The Tanakas

Prologue

The Tanakas. Known for leading the Mafia Association. Known for leading the yakuza-
affiliated clans. Known for being a notorious and the most influential clan
worldwide. The Tanakas are known to be the most powerful clan there is.

Known for their traditions, armies, wealth, power and the self-proclaimed rare
blood of a Tanaka. Everyone wants to be a Tanaka. Everyone wanted to be a part of
their clan.

But Saph was sick of it. She hated the clan. She hated the traditions. She just
wanted to run away. But what can she do? She's a Tanaka, and she's bound by their
chains.

❅ Snow ❅

| Third and last installment for the Tanaka Trilogy |

[Former Title: Her Gangster Life 3]

You can follow me on:

Instagram: ainxiao
Twitter: ainxiao
Chapter 1
'Zelo'

ZELO's Point of View

"Zelo! Congratulations!" Yumakap sa akin si Dex kaya yumakap narin ako pabalik. Si
Dex ang lalaking tumulong sa akin para marating ko ang kinatatayuan ko ngayon. From
what I earned, and to who I came to be. And the memories of how he helped me still
feels like yesterday.
Minulat ko ang mga mata ko at nakita ko ang sarili ko na nakahiga sa buhangin. I
was soaking wet of sea water. Malagkit ang katawan ko at agad akong napahawak sa
ulo ko at dun ko lang nalaman na dumudugo pala ito. The blood was still fresh.
Nakaramdam ako ng pagkahilo dulot ng matinding sakit ng sugat sa ulo ko and the
next thing I know. I passed out and then waking up to an unfamiliar voice.

"Gising ka na pala, Miss." Lumingon kaagad ako sa lalaking nasa tabi ko. It was
blurry at first pero maya-maya ay naaninag ko na ang mukha niya. "S-Sino ka?"
Tanong ko at umupo ako sa kama na kinahihigaan ko. Ininda ko ang sakit ng katawan
ko para mabati ang taong kaharap ko na siya sigurong tumulong sa akin kung ano mang
nangyari sakin.

"Hi, I'm Dex. And you are?" Sumakit na
dito. Sino nga ba ako? Nangangatog ang
bakit hindi ko kilala ang sarili ko. I
the seawater and the blood on my head.
pangalan.
naman ang ulo ko dahilan para mapahawak ako
mga tuhod ko at ang labi ko sa dahilang
was panicking. All I remember was the sand,
Natigilan ako nung may maalala akong

Ze.. Ze.. what is it?!

"Z-Zelo?" Walang kasiguruhan kong bulong sa sarili na narinig niya naman.

"So, you're, Zelo." Tumingin ako kay Dex at tumango nalang dahil hindi ko rin alam
kung 'yun ba talaga ang pangalan ko. "Uh. I think so. Nice meeting you."
Nakipagkamay ako sa kanya pero napapansin kong hindi niya masyadong hinigpitan ang
hawak sa kamay ko dahil sa mga sugat sa kamay ko. What happened to me anyway?
Tiningnan ko ang mga sugat sa kamay ko at ang mga pasa sa katawan ko.

"Dex, anong nangyari? Bakit ako nandito?" Tanong ko sa kanya kahit alam kong parang
wala rin siyang alam kung anong nangyari sa akin.

"Nakita kita kahapon dun malapit sa dagat. May sugat ka sa noo at wala kang malay.
Don't you remember what happened to you?" Tanong niya at yumuko ako sabay hawak ng
mga kamay ko at tiningnan ang mga sugat nito. What really happened to me? Did I get
beat up? Was I involved in an accident? Napailing nalang ako. "Hindi ko alam, Dex.
I just woke up on that place." Sagot ko habang nakatingin sa kawalan.

"Well, you must have been through something. Kumain ka nalang muna." Tumingin
kaagad ako kay Dex dahil sa sinabi niya. Nakita kong inabot niya sa akin ang isang
pack ng pagkain. Pinakita ko sa kanya ang kamay kong may napakaraming sugat at
mahapdi. He just scoffed and sat by the bedside. "Oh! Susubuan nalang kita!"
Iwinasiwas ko kaagad ang kamay ko habang nakatingin sa kanya.

"Naku! 'Wag na. Nakakahiya naman sayo!" Sabi ko at yumuko pero natawa lang siya.

"Okay lang, Zelo. And besides, you can stay at my house. Malaki naman bahay ko."
Tumingin kaagad ako sa kanya na may halong pagtataka. Bakit ang bait nito?
Nakakapagtaka. "What?" Tanong ko. Para kasing hindi na totoo ang kabaitang meron
siya.

"As far as I know. Wala kang naaalala. I took you here and I felt a tad bit of a
responsibility to keep watch on you. Kaya hanggang sa wala ka pang naaalala, you
can stay with me." Paliwanang niya. Ramdam ko ang sensiredad niya sa pagsasalita.
Napailing nalang ako. I should just be thanking him than doubting him. But there's
something inside me that doesn't do well with trusting other people. I felt like I
got betrayed a lot of times before. "Paano kung ayoko?" Kunot-noo kong tanong sa
kanya.

"Hmmm. Then, paano mo babayaran ang binayad ko sa hospital na 'to para sayo?"
Sumimangot kaagad ako dahil sa sinabi niya. Ang daya nito.

"Ang daya mo naman." Sambit ko at ngumuso, feeling the sting on my lips dahil may
sugat pala ito. Tinawanan lang ako ni Dex at binuksan na ang pack ng pagkain na
dala niya. "'Wag ka na kasing pumalag."

✥✥

"This is your house?" Tanong ko kay Dex nung makalabas kami sa kotse niya. Tumango
lang siya at inayos ang jacket niya. After I healed at the hospital, he brought me
to South Korea with him, kasi sabi niya kailangan kong bayaran ang utang ko sa
kanya. I couldn't agree less. He helped me, feed me, clothed me and it's only right
for him to ask payment even if I didn't permit him to do anything.

Napailing nalang ako sa bigla sumagi sa isip ko. Nakakapagtaka. Kasi parang
nakapunta na ako sa South Korea na may kasama pero marami kami. Hindi ko nalang
'yun inisip at nilibot ang tingin sa bahay.

"Told you my house was big." Pagmamalaki niya. "Your room's upstairs." Dagdag niya
at sabay kaming lumingon sa babaeng dumating sala na nakasimangot dahilan para
tumaas ang kilay ko.

"Walang hiya ka, Dex! Pumunta ka sa Pilipinas at ito ang ginawa mo?! Pinagpalit mo
na pala ako!! At dito pa sa mas maganda sa akin?!" Umilag-ilag agad si Dex sa mga
palo nung babae sa kanya habang nakatingin lang sa kanila na walang kaalam-alam.
Girlfriend, perhaps?

"T-Teka lang! B-Babe! Anong pinagpalit ang pinagsasabi mo diyan?! Tinulungan ko

lang 'yan. At sinong nagsabi sayong mas maganda pa siya sa 'yo?! 'Yang si Zelo,
maganda?" Kumunot ang noo ko sa sinabi niya at hindi ko inaasahang binatukan siya
nung babae dahilan para mapahipo nalang siya sa kung saan man siya natamaan.

"Wag kang ganyan sa aming mga babae, Dex. Totoo naman ah. Inggit nga ako sa
kagandahan niya. Pwede palit tayo ng mukha?" Bahagya namang napataas ang kilay ko
sa sinabi niya. Oh? Akala ko ba galit 'to—ay ewan. May problema rin sa utak 'tong
babaeng 'to kagaya ni Dex. "Tsk! Daney. Mas maganda ka parin." Giit ni Dex tsaka
niyakap 'yung babae na Daney raw ang pangalan. Hmm. Lovebirds. Tumikhim nalang ako
at umayos kaagad silang dalawa. Lumapit naman sa akin si Daney at inilahad ang
kamay niya.

"Hi, Zelo. Ako si Daney. Fiancée ni Dex. Nice meeting you. 'Wag mo aagawin si Dex
sa akin ah?" Napapikit nalang ako. This girl thinks of crazy things. Tumawa nalang
ako at tiningnan si Dex na nakakunot ang noo. I owe him big time pero hindi ko
maiwasang isipin na ang weird niya talaga.

"Hindi ko papatulan 'yang si Zelo. Ang panget niyan!" Aniya. Hindi ko nalang
pinatulan pa si Dex dahil sa pagkakaalam ko, hindi 'yan nagpapatalo. Inakay nalang
ako ni Daney paakyat. Ipapakita niya raw sa akin ang magiging kwarto ko. Sinundan
ko lang si Daney at tiningnan siya nung binuksan niya ang isang kwarto na kulay
black ang pintura sa loob. Napangiti kaagad ako. "Do you like the color?" Tumango
ako at pumasok na kami.

"May mga damit na sa closet, Zelo. Guest room kasi ito at madalas magtuloy dito ang
big sister ko noon. But she's not staying here anymore so you can use this. Sige
baba muna ako. Lalandiin ko pa si Dex." Natawa nalang ako sa sinabi niya. Loka-
lokang babaeng 'to.

"Sige. Good luck, Daney!" Tumawa siya sa sinabi ko at tsaka na tuluyang naglaho.
Humiga nalang ako sa kama ko at pinikit ang mga mata ko.

And then one day, narinig ako ni Daney na kumakanta. Hindi ko naman alam na CEO
pala 'tong si Dex ng isang entertainment company kaya pinasok nila akong doon
bilang isang trainee. And after a year, I debuted as a solo artist. Kaya ganito ang
buhay ko. Pero kahit papano ay naging masaya rin naman ako. Thanks to Dex and
Daney's help.

"Huy! Tama na yakapan!" Hinawi agad kami ni Daney at hinawakan ang braso ni Dex.
Until now, she's still being stingy with Dex and careful around me. Natawa nalang
ako. "Hindi nga ako papatol diyan sa panget na 'yan, Daney." Ani ni Dex at
hinalikan ang pisngi ni Daney. Nawala agad ang tawa ko at tiningnan ng masama si
Dex.

"Panget ka nang panget. Inggit ka lang sa mukha ko." I murmured, pero narinig naman
ni Dex at nagsimula na naman kaming magbangayan. Magsasalita pa sana ako pero bigla
nalang napahawak si Daney sa akin. Tumingin agada ko sa kanya habang nakakunot ang
noo. "Daney, okay ka lang?" Hinawakan ni Dex ang balikat ni Daney at tinanong ito.

"Nahi—" Hindi na natapos ni Daney ang sasabihin niya at bigla nalang siyang
tumakbo papunta sa banyo at narinig ko siyang sumuka. Wait, she's been having that
morning sickness of a couple of days now. Tumingin kaagad ako kay Dex at nakita
kong namumula ang loko. Hmm. Now I know.

"Nagbunga rin ang kalandian niyo. So, when's the wedding?" Agad niya akong
nabatukan pero hindi ako tumigil sa pagtawa sa kanila. Lumapit kaagad 'yung hair
and make-up artist sa akin para ayusin ang buhok kong nagulo dahil sa pagbatok ni
Dex sa akin. "'Wag ka ngang ganyan. Kinakabahan na nga ang tao tinatawanan mo pa."
Sabi ni Dex at sinapo ang mukha niya. Napahawak nalang ako sa ulo ko. Ang sakit
pala nitong bumatok.

"Miss Zelo?" Napalingon kaagad ako sa personal assistant na binigay ni Dex sa akin
para tulungan ako sa schedule ko. If I know, this is work again. "Yes, Kimmy?"
Tanong ko sa kanya at saktong tapos na ang pag-ayos nila sa buhok ko.

"Time for you next interview." Tumingin agad ako kay Dex habang nakasimangot pero
ang loko ngumiti lang sa akin. He even gestured me to leave already. If I know he
scheduled me up for this again.

"Kung gusto mong solohin si Daney, magbakasyon kayo. 'Wag 'yung dinadamay mo pa
ako." Reklamo ko at mahinang sinuntok ang balikat niya. Tumawa lang siya. Hay naku.
Napabuga nalang ako ng hangin at kinuha na ang pouch bag ko at tumayo na pero
huminto muna ako at humarap kay Dex.

"Pakisabi nalang kay Daney, congrats." He just ushered me to go on kaya umalis na

ako at pumunta na sa stage. Time to work.

❅ Snow ❅

Chapter 2
'Crazy Zelo'

ZELO's Point of View

"Miss Zelo. Is this uh.. really your stage name or your real name?" Tanong nung MC
sa akin at ngumiti ako sa kanya bago ko inalis ang tingin ko sa camera. "My real
name." Nakangiti kong sagot at binalik ang tingin ko sa camera. Dex always told me
to look for the camera and smile. I don't even know why I'm doing things that he
says. But he's the boss in this industry, so I'll play along.

"Everyone's wondering. What really is your last name?" Natigilan ako sa sinabi niya
at parang nawalan ang ng isasagot sa tanong niya. This was not in the script.
Tiningnan ko lang ang MC na nakangiti sa akin at ibinaba ang script sa kamay niya.
Huminga lang ako ng malalim hanggang sa maalala ko ang sinabi sa akin ni Dex.
"Well, as my Manager at the same time.. my company's CEO said, I won't give
comments about that." Nakangiti kong sabi kaya tumango nalang ang MC tsaka tumingin
sa likuran niya. Clearly, the planned this out. They've all been hungry to know
about what my real name really is, and Dex won't allow them to have that.
Because then again, how could we answer a question that even I myself can't answer.
The MC moved on to the next question as I groaned out of frustration. I always
hated interviews.

"So, Zelo. Though as we can see, you have a very perfect face. Now, do you have a
boyfriend?" Kumunot sandali ang noo ko sa tanong niya pero ngumiti ulit ako. This
MC is going off the script again. I made a mental note to tell Dex about this kind
of situation. Lahat ng tao sa filming ng show na 'to ay nakatingin sa akin at
parang naghihintay ng sagot.

I just let out a giggle.

"No comments about that either." Nakita kong nabigla siya sa sinabi ko pero ewan ko
ba at bigla nalang akong napahawak sa ulo ko at saglit na napapikit. It's that
headache again. "Oh? Zelo? Are you okay?" Tanong nito. Ngumiti lang ako at
nagpanggap na okay lang ako since I'm in a live broadcast.

"I'm fine." Nakangiti kong sagot.

"That's all for tonight folks. From Danex Entertainment. Zelo!" Nagpalakpakan ang
mga tao at ngumiti lang ako tsaka yumuko bilang paggalang. The moment that the red
signal went on the camera, the filming already ended, and the tape was cut. Lumapit
kaagad sa akin si Dex at hinawakan ang balikat ko. "You okay?" Tanong niya.

"Yeah, I'm fine." Sagot ko at naglakad na papunta sa waiting room namin at

tinanggap ko ang water bottle na binigay ni Kimmy sa akin. Pagdating ko sa waiting
room ay nakita ko si Daney na nakatulala lang. Nilapitan ko naman siya. "Huy!" I
snapped my fingers in front of her.

"Ay putang*na!" Nanlaki kaagad ang mga mata ko sa narinig ko. Seriously? Nagmura
siya? She cusses in like, never. "D-Did you just cussed?" Tanong ko kaya lumapit sa
akin si Dex.

"Hey, anong nangyayari dito?" Tanong ni Dex sabay hawak sa balikat ni Daney. I just
crossed my arms and looked at Daney in a confusing way. "Itong si Daney oh.
Minumura ako." Sabi ko at tinuro si Daney.

"Sorry naman. Intindihin mo nalang." Sabi ni Daney sabay pikit ng mga mata niya.
Tumaas ang kilay ko at may ngiting sumilay sa mga labi ko. The inner demon in me is
creeping out again and I find it amusing to tease Daney. "Intindihin?" Tanong ko at
lumapit sa akin si Dex sabay hawak sa balikat ko.

"Ganyan talaga kapag.." I butt in to Dex's words.

"Kapag?" Angat-labi kong tanong kaya naman isang malakas na batok ang nakuha ko kay
Daney. Ang hilig talagang mambatok ng dalawang 'to. Buti nalang at hanggang ngayon
nakaattach pa 'tong ulo ko sa leeg ko. Hinimas ko nalang ang ulo ko at tiningnan si
Daney. "Magtino ka nga. Puro ka na naman biro diyan. Matulog ka nalang kaya. You
have a big day tomorrow." Kumunot agad ang noo ko sa sinabi niya. Big day?
Seriously?

"Big day? Tomorrow? Bakit? Birthday ko ba?" Seryoso kong tanong pero binatukan na
naman ako ni Dex kaya napapikit nalang ako at inayos ang buhok kong nagulo.
"Nakakarami ka na ah!" Sigaw ko at napahimas nalang ako sa ulo ko. Geez! Bawal na
ba akong magtanong?

"Magtino ka kasi. Magiging guest ka sa music awards bukas." Tumaas ang kilay ko
dahil sa sinabi ni Dex. Music awards? Ayoko nga. Aalis na sana ako dahil bibili ako
ng maiinom ko pero napansin kong masama ang tingin nitong dalawa sa akin. Napabuga
nalang ako ng hangin. "Kayo na mag-guest du—" This time, may tsinelas na naglanding
sa batok ko. Aish! Mapapatay ko talaga 'tong dalawang 'to!

"Oo na! Oo na! Uuwi na ako. Hindi na kailangang batuhin pa ako ng tsinelas! Pakain
ko 'yan sa 'yo!" Inis kong sigaw kay Daney at pumasok na ako sa van na nasa harap
namin.

"Anong sabi mo?!" Sigaw ni Daney. I just mimicked her and put on my headphones.
Work's been stressful lately. Kung hindi lang talaga malaki ang utang na loob ko
kay Dex, I should've quit this job. I hate exposure. I hate everything. But I'm a
person who sticks to my words. I need to pay him back somehow.

Sumandal nalang ako sa head rest at ipinikit ang mga mata ko.

✥✥

"Zelo. Zelo!" Naimulat ko agad ang mata ko at napahawak sa pisngi ko. Aba't!
Ngayon nananampal na naman 'to? Aish! Why am I always getting beaten here? "Walang
hiya ka, Daney! Sana binuhusan mo nalang ako ng tubig." Pagmamaktol ko at tumayo
nalang ako tsaka lumabas na sa van namin pero napapikit agad ako dahil sa lamig na
tumama sa katawan ko.

I always admire South Korea because of its economy, but it's way too cold for me.
Lumingon ako sa van at nakita ko si Daney na nakalight overalls lang.

"Huy! Daney! Magsout ka ng makapal." Sigaw ko sa kanya at lumingon siya sa akin

sabay simangot.

"'Wag kang sumimangot. Mas lalo kang pumapanget." Pagbibiro ko sa kanya.

"Babe oh. Inaaway na naman ako ni Zelo." Pagsusumbong niya. Lumapit agad si Dex kay
Daney at inakbayan ito. I could just puke in front of them. I then heard Dex mumble
something on Daney's ears na narinig ko naman. Hindi nalang ako nagsalita pa at
nag-inat. I'm way too tired to have my cat-fights on Daney.

Pinagpag ko nalang ang snow sa jacket ko at pumasok na sa apartment ko matapos

umalis 'yung van na sinasakyan nina Dex. And in this apartment, I live alone. Hindi
na ako tumitira kina Dex dahil para naman mabigyan ko sila ng privacy. Pagpasok ko
sa apartment ay agad kong ini-on ang ilaw pero nabigla ako sa nakita ko sa sahig.

W-What the fvck?!

DEX's Point of View

Nakaupo ako ngayon sa front seat. May kinakalikot kasi si Daney sa phone niya.
Hinayaan ko nalang at tiningnan muna ang stats ng latest album release ni Zelo.
She's getting too much attention for just a rookie. I never thought she'd go up to
the charts in just a matter of days. But I know that she's not really into this
thing.

Sinara ko nalang ang folder at ibinaba ito. I was about to close my eyes when my
phone started to ring. Tiningnan ko lang ito at nakita ko ang pangalan ni Zelo. Oh,
kakaalis lang namin ah. Sinagot ko na ang tawag at itinapat ang cellphone sa tenga
ko. "Yes, Zel—"

"Get your darn ass in my apartment! Now!" Nabitawan ko agad 'yung phone ko dahilan
para tumigil si Daney sa ginagawa niya sa phone niya at kunot-noo akong tiningnan.
"Oh! Bakit?" Tanong niya.

"L-Let's go back to Zelo's apartment." Inikot agad ng driver namin ang kotse at
dali-daling nagdrive papunta sa apartment ni Zelo. Pagdating namin sa apartment
niya ay pumasok kaagad kami at nakita namin si Zelo na naka-upo sa sofa habang ang
paligid niya ay puno ng kalat. Kumunot ang noo ko habang nakatingin sa paligid.
Anong nangyari dito?

"Zelo, what happened?" Tanong ni Daney sabay lapit kay Zelo. Hindi siya tiningnan
ni Zelo at nakatulala lang ito. Tiningnan ko kung paano naging makalat ang paligid.
Nakabukas ang mga drawer. May mga damit sa sahig. Basag ang mga vase at nagkalat
ang mga broken glass. Broken glass? Agad kong nabaling ang tingin ko sa kamay ni
Zelo. Sh*t!

"Z-Zelo! Yung kamay mo!" Agad ding tiningnan ni Daney pati ni Zelo sa kamay niya.
But the weirdest part is, hindi lang ito pinansin ni Zelo at nanatili lang siyang
nakayuko kaya inaangat ni Daney ang mukha ni Zelo. "What the f-ck happened to your
face, Zelo?!" Gulat na tanong ni Daney sa kanya. May pasa siya sa kaliwang pisngi
niya at mga dugo sa labi niya.

"S-Someone h-harassed me!" Umiiyak na sagot ni Zelo kaya naikuyom ang kamao ko.
Sino naman 'yung g*gong 'yun?!

"Zelo, sinong may gawa nito sayo?" Nakayoko kong tanong sa kanya habang pinipigilan
ang galit ko.

"S-S-Si.. Si.. B-B-Barney. Kaya confirmed na hindi raw bakla si Barney. I love you~
you love me~ we're a—Aray!" Tumilapon ang shades na sinuot si Zelo dahil sa
pagbatok ni Daney sa kanya at napasapo nalang ako sa noo ko. Sometimes, well, most
of the times, I regret letting this crazy girl fool us.

"Tang*na naman, Zelo! Magtino ka naman please! Paano mo maipapaliwanag 'yang mga
sugat mo at ang kalat na 'to?!" Sigaw ni Daney kay Zelo. Huminga nalang ako ng
malalim at nameywang.

"Seriously guys, bagong linya ko 'yun sa taping namin. Ano? Okay ba? Tapos ang
kalat na 'to? Ganito na talaga 'to pagdating ko. Pinasok na naman ako ng mga fans."
Sabi ni Zelo sabay umiling-iling. Napalunok nalang ako. Oh, right. Fans.

"Pano 'yang mga sugat mo?" Tanong ko sa kanya at agad niya namang hinawakan ang
pisngi niya.

"Dude, chill. Make-up lang 'to. I just called you in to tell you about this mess.
Please report it immediately so this does not happen again. I have a big day
tomorrow. Diba?" Sunod-sunod niyang sabi at tinulak na niya kami palabas at agad na
sinara ang pinto. Sinipa nalang ni Daney ang pinto dahil sa inis pero agad namang
tinawagan ang taong maglilinis ng apartment ni Zelo at nireport na ang nangyari.
Napailing nalang ako nung narinig kong kumakanta pa si Zelo sa loob.

Crazy Zelo. Her name always reminds me of someone I used to know.

❅ Snow ❅

Chapter 3
'First Encounter'

Third Person's Point of View

"Zero, we couldn't find any clues, trails and leads on Saph. Ginawa na namin
lahat." Yumuko lang si Zero dahil sa sinabi ni Ice sa kanya. Tumayo siya at
sinuntok ang pader dahilan para dumugo ang kamay niya. They're at Fukitsu's meeting
room at tahimik lang nilang tinitingnan si Zero. Zero just wiped the blood on the
jacket of their school uniform.

It's their last year and they're going to graduate and there's still no sign of
Saph.

"Dude, don't lose ho—" Hindi na naituloy ni Nyx ang sasabihin niya at agad na
tumingin sa cellphone niya. Channie's name popped up on the screen. Agad niya itong
sinagot at tumalikod sa iba. "Bro.." Bati niya rito. Everyone in the room huffed
out a frustrated groan. Ever since that night, Saph was nowhere to be found. The
Tanakas are doing their best but it seems like the Grand Master stopped the search
for some reason kaya sila nalang ang nagpatuloy ng paghahanap.

Zero didn't even consider in giving up the search even if his team is already tired
of the same outcome, nothing. No sign of her. Uminom lang si Zero ng soft drink at
tiningnan ito, thinking that Saph used to drink this beverage.

"Tonight? Oh, okay. Sure, we'll use Sissy's plane. Hay. Sana nga." Everyone
listened to the conversation like it's inviting them to. Ibinalik na ni Nyx ang
phone niya sa bulsa niya at tumingin sa iba. "Anong sabi?" Tanong ni Chi na naka-
upo sa sofa at naglilinis ng katana niya.

"We're going to South Korea." Tipid na sagot ni Nyx dahilan para kumunot ang noo
nung iba.

"Ano namang gagawin natin dun?" Tanong ni Zyd. Everyone just looked at Nyx who
fished out his phone out of his pocket and encoded something. "We're going to watch
this music awards that Channie and his group is attending. I know that's not our
thing, but we still have to go. Tara na. Dalhin niyo narin si Zero. Don't worry
dude, you're not the only one thinking about her." Tumayo silang lahat at hinila na
ni Ice si Zero patayo. Zero just shrugged off his arms and told him that he could
walk on his own. Ginulo lang ni Zero ang buhok niya at lumabas na sila ng meeting
room.

They took the van to the airport and had Saph's private plane waiting for them.
Tahimik silang sumakay sa plane habang nakatingin naman si Zero sa usual na upuan
ni Saph kung saan nandun nakaupo si Chad.

"Leave that seat empty." Mahina niyang sambit. Chad didn't have to be told twice.
Agad siyang umalis sa upuan at pumunta nalang sa bakanteng upuan na katabi ni Chi.
Chi on the other hand was smiling like an idiot. "Ba't ka nakangiti diyan?" Tanong
ni Nyx sa kanya.

"Wala naman. I just had this thought like, what if we bump into her? You know?
Maybe she's just in South Korea, enjoying the life she never wanted in the first
place." Mas lalong kumunot ang noo nilang lahat dahil sa sinabi ni Chi. Zero leaned
in, rested his elbows on his thighs at tiningnan ng maigi si Chi. He knows how
crazy smart Chi can be. Tumigil ang lahat sa ginagawa nila at tiningnan si Chi na
may kinakalikot sa cellphone niya at tsaka ito pinakita sa kanila.

"She lives by the stage name, Zelo. And as to what I see, she might've lost her
memories again." Natawa si Chi dahil sa sinabi niya pero walang pumansin dito at
tinutok lang nila ang tingin nila sa larawan ni Saph na nakuha ng isa sa mga
fansites niya. Zero's knuckles turned white when he saw the photo. It's her. She's
alive.

Tiningnan lang nila si Chi na nakangiti parin habang nakatingin sa bintana. He

really is crazy smart. Zero's heart might've jump out of his ribcage after
confirming that Saph was alive after all. And guess what, they're on their way to
see her.
ZELO's Point of View

Nagising ako dahil sa sinang ng araw na pumapasok sa kwarto ko. Umupo ako sa kama
at tiningnan ang wall clock ng kwarto ko. Tanghali na pala? Wala man lang tumawag
sa akin. Tumayo na ako at tiningnan ang cellphone ko at umangat nalang ang gilid ng
labi ko dahil sa nakita ko.

Wala ngang tawag pero ang daming missed calls at texts galing kina Kimmy, Dex at
Daney. Alam ko na mga laman ng text na 'yan kaya tumayo na ako at naligo.
Pagkatapos kong maligo ay pumunta na ako sa venue ng award show at pumasok na sa
waiting room ko kung saan sumalubong sa akin ang naghyhysterical na si Daney.

"Bakit ngayon ka lang?!" Salubong niya sa akin at binigay kaagad ako kay Kimmy na
siya namang nagdirekta sa akin papunta sa hair and make-up artist ko. They dolled
me up, dressed me into something elegant. Naglalaro lang ako sa cellphone ko habang
hinihintay na matapos sila.

It was past six in the evening when the event started. The dome was filled with
people. Masyado akong naiingayan pero tiniis ko nalang at pinilit na ngumiti. I
wanna go home.

"Good evening! A splendid night to start a performance. I see many familiar faces
here. Tonight, we celebrate the unity of three entertainment companies and the
rookies in our music industry. And now, to start an exploding performance. Let us
welcome the top rising idol group!" Nagpalakpakan ang mga tao kaya pumalakpak narin
ako kahit wala akong alam kasi first time ko dito. Lumabas naman mula sa back stage
ang twelve..? na lalaki. Ang dami nila ah. Tumayo ako at kinagat ang labi ko nung
nakaramdam ako ng panghihilo.

"Zelo, san ka pupunta?" Tanong ni Dex kaya nilingon ko lang siya.

"May kukunin lang ako." Ngumiti ako at kumaway sa kanilang dalawa at naglakad na
papunta sa back stage para pumunta sa dressing room ko. Nagmadali akong pumunta
doon hanggang sa may mabunggo ako at may bagay na natapon sa boots ko. "What the
—?!" Usal ko sabay tingin na sapatos ko na basa na. Agad namang yumuko 'yung
lalaking nakabangga sa akin at pinunasan ang boots ko.

I heard him hiss kaya naman inilayo ko ang boots ko at tumingin naman siya sa akin.

"If it's that hard for you to wipe my shoes. Then don't, I'm not pushing you."
Tumalikod na ako sa kanya pero bigla niyang hinawakan ang braso ko. Lumingon ulit
ako sa kanya at dun ko nalang nakita ng mabuti ang mukha niya. H-He's gorgeous.
Damn. "Are you Zelo?" That voice. I knew that. Hindi ko nalang ito pinansin.

"Yes." Tipid kong sagot at binawi ko na ang braso ko at naglakad ulit pero hinila
niya na naman ako at naramdaman ko ang malambot niyang labi sa labi ko. Wait,
what's going on?! I grasped for something, anything.. hanggang sa masampal ko siya.
"You pervert!" Sinipa ko agad siya sa tuhod at padabog na pumasok sa waiting room
ko. Pinunasan ko agad ang labi ko at tumingin sa salamin.

CHANNIE's Point of View

Katatapos lang namin magperform at bumaba na kami sa stage. Sinalubong naman ako ni
Nyx at ng iba pa. "That was awesome, bro." Ngumiti lang ako sabay kuha ng tubig na
inabot sa akin ni Chen.

"Oh! Zero! Ba't ngayon ka lang?" Tumingin kami kay Zero na kararating lang at
parang tulala dahilan para kumunot ang noo namin. Tiningnan niya lang kami at dun
namin nakitang dahan-dahan siyang ngumiti dahilan para mas lalong kumunot ang noo
namin.

Magtatanong pa sana ako pero nagsalita na 'yung MC at tumingin kaming lahat sa

kanya.

"Thank you for that wonderful performance. And now, the one-person achiever
everyone is going crazy for. Debuted three months ago but achieved many awards and
gained millions of fans and made an all kill with her lately released single album.
Let's give a round of applause to.. Zelo!!"

❅ Snow ❅

Chapter 4
'Zelo | Saph'

CHANNIE's Point of View

Pumasok ang isang babae na nakablack-fitted dress. Nakayuko lang siya sa harap ng
camera. I can sense that she is nervous or either in a bad mood. Tiningnan ko sina
Nyx na angat-labing nakatingin dun sa Zelo na 'yun. Oh? Kilala ba nila?
"Zelo, why are you like that? Are you nervous? C'mon! Lift your face. Everyone
wants to see your face, honey." Nakangiting sabi nung MC sa kanya. I can see that
she's being treated sweetly. She must be famous. Bakit hindi ko siya kilala o
nakarinig man lang tungkol sa kanya? Oh well, it's just three months after she
debuted.

Dahan-dahan namang inangat nung Zelo ang mukha niya at nung nakita na namin ang
mukha niya ay agad na naghiyawan ang mga tao dito sa dome nung nakita nila ang
mukha niya. Meanwhile, we're questioning if we're dreaming or not o talagang
nakikita namin si Sasa sa stage at ngumingiti. I blinked for a couple of times pero
wala talaga. Si Sasa 'yun!

"S-Sapphire?!" Tumingin ang lahat kay Senny. Dahan-dahang umakyat si Senny sa stage
kaya sumunod nalang kaming lahat sa kanya dahil hindi rin namin alam ang sasabihin
at ginagawa namin. We're too distracted to keep our professionalism now. Nabigla
ang lahat dahil sa biglaan naming pag-akyat sa stage. "What's goin' on?" Tanong
nung MC pero nilagpasan lang siya ni Senny at lumapit si Senny kay Sasa.

"Sapphire?" Tumaas kaagad ang kilay ni Sasa kaya lumapit naman kaagad si Sander at
Lance.

"A-Ahahaha. Zelo! We're a big fan!" Sabi ni Sander sabay tingin sa akin ng
makahulugan. Tumango kaagad kami sa kanya at gumawa kami ng isang linya at humarap
kay Sasa. "Nice to meet you, Zelo. We are honored." Sabay-sabay naming sabi at nag-
bow kami bilang pagbati sa kanya. Pumalakpak naman 'yung iba kaya nawala na ang
kaba namin na baka maging issue ang behavior namin ngayong gabi. Nabigla ako nung
bigla nalang lumapit sa akin si Sasa.

"You know, you look familiar." Agad akong tumingin sa mga mata niya. Lalo na sa
mukha niya. Wala na siyang mga galos. No scars. Ang kinis na ng mukha niya pati ng
balat niya. Well, she was always flawless back then, but right now, she's
different. She's glowing. Bigla nalang may ulo na sumulpot sa harapan namin kaya
tiningnan ko si Sander na halatang pilit ang tawa.

"Thank you, Zelo. We are excited to listen to you." Hinila na ako ni Sander at
nakita kong kumaway si Sasa. I don't understand. Nung nakababa kami sa stage ay
hinila nila akong lahat papunta sa dressing room. Kasama narin sina Nyx papunta
doon. Pagdating namin sa waiting room ay inilock agad ni Terence ang pinto nung
nasa loob na kaming lahat. "What the f-ck guys?! Wala akong naiintindihan!" Sigaw
ko sabay upo sa sofa na nandito.

"Wala rin naman kaming maintindihan ah!" Sabi ni Sander sabay sandal sa pader.
Tiningnan ko silang lahat pero kumunot ang noo ko nung tahimik lang sina Nyx at
tiningnan si Chi na nakaupo sa sofang katapat ko at nakangiti. I'm pretty sure they
know something already.

"Teka, asan si Zero?" Tanong ko sa kanila.

"Probably celebrating his ass off because Saph is alive." Napalingon agad kaming
lahat kay Chi dahil sa sinabi niya. Magtatanong pa sana ako pero bigla nalang
kaming natigilan sa pagbukas ng pinto at sa babaeng nandun sa pintuan. "What are
you guys doing here?" Agad kaming napatingin sa pinto. Diba naka-lock 'yun? Nakita
ko ang dala niyang susi at napaawang nalang ang bibig ko. So that's why.

"Kimmy, right?" Tanong ni Kevin sabay lapit dun sa babae. Tss. He's using his
charms again. Natulala naman si Kimmy. Too bad for her, nakilala lang naman siya ni
Kevin dahil sa name tag niya. "Y-Yes—Oh my god, Kevin! I'm your number one fan!"
Sigaw nito habang kumukuha ng banner. Ngumiti lang si Kevin sa kanya at napairap
nalang ako. Oh please.

"Hey, Kimmy. How did you get in our dressing room?" Tanong ko sa kanya kaya bahagya
namang tumaas ang kilay ni Kimmy. Tumingin agad ako sa paligid at napasapo nalang
ako sa mukha dahil sa nakita ko. Sandals, shades, dress, wigs, make-up, lipsticks,
stockings, Zelo, Sasa, Zelo, Sasa.

"Guys, wrong dressing room." Parang tanga kong sambit. Tumingin naman silang lahat
sa paligid. Sa sobra siguro naming pagkalito ay hindi na namin napansin na maling
dressing room ang napasukan namin. At ayun, nagsilabasan na kami. Bumalik nalang
kaming lahat sa mga upuan namin and it was just in time for the awarding.

"Album of the year. The first cup holder! Sander and company!" Tuwang-tuwa naman si
Sander at tumakbo papunta sa stage na parang nakalimutan na niyang may mga kasama
siya. Tumakbo narin kami at kumaway sa camera. All smiles for the night boys, all
smiles.

"And as we all witnessed earlier, these wolves are a big fan of Zelo. We are now
requesting Zelo to come her on stage to personally give your number one fans their
award!" Nakita naming tumayo si Sasa at umakyat sa stage na nakangiti. Kinuha naman
niya ang trophy at ibinigay ito kay Sander habang nakatingin lang kami sa kanya.

ZELO's Point of View

Natapos na ang music awards at ako na ang nagmaneho papunta sa apartment ko. Wala
namang masama dun kasi gabing-gabi na at halatang gusto nang umuwi ni Daney kaya
hindi ko na sila inabala pa. Hininto ko nalang ang kotse ko sa harap ng apartment
ko. Kinuha ko ang susi at lumabas na.

Hinanda ko 'yung susi sa apartment ko at isasaksak ko na sana pero kumunot ang noo
ko nung mahawakan ko ang door knob.

"Bakit nakabukas 'to?" Tanong ko sa sarili at hinawi 'yung pinto tsaka dahan-dahang
sumilip sa loob. Nakita kong may nakahiga doon sa sahig at parang lalaki ito base
sa katawan at sa buhok niya. Lumapit ako dun sa lalaki at sinipa siya para
mapaharap sa akin at nanlaki ang mga mata ko nung makita ko kung sino 'yun.

It's the pervert guy!

❅ Snow ❅

Chapter 5
'The Stranger'

ZELO's Point of View

Kumuha ako ng baseball bat at hinanda ang sarili ko. Gumalaw naman 'yung lalaki
kaya hinigpital ko ang hawak ko sa baseball bat pero nung nakita ko ang mukha niya,
puno siya ng dugo at parang may sugat siya sa noo. Kaya naman itinapon ko agad ang
baseball bat na hawak ko at nilapitan siya.

"What the hell happened to you?!" Tanong ko pero hindi siya sumagot. Tiningnan ko
ang mga sugat niya. May mga bubog ito. He must have been in an accident. Tinulungan
ko nalang siyang makatayo at dinala siya sa guest room.

"Your damn f-cking heavy! And yet I have the strength to bring you here. Huh! How
come?!" Kahit nagsasalita ako sa sarili ko, okay lang. I talk to myself to relieve
my stress. Binitawan ko siya kaya bumagsak siya sa kama. He grunted and rolled
over, blood on the sheets. Napasapo nalang ako sa noo ko at huminga ng malalim.

Pumunta agad ako sa banyo at kinuha ang first-aid kit. Pagbalik ko ay nakita kong
naka-upo na siya sa kama.

"Hey, 'wag ka munang umupo. Hindi ka pa magaling." Sabi ko sabay lapag ng kit at ng
tubig sa sahig tsaka nilapitan siya. Lumuhod ako sa carpet habang nakatingin ako sa
kanya. Why did I even bring him here? There's an unwritten rule that you shouldn't
let a stranger in your house, let alone, be this close with him. Umiling lang ako
at nilapitan siya. Paglapit ko ay tiningnan niya kaagad ako.

"What's up with you?" Tanong ko habang kinukuha ang antiseptic at cotton sa first
aid kit. Nakita kong napangiwi siya nung nakita niya ang alcohol na inilabas ko.
Takot siya dito? "Sino ka?" Natigilan agad ako dahil sa tanong niya. I clenched my
jaw at binagsak agad ang hawak ko at tumingin sa kanya.

"Don't tell me hindi mo ako kilala? In case you don't remember, you kissed me
earlier." Paalala ko sa kanya habang dinidiinan ang cotton sa sugat niya sa noo.
Bakit ko nga ba pinaalala 'yun sa kanya?
"Tsk! I'm serious! Where am I? And who am I?" Dahil sa tanong niya ay tiningnan ko
siya ng masama. Is he really serious?

"What? I'm just asking seriously!" Giit niya kaya tinapon ko agad ang mga hawak ko
tsaka tumayo at tinuro ang banyo sa guest room. "Maligo ka!" Utos ko sa kanya at
dahan-dahan namang siyang tumayo at naglakad papunta sa banyo. Nung isinara na siya
ang pinto ay napahiga nalang ako sa kama at sinabunutan ang sarili ko. No way. He's
not serious. Pero paano kung totoo nga ang hinala ko? Nagka- amnesia siya? Agad-
agad? Ganun-ganun lang? Napakagat nalang ako sa labi ko. Paalisin ko kaya siya
pagkatapos niyang maligo?

Wait, hindi pwede. Makikita siya ng mga fans ko at baka isipan pa ako ng masama.
Tama nga. Eh kung dito naman siya titira sa bahay ko, ano namang gagawin niya?
Well, just like what Dex did to me, he could clean the house. Kabayaran narin sa
ginawa niya sa backstage. Tama! Lahat ng sulok ng bahay. Every speck of dust.

But he's a guy. What if he takes advantage of me? Lumingo-lingo nalang ako at
sinapo ang noo ko.

"Uhh, Miss. May damit ba ako?" Muntik na akong mahulog sa kama dahil bigla nalang
siyang nagsalita. Nakadungaw siya sa pinto ng banyo at halatang wala na siyang
suot. Nag-iwas lang ako ng tingin sa kanya. Lumapit ako sa closet at kumuha ng
pajama at malaking t-shirt tsaka ko ito binigay sa kanya.

"Bumaba ka pagkatapos." Bilin ko bago ako bumaba. Ako na ang nagsara sa pinto ng
banyo niya. His wounds heal fast. Well, hindi naman talaga gumaling na 'gumaling
talaga' at nawala ang sugat niya. Tumigil lang ito ang pagdudugo. Bumaba nalang ako
at umupo sa sofa sabay on ng TV.

I need to catch up on the news.

"We are now talking to the friends of the lost person named Zero Natsugawa."
Natigilan kaagad ako dahil sa narinig ko. Wait. Zero Natsugawa? Napansin ko agad
ang wallet na nasa sahig kasama ng dugong pumatak doon. It must be his wallet.
Tiningnan ko agad ito at tiningnan ang ID niya.

'Zero Natsugawa'

Ibinaling ko kaagad ang atensiyon ko sa TV dahil dun.

"Hello to everyone who's listening. I'm Ice Imperial. My friend, Zero Natsugawa is
missing. We would like to let you know who ever saw this man. He's very desperate
these days." Naningkit ang mga mata ko dahil sa narinig ko. Desperate?

"Thank you, Mr. Imperial. So, as we state the assumption that this man is
kidnapped. Whoever that person is, anybody that can tell us who've seen this man.
Please report to the police nearby. Immediately." Napabuga nalang ako ng hangin
dahil sa narinig ko. Bakit ba ang bobo ng mga tao dito? Umiling lang ako at
minasahe ang ulo ko. "Anong pinapanood mo?" Agad akong lumingon kay Zero na
kabababa lang at nagpupunas ng towel sa buhok niya. Inihagis ko kaagad ang wallet
niya sa kanya.
"Wala." Sabi ko sabay usog dahil alam kong uupo siya sa tabi ko at hindi naman ako
nabigo. Tumayo nalang ako at kinuha ang isang spare medicine kit sa kusina at
inilapag ito sa pagitan namin. Kunot-noo niya akong tiningnan at binuksan ko lang
ang isang maliit ng packet ng gauze pad at hinarap siya.

Why the hell did he ended up wounding such a pretty face?

Napalunok nalang ako nung nagtanong siya kung anong ginagawa ko. Hindi ako sumagot
at nilagyan lang ng gauze pad ang sugat niya. He was just looking at me, eye to eye
and silently.

"What's your name?" My fist balled when he asked me that.

"Zelo." Tipid kong sagot at hindi inalis ang tingin ko sa sugat niya. I had to card
his hair with my fingers to keep it out of the way. Mas lalo pa akong lumapit sa
kanya para makita ko ng maayos kung saan ko idinidikit 'yung gauze pad. I patched
up his wound, looked at his eyes and backed away.

Nakita kong magsasalita sana siya pero tumayo na ako at naglakad papunta sa
kitchen.

"Are you hungry?" Tanong ko sa kanya. People would think that I'm surprisingly nice
to a stranger.

But then again, he's no stranger.

❅ Snow ❅

Chapter 6
'Almost'

ZELO's Point of View

"Z-Zero?" Nauutal kong tawag sa kanya at agad naman siyang lumingon sa akin at
ngumiti. I called him into the kitchen at agad naman siyang tumayo at sumunod sa
akin. Naglagay ako ng dalawang pinggan sa pangdalawahang mesa rito sa kusina ko. I
don't really get visitors much often and I prefer small furniture kasi ako lang
naman ang nandito.

Well, now I'm not alone. Naguguluhang nakatingin si Zero sa akin habang naglalagay
ako ng pagkain sa mesa.

"I think you need to eat. Considering that you've been in an accident." I said,
giving a little intonation to the word 'accident'. He just shrugged his shoulders
at kumuha na ng chopsticks. His hand was a little shaky kaya kumuha nalang ako ng
tinidor at binigay ito sa kanya. Ngumiti lang siya sa akin at kumain na.

Umupo ako sa upuang kaharap niya at kumain narin. Habang kumakain ako ay naisip ko
ang mga bagay na pwede kong gawin. Should I call Dex? Should I tell him about this?
Or, should I tell Zero that his friends are looking for him? Should I report this
to the police? Napailing nalang ako at hinawakan ang batok ko.

"Thank you." I was brought back to reality because of Zero's words. Agad akong
tumingin sa kanya at dun ko nalamang nakatingin pala siya sa akin. The hazelnut
color of his eyes was more defined now. Isang tango lang ang naisagot ko sa kanya.
I didn't even question him on what he was thanking me for.

"What was your name again?" Tanong niya sa akin at bigla nalang nilagyan ng ulam
ang bowl ko.

"Zelo." Tipid kong sagot at nag-iwas ng tingin sa kanya. Tumango-tango lang siya at
binalik na naman kami ng katahimikan. He was quiet. Too quiet. He's making me
uncomfortable at some point. But I don't know what's got into me. Because right
now, I want to keep him in my walls.

But I should take him to the hospital at least. Ang sabi niya kasi wala siyang
naaalala. He could still be bleeding internally. There must be something wrong with
his head. Baka may masakit sa katawan niya. Natigilan lang ako sa mga iniisip ko
nung may isang katagang pumasok sa utak ko.

I'm caring about him too much.

"Are you sure you're fine? I-I can take you to the hospital." Nakayuko kong sabi
habang nakatingin lang ako sa dumplings na nasa harap ko.

"Can I ask you a favor?" Tanong niya dahilan para iangat ko ang tingin ko sa kanya
at tiningnan lang siya para sabihing ano naman ang gusto niyang hilingin. He just
let out a huff and bowed his head. "C-Can I just stay here? Just for a night. First
thing tomorrow, I'll leave. I promise." Hindi ko alam kung anong meron sa akin
habang nakatingin lang ako sa kanya. He's a guy, who was just bleeding on my floor
just hours ago and is now eating with me in my kitchen. Now he's asking to stay for
the night, saying that he will leave tomorrow. Kinagat ko nalang ang ibabang labi
ko at nakita kong nag-iwas siya ng tingin.

What am I even thinking?

"S-Sure. Stay." Those were little words. Sure, stay. What kind of stay, huh
Sapphire? — I asked myself. Ngumiti lang siya sa akin at tsaka nagpasalamat.
Tiningnan ko nalang siya na may mga sinasabi pa sa akin habang nakatingin lang ako
ng diretso sa mga mata niya.

Those hazelnut eyes. Zero..

✥✥

Matapos naming kumain ay nagpresenta siya na maghugas ng pinggan. Tiningnan ko lang

siya na naghuhugas dun sa sink pero nung lumingon siya sa akin at muntik na akong
mahulog sa kinauupuan ko dahil sa simpleng paggalaw ko lang. He just let out a
smirk and continued to what he was doing. Umalis nalang ako sa kusina at pumunta
dun sa sala at nanuod nalang ng cartoons.

It's kindda embarrassing to watch this in a presence of a man, but this is my

house. I get to watch what I want.

"You still watch cartoons?" Muntik na akong mapatalon dahil bigla nalang nagsalita
si Zero. Tiningnan ko siya na nagpupunas ng kamay niya at nagtanong kung pwede ba
siyang umupo sa gilid ng sofa. Tumango lang ako at tiningnan siya.

It took me a while to digest his words earlier. You still watch cartoons? Still? I
bit my lip, nibbled on it just to prevent a smile. This sneaky bastard.

"Ngumingiti ka ba?" Tanong niya dahilan para bumalik sa pagiging seryoso ang mukha
ko at agad akong tumingin sa kanya at tinaasan siya ng kilay. "No, I'm not." Tipid
kong sagot at bumalik sa panunuod ng cartoons.

Another thought struck me again. Still. Well, he could mean it as, you still watch
cartoons kahit matanda ka na? Right? Or am I just assuming things? But he doesn't
look like he's really that badly hurt to have amnesia. Paano naman siya
naaksidente? Just by his body build, I'm pretty sure he's careful enough to not be
involved in an accident just like that.

"I'm going to bed now." Tiningnan ko lang siya na tumayo na at umakyat na.

"O-Okay." I said, being the stuttering mess I am around him. Lumingon lang siya sa
akin at tsaka ngumiti bago tuluyang nawala sa paningin ko. Tinakpan ko nalang ng
unan ang mukha ko at dun na sumigaw. This is so frustrating. Kinuha ko ang
cellphone ko at hinanap ang number ni Dex at muntik ko pang itapon sa TV 'yung
cellphone ko dahil ang tagal kong na-input 'yung password.

And the moment I saw Dex's contact number, I dropped my phone.

I felt warm arms wrapped around me from the back. He was breathing on my nape,
slowly tightening his embrace on me.
"Don't. I'll leave tomorrow. Just.. don't." His voice was husky, low, almost like a
whisper. Napapikit nalang ako at tsaka kinagat ang labi ko.

And that night, I ended up dropping everything I have planned. I looked at the guy
who was now sleeping on the bed, warm and cozy. It's been hours, and I'm still
here. Looking at him as if I'm guarding a precious property.

"You're leaving tomorrow." Mahina kong sambit habang nakaupo sa sofa na kaharap ng
kama niya.

"Not if you ask me to stay longer." Saglit akong nabigla dahil sa sinabi niya. I
then figured that maybe he couldn't sleep comfortably since I looked like a creep
who's watching him sleep. Huminga nalang ako ng malalim at pinaningkitan siya. "Who
are you really?" I asked. I saw his eyes flattered open at tsaka niya ako dahan-
dahang tiningnan.

"And you, who are you really?" He asked back. Niyakap ko nalang ang mga tuhod ko at
tsaka siya tiningnan.

"You're confusing me." I said. "You're confusing me too." He bit back.

Tumayo nalang ako at tsaka na naglakad palabas ng guest room at pumasok na sa

kwarto ko. I erased all my thoughts and tried to sleep. May mga interview pa ako
bukas. I need to have the beauty rest that Daney wants to see. Hindi ko alam kung
nakatulog ba ako o hindi basta narinig ko nalang na may nagdoor-bell dahilan para
tumingin ako sa alarm clock sa gilid ko.

It's freaking three in the morning. Sino namang pupunta dito ng madaling araw?
Kinamot ko nalang ang batok ko at tsaka na lumabas ng kwarto ko. Saktong pagbukas
ko ng pinto ay bumukas rin ang pinto ng guest room. It revealed Zero's confused and
sleepy face.

I badly want to knock him out so he can just rest. It looked like he was deprived
of his sleep for ages. Nagtanong siya sa akin kung sino 'yung nagdoor-bell. "Dito
ka lang. Don't come out unless I tell you to." Paalala ko sa kanya at tsaka na ako
bumaba at naglakad papunta sa pinto. Pagbukas ko ng pinto ay agad na sumalubong sa
akin ang lamig ng hangin pero parang bale-wala na 'yun sa akin nung makita ko ang
mga taong nakatayo sa harap ng pinto ko.

"Who are you people?" Tanong ko sa kanila at isa-isa ko silang tiningnan. They
looked bad-ass or what not. Tumingin ako sa isang lalaki at naningkit ang mga mata
ko. "Ice Imperial?" Nanlaki kaagad 'yung mga mata niya sa sinabi ko.

"K-Kilala mo ako?" Tanong niya sabay turo sa sarili niya.

"Uhh.. yeah. I saw you in the news." Sabi ko kaya bigla nalang umubo 'yung isang
katabi niya.
"Umm.. pwede ba kaming pumasok? It's pretty cold out here." Tanong nung isang
lalaki na pula ang kulay ng buhok. Matamlay siya at nakangiti siya habang
nakatingin sa akin. Napapikit nalang ako at huminga ng malalim. Zero was already a
handful, and now, there's them. "S-Sige. Pasok kayo." I said, giving up the debate
I was having with my body. Binuksan ko na ng maayos ang pinto para makapasok silang
lahat. Huling pumasok 'yung lalaking kulay pula ang buhok at tiningnan niya ako
diretso sa mga mata.

Nag-iwas lang ako ng tingin sa kanya at tsaka na sinara ang pinto at tsaka sila
hinarap. Nakita ko silang lahat na sinusuri ang bahay ko.

"You live here? Alone?" Tanong nung Ice at tumingin sa akin. Tumango lang ako at
tiningnan silang lahat na nakaupo na sa sofa at diretsong nakatingin sa akin. I'm
suddenly famous for letting strangers into my house now. Kumuha nalang ako ng isang
baso ng tubig at tiningnan ulit sila.

"Itigil na natin ang kalokohan mo, Sissy." Sabi nung isang lalaki dahilan para
kumunot ang noo ko pero maya-maya ay natawa ako sa sinabi niya. "Excuse me? What
are you talkin' about?" Natatawa kong tanong sa kanya sabay hawak ng maayos sa
baso. I'm getting thirsty again.

"Alam kong nasayo si Zero." Sagot niya at muntik ko nang mabitawan ang basong hawak
ko. My grip went loose for a second and went tighter after.

"Zero?" Tanong ko sabay inom ng tubig. Ngumiti lang siya sa akin at tsaka tinuro
ang sapatos na nakasabit sa shoe tray. Napairap nalang ako at sinapo ang noo ko.
Another stupid one in the house. Ang tanga ko rin naman. Huminga nalang ako ng
malalim at tiningnan silang lahat. Walang-imik akong umakyat at tsaka kinatok ang
pinto ng guest room.

Zero immediately opened the door and asked me what was going on.

"Your friends are here to pick you up." Walang emosyon kong sabi sa kanya pero
kumunot lang ang noo niya.

"Friends? I have friends?" Tanong niya dahilan para mas lalong humigpit ang
pagkakahawak ko sa baso at tiningnan siya. Hindi na ako nagsalita pa at sinamahan
na siya pababa. All of them stood up the moment they saw him walk down the stairs.
Sumandal lang ako sa hagdanan at tiningnan sila.

I guess this is it.

"Anong nangyari diyan sa ulo mo?" Tanong nung isang lalaki at tsaka tinuro ang
patch sa ulo ni Zero. Tumingin lang si Zero sa akin at naguguluhan ako sa tinging
binibigay niya sa akin. What now?

"Do I know them?"

❅ Snow ❅

Chapter 7
'Busted'

SAPH's Point of View

They day I came here, I had no memory of them. No memory of you. The day I saw
myself in the mirror, eyes flooded with tears, with fresh memories came rushing in.
I wanted to go back to you. But I can't. I couldn't.

"Master, it's Gokudo-kai. F-cking pig is bragging about killing you in battle." I
laughed when I heard what Chi said on the other line. Huh, he's been spreading fake
news now? Chi, my dear friend who never believed in a thing called death or
amnesia, found me just the day after I remembered everything.

I did lose some memories at first. But I gained them after just having a dream. A
dream about them. A dream about him. Zero.

"I'll handle this mess here. You stay there and enjoy your little showbiz life."
Natawa nalang ako dahil sa sinabi ni Chi. And from that day on, he's been updating
me about what was going on. Anpa was well aware that I was alive. Kaya nga tumigil
na ng mga Tanaka sa paghahanap sa akin. He stopped the search for Chi to focus on
eliminating the sh*ts that Gokudo-kai was spreading.

Chi also updates me with everything. About them. About him.

Yes, I did make a fool out of them for pretending that I was dead. That I had an
amnesia. Because I needed to. And I had reasons. But right now, I felt like I got a
taste of my own medicine.

"Are you serious?" Tanong ko kay Zero na nakatingin lang sa akin. Lumakas na ang
kabog ng dibdib ko nung tinanong niya 'yun. N-No, he can't have amnesia. That was a
light wound. He can't forget about them. He can't forget about Sapphire and
remember Zelo instead.

Sh*t. Is it backlashing on to me now?

Tiningnan lang ako ni Zero at dahan-dahan nang umangat ang gilid ng labi niya.
"What? Ikaw lang ba ang pwedeng magpanggap dito?" Tanong niya habang diretsong
nakatingin sa akin. Napapikit nalang ako at tsaka napabuga ng hangin. I knew it. He
knew that I was just faking it. I knew that I was too obvious. Because again, I'm
not the kind of person to let a stranger into my house and even have a conversation
with him, allow him to touch me and even hug me from behind.

Kinagat ko nalang ang ibabang labi ko at tumingin kay Nyx na dahan-dahan nang
naglakad palapit sa akin at tsaka ako niyakap.

"Anpa knows about this, right?" Tanong niya habang yakap-yakap ako. Tumango lang
ako bilang sagot.

"Wait, alam niya? Is that why he cancelled the search?" Naguguluhang tanong ni Zack
at ngumiti lang ako sa kanya. I received hugs from everyone and told them my reason
for staying here. I apologized for tricking them pero isa lang ang sinabi niya sa
akin. That they're glad to know that I'm fine and alive.

They even questioned me on how I'm hanging on to the showbiz life I had. Marami pa
kaming pinag-usapan habang nakadikit parin sa akin si Nyx na parang koala.

After talking for what felt like hours, tiningnan ko si Chi na nakasalampak sa sofa
at nakatingin sa akin. I just motioned him upstairs at agad naman siyang tumayo. I
let them to some food on the fridge before leaving them downstairs. Sinundan ko si
Chi na pumasok sa guest room kung saan natulog si Zero kanina.

Sinara ko agad ang pinto nung makapasok ako. Tiningnan ko siya na sumalampak lang
sa kama at tsaka sinapo ang mukha niya.

"Since when did this start?" I asked, referring to his health. He was sick and I
was sure of it. Nakita kong natawa lang siya at ginulo ang buhok niya.

"You update me about them every day. And you can't even care to update me about
you? About what's going on with you?" Sunod-sunod na tanong ko sa kanya habang
dahan-dahan na akong naglalakad papunta sa kama. Tiningnan ko si Chi na umupo at
humingi ng patawad sa akin. Napapikit nalang ako at sinapo ang noo ko. Nanginginig
ang labi ko habang nakatingin ako sa kanya.

"Chi, I asked you to do things. I ordered you around. Masyado kang napagod sa mga
pinapagawa ko sa 'yo. And I thought that everything was fine because you're you.
You're Chi Konowa. I thought I was giving orders to a healthy person. I could've
been the reason why you got sick, Chi. Or I could've been the reason why it got
worse." Napasapo ulit si Chi sa mukha niya dahil sa sinabi ko at maya-maya ay
bahagya siyang lumingo-lingo.

"N-No, Master. It's not your fault." Sabi niya at yumuko sa harap ko. Tumingala
nalang ako at huminga ng malalim.

"As soon as I terminate my contract here, uuwi tayo. And you, you will receive
treatment once we get back. That's an order, Chi." Nakita kong tumango-tango siya
sa sinabi ko habang nakayuko lang. Hindi ko napigilan ang sarili ko at dahan-dahan
na akong lumapit sa kanya at hinila siya patayo. Tiningnan ko siya sa mga mata at
kitang-kita ko talaga ang pagkatamlay niya.

"Take care of yourself, you idiot." I said after I pulled him into a hug.

"Shouldn't I be saying that to you?" Natatawa niyang tanong kaya natawa nalang ako
sa kanya at kumalas na sa pagkakayakap.

And as much I want Chi to just rest and sleep like he's supposed to, he insisted on
telling me the updates in the Twilight society. Matapos niyang sabihin sa akin ang
lahat ay sabay na kaming bumaba. Pagbaba ko ay natigilan kaagad ako nung makita ko
sina Channie na nandito na pala sa apartment ko. I immediately ran up to them and
gave each of them a hug.

Ang dami nilang tinanong sa akin. Ang dami rin naming pinag-usapan. But as much as
we want to talk, we all have things to do the next morning. Like them, they have an
event to attend to and they just dropped by to see me. Napagdesisyunan narin nina
Nyx na bumalik na sa hotel na tinutuluyan nila at sinabing sabay na kaming aalis
bukas.

Kumaway na ako sa kanila nung nakita kong sumakay na sila sa mga kotse nila. The
moment I closed the door, I was immediately shoved back to it. Zero pinned me on
the door, eyed me like I was a treat at hindi ko na alam ang nangyari basta niyakap
niya nalang ako ng mahigpit. Napapikit nalang ako at hinigpitan narin ang
pagkakayakap ko sa kanya.

Hinila niya lang ako hanggang sa mapahiga kaming dalawa sa sofa. Niyakap niya ako
ng mahigpit. 'Yung yakap na parang ayaw na niya akong bitawan. Hindi ko narin
napigilan ang mga luha ko at tumulo na ito. I was on top of him, crying while
hugging him tight.

"I-I'm sorry. I'm s-sorry." Umiiyak ako habang magkayakap kami't nakahiga sa sofa.
Humagulhol ako. I felt him caressing my back at pinapatahan ako.

"Shh. It's okay, Smurfy. It's fine. Everything's okay now." Mas humigpit ang yakap
niya sa akin at ibinaon niya ang mukha niya sa leeg ko.

"I-I.. missed you so much." Aniya. Inangat ko ang katawan ko para titigan ang mga
mata niya. Agad niyang pinunasan ang mga luha ko gamit ang kamay niya habang
nakatingin lang siya ng diretso sa akin. Suminghot lang ako habang nakatingin ako
sa kanya. Umupo na ako sa sofa at ganun rin siya.

Nakatingin parin siya sa akin at tsaka hinawakan ang magkabiglang pisngi ko.

"I don't like it. Seeing you cry." Sabi niya habang nakatitig sa akin. I fell into
his gaze again, like I always do. Hindi ko na alam kung anong ginawa ko. All I know
was that I leaned closer to him, wanting a kiss. And I had it.

Hinalikan niya ako. The kiss that I longed. The only kiss that I wanted. A kiss
from the man I love. A kiss, from Zero Natsugawa.

❅ Snow ❅

NOTE
NOTE DELETED
Chapter 8
'Terminated'

SAPH's Point of View

"Smurfy." Gumulong ako sa kabilang parteng kama ko at tinakpan ng unan ang tenga
ko. But unluckily may nagtanggal nito. "Smurfy." Someone held my hands and I felt
warm breath on my neck.

"Don't wanna wake up." I said, and suddenly I felt someone kissing my cheeks. And I
felt warm hands wrap around me. I didn't bother to remove it because I'm sleepy
enough to do it.

✥✥

Bumangon na ako at pasuray-suray na naglakad papunta sa banyo ko. Nabigla ako nang
maramdaman ko ang malamig na tubig sa katawan ko. Matapos kong maligo ay nagbihis
ako at bumaba na at nakita ko ang isang lalaking kumakain ng chips habang nanonood
ng TV.

Lumingon siya sa akin at ngumiti ng nakakaloko. Tinago ko ang ngiting kagabi pa

gustong tumakas sa labi ko. I'm just so happy to see him. And that's not a bad
thing.

"What's up with that smile?" Tanong ko habang inaayos ang pagkakatupi ng jacket ko
sa braso ko. Tumayo siya at lumapit sa akin kaya biglang kumabog ang dibdib ko.
"Good morning, Smurfy. How was your sleep?" Tanong niya habang naglalakad kaming
dalawa papunta sa dining table. Pagdating namin dun ay may mga pagkain nang
nakahanda.
"Well, it's not that good." Sagot ko at nakita kong kumunot ang noo niya sa sinabi
ko. Umupo ako at kumuha ng bowl at kutsara. "Bakit naman?" Tanong niya habang
nilalagyan niya ng kanin ang bowl ko.

"I was dreaming that somebody came in to my room. Held my hands, kissed my cheeks
and back-hugged me." Akala ko magagalit siya sa sinabi ko pero bigla nalang siyang
ngumiti. Oh?

"Why are you smiling like an idiot?" Tanong ko habang siya naman ay yumuko at
ngumiti muli. Kinikilig ba 'to oh ano? Kaya tumayo ako at lumapit sa kanya. Tinaas
niya ang dalawa kamay niya. "Answer me or else I will rip your throat even if I
love you." I said those words without spite. It was just a joking threat to him.
Biglang nanlaki ang mga mata niya at ngumisi sabay hawak ng mga kamay ko at inalis
sa pagkakakwelyo ko sa kanya tsaka hinalikan ang kamay ko.

"So, you love me huh?" This time. Ang mga mata ko naman ang nanlaki.

"Sagutin mo na nga lang ang mga tanong ko sayo." Sabi ko sabay upo ulit at sumubo
ng kanin. Kailan pa natutong magluto ang isang Zero Natsugawa?

"First of all. Hindi ka nanaginip. Ako kaya ang pumasok sa kwarto mo. Tulog mantika
ka parin. Ako lang dapat ang makaalam na ganyan ka matulog. I'll kill the bastard
that'll lay hands on you while you're asleep. And second, natuto akong magluto
simula nung mawala ka. Because I promised na kung makita kita. I will cook for you
every day." Sabi niya sabay ngiti kaya napayoko nalang ako. Nasagot niya nga lahat
ng tanong ko. Pati nga tanong sa isip ko nasagot niya. Ayokong ipakitang
nasisiyahan ako sa mga sinasabi niya dahil baka lumaki lang ulo nito. Pero ngumiti
nalang ako.

✥✥

"Smurfy! Tara na!" Sinuot ko na ang isa ko pang sneaker shoes at tumakbo papunta sa
pinto.

"Excited ka masyado." Sabi ko sabay sarado ng pinto ng apartment ko. Naglakad na

kaming dalawa ni Zero sa pathway. Paglabas namin ng gate nakita ko ang dalawang
babaeng teenager na may dalang camera at nakanga-nga sa akin. Nilapitan ko silang
dalawa. "Z-Zelo!" Nakita ko namang parang natawa si Zero. Inirapan ko nalang siya
at tiningnan muli ang dalawang batang babae na I think nasa fourteen or fifteen.

"Hi, girls. What are you doing here?" Tanong ko at yumuko 'yung isa pero 'yung isa
naman ay taas noo na sumagot sa akin.

"Miss Zelo, nandito po kami para malaman ang bawat galaw mo dahil balang araw
magiging sikat rin kami. Lalo na ako." Natawa ako sa sinabi nung bata. Hinubad ko
'yung scarf sa leeg ko.

"What's your name?" Tanong ko. "I'm Mina."

"Okay, Mina. Keep this scarf. And next time. Ang pagsunod sa isang idol o ang
pagbabantay sa mga kilos niya para sumikat ay hindi ang paraan para maging siya
kayo sa dadaan na mga araw. Mag-aral kayo. Train or develop your skills. You'll get
there someday." Inilagay ko ang scarf sa leeg niya at hinalikan siya sa noo.

"Now you two go home and get ready for school." Dali- dali namang tumakbo ang
dalawa at sa di kalayuan ay nakita ko silang tumatalon-talon. Lumingon ako kay Zero
na nakatingin sa akin. "You should just stick on being an idol." Mahina ko siyang
hinampas dahil sa sinabi niya. Ngumiti na naman siya at pinakita ang dimples niya.
Cheater. Using his dimples to apologize now, huh?

✥✥

"What?! You're terminating your contract?!" Napatakip nalang ako sa tenga ko dahil
sa lakas ng sigaw ni Dex. Tumayo naman si Zero at humarap kay Dex. "Got a problem
with that, Dex?" Nanlaki kaagad ang mga mata ko. Oh? They know each other?

"Zero naman. Hindi ganun kadali 'yun." Sabi ni Dex. Agad akong tumayo at humarap sa
kanilang dalawa.

"You two know each other?" Naguguluhan kong tanong. Nagkatinginan naman silang
dalawa at tsaka sabay na tumingin sa akin. "Yes, Smurfy~ Kapatid ko 'to."
Nakangising sabi ni Zero kaya nagpabalik-balik ang tingin ko sa kanilang dalawa.

"What the—?! Kapatid?" Tanong ko sa kanilang dalawa.

"Dude, hindi kita kapatid. Inampon lang ako ng clan mo." Nakapoker face na sagot ni
Dex at may inilabas na mga papeles mula sa drawer niya. Napatakip nalang ako sa
bibig ko habang nakatingin ako sa kanilang dalawa. All this time, I'm living with
Zero's step-brother?

Dang! Our world is too small. Tiningnan ko lang 'yung dalawa na nagbabangayan sa
harap ko. I never knew that both of them could be so childish like this? Tumigil
lang sila sa pagbabangayan nung marinig naming bumukas ang pinto.

"Hello?" Tumingin agad kaming lahat dun sa pinto. "Oh! Zelo!" Bati sa akin ni Daney
na kakapasok lang. Kumunot naman ang noo ni Zero at tsaka ako tiningnan tsaka
binalik ang tingin kay Daney bago niya tiningnan si Dex.

"Sino siya?" Tanong ni Zero habang nakaturo kay Daney. Agad na ngumiti si Dex at
tumayo tsaka nilapitan si Daney na parang naguguluhan rin at tsaka niya ito
inakbayan. "Bro, meet Daney. My fiancée." Nakangiting sabi ni Dex habang
pinapakilala niya si Daney. Ngumiti lang si Daney at tsaka binati si Zero na nasa
tabi ko lang.

"Dapat kasi magpakasal na kayo." Sabi ko sabay upo ng maayos. Tumingin naman sa
akin si Zero tsaka kina Daney at Dex na parang naguguluhan siya. Why is he so cute
even by just doing that simple act? Napangiti nalang ako habang nakatingin ako sa
kanya.

"Ano palang ginagawa mo dito, Zelo?" Tanong sa akin ni Daney. Oh, right. She
doesn't know. Tumingin ako kay Zero at tsaka tumingin kay Daney tapos tumingin kay
Dex sabay tango.

"Umm, babe? Naalala mo 'yung sinabi ko sa'yo na nagka-amnesia si Zelo. Well, she
remembers everything now. And her name is Saph. And this is her fiancé, Zero
Natsugawa. 'Yung sinasabi ko sayong kapatid ko sa clan?" Tumango-tango lang si
Daney habang nakatingin kay Zero. Well, looks like it's not weird for her to know
the truth since she's been looking for it ever since. Tumingin siya sa akin at
ngumiti.

"So, Saph. Ano palang sadya mo dito?" Tanong niya ulit. I'm surprised that she
processes things too quickly. Already accepting and using my real name. Huminga
lang ako ng malalim at tumingin sa kanya. "I want to terminate my contract. Ang
hep! Bawal sumigaw ang buntis." Paalala ko sa kanya habang itinataas ang daliri ko.
Naitikom niya agad ang bibig niya dahil sa sinabi ko.

"She's pregnant? Dude! Why so fast?" Binato kaagad ni Dex si Zero ng ballpen.
Tiningnan ko kaagad ng masama si Dex dahil dito. Hitting my man like some punk.
Totoo naman kasi 'yung sinabi ni Zero.

"Tumahimik ka nga diyan. Pasalamat ka nga inalagaan ko 'tong fiancèe mong panget."
Kinuha ko 'yung ballpen na binato ni Dex kay Zero at binato ito kay Dex. Sinalo
niya lang naman ito at tsaka tiningnan kaming dalawa. Pinaningkitan ko lang si Dex
na pinapaupo si Daney sa sofa at binigyan ito ng strawberries.

"Dex, if Zero was your step-brother or whatsoever. Bakit hindi mo sinabi sa kanya
na nakita mo ako?" Tanong ko sa kanya. Sandali naman niyang nag-isip bago sumagot.

"Malay ko bang kilala ka niya? And besides hindi naman 'yan nagparamdam sa akin."
Sabi niya na parang nagtatampo. Ang bakla talaga nito. Mahina nalang akong natawa
sa kanya at tsaka tiningnan si Zero na pinaglalaruan ang isang lapis sa kamay niya.
"Hindi ako nagparamdam sayo kasi alam kong marami kang ginagawa dahil may kompanya
kang inaasikaso." Sabi ni Zero at tsaka binaba na ang lapis na hawak niya.
Nagkibit-balikat nalang si Dex at tsaka naglakad papunta sa desk niya.

May kinuha siya mula sa drawer at tsaka inilapag ang papel na kinuha niya sa harap
namin ni Zero. It was a contract termination paper. Tiningnan ko lang si Dex na
ngumiti sa akin.
"Even though you only promoted for three months, I'll make an exemption that you
can terminate your contract now. Thank him for this." Sabi ni Dex at tinuro si
Zero. What's it got to do with him? Dahil ba magkapatid sila? Nagkibit-balikat
nalang ako at tsaka na pinirmahan 'yung kontrata.

"Tomorrow, be prepared to hear about this on the news." Paalala ni Dex bago niya
tinago ang kontrata sa desk niya. Tumango lang ako sa sinabi niya. I get what he
means. They will be posting an article that I left the company for health reasons.
Although it'll cause me a bad image because I just debuted. But then again, showbiz
is not really the kind of life I wanted.

Ngumiti ako at nagpasalamat kay Dex.

"Also, if you have some time to spare tomorrow. Do make a visit at Mincho's
boutique. And bring your friends." Sabi ni Daney dahilan para tumaas ang kilay ko.
Boutique?

"Ano namang gagawin namin dun?" Tanong ni Zero habang nakatingin kay Dex na
namumula ang tenga. Is it that cold that his ears are red or is it that
embarrassing to say out loud that they're finally getting ready for their wedding?
Mahina nalang akong natawa at hindi na kailangan pang sabihin sa amin ni Daney kung
anong gagawin namin dun.

"Oh." Zero said when he finally grasped the situation.

Well, that's it. They're finally getting married.

❅ Snow ❅

Chapter 9
'Dress Up'

SAPH's Point of View

"I love you. You love me. Let's go out and kill Channie. With a great big knife and
a stick of poop. Wanna see how gay he is. Lalalalala~" Napapikit nalang ako dahil
sa mga kinakanta ni Chen. Nandito kasi sila sa apartment ko at hindi ko alam kung
ilang katol ang nasinghot ni Chen kagabi at nagkaganyan siya ngayon.

"Pwede naman sigurong ibang joke ang sabihin mo o kantahin mo, diba?" Iritadong
tanong ni Yun sa kanya habang yakap-yakap niya ang throw pillow dito sa sofa.
Nandito kami sa sala. Naghihintay kasi kami sa bus na kukuha samin para dalhin kami
sa boutique.

Dex doesn't want to have fake faces showing up on his wedding. So, he decided to
invite us instead.

"Joke ba 'yun?" Iritado ring tanong ni Channie. "Tumawa ka ba?" Tanong ni Chen sa
kanya habang nakikinig lang kami sa kanila.

"Hindi." Tipid na sagot ni Channie.

"Edi hindi 'yun joke. Tss. Bobo mo!" Sumbat ni Chen sa kanya. Napasapo nalang ako
sa noo ko. Ewan ko dito kay Chen. Nabatukan tuloy ni Kevin. "Kung makasabi ng bobo
akala mo kung sino ang matalino." Channie mumbled under his breath. Akala ko ba
titigil na 'tong dalawang 'to?

"Guys, base sa nabasa ko sa reader's digest. Kung sino raw 'yung makakalimutin.
'Yun raw 'yung matalino at gwapo." Singit ni Sander habang nagbabasa siya ng libro.
Tumaas lang ang kilay ng iba dahil sa sinabi ni Sander. "Ha? Ano? Teka, asan ako?
Sino ka? Sino kayo? Sino ako?" Hay naku Chen.

"Bish please." Natatawa nalang si Lay dahil sa kanya pero napalingon agad kaming
lahat sa kusina nung marinig naming parang may nabasag doon. "I'll go check it."
Sabi ko sa kanila at tumayo na tsaka naglakad papunta sa kusina. Pagdating ko dun
ay nadatnan ko si Chi na naka-upo sa sahig at may dugo sa kamay niya. Katabi niya
ang isang nabasag na pinggan kaya nilapitan ko siya kaagad.

"Chi! What happened?" Pabulong na tanong ko sa kannya. Tumingala lang siya sa akin
at kitang-kita ko ang pamumutla ng labi niya.

"Your antidote didn't work. I'm gonna die, right?" Tanong niya kaya pumantay ako sa
kanya at pinunasan ang dugo sa kamay niya gamit ang panyo na nasa bulsa ko.
Pagkatapos kong gawin 'yun ay tumayo ako at kinuha ang medicine kit sa cabinet kung
saan nakalagay ang lahat ng klase ng injection ko.

Chi was the one who gave it to me, and now he's the one needing it. It's not really
an antidote. But it just takes the pain away. Binalikan ko na si Chi at tsaka na
siya binigyan ng isang shot ng injection. Matapos kong gawin 'yun ay nilagyan ko ng
band-aid ang parting tinurukan ko.

"You are not gonna die, Chi. Not on my watch." Mariin kong sabi sa kanya. Nakahinga
naman siya ng maluwag nung tapos ko nang iinject sa kanya 'yung pain reliever.
Tumayo na ako at sinuli ang kit sa cabinet tsaka tinulungang makatayo si Chi.

"Oh! Chi. Ba't ang tamlay mo?" Tanong ni Zyd nung makalabas kami ni Chi mula sa
kusina. Hindi naman siya pinansin ni Chi at umayos lang si Chi sa paglalakad at
umupo dun sa sofa.
"Medyo sumakit likod ko. Ito kasing si Master. Kicking my ass just because of a
damn plate." Tiningnan ko lang si Chi na halatang nagsisinungaling dahil naningkit
ang mga mata nung iba at tumingin sa kanya. Napabuga nalang ako ng hangin at
sinabayan na siya. "That plate was a gift. Bigay 'yun ng director namin tapos
binasag mo lang." Pagsasabay ko sa kanya at halatang nauto namin si Zack. Huminga
nalang ako ng malalim at saktong may bumusina sa labas.

Tumingin kaming lahat sa labas ng bintana at nakita namin ang mini bus ng Danex
Entertainment. Nandun sa loob si Dex na kinakawayan kami na lumabas na. Tiningnan
ko nalang ang iba na na tumayo na at tsaka sabay na lumabas tsaka na sumakay sa
bus.

"When I see your face—" Hindi na nakatapos si Chen sa pagkakanta niya kasi nilagyan
agad ni Kevin ng panyo sa bibig niya. Harsh. "Shut up. I'm not fascinated with your
voice." Sabi ni Kevin sabay sandal sa upuan niya.

"Then shatap. Em not pasineted wid yor gums!" Sagot naman ni Chen dahilan para
humagalpak ng tawa si Yun. Natawa nalang ako sa kanila habang gumagawa sila ng
ingay dun sa likod ng bus. Tiningnan ko naman si Zero na nakatingin lang sa labas
ng bintana at tahimik lang. Huminga nalang ako ng malalim at pinikit ang mga mata
ko.

Naimulat ko ang mga mata ko nung maramdaman kong huminto na ang bus at nalaman kong
nakarating na pala kami sa isang boutique. Agad naman silang nagsibabaan at
sinalubong kami sa mga staff ng boutique. Sinabi ko lang dun sa babae ang pangalan
ni Dex at alam na niya agad ang gagawin. They immediately directed the boys to
their suits.

"Ba't ba ito ang susuotin ko?" Reklamo ni Sasha habang nakatingin sa isang small
fitted dress. Well, since Sasha doesn't wear fitted dress. Tiningnan ko agad si
Zack na lumingon sa kanya at agad na umangat ang gilid ng labi. Napabuga nalang ako
ng hangin at umupo sa sofa.

"Okay lang 'yan, Sasha. Hindi ka nag-iisa." Sabi ni Akio at pinakita rin 'yung
damit niya. Tiningnan ko nalang 'yung iba na nagkakagulo sa mga susuotin nila.
Hanggang sa napadapo ang tingin ko sa isang lalaking nahihirapan sa sinusuot niya.

"Shit! Guys! Di ako makalabas!" Napatingin ang lahat sa kanya at agad kaming natawa
sa kanya.

