PROLOGUE

1.3K 54 10
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe
“Kiara ano ba!? Bilisan mo nga! Masyado kang makupad!” halos magkandarapa ako sa
pagbihis, hindi ko na nga naayos ang buhok ko sa pagmamadali at agad nang bumaba.

“S-sandali lang p-po!”

“Nakakapamura ka talagang bwisit ka! Bilisan mo!” tinulak ako nito palabas na halos
kamuntikan ko nang ikadapa ngunit hindi ako nagreklamo at parang asong sumunod sa
kagustuhan niya. Hindi ko alam kung saan kami pupunta, ang alam ko makikipag dinner
kami sa isang matalik niyang kaibigan, wala si Dad dahil masyado itong abala sa
kaniyang negosyo, palaging si tita Alexis ang nakakasama ko.
“Wag kang parapahiya mamaya naiintindihan mo ba?! Kung hindi paglalakarin kita
pauwi!” banta niya sa akin, kaya agad akong natakot at napatango nalang.

“O-opo.” hindi ko alam kung bakit pa niya kasi ako isasama, napakarami ko pang
tatapusin na plates.
Ngunit wala naman akong magagawa kung hindi sundin siya dahil hawak-hawak niya ako
sa leeg. I can’t tell dad, dahil sa t’wing susubukan ko, pinagbabantaan ako ni tita
Alexis. Mabuti na lang at wala si Chona, dahil kung hindi doble-doble na ang sakit
ng katawan at ulo ko dahil sa mag-inang ‘to na madalas akong pagtulungan, pero
hindi ko magawang makalaban. Nakarating kami sa isang hotel, may nag assist sa amin
papasok sa restaurant nito hanggang sa makaabot kami sa loob ng VIP room.
“Smile Kiara, kung hindi malilintikan ka sa’kin.” pinilit ko ang sarili kong
ngumiti nang marinig ang banta ni Tita. “Hello, Friend how are you?”
“I’m fine, I’m fine have a seat.” nakipag beso sila habang ako’y parang tangang
nakangiti.

“Oh! Is this your daughter?” pekeng ngumiti si tita na akala mo talagang totoo,
marahan siyang lumapit sa akin at niyakap ako na para bang mahal na mahal niya ako.
Napakaplastik at mapagpanggap!
“No dear, she’s my step-daughter but! Don’t mind it, I love this girl.”
“Wow! I like the bond ha, come on hija sit down.” nagulat ako nang makitang may mga
alak sa harapan namin. Hindi ako umiinom, pero pinagsalin ako ni tita at ngumiti sa
akin. “Let’s eat first, don’t be shy hija? What’s your name again?”
“I’m Kiara po.” magalang na sabi ko, habang may ngiti sa mga labi. “ I love your
name, beautiful like you.”
“T-thanks po.” nahiya ako bigka sa kaniya, she seems too classy and kind.
“Any way friend, gaano ka na katagal dito?”
“Oh, kakarating ko lang actually kasama ko ‘yong anak ko, ‘yong isa ko namang anak
na babae naiwan sa Germany.”
“Your son is already here?! Sayang naman wala pa ang Chona ko.” humalakhak ang
magandang ginang sa harapan ko, she’s very graceful. “It’s okay, pwede pa naman
sila magkakilala sa susunod, we will stay here for the mean time.”
“Aba’y dapat lang, bagay na bagay sila ng anak ko no? Sana sila ang magkatuluyan.”
“Well, let see dear matatanda na sila, kaya na nilang mag desisyon ng hindi ako
nangingialam.” sana lahat ng mama katulad niya, hindi hinihigpitan ang anak niya sa
taong magugustuhan nito. Tahimik akong kumain at nakikinig sa kanila. “So, Kiara
dear? Ano nga ulit course mo?”
“Architecture po.” nanlaki ang mata niya.

“So you’re going to be an architect too?!”

“Yes p-po.”
“Wow! My daughter is an architecture student too. She’s currently studying in
Germany. ” natigilan ako and somehow, I remembered Mavis. Namimiss ko na siya, sa
t’wing naiisip ko siya naiiyak na lang ako. Gusto ko na siyang makita ulit at
makasama pero, hindi ko alam kung babalik pa ba siya? Magkikita pa ba kami?
Matapos kasi ng insidente na nangyari pinadala na siya ng kuya niyang si Meast sa
Germany.
“Really?”
“Yes and she’s really great, kaya naman I really have a soft heart for architecture
students.”
“Yeah, and my daughter is an architecture student too.” napaangat ang tingin ko kay
tiya at nagtataka itong tiningnan.
Hindi naipasa ni Chona ang prelim sa architecture kaya nag shift siya ng course,
business ang kinuha niyang sunod kaya ‘yon ang pinagaaralan niya at hindi
architecture. Anong sinasabi ni tita? Nang lingunin ako nito’y pasimple niya akong
sinamaan ng tingin. I get it, she lied to make her daughter great.
Natahimik na lang ulit ako at nagpatuloy hanggang sa napagpasyahan nilang mag-
inuman na. Nanunood lang ako when Tita Alexis gave me a shot. “Come on my dear
you’re old enough, 22 ka na.”

Nanginginig ang kamay na tinanggap ko ‘yon, napuno ng kwentuhan nila ang VIP room
habang paminsan minsang nagtatawanan at madalas din akong abutan ni tita ng basong
may laman na alak, agad ko namang iniinom sa takot na magalit siya. Hilong-hilo na
ako, unang beses kong uminom at talaga namang napakahina ko sa bagay na ‘to.
“Oh, wash room lang ako ah.” nagpaalam ang ginang na kasama namin at naiwan kami ni
tita. Nakasandal na ako sa couch at hindi na gaanong kalinaw ang paningin ko.
Nahihilo na ako at parang gusto ko na lang matulog. Mayamaya ay biglang may pumasok
na natitiyak ko’y isang crew.

“Are you sure, lalaki ang nasa room na ‘to?”

“Yes po mam.”

“Nandon na ba siya ngayon?”

“Opo.”

“Pakialalayan siya paakyat sa floor kung saan naka reserve for her. Give her the
card.”

“Sige po mam.” hindi ko na maintindihan ang pinaguusapan nila, hanggang sa

maramdaman ko na lang na may umalalay sa’kin patayo at sinamahan ako kung saan. I
am just groaning with my eyes shut.

“Dito na lang po ako mam, swipe niyo na po dyan ‘yung card niyo nang
makapagpahinga na kayo.”

Agad niya akong binitawan kaya mabilis akong napalapit sa pintuang nasa harapan ko.
With my eyes half open I swiped the card, hanggang sa bumukas iyon. Muntik na ako
matumba ng makapasok, mabuti na lang ay may mga kamay na sumalo sa akin. I groaned
as I wrap my hands around his body.

“What the fuck?” he cursed, the sounds of his voice was so fucking hot and sexy.
Binuhay nito ang kung anong pakiramdam sa loob ko.

Nahihilo na ako, nanlalabo na rin ang paningin ko, I am trying to look at him to
see his face but I couldn’t. I smiled unconsciously before trying to reach for his
lips when he stopped me by embracing me. Mabilis niya akong itinulak sa kama habang
nakaibabaw siya at tinititigan ako, habang tanging pagpikit lang ang nagawa ko at
napayakap sa kaniya.

“Y-you’re handsome right?” I laughed drunkly. Inaninag ko ang buhok niya, na

naisisinagan ng konting liwanag mula sa lampshade. Hindi ko masyadong makita dahil
medyo madilim

“And sexy.” I laughed again before biting my lips.

“Who are you?” his voice once again lingers inside my ears. Malalim, namamaos at
nakakapanindig balahibo.
“I-I’m…” hindi ko masabi, until I feel his breath against my lips. Mabilis kong
tinakpan ang labi ko gamit ang likod ng aking kamay na agad naman niyang
kinatigil, hinalikan niya ang palad ko kaya unti-unting dumulas ang kamay ko
pababa, hinanap iyon ng mga kamay niya at unti-unting pinagsalikop bago niya
tuluyang nasakop ang mga labi ko.
His warmth, the softness of his lips makes me want more of him. Unti-unti akong
bumibigay sa kagustuhan niya. He introduces me a very unfamiliar feeling, he kisses
me so gently and expertly. His tongue runs over my skin. He looked at my body with
full of admiration. Clothes left our skin and I gripped on the softness of his
hair. I moan, he curses slowly filling me with that thing pulsating inside of me.
I cried in scorching pain as he kisses me trying to ease it. Kneading my mound,
slowly moving to reach what we both want and fell asleep on our sweet exhaustion.
Napabalikwas ako ng bangon at agad na dumaing ng makaramdam ng sakit sa buong
katawan, maging sa pagitan ng mga hita ko. Tears escape my eyes when realization
hits me. Fuck! I’m doomed! Mabilis akong nagbihis ng hindi na tinitingan pa ang
lalaking katabi ko saka nagmadaling tumakbo palabas.
How did I get in there? Dapat ay kasama ako ni tita pauwi. Di alintana ang itsura
ko, I asked the girl in the front desk after I turned over the card I have.

“Miss, may nag check-in bang Alexis Jeronimo rito?” agad niyang tiningnan sa
records.
“Wala po mam eh.” fuck! Patay talaga ako. Mabilis akong nagpasalamat at sumakay
pauwi. Mabuti na lang may nadala akong pera, sapat para sa pamasahe ko
pauwi.Nagmadali akong pumasok sa bahay at isang malakas na sampal ang sumalubong
sa'kin. Napaiyak na lang ako sapo ang pisngi ko habang takot na takot na tiningnan
si tita Alexis.

“Where have you been Kiara?!” galit na galit niyang tanong.

“T-tita…h-hindi ko p-po alam, patawad p-po.”

“Natututo ka nang maglagalag?! Nagpaalam ka sa’kin kagabi na mag w-wash room ka
lang tapos hindi ka na nakabalik!? Saan ka nagpunta?! Saan ka natulog?! Sumagot
ka?!”
“S-sorry p-po, hindi k-ko po t-talaga alam…n-nagising na lang a-ako nasa isang
kwarto n-na ako sa hotel n-na yon.” umiiyak na sabi ko at hindi matuloy-tuloy.

“Tapos?! Magsabi ka ng totoong deputa ka!”

“T-tapos, t-tapos may lalaki---”
“What?!” mabilis niyang hinablot ang buhok ko para maitayo ako na mas kinaiyak ko
naman.
“Napakalandi mo! Nagawa mo pa talagang makipagsiping sa lalaking hindi mo kilala?!”
“What’s that again? Is that true?” agad akong nanigas ng isang malalim na boses ang
umalingawngaw sa buong bahay, galit at nakakatakot.
“D-dad,”
“Is that true?” umiyak lang ako pero hindi ako nakasagot. “Answer me Kiara is that
true?!” Mas lumakas ang iyak ko at marahang napatango hanggang sa isang malakas na
sampal ang natanggap ko mula sa kaniya na dahilan ng pagbagsak kong muli sa sahig.

“D-dad I’m s-sorry, h-hindi ko po talaga alam.” pagmamakaawa ko habang malakas na

umiiyak at nakaluhod sa harapan ni dad. Pasimple lamang na nakangisi si Tita Alexis
habang pinanonood kami na tila nasisiyahan sa kaniyang nakikita.

“Hindi ko na alam kung anong nangyayari sayo! Binibigay ko naman lahat sa’yo hindi
ba?!”
“D-dad hindi----hindi gano’n, maniwala ka po s-sa akin.”
“You’re so ungrateful! Pinakikisamahan ka na nga ng maayos ng tita Alexis mo,
ganito pa ang isusukli mo sa amin!?”
“D-dad---”
“You’re not going to leave this house. Kapag umalis ka pa rito, wag na wag ka nang
babalik naiintindihan mo?!” naiwan ako do’n na umiiyak. God knows I didn’t know
what really happened, sakit lang ng ulo ang nararamdaman ko pero halos wala akong
maalala. Nanghihina akong tumayo at naglakad papasok sa kwarto ko. I was so damn,
wasted. Someone took my virginity and I just let him, nalaman ni dad ang nangyari
at ako nanaman ang nasisi. Palagi namang ganito hindi siya naniniwala sa lahat ng
pagpapaliwanag ko. Wala akong kakayahang depensahan ang sarili ko, dahil wala
namang nakikinig at balak maniwala. All my life, since mom left, I never had a
chance to be happy. Palaging pakiramdam ko’y pinipilit ko lamang ang sarili kong
makibagay at manatili sa lugar na hindi na para sa’kin. I am trying to fit in, in
this family. I am trying to find love and happiness on the same place I’ve lost it.
Unti-unti akong pinapahina ng lahat ng sakit at paghihirap na tinamo ko. I chooses
to sleep, trying to heal from the pain they caused me. Hoping that when I woke up,
everything’s going to be alright at least again.
But I’m wrong.

What I find out just fuel the pain.

Ilang linggo pa ang lumipas na nanatili ako sa bahay, hindi makalabas hindi
makapasok sa school at hindi magawa ang gusto. Para akong nakakulong sa hawla,
parang isang ibon na hindi makalaya.
Mabilis akong napabangon kinaumagahan sa pakiramdam na bumabaliktad ang sikmura ko.
Tumakbo ako sa loob ng cr at saka dumuwal sa sink hanggang sa wala na akong
mailabas. Tumulo ang luha ko dahil sa panghihina at sunod-sunod na pagduduwal. I
washed my pale face as I stares at my reflection. Para akong nahihilo sa panghihina
until I heard knocks from my door. Marahan ko iyong nilapitan at binuksan. Bumulaga
sa akin si yaya Emma, ang kaisa-isang yaya na nag-alaga sa'kin.

“Hija kumain ka na, buong araw at magdamag kang hindi kumain.” nanghihina akong
naupo at tinitigan ang pagkain na inilapag niya. Titigan ko palamang iyon ay hindi
ko na agad nagustuhan ang amoy. “Hija ayos ka lang ba?”
“Nandyan po ba sila daddy, yaya?”
“Wala ang daddy mo, pero ang tita Alexis at si Chona nasa baba.” tumango ako at
tinitigan siya.

“Bakit hija?”
“Pupunta po ba kayo sa grocery?”
“Oo at maraming kailangang bilhin, may pagkain ka bang ipabibili o gustong
ipabili?” umiling ako.

“Iba po ang ipapabili ko sana.” mataman niya akong tinitigan.

“Pwede niyo po ba akong ibili ng dalawang pregnancy test?” nagulat siya sa sinabi
ko ngunit agad siyang tumango.
“Wag kang magalala, hindi ko sasabihin.”
“Salamat po.” agad na siyang umalis at iniwan ako saka ang pagkain na hindi ko
magawang tikman, tanging ‘yong prutas at tinapay lang ang kinain ko saka ininom ang
gatas, dahil iyon lang ang kayang tanggapin ng tiyan ko. Ilang oras akong naghintay
hanggang sa bumalik si yaya dala ang PT. Bumaba rin siya pagkatapos kaya agad na
akong pumasok sa cr at ginawa ang proseso hanggang sa makita ko ang resulta na
kinasikip ng dibdib ko. Gusto kong maging masaya, pero pinangunahan ako ng takot at
pangamba.

Positive, Buntis ako. 1

Paano ko siya bubuhayin gayong hindi ko alam kung paano ko pa bubuhayin ang sarili
ko? Napaiyak nalang ako at napahawak sa tiyan ko. I am so fucked up! Mapapatay ako
ni dad kapag nalaman niya ‘to.
I can’t lost my child.

Wala siyang kasalanan, pero paano ko siya bubuhayin? Ilang araw at linggo pa akong
nagtiis, still thinking how to deal with this all alone. Muli kong kinuha ang box
na pinaglagyan ko ng dalawang PT na ginamit ko, until now it was my and yaya’s
secret. I was lost in choosing what to do when the door opened, pumasok doon si
Tita at chona. Nakita nila ang hawak ko at huli na para maitago ko iyon.

“Butis ka?!”
“Napakalandi mo talaga!” malakas akong sinampal ni Tita.

“T-tita please tama na p-po!” pilit kong sinasangga ang bawat sampal niya takot na
mapahamak ang anak ko. I’d rather took all the pain just to save my baby. Siya na
lang ang meron ako ngayon.

“Napakalandi! Mommy naman kasi bakit pinapatuloy mo pa ‘yang malandi na ‘yan

dito!?”
“Ngayon hindi na! Lumayas ka na rito! Napakalandi mo! I’m sure palalayasin ka rin
ng daddy mo kaya pinapalayas na kita! Lumayas ka na at wag ka nang babalik! Hindi
ka nababagay dito naiintindihan mo?! Layas!” kinaladkad niya ako palabas ng kwarto
ko still crying, wala manlang akong nadala sa gamit ko ni isa. Kahit manlang sapin
sa paa ay wala.

Hila-hila ako ni tita sa buhok hanggang sa makarating kami sa baba, maids are just
watching, they can’t do anything to help me, sinubukan ni yaya Emma na tulungan ako
pero pinagbantaan siya ni Tita.
I was begging for her to let me go, ang sakit-sakit na ng ulo ko. It was raining
outside, hanggang sa makalabas kami ng gate ay hila-hila niya ako at tinulak bago
pinagsarahan.

“Tita! Tita no! Please! Buksan niyo ‘to! Please parang awa niyo na, kahit para sa
baby ko lang parang awa niyo na!” I cried, begging for them to open the gate for
me. Sobrang lakas ng ulan at halos mamaos na ako kakasigaw at kakakalampag sa gate.
Nanghihina na ang mga tuhod ko, I can feel my lips bleeding because of her slaps.
Sumasakit na rin ang ulo ko at ang mga mata ko kakaiyak.
Di ‘ko magawang tumahan, I started to walk without any direction. Hinang hina,
umiiyak at di na alam ang gagawin hanggang sa mapaupo na lang ako, dahil kahit ang
humakbang ay naging mahirap na para sa akin.

‘Baby, kapit ka lang kay mommy ha? Hahanap si mommy ng paraan anak. Bubuhayin kita,
bibigay ko sa’yo lahat ng bagay na hindi ko kailanman nakuha. Just please hold on,
wag mo akong iiwan.’

I was crying the whole time, sumasabay ang ulan sa nararamdaman ko, sa bawat patak
ng luha ko’y siya ring patak ng ulan sa katawan ko. And when I was so confused on
how to live, a pair of shoes appeared in front of me, the rain stops because of the
umbrella he was holding. Nang mag adjust ang mata ko ng sandaling umangat ang
tingin ko sa mukha niya, ay unti-unti akong pinanlakihan ng mata.
“What the fuck?! Magpapakamatay ka ba ha!?” I can’t speak. Naiwan akong nakatulala
sa mukha niyang napakatagal kong hindi nakita.

“Get up woman, you’re blocking the way.” ma-authoridad na sabi niya kaya marahan
akong tumayo habang titig na titig pa rin sa kaniya.
“M-Meast?” hindi ako pwedeng magkamali, hindi ko makakalimutan ang mukha niyang
kinabaliwan ko noon. Isama mo pa ang buhok niyang asul.
“Do I know you?” hindi niya ako matandaan, malamang sa tagal naming hindi nagkita.
Hindi naman niya ako ganun kakilala. Muli na sana akong magsasalita ng tuluyan
akong mahilo at unti-unting nilalamon ng kawalan. Ang huli ko na lang natandaan, ay
bumagsak ako sa katawan niya.

Maybe, that’s how it all started.

01
887 45 3
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe
Nakatulala lang ako sa napakagandang kwarto kung saan ako nando’n. Kanina pa ako
nagising ng mabigat ang pakiramdam pero hindi ko magawang kumilos. Pakiramdam ko'y
pagod na pagod ang katawan ko, maraming parte ang sumasakit at parang ito lamang
ang unang beses na nakapagpahinga ako.

Hindi pa man ako nakakaayos ay may pumasok na agad na isang katulong, may bitbit
itong tray ng pagkain, gatas at ilang mga hiniwang prutas.
"Hija, kumain ka na muna."

"S-si Meast po?"

"Nasa trabaho, maagang umaalis si sir t’wing weekdays, namamalagi lang siya rito ng
buong araw t'wing Sabado at Linggo."

Sa pagkakaalam ko'y isang leader ng mafia si Meast, isang mafia organization na

nagpapatumba sa mga mafia organization din na gumagawa ng mga illegal na
transaction. Isa iyon sa sekreto niyang nalaman ko noon, bukod pa do’n ay kilala
siyang isa sa successful na business man sa buong Asia. His name was very known in
business industry, alone with himself he built a kingdom he wanted. He's much
powerful than you could ever imagine. Hindi biro ang impluwensiya at connections
niya. Kaya marami rin ang takot na kalabanin siya sa kahit anong larangan, even my
dad is afraid of him.

He's a billionaire CEO of Schneider Real state and housing group of companies.
Marami pa siyang business bukod doon na hindi ko na magawang banggitin. Madalas ko
siyang makita sa mga magazine, may isa pang magazine na halos siya lang ang naka
feature.
Hindi ako makapaniwalang nasa lugar niya ako ngayon.

"Ano bang nangyari sa'yo? No’ng iuwi ka rito ni sir kagabi basang basa ka't
putlang-putla, napakarami mo ring sugat at pasa.
"Nagkaroon lang po ng aksidente, sa bahay, saka---" hindi ko alam ang sasabihin,
kung itatanggi ko'y hindi ko alam kung saan ako pupulutin.

"Saka?"

"P-pinalayas po ako sa'min."

"Jusko paano kung hindi ka nakatagpuan ni sir? Eh baka napahamak ka na."

"Laking pasalamat ko nga po no’ng dumating siya." nangingiting sabi ko habang
inaalala ang kung paano ko siya nakita at kung paano ko siya nakilala noon.

"Oh hala't kumain ka na muna," napansin ko ang braso kong may ilang band aid,
malamang ay para sa mga galos ko mula sa kuko ni Tita Alexis na tumama noong
sampalin niya ako ng ilang beses. Habang kumakain ay hindi mawala sa isip ko ang
pagaalala tungkol sa batang dinadala ko.
"Maiwan na muna kita hija."

"S-sige po, maraming salamat po rito."

"Walang anuman kapag tapos ka na tawagin mo lang ako." tumango lang ako at marahang
tumango sa kaniya. Hinabol ko siya ng tingin hanggang sa makalabas siya ng kwarto
kaya unti-unti ring nawala ang ngiti ko at natulala sa kawalan. Hindi ko maaaring
sabihin sa kanila kung ano ang meron sa akin.
I need shelter, food, clothes, money and protection. Hindi ako makakapayag na
makawala rito. I need to stay, and Meast could help me.
Titiisin ko lahat ng posibleng mangyari basta ang mahalaga manatili ako rito. I
won't tell Meast about my pregnancy, kahit ilang buwan lang habang hindi pa ako
makaipon kailangan ko siya. Kahit maging katulong niya lang ay papayag ako at
kapag nakaipon na ako, ay magpapakalayo-layo na ako sa lugar na ito at
ipagpapatuloy ang pagbubuntis ko. Nang makatapos ay pumasok muna ako sa bathroom at
nagulat ako ng matitigan ang sarili ko.
Halos tumulo na lang ang luha ko ng makita kung gaano kamiserable ang naging buhay
ko sa puder nila.

I have bruises on the sides of my lips, may cuts din do’n at ilang galos sa pisngi
kong namumutla na. Isama mo pa ang pamamaga ng mga mata ko sa kakaiyak at
pangingitim ng ilalim no’n na nagmistulang mata ng panda. Walang tigil sa pagtulo
ang luha ko habang inaalala lahat ng pinagdaanan mula noon. Ito ang unang beses na
nakawala ako at kailanman wala na akong balak pang bumalik.
Iisa na lang ang meron ako at iyon ang anak ko, tawagin na akong manggagamit o gold
digger pero kung kinakailangang kumapit ako sa patalim kakapit ako para mabuhay
kaming pareho. Nag toothbrush lamang ako at piniling bumaba, suot pa rin ang pajama
na medyo malaki, natitiyak kong panglalaki iyon at isipin ko pa lang na kay Meast
iyon ay nasisiyahan na ako.

Marahan ang ginawa kong pagtapak sa marmol na sahig, wala akong sapin sa paa na
hindi ko na inalintana. Nagulat pa ang katulong na nagdala ng pagkain sa akin
kanina.

"Nakuh sabi ko naman sa'yo tawagin mo na lang ako."

"Hindi na po kaya ko naman nang bumaba."

"Kiara?" nanigas ako bigla sa narinig na boses. Tila bumagal ang lahat at unti-unti
kong nilingon ang matandang titig na titig sa akin ngayon. Tulad ng dati'y
nakasalamin ppa rin ito at ayon nanaman ang pagkakapulupot ng medyo gray na niyang
buhok, mukha siyang isang terror na professor sa ayos niya ngunit mabait naman siya
ng sobra.

"Tiya Y-Ysabella?” hindi pa rin ako makapaniwala. Agad akong naglakad papalapit sa
kaniya at niyakap siya.
"Juskong bata ka anong nangyari sa'yo huh?"

"H-hindi ko p-po kayang sabihin, pero masaya po akong m-makita kayo ulit."

"Ako rin naman, ilang taon din kitang hindi nakita."

"Si Mavis po ba? Nandito rin po ba siya?" umiiyak na tanong ko.

"Nagpaiwan si Mavis sa Germany, tanging kami lamang ng kapatid niyang si Meast ang
umuwi." Unti-unti akong nanlumo. "Aunt, I told you stop doing the---" biglang
nawala sa pandinig ko ang malamig at makamandag na boses na iyon na kilala ko kung
sino ang nagmamay-ari.
Unti-unti ko siyang sinilip at nagtama ang paningin naming dalawa. Plantsado ang
mukha nito at walang kakunot-kunot ang noo, wala ka rin mababakas na emosyon at
isang tingin mo lang sa mukha niya ay alam mong napakasungit na.
"Hayaan mo na ako hijo, ito lang naman ang magagawa ko rito sa bahay mo para
makatulong."

"Fine but if Mavis finds it out, she will curse me."

"Hayaan mo siya, hanggang gano’n lang naman ang kapatid mo sa'yo."

"How you feeling?" baling nito sa akin na kinalaki ng mata ko sa gulat.

"O-okay naman n-na,"

"Follow me on my library," sumenyas si tiya na sumunod na ako, kaya natataranta

akong napahabol sa nakapamulsang Meast, pilit ko siyang pinapantayan at inaaninag
ang mukha ngunit nanatiling deretso ang tingin niya ng hindi manlang ako
pinapansin.

"What happened?" iyon ang bungad niya sa akin ng makapasok kami sa library niya.
Sumandal siya sa kanyang table at nakapamulsang tinitigan ako.
Napahinto ako at napayuko while playing with my fingers. Inabutan ako ng kaba---
pagdating talaga sa kaniya feeling ko nagmumukha akong tanga. "A-ano kasi p-
pinalayas ako s-sa bahay."

"Where did you get that bruises?"

"N-nagalit kasi s-sakin step mother ko."

"Madalas ka nilang sinasaktan?" umiling ako.

"Go home," napaangat ako ng tingin at muling nagtama ang paningin namin. Marahan
akong naglakad palapit sa kaniya at huminto sa harapan niya habang umiiwas ng
tingin.

He's intimidating, hindi ko matagalan ang klase ng mga mata niyang sobrang lamig,
bagay sa kaniya ang asul na buhok niya.
"A-ayoko ng u-umuwi."

"Why?" umiling ako habang naiiyak na.

"W-wag mo na akong p-pabalikin, promise! Promise lahat gagawin ko, lahat ng gusto
mo. Wala na rin kasi akong mapuntahan, I-I can be one of your maid---anything, j-
just please let m-me stay?"

Naramdaman ko ang mariin niyang pagtitig na tila pinoproseso ang sinabi ko at nag-
iisip kung tatanggapin niya ang hiling ko.

"Let's have a deal then."

"A-ano 'yon?"

"Be my personal maid, you'll do everything what I want you to do, you'll make me my
breakfast and dinner, you'll wake me up in the morning, you'll wash my clothes and
clean my room, plus the extra services of course when I need you to come with me.”
Tumango-tango ako.
"O-okay lang sige gagawin ko," mukha na siguro akong desperada pero malaking
opportunidad na ito. "In return, I'll pay you 10,000 a week and everything here is
free for you. You can also take that room and plus 20, 000 for extra services, is
that okay?"

"O-okay na okay, ngayon na ba ako magsisimula?" excited na tanong ko kaya tinaasan

niya ako ng kilay.

"I just have one rule for you."

"Ano ‘yon?"

"You're not allowed to ask me about my personal life, deal?"

"Deal." Nakangiti kong sagot sa kaniya habang siya'y nanatiling walang emosyon
habang nakatingin sa'kin.
02
762 35 4
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe
Ngingiti-ngiti akong nakatayo sa gilid ni Meast, habang abala ito sa pagtratrabaho.
Grabe ang gwapo- gwapo niya. Especially when he's stretching his neck, at bahagyang
nagugulo ang midnight blue niyang buhok.

Napaawang ang bibig ko ng bumaba ang tingin ko sa mga labi niya, bahagya iyon na
magkahiwalay habang tutok na tutok ang mata niya sa kanyang laptop.
“My phone,” napansin ko ang kamay niyang nakalahad sa akin, kaya naman namumungay
ang mata habang nakangiting nilapat ko roon ang kamay ko, at bahagya niya iyong
nahawakan bago ako nilingon ng kunot ang noo. Tiningnan niya ang kamay naming
magkahawak. Agad niya 'yong binitawan at kunot noo akong tiningnan.

“Cellphone ko Kia, cellphone ko at hindi kamay mo.” napaayos ako ng tayo sa

masungit niyang pagsalita, natatarantang kinuha ang phone niyang nasa kabilang
nightstand pala saka 'yon nahihiyang inabot sa kaniya. Aish! Nakakahiya, ano ka ba
naman Kia?!

Pinilit kong hindi siya titigan pero hindi ko maiwasan. Hands on na hands on siya
sa pagt-trabaho.

“Sir, gusto niyo po ba ng snack? Igagawa ko kayo.”

“Go on,” tipid na sagot niya na agaran kong sinunod. Bumaba ako sa kitchen at
naabutan si Tiya Ysabella na abala sa pagluluto.

“Oh Kiara, may iniuutos ba si Meast?”

“Nag volunteer po akong igawa siya ng meryendahan.” kumalam ang tiyan ko sa gutom,
lalo na ng maamoy ang niluluto ni Tiya. Baby gutom ka na ba?

“Gusto mo bang kumain muna?”

“P-po? Pero baka ho kasi magalitan ako ni Sir.”

“Masyadong busy iyon, bilisan mo na lang ng kain.”

“S-sige po.” feeling ko kasi kapag hindi ako kumain maglalaway lang ako kaya
pumayag na rin ako, hindi pwedeng magutom ang baby ko. Pinaghain ako ni tiya ng
niluto niyang pasta, meron din siyang inihain na peach mango pie at iginawa na rin
niya ako ng coffee frappe kaya talagang tuwang-tuwa ang tiyan ko.
Halos lumobo ang magkabilang pisngi ko sa rami ng sinusubo ko, dahil na rin sa
pagmamadali ng biglaan na lang may pumasok sa kitchen. Nabitawan ko ang kutsara at
naiwan ang kakasubo ko pa lang na pasta sa bibig ko, dahilan para lumobo ang pisngi
ko habang nakatingin sa lalaking salubong na salubong ang kilay habang nakatingin
sa akin.

Fuck!

“I thought you're going to prepare my snack?” nalunok ko ng wala sa oras ang di ko

pa nangunguyang pasta sa kaba. “N-nagutom p-po kasi ako, s-sorry.”

“Ay hayaan mo na hijo si Kia at masipag naman 'yan, o heto sabay na kayong kumain.”
salubong pa rin ang kilay ni Meast nang umupo ito sa harapan ko at pinakatitigan
ako.

“Next time, don't make me wait understood?”

“O-opo,” di na ito nagsalita at tahimik na lang na kumain. Medyo nahiya na ako kaya
konti na lang ang sinusubo ko. Kunwari mahinhin kasi nasa harap si crush.

Hindi naman na ako nito tiningnan at derederetso lang kumain, bago tumayo saka
uminom ng juice at agad na umalis ng walang sabi-sabi.

“Pagpasensyahan mo na hija, masungit talaga ang batang iyon. Lalo na sa mga babaeng
di niya type.” Aray! Grabe naman itong si Tiya mapanaket.

“Eh ano po bang type niya?”

“Hindi ko rin alam, wala naman 'yang sineseryoso.”

Really? Tama pala’ yong naririnig ko dati sa kaniya, marami siyang nakaka one night
stand na babae, at nagiging fling pero wala siyang sineryoso. Napakapihikan daw
kasi pagdating sa babae at ang hirap abutin ng standard.
Oh e’di siya na, akala mo naman perfect siya! Pero ang gwapo niya! Sana kung lalaki
si baby ko maging kamukha niya. Napangiti ako sa kagagahan ko. Pag kaya siya ang
pinaglihihan ko, maging kamukha kaya ni baby ko?

Fuck it Kia ano bang iniisip mo?

Matapos kumain ay agad akong umakyat para silipin ang suplado kong boss at nahuli
ako nito agad na siya namang kinakaba ko. May kausap ito sa phone ngunit nanatiling
salubong ang kilay habang nakatingin sa akin. Ngumiti ako sa kaniya at marahang
pumasok.
Mayamaya lang ay tapos na niya ang pakikipagusap kaya agad niya akong nilingon.

“I need your help.”

“Ano po ‘yon?” Mabilis akong lumapit sa gilid niya at tiningnan ang kung anong
ituturo niya.

“See this documents?”

“Yes sir,” tumango ako ng ilang beses habang sinasabi iyon at nakatutok sa screen
ng laptop niya.

“I want you to check it words by words, siguro naman kaya mo ‘yon diba?”
“Yes sir! Nag-aaral po ako ng architecture eh!” Kumunot ang noo niya ng sabihin ko
iyon kaya awkward akong napangiti na hindi naman niya pinansin at inabot na ang
laptop niya.

“If you encountered errors, you can edit it.”

“Yes sir,”

Hindi na siya sumagot pa kaya agad akong dumeretso sa side kung nasaan ang couch at
coffee table. Tutok na tutok ako sa ginagawa habang madalas na humahakay, hanggang
sa makaramdam ako ng antok ngunit pilit kong tinatapos iyon.

“Kia,” konti pa Kia, malapit na wag ka aantukin.

“Kiara!”

“Ay gwapong bebe ka!” halos tumalon ang puso ko sa gulat at nanlaki bahagya ang
mata niya, na agad nawala at napalitan ng kunot niyang noo. Sapo ang dibdib na
nilingon ko si Meast at awkward na ngumiti.

“Sorry sir, bakit po?”

“Done?”

“K-konti pa po sir, kailangan mo na po ba ngayon? Bibilisan ko na po.”

“It's already lunch, get my lunch.” Mabilis akong tumayo.

“Sige po, a minute sir promise babalik ako agad.” sumaludo ako sa kaniya na hindi
naman niya pinansin, kaya agad na akong bumaba. Hindi ko roon naabutan si tiya kaya
si yaya Emma ang nakatulong ko. Makalipas ang ilang minuto ay agad akong umakyat
bitbit ang tray at akma na sanang papasok ng makarinig ng usapan mula sa loob.
“Meast please! Tayo nalang ulit please!”

“Can you tell me why did we had an affair?” puno ng lamig ang boses ni Meast, na
natitiyak kong napakasakit sa part no’ng babae. Hindi ko alam kung matutuwa ako o
maiinis.

“I---I asked for it.”

“Yeah, exactly you asked for it, anong tinatahol mo d'yan? It wasn't my idea.
You're not even my type, So leave.”

“Please Meast! Kahit slave mo na lang, papayag ako---gagawin ko kahit ano just
please! Take me back.” The girl was crying, hindi ko alam kung maiinis ako sa
kaniya o maaawa.
“Hindi ako mahilig gumamit pa ulit ng mga bagay na napagsawaan ko na. At para
sa'kin ang tulad mo wala ng kwenta.” he’s indeed a very coldhearted guy that I've
ever met. Aksidente kong naitulak ang pinto dahilan para mapalingon sila sa akin,
bumaling ang tingin ko kay Meast na napalingon sa akin at buong akala ko'y
magagalit siya kaya alangan akong napangiti.

“W-who's that g-girl?” Ako? Bebe niyang iniiyakan mo, char harot.
Natahimik ako at di alam ang sasabihin, gusto ko sanang sabihin na maid ako ni
Meast pero naunahan na ako nito nang palapitin niya ako kaya nilapag ko ang tray ng
pagkaing dala ko at marahang lumapit sa kaniya. Pinanood naman ng babaeng lumuluha
pa rin. Mukha naman siyang mayaman, actually para siyang modelo pero bakit
pinipilit niya ang sarili niya sa lalaking ayaw na sa kaniya?
Magtatanong pa sana ako kay Meast kung bakit, nang mabilis niya akong hilahin paupo
sa kaniya na agad kong kinayakap sa balikat at leeg niya sa gulat, with my eyes
widened and staring at his face.
“She's my girlfriend now.” Marahan kong nilingon ang babae, habang gulat na gulat
pa rin sa sinabi ni Meast. A-ano daw? G-girlfriend? Bakit parang pinamulahan ako sa
narinig? Lutang pa rin ako at pilit pinoproseso ang nangyayari? Mukhang gulat din
ang babae sa narinig, kaya napatingin ito sa akin na tila kinikilatis ako.
“S-siya?! G-girlfriend mo?! Meast is this a joke? Meast naman! Iwon't believe you,
ni hindi manlang niya naabot ang standard mo. I know she's not your kind of girl!”
naramdaman ko ang isang kamay ni Meast na umabot sa pisngi ko. He cupped it using
just his one hand making my lips a lil bit pouted. Kinabahan ako sa tila binabalak
niyang gawin pero hindi ako makagalaw.
“You want me to prove you that she's my kind of girl now?” walang mabakas na
emosyon sa mukha ni meast at titig na titig ako doon dahil hindi mo talaga
malalaman kung totoo ang sinasabi niya o hindi. It was like slow motion when he
slowly look down on me as he stares at my lips.

“Part your lips,” my eyes became unease, hindi ko alam kung saan ako titingin at
nagpapalit-palit ang tingin ko sa dalawa niyang mata habang lumalapit ang mukha
niya, and when our lips are almost touching that's when we heard a violent sound of
door closed.
Mabilis niyang binitiwan ang bewang ko dahilan kung bakit muntik na akong matumba,
buti na lang ay napayakap ako agad sa leeg niya. Bumagsak ang tingin niya sa akin,
with his brows shut and pursed lips.

“Get up,” mabilis akong napatayo sa sinabi niya, at agad na lumayo na animo'y
biglaang nakuryente. Hindi na ako nito pinansin at mabilis na binalik ang tingin sa
laptop niya.

“S-sir,” hindi niya ako pinansin.

“Sir! ” mas malakas na tawag ko.

“That's extra service, don't worry deal is a deal.” nagulat ako sa sinabi niya bago
niya ako nilingon kaya bahagya akong napaatras.

“What is it?”

“Y-yung lunch niyo po, baka lumamig.” tumango lang siya sa akin.

“You can go for now. I'll just call you if I need you.” mabilis akong tumango at
ngumiti bago naglakad palabas, sapo ang dibdib dahil sa bilis ng tibok ng puso ko.
Kia, pull yourself together. You can't feel anything towards him. Accidentally, my
hand find it's way on my tummy.
You can't Kiara, you're carrying someone's baby.
04
645 32 6
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe
Tulala ako matapos maglinis sa kwarto ni Meast. Tiya Ysabella tries to approach me,
but I wasn't in my mind to respond. Palaisipan pa rin sa’ kin kung sino ang
babaeng’ yon. Sino siya sa buhay ni Meast? Nasaan na siya? Anong nangyari sa
kanilang dalawa? Is she the reason why Meast becomes cold or what?
I'm curious, at the same time I felt like thousand of needles struck my chest. Kung
sino man ang babaeng ‘yon, natitiyak kong malaki ang naging parte niya sa buhay ni
Meast at nararamdaman kong hanggang ngayon, hindi ko man siya nakikita ramdam kong
naroon pa rin ang parte niya sa buhay ni Meast, and I don't know if someone like me
could be enough to be her replacement.
Cause I feel like, no matter what, I can never be enough to replace her. She's
always been there somewhere inside of his heart. She's still in his life.
Kinagabihan ay wala pa rin ako sa sarili habang ipinagluluto si Meast ng kayang
hapunan. Nagpresenta na si Yaya Emma at tiya Ysabella ngunit sinabi kong utos iyon
sa akin ni sir, at kailangan kong sundin. Wala silang nagawa kung hindi mauna nang
matulog habang ako'y piniling maghintay.

Alas nwebe nang marinig ko ang mga yapak ni Meast, agad akong bumaba mula sa
pagkakaupo sa counter at mabilis na lumabas at salubungin siya ngunit nagulat akong
ibang tao ang nadatnan ko ro’n. Huli na para magtago ako dahil agad niya akong
nakita ng lumingon siya.
Sino siya?! Anong kailangan niya?! Mabilis niyang sinara ang sulong ng night stand
na malamang ay hinahalungkat niya bago ako nilingon at mabilis na tinutukan ng
baril. Agad akong namutla at nanlaki ang mata. Kumalabog ng malakas ang dibdib ko
at takot na napaatras.
I can't speak, or call for help, baka madamay pa ang mga kasama ko rito. Agad na
dumapo ang kamay ko tiyan ko at napailing nang magsimulang maglakad palapit sa akin
ang babaeng nakasuot ng suit, mahaba ang buhok na nakabraid sa gilid at nakasuot ng
itim na maskara na tanging mata lamang niya ang makikita.
Nanginginig ang buo kong katawan at sunod-sunod na nagbagsakan ang mga luha ko.
Napansin ko ang pagtingin ng babae sa tiyan ko nang mapansin niyang nakahawak ako
roon at bumalik ang tingin niya sa mukha ko habang tutok pa rin ang baril niya sa
akin.

“Don't speak about me, keep your mouth shut and pretend you didn't see anything,
or else---I'll hunt you.” mariin na sabi niya na tanging kami lang ang makakarinig.
Agad akong tumango-tango habang umiiyak, kasabay ng pagbaba niya ng baril ay
nakarinig kami ng sasakyang paparating kaya agad siyang nataranta saka mabilis na
tumakbo papunta sa back door at doon lumabas. Naiwan akong tulala at patuloy na
umiiyak hanggang sa bumukas ang pinto at nabuhay ang ilaw sa salas. Naabutan ako ni
Meast sa parehong pagkakatayo tulad kanina at halatang gulat na gulat siya.

“What happened?” mabilis siyang lumapit at tila sinusuri ako kung may masama bang
nangyari.
“Why are you crying?” he tried to touch me and when he found out that I am shaking,
his emotion changes into dangerous one.

“Tell me, what exactly happened while I'm gone?” ma-authoridad na sabi niya using
his commanding voice, as my boss.
Umiling ako ng maalala ang sinabi sa akin ng babae. Hindi ako makapagsalita, ni
hikbi ay hindi ko magawa.
That was the first time I saw an actual figure of a gun at nakatutok pa sa akin,
para akong natrauma sa naranasan kanina.

“Then why the heck are you crying and shaking? You're so scared and can't fucking
tell me the reason?!” halos mapatalon ako sa lalim at galit niyang boses. Bakas na
ang iritasyon sa mukha niya habang nakatingin sa akin, he even pushed his midnight
blue hair back as he stares at me, confused and irritated.
“Quit crying when you don't want to tell me your shit reason.” malamig na sabi niya
at mabilis akong iniwan doon. Agad na nanginig ang tuhod ko at nanghihinang napaupo
sa sofa di kalayuan sa akin, nanginginig ang kamay na pinunasan ko ang mukha kong
basa na ng luha.
Fuck! Paano ako magsasalita kung natutukan ako ng baril? Buong buhay ko, iyon ang
unang beses na naranasan ko ang bagay na ‘yon, ‘yong pakiramdam na iyon na ang
huling oras mo sa mundo at konting pagkakamali'y agad ka nang mabubura sa mundo.
Hindi ako makapagsumbong dahil natatakot akong mapahamak kaming pareho ng anak ko.
Nagpapabalik-balik ang takot at pangyayari kanina sa isip ko at habang naaalala ko
'yon, hindi ko maiwasang hindi mabahala.
Kung sino man ang babaeng’ yon, natitiyak kong may pakay siya kay Meast at may nais
siyang makuha ngunit ng dahil sa’kin hindi niya nagawa ng maayos ang paghahanap.
Halos manigas ako ng makarinig ng yapak kaya takot na takot akong napakilos sa
kinauupuan.

“Kumain ka na?” nakahalukipkip at masungit niyang tanong habang mariing nakatingin

sa akin, tanging pagiling lang ang nasabi ko.

“Let's eat.” nang hindi pa ako kumikilos ay agad niya akong hinila patayo.

“Come on, walang mangyayari sa’yo kung magmumukmok ka dyan at hindi mo naman
sinasabi sa'kin kung napano ka.”

I was staring at his hand holding my hand. When I felt his warmth, suddenly the
fear vanishes and replaced by something I've never felt before. The security, the
feeling that I am safe and secured. He makes me feel that, just with his warm
touch.
“Sit down and eat with me.” tinitigan ko ang mga nakahain nang pagkain na niluto ko
kanina na malamang ay siya ang naghain. May dalawang plate sa magkatabing parte.
Marahan akong naupo at pinagmasdan ang kilos niya, ngunit hindi naman niya ako
tinatapunan ng tingin.
Kapag ba sinabi ko sa kaniya, magiging safe ba ako? P-protektahan niya ba ako?

We started eating, at tila nawala sa isip ko ang nangyari nang matikman ko ang
pagkain na kanina ko pa gusto kainin, kaya e’to rin ang niluto ko dahil natatakam
ako rito.
Pansin kong napapasulyap siya sa akin, dahil sa paraan ko ng pagkain na halos
mapuno na ang bibig.

Mayamaya ay may naglapag ng tubig sa harapan ko at napansin si Meast na papaupo na

ulit. “Baka mabilaukan ka at makalimutang nginunguya ang pagkain at hindi basta
nilulunok.” Napangiti ako ng bahagya at nahihiyang napaiwas ng tingin.
Mabilis kong nilunok ang nasa bibig kong pagkain bago nagsalita. “Pasensya ka na
sir ah, gutom na gutom na po kasi talaga ako.”

“Bakit hindi ka pa kumain kanina?”

“Hinihintay kita, wala ka kasing kasabay kumain.” natigilan siya sa sinabi ko pero
mas pinili niyang tumango at bumalik sa pagkain. Alam ko rin kasi ang pakiramdam
nang mag-isa kang kumakain ng ganitong oras. Madalas ko iyong maranasan.
Matapos kumain ay nagpresenta na akong maghugas, akala ko'y aalis na siya ngunit
nanatili siyang nakasandal sa gilid ng pinto hanggang sa matapos ako sa ginagawa.
Nagpunas muna ako ng kamay at taka man ay agad na rin akong lumabas at sumunod siya
matapos patayin ang ilaw sa kusina. Tahimik kaming unakyat sa hagdan at napahinto
ako sa harap ng pintuan ng kwarto niya.

“Want to tell me something?” Nakapamulsa niyang tanong umangat ang tingin ko sa

mukha niya para magtama ang paningin namin, humigpit ang hawak ko sa gayad ng t-
shirt na suot ko at doon ikinuyom ang dalawang kamay ko nagdadalawang isip kung
sasabihin ko ba sa kaniya o hindi.
“Kasama ba sa deal natin ang siguridad ko?”

“You're in my territory, whatever happens to you is my responsibility.”

“K-kanina...” kumunot ang noo niya ng magsimula ako.

“So, something really happened?” tumango ako ng marahan at agad na napakagat labi.
“M-may, may narinig akong yapak...t-tapos akala ko ikaw na kaya lumabas ako ng
kusina...” Putol-putol na sabi ko ng magsimula nang bumuhos muli ang mga luha ko.
“Then?”

“I saw a---”

'Don't speak about me, keep your shut mouth and you didn't see anything, or else---
I'll hunt you.'

“A g-ghost.” fuck! I'm sorry.

“A- what?”

“G-ghost.” umangat muli ang tingin ko sa kaniya at ang kunot niyang noo ay nawala
at ang curious niyang mukha ay biglang naging blanko.

“You're just imagining things aren't you? You're making your own fear. Matulog ka
na baka masyado kang pagod.” Nilampasan niya ako at akma na sana siyang papasok
nang mabilis ko siyang yakapin mula sa likod.

“Thank you for coming home that time.” kung hindi ka dumating agad, baka---baka
nakagawa na ako ng isang bagay na siyang ikapapahamak ko. Hindi siya nagsalita o
gumalaw man lang.

“Please, protect me.” I don't know if he hears that, but I am hoping for it.

“Sleep now Kia, you have me, you're mine and you're in my territory, what's mine
and in my place are all under my protection. I will protect you.”
05
646 32 13
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe
I was so scared for the passed weeks, Afraid that she might come after me. I don't
know if it's because of my pregnancy, that's why I am very sensitive over things
or---I was really traumatized.
Bumangon ako mula sa pagkakahiga at nagsimula nang maligo at magbihis, I was
wearing my bra when it actually feels too tight, I adjusted the hook but seems
like, I need to change the size of my bra.
I stares at my body, and seems like it has really changed a bit. I've got a bigger
breast and butt, I've really gain weight.
Sinubukan ko pang isuot ang bra ko ngunit masyado na talaga iyong masikip para sa
akin hanggang sa tuluyan iyong masira. Mabuti na lang at masyadong stretchable ang
panty ko kaya agad iyong nagkasya. Nagsuot muna ako ng medyo makapal na robe para
hindi bumakat ang dibdib ko, makikiusap nna lang siguro ako kay tiya Ysabella or
yaya Emma na ibili ako ng mas malaking size ng bra, kaya marahan akong lumabas at
hinanap isa man sa kanila ngunit wala akong nakita, where are they? Kailangan ko
sila ngayon.

“Tiya Ysabella? Yaya Emma? Ate Maris?” saan naman kaya sila pumunta? Halos malibot
ko na ang buong bahay ngunit hindi ko manlang sila natagpuan.

Pagkabalik sa salas ay nagulat ako ng maabutang pababa si Meast, he was just

wearing sando and jogging pants with his hand on his pocket. Sabado nga pala ngayon
kaya nandito siya maghapon. Wala kaya siyang mission? Kung sabagay kahit anong oras
naman umaalis siya at alam kong kapag gano’n, may inaasikaso siya behind his
business.
“What's with your dress?” nilingon ko ang robe at nagulat na medyo nakaawang na ang
parteng dibdib do’n, showing off too much skin and probably my cleavage.
Mabilis ko iyong pinagdikit at nahihiyang nilingon si Meast na wala namang emosyon
ang mukha.
“I, actually I am looking for tiya Ysabella or Yaya Emma? I really need their favor
sir."

“Maids are off during Saturday and Sunday, have you forgotten about it? Also Aunt
Ysabella, went off her province to visit. You're just the one left because you
really live here, unless you want to go home on your original place?”

Napanganga ako at saka lang nag sink in sa isip ko na off nga pala ng mga tao rito
during weekends! Paano ako nito?! Tumagilid ng bahagya ang katawan niya para
bahagyang humarap sa akin.

“What's wrong?”

“K-kasi...”

“What's the favor you're about to ask from them?” napakamot ako sa likod ng ulo ko.

“W-wala!”

“Seems too important, what is it?” Umanagt ang tingin ko sa kaniya at halata sa
mukha niyang gustong-gusto niyang malaman. I bit my lower lip as I look down
again.
“Magpapabili sana ako---”

“Ng ano? You can buy it I won't mind. Weekends naman, you're free.”

“Wala akong susuotin.”

“Huh? Didn't I bought you clothes before?”

“O-oo, I mean sir kasi---”

“Kasi?”

“Kasi, medyo tumaba ako.”

“And?”

“Di na kasya lahat ng bra ko.” napapikit ako nang mariin nang sabihin ko iyon at
pareho kaming natahimik. I can hear chirps of birds and something like sounds of
hawk---where everything gets really awkward.

Marahan akong nag-angat ng tingin sa kaniya at naabutan ko siyang natulala, tila

prinoproseso ang sinabi ko.
“W-what?” di makapaniwalang tanong niya at bumaba ang tingin niya sa dibdib ko bago
napakurapkurap. “W-wag mo nalang pansinin sir, sorry.” nagmadali akong naglakad at
lalampasan na sana siya ng bigla siyang magsalita.

“I can buy you.”

“H-huh?” umiwas siya ng tingin.

“I can't let you roam around without anything inside, kahit makapal ang robe halata
pa rin.” Napag cross ko ang dalawa kong braso sa dibdib ko dahil sa sinabi niya.

“Don't misunderstood me Kia, I was just stating the obvious it’s not that I'm a
pervert or what.”
“A-alam ko sir, nahihiya lang ako.”

“Wait me, I'll go buy.” akma na sana siyang aalis nang marahan siyang pumihit at
nilingon ako saglit.

“Uh---What's your size before?” feeling ko'y pulang-pula na ang mukha ko sa sobrang
hiya.

“36 c-cup c,” he look stunned after what I said. Napaiwas ako ng tingin at tila
uminit bigla ang paligid.

“And what size do you want me to buy?”

“38 cup c I guess?”

“Okay,” iyon lang ang sinabi niya at umalis na. Malalim ang naging paghinga ko bago
bumalik sa kwarto.
Hiyang-hiya pa rin ako na boss ko pa ang magbibili ng bra ko para sa akin, ng
sandaling lumapat ang likod ko sa kama ay agad akong nakaramdam ng antok at hindi
ko namalayang nakatulugan ko na pala ang paghihintay.
“Kia,” I was inside a dark room, swallowed by emptiness. I keep on shouting but no
one hears me.

“Kiara,” I can hear a familiar dangerous voice. But I can't see him. Kung saan-
saan ako humarap hanggang sa maramdaman ko ang isang bagay na nakatutok sa sintido
ko.

“I told you, keep your mouth shut!” Biglaan akong nanlamig at nanigas sa
kinatatayuan at naramdamang may kung anong nakatali na sa mga kamay ko, t-teka!
Wala pa ito kanina.

“H-hindi k-ko naman s-sinabi sa k-kaniya.”

“You didn't yeah, but you almost did!” kasabay ng galit na pagsigaw niya ay ang
pagdaloy ng kung anong likido pababa sa hita at binti ko.

Nang tingnan ko iyon ay halos mahilo ako at mabuwal sa kinatatayuan ng makitang

dugo iyon kasabay ng unti-unting pagliwanag.

“N-no! ”

“Kia, wake up.”

“N-no, hindi p-pwede, a-ang baby ko.” NNagpalingo-lingon ako searching for that
girl but she's nowhere now. Nakarinig ako ng yapak at kahit umiiyak ay nagawa ko
itong harapin at kilalanin.

“H-help m-me, please!”

He has no emotion, just staring at me. Tila kinikilala ako, hanggang sa bumaba ang
tingin niya sa binti ko. Tulungan mo ako please! Umiiyak ako habang nakatitig sa
kaniya at hindi na makapagsalita lalo na ng tuluyan niya akong talikuran.
Wait! Hindi mo ako pwedeng iwan!

“Kiara!”

“Wag mo ako iwan!”

“Kiara, fucking wake up!”

“Meast!” agad akong napabangon at halos muntikan na kaming magkabanggan ng mga noo,
sa biglaan kong pagbangon habang pawis na pawis at basang-basa ang mukha dahil sa
pag-iyak.
He look stunned after what he witnessed, and with his creased forehead he stares at
me.

“You're just having a bad dream when I stepped inside. You even left your door,
open.”

“S-sorry,” pinilit kong tuyuhin ang luha ko gamit ang medyo nanginginig ko pang
kamay, ngunit pinigilan niya iyon at siya na mismo ang nagpunas.
Napatulala na lang ako sa kaniya, dahil sa ginawa niya. Tahimik itong lumapit sa
couch na nasa gilid at kinuha ang may kalakihang paper bag.

“I don't know what style and design you really want so I bought different styles,
ikaw na bahala.” Sabi niya saka ako tinalikuran. Agad akong nataranta ng makita
siyang papalabas na kaya mabilis akong bumangon at tumayo para habulin siya.

“S-sir!”

“What?”

“T-thanks, thank you talaga.”

“No prob,” tipid na sagot niya at nauna nang bumaba.

Napangiti na lang ako ng wala sa sarili at agad na tiningnan ang laman ng bag, in
fairness magaling siya pumili ng mga style pero sabi niya lahat naman diba? Ah
basta! Kumuha lang ako ng isa at nagsuot na ng sweat shirt saka shorts at bumaba.
Naabutan ko siyang tila may kausap sa phone.

“I told you don't fucking leave, and fucking look after him all the time right?!"

“Bullshit! You're giving me head aches! Meet me at HQ dumbass!”

Galit na galit na sigaw niya sa kausap at mabilis na binaba ang tawag, huli na para
umalis ako mula sa kinaroroonan dahil nakita na niya ako.
His expression soften when his eyes met mine.
“A-alis ka?”

“Yeah” sabi niya bago umiwas ng tingin at itinago ang phone sa bulsa bago kinuha
ang jacket at susi sa couch.
“W-wait lang s-sir,” alangan siyang napalingon sa akin, his face and eyes seems
like controlling his emotion and not to show me his anger. “Need anything? I
really need to go I'll be home at 5.”

5?! Paano kung pagkaalis niya balikan ako no’ng babae?! Agad akong nakaramdam ng
kaba at nababalisang napalapit sa kaniya habang nakayuko. I reach for the hem of
his shirt.
“P-pwede bang sumama s-sir?”

“What?” I bit my lower lip as I stares at his face.

“Gusto kong sumama, a-ayoko maiwan dito, sige na sir please!? Promise! quite lang
ako saka hindi ako magpapasaway, sasama lang ako.” Kunot na kunot ang noo niya at
hindi makapaniwala sa sinabi ko.
He stares at me for seconds as he look at me from head to toe.

“Change your clothes.”

“Huh? Pwede na siguro 'to sir,” wala naman masama naka dark gray ako ng sweat shirt
at nakaitim ng short, nagmukha lang maiksi kasi medyo mahaba’ yonvsweat shirt, sa
kaniya kasi’ yon.

“Magpantalon ka.”

“O-okay na 'to sir, nagmamadali ka naman diba? Promise okay na 'to.” inunahan ko na
siya papalabas hanggang sa makarating ako sa kotse niya.
Agad naman siyang sumunod at nilock ang main door, saka seryosong naglakad palapit
sa kinaroroonan ko. Napaatras ako ng tila wala siyang balak na huminto hanggang sa
mapasandal ako sa kotse niya.

