya.

Nanlalaki ang mga mata ko at nanlalaki ang mga mata niya. Alam kong shocked ako
dahil sa nakita ko. Nakakagulat naman talaga because I expected it to be flat and
behaved. Hindi yung sumasaludo sa araw.

Ang hindi ko maiintindihan ay ang shock na nakaregister sa mukha niya while he's
looking at my chest na bra lang ang nakatakip. To top it all, napalunok pa siya.
=================

Chapter 11

Chapter 11

Sa gulat ko, bigla siyang tumayo at tumakbo papunta sa CR. Anyare kay bakla? Ihing
ihi na? Pero infairness, hindi talaga ako mapakali. Akala ko kasi ang mga gays,
hindi nagkakaroon ng boner sa umaga. Akala ko, mga lalaki lang ang ganun pero pati
pala bakla, tinatablan nun? Kunsabagay, may sunflower pa naman si Lexie. Unlike
sina Barbie at Chelsea na pinatabas na ang stalk ng sunflower. Pero bakit nga ba,
hindi pa pinapaputol yun ni lexie? Nagtitipid? O baka naman kasi kulang pa ang
savings. Baka ang price ng pagputol depende sa length at sa girth. Mas mahaba at
mas malaki, mas mahal. Di sana ginawa na lang muna niyang installment. Like,
kalahati muna ang ipapaputol kasi kulang pa sa budget. Sa sunod naman ang kalahati.
Kasi sa tingin ko, base sa umbok at tayog ng nakita ko, mukhang mapapamahal nga
siya kung isang putulan lang. Napahagikgik ako sa naisip. Nakakangilo, bwisit! Di
ko maimagine ang pagputol na prang troso lang ng kahoy. Ewww! Pero minsan nga,
tanungin ko sina Barbie at Chelsea kung paano naging kapatagan ang dating steep
volcano. Volcano talaga, kasi pumuputok.

Umupo ako sa kama at hinintay na lumabas si Lexie sa banyo. Naiihi na ako and in 5
minutes alam kong kailangan ko nang magbawas. That's my ritual. Pero mag 30 minutes
na, hindi pa lumalabas ang bakla sa banyo. Naliligo na siguro kasi dinig ko na ang
shower. Talaga naman, ihing ihi na ako.

Naglakad ako para kahit papaano mapigil ko ang pantog ko pero lalo lang itong
nagwawala. Lumapit na ako sa banyo at kinatok si Lexie.

"Bakla, paihi!" I shouted while knocking on the door. Pero walang sagot. Mas lalo
kong kinatok pero wala talagang paki ang bakla. Kulang na lang mag jumping rope ako
sa loob ng room para pigilan lang ang ihi ko.

"Baklaaaa!!!" Biglang bumukas ang pinto ng CR at sumilip ang ulo ni Lexie.

"Paabot ng towel ko." Tumutulo pa ang buhok niya. Kung hindi ba naman tanga. Hindi
pala dala ang towel, naligo.

"Paihi muna." I crossed my legs. Gusto ko nang ibalya ang pinto at pumasok sa
banyo.

"Ano ka! Just give me my towel and you can pee afterwards."

"Di ko na kayang pigilan bakla. I don't have time to get your towel. Just let me
pee tapos takbuhin mo na lang ang towel mo. I don't care kahit mag jingle pa yang
bells mo. Basta paihiin mo ako!" Hinatak ko ang pinto ng banyo, hinatak din niya
hanggang sa maisara.
"You can't pee unless you give me the towel." Dinig kong sabi niya mula sa loob ng
banyo. Wala na akong nagawa. Nagmamadali kong kinuha ang towel niya at kinatok ulit
ang pinto ng banyo.

"Ito na!" Bumukas ang pinto at sumilip ulit ang ulo ng bakla. Sobrang pa demure
tong bakla na to! Para namang bubusohan ko siya. Excuse me ha, pero hinding hindi
ako tutubuan ang pagnanasa para sa kanya. Umismid ako at binato kay Lexie ang
towel.

"Yan, Isaksak mo sa bells." Pagkakuha niya ng towel, isinara ulit niya ang pinto.
Gigil na gigil na ako kasi pati sa pagtapis ang bagal niya.

"Ano ba!" I shouted again and this time binuksan na niya ng buo ang pinto ng banyo
at lumabas ng nakatapis lang ng tuwalya. Namangha ako! Naks! Namangha talaga ang
term. Pero, totoo, nakakamangha talaga. Hindi ko tuloy mapigilan ang mapasipol nung
dumaan siya sa harap ko. Amoy na amoy ko pa ang sabon niya.

"Wow! Nagpay off ang boy hunting sa gym!" Natatawang sabi ko pero inismiran lang
niya ako. Dumiretso na siya sa room at ako naman isinara ang banyo at ginawa ang
mga dapat kong gawin. Pagkalabas ko, wala na ang baklang tambay ng banyo. Naligo
na lang ako at lumabas para mag breakfast. Nakita ko sila na nasa restaurant na
lahat at kumakain ng breakfast.

Nag order ako ng beef tapa at kape tapos umupo sa tabi ni Barbie. Nagkakalikot ng
computer si Chelsea habang kumakain naman si Lexie.

"Oo nga noh!" Bulalas bigla ni Chelsea. Napatingin kaming lahat sa kanya na ngayon
ay sobrang tutok na sa laptop.

"Ano yan bakla?" Nakataas na kilay na tanong ni Barbie. Pinaikot ni Chelsea ang
laptop at iniharap kay Barbie. Naki usisa ako. Nakabalandra ang mga pictures namin
sa sagada pero hindi yun ang pinakita ni Chelsea kundi ang comment ni Amanda
Kristine Cortez Mondragon.

Amanda Kristine Cortez Mondragon: Bakit palaging naka alalay si Lexie kay Missy
Sippi? Nakatag pa ako sa comment ng bruha at hidni lang isa ang comment niya. Sa
picture that night nung nag bonfire kami nag comment din siya.

Amanda Kristine Cortez Mondragon: Hmmm...cozy. Alex Mondragon, honey, magkakabayaw

ka na! Comment niya sa picture kung saan nakasandal ang ulo ko sa balikat ng bakla
habang may hawak akong beer. Si Lexie naman nakatingin sa akin at hindi ko
maintindihan ang expression. Pero isa lang ang maliwanag. Parang gaga talaga itong
si Amanda. Gawan ba daw kami ng issue ni Lexie. Tinag pa niya ang asawa niya.
Hindi ba siya nasusuka? Inagaw ko ang laptop kay Barbie at nagtype using Chelsea's
account.

Chelsea: Hoy Mandy, ano na naman ang nakain mo at kung ano ano ang nakikita mo?
I hit post.

"Parang adik lang talaga itong si Mandy. Kung anong pinagcocomment." Natatawang
sabi ko sabay balik ng laptop kina Barbie at Chelsea.

"Hindi ba nananayo ang balahibo niya sa pinagsasabi niya?" I was about to drink my
coffee when I saw Barbie and Chelsea's reaction.

Pabalik balik ang tingin nila sa amin ni Lexie pero mag tumatagal ang tingin nila
sa pinsan nila na walang pakialam sa nangyayari at kain lang ng kain.

"Lexie." Chelsea called him out at nakataas ang kilay na tiningnan niya si Chelsea.
Hindi nagsalita si Chelsea pero nagtitigan sila ni Chelsea. Ano yan? Silent talk?
Gay eye language? Maya maya, nagtinginan si Chelsea at Barbie. Taasan lang ng kilay
ang usapan. Teka, di ko ma gets. Bigla akong na out of place.

"OMG! How come? True?" Yun lang ang nasabi ni Barbie at wala akong maintindihan.

"Anong pinag uusapan niyo mga bakla?" pero deadma ako sa kanilang tatlo. I am
becoming frustrated. Sarap sabunutan ng tatlong bakla.

"Hihimatayin ata ako." Maarteng sabi ni Barbie sabay maarteng hinawakan ang noo.

"Me too!" Tapos nagpatingin tingin siya sa amin ni Lexie. It was then that I
understood everything. Naniwala sila kay Amanda? Anak naman ng pitong pating!
Sinong matinong bakla ang maniniwala sa comment ng baliw na si Amanda?

"Hoy! Kung makaarte ang mga to. Wag niyong sabihin na pinaniwalaan niyo ang walang
kwentang comment ni Mandy."

"Pero paano nga bakla kung gusto ka pala ni Lexie?" Tanong ni Barbie na para bang
walang Lexie sa table.

"Juicecolored, baka kidlatan tayo sa pinagsasabi niyo. Para namang sinabi mong
puputi ang uwak at magkakasnow sa Pilipinas. Napakaimpossible namang magkagusto si
Lexie sa akin. Di ba bakla?" Sinipa ko ang paa niya sa ilalim ng table. Hindi niya
ako pinansin. Kinakalikot na nya ang cellphone niya.

"Hoy bakla! Di ba impossibleng magkagusto ka sa akin!?" Malakas na ang boses ko at

nilakasan ko pa ang pagsipa ng paa niya.

"Hoy!" Ibinaba niya ang phone na hawak niya at diretsong tumingin sa akin.

Hala!
=================

Chapter 12

Chapter 12

Hala! Ayan na naman ang tingin niya. Ang tingin niyang nakakalusaw ng kaluluwa.
Bakit ba kasi ganyan siya makatingin?

Sinipa ko ulit siya para madistract siya at maalis ang tingin niya sa akin. But his
stare didn't waver. Nanunuot sa kaluluwa.

"Oo gusto kita. Ano ngayon?" He said with matching mataray na voice at nakataas ang
isang kilay. Natigilan ako, na freeze ang ngiti sa mga labi ko at hindi ko alam ang
ire-react o sasabihin. What the!

Napatingin ako kina Barbie and Chelsea. Katulad ko, tulala din silang dalawa. Yung
kamay ni Chelsea nakatakip pa sa bibig niya na parang pinipigilan ang mapatili.

"OMG!!" Tili bigla ni Barbie!

"OMG the second." Tumili na din si Chelsea. Sabay nilang pinapaypayan ang mga mukha
nila na parang mga baliw. Doon ako natauhan. I laughed out loud.

"Shucks!" I said laughing.

"Muntik na akong maniwala bakla! Grabe ang epic! Kala mo mabibiktima mo ako bakla?
Alam kong gusto mo ako. Gusto mo na akong sakalin. Gosh! Ngayon ko lang nalaman na
magaling ka palang mag joke bakla!!" Humagalpak ulit ako ng tawa. Naluluha na ako
ako at sumasakit ang tyan ko sa tawa ko.

"Sa susunod, dalas dalasan mo ang pagjojoke bakla. Bentang benta pala!" I laughed
againwhile clutching my stomach and wiping the tears in my eyes. Gagang bakla to,
gusto akong pag tripan. Kung hindi ko siguro siya kilala baka maniwala akong may
change of heart siya pero siya? Si Lexie? Magiging lalaki? Impossible. Sapilantik
pa lang ng kamay, baklang bakla na!

"Excuse me." Maarteng sabi niya tapos tumayo na. See? Sa klase pa lang ng
pananalita, girl na girl na tapos sasabihin niyang gusto niya ako? Neknek niya!

Pag alis ni Lexie tsaka ko lang natingnan ang expression nina Barbie at Chelsea.
Nagtitinginan lang silang dalawa ng seryoso. Nag uusap na naman ata ang mga gay
spirits nila at hindi maabot ng girly wavelength ko.

"Ano ang nangyayari sa inyo?" I drink my coffee habang tinitingnan ang dalawang
bading.

"Baka naman nagbibiro lang." Sabi ni Chelsea kay Barbie.

"Kelan ba siya nagbiro, aber?" Nakataas naman ang kilay na sagot ni Barbie.

"Impossible kasi talaga. Like duh! Sa tinagal tagal naman dapat dati pa noh! Tsaka
di sila talo, we all know that." Dahil sa sinabi ni Chelsea, narealize ko na kami
ni Lexie ang pinag uusapan nila.

"Hoy mga bading! Kung maka analyze kayo sa sinabi ni Lexie para naman
makatotohanan. Magsitigil nga kayo. Anong oras ba ang alis natin?"

"Pagkatapos na nating magligpit. May gagawin pa daw si Lexie kaya kailangan na

nating bumalik sa Maynila."

"Ganun? Akala ko gagala pa tayo." Napaismid ako.

"Hindi na bakla. May tumawag kanina sa kanya. Kailangan daw siya sa photoshoot
bukas."

"Ganun? Bummer!" Tumayo na din ako at naglakad paakyat na sa room namin. Pagkapasok
ko, nakita kong nagliligpit si Lexie ng mga gamit niya at inilalagay sa bag. Nung
nadaanan ko siya sadya kong binunggo ang pwet niya.

"The hell!?" Napaupo siya bigla sa kama at tiningnan ako ng masama.

"Hoy bakla! Ano yung trip mo dun kanina? Anong pinagsasabi mo na gusto mo ako? Kung
gahasain kaya kita dyan? Tingnan ko lang kung di ka magtitili. Hmp!" Tinalikuran ko
na siya at nagsimulang magligpit ng gamit.

Hindi siya nagsalita kaya hindi ko na din siya pinansin.

"Dadaan ba tayong Baguio?" Tanong ko maya maya.

"Hindi. Nagmamadali tayo." Napaismid ako.

"Ganun? Hindi ako makakabili ng strawberry?" I said more to myself. Gusto ko pa

naman sanang kumain ng strawberry habang nasa byahe. Pagkatapos namin magligpit,
bumaba na kami at naghihintay na ang sasakyan namin. Nakaupo na din sina Barbie at
Chelsea. Kami na lang pala ang hinihintay. Ito kasing si Lexie, ang bagal bagal.
Pati kasi sa paglalagay ng mga damit, kailangan magkakatabi ang mga magkasing
kulay. Kaloka!

Tinulungan ako ng driver na ilagay ang bag ko sa likod ng sasakyan at saka ako
umupo sa tabi nina Chelsea at Barbie.

"Kuya, di ba taga Baguio ka?" I heard Lexie said.

"Opo."

"Day off mo ngayon hanggang bukas di ba?"

"Yes Sir."

"Sa Baguio na lang tayo dumaan, then you can leave us from there."

"Salamat po Sir." Tuwang tuwa na sabi ng driver. Kahit pala mataray, mabait naman
itong si Lexie. Kunsabagay, mabait nga din naman si Alexis kaya siguro naambunan ng
konting kabaitan itong si Lexie.

Pero ano daw? Baguio? Dadaan kami ng Baguio?

Napaupo ako ng maayos mula sa pagkakasandal sa upuan.

"Bakla, dadaan tayong Baguio?" Excited na sabi ko. Lumapit pa ako sa may sandalan
ng upuan niya.

"Bili tayong strawberry!" I beamed.

"Dadaan lang tayo para di na mapalayo si Kuya."

"Bibili nga lang tayo. Di naman tayo magtatagal. Bibili lang. Bibili! Drive thru!"
I stressed on. Andun na eh. Maano bang dadaan sa strawberry farm saglit. Kahit di
na kami bababa ng sasakyan.

"Baka may plano ka pang mamitas. Nagmamadali ako Missy." Pasupladong sabi naman
niya.

"Hindi nga! Bibili nga lang."

"K Fine." He said and my smile widened. I heard Barbie and Chelsea groaned.
"What? You don't like strawberry?" Nagtatanong na humarap ako sa kanila but they
both ignored me. Nakangiti si Barbie at nakasimangot si Chelsea.

"You owe me 1K" Nakalahad na ang kamay ni Barbie kay Chelsea. Nagdabog na binuksan
ni Chelsea ang body bag niya at kumuha ng isang libo at ibinigay kay Barbie.
Ngising ngisi si Barbie. Ang weird ng dalawa. Hindi ko na sila pinansin kasi
excited ako sa byahe papuntang Baguio at sa view.

After 5 hours, nakarating na kami sa Baguio at sa wakas nakabili ako ng strawberry.

Doon na din bumaba ang driver namin kaya si Lexie na ang nasa driver's seat.
Napilitan tuloy akong maupo sa harapan kasi magmumukhang driver ang bakla. Baka
tarayan pa ako at isumbat sa akin ang pagbili ko ng strawberry.

Bumili ako ng cream sa isang tindahan at kinapalan ko na ang mukha ko at

pinahugasan ang strawberry.

"Bakla, bilisan mo ang pagdadrive kasi baka masira ang strawberry ko pagdating
natin ng Maynila." I took a bite at isinawsaw sa cream.

"Kung ilaglag ko na lang kaya ang sasakyan sa bangin para sa baba na tayo agad?"
Mataray pa din na sabi niya. Maldita talaga!

"Wag naman bakla. Ayaw kong mamatay na virgin. Ito kumain ka, para lumamig ang ulo
mo." Inilapit ko ang strawberry sa bibig niya pero tinapik niya ang kamay ko.

"Wag mo akong subuan." Suplada to! Siya na nga itong sinusubuan.

"Arte nito! Pinagmamalasakitan na nga, maarte pa. Wala ko namang laway yan. Kita mo
namang wala pang bawas oh! Gusto mo pa ng tinidor at plato?" Nakalimutan ko kasing
prim and proper itong si Lexie. Maarte kahit sa pagkain. Hindi kumakain ng
nakakamay.

"Baka gusto ng may laway bakla!" Barbie commented at the back and then he giggled.
Gaga tong Barbie na to. Napatawa ako kasabay ni Barbie at nag apir kami. Isinubo
ko ang strawberry na isusubo ko sana kay Lexie at kumuha ng isa pang strawberry at
humarap ulit kay Lexie.

"Bakit bakla, gusto mo din bang nililick muna at nilalawayan bago isubo?" I said
seductively before licking the strawberry.

"Oh God!" Chelsea said from the back kasunod ang hagikgik ni Barbie sa likod.

"Alam mo bang may art sa pagkain ng strawberry bakla? You lick it first, before you
put it in your mouth. You have to feel the texture using your tongue. Glide your
tongue around it before you taste the sweetness of the fruit. You also have to
savor the juice that spurt our of the fruit. Tapos higupin mo bakla." Ginawa ko ang
lahat ng yun tsaka ko kinagat ang strawberry. May kasama pang kagat ng labi habang
ngumunguya ako.

Lalong lumalakas ang tawa nina Barbie at Chelsea sa likod. Kahit ako pinipigilan ko
lang ang tawa ko.

"That's how you eat and lick it, bakla?" Nakita ko siyang napalunok

"O bakit ka namumula bakla?" painosenteng tanong ko. Ano kaya ang naiimagine ng
baklang ito? Tatawa pa sana ako dahil sa itsura niya na sobrang pula na ang mukha.
Pero nagulat ako ng bigla siyang tumigil sa gilid ng daan sa harap ng isang
restaurant.

"That's it! I'm done!" Padabog niyang binuksan ang pinto ng sasakyan at lumabas
sabay bagsak pasara.

Napatanga kaming lahat sa kanya.

=================

Chapter 13

Chapter 13

Nagkatinginan kaming tatlo pagkalabas ni Lexie.

"Hala ka Missy. May nagagalit kay Lexie." Sabi ni Barbie.

"Bakit ako? Ikaw kaya! Kung di mo sinabi ang laway, hindi pumasok sa isip ko na
tuksuhin siya. Ikaw ang may kasalanan!" Napakapikon talaga ng baklang yun. Parang
yun lang nagwalkout agad.

"Tsaka malay ko ba na mapipikon siya ano!" Dagdag ko pa. Napatingin ako sa labas ng
sasakyan at nakita ko si Lexie sa labas ng restaurant na naglalakad pabalik balik
tapos tumigil siya sa harap ng isang babae na nagbebenta ng yosi. Pagkabili niya,
pumunta siya sa may gilid ng daan at nagyosi habang tumitingin sa view sa baba.

"Galit na galit girl. Ikaw kasi." Si Barbie ulit. Tiningnan ko siya ng masama.

" Anong ako? Sino ba ang nagsimula? Ikaw kaya!" Kung di niya sinabi ang laway
hindi sana ako nagdemo.
"Bakla ka kasi!" Dagdag pa niya.

"Mas bakla ka!" Inismiran ko nga.

"Bababa lang ako." Paalam ni Chelsea at bumaba din ng sasakyan. Sinundan ko siya ng
tingin. Bumili din siya ng yosi at lumapit kay Lexie. Nag usap ang dalawang bakla
habang nakatingin sa view.

Ay, baka hindi nagalit. Baka talagang yosing yosi na siya kaya tumigil kami saglit.

"Hindi naman ata galit eh. Nayoyosi lang. Kung makabintang ka naman."

"Gaga! Di mo kasi alam pinag gagawa mo!"

"Wala naman akong ginawang masama. Binibiro ko lang siya. Malay ko ba na mapipikon
siya. Like duh! Hindi naman nakakapikon ang ginawa ko. Para namang di pa siya sanay
sa mga ganung usapan." Kung malisyosong usapan din lang naman, sanay na sanay na
kaming apat. Kaya di ko maintindihan kung bakit may ganung peg siya.

"Ewan ko sa'yo. Basta ako naaaliw. Teka lang at naiihi ako." Lumabas din si Barbie
sa kotse. Naiwan akong mag isa hawak ang mga strawberry.

"Ano ang nagawa kong mali? Kinain lang naman kita. Nagdemo lang naman ako ng tamang
pagkain sa'yo. Ba't nagkaganito? Bakit ang saklap ng buhay? Kailan ba ako
mabubuntis?" I said while looking at the strawberry I'm holding. Tuloy tuloy pa
sana ang monologue ko pero nakita ko na papunta na sina Chelsea at Lexie sa kotse.
Nauna si Chelsea at nakasunod si Lexie na nakakunot ang noo.

Nung makalapit na sila, padabog na binuksan ni Lexie ang driver's seat. Baka aalis
na kami.

"Baba!" Mataray na sabi niya habang nakatingin sa akin.

"Ako?" Tinuro ko pa ang sarili ko.

"Baba!" Galit talaga siya. Pero bakit niya ako pinabababa sa sasakyan?

"Bakit?"

"Ubusin mo yan. Hindi ka sasakay ng kotse hangga't di mo nauubos. Hindi tayo aalis
hangga't di mo yan nauubos." Seryoso at galit na sabi niya.
"Lahat ng to?" Itinuro ko ang isang kilong strawberry na nasa lap ko.

"You heard me." Now he's scary when he's serious. Pero seryoso ba talaga siya?
Ipapaubos niya sa akin lahat ng to?

"Now na?" I can't believe this. Paano ko mauubos to agad agad?

"Next week pa." Nakataas na ang kilay niya. He didn't even try to hide the sarcasm
in his voice.

"Lexie naman eh. How could I possibly eat all of these now? Plano kong kainin ito
sa daan."

"I don't want you messing in my car." Ganun? Di naman ah.

"I am not making a mess in your car." Tsaka mag iingat naman ako kasi alam ko naman
na maselan siya sa mga gamit niya.

"Just finish it. I don't want you eating that thing while on the road." Grabe
naman. Napaka strict naman ng baklitang to. Sarap sabunutan. Hmp!

"Bakit!?"

"Gagawin mo o iiwan ka namin dito. Mag commute ka kung gusto mo. I don't care. If
you want to ride with us, stop eating, keep quiet and let me drive in peace.
Nagkakaintindihan ba tayo?" Napasimangot ako at umismid. Kainis naman! Palibhasa sa
kanya itong kotse. Palibhasa wala na kami sa City ng Baguio at halos walang
masakyan na dito. Ang sama niya. Napakamaldita!

"Ang sama mo bakla! Ang sama sama mo sa akin. I hate you!" Hindi na ako nag attempt
na itago ang sama ng loob ko. Napaka unreasonable naman kasi ng pinapagawa niya sa
akin. Ano ang masama kung kakain ako ng strawberry sa sasakyan niya habang
nagbabyahe? Hindi ko naman siya inaano.

"Nagkakaintindihan ba tayo Missy?" Inismiran ko siya at tiningnan ng masama. Yung

nakakamatay na tingin.

Padabog kong inalis ang seatbelt ko at kinuha sa lap ko ang supot na may lamang
strawberries.

"Fine!" Padabog ko din na binuksan ang pinto ng sasakyan at lumabas bitbit ang mga
strawberries ko. Nasalubong ko si Barbie na palabas ng restaurant.

"Barbs, tulungan mo akong kumain nito." Tumaas ang kilay ni Barbie pero hindi na
nagtanong at sumunod sa akin. Naupo kami sa isang mesa sa restaurant at nilantakan
ang strawberry. Sina Chelsea at Lexie nasa loob na ng sasakyan.

Habang kumakain, hindi maalis alis ang inis ko sa baklitang maldita na si Lexie.
Hindi ko tuloy na enjoy angpagkain ng strawberry dahil sa kaartehan ng bakla.
Hanggang sa maubos namin ang strawberry at makasakay sa sasakyan , makabusangot ang
mukha ko. Padabog kong isinuot ang seatbelt ko when he turned on the engine.

All throughout the trip hindi ako nagsasalita. Panay ang irap ko sa baklang
maldita. Hindi tuloy ako nakatulog sa byahe dahil sa inis. Gustong gusto ko na
siyang sabunutan. Kung hindi lang dahil sa natatakot akong pababain niya ako sa
gitna ng daan, ginawa ko na yun. Bakit ba kasi ang init init ng dugo niya sa akin?
Hindi ko naman siya inaano ah! Ang bait bait ko kaya.

Kinuha ko ang phone ko and texted Ter. Isa pa tong boyfriend ko. Simula nung
pumuntang Singapore, isang beses lang tumawag. Ano ba ang ginagawa niya doon at
hindi man lang makapagtext at makatawag sa akin?

Naghintay pa ako ng mahigit 5 minutes bago ako makatanggap ng text mula kay Ter.

'I'm so sorry baby. I am kinda busy.' Nangunot lalo ang noo ko.

'Too busy na nakakalimutan mo na may gf ka?' I replied.

"I'll call you later, right after the shoot.' Text niya. Mas lalo akong nabwisit.
Kung nakakatunaw lang siguro ang tingin ko, kanina pa natunaw ang windshield ng
sasakyan ng malditang bakla. Pero kung nangyayari yun, si Lexie ang unang una kong
tutunawin. Siya kasi ang dahilan ng inis ko. Kung hindi niya ako pinamamalditahan,
eh di sana maayos akong kumakain ang strawberries ko.

Sumulyap ako ulit sa kanya at inirapan na naman siya. Sakto namang napatingin siya
sa akin kaya huling huli niya ang ginawa ko. Pero keber ko ba kung malaman man niya
na inis ako sa kanya. Tumingin ulit ako ng masama sa labas ng sasakyan.

"You think you're the only one whose mad?" pagalit na sabi niya. Hmp! Buti naman
pala at kahit papaano ay nakakaramdam ang bakla.

"You think I care if you're also mad? I don't care, so shut up!" Beastmode na ako
at wala akong pakialam kahit magsigawan pa kami sa kotse niya. Akala niya siya lang
ang may karapatang magalit? Tama ba naman ang ginawa niyang pilitin akong ubusin
ang isang kilong strawberries? Pakiramdam ko binully niya ako at hindi ko
mapapalampas yun.

"If you want me to shut up, tumigil ka din sa kakairap sa akin." Aba!

"Iirap ako hangga't gusto ko. Kahit ikakamatay ko ang pag irap, wala kang
pakialam. Wag mo akong kausapin dahil galit ako sa'yo at sa kamalditahan mo. Pati
pagkain ko pinapakialaman mo. Why don't you just mind your own business?" Humarap
na ako sa kanya. Kulang na lang talaga sapakin ko siya. Pasalamat siya, nagdadrive
siya at takot akong maaksidente kami kapag sinapak ko siya. Kung hindi talaga,
kanina pa nakabalandra ang baklang to.

"Guys..." Chelsea intervened at the back but we ignored him. Lexie and I glared at
each other and I don't have any plan of backing down. Siya ang unang nag iwas ng
tingin kasi nagdadrive siya.

"May pakialam ako because you are my business." Mahinang sabi niya. May narinig
akong impit na tili sa likod ng sasakyan pero natigil kaagad. It took me a while to
digest what he had said.

Ano daw? I am his business? Walang hiya talaga! Plano pa akong ibugaw. Gago!

=================

Chapter 14

Chapter 14

"Bakla, kailan mo kakausapin si Lexie?" Napaismid ako sa sinabi ni Chelsea. Hindi

ko siya sinagot. Ipinatong ko ang paa ko sa bean bag at sumandal sa sofa habang
umiinom ng chocolate drink na nasa tetra pack.

"Bakit nag sorry na ba siya?"

"Kawawa naman kasi." Tumaas ang kilay ko. Si Lexie pa ang kinakaawaan niya? Sino
kaya ang pinakain ng isang kilong strawberries? Sumakit ang tiyan ko pagdating sa
bahay.

"Anong kawawa? Sino ba ang nauna? Saka sumakit kaya ang tyan ko dahil sa pinakain
ng isang kilong strawberry. Tapos ako ang mag eeffort na kausapin siya? Masyado
siyang sinuswerte." Lalo akong umismid at sumipsip pa ng choco drink. Kaso naubos
na pala ng di ko napapansin. Kumuha ulit ako ng drink na nasa center table at
nakalagay sa ice bucket. Comfort food ko ang choco drink kaya I make sure na
nagsastock ako. Kayang kaya kong uminom ng mga sampung tetra pack ng choco drink in
one sitting.

"Baka may pinagdadaanan lang yung tao." Hah! Lahat naman ng tao may pinagdadaanan.
Tsaka ano ang pagdadaanan niya? Ang kabaklaan niya? Hindi pa ba siya sanay eh buong
buhay ata niya bading siya. Ang sabihin niya, maldita talaga siya at galit siya sa
akin. Kaya kung galit siya sa akin, galit na din ako sa kanya. Kung dati
hinahayaan ko lang ang mga pagtataray niya, ngayon hindi na! Aba, kailan pa ako
naging martyr?
"Tapos ako ang pagbubuntunan niya ng galit at inis niya? Di ba unfair naman yun?
Tsaka kung gusto niya talaga mag sorry dapat nag effort siya noh? Lumagpas na kaya
ng walong oras at wala akong narinig na kahit ano mula sa kanya kaya malamang
pinangangatawanan niya ang kamalditahan niya." I sipped on my drink.

Nagkatinginan lang sina Chelsea at Barbie.

"Paano siya magpaparamdam eh nasa Singapore siya." Bigla akong napaupo ng tuwid.
Muntik pa akong mabilaukan ng choco drink. Mabuti na lang at nakastraw ako na
maliit. But what? He's in Singapore? Ter is also in Singapore! Speaking of Ter, he
hasn't contacted me eversince we've talked nung pauwi na kami galing Sagada. Sabi
niya tatawagan niya ako pero hindi niya ginawa. Bigla akong kinabahan.

"Nasa Singapore si Lexie?" Sana naman hindi sila magkasama di ba? No...erase erase.
Hindi ko pwedeng pag isipan ng masama si Ter. Alam kong mahal niya ako at hindi
niya ako ipagpapalit sa isang bakla kahit na gaano pa kayaman at kagwapo. Ter is
not that kind of guy. He's decent, sincere and he loves me.

"Hindi mo alam? Kaya nga nagmadali tayong umuwi from Sagada di ba? Kasi may
photoshoot siya sa Singapore. Dapat nga andun na siya nung Monday pa pero dahil
nga nasa Sagada tayo, humabol na lang siya. Hindi ba sinabi ni Meister na magkasama
sila ni Lexie sa photoshoot?" Nangunot ang noo ko. Bakit nga ba hindi yun nabanggit
sa akin ni Ter?

"Well, baka naman hindi importante na I-mention pa niya si Lexie."

"He works for Lexie kaya." Nakaismid na sabi ni Barbie sabay kuha na din ng choco
drink. Nainggit ata sa akin.

"Exactly, masyado na siyang nasanay kay Lexie that he thinks it's no longer
important to tell me to whom he's working for." Tumaas lang ang kilay ni Barbie at
hindi na nagsalita.

Nag iba na ang topic namin hanggang sa nagpaalam ang dalawa. That night, Ter called
me at nakalimutan ko na ang inis ko sa hindi niya pagtawag sa akin dahil ang sweet
niya. Tinanong pa niya ako kung ano ang gusto kong pasalubong at kinuwento niya sa
akin ang mga pinuntahan nilang lugar. Nagplano pa siya na pupunta daw kaming
Singapore next month para maipasyal niya ako. Siyempre natuwa ako. Just the thought
na magkasama na kami lang dalawa ni Ter sa Singapore naeexcite na ako. Baka doon sa
Singapore ang kaganapan ng lahat ng pangarap ko. Baka doon puputulin ni Ter ang mga
ugat ng hymen ko. O kaya, baka doon siya magpopropose. Napatili ako ng wala sa
oras. Excited na excited na ako.

After 2 days, dumating si Ter from Singapore at sa tingin ko, lalo siyang nagiging
pogi. Namumula ang pisngi niya at mukhang hiyang sa weather sa Singapore. Parang
nagkaroon siya ng inner glow. Sinundo niya ako sa apartment kasi nagyaya ng gimik
sina Barbie at Chelsea. Kailangan daw kasi nilang mag boy hunting dahil nauubusan
na sila ng lalaki dahil nagiging bading na lahat. Parang mga sira lang.
Late kaming dumating ni Ter. Nakaupo na sila sa isang sulok ng bar at may mga
drinks na sa harap nila. Nagulat ako ng makita ko si Lexie na nakaupo katabi ni
Barbie pero siyempre hindi ko pinahalata ang gulat ko. Gustong gusto ko din siyang
ismiran pero baka patulan niya ako at masira pa ang gabi naming lahat kasi kapag
tinarayan niya ako, hindi ako tatahimik. Papatulan ko din siya!

Plano ko sanang maupo sa tabi ni Barbie pero nauna nang maupo si Ter katabi ni
Lexie. Mabuti na lang at di niya naisipang ipatabi ako kay Lexie dahil baka kapag
nagdikit ang balat namin ng bakla, baka di ko mapigilan ang sarili ko na
masabunutan siya.

Sumama ako kina Barbie at Chelsea nung magyaya silang sumayaw. Niyaya ko si Ter
pero ayaw niya. Mamaya pa daw siya. Eh di mamaya, basta ako magsasayaw kasi ayaw
kong maiwan sa lugar kung nasaan si Lexie. Tsaka mabobored lang ako dahil I'm sure
trabhao na naman ang pag uusapan ng dalawa.

Pero wala pa kaming 30 minutes na nagsasayaw nina Chels at Barbs, nawala na silang
dalawa sa tabi ko dahil nakikipagsayaw na sila sa mga ibang lalaki. Talaga naman
kapag lalaki ang pinag uusapan, kinakalimutan ang pagkakaibigan.

May mga lalaking sinubukan na makipagsayaw sa akin pero tumanggi ako dahil nga baka
magalit si Ter. Kaya instead of dancing, nagdecide na lang ako na bumalik sa table
namin. Nung malapit na ako, nangunot ang noo ko. Sobrang lapit nina Lexie at ter sa
isa't isa. Nakaharap sila sa isa't isa habang hawak ang mga shot glass nila.
Nakangiti pa!

Kung malisyosa lang ako, iisipin ko na naglalandian sila because they are too close
for comfort but then tama ba na pagdudahan ko ang boyfriend ko? Oo nga at wala
talaga akong tiwala kay Lexie pero si Ter...dapat na pagkatiwalaan ko siya at
naniniwala akong hindi niya ako pagtataksilan.

Tama! I have to trust Ter kasi wala naman magandang idudulot kung pagdudahan ko
siya. Baka yun pa ang magiging dahilan ng paghihiwalay namin at hindi pupwede yun.

Malapit na ako sa table pero hindi pa din ako napansin ng dalawa. Again, I erased
the unpleasant thought in my mind.

Missy, you have to trust your boyfriend. I kept on telling myself.

"Baby!" Sinadya kong lakasan ang boses ko at bigla silang lumayo sa isa't isa.
Nakita kong umismid si Lexie kaya umismid din ako sa kanya. Tumabi ako kay Ter at
yumakap sa kanya.

"Baby, let's dance." Naglalambing na sabi ko. Idinikit ko pa ang sarili ko sa

kanya.

"Sure." Tumayo si Ter at tumayo na din ako.

"Okay ka lang dito Lexie?" Lumingon pa siya kay Laxie na prenteng nakaupo sa couch
at naka crosslegs habang maarteng hawak ang isang shot glass at umiinom.

"Yeah. I'll be fine." Mataray na sabi niya.

"Hayaan mo nga siya. Malaki na siya." Sadya kong pinarinig kay Lexie ang sinabi ko
at hinatak ko na si Ter papuntang dance floor. I enjoyed dancing with Ter. Kulang
na lang maglambitin ako sa kanya dahil sa totoo lang, namimiss ko siya.

After 2 songs, bumalik na ulit kami sa table namin at andun na din sina Barbie at
Chelsea. Nakaakbay sa akin si Ter habang nakapulupot naman ang braso ko sa bewang
niya. Hinalikan ko pa siya sa pisngi habang papalapit kami ng table and he kissed
the top of my head.

Hindi nakaligtas sa akin ang pag ismid ni Lexie kaya tinaasan ko siya ng kilay.
Hmp! Lalandiin pa niya ang boyfriend ko. Akala niya siguro maagaw niya sa akin si
Ter? Pwes maglaway siya dahil hinding hindi ako makakapayag na maagaw niya ang
boyfriend ko.

Nangingiti ako nung maupo na kami pero biglang nawala ang ngiti ko nung maupo na
din si Ter sa tabi ni lexie.

Guni guni ko lang ba o talagang pinisil ni Ter ang legs ni Lexie?

No...baka naman nahilo lang si Ter kaya napahawak ng di sinasadya sa legs ni Lexie.
Of course! Why would he squeeze Lexie's legs? Mali ang iniisip ko. I shouldn't
entertain such thoughts. Isa pa, I can't confront Ter because doing so, would mean
that I am also having doubts about his sexuality and I know it would insult him.

I took a deep breath para kalmahin ang sarili ko at alisin sa isip ko ang mga
nakita ko pero hindi ako nagtagumpay. Hindi ko maalis ang pagdududa sa isip ko.
Bigla akong tumayo kasi kailangan kong pumunta ng washroom. At least doon kaya kong
kalmahin ang sarili ko without being too obvious.

"Excuse me. Powder room." Nagmadali akong umalis sa table namin at dahil hindi ako
masyadong nakatingin sa paligid may nakabangga ako. Akala ko matutumba ako pero
biglang may humawak sa akin para di ako matumba.

"Sorry." Narinig ko ang boses ng lalaking nakabangga ko. I was about to apologize
too nung mapatingin ako sa lalaki sabay napanganga ako.

"Shing!" naibulalas ko.

"Missy!" Shock din si Shing pagkakita sa akin and a smile formed on his lips.
"Hi." Yun lang ang nagawa kong sabihin kasi nagulat talaga ako at medyo nakaka
ilang kasi hawak pa din niya ang bewang ko at halos magkadikit ang katawan namin.

"It's has been a long time." Tiningnan niya ako at lalo akong nailang.

"Yeah." Paano ko ba aalisin ang hawak niya sa bewang ko. Baka makita kami ni Ter.

"May kasama ka?" Automatic na napatingin ako sa table namin at nakatingin silang
lahat sa amin ni Shing. I looked at Ter's face at nakakunot ang noo niya. He must
be mad.

"Kasama ko sila." I took that as an opportunity para lumayo kay Shing at lumapit sa
table namin.

"Kilala mo naman na sina Barbie, Chelsea at Lexie di ba? And si Ter..." Ipapakilala
ko sana si Ter but Shing suddenly spoke.

"I see that you're still together." Nagtatakang napatingin ako kay Shing at nakita
kong nakatingin siya kay Lexie and Lexie is likewise looking at him with an
unreadable expression on his face. Sa klase ng tinginan nila parang gusto nilang
magpatayan.

=================

Chapter 15

Chapter 15

"Of course, our friendship had withstood the tests of time." Hindi naman katulad ng
pagmamahal mo ang pagkakaibigan namin na kunting hula lang ay makikipaghiwalay ka
na. I wanted to say to him pero hindi ko na sinabi kasi baka isipin niya bitter pa
ako. Isa pa, baka isipin din ni Ter that I still have feelings for Shing.

"It's not what I meant." Napatingin siya sa akin tapos pabalik kay Lexie then,
nangunot ang noo niya.

"I see." Tumawa siya na parang may nadiskubreng nakakatawa. Naging baliw ba si
Shing? Kunsabagay, hindi naman malayo na mabaliw siya. Ikaw ba naman mawalan ng
girlfriend na katulad ko. Nakakabaliw talaga yun.

"Bakla, di ba magwawashroom ka? Tara na at naiihi din ako." Tumayo si Chelsea at

lumapit sa akin. Nag excuse ako kay Shing at sumama kay Chelsea.
"Bakla, salamat ha! Ang awkward pala makita ang ex ano? Tsaka nakakatakot kasi baka
magselos si Ter. Thank you for saving me bakla." Sabi ko kay Chelsea habang
naglalakad kami papuntang washroom.

"It's okay bakla. Alam ko naman na uneasy ka na kanina." Hays mabuti na alng at
sensitive itong si Chelsea.

"Yeah." Pumasok si Chelsea sa male's washroom at ako naman sa female. Nag ayos ako
sa washroom at nagretouch. Dahil sa unexpected appearance ni Shing nakalimutan ko
kung bakit gusto kong mag washroom kanina. Lumabas na ako ng washroom at hinintay
si Chelsea na lumabas.

Pero hindi pa ako nakakatagal sa paghihintay nung nilapitan ako ni Shing.

"Missy." Nakangiting sabi niya kaya napilitan din akong gantihan ang ngiti niya.
Inaamin ko na napopogian pa din ako kay Shing kahit na hindi naman siya
katangkaran. Pero kung icocompare kay Ter, walang wala si Shing.

"Hi again!" Pilit na sabi ko. Tiningna ko ang men's washroom pero ang baklang si
Chelsea ay hindi pa din lumalabas. Ilang lalaki ba ang sinisilipan niya dun at nag
eenjoy ata?

"Pwede ba tayong mag usap?"

"Tungkol naman saan?" Lumabas ka na Chelsea, utang na loob.

"Gusto kong magpaliwanag kung bakit nakipaghiwalay ako sa'yo." Umiwas ako sa tingin
ni Shing. Kung titigan niya kasi ako, katulad ng pagtitig niya sa akin nung kami
pa. Ang awkward lang.

"Matagal na yun Shing. Nakalimutan ko na nga. In fact, I've moved on. I have a
wonderful boyfriend right now. Wala nang rason para pag usapan pa natin."

"I know. Nevertheless, gusto kong linisin ang pangalan ko sa'yo. Ayaw kong habang
buhay ay iisipin mo kung gaano ako kababaw kasi walang kwenta ang rason ko sa
pakikipaghiwalay sa'yo." Buti naman alam niya.

"Hindi nga ba Shing? Although, I credit you for having a unique excuse still,
kababawan yun."

"See? Kaya gusto kitang makausap. I regretted the fact that I've been weak at
nagpapaniwala ako sa mga bagay bagay. Missy..." Nawala ang attention ko kay Shing
at napakunot ang noo ko. Magkasunod sina Lexie at Ter na pumunta ng dance floor.
Nauuna si Lexie at nakasunod si Ter sa kanya. Ano ang gagawin nila? Sasayaw silang
dalawa sa dance floor? What the heck!
Ano ang ginagawa ng baklang yun sa boyfriend ko!?

"Shing excuse me." Hindi na ako naghintay ng reaction ni Shing, iniwan ko na siya.
Kaialnagn kong isalbaang boyfriend ko kay Lexie. Nakafocus ang buong attention ko
sa boyfriend ko at sa malanding bading. Talaga naman harap harapan kung landiin
niya ang boyfriend ko. Walang delikadesa, walang pakundangan!

Agad ko silang nilapitan sa dance floor. Handang handa na akogn makipag sabunutan.

"Ter!"

"Missy." Gulat na sabi ni Ter pero mas nagulat ako kasi hindi niya ako tinawag na
baby kundi Missy.

"What are you doing?" Hindi ko na tinago ang pangungunot ng noo ko. Hindi ko na
kayang itago ang inis ko.

"Hinanap kita. Akala ko kasi nasa dance floor ka." Tumaas ang kilay ko.

"Di ba nagwashroom kami ni Chelsea?"

"I know. Pero naisip ko na baka sinundan ka nung lalaki kanina. He seemed
interested in you." Ahhh.. so he noticed. Nagseselos ba siya kay Shing? Napangiti
ako. Just like that, nawala na ang inis ko.

"Baby, wala yun. Shing is my ex-boyfriend. We're over. It's you I love now. Tsaka
ano ba! Walang wala siya sa kalingkingan mo. " Tuluyan nang nawala ang inis ko. Ako
naman pala ang inaalala niya.

"Shall we dance now?" Ikinawit ko na ang mga braso ko sa balikat ni Ter at

nagsimulang umindak. Hinawakan niya ang bewang ko and started dancing too. Inihilig
ko ang ulo ko sa dibdib niya and I felt contented. Tama naman na naging romantic
ang tugtog kaya lalo akong yumakap kay Ter.

Hindi ko na ulit nakita si Shing hanggang sa magsiuwian kami. Ang totoo, nawala na
siya sa isip ko habang nagsasayaw kami ni Ter. Hinatid ako ni Ter pagkauwi namin
but he refused to come inside my apartment. Ang sabi niya late na daw masyado.
Niyaya ko din siyang sa apartment ko na alng matulog dahil late na but he refused.
Ano na lang daw ba ang sasabihin ng mga kapitbahay ko kapag nalaman nila na may
pinapatulog akong lalaki sa bahay ko.

I wanted to say that I really don't care pero baka sabihin niya na napaka
promiscuous ko naman. Pasasaan ba at makakarating din kami sa sitwasyon na yun.
Kunting push na lang lalo pa at suportado kami ng parents niya.
The next day, napagkasunduan namin ni Ter na puntahan ko siya sa photoshoot nila.
Nasabi ko kasi sa kanya ang tampo ko at babawi daw siya. We're going on a date.
Just the two of us. Sinigurado ko yun. Sinabihan ko talaga siya na ayaw kong may
kasama kaming iba. Mabuti na yung maliwanang kaysa sa mag-alburuto na naman ako.

Pagkarating ko sa studio, patapos na din sila kaya hindi na ako naghintay ng

matagal. Nagligpit lang si Ter at niyaya na ako. Dumiretso kami sa parking and he
opened the car door for me. Sumakay na ako habang siya naman umikot sa driver's
seat at inilagay sa backseat ang ibang gamit. Yung camera niya, inilagay niya sa
dashboard.

"Baby, saglit lang, I forgot something. Babalikan ko lang saglit." Nginitian ko

siya at tumango. Sinundan ko pa siya ng tingin habang papasok ulit siya sa studio.
Kinalikot ko na ang car stereo niya at nagpatugtog habang hinihintay siya. I was
browsing on the fm stations nang mapatingin ako sa camera ni Ter.

Kinuha ko ang camera na nakapatong sa dashboard and I opened it. Humanga agad ako
sa mga kuha niya. Looking at the pictures he'd taken a while ago, I can really see
that my boyfriend is a very talented photographer. Ang ganda ng mga kuha kahit na
simple lang ang mga subjects.

I further browse on the photos hanggang sa umabot ako sa mga shots na kuha niya
nung nasa Singapore sila. Mas lalo akong humanga kay Ter at alam kong malayo ang
mararating niya.

Tuwang tuwa ako sa mga photos at nakangiti pa ako when I came across with a photo
of a table na may mga foods. The table is set for two. Ang table setting lang naman
ang kinuhanan but what caught my attention is the phone on the table. It was an
iphone and Ter's phone is an LG not an iphone. Kumunot ang noo ko.

I browse further and I was about to forget that picture when I saw a selfie. A
selfie of Ter and Lexie, with the Merlion as their background. Si Ter ang may hawak
ng camera at nasa likod niya si Lexie. They are both smiling at nakasandal ang chin
ni Lexie sa shoulder ni Ter.

Biglang nanikip ang dibdib ko, halos hindi ako makahinga at hindi ko matagalan ang
pagtingin sa picture. My hand automatically move to reveal another photo of Lexie
and Ter, and another one, and another one. Hindi ko alam kung gaano kadami pero
lahat kuha sa Singapore. Lahat nagrereveal ng totoong relasyon nila. Sa lahat ng
photos makikita mo kung gaano sila ka sweet sa isa't isa. May isa pa ngang photo na
nakahalik si Ter sa pisngi ni Lexie. Bawat picture parang patalim na tumuturok sa
puso ko. Gusto kong maghihiyaw dahil sa sakit.

Hindi ko na napigilan ang pagtulo ng luha ko habang nagbabrowse sa camera ni Ter.

Ang daming photos pero iisa lang ang sinasabi. Ter and Lexie is having a
relationship. They're having a relationship behind my back. Halos hindi ko
mapaniwalaan pero nagsusumigaw ang ebidensiya sa harap ko. Kahit siguro ang
pinakagagang tao sa mundo malalaman kung ano man ang meron sila.
Hindi ako makapaniwala na nagawa sa akin ni Ter ito. Pumatol siya kay Lexie? Ano
nga ba ang sabi nila? Bading lang ang pumapatol sa bading. I swallowed the lump in
my throat as the reality hit me. Para akong mababaliw.

My boyfriend is a gay.

=================

Chapter 16

Chapter 16

Hindi matigil tigil ang luha ko habang hawak hawak ang camera ni Ter. Gusto ko na
lang ibato ang camera para magkapira piraso para mawala ang mga pictures. Pero
kahit na mawala ang mga pictures nina Ter at Lexie, nangingibabaw pa din ang
katotohanang, may relasyon sila at bakla ang boyfriend ko. I hiccuped as another
batch of tears fall down. Sa sitwasyon na yun ako nadatnan ni Ter. Agad siyang
pumasok sa kotse.

"Baby? Anong nangya..." Napatigil siya nung makitang hawak ko ang camera niya.
Bigla siyang namutla at biglang bumangon ang galit sa puso ko.

"Bakit mo ako niligawan Ter?" Puno ng hinanakit ang boses ko. Ang sakit sakit kasi.
Mas gugustuhin ko pa atang pinagpalit na lang niya ako sa ibang babae. Pero hindi
eh, pinagpalit niya ako sa bading! Worst, sa isang kaibigan ko pa! Nauubusan na ba
siya ng kilalang bading?

"What are you saying Missy?"

"Wag ka nang magkaila! Alam ko na bakla ka. Alam ko na may relasyon kayo ni Lexie.
Kaya pala palagi kayong may photoshoot." I snorted and angrily wiped the tears that
fall. Who knows kung anong klaseng shooting pa ang nangyayari. Nakakadiri!

"I'm so sorry Missy."

"You're sorry? You're sorry that I found out that you're a gay? You're sorry that
you can no longer use me para gawing props sa parents mo?" Sumigaw na ako at yumuko
siya. He bite his lower lip and it irked me further. Bakit ba hindi ko nakita ang
mga signs? Sa tagal kong nakikipaghalubilo sa mga bading, bakit hindi ko man lang
napansin na ang boyfriend ko ay isa sa kanila?

"Kaya pala panay ang iwas mo na makapagsarili tayo. Kaya pala ni ayaw mo akong
halikan kapag nagkasarilinan tayo. Kaya pala feeling ko hindi ako desirable para
sayo. Iba pala ang gusto mo! Ang tanga tanga ko! My God! Nagpagamit ako sa'yo.
Ginawa mo akong tanga Meister!" Sigaw ko sa kanya. Kung pwede lang sanang ihampas
ko sa kanya ang kotse niya ginawa ko na.

"Missy..." nagtangka siyang hawakan ako pero pumiksi ako. Nandidiri ako sa kanya
hindi dahil sa bading siya. Nandidiri ako kasi nakipaghalikan ako sa kanya.
Nandidiri ako kasi pinagnasaan ko siya. Nakakadiri na na inlove ako sa isang
bading!

"Mga walanghiya kayo! Mga manloloko! Mga hayop!" Padabog kong binuksan ang pinto ng
passenger car ni Ter at agad na lumabas. Bitbit ko pa din ang camera niya. Naalala
ko na lang nung nasa labas na ako ng kotse.

Sinulyapan ko siya at hindi ko napigilan ang sarili ko. I smashed the windshield of
his car using his camera. Nabasag ang windshield ng kotse ni Ter at narinig ko
siyang tumili. Lalo akong nagalit. Naningkit ang mata ko as I saw him went out of
his car.

"Missy!" Natatarantang sabi niya. Naging matinis na ang boses niya at hindi na
husky. Leche! Talagang sinadya niyang lokohin ako. Nagpanggap talagang lalaki ang
walang hiya!

"Akala mo maloloko mo ako habang buhay at hindi ko malalaman ang kalansahan mong
bakla ka!?" Ibinagsak ko ang camera niya sa semento. Napatili ulit siya nung
nakitang naghiwa-hiwalay ang iba't ibang parte ng camera. Hindi pa ako nakuntento,
inapakan ko pa ang pinakamalaking part na hindi nabasag na nasa tabi ng paa ko.
Pakiramdam ko si Lexie at si Ter ang inaapakan ko. Tili ng tili si Ter habang
nakatingin sa camera niya at lalong nag iinit ang ulo ko.

Tuwing naririnig ko ang tili niya, mas lalo akong nagagalit kaya pinulot ko ang
inaapakan ko at ibinato sa kanya. Hindi ko siya tinamaan, sayang.

Susugurin ko pa sana kaso nakita kong papalapit na ang guard at may nakatingin na
rin sa amin.

Di bali madami pa namang araw. Akala niya siguro tapos na kami? Huh! Hindi pa ako
tapos. Makikita niya. Makikita nilang dalawa ni Lexie at matitikman nila ang galit
ko.

Iniwan ko si Ter at pumara ng taxi. Hindi na ako umiiyak pero punong puno ng galit
ang dibdib ko. Kung pwede pa lang pumatay, ginawa ko na kanina at si Ter ang
magiging una kong biktima. Ni hindi man lang nabawasan ang galit ko pagkatapos
kong basagin ang windshield niya at sirain ang camera niya. Gigil na gigil pa din
ako.

"Saan po tayo Miss?" Tanong ng taxi driver sa akin at sinabi ko ang address ni
Lexie. Makikita ng baklang yun. Magtago na siya dahil babalatan ko siya ng buhay.
Dahil kahit papaano kilala na ako ng guard ng village nila Lexie, pinapasok ang
taxi na sinasakyan ko. Pinapasok din ako ng guard sa mansion niya. Pinaupo ako ng
katulong sa sitting room para hintayin daw si Lexie. Nagngingitngit ako habang
naghihintay and when the elevator opened, naningkit ang mga mata ko.

Pagkalabas niya sa elevator, tumayo ako agad and purposelly walked towards him.
Without saying any word I slapped him hard. Nagbakat ang kamay ko sa mukha niya na
agad namula. I saw how his jaw clenched but he didn't say anything. Nakatingin lang
siya sa akin.

"Leave us." He said with authority. Nakita ko ang isang katulong na inilapag ang
meryenda sa center table at agad na umalis.

"Hayop ka!" Puno ng galit na sabi ko sa kanya.

"Let me remind you, you're in my house Missy and I won't have you insulting me in
my own house. Tao kang pinapasok dito, act like one." Matigas na sabi niya na
parang bang wala siyang ginawang masama. Ang kapal ng mukha ng bakla.