Paano ba naman kasi? Si Channie, sinuot 'yung jacket niya tapos hindi kasya ang ulo
niya kaya kalahati lang 'yung nakalabas tapos 'yung mga kamay niya hindi nagkasya
sa sleeves. Hindi niya kayang tanggalin kaya hindi siya makalabas. "Huy! 'Wag niyo
akong tawanan. Aray! Hindi ako makalabas. Hindi pa nasasara ang zipper ng pantalon
ko. Ano ba?! Wala na akong makita!" Tinawanan lang siya ng iba kaya tumayo na ako
at natatawang lumapit sa kanya.

"Teka lang." Natatawa kong sambit at lumapit ako sa kanya tsaka inunbutton ang
jacket niya kaya nakalabas na ang ulo niya. Naayos 'yung mga kamay niya kaya
nasarado na niya ang zipper ng jeans niya. Hindi ko alam kung bakit natawa na naman
ako sa itsura niya. "Bakit ang liit?" Natatawa kong tanong habang naka-upo sa sofa.
Ang liit kasi nung jacket niya tapos ang liit din ng pantalon niya. Tumingin naman
kami kay Dylan na kalalabas lang ng fitting room.

"Guys. I think this is not my size." We all snorted, looking at how big his tux is
for him.

"Nagkapalit naman kasi kayo ng damit." Natatawa kong sambit habang nakatingin kay
Dylan na ang haba ng jeans at sleeves. Nakapamot nalang 'yung mga staff sa batok
nila dahil parang napagpalit nila 'yung mga pangalan sa suit nina Channie at Dylan.
"Kaya naman pala. Halika ka nga dito." Hinila agad ni Channie si Dylan papasok sa
men's dressing room kaya hinayaan ko na sila.

"Smurfy." Napalingon kaagad ako kay Zero nung tinawag niya ako. I just hummed as an
answer at tinuro niya ang necktie niya. Inirapan ko muna siya bago ako lumapit sa
kanya. Why is he being needy all of a sudden? "Marunong ka naman nito diba?" Tanong
ko sa kanya.

"I just want you to do it." Sabi niya at kinindatan pa ako. I just raised an
eyebrow at him. Wala naman akong nagawa at tuluyang nalang lumapit sa kanya tsaka
inayos ito. "Much better. What about you? Bakit hindi ka nagsusukat?" Tanong niya
at tiningnan ako. Lumingo-lingo lang ako at umupo na sa sofa habang tinitingnan
'yung iba. Zero looked at the mirror one more time before going back to the fitting
room.

I was just observing everyone when my phone suddenly rang. Kinuha ko agad ang
cellphone ko sa bulsa ko at tiningnan ito na may tumatawag na unregistered number.
Lumayo ako ng kunti sa kanila at sinagot na 'yung tawag.

"Hello?" I greeted, but no one answered. Nagtanong ako kung sino 'to pero wala
paring sumagot. I was beginning to get irritated at ibababa ko n asana ang tawag
pero napahinto ako nung may nagsalita sa kabilang linya. "Hindi pa rin nagbago ang
boses mo. Still the same."

Kumunot agad ang noo ko dahil sa narinig ko. Magtatanong sana ako pero bigla nalang
ang tawag. Tiningnan ko ang cellphone ko habang nakakunot parin ang noo. I tried
dialing the number again pero out of coverage na.

Who was that?

❅ Snow ❅

Chapter 10
'Wedding'
SAPH's Point of View

"Smurfy! You ready?" Rinig kong tanong ni Zero mula sa labas ng pinto. He's in a
rush because he's the best man, huh? Umangat nalang ang gilid ng labi ko at
tiningnan muli ang sarili ko sa salamin I really hate having make-up on. Tinapos ko
nalang ang ginagawa ko at dahan-dahan ko nang binuksan ang pinto.

Sumalubong sa akin ang mukha ni Zero na nakatingin sa akin. Tumayo kaagad ako ng
maayos.

"Do I look.. okay?" Tanong ko sa kanya at nag-iwas ng tingin. He smiled at me at

nakita ko ang pamumula ng tenga niya at nag-iwas rin ng tingin sa akin. "You look
amazing. 'Wag na kaya tayong tumuloy? You might outshine the bride." Mahina ko
siyang hinampas dahil sa sinabi niya. Natawa lang siya at tiningnan 'yung iba na
nagsidatingan na.

Pumasok na kaming lahat sa bus at tahimik na tumungo sa hotel kung saan ginawa ang
venue. Buong byahe ay hawak ni Zero ang kamay ko. 'Yung tipong ayaw niyang
mahiwalay sa akin. Tiningnan ko lang siya na nakatingin lang rin sa labas ng
bintana like he usually does. The right wasn't long at nakarating na kami sa venue.
Pagpasok namin ay sinalubong agad kami ng mga staff ng hall.

"This way to your table Ma'am and Sir." Sabi sa amin ng isang babae at giniya kami
papunta sa isang napakahabang mesa. Isa-isa kaming umupo dun at tsaka na ako
tumingin sa paligid. Ang ganda ng venue. It was like a fantasy wedding theme. One
that Daney likes. Dim lights lang din ang makikita mo.

"Well, you guys are all looking good tonight!" Lumingon kaming lahat sa nagsalita.
Tumayo si Zero at inakbayan ang taong nagsalita kanina. "How are you feeling?"
Tanong ni Zero kay Dex.

"Sobrang kinakabahan ako." Tumawa agad kami dahil sa sinabi ni Dex. Ininom ko
nalang ang wine na nakalagay sa glass wine ko pero bago ko ito nilagok ay naibuga
ko kaagad ito. Tumingin agad silang lahat sa akin na nakakunot ang noo at agad
akong kumuha ng tissue tsaka pinunasan ang ibabang labi ko.

"You okay?" Tanong ni Zero at hinawakan ang balikat ko. Tumango lang ako at
pinunasan ng tissue ang damit ko.

"The wine just tastes too strong." Nakangiti kong sabi sa kanila at nakita kong
nagkatinginan pa sila bago tumango-tango at bumalik na sa pag-uusap. Tumawa lang
ako at nakipagsabayan na sa kanila. I was smiling, but deep inside, kinakabahan na
ako. I've tasted that wine before.

That wine..

Nakita ko namang iinumin sana ni Zero ang wine niya pero kinuha ko ito at tinungga.
Nabigla siguro sila sa ginawa ko dahil napatingin silang lahat sa akin. Magkaiba
ang lasa ng wine namin. Pero bakit naman makikilala ng taong 'yun na ako ang
makaka-upo ng upuan 'to?

Tumingin naman ako sa babaeng nag-guide sa akin kanina. Kumulo ang dugo ko sa
nakita ko siyang nagbibilang ng pera at nakangiti pa. So, this is a trap, huh? A
very obvious and a stupid trap.

✥✥

"Let us give a round of applause to the newly wed!" Pumalakpak kaming lahat habang
nakatingin kami kina Dex at Daney dun sa harap. Umupo na sa harap sina Dex at Daney
at nagsimula na kaming kumain. Kumain ako pero panay parin ang pagmamasid ko sa
paligid. Hanggang sa makarinig ako nang may paparating sa akin.

Mabilis kong kinuha ang jacket ko at itinakip sa gilid ng mukha ko. Tiningnan ko
naman kaagad ang likod ng jacket ko. Kinuha ko ang isang maliit na tinik na
nakaturok doon. Tumingin-tingin ako sa paligid. Bakit ba wala akong maramdaman?!

Hanggang sa nakita ko ang mukha nina Zero at Ice na nag-aalalang nakatingin sa

akin. Mabilis ko namang inilagay ang maliit na tinik sa loob ng mini bag ko at
tiningnan sila. "Are you sure you're okay?" Tanong ni Zero sa akin. Tumango lang
ako at ngumiti at tsaka tiningnan 'yung iba na busy sa pagtatawanan, pagjojoke,
pagdadaldalan at lalo na sa pagkain.

Hinawakan kaagad ni Zero ang kamay ko kaya napatingin ako sa kanya.

"Nanlalamig ka. Okay ka lang?" Inalis ko agad ang kamay ni Zero sa pagkakahawak sa
kamay ko. Inilagay ko ang kamay ko sa mga pisngi ko. Tama nga si Zero. Nanlalamig
ako. Tumingin naman kaagad ako sa braso ko nung sandaling makaramdam ako ng hapdi.

Pinisil ko ito at may isang tuldok ng dugo ang lumabas mula sa isang maliit na
butas ng balat ko. So, natamaan nga talaga ako nung tinik na 'yun. Kinagat ko ang
ibabang labi ko at tumingin ulit kay Zero.

"I'm really fine. It's just the dress." Sabi ko at hinawakan ang balikat ko.

"I told you not to remove your jacket." Tumayo si Zero at hinubad ang jacket niya
tsaka inilagay ito sa balikat ko. He's the sweetest. Ngumiti lang ako sa kanya at
nagpasalamat. Ngumiti lang din siya sa akin at hiniwa na ang steak ko para sa akin.
Tiningnan ko lang siya habang ginagawa niya 'yun.

Ngumiti nalang ako kay Zero at pinunasan ang dugo sa braso ko na siguradong walang
nakapansin.

Binigay na ni Zero sa akin ang steak ko at tsaka bumalik sa pakikipag-usap kay Nyx.
I was about to eat when my phone vibrated. Kinuha ko naman ang phone ko at binuksan
ang isang message galing sa isang unregistered number. Kumunot ang noo ko at binasa
ito.

"He's just good to you because you're a Tanaka. Trust me, he'll leave you one he's
done with you. And you'll come crawling back to me."

❅ Snow ❅

Chapter 11
'Which one?'

SAPH's Point of View

"Bye! See you later!" Kumaway narin kami kina Daney habang nakahawak sa kamay ni
Dex na nakaakbay sa kanya. Ngumiti lang sila sa amin at tuluyan nang pumasok sa
kotse pero napahinto agad si Dex dahil may pahabol pa si Zero.

"Oh, bro! Big night. Be careful!" Mahina ko siyang siniko dahil sa sinabi niya pero
ngumiti lang siya sa akin at tinanguan pa si Dex na halatang namumula bago ito
tuluyang pumasok sa kotse. Minasahe ko nalang ang sentido ko at bahagyang pumikit.
Hinigpitan ko ang pagkakahawak sa jacket na nakatakip sa balikat ko at tumingin sa
paligid.

It's starting to get hot in here.

Tanaka guards were everywhere at nakatingin lang sila sa akin habang nakabantay
sila sa paligid. I don't know but I started getting annoyed with their presence.
"Nyx, please take them away from my sight." Hindi ko alam kung bakit ko nasabi 'yun
kaya kunot-noo akong tiningnan ni Nyx.

"Sissy, they're just here to protect us." Pagpapaalala niya pero tiningnan ko lang
siya.

"Do I look like I need protection?" I almost choked on my words. I don't know what
came up to me. I don't know what's going on. Naramdaman kong tumingin silang lahat
sa akin kaya naiirita na naman ako. "What's up with your stare? F-cking take that
off." Mas lalong kumunot ang mga noo nila dahil sa sinabi ko. I didn't say
anything. Hinawakan nalang ni Yun si Kuya Yeye dahil aalis na sila. Tiningnan ko
lang sila at tumango lang tsaka hinawakan ang noo ko.

"You okay, Sasa?" Tanong ni Channie at hinawakan ang balikat ko. Tumango lang ako
ulit at hindi na nagsalita pa. I don't want to say something that's not coming out
of my mind. My mouth just babbles what it likes to babble.

I saw the look of disappointment from them when I didn't even wave good bye. I'm
just not feeling well. Lumingon nalang ako at ngumiti sa kanila kaya kahit papano
ay ngumiti sila sa akin. When they left, the place became hotter kaya tinanggal ko
na ang jacket sa balikat.

"Nababaliw ka na ba? Ang lamig kaya." Suway sa akin ni Nyx at binalik ang jacket sa
balikat ko pero napahinto siya agad at tumingin sa braso ko. Agad niya itong
hinawakan ang napasigaw ako sa sakit ng dinulot ng simpleng paghawak niya dito.
Dahil sa pagsigaw ko ay tumingin muli silang lahat sa akin at agad na nanlaki ang
mga mata nila.

Blood was running down my arm.

"What the—" Hindi na natapos ni Zero ang sasabihin niya at kumuha na siya ng panyo
at agad na tinali sa sugat ko. I'm starting to feel dizzy. Sumandal muna ako kay
Nyx hanggang sa hindi ko na alam kung anong sunod na nangyari at tuluyan na akong
bumagsak.

NYX's Point of View

The moment that she fell on the ground, all the Tanaka guards that were on standby
came to us. Hindi ko alam ang gagawin ko at nagkatinginan pa kami ni Ice dahil
parang masyado kaming nabigla sa nangyari. Most of the Tanaka guards offered to
carry her pero pinaalis sila ni Zero at siya na mismo ang kumarga kay Sissy.

Agad niya itong pinasok sa kotse at agad kaming sumunod sa kanila. Damn! Kinuha ko
agad ang cellphone ko at tinawagan si Anpa pero hindi siya sumasagot. I tried
calling everyone at the village pero tanging 'yung pinsan namin na si Jane lang ang
sumagot pero wala naman siya sa village.

Napamura nalang ako at ginulo ang buhok ko. Our cars were breaking road laws and
overspeeding. We almost bulldozed cars during traffic at hinabol na kami ng mga
police cars. Pagdating namin sa hospital ay agad na lumabas ang lahat ng mga Tanaka
guards at humarap sa mga pulis na sumunod sa amin.

Napabuga nalang ako ng hangin at kinuha ang ID ko at inirolyo ang sleeves ng suit
ko para makita nila ang tattoo ko sa kamay. The moment that they knew that I was a
Tanaka, they all bowed and went on like nothing happened. Ginulo ko nalang ang
buhok ko at pumasok na sa loob.

Saph was immediately brought into the emergency room at napatingin agad ako kay Aya
nung tinapik niya ang balikat ko at pinakita sa akin ang purse na dala ni Sissy
kanina. Kunot-noo ko siyang tiningnan at walang-imik na pinakita sa akin ang isang
tinik. "Sa tingin ko may kinalaman 'to sa nangyari sa kanya. She's been acting
weird and incredibly observant earlier." Sabi niya dahilan para mapahinto 'yung iba
sa harap namin at tiningnan ang tinik na hawak-hawak ni Aya.
Sissy's been observant? She's only observant when she knows that she's being
watched or that something wrong was going on? How come I never noticed? Napasapo
nalang ako sa noo ko, I must've been too comfortable earlier na hindi ko na 'to
napansin.

Kinuha ko agad ang tinik na 'yun mula kay Aya at nilapitan si Ice na susunod sana
sa emergency room at hinila ang kwelyo niya. "What?!" Inis niyang tanong sa akin
pero hindi ko siya sinagot at hinila ko lang siya papunta sa counter.

"Miss, where is your laboratory?" Tanong ko sa nurse. Nabigla siya agad nung makita
niya ang ID ko dahil parang hindi siya sasagot kung hindi ko ito pinakita sa kanya.
"M-Mister Tanaka!" Tinuro niya agad ang isang pinto na malaki at kulay puti. Hinila
ko agad si Ice papunta dun at pagpasok namin ay nilagay ko ang tinik mula sa bag ni
Sissy sa isang chip at pinuwesto sa microscope.

Nilagyan ko ito ng isang liquid chemical at nakita ko ang kakaibang chemical

reaction. Nanigas kaagad ako sa kinatatayuan ko nung malaman ko ang reaction na
nakikita ko. I know that reaction. Isang experiment lang ang meron niyan.

"Ice, take a look at this. I think you know about this one too." Sabi ko at umalis
sa pwesto ko at tiningnan naman ni Ice ang tinik gamit ang microscope.
Naghalukipkip lang ako habang nakatingin ako sa kanya at nakita kong agad na
napaawang ang bibig niya. "No! It can't be. There's only one of this experiment.
Alam natin na silang dalawa ang lumikha nito. They even did a demo on this to us
back then!" Sabi niya at ginulo ang buhok niya dahil sa pagkairita.

"I knew that. Pero akala ko nanahimik na sila." Sabi at napapikit nalang. Pati ako
ay kinakabahan sa mga sinasabi ko. Tiningnan ko lang si Ice na nakayuko at parang
nag-iisip ng malalim. "Nyx, tayo lang noon ang nakakakilala sa kanila. Their
parents are scientist. They grew up in a freaking lab, doing experiments for almost
their entire life. They can do some crazy stuff, men!" Napapikit nalang ako dahil
sa sinabi niya. He doesn't have to remind me of how dangerous these people can be.
Ginulo ko nalang ang buhok ko at sinapo ang mukha ko.

"Alam ko 'yun. Pero diba nanahimik na sila dahil wala na ang mga magulang nila?"
Tanong ko at umupo sa isang stool habang nilalagay naman ni Ice ang tinik sa isang
maliit na container at binigay ito sa akin. "Their parents had nothing to do with
their sudden hiatus. They didn't even care about them, also, their parents had no
control of them while they were alive. And besides, you can't control a psycho."
Sabi niya dahilan para kagatin ko ang ibabang labi ko.

"'Psycho. That's my point. They're psychos! Mas higit pa sa pagiging pyscho ang
pag-iisip nila lalo na pagdating kay Sissy. Kaya nga nilayo natin si Sissy sa
kanila diba?" Sabi ko sa kanya habang nilalagay ang kamay ko at buhok ko. I've been
messing with my hair ever since we got here. I wonder how my hair would look like
now—why the hell am I caring about my hair when we have a psycho on the hunt?
Lumingo-lingo nalang ako at sinubukang magfocus.

"No, Nyx. Hindi si Saphy ang nilayo natin. Sila ang nilayo natin." And that was the
last thing we uttered bago tuluyan nang lumabas ng laboratory.
XXX

Next time. When you talk about something private. Make sure it's really private.
Chapter 12
'Gemini'

SAPH's Point of View

"You really know how to make me smile, huh?"

"Oo naman. You're my angel."
"Anong 'my' akin din kaya siya."
"Tss. You don't own her."
"Eh ikaw! Pagmamay-ari mo ba si Angel?! Hindi naman ah!"
"Shut up, Blaze. I'm not listening."
"Shut up, Blake. Hindi ikaw ang kinakausap ko."

Nagtalikuran silang dalawa kaya napasapo nalang ako sa noo ko. Ito na naman 'tong
mga 'to. Sinintas ko muna ang rubber shoes ko at tumayo sabay akbay sa kanilang
dalawa. "Ayan na naman kayo e. Nag-aaway na naman kayo. Ano ba? Mahal ko kayang
dalawa." Agad naman silang napalingon sa akin dahil sa sinabi ko.

"Really, Angel? Mahal mo kami? Mahal mo ako? Mahal mo siya?"Sunod-sunod na tanong

ni Blaze. Alam kong siya 'yan. Nagtatagalog e. Natawa nalang ako sa iniisip ko.
Mahirap kasi silang i-identify minsan. Magkamukhang-magkamukha kasi sila ni Blake.

"Yeah! Mahal ko kayong dalawa. Best friends ko kayo diba? Kahit na minsan nalilito
ako kung sino si Blaze o Blake. Lalo na kapag hindi kayo nagsasalita. Naku! Also,
nobody owns me. Kaya kayong dalawa, magbati na kayo. Sige ka! Kapag hindi kayo
nagbati kaagad, hindi ko kayo papansinin."Sabi ko at nag-acting pa na naiinis ako
at tumalikod rin sa kanila.

"Yow! Blaze. You heard what she said."Sabi kaagad si Blake kaya dahan-dahan na
akong lumingon sa kanilang dalawa. Napakamot nalang si Blaze sa batok niya at
tiningnan ako. "Oo nga! Bati na tayo, bro. Hindi ba?" Sabi naman ni Blaze.

"Tss. Anything for Angel."Medyo iritadong sabi ni Blake kaya kumunot ang noo ko.
"Oh? Kahit sabihin ni Angel na patayin mo ako? Papatayin mo talaga ako?"Ano bang
sinasabi ni Blaze? Palipat-lipat lang ang tingin ko sa kanilang dalawa. Blake just
looked at Blaze as if he's going to kill him soon. "Anything nga sabi e." Sabi
naman ni Blake. Ay teka, si Blaze ba 'yun? Tagalog e. Ay wait!

"Talaga?"Tanong nung isa at may paikot-ikot pa silang ginawa habang nakatitig sila
sa mga mata. Tumayo nalang ako at inawat sila. "Teka nga Blaze. Ay! este Blake! Ay
Blaze pala! Ay ewan! Blake 'wag ka ngang magtagalog!" Sigaw ko dahilan para huminto
silang dalawa.

"What? It's not my fault!" Sabi ni Blake at inis na tiningnan si Blaze. "Kasalanan
mo kaya!" Sigaw naman ni Blaze sa kanya. Inawat ko nalang si Blaze at tinulak si
Blake palayo.

"You guys! Stop this mess right now! Akala ko ba bati na kayo? Bakit ngayon umabot
na sa usapan niyo ang patayan? For pete's sake! We're ten years old tapos ganyan na
ang pinag-uusapan niyo?!" Napa-upo ako sa sahig at hinawakan ang ulo ko. These two
are a pain in the ass. I thought we were going out to play, not tear each other's
head off. Naramdaman kong gumalaw sila at pumantay silang dalawa sa akin.

"Hey! Sapphire. Don't be mad at us. I'm sorry. We're sorry. It's just that we are
having a hard time letting you decide who among us will you choose." Blake said.

"Tss. Blake, for sure ako ang pipiliin ni Angel. Magkakaintindihan kami e. Ikaw
puro ka English diyan. Nandito na tayo sa pilipinas. Wala na tayo sa Canada,
bro!"Iniangat agad ni Blake ang kanang kamay niya malapit sa batok ni Blaze.
Napapikit nalang ako at huminga ng malalim.

"Sige, Blake. Batukan mo si Blaze. Kaya mo naman sigurong magtiis ng isang linggong
hindi kita papansinin hindi ba?"Tanong ko at tinitigan ko siya. Blake just looked
at me at maya-maya ay dahan-dahan na niya ibinaba ang kamay niya. Nagbuntong-
hininga nalang siya at nilagay ang mga kamay niya sa bulsa niya.

"Your so damn lucky that I love you" Kumunot ang noo ko dahil hindi ko masyadong
narinig ang sinabi niya.

"Anong sinabi mo, Blake?" Tanong ko sa kanya.

"Hindi mo narinig? Sabi ni Blake ang takaw mo raw!" Sabi ni Blaze kaya tiningnan ko
lang ng masama si Blake. Blake then looked at me with a raised eyebrow. "What? Do
you really believe that I would tell those kind of things to a gorgeous, pretty,
beautiful, cute, adorable girl like you?" Tinakpan ni Blaze ang tenga at ilong
niya. Oh? Kumunot ang noo ko at tiningnan ko ang pinaggagawa niya.

"Grabe, dude! Lakas ng English mo! Nosebleed ako oh!" Ani ni Blaze at tinakpan ulit
ang ilong niya at dahil dun, nagbangayan na naman silang dalawa. Napasapo nalang
ako sa mukha ko sabay tingin sa relo ko. Nung nakita ko kung saan nakatutok ng
right hand ay nanlaki ang mga mata ko. "Oh sh*t!" Sigaw ko dahilan pata tumigil
silang dalawa at lumapit sa akin.

"Are you okay? Is something bothering you?"Nag-aalalang tanong ni Blake at

hinawakan ang braso ko.

"Ano, Angel? May masakit ba? Ano? Sabihin mo." Tanong din ni Blaze at sinuri ako.

"Hindi ganun. Late na ako. Talagang naghihintay na si Nyx dun sa park. Lagot ako
nun." Natataranta kong sabi at kinamot ang batok ko pero bigla nalang ipinadyak ni
Blake ang paa niya. Hinubad rin ni Blaze ang bag niya at itinapon ito sa sahig. Oh?

"Huy Blaze! Ano ba?! Ano bang nangyayari sa inyong dalawa?" Tanong ko at hinawakan
ko si Blake sa balikat pero tinabig niya ito ng malakas kaya napa-upo ako sa sahig
sabay hawak ng balakang ko at napasigaw ako. Namimilipit ako sa sakit habang
nakahawak sa beywang ko. Lumapit naman silang dalawa sa akin. "Angel! Angel! I'm
sorry! Are you okay?!" Tanong ni Blake at hinawakan ang balikat ko.

"Ang sakit ng beywang ko." Sabi ko habang nakapikit.

"Kasalanan mo 'to, Blake! Bakit mo tinabig si Angel?! Ayan tuloy!"Singhal naman ni

Blaze sa kanya.

"I'm just worried that she would go home and walk away!" Sigaw ni Blake.

"Teka nga! Teka nga!"Pag-aawat ko muli sa kanilang dalawa at tumayo na ako habang
hawak ang likod ko at beywang ko. "First of all, uuwi ako. And second, maglalakad
na ako pauwi!" Tumalikod na ako pero bigla nalang may humablot sa akin.

"Angel. You are not leaving us!"Mahigpit ang hawak ni Blake sa braso ko. Kumunot
lang ang noo ko dahil sa sinabi niya at tiningnan ko ang kamay niyang nakahawak sa
braso ko. "Ano ba Blake?! Nasasaktan ako!" Sabi ko at nagpumilit na makalayo sa
kany pero hindi pa rin inalis ni Blake ang hawak niya sa akin.

"B-Blaze! Tulungan mo ako!" Sigaw ko pero parang walang narinig si Blaze at may
kinuha pa siyang panyo sa bulsa niya.

"Angel Sapphire. Mahal kita. Pero kung lalayo ka lang naman at tatalikuran mo kami,
mas mabuti pang itago ka nalang namin." Nanlaki ang mga mata ko dahil sa sinabi ni
Blaze at agad niyang tinakpan ng panyo niya ang mga mata ko.

"You two are psychos! Let me go! Help! He--" Tumigil kaagad ako sa pagsigaw nung
nawala ang kamay na nakahawak sa akin at nakarinig ako ng mga kilos na parang
nagbubugbugan. The Tanaka guards came. "Remember, Angel. Akin ka lang! Amin ka
lang!"

"No!"
✥✥

Napabagon ako sa kama ko at naramdaman ko ang tagaktak ng pawis sa mukha ko papunta

sa mga mata ko. Lumapit naman kaagad sina Zero at Kuya Nyx sa akin nung nakita nila
akong nakaupo na sa kama.

"Hey, you're finally awake." Bungad ni Zero pero hindi ko na siya nagawang pansinin
dahil mas pinagtuonan ko ng pansin kung ano 'yung panaginip ko. Sina Blake at
Blaze. The Gemini. Gemini ang tawag ko sa kanilang dalawa noon.

Where are those two anyway?

XXX

Gemini's back, Angel.

❅ Snow ❅

Chapter 13
'Angel'

NYX's Point of View

"Ms. Dela Vega, can you demonstrate how to add these chemicals?" Tanong nung
Professor namin kay Sissy dahilan para ibaling namin ang tingin namin sa kanya.
Still, gaya sa mga nangyari sa mga nakaaraang professor namin, hindi niya parin ito
pinansin. Inalog lang siya ni Zero dahil parang wala ito sa tamang pag-iisip.

"Smurfy, the prof is asking you." Sabi nito at lumingon naman si Sissy sa kanya.

"H-Ha? Ah ganun ba? Ano 'yun?" Tanong ni Sissy sa Professor namin. The Professor
just cleared her throat to repeat the question once again. "Demonstrate to the
whole class how to add these chemicals to form the desired reaction stated on the
board." Sabi nito at tiningnan ni Sissy ang nakasulat sa board. Ilang sandali lang
ay tumayo na siya at pumunta sa harap.

"And Ms. Dela Vega. Please name the chemicals that you will add so that the class
can keep tabs of it." Tumango lang si Sissy at kinuha na ang laboratory glove. Nung
kinuha na niya ang panghuling glove, natabig niya ang isang test tube kaya nahulog
ito at nabasag. Oh? She became clumsy? Sissy doesn't make such small accidents like
that.

Kumunot ang noo ko dahil dito.

"Are you okay, Ms. Dela Vega?" Tanong ng Professor namin sa kanya. "Y-Yeah."
Binaling ulit ni Sissy ang tingin niya sa mga chemicals na nasa harap niya.
Hinawakan niya ang isang glass that contains BX syrum. "First, add BY seru—"

"Ms. Dela Vega. You are holding a BX serum, not BY. Are you sure you're okay?"
Tanong ulit ng Prof namin sa kanya. Sissy just inhaled and calmed herself. "Yeah.
I'm fine. Sorry. Okay, now add BX serum to R7 seru—"

"M-Master, R6 serum po 'yan." Sabi ng isang babae sa harap habang nagsusulat ito.
Tinitigan naman siya ng masama ni Sissy. Sissy then tilted her head sideward and
looked at the girl. Napapikit nalang ako dahil dito. Ibinagsak ni Sissy ang hawak
niya at lumapit dun sa babae kanina. Hinigit niya ang necktie nito at pinatayo.
Akala ko ay may sasabihin siya sa babae pero nanatili lang silang ganun.

She was just staring at the girl until she slowly let go of her and just stood
there like a statue. Maya-maya ay naglakad na siya papunta sa pinto pero hindi niya
ito binuksan. Tumayo lang siya doon. What the hell is wrong with her? I counted
five seconds before the bell rang. And when it did, tsaka na niya ito binuksan at
lumabas.

So naghintay pa siya sa bell? Seriously? Si Sissy ba 'yun? Tumayo naman kaagad si

Zero at tumakbo palabas.

ZERO's Point of View

Kanina pa ako liko nang liko mahanap lang si Saph. Nasan na ba 'yun? Lahat ng mga
nadadaanan ko ay yumuyuko. And I know that it's not my habit of just talking to
anyone pero nagawa kong magtanong sa kung sino man ang nadadaanan ko kung nasan si
Saph hanggang sa may nagturo dun sa isang balcony.

Inangat ko agad ang tingin ko dun at nakita ko si Saph na nandun nga. Nilapitan ko
kaagad siya at tiningnan kung ano ang ginagawa niya.

"Turn left side wards. Rotate downwards. Turn upwards. Do the same thing again."
Kumunot ang noo ko sa ginagawa niya kaya mas lumapit pa ako at nalaman kong
naglalaro lang pala siya ng rubik's cube. Umupo ako sa tabi niya at tiningnan siya.
Napansin niya siguro ako kaya tumingin rin siya sa akin.

"Hi." Bati niya sa akin. She said 'hi'? Naningkit ang mga mata ko dahil sa ginawa
niya. Something's wrong with her. Alright, sasabayan ko muna siya para malaman ko
kung anong nangyayari. "Hello. What are you doing here, Smurfy?" Tanong ko pero
kumunot ang noo niya at pinakita niya sa akin ang dala niyang rubik's cube.

"Hindi ko ma-solve e. Kaya mo?" Kinuha ko agad 'yung cube sa kamay niya. And under
a minute, tapos na ito. Checking nalang kasi ang kulang dun. Ibinigay ko naman ito
sa kanya at nakita kong nakangiti siya habang nakatingin dun sa cube. "Thanks! And
oh, my name is not Smurfy. I'm Angel. And you are?" Napakagat ako sa labi ko dahil
sa sinabi niya at napabuga nalang ako ng hangin sabay tawa.

"Nice joke, Smurfy." I said, but the discomfort was there. It was so visible.
Something was really wrong with her. Tumayo ako at inilahad ang kamay ko sa kanya.
Tiningnan niya lang ito na parang bata.

"I said my name is Angel. And I don't go with strangers. And oh! I have a question.
Do you know where Blake and Blaze are? I need to find my Gemini. I can't eat
without them. You know.. hehe~" Matapos niyang sabihin 'yun ay tumayo siya at
naglakad palayo pero huminto rin naman siya at lumingon sa akin.

"Uhmm.. Sino ka nga? Oh! No! That's not my question. 'San nga ang daan papuntang
room ko? Oh? Alam mo ba kung saan ang room ko? Classmates ba tayo?" Sunod-sunod
niyang tanong sa akin sabay kamot ng ulo niya. I guess sasabayan ko na naman ang
joke niya. This better be just a joke, Sapphire.

"Yeah. Tara na." Ngumiti ako sa kanya at ngumiti naman siya. Naglakad nalang kami
papuntang Assassin's Top A. "Sino ka nga?" Ayan na naman 'yang tanong na 'yan.
Naiyukom ko ang mga kamao ko at hinarap siya.

"Pwede ba, Smurfy?! Stop this joke! Please! I'm begging you. I don't know if this
is real, or if this is just one of your jokes. Please, stop." The frustration was
very visible in my voice. Napahawak na ako sa sintedo ko habang nakatingin lang
siya sa akin.

"Hard-headed boy. I said my name is not Smurfy. It's Angel. And I'm not joking. I
need my Gemini." 'Yun lang ang sinabi niya at naglakad na siya paalis. Pag-alis
niya ay napasuntok nalang ako sa mga locker na nasa tabi namin at sinipa 'yung
trash bin.
NYX's Point of View

It's been two hours since she left and she missed two lectures already, pati narin
si Zero. Asan na kaya 'yung dalawang 'yun? "Nyx." Lumingon agad ako kay Anna nung
tinawag niya ako. Tumingin lang ako sa kanya para ipahawag na nakikinig ako.

"Na-check niyo na ba kung anong meron sa tinik na 'yun?" Tanong niya dahilan para
mapaisip ako at tsaka ko tiningnan si Ice na naglalaro na naman sa cellphone niya.
He's always playing with that darn game. Napabuga nalang ako ng hangin at binalik
ang tingin ko kay Anna. "Yeah. Mahirap ipaliwana—" Hindi ko na natapos ang sinasabi
ko nang malakas na bumukas ang pinto. Tumingin kaagad kaming lahat doon.

"Kyaah! Ang gwapo!"

"Who are they?"
"Twins? Waah!"

Tinanggal nila ang mga shades nila at tumingin-tingin sa paligid at huminto ang
paningin nila sa deriksiyon namin. Naglakad sila papunta sa amin habang 'yun mga
classmates namin babae, puro tilian. Ice was just playing with his phone kaya
tinabig ko ang kamay niya dahilan para matalo siya. "Damn it, Nyx!" Sigaw niya at
tumingin sa akin pero napahinto siya at tumingin sa dalawang lalaki na nasa harap
namin.

"Hey, Ice. Nyx. How you doin?" Bati nila at parang kumulo kaagad ang dugo ko
pagkarinig ko palang ng boses niya. Ice was obviously pissed already. "Oo nga!
Kamusta na kayo? Tsaka kamusta na si Angel?" Tanong ng isa sa kanila. Napailing
ako. Hindi sila pwedeng makita ni Sissy. Tumayo ako at tsaka naglapit sa kanila. I
kept my cool, not wanting to create more scene that they already created.

"She's not here." Sabi ni Ice sabay tayo. Tumaas naman ang kilay ni Blake. Napairap
nalang ako. Way to go, Ice.

"Oh? Then how can you explain the tarpaulin in your covered court?" Tanong nung
isa. I can't even recognize who's who. Tumingala nalang ako at pinigilang suntukin
si Blake o kung sino man 'to na kanina ko pa gustong gawin. "Umalis na nga kayong
dalawa dito. Baka makita pa kayo ni Sissy." Mahinahon kong sabi dahilan para matawa
sila.

"Eh ano naman kung makita kami ni Angel? May paki ka ba dun?" Before I could open
my mouth, sinuntok na ni Ice si Blaze kaya sinuntok ko na rin si Blake. Now, that
felt good. Pinagpag ko nalang ang kamay ko habang nakatingin sa kanilang dalawa.

"Blake! Blaze!" Napatingin kaming lahat sa pinto dahilan para manlaki ang mga mata
ko. Tumakbo siya papunta sa amin at tinulungan silang dalawa na makatayo tsaka siya
tumingin sa akin. A very hateful stare.

"You. And you! How dare you punch them?! Blake, are you okay? Blaze, ano? May
masakit ba?" Sunod-sunod na tanong ni Sissy sa kanila at ngumiti silang dalawa na
ikinulo ng dugo naming lahat. Lalo na si Zero na parang kararating lang at 'yung
kaagad ang nakita niya. Nakita naming ikinuyom niya ang kamao niya at yumuko.

"We're okay, Angel. How are you?" Hinawakan pa ni Blake ang mukha ni Sissy kaya
kinalabit ako ni Aya. Tinuro niya si Zero na parang papatay na talaga ng tao.
That's good. He should kill them both.

"Hmm. I don't know. Pero okay lang ba talaga kayo? And you!" Tinuro ako ni Sissy
dahilan para kumunot ang noo ko at tiningnan lang siya. "Ano nga ang pangalan mo?"
Mas lalong kumunot ang noo ko kaya tumingin ako kay Zero na kumuha ng isang basag
na salamin at inilagay sa palad niya at ikinuyom niya ito kaya dumugo ang palad
niya.

He's suppressing his anger with that?

"Hey! I'm talking to you!" Sabi ulit ni Sissy kaya tiningnan ko siya. So, this is
how you want to play it, huh?

"Seriously?" Tipid kong tanong sa kanya at tiningnan ang mga mata niya. Nag-iwas
kaagad siya ng tingin sa akin at bumalik kina Blake at Blaze. I just flicked my
tongue and looked at her.

"Tsk. Talking to these crazy people makes me hungry. Let's go." Aniya at inakbayan
nilang dalawa si Sissy at umalis na. Pag-alis nila ay halos ubusin na ni Zero ang
mga upuan sa kakasipa. Binibigyan naman siya nina Evo at Red ng mga upuan na
sisipain pa. Napasapo nalang ako at mukha ko.

"Evo, pigilan niyo si Zero. Baka kung sino-sino na naman suntukin niyan." Utos ko
at nilapitan nila kaagad si Zero na parang demonyong sinisira ang lahat ng
mahawakan niya. Damn.

❅ Snow ❅

Chapter 14
'Mind Games'
NYX's Point of View

Kanina pa ako nakatingin sa cellphone ko at hinihintay na sagutin ni Anpa ang tawag

ko. Bakit ba ang tagal niyang sagutin ang tawag ko? I just pursed my lips at
tiningnan ang Tanaka guard na nasa harap ko. "Are you sure wala siyang meeting
ngayon?" I asked in assurance dahil baka hindi masagot ni Anpa ang tawag ko dahil
may ginagawa siya.

"No, Young Master. I have checked in with the people in the village, and he's
there. I-In the spa." Napabuga agad ako ng hangin dahil sa sinabi niya. Anpa's
resting in the spa while my sweet little sister here is playing some fucking mind
games with psychos. What a family.

"Dial the number again." Utos ko nung marinig kong hindi na naman sinagot ni Anpa
ang tawag ko. It took ten calls for him to answer at agad kong kinuha ang cellphone
mula sa Tanaka guard na nasa harap ko at agad na siyang umalis. "Hello?" Bungad ni
Anpa mula sa kabilang linya.

"I heard you were resting in the spa?" Tanong ko at tiningnan sina Ice na nakikinig
sa usapan namin.

"Yes, I was and still am. Is there any problem?" Tanong niya kaya humugot nalang
ako ng malalim na hininga at pinaikot ang swivel chair na kinauupuan ko tsaka
tumingin sa mesa dito sa study room ko. "The Gemini's back. Blake and Blaze are
back." Kalmado kong sabi sa kanya kaya nakita kong kumunot ang noo ni Aya nung
marinig niya ang kalmado kong boses.

"Oh? Then what's the problem with that?" Tanong niya. I just fiddled with the coin
on my hand and flicked my tongue. He sure doesn't know what's going on. "You know
how they play their mind games. What if it's not a game this time? What if they're
really here to take her?" Tanong ko at tumingin ako saglit kay Zero na naka-upo sa
sofa at nakatingin sa malayo at kanina pa humuhugot ng malalim na hininga.

"What? Are you afraid with their mind games?" Nagtiim-bagang agad ako dahil sa
tanong niya. Afraid of a mind game? Napabuga ako ng hangin at inikot na naman ang
upuan ko. "I'm not." Tipid kong sagot.

"Then what are you doing? Play along." Matapos niyang sabihin 'yun ay ibinaba na
niya ang tawag. Binaba ko nalang rin ang cellphone ko tsaka na humarap sa iba. Mind
games. Brainwashing? What mind games are they really playing? And for what reason?
Sissy wouldn't play mind games unless there's a valid reason.

Tumingin nalang ako sa kanila na parang naghihintay na magsalita ako. Zero was
looking at me too.

"I don't know what's going on. But I think it's best if you're there." Sabi ko at
tumayo tsaka tinapik ang balikat niya. Tumingin lang siya sa akin at humugot ng
malalim na hininga. The Gemini could've had bigger reasons why they're back. They
must have been plotting something, and Sissy's playing along.
I wonder what's going on.

Mind games. It's what they call it. They trick people to create a deception from
what's really going on. Nung nalaman ko palang kung ano 'yung tinik na nakuha namin
mula sa purse ni Sissy, alam ko nang mangyayari. Something's plotting behind
Sissy's back. Someone's planning an assassination or something and for some reason,
I think it's not Blaze and Blake.

I think they're here to help Sissy out of it by creating a deception.

They're creating a deception so that the real culprit comes out.

It's a trap.

"Nyx, I have a clan meeting. I need to go, man." Tiningnan ko lang si Ice dahil sa
sinabi niya at nakita kong nakatingin siya sa cellphone niya. Halata sa mukha niya
na ayaw niyang pumunta dahil hindi naman siya mahilig dun. Tinapik ko nalang ang
balikat niya at tumango na tsaka na siya umalis.

Makalipas ang ilang minuto nung makaalis si Ice ay napagdesisyunan ni Zero na

pumunta na sa Grand House. I tagged along with him at tahimik lang siya habang
naglalakad kami papunta dun. When we arrived, I flicked my tongue with the scene
that greeted us.

Sissy was having a conversation with the two. Wine was in the table and giggles
were everywhere. Tumingin agad sina Blake at Blaze sa amin at ngumiti pa kahit
kitang-kita ko ang pasa na ginawa ng suntok naman ni Ice sa mukha nila.

"Join us?" Tanong ni Blake at itinaas pa ang wine glass niya. Hindi ko siya
pinansin at tumingin lang ako kay Sissy na nakatalikod sa amin. Zero approached her
at tsaka ko na pinalabas ang mga Tanaka guards na nakasunod sa amin. They were on
high alert because of these two who just showed up.

Paglabas nila ay binalik ko ang tingin ko sa kambal na nakatingin lang kay Zero.

"This is the guy?" Tanong ni Blake dahilan para tumayo si Blaze at bigla nalang
pinagkumpara ang height nila ni Zero. Zero just looked at him using his usual dead-
ass soul eating glare kaya napangiti nalang siya at tsaka bumalik sa tabi ni Blake.
Blake just scoffed and crossed his arms, obviously having a full-body check on
Zero.

Lumapit nalang ako at kumuha ng wine glass sa mesa tsaka umupo sa tabi ni Sissy.

"Did you like him because he's a Natsugawa?" Tanong ni Blake kay Sissy na kanina pa
tahimik. Nakita ko namang binaling ni Zero ang tingin niya kay Sissy na nakatingin
lang sa wine glass. Ngumiti lang si Sissy pero hindi siya sumagot. Instead, she
handed a glass of wine to Zero.

Zero just accepted it and sat on the single-seater sofa.

"I'm confused." 'Yun ang unang sinabi ni Zero nung makaupo siya at tsaka tiningnan
si Sissy.

"May gustong pumatay kay Angel." Sabi ni Blaze at tiningnan ang kambal niya na
nakatingin lang sa kapatid ko. I shot gazes at him and checked him. Right, he still
likes her.

"That's no longer a shocking news. Everyone wants to kill a Tanaka." Pasimpleng

sabi ni Sissy at tumungga ng wine. Tiningnan ko lang 'yung kambal na nakatingin sa
kanya. "But what's with the silly and awkward acting?" Tanong ni Zero at hindi ko
na napigilan ang tawa ko. Yes, Sissy does have an awkward acting. Halata namang
hindi totoo 'yung mga sinabi niya kanina. Tiningnan lang ako ni Sissy ng masama
kaya tumahimik nalang ako.

"Mind games." Tipid niyang sagot at inilapag na ang wine glass tsaka nginitian si
Zero. And that's it. The asshole is whipped. Isang ngiti lang ng kapatid ko at
hindi na siya nagtanong pa.

The hell with this mind game. Nalilito parin ako.

"Alam niyo ba kung sino ang gustong pumatay sa kanya?" Tanong ko sa kanila pero
nagkibit-balikat lang sila at sabay pang tumungga ng wine kaya tiningnan ko agad si
Sissy na nakaupo lang sa sofa at diretsong nakatingin sa dalawa. "We just know that
she's in danger." Walang emosyong sagot ni Blake at ibinaba na ang wine-glass niya.
Sissy just scoffed and looked at the wine-glass in front of her.

"Ever since I came out as a Tanaka, safety is no longer in my vocabulary. Danger is

everywhere, Nyx." Mahina niyang sabi sa sarili at tsaka tiningnan sina Blake at
Blaze na nakatingin lang sa kanya. And I just realized now, they're here to inform
her about it. They're here with no harm intended. They really are playing mind
games.

A mind game to figure out who wants to harm her. A mind game to figure out what's
happening while we weren't paying attention. Indeed, Sissy pays attention even in
the smallest things, that's why she was one step ahead of whoever wants to harm
her.

She figured it out immediately. And here I am, thinking that everything was fine
dahil bumalik na siya sa amin. Maybe that's why Anpa likes her so much, she's too
smart to die.

If it were me, siguro patay na ako bago ko pa nalamang may nagtatangka na palang
pumatay sa akin. She really is a Tanaka. Now that I know that their show is just a
mind game, which leads me to a question.

Who's planning to kill my sister?

❅ Snow ❅

NOTE
NOTE DELETED

Chapter 15
'Poisoned'

Third Person's Point of View

They had an awful long conversation about who might be the one who wants to harm
Sapphire, but they got nothing in the end. Ubos na ang laman ng wine glass na nasa
harap nila pero dahil light lang ito, no one got light headed and was still
thinking straight. Nyx decided to head home after ruffling his sister's hair.

Tiningnan naman ni Saph 'yung kambal na nakaupo sa sofang kaharap niya at kanina pa
nila tinitingnan si Zero na hindi alam kung saan siya titingin.

"Guys, you're making him uncomfortable." Natatawang sabi ni Saph sa dalawa na panay
parin ang tingin kay Zero.

"That's good. I wanna see an uncomfortable Natsugawa." Diretsong sagot ni Blake

habang nakatingin lang kay Zero. Zero who was obviously uncomfortable slowly locked
gaze with them. Isang tingin niya lang ay napapitlag agad si Blaze maliban kay
Blake na nakikipagititigan parin kay Zero.

"Bro, baka ma in-love ka na kakatitig sa kanya." Biro ni Blaze dahilan para alisin
agad ni Blake ang tingin niya kay Zero at tsaka binatukan ang kambal niya. Tumawa
lang sina Blaze at Saph dahil dito.

"Whatever. I'm hungry. Let's go." Tinapik lang ni Blake ang balikat ni Blaze at
tumayo na ito. Tiningnan lang ni Zero ang dalawa na siyang hinalikan ang pisngi ni
Saph. Saph just smacked the two and they left with laughter. Kumaway pa sila bago
tuluyang umalis.

Tiningnan muli ni Blaze si Zero at tinuro pa ito na parang sinasabing 'I'm watching
you'. Pag-alis nila ay tiningnan agad ni Zero si Saph na nililigpit na ang mga wine
glass na ginamit nila.

"They kissed your cheek." Aniya at tiningnan ang wine glass na hawak-hawak niya pa.
Natawa lang si Saph sa kanya at kinuha narin ang wine glass na hawak ni Zero at
tsaka ginulo ang buhok nito. "They're like brothers to me, Zero." Nakangiting sabi
ni Saph at bigla nalang inilapit ang mukha niya kay Zero at hinalikan ito sa
pisngi. Hindi na pwedeng itago ni Zero ang pamumula ng pisngi niya dahil dito. Saph
just laugh at him at naglakad papunta sa kusina.

Kumunot agad ang noo ni Zero nung makita niyang may mali sa paglalakad ni Saph. Oh,
she had wine. He thought. Even a light wine can make her tipsy, huh? He thought
again. Umangat nalang ang gilid ng labi niya at tsaka sinapo ang mukha niya para
mawala ang pamumula nito. He was blushing as red as an apple.

Pagdating ni Saph mula sa kusina ay umupo ito sa sofa at may dala na siyang hot
choco. Zero turned on the news for her at tumabi na sa kanya. He cradled the
already tipsy Saph on his arms habang nanunuod sila ng news report nang biglang
kunin ni Saph ang remote at nilipat ito sa isang Korean broadcasting channel.

"Former pop star, Zelo who just debuted four months ago achieved a lot of love from
many Asian and foreign fans. Her four months in showbiz gave her big popularity and
fame. But besides her fame, she then filed up a lawsuit of her wanting to quit
showbiz. We are questioning Zelo's former agency on the reasons behind her
lawsuit." All their attention was on the news. Zero was focused, while Saph was
already sleepy.

"Showbiz really sucks."Inaantok na sabi ni Saph habang tinatapik-tapik naman ni

Zero ang pisngi niya.

"But you liked singing." Zero said as he was humming a lullaby. And it worked, Saph
was already yawning under his embrace. "Yeah, I did." 'Yun na ang huling sinabi ni
Saph bago ito nakatulog.

BLAZE's Point of View

Indeed, Fukitsu offers the most delicious food. Tiningnan ko ang mga pagkaing nasa
harap ko at tinikman ang bawat isa nito. Damn, I love food. "Dude! You're gonna be
fat if you'll continue eating all of that stuff." Saglit akong tumigil sa pagkain
at tiningnan ang kambal kong ungas. Hindi ibig sabihin na kapag mas matanda pa siya
sa akin ay kaya na niya akong pangaralan.

"Umupo ka na nga lang diyan!" Sabi ko sabay kain ulit. Binatukan naman niya kaagad
ako dahilan para sumubsob ang mukha ko sa ketchup. Damn! Napahawak kaagad ako sa
ulo ko.

"Dumbass! I'm already sitting!" Aniya kaya tiningnan ko siya. Oo nga ano? Ang sarap
kasi ng pagkain nila. Inirapan niya lang ako at tinapunan ng tissue ang mukha ko.
"Edi tumayo ka nalang." Sabi ko at pinunasan ng tissue ang ketchup sa bibig ko.
Aktong babatukan niya na naman ako pero ngumiti lang ako sa kanya at naibaba na
niya ang kamay niya at inis na tumingin sa akin. Heh~ cute kasi ako kaya hindi niya
ako kayang—
"Ahh! Blake!" Napapikit agad ako at hinipo ang paa ko na inapakan niya. Tiningnan
niya lang ako at nginitian. Why do I have a brother like him? Hinipo ko nalang ang
paa ko at sabay kaming napatingin ni Blake sa lalaking lumapit sa amin.

"Bakit hindi niyo tinotoo?!" Sigaw niya dahilan para sabay na tumaas ang kilay
namin ni Blake. Ayoko talaga sa kanya. He's more of a psycho than us.

"Dude! We are not idiots to do such thing to our Angel. And besides, you are not
our Master and we're not your slaves." Tumango-tango agad ako dahil sa sinabi ni
Blake at tiningnan 'yung lalaki sa harap namin. Tiningnan niya lang kami at
naglakbay ang tingin ko sa kamay niya nakakuyom. "We had a deal!" Sigaw niya at
ibinagsak ang kamay sa mesa. And it's just weird that no one's around right now and
no one's witnessing this mess in front of us.

Tiningnan ko lang siya at pinaningkitan. Wow, Angel really has toxic people
surrounding her.

"A deal? Dude, may deal nga tayo. Pero bumalik kami para makipagbati kay Angel.
Hindi para guluhin siya." Natatawa kong sabi sa kanya dahil nakakatawa na talaga
ang mukha niyang desperadong kunin ang gusto niya.

"Pero paano niyo maipapaliwanag 'yung mga threat calls and scary messages niyo sa
kanya?" Tanong niya at tumingin sa amin na parang ilang minuto nalang ay sasabog na
siya. Napabuga nalang ako ng hangin. Nawalan na talaga ako ng gana. This guy is a
big mess.

"Simple. Angel was playing with us too. Tsk! Come on, Blaze. Let's get outta here."
Tumayo ako para umalis. Iniwan namin siya dun para naman makapag-isip na siya ng
maayos at kung maayos pa ba ang pag-iisip nun.

He's so messed up.

SAPH's Point of View

"Check mate." Nakita kong ginulo agad ni Zero ang buhok niya at tsaka inis na
winasak ang chessboard sa harap namin. Natawa agad ako sa kanya kasi panglimang
round na namin sa chess at hindi parin siya nananalo. Huminga nalang siya ng
malalim at itinaas ang daliri niya na parang nanghihingi pa ng isang round. "Come
on, let me win. Just once." He begged, which made me laugh even more.

"Wow! Zero Natsugawa is bad at chess. I'm not even a good player and you still
can't beat me." I said cockily. Pinaningkitan niya lang ako at tsaka inayos ang
pagkakaayos ng mga pawns niya habang nakatingin lang ako sa kanya. "Master Saph!"
Dahil sa sigaw na 'yun ay bigla niyang natabig ang mga knights niya at tsaka nasira
na naman ang pagkakaayos ng mga chess pieces niya. Tiningnan niya agad ng masama si
Red na siyang nagbukas ng pinto.

"Hindi ka ba marunong kumatok?!" Inis na tanong ni Zero sa kanya pero hindi niya
muna pinansin si Zero at tiningnan lang ako.

"Master Saph, kailangan niyo pong pumunta sa bahay nina Chi." Sabi niya habang
hinahangos pa dahilan para magkatinginan kami ni Zero. Agad kaming tumayo at tsaka
dumiretso sa bahay ni Chi. Sa una ay naglalakad pa kami pero hindi ko na kinaya at
nagsimula na akong tumakbo.

Pagdating namin sa bahay ni Chi ay nakita kong nagkukumpulan ang mga myembro niya
sa labas ng pinto. Yumuko agad sila sa akin nung nakita nila akong pumasok.

"Ahhh—A-Ayoko n—Ahh!!" Kumunot agad ang noo ko nung narinig ko ang sigaw ni Chi
mula sa loob ng kwarto niya. "Anong nangyayari dito?" Tanong ni Zero sa kanila.

"Kanina pa siya sigaw nang sigaw. Naka-lock 'yung kwarto niya." Nakikita ko ang
pag-aalala sa mga mata nila. Tiningnan ko lang sila at bahagyang kinagat ang
ibabang labi ko. This isn't good. It might be Chi's illness. At wala pang
nakakaalam tungkol dito maliban sa akin. "Red, papuntahin mo sina Blake at Blaze
dito." Utos ko sa kanya at tumakbo kaagad si Red palabas.

"Chi! Chi!" Tawag ko sa kanya at pinihit ang door knob ng pinto niya pero naka-lock
pala ito.

"M-Master?" Naririnig ko ang paghihirap sa boses niya kaya mas lalo akong
kinabahan. His door can't be opened from the outside. Hindi rin ito basta-bastang
nasisira kaya kailangan niya itong buksan mula sa loob.

"Yes, Chi. Ako 'to. Listen, Chi! Alam kong wala ka nang lakas pero kailangan mong
buksan ang pintong 'to para matulungan kita!" Sigaw ko at pinilit paring buksan ang
pinto niya kahit alam kong wala akong magagawa. Zero even tried kicking the door
open pero hindi rin ito nagbubukas.

"Zero, kunin mo 'yung medicine kit ko sa banyo ko. Bilisan mo!" Nauutal kong sabi
sa kanya at walang pag-aalinlangang tumakbo siya palabas para kunin ang inutos ko.
Nung nakaalis na si Zero ay bigla nalang bumukas 'yung pinto sa kwarto ni Chi.
Nakita ko si agad Chi na namumutla at pawis na pawis.

Agad siyang napayakap sa akin at sabay nun ang pagkatumba namin.

"Shit! Chi!" Agad namang lumapit 'yung iba akin at tinulungan si Chi na makatayo.
Napapikit nalang ako at tsaka tumayo narin tsaka tiningnan si Chi na nakahawak sa
braso ko. "M-Master. H-Hindi ko na kaya." Mas lalong humigpit ang hawak ni Chi sa
braso ko.

"Chi, huminahon ka lang. Kaya mo 'yan." Mahinahon kong sabi sa kanya kahit masakit
ang pagkakahawak niya sa braso ko. "M-Master! Ano bang nangyayari kay Chi? Chi!"
Tanong nila. Talagang hindi sinabi ni Chi ang sakit niya. Hindi ko nagawang sagutin
ang tinanong niya sa akin kaya tiningnan ko nalang si Chi at pinunasan ang pawis
niya tsaka siya pinatingin sa akin.

"Angel!" Napatingin agad ako sa pinto nung makita kong dumating na sina Blake.

"Angel, anong kailangan m—what the! Anong nangyari kay Chi?!" Gulat na tanong ni
Blaze nung makita niya si Chi at lumapit na sila sa amin. Pinaupo ko nalang si Chi
sa carpet at tiningnan siya.

"He's been poisoned." Naibagsak nung isang babae ang cellphone na hawak niya at
halatang nagulat ang iba sa sinabi ko. "Poisoned?" Tanong nila at agad namang
dumating si Zero, dala-dala niya ang medicine kit ko. Inilapag na niya ito at
dumating narin 'yung iba.

"Saph, this is an anti-red spec injection. P-Para kanino 'yan? This antidote is
rare." Hindi ko na nagawang pansinin si Zero dahil napapikit na ako sa diin nang
pagkakahawak ni Chi sa braso ko.

"Z-Zero! Hawakan mo ang kamay ni Chi. Both of them!" Agad namang kinuha ni Zero ang
mga kamay ni Chi kaya nakawala ako at agad kong hinipo ang braso ko na parang
binalian ng buto dahil sa higpit na pagkakahawak ni Chi dito.

"B-Blake. Kayo na ang mag-inject kay Chi ng a-antidote." Nauutal kong sabi sa kanya
at tumango agad siya tsaka pinalibutan nila si Chi. Gumapang ako papunta sa pader
at sumandal dito habang hinahabol ang hininga ko. Pinakiramdaman ko ang leeg kong
masakit at may nakapa ako dito.

May binunot ako mula sa gilid ng leeg ko at agad ko itong tiningnan. The moment
that I saw the tiny thing on my hand, I shivered in fear.

T-This can't be. Bakit may tinik ang leeg ko?! Napapikit agad ako nung maramdaman
kong parang pinupukpok ng martilyo ang ulo ko. Hinawakan ko ito gamit ang
magkabilang kamay ko at napahiga na ako sa carpet dahil sa sakit.

"Saph?" Narinig ko pang may tumawag sa akin pero umiikot na 'yung paningin ko.
Parang pumapasok sa akin ang sakit na nararamdaman ko mula sa tinik na 'yun.
Palalim nang palalim.

"Saph!"

❅ Snow ❅
Chapter 16
'Back at you'

SAPH's Point of View

"Pero, Anpa! 'Yung kay Chi magagamot pa 'yun. Pero 'yang kay Saph, h-hindi na namin
alam ang gagawin namin!" Ano ba 'tong ingay sa paligid ko? Kumunot ang noo ko nung
hindi ko maramdaman ang katawan ko. Gusto kong magmulat ng mata pero hindi ko
nagawa.

"Nyx, hindi ko alam na may green-acid pa pala sa panahong 'to. But don't worry I'm
sure she'll fight. Matatag ang kapatid mo. Have faith on her. Now if you'll excuse
me, I have a meeting to attend." Narinig kong nagbukas at nagsara ang pinto.
Nanatiling nakapikit ang mga mata ko pero unti-unti nang bumibilis ang paghinga ko.
I was panicking for an unknown reason, or maybe I panicked when Nyx mentioned about
the green-acid.

"Paano kapag hindi na nagising si Saph?" Boses babae. I think it's Anna.

"Don't you dare say that, Anna! Palibhasa kasi gusto mong mawala na si Sapphire
para ikaw na ang nag-iisang leader ng Fukitsu!" Rinig kong sumbat ni Ice sa kanya.
Ano ba 'tong nangyayari sa paligid ko?

"Pare, ano ba?! Babae 'yan! Baka totoo naman talaga na hindi na magigising si Saph!
Isang buwan na siya sa kamang 'yan!" Narinig kong may mga kumilos. Ano ba 'to?
Bakit ang iingay nila? Naramdaman kong may nagbubugbugan na. I know the sound of
someone getting punched.

"Gigising siya! Gigising siya, Zyd! Gigising siya!" Sinubukan kong pakalmahin ang
sarili ko sa gitna ng pag-aaway nila at sinubukan kong imulat ang mga mata ko. I
tried for several times until I succeeded. Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata
ko at agad akong tumingin sa paligid.

Puti. Puti lahat ang kulay na nakikita ko. Dahan-dahan kong ikinilos ang ulo ko
para makita ang buong kwarto. Nakita ko si Zyd na naka-upo sa sahig. Si Zero naman,
nakatayo habang nasa harap niya si Nyx. Ano bang nangyayari sa mga taong 'to?
Iginalaw ko ang mga kamay ko pero..

"Sh*t!" They all turned their heads towards my direction.

"S-Saph?" Tanong ni Zero at lumapit silang lahat sa akin.

"Y-You're awake.." Hindi makapaniwalang sabi ni Zero at niyakap ako ng mahigpit

pero napapikit agad ako dahil sa sakit. B-Bakit ganito? Hindi ko nalang muna 'yun
inintindi at niyakap ko pabalik si Zero. Kinakabahan ako sa katawan ko.

"Saph! Okay ka lang? May kailangan ka ba?" Tanong ni Zack nung kumalas na si Zero
sa pagkakayakap. Tumango lang ako bilang sagot sa una niyang tanong. Sunod na
lumapit si Nyx sa akin at niyakap ako. Again, I felt pain. Kumalas agad ni Nyx kaya
tiningnan ko si Zero na nakayuko lang at nakatingin sa kamay ko.

My hand was pale, skinny, and bruised. Napalunok nalang ako at tiningnan 'yung iba.

"Pwede bang iwan niyo muna kami ni Zero?" Tanong ko at walang pag-aalinlangan na
tumango 'yung iba at umalis na. Lumapit ulit si Nyx sa akin at hinalikan ako sa noo
bago siya sumama sa iba. Pag-alis nila ay tiningnan ko muli si Zero na nakatingin
parin sa kamay ko.

"Hey." Mahina kong tawag sa kanya pero hindi siya tumingin sa akin kaya inangat ko
ang kamay ko at hinaplos ang pisngi niya. Dun na siya tumingin sa akin at nakita
kong napalunok siya. "You okay?" Tanong ko sa kanya at hinawakan na niya ang kamay
kong nakahawak sa pisngi niya.

"I'm just glad you woke up." Aniya at hinalikan ang palad ko. Tiningnan ko nalang
siya na nakatingin lang sa akin. Napalunok nalang ako nung maalala ko kung ano ang
sinabi ni Nyx kanina tungkol sa green-acid. Naalis ko agad ang pagkakahawak ko sa
pisngi ni Zero at kinuha ko ang maliit ng salamin sa gilid ng kama.

Dahan-dahan ko itong hinarap sa mukha ko at dun ko na nakita ang resulta. Paleness,

skinny and almost looking dead.

Green-acid. A rare poison from the old-ages. Akala ko wala na 'yun. Being hit by a
green-acid would destroy your body. Your motor-system would fail, you'd be nothing
but weak. Like a zombie. Napapikit nalang ako habang nanginginig ang labi ko.

Green-acid has no cure. You'll just have to survive the effects of the poison,
because if you don't, you're dead.

"Hey, it's fine. You're strong. You can fight this." Tiningnan ko si Zero na umupo
sa gilid ng kama at hinawakan ang pisngi ko. Hindi ko nalaman na umiiyak na pala
ako kaya umiling lang ako at pinunasan ang luha ko.

I can't believe this happened to me. Who did this to me? Was it the one that Blaze
and Blake suspected? The one who wanted to kill me?

I kept crying after realizing what happened to me. Matapos kong umiyak ay
tumanganga nalang ako. Ilang minuto na ang nakalipas at nakatunganga parin ako. I
don't wanna cry. I'll look more pitiful like this. Tiningnan ko si Zero na
yayakapin sana ako pero agad akong lumayo sa kanya dahilan para kumunot ang noo
niya.

"Isang buwan na siyang nakahiga sa kamang 'yan!"

"Don't you come any closer!" Bahagya namang napataas ang mga kilay niya dahil sa
sinabi ko. Tinakpan ko agad ang bibig ko at tiningnan ko siya. "Sho! Alis!
Magbibihis ako! Este maliligo pala. Sho!" Agad siyang natawa dahil sa sinabi ko at
tumayo nalang sabay tango.

"Kaya pala. Fine. Sa labas nalang ako maghihintay." Hahalikan sana niya ang noo ko
pero umiwas kaagad ako. Zero just groaned and bit his lip instead. "Sa bahay ka na
maghintay. Baka kung anong kalokohan ang gawin mo diyan sa labas." Napaawang agad
ang bibig niya dahil sa sinabi ko pero maya-maya'y natawa rin naman. Tumango siya
at itinaas ang isang kamay bago pumunta sa pinto.

Kumunot lang ang noo ko nung makita ko siyang nakatayo pa doon.

"Bakit hindi ka pa umaalis?" Tanong ko sa kanya.

"Tumayo ka muna." Napabuga nalang ako ng hangin dahil sa sinabi niya. Inalis ko
'yung kumot at inapak ang paa ko sa malamig na sahig. Napapikit nalang ako dahil
dito at medyo nahihirapan pa akong makatayo.

"See? Nakatayo na ako. You may go now." Ngumiti siya bago isinara ang pinto.
Naglakad ako papunta sa closet at binuksan ito pero kumunot ang noo ko nung kahit
ilang beses ko itong pinihit pabukas ay hindi parin ito nabubuksan. Madali lang
naman 'tong buksan dati ah. Pinihit ko ito ng malakas kaya nabuksan ko ito.

Kinuha ko 'yung tuwalya at mga damit tsaka na ako pumunta na sa banyo. Nung pinihit
ko na 'yung door knob ay napapikit nalang ako nung malaman kong ayaw na namang
bumukas ng pinto.

"Bakit ba ang hirap buksan nito?!" Reklamo ko at pinihit ko nang pinihit ang door
knob pero wala epekto. Sinipa-sipa ko 'yung pinto at hindi ko napansin na madulas
pala ang sahig kaya natumba ako at napapikit nalang ako dahil sa sakit ng likod ko.
Kahit na masakit ang likod ko at pinilit ko nalang tumayo at pinihit 'yung door
knob gamit ang kaliwa kong kamay.

Pumasok na ako at nilagay ko ang towel at damit ko sa cloth rack. Nung naramdaman
ko ang tubig sa katawan ko ay tumingin agad ako sa salamin at tiningnan ang likod
ko. Hindi pa naman namamaga kaya hindi na ako nag-alala pa.

What if my body can't handle fights, training and other things I normally do? I'm
weak. It's like I'm waiting to die. I can't accept this. Tumigil ako sa pag-iisip
ng kung anu-ano at tumingin sa pinto nung may kumatok dito.

"Smurfy?" Hininaan ko muna ang shower nung marinig ko ang boses ni Zero.

"Bakit?" Tanong ko. "Mind to rush a bit? Kakain pa tayo." Napahawak ako sa tiyan ko
dahil sa sinabi niya. Gutom na gutom na pala ako. Bakit ngayon ko lang napansin
'to? Umu-oo lang ako sa sinabi niya at narinig kong sinabi niya na maghihintay siya
sa akin sa labas.

Matapos kong maligo ay nagbihis na ako at tsaka lumabas ng banyo habang pinapatuyo
ang buhok ko. Nakita ko si Zero na nakaupo lang dun sa sofa at nagbabasa ng libro.
He's back at it again. Reading books.

"Anong binabasa mo?" Tanong ko sa kanya at umupo ako sa kama habang pinapatuyo
parin ang buhok ko.

"Nothing." Tipid niyang sagot at binaba na ang librong hawak niya tsaka nilapitan
ako. Kunot-noo ko siyang tiningnan nung kinuha niya ang tuwalya mula sa akin at
pinatuyo ang buhok ko. "One month in that bed and your hair already grew a few
inches." Aniya habang pinapatuyo ang buhok ko. Mahina akong natawa dahil sa sinabi
niya.

"What? You observe the length of my hair now?" Natatawa kong tanong sa kanya pero
tahimik lang siya.

"Yes, I observe everything in you. How you grew thin, pale, and everything that's
going on with your body." Natigilan agad ako dahil sa sinabi niya. I just realized
the mood he was in. He was pissed. Tumahimik nalang ako hanggang sa maramdaman kong
niyakap niya ako mula sa likuran dahilan para matigilan ako. Pinakiramdaman ko
nalang siya habang humihinga siya ng malalim habang hawak-hawak ang katawan ko na
para ba itong napakaimportanteng bagay na ayaw niyang mawala sa kanya.

"I will kill whoever did this to you." What he said sent shivers to me. Hinawakan
ko nalang ang kamay niya at tinapik-tapik ito. I know he's mad about the accident.
"The Tanaka clan's already looking for the one who did it." Mahina kong sagot sa
kanya at tiningnan siya na nakatingin pala sa akin. He was so serious that I find
it hard to talk to him. In these moments, I prefer him to speak his mind.

Because Zero's dangerous when he's silent and serious.

Tumayo nalang ako at nag-ayang pumunta sa canteen at wala naman siyang nagawa kundi
ang sundan ako. Napabuga nalang siya ng hangin at nilapitan na ako habang
naghihintay ako sa kanya. Nung nakalapit na siya ay aakbayan na niya sana ako pero
napansin kong natigilan siya at bahagyang tumingin sa likod ko.

Pinilit ko ring tingnan kung anong tinitingnan niya at napaawang nalang ang bibig
ko nung makita kong naging pasa na pala 'yung nangyari sa akin kanina nung nadulas
ako.

"Bakit may pasa ka sa likod mo?" Tanong niya kaya tinakpan ko agad ang likod ko at
kumuha ng jacket dahil nakasleeveless shirt lang ako. Zero just looked at me and
made me turn around, took off the jacket and observed my bruise. "W-Wala lang
'yan." Nauutal kong sabi habang nakatalikod sa kanya.

Napapikit nalang ako. Bakit ba kasi ang seryoso niya? Wala akong magawa kundi ang
tumahimik at hindi ko man lang kayang makipagbangayan sa kanya. Narinig kong
napabuga siya ng hangin kaya tiningnan ko siya na nakatingin lang sa akin.

"Please take better care of yourself, Smurfy. You're giving me heart attacks."
Aniya habang nakatingin sa akin at bahagya niyang inayos ang jacket ko. Tumango
lang ako bilang sagot kaya ginulo na niya ang buhok ko at tsaka na kami pumunta sa
canteen.
Habang naglalakad kami papunta sa canteen ay napansin kong tahimik lang si Zero
kaya tiningnan ko siya. Nag-isip ako ng pwedeng pag-usapan namin at bahagya akong
natigilan nung may naalala ako.

"Si Aki pala?" Tanong ko kaya tumigil siya sa paglalakad at tumingin sa akin.

"Aki's fine. Ligtas siya dun sa grand mansion, pero 'yung mga katulong hindi."
Kumunot agad ang noo ko sa sinabi niya.

"What do you mean?" Tanong ko at lumapit sa kanya. Nakita kong huminga siya ng
malalim bago niya sinagot ang tanong ko. "Lumalaki na si Aki. Hindi na siya
kumikilala ng tao kaya nilagay siya sa isang cell." Natigilan na naman ako dahil sa
sinabi niya at hindi ako makapaniwala sa sinabi niya. Nilagay nila si Aki sa cage?
Napabuga ako ng hangin at hindi alam ang gagawin at sasabihin ko.

How could they put him in a cell? Aki's not a savage animal!

"I know what you're thinking. Ngayong sabado nalang tayo pumunta sa grand mansion.
It's still Thursday, we have class." Tiningnan ko lang siya dahil sa sinasabi niya.
He looks tired. I'm not assuming things, but I think he was up all night watching
me in that hospital bed, visiting everyday to bring me flowers dahil sa nakita kong
napakaraming flower vase dun sa mesa ko. I can also see the sleep that's wanting to
draw him into bed pero pinipilit niyang tumayo.

I made a mental note to let him sleep after we have our meal.

Pumasok nalang kami sa canteen pero sa halip na pagkain ang pakay ko dun, iba ang
sumalubong sa akin.

"Ouch!"

❅ Snow ❅

NOTE
NOTE DELETED
Chapter 17
'Rules'

Third Person's Point of View

"I heard she's awake." A man who's sitting on a throne-like chair asked the guy who
was standing in front of him. Tumango lang ito habang nakayuko. Agad na natawa
'yung lalaking nakaupo sa mala-trono niyang upuan at tsaka tiningnan 'yung lalaki.

"You put someone's life in danger just to save yourself, huh?" Tanong ulit nung
lalaki sa kanya. Nakita niya ang pagkuyom ng kamao nung lalaking nakatayo sa harap
niya at naging dahilan ito kung bakit mas lalo siyang napangiti. He lured him in
for an antidote and he did was he was asked.

"Poisoning you was easy as pie. But let's be honest, I had my doubts. I thought you
were so loyal to her. And yet here we are, discussing an after plan." Tumingin agad
'yung lalaking nakatayo sa kanya dahil sa sinabi niya.

"We had a deal! I poison her, and that's it. There was no after plan!" Sigaw nung
lalaking nakatayo. The guy on the chair just laughed at him at tumawa narin 'yung
mga lalaking nakabantay sa kanila. The guys surrounding them had tattoos on their
arms. A sign of a Dark Yakuza.

Dark Yakuza's are one of the most notorious Yakuza clan in the underground
industry. All they do is fight, serve and fight again. They're really hard to get,
but once you own them, you'll be treated like a god, and be feared like a god.

That's what makes the man in the chair as dangerous as the gods. He ruled the Dark
Yakuza. He had the power. He had the authority. And right now, he wanted only one
thing. Dawn Sapphire Tanaka Dela-Vega.

SAPH's Point of View

Natapunan ako ng isang tray ng pagkain. Nanlaki agad ang mga mata nilang lahat.
Lalo na 'yung lalaki na nakatapon ng tray niya sa akin. Tiningnan ko siya na
nanginginig habang nakatingin sa akin at agad na yumuko para pulutin 'yung pagkain
niya.

"Si M-Master!"
"Huh! That guy is dead."

Tiningnan ko si Zero na kumuha ng tissue at binigay sa akin habang nakatingin siya

dun sa lalaki. I just took a bath, and now I'm dirty again. Napabuga nalang ako ng
hangin at yumuko para pumantay dun sa lalaki. Agad siyang nanginig dahil sa ginawa
ko pero kinuha ko lang ang kamay niya at nilagay ang tissue dun.

"Wipe your hands, order a new meal and try to stay out of trouble. This place is
creeping with demons." Bulong ko sa kanya nung malaman kong baguhan siya dito sa
Fukitsu. Nakita kong agad siyang tumango-tango sa sinabi ko. Tinapik ko nalang ang
balikat niya at umalis na habang naglalakad si Zero sa tabi ko.

"You're in a good mood today." Aniya habang kumukuha kami ng tray. Mahina lang
akong natawa dahil sa sinabi niya.

"I've been brutal and bad all my life here in Fukitsu, Zero. Time for a change I
think?" Sabi ko kaya tiningnan niya ako at pinaningkitan.

"Ano bang ginawa ng green-acid sa 'yo?" I knew that he meant the question as a joke
pero agad na nawala ang ngiti niya matapos lumabas ang tanong na 'yun sa mismong
labi niya. "I-I didn't mean it that way." Pagpapaliwanag niya kaya natawa na naman
ako. Hindi nalang ako umimik at umurder na para makatulog na 'tong lalaking 'to. He
looks so sleepy that he keeps saying things.

And maybe the green-acid was done for a purpose. To punish me because of the cruel
things I did before. I punished a whole school, punched anyone who got into my way,
beat down rouges like they're just a piece of paper, almost killed my twin and even
shot my friend.

Wow, I really was a cruel bitch.

"Are you trash-talking yourself in your head right now?" Tanong ni Zero habang
naglalakad kami papunta sa usual na upuan namin. Natawa na naman ako dahil sa
sinabi niya. See? He keeps saying things.

"Just eat, Natsugawa." Sabi ko nung nakaupo na kami. He just growled like a wolf at
me at avoided not to pinch my cheeks, afraid to hurt this frail body of mine.

NYX's Point of View

"Sa wakas! Lunch na rin! Ang hirap naman na hindi ka na nakakatulog sa klase gaya
ng dati. F-ckin' rules!" Reklamo ni Zack habang nag-iinat dun sa upuan niya. Inayos
lang ni Kiel ang mga notebooks niya habang nakatingin siya kay Zack. Yes, lahat
kami may dala nang mga notebooks at libro hindi gaya ng dati na pwede lang kaming
pumasok kahit walang dala.

Inayos ko nalang ang backpack sa pagkakasabit sa balikat ko.

"Yow wassup! Nag-text sa akin si Zero. Papunta raw sila ni Saph sa canteen. Tara
na!" Sabi ni Zack sabay tago ng phone niya sa bulsa niya at tsaka tumingin sa amin.
"Tara! Excited na akong maka-usap si Saph!" Sabi ni Xyra habang hinihila 'yung iba.

"Ice! 'Wag ka ngang umupo sa mesa. Bawal na 'yan!" Utos ni Akio kay Ice. Padabog
namang bumaba si Ice sa mesa niya at namulsa tsaka tumingin sa amin.

"Stone! Chi! 'Wag na kayong matulog! Bawal nang magpa-iwan sa classroom kapag
lunchtime!" Sigaw rin ni Nicky dun sa dalawa. Magkasabay silang dalawa na padabog
inalis ang libro sa mga mukha nila at tsaka tumingin sa akin. Why does everybody
look at me whenever they're being reminded of the rules?

I don't fully own Fukitsu, everyone!

"What kind of school is this?! Ang daming rules. Tang*na naman oh!" Pagmamaktol ni
Stone habang inaayos ang libro niya. "Sinabi mo pa. Teka, bawal din magmura ah!"
Sabi ni Chi sabay turo kay Stone. Pagalit namang tinapon ni Stone ang libro niya
kaya umangat ang gilid ng labi ko. He's being sensitive again.

"Stone, don't throw your garbage and things anywhere." Sabi ko sabay talikod.
Ngumiti nalang ako at nagbilang hanggang tatlo at tsaka ko na narinig ang sigaw ni
Stone kaya nilingon ko siya na sinasabunutan na ang sarili niya.

"Dude! Bawal ang sumigaw!" Sabi rin ni Demo kaya tumayo nalang si Stone sabay
simangot at naglakad papunta sa amin.

"Sabihin niyo lang na bawal sumimangot at talagang puputulan ko kayo ng ulo!"

Pagbabanta niya at umuna na siyang naglakad para sabayan si Nicky sa paglalakad.

"Wala naman kaming sinabi na bawal 'yun. Dahil kung bawal 'yun, matagal ka nang
nadetention." Bulong ni Ice sabay ayos ng necktie niya. Mahina naman kaming tumawa
dahil dito at agad na lumingon si Stone sa amin na parang babaeng nakarinig ng
chismis tungkol sa kanya.

"Ice, narinig ko 'yun!" Hindi nalang namin siya pinansin at naglakad na kami
papunta sa canteen. Nung nakapasok na kami sa canteen ay nakita ko agad 'yung
kapatid ko na nakikipagkwentuhan dun sa damuhong takot sa alcohol. Lumapit agad ako
sa kanila at tumabi kay Sissy.

"Ba't wala ka sa classroom?" Tanong ko agad kay Zero at tumabi naman sina Ice at
Stone sa kanya tsaka kinunan ang pagkain niya.

"Probably because I was watching over your sister while you were busy taking notes
because you're such a good student." Agad ko siyang binatukan dahil sa sinabi niya
pero binatukan niya naman 'yung dalawang katabi niya nang walang dahilan kaya
nagbatukan silang tatlo dun.

"Gising na ang munting prinsesa!" Tiningnan ko lang ng masama si Zack pero hindi
man lang siya natinag at umupo pa sa tabi ng kapatid ko. Tiningnan ko nalang 'yung
iba na kararating lang pero kumunot ang noo ko nung makita kong wala 'yung Dawn
Angels.

Tumingin-tingin ako sa paligid pero hindi ko naman sila nakita kaya hindi na ako
nag-abala pa at kinamusta nalang si Sissy.