“S-sir a-anong,”

Halos manigas ako ng mula sa likod at tinabing niya ang jacket niya at tinali sa
bandang puson ko, mabuti na lang at hindi 'yon gano’n kahigpit. Para akong
nalagutan ng hininga habang magkadikit ang ilang parte ng katawan namin at
nakadikit ang ilong ko sa dibdib niya, I can smell the mixture of his natural scent
and his perfume. Damn, intoxicating scent of him. Manly and addicting, hinabol ko
pa iyon habang papalayo siya sa pakiramdam na nabitin.

“Don't ever remove that, or you'll go home alone walking.”

“Yes sir!” sumaludo ako sa kaniya at hibdi niya naman pinansin ‘yon bago pumasok sa
loob, agad akong napasunod at sumakay sa katabi niyang upuan, ng nakangiti.
Hindi ko alam kung saang eksaktong lugar kami pupunta pero hinayaan ko na lang, sa
totoo ay mas na e-excite pa ako at ayaw kong ma spoil ang excitement kaya hindi na
ako nagtanong.
Huminto kami sa isang napakataas na gusali, halos mapanganga ako ng masilayan iyon.
Kaniya ba 'to? Isa ba sa kompanya niya?

“Get out,” hindi naman rude ang paraan ng pagkakasabi niya at sa totoo lang ay
malumanay iyon pero parang ang sungit pa rin pakinggan. Dahil sa nangako akong
hindi magpapasaway ay mabilis kong sinunod ang gusto niya.

It was a weird feeling when we entered the building, everyone are wearing black
suits with a hostler on their legs and ear piece on their ears. Nahihiya ako
habang parang langaw na nakasunod kay Meast, I was looking around and didn't notice
that Meast stopped from walking, kaya agad akong nabangga sa likod niya at sa lakas
ng impact ay muntikan na akong mawalan ng balanse.
Mabuti na lang at mabilis niyang naiyakap ang braso niya sa bewang ko at bahagya pa
akong kinilabutan ng maramdaman ang higpit ng kapit niya roon.
He stares at me for seconds with his creased forehead. Mayamaya ay marahan niya
akong ibinalik sa pagkakatayo ng hindi inaalis ang kamay niya kaya mas lalo akong
nahiya, may tao pang nasa harapan namin na nagpapalitpalit ang tingin sa akin at sa
pagkakahawak ni Meast saka bumaling sa katabi kong mukha namang walang pakialam.

“Did he really left?”

“Yes Fifth actually---” mukhang naiilang itong magsalita dahil naroon ako kaya agad
akong napayuko upang iiwas ang tingin.

“Don't mind her, she's harmless---go on.” dahil wala naman akong maintindihan sa
pinaguuspan nila ay nilibot ko nalamang ang paningin st mas namangha ako ng
masyadong high tech ang loob ng building na ito.
I was still conscious because of the way they stares, probably confused? Or baka
naging alerto lang sila dahil bagong mukha ako rito. Hello! Hindi po ako spy, maid
po ako nitong kasama ko maid! Personal or private maid para medyo sosyal.

“Let's go,” napalingon ako kay Meast at noon ko lang napansin na hindi na niya ako
akap. Agad akong sumunod nang pumasok siya sa transparent elevator at dinala kami
sa hindi ko alam kung pang ilang floor dahil namamangha talaga ako sa nakikita.
Nakarating kami sa opisina na natitiyak kong opisina niya rito, at muli nanaman
akong napanganga dahil sa ganda noon. Wow! Pati view ang ganda!

“Ang ganda! Sana all ganito ang opisina.”

“Do whatever you want inside this office, don't---just don't get outside. I'll deal
with something, stay here.” nakangiti ko siyang nilingon at mabilis na sumaludo.

“Aye sir!” masaya kong sabi, pilit ginagaya si happy sa t'wing inuutusan ni Natsu
sa fairy tail.

Mabilis na siyang lumabas at naiwan ako sa loob na pinagmamasdan ang paligid. Naupo
ako sa swivel chair at pinaikot 'yon paharap sa labas ng transparent glass window.

Sa ganda ng view do’ nay hindi ko namalayang unti-unti na pala akong inabutan ng
antok.
Nagising ako ng maramdamang tila may humahaplos sa pisngi ko, marahan akong
napamulat at napatitig sa mga matang tila repleka ng kagubatan, deep green and
hideous. Like a forest, very secretive.
“You slept longer than I thought, wala ka namang ginagawa pero mukha kang palaging
pagod na pagod.” Hindi parin ako makapagsalita, umayos na siya ng tayo at tumingin
sa wrist watch niya.

“Lunch time, nagpa deliver ako let's eat.” ngumiti ako at agad na tumayo saka
sumunod sa kaniya sa mini kitchen ng opisina niya. Agad akong natakam ng tila may
fiesta sa dami ng pagkaing naroroon.

“Sir, may iba pa ba tayong kasama kumain?”

“Wala na,”

“Ang dami ah!”

“Alam ko namang ubos mo 'yan.”

“Hehe, gano’n ba ako kahakata?” tinaasan niya ako ng kilay.

“Kaya ka nga lumolobo.” bigla akong namula sa sinabi niya at napanguso.

“Sexy pa rin naman ako ah.” sabi ko as I tried to measure my waist when he turn his
head to face me with his shut brows.

“Tatayo ka lang ba d'yan?”

“Sabi ko nga sir, e’to na nanginginig pa.” ngumiti ako at naglakad na papunta sa
upuang itinuro niya.
Tahimik kaming kumain, ng makarinig kami ng mga yapak kaya agad siyang tumayo upang
tingnan ang bisita niya.

“Meast,”

“Shelly,”

“Huh? Wha? Shelly na lang huh? After ng ilang weeks na pinagsamahan natin? Hindi mo
man lang ba ako kukumustahin?”

Kumunot ang noo ko bago marahang napasubo. Ang lakas naman kasi ng boses no’ng
babae. I wonder if she worked here---sa tipo ni Meast hindi siya basta-basta
nagdadala ng babae niya rito. Awe! pwera sa’kin shempre hindi naman niya ako babae,
maid niya ako.
“Shell, we agreed about this aren't we? I'm done with you.”

“Oh really? Baka naman kasi may pinalit ka na sa'kin?”

“You knew what's between us, so shut the fuck up and leave!”

“How heartless can you be Meast?! Laruan lang ba talaga ang mga babae para sa'yo? A
sex toy?! For fuck’s sake Meast Trigon! Hanggang kailan ka ba mananakit?!”

“Shut up,”

“You shut up! Pumayag akong maging fuck buddy mo kasi umaasa ako na baka, baka
sakaling magustuhan mo naman ako at mahalin pero wala pa rin?! Bato ba 'yang puso
mo ha!?”

“Leave now Shelly, before I forced you to leave.”

“Yeah right whatever. I just want to say that karma is a bitch dumbass! Kung sino
man ang bago mo! Nasisiguro kong masasaktan mo lang rin siya. Time will come at
ikaw naman ang makakaranas ng sakit na pinaranas mo sa amin!” she’s tough, I can
sense that. Wala man lang mababakas na pagkabasag sa boses niya.

Sana lahat, ako kasi---pinipilit ko lang maging malakas sa harap ng iba. Pero ang
totoo, napakahina ko. Tila nawalan na ako ng ganang kumain kaya bumagal na iyon
hanggang sa marinig ko ang yapak ni Meast pabalik kaya pasimple ko siyang
sinulyapan at tahimik lamang siyang bumalik sa pagkakaupo.
“I understand you sir,” halatang napatigil siya sa sinabi ko ngunit hindi ko siya
nilingon. Nanatili akong kumakain.

“What do you mean?”

“That, I know you have your reasons, kung ‘yong iba hindi naiintindihan kung bakit
naging ganyan ka, pero ako, mas pinili kong intindihin ka. Sorry sir, ang lakas
kasi ng boses niya, dinig na dinig ko rito.” narinig ko ang malalim niyang buntong
hininga at hindi na nagsalita.

He's not a saint. Matagal ko ng alam kung anong klaseng lalaki siya pero hindi no’n
nabawasan ang pagkagusto ko sa kaniya. I still like him with all of his flaws and
that's irrevocable.
06
584 32 7
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe
I don't know how long my mind wandered. Unconsciously, holding my tummy thoughts
about that guy crosses my mind.
Somehow, I was still thinking of what he looks like? Though I felt dirty for
myself, being impregnated by someone I don't even know.
Minsan iniisip ko kung tama bang umalis na lang ako bigla ng hindi tinitingnan kung
anong itsura niya, o kung dapat bang nalaman ko na lang para pag nag kruz ang
landas namin madali kong malalaman na siya ang ama ng anak ko, kahit hindi niya
alam. Kaysa nangangapa ako kung paano sasabihin sa anak ko kung ano ang itsura ng
daddy niya.
“Are you bored?” napalingon ako bigla sa nagsalita, it's Meast. After namin kumain
kanina ay naging abala nanaman siya at naiwan ako rito sa opisina niya.

“Hindi naman po sir,”

“I'm almost done, it's already minutes before 5. Just fix my things so we could
easily leave.”
“Sige po,” agad ko siyang sinunod at paminsan minsang sumusulyap.
“Ah sir!?” biglang tawag ko at bahagyang nahiya ng nilingon niya ako. “Yeah?”

“Bakit nga pala hindi ka nagdalawang isip na isama ako?”

“You're harmless,” dapat ba akong matuwa roon?

“A-anong ibig mong sabihin sa harmless?”

“Like you can't do anything bad.” ngumiti ako.

“Thank you sir! Promise mapagkakatiwalaan talaga ako.” hindi na siya sumagot at
nagsimula ng magtipa sa laptop niya. Hindi nawala ang ngiti ko hanggang sa matapos
ang ginagawa, at maupo habang pasimpleng sumusulyap kay Meast na tutok pa rin sa
kaniyang trabaho. Minsan iniisip ko kung paano niya napagsasabay ang dalawang
trabaho at dalawang mundo.
“Isn't it hard to be a leader of a dangerous organization, and to be a CEO of your
business?* natutop ko ang bibig ng masabi ko 'yon ng malakas, dahilan para kunot
noo niya akong lingunin.
“If you want and love your job, either it's just one or more, nothing is
impossible.” so he knows what love is. Ngumiti na lang ako at nahihiyang tumango.

“I get it sir! Sorry, I was just really thinking about it.” tulad kanina'y hindi
niya nagawang sumagot dahil may tumawag na sa linya niya. I waited for minutes
before we finally, move to leave. Nakasabay lang ako sa kaniya bitbit ang isang
bag, na pag-aari niya habang busy siyang kumakausap sa kung sinong nasa kabilang
linya.
“Fifth, we will take charge don't worry.”

“Thanks Virgo, tell Pisces to give me details, exact details.”

“Yes Fifth,” nilingon ako no’ng tinawag ni Meast na Virgo, at napakunot ang noo ko
ng may mapansin sa mukha niya. Parang pamilyar, parang may kamukha siya.
Hindi ko na masyadong naisip, ng mapansin kong medyo malayo na ang agwat namin ni
Meast kaya nagmadali ako upang makahabol kahit ingat na ingat pa rim na wag ma off-
balance.
Ayon nanaman ang klase ng mga tingin na pang kritiko. Dapat siguro masanay na ako
para kapag ginusto ko nanamang sumama, hindi na ako maconscious at maapektuhan.
Mabilis akong sumakay sa passenger's seat, para sabayan ang pagsakay ni Meast dahil
pakiramdam ko iiwan niya ako kapag di ko ginawa.

“Want something to eat Kia?”

“A-ah, gusto ko sir ng pagkain na mahalang.” kumunot ang noo niya.

“Mainit ang panahon, mahalang talaga?”

Tumango ako, kaya tahimik nalamang siyang nagmaneho at huminto sa isang Food house
na nagseserve ng spicy dishes. Lalabas na sana ako ng mayamaya’y lumabas din siya
bitbit ang dalawang plastic bags.
“Here, you can eat it while we're on ride, or eat it later whatever you please.”
ngumiti ako at bahagyang nagbow sa kaniya.

“Thank you sir,” hindi niya pinansin ang sinabi ko at nagsimula nang magmaneho.

Nang makauwi ay derederetso ako sa kitchen, nilapag ko ang binili niya para sa akin
at nagsimula nang magluto. Mukhang umakyat muna siya saglit para mag palit ng
damit, kaya nilibang ko muna ang sarili sa pagluluto.
Mayamaya'y naramdaman ko na ang mga yapak ni Meast papasok kaya agad ko nang
tinapos ang paghain.

“Sir, kain na po.” Hindi niya ako sinulyapan at derederetso lamang na naupo saka
sinimulang kumain. Hindi ko alam kung bakit nanlalagkit ang tingin ko sa kaniyang
mga labi habang kumakain. Parang ang sarap kumain mula sa mapupula niyang labi. I
wonder how it taste like.
Napaayos ako ng tayo at napailing sa kahalayang naisip. Fuck Kia! Ano bang iniisip
mo?! Hindi mo siya pwedeng pagnasaan okay? Sa inis ko sa sarili'y pinili ko munang
lumabas at nilibang ang sarili sa harapan ng pool.
Hindi ko alam kung ilang oras ang itinagal ko roon, kung hindi lang ako nakarinig
ng yapak ay hindi iyon matatapos. Agad ko 'yong nilingon at nagulat na si Meast
iyon at nakatingin sa akin.

“It's cold here, bakit nandito ka tumatambay?”

“Nagpapahangin lang sir, hinihintay ko lang po kayo matapos para makapaghugas na

ako.”

“Hindi ka pa kumakain?” umilinv ako at nahihiyang tumungo.

“Hindi ko inubos 'yong hinain mo, kumain ka na." napaangat ang tingin ko sa kaniya
at nagtama ang mga mata namin. He's cold like usual, I can't read him. Para siyang
libro na isinulat gamit ang ibang lengwahe, alam kong may sinasabi pero hindi ko
maintindihan.
“Magluluto na lang po sana ako ng hapunan ko pero salamat.” Hindi na siya umimik at
tinalikuran na ako, nakita ko pa ang pagangat ng phone niya papunta sa tenga niya
na natitiyak kong may tumawag hanggang sa mawala na siya sa paningin ko.

I took a deep breath before I went back to kitchen. Tulad ng sinabi niya, ay may
itinira nga siya ngunit nagulat ako ng maayos na niya iyong inilagay sa isang
plato, na nakapatong sa tapat ng platong pinagkainan niya.
I feel something warmed my heart, thinking he might care about me. Kahit na
pagiging maid lang ang papel ko sa buhay niya. Matapos kumain at maghugas ay
mabilis na akong umakyat papasok sa kwarto ko at nag toothbrush saka mabilis na
naligo at nagbihis ng pantulog.
Handa na sana akong matulog nang makarinig ng kalabog sa veranda ng kwarto ko kaya
mabilis akong bumangon at handa na sanang tingnan iyon nang matanaw ko mula sa kama
ko ang isang anino.
Biglang bumilis ang tibok ng puso ko at bumalik sa alaala ang nangyari noong
nakaraang gabi.
Dahil sa takot na baka makapasok siya sa kwarto ko'y agad akong lumabas at hindi
malaman kung saan pupunta. I just found myself inside my boss' bedroom. Huli na
para umatras at lumabas ako dahil nakatingin na siya sa akin ng may halong
pagtataka.
Kakalabas niya lamang sa cr at nakasuot lamang siya ng itim na sando at jogging
pants basa ang buhok at kita ko pa ang pagtulo ng ilang tubig sa leeg pababa sa
malapad niyang dibdib. I swallowed couple of times as I look away. Nangangapa ako
ng kung ano ang sasabihin at gagawin.
I can't go back to my room. Gustuhin ko mang lumabas na, ay tila napako na ako sa
aking kinatatayuan. He walked towards me with his brows shut.

“Why are you here?”

“K-kasi...” hindi ko alam ang sasabihin, hindi ako makatingin ng maayos sa kaniya.
I can smell his manly scent. Parang mas lalo kong gustong idikit ang ilong ko sa
katawan niya at amuyin siya hanggang sa makatulog. My hand knotted on the hem of my
shirt to control myself. Napakalapit pa naman niya, at ayokong umabot sa puntong
mayakap ko na lang siya bigla.

“What is it? You look scared.”

“M-may nakita a-ako...” shaking my head, with my broken voice I started to confess.
“What did you saw?” mas lalong naging seryoso ang boses niya.

“A-anino, may a-anino ng tao...sa veranda k-ko, natatakot ako.” mabilis siyang
kumilos at kumuha ng natitiyak kong baril, saka dali-daling lumabas sa veranda niya
na siyang katapat ng sa akin. Nakarinig ako ng ilang kalampag kaya agad akong
napatakbo sa kama ni Meast at nagtago sa kumot, sa isiping baka pumasok iyon sa
bukas niyang pinto patungong veranda.

“Someone's spying inside my house, hindi ko siya naabutan at hindi ko rin

naidentify kung babae siya o lalaki. Nakalayo na siya ng subukan ko siyang
paputukan.” Palakas nang palakas ang boses ni Meast habang papasok siya sa loob at
mukhang nay kausap. Rinig ko ang pagsara ng pinto niya sa veranda at yapak niya
palapit sa kaniyang kama.

“Yeah, I'll give it to you make sure to give me updates as soon as possible.”
After noon ay binaba na niya ang phone njya.
“Kia,” unti-unti akong lumabas sa kumot at tiningnan siyang nakatayo sa paanan ko.
“You can go back, wala na siya.” Hindi ako makakilos, kung kailan kailangan ko nang
umalis ay saka lamang ako inabutan ng antok. Hindi ko na maintindihan ang gusto
niya dahil bumibigat na ang talukap ng mga mata ko. “S-sir...” sorry.

“You're making it hard for me Kia, Fuck.” ang huli kong nalang naramdaman ay ang
pagbaba ng kabilang parte ng kama kung saan ako nakahiga. His lips, his touch---
makes me want more. The fire lit up my body aches for him. This guy has an amazing
talent on making a girl drown in pleasure.

I let out a soft moan when his lips circled on my mound, sucking and nipping on it
like it was the most precious thing he could ever taste.

My hand gripped on the softness of his hair, as his lips runs over my skin down on
my delicate folds.

My free hand gripped on the bed sheet because of the unfamiliar feeling his tongue
sent me. How he expertly swirled his tongue on my folds makes me lost my mind.
He hold my waist when my body arch, to keep me in place. He played with my folds
until my body vibrated and let myself explode.

He pulled himself up after cleaning me as his length rested on my lower abdomen,

kissing me sensually.

It was so fast that I wasn't prepared for his first thrust. Deep, fast and painful.
I cried in pain as he kisses me to help me ease the pain. I felt his body stilled
for a moment, stay still and waited for my hole to stretch and adjust. He even
withdraw his length after and slowly filled me again.

His pace started as slow as dancing with a slow music, it was great---until I
demand to increase his movement and let ourselves drown in pleasure.

His curses and moans, sounds like a music in my ears.

“I'm so n-near...fuck!”

“Me too babe, ahh! shit!” mabilis akong napabangon, only to find out that I am
really sweating big time. Napahilamos ako sa mukha dahil sa ala-ala na 'yon, saka
ko lang napansin ang isang brasong nakapulupot sa bewang ko.
My heart started to hammered inside my chest. Nilingon ko ang katabi ko at natulala
ako sa kung gaano kagandang masaksihan ang kaniyang mukha sa pagmulat ng mata ko.
The feeling is so different, napakasaya pa lang gumising sa umaga ng mukha niya ang
makikita. His hair was a bit messy, nasisinagan iyon ng araw kaya naman nag-glow
iyon at mas lumalabas ang pagkaasul noon.
Unti-unting nawala ang ngiti ko ng maalala ang napanaginipan. It wasn't a dream, it
was a memory. My memory that night, natatandaan ko ang mga nangyari pero bakit ang
mukha ng lalaking 'yon ay naging malabo para sa akin maging ang boses niya'y hindi
ko na ganun makilala.
Nangilid ang luha ko at tila napapasong napalayo kay Meast. I can't stay, marumi
ako at kailangan kong tanggapin na hindi ako kailanman nababagay sa katulad ni
Meast. I should stop with my fantasies. Katotohanan na ang sumasampal sa akin,
kahit anong lapit ko kay Meast, may isang bagay pa rin na pumapagitna sa amin para
hindi ko siya tuluyang maabot.

Hindi ko siya pwedeng mahalin.

07
598 33 14
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe
I tried to distance myself. Hindi ko pwedeng hayaan ang sarili kong mas mahulog sa
boss ko. But some people are right, the more you stop yourself from falling, the
more you'll fall harder.
I found myself staring at my boss, busy with his work. Kahit dito sa bahay niya'y
abala pa rin siya sa trabaho. Isang linggo na ang nakalipas matapos no’ng umagang
nagising ako kasama siya.
Halos mapatalon ako ng makarinig ng boses sa ibaba dahilan para maisara ko ang
medyo nakaawang na pinto at nasisiguro kong nakatingin na sa kaniyang pinto si
Meast.
Kumalabog ang dibdib ko at nagmadaling bumaba, ang mabilis na pagtapak pababa sa
hagdan ay biglang bumagal ng isang pamilyar na mukha ang bumulaga sa akin.
“Mam, bumalik na ho pala kayo.”
“Yes yaya! I miss you.” her smile, the way she stand, the way she talks. Graceful,
sophisticated and elegant.

I stopped midway, while my eyes glued on her. Unti-unti siyang napalingon sa

direksyon ko, wiith her smile---her eyes were asking. Bakit hindi, bago lamang ako
rito.

“Hi! You're his new maid right?” A-ako? Alam n-niya?

“Ah oho mam, siya po si Kia, mag-iisang buwan na po siya rito.”

“Yeah, Meast told me.”

“Nagkita na po kayo mam?”

“Of course ya, siya ang sumundo sa'kin sa airport yesterday.” biglang sumama ang
pakiramdam ko ng mahinuha kung ano ang ginagawa niya rito.
“Napakaganda niyo pa rin po talaga mam.”

“Thank you ya, hey Kia! Nice to meet you.” balinv niya muli sa'kin ng may ngiti, at
gano’n nalamang din ang ginawa ko saka bahagyang nag bow sa kaniya.

“N-nice to meet you rin po.” naglakad siya palapit sa akin at hinawakan ang kamay
ko.

“Wag mo na akong i-po, look mukhang magkasing edad lang tayo. I'm Valierie by the
way, just call me Val.”

Val.

Siya nga ‘yon, ‘yonv babaeng mahal ni Meast at ang babaeng gusto niyang makasama
habang buhay, I finally meet her. She looks like a Greek Goddess, napakaganda niya.
“S-sige p---Val.”

“Y-you're gorgeous, anyway nasa office niya ba si Meast?” tanging pagtango lang ang
naisagot ko kaya ngumiti siya.

“Thank you, Ya do’n po muna ako kay Meast ah.”

“Sige po mam.” ngumiti siya ulit sa akin at tuluyan nang umakyat, habang ako'y
nanigas na lamang sa kinatatayuan. I was so shock, hindi ko inaasahan na makikita
ko siya sa personal.
“Ang bait bait pa rin niya.” halos mapatalon ako sa gulat ng marinig ang boses ni
Yaya Emma sa gilid ko.
“Ang ganda po talaga niya no?”

“Nakita mo na si mam Val dati?”

“A-ah sa picture lang po.”

"Bago pa lang ako rito ng makilala ko 'yan si mam, siya ang kauna-unahan at nag-
iisang naging kasintahan ni Sir. Naghiwalay sila no’ng kinailangan ni mam manatili
sa Germany para sa career niya. Tapos noong nakaraang araw narinig ko si sir na
nakikipagbalikan kay mam Val, tapos narinig ko rin na uuwi na raw si mam. Grabe rin
ang pagmamahalan nila, kahit naghiwalay sila sa isa't-isa pa rin sila bumabalik.”
seems like she's the number one shipper of Meast and Valierie's love team.
Bigla akong ginapangan ng lungkot at sakit sa nalaman. Kung ganun, naging sila na
ulit? Ayos lang ba kay Val, na marami si Meast naging babae?
“Ay nakuh halika at igawa natin sila ng meryenda.” wala akong nagawa kundi sumama
kay yaya Emma. Mabigat ang dibdib ko at hanggang matapos sa pagluluto ay hindi pa
rin ako makabawi.
“Kia ikaw na muna ang maghatid ah, naalala ko hindi ko pa nga pala tapos ‘yong
nililinis ko sa likod. Naexcite ako ng malamang darating si Mam Val ngayon.”
tumatawa na sabi niya at umalis na bago pa ako makasagot.
Wala akong magawa kung hindi ang ihatid iyon sa opisina ni Meast, nakaawang ang
pinto kaya hindi na ako nag-abala pang kumatok ngunit gano’n na lang ang paninigas
ko sa nadatnan.
Meast and Val, they are kissing. Nanlalaki ang matang binalot ako ng sakit. They
seems so in love, and longing for each other. Meast’ shirt on the floor while they
are kissing on his couch.
Kung hindi ko pa nasagi ang pinto dahilan para sumara iyon at gumawa ng ingay ay
hindi ko alam kung ano pa ang masasaksihan ko.
Mabilis silang napahiwalay, my lips parted and didn't know what to do, yumuko ako
sa kahihiyan at kahit nanginginig ang mga kamay ay nagawa ko paring higpitan ang
kapit sa tray para hindi ‘yon mabitawan.
My knees wavered, I can't find support.

“S-sorry po, iwan ko nalang po ito rito----pasensya na.” hindi ko magawang tingnan
si Meast. Nagmadali akong ibinaba ang tray sa gilid at mabilis nang lumabas.
Dumeretso ako sa kwarto at doon muna nagkulong para pahupahin ang hiya at sakit na
sabay kong naramdaman.
I let myself drown in my own thoughts, and pain. She's here now, mas lalong hindi
ko na pwedeng maramdaman pa ito kay Meast.
Mabilis akong nagpunas ng luha at inayos ang sarili bago muling lumabas at
balewalang bumaba. Tila wala akong nasaksihan at wala akong naramdaman.
“Kia,” napahinto ako ng marinig ang malamig na boses na 'yon. That commanding and
cold voice that makes my knees melt and my heart beats faster than the usual.
Marahan akong pumihit para harapin siya at natagpuan ko siyang nakapamulsa habang
seryosong nakatingin sa akin.
“Sir? May kailangan po kayo?” naging mailap ang mga mata ko, I can't stare at his
eyes so I choose to settle my sight on his chest.
“Sorry about that,” hindi man niya sabihin, alam ko na ang tinutukoy niya.

“Okay lang po sir, ako dapat magsorry---hindi ako kumatok. Pasensya na po talaga.”

“No, not your fault. Sige na---tatawagin na lang kita pag may kailangan ako.”
bahagya akong yumuko sa kaniya bago tuluyang bumaba.

“Kiara, ayos kalang ba hija?” muntik na akong mapatalon sa biglaang pagsalita ni

Tiya Ysabella. Agad akong ngumiti upang itago ang tunay kong nararandaman.

“Oo naman po tiya, bakit po?”

“Mukha kasing ang lalim ng iniisip mo.”

“Tiya, possible bang mainlove ka sa isang tao kahit---hindi naman kayo close o
hindi naman kayo madalas magkasama at magkausap?” napatitig ito sa’kin kaya
napayuko ako at ngumiti saka bahagyang tumawa.
“Wala lang tiya, ‘yon po kasi ang iniisip ko kanina pa, curious lang po ako." sabi
ko at kinuha na ang ginagawa ko para lutuin dahilan para mapatalikod ako sa
direksyon niya.
“Ang pagmamahal Kiara walang pinipili. Pwedeng-pwede at kayang-kaya mong magmahal
ng isang tao gaano man kalayo ang agwat niyo, hindi mo nahahawakan, nakakausap, o
nakikita. Iyon ‘yong pagmamahal na naramdaman mo na lang at walang kahit anong
rason kung bakit mo siya minahal.”

Mas lalo akong nakaramdam ng lungkot. Tama naman si Tiya, wala nga akong maisip na
rason kung bakit sa dami ng tao, siya pa.
“Aunt, someone wants to talk to you.” halos mapatalon ako sa gulat ng biglaang
pumasok si Meast sa kusina. Mas lalo akong tumalikod at nagpanggap na may ginagawa.
Lumabas saglit si Tiya Ysabella kaya naiwan kami ni Meast sa loob, at ramdam na
ramdam ko ang tila pagsikip ng kusina to the point na hindi na ako makagalaw kahit
napakalaki noon at dalawa lamang kami.
“What's for the lunch?”

“Grilled chicken, and chicken cordon bleu sir.” ginawa ko lahat para hindi ako
mautal, lalo na ng lumapit siya sa bandang likuran ko para sumilip, ramdam ko ang
dibdib niya sa likuran ko. Bahagya akong umiwas at lumingon sa kaniya at nanlaki
bigla ang mata ko ng mapatunayang napakalapit namin sa isa't- isa na halos
magkadikit na ang nga ilong namin.
Gusto kong kumilos at itulak siya, ngunit hindi ko magawa. Kung bakit hindi rin
siya gumagalaw ay hindi ko rin alam.
“Your eyes, are so familiar. Have we met before Kia?” nanatiling tikom ang bibig ko
sa naunang mga segundo matapos niyang magtanong. My lips parted ready to answer
him, ngunit masyado kaming malapit sa isa't-isa para magkaroon ako ng lakas ng loob
na sumagot.

I saw how his eyes drifted on my lips, at halos mapalunok ako ng ilang beses ng
bumaba ang tingin ko sa mga labi niya, he bit it before licking his lips. Kumalabog
ang dibdib ko ng unti-unting bumaba ang mukha niya, kaya gano’n nalang din ang
pagatras ko.
Nang malapit nang magdikit ang mga labi namin, ay mabilis kong iniharang ang likod
ng kamay ko sa aking bibig at nakita kong kumunot ang noo niya sa ginawa ko.
“Meast, I need your help.” mabilis kong naitulak si Meast at bumalik sa ginagawa,
halos pagpawisan ako sa nangyari. Ramdam ko pa ang pagsulyap sa akin ni Meast bago
tahimik na lumabas ng kusina. Napahigpit ang kapit ko sa edge ng counter at mariing
pumikit.
Kia, you can't show him your affection. Kung hindi tumawag si Val, hindi ko na alam
kung ano ang nangyari.
08
512 28 6
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe
"Hija ayos ka lang ba?" halos mapatalon ako nang marinig ang boses ni yaya Emma,
dala-dala ang ilang pinamili niya na ipinatong niya sa mesa.
"O-opo."

"Sigurado ka ba? Mukhang ang lalim ng iniisip mo, kung ano man 'yan sana maging
maayos din, iniisip mo ba ang pamilya mo?" napaharap ako sa kaniya at napailing.
"Hindi po, wala na po akong pamilya." tinitigan niya muna ako, bago bumuntong
hininga at agad naman akong tumalikod saka pinagpatuloy ang ginagawa. Simula ng
maranasan ko ang iba't-ibang paghihirap sa bahay na 'yon, alam ko nang wala na
akong pamilya.
Tiniis kong makita si Meast at Val, iyon lang naman ang magagawa ko dahil iyon lang
din ang lugar ko rito. Hinding hindi ko maiiwasang makita sila at hindi ko rin
maiiwasang makaramdam ng sakit at bigat sa pakiramdam.
Nahihilo ako kinagabihan kaya hindi na ako gano’ng kumain at umakyat na rin sa
kwarto, siguro'y kailangan ko lang itong itulog at baka epekto lang ng pagod sa
paglilinis at pagluluto isama pa ang sama ng loob na nararamdaman ko.

Nagising ako nang makaramdam ng gutom, isama pa ang kagustuhan kong kumain ng jelly
na walang flavor at lemon. I tried to sneak out inside the kitchen, searching for
what I am craving for but I found nothing.
It's already 12 midnight, saan naman ako hahanap noon? Gustong gusto ko nang kumain
ora mismo.
Umakyat ako saglit at huminto sa tapat ng pintuan ni Meast, nagtaka pa akong medyo
nakaawang ang pinto ng kwarto niya at bukas pa rin ang ilaw kaya sumilip ako at
nagulat ng makitang abala siya sa harap ng laptop niya, bago pa man siya makalingon
sa akin ay mabilis na akong umatras at bumalik sa kwarto ko para kumuha ng jacket.
Ako na lang ang bibili, nahihiya akong magsabi kay Meast tulad noong sa cake. Isa
pa, ay naririto na si Val, hindi ako pwedeng masanay na umaasa sa tulong ni Meast.

Marahan akong lumabas mabuti na lamang at may malapit na mall dito, na maaari ko
lang lakarin. It was so cold, that I need to hug myself while walking under the
lampposts.

This is for you baby, kahit gaano pa kalalim ang gabi lalabas at lalabas si mommy
para maibili kita ng gusto mo.

I was a bit nervous, baka kasi makasalubong ako ng lasing o di kaya'y mga miyembro
ng fraternity at mapagtripan ako. Sana lang ay maging maayos ang pagbili ko at
makauwi ako ng walang masamang nangyayari.

Nang makarating sa mall ay bigla akong napasimangot nang makitang sarado na ito,
bakit ko nga ba nakalimutang hindi naman 24/7 ang mall dito bobo naman Kia. Sa inis
ay derederetso pa rin akong naglakad. Ayokong umuwi ng wala akong dalang lemon!
Hawak ang tiyan ay mas binilisan ko ang paglalakad hanggang sa makarating ako sa
7/11 na 24/7. Napangiti ako at agad na pumasok para humanap ng lemon, ngunit wala
akong makita ni isa, tanging lemon juice lang at jelly ace ang naroroon. Lintik!
Nakakainis naman!
Nakasimangot akong kumuha ng tatlong bottle ng lemon juice at dalawang pack ng less
flavored jelly ace saka lumapit sa counter. Napasimangot pa ako lalo nang makita ko
ang pagkalaglag ng panga ng cashier dahil sa dala ko, like he was thinking at the
middle of the night I went here for this?

"Buntis ako wag kang umangal." sabi ko sa kaniya na kinayuko niya.

"Pasensya na po mam, nagulat lang." hindi ko na siya sinagot at hinintay lang na

masuklian ako bago mabilis na lumabas doon.
Habang naglalakad ay sinimulan ko na ang paginom ng juice at pagkain ng jelly ace,
kulang sa asim pero pwede na rin, wala na kasi akong mapuputahan sa ngayon, sa
ganitong oras.

Sa gitna ng paglalakad ko pauwi ay agad akong napahinto nang makakita ng tila

nagaganap na away di kalayuan sa akin, ginapangan agad ako ng kaba ng makitang may
patalim ang dalawa at parehong bihasa sa pakikipaglaban. They are all wearing mask
and suits, may nakaparadang motor sa gilid at tila walang nakakapansin sa kanila na
tutok sa laban.
Sa takot ko'y hindi na ako makakilos, hanggang sa maihulog ko na lang ang mga dala
ko sa takot na siyang kinakaba ko nang lumingon ang isa sa akin at mabilis akong
hinawakan saka tinutukan ng kutsilyo sa tagiliran. Agad akong napaiyak at nanginig
sa ginawa niya.

"B-bitawan m-mo ko, w-wag mo 'ko sasaktan p-please!"

"Let her go,"

"Nope, not too fast, masyado kang pakialamero kaya naman, idadamay ko ang babaeng
'to."

"I said, let her go!"

"Put your knife down," takot na takot ako lalo na kapag nararamdaman ko ang talim
ng kutsilyo, halos sobrang lakas na ng kalabog ng dibdib ko at hindi na rin ako
tumitigil sa pag-iyak. It was the same trauma, I've experienced when that girl
pointed her gun on me.
"T-tulungan m-mo ako p-please," I mouthed at that guy on suit, while crying. I was
trembling in fear, nagdarasal na sana walang mangyari sa akin.

Binaba no’ng lalaki ang kutsilyo niya, nang marahan at ingat na makagawa ng maling
hakbang.
"Now let go of her and make her leave."
"You think I'll easily let go of this girl, now that I can use her? Chain
yourself." mas lalo akong nawalan ng pag-asa dahil sa sinabi ng lalaking 'to.
Nagsisimula ng posasan no’ng lalaki ang sarili niya, ng isang motor ang huminto sa
likuran namin kaya nagkaroon ako ng chansa na makawala. I bit his hand so I could
escape from his grip, bumangga ako sa isa pang lalaki na kararating lang at nagulat
ako nang maramdaman ang pagyakap ng isa niyang kamay sa bewang ko.
"Fucking bullshit! You dared to scare her, Freed kill him!" napahigpit ang kapit ko
sa lalaki ng sandaling lumapit na ‘yong freed do’n sa lalaking nang hostage sa’kin
kanina.
"Masyado kang takaw panganib Kia." nagulat ako ng tawagin niya ako sa pangalan ko.
Marahan niya akong hinila pasakay sa motor at wala akong nagawa kun'di ang sumama
hanggang sa makarinig ako ng putok ng baril, alam ko na kung ano ang nangyari at
pinili ko nalamang ibaon ang mukha ko sa likuran ng rider na kasama ko. I was
hugging him from behind, hindi gano’n kabilis at kabagal ang pagmamaneho niya, it
was just moderate and I found myself enjoying it.
Natigil lang ako sa pag enjoy ng huminto kami sa harap ng bahay ni Meast. Mabilis
siyang bumaba at tinanggal ang helmet naming dalawa bago niya ako hinila papasok na
kinataka ko, ngunit agad din ‘yong nakompiram ng masilayan ko ang mukha niya.

"Meast?"

"Bakit bigla-bigla ka na lang umaalis ng ganitong oras ha?! Don't you know how
dangerous it was Kia?!"

"K-kasi..." nakahawak siya sa kaniyang bewang at tila isang amang sinesermonan ang
kaniyang anak.

"Paano kung hindi ako agad nakarating? Paano kung wala si Freed doon? Paano kung
natsiempuhan na ikaw lang!? Nagiisip ka ba?!" napayuko ako at napakagat sa sariling
labi. I was on the verge of crying when I felt his warm arms wrapped around my
body.
"You fucking made me worried." humigpit ang kapit ko sa t-shirt niya.

"S-sorry p-po, naghahanap kasi ako ng lemon."

"For just a fucking lemon, you would risk your life? You made me fucking worried,
bigla-bigla ka na lang nawawala."

"S-sorry..." naramdaman ko ang marahas niyang pagbuntong hininga.

"Next time, make me know. Kung aalis ka dapat kasama mo ako."

Wala akong nagawa kung hindi ang tumango. Hindi ko alam kung bakit ganito niya ako
itrato pero nagpapasalamat pa rin ako sa kaniya. He still saves me, kung di siya
dumating kanina baka may masama nang nangyari sa'kin o kay Freed.
09
507 28 7
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe
"Ano bang hinahanap mo kanina?" nakaupo ako sa couch, habang siya naman ay nakatayo
at hawak ang cellphone niya na tila may tinetext.
"Lemon, saka jelly na walang flavor." kunot ang noong nilingon niya ako bago
tumango at nagtipa sa cellphone niya bago tila may tinawagan.
I was playing my fingers the whole time until Meast open the main door. Pumasok
doon ang pamilyar na lalaki dala ang ilang supot ng kung ano.

"Binulabog ko si Clover para lang papasukin ako sa mall nila, grabe naman kasi
ganitong oras talaga Fifth?" mukhang antok pa ito kaya nahihiyang napatungo ako.
Nakaabala pa ako ng isang tao, nakakahiya!

"I'll pay you double, wag ka nang nagreklamo." masungit na sabi ni Meast at kinuha
na ang mga supot.

"Talaga?! Kung sinabi mo ba naman agad, aba eh baka buong tindang prutas sa mall
dinala ko na rito."

"Gago, alis na."

"Sige na bye---" napalingon ito sa akin, bago kay Meast at bumalik ulit sakin bago
kumaway at ngumiti. Mabilis na tinapik ni Meast ang kamay nito at pinagtulakan na
paalis.

"Fifth naman, sakit mo manulak ah! Paalis na nga eh."

"Kumakaway ka pa, e’diba inaantok ka na?"

"Oo nga! Para kaway lang? Pambihira." dinig ko pa ang reklamo nito palabas, ngunit
binalewala ni Meast lahat ng ‘yon at lumapit sa akin.

"Here, enjoy your lemon and jelly." I feel so relieve and excited after he handed
me that. Mabilis ko iyong tinanggap at wala sa sariling nayakap nanaman siya dahil
sa kasiyahan.

"Thank you po sir, super thank you."

"If you need anything, tell me. Wag ka ng basta aalis ng bahay ng ganitong oras
okay?"
Tumango naman ako at masaya pa ring nakatingin sa kaniya. Wala mang kahit anong
expression na makikita sa mukha niya ay hindi no’n napawi ang ngiti ko.
"Matutulog na ako, ikaw na bahala." hinintah ko siyang makaakyat sa kwarto niya
bago ako pumunta sa kusina at pinagpyestahan ang mga lemon. Sana lang ay hindi
mahalata ni Meast, he's spoiling me...ayaw ko mag assume. Siguro'y mabuti lang
talaga siya sa mga nagtratrabaho para sa kaniya.
Matapos kumain ay nagpasya na rin akong matulog, sana naman ay magising pa ako ng
maaga kahit kung anong oras na akong nakatulog.

"Aunt, where's Kia?"

"Ay nakuh tulog pa hijo, bakit may ipapagawa ka ba? Sa akin na muna siguro."

"No, just want to make sure she's here. Tell her prepare me a dinner later okay?" 1
"Sige hijo," naalimpungatan ako ng makarinig ng nag-uusap mula sa labas ng kwarto
ko. Mabilis akong napabalikwas at napatingin sa orasan at nagulat akong alas otso
na!
Mabilis akong bumaba at lumabas ng kwarto, umaasang maaabutan ko pa si Meast pero
tanging pagsara na lang ng pinto ang naabutan ko.

"Ihanda mo na lang siya ng dinner hija, ‘yon lang ang utos niya sa'yo. "

"P-po? ‘Yon lang po?"

"Yes, kaya sige na. Mag pahinga ka muna o kaya naman ay mamasyal ka, basta umuwi ka
rin dito bago mag alas sinco. Heto ang sweldo mo para sa buwan na ito, pinapabigay
din niya. "
"Hindi po ba ako maglilinis sa kwarto niya?" as if on cue, biglang bumukas ang
pinto ng kwarto ni Meast at iniluwa noon ang naka bathrobe lang na si Val.

"Good morning ladies!" nakangitng bati nito, bago nakipagbeso sa'min. Nahiya ako sa
kaniya, gulo-gulo pa ang buhok ko at hindi pa man din ako nakakapaghilamos o tooth
brush man lang.
"Good morning hija,"

"Good morning V-Val."

"Nakaalis na po ba si Meast, Aunt?"

"Oo hija kakaalis lang." tumango naman ito at ngumiti bago ako nilingon.

"Ikaw naglilinis ng room ni Meast?"

"O-oo,"
"Hmm, sa ngayon ako na muna, para hindi ka gaanong mapagod."

"P-pero, trabaho ko po kasi---"

"Shhh, I don't want you to be a maid Kia. Look, sayang naman ang ganda mo para
maging katulong lang. I want you to be my friend, and I want you to enjoy living
here, kaya from now on tulong tayo sa gawain okay? Just relax, kapag nandito lang
si Meast saka mo gawin kung ano iniuutos niya." pinisil niya ang pisngi ko, and
with that I feel something pinch my heart. I felt guilt, kasi may nararamdaman ako
para kay Meast pero ang bait ng girl friend niya at kaibigan pala ang turing sa
akin. Para ko siyang tinatraydor behind her back and I am so guilty.
"T-thank you Val, a-ah pasok muna po ako tiya, Val...hindi pa ako naliligo maiwan
ko na muna kayo."

"Sure, go on Kia." wala na akong nagawa kun’di tuluyang umalis at pumasok sa kwarto
ko ng mabigat ang dibdib. How can she be so kind to me? I hate it! Sa inis ay
ginusto ko na lamang rin umalis muna.

Pagkabihis ay agad na rin akong nagpaalam muna kala yaya Emma, tiya at Val. Sabi
ko'y babalik ako bago mag alas sinco na sinangayunan naman nila.

"Mag-iingat ka Kia ah."

"Opo tiya,"
"Are you sure you want to commute? Pwede ko rito papuntahin ang driver ko para may
service ka."

" ‘Wag na, mas gusto ko mag commute saka nakakahiya na sa’yo."

"Ano ka ba, we're friends."

" ‘Wag na talaga, okay na ako sa pag commute."

"Hmm okay, basta mag-iingat ka." tumango lang ako st ngumiti bago tuluyang lumabas.
Noon ay hindi ko nagagawa ang mamasyal.
Hatid sundo kasi ako ng driver ni Dad, at masyadong hipokrita ang kabit niya para
hayaan akong mamasyal ng ako lang kaya pinili ko na lang magkulong lagi sa kwarto,
at nakakalabas lang ako kapag may dinner o kaya naman ay tinopak ang kabit ni dad
at isinama ako.
The last time she brought me with her, something happened.
Nakarating ako sa kabilang bayan kung saan ko piniling mamasyal. Sana lang ay wala
akong ibang makita rito na kakilala ko. I want to be in a place where no one could
ever recognize me. Gusto ko na lang mamuhay sa lugar na ako lang nakakakilala sa
sarili ko.
Humawak ako sa strap ng shoulder bag ko ng mapahinto ako sa isang boutique. Naka
display doon ang isang napakagandang wedding gown na nakakuha ng attention ko.
I was so fascinated, it was my dream wedding gown.
Balang araw, magsusuot din ako ng ganyan.

"Architect Delos Santos?" I sighed, I guess it wasn't the place where I could be
alone. Hinarap ko ito at nagulat ng makilala kung sino siya.

"Clover!"

"Woah! Hindi ko inaasahan na magkikita tayo rito, kamusta ka na?"

"I-I'm good, i-ikaw? Si Draven?"

"Draven is fine, and I'm good too. Hindi talaga ako makapaniwalang---God! Mas lalo
kang gumaganda ah, saka chubby ka na! parang ang sarap mo yakapin." I frowned.

"Gago ka pa rin." natawa siya sa sinabi ko.

"So, rito ka na ba nakatira? Or sa dati pa rin?"

"Wala na ako sa’min." simpleng sagot ko at umiwas ng tingin. Binalik ko ang tingin
sa gown at alam kong napansin niya iyon.

"Saan ka na ngayon? Bigla ka nalang nawala sa school, hindinka na pumapasok. Don't

tell me may asawa ka na?"

"Wala pa, wala pa akong balak saka mag-aaral pa naman ako, kaso stop muna ngayon."

"Can I---" kumunot ang noo ko ng mukhang nagaalangan pa siya sa sasabihin niya.

"Ha?"

"Can I get your address? Y-you know, para mabisita naman kita."

"Mabisita? Bakit close ba tayo?"

"Naging friends naman tayo ah?"

"Kayo lang ni Mavis, di kita tinuring na kaibigan, kasi mga gago kayo." pagsusungit
ko at nilampasan na siya. Hindi ko alam kung saan siya pinaglihi ng nanay niya
dahil sa kulit niya, he even followed me!

"Wait lang Kia, e’to naman!"

"Good bye na future engineer Ansel, nice to see you again."

"Kia naman, gusto pa kita kasama." napahinto ako at nilingon siya ng kunot ang noo.

"Bakit ba?"

"Wala lang, namiss lang kita."

"May I remind you again, We are not close."

"E’di maging close tayo." nagulat ako ng biglaan siyang lumapit sa akin na
kinaatras ko. Magsasalita pa sana ako ng my makitang pamilyar na mukha kaya mabilis
ko siyang nahila patago.
"Umupo ka ano ba?"

"Bakit? Ano 'to? Bakit tayo nagtatago?" pilit niyang sinisilip ang ulo niya kaya
mabilis ko siyang hinihila payuko.

"Pwede ba sumunod ka nalang Clover?!"

"Oo na oo na, pero kapalit nito magd-date tayo." kumunot ang noo ko sa kalokohan
niya pero hinayaan ko na lang hangang sa makita kong nakalampas na ang babaeng
hinding hindi ko na sana gustong makita pa.

"Chona."

"Chona? Alin d'yan?"

"Wala, halika na!"

"Ibig sabihin pumapayag kang mag date tayo?"

"May magagawa pa ba ako sa kakulitan mo?"

"Yes! Sabi ko na hindi mo ako matitiis!"

"Gago." muli akong napahinto ng isa nanamang pamilyar na tao ang nakita ko.
Meast?
10
516 30 2
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe
Hindi ako makapaniwala sa nakikita ko. They are inside a restaurant, kausap niya si
Daddy, nando’n ang kabit ni dad at ang demonyita kong step sister. Mukhang may
pinaguusapan silang napakaseryosong topic. Hinawakan ko ang kamay ni Clover ng
akmang d-derederetso siya.
Kapag dumaan kami sa harap ng restaurant na ‘yan, makikita ako ni dad at ni Meast.
Kung si Meast okay lang kasi makakasabi ako sa kaniya, pero sila dad hindu nila
pwedeng malaman na narito ako.
"Bakit? Ayos ka lang ba?" akmang lilingon na siya sa restaurant ngunit agad ko
siyang hinila pabalik.

"Doon tayo sa kabila, mas maganda yata roon eh."

"Huh?"

"Basta roon na lang tayo!"

"O-oo sige, ‘wag ka nang high blood."

"Teka nga muna, bakit ka nandito?"

"May binisita ako, ‘yong tita ko."

"Ah, wala kang dala na sasakyan?"

"Meron iniwan ko sa bahay niya, balak ko kasi maglibot di ko naman inaasahan na

makikita kita." hindi lang ikaw ang nakaranas niyan. Hanggang ngayon ay iniisip ko
pa rin kung bakit sila magkakasama. Anong meron? Anong motibo nila dad para
kausapin si Meast?
Dapat malaman ko 'yon.

"May malapit bang dagat dito?"

"Wala, may alam akong beach resort kaso masyadong malayo." napasimangot ako,
kakainis naman.

"Bakit gusto mo? Pwede tayong pumunta, pero ipapaalam kita muna kasi baka mag over
night tayo roon."

“ ‘Wag na," tipid na sagot ko.

"Kain muna tayo, may gusto ka bang kainin?"

"Marami," pagkasabi ko noon ay nauna ko na siyang hilahin kung saan at ako na rin
nagorder.

"Ang gana mong kumain, nakakatuwa."

"Ano ba kumain ka na nga lang d'yan." angil ko sa kaniya na kinatawa lang niya.
Kainis 'to! Kahit papano ay nawala ang isipin ko tungkol sa nakita dahil kay Clover
at sa kadaldalan niya. Abala kami sa pagkakain ng ice cream ng biglaang may tumawag
sa kaniya. Tiningnan ko ang oras at nagulat akong magaalas kwatro na.
"Kia, tumawag kasi boss ko. May trabahong pinapagawa." So may iba pa siyang
ginagawa bukod sa pag-aaral?
"H-huh? Ah sige, magpapaalam na rin sana kasi ako, kailangan ko nang umuwi."

"Hatid na muna kita."

“ ‘Wag na, kaya ko na! Saka unahin mo ang trabaho." nagalangan pa siya kaya
pinagtulakan ko ulit siya para tuluyan na siyang umalis.

"Sige na Clover, salamat sa time nag enjoy ako."

"Ako rin Kia, sana magkaroon ulit tayo ng second date." napailing ako sa sinabi
niya lalo na nang kumindat siya.
"Ulol, sige na!"

"Number mo please?"

"Wala akong phone,"

"Ha?"

"Ah I mean, nasira kasi. Bibili pa ako ng bago."

"Ganun ba, sayang naman. Paano tayo mag d-date ulit?"

"Bigay mo number mo, tatawagan d-daten lang kita gamit cellphone ng kasama ko sa
bahay." napangiti naman siya at binigay sa akin ang calling card niya.
"Thank you Kia, nice to see you again." hinintay niya akong makasakay bago siya
umalis. Pagkarating sa bahay ni Meast ay agad akong nagpalit at bumaba para magluto
ng dinner, ngunit nagulat ako nang naroon na si Val at nagluluto.

"Oy dumating ka na pala Kia, kamusta pamamasyal."

"Ayos naman, nag enjoy ako."

"Good to hear that! Sya nga pala, ako na muna nagluto ng dinner natin kasama ng kay
Meast okay lang ba? Nalaman ko rin kasi kay Aunt na pinapaluto ka ni Meast ng
dinner niya pero naisip ko, pagod ka paguwi mo galing pamamasyal kaya ako na muna
nagluto, gusto ko rin kasi siyang ipagluto para makabawi ako sa mga panahon na wala
ako rito. Okay lang ba?" I swallowed hard, before I nodded. Trying to gave her a
genuine smile.
"O-okay lang naman, girlfriend ka naman ni sir eh."

"Thank you Kia," ngumiti lang ako at umalis na rin doon.

Minsan natatanong ko na lang kung ano na ang papel ko rito. Siguro kailangan ko
nang tumigil at umalis, may naipon na rin naman ako, siguro sapat na 'yon para
magsimula ulit. Masyado ng lumiliit ang mundo ko rito, saka habang tumatagal mas
lalo lang akong nahuhulog sa lalaking hindi ko dapat magustuhan. Nakasalubong ko si
Tiya Ysabella ng papasok na ako sa kwarto ko. "Maaari ba akong pumasok Kia?"
"Oo naman po tiya, pasok po kayo." sinara ko muna ang pintuan bago hinarap si tiya
na nililibot ang paningin.

"Sa t'wing namimiss ko ang pamangkin ko. Tingnan lang kita nawawala na ang
pangungulila ko." Ngumiti ako sa sinabi niya.

"Miss na miss ko na rin po si Mavis Tiya."

"Alam kong miss ka na rin niya at baka hinahanap ka na rin niya ngayon."

"Tiya, kung hanapin man po ako sa inyo ni Mavis ‘wag niyo na po munang sasabihin na
alam niyo."

"Bakit naman?"

"Ayoko pong malaman niya lahat ng mga paghihirap ko." alam kong nagtataka na si
Tiya kung ano ang sinasabi ko pero siguro ay kailangan ko rin ng mahihingahan.

"Anong ibig mong sabihin?"

"Wala rin pong alam si Mavis sa lahat ng pinagdaanan ko sa buhay. Ayoko po kasi na
isipin niya pa ako. Marami na siyang kinaharap, sapat na 'yon at ayoko ng dumagdag
pa. Balang araw, magkikita kami at sa araw na 'yon kailangan makita niyang totoong
masaya na ako."

"Kia,"

"Matagal din po akong nagtiiis at naghirap sa puder ng step mother at step sister
ko, kasama na si Dad. Matagal akong nagtiis sa pananakit nila sa akin, hanggang sa,
hanggang sa mabuntis ako at palayasin."

"A-ano?"

"B-buntis po ako, k-kaya po ginusto kong manatili rito kahit maging katulong lang
kasi wala pa po akong mapupuntahan. Naisip ko na kapag nandito ako, masusuportahan
ko ang sarili ko at ang baby ko." I cried in front of her. Gulat na gulat siya sa
nalaman. Ayokong sabihin sa kaniya pero nakokonsensya ako. Para ko na siyang ina,
itinuring niya akong hindi na iba sa kaniya simula pa no’ng magkakilala at maging
magkaibigan kami ni Mavis.
"Jusko kang bata ka bakit hindi mo agad sinabi?" mabilis niya akong dinaluhan at
niyakap.

"Hindi ko po alam ang gagawin ko noong unang beses pa lang ako rito. Natatakot po
ako, kung pwede lang ay gusto ko na lang itago sa kahit kanino ang pagbubuntis ko
pero, nakokonsensya po akong hindi sabihin sa inyo."

"Shhh, tahan na wag kang masyadong umiyak makakasama 'yan. Pero---sino ba ang ama?
Nasaan siya?" mas lalo akong naiyak kaya unti-unti siyang humiwalay at
pinakatitigan ako.

“ ‘W-wag mo sabihin sa’kin na---"

"May dinner po kami noon sa isang hotel, isinama ako ng step mother ko kasi wala pa
si Chona. May ka-dinner kaming kaibigan niya na ginang din. Tapos naginuman kaming
tatlo, pinainom ako ng step mother ko, nalasing po ako tapos, hindi ko na ho alam
ang sunod na nangyari ang alam ko na lanv nagising na lang ako sa loob ng isang
kwarto sa parehong hotel at may katabing lalaki. Sa kaba at takot, umalis ako ng
hindi tinitingnan kung sino ang lalaking 'yon. Ilang weeks lang din po after,
nalaman kong buntis ako."

"Jusko, hindi mo ba siya sinubukang hanapin?" umiling ako.

"Hindi pwedeng lumaki ang anak mo ng hindi mo nalalaman kung sino ang ama."
napayuko ako.

"Hanapin mo siya Kia, magagawa mo pa iyon." Kianapaangat ang ulo ko at napatitig

kay tiya Ysabella.

"Kung saan nabuo ang bata, roon mo lang din mahahanap at malalaman kung sino ang
ama ng dinadala mo." para akong binuhusan ng malamig na tubig kasabay ng pagkalabog
ng dibdib ko.
Wala ako sa sarili nang yakapin ako ulit ni tiya.

Sa hotel na ‘yon, doon ko malalaman kung sino ang lalaking naroroon sa unit na
'yon. Natatandaan ko pa ang number dahil nasulyapan ko iyon no’ng lumabas ako st
nilibot ang paningin. Kailangan kong balikan ang hotel, kailangan ko nang malaman
kung sino ang ama ng anak ko.
11
516 30 4
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe
"Sige po, baka po sa isang araw, gawin ko 'yon kapag wala akong masyadong gawa at
pag busy na si Sir."

"Bakit hindi mo na lang sabihin kay Meast? Maiintindihan ka noon, mabuting tao si
Meast kahit na masungit. Maiintindihan niya ang sitwasyon mo at hahayaan ka no'n
tumira muna rito hanggang sa makapanganak ka. Baka bigyan ka pa niya ng trabaho sa
isa niyang kompanya kahit hindi ka pa tapos sa pag-aaral.” napaiwas ako nang tingin
sa sinabi niya. Kung ibang tao si Meast ay 'yan din ang gagawin ko. Pero may kung
ano sa akin na ayokong malaman niya.

Ayokong malaman niyang buntis ako, na magkakaanak ako sa ibang lalaki. Hindi ko
alam kung bakit pero iyon ang nararamdaman ko.
Natatakot kasi ako na, baka umiba ang tingin niya sa akin.
"Kia," napaangat ang tingin ko kay Tiya ng sumeryoso ang boses niya.

"P-po?"