"Ayaw mong mapahiya sa sarili mong bahay? Ayaw mong malaman ng mga kasambahay mo
ang mga kawalanghiyaan na pinaggagawa mo? Ang kapal ng mukha mo Lexie! Sa dinami
daming pwedeng landiin talagang ang boyfriend ko pa ang pinatos mo!" I clenched my
hand to stop myself from slapping him again or throwing anything at him.

Tumaas ang isang kilay niya at naupo sa pang isahang upuan na parang walang
nangyayari sa paligid niya. Ganito na ba kakapal ang mukha ng baklang ito?

"So you already knew." Kumuha siya ng isang baso na may lamang juice. He sipped it
gently, binalik sa table at nag crosslegs. Lalo akong nabuwisit. Wala ba talaga
siyang delikadesa? Hindi man lang siya nakukunsensiya?

"Walanghiya ka! Bakit si Ter pa! Ahas ka!" Napahikbi na naman ako at tuluyan nang
tumulo ang ang mga luha ko. Tiningnan niya ako ng matagal habang pinupunasan ko ang
luha ko.

"Shouldn't you thank me? Nalaman mo ang totoong gender ng boyfriend mo. Nalaman mo
ang preference niya. Nalaman mo na ginagamit ka lang at niloloko niya." I snorted
and hated the calm in his voice. Ni hindi ko nakita ang guilt sa mga mata niya.
Hindi katulad ni Ter kanina na kitang kita na guilty siya.

"Thank you? You want me to thank you? Shut up!" Ang kapal ng mukha ng bakla.

"I did you a favor." Gusto kong matawa.

"Favor? Favor ang tawag mo sa pang aagaw ng boyfriend ng may boyfriend? Wow! Lexie!
Just wow! Bilib na ako sa kakapalan ng mukha mo. You know what? You didn't do me a
favor. Ginawa mo yun para sa sarili mo. Because you know what? You're insecure and
you're bitter." Another tear fell from my eyes and I hastily brushed it with my
hand.
"Ang sabihin mo, hanggang ngayon, bitter ka pa rin kasi di ka natanggap sa super
sireyna dahil ma-muscle ka. Hindi pang beauty queen ang katawan mo. Just a piece of
advice, tigil tigilan mo na kasi ang pagpunta sa gym para makakita ng macho, tuloy
nagiging macho ka na rin! Kaya ka nang-aagaw ng boyfriend kasi gusto mong patunayan
sa buong mundo na kahit di ka karapat dapat maging super sireyna, isa ka pa ding
tunay na kaakit akit na bakla! Bakit di ka na lang magpa sex change tutal mayaman
naman kayo! O baka gusto mo mag donate pa ako pampasex change mo! Sabihin mo lang
kung magkano at ibibigay ko, para naman umarangkada na rin ang lovelife ko!" Nakita
ko siyang tipid na ngumiti and it was a bitter smile. More like, ngiting nang
iinsulto.

"Missy, hindi ako bitter at hindi ako insecure. I assure you that. Instead of
throwing those false accusation towards me, why don't you wake up from the reality?
Sa akin ka nagagalit kasi pinatulan ako ng boyfriend mo? Wake up! You're boyfriend
is a gay. Hinding hindi kayo magkakatuluyan. Alam mo pa ang isang katotohanan kung
bakit ka nagagalit? Kasi sa tingin mo si Meister ang katuparan ng lahat ng pangarap
mo. You wanted him to popped your cherry and now you're so upset because you
realized that Ter could and would never do it. Hindi ka naman talaga nagagalit
dahil niloko ka namin. Nagagalit ka kasi nawalan ka ng pag asa!" Tiningnan ko siya
ng masama at nangangati na akong ibuhos sa kanya ang juice na hawak niya. Gusto ko
siyang pagsasampalin ulit.

"Hah! Stop justifying your actions Lexie. Ang sabihin mo malandi ka talaga. Ang
sabihin mo naiinggit ka sa akin kasi babae ako at ikaw ay bakla. Yes granted na
alam mo na bakla si Ter at concern ka sa akin. You could have told me. Kaso inagaw
mo siya sa akin, pinatulan mo siya! Kahit ang pagkakaibigan natin, hindi mo inisip.
Wait, magkaibigan nga ba tayo? Kasi sa pagkakaalala ko, kahit kailan you never
treated me as your friend. Napilitan ka lang naman na pakisamahan ako kasi kaibigan
ko ang mag pinsan mo. " Now it all made sense. That's why he didn't honor our rule
because for him I am not his friend.

"You're right. You are not my friend and you will never be my friend Missy. That's
the truth." Napasinghap ako sa sinabi niya. After all these years? Sampung taon
tapos ito ang maririnig ko sa kanya?

"You wanted to know more? I don't like you. I never like you. I hate your guts. I
hate the way you smile and your easy demeanor. I hate it when you laugh with others
as if they're all your friends. I hate that you're so flirt, almost all the boys
swoon over you. I hate you for being so pretty that guys flock over you. I hate you
because you're so easy to please that guys doesn't have to work their ass off just
to have you. I hate you because you can easily charm everyone that they don't have
a choice but to like you." Nanlalaki ang mga mata ko habang sinasabi niya ang mga
yun. Parang nanlalaki ang ulo ko sa mga narinig. I considered him as one of my
friends tapos ganito?

"You hate me? Well, I hate you too!" Balik ko sa kanya. Tiningnan niya ulit ako at
dahan dahang tumayo mula sa kinauupuan.

"I hate the day we've met." Mahinang sabi niya. Ano ba ang ginawa ko at ganito siya
kagalit sa akin?
"Kung ayaw mo sa akin, ayaw ko na rin sa'yo..." Pero mukhang hindi niya narinig ang
sinasabi ko kasi tuloy tuloy siya sa pagsasalita.

"I hate how you manage to creep into my life and created havoc into my system. I
really really hate you Missy." Mahinang mahina ang pagkakasabi niya at hindi ko
halos narinig dahil nakatalikod na din siya at papasok na ulit sa elevator.

=================

Chapter 17

Chapter 17

Pagkatapos niya akong iwan sa sitting room nila, pinuntahan ako ng driver at
sinabihang ihahatid na daw ako. Kahit na gusto ko pang mag stay para masabunutan si
Lexie, wala na akong nagawa kundi ang sumunod sa driver kasi ang layo ng bahay nila
palabas ng village at ayaw kong maglakad. Ang init kaya ng panahon.

Nagpahatid ako sa condo nina Barbie at Chelsea. Mabuti na lang at andun silang
dalawa at hindi gumimik.

"Anyare bakla!" Bulalas ni Barbie pagkabukas niya ng pinto. Hindi ko siya sinagot.
Dumiretso lang ako at naupo sa sofa sa tabi ni Chelsea na busy sa paglalagay ng
nailpolish. Napatigil siya sa ginagawa at napatingin sa akin.

"Anong nangyari?"

"Bakla si Ter!" Nanlaki ang mata nilang dalawa at napatingin sa akin.

"Trulaley?" Naupo na din si Barbie sa tabi ko.

"Bakit hindi natin naamoy Chels?"

"Dahil malakas ang pabango?"

"O God! Paano mo nalaman bakla? Hinalay mo ba at nagtitili? Tapos nagconfess na di

kayo talo? Nahuli mo ba na may nilalamas na lalaki?" Hindi ko agad sinagot si
Barbie. Kinuha ko ang box ng tissue na nasa center table at ipinunas sa mata ko.
Suminga na din ako kasi nagbabara na ang ilong ko.

"Nakita ko ang mga pictures nila sa camera niya. Magkasama sila sa Singapore. Mga
walang hiya!" Nanlaki ang bibig ng dalawang bakla.
"Teka! Kilala ba namin ang kachurvahan ni Meister?" I nodded at tumili si Barbie.

"Teka, teka! I can't take it anymore. Huhulaan ko. Tao ba? Hayop? Lugar? Pangyayari
o guni guni?"

"Mga hayop sila!" Tuluyan nang tumulo ang mga luha ko and I started wailing.

"Hayop? What? Giraffe, Lion, Tiger? Sa zoo ba? Sa dagat? Sa ilog? Lumalangoy ba?
Sperm?" Tuloy tuloy pa din si Barbie sa pagsasalita at si Chelsea tumatawa na. Ako
ngumangawa.

"Si Lexie..." I cried again.

"Oo, may sperm si Lexie, hindi pa yun nagpagapas eh." Barbie said again.

"Si Lexie ang karelasyon ni Ter!" I blurted out and there was peace. Walang
nagsalita sa dalawa and when I look at them, nakanganga sila at nanlalaki ang mga
mata.

"Shit!" Barbie said when she recovered.

"Shit the second!" Chelsea seconded.

"Are you sure? Baka naman...baka naman..."

"Inamin na ni Ter at inamin na din ni Lexie. Kung nakita niyo lang ang mga
pictures..."

"Oh my God!"Bulalas ni Barbie.

"Oh my God, the second!" Chelsea exclaimed.

"Alam niyo pa kung ano ang mas masakit? Hindi lang ang boyfriend ko ang nanloko sa
akin. Pati si Lexie na tinuring kong kaibigan pinagtaksilan ako. Ginawa nila akong
tanga! Akala ko ba may rule tayo? Binaliwala niya ang lahat! Binaliwala niya ang
sampung taong pagkakaibigan para kay Meister."

"True..." Lumapit na si Barbie sa akin at hinimas himas ang likod ko. Pero instead
na maluwagan ang dibdib ko, lalo akong naiiyak.

"Palibhasa, hindi niya ako tinuring na kaibigan. Kayo lang naman ang kaibigan niya.
Kahit dati pa hindi na niya ako gustong maging kaibigan kaya napakamaldita niya sa
akin. Kaya sinulot niya ang boyfriend ko. Sabit lang naman kasi ako sa friendship
niyo."

"Hindi yan true bakla. Lexie cares for you." Chelsea said pero hidni ako
naniniwala.

"Yes, He cares for you kasi nung nasa Paris nga siya, tinatanong ka niya." Dagdag
pa ni Barbie.

"Pakitang tao lang yun para hindi niya isipin an wala siyang pakialam sa akin. Isa
pa, sa kanya mismo nanggaling na he hates me. He never liked me."

"Talaga? Paano niya sinabi bakla?"

"He enumerated the things that he hates about me. Inisa isa niya sa pagmumukha ko!
Ang kapal ng mukha niya. Siya na nga itong nang agaw ng boyfriend siya pa ang may
lakas ng loob na sabihan ako ng ganyan!" Kumuha ako ulit ng tissue at suminga.
Hindi na ako umaatungal pero parang nagkakasinok na ako sa kakaiyak.

"Sinabi niya talagang he hates you verbatim?" Usisa pa ni Chelsea. Bakit ba parang
ayaw nilang maniwala sa akin?

"Oo nga!"

"You owe me 1K Barbs." Biglang sabi naman ni Chelsea kay Barbie.

"Sa next sahod na bakla." Sagot naman ni Barbie.

"Ano ba kayo! Brokenhearted ako dito, bakit kayo nagsisingilan ng utang?"

"Naalala ko lang bigla bakla. Anyway, ano ngayon ang gagawin mo? Baka naman pwede
niyo pang pag usapan ni Lexie. Malay mo may iba siya dahilan." Umismid ako sa
sinabi ni Chelsea.

"Ano pa ang pwede niyang idahilan? Na nangangati siya at andyan si Ter para kamutin
siya?"Galit na sabi ko.

"Baka naman si Ter ang nangangati at si Lexie ang tagakamot." Natatawa namang sagot
ni Barbie.

"Basta! Wala akong pakialam kung sino ang nangati at nangamot. Basta maghihigante
ako. Makikita nila! Pagsisishian nila ang araw na ginawa nila akong tanga." I said
with conviction. Hindi pwedeng maging masaya sila, samantalang nasasaktan ako.
"Sige bakla, gawin mo ang sa tingin mo nararapat. Sa ngayon, mas mabuti sigurong
dito ka muna mag stay. Tama na ang iyak at nakakapangit yan. Dapat ipakita mo kay
Ter na nagkamali siya sa ginawa niya. Kahit na brokenhearted ka, dapat beauty ka
pa din. Ipakita mo na nagkakamali siya na pinagpalit ka niya sa iba." Sabi pa ni
Barbie with feelings and actions.

"Gaga ka! Hindi yun magsisisi kahit na saksakan pa ako ng ganda. Hindi na magbabago
ang isip nun kasi mas gusto niya ang espada kaysa sa tilapya!" Buong kabitteran na
sabi ko.

"Ganun? Eh di maghanap ka ng ibang espada. Kung gusto mo bunutin pa natin ang

espada ni King Arthur, tapos ipatusok sa'yo, maging masaya ka lang. Halika, may
stock kami ng choc-o."

Inihatid ako ng dalawa sa guestroom pagkatapos nila akong painumin ng limang tetra
pack ng chocolate drink. Kahit papaano naman lumuwag ang pakiramdam ko at nakatulog
sa condo nila.

Kinabukasan, tanghali na ako nagising at wala na sina Barbie at Chelsea. Nasa

trabaho na ata. Kinain ko na lang ang natira nilang pagkain at umuwi na din ako.
Dahil hidi ko kayang mag isa dahil nalulungkot ako, nagpasya akong puntahan si
Mandy. Dinala ko na din ang camera na hiniram ko na hanggang ngayon ay di ko pa
naisauli.

Naalala ko tuloy ang mga effort ko, malandi lang si Ter. Tapos malaman laman ko na
bakla siya. Bwisit!

Buong araw kaming nagkwentuhan ni Mandy.Kinuwento ko sa kanya ang nangyari at nag

sorry pa siya sa ginawa ni Lexie. Kahit papaano naaliw ako kasi pinabantayan sa
akin ni Mandy ang bunso nila nung hapon na kasi ipagluluto pa daw niya ang asawa
niya.

Mabuti pa ang kaibigan ko, masaya na sa buhay niya. Masuwerte siya na nakilala niya
si Alexis.

"Hon..."Napatingin ako nang biglang bumukas ang pinto ng nursery at sumilip si

Alexis.

"Oh, Missy you're here!" Tuluyan na siya pumasok at binuhat ang bunso nila na
naglalaro sa crib tapos pinaghahalikan. Hays...kelan kaya ako makakakita ng katulad
ni Alexis?

"Nasa kitchen si Mandy."

"I see. I'll go see her. Dito ka na magdinner, alright?" Tumango na lang ako at
umalis na din si Alexis para punatahan si Mandy.
Napagdesisyunan ni Mandy na mag barbeque party kaya tinawagan ko sina Barbie at
Chelsea. Sa kasamaang palad, tinawagan din pala ni Alexis si Lexie kaya todo ismid
ako nung dumating ang baklang sulotera. Mabuti na lang at hindi niya kasama si Ter.
Magkaroon naman siya ng delikadesa di ba?

"Ang sarap naman ng barbeque mo Mandy." Ngumunguya na sabi ni Barbie. Hindi pa nga
ubos ang hawak niya, kumuha agad siya ng isa.

"Hoy bakla magdahan dahan ka sa pagkain. Wag kang gumaya sa iba dyan na parang
nauubusan na ng lalaki kaya nang aagaw ng jowa ng may jowa." Nakaismid na sabi ko
sabay tingin ng masama kay Lexie na deadma lang. Mahinhin pa ding kumakain ng
barbeque.

Lalo akong nairita kasi wala man lang siyang reaksiyon. Nakakabwisit ang ganun.
Yung pakiramdam na inis na inis ka na sa tao pero siya parang hindi apektado.

"Missy." Babala ni Mandy but I ignored her.

"Eh kasi naman, ang landi landi ng iba dyan..." Biglang tumayo si Lexie mula sa
kinauupuan.

"You know what, I've had just enough of your insults..." galit na sabi niya kaya
tumayo na din ako.

"Bakit tinatamaan ka? Totoo naman ah! Malandi ka, mang aagaw." Lumapit pa ako sa
kanya at dinuro siya. "Ang kapal ng mukha mo!" Hindi ko na napigilan ang sarili ko.
Hinila ko ang buhok niya at sinabunutan siya. "Kakalbuhin kitang bakla ka!" Narinig
ko ang tili nina Barbie at Chelsea pero hindi ako tumigil.

"Ang landi landi mo! Ano! Lumaban ka!" Ineexpect ko kasi na sasabunutan din niya
ako pero hindi niya ginagawa. Naiirita ako kasi hindi siya lumalaban kaya mas lalo
ko siyang sinabunutan. Naramdaman ko ang pagpigil sa akin nina Amanda at Chelsea.

"Missy tama na!"

"Hindi! Papatayin ko siya!" I shouted at nagpapalag kasi naalis nina Chelsea at

Mandy and hawak ko sa buhok ni Lexie. Bakit kasi hindi sobrang haba ng buhok niya.
Hirap tuloy akong sabunotan siya.

Nakawala ako sa hwak nina Mandy at Chelsea at pilit na nilalapitan si Lexie na

nakatayo pa din.

"Alex awatin mo sila!" Nagpapanic na sabi ni Amanda nung nakatakas ako at mabilis
na naglakad papunta kay Lexie ulit. Abot ko na sana siya pero nahawakan ni Alexis
ang kamay ko at hinila palayo sa kapatid niya.
Pumagitna si Alexis sa amin ng kapatid niya habang pigil pigil ako ni Mandy at ni
Chelsea.

"Missy ano ba!" Sabi naman ni Chelsea.

"Papatayin ko ang walanghiyang yan! Salot sa lipunan!" Sigaw ko at nagpumiglas para

makalapit ulit kay Lexie. I swear, kakalbuhin ko siya, ngayon na!

"Alexis!" Sigaw ni Mandy nung mabibitawan na niya ako. Naramdaman ko na lang na

binuhat na ako ni Alexis na parang sako ng bigas. Nagwawala pa din ako.

"Missy calm down!" But no one can stop me. I am in pain, I am angry at hindi ako
mapapakalma hangga't hindi ako nakakaganti sa sakit na binigay nila sa akin.

"Barbie, kindly hold her other hand." Sabi ni Alex kay Barbie.

"Ako? Bakit ako? Baka mahampas niya ang boobs ko. Mahal kaya magpa implant."
Maarteng sabi ni Barbie.

"Okay, just open the door." Siguro sinunod na ni Barbie si Alexis kasi narinig ko
ang pagbubukas ng sliding door. Nagkakawag ako at nagwawala habang buhat buhat ni
Alexis. Nakasunod sa amin si Mandy. Hahampasin ko sana ang likod ni Alexis para
makawala nung nagsalita si Amanda.

"Missy wag na wag mong hampasin ang asawa ko. Kamukha lang yan ni Lexie pero asawa
ko yan. Ako lang ang may karapatang manakit dyan." Napatigil ako and I cried again.

"Thanks Honey." Sabi naman ni Alexis na napatingin pa ata kay Mandy. Lalo akong
umiyak kasi wala silang pinipiling panahon at lugar sa paglalambingan. Hindi man
lang nila naisip na brokenhearted ako at maiinggit sa ka sweetan nila.

"Dalhin mo na lang siya sa guest room at ako na ang bahala. Kausapin mo si Lexie,
please." Dinala nga ako ni Alexis sa guest at iniwan kaming dalawa ni Mandy doon.
Humihikbi ako habang nakaupo sa kama. Umupo si Mandy sa tabi ko at hinimas himas
ang likod ko.

"Missy nakakstress ka. Bakit mo naman ginawa yun? Parang makukunan ako sa'yo."
Hinimas pa niya ang tiyan niya. Nanlaki ang mga mata ko. Umurong ata pati luha ko.
Ang bata pa ng pangatlong anak nila, maykasunod na ulit?

"Buntis ka na ulit?" Samantalang ako, virgin pa din? Bakit ganito ka unfair ang
tadhana? Saan ang katarungan?

"Hindi pa. Nag eexpect pa lang." She grinned. Sarap batukan.

"Wala kayong planong mag family planning?"

"Meron naman, siguro kapag 50 na ako." Tumawa siya sa sinabi niya.

"Gaga! Kailangan mo na talagang mag family planning pag 50 ka na kasi delikado na

magbuntis. Baka nga menopausal ka na nun."

"Sabi ko nga!" Kita mo to.

"On a serious note Missy, bakit naman, sinabunutan mo si Lexie?"

"Mang aagaw siya Mandy. Inagaw niya si Ter sa akin." Naluha ulit ako.

"Ano ba ang gusto mong mangyari? Magkahiwalay sina Lexie at Ter? Pag nangyari yun,
ano? Babalikan mo si Ter? Ano ba! Mag isip ka nga! Hindi naman nakakatulong sa
problema mo ang ginawa mo." Oo nga noh? Alangan naman na makipagbalikan pa ako
kay Ter. Pero kasi nasaktan talaga ako. Yun na eh! Umasa ako ng sobra tapos ganito
ang mangyayari? Saan ang hustisya? Hahayaan ko na lang ba silang dalawa at
kakalimutan ang sakit ng puso ko dahil sa ginawa nila?

Hindi! Hidni ko man maibabalik si Ter sa akin, sisiguraduhin ko na hindi sila

magiging masayang dalawa. They ca't be happy while I'm mesirable. Missy Rable na
nga pangalan ko, isasabuhay ko pa ba? Damay damay na sa kalungkutan. Kailangan
nilang maghiwalay. Gagawin ko ang lahat para mangyari yun at maghihiwalay sila by
hook or by crook.

=================

Chapter 18

Chapter 18

Keep your friends close and your enemies closer.

Yan na ngayon ang bago kong mantra at isasabuhay ko yan simula ngayon dahil sa
plano kong paghihiganti. Yes, maghihiganti ako kina Lexie at Ter. Mararamdaman nila
ang sakit na pinaramdam nila sa akin. Ang sakit ng maagawan ng jowa. Para magawa ko
yun, kailangan ko silang paghiwalayin. Pero dahil nga hindi ko pwedeng landiin si
Ter kasi alam kong walang pag asang malandi ko siya, si Lexie ang pupuntiryahin ko.
Siyempre hindi ko siya lalandiin kasi magkatulad lang sila ni Ter. I will use our
friendship para mapalayo sila sa isa't isa. Kaya kahit na labag sa kalooban ko na
makipag usap sa kanya gagawin ko. Kahit na gusto ko siyang sabunutan, pipigilin ko
ang sarili ko at hihingi ako ng tawad sa kanya. Pero siyempre I am not really sorry
for what I've done. It is just necessary para mapalapit ako ulit sa kanya at hindi
niya pagdudahan ang intensiyon ko.

So here I am sa bahay niya at kakausapin ko na siya. Mabuti na lang, hindi niya ako
pina ban sa village nila after ko siyang sabunutan. Yun nga lang baka palayasin
niya ako pagkakita niya sa akin.

"Pababa na daw po si Lexie." Sabi ng katulong nung binaba niya ang meryenda sa
center table. Medyo kinakabahan ako sa gagawin ko kasi hindi naman madali ang
humingi ng tawad lalo na kapag hindi naman totoo na pinagsisisihan ko ang ginawa
ko. Isa pa, hindi ko pa alam kung magaling akong artista. Baka malaman niya na fake
ang pag sosorry ko at malaman din niya ang totoong motibo ko.

Pagbukas ng elevator lalo akong kinabahan nung makita ko si Lexie na nakataas ang
kilay habang nakatingin sa akin. Hindi siya nagsalita hanggang sa makaupo siya sa
one setter sofa. Nakatingin lang siya at napatikhim ako.

"What do you want?" Pasupladang sabi niya.

"Ahmm...I'm here to apologize Lexie." Nakita ko ang lalong pagtaas ng kilay niya.
Shucks! Ang hirap pala humingi ng tawad kapag hindi naman totoo.

"I'm sorry for what I've done. I've realized that you're right, Kung hindi dahil
sa'yo hindi ko agad nalaman ang totoong pagkatao ni Ter. Sana hanggang ngayon
niloloko pa din niya ako." Yumuko ako para mas may effect at kunyari sising sisi
talaga ako.

"I'm sorry if I hurled nasty words at you. I'm sorry din kung nasampal kita at
nasabunutan. Sana naintindihan mo na nasaktan ako sa mga nalaman ko at hindi ako
nakapag isip ng matino kaagad." Napatingin na ulit ako sa kanya and I saw him
looking at me intently. Hindi na din mataas ang kilay niya. Minsan,
pinagpapasalaamat ko talaga na pinalaki siyang sosyal. I mean hindi siya ang klase
ng bading na makikipagsabunutan o makikipagsigawan . Makikita mo ang grace at poise
niya without an effort. Ibang level ang social etiquette niya, natural na natural.
Dahil siguro ang mother nila ay royal blood, based na din sa kwento ni Mandy. Kaya
kahit na hindi sila lumaki sa environment ng mother nila, nananalaytay pa din sa
ugat nila ang pagiging prim and proper all the time. Kasi naisip ko, baka
nagkabali bali na ang mga buto ko kung pinatulan ako ni Lexie nung sinabunutan ko
siya. Hindi pa naman siya palamya lamyang bakla. Hindi din siya payatot at halos
magkasing tangkad lang sila ni Ter. Baka isang bigwas lang niya sa akin, nawalan na
ako ng malay at nagkalasog lasog na ang mga buto ko.

"Ngayong nakapag isip isip na ako, narealize ko na mas importante sa akin ang
friendship natin kesa sa relasyon namin ni Meister. Sampung taon tayo na
magkakilala, samantalang kami ni Ter, wala pang isang buwan na mag boyfriend.
Ipagpapalit ko ba naman ang friendship natin sa kanya? Alam ko naman na kahit
maldita ka sa akin, friend pa din tayo kahit sinabi mong hindi. I know naman that
you don't mean it kasi kahit papaano ramdam ko naman ang friendship mo. Naramdaman
ko naman ang pagk-care mo. Binigyan mo pa ako ng gift nung birthday ko." Napatingin
ako sa bracelet na binigay niya sa akin.
"Nilibre mo pa ako sa Baguio. Nung college tayo, pinapakopya mo pa ako. Alam ko na
katulad ko, nadala ka din ng emosyon mo kaya I'm very sorry talaga bakla. Friend na
ulit tayo please..." Pinalamlam ko ang mga mata ko at tumingin sa kanya. Tumayo na
ako at lumapit sa kanya tapos umupo ako sa harap niya. Ayaw ko ngang lumuhod. Ano
siya sinuswerte?

Hinawakan ko ang kamay niya na nakalagay sa armrest ng sofa. Hindi pa ako

nakuntento, kinuha ko din ang isang kamay niya.

"Bakla. Geh na.. ngumiti ka na. Bati na tayo." Nagpa cute pa ako kahit na di ko
alam kung eepekto sa kanya. Pero kasi effective ito kina Barbie at Chelsea pag
nilalambing ko sila.

Nung una nakatingin lang siya sa akin pero hindi nakaligtas sa paningin ko ang
kunting ngiti niya. Parang pinipigilan talaga niyang ngumiti.

"Oi ngingiti na yan! Bati na kami!" I said enthusiastically.

"Missy..."

"Gusto mo bang mag lupasay pa ako sa harapan mo para patawarin mo ako?" Yun nga ang
ginawa ko. Binitiwan ako ang kamay niya at pinulupot ko ang mga kamay ko sa bewang
niya habang ang mukha ko, nakakubsob sa legs niya.

"Bakla! Sorry na! Please...please... please..." Naramdaman kong nanigas siya bigla.
Sino ba naman kasi ang mag eexpect na gagawin ko to sa kanya? Kahit nga ako, wala
sa plano ko na gagawin to pero naisip ko na kailangan kong gawin ang lahat para
mapatawad niya ako at magawa ko na ang mga plano ko.

"Miss y...Stop that."

"Hindi ako aalis dito hangga't hindi mo ako pinapatawad!" Matigas na sabi ko. I
heard him groaned.

"God Missy."

"Patawarin mo na kasi ako!!"

"Okay, okay fine. Tumayo ka na dyan!" He helped me get up. Hinawakan pa niya ang
balikat ko para maalis agad ako sa harap niya.

"Bati na tayo?" Nakangising sabi ko.

"May magagawa pa ba ako?" Pasupladong sabi niya pero ganun talaga si Lexie.
Pasuplado talaga siya sumagot.

"Yey! Bakla! Thank you so so much! I love you na talaga!" I threw myself at him at
niyakap siya ng mahigpit. Nung una hesistant pa siyang yakapin din ako pero di
nagtagal nakayakap na din siya sa akin. Hmp! I'll make sure talaga na magiging
close kami ni Lexie para mas madali ang pag aagaw ko sa kanya kay Ter. Dapat
mapalagay sa isip niya na mas importante ang friendship namin kaysa sa relasyon
nila ni Meister.

I was about to let go of the hug when I felt his hug tightened. Parang ayaw na
niya akong bitawan.

"Ahmm..bakla, di ba bati na tayo? Bakit may plano ka atang patayin ako?" I laughed
tsaka ko naramdaman ang pagluwag ng yakap niya. Umalis na ako sa pagkakayakap niya
at tumingin sa kanya habang nakangiti. Namumula ang mukha niya dahil siguro sa
tindi ng emosyon kasi nagkabati na kami. Kunsabagay, kahit ako matatatouch sa
eksena namin. Yun nga lang alam ko naman na kaplastikan lang ang ipinapakita ko sa
kanya.

"Bakla wag mo na akong tarayan ha!" Lumapit na lalo ako at ikinawit ang braso ko sa
braso niya.

"Depende."

"Aw, ang sama. Pero di nga? Di ka na galit sa akin?"

"Hindi na nga!"

"Sige nga, beso mo ako kung di ka na galit?" Napatingin siya bigla sa akin and I
offered my left cheek mo him habang nakangiti at nakatingin sa kanya. Nakita ko pa
siyang nagpakawala ng buntonghininga bago nilapit ang pisngi niya sa pisngi ko. I
was smiling all along kasi alam ko na tagumpay ako sa first step ko.

Pero na freeze ang ngiti ko nung nag 'beso' na kami because I felt his lips brushed
the side of my lips.

=================

Chapter 19

Chapter 19

Ninoy Aquino Park and Wildlife.

First time kong makapasok sa park kahit na sa Quezon City lang ang lugar. Hindi
naman kasi ako mahilig gumala sa mga parks. Pero dahil may misyon ako ngayong araw,
kaya pumunta ako sa park na to.

I parked my car at nagsimula nang maglakad. Mabuti na lang at hindi mainit sa

lugar dahil sa dami ng puno at maaliwalas din. Sa paglalakad ko I came across a
group of people na nagpophotoshoot and I was shocked to see Lexie among them. Joke!
Hindi talaga ako na shock. I came into this park because I know that Lexie and Ter
is here for their photoshoot. Tinanong ko kay Chelsea kung saan si Lexie at sinabi
naman nila. Dinugtungan pa nga na kasama daw si Meister. Siyempre ako, agad naman
na pumunta sa location para guluhin sila.

"Bakla!" Kunyari gulat na gulat na sabi ko nung makita ko si Lexie na kinakausap

ang isa sa mga kasamahan nila.

"Missy." Bigla naman siyang napatingin sa akin and I saw him smile. Ngumiti ako at
lumapit sa kanya tapos nagbeso.

"Andito ka pala bakla. Hindi ko ineexpect na makikita kita dito." Naks!

"Dito ang location namin. How about you? What are you doing here?"

"Namamasyal lang. Nag unwind. Tinitingnan kung okay lang ang mga endangered species
dito." I gave him a hollow laugh and from the corner of my eyes, I saw Ter looking
at us. Umismid ako sa ex-boyfriend kong bakla. Manigas kang bading ka. Ngayon mo
matitikman ang sakit ng paghihiganti ko.

"I didn't know that you love nature."

"I do love nature. I love all things bright and beautiful, all creatures, great and
small, all things wise and wonderful..."Napatigil ako nugn narinig ko siyang
tumawa.

"Okay, okay! I get it. Maupo tayo." Hinawakan niya ang siko ko at iginiya ako sa
dalawang monobloc chair.

"Hindi naman ako nakakaistorbo bakla?"sabi ko nung nakaupo na kami.

"Hindi naman. My work is almost done. Nagsusupervise na lang ako sa photoshoot."

Napatingin ako sa mga model na panay ang pose at sa kay Ter at sa ibang
photographer. Hmmm, bago ang camera ng bakla! Sarap ibalibag ulit kasama siya.

"So... pwede tayong sabay mag lunch?" Kunyari tumingin ako sa wristwatch ko pero
ang totoo, sinadya ko talagang pumunta ng malapit nang mag lunch para hindi
mapagsolo ang dalawang bakla.
"it's almost lunchtime na kasi and medyo nagugutom na ako. Kanina pa kasi ako
naglalakad dito. Naikot ko na nga ang buong park. Maganda pala dito. Peaceful."
Truth is, wala pa akong 20 minutes na dumating at dumiretso agad ako sa location
nila. Kahit isang unggoy sa wildlife wala pa akong nakita at kahit ang lake hindi
ko pa alam kung may tubig o wala.

"Saan ba masarap kumain? Gutom na gutom ako..."

"He can't eat with you because he is eating with us." Napatingala ako kay Ter na
nasa tabi na pala namin. Nakataas ang kilay niya. Aba, full blown na ang kabadingan
nya. Ganyan din kaya siya kapag kaharap ang parents niya? Gustong tumaas ang kilay
ko pero pinigilan ko. Makakasama sa plano ko kung papatulan ko si Ter.

"Ganun ba? You have a plan na pala. So I guess I'll be eating alone." Ngumiti ako
at tumayo na.

"You can join us." Sabi naman ni Lexie. Tiningnan ko kung seryoso ang invitation
niya or pakitang tao lang at mukhang seryso naman siya.

"Hindi okay lang. I'll be fine kahit na mag isa lang ako. Ayaw ko naman sirain ang
usapan niyo. Sige I'll go ahead na. Bye na bakla." Nagbeso ako ulit sa kanya at
dahan dahan na naglakad na palayo hoping na susundan ako ni Lexie at baliwalain si
Ter. I counted my steps at hindi pa ako nakakasampung hakbang nung may humawak sa
braso ko. Ngumiti ako pero saglit lang. Baka mahuli ako.

Yes! Tagumpay!

"Missy..."

"O bakla?" Kunyaring gulat na sabi ko pero ang totoo, nagtatalon na ang puso ko sa
tuwa. I wanted to sing, dance and cartwheel because of the success of my plan.

"Seriously, you can join us. May magk-cater ng food. They're about to serve it."

"Ano ka ba! Magiging istorbo pa ako. Isa pa ang awkward. Alam mo na ex-bf ko si Ter
tapos kayo na ngayon. Ang awkward kasabay siyang kumain. Baka mabilaukan pa ako.
Kaya okay lang sa akin if I eat alone. No big deal. Isa pa, siyempre mas priority
mo siya kesa sa akin because he's you're... you know, while I'm just a friend."
Ngumiti ako ulit ng pilit and I didn't try to hide it. Makunsensiya ka bakla!

"Okay. Let's go."

"Huh?" And now, the end is near...I wanted to sing. Malapit nang matapos ang
maliligayang araw niyo ni Ter. Siyempre magagalit si Ter na pinili ako ng jowa niya
kaysa sa kanya. Ewan ko lang kung di sila mag away later. Huh! Akala nila siguro
may happy ever after sila? In their face!

"Sabay na tayong mag lunch."

"Akala ko ba kasabay mo si Ter." Ang hirap pigilin ng ngiti sa totoo lang.

"He's with the other staff. May kasabay naman siyang iba." Yan ganyan nga bakla.
Tama yang ginagawa mo. Very good, ipagpalit mo si Ter.

Sumunod ako nung naglakad na si Lexie papunta sa parking.

"Hindi ka ba magpapaalam sa kanya?" Siyempre kunyari concern.

"I'll text him later." Sus! Wag mo na I text. Mas mabuti nga na wag mo na
kausapin. Or much better kung hiwalayan mo na!

"Okay. Your car or mine?" Hinanap ko ang kotse niya sa parking pero hindi ko
nakita.

"Yours. Hindi ko dala ang sasakyan. Nag van kami. "

"Nagkukuripot ka na naman bakla." Pinindot ko na ang alarm ng kotse ko at naglakad

kami palapit.

"I'll be driving, I know a good resto nearby." Tumaas ang kilay ko. Napipilitan
lang siya sa lagay na to ha! Pero magrereklamo pa ba ako? Chance ko na to. I'm sure
nag aalburuto na si Ter ngayon. I can almost imagine their fight later.

I can almost imagine Ter berating Lexie for choosing me. Siyempre, knowing Lexie,
hindi siya papatalo kay Ter. Baka nga sa sobrang inis niya kay Ter,
makikipagsabunutan pa siya tapos siyempre sa tindi ng away nila, maghihiwalay na
sila. Gusto kong tumawa ng malakas. Missy, ikaw ang nagwagi!

"Missy." Napatingin ako kay Lexie na nakatingin sa akin. I smiled at him at iniabot
ang susi ng car. Dinala niya ako sa isang garden resto sa mag Kalayaan. Maganda ang
ambience at medyo madami na ang kumakain. We choose a table outside the restaurant
para mas presko. Hindi naman mainit at makulimlim naman kaya okay lang na sa labas
kumain. I ordered their sisig dahil yun daw ang specialty nila and I let Lexie
order the rest. Medyo madami nga siyang inorder pero okay lang sa akin kasi gutom
nga ako. At siyempre dahil kuripot si Lexie, we shared the bill.

Bumalik kami sa wildlife at hindi pa nagsisimula ang shoot. Nagseset up pa ulit

sila kaya niyaya ko siyang ikutin namin ang lugar para bumaba na din ang kinain
namin. Pero ang totoo talaga ayaw ko lang na may alone time sila ni Ter. Nakarating
kami sa may lake at sa mga gazebo na nakatayo sa water. I didn't expect na may
ganitong view sa QC. Parang wala ka sa siyudad.
 Umupo kami sa isang gazebo sa may pinakadulo kasi medyo malayo din ang nilakad
namin mula sa parking.

"Ba't di kayo dito nag shoot? Maganda ang view." Sabi ko habang nakasandal sa may
railing at nakatanaw sa lake. Nakaupo naman si Lexie sa gazebo. Takot atang
maarawan.

"Later, lilipat kami dito. We need the view of the houses kaya doon kanina ang
location namin." Napatango na lang ako pero nagulat ako nung may bumagsak na tubig
sa kamay ko na nakahawak sa railing.

"Missy umaambon." Lexie called at nagmamadali akong pumuntas a gazebo na kinauupuan

niya.

"I know. Halika na, bago pa lumakas."

"We wouldn't make it. Mababasa tayo kung maglalakad tayo pabalik sa kotse mo. We
should stay here at wait for it to subside." Sumang ayon na lang ako sa kanya dahil
unti unti ngang lumalakas ang ulan at tama siya dahil hindi nagtagal, lumakas na
ang ulan. Hindi lang ulan, mukhang delubyo kasi malakas ang hangin.

"Bakla, magugunaw na ata ang mundo." Sabi ko habang tinitingnan ang malaks na
ulan.

"Titigil din yan. That's just thunder storm. Let's wait for an hour or two."
Lumapit ako sa kanya at kumapit sa braso niya kasi nilalamig ako. Naka short pa
naman ako at naka white sleeveless blouse. Malay ko ba naman na uulan ng malakas.
Tsaka sa lakas ng hangin, kailangan namin magdikit kasi umaabot ang ambon sa
gazebo.

"Bakla, ang lamig. Payakap ha!" Hindi na ako naghintay ng sagot niya. Pinulupot ko
na ang braso ko sa bewang niya at isinandal ang ulo ko sa balikat niya. I felt him
stiffened.

"Bakla! Wag kang manigaw dyan kasi hindi naman kita hinahalay. Wala itong malisya.
Nilalamig lang talaga ako kaya easy ka lang diyan okay?" sabi ko pa kasi mukhang
ilang na ilang siyang yakapin ako. Di na ata siya gumagalaw.

"Yeah right." Sabi niya pero naramdaman ko ang pagdantay ng kamay niya sa balikat
ko. Pa kiyeme pa ang bakla. If I know, nilalamig din siya.

"Grabe bakla, ba't ang bango mo. Anong perfume mo at nakakaadik ata?" Sininghot ko
pa ang leeg niya. Naramdaman ko ang paghigpit ng yakap niya sa akin then I felt him
kissed the top of my head.
"Ikaw bakla ha! May pahalik halik ka na ngayon sa buhok. Nantsatsansing ka ba?"

=================

Chapter 20

Chapter 20

Ako ay isang alamat! I stretched my arms and shouted then I danced around my
living room like a lunatic. Sa mga makakakita baka isipin nilang nababaliw na ako.
Oo nga, nababaliw na ako sa kaligayahan. Binuksan ko ulit ang text message na
pinadala ni Chelsea at binasa

Chelseabells: Bakla, lam mo ba, break na sila Meister at Lexie.

"Ehhhh." Tumili ako ulit. Nakakatuwa. Isang linggo lang wala na agad sila. Sira na
ang relasyon nila dahil sa akin. Beh, buti nga! Ang galing galing ko talaga! Ako
na! Isa na akong dakilang manunulot!

Sino ba naman ang hindi maghihiwalay kung halos araw araw ko silang binubulabog.
Mabuti na lang itong si Lexie sinasabi palagi kung nasaan siya kapag nagtatanong
ako. Kaya napupuntahan ko siya at sinisira ko palagi ang date nila ni Ter. Siguro
bumabawi yang si Lexie kasi na guilty ng sobra sa ginawa sa akin kaya pinagbibigyan
niya ako kapag niyayaya ko siya at the expense of Ter. Hindi niya alam unti unti ko
nang sinisira ang relasyon nila. I am such a smooth operator.

Nakangiti ako habang nag-aayos at lumabas ng bahay para puntahan si Lexie. Gusto
kong siguradong sigurado na wala na talaga. Mamaya niyan palabas lang pala nila ang
lahat o kaya mali ang tsismis an nasagap ni Chelsea. Dapat manggaling sa kanya ang
katotohanan.

Pagdating ko sa studio niya, may photoshoot na naman. Hindi ba sila nauubusan ng

photoshoot?

"Bakla!" Malakas na sigaw ko at tumakbo ako palapit kay Lexie at niyakap siya sabay
beso sa kanya. Yun nga lang, katulad ng mga nangyayari these past days tuwing
bumabati ako sa kanya, niyayakap niya ako at kung minsan humahalik pa siya sa
pisngi ko. Hinahayaan ko na lang lalo na kung andyan si Ter. Para mainggit ang
bakla.

Pinangatawan talaga niya ang pangtsatsansing niya sa akin. Hinahayaan ko na lang

kasi minsan ko lang makita ang ganitong side ni Lexie. Isa pa, sinabi ko naman sa
kanya na pwede siyang mantsansing at hindi ko bibigyan ng malisya. Like duh! Bakit
ko bibigyan ng malisya ang paglalambing ng kapwa ko girlalu?
Dahil sa ingay na ginawa ko, napatingin sa akin ang mga models pati na din ang mga
photographer at isa sa kanila si Meister. Nagtama ang mga mata namin ni Ter at
sinabayan ko ang sama ng tingin niya sa akin. Mukhang haggard ang gaga! Nangingitim
ang ilalim ng mga mata, magulo ang buhok at hindi ata nagshave. Kung lalaki siya,
pwede siyang pumasa bilang ruggedly handsome pero dahil sa bakla siya, dugyot ang
tawag sa kanya. Mukhang stress na stress ang bakla. Sino ang hindi masestress?
Wala na siyang jowa! Buti nga sa kanya. Pasalamat nga siya hindi ko pa kinakausap
ang parents niya eh.

"Napadalaw ka?"

"Libre kita ng kape." Umupo ako sa sofa na inuupuan kanina ni Lexie bago ko siya
sinugod ng yakap. Umupo siya sa armrest.

"Anong meron?"

"Hindi kasi ako kuripot katulad mo. Kaya hangga't di mo pa ako nahahawaan, halika
na, magkape na tayo." Tumayo na ako at hinawakan ang braso niya para tulungan
siyang tumayo.

"I have work Missy."

"Ganun? Tatanggihan mo ang libre ko?" Pinulupot ko ang braso ko sa braso niya para
di na siya makawala at nagsimulang maglakad. He reluctantly followed me.

"May tinatapos nga ako."

"Ano, trabaho o kape?"

"Trabaho." He said immediately.Hindi man lang pinag isipan?

"Trabaho o ako?" I looked up at him smiling then I wriggled my lips and smiled at
him. Napansin ko ang bahagya niyang pamumula.

"Ang kulit mo." Nangingiti nang sabi niya habang umiiling iling pero naglakad na
siya palabas ng studio. At dahil nakakapit ako sa kanya, akay akay din niya ako.

"Ako pa!"

"Wala kang dalang kotse?" he exclaimed when he noticed that my car is missing.

"Yeap. Gumastos ka naman kahit gas lang. bawas bawasan mo ang milyones mo. Hindi mo
naman yun mauubos dahil di ka magkaka anak kasi wala kang matris." Dumiretso na ako
sa kotse niya at hinintay siyang I-unlock ang pinto. Umakyat agad ako pagkabukas ng
pinto. Pumunta kami sa pinakamalapit na coffee shop. Ayaw niya sa malayo,
magastos daw sa gas. Talaga naman!

"Magkwento ka na bakla." Excited na sabi ko pagkaserve ng inorder namin. Ang

walanghiyang Lexie, talagang ang pinakamahal at pinakamalaki ang inorder. Sinusulit
ang libre. Tapos nag order pa ng cake at donuts. Pwero di bali, gusto ko talagang
malaman mula sa kanya ang status nila ni Meister.

Nakita kong tumaas ang kilay niya.

"Tungkol saan?" I rolled my eyes at him. Pabebe tong baklang to.

"True ba bakla? Hiwalay na kayo ni Ter?" Kahit anong pilit ko na itago ang tuwa ko
hindi ko nagawa. Kung mananalamin siguro ako, makikita kong nagniningning ang mga
mata ko.

"Mukhang masaya ka?" I pouted. Ayaw ko ngang umamin kahit obvious na. Baka mamaya
biglang niyang balikan si Meister. Sayang ang mga efforts ko.

"We didn't broke up." Nawala ang ngisi ko pati ang tuwa sa puso ko. Sila pa din?
Hanggang ngayon? Mali ang news?

"We didn't broke up kasi hindi naman naging kami." Nakangiting sabi niya at mukhang
aliw na aliw sa mga nangyayari.

"What!? Akala ko ba kayo? I saw your pictures together when you were at Singapore.
Ang swet niyo kaya. Humalik pa nga siya sa pisngi mo." Napasimangot ako nung
maalala ko ang kalandian nila. Kung pagbabasehan kasi sa pic, walang sinuman ang
makakapagsabi na wala silang relasyon.

"Missy missy, wala ka talagang alam tungkol sa relationships." Ano daw? Ako ang
walang alam sa relationships? Ang dami ko na kayang naging boyfriends.

"Ganun? At ikaw maalam?" Hanggang ceiling na ata ang taas ng kilay ko. Ang yabang
ng baklitang to. Akala mo expert.

"Enough para malaman ko kung matibay ba o hindi ang isang relasyon." Ganun?

"Ikaw na. Pero kung hindi naging kayo ni Ter, ano ang naging relasyon niyo?" After
all the eyebrow raising na natanggap ko kay Ter hindi pa sila nun? Aba bongga!
Dapat sinabi na niya dati pa para kapag tumataas ang kilay ni Ter, maghahanda ako
ng samurai para tapyasin ang kilay ng mahaderang bakla na ex boyfriend ko na mas
malandi pa kaysa sa akin.

" Just a passing fancy."

"May ganun? Parang one night stand?' Iba na talaga ang mga bakla. May passing fancy
pang nalalaman. Sana pwede ko ding gawin yun pero ako kasi may hinahabaol na
biological clock. My egg cells are dwindling.

"Hindi. We didn't even come to that. Let's just say that we flirted a little bit at
Singapore. But what happens in Singapore stays at Singapore." Tumaas ulit ang kilay
ko. Landi talaga nitong si Lexie. Kung may playboy, ano ang tawag sa kanya?
Playgay? Pinaglaruan lang ata niya si Meister. Buti nga sa baklang yun.

"So hindi mo siya love?" He laughed and looked at me. Hindi niya sinagot ang tanong
ko pero sa klase ng tingin niya, parang sinasabi niyang nababaliw na ako. Ibig
sabihin hindi niya talaga love si Meister.

"How about you? Do you still love him?" I was caught off guard. Bakit napunta sa
akin ang usapan. Di ba tungkol sa passing fancy nila ni Ter ang topic.

"Hindi na." Mabilis na sagot ko. Sino ba naman kasi ang ma-iinlove pa kay Ter?
Jusko ang tanga ko na lang kung in love pa rin ako sa baklang yun.

"Then why did you exert an effort para paghiwalayin kami if you don't love him?" He
knows?

"Alam mo?" Naramdaman ko ang pag iinit ng pisngi ko.

"From the very start Missy. I know that you wouldn't just back down. I know that
you're up to something. Hindi naman ikaw ang klase ng taong makakalimot pagkatapos
ng lahat."

"Hindi ka nagalit?"

"Bakit naman ako magagalit? In the first place, wala ka namang paghihiwalayin. So
your effort are all in vain. Nagsayang ka lang ng pagod at panahon." Oo nga noh!
Gaga talaga tong baklang to. Maldita talaga. All along akala ko magaling ako sa
pagpapapnggap, yun pala simula pa lang alam na niya ang agenda ko.

"Maldita ka talaga." Iiling iling na sabi ko pero nangingiti ako. In a way, hindi
ko magawang magalit sa kanya. Siguro dahil narealize ko na ikinabuti ko naman ang
paglalandi niya kay Meister.

Hindi siya nagsalita. Kinuha lang niya ang kape niya sa table and he leisurely
drank it while looking at me at pucha ang pogi niya sa ganung angle. Saglit akong
napatulala at hindi ko alam kung napanganga ako but boy, I am mesmerized. Hindi ko
talaga pansin ang kapogian nitong si Lexie. Noong una oo, pero nung nalaman kong
kafederasyon siya, hindi na pogi ang tingin ko sa kanya kundi maganda. Hindi na
handsome kundi pretty. Si Alexis ang pogi at si Lexie ang pretty, kahit na
magkamukha sila, para sa akin iba kasi nga girl itong si Lexie.
But I never thought that Lexie could be handsome too basta wag lang pumilantik ang
mga daliri niya.

Umiling iling ako to erase that thought. Naku kapag nabaasa niya kung ano ang nasa
isip ko, baka bigla niya akong pagsasampalin at ipamukha sa akin ang kabaklaan
niya.

Pagkatapos namin magkape, bumalik na kami sa studio niya at dahil wala akong magawa
sa buhay, tumambay ako at pinanood sila. Isa pa, nag enjoy akong panoorin si Ter na
panay ang ismid sa akin. Akala mo naman may K. Sipain ko betlog niya, makita niya.

Hindi pa ako nakuntento sa pagtingin tingin kay Ter at pagtawa na may pang aasar,
nung nagwrap up na sila dahil dinner na lumapit ako kay Lexie na kinakausap ang mga
models at photographer at pumulupot sa bewang niya. Napatingin lang ang bakla sa
akin at hinayaan lang ako. Nakita ko ang pag ismid ni Ter. Gusto ko ulit matawa.

"Bakla! Libre mo ako ng dinner ha! Ang tagal kong naghantay."

"Wala akong pera." Gusto kong kutusan si Lexie. Pwede ba, kahit minsan lang,
kalimutan niya muna ang pagkakuripot niya? Sana naman sumakay siya sa pang aasar ko
kay Ter.

"Luh! Mangutang ka sa kakambal mo." Ba't ba ang kunat kunat nito? Wala namang
pamilya na pinapakain. Wala namang kapatid na pinapaaral. Hindi kaya sangkatutak na
lalaki ang meron ito? Baka may pinapaaral na papa? May nagdodoctor, nag aabogado,
nag MBA. Natatawa ako sa pinag iisip ko. Kasi naman, hindi ko maintindihan kung
bakit kuripot si Lexie.

"Kapal ha!" Agad na nabaling ang tingin ko kay Ter. Nakaismid siya sa akin habang
nakataas ang kilay. Umalis ako mula sa likod ni Lexie at hinarap si Ter. Tinaasan
ko na din ng kilay. Akala niya uurungan ko siya?

"Inggit ka?"

"Bakit naman ako maiinggit? Galit na galit ka kasi niloko kita pero hindi mo ba
nakikita kung ano ang ginagawa ni Lexie sa'yo? You don't know him Missy." Ay gaga
tong baklang to. Kahit na mas malaki siya sa akin, di ko siya uurungan. Kahit na
alam kong dehado ako pag nagsabunutan kami, papatulan ko siya kasi andiyan naman si
Lexie. Magtatago ako sa likod niya. I'm sure, hindi na ako kakantiin ni Ter kapag
pinaharap ko si Lexie sa kanya. Mas malaki kaya katawan ni Lexie compared to Ter.

"Ikaw din naman ah. At least siya alam kong bakla simula pa lang! Ikaw ginamit mo
pa ako para mapagtakpan sa pamilya mo ang kabaklaan mo! Magpakatotoo ka bakla!
Hindi yung nanggagamit ka ng ibang tao mapagtakpan lang ang totoong ikaw!"
Naramdaman ko ang paghawak ni Lexie sa braso ko pero pumiksi ako. Beast mode na ako
at ready for war. Kating kati na akong masabunutan si Ter. In fact, excited na nga
ako, gusto ko nang makalmot ang fes niyang mapanlinlang. Tapos pag nagawa ko na
yun, gagawin ko nang shield si Lexie.
"Bakit di mo yan sabihin kay Lexie?" Kita mo to! Pinapasa sa iba ang
kasinungalingan.

"Nagpapakatotoo na siya simula pa lang! Open sa amin ang kabaklaan niya hindi
katulad mo! At wag mo akong mataas taasan ng kilay dahil baka sipagin ako at
puntahan ko ang parents mo sa bahay nila at sabihin kung gaano ka kalansa!" Bigla
namutla si Ter. Akala niya ha! Sa sobrang strict ng father niya, sigurado akong di
pa niya nasasabi sa mga ito ang tunay na kasarian niya.

"Niloloko ka din ni Lexie, Missy!" I rolled my eyes at tinalikuran na si Ter.

"Whatever Meister! Desperada!"

"Halika na bakla, hayaan mo na siya. Inggit lang yan kasi mas pinili mo ang
friendship natin kaysa sa kanya." Inabot ko ang kamay niya kahit na katalikod na
ako sa kanila ni Ter. Pero hindi kamay niya ang naabot ko.

Napatigil ako at unti unting umikot paharap kay Lexie. Una kong tiningnan ang mukha
niya na pulang pula. Then I realized that my hand is still touching his crotch.
Bumaba ang mga mata ko from his face to my hand. Hala! Biglang nag init ang pisngi
ko. What the heck! Walang pakundangan na kamay. Bakit doon lumanding? May sariling
isip lang? Parang napaso na inalis ko agad ang kamay ko and I rubbed it vigorously.
Good Lord, bakit ganun? Bakit matigas? I tried to get rid of the thought. Walang
malisya, aksidente lang, I reminded myself.

Patay malisya kong hinawakan ulit ang kamay ni Lexie na para bang wala akong
nahwakang sunflower. Sinigurado ko talagang kamay na ang mahahawakan ko tapos
hinila ko na siya palabas ng studio. Nananayo pa din ang balahibo ko pero di ako
nagpahalata. Yun nga lang, hindi ko napigilan ang sarili ko. Paglabas namin sa
studio, I whispered to him.

"Bakla, gabi ngayon. Walang sun. Pero bakit ang sunflower mo instead na nakayuko
ay nakatingala. Sumasamba din ba siya sa buwan at mga bituin?"