"Why am I being surrounded by boys?" Tanong niya at tiningnan kaming lahat na

nakaupo sa mesa at siya lang pala 'yung babaeng nandito.

"That's how precious you are." Sabi ni Zack at kinindatan pa siya kaya bigla nalang
siyang napasigaw nung inapakan ni Zero ang paa niya at tsaka sinalpak ni Ice ang
isang burger sa bibig niya. Natawa agad sina Stone at Kiel dahil dito.

"Aish, ba't ba walang gulay 'yang kinakain mo? You should eat healthy food since
you just woke up." Sabi ko at agad namang pumunta si Chi sa counter para umurder ng
kung ano mang gulay ang nandun.

ANNA's Point of View

"Look at her. Being treated like a princess." Sabi ni Sasha habang nakahalukipkip
at nakatingin sa mesa kung saan pinapalibutan nilang lahat si Saph. From this view,
if you didn't know Saph, you'd think that she's a whore, gaining every boy's
attention.

"Oo nga! Basta-basta nalang tayong iiwanan dito." Nakisali narin si Ami habang
tinitingnan namin kung paano pinipisil ni Saph ang pisngi ni Keil at bahagyang
inayos ang buhok nito.

"Nagising lang siya at parang nakalimutan na nila tayo." Walang ganang sabi ni
Nicky habang nakatingin kay Stone na nakangiti habang nakatingin kay Saph. Stone
had never smiled like that when Saph was unconscious. It's just unfair.

Even Zyd is smiling fondly at her. Wala nga siyang ginagawa pero kung makangiti at
makatawa na sila, wagas. Nakakainis!

"Mga gurlalos. Chill lang kayo." Pagpakalma ni Silver sa amin kaya tiningnan ko
siya. Pinagpatuloy niya ang pagpapakalma niya kina Ami pero patuloy parin sila sa
pagdada kaya lumapit na ako sa kanila at hinawakan ang balikat nila.

"Girls, tama si Silver. Kalma lang tayo. Because I have a plan. A very wonderful
plan."
❅ Snow ❅

Chapter 18
'Disadvantages'

SAPH's Point of View

"Hey, you good?" Tiningnan ko lang si Ice na nakaupo sa harap ko at binaba muna ang
cellphone na hawak niya. Tumango lang ako bilang sagot at hinawakan ang tiyan ko.
I'm still hungry. Tumingin agad ako kay Ice na natawa sa akin kaya ngumuso lang ako
at tiningnan siya ng masama.

"Let me guess, you're still hungry?" Natatawa niyang tanong kaya tumango naman ako
at mas lalo siyang natawa.

"Every girl I ask would say no. But I guess you're not a girl." Mahina kong sinipa
ang paa niya at natawa naman siya tsaka tumingin kay Zero na naglalakad na pabalik
sa table namin. Nandito parin kasi kami sa canteen pero umalis na 'yung iba at
nagpaiwan si Ice kasi malakas raw ang wifi rito sa canteen at naglalaro siya.

Tiningnan ko lang si Zero na napahinto nung may mga babaeng humarang sa kanya at
may dalang mga box ng regalo. They were pushing themselves at him na kailangan pang
lumapit nina Red at Evo at nginitian 'yung mga babae para bahagya silang mapaatras
at nakadaan na si Zero na may dala-dalang ice cream.

"Idiot's so whipped at you." Bulong ni Ice na narinig ko na naman. Pagkasabing-

pagkasabi niya pala nun ay may lumapit naman sa table namin at naglapag ng letter
at box ng chocolates na halatang para sa kanya. Tinaasan niya lang ito ng kilay at
sabay naming tiningnan 'yung babaeng naglapag nito.

Tumakbo 'yung babae paalis pero nahagip ng mata ko si Akio na naglalakad palapit sa
amin.

Ngumiti agad ako sa kanya at tipid naman siyang ngumiti sa akin at tsaka nilapitan
si Ice. Tiningnan niya muna 'yung box at binasa ang letter na nasa takip nito.
"Another admirer?" Tanong ni Akio at sakto namang dumating si Zero na may dalang
ice cream. Tinanggap ko agad 'yung dala niya at tsaka kami tumingin kay Ice na
nakatingin lang kay Akio.

"You can take i—on second thought.." Tiningnan ko si Ice na kinuha 'yung chocolate
box mula kay Akio at inusog ito palapit sa akin. "..Saphy, you can take it."
Bahagyang napaawang ang bibig ko sa ginawa niya kaya tiningnan ko si Zero na
diretsong nakatingin sa kanya.

"She's not allowed to eat chocolate, yet. Give that to your girlfriend instead."
Zero stressed out the word 'girlfriend' at tsaka tiningnan si Akio bago binalik ang
tingin kay Ice na naglalaro sa cellphone niya. Mahina kong sinipa ang sapatos niya
kaya agad niyang inalis ang tingin sa cellphone niya tsaka tiningnan si Akio.

Walang gana niyang kinuha ang box ng chocolates at tsaka inusog ito palapit kay
Akio.

"Here, take it." Walang gana niyang sabi at tumayo tsaka walang imik na umalis.
Tiningnan nalang namin si Akio na nakayuko habang humuhugot ng malalim na hininga.

"Sana hindi mo nalang siya inutusan na ligawan ako. Halata namang napilitan lang
siya na dumikit sa akin dahil inutos mo 'yun sa kanya. And knowing Ice, almost all
the students in Fukitsu knows that he's in love with you." Agad na kumunot ang noo
ko dahil sa sinabi ni Akio habang nakayuko lang siya. Nakaramdaman kong humigpit
ang hawak ni Zero sa kamay naming gilid ko lang kaya tiningnan ko siya. He was just
looking at Akio, obviously digesting her words.

"You're always everyone's favorite." Natatawang sabi ni Akio at kinuha 'yung box ng
chocolate tsaka siya lumapit sa trash bin at tinapon ito doon. Wala akong nasabi
dahil nabigla ako sa mga sinabi niya. Zero just flicked his finger in front of me
kaya tiningnan ko siya.

"PX41?" Natawa agad ako dahil sa sinabi niya. Is he really suggesting to punish
Akio just because she said those.. whatever those words are. I just pinched his
nose because of it. "She's just upset. C'mon, you need sleep." Sabi ko at hinila na
siya patayo. Hindi naman siya umangal sa akin at sabay na kaming lumabas ng canteen
pero napahinto kami nung humarang sa amin ang mga Fukitsu guards.

Tiningnan agad kami ng lahat ng tao sa labas dahil hindi naman araw-araw na may
hinaharang ang mga Fukitsu guards.

"Bakit? Anong problema?" Kalmadong tanong ni Zero sa kanila at dun ko nalaman na

isa palang Natsugawa ang isa sa mga Fukitsu guards dahil sa tattoo nito sa leeg.
Yumuko muna siya kay Zero bilang paggalang at yumuko narin sa akin tsaka niya
binalik ang tingin niya kay Zero.

"We have a situation, back at the company." Tiningnan ko agad ang reaksiyon ni Zero
dahil sa sinabi nung lalaki. Napapikit nalang siya at hinawakan ang nose bridge
niya. He's obviously tired but I guess it's so serious dahil may mga nagsidatingan
nang vans at lumabas ang mga galing sa clan ni Zero at parang naghihintay sa kanya.

Tinapik ko nalang ang balikat niya at tumingin na siya sa akin.

"I'll prepare something for dinner when you get back." Ngumiti agad siya sa sinabi
ko kaya nakita kong nabigla 'yung mga Natsugawa guards na kararating lang. Well,
Zero rarely smiles. Maybe that's why they're shocked.
Tumango-tango lang siya at bigla nalang may hinilang lalaki na naglalakad sa tabi
namin. Dun ko lang nalaman na si Kyo pala 'yun at hinila siya ni Zero gamit ang
kwelyo nito habang sumisipol siya.

"Aish! Ano ba?!" Inis niyang tanong kay Zero habang inaayos ang kwelyo niya pero
ngumiti naman sa akin nung tiningnan niya ako. This kid really isn't scared with
anyone. Natawa nalang ako dahil sa naisip ko.

"Look after her. You know her condition. One scratch, and you die." Nagkibit-
balikat lang si Kyo sa sinabi niya at hindi man lang nagpakita ng takot mula sa
sinabi ni Zero. Even the Fukitsu guards lowered their head when Zero talked. Wow,
Kyo really is something.

Lumapit agad si Kyo sa akin at nag-cling sa braso ko.

"I know how to take care of her. Better than you do." Zero just hissed because of
Kyo's words kaya pinaghiwalay ko na sila at kumaway na ako kay Zero nung naglalakad
kami ni Kyo papunta sa grand mansion. Zero just waved at me and went back to be a
clan leader with heavy responsibilities.

✥✥

"Ate! Luto na!" Rinig kong sigaw ni Kyo mula sa kusina. Apparently, I was still
hungry when we got home kaya nagluto kami ulit ni Kyo. Sinabay narin namin 'yung
para sa dinner mamaya. Naamoy ko mula dito ang bango ng niluluto niya kaya tinapos
ko na ang pagseset-up ng mesa.

"Mmm. Mukhang masarap 'yan ah." Nakangiti kong sambit habang nakatingin ako sa
pagkain na nilalagay ni Kyo sa mesa. Kumuha ako ng kutsara at tinikman 'yung niluto
niya at napangiti nalang ako. Masarap nga.

"Talaga lang, Ate. Isang buwan kang natutulog kaya dapat lang na masarap ang
pagkain mo." Sabi niya at nilagyan niya ng kanin 'yung pinggan ko. Umupo nalang ako
at hinayaan siya na maglagay ng pagkain sa pinggan ko. Habang naglalagay si Kyo ng
pagkain sa sarili niyang pinggan ay tiningnan ko ang putahe na niluto ko para kay
Zero.

"Until now, I'm still wondering kung anong meron kay Zero at siya 'yung pinili mo,
Ate. Takot naman 'yun sa alcohol e." Nanlaki agad ang mga mata ko dahil sa sinabi
niya.

"Teka, paano mo nalamang takot siya sa alcohol?" Tanong ko agad sa kanya kaya
natigilan siya at bahagyang napaawang ang bibig niya.

"Ahh.. kasi.. he got into a fight one day at wala 'yung mga nurse at doctor sa
hospital kaya si Nyx ang gumamot ng sugat niya at dun namin nalaman." Sa sobrang
bilis ng pagsasalita ni Kyo ay tanging fight, Nyx at sugat lang ang narinig ko. But
it was enough to make me understand the situation. Napabuga nalang ako ng hangin at
tumango-tango sa sinabi niya. I made a mental note to ask Zero about this when he
gets back at bumalik nalang ako sa pagkain.

Nagkwekwentuhan kami ni Kyo Habang kumakain kami at tumatawa pa siya sa mga

sinasabi ko pero nakita kong bigla nalang siyang napapikit at hinawakan ang sintedo
niya.

"You okay, Kyo?" Tanong ko sa kanya at hinawakan ang braso niya pero bigla nalang
niyang iniwasan ang hawak ko kaya binalik ko nalang ang kamay ko sa gilid ko at
tiningnan siya na parang nawala na 'yung bumabagabag sa kanya.

"Kyo, may problema ba?" Tanong ko sa kanya at binaba na ang tinidor na hawak ko
para lapitan siya pero bigla niya nalang akong tinulak palayo at tsaka siya tumayo.
He looked at me. A very mad look. Napalunok nalang ako habang nakatingin ako sa
kanya.

"Ako, walang problema! Ikaw ang meron! Ang hirap sayo! Masyado kang magaling!"
Kumunot agad ang noo ko dahil sa sinabi niya at napaawang nalang ang bibig ko. What
was that? We just talked happily a while ago and now, what the hell was that?

Agad niyang kinuha ang bag niya at padabog na sinara ang pinto nung umalis siya.
The moment he slammed the door, bigla nalang kumirot ang dibdib ko kaya napahawak
ako dito at bahagyang napaluhod habang nakahawak pa ako sa dulo ng mesa.

It's happening. The effects of the green-acid poison. Napapikit nalang ako at
hinawakan ko 'yung dibdib at pinilit na pumunta sa taas at nagbabasakali akong may
gamot dun. I tried my best to focus kaya inipon ko ang lahat ng lakas ko para
makapatayo at dahan-dahang naglakad papunta sa taas.

Naglalakad ako habang nakahawak ako sa mga bagay na nasa paligid ko para makahanap
ako ng balanse hanggang sa natabig ko ang isang vase at kasabay ng pagkahulog nito
ang pagbagsak ko sa sahig.

Third Person's Point of View

"What is it this time?" Tanong ni Zero habang nakaupo siya sa swivel chair at
pinapalibutan siya ng gma stockholder ng companyang hawak ng Natsugawa clan. "It's
about this, Zero-sama." Sabi nung isa at binigay kay Zero ang isang tab kung saan
nandun ang balita na naging dahilan kung bakit nila pinatawag si Zero. Agad itong
tinanggap ni Zero at tiningnan.

He scrolled down the tablet with an expressionless face at tsaka siya tumingin sa
mga taong nasa paligid niya.

"You called me in, because our company was rumored to be smuggling drugs?" Tanong
ni Zero at nagkatinginan naman silang lahat bago sabay na tumango. Napabuga nalang
ng hangin si Zero at bahagyang natawa. Tumingin siya sa matandang nasa gilid niya.

"Mr. Hao." Tawag niya dito at agad itong yumuko nung tinawag ang pangalan niya.

"Tell me, how long have you worked in this company? From my Father, to my Uncle,
down to me." Tanong ni Zero sa kanya.

"Forty years, Zero-sama." Walang pag-aalinlangan nitong sagot at umangat lang ang
gilid ng labi ni Zero dahil sa sinabi niya. "If so, I'm pretty sure that you know
how to handle this kind of situation." Napaawang lang ang bibig ni Mr. Hao dahil sa
sinabi ni Zero. Tumingin si Zero sa mga taong nasa harap niya at tiningnan niya ang
mga 'to diretso sa mata.

"The Natsugawa clan has never been involved in drug dealings. That's against our
clan's tradition. And going against the tradition, is a crime. And do you really
think that just because I am in Fukitsu, I don't know the shit that you're doing to
my company?" Tanong ni Zero at tinuro ang lalaking naka-necktie na kulay gray.
Walang pag-aalinlangang nilapitan ng mga Natsugawa guards 'yung lalaki at dinala
ito sa harap ni Zero.

The guy was already dripping with sweat just by facing Zero as close as this.

Zero knew the activities going on in the company, and it was done by this guy in
front of him. The more he sees him, the more his blood boils. But he's thinking of
the dinner that Saph prepared for him kaya tumayo na siya at tiningnan 'yung
lalaking hawak-hawak pa ng mga Natsugawa guards.

"Do you know what happen to criminals?" Tanong ni Zero sa lalaki.

"They don't rot in a cell. They burn in hell." 'Yun na ang huling sinabi niya at
naglakad na palayo. Hindi na niya inalala 'yung lalaki dahil alam niyang ang mga
Natsugawa guards na ang bahala rito. Oh, what brutality they can do.

✥✥

"We really need to pull off the rules. It's been one-month na nababaliw tayo sa
pagsunod sa mga rules na 'yan. Nyx! Do something!" Sigaw ni Zyd kay Nyx. Tiningnan
lang siya ni Nyx at tsaka tinapon ang isang confirmation letter sa mukha niya.
Sumimangot lang si Zyd sa kanya pero binuksan rin naman 'yung letter.

"Saph already pulled off the rules." Sabi ni Nyx dahil ang tagal pa bago matapos
magbasa ni Zyd. Napaawang agad ang bibig nung iba at agad itong sinundan ng hiyawan
ng buong studyante ng Assassin's Top A at tsaka sinabihan ang ibang sections at
classes.

Habang nagsisigawan sila ay bigla nalang tumunog ang cellphone ni Demo kaya
nakangiti niya itong kinuha pero agad na nawala ang ngiti niya nung nabasa niya
'yung text message.

"Nyx?" Tumingin agad si Nyx kay Demo at napansin niyang iba ang aura ni Demo kaya
biglang sumeryoso ang mukha niya. "Saph was rushed to Fukitsu hospital." Natigilan
agad 'yung mga kaibigan niya dahil sa sinabi ni Demo.

It took them three seconds to register the thought at bigla nalang silang
nagsitakbuhan papunta sa Fukitsu hospital.

Meanwhile..

"Bakit ba kasi siya dinala sa hospital? Successful na sana ang plano natin, bigla
namang pumalpak!" Inis na sabi ng isang babae at ginulo pa ang buhok niya.

"Anong plano? Anong pumalpak?" Tanong ng lalaking kararating lang at saktong

narinig ang sinabi nung babae.

"K-Kyo?"

❅ Snow ❅

Chapter 19
'Drugged'

Third Person's Point of View

"Anong plano?" Tanong ni Kyo sa mga babae at kitang-kita niya kung paano nanlaki
ang mga mata nila dahil sa gulat.

"Ahh Kyo. A-Ano bang pinagsasabi mo? Wala naman kaming sinabi ah." Palusot ni Ami
na halata namang kinakabahan. Tiningnan siya ni Kyo ng maigi at napabuga nalang
siya ng hangin dahil sa nakikita niyang takot mula sa mga mata ni Ami kasabay pa
ang paglunok nito.

"May kinalaman ba kayo sa nangyari sa bahay ni Ate Saph?" Tanong ni Kyo nung inalis
niya ang tingin niya kay Ami at tumingin sa iba. Tumaas naman ang kilay ni Yuri
kaya siya na naman ang sinuri ni Kyo.

"May kinalaman? Excuse me? Ikaw ang huli niyang kasama. Hindi kami. Nakita mo naman
na nandito lang kami sa classroom." Singit naman ni Anna kaya tiningnan siya ni Kyo
at pinaningkitan. Tumigil muna si Kyo at inalala ang mga nangyari. He can't prove
anything kasi kasama niya si Saph simula nung umalis si Zero.

Kyo huffed out a breath after remembering what happened. He just left Saph after
yelling at her and now she's rushed in a hospital. He clearly forgot about the
green-acid. He clearly forgot about her situation. But what he didn't forget, was
the pain on his head just now.

At dahil dun, dahan-dahan siyang tumingin kay Anna na siyang nakatingin lang sa
kanya.

"What experiments have you been doing in your lab this time?" Tanong niya kay Anna
at bahagya itong hinila palapit sa kanya. Kyo immediately smelled the collar of her
shirt at bigla nalang siyang napapikit dahil sa pamilyar na amoy.

It was the same scent that he smelled on his coffee after lunch. His coffee, which
Ami gave him. Kyo was not stupid to not know how to connect the dots. Napatingala
nalang siya at napabuga ng hangin. He caught up immediately kaya nanginig ang kamay
ni Ami.

"You f-cking drugged me?" Tanong niya at marahas na hinila ang kwelyo ni Ami. He
didn't care it she was a girl or not. He was pissed, he was drugged, and he was out
of himself. Tiningnan lang siya ni Ami hanggang sa pinakawalan na siya ni Kyo at
napasabunot nalang si Kyo sa sarili niya.

Napasuntok nalang si Kyo sa mesa dahil baka mukha pa ni Ami ang masuntok niya.

"Why the f-ck did you do that?! For what? Dahil na naman ba sa selos niyo kay Ate
Saph?!" Inis niyang tanong dahilan para manigas sila sa kinatatayuan nila.

"Selos?" Natatawang tanong ni Sasha pero halatang kinakabahan ito. Napabuga nalang
ng hangin si Kyo at tumingala at halatang pinipigilan ang galit niya. "What? You
take me for a fool? Kitang-kita ko sa mga mata niyo kung paano kayo tumingin sa
kanya sa tuwing lalapit na 'yung mga ugok niyong boyfriend sa kanya." Magsasalita
sana si Akio pero tiningnan lang siya ni Kyo at natahimik na ito.

"You really are so incompetent, huh? Drugging me, using me, using Saph's
disadvantage to your advantage. Huh, what a sly bitch you are." Natatawang sabi ni
Kyo sa kanila at ginulo ang buhok niya. Sinapo niya ang mukha para pakalmahin ang
sarili niya. He wasn't stupid to know what they were doing. Tumingin siya sa mga
babae at isang tingin ang binigay niya sa kanila. A look of disgust.
"I thought you were Saph's friends. Guess I was wrong." Walang gana niyang sabi at
kinuha na ang bag niya tsaka umalis pero huminto pa siya sa pinto at nilingon muli
'yung mga babae.

"Oh, and you know what? Being a girlfriend is just your title. Because as to how I
see it, they're more attracted to Saph than they are to you. Hawak niyo nga ang
titulo, pero hawak naman ni Saph ang puso nila. Ow, that must hurt, huh?" Nakita ni
Kyo na naikuyom agad ni Sasha ang kamao niya dahilan para umangat ang gilid ng labi
niya. Tiningnan narin ni Kyo si Aya na nanahimik lang sa gilid.

"What? Don't tell me nagseselos karin sa atensiyon na binibigay ni Nyx sa kanya?"

Tanong niya rito at nag-iwas agad ng tingin si Aya sa kanya. Kyo just glared at her
and huffed out a breath.

"Being jealous of a Tanaka. Oh, well, nothing new." 'Yun na ang huling sinabi ni
Kyo at tuluyan nang umalis.

Naglalakad lang si Kyo sa hallway at may mga bagay na iniisip. The drug was still
in his system at parang kailangan niyang magpahinga. Dahil sa mga iniisip niya ay
hindi na niya namalayang nakarating na pala siya sa Fukitsu hospital. At pagdating
niya dun ay isang malakas na suntok ang nakuha ko mula kay Zero.

"I said not a scratch! What the f-ck did you do?!" Galit na sigaw ni Zero sa kanya
at susuntukin pa sana si Kyo pero hinarangan na siya ni Nyx at hinila na ni Zyd si
Kyo patayo. Napahawak nalang si Kyo sa gilid ng labi niya na pumutok na.

"Kumalma ka nga. Hindi naman kasalanan ni Kyo." Sabi ni Nyx sa kanya at nilingon si
Kyo na nakahawak parin sa gilid ng labi niya. Napapikit nalang si Zero at ginulo
ang buhok niya.

"It's my fault. Binilin ni Zero sakin si Ate Saph. Ahh—sh*t." Sabi ni Kyo at medyo
napapikit dahil sa sugat sa gilid ng labi niya. Tiningnan lang siya ni Nyx at
inilayo na ni Ice si Zero mula sa kanila. Binalikan nalang ni Zero ang hospital
room ni Saph at naiwan si Ice sa labas.

Tiningnan niya nalang sina Nyx at Zyd na nakatingin lang kay Kyo kaya lumapit na
siya rito.

"Ano ba kasing nangyari?" Tanong ni Zyd sa kanya at nakita nilang napalunok nalang
si Kyo. Hindi sumagot si Kyo at hinawakan nalang ang ulo niya. The drug was working
its effect again kaya tumayo nalang si Kyo at basta-basta nalang umalis.

✥✥

At one in the morning, Kyo was walking like a zombie in the hallways. The drug wass
still be in his system and he's still not himself. Napahawak nalang siya sa ulo
niya at tumingin sa pinto na nasa gilid niya. Tumingin rin siya sa lalaking
natutulog sa bench na katapat ng pinto. It was one of Saph's supposed to be
guardian, pero nakatulog ito.

Napailing nalang si Kyo at wala sa sariling binuksan ang pinto at pumasok sa

hospital room ni Saph. Nilapitan niya ito at tiningnan ito na mahimbing na
natutulog sa kama. Hinawakan niya ang kamay nito at pinisil. Nagulat nalang siya
nung bigla itong gumalaw at nahulog sa kama.

"Ow!" Daing ni Saph nung magising siya mula sa pagkakahulog. Agad na humagalpak ng
tawa si Kyo at tumingin naman si Saph sa kanya na walang emosyon ang mukha pero
patuloy parin si Kyo sa pagtawa.

"Ewan ko sa 'yo." Walang ganang sabi ni Saph sa kanya at dun na tumigil si Kyo sa
kakatawa. Tumingin agad siya sa kabilang dulo ng kama at nakita niyang nakaupo si
Saph sa sahig habang nakasandal sa pader at yakap-yakap ang mga tuhod niya.

Kumunot agad ang noo ni Kyo dahil dito at nilapitan siya.

"Ate? Okay ka lang?" Tanong niya rito at tumingin si Saph sa kanya at nakita niya
kung gaano kalungkot ang mga mata nito. Dahil dito at nilapitan pa siya ni Kyo at
tiningnan kung anong meron. "It's nothing." Tipid na sagot ni Saph nung maalala
niya ang mga salitang sinabi ni Kyo sa kaniya dun sa grand house. Magsasalita na
sana si Kyo nang bigla nalang may tumunog sa tenga niya at napapikit siya.

Kyo lost his balance and sat on the floor habang kunot-noo namang nakatingin si
Saph sa kanya. Maya-maya ay bigla nalang tumingin sa kanya si Kyo at walang emosyon
itong nakatingin sa kanya.

Kyo's mood changed so quickly that it was frightening to anyone who sees it. Kyo
flicked his tongue and looked at Saph.

"I asked you a question, and you only answered with one word? Do you really think
you're that special, huh Sapphire? Because in case you forgot, you're nothing now.
You're slowly dying because of the green acid. And even if you're a Tanaka, you're
a weak one. Which makes you.. nothing." Matapos nitong sabihin ni Kyo ay bigla
nalang itong tumawa kaya tiningnan lang siya ni Saph at wala itong alam kung anong
nangyayari.

"Kyo, bakit ka ba ganyan?" Tanong ni Saph sa kanya pero tumawa lang ito.

"Kyo! Ano ba?! Tumigil ka na nga!" Utos ni Saph sa kanya pero patuloy parin siya sa
pagtawa at umupo sa sahig. Pinalo-palo niya 'yung binti niya. Saph knew that
something was already wrong with him kaya nilapitan niya ito at hinawakan ang
magkabilang balikat nito. "Kyo! Tumigil ka na!" Matapos nitong sabihin ni Saph ay
bigla nalang tumigil si Kyo at humarap sa kanya.

Agad na lumapit si Kyo sa kanya at natural siyang napaatras dahil dito.

"Kyo?" Kinakabahan niyang tawag dito. Saph calculated the situation, only ending up
with the thought na wala siyang laban kay Kyo. Kyo was acting weird. Like he was
drugged or something. Nanlaki agad ang mga mata ni Saph dahil sa naisip niya. "Was
he drugged?" Isip niya pero natigilan niya nung biglang hinawakan ni Kyo ang dulo
ng buhok niya.

"Ate—hmm. Why bother calling you Ate anyway? You're not my sister. And we're just
the same age. Hmmm. What a nice sweet smell." Nakangisi niyang sambit at inamoy pa
ang leeg ni Saph. Dahil dito ay pinagsusuntok ni Saph ang dibdib niya pero natawa
lang ito. "Ganun na ba talaga kahina ang suntok mo na parang hinahampas mo lang ako
ng pabiro?" Natatawang tanong ni Kyo at unti-unti nang lumapit kay Saph. Sa sobrang
lapit ay nararamdaman na ni Saph ang paghinga nito sa leeg niya.

"K-Kyo! Itigil mo na 'to!" Saph begged, which just fueled up Kyo's madness.

"A Tanaka? Begging? Magdasal ka nalang na may tutulong sa 'yo." Natatawang sabi ni
Kyo at idinampi niya ang mga labi niya sa leeg si Saph. "Z-Zero.." This was one of
her weakest moments. Her disadvantage and weakness were used against her.

"Walang Zero na tutulong sa 'yo." Nakangising sabi ni Kyo habang hawak-hawak ang
cellphone ni Saph.

✥✥

Meanwhile at one of Fukitsu's convenience store, Zero was at the cup noodles
station. Nakatanggap kasi siya ng text mula kay Saph na nagpapabili ito ng hot and
spicy shrimp na cup noodles pero parang wala naman ito dito. Zero even wondered why
she was still awake pero isinantabi na niya ang tanong na 'yun at bumalik nalang sa
pamimili ng cup noodles.

"Oh, Zero! Anong ginagawa mo dito?" Lumingon agad siya sa tanong tumabi sa kanya sa
noodles section. "Ikaw pala, Ice." Aniya at ibinaling muli ang tingin sa mga cup
noodles.

"Anong bibilhin mo? Tsaka sino nagbabantay kay Saphy?" Tanong niya rito.

"Binabantayan siya ng isa sa mga tauhan ko. And Saph wanted some cup noodles."
Sagot ni Zero at kinuha 'yung bulalo at seafood at pinagkumpara ito.

"Oh? Ano namang gustong kainin ni Saphy?" Tanong niya Ice at kumuha siya ng isang
hot spicy sa cup noodles. "Hot and spicy shrimp noodles." Walang ganang sagot ni
Zero sa kanya pero kumunot lang ang noo ni Ice at bigla nalang itong natawa.
Sinamaan lang siya ng tingin ni Zero kaya sumeryoso siya kaagad.

"Hindi naman kumakain ng hot and spicy shrimp noodles si Saphy." Kumunot agad ang
noo ni Zero dahil dito at tumingin kay Ice na may halong pagtataka. "What?"
Naguguluhang tanong ni Zero sa kanya.

"Dude! Hindi mo alam? Saphy's allergic to shrimps."

❅ Snow ❅

Chapter 20
'Flipped Pages'

Third Person's Point of View

Ipinasa lang ni Ice ang cup noodles na hawak niya kay Zero na siya namang tiningnan
kung ano ito.

"Hot and spicy ang gusto niya." Aniya at tinapik ang balikat ni Zero tsaka na ito
iniwan. Kumunot nalang ang noo ni Zero at tiningnan muli ang text na natanggap niya
mula kay Saph. It clearly said hot and spicy shrimp noodles. "Baka naman nagkamali
lang siya ng type?" Tanong ni Zero sa saliri at binili nalang 'yung cup noodles
tsaka dumiretso na sa hospital.

SAPH's Point of View

Tell me this is just one of my nightmares. Inilagay ni Kyo ang dalawang kamay niya
sa pader para makorner ako. I tried pushing him away, but he just grabbed my neck
and pushed me harder on the wall. Napapikit nalang ako pero nakita ko siyang
ngumisi lang sa akin.

"Ate—sh*t! Why do I keep calling you that?! B-But—" Hindi na niya natapos ang
sasabihin niya dahil bigla nalang siya umatras siya dahilan para maalis niya ang
pagkakasakal sa akin at nakahinga na ako ng maayos. Tiningnan ko lang siya na
sinabunutan ang sarili niya at umupo sa sahig. At dahil kanina pa nangangatog ang
tuhod ko ay napa-upo narin ako.
Kyo did nothing more than get a whiff of my neck, smirked, and pushed me to the
wall. And now, he's looking so lost and shaken. Tumayo siya at pabalik-balik na ang
lakad.

"K-Kyo—n-no. You're not Kyo." Diretso kong sabi sa kanya habang nakahawak ako sa
leeg ko at tumayo na. Tumingin agad siya sa akin kaya kahit muntik na niya akong
sakalin kanina ay nilapitan ko siya at hinawakan ang magkabilang pisngi niya. I
took a close look at his eyes.

They were dilated, and I confirmed right there and then that he was drugged. He was
not acting himself kanina pa.

"A-Ate.." Aniya at bahagyang lumayo sa akin tsaka sinapo ang mukha niya. Tiningnan
ko lang siya na nakikipagtalo pa sa isip niya hanggang sa tumingin siya sa akin na
halatang nanghihingi siya ng tulong.

"Ate, h-hindi ko sinasadya. Hindi ko alam ang nangyayari sa akin. T-Tulungan mo

ako, Ate. Hindi ko kayang kontrolin ang sarili ko." Aniya at lumapit sa akin pero
agad rin naman siyang lumayo at tinago ang magkabilang kamay niya sa likuran at dun
ko nalaman na natatakot siyang mangyari ulit 'yung ginawa niyang pagsakal sa akin.
Napapikit nalang ako at pinigilan ang galit ko.

Seeing Kyo battling with his consciousness pains me. The things he did and said to
me immediately went down the drain the moment I realized that he was drugged.
Nagtiim-bagang ako at tiningnan siya.

Sinubukan ko siyang lapitan pero bahagya siyang lumayo kaya nanatili nalang ako sa
pwesto ko at tiningnan si Kyo na nakatingin sa sahig at parang iiyak na dahil hindi
na niya alam ang nangyayari sa katawan at isip niya. Naikuyom ko agad ang kamao ko.

Who dare drug him?

"Kyo." Mahina kong tawag sa kanya at dahan-dahan niya namang inangat ang tingin
niya sa akin. Agad ko siyang nilapitan at niyakap siya tsaka tinapik-tapik ang
likod niya. Dun na bumuhos ng luha si Kyo at kung anu-ano nang kapatawaran ang
hiningi niya.

Our precious, Kyo.

"It's okay. It's okay. Shh. I understand." Pagpapatahan ko sa kanya at hinaplos ang
likod niya. At dahil nakaupo siya sa kama at nakatayo ako sa harap niya, niyakap
niya ang beywang ko at mas umiyak pa sa braso ko. I almost forgot how much of a
baby Kyo is. He's too precious to be drugged.

And the one who did this, shall pay. Big time.

"Shh. It's okay now." Pagpapatahan ko sa kanya at pinagpahinga na ang pisngi ko sa

buhok niya. And just as I did it, the door swung open. Agad na pumasok si Zero at
nabigla pa siya sa nakita niya. Pinagpatuloy ko lang ang pagtatapik sa likod ni Kyo
at dun lang nalaman ni Zero na umiiyak pala si Kyo.
Pumasok na siya ng tuluyan at inilapag ang mga binili niya sa mesa at tsaka
tiningnan ako.

"What's up with him? Umiyak ba siya dahil sinuntok ko siya kanina?" Tanong ni Zero
dahilan para manlaki ang mga mata ko.

"You what? Bakit mo naman siya sinuntok?" Pabulong kong tanong sa kanya kahit alam
kong naririnig naman ako ni Kyo. Nagkibit-balikat lang si Zero at tiningnan si Kyo.
"I told him to guard you, and this happened." Aniya at tinuro ako at tsaka ang
hospital room. Napabuntong-hininga nalang ako at tsaka na kumalas sa pagkakayakap
kay Kyo. Tiningnan ko lang siya na nagpupunas ng luha niya at tsaka ko na tiningnan
si Zero na nakatingin lang sa akin.

"Someone drugged him." Agad kong sambit at binigyan ng tubig si Kyo. Napaawang agad
ang bibig ni Zero at tumango-tango pa.

"Kaya pala parang baliw siya kanina sa labas." Aniya at nilapitan si Kyo. Tiningnan
niya rin ang mga mata nito at kahit namumula ang mga mata ni Kyo, we can still see
the evidence of him being drugged. May kinuha lang si Zero sa mesa at agad na
sinugatan ang daliri ni Kyo.

Kyo just hissed while Zero got some of his blood.

"No use finding out who did it. I already know." Walang ganang sabi ni Kyo at
suminghot pa. Sabay na kumunot ang noo namin ni Zero at nagkatinginan pa kami bago
namin tiningnan si Kyo. Tumayo na si Kyo at tiningnan ako. "It's one of your
friends." 'Yun na ang huling sinabi niya at umalis na. Pinasundan pa siya ni Zero
ng isa sa mga Natsugawa guards para siguraduhing makauwi siya ng maayos.

After Kyo left, Zero just looked at me and waited for me to fully process the
information that Kyo gave me. Napabuga nalang ako ng hangin at tumingin sa baba.

"They drugged Kyo, so that he could hurt you because they couldn't do it
themselves." Tiningnan ko si Zero na naglalakad palapit sa akin at umupo siya dun
sa pwesto ni Kyo kanina at tsaka ako hinila at niyakap rin ang beywang ko gaya ng
ginawa ni Kyo. Tiningnan ko lang siya at huminga nalang ng malalim.

"It's not the first time that my friends wanted to hurt me. Nothing new. But they
shouldn't drag Kyo in it. The poor kid was traumatized." Sabi ko habang nakatingin
lang sa bintana at tsaka ko pinaglaruan ang buhok ni Zero. He just hummed as an
answer, probably thinking about the situation. "Sino sa tingin mo ang gumawa nito?"
Tanong niya habang nakatingala sa akin. Tiningnan ko nalang siya at nalaman kong
malapit pala ang mukha niya sa mukha ko kaya umiwas ako ng tingin at binalik nalang
ang tingin ko sa bintana.

"I'll deal with this tomorrow. Pagod ako." Sabi ko sa kanya pero kumunot lang ang
noo niya.

"You were sleeping before I left. Bakit? May ginawa ba kayo ni Kyo?" Tanong niya
kaya natawa nalang ako at hinalikan ang noo niya. He just closed his eyes for a
bit, like a cat receiving a kiss from their owner. Inilapit ko agad ang labi ko sa
tenga niya at bahagyang ngumiti.

"Something almost happened." Bulong ko sa kanya at naramdaman kong humigpit ang

pagkakahawak niya sa beywang ko. "Smurfy!" Natawa nalang ako sa kanya at hinawakan
na ang magkabilang pisngi niya.

"Noting happened. Pagod lang talaga ako." Tiningnan lang ako ni Zero at napabuga
nalang siya ng hangin at iginiya nalang ako para humiga sa kama. Bigla nalang
niyang hinugot ang cellphone niya at pinakita sa akin ang isang conversation na
naging dahilan para kumunot ang noo ko. It was a text message from me to him,
telling him to buy me some noodles.

At dun ko lang naalala na hawak pala ni Kyo ang cellphone ko kanina.

"Si Kyo may pakana niyan." Natatawa kong sabi sa kanya at inayos na ang comforter.
Napapikit nalang siya at bahagyang humigpit ang hawak sa cellphone niya.

"I swear, Smurfy. Kung hindi mo lang paborito si Kyo, matagal ko nang binugbog
'yun. Or.. shall I just beat him up instead, so you'll have no other favorite,
other than me." Hindi ko alam kung matatawa ba ako o ano dahil sa sinabi niya. He
looked so serious kaya ngumiti nalang ako at maya-maya'y naghikab na. Zero just
tucked me in bed at bigla nalang tumunog 'yung cellphone niya.

Tiningnan niya lang ito habang nakatingin ako sa kanya at kitang-kita ko ang
pagkunot ng noo niya.

"Bakit?" Tanong ko kaya tiningnan niya agad ako.

"The Grand Master wants to see me. Like, right now." I saw the horror on Zero's
face kaya natawa nalang ako sa kanya. Tinapik ko na ang balikat niya at sinabihan
siya na pumunta na. Anpa doesn't like waiting. Agad naman siyang tumakbo papunta sa
pinto pero tinawag ko muna siya at agad naman siyang lumingon sa akin.

"Forgetting something?" I asked, flushing red. This is so cringy. Pero ginusto mo

'to, Sapphire kaya manindigan ka. Zero just looked at me with a confused look kaya
dahan-dahan kong tinuro ang pisngi ko at nakita kong namula agad ang pisngi at
tenga niya.

"You're killing me." He said in a huff at lumapit sa akin at tsaka ako hinalikan sa
pisngi pero nagnakaw pa siya ng halik sa labi ko. He just laughed at me at tumakbo
na papunta sa pinto. Tumingin siya muli sa akin at ngumiti. "I'll be right back."
Tumango lang ako sa sinabi niya at nung makaalis na siya ay agad akong nakatulog.

✥✥

I woke up in the middle of the night, seeing Zero's figure sitting on the chair.
Patay kasi ang ilaw ng kwarto at tanging 'yung side-table lamp lang ang naka-on. I
squinted my eyes and looked at him habang dahan-dahan akong umuupo sa kama. "Zero?
Kakabalik mo lang b—"

"Go back to sleep." I was taken aback by his tone and the way he cut me off.
Napalunok nalang ako at bumalik nalang sa pagkakahiga at pinikit ang mga mata ko
pero napahawak ako sa dibdib ko. The way he talked to me made me nervous. Kinagat
ko nalang ang ibabang labi ko at pinilit na matulog pero binabagabag ako ng tanong
sa isip ko.

What did he and Anpa talked about?

❅ Snow ❅

Chapter 21
'Mishaps'

SAPH's Point of View

I spent the whole day sitting on the bed, mouth closed and thinking too hard on
what was bothering Zero. Buong araw kasi siyang tahimik. Gabi na at nakatingin ako
ngayon sa pagkain na nasa harap ko habang nakaupo ako sa kama at paminsan-minsan ay
sinusulyapan ko si Zero na nakaupo lang dun sa sofa at nagbabasa ng libro.

He's reading a book, which is anew. Kinagat ko nalang ang ibabang labi ko habang
binabalot kami ng katahimikan. Naririnig ko lang ang paglipat niya ng pahina ng
libro at ang pagbuntong-hininga niya.

"The food won't fly itself to your mouth, Sapphire." Sabi niya habang nakatingin
parin sa libro. Tiningnan ko nalang ang pagkain sa harap ko at dahan-dahang
minasahe ang kamay ko. I want to slap myself because of how demanding my thoughts
could be. Tinatawag na niya ako sa pangalan ko.

I know that I told him that I hate being called 'Smurfy', but my stupid self is
missing that nickname right now. Tiningnan ko lang siya na nakatingin parin sa
libro. Kinuha ko nalang ang fresh milk at ininom ito.

"Hindi mo pala na-celebrate ang birthday mo last time kasama kami." He said out of
nowhere kaya tiningnan ko siya habang binababa ang basong hawak ko. Nakatingin
parin siya sa libro at walang emosyong pinapakita. "U-Uhm. Yeah. Hindi nga." Sagot
ko habang minamasahe ang kamay ko. Hindi ko alam kung bakit ako nauutal habang
kausap ko siya.

Zero closed the book and put it on the table, then looked at me with still no
emotions plastered on his face.
"Get some sleep. Nasa closet ang uniform mo." Tumayo siya at hindi man lang
lumingon sa akin at tsaka na binuksan ang pinto. Kumunot nalang ang noo ko dahil sa
ginawa niya. What's wrong with him? Nakita ko siyang tumigil muna sa pinto at tsaka
ako tiningnan.

"Don't be late tomorrow. Palagi ka nalang late. Doesn't meant that you're a Tanaka
and that you own this school, you can do whatever you want. You're still a student
here. And in this school, we base our authority by strength." Kumunot agad ang noo
ko dahil sa sinabi niya. Nakita kong namulsa siya at bumuntong-hininga.

"You're the weakest student in Fukitsu right now, Sapphire. Mind yourself. I can't
always be around to protect you. At least show up in time to avoid the punishment."
Aniya habang nakatingin ng diretso sa akin. I fully get what he means. The power
hierarchy in this school. That even if you're from a powerful clan, but you're
weak. You're nothing. And I know that most of the students in Fukitsu wants to
break my bones and right now is their only chance.

Tumango lang ako dahil sa sinabi niya at nginitian siya pero wala akong ngiting
nakuha sa kanya. He just clenched his jaw and nodded before opening the door.

"M-Matutulog ka na ba?" I tried my best for my voice not to crack, but it did
anyway. There's just something in Zero right now that's affecting the way I think
and deliver my words. Nakita kong humigpit ang hawak niya sa doorknob.

"May aasikasuhin pa ako." Walang lingon niyang sagot at tuluyan nang umalis.
Napabuga nalang ako ng hangin at bahagyang tumingala. What is wrong with him? Don't
tell me that he was drugged like Kyo? Tiningnan ko naman ang mga mata niya at
parang wala namang kakaiba sa kanya.

Maybe he's just tired. He runs a company and leads his clan. 'Yun nalang muna ang
inisip ko. That he's exhausted, that's why he's moody. He understands me and my
morning attitude, he understands me when I get pissed easily, so I think it's my
turn to understand him now.

Humiga nalang ako sa kama at pinilit na matulog.

✥✥

I woke up the next morning with a sore body. I think the green-acid's taking a toll
on my body. Minasahe ko nalang muna ang katawan ko at tsaka na pumunta sa banyo at
naligo na. Matapos kong maligo ay nagbihis na ako at tiningnan ang mesa kung saan
nandun na pala ang bag ko na iniwan ni Zero rito. Kinuha ko na 'yung bag ko at
tumingin muna sa wall clock.

It's seven in the morning. Just in time, I mean enough time. Kinuha ko na 'yung
sneakers ko at sinuot ito tsaka na lumabas ng hospital room ko. Nakita ko pang may
mga Tanaka guards na nakabantay sa labas at agad silang napatayo nung lumabas ako.
Tiningnan ko lang sila at bahagyang napabuga ng hangin.

You really are the Tanaka's princess, Sapphire. Always being followed by Tanaka
guards. Isip ko. Tiningnan ko lang sila at agad na pinaalis. Yumuko lang sila at
umalis na sa harap ko kaya naglakad na ako palabas ng hospital.

"Good morning po, Master." Bati ng isang Nurse nung nadaanan niya ako. Tiningnan ko
siya at tumango lang ako sa kanya. At dahil nakatingin ako sa kanya habang
naglalakad ako ay hindi ko namalayang may bagay palang papunta sa akin at naapakan
ko ito, causing me to slip and fall down.

Napapikit agad ako nung tumama ang pwet ko sa semento.

"M-Master?!" Lumapit agad 'yung Nurse sa akin at tinulungan akong makatayo. May mga
nagsidatingan pa kaya napakagat nalang ako sa ibabang labi ko. Here we go again.
"Okay lang po ba kayo?" Tanong nila sa akin.

"Yeah, I'm fine. Thanks." Tipid kong sagot at lumayo na sa kanila matapos kong
magpaalam. Paglabas ko ng hospital ay dun ko na naramdaman na may iba pa palang
masakit sa katawan ko dahil sa pagbagsak ko. I think my ankle was twisted.
Napapikit nalang ako at umupo sa hagdanan at tsaka hinawakan ang paa ko.

"Got hurt again? Sabi ko na sayo mag-ingat ka diba?" Tumingala agad ako sa lalaking
nagsalita. Nakita ko si Ice na naglalakad papunta sa akin at bigla niya nalang
akong binuhat at pina-upo sa isang bench.

"I'm fine." Tipid kong sabi sa kanya at tatayo na sana pero napaupo na naman ako at
hinawakan ang paa ko. Ice just hissed at me and told me to sit still habang
sinusuri niya ang paa ko. "I'm gonna be late because of this." Bulong ko sa sarili
pero hindi ko alam na narinig pala ni Ice ang sinabi ko.

"I thought you don't care about being late or what?" Aniya at inangat ang tingin sa
akin. Agad akong nag-iwas ng tingin sa kanya dahil tama siya. Yes, I usually don't
care if I'm late or not. Just now. Just now that Zero told me not to be late. I'm a
fool.

"Kung gusto mong malate, bahala ka sa buhay mo. Basta ako, ayoko." Sabi ko sa kanya
at tumayo na. Naglakad na ako paalis mula kay Ice kahit masakit pa ang paa ko. Damn
sensitive body. Damn green acid. I was mentally cursing everything that I think of
nang makita kong naglalakad na pala si Ice sa gilid ko.

"Ang bagal mo." Aniya at umuna na sa paglalakad sa akin pero bigla siyang huminto
kaya nabunggo ako sa likod niya at tsaka siya yumuko sabay hawak sa hita ko at dun
ko nalang nalaman na pinasakay na niya pala ako sa likuran niya. Piggyback ride?
"Ice! Ibaba mo nga ako!" Utos ko sa kanya pero tumawa lang siya.

"Bakit naman kita ibababa? Sabi mo malalate na tayo diba?" Aniya at tumakbo na siya
at nakapasok na kami sa building ng mga Demons. They were all looking at us kaya
napapikit nalang ako. "This is so embarrassing. Let me down!" Utos mo ulit sa kanya
pero hindi man lang siya nakinig kaya sinubukan ko siyang kilitiin dahil baka ibaba
na niya ako.

"Kapag hindi ka tumigil malalate talaga tayo!" Sabi niya kaya agad akong tumigil.
Napanguso nalang ako dahil dito. Kung hindi lang sinabi ni Zero na pumasok ako ng
maaga, lagot talaga sa akin ang yelong 'to. Hindi nalang ako umimik at hinayaan
nalang siyang kargahin ako papunta sa Assassin's Building.

"Saphy, bakit nga ba gusto mong pumasok ng maaga? It's so not like you." Tanong ni
Ice habang naglalakad at karga-karga ako.

"Zero wanted me to come early." Pasimple kong sagot sa tanong niya pero bigla
nalang niyang binagalan ang lakad niya dahilan para kumunot ang noo ko. "Ano ba,
Ice? Bilisan mo nga! Kung pagod ka na, ibaba mo na ako. I can walk." Sabi ko sa
kanya pero humigpit lang ang hawak niya sa binti ko.

"Bakit ba sinusunod mo kaagad 'yung mga sinasabi niya? Mas nakakalamang ka parin
naman kesa sa kanya ah! Bakit ngayon parang ikaw na 'yung alila na sunod nang sunod
sa kanya?" Bumuntong-hininga nalang ako dahil sa sinabi niya. Here we go again.
Talking about my authority as a Tanaka.

"Ice, it doesn't work that way. I think something's troubling him, or maybe he's
exhausted. Me being late means I'll be punished. And I think he wouldn't like that.
So, to lessen his worries, I'll do as he says." Parang wala sa sarili kong sagot sa
kanya. I know that it's stupid to say those words, but that's all I could do for
now. Naramdaman kong huminto si Ice dahil sa sinabi ko.

Inilagay ko nalang 'yung panga ko sa balikat niya. Parang nawalan na kasi ako ng
gana dahil sa pinag-usapan namin. Ibinaba na niya ako at pina-upo sa bench at
nakita kong may mga estudyanteng tumitingin sa amin habang nadadaanan nila kami.

"Tell me, Saphy. Are you tired of Zero?" Nabatukan ko kaagad si Ice dahil sa tanong
niya. He just glared at me because of what I did. "Ba't mo ako binatukan?!" Inis
niyang tanong at hinipo na 'yung ulo niya tsaka tumabi sa akin. Inilagay niya 'yung
kamay niya sa likod ng bench na para bang inaakbayan niya ako.

Hindi ko nalang siya sinagot at tiningnan ang paa ko. Namamaga na kaagad 'yung
resulta ng pagbagsak ko. Baka natapilok rin ako kanina at hindi ko man lang
namalayan.

"Smile!" I clearly wasn't ready for that one. Napapikit nalang ako dahil sa flash
ng camera. Damn! Who uses flashes during daylight?! Natawa lang si Ice nung makita
niyang tinatakpan ko pa ang mga mata ko. Tiningnan ko nalang muli ang paa ko tsaka
ako tumingin sa relo ko. It's almost time kaya tumayo na ako sa tiningnan si Ice.

"Tara na." Pag-aaya ko sa kanya at paika-ika na naglakad papunta sa Assassin's

Building. Napabuga nalang siya ng hangin at inalalayan akong maglakad hanggang sa
nakarating na kami sa tapat ng pinto ng Assassin's Top A. Pipihitin ko na sana ang
doorknob pero bigla nalang sinipa ni Ice ang pinto kaya inis ko siyang tiningnan.

Nagkibit-balikat lang siya at hinawakan ang kamay kong nakalutang pa sa ere dahil
sa attempt kong pihitin 'yung doorknob kanina. As usual napatingin sa amin ang
lahat ng studyante sa room, lalo na si Mr. Yamato.

''Ahh~ Mr. Imperial. I missed the sound of the door being kicked. And welcome back
too, Miss Dela Vega." Sabi nung prof namin at tiningnan ako. Tumango lang ako sa
kanya at pilit inalis ang pagkakahawak ni Ice sa kamay ko pero ginawa niya lang
pala 'yun para alalayan akong maglakad.

"Miss Dela Vega, okay ka lang ba?" Tanong ng prof at tiningnan ang paa kong
namamaga na. Ngumiti lang ako sa kanya at sinabing nadulas lang ako kanina pero
bigla nalang may nagtawanan sa bandang likod ng classroom.

"Nadulas lang, napilay na? Are you sure you're in the right classroom, biatch?"
Tanong ng isa sa mga kaklase kong babae. I wasn't going to mind them pero naningkit
ang mga mata ko nung makita kong mahinang natawa sina Sasha dahil sa sinabi nila.
Humugot nalang ako ng malalim na hininga at naglakad na papunta sa upuan ko.

I was supposed to sit down pero bigla nalang kumirot ang paa ko at nawalan ako ng
lakas sa kanang binto at muntik nang matumba. Mabuti nalang nahawakan kaagad ako ni
Ice. Umupo nalang ako sa upuan ko at bahagyang minasahe ang paa ko.

Tiningnan ko agad si Chi na katabi ko pala. I see that he and Zero switched chairs
now. And speaking of Zero, tiningnan ko siya na nakaupo dun sa usual niyang upuan
at nakatingin lang sa white board. And I just noticed, he never spared a glance at
me when we came in.

For the nth time, I sighed. Right, he's just tired or trouble. I'll try to
understand him.

❅ Snow ❅

Chapter 22
'The Bitter Taste'

SAPH's Point of View

"This will take away the pain in your body." Tiningnan ko lang si Jane na nag-
iinject ng fluid sa katawan ko. Matapos niyang gawin 'yun ay tinapon na niya ang
syringe at tiningnan ako. I'm currently at the Tanaka Village lab kasi pinapunta
ako ni Anpa rito nung nalaman niyang nadischarge na pala ako.
He also knew about what happened to my ankle at hindi ko na inalam kung saan niya
ito nalaman. Gumaling naman agad 'yung paa ko at nakakalakad na ako ng maayos kahit
kumikirot siya minsan.

"A Tanaka that's always in the hospital is a bad thing, cous." Sabi ni Jane at
tinapon narin ang gloves na ginamit niya kanina. Napabuga nalang ako ng hangin
dahil sa sinabi niya. Right, I'm always visiting the hospital lately dahil sa
epekto ng green acid sa katawan ko. "Being poisoned by green acid is the end, Jane.
What worse could come to me? I'm dead-meat already." I told her, dispirited. She
just frowned and looked at me.

"Hey, every person that's under our clan is working hard to find an antidote for
you. You'll be fine." Aniya at tinapik ang pisngi ko. Napayuko nalang ako. It's not
like green acid could kill me. I'll be alive even if I don't have the antidote,
'yun nga lang, I'll suffer from its attacks from time to time. Tumango nalang ako
sa sinabi ni Jane at lumabas na ng lab.

Paglabas ko ay nakita ko si Chi na nakasandal sa pader at umayos siya agad ng tayo

nung makita niya ako. Tiningnan niya lang ang band-aid na nilagay ni Jane dun sa
bandang tinurukan niya ng injection.

"Tara na." Mahinahon kong sabi sa kanya at tumango lang siya tsaka na ako iginiya
papunta sa kotse niya. Hinawakan ko na ang handle ng pinto ng shotgun seat pero
bahagya akong natigilan. Lumipat nalang ako sa backseat at doon na umupo.

Nakita ko pang tiningnan ako ni Chi dahil sa ginawa ko dahil sa shotgun seat naman
ako umuupo. Hindi nalang siya nagsalita at nagsimula nang magmaneho.

The whole ride, I was thinking of a lot of things. The things that are happening
and the possible factors that it could lead to. One of my friends drugged Kyo so
that Kyo could hurt me for their satisfaction. Zero was fine before he left the
hospital that day, and he came back being his old self again. Silent and
unbothered.

"You okay, Master?" Tiningnan ko lang si Chi sa rear view mirror habang nagmamaneho
siya. Tumango lang ako at tiningnan ang Tanaka tattoo sa kamay ko. I don't even
know what to do anymore. Things are getting complicated again. I guess I'm destined
for complicated even if Tanakas don't do complicated.

Guess I'm not a Tanaka. That's funny.

✥✥

"Good morning, class. Get your laptops. I'll send you some data." 'Yan kaagad ang
sabi ni Miss Green pagpasok niya sa classroom. Kinuha ko naman kaagad ang laptop sa
ilalim ng mesa ko at binuksan ito. Naglog-in na ako sa account ko at tinype ang
password pero kumunot lang ang noo ko nung makita kong may 'Password Incorrect' na
nakatatak sa screen.
"That's weird." Tinype ko ulit ang password ko pero password incorrect parin kaya
nagsisimula na akong mainis. "What the f-ck is wrong with this?!" Inis kong bulong
sa sarili at patuloy ako sa pagtype ng password pero incorrect palagi.

"Miss Dela Vega, may problema ba?" Tanong ni Miss Green at lumapit sa akin.

"Hindi ako makalog-in sa account ko." Agad kong sagot at kinuha ni Miss Green ang
laptop ko at naglogin sa account niya.

"The program's fine. Bakit hindi ka makalogin sa account mo? Baka naman nakalimutan
mo ang password mo?" Tanong niya at ibinalik niya sa mesa ko ang laptop pero
kumunot lang ang noo ko. That can't be. I'm pretty sure my password was correct.

"But how can I forget my password?" Tanong ko sabay kagat ng labi ko.

"Baka nakakalimutan mo, Sapphire. Green acid ang tumama sa 'yo." Tiningnan ko agad
si Zero na siyang nagsalita habang nakatingin lang sa laptop niya. He then looked
at me with no emotion plastered on his face. I battled stares with him at dahan-
dahan na siyang tumayo tsaka naglakad papunta sa akin.

Pumwesto siya sa likod ko at inilagay ang mga kamay niya sa keyboard ng laptop ko.
He just typed something and the login was successful. Bakit alam niya? Tumayo na
siya ng maayos at tumingin sa amin ni Chi.

"You forgot already? Pangalan ko ang password ng account mo." Nakangiti niyang sabi
sa akin at tinitigan niya lang ako bago siya bumalik sa upuan niya. Napabuga lang
ng hangin si Chi dahil sa sinabi niya. Chi was about to stand up pero hinawakan ko
nalang ang braso niya para pigilan siya. Nakita kong medyo pinagtawanan ako ng mga
babaeng classmates ko.

I just huffed at it. Is this for real? Inalis ko nalang 'yung sa isip ko at
tiningnan nalang ang data na sinend ni Miss Green.

"Bakit puro numbers?" Naguguluhan kong tanong at kahit pabulong lang ang tanong na
'yun, lumingon na ang lahat ng mga classmates ko sa akin lalo na si Miss Green na
kunot-noong nakatingin sa akin. "Any problem, Miss Dela Vega?" Tanong niya.

"Bakit ganito? Bakit puro numbers?" Naguguluhan kong tanong sa kanya. I was asking
nicely and truly because I don't really know what's going on. Rinig kong nagtawanan
'yung mga kaklase ko dun sa likuran at mahinang natawa si Miss Green sa akin.

"What do you mean? Ganito naman palagi ang binibigay ko sa inyo, Miss Dela Vega.
You used to be so good in this." Aniya at napayuko nalang ako. Nung tiningnan ko
'yung napakaraming numbers sa screen at napapikit nalang ako dahil sumasakit ang
ulo ko kakatitig dito. Hinawakan ko nalang 'yung ulo ko. Naramdaman ko namang
hinawakan ni Chi ang balikat ko.

"Green acid." Rinig kong sambit ni Nyx mula sa likuran ko. Speaking of Nyx. Hindi
niya rin ako pinapansin. Kanina pa. Napabuntong-hininga nalang si Miss Green at
tiningnan ako.

"You could sleep if you want, Master. I'll excuse you this time." Mariin niyang
sabi sa akin at bumalik na siya sa table niya tsaka umupo. Sinara ko nalang ang
laptop ko at umub-ob sa mesa tsaka isinalpak ang headset sa tenga ko just to avoid
me from hearing such gossips.

ICE's Point of View

Lutang na naman 'tong si Zack. "Psst." Lumingon naman kaagad si Demo sa akin nung
tinawag ko siya.

"Bakit?" Tanong niya. "Pakibuhay nga ng katabi mo. Kanina pa 'yan nakalutang." Sabi
ko at tumango naman siya at biglang nalang niyang tinulak si Zack kaya bumagsak ito
sa sahig at napahawak sa ulo niya.

"Bakit mo tinulak?!" Gulat kong tanong sa kanya pero nagkibit-balikat lang siya.

"Sabi mo gisingin ko, ayan na. Buhay at gising na." Natatawang sagot niya at
napapikit naman si Zack habang hawak 'yung ulo niya. Napailing nalang ako.

"Is there a problem, Mr. Imperia—Mr. Dans! Stand up and get back to your seat!"
Sigaw ni Miss Green kaya agad namang tumayo si Zack at umupo sa upuan niya.
Binaling ko nalang ang tingin ko sa laptop ko hanggang sa napatingin ako kay Zero
na seryosong nakatingin sa laptop niya.

He's taking it seriously this time. What's up with him?

"Ice. Phase 2. Number 200109." Tumigil ako sa pag-iisip nang kung anu-ano at
binaling ko nalang ang tingin ko sa laptop ko.

SAPH's Point of View

Tinanggal ko na 'yung earphones ko nung makita
classmates ko. Lunch na pala. Umalis na si Nyx
nga, pamilyar na 'to ah. Nangyari na 'to dati.
inayos ang pagkakahawi ng buhok ko. Fine, they
crave for their attention.
kong nagsitayuan na 'yung mga
na hindi man lang ako pinansin. Teka
Napabuga nalang ako ng hangin at
can do whatever they want. I won't

They can act like they don't know me. That's better. No one won't bother me. If
they're drugged, they can take care of that themselves. 'Wag lang nilang
pakikialaman si Kyo. If they feel like they no longer want to be friends with me
because I'm weak, fine.

Dito ko malalaman kung sino talaga ang kaibigan ko. Dito ko malalaman kung sino
lang ang nakipagkaibigan sa akin dahil lang sa meron ako. They want to shake off
their disguise and reveal their true selves to me? Well, they better entertain me
well.

If this is one of their pranks, f-ck them. I don't need any of it right now. I'm
not dealing with this.

"Kakain ka?" Lumingon ako sa likod ko at nakita ko si Ice na dala-dala ang bag
niya.

"Hindi. Wala akong gana." Tipid kong sagot at kinuha ko 'yung cellphone ko at
sinimulang magpatugtog. Nakita kong binuksan ni Ice ang pinto at lumabas na siya.
Kinuha ko nalang din ang libro sa bag ko at bumalik dun sa huling chapter na binasa
ko.

I was quietly reading the book when my phone beeped. Lumabas sa screen ang pangalan
ni Anpa kaya agad ko namang sinagot ang tawag. "Hello, Anpa?" Bungad ko.

"Oh! Saph! Are you okay now?" Tanong niya mula sa kabilang linya. "I'm fine. Thank
you for asking." Mahinahon kong sagot. Tinanong ko pa siya kung okay rin ba siya.
He seems to be so busy lately.

"I'm fine too. I have a message for you and for the whole school later. Panoorin
niyong lahat, okay?" Um-oo lang ako sa sinabi niya at binaba na niya ang tawag.
Tinago ko na muli ang cellphone ko at bumalik sa librong binabasa ko pero bigla
nalang bumukas ang pinto at iniluwa si Nyx.

"You know, you should talk nicer to him. He's our grandfather." Pasimple niyang
sabi sa akin at umupo dun sa desk sa harap. Hindi ako sumagot sa sinabi niya at
naglipat lang ng pahina. Narinig kong napabuntong-hininga siya at tiningnan ako.

"Saph, your strength doesn't fit your attitude anymore. Don't act like that when
you can't prove anything." Agad na tumaas ang kilay ko dahil sa sinabi niya. Oh,
the tea is spilled. This is what I've been waiting for. I was right. They've been
talking about this. Zero mentioned my strength, Ice mentioned my strength, Kyo
mentioned my strength and almost all of them are making fun of me because I can no
longer fight back.

Agad akong natawa dahil sa naisip ko at tsaka na dahan-dahang ibinaba ang libro. I
looked at Nyx and flicked my tongue. He even flinched just by a flick.
"You think I have this attitude because I have to prove that I'm a Tanaka and I'm
strong? Nyx, I'm born with it. If you can't deal with me, then don't talk to me
like the others are doing. Power-thirsty people need to stick together, am I
right?" Nakita kong nagtiim-bagang siya dahil sa sinabi ko at bahagyang nag-iwas ng
tingin. Umangat nalang ang gilid ng labi ko at binalik na ang tingin sa libro.

Narinig ko ang pagbukas at sara ng pinto at pasimple lang akong naglipat ng pahina.

I tried being nice and it did me no good. My friends are starting to use my
weakness as an advantage for them. They're leaching off. What toxicity.

✥✥

After lunch, nandito na silang lahat sa classroom at saktong kakatapos ko lang

basahin 'yung libro. Binalik ko nalang ito sa bag ko at tiningnan si Chi na
naglalapag ng yogurt drink sa mesa ko. "You still sticking with her, Konowa? Wala
ka nang makukuha sa kanya. I heard she'll be kicked out as a Tanaka heiress soon."
Natatawang sabi nung mga lalaki dun sa likod ng classroom. Naningkit lang ang mga
mata ko sa narinig ko pero nanatili akong nakaupo at nakahalukipkip.

Kicked out? Mahina akong napabuga ng hangin dahil sa naisip ko. Is this why Anpa
called me suddenly? Why he said that there will be a video message for me and the
whole school? I already read between the lines kaya natawa nalang ako at bahagyang
ginulo ang buhok ko at sinuklay ito gamit ang daliri ko.

"Pick one. Shut up, or I'll shove this can in your mouth and make you swallow it
whole." Galit na sabi ni Chi sa lalaking 'yun. Tinapik-tapik ko nalang ang binti ni
Chi para tumigil na siya. Ginulo niya nalang ang buhok niya sa inis at umupo nalang
sa tabi ko. Maya-maya ay pumasok na si Mr. Yamato na may dala-dalang remote at
walang pasabing ini-on ang tv sa classroom.

"The Grand Master has a message to deliver. Please shut your filthy mouths and
listen so that we can proceed with our discussion." Pasimpleng sabi ni Mr. Yamato
at saktong nagsimula na ang video message ni Anpa. Tiningnan ko lang siya habang
nakahalukipkip ako. I'm still keeping a little hope that all my assumptions weren't
true.

"Fukitsu students. Fukitsu Masters, Leader and our own gem, Dawn Sapphire Tanaka
Dela Vega." I just clenched my jaw when he said my name. Now I know that no good
will come of this. Hinanda ko nalang ang bag ko at tsaka tumingin muli sa tv.

"As you all know. Saph was poisoned with green acid, causing her body to be
sensitive, thus, removing all her strength. It affects her physical skills as well
as some parts of her brain, affecting the way she thinks. And according to the
rulebook of Fukitsu, a Fukitsu Leader must be capable and must be better than
everyone. And I guess my dear Saph is not qualified for it right now as she is in
the process of healing." Process of healing. What a nice was of saying that I'm
not going to heal. There's no cure to this madness.

"Therefore, you will be removed from the Fukitsu Masters list and as a Leader. You
will be replaced by your twin brother, Nyx. For the meantime, do focus on your
healing. Your brother will take over your position." That was the last thing he
said and the video went black. Huminga nalang ako ng malalim habang nag-iingay na
sina Nyx dun sa likuran. Some were already gossiping about it at isa-isa nang
naglabasan ng cellphone nila para siguro ipagkalat na naman ang nangyari. That's
alright. I don't want that position anyway.

Tiningnan ko nalang ang gawi ni Zero na siyang nakatingin parin sa board at walang
pakialam sa mga nangyayari sa paligid niya.

I just clenched my jaw and closed my eyes. Having the taste of bitterness while I'm
looking at him.

❅ Snow ❅

Chapter 23
'Turning Point'

SAPH's Point of View

Kinuha ko na ang bag ko at tumayo na tsaka naglakad palabas. Sinubukan pa akong

pigilan ni Mr. Yamato pero hinawakan lang siya ni Chi at bahagyang pinalayo sa
akin. Tinanguan lang ako ni Chi at tsaka na ako umalis. When I was walking down the
hallway, everybody was staring at me while glancing at their phones.

Well, here we go again. Gossips. Main article: Dawn Sapphire Tanaka Dela Vega.
Binilisan ko nalang ang lakad ko kahit medyo masakit pa ang paa ko. Pagdating ko sa
grand house ay agad kong kinuha ang susi ng motor ko at pumunta sa parking lot.

"Ms. Dela Vega, saan ka pupunta?!" Tanong ng isang guard sa akin nung makita niya
akong naglalakad papunta sa motor ko. Hindi ko lang siya pinansin at sumakay na ako
sa motor ko. How I wish na marunong pa akong magmotor. Isinaksak ko na ang susi at
pinaandar ang motor ko at tsaka na humarurot palabas ng Fukitsu.

"Stop her!" Sigaw ng guard sa kasama niya pero huli na ang lahat. Nakalabas na ako
sa gate ng Fukitsu. Paglabas na paglabas ng motor ko ay agad akong nagpaharurot ng
mabilis. Although I already have theories and assumptions, I need proper answers. I
need explanations. Bakit ba nagkakaganito? This always happens to me.

Hindi ko na alam ang gagawin ko. Mabuti nalang at mabilis lang akong nakarating sa
Tanaka Village. Pinarada ko na 'yung motor ko at bumaba sabay takbo papasok sa
Grand Mansion.

"Buksan mo ang pinto." Mahinahon kong utos sa mga Tanaka guards na nakabanday sa
pinto. Agad naman nilang binuksan ang pinto at dire-diretso akong pumasok sa loob
ng mansion. "Y-Young Lady! B-Bawal po kayong pumasok dito!" Natigilan agad ako sa
paglalakad at humarap sa maid na nagsabi nun sa akin. Naningkit ang mga mata ko
habang kaharap ko siya.

"What did you just say?" Kunot-noo kong tanong sa kanya at nakita kong napalunok
nalang siya.

"B-Bawal po kayong p-pumasok dito!" Nakayuko niyang sagot dahilan para dahan-dahan
akong maglakad palapit sa kanya at bahagyan naman siyang napaatras. "At bakit?"
Tanong ko sa kanya at nakita kong pinaglalaruan niya ang mga daliri niya habang
nakayuko. She's too young to be a maid in this wretched household.

"Utos po ni Grand Master." Nauutal niyang sagot at yumuko ulit. Hindi ko nalang
siya pinansin at umakyat na ako. "Y-Young Lady!" Sigaw niya muli at pinigilan na
ako ng mga guards na pumasok sa loob. Napairap nalang ako. Ano 'to? Pinasok ako sa
mansion pero hindi niya ako pinapaakyat sa taas?

Tiningnan ko silang lahat na diretsong nakatingin sa akin habang hinaharangan ako.

"Are you forgetting who you're blocking right now?" Kalmado kong tanong sa kanila
at nakita kong nawalan na ng balanse 'yung isa dahil sa panginginig ng tuhod niya.
Hinawi ko nalang sila sa dinadaanan ko at tsaka na ako pumasok sa opisina ni Anpa.
Pagpasok ko ay nakita ko siyang naka-upo sa swivel chair niya habang umiinom.

Nilapitan ko siya at tumayo sa harap ng mesa niya.

"Oh! Hi, Saph!" Nakangiti niyang bati sa akin at iginalaw pa ang kamay niya para
utusan 'yung maid na bigyan ako ng maiinom. Itinaas ko lang ang kamay ko at
natigilan na siya tsaka ko na tiningnan si Anpa.

"Care to explain what's going on?" Tanong ko at nakita kong ibinaba niya 'yung baso
na ininuman niya. Ngumiti pa siya sa akin at nagsimulang magbasa ng mga papeles sa
mesa niya. "Nothing's going on, Saph. This is just the way it is." Walang lingon
niyang sagot sa akin. Naningkit lang ang mga mata ko at dahan-dahan nang umupo sa
sofa na kaharap niya.

"I thought we agreed to talk to each other eye to eye. Breaking your words?"
Kalmado kong tanong sa kanya kaya nakita ko siyang napabuga ng hangin at inangat
ang tingin sa akin. Ngumiti siya muli at inalis ang mga papeles sa harap niya tsaka
binalik ang tingin sa akin.
"What? What do you want?" Tanong niya sa akin at uminom ng kape. Tumikhim lang ako
at tumingin sa kanya.

"Anong pinag-usapan niyo ni Zero nung pinapunta mo siya rito? He seems bothered by
it." Paninimula ko at natawa lang siya sa akin.

"Wow! I thought you'd ask why I took your title away from you, but instead you
asked about the boy who doesn't even care about you anymore because you're one weak
little bunny." I just narrowed my gaze at him. Umayos siya ng upo at tiningnan ako.

"I'm disappointed in you, Sapphire. You used to be hungry for power. But I guess
making an alliance with the Natsugawa was bad for business. It's not good for the
clan. At dinagdagan mo pa na mas may pakialam ka pa sa tumatakbo sa isip niya kesa
sa sarili mong clan. Have you gone crazy about love now, Sapphire?" Tanong niya
habang nakatingin ng diretso sa mga mata ko. Umangat lang ang gilid ng labi ko at
tinapik-tapik ang kamay ko sa armrest ng sofa.

"Fine. I'll play your game. You want me to ask why you took away my title? Fine.
Why did you take away my title?" Tanong ko sa kanya at nakita kong nagtiim-bagang
siya at parang naiinis na dahil sa tuno na ginagamit ko sa kanya. A very calm and
soothing tone.

"Huh. I took it away from you dahil wala ka nang babalikan, Sapphire. You saw how
Zero approached you, Nyx also. Yes, Saph. Maybe they were worried about you when
you just woke up, but when they knew that you're weak, na wala ka nang silbi, you
saw how their treatment changed. You see, Saph. They were just concerned about you
and cared for you because you were powerful. You were better than them in all
aspects. But now that all of that is gone, ano pa bang pakinabang mo?" I just
flicked my tongue at what he said. Right, just as I assumed.

"Now, if you'll excuse me. Marami pa akong gagawin." Dagdag niya at binalik na ang
tingin sa mga papeles niya. Napapikit nalang ako at huminga ng malalim. I just need
to ask him one more thing. "Nasan si Aki?" Tanong ko at tumigil siya sa pagpeperma
tsaka tumingin sa akin.

"Your bear couldn't adapt to the surrounding. Aki is dead. You may go now. The door
is that way." Aniya at naramdaman kong hinawakan ako ng mga guards at inalalayan
palabas. Hindi ako nakasagot dahil sa sinabi niya. Nalaman ko nalang na nasa sala
na pala ako nakatayo at nakatunganga. Nilapitan ako nung maid na pumigil sa akin
kanina at palihim akong binigyan ng panyo.

Kunot-noo ko pa itong tinanggap at dun ko lang nalaman na umiiyak na pala ako.

Napairap nalang ako at bahagyang napapikit dahilan para tuluyang nang tumulo ang
mga luha ko.

"'W-Wag po kayong iiyak." Mangiyak-ngiyak na sabi niya sa akin. I just brushed the
tears away at tiningnan siya.

"Nasa South Pet Cemetery po si Aki." 'Yun na ang huling sinabi niya at tumakbo na
pabalik sa trabaho niya. I just shook my head at lumabas na ng grand mansion tsaka
sumakay na ng motor ko. Pagdating ko sa pet cemetery ay pumasok na ako sa tsaka
tiningnan 'yung listahan at nakita ko agad ang pangalan ni Aki.

Naglakad na ako papunta sa puntod niya at dun ko nakita ang isang box of cement na
may nakalagay na Aki. Nagsimula nang magtubig 'yung mga mata ko at napaluhod nalang
ako.

"Bakit sabi ni Zero okay ka lang? 'Yun pala nakakulong ka na diyan." Wala sa sarili
kong sambit at pinasadahan ng kamay ang puntod niya. My tears started falling one
by one. Marahas ko itong pinunasan pero patuloy parin ito sa pagtulo. All my anger
and sadness came pouring out. The cries that I've been holding earlier were poured
out.

Bakit ba ang malas-malas ko? Sana pala hindi nalang ako gumising. If only I wasn't
a Tanaka. If only I didn't enter Fukitsu. Edi sana masaya pa ako ngayon. Malaya.
And I wouldn't even feel like this. I wouldn't even pretend that everything is fine
when it's actually tearing me apart.

"I j-just wanna die already." I cried out of frustration at humiga na ako sa
Bermuda grass at sinapo ang mukha ko. I was grieving over Aki and pouring out my
pent-up emotions at the same time. I've been pretending to be unbothered for quite
some time and there are just some words were I can't take anymore.

Words like Zero only cared about the alliance. Words like Zero didn't care anymore.
Those words hit me. Patuloy sa pagtulo ang mga luha ko at nakikita kong unti-unti
nang dumidilim ang langit. Hanggang sa naramdaman ko na may mga pumapatak na tubig
sa mukha ko kaya ipinikit ko nalang ang mga mata ko.

"Wala ka nang lakas."

"Wala ka nang silbi."
"Hindi ka na malakas."
"Wala ka nang babalikan."

Tama na!

"Aki is dead."
"Your brother will replace your position."
"Bawal po kayong pumasok dito."

Tama na!

"They were just concerned of you because you're powerful."

Tama na!
"In case you forgot, Sapphire. Green acid ang tumama sayo."
"Tss. Pabigat!"

"Tama na!" Bigla akong napabalikwas ng bangon. Tumingin agad ako sa paligid at
nalaman kong nandito ako sa kwarto ko rito sa Fukitsu. Teka, panaginip lang ba
'yun? Tiningnan ko agad 'yung damit na sout ko at napabuntong-hininga nalang ako
nung malaman kong hindi panaginip ang mga nangyari.

Ito 'yung damit na sout ko kanina.

Napahawak agad ako sa ulo ko dahil sa sakit nito. Napaungol na ako at napasigaw
dahil sa sakit nito. Humiga ako sa kama ko at pagulong-gulong habang hawak 'yung
ulo ko. My head was aching. My head was spinning. The pain was unbearable.

Napapasigaw na ako dahil sa sakit. What is this? Is this a green acid again?

Third Person's Point of View

"Hindi ba natin tutulungan si Saph?" Tanong ni Aya sa kanila. Nasa grand house
silang lahat at nakikinig sila sa mga sigaw ni Saph mula sa kwarto niya. Nyx just
flicked his tongue and continued flipping his coin. "Bakit niyo naman siya
tutulungan?" Sabi ni Nyx habang nakatunganga lang.

"Like duh~ Sumisigaw na nga 'yung tao sa taas oh. Baka naman gusto niyo siyang
akyatin kahit bigyan man lang ng pain reliever." Sabi ni Silver habang naka-upo sa
sofa. Tiningnan siya agad ni Nyx at tinaasan ng kilay.

"Now you're concerned about her? Didn't you and the girls just plotted to hurt her
by using Kyo?" Natahimik agad silang lahat dahil sa tanong ni Nyx. Tiningnan lang
ni Nyx si Aya at yumuko ito para mag-iwas ng tingin. Tiningnan niya lang si Ice na
nangangati na ang paa at parang gusto nang akyatin si Saph.

Zero on the other hand was peacefully drinking coffee at the kitchen counter.
Tiningnan lang siya ni Nyx habang naglalaro pa siya sa baryang hawak niya.

"Seriously?! You're not going to help her?" Inis na tanong ni Zack pero hinila lang
siya paupo ni Demo. Inis na ginulo ni Zack ang buhok niya kaya tiningnan lang siya
ni Sasha.

"Why bother helping a weak person? A weak person like her can die easily, right?"
Tanong ni Nyx sa kanila at nakita niyang halo-halong emosyon ang pinapakita ng mga
kaibigan niya.

"How can you say that to your own sister?!" Galit na tanong ni Ice sa kanya pero
tinaasan lang siya ni Nyx ng kilay at umangat ang gilid ng labi nito. "Be careful,
Imperial. I'm the leader now. You all should follow my order. Don't bother helping
and associating with a dying person. Understood?" Walang umimik sa sinabi ni Nyx.
And for Nyx, silence meant yes. Ngumiti nalang siya at tinungga ang wine na iniinom
niya.

"If Chi finds out, he'll break our bones." Wala sa sariling sabi ni Kiel habang
umiinom ng juice. Chi is currently in Japan, helping out on their base just after
Saph left for Tanaka Village. Tiningnan lang siya ng iba. "Takot ka kay Chi?"
Tanong ni Nyx sa kanya at hindi naman nakasagot si Kiel.

"Look, Nyx. Yes, we betrayed her out of jealousy. Pero nagsisisi na kam—" Hindi
agad natapos ni Anna ang sasabihin niya dahil sumingit si Zyd na nakaupo malayo sa
kanya. "Point is, you betrayed her. I can't believe you." Zyd said with spite.
Napakagat nalang ng ibabang labi si Anna dahil wala na siyang magagawa para
depensahan ang sarili niya. They were on the wrong side. They admit their fault.

"You dare drug Kyo one more time, and I swear I'll forget whoever you were." 'Yun
na ang huling sinabi ni Zyd at umalis na para puntahan si Kyo sa hospital na siyang
nagpapagaling. Sumunod narin ang ibang lalaki sa kanya at naiwan 'yung mga babae na
nakayuko lang at walang ni isa sa kanila ang nagsalita.