"Gusto mo ba si Meast?" agad na nanlaki ang mata ko sa naging tanong niya at agad
na nataranta.
"H-ho? Tiya naman, paano naman po m-mangyayari 'yon e-eh, boss ko lang siya."

"Kia, makakapagsinungaling ang bibig pero hindi ang mga mata." agad akong napayuko
sa sinabi niya.
"M-matagal na p-po, college pa ako." mas lalo akong napayuko sa sinabi ko.
"Walang masamang magustuhan mo siya, at alam kong mabuti ka. Alam mo na kung ano
ang tama at nararapat." Hinawakan niya ang ulo ko at hinaplos iyon.
"Salamat po tiya," bago pa man kami makapagpatuloy sa pag-uusap ay nakarinig na
kami ng sunod-sunod na katok.

Agad akong tumayo at lumapit doon para buksan at nagulat ako ng makitang si Val
iyon.

"Kia, Aunt let's eat? Nasa baba na si Meast." bigla akong kinabahan sa narinig.
Mabuti na lang at nandyan si Tiya para samahan ako.
Pagkababa ay naabutan namin si Meast na seryosong nakahalukipkip at nakatitig sa
pagkain. Tumabi si Val sa tabi niya at kami naman ni Aunt ang magkatabi, kasama rin
namin kumain sila yaya Emma na natitiyak kong si Val ang nag request.
"Halika na kayo, naeexcite ako. Sana magustuhan niyo ang luto ko."

"Ay mam, alam niyo namang paborito ko ang mga luto niyo lalo na si sir, gustong-
gusto niyan ang luto niyo." masiglang sabi ni Yaya emma na mas kinatahimik ko.
"Thank you yaya! Kaya nga po pinagluto ko siya eh, alam kong namimiss na rin niya
ang luto ko." napalingon ako kay Meast at nagulat na nakatingin siya sa akin at
nakahalukipkip. Hindi ko malaman kung ano ang iniisip niya dahil napakaseryoso ng
mukha niya at mariin ang titig na binibigay sa akin na tila pinag-aaralan ang
reaction ko.
Napalingon ako kay Tiya na nakatingin din sa akin ng may kahulugan kaya agad akong
napatungo, mabuti nalamang at hindi na nakakahalata ang iba naming kasama sa mesa.
"Bakit hindi ikaw ang nagluto ng dinner, I told you to prepare me a dinner right?"
kinabahan ako nang magsalita si Meast at napaangat ang tingin sa kaniya. Lahat ay
natahimik at nagpalit-palit ang tingin sa aming dalawa maging si Val.
I don't know what to say, baka magalit siya sa akin, o baka nga galit na siya dahil
trabaho ko iyon.
"A-ah kasi p-po...."

"Nakiusap ako sa kaniya Meast, sabi ko ako muna magluluto ng dinner for you, and
for us. Gusto ko lang bumawi, 'wag mong galitan si Kia."

"When I told you to prepare me a dinner, do it. I am your boss here, kaya sa'kin ka
lang makikinig---do you understand Kia?" uminit ang sulok ng mga mata ko at
napakagat ng sariling labi bago tumango-tango at nanatiling nakayuko.

"Meast calm down, it's my fault, 'wag mong pagalitan si Kia ano ka ba?"

Hindi siya pinansin ni Meast at nang tingnan ko siya ay nanatili ang tingin niya sa
akin, bago bumuntong hininga at binaba ang tingin sa kaniyang plato.

"Kain na tayo, Kia, Aunt?" Val was trying to lighten the mood with her energetic
voice. Pinagsalin niya si Meast ng pagkain. Si tiya naman ang naglagay sa akin ng
pagkain, ngunit ng matitigan ko lang iyon ay nawalan na ako agad ng gana at alam
kong alam ni Tiya ang dahilan.
"Kumain ka kahit konti, malamanan lang ang tiyan mo." bulong niya sa akin kaya agad
akong tumango at sinubukan ngunit bawat subo ko noon ay tila hinahalukay ang
sikmura ko kaya biglaan akong tumayo.

"K-kia, okay kalang?"

"B-busog po ako, mauna na po ako, pasensya na." agad akong yumuko sa kanila saka
nagmadaling umakyat sa kwarto ko at dumeretso sa Cr. Doon ako dumuwal hanggang sa
mapaupo na lang ako sa panghihina. Pinunasan ko ang pisngi ko dahil sa mga luha na
tumulo bago, nagmumog at nag tooth brush saka naghilamos.
Pakiramdam ko'y tinakasan ako ng lakas sa nangyari. Isa pa ay galit si Meast
sa'kin.
Alas diyes ng gabi ng magpasya akong bumaba para sana gumawa ng makakain kahit
sandwhich lang, ngunit naabutan ko si Meast sa living room na abala sa pagbabasa ng
libro habang may tasa ng kape sa coffee table. Agad nagtama ang mata naming dalawa,
ngunit umiwas din ako dahil sa hiya, at dahil sa alam kong galit siya sa akin.
Derederetso akong pumasok sa kusina at naghanap ng tinapay saka ng gulay na pwede
kong isama palaman. Halos mapatalon ako ng paglingon ko ay naroroon si Meast at
nakatayo habang nakahalukipkip.
"S-sir,"

"Hungry?" tumango lang ako at nahihiya pa rin. Kinuha niya ang dala kong tinapay at
nilapag iyon sa mesa saka binuksan.
"Maupo ka,"

"H-ho? Pero gagawin---"

"Ako na," tipid na sabi niya at pinagpatuloy ang paggawa ng sandwhich na ako dapat
ang gumagawa.

"Sir, sorry po kanina."

"Bumawi ka na lang bukas."

"Galit ka pa po ba?" nagulat ako ng malakas niyang ibaba ang hawak niyang spoon
saka tiningnan ako.
"Can you stop talking with 'po' ?"
"H-ha? Pero--" natahimik ako ng pasadahan niya ng daliri ang buhok niya at
tinalikuran ako. Pagbalik niya'y dala na niya ang sandwhich at nilapag iyon sa
harapan ko. Akala ko'y aalis na siya pero tinukod niya ang kamay niya sa mesa at
yumuko para tingnan ako, kaya naman ng iangat ko ang tingin ko sa kaniya ay nagulat
ako ng malamang napakalapit na ng mukha namin sa isa't isa.

"What are you doing Kia?" kumalabog ang dibdib ko sa naging tanong niya at maging
sa boses niya, namamaos at nakakaakit sa pandinig.

"H-huh?"

Hindi siya sumagot, hindi niya nilinaw ang sinasabi niya. He just leaned closer and
right before our lips touched, I covered my mouth using the back of my hand.
Kumunot ang noo niya ng mapansin ang ginawa ko, akala ko'y lalayo na siya ngunit
mas nagulat ako sa sunod niyang ginawa.
He kissed my palm like it was the password for me to remove my hand from covering
my lips and to give him full access. Unti-unting bumaba ang kamay ko at bago pa man
ako makapag-isip ng matino, naramdaman ko na lang ang paglapat ng mga labi namin.
The familiar warm and lips covered mine. Ramdam na ramdam ko ang lakas ng tibok ng
puso ko, and confusion filled my mind.
Bakit pamilyar? 1
Napakapit ako sa balikat niya ng mas palalimin niya ang halik. Exploring the inside
of my mouth sucking and nipping my lower and upper lips, it feels like a Greek God
kissing me.
Are we committing a mistake?

Kahit isipin kong mali ito, ay hindi ko siya magawang pigilan at itulak. I was
drown, and intoxicated. He's making me weak at wala akong ibang nagawa kun'di
magpaubaya. Sa mga oras na hinahalikan namin ang isa't isa, alam ko ng mahal ko na
talaga siya.
The depth of my feelings are now immeasurable, and I know it won't do any good for
the both of us.
12
528 28 6
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe
Tulala ako nang magising kinabukasan. After he kissed me last night, bigla na lang
niya akong iniwan, confused and asking.

What the hell was that for?

"Kia? Gising ka na ba hija?" napabangon ako nang pumasok si Tiya na may dalang
isang baso ng gatas.

"T-tiya? Para saan po 'yan?"

"For you and for your baby, hindi mo dapat pinapabayaan ang sarili mo."

"Pero, hindi niyo naman na po kailangan gawin 'to."

"Ano ka ba hayaan mo ako, wala naman akong magawa kaya aalagaan ko na lang kayo."
napangiti ako sa sinabi ni Tiya. Maswerte pa rin ako at may katulad niya sa buhay
ko.
"Siya nga pala, sabado na bukas, gusto mo bang mamasyal? Sasamahan kita."

"Nakuh 'wag na po, alam ko naman na bumibisita kayo sa probinsiya, siguro lalabas
na lang ako para magpahangin d'yan sa park malapit dito."

"Hmm, pero kung gugustuhin mo meron ka bang nais puntahan o pasyalan?"

"Gusto ko po sana sa dagat kaso, malayo."

"Gano'n ba? Pwede naman kitang ipaalam kay Meast papayag 'yon."

Aangal pa sana ako ng makarinig ng katok sa bukas na pinto, nagulat ako ng makita
ro'n si Meast na abala sa pagaayos ng neck tie niya.
Kaagad akong bumangon at lumapit kahit masyado akong naiilang dahil sa nangyari
kagabi.

"Bakit---" I was about to use po, when I remembered what he told me.
"Can you fix it," turo niya sa tie niya na kinagulat ko. Nanunuod si Tiya sa amin,
at ayokong maghinala siyang---may naganap sa amin kagabi.
"H-ha?" halos pabulong lang iyon ngunit hindi siya umimik. Nanginginig ang kamay na
ginawa ko ang gusto niya, inayos ko ang tie niya at halos tumingkayad pa ako para
maabot lang siya, pero bigla naman siyang yumuko dahilan para magtama ang mga ilong
namin at mapalayo ako sa gulat at sa pakiramdam na tila nakuryente ako.
"Thanks," sabi niya ng mapansing naayos ko na iyon, habang ako'y nanatiling gulat
sa ginawa niya kanina.

"By the way, I am hoping for my dinner later. I want you to cook for me."
"O-okay,"he tapped my head before he left. Halos ramdam kong hindi pala maayos ang
naging paghinga ko kanina, kinakabahan na napalingon lingon ako at mas nagulat ng
makita si Val na nakatingin sa akin di kalayuan. Walang mabakas na kahit ano sa
mukha niya at ng mapansin na nakatingin ako'y, ngumiti siya sa akin bago tuluyang
pumasok sa loob ng kwarto ni Meast.
Nanghihina akong napaatras at bumalik sa kama kung nasaan si Tiya Ysabella.

"Kia,"

"P-po?"

"Alam ko ang nangyari sa kusina kagabi." agad na nanlaki ang mata ko at napatingin
kay tiya.
"H-hindi ko po sinadya, nablanko lang po ako."

"Hija, alam ko dahil alam ko rin na may nararamdaman ka sa kaniya at mahirap

pigilan 'yon. Ang sa' kin lang, gusto kong isipin mo kung ano ang mas makakabuti.
Kia, masasaktan ka lang ni Meast---alam mo kung anong klaseng lalaki siya, at
nakikita kong ikaw ang sunod na target niya. 'Wag na 'wag kang papayag na isama ka
niya sa listahan ng mga babaeng pinaiyak niya. Hija, you deserve a love and not
just a lust, alam kong alam mo ang ibig kong sabihin."

"A-alam ko p-po."

"You're a good girl, you don't deserve a man like him. Ang kailangan mo ay 'yong
lalaking wala kang magiging kahati at hindi si Meast ang lalaking 'yon." mas lalo
akong natauhan sa sinabi ni Tiya, tama siya matagal ko ng kilala si Meast at marami
na akong alam tungkol sa kaniya. Wala akong aasahan sa kaniya, isa pa may
girlfriend na siya at alam kong siya ang nag-iisang babae na gusto niyang
pakasalan.
Wala akong masyadong gana ng mga oras na 'yon, after akong paalalahanan ni tiya ay
lumabas muna siya saglit para bumili ng gamot niya at ako naman ay naiwan sa kwarto
ko. I decided to go out again, maybe I should pay a visit on that hotel so I could
know now who's that guy.
Nang matapos magbihis ng mahabang bohemian dress ay kinuha ko na rin ang shoulder
bag ko at sinuot iyon bago bumaba.

Naabutan ko si Val sa salas, naka crossed legs at nagbabasa ng magazine habang

humihigop sa kaniyang tasa. Umangat ang tingin niya sa'kin at ngumiti.

"Kia, aalis ka?"

"May pupuntahan lang,"

"Can I come with you?" nagulat ako sa sinabi niya. Gusto kong tumanggi pero, ang
hirap hirap tanggihan ng ngiti niya at kislap ng mga mata niya.

"Baka busy ka a-ayoko makaabala."

"On leave ako sa work, next week pa ako babalik, kasi kakauwi ko lang galing
Germany. So no worries, wait me here! Sasama ako."

Napakamot ako sa sariling batok dahil sa sinabi niya. Wala akong kawala, ang hirap
niya hindi-an.

Hinintay ko siya ng limang minuto at agad din siyang bumaba. Nakaflats lang din
siya at nakalong dress. Ang pinagkaiba lang ng dress namin, bohemian 'yong akin and
plain pastel pink naman 'yong sa kaniya. She really looks like a Goddess!
"Halika na! Naeexcite ako." kinawit niya ang kamay niya sa braso ko at siya na
mismo ang humila sa akin. Nagpaalam lang siya kay yaya Emma bago niya ako ginaya sa
kotse niya.

"So where's our destination, hmm?"

"A-ah sa hotel..."

"Hotel? Bakit mag-aaply ka ng work or may bibisitahin ka?"

"May itatanong lang ako sa front desk."

"Ow, akala ko kung ano na---so aling hotel ba?"

"Sa Camasz," tumango naman siya at nagsimula nang magmaneho.

"Sorry ah, nakisama ako namimiss ko lang kasi mamasyal, hindi rin kasi kami
nakakapagdate pa ni Meast, he's very busy." may halong pagtatampo na sabi niya.

"You can visit him,"

"Ayaw niya ng binibisita siya eh." natahimik ako, ayaw niya? Bakit sinasama niya
ako? Malamang dahil personal maid niya ako.
"You know what? Meast is a very difficult man, but still the most understanding
one. Masungit, pero kaya mong ihandle 'yong kasungitan niya. He's a womanizer,
hindi ko na ata mabilang kung ilan na ang naging babae niya." natatawa niyang sabi
na nakapagpatahimik sa akin. Pakiramdam ko, hindi na sapat ang hangin sa loob ng
kotse niya na gusto ko na lang buksan ang bintana at ilabas ang ulo ko para
makahinga. Kung ako man lang ang nakakaramdam nito, iyon ay dahil sa mga pangyayari
sa amin ni Meast, na alam kong dahil lang sa tila nagiging isa na ako sa babae
niya.

Napapansin kong napapasulyap siya sa akin. Sana lang ay hindi niya mapansin ang
nararamdaman ko.
"Meast started to play with girls when I left him. It's because of me, pero kahit
gano'n hindi naman siya nagalit sa akin. He told me that he just need someone so he
wouldn't notice the time that I was gone, and I let him. Kasi alam ko sa huli,
sa'kin pa rin siya babalik." bakit niya ba sinasabi sa'kin 'to?

"I am saying this, kasi alam ko may alam ka na akala mo hindi ko alam." sumulyap
ako sa kaniya at nagtama ang tingin namin. Ngumiti siya sa akin.

"Yes Kia, alam ko na nangbababae siya no'ng mga panahon na wala ako. Alam ko lahat,
kasi sinasabi rin niya. Minsan nasasaktan ako pero, mahal ko siya kaya ayos lang
'yon sa'kin, siguro rin kasi nangako siya na once na ikasal na kami---titigil na
siya kasi alam niyang madalas na kaming magkakasama."
"At sorry sa nangyari kagabi." doon na ako tuluyang napalingon sa kaniya ng
nanlalaki ang mga mata. Lumingon siya sakin saglit at tumawa.

"Oh bakit ganyan ang tingin mo, kasalanan ko naman kasi talaga. Gusto ko lang naman
siya ipagluto, nakalimutan kong ayaw niya nga pala ng gano'n. Gusto niya kung may
itinuro siya na gagawa, gusto niyang 'yon talaga ang gagawa. Kahit sa trabaho
gano'n siya, ayaw niya ng pinapasa ang isang gawain sa isa pa." kahit paano ay
nakahinga ako ng maluwag nang sabihin niya 'yon, buong akala ko kasi ay tulad ni
Tiya Ysabella, baka nakita niya ang nangyari.
"Maswerte si sir sa'yo Val, kasi may babaeng kayang kaya siyang tanggapin at lahat
ng kalokohan niya." maswerte rin naman siya sa akin eh, kasi kaya kong higitan ang
kaya ni Val para sa kaniya. Pero hindi pwede kasi naanakan na ako ng iba, wala na
ang dapat ay para sa kaniya.
"Mas maswerte ako dahil sa dami ng babae sa mundo, minahal ako ng taong mahal ko."
That shattered my heart into pieces.
Kung may ilalamang lang sa akin si Val, 'yon ay dahil mayaman siya, maganda, sexy,
desente at higit sa lahat siya ang mahal ni Meast at siya rin ang naunang magmay-
ari sa lalaking pinapangarap ko.
Doon pa lang talo na ako.
13
562 29 10
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe
Napaayos ako ng upo nang marating namin ang hotel. Hindi na ako nagsalita pa at
agad na bumaba. Alam kong sumunod siya pero hindi ko na siya kinausap pa dahil
derederetso ako sa front desk.

"Ah miss?"

"Good morning mam, yes po?"

"Gusto ko lang magtanong, kung pwedeng ma-check ang record niyo for a certain
date?"
"Sorry mam, masyado po kasi kaming mahigpit sa pagbibigay ng details or any
information na may kinalaman sa hotel at sa mga guest or naging guest namin."

"I was one of your guest, kaya sige na please? I just want to ask about this
certain person."

Napatitig siya sa akin at nagaalangan pa. Halos magmakaawa ang tingin ko sa kaniya
para pumayag siya pero mukhang hindi ko siya makukumbinsi.

"Miss, sige na help her---sagot ko siya she's my friend." napatingin ang babae sa
katabi ko at halos manlaki ang mata niya sa nakita. Kilala niya ba si Valiere?
"Nakuh mam, sorry po! Kaibigan po pala kayo ni Mam Val." napalingon ako kay Val at
ngumiti lang siya sakin. I was about to say thanks, but her phone rang so she
immediately took it. Sumenyas siya sa akin na lalabas saglit kaya hinayaan ko na at
nilingon ang babae.
"Pwede mo ba ma-check kung sino ang nag occupy ng room 246 last February 10? Maybe
around 9 to 10 pm?"

"Sige po mam, wait lang po." Nagtipa siya sa kaniyang PC at ilang segundo na
naghintay ng result hanggang sa sabihin niya ang isang pangalan na nakapagpahina sa
akin.

"Si Sir Meast Schneider po mam." Para akong nabingi sa sinabi niya.

H-hindi pwede, hindi maaari! hindi pwedeng maging siya.

"P-paki check ulit please baka, baka naman may iba pa no'ng araw na rin iyon, sa
gabi please?"

"Simula po kasi 6 pm andito na po siya mam, mother niya rin po kasi 'yong nag
occupy ng katabing room umalis din po sila ng 9 AM kinabukasan. " napakapit ako ng
mahigpit sa edge no'ng desk dahil sa nalaman.

Hindi kayang tanggapin ng isip ko, I found myself crying. Kaya nabahala ang staff
sa harapan ko. 1

"M-mam? Okay lang po kayo?" hindi ako nakasagot.

"Hey, okay na ba? Oh are you okay? Anong nangyari?"

"Kasi mam-"

"Alis na tayo." mabilis kong aya kay Val, ayokong ipaalam sa kaniya. Hindi niya
pwedeng malaman kaya kailangan na namin umalis.

"H-ha? O sige." lumingon ako sa staff at nagpasalamat saka nagpaalam.

"Gosh, ano ba talagang nangyari?"

"Wala naman, naawa lang ako sa sarili ko." wala sa sariling sabi ko.
"Ha?" tanong niya na halata pa rin ang pagtataka at hindi alam kung ano ang
sinasabi ko.
"Here, you need this." napatingin ako sa panyong iniaabot niya kaya marahan ko
iyong kinuha.
"Let's have fun okay? Kung ano man 'yang iniiyak mo, kalimutan mo muna magshopping
tayo?" hindi ako sumagot hanggang sa ihinto niya ang kotse.
Halos hindi rin ako makagalaw dahil hindi ko alam kung ano na ang iisipin.

S-si Meast, si Meast ang lalaking 'yon? Siya ang ama ng anak ko? Fuck shit!
Napakamalas ko, lecheng buhay 'to? Magkaka-ama na nga lang ang anak ko 'yon pang
lalaki na may girlfriend na?
"Kia?" napalingon ako kay Val na naghihintay sa akin. Hindi ko na napansin kung
paano pa ako bumaba at kung nasaan kami. Walang ibang tumatak sa isip ko kun'di ang
kung anong nalaman ko kanina.
"Anong gusto mong kainin?"
"Kahit ano?"

"Let's eat ice cream!" rinig ko ang sigla sa boses niya na tila sinusubukan akong
pasayahin ngunit nabalewala ko 'yon at sumama na lang sa kaniya.

"Hindi ko man alam ang problema mo, sana kahit paano makatulong ako." napalingon
ako sa kaniya at napatitig.
Damn, I'm so fucked up.

Gusto ko mang mag enjoy kasama si Val, ngunit hindi ko nagawa. Umuwi kami ng hindi
ako nagsasalita at siya naman ay umalis din dahil nagkaroon ng emergency sa trabaho
niya rito at kailangan siya.
Derederetso akong pumasok ng bahay at nagpalit ng damit bago bumaba at nagluto.
Alam kong pansin ni tiya Ysabella ang mga kinikilos ko, ngunit hindi siya
nagtanong. Nauna rin akong kumain at nagpasyang manatili na lang sa kwarto.
Someone knocked on my door but I pretended that I was already sleeping. Napamulat
lang ako ng biglang bumukas ang pinto ko at pumasok do'b si Meast dala-dala ang
susi.
"Kia,"
"S-sir," umayos ako ng upo st hindi siya tiningnan.

"Aunt told me, you're not feeling well. Uminom ka ba ng gamot?"

"Kanina pa po."

"I told you to stop using po."

"Sorry."

"Now look at me." 0ara akong naging sunod-sunuran na ginawa ang gusto niya. Nagtama
ang mga mata namin at sa mga sandaling iyon, parang gustong kumawala ang mga luha
ko.
Hindi pa rin ako makapaniwala, siya? Sa dami ng lalaki, siya ang lalaking 'yon?
Bakit siya pa?
"Magpagaling ka, may pupuntahan tayo bukas and I need you to be there. Kailangan ko
ng makakatulong."

"S-saan?"

"May business meeting ako for two days, isasama kita." pagpapaalam niya sa akin
bilang boss ko.
"Sige sir." halos mapatalon ako ng hawakan niya ako sa ulo.

"Kia,"

"S-sige na sir, matutulog na ako. Kailangan ko pang mapaayos ang pakiramdam ko

diba?" tiningnan niya ako ng may pagtataka pero ginawa nalamang din niya ang sinabi
ko. Agad na siyang tumayo at bago pa man siya makalayo ay nahiga na ako patalikod
sa kaniya.
"Good night Kia, thanks for the dinner."
Bakit mo ba ako pinapahirapan Meast?

Nagising ako kinabukasan na tila ayoko na lang lumabas ng kwarto.

Gusto ko nang umalis, kailangan ko nang umalis bago pa mas lumaki ang tiyan ko. 1

Pero may isang bahagi rin sa isip ko ang gusto pang manatili.
"Wag mo siyang hahayaang mapahamak hijo, para sa akin."

"Makakaasa ka Aunt," naabutan ko si Tiya at Meast na tila magkausap.

"Tiya," pagkuha ko sa attention nito, bitbit ang bag ko na naglalaman ng pamalit na
damit.

"Hija, be careful okay? Kapag may kailangan ka just tell Meast, alam kong hindi ka
naman niyan pababayaan." ngumiti ako at yumakap sa kaniya.

"Hindi naman po kami magtatagal, dalawang araw lang po at babalik din kami." I
can't look at Meast that's why my whole attention was on Tiya Ysabella.

"Halika na," kinuha niya ang bag ko ngunit hindi ako pumayag.

"Sir, ako na." nagulat siya sa inakto ko ngunit hindi ko na iyon nagawa pang
pansinsin ng nauna na akong bumaba. Narinig ko pa ang pagpapaalam ni Meast kay tiya
at pagbibilin ngunit nagmadali na akong lumabas para hindi kami magkasabay. Pareho
kaming sa backseat ng kotse, dahil nagsama siya ng driver. Buong biyahe ay hindi ko
siya kinikibo, lalo pa't wala naman siyang iniuutos sa'kin.

"Are you mad?" bakit ba ganito niya ako kausapin ngayon? Minsan napakasungit,
minsan hindi ko maintindihan.
"Hindi sir,"

"Kanina ka pa walang imik."

"Inaantok lang sir," pagkasabi ko noon ay agad akong pumikit upang hindi na rin
kami magkaroon ng pagkakataon na magkausap.
Naramdaman ko ang biglaang pagpulupot ng braso niya sa akin upang subukan akong
isandal sa kaniya ngunit tila napapaso akong napalayo na para bang biglang nawala
ang antok.

"On the second thought, hindi na lang pala ako matutulog kahit nakakantok, maganda
ang view." I muttered, sumiksik ako sa may bintana at doon binaling ang tingin.
Dahil sa inakto ko'y hindi na siya ulit umimik at hinayaan ako. Habang tumatagal
ang biyahe ay hindi ko maiwasang hindi siya sulyapan at napatitig ako ng makitang
tulog na siya habang nakasandal at nakahalukipkip.
Umayos ako ng upo at sinandal din ang likod saka siya mas tinitigan, suddenly tears
dripped down on my face when I saw how peaceful his face is while sleeping.
'Minsan ba naisip mo nf baka may isang babae kang nabuntis ng hindi mo alam?'

Mariin akong napapahid ng luha sa naitanong sa isip ko. Gusto kong sabihin sa
kaniya, pero---ayokong makarinig ng bagay na ikasasakit ko. Natatakot akong
tanggihan at natatakot ako sa katotohanan.
Kung sana'y wala siyang girlfriend baka sinabi ko na sa kaniya kahit pa hindi niya
tanggapin ang mahalaga naipaalam ko, pero sa sitwasyon na ito--wala akong
pagpipilian kun'di ang manahimik.

"Why are you crying?" napaangat ako ng ulo ng marinig ang halos pabulong at
namamaos niyang boses. Huli na para makita kong nakamulat na ang mga mata niya at
nakatingin sa akin.

Hindi ako sumagot, para akong nawalan ng boses.

"Am I the reason? May nagawa ba ako?"

"Wala sir, pasensya na may naalala lang." nagulat ako ng bigla niyang hawakan ang
kamay ko.
"Bakit pakiramdam ko, ako ang dahilan?" napatitig ako sa walang buhay niyang mga
mata, na-distract lang ako sa asul niyang buhok na medyo magulo at humaharang sa
mga mata niya.

Kung ikaw man ang dahilan ay hindi mo na dapat 'yon malaman Meast.
At kahit anong mangyari, hindi mo dapat malaman. Hinding hindi mo malalaman.
14
554 30 11
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe
Nagising ako ng maramdamang huminto na ang kotseng sinasakyan namin.
"We're here," nilingon ko si Meast at nagulat na halos magdikit na ang mga ilong
namin. Noon ko lang napansin na nakayakap pala siya sa akin at nakasandal ako sa
kaniya.
"I fear you'll broke your skull, when I will just let you lean on the window so
I've volunteered my own shoulder for you to lean on." hindi ko pinansin ang sinabi
niya at mabilis nang lumayo.
Nagmadali akong buksan ang pinto at nagulat akong makitang nasa isa kaming beach
resort.

"W-what the?"
"Why?"
"Dito ba tayo for 2 days?" di makapaniwalang tanong ko habang titig na titig pa rin
sa buong lugar.

"Yeah, dito ko pina-set ang two meetings ko---for refreshments too."

"W-wow!" wala sa sarili akong napababa, hindi ko inaasahan na beach resort pala ang
pupuntahan namin. I was so surprised that I couldn't even dare to blink my eyes.
Tila ang lahat ng inis ko at mga iniisip, maging ang mga nalaman ay unti-unting
nawala sa alaala ko.
"Let's go, we have to settle down first. Nagpa reserve ako ng room na tutuluyan
natin." wala pa rin sa sarili akong napasunod sa kaniya, I didn't even noticed that
he holds my hand like he doesn't want me lost.
"Parang kanina lang sinabi kong gusto ko sa dagat eh." hindi ko alam na naisatinig
ko pala iyon dahilan para sulyapan ako ni Meast.

"You really want here?"

"Of course!" puno ng excitement na sabi ko habang nakangiti at mas hinigpitan pa
ang kapit sa kaniya. Huminto siya saglit kaya napahinto rin ako at naiilang na
napaiwas ng tingin ng sulyapan niya ako ulit.

"You still annoyed?" napakagat ako sa sariling labi at napailing sa kaniya.

"Good," I should push him away or avoid him. Pero hindi ko talaga magawa, gusto
kong magalit pero nakikita ko na lang ang sarili ko na gusto pang mas mapalapit sa
kaniya. Pumasok kami sa isang room at nagulat ako ng makitang may dalawang kama
roon, ibig sabihin? Sa iisang room kami?

"Gusto ko pa sanang kunan ka ng isang kwarto pero si mang Hubert lang ang kinaya,
marami rin kasing nagpa reserve so I have no choice. I hope it's fine with you?"
"S-sa iisang kwarto? T-tayo?"

"Yeah, don't worry I won't do anything bad." pagkasabi niya noon ay binitawan na
niya ang kamay ko at kinuha ang mga gamit namin para siya na ang maglagay sa gilid.
"A-alam ba ni Val, na magkasama tayo rito?"

"She doesn't have to know everything, it's enough that she knows I brought you with
me."

"Oh, okay." umiwas ako ng tingin at naglakad palapit sa bintana, namangha akong
makita na dagat pala ang nasa likuran nito ilang hakbang lang mula rito ay
buhanginan na and it was so relaxing.

"This place is so nice," sa buong buhay ko ilang beses lang akong nakaranas na
makapunta sa mga ganitong lugar. House is my only place that it makes me more
suffocated.
"S-sir?" nilingon ko itong abala sa paghalungkat sa gamit niya.

"Hmm?"

"Is there any job on your company?"

"Why? You want to work on my company?"

"Sayang naman kasi 'yong tinapos ko, gusto ko sana mag-apply as one of your
company's architects."

"Ayaw mo na bang maging assistant ko?"

"I am your personal maid sir and not your assistant." tinitigan niya akong mabuti.

"I don't treat you like that, 'yon ba ang tingin mong turing ko sa'yo?"

"And may I ask why sir?" natigilan siya sa sinagot ko.

"Do I need to have reasons why Kia?" I was stunned for a moment, my eyes glued on
his as if we are fighting using just our stares.
Ako ang naunang sumuko at nag-iwas ng tingin. Tinuldukan ng pag-iwas na 'yon ang
pinaguusapan namin.
"You want to roam? Maglilibot -libot ako." napalingon ako ulit sa kaniya and he was
taking off his shirt to change a new one.
Napanganga ako ng makita kung gaano kaganda ang katawan niya, halatang sagana sa
work out.
It was a mouthwatering scene I could ever see.
"Kia?" napaayos ako ng tayo at kinagat ang sariling labi kasabay ng panginginit ng
mukha ko. Fuck! Nakakahiya! Sana ay hindi niya napansin ang pagtitig ko sa ibabang
bahagi ng katawan niya.
"S-sir,"

"Let's go," mabilis akong sumunod at sumabay sa kaniya. Marami ang guests ng
resort, kaya naman mahahalata mo talaga kung gaano kaganda ang lugar, maraming
dumadayo at marami ang ito ang binabalikbalikan.
"Do you drink alcohol?" umiling ako.
"Hindi sir, bawal sa'kin."

"Why?" hindi ako nakasagot ng may tumawag sa kaniya. I remained silent until he's
done.
"Doon tayo sa kabila, may seafood restaurant doon. We need to eat first."
"What do you want to eat?" pinagmasdan ko ang menu at nagugulat na lang ako sa mga
presyo.

"Ang mahal naman dito," wala sa sariling nasabi ko.

"It's my treat so don't worry about the prices." napaangat ang tingin ko kay Meast
at nahihiyang napangiti.

"Thank you Sir, pero nahihiya talaga ako."

"Don't be, or else I'll order for you." at that moment, napatitig ako sa kaniya.
Bakit pakiramdam ko ibang Meast ang kasama ko ngayon? He's totally different from
that 'Meast' I met and becomes my boss.
"Hey?" because of shock I just pick randomly.
Pasimple akong sumusulyap kay Meast at hindi ko maiwasang hindi humanga. He's been
my crush since the very first time I saw him. Hindi ko pa alam na kapatid siya ni
Mavis noon, and I even told Mavis to get his name and number. My feelings for him
grows, but still I couldn't forget how embarassing it is, when I am so desperate to
get his number and even tried to text him kahit pinagsabihan na ako ni Mavis.
Sana lang ay hindi na naaalala ni Meast ang mga kabaliwan ko noon. Tama naman pala
talaga sila, ma r-realize mo na lang kung gaano nakakatawa ang mga pinag-gagagawa
mo sa past mo, at kapag naaalala mo 'yon talagang mahihiya at matatawa ka.
"You're smiling like an idiot." napalingon ako kay Meast, amusement was all over
his face while looking at me.

"May n-naalala lang." he seems not convinced about what I said, but he didn't said
anything until our order arrived.
"Let's eat," tumango naman ako agad at nagsimulang kumain, bago pa tumulo ang hindi
dapat tumulo.
"You want to swim after? May hot spring sila rito."
"Talaga?! Sige sir!" excited na sabi ko. Mabilis kong inubos ang pagkain habang
abala sa kakaisip sa hot spring, hindi ko namalayan na marami na pa lang kalat sa
mukha ko kaya nagulat ako ng biglang punasan ni Meast ng tissue ang parte ng mukha
ko kung saan nabahiran ng kinakain ko.
"Nakakagana ka panoorin sa pagkain." muntik na akong mabilaukan sa sinabi niya kaya
agad akong napainom ng tubig.
"Sorry s-sir, naexcite ako para mamaya."

"Can we---"

"Hmm?" Tanong ko ng mukhang nag-aalangan siya na sabihin ang gusto niya.

"Can we forgot about the deal for now? Don't call me sir, just Meast."

"Pero, I'm still working for you."

"Just for now, just for two days Kia."

Napatitig ako sa kaniya, ngunit wala akong mahanap na kahit ano. Hindi ko
maintindihan o malaman kung ano ang iniisip niya.
"O-okay,"
"Can you say it?"
"H-huh?"

"Say my name."
"M-meast,"

"Again?"

"Meast." ngumisi siya sa akin at marahang pinisil ang ilong ko na literal kong
kinagulat.
"Sorry, you're just really cute." 1

"T-thanks." naiilang akong napayuko at binilisan nang tapusin ang pagkain.

Pagkatapos ay bumalik kami sa room at nagpalit ng damit bago kami pumunta sa hot
spring, it was private. And I guess he really rented it for us na talaga namang
kinagulat ko. Like what the fuck?! Talagang nag rent pa siya para lang masolo ang
isang hot spring.

Pinanood ko siyang maghubad ng shirt at lumusong, the fogs are making it more
exciting.
"Come on Kia, the water is nice."

Ngumiti ako at nagsimulang maghubad ng damit, iniwan ko ang shorts at naka bra lang
na lumusong. I saw how he stares at my body before he turned his back on me.
Bakit kaya?

Nilubog ko ang sariling katawan at pinakiramdaman ang tubig. He's right, it was
really nice. Marahan akong lumangoy, ingat na may mangyari na hindi maganda para sa
baby ko.

I was on the middle of enjoying, when a pair of arms wrap around my waist. Agad
akong natigilan at nanigas sa kinaroroonan ng maramdaman ang mainit na katawang
dumikit sa likuran ko.

"M-meast."
"I badly want to do this." what is he talking about? Nahihibang na ba siya? Mabilis
akong kumawala, hinarap ko siya at pinanatili ang distansyang ginawa ko.
"S-sandali, hindi 'to kasama sa deal natin."
"Cause it really wasn't included to our deal, this is a different side of story."
he started to come closer, mabilis akong kumilos at umatras hanggang sa maramdaman
ko na lang ang matigas na bagay sa likuran ko.
"This is not right,"

"But this is what I want." he attempted to kiss me but I covered my mouth using the
back of my hand. Kumunot ang noo niya bago muling nilayo ang mukha, ngunit hindi
sapat ang distansya na 'yon para kumalma ang pakiramdam ko.
"Why do you always do that everytime I attempt to kiss you?"

"H-huh?"

"Covering your lips." hindi ako nakasagot, maging ako'y hindi rin naman alam ang
sagot. He leaned closer again and kisses my palm, agad na nanghina ang kamay ko at
unti-unti iyong ibinaba hanggang sa makalapit ang mukha niya sa akin. I can feel
his nose touching my cheek, I can also feel his lips near mine.
Bumaba ang kamay niyang nakatukod sa gilid ko, pababa sa bewang ko at marahang
humaplos doon pataas hanggang sa ibaba ng dibdib ko. Muli iyong bumalik sa bewang
ko at doon namahinga, it made me gasp causing me to part my lips a little. My eyes
settled on his lips until he finally kissed me.
I moan because of the sudden contact, finding my own hands wrapped around his body,
kissing him back with the same intensity.
It was so breath taking and burning kiss we shared. Tila nakalimutan ko na kung
sino ako at kung sino siya. What matters to me that time is how long we could last
kissing and tasting each other. Ramdam ko ang paggapang nang kamay niya pababa sa
katawan ko, caressing my thighs up in between. I gasp against his lips when I felt
a sudden electricity runs through my system. Mabilis niya akong pinangko pressing
me against the rock behind me. Hindi ko na alam kung paanong napasok niya ng ganoon
kabilis ang short ko touching my private part.

Nanigas ako ng ma realize kung saan na kami umabot but when his two fingers started
to plunged inside, I looses my mind.
I dug my nails on his shoulder as I pulled away from our kisses and bit my own lips
to control my moan. He kisses my neck down on my shoulder while thrusting her
fingers slowly like he was teasing me.
"M-meast," I want to feel ashamed, pero sa mga oras na 'yon hindi ko magawa. Mas
nangibabaw sa akin ang kakaibang pakiramdam. Pleasure started to make me moan
louder, kaya mabilis niya akong nahalikan. He pushes his tongue inside my mouth and
he started to increase the pace of his fingers' movements.
Bumaba ang halik niya sa dibdib ko, I didn't know how he actually unlocked my bra
that fast but it doesn't matter anymore when he already sucked my mound and swirled
his tongue on it expertly. Mariin akong napakapit sa asul niyang buhok ng
maramdaman ang pagpihit ng tiyan ko hanggang sa unti-unti akong manghina at
napasandal sa kaniya to find support. Mabuti na lang at pangko niya ako dahil kung
hindi ay baka kanina pa bumigay ang tuhod ko sa panghihina.
His tongue runs over my skin up on my neck again before he stroke something on my
wetness. Nanlaki ang mata ko ng ma-realize ang susunod na mangyayari kaya mabilis
akong bumaba at kinuha ang bra kong nakalutang saka iyon sinuot ng hindi siya
tinitingnan.
"I-uh, I want to swim now." mabilis akong lumangoy papalayo, cursing myself why I
let that shit happen. Muntik nang umangat sa ibang level ang nangyari.
Minsan nang may nangyari sa amin ng hindi namin alam, ayokong ulitin iyon at
ayokong makagawa kami ng isa pang pagkakamali, tama na ang isang pagkakamaling
nagawa namin kanina.

Ramdam ko pa rin ang panginginig ng katawan ko. He has so much effect on me that I
don't know what to do anymore.
15
513 25 3
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe
Matapos ang pangyayaring 'yon ay dumistansiya ako ng konti kay Meast. Alam kong
ramdam niya iyon pero pinili niyang hayaan na lang muna ako.
Bumalik ako sa kwarto namin ng hindi masyadong nagsasalita. Isipin ko pa lang na
magkakatabi kami sa kama ay halos manginig na ako sa sobrang kaba.
Matapos mag-shower at magbihis ay mabilis akong nahiga. Tahimik siyang pumasok sa
shower room at lumabas ng walang pang-itaas habang abala sa pagpapatuyo ng kaniyang
buhok gamit ang towel. Umalingasaw ang shower gel na ginamit niya, ang madalas kong
maamoy sa kaniya na nakakaadik.
I want to smell it, I want to smell him pero mas pinangungunahan ako ng hiya.
"A-are you okay, if I'll sleep beside you?" tumango ako.

"If not, sa couch na lang ako."

"N-no sir, boss ko kayo a-ako na lang sa couch kung doon kayo matutulog."

"Stay," natigilan ako mula sa pagbangon. Nahiga siya sa tabi ko habang nakatingin
siya sa akin.
"Let's sleep together. Promise I won't do anything you won't like." hindi ako
nagsalita at bahagyang tumalikod sa kaniya, I feel like he wants to tell me
something but he refused maybe because he find it awkward or not the right moment.
Kahit anong gawin ko'y hindi ako agad makatulog. Hindi sa'kin pwede ang magpuyat
ngunit hindi ko magawang makatulog agad. Umayos ako ng higa at tumitig sa kisame ng
maramdaman kong may humawak sa kamay ko and it was Meast.

"Sleep Kia, goodnight." litanya niya sa mababang tono, ng lingunin ko siya'y

nakapikit na ito. At mukhang unti-unti ng nakakatulog.
I've got a chance to hold his hand too, tighter than his grip.
"Goodnight, Meast."
"Kia," napabalik ako sa reyalidad ng marinig ang pagtawag ni Meast.
"Sir? Tapos na kayo?" Tukoy ko sa meeting nila at tumango siya sa akin.

"Let's eat, saan mo gusto?"

"Kahit doon nalang sa hills and grills."

"Sure, let's go." hinawakan niya ang kamay ko at marahang hinila.

"Paano si Mang Hubert hindi ba natin siya isasama?"

"I gave him allowance, he can do whatever he want while we're here, don't worry
about him." pinisil niya ng mahina ang kamay ko na bahagya kong kinatulala. Malakas
ang kalabog ng dibdib ko na tila ano mang oras ay sasabog iyon. I want to tell him
how I feel towards him but rejection always hunting me.

"Kia, you okay?" napaangat ako ng tingin sa kaniya ng bigla siyang magtanong.

"O-oo,"

"Is it about yesterday? I'm sorry."

"I-it's okay sir,"

"Call me Meast."

"H-huh?"

"Kahit ngayon lang, kahit dito lang Kia, call me by my name."

"Pero si--"

"Call me by my name Kia." hinarap niya ako ng mas seryoso ang mukha. Matiim siyang
nakatitig sa akin at mariing magkalapat ang kanyang mga labi.
"I can't."

"Come on, say it."

"Mea--"

"Meast, say it. Say my name, Meast." naramdaman ko ang daliri niya sa labi ko na
mas lalong kinabilis ng tibok ng puso ko.
"M-meast." mahinang sabi ko.
"Louder, again say it."

"Meast,"
"Look at me and say my name again." inangat ko ang tingin ko at nagtama ang mga
mata namin.

"Meast," his lips slightly formed a curve that shocked me.

"Good girl, halika na." muli niyang kinuha ang kamay ko at hinala na ako papunta sa
kakainan namin.

"You're my sister's best friend right?" Muntik na akong mabulunan sa biglaang pag-
open niya ng topic.
"H-ha? Ah oo." kinuha ko 'yong isang baso ng tubig at uminom.

"Ikaw rin 'yong nagpakuha ng number ko." muntik ko ng maibuga 'yong tubig na
iniinom ko dahil sa sinabi niya. Agad akong napaubo at mabilis naman siyang
nakalapit para haplusin ang likuran ko.

"Sorry,"

"O-okay lang.."

"Okay ka na?"

"Hmmm"

"Sorry, naalala ko lang."

"Noon pa 'yon."
"Yeah pero naalala ko lang,"

"Akala ko kasi noong una hindi ka kapatid ni Mavis eh."

"Really? So pati pala ikaw, inakala mong asawa ko siya?"

"No?! No:ng malaman ko, at no'ng kumalat sa school, hindi ako naniwalang asawa ka
niya kasi kilala ko kung sino ang asawa niya kaya di pa man niya sinasabi sa'kin
alam ko ng magkapatid kayo." mahabang kwento ko bago sumubo, habang siya naman ay
lumipat na sa upuan niya.

"I remember you even texted me." napaawang ang labi ko at ramdam ko ang panginginit
ng buong mukha ko, parang gusto ko nalang lamunin ng lupa.

"O-oo, bored kasi ako."

"Hindi ko nareplayan pero nabasa ko 'yon, medyo busy kasi ako that time."

"O-okay lang, nagloloko lang ako noon actually pati nga si August sinendan ko
no'n." pagsisinungaling ko. Naging crush ko rin naman kasi si August pero kay Meast
ako nahulog.

Bigla siyang natahimik at nawala ang aliwalas sa mukha niya na kinatikom ko.

"S-sorry may nasabi ba akong masama?"

"Wala, just finish your food. May isa pa akong meeting ngayong araw." masungit na
sabi niya at hindi na ako pinansin hanggang sa matapos kami. He even payed for our
expenses at nauna rin siyang tumayo at lumabas. Napabuntong hininga nalang ako at
hinayaan siyang mauna hanggang sa makakita ako ng tindahan ng souvenir, agad akong
lumapit doon at nakakita ng stuff toy, na may asul na buhok. It's cute, mukha
siyang chibi ni Jellal Fernandez ng Fairtail.
"Nagustuhan mo ba ito hija? Naaalala mo sa kaniya ang kasintahan mo no?" ngumiti
ako sa ale na siyang tindera. Tiningnan ko ang cellphone na binigay sa akin ni
Meast kanina, nalaman niya kasing wala akong phone kaya binigay niya sa akin ang
spare phone niya. Nakita ko kung anong oras palang kaya muli kong ibinaling ang
tingin sa ale.

"Hindi ko po kasintahan, pero mahal ko po. Naaalala ko lang siya d'yan sa stuff toy
na 'yan mukha kasing masungit at napakaseryoso, asul pa po ang buhok." nakangiti na
sabi ko.
"‘Yong gwapong binata na asul ang buhok ang tinutukoy mo hindi ba? 'Yong kadaraan
lang na sinusundan mo."

"O-opo, tama ho kayo."

"Alam mo hija, marunong akong manghula. Gusto mo ba hulaan kita? Libre lang."

"P-po? Ah..."

"Wag ka mag-alala, hindi kita pipilitin na maniwala, pakinggan mo lang." napatitig

ako sa stuff toy bago tumango sa ale.

"Sige po, saka po bibilhin ko rin po 'yong stuff toy."

"Akin na ang kamay mo." hinawakan niya iyon at bahagya siyang pumikit. Kahit alam
kong hindi naman totoo ang hula ay nakaramdam pa rin ako ng kaba.

"Mahaba pa ang lalakbayin ng iyong pagmamahal, pagpaparaya ang magiging dahilan,

para matagpuan mo ang tamang lugar at tamang tao na totoong para sa'yo." I was
stilled, don't know what to say. Napakalaki ng epekto ng sinabi niya, parang totoo,
parang gusto kong maniwala.
"Lahat ng kasiyahan ay may kapalit na kalungkutan, at lahat ng kalungkutan ay may
katapusan. Piliin mo ang mas makakabuti. Ang kasiyahan, mas magandang maramdaman
pagkatapos ng kalungkutan. Piliin mo kung ano ang nararapat."

Unti-unti niyang binitawan ang kamay ko. Hanggang sa muli akong makabalik mula sa
malalim na pag-iisip.

"S-salamat po." ngumiti ito sa akin bago kinuha ang stuff toy at sinilid sa paper
bag na sakto para roon.
"Heto na ang stuff toy mo nag-iisa lang 'yan kaya napakasaya kong mapunta 'yan
sa'yo." agad ko iyong kinuha at nakangiting inabot ang bayad ko.

"Salamat po ng marami."

"Walang anuman hija, salamat din." sagot niya matapos ibigay ang sukli.
Tahimik akong naglakad at walang ibang nasa isip kundi ang sinabi ng ale.

Habang naglalakad ay unti-unti akong napatigil ng makita si Meast di kalayuan.

Nakatingin ito sa akin habang nakapamulsa na tila hinihintay ang paglapit ko.
"Sorry, may binili lang ako." nakayukong sabi ko ngunit nagulat nalang ako ng
hawakan niya ang wrist ko at marahan akong hinila.

"You made me worried, don't do that again." hindi ako agad nakasagot sa sinabi
niya. Hanggang sa makarating kami sa meeting place nila ng isa pa niyang kliyente.
Agad akong naupo di kalayuan kung saan niya ako inihatid at doon naghintay.
I watched him, the way he talk napakaseryoso at professional. Noon pa man, alam ko
ng isa siyang klase ng taong napakahirap abutin.
Hindi ko naman inaasahan na siya ang magiging ama ng dinadala ko.
Matapos ang meeting ay dumeretso muna kami sa kwarto para magpalit, itinago ko ang
stuff toy at nagpalit ng damit matapos maligo.

"Can we have a walk?" napalingon ako sa kaniya at saka tumango.

Tahimik kaming naglakad sa tabing dagat. Hanggang sa makalayo na kami sa mataong

part. We both stopped and faces the water.
Hinahangin ang buhok ko at humahampas ang lamig ng hangin sa aking balat.

"I've never felt this kind of peace before."

"Me too." naramdaman ko ang pagharap niya sa akin kaya unti-unti ko rin siyang
nilingon.

"You gave me the peace I want. Kapag kasama kita, kalmado ang pakiramdam ko."

"M-meast..."

"Kia, I'm half way in love with you." nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.
"M-meast," he didn't let me speak again by claiming my lips under the moon and the
stars, in front of the water.
He made me feel like I'm the only one. He made me feel wanted and he made me feel
loved, for the first time.
16
487 28 4
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe
Nagising ako na tila may kung anong mabigat ang nakadagan sa akin. Habang inaalis
ko 'yon ay mas humigipit ang pagkakapulupot nito sa akin.
I feel cold and warmth at the same time. Unti-unti kong iminulat ang mga mata ko at
saka lang nagsink in sa akin ang nangyari ng maaninagan ko ang mga damit na
nagkalat sa sahig.
Mabilis akong napabalikwas at nilingon si Meast na nagsimula na ring magmulat.

"D-did w-we, Oh my god!" halo-halong emosyon ang naramdaman ko.

"K-kia," nagmadali akong kinuha ang damit ko at nagbihis ng hindi pinapansin ang
pagtawag niya.

"This is wrong, this is so wrong---stupid Kia, fucking stupid."

"Kia, calm down." inabot niya ang kamay ko at mabilis akong hinila para yakapin.

"Meast mali 'to, you have Val----mali 'yong nangyari....oh God." I started to cry
and he was just hugging me.

"Ginusto ko Kia, walang mali sa nangyari, it wasn't wrong for me."

He kissed my neck up on my cheek and on my lips. Nakayakap sa tiyan ko ang braso

niya habang ang isa ay nakahawak sa kabilang balikat ko.
Alam kong mali, pero hindi ko magawang humindi. Mahal ko siya, at natatalo ako ng
nararamdamang iyon.

"What do you want for breakfast?" napalingon ako sa kaniyang nakayakap pa rin sa
akin at nakabaon ang mukha sa tiyan ko. He was now lying on my lap.
"K-kahit ano." inangat niya ang tingin at nagtama ang mga mata namin, he has this
bedroom hair na halos tabingan na ang mga mata niya.
"Kia, I understand how you feel and I'm sorry. I can't just help it I want to be
honest with you, ayokong magisip ka ng kung ano sa mga ginagawa ko. I want
everything clear between us."
"Meast, may girlfriend ka. Mahal mo siya diba? Siya ang una't huli mong naging
girlfriend at ngayon kayo na ulit. Hindi ko maintindihan ang sinasabi mong may
nararamdaman ka sa akin at sa katotohanan na hindi pa buo ang pagmamahal mo, alam
kong mas lamang pa ang nararamdaman mo for Val. Ayokong makagulo at makasakit. Ayaw
ko nito, tapusin natin ito ngayon, please." umiyak ako na siyang nakapagpabangon sa
kaniya.
"Hey don't cry,"

"Meast this is hard for me, ang gusto mo ay mahirap para sa akin. K-kalimutan na
lang natin ang nangyari, kakalimutan ko rin ang sinabi mo sa akin."

"N-no, kaya kong makipagbreak kay Val para sa'yo Kia kung 'yon ang iniisip mo. I
can give you myself, kung papayagan at hihintayin mo lang ako." I stares at his
eyes, bakas ang sincerity sa mga mata niya at hindi ko maintindihan kung bakit
napakahirap niyang tanggihan.
"M-meast, m-mahal kita."

"I know,"

"A-alam mo?"

"Hindi ako manhid," napayuko ako, isa pang problema ko ay ang batang dinadala ko.
Hindi ko alam kung paano ko sasabihin sa kaniya o kung dapat ko bang sabihin sa
kaniya. Natatakot akong baka pag nalaman niya, tanggihan niya, na baka hindi pa
siya handang maging ama.
"Don't over think okay? Live in the moment kia. Fix yourself, mauna ka ng
magshower, after that we'll eat breakfast." umayos na siya ng upo at hinaplos ang
buhok ko bago pinulot ang shirt niya at sinuot.
Walang imik akong naligo at nagbihis, paglabas ko'y tiningnan niya muna ako bago
pumasok sa shower room. I waited for him quitely, ng matapos siya'y agad niya akong
nilapitan at hinawakan ang kamay bago hinila palabas.
Mamaya na ang uwi namin, mas lalo akong binalot ng iba't iba emosyon.

"Anong gusto mong kainin?"

"K-kung ano na lang 'yi

Ing gusto mo." Like what I told him, siya na ang nag-order ng almusalan ko.
"You seems bothered, loosen up Kia I am not pressuring you."

Ngumiti ako ng bahagya sa kaniya at muli ng nanahimik.

"I'm free now, anong gusto mong gawin before tayo umuwi?"

"Watch movie,"

"Ayaw mong maglakad-lakad tayo? Or swimming?" umiling ako.

"Sa kwarto nalang tayo." tumango siya sa naging sagot ko.

Sinunod niya ang gusto ko, we stayed inside the room and we've watched movie.
Nagpadala siya ng snacks and we devoted our time watching. Unti- unting nahulog ang
ulo ko sa balikat niya. Napakatagal na panahon kong pinangarap ang bagay na ito. At
ngayong nagkaroon ako ng pagkakataon masama bang hilingin kong hindi na ito matapos
pa?
Totoo bang may nararamdaman din siya sa akin?

"I like how the girl fight for him. Will you do it for me too?"
"I can fight for you Meast, kung wala kang girlfriend kaya kong gawin 'yon, kung
alam kong ako ang una... Ipaglalaban kita kahit maubos man ako."
"It doesn't matter to me for who's first or not. What matters to me is your
feelings, gaano kabigat ang nararamdaman mo para sa akin?"

"You can't measure my love base on how I will fight for it, for you. Sometimes,
love can be measure the way that I could let you go and give up on you. Meast,
mahalaga sa akin kung ano ang tama sa mali. Hindi na magandang pamilya ang
pinagmulan ko, minsan na kaming sinira ng isang babae, at ayokong matulad sa
babaeng minsan kong sinisi kung bakit hindi kami nabuo." umayos na ako ng tayo at
nilinis ang mga pinagkainan namin.

"Maghahapon na, kailangan na nating bumalik. Baka bumalik na rin si Val."

Hindi siya nagsalita at kumilos na rin, kinuha ko ang mga gamit ko at pumasok sa Cr
para maligo at magbihis, naiiyak man ay hindi ko na hinayaan pa ang sarili ko.

Umalis kami ng lugar na 'yon ng iniwan ko lahat ng mga salitang binitawan niya sa
akin.
Pagkarating sa bahay ni Meast ay sinalubong kami ni Tiya Ysabella.
"Kamusta ang meeting mo Meast?"

"Fine, it goes well Aunt."

"Nagpaalam si Val, hindi raw siya makakauwi dahil papunta siyang Cebu, 2 days din
daw siyang mawawala dahil sa trabaho." tumango lang si Meast at bahagya akong
nilingon ngunit agad akong nagiwas, nauna siyang pumasok habang si Tiya naman ay
nakatitig sa akin na tila may isang kasagutan siyang hinahanap sa expression ng mga
mata ko.
"Pwede ba tayong mag-usap sandali?" agad akong tumango. Inutos niya sa isang
katulong na dalhin ang bag ko sa kwarto saka niya ako inaya papunta sa part ng
swimming pool. Naupo kami sa harap ng mesa roon at pareho kaming nakatitig sa kulay
asul na tubig.
"Nahanap mo na ba kung sino ang ama ng dinadala mo?" Para akong nabilaukan sa
sarili kong laway sa naging tanong niya.
Kinakabahan ako at natatakot kahit si Tiya Ysabella naman ang nagtatanong sa akin.
"Tiya, gusto ko na pong umalis."

"Bakit?"

"Hindi ko na makakaya pang tumagal dito."

Nilingon niya ako ng may pag-aalala sa kaniyang mga mata.

"Sabihin mo sa akin hija, bakit?"

"S-si M-meast po, s-siya 'yong lalaki sa hotel...siya ang ama ng dinadala ko."
namutla ang mukha niya dahil sa sinabi ko. Tila siya'y naramdaman rin kung ano ang
takot na sinasabi ko.

"Kiara," agad kaming napalingon sa nagsalita at gulat na gulat ko siyang tiningnan.

Walang emosyon ang kaniyang mga mata, na para bang wala siyang binitawang mga
salita noong nasa resort pa kami.
"Tonight we'll going to attend a dinner, since wala si Val. I have no choice but to
bring you with me." nagkatinginan kami ni Tiya at sunod-sunod akong napalunok bago
nagaalangan na tumango kay Meast.

Thank God he didn't heard anything.

"I'll send someone to give you your dress for tonight, rest for now." walang buhay
niyang sabi bago tumalikod at naglakad palayo sa amin.
"May mapupuntahan ka ba?" napayuko ako sa naging tanong ni Tiya.