=================

Chapter 21

Chapter 21
"Bakit matigas?" I said while looking at my right hand.

"Ang ano bakla?" Tumabi si Barbie sa akin at tiningnan din ang kamay kong
tinitingnan ko kanina pa. Nandito ako sa condo nila ni Chelsea. In fact, ang aga ko
nga pumunta sa kanila dahil hindi ako mapakali. Isa pa, birthday ni Barbie ngayon
and we've decided na instead na magpaparty or gumala sa mga bars mag private party
na lang kami sa condo nila. Napagod na din ata ang bakla sa bonggang party na
sinicelebrate niya every year.

"Bakit matigas?" I asked again.

"Ang kamay mo? Bakit naghahandwashing ka ba ng labada mo? Di ka gumagamit ng

washing machine? Hindi ka naglalagay ng hand cream?" Hinawakan ni Barbie ang kamay
ko at pinisil pisil.

"Malambot pa naman. Teka, I-hand SPA kita." Tumayo na si Barbie at pumasok sa

kwarto niya. After a while, lumabas siya na may dalang hand spa kit at maliit na
upuan. Umupo siya sa tapat ko at sinimulan akong I-hand spa.

"Bakla, dapat kasi para palaging soft and smooth ang kamay dapat nilalagyan mo ng
cream pagkatapos mong maghugas o maglaba kasi nadadry din ang hands natin." He
started lecturing me on how to properly take care of my hands but my mind wonder on
something else. Bakit ba kasi hindi ko makalimutan yung nangyari kagabi? Hanggang
ngayon parang nananayo pa din ang balahibo ko kapag naalala ko ang nangyari. I may
have acted cool but the moment I entered the cab, I kept on rubbing my hands
together na parang bang hawak ko pa din ang sunflower ni Lexie. Nagkunyari lang
akong hindi affected pero nakakapangilabot pala makahawak ng ganun. It's kind of
bulky kasi.

Tapos ang awkward pa kasi si Lexie, pulang pula at alam kong hiyang hiya siya.
Hiyang hiya din ako of course kaya hindi na ako nagreklamo nung sinabi niyang mag
taxi na lang ako kasi may pupuntahan pa siyang iba. I was so relieve pa nga na
hindi kami sabay umuwi. Halos takbuhin ko na ang taxi nung may pinara siya. Kaya
hanggang ngayon, I can't seem to get rid of the question, kung bakit matigas. Is it
supposed to be like that?

"Beks, is it supposed to be like that?" Wala sa sariling tanong ko kay Barbs.

"Yes bakla, ganito talaga mag hand spa." Tuloy pa din si Barbie sa pag hahand spa
ng kamay ko.

"Hindi yun. What I mean is, yung ano ba talaga, nagiging ano palagi?" Barbie looked
at me with a puzzled look.

"What are you talking about?"

"Yung ano! Matigas ba talaga dapat yung ano?" Lalo lang kumunot ang noo ni Barbie.
"Ang ano nga?"

"Yung ano niyo."Paano ko ba sasabihin? Anong term ba ang dapat?

"Yung puso namin? Naku bakla depende bakla. Pero ako malambot na ang puso ko." He
concentrated on my hand again.

"Hindi naman ang puso eh. Yung ano nga..yung..." I pointed at his crotch using my
mouth.

"Yung...?"

"Ahmmm..." Am I supposed to say penis, toytoy, TT, batuta, talong, upo, patola,
kalabasa? Ano ba talaga? Bakit ba nahihiya akong sabihin kay Barbie?

"Naku bakla, hindi tayo magkakaintindihan kung mag aanuhan lang tayo. " Medyo
iritang sabi ni Barbie. Napabuntonghininga ako.

"Yung espada, is it supposed to be hard?"

"Siyempre bakla noh! It's made of steel kaya. Paano yun makakasaksak kung di
matigas at matalim di ba?" I am becoming frustrated. I inhaled deeply at kumuha ng
lakas bago nagsalita ulit.

"Hindi espada na literal. What I mean is, the thing between your legs na pinaputol
mo. Is it supposed to be hard?" Diretsong sabi ko at naramdaman ko agad ang pag
iinit ng mukha ko. Biglang napatigil si barbie sa ginagawa niya sa kamay ko and he
looked at me real hard. Hard na naman? Why can't I get over the word hard?

"Bakit ka nagtatanong? Hmmm?" Nakataas ang kilay niya.

"Eh..wala...nakita ko lang sa..."

"Nakita mo? Nakita mo? Saan? Ay mali! Kanino pala? Malaki? Mahaba? Bakla! Hindi ka
na virgin?" Tumitiling sabi ni Barbie at tuluyan nang binitiwan ang kamay kong
hinahandspa. Para siyang sinisilaban sa pwet.

"Hindi nabasa ko lang." Naku, ano pa kaya ang magiging reaksiyon niya kapag sinabi
kong kay Lexie ang tinutukoy ko. Baka magsusuka siya sa pandidiri.

"Sabi mo nakita mo?" He said disappointed at biglang bumaba ang energy level.

"Nakita ko sa internet kaya binasa ko." Napanguso siya at umupo ulit sa maliit na
upuan at tinuloy ang ginagawa.

"Akala ko naman kung actual na."

"Pero sagutin mo ako bakla."

"Depende kasi yung kung arouse o hindi. Kung hindi behave lang yun at sitting
pretty. Pero kapag umaga, usually nakatayo yun. Kung arouse, siyempre maninigas,
tatayo at kapag may pumatol, manunuklaw." Tumawa ng malandi si Barbie may kasama
pang panginginig. Parang baliw. Napatawa na din ako.

So, gabi naman kahapon, ibig bang sabihin naarouse si Lexie? Kanino naman? Kay Ter?

"Wala na bang ibang rason kung bakit naninigas yun?"

"Madami bakla. Discover mo na lang kung ano ano ang mga yun kapag may pagpractisan
ka na. Hidni ko na kayang i-demo sa'yo kasi matagal ko nang pinuputol ang espada
ko." He laughed at nakitawa din ako. Pinagpatuloy na niya ang ginagawa niyo.

Siguro nga iba ang rason kung bakit matigas at nakatayo ang sunflower ni Lexie. Ano
ba yan! Dapat hindi ko na yun iniisip.

Maya maya pa dumating na sina Chelsea at Lexie. May dala silang pagkain, cake at
inumin. Tumulong kami sa pag aayos ng table tapos kumain na kami. After namin
kumain, nilabas ni Chelsea ang mga beer at wine. Pero wala pang isang oras, ubos na
lahat. Lakas uminom ng mga bakla at bitin pa daw sila kaya nilabas ni Barbie ang
isang vodka.

"Strip poker tayo." Sabi ni Chelsea.

"Gaga walang thrill. Buti sana kung madaming papa, para exciting yang strip poker
mo. Mandidiri alng tayo pag nagkataon at maiinggit kay Missy." Sa huli hindi
natuloy ang strip poker pero nag poker pa din kami. Yun nga lang ang matalo siya
ang iinom. Ang nakakatuwa pa hindi pala marunong ng poker sina Barbie at Chelsea.
Dapat daw kasi nag pusoy dos na lang kami or nag tong its. Kinalabasan tuloy sila
ang may pinakamadaming nainom. Yan tuloy, tulog silang dalawa sa sahig. Nakasandal
ang mga ulo nila sa upuan ng sofa.

"Wala! Mahina sila."Natatawang sabi ko habang tinuturo sina Barbie at Chelsea.

Parang bumibigat na din ang talukap ng mga mata ko at gusto kong isandal ang ulo
ko.

"I think, let's call it a night." Sabi ni Lexie sabay baba ng cards na hawak niya.
Ako naman napasandal na sa kanya kasi nahihilo na ako. I guess I'll be sleeping
with in the living room with Barbie and Chelsea too. Hindi ko na ata kayang tumayo.
Tatayo sana si Lexie pero hindi niya nagawa kasi nga nakapatong na ang ulo ko sa
balikat niya.

"Missy, I think you should go to bed."

"Dito na lang ako. Hindi ko na kayang tumayo. Okay lang naman..."

"Get up." Inalis niya muna ang pagkakasandal ko sa kanya at pinasandal ako sa sofa.
Then he helped me get up hanggang sa mapaupo na ako sa sofa at nahiga na ako.

"C'mon Missy sa kwarto ka matulog or else sasakit ang katawan mo bukas." Naririnig
ko naman siya pero tinatamad na akong tumayo kasi ang bigat ng ulo ko.

"Missy." He said.

"Beks naman, yaan mo na akong matulog dito." Itinakip ko pa ang throw pillow sa
mukha ko. Hinayaan na nga ako ni Lexie na matulog sa sofa. Hindi ko alam kung gaano
ako katagal na nakatulog pero nung madaling araw na naramdaman ko ang pagyugyog sa
akin.

Napadilat ako at nakita ko si Barbie. Sabog sabog ang buhok. Parang zombie na ni-
rape.

"Bakla bakit dyan ka nahiga sa kama ko? Lumipat ka sa guestroom. Iinom inom tapos
mang aagaw ng kama ng may kama." Walang sabi sabing humiga si Barbie sa tabi ko sa
sofa. Lasing pa ata siya. Kama daw! Bangag talaga!

Tumayo na lang ako para maging comfortable si Barbie sa sofa kahit papaano at
naglakad papuntang guest room. Nawala na ang kalasingan ko pero medyo sumasakit ang
ulo ko. Gusto ko sanang uminom ng kape pero tinatamad akong magtimpla. Makatulog na
nga lang.

Pagkapasok ko sa guest room, nakita ko si Lexie na natutulog sa kama. Hay naku,

hindi talaga sanay ang baklitang ito na matulog sa sofa. Ang arte talaga. Dahil
nasa guest room na ang mga gamit ko, kumuha lang ako ng pantulog at nagbihis tapos
naghilamos at nagtoothbrush. Antok pa talaga ako kasi 4AM pa lang ng umaga. Mga 2AM
na ata kami nakatulog kanina.

Lumapit ako sa kama at nahiga pero dahil nakahiga si Lexie sa gitna ng kama, unting
space na lang ang meron ako. Nakiunan din ako sa unan niya kasi dinadaganan niya
ang isang unan.

"Bakla, pausog." Sabi ko sabay tulak sa kanya pero tulog na tulog ang bading.

"Bakla, give me some space." I said again and this time nilakaan ko na ang pagtulak
sa kanya. I heard him groaned at inaantok na binuksan ang mata.

"Missy..." Antok pang sabi niya.

"Tabi tayo bakla." Mahinang sabi ko sabay pikit ng mata. Sa wakas makakatulog na
din ng mahimbing.

"Pa share na din ng unan..."Hindi ko na natapos ang sasabihin ko. Napadilat ako
bigla and I saw Lexie's closed eyes while his lips is touching mine.

"Ahmm..."I opened my lips to say something but he pressed his lips against mine
kaya napasinghap ako. The next thing I know, his kiss deepened and damn, it feels
good. I don't know how it happened and how it started but I found myself liplocking
with Lexie. He tasted my lips and I tasted his lips too. Maybe he's still drunk and
maybe I am too kaya ako pumapayag na halikan niya ako. Worst, hinahalikan ko rin
siya and I opened my mouth when his tongue seek entrance. Pakiramdam ko mas lalo
akong nahihilo dahil sa halik niya, nakakalasing. His tongue explored my mouth and
I wasn't able to suppressed my moan. I am not a newbie when it comes to kisses,
sure my boyfriends kissed me but I have never been kissed like this. The kisses
I've experienced are considered superficial, hindi ganito kasidhi, hindi ganito
kalalim. It is not as brain wracking, soul captivating and nerve tingling as this
one. His kisses are deep, carnal and arousing.

Arousing...

Nanlaki ang mga mata ko!

Good Lord!

The sunflower is poking my stomach. It is arouse! Naalala ko ang sinabi ni Barbie.

'Kung arouse, siyempre maninigas, tatayo at kapag may pumatol, manunuklaw'

Oh My Gods! Tutuklawin ako ng sunflower!

I felt his lips nibbled my lower lip and it was time for me to breathe. Hindi ko
man lang napansin na hindi na ako humihinga habang hinahalikan niya ako. Ganun ka
intense ang halikan namin. Hindi lang liplocking na matatawag yun kundi tongue
locking pa. Grabe!

"Bakla, binubutas ng sunflower mo ang tummy ko. Kailangan mo bang mag polinate?" I
whispered at him while still catching my breath.
=================

Chapter 22

Chapter 22

He stopped.

He fucking stopped kissing me and without saying anything, turned his back on me.
Tulog ba siya at nananaginip lang na nakikipaghalikan tapos nagkataon na ako ang
katabi niya kaya sa akin niya ibinuhos ang kissing prowess niya?

"Bakla!" I tugged at his arm but he didn't budge. Baka bangungutin sa panaginip
niya.

"Bakla..." This time I didn't only tugged his arm, niyugyog ko pa siya. Parang
hindi ko ata matanggap na nananaginip lang siya at pinagpraktisan lang niya ang
labi ko.

Hindi ko siya titigilan hangga't di siya magigising.

"Beks..." Lumapit pa ako kunti sa kanya kasi nasa edge na siya ng bed. Baka mahulog
pa.

"Ugh!" He grunted nung magdikit ang katawan namin at sa gulat ko, bigla na lang
siyang tumayo sa kama at halos takbuhin ang banyo. Anong nangyari? Napaigtad ako
nung pabagsak niyang isinara ang pinto. Hindi ako agad naka react. Nakatingin lang
ako sa nakasarang pinto ng banyo hanggang sa marinig ko ang lagaslas ng tubig ng
shower.

Naalimpungatan ata si Lexie. Okay lang ba siya? Baka nagsusuka na siya sa banyo
dahil sa halikan namin. Baka nagising siya tapos narealize niya na babae pala ang
kahalikan niya tapos nandiri siya at nagsuka. Grabe naman, hindi naman ako siguro
bad breath di ba? Arte talaga!

Upon realizing it, bigla din akong nandiri. Imagine nakipaghalikan ako sa kapwa ko
babae!

"Eww!" I said pero hindi naman talaga ako nandidiri kasi parang hindi naman
nakakadiri halikan si Lexie. In fact, parang ang sarap pa nga niyang humalik. His
lips is soft and sweet. Wala sa sariling napahawak ako sa labi ko. Parang ramdam ko
pa ang labi niya sa labi ko, ang pagkagat kagat niya sa ibabang labi ko. Napakagat
labi din ako. Pero shems, ang sarap humalik ng bakla!

Naramdaman ko ang biglang pag init ng pisngi ko at hindi lang ata mukha ko ang
mainit. Parang pati ang katawan ko nag iinit. Parang gusto ko din atang mag shower.
Naiinitan ako!

Tumayo ako sa kama at lumapit sa banyo.

"Bakla! Matagal ka pa ba diyan? Maliligo din ako! Ang init." I shouted while
knocking on the door. Walang sagot mula kay Lexie so, I kept on knocking on the
door.

"Beks!" I shouted ulit pero wala talaga kaya sumandal na lang ako sa may pinto para
pagkatapos niyang maligo, makakapasok ako agad. Ang init kasi talaga. May aircon
naman, baka hindi na masyadong lumalamig ang aircon sa guestroom nina Barbie. Baka
kailangan nang ipalinis. Masabihan nga sila mamaya.

Hindi ko alam kung gaano ako katagal na naghintay na nakasandal sa pintuan ng banyo
pero muntik na akong matumba nung bigla niyang binuksan ang pinto.

"Ayy!" Napatili ako. Mabuti na alng nahawakan niya ako kaya hindi ako natumba.

"Bakla naman! Kumatok ka naman bago mo buksan ang pinto." I said while steadying
myself. Mabuti na alng nasalo ako ng bakla.

"Ako pa ang kakatok, eh ako ang nasa loob." Pinapatuyo na niya ang buhok niya gamit
ang tuwalya at nakabihis na din siya. He's still wearing the same clothes. Naligo
pero hindi nagpalit?

"Bakla, wala ka bang dalang damit? Hindi ka ba nangangati dyan sa damit mo? Kahapon
mo pa yan suot ah! May baon akong extra shirt at unused undies. You can have those
para di ka mangamoy." Okay lang naman siguro sa kanya magsuot ng panty ko kasi girl
naman siya. I'm sure from time to time nagpapanty din siya. Sina barbie nga at
Chelsea panty na talaga ang gamit. Sabay pa nga kami magshopping ng lingerie.
Tumalikod na ako at binuksan ang bag ko tapos kinuha ko ang hello kitty ko na pink
shirt at isang panty.

"Here." Iniabot ko sa kanya ang panty pero hindi niya kinuha. He just looked at the
shirt and the panty.

"Don't worry kasya ang panty sa'yo kasi it's stretchable. Tapos okay lang naman
sa'yo pag masikip ang shirt ng utni di ba? Ayaw mo nun kita ang figure mo?"
Nakatawang sabi ko. I avoid looking at his lips kasi naalala ko ang halikan namin.
Nag iinit ang pisngi ko kapag naaalala ko kung gaano ka intense ang halikan namin.

"Missy, you don't know what you're doing." Sabi niya habang nakatingin lang sa
akin. Mukhang wala siyang planong isuot ang mga damit ko. Ibinaba ko na ang kamay
ko na may hawak ng damit at tumingin sa kanya. I saw him looking at my lips.
Napalunok ako.
"Oo nga. Tama ka! Paano ba humalik katulad ng halik na ginawa mo kanina? Ang
expert mo pala bakla." Natigilan siya at tiningnan ako na parang di makapaniwala
sa mga pinagsasabi ko. tapos he shook his head and closed his eyes.

"I need to go home." Tinalikuran na niya ako.

"Madaling araw pa lang kaya. Delikado sa daan." I looked at the wall clock at 5AM
pa lang.

"Mas delikado dito."

"Pinagsasabi mo? Secure kaya dito sa condo nina Barbie." Kailangan ng permission
bago makapasok. I heard him snort.

"You really don't know what you're talking about. Mas delikado ka kung andito
ako?" Huh? Di ko siya maintindihan? Hidni naman niya siguro ako papatayin ano?
Imposible namang i-rape niya ako.

"Bakit?"

"Missy..." Paanas na sabi niya na parang nahihirapan sa mga pangyayari.

"Bakit nga naging delikado para sa akin kung andito ka?'

"You really want to know?" His eyes glinted and turned a little bit darker.

"Of course I want to know..." He grabbed my nape and kissed me. Nanlalaki ang mga
mata ko sa ginawa niya at lalong nanlaki nung hinapit niya ako palapit sa kanya.
Parang estatwa na lang ako na pinapakiramdaman ang halik niya sa akin. His kiss is
far from gentle pero... hindi naman ako nasasaktan. Hindi nga lang din ako makapag
isip ng matino. Una nagulat ako na hinalikan niya ako, pangalawa, ang sarap niyang
humalik, pangatlo, ayaw ko siyang tumigil sa paghalik sa akin, pang apat, kailangan
niyang tumigil kasi kailangan kong huminga.

At dahil kailangan kong huminga, I opened my mouth and he stopped nibbling my lips
as his tongue assaulted my mouth. I heard a moan which I'm not sure kung galing ba
kay Lexie o sa akin. Panglima, nanghihina ako kaya napakapit ako sa balikat niya.

But I really, really, really need to breathe. Baka mahimatay na lang ako bigla due
to lack of oxygen, nanghihina na nga ako di ba? Napakapit ako lalo sa balikat niya.

Siguro alam na niyang hindi na ako makahinga dahil bigla siyang tumigil sa paghalik
sa akin. Pero malapit na malapit pa din ang mukha niya sa mukha ko. His eyes are
closed while mine is wide open. Both of us breathing heavily.
"Now, you know why it's dangerous for you if I stay." He said through labored
breaths. "Missy, nahihirapan na ako at hindi ko alam kung hanggang kelan ako
makakapagpigil. Gahibla na lang ang self-control ko. I need to go before I...I
pollinate you." What? Narinig ba niya ang sinabi ko kanina? Akala ko ba tulog
siya? Pero hindi ko masyadong naintindihan ang sinabi niya dahil nahihilo at
nanghihina pa din ako dahil hinalikan niya ako ulit.

"Hindi ka tulog, hindi ka lasing and you kissed me." Nanlaki ulit ang mga mata ko.
Oh my Gods! Lexie is...Lexie is...

"Tomboy ka!? Hala! You're a girl tapos gusto mo maging boy, tapos nag pa sex change
ka kaya naging ganyan hitsura mo. Kaya ayaw mo magpa sex change kasi nagawa mo na
yun. Pero dahil nga kuripot ka, hindi mo tinuloy ang testosterone intake mo kaya
instead na magmukha kang lalaki, nagmukha ka tuloy na bading! Tama! My God Lexie!
Tapos hindi talaga Alexander William ang name mo kundi...Lexie...Lexie Wella? Tama
ba ako?" I can't believe it. All along I thought he's gay. But he's not! Halos
hindi ako makahinga dahil sa katotohanan na nalaman ko.

"Kaya pala hindi mo type si Ter kasi ang totoo, ako ang type mo." Lalong nanlaki
ang mag mata ko. Oh my Gods! This is such...this is so unbelievable!

"God!" He said at hidni din makapaniwala na nalaman ko kung sino talaga siya.

"Gods, nakakaloka ang mga revelation! Hindi ko kaya to!" I shrieked and panicked.
After 10 long years hindi man lang namin nalaman ang totoong si Lexie.

"Missy!" Hinawakan na niya ang balikat ko and he shook me.

"Lexie..."

"Hindi ako..." Biglang bumukas ang pinto ng guest room.

"Anong nangyari dito at nagsisigaw ka Missy?" Napatingin ako kay Chelsea at Barbie
na nagbukas ng pinto. Parehas silang sabog sabog ang buhok. Mukhang naalimpungatan
lang talaga at nagulat dahil sa pagsigaw ko..

"Mga bakla! Tomoby si Lexie!" I shrieked again and pointed at Lexie. I heard Lexie
groaned.

"Ha?" Gulat na sabi nina Barbie at Chelsea. Sabay pa sialng nakanganga.

"Yeah, I know it's shocking. Pati ako na shock!" Sino ang hindi magugulat. All
along, tingin namin kay Lexie bading tapos malaman laman ko na tomboy pala siya!

"Lasing pa ata ako." Sabi ni Chelsea nung makarecover na siya sa shock.

"Ako antok pa ata at kung ano anong joke ang naririnig ko mula kay Missy. Let's go
get some more sleep." Aalis na sana si Barbie pero pinigilan ko siya.

"Tomboy nga si lexie, Barbie, Chels! You see, hinalikan niya ako. Kanina at kanina
ulit. Dalwang beses, torrid. Tapos naalala mo ang kinuwento ko sa'yo kahapon? Sa
kanya yung espada na matigas. Nahawakan ko the other day!" Tuloy tuloy na sabi ko.
Sa bilis ng pagsasalita ko, hindi na ata ako humihinga.

"Hala!" barbie said coverign her mouth.

"Anong espada. Samurai?" Nagtataka naman si Chelsea.

"Yung ano..." I was about to say another word when Barbie suddenly grab me and
covered my mouth.

"Shut up! Tumahimik ka muna! Kumalma ka Missy, utang na loob." Singhal sa akin ni
Barbie and after that binitiwan na niya ang bibig ko. Tiningnan niya ako sa mga
mata ko and motioned me to calm down.

"Kumalma ka! Breathe in, breathe out!" He shouted. Sumunod naman ako sa kanya sa
breathing exercise niya. Napatingin ako kay Lexie. Namumula lang siya habang
nakatingin sa akin tapos nung magsalubong ang tingin namin bigla siyang tumalikod
and his shoulder started to shake. He's crying? Oh my Gods! Napaiyak ko si Lexie!

"Pero...pero...tomboy siya." Sabi ko pa.

"I swear tomboy si Lexie!" Ulit ko kasi mukhang ayaw nilang maniwala.

"Lexie sorry, I didn't mean to tell them. Nagulat lang ako talaga sa nalaman ko."
Apologetic na sabi ko.

"I guess, I should go home." Humarap na siya sa amin. Pulang pula ang mukha niya at
nagpapahid pa siya ng luha.

"Galit ka ba sa akin bakla... este tomboy...Sorry." Malungkot na sabi ko pero

tiningnan lang niya ako tapos bigla siyang tumawa ng malakas. Nagtaka naman ako.

"Shit!" He said while he is laughing, namumula na ulit ang mukha niya kakatawa at
nagpapahid na siya ng luha.

"I swear I've never laugh like this before." Tuwang tuwa siya na nakapagladlad na
siya? For real?
"Umuwi ka na nga muna Lexie." Sabi ni Chelsea.

"Yeah, I guess I should go home too." Tumalikod na siya at kinuha ang susi sa
bedside table at lumabas na ng room. Ako naman, hinawakan ni barbie at Chelsea
tapos dinala sa dining table at pinaupo.

"Nakakaloka!" I shrieked!

"Bakit doon ka natulog sa guest room?" Sita sa akin ni Chelsea.

"Sabi ni Barbie sa guest room ako." Tumingin si Chelsea kay barbie ng masama.

"Bakit sa guestroom mo siya pinatulog? Alam mo naman na..."

"Aba malay ko, lasing ako di ba?" Oo nga naman.

"Bakit ka ba nagagalit Chels, ano ngayon kung tabi kami ni Lexie? Bading naman
siya, este tomboy pala! May capacity ba ang tomoboy na magpollinate? Di ba katulad
niyo lang din si Lexie na may sandata nga pero wala din siyang bala. Kaya hindi
niya ako mabubuntis ano!" Pero uu nga ano? Makakadivirginize si Lexie kasi may
baril siya, wala nga lang bala. So in short, kawawang cowboy siya.

"Gaga!" Sabay na sigaw sa akin ni Barbie at Chelsea.

"My God Missy, muntik ka nang ma divirginize nang wala kang kaalam alam!" Oh!

"Oo nga. Pero nakakagulat talaga na girl by birth pala si Lexie!" Hidni ap din
talaga ako makaget over.

Tumawa si Chelsea tapos sinundan ni Barbie. Tapos lumakas nang lumakas ang tawa ng
dalawang bading sa pagtataka ko.

"Sumasakit lalo ang ulo ko Barbs."

"Ako din sumasakit din ang ulo ko." Sabi din ni Barbie. Yan! Inom kasi ng inom!

"Hangover yan, gusto niyo ng kape?" Hindi sila nagsalita kaya pinagtimpla ko na
sila ng kape. Habang nagtitimpla ako ng kape, panay ang tawa ng dalawang bading.
Walang katapusan ang kasayahan nila. Pagkalapag ko ng kape, nagpupunas na sila ng
luha at hinahawakan ang tiyan nila.

"Alam niyo bang girl si Lexie nung pinanganak?" tanong ko nung maupo ulit ako sa
dining table. Tumingin silang dalawa sa akin.
"Umayos ka nga Missy. Anong girl nung pinanganak? Lalaki siya nung pinanganak. Para
kang baliw." Naiirita na ata si Barbie. Pero mali ba ako? Lalaki si lexie nung
pinanganak?

"Kung ganun mali ako? Hindi siya tomboy? Bakla pala talaga siya! Naman! Maling
akala lang pala.." I blurted out and I saw Barbie at Chelsea gaping at me.

=================

Chapter 23

Chapter 23

Nakailang hikab na ako sa loob pa lang ng 5 minutes and I'm finding it hard to
open my eyes. Inaantok ako at gusto kong matulog pero dahil nandito ako sa boutique
wala akong magagawa kundi ang magpabili ng kape. Hindi kasi ako nakatulog kanina
pagdating ko sa bahay kasi gulong gulo ako sa nangyari kaninang madaling araw.

Sabi nila Barbie at Chelsea, hindi daw tibo si Lexie, ibig sabihin bading talaga
siya. Pero bakit panay ang halik niya sa akin kanina? Nag papauso ba siya?
Imposible kasing lalaki siya at type niya ako. Like duh! Sampung taon kaming
magkakilala and throughout those years bakla talaga siya. Baklang bakla! Hindi ko
siya nakitaan ng kahit anong masculine tendencies. Alangan naman na nagpanggap lang
siyang lalaki simula dati pa. Grabe namang pagpapanggap yun, sampung taon? Grabe
lang ha! Tapos sumali pa siya sa Miss Engineering at nanalo siya. Take note, nag 2-
piece siya nung pageant na yun. Kaya impossible talagang lalaki siya! Just thinking
of him as a guy and connecting it with the pageant and all the gay things he'd
done, hindi talaga nagcoconnect kahit na anong pilit ko.

Yung sa pageant pa lang yan ha, hindi pa kasama ang pagbebenta niya ng make up, ang
pag audition sa super sireyna at kung ano ano pang activities that only a true gay
would do. My God! Siya pa ang nagturo sa akin kung paano mag make up nung 4th year
college kami! Kaya imposibleng guy siya kasi pinahiram pa niya ako ng panty nung
doon kami natulog sa mansion nila. Pero bakit kung makahalik siya... Ahhh! Lalong
sumasakit ang ulo ko!

Napapapikit na ako nung kumatok ang isa sa mga sales lady ko at sinabing may bisita
ako.

"Sino?" Naghihikab na tanong ko.

"Nakalimutan ko pong itanong Ma'am, pero pogi po." Kinikilig pa na sabi ng staff
ko. Hay naku! Manang mana talaga sa amo.
"Sige papasukin mo." I yawned again pero nabitin sa ere ang hikab ko nung pumasok
sa maliit kong office si Meister. Hindi na siya mukhang dugyot. Buti naman kasi
kung mukhang dugyot siya, hindi ko siya tatanggapion sa loob ng opisina ko.

"What do you want?" mataray na tanong ko. Hindi ko na inanyayahang maupo. Bastos
ako eh. Ayoko ngang umarteng mabait sa kanya kasi hanggang ngayon hindi ko pa din
makalimutan ang ginawa niya sa akin. Umupo pa din siya kahit na di ko pinaupo.
Makapal talaga ang mukha.

"I'm here to warn you Missy." Tumaas na ang kilay ko at unti unting naaalis ang
antok ko. Babarahin ko na sana siya nung pinatigil niya ako.

"Ang totoo, nakunsensiya ako sa ginawa ko sa'yo. I'm sorry. At para ipakita sa'yo
na nagsisisi talaga ako, sasabihin ko sayo ang totoo." Asus! Drama naman ng baklang
to. Saan na ba ang kape ko at mabuhos sa mukha niya. Tutal biglang nawala ang antok
ko pagkakita ko sa kanya at di ko na kailangan ng kape.

Paano naman ako makakasiguro na totoo ang sasabihin mo, aber? Why would I believe
a scheming bitch like you?"

"It's up to you kung paniwalaan mo ako o hindi. Ang sa akin lang, malaman mo ang
totoo."

"Okay fine. Ano ang sasabihin mo? Sabihin mo na agad tapos lumayas ka na!" Naiinis
akong makita ang pagmumukha niya. Kung dati inlove na inlove ako sa kanya, bigla na
lang yun nawala nung malaman kong bading siya.

"Missy, Lexie is not gay. He's just pretending to be gay. Kahit ako, akala ko bakla
siya pero hindi siya bakla. Niloloko ka lang niya. Maybe he's doing it to be close
to you." Umismid ako.

"Bakit naman niya gagawin yun? Besides close na kami simula pa nung college at
since college bading na talaga siya. Wala siyang rason para na magpanggap na
bakla." Akala ko naman kung ano ang sasabihin niya.

"Maybe to get close to you. He likes you. Hindi mo ba napapansin? He seduced me

para malaman mo na bakla ako para maghiwalay tayo. When we broke up, he dropped me
as if walang nangyari sa Singapore." Nakikita ko ang hurt sa mukha ni Ter pero wala
akong pakialam. Ayaw ko nang maniwala sa kanya.

"May nangyari nga ba sa Singapore?" I said with raised eyebrow. Hindi siya
nakasagot. Assumera talaga ang bakla.

"Alam mo Ter, Lexie doesn't have to pretend that he's gay in order to be close to
me. Bakit pa siya magpapanggap kung sa una pa lang magugustuhan ko na siya kung
totoong lalaki siya." Di ba nga crush ko siya nung unang kita ko pa lang sa kanya.
"Pretendign to be gay would only complicate things if he really like me. Isa pa,
hindi na kailangan ni Lexie ng mga drama para lang mapalapit sa isang babae, unlike
you! Alam mo ba kung ano ang tingin ko sa pinaggagawa mo ngayon? Ka cheapan."
Sumama ang tingin sa akin ni Ter.

"I am only telling you the truth. You don't have to insult me."

" Why not? Kung hindi kacheapan ang ginagawa mo, bakit sinisiraan mo si Lexie sa
akin? Ang sabihin mo bitter ka lang. Gusto mo siyang bumalik sayo kaya gumagawa ka
ng kung ano anong kwento. Umalis ka na nga!" Pagtataboy ko sa kanya. Ang lakas ng
loob na sugurin ako sa boutique ko. Papasabunutan ko siya sa mga sales lady ko,
makita niya.

"Don't tell me, I didn't warn you Missy." Tiningnan ko lang siya nang nakataas ang
kilay hanggang sa tumalikod siya at iniwan ako sa opisina. Tuluyan nang nawala ang
antok ko kaya lumabas na ako ng opisina at tumulong sa boutique. Bumalik lang ako
sa opisina ko nung magkwenta na ako ng kita sa arawa na yun.

I am in the middle of accounting my sales when one of the saleslady knocked on the
door of my office.

"Ma'am may naghahanap po sa inyo." Nakangiting sabi ng saleslady na halatang

pinipigilan ang kilig

"Sino?" I said without looking at her.

"Hindi ko po natanong Ma'am, pero pogi." This time umangat na ang ulo ko mula sa
pagbibilang ng kayamanan ko.

"Siya ba yung kanina?" Ayaw ko nang harapin si Ter. Baka mahampas ko sa kanya ang
isang supot ng tig sasampung piso.

"Hindi po Ma'am. Mas pogi po at mas mabango!" Tili ng saleslady.

"Ganun ba? Ano pa ang hinihintay mo? Papasukin mo na!" Natatawang sabi ko.

Maya maya pa pumasok na si Lexie sa office ko. Natawa ako bigla.

"Akala ko pogi, maganda pala. Sit down." Sabi ko nung makalapit na siya sa table
ko. Naupo siya sa upuan sa harap ng table.

"Anong atin bakla? Kailangan mo ng gown?" Tuloy tuloy ako sa pagbibilang pero
paulit ulit na lang kasi hindi na ako makapagconcentrate. Hindi ko din siya
matingnan kasi naiilang ako at nahihiya. Paano mo ba kakausapin ang isang bading
pagkatapos niyong maghalikan? Am I supposed to act normal with Lexie?
Pero ang hirap umaktong normal lang sa harap niya at mas mahirap tingnan siya kasi
kapag tinitingnan ko siya, ang halikan namin ang pumapasok na image sa isip ko.
Hindi lang yun, kasama sa halikan scene na nagrereplay ang hawakan scene. I know,
in time, makakalimutan ko din ang mga nangyari pero ngayong fresh pa ang lahat,
nakaka-awkward talaga.

"Hindi. Iba ang kailangan ko."

"Utang na loob. Wag halik!" I blurted out without thinking and I heard him laugh a
little.

"Hindi...just dinner." Bigla kong nakalimutan na nahihiya ako sa kanya. Tama ba ang
narinig ko? Nagyayaya si Lexie ng dinner? Si Lexie, nagyaya ng dinner? For real?
Teka baka KKB.

"Libre mo?" Mabuti na yung sigurado.

"Sure." Oh my God! Manlilibre si Lexie. Agad akonn tumayo sa table ko at lumapit sa

kanya. Walang sabi sabi na nilagay ko ang kamay ko sa noo niya tapos sa leeg niya.
Inulit ko pa ng dalawang beses.

"Hindi ka naman nilalagnat? Anong nangyayari sa'yo? Hindi kaya naghahallucinate ka

bakla? Bakit ka manlilibre?" Hindi pa din makapaniwalang sabi ko.

"Gusto ko lang." Nakangiting sabi niya. Aba mukhang bukal sa loob ang panlilibre.

"Katapusan na ba ng lahing bakla bukas at gusto mo nang ubusin ang kayamanan mo?" I
am almost hysterical. It's like seeing Halley comet after 75 years. Ganun kadalang
manlibre si Lexie.

"Hindi ba akong pwedeng mang invite for no apparent reason?"

"Hindi! Dahil hindi ka ganun! Teka..." I looked at him closely at kitang kita ko
ang unti unting pamumula ng pisngi niya.

"Bakla, dahil ba sa naghalikan tayo? Naging galante ka ba dahil may dalang galante
potion ang laway ko at unti unti na kitang nahahawaan?" Aba, kung ganun nga,
hahalikan ko siya oras oras.

"Missy, I am inviting you to dinner because I wanted to talk to you. Please wag ka
nang madaming tanong. Just go with me and I'll explain everything during dinner.
Alright?" Napakurap ako.

"Alright!" Mabilis na sabi ko. Aba, minsan lang dumating ang ganitong opportunity.
I should grab it.
Pinaghintay ko lang siya saglit at iniwan na sa secretary ko ang sales report at
ang pera para ideposit niya bukas sa bangko. Akala ko sa mall lang kami kakain pero
dumiretso siya sa parking. We've decided to use his car kesa sa mag convoy kami.
Babalikan na lang namin ang kotse ko o kaya, bukas ko na lang kukunin.

Dahil siya ang nagyaya at ako ang nililibre, I get to choose the resto. Hindi din
siya nagreklamo. Seriously, ano ang nakain ni Lexie? Ito na ba ang epekto ng laway
ko?

"Nagpunta kanina si Ter sa boutique." Sabi ko habang naghihintay kami ng inorder

namin. Nakita kong tumaas ang kilay niya. Kinuwento ko sa kanya ang napag usapan
namin ni Ter habang kumakain kami. He didn't interrupt while I was talking.

"Hay naku bakla, gagawin niya talaga ang lahat. Sinisiraan ka niya sa akin.
Desperado moves na yang si Meister." Sumubo ako ng shrimp pagkatapos kong
magsalita. He's not looking at me. He's busy cutting off the asparagus on his
plate. Napansin ko na ang dami ko nang nakaing shrimp at seafoods pati na din gulay
pero ang nakain niya, isang asparagus pa lang ata na hinahati hati pa niya sa tatlo
ang isang stalk bago kainin.

Anong oras pa kami matatapos nito kung ganyan siya kabagal kumain? Por Diyos! O
baka naman wala siyang ganang kumain.

"Ano pa ang sinabi ni Ter?" He asked after chewing and swallowing. Wow! Graceful.
Pati pagnguya, maarte.

Talagang hindi siya lalaki. Mas mahinhin pa sa akin kumain. Mas conscious pa siya
sa figure niya kaysa sa akin.

"Ayun pinalayas ko. Nakakabwisit nga eh." Nakita ko siyang ngumiti ng unti.

"Ay naku! Kahit kailan hindi na talaga ako maniniwala kay Meister.
Napakasinungaling na tao. I bet, hanggang ngayon nagpapapnggap pa din siya sa
parents niya na lalaki siya." Kumuha ako sa plate ng isang malaking crab using my
hand. Kinuha ko ang claw cracker and I unceremoniously cracked the claw of the
crab. May tumalsik sa mesa pero paki ko ba? Atat na akong kainin ang crab.

"Gusto mo?" I offered him the crab pero hindi siya nagsalita. Nakatingin lang siya
sa akin. Isinubo ko na ang laman ng claw when I noticed that Lexie is still looking
at me. I raised my eyebrow in question.

"Missy, paano kung totoo ang sinasabi niya? Paano nga kung hindi ako bakla? Paano
kung gusto nga kita? Paano kung gusto kitang anakan?" Napatigil ako sa pagkagat ng
laman ng crab. My hand is suspended on air at nakakagat pa ako sa crab. Mukha akong
tanga!
Ano daw?

"Gusto mo akong anakan?" Tuluyan ko nang binaba ang crab na kinakain ko.

"Not necessarily anakan. But I like you." Napalunok ako. Ilang beses. Hindi pa ako
nakuntento, kinuha ko ang tubig at ininom ang lahat ng laman.

"You like me to bear your children?" Shit! Di ba kakainom ko lang? Bakit nanunuyo
ata ang lalamunan ko?

"Yes." Seryosong sabi niya.

"I see. Ngayon naiintindihan ko na kung bakit ka halik ng halik sa akin. Kaya mo ba
ako niyayang magdinner dahil ito ang sasabihin mo? You wanted children. You wanted
me to bear your child. Ako din gusto ko na din ng baby. Tama ba ako, you want me to
be the mother of your child?" Kunsabagay, kahit sino namang tao gustong magka anak
at normal lang kay Lexie na gugustuhin ang magkaroon ng anak. Dahil malapit ako sa
kanya, kaya siguro naisip niya na ako na lang ang magbubuntis ng anak niya.

"Yes." Sabi niya pero parang nagdalawang isip pa siya.

"Alam mo magandang idea yan bakla. I haven't thought of that but come to think of
it, bago pa mag expire ang matris ko, kesa sa maghintay ako sa lalaking
magdidivirginize at magbubuntis sa akin, bakit nga ba hindi na lang ikaw?"
Nakatingin lang siya sa akin at nakakunot ang noo.

"But of course bakla, I'm sure masusuka ka if we do it the normal way. Di mo

naman sigurong masikmurang makipagsex sa akin di ba? Why don't we do it
artificially? Artificial insemination. They'll harvest sperms from you and they're
going to implant it on my egg cell. That way mabubuntis ako kahit walang sex.
Tama?" Magandang idea nga yun! Ang talino ni bakla!

"No. We'll do it the normal way."

"Ha?" Nabingi ata ako.

"I'm going to pop your cherry." Seryoso niyang sabi habang nakatingin sa akin.

"What!?"

"I'll pop it real fast that you won't know what hit you. After that, I'll make you
come real hard that you won't be able to think of anything aside from the passion
that comes with your orgasm. Once we're done I'll make sure you won't have any
seconds thoughts about my sexuality." He said emphasizing each word as if ayaw
niyang may mamiss ako sa sasabihin niya. Napalunok ako sabay napanganga habang
nagsasalita siya.
And his stare. Good Lord, his stare. Tingin pa lang pakiramdam ko nadiviriginize
na ako.

Real fast.

=================

Chapter 24

Chapter 24

I felt my face heat up. God! Pakiramdam ko ni-rape ako dahil sa mga sinabi niya at
sa klase ng titig niya sa akin. Umiwas ako ng tingin kasi pakiramdam ko hinihigop
ng mga titig niya ang kaluluwa ko. Naiimagine ko tuloy ang soul ko na umaalis sa
body ko tapos sumasanib kay Lexie. It's scary I know, but that is how I imagined
it.

"Anong pinagsasabi mo bakla?" I tried to smile but even without looking at myself,
I can feel that my smile is half hearted. Tabingi pa ata ang pagkakangiti ko. Ang
bilis ng tibok ng puso ko, dahil kinakabahan ako. Hinihintay ko ngang tumawa siya o
kaya may wow mali na lumabas sa kung saan para makahinga na ako ng maayos .
Seriously, what he is doing is freaking me out.

"I'm not gay." Seryosong sabi niya at hindi inaalis ang tingin sa akin. I wanted to
hit him with something just to distract him para tumigil na siya kakatingin sa akin
ng ganyan. It is making me uncomfortable.

"Anong trip ito? Kung nagbibiro ka lang Lexie, you better stop now, dahil hindi na
ako natutuwa." Sino ang matutuwa? A gay just told me that he is not gay. Para na
din niyang sinabi na hindi ako babae!

"Sa tingin mo nantitrip ako?" Same serious voice, same intense stare. I must be
dreaming so I slapped myself. Pero hindi pa din naalis ang tingin niya sa akin. I
slapped myself again, this time harder.

"Ouch!" Masakit pala at hindi pala ako nanaginip.

"What are you doing? Why are you slapping yourself?" Kunot noong tanong niya. I
raised my hand and poke his face expecting na lumusot ang kamay ko sa pisngi niya.
Pero tumama ang forefinger ko sa ilong niya.
"Because I'm having a nightmare! Hindi ka daw bakla!" Kunti na lang talaga mag
hihysteria na ako dito. Paano niya nasabing hindi siya bakla? He's gay since
forever. Bakla na siya unang araw pa lang na magkita kami. I'm sure, bakla na siya
bago pa man kami magkakilala. Tapos ngayon sasabihin niyang hindi siya bakla? This
is truly a nightmare.

"Missy look at me and listen to me." Hinawakan ni Lexie nightmare ang magkabilang
pisngi ko at pinilit akong tumingin sa kanya. I gaped at him.

"Listen to me well." He commanded. Nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin sa

kanya.

"Hindi ka nananaginip. I brought you here because this is what I wanted to tell
you. I'm not gay and I like you. I really really like you." I blink plenty of
times. Tapos nanlaki ang mag mata ko tapos nagblink ako ulit. Shit! Hindi talaga
panaginip! But this can't be real.

"Teka lang! Isa isa lang." Kasasabi lang niya na hindi siya bakla tapos dudugtungan
pa nya ng 'he like me'. No, he said, 'he really, really like me' daw.

"You're not gay? Paanong nangyari yun? Bading ka simula college tapos ngayon
sasabihin mong hindi ka bading? Don't tell me hindi ikaw ang kaklase namin nung
college at may isa pa kayong kakambal. Triplets kayo? Maloloka talaga ako pag
nagkaganun!" He laughed at me. Nagagawa pa niyang tumawa, samantalang ako,
nagpapanic na. Aba, hindi araw araw may bading na nagsasabi na hindi na siya
bading. Siguro lalaking umaamin na bading siya, common pa, pero ang bading na aamin
na lalaki siya? This is just too much to take in.

"No, hindi kami triplets. Dalawa lang talaga kami ni Alexis." Nakangiti pa siya.

"Eh sino yung kasa-kasama naming bading kung sinasabi mo ngayong hindi ka bakla?
Sino yung sumali sa Miss Engineering? Sino ang nagbebenta ng make up? Sino ang
nagturo sa aking mag make up? Sino...sino...? Teka! Umamin ka nga, Hindi ikaw ang
totoong Lexie ano? Impostor ka ba? Namatay na ba ang totoong Lexie tapos kinopya
mo ang mukha? Our friend lexie died?" Oh my God! Pinaypayan ko ang sarili ko. Ang
masama, nakalimutan kong hawak ko pa pala ang claw ng crab kaya natalsikan ako ng
kuntign laman.

"Stop panicking Missy!" Easy for you to say.

"Paanong hindi ako magpapanic? Lexie died. Oh God! Nung nasa Paris ba siya, namatay
siya? Di ba ilang taon din siyang nag stay dun after graduation?" Kahit ganun
kamaldita si Lexie, he's still our friend.

"I didn't die! What are you talking about?" Frustrated na sabi niya.
"Missy! Stop overthinking things. I am telling you the truth, plain and simple. I
am not a gay. I was just pretending...trying to be gay." Okay! Okay... I breath in
and out trying to calm myself. Lexie, is not gay, Lexie is not dead, Lexie in front
of me is not an impostor.

Lexie is just pretending to be gay. For ten years or more? Bakit? Bakit niya ginawa
yun? There must be a very valid and very compelling reason for him to pretend to
be gay. Aba! Hindi madali ang magpanggap na bakla lalo na kung totoong lalaki ka!

"What!? You're pretending to be gay? Are you some kind of a secret agent tapos
misyon mo ang magpanggap na isang gay? CIA ka ba? FBI, NBI, Interpool, Mafia,
Yakuza, Suzuki, Toyota, Honda? Bakit kailangan mong magpanggap?" I saw a glint of
smile on his lips. Ano ang nakakatawa? Hindi nakakatawa ang sitwasyon namin. Mas
mabuti pang sabihing nakakalito at nakakaloka.

"No." He said na naiiling

"If you're not involve in a secret organization handling secret investigations then
why are you pretending to be gay?" Then I remembered something. He said he like
me. He really, really like me.

"Nagpanggap kang bakla para mapalapit sa akin?" Come to think of it. Yun din ang
sinabi ni Ter at kay Lexie na din mismo galing na paano daw kung totoo ng sinabi ni
Ter.

"So...ito na ba ang time na sasabihin ko na ang haba ng hair ko? Pakitirintas? " I
looked at him and he smiled.

"I am sorry to burst your bubble Missy, but no." What the heck! Naiirita na ako ah!
Nagugutom na ako kakahula kung bakit siya nagpanggap na bading. Naubos na ang
cholesterol ng shrimp at crab sa sistema ko pero hindi ko pa din alam kung tamang
trip lang ito o seryoso siya.

"Then why did you pretend to be a gay? Anong pinaglalaban mo!?" Hindi ko napigilan
ang magtaas ng boses. Makakalutas ba sa traffic ng EDSA ang pagpapanggap niyang
bading? Kapag ba umabot ng isang siglo ang pagpapanggap niya, magiging traffic free
ang Epifanio Delos Santos Avenue? Hindi na ba masisira ang MRT? Magsusukli na ba
ang mga jeep driver ng fifty centavos? I-hohonor ba ng mga taxi driver ang 10 pesos
deduction sa metro? Kung para pala sa world peace ang pagpapanggap na yan, eh di
go!

"Ma'am Sir, okay lang po kayo?" Napatingin kaming dalawa sa waiter. Problema namn
ng isang to?

"Shut up!" Sabay naming sabi ni Lexie.

"Ahmm..Sir..Ma'am may VIP room po kami para makapag usap kayo ng maayos. Medyo po
kasi nakakatawag na po tayo ng attention." Tayo? Kasama siya? Baka siya lang ang
nakakatawag ng attention at isinama pa kami.

"We'll take it." Tumayo na si Lexie tapos hinawakan ang wrist ko tapso sumunod sa
waiter. Ano pa ang magagawa ko? Isa lang akong babae, anong laban ko sa isang
bading, uhmm sa isang nagpapanggap na bading. Juicecolored kaloka lang po.

Nakarating kami sa may second floor ng restaurant at binuksan ng waiter ang isang
room na may four setter dining table sa gitna. May video din sa room at may isang
sofa.

Pasalampak akong naupo sa isang upuan at ipinatong ang ulo ko sa table. Malamig ang
mesa, sana naman makatulog ang lamig para maintindihan ko ang lahat.

"This is all a joke." I murmured to myself.

"It's not!" Napaangat ako ng tingin and I looked at Lexie, who's standing in front
of me. Gusto ko siyang sabihan ng...'maupo ka bakla at mag usap tayo ng masinsinan'
pero hindi ko magawa. Hindi ko ata kayang magpakahinahon.

"Shut up!" See?

"I'll shut up if you kiss me." I groaned. Itinukod ko ang mga siko ko sa mesa at
inihilamos ang kamay ko sa mukha ko.

"Oh God! I must be crazy at lahat ng 'to sa isip ko lang. O baka naman side effect
to ng pagiging virgin. Kung alam ko lang, hindi na ako nagpabebe nung college. Sana
sinunggaban ko na lang ang mga advances ni Paul." I said to myself. Hindi ko talaga
mapapatawad ang sarili ko kung ito ang effect ng virginity ko.

"Give me a break Missy, Paul's an asshole." I know, kaya nga pagkabreak namin may
kapalit na agad ko the next day.

"Let's start from the very beginning bakla..."

"I am not gay, so stop calling me bakla. Hindi ko na din uulitin ang mga sinabi ko
kasi alam ko namang narinig mo. It's a matter of acceptance on your part." Ahh
talaga lang? Parang tanggap na tanggap na talaga niya na hindi siya bakla.

"Paano ka nga naging bakla? Kung totoo kang nagpapanggap lang, bakit? Bakit at
bakit?"

"It's a long story."

"Make it short."
"I can't. Some other time I'm going to tell you everything. For now, you will have
to put into your mind that I am not gay, I like you and I'm going to court you."
Another shocking revelation. Mababasag na ata ang mga neurons sa brain ko sa dami
ng nalaman ko ngayon.

"Liligawan mo ako?"

"Yes, I'll court you." Umiling ako.

"Hindi kita sasagutin." Hindi talaga! God! Mas maarte pa siya sa akin.

"Why?"

"Because...because... I can't imagine myself having you as my boyfriend." Tinitigan

niya ako. Yan na naman ang titig niyang nakakabulabog ng kaluluwa. Pagkatapos niya
akong titigan, he nodded.

"I believe, you no longer have a choice." Huh? Ano daw?

"Remember what I said a while ago? About me popping your cherry? It will happen,
and... you will like it."

Author's Note: 

Always remember guys, I am the author of this story, I am in control of what will
happen and how I can make it happen. Kahit mag alburuto pa kayo sa inis dahil sa
hindi ko pag update, wala pa din kayong magagawa. I call the shots in my stories
and you can't do anything about it. 

Obviously, the people demanding for  updates are not members of the group dahil
nung friday pa lang nag announce na ako na hindi ako mag uupdate ng weekends.  

So, here's the catch, succeeding updates will be posted on my figment account or to
the group page. Accessible only to the members of my facebook group. I will still
post updates here but not as often. Maghintay kayo hanggang sa pumutok ang mga utak
niyo, I don't care. 

Starting now, accepting of members from that group will be closed until the story
is finished. 
=================

Chapter 25

Chapter 25

Pop!

Natigilan ako at nanlaki ang mga mata tapos napatulala.

"Hoy Missy, anong nangyari sa'yo at nakatulala ka na lang dyan?" Nakakunot na

tanong ni Mandy sa akin habang hawak ang isang lata ng softdrink na kabubukas lang
niya. Nandito kami ngayon sa bahay nila dahil gusto kong ikuwento sa kanya ang mga
sinabi sa akin ng bayaw niyang hidni daw bakla.

"It popped!" Wala sa sariling sabi ko. Bakit ba kahit saan, parang sinusundan ako
ng salitang pop na yan? Katuald kanina habang nagdadrive ako papunta dito, may
nakita akong malaking billboard ng Pop na softdrink. Hindi na nga ako nakatulog
kagabi dahil kakaisip ng mga pinagsasabi ni Lexie, kahit ba naman dito sa bahay ni
Mandy, may pop pa din?

Nananayo talaga ang balahibo ko tuwing naaalala ko ang usapan namin tapos ang klase
pa ng tingin na binibigay niya sa akin. Nakakapanindig balahibo. Para akong
nanonood ng horror movie, nakakakilabot.

"Siyempre, binuksan ko, eh di magpapop! Nakadrugs ka ba?" Nagsimula nang uminom si

Mandy ng softdrinks. Gustong gusto ko talagang ikwento sa kanya ang lahat pero
hindi ko alam kung paano magsisimula. Bumuntonghininga ako at kinuha ang isang lata
ng softdrinks at binuksan.

Pop!

Napatulala na naman ako at nag init ang pisngi ko kasi ibang klaseng pagpa-pop ang
naiisip ko. Ganun din ba yun kapag nadivirginize? May pop sound din ba yun?
Maririnig ko ba yun? Mararamdaman ang pag pop.

Di naman kasi namin napag uusapan nina Chelsea at Barbie kung ano ang sound kapag
nadidivirginize kasi wala naman silang first hand experience about dun. Kaya kay
Mandy ko dapat itinatanong ang mga ganitong bagay.

"Hoy! Anong nangyayari sa'yo? Bakit wala ka sa sarili mo?" Mandy waved her hand in
front ofmy face awaking me from my popping trance.
"Mandy, ano ang feeling pag na pop ang cherry." I asked slowly pero hindi slow ang
effect kay Amanda kasi bigla siyang nasamid. Nagkanda ubo ubo siya at namumula na
ang mukha to the point na naluluha na siya.