Naiangat lang nila ang tingin nila nung marinig na naman nila ang sigaw ni Saph
mula sa taas. Napabuga nalang ng hangin si Zero at ibinaba na ang baso na hawak
niya.

"You guys can leave. I can take care of this." Tumayo nalang silang lahat at umalis
na pati si Nyx. Pag-alis nila ay tumingala nalang si Zero at ikinuyom ang kamao
niya.

❅ Snow ❅

Chapter 24
'A Glimpse of Reality'

SAPH's Point of View

Dahil sa pagulong-gulong ako sa kama ko ay nahulog ako. Napapikit nalang ako dahil
sa sakit ng likod ko. I cursed under my breath at napahawak nalang ako sa ulo ko
nang biglang bumukas ang pinto. I don't even know who that was. It could be Zero,
it could be one of them. Naramdaman kong hinawakan niya ang balikat ko pero tinabig
ko lang ito habang nakahawak parin sa ulo ko.

"Stay still will you?" It was Zero.
sa kama ko. I immediately faced the
words still lingered on my head but
haven't heard Zero's side yet. Pero
kanila.
Bigla nalang niya akong binuhat at inihiga ako
other way to avoid seeing his face. Anpa's
I chose to have a bit of rationality since I
wala parin sa isip ko ang kausapin ni isa sa

Hindi nalang ako umimik at binalot nalang ng kumot ang katawan ko at pumikit na.

"Why do I feel that this room is hot?" Rinig kong tanong niya.

"Wait, is it you?" Tanong niya ulit at bigla nalang siyang lumapit sa akin at
iniharap ako sa kanya. Hinawakan niya 'yung noo ko at nakita ko mismo ang paglaki
ng mga mata niya. "Sh*t! Ang init mo ah!" Tiningnan ko lang siya na nakatingin sa
akin. I was breathing heavily due to the heat in my body. Dahan-dahan niya akong
pinahiga sa kama at tsaka na siya umalis. Pumikit nalang ako at hinawakan ang
dibdib ko.

The alliance with the Natsugawa clan. Anpa said that the alliance was all Zero
cared for. I'm stupid if I believed that. Nagmulat ako ng mga mata at tiningnan ang
tattoo sa kamay ko. Tiningnan ko ang picture frame sa gilid ng kama ko. It was a
picture of Zero and me. Hay, Zero.

Umupo nalang ako sa kama at tinanggal 'yung jacket ko at tanging sleeveless na

blouse ko nalang ang natira. Itinapon ko na 'yung jacket sa sahig at humiga ulit.
Umiikot na 'yung paningin ko at hindi ko namalayang nakatulog na pala ako.

✥✥

Naramdaman ko na may basang bagay sa noo ko at parang may pumupunas sa mga braso ko
dahilan para dahan-dahan kong ibinuka ang mga mata ko. Nakita ko agad si Zero na
nagpupunas ng basang tuwalya sa braso ko.

"What are you doing?" Tanong ko sa kanya at dun niya lang napansin na gising na
pala ako.

"Sponge bath." Tipid niyang sagot at kinuha na naman ang isang braso ko at 'yun
naman ang pinunasan. Tiningnan ko lang siya na tahimik lang at parang seryoso sa
ginagawa niya. Napalunok nalang ako at huminga ng malalim. "Sinong nagdala sa akin
dito?" Tanong ko nung maalala kong nasa sementeryo pa ako nung huli akong
nagkamalay.

Hindi niya sinagot ang tanong ko at tinapos na niya kaagad 'yung ginagawa niya
tsaka tumayo.

"Andyan ang pagkain at gamot mo sa mesa. Bahala ka na diyan." Aniya bago siya
lumabas sa kwarto ko. Ganun nalang ba talaga 'yun? Tiningnan ko 'yung mesa sa gilid
ng kama ko. May isang tray na may isang serve ng pancakes at tubig. Nasa gilid
naman nito ang gamot. Umupo nalang ako sa kama at kinuha ang tray.

I just looked at the food and remembered how Zero hated it when I don't eat my food
kaya dahan-dahan ko nang hiniwa 'yung pancake at kumain na. Pagkatapos kong kumain
ay uminom kaagad ako ng gamot. Pagkatapos kong gawin 'yung ay bumalik na ako sa
pagpapahinga.

✥✥

Paggising ko ay pinakiramdaman ko kaagad ang sarili ko. Hindi na ako mainit. Tumayo
nalang ako at nagbihis tsaka tumingin sa wall clock. It's dinner time kaya bumaba
na ako para maghanap ng makakain sa kitchen. Inaayos ko ang sleeves ng jacket ko
nung pababa ako nang marinig kong may nag-uusap sa baba.

"Anong problema mo? Ba't mo ginaganun si Saph?" Hindi ko na alam kung kaninong
boses 'yun. Kumunot nalang ang noo ko at napahinto ako sa hakbang ng hagdanan para
makinig.

"I don't need to give you an explanation." Zero replied in a calm manner. Umupo
muna ako sa hagdanan at pinaglaruan ang daliri ko.

"Are you hearing yourself right now? Dude! I thought you'd kill for her. She's in
her very vulnerable state right now. What she needs is your support, not your
messed-up mind." Dun ko lang nalaman na si Zack pala ang kausap ni Zero.
Katahimikan ang sumunod sa sinabi ni Zack sa kanya.

"Wait, don't tell me.. you're just like the others. Using her for her power."
Parang tumigil ako sa paghinga dahil sa tanong ni Zack sa kanya. My heart was
beating so fast while I was waiting for an answer habang kagat-kagat ang ibabang
labi ko.

"Do you want me to break your face? I already offered my life for her the moment
she stepped into Fukitsu and you're telling me that I'm using her for her power? F-
ck power! I already have that. Her safety is not what I have right now." Hindi ko
alam kung bakit ako napangiti dahil sa narinig ko. Tumayo nalang ako at patuloy na
naglakad pababa hanggang sa sabay silang mapatingin sa akin.

"Oh. Hi, Saph!" Bati ni Zack sa akin pero binatukan lang siya ni Zero dahilan para
kumunot ang noo ko.

"Aray ko, Zero! Bakit mo ba ako binatukan—Sorry. Dinadamay mo na naman ako e!

Makaalis na nga!" Reklamo ni Zack at umalis na kaagad. Binalik ko nalang ang tingin
ko kay Zero na bumalik sa ginagawa niya dun sa kusina kaya sumunod na ako sa kanya.

"Kumain ka na. May pagkain na diyan sa mesa." Pasimple niyang sabi at kumuha ng
sandwich tsaka siya umupo sa sofa. Pumunta nalang ako sa mesa at nagsimulang
kumain. The food he cooks is always good. Tiningnan ko nalang si Zero na tahimik na
kumakain dun sa sofa. I brought the food to the living room at umupo sa sofa na
kaharap niya.

Tahimik kaming nanuod ng tv hanggang sa malaman kong dalawang movie na pala ang
natapos namin and we were buried in silence for the two movies that we watched.

Tumayo na ako at pumunta sa sink para hugasan ang pinagkainan ko pero muntik ko
nang mabitawan ang pinggan sa hawak ko nung maramdaman kong may yumakap sa likuran
ko. I immediately relaxed when I felt Zero's arms around my waist.

"You heard us, didn't you?" He asked in a very low tone that sent shivers to me.
Tumango lang ako at tinapos na ang paghuhugas na ginawa ko. Naramdaman kong humugot
siya ng malalim na hininga at pinagpahinga ang ulo niya sa balikat ko. Napapikit
nalang ako at bumuntong-hininga.

"I won't ask for an explanation. I already know." Tipid kong sabi sa kanya. I can
feel him stiffen when I said those words.

"You're not good in keeping secrets from me, Natsugawa." Naramdaman kong humigpit
ang pagkakayakap niya sa akin dahil sa sinabi ko. Tinapik ko nalang ang kamay niya
at kumalas na siya sa pagkakayakap. I was looking at him habang tinatanggal ko ang
dishwashing gloves sa kamay ko.

Ngumiti nalang ako sa kanya at hinawakan ang pisngi niya nung matanggal ko na ang
gloves. I planted a kiss on his cheek and looked at his hazelnut eyes. He copied
what I did. He planted a kiss on my cheeks and buried his face on my neck as we
embraced.

"I'm sorry. I-I miss you so much." Aniya at hinigpitan pa ang pagkayakap niya sa
akin pero niluwagan niya ang yakap niya nung hinaplos-haplos ko ang likod niya.
Ngumiti nalang ako at inamoy ang pabango niya. I've been longing for this hug and
his scent to linger on me.

Hindi ko na napigilan ang sarili ko at naiyak na ako nung maalala ko ang mga ginawa
niya. The way he never spoke to me. The way he ignored me and everything else.

"Don't you ever treat me like that again." Naiiyak kong sambit at hinampas na ang
dibdib niya. Narinig kong mahina siyang natawa at tsaka pinuno ng halik ang mukha
ko habang humihingi siya ng patawad.

"Are you afraid of losing me?" Natatawa niyang sambit at pinunasan ang mga luha ko
gamit ang daliri niya.

"Of course, I am! Would I be crying like this if I'm not afraid? A-Ang tanga mo!"
Naiiyak kong sumbat sa kanya at nakita kong saglit siyang natigilan dahil sa sinabi
niya at walang pasabi akong hinalikan sa labi. I was frozen at what he did, but I
responded anyway. His soft lips were mine to cherish.

"This is all for your safety, Smurfy. I swear, after this, I won't leave your side.
Ever." He said after he parted the kiss and kissed the tip of my nose. Napapikit
nalang ako at pinakiramdaman ang malalambot niyang kamay sa pisngi ko.

"Thank you for doing this for me." 'Yun na ang huli kong sinabi sa kanya bago ako
bumalik sa kwarto ko at sinara na ang pinto. That night, I slept with a smile and a
ray of hope.

✥✥

The next day, sinout ko na 'yung sneakers ko. Handa na akong pumunta sa room namin.
Bumaba lang ako at kumuha ng isang sandwich at fresh milk in a bottle. Tumingin-
tingin ako sa paligid pero hindi ko nakita si Zero. He must've left early. Palihim
nalang akong ngumiti at inalis na ang ngiti ko nung nakalabas ako ng bahay.

Kinain ko and sandwich ko habang naglalakad ako patungong Assassins Top A. Habang
naglalakad ako, nakarinig ako ng mga lalaking nagtatawanan. Tumingin kaagad ako sa
diresksiyon na 'yun at nakita ko si Nyx at sina Ice na nagtatawanan habang
pinaglalaruan ni Nyx ang katana ko.

Inayos ko lang 'yung bag ko at naglakad na muli.

"Si Saph oh."

"Hindi ako sanay na tawagin siya sa pangalan niya."
"Well girl, masanay ka na."

Hindi ko nalang pinansin ang mga usap-usapan sa lobby nung dumaan ako at
pinagpatuloy ang paglakad ko hanggang sa nakasakay na ako sa elevator pero may
kamay na sumingit sa pinto ng elevator kaya bumukas ito ulit. Si Kyo pala. Ngumiti
agad siya sa akin nung makita niya ako. "Ate!" Bati niya sa akin at tumabi sa akin.
Ngumiti lang ako sa kanya. Tinanong ko siya agad kung okay na ba siya.

"Yup! I'm now drug-free! Ikaw, okay ka na ba? Narinig ko may lagnat ka raw. Hindi
ka ba inalagaan nung kumag na 'yun. Sabihin mo, ipapasuntok ko siya kay Chi."
Mahina akong natawa dahil sa sinabi niya.

"Ikaw nalang kaya ang sumuntok. Bakit inuutusan mo pa si Chi?" Tanong ko sa kanya
pero tinikom niya lang ang bibig niya at sinabing parang mas mauuna pa siyang
patumbahin ni Zero bago maglanding 'yun suntok niya sa mukha ni Zero. Tiningnan ko
lang siya na tumatawa habang nakaharap sa akin.

"Kyo, I'm no longer a Fukitsu Master. My clan will soon disown me." Tumigil agad
siya sa kakatawa dahil sa sinabi ko at bigla nalang sumeryoso.
"Bakit? Just because of the green acid in your body? Psh. I don't care about you
clan or if you're a Tanaka. Hindi naman kita kinaibigan dahil dun. Ate, gawa nalang
tayo ng bagong clan. Ikaw magiging leader. Tapos tayong tatlo lang ni Chi 'yung
members. That way, we can keep you out of toxicity. Even your twin brother is
toxic." Aniya at yumuko tsaka tumingin sa paanan niya. Hindi ko napigilan ang kamay
ko at hinawakan ko ang buhok niya tsaka ginulo ito.

I gave him the sweetest smile I had.

"Thanks, Kyo." Nakangiti kong sabi sa kanya at ngumiti lang din siya sa akin. Sabay
na kaming lumabas ng elevator at siya na mismo ang nagbukas ng pinto tsaka ako
pinapasok. Kyo immediately looked at our classmates who were looking at me with
smirks on their faces.

"Tinitingin-tingin niyo? Gusto niyo ipasuntok ko kayo kay Chi?" Mahina akong natawa
dahil sa sinabi niya. Kailan ba sila naging close ni Chi? Tinulak ko nalang siya
papunta sa upuan niya at bigla nalang siyang hinila ni Zyd paupo ay may sinabi dito
pero kumunot lang ang noo ni Kyo at tumingin kay Nyx.

Tinulak lang ni Kyo palayo si Zyd at tumingin sa akin.

"Ate Saph's the only leader I respect. You can beat me if you want to. I won't
follow your stupidity." Pasimpleng sabi ni Kyo at ngumiti pa. Umupo nalang ako sa
upuan ko at tiningnan si Zero na naglalaro lang sa cellphone niya. Katabi ko na
siya ngayon dahil wala parin si Chi. He was just silent like he was kaya umayos
narin ako ng upo.

"Morning sh*t heads!" 'Yan ang bati sa amin ni Mr. Yamato nung makapasok siya sa
classroom.

"Archery class. Now!" Aniya at nagsitayuan na ang mga kaklase ko. Hanggang sa ako
nalang isa ang natirang naka-upo sa classroom. Tiningnan ko agad ang cellphone ko
at binasa ang text message mula kay Zero. "Open you drawer's desk. Don't forget to
take your medicine." Tumaas lang ang kilay ko dahil sa nabasa ko kaya binuksa ko na
'yung drawer ng desk ko at dun ko nakita ang isang yogurt drink at katabi nito ang
gamot ko.

Napangiti nalang ako at uminom muna ng gamot bago ako tumayo at naglakad papuntang
archery class habang iniinom ang yogurt drink.

"Dela Vega, 95. Imperial, 94. Natsugawa, 97. And the rest 90 below. What is this?!
Wala man lang naka 100 or 99. I used to write these numbers in my records. Ngayon
hindi na! Ms. Dela Vega is just the one who achieved all 100 in line." Pag-
aalburoto ni Mr. Yamato ang naabutan ko nung nakarating ako sa gym. Nilagay ko
nalang 'yung bag ko sa upuan at kumuha ng bow at isang arrow. Inubos ko muna ang
yogurt drink ko bago ako naglakad papunta sa pwesto ko.

Naramdaman kong binaling nilang lahat ang tingin nila sa akin at may mga natawa pa
nung makita nila akong may dala-dalang bow and arrow. Zero just narrowed his look
at me as if he's asking me what I'm doing. Right, my body is poisoned and that I
shouldn't be exerting force. Palihim akong ngumiti sa kanya at tumingin kay Mr.
Yamato.
"Well, Ms. Dela Vega. Kaya mo bang makakuha ng 100?" Tanong niya sa akin pero hindi
ako sumagot at pumwesto lang ako. Inasinta ko na 'yung arrow sa target at ramdam ko
ang tingin na binibigay nila sa akin. I had to use too much force just to stretch
the bow. Breath in. Breath out. Pinakawalan ko na ang arrow.

I immediately scored ten points. I then aimed at the second target. 10 points ulit.
And for the last strike, saglit akong napapikit bago ko napakawalan ang pana at
agad akong napahawak sa balikat kong kumikirot. Tiningnan ko ang target at nakita
kong hindi ito naka-10 points. At least naka-9 points ako. Itinapon ko na 'yung bow
and arrow sa sahig at napapikit nung maramdaman kong sumasakit ang katawan ko.

"9-99.4% Ms. Dela Vega." Hindi ko na nilingon si Mr. Yamato at kinuha ko na 'yung
bag ko at lumabas na. This is boring.

✥✥

"Guys! Sabay na tayo!" Sabi ni Yuri kina Zack pero tiningnan lang sila nito at
tsaka umalis. The girls were left alone. Tumingin lang ako sa kanila habang nakaupo
ako dito sa bench na nasisilungan ng puno. Tiningnan ko nalang ang cellphone ko
nung magvibrate ito. I opened a link that Kyo sent me.

Aish, this kid. Always sending me memes. Hinintay ko nalang na magloading ang page
na sinend ni Kyo. Bakit ba kasi ang hina ng wifi ng pilipinas?

When I saw the page, I figured that it was Fukitsu's official site. Nagscroll down
lang ako at napahinto ako nung makita kong may nagpost ng picture ko kanina sa
archery class. Tumaas ang kilay ko dahil dito at binasa ko ang caption.

'Leader or not, she's still the best archer in Fukitsu'

I then started scrolling through the comments in the post.

"Dude, delete this before Nyx sees this."

"Nyx would be an incompetent Tanaka is he'll go mad just because of this."
"Teka, akala ko ba wala nang may gusto sa kanya?"
"Yeah. Thought her friends were just using her for her power."
"Guys, we don't know the whole story in this drama they're putting up."
"Fukitsu's celebrities are at it again, huh? Giving us drama."

The comments are a mess. Umangat nalang ang gilid ng labi ko habang binabasa ko 'to
but my brows narrowed when I realized that Nyx is getting dirt all over his name
when Anpa gave him my title. Tiningnan ko pa ang isang post ng dating picture namin
ni Nyx na magkatabi at binasa ko 'yung caption.

'Who's your Tanaka?'

Again, I scrolled down the comments.

"Saph is the best Tanaka."

"Lowkey lang naman si Nyx."
"Ang bait kaya ni Saph bilang leader. Puro laro naman ang ginagawa ni Nyx."
"Ba't niyo ba inaaway si Nyx? Kakaupo niya lang. Naninibago pa siya."
"Well, Nyx is incompetent. He doesn't know how to lead."
"Nyx is intimidating, but he's incompetent."
"Guys, you know that Nyx can see this, right?"

Tumigil ako sa pagbabasa sa last comment at saktong pag-angat ko ng tingin ko,

nakita ko si Nyx na nakaupo sa bench dun sa kabilang dulo ng field at nakatingin
rin siya sa cellphone niya. He had this disappointed look on his face while he was
looking at his phone. Nakita kong tinago na niya ang cellphone niya at tumingala
tsaka ginulo ang buhok niya.

He's getting hate because of this. He used to be so lowkey. Napailing nalang ako at
tumingin sa comment ng isang post at kumunot ang noo ko nung makita ko ang comment
ni Kyo. Kyo's into this too?

"'Wag kayong magpost ng picture ni Saph. Susuntukin raw kayo ni Chi."

Natawa nalang ako dahil sa nabasa ko. Ulol 'tong batang 'to.

❅ Snow ❅

Chapter 25
'Eliminating Toxicity'

SAPH's Point of View

Hindi ko na makontact sina Channie. Siguro sobrang busy nila ngayon. Itinaas ko
nalang ang mga kamay ko at nag-inat. Inaantok na kasi ako. Tiningnan ko ang relo ko
at nalaman kong babalik na pala si Chi rito mamaya. I hope our base in Japan is
doing fine.

Maglalaro nalang ako sa cellphone ko pampawala ng antok.

"Saph?" Tumingin ako sa pinto nung may tumawag sa pangalan ko at nalaman kong
nandun pala si Akio. Tiningnan ko lang siya at 'yun na ang pamamaraan ko para
magtanong kung anong kailangan niya. Pumasok siya sa classroom at isinara niya ang
pinto. "Uhmm—"

"Anong kailangan mo? Sabihin mo na para makaalis ka na." Dire-diretso kong sabi sa
kanya at nakita kong natigilan siya. Nabigla siguro siya sa inaasal ko.

"Bakit ba ganyan ka magsalita?!" Sigaw niya sa akin dahilan para kaagad ang kilay
ko. I just dropped my phone on the table and crossed my arms then looked at her.
"Oh? Bakit ngayon, kinakausap mo na ako?" Tanong ko sa kanya at nakita kong
napalunok siya.

"Pasalamat ka nga may kumakausap pa sayo!" Sigaw niya tapos tinuro niya ako dahilan
para mapabuga ako ng hangin at mahinang natawa. Do I look like I need somebody to
talk to? I just flicked my tongue in entertainment and looked at her shaking.

"Oh? Ako pa dapat ang magpasalamat? How come? Sinabi ko bang kausapin mo ako? Hindi
naman diba?" Sunod-sunod kong tanong sa kanya at nakita kong bumibigat na ang
paghinga niya. I trusted her when the whole school betrayed me. I trusted her when
I was in South Korea. But just because of jealousy, she teamed up with the girls
and betrayed me.

How pathetic of you, Akio.

"Ganyan na ba talaga ang ugali mo?!" Sigaw niya ulit. I just looked at her and
raised my eyebrows for the nth time.

"Ganyan ka na ba talaga kabobo para hindi mo malaman na matagal nang ganito ang
ugali ko?" Natatawa kong tanong sa kanya at pinulot na ang cellphone ko at
nagpatuloy sa paglalaro.

Third Person's Point of View

"You called for me, Grand Master?" Tanong ni Zero na siyang kararating lang sa
Tanaka Village. The Grand Master just smiled at him and gestured him to sit. Umupo
naman si Zero at tinanggap ang wine na binigay sa kanya ng Grand Master bago ito
umupo sa sofang katapat ng inuupuan niya.

"How's my granddaughter?" Tanong nito sa kanya.

"Nagpapahinga na po siya. I'll update you regarding her condition." Napangiti agad
ang Grand Master nung marinig niya ang sinabi ni Zero. Hindi naman mapakali si Zero
dahil naalala niya ang mukha ni Saph kanina nung iwan niya ito sa hospital room na
nakangiti at naghihintay sa kanya na bumalik.

Inalis nalang niya muna ang ngiti sa labi niya at tumingin sa Grand Master.

"I heard your friend was drugged by one of her friends." Tanong ng Grand Master
tungkol sa kalagayan ni Kyo.

"Yes. His name is Kyo Kyoshi. A member of the Red Scorpion clan. I am certain that
you are aware of the situation?" Tanong ni Zero dahil maaring alam na ng Grand
Master ang nangyari sa Fukitsu. He is the Grand Master anyway. He knows almost
everything that's going on in Fukitsu. Tumango lang ang Grand Master at huminga ng
malalim.

"I called you in here for a very important reason." Humigpit agad ang hawak ni Zero
sa wine glass na nasa kamay niya dahil sa mga salitang lumabas sa bibig ng Grand
Master. "I hope I can trust you with what I'm going to say." Walang pag-
aalinlangang tumango si Zero at pinakita na mapagkakatiwalaan siya ng Grand Master.

"You are aware of who you're going to marry, right?" Tanong ng Grand Master dahilan
para bigla nalang lumakas ang tibok ng puso ni Zero. Pinigilan niya nalang ang
sarili niyang ngumiti at tumango bilang sagot.

"Zero, Saph will be the one to take over me. Nyx already gave up his reign. Mas
gusto niyang si Saph ang mamahala ng Tanaka clan kapag dumating na ang panahon na
wala na ako. I am old with many enemies. I'll die before I can see the two of you
exchanging vows." Humigpit na naman ang hawak ni Zero sa wine glass na hawak niya
dahil sa sinabi ng Grand Master. He was looking down, expressing his emotions and
concerns in front of Zero. It was such a gratitude for him to be hearing his
concerns first hand.

It only meant that he trusts Zero with this information he's spilling.

"And I am concerned about my granddaughter's safety. Especially now that the news
about her and the green acid attack already spread in the entire city, even in
distant clans. Even if she hasn't taken over the clan yet, marami nang naghahabol
sa kanya. You've seen it firsthand. Many people, clans and organization want to
take her down." Huminga ng malalim si Zero dahil sa narinig niya.

"I assure you, Grand Master. The Natsugawa clan and our other joint clans will do
our best to assure her safety. You can put your trust in me." Ngumiti lang ang
Grand Master dahil sa narinig niya.

"I knew you would help her. That's why I need you to do something for me." Tumingin
agad si Zero sa Grand Master dahil sa sinabi nito. Napalunok siya nung malaman
niyang mahihirapan siya dito.

"To assure her safety, we need to eliminate nearby toxicity first. You need to show
everyone that you were just after her power, and now that's it's gone, you'll leach
off." Napaawang agad ang bibig ni Zero dahil sa narinig niyang sinabi ng Grand
Master.

"Grand Master, with all due respect. I am not using Saph for her power. My
intentions for her are pure." Tumango-tango lang ang Grand Master dahil sa sinabi
ni Zero.

"I know. That's why I need you to pretend that you were just after her power and
the clan alliance. Let's see who else follows." Kumumot na naman ang noo ni Zero
dahil sa mga narinig niya. Hindi niya pa masyadong naintindihan ang ibig nitong
sabihin. Mas lalo siyang naguluhan nung pumasok si Nyx sa office ng Grand Master at
umupo ito sa tabi niya.

"I hope you're up for this, Natsugawa." 'Yun kaagad ang sinabi ni Nyx nung makaupo
ito sa tabi niya.

"'Coz were going to break her heart again."

✥✥

And they did what was discussed. Zero came back and had to be silent at all times,
giving off a vibe that he no longer cares for Saph when in fact he wants to
barricade her just for her safety. Nyx took over Saph's title with the help of the
Grand Master.

Zero would then list the people who they confirmed were just there for Saph's
power. They eliminated toxicity for the span of time that Zero was giving cold
treatment to Saph. Nyx became Fukitsu's leader and ordered the students to disgrace
Saph just to lure out their true colors.

Nyx had to be the evil twin for his sister's sake. Nyx received an amount of
shitload because of it. But Saph was smart enough to find out about what they were
doing.

"She knows what we're doing." Paninimula ni Zero nung makapasok siya sa bahay ni
Nyx. Sinapo niya ang mukha niya at umupo sa sofa.

"That's because you can't keep your hands to yourself. Hindi ka ba nakakatiis ng
ilang araw na hindi mo nahahawakan ang kapatid ko?" Tanong ni Nyx sa kanya at
tinapunan siya ng canned drinks na siya namang sinalo ni Zero.

"Don't worry. Even if she found out, she won't do anything. She's smart enough to
know what to do." Sabi ni Nyx at umupo sa carpet. Tiningnan lang siya ni Zero at
napabuntong-hininga.
"Alam kong alam mo ang mga sinasabi ng mga studyante tungkol sa 'yo. You okay with
that, man?" Tanong ni Zero at binuksan na ang juice niya tsaka ininom ito. Tumingin
lang si Nyx sa kanya at bahagya itong natawa tsaka tumungga ng wine.

"What do I care about what they think? I think it's good though. Mas gusto nila si
Saph. I can see a good future in my clan." Natatawang sabi ni Nyx. Tiningnan lang
siya ng maigi ni Zero at nung makita niyang seryoso ito, tumango-tango nalang siya
at ininom narin ang juice niya.

"Are we done with mission?" Tanong ni Zero at humiga sa sofa. Humiga narin si Nyx
sa carpet at tiningnan ang cellphone niya para tingnan ang listahan ng mga taong
nalaman niyang kapangyarihan lang pala ang habol nila kay Saph. They did find out
close acquaintances who were just after Saph's power.

"Si Sissy na ang bahalang kumausap kina Yuri. It's their problem to sort out." Sabi
ni Nyx at tinago na ang cellphone niya at tsaka tumingin sa kesame ng bahay niya.
"How come she has those kinds of friends?" Tanong ni Zero at sinapo ang noo niya.

"Dude, it's like a Tanaka's curse. It's hard for us to find real friends. Hindi ko
nga alam kung mapagkakatiwalaan ba kita sa kapatid ko." Pinalo agad ni Zero ng
throw pillow si Nyx na siyang tumawa lang dahil sa ginawa niya.

"Would I be doing this shitty mission if I'm not serious about her?" Tanong ni Zero
at pinalo na naman ng throw pillow si Nyx. Natawa nalang si Nyx sa sinabi nito at
inunan nalang ang throw pillow ng pinalo ni Zero sa kanya at tsaka tumitig sa
kesame.

"Crush the Dawn Angels from the close alliance list. Saph can't be around toxic
friends. Nagselos lang sila, gusto na nilang patayin ang kapatid ko." Utos ni Nyx
at walang pag-aalinlangan na inalis ni Zero ang pangalan nina Yuri, Sasha, Nicky at
Xyra sa close alliance list ng Tanaka clan. They will no longer have any
connections with the clan at inalis narin sila bilang joint gang ng Tanaka clan.

"Crush out Akio, Silver, Ami at lalo na si Anna." Zero was like crushing out his
own enemy's name dahil sa diin ng pagkakahawak niya sa ballpen habang binubura ang
pangalan nila sa listahan ng close alliance ng Tanaka clan.

"They can no longer prove their loyalty to our clan. Drugging Kyo to hurt Saph was
enough reason to remove them. Pwede pa naman silang makipagkaibigan kay Sissy, but
they will never be recognized as a respectful person in the eyes of Tanakas."
Sambit ni Nyx habang nakatingin lang sa kesame.

"Crush out Aya t—" Hindi magawang tapusin ni Nyx ang sasabihin niya dahil parang
may bumara sa lalamunan niya. To think that his girlfriend would be removed from
the Tanaka's close alliance list stopped him from breathing.

"Walang ginawa si Aya, Nyx. She was with the girls to gather information."
Pagpapaliwanag ni Zero kung bakit sumasama si Aya kina Anna. Napapikit nalang si
Nyx dahilan para umupo si Zero sa sofa at kunot-noong tiningnan si Nyx.

"You'd really push away your girlfriend just for your sister's safety?" Tanong ni
Zero sa kanya at walang pag-aalinlangan na tumango si Nyx. Napaawang nalang ang
bibig ni Zero at tsaka nito tinapik ang balikat ni Nyx dahil sa pagkamangha.

"Dude, I salute your bravery. But I assure you. Aya's been in my gang for years and
jealousy's not her thing." Natatawang sabi ni Zero at mas lalo siyang natawa nung
makita niyang parang nabunutan ng tinik si Nyx dahil sa sinabi niya.

"Okay, let's wrap this up. I need to cook dinner for Saph." Pasimpleng sabi ni Zero
at tinago na ang notepad na hawak niya. Kunot-noo lang siyang tiningnan ni Nyx
dahil sa sinabi niya. "Marunong kang magluto?" Tanong nito kaya walang emosyon
siyang tiningnan ni Zero.

"It's a necessity, Nyx. I can't just order take-out food dahil baka may maglagay
lang ng lason dito. Call me a paranoid, but it's all for her safety. Now if you'll
excuse me, Leader Tanaka.. papakainin ko pa ang kapatid mo." Sambit ni Zero at
tumayo na.

"Anong ipapapakain mo?" Tanong ni Nyx sa kanya dahilan para kunot-noo siyang
tiningnan ni Zero.

"Pagkain, malamang. Ano bang dapat niyang kainin?" Tanong ni Zero at halatang
namumula ang tenga nito nung makuha niya ang biro ni Nyx. Agad niyang sinipa ang
tagiliran nito pero tumawa lang si Nyx. "She's your sister, idiot." Inis na sabi
ni Zero sa kanya at hindi na naitago ang pamumula ng tenga niya dahil sa pagbibiro
ni Nyx. He is a cuckoo sometimes kaya hindi na siya pinansin ni Zero.

"Make sure na pagkain talaga ang ipapakain mo ah! Lagot ka sakin!" Pahabol ni Nyx
sa kanya.

"Gago!" Sumbat ni Zero bago tuluyang umalis ng bahay ni Nyx.

❅ Snow ❅

Chapter 26
'The Tanaka's Party'
SAPH's Point of View

"You making dinner?" Tanong ko kay Zero na nandun sa kitchen counter at naghihiwa
ng ingredients. Tumango lang siya bilang sagot kaya tiningnan ko agad ang relo ko
at tsaka na sinara ang pinto at lumapit sa kanya. Pinatikim niya muna sa akin 'yung
soup na niluluto niya at tsaka bumalik sa paghihiwa ng patatas.

"How's the taste?" Tanong niya at tiningnan ako. Ibinaba ko lang ang kutsara at
tsaka ngumiti sa kanya.

"The best." Nakangiti kong sagot at tutulungan na sana siya pero binigyan niya lang
ako ng maple juice at pinaupo dun sa sofa. Hindi nalang ako umangal pa at nanuod
nalang ng tv shows nang biglang bumukas ang pinto. Dahan-dahan akong tumingin dito
at nakita ko si Nyx na pasimpleng pumapasok habang nakangiti.

I just raised an eyebrow at him at tsaka na siya lumapit sa akin.

"Eliminating toxic people, huh?" Tanong ko sa kanya at sabay silang ni Zero na

tumingin sa akin. Nyx just bit his lip at tsaka na umupo sa tabi ko. He clasped his
hands together at tsaka yumuko na parang humihingi ng tawad. "Just want to make
sure you're safe, especially now that you're vulnerable." Aniya at niyakap ako. I
just lightly pushed him off at tiningnan siya.

Tiningnan niya lang ako at pinaningkitan.

"Umiyak ka ba nung hindi ka na namin pinapansin?" Mapanukso niyang tanong at

narinig kong mahinang natawa si Zero dun sa kitchen. Mahina narin akong natawa
dahil sa tanong ni Nyx at kumunot lang ang noo niya.

"Why would I cry?" Tanong ko sa kanya pero mas lalong naningkit ang mga mata niya.

"That douche bag said that you cried at the cemetery. Aww, umiyak ba 'yung cute
kong kapatid dahil—" Hindi na natapos ni Nyx ang sasabihin niya dahil hinampas ko
na siya ng unan. He just looked at me with a confused face.

"First of all, do not call him a douche bag. You're the douche bag. Second, I
wasn't crying because of you or any of you. I was crying because Aki died. Assumero
'to." Napanguso agad siya sa sinabi ko at tsaka humarap sa tv at naghalukipkip.
Kumunot agad ang noo ko habang nakatingin ako sa kanya na parang nagmumukmok. Is he
sulking right now?

"I almost gave up my girlfriend just to make sure you're safe and you call me a
douche bag. Pssh." Bulong niya sa sarili at napaawang nalang ako.

"What do you mean you almost gave up Aya?" Tanong ko sa kanya at dun ko nalamang
iniwan pala ni Zero saglit ang niluluto niya dun at tsaka lumapit sa akin at may
binigay na listahan at tsaka bumalik dun sa kitchen. Tiningnan ko agad ang
listahan. It was the list of people that I should be wary of. The Dawn Angels names
are already crossed out. Anna, Akio and Ami are out too.

Nakita ko sa ibaba ang pangalan ni Aya na nakasulat parin at tsaka na ako tumingin
kay Nyx. Napapikit nalang ako nung malaman ko ang ibig niyang sabihin. He was ready
to cross Aya out of our alliance list just to make sure I wasn't surrounded by
toxic people. Ibinaba ko nalang ang listahan kasama ang maple juice ko at tsaka
umusog palapit kay Nyx.

Wala akong sinabi at niyakap ko lang siya. I nuzzled at him at narinig kong
napabuga nalang siya ng hangin. He then started petting my hair kaya tumingala na
ako sa kanya.

"You're not a douche bag.." Ngumiti agad siya sa sinabi ko. "..just an asshole."
Nawala agad ang ngiti niya at tsaka ako tinulak palayo. Tinawanan ko lang siya at
hinila siya palapit.

"You're an asshole because you kept your mission as a secret. Pwede niyo namang
sabihin sa akin ang gagawin niyo. 'Wag 'yung bigla nalang kayong magiging ganyan.
You could've told me the mission dahil wala naman akong sasabihin." Narinig kong
napabuntong-hininga nalang si Nyx dahil sa sinabi ko at tsaka ako tiningnan.

"Kung sinabi namin sayo ang gagawin namin, it won't be that effective. Dahil kung
alam mong ginagawa lang namin 'yun para sa 'yo, you won't even showcase the emotion
of being hurt. Kaya wala kaming sinabi dahil para mas mapalabas talaga na iniisip
naming wala ka nang silbi." Napaubo agad ako dahil sa sinabi niya. That 'wala ka
nang silbi' made me choke on my own spit. Tiningnan ko lang si Nyx na natawa sa
akin.

"I could just act like I was hurt, you know." I said. Nyx just looked at me as if
he's saying 'really?'

"Sissy, you know you're not a good actress." Nagkibit-balikat nalang ako sa sinabi
niya at palihim na ngumuso. Hinila nalang ako ni Nyx at niyakap ng mahigpit. "Why
are we even talking about that? The mission's over." Humugot ako ng malalim na
hininga dahil sa sinabi niya. Yeah, their mission's over. Now, we know those people
who we should avoid.

"So, can I have my katana back?" I asked cheekily and Nyx just groaned in
disappointment. Natawa nalang ako dahil alam ko kung anong gusto niyang marinig.

"Thank you for doing this for me." Nakangiti kong sabi sa kanya. Kumalas na siya sa
pagkakayakap at ngumiti sa akin. I just pushed his face away because it was getting
cheesy. Natawa nalang siya sa akin at nanuod na kami ng tv nang bigla nalang
nagring 'yung phone niya. He answered the call and stood by the doorway.

Tinuon ko lang ang pansin ko sa TV nang marinig kong may mga kotseng huminto sa
labas. Nagkatinginan kaagad kami ni Zero at tsaka na ako tumayo. Naglakad narin
siya palapit sa bintana at hinawi 'yung kurtina. My brows furrowed when I saw the
Tanaka guards outside. Sabay naming tiningnan ni Zero si Nyx na kakababa lang ng
cellphone niya.

"Our clan is throwing a party." Kumunot na naman ang noo ko dahil sa sinabi niya.
Why would our clan throw a party? But then again, as Tanakas, they just throw
parties wherever and whenever they want.

"Oh, the party is for our birthday." Hindi ko na mabilang kung ilang beses nang
kumunot ang noo ko dahil sa mga pinagsasabi ni Nyx. "Nyx, our birthday was last
month." Natatawa kong sabi sa kanya pero tiningnan niya lang ako.

"I know. But we didn't hold a party last month. That's why, our clan is throwing a
party right now. Now, turn off the stove and let's go. Everyone's waiting for us."
Tiningnan ko kaagad si Zero dahil sa sinabi ni Nyx. I don't want to go to the
party. I want to eat dinner here. Parang nakita naman ni Zero ang tingin na
binibigay ko sa kanya kaya ngumiti nalang siya at isinantabi muna ang niluto niya.
"We can reheat it later." Nakangiti niyang sabi at sabay na kaming naglakad
palabas. Pumasok na kami sa isang kotse at nasa shotgun seat si Nyx habang nandito
naman kami sa likuran ni Zero.

"Should I prepare a gift or something?" Tanong ni Zero at dali-daling kinuha ang

cellphone niya para siguro mag-utos ng tauhan niya na bumili ng gift. Natawa nalang
ako at kinuha ang cellphone niya mula sa kanya at pinatay ito. "You don't need to."
Pasimple kong sabi sa kanya at nakita ko siyang humugot ng malalim na hininga at
kinamot nalang ang batok niya. Oh, he's just nervous to go to a Tanaka party.

✥✥

"Go, get dressed. Ako nang bahala sa kumag na 'to." Tiningnan ko lang si Nyx na
hinihila na si Zero palayo. Napabuga nalang ako ng hangin at pumasok na sa kwarto
ko rito sa Grand Mansion. I was immediately greeted by make up artists and they
dolled me in just a blink of an eye. They gave me a black dress to wear and styled
me with fancy pieces of jewelry.

Tanaka parties require a lot of these, huh?

"Still not used to pretty stuffs?" Tumingin agad ako sa pinto at nakita ko si Nyx
na nakatuxedo na. Ngumiti siya at naglakad palapit sa akin pero nagulat nalang ako
nung bigla niya nalang inilabas ang cellphone niya at kinunan ako ng picture.
Natawa nalang ako sa kanya at tsaka na niya pinaalis ang mga make-up artists.

Pag-alis nila ay tiningnan niya lang ako at tsaka inayos ang pagkakalagay ng
kwintas ko.

"Some clans will be here tonight. The clans that wants you dead." Aniya at
tiningnan ako sa mga mata.
"You have to show them that you are strong. Show them who you are and why they
shouldn't underestimate you." Dagdag niya at inilahad ang kamay niya. Tinanggap ko
ito at tsaka na niya ako giniya palabas ng kwarto ko. I can hear the fancy party
music already. Bago kami makalabas ay may binulong muna si Nyx sa akin.

"You are Dawn Sapphire Tanaka Dela Vega. Heiress of the Tanaka clan. Show them what
a Tanaka really is." After he said those words, he then handed me over to a man in
a tux that fitted his body so well. Broad shoulders, towering height, hair slicked
back, and his visuals are shining tonight. Tiningnan ko si Zero na nakatingin sa
akin habang hawak-hawak ang kamay ko.

Tiningnan niya rin ako at nakita kong saglit siyang natigilan at hindi
nakapagsalita ng mahigit isang minuto.

"Are we.. uhh.. just going to stand here?" Tanong ko sa kanya at parang bumalik
siya agad sa katinuan at tsaka na ako giniya papunta sa isang malaking rounded
table. He pulled the chair for me like a gentleman. Nginitian ko lang siya at uupo
na sana pero si Nyx ang umupo dun. "Such a gentleman, douche bag." Aniya. Hindi ko
nalang pinansin si Nyx.

Zero just secretly punched his shoulder at tsaka pinaghila ako ng ibang upuan. I
sat down for a few minutes habang nasa tabi ko naman si Zero nang bigla nalang may
humawak sa balikat ko.

"Looking pretty, Apo." Tiningnan ko lang si Anpa na nakangiti sa akin at may mga
Tanaka guards na nakasunod sa kanya.

"Akala ko ba wala na akong babalikan?" I asked, teasing him. Napaubo lang siya at
ngumiti sa akin. I just smiled at him and didn't mention about the mission anymore.
He said those words for my own good, anyway. Anpa just came to greet me at tsaka na
siya bumalik sa pakikipag-usap dun sa mga leader ng ibang clan.

"What the—? Ba't sila nandito?" Tiningnan ko agad si Nyx na nakatingin sa entrance
at dun niya nakitang pumasok 'yung Dawn Angels kasama 'yung ibang gangs. The
Midnight Phantoms and some members of the Red Scorpion gang just walked pass by
them. Naglakad naman si Chi palapit sa table namin kaya tiningnan ko ang gulat na
mukha ni Nyx. "I invited them." Pasimple kong sabi habang nakatingin kina Anna na
nagulat nung nakita nilang nakatingin na pala ako sa kanila.

Nyx just looked at me with disbelief.

"Why would you invite those who are out of our list? There's a reason why they're
out of it. They're toxic." Nyx whispered at me. Ngumiti lang ako sa kanya at
pinaikot-ikot ang baso ng wine na nasa harap ko.

"Just like the old saying, Nyx. Keep your friends close, but keep your enemies
closer." Pasimple kong sabi sa kanya at tumawag ng isang Tanaka guard. Tumakbo
kaagad siya palapit sa akin at may binulong ako sa kanya. He immediately nods at me
and ran to the girls na uupo sana sa ibang table. Tiningnan ko lang sila na
ginigiya sa direksiyon namin.
Nagdadalawang-isip pa sila na umupo sa table namin pero wala namang nagawa at
naglakad na palapit sa amin. Paglapit nila ay tumingin lang ako sa kanila.

"Why sit at another table? This table is big enough for all of us, isn't it?"
Tanong ko pero walang sumagot ni isa sa kanila dahil nakayuko lang sila at hindi
man lang makatingin sa mga mata ko. Napabuga nalang ako ng hangin at tiningnan si
Kyo na kumakain na pala. The waiters then started serving us the food pero wala
akong ginalaw.

"You don't like the food?" Tanong ni Zero na katabi ko lang.

"Food is already waiting for me back home." Pasimple kong sagot at nakita kong
namula agad ang tenga niya at uminom nalang ng tubig. I then saw that the girls
were looking at us. Nag-iwas agad sila ng tingin at kumain na. Tiningnan ko lang
sina Stone na pasimpleng nag-uusap kasama sina Ice at Zack.

Nyx and Zero must've told them about the mission already dahil hindi na sila
nagtanong kung bakit kinakausap na namin ni Zero at Nyx ang isa't-isa.

"I hate you, pero sa 'yo na 'tong dessert ko." Tiningnan ko lang si Kyo na inuusog
palapit kay Ami ang dessert niya. Tiningnan ko lang si Ami na tinatanggap ang
dessert ni Kyo at magsasalita sana pero bumalik na sa pakikipag-usap si Kyo kay
Zyd.

Napabuga nalang ako ng hangin nung makilala ko kung sino ang mga kausap ni Anpa.
They were from different clans, clans who wanted to take over the Tanaka clan,
clans who wanted to kill Anpa, clans who hated the Tanakas.

"Huh, imagine talking and smiling to people who wants you dead. I can relate with
that." Lahat sila ay tumigil sa pagkain at sa pagsasalita dahil sa sinabi ko at
tsaka sila tumingin sa kina Yuri na nakayuko lang. I just scoffed at them at tumayo
na nung tinuturo ako ni Anpa at tumingin sa akin ang mga kausap niya. I made my way
to their table at binati sila.

"You must be the famous heiress to the throne." Nakangiting bati sa akin nung isa
sa kanila at tiningnan ako mula ulo hanggang paa. "Quite not we expected." The
corner of my lips twitched at what he said. Itinuloy ko nalang ang ngiti ko at
humarap ng maayos sa kanya.

"Well, kind sir, what did you expect?" Tanong ko at nakita ko sa peripheral vision
ko na nakangiti lang si Anpa habang nakatingin sa akin. I know that I am talking to
one of the most influential mafia leaders right now, but I'm not chickening out on
this.

"A man, not a woman." Napabuga lang ako ng hangin dahil sa sinabi niya at nakita
kong kumunot ang noo niya. He immediately showed a face of confusion and felt that
he was insulted by my words. Well, he should be. Dahan-dahan akong yumuko at
inilapit ang labi ko sa tenga niya.
"If I may recall, you knew that an heiress was to sit on the throne. Thus, it
should be a woman. That's why they call it an heiress." Ngumiti lang ako sa kanya
at humarap na sa iba. Dahan-dahan akong lumapit sa gilid ni Anpa at kinuha ang wine
niya. Kunot-noo siyang nakatingin sa akin nung binuhos ko ang wine sa ice bucket
habang nakangiti.

Matapos kong gawin 'yun ay humarap ako sa kanila at ngumiti muli.

"Enjoy your food, Masters. Don't worry, we don't deal with poisons here. That would
be a cowardly thing to do, right Mr. Wataro?" Agad na tumayo ang isang mafia leader
nung tinawag ko ang pangalan niya. The Tanaka guards immediately responded and
pinned him on the table. Pasimple akong naglakad palapit sa kanya at may kinuha sa
relo na suot niya. It was a little tube that was filled with poison, which he
dropped on Anpa's wine glass earlier.

Inapakan ko ang relo niya at tsaka siya tiningnan. I then looked at the other
leaders who were at Anpa's table pero nawala na ang matamis kong ngiti sa mga labi
ko at seryoso akong nakatingin sa kanila.

"If you want to kill a Tanaka, do it by combat. Tanakas don't deal with cowards." I
said those words with a calm tone. Yumuko na ako at naglakad na paalis pero bago
ako makalayo ay narinig ko pa ang sinabi ni Anpa.

"That's the future of our clan."

❅ Snow ❅

Chapter 27
'Conflicted Arrangements'

SAPH's Point of View

"Hey, Gem?" Tiningnan ko lang si Stone na nakatayo sa tapat ng pinto at may dala-
dalang isang bottled water. Pumasok na siya na tuluyan sa kwarto ko habang nag-
aayos ako ng sleeves ng jacket ko. The party was already over and I changed into
some comfortable clothes. Inilahad niya lang ang water bottle na dala niya sa akin.

Tiningnan ko muna siya bago ko ito kinuha.

"Don't worry. I won't poison you." Natawa nalang ako dahil sa sinabi niya. Pinaupo
ko lang siya sa sofa habang umiinom ako ng tubig pero napansin kong nakatingin lang
pala sa akin si Stone. I just realized, calling him Stone is a bit weird for me
now. "Why would they name you Stone anyway?" I asked out of the blue at napabuga
lang siya ng hangin.

"Maybe they call me stone because of this?" Aniya at tinuro ang mukha niya,
referring to his expressionless face also known as stone-face. Natawa nalang ako at
ibinaba na ang water bottle.

"Galit ka ba sakin?" Tanong ko sa kanya dahilan para kumunot agad ang noo niya at
tinanong kaagad kung bakit naman siya magagalit sa akin. I just made a face and
shrugged my shoulders. "Because.. you know, we removed Nicky off our list."
Tumingin agad ako sa kanya nung bigla nalang siyang humagalpak ng tawa dahilan para
kumunot ang noo ko.

I just looked at Stone who was laughing in front of me.

"She deserved to be out of your list. Dapat nga ako pa ang magalit sa kanya dahil
sa ginawa nila sa 'yo." Pinaningkitan ko lang siya dahil sa sinabi niya. Stone
swept his hair back, licked his lips and eventually stopped laughing. "Shouldn't
you be taking your girlfriend's side?" Tanong ko sa kanya at bahagya lang siyang
natawa at tsaka umiling. I just looked at him, waiting for an answer.

"I take no other side than my clan, my gang, and the Tanakas. Threaten one of these
three, and they instantly become my enemy." I just narrowed my gaze at him habang
seryoso siyang nakatingin sa akin.

"Is that how easy you let go of the one you love?" It was a pathetic question for
me to ask because even I.. don't know the world of love. I wasn't introduced to it
properly. Natawa lang si Stone sa tanong ko at tsaka tumingin ng diretso sa mga
mata ko. "Love is not for someone like us. Nicky's just my girlfriend because we
needed a clan alliance. She didn't become my girlfriend because of love. She became
my girlfriend because of power. Love isn't real." Tinapunan ko agad siya ng unan
dahil sa sinabi niya. Natawa lang siya at sinalo ito. Love isn't real? Ang emo
nito.

"So, you never really loved her?" I asked him in a very awkward tone because I
wasn't planning to ask that question but it slipped pass my lips.

"Liked her, I did. But love? I just told you, love isn't real." Napairap nalang ako
sa sinabi niya at tsaka natawa.

"Hindi ko nga alam kung gusto ba talaga ni Ice si Akio. Dude's just bored, I think.
You know him. Head over heals on you." Hindi ako nakasagot dahil sa sinabi ni
Stone. Napanguso nalang ako at tsaka pinaglaruan ang sleeves ng jacket ko. "Ano
'to? Humihingi ka ba ng love advice sa batong 'to?" Tiningnan lang namin si Nyx na
kakapasok lang at nagpupunas ng basa niyang buhok.

"Yes. And he said, love isn't real." Mapanukso kong sabi at bigla nalang tumingin
si Nyx kay Stone at nag-iba ang timpla ng mukha nito. Stone just looked at him and
shrugged his shoulders and mumbled something. Hindi nalang ito pinansin ni Nyx at
tiningnan na ako.

"Nasa meeting room na sila." Aniya at tinapunan ako ng apple. Sinalo ko agad ito at
tumayo na. Tiningnan ko muna si Stone bago ako lumabas. I was just confirming his
facial expressions because he knows that I'm on my way to talk to the girls, and
I'll probably do something crazy. He was expressionless kaya tinuloy ko na ang
paglalakad habang kinakagat ang apple na bigay ni Nyx.

Sinalubong ako ni Zero sa hallway kaya tiningnan ko agad ang suot niya. He's still
in his tux, minus the bow tie. Tiningnan ko lang si Kyo na hila-hila ni Zero.

"Kailangan ba talaga ako dun?" Tanong ni Kyo habang pilit kumakawala sa hawak ni
Zero.

"Anpa requested for your presence." Hindi na umangal si Kyo dahil sa sinabi ko.
Lumiko nalang kami sa east wing at dumiretso sa meeting room pero napahinto kaagad
kami nung makita naming nakalinya sa labas ng meeting room ang sandamakmak na
Tanaka guards.

Nagkatinginan pa kaming tatlo nang biglang umakbay sa amin si Nyx at tinanong kung
hindi ba kami papasok. We never got to answer his question when he opened the door
for us at napaawang nalang ang bibig ko nung makita kong napakaraming tao sa loob.

All of them were Tanakas. Tiningnan ko agad si Nyx na nakatayo lang sa tabi ko.

"I thought they all went home." Bulong ko sa kanya pero hindi siya sumagot at
lumayo lang sa akin. Umayos nalang kami ng tayo nung tumingin na si Anpa sa amin.
Tumingin agad ako sa center table at dun ko nakita sina Yuri na nakaupo at nakayuko
lang.

It was like a court trial in here. Tiningnan ko si Stone na kakapasok lang kasama
sina Zack. They walked to the other side without saying a word. Humugot nalang ako
ng malalim na hininga at tumingin kay Anpa na pinapaupo ako sa upuang katabi niya.

"I'll go sit with the gang." Mahinang sambit ni Zero at pinisil ang kamay ko bago
niya hinila si Kyo paupo. Sabay na kami ni Nyx na naglakad papunta sa mga upuan
namin. "Ahh, the famous Tanaka twins." Rinig kong sabi ng isang nakakatandang
lalaki at nakatingin sa amin. Nyx smiled at them while I just walked pass him at
umupo na agad sa upuan ko.

Pag-upo ko ay inilapit ko ang bibig ko sa tenga ni Anpa.

"What the hell is this? I thought that we'll be able to talk in private." I asked
him and I couldn't care about my language anymore because I was taken by surprise
because of the crowd.

"This is a private talk, Apo. Just you, me and the clan." Napapikit nalang ako sa
sinabi niya at tumingin na kina Anna na pasimpleng nagnanakaw ng tingin sa akin.
Anpa just motioned his hand at may lalaki nang tumayo at pumunta sa harap. It is a
court trial in here.

Isa-isa nang tinawag nung lalaki ang mga pangalan nina Yuri at tsaka sinabi kung
ano ang pagkakasala nila.

"You drugged Mr. Kyo Kyoshi, for him to be the cause of pain to the Tanaka clan's
future ruler. Do you even realize how big you fucked up?" Tanong nung lalaki sa
kanila at yumuko lang sina Akio. Oh, this is an informal trial after all. They're
being judged by the Tanakas. The clan where they just got removed as an ally
because of betraying me.

Nakinig lang ako dun sa lalaki na marami pang sinasabi tungkol sa ginawa nina Akio.
How I could have died because Kyo was strong enough to kill me. How I could have
been hurt badly because of what they did. How betraying me led to their death
wishes.

At habang nagsasalita 'yung lalaki at napunta ang gawi ko kay Zack na parang hindi
mapakali habang nakatingin kay Xyra. Kiel was somehow listening to the discussion,
Demo lost interest and was reading a book instead. Stone was sleeping, Ice was
playing on his phone and Zyd was just looking at Anna.

Inihilig ko nalang ang ulo ko sa kanan at nangalumbaba.

"Anna is such a waste of talent." Mahinang sambit ni Anpa. 'Yung tipong ako lang
ang makakarinig. Tiningnan ko siya na nakatingin pala sa akin. "Akio has been
serving in Fukitsu for years." Dagdag niya at tiningnan ako.

"They're a valuable ally. But because they wanted to kill you, they're no use now.
Just say the word, Apo." Tiningnan ko lang si Anpa dahil sa sinabi niya. I tapped
my fingers on the armrest of my chair while I was looking at him, reading his mind
if I could. Napabuga nalang ako ng hangin at nag-iwas na ng tingin sa kanya.

Tumingin nalang ako kay Zero na nakatingin pala sa akin. I just gulped and flicked
my tongue in annoyance. I'm being conflicted to have a decision.

"We don't deal with traitors in this place." Rinig kong sabi nung lalaki kaya
binaling ko na ang tingin ko kina Yuri na nilalapitan na ng mga Tanaka guards.
Nanginginig si Xyra habang hinahawakan ang balikat niya habang pumapalag naman si
Sasha. Akio and Anna also fought for their lives because they knew what the guy
meant.

They knew that they will be killed.

"It's not a big deal killing you in this place. Your clans can't even fight for
you." Tanong nung lalaki at nakita kong malakas na dinamba ang mukha ni Sasha sa
mesa at dun na napatayo si Zack. Hinawakan agad siya ng mga Tanaka guards na
nakabantay sa kanila at marahas niya itong tinanggal tsaka tumingin sa akin.

Napapikit nalang ako at sinapo ang mukha ko. Tiningnan ko si Nyx na nakatingin lang
sa akin at parang hinihintay na magsalita ako. Almost everyone was looking at me,
waiting for my response pero wala akong masabi. The guy in front took it as a yes
from me. "Get on with it—"
"Leave them." Natigilan agad silang lahat dahil sa sinabi ko. It was the only
phrase that I could utter in the moment. Tumingala agad sina Anna sa akin habang
may kutsilyo nang nakatapat sa mga leeg nila.

"Tanakas don't deal with traitors, because we're not traitors ourselves. They swore
allegiance to our clan. And it was stated there that if ever one party breaks the
allegiance, they would be crushed out the list.. not killed." Naningkit ang mga
mata nila dahil sa sinabi ko. Tumayo na ako at naglakad papunta sa unahan.

"And besides, what can you gain by killing them?" Tanong ko at tiningnan si Xyra na
nanginginig ang mga labi dahil sa takot. Lumapit na ako sa mesa at hinawakan ang
balikat ni Akio at naramdaman kong nabigla siya sa ginawa ko. I just trailed behind
their backs and looked at them. "These people are good allies. A second chance
wouldn't hurt?" I trailed off at alam kong parang hindi sila sang-ayon sa mga
pinagsasabi ko.

"With all due respect, Young Lady. A second chance? The only second chance they'll
get is the chance to kill you." Ibinaling ko na ang atensiyon ko sa isang lalaking
nagsalita dun sa unahan.

"Bigger men, stronger clans, trained assassins already tried to kill me. Do you
really think that I'd be afraid to be killed by these baboons?" Tumingin agad sa
akin si Akio dahil sa sinabi ko. I pressed my palms on the table and looked at the
girls who were looking down. "And don't worry. The second I know they'll betray me
again, I'll be the one to slit their throats." I said and flipped a dagger and
stabbed the table in front of me. Napapitlag agad sina Anna dahil sa ginawa ko.

Tumingin na ako sa clan na nakatingin lang sa akin.

"If you have no objections, then this meeting is over. I appreciate your presence.
You may go." Just as I said those words, all of them stood up, bowed at Anpa then
bowed at me at tsaka na umalis, leaving me with the others. Tumayo na si Anpa at
naglakad papunta sa tabi ko. He tapped my shoulder and smiled at me at tsaka na
umalis.

Tiningnan ko lang sina Anna na tatayo na sana at aalis na pero umupo lang ako sa
gitnang upuan, kaharap ang kutsilyong tinurok ko sa mesa.

"Stay." Tipid kong sambit at natigilan na sila. Tiningnan lang ako ni Nyx at umupo
narin siya sa upuang nasa tabi ko. I looked at the girls who slowly made their way
back to their seats, looking down. Kanina pa ako naiirita na hindi nila ako
magawang tingnan sa mata. "What? Too guilty to look me in the eye?" Tanong ko sa
kanila at nakita kong napipilitan silang tumingin sa mga mata ko. Xyra was already
crying, asking for forgiveness.

Tumayo siya dahilan para umalerto ang mga naiwang Tanaka guards dito sa meeting
room. Itinaas ko lang ang kamay ko at hinayaan na nila si Xyra na makalapit sa
akin. Agad siyang lumuhod sa harap ko at hinawakan ang kamay ko.

"I-I'm sorry. I'm sorry. W-What we did was unforgivable." Humihikbi na siya habang
hinahawakan ang kamay ko. Tumingin lang ako kay Silver na nakatingin sa akin at
agad na nag-iwas nung tiningnan ko siya. Tiningnan ko nalang si Kiel at agad na
niyang inilayo si Xyra sa akin. He even shushed her and hugged her to stop her from
crying.

Hmm, what love can do.

"What's with your faces?" Tanong ko at tiningnan sina Anna.

"It's not like you killed me. I don't want you wearing your faces like that while
you walk around Fukitsu. You were never that close to killing me. You didn't do
anything to me, because in the first place, it was the green acid, not your stupid
tricks. And I guess it's safe to say that you plan flopped." Kumunot ang noo ni Nyx
sa sinabi ko at dun niya lang napagtanto na walang kinalaman ang ginawa nina Anna
sa nangyari sa akin. It was because of the green acid, not their tricks.

The only reason why they're brought into trial was because of their plan to hurt
me. The Tanakas don't usually see things the other way. They only see it in one
way. They tried to hurt me, they're immediately a target.

"The one who you should be sorry to.. is him." Mahina kong sambit at tiningnan si
Kyo na naglalaro ng isang tennis ball. Tumigil agad siya at tumingin sa akin sabay
turo sa sarili niya. Tumayo na ako at hinayaan na sila dun na ayusin ang problema
nila. I have other problems to deal with.

Dumiretso na ako sa back door ng east wing at lumabas na. Tinanggap ko ang bow and
arrow na inilalahad sa akin ng isang Tanaka guard. Naglakad ako papunta sa archery
area ng Tanaka village. I then started hitting targets in silence.

Tanging tunog lang ng paghila ko sa bow ang naririnig at ang pagtama ng pana sa
target.

"You should be resting, Smurfy." Tumingin agad ako kay Zero na naglalakad palapit
sa akin. I just motioned at the maids to leave our area at umalis na sila. Umupo na
si Zero sa bench at tumingin sa akin habang kumukuha ako ng pana.

"Why don't you just join instead?" Walang lingon kong tanong sa kanya at
pinakawalan na ang pana ko at tumama ito sa '9'. I just grunted and saw that Zero
was joining me in the lane. His first hit was a ten already. "You okay?" Tanong
niya habang kumukuha ng isang pana. I just fired my arrow but it missed the target.

Tiningnan ko lang siya na inaasinta ang pana sa target.

"You're going to marry me, right?" Tanong ko sa kanila dahilan para bigla niyang
mabitawan ang arrow at tumama ito sa kung saan-saan. Tiningnan ko agad siya na
napaubo dahil sa sinabi ko at agad na namumula ang tenga at tsaka ang pisngi niya.

"Would you stop surprising me like that?" Tanong niya kaya natawa nalang ako at
kumuha nalang ng isa pang pana.
"Of course, I'm going to marry you, you cute little piece of furball." I just
raised an eyebrow at him. Since when did he learn how to use those words? Nag-iwas
lang siya ng tingin sa akin at tumikhim pa. Napangiti nalang ako habang nakatingin
ako sa kanya. It would be kindda weird to talk about marriage when we're still
students in Fukitsu.

But this is a clan alliance. Age is nothing in this field.

"W-Why'd you ask anyway?" Tanong niya muli at hindi ko alam kung bakit nauutal
siya. Might be because he's still blushing and recovering from the shock, I gave
him. I breathed out and aimed at the target.

"How are you going to do that? The marriage arrangement required that I should
marry someone that's part of the Twilight Society." Matapos kong sabihin 'yun ay
pinakawalan ko na ang pana ko at tumama ito sa 7. Damn. I just gritted my teeth and
looked at Zero who was looking down at his hands. Dahan-dahan siyang tumingin sa
akin at tsaka ngumiti.

I went to Jude the other day and found out that Zero gave up his position in the
society just because he wanted the society to stop experimenting on me. Napalunok
nalang ako habang nakatingin ako sa kanya. I can't believe he sacrificed a very
high position just for me.

Tiningnan ko siya na kumukuha ng pana at inasinta ito sa target.

"Don't worry, Smurfy. I'll marry you, one way or another." He said and fired the
arrow, making a bullseye. I couldn't hide my smile while I was looking at him but
then, an angry Nyx was approaching us.

Tumaas agad ang kilay ko nung makita ko ang pana na dala-dala niya. "Alright, who
fired this?! It hit my damn car's tires!" Inis niyang tanong kaya tiningnan ko si
Zero na pasimpleng binababa ang bow niya at pasipol-sipol na naglakad palayo sa
amin. I just looked at Nyx and gave him a smile habang umuusok pa ang ilong niya
dahil sa galit at tsaka na siya tumalikod at hinabol si Zero.

"Natsugawa! Fix my car, you douce bag!"

❅ Snow ❅

Chapter 28
'Fukitsu's Sports Festival'
SAPH's Point of View

Tumingin agad ako sa microwave nung tumunog na ito. I was just reheating what Zero
cooked before we left for the party. Inalis ko ang kamay ni Zero na nakaakbay sa
akin at tiningnan siya na natutulog na pala sa sofa. Huh, just two minutes and he's
already asleep? He must be that tired. Napangiti nalang ako at tsaka na pumunta sa
kitchen para ilagay sa dalawang bowl 'yung pagkain namin.

Nilagay ko na ito sa tray at tsaka dinala ito sa living room. I laid in down the
coffee table at tiningnan si Zero na tulog parin. Nilapitan ko na siya at hinawakan
ang pisngi niya at kinurot ito.

"Natsugawa~ wake up." Nakita kong saglit siyang nakangiwi dahil sa pagpisil ko sa
pisngi niya at tsaka na siya nagising. Ngumiti lang ako sa kanya at tinuro 'yung
pagkain sa harap namin. He just said 'oh' and realized that he fell asleep. Umupo
nalang ako sa tabi niya at kumain na kami habang nakatingin sa TV.

We ate in silence as we watched a movie. It's been our routine. To lay on the
couch, eat and watch a movie. It's a comforting routine that we have in order to
relieve our stress. Zero's leading a clan, I'm leading a school and I'll probably
be leading a clan soon.

We're both stressed leaders.

"May pagkain pa ba?" Sabay kami ni Zero na napatingin sa pinto nung basta-basta
nalang pumasok si Nyx at tiningnan kaming dalawa ni Zero dito sa sofa. I don't even
know how he entered without being noticed. He's like a cat. Tinuro ko lang ang bowl
malapit sa microwave at tumango lang si Nyx tsaka kinuha ito at umalis nang walang
paalam.

Zero and I were left staring at the door and asking ourselves of what just
happened. Natawa nalang ako at tsaka na kami bumalik sa panunuod ng TV. And I just
realized that I already finished my portion of the food at inilagay na ang bowl sa
mesa.

Tumayo si Zero at kumuha ng tubig dun sa kitchen at binigyan ako ng isang baso. I
gladly took it while my eyes were still glued on the TV.

"Uhh.. Smurfy, I'm just going to take a bath." Inalis ko muna ang tingin ko sa TV
at tiningnan siya na marumi pala ang t-shirt dahil pinaayos pala ni Nyx sa kanya
'yung kotse niya kanina. Natawa nalang ako at tumango tsaka binalik ang tingin ko
sa TV. And because it was late already, I kept on yawning until I fell asleep.

Naramdaman ko nalang na may kamay na humawak sa akin at binuhat ako. I smelled the
scented bath wash that Zero frequently uses at naramdaman ko ang malambot na kama
sa likuran ko. Nung nakahiga na ako sa kama, I stretched my limbs like a cat and
got comfortable on the bed. I just heard Zero chuckled at me at kinumutan na ako.

"Good night, Smurfy." I felt his soft lips on my forehead and that sent me back to
sleep.

✥✥

"Anong meron?" Inaantok na tanong ni Kyo habang nandito kami sa usual na bench ko
rito sa field at nakatingin kami sa Fukitsu na puno ng banner designs, sports
design at may mga food stalls na kararating lang. "It's Fukitsu's sports festival."
Sagot ko sa tanong niya at binigay nalang sa kanya ang iced americano ko tsaka
tumingin muli sa field.

"Eh? Ba't di ko alam?" Natawa nalang ako dahil sa reaction ni Kyo. Everytime he
says that 'eh?' of his, para siyang anime character. I just shrugged as an answer.
Well, Akio was busy being punished so she had no time to post about the updates on
this. Good thing that Aya is still on the student council.

Speaking of Akio and the girls, they've received hate from all over the campus.
Kanina lang, dumaan ako sa bahay ng Dawn Angels at nakita kong puno ito ng
vandalism. Napabuga nalang ako ng hangin. I can't really understand Fukitsu
students.

They just go with the majority, also, they go with Nyx's actions. If my brother
pretends that he hates me, the rest follows him. But when my brother declared the
treachery that the girls did, everyone in Fukitsu started hating them too.

"Do you think the students in Fukitsu will get over it?" Tanong ni Kyo. He must be
referring to the hate that the girls are getting. Tumingin lang ako sa kanya na
diretsong nakatingin sa akin.

"Of course, they will. News dies immediately here in Fukitsu. Just one week at may
bago na naman silang pinagkakaabalahan." Tumingin agad kami kay Kyo sa lalaking
nagsalita sa likuran namin. Chi just handed me a cup of latte seeing that Kyo was
already finishing my iced americano. Tinanggap ko lang ito at tsaka pinaupo si Chi
sa tabi ko. Nagkibit-balikat lang si Kyo sa sinabi ni Chi.

What Chi said made sense though. Things like that goes away like an evaporated
bubble here in Fukitsu. They'll probably forget about it soon. They even forgot
about what Sky did to me and how they almost killed me at the arena.

"Master, you can punch me if you feel offended, but you're too nice for a Tanaka."
Sabay kami ni Kyo na tumingin kay Chi na nasa tabi ko lang. Pinapagitnaan kasi nila
ako. Napabuga lang ako ng hangin dahil sa sinabi niya. I looked at the field and
flicked my tongue.

Yeah, I was too nice. Too nice that some people took advantage of it easily.

"Being nice is not for you, Master. It's just that every time you bring your guard
down, people just want to kill you, bring you down or even bury you alive. Damn! My
blood boils every time I think of that." Tiningnan ko lang si Chi na namumula na sa
galit. Natawa nalang ako at ginulo ang buhok niya. I petted his hair at tiningnan
lang ako ni Chi tsaka tiningnan ang kamay kong nakahawak sa buhok niya.

"I'm too manly to be petted, Master. Mas bagay kay Kyo magmukhang aso." Aniya at
ininguso si Kyo na nananahimik lang sa tabi ko.

"Hey! I'm not cute! I'm manly too, you know. Nagmumura na ako!" Chi and I just
raised an eyebrow at him habang todo depensa naman si Kyo sa sarili niya. So, he
thinks cursing makes him many, huh? "Wala akong sinabing cute ka. Sinabi ko lang na
mas bagay sa 'yo maging aso." Napapikit nalang ako nung nagsimula na silang
magbangayan sa harap ko. Tumayo nalang ako at iniwan na sila dun. They can have the
bro time they missed while Chi left for Japan.

Tinawag pa ako ni Chi at nagtanong kung saan ako pupunta. I just waved at them at
namulsa na sa jacket ko at tsaka naglakad papunta sa track and field area ng
school. Students were already running around, enjoying the sports festival.

Huminto lang ako at tiningnan si Nyx na tumatakbo sa track and field at pawisan na.
Tumingin narin ako sa paligid at nakita kong maraming nakatingin sa kanya. Well,
everyone in Fukitsu found out about their mission and now they're feeling sorry for
bad mouthing Nyx. I also got my katana back and I never wanted the title as a
leader but I can't escape it anyway.

Huminto na si Nyx sa harap ko habang tumatagaktak pa ang pawis niya. Inilahad ko

lang sa kanya latte ko at tinaasan niya lang ako ng kilay.

"Do you hate me? Are you trying to kill me? Ang tirik ng araw tapos paiinumin mo
ako ng kape?" Natawa nalang ako sa kanya at binigay nalang sa kanya ang panyo ko
para punasan 'yung pawis niya.

"I'm just kidding!" Natatawa kong sambit sa kanya at hinila na siya papunta sa
canteen. Nyx just followed me at tiningnan ko siya na may dala nang face towel kaya
tumaas ang kilay ko at dun ko nakitang may isang babae nang may hawak nung panyo na
binigay ko sa kanya. I just flicked my tongue and looked at Nyx.

"Did you seriously hand out my handkerchief in exchange of a face towel from a
complete stranger?" Dire-diretso kong tanong sa kanya. Nagkibit-balikat lang si Nyx
kaya hinampas ko na ang balikat niya at hinila nalang siya papasok sa canteen gamit
ang t-shirt niya. Pinaupo ko siya agad sa isang upuan at bumili ng tubig dun sa
counter.

Pagbalik ko ay nakita ko si Nyx na may kausap nang babae kaya napairap nalang ako.
Paglapit ko ay agad nang umalis 'yung mga babae at humabol pa ng kindat si Nyx sa
kanila.

"In the name of Tanakas, when will you stop flirting?" May halong inis na tanong ko
sa kanya at tinapon sa kanya ang tubig na binili ko. Pasimple lang itong sinalo ni
Nyx at ininom. I just crossed my arms and looked at him. "He will never stop
flirting. Not unless you kick his balls and remind him that he already has a
girlfriend." Tumingin agad ako kay Aya na naglalakad palapit sa akin. Nyx choked on
the water that he was drinking. Huh, serves him.

Ngumiti lang si Aya sa akin at tsaka hinawakan ang balikat ni Nyx. Nyx immediately
tensed up at ibinaba na ang water bottle na hawak niya.

"Anyway, Sissy. May kailangan ka?" Tanong ni Nyx dahil parang mamamatay na siya sa
pagkakahawak palang ni Aya sa kanya. I just flicked my tongue and sat down.
Tiningnan ko lang si Aya at tumango lang siya tsaka umalis. Pag-alis ni Aya ay
nakahinga na ng maluwag si Nyx kaya napabuga nalang ako ng hangin.

"May gusto lang akong itanong." I trailed off and looked at him, testing the
waters. Nagtanong naman siya agad kung ano 'yun tsaka muling kinuha ang water
bottle na nasa mesa.

"Why did you give up your reign?" Tanong ko sa kanya dahilan para matigilan siya at
tsaka tumingin sa akin. Nyx's cheeks were flushed because he was running under the
heat of the sun. Nakita kong kinagat niya ang ibabang labi niya at tsaka mahinang
natawa. Naghintay lang ako na sagutin niya ang tanong ko.

I was just curious on why he gave up his reign. He's supposed to take over Anpa
because it's tradition. The new ruler should be an heir, not an heiress. This is
the first time that the Tanaka clan admits to having an heiress to the position.

"Instead of answering your question, why don't you answer my question instead?"
Kumunot agad ang noo ko dahil sa tanong niya pero hinayaan ko siya.

"Based on our clan's tradition, if you ever dated someone, and the clan doesn't
approve of that someone. What happens to you? What are your choices?" Naningkit ang
mga mata ko habang nakatingin ako sa kanya at nag-iisip ako ng dapat isagot sa
tanong niya. Choices. What are my choices in that kind of situation?

Tiningnan ko si Nyx na naghihintay ng sagot ko. Umiling lang ako at siya na ang
sumagot ng sarili niyang tanong.

"Okay, in this situation, we only have two choices. First, leave the girl and be
the Tanaka that everyone expects you to be. Second choice, be with the girl and
leave the Tanaka shit behind." Tiningnan ko lang si Nyx dahil sa sinasabi niya.
Basing on how he's still with Aya, he chose the second option. Kumunot agad ang noo
ko dahil sa naisip ko.

"But you're still part of the clan, right?" Tanong ko sa kanya at natawa lang siya
sa akin.

"Yes, thanks to you." Kumunot na naman ang noo ko dahil sa sinabi niya. Lumapit
lang siya sa akin at ginulo ang buhok ko. Thanks to me? What does that even mean?
"You don't have to know why. It's just all thanks to you, Sissy." Tiningnan ko lang
siya na tumatayo na.

"I better go flirt with my girlfriend now." I just snorted at what he said at
binato nalang sa kanya ang battle cap na iniwan niya rito sa mesa. Tuluyan nang
nakalayo si Nyx at dahil nandito na ako sa canteen, I might just as well eat.
Tumayo na ako at lumapit sa counter para bumili ng cake.

I was in the middle of picking between the dark forest one or the vanilla cake with
strawberries on top when the canteen door winded open at bigla nalang nagtilian ang
mga babae dito sa loob ng canteen. Oh, must be some campus crush. Hindi ko na 'yun
pinansin.

"Miss, I'd like the vanilla cake." Sambit ko pero napansin kong tulala pala 'yung
babaeng kaharap ko at 'yung cashier dun sa mga pumasok sa canteen. Napapikit nalang
ako at kinalma ang sarili ko.

"Miss, energy drink nga."

"One bottle of water please."
"Pwede ba akong magburger?"
"Kiel, you can't eat a burger before the game."

Tiningnan ko lang sina Ice na naglalakad papasok sa canteen at suot nila ang mga
jersey nila. So, they're playing basketball now? "One Dawn Sapphire for me,
please." Mapanuksong sambit ni Stone nung nakalapit na sila sa akin. Ahh, sila ba
'yung tinitilian? I just turned my back on them at hindi na sila pinansin.

I just want my cake.

"Hey, stone-face. Are you hitting on my girl again?" Lumingon agad ako nung marinig
ko ang boses ni Zero at nakita ko siyang naglalakad papasok sa canteen at
nakajersey rin siya. Pasimple niyang tinapon kay Ice ang bolang hawak niya at
kunot-noong tiningnan si Stone na nakangisi lang sa tabi ko.

Inakbayan lang ako ni Stone at nginitian lang si Zero.

"I don't see a ring on her fingers, bro. Maaagaw pa 'to." Siniko ko agad ang
tagiliran ni Stone at hinila naman siya agad ni Zyd palayo. Ice even shoved the
ball at Stone pero nagtawanan lang sila. Lumapit na si Zero sa akin at tsaka niya
tiningnan si Stone.

"Back off." Zero said those words as if he's a growling tiger. Napabuntong-hininga
nalang ako. They're making a scene here. I just want to eat my cake. My precious
vanilla cake with strawberries on top. Stone and the others just smiled at him and
shrugged their shoulders. "Chill, Natsugawa." Natatawang sabi ni Ice at tinapik na
ang balikat nito. I just looked at them as if I was a kid, listening to my parents
fight or whatever you call it.

I then looked back at my cake. Oh, right. The cake.

"I want the vanilla cake, please." Pag-uulit ko dun sa babae pero nakita kong
nakangiti lang pala siya kina Zack at parang walang narinig. I closed my eyes for
the nth time, trying to cool my temper.

"Hey, if she asked for the cake, f-cking give her the cake!" Napapitlag agad 'yung
babae sa counter dahil sa utos ni Zero sa kanya. Naalis niya agad ang tingin niya
kina Zack at dali-daling kinuha ang vanilla cake ko. Geez, narinig niya naman pala
ang sinabi ko hindi niya lang talaga ang pinansin.

The moment I got my cake ay umalis na ako dun sa counter dahil parang
pinagkukumpulan na nila ako dun. I just grabbed Zero out of them at hinila siya
papunta sa table ko.

"You're playing?" Tanong ko sa kanya nung makaupo kami kahit obvious naman na
maglalaro siya dahil nakajersey na siya. I just wanted to ask him. Tumango lang
siya at napansin kong pinagpapawisan rin pala siya. Kinapa ko agad ang bulsa ko
pero napairap nalang ako nung maalala kong basta-basta nalang palang binigay ni Nyx
sa isang babae 'yung panyo ko.

Kinuha ko nalang ang tissue sa bulsa ng jacket ko at binigay ko ito sa kanya. While
Zero was wiping his sweat, itinapat ko sa labi niya ang tinidor na may vanilla
cake.

"I know you don't like sweets but this cake just tastes heavinly—" Hindi ko pa
natatapos ang sasabihin ko ay isinubo na niya ang cake at tiningnan ako.

"Oh, this should be the cake for the wedding." Kumunot agad ang noo ko dahil sa
sinabi niya.

"Wedding?" Agad kong tanong pero hindi siya sumagot at uminom lang ng tubig.
Nagkibit-balikat nalang din ako at kumain na ng cake. "Ey! Natsugawa! Game time!"
Rinig kong sigaw nina Stone mula sa counter. Zero just looked at them and nodded.
Tiningnan ko lang siya habang kumakain ako ng cake.

"You wanna watch?" Tanong niya pero napakagat lang ako sa ibabang labi ko at
tumingin sa kanya. It's a basketball game. There will be a lot of people there.
Narinig ko ang mahinang tawa ni Zero at ginulo nalang ang buhok ko. "Right, you
don't like crowds." Natatawa niyang sambit at tumayo na. I just looked at him,
asking forgiveness with my eyes. Mas lalo lang siyang natawa at kinurot na ang
pisngi ko.