"Wala pa po,"

"Maghahanap ako hangga't hindi ako nakakahanap manatili ka muna dito. Kahit ilang
araw o linggo lang. " huminga ako ng malalim at tumango sa kaniya.

"Maraming salamat po sa inyo ah, kung wala kayo hindi ko alam kung ano ang gagawin
ko."

"Ayaw mo bang sabihin na lang sa kaniya?"

"Ayoko pong makasira ng relasyon." nakayukong sabi ko na siya namang kinatayo niya
para yakapin ako.

"You have a kindest heart Kia, darating ang panahon na matatagpuan mo rin ang
lalaking tatanggapin at mamahalin ka ng buong buo." 1

"Nakahanda po akong maghintay, Tiya. Nakahanda rin po akong magpalaya ng isang

taong, alam kong hindi na naging akin simula palang."
17
572 30 11
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe

Pinagmasdan ko ang damit na ipinadala ni Meast para sa akin. Kulay royal blue iyon
at about hanggang tuhod ko, kasama ang isang royal blue pouch at silver heels.
I was biting my finger nail while staring at that dress, parang kelan lang no'ng
madalas ako magsuot ng mga dress. Naiwan kasi lahat ng damit ko sa bahay na 'yon.

"Hija, hindi ka pa ba nakakagayak? Nakahanda na ang sasakyan niyo ni Sir." rinig

kong tanong ni yaya Emma sa labas ng kwarto ko.
"Saglit lang po yaya Emma." kinuha ko na ang dress at mabilis na hinubad ang robe
na suot suot ko. I was a bit nervous, walang nabanggit sa akin si Meast kung anong
klaseng dinner ang pupuntahan namin? Kung family dinner nila o for business. Baka
magmukha akong katawa-tawa roon at baka mapahiya lang ng dahil sa akin si Meast.
Matapos magbihis ay naglagay lamang ako ng konting makeup, hinayaan kong nakalagay
ang buhok ko at saka sinuot ang heels bago kinuha ang pouch at nagnadali ng bumaba.
Naabutan ko si Meast na may kausap sa phone at mukhang naghihintay sa may pintuan.
Ng makita niya akong palabas ay saka lamang niya binaba ang cellphone.
"Sorry natagalan ako," hindi niya pinansin ang sinabi ko at nauna ng lumabas.
Pinagbuksan kami ni Mang Hubert ng pintuan. Sa kabila si Meast pumasok at sa tabi
niya ako. Ayoko mangtanong kung saan kami pupunta dahil mukhang wala siya sa mood
para kausapin ako. Ginusto ko rin naman ito kaya hindi ko na dapat pa pinansin ang
pinapakita niya.
I patiently waited until we stopped in front of a high class hotel restaurant.
Pinagbuksan ako ni mang Hubert ng pintuan at inalalayan pababa. Meast waited for
me, as he wrapped his arms around my waist.
"Pretend to be my girl just for tonight."
"H-huh?"
"Just do it like you're told, I am still your boss Kia." wala na akong nagawa ng
magumpisa siyang humakbang kasama ako. My heart throb fast as we entered the
restaurant. Isang crew ang sumalubong sa amin, Meast told he has a reservation
under his name kaya mabilis kami nitong dinala sa isang VIP room.
Habang bumubukas ang pintuan ay mas lalo akong tila kinakapos ng paghinga, my eyes
slowly raised from staring at the room's floor and settled on these people I will
never forget.
Anong ginagawa nila rito? Bakit sa dinamirami ng makikita ko ngayon sila pa? They
looked surprise after they saw me. Bumaba ang gulat na mga mata ni Chona sa kamay
ni Meast na nasa bewang ko, habang ang lalaki naman sa tabi ko ay walang mababakas
na emosyon.
Their lips parted when we walked closer.
"Mr and Mrs. Delos Santos."
"Mr. S-schneider," napatayo si Dad at hindi maalis ang tingin sa akin bago
nakipagkamay kay Meast.
"M-masaya kami at pinaunlakan mo ang aiming imbitasyon, you even booked a
reservation and payed for the expenses." mahabang sabi nito bago naupo. Pinaghila
ako ni Meast ng upuan at inalakayan umupo bago siya naupo sa tabi ko.
"So as you were saying last time?"
nagkatinginan sila parepareho bago lumipat ang tingin sa akin.
"A-about sana sa pagkakasundo. " hindi nila masabi ang pinakapunto nila. Meast
leaned before wrapping his arm around my shoulder.
"I don't marry for business Mr. Delos Santos, in fact I already have someone. I
want you to meet my girlfriend, Kiara. She's the only woman I want and that is not
because of business." parepareho silang natahimik at tila gusto ko ng humalakhak sa
itsura nila.
"Girlfriend m-mo siya?" nilingon ako ni Meast bago niya muling nilingon sila Alexis
at daddy, tinaasan niya ang mga 'to ng kilay.

"Yeah, actually kasal na lang ang kulang sa aming dalawa, she's living with me, my
request. Ayoko kasi ng hindi siya nakakasama." bigla akong napatitig kay Meast
dahil sa sinabi niya ang saya na dapat mararamdaman ko na ay biglang nawala ng
maalala kong baka si Val ang tinutukoy niya. Pinatuloy niya si Val sa bahay niya
kahit may sarili itong condo. Kaya nasisiguro kong ang tinutukoy niya ay si Val at
hindi ako.
"P-paano naman kayo nagkakilala?" nagsimula ng magserve ng pagkain at kinuha nila
ang tiyansa na iyon para mangtanong kay meast habang si Chona ay alam Kong masama
na ang tingin sa akin pati ang kaniyang ina.
"I met her alone in a coffee shop. Matagal ko na siyang kilala dahil best friend
siya ng kapatid ko. Kaya no'ng makita ko siya hindi ako nagdalawang isip na lapitan
siya. She was asking me that time kung may alam akong trabaho na pwede niyang
pasukan, pero dinala ko siya sa bahay. The first time I saw her, I knew I've fallen
in love with her. Kaya no'ng magkita kami ulit inuwi ko na siya at niligawan. I am
her crush, alam ko 'yon kaya alam kong may pagasa ako sa kaniya. It was like a high
school love story I never had. I love her." parepareho silang natahimik at gano'n
din ako. At this moment gusto ko na lang paniwalaan ang sinabi niya.
"Baka naman ginagamit ka lang ng babaeng 'yan, she's poor. "

"Chona," suway ni dad at nakita ko ang pagdilim ng mukha ni Meast.

"She never asked for money, she never asked for power, she never asked for
luxuries. I gave her what I want with or without her permission. She's not using me
and I can prove you that." mariing sabi ni Meast na kinaiwas ng tingin ni Chona sa
pagkapahiya.
We ate silently, si Meast lang ang kinakausap ko at siya naman ay si dad lang ang
kausap tungkol sa business. Matapos ay agad ding nagpaalam si Meast ng hindi na
niya nililingon pa sila dad at giniya na ako palabas. I can feel how careful he was
holding my waist. Na para bang ako talaga ang girlfriend niya at hindi nagpapanggap
lang.
"You didn't told me we were meeting my dad and his bitches?"
"No need, I just want to make them know that you're not just a girl that they
should treat like a trash. You're something Kia, no one is allowed and has a right
to make you feel unworthy."
Napatitig ako sa kaniya at tila bumalik 'yong Meast na nakasama ko sa resort, 'yong
meast na nagsabing may nararamdaman siya para sa akin.
Umuwi kami ng nanatili akong tahimik, pilit akong humuhugot ng lakas ng loob. I
want to tell him, nagtatalo ang isip at puso ko sa gusto kong gawin. Sa nakikita ko
kay Meast mukhang hindi niya magagawang tanggihan ang isang bata. I can tell that
he can be a good father, gusto ko ng tapusin ang pagtatago ng katotohanan. I want
to take a risk for the last time, kapag naging successful then I'll stay and will
fight for my love, my baby and for Meast.
Nang makababa ay tahimik akong sumabay sa kaniya papasok sa bahay. Hanggang sa
pigilan ko siya sa pamamagitan ng paghawak sa kamay niya na siyang kinatigil namin
pareho.
"Why?"
"M-may gusto akong sabihin sa'yo... Sana... Sana hindi ka magalit."
Kumunot ang noo niya at unayos ng tao para magkaharap kaming dalawa.
"What is it?"
"Meast, kasi I'm p--"
"Meast!" agad na bumagsak ang kamay kong nakahawak kay Meast ng excited na bumaba
si Val, malawak ang ngiti nito at nagmadaling yumakap kay Meast na bahagya kong
kinaatras. Nakasilip na sila yaya Emma, tiya Ysabella at ibang maids sa amin.
Habang ako'y tila gusto na lang mawala sa kinaroroonan ko at maglaho dahil habang
nakikita kong magkayakap silang dalawa para akong sigarilyong unti-unti ng nauupos.
"Val, thought you left?"
"Hindi ako tumuloy cause I have a good news." nakangiting sabi ni Val.
"Good news? About work? What is it?"
"No! It's about us! Meast we're having a baby! Magkaka baby na tayo magiging daddy
ka na! I'm so happy! " para akong nabingi sa narinig, lahat ng pag-asa ko'y tuluyan
ng nawala sa sinabi ni Val at sa maging reaksyon ni Meast. Kita ko ang pagkislap ng
mga mata niya dahil sa nagbabadyang luha, Kita ko ang saya sa labi niya ng unti-
unti itong ngumiti sa unang pagkakataon. Kita ko ang pagmamahal niya para sa
babaeng dinadala ang anak niya ng yakapin niya ito ng mahigpit at paulit-ulit na
sabihin ang salitang 'thank you.'
Sa pagkakataon na 'yon nabalot ako ng sakit, inggit at panghihinayang. They are all
happy, celebrating and I was just there, left in the corner crying and waiting for
his attention.
Naghihintay na maalala niya, Naghihintay na maalala niya 'yong sinabi niya sa akin.
Naghihintay na maramdaman niyang muli 'yong minsan niyang naramdaman para sa akin.
I waited, but they walked inside without me. Umakyat sila sa taas ng Hindi na ako
naalala pa. Para akong isang alaala na nabaon na sa limot. Para akong isang bagay
na nawalan ng pakinabang kaya basta nalamang nilang iniwan. 1
Like I am not worthy at all, like I don't exist. And that makes me cry even more.
They will having a baby now, ang nag-iisang katanungan na naiwan sa isip ko sa mga
oras na ito ay kung-

"Paano ako?"
18
553 29 11
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe
Naramdaman ko ang kung sinong lumapit sa akin para alalayan. Ngunit hindi ko
nagawang kumilos at tila napako nalamang ako sa kinatatayuan, tulala sa hagdanan
kung saan ko sila hinabol ng tingin kanina at kung saan ko sila huling nakita.
My breathing becomes rough, tila ayaw kayanin ng isip ko at ng nararamdaman ko ang
nasaksihan kanina.
"Hija, halika ihahatid kita sa kwarto mo." para akong robot na sumama kay Tiya
Ysabella.
Kahit ng makapasok kami sa kwarto ay hindi ko nagawang magsalita, my tears dripped
down on my face as I feel so numb.
Tila 'yong sakit ay siyang dahilan upang wala na akong maramdaman.
"Kia, makakasama sa dinadala mo ang pag-iyak."
"A-akala ko, a-akala ko kaya kong tanggapin. Akala ko kaya kong bitawan, hindi p-
pala... No'ng makita ko 'yong saya ni Meast ng malaman niyang magiging daddy na
siya, nakaramdam ako ng inggit. K-kung nauna ko bang sabihin na magkakababy kami,
gano'n ba magiging reaksyon niya?" wala sa sariling nilingon ko si tiya na bakas
ang pagaalala at awa sa mukha niya. She tried to dry my tears but she failed.

"H-handa na sana akong ipaalam s-sa kaniya, pero tulad sa kung paano siya naunang
makilala ni Meast, nauna rin siyang sabihin na nagkaka-baby na sila. Ngayon alam k-
ko na, siguro nga dapat, dapat itigil ko na ang kahibangan ko...Dahil wala akong
magiging laban kay Valierie, una palang alam ko ng wala akong laban. Siya 'yong
nauna, siya ang may karapatan."

"Kung may mahahanap lang sana ako agad mailalayo na kita dito." naiiyak na sabi ni
tiya at mabilis akong niyakap.

I cried, I cried everything. Pakiramdam ko'y muli kong naramdaman ang pagiging
walang halaga.
One moment he makes me feel so wanted, the next he treat me like nothing happened.
Kinalimutan niya ako, kasi masaya na siya.
Gano'n naman diba? When someone's happy over something you has nothing to do with,
they will forgot about you.
Sana hindi na lang ako nag-isip na sabihin sa kaniya, sana hindi ako umasa na baka
kaya kong ipaglaban sila.
He asked me if I could fight for him too?

Now, should I still fight? Kung kitang kita mismo ng dalawang mata ko ang kasiyahan
sa mga mata niya. He doesn't needs me. Iyon ang pinaka nakita ko. Hindi ko
kailangan na ipaglaban siya dahil lumalaban na siya kasama ng taong tunay na mahal
niya.
Hindi ako mananalo sa isang larong ako lang ang lumalaban mag-isa. Habang lumalaban
siya para sa kanilang dalawa.
I am nothing compared to Val. Isa lang akong malaking tuldok sa pagitan nilang
dalawa kung pipilitin ko pang pumagitna.
Sa huli, ako rin ang maiichapwera.
"Hija tahan na, alalahanin mo na lang ang anak mo. Kahit para sa kaniya,
magpakatatag ka huh? Hindi mo kailangan si Meast. Tutulungan ko kayo, wag ka ng
umiyak." hinaplos ni Tiya ang buhok ko.

"Ikukuha kita ng tubig, babalik ako ah, tahan na." hindi ko siya pinakinggan.
Nanatili akong nakaupo at nakatingin sa kawalan.
E'to ang unang pagkakataon na makaramdam ako na tila pinupunit ang kaloob-looban
ko. Pakiramdam ko may bagay na unti-unting nawawasak sa dibdib ko.

I was shocked, at hanggang ngayon hindi ako makaahon mula sa gulat sa nasaksihan
kanina.
Hindi ko nahintay si tiya, marahan akong nahiga sa kama at unti-unti ng naipikit
ang mga mata sa pagod.
I was awaken when I heard voices outside my room. Walang buhay akong bumangon at
naligo. Pagkabihis ay agad narin akong bumaba na hindi pinapahalata na nasasaktan
parin ako.
"Mam hindi po talaga ako makapaniwala na magkaka-baby na kayo. Ang saya-saya naman!
Sa hinabahaba ng pagsasama niyong dalawa ni Sir, eh kayo rin naman po pala sa
huli." para akong pinokpok ng matigas na bagay sa narinig. Bigla akong natigilan at
ang paghakbang na dapat gagawin ay biglang nahinto.
Nanginig ang tuhod ko at parang gusto ko na lang bumagsak sa sahig.
I can see how happy she is.

"This is our dream yaya, noon pa man pangarap na namin bumuo ng family. Kaya naman
no'ng malaman ko ang result, nagmadali akong bumalik. Hindi ko mapigilang hindi
maibalita sa kaniya. I can see that he's really happy when he finds out. Yaya!
Dream come true, gosh naiiyak ako sa saya. Finally, finally magiging parents na
kami."
Akala ko, ako lang ang makakaranas ng hindi buong pamilya. Naawa ako sa magiging
anak ko, mararanasan niya rin ang naranasan ko.
"Kia! Sorry kagabi ah! Hindi na kita nabati masyado kasi akong naexcite, Kia! We're
having a baby!" napakalaki ng ngiti niya, ngiting hindi ko mapantayan sa mga oras
na ito.
Tila ang paghinga ay naging mahirap na rin sa akin ng pilitin kong ngumiti.
"C-congrats! Finally, sa tagal ng panahon kayo rin pa lang dalawa. I knew i-it,
noon pa naman talaga kayo na eh. Can't wait to see your baby, sana makita ko pa
siya no?"
"Oo naman! Isa ka sa kukunin kong ninang ah!" ngumiti lang ako at tiningan ang
ginagawa niya.

"Ang dami naman ng niluluto niyo? may mga bisita tayo?"

"Hmm! Si Meast kasi sa sobrang tuwa, tinawagan lahat ng friends niya. Magkakaroon
mamaya ng celebration, ipapaalam niya sa mga friends niya na magkaka baby na kami.
Kaya e'to, tumulong na ako sa pagluluto." mas lalong nadagdagan ang bigat sa dibdib
ko ng marinig ang sinabi niya.

"Pwede ba akong tumulong?"

"Oo naman! Halika tapusin na natin ito, mamaya lang nandito na mga friends niya."
Wala sa sariling tumulong ako, iniisip lahat ng narinig na halos ayaw ng tanggapin
ng utak ko. Para akong sasabog.
Dumating ang hapon at unti-unting nagsidatingan ang mga kaibigan daw ni Meast.
Sumilip ako at nakita ko ang ilang pamilyar na mukha at pati si August?
Namiss ko siya, may alam kaya siya tungkol kay Mavis?
Gusto ko siyang lapitan, ngunit agad akong napaatras at pinili nalang magtago.
Nakontento na akong makita siya sa malayo.

"Kia, halika para makilala mo rin ang friends ni Meast." pag-aya sa'kin ni Val na
dala ang salad ngunit umiling ako.

"Nakakahiya naman, dito nalang ako."

"You sure?" ngumiti ako at tumango bago siya pinanuod palabas. I stayed where I am,
watching and listening to them.

"I invited you here because
nakangiti itong lumapit kay
"We're having a baby." agad
ni Meast, pati si August ay
"Congrats man!"
I have an announcement." lumingon si Meast kay Val at
Meast.
na dumagundong ang hiyawan at kantyawan ng mga kaibigan
nakikantyaw na rin at kitang-kita ang kasiyahan nila.

"Congrats Fifth! Sa wakas!"

"Hindi lang 'yan, I want to take this chance...to finally do something that will
settle everything between me and this woman I love." tears dripped down my face.
Just what I've thought. Maybe I was just one of his woman.
Siguro hindi totoo 'yong naramdaman niya sa akin. Isa lamang din ako sa naging
babae niya, panandaliang babae iyon lang ang naging papel ko sa buhay niya.

"Val, we've been through so much in life. We've hurt each other, we broke up, we
broke our promises. But, look where we are now. We're still together and going
strong. We're having a baby, we'll going to be a family. Ayoko ng patagalin pa, I
want to do it now, I want to settle everything, dahil alam ko ito na lang ang
kulang sa ating dalawa."
Napatakip ako sa sariling bibig dahil sa sobrang sakit na naramdaman ng malinaw na
makita ng dalawa kong mata ang ginawa ni Meast.
Holding a diamond on his hand, he asked her to be his wife on bended knee.
"Val, please be my wife." 1

Kasabay ng pagsagot ni Val ng isang matamis na oo, ay ang pagpasok ng lalaking

hindi ko inaasahan ay naririto. 1
He saw me soaked in my own tears, with his widen eyes he approached me.
"Kia? Shit! Bakit ka umiiyak?"

Mabilis niya akong niyakap, at ng maramdaman ko ang init ng katawan niya.

I breakdown.
Napahagulhol na ako kasabay ng kasiyahan na nasa labas.
"Cry Kia, Just cry...andito ako, andito lang ako."

I knuckled my fist on his shirt as I cried harder.

Thank you Clover, but your words won't ease the pain.
19
531 28 11
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe
Hindi ko alam kung anong nangyari sa akin, basta nagising na lang ako kinabukasan
ng nasa kama na ako.
"Mabuti naman at gising ka na, pinag-alala mo ako kagabi. Mabuti na lang at
naroroon si Clover, sa mga bisig ka niya nawalan ng malay. "
"B-bakit po ako nawalan ng malay?" namamaos na tanong ko saka tinanggap ang baso ng
tubig na kaniyang inabot sa akin.
"Siguro'y hindi kinaya ng kalooban mo ang iyong nasaksihan, ang sabi rin sa akin ni
Clover ay iyak ka raw ng iyak ng matagpuan ka niya."
"May iba pa po bang nakaalam ng nangyari?" tanong ko matapos ilapag ang baso sa
side table.
"Wala, pinakiusapan ko si Clover na ilihim na lang ang nangyari. Walang kamalay-
malay ang ibang nasa labas."
Napayuko ako at pinaglaruan ang sariling daliri. Kung gano'n ay makakahinga pa rin
ako ng maluwag. Mabuti na lang at naririto si tiya Ysabella para tulungan ako.
"Kumusta ang pakiramdam mo? Kung maaari sana'y manatili ka na lamang rito upang
magpahinga, kapag nagkaroon tayo ng free time at umalis sila Meast, dadalhin kita
sa OB. You need to be careful now Kia, I am doing everything to find you place as
soon as possible. Ayoko ng manatili ka pa rito ganyang nakikita kong nahihirapan ka
at maaaring maapektuhan ang dinadala mo. "

Hindi ko magawang magsalita dahil lahat ng sinasabi niya ay alam kong tama.
Bago pa man kami makapagusap ng tuluyan ni tiya ay may kumatok na, na siyang
kinalingon naming pareho sa pintuan.
Tiya Ysabella take charge on knowing who it was and we both found out that it was
Valierie.
"Aunt, Kia gusto ko lang muna magpaalam sa inyo."
"Bakit hija?"
"Itutuloy ko po muna pagpunta sa Cebu, need kong ma-settle muna 'yong meeting na
dapat ay dadaluhan ko roon bago ako bumalik at pansamantalang tumigil sa work."
"Alam ba ni Meast? Pumayag ba siya?"
"Noong una po ayaw niya pero, sa huli napapayag ko rin."
"Take care hija,"
"Thank you po, Kia ikaw muna bahala kay Meast ah, ikaw muna umaway sa mga babaeng
lalapit sa kaniya." tahimik akong tumango, she was smiling at me. Sana ay kaya ko
ring ngumiti ng tulad ng sa kaniya.
Umalis si Val, matapos kaming kausapin. Nagaalalang nilingon ako ni Tiya bago siya
bumuntong hininga.
"Tatawagan ko lang 'yong isa kong kaibigan na naging katrabaho ko noon, baka open
pa 'yong offer niya sa'kin na vacation house sa isang probinsya. Mas maganda kung
sa gano'ng lugar ka muna manatili habang hinihintay mo ang kabuwanan mo." tumango
ako at pinanood siyang lumabas. Pinakatitigan ko ang bag na nasa gilid ng couch ng
kwarto ko. Marahan ko iyong binuksan at nakuha ko roon ang isang maliit na frame,
this is my dream house I made month ago. Isang simpleng bahay na pangarap kong
tirahan kasama ng magiging pamilya ko. Sunod kong napansin ang paper bag sa gilid
at ng kunin ko ag laman noon ay muli nanaman akong naiyak.
The stuff toy.

I covered my mouth to make sure that there are no sobs would escape, while staring
at that blue haired chibi stuff toy. I've been broken before because of my father.
The very first man who made me cry. Hindi ko akalain na darating ang panahon na
iiyak din ako ng dahil sa taong mahal ko.

I didn't know I would fall for him this deep. Hindi ko inisip na ang simpleng
paghanga ay maaari pa lang lumalim. I've always thought crush is just an
admiration, I wasn't informed that It could actually turn into love.

A love that will never be reciprocated.

I was already warned, Meast is a womanizer. Dapat no'ng makita ko pa lang ang
litrato nila ni Val, tinigil ko na ang nararamdaman ko.
Kung sana may switch ang nararamdaman no? You have the control, you can always turn
it on or turn it off whenever you want or whenever it hurts. Switch that you can
turn off when you reach the maximum pain. O kaya naman remote control, na kapag
ayaw mo ng palabas pwede mong ilipat ng channel. But this is different, you'll feel
it no matter how hard you try to escape. I wish I could stop myself from hurting by
just closing my eyes and taking a deep breath, but I can't.
"Kia may bisita ka." bigla akong napapunas ng mga luha at binalik sa paper bag ang
stuff toy saka pinagpagan ang damit at lumabas. Naabutan ko si yaya Emma sa labas
ng kwarto ko na siyang tumawag sa akin.
"Sino po?"
"Si sir Clover, ikaw ah... Hindi mo sa'kin sinabi boyfriend mo pala siya."
"Yaya Emma naman."
"Asus!'Wag mo ng itago sakin, matagal tagal na rin tayong nagkakasama rito nakuh."
napailing na lang ako at minabuti nalang na bumaba. Naabutan ko nga si Clover na
nakaupo sa couch at ng makita ako'y agad siyang tumayo at nakangiti akong
tiningnan. Kumalabog ang dibdib ko ng makita ang ilang paper bags at isang bouquet
ng bulaklak ang nakalapag sa coffee table.
"C-clover."
"Good morning!" kinuha niya ang bouquet ng bulaklak at lumapit sa akin ng hindi
nabubura ang kaniyang mga ngiti. I can't see the Clover I once hated. Ayaw na ayaw
ko sa kaniya dati dahil sa ginagawa niyang kagaguhan sa ibang tao lalo na sa mga
babae at sa bestfriend ko. Pero sa nakikita ko ngayon, naniniwala na ako na when
maturity hits you everything will change, not just the way you think but also the
way you act.
"T-thanks, Ahm may kailangan ka ba? Hinahanap mo ba si Meast?" pinakatitigan niya
akong mabuti bago pinag level ang mukha naming dalawa. Hindi naman kasi sila
naghuhuli ng taas ni Meast. At hindi naman ako gano'ng biniyayaan ng height.
"I am here because of you. I have so much questions in my mind, and the one who
could give me answers isn't him. Kia, let's talk I can be your human diary. You can
trust me, I promise I'll keep it." pinakatitigan ko ang mga mata niyang punong puno
ng sinseridad.
"Thanks Clover pero---"

"Kia, please...I am willing to listen. "

Napayuko ako at marahang tumango. He holds my hand and when we are about to leave,
we heard voice that stopped us from moving.
"Clover, did I accidentally asked you to pass by?"
Hindi ako makalingon, hindi ko siya magawang tingnan kasi alam kong pag nagtama ang
mga mata namin... Iiyak ako ng biglaan.
"Nope, sinadya kong bumisita dito because of Kia."
"Kia? Why?"
"Just want to bring her with me, may paguusapan lang kami."
"Paano kung di ako pumayag?" humigpit ang hawak ni Clover sa kamay ko. The way
Meast speak with Clover, full of arrogance and sarcasm.
"This is beyond our relationship as a member of your organization Meast. This is
personal, hindi mo ako pwedeng pigilan sa bagay na may kinalaman na sa personal na
buhay." mariin na sabi ni Clover bago tuluyang huminto si Meast sa gilid ko, he
holds my wrist and was about to pull me off when Clover pulled me first, dahilan
para mapunta ako sa likuran niya like he's protecting me against Meast.
"Selfishness won't do any good Meast. Don't act like you own everything. Kahit
nagtratrabaho si Kia sa'yo, hindi mo siya pwede kontrolin sa bawat oras at kung
kelan mo gusto. We will talk, and whatever it is, it doesn't concern you anymore."

"She's still mine Ansel, whether it is personal or not. She's here in my territory.
Whoever in my territory, I consider them as mine so you can't get her without my
permission. She'll stay, and you---just go home and do the work I gave you."
"I'm sorry Meast, pero wala ako sa trabaho ko ngayon remember? Kaya gagawin ko ang
gusto ko at hindi ang gusto mo, let's go Kia." hinawakan na ako sa kamay ni clover
at akmang aalis na sana.
"Stay Kia," two words, but it stopped me from moving. Puno ng autoridad ang boses
niya.
"Kia," tiningala ko si Clover at kita ko sa mga mata niya ang kagustuhan niyang
sumama ako. Hindi ko nilingon si Meast ngunit nabuo ang desisyon ko.
"Saglit lang ako Sir, importante ang pag-uusapan namin. Siguro naman may karapatan
akong makipagusap lalo na kung tungkol sa personal na bagay hindi ba?"
"Are you challenging my words Kiara?" mariin na tanong ni Meast.
"No sir, I am just saying na kahit boss kita at binabayaran mo ako hindi mo pa rin
ako pag-aari. You can't just control me just because you are my boss, I maybe your
personal maid but I am not yours to obey all the time with your unreasonable
restrictions and commands."

You made me feel like I didn't really own you Meast. You must know that I am not
yours too. I am not one of your property and not even your woman.
20
540 24 5
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe
Do we really own something in our life? Cause for me no, we didn't own anything, or
something. No matter how you work hard for it or how much you pay for it, it will
eventually vanish in just a snap.
Everything that we borrowed in life will be gone in just a blink of an eye. People
are fond of owning something just because they have their name on it or they bought
it not knowing that they can't have it for infinite time.
If we don't have our body forever, then we can't own anything forever. We can't own
someone, we can't own things and life.

That's why I should have think of it with those times I am trying to think of
owning Meast Trigon.
"Why are you living in Meast' house?"
"I'm working for him, I bet you already know that."

"Do you love him?" bigla akong natahimik sa sunod niyang tanong.
"Alam kong oo ang sagot, pero ginusto ko pa rin marinig mula sa'yo. Nang makita ko
kagabi kung gaano ka umiyak na kahit pagtulog mo hindi nawawala ang mga kuha sa
mata mo alam ko, nakumpirma ko. Mahal mo si Meast."
"Tanga ko diba?"
"Lahat naman ng nagmamahal dumadaan sa pagiging tanga." bigla ko siyang nabatukan
na pareho naming kinagulat.
"Nakakatakot ka namang katabi bigla ka nalang umaatake."
"Nagulat lang ako, nang aano ka eh. Tanga na nga ipapamukha mo pa."
"Pwede ka namang bumawi eh? Para di ka na tanga."
"At paano naman?!"
"Sa'kin ka sumama pakakasalan kita."
"Gago."
"That's not a joke lady, I am giving you an offer."
Bigla akong natahimik. Naramdaman ko ang pagbuntong hininga niya bago umayos ng
tayo at pinakatitigan ang direksyon na tinitingnan ko.
"Bakit ba palagi kong sinasabit ang sarili ko sa isang sitwasyon na ako naman ang
talo? For the second time I want to help someone out of pain. For the second time,
ginusto kong mapasakin ang isang taong iba ang nais."

"Clover, if a girl told you she's pregnant how will you react?"

"I would be happy."

"The baby is not yours."

"Akin man o hindi Kiara tatanggapin ko. That's me, wala akong pakialam kung sa'kin
ang bata o sa iba. Kung mahal ko 'yong babae handa akong panagutan siya. Kaya kong
panindigan ang isang batang hindi naman sa akin nagmula."

May ilang butil ng luha ang kumawala mula sa mga mata ko bago umiwas ng tingin para
hindi niya makita.
"Sana lahat katulad mo."

"Bakit? Sino bang buntis?"

"Wala, may nakita kasi akong buntis tapos naisip kong tanungin ka."

"Kahit ganito ako, pinalaki ako ng magulang ko sa mga pangaral nila. Kaya nga takot
ako sa daddy ko, hindi dahil sa duwag ako kundi dahil mahal ko sila at nirerespeto.
Tinuruan nila akong rumespeto sa lahat ng bagay at magmahal. Medyo gago lang ako
no'ng college kaya nang b-bully ako pero sa huli, pinili ko pa rin magbago."

"Ano pa bang itatanong mo? At baka umuusok na ang ilong ng boss ko baka 'yong buhok
niyang asul maging pula na at magmukha siyang posporo."

"If I would ask you to move out, papayag ka ba?"

"Matagal ko ng binabalak na umalis Clover. Naghihintay lang ako ng pagkakataon at

lugar na mapupuntahan."

"May alam akong lugar, pag-aari ko siya."

"Nakakahiya sa'yo, hinahanapan na rin ako ni tiya kaya no worries."

"Kahit iyon lang maitulong ko sa'yo, tanggapin mo na."

"Ako naman ang magtatanong."

"Ano 'yon?"

"Bakit mo ginagawa 'to?"

"Kasi gusto kitang tulungan."

"Ayokong lumabas na ginagamit kita."

"Use me I don't care, Kiara kung kaya kong makatulong tutulong ako gaya ng
pagtulong ni Mavis sa akin no'ng mga panahon na nangangailangan ako."

Mavis. Namimiss ko na siya, 'yong mga pangaral niya sa akin.

"Thank you Clover." bigla niya akong niyakap.

"I will always be here for you, isang salita mo lang Kia ilalayo kita."

Umiling ako.

"This is my battle Clover, thank you so much but I really need to refuse your
offer."

Nakita ko ang pagbakas ng kalungkutan sa mukha niya ngunit tumango nalamang din
siya bilang pagrespeto sa desisyon ko.
Hinatid niya ako sa bahay ni Meast at nagpaalam na rin dahil tatapusin pa raw niya
ang trabahong binigay ni Meast sa kaniya.
Pagkauwi ay naabutan ko si Meast na nagbabasa ng libro habang may kaharap na tasa
ng kape.
Aakyat na sana ako ng may maalala kaya bigla akong bumalik.
I've searched for those but I saw nothing.

"Yaya Emma." pagtawag ko sa paparaan na si yaya Emma.

"Oh hija bakit?"

"Nakita niyo ho ba 'yong mga dala ni Clover pati 'yung bouquet?" Natigilan si Yaya
Emma at unti-unting napalingon kay Meast na seryosong nagbabasa habang kitang-kita
ko kung paano umigting ang panga nito.
"D-don't tell me..."

"Si sir na lang ang tanungin mo hija, kanina pa siya mainit ang ulo ayaw kong
mapagbuntunan." sabi ni Yaya Emma saka nagmadaling umalis.
Marahan akong naglakad palapit sa harapan ni Meast at mariin itong tinitigan
hanggang sa umangat narin ang tingin niya sa akin.

"Nasaan 'yong mga dala ni Clover sir?"

"Trash can." tipid na sagot niya na kinalaki ng mata ko.

"Ano?!"

"That's not mine, at lahat ng di akin inaalis ko rito sa bahay. So I threw it."

"Hindi naman talaga 'yon sa'yo dahil hindi naman 'yon dinala ni Clover para sa'yo!
How dare you! Kahit paano pinagkagastusan pa rin 'yon tapos itatapon mo lang?!"

"I can buy you everything you want, all you need to do is to ask. If you want
flowers, kahit pagawan pa kita ng hardin o araw araw akong magpadeliver ng bulaklak
I will do it. Kung gusto mong bilihin ko ang lazada gagawin ko, pati na ang amazon
at zalora saka ipa-paper bag ko lahat ng tinda roon at araw-araw ipadeliver dito
gagawin ko. All you need is to ask! You don't need Clover to have everything that I
can actually give to you!"

"Bakit naiinsulto ka ba? Sir stop talking like you can do everything, give me
everything cause you can't. Wala akong pakialam kung kaya mong bilhin, lampasan o
higitan ang kayang ibigay ni Clover! Ang importante sa'kin ay 'yong iniisip no'ng
taong nagbigay sa akin ng bagay na 'yon! Gaano man kaliit, o kalaki importante 'yon
sa'kin! You can't just throw it away! Kung nainsulto ka, wag mong idamay 'yong mga
gamit na wala namang ginagawang masama sa'yo! Pag ingit pikit! Leche!" hindi ko
alam kung bakit nagiinit ang ulo ko ngayon. Kita ko sa mukha niya ang gulat,
kasabay ng pagkunot ng noo niya ngunit mabilis ko siyang tinalikuran at umakyat na
sa kwarto ko ng hindi nawawala ang inis na nararamdaman.

Bwisit! Minsan na nga lang may magregalo sa'kin kahit walang okasyon sinabotahe pa
niya, gago! Napakamakasarili amputa.

Hindi ko alam kung ilang oras akong nagkulong sa kwarto bago may biglaan na lang
pumasok at padabog na binagsak ang mga paper bag.
"Are you still mad?" kahit anong gawin mo pag galit ako galit ako. At hindi na lang
ito galit ng dahil sa pagtapon mo sa mga paper bags na 'yan kun'di dahil sa
kagaguhan mo.
"Mamaya ay pupunta tayo ng simbahan. Val is not here, and since ikaw ang personal
maid ko, I can bring you with me to be her substitute. Galit ka man o hindi, you
still need to obey me." hindi ko na masyadong inintindi ang sinabi niya, dahil kung
gagawin ko pa masasaktan nanaman ako.
Tumango lang ako at hindi na siya pinansin. Tulad ng sinabi niya, pinapuntahan niya
ako kay Yaya Emma para pagbihisin.
Tamad na tamad akong nagpalit, at sinuot lang ang bohemian dress ko na may
kahabaan. Saka lumabas.
Para akong robot na sumunod sa kaniya sa sasakyan at hintayin sa kung saan kami
titigil at bababa.

"If father asked you if you're Valierie Ann Fernandez, just say yes. Hindi naman
siya ang pari na magkakasal sa amin so no worries." doon lang ako natauhan na para
bang binuhusan ako ng napakalamig na tubig.

"A-anong sabi mo? Ako? Magpapanggap bilang si Val?"

"Yeah." unti-unti akong nanghina sa sinabi niya.

Tinurukan ba 'to ng anesthesia no'ng bata pa siya? O baka naman doon siya pinaglihi
kaya no'ng lumaki na nasobrahan sa pagkamanhid. Sabi niya hindi siya manhid at
ramdam niyang mahal ko siya, pero bakit ngayon mahihiya ang anesthesia sa kaniya sa
sobrang manhid niya?!

Gusto pa niya akong magpanggap na fiance niya?! Potaena! Ginagago niya ba ako?!

Napahawak ako sa tiyan ko ng makaramdam ng kirot kaya mas pinili kong kumalma. I
won't risk my baby's life.
Ngayon pa na siya na lang ang mapagkukunan ko ng lakas.
Nakarating kami ng simbahan at agad kaming pinatawag. Magkaibang room kaming dalawa
at doon pa lang kabang-kaba na ako.

In front of the priest, I bowed my head. Asking for forgiveness, silently.

"Valierie Ann Fernandez?"

"Y-yes po father."

"Hmm, ilang taon na kayong dalawa ng kasintahan mong si Meast?"

"Mag d-dalawang taon na po. Pwera pa no'ng mga panahon na on and off ang relasyon
namin." tumango-tango si Father bago ako tinitigan.
"Paano kayo nagkakilala?"

"Sa school po, bestfriend ko po kasi 'yong kapatid niya. Accidentally I met him,
and the first time I saw him I knew, that time he caught me."

"Gaano mo siya kamahal at kagustong pakasalan?"

"I believe father we can't really measure how much we love someone. We can never
quantify love because it is something beyond the limitation. That is something that
could go beyond the boundary, kasi kahit mismo ikaw hinding hindi mo malalaman o
masusukat kung gaano mo kamahal ang isang tao.” I paused.

“You can do unexpected things because of the love you feel for him. I love him, at
walang kahit anong salita at kahit anong panukat ang makakayang alamin kung gaano
ko siya kamahal. If I will find the right word to describe the love I am feeling, I
wouldn't find it. My love is immeasurable to the point that I could make everything
for him, I could do everything just for his happiness, makita ko lang siyang masaya
ay masaya na ako. Gano'n naman ang pagmamahal hindi ba? It is seeing the one you
love happy and choosing what could make him happy. That's how much I love him."

"Gaano ko siya kagustong pakasalan? Gustong gusto father, I want to spend my life
with him na kung pwede lang magpakasal kami ngayon ay gagawin ko na. I can't wait
for us to say 'I do' and talk about our vows in front of God." bigla akong binalot
ng sakit at kalungkutan ng maalala na, hindi nga pala ako ang babaeng ikakasal.
Masyado akong nadadala sa pangarap ko, at nakakalimutan kong nagpapanggap lang ako.
"I can see that you really love him, walang duda." ngumiti ako kay Father.
Kung sana lang ay totoong ako na lang talaga ang babaeng pakakasalan niya, sobrang
saya ko na.
Pero kailanman, hinding hindi matatakasan ang katotohanan.

Pagpapanggap lang ito Kia, tama na.

21
500 26 3
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe
Nakatulala ako sa wedding dress na nasa harapan ko. Nakikipagusap si Meast sa may
ari ng boutique na pinuntahan namin, na siya rin mismong designer. Hanggang ngayon
hindi nag s-sink in sa akin na hindi lang pala ako magpapanggap na simbahan,
magiging sub din pala ako sa ganito.

"Halika susukatan na kita." alangan akong sumama at nilingon si Meast. Tiningnan ko

siya ng nagtatanong ngunit tumango lang siya sa akin.

"You have a nice body huh." nailang ako ng sabihin niya 'yin habang sinusukatan
ako, maya't-maya rin ang lingon ko kay Meast at seryoso lamang itong nakatingin sa
akin. Pagkatapos ay agad din kaming umalis.

"Kelan ang kasal niyo?" pansamantala siyang natahimik na bago niya ako sinagot.
"As soon as possible, maybe right after Christmas." isang linggo na lang pasko na,
actually wala na nga eh. Kung gano'n talagang bilang nalang ang araw na natitira at
magiging pamilyadong tao na siya.
Napaiwas ako ng tingin at piniling sumandal bago unti-unting pumikit.
Laking pasalamat ko ng sa bahay na niya kami dumeretso, masyado na akong pagod para
sa araw na ito na halos hindi ko na nagawa pang kausapin si Meast.
"Kiara, thank you." hindi ko siya nagawang lingunin, derederetso lang akong umakyat
na tila walang narinig.
Abala ako sa pag-aayos ng mga gamit ng pumasok si Tiya Ysabella.
"Nalaman kong isinama ka ni Meast kanina."

"Opo, pinagpanggap niya akong si Val."

"Nakausap ko na 'yong dati kong kasamahan. Sabi niya open pa rin daw 'yong offer
niya, nagpresenta rin siya na samahan tayo roon, all we need is to tell her when."
Malalim akong napabuntong hininga, bago naupo sa edge ng kama at gano'n din si Tiya
bago hinaplos ang buhok ko.
"Alam kong nahihirapan ka na Kia, kaya kung ako lang ang masusunod bukas na bukas
din iaalis na kita rito. "

"Aalis na po ako." tulala na sabi ko, gamit ang mababang tono.

Malungkot siyang ngumiti sa akin bago tinulungan akong mag impake. I'll leave if it
is the best thing to do.
Kinabukasan ay maaga akong nagising, nagayos ako ng sarili at hinanda para
magpaalam kay Meast bilang isa sa nagtratrabaho sa kaniya.
Saktong paglabas ko ay may kung sinong marahas na humawak sa kamay ko at walang
pakundangan akong isinandal sa padir.
Sumalubong sa akin ang galit na galit niyang mukha na siyang kinagulat at
pinagtataka ko. He never been mad like this before.
"B-bakit?"

"Hanggang kailan mo balak itago ha!?"

"A-alin?" kumalabog ng malakas ang dibdib ko.

"Don't make me so fucking stupid Kiara! Akala mo hindi ko malalaman ha?!"

"A-ano bang sinasabi mo? B-bitiwan mo nga ako!?" mabilis ko siyang itinulak na mas
lalo niyang kinagalit at may kung anong kinuha sa bulsa niya na kinamutla ko.
"This, this fucking bullshits! Are yours! Anong plano mo ha?!"

"T-that's not m-mine!" halos mapasigaw ako ng malakas niyang ibato ang mga 'yon sa
gilid ko. Unti-unti na akong napaiyak dahil sa pinaghalo-halong emosyon.

"Hindi ako tanga Kia! Noon pa napapansin ko na pero nagbulagbulagan ako kasi
bestfriend ka ng kapatid ko! Pero kung gagaguhin mo ako ng ganito putangina!"

"Hindi kita ginagago!" umiiyak na sigaw ko pabalik.

"Then why didn't you fucking tell me?! Huh?! What's the plan?! Sisirain mo ang
kasal ko?! Sasabihin mo na ako ang ama ng dinadala mo?! Ipapaako mo sa akin ang
hindi naman akin?! I knew it! Do'n sa resort?! Noon palang dapat na akong naghinala
eh! Hindi ako ang una mo! Dapat noon palang naghinala na ako na maaarining buntis
ka! Tangina Kiara pinagkatiwalaan pa naman kita!" parang mga kutsilyong unti-unting
tumutusok sa katawan ko ang lahat ng sinasabi niya.
Kung sino man ang nagsabi sa kaniyang buntis ako hindi ko siya mapapatawad! At mas
lalong hindi ko mapapatawad ang lalaking nasa harapan ko ngayon for fucking hurting
me.
"Kung may plano akong ipaako sayo ang dinadala ko, umpisa pa lang Meast gumawa na
sana ako ng paraan para may mangyari sa atin. Sana una pa lang pinaalam ko na
sa'yo! Wala nga akong balak na sabihin sa'yo eh! Ang totoo isa lang ang balak ko at
iyon ay ang umalis ng hindi mo nalalaman! Ngayon alam ko na kung gaano kababa ang
tingin mo sa akin una palang...kung gaano ka kasinungaling at kung gaano ka kagago.
Kung ginago kita! Mas ginago mo ako Meast! Ginago mo ako! Pinaniwala mo ako na
kahit paano may nararamdaman ka para sa'kin! Tapos bigla-bigla na lang kinalimutan
mo ako?! Bigla-bigla na lang parang naichpwera ako! Pero wala kang narinig sa akin!
Hindi ako nagreklamo hindi ako nagsalita ng kahit ano! Hindi kita tinanong hindi
ako nagmakaawa at kahit isang beses hindi ko sinabi sa'yong buntis ako! Wala kang
alam sa mga pinagdaanan ko Meast! Kaya wala kang karapatan na pag-isipan ako! Aalis
ako! Aalis na ako! Aalis ako ng hindi ka pipigilan sa kahit anong gawin mo, kasi
wala naman sa plano ko na sumira ng relasyon ng iba! Papatunayan ko sa'yo na hindi
ko kailangan panagutan ang dinadala ko dahil hindi ka naman ang ama nito!" tuloy-
tuloy na bumuhos ang luha ko bago pinilit iyong punasan.
I was crying so hard before I looked at him for the last time, with love. Gusto
kong bago ako umalis, maramdaman niyang totoo ang sinabi ko sa kaniyang mahal ko
siya.
"Kailanman hindi ako naging makasarili Meast. Hindi kita ginago, at kung ang
pagalis ko ang magiging dahilan para tuluyan ka ng maging masaya gagawin ko.
Gagawin ko pa rin ang tama...kahit may pagkakataon pipiliin ko pa rin ang
nararapat."

"Yeah, you're right. Maybe you should really leave." Malamig na sabi niya at
tinalikuran ako. 1
It was so clear to me now. He's an arrogant, selfish jerk. Akala ko manhid siya,
pero hindi pala iyon ang totoo, kasi ang totoo wala lang siyang pakialam.
Aside from being, arrogant, selfish jerk he's insensitive and not worthy of my
love.
I thought he was a responsible guy, iba pala ang pagkakakilala ko sa kaniya. Siguro
nga gano'n lang siya sa kapatid niya, pero iba pala siya sa taong katulad ko.

Naaawa man ako sa sarili ko ngunit mas naaawa ako kay Valierie. She met a shallow
man.
Meast doesn't deserve my baby. Ikinakahiya kong siya ang naging ama ng dinadala ko.
22
510 26 7
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe

Hindi tumigil ang pagbuhos ng luha ko habang naglalakad palabas ng bahay ni Meast.
Kasama ko si Tiya Ysabella at siya ang may dala ng iba kong gamit. Nalaman niya ang
nangyari at kanina pa niya ako pinapatahan.
"Kiara?" para akong napako sa kinatatayuan ng narinig ang pamilyar na boses na
matagal kong namiss gaya ng pagkamiss ko sa bestfriend ko.

Mas lalo akong napaiyak at marahang naglakad palapit sa kaniya.

"A-august!"

"Grabe naman, ngayon na lang tayo nagkita ulit tapos nag-iiyak ka? Sino may gawa
niyan sa'yo i-sasalvage ko?" Umiiyak man ay nagawa kong ngumiti dahil sa kaniya. I
hugged him so tight. Noon pa man, may isa ng katangian si August na talagang
magugustuhan mo.
He has this personality na kapag kasama mo siya gagaan ang pakiramdam mo. He's so
good to be true. 'Yong tipong kapag kasama mo siya, saglit mong makakalimutan ang
mga problema mo.
"I miss you August."

"Ayokong magsabi ng I miss you too, hangga't hindi mo sinasabi sa'kin kung bakit ka
umiiyak. Sibuyas ba ako? Para maiyak ka?"

"Sira!" mahina akong natawa at lumayo sa kaniya. He stares at my eyes and when he
look at Meast house, biglang sumeryoso ang mukha niya
"Hindi ko na itatanong kung bakit pero gusto kong malaman kung saan ka pupunta."

Nilingon ko si Tiya na nanatiling tahimik sa likuran ko. Sumusulyap sa kaniya si

August.
"Somewhere, where I could find
peace."

"Ihahatid ko na kayo."

"Hindi na kailangan hijo." pagsingit ni tiya.

"I insist po, Kiara's my friend too. I can't let her leave like this. Ihahatid ko
na po kayo, kahit 'yon lang po." nilingon ako ni August at tinuyo niya ang mga luha
ko.

"Kung 'yan ang gusto mo sige." kinuha ni August ang mga dala namin bago niya kami
inalalayan.
Sabi ni tiya dadaanin daw namin 'yong may-ari ng tutuluyan ko kasi siya ang
magtuturo ng daan.

"Kapag nalaman ni Mavis na nagkita tayo, tiyak matutuwa 'yon."

" 'W-wag, 'wag mo munang sabihin sa kaniya."

"Bakit?"

"Marami na siyang pinagdaanan. Ayokong madagdag sa isipin niya, kapag nalaman

niyang nagkita tayo ipapahanap niya ako, ayokong malaman niya ang sitwasyon ko at
pinagdadaanan ko. Gusto ko kapag nagkita kaming dalawa okay na ako at maibabalik ko
na 'yong kiara noon na madalas masaya lang."
Pare-pareho kaming natahimik sa loob ng sasakyan hanggang sa mapuntahan namin 'yong
dating katrabaho ni Tiya.

Malayolayo ang biniyahe namin,

at talagang namangha ako ng makita ang view ng bahay. Kakaiba pala talaga sa
probinsya. Nakakawala ng stress dahil sa sariwang hangin. Masyadong payapa at
malayo sa ingay mula sa mga sasakyan.

"Salamat Elen ha, malaking tulong ito para rito pamangkin ko." tukoy ni Tiya sa
akin.
"Nakuh wala 'yon, bayaran mo na lang ako kapag nakapanganak na siya. Oh siya pa'no,
maiwan ko na kayo, heto ang susi. Meron ditong napunta-punta para linisan kaya
hindi na kailangan pang ayusin ang loob. Saktong-sakto ito para kay Kiara."

"Salamat po, wag po kayong mag-alala kapag nagkatrabaho na ako babayaran ko po

kayo."

"Walang anuman hija, masaya akong makatulong sa'yo." nagusap pa sila ni Tiya,
ngunit para akong binuhusan ng malamig na tubig ng maalalang narito si August.
"Buntis ka?" napayuko ako. Akala ko susumbatan niya rin ako at kung ano-ano ang
sasabihin ngunit hindi ko inaasahan ang ginawa niya. Niyakap niya ako.

"You can do this Kia, You have me...you have Aunt Ysabella. We will help you. I
will help you." the way he caress my back is so calming.
"Thank you August."

"We're friends, as your friend I need to help you get through this."

"Halika na pumasok na tayo para nakapagpahinga muna."

"May I ask Kia who's the father? Ayokong mag-isip pero may hinala ako, but still I
want to hear it from you."
"Kung ano ang hinala mo, hindi ko na babaguhin August. Just promise me no one
should know."

"I won't tell Kia." pansamantala akong natahimik. They helped me settle my things.
Walang oras na hindi si August nagasikaso para sa akin. Pumunta pa siya sa bayan
para ipag grocery ako.
Nagpaalam saglit si Tiya dahil kailangan niyang makabalik sa bahay ni Meast. At
nagsabing babalik din siya kinabukasan. Inihatid siya ni August saka ito bumalik.

"August may trabaho ka pa. Kaya ko naman ang sarili ko."

"No, I'll stay. Hindi kita maiiwan mag-isa rito." pinakatitigan ko siya at prente
lang siyang nakahiga sa couch habang nagbabasa ng Cinderella book.
Nakagat ko ang sariling kuko sa nakita para pigilang matawa. Fuck! At sinong loko
ang nagiwan ng Cinderella book d'yan?
Lumabas ako saglit sa lanai at pinakatitigan ang kalawakan na punong-puno ng
bituin. The cold night wind embraces me. Unti-unti nanamang bumalik sa alaala ko
ang nangyari. Ang mga sinabi ni Meast at ang katotohanan na hindi naman talaga niya
ako minahal.

"Ang lalim naman ng iniisip mo, anong gusto mong kainin? Ipagluluto kita." nilingon
ko siya at pasimpleng tinuyo ang luhang kumawala sa mga mata ko.

"Wow! Nagluluto ka pala?"

"Anong tingin mo sa'kin walang silbi?"

"Wala akong sinabi."

"Pag natikman mo luto ko tiyak malilimutan mo pati pangalan mo." natawa ako sa
kahanginan niya.

"Gago!"

"Halika na, malamig dito. Sa loob na tayo ipagluluto kita ng masarap." hinawakan
niya ako sa magkabilang balikat bago inalalayan papasok.
It was so simple, ganitong buhay ang masarap kagisnan. Kung hindi ko siguro
nakilala si Meast baka kay August ako ngayon hulog na hulog. I remember before,
unang pasok pa lang niya ng makita ko 'yong ngiti niya kasama na braces niya, nagka
crush na agad ako at kahit si Mavis alam 'yon.
"Ang seryoso mo naman, just smile Kia, mas maganda ka kapag nakangiti." hinawakan
niya ang magkabilang pisngi ko at pinisil iyon.

What if, no'ng gabing iyon si August na lang 'yong lalaking nakasama ko sa iisang
kwarto?
What if, siya na lang 'yong minahal ko?What if, siya na lang ang naging ama ng
dinadala ko. Masasaktan ba ako ng ganito? Iiyak ba ako?
Siguro...Hindi.
Napayuko ako at ang ngiti sana na gagawin ay unti-unting nawala. Napabuntong
hininga si August bago ngumiti sa akin at inayos ang buhok ko.

"You've been through so much in life Kia, I can see that in your eyes. And I want
to see you smile again. Be strong okay? We'll be here for you, in behalf of Mavis
I'll take care of you and your baby. Lalaki siya ng masaya at maswerte kasi may
mommy siya na 'sing buti at 'sing ganda mo. "

What if I fall for him?

Is he going to catch me?
What if I am for him and he was really the one for me? Would the universe will let
us be?
23
507 23 5
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe
Abala ako sa pag-check ng mga gamit kinaumagahan. Kanina pa ako di mapakali, I was
pacing back and fort thinking of something. Tumigil ako saglit biting my finger
nail, habang ang isang kamay ko'y nasa bewang ko. My eyes dropped down on my
things.

Ano bang nakalimutan ko? Ano bang hinahanap ko? Para kasing may kulang eh. Lumabas
ako saglit para magluto, maagang umalis si August para pumunta muli sa bayan hindi
ko alam kung mag-aano siya ro'n. May kalayuan pa naman kasi kaya ang aga ng alis
niya.

Pagkaluto ko'y naligo muna ako at nagbihis bago inayos ang mga gamit. Nakakainis!
Kung ano man 'yung nakalimutan ko baka naitapon na 'yon knowing that guy, masyado
'yong walang pakialam.

Mayamaya ay nakarinig ako ng paghinto ng sasakyan kasunod ng isa pa. Baka si tiya
na 'yong isa. Mabilis akong lumabas ng kwarto at pinagbuksan sila ng pintuan. And
my jaw almost drop when I saw whose here.

Pareho silang nakatingin sa isa't-isa at bakas ang pagtataka. Kung magtitigan sila
parang may kidlat sa mga mata nila.

Mas lalo pa akong napanganga ng makita kung ano ang bitbit nilang dalawa. Nawala
lang yata ako sa pagmamasid sa kanila ng makitang lumabas si tiya Ysabella sa isa
sa mga kotse.

"Hija kamusta? Mabuti na lang at dumating ito kanina si Clover hinahanap ka.
Nagpasama na ako papunta rito, nangako rin naman siya na wala siyang pagsasabihan."

"Naman! May pasalubong pati ako for you Kia, Mcdo." napakamot siya sa batok niya
dahil sa sinabi.

"At bakit ka naman pumunta rito, diba may pinapagawa sa'yo?" tanong sa kaniya ni
August.

"Sa'yo rin naman ah pero nandito ka, di patas 'yon dapat ako rin at ano ba 'yang
dala mo? Jollibee? Ano ka bata? May kasama pang freebie amputs! Ano tingin mo ang
bibigyan mo bata!?" nagpalit-palit ang tingin ko sa kanila at napasapo sa noo ko
bago nailing. Bakit ba nagsama ang dalawang 'to sa iisang lugar? Parehong isip
bata.
"Ulol! At least sa'kin ang freebie stuff toy na jollibee eh sayo minions, kelan pa
nagsalita ang saging?! Isa kang clown na tinubuan ng kamatis na ilong!"
"Ikaw nga langgam na tinubuan ng pakpak, bida-bida! Nagpakpak pa di naman
makakalipad mas malaki pa katawan kesa pakpak! " napahilot ako sa sintido dahil sa
pagtatalo at kantchawan nilang walang kakwenta- kwenta.
"Pwede ba tumigil nga kayong dalawa! Kaaga-aga pinapapasakit niyo ang ulo ko!"
narinig ko ang pagtawa ni tiya kaya agad ko na itong inaya sa loob.
Agad namang sumunod si Mcdonalds at Jollibee, este si Clover at August papasok na
paminsan-minsang nagbabanggan ng balikat. Shuta nitong dalawang 'to, kelan pa 'tong
mga 'to naging isip bata.
"Nagbreakfast ka na Kia? Ipaghahain kita, breakfast muna tayo." nilingon ko si
august na papasok na sana ng kusina ngunit hinabol siya ni Clover at halos
maggitgitan pa sila sa pintuan.
"Maghahain din ako!"
"Ako nauna kaya ako muna papasok!"
"Di pwede dapat sabay!"
"Ulol! Di tayo magkakasya!"
"Ang laki mo kasi!"
"Talagang malaki ako!" alin ang malaki? Aish!! Shuta talaga pati ako nahahawa sa
kanila.
Bwisit!