"What the hell Missy!" Inis na sabi niya sabay pahid sa ilong niya. Pati ata ilong
niya napasukan ng softdrink. Singa siya ng singa.

"What kind of question is that?"

"I'm just curious okay?" Tumaas ang kilay ni Mandy and she looked at me
suspiciously. Grabe naman makatingin ang babaeng to. Para namang akong nakagawa ng
malaking malaking kasalanan. Maya maya pa ngumiti si ng tipid at namula ng unti.

"Well, masakit at first." Nakangiting sabi niya. Masakit?

"Paanong masakit?" Mas lalo akong na curious. Sabi kasi nila Barbie, masarap daw.
Sabi, ni Lexie, I will like it daw. Bakit, masakit ang sabi ni Mandy?

"It's like you're being ripped into two." Napalunok ako at nanlaki ang mga mata ko.
I imagined a cherry being slice by a knife. Napangiwi ako at nangilo. What the
hell! Mali ata ang sinabi nina Barbie at Chelsea pati na din ni Lexie. Malay ba
naman nila, eh hindi naman sila babae. Mas reliable si Mandy kasi siya ang babae,
siya ang nadivirginize.

"May maririnig ka bang pop!" Again, I imagine a softdrink can being opened or a
balloon na tinurok ng karayom. Pop!

"Anong pop! Wala akong narinig na pop."

"Eh ano ang narinig mo?" Buti na lang talaga open itong si Mandy. At least may
point of reference na ako.

"Bog!"

"Bog?" Akala ko ba kaya tinatawag na popping of cherry yun kasi may pop sound.
Anong ang bog na sinasabi ni Mandy?

"Nauntog kasi ako sa wall." Tapos tumawa siya ng malakas na parang baliw na
kinikilig.

"Ano ka ba! Seryoso ang tanong ko."

"Seryoso ba? Para kasing hindi. Anyway, alam mo friend, kapag nasa moment ka na,
wala ka nang pakialam sa lahat. Hindi mo na iisipin kung ano nga ba ang sound ng
pagkarip ng hymen mo because during the act, you don't think, you only feel. Basta
Missy it's unexplainable, you have to experience it para malaman mo. Pero kung
curious ka talaga sa sound, try mo lagyan ng recorder down there, while you're
doing the act." Nakangising sabi ni Mandy.

"What act Honey?" Sabay kaming napatingin kay Alexis na papasok sa dining room. He
nodded at me at lumapit kay Mandy tapos humalik sa lips ng matagal. May kasama pang
hapit sa bewang. Iniwas ko na lang ang tingin ko sa dalawa. Mga bwisit! Mas lalo
lang akong ininggit.

"Missy kasi is asking, how does it feel daw kapag nadivirginize?" Walang preno na
sabi ni Mandy sa asawa niya and Alexis brow rose. Nakikita ko din ang pagpipigil ni
Alexis ng ngiti. Sasawayin ko na sana si Mandy nung may marinig akong tikhim.
Napatingin ako sa pintuan ng dining room and I saw Lexie leaning on it while
looking at us.

"Really?" Nakangiti na sabi ni Lexie. Naramdaman ko ang unti unting pag iinit ng
pisngi ko.

"You wanna know? I can show you." Dagdag pa niya. Pinandilatan ko siya ng mga mata.
Bakit ba andito siya sa bahay nina Mandy? Napatingin ako kina Mandy at Alexis and
both of them are looking at us. Pabalik balik ang tingin ni Mandy sa amin. Si
Alexis naman, wala lang. Naka akbay lang sa asawa niya.

"Does she know?" Mandy focused on me at napatingin ako sa kanya. Anong alam ko daw?
Anong ibig niyang sabihin? I was about to ask her kung ano ang ibig niyang sabihin
when Alexis spoke.

"I guess so. Let's go check on the kids." Hindi ko na nagawang magtanong kasi
sabay nang umalis si Alexis at Mandy sa dining room na magkaakbay at iniwan kami ni
Lexie. He's still standing on the doorway while I'm still sitting on the dining
chair, facing him.

"So, when are we going to do the popping thing?" Nakangiting sabi niya sa akin. I
gaped at him and his smile widens.

"Anong pinagsasabi mo d'yan?" Napaismid ako at nagkunyaring hindi siya

naiintindihan kahit na kasing liwanang ng araw ang ibig niyang sabihin. Bakit
ganyan na siya kabulgar ngayon? Nasaan na ang demure, maarte at prim and proper na
Lexie?

"I know that you know what I mean Missy." Juicecolored. Hindi ba siya takot na
kidlatan sa mga pinagsasabi niya?

"Ewan ko sa'yo! Kadiri kang bakla ka!" Tumayo na ako at lumayo sa kanya. Dumaan ako
sa harap niya at hindi ko siya pinansin. Dumaan ako sa living room at lumabas sa
bahay nila Mandy tapos naglakad ako hanggang sa makarating ako sa tabi ng pool nina
Mandy. Pasalampak akong naupo sa lawn chair.
Bakit ba kasi andito siya? Ayaw ko pa siyang makita kasi hindi ko pa nakakalimutan
ang lahat ng pinagsasabi niya sa akin. I need time to absorb everything. Para
kasing pinasabugan niya ako ng bomba. Nakakaloka.

Ang totoo niyan, kahit hindi matanggap ng buong pagkatao ko ang mga sinabi ni Lexie
na hindi siya bakla, somehow, natuwa din ako na hindi naman pala masasayang ang
lahi niya. Yung nga lang, sobrang nawindang ako nung sinabi niyang gusto niya ako.
Tapos dinagdagan pa niya ng mga nakakapangilabot na pinagsasabi niya.

Mabuti sana kung ang mag sinabi niya pwede lang ilabas sa kabilang tenga. Ang
problema, kapag pumasok sa kabilang tenga, pinaprocess pa ng brain ko tapos
gumagawa ng scenes na ang laman ay ang mga sinabi ni Lexie. At talaga naman hindi
ko maimagine ang sarili kong nakikipag anuhan sa kanya. Like ewww!

"Akala ko ba atat ka nang madivirginize? I am volunteering to do it." I groaned

when I saw Lexie behind me. Can't he give me a break? Bakit ba sunod to nang sunod
sa akin? Hindi pa ba enough ang gulong dinala niya sa isip ko which resulted to my
sleepless nights? Hindi pa nga ako nakakarecover sa mga sinabi niya, dinadagdagan
na naman niya.

"Oo nga, atat nga ako. Pero hindi ko naman pinangarap na magpadevirginize sa supot
noh! Patuli ka kaya muna!" Malakas na sabi ko sabay irap sa kanya. Nawala ang ngiti
niya at tiningnan ako ng hindi ngumingiti. Napalunok ako ng ilang beses as I saw
how intense his stare is.

Without saying anything, he removed his shirt. Napanganga ako! What the heck!
Goodness gracious! Diyos na mahabagin! Ina ng awa! Por Diyos, po santo!

Bakit siya naghuhubad sa harap ko? Napalunok ako habang nakatingin sa kanya.
Humigpit ang hawak ko sa mesa. Inilagay niya ang shirt niya sa isang upuan na nasa
tabi niya.

"Bakit...Why...are you undressing in front of me?" Nauutal at kinakabahan na sabi

ko. What the hell! Bakit napunta ang lahat sa hubaran?

"Have you seen an uncircumsized man, Missy?" He's still serious, dead serious.
Hindi ako nakapagsalita at nanunuyo ang lalamunan ko.

"Ano ang ginagawa mo? Don't tell me you're going to...to show me your...sunflower!"
My God! I'm not yet ready! Ipapakita ba niya sa akin kung supot ba talaga siya o
hindi? Bakit ba kasi yun ang sinabi ko? Pwede namang ayaw kong makipaganuhan
sa...sa...long hair!

He didn't answer me at nakatingin lang sa akin and I saw when he put his hand on
the button of his jeans. Gusto ko nang tumili. Gusto ko siyang pigilan. God!!! Stop
him! Stop that bitch from getting rid of his clothes. However, the gods must be
busy looking at him and appreciating their own creation kaya hindi nila ako
narinig.
He started unbuttoning his pants. Lalong nanlaki ang mga mata ko, pakiramdam ko
nakalimutan ko na din huminga. Sino ang matinong taong maghuhubad sa harap ng isang
tao? Hindi na ata matino itong si Lexie.

"Lexie!" I shouted when he totally removed his pants at initsa sa mesa sa tapat ko.
I shrieked! Walang pakundangan. Akala ko ba prim and proper to?

"Wag ka munang magsisigaw di pa ako nagsisimula!" Napalunok ako. Naalala ko na

naman ang real fast na sinabi niya. Ngayon na ba ang real fast na yun? Will I be
ripped into two?

"Bakit ka kasi naghubad?" Hidni ko magawang tumingin sa kanya. I looked at the

pool, at the garden, at the light. Kahit sa pader tumingin ako para lang hindi
magawi kay Lexie ang tingin ko. Lalo na sa katawan niya at sa waistline niya. Mas
lalo nang ayaw kong tumingin sa baba ng waist niya na natatakpan ng black na
trunks.

What the hell! How did I know that he was wearing a black trunks? It was then that
I realized, that I was indeed staring at his body particularly at that part of his
body. Agad kong inalis ang tingin ko. I didn't dare look at his face. Ayaw kong
makita ang expression niya kasi baka ikamatay ko.

Langyang bakla to!

"Missy." I jerked when I heard his voice. Muntik pa akong mapatalon. I didn't
realized na nakalapit na pala siya sa akin. Although hindi naman sobrang lapit pero
hindi naman ganun kalaki ang distance. Our distance is already making me
uncomfortable.

"Don't worry, hindi ako supot." He said before he gracefully walked towards the
pool and dived into the water.

Authors Note:

Just to clarify things. This story is not on hold. Ang swerte naman nang taong
nagdemand na yun kung ititigil ko ang pagsusulat ng dahil lang sa kanya. However,
the updates will not be as often as I used to. Frequent updates will be posted on
the facebook group and MAYBE I will post an update here once a week or WHENEVER  I
want to. The more you demand, the longer the updates will be. Patigasan na lang
tayo ng ulo.  Alright?
=================

Chapter 26

Chapter 26

Kung awkward kanina ang scene sa pool, mas awkward ang naging dinner namin. Mandy
and Alexis are exchanging meaningful glances habang pabalik balik ang tingin sa
amin ni Lexie na magkaharap sa table. Tapos si Lexie tumitingin tingin sa akin
habang kumakain. Nakainis kasi di ako makakain ng maayos. Pakiramdam ko talaga
nanunuot sa kalamnan ko ang tingin niya sa akin tapos naaalala ko na naman ang
pinagsasabi niya sa akin sa restaurant. I can't seem to forget it, para niyang
sinulat sa utak ko gamit ang permanent marker. I think I'm scarred for life.
No...he didn't mark me.

Tapos sinabi pa ni Mandy na masakit daw ang madivirginize contrary to what Chelsea
and Barbie had said. Parang hinahati daw sa dalawa, bigla tuloy akong natakot. Sino
ba ang may gustong mahati sa gitna? God! Maybe it is so painful. Nakakatakot pala
ang madivirginize.  Kaya siguro ang ibang mga babae, mas preferred nila na
madivirginize ng maaga kasi kung bata pa malambot pa ang hymen. Siyempre kapag
matanda, na medyo makunat na kasi nagkakaedad na. Di ba ganun naman yun? Parang
tocino, malambot pag young pork?

After ng dinner nagpaalam na ako na uuwi na. Ayaw ko nang magtagal sa bahay nila
with Lexie around. Pakiramdam ko kasi kapag andyan siya, di numero ang kilos ko.

"I'll go ahead na." Paalam ko na sa kanila habang umiinom kami ng tea sa sitting
room.

"Ihahatid kita." Lexie offered and I smiled at him para hindi masabi nina Mandy at
Alexis na tinatarayan  ko si Lexie. Hindi ko siya pwedeng tarayan sa harap ng hipag
at kapatid niya kasi hindi naman narinig ng dalawa ang mga sinabi niya sa aking
hard and fast.

"Thanks for the offer, but I brought my car." Thank God na sinipag akong suungin
ang traffic kanina. Kasi kung nagtaxi ako, malamang, wala akong magiging choice
kundi ang magpahatid sa kanya.

"Okay." Thank God ulit na hindi na siya nagpumilit. Nagpaalam na din ako sa mga
bata na naglalaro sa nursery with their yayas.

"Bye Dusk, bye Dawn." Sabi ko sabay halik sa pisngi ng kambal." Nag hug ang
dalawang kambal at humalik sa akin. They are so adorable, I can't wait to have kids
of my own.  Pagkatapos kong magpaalam sa lahat lumabas na ako ng bahay nina Mandy
pero laking gulat ko nung nasa harap na ako ng kotse ko. I have flat tires. Hindi
lang isa kundi dalawang rear tires ng kotse ko flat. What the hell! How am I
supposed to go home now?
Bumalik ako sa bahay nina Mandy na naiirita. I came straight to the sitting room
kung saan ko silang iniwang tatlo pero wala na si Mandy at Alexis. Ang nakita ko na
lang ay si Lexie na prenteng nakaupo sa sitting room at humihigop ng tea. I saw his
brow rose when he saw me entered the room. I squinted my eyes at him at walang sabi
sabing hinila ko siya patayo at kinaladkad palabas ng bahay nina Mandy papunta sa
kotse ko.

"What the hell Missy! If you wanted to be alone with me, you don't have to drag
me." Reklamo niya nung nasa tapat na kami ng kotse ko.

"Shut up! Kanina ka pa! I've ignored your advances a while ago dahil nasa bahay
tayo ng kapatid mo at bestfriend ko but I've had enough." I said fuming mad.

"I don't understand you." Paisonte pa siya? Sino pa ba ang gagawa ng ganung bagay?
Kesyo hindi ako pumayag na ihatid niya, sisirain na niya ang gulong ng kotse ko?
That was so cheap!

"You did that, ano?" Iritableng sabi ko sa kanya. Nakakunot ang noong napatingin
siya sa akin.

"What are you talking about? What did I do?" 

"You messed with my car." Napatingin siya sa kotse ko at sa gulong then his face
registered shock. Ang galing umarte. But no, hindi niya ako madadala sa mga arte
niya. Kung naloko niya kami for the past ten years, hindi malayong niloloko din
niya ako ngayon.

"Why would I do it?"

"Because you're a bitch." I said fuming. His eyes narrowed at me.

"Watch your mouth Missy or I will have to shut you up myself by kissing you." That
shut me up. Ayoko ngang halikan niya ako. Halos hindi ko pa nakakalimutan ang
halikan namin sa condo nina Barbie at Chelsea.

"Paano ako ngayon makakauwi?" Nanlulumo nang sabi ko. Sumandal na ako sa kotse ko
and I totally ignored him. Ayaw ko din siyang tingnan kasi baka kung ano na naman
ang masabi ko at totohanin niya ang halik na sinasabi niya.

"Ihahatid kita."Hindi ko napigilan ang sarili ko at napatingin sa kanya.

"You sabotaged my car. You did it para wala akong masakyan pauwi at maihatid mo
ako." Walang habas na akusa ko sa kanya. He looked at me as if he's amused. May
nakita pa akong ngiti sa labi niya.

'Wow! Ive been sabotaging your life, ngayon mo lang nahalata?" He said. His voice
dripping with sarcasm. Pero hindi ko siya maintindihan. Ano ang ibig niyang
sabihing he'd been sabotaging my life?

"What? What do you mean?" How did he sabotage my life?

"You will have to ask Paul, Shing and the others, especially poor Vincent." Vincent
was my boyfriend during college who is 3 years my junior. Second year college siya
that time and I am on my senior year. We didn't last long. Just over a month. Bigla
na lang siyang umiwas sa akin. Hinayaan ko na lang kasi di ko naman mahal. He's
just tall. 6'5".

"Hindi kita maintindihan!"

"Tell me, bakit nga ba sinagot mo ang Vincent na yun? I'm sure you don't love him."
Napaatras ang ulo ko kasi lumapit siya sa akin.

"He's taller than me. That's why." He give me a mocking laugh at umling.

"You're shallow. Hindi ako makapaniwalang nagustuhan kita." He then turned his back
at my gaping face. Did he just call me shallow?  

Naglakad na siya palayo sa akin but I am not yet done. Hinayaan ko na ang sinabi
niyang shallow ako. Ang gusto kong malaman ay yung sinabi niyang sinabotahe niya
ang buhay ko. Ano ang pinagsasabi niya? Nagising ang curiousity ko, so I followed
him hanggang sa makarating kami sa harap ng kotse niya.

"Why would I ask my ex-boyfriends? Bakit hindi na lang ikaw ang magsabi sa akin?"
Saan ko naman hahagilapin ang mga ex-boyfriends ko? Nakita ko siyang bumuntong
hininga tapos binuksan ang kotse niya.

"I'll tell you on the road. Get in. Ipapahatid na lang sa bahay mo bukas ang
kotse." Pumasok na siya sa loob ng kotse. He didn't even bother to open the
passenger door for me. Wait! Why am I even expecting him to be a gentleman when I
very well know that he's not a man? He's gay for God's sake!

Umikot ako sa passenger side nung pinaandar na niya ang kotse at binuksan ang pinto
tapos sumakay. The moment I entered his car, floral scent greeted me kaya
napatingin ako sa backseat and I saw a bouquet of flowers.  I am about to ignore it
when he spoke.

"That's for you." He said while maneuvering out of Mandy and Alexis's driveway.
Tumaas ang kilay ko.

"Para que?"

"Nanliligaw na ako. I told you im gonna court you." Tiningnan ko siya ng masama.
"I don't want you courting me." Napataas ang kilay niya at tumingin sa akin tapos
binalik ulit ang tingin sa daan. Palabas na kami ng village nina Mandy.

"Oh! Is that so? So would you prefer me skipping the courting stage  and go ahead
pop your cherry?" What the hell? Bakit napunta na naman sa cherry ang usapan namin?
Tiningnan ko nga siya ng masama. Why can't he get over it so I can move on? Hindi
yung pinapaalala niya sa akin lagi.

"Stop talking about popping my cherry!" Singhal ko sa kanya.

"You don't want me to talk about it. Gawin ko na lang?" I groaned.

"Bakit nga ba ganyan ka na ngayon. You're not like this before. Ikaw ang
pinakasupladong bakla na nakilala ko. Nasaan na ang dating Lexie?" Hindi ako sanay
na ganito siya. I'd rather have the old Lexie. I could deal with the gay Lexie but
I don't  know how to deal with the guy Lexie.

Lord, ibalik niyo na si bakla! Kahit maldita yun, nakakamiss ang pagkamaldita nun!

"That Lexie decided to face his emotions. Ayaw ko nang pahirapan sarili ko. Now,
I'm giving you two choices, accept  the flower and let me court you or ignore it
and I'll eat the cherry." Napalunok ako. Eat the cherry? What the hell! Sa mga
kabastusang naranasan ko with Barbie and Chelsea, naiintindihan ko ang ibig niyang
sabihin. God!

"C'mon, I'm getting impatient and you're not gettign any younger." Nanlaki ang mga
mata ko at hindi makapaniwalang napatingin sa kanya. 

"Why are yo doing this to me?" I don't know how to react.

"Because subtle moves wouldn't work on you. Kahit anong paramdam ang gawin sa'yo,
hindi mo yun mararamdaman considering how dense you are."

"Hey, stop right there. Claiming to be a guy doesn't give you the right to insult
me Lexie." The nerve of this gay to call me dense. I am not dense. Gusto ko lang na
maliwanang ang lahat. I don't want to assume. Mas lalong ayaw kong masabihang
assumera.  

"I've been insulting you eversince we've known each other. I thought you're used to
it by now. Why react now, when I've been doing it for a long time? And again, I
would like to reiterate that I am not merely claiming to be a man. I am a man. Get
it?"  Whatever. Kasalanan naman niya kung bakit hindi ko mapaniwalaan na lalaki
talaga siya. Sino ba ang nagpaniwala sa amin na bakla siya? Di ba siya naman? Tapos
gusto niya, agad agad maniniwala akong hindi siya bakla? Malay ko ba kung
nagpapanggap ulit siya ngayon at trip lang talaga niya ang palipat lipat ng gender.
"Basta! Kahit ano pa ang sabihin mo! Bakla ka pa din sa tingin ko!" I said raising
my chin at umismid sa kanya. Hindi kaya ganun kadaling mag iba ng paniniwala.

But then, he suddenly pulled over at kung gaano niya kabilis na park ang kotse sa
gilid ng kalsada ganun din kabalis ang paghalik niya sa akin.

I tried stopping him pero humigpit lang ang hawak niya sa batok ko at mas lalong
pinalalim ang halik. I'll be damned. Bakit bigla bigla na lang siyang nanghahalik?

I tried pushing him away but he's strong.

"Lexie..ano ba." He pushed his tongue inside my mouth and I moaned.

Shit! Did I just moan? I did? I didn't right? 

"Im done waiting Missy. Im done being on the sideline. I'm tired of fighting. Now,
your choice. Accept the flower or I'll be popping the cherry?" Napakurap ako. I
can't barely understand what he's saying. I'm dizzy because I can still feel the
intensity of his kiss.

May choice pa ako sa lagay na yan? Whatever is my choice sa kanya  ang advantage.
Itinulak ko siya at sa kabutihang palad, lumayo siya sa akin. Nakahinga ako ng
maluwag pero nag iinit pa din ang pisngi ko. Nakakaloka siya, bigla na lang
nanghahalik.

"I don't want you courting me. Ayaw kong maging boyfriend ka!" After what I've
experienced with Ter, nakakadala magkaboyfriend ng alanganin.

"Good choice. Madali naman akong kausap. Saan tayo?" He started driving again.
Anong saan kami? Para lang siyang nagtatanong kung saan kami bibili ng candy. Ano
ba to! Dapat tinulak ko na lang ang kotse ko o kaya hinipan ko na lang ang gulong
hanggang sa maglobo ulit kesa sa sumama sa kanya.

"No! You're not going to pop my cherry either. Are you nuts? I've changed my mind.
Hindi ko na gustong ma divirginized. I want my hymen to stay as it is. Intact and
full of roots. Mabuti nga yung madaming ugat para matibay ang kapit at hindi basta
basta matutumba ng bagyo. So, yeah I choose neither. Magmamadre na lang ako and
nurture the roots of my hymen. Mas maganda nga kung tubuan pa to ng mga vines at
mamumunga ng grapes." Hah! He really thinks that I would fall for his tactics?

He looked at me for a long time at umiling iling.

"You're good with food and plants. Sunflower, strawberry, cherry, nuts and grapes.
But you have forgotten something, plants needed some watering. Ako ang magdidilig."
Tapos pinaharurot na niya ang kotse.
AN: Please use #TGWSMB para uniform at madaling makita.

=================

Chapter 27

Chapter 27

"What the hell bakla! Slow down!" I shouted while clinging on the handle. What the
fuck! What the hell! What the fucking hell! Bakit ang bilis niya magpatakbo ng
sasakyan? Anong meron? May karera ba ng mga bakla? Still, he didn't slow down
despite my screams.

"Ano ba! Bakit ka ba nagmamadali!" Singhal ko na sa kanya. He wanted to kill me!

Naalala ko last time nung bigla siyang nagbreak at muntik na akong lumusot sa
windshield ng sasakyan niya. God! He really wanted to kill me if he's given a
chance.

"Hinahabol natin ang matris mo." What? Hinahabol ang matris?

"What are you talking about? Nasisiraan ka na ba ng ulo?" Naramdaman ko ang

pagbagal ng kotse at kahit papano nakahinga ako ng maluwag! Thank goodness at hindi
pa ako mamamatay.

"I guess so. I guess I'm losing my mind." Huh? Seryosong seryoso siya habang
nagsasalita at hindi ko alam ang sasabihin ko. I don't know what to do. Should I
comfort him? But how? I don't even know what he's talking about.

"This...this feeling that I felt towards you. It's confusing me. It's making me do
things that I don't normally do. It's irritating because I don't like doing those
things. It makes me wanna hate you for merely existing." Ay teka lang po! He hates
me because I exist? Unfair naman ata yun, aba! Kung siya kaya ang ibaon ko para
hindi na din siya mag eexist? Echoserang bakla to!

"Hoy!" I am about to berate him when he spoke and cut me off.   

"I know I am being unfair Missy. I know that I shouldn't blame it on you because
you have no idea about my feelings. You have no control over it." Nakakunot ang noo
niya habang nagdadrive. Serious talk ba ito? Namomomment na ba siya?

"Sinabi mo pa." I flipped my hair. Buti naman at alam niya.

"Let me talk." Ohh...eh di sige. Tumahimik nga ako at hinintay siyang magsalita.
Naghintay ako, pero hindi siya nagsalita. Lumagpas ang 5 minutes, hindi siya
nagsalita, lumagpas ang 10 minutes, hindi pa din siya nagsalita, hanggang sa
lumagpas kami sa Batasan hindi pa din siya nagsalita.

"Hoy!" Sabi ko nung di na ako makatiis. Saan kami pupunta?

"Let me talk." Sabi niya ulit. Sira pala 'to eh!

"Kanina pa kaya! Napanis na nga ang laway ko kakahintay na magsalita ka!"

"Let's talk somewhere else." Sabi lang niya at hinayaan ko na lang. We travelled
for another 10 or 15 minutes until we reached a country club na nasa taas ng
bundok. Dahil gabi na, walang masyadong sasakyan. Ay mali pala, wala talagang
sasakyan. Medyo madilim ang daan simula nung papasok kami sa pinaka entrance pero
makikita ang malaking structure sa taas dahil sa dami ng ilaw. May mangilan ngilang
bahay kaming nadaanan pero mukhang wala namang nakatira. Halatang alaga ang lugar
dahil manicured ang mga tanim pati ang mga puno, mukhang pinagplanuhan kung saan
itatanim.

Kung may plano si Lexie na i-salvage ako ngayon, pwedeng pwede niyang gawin at
walang makakaalam dahil mukhang deserted ang lugar.

Pero pagdating sa lobby ng malaking building na nakita ko kanina, we were greeted

by a receptionist pero hindi siya pinansin ni Lexie. Nilagpasan niya ang
receptionist at naglakad hanggang sa makarating kami sa poolside. The infinity pool
overlooked Metro Manila. The view is breathtaking.

"Hindi na kita pakakainin. Nakakain ka naman kanina kina Alex. Besides, the food
here is quite expensive." The view suddenly turned sour. Wow ha! Wala man lang
pasakalye or pakitang tao. Talagang sinabi na hindi niya ako pakakainin kasi ayaw
niyang gumastos. Paano kung gutom pa pala ako? Wala man lang kahit juice?

"Gusto mo ako ang manlibre sa'yo?" I said with sarcasm.

"No thanks. I'm still full." Kapal! Sipain ko na lang kaya siya para mahulog siya
sa pool o mas magandang ihulog ko siya sa ibaba? Baka pag namatay siya matauhan
siya na masama pala ang sobrang pagkakuripot. At least ang reincarnation niya hindi
na maging kuripot katuald niya.

"Baka gusto mo pagbalik natin I pa full tank ko ang sasakyan mo. Nakakahiya naman
kasi at gumastos ka pa ng gasolina para pumunta dito di ba?" Dagdag ko pa.

"Sige." Tarantado to ah! Napatingin ako bigla sa kanya and I saw him smiling while
looking at the view in front of him. Hindi ko tuloy alam kung seryoso siya o
pinagtitripan niya ako. Makauwi na nga lang.

Kinuha ko ang phone ko and looked for Barbie's name then I dialled it. Hmp! Akala
niya siguro dahil dinala niya ako sa liblib na lugar na to hindi ko na kayang
umuwi? Yan ang akala niya, papasundo ako kina Barbie at Chelsea.

After 5 rings, Barbie picked up his phone.

'Oh baket?' Iritadong sagot ni Barbie.

"Bakla... sunduin mo ako dito sa...sa..." Hindi ko alam ang pangalan ng lugar kung
nasaan kami. Napatingin ako kay Lexie na nakatingin pa din sa harap namin.

"Saan tayo?" Sabi ko sabay siko sa kanya.

"Timberland." Bali-walang sabi niya.

"Sunduin mo ako dito sa Timberland bakla. Alam mo ang place?"

'Yes, nakapunta na kami d'yan pero anong ginagawa mo d'yan? Paano ka nakapasok?
Kasama mo si Lexie?' Paano niya nalaman? Hmm.. baka narinig niya ang boses kanina
ni Lexie.

"Yes, kasama ko siya." Narinig kong tumili si Barbie kaya inilayo ko ang phone sa
tenga ko.

"Sunduin mo na ako dito. Nakakahiya na sa baklang katabi ko kapag nagpahatid pa

ako. Gagastos pa siya sa gas. Sige na ha! Sunduin mo na ako. Babye!" Sinadya ko
talagang iparinig kay Lexie. Kuripot! Para naman madadala niya sa kamatayan niya
ang pera. Hmp!

Humarap ako sa kanya at iismiran ko sana siya pero may kinakalikot din siya sa
phone niya at may tinawagan.

"Kindly inform the front gate that I am not expecting any visitor." Huh?

"Yes. Including my brother and his family and my cousins." What!?

"Just for tonight." Tapos binaba na niya ang phone. Nanlalaki ang mga mata na
napatingin lang ako sa kanya at tumingin din siya sa akin tapos ngumiti.

"Now, let's talk." Pagkatapos niya akong inisin? Let's talk?

"Wag na. Nakakahiya naman sa laway mo. Baka mabawasan." Kung nakakamatay lang ang
pagiging sarcastic, pinaglalamayan na si Lexie.

"Pikon ka." Ako? Ako pa ang pikon?

"Ako pa ang pikon?" I said pointing at myself. I can't believe he's calling me
pikon. 

"Hindi ka lang pakakainin nagagalit ka na. What do you call it then?" 

"Courtesy. Social courtesy.  Courtesy na kahit pakitang tao, magyaya ka kasi ikaw
ang nagdala sa akin dito. Ginusto ko bang pumunta sa liblib na lugar na walang way
para makaalis? Ginusto ko bang sumama sayo? Ginusto ko ba lahat ng 'to? Tapos kahit
tubig hindi mo ako paiinumin? Aba!" Baklang to! Akala niya ha! Siya ang may
kasalanan ng lahat. Pati global warming, kasalanan niya!

"Hindi ko din ginusto ang lahat ng 'to." Huh! Hindi niya ginusto? Ano yun,
kinokontrol siya ng alien habang nagdadrive papunta dito? Neknek niya!

"Ganun naman pala eh. Ano pa ang ginagawa natin dito? Ihatid mo na ako sa bahay ko
at nang makatulog na ako. Tutal ikaw naman ang nagvolunteer na ihatid ako di ba?" 

"Mag uusap pa nga tayo." Talk to my hand, bitch!

"About what? About sa pagkakuripot mo?"

"About us." Wow! May us? Us? Kelan? 

"There's nothing to talk about. I am not interested kung ano man ang sasabihin mo
about us kasi in the first place, there is no us." Assuming 'tong baklitang to.
Hindi ba siya pinanayuan ng balahibo? Ako kasi nananayo na ang balahibo ko.

"If it's about you courting me, then I'll be frank with you. Hindi kita sasagutin."
I said emphasizing every word.

"Isa pa,  I wouldn't subject my children to hunger just because I choose to marry a
stingy person." Tumaas ang kilay ko. Plano ko pa namang magkaroon ng sangkatutak na
anak. Ano na lang ang mangyayari sa pamilya ko kung siya ang magiging husband ko?
Baka pati pambili ng candy, ipagdadamot pa niya. Nevermind!

I looked at him to see his reaction and I saw him smiling.

"Oh, that's good. You're considering marriage with me." What!? Anong marriage with
him? Kelan ko sinabi yun?  Then I just realized what I said. 

"I am not!" Example ko lang naman yun. 

"Really?"  
"Shut up! It was just an example. Sinasabi ko lang na hindi kita pakakasalan kasi
kuripot ka!" Get that? Assuming. Tinototoo ang example. Pero kahit na example lang
yun. Clear pa din ang message ko. I am not marrying him. Magiging kawawa lang ang
future ng mga anak ko pati ang future ko.  Teka nga! Why am I even considering him
as my husband? Like eww! Lexie? My husband? The equation doesn't fit.

"Yeah, tinagalog mo lang."  

"No! It's not you. Kasi hindi talaga kita pakakasalan. I mean, I wouldn't even
consider you as my suitor much more consider you as my husband. Isa pa, bading ka,
bakit ko iisipin yun?" Pero bakit ko nga ba naisip yun? It's absurb. Maybe because
siya ang kasama ko ngayon kaya wala na akong maisip na ibang subject kundi siya. 

"I think we're clear on my sexuality?" Clear?

"Saan banda?" Yung pagiging bakla niya? Oo naman. Matagal na kaming clear doon.
Tanggap na tanggap na ng sanlibutan ang tungkol doon.

"Sa ilalim." Napanganga ako and he laughed. He laughed harder when I looked at his
crotch. What the hell!

"Bastos mo!" Singhal ko.

"Saan banda?"He asked still laughing. Lakas ng trip ng baklang to. Lunurin ko kaya
to sa pool at nang mahimasmasan. Baka tigilan ako sa pantitrip niya at bumalik sa
pagiging bakla kapag pinasisid ko na parang sirena. Kung suswertehin pa ako, baka
kumanta ng, 'Ako'y, isang sirena...'

Pero hindi. Alam kong kapag ginawa ko yun, baka ako ang malunod kasi mas matangkad
at mas malaki siya kesa sa akin.

"Uuwi na ako!" Pikon na ako. I admit defeat.

"Mag uusap pa nga tayo." 

"Ano pa ba ang ginagawa natin ha!" Di ba nag uusap na nga kami? Pero walang
pinatutunguhan ang pag uusap namin. Napipikon lang ako lalo. Paano, hindi ko alam
kung paano makipagsabayan sa kanya. Hindi ako sanay na ganyan siya. Siguro kung
tarayan niya ako ngayon,  kaya ko pang sumabay sa pakikipagtarayan sa kanya kasi
doon ako sanay.

"Nag-aasaran pa lang. C'mon Missy. I'll be serious." Umismid ako at tinalikuran

siya. Nung nakatalikod na ako. I thought of something and faced him again then I
give him a dirty finger. Naningkit ang mga mata niya. Hah! Kala niya siguro,
hahayaan ko lang siyang manalo.  Dream on, Mondragon!
"Don't do that again. It's unbecoming of a lady." Now, we're talking about manners.
Huh! Kapag siya, okay lang maging bastos, pero kapag ako, unbecoming agad? Aba,
nasaan ang hustisya? 

"Ang ano?" Hindi niya ako pinansin. Instead, hinawakan niya ang braso ko at hinila
ako papunta sa may mga chairs at table na nakakalat.

"Let's sit down."

"Saan banda?" Pang aasar ko pa din pero hindi niya pinansin. Pag sinabi niyang sa
baba, sisipain ko na yang baba niya. Titingnan ko lang kung hindi matuyo at mamatay
ang sunflower niya kapag nabali ang tangkay. Hindi na niya magawang mandilig pag
nagkataon.

Hinila niya ako sa isang mesa at pinaupo.  Pero hindi ako komportable na maupo sa
harap niya kaya tumayo ako at hinila ang upuan papunta sa may railing at doon naupo
paharap sa view sa baba.

"What the hell are you doing?" He said nung makitang hila hila ko ang mabigat na
upuan. Langya! Ang bigat pala! 

"Gusto ko dito para kapag di ko na carry ang mga pinagsasabi mo, tatalon na lang
ako sa railing and may my soul rest in peace." I am sarcastic again. Sana naman
maramdaman niya. 

"Bahala ka. But listen to me first, maybe you'll change your mind." 

"Hindi na." Ayaw ko sa kanya. Kahit lalaki pa siya at pogi. Ayaw ko sa taong ubod
ng kuripot. Gusto kong mabuhay ng masagana kahit papaano. Yung lalaking kayang
sustentuhan ako habang buhay. Teka! Kelan kaya ako makakakita ng ganung klaseng
lalaki?  Baka hindi na!

"You're committing suicide now?" What!? Anong committing suicide ang pinagsasabi
nito?

"Of course not! Why would I do that? Ibig kong sabihin, hindi na magbabago ang isip
ko na hindi kita sasagutin in case manligaw ka." 

"I am already courting you. But, if you say so, then I'll stop courting you. Hindi
mo naman pala ako sasagutin." Good! Very good. 

"Good." Silence followed. Kung nag iisa siguro ako, baka tumakbo na ako kasi walang
katao tao. Hindi naman sobrang dilim kasi may ilaw naman. Pero hindi din sobrang
liwanag dahil ang lalayo ng mga ilaw. Kapag tinulak ako dito ni Lexie, wala man
lang witness sa crime na gagawin niya.
"You know what? I really thought that you'll be flirting with me now that you knew
that I'm not gay. The way you flirted with other guys." Huh!? Did I flirt with
other guys? Napaisip ako and I realized that he's right. I kind of flirted with
them. But why would I flirt with him? Anong kalokohan pinagsasabi niya? Di kaya
kami talo!

"Because you're not a guy nga! Naman Lexie, sa isip ko hinding hindi ka maging si
Mang Kanor okay?" I snorted. Naalala ko ang video na pinanood namin nina Barbie.
Mang Kanor is so gross. I can't even... ewww!

Hindi pa masyadong na digest ng utak ko ang ka ewwness ni Mang Kanor nung magsalita
si Lexie.  Medyo galit at malakas ang boses.

"Who the hell is Mang Kanor? Did you have a relationship with an older man? How
come I didn't heard of it?"What the! Gusto kong matawa. Hindi niya kilala si Mang
Kanor!? My gods!  Teka lang! Shit! I fight the urge to laugh so I covered my mouth
with my hand.

"You don't know Mang Kanor? He's pratically a legend kaya." I added. Yeah, right.
Legend.

"When did you met? How come I didn't know?" Seryoso siya?

"Aba matagal na. Kilabot siya ng mga kolehiyala.  Wait I'll show you his picture."
Kinuha ko ang phone ko and goggled Mang Kanor. 

"You're keeping a picture of him on your phone?" I didn't dare looked at his
expression dahil alam kong matatawa lang ako kapag ginawa ko yun. Again, I fight
the urge to laugh. Huh! It's my version of revenge. Sige Mang Kanor, ipaghigante mo
ako sa baklang to. Ipakita mo sa kanya ang kamandag mo.  

"Of course not. I don't have to because he's famous. You can even google him." I
show him the picture of Mang Kanor and his eyes grew wide when he saw Mang kanor. I
wanted to laugh out loud but I controlled myself.

"Pinatulan mo siya? What has gotten into you!?" He said aghast upon seeing Mang
Kanor. That did it. I laughed out loud hanggang sa sumakit na ang tyan ko.

"Oh my gods! Magpapakamatay na talaga ako! Mang Kanor, bakit mo ako iniwan!?" I
shouted while laughing but he just looked at me with a disbelieving eyes. Ako nga
din hindi makapaniwala sa kanya. Hinayaan ko lang siyang mawindang at tawa lang ako
ng tawa.

Kinuha niya ang phone niya and angrily swiped it. Even when it's not well lighted I
can see Lexie's expression. Nangungunot ang noo niya at ang sama ng tingin niya sa
phone niya. Sumilip ako sa phone niya and I saw him typing on google search box,
'Who is Mang Kanor?'

What the hell! Tawa ako ng tawa habang nakatingin sa ginagawa niya. Halos hindi na
ako makahinga ng maayos. This is epic. Mang Kanor is trully epic. 

The longer he read articles about Mang Kanor, the deeper his frown and the harder
my laugh.

"Oh my gods!" I said laughing and I didn't realized that he is no longer reading
his phone but instead he is intently looking at me. 

"Missy..." I looked at him and I ended laughing harder. Pakiramdam ko wala nang
katapusan ang tawa ko. 

"Yes, Mang Kanor?" I said laughing and he looked at me dangerously.

"Let's do it.  Let's do it, the Mang Kanor way." He said and scooped me up on his
arms. Napatili ako. 

Author's Note: Don't follow Lexie's steps. Don't google Mang Kanor.

=================

Chapter 28

Chapter 28

Nagtitili ako habang binubuhat niya ako pero hindi ko pa din napigilan ang
pagtawa. Sino ang hindi tatawa sa kainosentihan niya kay Mang Kanor? At sa tingin
niya talaga pinatulan ko si Mang Kanor? Gods!

"Wag po Mang Kanor! Wag po!"I said half crying, half-laughing. But Mang Kanor is so
persistent, he didn't let me go until we reached the elevator. Pagkasakay namin sa
elevator saka lang niya ako binitiwan at pinatayo. I immediately wiped the tears in
my eyes.

"Lakas mo po Koya. The sight seeing at the gym paid off." I said, controlling my
laughter.

"Shut Up!" He's not looking at me. He's just looking at the controls of the
elevator. Mabuti nga ang ganun kasi pag nagkataon baka bumunghalit na naman ako ng
tawa.
"Oi Mang Kanor, saan tayo pupunta?" Hindi siya nagsalita pero nung bumukas ang
elevator, bigla na lang niyang hinawakan ang braso ko at hinatak ako palabas
hanggang sa makarating kami sa harap ng isang room. Doon na ako kinabahan. What
the hell!

Totohanin niya? Ano nga ang sinabi niya? We will do it, the Mang Kanor way. My God!
I don't even know Mang Kanor's way because I didn't get to finished the video
Barbie showed me. Dapat pala tinapos ko kahit na gaano kaderder para at least may
idea ako.

He opened the door using a key card he took from his pocket then he pulled me
inside the room.

Shit! I think...I think I've gone too far. But wait, I guess hindi naman niya
gagawin dahil bakla naman siya di ba? No, he won't do it. He's just scaring me
because I made fun of him. I'm sure kapag ginagawa niya yun, magsusuka...

"What the!" I suddenly found myself being pinned between Lexie and the door. Lexie
is hovering me. Nanlaki ang mga mata ko pero pinilit kong isipin na tinatakot lang
talaga ako ni Lexie. Of course, walang cherry popping na mangyayari. Takot lang
niya sa dyosa ng mga bakla na isumpa siya.

"Lexie...you're crowding me." I tried to move but he imprisoned me with his arms.
Kelan pa natuto ng ganitong moves ang baklang ito? Ganito ba ang mga moves ni Mang
Kanor?

"Shut up! You brought this upon yourself." He said through clenched teeth. Dapat na
ba akong matakot? Mag panic? Tumakbo? Sumigaw ng yehey!?

"What did I do?" Painosenteng tanong ko.

"You made fun of me." Uh –huh!

"I didn't! I was just kidding. Hindi ko naman alam na hindi pala kayo close ni Mang
Kanor. Sino bang ang hindi nakakakilala sa kanya? I thought you knew him. I didn't
mean to offend you, bakla." I said blabbering while avoiding his gaze. He is again
looking at me intently. Ang klase ng tingin na hindi ko kayang salubungin kasi
pakiramdam ko, hinihigop niya ang kaluluwa ko.

"Oh yeah?" He said sarcastically. I gave him an unsure smile but he just narrowed
his eyes on me. Hala!

"Oo kaya!" I saw him raised his eyebrows but he kept on looking at me. Nawala ang
ngiti sa mga labi ko and I unconciously bit my lower lip. Ano ba itong napasukan
ko? Bakit napunta kami dito sa kwartong ito? Why is lexie hovering over me? Why is
he looking at me like that?
"Ahmm...Lexie..." Hindi man lang siya kumurap. His eyes focused on my lips.
Natatakot tuloy akong magsalita. Baka bigla na naman siyang manghalik.

"Do you know how hard it is for me being this close to you?" Nananayo ang balahibo
ko sa klase ng pagsasalita niya. I never dreamt of Lexie saying those words and
using that tone on anyone, lalong lalo na sa akin. But now, shit! I don't know how
to react. Masyado akong distracted kasi sobrang lapit ng mga mukha namin. Tumatama
ang hininga niya sa mukha ko at nananayo ang balahibo ko.

"I know from the very start that bringing you here is a bad idea. But I wanted to
talk to you despite the fact that I knew that I might not be able to restrain
myself if we're alone and I get too close. I am trying my best to control myself
but you are not even helping me Missy. You keep on teasing me and I am not a saint.
I can only take so much and I've just had enough." He lowered his face and claimed
my lips in a bruising kiss. Nanlaki ang mga mata ko at hindi ako makagalaw habang
hinahalikan niya ako.

Shit! This can't be. This isn't happening. Paano nangyari to?

He deepened the kiss and my eyes automatically shut to feel the intensity of his
kiss. Kung hindi ako makapaniwalang hinahalikan niya ako, mas hindi ako
makapaniwalang nakikipaghalikan ako sa kanya ngayon. For God's sake, he's gay!

Maghunos dili ka Missy. The rational part of my brain shouted. Pero walang epekto,
mas nanaig ang sensasyon na nararamdan ko dahil sa halik niya.

Maybe Lexie is just confused kaya niya ginagawa ang bagay na to but I am not
confused. Maybe he just wanted to prove something kaya dapat ako ang magpipigil sa
mga dapat na mangyari kasi ako ang may matinong isip sa aming dalawa.

Yeah, matino nga ang isip ko, then why the hell am I clinging to him like he's some
kind of a lifeline? Alam kong virgin ako. I know I lack experience pero hindi naman
ako ganun ka inosente para hindi malaman na nagugustuhan ko ang pakikipaghalikan ko
kay Lexie. I like it so much that I don't want our kiss to end.

"Lexie..." I moaned his name and I know after all of this, I will regret it. Ano na
lang ang mukhang ihaharap ko sa kanya pagkatapos ng lahat? Maybe I can't even face
him because I will remember myself moaning his name while we're smooching on each
other.

Mas dinikit niya and katawan niya sa katawan ko and he encircled his other arm on
my waist and pulled me closer to him. Napasinghap ako at nanlaki ang mga mata nung
lalong magdikit ang mga katawan namin lalo na ang lower body part namin.

"What the fuck is that!?" I suddenly shrieked and pushed him away from him when I
felt something poke on my stomach. I started to panic. Really panic. Para akong
binuhusan ng malamig na tubig. Lumayo ako sa kanya at naupo sa gilid ng kama tapos
tumayo ulit at naupo. Hindi ko magawang humarap sa kanya!

Shit! What am I thinking?

Lexie...

Me...

We're about to do it.

Napatingin ako kay Lexie na nakatingin lang sa akin. Pulang pula ang mukha niya and
I'm sure ganun din ang mukha ko. Ramdam na ramdam ko pa ang pag iinit ng pisngi ko.

"Anong ginagawa natin? I mean, okay! I wanted to get rid of my virginity so badly.
Aaminin kong hindi na ako makapaghintay. But I am not that desperate to give it to
you." Ang dami pang lalaki sa mundo. Pero kay Lexie?

"Why not?"

"Because you're gay!" His eyes narrowed and he started coming towards me. Bigla
akong napatayo at I signalled him to stop.

"Okay! You're not gay! You're not! But you're my friend. You're my friend for the
last 10 years. Isa pa, kung totoo ka ngang lalaki, bakit ka naging bakla? Hindi ko
alam ang rason mo and I believe I am not in the position to ask you that question.
Kaibigan mo ako at alam ko naman kung gaano ka ka secretive."

"Lexie, we can't have sex just because I wanted to get rid of my hymen and because
you wanted to prove to me that you're a guy. I am not like that. I am not that
promiscuous. Kaya siguro ako tumandang virgin dahil kahit na ganito ako kalandi, I
still want to give myself to the guy that I love." I didn't realize it until now.
It just came out of my mouth but the moment it was out, I realize that it is true.
Ang daming pagkakataon nung college ako. Even with Shing or with my other
boyfriends but I kept on waiting. Sabi ko dati masyado pang maaga para gawin namin
yun without knowing na hindi naman pala kami magtatagal ng mga naging boyfriends
ko. Siguro kaya hindi ko naibigay sa kanila ang v-card ko ay dahil alam kong hindi
yun tama, hindi sila ang tamang lalaking pagbibigyan ko nun.

"Missy, I am not doing these things just to prove my sexuality. Sa tingin mo may
pakialam ako kung ano man ang iisipin mo sa akin? Or what others would think of me?
I don't care. When I first saw you, you're just a plain girl. A plain girl so full
of herself and a flirt. I never liked your type. But I don't know how it happened.
I don't know what happened to me but I found myself..." He closed his eyes na
parang may inaalalang isang bagay na hindi kanais nais.

"Drowned." He opened his eyes and our eyes met. Napalunok ako! God! Parang
nalulunod din ako.

"It scares me and I hated you! How dare you! Naisip ko, you cannot do this to me.
Not when I am fine being me. Being gay. I wanted to be gay because it gaves me
comfort. I am in my comfort zone but suddenly, my comfort zone is no longer
comfortable. I hated you more." I blink plenty of times , unable to utter any word.
Truth is, I wanted to shout profanities at him. I wanted him to say that he's just
kidding and he's not by any means pouring out his emotions in front of me. Na hindi
ako ang babaeng sinasabi niya.

"But it's hard. I've endured it for a long time thinking that everything would just
fade but I was wrong. It didn't fade. It stayed after 10 years. It stayed even
after I left. After all the effort I've done just to get rid of this feeling, I
found out that I was still jealous as fuck to all the guys that comes near you.
It's frustrating." He looked frustrated and I sure looked shocked after hearing
him.

"What do you mean?" What a dumb question Missy. Pero sino ang hindi matatanga sa
mga pinagsasabi niya?

"Missy I'm tired of suppressing my feelings for you. Akala mo ginusto ko to? Akala
mo ginusto ko na magustuhan kita? Fuck it! But I never wanted to love you."

"Ahhh...What!?" Holy cow! Napanganga ako.

"Yes. I love you. I've loved you for so long it's making me insane." I just looked
at him. Napako na ako sa kinatatayuan ko. Akala ko intense na kanina ang halikan
naming pero mas intense pa pala ang maririnig ko sa kanya.

"Shocked?" He asked but with a smile on his face. Nagawa pa niyang ngumiti
samantalang ako, parang mamamatay na dahil sa mga sinasabi niya.

"I was shocked too. But hell yeah, I love you and just like me, you'll get used to
it too."

v@:O

=================

Chapter 29
Chapter 29

An atomic bomb hit me. I tried to think of different scenarios where I could prove
Lexie's declaration of love to be false. Maybe he is just having a delusion. Maybe
I am just dreaming. Maybe, I am in a limbo where nightmares do come true and maybe,
this is all a fucking illusion.

Pero hindi, I am still here standing in front of him. He is still in front of me

looking defeated because he had just admitted that he loves me. He loved me for a
long time. Ten years. Sino ang hindi mawiwindang sa mga pinagsasabi niya?

What the hell! Hindi ko kayang I digest. It's like a big chunk of meat na hindi
nilaga ng mabuti kaya hindi ko malunok kasi matigas.

Paanong nangyari yun? Paanong ang isang Lexie Mondragon ay nagtatapat ngayon ng pag
ibig sa harap ko? Never in my wildest dream did I expect this. Paanong nangyaring
namakla ako ng hindi ko alam?

Katapusan na nga ata ng mundo.

"This is the reason why I wanted to talk to you. I know that you'll be having this
kind of reaction. Alam kong mahirap paniwalaan but I am laying all my cards now.
It's up to you to believe me or not. It's really up to you Missy."

"Pero...pero paanong nangyari? Bakla ka." Hindi ko talaga maintindihan. Kung gusto
na pala niya ako dati pa, bakit kailangan niyang magpanggap na bakla? Kung hindi
siya nagpanggap na bakla eh di sana wala na kaming ganitong scene ngayon dahil
napopogian naman na talaga ako sa kanya dati. Nawala nga lang ang crush ko nung
malaman ko ang sexual preference niya.

"Hindi ako naging bakla." Mas lalo akong naguluhan. Hindi siya naging bakla? Ano
yung pagsali sali niya sa pageant? Ang mga pilantik niya? Ang lahat ng kabaklaan na
ginawa niya?

"Pero bakla..." Ang gulo! Hindi ko alam na may mas gugulo pa pala sa politika ng
Pilipinas and that's Lexie.

"Sinabi ko na sayo, I just pretended to be gay. I met Barbie and Chelsea and I've
decided to be like them." Huh? Ganun kalakas ang convincing power ng mga baklang
yun na pati si Lexie nagawa nilang I convert?

"I was 16 nung bumalik ako sa Pilipinas. Barbie and Chelsea became my blockmates
and we've found out that we're related. Distant cousins. At that time, I don't want
to involve myself romantically with any girls but it was easier said than done.
Hindi nakatulong na mas mukha akong foreigner kesa Pilipino so naturally girls
would take notice. I don't want any of their attention but it wasn't easy. I saw
Barbie and Chelsea, they're both good looking pero hindi sila pinapansin ng mga
babae and I found my solution. I wanted to be gay, so girls would stop flirting
with me. I acted like one, live like a gay and do things that only gay people
would do. It worked like a charm. I even convinced myself na bakla na talaga ako."
My eyebrows rose. So this is a normal case of pogi problems. Ito lang ba ang
dahilan ng lahat lahat? Pagod na siyang maging pogi kaya nagdesisyon siyang maging
bakla? Kaloka!Ano yun, tanga moves? May ganun ba? Lalaking tamad nang magpakalalaki
kaya gusto na lang maging bakla?

"Why the hell would you do that? Sino ang matinong lalaking ang magpapanggap na
bakla sa loob ng sampung taon? You're crazy.Bakit?" He smiled. He fucking smiled
at my outburst.

"Sandy."

"Ano?"

"Sandy is my first love." Huh? May first love ang bakla? Ay teka! Hindi na pala
siya bakla. Ugh, never daw siyang naging bakla, according to him.Whatever.

"You fell in love with sands? You're worst than me."

"Her name is Sandy. I met her when I was 15. She was my first love and it didn't
end well. From then on I promised not to be close to girls. I promised not to
commit. I promised never to love. Again." I looked at him and I saw the pain on his
face. Sandy...I already hate her. Kung siya ang dahilan ng pagpapapanggap o ang
pagpipilit ni Lexie na maging bakla, nakakainis siya. Sinayang niya ang magandang
lahi.

"What do you mean it didn't end up well?" Nag break sila? Niloko siya? Pinagpalit
sa ibang lalaki? Baka pinagpalit siya sa bakla kaya gusto na din niyang maging
bakla para magustuhan siya ni Sandy. Hindi kaya, bakla si Sandy at kaya niya
gustong maging bakla din para maging bagay na sila ni Sandy?

Ang daming conclusion sa utak ko. Ang daming hyphothesis. Who the hell is Sandy?
Anong meron sa kanya at mas ginusto ni Lexie na maging bakla kesa sa maging lalaki?

Naghintay akong magsalita siya ulit pero bumuntong hininga lang siya. He took a
deep breath three times. He fumbled on his jacket and took a cigarette case and a
lighter. He lit a cigarette and put it on his lips. Gusto ko sanang sabihin na
bawal ang magyosi sa loob ng room pero hindi ko siya nagawang sawayin. Hindi ko
nagawa dahil pagtingin ko pa lang sa mukha niya, kitang kita ko na ang sakit na
nararamdaman niya.

"She got pregnant." Nanlaki ang mga mata ko. Lexie impregnated a girl at the age of
16? Hokage? O Malandi? 16? Naglalaro pa ako ng Barbie nung 16 ako pero itong si
Lexie, iba na ang nilalaro. Siya na!

"I accompanied her to the abortion clinic." Shit! Napanganga ako at napatingin sa
kanya. Pucha!
I saw him closed his eyes and when he opened it, it was filled with unshed tears.