"Alright, see you after the game, Smurfy." I just smiled at him and purred like a
kitten on his palm that was on my cheeks. Tuluyan na siyang umalis kaya binaling ko
na ang tingin ko sa cake. I was silently eating eat, enjoying it when I thought of
something. I should watch him play.

Tumayo na ako at naglakad papunta sa gym. I wore my earphones to block the noise
but the screams from the gym filled my eardrums. Saglit nalang akong napapikit at
dahan-dahang naglakad papunta sa gilid.

"Oh~ looks like another Tanaka came to watch! It's our leader, everybody!" I just
pretended as if I didn't hear anything dahil nakaearphones ako. I don't want to
make a scene, well, more scenes. Tahimik akong umupo sa gilid at tiningnan si Zero
na nakatingin sa akin at nakangiti habang hawak-hawak na ang bola.

They then started playing, aggressively. Competitive kasi silang lahat.

"Sissy! This is a better spot!" Tiningnan ko lang si Nyx na nandun pala sa bench sa
harap. I didn't even notice that he was there. Tumingin lang ako sa katabi ko na
parang kanina pa naestatwa sa kinauupuan niya dahil hindi ito sumisigaw at
gumagalaw. Tumayo nalang ako at tumabi kay Nyx.

The game proceeded smoothly and Zero's team was leading. Until one of his teammates
blocked the ball so hard that it came flying towards me. Agad naman itong sinalo ni
Nyx bago ito tuluyang tumama sa mukha ko.

"Watch it!" Pagbabanta ni Nyx. Napabuga lang ako ng hangin dahil sa sinabi niya.
This is the bench area and balls are expected to be flying this way. Binalik na
niya ang bola dun sa kanila at tiningnan ako pero kumunot ang noo ko nung makita
kong parang natulala siya habang nakatingin sa akin.

"Shit!" Nabigla ako dahil sa pagsigaw niya at parang natataranta pa siya at bigla
nalang tinakpan ng panyo ang ilong ko. The moment he removed the handkerchief,
that's when I knew why he panicked.

My nose was bleeding.

❅ Snow ❅

Chapter 29
'Lady Natsugawa'

SAPH's Point of View

"Stop the game." Inangat ko agad ang tingin ko kay Zero na naglalakad na pala
palapit sa akin. I immediately shook my head, telling him that I was fine pero
patuloy parin siya sa paglalakad palapit sa akin. "N-No, you should finish the
game." Sambit ko at tiningnan siya sa mga mata. Zero just looked at me and I
clearly saw him clenching his jaw.

"Sub!" Agad niyang sambit at tsaka na ako inalalayan palabas ng gym. Lumingon
nalang ako kay Nyx na nakasunod sa amin at tsaka ako tumingin kina Stone na parang
napilitan lang bumalik sa paglalaro nung may substitute na sa posisyon ni Zero.
Napapikit nalang ako. I shouldn't have watched.

I caused another damn scene.

"I'm sorry." Mahina kong sambit habang pinupunasan ang ilong ko. Zero just looked
at me with a confused face. "There's nothing to be sorry about." Aniya at pinaupo
na ako sa isang kama rito sa clinic malapit sa gym. May mga nurse agad na lumapit
sa akin pero tumalikod lang ako sa kanila.

"Close the curtain." Mahina kong sambit at agad namang sinara na Zero 'yung kurtina
at tsaka lumuhod sa harap ko. Tiningnan niya ang panyo ni Nyx na may dugo na. I
just looked at it at naikuyom ko na ang kamao ko. The green acid. Napapikit nalang
ako at tiningnan si Zero. Hindi ko alam kung bakit nangangatal ang labi ko.

"Shh. It's okay. It's okay. We're finding a cure." Napapikit nalang ako at
naramdaman kong niyakap na niya ako. He was standing in front of me while I was
sitting on the bed, hugging him like a scared little child. Hinaplos niya lang ang
buhok ko at narinig kong hinawi ni Nyx ang kurtina at nakita ko siyang kakababa
lang ng cellphone niya.

Kumalas si Zero sa pagkakayakap sa akin at tiningnan namin si Nyx.

"The clan's doctor is on his way." Napapikit nalang ako dahil sa sinabi niya.
Doctors here, blood here, injections there, hospital check-ups here. I'm so tired
of this. Tinapon ko nalang sa trash bin ang panyong may dugo at tumayo na. Nabigla
pa sila sa ginawa ko pero naglakad lang ako palabas ng clinic.

I grabbed a bottle of water from the vending machine at ininom ito tsaka pasimpleng
tinapon ang bote sa trash bin. I'm not sick. I'm not sick. I'm not dying. Napapikit
nalang ako nung marinig ko ang tawag nina Zero at Nyx sa akin.

"M-Master!" Nakita kong nabigla si Chi nung bigla akong dumaan sa gilid niya.
Dumiretso lang ako sa shooting range at walang pasabing kumuha ng baril at pasimple
akong nagreload ng bala. I didn't even bother putting the earmuffs on at nagsimula
nang magpaputok.

I kept firing at the target until it was wrecked so badly that it couldn't even
stand. Pasimple akong nagreload at tinadtad ng bala ang target.

"Prepare the M16." Tipid kong utos sa tagabantay ng shooting range dito sa Fukitsu.
Agad naman siyang kumilos at dinala pabalik ang isang hindi pa naaassemble na M16
rifle. He was about to assemble it when I dropped my gun and looked at him.
"Leave." Tipid kong utos at ako na ang bahalang nag-assemble ng M16. Because of
anger, I did it in a rush at nung naikabit ko na ang magazine and I was about to
fire when someone put on earmuffs on me.

Tiningnan ko agad si Zero na umaatras na palayo matapos niyang ilagay sa akin ang
earmuffs. I then fired at the target, wrecking it in just seconds. Matapos kong
maglabas ng galit ay binaba ko na ang rifle at umupo na sa bench.

"Was that it? We have a bazooka here." Natatawang sabi ni Zero at naglakad palapit
sa akin. Umupo na siya sa tabi ko at binigyan ako ng chocolate bar. Tahimik ko
itong tinanggap at kinain habang nakayakap ako sa mga tuhod ko.

"We need new targets." Dun na ako natawa dahil sa sinabi ni Zero habang nakatingin
kami sa target na wasak na. Tumingin lang siya sa akin at ngumiti nung nakita
niyang natawa ako dahil sa sinabi niya.

✥✥

"You'll be fine, Young Lady." Tiningnan ko lang ang doctor na kaharap ko habang may
sinusulat siya dun sa board niya. Inirolyo ko na ang sleeves ng jacket ko pababa at
tiningnan siya na tumayo niya. Nakita ko ang Tanaka tattoo sa leeg niya nung yumuko
siya para kunin ang bag niya at tsaka muling yumuko para magpaalam.

Napabuga nalang ako ng hangin at inikot-ikot nalang ang swivel chair ko dito sa
study room ko sa grand house. Tumingin agad ako sa pinto nung bumukas ito at
pumasok si Zero na nakasuit. I just raised an eyebrow at him.

"Clan meeting?" Tanong ko sa kanya at tumango lang siya tsaka naglapag ng apple
juice sa mesa ko. I just looked at him while he was fixing his tie. Nangalumbaba
ako habang nakatingin ako sa kanya. "You look great in suits." Natigilan agad siya
dahil sa sinabi ko at nakita ko namumula na naman ang tenga niya kaya agad akong
natawa. What? I just told him that he looks great and now he's blushing?

"It'll be quick. I'll be back in an.. hour?" Zero was confused to see me standing
up and walking towards my closet. Kumuha lang ako ng cardigan at nagpalit ng
sandals tsaka tumingin sa kaya. "Sama ako." Nakangiti kong sabi sa kanya kaya
nakita kong nakaawang parin ang bibig niya at parang hindi alam ang sasabihin.
Naglakad lang ako palapit sa kanya at inayos ang necktie niya.

"Don't worry. I'll behave." Mapanukso kong sabi sa kanya. Zero just huffed at what
I said, flicked his tongue and looked up to avoid looking me in the eyes. Natawa
nalang ako sa kanya at tsaka na siya tumingin sa akin.

"Fine. Let's go." Nakangiti niyang sabi kaya ngumiti narin ako at sabay na kaming
bumaba. Chi was at the sofa, looking at me weirdly. Nagpaalam lang ako sa kanya na
sasama ako sa clan meeting ni Zero. Chi was even more confused. "It's a Natsugawa
clan meeting, Master." Aniya at ibinaba ang magazine na hawak-hawak niya.

"Ate Saph's going to be a Natsugawa soon anyway." Tiningnan ko agad si Kyo na

nandun sa kitchen counter at kumakain ng strawberries. I didn't even know how he
got there. I just shrugged my shoulders at tiningnan na si Zero na nagpapasikat pa
kay Chi. I just pushed him forward para tuluyan na kaming makalabas ng bahay.

Sumakay na kami sa kotseng naghihintay sa amin. We were at the back seat while Zero
was monitoring something on his ipad. Kinuha ko narin ang cellphone ko at tiningnan
ang budget reports ng Fukitsu. We put a lot of money on the sports festival.

I signed the budget reports via my phone at binasa naman ang ibang reports na
sinend ni Aya sa akin. Aya took over Akio's position temporarily kaya siya ang
nagsesend sa akin ng lahat ng data ng Fukitsu. Matapos kong basahin ang mga reports
ay ibinaba ko na ang cellphone ko at tiningnan si Zero na nakatingin na pala sa
akin.
Nabigla pa ako nung tiningnan ko siya. How long has he been staring at me?

"You look attractive when you work." Pabigla-bigla niyang sambit kaya hindi ko alam
ang sasabihin o gagawin ko. I just giggled at his words at looked away. He has no
idea that he also looks attractive when he works.

Tumingin nalang ako sa labas nung huminto ng ang kotseng sinasakyan namin at
kumunot ang noo ko nung makita kong may mga Natsugawa guards na nakapila sa labas
at parang naghihintay sa paglabas ni Zero sa kotse. They were facing each other,
like one of the usual things that Mafia men tends to do when they're greeting their
leader.

Lumabas na si Zero sa kotse at narinig ko agad ang malakas na pagbati nila. Zero
then walked around the car to open the door for me at inilahad ang kamay niya.
Tinanggap ko ito at lumabas na sa kotse at tumingin na sa mga Natsugawa guards.

"Welcome, Lady Natsugawa!" Hindi ko mapigilang manlaki ang mga mata ko dahil sa
narinig ko. Tiningnan ko agad si Zero na nakatingin lang sa akin at palihim na
ngumiti. Pinahawak na niya ako sa braso niya at tsaka na kami naglakad papasok sa
kompanya nila. And even though I wasn't looking around, I can see cameras pointed
at us.

Huminga nalang ako ng malalim at tumingin agad kay Zero nung makapasok kami sa
elevator.

"Lady Natsugawa?" Tanong ko sa kanya kaya agad naman siyang tumingin sa akin.
Pasimple lang siyang tumango at wala man lang sinabi habang nakangiti. He had this
proud smile on his lips as we walked out the elevator.

"Good morning, Master. A-And to you too, Lady Natsugawa." The staff greeted me
whenever they see me and it's all Lady Natsugawa I hear. Not a single Tanaka coming
out of their lips. "You're in the Natsugawa's territory. Expect them to call you
Natsugawa instead of Tanaka. You okay with that, Smurfy?" Tanong ni Zero habang
naglalakad kami papunta sa meeting room. Ngumiti lang ako sa kanya at hinigpitan
ang pagkakahawak ko sa braso ko. He just bit his lip and looked away. Right, he
needs to focus on the meeting.

Being called a Natsugawa is a new thing for me. But I kindda like it. I just
mentally slapped myself for being all lovey-dovey. Pero hayaan na. Minsan lang
naman ako nagiging ganito. I'm probably going crazy because I'm bickering at my own
thoughts.

Bumalik nalang ako sa katinuan nung pumasok na kami sa meeting room at marami na
palang naghihintay sa kanya. All of them then looked at me and was confused for a
bit. "Have you all forgotten your greetings?" Zero's voice was ice-cold when he was
talking to them. Agad naman silang humarap sa akin at sabay-sabay na yumuko. And
there's that 'Lady Natsugawa' again. Iginiya nalang ako nung secretary ni Zero sa
isang upuan at naglapag siya ng tea sa mini table na kaharap ko.

I just looked at Zero's secretary who smiled at me with her ultra-red lips, a very
showy cleavage. Her dress fits her body perfectly at pasimple siyang naglakad
palapit kay Zero at may nilapag na mga papeles sa harap nito. I just took a deep
breath and looked away. Did he always have that secretary with him whenever he's
here?

The meeting started and everyone was so serious as various people presented their
ideas on some projects habang seryoso lang nakatingin si Zero sa kanila. He never
spoke since the start of the meeting. He just nods and flips the paper in front of
him. Not until the secretary walked in again at lumapit dun sa projector.

"Updates on the current project?" Tanong ni Zero sa kanila habang nakatingin lang
ako sa kanya na nakatingin dun sa secretary niya na nakatayo sa harap at may
pinapakita sa projector. I just tapped my fingers on my jeans and diverted my
attention to the tea in front of me.

"The latest project is nearing its public reveal. We are also nearing the end of
finishing all the projects this month, clearing the list of pending projects." The
secretary presented with a huge smile on her lips. The men in the room looked at
her for at least a minute at tsaka na bumalik sa katinuan nila. Zero was just
looking at the papers in front of him, signing some of them. "Other clan concerns?"
Walang lingong tanong ni Zero sa kanila.

"The alliance with the Tanakas." Inangat ko agad ang tingin ko mula sa ipad ni Zero
at tumingin ako sa kanila. Most of them were looking at me, even Zero looked at me
at tsaka siya tumingin dun sa secretary sa harap.

"Is that a clan concern?" Kunot-noong tanong ni Zero at nakita kong sandaling
natigilan 'yung secretary niya at bahagyang tumingin sa ibang nandidito sa meeting
room.

"No, of course, not. It's not the alliance that we're concerned about. It's about
when the alliance will be held official. The councils are waiting for your
decision, Master." Kumunot agad ang noo ko dahil sa sinasabi nung secretary. When
the alliance will be held official? Tumingin agad ako kay Zero na nakatingin lang
sa papel na nasa mesa niya at tsaka dahan-dahang tumingin sa akin. I looked so lost
when I was looking at him at bigla nalang siyang napangiti.

Some of his men were confused seeing him smiling at me, or even seeing him smile.
Because as I've observed, Zero never smiled in front of them. He's exposing a new
side of him to them right now.

"Oh, the wedding, you say?" Tanong niya at tumingin na muli sa kanila. Tumango lang
'yung secretary sa tanong niya at tumingin sa iba.

"How about next week?" I think my heart momentarily stopped when Zero said those
words at ibinaling niya pa ang tingin niya sa akin. The men in the room immediately
wrote what he said habang nakatingin lang ako sa kanya na nakatingin lang din sa
akin. "Is next week okay, Smurfy?" His men slowly raised their heads and looked at
Zero who was calling me that in front of everyone. He's not even bothered by them
at nanatili lang siyang nakatingin sa akin.

The official binding? Next week? And he's asking me if I'm okay with it?
Hindi ko alam kung anong ginawa ko o sinabi ko pero ang naalala ko lang ay tumango
lang ako sa sinabi niya at nag-iwas ng tingin. I just finished the tea in one gulp
at mahina pang napaubo tsaka tumingin nalang sa labas ng bintana. I can still see
Zero smiling at me on my peripheral vision.

Ibinalik ko nalang ang tingin ko sa ipad at kung anu-ano nalang ang ginawa ko dun
habang nagpatuloy sila sa meeting nila.

"Alright, I'll talk with the Tanakas tomorrow. Ring up an appointment for me.
That'll be all for today. You may go." Zero wrapped up the meeting at tumayo na ang
mga tauhan niya at yumuko sa kanya. They also bowed at me before leaving the room.
Naiwan kami ni Zero at 'yung secretary niya na nag-aayos ng mga papeles. Zero just
looked at her and gestured her to leave the room too.

"I'll leave you be, Master." Nakangiti niyang sabi at yumuko sa amin bago siyang
umalis. I just tilted my head to the side as I looked at the secretary who's making
her way out of the meeting room. "She's pretty." Mahina kong sambit at nakita kong
tiningnan agad ako ni Zero habang nakakunot ang noo.

"Should I change my secretary?" Natatawa niyang tanong sa akin. Napanguso nalang

ako at tiningnan lang siya na naglalakad palapit sa akin at tsaka umupo sa upuang
kaharap ko.

"She's my cousin." Natatawa niyang sambit at pinisil ang pisngi ko. I just moved
away and looked at him smiling at me with all his glory. Natawa nalang din ako sa
kanya at tsaka na ibinaba ang ipad na hawak ko. Zero just looked at me as if he's
trying to get something out of me. Umayos nalang ako ng upo at tumingin sa kanya.

"The official binding ceremony is next week?" Tanong ko sa kanya habang dahan-dahan
na niyang hinahawakan ang kamay ko at pinaglalaruan ang daliri ko. "I prefer
calling it a wedding." Nakangiti niyang sabi sa akin. I just snorted at him at
tsaka na siya natawa at tsaka sandaling tinago ang mukha niya sa akin dahil parang
namumula na naman siya. Seriously, when will Zero Natsugawa stop blushing like
this?

"But you're no longer part of the Twilight Society." Agad kong sabi dahilan para
tumingin siya sa akin habang nakaangat ang gilid ng labi niya, forming into a
smirk.

"Smurfy, I'm Zero Natsugawa. Twilight Society member or not, I'm still marrying
you."

❅ Snow ❅
Chapter 30
'Hot Issue'

SAPH's Point of View

"Guess who's famous again?" Kunot-noo ko lang tiningnan si Nyx na nakadungaw dun sa
pinto. Tuluyan na siyang pumasok sa study room ko at tsaka inilapag ang cellphone
niya sa mesa. Magtatanong pa sana ako kung anong ibig niyang sabihin pero napahinto
na ako nung makita ko ang news article sa cellphone ni Nyx.

Agad ko itong kinuha at tiningnan.

It was a photo of me and Zero as we both made our way to the Natsugawa's company.
Kahapon lang 'to ah. Agad kong binasa ang article and it's saying here that 'it's
the first time that these two are seen in public together'. Kumunot agad ang noo ko
dahil dito at bahagyang natawa. What are we now, celebrities?

"The Young Lady Tanaka together with the Young Master Natsugawa. Doesn't that sound
dangerous to you?" Tiningnan agad namin si Ice na pumasok narin sa study room ko
habang inaakbayan niya si Stone na siyang umiinom ng kape. Stone just shoved him
aside at umupo dun sa sofa tsaka pinakialaman 'yung camera ko.

Lumapit nalang si Ice sa akin at naglapag ng iced americano sa mesa ko. Ngumiti
lang ako sa kanya sabay tanggap nito at tsaka binalik ang tingin ko kay Nyx na
nakatingin lang sa akin.

"Is there a date already?" Tanong niya kaya tumaas lang ang kilay ko. "Date?" I
asked.

"Yeah. A specific date for the official binding ceremony." Aniya at inagaw 'yung
iced americano na iniinom ko tsaka ininom ito. Tinulak ko nalang palayo ang mukha
ni Nyx at tiningnan muli 'yung picture namin ni Zero. He does look like a giant
when he's beside me. I now get it on why he calls me a smurf.

Bigla nalang kinuha ni Nyx 'yung cellphone niya at tinago ito.

"Kakatitig mo lalabas na 'yang gagong 'yan sa cellphone ko." Aniya at umupo na dun
sa sofa, katabi ni Ice. Nagkibit-balikat nalang ako at binalik ang tingin ko sa mga
papeles na tinitingnan ko kanina. "So, may date na ba para sa official binding
ceremony?" Pag-uulit ni Nyx sa tanong niya.

"Zero prefers calling it a wedding." Natatawang sabi ni Stone kaya natawa nalang
din ak—wait, how he did know that? Tiningnan ko agad si Stone na nakatingin lang sa
akin habang nakangiti. "You broke him." Kumunot agad ang noo ko dahil sa sinabi
niya. Me? Breaking Zero? Why? Did I hurt him or something? Mas lalong kumunot ang
noo ko nung mahinang natawa si Stone at umayos ng upo.
"You broke Zero Natsugawa." Pag-uulit niya kaya pinaningkitan ko nalang siya. What
is he saying exactly? Tiningnan lang din siya nina Nyx at Ice.

"Would you believe me if I say that the moron went into my house last night,
bragging about his wedding." Agad na nabulunan si Nyx dahil sa pagsipsip niya sa
kape at ibinaba ito. Ice just tapped his back while judging him for choking on a
drink. Ramdam ko na ang pag-iinit ng pisngi ko kaya mahina ko nalang sinampal ang
pisngi ko.

"Aba't! Hindi pa nga ako pumapayag nagyayabang na 'yun?" Tanong ni Nyx sabay kuha
ng cellphone niya at parang tinatawagan si Zero. Ice just took his phone and tossed
it to me. Pasimple ko lang itong sinalo at tinago sa drawer ko. Napaawang nalang
ang bibig ni Nyx dahil dito.

"Clearly, Zero doesn't need your permission. He already got Anpa's approval. In
fact, he's on his way to the Grand Mansion right now. Fixing the date of the
ceremony." Nakangiti kong sabi sa kanya at nakita kong tinaasan lang ako ng kilay
ni Nyx. Hindi nalang ako umimik at binuksan nalang ang laptop ko tsaka nagbasa ng
mga e-mail habang tumatambay parin 'yung tatlo dun sa sofa. I had to call in a
pizza delivery dahil nagmamaktol 'tong bato na 'to na gutom na raw siya.

Why don't they just leave and go eat outside? Such babies.

"Nga pala, Nyx. I just want to ask this. Gem's too young to be married." Sambit ni
Stone habang nilalantakan 'yung isang slice ng pizza. Tiningnan lang siya ni Nyx.

"It's a clan alliance. Nakakadiring pakinggan 'yung kasal." Natawa agad ako dahil
sa sinabi ni Ice. He does have a way to his words, huh? Nakinig lang ako sa kanila
habang may tinatype ako sa laptop ko. "Nyx ba pangalan mo? Pasagot-sagot ka hindi
ka naman tinatanong." Narinig ko agad na may kumalabog kaya tiningnan ko na sila at
nakita ko si Ice na hiniheadlock na si Stone dun sa sofa. Nyx and I just looked at
the chaotic two.

Tinapunan lang ni Nyx ng unan 'yung dalawa at tumigil na sila tsaka tumingin kay
Nyx na nagbubukas ng isang bote ng tubig.

"Sissy's leading the clan soon. And it's the first time in our clan and we'll have
a female leader. She'll receive judgement for it and she'll probably gain more
enemies because of it. A clan with a female leader is an easy target. That's why we
need a strong alliance, which are the Natsugawas." Seryosong pagpapaliwanag ni Nyx
pero nawala rin naman 'yung pagiging cool niya nung nabulunan na naman siya sa pag-
inom ng tubig. Seriously, Nyx? What is wrong with you? Natawa nalang ako sa kanya
at tinapunan siya ng tissue box.

"My clan is strong too!" Pasimpleng sabi ni Stone habang kumakain ng pizza. Hindi
na siya pinansin nina Nyx at binigay nalang sa kanya 'yung isang box ng pizza dahil
parang gutom pa siya.

"You want dessert for that, Stone-face?" Natatawa kong tanong sa kanya. Agad na
nagliwanag ang mukha niya at agad siya tumango-tango. Natawa nalang ako sa kanya at
nagpadala na ng ice cream dito sa study room. "Ba't siya lang tinanong mo?" Tanong
ni Ice sa akin.

"Kasi ako lang ang mahal niya. Umuwi ka na!" Napailing nalang ako at bahagyang
natawa dahil sa sinabi ni Stone. They're at it again. Nabigla nalang ako nung
bumukas ang pinto ng study room ko at pumasok si Zero sabay batok kay Stone. "Kayo
ang umuwi na." Pasimple niyang sabi dun sa tatlo pero tiningnan lang siya nito.
Zero just looked at them too, hands on his pocket and smiling victoriously. I just
noticed that he was still wearing his suit.

Kakauwi niya lang pala galing sa Tanaka village. Tumayo nalang si Nyx at lumapit sa
akin tsaka kinuha ang cellphone niya sa drawer ko. Ginulo niya lang ang buhok ko at
hinampas pa ang balikat ni Zero bago siya tuluyang umalis. Zero just hissed at him.

"Tara na nga!" Tiningnan ko lang si Ice na hinihila na si Stone patayo habang

kumakain pa ito.

"Teka! Darating pa 'yung ice cream ko!" Giit nito kaya binitawan nalang siya ni Ice
at sinabilang bahala na siyang umuwi. Stone just glared at him at tumakbo nalang
palabas habang dala-dala 'yung pizza box. Natawa nalang ako at tsaka ko binaling
ang tingin ko kay Zero na nakaupo nalang sa sofa at tinanggal na ang necktie niya.

Agad akong nag-iwas ng tingin sa kanya nung tumingin siya sa akin. Binalik ko
nalang ang tingin ko sa laptop ko at sinend na ang email na tinatype ko kanina.

"How was it?" I asked him, referring to his meeting with Anpa. I was waiting for an
answer but there was just silence. Tumingin na ako kay Zero nung hindi siya sumagot
sa tanong ko at dun ko nalaman na nakatulog na pala siya. Nangalumbaba nalang ako
habang nakatingin ako sa kanya. He does have a habit of sleeping immediately
whenever he's worn out, huh?

Tumayo nalang ako at kumuha ng kumot sa kwarto niya at kinumutan na siya. Inayos ko
nalang rin ang sofa at pinahiga na siya. He even flinched when I did it pero
hinawakan ko lang ang pisngi niya para ipaalam sa kanya na ako 'to. Inayos ko na
ang pagkakahiga niya at sinuklay ang buhok niya gamit ang kamay ko.

"Sleep tight, Giant." The name was silly so I smiled and kissed him good night.

✥✥

I was walking down the stairs, reading about the weather today when I heard Zero
talking to someone.

"What's your deal?" Rinig kong tanong niya. His voice was somewhat amused kaya
naningkit ang mga mata ko habang nakikinig ako. "You. You're my deal. Hindi ka
naman siguro kagaya ni Ice diba?" Is that Chi? Kumunot agad ang noo ko nung
binanggit niya si Ice. Anong meron? Narinig kong bahagya lang natawa si Zero dahil
dito at may tunog pa ng mga pinggan at kutsura. I think Zero's cooking something.
"I'm just protecting my Master." Napangiti nalang ako dahil sa sinabi ni Chi at
tuluyan nang bumaba. Sabay silang tumingin sa akin at binati ako. Lumapit lang ako
kay Chi at ginulo ang buhok niya. He was already complaining about it. Inusog lang
ni Zero palapit sa akin ang pagkain na hinanda niya.

"Sigurado kang walang lason 'to?" Tanong ni Chi kaya itinapat ko nalang sa labi
niya ang pagkain. Umiling lang siya at kumuha nalang ng tubig dun sa ref. Natawa
nalang ako at kumain na.

Matapos naming kumain ay sabay na kami ni Zero na naglakad papunta sa Assassin's

building. Chi took a detour and left us two. Kinuha ko nalang ang cellphone ko at
may tiningnan dito. Zero was just silently walking beside me. It was a quiet walk,
not until the bees started buzzing.

"You've read the news, right? They're getting married."

"Aren't they too young for that? Oh my god."
"Duh, it's a clan alliance. Age doesn't apply to that."

"Parang napipilitan lang naman si Zero haha~ omg."

"Oo nga. Baka naman preggy si gurl."
"Wait what? Oh my gosh. Baka naman hindi."

"For sure hindi pa ready si Zero para diyan."

"You think Saph forced him? Haha~"
"No, I think the Tanaka clan forced him~"

Nabigla nalang ako nung inakbayan ako ni Zero habang nakatingin parin ako sa
cellphone ko at tsaka niya pinasuot sa akin ang headphones niya, blocking the noise
that I'm hearing. Ngumiti nalang ako at inalis 'yung headphones tsaka tiningnan
siya habang naglalakad kami.

"We're gonna be hearing more things than that, Zero. Time to get used to it."
Pasimple kong sambit at inangat na ang tingin ko. Nag-iwas agad ng tingin 'yung mga
babae sa paligid. Binalik ko lang ang tingin ko kay Zero na nakatingin parin sa
akin at dahan-dahan nang umangat ang gilid ng labi niya.

"Excuse me. Harang e!" Tinaasan ko lang ng kilay si Stone na dumaan talaga sa gitna
namin. Agad namang may umakbay sa akin kaya tiningnan ko lang si Ice na inilalayo
na ako kay Zero.

"Amin ka muna." Aniya at ngumiti. Tiningnan ko nalang si Zero na hinihila na palayo

nina Evo at Zyd. Kunot-noo ko nalang silang tiningnan at mas lalong kumunot ang noo
ko nung makita ko si Nyx na nakasandal sa kotse niya habang nakasunglasses pa. He's
obviously flirting with the girls around him by using his visuals.

Napairap nalang ako nung binuksan na niya ang pinto at pinapasok na ako ni Ice.

"Are you kidnapping me or something?" Pasimple kong tanong at tumingin sa labas

para alamin kung ano nang ginawa nina Zyd kay Zero. What is this all about?
Tiningnan ko lang si Stone na nandun na pala sa shotgun seat at nakatingin sa mapa
gamit ang cellphone niya.

"We're here to stop the wedding." Napabuga lang ako ng hangin dahil sa sinabi ni
Stone. As if he could. And the ceremony's still a week away. "You'll be busy next
week. A clan alliance has many processes. So, before you work your life out, let's
have some fun." Nakangiting sabi ni Ice habang nakatingin sa akin. I just narrowed
my gaze at them at tiningnan na si Nyx na nakaupo na sa driver's seat.

"We're going to the beach!"

❅ Snow ❅

Chapter 31
'Proposal: Zero Natsugawa Style'

SAPH's Point of View

The sun was up, the waves was hitting the shore and there was a tent on the beach.
Tiningnan ko lang si Nyx na naglalakad na papunta doon at dun ko lang nakita na may
mga Tanaka guards na palang nandun. Even in the beach? He needs help from the
Tanaka guards? Napabuga nalang ako ng hangin at tsaka na sumunod sa kanila.

"It's been a while! Woo!" Tinakpan ko nalang ang tenga ko nung sumigaw si Stone sa
gilid ko at tsaka nagtatatakbo papunta sa dagat. Look at him. Like a puppy on its
first time on a walk. Ang hyper niya.

"You should get this on video and then sell it in Fukitsu. Pretty sure kikita 'to."
Natawa agad ako sa sinabi ni Ice habang nakatingin kami kay Stone na parang ngayon
lang nakakita ng dagat at nagtatampisaw na siya dun. Hay. If Fukitsu students sees
this, his image as a cold-campus-crush will eventually fade.

Naglakad nalang kami ni Ice papunta sa tent. Well, I can't really call it a tent
because it's like a huge shade for us and well, it has the touch of an elite clan.
Nyx sure does know how to use his money. Kumuha nalang ako ng marshmallow at kinain
ito tsaka umupo at tumingin muli kay Stone.

"Ang saya tingnan nung bata!" Sigaw ni Nyx sa kanya kaya lumingon agad si Stone sa
amin at sumimangot. Natawa na naman ako sa kanya. Why is he like this nowadays?

"Hey! You can't have fun without us!" Rinig kong sigaw dun sa parking area.
Tumingin agad kami sa mga sasakyan na huminto sa tapat ng sasakyan ni Nyx. Hmm.
Luxurious cars. Must be the boys. Tiningnan ko lang si Zack na tinatanggal ang
shades niya at tsaka na sumunod sa kanya sina Demo. Lumabas narin sina Zyd at
kumunot pa ang noo ko nung makita ko si Kyo na pilit inaakbayan si Chi na siya
namang tinutulak palayo.

The boys made their way to us habang kunot-noo parin akong nakatingin sa kanila.

"Anong ginawa niyo kay Zero?" Tanong ko at tumingin naman silang lahat sa akin.

"We locked him in a cage." Nakangiting sabi ni Zack kaya tinapunan ko na siya ng
canned drinks.

"Joke nga lang! He's with Aya and the girls." Tumaas agad ang kilay ko dahil sa
sinabi ni Nyx. Zero's with Aya and the girls? I immediately tensed up thinking
about how awkward of a situation Zero could be in. He's not even used to be around
girls, plus he doesn't like Yuri and the others. Napasapo nalang ako sa noo ko
dahil sa naiisip ko.

"I guess locking him in a cage is better than forcing him to be with the girls,
huh?" Tanong ni Ice kaya natawa nalang ako at tsaka tumango.

"Relax. Nandun naman si Aya. Tsaka iniwan namin sina Evo." Natatawang sabi ni Zack
at tsaka na tumakbo papunta sa dagat para samahan si Stone. Tinanggap ko nalang ang
tubig na binigay sa akin ni Ice at tsaka tiningnan 'yung iba na tumatakbo na sa
dagat.

I don't know what they're up to but Zero's probably having the worst day of his
life right now. Kinuha ko nalang ang cellphone ko at tinawagan siya. He picked up
the call in an instant.

"Where are you?" Agad niyang tanong kaya tumayo na muna ako at lumayo kina Nyx.

"Nyx and the boys kidnapped me." Natatawa kong sambit at tiningnan si Nyx na
nakatingin na pala sa akin.

"Well, I'm having the worst day of my life. Ba't ba ang daming pakulo ni Nyx?"
Natawa agad ako dahil sa sinabi niya. "Don't know about him. I'll just see you
tonight. Parang wala pa kasi akong balak isuli ng mga 'to." Narinig ko ang mahina
niyang tawa sa kabilang linya at kasunod ang pagsermon ni Aya sa kanya na 'wag
siyang gagamit ng cellphone niya at kasunod ang pagsigaw ni Zero.

Well, I guess Aya has her ways in making boys obey her. Pinatay ko nalang ang tawag
dahil parang nakuha na ni Aya 'yung phone ni Zero. I just pocketed my phone and
went back to them.
"Ahh! Ate! Ate! Tulong!" Naningkit ang mga mata ko habang nakatingin ako kay Kyo na
pilit nilulunod ni Chi dun sa dagat. Should I help him or not? Umupo nalang ako at
tumingin kay Kyo na pinagtutulungan na nina Zyd at Zack.

I just tapped my fingers on the chair and looked at the view. Strange. I'm feeling
so relaxed right now although I'm up for a clan alliance. It's weird that
everything's going smooth. Or did I just got used to danger and now I'm going
paranoid about it.

Lumingo-lingo nalang ako at tinuon nalang ang pansin ko sa dagat. I'll just enjoy
this view while I'm seeing it. It would be better if Zero was here though.

✥✥

"Remember, dapat maaga ka bukas. We have a meeting to attend." Tiningnan ko lang si

Nyx na nagsasalita sa akin habang nakatingin sa cellphone niya. Napabuga nalang ako
ng hangin kaya tumingin na siya sa akin. Ngumiti lang siya at ginulo na ang buhok
ko at tsaka na umalis. Napailing nalang ako at tsaka na pumasok sa bahay.

The lights were off and I figured that Zero might be sleeping by now. Umakyat
nalang ako sa kwarto ko at naligo muna dahil nanlalagkit ako dahil dun sa dagat. I
took my time in the shower at nung tapos na ako ay nagbihis na ako't bumaba para
uminom ng fresh milk pero napahinto ako nung makita ko si Zero na nakaupo dun sa
sofa at nanonood ng tv habang kumakain ng cookies.

Tumingin naman agad siya sa akin at ngumiti. "How was the beach?" Tanong niya kaya
dumiretso lang ako sa kusina at kumuha ng fresh milk tsaka tumabi sa kanya dun sa
sofa.

"Okay lang naman." Tipid kong sagot at tiningnan kung anong pinapanood niya. He was
watching a documentary about race cars. "How were the girls?" Tanong ko at
tiningnan siya. Zero just looked at me and he had his traumatized expression on his
face. Natawa nalang ako sa kanya. Okay, I know that was a weird question. He just
offered me a cookie at tinanggap ko naman ito tsaka umusog palapit sa kanya. He
just put his right arm around me as if it's a normal thing that he does.

His hand just rested there as we silently watched the documentary nang bigla nalang
siyang may pinakita sa harap ko. A ring that was used as a pendant of a necklace
was dangling in front of me. Agad akong umayos ng upo at tiningnan ang singsing.

Tiningnan ko agad si Zero na nakangiti lang sa akin at tsaka na humarap sa akin ng

maayos. Tiningnan ko muli ang singsing na ginawa niya pendant ng kwintas. "Okay,
turn around, Smurfy." I obeyed to his request at naramdaman kong sinuot niya sa
akin ang kwintas. I just looked at the ring and then turned to face Zero.

He just looked at me coolly kaya tinaasan ko siya ng kilay.

"That's it. I asked you to marry me. Ang cool ko diba?" Naningkit lang ang mga mata
ko dahil sa sinabi niya at tsaka ko na hinampas ang braso niya. "Ow! Smurfy,
bakit?" Tanong niya habang hinihipo ang braso niya.
"You call that a proposal?" Tanong ko sa kanya at tsaka tiningnan siya na
nakatingin lang sa akin at maya-maya'y nag-iwas ng tingin na parang asong nagkasala
sa amo niya. Napabuga nalang ako ng hangin at tiningnan siya. "Ayaw mo naman ng
korny na speech. You also don't like a crowd witnessing my proposal. You also hate
big events. So, I decided that it's just the two of us that would witness it."
Tiningnan ko lang siya na nagpapaliwanag habang nakayuko at nakanguso pa. Sinubukan
kong pigilan ang kamay ko pero bigla nalang itong napunta sa pisngi ni Zero at
pinagpipisil ito.

Tumingin lang siya sa akin habang nakakunot ang noo.

"Best proposal of my life." I teased him. Sinamaan niya lang ako ng tingin at
pinisil rin ang pisngi ko.

"You're mocking me." Natawa lang ako sa sinabi niya at tiningnan siya.

"It is the best proposal of my life. Zero Natsugawa bravely gave me a ring even
though his hands were trembling kasi first time niyang magbigay ng singsing sa
isang babae na dahil dun ay nakalimutan niyang itanong kung pakakasa—" Zero just
shoved a cookie in my mouth para patahimikin na ako. Tiningnan ko nalang siya na
namumula ang pisngi at tenga at tsaka tumayo nalang at sinabing matutulog na raw
siya.

Natawa nalang ako sa kanya at tsaka tiningnan ang singsing sa kwintas na binigay
niya. He's so cute. I just turned off the tv and headed to my room. May meeting pa
pala kami bukas.

✥✥

The following weeks were torture. Every day we'd have clan meetings. These people
are far too serious about a clan alliance. Zero and I had consecutive meetings per
day, some meetings required both of us, some meetings required us individually. Nyx
accompanied Zero habang kasama ko naman si Ice sa ibang meeting ko.

"The Natsugawas, huh? What about the Imperials?" Natigilan agad ako dahil sa tanong
ng isang council at tinuro niya pa si Ice na nasa tabi ko. Tumingin rin si Ice sa
akin at mahinang natawa.

"This isn't just a pure clan alliance. Love was involved." Pabiro kong sinipa ang
paa ni Ice sa ilalim ng mesa dahil sa sinabi niya. Ngumiti lang siya sa akin at
tumingin sa mga kameeting namin. Napabuga lang sila ng hangin at lumingo-lingo.
"Love. Tch. Tanakas don't do love. I bet this alliance will be weak." Tumingin lang
ako sa kanila dahil sa mga sinasabi nila. I am already used to their criticisms
that I just brushed it off like I usually do.

"Shame. You and Ice grew up together. You knew each other's clan better. Why
suddenly the Natsugawas?" Tanong ng isang babae na myembro ng Twilight Society.
Tumingin lang ako kay Ice na tahimik lang habang nakatingin sa akin. From all the
meetings that I have attended, this is the only meeting that took a while because
most of the members here clearly doesn't approve of the alliance.

The reason why we needed approval from other clans was in order to not create a
conflict of power. It's also a tradition here in the city to seek approval from
clans if we're going to make an alliance.

"Like they said, love." Nagtawanan agad sila pero tumingin lang ako sa kanila
habang nakangiti. We ended the meeting immediately at nagpaiwan na kami ni Ice sa
meeting room. "Tough crowd, huh?" Tanong niya at tumango nalang ako tsaka uminom ng
tubig.

"But could you imagine it, Saphy? You, me, a clan alliance?" Bahagyang tumaas ang
kilay ko dahil sa tanong ni Ice at tiningnan ko siya. Mahina akong natawa at tipid
lang siyang ngumiti sa akin.

"I'll take that as a no." Aniya at basta-basta nalang tumayo tsaka umalis. Napabuga
nalang ako ng hangin at sumunod na sa kanya.

Naningkit lang ang mga mata ko habang nakatingin ako kay Ice na papasok na sa
kotse. Something weird has been going on with him lately.

❅ Snow ❅

Chapter 32
'D-Day'

SAPH's Point of View

"Well well well, someone finally proposed!" Tumingin agad kami ni Zero kay Nyx na
pasimpleng umupo sa tabi ko habang nandito kami sa students' lounge at nagbabasa ng
mga terms and conditions ng clan alliance. We still have a long reading to go.
Tiningnan ko lang si Nyx na kinuha ang kamay ko at tsaka tiningnan 'yung singsing.
I just an eyebrow at him habang nakatingin lang din si Zero sa ginagawa niya.

"A sapphire? Really? It could be a diamond ring, douche bag. Why a sapphire?"
Tanong ni Nyx kaya kilay na naman ni Zero ang tumaas. Pfft. Why is he so sassy when
he does that?

"Should I remind you what your sister's name is again?" Tanong ni Zero sa kanya
kaya tumingin naman si Nyx sa akin at tsaka dun sa singsing at sa akin na naman.
Napaawang nalang ang bibig niya nung malaman niyang sapphire 'yung stone sa
singsing na binigay ni Zero sa akin ay dahil sa pangalan ko. Nyx just smiled like a
cat at me and then continued teasing Zero who was now tomato red.

Napailing nalang ako at binalik ang tingin ko sa mga papeles.

"May video ba? May fireworks ba? Ba't di mo kami sinabihan?" I peeked into the
papers to see the others coming in and joining the teasing party. Pumikit nalang
ako para pigilan ang ngiti ko dahil parang puputok na si Zero dahil sa mga 'to.
"Dude, palihim ka kung kumilos ah. Nahihiya ka siguro magpropose 'no? Tingnan mo
Gem, kinakahiya ka ng nemurong 'to. Itigil ang kasal!" Tiningnan ko lang si Stone
na tinuturo pa si Zero kaya hinampas ni Zero ng papel ang kamay niya at tsaka
tumingin sa akin.

I just huffed out a laugh at hinayaan sila.

"So, ano na? Pumayag ba si Ate? Lumuhod ka ba? Gumapang ka ba? Teka.. baka naman
pinagbantaan mo si Ate ah." Napasapo nalang ako sa mukha ko dahil sa mga tanong ni
Kyo kay Zero. I clearly heard him sigh and then looked at me as if he's asking for
help. Mahina nalang ako natawa at tsaka tumingin sa kanila.

"Come on, guys. Give him a break. He's still shaking after what he did." Natatawa
kong sambit dahilan para mas lalong mamula si Zero at tinawanan siya nung iba. May
patapik-tapik pa si Zyd sa balikat ni Zero dahil dito. At habang tumatawa sila ay
biglang pumasok si Ice na may dala-dalang papeles at tumingin sa akin.

He did not smile or anything. He just handed me the papers and silently said
congratulations and then left the lounge. Tumigil narin 'yung iba sa kakatawa at
tsaka tumingin sa pinto.

"Ang bitter nun." Stone commented and laid on the couch. Napabuga nalang ako ng
hangin at tsaka tiningnan ang papel na binigay sa akin ni Ice. It's the guest list
and the design of the dress that I'll wear. This clan alliance was really taken as
a big deal by these clans. Sinama ko nalang ang papeles na 'yun sa folder ko at
tsaka tumingin kay Nyx na nakasandal sa balikat ko.

I just moved my hand and looked at my watch. Six hours before the ceremony.

"Wait, aren't the bride and the groom supposed to not see each other before the
wedding? Because it's bad luck?" Inosenteng tanong ni Kyo at lumapit sa akin pero
bumukas na naman ang pinto at pumasok si Ice na nakangiti na habang may dala-dalang
juice at tsaka ito binigay sa akin.

"It's not a wedding. It's a clan alliance." Nakangiti niyang sambit at tsaka umupo
sa tabi ni Stone. Nagkatinginan pa kami ni Zero bago namin tiningnan si Ice na
parang wala lang sa kanya 'yung pagwalk-out niya kanina at nagtatawanan na sila ni
Stone dun sa sofa.

Hay. He's really weird.

"Smurfy? Coffee break?" Tumigil agad sila sa ginagawa nila at tiningnan si Zero na
tumayo at naglakad palapit sa akin tsaka inilahad ang kamay niya sa harap ko. "Ang
baduy nung Smurfy at Giant!" Zack yelled kaya tinakpan agad ni Demo ang bibig niya.

"Ay ang sweet. Coffee break ng ala una? Tirik na tirik 'yung araw tapos magkakape
kayo? Gusto niyong ma-heat stroke bago ang ceremony?" Dire-diretsong tanong ni
Stone habang nakangiwi. Natawa nalang ako sa kanya at tumayo bigla kaya muntik nang
mauntog si Nyx sa upuan.

"There's a thing called cold coffee, stone-face." Natatawa kong sambit at naglakad
na palapit. Zero just followed me pero napansin ko pa siyang may ginagawa kaya
hinila ko na siya palabas. Ba't ba siya pumapatol kay Stone eh parang mas lalong
bumabata ang pag-iisip nun kapag naaarawan. That kid should stay in the dark.

"Ba't ka biglang nag-aya ng coffee break?" Tanong ko kay Zero nung palabas kami ng
students' lounge. Ibinulsa niya lang ang cellphone niya at tsaka tumingin sa akin.

"We're so busy. Might as well have a little break." Nakangiti niyang sabi habang
nakatingin sa akin. Tumingin nalang ako sa kanya na pasimpleng lumapit sa akin at
hinila na ako papasok sa usual na café na pinupuntahan namin. But this time, it was
a bit crowded.

"Newly weds coming through!" Napaawang kaagad ang bibig ko dahil sa sinabi ni Zero
at dun ko narinig na nagtilian 'yung mga babae dahil sa sinabi niya habang
binibigyan nila kami ng daan. Tinakpan ko nalang ang mukha ko hanggang sa
makarating kami sa counter. "Hi, two lattes please." Nakangiting sabi ni Zero dun
sa cashier.

Kanina pa siya nakangiti ah. Naguluhan tuloy 'yung cashier kung sino ba talaga
'yung kaharap niya.

"Uhh, a-ano pong ilalagay kong pangalan sa cups?" She asked because even if she
already knew our names, it's kind of a shop policy to always ask what's to be
written on the cups. "Sapph—" Zero just cut me off while he's wearing that grin on
his lips. Oh, no.

"Mr. and Mrs. Natsugawa. Thanks." Napapikit nalang ako at yumuko nalang nung
narinig ko ang mahinang tawa ni Zero at parang nasisiyahan pa siya sa ginawa niya.
Tumingin nalang ako sa kanya na nakatingin lang sa akin at kumindat pa. Napabuga
nalang ako ng hangin habang nakatingin ako sa kanya.
"Are you still flirting with me?" Natatawa kong tanong habang naglalakad kami
papunta sa upuan namin. "I'll never stop flirting with you, Smurfy." Hindi nalang
ako umimik dahil sa sinabi niya at hinayaan nalang siya na paglaruan 'yung kamay ko
na suot 'yung singsing. I just looked at him and couldn't help but smile.

How I adore this cute little dumbass.

"Two lattes for Mr. and Mrs. Natsugawa!" Nakangiting sabi nung waitress habang
nilalapag sa mesa namin 'yung latte. I just looked at Zero who was smiling as if
he's going to rip his lips.

"Mr. and Mrs. Natsugawa pala ah? Ang harot mo!" Tumingin agad kami kina Stone at
Nyx na naglalakad papasok sa café at pasimpleng umupo sa tabi namin at sila pa
'yung uminom ng kape namin. "Ba't ba kayo buntot nang buntot?" May halong inis na
tanong ni Zero sa kanila. Umismid lang si Stone at pilit na inagaw 'yung latte ni
Zero tsaka ibinalik ito sa kamay niya na wala nang laman.

"Don't want to leave you alone, bruh. Baka may kababalaghan kang gawin kay Gem."
Diretsong sagot ni Stone kaya bigla siyang sinipa ni Nyx sa ilalim ng mesa.
Napapikit nalang si Stone at inis na tiningnan si Nyx. "Baka ikaw nga 'tong may
plano. Dun ka nga sa babae mo." Sumbat ni Nyx sa kanya pero umismid lang si Stone
at tumingin sa akin.

"But my girl's right here." Parang bata niyang sambit at tinuro pa ako kaya sabay
na tumingin sina Nyx at Zero sa kanya dahilan para mukha siyang nanliit at ngumiti
nalang. I wonder how Nicky's life is. Well, Stone and Nicky's just bound by an
alliance. Will Zero treat me like that too? Because this is just an alliance?

I just mentally slapped myself because of my thoughts. No, Zero won't treat me like
just some girl who he's bound to be with because of just an alliance. I'm just
overthinking again.

✥✥

"Dress fitting, really?" Tanong ko kay Nyx habang inaasinta ko ang pana sa target.
And am I the only girl who plays archery before the said 'wedding'. "There's only
five hours before the ceremony at ngayon pa tayo magd-dress fitting?" Natatawa kong
tanong ko habang kumukuha ako ng isa pang pana. Tanging tango lang ang sinagot ni
Nyx dahil nakatingin parin siya sa cellphone niya. Napabuga nalang ako hangin at
pinakawalan na ang pana na inasinta ko.

I put down the bow at pinonytail na ang buhok ko.

"And uhh.. I can't go with you. Gotta go with Ice for some meeting. Sina Aya nalang
ang sasama sayo." Aniya at inibulsa na ang cellphone niya. Tumaas lang ang kilay ko
dahil sa sinabi niya.

"Sina Aya?" I asked. Tumango lang siya at napabuntong-hininga. "The girls are
coming. But you can just go with Aya if you want. I won't push you." Aniya at
naglakad palapit sa akin at ayusin ang pagkakaponytail ng buhok ko. Wow! Didn't
know that my twin brother is a part-time hair stylist. Kinuha ko nalang ang bag ko
at sabay na kami ni Nyx na naglakad palabas ng archery area.

"I can go alone." Tipid kong sambit at sumakay na sa motor ko. Napakamot nalang si
Nyx sa batok niya habang nakatingin siya sa akin. Ngumiti lang ako sa kanya habang
sinusuot ko na ang helmet ko.

"I ain't no princess, Nyx." Dagdag ko bago sinara ang helmet ko at humarurot na
palabas ng Fukitsu. Dumiretso ako sa address na binigay sa akin ni Nyx at mabilis
lang naman akong nakarating dito. I casually parked my bike in front of the shop
pero bigla akong sinita nung babae na galing sa shop.

"Excuse me, Miss. Bawal ang mga motor sa lot na 'to. Can't you see the sign? For
clan mobiles only!" Napangiti nalang ako sa loob ng helmet ko at pasimpleng inatras
ang motor ko at tsaka ito pinarke sa may kalayuan. Nakita ko pang umirap 'yung
babae bago siya pumasok sa shop at sinara 'yung pinto. Inalis ko nalang ang helmet
ko at iniwan ito sa motor at tsaka pasimpleng naglakad papasok.

Sinuot ko ang cap ko nung papasok ako kaya nakita ko ang matalim na tingin sa akin
ng mga saleslady ng shop. I just looked around until one of them approached me.

"Anong hinahanap, Miss? Prom dress? Pang birthday party? Wala po 'yan dito." I can
clearly hear the sarcasm in her voice kaya tinanggal ko ang support gloves ko at
binigay ito sa kanya. Nakita ko ang paglukot ng mukha niya dahil sa ginawa ko.

"I'm here for my wedding dress. Mind showing it to me?" Mahinahon kong tanong pero
nakita kong nanginig ang gilid ng labi niya dahil sa inis at basta-basta nalang
tinapon ang Louis Vuitton gloves ko sa sahig. I just tilted my head and then looked
at her.

"Miss, if you are new in this city, you might not be aware, but this shop is only
for respective clans, specifically the Tanakas. The Tanakas, have you heard of
them? You don't even seem like you're on their level and you just come in here
looking for your wedding dress? May pagka-ambisyosa ka rin naman pala?" Napabuga
nalang ako ng hangin at bahagyang pumikit. I came here for the dress, not for this.

"Do you want to lose your job?" Agad akong tumingin sa pinto ng shop na kakabukas
lang at nakita kong pumasok sina Aya. Nasa likuran niya sina Yuri at nakatingin
lang sila dun sa babae. Agad itong yumuko bilang pagbati sa kanila kaya kumunot ang
noo ko.

"When she asked for her dress, then give her the dress. Unless you want to lose
your job right now?" Mataray na tanong ni Aya sa kanya kaya tinanggal ko nalang ang
cap ko at inayos ang buhok ko. Tumingin agad 'yung staff sa akin at agad na nanlaki
ang mga mata niya nung makita niya ako. "Y-Young Lady. I didn't know that it was y-
you." I just huffed out a breath. Ganun na ba kaiba ang mukha ko kapag nag-cap ako.
Just like I wore some stupid nerdy glasses and even my best friend didn't recognize
me.
Umupo nalang ako sa sofa habang tinitingnan 'yung staff na kanina pa humihingi ng
patawad at tsaka pinulot 'yung gloves ko na tinapon niya sa sahig kanina.

"Go get the dress. I'm on a tight schedule." Mahinahon kong sambit at agad siyang
tumakbo papasok kaya tumingin na ako kina Aya na naglalakad palapit sa akin.

"Bakit hindi ka nagpasama sa amin? Na-hassle ka pa tuloy." Aniya at umupo sa sofa

na nasa gilid habang nakatayo lang 'yung iba sa likuran niya. Mahina akong natawa
habang nakatingin ako sa kanila.

"What? Are they your dogs now? Let them sit." Pasimple kong sambit at nakita kong
tumingin pa sa akin si Xyra at parang iiyak na dahil lang hinayaan ko silang umupo.
Such puppets. Tiningnan ko lang sila na nakaupo na at parang hindi alam kung anong
gagawin.

Tiningnan ko si Silver na nandun lang sa gilid at nakatingin sa cellphone niya at

kanina pa pabalik-balik ang pagscroll sa gallery niya.

"So, I already have the planner. Set na 'yung stylist team mo mamaya. They're from
South Korea so they're probably good—" Hindi ko na pinatapos si Aya nung humarap
ako sa kanya at pasimpleng ngumiti.

"No need. Silver will do my make-up. Yuri and Sasha will do my hair kasi magaling
naman sila dun. Xyra and the others can also help me with my dress." Pasimple kong
sambit kaya nakita kong inangat nung iba ang tingin nila sa akin at parang
naguguluhan pa.

"Saph? Are you sure?" Naguguluhang tanong ni Aya sa akin habang ibinababa ang
planner na hawak niya. Tumango lang ako at tumingin kina Akio na nakatingin lang sa
akin. "But you're not in good terms with them. They betrayed you, remember?" Harap-
harapang tanong ni Aya. Ngumiti lang ako at tumingin sa singsing na nasa kamay ko.

"It was settled already. And besides, they already know what will happen to them if
they betray me again. I won't gain anything if I ignore them. Might as well give
them another chance and see if they'll take it or leave it." Mahinahon kong sambit
habang nakatingin ako diretso sa mga mata ni Yuri at nakita kong nilabanan niya ang
titig ko at tsaka na tumingin sa iba.

"We'll take it!" Sabay-sabay nilang sambit at nakita kong nagdadrama pa sina Xyra
at Silver dun sa gilid. Tinago ko nalang ang ngiti ko habang nakatingin ako sa
kanila. I do hate these girls, but what can I do? We're all broken and damaged in
this city. Nobody's perfect.

We're all chaotic.

✥✥
Third Person's Point of View

"Dude! Zero! Pogi mo ah! Pero tol, mas pogi talaga ako." Hindi nalang pinansin ni
Zero si Stone na kanina pa nasa harap ng salamin. Tinulak niya nalang ito palayo at
inayos ang kwelyo ng tuxedo niya. He really looked like he was getting married,
which was how he interpreted this clan alliance ceremony.

It's his own wedding, as to how he calls it. It was pretty obvious that he was head
over heels with the girl he's going to be with.

"Dude, alam naman nating mas pogi talaga ako. I mean, I have my own fanclub."
Pagmamayabang ni Zyd habang nakaupo siya dun sa sofa kaya tinaasan lang siya ng
kilay ni Stone at binigyan ito ng isang pisong barya. "Maghanap ka nga ng kausap
mo." Pasimpleng sabi ni Stone sa kanya at bumalik na sa pagiging bato ang
expression ng mukha nito.

"Zero, you'll be with the Tanaka's devil who's also an angel. Are you sure you're
not having second thoughts?" Natatawang tanong ni Nyx sa kanya kaya hinarap siya ni
Zero at nginitian niya. "And why would I have second thoughts?" Agad nitong tanong
at humarap muli sa salamin.

"Edi ikaw na 'yung prince charming. Lokohin mo lang si Ate, ipapasuntok talaga kita
kay Chi!" Pagbabanta ni Kyo sa kanya kaya bigla nalang may nag-head lock sa kanya
at dun niya nalamang nasa likuran na niya pala si Chi. "Ba't mo na naman ginagamit
ang pangalan ko?" Tanong ni Chi habang hawak-hawak si Kyo. Nagpumiglas naman ito at
habang nagkakatuwaan sila ay bigla nalang dumating si Zack na nakangiti.

"Ba't ang lawak ng ngiti mo? Hindi naman ikaw ang ikakasal." Bungad ni Kiel sa
kanya pero mas lalo lang ngumiti si Zack at tsaka umupo sa sofa.

"Galing ako sa girls' dressing room." Wala sa sarili niyang sambi kaya agad siyang
binatukan ni Stone at sinundan naman ni Demo. "Ba't ka nandun? Tsaka paano ka
nakapasok?" Agad na tanong ni Nyx sa kanya pero tumingin lang si Zack sa kanila at
ngumiti na naman.

"Parang langit dun, pare." Aniya kaya pinigilan nalang ni Zyd si Stone na sipain si
Zack sa mukha. Tiningnan nalang ni Zyd sina Red at Chad na kanina pa naglalaro sa
mga cellphone nila. "Psst. Bantayan niyo 'yung girls' dressing room. Kapag ito
lumapit, patayin niyo agad." Sabi niya habang turo-turo si Zack. Agad namang
ngumiti 'yung dalawa at tsaka dali-daling lumabas. Napasapo nalang si Nyx sa noo
niya at tsaka tiningnan si Chi na tinigilan na sa pagsakal si Kyo.

"Chi, samahan mo nga 'yung mga loko-lokong 'yun. Iba ngiti nung dalawang 'yun."
SAPH's Point of View

The girls just finished dolling me up at suot ko narin ang damit ko. So much for a
binding ceremony. "Thanks." Mahina kong sambit at tumingin sa kanila. Lumingo-lingo
lang sila at ngumiti pa. They've been so careful around me. Hindi sila dumadaldal o
ano. They're so behaved. Which was a little awkward looking at.

"Uhh.. Saph, alis na kami. Magbibihis pa kasi kami." Nakangiting sabi ni Yuri dahil
siya lang naman 'yung nagsasalita sa akin. Tumango lang ako at ngumiti sa kanila.
Ngumiti rin sila sa akin at kumaway na nung palabas sila ng dressing room. Pag-alis
nila ay bigla nalang akong nakaramdam ng kaba. It must be because I'm about to get
bound to the one and only Zero Natsugawa.

Umupo muna ako sa silya kaharap ang salamin at tiningnan ang sarili ko. I slowly
reached for the brush at sinuklay ko ng kunti ang buhok ko.

"Well, someone's nervous." Tumingin kaagad ako sa pinto at nakita ko si Ice na

nakasandal doon. Hindi ko man lang siya napansin na pumasok. Nakita kong ngumiti
siya sa akin at pumasok siya at isinara ang pinto. Ngumiti lang ako sa kanya at
pinagpatuloy ang pagsusuklay ng buhok ko.

"You look pretty." Mahina akong natawa dahil sa sinabi niya. Hindi naman kasi siya
nagcocompliment sa akin ng ganito kaya natawa ako. "You look good in your tuxedo
too." I complimented back at tsaka ibinaba ang brush sabay tingin sa Tanaka symbol
ko. Saglit na kumunot ang noo ko nung bigla akong kinabahan kahit nakatingin lang
naman ako sa tattoo ko.

What's wrong?

"Hey, remember this?" Dahan-dahan kong nilingon si Ice dahil sa sinabi niya at
tiningnan ang cellphone niya nung may pinakita siyang picture sa akin. Oh, I do
remember that.

❅ Snow ❅

Chapter 33
'Fukitsu's Monster'

SAPH's Point of View

Napabuga nalang ako ng hangin dahil sa nakita ko sa cellphone niya. It was a
picture of the first baby bear I got, which was from him. "Paano ko ba naman
malilimutan 'yan? It was me and my first Aki's photo." Natatawa kong sambit at
humarap na muli ako sa salamin at tsaka inayos ang buhok ko. Nakita kong ibinulsa
na ni Ice ang cellphone niya at tsaka siya naglakad palapit sa akin.

I just looked at him through the mirror.

"Yeah, and you preferred the one that you have now." Aniya kaya kumunot agad ang
noo ko.

"Ice, both my bears are dead." Sagot ko at humarap na sa kanya. Nakita kong
tumango-tango lang siya at tsaka umupo sa gilid ng sofa. Tiningnan ko lang siya at
tsaka ako napailing. Something's really bothering him. "Are you okay? You wanna
talk about it?" I asked him. Because even though he committed a grave sin to me
back then, the fact that he's still Ice Imperial, I just want to be considerate for
him.

Because maybe he's depressed. Maybe he has a huge problem, and no one understands
him. Or maybe he has a gender crisis or something, I don't care. I just want him to
talk to me about it. At dahil sa tanong ko ay tumingin lang siya sa akin at tsaka
ngumiti.

"You're really pretty." Agad akong natawa dahil sa sinabi niya.

"Come on. Stop bluffing and talk to me. Can I help you with something?" Tanong ko
sa kanya at nakita kong nakatitig lang siya sa coffee table at tsaka na siya
tumingin sa akin. I just gave him a smile at nakita kong ngumiti lang din siya sa
akin. Naghintay lang ako na magsalita siya pero nakatitig lang sa coffee table.

"I was first, Saphy. I was always first. Ever since we were kids, I was first. Not
Zero. Not even Blake and Blaze." Agad na kumunot ang noo ko dahil sa mga
pinagsasabi niya. Namamawis na ang kamay ko dahil sa kaba pero kinalma ko lang ang
sarili ko at hindi nalang inintindi ang sinabi niya. "Blaze and Blake. What
happened to them anyway? Sabi ni Chi ikaw raw ang sinabihan nila kung saan sila
pupunta." I said, trying to divert our conversation to something else. Ngumiti siya
sa tanong ko at tsaka tumayo kaya tiningnan ko lang siya.

"You wanna know where they are?" Tanong niya at kinuha na naman ang cellphone sa
bulsa niya. Tumingin lang siya sa akin at ngumiti tsaka binigay sa akin ang
cellphone niya. I just took it and looked at the black screen while he was walking
to my back. Hindi ko nalang siya pinansin at tiningnan nalang ang screen.

Habang palalim nang palalim ang titig ko sa itim na screen ay parang may lalo akong
kinakabahan.

"You know what? Forget it. I'm just going to ask the Tanaka guards about them.
Tsaka lalabas na ako. Baka naghihintay na si Nyx sa labas." Nakangiti kong sabi sa
kanya at ibabalik ko na sana ang cellphone niya sa kanya pero tinitigan niya lang
ako at hinigpitan ang pagkakahawak sa kamay ko na nakahawak sa cellphone niya.
"Not yet, Saphy. Gusto mong malaman kung nasan sina Blake, diba?" Tanong niya at
pinaharap na naman sa akin ang screen ng cellphone niya at tatayo na sana ako pero
tinulak niya ako ng malakas kaya napa-upo ako sa sofa. "Ice! Damn it! 'Wag mo nga
akong takutin!" Sigaw ko at nilagay sa mesa ang cellphone niya at sinubukan ko ulit
na tumayo pero marahas akong tinulak ni Ice paupo.

"I said, you're not going anywhere until I answer your question. You know how
special you are to me, right? That I don't want to leave any of your questions
unanswered. Hinahanap mo sina Blaze at Blake diba? Well, see for yourself."
Mahinahon niyang sabi at ibinigay muli sa akin ang cellphone niya. Hindi ko alam
kung bakit nanginginig ang mga kamay ko habang kinukuha ko ang cellphone niya mula
sa kamay niya. He just smiled at me as I looked at the black screen.

A few seconds later, I heard some noises and the black screen showed me something
else.

"Aray! Nasan ba tayo?!" Napaawang agad ang bibig ko nung nakita ko si Blaze at
Blake na nakatali sa isang poste. Agad kong tiningnan si Ice na nakatingin lang sa
akin habang nakaangat ang gilid ng labi. "Damn it, Ice! Nasan sila?!" Sigaw ko sa
kanya but he just shushed me and smiled again.

"Try watching the whole video." Aniya kaya kahit nanginginig ang kamay ko at gusto
ko nang umalis ay napilitan akong tumingin muli sa screen. My heart broke into
pieces seeing them squirming in pain. "Sh*t! Blaze! I can't move my hands!" Sigaw
ni Blake at gumalaw siya pero may nalaglag sa paa ni Blaze.

"Ah! What the f-ck?! Ano 'to?!" Mas lalong nadagdagan ang kaba ko nung marinig ko
ang mga sigaw nila at hindi ko naman makita ang bagay na nasa paanan ni Blaze. My
hands were shaking while I was holding the phone. "Sh*t! Sh*t! Fuck! Blaze!" Sigaw
ni Blake.

"Bakit?! Ano?!" Gumalaw nang gumalaw si Blake na para bang gusto na niya talagang
makaalis sa lugar na 'yun. Tumingin na ako kay Ice na nakatingin lang sa akin. "D-
Don't move, Blaze!" Blake's voice brought me back to the video kaya tumingin ako sa
kanila na dumudugo na ang mga kamay dahil sa kakagalaw nila. "Bakit kasi?!" Sigaw
muli si Blaze.

"There's a pack of small sticks inside that bag. All of them containing PX41. Don't
move!" My hand gripped the phone tight that if my body wasn't poisoned right now,
the phone would've cracked by then. Nakita kong nanatili lang si Blaze sa pwesto
niya nang may narinig akong ingay.

May isang aso na pumasok at kinagat 'yung paa ni Blaze. Napasigaw ako dahil dito
pero pinatapos pa ni Ice sa akin ang video.

"Ahh! What the f-ck?!" Blaze was screaming in pain at dahil kagat-kagat parin siya
ng aso ay nasipa ni Blaze ang bag at dun ko narinig ang magkasunod na sigaw nina
Blake at Blaze at tsaka na bumalik sa pagiging itim ang screen. Agad na kinuha ni
Ice ang cellphone niya habang nanginginig parin ang kamay ko at hinihingal na ako
habang nakatingin ako sa kanya.
"You monster!" Sinubukan ko siyang suntukin pero nasalo niya lang ang kamay ko at
nginitian lang ako.

"Yes. I am a monster. You can call me whatever you want, Saphy. And also, alam mo
na ba kung sino ang naglagay ng tinik sa leeg mo? Kung sino ang naglason sa 'yo?"
Tanong niya at hinawakan ang panga ko at pinaharap ako sa kanya.

"Of course, it's Chi." Parang tumigil ang paghinga ko dahil sa sinabi niya at
saktong pagbanggit niya sa pangalan ni Chi ay bumukas ang pinto. Para akong
nabunutan ng tinik dahil dito pero hindi ko alam kung anong mararamdaman ko nung
makita kong pumasok si Chi. Agad siyang natigilan dahil sa nakita niya.

Nakita kong mas lalong napangiti si Ice dahil sa nakita niya.

"Close the door, Chi." Mahinahong utos ni Ice sa kanya habang nagpupumiglas na ako
sa hawak ni Ice. Nakita kong nanginig pa ang mga labi ni Chi habang nakatingin sa
akin. "Ice, this wasn't part of the pl—"

"Just fucking close the door!" Sigaw ni Ice sa kanya kaya nakita kong napapikit
nalang si Chi at sinara na ang pinto. Napapikit narin ako habang iniisip ko na nasa
tabi ko lang pala ang taong may dahilan kung bakit sumusuko na ang katawan ko. I
was betrayed, once again. Bumitaw na ako kay Ice at napaupo na ako sa sofa.

"Alam mo na ba kung sino ang nag-utos sa kanya? It was me. Nagawa ko siyang
pasunurin dahil sa lason na nilagay ko sa kanya." I just looked at Ice with a
disheartened expression. I don't know which information I should care for anymore.
The fact that Blake and Blaze could be in the brink of death right now, or maybe
about how Chi managed to betray me, or how Ice managed to poison Chi. I was so
disheartened that I went numb in an instant.

"M-Master, I-I'm really sorry. I didn't know what to d—" Itinaas ko na ang kamay ko
at tumigil na si Chi na pagsasalita. Tumingin lang ako sa kanya na parang maiiyak
na. I treated him like a brother, and now this thing happens? Kinapa ko nalang ang
cellphone na nasa gilid ng sofa pero hinablot lang ito ni Ice at inapakan.

"Ice, tigilan mo na 'to. This is crazy!" Sigaw ni Chi pero tiningnan lang siya ni
Ice.

"Do you want me to remind you who I am?" Pasimpleng tanong ni Ice kay Chi at
kitang-kita ko kung paano napalunok si Chi at nanginig ang kamay niya. Naningkit
ang mga mata ko nung makita ko ito. The amount of power one person has to have to
make Chi betray me, to make Chi tremble in fear is beyond questionable.

Tumingin agad ako kay Ice na nakatingin lang sa akin. How much power and authority
does he have to have Chi shaking like this?

"I-Ice, what happened to you?" Nauutal kong tanong habang nakikita kong dahan-dahan
nang kinukuha ni Chi ang cellphone niya mula sa bulsa niya. I know that he was
going to call someone pero napasigaw nalang ako nung pasimpleng binaril ni Ice ang
balikat niya habang nakatingin lang siya sa akin.

Napatakip kaagad ako sa tenga ko habang nakatingin ako kay Chi na nasa sahig na at
nakahawak sa balikat niya na dumudugo. I was shaking with terror from what was
happening.

"You see, Saph. Ang dami kong ginawa para sa 'yo. The past years when I was in
Japan, I did a lot of hard shits. I gained gangs. I gained strength. I plotted
another perfect betrayal for you. It was all me, Saphy. Me! Ako ang dahilan kung
bakit naghihirap ka at ako lang ang makakabigay ng kalayaan mo. The night when I
saw you and Zero at the rooftop and making a deal with him. That fucking deal that
was sealed by a kiss?! What the hell was that?!" Tiningnan ko lang siya na namumula
na sa galit at tsaka ako tumingin kay Chi na nasa sahig parin at dumadaing sa
sakit. I couldn't do anything. I can't be reckless. I could just scream but what
would happen to us if I do that? Because as far as I know, Ice wouldn't mind
killing us right now. Napakagat nalang ako sa ibabang labi ko at tsaka tiningnan si
Ice.

"I forced Nyx na ilayo sina Blaze at Blake sayo. Pero ang titigas talaga ng ulo.
Bumalik pa talaga ang mga gagong 'yun. Kaya ayun! They deserved what I did to
them." Natatawa niyang sambit habang nakatingin lang ako sa kanya. My mind was
calculating any possible ways that I could get out of this situation pero napapikit
nalang ako at saglit na napahawak sa ilong ko.

The moment that I saw my hand, my nose was bleeding again kaya mas lalong nanginig
ang katawan ko. Nakita ito ni Ice kaya kumuha siya ng tissue at pinunasan ang kamay
ko. Lumayo lang ako sa kanya pero hinawakan niya ang batok ko at pinunasan ang
ilong ko.

"I don't want to see you suffer. But I don't want you to be with Zero either."
Aniya matapos niyang punasan ang dugo sa ilong ko. Tumingin nalang ako kay Chi na
parang nawalan na ng malay at dun ko lang napansin kung anong baril ang ginamit ni
Ice. It was his customized gun. One that could injure the victim and tranquilize
them.

Napalunok nalang ako at tumingin sa pinto, umaasa na may kakatok dito.

"Nung naging akin ka bago ko pineke ang pagkamatay mo sa kanila, ayaw ko na sanang
ibalik ka sa kanila. But I love you so damn much na hindi ko kayang tanggihan ang
bawat hiling at utos mo! Kahit nung nandun ka sa Korea. I wanted to kill them. Pero
alam kong masasaktan at iiyak ka na rin kapag nawala sila." Hindi ko alam pero
dahan-dahan nang tumutulo ang luha ko. It was the first time in my life that I was
crying because of fear. I was afraid of the fact that the Ice Imperial I knew as a
kid would do such thing to me.

Ngumiti lang siya sa akin at pinunasan ang luha ko pero hinawi ko lang ang kamay
niya.

"Hindi pa ba sapat si Akio sa 'yo?! She loved you! Tapos ano?! Iiwan mo lang na
parang basura?!" Natawa lang siya dahil sa sinabi ko at tsaka ako tiningnan.

"Saphy, baka nakakalimutan mo na inutusan mo lang ako na mahalin si Akio. Diba sabi
ko sa 'yo, lahat ng utos mo ay susundin ko. I never really loved that girl." Sagot
niya at tumawa pa. Marahas kong pinunasan ang mga luha ko at tumingin sa kanya.

"You know that you won't get away with this, right? The Tanaka Clan will find you."
Sambit ko pero mas lalo lang siyang natawa at tsaka tumingin sa akin. He bopped my
nose and smiled at me tsaka siya sumandal sa sofa at tsaka tumingin muli sa akin.

"Oh, Sapphire. You know me, right? And you know that I don't strike if I know that
I'm not going to win." Naningkit lang ang mga mata ko dahil sa sinabi niya. Ice
just gave me another smirk and just stared at my eyes. Dahan-dahan na siyang
naglakad palapit sa akin at hinawakan ang arm rest ng single seater na sofa na
kinauupuan ko at tsaka ako tiningnan.

"And now, I'm going to make sure that from now on, you're going to be mine."

❅ Snow ❅

Chapter 34
'Taken'

Third Person's Point of View

Kanina pa lakad nang lakad si Akio sa Fukitsu kakahanap kay Ice. Napakamot nalang
siya sa batok niya at tiningnan ang cellphone niya. Ice wasn't answering her
messages and calls too kaya ibinaba niya nalang ang cellphone niya at tumigil
nalang sa kakanap dito. Babalik na sana siya sa hall nang biglang nagring 'yung
cellphone niya dahil tumatawag si Nyx.

"Yes, Nyx?" Bungad niya habang naglalakad papunta sa hall.

"Akio, can you check on Saph? She's running a bit late. Tsaka hindi parin bumabalik
si Chi." Kumunot agad ang noo ni Akio dahil sa sinabi ni Nyx. "Chi? What about
Chi?" Tanong niya habang naglalakad papunta sa dressing room ni Saph.

"Si Chi kasi 'yung nagpresenta na ihatid si Saph dito pero wala parin sila. Maybe
they have a dress problem or something." Sagot ni Nyx sa kabilang linya. "Alright.
I'm on my way." Sagot ni Akio at ibinaba na ang cellphone niya. Huminga nalang siya
ng malalim habang naglalakad siya papunta sa dressing room. Papasok palang siya sa
grand house ay kumunot na ang noo niya nung wala siyang makita ni-isang tao.

It's supposed to be crowdy here since they're preparing for a ceremony pero wala
man lang ni-isang tao kaya umalerto na siya at dahan-dahang naglakad papunta sa
dressing room. And just a few steps from the door, she knew something was wrong as
soon as she heard Chi's voice inside.

"Ice, tigilan mo na 'to. This is crazy!" Hindi na niya inisip pa ang kung ano man
ang sinabi ni Chi. What got into her mind first must've been the situation Saph was
in when Ice's name was mentioned. Nanginig pa ang kamay niya nung marinig niya ang
boses ni Chi sa loob at kasunod nito ang pagputok ng baril.

Agad na kinuha ni Akio ang cellphone niya at tatawagan na sana si Nyx pero bigla
nalang may humablot ng cellphone niya at nung makita niya kung sino ang mga 'to ay
nawalan ng lakas ang tuhod niya. Nginitian lang siya ng mga 'to at tsaka siya
hinablot at pasimpleng tinapon papasok sa dressing room.

"Someone's eavesdropping, huh?" Walang lingong tanong ni Ice bago sinara ng mga
tauhan niya ang pinto ng dressing room. Tumingin lang si Akio kay Saph na nakaupo
sa sofa at may dugo sa ilong. Lumingon lang si Ice kay Akio at tiningnan ito.

"Welcome to the show, Akio." Nakangiti nitong sambit pero tiningnan lang ni Akio
kung gaano kahigpit ang pagkakahawak ni Ice sa braso ni Saph. Sinulyapan ni Akio
ang katawan ni Chi na nakahandusay sa sahig at walang malay tsaka niya binalik ang
tingin niya kay Ice.

"Ice! What the hell are you doing?!" Galit na tanong ni Akio nung makita niyang
napapikit nalang si Saph dahil hindi nito magawang tanggalin ang pagkakahawak ni
Ice sa braso niya. Saph was in a condition that she was supposed to be treated with
care especially that she's under medication after the green acid poison, but Ice
was doing the opposite of it.

Ngumiti lang si Ice dahil sa tanong ni Akio.

"What do you think I'm doing, huh?" Mahinahong tanong ni Ice pero mas lalong
humigpit ang hawak nito sa braso ni Saph. "A-Akio.." Mahinang sabi ni Saph at
napapikit muli dahil sa pagkakahawak ni Ice sa kanya. Puting-puti na ang mga kamay
niya at namumutla na ang labi niya.

"Ice! Pakawalan mo na si Saph! You're killing her!" Natatarantang sabi ni Akio pero
tumawa lang si Ice dahil dito at hindi inalis ang titig kay Akio. "I'm killing her?
No way. I would never kill her." Sambit nito pero mas lalo niyang hinigpitan ang
hawak niya kay Saph. Napadaing nalang si Saph at pumikit dahil sa sakit.

"Ice, ano ba 'to? Tigilan mo na nga 'yan. Tara na! N-Naghihintay na sila." Akio
tried to calm the situation down because Ice and Saph loved playing pranks and she
was thinking that this was one of it. Sinubukan niyang tumawa at magbiro pero nag-
iba agad ang timpla ng mukha ni Ice.

"Oh? Do you think I'm joking? Huh?! Do you?!" Sa bawat sigaw ni Ice ay pahigpit
nang pahigpit ang pagkakahawak niya sa braso ni Saph dahilan para mapasigaw na ito
sa sakit. Agad na tumingin si Ice kay Saph at tsaka na ito pinakawalan. Bumakat
agad ang hawak niya dito at napahawak nalang si Saph sa kamay niya.

"All this time, you're still head over heels with her?" Nauutal na tanong ni Akio
at tiningnan si Saph na nakahawak sa braso niya. Mahina lang natawa si Ice at
hinaplos ang pisngi ni Saph na siyang lumayo agad sa kanya pero agad niya rin itong
hinila ng marahas palapit sa kanya. "Of course. It's her. It's always going to be
her." Pasimpleng sabi ni Ice habang nag-iisip naman si Akio ng dapat niyang gawin.
She was trying to distract Ice with her emotions.

"D-Did you even love me?" Tanong niya pero pasimple siyang sumusulyap sa posibleng
gamitin niya laban kay Ice. Mahina lang natawa si Ice dahil sa sinabi niya. "Love?
You? Bakit? Si Saph ka ba?" Natatawang tanong ni Ice sa kanya kaya saglit lang na
pumikit si Akio at tumulo na ang mga luha niya. Hindi niya nalang muna pinansin ang
mga sinabi ni Ice at naghahanap pa ng paraan na makalabas siya dito nang biglang
tumayo si Ice kaya umalerto siya.

Umikot lang si Ice sa sofa na kinauupuan ni Saph at naglabas ito ng panyo.