"Hoy kayong dalawa! Tabi nga! ako na maghahain mga leche!" inagaw ko sa kanilang
dalawa ang mga dala nila at pareho silang hinila palabas.
"‘Yan epal kasi,"
"Tss!"
Jusko di talaga sila pwedeng magsama. Mahihiya ang delubyo. Napailing akong
inilapag ang dala nilang dalawa at bahagyang natawa.
Jollibee and Mcdonalds? Fuck! Why so cute?
Kinuha ko ang stuff toy na jollibee at minions saka itinabi saglit bago inihain ang
mga laman noon. Inihain ko rin ang mga niluto ko bago sila tinawag. Busy silang
makipagusap kay tiya Ysabella, mukhang seryoso na ang pinaguusapan dahil seryoso
narin ang way nila ng pagsasalita at ang expression ng mukha nila.
"Breakfast muna tayo, halika na kayo." Sabay na tumayo si August at Clover bago
pinauna si Tiya na makalapit sa akin.
"Hija, nakausap ko 'yong ob na kakilala ko, ihahatid daw nitong dalawa bukas para
sa check-up mo."
"Thank you po ah,"
"Aba para sa'yo at para sa baby namimiss ko na rin kasi mag-alaga ng sanggol kaya
naman naeexcite akong makita ang magiging anak mo."
"Kami rin!" sabay na sabi ng dalawa sa likod.
Siguro'y nasabi na ni tiya kay Clover ang sitwasyon ko.
"August kelan ka nga pala babalik may mga trabaho ka pa ah."
"Dito na muna ako, babantayan kita. Hindi naman pwedeng si Aunt ang manatili rito
kasi maghihinala si Meast."
"Pero August? Hindi mo na ako obligasyon." sabi ko habang papaupo.
"Ako nga rin Kia, rito na muna ako. Actually ako may-ari no'ng bahay sa kabila."
Napakamot ako sa sintido ko dahil sa sinabi ni Clover. Isipin ko pa lang na nandito
sila araw araw sumasakit na ulo ko.

Pero hindi ko rin maiwasang hindi mapangiti. Kahot papano may mga tao parinna
pinapahalagahan ako, na may pakialam sa akin at gusto akong alagaan. Kung nandito
si Mavis, natitiyak ko hindi rin 'yon aalis.
Sabay-sabay kaming kumain at natawa pa kami ni Tiya sa dalawa. Nagpalitan kasi sila
ng chicken para tingnan kung sino ang masarap like what the fuck?! Pareho lang
'yong manok!
"Mas masarap pa rin ako!"
"Walang tatalo sa sarap ko!"
"Data naman ng panlasa mo!" sa inis ko'y kinuha ko ang manok na hawak nilang dalawa
bago pareho iyong kinagatan na kinalaglag ng panga nila pareho, their eyes screamed
betrayal.
"Pareho namang masarap ah, pareho ring manok. Ano bang pinuputok ng butsi niyo?"
"Kia! Ba't mo kinain?!"
"Manok ko 'yon eh, sakin 'yon meron ka naman!"

"Akala ko ba ayaw niyong pareho? Ayaw mo sa mcdo at ikaw ayaw mo sa jollibee tapos
ngayon jusko po ano bang nangyayari sa kanila tiya? "

"Gusto ka lang nilang pasayahin. " paglingon ko sa dalawa ay pareho na itong

nakangiti sa akin.

"Share the happiness kasi love kita! " nakangiting sabi ni Clover.

"Basta sa jollibee bida ang saya." sabi naman ni August kaya hindi ko mapigilan ang
hindi mapangiti.

"Mga batang 'to! "

Napuno ng tawanan ang kusina habang kumakain kami ng breakfast. Nakakagaan sa

pakiramdam, kahit paano nakakalimutan ko lahat ng nangyari.Salamat at binigyan ako
ng mga kaibigan na tulad nila at isang tiya na kahit hindi ko tunay na kadugo ay
pamilya ko ng maituturing.
24
499 26 6
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe
Umagang-umaga at kagigising ko lang pero pinagpapawisan ako. Sino ba kasing may
sabi na maghubad ng mga t-shirt ang dalawang ugok na nasa labas ng bahay na
tinutuluyan ko?!

Halos lumuwa ang mata ko at malaglag ang panga habang naglalaban silang dalawa. I
think may kinalaman ang ginagawa nila sa trabaho nila kay Meast. They're having a
combat fight. Hindi na mga nahiya! Bakit sa harap pa ng bahay kung pwede naman sa
likuran?! Bida-bida talaga ang mga ugok.
Mabilis akong lumabas ng kwarto at para puntahan silang dalawa.

"Hoy dalawang pornstar, pwede ba? Ang aga-aga!"

"Good morning happy meal!" pambabalewala ni Clover sa pagsusungit ko.

"Good morning baby girl." segunda naman ni August na mas lalong kinakunsumi ko.
Shuta, madali yata akong tatanda sa dalawang ito.

"Magsibihis nga kayong dalawa!"

"Bakit happy meal, 'sing init ko ba ang araw?"

"Masyado bang nakakasilaw ang abs ko?" jusko po.

"Kung hindi kayo magbibihis ngayon din, 'wag na 'wag kayong papasok ng bahay ko
ha?!"

"Where did you put my shirt?" inis na tanong ni August kay Clover.
"Tangina malay ko sa damit mo! 'Yung akin nasa paso!" kaniya-kaniya silang
naghanapan ng damit nila na kinailing ko.

"Sabi ni tiya ihahatid niyo ko sa OB, bakit kailangang kayo pang dalawa?"

"Shempre body guard mo kami." sabi ni Clover habang isinusuot ang damit niya.
"Ulol, ikaw lang wag mo akong idamay, hindi pang body guard ang kagwapuhan ko!
Kasama ako kasi ako future husband mo." sabi ni August na may kasama pang pag bow
na ala prinsepe. Mabilis naman siyang dinagukan ni Clover na halatang iritado sa
sinabi ni August.
"Ambisyoso!"

"Gago!"

"Itigil niyo na 'yan at maligo na kayo aalis na tayo." sabi ko na lang at mabilis
ng pumasok. Kung tatagal pa ako roon ay baka ako ang dumagok sa kanila.
Mabuti na lang talaga at may katinuan pang natitira sa katawan nilang dalawa.
Iisang kotse ang ginamit namin at si Clover ang nagdrive. Nagmaktol pa ito dahil
hindi naman daw siya mukhang driver na halos magtalo pa sila ulit ni August. Halos
ako yata ang nagmistulang referee nilang dalawa mga bwisit.
Pagkarating sa OB, ay hinintay na lang nila ako sa labas. Ilang weeks lang p-pwede
ko ng malaman ang gender ng baby ko. Pinapabalik ako every week.
Binigyan din niya ako ng listahan ng mga dapat bilhin. Agad 'yong inagaw ng dalawa
at sila na raw ang bibili, nagkwentahan pa para daw patas sila.
I waited them at pareho silang may bitbit sa kamay ng bumalik. With that scene, I
can't help but to smile silently.

Bumalik kami sa bahay na tinutuluyan ko at sila na ang nagawa ng mga dapat gawin.
Ayaw nila akong pakilusin na hindi ko alam kung ikaiinis ko. My tummy is getting
bigger. Ilang buwan na lang at malapit ko na siyang makita. Ilang buwan nalang
mararamdaman ko na ang pagsipa niya.
"Happy meal ready na ang lunch natin." lumabas si Clover na naka sumbrero ng pang
chef at may sandok na dala. Kasunod si August na naka-apron at may dala namang non-
stick pan.
"Ugok bumalik ka rito maghuhugas ka pa ng plato!" narinig ko pa ang pagreklamo ni
Clover bago muling sumilip si August sa akin na pawisan at ngumiti.

"Wait lang ah, malapit na." I smiled at him and nodded. Kahit pawisan na siya at
magulo ang buhok di parin maikakaila na gwapo siya.
He has this korean vibes and look. Pananamit, 'yong buhok, mata, ilong at labi.
Pati 'yong pagkaputi niya.
Pero sa pagkakaalam ko'y taga Greece ang dad niya. Probably his mom has the blood
of korean.
Mayamaya ay muli na nila akong tinawag at sabay-sabay kaming tatlong kumain.
Saktong pagkatapos ay may tumawag kay Clover kaya napilitan itong lumuwas. Halos
pagbantaan nito si August na wala namang pakialam sa kaniya.
Umakyat ako saglit para kunin ang librong gusto kong basahin. Pagbaba ko'y naabutan
ko si August na may kung anong ginagawa.
"What are you doing?" I asked him, naupo ako sa tabi niya at tiningnan ang ginagawa
niya.

"I know it was so early, hindi ko pa alam kung lalaki ba o babae ang gender ng baby
natin pero naisipan ko ng igawa siya ng baby clothes. My very first gift." baby
natin, did he really said that? Bakit parang may kung anong humaplos sa puso ko,
the way his eyes sparks in excitement and the way his lips formed into curve.
"Marunong kang maggantsilyo?"

"Uhuh? Natutunan ko sa lola ko noon." napangiti ako at napakagat sa sariling labi

habang ginagawa niya iyon.

"Dahil di ko pa alam, dalawang klase ng damit gagawin ko. One for girl and one for
boy."

Napatitig ako rito dahil sa pagiging tutok niya sa ginagawa. "Ang swerte ng
magiging anak at asawa mo August."
"Talagang maswerte kayo, lalo na't gwapo ako." nagulat ako ng bigla niyang sapuin
ang tiyan ko.
"Baby, relax ka lang d'yan ah... Kapit ka munang mabuti andito lang si daddy
aalagaan ko kayo ni mommy pero shempre habang nandyan ka si mommy muna aalagaan ko
ah." puno ng sigla ang boses niya na mas lalong kinatulala ko. I was surprised by
that sudden action.
"A-august... "

"Your mom is so beautiful, sigurado ako lalaki kang gwapo o maganda." pambabalewala
niya sa pagbanggit ko sa pangalan niya. Matapos niyang sabihin iyon ay saka umangat
ang nga mata niya dahilan para magkatitigan kaming dalawa.
"You're beautiful Kia, tanga na lang ang lalaking hindi ka makayang panindigan at
mahalin. Tanga ni Meast, isa siyang malaking tanga." his voice, masyadong
nakakalunod. Masarap pakinggan lalo na pag ganito siya kaseryoso. He tucked my hair
as he pinch my cheek.
"Kumusta pala si Mavis sa Germany?" pagiiba ko ng topic kaya umayos na siya ng upo
at pinagpatuloy ang ginagawa.
"She's doing good, nag-aaral siya roon. Pero ngayon bakasyon kaya rin nandito ako."
bigla akong binalot ng kalungkutan sa sinabi niya.
"So babalik ka do'n?"
"Oo, tatapusin ko ang architecture babalik din ako after." napahinto siya saglit at
nilingon ako bago sinapo ang mukha ko.
"Kung iniisip mo na iiwan kita at di ko tutuparin ang sinabi kong andito lang ako
nagkakamali ka. Andito pa rin ako Kia, hihintayin kong makapanganak ka. Ilang buwan
lang naman at lalabas na rin si baby. Gusto ko ako unang makita niya paglabas niya
sa mundo. Gusto ko ako ang kilalanin niyang daddy niya. "

"August hindi mo ako responsbilidad kaya malaya kang bumalik. I appreciate your
help and care pero, gusto ko rin na bumalik ka. Mavis needs you, you love her
right? " bigla kaming binalot ng katahimikan. I know he loves Mavis, kaya nga hindi
siya nagdalawang isip na sumama kala Meast no'ng dinala nila si Mavis sa Germany.
Alam kong nahahati ang isip niya ngayon sa gusto niyang sundin. Naaawa siya sa akin
dahil kahit papano naging magkaibigan rin kami. Pero ayoko naman na akuin niya ang
responsibilidad na hindi naman sa kaniya.
Sapat na sa akin itong mga ginagawa niya.
"I love her so much," napasandal siya sa couch at napatulala sa kawalan.
"But I know deep inside her, she still loves Draven. Kahit kailan hinding hindi
mapapalitan si Drei sa puso niya."
"Susuko ka na lang ba? You can make her fall for you August."

"Gusto kong gawin 'yan pero hindi ko magawang maging makasarili. I love her, but my
love isn't selfish Kia. I want a chance pero ayoko mamilit. " he sighed before he
look at me.

"I understand how you feel, I understand how it feels when the one you love can't
reciprocate your feelings. Minsan hindi ko maintindihan kung bakit palagi na lang
tayo nagmamahal ng mga taong hindi naman tayo ang mahal."
"That's love."
"Kasalanan 'to ni kupido eh, isa pa talagang maling tao tatanggalan ko na siya ng
pakpak." bigla akong natawa sa sinabi niya, na maririnig na yata sa buong bahay.
Pag si August talaga kausap mo seryoso na bigla pang magiging balahura.
Napatigil lang ako ng mapansing nakangiti siya at nakatitig sa akin.
"That's the laugh I love to hear, the laugh I know owned by someone special to me.
Namiss ko 'yong Kia na may ganyang tawa. Namiss kita Kia." my lips formed into a
smile because of what he said.
25
536 27 13
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe
Weeks passed, August and Clover stayed with me. They didn't left me, alone. Sa
t'wing aalis ang isa ay naiiwan ang isa kaya minsan nag-aalala na ako sa trabaho
nila.

Last week when we visited the same OB, Dra. Jimenez, para alamin ang gender ni baby
ko. And we were so happy to know that he's a boy. May copy pa ako noon at ang
dalawang ugok nag request din ng copy for them. Kagabi nga lang nagtatalo sila kung
anong magiging name. Hinayaan ko na lang kasi mas mukhang excited sila kesa sa
akin. While deep inside me, I am also thinking of his name.
Nakasuot ako ngayon ng daster dress dahil umbok na talaga ang tiyan ko ng lumabas
ako ng kwarto.
I was wondering where's August, si Clover lang kasi ang naabutan ko.
"Morning Clover, si August?"
"Aga-aga siya hanap mo? Nandito naman ako eh! Basta! Hindi ko alam, umalis,
lumipad, nangibang bansa, patay na!" halatang nagtatampong sabi niya at
pinagpatuloy ang paglalampaso ng sahig.
Aba't ang aga-aga rin hina-high blood ako ng isang 'to ah.
"Hoy Mcdo! Kinakausap kita ng maayos ah babatukan talaga kita!" agad naman siyang
napataas ng kamay ng akmang babatukan ko talaga siya.
"Easy happy meal, joke lang eh...'Wag high blood, si baby baka mahulog."
"Asan nga?"
"Lumuwas muna, may ipinapagawa ang boss naming asul ang buhok." natahimik ako at
sapo ang tiyan na tinalikuran siya.
I wonder if they are already married. Sa t'wing bumibisita kasi si Tiya never
niyang binanggit si Meast.
"Okay thanks! Have you eaten breakfast?"

"Not yet! Let me prepare it for you." nauna siya sa'kin na pumasok at ipinaghain
ako ng almusal. Marami iyon kumpara sa dating kain ko. Kaya minsan nacoconscious na
ako because I really gained weight. Habang lumalaki ang tiyan ko ay lumalaki rin
ang katawan ko at nadadagdaan ang timbang.

"Dapat marami kang kainin para healthy si baby."

"Nagmumukha naman na akong balyena."

"Sexy ka pa rin sa paningin ko happy meal."

"Ulol."

"Totoo naman! Promise walang halong bola o pangloloko." napailing na lang ako at
nagsimula ng kumain. Pagkatapos ay agad din akong nagpaalam, May ginagawa kasi
akong garden at katulong ko sila, medyo malago na rin ang mga flowers kaya masyado
akong ingat na ingat at madalas kong pagtuunan ng pansin. Sa likuran lang naman ng
bahay kaya okay na okay for me.

Ng magsimula ng maginit ay saka ko naisipang pumasok, naroroon na si August katabi

ni Clover, they are both staring at Clover's laptop na halos ayaw na nilang ilayo
ang mga mata nila sa screen. What are they doing? Hindi manlang nga nila napansin
na nakapasok na ako at ng tuluyan akong makalapit at sinilip ang tinitingnan nila
ay halos manlaki ang mata ko. Kumuha ako ng nakarolyong news paper sa gilid at
pinokpok iyon sa mga ulo nila.

"Perverts! Talagang dito niyo pa naisip na manuod ha?!"

"Aray ko po!"

"Aw! Kia naman."

"Ano gusto niyo isa pa ha?! Hindi niyo ba ibabalik 'yan?! Kadiri!"

"It's not what you think baby girl." paglilinis ni August saka siniko si Clover.

"Yeah! Happy meal naman anong tingin mo samin mahilig manuod ng porn?" sabi naman
ni Clover at mabilis na in-exit 'yong site.

"At nagmamaang-maangan pa kayo eh nahuli ko na kayo?! Hindi niyo nga napansin na

nakapasok na ako eh."

"Okay, kung ano man ang iniisip mo nagkakamali ka baby girl. We just agreed on
finding job."

"And you botg agreed to apply a job on that site?! What the hell?! Can't believe
you two!" nai-stress ako sa kanilang dalawa.
"Sabi kasi malaki kita roonn eh. Para sana hindi na namin kailangang umalis dito sa
bahay. We agreed to work on pornhub." pagpapaliwanag ni Clover na sinangayunan ni
August by nodding his head couple of times.

"The reason why we are also watching is because we want to learn how it works."

"My God! You really both want to be a pornstar?!" I freaked out and look at them
amused. They are so unbelievable.

"Well, mas madali naman ang ginagawa nila kesa sa pakikipagbarilan." kibit na sabi
ni Clover. Para akong hihimatayin sa kalokohan nila. I was searching on their face
kasi baka prank lang o baka kalokohan lang nila, because they are bored pero
seryoso ang mukha nilang dalawa like they really want to be a pornstar!

"Magsi-tigil nga kayong dalawa?! Jusko you're both on your 20's my goodness! Sa
dami ng trabaho? Pornstar pa?! Kayo ngang dalawa eh magsipasok muna sa mga kwarto
niyo at magrosaryo?! Baka sakaling magsialisan ang masasamang espiritu na sumapi sa
inyong dalawa!"

"Happy meal you didn't understand, we really want to quit---"

"Pasok sa loob!" gigil na sabi ko na kinataranta nilang dalawa.

"Dadaldal ka pa eh." mabilis siyang hinawakan ni August sa damit niya at mabilis na

nilabit paalis.

Jusko, mapapaaga yata ang panganganak ko dahil sa kanila. Nasisiraan na ba sila?!

They will quit their job just because they want to be a pornstar?! Napapaypay ako
sa sarili gamit ang diyaryo sa sobrang konsumisyon.
Kinagabihan ay sabay-sabay kaming kumain, para akong nagkaroon ng instant brothers
dahil sa kanila.

"Are you okay?" naramdaman ko ang presensya ni August sa tabi ko. Nakaupo ako sa
gilid ng main door kung saan may wooden long chair and I was just staring up the
sky watching the stars shine.

"Can't wait to see him." pertaining to my baby. Naupo siya sa tabi ko at tumingin
rin sa direksyon na tinitingnan ko.

"Me too, I am so excited to meet him."

"Just need 3 months more."

"Not that long,"

"Will you be there?"

"hmm?" ramdam ko ang paglingon niya sa akin.

"When I gave birth, will you be there?"

"I told you, I want to be the first man he will see. So you must choose me to come
with you inside hmm? Hayaan mo na si Clover sa labas." natawa ako sa sinabi niya.

"Sasabihin nanaman niya hindi ka nanaman patas."

"Well, sorry siya nauna kitang ikontrata. First come, first serve."
"I already have a name for him." sabi ko sa mababang tono.
"Can I hear it?"
"Krypton Mist Delos Santos."
"Sounds like him." pansamantala kaming natahimik bago ako muling nagsalita.
"For a reason, I don't want to forget about him. Not because I love him, but
because he is the biggest proof of my mistake in the past. Meast is the proof that
I failed my life before. I don't want to forget someone who made me who I am now."
"I'll move on and that's my law of attraction."
"You can make it Kia. And I am looking forward for that day to come." ngumiti ako
at hinarap siya bago siya niyakap.
"Thank you so much August Arciga."
"It's August Rouvas."
"H-huh?" kunot noo ko siyang nilingon.
"I just used August Arciga, way back in Dastan because I'm on a mission. But my
real name is, Augustine Elias Rouvas ."
"Wow! Didn't know you have that name."
"Well you're not alone baby girl. But now you're all alone for knowing who really I
am."
"Means that even Mavis didn't know?"
"Yeah, even Mavis."
26
504 30 3
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe
August is right, 3 months isn't too long to wait for.

"Putik August nasaan ka na baaaa! Ang sakit na eh! " I was trying to let out couple
of air from my mouth and don't know what to do. I was stuck and can't move even a
bit.
"S-sandali...sandali...ah shit bakit ba e'to nadala ko! Aish bahala na!" mabilis
niya akong binuhat na parang pangkasal bago nagmadaling isakay ako sa kotse niya.
Clover is with Draven, hindi siya nito pinapaalis kaya kahapon pa siya wala rito.
Mabuti na lang ay nandito ngayon si August, kung hindi baka rito pa ako napaanak.

"A-august bilis! Lalabas na yata e-eh araaaay!"

"Hang on baby girl...I got you! Come on August, come on..." hindi ko na alam kung
kailan pa kami nakarating sa hospital at kung paano ako nadala sa delivery room.
August was there, holding my hand so tight na kahit nasasaktan ko na siya hindi
niya ako iniwan. He was there and it was like we're sharing the same pain, hindi
niya ako hinayaan.
He was there, when no one does.

Unti-unti akong napapikit kasabay ng pagkarinig ko ng boses ng tila isang anghel.

My heart throb fast that as if I've fallen in love for the first time in my entire
life.
My angel....he's here, thank you.

Nagising ako ng maramdaman na tila nangangalay na ang kamay ko. Nang imulat ang mga
mata ay saka ko lang nalaman kung bakit. August was holding the same hand he held.
Tulog na tulog ito habang nakapatong ang ulo sa edge ng hospital bed na
kinahihigaan ko. Gulo-gulo ang buhok at medyo nakaawang pa ang mga labi.
I smiled because of that scene. Marahan kong hinaplos ang buhok niya at malamlam
itong pinakatitigan.

I even mouthed thank you, because if he wasn't here, I wouldn't make it.
"Good morning Misis, andito na si baby." napalingon ako sa nurse na kakapasok lang
at karga-karga ang isang sanggol. My eyes watered as I woke August up.
"August wake up."

"Hmm?"

"Wake up, baby is here."

"Huh?!" mabilis siyang napaayos ng upo at nilingon ang nurse. Wala sa sariling
tumayo siya at siya ang tumanggap sa baby ko bago ito marahan na inabot sa akin.
Tuluyan akong napaiyak ng maramdaman ko na siya.
"Ang baby ko...August ang lusog niya. Tingnan mo oh."

"He's so handsome, babagay sa kaniya 'yong ginawa kong damit. Hello baby, I'm your
daddy dapat lumaki kang ako ang tinatawag na daddy ah, gwapo' yan oh, manang-mana
sa amin ni mommy." I kissed my baby's cheek at sumunod si August. We shared smile
together as August kissed my forehead.
"You've had a very long night baby girl."

"But you were there."

"Of course, because I promised. And you're too important to resist."

"Hija! Pasensya na nahuli ako ng dating, ano kamusta apo ko? Gwapo ba ha?" mabilis
na lumapit si Tiya sa amin at ng makita ang baby ko ay halos maluha rin siya.

"Ang gwapo-gwapo naman oh, parang anghel."

For that moment, I just felt contented. Like it was all enough for me. Everything
that I have now is more than enough and more than whatever I wished for.
"What do you want for dinner baby girl?" nilingon ko si August na busy sa
pagbabantay kay baby Krypton na nasa crib.
Isang linggo na rin ang nakalipas matapos ko siyang maipanganak and he never really
took his eyes off my baby.
"Kahit ano basta luto mo hindi naman ako tatanggi."
"Ikaw ah, masyado mo ng nagiging favorite ang luto ko." I laughed. Tumayo ako at
pumwesto sa gilid ng bintana para sumilip--- it was already dusk, I can see how the
sun goes down.
"Ang lalim nanaman ng iniisip mo."
"You're living this Friday." nabalot ako ng lungkot ng sabihin iyon. Late na kasi
siya sa pasukan nila, dapat last week pa kaso pinanindigan niyang manatili muna.
"Babalikan ko kayo."
"I am rooting for you to become a successful Architect August."
"Can you wait for that baby girl?" ngumiti ako at nilingon siya. Sa tangkad niya sa
akin ay tumingala pa ako para lang magtama ang mga mata namin bago inabot ang
pisngi niya at hinaplos iyon.
"I will be waiting for that August. You don't have to ask me cause I am just here,
we're here... Maghihintay kami ni baby krypton...hihintayin namin ang daddy August
niya." napangiti siya sa sinabi ko. No'ng nakaraan lang kasi nagtatalo kami...gusto
niyang tawagin siya ng daddy ng anak ko kaya sabi niya kahit wala siya ipakilala ko
raw siya kay Kryp bilang dad no'ng una ayoko kasi hindi niya kailangang magpanggap
na daddy ni Kryp. Until now, hinayaan ko na dahil aalis na siya. Kahit 'yon lang
maipabaon ko sa kaniya.

"Mag h-hire ako ng nanny ni Kryp para kahit wala ako may magaalaga sa'yo at kay
baby." kinuha niya ang kamay ko at hinalikan ang likod nito bago ako niyakap.

"I want you to finish your studies, just like what you want. My company will always
be open for you until you're ready to work Kia."

"August that's too much." unti-unti ko siyang niyakap pabalik at pinahinga ang
sarili ko sa kaniya.
"I want you both secured. May bahay din ako malapit doon, pwede kayong lumuwas
anytime iiwan ko 'yong address at ang kotse ko, the keys... And everything you need
even cards." doon na ako napalayo sa kaniya.

"May ipon naman ako August, tatanggapin ko 'yong bahay, trabaho at kotse pero hindi
ang cards mo."
"I insist, in case of emergency you can use it. Just in case, basta iiwan ko
sa'yo."
Pinal ang mga salitang binibitawan niya kaya alam kong kahit tumanggi pa ako ay
hindi niya papakinggan iyon at siya parin ang masusunod.
We made a welcome celebration for my baby. Requested na rin ni August para may
babaunin daw siyang isa pang alaala kasama kami.
We took a pictures using his camera. We looks like a family.
Karga niya si baby Krypton, suot nito ang first gift niya na knitted blue baby
shirt. At nakaakbay ang isang kamay niya sa akin habang nakahalik siya sa ulo ko.
He gave me one copy of it and then one for him.
It was so simple and heartwarming, that it really made me cry when we watched him
walking inside the airport.
Ayaw sana niyang ihatid ko pa siya pero di ako nagpapigil. Huminto pa ito bago
pumasok at kumaway na tinugunan ko naman ng malungkot na ngiti at pagkaway. Karga-
karaga si baby Kryp ng nanny na kaka-hire lang ni August. Aalis na lang siya ay
nagiwan pa siya ng napakaraming bilin sa akin.
Pero ang huling sinabi niya ang tumatak sa isipan ko.
"Babalikan ko kayo Kia, hintayin mo sana ako..."
Maghihintay kami sayo August.

Maghihintay ako.
27
533 25 8
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe

6 years later

"Krypton Mist, put down your ipad first it's too early!" nakapamewang ako sa
harapan ng anak ko habang abala ito sa pag-inom ng yakult at tutok na tutok sa
kaniyang ipad.

"Mom, just a minute please I am waiting for the next episode of Fairy Tail. I want
to see Jellal."
Jellal nanaman.

"Son, You can still watch the epsiode later after you eat breakfast."

"No mommy I'm gonna finish first the next episode. Jellal is not a villain, I'll
prove that."
"Son, Jellal is a villain, bakit ba idol na idol mo siya?" he's just on the season
1, and the first time he saw Siegrain who pretended as Jellal's twin brother to
deceive the council...He becomes very fond of him that he wanted to finish the
season as soon as possible.

"Well he's awesome mom---his magic is really good! and I believe he really isn't a
villain, wait and I'll prove you wrong."
I know the story of Jellal in fairy tail. Matagal na ng mapanuod ko iyon hanggang
sa pinaka last episode at season that's why I know that Jellal isn't really the
villain. I just want to stop my son from idolizing him because...
Because Jellal reminds me of someone.
"Yeah fine, let's make a deal. You'll eat first and watch it later and then mommy
will buy you another set of Jellal's stuff toys after mommy's work, how about
that?" tanong ko habang pinag l-level ang mukha naming dalawa.
Wala pa sa limang segundo ay agad na niyang ibinaba ang ipad niya.

"Deal mom, I'm too easy to negotiate with." napailing na lang ako. He's really like
that, kaka-6 pa lang niya last month pero kung umakto siya para na siyang 10 years
old. I know my son is a very intelligent kid, 'yon siguro ang minana niya sa...

"Mom, I want to dye my hair. I want it blue." napalingon ako rito at natulala.
"Y-you want your hair b-blue? Why? Bagay naman sa'yo ang black ah, mukhang korean."

"But I want a hair like Jellal, when I grew up I want a girl with scarlet hair like
Erza." hindi ko alam kung ilang beses akong napakurap dahil sa sinabi ng anak ko.
Ano raw?

"Krypton Mist, You're too young to think about a girl hmm? Now let's eat, cause
mommy's still have a work."
"Yes mom!" ngumiti ako at hinalikan muna ito sa ulo bago pinagsalin ng kakainin.
Ayaw niya ng sinusubuan kaya hinayaan ko na talaga siyang kumain mag-isa. Sa
sobrang adik niya kay Jellal, ayaw na niya ng bini-baby siya. Kasi raw strong siya
like his idol.
Hindi ko alam kung bakit sa dami ng character sa fairy tail eh si Jellal Fernandes
pa ang naging idol niya, matatanggap ko pa kung si Gray o kaya si Natsu. At hindi
ko rin maintindihan kung bakit sa dami ng anime, fairy tail pa kung pwede namang
inuyasha o kaya naman ay detective conan.
Hindi ko rin maintindihan kung bakit do'n pa siya sa minsang naging kontrabida kung
pwede namang ang maging idol niya ay 'yong mismong bida.
Well, minsan din naman akong nahumaling sa kontrabida kaya sige iintindihin ko na
lang ang anak ko saka bata pa siya, I shouldn't question his choices for now.
"Kryp behave ah, papasok lang si mommy sa work. Si yaya Felice muna ang kasama mo
ulit."
"Yes mom."

"Oh where's my kiss?" agad naman itong bumaba sa sofa at lumapit sa akin para
halikan ako sa pisngi.
Wala naman silang pasok ngayon kasi christmas break nila, habang ako ay next week
pa ang christmas break namin sa work.
My son is currently on his 1st grade. Hindi na siya dumaan sa nursery at kinder
garten dahil marami na raw alam at naipasa ang test niya ng hindi pa man napapag-
aralan sa school. Epekto na rin siguro ng pag sala sa panonood ng fairytail ay
mahilig siyang magbasa.
"Yaya Felice ikaw na muna ulit bahala ah, kapag nagpasaway sabihin mo lang
isusumbong mo siya sa akin at wala akong ipapasalubong na stuff toys ni Jellal
mamaya."

"Sige po mam, mag-iingat po kayo."

Agad na rin akong umalis. Hindi naman gano'n kalayo ang kompanya na
pinagtratrabahuhan ko.
It was August's company, and the house we're living in is August's too.
Nagmadali akong pumasok hanggang sa makarating sa department kung saan ako.

"Oy Kia, nabalitaan mo na?" si Hana, isa sa naging ka-close ko rito. Tinaasan ko
siya ng kilay dahil sa nasagap nanaman niyang balita.

"Ang alin?"

"Yung kapartner na company nito, gustong magpadala ng architects mula sa atin para
raw sa isang malaking project."
"Hmm? Bakit naman, sa pagkakaalam ko malaking kompanya iyon at nasisiguro kong
hindi nila kakailanganin ng mga architects mula sa atin."

"Ewan ko, iyon daw kasi ang napagkasunduan. Pero sino kaya sa atin ang ipapadala?
Tatlo lang daw eh." Nagkibit balikat na lang ako dahil hindi naman ako interesado.
Not that I don't want that kind of opportunity, parang hindi ko lang talaga feel.

"Okay, listen up everyone." napalingon kaming lahat sa head namin na kakapasok

lang. Mukhang mula siya sa meeting kasama ang OIC ng kompanya na ito.

"Alam kong alam niyo na ang balita na magpapadala tayo ng tatlong architect sa
kabilang company, kanina lang ay napagusapan at napagbotohan ng mga nakakataas kung
sino ang maswerteng tatlong architects na magiging bahagi ng isang malaking project
na isasagawa ng Trivial. "umugong ang bulungan ngunit nanatili akong nakatingin sa
head namin.

"Lopes, Carlos, at Delos Santos...please follow me on my office." para akong

pinokpok ng matigas na bagay ng marinig ang apelyido ko.
I-isa ako? Ako? Kasama ako?

"Tara na Kiara, gosh nakakaexcite!" hinila na ako ni Hana ng hindi parin

naproproseso sa isip ko ang narinig.
"Kayo ang pinili ko, dahil kayo ang pinakamagagaling na architect dito. Sana ay
maasahan ko kayo na naging maganda ang takbo ng pagtratrabaho niyo kasama ang mga
taga Trivial."

"Makakaasa ka po." sagot ng mga kasama ko habang ako'y nanatiling tahimik.

"Ngayon ay ililipat niyo ang mga gamit niyo roon dahil pansamantala muna kayong
doon papasok. May susundo sa inyo galing sa Trivial, kaya sige na...magsimula na
kayo."

Sabay-sabay kaming lumabas at nagasikaso ng mga gamit, bitbit ang bag ko at ang box
ng mga gamit ko'y sumunod ako sa mga kasama ko pababa.
Tulad ng sabi ng head namin, may van na mula sa Trivial ang nakaabang para sa amin.

"Good morning! Ako magiging head niyo sa Trivial, I'm Chasty."

"Good morning po."

"Pagkarating natin, deretso kayo sa opisina ng aming CEO, para sa formal

introduction, and also for the rules." Nagsimula namang magusap ang mga kasama ko,
hindi na ako nagparasalita dahil iniisip ko kung anong kakalabasan ng pagtratrabaho
namin sa Trivial sa loob ng isang buwan.
Natitiyak kong after ng christmas break ay magsisimula na kami sa project na iyon.
"We're here, let's go architects." mukha namang mabait ang head, madaling
pakisamahan. Sumunod lamang kami sa kaniya hanggang sa marating namin ang opisina
ng kanilang CEO.
I don't know why I felt uncomfortable while walking inside of it. Mayamaya lang ay
may lumabas na isang lalaki mula sa isang room and when I look at his face...

Parang bigla akong tinakasan ng dugo. Maging siya ay mukhang nagulat ng makita ako.
"Good morning sir, here's the 3 best architects from Eliaz."

"Sit down." agad kaming sumunod at mas lalo akong nakaramdam na parang gusto ko
nalang umalis doon.

"Introduce yourselves first."

Sumenyas si Ms. Chasty na gawin na namin. Nauna si Erick, sumunod si Hana, at sa
akin. They were all looking at me, even him.

"Kiara Jazce Delos Santos."

Lahat sila'y nanatiling nakatitig sa akin, marahil nagtataka kung bakit iyon lang
ang sinabi ko.

"Kiara Delos Santos." Bumaling ang tingin ko sa kaniya ng banggitin niya ang
pangalan ko. He was staring at me like we're all alone inside his office. Examining
my face and my expression. Ngunit walang emosyon akong nakatingin sa kaniya at
gano'n din siya sa akin.

"Been a long time." Umiwas ako ng tingin dahil sa sinabi niya.

"Ang gwapo niya." narinig kong bulong sa akin ni Hana na hindi ko naman pinansin.
"I'm Meast Trigon Schneider and I am the CEO of Trivial, since you're all working
for me and for my company for month, you have to obey my rules. I am counting on
you since Eliaz, is a known company too. I bet their employees are one of the best,
Am I right?" agad na sumagot ang dalawa ng yes, sir. Pero ako'y hindi manlang
nagbitaw ng kahit anong salita.
Meast.

I am working for Meast Schneider, pwede ba akong magpapalit? Hindi ko gustong

magtrabaho rito. Sana'y hindi na kami nagkita pa.

Dahil sa nangyaring ito bumalik lahat ng sakit at galit ko sa kaniya, na unti-unti

ko na sanang binabaon sa limot.
28
537 29 9
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe
We had a briefing first before we proceed on our temporary office. Ipinaliwanag na
rin sa'min ang project kung saan kami magiging parte at kung sino ang mga
makakasama namin mula sa Trivial.
"Hindi talaga ako makapaniwala na ang gwapo pala ng magiging temporary boss natin
dito, God! he's so hot with his midnight blue hair. Bakit kaya blue ang buhok niya
no?" hindi ko sana papansinin ang sinabi niya ngunit naging interesado ako sa huli.
Bakit nga ba hindi ko noon naisip ang katanungan na 'yan... What's with his hair
and until now it was dyed blue. Hindi naman pwedeng for fashion lang or favorite
color.
"Pagdating talaga sa gwapo hindi ka na mapakali." pangaasar sa kaniya ni Erick
ngunit sumeryoso ang mukha ni Hana ng muli niyang ibaling ang tingin sa akin.

"Bakit ang tahimik mo? Nasobrahan ka sa tahimik ngayon ah... Don't tell me hindi ka
nagwapuhan kay Sir Meast?"

"‘Wag mo kasi siyang itulad sa'yong mahilig sa gwapo."

"Shut up Erick I'm not talking to you."

"Wala tayong pasok next week, babalik tayo ng Eliaz para sa sweldo natin diba?
Excited na akong maggrocery for christmas eve." pagiiba ko ng topic kaya natabunan
ng excitement ni Hana ang tinatanong niya sa akin.
Natapos ang araw namin doon ng hindi nagtagpo ang landas namin ni Meast, thing I've
prayed for.

Kung pwede ko lang siyang iwasan habang nagtratrabaho ako rito ay ginawa ko na.
"Dadaan ka ng mall?"

"Yep, I need to buy my son's favorite."

"You're spoiling him huh, asan na ba ang daddy no'n hindi pa ba uuwi? Christmas na
next week ah." ang alam ni Hana ay nasa ibang bansa ang dad ni Kryp which is
August. Si August ang sinabi kong dad ni Kryp dahil iyon ang hiling sa akin ni
August na hindi ko magawang hindi-an.

"He's busy and I understand that. We both understand, kaya nga nakokontento si Kryp
kasi pinaintindi ko sa kaniya na kailangan lang namin maghintay."

"Awe, ang cute naman pala ng relationship niyo. Punong-puno kayo ng tiwala sa
isa't-isa." binigyan ko lang siya ng matamis na ngiti.

"Mauna na ako sa'yo Hana baka kasi nagpapasaway na ang anak ko sa yaya niya. Ayaw
talaga no'n ng ginagabi akong umuwi."

"Oh siya sige, ingat ka ah." pahabol na sabi niya bago ako tuluyang umalis.

Dumaan ako sa mall para puntahan ang toy store, where I could buy stuff toy of
Jellal. Dito lang talaga ako nakakahanap ng collection ng figures and stuff toy ni
Jellal, kaya madalas na nila akong ipagtabi kapag may dumating na stock.

Saktong pagkapasok ko roon ay napatigil ako ng makita kung sino ang taong naroroon
at magkasama...ang pamilya niya.

Umiwas ako ng tingin ng mapatingin siya sa akin, I walked towards the toy I will
buy and get plenty of it.
Nagulat ako ng may kasabay akong humawak sa medyo may kalakihang stuff toy ni
Jellal at ng tingnan ko kung sino iyon ay agad ko itong nabitawan.
Napalingon ako sa kaniya at nagtama ang paningin naming dalawa.
I was about to walk away when he called my name.

"You can have it, maybe it's his favorite." kumunot ang noo ko.

"No, marami na akong nakuha."

"It's his favorite, you can have it for him." natigilan ako at napatitig sa kaniya.
His eyes were the same, naroroon pa rin ang mga matang minsan kong kinahumalingan.
Marahan kong tinanggap iyon saka bahagyang yumuko.

"Thanks,"

Saktong pagtalikod ko ay ang pagkakita ko sa babaeng, hinding-hindi ko malilimutan.

"Kia? Is that you?" may kasama itong batang babae na halos kaedad lang ni Krypton.
"Valierie..."

"Ang tagal ka naming hindi nakita ah, kamusta ka na? No'ng umuwi ako hindi na kita
naabutan."
"Ah, okay naman...I'm okay..." this is real awkward, gusto ko ng makaalis.
"Sayang wala ka no'ng kasal ko, nalungkot talaga ako."

"Sorry, I just---ah need to...leave that time..."

"Uhuh, Aunt Ysabella told us why." Nagulat ako sa sinabi niyaa, did tiya...
"Kinuha ka na pala ng boyfriend mo kasi magkakaanak na kayo." my eyes widened.

B-boyfriend?

"A-ah oo eh, hindi na rin kasi kami makapaghintay na...na bumuo ng pamilya."

"Let's go." natigil kami ng magsalita si Meast sa likuran ko.

Nang lingunin ko ito ay nagulat akong nakatingin ito sa akin na agad lumipat sa
asawa niya.
"S-sige, mauna na rin ako...baka kasi naghihintay na ang anak ko eh."

"Oh gano'n ba? Sige, nice to see you again Kia."

Ngumiti lang ako at mabilis ng nagbayad sa counter, ng sulyapan ko sila ay nakita
kong binuhat ni Meast ang batang babae at inabutan ng laruan na itinuturo nito.
At that moment I felt sad, and hurt.
Nakaramdam ako ng awa sa anak ko.
Kung malalaman ni Meast na anak niya ang anak ko, lalabas na bastardo si Krypton,
and I can't let that happen. Siguro mas maganda na rin ito...kung pwede lang...sana
hindi nalamang kami nagkita pang muli.
Mabilis na akong umalis sa lugar ba iyon ng may nagbabadyang luha.
Pagkauwi sa bahay at pagkakita ko palamang kay Kryp ay agad ng tumulo ang mga luha
ko, I immediately hugged him without letting him see that his mother's crying.

"M-mom?" naalimpungatan ito at yumakap na rin sa akin.

"Did mommy made you wait?"

"No, I just thought you're still at work."

"Nagpasaway ka ba kay yaya?"

"No, you'll be mad." sakto naman na lumabas si yaya Felice.

"Mam nandyan na po pala kayo nagluto na po ako ng gabihan."

"Thank you yaya, sige na ihanda mo na at kakain na tayo." agad ako nitong sinunod.
Hinarap ko si Kryp at pinakita ang paper bag na dala ko.

"As what I've promised, here's the prize." Tuwang-tuwa itong kinuha iyon at una
niyang nahawakan ang pinakamalaki sa lahat. Muli kong naalala na hinawakan din iyon
ni Meast kanina.
My hand reach for my son's hair, caressing it before I forced a smile on my face.
"Son, you want to dye your hair right?"

"Yes mom! I really love to have a blue hair!"

"Gusto mo bang 'yon na lang ang gift ni mommy sa'yo? Kasi si daddy hindi pa
makakauwi ay, hindi afford ni mommy mapauwi si daddy.” agad siyang napaisip sa
sinabi ko bago tumang-tango at sumagot.

"Okay mom, I'll go for dying my hair."

No wonder, Kamukhang kamukha kasi talaga niya si Meast. Isa sa dahilan kung bakit
ayokong magkita silang dalawa.
My son is a living proof that not all story end up in matrimony.
Or maybe, I was just in a wrong story.
29
537 30 14
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe
Hindi ko alam kung paano ko haharapin si Meast sa araw na ito.
I was stuck staring at my own reflection. I am having a trouble on thinking how
I'll survive this day when I know we are breathing inside the same building.

This is our last office day before Christmas break, hopefully this goes well.
Mabilis akong pumasok at inabala ang sarili sa trabaho. Mabuti na lang at hindi
nag-cross ang landas namin ni Meast. Malamang ay busy ito, I know him. Hindi naman
siguro talaga siya madalas na nasa opisina niya. He has lot of works to do inside
and outside.
Nang matapos ay dumeretso kaming tatlo sa Eliaz, saka sabay-sabay din na umuwi.
Itinigil ko ang kotse sa unahan ng kotseng nakahinto sa harap ng bahay na
tinutuluyan namin. And a man standing in front of it's gate, like he was waiting.
Mabilis kong tinawid ang distansya namin at tumikhim and I was so shocked to see
who is he.

"Kia!" agad ako nitong niyakap ng napakahigpit.

"C-clove...long time no see."

"Namiss kita! Sorry ah, ang dami kasing nangyari nito lang---pero ngayon okay na."
ano naman kayang mga nangyari?

"It's okay, halika pasok ka...nasa loob si Krypton."

"Woah, really?! Excited talaga ako na makita na siya."

Sumunod siya sa akin papasok bitbit ang ilang paper bag na ngayon ko lang napansin.
This is so sudden, bakit ba sunod-sunod ang mga araw na nagugulat ako?

"Yaya Felice?"

"Mam?" lumabas si Yaya Felice mula sa kusina, mukhang nagluluto siya ng hapunan.

"Si Krypton, hindi ba siya nagpasaway?"

"Hindi po mam, busy po siya sa kwarto niya sa panonood."

"Sige yaya salamat."

"Ah I brought dinner, Kia." nilingon ko si Clover at ngumiti.

"Nag-abala ka pa salamat, yaya pakiayos na lang po." kinuha naman agad ni Yaya
Felice ang mga paper bag na dala ni Clover.
"Halika Clove, he'll probably like you."
"Talaga? Hindi ba siya salbaheng bata?"

"Hindi, ano ka ba!" agad siyang sumunod sa akin paakyat.

Nang marating ang kwarto ni Krypton ay marahan kong binuksan ang pinto only to see
him still watching.

"Kryp mommy's here..."

"Mommy!" agad itong bumangon at tumakbo papalapit sa akin para yumakap.

"I miss you mommy! You see nag-behave ako."

"Good boy, I miss you too...ah nga pala, you have a visitor."

"Who?"
"Hi kiddo!" natulala ito sa lalaking biglang sumulpot mula sa likuran ko.
"Is e my uncle?"

"No baby, he's my friend..."

"But you can call her tito."

"Now I have a tito!" parang kanina lang nagababatian sila, ang huli ko na lang
nakita magkatabi na sila at hawak na ni Krypton ang cellphone ni Clover.
Madali niyang nakuha ang loob ng anak ko and now he's fond of him napailing na lang
ako. Sana lang hindi niya turuan ng kalokohan ang anak ko, dati pa naman siyang
gago.
Sa isang linggong paghihintay sa pasko ay palaging nandito si Clover, requested by
my son. Gusto pa nga nitong dito na magpasko si Clover na agad naman nitong
sinangayunan.
I even stopped them since, Clover needs to be with his family too. Ngunit dalawa na
silang binalewala ang sinabi ko at dumating nga ang paskong kasama namin si Clover.
Kryp was indeed happy, si Clover pa ang sumama sa kaniyang magpakulay ng buhok.
Noong malaman ni Clover na asul ang gusto nitong kulay ay nagulat ito at madalas
ang pagtingin sa akin ng makahulugan na ipinagkibit balikat ko na lang.
I promised my son, that I'll let him dye his hair blue. So I have no say on it
anymore.

After Christmas, seems like fairytale has ends and I was snapped back on reality
that I need to face Meast again.

I had lived my previous years full of pain, while raising Krypton. My eyes shed
thousand of tears. And my heart, my soul was shattered into pieces, for millionth
times. Thinking how could I give my son everything he needs all by myself.

I am trying to live at peace with my son, away from the truth...away from my past.
But guess, they're right when they said. The more you run from it, the more it will
hunt you.
The more you forget, the more you'll remember it. Tinitigan ko ang hawak kong
phone. May meeting kami ngayon kasama si Meast regarding the project, bibisita rin
kami sa site sa susunod na araw so I'll better prepare for that day.
Pagkalabas ay naabutan ko si Clover na kandong si Krypton habang busy ito sa
cellphone niya.

"Clove, pinahiram mo nanaman."

"Relax, he's fine. Bibitaw din 'yan mamaya." andoon nanaman 'yan sa
paglalaro...matapos mahilig sa Fairy tail ay nakahiligan na niya ang laro sa phone
ni Clover. Nailing naman ako, simula ng bumisita siya ulit, ini-spoiled niya na
talaga ang anak ko. Kaya naman paboritong paborito siya nito.
"Kryp, mommy's going to work, behave okay?" tumango-tango lang ito na kinasimangot
ko, tinawanan lang naman ako ni Clover na sinamaan ko talaga ng tingin. Mabilis
kong hinalikan sa ulo si Krypton at tumingin sa phone ko.
"Ako ba wala?" pangaasar ni Clover sakin.

"Shut up Clover, got to go. Alagaan mo 'yang anak ko ah, nandyan naman si Yaya
Felice she'll help you."

"Yes ma'am! Baka isama ko siya sa opisina ko."

"Hmm basta uwi mo na lang siya before six, alis na ako ha, bye! Bye Kryp!"

"Bye mom, take care."

Aish! Kapag talaga hawak ang cellphone nagsusuplado.
Nagmadali na akong lumabas at sumakay sa kotse ko saka nagmaneho.
Pagka park ko pa lang ng kotse ko ay mabilis na akong pumasok sa Trivial.

"Good morning ma'am." bati ng mga guard, may ilan akong nakakasalubong at bumabati
rin sa'kin at binabati ko rin naman sila pabalik. Pagkapasok sa opisina kung saan
kami inilagay ay mabilis ko ring hinubad ang coat na suot ko at sinampay iyon sa
likod ng swivel chair ko't naupo.
"Good morning Kia!"

"Morning! Ang aga niyo nanaman."

"Alam mo naman Kia, 'yang isa dyan crush na crush ang boss natin." natawa ako sa
pangaasar ni Erick ngunit natigil kami parepareho ng pumasok ang secretary ni
Meast. Anong meron?
Hindi naman nagtagal ay pumasok roon ang matangkad at seryosong lalaki. He was
wearing a formal suit, with a 3 unbuttoned buttons revealing a small part of his
chest with his dog tag on it.
Natulala ako habang pinanuod siyang nakapamulsa habang naglalakad papalapit sa
direksyon ko. Our eyes met and glued on each other's.
"Good morning Architects, you have a very important visitor." I can't speak.
I must be dreaming, he can't be...here.

"Good morning, my most valuable architects."

"S-sir August!"

"N-nakabalik na po pala kayo sir!" sabay-sabay na nagsitayuan ang dalawa kong

kasama at bahagyang nag bow tanda ng paggalang at pagbati kay August, na siyang CEO
ng kompanyang kinabibilangan namin.
He smiled at them but his eyes immediately drifted on me again. My knees slowly
melted as my eyes started to watered.
"It is really unexpected for me too, I didn't know I would come back after
everything...and here I am...how are you?" deretso niyang sinabi iyon as if telling
it to my colleagues but his eyes are still on me.
"I never thought you can still be this beautiful Miss Delos Santos. I still can't
get over with you since the day we bid goodbyes." sinabi niya 'yon sa natural na
tono na para lang siyang nagk-kwento sa nangyari sa kaniya sa isang araw.
Hindi pa rin ako makapagsalita kaya agad akong siniko ni Hana na halatang kinikilig
na sa tabi ko.
I felt lamp on my throat. Wala akong masabi, pakiramdam ko kahit isang salita
lamang ang bitawan ko ay maririnig nila ang panginginig noon. I can't believe, that
he will really come back.
Marami ng nagbago sa kaniya sa loob ng anim na taon. I can see how everything
changes him into someone new. But I wish he was still that August I am fond of.

"Kia?" I was snapped back at my senses when he called my name.

"Kia, tinatawag ka ng daddy ni baby mo." Hana whispered.

Nanghihina akong umayos ng tayo at naglakad papalapit sa kaniya. Na tila ba may
sariling buhay ang katawan ko na kusang inilapit ito sa kaniya at pumulupot ang
kamay ko sa katawan niya upang yakapin siya ng mahigpit.
"I-I waited...I waited for you...thank you for coming back August." I felt how his
body stiffed for a moment, but his heart does the opposite. It was beating so loud
and fast.
Unti-unting umangat ang mga kamay niya upang yakapin din ako ng kasing higpit ng
yakap ko sa kaniya. I don't mind those eyes outside this room's transparent wall.
All matters to me is all the emotions I'm feeling right now because August is now
here and the wait is finally over.
I can hear Hana's giggles. I can hear gasps outside, that suddenly toned down into
deafening silence.
I can feel someone's presence, he's walking towards this room and walked inside of
it, carrying the authority and power with his presence.
I can feel him behind, August. Ang mga mata kong nakapikit at mukha kong nakabaon
sa dibdib ni August ay unti-unting lumisya upang tingnan kung sino ang dumating at
nagtama ang mga mata namin. Para akong binuhusan ng malamig na tubig, dahil sa mga
mata at tingin niyang walang kasing lamig.
Ang kaninang nangangatog lang na tuhod ay mas dumoble at nadamay na ang buong
katawan ko.
Bakit ngayon pa?
He cleared his throat that makes August withdraw from hugging me to face the man
behind.
"August,"

"Meast..." they are staring at each other's eyes...intently. Like they are
conveying using their gazes.

"You're back, again."

"Yeah,"

"I guess, I know the reason."

"You surely do." anong pinaguuspan nila? Again? Does that mean that August was
here...or maybe 6 years ago, right?
"Well if that's really the case, I have nothing else to say about that...but would
you mind if I'll ask half of their hour for a meeting?" seryoso pa ring tanong ni
Meast. August stepped aside, as he look at me.
"Let's meet later after work," sabi niya bago ngumiti sa akin kaya agad naman akong
tumango. Nilingon niya ang dalawa ko pang kasama para suminyas na mauuna na muna
siya kaya agad na nagpaalam sila Hana at Erick dito.
Nang lingunin ko si Meast, ay hindi nakaligtas sa akin ang isang emosyong bumakas
sa mga mata niya na agad ding nawala bago ko pa maintindihan ang ibig sabihin noon.
"To the conference hall, now." that's the only command he said before he walked
out.
Binalewala ko ang inakto ni Meast at inisip ang pagbabalik ni August. Halo-halong
emosyon ang nararamdaman ko ngayon, lalo na para kay Krypton. Ngunit nabalot din ng
kalungkutan ng muling sumingit sa alaala ko ang katotohanan. Kahit anong gawin ko,
hinding-hindi ko iyon makakalimutan at mabubura.
Habang buhay kong dadalhin ang katotohanan sa pagkatao ng anak ko, the truth, that
he's the son of the CEO, he's the son of Meast Trigon Schneider
30
524 25 5
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe
Wala ako sa sarili during the meeting. Hindi ko natakasan ang madalas na pagtagis
ng panga ni Meast at ang paminsan minsan niyang pagbibitaw ng masamang tingin sa
akin. I am pissing him off by spacing out during our meeting. Madalas din akong
sikuhin ni Hana para ibalik ako sa reyalidad na siya ko namang kinagugulat.
Ilang beses din akong binato ng mga tanong ni Meast na para bang ako lamang ang
taong naroroon at hindi niya ako tinitigilan hangga't hindi niya nakukuha ang
pinakagusto niyang paliwanag.

I can feel my sweats all over my face kahit na napakalakas ng aircon sa loob ng
conference hall.
Matapos ng meeting ay mabilis na kaming nagsi-alisan at nagsi-balikan sa opisina
namin. Hana's asking me if I'm okay and I told her, I am.
Hindi rin nakaligtas ang pagbubukas niya ng topic tungkol kay August. After that
meeting, we didn't heard about Meast anymore. Mas mabuti na 'yon, dahil mukhang
nainis ko siya kanina.
After work ay nauna na akong bumaba kela Hana, inaasar pa nila ako na excited akong
makita si August na hindi ko naman itinanggi. But I was surprised to see August
waiting in front of the company. Pagkababa ko kasi ay agad ko na siyang natanaw,
nakasandal sa kotse niya at nakatitig sa paanan.
Nang makalabas ako ay siya namang pagangat ng tingin niya sa akin at agad na
ngumiti. I smiled too, and excitedly take my step when someone bumped into my
shoulder making me almost lost my balance. Agad na lumapit sa akin si August para
alalayan ako habang ang mga mata ko naman ay humabol sa lalaking papasakay na sa
kotse niyang nakatigil sa likuran ng kotse ni August.

Parang wala siyang nabangga sa inakto niya at hindi manlang ako tinapunan ng
tingin.

"Are you okay?"

"Y-yup, he's probably chasing something...I guess?"

"That's Meast, we can't do anything about how he act." umayos na ako ng tayo habang
pasimpleng hinahabol ng tingin ang papalayong kotse ni Meast.
"So y-you're really back...for good?"

"Yup! Namiss mo 'ko no?'

"Gago, malamang! Akala ko nga hindi ka na babalik." narinig ko ang mahina niyang
pagtawa bago ako inalalayan papasok sa kotse niya.
"Bakit naman hindi ako babalik? I promised you remember? Did you keep your promise
too?"

"Yeah, wait and see if what he will call you."

"Can't wait, sigurado na akong napakalaki na niya kumpara noon."

"Mahilig siya sa Fairy tail at maglaro ng games." natawa nanaman siya, I can't
believe I can now hear again his laugh. August is really something.

"Kia I'm sorry." napalingon ako sa kaniya ng biglang sumeryoso ang boses niya na
may halong lungkot.
"Para saan naman?"

"For not being with you for the passed 6 years." kung meron mang dapat mag sorry
sa'kin, hindi ikaw 'yon August. We both knew, who it was.
"You don't have to be sorry for not being with me. Sapat na sa'kin na naroroon ka
no'ng ipanganak ko si Krypton."

"But still, I know those 6 years had been a rough years for you. You raised him all
by yourself."

"And I'll treasure all those hardship I'd been through cause I know it's all worth
it. So stop being sorry." naramdaman ko ang kamay niya sa kamay kong nakapatong sa
hita ko.
It's warm that makes my heart feel so calm.

"Babawi ako ngayon, for now let's eat first." Wala sa sariling napangiti ako at
nagbitaw ng malalim na hininga. As what he've said. Kumain muna kami sa isang
restaurant, we talk a lot about each other's life...to catch up.
Nagtake out din siya ng dinner for Krypton at pagkatapos ay inihatid narin niya
ako.
"Okay ka lang?" tanong ko kasi para siyang napako sa kinatatayuan niya.
"O-oo..." bakas ang panginginig ng boses niya at para siyang pinagpapawisan.

"You sure?"

"Actually, kinakabahan ako." my lips parted.

"A-ano? Saan naman?"

"Hindi ko alam kung paano mag r-rereact pag nagkita na kami ni Krypton." he stated
like he was really my son's father.
"He won't bite you, just be yourself okay? Halika na." hinawakan ko ang laylayan ng
suot niya at hinila iyon papasok.