"She wasn't able to handle the bleeding." Naninikip ang dibdib ko lalo na nung
makita kong yumuko si Lexie. Oh my God!

"We got rid of the baby and Sandy died." He whispered but the impact is so huge it
totally caught me off guard. Gusto ko ulit magmura. Like what the hell! Ako gusto
ko ng maraming anak, sangkatutak na anak. I consider every child a blessing kasi
hindi naman lahat binibigyan nun. Not everyone is blessed with a child. Katulad na
lang ng parents ko na gusto pa akong bigyan ng kapatid pero hindi nangyari. Katulad
ng mga Tito at Tita ko na kahit ano ang gawin hindi nagkaanak. But Sandy and Lexie
aborted their child. What the fuck were they thinking? I was about to ask that
question to Lexie but he turned his back on me and went out of the room. His
shoulder hunched.

Nakatingin lang ako sa pasarang pinto at sa likod ni Lexie. Hindi ako nakagalaw,
hindi ko nagawang magsalita. Nung nahimasmasan ako, lumabas din ako ng kwarto at
hinanap si Lexie. I found him sitting sa inuupuan ko kanina. He's smoking.

I walked slowly towards him. Hindi ako agad nakapagsalita kasi hindi ko alam ang
sasabihin ko. Nilaglag niya ang yosi sa sahig and step on it.

"I'm sorry." Mahinang sabi ko. I don't know what I'm sorry for. Maybe the fact,
that I made him remember the things that he wanted to forget.

"It was not your fault."

"I'm sure bak..Lexie.. hindi mo rin fault yun." He gave out a hollow laugh.

"But it is my fault Missy."

"You don't want to get rid of the baby I'm sure." I am not really sure. But a part
of me believes that Lexie is not that bad para gustuhin na ipa abort ang anak nila
ni Sandy. Kahit na bata pa siya that time, naniniwala ako na hindi niya magagawa
ang ganung bagay.

"You really think that I'm that noble? I told you, I accompanied her to the
abortion clinic. I consented her idea and brought her there myself. You know why I
did it? I don't want her pregnant too." His voice is laced with bitterness.
Napayuko ako and I saw that my hand is trembling. Napasandal ako sa railing at
napahawak ng mahigpit.

"Sana ngayon naiintindihan mo na kung bakit ayaw ko nang ma involve sa kahit na

kaninong babae. Kung bakit pinili kong maging bakla. Why I hated you when I found
out that I am developing feelings for you. Why I wanted to get rid of whatever it
is that I felt for you as soon as possible. I don't want to make the same mistake
again Missy."

"Ayaw ko nang isubo ang sarili ko sa isang responsibilidad na hindi ko kayang

harapin. Sa isang responsibilidad na tatakbuhan ko lang sa huli. I no longer want
to be in a situation where I would feel inadequate and incapable." Naninikip ang
dibdib ko sa mga sinasabi niya. Hindi ko maimagine ang 16 years old na Lexie sa
ganung sitwasyon. He just 16!

"But you're young." I'm sure nakapagdesisyon lang siya ng ganun kasi bata pa siya.
16 years old for God's sake! Sino ang makakapag isip ng matino sa ganung edad?
You're face with a big responsibility, how could a 16-year old handle that? I'm
sure nadala lang siya or sila ng emosyon nila.

"Does age makes a difference?"

"Of course."

"It does not Missy. Age doesn't make a difference. Age will never be an excuse for
the decisions that you make. I have a choice then to be celebate and not to touch
her but I still choose to follow my raging hormones. Because it was fun, it was
nice, it was euphoric. It was sex and everyone is doing it. Every couple is doing
it and we should do it too."

"I could choose to use some protection and to be more careful but we wanted it raw
and wild. We were young, we were free, we could do whatever we choose, we were
naïve. We were so naïve and careless that we didn't consider the consequences of
our actions. We were so driven by our emotions that we totally ignored our
reasoning. I could choose to stand by my instinct to keep the baby but I don't
want to disappoint her. I don't want to fall below her expectations. Sa kagustuhan
kong ibigay sa kanya ang lahat, I lost her." I heard his voice tremble at nag init
ang sulok ng mag mata ko.

"Lexie, you're young. Hindi mo naman maiisip ang lahat ng yan dahil bata ka pa nung
time na yun." I saw him smile but his smile didn't reached his eyes.

"Maybe. Maybe I could also blame my age for not considering that Sandy is an orphan
and she have nothing but me. Siguro pwede ko ding isisi sa edad ko ang pagkaduwag
ko ng araw na yun. The person, whatever he is, went out and talked to me. Sandy
needed to be transferred to a hospital because she lost too much blood. Hindi ko
nagawang magdesisyon. Alam mo kung ano ang naisip ko nung mga panahon na yun? My
dad will kill me if he found out. Who would pay the bills? Mas lalo kaming
ikakahiya ng Nanay namin ni Alex." Tuluyan nang tumulo ang mga luha ko. God!

"I loved her and I killed her." Huminga ako ng malalim.

"Yes. You love her. You still love her." Hindi ko alam pero naninikip ang dibdib
ko. 
=================

Chapter 30

Chapter 30

We're both quite after his revelation. Kahit ako, hindi ko alam ang sasabihin ko,
hindi ko alam kung paano ko siya i-cocomfort. I cannot say that it is okay because
definitely aborting a child is not okay. It is a sin at hinding hindi yun tugma sa
paniniwala ko. Yet, I cannot condemn him as well because he was young at that time.
Kahit siguro ako, kapag nahaharap sa ganung responsibilidad, hidni ko rin alam ang
gagawin ko. Who am I to judge?

Pagkatapos ng napakahabang katahimikan, nagyaya na siyang umuwi. He stood up and I

followed him in silence until we reached his car. Kahit nung nasa loob na kami ng
kotse at nagbabyahe wala pa ding nagsasalita. Hanggang sa makarating kami sa harap
ng apartment ko, hindi pa din siya nagsasalita. Hinayaan ko siya because I know
that he's hurting. Ayaw ko din magbigay ng unsolicited advice dahil baka makasama
pa.

I am about to open the door when he spoke.

"You're wrong, you know." Napatigil ako sa pagbubukas ng pinto ng kotse at

napatingin sa kanya. Nakatingin lang siya sa harap.

"I no longer love her." Mahinang sabi niya. I didn't say anything dahil ayaw ko
siyang kontrahin. I don't want to voice out my thoughts dahil alam kong vulnerable
pa siya ngayon. Hindi makakatulong kung makipagtalo pa ako sa kanya.

"Sinabi ko sa'yo ang nakaraan naming ni Sandy para maintindihan mo ang rason ko
dahil alam kong nahihirapan kang tanggapin ang pagkatao ko. Telling you about
Sandy is the only way for you to understand Missy."Lumingon siya sa akin at
nakikita ko pa din ang lungkot sa mga mata niya. Nalungkot tuloy ako para sa kanya.
14 years niyang tinago ang guilt sa puso niya. 14 years niyang sinisi ang sarili
niya. For 14 years, pinarusahan niya ang sarili niya dahil sa mga nangyari. He
wasn't able to enjoy his youth because of what happened.

"Lexie, you really don't have to tell me the truth. You don't have to open up old
wounds for me. You don't owe me anything. Still, I'm thankful na pinagkatiwalaan mo
ako ng secret mo and I'm sorry na nangyari yun sa'yo. Ngayon mas naiintindihan ko
na."Mabigat ang dibdib ko. I really felt sad for Lexie. Parang gusto ko na ngang
umiyak. Parang kinukurot ang puso ko dahil sa mga nalaman ko.

"What do you understand Missy? Tell me." Bumuntong hininga ako at sumandal sa
upuan.
"You're not really gay. Tanggap ko na. Naiintindihan ko din kung bakit ka
nagpanggap na bakla. I understand your feelings towards Sandy. Alam kong sobra kang
nasaktan at alam kong mahirap mag move on. I know that your guilt is eating you up.
She's your first love at mahirap talaga kalimutan ang first love."Gusto ko sanang
sabihing first love never dies but it's not true because Sandy died.

Yan ang masaklap sa pag ibig eh. We fall in love pero hindi lahat ng naiinlove
nagkakaroon ng happy ending. Others end up crying. Mabuti sana kung lahat ng tao,
may lakas ang loob na kayang harapin ang kabiguan. Pero paano kung mahina? Paano
kung hindi kayang mag cope up sa sakit? Paano kung katulad ng ginawa ni Lexie?
Instead of facing it head on, he chooses to hide by being gay. Instead of
accepting the fact that sometimes people makes mistakes he chooses to wallow on his
guilt and his pain.

Sandy is lucky. Kahit na namatay siya, she's still lucky because Lexie loves her so
much na kahit ilang taon na ang lumipas mahal pa din siya ni Lexie. Samantalang
ako, I can't even remember who my first love is. Yung first bf ko banung high
school? Ano nga ulit pangalan noon? Bakit hindi ko matandaan? Maybe I don't love
him the way Lexie loves Sandy. Maybe his love for Sandy is so great that until now,
he still can't get over it.

I smiled bitterly. Why am I bitter?

"I no longer love her. Sinabi ko na sa'yo." Napatingin ako sa kanya. I kept a poker
face para hindi niya mahalata na hindi ako naniniwala sa sinabi niya. Kung hindi
niya mahal si Sandy, bakit ganun na lang ang iyak niya?

"C'mon Lexie. Hindi ka masasaktan o iiyakng ganun kung hindi mo na siya mahal." Sa
klase ng sakit na nakita ko sa kanya kanina, impossibleng wala na siyang
nararamdaman para sa ex- girlfriend niya. The pain in his voice says it all. Para
bang lahat ay nangyari kahapon lang at hindi 14 years ago.

"You don't believe that I love you?" Hindi makapaniwalang sabi niya at napatingin
sa akin. Ngumiti ako sa kanya ng pilit.

"I don't know." I really don't know. But if I am to be honest, yes I don't believe
him. Paano ka nga ba maiinlove sa isang tao kung hindi ka pa nakakamove on sa isa?
Paano mo masasabing mahal mo ang isang tao if you're still grieving over the loss
of a loved one?

Narinig ko ang buntonghininga niya.

"Hindi dahil sa umiyak ako ay mahal ko pa siya. Maybe I cried for another reason."

"What reason?"

"Maybe I cried because I didn't do the right thing." Tumango tango ako.
"Yes. You're right. You didn't do the right thing.Kung ginawa mo sana ang tama,
hindi siya namatay. Kayo pa din sana ngayon, maybe may pamilya na kayo. Admit it.
Nanghinayang ka. You cried because you lost her and you were guilty. You cried over
your 'what might have beens'." I don't know but I sound accusatory. I shouldn't
say those things to him dahil nga vulnerable pa siya but I just can't help it. Ayaw
ko lang kasi na parang pinagpipilitan niya ang nararamdaman niya sa akin gayung
obvious naman na hindi pa siya nakakamove on.

Nakakunot ang noo na tumingin siya sa akin.

"What do you expect from me? Na hindi ako masasaktan sa mga nangyari dati? Na
parang wala lang ang lahat? I've lost a child Missy. Para ko na ding pinatay ang
mag ina ko. You expect me to feel nothing while recalling those memories?" Tumaas
ang boses niya at napatingin ako sa kanya. Teka lang, bakit galit pa siya ngayon?

"No! Of course not. I'm not expecting you to do that. In fact, I'm not expecting
anything from you. It's perfectly normal for you to feel that way. Hindi ko
sinabing hindi ka dapat masaktan. It's your right to grieve, why would I expect
otherwise?" Sinabi ko bang hindi siya dapat masaktan? Hindi naman di ba? Nakiramay
pa nga ako sa nararamdaman niya.

"Then expect something from me." He said frustrated.

"What!? Why would I do that?"

"Because I love you." Napanganga ako at hidni ulit ako nakapag react agad.

"Lexie please..."

"Bakit ayaw mong maniwala?" Tumaas na naman ang boses niya. What the hell! Am I
required to believe him immediately? Sapilitan ba to?

"Dahil hindi kapani paniwala." I blurted out. Naihilamos niya ang kamay niya sa
mukha niya dahil sa frustration.

"Look! I've moved on because of you Missy. I've took the courage to move out of my
shell because I wanted to be with you. Kung hindi kita mahal, I should have
remained as a gay for the rest of my life because I'm comfortable being one. I've
struggled to get rid of my feelings for you but I didn't succeed. Sinabi ko na
sa'yo ang dahilan ko kung bakit ko ginawa ang lahat. If it is not enough for you,
then, I don't know what else can I do." Pinilit kong pakalmahin ang sarili ko at
hindi salubungin ang galit niya. Huminga ako ng malalim bago siya tiningnan ng
mabuti.

"Sige ganito Lexie. Kung kaharap mo si Sandy ngayon at kaharap mo ako tapos
papipiliin ka kung sino sa aming dalawa? Who would you choose?" He looked at me in
disbelief.

"She's dead Missy." Inis na sabi niya.

"What if she's not?"I gave him a challenging look at naningkit ang mga mata niya.

"That's impossible."

"Okay, let's just pretend that she's not dead. Let's pretend that all of this
happened when you were 16. Between me and Sandy, who will you choose?" Nagtama ang
mga mata naming at nagsukatan ng tingin.

"She was my girlfriend. Of course, I would choose her." Nasaktan ako. Maybe because
my ego just take a direct blow from Lexie. He choose a dead person over me and I
don't know why it hurt. I even expect him to choose Sandy. Napangiti na lang ako
ng pilit.

"That's what I'm talking about. You don't love me." Humawak ako sa pintuan ng
kotse. Gusto ko nang lumabas. I am not liking this conversation.

"We're not talking about my past. We're talking about now!"

"Bakit makakarating ka ba sa Pilipinas kung hindi dahil sa past mo? Wag mong
sabihin sa akin na walang kinalaman ang nakaraan mo sa lahat lahat dahil kung ano
ka ngayon it's because of your past. Hindi mo masabing mahal mo ako ngayon, kung
hindi dahil namatay si Sandy. My God! Why are we arguing? Bakit mo ipinipilit sa
akin na maniwala akong na mahal mo ako gayung maliwanang pa sa sikat ng halogen
lamp ang nararamdaman mo kay Sandy!" Nagtaas na ako ng boses. Ano ang akala niya sa
akin? Tatanggapin na lang siya sa buhay ko dahil sinabi niya ang lahat ng sekreto
niya sa buhay sa akin? Kahit naman desperado na akong madivirginized eh papayag na
lang akong maging panakip butas.

"Dahil yun ang nararamdaman ko. It's my job to prove to you what I feel."

"Hindi ko nga mapaniwalaan. Can't I decide for myself? Bakit kailangan mong ipilit
ang sarili mo sa akin? Isipin mo nga, kung maniwala ako sayo ngayon, tapos sa huli
marealize mo na si Sandy pa din pala ang mahal mo at nailibing na din sa hukay ang
puso mo kasama siya, ano ang mangyayari sa akin? Ayokong maging panakip butas!
Virgin lang ako, hindi ako vulcaseal!"

=================

Chapter 31
Chapter 31

Damn! I put another dab of concealer on my eyebags. Ganito na ba talaga pag

tumatanda na? Mahirap nang itago ang signs of aging? Pero hindi naman ito sign of
aging kundi sign of stress. Sino ba naman kasi ang hindi ma si-stress sa mga
nangyari sa akin? Una, totoong hindi bakla si Lexie, pangalawa, in love daw siya sa
akin. Pangatlo, he's still hung up on his deceased girlfriend. Pang apat, apat na
araw na simula nung nag walk out ako but I didn't hear anything from him. Not that
I am expecting him to call, or text or to show up but if he's so well bent on
proving to me his feelings he should have at least exerted an effort. Right? Hmp!
Pero bakit ko ba iniistress ang sarili ko ng dahil kay Lexie? Echosera siya!
Umismid ako at lumabas ng opisina at tumulong sa boutique.

I was assisting one customer when someone called my attention.

"Missy." Napalingon ako and I saw Shing coming towards me.

"Shing!" Nakangiting lumapit siya sa akin.

"What are you doing here?"

"Naghahanap ako ng regalo para kay Mommy." I smiled at him. Ganun pa dinsiya, sweet
pa din siya sa Mommy niya. Isa yan sa mga nagustuhan ko kay Shing. He's very close
to his parents lalo na sa Mommy niya kaya hindi nakakapagtakang naging close din
siya sa parents ko. Yun nga lang, nagpapaniwala sa mga astrology.

Tinulungan ko siyang maghanap ng gift para kay Tita at nagbigay din ako ng gift ko.
Kahit para man lang sa madaming spaghetti na nakain ko habang bumibisita kami sa
kanila. After namin napabalot ang mga gifts, niyaya ako ni Shing na magmeryenda at
hindi na ako tumanggi.

"Himalang wala kang bantay ngayon." Sabi niya pagkaserve ng kape namin. Nangunot
ang noo ko sa sinabi niya.

"What do you mean walang bantay? Kailan pa ako nagkaroon ng bodyguard?" Nagpapatawa
'tong si Shing.

"Your boyfriend."

"Si Ter? Hay naku, hiwalay na kami." Pinaalala pa. Nangunot ang noo ni Shing.

"Hindi ko kilala si Ter. Si Alexander ang sinasabi ko." Huh?

"Alexander? As in Lexie?" Anong pinagsasabi nitong si Shing?

"Yes."

"Saan mo naman nakuha ang tsismis na naging kami ni Lexie? He was gay. Paano maging
kami?"

"He told me himself. You mean, you never had a relationship? And Missy, he's not
gay." Nangungunot ang noo ko habang seryosong nakatingin kay Shing.

"Alam mong hindi siya bakla?" Paanong nalaman ni Shing na hindi bakla si Lexie?
Kami nga na mga kaibigan niya naloko niya eh. Kunsabagay, hindi naman naging close
si Lexie at Ter kaya hindi nakita ang kabaklaan dati ni Lexie. If I remember
correctly, minsan lang sila magkita, nung nagbakasyon si Lexie from Paris.

"He's gay? But when he talked to me about your relationship, he doesn't sound gay."
Ganun? Pinakita niya ang totoong kulay niya kay Shing?

"Shing. Pwede bang ikwento mo sa akin ang lahat? Why did you break up with
me?"Nagtatakang napatingin sa akin si Shing pero nagkwento naman siya.

"Kilala mo naman si Mommy di ba? She's very particular with feng shui and stuffs.
Maybe I inherited those beliefs too. The day before we broke up, a woman came to
our house for feng shui. I ignored her at first but then pinatawag nila ako and she
told me about the vedic astrology. Mamalasin daw kami if I continue our
relationship." I just looked athim.

"Sinabi niyang ako?"

'No..no...but she mentioned your sign, your built, the month and year of your
birthday. She even mentioned a few letters of your name that according to her is
not compatible with my name. Kaya naniwala kami because she seemed authentic. How
the hell would she know about you, if she's not authentic? That's why I broke up
with you."What the hell! Wala na talagang ibang rason? Dahil lang talaga sa hula?
Hindi man lang third party? O di kaya na fall out of love siya? Yung mga gasgas na
break up lines.

Hula. Wait a minute. Naalala ko bigla ang time na pumunta kami ni Lexie sa isang
manghuhula sa Quiapo.

"This feng shui expert slash fortune teller. How does she look like?"

"Medyo mataba. Maputi at kulot ang buhok." Nanlaki ang mga mata ko. What the fuck!

"May nunal ba siya sa right side ng labi niya?"

"Yes. How did you know?" Damn! Kaya pala sinabi ng babaeng yun na 'bumalik ka'.
Hindi pala siya nagkamali nung sinabi niya yun kasi si Lexie pala ang tinutukoy
niya.

What did you do Lexie?

"I've been her client too. Anyway, ano ang sinabi sa'yo ni Lexie nung mag usap
kayo?" Nagsisimula nang uminit ang ulo ko.

"He literally told me to back off because you're together. I was about to apologize
to you because I know that I've been a jerk and I wanted you back but after I've
talked to him, naisip ko na siguro, you don't love me that much kasi isang linggo
pa lang, may iba ka nang boyfriend." What? Ako pa ang lumabas na masama?

Habang nagkukwento si Shing lalo akong nagagalit. Tapos naalala ko ang sinabi sa
akin ni Lexie. He'd been sabotaging my life. Ibig ba niyang sabihin, matagal na
niyang sinasabotahe ang lovelife ko?

Pagkatapos namin mag usap ni Shing bumalik ako sa boutique at nag facebook. Then, I
look for the facebook account of my ex-boyfriends. Una kong nakita ang kay Paul.
Damnit! He's already married samantalang ako, virgin pa din.

I PMed him and luckily he's online. Nagulat pa siya nung nag PM ako kasi hindi
naman kami friends. Sa inis siguro na nararamdaman ko, hindi ko na nagawang
mangamusta. I directly asked him why he broke up with me. Na shock ako sa sinabi
niya.

Nakunsensiya daw siya kasi nagkaroon daw siya ng relasyon behind my back with a
girl na pinakilala ni Lexie. Nagalit daw si Lexie sa kanyaat sinabing mas mabuti
pang hiwalayan na lang ako kesa lokohin. Paul and the girl's relationship lasted
for a month. Bigla na lang daw nawala ang girl and I remember that I hated Paul so
much that I didn't let him come near me.

I've had enough. Siguro naman tama na ang mga nalaman ko tungkol kay Paul, Shing
and Ter para magconclude na sinira ni Lexie ang mga naging relasyon ko. To say that
I am mad is an understatement. I am furious, I wanted to kill him.

I went out of my office and headed directly to the parking, tapos nag drive ako
papunta sa bahay nina Lexie. Pagdating ko, hindi pa siya nakarating sabi ng
kasambahay niya kaya pinaghintay ako sa sitting room. Dumating siya 45 minutes
later at hindi na ako galit na galit. Paano kasi ang daming pagkain ang binigay sa
akin. May ice cream pa. In fact, nadatnan niya akong kumakain ng ice cream.
Napataas ang kilay niya pagkakita sa akin.

"What brought you here?" Hinubad niya ang jacket niya at isinampay sa upuan.
Nakabakat ang muscles niya sa white v neck shirt niya. Napatulala ako ng ilang
saglit pero agad naman akong nakarecover. Why am I checking him out? I should be
mad at him. He messed up my love life.
"Nagkausap kami ni Shing." Mahinahong sabi ko. Ugh! I should sound mad hindi yung
parang nakikipagdaldalan lang ako.

"Really?" Amused na tanong niya. Hindi din nakaligtas sa akin ang kunting ngiti
niya.

"Anong ginawa mo?"

"What did you talk about?"ganting tanong niya sa akin. I squinted my eyes at him
but he seemed unaffected.

"Answer my question Lexie!"

"I did a lot of things. Aabutin tayo ng magdamag kung iisa isahin ko. Kaya mas
mabuti kung sabihin mo ang pinag usapan niyo then I will confirm it." Naupo na
siya sa sofa na parang wala siyang ginawang masama. He ven crossed his legs.

"Binayaran mo ba ang manghuhula para I brainwash si Shing para hiwalayan ako?" I

saw him smile na parang amused na amused and it irked me more. He is not even
alarmed that I am mad nor can I trace a single guilt on his face.

"No. But I did give her a client and it's true that you and Shing are not
compatible according to Vedic Astrology." So, it's true that he manipulated my
relationship with Shing.

"How about Paul? Anong ginawa mo?"

"I introduced him to Kath. Kath who is more 'game' and more interesting than you.
He took the bait and broke up with you." Habang sinasabi niya yun, nararamdaman ko
ang pag iinit ng pisngi ko.

"How dare you!" I shouted at him but he again ignored me.

"As for Vince, Vincent is too young for you Missy. Ikaw pa ang mag aalaga sa kanya.
Carl, is gay, believe me and Dexter...he's not good for you." Seryoso siyang
nakatingin sa akin habang ako halos hindi makapaniwala sa mga pinagsasabi niya.

He managed to mess up all of my past relationships without my knowledge. Kaya pala

hindi nagtatagal ang mga naging boyfriends ko nung 4th year college na ako hanggang
sa makagraduate kami.

"Sino ka para pakialaman ang mga naging relasyon ko? I should have been married by
now if you didn't meddle with my past relationships." Tiningnan ko siya ng masama
but he didn't budge.
"That's the exact reason why I meddle with your affairs. I don't want you to get
married to any of them. Hindi sila bagay sa'yo." Lalong naningkit ang mga mata ko.

"At sino ang bagay para sa akin? Ikaw? Who gave you the right para pakialaman ang
buhay ko? Sino ka para magdesisyon kung sino ang nababagay para sa akin?" Naiinis
ako. No... nagagalit ako. All this time, I thought there's something wrong with me
kaya walang nagseseryoso sa akin. Sumasakit ang ulo ko kakaisip kung bakit ganito
ang lovelife ko, yun pala sinisira niya. Sa sobrang inis ko, hindi ko napigilan ang
mapaluha. Okay sana kung destiny ang naglalaro sa buhay ko, pero si Lexie...Anong
karapatan niya?

"You really think that you're better than any of my ex boyfriends? No, you're not.
Kung ang sinasabi mong pagmamahal ang dahilan sa mga pinaggagawa mo, think again
Lexie." Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Naiinis ako sa lahat ng kagagahan na
pinaggagawa niya.

"How can be you be better than them ikung hindi mo nga kayang harapin ang
nararamdaman mo para sa akin? Tapos magdedesisyon ka kung sino ang para sa akin?
Mahiya ka naman." He didn't say anything but his jaw clenched.

"You know what? Mabuti nga atang namatay sina Sandy atang baby niyo!" I blurted out
without thinking and it was too late to retract my words. Nakita ko ang pagkuyom
niya ng kamay niya ang pagtalim ng tingin niya sa akin.

"What did you say?" He said in a quiet, dangerous tone. A part of me is is telling
me to shut up. Masyado na akong madaming nasabi pero may part din na gustong
magrebelde dahil sa mga ginawa niya. I wanted him to know that he cannot easily get
away with what he'd done. Hindi niya ako pwedeng bakuran kasi hindi niya ako pag
aari.

"They don't deserve you and I don't deserve you too. We don't deserve a selfish
person like you. After everything that had happened, hindi ka pa rin nagbago.
You're still selfish, you're still..." Natigil ako sa pagsasalita nung bigla siyang
tumayo and he looked down on me. Napaatras ako kasi parang napapaso ako sa klase ng
tingin niya.

"Selfish? Yes I am selfish Missy." Lumapit siya sa akin kaya napaatras ako.

"I am a very very selfish person and now, I' am going to show you just how selfish
I can be." He said through gritted teeth before he grab my wrist and drag me out of
the sitting room at ipinasok ako sa guestroom ng bahay niya.

=================

Chapter 32
Chapter 32

He locked the door the moment we're inside the room. The room is familiar, dahil
ilang beses din kaming dito natulog nina Barbie at Chelsea.

"Lexie..what are you doing?" Hindi siya nagsalita, instead he pinned me with his
body on the wall. Ang lakas ng tibok ng puso ko dahil sa kaba.

He looked down at me at nakikita ko pa din ang galit sa mga mata niya yet there is
another emotion which I couldn't name.

"You're not good for my ego, Missy. Simula dati hanggang ngayon. Hinayaan kong
insultuhin mo ako but I wont allow you to drag Sandy's name on our argument. Wala
siyang kinalaman sa away natin kaya wag mo siyang pakialaman. Nagkakaintindihan ba
tayo?" Mahina pero puno ng galit ang boses niya. It made me shiver, I have never
seen him this mad, even dangerous. Parang nabibingi na ako sa lakas ng tibok ng
puso ko. Nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin sa kanya. What's strange is
the remorse that I am feeling towards Sandy.

Shit! Ano ba itong napasukan ko? Kung ano ano tuloy ang pinag iisip ko.

I tried pushing him away but he didn't budge, not even an inch. Instead of moving
away, he moved closer and put his hands beside my head. Pati tuloy ang ulo ko hindi
ko na maigalaw at wala na akong magawa kundi salubungin ang mga titig niya. I tried
lowering my head but he tilted my chin using his other hand.

Nahugot ko ang hininga ko dahil sobrang lapit na ng mukha niya sa mukha ko. His
breathe is fanning my face and it's making me uncomfortable. Nananayo pa ata ang
mga balahibo ko.

"Yes, you're right. I am not good for you. I am not even good for anyone. I am a
good for nothing bastard who killed his own child and his girlfriend." His voice is
laced with so much pain na naninikip din ang dibdib ko. I wanted to hit myself for
saying those things. Bakit ba kasi hindi ko napigilan ang emosyon ko?

"Yes, I am selfish and I am sorry for being selfish." His eyes darkened as he
stared at me, particularly at my lips. Napalunok ako nung hinawakan niya ang
magkabilang pisngi ko before he kissed me harshly on the lips. Napapikit at nag
init ang sulok ng mga mata ko.

The moment we entered this room, I already have an inkling on what will happen. I
could lose my virginity now. Sa galit na nakikita ko sa mga mata niya, I don't know
if he could think clearly. Hindi ako sigurado kung maiisip pa niya ang
pagkakaibigan namin. Kasalanan ko naman kasi I provoke him. Kasalanan ko kasi
hindi ako nag iingat sa mga sinasabi ko.

Nararamdaman ko ang galit niya sa klase ng halik na binibigay niya sa akin.

Hinahalikan niya ako dahil galit siya, hinahalikan niya ako dahil sinaktan ko siya,
hinahalikan niya ako dahil dinamay ko ang ex gf niya sa away namin. Sinaktan ko
siya kaya sinasaktan niya ako ngayon sa pamamagitan ng mga halik niya.

At nasasaktan ako. Yun nga lang, hindi ko alam kung ano ang mas masakit, ang klase
ng halik na binibigay niya sa akin or the fact that he's treating me like this
because I've insulted the memory of Sandy.

Hindi ko napigilan ang pagtulo ng luha ako as I tasted blood on my mouth pero hindi
ako nagreklamo, hindi ko siya tinulak. Maybe I deserve this. Maybe I ought to be
punished for every hurtful words I've hurled at him

Maybe...

He suddenly stopped kissing me. Lalo akong pumikit habang nararamdaman ko ang
pagtulo ng mga luha ko. I bit my lower lip to prevent it from quivering at the
same time para pigilan ang hikbi ko.

I felt abused. Kahit isa sa mga naging boyfriends ko, hindi ako tinrato nang
ganito.

I felt him slightly moved away from mebut his arms remained on the wall beside my
head. Kahit na nakapikit ako, ramdam ko pa din ang lapit niya. Naririnig ko pa din
ang buntonghininga niya. Pero hindi ko magawang imulat ang mga mata ko. Ayaw ko
siyang makita. Ayaw kong makita ang galit sa mga mata niya. Ayaw kong makita ang
ganitong side ni Lexie. So, I kept my eyes shut and I let my tears fall.

"Damn it, Missy!" He cursed and I flinched.

"Sa tingin mo natutuwa akong ikaw ang minahal ko? Sa tingin mo nag-eenjoy ako kapag
sinisira ko ang mga relasyon mo? Sa tingin mo, masaya ako kapag nakikita kitang
umiiyak dahil naghiwalay kayo ng boyfriend mo? Sa tingin mo natutuwa ako, kapag
nagseselos ako kahit na wala akong karapatan? Why do you think it took me this long
to tell you how I feel? Bakit sa tingin mo pinili ko na lang na itago ang feelings
ko sa'yo? Because I know that I am not good for you!"I opened my eyes and our eyes
meet. His gaze pierced my heart and burned my soul.

Hindi ako ngayon nakatingin sa Lexie na naging kaibigan ko for the last 10 years. I
am now looking at a broken man and it broke my heart seeing him like this.

"But since am selfish, I did my best to destroy your relationships because I can't
stand seeing you with other guys. I wanted you for myself. I don't want you to be
happy with them because I want you to be happy with me. Selfishness, isn't it? I
wanted you for myself but I am too scared to come out of my shell. I wanted to love
you freely but I am too scared that you'll end up like Sandy. Yes, I'm a coward
too. Takot na takot akong harapin ang nararamdaman ko para sa'yo I I kept it. Alam
mo kung bakit? Ayaw ko nang masaktan, ayaw ko nang makasakit but I am doing it
again."
 "Takot na takot akong mahalin ka dahil alam kong pag nangyari yun, paiiralin ko na
naman ang puso ko and I'll destroy your future. So, I stayed away from you. You'll
be safe without me. Bumalik ako ng Paris para kalimutan ka. Naisip ko na baka
kapag malayo ako, makakalimutan ko din ang nararamdaman ko. Siguro kapag bumalik
ako sa Pilipinas na may pamilya ka na, mawawala na din ang feelings ko. But hell!
When I've talked to Barbie and she mentioned Washington, I wasn't able to restrain
myself. Just thinking of you being married to another guy, made me furious. Yes,
I'm sorry that I love you. I am sorry that this selfish guy love you Missy."
Parang hinihiwa ang puso ko sa mga sinasabi niya kaya nararamdaman ko na lang na
tumutulo na ang mga luha ko.

Naramdaman ko ang kamay niyang pinupunasan ang mga luha ko at lalo lang akong
naiyak. Oo nga at naging harsh siya sa akin pero siguro hindi naman niya gagawin
yun if I didn't provoke him, if I didn't insult Sandy.

"Umuwi ka na." Sabi niya pagkatapos niyang punasan ang mga luha ko. Umalis na din
siya sa harap ko at tumalikod sa akin.

'Lexie, I'm sorry. Hindi ko naman sinadya yung mga sinabi ko. It was just a slip
of my tongue but I didn't mean it. I was just mad kaya ko nasabi yung mga sinabi ko
kanina. Yung tungkol kay Sandy..."

"Just go home Missy." He cut me off and walked towards the door. I just looked at
him, unable to move. As he reached the door, he stopped. Pero sana hindi na lang
niya ginawa. Sana nagtuloy tuloy na lang siya sa paglabas at hindi na nagsalita
dahil mas masakit ang sinabi niya kesa sa ginawa niyang pagtalikod sa akin.

"Don't worry, from now on. I'll try myvery best to stop myself from loving you."

=================

Chapter 33

Chapter 33

"Mas epic bumanat si Sadness kaysa kay Joy." Barbie said laughing at the scene of
Inside-Out. We're here at Mandya nd Alexis's home. Birthday kasi bukas ng bunso
nila at tutulong kami sa preparation kaya dito kami matutulog.

"Basta mas type ko talaga si Anger. Sarap maging jowa! Badboy ang image." Ngumiti
ng puno ng malisya si Chelsea.

"Yeah, me too, gusto ko din ng badboy para hard. Pero girl, hulaan ko kung sino ang
gusto ni missy sa mga character sa inside out?" Sabay silang napatingin sa akin na
nangingiti. Hindi ako nag react. Wala ako sa mood. Napaisip tuloy ako kung ano
ang emotion ang nag rorule kung wala sa mood?

5 days na kasi akong wala sa mood. 5 days na simula nung pinaalis ako ni lexie sa
bahay niya. Gusto ko na siyang makausap para makapg sorry ako pero 5 days na siyang
hindi ko nakikita kasi, the morning after namin mag usap, mag away pala, pumunta
siyang Paris. Sinabi na alng ng katulong niya sa akin nung pumunta ako sa bahay
niya kinabukasan.

"Sadness?" Chelsea supplied grinning like a flirty idiot.

"Truelalu! Hoy bakla, ano ang problema mo? Ilang araw ka nang ganyan." Umismid ako
sa kanilang dalawa at bumuntong hininga.

"Kelan babalik si Lexie? Gaano ba siya katagal sa Paris?" I blurted out and they
looked at me, bewildered at my question. Tapos nagkatinginan sila at nagngitian.
Siguro kung nasa normal state of mind ako, baka nasita ko na sila pero dahil nga
wala ako sa mood hinayaan ko na lang ang mga tinginan nilang ganyan.

"Sabi niya four..." Napatigil si Chelsea sa pagsalita.

"Four years sabi niya." barbie supplied. Four years? Bakit ang tagal? Bakit hindi
man lang niya sinabi na babalik na pala siya sa Paris? Masyado ba talaga siyang
nagalit sa akin kaya pinili na lang niyang mag stay sa Paris? Ayaw na niya akong
makita?

"Gaga! Ang bingi mo bakla! Hindi naman sinabing years. Pagkarinig ko decade. Four
decades ata siya sa Paris." Nanlaki ang mga mata ni Barbie sa sinabi ni Chelsea.

"What!? Hindi niya I aavail ang senior citizen discount dito sa Philippines?"
Exaggerated na tili ni Barbie.

"Pero malay mo baka forever na siya doon. Alam mo naman dito sa Pilipinas, walang
forever. Sa Paris daw kasi meron pang forever kasi alam mo naman city of loveang
Paris kaya hindi naggigve up ang mga tao dun sa forever. Naghahanap kasi ng ka
forever si Lexie kasi." Chelsea said emphasizing each word while looking at me.

"So hindi na siya babalik?" Malungkot na sabi ko na nagpataas ng kilay ng dalawang

bakla. Parang ang sikip sikip ng dibdib ko. Maybe dahil sa guilt na nararamdaman
ko. Pakiramdam ko nga maiiyak pa ako. Ang OA pero kasi baka nahawaan an ako ni
Sadness kaya wala akogn nakikitang joy sa katotohanan na hindi na babalik si Lexie
sa Pinas and probably, hindi na din kami magkikita.

"Bakit naghihintay ka na balikan ka?" Tumabi si Barbie sa inuupuan kong sofa.

"Hindi ah." I said defensively and Barbie flipped her hair and glared at me.
"Bakit nagtatanong ka?"Tinarayan na ako ng bakla. Bakit nga ba? Pwede ko naman
siyang i-text or eemail at doon na magsorry. Pero napaka informal naman kung sa
email or chat or text lang ako magsosorry. Mas maganda pa din ang personal para
kitang kita ang sincerity,

"Masama bang magtanong?" I sadi defensively.

"Sus!"

"I-kwento mo na kasi kung ano ang nangyari." Chelsea urged pero no way! Ayaw ko nga
kasi baka isumpa nila ako or sabunutan. At siyempre hindi mawawala ang pang ookray!

"Ayoko nga!" Pagmamatigas ko pa at sana tigilan na nila ako.

"Naglilihim ka na sa amin. We don't love you anymore. Hindi ka na namin bibigyan

ng libreng premiere ticket!" Barbie bribed me but I didn't react. Tumingin lang ako
ulit sa TV pero hidni nakaligtas sa akin ang pagpapalitan ng tingin nina Barbie at
Chelsea. Tapos napatingin sila sa akin na nakakunot ang noo.

"Hindi ka magrereact na hindi ka na namin bibigyan ng libreng premiere ticket?"

Mukhang magpapanic na si Barbie sa pagdeadma ko ng ticket. Kunsabagay, kapag hidni
nila ako nabibigyan ng premiere ticket, talagang nagtatampo ako sa kanila.

"Okay lang!" I said without any amotion.

"What!?" Nagkatinginan sina Barbie at Chelsea, then there's panic.

"Hokay lang daw bakla!" Barbie shrieked!

"Missy, umamin ka nga! Are you in love with Lexie?" Biglang napatingin ako kay
Chelsea na seryoso ding nakatingin sa akin. My brows furrowed. Anong pinagsasabi
nito?

"Hindi ah! Sobra ka! Bakit naman ako maiinlove sa kanya?" I said immediately na
lalng nagpataas na sa mataas na kilay ng dalawang bading.

"Bakit hindi?"

"Hindi kami talo." Sbai ko na lang.

"Paanong hindi talo? Dahil bakla siya? Di ba nga inamin an niyang hindi siya bakla?
Di ba nga nagpapakatotoo na yung juding na yun?" Hindi na lang ngayon si Barbie ang
katabi ko dahil pati si Chelsea tumabi na din sa akin.
"Kasi magkaibigan kami...whaaaa!" Binuhos ni Barbie sa akin ang malamig na tubig sa
baso na hawak niya. Napapikit ako dahil sa lamig. Tiningnan ko ng masamang masama
si Barbie pero pinandilatan lang niya ako.

"What the hell Barbie!" Mabuti na lang at hindi isang baldie ang binuhos niya sa
akin. Pero dapat ba akong magpasalamat? Ang lamig kaya! Kinuha ko ang panyo ko at
pinunas sa sarili ko.

"Ayan para matauhan ka! Wag kang plastic, kasi hindi ka recyclable!" Singhal niya
sa akin. May araw ka din sa aking bakla ka!

"Kung hindi ka in love sa kanya bakit mo siya hinahanap?" Napatingin naman ako kay
Barbie.

"Wala! Namimis..."I suddenly stopped upon realizing what I am about to say..

"You missed him?" Obviously, hindi yun nakaligtas sa dalawa. Lumapit sila lalo sa
akin, to the point na dikit dikit na kaming tatlo.

"Ano ba! You're crowding me!" Pinilit kong umalis sa gitna nila pero hindi nila ako
pinayagan. Mas lalo pa nila akogn dinikitan. Ang kulit naman ng dalawang to.

"Iipitin ka namin hanggang di ka umaamin. You missed him. Umamin ka na!" Ugh! What
the hell!

"Hindi! Aray! Ano ba kayo!" Pinulupot na nilang dalawa ang mga braso nila sa akin.
Kakastress naman!

"Bakla, ihampas mo sa kanya ang boobs mong malaki para matauhan siya!" Utos ni
Barbie kay Chelsea.

"Bakit ang sa akin? Paano kung mag leak o kaya mabasag dahil sa matigas ang ulo ni
Missy? Yung sa'yo na lang." Chelsea replied. What the hell!

Akala ko nagbibiro lang silang dalawa kasi sino ang matinogn tao ang manghahampas
ng boobs? Pero binitiwan ako ni Barbie and he cupped his fake boobs. My God!

"Ano ba! Kadiri ka Barbie!" I shrieked when Barbie looked at me like a lunatic.

"Umamin ka na kasi kung ayaw mong maranasan ang hagupit ng mga boobs namin. Dali!"
Umiwas ako nung lumapit si Barbie. Mabuti na lang at si Chelsea na lang ang
humahawak sa akin kaya nakakagalaw ako. Taeng mga bakla to! Tumili ako nung malapit
na si Barbie pero natigil siya dahil tumunog bigla ang phone ni Chelsea na nasa
center table.
Binitiwan ako ni Chelsea at tumigil na din si Barbie nung masilip kung sino ang
tumatawag.

"Hi Lexie! How are you?" Bigla akong napaupo ng tuwid. Nakit ako pa ang sama ng
tingin sa akin ni Barbie habang pabalik sa kabilang upuan.

Si Chelsea naman tumayo at pumunta sa may bandang dining hidni malayo sa living
room nina Mandy.

"Nasa bahay kami nina Mandy kasi di ba sabi mo kami na mag asikaso kasi wala ka?" I
heard Chelsea said. Patay malisya akong nanonood ng movie pero naging alerto na ang
tenga ko sa usapan ni chelsea at Lexie.

"Yes, dito na daw kami matutulog. Nanonood lang kami ng movie nina Barbie and Missy
kanina pero ngayon naghahampasan na kami ng boobs." Tumawa si Chelsea .

"Wag kang tumawa, baka nakakalimuatn mong former bakla ka at nagpakita ka ng singit
nung Miss Engineering pageant." Nag usap pa silang dalawa ng kung ano

"Siya sige, ohh...kakausapin mo si Barbie? Wait lang." Lumapit na sa amin si

Chelsea at ibinigay kay Barbie ang phone. Inabot ni Barbie ang phone at kianusap si
Lexie. Deadma pa din ako.

"Hi Lexie, or should I call you Alexander? Xander? Der? A? Xandie..." Nakangiting
sagot naman ni barbie at nag crosslegs pa.

" Ayyy.. bakit di pwede ang Xandie? Ang cute kaya. O sige Lexie na lang ulit.
Kamusta ang Paris?" Barbie listened to what Lexie's saying and I pretended to watch
the movie na hindi ko na ngayon maiintindihan.

"Oi! Siguro di ka na kuripot kasi di ka na bakla. Pasalubong ko ah!" Mukhang

pasalubong. Hmp!

"Ay ouu nga pala! I-pa courier mo na lang. Hindi ka na pala uuwi." So...totoo nga
ata ang sinabi kanina nina Barbie.

"Basta! Kakausapin mo ba si Missy?"

"Hindi? Bakit ayaw mo siyang kausapin?" Napatingin ako kay Barbie at nanlalaki ang
mga mata niya. Gulat na gulat ata. Ganun ba siya kagalit sa akin na ayaw na niya
akong kausapin?

" Hindi mo siya namimiss?" Ouch!

"What? Wala kang pakialam?" Gusto ko nang mag walk out. Bakit kasi hindi man lang
tumayo si Barbie para kausapin siiya sa malayo.

"Ouch! It hurts. Hindi mo man lang kakamustahin?" Nagsimulang mag init ang mukha ko
hanggang sa pag iinit ng mga mata ko.

"Ganun? Ayaw mo nang marinig ang pangalan niya?" My vision blurred and I blink
plenty of times. So what kung ayaw na niya akong kausapin? So what kung wala siyang
pakialam?

"Ang harsh mo naman beks. O sige, kung yan ang gusto mo." Barbie looked at me
sadly. Umiwas ako ng tingin.

"What!? What did you say? Nung makarating ka sa Paris at napalibutan ng mga mistesa
at mga models, narealize mo na hindi naman pala siya kagandahan?" Tumawa si Barbie
and I heard Chelsea snickered.

"True! Ano ba! Wag mo namang sabihin yan. Friend pa din naman namin siya kahit na
sabi mo nga height lang ang meron siya at intact hymen. Kaloka ka beks! Pero
infairness ha, that's very true. Tama yang pagmomove on mo beks. Don't worry hindi
makakarating kay Missy ang mga sinabi mo para di naman siya ma hurt. Wala naman
siya ngayon sa tabi namin at hindi naririnig ang usapan natin. Sige maghanap ka na
lang ng European Union diyan. Yung amoy Channel okay?" Tuwang tuwa si Barbie
samantalang ako, minumura si lexie sa isip ko. Eh di maghanap siya! Sinasabi ko na
nga ba, hindi totoo yung sinasabi niyang pag ibig. Mabuti na lang hindi ako
nagpadala sa kanya.

"O siya, ingat! Babush!" Binaba na din ni Barbie at phone at hinarap ako.

"Oh, bakit nakasimangot ka?" Lalo akong sumimangot dahil sa tanong ni Barbie.

"Height lang at hymen? At sumang ayun ka naman?" Kay Barbie ko na ibinuhos ang sama
ng loob ko.

"Joke lang yun bakla! Ito naman. Wag ka na magtampo." Inirapan ko si Barbie at
nagconcentrate na sa panood pero hindi maalis sa isip ko ang pag uusap ni Barbie at
Lexie. Nagngingitngit ako sa galit. Ang self esteem ko, nasa ilalim na ata ng
mantle ng earth at inu-uod. Hindi na ako nagsalita hanggang sa matapos ang movie.
Hindi na din ako kinulit nina Barbie at Chelsea. Tahimik kaming nanood ng isa pang
movie.

"Magmadre na lang kaya ako?"I blurted out pagkatapos naming manood ng dalawang
movie. Sabay na napatingin si Chelsea at Barbie sa akin.

"Weh?" They chorused.

"Seryoso na ako. May application na nga akong kinuha." Kinuha ko ang papel sa bag
ko at inilapag ko sa center table ang application na kinuha ko sa St. Claire.
Akala ko kasi kung anong pamphlets lang, Yun pala parang form ng mga gustong
pumasok sa kumbento.

Pero nagulat ako nung may naglapag ng isang may kalakihang bag at sadyang tinakpan
ang form ko. Then I caught a whiff of a very familiar scent. My back straightened.

"Hindi ako papayag." He said at alam kong nasa likod ko na siya. Hindi na ako
makagalaw lalo na nung umikot siya papunta sa amin at pasalampak na naupo sa tabi
ko.

=================

Chapter 34

Chapter 34

"Ehhh!" May narinig akong tumili at nung napatingin ako kina Barbie at Chelsea,
naghahampasan ang dalawang bakla na parang kinikiliti.

"Ang tamis bakla! Sana may papa ding gumanyan sa akin. Yung kapag sinabi kong
magmamadre ako, sasabihin niyang, 'Hindi! Sa akin ka lang pwedeng lumuhod!'" Tumili
si Barbie at tumili din si Chelsea tapos nag apir silang dalawa.

"Bet ko yang luhuran portion. Pero grabe di ba? Nanood lang tayo ng movie, lumipas
na ng forever. Ang bilis ng panahon! Welcome back Lexie!"Chelsea said grinning from
ear to ear while maliciously looking at us. Lumayo ako kaunti kay Lexie dahil
magkadikit kami sa sofa. Tiningnan niya ako nung umusog ako palayo sa kanya pero
hindi siya nagsalita.

"Ito lang ang pasalubong mo? Mukhang sa SnR mo lang ito binili ah!" Sabi ni Barbie
habang binubulatlat ang nilagay ni Lexie sa center table. Kinuha pa niya ang mga
laman na chocolates.

"I bought it at Roissy's duty free while waiting for my flight. I'm in a hurry."
Umusod siya palapit sa akin at tiningnan ko siya ng masama. Ang laki kaya ng sofa.
Bakit ba dikit ng dikit to sa akin?

"Halata nga. Di ba sabi mo apat na araw ka dun? Bakit andito ka na?" Napatingin ako
kay Chelsea. Anong apat na araw? Di ba sabi nila 4 years? 4 decades? Tapos alam
pala nilang 4 days lang? Ugh! They're making fun of me! Nung magsalubong ang tingin
namin ni Chelsea, he smiled and nagpatay malisya. Malditang bakla. Pinagkaisahan
nila akong dalawa.

"Birthday ni Lime bukas." I heard Lexie said but I ignored him because I am busy
glaring at Chelsea and Barbie who are both busy checking the contents of the bag.
"Sus, ginawa pang rason ang pamangkin. Kaya pala the moment your plane landed,
tumawag ka kaagad at tinanong kung andito. Sus!" Tiningnan ni Barbie si Lexie bago
bumaling ang tingin niya sa akin and the moment our eyes meet, he grimaced at agad
na binawi ang tingin. Halatang guilty. Makikita ng dalawang bakla na to mamaya sa
akin. Ilulublob ko sila sa mainit na kape.

"Ganun!" I accused.

"Ang daming chocolates. Missy gusto mo to?" Chelsea distracted me but I answered
him with a glare. Gusto ko na silang sabunutan at nang makaganti na ako pero
nadistract ako kasi naramdaman ko ang braso ni Lexie sa balikat ko. Umalis ako sa
pagkakasandal sa sofa para hindi magdikit ang braso niya sa likod ko.

"Hmm...4 decades?" I murmured again. Barbie grab the bag of chocolates.

"Wow! May Christophe Roussel! Gusto mo Missy?" Barbie exclaimed totally ignoring me
and holding a box of chocolates. Bigla akong naglaway and I bit my lower lip. Gusto
kong agawin sa kanya pero mawawalan ng saysay ang galit ko kung magpapadala ako sa
isang box ng chocolates.

"Wag mo akong suhulan! You really think you can get away with everything..." Hindi
ako natapos sa pagsasalita dahil tumayo na ang dalawang bakla bitbit ang buong bag
na may lamang chocolates. Para bang hindi nila ako naririnig.

"Halika na bakla! Paghati-hatian na natin ang kakarampot na pasalubong ng kuripot

nating pinsan. Bigyan natin ang mga kids." Just like that, magkahawak kamay silang
umalis.

"Hoy! Hindi pa tayo tapos!" I stood up to follow them but Lexie hold of my arms and
pulled me again to the sofa kaya napaupo ako sa tabi niya. Tiningnan ko siya ng
masama.

"Hey, they're giving us space. Let them." I looked at him and surprisingly, he's
not looking at me. Instead, nakasandal ang ulo niya sa sofa at nakapikit. Pero ang
kamay niya hawak pa din ang braso ko.

"Space? I don't need space. Malaki ang kasalanan sa akin ng dalawang baklang yun.
Pinagtitripan nila ako. Kung ano ano ang pinagsasabi nila. Nagkunyari silang kausap
ka sa phone." Baka gawa gawa lang ng dalawang yun ang tawag. Mga maldita talaga!
Makikita nila!

"No, I did call and talked to them." Again, I looked at him. So hindi gawa gawa ang
mga sinabi ni Barbie?

"Totoong sinabi mong height at intact hymen lang ang meron ako!" I blurted out at
tried to free my hand from his hold but he tightened his grip.
"No! Of course not! Why would I say it?"

"Pero sabi ni Barbie..."

"Yes, he did say it, but it did not came from me. I was just mainly listening to
his animated talks." Ganun! Baklitang yun.

"And you didn't stop him? You didn't even try to correct him? Nilait lait ako,
tapos hinayaan mo lang?" Hindi man lang niya ako pinagtanggol sa mga mapang
alipustang nilalang? Akala ko ba mahal ako ng lalaking ito?

"Should I? Should I tell him that he's wrong dahil hindi lang height at intact
hyment ang meron ka because you also have perky boobs and long shapely legs?"
Biglang nag init ang pisngi ko lalo na nung makita kong nakangiti siya kahit na
nakapikit.

"Pervert!" I blurted out but he just keep on smiling.

"You showed it to me. It's not my fault." Naalala ko ang pag rampa ko sa kwarto ng
nakabra lang sa Sagada. Lalong nag init ang pisngi ko.

"Shut up! I don't know that you're a guy. If I've known, I wouldn't walk around
that room with just a towel on." At naka bra lang. Hindi ako maglalagay ng lotion
sa harap niya. Kaya pala hindi siya makatingin sa akin. Kaya pla parang statue na
lang siyang nakaharap sa closet at hindi na gumagalaw. Kaya pala naninigas
siya...Oh my God!

"You've given me a hard time." Stop it! Gusto ko siyang pigilan sa mga pinagsasabi
niya. It's embarassing.

"Hard?" Kaya ba pabalik balik siya sa CR? God! Ayaw kong isipin kung ano ang pinag
iisip niya habang nasa CR siya. Ayaw ko ding I confront siya kasi alam kong ako pa
din ang mapaphiya. I'm sure he wouldn't deny it.

"Real hard."

"Lexie, are you talking dirty?" He just smiled. Ibang hard kasi ang naiisip ko.
Then an image of him lying on the bed with an erect sunflower flashed before me and
I grimaced! Hard nga! Ayoko na!! Pwede bang magka amnesia ako ngayon din?

"Kailangan kong kausapin sina Barbie at Chelsea." Sinubukan kong tumayo pero
pinigil niya ulit ako.

"I'm tired Missy. I just had a 14-hour flight. Let me rest."

"Eh di matulog ka! May guestroom naman dito sa bahay nina Mandy!" I tried standing
up again but he pulled me and this time hindi na niya hinawakan ang kamay ko. Tama
ba namang akbayan ako. Namimihasa!

"Isang linggo ka lang umalis kung makaakbay ka! Close na ba tayo? Isa pa sa
pagkakaalala ko, sabi mo, you'll try your best to stop yourself from loving me.
Saan na? Sana na ang sinasabi mong try?" Hindi ba niya ako bibitiwan? Ba't parang
tuko naman to kung makakapit?

"If I do that, you'll be missing me. I've been gone for only a week and I heard
that you're missing me already. How much more if I settled in Paris?" Nanlaki ang
mga mata ko. Anong pinagsasabi niyang namimiss ko siya? I was just asking Barbie
and Chelsea.

"Who told you, that I'll be missing you?" Wala akong sinabing ganun!