Nanlaki agad ang mga mata ni Akio nung makita niya ito at walang pasabing tinakpan
ni Ice ng panyo ang ilong ni Saph. Akio couldn't do anything because if she moves,
Ice's guards will surely take her down. Akio watched in despair as Saph lost her
consciousness.

Napalunok nalang si Akio habang nakatingin sa walang malay na katawan ni Saph.

Iniligpit lang ni Ice ang panyo niya at tsaka tumingin kay Akio.

"You shouldn't have come, Akio. Kasi masasaktan ka lang. Gaya nito." Sa hina ng
tono ng pananalita ni Ice ay hindi na namalayan ni Akio na nakahiga na siya sa
sahig katabi ni Chi at umaagos narin ang dugo mula sa balikat niya. Napasigaw
nalang siya sa sakit dahil dito pero tiningnan lang siya ni Ice bago itinago ang
baril nito.

Sinubukan niyang tumayo para tulungan si Saph pero hindi niya magawa. Nakita niya
kung paano nilapitan ni Ice si Saph at ikinarga ng parang sako. Dumaan pa si Ice sa
harap ni Akio habang karga-karga si Saph sa balikat niya. Hinawakan ni Akio ang
paanan ni Ice pero inalis niya lang ito at nagpatuloy sa paglalakad.

Pinagbuksan si Ice ng pinto ng mga tauhan niya at tuluyan nang lumabas habang
karga-karga si Saph.

Meanwhile..

"Damn." Lumingon agad silang lahat kay Nyx na naka-upo sa sofa dito sa private
room. Marami kasing tao sa main hall kaya pumasok muna sila dito. Nakahawak si Nyx
sa ulo niya at parang nahihilo pa kaya nilapitan agad siya ni Zack. "What happened
to you?" Tanong ni Zack sa kanya.
"I don't know. Parang babagsak ang katawan ko." Aniya kaya tumayo nalang siya at
kumuha ng tubig sa mesa. Tiningnan lang siya ni Zero habang nag-aayos ito ng relo
sa kamay niya. "You sure you're good?" Paninigurado ni Zero dito at tumango lang si
Nyx matapos ubusin ang tubig na iniinom niya nang pumasok sina Anna sa private
room.

"Asan na ba sina Akio? Zero, maghintay ka na dun sa harap. Kami na pupunta kay
Saph." Sabi ni Anna bago sila umalis. Tumayo na agad 'yung iba at nagsilabasan
narin ng private room. Aalis narin sana si Zero nang bigla nalang mapahawak si Nyx
sa balikat niya dahilan para tingan niya ito. "Dude, are you really okay?" Tanong
nito at tiningnan si Nyx.

"Y-Yeah. Medyo nahilo lang ako paghakbang ko. Tara na nga!" Nyx just shook off the
dizziness kaya tinapik nalang ni Zero ang balikat nito at sabay na silang umalis sa
private room. Pumasok na si Zero sa hall kung saan nakita niya agad ang mga tao na
dumalo sa ceremony. People with big and influential names and clans were there.

Even the Seven Star Mob and the Twilight Society members were there too. Napalunok
nalang si Zero at naghintay na bumukas ang pinto. Thinking of Saph entering the
hall got Zero's knees going weak.

Habang naglalakad naman sina Anna at Zyd papunta sa grand house ay kitang-kita nila
ang mga magagarang sasakyan ng mga bisita sa ceremony. They even saw guards from
different clans guarding the cars and the hall. The ceremony was held in Fukitsu in
request of the Grand Master and also the fact that he's showing off how wonderful
and luxurious Fukitsu is.

"Iba talaga kapag Tanaka." Sambit ni Anna kaya tiningnan lang siya ni Zyd dahil
dito. Umangat lang ang gilid ng labi niya dahil dito. She was right. Iba talaga
kapag Tanaka na ang pag-uusapan. Every party, every birthday and every celebration
must be grand.

Habang papalapit sina Zyd at Anna sa grand house at naningkit ang mga mata ni Zyd
nung makita niya si Ice na naglalakad palabas ng grand house.

"Oh? Ice! Nandito ka lang pala. Kanina ka pa hinahanap ni Akio." Sambit ni Zyd dito
at pasimple namang lumingon si Ice sa kanila.

"Oh, I was just checking on Saph. Nasa dressing room sila." Nakangiting sabi ni Ice
sa kanila. Tumango lang si Zyd pero kumunot ang noo niya nung napansin niyang
walang tao sa loob ng bahay. Magsasalita pa sana siya nang hilain na siya ni Anna
papasok at nagpaalam naman si Ice sa kanila.

Tiningnan lang ni Zyd si Ice na naglalakad papunta sa isang kotse at pumasok dito.

"Where the hell is he going?" Tanong niya sa sarili habang hila-hila pa siya ni
Anna. Lumingo-lingo nalang siya at tiningnan si Anna na nahihirapan pang buksan ang
pinto ng dressing room kaya tinulungan na niya ito. Pasimple niya lang binuksan ang
pinto at umunang pumasok si Anna pero napapitlag nalang si Zyd nung sumigaw ito.
Agad siyang pumasok at nakita niya ang duguang katawan nina Chi at Akio. Agad na
nilapitan ni Zyd si Chi at sinubukan itong gisingin pero hindi ito nagmumulat ng
mata. He just checked his pulse at nakahinga siya ng maluwag nung malamang may
pulso pa ito.

Nilapitan naman ni Anna si Akio at hinawakan ang pisngi nito. Napaubo lang ng dugo
si Akio at dahan-dahang tumingin kay Anna. "Akio, s-sinong gumawa nito sa 'yo?"
Tanong ni Anna sa kanya habang tinatawagan na ni Zyd ang hospital ng Fukitsu.
Matapos niyang sabihin na pumunta ito sa grand house ay ibinaba na niya ang
cellphone niya at tinulungan si Anna na alalayan si Akio paupo.

"Si Saph.." Nanghihinang sambit ni Akio dahilan para matigilan 'yung dalawa.

"Si Saph ang gumawa niyan sa 'yo?!" Gulat na tanong ni Anna pero pumikit lang si
Akio at dumaing sa sakit. "Hindi. K-Kailangan nating tulungan si Saph.." Sagot nito
at nagkatinginan agad si Anna at Zyd bago nila binalik ang tingin kay Akio. Agad na
sumagi sa isip ni Zyd si Ice na kalalabas lang sa grand house at nakangiti pa.

"Shit! I knew it!" Sigaw niya at iniwan na muna sina Akio at Anna doon tsaka siya
tumakbo palabas ng grand house at nakita niyang wala na ang kotse ni Ice. Agad
niyang kinuha ang cellphone niya at tinawagan sina Nyx pero wala ni isa ang sumagot
sa kanila. Ginulo nalang ni Zyd ang buhok niya dahil sa inis at tsaka siya tumakbo
papunta sa grand hall.

Pagdating niya sa grand hall ay sumalubong sa kanya ang nakangiting mukha ni Nyx.
Magtatanong sana si Nyx sa kanya pero pumasok na si Zyd habang hila-hila si Nyx.
Tumakbo silang dalawa sa aisle kaya naguguluhan pang nakatingin ang iba sa kanila.

"Zyd! The hell are you doing?!" Naguguluhang tanong ni Nyx sa kanya hanggang sa
makarating silang dalawa sa tabi ni Zero. Hinihingal pa si Zyd nung lumapit 'yung
iba sa kanila. "Zyd, pinagtitinginan tayo. Siguraduhin mo lang na importante 'to
kundi ipapaburol ka na ni Anpa." Pagbabanta ni Nyx sa kanya pero pinunas lang ni
Zyd ang duguan niyang kamay sa tuxedo ni Nyx. Agad na nanlaki ang mga mata nila
dahil dito.

"S-Si Saph.." Hinihingal na sabi nito dahilan para umalerto agad si Zero nung
binanggit ni Zyd ang pangalan ni Saph. Umalerto narin 'yung iba pati na 'yung mga
taong nakarinig sa boses ni Nyx.

"Ice took her!" Pagkasabing-pagkasabi nun si Zyd ay agad na nagsabog ng ingay ang
mga tao sa paligid. Nagkagulo agad ang mga 'to lalo na ang mga Tanaka guards na
agad na lumabas ng building. Hindi pa alam ng iba ang gagawin nila pero may hawak
nang baril si Zero at ikinasa ito.

"Ice hasn't left Fukitsu yet. Shut down Fukitsu! He's not getting away with my
girl." Parang kalmadong sabi ni Zero pero nagliliyab na ang ulo nito dahil sa
galit. Agad na sumunod kay Zero ang mga Natsugawa guards. The other clans
immediately alerted their men to join the pursuit. Tumakbo narin ang head operator
ng Fukitsu at agad na inaccess ang lock-down code ng Fukitsu.
"Ice-sama. They're initiating a school lock-down." Umangat lang gilid ng labi ni
Ice dahil sa narining niya mula sa cellphone niya habang nagmamaneho siya palabas
ng Fukitsu. Ice just entered a few codes at habang ginagawa niya 'yun ay kitang-
kita niya ang unti-unting pagbaba ng gate ng Fukitsu.

Huminga lang siya ng malalim at pina-scan na ang fingerprint niya sa system na

built-in sa kotse niya.

'Access granted. Lock-down seized.'

Mahina lang natawa si Ice nung makita niyang tumigil sa pagbaba ang gate ng Fukitsu
at malaya siyang nakalabas ng school grounds at habang nagmamaneho siya ay
tiningnan niya lang si Saph na mahimbing na natutulog sa backseat.

"Where's your almighty Zero Natsugawa now, Saphy?"

❅ Snow ❅

Chapter 35
'The Chase'

"Zero-sama! Ice's car just passed the school gate." Sambit ng isa sa mga tauhan ni
Zero kaya nagtiim-bagang nalang si Zero at mas lalong humigpit ang pagkakahawak
niya sa baril niya. "Damn you, Imperial!" Galit niyang sambit at sinalo ang susi ng
motor niya na tinapon ng isa sa mga Natsugawa guards sa kanya. Agad na sumakay si
Zero sa big bike niya habang nakasunod naman sa kanya 'yung iba.

"Phantoms, to your position. 'Wag niyong hayaang makalayo ang gagong yelong 'yun."
Utos ni Stone kina Zack at sumakay narin sa motor niya. Nyx dialed in a call to
their quarters at inalerto ang iba pang mga Tanaka guards tungkol dito. Nagkakagulo
na ang Fukitsu dahil nagtatakbuhan 'yung mga studyante papunta sa gate.

"Young Master! Come with us!" Tiningnan lang ni Nyx ang mga Tanaka guards na
nakahawak sa kanya.

"Don't mind me, idiots! Go after my sister!" Sigaw niya at bakas na bakas sa mukha
niya ang galit. Yumuko agad sa kanya ang mga Tanaka guards at tsaka na sila
nagsitakbuhan palabas ng gate.
"Clear the path!" Sigaw ni Zyd
na si Zero palabas ng Fukitsu.
pinapaputukan ang kotse ni Ice
muffled yell came from Stone's
ni Ice. Umangat lang ang gilid
takbo niya.
at agad naman silang binigyan ng daan kaya humarurot
Agad siyang sinundan ng iba at tsaka nila
na hindi pa nakakalayo sa kanya. "Imperial!" A
helmet habang pinapaputukan niya ang gulong ng kotse
ng labi ni Ice dahil dito at tsaka binilisan ang

Zero and the others accelerated as well at naghabulan na sila sa malawak sa daan.
It was unbelievably quiet in the road kaya kumunot na ang noo ni Zero. A traffic
was supposed to greet them pero wala siyang nakitang ni-isang sasakyan.

"He's got something! Mag-ingat kayo!" Sigaw ni Zero kina Evo at tsaka binalik ang
tingin sa kotse ni Ice.

"You're dead, Imperial!" Galit niyang sambit at mas binilisan pa ang takbo ng motor
niya. Patuloy parin sila sa pagbaril sa gulong ng kotse ni Ice pero may bala na
tumama sa likod nito at nabasag ang salamin dahil sa pagbaril ni Zack. "Zack! 'Wag
sa taas! Baka matamaan mo si Saph!" Sigaw ni Zyd na nakasunod lang din sa kanya.

"What the hell is his car made of?! Ba't ang bilis?!" Sigaw ni Kyo kaya nabigla si
Zyd nung makita niya ito na nakasabay na pala sa kanila.

"What the f-ck, Kyo?! Bumalik ka dun!" Sigaw niya dito pero hindi nakinig si Kyo sa
kanya at mas binilisan pa ang takbo ng motor niya. Napamura nalang si Zyd at tsaka
tinabihan si Kyo habang nangunguna si Zero sa mga motor nila. "Keep chasing,
idiots." Natatawang sambit ni Ice sa loob ng kotse at tsaka na itinapat ang
cellphone niya sa labi niya.

"Block them." Pasimple niyang sabi at mas lalong binilisan ang takbo ng kotse niya.
Paglagpas niya sa isang eskenita ay nakita niya ang mga ilaw ng mga kotseng
paparating sa main road at humarang ito kina Zero. Tiningnan lang ni Ice kung paano
napatigil ang mga motor nila at ikinaangat ito ng labi niya at tsaka na tuluyang
umalis.

Samantalang umalerto kaagad sina Zero nung isa-isa nang nagsibabaan ang mga tauhan
mula sa mga itim na kotseng humarang sa kanila. Nanlaki kaagad ang mga mata ni Zyd
dahil sa nakita niya. As someone who came from Japan, Zyd knows every gang that
they should be careful of, and he's facing one of those gangs right now.

Nanginig ang mga labi niya nung makita niya ang mga tattoo nito sa katawan. "T-That
symbol.." Nauutal niyang sambit.

"F-ck! Dark Yakuza!" Sigaw ni Zyd at agad na pinahinto ang motor niya. The others
were still confused by his words hanggang sa malaman na nila ang ibig sabihin ni
Zyd nung naglabas na 'yung mga lalaki ng mga baril nila. Agad nilang iniba ang
direksiyon ng motor nila at tiningnan pa ni Evo si Zero na parang walang balak
umatras.

"Damnit, Natsugawa!" Inis na sigaw ni Evo at sinadyang paputukan ang gulong ng

motor ni Zero kaya galit itong tumingin sa kanya. Hinila niya lang si Zero at
pinasakay na sa motor niya at tsaka na umatras. Zero then started firing at those
men habang pinapaulanan rin sila ng bala ng mga 'to.

Panay yuko naman sila at binilisan pa ang takbo nila.

"Shit!" Napamura nalang si Zack nung matamaan ang side-mirror niya. Ikinasa lang ni
Zero ang baril niya at tumalikod kay Evo tsaka nakipagbarilan muli. Agad na
nakarating sina Evo sa gate ng Fukitsu at nabigla nalang sila nung tumatakbo na
palabas ang mga Fukitsu students na may dala naring mga baril. They all formed a
line in the middle of the road at sumali na sa mga pakikipagbarilan.

Tumalon kaagad si Zero mula sa motor ni Evo at gumulong kaagad papunta sa likod ng
isang kotse at tsaka nagreload. Matapos niyang magreload ay lumabas kaagad siya at
pinapaputukan ang mga Dark Yakuza. With just one shot, he had two hits.

"Aish! 'San ba galing ang mga 'to?! Bakit ang dami nila?!" Reklamo ni Kyo na sasali
na sana sa pakikipagbarilan pero hinila na siya ni Nyx papasok sa Fukitsu at
pinahawak siya sa mga Tanaka guards. "Ano ba?! Bitawan niyo ako!" Pagpupumiglas ni
Kyo kaya nilagyan na ni Nyx ng mask ang bibig nito.

"Don't let go of that kid." Utos ni Nyx sa mga Tanaka guards at tsaka na tiningnan
si Aya na tumatakbo palapit sa kanya na may dalang isang bag. Agad na tinawag ni
Nyx si Zero nagrereload dun sa gilid at tsaka niya tinapon 'yung bag sa tabi nito.
Zero immediately checked the bag and he found more bullets inside.

Tiningnan niya kaagad si Nyx at tumango lang ito sa kanya at tsaka na nag-utos ng
mga Tanaka guards na tumulong sa mga Fukitsu students.

"Oh, shit! Lumalapit na sila!" Sigaw ni Zack at tsaka lumapit kay Zero para kumuha
ng bala at agad na nagreload. Pasimple lang naglabas ng dalawang baril si Zero at
tumayo tsaka pinaputukan 'yung mga Dark Yakuza. With just two shots, four of them
were already down.

Pero agad naman siyang napayuko nung mas lalong dumami 'yung mga Dark Yakuza na
dumating.

"Everyone! Get in Fukitsu!" Sigaw ni Aya nung makita niyang dumadami na 'yung mga
nagpapaputok sa kanila. Agad namang sumunod ang mga Fukitsu students sa sinabi ni
Aya at pumasok na sa campus maliban kina Stone na nag-aalangan pa ng tumigil.
"Papasok ba tayo?!" Sigaw ni Stone at tumingin sa iba.

"Hell no." 'Yun lang ang sinabi ni Zero at nagpatuloy sa pagbaril. Sumali narin si
Nyx sa kanila at tumabi siya kay Stone na nasa kabilang dulo. Nyx shot at them with
ease at marami narin siyang napatumba. Indeed, an aim of a Tanaka.

Tinapunan lang siya nina Anna ng isang bag ng bala at tsaka na nagpatuloy. It was
chaotic outside and inside Fukitsu.

"F-ck!" Napalingon kaagad silang lahat kay Nyx na nakahawak sa balikat niyang
dumudugo na. Agad naman siyang tiningnan ni Stone na katabi niya lang. "May daplis
ka! Tara na!" Sigaw ni Stone at inakay na si Nyx papasok na ayaw pang umalis. Stone
just gritted his teeth and brought Nyx inside Fukitsu. Napamura nalang sina Zack
nung mapansin nilang ubos na ang mga balang nasa bag.
"More bullets!" Sigaw ni Zack sa kanila. "S-Someone broke into our storage room and
stole all the equipment!" Sagot ng isang estudyante kaya ginulo nalang nina Zyd ang
buhok niya dahil sa inis.

"Aish! That Imperial! I bet he already planned this long ago." Inis na sabi ni Zack
habang nakatingin sa baril niyang wala nang bala. "Zero! Kailangan na nating
pumasok!" Sigaw ni Zyd kay Zero na pilit paring nakikipagbarilan kahit paubos na
ang bala ng baril niya. Zero just gritted his teeth and continued firing.

"Hindi pwede! Paano si Saph?!" Tanong ni Zero habang nagrereload ng huling set ng
bala niya at nakipagputukan na naman. "Kung gusto mo siyang makita ulit, mabuhay ka
muna!" Sigaw ni Zyd sa kanya at tiningnan na ang mga Fukitsu students na
nakabattle-gear habang naglalakad palabas ng Fukitsu. Kitang-kita niyang may dalang
mga rifle ang mga 'to at mga bulletproof shield.

Nagsilbi silang shield nina Zack habang hinihila naman ni Zyd si Zero na walang
balak tumigil. Zero was even struggling to get free pero hinila narin siya nina Red
papasok. At habang pumasok sila ng Fukitsu ay paatras naman nang paatras ang mga
Fukitsu students na nakabattle-gear habang nagpapaputok parin at nung makapasok na
silang lahat sa Fukitsu ay agad itong nag-lock down.

"Shit!" Galit na usal ni Zero at lumapit sa isang motor tsaka sinipa nang sinipa
ang gulong nito. Kinuha niya kaagad ang baril sa tagiliran niya at tsaka nagpaputok
sa iba't-ibang direksiyon dala ng galit. Zero no longer had control and all he
wanted to do was kill Ice Imperial.

Habang nagwawala siya dun sa parking lot at nabitawan niya kaagad ang baril niya at
tsaka napahawak sa labi niyang dumudugo na nung sinunggaban siya ng suntok ni Stone
na duguan pa ang kamay dahil sa sugat ni Nyx. Zero immediately balled his fists at
sinuntok narin si Stone.

Napa-upo kaagad ito sa sahig pero agad namang bumangon para bigyan ng upper-cut si
Zero pero umilag lang si Zero at tsaka dinamba si Stone paputna sa likod ng isang
kotse. The two were having a dog fight after the mess they had been. Agad na
lumapit sina Zyd at Zack sa kanila at inawat na sila.

"What the hell?! Tumigil na nga kayo!" Suway ni Zyd sa kanila habang hawak-hawak si
Zero. Lumapit narin 'yung iba sa kanila at pinaghiwalay silang dalawa habang
nagpupumiglas naman si Zero dahil sa galit. "What the fuck is your problem?!"
Galit na sigaw ni Zero kay Stone habang pinipigilan naman siya ni Zyd.

"Hindi ako ang may problema, Zero! Ikaw! Sa tingin mo ba kapag nagwala ka diyan
makikita mo si Saph?! Get to your senses, asshole! Why don't you track his car
while you're at it?! Hindi 'yung magwawala ka lang diyan na parang tanga!" Sumbat
ni Stone sa kanya kaya mas lalong nagalit si Zero at mas lalong nagpumiglas sa
hawak nina Zyd. Napamura nalang si Zyd at tumawag pa ng iba para tuluyan siyang
pigilan si Zero.

Zero was like a mad bull when he's mad and everyone's seeing it right now.
"Zero! Dude! Stop!" Sigaw ni Evo sa kanya pero wala siyang pinakinggan ni isa sa
kanila. "Track his car?! That bastard even had the access code to Fukitsu's system
and we all know how hard it is to do that! You think he will leave a trace?! That's
bullshit!" Sigaw ni Zero habang pilit siyang pinapakalma ng mga pumipigil sa kanya.
All those who were listening got Zero's point. The access to Fukitsu's system were
impossible and Ice was able to do that without anyone noticing.

"What? You're already scared about the fact that we can't track his car? Access to
Fukitsu's system? Hindi pa nagseseryoso si Ice niyan! He's just playing. Zero,
hindi mo pa alam kung ano pa ang kayang gawin ni Ice! Did you even wonder how he
got the Dark Yakuza under his command?! Anyone in this fucking school knows how
hard it is to tame those bastards and yet he got them anyway! Do you even know how
dangerous Ice is right now?" Tanong ni Stone sa kanya at tumigil na sa
pagpupumiglas sa hawak nina Zack.

"My point is that you should be looking for a way out of this rather than throwing
tantrums like a stupid kid." 'Yun na ang huling sinabi ni Stone at binitawan na
siya nina Zack. Tiningnan niya lang si Zero na parang unti-unti naring kumalma
dahil sa mga sinabi ni Stone at parang nag-iisip pa ng malalim. Napasapo nalang si
Zero sa mukha niya dahil sa mga sinabi ni Stone.

Ice Imperial had access to Fukitsu's system like it was the easiest thing to do and
he even had the Dark Yakuza's under his command. How dangerous can Ice really be?

❅ Snow ❅

Chapter 36
'Concealed'

The Tanaka guards immediately rushed to the hospital as soon as they heard that Nyx
got shot. Tumingin kaagad ang mga nurse sa kanila habang tumatakbo sila papunta sa
emergency room. "Where's the Young Master?!" Agad na tanong nung isa at tumingin-
tingin pa sa paligid hanggang sa may bumatok sa kanya. Agad silang lumingon dito at
nabigla pa nung makitang pasimpleng naglalakad si Nyx sa likuran nila at may
bandage na ang balikat.

Agad silang yumuko at tiningnan lang sila ni Nyx.

"Y-Young Master, saan po ang tama niyo? Do you need a surgery? S-Shall I call a
doctor?" Natatarantang tanong nung isa kaya tiningnan lang sila ni Nyx at tsaka
niyang dahan-dahang tinuro ang balikat niya.
"It's just a scratch, idiots. Ano nang nangyari dun? Nahuli ba si Ice?" Tanong ni
Nyx kahit alam na niya ang sagot. Napabuga nalang siya ng hangin nung sabay na
lumingo-lingo ang mga Tanaka guards habang nakayuko. "P-Pasensiya na po. We let our
defense down as soon as we saw the Dark Yakuzas." Sagot nung isa sa kanila kaya
tiningnan naman siya ni Nyx.

"Puntahan niyo si Anpa. Ask him what to do." Sabi ni Nyx sa kanila at yumuko naman
sila bago umalis. Pag-alis nilang lahat ay tiningnan lang ni Aya si Nyx na
sandaling napahawak sa balikat niya. Pinaupo niya nalang ito at tsaka binigyan ng
isang bote ng tubig. Uminom lang si Nyx at tsaka sandaling natulala habang
nakatingin lang sa water bottle na hawak niya.

"In situations like this, only Anpa knows what to do." Wala sa sariling sabi ni Nyx
habang nakayuko.

"Nyx, you're old enough to make your decisions about this. After all, kaligtasan na
ni Saph ang pinag-uusapan dito. Her safety was all you wanted for her, right?"
Tanong ni Aya dahilan para saglit na matawa si Nyx at tsaka bumuntong-hininga.
Tiningnan lang siya ni Aya at alam ni Aya na malalim ang iniisip ni Nyx.

"Strange.." Kumunot kaagad ang noo ni Aya dahil sa sinabi ni Nyx.

"Something like this happened before." Wala sa sarili niyang sambit kaya tinanong
na siya ni Aya kung ano ang ibig niyang sabihin. Agad namang tumingin si Nyx sa
kanya at lumingo-lingo na parang natauhan na. Tumayo nalang si Nyx at nag-aya na
puntahan si Chi. Naglakad na sila papunta sa kwarto kung saan naroroon si Chi.

Pagpasok nila ay nakita nila si Chi na nakaupo na sa kama habang may mga bandage na
sa katawan. He also changed into his hospital clothes at nakatingin siya sa palad
niya. Agad namang tumayo ang ibang Tanaka-gumi members na nandito at umalis nung
makita nila si Nyx.

"Shall I go too?" Tanong ni Aya kaya tiningnan siya ni Nyx at bahagya itong
tumango. Umalis na si Aya at sinara ang pinto at tsaka na binaling ni Nyx ang
tingin niya kay Chi na nakatingin na pala sa kanya at may hawak nang baril.

"Come on, take it. I know you want to kill me right now." Walang ganang sabi ni Chi
kaya kumunot lang ang noo ni Nyx. "Kill you? Why the hell would I do that?" Tanong
ni Nyx kaya nakita niyang nagtiim-bagang si Chi dahil dito.

"Ako ang lumason kay Saph. I betrayed her because I needed to survive. M-My.. my
duty was supposed to be protecting her but I chose my own life instead. I deserve
to die." Humigpit na ang hawak ni Chi sa baril kaya tiningnan lang siya ni Nyx at
tsaka na ito naghila ng upuan. Chi was expecting Nyx to smash him with the chair
pero umupo lang si Nyx sa upuan at tsaka tiningnan si Chi.

"Ang upuan, inuupuan hindi hinahampas sa taong nasa hospital bed." Pasimpleng sabi
ni Nyx nung makita niya ang mukha ni Chi nung hinila niya 'yung upuan. Dahil dito
ay mas lalong kumunot ang noo ni Chi. "Hindi ka ba galit sa akin?! I poisoned
Saph!" Inis na sigaw ni Chi kay Nyx.

"Yeah, I heard you the first time. No need to repeat it." Pasimpleng sabi ni Nyx at
tiningnan pa ang vitals ni Chi dun sa board na nakadikit sa kama niya.

"So, Ice also poisoned you with Green Acid poison." Kunot-noong sabi ni Nyx dahilan
para mas lalong kumunot ang noo ni Chi dahil sa sinabi niya. "Wait, what?! Green
Acid ang nilagay niya sa katawan ko?!" Gulat na tanong ni Chi dahilan para tumingin
si Nyx sa kanya na parang nabobobohan siya kay Chi.

"Nilason ka tapos hindi mo man lang inalam kung anong lason ang nasa katawan mo?
Bobo ba you?" Tanong ni Nyx sa kanya kaya nagtiim-bagang kaagad si Chi dahil dito.
Napabuntong-hininga nalang si Nyx at tumingin muli kay Chi. "A-Akala ko Red-Spec
ang nilagay ni Ice sa katawan ko. That's why Saph's anti-red spec injection didn't
work on me. Damn!" Wala sa sariling sabi ni Chi at sinapo pa ang noo niya. Umirap
lang si Nyx dahil dito.

"Congratulations, hindi ka na bobo." Agad na tiningnan ni Chi si Nyx dahil sa

sinabi niya.

"Aren't you supposed to be mad at me right now? For the third time, I poisoned Sap
—" Hindi na natapos ni Chi ang sasabihin niya sana dahil binato na siya ni Nyx ng
unan. "Tumahimik ka na, nanggigigil na ako sa 'yo. Oo! Alam kong ikaw ang lumason
sa kapatid ko. Kailangan mo pang ulitin?" Inis na tanong ni Nyx kay Chi at ginulo
ang buhok niya.

"Aren't you going to do something about it?" Tanong ni Chi kaya tiningnan lang siya
ni Nyx.

"Ice gave you an antidote and it healed you. Probably, Ice also have an antidote
that could heal my sister. What's there to worry about?" Pasimpleng sabi ni Nyx at
sumandal pa sa upuan na kinauupuan niya pero napanganga lang si Chi at parang hindi
siya makapaniwala dahil sa sinabi ni Nyx.

"I-Ice took Saph. Aren't you even worried about that?!" Gulat na tanong ni Chi sa
kanya. Nyx just snorted and tapped his fingers on his thighs and smiled.

"Oh, I'm so worried. Really. Omg. What to do?" Pinigilan nalang ni Chi na tumayo sa
kama para bugbugin si Nyx at binaon niya nalang ang mukha niya sa unan na binato ni
Nyx sa kanya. "Bakit ba parang wala lang sa 'yo 'tong mga nangyayari?" Tanong muli
ni Chi sa kanya kaya tumayo na si Nyx at namulsa. Tiningnan lang siya ni Nyx at
dahan-dahang umangat ang gilid ng labi ni Nyx at bahagya pang tumango-tango.

"You know that the Tanakas will kill you if they knew that you poisoned Saph,
right?" Tanong ni Nyx sa kanya at agad namang tumango si Chi bilang sagot. Besides,
Nyx knew that only him and Chi knew about what Chi did.

"Saph wouldn't like it if they hurt you without her permission. So, for the
meantime, just to seal the truth that you poisoned Saph, keep your mouth shut and
do nothing." Mas lalong kumunot ang noo ni Chi dahil dito at tinanong kung ano pa
kung ang ibig sabihin ni Nyx sa mga pinagsasabi niya. Tumingin lang si Nyx sa kanya
at ngumiti.

"Let's just say that I know a little something more than anyone should."

✥✥

"Are you sure that you're okay, Ms. Lee?" Tanong ng doctor kay Akio. Tumango lang
ito at hinawakan ang benda sa braso niya at tsaka niya tiningnan sina Nyx at Aya na
naglalakad palapit sa kanya. "Kamusta si Chi?" Tanong agad ni Akio dahil nung huli
niya itong makita ay duguan ang katawan nito.

"He's resting." Agad na sagot ni Nyx at tinanong naman kaagad ni Aya kung ano ang
nararamdaman ni Akio. Akio just let out a small smile at tsaka naglabas ng isang
cellphone. Tinanggap kaagad ni Nyx ang cellphone na binigay ni Akio sa kanila.

"Cellphone ni Ice 'yan. Nahulog mula sa bulsa niya. Narinig kong sinabi ni Ice na
may video diyan. We might get something out of it." Pasimpleng sabi ni Akio at
saglit pang napapikit nung kumirot ang braso niya. Agad namang lumapit si Aya sa
kanya at umupo sa tabi niya habang kinakalikot naman ni Nyx ang cellphone ni Ice
pero saglit siyang natigilan at bahagyang nag-isip.

Nyx then flicked his tongue and pocketed Ice's phone dahilan para tingnan siya nung
dalawa.

"Come on, Ice even broke into Fukitsu's system. What makes you think that he will
leave his phone lying around without security protection? Mahihirapan tayong buksan
ang cellphone na 'to. Even the memory card is impossible to read." Pagpapaliwanag
ni Nyx kaya napabuntong-hininga nalang si Akio at tsaka napayuko. Hinawakan nalang
ni Aya ang balikat niya at hinagod ang likod niya.

Aya knows what Akio could've felt when Ice picked Saph even in the most brutal way
possible. Yumuko nalang si Akio at tiningnan ang kamay niya.

"Who am I, anyway? I'm just some girl who got lucky to be the school's president. I
came from a small clan. Ano bang laban ko sa isang Tanaka?" Walang ganang tanong ni
Akio at umiyak na. Naikuyom nalang ni Nyx ang kamao niya at tsaka nagtiim-bagang.
Dahan-dahan na siyang lumapit kay Akio at tinapik ang balikat nito.

Akio cried from the pain of being shot and the pain of a broken heart.

✥✥

Habang nagkakagulo ang mga estudyante ng Fukitsu sa kakaisip kung ano na ang
nagyayari kay Saph sa mga oras na 'to ay ganun din ang gulo ng ibang clans. Some
clans were panicking because they couldn't help and they feared that the Tanakas
don't see them worthy of an alliance while some other clans raised their lips to
smile at the situation.

The Tanaka clan's heiress just got stolen.

"Grand Master." Tumingin kaagad silang lahat kay Zero na duguan pa ang mukha at
'yung kasama niyang galing pa sa putukan kanina. Tumingin lang si Grand Master sa
kanila at umupo. Umupo narin sila para makipag-usap dito.

"I already alerted all our headquarters. Some clans are also sending their troops
to go after Ice." Paninimula ni Grand Master pero kinagat lang ni Zero ang ibabang
labi niya at tsaka humarap dito.

"Tutulong ba ang Twilight Society? Ang Seven Star Mob?" Sunod-sunod na tanong ni
Stone at nakita niyang napabuga lang ng hangin ang Grand Master at bahgayang
napailing. "They will help, but I'm afraid that they won't put an effort for this."
Kumunot kaagad ang noo ng iba dahil sa sinabi ni Grand Master.

"Sapphire got taken away from us, and we couldn't do anything. Taking note that the
one who took her was Ice Imperial who suddenly have the Dark Yakuzas with him. The
Dark Yakuzas are on the list of the clans that the society is not supposed to
interfere with. Therefore, we only have our clans and our alliances to search for
her." Pagpapaliwanag ng Grand Master dahilan para kumunot na naman ang noo ni Kyo
at tumayo ba.

"Ano bang nakakatakot sa mga 'yun? Tattoo at muscles lang naman ang lamang nila sa
atin ah!" Reklamo ni Kyo kaya hinila na siya paupo ni Zyd at kulang nalang ay itali
na ito sa upuan.

"They could easily separate your head from you body." Sabi ni Zyd sa kanya kaya
napalunok nalang si Kyo at tumahimik na.

"Don't worry, Grand Master. I'll send every single man I have in my clan for this."
Mariing sabi ni Zero at tumango lang si Grand Master sa kanya. The others also said
the same thing at tsaka na sila nagsitayuan. Zero bowed to the Grand Master before
he went outside to order his men.

"Search for your Lady Natsugawa and do not come back without a trace from her."
Utos niya rito at agad namang silang tumango at umalis na.

Habang kinakausap na nina Zero ang ibang clan ay dahan-dahan namang naglakad si Nyx
papunta sa Anpa niya na nakaupo na dito sa VIP room ng Fukitsu at umiinom ng wine.
The Tanaka guards immediately shut the door to give them the privacy that Nyx was
already looking for since he came in.

Umupo si Nyx sa kaharap na upuan ng Grand Master at tinanggap ang wine glass na
binibigay nito sa kanya.
"How come Ice suddenly handled the Dark Yakuzas? Alam naman nating ang hirap nilang
kunin diba?" Tanong ni Nyx sa Anpa niya na tumingin lang sa kanya bago tumungga ng
wine. Hindi ito sumagot pero hindi rin tumigil si Nyx sa pagtatanong.

"Also, how did Ice hack into Fukitsu's system? Even I, an heir to the school,
doesn't even have access to it." Nyx pondered and bottomed up at tsaka nagrefill na
naman ng wine. Tumingin lang ang Grand Master sa kanya at huminga ng malalim.

"You wanna talk about your concerns, Nyx?" Tanong ng Grand Master sa kanya pero
lumingo-lingo lang si Nyx at tsaka ibinaba ang wine glass na hawak niya.

"I don't want to talk about something that I already know. I wanna talk about her
situation right now. Can you guarantee her safety?" Tanong ni Nyx sa Anpa niya
dahilan para tumingin ito ng diretso sa kanya. The Grand Master also laid down his
wine glass and battled stares with Nyx. Si Nyx na ang nag-iwas ng tingin at tsaka
tumikhim.

Sumandal nalang ang Grand Master sa sofa at napabuga nalang ng hangin.

"Would I be drinking wine like this if she's not safe?" Tanong ng Grand Master sa
kanya at dun na tumango-tango si Nyx at tsaka na kinuha ang cellphone ni Ice sa
bulsa niya at tsaka ito nilapag sa mesa sabay usog nito sa harap ng Grand Master.

"Ice dropped his phone. I think you might want to keep that out of reach from
anyone. Also, call me once this shitty thing is over. I want to see my sister."

❅ Snow ❅

Chapter 37
'Caged'

SAPH's Point of View

Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko pero napapikit rin naman kaagad ako dahil
sa sakit ng ulo ko. I just rubbed my forehead at maya-maya ay umupo na ako at
naramdaman kong sa semento pala ako nakatulog. Tumingin-tingin na ako sa paligid
pero wala akong makita dahil sa dilim.
Agad akong tumayo at dahan-dahang naglakad hanggang sa mahawakan ko ang hinala koy
pader ng lugar na 'to. I slowly knocked on the wall and immediately recognized it
as a steel wall. Now, why am I surrounded by a steel wall?

Napapikit kaagad ako nung maalala ko ang mga nangyari. Ice. Chi. Akio. The
gunshots. Blaze and Blake. Agad akong napatingin sa bandang nasa harap ko nung
marinig ko ang tunog na parang isang bakal na pinto na binubuksan. Kasunod nito ang
pagpasok ng liwanag sa lugar na 'to at sa liwanag na 'yun ay may nakita akong anino
ng isang tao.

"Gising ka na pala, Saphy." Nagtiim-bagang lang ako nung marinig ko ang boses niya
at saglit akong humakbang palayo sa kanya only to be greeted by the steel wall
behind me. Naikuyom ko ang kamay kong nanginginig at kinagat nalang ang ibabang
labi ko.

"'San mo ako dinala?" Tanong ko sa kanya pero bigla nalang bumukas ang ilaw kaya
napapikit agad ako dahil sa liwanag. Maya-maya ay dahan-dahan ko nang ibinuka ang
mga mata ko at dun ko na nakita ko ang mga mata ni Ice na nakatingin sa akin.

He tried to approach me pero itinaas ko lang ang kamay ko.

"Don't you come near me!" Sigaw ko sa kanya kaya nakita kong natigilan siya kaagad
at umayos nalang ng tayo. Tumingin siya sa akin at nakita kong malungkot ang mga
mata niya. How dare he show that face to me after shooting Chi and Akio right in my
presence? Tiningnan ko lang siya at binasa ang mga kilos niya.

I tried my luck of escaping at sinubukan kong tumakbo patungo sa pinto. Naguluhan

pa ako nung hindi niya ako pinigilan at dun ko lang nalaman ang rason kung bakit
niya ginawa 'yun

The moment that I stepped out of the isolation that he brought me, I saw the huge
grass field at ang mga nagtataasang pader ng lugar na 'to. Kinagat ko nalang ang
ibabang labi ko habang nakatingin ako sa paligid. Umalerto kaagad ako nung makita
kong may naglabasan na mga lalaking malalaki ang katawan at maraming tattoo.

And from their tattoos, I could easily recognize who they were. Dark Yakuza. How
the hell did Ice took over these men?

Dahil sa nakita ko ay umatras na ako. Paatras ako nang paatras habang palapit naman
sila nang palapit sa akin. Patuloy parin ako sa pag-atras hanggang sa may naatrasan
ako. Napalunok nalang ako nung malaman kong si Ice ang nasa likuran ko.

"You can run, Saphy. But you can't hide. You can't get away from me. This place is
sealed with metal and in every corner, may mga Dark Yakuza na nagbabantay." Sambit
niya sa likod ko kaya dahan-dahan akong humarap sa kanya at tiningnan siya na
nakatingin lang sa akin. Why does this keep happening to me? May isang butil ng
luha na tumulo sa mata ko nung nakatingin na talaga ako sa kanya.

"Sh*t! W-Why the hell are you crying?! Oh, shit—" Nagsilapitan kaagad 'yung mga
Dark Yakuza dahil sa sinabi niya pero pinigilan niya ito at tsaka hinawakan ang
magkabilang balikat ko pero tinulak ko lang siya palayo.
"Tanga ka ba?! Tinatanong mo pa kung bakit ako umiiyak, kung alam mo naman na ikaw
ang may kasalanan! You're such an idiot!" Dahil sa inis ko ay nilapitan ko na siya
at pinagsusuntok siya kung saan man tumama ang kamay ko sa katawan niya. Hinawakan
niya naman ang mga kamay ko at ikinarga ako na parang sako. "Let me go!"
Pagmumumiglas ko sa hawak niya.

"You need to eat!" Mariin niyang sabi. Sumasakit na 'yung kamay ko kakapalo sa
likod niya kaya lupaypay akong tumingin sa mga paa niya na dinadala ako sa isang
lugar. Ice then settled me on a chair at nung tumingin na ako sa mesa ay nakita
kong may pagkain nang nakahanda doon.

Pinagpag niya lang ang kamay niya at tsaka tumingin sa akin.

"I know that you're hungry." Aniya kaya napabuga ako ng hangin habang nakatingin sa
mga pagkain na nasa harap ko. Kung bakit ba naman kasi hindi ako kumain bago ako
binihisan. Tiningnan ko nalang ang gown kong marumi na ang paanan. Just imagining
the image that I'm sitting on a chair with my wedding dress on, a feast in front of
me.

That would be so great, but let's put the fact that Ice just abducted me. That's
the nasty part.

"Do you really think that I want to eat right now?" Inis kong tanong sa kanya pero
umupo lang siya sa upuang nasa tabi ko at tsaka tiningnan ako. "Who are you
fooling? Your growling tummy?" Tanong niya kaya tiningnan ko lang siya ng masama.

"What are you up to? What the hell is all this?" Sunod-sunod kong tanong sa kanya
pero hindi siya sumagot at hiniwa lang ang steak ko at tsaka itinapat ang tinidor
sa bibig ko. I kept my stance at nag-iwas ng tingin sa kanya. I breathed slow and
clenched my jaw. I'm really hungry. Damn.

Nakita kong umangat ang gilid ng labi niya at tsaka siya nagsalin ng juice sa isang
baso at tsaka ito binigay sa akin pero tinaasan ko lang siya ng kilay.

"Walang lason 'to. Bakit naman kita lalasunin?" Natatawa niyang tanong kaya muntik
na akong tumayo para ihampas sa kanya 'tong mesa. Pinigilan ko nalang ang sarili ko
at tumingin sa mga Dark Yakuza sa nakabantay sa amin. He really had them in
command? Ano pa bang sekreto ang tinatago ni Ice sa akin? Tumingin lang ako sa
kanya na inaalok parin ako ng juice.

"Mas gugustuhin ko pang lasunin mo ako kesa pilitin mo akong manatili dito." Walang
emosyon kong sabi sa kanya kaya dun ko na nakita ang pagtiim-bagang niya at tsaka
niya binagsak ang baso sa mesa dahilan para mabasag ito. I didn't even flinch and
just looked at his hand that was already bleeding. Pasimple lang siyang kumuha ng
panyo at pinunasan ang sugat sa kamay niya.

Ice looked at me and that certain look that he gave me had me gulping. He really is
a changed person.

"Okay, let's do it this way. I have a deal for you." Humigpit kaagad ang
pagkakahawak ko sa armrest dahil sa sinabi niya. I don't know but it felt like I'm
dealing with the devil after what I saw on his phone. Angat-labi lang siyang
nakatingin sa akin.

"I guess by now, you already know what I can do." He stalled and looked at the Dark
Yakuza's surrounding us. Tumingin lang din ako sa kanila bago ako tumingin kay Ice.
"I got the Dark Yakuza so easily, and it will also be easy killing the ones you
love." Nanigas agad ako sa kinauupuan ko dahil sa sinabi niya.

"You can't do that." Mahina kong sabi sa kanya pero umangat lang ang gilid ng labi
niya at mahina siyang natawa. "Oh, yes I can. Gusto mo bang sampulan kita sa isa sa
mga mahal mo? Hmm, Saphy? Or, pwede namang dalawa." Tiningnan ko lang 'yung mga
mata niya habang nagsasalita siya. Seryosong-seryoso siya sa mga sinasabi niya.
Kumunot lang ang noo ko dahil sa sinabi niya at tsaka na niya tinanguan ang isang
Dark Yakuza.

Tumango lang din ito at may kinuha mula sa likuran nila. Nanlaki kaagad ang mga
mata ko nung makita ko kung sino ang hawak nila.

"B-Blake! Blaze!" Even though they have blindfolds on, I could immediately
recognize that it was them. Puno na sila na dugo kaya nanginig na ang mga kamay ko
habang nakatingin ako sa kanila. "A-Angel?" Halos paos na tawag sa akin ni Blake.
Lumuhod ako sa harapan nila para mapantayan ko sila. I cupped both their bloody
faces na dahilan para marahas akong hablutin ni Ice.

"Don't touch me!" Sigaw ko kay Ice at pinilit kong makapunta kina Blaze pero
malakas talaga si Ice. Kumuha agad siya ng baril at itinutok ito kina Blaze dahilan
para mapahinto ako. "No! N-No.." Umangat lang ang gilid ng labi ni Ice habang
hawak-hawak niya ang baril niya.

"Let's make a deal, Saphy. You'll stay with me, mabubuhay sila. Pero kung hindi,
hindi lang sila mamamatay. Kundi ang lahat ng mga kakilala mo. And I'll start with
your Mighty Zero Natsugawa." Nakipaglaban ako ng titig kay Ice habang sinasabi niya
ang mga 'yun. Kitang-kita ko na puno ng galit ang mga mata niya.

"Ice, what happened to you?" Tanong ko pero napapitlag lang ako nung sumigaw siya.

"Answer me!" Saglit akong napapikit dahil sa pagsigaw niya at nanginginig na ang
mga kamay ko hindi dahil sa takot kundi dahil sa galit. Muli kong tiningnan sina
Blaze na wala nang malay ngayon at nakahandusay na sa sahig. Kinagat ko nalang ang
ibabang labi ko at tsaka tiningnan si Ice.

"Spare them. S-Spare them all." Dahil sa sinabi ko ay iniurong kaagad ni Ice ang
baril niya at inutusan ang mga bodyguards niya na ibalik na sina Blake at Blaze at
tsaka siya tumingin sa akin.

"That's a deal. Simula ngayon, akin kana. You're caged."

❅ Snow ❅

Chapter 38
'Turned Tables'

SAPH's Point of View

Nandito ako ngayon sa bintana at nakatingin lang ako sa mga tauhan ni Ice na
inaalalayan na sina Blaze at Blake papasok sa isang van. Napalunok nalang ako nung
makita kong umalis na 'yung van at ibinaba na nila 'yung makapal na bakal na gate
ng lugar na 'to. "Ice.." Wala sa sarili kong tawag sa kanya.

Ice just hummed as an answer kaya tumingin na ako sa kanya. Naka-upo parin siya dun
sa dining table.

"Don't you lay a finger on one of them anymore." Pinaningkitan niya lang ako at
tsaka umangat ang gilid ng labi niya. Mahina lang siyang tumango kaya dahan-dahan
na akong naglakad papunta sa dining table at tsaka tiningnan siya na nakatingin
parin sa akin. "Ano ba talagang plano mo? What came into your mind that you did all
of this?" Tanong ko sa kanya pero napayuko lang siya at tiningnan ko ang kamay
niyang nasa mesa.

He tapped his fingers on the table and bit his lip.

"Do I still have to tell you the reason behind all of this?" Tanong niya dahilan
para kumunot ang noo ko at tsaka ko siya tiningnan ng maigi. "I did this, for you.
Only for you." Sagot niya kaya pinaningkitan ko lang siya pero napaubo lang ako at
tsaka ako napaupo sa upuan na nasa gilid ko.

Agad na lumapit ang mga Dark Yakuza sa akin para alalayan akong makaupo. I just
shoved them all away at hinawakan ang dibdib kong sumisikip na. This green acid is
killing me.

"You ought to marry someone who doesn't even have a cure for you?" Natatawang
tanong ni Ice at dahan-dahang naglakad palapit sa akin. Tiningnan ko lang siya na
may binubunot sa bulsa niya at tsaka ito tinurok sa batok ko. Napasigaw ako sa
ginawa niya pero hinawakan lang ako ng mga Dark Yakuza para hindi ako pumalag.

Once that thing inserted something in my body, my nerves immediately calmed down at
tsaka na ako nakahinga ng maayos. Yumuko si Ice para pantayan ako at tsaka niya
hinawakan ang panga ko at pinaharap ako sa kanya.
"I can cure you." Mahina niyang sambit habang nakatingin sa akin pero inalis ko
lang ang pagkakahawak niya sa mukha ko. "Is that what you told Chi too?" Sumbat ko
sa kanya. Ice flicked his tongue and huffed out a breath at tsaka siya tumalikod sa
akin.

"Ahh, Chi. You know, I really didn't expect him to agree on it. Akala ko hahayaan
niyang mamatay nalang siya sa lason na binigay ko sa kanya kesa sa gawin 'yun sa
'yo. Wow, people are really interesting, huh?" Tanong niya kaya naikuyom ko nalang
ang kamay ko. Yes, people are full of surprises and he's one of them.

"After all the shit that he said in front of us, that he'd die for you were
actually bullshits, right?" Natatawa niyang sabi at tsaka humarap sa akin. Hindi
nalang ako umimik nung sumagi sa isip ko ang mukha ni Chi nung pumasok siya sa
dressing room, how he told Ice to stop knowing that I already know what he did, and
how he fell on the floor bleeding.

Huminga nalang ako ng malalim at tsaka tiningnan si Ice na naglalakad na pala

palapit sa akin.

"I can cure you. I can give you anything you want. Just stay with me." He said as
he was looking into my eyes pero hindi nagbago ang expression ng mukha ko habang
nakatingin lang ako sa kanya. I looked at him with pure disappointment and breathed
out.

"Oh, wait. You really are staying with me since you can't get out of this place
anyway." Natatawa niyang sabi at uminom lang ng wine. Tiningnan ko lang siya at
binasa ang mga kilos niya. Tiningnan ko narin ang mga Dark Yakuza sa gilid ko. I
can't act recklessly since my body is still drowning in poison. I can't escape this
place because of the walls and the Dark Yakuzas.

But I also can't leave. Not yet. Not until I know what's running inside this
moron's head.

Saglit akong nagmasid sa paligid. I tapped my fingers on the armrest habang nag-
iisip ako. I looked at the Dark Yakuzas. I thought of this place, on wherever the
hell this is. I thought of the things in this place. I also though about the Green
Acid in Chi's body and how Ice had a cure for it.

And then I thought about Blaze and Blake. Those genius psychos.

Napabuga nalang ako ng hangin at dahan-dahan nang umangat ang gilid ng labi ko.
This is really interesting. My gaze suddenly changed to the bored one and then
looked at everyone before looking at Ice.

"I'm tired. I want to sleep." Agad na napaubo si Ice dahil sa sinabi ko kaya tumaas
lang ang isang kilay ko. He's still a moron. Tumingin agad siya sa akin at tsaka
pinunasan ang labi niyang may wine. "W-What did you say?" Nauutal niyang sabi at
umayos pa ng tayo na parang nakalimutan niyang kailangan magmukha siyang matapang
sa harap ko. Huminga nalang ako ng malalim at tumingin sa kanya.
"We had a deal, right? You did your part, now I'm doing mine. If you want me to
stay here, at least give me decent clothes and a bed to sleep. I've had a rough
day." Pasimple kong sabi sa kanya at tsaka ako pasimpleng sumulyap sa mga Dark
Yakuza na kumikilos na kaagad kahit wala pang sinasabi si Ice. Napabuga nalang ako
ng hangin at tsaka tumayo na tsaka hinila ang wedding dress ko.

Zero would've loved seeing this dress. And now it's ruined.

Kinalma ko nalang ang sarili ko at tsaka ko tiningnan si Ice na nakatingin lang sa

akin. "What? You think that once you brought me here, I'd cry and beg you to let me
go?" Natatawa kong tanong sa kanya at tsaka ako dahan-dahang naglakad palapit sa
kanya pero nakikita kong nilalabanan niya ang titig ko at nanatili siya sa posisyon
niya.

"No, I won't run away. But someday, somehow, I'll make sure you'll regret doing
this in the first place." 'Yun na ang huli kong sinabi at tsaka na ako tumalikod
para sundan ang mga Dark Yakuza na nagsasabing dadalhin ako sa kwarto ko. I just
looked at one of them at nakita kong nag-iwas pa ito ng tingin sa akin. Dark
Yakuza, huh?

Nilagpasan ko lang sila at naramdaman kong sumunod si Ice sa akin pero hindi ko na
siya pinansin. Nilagpasan niya pa ako sa paglalakad at siya na mismo ang nagbukas
ng pinto ng magiging kwarto ko.

The inner walls were painted black at tsaka ako napatingin sa mga cd player na nasa
gilid. Agad kong naalala ang kwarto ni Zero dahil sa nakita ko. "Zero." Mahina kong
sambit sa pangalan niya. I wonder what he's doing right now.

"F-ck!" Nabigla ako sa biglaang pagtapon ni Ice ng isang bagay sa salamin dahilan
para mabasag ito. Agad kong tiningnan si Ice na nagulo na ang buhok at galit na
nakatingin sa akin. Agad niya akong nilapitan at mahigpit na hinawakan ang braso
ko. Napapikit nalang ako dahil sa sakit ng pagkakahawak niya.

Huminga lang ako ng malalim at tiningnan na siya na nanlilisik ang mga mata dahil
sa galit.

"Starting this hour! This minute! This second! This time! You will never utter any
of their names. Are we clear, Saphy?!" Sigaw niya habang hawak ako kaya tinulak ko
siya at tiningnan ng masama.

"You are the talking like you own my life!" Sigaw ko sa kanya pero natawa lang siya
at tumingala sabay gulo ng buhok niya at tsaka niya binalik ang tingin niya sa
akin. "Correction, Ms. Dela Vega. I own you. And so is your life." Pagkasabing-
pagkasabi niya nun ay bigla niya nalang akong tinulak sa kama at dinaganan ako. My
body immediately shivered at the thought of what he's going to do next.

That certain day that had me getting into a traumatic state.

"Ice! Sh*t! Get off me!" Napasigaw ako nung pinunit niya ang damit ko at agad kong
tinakpan ang sarili ko. The wedding dress was already ripped into pieces. Sinipa ko
siya nang sinipa pero hindi siya nasaksaktan. "Get off me! You idiot!" Sigaw ko
pero hinawakan niya 'yung dalawang kamay ko gamit ang isa niyang kamay at sinubukan
niya ang halikan sa leeg ko.

All of the things, why this?

"I-Ice.. t-tumigil ka na.. t-tama na!" I don't even recognize my own voice anymore.
And because of my plea, agad na napatigil si Ice at tsaka siya tumingin sa mga mata
ko. I was already crying. I was so brave to tell him that I won't run away but
after this, after what he did, I changed my mind. I'm going to suffer while I'm
here.

"Shit! Shit! Why?!" Agad niya akong binatawan at tsaka siya tumayo sabay tapon ng
kumot sa katawan ko at tsaka lumabas ng kwarto ko. Nanginginig ang mga kamay ko
habang nakahawak ako sa kumot na tumatakip sa katawan ko at humiga nalang ako sa
kama at kinagat ang ibabang labi ko nung ayaw tumigil ng mga luha ko.

Because of my cries, my heart beat was rising up again. Napahawak na ako sa dibdib
ko at napaupo na sa kama nung nahihirapan na naman akong huminga.

And just then, blood started running down from my nose. Hinawakan ko kaagad ang
ilong ko at nanginginig akong nakatingin sa kamay kong may bahid ng dugo.

Third Person's Point of View

Habang pinapasok ng mga Dark Yakuza ang mga gamit dito sa lugar na 'to ay nadaanan
nila si Ice na nakaupo sa gilid at nakasandal sa pader at sinasabunutan ang sarili
niya. "Ice-sama, okay lang po ba kayo?" Tanong ng isa sa kanila kay Ice. His name
was Lou, the upper-men of the Dark Yakuza. Tumingin lang si Ice sa kanya at tsaka
sinapo ang mukha niya.

"Yeah, I'm good. Just bring another mirror. Saph's mirror is broken." Sagot nito at
tumayo na.

"Dadalhin po ba namin sa kwarto ni Lady Saph?" Tanong nito at tumango lang si Ice
bilang sagot at tsaka pasuray-suray na naglakad papasok sa isang kwarto. Kumilos
naman kaagad ang mga Dark Yakuza at tsaka nagdala na ng panibagong salamin sa
kwarto ni Saph.

Kumatok pa sila pero wala namang sumagot kaya nagkatinginan na muna sila.

"Pasukin mo nalang, Lou. Parang bukas naman ang pinto oh." Sabi nung isa sa kanila
kaya hinawakan niya nalang 'yung doorknob at tinulak na pabukas 'yung pinto ng
kwarto ni Saph. Tumalikod na muna siya para tulungan 'yung mga kasama niya sa
pagpasok ng salamin sa loob ng kwarto.

"Lady Saph? Ilalagay lang nam—w-what the hell?!"

❅ Snow ❅

Chapter 39
'Promise'

"Code red! Code red!" 'Yan ang naririnig na ingay na lumalabas sa speaker ng bawat
sulok ng lugar na kinaroroonan ni Saph. Agad na napatayo si Ice na kasalukuyang
nagbabasa ng magazine at tsaka siya tumingin sa paligid na napupuno na ng pulang
ilaw. "Code red?" He thought to himself at napamura nalang at tsaka tumakbo papunta
sa kwarto ni Saph.

Para na siyang lilipad dahil sa bilis ng pagtakbo niya at binubunggo na niya ang
mga nadadaanan niya.

"What's going on in here?!" Agad na tanong ni Ice nung makarating siya sa kwarto ni
Saph. Humarap agad si Lou sa kanya na karga-karga na si Saph na walang malay at may
dugo nang dumadaloy sa ilong nito. Agad na tinakpan ng isang Dark Yakuza ang
katawan ni Saph at tsaka tumingin kay Ice.

"Get her to our doctor. Now!" Sigaw ni Ice kaya agad na itinakbo ni Lou si Saph sa
doctor dito sa compound na 'to. Nagpaiwan lang si Ice at tsaka nilibot ang tingin
sa kwarto ni Saph. The broken glass on the floor, the messed-up bed sheets.
Napasapo nalang siya sa noo niya at napapikit.

It was the effect of the green acid. She may have been breathing too fast that she
had another attack again even after receiving a little dose of the antidote.

"Linisin niyo ang mga kalat na 'to." Utos niya at tsaka na umalis sa kwarto ni Saph
at tsaka ito sinundan sa clinic. Pagdating niya dun ay naabutan niya si Saph na
nakahiga na sa kama at tinitingnan na ng doctor. The doctor immediately raised his
head to look at Ice.

"Kailan mo balak ibagay ang gamot sa kanya? Are you waiting for her body to give up
entirely?" Tanong ng doctor sa kanya dahilan para magtiim-bagang na si Ice at
humigpit ang hawak niya sa cellphone niya.

"Give her a little dose." Mariin nitong sambit pero parang hindi sumasang-ayon ang
doctor sa kanya at umangal pa. "Ice, we need to cu—"

"I said, a little dose. Just enough for wake her up. Do you job properly or else
you'll have green acid flowing in your body too." Aniya at tsaka na umalis.
Napalunok nalang 'yung doctor at tsaka na tinurukan ng injection ang katawan ni
Saph. The Dark Yakuza's then guarded the room, waiting for her to wake up.

An hour later and Saph already fluttered her eyes open. Napahawak kaagad siya sa
ulo niya dahil sa sakit nito at tsaka niya tinanggal ang kumot na nakatakip sa
katawan niya. "Good morning." Agad siyang natigilan nung marinig niya ang boses na
'yun. Napalingon kaagad siya sa taong nakatayo sa pinto na may hawak na isang
bouquet na bulaklak.

"Z-Zero.." Nauutal niyang sambit at agad siyang tumakbo papunta rito at niyakap ito
pero may naramdaman siyang mali. Zero wasn't hugging her back. She just shook it
off as a tear escaper her eyes. "Hey, bakit ka umiiyak?" Tanong nito sa kanya at
hinawakana ng mukha niya para tingnan siya ng maayos at tsaka pinunasan ang luha
niya gamit ang kamay nito.

"Nothing. I'm just happy that I'm back. It was all a nightmare." Sagot niya at
niyakap si Zero muli at sinubukang makaramdam ng kahit ano man lang. "What were you
dreaming about?" Tanong nito sa kanya.

"Ayaw kong pag-usapan 'yun. Nakakatakot." Sagot niya at pinikit ang mga mata niya
habang hinihigpitan ang pagkakayakap kay Zero. The odd thing was that she felt as
if she was hugging a completely different person.

"Dapat lang na pag-usapan natin 'yun, Saphy." Agad na napatigil si Saph dahil sa
narining niya. 'Did he just call me Saphy?' Isip niya at tsaka siya humarap sa
taong yakap-yakap niya at nung nakita niya ito ay agad siyang napaatras. "I-Ice?"
Nauutal niyang tanong pero nginitian lang siya nito at kumuha ito ng baril at tsaka
itinutok sa taong naka-upo sa isang silya at bogbog sarado ito.

Saph's eyes widened at the sight of Zero.

"Z-Zero!" Tawag niya dito dahilan para mas lalong lumapad ang ngiti sa mukha ni
Ice.

"I told you not to utter their names." Pasimple nitong sabi at agad niyang
pinaputok ang baril na hawak niya.

"No!" Agad na napaupo si Saph sa kama habang tumatagaktak ang pawis niya at agad
rin siyang napahawak sa ulo niya. It was a dream. "Lady Saph! 'Wag po muna kayong
umupo." Napalingon kaagad si Saph sa lalaking lumapit sa kanya at inalis ang
pagkakahawak nito sa balikat niya. Hinipo niya nalang muli ang ulo niya at tsaka
pumikit.

The pain was still there but it was bearable.

"Gising ka na pala, Saphy." Agad na tumingin si Saph sa pinto kung saan kakapasok
lang ni Ice at may dala itong isang tray ng pagkain at nilagay ito sa side table ni
Saph. Tumayo na si Lou at tsaka yumuko sa kanilang dalawa bago ito umalis.
Tiningnan lang ni Saph ang mga Dark Yakuza na umalis narin para maiwan silang
dalawa ni Ice.
Ice just looked at them and then looked at Saph.

"I'm sorry." Nakayukong sabi ni Ice dahilan para mapabuga lang ng hangin si Saph.

"I'm sorry? After all you did, 'I'm sorry?' You abducted me on my wedding da—" Ice
already cut off what Saph was about to say. "It's not a wedding." Diretso niyang
sabi kaya nagtiim-bagang lang si Saph at tiningnan siya.

"When Zero says it's a wedding, it's a wedding!" She stubbornly said kaya tinapon
na ni Ice ang lahat ng laman ng tray ng pagkain na dala niya. Saph didn't flinch a
little with his actions and just looked at Ice who was ruffling his hair in anger.
"I told you not to say their names!" Sigaw ni Ice sa kanya pero pinaningkitan lang
siya ni Saph.

"I can say their names whenever I want." Mariin niyang sabi habang nakatitig lang
kay Ice.

"I'll kill them." Sabi ni Ice sa kanya pero tinaasan lang siya ng kilay ni Saph.
"Then I'll kill myself. After all, this body is dying anyway." Saph stubbornly
countered kaya napasapo nalang si Ice sa mukha niya dahil nakalimutan niya yata
kung gaano katigas ang ulo ni Saph. Umangat lang ang gilid ng labi ni Saph habang
nakatingin siya kay Ice.

"What? Wanna make another deal, Mr. Imperial?" Pasimpleng tanong ni Saph sa kanya
kaya inangat na ni Ice ang tingin niya dito.

"Since I'm stuck here, I want to do whatever I want, say their names whenever I
want, and play as much as I want. You know how Tanakas play, right?" Tanong ni Saph
sa kanya kaya saglit na napailing si Ice nung maalala niya na muntik na parang
mapatay ni Saph si Zero dahil lang sa galit nito. Ice just clenched his jaw and
stood his ground to assert his dominance pero tiningnan lang siya ni Saph.

"Okay, there are things that you're not allowed to do. You can't talk to them. You
can't go online. You can't do some crazy experiment shits because may I remind you
that I am still the master in this place." Mariing sabi ni Ice sa kanya pero
inihilig lang ni Saph ang ulo niya at tsaka pinaningkitan si Ice.

"Is that all, Imperial?" Pasimpleng tanong ni Saph kaya naguguluhan pa si Ice dahil
hindi niya alam kung anong dumadaloy sa isip ni Saph. Tumayo na si Saph ang
tiningnan si Ice at tsaka dahan-dahan nang lumapit dito at inilapit ang labi niya
sa tenga nito para bumulong.

"Then you better keep your master position before I take it away from you.
Remember, I'm a Tanaka. And you just played a game with me. Good luck winning,
Imperial."
✥✥

Nakatingin lang si Zero sa mga monitor ng control room rito sa Natsugawa building.
Nakahalukipkip siya habang tinitingnan ang bawat numerong lumalabas sa mga monitor
para lang matrace kung nasan man si Ice. They already fired up a few satellites
just to help them with the search.

"Dude, aren't the Tanakas like.. the US Air Force or something?" Kumunot lang ang
noo ni Zero dahil sa tanong ni Red at tsaka tiningnan ito.

"The hell is that supposed to mean?" Tanong ni Evo sa kanya.

"Well, you know. They can look for anyone so easily. They can trace anyone so
easily. Bakit parang wala silang ginagawang ganito?" Tanong ni Red at tinuro pa ang
ginagawa ng mga tauhan ni Zero sa paghahanap kay Saph. Siniko lang siya ni Chad at
tsaka tiningnan si Zero na nakatingin parin sa kanila. Napabuga nalang ng hangin si
Evo at tumayo na.

"The Tanakas are already occupied dealing with the other clans. This is as much as
the Natsugawa clan can do." Pagpapaliwanag ni Evo sa kanila at tsaka na nilapitan
si Zero. Nagkibit-balikat lang si Red at naglaro nalang sa cellphone niya nang
bigla nalang may tumunog na monitor. Agad na tumingin si Zero dito at nilapitan
naman ito ng mga tauhan niya.

"Dark Yakuza." 'Yun lang ang sinabi ng tauhan niya at agad na tumalikod si Zero
sabay kuha ng susi ng motor niya kaya natatarantang sumunod sa kanya sina Evo.
Walang imik na lumabas si Zero ng control room nang masalubong niya sina Stone at
Zyd na parang kararating lang.

"W-Wait, woah! 'San ka pupunta?" Tanong ni Zyd sa kanya nung dinaanan lang sila ni
Zero. Evo had to explain it to them at tsaka na nila hinabol si Zero na palabas na
ng kompanya niya at nakasakay na sa motor nito. "Zero! Wait for us, you son of
gun!" Sigaw ni Zyd sa kanya at sumakay narin sila ni Stone sa mga motor nila at
tsaka sinundan si Zero.

Zyd called the others habang hinabol naman ni Stone si Zero na mas binilisan pa ang
pagtakbo ng motor niya. Sinundan lang nila si Zero hanggang sa makarating sila sa
isang abandonadong building.

"Another abandoned building? Is this an action movie or something?" Agad na kumunot

ang noo ni Zyd nung narinig niya ang boses ni Kyo sa mga motor na kararating lang.
Tiningnan nalang ng masama ni Zyd si Zack na hinayaan si Kyo na sumama. "What?
Nagpumilit eh." Sambit ni Zack at tinanggal na ang helmet niya.

Wala nang nagawa si Zyd at tumabi nalang kay Kyo habang nililibot na nina Evo ang
lugar. Zero was already on the move kaya napakamot nalang si Stone sa batok niya.

"He won't talk, he just walks." Reklamo ni Stone at sinundan nalang si Zero. They
were on alert while they were searching the place. It took them half an hour of
searching pero wala silang makita ni isa sa mga Dark Yakuza.

"Sigurado ka bang tama ang address na pinuntahan mo? Nakakapagod maghanap sa wala
ah." Ngawa ni Kyo habang nakapameywang pa at nakatingin kay Zero. Hinila nalang
siya ni Zyd pabalik sa mga motor nila at pinasuot na ng helmet.

"Burn this building." Zero finally spoke and that was the first thing that slipped
his lips. Agad na tumango si Evo at inutusan na sina Red at Chad nang bigla nalang
may mga dumating na nakamotor.

"Now, we won't let you do that." Tumingin kaagad silang lahat sa mga lalaking
dumating at agad nilang nakita ang mga tattoo nito sa katawan. The Dark Yakuzas
finally decided to show up. Humigpit ang hawak ni Zyd sa manibela ng motor niya
habang nakatingin siya sa mga kasama niyang nakatingin lang dun sa mga Dark Yakuza.

Tinanggal ni Zero ang helmet niyang kakasuot niya palang at tsaka tumingin sa isang
Dark Yakuza na naglalakad palapit sa kanya. It was Lou.

"We can burn this building any time we want." Mariing sabi ni Zero dahilan para
matawa si Lou sa kanya pati ang mga kasama nito.

"Oh, a talker, huh? Kaya pala nagustuhan ka ni Lady Saph. Maangas ka kahit sino pa
ang kaharap mo." Natatawang sabi ni Lou sa kanya kaya umalerto kaagad 'yung mga
kasama niya nung pasimple lang siyang kinuwelyuhan ni Zero at kitang-kita niya ang
galit sa mga mata nito. Umalerto narin si Stone at napapikit nalang si Zyd dahil sa
ginawa ni Zero.

Mahina lang natawa si Lou at tiningnan si Zero.

"Hold on there, Natsugawa. I'm a Dark Yakuza." Pagpapaalala ni Lou sa kanya pero
mas lalo lang hinigpitan ni Zero ang pagkakahawak niya dito at tiningnan ang mga
mata nito.

"Did I ask?" Pasimple nitong tanong. Lou just flicked his tongue and huffed out a
laugh.

"Where is she?" Mariing tanong ni Zero sa kanya pero nagtawanan lang sina Lou at
ang mga kasama niya kaya nabigla sila nung biglang tumilapon si Lou dahil sa suntok
ni Zero sa kanya. Dahil dito ay susugod na sana 'yung mga kasama ni Lou pero
itinaas lang ni Lou ang kamay niya.

"No, you can't hurt them." Aniya at hinawakan ang gilid ng labi niyang dumudugo na
at natawa nalang.

"But he just hit a Dark Yakuza! It's a disrespect! Palalagpasin mo lang 'yun?!"
Galit na tanong ng kasama ni Lou kaya tumayo na siya at pinagpag ang damit niya at
tsaka tiningnan ang mga kasama niya.
"I know. But I don't want to die in the hands of our Master. And besides, suntok ba
ang tawag dun?" Natatawang tanong ni Lou kay Zero kaya sumugod na ito sa kanila at
agad naman siyang pinigilan ng mga Dark Yakuza. Sumugod narin sina Stone pero
ikinasa na ng mga Dark Yakuza ang baril nila kaya itinaas na nila na mga kamay
nila.

"Kung bakit ba kasi pumunta tayo dito ng walang plano?" Inis na bulong ni Stone at
tiningnan si Zero na nagpupumiglas parin sa pagkakahawak ng mga Dark Yakuza.
Tumingin lang si Lou sa kanya at namangha pa sa pagiging palaban nito.

Itinaas niya lang ang daliri niya at tsaka tumingin sa cellphone niya nagriring at
umangat agad ang gilid ng labi niya nung makita niya ito. Agad niyang sinagot ang
tawag habang nakatingin kay Zero na parang makakawala na sa hawak ng mga Dark
Yakuza sa kanya.

"Yes, Master?" Sagot ni Lou habang nakatingin lang kay Zero. "Yes, he's here.
Kaharap ko." Pasimple niyang sabi. Umangat lang ang gilid ng labi ni Lou at tsaka
niloud speaker ang tawag at hinarap kay Zero ang cellphone.

"What's up, dude!" Agad na napamura si Zero nung marinig niya ang boses ni Ice.
Pati sina Stone ay tumingin narin sa cellphone na hawak ni Lou. "Imperial! Where is
she?! I'm going to skin you alive once I see you!" Galit na sigaw ni Zero sa kanya
habang hawak-hawak parin siya ng mga Dark Yakuza.

Narinig nila ang tawa ni Ice mula sa kabilang linya.

"Would you calm down a bit? Okay na okay lang siya. Diba, Saphy?" Sambit ni Ice
mula sa kabilang linya kaya parang tumigil ang paghinga nila nung marinig nila ang
boses ni Saph. "What the hell are you saying? You want me to kill myself? Get out
of my room!" Agad na naglakad palapit si Stone nung marinig nila ang boses ni Saph
pero pati siya at hinawakan na ng mga Dark Yakuza.

Zero's eyeballs shook at the sound of Saph's voice.

"S-Smurfy.." Mahinang sambit ni Zero.

"W-Wait, who was that? Ice! Who are you talking to?!" Rinig nila ang sigaw ni Saph
mula sa kabilang linya dahilan para umalerto na sila.

"Ate Saph!" Sigaw ni Kyo mula sa motor niya kaya agad na tinutok ng mga Dark Yakuza
ang baril nila kay Kyo na sumisigaw parin. "Wait, was that—"

"Time's up!"
❅ Snow ❅

Chapter 40
'The Rain'

"Time's up!" Nakangiting sabi ni Lou at nilagay na niya kaagad ang cellphone niya
sa bulsa niya at tsaka na sumakay sa motor niya. Muli niyang tiningnan si Zero na
nagpupumiglas parin sa pagkakahawak ng mga Dark Yakuza. Lou knew that Zero would
chase after them after this and that they would have a hard time shaking him off.

Umangat nalang ang gilid ng labi niya at sinuot na ang helmet niya.

"Sedate him." 'Yun lang ang sinabi ni Lou at narinig na niya ang pagsigaw ni Zero
nung may tinurok ang mga Dark Yakuza sa kanya at agad na siyang bumagsak sa
semento. Agad na nagsialisan ang mga Dark Yakuza at tiningnan lang nila sina Stone
na agad na lumapit sa walang malay na katawan ni Zero.

Hihirit pa sana si Kyo at susunod pa sa kanila pero hinila na ni Zyd ang hood ng
jacket niya at pinigilan siyang umalis.

"Dude, what did they do to him?" Tanong ni Zack at pinisil pa ang pisngi ni Zero na
walang malay kaya hinampas na ni Evo ang braso niya at tsaka na nila pinagtulungang
kargahin si Zero. "Shouldn't we take him to his clan?" Tanong ni Zyd kay Evo.

"Nope. Bad idea. Seeing their Master in this state, I don't even know what they're
going to do." Sagot ni Evo at tiningnan na sina Red at Chad na humarurut na palayo
habang inaalalayan si Zero. "Edi mas maganda 'yun. Susugod sila sa mga Dark Yakuza
tapos—" Hindi na natapos ni Kyo ang sasabihin niya sana dahil sumingit na si Evo.

"Do you even know what Dark Yakuzas can do? Kaya nga sila ang kinuha ni Ice, diba?
If that happens, mauubos lang ang mga tauhan ni Zero." Aniya at tsaka na sumakay sa
motor niya at sinundan na sina Red. Napakamot nalang si Kyo sa batok niya at tsaka
na sila sumunod dito pabalik sa Fukitsu. Pagbalik nila doon ay agad nilang dinala
si Zero sa hospital ng Fukitsu at ang lahat ng mga estudyanteng nakakita sa kanila
ay napasinghap nalang.

Seeing the heir of the Natsugawa clan all unconscious was something they don't see
every day.

Agad nila itong dinala sa emergency room at may doctor naman kaagad na lumapit sa
kanila at tiningnan na si Zero. Aya and the others arrived at napasapo nalang siya
sa mukha niya nung makita niya si Zero. Agad namang tinanong ni Nyx kung anong
nangyari.

"The Dark Yakuzas sedated him." Sagot ni Evo habang nakatingin lang ang iba kay
Zero.
"He'll be fine. He just needs some rest." Nakahinga naman kaagad ng maluwag ang mga
kasama niya dahil sa sinabi ng doctor. Tumingin na ang doctor sa mga nurse na nasa
gilid niya. "Transfer him to his room and call me when he wakes up." Utos nito at
tsaka na umalis. Agad naman nilang pinasok si Zero sa VIP room ng Fukitsu Hospital.
The others went inside to check on him habang naglalakad naman si Nyx papunta sa
kwarto ni Chi.

Naabutan niya itong nakatingin sa baril na hawak niya.

"Magpapakamatay ka ba?" Pasimpleng tanong ni Nyx sa kanya kaya tumingin na si Chi

sa kanya at nagtiim-bagang.

"Ano pa bang silbi ng buhay ko? I failed at my only job. Betrayed Sapphire. And
when she comes back, I know you Tanakas will kill me anyway. So, why don't I just
do it myself to save you from the hassle?" Tanong ni Chi at ikinasa na ang baril
niya at tsaka dahan-dahang nang itinutok ito sa ulo niya. Sumandal lang si Nyx sa
nakalock sa pinto at tsaka naghalukipkip sabay tingin kay Chi.

Nyx slightly shook his head and breathed out.

"She won't hate you." Agad na nanginig ang kamay ni Chi dahil sa sinabi ni Nyx. "W-
What?" Nauutal nitong tanong sa kanya kaya naglakad na si Nyx papunta sa sofa at
umupo dito tsaka binalik ang tingin kay Chi.

"Muntik na namin siyang mapatay diba? And you know what she did. Pinatawad niya
kami. Pretty sure she's going to do the same thing to you too." Pasimpleng sabi ni
Nyx kaya lumingo-lingo lang si Chi habang nakababa na ang kamay niyang nakahawak sa
baril. "N-No. Wala akong Vol22 sa katawan ko. I did it on my own—"

"Wala kang Vol22 pero may Green Acid ka naman sa katawan mo. It's likely the same
thing." Nyx cut him off. Kinagat lang ni Chi ang ibabang labi niya at humigpit ang
pagkakahawak sa baril na hawak niya.

"No! It's not the same thing! You had Vol22, you had no choice! But I had a choice,
Nyx! And I picked a very bad decision!" Sigaw ni Chi sa kanya kaya napairap nalang
si Nyx at tumayo sabay kuha ng isang bote ng champagne sa fridge at binuksan ito.
Chi just looked at him in confusion habang may hawak-hawak pa siyang baril. Kumuha
lang si Nyx ng dalawang baso at nilagyan ito ng champagne.

Naglakad na siya palapit kay Chi at kinuha ang baril na hawak nito at pinalitan ito
ng isang baso ng champagne.

"Even if you tried to kill her, betrayed her more than once. We all know how much
my sister treasures you. Chi Konowa of the Tanaka-gumi gang, your Master treasures
you the most."

✥✥
Kalalabas lang ni Stone sa hospital room ni Zero at ginulo na niya ang buhok niya
dahil sa stress. Nabunggo pa siya ng isang nurse at agad naman itong humingi ng
tawad sa kanya. Stone just shook it off at tsaka na naglakad palabas ng Fukitsu
hospital at tsaka dumiretso sa café na katabi lang nito.

He ordered his usual iced americano and a slice of chocolate cake to clear his
mind. Umupo siya sa bandang malapit sa bintana at sinuklay ang buhok niya gamit ang
mga daliri niya.

"Can I join you?" Saglit siyang tumingin kay Nicky na may dala-dalang tray. Bahagya
lang siyang tumango at tsaka na tumingin sa labas. It was nighttime already and the
rain started coming. Sinulyapan niya lang ang order ni Nicky at napansin niyang
nakatingin pala ito sa chocolate cake na inorder niya.

Right, he forgot. Nicky doesn't like it when he eats stuffs like this. But this
time, Stone had no time to deal with it.

"What? Ayaw mo na namang kumain ako ng cake?" Tanong ni Stone sa kanya at lumingo-
lingo lang si Nicky at tsaka yumuko. Hinarap na siya ni Stone at tiningnan ito.

He hadn't really been paying attention to the girl everyone knew to be his
girlfriend when they're actually just bound by a clan alliance. When everyone
thought at first that he was in love with this girl, but then later found out that
he doesn't even have a single interest in Nicky. It's all an alliance. That's his
reason.