"Good evening mam---may bisita po pala kayo...good evening po sir." bati nito sa
akin at kay August na agad namang sinagot ni August ng good evening din.

"Yaya si Kryp?"

"Nasa kusina po mam, kumakain ng pinaluto niyang carbonara." nilingon ko si August

na halatang tensionado parin kaya napailing nalang ako at hinila na ito papasok sa
kusina.

"Kryp!? Baby mommy's here."

"M-mom! Look I requested it."

"I know baby yaya told me...may pasalubong ako sa'yo."

"Is it another collection of Jellal's?"

"Nope! Can you look at me first?" agad naman itong sumunod at umikot mula sa
pagkakaupo para makita ako.
August from behind me stepped aside so my son will see him and I can see how
Krypton's jaw dropped in joy, excitement and shock.

"D-dad---daddy?!" his eyes watered and run toward August, crying.

"Daddy!" he jumped off August arms and buried his face on his shoulder still
crying. Agad namang napangiti si August at inalo ang anak ko.

At that moment, my eyes shed tears. Marahan ko iyong pinunasan patago.

Paano pa kaya kung totoo niyang daddy ang ipakilala ko? Pero sana kaya ko si Meast
ipakilala sa kaniya ng ganito.
Kryp is aware that August is not his real father, I just kept my promise to August
that I have to tell Krypton that he must call him daddy. Ayoko namang itago sa anak
ko, ayoko ring magsinungaling sa kaniya na si August ang tunay niyang ama.
I just told him his dad is working far away from us and he can't go home yet and so
as I told him he has another dad who will come back if he just patiently wait.
"Hey son, stop crying...big boys don't cry."

"I am just happy...y-you're here."

"Of course, matitiis ba ni daddy na di ka makita?"

"Thank you d-daddy!"

"Tahan na ah, may pasalubong ako sa'yo---gusto mo sabayan kitang kainin 'yon?" Kryp
nodded at him. Sumulyap sa'kin si August at kumindat bago ibinaba si Kryp sa upuan
nito.

"'Yong ibang gift ko sa'yo nasa kotse ko pa, mamaya kukunin ko."

"Are you going to stay here with us dad? Like we're a one happy family?" that
caught him off guard. Napasulyap ito sa akin at ako naman ay natigilan saglit.
"If your mom would let me, then I will."

"Mom! Let daddy stay here please?!"

"H-huh p-pero anak kasi---"

"Mommy please?! Promise I'll behave." agad itong bumaba sa pagkakaupo ay yumakap sa
bewang ko na mas lalo kong kinatigil. I simply look at August and he just smiled at
me.

"F-fine...basta promise mo mag b-behave ka na."

"Yes mom! You hear that dad?! You can stay here yey!"

I am so happy to see my son's smile. Iyon lang at masaya na rin ako. I can't help
but to spoil him by things he want, so I could cover up what he truly needs.
Alam ko hindi tama. Alam ko hindi ko dapat pinagtatakpan ang mga kakulangan sa
buhay namin ni Krypton, pero hindi ko makakayang makita siyang nalungkot kaya kahit
hindi tama ay ginagawa ko para sa kaniya. Hangga't kaya kong punan ang lahat ng
kakulangan sa buhay niya, gagawin ko.

Dahil iyon lang naman talaga ang magagawa ko, iyon lang ang kaya ko.
31
534 25 6
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe
Pagka-uwi sa bahay ay mabilis kong hinubad ang coat ko at dumeretso muna sa kusina
para uminom ng tubig. After that ay saka ako umakyat sa kwarto para mag half bath
at magbihis ng simpleng short at puting sando.
Pagkatapos ay lumabas din ako para magluto ng hapuna namin. Mag-aalas syete na't
wala pa ito. Asan na ba ang mag tito na 'yon?
Wala si August kasi may inaasikasong trabaho. Si Clover dumaan dito kanina at
nagpang-abot pa ang dalawa tulad noong nakaraang anim na taon, wala silang ginawa
kun'di mag-asaran 'yon na yata ang batian nila. And because my son can't go with
August, kay Clover siya sumama na galak na galak naman na tinanggap ang kagustuhan
ni Krypton.

Sinubukan kong tawagan si Clover at nakailang ring pa ito bago sumagot.

"Clove asan na kayo? Sabi ko iuwi mo siya before six eh."

"Sorry, dinala ko siya sa bahay, kaso dumating ang mga kasamahan ko sa organisasyon
eh. Hindi ako makaalis, pag umalis ako mahahalata nila Meast. But don't worry,
karamay ko si August...we will hide Krypton. Isa pa ay nakatulog na rin siya sa
kwarto ko kaya wala ka ng dapat ipagaalala kahit papano." halatang kabado ang boses
nito habang kausap ako

"Aish Clover naman eh! Alam mo namang di ako sana'y ng 'di ko 'yan kasama. Saka
kahit na! Nandyan si Meast! Paano na lang kung biglang magising si Krypton? Ano ba
kasing ginagawa nila d'yan at sa dami ng bahay, bahay mo pa?"
"Sorry na, don't worry he's safe with me. Trust me okay?"

"It's not that, natatakot lang ako na baka makita siya ni Meast." nakagat ko ang
sariling labi dahil sa naisip at napasabunot sa sarili kong buhok. Ano ng gagawin
ko?
"Don't worry ako na bahala, hindi niya malalaman at sisiguruhin kong hindi sila
magkikita." pero hindi pa rin ako mapanatag.
"Pupunta ako d'yan,"
"A-ano?"
"Basta pupunta ako, tell August."
"O-oh sige sige...Ingat ka."
agad akong nag-asikaso, I need to be there, no matter what...kung hindi ko maiaalis
si Kryp doon...si Meast ang aalisin ko.
Sa t'wing maiisip kong wala rito si Kryp nalulungkot ako.

Mabuti na lang pala at dumating si
Pano kung walang nabuo na Krypton.
walang ibang natira sa akin. How I
pangungulila ko.
Nagpalit lang ako ng short at itim
nilugay ko lang ang buhok ko.
Kryp sa buhay ko. Kahit paano di ako nalungkot.
Ngayon ko nararamdaman 'yong pakiramdam na
miss my son. Siya lang ang nakakapawi ng
na loose shirt saka sandals pagkatapos ay

Pagkababa ay naabutan ko si yaya Felice na kakatapos lang maglinis ng pinaglutuan

niya sa kusina. Hindi na ako nagdala ng sasakyan, maaari kong magamit 'yon na
excuse para sa plano ko.
Nang makarating sa bahay ni Clover ay derederetso na akong pumasok at naabutan ko
ang mga kasamahan niya sa organisasyon na abala sa kasiyahan. They are celebrating
something I can't relate with.
Nakita ko rin si Draven and I was shocked to see how he really changed.

Hinanap ng mga mata ko si August ngunit hindi ko siya makita, only Clover who
noticed me earlier than the other.

Agad ako nitong nilapitan at lumayo sa mga kasamahan niya.

"Asan si August?"

"Hinatid si Timber lasing na eh, he told me to tell you to wait." hindi

na...kailangan ko na agad makaalis dito at maialis si Meast.

"Bring my son home tomorrow morning, or ipasama mo na siya kay August pauwi
mamaya."

"Ha? Teka...hindi mo siya hihintayin?"

"Hindi, sabihin mo na lang may aasikasuhin lang ako."

"Sige pero---ano bang balak mo?" as if on cue, I saw Meast. Sakto at wala siyang
kausap o kasama kaya agad ko itong nilapitan.
"Meast..." halatang nagulat siya na makita ako at agad na nagsalubong ang kilay
niya.

"Why are you here?"

"I want to talk to you."

"What?"

"Ngayon lang..." naguguluhan pa siya ng agad ko siyang hilahin palabas.

"What the hell is your problem Kia?!"

"Sinabi ko na diba? Gusto kitang makausap?"

"Ano bang pag-uusapan natin at mukhang pursigido ka?" naiinis na tanong niya.
"Basta! Where's your car?" he bring out his key at dumeretso sa kotse niya. Mabilis
akong sumakay at agad din naman niyang binuhay ang makina.

"Where do you want us to talk." this time kumalma na siya at naging mababa na ang
seryoso niyang boses.

"Kahit saan, o kahit sa bar na lang." hindi siya nagsalita hanggang sa makarating
kami sa bar na pinili niya. Agad kaming dumeretso sa VIP room na kinuha niya at
nag-order ng inumin. Sunod-sunod akong napalunok ng marealize na talagang nasa bar
kami at iinom kami ng kaming dalawa lang. We stayed silent for a while, waiting for
our drinks.
Nang makalabas ang naghatid ng inumin namin ay saka siya naunang lumagok ng alak
bago nagsalita.

"Now talk, Kiara." napapitlag ako at napaayos ng upo bago nagsalin ng alak.

"A-ano..." damn! Think Kia, ano bang sasabihin mo? Mabilis akong lumagok bago siya
nilingon na ngayon ay taimtim na nakatingin sa akin at hinihintay akong magsalita.

"K-kamusta ka na?" tumaas ang kilay niya sa naging tanong ko.

"You dragged me out of Clover's house and now we're drinking together and you will
just ask ne if how am I?" gusto kong mamaluktot dahil sa inis ng boses niya at sa
hiya.
"I was just started it that way, cause...I...I forgot what I truly want to talk
about."
"Are you fucking serious?!"

"Let me think again about it..."

"Fuck." napapitlag akong muli ng ibaba niya bigla ang baso at agad na lumabas ng
VIP room kung saan kami naroroon.
I bit my lips and shut my eyes tightly. You're really a joke Kia! Damn it.
Mabilis akong nag shot hangang sa ang isang shot ay nadagdagan ng nadagdagan at
magsimula nang umikot ang paningin ko.

Nakaramdam ako ng pagtawag ng kalikasan kaya agad akong tumayo, halos napakapit pa
ako sa couch dahil sa muntikan ko ng pagkatumba hindi na malinaw ang paningin ko
dahil bukod sa hilong hilo na ako ay magalaw pa ang disco light sa labas ng VIP
room na nagbibigay liwanag sa kabuuan.
Teka san ba cr dito? I almost fell off when someone bumped into me. Ang isa ay
nadagdagan pa at naririnig ko pa ang ilan na nagrereklamo.

I was too drunk to even say sorry hanggang sa mabangga pa ako ulit ako sa isang
tao. Di ko na sana papansin 'yon ngunit mariin niya akong hinawakan sa braso.

"Hey beautiful are you lost?"

"No I'm not I mean yes? I don't know." may kasamang tawa na sabi ko at narinig ko
ang marahang pagtawa niya na kinangiwi ko.

"Can you let me go sir I need to go to the comfort room you know...nature's
calling." hindi niya pinansin ang sinabi ko at mas humigpit pa ang kapit niya.
"You have an attractive lips. Mind if I taste it?" tiningnan ko ito at nakatitig
ito sa mukha ko.
"N-no."

"Come on just one kiss." the fuck!?

"No...no..get off me."

"Why playing hard to get this time." sinubukan niya akong halikan pero kumakawala
ako.

I maybe drunk, but I still know what to do!

"Argh! Let go!" nahihilo na ako konti na lang ay magagawa na niya ang gusto niya
ngunit may kung sinong humila rito palayo sa'kin dahilan para masubsob ako sa sahig
sa biglaang pagbitaw ng lalaki.

Mayamaya lang ay may kumapit sa braso ko at tinulungan akong tumayo. I look at him
with my eyes half open

"You s-saved me?" hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ko ng mga oras na 'yin
at nayakap ko siya, naramdaman ko ang pamilyar na init ngunit di ko iyon pinansin.
Naisandal ko ang ulo ko sa dibdib niya at para akong naubusan ng lakas na gusto
nalamang roon magpahinga.
Naramdaman ko naman ang pagyakap niya sa bewang ko at mas diniin ang sarili sa akin
na para bang sinasabi niyang p-protektahan niya ako sa kahit sinong nandito na
susubukan akong bastusin.
At some point I felt safe. Gustuhin ko mang makita ang mukha niya ngunit masyadong
madilim dito at masyado akong nahihilo para makita pa siya. Kahit hindi ko nakikita
ang mukha niya, I feel like my body recognizes him.

Muli kong naramdaman ang pagtawag ng kalikasan kaya kahit hilong-hilo ako ay umayos
parin ako ng tayo.

"Are you okay? Still can move?"

"Can you take me to the comfort room? I really need to use it." hindi ko alam kung
san ko nakuha ang kapal ng mukha. I just really need to get there.

"Okay lets go." nagpatianod nalamang ako sa kaniya hanggang sa marating namin ang
comfort room for ladies. Inakay niya ako papasok sa Cr at sinara ang pinto.

Sayang di ko manlang nakita mukha niya. Makikita ko pa kaya 'yun paglabas? Baka
hindi na.

Matapos mag cr ay humarap ako sa salamin kahit hilong-hilo na. Naghugas ako ng
kamay at naghilamos ng mukha, pinunasan ko rin ng tissue ang labi ko dahilan para
mamula ito ng konti. Nang matapos ay pinunasan ko rin ang mukha ko.
Kahit na anong gawin ko ay di na mabawasan ang tama ng alak sa katawan ko.
Argh! Cursed that plan of mine! Di na ako nagtagal pa't lumabas na. Lalakad na sana
ako ng may humawak sa braso ko. And when I smell his scent, narealize kong ito
'yong lalaki kanina!

Dahil maliwanag na rito ay may chansa na akong makilala siya, agad ko siyang
hinarap at gano'n na lang ang gulat ko ng makita ang mukha niya at makilala ito.

Nanlalaki ang matang napatitig ako sa kaniya na tila ba nawala ang kalasingan ko ng
makita siya.
"M-meast." walang emosyon niyanakong tinitigan. A-akala ko umalis na siya?

"I just smoked outside and when I get back you're already drunk?" marahan kong
binawi ang kamay ko sa kaniya.

"As if you care. Thanks for saving me earlier, I owe you one." matamlay na sabi ko
at tumalikod na di pa lang ako nakakalayo ay para na akong matutumba ng may mabilis
na brasong pumulupot sa bewang ko para alalayan ako. My heart throb so fast that I
could hear it.

"Careful." he whispered. Shit! It was just a fucking one word and sent too much
electricity on my fucking system.
Di na niya ako binitawan hanggang sa makabalik kami sa VIP room. Naupo siya sa
gilid ko at sumandal rito saka tumunga sa alak na naroroon. Agad din naman akong
uminom ulit ngunit bago ko pa man maubos ang laman noon ay agad na niya akong
pinigilan.

"Stop, lasing na lasing ka na, you'll pass out if you will still drink that."

"Then drink it!" paghamon ko sa kaniya saka inabot ang basong naglalaman ng dapat
ay iinumin ko pa. Mariin niya akong tinitigan at di rin naman umangal na kinuha
iyon di ko na nakita pa kung ininom niya 'yon dahil tumunog ang phone ko.
'Where are you? Clover told me you left with Meast, I know your plan but please
don't make me worry. Tell me where are you and I'll pick you up.'
Agad akong napatayo at hindi na napansin pa si Meast, ngunit bago ako ako makalabas
ay nilingon ko siya at bahagyang tumungo.

"Sorry sa abala...pero kailangan ko ng umalis, uuwi na ako. T-thank you." Hindi ko

na siya hinintay pang magsalita. Agad na akong tumulak papalabas.
Damn! San ako sasakay nito? Wala pa namang taxi na dumaraan!
Muntik pa akong matumba ngunit sa di mabilang na pagkakataon ay may nakaalalay
nanaman sakin.

"Hey I told you, careful."

Hindi ko na siya masagot tanging nagawa ko na lang ay mapasandal sa kaniya.

Nakakaramdam ako ng kakaibang antok.

Wala na akong lakas para maglakad at magmulat. Hanggang sa tuluyan na akong mahulog
sa kawalan habang yakap-yakap ang lalaking sumalo sa akin.
32
542 30 7
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe
Warning R-18!!!
Naalimpungatan ako nang maramdamang lumapat ang likod sa isang malambot na bagay. I
am not in myself anymore that I could barely open my eyes.

Masyadong nanghihila ang sarap sa pakiramdam ng bagay na natitiyak ko'y nahihigaan

ko.
A man's scent filled my nose which is more intoxicating than the liquor I drunk.
I groaned when I felt a weight pinned me off the bed. What's that? It's warm. I
shut my eyes firmly when I felt something touched my neck, soft and warm.
Ah! that feels so good. I bit my lips and tried to move a bit but something gripped
on my waist which forbid me to move my body. That warm and soft thing started to
move down on my shoulder up on my jaw line that brought too much heat on my body.
Too late to realize that this man towering me is fucking kissing me.
His lips was burning, it makes my body fired up. I can't think clearly anymore, I
am too destructed by what he was doing to me. The feeling, the fire staring to burn
the two of us. The sensation and the feeling that I am longing for. I don't care if
it's right or wrong. This time all matters to me is the feeling of his presence and
warmth, only him could make me feel this way and I am willing to surrender myself
to him all over again.
I know I am drunk that's why I can say those words. I know I'll regret this after.
But I can't push him away this time. I want him. I want to feel him. I want to own
him just this night. Sa'kin lang. Kahit ngayon lang, isang pagkakataon lang...Akin
na muna siya. Kahit ngayong gabi lang.

I tried to open my eyes to see his face but I can't, he's busy kissing every inch
of my face. And when he slightly pulled away, my eyes met his blazing eyes. I bit
my lips when he slowly lean on me again, his tongue runs over the skin of my neck
up to my ear. Moan escape my lips and my hand wrap on his neck.
His free hand immediately find its way on my free hand and intertwined it before he
pinned my hand above my head. His kisses becomes wilder as his lips find its way
almost on my lips. I immediately covered my mouth using the back of my hand that
makes him stop, still close to me.He planted a soft kiss on my palm that makes my
hand withdraw from covering my mouth. He pressed his lips against mine, deep, hard
and aggressive. Hindi ko masabayan dahil sa bilis ng paggalaw ng mga labi niya. I
could even taste my own blood inside my mouth. He bit my lips as one of his hand
started to explore every inch of my body. He gripped on my waist up on my stomach
until it reaches my mound. I grasp on his hair when he squeeze it as a moan trying
to escape my lips was engorged by his kisses. I gasp when he squeezes it again that
gives him full opportunity to snake his tongue inside my mouth.
I know he's just drunk. But is it wrong to think more than of it? Is it wrong to
think that his actions has meanings?
Nawala roin ang pag-iisip ko nang mabilis niyang hubarin ang suot kong loose shirt,
mabilis siyang yumuko at pinasadahan ng halik ang pagitan ng dibdib ko down on my
belly as his tongue circled on my navel.

I bit my lips as my moan becomes louder. Mariin akong napakapit sa unan ng mas
lalong bumaba ang mga halik niya.
It was so damn good. Oh God he's driving me crazy.
Excitement filled my body when he started to remove my short. Eksperto niya iyong
nabuksan at mabilis na naibaba. Saka niya hinubad ang sarili niyang damit hanggang
sa wala na siyang matirang saplot. He towered me again as he claimed my lips, this
time his kisses becomes more passionate, wanting and gentle. Muling naglakbay ang
kamay niya sa katawan ko at mabilis na natanggal ang pagkakalock ng bra ko. He
remove it using only his one hand as his one hand gripped on my waist keeping me at
place. Ang isa naman ay gumapang pababa sa may puson ko.
In one swift move, my only one remaining cloth left my body. Mas lalo akong
nakaramdam ng init ng tuluyang maramamdaman ang init ng katawan namin, his body
pressed against mine.
Iniyakap ko ang isa kong kamay sa likod niya, my one hand tried to reach for his
one hand and hold it tightly before I felt something hard plunged inside mine.

"Ah!" a loud moan escaped, when he started to move inside me. Slowly, he slammed
himself as his breathing becomes hard. He lowered down his face to kiss me while
increasing his pace.

"Shit!" he cursed under his breathe. Like he's losing control, I can hear the
shiffting sound of the bed, cauzed by his movement. The sounds of our body, our
breathing in synch, even the rhythm of our heart beats. I could clearly hear it
along with my moans and his curses.
His continues movement drive me insane and makes me feel my sudden release.
Napayakap ako ng mahigpit sa kaniya, habang mariin naman niyang binaon ang mukha sa
leeg ko planting small kisses and he continue to move inside me, mayamaya lang ay
unti-unti na ring bumagal ang paggalaw niya until something exploded inside me.
Hinihingal siyang bumagsak sa ibabaw ko. Marahas ang kaniyang paghinga, ramdam ko
rin ang pawis niya at maging ang bilis ng tibok ng puso niya. He rested above me
for I don't know how many seconds before he withdraw himself and roll over my side.
I'm too tired to even move a bit. I just feel his hand wrapped around my body and a
soft blanket covered my nakedness and I drawn on nothingness.

Nakaramdam ako ng lamig kaya naman wala akong nagawa kun'di kapain ang tabi ko to
find my pillow. Nang makakuha na ako ay mariin ko iyong niyakap.
Why do my pillows feel so warm? Sinubukan ko pa itong yakapin ng maramdaman ang
paggalaw nito at pagganti ng yakap sa'kin and I felt its warm breath against my
neck.

Wait what?! Agad akong napamulat ng marealize na hindi unan ang yakap ko kun'di
katawan ng lalaki?!

Mabilis akong bumangon at tiningnan ko kung sino iyon.

"What the heck Meas--ah!" di ko maituloy ang pagsigaw ko dahil sa pagkirot ng ulo
ko kaya mabilis akong napakapit roon. Walang emosyon naman ang mga mata nitong
pinakatitigan ako at walang sabi-sabing bumangon.
Sinuot niya ang damit niya sa mismong harapan ko ng di manlang inaalis ang malamig
na titig niya sa akin.
Anong? Panong?! Arrrgh shit!? Bakit di ko maalala?! Anong nangyari?! Kinapa kapa ko
ang sarili ko at doon ko lang narealize na wala akong damit.

Nang tingnan ko ang sarili ko ay bigla akong sinaniban ng hiya at panggagalaiti ng

makitang lantaran akong nakahubad sa harap niya, mabilis kong binalot ang kumot sa
katawan ko at matatalim ang tinging binagay ko sa kaniya.

"Anong nangyari?! Anong ginawa mo sakin?! You pervert! Pinagsamantalahan mo ko?!"

tinaasan ako nito ng kilay at tumungo sa closet niya saka kumuha ng isang itim na
t-shirt na natitiyak kong mas malaki pa ng doble sa damit ko saka walang modong
tinapon 'yon sa mukha ko.

"Fuck you!"

"Yeah I enjoyed fucking you, wanna do it again?" nanunuyang sagot nito sa'kin
habang naglalakad papalapit sa side table niya para kunin ang cellphone.
Para akong sinaksak ng kutsilyo sa paraan nang pagsabi niya noon. He's the man who
used to respect me before right? Ramdam ko 'yon noon kahit napakasungit niya. Nasan
na 'yon? I bit my lips to control myself from crying as I immediately wear his
shirt.
Pagkatapos ay marahan akong bumangon at pinulot ang mga damit ko saka pumasok sa cr
ng di na nagpapaalam sa kaniya.
Nabastos ako sa sinabi niya kaya kung bastusan ang gusto niya fine! I'm on it.
Nagshower na rin ako sa loob at pagkatapos ay nilabhan ang mga damit ko, mabuti
nalang at connected ang cr niya sa laundry room at may drier pa kaya bago ako
makalabas ng cr ay nakabihis na ako. Inayos ko ang sariling buhok na hinayaan ko
nalang bumagsak saka lumabas. Naabutan ko siyang busy sa pakikipagusap sa cellphone
niya at nang mapadako ang tingin niya sakin ay muli siyang tumalikod saka maya maya
lang din ay binaba na niya ang tawag at lumapit sakin.
"I just want to clear something Mr. Schneider. What happened between us isn't my
intention. Let's pretend that nothing happened between us, though I can't clearly
remember anything, pasensya na sa abala."

Tinitigan ako ng mga mata niya, pero hindi ko kinaya ang klase ng tingin na 'yon
dahil sa tuwing makikita ko ang tingin na 'yon ay may kakaibang kirot akong
nararamdaman.
"Don't worry Ms. Delos Santos, I'm a professional man I know which things I should
took seriously and which I shouldn't and what happened between us last night is
just a pure sex, caused by lust and alcohol. We were too drunk, I am. I don't know
what I am doing, I thought you're my wife. Maybe I just missed her." derederetso
niyang sagot. Sa mga oras na 'yon ay ramdam ko ang pangingilid ng mga luha ko kaya
mabilis akong umiwas ng tingin at tumango tango nalang. Ramdam ko rin ang pagbigat
ng hininga ko dahil sa sama ng loob, ang tanging gusto ko na lang ay umalis na
doon. Muli kong inayos ang sarili ko at matapang siyang hinarap.

"We're even, I thought you were my man. I just missed him that's why maybe I got
lost. By the way I need to go, baka nasa bahay na 'yon kasama ang anak namin. See
you on saturday Mr. Schneider." pagkasabi ko noon ay mabilis narin akong umalis sa
kwarto niya at lumabas ng bahay na 'yon ng hindi na lumilingon. Pagkalabas na
pagkalabas ay pumara agad ako ng taxi at sinabi ang destinasyon ko. Nang tuluyang
makalayo ay do'n na tuluyang tumulo ang mga luhang kanina pa nagbabadya at kanina
ko pa rin pinipigilan.

Damn it! How could you be so damn heartless Meast? Why can't you just be sensitive
even just a little. I am aware of our reality. I know my place. I know that you're
a married man. Pero kailangan pa ba talagang ipamukha?

Fuck! I'm so stupid. Why did I let something happened between us!? It's a mistake!
Hindi ko matatanggap na magmukhang babae niya. Babae niya lang! damn I can't accept
that. Never in my entire life that I dreamed of being just someone's woman.
Buong biyahe ay patuloy ang pagtulo ng luha ko. Kinapa-kapa ko ang bulsa ko to get
my phone ngunit para akong iniumpog sa simento ng ma realize na wala 'yon alinman
sa bulsa ko. Oh shit! Even my wallet! Fvck! fvck! fvck! Bakit ko nakalimutang
nilabhan ko ang damit ko! Naiwan ko sa bathroom ni Meast! For pete sake! Sa dami ng
maiiwan ko wallet at cellphone pa talaga? What if tumawag si August? Oh shit!
"Sir can we go back please? I just forgot something." buti na lang at pumayag yung
driver. Inayos ko ang sarili ko at pinunasang maigi ang mukha ko. Shit! Baka
mahalata niya, masyado pa namang pulahin ang ilong ko sa tuwing galing palang ako
sa pagiyak.
Tanga-tanga naman kasi Kia, tanda mo na wala ka pa ring pinagkatandaan peste ka.

Nang makabalik ay sinabi ko sa driver na hinatayin lang ako at dodoblehin ko nalang

ang bayad na agad naman kinapayag niya. Nagmadali akong tumakbo papasok sa gate ng
bahay ni Meast na natitiyak kong bagong bahay kaysa sa dati na minsan kong
tinirahan at mabilis na nagdoor bell wala pang ilang minuto ay bumukas na iyon at
niluwa nito si Meast na seryosong nakatingin sakin habang may hawak hawak pang
sandok.
"I forgot something in your bathroom." derektang sabi ko, tinitigan niya ako na
para bang pinagaaralan ang mukha ko at sumilip sa labas ng gate kung saan
naghihintay yung taxi.
"Get inside" he commanded. Kumunot ang noo ko sa tono niya.
"Nagmamadali ako,"

"Again, I said get inside!" this time ay mas mariing utos niya kaya wala akong
nagawa kundi pumasok. Nang makapasok ako ay siya namang paglabas niya at paglapit
sa taxi nakita ko ang pagabot niya ng pera na nasisiguro kong mas marami sa
ibabayad ko sa driver at agad na itong umalis. Kunot na kunot ang noo na sinalubong
ko siya ng tingin.

"Why the heck did you do that Meast?! Di naman ako magtatagal I just need to get my
phone and wallet." di niya pinansin ang angil ko at sinara ang pinto.

"Let's eat breakfast first."

"What?! Gago ka ba? May anak akong naghihintay sa bahay, may trabaho akong
kailangan kong tapusin, wala na akong panahong sumabay sa'yong mag-almusal I just
need my phone and wallet, kung di mo ko hahayaan I could get it inside your room."

"Go on." kibit-balikat na sabi niya kaya padabog akong dumeretso sa kwartong
nilabasan ko kanina mabuti nalang at hindi yun nakalock. Pumasok ako sa bathroom
and checked if my phone and wallet are there but I found nothing.

Shit! Don't tell me...

Nagmadali akong bumaba at pumasok sa kusina kung saan ko siya naabutang nagluluto.

"Nasayo?" bungad ko. Bahagya niya akong nilingon.

"Yeah, so?"

"Give it to me."

"Later,"

"Aish damn it! I need it now!"

"Don't worry your son is safe with your August." nanlaki ang mata ko sa sinabi
niya.

"Binuksan mo ang messages ko?!"

"Yeah, problem with that?"

"Don't you know the word privacy?! Damn it!"

"I know, but I just got curious that's why, fuck your privacy Kiara." deretso
niyang sabi bago nilapag ang platong may lamang pagkain sa harapan ko.
"Eat."

"Hindi ako sana'y kumain ng marami sa umaga, Meast ano ba?! Di mo na lang ba
pwedeng ibigay sa'kin 'yong kailangan ko at ng makauwi na ako?! Ano pa bang gusto
mo?!"

"Eat breakfast with you."

"Why me?! Meast hindi tayo nagbabahay bahayan dito! Kaya please lang ibigay mo na,
enough with your game!" hindi ako pinansin nito, at nagsimula nang kumain. Inis
kong nahampas ang lamesa at napasabunot sa buhok ko bago kinuha ang kutsara saka
mabilis na sinubo ang pagkain, wala akong pakialam kung nanjan siya at nakikita
niya. Subo lang ako ng subo hanggang sa maubos ko 'yon saka derederetsong ininom
ang juice sa gilid at hinarap siyang matamang nakatitig sakin. Nakahalukipkip na
sumandal siya sa upuan at tinitigan ako bago bumuntong hininga at nilabas ang phone
at wallet ko. Akala ko'y ibibigay na niya ito sa akin ngunit agad akong namutla ng
buksan niya ang wallet ko at inilabas ang isa sa laman noon.
Tinitigan niya 'yon na parang sinasadya pang ipakita sakin kahit alam na alam ko
naman kung ano 'yun.
"Why the heck are you doing this?" unti-unti nang nababasag ang boses ko.

"It was the time when we're at that resort right?" pambabalewala niya sa tanong ko.
"Still keeping it? Why?" because that's one of the proof left to me, a proof that
once in my life you become part of it. You told me that you're half way in love
with me. Patunay na minsan, may naramdaman ka rin para sa akin, kahit hindi ko alam
kung totoo.
"Why do you care? It doesn't matter if what's the reason is, just please give back
my things." ramdam ko na ang pagbabadya ng mga luha ko. Pero ayokong ipakita iyon
sa kaniya.
"Not until you tell me why."

"Putangina naman Meast! Ano pa ba talagang kailangan mo ha?! Wala akong makitang
rason kung bakit kailangan mo akong piliting sabihin sa'yo kung bakit?! Bakit?!
Kahit obvious naman ang sagot! Can't you just give it back to me at nang matahimik
na tayo!? All I need is to get my things and I will leave!"

"Wala rin akong makitang rason kung bakit di mo masabi ang sagot sa tanong ko."
tinitigan ko siya at doon na ako tuluyang napaluha.

"Fuck your tupid, insensitive question Meast. No matter what reason it is! It
doesn't matter anymore! You want to know why?! Because it was just the only thing
left to me! The only thing I have that would remind me of someone I loved in the
past! Someone I left! Someone who made me feel so wanted in just a split of
seconds! Someone thought me too much lessons! Is that enough?!" ramdam ko ang
panginginig at pagkabasag ng boses ko habang sinisigaw 'yon. Napatulala lamang siya
sa akin kaya agad akong napaiwas ng tingin at pinunasan ang mga luha ko.

"Importante ang bagay na 'yan sakin. Kasi d'yan ko nalamang siya nakikita, d'yan ko
nalamang nakikita 'yong lalaking dati kong minahal, 'yong lalaking minsang umamin
na nasa kalahatian na siya ng pagkahulog. I can't see him anymore. That's why I
can't lose that picture." this time hinarap ko na siya.

"Pareho lang kayo ng mukha, pero 'yong lalaking minahal ko, ibang-iba sa'yo."
pansin kong bahagya siyang nanigas sa sinabi ko. I can't tell if he's affected by
what I just said but it's not important now.

Tumayo na ako at lumapit sa kaniya saka binawi ang mga gamit ko at walang sabi
sabing lumabas ng kusina niya.

"Kia wait!" Kia, he called me by that name again.

Naramdaman ko ang paghabol niya, hindi ko alam kung may katangahan ba ako o sadyang
tanga talaga ako kaya huminto ako sa paglakad.
Hindi ko ginawang humarap. Hinintay ko lang kung may sasabihin pa siya o ano
pero...
"I don't want to see you crying in front of me. Naiirita ako, sa susunod kung iiyak
ka. Wag mo na lang ipakita."
Gusto ko siyang suntukin at sapakin pero ayaw ng kumilos ng katawan ko para gawin
'yon kaya ni isang salita ay wala na akong sinabi sa kaniya at tuluyan nang umalis.

He's really the devil I know. I can't believe I loved him.

Mas lalo lamang akong binigyan ng dahilan para hindi sa kaniya ipakilala ang anak
ko.

Kahit anong mangyari hindi ko ipapaalam sa kaniya ang totoo. Hindi niya sakin
makukuha si Krypton. Hindi ako makakapayag.
33
477 24 5
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe
Hindi maipinta ang mukha ko pagkauwi ko sa bahay. Mabuti na lang at masayang mukha
ni Krypton ang sumalubong sa'kin.
"Mommy! I miss you!"
"I miss you too baby. Where's your dad?"

"I'm here baby girl!" sinamaan ko siya ng tingin.

"Baby, go to your room first and sleep."

"But mommy I wanna play here."

"Later baby," wala itong nagawa kun'di tumango at humalik sa pisngi ko saka
dumeretso sa kwarto niya. Humalukipkip naman ako at hinarap si August na nakatitig
lamag rin sa akin.

"Where have you been lady?" umiwas ako nang tingin at naglakad papasok sa kusina
para magluto.

"I just took Meast away for minutes, and we parted ways after ...tumuloy ako sa
isang hotel para do'n magpalipas ng gabi."

"Hmmm are you sure?" naniniguro na tanong niya.

"Yeah."

"Okay sabi mo eh." inabala ko ang sarili sa pagluluto at ramdam na ramdam ko pa rin
ang presensya ni August. Nakamasid lamang siya sa akin. I bit my lips as my eyes
started to water.
Walang pag-aalinlangan ko itong niyakap na mukhang kinagulat niya. Kagat-kagat ang
sariling labi at mariing nakapikit ang matang tahimik akong humihingi ng sorry kay
August. Pakiramdam ko, I betrayed him, I feel like I cheated on him.
"H-hey, you okay?"

"I-I'm sorry, sorry August."

"Para saan naman?"

"F-for...for making you worry."

"It's fine...ang mahalaga nakabalik ka naman ng maayos." he caress my hair and the
softness of his touch made my guilt grows bigger.
Marahan akong kumalas sa pagkakayakap sa kaniya at pilit na ngumiti bago
pinagpatuloy ang ginagawa.
"So, nagkausap ba kayo kahit konti?" bahagya akong natigilan ng medyo curious
siyang nagtanong.

"Konti lang, hindi naman ganun karami napagusapan namin."

"Kamusta paguusap niyo?"

"Formality wins."

"Kamusta puso mo?" nangaasar ba siya? Pero mukhang seryoso siya kaya pinili kong
sumagot.

"Tumitibok pa rin,"

"Kamusta ka?"

"Alive and kicking." narinig ko ang pagtawa niya kaya mabilis ko siyang pinalo ng
sandok sa ulo.
"Pinagtritripan mo ba ako?"
"No baby girl, I just want to know if I have a chance now." napatigil ako at
napalingon sa kaniya. He was staring at me seriously.
"Mahal mo pa ba siya?" I was caught off guard by that question.

"August, you know the answer right?"

"I'm confused."

"N-no...hindi na...matagal ng nawala ang nararamdaman ko para kay Meast." I am

trying to convice him but looks like I am covincing myself more.
Hindi na binuksan pa ni August ang topic tungkol kay Meast at binaling na niya iyon
sa iba, we talk a lot about things while preparing for breakfast. Mas naging
magaan na ngayon dahil puro asaran at biruan na lang ang ginagawa namin.

"I'll just prepare for work, akyat muna ako ah." pagpapaalam ko and he just smiled
and nodded at me. Nasa kalagitnaan ako ng pag-akyat ng tumunog ang phone ko.
Sino namang magtetext sa'kin?
'You're not going for work now, we have something to talk about---about the
project. Meet me at Rosevelt Restaurant at 9. Don't make me wait Ms. Delos Santos.

_MS
Shit! At bakit sa dami ng empleyado, ako pa? Bakit di na lang si Hana or Erick?
Nanadya ba siya?
Pagkabihis ko'y bumaba na rin ako at pumasok sa kwarto ni Krypton.

Ngunit pagpasok ko ay bigla akong namutla kung sino ang naroroon at kalaro ng anak
ko.

Oh God! Hinanap ng mga mata ko si August ngunit hindi ko ito makita.

"Mommy look!" si Krypton ang unang nakapansin sakin kaya agad itong tumayo at
pinagmalaki ang laruang kotseng de remote kontrol na hawak niya, mukhang di basta-
basta ang presyo nito. Pinilit kong ngumiti kay Krypton kahit sobra-sobra ang inis
at kalabog ng dibdib ko. Marahan ko munang sinara ang pinto at lumapit sa anak ko
at binigyan 'to ng mabilis na halik sa ulo niya at nilingon ang taong hinding-hindi
ko inaasahan na pupunta rito.

Tumitig muna siya sa akin at mayamaya ay ngumiti na rin.

"Your son is so handsome and adorable. I enjoyed babysitting him." nakangiti niyang
sabi sa akin bago tumayo at pinagpagan ang suot niya.

"Where's August?"

"Nagkaroon ng biglaang meeting sa company."

"Why are you here?"

"I tracked him, and found him here." tumango-tango ako at muling nilingon si
Krypton na busy sa paglalaro.

"Baby call for Yaya Felice, pa help ka maligo."

"Yes mommy!" agad naman itong sumunod sa akin at sinalay ang mga laruan niya.

Nakahabol ako ng tingin dito bago nagsalita.

"Anong alam mo?"

"Marami," nahihiwagaan na talaga ako sa kaniya, pano niya nalalaman? Ito ang unang
beses na nagkita kami ulit na nagkausap, pero alam ko at kilala ko na agad kung
sino siya dahil malaki ang pagkakahawig nila.

"I knew from the very start who Krypton is. At alam ko rin kung sa'n kayo pumunta,
matapos mong umalis sa bahay ni Fifth."

"Bakit mo ginagawa 'to?"

"Don't worry ate Kia. Hindi ko naman sasabihin sa kaniya, kasi kung sasabihin
ko...dapat noon pa lang--- alam na niya." doon na ako napalingon sa kaniya. I can
see the spark in her eyes.
"I felt sad about the three of you. Bakit hindi mo sinabi sa kaniya ang totoo?
Krypton grew up without his father, you raise Krypton without Fifth and Fifth goes
on without you and his son." ang kislap ng kasiyahan ay napalitan ng kalungkutan.
"Krypton looks like Fifth, no doubt...he's really our leader's son."

"Mom? Is Tita Timber going to stay here with us? I like her she's kind." napangiti
ng mas malawak si Timber.
"Depends on your mom baby, kung sakin lang gusto ko." she pinch his cheek as my son
giggles.

"Timber? Wala ka bang trabaho?"

"Wala akong mission sa ngayon, I could stay here para narin maprotektahan siya."
pinakatitigan ko siya bago tumango-tango ako.
"Sige na magi-stay na rito si Tita Timber, maligo ka na muna andyan na si Yaya oh."
agad namang sumunod si Krypton at lumapit kay yaya felice.

"Nag breakfast ka na ba?"

"Hindi pa ate." nahihiya na sabi niya. Bahagya ko siyang tinitigan at ngumiti.

"I knew you were Timber when I first saw you a while ago. Kamukha mo si August."

"Napapagkamalan nga po kaming kambal ng isang 'yon." ngumiti ako.

"may gusto ka na ba kay kuya?"
Natigil ako sa sinabi niya.
"A-ah, hindi naman mahirap magustuhan si August."

"I like you for my brother...pero kung ano man ang kahahantungan ng
lahat...susuportahan ko." tapat na sabi niya na mas kinangiti ko.

"May love life ka na ba?"

"Love life!? Wala pa ate no" defensive na sagot nito na kinatawa ko.
"Di nga?" bigla siyang namula.

"Promise wala pa talaga!" mas lalo akong natawa.

"Can I offer you a job Timber?"mabilis 'tong tumango-tango. Alam ko naman ang
trabaho ni Timber at alam kong kasamahan siya ni August sa organisasyon nila,
nakita ko na siya dati roon sa pinagdalhan sa akin ni Meast.

"What is it? Kahit ano pa 'yan ate I'm on it!"

"Kasi I was planning to find someone that could take care and protect Krypton,
madalas kasi akong wala at walang ibang magbabantay sa kaniya bukod kay yaya Felice
na siyang nagaasikaso sa bahay... di ko naman pwedeng hayaang si August o si Clover
na lang kasi busy din siya. Gusto ko sana mag hire ng magbabantay sa kaniya at
proprotekta." nanlaki ang mata nito saka malawak na ngumiti.

"Ako na lang ate promise aalagaan ko si baby Krypton...tapos promise walang

makakaalam!" excited na sabi nito.

I know I could trust Timber. Mabuti na 'yong kilala ko ang magaalaga sa anak ko.
Para kahit malayo ako mapapanatag ang loob kong ligtas siya.
34
496 23 5
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe

I was on my way to the meeting place Meast texted me. Alam kong nakuha niya ang
number ko kanina, He's indeed tricky.
Tumawag ako sa office para ipaalam kay Hana na may aasikasuhin lang ako kaya di ako
makakapasok.

Mga nine ay nakarating ako sa restaurant na tinext sa'kin ni Meast. Pagkapasok ko

ro'n ay hinanap agad ng mga mata ko kung nasa'n siya. Nailang ako sa mga tingin ng
mga lalaki sa loob kahit na ang crew na sumalubong sa'kin.

Sinabi ko ang pangalan ni Meast if in case na may reservation siya rito dahil hindi
ko talaga mahanap. Agad naman nitong sinabi kung nasaan si Meast kaya

Sumunod ako sa kaniya at dinala ako nito sa pinaka kokonting tao. At lahat ng table
dito ay pangdalawahan lang.

Agad na natanaw ko si Meast na tinitigan lang ako habang papalapit ako sa kaniya.
Nakahalukipkip siya at tila bored na bored ang emosyong nababasa ko sa mga mata
niya.

Naiilang ako naupo sa harapan dahil sa kung panong paraan niya ako titigan.

"Am I late or you're just too early?"

"I'm just too early."

"Sige order muna tayo, Sir?" tumango lang siya kaya tumawag na ako ng waiter na
agad naman lumapit sa'kin ngunit nailang ako dahil imbes na tumitig ito sa hawak
niya ay nakatitig ito sa mukha ko at kung minsan ay bumababa pa ang tingin nito
sabay mapapalunok.
Nagsimula na akong magorder ngunit parang wala ito sa sarili na nakatitig pa rin
sakin. Ano bang meron sa mukha ko? Baka may dumi?

"Are you okay?" inosenteng tanong ko na sunod-sunod naman nitong kinatango.

"Tsk!" naagaw ang attention namin ni Meast na ngayon ay nagaapoy na sa galit ang
mga mata.
"You! get the hell out of our sight! Before I talk to your manager and told him to
fire you!" he hissed.
"Sorry sir, sorry ma'am." mabilis naman itong naglakad papaalis kaya kinunutan ko
nang noo si Meast.

"What was that?"

"What? He's stupid. I don't like him."

"He's just doing his job."

"What job? Desiring you? Wishing that he could touch you?" napanganga ako sa sinabi
niya.
"What the hell are you talking about?" iningusan ako nito. I get it, I know what
he's talking about and damn! Ang dumi ng utak niya! Ayoko lang pagtuunan ng pansin
dahil wala naman sa hulog ang pinagsasasabi niya and what is it to him anyway.

"Stupid. Can't you see the way he stares at you huh? Can't you see that?"
napanganga ako sa sinabi niya ano bang pinuputok ng butsi nito.
"I can't see the difference between his stare and yours Meast." bigla siyang
natahimik sa sinabi ko, umiwas siya ng tingin at tumawag ng panibagong waiter. This
time waitress na ang lumapit at mas malagkit tumingin. Damn it. Sige pakasawa kang
tumitig dyan iwan ko lang kung di ka magtatakbo pag binugahan ka ng apoy niyan.
Hindi ko mabilang kung ilang beses ng napaikot ang mata ko dahil sa nakikita ko.
The girl even bit her lips in front of that jerk. Habang nagsasalita ito ay wala
namang ginawa ang babae kun'di magpacute hindi naman cute! Pwe! Is she seducing
him? Nang makaalis na 'yong babae ay taas kilay kong sinalubong ang tingin ni Meast
na kinangisi niya.

"What can you say about her? seducing you?" I rolled my eyes after I said that.
"So? She's better than the way you seduce me. I bet she's hotter too, especially in
bed. How I wish I could fvck her. I'm sure she would be glad too. What do you
think?" biglang uminit ang sulok ng mga mata ko at kumulo ang dugo ko. I want to
slap him hard.

Pero pinili kong wag na lang 'yon ipakita. Naaalala ko pa ang sinabi niyang wag
akong iiyak sa harap niya at paninindigan ko 'yon. Tinaasan ko lang siya ng kilay.

"Go on sir. I won't mind. And I am sure too she would be glad to fvck you.." walang
ganang sabi ko na tila balewala lang sa'kin ang sinabi niya.

"Really...you really won't mind?"

"Yeah, bakit dapat ba sabihin kong hindi pwede? God Sir I have my own man to fuck
me. Hindi naman kawalan kung hahayaan kita diba? Saka noon pa lang naman hobby mo
na 'yan. I can have guys who can fuck me better than you do." gusto kong matawa
dahil sa sobrang dilim na ng mukha niya. You started this game. Akala mo ikaw lang
ang marunong maglaro? Sige kung yan ang gusto mo maglaro tayo. Hindi ako
magpapatalo sayo.

"As If I would believe that. Di mo nga matandaan diba? Why can't you accept that
fvcking me would make you forget everything?" mapangasar na balik niya sa'kin.
Pasalamat na lang ako at walang masyadong tao dito kaya malaya kaming magbastusan.
Nginisian ko siya at nilapit ang mukha ko sa kaniya.

"To be honest Sir. Lahat ng nakakasex ko pag di ko gusto, nakakalimutan ko."

I guess I pushed him to his limit. Nagtagis ang panga nito habang mariing nakatitig
sa'kin ngunit ang sunod niyang ginawa ang hindi ko inaasahan. Mabilis niya akong
hinalikan. Mariin, at masyadong masakit. Ramdam ko ang pagkakasugat ng labi ko at
nalasahan ko rin ang sarili kong dugo. Mariin ang pagkakakapit niya sa panga ko at
di ako makawala roon kahit anong pilit ko.
He harshly inserted his tongue inside my mouth. Damn it! Ganito ba siya magalit?!
Nagkamali ba akong asarin siya?!

I tried to push his chest pero mas diniin niya lang ang pagkakahalik sa akin na
halos mapapikit na ako dahil imbes na mainis ako ay iba ang nararamdaman ko. I am
near to give in. Na halos makalimutan ko na kung nasaan kami.
Kinagat niya ang ibabang labi ko at nilipat ang kamay sa batok ko para mas lalong
magkalapit kami. Shit! Remind me not to pissed him off again.
Bumitaw lang siya nang mapansing paparating na ang order namin. Ngunit masyado pa
rin siyang malapit kaya hindi ako nagsalita.
Pinunasan niya ang labi ko gamit ang hinalalaki niya at ngumisi sa'kin saka
bumulong.

"Be thankful, you're not in my room because if you do, I'll fvck you hard that
you'll scream my name and beg for more." bigla akong kinilabutan sa sinabi niya
naginit ang mukha ko at gustong-gusto ko na siyang sapakin sa mga sinabi niya
ngunit di ko nagawa, dahil sa paglayo niya ay saktong dumating na ang order namin.
Bakas pa rin ang ngisi sa labi niyang medyo basa pa dahil sa katarantaduhang ginawa
niya habang ako ay ramdam ang sama ng tingin na pinupukol sa kaniya. Damn this
monster in front of me. Kung wala lang kami sa lugar na to kanina pa yan nakatikim
ng sipa kung saan pinakamasakit.

Hindi ako umimik ng matapos mailapag ang pagkain namin iniwasan ko ring tumingin sa
kaniya at mas nag focus sa pagkain.

Gusto ko na umuwi. I want to end this meeting.

"What is it that you want us to talk about?" mas pormal nang tanong ko.
"HMD was owned by Hender Dawson."

"Yeah so?"

"Sa kaniya ko gustong orderin lahat ng supplies na gagamitin natin, bukod sa high
standard supplies...malaking puntos sa'tin kapag naging kapartner natin siya sa
project na 'to."

"Now all we have to do is to get sched for a meeting with him. The plan is inorder
for us to set sched for a meeting with him as soon as possible as early as we
could. You must be the one to talk to them."

"Bakit ako?"

"Hender has a secret crush to you. I know you knew that. Minsan na siyang bumisita
sa Eliaz for a meeting and you caught his attention. Nafeature pa sa magazine na
nagkagusto siya sa isa sa architect sa Eliaz." muntik na akong mabulunan sa sinabi
niya kaya agad akong napainom ng tubig. Seryoso parin itong kumakain at hindi
tumitingin sa akin.

"So? Are you saying that you're going to use me to get his yes?"

"Kung 'yon ang sa tingin mong tamang term...yeah."

"What the fuck?"

"With your help, wala ng kawala si Hender." binaba ko ang kutsara at humalukipkip
sa harapan niya. Bigla akong nawalan ng gana.

"Kapag nakapa set na ng sched? What's next?"

"Ngayon mo gagawin 'yan dito mismo sa oras na ito. And after, we will fly to
Canada, para sa meeting." di pa rin siya tumitigil sa pagkain na parang wala lang
sa kaniya ang sinasabi niya habang ako ay sobrang bigat na ng dibdib. I feel like
used. Pero wala akong magagawa. May contract kami, at ito ang part ko. Since he's
my boss for now after all.
Kinuha ko ang cellphone ko at nagpipindot doon.

"His number?"
"Secretary niya lang ang tatawagan mo."

"Mas okay kung siya na mismo ang makakausap ko, para mas madali ang proseso ng
pagpapasched baka unahin pa ako sa list ng meetings niya aba matuwa ka." pabalang
na sagot ko.
Wala siyang nagawa kun'di ibigay ang nakuha niyang number nito. Sa unang ring ay
walang sumagot. Sa pangalawa ay doon na siya sumagot.

"Hello? Who is this? Didn't you know that you must call my secretary first before
you can talk to me?!" bigla akong natawa, ewan iba 'yong dating niya masungit na
mabait. Nagtaka naman si Meast sa naging reaction ko kaya napatigil ito sa pagkain.
"Hello?! Are you laughing at me? Who the fvck are you?"

"Good morning Mr. Dawson I am sorry for my informality. This is Kiara Jazce Delos
Santos, and I really want to talk to you." biglang natahimik sa kabilang linya na
para bang may nahulog? I heard his groan. Napasandal ako sa inuuupuan ko at
napangiti. Gusto ko matawa dahil naiimagine ko siya, hindi ko lang magawang tumawa
dahil baka magalit siya kaya nakagat ko na lang ang labi ko at aksidenteng
napatingin kay Meast na kunot na kunot na ang noo kaya agad akong napaayos.
"S-sorry s-sorry...a-ah so y-you're Kiara?" bakit biglang nautal to?

"Yes,"

"What c-can I do for you? Why do you want t-to talk to me?"

"Ah yeah, I really want to sched a meeting with you personally for a business
matter. But I know you're a very person and so many meetings, we're really in a
hurry and I badly want to meet you." pfft. Kelan pa ko natuto nito.

"N-no no! It's okay it's okay..ah I can cancel or move my appointments for you. I
can put you on the top list yeah. You know...."

"Really? I would be glad to! Thank you so much"

"O-of course for you Ms. Kiara."

"So when will it be?"

"You? When would you like us to meet?"

"Ahm, this Monday?"

"Sure! I'll wait you here."

"Oh okay thank you Mr. Dawson."

"Welcome,"

Naiiling akong binaba ang tawag at tiningnan si Meast na sobrang sama na ng timpla
ng mukha.
"It's settled. By monday, magaganap ang meeting, say thanks to me." nanunuyang sabi
ko at muling uminom ng tubig at tumayo na.

"Text mo na lang ako kung ano oras alis bukas. I have to go." pagkasabi ko no'n ay
walang sereseremonyang iniwan ko siya sa loob ng restaurant. Hindi ko na rin kasi
kayang matagalan. Para akong sasabog.
Sa tuwing maiisip kong magkakasama kami sa Canada ay di ko maisip kung ano ang
mangayayari sa amin doon. Walang hanggang sakitan? Fvck!
Naiisip ko pa lang parang gusto ko nang mag skip ang mga araw at lumipas ang araw
na 'yon.

Pasimple kong pinahid ang mga luha ko bago sumakay ng kotse at mabilis 'yong
pinaandar.
35
481 22 4
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe

Umuwi ako ng walang-wala sa mood, that devil is really getting on my nerve. Bakit
kasi sa dami ng magiging boss namin ay siya pa? I can't wait for the termination of
our contract. Mas gusto kong nasa Eliaz ako, mas komportable---at hindi sumasakit
ang ulo ko.
Naabutan ko si August sa bahay na mukhang kararating lang. He was taking off his
suit when I entered the house.
"You okay?"
"Hmm, naiinis lang ako pero okay lang." sabi ko habang naglalakad papasok sa kusina
to look for a drink. Sumunod siya sa akin at tinukod ang dalawang kamay sa upuan
habang pinapanood ako.
"What happened?"

"Nothing...wala ka na bang meeting?"

"Wala na, may gagawin ako mamaya kaya hindi ako rito makakatulog but since andito
si Timber, panatag ako." He was tapping his finger when I look at him. Seryoso
itong nakatingin sa akin at mayamaya'y ngumiti.
"I like your face when you're bit irritated, but I like you more when you're
smiling."

"Binobola mo ba ako Agosto?" kunot noong tanong ko bago nilapag ang basong ininuman
at humalukipkip.

He chuckled sexily as he started to unbuttoned his sleeve, right in front of me.

"Nope, why would I do that?" napailing ako umiwas ng tingin.
"Aalis pala ako sa Monday." panimula ko, e'to talaga ang pakay kong pag-usapan
namin. Magpapaalam ako sa kaniya kahit dito man lang maging tapat ako sa kaniya.
"Saan ka pupunta?"

"Canada,"

"Huh? Mag-aano ka naman do'n?"

"Business meeting,"

"Sino kasama mo?" sumeryoso ang mukha niya ng itanong iyon. Mas lalo akong napayuko
at pinaglaruan ang sariling kamay.

"Si Meast, but don't worry. It was just a pure business." depensa ko, umaasang
hindi siya mag-iisip ng kung ano.
Ngumiti siya sa akin at lumapit, he tucked my hair as he cupped my face before he
kissed my forehead.
"Naniniwala ako sa'yo." that words, broke my heart. Masaya ako na pinagkakatiwalaan
niya ako...pero nasasaktan ako kasi minsan na akong nagkamali at nagsinungaling
kahit wala naman talagang malinaw na namamagitan sa amin.
"P-promise...promise August...pagbalik ko...sa'yo pa rin."

"You don't have to promise anything to me Kia. I am your home, you can go back to
me whenever you want. Nandito lang ako, hihintayin kitang bumalik."

Niyakap ko siya matapos sabihin iyon, somehow that ease my heart from aching.
"Nagugutom ka ba? I can cook."

"Talaga?" tanong ko saka bahagyang lumayo.

"Of course, namiss kitang ipagluto eh." ngumiti ako at kinagat ang pang-ibabang
labi bago naupo.

"I wanna watch you, can I?"

"Silly girl, mad-distract ako."

"Alam kong sanay kang pinapanood ng mga babae Agosto wag kang maarte."

"Pero iba kapag babaeng mahal ko." bigla akong natigilan.

Mahal, mahal nga niya ako. Bakit hindi pa rin ako makapaniwala kahit na sa ilang
beses kaming nagkasama ay naramdaman ko na? Hindi pa rin ako makapaniwalang
mamahalin niya ako---dahil noong mga college palamang kami alam ko na kung sino ang
babaeng gustong-gusto niya. Kaya nga no'ng maging crush ko siya nawala rin agad
dahil kay Mavis. He loves her, wala akong laban kaya hindi ko na hinayaan pang ang
simpleng crush ay mauwi sa pagkagusto.

Nakaramdam ako ng mahinang pitik sa noo ko na siya kong kinabalik sa ulirat.

"Natulala ka? Sorry nabigla ka ba sa sinabi ko?"

"H-hindi naman...h-hindi lang ako sanay."

"Sus, gusto mo lang araw-arawin ko eh. Sige simula ngayon madalas na kitang
sasabihan na mahal kita." pakiramdam ko'y namula ako sa sinabi niya kaya malakas ko
siyang narapas.

"Magluto ka na nga! Nagugutom na ako!" Natawa siya sa inakto ko habang ako'y

napaiwas nalamang ng tingin dahil pakiramdam ko'y nangangamatis na ang mukha ko.
"Si yaya Felice, at 'yong dalawa naabutan mo ba dito kanina?" Pagiiba ko ng tanong.
Lumingon man siya saglit bago pinagpatuloy ang ginagawa.
"Nilabas nila si Krypton, gustong mamasyal. Don't worry they're with Timber. "

"I know, timber will protect him."

Hapon na ng makabalik ang tatlo, agad na nakatulog ang anak ko sa pagod habang
ako'y ilang oras pang nanatiling gising para tapusin ang ilang gawain.
The next morning August volunteered to send me off work. Siya rin ang sumundo sa
akin. Nagpaalam rin siya na magiging busy rin siya habang wala ako.
Sunday naman ay kaming tatlo ang magkakasama sa bahay for movie marathon, Timber
left early for emergency mission at kinailangan niyang tapusin 'yon for two days
kaya si Clover ang nagvolunteer na bantayan si Kryp sa monday.