"I guess Chelsea sent me sa recorded converstaion earlier." What!? Nirerecord ng

mga bakla ang usapan namin? Mga mahadera talaga!

"Hindi ko sinabing namimiss kita!"

"Hindi ko naman sinabing yun ang pinadala ni Chels." Inalis ko ang kamay niyang
nakaakbay sa akin. Asar na ako. Pinagkakaisahan ako ng lahat. Inaapi, inaalipusta,
ahmm inaalipin?

"Bitiwan mo nga ako!" Susugurin ko ang mga traidor na bakla! Pinagkakanulo nila ako
sa pinsan nila. Dahil ba sa blood is thicker than water?

"I'm not up for a fight Missy. I'm really tired." Sabay hila na naman sa akin
pabalik. Ano ba ang problema niya ata ayaw niya akong bitawan? Bigla bigla naman
ata ang pagiging clingy niya?

"Eh di magpahinga ka! Bakit ba andito ka?"

"I'm already resting." He rested his head on my shoulders and my heart hammered on
my chest. Natatakot akong baka marinig niya. Baka ano pa ang sabihin niya. Pero ano
nga ba ang ibig sabihin ng pagbilis ng tibok ng puso ko. Alangan naman na bigla
akong nagkaroon ng heart ailment. Ugh! Ayaw kong isipin.

"Let's stop the chase Missy, please." Biglang sabi niya.

"What chase?"

"This chase. You, denying your feelings. I am not sure, if you felt something
towards me but let's be honest with ourselves, with our feelings. I'm telling you
everything because I wanted to be honest with you." Awkward. He'd been telling me
that he love me and everytime I felt so awkward. Ang hirap mag adjust sa kanya kasi
nasanay talaga ako na bading siya. Kaya everytime na nagiging serious siya, hindi
ko alam kung paano magreact.

"It's true that I love you. I really do. I hope you believe that. I don't care if
you love me. I just wanted to say it." Wow! Unrequited love ang peg niya?

"Ganyan ka ba talaga magtapat? Nakapikit?" At nakasandal? Cozy ha!

"I told you I'm tired. I haven't sleep for like 24 hours."

"Eh di bukas na lang tayo mag usap."

"You're not entering ng monastery." It was not a question kaya automatic na tumaas
ang kilay ko. Naniwalang magmamadre ako?

"Nanay ba kita?"

"No...pero magiging Nanay ka ng mga anak ko." What the! I look at him again and
he's smiling. Mas lalo ko siyang tiningnan kasi parang hindi talaga siya si Lexie.
What's wrong with him? Isang linggo lang siyang nawala naging ganyan na siya ka
breezy? Aba!

"What the! Lasing ka ba!" Kaya siguro unstoppable ang bibig niya. Kung ano ano ang
pinagsasabi.

"Admit it! You're thrilled with the idea. Isn't it your dream? Having children?" My
God! Mabuti na lang talaga at nakapikit siya, kasi kung hindi baka pinagtatawanan
na niya ang itsura ko. Ipupusta ko ang sofa nina Mandy, sobrang pula ko ngayon.

Lexie is already talking about children. We don't even have a relationship.

"I am thrilled too. Just thinking of your reaction on our first night makes me
giddy with excitement." Giddy? Seriously giddy? Baklang bakla ang term 'teh!

"Lexie! Are you high?" Nakadroga ba to? Mukhang bangag eh!

"I am not but I have a jetlag. Missy, kahit anong iwas mo sa isang bagay, if it's
meant to happen, it will happen. You cannot run away from it. You will just have to
accept it. Let's cut the chase to avoid wasting energy because I am telling you
it's inevitable. We will happen Missy. I assure you that." He confidently said as
if I no longer have a choice and I will have to accept my fate. Ganito ba talaga
ang lalaking Lexie?
"You're sure?"

"Very sure."

"10 years ago you're not that sure."

"I am not. Naging sure lang ako 2 days ago." Ganun?

"Ganun? Paano pala kung di kita mahal or hindi kita gusto?" Hindi naman siya siguro
ako pipilitin di ba? Hindi naman niya ako pipikutin?

"Yeah? Really?" Ngumisi pa siya. Ayaw atang maniwala. Well...he's handsome. Maybe
I like him a little.

"Naging lalaki ka lang, kumapal na ang muikha mo."

"You don't like me?" Umalis siya sa pagkakasandal sa sofa at tumingin sa akin.
Napalunok ako. Shit! Bumalik ka na lang sa pagsandal at pagpikit. Parang hindi ko
carry na makipagtitigan sa kanya.

"What? Answer me." I can't answer him because I am no longer sure of my feelings
towards him. Naguguluhan ako.

"Oh, I see that you're confuse, let me answer that for you." It was so sudden, I
didn't have time to react. He just grab my nape and kissed me. Tumilapon ang utak
ko sa kasulok sulukan ng living room nina Mandy at baka napunta pa sa kusina at
ginagawa nang sisig ng cook nila.

Bakit ganito ang baklang to? Walang pasabi bigla na lang nanghahalik? Nanlalaki ang
mga mata ko habang nakatingin sa nakapikit niyang mata habang hinahalikan niya ako.
But soon, unti unting pumikit na din ang mga mata ko kaya na focus ang buong senses
ko sa labi niya na nakadikit sa labi ko at sa sensasyon na dala ng halik niya.

Why is he so good? Bakit hindi ganito humalik ang mga naging boyfriends ko? Why
can't I stop myself from moaning and kissing him back. His kiss is not even that
rough, unlike sa huling halik na binigay niya sa akin. The way he kissed me now,
demands answer and my traitorous body just can't resist him so I found myself
kissing him back and pulling him towards me. Just when I am so into it, he stopped
kissing me.

I was left gaping and disoriented on the sofa while he's now standing in front of
me.

"So, does that answer my question?" Ano daw? Ano ba ang question niya?
"I'm sleeping now." He left me dumbfounded. What had just happened? It took me a
few seconds to recover at palayo na siya nung mahimasmasan ako.

"Hoy!" I called after him but he didn't look back.

=================

Chapter 35

Chapter 35

I don't know how long I've been sitting at Mandy's lawn beside the pool. Basta nung
hindi na ako binalikan ni Lexie, pumunta ako sa poolside para magpahangin. Parang
bigla kasing nag init ang living room nina Mandy, para bigla akong nasuffocate and
I need a breath of fresh air kaya naisipan kong lumabas.

Hindi ko na namalayan ang oras hanggang sa inantok ako kaya pumasok na ako sa loob
ng bahay. Tahimik na ang buong bahay, tulog na ata ang lahat kasi past 12 na pala
at kailangan pang gumising ng maaga para sa birthday ni Lime. Kaya pala inaantok na
din ako. Inikot ko ang knob ng room namin nina Barbie and Chelsea but the knob
didn't budge. Sinubukan kong buksan ulit pero sarado talaga. Nakalock mukla sa
loob. I tried knocking pero mukhang tulog na tulog na ang mga bakla.

Saan ako ngayon matutulog? Alangan naman
dahil doon natutulog ang mga Yaya. Lima
guestroom, isang master's bedroom, isang
ako sa isa pang guestroom sa likuran ko.
binubuksan kapag walang ibang guests.
na sa nursery? Wala akong tulugan doon
ang kwarto sa bahay nina Mandy. Dalawang
kwarto ni Lexie at ang nursery. Napatingin
Baka bukas! Usually kasi hindi yan

Sinubukan kong buksan at laking tuwa ko nung hindi nakalock ang pinto. I opened
the door at kinapa ang switch ng ilaw pero wala akong makapang switch. Then I
remembered na nagpalit ng mga switch sila Mandy. Wala nang light switch sa mga
kwarto, remote control na lahat.

Nangapa na lang ako sa dilim at dahil alam ko naman kung saan banda ang banyo,
doon na ako dumiretso at naglinis ng katawan. Bathrobe na lang ang sinuot ko kasi
ang mga gamit ko nasa kabilang room.

Napansin kong basa ang tile at gamit ang isang bathrobe. Hmm...baka dito natulog
ang isa sa mga bading kasi masikip nga naman kung tatlo kami sa iisang bed. Baka
tinamad na din si Mandy magpababa ng isang kutson.

Lumabas na ako ng banyo at dumiretso na sa kama. Hindi ko na lang pinatay ang ilaw
sa CR at binuksan ng kunti ang para may kunting liwanang sa room. Nahiga na ako sa
tabi ni Barbie or ni Chelsea at agad na nakatulog.
I smiled when I woke up, napasarap ang tulog ko. Ang bango ng kama ng guestroom
nina Mandy. I like the warmth of the comforter, yun nga lang, bakit sobrang bigat
naman ata ng comforter?

Then I realized na hindi comforter ang mabigat kundi dahil ang legs na nakapulupot
sa akin. Langyang baklang to! Ang bigat! Ginawa akong unan. Nakatalikod ako and his
legs is draping on my legs kaya ako nabibigatan. Tapos may kamay din na nakapulupot
sa katawan ko diretso sa...sa boobs ko. His hand, whoever he is, is comfortably
cupping my left boob. Nanlaki ang mga mata ko.

What the hell! Agad ko inalis ang kamay sa dibdib ko.

Bigla akong bumangon at hindi ko narealize nasa edge na ako ng bed kaya bigla akong
nahulog sa sahig. Plakda, buttfirst. Thank God for the carpet but still and sakit
ng balakang ko.

Sino ba ang hinayupak na baklang nangdadakma ng boobs kapag tulog? Bakit hindi ang
dibdib niya ang kapain niya?

"Aray ko po!" Daing ko at sinubukang umupo pero masakit talaga ang balakang ko.
Sinubukan kong abutin ang kama para makasampa ako at sa awa ng Diyos, nagawa ko
naman pero muntik na ulit akong mahulog sa kama nung makita kong hindi si Barbie o
si Chelsea ang katabi ko kundi si Lexie.

Nanlaki lang ang mga mata kong nakatingin sa kanya habang natutulog siya then he
opened his eyes at nagkasalubong ang mga tingin namin. Nanlaki ang mga mata niya
pagkakita sa akin.

"Missy! What the hell are you doing?" Gulat na gulat din na sabi niya at biglang
napaupo sa kama.

"Gumagapang?" I said sarcastically. Hindi pa din ako makatayo.

"Ginagapang mo ako? You don't have to do that you know." May amusement na sa mga
mata niya. Naramdaman ko ang pag iinit ng pisngi ko. Bwisit! Kung hindi lang
masakit ang balakang ko, sinipa ko na siya lalo pa at ramdam ko pa ang init ng
kamay niya na kung makahawak sa boob ko parang inari na niya.

"Hindi! Hobby ko talaga ang paggapang sa umaga." Puno ng sarkasmo ang boses ko.

"Your boobs are showing." Sabi niya bigla at napatingin ako sa dibdib ko na
natatakpan lang ng robe na ngayon ay hindi na nakaayos kaya kitang kita ang
kalahati ng dalawang boobs ko.

On instinct I cover my boobs with my hand pero nakalimutan ko na hindi ko kayang

suportahan ang katawan ko kaya napahiga ako ulit sa carpet. Great!
"Shit!" Dinig kong sabi ni Lexie.

"Ano ang nangyayari sa'yo?" Napababa siya sa kama.

"Nahulog ako sa kama kasi may pangahas na nanghahawak ng boobs kahit tulog.
Walanghiya ka! Kung makahawak ka, akala mo...akala mo..."

"Sponge." He supplied.

"What!?"

"I thought it's a sponge. It's soft and..." He smiled maliciously.

"Shut up! Just help me get up!" Lumapit siya sa akin and I gaped upon looking at
him. Naka boxers lang ang walang hiya!

"May masakit sa'yo?" He said, concerned. Umismid ako at hindi tumingin sa kanya.
Hidni ko kayang tumingin sa kanya kasi pakiramdam ko naeeskandalo ako sa itsura
niya.

"Maliban sa ego ko, masakit din ang balakang ko."

"Let me help you." Bago pa siya nakalapit napigilan ko na siya. No...I dddon't want
him near me. I don't want him touching me while he's almost naked.

"Utang na loob, magbihis ka muna. Mamaya niyan, matusok pa ako ng sunflower mo!" I
didn't dare look at him when I heard him chuckle at naglakad papuntang banyo.
Paglabas niya, nakasuot na siya ng robe at binuhat na ako mula sa sahig at ibinalik
sa kama.

"Saan ang masakit?" Concerned pa din na sabi niya pero hiyang hiya talaga ako.

"Sa dibdib." Masakit sa ego ang mga nangyari. Hindi lang niya nahawakan ang boobs
ko, nakita pa niya. What a way to start my day.

"Do you want me to massage your boobs." Tiningnan ko siya ng masama and he smiled.
Gusto ko siyang sipain pero naalala ko na wala pala akong panty underneath my robe.
Baka hindi lang boobs ko ang makita niya.

"Ang aga-aga Lexie!" Singhal ko sa kanya.

"Sumagot ka kasi ng maayos. Saan ang masakit?"

"Sa balakang." Sinubukan niyang hawakan ang balakang ko.

"Don't you dare!"

"I'm not gonna rape you. Imamasahe lang kita." Iritable na din ang boses niya.
Pero pakialam ko ba? Siya ba ang napahiya?

"Wala akong panty!" Napatigil siya at napalunok. His eyes turned a shade darker at
naningkit sa akin.

"And you have the guts to sleep beside me, with nothing underneath that robe?"

"Malay ko ba na ikaw ang katabi ko? Akala ko si Barbs or si Chels kasi may kwarto
ka naman sa taas!"

"No, I no longer have a room upstairs. It was converted into a playroom. This is my
room kapag dito ako natutulog. At kahit na sina Barbie at Chelsea at makakatabi mo,
you still shouldn't sleep in the nude when you're with someone else. What were you
thinking? By the way, how the hell did you open the door? I remember locking it
last night." He is now pacing back and forth in front of me. Namumula ang pisngi
niya sa galit.

"Hindi kaya nakalock! Kaya nga nakapasok ako dito di ba? Kasi nakalock ang
guestroom sa kabila."

"I locked it!" Siguradong sabi niya.

"You did not!" I shouted back at him. Makakapasok ba ako kung nakalock ang pinto?

"I did!" Tiningnan ko na ng masama.

"Sabi nang hindi eh. Alangan naman na mag effort pa akong hilingin ang duplicate ng
kwartong to." Kumirot ang balakang ko at napangiwi ako. In an instant he's beside
me.

"Should I bring you to the hospital?" Nagpapanic na sabi niya. Hidnia ko sumagot
at tiningnan lang siya ng masama. Nakakainis kasi pinapalabas niya na ginapang ko
talaga siya. Why the hell would I do it?

"Oh...wait." Tapos nagmamadaling lumabas ng kwarto. Pagbalik niya may kasama na

siyang katulong.

"Masakit po ang balakang niya. Nahulog siya sa kama." Sabi niya sa katulong at
lumapit ang katulong sa akin. Lexie explained to me na marunong manghilot ang
katulong. Then the help started massaging my hips. Pinadapa ako sa kama.

"Kapag nadislocate ang matris ko at hindi ako mabuntis, kasalanan mo talaga Lexie!"
Nakatayo si Lexie sa tabi ng kama habang tinitingnan ang pagmasahe sa akin. Buti
na lang at tinakpan ng katulong ang lower body ko.

'Why me!?" Painosente apng sbai niya.

"Kung hindi ka kasi nandadakma ng boobs, hindi ako magugulat!" Narinig kong saglit
na tumawa ang katulong. Pero in fairness, unti unting nawawala ang sakit.

"It's just a boob Missy and I was dreaming."

"It's a virgin boob. Aray naman po Ate, dahan dahan sa paghilot."

"It will be mine anyway, there's no need to be prudent about it!" May smirk pa na
kasama ang sinabi niya. Napanganga ako. Inaari niya ang boobs ko?

"Aba!" Sasapakain ko ang lalaking to! Anong mapapasakanaya ng boobs ko?

"Ma'am wag po malikot!" Tumigil ako bigla and I gritted my teeth.

"Kapag hindi ako nagkaanak! Kasalanan mo talaga!"

"Hindi naman po kayo napilayan Ma'am. Medyo nabugbog lang. Isa pa po, kahit na
napilayan po kayo, hindi naman po makakaapekto ang pilay sa matris. Magkakaanak po
kayo Ma'am." Sabi ng katulong slash manghihilot.

"See, magkakaanak pa daw tayo." What!?

"Anong magkakaanak tayo? Kelan pa ako pumayag na anakan mo? Oh please...don't smile
like that!" Pero lalo lang siyang ngumiti at mas lalo akong naasar.

"Seriously, what are you so upset about? Are you upset because I touched your
boob?" Nanlaki ang mga mata ko.

"Shut up!" Sobrang init na ng pisngi ko.

"You should be thankful because I'm asleep." He grinned.

"Shut up already."
"Should I be held accountable for molesting your boob?" Malisyoso siyang tumingin
sa may dibdib ko banda na hindi naman nakikita kasi nakadapa ako.

"Mahiya ka nga! Di ka man lang nahihiya kay Ate! Kung ano ano ang pinagsasabi mo."
Ano na lang ang sasabihin ng mga katulong nina Mandy? Nagpapahawak ako ng boobs?

"Don't listen Ate. I am just putting some sense into the head of this old maid."
Napanganga ako at biglang napabangon. This time, tinakpan ko na ang dibdib ko.
Infairness, hindi na sobrang sakit ng balakang ko. Lumayo na din si Ate at lumabas
ng kwarto. Gusto ko siyang pigilan kasi pakiramdam ko delikado ako kapag kami lang
ni Lexie ang nasa room.

"Tinawag mo akong old maid?" Old maid? Ako?

"Hindi ba?"

"I am not an old maid!" I shouted. Wala pang taong tumawag sa akin ng old maid.
Siya pa lang! Ang kapal ng mukha.

"Aren't you? Malapit ka na kayang lumagpas sa kalendaryo. Pag 30 ka na, you are
already considered an old maid." Lalong nag init ang ulo ko. Gusto ko siyang
sabunutan. I am not old!

"If you'll only loosen up a bit, then you won't end up an old maid. Kung
nagpapakasal ka ba , eh di walang tatawag na old maid sa'yo!" Sabunutan at kalbuhin
kaya kita!

"Paano ako magpapakasal, wala akong boyfriend! Sinira mo ang lahat ng relasyon ko."

"I am your boyfriend." He declared. Natulala ako. Boyfriend ko siya? Kelan?

"What are you saying? Hindi kita boyfriend!" He is unbelievable.

"We've kissed plenty of times and I know that you're not that promiscuous para
makipaghalikan na lang basta. Last night, we've cemented the fact that you like me
too, or do you want me to remind you again?" He looked at me and his eyes focused
on my lips. I purged my lips and I saw him smile.

"Lexie ha!"

"What babe?" Nanayo ang balahibo ko sa sinabi niya. This is insane!

He walked towards me and I walked backward. Naramdaman ko ng gilid ng kama.

Napaisip ako sa sitwasyon namin. We're alone in a room, he's almost naked beneath
that robe and I am naked beneath my robe.
"I'm nude." I blurted out and he smiled.

"I am aware of that, I've cupped your boob a while ago didn't I?" Nag init ang
pisngi ko. Kailangan ba talagang sabihin yun?

"And it makes things a little bit easier. No clothes to get rid of, I can go fast
without any..." Hindi ako makahinga dahil sa mga sinasabi niya.

"Shut up! Umayos ka!"

"Maayos ako. Ikaw lang ang sobrang pakipot. You're making things harder for both of
us. We're wasting time and we both know that you don't have a lot of time. Sa
tingin mo, kapag hindi ka umamin ngayon, titigilan kita? I'm telling you, I'll
seduce you to submission." He moved closer and suddenly pulled me towards him.

"Kapag umamin ka ngayon, I promise you, we'll go through the tedious process of
courtship. I won't touch you. I won't kiss you. I won't even touch this." He poke
his forefinger on my left boob, the one he'd molested a while ago, and I gasped. He
smirked.

"Pero kapag magmamatigas ka pa, I will have to kiss you again to prove to you how
much you like me. Once that happens, I know that I won't be able to stop myself and
we'll end up in bed together. The popping of cherry will happen as will as the
pollination. Alexis and Mandy will know as well as your parents. And since, I am a
responsible man, I will have to marry you." Lalo niya akong hinapit palapit sa
kanya and his eyes focused on my lips. Napalunok ako lalo na nung naging seryoso
ang mga mata niya.

"Missy..." Napatulala lang ako sa kanya.

"I swear I won't be able to stop this time. You've got to stop me." His eyes
turned a shade darker and I can feel something poking on my tummy. I can feel the
intensity of his desire.

I looked into his eyes and I wanted to stare at it forever. I can see the depth of
his emotions and something tugged at my heart.

"Stop me." He whispered as his face lowered into mine and our lips just a breath
away. Yes, a part of me wanted to stop him but I am too mesmerize to do it. I
can't stop him because I no longer have a sense of reason. As I look into his eyes,
I can feel myself falling, or maybe I've already fallen and now I'm drowning. I
don't know how was it possible, drowning and melting at the same time.
=================

Chapter 36

Chapter 36

Our lips touched and I feel my heart tightens but ironically I felt as if I've been
freed. Napaluha ako at napakapit sa batok niya. I've never been kissed like this.
Buong buhay ko, hindi ako nakipaghalikan na parang pati ang kaluluwa ko kasama sa
halik.

What is happening to me?

Stop! Stop! My mind shouted but I didn't listen to it. Ikinawit ko pa ang braso ko
sa batok niya pulling him closer to me. Naramdaman ko ang paghapit niya sa bewang
ko palapit sa kanya and I can feel his arousal. Naramdaman ko ang init ng katawan
niya as our bodies touched. Instead of being afraid, I became more excited, heat
spread throughout my body and I wasn't able to suppressed my moan.

I know I am lost and I know that I no longer have the strength to stop him. I love
the feeling of his lips on mine. I love the sensation he's bringing up on me. I am
a lost case and I know it. I can almost hear the ripping of my hymen. The pop
sound. The...

He stopped kissing me. I took a deep breath, preparing myself for another earth
shattering, mind blowing and gravity defying kiss.

But none came. Instead, I felt his breath on my face. Our faces are still
relatively close. So close that I think if I open my eyes, my lashes would brush
his lashes or his cheeks. Our nose are even touching and both of us are breathing
heavily.

"You really wouldn't stop me?" He said softly before he traced my lower lip with
his finger. Napaawang ang labi ko.

"Huh?" Yan lang ang nakuha kong sabihin. I am still dazed, I am in a trance.

"I told you to stop me." He groaned and captured my lips again but this time his
lips didn't linger. Parang tinikman lang niya at ako naman nabitin. Nakakaloka
dahil gusto ko pa atang habulin ang mga labi niya.

"Kelan?" Naramdaman ko ang pagyugyog ng balikat niya bago niya ako niyakap at
isinubsob ang mukla niya sa leeg ko.

"Oh God!" He groaned and pulled me tighter.

Hindi ako makagalaw dahil sa higpit ng yakap niya at sa natigil na halikan namin. I
felt him kiss the side of my neck before he gently bit it. Napasinghap ako dahil
sa gulat at sa sensasyon na dala ng ginawa niya.

"Lexie...what are you doing?" Did he suddenly turn into a vampire? O baka naman
vampire siya talaga?

"Let me calm down." He is still holding me tightly and now I can feel him smelling
my hair .

"Does biting my neck makes you calm?" Naramdaman ko ulit ang pagtawa niya at ang
mahinang pagkagat sa leeg ko.

"That's right. Make me laugh." Ano? I am not making him laugh.

"Ano ba! Stop biting my neck!" Tinulak ko siya pero hindi siya umalis sa
pagkakasubsob sa leeg ko. What's so appealing with my neck?

"Nanggigigil ako. I need to calm down." I rolled my eyes. Napaisip ako, paano kami
napunta sa ganitong sitwasyon? One moment we're kissing and now he's biting my neck
like a lunatic vampire.

"Bampira ka ba? Sana sinabi mo para makaorder ako ng sangkatutak na dugo!" He

chuckled again and our position is becoming awkward especially that I can still
feel his thing poking on my stomach.

"I am not a vampire. I don't suck blood, I suck..."Umalis siya sa pagkakasubsob sa

balikat ko at hinawakan ang dalawang balikat ko. Saglit niya akong inilayo sa
kanya sa kanya at tiningnan ako pero tumigil ang mata niya sa dibdib ko. "I can
suck on that." He eyes darkened while looking at my chest before he shook his head
and close his eyes.

"But I won't do it." Hinawakan niya ang lapel ng bathrobe ko at pinagdikit ng

maayos bago niya hinigpitan ang tali at siniguradong hindi na magbubukas. I was
just looking at him and at his hands na parang ingat na ingat na wala siyang
masagi na balat ko.

"I told you to stop me!" He said again after fixing my robe. "Why didn't you stop
me?" naningkit ang mga mata ko. Pinapalabas ba niya na kasalanan ko na hindi ko
siya pinigil?

"Bakit ko naman gagawin yun? Sabi mo, hindi na ako magpapakipot. Eh di hindi! Isa
pa, matanda na tayo, alam na natin ang ginagawa natin." I blurted out. Unti-unti na
ding pumapasok sa isip ko ang mga nangyayari and I realized, binitin niya ako!

"Alam kong matanda na tayo. We should know what we're doing. That's why I stopped
because I should know what I'm doing." Naguluhan ako bigla and he must have sense
it.

"I told you I love you. Now, what's the use of my so called love if I can't
respect you?" Lalong nangunot ang noo ko.

"Magta-thirty na ako! Di ko na kailangan ng respeto!" I blurted out of frustration.

Sino ang hindi mapofrustrate sa mga nangyayari? He'd been seducing me at nung
nadala na ako sa seduction niya, tsaka siya titigil? What kind of game he's
playing?

"Sshh..." Gusto ko siyang sapakin.

"Don't sshhh me. Kung makahalik ka parang wala ng bukas tapos ngayon..." Tiningnan
ko siya ng masama. I can see amusement in his eyes pero agad ding nawala. He became
serious again.

"I am not turning you down." I swear he's suppressing his smile. Jerk! Parang
pinapalabas pa niya na ako ang mas manyak sa aming dalawa.

"Ano ang ginagawa mo?"

"I'm respecting you."

"Shut up!"

"Don't you want to be a virgin bride?" This time he smiled at me. I feel my cheeks
heat up but I tried to suppressed it. Isa pa mas nangingibabaw talaga ang inis ko
sa mga nangyayari at sa mga hindi nangyari. Pero sino bang matinong babae ang
aamin sa ganung bagay? Centainly, not me!

"Bakit malalaman ba ng priest kung virgin ang bride o hindi? Bakit pag naglalakad
ba ang bride, may nakalagay sa noo niya na virgin pa siya. That's discrimination!"

"Missy, that is not what I'm saying and you know it!"

"Kakairita ka eh! Ang galing mong mangseduce. Kung ano ano pa ang sinasabi mo tapos
hindi mo pala itutuloy. May pa hard and fast ka pang nalalaman! Paasa ka din eh!
Nakakaano ka!" Napatingin ako sa kanya kasi bigla siyang tumawa.

"Stop laughing!" He stop but the grin remained on his face. Lalong naningkit ang
mag mata ko.

"I'm sorry." He said wiping the unshed tears on his eyes. "But you have to
understand..."
"Hindi ko nga maiintindihan! Kung kelan pa pumayag na ako tsaka ka titigil.
Pinaglalaruan mo ba ako!? With what you're doing, you're telling me that I am not
attractive enough, I am not desirable enough. Pinapakita mo lalo sa akin na height
lang at..." He put his finger on my lips to stop me from talking.

"Of course I desire you. You have no idea how much! Look Missy, I am trying to be
honorable." Sino ba ang nakaimbento ng salitang honorable na yan at papatayin ko.

"Shut up! Matanda na ako."

"I know!" Eh alam mo naman pala eh!

"Alam ko na ang gusto ko!" I said miserably just like my name.

"I know!"

"Alam ko na ang ginagawa ko!"

"You don't!" I gaped at him.

"Mas magaling ka pa sa akin, ganun? Bakit ikaw ba ang may katawan? Alam ko ang
ginagawa ko! I know that we are about to do it. I wanted us to do it,
nakapagdesisyon na ako pero ikaw!" I pointed at his chest.

"You suddenly stop and left me...left me..." Hindi ko na matuloy ang dapat kong
sabihin. It was so awkward. Saying the word makes me uncomfortable.

"Wanting for more." He supplied.

"Shut up!" Naramdaman ko ulit ang pag iinit ng pisngi ko.

"I know. Parehas lang tayo ng nararamdaman. But look,.." Saan? I am tempted to look
below but I stopped myself. What am I thinking anyway?

"I don't want to look."

"Listen." He said again but this time he hold my chin and forced me to look at him.

"Shut up!" Umismid ako at inalis ang hawak niya sa chin ko pero hinawakan ng
dalawang kamay niya ang mukha ko.
"Hahalikan kita."

"Eh di gawin mo! That is, if you're not chickening out." I raised my chin up,
challenging him Sige nga! Try mo nga!

"I won't kiss you." He said, resignation in his voice pero nakatingin siya sa labi
ko at lumunok nang ilang beses.

"See?" Bwisit ka.

"Hindi ko papatulan ang pang aasar mo." Sabi niya pero mukhang hindi naman ako ang
pinagsasabihan niya. Mukhang sarili niya ang pinagsasabihan niya.

"Hah!" Painsultong sabi ko.

"I wont' do it because I'm an adult." Sabi niya ulit na nagpasingkit na naman sa
mga mata ko. Kapag ganito kami palagi malamang darating ang araw na magiging intsik
na ako dahil sa palaging paniningkit ng mga mata ko.

"At bata ang tingin mo sa akin?"

"The way you're acting, yes." Maghubad kaya ako sa harapan nito para malaman natin
kung sino ang adult. Pero hindi ko siyempre ginawa yun. Hinampas ko ang kamay
niyang nakahawak sa akin at akmang tatalikod pero nahawakan niya ang braso ko.

"Hey! Don't go yet. Let me explain."

"Ayaw ko nang makinig sa'yo. We're done!" He smiled. May nakakatawa?

"You have to listen to your boyfriend. Paano maayos ang relasyon natin kung di ka
makikinig." His smile widened.

"You are no longer my boyfriend. I told you we're done!" What!? What the hell did I
say?

"So naging boyfriend mo talaga ako? Wow! Hindi ko man lang naramdaman." Tiningnan
ko siya ng masama para pagtakpan ang kahihiyan ko. Hiyang hiya ako sa mga sinabi
ko. I just wanted to get away from him.

"Makinig ka." He hold my arm tightly and pulled me towards the bed. Pinaupo niya
ako at tumabi siya sa akin. Hawak pa din niya ang kamay ko para makasiguro na hindi
ako makakatakas.
"Stop sulking and listen." I wanted to stuck out my tongue at him but that would be
very childish.

"Sometimes, it was just so easy to go with our emotions Missy. Most of the time, it
was so easy to give in to our desires and our wants. But Missy, I promised that I
won't be making the same mistake again. I'm glad that finally, you've admitted
your feelings." Huh? Kelan ko namn ginawa yun? Wala akong sinabing ganun!

Pero kahit sarili ko, hindi ko makumbinsi kaya bago pa ulit ako mapahiya, pinili ko
na lang na manahimik.

"The fact that I know of your feelings for me didn't give me the right take
advantage of it. I know that I could lure you to bed and satisfy my desire for you
but I'd rather not. I won't. I can wait and I will wait." Naramdaman ko ang pagbaba
ng kamay niya mula sa wrist ko pababa sa mga kamay ko. He entertwined our fingers
at parang lumukso ang puso ko. I am just hoping that he can't hear the wild beating
of my heart.

" I know that you're old. No offense meant." Aba! He cleared his throat.

"I know that we're of age and most probably we are already aware of what we're
doing but our age doesn't give us the right to do IT. Now, that we're of age, the
more that we should know what's right from wrong. Age doesn't come with a license
to be reckless. Age allows us to experience life and every experience gives us
lessons in life. Life taught me that past mistakes shouldn't be repeated twice.
I've learned it the hard way." Wala akong maisagot dahil kahit saang anggulo tama
siya. Wala akong maipangontra dahil kapag kumontra pa ako, magmumukha akong tanga.
Kaya tumahimik na lang ako. Ni hindi ko magawang tumingin sa kanya.

Hinawakan niya ang kamay ko at hinalikan tapos nilagay sa lap niya.

"So Missy, much as I want to, I won't pop your cherry until we're married. You
have to marry me first." Napatingin ako sa kanya bigla and then my eyes lowered to
our hands. Nanlaki ang mga mata ko. Agad kong inalis ang pagkakahawak niya sa kamay
ko.

Without thinking, I hammered his crotch with my fist.

"Fuck!" Napatayo siya bigla.

"What was that for?" Tumayo na din ako.

"Liar! You're talking about virtue but look at you! Hindi mo kayang kontrolin yang
sunflower mo!"
=================

Chapter 37

Chapter 37

Pumasok na ako sa banyo at hinayaan si Lexie sa kwarto na namimilipit sa sakit.

Pagkatapos kong maligo, wala na siya sa kwarto kaya pumunta ako sa kabilang kwarto
at nagbihis. Pagkabihis ko, hinanap ko ang dalawang bakla. Magtutuos kaming tatlo!

Pumunta ako sa may pool area kung saan hinahanda ang party at nakita kong inaayos
ni Barbie at Chelsea ang mga cupcakes sa cupcake stand.

"Bakla! Bakla! Bakla Forevermore. Si Chelsea ay bakla! Bakla forevermore." Kanta ni

Barbie habang kumikembot. Palapit na ako nung napatingin ang dalawang mahaderang
bakla sa akin. Napatigil sa pagkanta si Barbie at napatigil sa ginagawa si Chelsea.
Both of them are looking intently at me then they both grinned and gave each other
a high five. Mga maldita talaga!

"Bubuka ang bulaklak, papasok ang hari, sasayaw ng cha cha, ang saya saya! Boom ti-
ya-ya-boom, ti-ya-ya boom-ye-ye! Boom-ti-ya-ya-boom, ti-ya-ya-boom ye-ye!" Kanta ni
Barbie at sumayaw si Chelsea habang tawa ng tawa.

"Ang laki-laki, Ang laki laki.."Patuloy sa pagkanta si Barbie. Umismid ako at

nagmamadaling naglakad palapit sa kanila kahit na iika ika ako dahil sa masakit ang
balakang ko.

"Hoy mga bakla!" Sigaw ko sa kanila.

"Mabango ang bulaklak!" Pagtatapos ni Barbie sabay ngisi sa akin. Kung makaarte,
akala mo walang ginawang masama.

"Bakit niyo ako sinarhan ng kwarto kagabi? Hindi ko pa kayo napapatawad sa

panloloko niyo sa akin kahapon akala niyo!" Sita ko kaagad sa kanila at sabay
nilang napanganga.

"What! Ni lock mo ang room kagabi Barbs?" Maarteng sabi ni Chelsea at mukhang
gulat na gulat pero sobrang exaggerated. Halatang umaarte lang.

"Of course not! Why would I do that?" Maarte ding sabi ni Barbie. Lalong
naningkit ang mga mata ko sa kanila.

"Oo nga! Hinihintay ka pa nga namin kagabi sa room. Pero inantok na kami hindi ka
pa din pumasok. Paggising namin wala ka din. Hindi ka natulog doon. Saan ka natulog
bakla?" Tiningnan ko ulit sila ng masama. Umismid ako at iniwan sila tapos kumuha
ng food. Bumalik na ako sa pwesto nila. Mamaya na lang kami magtutuos kapag busog
na ako. Nagutom ako at naubos ang energy ko sa nangyari sa amin ni Lexie kanina sa
room.

Pagbalik ko, kasama na ng dalawa si Lexie na nasa tabi ng pool. Lumapit ako at
inilapag ang pagkain ko sa mesa pati na din ang bitbit kong kape.

"Bakla, bakit ka iika ika?" Umismid lang ako kay Barbie. Maghintay ka kapag may
baterya na ako, sasabunutan ko kayo! Kumain lang ako at hindi sumagot.

"Hoy! Di ka nagdahan dahan ano?" Napatingin ako bigla kay Chelsea na nakatingin kay
Lexie na nakatingin naman sa akin. Nakita ko ang pamumula bigla ng pisngi ni Lexie.

"I didn't..."

"Sinasabi ko na nga ba! Yang mga pent up emotions na yan!" Exaggerated na sabi
niya.

"Masakit ba beks?" Hinawakan ni Barbie ang balakang ko.

"Siyempre! Try mo kaya!" Sagot ko and I heard the clearing of throat. Napatingin
ako kay Lexie at umiwas siya ng tingin. Tumingin siya sa pool. Kasalanan niya
talaga ang lahat.

"I wish! Saan ba nagsimula ang lahat. Sino ang nagsimula ng lahat? Ano ba ang
nangyari?" Mahinhing sabi ni Barbie. Concerned naman pala ang baklang to sa akin.
Nakakakunsensiya naman sabunutan.

"Barbs..." I heard the warning on Lexies tone. Tiningnan ko siya ng masama.

"Bakit ayaw mong malaman nila na kung hindi dahil sa'yo hindi nanakit ang katawan
ko?" Narinig ko ang pagsinghap ng mga bakla.

"Ow! He didn't go easy on you?" Tanong ni Chelsea.

"He's a pervert. Bigla na lang nanghahawak ng boobs!" Nanlaki ang mga mata nina
Barbie at Chelsea at napatingin kay Lexie na sobrang pula na ng mukha.

"Missy stop it! Kumain ka na lang okay?" Kinuha niya ang tinidor ko at tinusok ang
sausage tapos sinubukang subuan ako.

"Busog na ako!"
"Baka madami nang nakain kanina na sausage." Barbie murmured.

"Masarap ang sausage bakla?" tanong naman ni Chelsea.

"Bakit mo ako tinatanong? Bakit di ba kayo nakakain kanina?" Singhal ko sa dalawang

bakla. Ngumiti lang sila at nag apir.

"Uhmmm..tocino lang. Di kami kumain ng itlog at sausage. Ikaw ba kumain?"

"Oo naman!" Napabunghalit sila ng tawa. Mga baliw to! Kitang nasa plate ko eh.

"Masarap?" Tanong ulit ni Chelsea. Ano ba ang problema ng mga baklang to?

"Bakit kaya di niyo tikman? Kesa sa tanong kayo ng tanong."

"Pwede?" Hagikgik ng hagikgik na si Chelsea at hindi maalis ang ngiti ni Barbie.

"Bakit naman hindi? Hindi naman pinagbabawal-"Hindi ko na natapos ang sasabihin ko

dahil bigla na lang may humatak sa kamay ko.

"Let's go buy our gift for Lime." Napatingin ako bigla kay Lexie. Paano niya
nalamang wala pa akong regalo sa pamangkin niya? Tumayo na lang din ako at sumunod
sa kanya kasi mukhang wala siyang balak na bitiwan ang kamay ko.

"Hindi pa ako nakakainom ng tubig!" Narinig ko siyang bumuntonghininga at dinala

ako sa kitchen. Kumuha siya ng tubig at ibinigay sa akin at ininom ko naman.

"I'll borrow Alexis's car." Hawak hawak pa din niya ang braso ko habang naglalakad
kami papunta sa likod bahay kung saan may garden sila Mandy. Doon usually naglalagi
ang mag asawa lalo na kung weekends at wala silang lakad.

"Bakit hindi ang kotse mo ang gamitin?" He just shrugged and I rlled my eyes.
Kuripot talaga.

Palabas na kami sa screen door nung marinig namin ang boses ni Mandy. Hindi namin
sila kita kasi natatakpan sila ng wall.

"Missy slept at Lexie's room last night." Malambing na sabi ni Mandy.

"Hayaan mo sila. They're old enough." Sagot naman ni Alexis. Napatingin ako kay
Lexie. Alam ng mag asawa? Baka tsinismiss na ng dalawang bakla.

"Mabuti pa yung kapatid mo ano?" Bulong ko kay Lexie sabay tingala sa kanya pero
pinaningkitan lang niya ako ng mata at pinitik ang noo ko.

"Aw!" Mahinang sabi ko.

"Kunsabagay...pero bakit ako young pa naman nung...oww" Hindi na natapos ni Mandy

ang sasabihin. Biglang tumahimik at narinig kong bumuntonghininga si Lexie.

"Alex, I need the car keys." He shouted.

"Bakit ka sumigaw? Kunin na lang natin sa kanila." Bubuksan ko na sana ang screen
door pero hinawakan ni Lexie ang bewang ko at pinigilan ako sa paglabas.

"Ano ba!" Angil ko pa.

"It's with Kuya Nestor." Balik sigaw ni Alex. Halos kaladkarin na ako ni Lexie
paalis sa backdoor at nagmamadaling naglakad papuntang parking.

"Problema mo?" Sita ko sa kanya nung makuha na namin ang susi kay Kuya Nestor.

"Kainosentihan mo." He turned on the engine at nagdrive na palabas ng bakuran nina

Mandy.

"Di sana hindi na ako inosente kung..."

"Knock it off Missy. Hindi mo alam alam kung gaano kahirap para sa akin ang
pinaggagawa ko. Alam mo ba kung ba kung bakit kita pinalayo kina Barbie at Chelsea
kanina? Alam mo din ba kung bakit kita hindi pinalabas ng backdoor?" Hindi siya
nakatingin sa akin at tutok na tutok sa kalsada pero halatang naiinis siya.

"May lakad tayo di ba kaya ka nagmamadali?"

"No! Because you have no idea what they're talking about. Iba na ang tono nila di
mo pa din ma gets." Nangunot ang nook o at nag isip tapos inisip ko ang pinag
usapan naming kanina sa poolside. Something click in me. Napanganga ako.

"Yung egg and sausage na sinasabi nila hindi talaga egg and sausage? Oh my God!
They're talking about blowjob?" I blurted out at biglang napatingin si Lexie sa
akin.

"Hindi nga!? Bakit hindi ko nagets agad? Dati naman na kaming nag uusap tungkol sa
blowjob ah!" Hindi talaga ako makapaniwala na hindi ko nasakyan ang trip nina
Barbie. Iniisip ba nila na nag bj ako kay Lexie? Like, what the hell!

"Stop saying that word!" Inis na sabi niya.

"Fellatio then." He groaned.

"Eh bakit mo ako hindi pinakausap kay Mandy? Itatanong ko pa sana kung anong
magandang regalo kay Lime." Mukha naman kasi lahat kaya nilang ibigay sa mga anak
nila.

"Alexis and Mandy are making out." Diretso ang pagkakasabi niya at napatingin ako
bigla sa kanya.

"Ganun!? Walang patawad? Kahit sa backyard? Hmm..bakit ang hot ng kakambal mo? Ikaw
uptight?" Tiningnan ko siya ng mabuti. Kinilatis ko pa at nakita ko ang unti unting
pamumula ng pisngi niya. Cute!

"Are you sure?" Sabi niya nang hindi tumitingin sa akin.

"Na hot si Alex? Oo naman." Kahit nga may asawa na yun ang dami pang naghahabol.
Mabuti na lang talaga at loyal na loyal sa asawa.

"That I'm uptight?" Saglit siyang napatingin sa akin.

"Of course." Walang pag aalinlangan na sabi ko. Uptight naman talaga siya. Kung
hindi siya uptight di sana, goodbye hymen na ako di ba? But of course, hindi ko yun
sasabihin sa kanya kasi baka mag homily na naman habang nagpaflag ceremony.

I giggled silently at my thoughts. Masakit siguro ang pagpalo ko sa sunflower. Buti

na lang hindi na niya ako sinumbatan.

I was so pre occupied with my thoughts that I haven't noticed that we're not
heading to the mall. Akala ko sa ibang mall lang ang plano niyang puntahan pero
nagulat ako nung pumasok kami sa village nila at pumasok sa gate ng mansion niya.

"Akala ko ba bibili tayo ng gift ni Lime?" I said nung nagpark siya sa harap at
binuksan ang pinto ng kotse. Lumabas na din ako at sumunod sa kanya.

"Later." Tuloy tuloy lang siya sa paglalakad at sumunod naman ako sa kanya hanggang
sa nasa harap na kami ng kwarto niya.

"Andito ang gift mo?" Nagtatakang tanong ko.

"Wala." Hinawakan na niya ang isang braso ko habang binubuksan ang kwarto. Hinila
niya ako papaosk at isinara ang pinto.

"Ano ang gagawin natin dito sa kwarto mo?" Bakit nga ba sumunod ako hanggang dito?
Sana nagpaiwan na lang ako sa sala.

"Nothing. Just second base." He huskily said before he pulled me towards him.

=================

Chapter 38

Chapter 38

"Wow! Saang mall pa kayo nakarating at ngayon lang kayo?" Bungad agad sa amin ni
Chelsea pagdating namin. Nagsisimula na ang party at isang oras ata kaming late.
Hindi ako makatingin kina Chelsea at Barbie. Pakiramdam ko, kapag tiningnan ko sila
at makita nila ang mukha ko, malalaman nila ang mga nangyari sa amin ni Lexie. I
feel like my face would give away everything,

"Missy, bakit pulang pula ang mukha mo?" Hinawakan pa ni Barbie ang mukha ko at
hinarap sa kanya. Nag iwas ako ng tingin. I'm afraid that he could read my mind and
he would know that I just had my first orgasm at Lexie's hand. Pakiramdam ko nag
init na naman ang pisngi ko. God!

"Mainit." Sabi ko na lang at umiwas ng tingin. Napataas ang kilay ni Barbie.

"Let's go. Let's give Lime's gift." Hinawakan na ni Lexie ang kamay ko at naglakad
kami papunta kina Mandy. Para lang akong robot na nakasunod sa kanya. Wala ako sa
sarili. Tulala ako. Para akong high sa drugs.

Hindi maalis sa isip ko ang nangyari sa kwarto niya. Tuwing naiisip ko at naalala
ko pakiramdam ko sinisilaban ang mukha ko dahil sa hiya. Mabuti na lang at hindi na
inungkat ni Lexie ang mga nangyari. He acted as if everything is normal. Na para
bang walang nangyari.

I never thought that I could be so submissive and so wanton at the same time.

Hindi ko talaga inakala na ganun pala yun! Na pwede pala ang ganun without the
actual intercourse.

Oh my God! Nakakawalang katinuan ang nangyari!

Tulala ako buong party. Wala ako sa sarili at nagtaka sina Barbie at Chelsea. Pati
na din si Mandy. Mabuti na lang nasa tabi ko palagi si Lexie para sagutin ang mga
tanong nila at isalba ako sa kahihiyan dahil sa pagiging lutang ko.
Pagkatapos ng party, hinatid na ako ni Lexie sa bahay which again earned raised
eyebrows especially from Barbie and Chelsea. Pagkadating namin sa harap ng bahay ko
tsaka naman dumating ng napaka-awkward na moment. Walang nagsasalita hanggang sa
napagdesisyunan kong bumaba ng sasakyan.

"Thank you sa paghatid." Hindi siya nagsalita pero nakakunot ang noo niya habang
nakatingin sa akin. Hindi na ako naghintay pa sa sasabihin niya. I opened the
passenger door and went out of the car. Pero hindi pa ako nakakalayo sa sasakyan
niya nung marinig ko ang pagbukas at pagsara ng pinto ng sasakyan and soon after, I
felt him beside me. Wala pa ding nagsasalita sa amin hanggang sa nasa harap na kami
ng pinto ng apartment ko.

"Would you..." Gusto ko sanang itanong kung gusto niyang magkape or whatever. Pero
ang totoo, wala lang talaga akong masabi.

"I'd rather not get inside." He said before he pulled me towards him. My breathing
hitched at our closeness. My heartbeat quickens at hindi ko din mapigilan ang
sarili ko na amuyin siya.

Shit! Ba't ang bango bango niya? Bakit ngayon ko lang ata naappreciate kung gaano
siya kabango? Ganun ba talaga?

"Okay." Okay! Kalma Missy. It's just Lexie. Wag kang kabahan. Wag kang magpanic.
He's just the guy who gave you your first 'O'.

Shit!

Nag init na naman ang pisngi ko pagkaalala ko sa nangyari kanina sa bahay niya.

Kailan ba ako tatantanan ng memory na yun?

"Still disoriented because of the second base? Am I that good?" He smirked kaya
kumunot ang ilong ko. Yabang ha! Naka score lang sa akin, naging bloated na ang
ego?

"Hindi din."Tumaas ang kilay niya dahil sa sinabi ko. I smirked silently.

"I'm not?" Halos hindi makapaniwalang sabi niya. Hindi ko na napigilan ang sarili
ko. Napangiti ako at tiningnan niya ako ng masama.

"So, ganun pala ang orgasm no? Hindi ko ma explain. But it's good." I blurted out.
Ohh, stupid mouth!

"Good?" Kunot pa din ang noong sabi niya.

"Yes. Next time we'll do it in your bed." I said sheepishly.

"Missy..."

"What? Don't tell me, na naeeskandalo ka? Pagkatapos ng ginawa mo sa akin? Sabi mo
nga you've corrupted me, bakit hindi na lang natin lubos lubusin?" He groaned at
the same time I felt his hug tightened. Naramdaman ko din ang pagbaon ng mga daliri
niya sa bewang ko.

"Seryoso ako nung sinabi kong pakakasalan muna kita before I divirginize you and I
don't want to rush you into marriage. Let's take our time shall we?" I rolled my
eyes.

"Ikaw na din ang may sabing, tumatanda na ako at hindi na tayo dapat nagsasayang ng
panahon."

"I know. But are you ready to settle down with me? Wait, do you even love me to
settle down with me?" I saw uncertainty in his eyes at kahit ako hindi alam ang
isasagot ko.

Do I love him? I don't know. I like him that's for sure pero mahal ko na nga ba
siya? Parang kelan lang buo ang paniniwala ko na bakla siya. I can't even see
myself being this close to him.

Ngayon, kung ano ano na nag nangyayari sa amin. Things that I never dreamt of doing
with Lexie. It was all so sudden.

Maybe I love him, maybe I like him or maybe I don't. There is no way for me to
know. Maliban siguro kung bibigyan ko pa ang mga sarili namin ng panahon para pag
isipan ang lahat lahat. Maybe he's right. We should take this slow. Masyadong
naging mabilis ang mga pangyayari.

"See? Let's give ourselves sometime, but not too long okay?" He finally said before
he lowered his face and kissed my nose.

I nodded in agreement.

"I would love to kiss you senseless right now but I'd rather not." He said before
he planted a sweet lingering kiss on my lips. He gently nibbled my lower lip
before he stopped.

"You're the second woman in my life. I won't want to ruin us. I got to go now
before I change my mind. Get inside." Kinuha niya ang susi na nasa kamay ko at siya
na mismo ang nagbukas ng pinto ng apartment. Hinalikan niya ako sa pisngi bago ako
itinulak papasok sa bahay ko.
Pagkasara ng pinto para akong nagising mula sa isang panaginip. My heart is beating
wildly. Napahawak ako sa dibdib ko at napangiti ako.

Shit!

Shit!

Para akong baliw. Nakangiti ako kahit nasa loob ng banyo. Hanggang sa makatulog ako
nakangiti pa din ako. Inaamin kong kinikilig ako, worst I'm too old para kiligin.
Pero pwede pa pala ang ganun!

That night, I slept soundly. Maaga akong pumasok sa boutique at ang gaan gaan ng
pakiramdam ko. Palagi pa akong nakangiti and seriously, it is starting to creep me
out. Hindi ako nagagalit. Kahit na nagkamali sa pagbigay ng discount ang cashier ko
sa isang costumer hindi ako nagalit. It's very alarming. Baka pag nagtagal malulugi
ako!

Pero sino ang hindi magiging baliw? Sino ang hindi kikiligin? Araw araw na
nagpapadala si Lexie ng bulaklak sa akin, araw araw niya akong sinusundo sa
boutique. Araw araw kaming nagdidinner. Wala na akong panahong magalit dahil
masyado akong busy sa nararamdaman kong kilig.

"Bakla!!" Natigil ako sa pagmumuni muni nung biglang pumasok si Barbie sa opisina
ko.

"Kailangan ko ng kotse mo." Hyper na bungad agad niya sa akin. Kinuha ko sa bag ko
ang susi at inilagay sa mesa sa harap niya. He just looked at my car key fob.

"Kailangan ko din ng driver. Samahan mo ako sa Batangas bakla!" He said and sit at
the chair in front of me.

"Huh?"

"Eh kasi, si Chelsea, nasa Batangas para mag assist sa isang shooting doon. Ang
kaso, may naiwang mga costumes na kailangang dalhin doon dahil gagamitin bukas.
Babalik naman tayo kaagad." Obviously Barbie wouldn't accept no for an answer kaya
hindi na ako tumanggi, Inayos ko lang ang mga gamit ko sa opisina at nagbilin sa
mga tauhan ko. Maaga pa naman at siguro makakauwi naman kami bago maghatinggabi.

Pero mukhang di yun ang mangyayari kasi sa EDSA pa lang inabot na kami ng halos
dalawang oras dahil sa traffic.

"Bakla mukhang bukas pa tayo makakarating ng Batangas noh?" Humihikab na sabi ni

Barbie.
"Sinabi mo pa." Minsan naiisip ko na bumili na lang ng pison at yun ang gawing
sasakyan para ang humarang sa daanan ko, dadaganan ko na lang. That way,
mababawasan din ang sasakyan sa Pilipinas. Mababawasan ang traffic. Hayahay ang
buhay.

2PM na kami nakarating sa SLEX at doon na lang kami bumili ng lunch. Inabot kami
ng tumataginting na mahigit tatlong oras sa byahe mula SLEX papuntang Calatagan.
Hindi sinabi ng bakla na sa Calatagan kami pupunta at pagkalayo layo ng resort mula
sa town proper. Sarap sabunutan pero wala na akong magagawa. Alangan naman na
bumalik pa kami.

Past 5PM na nung nakarating na kami and I'm so tired kaya alam kong hindi na kami
makakabalik kaagad. Wala na akong energy. Isa pa, nakakatakot nang bumalik sa gabi.

Agad naman kaming sinalubong ni Chelsea pagkarating namin.

"Gaga ka! Ang layo pala nito. Buti na lang may GPS kaya di kami naligaw. " Reklamo
ni Barbie habang binubuksan ang likuran ng kotse kung saaan na nakalagay ang mga
naiwang costumes.

'Sorry na bakla. Nagmamadali kasi ako kaya nakalimutan ko na. Maganda ka pa rin
naman kaya carry lang." Napabuga na lang ako ng hangin.

"Oi Missy ganda. Wag ka nang sumimangot diyan. May surprise ako sa'yo. Pati ako na
surprise." Mukhang excited na sabi ni Chelsea pero hindi ako na excite. Gusto ko na
lang kumain at magpahinga. Ang tagal ko nang hindi nagdrive ng ganun kalayo at
talaga namang nakakapagod.

"Pakainin mo na lang ako."Nginitian ako ni Chelsea at niyaya na kami pero hindi

kami sa restaurant ng resort pumunta. Pumunta kami sa mga floating cottages. Sa isa
sa mga cottages may nag po-photoshoot. The're using the sunset as their background.
The view is spectacular, the models are all pretty, the dresses are beautiful. The
scene is so perfect.

As perfect as the couple sitting in a corner looking at each other as if everything

else doesn't matter.

=================

Chapter 39
Chapter 39

The setting sun highlights his shoulder length hair that is tied at his back.
Namumula ang pisngi, noo at tungki ng ilong niya hindi dahil sa sikat ng araw kundi
dahil sa matagal na pagbabad sa ilalim ng araw. He looked so handsome and so
charming. Ang klase ng kagwapuhan na hindi mo basta basta makikita sa kung saan
saan. He's a looker, I must admit and he's currently looking at the most beautiful
woman I have ever seen.