Everyone in Fukitsu knew the closeness Stone has with Sapphire because he's been
with her ever since she first stepped into Fukitsu. And everyone knew that Stone
admired Sapphire, pushing Nicky out of the way.

Stone just noticed the changes in Nicky after the day they were introduced as the
rebellious son, Ashton Bridger and the princess of the Fox family, Nichole Fox.
Nicky was still a teenager at that time, seeing Stone for the first time, she fell
in love immediately. Nicky was like the other girls. She falls in love easily and
Stone would crush her feelings every time.

He can't say that he was relieved when Nicky was missing, because he must admit
that he looked for her during those days.

And now that she's back, as a fine lady. He's still ignoring her and she's still
doing her best, keeping the alliance alive. Sticking by Stone's side even if
jealousy was a dangerous disease. Napatikhim nalang si Stone at tsaka tiningnan si
Nicky.

"Have I been a bad boyfriend to you?" Natatawang tanong ni Stone sa kanya kaya
pinaningkitan lang siya ni Nicky.
"Stop. Don't call yourself that. We already know that we're not going to that
direction anyway. Tapos na ako sa mga loka-lokang araw ko. Hindi na ako maghahabol
sa 'yo. I'm just here to drink my tea." Pasimpleng sabi ni Nicky sa kanya kaya
hindi mapigilan ni Stone na madismaya dahil sa mga sinabi nito. He just cleared his
throat at sumipsip muna ng kape bago binalik ang tingin kay Nicky.

"So, you don't like me anymore?" Tanong ni Stone na may halong pacute pa kaya
tumaas na ang kilay ni Nicky at hinipo ang noo nito para tingnan kung may lagnat ba
'tong lalaking kaharap niya. "Did the Dark Yakuzas injected something in you too?"
Tanong ni Nicky sa kanya kaya kilay na naman ni Stone ang tumaas.

"Nababaliw ka na kasi." Dagdag ni Nicky at hindi na pinansin si Stone at kinain na

'yung cheesecake niya. "Hey, tinatanong kita. You don't like me anymore? Because
I'm a bad boy and I've been ignoring my girl—"

"Ano ba, Ashton? Can you not play this game with me anymore? You're a push and a
pull, do you know that? Every time Saph is around, you push me away. And when she's
not, you come crawling back asking stupid things like this when you already know
what the answer is. I like you and I will always like you. But I'm done with my
desperate days, Ashton." Tumingin na sa kanila ang mga taong nandito sa café kaya
tumayo na si Nicky at naglakad palabas. Ginulo nalang si Stone ang buhok niya at
sumandal sa upuan pero agad siyang napatayo nung maalala niyang umuulan pala.

He chased after her under the rain.

"Nicky!" Tawag niya dito at huminto naman si Nicky at tsaka tumingin sa kanya.

"I know that you will never look at me the way that you look at Sapphire. Masakit
pero ano pa bang magagawa ko? I'm not a Tanaka. I'm not a Fukitsu Master. I'm not
Sapphire. Just like Akio, said.. I'm just a regular girl." The rain was slowly
drenching them as he approached her.

"Nicky.." Mahinang sambit ni Stone pero humakbang si Nicky palayo sa kanya at tsaka
na tumalikod at naglakad na. Sinabunutan nalang ni Stone ang buhok niya at tumingin
kay Nicky na naglalakad sa ilalim ng ulan.

"Alright, I'm sorry!" Sigaw ni Stone pero hindi lumingon si Nicky sa kanya kaya
dahan-dahan na niya itong sinundan. "I said I'm sorry!" Pag-uulit ni Stone pero
patuloy parin sa paglalakad si Nicky hanggang sa tuluyan nang tumakbo si Stone
palapit sa kanya at hinawakan ang braso nito. Agad niyang tiningnan si Nicky at dun
niya lang nakita na umiiyak na pala ito.

Under the rain, Nicky's everyday make-up perished. Getting rid of her bad girl
image, she was presented to Stone like a fresh flower. All innocent and vulnerable.
He's never seen this side of her and at that exact moment, he felt something that
confused him.

His heart was racing.

"Hey, hey, I'm sorry." Pag-uulit niya at hinila na palapit si Nicky na tuluyan nang
humagulhol.

"T-Tigilan mo na nga ako, Ashton. Ganito ka—lang naman kasi wala si Saph. P-
Pagbalik nun.. aalis ka na naman. P-Pagod na ako umasa—ano ba?!" Pilit na
kumakawala si Nicky sa pagkakahawak niya pero tuluyan na siyang hinila ni Stone at
niyakap na ito. Nicky broke her cries in Stone's arms thinking of all the things
she had to do for him.

She took Sasha's identity for Stone's safety. She pretended to be Sasha for Stone's
safety. She ignored the gossips that Stone liked Sapphire more than her. She
ignored the rumors and the circling photos of how Stone laughed in front of
Sapphire.

She ignored everything that has a connection with Stone and Sapphire just for the
sake that they keep their alliance.

Just for the sake that Stone's Father won't disown him once the alliance break. She
endured everything and kept everything on her own just for Stone not to worry about
anything. She betrayed Sapphire because she couldn't take it anymore. But regretted
it afterward and she knew from then on, that Stone will never appreciate her
presence so she just gave up.

This was supposed to be her last night in Fukitsu. She was supposed to leave but
this.. this embrace from Stone under the rain and the way he looked at her as if he
had done something he regretted, it changed her plans.

"I-I'm sorry. I'll make it better. Just.. don't cry." Hearing those soft words from
Stone for the first time, her pent-up tears were released.

✥✥

"Yo, is that Stone and Nicky?" Tanong ni Kiel na nakatingin sa labas ng bintana
habang nandito sila sa hospital room ni Zero. The rain was a bit heavy but Kiel
could still recognize Stone's limited-edition shoes.

Agad namang lumapit sina Demo at Zack sa kanya at tsaka dumungaw narin si bintana
at tumingin sa baba. And they were right, it was Stone and Nicky. Napabuga nalang
ng hangin si Zack habang nakatingin sa kanila.

"Asshole just made up his mind." Natatawang sabi ni Demo at bumalik na sa pagbabasa
ng libro. Binuksan lang ni Zack ang bintana at dumungaw dito.

"Huy, bato! Congratulations!" Sigaw niya kahit hindi naman siya nito maririnig
dahil sa ulan. Hinila nalang siya ni Zyd at binatukan pa ito at tsaka tinuro si
Zero na natutulog sa kama nito. Nagkibit-balikat lang si Zack at bigla nalang
silang umalerto nung may marinig silang ingay sa lobby.

Agad naman silang nagsilabasan at dun nila nakita na may pinapasok sa emergency
room at nakita pa nila ang mukha nito dahilan para manlaki ang mga mata nila.

"Dude! That was Blaze and Blake!" Sigaw ni Zack at agad na tumakbo papunta sa
emergency room at nadaanan pa nila si Nyx na kalalabas lang sa kwarto ni Chi at may
dala pang isang baso ng champagne.

"Anong meron?" Kalmadong tanong ni Nyx sa kanila. "Blaze and Blake just arrived. I
think they're in a bad condition." Sagot ni Zyd at tumakbo narin papunta sa
emergency room. Napabuga nalang ng hangin si Nyx at tsaka tumingin sa champagne na
hawak niya.

"Great. More bodies to repair. More bills to pay. More tracks to cover. Oh, why
don't we just have a corpse party instead? I'm so done with this. I need a
vacation."

❅ Snow ❅

Chapter 41
'Tanaka Business'

"Where did they find them?" Tanong ulit ni Nyx at tiningnan sina Blaze at Blake na
nakahiga sa magkahiwalay na kama dito sa isang private room ng Fukitsu hospital.
They were both awake but they hadn't said anything since they woke up.

"May van raw na huminto sa harap ng gate ng Fukitsu at tinapon sila palabas." Sagot
ni Zyd at tiningnan narin 'yung kambal. Agad naman silang tumingin sa doctor na
kakapasok lang at may dala-dalang board at may binabasa dito. Tumingin na siya kay
Nyx at tsaka na tumingin sa iba.

Naglakad lang si Nyx paupo sa sofa at tiningnan na sila.

"The patients have suffered a severe head injury. We asked them their personal
information but none of them seemed to recall what happened and they don't even
know their own names." Napaawang kaagad ang bibig nina Zyd dahil sa sinabi ng
doctor. Looking at the bandages on the twin's head, their silence, their lack of
words and them staring at the wall as if it's something interesting.

Nyx just crossed his arms and pursed his lips.

"You're saying that they have some sort of amnesia?" Tanong ni Nyx sa doctor at
tumango naman ito sa kanya kaya napasapo na sa noo 'yung iba. Napabuga nalang ng
hangin si Nyx at tsaka tiningnan sina Blaze at Blake na saglit na tumingin sa kanya
at tsaka binalik ang tingin nila sa pader.

Nyx just flicked his tongue and stood up.

"Give them the best service you can give. Call me if you need something." 'Yun lang
ang sinabi ni Nyx at lumabas na ng hospital room at may tinawagan.

✥✥

"Dark Yakuza. Dark Yakuza. Dark Yakuza." Saph was repeating the same words like a
mantra. Nakaupo siya sa kama niya habang nakatingin sa kawalan. Agad naman siyang
nakarinig ng mga motor kaya tumayo na siya at tsaka tumingin sa bintana kung saan
nakita niya sina Lou na kakatanggal lang ng mga helmet nila.

Sinalubong naman sila ni Ice pero hindi na niya marinig ang mga pinag-usapan nila.
They just looked at Saph's direction at tiningnan niya lang ang mga 'to.

Maya-maya ay sinara na niya ang kurtina at tsaka bumalik sa kama niya. She closed
her eyes and breathed low. She was connecting the confusing things she observed and
knew that it would make sense in the end. When she was done thinking, tiningnan
niya lang ang Tanaka symbol sa kamay niya.

"It's really hard to have you and have a peaceful like at the same time, huh?"
Tanong niya sa sarili habang nakatingin siya sa tattoo niya. Tumingin nalang siya
sa salamin at nagtiim-bagang.

"I hate being a Tanaka sometimes." She whispered to herself and bowed down tsaka
sinapo na ang mukha niya. Humiga nalang siya sa kama at ininda ang sakit ng katawan
niya. The green acid was taking effect again kaya napapikit nalang siya at huminga
ng malalim.

Tumayo nalang siya at tumingin sa water bottle na nasa gilid ng kama niya. It was
already empty. Napairap nalang siya at tsaka pasimpleng lumabas sa kwarto niya. She
didn't look like someone who got abducted because she was casually walking on the
hallway at nabigla pa si Ice nung makita siya nito na naglalakad papunta sa fridge.

"Hey, make me some coffee." Utos niya sa isang Dark Yakuza na nakabantay sa kanila.
Napaturo pa ito sa sarili niya kaya tinaasan lang siya ni Saph ng kilay.

"Make her some coffee." Sambit ni Ice kaya kumilos na 'yung Dark Yakuza. Saph just
flicked her tongue at itinaas ang daliri niya dahilan para saglit silang tumigil at
tsaka siya tumingin kay Ice na nakatingin rin sa kanya. "I thought I was their
Master." Kunot-noong tanong ni Saph dahilan para saglit na kumunot ang noo ng mga
Dark Yakuza at tiningnan pa si Ice na parang naguguluhan sila sa sinabi ni Saph.
Saph just huffed out a breath at umupo nalang sa sofa dahil mas lalong sumasakit
ang ulo niya.

"Where the hell is my coffee?!" Sigaw niya dahil sa inis at pinagsamang sakit ng
ulo. Agad na tumakbo palapit sa kanya ang isang Dark Yakuza na may dalang kape sa
tray. Tiningnan niya lang ang kape at nakita niyang may natapon mula sa cup papunta
sa tray. Tinaasan niya lang ng kilay ito at tsaka bahagyang natawa.

Tiningnan niya si Ice na parang naguguluhan rin dahil sa titig na binibigay niya.

"What's this, Imperial? I thought Dark Yakuza's were the best but how come they
spill their guest's coffee? Diba dapat pinaparusahan mo na sila dahil dito?" Tanong
ni Saph dahilan para paningkitan lang siya ni Ice.

"And why would I punish someone who just spilled a little amount of coffee?" Tanong
ni Ice kaya dun na natawa si Saph at dahil sa pagtawa niya at kailangan na niyang
takpan ang mukha niya. She was crackling so hard that everyone in this room was
looking at her weirdly. "Oh my gosh, this is so exciting." Natatawang sabi ni Saph.

Maya-maya ay tumigil na siya sa pagtawa at tsaka tiningnan ang Dark Yakuza na

nanginginig ang kamay habang nakatingin sa kanya. Saph just showcased her Tanaka
symbol and gazed at the shaking person.

"Do your job properly. I'm sure you're being paid millions." The Dark Yakuza showed
her a faint smile at nakita niya pang tumingin ito kay Ice.

"Yes, Ice-sama does pay us millions." Sagot nito at nilapag na ang kape sa mesa at
kitang-kita parin ni Saph ang nanginginig na kamay nito. Umangat lang ang gilid ng
labi ni Saph at tsaka na tumingin kay Ice. "Oh, really? I wonder where you got
those millions, Ice. Considering that you're paying hundreds of them per month.
Hundred million? Wow, are you into drug business now?" Natatawang tanong ni Saph sa
kanya pero pinaningkitan lang siya ni Ice at umupo na ito sa sofa tsaka tiningnan
si Saph na nakatingin lang sa kanya.

"No. I'm not into drug business." Mariing sagot ni Ice habang pilit binabasa ang
isip ni Saph. Umangat muli ang gilid ng labi ni Saph at tsaka siya tumingin sa mga
mata ni Ice.

"Then, Tanaka business?"

✥✥

Tumingin kaagad si Aya sa pinto ng bahay ng Black Serpent dito sa Fukitsu nung may
kumatok dito. She was the only one left because Evo and the others were at the
hospital, looking after Zero. Naglakad na siya papunta sa pinto at binuksan ito at
tumambad sa kanya ang mga Tanaka guards at napansin niyang may dala itong mga paper
bags.
Tumaas pa ang kilay ni Aya dahil dito.

They were all carrying designer bags, shoes and clothes for her at pinasok nila ito
tsaka nilagay sa sofa dito sa living room. Napaawang lang si Aya at tsaka tumingin
sa mga Tanaka guards. She remembered the last time that they sent her this was when
Nyx went on a family business meeting.

She just flicked her tongue and looked at the Tanaka guards.

"Where's Nyx?" Tanong niya sa mga 'to. Aya had to cross her arms to show that she
wasn't pleased with the gifts because the reason why they're there was that Nyx
must be somewhere other than in Fukitsu. "Family business meeting." Agad na sagot
nung isa sa kanila pero naningkit lang ang mga mata ni Aya.

"In case you forgot, I took over Akio's position. Which means that I have every
access to Nyx's schedule and today, he's supposed to be here." Sabi ni Aya at
nahuli niyang napalunok ang isa sa kanila kaya napapikit nalang siya at kinalma ang
sarili niya.

"I'm going to ask again. Where is Nyx?" Tanong niya kaya nagkatinginan pa 'yung mga
Tanaka guards. Aya just tapped her foot on the floor, waiting for an answer. "Kung
hindi niyo ako sasagutin, I'm really going to break up with Nyx and tell him that
it's all your fault." Nanlaki kaagad ang mga mata ng mga Tanaka guards dahil sa
sinabi ni Aya.

"H-He's in Hawaii." Agad na sagot nung isa sa kanila kaya napaawang lang ang bibig
ni Aya.

"What the hell do you mean that Nyx is in Hawaii?!" Galit niyang tanong sa mga 'to
at wala na siyang nagawa nung nagsialisan na ang mga 'to at umalis na ng Fukitsu.
Sinabunutan nalang ni Aya ang sarili niya dahil sa galit at tsaka kinuha ang
telepono at tsaka tinawagan si Nyx.

He didn't even pick up at the first- and second-time kaya kinuha na niya ang
cellphone niya at nagsend na ng message dito.

'Pick up or break up?'

At dahil lang sa message na 'to ay agad na nagring ang cellphone niya dahil si Nyx
na mismo ang tumawag sa kanya. Agad naman itong sinagot ni Aya. "Why are you in Haw
—"

"Baby, I'm sorry for not picking up. Did you like the gifts I sent yo—" They were
both cutting each other's sentences. "Tinatanong ko kung bakit nasa Hawaii ka? How
can you be in Hawaii during this chaos? Your sister is missing and you're taking a
vacation?" Tanong ni Aya sa kanya habang nakatingin siya sa mga paper bags na kung
anu-anong brand na ang tatak nito. "Baby, calm down. I can explain—"
"How am I even supposed to calm down?! Sapphire just abducted. Zero just got
sedated. The twins don't remember anything and you're in Hawaii?! Dawn Onyx Tanaka
Dela Vega, you better give me a good reason or you and your Tanaka ass will b—"
Hindi na natapos ni Aya ang sasabihin niya sana dahil sa sinabi niya at tsaka siya
tumingin sa kawalan. It took her a moment to process the things on her mind at
napaawang nalang siya dahil dito.

"Holy shit." She blurted out at agad niyang narinig na may kotseng huminto sa labas
ng bahay nila at nagsilabasan na ang mga Tanaka guards.

"Nyx, why are your guards coming back?" Tanong ni Aya habang nakahawak pa sa
cellphone niya.

"I'll wait for you here in Hawaii." 'Yun na ang huling narinig ni Aya bago patayin
ni Nyx ang tawag at tsaka na bumukas ang pinto ng bahay nila at nakita niyang
naghihintay na sa labas ang mga Tanaka guards. Napapikit nalang si Aya at tsaka
hinigpitan ang hawak sa cellphone niya.

Wala na siyang nagawa kundi ang sumunod sa kanila at tsaka na nila dinala si Aya sa
airport.

✥✥

"Doc, he's awake." Agad na dumiretso ang doctor sa kwarto ni Zero at naabutan niya
itong nakaupo na sa kama at tsaka nakahawak sa sintedo niya. Nilapitan niya kaagad
ito at may tinurok sa balikat niya para tuluyan na siyang gumaling. Zero just
groaned and asked for a glass of water.

Binigyan naman siya kaagad ni Evo ng tubig matapos umalis nung doctor.

And the memory of the Dark Yakuza's sedating him flashed on his mind kaya napapikit
nalang siya ulit at tsaka huminga ng malalim. "Where's Aya?" Tanong niya nung
makita niyang sina Evo, Red at Chad lang ang nandito.

"Ewan. Kahapon pa siya wala sa bahay. Nyx also left Fukitsu." Pasimpleng sagot ni
Red at binalik ang tingin sa cellphone niya. Hindi nalang ito inintindi ni Zero at
tsaka na tumayo at naligo na. Umalis naman sina Evo nung masigurado nilang okay na
si Zero.

Zero was letting the water drench his hair habang nakasandal ang kanang kamay niya
sa pader ng banyo at ginulo niya ang buhok niya gamit ang kaliwanag kamay. He had
so many thoughts that he didn't realize that he was under the water for almost half
an hour.

Pinatay niya nalang ang shower at tsaka kumuha ng tuwalya at lumabas ng banyo.
Nagbihis siya kaagad at tiningnan ang sarili niya sa salamin. His hazelnut eyes
weren't that visible anymore because of the stress building up under his eyes.

Tumingin lang siya sa pinto nung bumukas ito at pumasok si Stone na may dalang box
dahilan para kumunot ang noo niya. Kasunod naman ni Stone si Akio na may benda pa
sa braso.

"What's that?" Mahina niyang tanong at tiningnan ang box na dala ni Stone.

"Someone left this for you." Sabi ni Stone at nilapag ang box sa kama ni Zero.
Lumapit naman si Akio kay Zero at binigay sa kanya ang reports ng clan niya. Even
though Akio wasn't a Natsugawa, she volunteered to help for the search for the sake
of Sapphire. Not even minding the fact that Ice shot her because of Saph.

Tiningnan lang ni Zero ang reports at tsaka ito nilapag sa mesa at nilapitan 'yung
box.

"Sinuri na ba 'to ng guards?" Tanong niya at tumango lang si Stone at ito na ang
humiga sa kama ni Zero. Zero had to ask that question because the Natsugawa clan is
that kind of clan where their enemies send them bombs. Kinuha lang ni Zero ang
kutsilyo na nakaturok sa apple at tiningnan si Akio na lumalabas niya.

Lumapit na siya dun sa box at binuksan na ito.

The box was too big but what's inside was so small. A phone. Kumunot lang ang noo
ni Zero at tiningnan ang note na kasama sa box. Agad na lumakas ang kabog ng dibdib
niya nung makilala niya ang handwriting ni Saph. He even knows Saph's handwriting
too well.

Binasa na niya ang note at kumunot ang noo niya dahil sa nakasulat doon.

Password: consonants

Tumingin narin si Stone sa note at tsaka kumunot rin ang noo at kinuha ang
cellphone na hawak dito at tinype ang 'consonants' pero hindi ito bumukas.
Binatukan lang siya ni Zero dahil dito.

"Aray! Bakit ba? Nakasabi diyan oh, password: consonants pero hindi naman bumukas."
Sabi ni Stone kaya tiningnan lang siya ni Zero.

"Are you really a Fukitsu Master?" Tanong niya dito. Because even though Zero was
too down and stressed out to speak, he just can't tolerate Stone's seldom
stupidity. Nagkibit-balikat lang si Stone at hinamon siya na buksan ang cellphone.

Zero just took the phone and typed in the password.

'dwnspphrtnkdlvg'

And just like that, the phone opened dahilan para mapaawang lang ang bibig ni
Stone. "How did y—"

"She's my girl." Tipid na sabi ni Zero para ipamukha kay Stone na siya lang ang may
alam kung paano mag-isip si Saph.

"W-Wait, galing kay gem 'to?! Anong sabi? Anong meron?" Inilayo na ni Zero ang
mukha ni Stone at tiningnan ang laman ng cellphone. It was a clean slate. He
checked on the gallery, the messages, the files, the contacts pero wala siyang
makita. It was like looking at a brand-new phone.

Kumunot lang ang noo niya at bahagyang nag-isip hanggang sa maalala niya kung ano
ang palaging ginagawa ni Saph sa cellphone niya. The notes. Agad niyang binuksan
ang note at saglit na tumigil ang paghinga niya nung may makita siyang isang note
dito. He opened the note and his heart momentarily stopped because of what's
written on it.

'I'm sorry'

❅ Snow ❅

Chapter 42
'T for Tanaka'

"Sorry? What's that supposed to mean?" Tanong ni Zyd habang nakahawak siya sa
cellphone na pinadala ni Saph pero bigla nalang itong nag-overheat dahilan para
mabitawan niya ito. Tumingin naman ang lahat dito at tsaka nila nakita na nawalan
na ng power 'yung cellphone.

Zero already expected that to happen so he did not panic like what the others did.

"That was our only clue! Anong ginawa mo?" Tanong ni Stone kay Zyd kaya hinampas
niya naman ito dahil pinagbibintangan siya nito. Sinapo lang ni Zero ang noo niya
at tsaka siya tumingin sa labas ng bintana. Nandito parin sila sa hospital room ni
Zero.

"Bro, baka narealize ni gem na mas gusto niya pala 'yung gago na 'yun kesa sa 'yo."
Pagbibiro ni Stone kaya tiningnan na siya ng iba dahilan para matahimik siya lalo
na nung tinaasan lang siya ng kilay ni Zero. Stone just shrugged his shoulders,
unbothered by what he said.

Tumingin naman sila sa pinto nung bumukas ito at pumasok si Chi na parang hindi
siya binaril ni Ice. He was all well.
"Oi, Chi!" Bati ni Zack sa kanya at tumango lang si Chi sa kanila at tsaka
tiningnan si Zero.

"Your Master sent us a note. Sabi niya 'I'm sorry'. May alam ka ba dito?" Tanong ni
Stone sabay turo ng cellphone na patay na. Lumingo-lingo lang si Chi at tsaka
huminga ng malalim at tsaka binalik ang tingin niya kay Zero. Naningkit lang ang
mga mata ni Zero dahil parang may gustong sabihin sa kanya si Chi.

Tumalikod na ito at naglakad palabas na walang pasabi kaya tumingin muna si Zero sa
mga nandito sa kwarto niya at tsaka narin sinundan si Chi. Sinundan niya ito sa
rooftop kung saan naabutan niya si Chi na nakasandal sa railings at naghihintay sa
kanya.

"Kamusta ka?" Pasimpleng tanong ni Zero sa kanya.

"Dead inside." Tipid na sagot ni Chi at tiningnan si Zero na sinasara na ang pinto
ng rooftop at tsaka binalik ang tingin kay Chi. "I'm guessing she sent a
handwritten note?" Tanong ni Chi sa kanya kaya tumango lang si Zero at kinuha ang
maliit ng note na sinama ni Saph sa package. Tiningnan niya lang ito at tsaka
binalik ang tingin niya kay Chi.

"She must've underlined something." Kumunot lang ang noo ni Zero dahil sa sinabi ni
Chi at tinago muna ang note sa bulsa niya dahil alam niyang hindi niya muna
mahahanap ang tinutukoy ni Chi. He knew that Chi wanted to tell him more kaya
tumingin-tingin na siya sa paligid. No one was there, no beeping sounds, no
presence. It was just them but it seemed like Chi was still hesitant.

Zero just flicked his tongue and breathed out.

"Let me guess, I'm not supposed to know something." Walang ganang sabi ni Zero
habang nakatingin lang si Chi ng diretso sa kanya.

"Ako ang lumason kay Saph." Agad na natigilan si Zero dahil sa sinabi ni Chi.
"What?!" Agad na tanong ni Zero kaya naglakad na si Chi palapit sa kanya at
tiningnan ito sa mga mata.

"Ice poisoned me with green acid, told me to poison Saph in return of the antidote.
And guess what? I chose to betray my Master." Nakangising sabi ni Chi sa kanya
dahilan para suntukin na siya ni Zero at tsaka siya tumilapon sa sahig. Napahawak
nalang si Chi sa panga niya at tumango tsaka ngumiti kay Zero dahilan para suntukin
na naman siya nito at tuluyan nang pumutok ang labi niya.

Tiningnan niya lang ang dugo nito at tsaka mahinang natawa.

"That the best you've got, Natsugawa?" Tanong ni Chi sa kanya kaya dinambahan na
siya ni Zero at hindi na niya mabilang kung ilang suntok na ang binitay niya sa
mukha ni Chi. Unbelievably, Chi was not fighting back. Hinayaan niya lang suntukin
siya ni Zero.
And because of that, Zero stopped.

Tiningnan niya ang duguan na mukha ni Chi. Binitawan na niya ito at tiningnan si
Chi na umupo at tsaka sumandal sa gilid at tiningnan si Zero. "Come on, beat me up.
Kill me!" Sigaw ni Chi sa kanya kaya tiningnan nalang ni Zero ang duguan niyang
kamay.

He did it on purpose. Chi told him that in purpose so that he would receive this
pain and torture. Chi wanted him to beat him up. Napailing nalang si Zero at ginulo
ang buhok niya dahil sa inis. He remembered how much Saph hated it when someone
leaves a scratch on Chi's face and now he's covered in blood.

Tiningnan niya lang si Chi na napapikit at tsaka tiningnan ang kamay niya.

"J-Just kill me.. man. Ayokong marinig ulit ang boses niya. I don't want to hear
her say that it's fine. That everything's fine. T-They won't let me kill myself.
So, just kill me. That way, she'd receive justice after what I did to her."
Tiningnan lang ni Zero si Chi na parang gagong umiiyak habang puno ng pasa at dugo
ang mukha. Napabuga nalang siya ng hangin at tsaka ikinuyom ang kamay niya.

"You're just a victim." Dahil sa sinabi ni Zero ay inangat na ni Chi ang tingin
nito sa kanya. Nangatal kaagad ang labi ni Chi dahil dito at tiningnan lang si Zero
na pinupunasan na ang duguan niyang kamay bago niya binaling ang tingin niya kay
Chi.

"I'll deal with you after this mess. You better not run, Konowa." 'Yun lang ang
sinabi ni Zero sa kanya bago ito tuluyang umalis. Napasapo nalang si Chi sa mukha
niya at tsaka tiningnan ang kamay niyang duguan.

✥✥

"Code red! Code red!" Napapikit nalang si Ice dahil sa narinig niya mula sa speaker
ng compound.

"Not again!" Aniya at tatakbo na sana pero hinawakan na ni Lou ang balikat niya.
Tiningnan naman siya ni Ice. "I think it's time that you cure her." Aniya kaya
natigilan si Ice at parang nag-iisip ng malalim. Tumingin naman ang ibang Dark
Yakuza sa kanya.

"What? You're going to wait until she dies? Mr. Imperial, we may take orders from
you but if anything happens to her because of your slowed decision, we're going to
bury you alive." Dahil sa sinabi ni Lou ay tiningnan na siya ni Ice at marahas
namang tinanggal ni Ice ang kamay nito sa balikat niya.

"Take her to the clinic." Utos niya kaya nagsialisan ang mga Dark Yakuza at kitang-
kita ni Ice ang dugo na dumadaloy sa ilong ni Saph nung dinala nila ito sa clinic.
Napaupo nalang siya sa sofa at sinapo ang noo niya. He heard Saph's screams inside
the clinic kaya tinakpan na niya ang tenga niya at nanginig ang mga kamay niya.

More screams followed and Ice didn't know what to do. Tumayo nalang siya at
sinuntok ang pader dahil sa galit. After Saph's screams died down, he finally
breathed out at tsaka tiningnan si Lou na kalalabas lang ng clinic.

"You know that she has Med00 and MedXX in her body, right? And now that the green
acid is out of the way, don't complain once you know what she can do." 'Yun na ang
huling sinabi ni Ice bago siya pumasok sa kwarto niya at tsaka kinuha ang laptop
niya. He used a secure communicating software and got down to business.

✥✥

Ice waited for Saph to wake up. Nakatingin lang siya sa katawan nito dito sa clinic
habang paulit-ulit sa utak niya ang sigaw ni Saph kanina. Hinawakan niya nalang ang
kamay nito at tsaka inayos ang pagkakahawi ng buhok nito. "I really hate seeing you
in pain." Sambit niya dito at tiningnan lang ang mukha niya.

"Kung bakit pa kasi naging Tanaka ka." Bulong niya at naramdaman niyang gumalaw ang
kamay ni Saph dahilan para tumayo siya at tatawagin na sana 'yung doctor pero
humigpit lang ang pagkakahawak ni Saph sa kamay niya kaya tiningnan na niya ito.

Saph's eyes were already open at dahan-dahan na siyang tumingin kay Ice.

"Water." 'Yun lang ang nating lumabas sa bibig ni Saph kaya binigay kaagad ni Ice
sa kanya ang isang baso ng tubig na hinanda niya kanina. Inalalayan niya naring
makaupo si Saph at tiningnan lang ito na umiinom na ng tubig. Agad na dumating ang
doctor kahit hindi naman ito tinawag ni Ice.

Ice just looked at the doctor who was checking Saph habang nakatingin lang si Saph
sa kanya. The doctor just gave Ice a simple nod bago ito tuluyang umalis. Napasapo
nalang si Ice sa mukha niya at tsaka na binalik ang tingin kay Saph.

Ice was ready to take a hit from her nung dahan-dahan nang itinaas ni Saph ang
kamay niya. Pinikit niya nalang ang mga mata niya and waited for the impact pero
nanigas lang siya sa kinatatayuan niya nung hinaplos lang ni Saph ang buhok niya.
Agad niya itong tiningnan at nakita niyang nakatingin lang si Saph sa kanya.

Naguguluhan pa si Ice dahil dito. Her strength is back now, she was no longer under
the mercy of the poison and what she did first was rubbed Ice's hair.

"H-Have they done something else to you? Why aren't you hitting me?" Tanong ni Ice
sa kanya nung maalala niya ang sinabi ni Saph sa kanya nung nakaraang araw.

"Then, Tanaka business?" Tanong ni Saph sa kanya dahilan para matigilan na si Ice
at tsaka siya tumingin sa mga Dark Yakuza na nasa likuran ni Saph. Lou even shot a
certain look at Ice pero hindi na siya nito matingnan ng maayos dahil nakatingin ng
diretso si Saph sa kanya. Ice tilted his head and pretended to laugh.

But Saph wasn't having any of it.

"It's not that I'm underestimating you by saying that you're not capable of
handling the Dark Yakuzas, because I know that you are capable of doing this, but
Ice, you're not a psycho." Tiningnan lang ni Ice si Saph na nakatingin ng diretso
sa kanya. Ice kept his stance and didn't make a move. They were all listening to
Saph.

"Did you really think that I'm a fool? After all the Tanaka bullshits I had?
Stabbing myself in front of everyone, rebelling and all? Did you think I'm stupid?"
Tanong ni Saph sa kanya kaya tumikhim lang si Ice at parang malalim ang iniisip
kaya mahina nang natawa si Saph at ininom ang kape na binigay sa kanya at tsaka
tumayo at tumingin sa labas.

Nagkatinginan naman sina Ice at Lou at nag-iwas lang ng tingin nung tumingin muli
si Saph sa kanila.

"You drugged me using Chi. You then took Blaze and Blake as hostages. You drag me
out of my wedding. And here you are, not able to answer a simple question. Did you
take me for a fool?" Pag-uulit ni Saph sa kanya kaya napapikit nalang si Ice at
tsaka sinapo ang noo niya.

Napabuga nalang ng hangin si Saph at tsaka bumalik sa pagkakaupo.

"This whole Tanaka thing better not harm Zero and his clan. Because if it does, I'm
killing each and every one of you. Including you." 'Yun na ang huling sinabi ni
Saph at tsaka na naglakad papasok sa kwarto niya.

"I thought you were going to kill me." Kinakabahang sabi ni Ice kaya tiningnan lang
siya ni Saph. Saph just broke the class using her bare hand kaya napapitlag na si
Ice at bahagyang lumayo. She really was back, and so was her strength. Hinanda
nalang ni Ice ang sarili niya kung ano man ang susunod na gagawin ni Saph.

In Saph's thoughts, she was so done with all this Tanaka thing. Tiningnan niya lang
ang basag na baso sa kamay niya at tsaka siya dahan-dahang tumingin kay Ice na
kinakabahang nakatingin sa kanya. She knew that she could get out of this place any
time she wants now.

After knowing the reason on why she was abducted. After knowing the reason on how
Ice managed to handle the Dark Yakuzas. After knowing these reasons, her blood
boiled.

"I want them in the garage, now." Walang emosyong sambit ni Saph at tumayo na tsaka
sinuot ang fingerless gloves niya. Napasapo nalang si Ice sa noo niya at tiningnan
si Saph. "S-Saphy, you just woke up. You need to res—"
"Them in the garage, now. Unless you want to join, Imperial." Napalunok nalang si
Ice dahil sa sinabi ni Saph at tsaka na tiningnan si Lou na naghihintay sa kanila
dun sa may pinto. Tumango lang si Ice at tsaka tiningnan na si Saph na nagtatali na
ng buhok niya. She just drank another bottle of water before heading out to the
garage where Dark Yakuzas were waiting for her.

Nakita ni Ice ang pagbuntong-hininga ng mga 'to nung sinara na ni Saph ang metal
door ng garage at mula sa labas ay naririnig nilang dalawa ni Lou ang mga sigaw at
daing ng mga 'to. The cries of someone who just got hit by a Tanaka.

"Let the Tanaka play." Wala sa sariling sabi ni Ice at tinakpan nalang ang tenga
niya at tsaka umalis na.

✥✥

Zero was at the Natsugawa building, locked in his office. Reports about Saph's
abduction will come in every minute and he would check on them and find nothing.
Pumasok na si Evo sa opisina niya at binigyan ito ng isang tasa ng kape. "We need
to talk." Paninimula ni Evo kaya tiningnan lang siya ni Zero.

"You need to stop the search." Evo bravely said dahilan para magtiim-bagang si Zero
dahil dito. "How dare you tell me to sto—"

"I'm telling you this as a friend, not as one of your dogs. Zero, dude, if you
don't stop this, your clan will definitely fall. The Natsugawa business have been
paused kasi hindi ka na umaattend ng board meeting. All the money that's supposed
to go for the business fund went to funding the search team." Zero just clenched
his jaw remembering the moment he saw the reports earlier. About how much money
they have to give to the search team. Funding projects, satellites, recruiting new
teams were such a money drainer.

"Mabuti sana kung may nakukuha tayong magandang results sa search team. Pero wala
eh. Para ka lang nagsusunog ng pera sa ginagawa mo. The search team's been doing it
for a few weeks now pero ni isang hint wala tayo." Pagpapaliwanag ni Evo sa kanya
kaya tiningnan na siya ni Zero.

"You ignore the board meetings. Your clan's business is at the brink of crashing
and you're still not over the fact that she chose to be gone." Agad na ibinagsak ni
Zero ang kamay niya sa mesa dahil sa sinabi ni Evo. Yes, a few weeks have passed
since he got the note. A few weeks have passed since Nyx and Aya went away. A few
weeks have passed since he beat up Chi at the rooftop.

And for that few weeks, he's still not over the fact that Saph gave him a simple
but very confusing note. A note of apology.
"Hindi niya piniling mawala. Napilitan lang siyang mawala." Wala sa sariling sabi
ni Zero kaya kumunot na ang noo ni Evo dahil dito. Tiningnan lang siya ni Zero at
tsaka na ito huminga ng malalim. Immediately realizing that he has someone to prove
himself to.

"Get my secretary." Agad niyang sabi kaya kunot-noo namang kinuha ni Evo ang
telepono at tinawagan ang secretary ni Zero. Agad naman itong dumating na may dala-
dalang mga files.

"Update me on my schedules. Have an appointment set later for a board meeting. Open
the account for our emergency fund. And also, schedule me with a meeting with the
Grand Master." Agad na napaawang ang bibig ng secretary niya dahil sa huli niyang
sinabi. Pati si Evo ay tiningnan na si Zero na inaalis na ang pagkakabutones ng
polo niya. Tiningnan niya lang ang secretary niya na parang hindi makagalaw dahi sa
huli niyang sinabi. "I said, schedule me a meeting with the Grand Master." Pag-
uulit niya.

"W-What's the purpose of your meeting?" Tanong nito sa kanya.

"Tell him that I'm not going to be one of their victims." Napaawang lang ang bibig
ni Evo dahil sa sinabi ni Zero at agad namang lumabas ang secretary niya para
ipaalam na ang gusto niyang mangyari. Evo was still in confusion as he looked at
Zero who was now running the note on his pocket under the UV lamp.

"She must've underlined something."

What Chi said ringed back on Zero's mind at tama nga siya. After running the note
under the UV lamp, an invisible ink showed up. Saph did underline something on the
note.

Password: consonants

Napabuga nalang si Zero ng hangin at tsaka ginulo ang buhok niya. He was right
after all.

"T for Tanaka."

❅ Snow ❅

Chapter 43
'Operation Z'
"G-Grand Master, Mr. Natsugawa is here to see you." Tumingin lang ang Grand Master
sa assistant niya dahil sa sinabi nito at bahagya lang siyang tumango at tsaka
tumingin sa pinto nung pumasok si Zero na naka-suit. Naglakad si Zero papunta sa
harap niya at saglit na yumuko.

Zero was then giving him a certain stare. The Natsugawa kindda stare. Dahil dito ay
napabuga nalang ng hangin ang Grand Master at tsaka itinabi muna ang mga files na
binabasa niya.

"How's your clan's business doing, Zero?" Nakangiting tanong ng Grand Master sa
kanya.

"Perfectly fine." Mariin nitong sagot kaya pinaningkitan na siya ng Grand Master.
Zero battled with his stares kaya napabuga nalang ito ng hangin at tumayo na habang
nakatingin lang si Zero sa kanya. "Have a sit." Sambit nito kaya umupo naman si
Zero at hinayaan ng Grand Master na bigyan sila ng maiinom. The Tanaka's personal
maids immediately brought them their tea at tiningnan lang ni Zero ang braso ng mga
'to.

He already knew that all official servants of the Tanaka have a specific symbol. A
letter T.

"Ano nga ang ipinunta mo dito? I wasn't able to listen to your secretary." The
Grand Master pointed out. Tiningnan lang siya ni Zero at naghintay ito na umalis
ang mga maids na nagseserve sa kanila. When the door was finally closed, Zero
looked back at the Grand Master.

"Let's end this little game, shall we Grand Master? Give your granddaughter a
break." Saglit na tumaas ang kilay ng Grand Master dahil sa sinabi ni Zero at
mahina pa itong natawa at tsaka uminom ng tea.

"I have no idea what you're talking about, Zero." Nakangiting sabi ng Grand Master
sa kanya pero ngumiti lang din si Zero at tsaka naglapag ng isang folder sa harap
ng Grand Master. Walang imik niya itong binuksan ang tiningnan ito. Zero already
had a report on how the Natsugawa's business was doing.

He also laid down evidences of Nyx and Aya at Hawaii kaya tumingin na ang Grand
Master sa kanya.

"You want a competitive clan for you, you got that. You want a wealthy clan for
you, you also got that. But if you also want me to kneel for you and play games
with you, well, I deeply apologize Grand Master but I can't give you that. I know
you're testing me and my clan. Haven't I proven enough to you?" Tanong ni Zero sa
kanya kaya saglit na natigilan ang Grand Master at tsaka siya tiningnan ng maigi.
He looked at how Zero's stress-working showed in his face. He looked at how obvious
it was that he hasn't slept for days because of what's happening.

The Grand Master just cleared his throat at tsaka binalik ang tingin sa folder.
What's written on the folder states that as of now, Zero's clan is one of the
leading clans in the Society. It expanded its connection around many continents and
they're all personally handled by Zero. Seeing that he was able to handle the
business while drop-dead worrying about Saph's abduction, the Grand Master scoffed.

"Ahh, indeed. Zero Natsugawa." Namamanghang sabi ng Grand Master sa kanya kaya
umayos na ng upo si Zero at tiningnan ito.

"Perhaps I underestimated you." Nakangiting sabi ng Grand Master sa kanya at

pinaningkitan niya lang ito. The Grand Master settled himself on the couch at
enjoyed his cup of tea.

"You know, not many can crack the code." The Grand Master said, referring to the
fact that Zero found out the reason why Saph was missing was because of the
Tanaka's tradition. The reason why Nyx was so fine with it that he even had time
for a vacation because Saph was abduction because of their tradition.

It all made sense to Zero. How Nyx was so calm. How Chi wanted him to just beat him
up. How Aya suddenly went to Hawaii just because she also knew about the tradition.
How the Tanakas almost seemed like they stopped looking for Saph and how calm the
Grand Master was about the issue.

It was all part of the Tanaka's tradition.

"Operation Z." Paninimula ng Grand Master kaya tumingin na si Zero sa kanya.

"I came up with the name." Parang proud na sabi ng Grand Master and Zero, being the
awfully honest person he is, lumingo-lingo lang siya sa harap ng Grand Master.
Tumikhim naman ito dahil sa ginawa ni Zero. "Alam mong walang hindi sumasang-ayon
sa akin, diba?" Tanong ng Grand Master sa kanya, but Zero was having none of it.

"With all due respect, I prefer honesty than shitty sugar coating." Nagkibit-
balikat nalang ang Grand Master dahil sa sinabi ni Zero at bahagyang tumango. He is
Zero Natsugawa, isip ng Grand Master.

"Anyway, Operation Z. That's what's happening." Pasimpleng sabi ng Grand Master

pero kumunot lang ang noo ni Zero dahil dito. He knew that this all happened
because of the Tanaka's tradition but he clearly didn't know what Operation Z was
all about.

"Operation Z is done before a selected Tanaka's wedding. The bride gets stolen at
ipapahanap sa groom. In this case, we will find out if you're really worthy or not.
Tanaka's a very special bloodline, Zero. I think you know why we do all of this."
Nakangiting sabi ng Grand Master sa kanya at naikuyom nalang ni Zero ang kamao
niya.

"I don't like your traditions, but I respect it as much as I respect your
granddaughter." Mariing sabi ni Zero habang nakatingin ng diretso sa mata ng Grand
Master. And that alone, caught the Grand Master off-guard. He didn't expect Zero to
say it in front of him.

"W-Worthy? Do you even know how many times she got taken away from me? And you
still want to take her away from me even though I already showed you that I would
die for her, and you still want to test if my intentions were true? Am I not
worthy?" Sunod-sunod na tanong ni Zero sa kanya and in all of Grand Master's years
living in a chaotic world, this was the first time that he panicked. Because he
doesn't know what to do or what to say.

Napabuga nalang siya ng hangin at mahinang natawa.

"Oh, you're worthy. Very worthy." Pagpapakalma ng Grand Master kay Zero na galit na
nakatingin sa kanya.

"Fine! Fine! You can have my granddaughter." Inis na sabi ng Grand Master. He was
pissed because he was caught off guard. When Saph and Nyx's parents got married,
their father had to beg the Grand Master for the twin's mother's safety but for
Zero's case, it was a total opposite.

Zero had him cornered.

"Then where is she?" Mariing tanong ni Zero sa kanya.

"Can you wait? The media is still sizzling right now. Let the drama subside."
Depensa ng Grand Master kaya huminga na ng malalim si Zero at tumayo na tsaka
yumuko bilang paggalang.

"That will be all, Grand Master. Thank you." Napaawang nalang ang bibig ng Grand
Master dahil sa sinabi ni Zero at agad pa itong umalis. Huminga nalang siya ng
malalim at tsaka na tinawagan si Nyx na agad namang sinagot ang tawag niya.

"He found out already?" Tanong ni Nyx sa kabilang linya.

"Told you not to play with him. Ewan ko nalang kung kakausapin ka pa ni Sissy
pagbalik nun. Bahala ka na.. po."

✥✥

SAPH's Point of View

I've read my second book for today kaya tumayo na ako para ilagay ito sa bookshelf.
Tiningnan ko nalang ang collection ng libro ko dito sa sinasabing kwarto ko. Nag-
inat nalang ako at tsaka na lumabas pero saglit akong huminto at tumingin sa
kalendaryo. A few more days now and I'll be able to see him.

Tuluyan na akong lumabas sa kwarto ko at pumunta na sa sala kung saan naabutan ko

si Ice na nakaupo sa sofa at nakapikit.

I didn't bother him at dumiretso nalang ako sa kusina para kumuha ng juice at tsaka
na ako umupo sa tabi ni Ice na nakapikit parin. "Are you dying?" Pasimple kong
tanong sa kanya.

"Unfortunately, I'm still alive." Bahagya nalang akong natawa dahil sa sinabi niya.

"How did you find out about the tradition anyway?" Tanong niya at saglit akong
tiningnan. Bahagya naman akong napaisip. It's been a few days since I knew that the
reason why Ice took me was all because of that shitty tradition our clan has.

I actually didn't know about the tradition. I just knew that the Dark Yakuzas were
ours when I saw the letter T tattoo on the Dark Yakuzas. I knew that Anpa paid
them, all of them. And I wonder what Anpa gave Ice in return. He had to shoot two
of my friends for this.

Damn Tanaka traditions. I can't wait to be a Natsugawa.

"I'm a Tanaka. Of course, I know." Palusot ko at himala at hindi na ako kinulit ni

Ice. He's usually very chatty kaya tiningnan ko na siya.

"You sure you're okay?" Tanong ko ulit at tumango lang siya. Napabuga nalang ako ng
hangin at tsaka kumuha ng isang baso ng tubig at binigay ito sa kanya. Tinanggap
niya naman ito at ininom at tsaka nagsabing pupunta na muna siya sa kwarto niya.
Hinayaan ko nalang siya at nanood na muna ng movie.

✥✥

I was already watching the second movie for the day at nag-inat nalang ako. I'm
getting so bored in this place. Kung bakit ba kasi hindi pa ako makakabalik. I
can't return yet because I know that Anpa still fancies the attention given to the
issue. Him and his love for drama.

I now really hate being a Tanaka. I can't live in peace.

Napatingin nalang ako sa likuran ko nung marinig kong umubo si Ice at tiningnan ko
siya na nakahawak sa pader at parang namumutla pa kaya tumayo kaagad ako at saktong
bumagsak na siya sa sahig. Agad akong lumapit sa kanya at tiningnan siya.

"I take it back. I think I'm going to die." Ewan ko kung matatawa ba ako sa sinabi
niya o hindi kaya inalalayan ko nalang siyang tumayo at dumating naman si Lou at
tsaka tinulungan akong dalhin si Ice pabalik sa kwarto niya at ako na mismo ang
nagdala ng tubig na gusto niyang kunin kanina.

"Tell the cook to prepare some chicken soup. And get the doctor." Utos ko kay Lou
at aalis na sana siya pero agad naman siyang bumalik kaya tiningnan ko lang siya.

"The doctor isn't here. He had a fracture so, he's away." Napapikit nalang ako
dahil sa sinabi niya at tsaka ko siya tiningnan. "Are you a doctor?" Tanong ko sa
kanya. Isang napakatangang tanong.

"Young Lady, I beat up people, not heal them." Hinampas ko nalang siya dahil sa
sinabi niya at tsaka na siya umalis. Napabuga nalang ako ng hangin at tiningnan ko
si Ice na nakahiga sa kama niya at pinagpapawisan pa. Hinawakan ko nalang ang noo
niya at dun ko nalaman na mataas pala ang lagnat niya.

Tiningnan ko nalang siya at pinunasan ang pawis niya.

"Ano ba kasing ginawa mo at nilagnat ka?" Tanong ko sa kanya pero hindi siya
sumagot kaya kumuha nalang ako ng bagong damit sa drawer niya dahil nababasa na
siya sa pawis. I just tapped his shoulder, telling him to remove his polo shirt
pero hindi parin siya gumagalaw.

Napasapo nalang ako sa mukha ko.

"I did not sign up for this. 'Wag kang magrereklamo kundi babarilin talaga kita,
Imperial." Wala sa sarili kong sambit at hinubad na ang polo-shirt niya at
pinalitan siya ng t-shirt at tsaka ko na hinalungkat 'yung drawer niya at may
nakita akong mga gamit pero kulang parin ito. Tiningnan ko nalang si Ice na parang
nagsasalita kahit tulog.

Poor guy.

Inalagaan ko nalang siya at tsaka inayos ang pagkakahiga niya. "I'm sorry for being
sick." He mumbled kaya hinampas ko lang ang noo niya kahit alam kong may sakit
siya. Napadaing naman siya kaya umupo na ako sa gilid ng kama at tiningnan siya.

"No, I'm sorry. You got involved in this Tanaka bullshit." Sambit ko at hinaplos
ang buhok niya.

"Hindi bagay sa 'yo ang maging psychopath, Imperial. I admit, I was scared seeing
you act like that. But after a few days, I remembered that you're still the
foolish, stupidest and weirdest friend I have. Kung bakit ka ba kasi sumang-ayon sa
inutos ni Anpa sa 'yo?" Tanong ko kahit alam kong hindi naman siya sasagot pero
nabigla nalang ako nung hinawakan niya ang kamay ko kaya tiningnan ko na siya.

"I'd rather be the bad guy in anyone's eyes than let other men do this to you. Baka
totohanin pa nila 'to at tuluyan ka ngang kunin mula sa amin." Aniya habang
nakapikit at nakahawak parin sa kamay ko. Tiningnan ko nalang siya at tsaka ko
narin hinawakan ang kamay niya.
"I'm sorry I hated you for doing this. But you are a very good actor." Natatawa
kong sabi sa kanya kaya natawa narin siya at tsaka dahan-dahang minulat ang mga
mata niya.

"I bet Zero's going to kill me." Natatawa niya ring sambit kaya saglit akong
natigilan. I wonder what that troublemaker is doing right now. I wonder if he knew
about all of this. I wonder.. if he's okay.

Umiling nalang ako at binaling muna ang atensiyon ko kay Ice na malamig ang mga
kamay at mas lalo pang pinagpapawisan. "Lady Saph, luto na po 'yung soup." I didn't
know that Ice and I were talking for quite a while kaya tumango nalang ako sa
sinabi ni Lou at iniwan na muna si Ice. Pumunta ako sa kusina at inutusan ang isa
sa mga maids dito na kumuha ng sponge at isang maliit na palangganang may tubig.

Kumuha ako ng isang serve ng soup at nilagay ito sa tray. Nilagyan ko ito ng
paminta at kutsara. Sinabihan ko nalang 'yung maid na sumunod sa akin at nung nasa
tapat na kami ng pinto ni Ice ay saglit akong huminto. Hindi pa naman 'to
nagpapasok ng tao sa kwarto niya maliban sa akin at kay Lou.

"Wait here." Sabi ko sa babaeng nakasunod sa akin at tumango naman siya bilang
sagot at tsaka na ako pumasok at inilagay ang tray sa side at table at binalikan ko
'yung babae tapos kinuha ko ang dala niya. "Thank you." Pasimple kong sambit at
ngumiti naman siya sa akin at tsaka umalis. Sinara ko na ang pinto ng kwarto ni Ice
at nilapitan ito tsaka inalis ang kumot niya.

He immediately curled into a fetus position because of the cold.

Umupo nalang ako sa upuan na nasa tabi ng kama at pinunasan na ang mga braso niya
at 'yung dibdib at noo niya. Pagkatapos kong gawin 'yun ay binihisan ko na naman
siya ng bagong t-shirt. Why am I suddenly his nurse for today? Ugh, Imperial,
you're such a baby.

Kinuha ko nalang ang soup at tsaka na ginising si Ice na tumingin lang sa akin at
tiningnan ang isang kutsara ng soup na nakatapat sa mukha niya. Umupo lang siya sa
kama at tiningnan ito.

"Masarap 'to." Sabi ko pero naningkit lang ang mga mata niya pero inilapit ko na
ang kutsara sa labi niya kaya wala na siyang nagawa at tinikman nalang 'yung soup.
Pinakain ko lang siya hanggang sa maubos na ang laman ng bowl. Pagkatapos nun ay
pinainom ko na siya ng gamot.

"Thank you, Saphy." Ngumiti lang ako sa kanya at pinahiga siya ulit sa kama niya at
inayos ko na ang comforter na nakatakip sa kanya.

"Bibili lang ako ng fresh fruits dun sa north-side ng city. Marami kasi ang prutas
dun." Pasimple kong sabi sa kanya pero kumunot lang ang noo niya.

"You're going out?" Tanong niya at tumango lang ako. Agad naman siyang umayos ng
upo at napahawak pa sa ulo niya at tsaka akong tiningnan.
"Look, Saphy. I know I no longer have the right to detain you here but you can't
get out there yet. The media? The tradition?" Tanong niya kaya huminga nalang ako
ng malalim at tsaka siya tiningnan.

"I can blend in." Giit ko pero mahina lang siyang natawa.

"Blend in? You're Dawn Sapphire Tanaka Dela Vega. You can't blend in because you'll
always stand out wherever you are." Pinigilan ko nalang ang sarili ko na 'wag
hampasin si Ice. Tiningnan ko nalang siya at napapikit nalang siya tsaka nag-iwas
ng tingin. "Please?" I begged kaya nakita kong napakamot nalang siya sa batok niya.

"Whatever. Go, get out of here. If someone recognizes you, that's on you. Not me."
Paalala niya kaya ngumiti kaagad ako at ginulo na ang buhok niya.

"I'll be careful, and I'll be back. Trust me, Imperial."

❅ Snow ❅

Chapter 44
'The Encounter'

"Zero, sige na please." Zero just looked at the girl in front of him. She was Saki,
a new-face in Fukitsu and someone he knew. Tiningnan niya lang ito na nakatingin ng
diretso sa mga mata niya at hahawakan pa sana nito ang braso ni Zero pero lumayo
lang siya dito.

Saki just pouted at him.

"Do I look like someone who can escort you? Find someone else, Saki. I'm busy."
Walang emosyong sabi ni Zero sa kanya at bumalik na ito sa pagbabasa ng mga reports
ng Natsugawa Industries.

"Come on, Zero. It's just a few hours. Babalik rin naman tayo kaagad." Pangungulit
ni Saki sa kanya. Saki had short brown hair, a skinny body and those legs that any
guy would drool over once she walks on Fukitsu's hallway. But to Zero, she was just
another girl who can't charm him in any way.

Hindi niya ito pinansin at bumalik nalang sa pagbabasa ng files niya.

"Hey, totoo ba? Na tumigil na sila sa paghahanap kay Saph?" Natigilan kaagad si
Zero dahil sa narinig niya mula sa isang Fukitsu student na nandito sa café na
kinaroroonan nila ni Saki. Humigpit lang ang pagkakahawak niya sa folder at hindi
nalang ito pinansin.

Saki was still standing in front of him, waiting for an answer.

"Parang ganun na nga. Even Zero already found a replacement for her." Dun na tumayo
si Zero at hinila na si Saki palabas ng café pero agad niya rin naman itong
nabitawan nung maalala niya ang kondisyon ni Saki. Inis namang tumingin si Saki sa
kanya.

"Dahan-dahan ka nga." Sambit nito at napapikit nalang si Zero tsaka tinuro si Saki
gamit ang folder na hawak niya.

"One hour. That's it. And if you're not done, I'm leaving." Agad namang tumango-
tango si Saki dahil sa sinabi ni Zero at tsaka na sila naglakad papunta sa parking
lot ng Fukitsu. On their way there, Saki was already clinging on to Zero.

"Let go of me, Saki." Mariing sabi ni Zero sa kanya pero lumingo-lingo lang ito.

"No~ maglalambing ako. And there's nothing you can do about it." Napapikit nalang
si Zero at tsaka tumigil sa paglalakad at tiningnan si Saki na napatigil narin.

"You better behave yourself. I'm not in the mood for your games." Inis niyang sabi
nito at tsaka na sila naglakad papunta sa kotse ni Zero. "Kay Saph ang bait-bait
niya pero sa akin, ang dali niyang mainis." Saki mumbled pero narinig naman ito ni
Zero. Tiningnan lang siya nito kaya ngumiti nalang si Saki sa kanya at sumakay na
sa kotse ni Zero pero pinigilan niya kaagad si Saki na sumakay sa front seat
dahilan para kumunot ang noo nito.

"Sit at the back. This seat is for someone else." Agad na sabi ni Zero kaya
napanguso nalang si Saki at umupo na sa likuran at tsaka tiningnan si Zero na
nagmamaneho na. "Location." Tipid na sabi ni Zero habang palabas na sila ng
Fukitsu.

"At this hospital. North-side city."

✥✥

Kasalukuyang hinahanap ni Saph ang susi ng kotse ni Ice pero kanina niya pa
hinahalungkat ang key bowl at wala ito doon kaya umakyat nalang ito sa kwarto ni
Ice at tiningnan ito na nakapikit ang mga mata pero halatang hindi pa ito
natutulog. "Where's your car key?" Tanong niya dito.
"Nasa gilid ng TV." Pasimple nitong sagot at ngumiti lang si Saph tsaka na bumalik
sa sala at nakita niya nga ang susi ng kotse sa gilid ng TV. Kinuha na niya ang
susi at dumiretso sa garahe. She picked the red car that she fancies a lot.

Pumasok na siya sa kotse at pinaandar na ito at tsaka na siya nagmaneho papunta sa

gate pero bago siya makalabas ay hinarang pa siya ng mga Dark Yakuza.

"Let her out." 'Yun ang narinig ni Saph mula sa mga handheld transceiver ng mga
Dark Yakuza. Napangiti nalang siya nung binigyan na siya nito ng daan at tsaka na
binuksan ang gate. The moment that her car got out of the compound, adrenaline
rushed through her.

Agad niyang pinaharurut ang kotse at makalipas ang kalatahing oras ay nakarating na
siya sa north-side city. Hininto niya kaagad ang kotse at tsaka tumingin sa
paligid. She's never been in this part of the city before.

"This place is a lot nicer than I thought." Aniya at tsaka na siya pumasok sa isang
coffee shop habang nakatingin siya sa pero na nasa wallet niya. She never fancies
using cards dahil hassle lang ito sa cashier. Lumapit na siya sa counter at nag-
order ng latte at tsaka umupo sa isang upuan na nakaharap sa labas.

She was waiting for her latte to cool down a bit at tinawagan na muna si Ice.

"Hey, nandito na ako. What fruit do you like?" Tanong niya dito nung sinagot ni Ice
ang tawag.

"Anything will do." Mahinang sagot nito at tumango nalang si Saph at tsaka binaba
na ang cellphone niya. She was already aware that she would be tracked because of
the phone call, but what does that really matter right now? She already knows about
the tradition and her clan may not be looking for her anymore because they already
know where she is.

Sumandal na muna siya sa upuan ko ininom na ang latte niya pero agad siyang
natigilan nung makita niyang may mga estudyanteng pumasok sa coffee shop at agad
niyang tiningnan ang uniform nito.

"Fukitsu." She mumbled at tsaka na tumalikod at tinago ang mukha niya at napapikit
nalang.

For other students, maybe she was just one of those girls who wants to be alone in
a café, but for Fukitsu students, her figure, her stance, and her aura, they
already took attention of her.

"Pare, parang si Saph oh." Bulong nung isa sa kanila na narinig naman ni Saph.
Napabuga nalang ng hangin 'yung kasama niya dahil sa sinabi nito. "Nababaliw ka na
ba? Dinala siya ni Ice sa ibang bansa. Ulol." Natatawa nitong sabi sa kasama niya
at tsaka na sila umalis sa café. Pati si Saph ay natawa narin dahil dito.

Fake news, she thought.

Tuluyang nang inubos ni Saph ang latte niya at tsaka na siya umalis sa café habang
tinitingnan ang cellphone niya pero may bilang bumunggo sa kanya. "Sorry!"
Nakangiting sabi nung lalaking bumunggo sa kanya at hinawakan pa nito ang likod ni
Saph at tinapik ito. Tinaasan lang siya ng kilay ni Saph nung bigla itong tumakbo
kaya agad nita itong hinabol at pinatid dahilan para madapa ito.

Namimilipit naman ito sa sakit nung nilapitan niya ito.

"Thank you for holding my wallet." Kalmadong sabi ni Saph sa kanya at kinuha kaagad
ang wallet niya sa kamay nung lalaki. Napaubo nalang ito at iniwan na siya ni Saph
na nakahiga dun sa semento at dumiretso nalang sa supermarket at pumunta na sa
fruit section.

She grabbed all the kinds of fruit she saw at tsaka na nagbayad sa counter at
habang nagbabayad siya ay panay naman ang tingin ng cashier sa kanya. Hindi niya
nalang ito pinansin at tsaka na tiningnan ang napakaraming box dahil sa dami ng
binili niya.

✥✥

Zero was waiting patiently for Saki at the lobby habang nakatingin parin siya sa
laman ng folder na kanina niya pa dala. Agad naman siyang tumingin sa pinto nung
bumukas ito at lumabas si Saki kasama ang doctor. "You have to be careful on your
actions. And always eat healthy fruits and food." Nakangiti lang si Saki dahil sa
sinabi ng doctor sa kanya bago ito pumasok muli sa opisina nito.

Agad namang tumingin si Saki kay Zero.

"Zero! It's positive! I'm pregnant!" Nakangiting sabi ni Saki sa kanya pero
tinaasan lang siya ng kilay ni Zero.

"Oh, tapos?" Walang ganang tanong ni Zero sa kanya kaya napanguso nalang si Saki at
napabuga ng hangin.

"Ang sama mo talaga!" Aniya pero hindi lang siya pinansin ni Zero at naglakad na
ito palabas ng hospital pero huminto saglit si Saki kaya tiningnan naman siya ni
Zero. "Zero, punta lang akong pharmacy." Tumango lang si Zero dahil sa sinabi nito
at tsaka na ito naghintay sa tapat ng kotse niya habang kaharap niya naman ang
isang pulang kotse.

Zero checked out the car and he was sure that it belonged to someone with taste..
and money.

As he was so focused on looking at the car, hindi na niya napansin ang babaeng
naglalakad palapit dito. Tiningnan niya lang ang boots na suot nito, the hair, the
denim jacket, the jeans and the sunglasses that hides her dazzling eyes. And the
tattoo on her wrist.

Agad na napaawang ang bibig niya lalo na nung tumingin na 'yung babae sa kanya.
"Smurfy?"

❅ Snow ❅

Chapter 45
'Indeed, Tanakas'

Agad na nanigas si Saph sa kinatatayuan niya nung marinig niya ang boses ni Zero.
And there he was, standing in all his glory, Zero Natsugawa. Good thing that Saph
had her sunglasses on to hide the shock in her eyes because it's the only thing
that could identify her emotions.

Dahan-dahan nang naglakad palapit si Zero sa kanya while Saph was still in the
middle of having a debate inside her mind. Why was Zero here? Why now? Why here of
all places?

Ilang hakbang nalang ang layo ni Zero sa kanya nang bigla nalang may nagcling sa
braso nito kaya tiningnan kaagad ni Saph ang babaeng nakahawak sa braso ni Zero at
nakangiti. "Nakabili na ako ng pregnancy milk. Tara na!" Nakangiting sabi ni Saki
kay Zero na parang nagestatwa naman sa kinatatayuan nito dahil sa biglaang ginawa
ni Saki.

Saph just clenched her jaw and huffed out a breath.

Pregnancy milk? She thought.

"I see that you've met someone new, huh Zero? And she's pregnant already? Aww. What
a bad boy. Hindi pa nga ako patay, pinapalitan mo na ako? I was just gone for
almost a month and now you're already a daddy?" Natatawang sabi ni Saph sa kanya at
sa sandaling ito ay parang naputulan ng dila ni Zero at hindi niya magawang
magsalita. He was still in a shock when he saw her and all of these things that's
happening right now, he's malfunctioning.

Dahan-dahan namang naglakad si Saph palapit sa kanya at sinulyapan pa nito si Saki.

"Great job, Natsugawa." Zero couldn't understand what Saph was talking about at
tiningnan lang nito ang kamay ni Saph na siyang tumapik sa balikat niya bago ito
pumasok sa pulang kotse na nasa harap nila. Just as the engine started, dun na
nagawang gumalaw ni Zero.

Agad niya itong hinabol pero tuluyan nang nawala na tingin niya ang kotse ni Saph.
Dahil dito ay ginulo niya ang buhok niya dahil sa inis at tsaka tiningnan si Saki
na nakayuko lang at parang alam na niya kung anong ginawa niya. "What the hell was
that, Saki?!" Galit na sigaw ni Zero sa kanya pero nakayuko lang si Saki at
nakatingin sa isang can ng gatas na dala nito. Napasapo nalang si Zero sa mukha
niya at nilapitan nalang si Saki at pinapasok na ito sa kotse.

He then rested his arms on the car's roof and breathed out, not knowing what to do.

✥✥

"Nakabili na ako ng pregnancy milk!" Saki's words kept replaying on Saph's head
while she was driving the car at top speed.

"Pregnancy?! Really, Zero?!" Halos hindi na alam ni Saph ang gagawin niya at halos
hindi na lumalabas sa bibig niya ang gusto niyang sabihin. Hinigpitan niya nalang
ang pakakahawak sa stirring wheel at tsaka tinawagan si Lou. "Hello po. Lady Saph?"
Bungad nito mula sa kabilang linya.

"Training hall. Now." Agad na nanindig ang mga balahibo ni Lou dahil sa tono ng
boses ni Saph at napahawak nalang siya sa dibdib niya nung naputol na ang tawag.
Tinapon lang ni Saph ang cellphone niya sa likod ng kotse at mas binilisan ang
takbo ng kotse na parang lilipad na ito.

Agad naman siyang nakabalik sa compound at binuksan nila kaagad ang gate tsaka niya
ipinasok ang kotse. Hininto niya na ang kotse sa labas ng garahe at dumiretso na sa
training hall kung saan may naghihintay na na mga Dark Yakuza sa kanya.

Lou just tiptoed to the car looking at the training hall's door closing at
napapitlag nalang siya nung marinig na niya ang kalabog sa loob. Huminga nalang
siya ng malalim at pinadala na sa ibang tauhan ang mga pinamili ni Saph habang
naririnig niya parin ang sigaw ng mga kasama niya sa loob ng training hall.

Pumasok nalang si Lou sa bahay at naabutan si Ice na nakaupo na sa sofa at kumakain

ng porridge.

"Ito na po ang mga pinamili ni Lady Saph." Inilapag ni Lou ang isang basket ng
prutas sa kitchen counter at tiningnan naman siya ni Ice. "Nasan si Saphy?" Tanong
ni Ice sa kanya at tumayo pa ito para kumuha ng orange at binalatan ito. Kinamot
lang ni Lou ang batok niya at pinaningkitan lang siya ni Ice.

"She's playing." Aniya pero kumunot lang ang noo ni Ice.

"Playing what?" Tanong ni Ice sa kanya. "You already know what I'm talking about."
Umayos kaagad ng tayo si Ice dahil sa sinabi ni Lou at tsaka siya tumingin sa labas
ng bintana kung saan nakikita niya ang training hall. Noises were coming from the
inside and just basing on the sounds the Dark Yakuza's make, it was obvious that
Saph was fired up.

Tiningnan muli ni Ice si Lou.

"Any idea kung bakit siya galit?" Tanong ni Ice sa kanya pero lumingo-lingo lang si
Lou kaya kinuha na ni Ice ang cellphone niya at may tinawagan. And just on the
first ring, the person picked up. "Yes, Ice?"

"Grand Master." Ice said after breathing out. Tumingin siya sa kalendaryo habang
nakikinig sa tanong ng Grand Master. He was asking on why he called at tsaka
sumalyap ulit si Ice dun sa training hall kung saan naglalakad na palabas si Saph
habang nagpupunas ng dugo sa kamay.

Napalunok nalang si Ice dahil dito.

"I think it's time for us to go back." Agad na sabi ni Ice at narinig niya ang
mahinang pagtawa ng Grand Master mula sa kabilang linya. "Ahh, yes. About that. The
media has been firing up especially when they saw Zero and Saki earlier, especially
that Saki was carrying a pregnancy milk—"

"Pregnancy milk?! Why the hell is that asshole with a girl carrying a pregnancy mi
—" Hindi na natapos ni Ice ang sasabihin niya dahil bigla nalang may humablot sa
cellphone niya kaya agad niyang tiningnan si Saph na siyang sumagot sa tawag habang
pasimpleng naglalakad sa sofa. He didn't even know how Saph got here that fast.

"I hate you." That was the first line that Saph uttered to the Grand Master. Sa
kabilang linya naman ay saglit na nabigla ang Anpa niya pero ngumiti lang ito at
binati pa si Saph. Saph just tightened her grip on the phone at tiningnan ang kamay
niyang may pasa na dahil sa pakikipaglaro sa mga Dark Yakuza.

"I'm not going back in that place. So, you, and your love for drama. Keep it to
yourself. I'm done being a Tanaka. Don't you ever look for me again." Matapos
sabihin 'yun ni Saph ay tinapon na niya ang cellphone ni Ice sa pader at nung
nagring pa ito ay binaril niya ito para tuluyan nang masira. Ice just looked at her
in confusion habang dahan-dahan namang umaalis si Lou.

Tumayo lang si Saph at tsaka naglakad papunta sa kwarto niya at tsaka dumiretso sa
shower.

While under the shower, Saph looked at the wretched symbol on her wrist as she felt
the after effects of the pain after beating up some Dark Yakuzas. Pinikit niya
nalang ang mga mata niya nung maalala niya kung paano humawak 'yung babaeng 'yun
kay Zero. Pinatay niya nalang ang shower at tsaka na nagbihis. She then sat on her
bed, letting her hair give water droplets on the sheets.

Niyakap niya lang ang mga tuhod niya at tsaka tumunganga.

She's been sitting in her bed for almost an hour, not moving, not saying anything.
Just her chest heaving as she breathes out her frustrations. She didn't even look
at the door when it opened. Tiningnan lang siya ni Ice bago ito naglapag ng hot
choco sa side table niya. Ice then sat on the bed and looked at her.

"You know that Zero won't even bat an eyelash at any girl other than you, right?"
Natatawang tanong ni Ice sa kanya pero nanatiling walang buhay ang mukha ni Saph.

"No, I don't know. I've been gone for almost a month." Wala sa sariling sabi ni
Saph dahilan para matawa nalang lang si Ice sa kanya. Ice flicked his tongue and
ruffled Saph's now dried hair. "Mas matagal kang nawala noon. And that asshole
never looked at someone else like how he looks at you. It's just a
misunderstanding. Saki could just be someone he knew." Pagpapaliwanag ni Ice sa
kanya pero nanatili paring nakayuko si Saph.

"Saki.." She mumbled the girl's name that dared to cling unto Zero's arms.

"Come on. Pull yourself together. Babalik na tayo bukas." Dun na tumingin si Saph
kay Ice dahil sa sinabi niya. Saph laughed at the thought kaya kunot-noo na
tumingin si Ice sa kanya. "Do you still think I have the face to show up to
everyone in Fukitsu after my clan created this drama?" Tanong ni Saph sa kanya kaya
napag-isip isip narin si Ice. And Saph had a point though. Everyone was worried for
nothing. Everyone fought for nothing.

All because the Tanakas had a thing for dramas and traditions.

"You, do you still think na kakausapin ka pa ni Akio? Even if she knew that this
was all planned?" Tanong ni Saph kay Ice dahilan para siya na naman ang matigilan
at parang hindi makapagsalita. Ginulo nalang ni Saph ang buhok niya at tsaka kinuha
ang hot choco na dinala ni Ice para sa kanya at tsaka tiningnan si Ice na parang
malalim parin ang iniisip.

In Ice's thoughts, he had the same concern as Saph's. Everyone thought that he was
a psycho, and will still think of him as a psycho. Everyone was worried. Everyone
thought that he poisoned Saph on purpose. He shot Chi and Akio. Took Saph away and
had the Dark Yakuza's backing him up.

And in Saph's thoughts, how can she face everyone after all that publicity? She
already knew that the Fukitsu students hated her, and they will hate her more and
will probably call her a drama queen just because of the tradition that their clan
had to do.

Because not everyone can understand their tradition. Even she can't understand
their tradition. Now, she's thinking that maybe Zero got tired of their shitty
traditions and just settled with someone else instead.

"Ahh! Saphy!" Napasigaw nalang si Ice nung bigla nalang nabasag ang baso na hawak
ni Saph. The hot choco spilled on her sheets pero tiningnan niya lang ito. The last
thing she thought about made her body go numb. What if.. what if Zero got tired of
our traditions?
✥✥

"Zero! Sorry na! Hindi ko naman alam na si Saph 'yun!" Sambit ni Saki habang
hinahabol niya si Zero na mabilis ang lakad papunta sa bahay ng Black Serpent. Agad
namang tumigil si Zero at tiningnan si Saki na hinihingal nung huminto ito sa harap
niya.

"Don't run. It's bad for you." 'Yun lang ang sinabi ni Zero sa kanya but Saki just
pouted and insisted to talk to him.

"Patawarin mo na kasi ako. I didn't mean to say it out loud. Excited lang kasi
ako." Pagpapaliwanag ni Saki sa kanya kaya tuluyan nang hinawakan ni Zero ang braso
niya at tsaka siya pinaupo sa sofa. Gulat namang nakatingin si Saki kay Zero na
nakatingin lang din sa kanya. "Stay still." Mariing utos ni Zero sa kanya at
napayuko nalang si Saki at tsaka tiningnan si Zero na sumalampak na sa sofang
kaharap niya.

Zero looked so frustrated that when the rest of his gang came in, he didn't even
notice them.

"Dude, may announcement 'yung Grand Master. It was shown on every classrooms' TVs'.
May alam ba kayo dito?" Tanong ni Evo sa kanya pero hindi sumagot si Zero at
inalala lang ang detalye ng mga nakita niya kanina. Her skin, her hair, her stance
and ever her precious scent that someone can smell from far away.

Tumingin naman sina Evo kay Saki.

"Yo, how's the test?" Tanong ni Red sa kanya at ngumiti naman kaagad si Saki at
tsaka pinakita ang test results. Napatakip nalang sila sa bibig nila at magsasalita
pa sana pero bigla nalang may pumasok sa bahay nila dahilan para tumingin sila dito
maliban kay Zero na nakatunganga parin.

Pumasok si Aya na may dala-dalang mga paper bags at tsaka ito binigay kina Evo.

"From Hawaii." Tipid na sabi ni Aya at tsaka naglakad palapit kay Saki na nakangiti
sa kanya and just as Saki was about to open her mouth, Aya already spoke.

"So, you want to announce your pregnancy in public? You had to bug Zero around to
drive you to a hospital when you can just go there by yourself? You had to cling
unto him while holding your damn pregnancy milk even though you know that cameras
will be pointing at him wherever he goes. And you dare do that in front of Saph?"
Sunod-sunod na tanong ni Aya sa kanya kaya nawala na ang ngiti sa mga labi ni Saki
at tiningnan nalang si Aya.

The scene was already made public. Everyone already knew that Zero and Saph met.
Everyone already knew about this mess.

"H-Hindi ko naman alam.." Mangiyak-ngiyak na sabi ni Saki sa kanya kaya tumingin na

si Zero sa kanila.
"A-Ate, hindi ko naman alam." Pag-uulit ni Saki at yumuko nalang kaya napapikit
nalang si Aya at tsaka na niyakap ang kapatid niya. Saki is Aya's sister, who got
into a little accident with her boyfriend and she had no one to turn to but Aya,
who was unfortunately in Hawaii, kaya si Zero ang naiwang magbantay sa kanya.

"Wait, how did you know about what happened?" Tanong ni Zero kay Aya.

"I already told you, dude. The Grand Master made an announcement." Sambit ni Evo
kaya napatayo na si Zero dahil dito at tsaka tumingin kay Aya. No wonder why she's
suddenly back. Agad na tumakbo si Zero papunta sa pinakamalapit na classroom at
tsaka siya basta-bastang pumasok at tumingin sa monitor na nasa harap.

The students were focusing on it as well.

And there it was. The grand announcement of the Tanaka's tradition that almost
everyone failed to understand. The photo of what happened earlier came along with
it. Everyone already knew about Operation Z. Everyone already knew about the
Tanaka's tradition.

"Indeed, Tanakas and their weird traditions." May halong pagkamangha na sabi nung
isang estudyante. Tumingin naman sila kay Zero na nakatingin lang sa screen.

"Now, I remember! Nangyari na 'to noon. 'Yungparents nina Nyx at Saph ganito rin
ang nangyari. Their Mother got stolen andtheir Father almost went crazy finding
her." Sambit nung isang babae sa likuran kaya naglakad na si Zero papunta sa
pinto.

"In the end, we're just audience to their games." 'Yun na ang huling narinig ni
Zero mula sa mga estudyante bago siya bumalik sa bahay nila at naabutan 'yung mga
kasama niya na nakatingin kay Saki na kumalma na at kumakain na ng pudding.

Sinapo nalang ni Zero ang noo niya dahil parang nahihilo siya kakaisip sa mga
nangyayari.

"Saki, pack up your things. You're leaving tonight." Kalmadong sabi ni Aya kaya
agad na tumingin sina Evo sa kanya na parang naguguluhan pa. "Bakit naman?" Tanong
ni Red.

"Do you guys even remember that time when Monique was here?" Tanong ni Aya sa
kanila kaya agad na bumalik sa alaala nila kung ano ang mga ginawa ni Saph ng ayaw
na 'yun. How she got humiliated in public, how she went berserk in front of
everyone. Napalunok nalang si Zero nung maalala niya 'yun.

"Now, pack up. Because Saph will be here tomorrow."

❅ Snow ❅

Chapter 46
'Welcome Back'

"No, she's not in the mood to talk." Tumingin lang si Saph sa pinto ng kwarto niya
dahil sa ingay na naririnig niya mula sa labas. Nakaupo parin siya sa kama niya
habang may hawak na libro. "Do I look like I need your permission?" Agad siyang
natigilan nung marinig niya ang boses ni Nyx sa labas ng pinto at kasunod nito ay
ang pagbukas ng pinto ng kwarto niya at pumasok si Nyx na nakangiti.

"How's my sweet precious baby sist—" Hindi na natapos ni Nyx ang sasabihin niya
dahil tumilapon na sa mukha niya ang librong hawak ni Saph.

"I expected that one." Agad na sabi ni Nyx at pinulot nalang ang libro na tinapon
ni Saph sa kanya. He then looked at his sister who was sitting on the bed, arms
crossed and completely pissed off. Naglakad na palapit si Nyx sa kanya pero
tumingin lang si Saph sa kanya causing him to back off a bit.

Ngumiti nalang siya at kumuha ng upuan at tsaka umupo rito sabay tingin kay Saph.

"Have you been eating well? Parang pumayat ka." Mahinahong sabi ni Nyx habang
tinitingnan ang kapatid niya.