Nagising ako kinabukasan dahil sa ingay ni kryp. He keeps on waking me up telling

me that someone's out there. Nang maalala ko ang isang tao at kung ano ang meron ng
araw na 'yon ay agad akong napabangon.
Sobra-sobra ang kaba ko no'n lalo na ng paglabas ko ng kwarto ay nakasalubong ko si
Timber na tila balisa, nakasuot ito ng suit at mukhang paalis na ulit for her
mission.

"Ate! Mabuti gising ka na!" sisilip-silip ako sa pintuan dahil baka may pumasok
bigla.

"S-sinong nasa labas? Did he saw Kryp?"

"Hindi, nasa kwarto niya lang kami kanina at binibihisan ko siya ng dumating ang
isang kotse sa labas. Pupuntahan ko sana pero nagulat ako ng makitang si fifth
'yun."

"Shit how did he found my place?!" napasuklay ako sa buhok ko at nilingon ang
pagbukas ng pintuan ng kwarto ko lumabas doon ang inosenteng anak ko.

"Timber samahan mo muna siya sa loob ng kwarto niya. Wag kayong lalabas hangga't di
kami nakakaa-alis."

"Sige ate-- Kryp let's go to your room? Let's watch first while waiting for your
tito Clover?"

"Okay tita! But who's that dude outside?" narinig ko pang tanong ni Kryp habang
papasok sila sa kwarto. Nang makapasok ang dalawa ay agad akong napahinga ng
maluwag. Ramdam ko parin ang panginginig ng darili ko. Damn it! Hindi ko naman kasi
inaasahang susunduin niya ako rito! I told him to text me.

Mabilis akong naghilamos at nagpuyod saka nilabas ang taong kanina pa nakasandal sa
kotse niya. Noong una ay may kausap pa ito, ngunit sakto paglapit ko ay pagbaba
niya ng tawag. Pinasadahan niya ako ng tingin at noon ko lang narealize na
nakamanipis na sando lang ako at nakamaiksing cotton short na parehong puti. Agad
akong pinamulahan ng marealize iyon ngunit mas pinili kong kunutan siya ng noo.

"I told you to text me why are you here?"

"What's wrong with it? Just want to check your place?"

"And why are you going to do that?"

"Nothing, you're living with August huh I see, so where's him and your son?"

"Inside. But my August--"

"Babe!" nabigla ako ng biglang bumaba si August sa kotse niya at ng makita ito ay
agad nanlaki ang mata nito at mapanganga habang pinagmamasdan ako. Shit! Mas
dumoble ang hiya ko! Ba't kasi ngayon pa 'to dumating?!

"So you're really the husband?" mukhang ngayon lang napansin ni August ang leader
nila kaya napaayos ito ng tayo gano'n din si Meast at bahagya pa akong tinabingan
kaya halos di ko na makita si August.

"So? What are you doing here?"

"We're going to Canada."

"Yeah, she told me that."

"Aren't you threatened?"

"Why would I be, leader? "

"She's gonna be with me."

"Oh it's not that she's gonna be your wife, so why would I care about her being
with you. I trust her."
Kita ko ang pagtagis ng panga ni Meast, maging ang patagong pagkuyom ng kamao nito.
August naman kasi nang-aasar pa. Pero ano naman bang paki ni Meast do'n? May asawa
na siya.

"Hey you two what the he--"

Hindi ko natuloy ang sasabihin ko ng lingunin ako ni Meast at samaan ng tingin,

akmang haharapin ko pa sana si August ng harangan niya ulit ako at panatilihing
nasa likod niya.

Ano bang problema nito?

"Babe, I just want to tell you I'm having 3 weeks business trip." narinig kong
paalam ni August. Kahit alam ko na ang tungkol dyan. And babe? ngayon lang niya ako
tinawag na babe ah.

"I can't take care of our son,"

"Ah don't worry he's with his nanny"

"Hmm take care in Canada okay?"

"Yeah you too, I'll behave...I promised you that right?"

"I'm going now, I love you." nagulat ako sa biglaang pagsabi niya noon kaya
natagalan ako bago makasagot.

"Y-yah drive safely and l-love you too."

Ramdam ko pa ang mariin nilang titigan bago ko narinig ang pag-andar papaalis ng
kotse ni August.
Agad akong sumilip at nakumpirmang wala na nga si August, napaurong lang ako ulit
ng lingunin ako ni Meast at matalim na tinitigan.

"W-what?"

"Do you think you can fool me?"

"What are you saying?"

Humakbang siya papalapit sa akin dahilan para mapaatras ako sa kotse niya at
mapasandal doon. Mabilis niyang tinukod sa pagitan ko ang dalawa niyang kamay saka
mariin akong tinitigan.

"He's not your husband." nanlalaki ang matang tinitigan ko siya.

"So? Ano namang problema do'n kung hindi ko siya asawa? Hindi ko siya asawa sa
papel o sa kahit ano, oo. Pero nakatira kami sa isang bahay at nagsasama. We're
living together and sharing one bed."
"Really? Together? And you're cheating?"

"Cheating--what?! And where did you get that?!"

"Yeah right, but you slept with me... You're cheating on him, what's the sense of
saying him 'I love you too' where we both now it was just a word?"

"Ano bang punto mo? Eh ikaw nga may asawa pero lumalandi pa sa iba? You also
cheated on your wife. Kaya tigilan mo ang kakasabing nag cheat ako kay August at
kakasabing hindi ko naman siya asawa. Fine hindi ko siya asawa. Hindi pa!" singhal
ko na kinatagis ng panga niya kinuha ko ang chance nayon para makalayo sa kaniya.

"Mag s-shower muna ako at magbibihis. Maghintay ka kung gusto mo. Wala akong
pakialam." pagkasabi ko no'n ay pumasok na agad ako at nagmadaling magshower saka
magbihis. Pagkatapos ay kinuha ko lang ang isang maleta ko at inayos ang suot ko
saka lumabas.
"Valierie, It's just 3 days or 4 I don't know depends on the result.
Yeah..okay...fine do what you want. I'll go now. Bye." napalingon ito sa'kin at
mabilis na binaba ang tawag. Kinuha niya sa kamay ko ang maleta ng hindi umiimik.
Nagsarili ako ng pasok sa kotse niya ng hindi rin nagsasalita. Naubusan na ako ng
sasabihin sa kaniya. Wala rin namang kwenta ang napapagusapan namin puro kami away,
pagyayabangan...ewan ko ba, siya naman kasi lagi nag-uumpisa. Kulang na lang
magsumbatan kami at sumbatan ko siya sa ginawa niya sa'kin noon, sa pananakit
niya...sa lahat-lahat.

'Yon na lang talaga hinihintay ko para matapos na ang maungkat lahat, maglabasan
kami ng sama ng loob, para na rin siguro magkaroon ng closure ang nangyari. Gusto
kong malaman kung bakit? At kung totoo bang may naramdaman siya sa akin noon, at
kung bakit bigla nalang akong naitsapwera. Pero siguro hindi pa ito ang tamang
panahon para dyan.

Tulad ng inaasahan ko ay sa private plane niya kami sumakay. Matapos ng ilang oras
ay nakalapag narin kami. Siya ang may dala ng dalawang maleta, kasama ang sa akin
at hinayaan ko nalang. Tahimik kaming naghintay ng cab para magpahatid sa isang
hotel. I want to talk but I choose not to. Hindi ko parin kasi makalimutan ang
usapan namin kanina.
Sa pagkakaalam ko ay nagpa reserve na siya ng dalawang suite kaya kampante kaming
dalawa na pagdating doon ay makakasettle na agad kami.

Pagkarating sa hotel ay hinayaan ko ng siya ang lumapit sa front desk, I tried to

roam my eyes around when my attention was caught by Meast. Parang nakikipagargue
siya kaya naman agad akong lumapit sa kanila. Mukhang naiinis narin yung staff.
"What's the problem?"

"I clearly told my secretary for the reservation of two suites in this hotel! How
come it's only one suite!?!"

"Sir I've already check the record and it was only named for Meast Trigon Schneider
and I bet it's you. I've checked it so many times. It's only for one person."
kumunot ang noo ko habang si Meast naman ay ginulo ang buhok sa inis. I tried to
calm down and look at the staff.

"Maybe you still have another suite?"

"Ma'am our hotel rooms are all occupied now. Sorry to say but it's peak season."
ako naman ang napahilamos.
"Fine! I'll get that one suite and you, you'll stay with me." inis na sabi nito at
kinuha na ang card sa desk saka nauna ng maglakad sa akin. Bakas parin ang
iritasyon sa paraan ng paggalaw niya. Wala akong nagawa kundi humabol pero kahit
anong pilit ko di ko siya magawang pantayan sa paglalakad. Ang bilis niya!

"Hoy! Ano ba?! Pwede bagalan mo naman paglalakad!?"

"Faster!"

"Eto na nga oh diba?! Madapa-dapa na ako rito!" bahagya niya akong nilingon at
sinamaan ng tingin na agad namang nakapatigil sakin at nakapatikom ng bibig.
"Pwede naman kasi akong humanap ng ibang hotel." bubulong-bulong na sabi ko.

"It's peak season like what she said. Hindi ka na makakahanap pa ng hotel na may
bakante. Uso pareserve kaya naman kung di mo gagawin 'yon mawawalan ka. And we have
no time to find you another one you need so suck it up, you'll stay with me." rinig
kong sagot niya bago bumukas ang elevator. Pumasok kami roon ng walang kasama ni
isa. Nang magsara yun ay napatitig nalang ako sa reflection sa harapan namin.

I bit my lips because of the awkwardness. Gusto ko magsalita ngunit sa tuwing

bubuka ang bibig ko ay agad ko ring natitikom dahil walang salitang lumalabas sa
bibig ko. Nang bahagya ko siyang tingnan ay kunot noo itong nakatitig sa akin kaya
napaayos ako ng tayo.

"Fvck that lips damn it." narinig kong bulong niya ngunit ng sulyapan ko siya'y
umiwas lang siya ng tingin sa akin. Pagkalabas namin sa elevator ay agad niyang
hinanap ang room number di naman 'yon kalayuan kaya nahanap niya agad at
derederetsong binuksan. Nanatili akong tahimik kasunod niya.
Presidential suite.

Siya na mayaman. Pero bakit parang isang malaking bed lang 'to? Ano 'to honeymoon?
Bigla akong napailing.
Sinundan ko siya ng tingin, itinabi niya ang maleta namin sa side ng kama at
pinatong ang card sa side table saka nagsimulang maghubad. Para akong sinilaban sa
ginawa niya kaya mabilis akong tumalikod at hinubad ang jacket ko saka sinampay sa
couch, sinunod ko ang boots at tinali ang buhok. Pagkatabi ko ng mga hinubad ko ay
di sinasadyang nilingon ko si Meast sa kama ngunit pinagsisihan ko 'yon dahil
nahuli ko ang titig niya. Ano ba 'tong ginagawa niya sakin?

"Magshoshower ka?" tanong ko na lang. Umiwas naman siya ng tingin at hinanap ang
phone niya.

"Mauna ka na." kagat labi akong kumuha ng damit at pumasok sa bathroom. Nagtagal
ako doon ng kulang kulang isang oras at pagkalabas ko ay di ko naabutan si Meast.
Sa'n naman 'yon pumunta? Ipinagkibit balikat ko nalang at kinuha ang laptop ko para
icheck ang presentation ko para bukas sa meeting.
I'm bit nervous, if that man really has a secret crush on me... How would I act in
front of him? Tss. I can do it.
"Done with your presentation?" narinig ko ang boses niya galing sa may pinto.
Mukhang galing nga siya sa labas.
"Yes, you can check it." sagot ko ng di lumilingon. Naramdaman ko ang paglapit niya
sa likuran ko hanggang sa maramdaman ko ang pagyuko niya at pagtama ng ilong niya
sa may tenga ko. Halos hindi ako makahinga ng dumikit ang dibdib niya sa likod ko
dahil sa pagkakayuko niya, hindi rin nakaligtas sa'kin ang pagtama ng mainit niyang
hininga. Damn it's a torture! Gustong gusto ko ng lumayo, pero di ko magawa, para
akong nanigas sa kinauupuan ko. Mas lalo pang lumapit ang mukha niya habang
nakatutok ang mga mata niya sa screen. It's like he doesn't know what he's doing to
me. Ramdam ko narin ang pagkakadikit ng pisngi namin at konting pagkakamali
ko'y...mahahalikan ko sya.

"W-what can you say?" muntik ko nang hambalusin ang sarili ko dahil sa bahagyang
pagkabulol. Shit! Meast is torturing me. Nakuyom ko pa ang dalawang kamay kong
nakapatong sa mga hita ko habang naninigas pa rin sa pagkakaupo.

"It's good. " bahagya siyang lumayo pero ramdam ko pa rin siya sa likuran ko.
Akala ko'y aalis na siya at makakahinga na ako ngunit mariin akong mapapikit ng
lumapat ang labi niya sa leeg ko.
Oh shit! What the heck is he doing to me?
I thought it was just a simple kiss, but damn why could I feel his tongue runs over
it.
I bit my lips trying not let a single moan escape my lips. Halos di pa ako
nakakabawi ay naramdaman ko na ang isa niyang kamay na kumapit sa balikat ko at
pinagpatuloy ang ginagawa niya.
"M-meast..." I said breathlessly.
"If I'll pay you, would you let me...?" sa sinabi niyang 'yon ako natigilan.
Biglang may kung anong kumirot sa dibdib ko at lahat ng epekto niya'y nalusaw na
lang bigla.
I move away as I remove his hand on my skin.
"If you want to fuck, find some professional hoes outside. I'm not in a mood to
give you my service." ramdam ko ang pagkabasag ng boses ko pero di ko 'yon
pinansin. I don't want to look at him. I don't want him to see my tears. Mabilis
akong lumakad papalapit sa kama at kunwaring hinalungkat ang bag ko. Mayamaya lang
ay tumunog ang phone ko kaya agad ko iyong sinagot.

"Hello?"

"Baby girl!"

"August! I miss you!" parang gusto kong umiyak at magsumbong sa mga oras na sabihin
ko 'yon. I can feel my voice cracked too. Tumawa naman to sa kabilang linya pero
alam kong alam niya ang tono ng boses ko. Ramdam ko ang pagbigat sa kabilang side
ng kama at natitiyak kong naroon nakaupo si Meast kaya mas lalong hindi ako
lumingon sa parteng 'yon.

"I miss you too of course!"

"Oh yeah, and our baby too! Ayaw ko ng napapawalay dun, bakit kasi ang tagal mo?!
Mamimiss ka namin!" tumawa muli siya sa kabila.
"Sige padadaliin ko para magkasama na agad tayo."

"Liar! I know you can't leave that easily!"

"I can, for you. Wag mo kong hamunin Mrs. Rouvas."

"Hinahamon kita! Pag uwi ko't wala ka pa isang buwan kang di pwedeng matulog sa
bahay. No kiss! no baby! no me!" pagbibiro ko, pero kung maririnig mo iyon ay
parang totoo.

"What are you kidding me?! I'm on my way saang hotel ka sa Canada?" bigla akong
humagalpak ng tawa natigil lang 'yon nang makarinig ako ng malakas na pagbukas at
pagsara ng pinto ng lingunin ko iyon ay napansin kong wala na sa loob ng suite
namin si Meast.

"I need to go now baby girl, promise uuwi agad ako."

"Sige, take care August."

"You too, I love you."

Hindi na niya hinintay pang sumagot ako, pinutol na agad niya ang tawag kaya
nanghihina ko nalang na naibaba ang Phone.

Nakaramdam ako ng gutom pero wala ako sa mood para kumain. Nakita ko rin kasi ang
mga pagkain sa mini table sa kabilang side ng suite, nasisiguro kong iyon ang
dahilan kung bakit siya lumabas kanina.
Inayos ko ang kumot sa katawan ko at nagpasyang matulog.
Hindi pa man tumatagal ay nakaramdam na ako ng presensya na parang may tumabi sa
akin.
Ngunit hindi iyon ang ikinagulat ko. I feel something snake around my waist and
pulled me closer to him.
Nakakaamoy ako ng pinaghalong mint at beer.
Uminom ba siya? Sinubukan kong kalasin ang pagkakayakap niya at lumayo ng konti.

I promised August. At kailangan kong gawin kung ano ang ipinangako ko.
36
446 22 5
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe
Pinasadahan ko ng tingin ang sarili ko sa salamin bago pasimpleng napaharap kay
Meast na kapapasok lang, katatapos lang siguro nitong makipag usap on phone.
Narinig ko kasi kaninang asawa niya 'yong kausap niya. Di mapakali? Hanap-hanap?
Tss!

"Ready?" bahagya ko siyang nilingon at nilapitan ang laptop ko saka tumango.

Halos ilang minuto rin ang kinailangan namin para marating ang place na pagkikitaan
namin ni Mr. Dawson. No'ng una'y sa kompanya niya ngunit kanina lang ay nagtext
siya kung saang place na lang kami magkikita. Pinaalam ko na rin sa kaniyang kasama
ko ang boss ko sa project.

"It's all on your hand, Kiara. I am counting on you." pahabol niya bago kami
makapasok sa restaurant. Dinala kami sa VIP room na pinareserve ni Mr. Dawson.
Pagkapasok namin doon ay naghintay lamang kami hangang sa may pumasok nang lalaking
nakasuit. He's tall with his brown hair and ocean blue eyes.
Pagkapasok nito ay agad itong napatitig sakin na parang di ito makapaniwala. Nawala
lang ang pagkakatitig niya sakin ng tumikhim si Meast.
"Ah! So you're Mr. Schneider?" lumapit si Mr. Dawson kay Meast at nakipagkamay,
tumayo naman si Meast para tanggapin ang nakalahad nitong kamay saka muling umupo.

"And, Kiara Delos Santos?" humarap ito sa'kin, kaya ngumiti ako at tumayo saka
inabot ang kamay niyang nakalahad.

"Yes Mr. Dawson." lumawak ang ngiti nito at tila ayaw pang bitawan ang kamay ko
kaya mas lalong lumakas ang tikhim ni Meast na agad nakapagpabawi kay Mr. Dawson.
"Sorry, I just can't believe, you're here."
"Ah it's okay."

"Shall we start?" tanong niya at naupo na sa harapan namin ni Meast. Agad naman
akong nagsimula sa pagdidiscuss sa harapan niya habang may waiter na pumaasok at
naghahatid ng mga pagkain.
Noong una ay kinakabahan pa ako pero ng tumagal ay nawala narin naman ngunit mas di
ako mapakali dahil imbes na sa folder na naglalaman ng copy siya tumitig ng
masundan ang dinidiscuss ko ay nanatili lamang siyang nakatitig sakin the whole
time. Kahit nga nagdidiscuss rin si Meast ay nasakin lang ang attention nito na
kunwari ay di ko naman napapansin. Kita ko naman kasi sa gilid ng mata ko kaya alam
kong nakatitig siya sa akin.
Minsan ay napapasulyap ako sa kanya, at minsan ay nasa baba niya ang kamay niya na
parang may malalim na iniisip. Hanggang sa matapos ang discussion ay hindi nawala
ang tingin nito sa akin kaya ng lingunin ko si Meast at magkatinginan kami ay bakas
ang iritasyon sa mukha nito at salubong na salubong ang may kakapalang kilay. He
seems pissed. And I don't know for what reason, is it that man stares or the fact
that it seems like he's not listening the whole time.
"I am very convince. Seems like you two are really prepared for this." tatango-
tangong sabi nito at sumusulyap pa sa folder.
"I might say yes." bigla akong natuwa sa sinabi niya.
"But, with one condition of course." nahimigan ko ang autoridad sa boses niya.
Condition? Bakit para naman yata akong kinabahan.
Napaayos pa ako ng upo at napasulyap kay Meast na taimtim na nakatitig kay Mr.
Dawson na ngayo'y nakatingin na ulit sa akin.
Umayos ito ng upo at pinagsalikop ang mga kamay.
"What is it?" si Meast ang nagtanong, nilingon siya nito at binigyan ng isang ngiti
saka muli akong tiningnan.

"A beautiful girl like you is not so easy to let go." makahulugang sabi niya.

"I'll say yes in one condition Ms. Delos Santos."

"This night, sleep with me." parang bigla akong binuhusan ng malamig na tubig.
N-no!

What to do? what to say? Nakasalalay rito ang kailangan namin pero...no! Hindi ko
magagawa ang gusto niya. Gusto kong maiyak do'n. I don't know what to do. Nilingon
ko si Meast para humingi ng tulong ngunit mariin lamang itong nakatingin kay Mr.
Dawson na nakatingin narin sa kaniya.
"Just tell us your answer first Mr. Dawson before you get our answer." bigla akong
kinabahan. Para akong unti-unting nawawalan ng lakas.
"Okay, It's a yes." malambing na sabi nito ng nakatingin na sa'kin.
"Good, expect Ms. Delos Santos in your unit, this night." naging slow mo ang
paglingon ko kay Meast at hindi makapaniwalang tiningnan siya, hindi ko maalis ang
tingin ko sa kaniya habang nilalamon ako ng sobrang galit at sakit.
What the fuck?! Akala ko maaasahan ko siya! Akala ko tutulungan niya ako!? Ramdam
ko ang pangingilid ng luha ko na hindi ko na nagawa pang harapin si Mr. Dawson,
naramdaman ko nalang ang pagabot nito ng card na mukhang address at number ng unit
niya saka umalis.
Nang wala na siya ay saka ako nilingon ni Meast at mariing tinitigan. I tried so
hard to hold my tears up.

"Bakit ka pumayag?!"

"So we could have his yes"

"Just for that you'll let me to...what the fuck Meast?! How could you!"

"What? It's not like it's a big deal to you. I told you nakasalalay sa kamay mo ang
success nito. At kung di ka papayag lahat ng pinaghirapan natin at sinayang na oras
masasayang lang sa wala."

"And you choose to give me? Just for the sake of this fvcking project?!" pakiramdam
ko'y naglalabasan na ang mga litid ko sa pagkokontrol ng sigaw at galit. Gusto ko
nang itaob ang lamesa sa harapan namin, halos nakatayo narin ako at kung makakaya
ko lang lumumod ng halimaw ay ginawa ko na.
Galit na galit na ako pero siya'y kampante paring nakaupo at pinapanood lang ako.
Sobrang bigat na ng dibidb ko at sobrang sama na ng loob ko.
"What the fvck are you?! Why so heartless?" hindi makapaniwalang tanong ko at
napahilot na lang sa sintido.
"I am not doing something bad here. I thought you're fine with it. Hindi ka naman
lugi sa kaniya, he's good looking guy. Maraming babaeng naghahabol. Just think
you're lucky. Isang gabi lang naman. Kaya mo 'yun." bakit kung magsalita siya
parang isa lamang akong bayaran na babae? Tingin ba talaga niya sa akin ay isang
babaeng parausan? That thought made my heart aches.

"Really?! Okay? Isa lang masasabi ko, Tangina mo!" nanggalaiting sigaw ko at
mabilis siyang iniwan doon. Nang makalayo na ako'y doon na bumuhos ang mga luha ko.
Tangina niya! Hayup! Wala siyang puso! How could he!
Wala na akong pakialam kung lumakas na ang iyak ko habang naglalakad. Derederetso
lang akong pumara ng cab at nagpahatid sa hotel na tinutuluyan namin.

Ngunit kung kailan nasa tapat na ako nito ay saka ko naalalang wala sakin ang card.
Hindi ako makakapasok. Inis na nasabunutan ko ang sarili ko at pinunasan ang mukha
ko saka sumandal sa padir at tumitig sa kawalan.
Ilang minuto lang ay dumating na rin siya ngunit hindi ko siya pinansin.
Binuksan niya ang pintuan kaya sumunod ako sa kaniya ng di umiimik. Pansin ko ang
mga tingin niya pero wala akong pakialam. Kumuha lang ako ng damit at pumasok sa cr
para magpalit at pagkalabas ay hinanap ko agad ang phone ko para magpakabusy. Ayoko
siyang tingnan baka umiyak nanaman ako at makatanggap nanaman ako ng masasakit na
salita.
I stared at my son's picture, ramdam ko nanaman ang pangingilid ng luha ko kaya
lumabas ako sa Veranda para magpahangin. Nang magdilim na ay bumalik ako sa loob at
naabutan siyang busy sa laptoo niya.

"Magbihis ka na." nanigas ako sa sinabi niya. Nanatili siyang tutok sa laptop niya
ng sabihin iyon.

"Hindi ako pupunta."

"Should I drag you then?"

"Hindi nga sabi ako pupunta! Ano bang mahirap intindihin sa salitang ayaw ko?!"
nilingon ako nito at marahas siya napabuntong hininga, mabilis niyang kinuha ang
wallet niya at mariing hinawakan ang palapulsuhan ko na kinagulat ko.

He dragged me out of that room. Only on my shirt and short.

"Meast ano ba! Bitiwan mo ko! Ayoko sabi eh!" he didn't listened. Patuloy niya
akong kinakaladkad papalabas. Patuloy rin akong kumawala ngunit mas malakas siya sa
akin.
Madali lamang niya akong naipasok sa cab.

Iba't ibang emosyon na ang nararamdaman ko. Bakit niya ba ginagawa sa'kin 'to?!

Hanggang sa makarating kami sa condominium building kung saan matatagpuan ang unit
ni Hender ay hinihila niya pa rin ako kahit halos magmakaawa na ako sa kaniyang
ibalik na ako. Nang nasa tapat na kami ay halos lumuhod na ako sa kaniya ngunit
wala lang siyang reaction.

"Meast please d-don't do this." nagsimula ng manginig ang katawan ko.

"Galingan mo." nanlaki ang mata ko sa tanging sagot niya, bago pa ako makareact ay
bumukas na ang pinto ng unit at mabilis akong tinulak ni Meast doon. 1
Hahabulin ko sana ito ng maisara na ni Hender ang pinto.

"Meast! Meast please!" hinarap ko si Hender na nakatingin lang sa akin.

Napakagat ako sa sarili kong labi at napaatras ng magsimula siyang humakbang.

Umiwas pa ako ng akmang hahawakan niya ang kamay ko. Sobrang sama na ng loob ko at
ano mang oras ay para na akong sasabog.
Sa pangalawang subok ay nahawakan na niya ang kamay ko at nadala na ako sa kama
niya. Nanginig ako ng maramdaman ang haplos niya sa hita ko at napaimpit ako ng
hikbi ng maramdaman ko na ang halik niya sa may gilid ng labi ko.
"M-meast.." I whispered before he kissed me.
Sinusubukan kong lumayo pero di ko magawa dahil pinipigilan niya ako.
Nang akmang papasok na ang kamay niya sa t-shirt ko ay bigla nalang bumukas ang
pinto at mabibigat ang yabag na lumapit sa'min si Meast. His eyes are burning in
rage. Kita ko rin ang bigat ng paghinga niya as he pulled me away from Hender.
Itinago niya ako sa likod niya. Gulat man ay di ko na alam ang dapat kong isipin.
Konting konti nalang.
"Fvck your yes, but you can't have this woman!" narinig ko ang marahang tawa ni
hender.
"Relax Mr. Schneider. I was just teasing you." naguluhan ako.

"What the fvck is your game huh?"

"I am not really going to bed her so relax, if I will really do it, I would have
left my door locked so you could not enter and get her. And Kiara I want to say
sorry. I like you but I can't do that to you. I am not that bad. I just want to
confirm something. I'm sorry for what I've done. Don't worry, without this I won't
withdraw my words. You can count on me." hindi ako umimik. Wala na akong maisip.
Ang pakiramdam ko ay hindi dahil sa ginawa niya ngunit sa ginawa ng taong nasa
harapan ko. Mabilis niya akong hinila papalabas ng unit ni hender at ng makalayo na
kami ay saka ako tumigil agad naman siyang napatigil at marahan akong hinarap.
Nakayuko lang ako sa harapan niya.

Ayoko na. Hindi ko na kaya pang pigilan. Unti-unting lumabas ang kanina ko pa
pinipigilang mga luha at umiyak ng malakas. I want to curse myself for that pero di
ko mapigilan. Sobrang sakit at bigat ng nararamdaman ko.
Umangat ako ng tingin habang umiiyak at sinalubong ang mga mata niyang gulat na
gulat sa akin. Nakatulala lamang siya sa'kin at bigla ay parang muli kong nakita
ang dating Meast, na mahal na mahal ko. Ang Meast na nakasama ko noon sa maiksing
panahon.
"G-gago k-ka... B-bakit mo ba 'to ginagawa s-sa'kin?" mas lalong lumakas ang
pagiyak ko sa harapan niya. Mayamaya lang ay naramdaman ko na ang mahigpit na yakap
niya sa akin.
"Shhh sorry na..sorry na...hindi na..sorry na..." paulit-ulit niya akong
pinapatahan habang ako naman ay patuloy na umiiyak sa dibdib niya. Hindi ko na
kinaya. Yung masasakit na salita niya matitiis ko pa pero 'yong ganito. Para niya
akong hinulog sa bangin. Ang sakit ng ginawa niya. Pano niya ko nagawang ipamigay
nalang ng gano'n parang napakawala kong kwenta. Tinapakan na niya ako noon, hindi
ko alam na dudurugin naman niya ako ngayon.

Wala na akong maisip, hanggang sa unti-unti nalang akong tumahan at manatiling

nakasandal sa dibdib niya habang yakap-yakap niya pa rin ako.
37
476 24 16
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe
Tahimik kaming dalawa sa hotel. Pagkapasok ay dumeretso agad ako sa kama at
kunwaring naghalungkat ng gamit sa maleta. Ramdam ko ang mga tingin niya ng mga
oras na iyon ngunit di naman nagtagal ay lumabas siya saglit, para siguro
magpahatid ng pagkain. Kumuha ako ng damit pamalit at pumasok sa bathroom. I badly
want to appreciate everything inside of it. May separate jacuzzi kasi iyon, may
smoke glass shower room at dalawang sink. Masyadong malaki, at malawak. Pero mas
pinagtuunan ko ng pansin ay ang salamin.

I stared my face at the mirror as I could see my red nose. Sa tuwing umiiyak talaga
ako ay namumula ito kaya madaling mahahalata.

Namamaga rin ang mga mata ko sa pag-iyak. Bahagya akong yumuko sa sink at
hinilamusan ang mukha ko. Ngunit sadyang traydor ang luha ko at nagsimula nanamang
tumulo. Napahigpit ang kapit ko sa edge ng sink as I bit my lips just to control my
sobs.
Nanatili akong nakayuko ng maramdaman ang presensya sa likod ko. He locked the door
as he walk towards me, nang umangat ang tingin ko'y nagtama ang paningin namin mula
sa salamin.
Seryoso siyang nakatitig sa'kin at ng di niya makayanan ay nagpakawala siya ng
malalim na buntong hininga, saka mas lumapit. Tumama ang dibdib niya sa likuran ko
na nakapagpanigas sa katawan ko.

He rested his chin on my shoulder before he wrap his arm around my waist pulling me
closer to him. He planted small kisses on my neck down on my shoulder but I shrug
it.
Napatigil naman siya sa ginawa ko.
"Magbibihis ako." hindi ko makilala ang sarili kong boses. Parang nawalan na lang
ako ng gana. Sinubukan ko pang alisin ang pagkakayakap niya pero mabilis niya akong
iniharap sa kaniya at diniin sa sink, napakapit ako sa braso niya sa pagkagulat.

"I'm sorry." malambing ang boses niya ng sabihin 'yon. Nakakalusaw pero hindi ko
pinahalata sa kaniya.
"Nangyari na. Ano pang magagawa ng sorry mo?" tinitigan niya ako at wala pang ilang
segundo ay mabilis na niya akong hinalikan. Mabilis lamang 'yon at humiwalay din,
ngunit pinanatili niyang maliit ang distansiya ng mukha namin dahilan para hindi
ako makapagsalita.
"Sorry na." malambing ulit na sabi niya at muli akong binigyan ng halik pagkatapos
ay muli siyang hihiwalay at mag s-sorry.

Paulit-ulit hanggang sa hindi na siya bumitaw at mas diniin ang mga labi sa akin.
Mariin akong napakapit sa edge ng sink ng mas lumalim ang pagkakahalik niya sakin.
I don't know what to do. Inuunahan ako ng kagustuhang tumugon sa kaniya. 2
Later on, I just found myself kissing him back. 1
Naiyakap ko ang mga braso ko leeg niya at sinabayan ang bawat galaw ng mga labi
niya. He sucked a bit on my lower lip and his hand started to explore inside my
shirt.
Sa sandaling maramdaman ko ang init ng kaniyang palad ay unti-unting bumalik sa
alaala ko lahat...sa kung gaano kasakit para sa akin ang mga nasaksihan ko noon at
kung gaano kahirap ang dinanas ko. Tumulo ang mga luha ko dahil doon.
Kasunod ng pagbabalik ng masasakit na alaala ay bumalik din sa akin kung ano ang
ipinangako ko kay August.
Si August...

Agad kong naitulak si Meast dahilan para magkahiwalay ang mga labi namin. I was
gasping for air, napahilamos ako sa sariling mukha bago humarap muli sa sink at
binasa ito ng tubig.

May asawa na siya, ano ba itong nangyayari? I can't do this...hindi ko makakayang

tuluyan pang traydorin si August. Sa lahat ng tao, siya ang pinakaiingatan ko.

Shit!

Mabilis kong tinapos ang ginagawa at walang sabi-sabing iniwan siya roon sakto
namang may nag doorbell kaya binuksan ko iyon at bumulaga sa'kin ang isang crew sa
hotel na ito may dala dalang mga pagkain na nasa troller.
Nagpasalamat lang ako at pinapasok na iyon sa kaniya. Sakto namang lumabas narin si
Meast at kinausap muna yung lalaki bago inihatid papalabas at sinara ang pinto.
Tahimik akong kumuha ng pagkain at nagsimula na ng hindi siya pinapansin. Ramdam ko
naman ang titig niya at pagtataka sa mga kinikilos ko base sa tingin niya.

"Kia,"

"Huh?"

"Bakit bigla ka na lang nawala sa mood?"

"Nothing." susubo na sana ako pero pinigilan niya iyon kaya napalingon ako sa
kaniya. Bakas sa mukha niya ang pag-aalala.

"Galit ka pa rin ba sa ginawa ko? I-I'm sorry." hindi ko pinansin ang sinabi niyang
iyon dahil iba ang nasa isip ko.
"Meast stop what you were doing?" hindi ko na mapigilan, nakagat ko nalamang ang
labi ko sa sarili kong sinabu.

"Huh? Alin?" confusion filled his eyes. Halos magsuntukan ang may kakapalan niyang
kilay habang nakatitig sa akin.

"Ito, lahat ng ito. The kiss,hugs...everything." alam kong natigilan din siya sa
sinabi ko. Dahil alam kong alam na niya ang pinupunto ko.

"Kia,"

"Meast you're married, this is so wrong...mapapalagpas ko pa 'yong una kasi pareho

tayong lasing pero itong nangyayari Meast iba nato eh, we're cheating on your
family, I am becoming your woman. Meast I never want that." pag-amin ko. Sino ba
kasing babae ang nangangarap maging kabit?

"What is wrong about love?" napatitig ako sa kaniya. I can really see the Meast,
before. 'Yong Meast na nagparamdam sa akin ng isang klase ng pagmamahal.

"Kung sa pagmamahal walang masama, kung pareho tayong walang masasagasaan. Meast
hindi na tayo tulad nang dating makakaya pang sumuway. Na kahit gawin natin lahat
wala pa tayong magagawang kasalanan. Meast iba na ngayon, may pamilya ka na...
Hindi ko matatanggap na maging....na maging kabit mo lang...at isa pa...I have
August, sa lahat ng tao...hindi ko siya magagawang lokohin. He's my home Meast...at
sa kaniya lang ako babalik at babalik ng paulit-ulit." doon na ako napasapo sa
mukha ko.
"Umalis na ako noon para hayaan na kayong dalawa. Ayoko ng bumalik pa."

Ramdam ko ang pagtayo niya at paglapit sa'kin saka niyakap ako ng mahigpit.

"Fuck my marriage Kia! But I'm tired! Kahit anong pilit kong tanggaping asawa ko
siya, my heart know it wants."

"Gago! Wag mo akong tarantaduhin Meast dahil alam natin pareho kung sino ang
totoong gusto mo! Kaya nga naichapwera ako diba?! Dahil una pa lang siya naman
talaga! Siya lang! At ako?! Ako?! pansamantala mo lang!" bumitaw siya sa
pagkakayakap at tumayo ng ayos habang nakatingin sa akin.

"Please let's just stop this. Ayoko ng ganito."

"Can't you give me a chance? Bigyan mo lang ako ng chance Kia babawi ako sa'yo,
tatanggapin ko ang anak mo."

"Mali 'yon meast, mali ang sinasabi mo kaya please lang wag mo ng ipilit ang gusto
mo."

"Ano bang tama para sayo?!" he frustratedly said.

"Ano bang tama ha Kia?! Mali bang ipaglaban ang nararamdaman? Mali bang bawiin ang
isang bagay na ipinagkait noon palang?!"

"Sa batas at sa mata ng Diyos mali pa rin Meast! Saka wala kang bagay na dapat
bawiin kasi hindi naman ako naging sa'yo at hindi ka naging akin. Katawan ko lang
ang nakuha mo, kaya kung sino man sa atin ang may alam kung ano ang tama ako 'yon!"
"Okay kung mali e'di mali, pero pwede naman maghintay diba? Pwede ka naman
maghintay hanggang sa maging tama na. Kia, isang pagkakataon lang, babawi ako sa
lahat ng sakit na naiparanas ko sa'yo. Alam kong gago ako, pero itong gago na 'to,
totoong minahal ka nito Kia. At pinagsisisihan kong hinayaan kitang umalis.
Kasalanan ko, kasalanan kong hindi ko pinili ang totoong nararamdaman ko."

Umiling iling ako kaya mabilis niya akong hinawakan sa kamay.

"Kia please, Just wait okay? Makikipag divorce ako kay Valierie, magsasama tayo,
magpapakasal agad tayo. Just please give me a little more time, please?"

"Meast, ayoko makasira ng pamilya...may maiiwan kang bata." bigla siyang natigilan.

"Please Meast stop this. That kid needs a complete family. Don't let that kid grow
with a broken family. We can't be selfish Meast. Sobrang dami na ng mga batang
lumalaking hindi kompleto ang pamilya. Huwag mo nang dagdagan. Please? Tama na.
Gustuhin man natin, ipilit man natin, hindi na pwede Meast. Hindi na pwede. At
higit sa lahat, kung ano man ang nangyari noon, at kung ano man ang naramdaman
natin pareho, parte nalang 'yon ng nakaraan. Hindi ko kayang ipagpalit si August
para lang sayo Meast. I'm sorry, pero hindi ko gusto ang nais mo." pagkasabi ko
noon ay dumeretso na ako sa maleta ko para ayusin ang mga gamit ko. Bukas ay uuwi
na kami, hindi na rin ako makapaghintay na umuwi kami at maghiwalay.

I'm sorry I was not born to be selfish. Pinapahalagahan ko ang bawat pamilya at
kung pwede lang ayoko ng may nasisira at ayoko nang nakakasira.

Minahal ko si Meast at sabihin man nating mahal niya nga ako, hindi 'yon sapat na
dahilan para manakit kami ng iba.
Minahal ko siya, pero sa pagkakataon na ito. Hindi na malinaw sa akin kung ang
dating pagmamahal na 'yon ay naririto pa rin. Alam ko meron pa...pero hindi na ako
sigurado kung gaano pa 'yon kalaki.

August is here with me, he's my home. That's what I have to think about. The man
that I can call my own, is him. Not Meast, not anyone else. Siya nalang dapat ang
isipin ko.
38
506 25 16
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe

Hanggang sa makalapag ang plane ay di na kami nag-usap na dalawa. Umiiwas din naman
ako na magkausap kami.

Habang naghihintay ako ng masasakyan ay may humintong itim na kotse sa harapan

namin at nang lumabas ang nasa driver seat nito ay ganun nalang ang pagsikip ng
dibdib ko.
Bumaba roon ang isang babae nakasuot ng blue floral dress at silver heels naka
shades at may kahabaan ang buhok, naghuhumiyaw ang pagkasopistikada nito. Sa kabila
ay may bumabang batang babae at tumakbo sa direksyon ni Meast. Alam kong nagulat
ito ngunit di ko siya tinapunan ng tingin at kunwaring nagaantay ng cab.
"Daddy!" nangilid ang luha ko ng sumigaw 'yong bata saka nagpakarga kay Meast na
agad naman nitong binuhat.

"Hi honey! How's the meeting?"

"Val, I didn't know, you'll go here?"

"Si Feirene kasi hinahanap ka lagi, hindi na makatiis."

"She missed you, and oh is this Kia?" alam kong tinitingnan na niya ako kaya umakto
akong normal at nilingon siya kunwari ay naagaw niya ang pansin ko.

"Oh! It's really you! Hi! Nice to see you again."

"Yeah, nice to see you again Val." casual na sabi ko at ngumiti.

"Kamusta na kayo? I heard si August pala 'yong husband mo."

"Ah no? Hindi pa."

"Awe I see! Well I'm glad na nagkita ulit tayo." hindi ko mahimigan ng kaplastikan
ang boses niya. Tulad ng dati, para pa rin siyang anghel.

"I'm glad too," magkukwentuhan pa sana kami ng may pumarang isang gray na kotse sa
harapan namin kasunod ng kotse ni Valierie.

Akala ko'y kung sino lang 'yon ngunit isa nanamang nagpagulat sa'kin ang lalaking
lumabas mula roon. What is he doing here?
Ngumiti ito ng makita ako ngunit bahagya 'yong mawala nang mapatingin kay sa dalawa
na batid kong napatingin rin sa kaniya.

Kahit kelan ay pagkasuplado rin 'tong lalaking 'to. Nang makarating siya sa harapan
ko ay mas lalo siyang ngumiti kaya agad rin akong napangiti, na parang napawi lahat
ng bigat na naramdaman ko. I find comfort on his presence.

"Hi? What are you doing here?"

"Of course to pick you up,"

"Tinotoo mo talagang uuwi ka agad ah."

"Shempre, gusto ko pang makasama ka sa bahay." inakbayan ako nito at hinalikan sa

pisngi.

"Namiss mo ko no?" pangaasar ko, ngumiti ito sa'kin at kinuha ang dala ko, habang
ang kabila naman niyang kamay ay hinawakan ang kamay ko at pinagsalikop 'yin, wala
akong nagawa kun'di ang sumunod, bahagya ko pang nilingon sila Val, para magpaalam
kahit papano.

"Sobra," simpleng sagot ni August bago lumingon sa dalawa na siya kong ginaya.

Mas tiningnan ko si Val, Nakangiti itong kumaway sa akin.

"Bye, mauna na kami!" sinserong sabi ko as she mouthed "Go" aksidente pa akong
napatingin kay Meast, at nasalubong ko ang madilim na mga mata nito at umiwas ng
tingin sa akin.
Mabilis na rin akong umiwas at sumakay sa tabi ng driver seat, sumunod namang
pumasok si August.
"Kumusta ang Canada?"

"Canada pa rin...bakit Canada ang kinukumusta mo kung pwede namang ako?" nagtatampo
na tanong ko na kinatawa niya.
"Kamusta ang future wife ko?" pakiramdam ko'y namula ako sa sinabi niya bigla. I
bit my lips to refrain myself from smiling.

"I'm fine, and I miss you." medyo nahihiya na sabi ko. I heard him chuckles again.
"Don't be like that baby girl, I might kiss you." natatawa pa rin na sabi niya.
"Ulol!" I hissed almost laughing. I don't know why, parang nagiging stress reliever
ko si August. When I'm with him, I'm at peace. Lahat komportable, lahat banayad na
parang wala akong problemang kinakaharap.
Is this a sign to give my life a chance?

"Baby girl, we're here." I was snapped back when I heard August' voice. Mabilis
akong bumaba at nakita si Krypton na nagmamadaling lumabas, kasunod si Timber.
"Mommy! I miss you! Daddy!"

"Hey son careful." pagpapaalala naman ni August habang binababa ang mga dala ko.
"I miss you too baby ano nag behave ka ba dito kay tita at kay yaya Felice habang
wala ako?"

"Of course! Mommy I'm being a good boy, tita Timber supported me to read novels."
nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. Novels?! At his age?!

"Wow! Talaga ang bait-bait naman ng baby ko, kiss nga si mommy?" yumuko ako at
hinintay ang kiss niya sa pisngi ko at matunog naman niya akong hinalikan.

"Kumusta ate? Di man ba kayo nag-away ni Fifth?" nakangiting salubong ni Timber.

"Hindi naman we're civil." simpleng sagot ko ng may ngiti.

"Come on, let's get inside. Ako magluluto ng lunch natin."

Nagluto ako ng lunch namin habang 'yong tatlo ay nanatili sa salas. Mas napansin ko
si Krypton at si August, nakasandal ito sa dibdib niya at kung titingnan ay para
silang mag-ama. Kung siguro'y di lang kamukhang kamukha ni Meast si Krypton ay baka
bumagay na silang maging mag-ama.
Nailing nalang ako at tiningnan naman si Timber, she was smiling looking at the
two. Matapos kong magluto ay naghain na rin ako at tinawag sila, buhat-buhat ni
August si Krypton nang pumasok sila sa kusina kasunod ang ngingiti ngiting Timber.
Matapos kumain ay nagpaalam akong maliligo muna at nagbihis, saktong paglabas ko ng
kwarto ay paglabas ni August sa kwarto ni Krypton.
"Is he asleep?"

"No, nanunuod ng fairy tail." nakangiti na sabi niya kaya napangiti rin ako.

"He really loves it,"

"Especially Jellal?" bahagya akong natigilan ngunit nakuha ko pa ring tumango.

Sumandal ako sa rails na siyang ginawa rin niya. We are both facing the wall as the
atmosphere started to become more serious.
"I receive a message, May celebration sa bahay ni Meast, mamaya."

"Hmm? For organization?"

"No, for the project and we are invited." natahimik ako, ayoko na silang makita
pa...gusto ko na ng tahimik na buhay.

"I can make excuse if you want. Tinatamad din kasi akong pumunta."

"No, let's go." nilingon niya ako.

"Are you sure?"

"There's no sense on choosing to hide right? Let's go and face them. And after
that, it's over." he smiled at me, he caress my hair before pulling for a hug.
"Sigurado ka ate? Pupunta ka talaga?" 'Yon agad ang bungad sa'kin ni Timber habang
pinagmamasdan ang napili kong above the knee, black dress. Naka braid ang buhok ko
paikot at may konting takas sa bandang tig-kabila ng tainga ko. I also put my make
up on this time. Unlike before, na lipstick lang nilalagay ko.
I'm sure kasi na mga bigatin ang a-attend ng party.

"Yeah, ayoko namang isipin nila na may something pa rin ako sa kanila."

"Gosh! I'm sure ikaw ang magiging head turner doon, ang ganda ganda mo, walang
panama ang bwisit na Valierie na 'yon." bakas ang pagkadisgusto niya sa asawa ng
leader nila.

"You didn't like her?" it's new, Valierie is like an angel. Mas maldita pa nga
siguro ako sa isang iyon.

"Yeah, unang beses ko pa lang makita 'yon naiirita na ako." pagsusumbong niya.
"Aren't you going too?"

"Hmm? No, Fifth invited me but...you know ate, I'm going to take care of Krypton
and besides I don't want to see that itchy bitchy."

"I feel sorry for being Krpton's instant nanny, hindi mo na nagagawa ang mga gusto
mo."

"Ano ka ba ate Kia! Ito nga ang gusto ko eh. Saka ayoko talagang pumunta. Pupunta
lang ako kapag hiwalay na sila Fifth at 'yong asawa niyang goma." nailing ako sa
sinabi niya at tiningnan ang oras.
"Mauna na kami, ingat kayo ni Krypton dito ha? Uuwi kami agad."

"Sure ate! Ingat kayo!" tumango lang ako at sinilip si krypton na busy sa
pagbabasa.
Nagpaalam lang ako dito at nagbilin saka nagmadali nang lumabas. Naabutan ko si
August na inaayos ang tie niya kaya agad ko itong nilapitan.

"Let me do it." inagaw ko sa kaniya at ako na ang nag-ayos. He was staring at me

the whole time I was fixing his tie.

"You're really are a beauty,"

"And you're handsome."

natigilan ako ng maramdaman ang kamay niyang sumakop sa pisngi ko.
"Hindi ko pinagsisisihan na bumalik ako, now it's clear to me that I really love
you...I love you Kia..." pakiramdam ko'y nangilid ang luha ko sa sinabi niya. The
warmth of his breathe, the spark on his eyes and the sincerity on his voice.
Unti-unti niyang inilapit ang mukha niya sa akin---stilled, I slowly closed my eyes
waiting for it.

But I felt the warm and softness of lips, on my forehead. Iminulat ko ang mga mata
ko at ngumiti dahil sa ginawa niya. Hindi ko pa kailanman naramdaman ang irespeto
ng ganito, and August respected me so much.

"Let's go? We'll be late."

Around 7 na kami nakarating kaya nakapagsimula na ang party and I'm sure nagkaroon
narin ng introduction at iba pang gusto nilang iannounce. Pagkapasok roon ay
napagtanto kong tama ang hinala ko. Mga bigating tao ang bisita nila.
Few of them turned their head on our direction, I could even see admiration in
their eyes.
I took a deep breath as I walk with confidence, looking for acquaintance or someone
I know that's when I saw Clover, Draven and the rest of their organization member.
Nakita ko rin sila hana at Erick na kumaway sa amin.
"Bagay na bagay po talaga kayo Sir August at Kia."

"Ganun ba? Salamat." natawa na lang ako, ayokong tumanggi kasi masarap namang
pakinggan.

Nang mapasulyap ako sa ibang direksyon ay nasalubong ko ang tingin ni Meast. Kita
ko ang pagdilim ng mukha nito habang pabalik balik ang tingin sa kamay ni August na
nakayakap sa bewang ko at sa mukha ko. Hindi niya ako nilulubayan ng tingin kahit
na may mga kausap siyang natitiyak ko'y mga kilalang tao rin sa larangan ng
business.

Nawala lamang sa kaniya ang paningin ko ng makita ang paglapit ni Valierie at

pagpulupot ng kamay nito sa braso niya.

Damn! Bakit ang sakit sa matang makita 'yon.

"Kia! You came!" Napalingon ako ng may magsalita sa likod namin ni August, parehong
napaluwag ang kapit namin sa bewang ng isa't-isa para makalingon ng maayos sa
nagsalita.

"Hello August, kayo ha? Kelan na ang kasal?" August chuckle, ngumiti lang naman ako
at napatingin sa katabi ni Val. It's Meast, looking at me intently. Bigla akong
nailang.
"Nothing's impossible Valierie, Sa tagal namin nitong nagkasama baka magmalay na
lang kayo, invited na kayo sa kasal naming dalawa. You know, kasal na lang talaga
ang kulang sa'min."
Lalo kong naramdaman ang matalim na tingin ni Meast kaya hindi ko siya matingnan.
"Woah! You guys are really amazing! Bagay na bagay kayo. Well, inaasahan ko 'yan.
Dapat invited kami ah. Sayang at wala kayo no'ng kasal namin."

"Sure! sure, pero baka unahin muna namin magkababy---ulit" oh God! Remind me to
punch this person beside me later. Ang lakas mangasar. Alam niya bang pinapatay na
kami ni Meast sa titig nito?
"Hon, Cr lang ako." pagkasabi ni Meast noon ay mabilis na itong umalis. Hinabol pa
namin ito ng tingin at muli naming hinarap si Val na kakaharap lang ulit samin.

I can see the spark of sadness in her eyes.

"I'm so glad, you really came. Thank you Kia."

"Hmm, it's nothing. Thank you rin."

"Sige iwan ko muna kayo, may kakausapin pa akong friends over there." hinayaan na
namin siyang lumipat sa iba niyang kakilala.
Naiwan kami ni August na magkausap ng bigla siyang hiramin ng mga kasamahan niya at
wala siyang nagawa. Tumango nalang akonat ngumiti saka sumenyas na sa garden muna
ako.
Papalabas pa lang ay kita ko na kung gaano kaganda sa garden na nasa likuran ng
bahay ni Meast.
Pwede ko rin naman pa lang mamiss ang lugar na ito. Nasaan na kaya si Tiya
Ysabella?

Marahan akong naglakad at pinagmasdan 'yon ngunit muntik na akong mapatalon ng

makarinig ng paggalaw. Nang lingunin ko ang direction ay nagulat akong may tao
palang nakasandal sa railings at nakayuko ang ulo na parang may iniisip.

He seems too familiar. Hindi pa man ako nakakareact ay nagangat na siya ng tingin
at kahit medyo madilim sa kinatatayuan niya ay nakilala ko agad ang mukha niya.
Pano ko makakalimutan ang nagiisang taong minahal at mahal na mahal ko?
We stared at each other for a moment until he signed me to come near him. Para
akong tangang robot na naging sunod-sunuran sa kaniya. Marahan akong lumapit at
tumabi sa kaniya saka sumandal sa railings.

"W-hat are you d-doing here?"

"I need to loosen up." simpleng sagot niya saka bahaya pang niluwagan ang necktie
na suot.
"Some of your visitors might looking for you right now, aren't you going back?"

"Do you want me to go back?" nagulat ako sa tanong niya.

Naramdaman ko ang pagduko niya at paglapat ng mga labi niya sa leeg ko. Ang isang
kamay niya ay kumapit sa kabilang parte ng leeg ko at mas nilapit ako sa kaniya
habang patuloy na hinahalikan sa leeg pataas sa gilid ng pisngi ko.
Mabilis ko siyang itinulak.

"What the hell are you doing?!"

"Baby I'm jealous, fvcking jealous." napapikit ako sa sinabi niya, lalo na ng
mabakas sa boses niya ang pagpapatunay sa binitawan niyang salita. He's too honest
this time.
Umayos ito ng tayo at kinulong ako sa mga braso niyang nakatukod na ngayon sa
railings sa pagitan ng bewang ko. He stared at me full of sadness in his eyes.
Kunot na kunot ang noo nito at nagtatagis ang bagang na akala mo ano mang oras ay
makakagawa siya ng isang bagay na makakasakit sa iba. And that scares me. Bahagya
siyang yumuko at napamura.

"Fvck! I should be him, I shoud be that, I should be the one. I badly want to make
the world know that you're mine. But fvck it. Why can't I? " punong-puno ng
hinanakit na sabi niya saka muling lumingon sa'kin. Wala akong maisalita, walang
gustong lumabas sa bibig ko. I was just staring at him listening all of his
complains.
"I don't know what to do now." naiiling na sabi niya na tila nawawalan na siya ng
pagasa. Kita ko ang pangingilid ng luha nito habang nakatitig sa'kin. Marahan
niyang hinawakan ang baba ko at tinitigan ang mga labi ko. But I tilted my head
para makawala sa pagkakahawak niya.

"Hindi na ba talaga ako?" that caught me off guard. I felt uncomfortable, walang
ibang nasa isip ko kun'di si August, nasan si august...I want to see August now, I
want to be with him now.

"I need to go back, baka hinahanap na ako ni August."

"August, Fucking August! Again and again! Ano bang meron kay August at palaging
siya na lang ang bukang bibig mo?! Kiara, August is in love with my sister! Alam mo
'yan! Masasaktan ka lang sa kaniya! You're being a rebound!"

Tumalim ang tingin ko sa kaniya at unti-unting nangilid ang mga luha ko.b

"I don't care if he still loves Mavis. As long as he's with me, wala na akong
pakialam kung totoong mahal niya ako o hindi! I trust august more than I trust your
words Meast. So stop doing this!"
"In fact, sa larong basketball rebound 'yong dapat iniingatan diba?" tinulak ko
siya at inayos ang suot ko.
"What do you want me to do now?"

"Kapag sinabi ko ba gagawin mo?" mariin niya akong tinitigan at halos manigas ako
ng makita ang pagkislap ng mga mata niya.
Is he going to cry? No Meast don't cry.

"I don't wanna see you again Meast. Wala na akong nararamdaman pa sa'yo, I maybe
confused but the truth is, simula noong paalisin mo ako, simula noong hindi ako ang
piliin mo, simula noong gaguhin mo ako, unti-unti ng nawala ang nararamdaman ko
para sa'yo. At ang gusto ko na lang, ay hindi ka na makita pa ulit."

Mabilis kong iniwas ang tingin ko at nagsimula ng talikuran siya.

"If that's what can make you happy, it's a deal then."

That's the last words I heard before I left. Hinanap ng mga mata ko si August at ng
makita ko siya ay agad akong ngumiti at mabilis siyang niyakap. Sa ilang
pagkakataon, I feel at ease again.
"Can we leave now?" I asked. Hindi siya nagsalita pero agad na niya akong
inalalayan palabas.
We are not talking, tahimik siyang nagmaneho at tahimik akong nakatingin sa labas
ng bintana. Hanggang sa huminto kami saglit. It was a part of the road kung saan
makikita mo ang kabilang parte ng City. Masyadong maliwanag.
Bumaba ako at sumunod siya. We leaned on his car as we stares at that view.
"I won't ask what happened."

"Cause nothing really happened."

Muli nanamang namayani ang katahimikan bago ko naisipang magsalita ulit.

"How much do you love Mavis?"

"I loved her so much, but it was all before now."

"Wala ka na ba talagang nararamdaman for her?"

"Feelings isn't like a word written by pencil, na makakaya mong burahin kung kelan
mo gusto. Para iyong mantsa, pwedeng unti-unting mawala, o pwede manatili na roon.
Ayokong magsinungaling na wala na talaga, she's my first love. Pero hindi na tulad
ng dati and I know 'yon din ang nararamdaman mo para kay Meast."

"Wala na akong nararamdaman para sa kaniya."

"Meron pa, at ang nararamdaman mong 'yan ay ang feelings na hindi nawala at hindi
kailanman mawawala."

"Augu---"

"That doesn't mean that I'll give up. I promised myself, right before I came back,
that I won't easily give you up. I want to give us a chance Kia, at sana gano'n ka
rin...sana bigyan mo rin tayo ng pagkakataon. Give ourselves chance to move on."

"I want to be with you August. 'Yon lang ang gusto ko ngayon. I want to be with
you, laugh with you, eat with you...'yong wala tayong problemang kinakaharap, 'yong
masaya lang tayo, at hindi tayo nasasaktan. 'Yong kontento at walang ibang iniisip
na kung ano."