Kahit siguro babae matotomboy sa kagandahan ng babae. Her curly long blond hair
shines with the setting sun. She have this etherial look. Her face is a subject of
envy of every woman. From her well shaped brows, aristocratic nose, her rosy cheeks
to her red lips. But what captivates me most is her eyes. It was so...beautiful. It
laughs when she laughs and it speaks volumes of emotions.

Looking at them, all I can do is sigh. They complemented each other in every way.
He's handsome, she's gorgeous.

They're so perfect, it hurts.

Napahawak ako sa dibdib ko nung may maramdaman akong kirot.

Bigla akong napatanong sa sarili ko. What am I doing here? Ito ba ang sorpresa na
sinasabi ni Chelsea. Kung ito nga, talaga namang isa itong malaking surpresa at
talaga namang nasorpresa ako.

"Lexie!" Tawag ni Barbie kay Lexie at natigil ang pag uusap ng dalawa at napatingin
sa amin. Nakita ko ang pagkagulat sa mukha niya nang magtama ang mga mata namin.
Hindi din nakaligtas sa akin at saglit na pagkawala ng ngiti sa mga labi niya pero
agad din naman siyang ngumiti. Napatingin din ang babae sa amin at ngumiti din.
Sabay pa silang napatayo. Pati ba naman pagtayo synchonized?

Bakit ba ang dami kong iniisip? So what kung may kausap na ibang babae si Lexie na
abot langit ang kagandahan? So what kung mukhang perfect sila for each other? Hindi
na ba siya pwedeng makipag usap sa iba?

Bakit masama ang loob ko? In the first place wala naman akong karapatang sumama ang
loob. Tapos kung ano ano pang conclusion ang pumapasok s isip ko. Para na talaga
akong baliw.

"Missy." Natigil ako sa pag iisip nung mapansin kong nasa harap ko na pala sila.
Both of them are smiling at us. Napilitan tuloy akong ngumiti din.

"H-Hi!" I wanted to smack myself for stammering. It's just a one syllable word pero
nagsastammer pa ako.

"What are you doing here?" Nakakunot pa ang noong tanong niya.
'Nanghuhuli ng kalabaw.' I wanted to say but all I did was smile. Parang tanga na
ako sa kakangiti.

"Ginawa akong driver ni Barbie. Pinagod at ginutom" Lumingon ako kay Barbie para
lang hindi ko matingnan ang mukha ni Lexie at para na din umiwas sa titig niya.

"Ito naman, nagsumbong kaagad. Malay ko ba naman na so near yet so far pala ang
lugar na ito. Anyway, beks, hindi mo ba kami ipapakilala sa tisay?" Mabuti na lang
nagkusa nang sabihin yun ni Barbie kasi kahit ako, curious na curious sa babae.

Curious ako kung bakit sa lahat ng photoshoot ni Lexie ngayon ko lang nakita na
nakikipaglandi—chikahan siya sa isa sa mga models. Obvious naman na model ang babae
dahil nakasummer dress siya katulad ng ibang models.

"I'm sorry I forgot. Guys, this is Sandy. Sandy, these are Chelsea, Barbie and
Missy." Halos hindi ko na narinig ang iba pa niyang sinabi. The mere mention of
Sandy's name rendered me speechless.

Parang bombang pinasabog at nawalan ako ng power na I digest ang mga nangyari.

Sandy...isn't she dead?

Napatingin ako kay Sandy na nakangiti pa din at kay Lexie.

"Hindi siya patay?" I blurted out.

"Hoy!" Siniko pa ako nina Barbie at Chelsea pero hindi ko siya pinansin. I pointed
at Sandy and opened my mouth to say something but I can't find any words.

"Alexander thought so too. Ohh, it's a long story. You've told her?"
Alexander...first name bases.

And there's something different with the way she said his name. There's tenderness,
there's compassion, there's adoration there's familiarity. Nakakaasar.

Hindi ko na hinintay ang sagot ni Lexie kasi parang habang tumatagal, lalong
sumasakit ang dibdib ko. Hindi ko din alam kung ano ang sasabihin, kung paano mag
rereact. Ikaw ba naman makakita ng multo, hindi ko lang alam kung nakakapag isip ka
pa ng matino.

"Yeah." Napatingin si Lexie sa akin tapos kay Sandy and they smiled at each other.
There's spark, there's fireworks, there's chemistry. Nasa kanila na lahat! Pucha!
Gusto ko nang umalis. Gusto ko nang lumayas. Gusto ko nang maglaslas. Ni hindi ko
alam kung bakit gusto kong gawin ang lahat ng yun. Ni hindi ko alam kung bakit ako
nasasaktan.

Pero gusto ko man lumayas, hindi ko nagawa kasi niyayakami nina Lexie sa loob ng
cottage na may mga pagkain. Hindi nakatanggi si Barbie kaya kunyari hindi din ako
nakatanggi at nakikain din.

"Dami mong kinuhang food. Gutom ka talaga? Nakakahiya sa seksing bisita." Bulong ni
Barbie sa akin at napatingin ako sa plate na hawak ko. Indeed, ang dami kong
nakuhang food. Wala kasi ako sa sarili ko.

"Hindi biro ang magdrive ng ilang oras."

"Kunsabagay." Umupo na kami sa isang mesa kung saan nakaupo na din ang tatlo.
Ngaconcentrate ako sa pagkain at nagkunyaring hindi ko sila pinapansin pero paano
ako makakapagconcentrate sa pagkain kung walang lasa ang kinakain ko.

Napatingin ako kay Barbie na mukhang sarap na sarap naman sa kinakain niya. What's
wrong with me?

"We've known each other since we were 15 at Paris." Sandy said in a singsong voice.

"Then he went to the Philippines and just 2 weeks ago we've bumped into each other
again. How cool is that?" I'm sure, it's very cool. Siguro kung hindi ko napigilan
ang sarili ko, napaismid na ako.

"He invited me to model his dresses and who am I to say no to Alexander?" She
looked at Lexie adoringly that almost made me want to roll my eyes.

Gustong gusto kong tarayan si Sandy kasi naiinis ako sa kanya kahit na wala naman
siyang ginagawang masama. Gustong gusto ko siyang ismiran, barahin, sabunutan,
ilunod sa dagata t ipakain sa mga jelly fish pero habang tumatagal kaming kasama
siya narealize na na ang hirap pala gawin ng mga bagay na yun. Ang hirap pala
magalit sa babaeng mabait. Kung sana may nakita akong kahit na isang indication ng
kamalditahan niya, pwede ko nang gawin ang mga naiisip ko pero wala.

Ang dali lang sana magalit kung ang karibal ay maldita, matapobre, panget, tanga,
etcetera, etcetera. Pero paano ka magagalit at paano mo mamalditahan ang isang
babae kung wala itong ginawa kundi ang ngumiti sa'yo at kulang na lang ay lunurin
ka sa lawa ng kabaitan? Nakakafrustrate! Magmumukha akong tanga kapag tinarayan ko
siya at siya ay ngingiti pa din.

Pero talagang nagngingitngit ako sa inis lalo na nung malaman kong last last week
pa pala sila nagkita at hindi man lang sinabi sa akin ni Lexie.
Well, sino nga ba naman ako para pagsabihan niya ng mga nangyayari sa buhay niya?
'Friends' lang naman kaming tatlo. Di ba, yun naman ang pakilala niya sa aming
tatlo kay Sandy?

Tuluyan na ako nawalan ng gana dahil sa mga pinag iisip ko.

Bigla akong napatayo at napatingin silang lahat sa akin.

"I need to go to the bathroom." I said to no one in particular.

"There's a bathroom there." Turo ni Sandy sa isang door sa loob ng cottage.

"No, I also would like to walk." Hidni ko na hinintay ang sagot ng isa man sa
kanila. Lumabas ako ng cottage at naglakad sa mga malaking building at hinanap ang
CR.

Pinilit kong umihi para matagalan ako sa banyo. Ayaw ko nang bumalik sa cottage na
yun. Mabubwisit lang ako. Kinalma ko ang sarili ko habang nakaupo sa trono pero
hindi mawala ang inis ko.

Paglabas ko ng banyo, nakita kong nakasandal si Lexie sa railing sa tapat ng CR.

Baka naghihintay na mabakante ang CR ng mga boys. Nakatingin siya sa may dagat at
lalagpasan ko na sana nung nagsalita siya.

"Missy!" Tawag niya kaya napatigil ako sa paglalakad.

"Oh hi!" Kunyari nagulat ako na nasa labas siya ng CR.

"Mac-CR ka? I'll go ahead." Sabi ko pa at naglakad na pero naramdaman ko na lang

ang paghawak niya sa braso ko. Napatigil ulit ako at humarap sa kanya.

"What?"

"Are you okay?" Huminga ako ng malalim bago sumagot. Am I okay? Sa tingin niya
siguro okay lang ako kasi bakit naman ako hindi magiging okay? Bakit naman ako
maapektuhan sa pagkabuhay ni Sandy. Bakit naman ako maiinis? Ano ba amng karapatan
ko? Wala akong karapatang masaktan.

Pinigil ko ang sakit na nararamdaman ko and I smiled at him.

"I'm okay Alexander." I said mimicking Sandy and I saw the corner of his lips
twitched.

"What's funny?" Umiling siya pero hindi niya nakuhang itago ang ngiti.
"Kung wala kang gagawin at pagtatawanan lang ako, mauna na ako sa'yo ha. Pagod
kasi ako." Pero hindi pala ako makaalis kasi hawak niya pa din ang braso ko.

"Bakit hindi mo ako pinapansin?" Seryosong tanong niya. Tumaas ang kilay ko.

"Pinagsasabi mo?" Patay malisya namang sabi ko. Kulang pa ba ang attention na
binibigay ni sandy sa kanya at kailangan pa buong attention ko makuha din niya.

"You barely talked to me at the cottage. You didn't even glance at me." Nag aakusa
ang boses niya na para bang kasalanan ko na di ko siya pinansin. Dapat ata nagbigay
pugay ako sa kanya. Eh di wow!

"Ano naman ang sasabihin ko sa'yo?" He looked at me intently as if trying to read

my mind and I tried to keep a poker face.

"If you have questions, ask me. If you wanted to ask about Sandy... " I raised my
hand up to stop him from talking.

"Bakit ako magtatanong? Anong karapatan ko? Ano ba kita?" Nangunot ang noo niya
at nagkatinginan kami. Nagsukatan ang kami ng tingin at walang kahit isa ang
gustong sumuko.

"You tell me. What am I to you?" Naniningkit ang mga mata niya habang nakatingin sa
akin but I didn't waver.

"Friend." I said without any trace of emotion. Nakita ko ang pag igting ng panga
niya.

"Friend?" He snorted and said the word with sarcasm. Pero halata ang galit sa mukha
niya. I didn't back down and I just keep on looking at him with my chin held high.

"Bakit ka nagagalit? Di ba ikaw na din nagsabi kanina? Nakalimutan mo na? You've

introduced us to Sandy as your friends." Tapos magagalit siya dahil sinabi kong
magkaibigan kami. Double standard ang walang hiya.

"Is that why you're not talking to me?" Hindi ko siya sinagot at tiningnan lang ng
masama.

"Wait here. I'll fetch Sandy and we'll talk. Diyan ka lang." He commanded tapos
pinaupo niya ako sa isang bench malapit sa restaurant pero malayo sa ibang upuan.
Nagmamadali siyang bumaba at naglakad papunta sa cottage.

Nung makalayo na siya, tumayo ako at naglakad.

I will not wait. Bakit ako maghihintay? Ano ang hihintayin ko? Ang confirmation ng
pag iibigan nila?

I will no longer wait. Kung tutuusin naghintay din ako ng sampung taon. Naghintay
din ako bago siya nagkaroon ng lakas ng loob.

=================

Chapter 40

Chapter 40

"There was a farmer had a dog and Bi-hik-go was his name ohh, B-I-hik-G-O, B-I-
hik-G-O, B-I-hik-G-O and bingo was his name ohh" Napatawa ako habang kumakanta.
Uminom ako mula sa bote na hawak ko at dumaan sa lalamunan ko ang init na dulot ni
Jack Daniels.

Halos mangalahati ko na ang bote pero pakiramdam ko hindi ako nalalasing. Alam kong
hindi pa ako lasing kasi ramdam ko pa din ang sakit. Kung lasing na ako dapat numb
na ang pakiramdam ko, dapat walang malay na ako ngayon. Pero andito ako at
nasasaktan pa din. Therefore, I conclude, Im not yet drunk.

"Jack, thank you for the company." I said while looking at Jack Daniels. Hindi pa
ako nakuntento, hinalikan ko pa ang bote.

Nabili ko kanina si Jack pagkatapos kong maglakad sa buong resort at pagkatapos

kong marealize ang isang bagay. Ang rason kung bakit ako nasasaktan ng ganito.

I am in love with Lexie.

Wow! I am in love with him. What a discovery so I ought to celebrate the moment.
Naisipan kong kailangan kong mag celebrate sa maraming kadahilanan kaya bumalik ako
sa resto at binili si Jack.

Gusto kong magcelebrate para sa mga patay na nabubuhay. Para sa mga taong umaasa,
para sa mga tanga at dense, para sa world peace na hindi maabot abot dahil sa
mawawalan ng negosyo angmga bansang nagbebenta ng mga gamit sa war, para sa baboy
na na-achieve ang pagkapula dahil nilechon...para sa kirot ng puso ko kasi huli na
ang lahat.

I should celebrate because after this night, I will no longer allow myself to
grieve. Alam kong masasaktan pa din ako but I will not longer dwell on the pain. Sa
dinami dami ba naman ng mga bigo kong relasyon dapatnasanay na ako. Alam ko na kung
ano ang dapat kong gawin.

Just this night, I will allow myself grieve for my dying heart.

"Pagpasensiyahan mo na Jack kung ubusin ko man ang lahat ng katas mo." I said while
looking intently at the bottle in my hand. Tumayo ako mula sa pagkakaupo sa bato at
naglakad malapit sa tubig dagat. Saglit kong binasa ang mga paa ko pero nagsawa din
ako. I took a few steps backward and sit on the sand.

Napahiga ako sa buhangin at hinimas ang machong katawan ni Jack. Sana lahat ng
lalaki katulad ni Jack. Hindi nang iiwan, andyan lang through thick and thin.
Kayang alisin ang problema at ang pinaka importante, walang ex-girlfriend na bigla
na lang nabubuhay.

I laughed again at my thought and my bitternes. Nakakabitter naman kasi talaga kasi
ang ganda ganda ni Sandy. Nakakabitter kasi siya ang babaeng iniiyakan pa din ni
Lexie kahit 10 years na ang nakalipas. Nakakabitter kasi hindi man lang niya sinabi
nanagkita na pala sila ulit at buhay ito. Nakakasakit ng puso kasi nalaman ko na
wala akong halaga kay Lexie dahil hindi niya nagawang sabihin sa akin ang mga ganun
ka importanteng bagay.

Who am I anyway? Oo nga at sinabi niyang mahal niya ako pero malaki ang posibilidad
na agad nawala ang pagmamahal na yun kasi andyan na ang first love niya. Damn it!
The person who invented the quote, 'First love never dies', must be some kind of a
fortune teller. Paano niya nalaman na hindi namamatay ang first love?

Akala ko pa naman ako ang true love ni Lexie kasi sampung taon daw niya akong
mahal. Sinabi niya! Pero hindi pala! Naniniwala pa naman ako sa quote na , 'first
love dies, when true love comes', eh dumating na ako pero kita namang buhay na
buhaypa si Sandy. Ayaw ko namang patayin siya dahil ayaw kong maging kriminal.

"Oh Jack,, what do I do?" I lament and drink again from the bottle.

But Jack didn't answer until I succumbed to sleep.

Nagising na lang ako na parang may basa sa may bandang legs ko. Then I heard the
sound of waves and crickets, thunder from far away. I suddenly sat up only to be
greeted by a headache and nausea. Great! Si Jack katulad talaga ng ibang lalaki,
sakit ng ulo at minsan nakakasuka. I groaned and massage my head.

I looked at my feet and indeed it is wet. Then I realized why, halos umaabotna sa
gitna ng legs ko ang tubig kapag umaalon. Malapit nang mag high tide and I'm here
sleeping in the seashore!

Anong klaseng katangahan ang naisip ko? Naihampas ko ang kamay ko sa noo ko. Paano
kung di akonagising at tuluyan nang tumaas ang tubig? Eh di naanod ako and I'm sure
the next day im already a dead meat. Yun ay kung hindi ako kakainin ng mga pating.
Yummy pa naman ako.
Teka anong oras na ba? Madilim pa naman. I looked at my watch and it says 2am.
Tumingin ako sa paligid and the place is so quiet and eerie with no one around
except a silhoute of a person sitting on a rock not far from me.

Bigla akong napabalikwas at nawala ata ang kalasingan ko. Shit! May nono sa bato!
Or is it a ghost? Zombie? Syokoy!? God!

I was ready to sprint when the silhoutte stood up. I was rooted in my spot
specially when he walked towards me. Ang lakas ng kaba ng dibdib ko. Ito na ba ang
panahon na makakakita na ako ng multo? Face to face?

Pero habang papalapit ang multo, lalong naging familiar sa akin lalo na ang tangkad
at ang klase ng paglalakad. That graceful but confident walk. Dumoble ang bilis ng
tibok ng puso ko. Sana pala multo na lang at least may rason ako para takbuhan ng
hindi napapahiya.

"Are you done getting drunk?" He asked when he's in front of me. His voice is so
serious. Hindi ko masyadong naaninag ang expression niya dahil medyo madilim ang
lugar. Hindi lang pala medyo, madilim talaga.

"What are you doing here? Kanina ka pa ba dito?" My voice slurred.

Nakita kong tumingin siya sa relo niya at tumingin sa akin ng matagal.

"2 hours." Tipid na sagot niya. What? 2 hours na akong nakatulog? Shit! 2 hours na
din niya akong tinitingnan na natutulog at ni hindi niya ako ginising?

Bigla na naman akong nagalit. Bumalik sa akin ang lahat ng sama ng loob ko na pilit
inalis kanina ni Jack Daniels. Nadagdagan pa nga dahil sa hinayaan lang niya akong
matulog sa dalampasigan. Ni hindi man lang niya inisip na baka pasukin ng crab ang
pantalon ko.

Pero pinigil ko ang anumang inis at damdamin na nararamdaman ko. Ano pa ang silbi
kung magalit man ako? Wala na din namang patutunguhan. Isa pa, masakit ang ulo ko.
Bumuntonghininga ako at nagsimula nang maglakad papunta sa mga cottages. Pero hindi
pa ako nakakalimang hakbang nung maramdaman ko ang paghawak niya sa braso ko.
Napatigil ako sa paglalakad.

"I told you to wait for us." This time, halata na ang galit sa boses niya.

"Wala akong nakitang rason para maghintay pa sa inyo."

"So, instead of talking to us, you choose to drown yourself in alcohol and drown
yourself literally?" Saglit na humigpit ang hawak niya sa braso ko tanda ng
pagpipigil niya ng emosyon. Pinilit kong alisin ang kamay niya na nakahawak sa
braso at binitiwan naman niya.

"It wasn't my intention to sleep on the seashore. I'm sorry if I stirred up some
friendship concern in your bones forcing you to stay for 2 hours look after me.
Nasayang ko pa tuloy ang oras mo. You should have kicked me, para magising ako."
Punong puno ng sarkasmo ang boses ko. I didn't attempt to hide it. May lakas ako ng
loob dahil nakainom ako but I'm sure if I'm sober, I wouldn't dare say those
things.

"You're right. I'm tempted to do just that a while ago. Alam mo ba kung ilang oras
ka namin hinanap? We've almost alerted the resort management to form a search team
for you and here you are snoring on the seaside."

"Ang laki pala ng utang na loob ko sa'yo. Salamat." I snorted at tumalikod ulit. My
head is throbbing. I wanted a shower. I wanted to lie down on a comfortable bed.
This conversation is not helping at all.

Pero hinawakan niya ang balikat ko at pinaharap niya ako sa kanya. Muntik na akong
matumba kung hindi lang niya ako nahawakan. Inalis ko ang pagkakahawak niya sa akin
nung nakatayo na ako ng maayos.

"Ano ba!"

"We're not yet done talking and we're going to talk now!" I should have laugh if
we're on a normal circumstances. Siguro kung dati pa siya nagsalita ng ganyan, I
would have laugh my ass off and would tell him, 'bakla, hindi bagay sa'yo ang
commanding voice' pero ngayon, hindi ko magawa dahil ang totoo Lexie seemed very
forbidding. Kulang na lang ata sakalin niya ako base sa galit na tono na ginagamit
niya sa akin.

"Bakit ba pinipigilan mo ako? Bakit ba pinipilit mo akong maghintay? Ayaw kong

maghintay! Ayaw kong makinig!" He's a fool if he thought that I would listen to
him.

"Because if you did wait for us, you wouldn't be in this situation. Damn it!" He
shouted. Naningkit ang mga mata ko.

"Wag mo akong sigawan!" Balik sigaw ko sa kanya.

"If you don't want me to shout at you, listen to me." Napahawak ako sa ulo ko.
Shit! My headache is getting worse.

"No! You listen to me because I will only say it once!" Alam kong may epekto pa
ang alak sa sistema ko and I am hoping that later, when I'm sober, I will forget
every shameful words that I'm going to say to him.

"Makinig ka dahil hindi ko na uulitin." Pumikit ako at pilit na inaninag ang mukha
niya. Without any inhibition, I grab his face with my both hands.

"I love you." Naramdaman ko ang pag init ng sulok ng mga mata ko.

"God! I love you! Uminom ako dahil narealize ko na mahal na pala kita. That
realization ought to be celebrated isn't it? But you know what?I don't care. Ano
ngayon kung mahal na kita? Wala na akong pakialam. Wala na din akong pakialam kung
tatanda akong dalaga. Hindi lang naman ako ang nag iisang matandang dalaga sa
mundo. Hindi naman umiikot ang buhay ng lahat ng babae sa pagkakaroon ng sariling
pamilya."

"Alam kong minsan may katangahan ako dahil huli ko na narerealize ang mga bagay
bagay. Alam kong hindi ako assumera pero umasa ako na totoo ang sinabi mo na mahal
mo ako which is not true at nasaktan ako. Nasaktan ako hindi dahil sa hindi mo
naman pala ako mahal. I was hurt because you didn't even have the decency to tell
me that, 'hey Missy, hindi ka na pala pwedeng maging panakip butas, dahil buhay
pala si Sandy.' Mahirap bang sabihan yun, kahit man lang sa text? Am I that
irrelevant in your life that you won't even give me an ounce of respect to inform
me that I am no longer needed? Siguro nga wala akong karapatan pero hindi ko naman
maiwasan ang hindi masaktan. I was hurt because in the name of that fucking
orgasm, umasa ako Lexie!" Mahina pero buong diin na sabi ko fighting back the tears
that is now starting to pool in my eyes.

Binitiwan ko ang pagkakahawak ko sa pisngi niya at tumingin sa dagat.

"Missy, let's talk." Mahinang sabi niya at sinubukang hawakan ang kamay ko pero
umiwas ako. I will cry anytime. My tears will fall and I know I'll be a mess. I'll
look pathetic and I can't allow that.

"Look Alexander." I look up and tried to stop my tears.

"My head is throbbing so badly and the last thing that I wanna do is talk to you. I
really really wanted to go inside our cottage, have a hot shower and sleep on a
comfortable matress. Whatever it is that you wanna say will not change anything. It
wouldn't change the fact that you choose not to tell me about Sandy. Kung totoong
mahal mo ako, you should have told me about her. Dapat alam mo na malaki ang
magiging epekto niya sa anumang superficial na relasyon na meron tayo. But you
didn't consider my feelings. Not even a bit. I need to rest now." Tumalikod na ako
sa kanya at nagsimulang maglakad.

A tear fell at my first step and another on my second step hanggang sa nagtuloy
tuloy na. Pero hindi ako tumigil sa paglalakad kahit na halos hindi ko na makita
ang nilalakaran ko.

I just kept on walking aware of the footsteps behind me. I didn't dare look back.

Bawat hakbang ko nananalangin ako na sana makalimutan ko ang lahat paggising ko

mamaya. Kung hindi man, madali namang umarteng wala akong maalala.
=================

Chapter 41

Chapter 41

A decision is made the moment you're concious every morning. Kahit ang pagbukas ng
mga talukap ng mga mata ay isang decision na kailangang gawin ng isang tao. It's
not automatic, pwede kang magdesisyon na pumikit na lang habang buhay, o tumayo
habang nakapikit at maligo habang nakapikit.

Sana nga, ganun na lang kadali ang desisyon sa buhay. Hindi yung mga desisyong
kailangan mong mamili kung gusto mo pa bang mabuhay o mas nanaisin mo na lang
mamatay. Kung gusto mo na nang alisin ang utak mo dahil ang mga alaalang gusto mong
kalimutan ay fresh na fresh pa din sa memorya mo.

Akala ko, pagkahiga ko sa kama kaninang madaling araw, makakalimutan ko na ang

kagagahang pinagsasabi ko pagkagising ko pero nakalimutan ko na ang Jack Daniels
pala sa pampalasing at hindi pampaalis ng memory.

So, I woke up overloaded by the memory of what happened 6 hours ago by the
seashore. Every word, every action, every tear, and every pain is itched in my
memory. Worst, it keeps on replaying like a broken record.

Pero sabi ko nga, kung hindi ko kayang kalimutan, I could always pretend not to
remember it. Yun naman usually ang mga nangyayari sa mga lasing. Nakakalimutan o
sadyang kinakalimutan ang mga nangyari habang nasa impluwensiya ng alcohol.

Nagdesisyon akong tumayo na sa kama, naligo at uminom ng gamot para maalis ang
sakit ng ulo ko dahil sa hangover. Looking like a mess will only prove how affected
I am. After 30 mins, lumabas na ako ng cottage at pumunta sa restaurant ng resort.
Nanalangin pa ako na wala sila sa restaurant para makakain ako ng maayos at
makaalis na din ng maaga pero malas ako dahil nasa restaurant silang lahat at
masayang nag uusap habang kumakain.

Napatingin sa akin sina Barbie at Chelsea at kinawayan ako. Lumapit ako sa kanila
at umupo sa tabi ni Barbie tapos kinuha ang menu na nasa table. Sinadya kong hindi
tingnan si Lexie.
"Anong oras ka bumalik ng cottage?" Barbie asked while I'm busy scanning he menu.
Binaba ko ang menu at tumingin kay Barbie.

"Maaga pa." Bumalik ako sa pagpili ng food pero hindi nakaligtas sa akin ang pag
taas ng kilay nina Barbie at Chelsea.

"Saan ka ba nanggaling kahapon?" Si Chelsea naman ang nagtanong. This time hindi ko
na inalis ang tingin ko sa menu. Magkatabi kasi sina Chelsea at Lexie at kapag
tiningnan ko si Chelsea, mahahagip ng tingin ko si Lexie at ayaw ko siyang tingnan.

"Nagbingo." Tipid na sagot ko at tinawag ko na ang waiter para matigil na sa

pagtatanong sina Barbie at Chelsea. Nag order ako ng madami na ikinataas ulit ng
mga kilay nila.

"Mauubos mo yun lahat?" Barbie asked when the waiter left.

"Mahaba ang byahe at ayaw kong magutom."

"Uuwi agad tayo? Di man lang tayo magswimming bakla? E-enjoy na lang natin ang
resort. Libre naman." May kasama pang ingos na sabi ni Barbie pero tiningnan ko
siya ng seryoso.

"Madami akong gagawin sa boutique Barbs. Isa pa, kung di tayo maaga aalis, anong
oras na naman tayo makakarating sa Maynila?" Ngumuso na si Barbie at hinarap ang
pagkain niya. Halatang masama ang loob. Pero kung ikukumpara naman ang sama ng loob
niya sa sakit ng loob ko, baka mahiya siya.

"Hi! Napatingin kaming lahat sa nagsalita at pinilit kong hindi umismid pagkakita
ko kay Sandy na ang laki ng ngiti habang papalapit sa amin. Ang aga aga tapos ang
ganda ganda na niya. Bakit may mga ganung babae? Effortless ang ganda? Wala atang
bad hair day si Sandy.

Nung makalapit na siya, agad siyang humalik sa pisngi ni Lexieat umupo sa tabi
nito.

"What a great morning." She said beaming with happiness. Maya maya pa, may lumapit
na waiter at kinuha ang order ni Sandy. Hindi na kailangang tawagin, kusang
lumalapit. Ang lahat willing na maging alipin niya. Ang lahat gusto siyang
pagsilbihan.

"Excuse me." Naramdaman ko ang pagtayo ni Lexie pero hindi ko siya tinapunan ng
tingin hanggang sa marinig ko ang pag alis niya.

"How's your sleep Sandy?" Nakangiting tanong ni Barbie and Sandy smiled at him.

"Great! I'm so glad I came here. The place is breathtaking, the foods are delicious
and the people...they're so friendly." Ang laki ng ngiti niya at sa bawat ngiti
niya parang nagliliwanag ang buong mundo. Ang mundo ko lang ang unti unting
nagdidilim sa ngiti ni Sandy.

"I'm glad you're enjoying your visit here in the Philippines Sandy." Dagdag pa ni
Chelsea. Hindi ko na tiningnan si Sandy at hinarap na ang mga pagkain na inihain sa
harap ko. Pero kahit hindi ko siya tingnan, dinig na dinig ko naman ang mga
sinasabi niya, ramdam na ramdam ko ang saya na nararamdaman niya. It's almost
contagious. Gusto ko na ngang buhatin ang lahat ng inorder ko at lumipat ng mesa
pero siyempre hindi ko yun magagawa kasi magtataka sina Barbie at Chelsea.

"Absolutely. And I've realized that I could stay here, for good. The place is not
like Paris but I just love the peace and tranquility. Besides, I wanted to be where
my heart is." Her voice sounded dreamy and I heard gasps from Barbie and Chelsea.
Pati ako napatigil sa pagsubo ko at hindi ko maiwasang tumingin sa kanya.

She looked dreamy and her eyes are twinkling. It's obvious that she's in love.

"L'amour est plus douce la deuxième fois. " Nakatingin sa ceiling na sabi niya at
inilagay pa ang isang kamay sa tapat ng dibdib habang nakangiti. Maipagkakamali
mong baliw pero obvious na in love.

"Ano daw?" Siko sa akin ni Barbie.

"Oh, I'm sorry. I got carried away. What I said was, love is indeed, sweeter the
second time around. I'm so glad Alexander brought me here." Nakangiting sabi niya.
Sa tingin ko, walang kahit anuman ang makakaalis sa ngiti na nasa mga labi ni
Sandy.

"Ohh..." Yun lang ang nakuhang sabihin ni Barbie.

"I never thought that we'd get back together. After all those years that we haven't
seen each other. I thought we're over and that I should move on but then just the
fact that my heart still beats wildly whenever he's around. God! The feeling is
still overwhelming. It seems that those yearsof being apart is no longer
significant, all those heartaches are irrelevant, what matters is now and our
future together." She continued and her words are like slaps on my face. Tuluyan
na akong nawalan ng gana. Sino ang gaganahan sa pinagsasabi ni Sandy? Hindi ko
naman pwedeng pigilan siya sa pagd-daydream niya. Binaba ko na ang hawak kong spoon
and fork at uminom ng tubig. I was about to stand up when Sandy said something that
totally wreak my heart.

"Xander and I are getting married and of course, you're all invited." She said
beaming and showed us her ring finger with a solitaire diamond ring. Nagrereflect
ang kinang ng bato sa singsing nung matamaan ng sikat ng araw.Hindi ko alam ang
mararamdaman ko. Parang sinisipa ang puso ko habang may sumasampal sa mukha ko. I
felt so numb and I cant get my eyes off the ring.

Their engagement ring.

"Wow! Congratulations!" Halos na sabay na tili nina Barbie at Chelsea. Napilitan
akong ngumiti. Tumayo pa ang dalawang bakla at hinalikan si Sandy na parang sobrang
close na sila sa isa't isa.

"Best wishes." Pilit na pilit na sabi ko. Halos hindi ko nga masabi ang mga salita.
All along, I was biting the back of my lower lip to stop it from trembling. Ilang
beses akong napalunok para maalis ang nagbabara sa lalamunan ko. Nararamdaman ko na
din ang pag iinit ng sulok ng mga mata ko at kung gusto kong hindi mapahiya,
kailangan ko nang umalis.

"Excuse me."Tumayo na ako dahil hindi ko na kayang marinig ang anumang sasabihin pa
ni Sandy. Sakto naman sa pagtayo ko ang pagdating ni Lexie. Nagkasalubong ang
tingin namin at nakita kong nangunot ang noo niya at napatingin sa mga pagkain ko
na hindi ko man lang nangalahati.

Agad na umiwas ako ng tingin sa kanya.

"I told them about the engagement!" Sandy said excitedly while holding Lexie's
arms. Napatingin si Lexie kay Sandy at tumingin sa akin. Anong pagpipigil ko para
lang hindi malaglag ang mga luha ko.

Gusto ko silang murahin pero para saan? It's too late. I'm too late. They'll have
their forever and I'll forever be a spinster.

Tumalikod na ako at iniwan sila.

=================

Chapter 42

Chapter 42

Bumalik ako sa cottage at agad na kinuha ang mga gamit ko. Tinawagan ko si Barbie
na magkita na lang kami sa parking at pumayag naman siya. Pagkatapos kong
magligpit, agad akong lumabas ng cottage at pumunta sa parking pero nanlumo ako,
pagkakita ng kotse ko.
"What the hell!" Inalis ko pa ang shades sa mata ko para makasigurado na tama ang
nakikita ko. Umikot pa ako sa kotse at lalong nanlumo. All my tires are flat.

Pakiramdam ko lalong sumakit ang ulo ko, dinagdagan pa ng sobrang init ng sikat ng
araw. Gusto kong sabunutan ang sarili ko habang nakatingin sa mga gulong ng
sasakyan ko.

"What now?" I was gaping at my car when a uniformed personnel walked by.

"Kuya. May alam ka po bang malapit na talyer dito?" Gusto ko nang maiyak. Bakit ba
napakalamas ko ngayong araw?

Tiningnan ng lalaki ang mga gulong ng kotse ko.

"Ay naku Ma'am, sa bayan pa po ang mga talyer dito. Pwede sana nating palitan pero
lahat ata ng gulong mo po flat. Naku mukhang may nangtrip sa inyo Ma'am. I-report
po natin sa Management. Tapos po pwede naman doon tumawag para ang talyer na mismo
ang pupunta dito para ayusin ang mga gulong ng kotse mo po Ma'am." Wala na akong
nagawa kundi ang bumuntonghininga at pumayag sa sinabi ng kuya.

Tumawag sila sa talyer at sinabi ng taga talyer baka bukas pa mapupuntahan ang
sasakyan kasi hahanap pa ng gulong ng sasakyan ko. Gusto ko na talagang ngumawa.

"Missy!" Napalingon ako kay Barbie. She's wearing a huge shirt and very short
shorts tapos naka tsinelas na. May suot pa siyang malaking sumbrero at may bitbit
na mataas na baso ng shake.

"Ano yang suot mo? Akala ko ba uuwi na tayo?" Kaya pala wala siya kanina sa
parking.

"Hinahanap nga kita. Hindi mo kasi sinasagot ang phone mo. Stay muna ako dito."
Ngumiti siya at sumipsip ng shake. Napanganga ako sa kanya.

"Aalis ka na ba? Pasensiya na bakla ha, hindi matatanggihan ng isang sirena na

katulad ko ang paanyaya ng karagatan." He said and plucked her lips. Pinaningkitan
ko siya ng mga mata but she just smiled at me.

"Hindi ako makaalis. Flat lahat ng gulong ko." nanlaki ang mga mata ni Barbie at
napatingin sa akin.

"Lahat?"

"Oo. Hihintayin ko na lang ang pinapunta ng talyer. O kaya magpapahatid na lang ako
sa bus station. Tinatanong pa ng staff kung may available silang sasakyan."
Napatingin ako sa kuya na may kausap sa phone.
"Ganun ba? Ay wait lang." Kinuha ni Barbie ang phone sa loob ng hawak niyang pouch
at nag text. After a while, dumating na, of all people, si Lexie.

"Ayan, ihahatid ka niya sa bus station para hindi ka na maghintay at hindi mapanis
ang beauty mo." Nakangiti pang sabi ni Barbie at sumipsip ulit sa straw.

"Tumawag na ng sasakyan ang staff."Pagsisinungaling ko kasi hindi ko naman alam

kung ginagawa nga yun ng staff ng resort. Malay ko ba kung sino ang tinatawagan
niya.

"Sabi mo kanina di pa sure kung may available na car? Paano kung wala? Naku wag ka
nang maarte at andiyan na ang maghahatid sa'yo."

"Ayaw ko siyang kasama." Hindi ko na napigilan ang sarili ko at pinandilatan ko na

si Barbie.

"War kayo?" Tumawa ako ng peke at saka sumimangot.

"Tamang tama, mag usap kayo. Kailangan niyo lang ng matinding laplapan, I mean
usapan. Aalis na ako." Just like that, nilayasan nga kami ni Barbie.

"Let's go." Mahinang sabi niya pero hindi ko siya pinansin. I remained sitted on my
chair. Ni hindi ako gumagalaw.

"You're testing my patience Missy." Oh really? I'm testing his patience? Gusto ko
siyang sigawan. Ako pa ngayon? Pasalamat nga siya at wala akong sinasabi. Hindi
ko pa sinusumbat sa kanya ang lahat lahat at pinili ko na lang na magpakatahimik.

Tumayo na ako at naglakad palayo sa kanya pero naalala ko na dapat pala hindi ako
apektado. Dapat hindi ko maalala ang mga nangyari kagabi. I should act cool and
compose. Hindi ko dapat ipahalata sa kanya na apektado ako sa kanila ni Sandy. With
that, I stopped walking and looked at Lexie.

"Akala ko ba ihahatid mo ako sa bus station?" Yan lang ang sinabi ko at naglakad
na ulit papunta sa parking. Nakita ko ang sasakyan niya hindi malayo sa sasakyan ko
at nagising na naman ang panibugho sa puso ko. Sumama na naman ang loob ko kasi
alam kong kuripot si Lexie. Halos ayaw nga niyang gumastos ng gas pero kita mo
naman, dala niya ang kotse niya from Manila to Calatagan dahil kasama niya si
Sandy.

Anything for Sandy.

The bitterness that I'm feeling is eating my heart out but I forced myself to
remain calm and collected. Agad akong pumasok sa kotse niya nung ini-unlock niya
ang pinto. Hindi ko man lang ininda ang init sa loob ng sasakyan dahil nababad sa
araw. Pumasok siya sa sasakyan at pinaandar sabay bukas ng aircon.
Hindi pa din ako nagsalita at tumingin sa labas. Paglabas namin sa parking nadaanan
namin ang kotse kong flat pa din ang lahat ng gulong. Hinanap ko ang keyfob at
inilagay sa dashboard ng sasakyan niya.

"Pakibigay kay Barbie pag maayos na ang kotse ko. Siya na lang ang magdala pabalik
ng Maynila." Saglit ko siyang tiningnan at napatingin din siya sa akin. Para akong
napaso kaya umiwas kaagad ako ng tingin.

Gusto kong pagalitan ang sarili ko. Akala ko ba aakto akong cool and collected?
Akala ko ba aakto akong okay lang sa akin ang lahat? Na hindi nangyari ang mga
nangyari kaninang madaling araw at wala akong sinabing kung ano ano? Pero bakit
ngayon, halatang halata ang ka-bitteran ko?

Gusto ko nang iuntog ang ulo ko.

"So...that was Sandy." Hindi ko napigilan ang sarili ko.

Ugh! Shut up Missy. Tumigil ka na! Masyado nang halata ang kabitteran mo!

"Yes." Seryoso pa ding sabi niya habang nagdadrive. He didn't even look at me when
he answered me. Pakiramdam ko sa aming dalawa siya pa ang mas galit. Galit ba siya
dahil napilitan siyang ihatid ako? Di sana di siya pumayag kung ayaw niya! Di yung,
pinapakita niya at pinaparamdam sa akin na napipilitan lang siya! Pinilit ko ba
siya? Hindi naman ah!

I scowled in my seat at hindi siya pinapansin. Hindi din niya ako kinakausap at
tiningnan ko siya ng masama. Hindi talaga siya tumitingin sa akin at nakakuyom pa
ang kamay niya sa steering wheel. Tumingin na ulit ako sa labas ng bintana at
pinikit ang mga mata ko.

Pagkagising ko, nagbabyahe pa din kami pero nakikita ko na ang taal lake. Nasaan na
kami? I was disoriented for a while and I looked around me.

"Saan na tayo? Bakit malapit na tayo sa taal?" Then the scene became familiar to
me. Nasa Tagaytay na kami! Anak ng tawilis, gaano ako katagal na natulog?

"Okay! I can take it from here. Dito na lang ako bababa at magcocommute na lang ako
pabalik ng Maynila. Masyado nang malayo ang nabyahe mo. Ibaba mo na lang ako sa bus
terminal." I glance at him but he just kept on driving. Pero nagulat ako nung
pumasok siya sa driveway ng isang hotel. Hindi ako nagsalita kasi baka nagutom siya
sa pagdadrive sa akin at kakain siya o magkakape.

Hinintay kong magpark siya sa harap ng lobby ng hotel at bumaba na din nung bumaba
siya.
"Kakain ka pa? Mauna na ako. Salamat sa paghatid." Hindi ko na hinintay na
magsalita siya at tumalikod na ako. Pero hindi pa ako nakakadalawang hakbang nung
maramdaman ko ang paghawak niya sa braso ko.

"Ano ba!" Pilit kong inaalis ang kamay ko na hawak niya pero ang lakas niya tapos
naglakad siya papunta sa reception at wala akong magawa kundi ang sumunod kung ayaw
kong magmukhang kinakaladkad.

"Ano ba ang problema mo?" I hissed at him but he just looked at me sternly.
Magsasalita pa sana ako kung hindi ko lang nakita ang malaking ngiti ng
receptionist kay Lexie. Halatang nagpapacute! Ang sarap sabunutan. Bakit ba punong
puno ang mundo ng mga malalandi?

Dahil sa inis ko sa receptionist, napahawak ako sa braso ni Lexie at hindi ako

nagsalita nung kumuha siya ng isang room. Hindi din ako nagreklamo hanggang sa
maglakad ulit si Lexie papunta sa elevator ng hotel. Mahigpit pa din ang hawak
niya sa braso ko. Parang takot na takot na layasan ko siya.

Nung makarating kami sa room, agad niyang binuksan ang pinto at halos itulak ako
papasok at agad ding isinara.

"Ano ba ang problema mo? Bakit mo ako dinala dito? Uuwi na ako!" Talak ko nung nasa
loob na kami at binitiwan na niya ang kamay ko. Akmang tatalikod na sana ako nung
hinawakan niya ang dalawang balikat ko at iniharap ako sa kanya.

All of a sudden, I was sandwich between the door and Lexie. Iniipit ng katawan niya
ang katawan ko kaya hindi ako makaalis.

"Ano ba!" Sinubukan ko siyang itulak pero hindi siya natinag. He just looked at me
and I saw anger in his eyes. Halos hindi ko kayang salubungin ang galit sa mga mata
niya pero pinilit ko.

Siya pa ngayon ang may ganang magalit? Sino ba ang pinaasa? Siya ba? Siya ba ang
niloko?

"Now, talk Missy." He said through gritted teeth. Hah! Ang kapal ng mukhang utusan
ako.

"Wala akong sasabihin sa'yo. Bitiwan mo ako dahil uuwi na ako." Singhal ko sa
kanya and I saw him clenched his jaw.

"Alright then." He said silently and before I could think of anything, before I
could digest what he had said, his lips crushed mine.
=================

Chapter 43

Chapter 43

Warning: Very graphic content. Read at your own risk.

Isang kabaliwan. Yan ang nasa isip ko habang hinahalikan ako ni Lexie. Isang
kabaliwan kasi hindi ko siya kayang pigilan. Hindi ko kayang kontrolin ang sarili
ko. Isang kabaliwan dahil hinahayaan ko ang sarili kong madala sa tamis ng mga
halik niya sa akin. Mas lalong isang malaking kabaliwan dahil alam na alam ko na
hindi pupwede ang ginagawa niya...namin pero ito ako ngayon at hinahayaan siya.
Alam na alam ko na ikakasal na siya at isang pagtataksil ang ginagawa namin. But
God! It feels so good, it feels so right. Kaya naisip ko, minsan lang naman, ngayon
lang naman. Pagkatapos, kusa na akong lalayo. Ngayon hahayaan ko muna ang sarili
kong maging masaya kasama siya.

Damn! I already sounded like a mistress but I don't care. I don't care because all
I care about is his lips against mine, his body against my body and his warmth that
touches my soul.

I gasped when he gently bit my lower lip and that give him access to further
explore my mouth. I wasn't able to control my moan when our tongues touched.
Napakapit ako lalo sa balikat niya dahil pakiramdam ko, unti unting nanghihina ang
mga tuhod ko. How could a kiss be so consuming? How could a mere kiss render a
person incapable of thinking wisely? I really don't know.

His other hand palmed the small of my back and pulled me closer to his body. I
groaned when I felt his arousal despite the jeans that he's wearing and it further
intensifies the desire that I'm feeling for him.

"Oh God!" I hissed when his lips travelled from my lips to my jaw down to my neck.
Napasabunot ako sa buhok niya at wala na akong pakialam kung masaktan ko man siya,
or makalbo, perhaps? I am delirious and I guess I will die if he would stop.

"I...I didn't plan this..." He said when his lips graze the side of my chest which
are now exposed without me noticing that he'd opened 2 buttons of my blouse.

"That's good." I replied through heavy breath, unsure what I really meant. Is it
good because our lovemaking is so spontaneous or is it good because his palms are
now cupping my left boob? Oh... both are good...no...the latter is better.

"That's very good." I sigh when his lips replaced his hand. Despite the fabric of
my brassierre, I can still feel the warmth of his breath on my skin. I can feel his
tongue tasting the exposed skin of my chest. He inhaled my scent before his lips
travelled to my lips and again our lips met, our tongues clashed, our breaths
mingled.

I can feel the heat emanating from his hand as it explored my body. Naramdaman ko
ang pagkalas ng lahat ng butones ng blouse ko at ang pagkalaglag ng damit ko
kasunod ng bra ko. I even heard myself gasped and felt my body arched as both of
his hands cupped my mountains. Soon, his lips followed his hand and my body just
can't get enough. I love what he's doing to me but I wanted more, so much more.

When his mouth covered one of my nipples I moaned so loud that I should be
embarrassed but I am so damn lost by the sensations he's giving me that I don't
care if the world is going to end right now. My hand became frantic and I tugged on
his clothes and he helped me get rid of it.

Naglakbay ang mga kamay ko sa katawan niya and he groaned. I feel a sense of pride
at his reaction. When my hand travelled from his chest to his abdomen down to his
belt, he hold my hand and opened his eyes.

"Missy..." He said through labored breaths. I looked at him and he gave me a peak
on my lips. Napakagat ako sa labi ko and again he lowered his lips and nibbled the
lip that I just bit before he traced it with his tongue.

I can see the intensity of his desire and I bet his desire mirrored mine.

Matagal kaming nagtinginan but no one spoke. We just look at each other yet our
eyes spoke volumes of emotions. Binitiwan niya ang hawak niya sa kamay ko and he
carried me to bed. Kasabay ng paglapag niya sa akin sa kama ang pagdagan ng katawan
niya sa akin. I sighed at the wonder as our bodies touched.

His lips captured mine in a brief but searing kiss before he looked at me with
desire and uncertainty in his eyes. Hindi ko alam kung ano ang mas matimbang sa mga
emosyon na nakikita ko sa mga mata niya.

"I promise not to..." Nahihirapang sabi niya habang nakatingin ang namumungay
niyang mga mata sa labi ko.

"Kapag hindi mo tinuloy ang sinimulan mo, hindi kita kakausapin ng sampung taon.
No... make it a decade." I threatened not realizing that 10 years is the same as a
decade. Pero makapag isip pa ba ako ng matino kung nakapatong si Lexie sa akin?

He just groaned and claimed my lips again and this time I know that there's no
stopping him. Oh... of course I won't stop him.
Lalo ko pang hinigpitan ang yakap ko sa kanya nang maramdaman ko ang paghaplos ng
mga kamay niya sa katawan ko. My body arched when his fingers played one of my
nipples while his other hand is busy getting rid of my pants. Pero nahirapan siya
hubarin ang pants ko kasi nanginginig ata ang mga kamay niya.

"Just rip it off! For God's sake Lexie!" Kulang na lang na lang sigawan ko siya. I
heard him chuckled.

"For a virgin, you're very impatient Missy."

"Eh kasi ang tagal. Ohh..." His lips claimed one of my nipples and that totally
shut me up. His other hand is now playing the other bud while his other hand
cupped my buttocks and pressed his lower body unto mine emphasizing his hardness.
Lalong nag init ang pakiramdam ko at hindi ko napigilan ang sarili kong ikawit ang
mga binti ko sa bewang niya. He started dry-humping me and I already feel like
bursting . Damn! But this is so intense, I can't wait.

Our moans echoed around the room. Parang hinahabol ko ang hininga ko nung ipinasok
niya ang isang kamay niya sa loob ng pantalon ko, way beyond my undies. Hindi ko
man lang napansin na nabuksan na niya ang button at nakababa na ang zipper ng jeans
ko.

"Ohh." I said when he touched my center at napakagat ako ulit sa labi ko.

"Shit!" I said again when he started playing with my wetness. I was so darn lost at
pakiramdam ko mauubusan ako ng hininga dahil sa ginagawa niya sa akin. If I'll die
today, I'll surely die happy. Pero pwede bang mamaya na ako mamatay kasi hindi pa
napapop ang cherry.

Bumaba ang halik niya mula sa dibdib ko papunta sa tyan ko. His tongue played on my
belly button and I never thought that it could be so erotic. He started pulling off
my jeans and I raised my buttocks to help him get rid of it. He kissed my center
when he finally got rid me of my jeans before his teeth bite the side of my undies
and pulled it off me using his teeth and I am awed. He is so hot, I wanted him to
do it again! But then, that would be a waste of time, considering the fire that's
about to consume both of us. So maybe...next time. Pero hindi ko pa naiisip ang
next time nang halos mapasigaw ako sa ginawa.

"Shit! What the hell!" I hissed and gasped when I felt his tongue grazed my center.
Itinukod ko ang braso ko sa kama at iniangat ang katawan ko para makita ang
ginagawa niya. He looked up at me with that grin on his face. Ohh...pulang pula ang
buong mukha niya and I never thought that he could be more adorable.

"What? I thought we're in a hurry?" He said while his hooded eyes are looking at me
and then at my center.

"We are?" He didn't answer, he smiled at me and resumed that he'd started. Gusto
kong magmura ng sobrang lutong dahil sa sarap na pinaparamdam sa akin ni Lexie pero
hindi ko magawa. I was already writhing with pleasure, but my body shouted for
more. He steadied my hips with his other hand and his other hand joined his lips.

I felt the build up in my gut and I shuddered and shouted his name when I felt my
release but he didn't stop. He continued his pleasurable assault on my core and
that further intensified my release. Pakiramdam ko walang katapusan ang
kaligayahang pinadama sa akin ni Lexie.

Pakiramdam ko saglit akong nawalan ng malay at hinihingal pa din ako nung magmulat
ako ng mga mata pagkatapos ng ilang sandali. Naramdaman ko ang katawan ni Lexie sa
ibabaw ng katawan ko.

When I calmed down, I waited for the pop sound but none came. Bakit wala?

I felt him buried his head on my shoulders, gently biting my shoulder blade.

"Marry me, Missy." He whispered on my ears.  

A/N: For those who would like to avail of the book version, please visit my
facebook page Blacklily. Andun ang instructions at ang details ng self pub version.
3 more chapters to go para sa wattpad version ng story and it's done.  

=================

Self pub details

The Gay Who Stole My Boyfriend (Pre order details)

Book details: 53-55 chapters plus Epilogue (45 chaps per wattpad version)

Maximum of 250 pages

Cream glossy paper

Laminated cover

Price: 380 pesos (Reservation upon payment) excluding Shipping fee

Payment will start on 12/8/2015 up to 12/26/2015

Expected delivery: January 26-31, 2016

Shipping thru LBC (except sa mga gustong ipasabay sa mga nauna nang iorder)

Shipping cost:

1-2 books

NCR- 130 pesos

Luzon -150 pesos

Vismin- 160 pesos

3-6 books

NCR-200 pesos

Luzon- 255 pesos

Vismin- 265 pesos

You can also choose for xend pero give 1 to 2 weeks layway for the delivery.

Payment procedure:

1.    Payment thru smart money and union bank account (for orders abroad only)

2.    Smart Money or smart padala Subscriber number 5299-6757-9335-9108

Subscribers Name: Ginalyn Bronola

(Available at Any loading stations, smart centers and BDO)

Unionbank CA account 00-164-0002422

3.    PM me the proof of payment as well as your Name, shipping add and contact
number.

4.    Wait for my reply. Pag nagreply na ako okay na ang reservation mo.

5.    I will post the names of those who ordered on my fb page (Blacklily)

Note:

1.    Hindi pa po kasama ang The Girl Who Stole My Heart dahil tinatapos ko pa.

2.    Only those who order this book can order TGWSMH.

3.    No more 2nd batches. First and last batch na yan.

=================

Chapter 44

Chapter 44

Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. Biglang nawala ang epekto ng orgasm ko.
Bumalik sa akin ang nangyari sa resort at ang singsing ni Sandy.

"Marry you?" Nakakunot ang noong tanong ko sa kanya. How could he propose to me
when he'd already proposed to Sandy? Ano siya muslim? Pwede ang sangkatutak na
asawa?

"Yes." Tinulak ko na siya kaya umalis siya sa taas ko.

"Alam mo, you don't have to do this. You don't have to propose to me. It's just a
spur of the moment thing. Don't worry, I won't take it against you. Nadala lang
tayo. Hind--" Hindi na niya ako pinatapos sa pagsasalita dahil bigla na lang
niyang kinabig ang ulo ko at hinalikan ako sa mga labi. Napanganga ako.

"Really? Just a spur of the moment thing?" He said with sarcasm after he kissed me.
"Yes. Nadala ka lang ng moment." Ganun naman ang mga guys di ba? Mahina sa
temptation, madaling madala sa kaseksihan ng mga babae. May mga lalaki talagang mas
pinapairal ang ulo sa baba kaysa sa ulo sa taas. You know, their balls are larger
than their brains.

Napatingin ako sa baba ni Lexie just to make sure at nadismaya ako nung makita kong
nakapantalon pa siya.

I didn't even noticed a while ago that I'm stark naked while he still have his
pants on. Napahiya naman ako sa kahubaran ko kaya tinakip ko ang comforter sa
katawan ko pero inalis niya ang comforter at hinapit ako sa bewang at dinikit sa
katawan niya. I can feel his hardness despite his pants.

"Sa lagay na to? Nadala lang ako?" Ugh! I don't know what to say. Pilit ko siyang
tinulak at naupo ako sa kama tapos sumandal sa headboard. Tinakip ko na talaga ang
comforter sa katawan ko kasi yung mata niya nakatutok lang sa dibdib ko at panay
ang lunok niya.