"Leave me alone." Tipid na sabi ni Saph habang nakatingin lang sa labas ng bintana.
Napabuga nalang ng hangin si Nyx at tsaka inilapag ang libro ni Saph sa side table
nito. "Is this about Saki?" Tanong ni Nyx kaya dahan-dahan nang tumingin si Saph sa
kanya.

"Nagbibiro ka ba? You think I'd be this mad just because of that girl? This is
beyond that, Nyx! This is about this fucking tradition! Keeping secrets from me and
making me look like a fool! Making Ice look like a fool! Making people watch this
drama! Making Dark Yakuzas as dogs and almost driving Zero insane just because of
this shitty tradition this wretched clan has!" Saph finally blew and Nyx had to
take all of it for her to be calm.

Tiningnan niya nalang ang kapatid na parang ilang segundo lang ay papatayin na siya
nito dahil sa galit. Nyx had his hands up as a sign of defeat just to tame the
beast that was coming out of his sister's aura.

"I know. I know. But I'm not the mastermind, okay? You can kill Anpa tomorrow if
you want to." Pagpapakalma ni Nyx sa kanya, if that's what he calls it. Agad na
ikinuyom ni Saph ang kamao niya at tsaka tumingin sa harap.
"What's the use of this tradition anyway? What good has it done to us or to
anyone?" Tanong ni Saph habang nakakuyom parin ang mga kamay.

"Traditions are done, not to give a good cause to anyone. They're done because
they're just supposed to be done. At tsaka alam na naman ng lahat ang nangyari.
They all respected the tradition and just went on with their lives since wala
namang nasaktan sa nangyari." Agad na napatingin si Saph kay Nyx dahil dito at
muntik nang matumba si Nyx sa pagkakaupo dahil lang sa simpleng tingin ni Saph sa
kanya.

"No one got hurt?! I got poisoned by my own clan! Chi's heart was broken because he
had to betray me for this! Chi got shot in front of me! Akio got shot by Ice. Ice
had to endure everything a-and.. I don't even know what Zero had to do for all of
this." Napasapo nalang si Nyx sa mukha niya dahil sa mga sinabi ni Saph.

"And you're saying that no one got hurt? Na kapag bumalik ako parang wala lang sa
iba ang nangyari? It may not matter to them anymore but to me.. I don't even know
if I want to stay with the Tanakas anymore. I'm so done with all your bullshits!"
Sigaw ni Saph sa kanya kaya lumapit na si Nyx dito at niyakap na ang kapatid niya.
Saph had to hit him for a couple of times before she finally submitted in her
brother's embrace.

"I told you it's not easy to be a Tanaka." Bulong ni Nyx sa kanya kaya hinampas
siya ulit ni Saph. Hinagod niya nalang ang likod ni Saph at tinapik-tapik ito.

After minutes of being in her brother's embrace, Saph finally calmed down kaya
umupo na si Nyx sa kama at binigyan ng tissue si Saph. Tiningnan niya lang ito at
kinurot pa ang pisngi nito pero natigilan agad si Nyx nung makita niya ang mga pasa
sa kamay ni Saph kaya pinaningkitan niya ito.

"You were playing again?" Tanong ni Nyx pero hindi siya sinagot ni Saph. Umiwas
lang ito ng tingin sa kanya at huminga ng malalim. "Baby sis, Saki is Aya's sister.
Zero was just babysitting he—"

"I know." Agad na sabi ni Saph kaya napaawang nalang ang bibig ni Nyx habang
nakatingin sa kapatid niya. "Then why are you m—"

"Like I said, this isn't about that." Saph interrupted. Ngumiti nalang si Nyx at
tumayo na habang nakatingin parin kay Saph.

"Well, whether you like it or not, you're gonna have to come back tomorrow. It's
graduation day." Agad na natigilan si Saph dahil sa sinabi ni Nyx. Graduation day?
She thought. That day had never crossed her mind. She didn't realize that she's
been in Fukitsu that long that tomorrow will be their final day in the academy and
she wasn't even aware.

Hinaplos nalang ni Nxy ang buhok niya at nginitian ito.

"See you tomorrow, Sissy."

✥✥

"Lady Saph, the Tanaka guards are waiting for you." Tumingin lang si Saph kay Ice
na inaayos ang polo nito bago siya tumayo at naglakad na palabas ng bahay at dun
niya nakita ang mga Tanaka guards na naghihintay na sa kanila sa harap ng isang
van.

Tiningnan niya muli si Ice na parang ayaw nang bumalik sa Fukitsu.

"Don't worry. Hindi ka nag-iisa." Sambit ni Saph para ipaalam kay Ice na pati si
Saph ay ayaw narin bumalik sa lugar na 'yun. Napabuga nalang ng hangin si Ice at
tsaka na sumakay sa van at tumabi kay Saph na tahimik lang. Once the van departed
the compound, Saph took a look at Lou and the Dark Yakuzas that were following
them.

And just like that, they were abandoning a billion-dollar compound.

"Can you face her?" Tanong ni Saph habang nakatingin lang sa harap. She was
referring to Ice seeing Akio again. Agad namang tumingin si Ice sa kanya at
napalunok. "No. She probably hates me now kahit alam na niya ang tungkol sa
Operation Z. I purposely chose the words that would hurt her the most so I'm not
expecting anything pagbalik ko." Napapikit nalang si Saph dahil sa sinabi ni Ice.

"I'm really sorry." Nakayukong sambit ni Saph kaya tumingin na si Ice sa kanya at
ginulo nalang ang buhok nito.

"I promise I'll make it up to you. Kung bakit pa kasi isang Tanaka ang best friend
mo." Dagdag ni Saph at sinapo na ang noo niya. Ngumiti lang si Ice sa kanya at
hindi na nagsalita habang nasa byahe sila papaunta sa Fukitsu. Ice's heart was
already beating rapidly just thinking about what's going to happen once he steps
out of the van.

Saph's expression was rather calm but inside, she was also nervous knowing what
might greet them in Fukitsu.

"Huling araw naman natin sa Fukitsu, diba?" Ice asked, trying to calm himself kaya
tiningnan na siya ni Saph. He had a point. They will no longer see the Fukitsu
students after the graduation. They can just fly to another country and let their
mind at ease. Natawa nalang si Saph sa naisip niya kaya tiningnan siya muli ni Ice.

Parang nakuha narin ni Ice ang inisiip niya kaya pati ito ay natawa narin.

Their laughter stopped when the van stopped. Agad silang tumingin sa labas at dun
nila nalaman na nasa Fukitsu na pala sila. Napapikit nalang si Ice at tsaka na
tinanggal ang seatbelt niya at tumingin kay Saph. "If they kill me, please tell
Akio I'm sorry," Binatukan agad ni Saph si Ice na nagawa pang magbiro.
Tuluyan na silang bumaba sa van at hindi na sila nabigla nung napahinto ang lahat
at napatingin sa kanila. The others gasped in surprise and one student even tripped
and fell after seeing them.

"Let's get this over with." Walang ganang sabi ni Saph at naglakad na papunta sa
hall kung saan nagaganap ang graduation. The Tanaka guards followed them and made
sure they had a path to walk because the students were slowly surrounding them.

But strangely, no one was talking about Operation Z. No one was dissing her or
talking bad about her. They're just looking at her and some were even welcoming her
back.

"I'm pretty sure my clan threatened them." Bulong ni Saph kay Ice na nasa tabi niya
lang. Because it was too unbelievable that no one was talking about it. They made a
commotion in Fukitsu but no one was acting as if that didn't even happen. Huminga
nalang ng malalim si Saph at tsaka na pumasok sa hall kung saan nagaganap ang
graduation ceremony.

And as expected, she made a grand entrance.

Agad napatingin sa kanya ang mga nandito habang nasa likuran niya lang si Ice. Zero
immediately stood up from his chair and looked at Saph who was walking the towards
her seat with no expression painted on her face. Napaawang pa ang bibig nina Stone
nung makita nila si Saph habang umangat naman ang gilid ng labi ni Nyx at
sinalubong ang kapatid niya at pinaupo ito sa tabi niya.

The program had to stop for a while because all the students' focus went directly
to Saph.

"Can we continue?" Nakangiting tanong ni Nyx dun sa babaeng may hawak ng mic at
program. Natauhan naman kaagad ito at tsaka nagpatuloy na ang program.

Ice was seated next to Stone who was already giving him death glares kaya hindi na
napigilan ni Ice at tiningnan na ito. "Can you stop that? You know it was all about
Operation Z." Pagpapaliwanag ni Ice sa kanya pero hindi parin tumigil si Stone na
kakatitig kay Ice na kulang nalang ay sunggaban na siya ng suntok nito pero
napatingin lang si Stone sa gawi ni Saph at nakita niyang nakatingin pala si Saph
sa kanila.

Stone immediately smiled and gave Saph a thumbs up.

Saph then diverted her gaze at the one she wanted to see the most. Zero.

Zero was already looking at her. No words said. Just their eyes meeting was all it
took to deliver their messages.

The graduation ceremony proceeded and everyone got what they came here for. Saph
just went on stage to take her diploma and even though she was supposed to say
something as the leader of Fukitsu, she immediately went to her seat kaya si Nyx na
ang nagsalita para sa kanya.
After the ceremony, everyone left to celebrate kaya tiningnan na ni Saph si Nyx.

"Bakit walang nagsasalita tungkol sa nangyari? What did the clan do this time?"
Tanong ni Saph sa kanya pero ngumiti lang si Nyx at nilapitan si Saph. "Like I told
you. After they knew about it, they went on with their lives like nothing
happened." Nakangiting sabi ni Nyx sa kanya pero lumapit lang si Kyo sa kanila at
agad na niyakap si Saph.

"'Wag kang maniwala sa kanya, Ate. He gave them a bag full of money." Bulong ni Kyo
kay Saph kaya natawa nalang ito at ginulo na ang buhok ni Kyo bago siya hinila
palayo nina Zyd at sila na naman ang bumati kay Saph. Everyone greeted her as if
she just went on a vacation. And she was convinced that they all respected the
Tanaka's shitty tradition.

Tumingin naman kaagad si Saph kay Ice na kinukulit na ni Stone.

"May plano ka talagang kunin siya eh. Alam ko talaga 'yun!" Pangungulit ni Stone sa
kanya kaya lumapit na si Saph sa kanila at hinawakan na ang balikat ni Stone kaya
napapitlag naman agad ito.

"Come on. Leave him alone. He did nothing wrong." Sabi ni Saph sa kanya kaya agad
na ngumiti si Stone at yayakap sana kay Saph pero hinila siya ni Nyx palayo at
pinapunta nalang kina Nicky. Natawa nalang si Saph sa kanila at binati na ang mga
kaibigan niya. Her anger died down a bit after seeing the people she came in Fukisu
with.

Stone was not this hyper and crazy back then but look at him now, all crazy and
annoying that they had to stop him from doing something stupid. Ice came here as
someone Saph could always count on and he is still that guy. Every single one of
them changed as time passes by in Fukitsu.

And today, was their final day in this academy.

"To the grand house! Let's celebrate!" Sigaw ni Nyx habang nakaakbay kay Aya at
naghiyawan naman ang mga kasama niya at tsaka na nila hinila si Saph papunta sa
grand house pero huminto lang ito at sinabing susunod na sa kanila.

"Ingat ka! Baka may kumuha na
binatukan lang siya ni Zyd at
nakatingin lang din sa kanila
earlier happened so fast that
siyang umupo sa upuan na nasa
naman sa 'yo." Paalala ni Stone sa kanya pero
hinila na palayo. Kumaway lang si Nyx kay Saph na
at tsaka na nagsara ang pinto ng hall. Everything
Saph wasn't able to process all of it kaya saglit
gilid niya.

She then looked at the empty hall, the dress he was wearing and the diploma on her
hand and lastly, to the pair of shoes that stopped in front of her.

Agad niyang tiningnan si Zero na yumuko sa harap niya para tanggalin ang heels na
suot niya at tsaka saglit na minasahe ang paa niya. Saph just looked at him who
said nothing but gave her the warmest gesture.
"Are you still mad at me?" Tanong ni Zero at tumingin na sa kanya kaya agad na nag-
iwas ng tingin si Saph kaya hinila na ni Zero ang isang upuan at umupo rito tsaka
pinagpahinga ang paa ni Saph sa hita niya habang minamasahe ito.

Saph had to walk fast with her heels earlier that even though she was used to
wearing them, Zero still knew how uncomfortable she is at wearing them.

"No." Tipid na sagot ni Saph habang nakatingin parin sa ibang direksiyon na tsaka
na sinuot muli ang heels niya. Zero stayed silent because he knew that Saph was
still processing things.

Because everything happened too fast. She was stolen a month ago and chaos erupted
in this very place and now that she's back at parang wala lang nangyari kaya
nalilito parin si Saph. Minasahe niya nalang ang ulo niya at tsaka hindi na inisip
ang mga nangyari. She was certain that the clan already cleaned up after the mess
they made and it wasn't her doing in the first place.

Pinagtuunan niya nalang ng pansin si Zero na naghihintay sa kanya.

She just smiled at him and that was the last string that pulled Zero's trigger.
Agad niyang hinila si Saph patayo at niyakap na ito. Saph was immediately caged in
Zero's arms like she always wanted to. Binaon niya agad ang mukha niya sa dibdib ni
Zero at ramdam niya ang higpit ng yakap nito. It was the embrace that she was
longing to feel.

"I missed you.. so much." Sabi ni Zero sa kanya kaya hinigpitan narin ni Saph ang
pagkakayakap nito.

"I-I'm sorry. My clan caused trouble again. I'm sorry on how I acted when I saw
Saki. I'm sorry we caused you trouble. Z-Zero.. I'm really sorry—" Pinatahan na
siya ni Zero at hinagod ang likod nito kaya napapikit nalang si Saph at tsaka
huminga nalang ng malalim. Zero shushed her and rocked their bodies side to side to
comfort her.

"Hey. Hey. It's over now. It's over, Smurfy. It's just us. Just us." Pagpapakalma
ni Zero sa kanya at hinalikan ang buhok niya.

"Let's forget about it. We're fine. I'm fine. You're fine. You're back and that's
all I want." Dagdag ni Zero habang yakap-yakap parin si Saph. Saph felt the comfort
in Zero's embrace and it was the safest place on earth for her. Napangiti nalang si
Zero at hinaplos na ang buhok ni Saph na nakayakap parin sa kanya.

None of them complained on how long they were in each other's arms.

"There's a thing I'd like to do though." Zero trailed off kaya saglit na kumalas si
Saph sa pagkakayakap at tumingin dito. She had a perfect view of Zero's hazelnut
eyes and Zero looked at her as if she was the most important possession he ever
had. And being a little sneaky, he stole a few kisses from her kaya hinampas na
siya ni Saph.

Zero just chuckled in happiness and stole another kiss.

"Can you stop that?" Tanong ni Saph sa kanya at pilit kumawala dito pero hinapit
lang ni Zero ang beywang niya ang hinila siya palapit and peppered her with kisses
and ending it with one last kiss on her lips. "This isn't what you wanted to do,
right?" Tanong ni Saph nung maalala niya ang sinabi ni Zero.

"About that.. about Chi." Zero trailed off again kaya pinaningkitan na siya ni
Saph.

"Wala ka namang ginawa kay Chi, diba?" Tanong ni Saph pero saglit na natigilan si
Zero at lumingo-lingo pa pero alam naman ni Saph na nagsisinungaling ito. "Don't
beat him up, again. He was a victim of all this." Pagpapaliwanag ni Saph sa kanya
habang hawak-hawak parin siya ni Zero. Zero just pursed his lips and flicked his
tongue.

"Oh, what about Ice? Can I beat him up?" Zero asked excitedly pero lumingo-lingo
lang si Saph at tsaka pinisil ang pisngi nito. Ngumiti nalang si Zero sa kanya
habang nakatingin lang siya sa mga mata nito nang bigla nalang bumukas ang pinto ng
hall at pumasok si Nyx na nakapameywang.

"Susunod ba kayo o dito ko na kayo ikakasal?"

❅ Snow ❅

Chapter 47
'Resolving Matters'

Who was really the greatest victim of all this mess?

Akio, who was shot by the man she looked up to and adored the most. Ice, who had to
bear it all and had to be the psycho in everyone's eyes. He had to shoot the one he
was slowly opening his heart to. Zero, who witnessed the moment that his clan
almost went downhill because he was so focused on finding Saph that he ignored his
responsibilities.

The Fukitsu students, who fought with bravery on that day and ended up knowing that
they fought for nothing. To Saph's friends, who were worried sick of what has
happened and offered their time and energy to help for the search. To Saph, who got
fooled by her own clan and had to resent the guy she's been friends with ever since
she was a child.
Or to Chi, who had to betray the one he swore an oath to protect.

"Stand up, Konowa." 'Yun lang ang sinabi ni Saph kay Chi na ngayon ay nakaluhod sa
harap niya. Chi just balled his fists at nanatili siyang nakayuko. He came here
after their graduation party and knelt in front of Saph asking her to just kill him
because nothing would change how he sees himself right now.

Umalis nalang muna si Zero sa sala at pumunta nalang sa kusina para iwan ang dalawa
na mag-usap.

"No, I'm better off dead." Giit ni Chi kaya napabuga nalang ng hangin si Saph at
lumuhod narin sa harap ni Chi dahilan para tumingin na si Chi sa kanya at nabigla
pa sa ginawa nito. "You jump, I jump. You kneel, I kneel. And if you die, I die."
Natigilan agad si Chi dahil sa sinabi ni Saph lalo na't nakangiti pa ito sa kanya
at tsaka ginulo ang buhok niya. Hindi na napigilan ni Chi ang sarili at yumuko muli
at tsaka na pumatak ang mga luha niya sa likod ng palad niya.

Saph just moved closer to him and pulled him in a comforting hug.

"Forget about it. I'm just glad you're fine now." Mahinahong sabi ni Saph sa kanya
habang humihikbi naman si Chi sa yakap nito. In the years that Chi had served her,
she had never seen him cry and hearing it now, Saph just knew that even though Chi
was very manly and tough, he cries like a kid.

Natawa nalang si Saph dahil dito at tinapik-tapik na ang likod ni Chi. Para lang
siyang nagpapatahan kay Kyo dahil sa pag-iyak ni Chi na katulad ng iyak ni Kyo.

"Why am I surrounded by babies?" Tanong ni Saph at diniinan pa ang 'babies' habang

nakatingin siya kay Zero na nandun sa kitchen counter at agad na sumimangot dahil
sa sinabi niya. Natawa nalang ito muli at tsaka na tiningnan si Chi na umiiyak
parin.

"Tumigil ka na nga. Gusto mo bang makita ka ng Tanaka-gumi na ganito?" Tanong ni

Saph sa kanya pero tumango-tango lang si Chi na parang tuluyan nang nawala sa
sarili. Pabiro nalang siyang hinampas ni Saph at tsaka na binigyan ng tissue.
Tinanggap naman ito ni Chi at tsaka pa binigyan si Saph ng baril kaya napapikit
nalang si Saph.

"I told you, I'm not going to kill you. Bakit ba ang tigas ng ulo mo?" Tanong ni
Saph sa kanya.

"I could do it!" Sambit ni Zero na nandun parin sa kitchen counter pero tiningnan
lang siya ni Saph at agad na siyang nag-iwas ng tingin at tsaka kumain nalang ng
strawberry. Binalik na ni Saph ang tingin niya kay Chi na nakayuko parin kaya
hinawakan na niya ang pisngi nito.

She knew that Chi wouldn't stop until he was given a punishment or anything that
would keep him going.
"Handle our troops in Japan. Train the new Tanaka-gumi recruit and make sure that
Kyo is not getting himself in trouble." Sunod-sunod na sabi ni Saph sa kanya kaya
inangat na ni Chi ang tingin niya kay Saph na tumayo na at tsaka umupo sa sofa.
Agad siyang yumuko dito habang nakatingin lang si Saph sa kanya.

"I will serve you until the day I die, Master! I will offer you my life, even to
your children." Muntik nang mabilaukan si Zero dahil sa sinabi ni Chi at agad
siyang tumingin dito at tsaka niya tiningnan si Saph na nakatingin pala sa kanya.

"We aren't married yet and he's already talking about kids." Nakangising sabi ni
Zero sa kanya at tsaka na naglakad palapit sa kanila. Tumayo na si Chi at tsaka
yumuko kay Saph na pinaalis na siya sa harap nito. Saph figured that if she was too
nice until the farewell, Chi would still be anxious so she decided to rile up a
bit.

Yumuko muli si Chi sa kanya bago na tuluyang umalis.

✥✥

"Best Actor of the Year goes to.. Ice Imperial!" Kulang nalang ay hampasin na ni
Ice ng upuan si Stone na kanina pa siya pinagtritripan. Nagtawanan naman 'yung
ibang kasama nila habang nandito sila sa bahay ni Ice dahil pinaalis na sila ni Nyx
sa grand house.

Drinks were on the table. Some snacks and it was just them, the best boys of
Fukitsu. They decided to continue the party without the girls, considering it as a
boys' night out, excluding Nyx and Zero.

"'San ka ba nag-aral sa acting, Ice? New York?" Pabirong tanong ni Zack habang may
hawak na tequila. Tinaasan lang siya ng kilay ni Ice. "Ah! Sa Juilliard!" Sigaw ni
Kyo na parang kanina pa umiinom at binatukan lang siya ni Zyd.

"Juilliard is a music school, dumbass!" Sumbat ni Zyd pero para namang walang
narinig si Kyo at nagpatuloy lang sa ginagawa niya. Ice just massaged his temples.
He wasn't pissed with them for teasing him like this because he already expected
it. He was just thinking of something. Or should he say, someone.

"Nag-usap na ba kayo?" Tanong ni Stone sa kanya na parang nawala ang pagiging

maingay nito at sumeryoso na. The stone-face was back kaya tumingin na si Ice sa
kanya at lumingo-lingo. "I think she doesn't want to talk to me anymore." Sagot ni
Ice habang iniisip ang nangyari kanina sa program na dinaanan lang siya ni Akio at
hindi man lang siya tiningnan.

Tumingin lang ang iba sa kanya nung malaman nilang parang seryoso na ang mga pinag-
uusapan ng mga 'to.

"Just talk to her. Conversation, that's all it takes." Stone advised him kaya
pinaningkitan lang siya ni Ice. Considering that he knew how Stone settled things
with Nicky, he might as well take that advice from him.

"Oh. Balik mo 'yan ah." Tiningnan lang ni Ice ang susi na tinapon ni Demo sa kanya
at kunot-noong tiningnan si Demo. "She usually locks the SSG office when she's
inside and she won't hear anyone since she'll be wearing headphones."
Pagpapaliwanag ni Demo sa kanya, not that Ice didn't know about it. He knew about
it too well. Tumango nalang siya sa sinabi ni Demo at tsaka na tumayo at naglakad
na papunta sa pinto.

"You need protection?" Pabirong tanong ni Zack sa kanya at napaawang lang ang bibig
nina Kiel at Kyo dahil dito. Inis namang tumingin si Ice sa kanya at naitaas nalang
ni Zack ang mga kamay niya.

"Helmet. Arm-guard, knee guards at body armor. Baka kasi madapa ka, hindi pa
matuloy 'yang plano mo." Natatawang sabi ni Zack pero binatukan na siya ni Evo na
nasa tabi lang nito.

Ice just looked at all of them. Back then, they were walking on different paths,
with different people and under different groups. Midnight Phantoms, Red Scorpion
and Black Serpents. But right now, they seem to belong in one group. The
awkwardness was no longer there. The heated arguments already died down.

And right now, they're just a bunch of teenagers enjoying life to the fullest.

Ngumiti nalang si Ice at tsaka na tumakbo papunta sa office ni Akio kung saan may
mga nabunggo pa siya dahil sa pagmamadali niya. Pagdating niya sa tapat ng pinto ay
saktong may dumaan na mga studyante kaya napahinto muna siya. "Oh, Mr. Psychopa—I
mean, Mr. Imperial!" Tiningnan lang ni Ice ang isang lalaking naglalakad palapit sa
kanya.

Tinuro lang ni Ice ang pinto ng SSC office.

"Is she inside?" Tanong niya dito at tumango naman sila bago umalis. Ice just
looked at them as they left the hallways at tsaka na niya binalik ang tingin niya
sa pinto at lumapit na dito. He breathed out and tightened his grip on the key.

Saglit lang siya na pumikit at tsaka na binuksan ang office ni Akio at tsaka siya
tumingin sa loob. He was greeted with dim lights, one computer monitor was on and
she found a girl sitting in front of it, wearing headphones and probably blasting
her favorite Mozart playlist.

Dahan-dahan na siyang pumasok at tsaka sinara ang pinto. Tiningnan niya si Akio na
may tinatype sa computer habang nakatingin lang ng diretso dito. Ice called her for
a few times but she was still focused on the screen, plus the headphones were
blocking the noise. Ice took a good look and how Akio's fingers moved on the
keyboard.

He remembered seeing her for the first time at the music room, playing her favorite
music piece on the piano. How graceful her hands were and how she seems like she's
the only one in the room whenever she plays.
Akio was not like some girls Ice used to meet. She was an introvert. She was way
mature than she should be. She was someone with a single word. She was ordinary,
but someone special if you look closely.

And to Ice's surprise, he wasn't in control of his body and he found himself
hugging Akio from behind.

Akio's fingers immediately stopped moving on the keyboard nung maramdaman niyang
may yumakap sa kanya at gagalaw sa sana siya nung maamoy niya ang perfume na suot
nito. Agad niyang tiningnan ang singsing na nasa kamay ng taong yumayakap sa kanya
and alam na niya kaagad kung sino ito. Napapikit nalang siya at tsaka inisip kung
ano ang gagawin.

Whether she would push Ice away or let him explain himself.

Pero nawala na 'yun sa isip niya nung naramdaman niyang nanginginig ang mga kamay
ni Ice at tsaka na niya tinanggal ang headphones niya at hinawakan ang nanginginig
na kamay ni Ice. With what she did, she was able to turn around at tsaka niya
tiningnan si Ice na nakayuko lang habang nanginginig parin ang kamay.
"Congratulations on graduating." Mahinahong bati ni Akio sa kanya at dun na lumuhod
si Ice sa harap niya habang nakahawak ito sa kamay niya.

Akio looked at Ice who was kneeling in front of her, holding her hand and gripping
it tight knowing that he did a very terrible thing.

"Ano ba? Tumayo ka nga." Mahinahon na sambit ni Akio sa kanya pero pinagpahinga
lang ni Ice ang noo niya sa binti ni Akio habang nakahawak parin ito sa kamay niya.

"P-Patawad.." Ice's words were stuck in his tongue that that was the only thing he
could say. Napakagat nalang si Akio sa ibabang labi niya habang nakatingin siya kay
Ice. Inalis niya sa isip niya ang mga sinabi ni Ice sa kanya ng araw na 'yun at
inisip kung anong klaseng sakripisyo ang ginawa nito para lang sa mga Tanaka.

She understood how Ice was always with the Tanakas. She understood why he had to do
it. She understood everything. Because when it comes to Ice, there's always a room
for understanding.

"Imperial, I'm fine. Tingnan mo oh. Perfectly fine." Nakangiting sabi ni Akio sa
kanya at ginalaw-galaw pa ang balikat nito kaya tumingin na si Ice sa kanya. Akio
had a perfect view of Ice's sad but rather breathtaking face. She decided to be a
bit braver this time and cupped Ice's face, feeling his warmth.

"Welcome back, Imperial." Nakangiting sabi ni Akio sa kanya kaya tumayo na si Ice
at niyakap na ito. Napapikit nalang si Akio at tsaka na dahan-dahang itinaas ang
kamay niya para dahan-dahang tapikin ang likod ni Ice.

"It's okay now. Just don't do that again or else I'll feed you to my dogs." Hindi
alam ni Ice kung matatawa ba siya dahil sa sinabi ni Akio kaya tiningnan niya
nalang ito at hinawakan ang pisngi nito. In the moment, Ice didn't know why his
heart was beating so fast. Maybe it was because of Akio's embrace, but he was
certain that it was something else.
Because he was about to something that he's never done to Akio before. He kissed
her, for the first time.

✥✥

"Now you know that my clan is really crazy, do you still want to be part of it?"
Tanong ni Saph kay Zero habang nasa rooftop sila ng isang building at nakatingin sa
mga bituin. Zero just looked at her and smiled the sweetest smile a girl could
receive from a guy.

"There's always room for some crazy stuff, Smurfy. And honestly, you're a lot
crazier than your clan." Agad na tumingin si Saph kay Zero dahil sa sinabi nito at
sumimangot pa. Natawa nalang si Zero sa kanya at tinakpan na ang legs niya sa
leather jacket nito. Saph just felt the fabric of Zero's leather jacket, suddenly
remembering that time when she got punished tapos aksidente niyang nadala ang
jacket ni Zero.

Dahil dito ay dahan-dahan nang tumingin si Saph kay Zero na nakatingala lang.

The view that they were watching was breathtaking, but Zero, he was more than just
a breathtaking view. Saph never thought of this, that the day would come where she
was finally afraid of losing someone and loving someone at the same time. Because
she was never good at expressing her feelings. She was scared that she might have
loved Zero too much considering that they're in a cruel world like this.

She was afraid that the next time, she's not the one who'll be missing, but Zero.
She was afraid of it all.

But after knowing that Zero didn't give up on her after all these years, she
thought that she should be brave and that she would equalize how Zero treasures
her.

"I love you, Giant." Those words slipped out of her lips like air kaya agad na
napatingin si Zero sa kanya na may halong pagkabigla at pamumula ng pisngi.
Napangiti nalang si Saph sa nakita niya at tsaka lumapit kay Zero at hinalikan ang
namumulang pisngi nito at tsaka niyakap ito.

"Thank you for showing up in my life." Mahinang sambit ni Saph sa kanya kaya mula
sa pagkabigla ay napangiti na si Zero at tsaka niyakap si Saph pabalik.

"I love you too, Smurfy. Always."

❅ Snow ❅

NOTE
NOTE DELETED
NOTE
NOTE DELETED
Chapter 48
'The Day'

"Smurfy.." Gumulong lang si Saph sa kama nung marinig niya ang boses ni Zero na
ginigising niya. It was then followed by a giggle at tsaka na dahan-dahang tinapik
ni Zero ang pisngi niya para magising na siya.

"You need to get ready." Bulong ni Zero sa kanya at hinalikan pa ang pisngi niya.
Agad na nagmulat ng mga mata si Saph at tsaka tumingin kay Zero na nakangiti lang
sa kanya nung magising na siya. Saph then looked at the surrounding and remembered
how tired she was working all night that she slept with her office attire on.

Managing an entire clan's business wasn't easy.

It was already weeks after they graduated and they were bombarded by
responsibilities that the said alliance ceremony had to be pushed back. But then
Saph remembered that the wedding was today kaya agad siyang napaupo sa kama at
tiningnan si Zero at tinakpan niya nalang ang bibig niya para ipaalam kay Zero na
nakalimutan niya kung anong mangyayari sa araw na 'to.

Mahina nalang natawa si Zero sa kaya at inayos ang buhok nito.

"It's okay. Maaga pa naman. But you do need to get ready. Your dress already
arrived." Malambing na sabi ni Zero sa kanya habang kinukusot pa ni Saph ang mga
mata niya. Zero just stopped her from doing it and told her to wash up.

"Hey, I'm not supposed to be here today pero hindi ka raw magawang gisingin nila
kaya tinawagan na nila ako. You must've been overworking again, huh?" Tanong ni
Zero sa kanya kaya tumingin na si Saph sa kanya at humingi ng patawad kahit
inaantok pa. Zero just pinched her cheeks.

"I'll be at Nyx's house." Nakanguso na sabi ni Zero kaya tumingin na si Saph sa

kanya at natawa nalang ito at niyakap na si Zero.

"See you later, Giant." Inaantok na sabi ni Saph sa kanya at hinalikan lang ni Zero
ulit ang pisngi niya at tsaka na ito umalis. Kumaway nalang si Saph sa kanya bago
na siya dumiretso sa banyo. After they graduated, Saph and Nyx moved in to the
Tanaka Village.
And today is that day that 'Natsugawa' will be added to her name.

"Dawn Sapphire Natsugawa." Wala sa sariling sabi ni Saph habang nasa shower siya at
natawa nalang siya dahil sa mga iniisip niya. Matapos niyang maligo ay lumabas na
siya sa banyo niya at saglit pang napahinto nung makita niyang nasa kwarto na niya
pala ang susuotin niya mamaya. She looked at the dress that was fitted in a
mannequin.

Nilapitan niya ito at tiningnan ang design nito. She wasn't the one who picked the
dress because the clan did it for her, but she wasn't complaining though. The dress
was perfect.

Napahinto lang siya nung makita niya ang isang maliit na logo sa likod ng dress.

"T for Tanaka." She breathed out at hinigpitan nalang ang pagkakatali ng bathrobe
niya nung may kumatok sa pinto ng kwarto niya. Agad naman siyang lumapit dito at
tumaas lang ang kilay niya nung makita niya si Nyx na may dala-dalang dalawang tasa
ng hot choco at may maid na nakasunod sa kanya na may dalang isang tray ng pagkain.

Pinapasok naman sila ni Saph at nilapag nila 'yung pagkain sa mini table na nasa
gitna ng kwarto ni Saph. The maid left, but Nyx stayed and sat on the chair.

Umupo narin si Saph sa upuan at tiningnan ang kapatid niya na nakatingin lang sa
kanya at nakanguso pa. "I should be the one getting married first." Nakangusong
sabi ni Nyx, pointing out that he was older and that he should go first pero natawa
lang si Saph sa kanya.

"Learn to commit before you get married." Sumbat ni Saph sa kanya kaya napaawang
lang ang bibig ni Nyx dahil dito. "Hey! I am loyal." Giit niya pero tiningnan lang
siya ni Saph at uminom nalang ng hot choco na dala ni Nyx. Saglit lang na natigilan
'yung dalawa nung may marinig silang kotse na huminto sa harap ng bahay ni Saph
kaya saglit na tumayo si Nyx para tumingin sa bintana.

He just breathed out at tsaka tiningnan si Saph.

"Anpa is here." Aniya kaya tumingin na si Saph sa kanya. Ever since Project Z
happened, the Grand Master haven't showed himself to Saph. Hinawakan nalang ni Nyx
ang batok niya at tsaka tumingin na kay Saph.

"Don't kill him. Hindi ko pa natatanggap ang ipapamana niya sa akin." Natawa nalang
si Saph dahil sa sinabi ng kambal niya at agad na umayos ng tayo si Nyx nung
pumasok na ang Anpa nila sa kwarto ni Saph. Nyx greeted him but Saph never spared a
look.

Nagkibit-balikat nalang si Nyx at tsaka na lumapit sa Anpa niya.

"Akin na 'yung casino sa Singapore.. po." Nakangising sabi ni Nyx bago na umalis.
Napailing nalang ang Anpa nila at tsaka na tumingin kay Saph na kumakain ng
breakfast. He cleared his throat but Saph didn't look at him kaya naglakad na siya
palapit dito at umupo sa pwesto ni Nyx kanina.

Tiningnan niya lang si Saph na tahimik na kumakain at hindi parin tumitingin sa

kanya.

"How long will you stay mad at me, hmm Apo?" Tanong ng Grand Master sa kanya kaya
saglit na natigilan si Saph at tsaka na dahan-dahang tumingin sa lolo niya na
nakatingin lang sa kanya. Nagkibit-balikat lang si Saph at tsaka bumalik sa
pagkain.

"I had to do what I had to do. Malay mo kasi hindi ganung tao si Zero. I just want
to protect the gem of my clan." Nakangiting sabi ng lolo niya sa kanya kaya
napabuga nalang ng hangin si Saph at binaba muna ang tinidor na hawak niya tsaka
tumingin na sa Anpa niya. Tiningnan niya lang ito na nakangiti sa kanya.

The lines on his face as he aged, the usual look, the smile on his lips and she can
only see when he's talking to her. Saph knew that her grandfather had a taste for
favouritism and she was the one who got all of it.

Napabuga nalang siya ng hangin at tsaka na uminom ng hot choco. Matapos niyang
uminom ay ibinaba na niya ito at tumingin na sa Anpa niya. "Just don't interfere
again. Zero and I can handle this." Mariing sabi ni Saph sa kanya kaya tumingin
lang ang lolo niya sa kanya.

Back then, she was just this sweet little girl who only wanted to play and sleep
all day. But now, she had grown into a fine lady and he was there to witness it
all. Ngumiti nalang siya at tumango-tango sa sinabi ng apo niya.

"And please stay healthy, Anpa." Dagdag ni Saph habang nakayuko. Saglit pang
natigilan ang lolo niya dahil sa sinabi niya pero ngumiti rin ito at lumapit sa
kanya sabay halik sa buhok niya.

"Now, if ever that Natsugawa cheats on you, tell him that I always have a missile
pointed at him." Bulong niya rito at natawa nalang si Saph at tsaka na niyakap ang
lolo niya na siyang nag-alaga sa kanya simula nung mawala ang mga magulang nila ni
Nyx. Even though he had his evil ways, he was still the grandfather that Saph knew
when she was young.

✥✥

"Sasa!" Agad na napatingin si Saph sa pinto nung bigla nalang may mga pumasok sa
kwarto niya kaya agad na natigilan 'yung mga make-up artist niya at tumingin kina
Channie na nakatuxedo na at ayos na ang mga buhok.

"Yo! Sapphire!" Nakangiting bati ni Senny dito habang nakatingin parin si Saph sa
kanila at nabigla pa dahil hindi naman nila sinabi na pupunta sila. "Akala ko hindi
kayo darating." Sabi ni Saph habang isa-isa siyang niyayakap ng mga 'to.
"Ey~ pwede ba naman 'yun?" Nakangiting sabi ni Lance na siyang huling yumakap kay
Saph. Saph already had curlers on her hair as she was tightening the bathrobe that
was the only thing covering her body. Umupo nalang muna siya at tiningnan 'yung mga
kaibigan niya lalo na 'yung Kuya niya na kahit nakangiti ay parang nakasimangot
rin.

The make-up artist had to slap themselves back to reality at inayusan muli si Saph
habang nakaharap siya kina Channie.

"Sabi ko sa inyo si Zero talaga eh." Nakangiting sabi ni Xyrus habang nakaupo sa
tabi ni Sander.

"Dude, I was rooting for Stone." Natatawang sabi ni Terence. "I shamelessly voted
for Ice." Taas-kamay na sabi ni Yun kaya kung wala lang sigurong make-up si Saph ay
sinapo na niya ang mukha niya dahil sa mga pinagsasabi ng mga 'to.

"Saph, totoo ba 'yung Operation Z?" Tanong ni Kevin. Because they were too busy
with their schedules that they weren't aware of what had happened. Tumango lang si
Saph bilang sagot at napaawang nalang ang bibig nung iba. "Wah. Ang cool talaga ng
clan niyo! Pwede mag-apply?" Nakangiting sabi ni Chen kaya pinatahimik nalang siya
ni Lay.

"Your dress is pretty." Sambit ni Dylan habang nakatingin sa damit ni Saph na nasa
mannequin. Ngumiti lang si Saph at pinakinggan sila na nagkukwento na sa kanya. The
group had so many stories to tell that the boredom that Saph had earlier went away.
Hindi niya nga namalayan na tapos na pala siyang ayusan.

Tumingin nalang siya sa salamin at tiningnan ang sarili niya.

"You're really pretty." Wala sa sariling sabi ni Kyle kaya hinampas nalang siya ni
Dylan at tsaka na sila tumayo nung sinabi ng isang make-up artist na kailangan nang
magbihis ni Saph. Nagpaalam na ang mga 'to sa kanya at kumaway lang siya dito.

Huling lumabas ang Kuya Channie niya na lumapit pa sa kanya at tiningnan ang
kapatid niya.

"Kapag nagloko si Zero, sabihin mo sakin ah? Isang dosena kaming bubugbog sa
kanya." Natawa nalang si Saph dahil sa sinabi nito at tsaka na tuluyang lumabas si
Channie. After they left, Saph immediately fitted herself on the dress at may mga
tumulong naman sa kanya na suotin ito.

Matapos niyang ayusin ang damit ay tsaka na siya tumingin sa malaking salamin na
nasa harap niya. It was still unreal for her that she was finally wearing her
wedding dress. Because although others might only call this as a clan alliance, but
for them, it's much better calling it as a wedding.

"Oh my gosh! Saph! Magiging lalaki ako dahil sa 'yo." Agad na tumingin si Saph sa
pinto nung pumasok sina Silver kasama 'yung ibang babae at nasali pa si Kyo na
parang inaantok pero nung makita niya si Saph ay nawala agad ang antok niya.
"Gaga! Manahimik ka. Panindigan mo 'yang pagiging bakla mo." Sumbat ni Yuri sa
kanya habang naglalakad naman si Kyo palapit kay Saph at tiningnan ito.

"Okay lang ba?" Naiilang na tanong ni Saph habang nakatingin sa sarili niya sa
salamin. Lumingo-lingo naman kaagad si Kyo kaya tumingin na si Saph sa kanya. "Why?
Something wrong with the dress?" Tanong ni Saph at tumingin muli sa salamin pero
lumingo-lingo lang ulit si Kyo.

"Eh ano?" Tanong ulit ni Saph.

"Ate, baka ako na naman 'yung magnakaw sa 'yo." Hindi na napigilan ni Saph ang
kamay niya at hinampas na niya ang braso ni Kyo dahil sa sinabi nito. Natawa lang
si Kyo at tsaka tiningnan muli si Saph habang lumalapit naman 'yung iba sa kanya.

The girls were already squealing just by seeing the dress habang naglalakad naman
si Kyo papunta sa pinto.

"Hey, 'san ka pupunta?" Tawag ni Xyra sa kanya pero nakayuko lang si Kyo at parang
kinakausap pa ang sarili.

"'Di pwede 'to. Yari ako kay Zero nito." Kumunot lang ako noo nila dahil narinig
naman nila 'yung mga binubulong ni Kyo bago siya tuluyang nakaalis. Hindi nalang
nila pinansin si Kyo at tiningnan muli ang damit ni Saph. Her dress was design by a
famous designer and it probably cost millions pero hindi na sila nagbigla dito.

Indeed, Tanakas. They thought.

✥✥

The venue was held at the Tanaka Village. The Grand Master invited all the Tanakas
from around the world to witness that binding ceremony. The Natsugawas also did the
same thing, making the guest list a little longer at dinagdag pa dito ang mga
myembro ng Twilight Society at Seven Star Mob.

Tumingin nalang si Nyx sa mga nagdadatingan na kotse sa village nila at tsaka niya
binati ang mga kararating lang. Nyx, being the social butterfly he is, he knew
everyone. Nasa tabi niya lang si Aya at binabati rin ang mga dumadating.

Channie and the others were already at the VIP area considering that they were
idols. But they were in a place where the rich and the powerful are, making them
somehow in the same level with these people kaya hindi sila pinagkaguluhan. The
members appreciated it at tsaka na tumingin-tingin sa paligid.

The theme of the ceremony was grand. Everything was sparking with gold, silver and
everything looks like it cost a fortune. Kids were running around but they were
escorted by their personal maids and guards.
Clans came one by one to witness the ceremony and Zero was there to greet them.
Habang kinakausap ni Zero ang mga guest na kararating lang ay pinagtitinginan naman
siya ng mga bisita na babae. Most of them were models, actresses and heiresses to
their clans and they all had the same feelings while looking at Zero.

They all admired him.

"This girl must be really lucky, huh?" Tanong nung isang model habang nakatingin
lang kay Zero.

"Of course, she has hit the jackpot. Imagine marrying the Zero Natsugawa. A lot of
girls would kill to be in her place right now." Sabi naman nung isa na katabi niya
lang.

"But I wonder, is she worthy enough to have someone like Zero? Like, Zero's an
ultimate celebrity in our society tapos itong.." Saglit na tumigil sa pagsasalita
'yung babae nung mabasa niya ang pangalan ng babaeng ikakasal kay Zero. Indeed,
they came here without knowing who the bride was. In fact, they don't even have a
gate pass and just got through the security because they came here along with an
influential clan.

Napalunok nalang sila nung mabasa nila ang pangalan ni Saph.

"Si S-Sapphire pala." Nauutal na sabi nung isa sa kanila at binawi na ang mga
sinabi niya kanina. Of course, they'd be like that. Because Saph was everywhere.
Being the Lady Tanaka that everyone was talking about. Being the Dragon in Fukitsu
that everyone also talked about.

Almost everyone could recognize her.

Hindi nalang sila nagsalita pa at tumingin na ang lahat sa pinto nung may nagsalita
na doon at dahil din dito at umayos na ang lahat sa pwesto at pati si Zero ay
parang hindi na makahinga dahil sa kaba. "Kumalma ka nga." Bulong ni Aya sa kanya
at kahit medyo malayo si Aya ay narinig naman ito ni Zero. Huminga nalang siya ng
malalim at tsaka tumingin sa nakasaradong pinto.

"The bride is coming." Agad na napatayo sina Stone at pumunta na sa harap nung
marinig nila ito. Everyone then looked at the door, waiting for it to open.
Napalunok naman si Zero habang nakatingin siya sa pinto nung dahan-dahan na itong
bumukas.

And the first ray of light from the outside entered the halls. And there she was,
hidden under a veil but Zero could definitely see her face.

And it was like that first day she came to Fukitsu. How she looked at Zero after
bumping into her. How Dawn Sapphire had made a place in Zero's heart just by that
single moment. And now, those emotions are bubbling up. Seeing her walk in the
aisle while in the arms of her grandfather.
How she smiled at everyone. How she bloomed like a flower and how she shined
brighter than anyone else.

"Zero's a lucky bastard." Bulong ni Sander kay Channie kaya siniko siya kaagad nito
at tiningnan nila si Saph na nakangiti sa kanila. Nyx dramatically wiped his non-
existent tears after his sister looked at him.

After looking at her friends and to everyone else, Saph finally looked at the
person that she'd be spending the rest of her life with. Her almighty Zero
Natsugawa.

Nung makarating na siya sa harap ni Zero ay nakita niyang napalunok pa ito at

hanggang dito ay namumula ang pisngi at tenga ni Zero. Mahina nalang natawa si Saph
at tsaka na tiningnan ang Anpa niya na nakatingin lang sa kanya at nakangiti.

"You'll forever be my strongest Tanaka." Nakangiting sabi nito sa kanya bago na

binigay ang kamay niya kay Zero na agad naman itong tinanggap at naramdaman niya
kung gaano kalamig ang kamay ni Zero. Napangiti nalang siya at hinigpitan ang
pagkakahawak dito.

The Grand Master made his way to his seat and Saph and Zero also made their way to
the front while looking at each other's eyes—until, the door winded open.

"Stop that wedding!"

❅ Snow ❅

Last Chapter
'Tanaka-Natsugawa'

Napalingon agad silang lahat sa babaeng siyang pumasok sa wedding hall. "Who's
that?" Tanong ni Saph kay Zero pero nagkibit-balikat lang ito at kunot-noong
nakatingin sa babae na magulo ang buhok at parang hinahangos pa dahil sa kakatakbo
pero hindi pa siya nakakahabol ng hininga ay agad na may mga baril na nakatutok sa
kanya.

The Tanaka and Natsugawa guards were already advancing towards her direction while
guns were pointed at her.
"I thought we agreed on the 'no-guns policy', Natsugawa." Bulong ni Saph kay Zero
pero ngumiti lang ito sa kanya.

"Come on, it's useful. Especially in situations like this." Sagot ni Zero at tsaka
nila binalik ang tingin nila dun sa babae na sumisigaw pa habang tinatangay na siya
nina Chi. "No! Akin lang si Zero! Akin lang si Zero!" Sigaw nung babae kahit
nagsara na 'yung pinto. Napasapo nalang si Zero sa noo niya habang mahina lang
natawa si Saph at tiningnan siya.

"Kung bakit ba kasi habulin ka ng babae." Natatawang bulong ni Saph sa kanya habang
magkatabi sila kaya tumingin na si Zero sa kanya.

"Ako lang ba ang habulin dito? Because just so you know, Kyo asked my permission to
steal you." Agad na natawa si Saph dahil sa sinabi ni Zero at nilingon pa si Kyo na
agad na nagtago sa likod ni Zyd. How cute of him to ask permission to steal me,
Saph thought.

"Anyone else?" Tanong ng vow master at tumingin pa sa mga tao. The Tanaka guards
then made sure to lock the door at tsaka pa tumayo sa harap nito. Tahimik lang ang
paligid at tumingin-tingin pa 'yung mga bisita para tingnan kung may aangal pa ba.
Tumikhim nalang ang vow master at tsaka na humarap kina Zero at ngumiti.

"Let us proceed."

✥✥

"You are now officially man and wife." The vow master disclosed the ceremony after
Zero and Saph signed the alliance, signifying their bondage that the two clan shall
work hand in hand to support each other no matter what the consequences. And
because this was a clan alliance, they did it formally and unlike the weddings
people see every day.

But Zero won't let that pass.

"Wala man lang kiss the bride?" Inis na tanong ni Zero sa vow master na binabasa pa
ang treaty na pinirmahan nilang dalawa.

"You can if you want." Pasimple nitong sabi kaya tiningnan na siya ni Zero. The
Natsugawa kindda stare. Agad naman itong napalunok at tsaka ngumiti. "You may now
kiss the bride." Nakangiti nitong sabi at tsaka na umayos ng tayo si Zero at tsaka
humarap kay Saph habang nakangiti. Nanatili namang nakatitig si Saph sa kanya
habang hawak lang ni Zero ang kamay niya.

And just like that, they shared their first kiss as Mr. and Mrs. Natsugawa.
✥✥

"Oi! Oi! I didn't agree on the kiss! Pirma ng kontrata lang naman ang dapat na
ginawa niyo sa harap." Pagmamaktol ni Nyx matapos ang ceremony at nakaharap lang
siya sa dalawa na nakaupo dun sa bandang harap. Lumapit naman agad si Zyd kay Nyx
at inakbayan ito.

"Bobo ka ba? What do you think they would do after the wedding? Play hide and
seek?" Tanong ni Zyd kay Nyx kaya dahil dun ay parehong namula ang pisngi nina Saph
at Zero at nag-iwas pa ng tingin sa isa't-isa.

"Hush, they're both virgins. I'm even quite concerned." Nakatanggap kaagad ng
malakas na batok si Zack mula kay Nyx na inis na nakatingin sa kanya. Napahawak
nalang si Zack sa batok niya na kahit kararating niya lang ay 'yun na ang natanggap
niya. "Don't talk like that in front of my sister!" Inis sa sabi ni Nyx sa kanya
kaya lumapit na si Ice sa kanila at pinaglayo na si Nyx at Zack.

Pinaypayan nalang ni Saph ang sarili niya kaya tiningnan naman siya ni Zero.
Hinawakan nalang ni Zero ang kamay niya at ngumiti dito. One reassuring smile.

"Nyx, sa susunod na kasal ba, ikaw na naman ang nanakawin?" Wala sa sariling tanong
ni Stone na may kagat-kagat na pagkain. Napabuga lang ng hangin si Nyx at tsaka
nameywang at tiningnan si Aya na nasa tabi niya lang. "Well, if that happens, I'm
absolutely certain that my baby will surely look for m—"

"If he ever gets stolen, I won't even waste my energy finding him. Bahala siya sa
buhay niya." Napaawang kaagad ang bibig ni Nyx dahil sa sinabi ni Aya. Pinigilan
naman nina Stone ang tawa nila habang nakatingin sila kay Nyx.

"Aya~ baby, you're so mean!" Tumalikod nalang ang mga Tanaka guards na nakakita at
nakarinig sa ginawa ni Nyx. Seeing their Young Master acting like that, it'll just
give them nightmares. "Don't you call me baby. Go, keep flirting with those models
and I'll make sure to set your house on fire while you're locked inside." Inis na
sabi ni Aya sa kanya at lumayo na kaya agad naman siyang sinundan ni Nyx.

Natawa nalang si Saph sa kanila at tiningnan naman siya ng mga kaibigan niya. Ice
just moved closer to her to ruffle her hair at nginitian ito.

"Alagaan mo 'to ah. Bogbog ka talaga sa akin kumag ka." Pagbabanta ni Stone kay
Zero habang nasa tabi lang siya ni Saph. Hindi nalang sila pinagtuonan pa ng pansin
ang mga bisita nila na may kanya-kanyang ginagawa.

The ceremony happened so fast that all the vow master asked them was if they're
going to follow what's written on the paper that they were about to sign. It was
indeed formal. Tiningnan niya nalang si Saph na nasa tabi niya lang at tumatawa
habang pinapakinggan ang Kuya Channie niya na kumakanta kasama si Yun.

"Smurfy.." Agad na tumingin si Saph kay Zero nung tinawag siya nito at ngumiti lang
siya bilang sagot.
"Let's get married again, in a church." Agad na natigilan si Saph dahil sa sinabi
nito at tsaka na tuluyang humarap dito. "Zero, we just got married." Natatawang
sabi ni Saph sa kanya pero inis lang na tumingin si Zero dun sa vow master na
kumakain na habang tumatawa.

"Kasal ba ang tawag dun? Pinapirma niya lang tayo ah. No vows, no 'I do', no 'you
may now kiss the bride', no 'do you take this man as your—" Hindi na natapos ni
Zero ang pagsasalita niya dahil tumatawa na si Saph sa harap niya kaya tiningnan
niya nalang ito na tinatawanan siya at napabuga nalang siya ng hangin at tsaka
napangiti nalang habang nakatingin dito.

"I don't know what's wrong with you today, but you're so cute." Natatawang sabi ni
Saph sa kanya habang magkahawak parin ang mga kamay niya. Tiningnan nalang ni Zero
ang singsing nila at tsaka na binalik ang tingin kay Saph na nakangiti lang sa
kanya.

The two of them greeted some guests while they're still in their seat dahil 'yung
mga bisita naman 'yung pumupunta sa kanila. All the guests congratulated the two at
napahinto lang sina Saph nung makita nila si Kyo na nakatayo na sa harap nila. "Oh,
Kyo." Nakangiting bati ni Saph sa kanya pero may nilahad lang na papel si Kyo kaya
kunot-noo naman itong kinuha ni Saph at tiningnan.

Tiningnan narin ito ni Zero at agad siyang napaubo dahil dito.

"Dude, we got married just an hour ago. Why the hell are you giving us divorce
papers?" Natatawang tanong ni Zero sa kanya kaya pati si Saph ay natawa narin.
Lumapit nalang si Chi sa kanila at inakbayan si Kyo na parang pipikit na ang mga
mata. Turns out, Kyo had already drunk too much than he could handle kaya nabigyan
niya ng divorce papers 'yung dalawa.

Saph just handed the paper to Chi at sinalpak naman ito ni Chi sa mukha ni Kyo.

"Chi, please take care of Kyo." Mahinahong sabi ni Saph kaya tinanggal na ni Chi
ang papel na nakasalpak sa mukha ni Kyo at hinawakan nalan ang kwelyo nito tsaka
ito basta-bastang hinila at pinahiga sa isang sofa.

Napahawak nalang si Saph sa batok niya at tsaka na tumingin-tingin sa paligid.

Everyone was minding their own business, celebrating the ceremonies. Nyx was
chasing Aya as well as greeting some guests to gain further connections. Stone went
out with Nicky at sumunod naman sina Kiel at Demo sa kanila pati narin sina Yuri at
Xyra. Zack and Sasha were talking somewhere in the venue at sumali naman sa kanila
sina Zyd at Anna pati narin si Silver.

Kyo was sleeping somewhere. Evo was babysitting Red and Chad who were fighting over
the remaining macaroon na kinuha lang ni Nyx kaya hindi na sila nakaangal pa. Ice
and Akio were talking to some Tanakas, discussing things about Fukitsu.

Everyone had their own world. And as for Zero, he was just looking at the woman
that he married, admiring her and he was planning to do that until that day he
dies. Just a look at her and that was all it takes for the grumpy Natsugawa to be
pushed back and was replaced by just Zero Natsugawa, the whipped Zero Natsugawa.

Because the day had come that the only girl that he laid his eyes on finally has
his last name as hers as well.

✥✥

When the celebration came to an end, Nyx was finally saying his farewell to the
last guest. Nung masiguro niyang wala na siyang hindi nakausap at nasiguro niya
narin na nasa airport na sina Channie ay tsaka na siya umupo at huminga ng malalim.
Tiningnan niya nalang ang isang baso ng tubig na nilapag ni Aya sa harap niya.
"Thanks, baby." Inaantok na sabi ni Nyx at ininom na ang tubig.

"Make sure you don't break her." Agad na napalingon si Nyx sa gawi ng Anpa niya
dahil sa sinabi nito kay Zero. "Anpa!" Sigaw ni Saph sa kanya at natawa lang si
Zero dahil dito.

"Her heart. Hindi pa nga ako tapos, Apo." Nakangising sabi ng Anpa nila kaya tumayo
na si Nyx at tsaka naglakad palapit sa kanila at mahinang hinila si Saph palayo kay
Zero. "My sister is staying here. Go home." Mariing sabi ni Nyx kay Zero pero
tinaasan lang siya ng kilay nito.

"She's my wife." Giit ni Zero habang nakatingin naman sa kanila 'yung iba at kinuha
pa ni Zack ang cellphone niya at kinunan sila ng video kaya hinampas na siya ni
Sasha.

"Oh tapos? You're not taking my sister away from m—" Hindi na natapos ni Nyx ang
sasabihin niya dahil hinila na siya ni Aya palayo sa kanila. Umangat nalang ang
gilid ng labi ni Zero at tsaka na nilapitan si Saph at tsaka humarap muli sa Grand
Master.

"We're heading off." Aniya at yumuko pa dito. Tumango-tango lang ito sa kanila at
tsaka na sila tumingin sa mga kaibigan nila na nakatingin lang sa kanila at
nakangiti. "Congratulations ulit, kumag." Nakangising sabi ni Stone sa kanya at
ganun rin ang sinabi ng iba.

"Huling paalala lang Zero, hurt her and you die." Seryosong sabi ni Nyx sa kanya
habang pilit siyang tinatali ni Aya sa upuan. Zero just gave them a nod at tsaka na
sila tumalikod ni Saph at naglakad na papunta sa pinto.

"He might hurt her tonight though." Wala sa sariling sambit ni Zack kaya agad na
napahinto 'yung dalawa sa paglalakad at bigla nalang may sapatos na tumama sa mukha
ni Zack. Everyone just looked at Kyo who threw it at him at tsaka bumalik sa
pagkakatulog.

"Kill him and throw his body on a cliff." Walang emosyon na sabi ni Ice sa kanila
at tsaka na nila pinagtulungan si Zack. Tinakpan nalang ni Zero ang mga tenga ni
Saph at tsaka na sila tuluyang umalis sa Tanaka Village habang kumakaway naman
'yung mga kaibigan nila sa kanila.

It was a whole hour ride towards Zero's said rest house and Saph fell asleep during
the trip. Tiningnan nalang siya ni Zero at ngumiti nalang dito. Zero just parked
the car outside at carefully carried Saph in a bridal way hanggang sa makapasok na
sila sa bahay. Agad namang inihiga ni Zero si Saph sa kama at tsaka tinanggal ang
sapatos nito.

Matapos ayusin ni Zero ang pagkakahiga ni Saph ay tinanggal na niya ang tuxedo niya
at nagbihis ng komportable na damit. Matapos niyang magbihis ay tsaka na siya
lumapit kay Saph at hinalikan ang noo nito.

"Good night, Smurfy." Malambing na sabi nito sa kanya at minulat agad ni Saph ang
mga mata niya kahit halatang inaantok ito. Hinawakan niya ang magkabilang pisngi ni
Zero at tiningnan ito. "We're just going to sleep?" Tanong ni Saph sa kanya.

"Well, you seem exhausted." Malambing na sagot ni Zero habang nasa ibabaw pa siya
ni Saph at tinitingnan ito sa mga mata. Saph just diverted her gave from Zero at
tsaka pa napalunok. Umangat nalang ang gilid ng labi ni Zero at tsaka tumayo na
sabay patay ng ilaw sa bedroom at tanging 'yung lampshade sa gilid ng kama lang ang
naka-on.

Zero just stretched his muscles, giving Saph a perfect view of them and a little
peek on his tattoo.

Naglakad na si Zero papunta sa kama at humiga na sa tabi niya habang nakatingin

lang si Saph sa kanya.

"A-Aren't we supposed—to d-do something?" Nauutal na tanong ni Saph at bigla pa

siyang sininok kaya tumingin na si Zero sa kanya at parang hindi pa ito makagalaw
dahil sa tanong ni Saph. It took him a few minutes to process Saph's question at
tinakpan niya nalang ang mukha niya dahil parang pulang-pula na siya dahil dito.

Maya-maya ay hinarap na niya si Saph na nakatingin lang sa kanya.

"Hey, let's not force it, okay? I know you're not up for it yet and I can wait."
Zero assured her and drew her closer for an embrace. Binaon nalang ni Saph ang
mukha niya sa dibdib ni Zero at bahagyang nag-isip.

Both of them were covered by a moment of silence and Zero thought that Saph might
be asleep, until she asked a question that hit him right in the guts. "I-I'm up for
it." Napapikit nalang siya dahil sa sinabi ni Saph at tsaka na niya dahan-dahang
tiningnan ang mga mata nito na nakatitig lang sa kanya.

"S-Smurfy, you need to be sure about this. This is serious—"

"I am serious." Agad na sabi ni Saph sa kanya kaya natigilan na si Zero at

tinitigan nalang ang mga mata nito. And in that very moment, he captured her lips
and slowly rolled over the bed to pin her on it. Saph was responding to his every
move, every touch and every breath.

Zero was already working his way to Saph's jaw, hands shakily reaching at the
buttons of her dress, having a battle on his head whether he himself was up for
this or not until he successfully popped open a single button.

But just as he was about to touch the second button, something interrupted them
again.

"Excuse me! But can you postpone the honeymoon?! May nagbomba sa Fukitsu. Need
Sapphire ASAP!" Zero groaned in frustration after hearing Nyx's voice outside their
rest house and it was obvious that he was using a megaphone. Saph also heard the
sound of a chopper kaya tiningnan niya nalang si Zero na nakatingin sa kanya.

Zero shyly closed the button that he opened earlier and moved away, face burning
red like he was about to explode in embarrassment.

Mahina nalang natawa si Saph sa kanya at nilapitan siya tsaka niyakap ito sa
likuran sabay halik sa pisngi nito. "Let's lock him up in an island." Natatawang
bulong ni Saph dito at natawa narin si Zero sa kanya sabay hawak sa kamay ni Saph.

"Excuse me! Hello? Need Sapphire! ASAP!" Sabay silang dalawa na lumabas sa kwarto
at tsaka naglakad papunta sa terrace at tsaka tiningnan si Nyx na nakangisi sa
kanila habang nakasakay pa sa chopper. Tinakpan kaagad ni Zero ang mga mata ni Saph
dahil sa hangin na dala ng chopper.

Bumaba na si Nyx sa chopper para tumigil na ito at tsaka na inalis ni Zero ang
pagkakatakip sa mga mata ni Saph at tsaka nila tiningnan si Nyx na nakatingala sa
kanila habang may hawak pang megaphone.

"At bakit bilang may nagbomba sa Fukitsu?" Tanong ni Saph kay Nyx na nakatingala
lang sa kanila at nakangiti pa. Nagkibit-balikat lang si Nyx at tsaka na pinababa
si Saph. Saph just looked at Nyx who immediately turned his back while walking
happily kaya naningkit na ang mga mata nito.

"Dawn Onyx Tanaka Dela Vega." Agad na napahinto si Nyx dahil sa pagtawag ni Saph sa
kanya kaya dahan-dahan na siyang humarap dito habang nakatingin lang si Saph sa
kanya.

"You were the one who bombed Fukitsu." Nakayukong sabi ni Saph kaya agad na
napatingin si Zero kay Nyx na nahuli niyang nanlaki ang mga mata dahil sa gulat at
napalunok pa. "Me? Pfft. Why would I bomb our own school?" Painosenteng tanong ni
Nyx at pinaypayan pa ang sarili niya dahil nahuli na siya.

Because two hours earlier, Nyx called someone to bomb one certain part of Fukitsu
so that he has a reason to come here and take Saph away. He did it on purpose. He
had to reach the point of bombing Fukitsu just to protect his newly wed sister.

"Nyx, run." Agad na napatingin si Nyx kay Zero na nakayuko habang nakakuyom ang
kamao kaya mahina nalang natawa si Nyx at tsaka agad na nagpaalam sa dalawa at
tumakbo na papunta sa chopper pero hinabol agad siya ni Zero.

Napasapo nalang si Saph sa noo niya at tsaka tiningnan si Zero na hiniheadlock na

si Nyx habang nakatingin lang ang mga Tanaka guards sa kanila. Napabuga nalang si
Saph ng hangin at tsaka kinalma ang sarili niya.

"Seriously, Fukitsu is still burning because of the bomb." Pagrarason ni Nyx habang
hawak-hawak siya ni Zero. Tiningnan nalang ni Saph si Zero at hindi niya alam kung
bakit nakangiti siya.

Looking at him right now, she can't believe that she can finally claim him as her
husband dahil parang kahapon lang, nagbubungguan pa sila ni Zero dun sa Fukitsu.
Napangiti nalang siya at tiningnan ang singsing na suot niya. Her wedding ring had
a small letter n carved on it at mas lalo siyang napangiti nung maalala niya ang
sinabi ni Zero tungkol dito.

"N for Natsugawa."

❅ Snow ❅

Epilogue

Tanakas. The clan that you might not want to mess with. For years, my clan has made
a name for themselves. They've made themselves known to be one of the most powerful
and influential clan there is. And being born in this clan, it was a burden,
honestly.

Everyone might think that we're enjoying the luxurious life of being a Tanaka, but
the money, the properties, the power and authority, that was just the tip of the
iceberg.

Because deep down, I suffered while I was in this clan. Being a Tanaka was the
reason I lost my first Aki. Being a Tanaka was the reason I came to Fukitsu. It was
the reason that I stabbed myself in front of everyone, suffered PX41 because of it
and I had to endure the effects of Med00 because I was the Tanaka.

Being a Tanaka was also the reason why betrayal was so attracted to me that even
the closest friend I had turned their backs on me.

I suffered a lot. But because of those sufferings, I was able to become who I am
right now. I was able to meet people that changed my life, how I viewed life and
how I faced my fears.
Even though I suffered because of being a Tanaka, it brought me one good result.
Zero Natsugawa. The troublemaker. He came into my life, slipping from every corner.
My mysterious hero.

A lot has happened while I was in Fukitsu, while I was battling over a title of
being a Tanaka. But even though there were countless times that I wished that I
wasn't part of this clan, at the end of the day, I can still say that I am proud to
be a Tanaka.

❅ Snow ❅
Special Chapter

*9 years later*

The sunrays had slipped through their curtains but Saph and Zero were still fast
asleep, tired from handling their individual clan's business. And while they were
in their slumber, two tiny pair of feet made their way to their room. One tiny hand
turned the door knob para makapasok silang dalawa.

"Dad?" Tawag ng isang batang lalaki kay Zero. Zero just hummed in response but
didn't bother fully waking up.

"Mom?" Tawag rin ng isang batang babae kay Saph at hinawakan pa ang likod ni Saph
gamit ang maliliit nitong kamay at inalog-alog si Saph para magising pero kinuha
lang ni Saph ang unan at tinakip sa ulo niya. Lumapit naman si Zero kay Saph at
niyakap ito.

Yumakap narin si Saph pabalik at pinilit na hilahin pabalik ng pagkatulog nang

bigla nalang gumalaw ang kama and the next thing they know, kids were already
jumping on the bed to wake them up.

"Wake up! Wake up! We're hungry!" Agad na napabangon sila Zero at Saph at tsaka
tiningnan ang dalawang bata na tumatalon sa kama nila. Zero just groaned after
being hit by the kid's hand right in his face.

"Cloud! Don't hit Dad!" Suway nung batang babae sa batang lalaki.
"Hindi ko naman sinasadya, Sky." Sagot naman nung batang lalaki at hinalikan agad
ang pisngi ni Zero na siyang natamaan niya kanina. Sky also rushed to Saph to give
her a kiss on the cheeks as well. Napangiti nalang 'yung dalawa at tsaka na niyakap
ni Saph si Sky habang hawak-hawak naman ni Zero si Cloud.

Minutes later and they exchanged the kids like they were exchanging bags or
something at ngayon ay si Cloud naman ang yakap-yakap ni Saph.

"We're hungry! We want food.. po." Agad na natawa si Saph dahil agad niyang naalala
si Nyx dahil sa pananalita ni Cloud.

The two kids were theirs. Sky Natsugawa and Cloud Natsugawa. Fraternal twins. Both
8 years old. Sky, the sweet little girl and Cloud, the active little boy that
almost has the same energy as his uncle Nyx dahil sila naman ang palaging
magkasama.

"What do you want for breakfast?" Inaantok na tanong ni Zero kay Sky na
pinaglalaruan ang buhok niya.

"Chocolates and ice cream!" Agad na sigaw ni Cloud kaya tiningnan lang siya ng
masama ni Sky.

"That's not healthy!" Sigaw nito pero binelatan lang siya ni Cloud at dahil dito ay
maagang nag-init ang ulo ni Sky at tsaka sinabunutan ang kuya niya. Saph and Zero
had to separate the two of them at hinipo naman ni Saph ang ulo ni Cloud dahil sa
pagkakasabunot ni Sky sa kanya.

"Kids, it's too early for that. Daddy will cook for you. Now go back outside and
play with Zayna and Jackline." Pagpapakalma ni Zero sa dalawa pero nakita lang nila
na sumimangot 'yung mukha ng dalawa kaya nagkatinginan pa sina Zero at Saph bago
nila binalik ang tingin nila kina Cloud at Sky. "Something wrong?" Tanong ni Saph
sa kanila.

Zayna Dela Vega is Nyx and Aya's only daughter while Jackline Imperial is Ice and
Akio's daughter as well.

"Zayna is too weak. She gets bruises so easily. Tsaka isusumbong na naman ako nun
kay Tito Nyx." Sagot ni Cloud habang nakasimangot parin habang nakatingin lang si
Sky sa kapatid niya na nakabusangot ang mukha.

"Mommy, Jackline doesn't know how to use a gun. She's boring." Walang ganang sabi
ni Sky kaya napasapo nalang si Saph sa mukha niya. "'San ba kayo nagmana?" Tanong
ni Saph sa kanila kaya nagkatinginan pa 'yung dalawa at pati narin si Zero.

"Sayo!" Sabay na sabi nilang tatlo at tumakbo palabas kaya hinabol kaagad sila ni
Saph habang tawang-tawa naman sina Sky at Cloud na kahit nadapa si Cloud dahil sa
kakatakbo ay tumayo lang siya at tumawa ulit. This was one of their daily routines
as a family. Tricks in the morning before breakfast.
They decided to live at the Tanaka Village and Saph even thought that Zero would
decline that one pero siya pa ang nagplano ng paglipat nila. He had no problem with
staying at the Tanaka Village because in this way, Sky and Cloud could see their
cousins.

Napatigil agad sila sa pagtakbo nung bigla nalang tumunog ang siren.

"Red alert! Red alert!" Huminto agad silang lahat at tumingin sa buong bahay na
kulay pula na dahil sa red alert at sa mga ilaw. "Sky! Cloud! Safety room! Now!"
Sigaw ni Zero sa kanila kaya agad naman silang tumakbo papunta sa safety room
habang hawak-hawak ni Cloud ang kamay ng kapatid niya.

"Lock it!" Utos ni Saph sa kanila at agad naman nila itong sinuot. Agad na kumuha
ng baril si Saph sa ilalim ng drawer at tsaka narin binigyan ng baril si Zero. They
were still in their pajamas while holding guns early in the morning.

"Smurfy, I'll guard the windows, you take the door." Sigaw ni Zero kaya tumango
agad si Saph at lumapit sa pinto at tinutok ang baril niya doon habang tinitingnan
niya si Zero na sumisilip sa bintana.

"Walang katao-tao sa labas. They must be preparing." Aniya kaya mas hinigpitan ni
Saph ang pagkakahawak sa baril niya nung may marinig siyang kaluskos sa labas ng
bahay. Agad niyang itinapat ang daliri niya sa labi niya at tsaka tiningnan si
Zero.

Dahan-dahan nang lumapit si Saph sa pinto at lumapit narin si Zero sa kanya. Agad
na nawala ang tunog na nanggagaling sa labas at napabuga nalang ng hangin si Saph
pero bigla nalang may sumabog, causing everything to be dusty.

"Saph!"

Meanwhile, in the safety room, nakaupo si Cloud sa sofa habang hawak-hawak ang
baril niya. Right, they're still kids and yet they play with guns already. "We have
to go out there." Napatingin agad si Cloud kay Sky na pabalik-balik ang lakad
malapit sa pinto.

"Tsk! Sky sit down!" Utos niya dito pero ginulo lang ni Sky ang buhok niyang mahaba
hanggang sa beywang. "I don't know what's happening out there. I wanna help." Tila
kalmadong sabi ni Sky sa kanya pero sa kaloob-looban nito ay kanina niya pa gustong
buksan ang pinto at tumakbo palabas. Kinuha naman ni Cloud ang isang bottlecap at
tsaka tinapon sa ulo ni Sky.

"Ah! Kuya!" Inis na sigaw ni Sky kay Cloud at gaganti pa sana siya dito pero bigla
nalang may sumabog kaya agad na napatayo si Cloud at tsaka tumingin sa pinto. "Mom!
Dad!" Sigaw ni Sky at bigla nalang binuksan ang pinto at tsaka tumakbo palabas.
"Sky! No!"

"I have to help Mom and Dad!" Agad na sabi ni Sky at kinuha niya ang kadenang
palagi niyang dala at tsaka na tumakbo pero nahawakan pa ni Cloud ang braso niya.
"We should stay here!" Sigaw ni Cloud sa kanya.

"No, Kuya! What if something bad happens to Mom and Dad?! We're Tanaka! We're not
cowards." Agad na sabi ni Sky sa kanya pero napailing lang si Cloud.

"We're Natsugawas, Sky. Sundin mo ang sinabi ni Dad." Giit ni Cloud sa kanya pero
tinulak na siya ni Sky at tsaka ito tumakbo kaya hinabol na siya ni Cloud. Habang
tumatakbo si Sky sa kung saan nanggaling ang pagsabog na 'yun ay umuubo naman siya
dahil sa usok sa paligid.

"Mom? Dad?" Tawag niya habang tumitingin-tingin siya sa paligid at hinigpitan niya
lang ang hawak sa kadena niya. Maya-maya ay naging maliwanag na ang paligid nung
nawala na 'yung mga usok at may narinig siyang tumunog dahilan para mapalingon siya
dito.

Dahan-dahan siyang lumapit at dun niya nakita si Zero na nakahiga sa sahig at

duguan ang jeans. Zero had a cut in the ankles, unable to quickly move because of
it.

"Dad!" Agad na sambit ni Sky at lumapit kaagad kay Zero. Nabigla naman si Zero nung
makita niya si Sky kaya agad siyang tumingin-tingin sa paligid. "S-Sky. Bakit ka
lumaba—ahh!" Napapikit na si Zero at hinawakan ang sugat niya kaya hinubad na ni
Sky ang jacket niya at tinakip ito sa sugat ni Zero.

First rule at the Tanakas training camp was to secure the wound. At least that's
what Sky remembered at the moment.

"Dad, where's Mom?" Tanong ni Sky habang tinutulungan si Zero na itali ang maliit
niyang jacket sa sugat nito. Agad naman tumingin-tingin ang dalawa sa paligid
habang pilit na tumatayo si Zero at hinanap si Saph pero agad na may humablot kay
Sky at itinapat sa gilid ng ulo nito ang isang baril.

Agad na itinutok ni Zero ang baril niya sa taong may hawak kay Sky. It was a Blue
Rebellion, one of the rogue clans in the city and they deeply hate the Tanakas.

"Put my daughter down." Mahinahong sabi ni Zero dito habang kinakalma ni Sky ang
sarili niya kahit hawak-hawak na siya ng kalaban nila. Sky was always the calm one
in situations like this and until this point, Zero was still amazed of his
daughter's calmness.

"Oh! Hi, Mr. Natsugawa. Long time no see. Last time I saw you was when you're with
the Tanakas, destroying my clan." Nakangiti nitong sabi sa kanya habang
hinihigpitan pa ang pagkakahawak kay Sky na walang imik habang nasa braso niya
lang. The guy even had to check if Sky was still breathing dahil hindi ito
gumagalaw.

Nakatingin lang si Sky sa ama niya na nakatingin sa kanya at tsaka niya tiningnan
ang sugat ni Zero.

"My Dad is wounded. Can you let me go?" Kalmadong tanong ni Sky dun sa lalaki na
hindi pa makagalaw dahil sa sinabi nito.
"Are you crazy, huh kid? Pakakawalan lang kita kapag patay kana!" Natatawang sabi
nung lalaking may hawak sa kanya kaya napabuga nalang ng hangin si Sky at
hinigpitan ang pagkakahawak sa kadena niya.

"Sorry, Mister. But let's switch places." Kumunot pa ang noo nung lalaki dahil sa
sinabi ni Sky at pati si Zero ay naguluhan narin hanggang sa bigla nalang gumalaw
si Sky at tsaka bigla nalang siyang sumakay sa likod nung lalaki at agad na
pinulupot sa leeg nito ang kadena na hawak niya.

Mahinang tumalon si Sky para matumba 'yung lalaki at sumubsub siya sa sahig habang
hinihigpitan na ni Sky ang pagkakapulupot ng kadena sa leeg niya.

Sky had a trick because she wasn't strong enough to hold the guy down, so she
knotted the chains in a way that even if she did nothing, the guy would still be
gasping for air and asking Sky to let him go pero umangat lang ang gilid ng labi ni
Sky at tsaka lumingo-lingo.

"Just like what you said, pakakawalan lang kita kapag patay kana." Walang ganang
sabi ni Sky dito kaya lumapit na si Zero sa kanya at ikinarga siya at tsaka
pinalayo dun sa lalaki. He wouldn't want his only daughter to have her first kill
at the age of 8.

"I'm so proud of you!" Hindi na napigilan ni Zero na sabihin 'yun kay Sky na
nakangiti na sa kanya. Parang kanina lang ay papatay na ang tingin niya pero ngayon
ay nakangiti na ito.

"M-Mom! Dad!" Agad silang napatingin sa direksiyon na pinanggalingan ng sigaw ni

Cloud at dun nila nakitang may dalawang tao sa gilid ni Cloud at nakamaskara silang
dalawa. "Kuya!" Sigaw ni Sky habang umalerto naman si Zero at kinuha ang baril niya
pero napahinto siya dahil sa sinabi nung isa sa kanila.

"Hindi ko na patatagalin 'to. Natsugawa!" Nanlaki agad ang mga mata ni Zero nung
ikinasa na nito ang baril nito at itinutok na sa ulo ni Cloud na napapikit nalang
ang umiiyak. "N-No! Cloud!" Sigaw ni Zero pero napahinto agad sila nung bigla
nalang natumba 'yung dalawang taong may hawak kay Cloud. Nung nasa sahig na sila ay
agad na tiningnan ni Zero si Saph na nasa likod nila at may hawak na baril.

"No one dares to hurt my children." Mariin niyang sabi at lumapit kay Cloud sabay
yakap nito. Lumapit narin sina Zero sa kanila at niyakap narin sila. Kinurot lang
ni Sky ang pisngi ni Cloud na umiiyak pa pero maya-maya ay kumalma na ito at tsaka
tumingin sa Mom at Dad nila.

"You know, Mom, Dad. You should trust us. Because without us, you're both weak!"
Binatukan kaagad ni Sky ang kuya niya dahil sa mga pinagsasabi nito na parang
kanina lang ay umiiyak pa ito at walang magawa. "Kanino ka ba nagmana?" Tanong ni
Zero kay Cloud na nakatingala lang sa kanya.

"Sayo!" Agad na sabi nung tatlo kaya napasapo nalang si Zero sa mukha niya at
natawa nalang at tsaka na niyakap muli ang pammilya niya.

The Tanaka-Natsugawa family.

❅ Snow ❅

Second Generation
To answer your questions, yes, there was a second-generation story for Tanaka
Trilogy. I finished it in 2017, edited it in October 2019 and unpublished it in
December 2019. I unpublished it and there's a possibility that I won't be posting
it again.

Thank you.

❅ Snow ❅
NOTE
You have just finished reading Tanaka Trilogy.

Thank you so much. I hope you enjoyed!

❅ Snow ❅

NOTE
The first book of this trilogy; Her Gangster Life is already published under Cloak
Pop Fiction!

Thank you to all of you who have supported Her Gangster Life 'til the end! You guys
are amazing.
❅ Snow ❅