"Look Lexie, you're getting married! Mali na makipagsex ako sa'yo. Mali ang ginawa
natin. You're getting married you can't be unfaithful! Isang malaking kasalanan..."
Nakita kong nangunot ang noo niya habang nakatingin sa akin.

"Wait a minute. We didn't have sex." Napatingin ako sa kanya.

"We didn't? Ano pala ang ginawa natin?" Don't tell me na sasabihin niyang
lovemaking! Wag niya akong niloloko!

"Third base. Foreplay." He said flatly at lumapit sa akin. Third base? Yun ang 3rd
base? Wow! Amazing!

"Foreplay? Sa tagal na yun? Foreplay pa lang?" Tapos sabi niya kanina, we're in a
hurry daw. Foreplay pa lang pala yun? Napatingin ako sa kanya at nakita ko siyang
nakangiti habang umiiling.

"Well, my tongue did have sex with your...ahmm... delectable body" He looked at me
with evident desire on his eyes.

"But, it's not yet the real thing Missy. You see, I still have my pants on."
Napatingin naman ako sa pants niya pero napatutok ang tingin ko sa crotch niya na
batak na batak.

"What!? If it's not the real thing, then why is it mindblowing?" I blurted out
without thinking. Gusto kong sampalin ang bibig ko dahil sa kadaldalan. But then,
it is indeed mindblowing. Gusto ko pa ngang ulitin. Pwede bang magrequest?
I heard him chuckled

"You're boasting my ego." He said and came closer.

"Ugh! Nevermind. It doesn't matter. Hindi tayo pwedeng magpakasal! Basta, what we
did was wrong kahit na hindi tayo nag sex. You cannot propose to me because you're
getting married with Sandy. Kalimutan na lang natin na nangyari to!" Nakita kong
hinilot niya ang bridge ng ilong niya at huminga siya ng malalim.

"I'm not getting married with Sandy. Where did you get that idea?"

"Anong hindi! She said she's getting married. She even have your ring! Narinig ko
galing mismo sa kanya that she's getting married with Xander. Ikaw lang naman ang
Xander na kilala ko! Wag mo akong paglaruan! Ang kapal ng mukha mo!" Sigaw ko na sa
kanya. Bumalik na naman sa akin ang lahat ng galit at inis ko.

"Is that the reason why you're ignoring me? Why you got drunk?" Pakiramdam ko
namula ang mukha ko. Ohh.. I don't want to remember my outburst last night.

"Hindi ah..." umiwas ako ng tingin sa kanya pero hinawakan niya ang pisngi ko at
iniharap ako sa kanya.

"I'm insulted Missy and little bit mad. You really think that my love for you is
that shallow?" Nakita ko ang sakit sa mga mata niya at saglit akong naguilty. Ako
ba ang mali?

"Listen to me. Yes, ikakasal si Sandy pero hindi sa akin." Nanlaki ang mga mata ko.

"What!? Pero sabi niya..." Tinikom ko na lang ang bibig ko nung tiningnan niya ako
ng masama. Makinig daw ako.

"She's getting married again to her ex-husband named Xander. That's the reason why
she's here. Nung nagkita kami sa Paris naikwento niya sa akin ang mga nangyari sa
kanya nung...araw na yun. They brought her to the hospital and she was revived.
Hinanap niya ako pero dahil nasa Pilipinas na ako hindi na niya ako nakita. Anyway,
she'd moved on and she got married 6 years ago then they divorced 4 years ago. Last
year, nagkita ulit sila ni Xander and according to her, they realized that they
still love each other and decided to be with each other. They're here because they
are on vacation and last night Xander proposed to her again. It's his ring that
she's wearing, not mine." Mahabang paliwanag niya and I am lost for words. Ganun?

"Pero bakit magkasama kayo sa cottage at naging model mo pa siya?"

"I saw her and since one of the models couldn't make it, I offered her to model the
dress and she agreed." Ohh...ibig bang sabihin, gumawa lang ako ng sarili kong
nightmare?
"Pero bakit hindi mo pa din sinabi sa akin na buhay siya? Na nagkita na kayo sa
Paris?" Yan tuloy kung ano ano ang naisip ko. Shit!

"Is that important?"I rolled my eyes.

"Of course, it is important. It's Sandy! Isang patay na nabuhay. Your past. The
love of your life." Lalong nangunot ang noo niya tapos sumimangot na para bang may
mali sa sinabi ko.

"You're right, she's my past but she's not the love of my life, where did you get
that idea?Seeing her again is not that important for me. So what if she's alive? So
what if I saw her again? Remember I told you, I'm already sure about my feelings
for you when I went back from Paris. I saw her and that confirms the fact that I
no longer have feelings for her. Not even a bit. I can't see the relevance of
telling you about her coz she have nothing to do with our relationship. " Gusto ko
na lang magtago sa ilalim ng comforter dahil nahihiya ako. Nahihiya sa sarili ko at
higit na kay Lexie. Ang kinalabasan, walang kwenta ang pagpapakalasing ko. Pero
sino ba ang hindi maiinis o magseselos sa kanilang dalawa? Ang sweet nila tingnan
sa cottage tapos siyempre ang intimate ng past nila. Who would have thought that
they're not together?

"Pero ang sweet niyo sa cottage?"

"Are we?"Nakita ko siyang ngumiti.

"Oo kaya. You're so perfect together." Kaya nga todo selos ako eh. I almost blurted
out mabuti na lang at hindi ko nasabi.

"I didn't notice that we have that impression.No, we're not perfect for each other.
Perfection for me is, me, inside you." Pakiramdamm ko namula ang buong mukha ko sa
sinabi niya. God!

"Tumigil ka!" Hinampas ko ang kamay niya na nakahawak na din sa comforter na

tinatakip ko sa katawan ko at pilit itong inaalis.

"Akala mo nakaligtas ka na? Hindi pa! Galit pa din ako dahil dinala mo pa ang
sasakyan mo dito. Ayaw mo siyang makisabay sa van niyo. Talagang gagastos ka pa
para sa kanya!" Samantalang sa akin, tipid na tipid siya. Kahit sa gas tinitipid
ako?

"She came to the resort with Xander and not with me. I already told you that I
saw her at the resort when we arrived. You're not listening. Dinala ko ang kotse ko
dahil..." Napatigil siya bigla sa pagsasalita. That got me curious.

"Dahil..." Ano ang hindi niya sinasabi?

"May dadaanan ako sa Laguna pag uwi namin."

"Ano naman yun?"

"Nothing." He said pero namula siya. I knew it! May tinatago siya sa akin! Dadaanan
niya ang iba niyang babae?

"Anong nothing?" Pinanlisikan ko siya ng mata.

"Just some stuff." Kumunot ang noo ko habang nakatingin sa kanya. Pinakita na hindi
ako convince sa sinasabi niya. Bumuntong hininga siya bago nagsalita.

"I wanted to check on piña cloth. I heard it's cheaper in Laguna." Lexie is
scowling and looking like I'm spoiling something for him.

"Pinya? Para naman saan?" Para sa mga barong? Pero hindi siya gumagawa ng barong.

"For your wedding dress, perhaps?" He said with sarcasm. Napanganga ako then I
closed my mouth and opened it again. He's making my wedding dress?Tapos hindi niya
sinabi sa akin? Hindi man lang niya ako kinunsulta sa design?

"Pati wedding dress ko titipirin mo? You didn't even consult me for the design?
Paano kung hindi ko gusto?" I said and he groaned

"Its not cheap and I was about to show you the designs if only...if only you didn't
spoil it now by getting jealous!" Ohh... Todo todo na talagang pagkapahiya ang
nararamdaman ko.

"I am not jealous." Deny ko pa pero tumaas lang ang kilay niya.

"Really?" Nilapit niya ang mukha niya sa mukha ko.

"Really."

"Okay. You're not jealous, just devastated." Hinawakan niya ang mukha ko at
tiningnan ako. Our eyes met and I was overwhelmed by the love in his eyes.

"Missy, I love you. I apologize if I wasn't able to clearly convey my emotions to

you with words. But then, words are somethimes, empty. Words are just words unless
acted upon and I don't want to give you empty promises. I am here to show you how
much you are loved." He caress my cheeks and lowered his head before he gently
claimed my lips. I kissed him back, showing him how much I love him.
We kissed until we're out of breath. Nakahiga na ulit ako sa kama at nakadagan na
ulit siya sa akin at ang kamay niya nasa dibdib ko na.

"Are we going to do the real thing?" I asked when he stop kissing my lips and his
lips trailed kisses to my neck.

"Ohh..fuck." Bigla siyang napatigil sa paghalik sa akin at napabangon.

"No...you have to marry me first!" Sabi niya at agad na naglakad papuntang banyo. 

Next Update: Friday 12/18/2015

=================

Chapter 45

Chapter 45

Minsan talaga pahamak itong bibig ko. Kung hindi ako nagsalita, eh di sana, hindi
natauhan si Lexie. Di sana tuloy tuloy ang ligaya! Shit! Dahil sa pambibitin ni
Lexie, nagmumukha na akong pervert.

"Lexie naman eh!" Tumayo na ako bitbit ang comforter na mabigat at tinatakip sa
katawan kong hubad. Naked and wanting. Damn!

"No." Sabi niya bago buksan ang pinto.Hindi siya makatingin sa akin at namumula na
ang pisngi niya.

"Why? Are you serious?" Grabe! Bakit ganito siya? I mean, other guys would just
grab or even jump to the opportunity of getting laid. Pero siya...ginagawa niya ang
lahat para maiwasan na madivirginize ako.

"I am babe." I pouted at him and he just smiled at me.

"Am I not sexy? Desirable, alluring, yummy..." Nag isip pa ako ng iba pang
sasabihin para lang magbago ang isip niya.
"It won't work, honey." Sabi niya ulit. Ugh! I rolled my eyes in frustration.

"I thought you love me!"

"I do. That's why you're still a virgin." He winked at me and I nearly swooned.
Pero hindi nagtatapos sa pagkindat niya ang lahat. Hinubad niya ang pantalon niya
sa harap ko and I gaped at him. Nanunukso ba siya?

"But..but...but..." I stammered, unable to get my eyes off his crotch and the thing
that's making the cloth stretch.Hindi ko napigilan ang mapalunok. Kulang na lang
mag sign of the cross ako. Para tuloy nagdalawang isip na ako kung tama ba ang
gagawin ko. Hindi kaya ikakamatay ko yan? Shit! What am I about to say again?

"Look at you!" I said instead and pointed at his...sunflower.

"I can manage Missy." He said and opened the door of the bathroom. Shit! Do
something Missy!

"If I say yes, are we gonna do the real thing?" I bit my lip then I started wishing
and hoping and thinking and praying. Planning and dreaming, his kisses will
start...Shit napapakanta na ako.

"Of course!" Nakangiting sabi niya at anong laki ng ngisi ko. Yes! Kulang na lang
mapasuntok ako sa hangin.

"After the wedding." He winked before he pinched my nose and closed the door.
Napanganga na lang ako. Sinarhan ako ng pinto ni Lexie! I paced back and forth in
the room thinking of another strategy for Lexie to just gave in.

Maya maya lumapit ako sa banyo hawak pa din ang comforter at kumatok ng malakas.

"Lexie, maliligo din ako!" I shouted. Sinubukan kong buksan ang banyo at himala!
Hindi nakalock. Ay tanga! Dapat kanina ko pa binuksan! Naman!

"Hoy! Maliligo din ako!" I shouted from the other side of the bathroom. Nasa loob
siya ng shower enclosure at nanghinayang ako kung bakit hindi see thru ang shower.
Masaya sana di ba?

"No!" Mariing sabi niya habang nagsashower. Gusto ko siyang silipin pero hindi ko
maaninag.

"Bakit ayaw mong maligo ako?Ikaw ba ang nagbabayad ng tubig?" Nangiti ako sa sinabi
ko.Sumandal ako sa bathroom counter at sinipa sipa ang comforter na nakabalot sa
akin.
"No. But I am paying for the hotel room."

"I'll share the bill basta maliligo ako."I was grinning widely. Buti na lang at
hindi niya nakikita ang ngisi ko.

"Once I'm done." He said with finality.

"Lexie!"

"Cut it out Missy. No popping of cherry." Grabe namang paninindigan yan. Hindi na
matibag tibag. Paglabas kaya niya sa banyo maghubad ako? Tingnan lang natin.

"Shit! Paano mo nagawan ng paraan yang sunflower mo? Wag mong sabihing nagsasarili
ka diyan!? Are you? Are you?" I heard him groaned and he turned off the shower.

"Shut up!" Kinuha niya ang towel na nakasampay sa may pintuan ng shower enclosure.
Tapos na siya?

"Sayang ang sperm! Imagine..." Hindi ko na natuloy ang sinasabi ko dahil bumukas na
ang pinto ng shower at lumabas si Lexie. Napalunok ako lalo na at tumutulo pa ang
tubig sa buhok niya pababa sa dibdib and down to his abs pababa pa sa...napalunok
ako ulit.

Bigla niyang hinablot ang comforter na nakabalot sa akin at hinayaan ko lang siya.
Hmp! Pakipot pa kunyari ito. I gave him a triumphant smile but he just looked at
me, his face, void of any emotions.

"Take a bath and we'll go." Sabi niya at tinulak na ako papasok sa shower. Naman!
Naman! Naman!

"Teka!" Tumigil siya sa pagsara ng pinto ng shower at tiningnan ako.

"Yes na nga! Magpapakasal na nga ako sa'yo." Ngumiti siya sa akin at ngumiti din
ako sa kanya.

"Pa advance!" Dagdag ko habang nakangiti. More like nakangisi. Nawala ang ngiti sa
mga labi niya.

"Why can't you wait?"

"Naman! Bakit pa ako maghihintay kung ready na ako? Ready na din ang sunflower mo.
Ikaw na lang ang nagpapakipot. Isa pa, gaano pa ako katagal maghihintay? Hindi biro
ang preparation ng kasal. How long will I wait? 2 months? 3 months? Masuwerte pag
nabuntis ako pero kahit na, 31 na ako pag nanganak na ako. Buti sana kung sampu
agad sa isang buntisan para solve na ako!" Mahabang litanya ko at nakatingin lang
siya sa akin all throughout na parang hindi makapaniwala sa mga pinagsasabi ko.

"You're so impatient. Just take a shower and we'll get married in an hour!" He said
before he close the door. Ano daw? After an hour? Seriously? I'll get laid after an
hour? I mean, get married? Oh God! What am I waiting for?

Dali dali akong naligo at wala pang 20 minutes tapos na ako at nagpupunas na ng
katawan. Paglabas ko ng banyo, wala si Lexie sa kwarto. Nagbihis agad ako at tamang
tama na nakabihis na ako nung pumasok siya sa kwarto.

"Tara lets." Sabi ko at nauna pang lumapit sa pinto. Napapailing na tiningnan niya
ako.

"I can't believe we're doing this. No...I can't believe I allowed you to coax me
into doing this." Naiiling na sabi niya.

"Para ka namang pinipikot." Lumabas na ako sa pinto ng kwartong binuksan niya at

sumunod siya sa akin.

"This is not what I planned." Reklamo pa niya habang naglalakad kami papunta sa
elevator.

"Sus. Ako din naman pero di ba masaya pag spontaneous?" Nag bayad siya sa hotel at
lumabas na kami then sumakay sa sasakyan niya.

"Are you sure Missy?" He asked the moment we're on the road.

"Isa pang tanong at manghuhugot na ako ng ibang groom." Napabuntonghininga siya sa

sinabi ko.

"You don't even have a dress." Tiningnan niya ang suot kong blouse at jeans.
Napatingin din ako sa suot ko.

"Di ba pwedeng magpakasal ng naka jeans?" Hindi namn siguro idedeny ang marriage
contract namin dahil lang nakajeans ako di ba?

"And a bouquet!" Sabi niya ulit. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako na siya pa ang
nakakaalala ng mga maliliit na bagay na yan. Pero kasi, those are trivial things.
The dress, the flowers and all those trimmings. Ang importante naman ay kaming
dalawa na ikakasal. Kahit hindi handa ang gown, ang reception, ang lahat basta
handa ang dalawang taong magpapakasal, walang magiging problema.

"Daan tayo sa palengke, maraming flowers doon." I said just to somehow ease his
'OCness'.
"The rings are yet to be delivered. All I have is this." Binuksan niya ang glove
compartment at nakita ko ang isang malit na redjewellery case. Kinuha niya ang
case at ibinigay sa akin, I opened it and I sawa Cartier diamond solitaire ring.

"You have an engagement ring?" Nakanganga lang ako sa singsing. It was

breathtaking. It was beautiful.

"Yeah and this is not how I planned to give it to you." Kinuha ko ang singsing sa
lagayan at isinuot sa ring finger ko. I smiled.

"Ganun pa din naman yun. Oh, it looks good on my finger." Bagay na bagay.

"You don't even have a veil." Reklamo pa niya ulit. I almost rolled my eyes at him
if not for the very beautiful ring he'd given me,

"Seriously Missy..."I glared at him.

"Stop being OC! Wag mo ngang sinisira ang wedding day ko!" Singhal ko na sa kanya.
Ang laki ng problema ng lalaking 'to.

"It's also my wedding day and you're streesing me out." Singhal din niya sa akin.

"Basta! Ibaba mo ako sa bilihan ng flowers. Bibili ako ng flowers para may bouquet
ako." Tumigil nga siya sa gilid ng daan kung saan may mga nakahilerang nagbebenta
ng mga bulaklak. Nagtalo pa kami kung anong klaseng bulaklak ang gagamitin sa
bouquet and I settled for orchids at pinaayos na lang sa nagbebenta. Ang laki ng
natipid ni Lexie. Pasalamat nga siya at hindi ako maarte, atat lang.

"Ngayon po ang kasal?" Tanong sa akin ng teenager na siyang nag aayos ng bouquet

"Yeap. Pipikutin ko yang mamang yan." Tinuro ko si Lexie na nasa tabi na ng

sasakyan niya at may kausap sa cellphone.

"Ang cute naman, Sinamahan pa kayo ng pipikutin niyo na bumili ng bouquet." Tuwang
tuwa na sabi ng bata. Ngumisi ako sa kanya.

"Ganun talaga! Yan na ang uso ngayon. Try mo next time." I grinned and she grinned
before she handed me the bouquet. Kahit papaano naman magaling ang bata. Hindi
halatang sa gilid ng daan lang namin nabili at pinagawa ang bouquet. Arte arte kasi
ni Lexie. Pwede namang wala nang bouquet. Sa kama din naman ang hahantungan namin
sa huli.

Pagkatapos namin bumili ng bulaklak mga 30 minutes pa kaming nagbyahe bago kami
pumasok sa isang village at pumasok sa isang gate ng malaking bahay. Pagkababa
namin sa sasakyan sinalubong kami ng isang middle aged man and a middle aged woman.
Nakipagkamay si Lexie sa lalaki at humalik sa pisngi ng babae. Ganun din ang ginawa
ko nung pinakilala ako sa dalawa. It turned out that the guy is a judge at siya ang
magkakasal sa amin.

"Kayo talagang kambal, pag nagpakasal ora-orada. Si Alexis, pinapunta pa kaming

pamilya sa Palawan. Ikaw naman, dinayo pa kami rito. Mabuti na lang at nagkataong
nagbakasyon kaming mag anak dito. Naku, kapag nalaman ito ni Arthur..." The old guy
chuckled habang umiiling. Sino naman si Arthur? King Arthur?

"O s'ya, Rina, ayusan niyo na si Missy." Utos ni Judge sa asawa niya at dinala na
ako sa isang kwarto. Nagulat ako pagkapasok ko nung makita ko ang isang teenager na
nakatingin sa isang puting bestida.

"Mommy ito ba? Ito lang daw ang nakitang white dress ni Manang Sally." Tanong ng
teenager sa wife ni Judge.

"Yan na ata. Come hija, isuot mo na ang wedding dress mo." Nakatanga lang ako.
Paano ako nagkaroon agad agad ng wedding dress?

"Saan po galing yan Ma'am?" Shit! The dress is beautiful. It's simple but very
beautiful. Walang kahit na anong design or abubot. Just a plain silk dress na may
eskandalosong likod. The dress is backless with nothing but a string of pearls
hanging from the neck.

"Pinakuha ni Lexie sa kwarto niya sa kabilang bahay." Sabi ni Tita Rina.

Infairness, naglelevel up ang tawag ko sa wife ni Judge.

"Kabilang bahay po?"

"Yang bahay sa kabila. Bahay yan ng stepmother ni Lexie. Pero dahil sa Paris na
sila nakabase wala nang palaging nakatira kundi ang mga katiwala. Pero si Lexie,
paminsan minsan bumibisita. Sige na hija, isuot mo na. I'm sure it would look good
on you." Tumango ako at pumasok sa isang walk in closet tapos isinuot ang damit.
Nagulat ako sa nakita ko, Shit! Hindi nag-eeskandalo ang nipples ko kahit wala
akong bra! Ang galing!

Lumabas na ako sa walk in closet at nakita ko ang admiration sa mga mata ni Tita
Rina at ng teenager na anak niya. Why not? The dress fit me perfectly. It's as if
the dress was made for me.

Pinaupo na ako ng dalawang babae at inayusan. The teenager is a genius. She fix my
hair into a messy bun and applied a light make up on me. Kumuha pa siya ng ilang
piraso ng orchids sa bouquet ko at inilagay sa buhok ko.

Halos hindi ko na nakilala ang sarili ko pagkaharap ko sa salamin. Shit! I looked

like human. I looked at myself then everything dawned on me.

I am indeed getting married today.

I have a gown, a bouquet, an engagement ring. It looks like a real wedding. Well,
it's real. But I can't believe that Lexie was able to pull this off.

I was still flabbergasted when the door opened and Lexie came in.

He looked at me from head to toe and he smiled. Ohh..he approved of my look.

Lumabas na ang mag ina na nag ayos sa akin.

Lumapit si Lexie sa akin at inipit ang ilang hibla ng buhok ko sa tenga ko.
Hinampas ko ang kamay niya.

"It's supposed to be messy. Don't spoil my hair." Ngumiti siya at hinapit ang
bewang ko.

"Are you ready?" He whispered on my ear and I grinned at him.

"Cute mo! Pa-advance." I tiptoed and kissed his lips.

v/�R��8_t

=================

Chapter 46

                  

Chapter 46

5PM. The afternoon Tagaytay weather is cold but not chilly and the sun starts its
descend on the west. The water of the taal lake reflects the light of the sun in
hues of orange, yellow, pink,  red and a little bit of blue.  The scene is
picturesque, close to perfection.

I stood on top of the porch, in front of the garden, looking at the scenery in
front of me. The garden is well-manicured and covered by bermuda grass. There's a
cobblestone pathway from the driveway leading to the fountain. Both sides are
covered my million flowers of different colors and varieties. At the end of the
pathway, in front of the fountain is Lexie.  Looking so gorgeous on his tuxedo. His
hair is ponytailed and bathe by the sunset and the taal lake is shining as his
background. The scene is perfect.

There's even a romantic lovesong playing from a boss speaker and an ipod, set up by
the judge's family near the fountain.

The guests which are composed of the Judge's family and the servants are standing
and smiling while looking at me. I never thought that I would be this happy. I must
admit that this is not the wedding that I've dreamed of. I know that my parents
would probably kill me for marrying without informing them but I also know that I
will never regret this day.

How could I regret this day when it surpassed my idea of a civil wedding? Sino ang
mag aakala na mahigit dalawang oras lang ang ginawang preparation para sa kasal na
to?

I have an engagement ring, I have a bouquet, I have a wedding dress with matching
shoes. Sabi ni Lexie, my dress is one of his bridal collection last summer. Ito na
lang daw ang natira kasi yung iba, nabili na. This one remain unsold because it's
not for sale.

Naalala ko ang usapan namin kanina sa guestroom.

"There are creations that are meant to be worn only by the person it is made for. "

"You made this one for me?" Hindi ako makapaniwala. No wonder , the dress fits me
perfectly.

"I've always admired your sexy back. I know the dress will look amazing on you." He
grinned and I feel my face heated up.

"Ginagawan mo ako ng wedding dress kahit hindi ka sigurado kung magkakatuluyan

tayo?" He's unbelievable!

"I am a very patient and determined person." Sabi lang niya na ikinataas ng kilay
ko. Magrereklamo pa sana ako pero hindi ko na nagawa dahil lumuhod na siya at
inilagay sa may paanan ko ang isang pares ng transparent peep-toe Louboutin  pumps
encrusted with swarovski cyrstals.

"I'll never allow you to wear these slippers on my wedding day, Missy." Sinimulan
na niyang hubarin ang straps ng sandals ko. I don't know but I became  teary eyed. 
Hindi niya tinipid ang sapatos ko!

"Saan mo namanyan nakuha?" I nearly choke on my words.

"It goes with the dress. Nakalimutan ko lang sabihin sa kanila na isama ito."
Inalis na niya ang suot kong sandals at isinuot sa akin ang sapatos,w hich of
course, kasyang kasya sa akin. Pagkatapos niyang isuot sa akin ang sapatos, tumayo
na siya at hinalikan ako sa pisngi bago umalis.  Ni hindi ko napansin ang suot
niya.

My groom is in tuxedo!

Napangiti ulit ako at napatingin kay Lexie then the music changed into a wedding
march.  I started walking down the 3 steps porch towards the pathway. Ang lakas ng
tibok ng puso ko habang papalapit kay Lexie. So, ito pala ang pakiramdam ng
ikakasal. Hindi mo maiintindihan kung kakabahan ka o maeexcite.

My smile widened into a grin when I approached Lexie.  Ngumiti siya sa akin at
kinuha ang kamay ko tapos hinalikan bago ako iniharap kay Judge.

"Any second thoughts Missy?" Pagkaharap na pagkaharap sa akin yan agad ang
itinanong ng Judge.

"Nothing Judge." Mabilis at nakangiti pang sabi ko. Ako pa ba ang magdadalawang
isip? Baka si Lexie. I waited for the Judge to ask Lexie pero hindi niya ginawa. 
Nagtaka ako.

"Si Lexie, hindi mo tatanungin Judge?" Hindi ko mapigilang sabihin.

"No need. He wouldn't be here if he's having any doubts." Sabi ng Judge at tumingin
sa paligid.

"Anyone who would like to object to this marriage?" Tumingin si Judge sa mga guests
namin at pati ako napatingin and my eyes landed on the girl na nagmake up sa akin
kanina. Nakakunot ang noo niya.

"Yes Johanna?" nakita din pala ni Judge.

"Daddy, di ba gay si Kuya Lexie?" Nagtatakang tanong naman ng bata.

"I thought so too." Nakangiting sabi ko.

"But believe me he's not gay. In fact, mas masarap siyang mag—mmmp." Hindi ko
natapos ang dapat kong sabihin dahil tinakpan ni Lexie ang bibig ko.

"You can talk dirty as much as you want later." Bulong niya sa akin.

"Tito..." Bumaling na siya sa judge na nakangiti lang at halatang aliw na aliw.

"Okay, let's proceed." The judge started the very informal wedding ceremony pero
naging formal nung magsimula na ang wedding vow. Imagine may wedding vow and I am
not prepared. So I've decided to just blurt out anything.

"Missy.." Lexie started at saka tumikhim. He looked at me and I looked at him. I

looked at how handsome he is right now. With his face bathe with the sunset, he
looks so...so...yummy.

Kinilig ang isang bahagi ng isip ko. How lucky can I get? Mabuti na lang talaga
yummy din ako at malakas ang charm ko kaya nagbago ang isip niya at nagpakalalaki
na siya. Way to go Missy! I cheered at myself.

I smiled sheepishly at him and he smiled at me while he's holding my hand and
playing with my engagement ring.

"The other day, I was so mad at you. I was so mad and I was so scared. I didn't
know that it was possible. Being mad and being scared at the same time at the same
person." Bumuntong huminga siya, habang unti unting nawawala ang ngiti sa mga labi
ko.

"I was so mad because you  again doubted my love. I am so insulted

becauseobviously, you don't trust me enough to be faithful to you and to my words.
I've told you that I won't give you empty promises, neither will I  say  I  love
you when I meant otherwise.  You don't know how much I wanted to wring your lovely
neck when you got drunk on the seashore. I was thinking, maybe, it was better if
the waves would just swept you off to the ocean the way you'd swept me off my feet
with nothing but your flirtatious stare. Yeah, I was mad last night but I love
you.  The thought of losing you scares the hell out of me.

I was scared because you're scary when you're mad. You're scary when you're
jealous. You're scary when you're not talking to me. You're scary because you won't
look at me.I was so scared that you won't look at me again and I thought, before
ithappens I need to do something. I really don't like it when you're mad nor do I
like it when you cry. You look awful." Siniko ko na. Bastos! Pinapahiya na niya
ako. Pero hinawakan na niya ang dalawang kamay ko kaya wala na akong nagawa kundi
ang tingnan siya ng masama.

"But then I love you, even if you look awful when you're drunk and when you cry. I
realized, I don't want you to look awful, I hate to see you cry. So, despite your
weirdness and eccentricities, I've decided to wait until you woke up and become
sober. But there are times that waiting is not an option specially if it concerns
you because you tend to be...dense, nonchalant, hardheaded,  impatient and simply
lovable." He smiled at agad na naalis ang panlalaki ng mga mata ko sa kanya. Ayos
bumawi ah. 

"So I will no longer wait. Right now, I am assuring you that you don't have to
doubt my love, you don't have to question my loyalty . I am all yours, body and
soul Missy Asuncion Rable." He smiled and I got teary eyed by his insults...and
declaration of love and loyalty.  Pinisil niya ang kamay ko pero kinurot ko ang
kamay niya. Mamaya ako babawi. Makikita niya. Pasalamat siya wala akong maisip na
insulto sa kanya ngayon maliban sa sobrang pogi at sobrang bango niya at gusto ko
na siyang ibalot.

"Wow!" I started my wedding vow.

"Impromptu wedding vow. Nakakahiya naman pag wala akong wedding vow considering how
heartwarming your vow is. Sarcasm intended. But to be brutally honest,  mukhang
naglabas ka lang naman ng sama ng loob at hindi naman yun wedding vow. However, I
like the part when you said that you are all mine, body and soul. My mind is now
racing with ideas on how I could molest that beautiful bod..." He gave me a warning
look.

"Okay.Can I make my vow a little bit shorter? I won't even rant about your being
stingy or your OCness. Here's the real wedding vow. You better listen, because it's
important." I pause and look at him in the eye. I bit my lower lip and I smiled.

"I vow to give you a lot of children. Lots and lots of them and don't you dare try
to stop me." I grinned and he facepalmed.

The guests and the judge clapped and laughed.

"Now, I pronounce you man and wife. Congratulations Mr. and Mrs. Alexander  William
Mondragon. Alexander, you may now kiss your sassy wife." The judge said smiling.

"This will be  long and passionate." He whispered after he'd pulled me towards him
and tilted my face.

"Stop talking and bring it on."

A/N: Epilogue on Monday.

=================

Epilogue

A/N: Should I say beware and read at your own risk?  I'd rather not. After all,
you've been waiting for this since Chapter 1. So instead of beware, I'd rather say,
ENJOY!

Epilogue
With all the tension between us during the drive from Tagaytay to Metro Manila, I
wasn't shock when he suddenly scooped me up and carried me the moment I went out of
his car. Binuhat niya ako hanggang sa second floor ng bahay niya at ni hindi niya
pnansin ang mga katulong na nakasalubong namin at bumati sa amin. When we reached
his room and after he kicked the door of his bedroom closed, our lips fused in
frenzied passion.

Ibinaba niya ako sa sahig habang hinahalikan at hinapit ako sa bewang para magdikit
ang mga katawan namin. I groaned when I felt his arousal on my stomach. Pakiramdam
ko, nanghina bigla ang mga tuhod ko kaya nangunyapit ako sa balikat niya.

Biglang nag iba ang tempo ng paghalik niya sa akin. It became gentler and more
passionate. My head is spinning and I can't seem to open my eyes because of the
desire that is starting to consume me.

'"Sweetheart, let us take this slow. I want you to remember and enjoy every moment,
Missy" He whispered and nibbled my lower lip and his hands caress my bare back.
Naramdaman ko ang pagtayuan ng mga balahibo ko.

His lips left my mouth and trailed kisses to my jaw. Kulang na lang habulin ko ang
mga labi niya because of the emptiness I've felt when his lips left mine. But
then, his kisses on my neck is enough to make me moan and soon I felt my dress
pooled on my feet. He stopped kissing me and looked at me from head to toe. The
desire shadowed his eyes as he surveyed my almost naked body. I felt so exposed and
desired.

Sa klase ng tingin na binibigay niya sa akin, pakiramdam ko, ako ang pinakamaganda
at pinakaseksing babae sa mundo. I feel so proud, kaya siguro hindi ko din
sinubukan na takpan ang kahubdan ko sa harap niya.

Nagkatinginan kami at walang nagsalita sa amin. Maybe, words are not necessary
because we understood each other. I can very well read how much he want me.

Napasinghap ako nung itinaas niya ang kamay niya and he traced my face with his
fingers down to my neck, my chest and on top of my breast, then it stayed there
encircling the bud until it ache with wanting.

"Oh!" I moaned when his lips followed the path of his fingers. What he is doing, is
achingly delicious. I felt the heat travelled from the point where his lips touched
to my center and I felt myself dampen.

Nagsimula na ding maglakbay ang mga kamay ko. I started unbuttoning his polo but my
hand is trembling kaya hirap na hirap ako hanggang sa tinulungan na niya akong
mahubad ang damit niya.

Tinapon na lang niya basta ang nahubad niyang damit at sinunod ang pantalon niya,
leaving only his boxers. I gasped as I saw how perfect he is. My hand itch to touch
his body. He groaned when my fingers caress his bare chest. He gently pushed me
until I felt the mattress on my back and I felt his body on top of me.

He started kissing me again while his hands started caressing my skin. Ang sarap ng
pakiramdam ng katawan niya sa itaas ng katawan ko. Then I moaned when I felt his
hands on top of my breast kneading it and then tweaking both of my nipples. I
arched my body, wanting more and my fingers dugged on his back. I felt delirious as
his touch intensified but then his hand moved lower down to my flat stomach and
down to my thigh and his lips replaced his hand, His mouth moved to my breasts, his
tongue licking, tasting and sucking the tips. Hindi ko na alam kung saan ko pa
ibabaling ang ulo ko. Pakiramdam ko mauubusan ako ng hininga dahil sa ginagawa
niya.

His hand started caressing my center with my panties on but soon he started
getting rid of that little piece of fabric and I almost shouted when his hand
found the aching and very sensitive bud in my center.

Napasabunot ako sa kanya when he started playing with that sensitive bud. I bit my
lip to stop myself from shouting and moaning. But hell, it felt so good. Why is he
so good?

So.. good...shit!

His lips replaced his hand and his tongue tweaked the bud as if knowing what really
needs attention. My hand is clutching the sheets as my body arched at his assault
on my center. His tongue played, caressed and worshipped me until I felt the
familiar build up and I moaned his name as I felt my release. Napapikit ako at
nanghina.

Ohh...that was mindblowing.

I was still catching my breath when I felt his lips on my breast and then I felt
his hardness poke my center.

Natigilan ako at napatingin sa kanya. He looked up at me with that raw desire on

his eyes but then there's also hesitation. Hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko
at hinalikan ako sa labi.

"It's gonna be okay." Alam ko. I know it's gonna be okay pero kapag nasa sitwasyon
ka na pala hindi mo din maiwasan na kabahan.

"Masakit ba talaga?" Parang tanga na tanong ko. Alam ko naman na ang sagot. Sabi
nga ni Mandy, parang hinihiwa ka sa dalawa.

"Frankly sweetheart, I don't know. I haven't experienced it. Maybe?" Lalo akong
kinabahan sa sagot niya but then I just cannot ignore the delicious poking of his
sunflower on my cherry.
"Bakit maybe? You should know dahil ikaw ang mas may experience sa ating dalawa."

"I don't have a hymen, how would I know?" He moved and his thing graze my center.
Napasinghap ako. Ohh shit!

"So mangangapa tayo?" I said almost moaning. I wanted to tell him to just do it but
then his sunflower is so big..ahmm huge... I think he's really going to split me
into two. Nakakatakot.

"Kanina pa tayo nagkakapaan Missy." At ginawa nga ng kamay niya ang pangangapa,
just to prove his point. Napaawang na naman ang mga labi ko. Fuck! Why can't I
just stop talking?

"Okay let me assure you. I'll do my very best not to hurt you." Sabi niya sabay
halik ulit sa akin. There's promise in his eyes and I know he meant it.

"Talaga? Can you make it a little bit smaller para hindi masyadong masakit?" I said
with uncertainty. Nakita ko siyang ngumiti. He can do it naman di ba? Make it
smaller?

"If only I can do that, but I so want you I am already on the brink of bursting."
He said but I soon find my self straddling him while he's sitting on the bed and
his back on the bed's headboard.

He pulled me towards him at nagdikit ang mga katawan namin. He kissed me and I
answered his kisses with the same intensity and passion. I didn't notice that I am
already grinding on him. Hinawakan niya ang magkabilang bewang ko at dahan dahan
akong iniangat. He controlled my movement as he slowly lowered me into him. I felt
his hardness on my entrance as I slowly sheathed him then I felt the initial pain.

Oh my God! Napatingin ako kay Lexie at nakita ko siyang nakapikit pero namumuo ang
pawis sa noo niya.

"Lexie..." It's painful but then I wanted him. I wanted him fully inside me.

"Slowly babe. You'll get hurt if..." Hindi ko na siya pinasalita. I kissed him
hard on the lips.

"Please...it will hurt anyway." Just like that, he fully entered me. He kissed me
and swallowed my cries.

Shit! Ang sakit. Gusto kong magmura dahil sa sakit but then, dito din naman ang
kahahantungan ng lahat.
He didn't move. Pinipigilan din niya akong gumalaw. He let my body be acquinted
with him, with his size. Hinalikan niya ulit ako and his hands started roaming my
body until it reach my center and there he started caressing me. The pain slowly
subsides and was replaced by pleasure that I started panting again. I started
moving and he started moving with deliberate care, afraid of inflicting more pain.

"Oh God! You're so...so...huge. So wonderful." I said panting as I grind on top of

him. I felt so full with him inside me. I felt so whole, I felt complete. Parang
ang tagal ko nang hinintay na maging buo ako at ngayon natagpuan ko na.

"You're perfect babe." He said slowly thrusting while his hand caressing the nub in
my center. Napapaliyad ako sa ginagawa niya. Bumilis ng bumilis ang mga galaw namin
as I felt myself reaching for something.

"Oh my God! Should I talk dirty now?" I said unaware of the words that comes out of
my mouth. Parang buong senses ko nakafocus sa isang bagay na kailangan kong abutin.

"When you feel like it." He whispered and bit my ear.

"Okay...okay...ah...shit!Patay na ipis! Ohh...Basura! Kanal! Imburnal,.. ahhhh

Septic Tank..." What!? What the hell! He suddenly stop moving and I felt him
shaking. Nung tiningnan ko siya, nakasubsob niya sa dibdib ko habang tumatawa.

"I can't believe I'm laughing while Im so turned on and I'm inside you Missy." Sabi
niya habang natatawa.

"But it feels so good. Why did you stop?"

"Because this is hilarious!" He bit the side of my breasts.

"It is? Di naman ako natatawa. In fact, I am so horny..." I grind and he groaned.
Shit that feels so good. I feel so full. This is indeed perfection.

"Babe stop or I'll be done in no time." Nawala na ang tawa sa mga mata niya,
napalitan ng pagnanasa.

"But Lexie, I can't possibly stop." I grind again.

"Shit!" He said and hold both of my waist and started guiding me, building up my
rhythm. Our lips met and soon our tongues immitated the joining of our bodies.
It's the same intense feeling he'd given me a while ago and on other occasions only
this time I felt that this is more intense. More consuming.

I can't seem to control my body as it moved on top of him, his every thrusts seems
to bring me to a height I never been before. Parang may sariling isip ang katawan
ko at alam na alam ang tamang gagawin.

The tempo of his thrusts increased as his lips travelled to my breasts licking and
sucking on one of my nipples. Dumiin ang hawak niya sa bewang ko as his movements
became faster, our breathes became labored. Then I shattered and I moaned his name
again and again.

"Lexie..." Napakapit ako ng mahigpit sa kanya as the intensity of my release came

then shuddered on top of him.

Again, I cried out his name as my orgasm intensified, I never thougth that I could
feel feel it again. Naramdaman ko ang pagyakap niya sa akin while he's thrusting
inside me faster and then I felt another release just in time as I felt the heat
of his release inside me.

Ohh God!

Naramdaman ko ang pagtulo ng luha ko. God! It was so wonderful. So wonderful that I
feel like crying. Unti unting tumulo ang mga luha ko at napasubsob ako sa balikat
niya.

"Missy..." Sabi niya nung makita niyang umiiyak ako.

"Alexander...you know that I love you right?"

"But why are you crying?"

"I am just so happy. Thank you for showing me how perfect we are for each other.
Thank you for showing me just how wonderful you are. I love you." He smiled and
kissed the tip of my nose but then I gasped as his sunflower twitched inside me.

"Ganun ba talaga yan? Naninigas kapag sinabihan ng I love you?" Hindi

makapaniwalang sabi ko.

"He's just glad."

"Glad?"

"Glad that he'd finally meet the cherry."

"Oh!"

"Yeah, Oh. Perfect isn't it?"

"It goes beyond perfection." Napangiti siya sa sinabi ko and he pulled me to lie on
the bed with him. Napangiti din ako habang magkayakap kaming nakahiga sa kama.
He's right.

Perfection.

I've realized that perfection isn't really what the others perceived it to be.
Perfection isn't general. It's personal or in our case mutual. Only both of us can
say how perfect we are for each other. Wala nang iba. Lexie said that we're perfect
for each other and I couldn't agree more and I would like to nurture that
perfection. I would like to nurture it for the rest of our lives.

I closed my eyes and smelled his wonderful scent as I succumbed to sleep.

Bitin. Yeah! Palagi na lang bitin. Pero siguro kahit ilang special chapters pa ang
idadagdag magiging bitin pa din because our story will never end. It will only end
upon our death, when both of us can no longer said our I love you's, when both of
us could no longer look into each others' eyes with adoration and love.

And I don't want to end our story in death. That would be tragic and I for one, is
not fond of tragic endings so let's not push for death shall we?

I'd rather end our story in beginnings. A beginning of a life. A life so perfect
and beautiful that the upcoming quarrels and misunderstandings will never tarnished
or even scratched that beauty and perfection. A life of perfection that Lexie and
I will be making for the coming days and months and years. A life that will start
right here, right now, tomorrow and the upcoming tomorrows.

The end. Uhhh scratch that! I told you it's not the end. It will never end.

So instead of ending our story let me start from the beginning. ..

Once upon a time the sunflower meet the cherry.

The sunflower said, "The cherry is so pretty." The sunflower is totally smitten,
absolutely charmed and his heart beats faster especially when the cherry is near.

However, the sunflower could only stare at her beauty. He is scared and he is
scarred. After all, he is only a sunflower, whose life revolve around his sun.

Or...does it?
A/N again: This is where Lexie and Missy's love story ended in wattpad. So, I say,
thank you to all of you for the support. I hope you've enjoyed it. Merry
Christmas. 

=================

Special Chapter (an excerpt from the book)

"You married Missy?" Dumadagundong ang boses ni Alexis sa loob ng sitting room
pagkatapos nilang marinig ang balita namin. Pinalabas nina Mandy ang mga bata
kasama ng mga yaya nila. Alexis looked at Lexie and then at me pagkatapos kay Mandy
na nakanganga pa din.

"Yes and we're on honeymoon, that's why you can't leave the children here."
Baliwalang sabi naman ni Lexie na para bang nag announce lang siya ng dinner.

"Ano ka ba!" Siniko ko na si Lexie. Nakakahiya kaya na sabihin yun sa harap nina
Mandy at Alexis.

"What? You're still sore. Don't tell me, you're gonna carry Dusk and Dawn when you
can't barely walk." Balik niya sa akin at naramdaman ko ang masidhing pag iinit ng
pisngi ko. Uhh..what an awkward topic.

"Pwede ba! Behave!" Saway ko sa kanya ng pabulong. Ano ba! Kailangan bang
ipangalandakan na hindi na kami nagpahinga? Well...hindi naman niya sinabi yun pero
obvious naman na yun ang nangyari.

Buti na lang at binaliwala na lang ng mag asawa ang sinabi ni Lexie. Pero kahit na
hindi na nila pinansin, nakikita ko ang malisyosang tingin sa akin ni Amanda. I bet
she's dying to know every detail. Pinapahamak talaga ako nitong asawa ko. Mamaya,
humanda siya.

"I thought next month ka pa magpopropose." Nagtatakang tanong ni Alex kay Lexie.
What? Is it true? Napatingin ako kay Lexie.

"That was my plan." Lexie said, resigned.

"So, hindi na din matutuloy ang plan mo na kasal 2 months after?"Dagdag pa ni

Mandy. Nakatingin ako sa kanilang tatlo. Na-ooverwhelm ako. May plano na talaga
siyang pakasalan ako?I mean, he's planning the wedding without my consent? Paano
kung hindi ako papayag? Pipikutin niya ako?

"Pinagplanuhan niyo na ang kasal namin?"

"Yes. Alexander asked for my help. We're about to consult you after the proposal.
Pero we already have suppliers. Yung inputs mo na lang ang kulang." Sabi ni Mandy
at napatingin ako kay Lexie. I open my mouth to say something and close it again.

"Why the hasty marriage? I thought you hate rushing things?" Takang taka pa din si
Alexis.

"Oh honey, alam ko na. Don't blame Alexander. It's all Missy's fault." Sabat naman
ni Mandy. Tiningnan ko siya ng masama pero tinaasan lang niya ako ng kilay.

"Grabe ka Mandy, bestfriend pa naman kita." Reklamo ko kahit na totoo naman ang
sinabi ni Amanda. What a way to spoil their plans. Still, hindi ko pinagsisihan na
kinasal na kami.

"Bakit hindi ba?" She challenged at umiwas ako ng tingin.

"Well, if Lexie didn't seduce me..."

"I seduced you?" Hindi makapaniwalang sabi ni Lexie.

"Yes. You seduced me and left me.. ahmmm." Hindi ko matapos ang sasabihin ko.

"I was trying to be honorable!" He cut me off.

"Hah! At my expense?" I glared at him at napakamot na lang siya ng ulo at

napailing.

"So tuloy pa din ang kasal?" Mandy cut us off.

"Of course. What will her parents say?"

"Gastos." I murmured. Akala ko ba kuripot ang lalaking ito? Baka hindi pa niya
nakukwenta ang magagastos niya sa kasal? Proud na proud pa naman ako na
nakapagcontribute ako sa kakuriputan niya pero mukhang desidido na siya sa church
wedding.

"We've already talked about it Missy. Alex, we need to ask her parents.
Mamamanhikan..." Hinawakan ko ang kamay niya.

"Lexie, there's no need," We just have to tell my parents that we got married. I
know na hindi sila magrereklamo. After all, matagal na nilang pangarap na mag asawa
ako at mag anak. Eversince, I reached twenty, yun na ang pangarap nila.
"Missy... let's give due respect to your parents, shall we? Besides, I want to give
you the wedding that you deserve. Ayaw kong magmukhang itinanan lang kita kahit na
ikaw ang nagtanan sa akin." Hindi na ako nakapagsalita kasi tama naman siya.

"He's right Missy. If I were you, hindi na ako makikipagtalo kasi hindi ka
mananalo. Been there, done that, pero wala eh." Tiningnan ni Mandy si Alexis and
Alexis just gave her a patronizing smile.

"Halika, ewan muna natin sila para makapag usap. Madami kang ikukwento, bruha ka!"
Tumayo na si Amanda at tatayo na din sana ako nung hinatak na lang ni Lexie ang
kamay ko kaya hindi ako nakatayo.

"She's limping." Bigla niyang sabi at narinig ko ang pagtikhim ni Alexis at ang
pagbungisngis ni Amanda. Hindi ko alam kung sino ang una kong babatukan. Si Lexie
ba o si Mandy. Mabuti pa itong si Alexis, kahit na nangingiti, pilit na
nagpapakaseryoso.

"Grabe ka talaga!" Sinumangutan ko siya but he just smiled at me.

"Sige, kami na lang dito at kayo na lang ang umalis." Pagtataboy ni Mandy sa
dalawa. Tumayo na dalawang lalaki pero pinisil muna ni Lexie ang kamay ko bago sila
umalis.

Pagkalabas ng kambal sa sitting room bigla nalang akong niyakap ni Mandy.

"We're family now! Magkaparehas na tayo ng apelyido!" Tili niya at niyakap ako.

"My God! Grabe! Sisters-in-law na talaga tayo! Can you believe it?" Pinaypayan pa
ni Mandy ang mukha niya. Bigla siyang naging hyper.

"I-kwento mo sa akin ang lahat!" Excited na sabi niya. Kulang na lang yugyugin
niya ako.

"Ang ano!?" Napatingin kami sa papasok na sina Barbie at Chelsea.

"They got married!" Mandy excitedly announced. Nanlaki ang mga mata ng mga bakla at
napatingin sa akin.

"What!? Kaya ba dito pinahatid ni Lexie ang kotse mo?" Oh, my car. Nakalimutan ko
na ang tungkol sa kotse. Kung hindi pa sinabi nina Barbie, hindi ko pa maalala.

"Oo nga pla. Paano niyo nadala ang kotse ko? Na kay Lexie ang susi." Ang
pagkakatanda ko, nilagay ko sa dashboard ng sasakyan niya ang keyfob ko.
"Bruha, iniwan niya sa hotel at pinakuha na lang namin. Andyan na ang kotse mo sa
parking. Pero teka nga bakla! Paanong kinasal kayo? Ang alam namin ihahatid ka lang
niya pabalik ng Maynila dahil nagseselos ka kay Sandy. Paanong kinasal na kayo at
kelan kayo kinasal? Hindi man lang kayo nag imbita! Nakakasakit ka ng heart ha!"
Mahabang litanya ni Chelsea at may kasama pang arte. Hinawakan niya ang nasaktan
niyang heart to emphasize his point.

"Yesterday. Mabilisan lang naman."

"Pinikot ni Missy si Lexie." Mandy interjected and ignored my glares.

"Hindi na nakakagulat." Tumatango pa si Barbie. Kita mong mga to. Parang ang
kinalabasan ako pa ang atat na atat na pakasalan si Lexie. Well, sort of, but just
because I'm...uhh, anyway , sa kasal din naman kami hahantong. Bakit pa
patatagalin?

"Yeah." Chelsea agreed.

"Alam niyo ang sama niyong tatlo! Pinagtutulungan niyo ako. Pagsasabunutan ko kayo
gusto niyo?"

"Really? Hindi mo yun magagawa. You're sore all over." Mandy grinned at nakita ko
ang malisyosang tingin ng dalawang bakla sa akin.

" Eh di lumuhod ka na teh?" Tanong ni Barbie habang ngiting ngiti. Luhod?

"Bakit naman ako luluhod?"

"Hindi ka pa nakaluhod?" Gulat na gulat na sabi ni Chelsea. Teka, importante ba

yun? Bakit parang nagpapanic sila na di pa ako nakakaluhod?

"Why should I do that!?" Narinig ko ang pagtawa ni Amanda kaya nagtatakang

napatingin ako sa kanya. Namumula na siya kakatawa.

"Itong si Mandy kung makatawa, parang sagana sa luhod." Baling ni Barbie kay Mandy.
Kaya ba going strong ang relationship ni Alexis at Mandy? Palagi bang lumuluhod si
Mandy?

"Lumuluhod ka Mandy?"

"When the situation calls for it." Sabi ni Mandy at pilit na pinipigilan ang tawa.

"Importante yun sa mag asawa! Di mo alam? Ikaw kasi, nagpakasal ka ng di mo inaalam

ang lahat. Yan tuloy clueless ka." Panenermon na ni Chelsea sa akin. He's right. I
should have researched about it. Baka nga vital sa family life ang luhuran portion.

"So, kailangan kong lumuhod? What for?" Hindi ko kasi alam kung ano ang role ng
luhod.

"Para sa ikakatibay ng relasyon ineng." Barbie said, as if I'm the most naïve wife
in the universe. Nakakahiya naman na wala akong idea sa mga ganung bagay.

"Ohh... okay. Gaano ko katagal gagawin yun? Tapos while kneeling, may prayer ba? Or
orasyon? So habang lumuluhod ako at nagp-pray for a stronger married life, ano
naman ang gagawin ni Lexie? Dapat may contribution din siya di ba?" Naging curious
tuloy ako kasi siyempre, gusto kong pagtibayin ang relasyon namin ni Lexie. Nakita
kong lalong lumaki ang mga ngiti nilang tatlo.

"Pwede niyang hawakan ang ulo mo para i-guide ka." Barbie said grinning. Na imagine
ko ang sarili ko habang nakaharap si Lexie sa akin at nakaluhod ako habang
hinahawakan niya ang ulo ko.

"Ganun? Parang knighting pala ano? Kaso walang sword." Kunsabagay sign of respect
nga naman ang ganun. Kahit nga sa simbahan, kailangang nakaluhod.

"Meron kaya!" Sabi ni Chelsea.

"Meron?" Parang knighting nga talaga!

"Yap! Ikaw ang hahawak ng sword." Sabi ni Barbie. Di ba parang baliktad? Si

Alexander dapat ang hahawak ng sword at ipapatong niya yun sa balikat ko. Nangunot
ang noo ko. Sakto namang pumasok sa sitting room sina Lexie at Alexis. Tapos na
siguro silang mag usap.

"Alexander, do we have a sword?" Tanong ko agad pagkalapit niya.

"Sword? What for?" Nakakunot ang noong tanong niya sa akin.

"Sabi kasi nina Barbie, para tumibay ang relationship natin kailangan kong lumuhod
sa harap mo at hahawakan ang sword." Naririnig ko ang tawang parang kinikiliti sa
tabi ko. May narinig akong nabilaukan at nakita ko si Alexis na hinahagod ni Mandy
ang likod. Nabilaukan ata sa juice na iniinom niya.

"Niya. Sword niya." Barbie supplied. Kailangan talagang i-emphasize na kay Lexie
ang sword. Conjugal property na kaya yun kasi kasal na kami.

"Mo. Luluhod ako sa harap mo at hahawakan ang sword mo. Is that right?" Baling ko
pa sa mga bading na ang laki ng pagkakangiti. I wanna do it right para sa ikakabuti
ng relasyon namin ni Lexie.
"What the fuck Barbs!" Lexie said.

"Ano ka ba, wag ka ngang bastos. They're helping us in our marriage." Bakit parang
naeeskandalo pa siya samantalang para naman sa ikakabuti namin ang pinagsasabi nina
Barbie at Chelsea. Kahit nga si Mandy ginagawa yun. Wala namang masama kung gagawin
ko din para sa iakakbuti naming dalawa.

Pinandilatan ko na siya para di na siya kumontra. Bumuntonghininga siya at umupo sa

tabi ko.

"I'll show you later how it's done." Sabi na lang niya at napangiti ako. Dapat lang
noh! Mag effort din naman siya para sa relasyon namin.

"Really?" Excited na sabi ko. Natutuwa ako na gusto din niyang tumibay ang relasyon
namin.

"Promise." He said and he looked at me with that undisguised desire in his eyes.