"That's the life I wanted to give you but nothing comes that perfectly. Life isn't
that perfect Kia." sinapo niya ang mukha ko.
"But as long as I am with you, I will do everything to make you happy." pumikit ako
kasabay ng pagtulo ng mga luha ko. I want to give myself a chance to love again.
Tulungan mo akong magawa 'yon August.
"If I will ask you to be mine, to be my wife...would you say yes?" namamaos niyang
tanong at ang mga mata kong nakatitig sa kaniya ay unti-unting pumikit.

Ilang segundo akong natahimik bago tumango.

Krypton wear this!"

"Mommy ayaw ko niyan!"

"Krypton, don't make mommy mad, suotin mo na."

"Ayoko! Ayoko niyan!"

"Krypton Mist!?"

Biglang pumasok si August kaya agad na nagtago si Krypton sa likuran niya.

"What's happening here? You're making your mom mad, son?"

"She wants me to wear that creepy boxer short dad I don't want it." anong creepy sa
boxer na may print ni Happy? E'diba mahilig siya sa fairy tail?

"But you love fairy tail."

"It's creepy to wear a boxer printed with so many cat's faces. I will feel like, I
have a fish inside." natawa si August sa sinabi ni Kryp.

We are planning to go for beach. Nag-aya kasi si Krypton na mag-outing kami since,
off naman ako sa work. And it's August birthday! I have a gift for him. Kaya
perfect timing ang outing namin na ito.

"Are you guys ready?! I'm ready na!" bumukas ang pintuan at iniluwa noon si Timber
na nakashorts at sando lang habang nakasalamin at bitbit ang ilang bag.
"Fine, come on! e'to na plain boxer na ito. Dali na suotin na at ng makaalis na
tayo." lumabas ito mula sa pagkakatago at mabilis na lumapit sa akin. Minsan talaga
ang arte ng batang 'to, kanino ba 'to nagmana hays.
Matapos bihisan ay ako naman ang sunod na nagbihis bago kinuha ang mga gamit namin,
pagkalabas ko'y naabutan ko ang magkapatid na naguusap. I was about to interrupt
them when I find them real serious.
"I really don't know pero, mukhang malaki ang problema niya."

"What would it be."

"I have no idea too, matagal na 'yon eh. Alam kong may inaasikaso siya at hanggang
ngayon hindi parin 'yon natatapos. Fifth is really hiding something. Isang mission
ang ginagawa niya na hindi niya pinapaalam sa kahit na sino sa atin. He's being
careful on working on it."

"Napansin ko narin 'yon, noon pa man. Bago pa man bumalik si Valierie. Mukhang
meron talaga siyang ginagawa na hindi niya pinapaalam sa atin. He planned it all,
all by himself. At mag-isa niya rin iyong ginagawa. Kung ano man 'yon, it might be
dangerous or big covered mission."

Meast. Naalala ko nanaman, after that night ilang linggo ko siyang hindi nakita.
Kung hindi siya busy ay nasisiguro kong tinupad niya ang sinabi ko. Kahit sa site
ay hindi kami nagkikita. Ang sabi bumibista lamang raw ito roon, minsan bago mag-
gabi at umaalis rin. Palagi rin siya absent sa meetings at secretary niya lang ang
humahandle lahat.
Napahinto ang magkapatid sa pag-uusap ng mapansin ako. August helped me carry our
things, na parang wala silang pinag-usapan ni Timber.
Hanggang sa makarating kami sa beach resort na napili nila August ay wala ako sa
sarili. I was in a deep thought that I didn't even noticed that August is talking
to me.
"Are you okay?"

"O-oo naman."

"You look bothered."

"Hindi ah! Halika na, neexcite na ako magswimming ang tagal ko ng hindi
nakakapagswimming." huling beses, si Meast ang kasama ko.
We settled our things first. Habang si Kryp naman ay kinukulit na si August na
magswimming sila kaya nauna na ang dalawa. Sumunod si Timber at naiwan naman ako
roon.
Habang inaayos ang gamit at aksidente kong naihulog ang bag ko na bahagya pang
nakabukas at nahulog mula roon ang isang box. Napangiti akong pinulot iyon at
ibinalik. This is the gift I am talking about. Siguro mamaya ko na lang iaabot sa
kaniya.
Matapos mag-ayos ay sumunod na ako sa kanila, wearing only my two piece. August
lick his lips when he saw me before he smiled and wave his hand. Nang makalapit ako
ay agad niya akong inakbayan habang abala sa panonood kay timber at krypton na
naglalaro sa alon.
"Can we have a walk?" tumango naman ako. Kahit naiilang sa mga tingin ng ibang mga
naroroon sa amin. Bakit naman hindi, gwapo ang kasama ko. He looks korean, kahit
ang pangangatawan at tindig niya ay parang korean.
"This is so peaceful." pagsisimula niya.

"With you, of course it is."

"Natututo ka nang mangbola baby girl ah."

"Lol, nga pala bakit wala pa si Clover? Diba pinapasama mo siya?"

"Nag-away 'yong dalawa ni Timber pero mamaya andito narin 'yon." Timber? Teka bakit
parang may hindi ako nalalaman sa dalawang 'yun?
"Timber? Saka si Clover?" he chuckled.

"Wag mo nang isipin, sasakit lang ulo mo."

"Wala ka pa bang mission na gagawin?"

"Wala pa naman, bakit ayaw mo na ba akong kasama?"

"Hindi naman, nagtataka lang."

"Our leader is working on it, alone." natahimik ako, narinig ko na 'yan kanina.
"What do you mean?"

"Hmm, mahirap ipaliwanag. Bakit nag-aalala ka ba sa kaniya?"

"H-hindi naman, I was just asking." mahina siyang natawa ulit bago bumitaw sa akin
at humarap sa dagat. Nakarating kami sa may mga rock formation at medyo malayo na
sa mga tao. Tumatama ang mainit na sikat ng araw sa balat namin at kita ko kung
paano mamula ang dating maputi at maputla niyang balat.
"There are birds, who used to become one's pet. Living inside a cage, waiting for
foods... And thinking how life would really go on." nakinig lang ako sa kaniya.
"'Yon 'yong mga klase ng ibon na hindi mo talaga dapat pakawalan..."

"Bakit naman?"
"Kasi pag pinakawalan mo sila, lilipad sila ng malayong-malayo sa'yo...malayo sa
naging kulungan nila ng mahabang panahon...pero alam mo kung ano sunod nilang
gagawin?"
"What is it?"

"Matapos nilang lumayo, magpagala-gala...at maghanap ng pansamantalang tahanan kung

saan sila komportable...malaya at nagagawa ang lahat...darating din ang isang dapit
hapon na kusa silang lilipad pabalik sa kanilang hawla, kung saan may nag-aalaga sa
kanila, kung nasaan 'yong mahal nila." natihimik ako sa sinabi niya, he was stating
that while his eyes were shut and his lips was formed into a smile.
"Why are you telling me this?"

"Nothing Kia, I just want to share that thought. Kasi ang mga ibon na iyon ay
maihahalintulad sa tao, at sa puso."

"There are people like them, with a heart like that. Kapag napapagod na sila at
nawawalan na ng kalayaan sa isang bagay. Oras na makawala sila, they will go far
away from that person who made them suffered, who made them cry. But in the end,
they will find their way back knowing that their heart still beats for that
person." bakit pakiramdam ko, nasasaktan ako sa sinasabi niya.
"However, it's still up to that one person. Depende pa rin sa ibon kung pipiliin
niya paring bumalik at mananatili na siya kung saan siya komportable."

'Yon ang napagusapan namin, na hindi nawala sa isip ko hanggang sa magdilim.

Bumalik kami sa cottage na reserved para sa amin para kumain, naroroon narin si
Clover kaya nawala narin 'yong pinagusapan namin ni August kanina.
Nang mas lumalim ang gabi ay nagulat ako sa mga nagsidatingan...si Emjie at si
Draven.
May mga dala silang inumin at binabati si August. They also greeted me lalo na si
Draven.
I saw August walked away with a beer in his hand. Nakapamulsa ang isa niyang kamay
habang nakaharap sa dagat. He was just standing there na tila napakalalim ng
iniisip.
Mabilis kong kinuha ang maliit na box at kagat labing naglakad papalapit sa kaniya.
Mahigpit ang naging kapit ko sa box, takot na mahulog iyon at makagawa ng ingay.

"August,"

"Hmm," he answered, before sipping on his beer.

"You asked me before and gave me something. Diba sabi mo, pagisipan ko muna at
kapag napagisipan ko na sabihin ko na sa'yo ang sagot ko at ibalik siya 'yung
ibinigay mo."

"Yeah," humarap siya sa akin.

"Napag-isipan mo na ba?" mas lalong humigpit ang pagkakahawak ko sa box at unti-
unti iyong inabot sa kaniya.

"Pumapayag na ako August. Let's get married." bumaba ang mga mata niya sa kamay
kong hawak-hawak ang box. Kita ko ang pagkislap ng mga mata niya. He lick his lips
before accepting the box and finally took out the thing hidden on it.
A ring.

Kinuha niya ang kamay ko at marahan niya iyong isinuot.

"Happy birthday August." I smiled, almost crying. Mahigpit niya akong niyakap.
Hanggang sa tuluyan ng bumagsak ang mga luha ko. Mixed emotions that I can't
understand anymore.
"Thank you Kia, I love you." I bit my lips to stop myself from letting out a sob.
Mas hinigpitan ko ang yakap sa kaniya. As we heard claps and fireworks.
Nagsisihiyawan na ang mga kasama namin na ngayon pala'y pinapanuod na kami.
My smile becomes wider, ngunit unti-unti ring nawala at napalitan ng mga luha ng
isang ngiti ang makita ko roon...ngiting napakatagal kong hindi nakita.

Isang taong, nagmamay-ari ng ngiti na 'yon, na akala ko'y hindi ko na makikita pa

ulit.

Mavis.
Napakabilis talaga ng oras, parang kelan lang no'ng makilala ko si Mavis. Siya lang
ang nagiisang naging bestfriend ko.
Kapag naaalala ko ang mga panahon na 'yon, ay bumabalik din sa akin lahat ng
naramdaman ko. Kasama na rin ang pinagdaanan ko sa bahay.
Now I realized, I never had a chance to think about my dad, my mom and those
bitches. Anong klaseng buhay na kaya ngayon ang meron sila?
"I can't believe I'll be able to see you again." I don't know what to answer her.

"8 years, I've search for you...but no one even tell me where you are. Wala ngang
bumanggit sa pangalan mo sa akin eh. Ang tagal kong hinanap ang bestfriend ko,
inaalala kung okay lang ba siya, kung kamusta na siya...o kung may asawa na ba
siya? Anak? Wala akong alam...and shame on me for being so useless."

"I-I'm sorry..." that's all I've got.

"Sorry for? I must be the one saying that Kia. Wala ako nung mga panahon na
kailangan mo ako."

"Kasi pinagbawalan ko silang ipaalam sa'yo." natahimik siya saglit bago nagpakawala
ng malalim na hininga.

"Alam kong gagawin mo 'yan, alam kong kaya hindi nila nababanggit sa akin ay
maaaring hindi mo sila hinayaan. But still, I am sorry for being away."

"You know, okay narin 'yon---at least natuto akong tumayo sa sarili kong mga paa
hindi ba?"

"I'm so proud of you Kia."

"And I'm proud of you too, Mavis." humarap siya sa akin at binuka ang mga braso
niya.

"I guess we deserve a hug?" I smiled. Agad ko siyang niyakap ng mahigpit at pareho
nalamang kaming napangiti.
"Namiss kita,"

"Namiss rin kita."

"Kinasal ka na pala, hindi ko agad nalaman."

"Hindi kasi kita mahanap, kelan lang naman kami kinasal eh...eh ikaw ba, kelan kayo
ikakasal ni August?"

Bigla akong natigilan sa sinabi niya at bahagyang napalayo at napaiwas ng tingin.

"Hindi pa namin napapagusapan."

"Ang best friend ko, finally magkakaasawa na rin---expected ko pa naman si kuya ang
makakatuluyan mo." muli nanaman akong natahimik, at gano'n din siya.
"I heard, you and Meast....nagka something kayo?"

"K-kanino mo naman nalaman 'yan?"

"Wala narinig ko lang, pero totoo?"

"Actually, tumira ako sa bahay niya noon at nagtrabaho."

"T-tapos, oh God don't tell me..."

"Minahal ko siya...na-inlove ako sa kaniya...pero hindi rin nagtagal umalis ako."

"I feel sorry for the pain Kia,"

"Past na 'yon, I'll be better now." we spend time catching up things we missed for
8 years of our absence in each other's side.
When she saw Krypton, mas lalo akong kinabahan but she didn't said anything. I knew
I could trust her---kaya kahit paano hindi ako nababahala. Pero sa mukha ni Krypton
alam kong lahat ng naririto nakikilala na agad kung sino ang ama ng anak ko but,
they didn't said anything.
Maging si Draven ay titig na titig kay Krypton na nakikipaglaro kala Clover at
Emjie. Nakisali na rin si August na mayamaya'y kausap na si Mavis. Mukhang balewala
naman para kay Draven iyon kaya hinayaan ko nalamang din.
After that day, madalas ng bumisita si Mavis sa amin, madalas din niyang nilalaro
si Krypton at pinapasalubungan ng figures ni Jellal.
Month passed, naging busy ako sa trabaho. Madalas kaming bumisita sa site at isa
lang ang madalas kong mapansin, hindi ko nanaman makita si Meast. Para siyang bula
na bigla nalang naglaho. Last week, I met August' mom and dad. Bumisita sila rito
sa Pinas, kaya nagkaroon sila ng salo-salo at isinama ako ni August. They are so
good to me, na halos mahiya ako sa sobrang bait nila sa akin.
They are planning when will be our wedding when August told them that we are not
rushing. Sang-ayon naman ako sa kaniya, masyado pa kaming maraming inaasikaso para
pagusapan ang kasal and we both knew it can wait.
"Ready na ba ang presentation mo girl?" nilingon ko si Hana at ngumiti ako, bago
tumango at bumuntong hininga.

Nakapasok na kami sa conference hall ng biglaang makareceive ng tawag mula kay

Timber.
Lahat ng naroroon ay agad na napalingon sa gawi ko. Sumenyas ako na saglit lang at
mabilis na lumabas.

"Timber? Why? I'm in a meeting." I heard noises in line. Wtf? Asa'n ba siya?
"Ate! Ate I'm sorry! Nadala ko sa Krypton sa hospital ng di nakapagpaalam sayo,"
pansin ko ang panginginig ng boses niya at tila umiiyak rin siya.
"A-ano?! Bakit? Anong nangyari? Is everything okay?" napahilot ako sa sintido ko
dahil sa kaba.
"Y-yes... Di ko na naipaalam pa agad, tumawag sa'kin si kuya August kanina and told
me mom was in the hospital... I'm sorry ngayon ko lang nasabi." bumuntong hininga
ako.

"It's okay Timber, just look after him carefu---"

Di ko natuloy ang sasabihin ko nang makarinig nanaman ng ingay sa kabila na parang

tumatakbo si Timber.

"Timber?! What the hell is going on?"

"Ate si Krypron!"
"What?! Akala ko ba kasama mo?"

"Katabi ko kanina habang kausap ka kaso parang may nakita siyang--- I don't know,
may sinasabi siya kaso di ko naintindihan kung ano kasi magkausap tayo, tumakbo na
siya papalabas I am searching for him but he's nowhere to be found!" she
frustratedly said. Halata na ring umiiyak siya. Ramdam ko ang panginginig ng mga
laman ko at pagbabadya ng mga luha ko.

"It's okay, try to search for him, I'll go find him too." pagkasabi ko noon ay agad
ko nang binaba ang tawag. She texted me the hospital address.

Tinawag ko saglit si Hana at agad naman itong lumabas.

"Hana, please pa take note naman ng mapag-uusapan at pasend ng copy, ipaalam mo na

rin sa kanila na aalis muna ako. I'm sorry, it's emergency I need to go. Pakisabi
sa kanila na pasensya na talaga."
"O-oh sige, mag-iingat ka---"

Halos nanginginig na ang mga kamay ko, muntik-muntikan na ring mahulog ang mga
gamit ko sa takot at kaba.
Hindi ko na rin magawa pa ng maayos na maipasok ang susi sa kotse ko.
Oh God please, keep my son safe.
I bit my lower lip as I started the engine.
Mabilis ang pagmamaneho ko papunta sa hospital na sinabi ni timber. Pagkababa na
pagkababa ko pa lang ay agad na akong naghanap sa paligid trying to call timber for
an update but she's not answering it.
Krypton, anak where are you?!

Halos mahilo na ako sa kakahanap, I even drive and search around, hoping that I
might see him playing. Baka nalibang lang? Damn it.
Ng wala akong mahanap ay pansamantala akong tumigil at hinampas ang steering wheel.
Shit! Shit! Shit!

My phone vibrated and saw Timber's name. Mabilis ko iyong sinagot.

"Hello?! Timber? Did you found Kryp? How is he?! Where did he go? Why did he left
your side?" natatarantang tanong ko sa kaniya and all I can hear is her sobs.
"Timber?! Answer me! Si Krypton?! Where is he?! Nahanap mo na ba?!"

"A-ate...A-ate... I'm s-sorry...h-hindi ko na alam a-ang...uunahin k-ko....w-we f-

found Krypton."

"Oh that's good nasa hospital na ba kayo? I'm on my way, tell my son mommy's on her
way..." nanginginig ang boses ko, hindi ko alam pero iba ang pakiramdam ko sa iyak
ni Timber.

"A-ate, K-krypton is admitted to the ICU." agad akong nanlumo. Lumuwag ang kapit ko
sa steering wheel, bago pa ako makapagdrive ay nanghina na ng tuluyan ang katawan
ko.
Para akong pinokpok ng isang mabigat na bagay sa narinig. Nagpaulit-ulit sa isip ko
ang sinabi ni Timber.

What?!

"W-why...?" hindi ko madugtungan ang sinasabi ko.

Nawawalan ako ng sasabihin. Bakit? Paanong?
"Naabutan--k-ko siya k-kaninang p-pinagkukumpulan n-ng mga tao...s-sabi ng mga w-
witness. The boy was running when they saw him like he was calling someone, until
he reaches the road and attempted to cross it, h-hindi na nila nailigtas k-kasi ang
bilis daw ng pangyayari, nakita nalang nilang nakahandusay na si Krypton covered by
his own b-blood. Tumakas din daw ‘y-yong nakabangga..." she was crying while
telling me the details.
Unti-unting bumuhos ang mga luha ko at malakas na binato sa katabing upuan ang
phone ko at nagmadali nang magmaneho papunta sa hospital na 'yon.

I was cursing the whole ride. Paminsan minsan kong nahahampas ang steering wheel
habang iyak nang iyak. Whispering words that as if my son would hear it like 'hold
on Kryp' 'mommy's near' 'please stay alive' 'don't leave me yet' 'I'm sorry' and '
please wait for me'

I never thought something like this will happen.

Pagka-park ko sa harap ng hospital ay nagmadali na akong bumaba halos tinakbo ko na
papasok papuntang ICU.
Nakatayo sa harapan nun si Micah na iyak ng iyak habang pinapatahan ni August.
"Krypton! Where's Kryp? Is he okay now? T-tell me-he's okay...." umiiyak kong
pinuntahan silang dalawa at pilit sumisilip sa ICU.
"He's under operation and the doctor was still monitoring his condition, sabi nila
maaaring matagalan ang process due to blood loss." bigla akong nanghina sa narinig.
1
Blood loss? Oh God.
"Sabi rin nila, Kryp is now phrone to internal bleeding, lalo na't malaki ang
chance na masyadong nabagok ang ulo nito sa pagkakabagsak sa kalsada." August'
voice was unstable. Tila nangingimi itong ikwento sa akin ang nangyari sa anak ko.
"Sabi pa nila, may chance rin daw na kailanganin ng blood transfusion, dahil sa
dami ng nawalang dugo. But the problem is, we have no enough time to find blood
donors na mag mamatch sa blood type ni Krypton. As much as possible ay any
relatives na lang daw na kaparehas niya ng blood type, mas mainam kung 'yong mom or
dad ...." hindi niya maituloy ang huli. Agad akong napaupo sa tabi ni Timber sa
narinig. Parang namanhid ang buo kong katawan sa narinig.
"A-ate I'm sorry...tatanggapin ko ang g-galit mo...naging pabaya ako." I didn't
bother to accept her words, Napasabunot ako sa sariling buhok dahil sa halo-halong
emosyon na nararamdaman ko. I am so frustrated. I don't know what to do? What
should I do?
Mayamaya'y bumukas ang ICU, at lumabas doon ang doctor. I can't even stand to face
him. August talked to him instead, ni ang makinig ay di ko na magawa.
Hindi ko alam kung ilang minuto na akong nakatulala roon.
"Kia, Kryp's condition will be monitored for 12 hrs, from now. And he needed blood
transfusion. Gaganapin ang pagsalin as early as before 12 hours end. Mananatili
muna siya sa ICU hangga't di nasasagawa ang transfusion." August hold my hand while
calming his sister beside him.
Bumitaw ako sa pagkakahawak ng kamay niya at tumayo without looking at them.
"Please watch over my son, I have to do something..." sumilip ako sa ICU, and
seeing my son's condition with so many apparatus, with pale skin and bandages
breaks my heart.

I'm sorry kryp, I promise mommy will do everything to save you.

Kahit na ang ibaba ang pride at harapin ang takot ay gagawin ko for you. Just
please, please wait...konting oras lang anak... Hintayin mo si mommy.
Pinunasan ko ang mga luha ko at mabilis na naglakad papaalis.
Isa nalang ang nasa isip ko ngayon. I need to find him to be able to save my son.
He's my last hope. Sa sitwasyon na'to, kailangan ko siya at kailangan kong ibaba
ang pride ko. Haharapin ko ang posibleng maging kapalit, mabuhay lang ang anak ko.
Sa sobrang kaba ko'y hindi ko na alam kung saan ako magsisimula. Nagpaikot-ikot ako
sa buong city trying to think where should I go first.
Dumaan na ako sa Trivial pero kaaalis lamang daw nito roon. I desperately asked his
secretary where did he go but even her doesn't know.
Sinubukan kong puntahan siya sa bahay niya kung saan niya ako dinala but the house
was closed. Mukhang di siya rito umuuwi ng madalas. Wala rin ang sasakyan niya.
Masyadong malayo rito ang isa pa niyang bahay, pero sinubukan ko pa ring puntahan.
Mabuti nalang at wala roon si Valierie at tanging house maid lang na hindi ko
kilala. Ngunit wala rin doon si Meast.

Hindi ko alam kung saan ko siya dapat hanapin.

Mavis....si Mavis baka may alam siyang lugar.

I called her, ilang beses pa iyong nag ring bago niya nasagot.

"Hello? Kia?"

"Mavis, sorry I'm really on a hurry...please tell me...may lugar ka pa bang alam na
pwedeng puntahan ni Meast?"

"Hmm let me think...sa condo unit niya...may condo 'yon, I'll send you the
address..."

"Saan pa? Please let me know every places na alam mong pinupuntahan niya."

"Wala namang iba, sa headquarter ng Red society." Good, I'll check him there later.

" Meron pa ba?"

"Uhm! Sa bahay ng mommy niya."

"Please send me the address Mav..."

"No worries, I'll send it now."

"Thank you! Thank you so much Mavis! Kailangan ko na talagang mahanap siya...babawi
ako sa'yo after bye!"

Hindi ko na siya hinintay pang makasagot at ilang saglit lang ay nareceive ko na

ang mga address na binigay niya.

Inuna kong puntahan ang Red society HQ. Some find me familiar kaya naman ng
magtanong ako'y di sila nagdalawang isip na sumagot ngunit kahit gano'n ay hindi ko
pa rin siya nahanap dahil hindi rin nila alam.

Sinunod ko ang address ng condo niya, kinulit ko pa ang nasa front desk para lang
itanong kung nakita niya bang dumating si Meast, at sa huli ay sinabi niya rin pero
noong nakaraang araw pa raw at umalis rin, hanggang ngayon ay hindi pa ito
bumabalik.

Lumabas ako roon ng bagsak ang balikat at mas lalong nababalisa. Ramdam ko na ang
panginginig ng mga kamay ko habang papabalik sa kotse.

I only have one last, ace. Sana lang ay mahanap ko na siya. Nang marating ko ang
lugar ay agad akong bumaba at kumatok, mas lalo akong nabuhayan ng loob ng makita
ang pamilyar na kotseng nakapark sa labas.

He must be here! No he's really here! Unti-unting nagsibagsakan ang mga luha ko.

"Wait a minute dear!" I heard a feminine voice inside. Di nagtagal ay bumukas na

rin ang pintuan at nanlalaki ang matang napatitig sa akin ang babaeng nagbukas
noon.
"Why are you crying? Y-you look familiar." 'yon ang unang lumabas sa bibig niya
nang makita ako.
Hinawakan ko ang kamay niya at agad niya namang naramdaman ang panginginig ng mga
kamay ko kaya mas lalong nagtaka ang mukha niya, na may halong awa ng makita akong
di tumitigil sa pagiyak.
“S-si Meast p-po, a-andito p-po ba siya...please tell him I-I'm here...I-I need to
talk t-to him...please.” I begged I almost bend down. I cried harder holding her
hand.
Mabilis niya akong niyakap.

"I know you have a problem that's why you're crying, be brave lady I know you can
do it. Come inside..." marahan niya akong hinila papasok at pinaupo sa couch.

“Meast is in his room, I'll just call him, stay here hija okay? Please don't cry.
Pamilyar ka sa akin but I'll serve my question later." pinunasan niya ang pisngi ko
na basang-basa na ng luha at binigyan ako ng matamis na ngiti bago tumayo.
Nang makaalis siya ay tinakpan ko lamang ng mga palad ko ang mukha ko, sinusubukang
pigilan ang mga luha ko.
I was so scared, nervous, hindi ko alam kung paano siya haharapin sa lahat ng
sinabi ko sa kaniya at sa sasabihin ko pa.
Mas lalo akong nakaramdam ng takot at kaba ng marinig ang mga yapak pababa ng
hagdan.
Unti-unti kong inangat ang tingin ko at nagtama ang paningin namin. His eyes were
cold, the usual eyes I've fell for. Mga matang umagaw ng attention ko noon.
Nakapamulsa siya habang bumababa sa hagdan at nakatingin sa akin.
"Why are you here?" salubong niya sa'kin pagkahinto niya sa harapan ko. Hindi niya
kasunod ang mommy niya, siguro ay para bigyan kami ng privacy ma makapag-usap.

I cried harder as I stared at his face. Nakikita ko sa mukha niya si Krypton, na

mas lalong nakapagpaiyak sa akin.
Nanghihina akong tumayo para harapin siya at nanginginig na kinuha ang kamay niyang
nakapamulsa at mariing hinawakan 'yun na alam kong kinagulat niya.
"Please h-help me..." 'yon ang mga salitang lumabas sa nangangatal kong mga labi.

"What are you saying? And why the fuck are you crying?" bakas ang iritasyon sa
boses niya pero hinayaan niya pa rin akong nakahawak sa kaniya. I badly want to hug
him, I need his comfort. But I know I can't , dahil natatakot akong malaman ang
gagawin niya kapag nasabi ko na sa kaniya ang nangyari sa anak namin.
“Please help me, I-ikaw lang ang makakatulong sakin...sa'min, you can hurt me, you
can curse me...saktan mo 'ko, sampalin mo 'ko, suntukin mo 'ko murahin mo ako,
sabihan mo na ako ng masasakit na salita.... tatanggapin ko, p-pero please, please
tulungan mo 'ko, iligtas mo siya...iligtas mo siya kailangan ka niya...." tuloy-
tuloy ang pag-iyak ko sa harapan niya habang nagmamakaawa. Tuluyan nang nanghina
ang tuhod ko kaya agad akong bumagsak sa sahig habang hawak-hawak pa rin ang kamay
niya.
“Iligtas mo siya....iligtas mo ang anak natin, parang awa mo na.” there I said it.
Mas lalo na akong napaiyak at tuluyan siyang nabitawan.
I was waiting for his response. Hinihintay kong saktan niya ako, hinihintay ko ang
masasakit na salita, mas lalo akong nawawasak habang iniisip ang maaari niyang
gawin sakin.

Ngunit lahat 'yon ay naglaho pati na rin ang pag-iyak ko'y unti-unti nang huminto
ng maramdaman ko ang mahigpit niyang yakap sa'kin habang nakabaon ang mukha niya sa
leeg ko.
He's breathing so fast, I can feel his body trembled. I can feel something cold
dropped on my skin. He's crying. Meast is now crying! Umiyak siya, umiiyak siya,
hindi totoong kailanman ay hindi siya umiyak. He knows how to cry!
"All this time...I have a s-son. I knew it....I knew it's really mine." hindi ko na
maproseso sa utak ko ang sinabi niya. Pilit kong pinoproseso ay ang naging reaction
niya.
Hindi niya ako minura? Hindi niya ako sinaktan?Pero...niyakap niya ako. Like he was
comforting me and to find a comfort from me too.
Unti-unting umangat ang kamay ko para yakapin siya pabalik, my tears started to
escape my eyes again.
"I'm s-sorry... I'm so sorry M-meast."

"Dalhin mo ako sa kaniya Kia." he whispered, before he tighten his hug. Tumango-
tango ako at tuluyan ng mas napaiyam. Oh God what did I do to meet him? Ngayon ko
narealize kung gaano kabuti ang puso ng taong pinili kong mahalin noon, kahit gaano
kasakit ang naramdaman ko dahil sa kaniya. Parang pinawi iyon ng mga luha at
reaction niya.
"What is his name?" he broke the silence. Nasa kalagitnaan kami ng biyahe papunta
sa hospital. Sinabi ko na sa kaniya ang kalagayan ni Krypton and he bursted into
tears when he heard that. He was now driving my car, at simula kanina ay tahimik
kami pareho hanggang sa magtanong na siya.

"K-krypton, Krypton Mist." di ko dinugtong ang apelyido ko.

“Krypton," pag-uulit niya sa pangalan nito.

"He's 6?"

"Yes," simpleng sagot ko.

"How do he look like?"

"He look exactly like you. A younger version of you." nangilid ang luha ko at ng
lingunin ko siya ay napansin ko ang pagkislap sa gilid ng mga mata niya na ano mang
oras ay babagsak na rin iyon. He bit his lips as he tried to look away.
"His personality?"

"He copy some of mine and some of yours...he's kind and soft hearted kid. He loves
reading books...watching TV. He loves Jellal Fernandes and fairytail. He also loves
music.” Tatango-tango siya na parang gustong marinig pa ang mga kwento ko. I told
him every single details about our son. Hanggang sa makita ko na ang pagpatak ng
luha niya na agad rin naman niyang pinupunasan.

"I'm sorry for not telling you the truth.. I'm so sorry Meast. Ayoko lang guluhin
ka."

"I'm hurt..." napakagat ako sa labi dahil sa sinabi niya. 1

“But I can't hate you. I hate myself for what I did to you and for letting you go.
” bumaling ang tingin ko sa kaniya ng sabihin niya iyon. Ngunit hindi na iyon
nasundan dahil narating nanamin ang hospital.
Mabilis ko siyang dinala sa ICU at ng sumilip siya roon ay mas lalong nangilid ang
mga luha niya.
"God he really looks like me." nakatulala siya roon habang nasa tabi niya ako at
nagulat nalang ako ng hilahin niya ang braso ko para mas magkalapit kaming dalawa
at niyakap niya ako ng mahigpit.
"Thank you." he whispered. Wala akong maisagot. Hanggang ngayon ay hindi parin ako
makapaniwalang ito ang kinahantungan ng takot at kabang naramdaman ko.

"Kia." agad kaming napabitaw ng dumating August at marinig ang pagtawag nito sa
akin.
"A-august si Timber?" I asked him. I am not blaming Timber. Aksidente ang nangyari,
masyado lang akong nilalamon ng kaba at takot kanina kaya hindi ko sila magawang
kausapin ng maaayos.

"I sent her home. She almost passed out."

"How's your mom."

"She's fine now, don't worry about her. It's good to see Meast here, "

“I told him already,” hindi ako makatingin ng deretso sa mga mata niya, dahil sa
kakaibang emosyon na nakikita ko. He looks really tired too.

“That's the best decision, magpapaalam sana muna ako kaya ako bumalik. Kailangan ko
munang umuwi saglit. Kukuha lang ako ng mga gamit...babalik din ako." ngumiti siya
sa'kin na parang pinapagaan ang loob ko, kahit na bakas sa mga ito ang lungkot---
kaya naman binigyan ko rin siya ng isang ngiti.

“Salamat, August.” mabilis siyang lumapit sa akin at niyakap ako bago hinalikan sa
noo.
"He'll be alright hmm? Stop worrying now and rest." ngumiti ako sa kaniya at
tumango. Nagtitigan muna sila ni Meast bago muling nagpaalam si August at umalis
na. Naiwan kami roong dalawa at tahimik lang na nakatayo at nakatitig sa anak
namin.

Di rin naman nagtagal ay isinagawa na ang transfusion at halos mawalan ako ng lakas
ng malamang successful ang nangyari at anytime ay magigising na rin si Krypton.
Inilipat na rin siya sa magiging kwarto niya for his recovery.
Kami lang dalawa ni Meast ang namalagi roon para bantayan ang anak namin.
Paminsan-minsang bumibisita sila Timber at ang ilang mga kaibigan nila Clover. Ang
tumatagal lang ay si August na nagpapalipat-lipat. Bumisita rin ako sa mommy niya,
habang si Meast ay hindi umaalis.

Tiningnan ko si Meast na nakatulog na sa couch, bakas ang pagkapuyat sa mga mata

niya at namumutla narin ang mga labi niya. Gulo-gulo na rin ang buhok at gusot
gusot na ang kaniyang damit.
Hindi talaga siya umuuwi o umaalis manlang kahit sinasabihan ko na siya. He stayed,
for 3 days.
Ako na ang nagdadala ng mga damit niya rito upang makapagpalit siya na ipinasuyo ko
pa kay mavis.

"Meast," I tapped his cheek and he slowly open his eyes.

"Kumain ka na."

Marahan siyang bumangon at tinanggap ang dala ko. He silently eat those while
simply glancing on our son.
Napayuko ako at naupo sa gilid niya.

Ikatatlong araw ni Krypton dito na nakaadmit, ay nagising narin siya. Halos maluha
ako ng makita ang ngiti niya sa akin na biglaang nawala nang makita si Meast na
titig na titig sa kaniya.

"P-papa?" nanlaki ang mata ko dahil sa pagtawag nito kay Meast. Papa? Pano niya
nalaman 'yon?

"Mommy? He's my Papa right? He looks like me." tumango-tango ako at lumapit sa
kaniya.

Nilingon ko si Meast na mukhang hindi alam ang gagawin kaya sinensyasan ko siyang
lumapit na agad niya ring ginawa.
Umupo siya sa gilid ng hospital bed at hinaplos ang buhok ni Krypton saka ngumiti.
“I'm sorry son,” his eyes watered looking at Kryp smiling at him.

“Papa, di ka na ba aalis for your work?”

“No, I'll stay son, I'll stay...you want me to stay right?”

“Yes, mommy always told me that you're working far away from us and I just keep
waiting, cause I know, you'll come home, mommy told me that.” agad akong napayuko
nang maramdamang sumulyap sakin si Meast.

“Don't worry son, Papa will stay with you and with your mom now. I'm not going to
leave again.” he promised. I bit my lips when I heard that. Not minding the fact
that he's still married.

“Mom you hear that?! Papa will stay with us from now, I'm happy! I have a father
now!” agad na tumulo ang luha ko dahil sa sinabi ni Kryp. Agad ko siyang tinanguan
at hinalikan sa noo.

“Kaya magpagaling ka na okay? Para mas makasama mo na ang Papa mo, gusto mo 'yon
diba? Aakitin mo pa siya maglaro.” tumango-tango naman ito habang bakas na bakas
ang saya sa mukha niya. I am so happy, napakasayang tingnan ni Krypton na sobrang
sayang makita ang Papa niya, ang tunay niyang ama.

"We have the same hair color papa!"

"Of course, I am your Papa. We should really have the same color." ginulo niya ang
buhok ni Krypton habang tumatawa. Bumagsak ang tingin ko sa daliri ko at mahigpit
na napahawak sa singsing na naroroon.
Sumulyap ako kay Meast at nahuli ko siyang nakatingin sa akin. Mayamaya ay umiwas
rin siya ng tingin at muling nakipagkulitan kay Krypton. They are so happy, at
dahil sa nakikita ko'y unti-unti rin akong napangiti. Na para bang isa talaga
kaming buong pamilya.
Kung sana ay gano'n nalang talaga kami diba?
Life has so many twists and turns. It was actually, testing each of everyone's
patience and faith. How they are strong enough to wait---or to love again after
failing their previous love.
But sometimes, to love again or trying to won't work if the love you felt over
someone in the past is much stronger than anything. The love that can't be
measured.

Dahil sa pagmamahal, maraming nasasaktan. Hindi kasi talaga siguro pwedeng magmahal
ng wala kang masasaktan. Darating sa point na kailangan meron kang pakawalan.
"They look so happy, para silang nakalaya sa isang bagay na matagal silang
binilanggo." I heard the voice of the most important person in my life. Isang taong
napakahirap pakawalan at napakahirap makitang nasasaktan.
"Totoo ba 'yong sinabi mo?"

"Alin, 'yong sa ibon?" I nodded unconsciously.

"Those are true." I sighed, and smiled.

"Pero sabi mo depende naman sa ibon o sa tao diba?"

"Oo, pero kung iisipin no'ng ibon or no'ng tao na kaya sila magistay sa kung saan
sila komportable ay dahil ayaw na nilang masaktan at ayaw nilang makasakit...that's
not acceptable."

His words feels like knives struck my chest.

"Paano kung mahal na talaga niya 'yong lugar kung saan siya komportable?"

"Hindi naman niya masyadong iisipin 'yon kung mahal na nga niya diba? Kung mahal mo
na talaga hindi ka na malilito, hindi ka na magdadalawang isip. Pipiliin mo kung
sino, o saan ang mas matimbang sayo."

"I can't let go,"

"I can't too, but I'll try." doon na ako tuluyang napaharap sa kaniya.
"For the second time, I can't believe I will say this again. My love is not
selfish, Kia. I know when to fight and I know when to give up. I am willing to let
go, just to see the woman I love, happy. Don't stay just because you don't want to
hurt me. From the very start, I know who you truly love and it will never be me." 4

"A-august it's not-"

"Choose what you think is best, choose who you truly love and not the one you're
just comfortable with. Choose who will make you truly happy and I believe it wasn't
me." 1

I know how right he is but I can't stop my heart from hurting. Patuloy akong
umiiyak habang pinagmamasdan ang malungkot niyang mukha. Na kahit nasasaktan na
siya nagawa pa rin niya akong bigyan ng isang matamis na ngiti.

"Love should not be selfish. That's what I really believe for. If that makes me
stupid, I don't care, magpapalaya ako cause I can never give you the life you
wanted. I love you so much, but I can't love you when your heart still beats for
someone else, kasalanan ko lang na nagmahal ako ng babaeng hindi pa tapos magmahal
ng iba." 4
"I'm sorry, sinubukan ko August...totoong sinubukan ko. Nagustuhan kita...maniwala
ka sa'kin."

"I know, you tried enough and you like me...pero hanggang doon lang 'yon. You'll
never fall because you've already fallen for someone. No hard feelings Kia." sinapo
niya ang mukha ko at pinakatitigan ako. He kisses my forehead like making me know
it was his final goodbye. Umiiyak na marahan kong hinubad ang singsing at kinuha
ang kamay niya saka marahang ipinatong iyon.
He's right, we can't keep on going. Niloloko ko lang ang sarili ko at niloloko ko
lang siya. Dahil ang totoo, ay mahal ko pa rin si Meast. Mahal ko pa rin siya, at
mas lalo ko siyang minamahal.

If it isn't fair for August mas hindi patas kung mananatili ako sa tabi niya.
I can't be selfish too, I can't use him.
We spend time together for the last time and bid our goodbyes. He will always have
his special part in my heart. He's a good man, and the best bestfriend.

Swerte ng babaeng mamahalin siya at sana matutunan niyang magmahal ulit. 1

Tulala akong naglalakad ng may makita akong pamilyar na mukha na kinatigil ko.
Napahinto rin siya at gulat na napatitig sa akin. She stares at me from head to toe
and looks like she didn't know what to say.

"K-kiara?"

"Long time no see," formal na sabi ko na hindi nagpapakita ng kahit na anong

emosyon. 1
"K-kumusta ka na?" himala, mukhang umamo na siya.
"I'm good, finally I'm doing good. Eh kayo?"

"O-okay naman..."
"Great, alis na ako." I was about to walk away when she stopped me.

"May g-gusto lang akong sabihin."

"What is it?"

"Gusto ko mag-sorry."

"For?"

"Sa lahat-lahat, in behalf of my mom's."

"Okay..."

"She's sick, we're staring to lose everything...and I think it's the right time to
apologize. Alam kong sobrang hirap ng dinanas mo simula ng dumating kami. At kahit
alam kong wala iyong kapatawaran, humingi pa rin ako ng tawag. I'm sorry kia, I'm
sorry for what my mother did. He framed you up that night. Para mapaalis ka sa
bahay. And me, I told Meast that you're pregnant with someone else baby. Which is
true but still, I'm sorry kasi alam ko hindi tama na ako ang nagsabi sa kaniya. I'm
so sorry for everything." pinakatitigan ko siya at nakita ko ang bakas ng pagsisisi
sa mukha niya.

"You did well, but not well enough to know that Meast was actually the father of my
baby." agad siyang napatingin sa akin dahil sa sinabi ko.

"A-ano?"

"Si Meast 'yong lalaki sa hotel room na pinapasukan sa'kin ng mommy mo. Hindi niya
inalam kung sino kaya 'yong akala niyang ikakamamalas ko ay siya palang maglalapit
sa'ming dalawa. So it's not someone's baby."

Muli siyang napayuko.

"Sorry Kiara, I'm really sorry."

"It's part of the past now, there's no sense of punishing the present just because
of what happened in the past. We will just live a miserable life if we won't learn
how to let go all of it and treasure it as a remembrance of something that once
made you cry but also made you stronger."

"Let go of it, and live in the moment. Pinapatawad ko na kayo, and let your mother
know it."

"T-thank you Kiara, thank you so much." aalis na ulit sana ako ng may isang bagay
siyang sinabi.

"Your dad, searched for you. Hindi siya tumitigil sa loob ng anim na taon. Mahal na
mahal ka niya...sana...sana kung may pagkakataon ka...bisitahin mo siya." 1

Matapos kong marinig iyon ay tuluyan ko siyang iniwan mula sa kung saan kami
nagusap.

Pakiramdam ko, bahagyang gumaan ang nararamdaman ko. Pakiramdam ko, tuluyan akong
nakalaya from things that skipping me from moving on.
Merong mga bagay na kinakailangan talaga ng pagpapatawaran at closure....and some
don't need it...some needs to be left the way it should be. A kind of closure where
you don't need to fix things up or clarify things because if you try---the outcome
might be more complicated. If there are words that needs to be spoke out
loud...there are also some words which better left unsaid.
Warning R-18!

I was busy on my laptop when Meast sit next to me.

"How's Kryp?" tanong ko habang nakatutok ang tingin sa laptop ko.
"Sleeping."

"Good, ano oras ka aalis tomorrow?"

"6, bibisita ako sa site."

"Oh, okay." napasulyap ako sa kamay niya ng ipatong ang phone ko sa table katabi ng
laptop ko.
"You seems too focus, what's that?"

"Finalizing my presentation," hindi siya sumagot at tiningnan iyon, like he was

criticizing it. He's too near at me na halos hindi na ako makapagfocus sa ginagawa.
Naramdaman ko ang pagyakap niya ng isang kamay sa bewang ko at hinila niya na ako
palapit sa kaniya. I was resting my head on his chest while he's hugging me.

"I waited for this."

"Umamin ka nga? Talagang tinotoo mo 'yong sinabi ko sa'yong tigilan na ako no?"

"Why? You told me that, I respected your answer that's why. I thought it would make
you better." mahina kong hinampas ang braso niya kaya mariin niya namang pinisil
ang bewang ko at hinalikan ako sa ulo pababa sa pisngi ko hanggang sa umabot na ito
sa mga labi ko at wala akong nagawa kun'di tanggapin 'yon.
Mabuti na na lang at may kadiliman sa salas tuwing ganitong oras dahil nakapatay
ang main light, tanging lampshade lang sa gilid ng couch ang bukas kaya kahit
bumaba si Krypton ay di niya kami basta basta makikita sa ginagawa namin.
Meast' blazing eyes didn't leave mine, following each of my movement. I shifted on
the couch, I prop my knee up on the it and pull myself up at the same time, Meast
lift himself up against the backrest and hold his hands out for mine. I place my
small hand in his, he position his hand on my hips and gently pushes me down. My
knees goes his side as I straddle on his lap.

When our bodies touch, my stomach begins to stir, especially when I felt his bulge
on my little clothing. I haven't done this before with him.

The feeling is new to me, the position is so unfamiliar. I made my way to claim his
lips as my body arched when his hand started to caress my tigh, his other hand
wrapped on my back supporting me and keeping me at place.

I pushes my tongue inside his mouth savoring his taste. I gripped on his hair to
make his face slightly up, for me to have a better access. He groaned when I move
my body grinding on hardness.

Minutes after and I stop what I am doing and pulled away staring at his face, with
his somber eyes.
"What's wrong?" he asks and bring his hand to my face. His finger traces over my
cheek and my eyes involuntarily close at his touch. My breathe heaved when I felt
his lips touched my collar bone down on my chest.
“N-nothing,” I said, refraining myself to moan, affected by what he was doing.

I opened my eyes as I lowered down my face again and kissed his neck. My tongue
runs over his skin below his ear, letting his hand explore in every inch of my
skin.
Seconds later, and I just found ourselves naked while I am still on top of him
kissing him the same intensity with our body rock in rhythm.
"Fuck!" He curses as he holds my waist guiding me to pump deeper. My nails dug on
his shoulder as I move faster.
I bit my lips when a moan suddenly escape my lips.
I can hear his curses under his heavy breath, makes me covered his mouth as I bit
my lips.
I could feel my stomach squirmed and my move started to tone down.
He shifted our position and laid me down the couch before he buried himself deeper
inside me.
A loud scream escape my lips in shock when he did that, makes him covered my mouth
by his free hand and move faster.
I could hear the sounds of our body against the couch, filled the whole living
room. I bit his finger when I felt my release as his move started to becomes
sloppy. One more deep thrust and I felt his warm release inside of me.
We are both sweating when he fell against my body. He planted small kisses on my
neck, still gasping.

"We're doing this for more than 3, hindi ka pa ba nabubuntis ulit?" it was almost a
whisper. Bakas pa ang paghingal niya ng tanungin iyon.
"Nope..." he didn't answered. Umayos lamang siya ng upo at kinuha ang t-shirt niya
para ipamunas sa pagitan ng mga hita ko. Pinanuod ko lamang siyang ginagawa iyon,
kaya ng makapagpahinga ako ay ako na ang nagsuot ng mga damit ko pwera sa panty na
isinuot niya sa'kin. Sunod ay siya naman ang nagbihis, without his shirt of course.
"Akin na lalabahan ko." nagaalangan pa siyang ibigay sakin 'yon pero wala naman
siyang nagawa kun'di ibigay 'yon sa'kin. Pansamantala ko siyang iniwan sa salas
para labahan saglit ang t-shirt niya at idryer pagkatapos ay bumalik narin ako at
naabutan ko siyang may ginagawa sa laptop ko.
Umupo ako sa tabi niya at inabot ang t-shirt na kinuha niya without looking away
from the screen of my laptop.

"What are you doing?"

"Ini-edit ko presentation mo."

"Huh?"

"Nabasa ko 'yong ilang parts, may dinagdag ako." seryosong sabi niya habang nagt-
type.

"You don't have to do that."

"I will do everything, so you could fall flatly on my hands. I can be the best
business man, model, chef, doctor, artist, or even an editor so that I could please
you. I can be whoever you want me to be, so just focus on me and never entertain
men again. Not even accepting his proposal." mas lalong sumeryoso ang boses niya at
nagsalubong ang kilay niya. Hindi ako makapaniwala sa sinabi niya.

“I can be a porn star too.” napaawang ang labi ko sa pahabol niyang sinabi kaya
naman malakas ko siyang nahampas ng folder na nasa gilid ng laptop ko.
“Gago! Okay na sana, anong porn star?!”

“What? Sabi ko naman sa'yo lahat kaya ko diba? Sa lahat ng larangan kahit sa kama
pa 'yan.”

"Ulol! Epekto ba 'yan ng sex sa'yo ha?"

"Hey it's not sex! It's love making." reklamo niya kaya napaikot nalang ang mata ko
at hinayaan siyang mag-type roon. He's too focus like he's really passionate what
he was doing, kahit nag e-edit lang naman siya. Napakagat nalang ako sa labi para
pigilan ang pag-ngiti.

I've never been attracted to a man like this, not until Meast started to stares at
me the way that no one ever did.
I like August, I won't deny it. Nagustuhan ko siya, gusto ko siya pero iba ang
nararamdaman ko pag si Meast. 'Yong pakiramdam na sabay akong nabubuo at nawawasak.
Sabay akong nasasaktan at nagiging masaya, that's the feeling he always gave me.
I maybe like August, but I'm in love with Meast. At 'yong feelings na akala ko'y
bumalik, ay ang feelings kong hindi naman talaga nawala.
Almost 1 week na si Meast na namamalagi sa bahay, madalas ay sa'min din siya
natutulog and I wonder how Valierie feels when his husband was not with them.
Somehow, I felt guilty.
I am a fucking mistress!
Baliktarin mo man ang sitwasyon, kasal pa rin sila though hawak na ni Meast ang
divorce paper at napirmahan niya na, all he need is Valierie's signature on it.
Para mapawalang bisa na ang kasal nila.
Busy ako sa pagluluto habang si Kryp ay nasa kwarto niya't busy naman sa paglalaro
ng makarinig ako ng door bell.
Mabilis kong pinatay ang stove at hinubad ang apron saka nagmadaling buksan ang
pinto.

I was so shocked when Val went in.

"Val?"

"Hi! Sorry, nakakaisturbo ba ako?"

"Hindi naman, u-upo ka muna."

"Salamat! Your place is nice rito pala ang bahay niyo ni August?"

"Ah o-oo, actually sa kaniya 'to." balak ko na rin na umalis, hindi naman gano'n
kakapal ang mukha ko para manatili pa rito.

"Here, juice ka muna." I wonder what comes in her mind that she went here.

"Thank you! Sorry ah, bigla na lang akong dumating. May pinuntahan kasi ako malapit
lang dito and I just decided to stop by."

"Paano mo pala nalaman ang bahay namin?"

"Kay Meast," biglang nawala ang ngiti ko. My heart started to throb as my eyes
settled on her.
Ngumiti siya sa akin, "I know everything, alam ko na rito pumupunta si Meast pag
hindi siya umuuwi, alam ko lahat ng nangyayari simula palang Kia. He's very honest
with me. Noon pa mang, nagsisimula palang kami bilang magkasintahan---hindi na siya
naglilihim sa akin. And I know---I know that he has a son."

Kasabay noon ay ang paglabas ni Krypton mula sa kaniyang kwarto. Napatingin si

Valierie sa anak ko at napatitig, tila kinakabisa ang bawat detalye ng mukha nito.

"He really looks like him, no doubt." Muli akong nilingon ni Val at ipinatong ang
juice sa lamesita bago muling ngumiti sa akin.

"I can't be mad, pero hindi ko rin sinasabing natutuwa ako." malumanay na sabi
niya.
"Kia, I am the legal wife---we are married. Tinanggap ko noon na nambabae siya ng
ilang beses habang magkahiwalay kami, at tatanggapin ko rin ngayon na nagka-anak
siya sa iba."
Unti-unti akong dinudurog ng mga sinasabi niya, ngunit wala akong magawa dahil alam
kong wala akong karapatan.
"I am willing to share some of his attention on his son, only on his son." alam ko
na ang pinupunto niya, alam ko na ang susunod niyang sasabihin, alam ko na ang
gusto niyang mangyari.

"But I want you to stop playing with my husband. He's being nice to you because of
his son. Kilala mo si Meast, he can be selfish. Kukunin niya sa'yo si Krypton kapag
nagpadala ka sa mga pinaparamdam niya sa'yo. I know you're smart, you'll do what is
right." tears escape my eyes. Masyado akong tinatamaan sa mga sinasabi niya at
nasasaktan sa mga nalalaman.
Meast won't do it, pero may isang parte sa utak ko na posibleng totoo ang sinasabi
niya.
"What's happening here?" he was walking towards me. Nang marating na niya ako at
kunot noong hinarap niya si Valierie.
“Meast” it's Val, nagsusukatan sila ng tingin na tila ito ang paraan nila ng pag-
uusap.

“What is it Valierie? Why are you here? I told you to never do that!” mariing sabi
ni Meast, mabilis kong hinawakan ang braso niya para mapigilan siya at pakalmahin.

“I didn't!” she exclaimed. Umiling-iling pa ito, to prove that she really didn't,
afraid that Meast might get mad at her.
"Leave Val, nagusap na tayo. I am warning you---"

"Aalis naman ako Meast, hindi mo na kailangan pang paalisin ako. Please stop
pretending, nasaktan mo na siya noon. Wag mo ng gawin ulit iyon ngayon." Valierie
sighed before she stood up. She looked at me and gave me a comforting smile before
she find her way out.
Bahagya akong lumayo kay Meast ng hindi siya matingnan man lang. He tries to reach
out for my hand when I immediately move it away.
"Did she told you something?"

"W-wala naman."

"You're acting weird, look at me Kia." imbes na tumingin ay napaiyak na lang ako at
tuluyang nanghina. Konti na lang ay babagsak na ako dahil sa panginginig ng mga
tuhod ko.
"So she did tell you something..." hindi ako ulit nagsalita.

"What is it? You believed her?"

"Sino bang dapat kong paniwalaan Meast?" I asked, finally got my courage to look at
him.

It seems like he was taken a back by my question.

"It was so sudden, I begged you to save Kryp and then you promised him you won't
leave. We started to do stuff like only couples should do even if you're still
married---and that's it. Wala kang nilinaw, we never talked about the past---you
never asked me and I never told you. Na parang pinapahiwatig mo na wala namang
kwenta ang nakaraan kaya bakit pa paguusapan?" he can't speak and was just staring
at me, listening of what I am saying.
"I can never forget how you never stopped me from leaving, but you even told me
that maybe I really should leave. I can never forget all the pain you caused me,
Meast. And that past, is always been the question mark trying to question your
actions, pinahihirapan akong hindi paniwalaan ang sinasabi niya." hindi ko na
mapigilan ang umiyak. Takot akong malamang totoo ang sinabi ni Val. Hindi ko
matatanggap kung niloloko lamang ako ni Meast para makuha ang anak ko.
"Are you done? Tapos ka na bang sabihin lahat ng nararamdaman mo?"
"Should I trust you Meast? After everything? Could I really trust you?"

"Trust me, 'yon lang ang gusto ko sa ngayon. At pagkatapos, malalaman mo ang
totoo."
Mabilis niya akong hinalikan sa labi bago marahang naglakad papalapit sa pinto.
Bago siya tuluyang makalabas ay muli niya akong hinarap.
"Hindi ko kukunin ang anak natin sa'yo, I'll make sure in the end---we will be
together Kia." and he left.

Nanlulumo akong napaupo at punong-puno ng katanungan.

"Mommy, nagaaway ba kayo ni Papa?" nakita ko si Krypton na mukhang nasaksihan ang
usapan namin dito. Umiling ako at pinunasan ang mga luha ko bago sumenyas na
lumapit siya.
"May pinagusapan lang kami ng papa mo, hindi kami nag-away."

"Bakit ka umiiyak? Saka bakit umalis si papa? Sino 'yong babae rito kanina?"
niyakap ko siya agad at muling napaiyak habang kagat-kagat ang sariling labi upang
hindi niya marinig ang hikbi ko.
"Masaya lang ako, kasi malapit na tayong mabuo...umalis siya kasi may aasikasuhin
lang siya pero babalik siya...babalikan niya tayo...at 'yong babae? Kaibigan siya
ni mommy noon. Bumisita lang siya kay mommy para mangamusta."
pagpapaliwanag ko habang mariing nakapaikit. I kissed his head before drying my
tears.
After that day, I never heard about Meast. And I don't know if it's our end.
Nang sandaling susuko na sana ako sa oaghihintay ay nakareceive ako ng isang
message from him.
‘Let's meet, I miss you both. Sorry if I gone missing for almost one month. I want
us to leave, dadalhin ko kayo sa Germany. Let's build our family their, Valirie and
I are over. We're free now, Kia. I'll send you the address after this. Prepare your
things and our son's. Told him I miss him and I miss you so much. I love you.’
_MTS
Mommy where are you going?"
"May pupuntahan lang ako saglit Kryp, si yaya Felice na muna ang bahala sa'yo ah?"
"Yes mommy, balik ka agad ah." tumango ako at hinalikan muna ito sa buhok bago
nagmadaling umalis.
Mabilis kong pinuntahan ang address na binigay sa akin ni Meast. Marahan akong
bumaba at nilibot ang tingin sa isang bahay na nasa harapan ko.
Kung tama ang hinala ko... Nararapat lang na hindi ko isinama si Krypton.
Marahan kong tinahak ang daan papalapit sa gate, akmang pipindutin ko na sana ang
door bell noon ng makarinig ako ng yapak mula sa likuran ko.
I was about to look when I felt something covered my mouth and loses my
consciousness.

Nagising ako ng makaramdam ng pangangalay. Nang maalala ang nangyari kanina ay

biglang tuluyang nagising ang diwa ko ar narealized kung ano ang sitwasyon ko
ngayon.
My hands are tied behind me, ang mga paa ko'y nakatali rin at nakabusal ang bibig.
I tried to scream but it wasn't enough because the tape in my mouth.
Nakarinig ako ng mga yapak kaya agad kong ginalaw ang katawan ko.
"Nandito na siya kanina pa, yeah we tied her."

"Gising na, maganda naman pala 'to di na nakakapagtaka." impit akong sumigaw ngunit
hindi ako nagtagumpay. Tears escape my eyes, napakarami ko nang naiisip at
katanungan sa kung ano ang nangyayari at kung sino ang may gawa nito.
"Bantayan niyo 'yan, parating na ang boss."
Muling umalis ang lalaki na may hawak pang baril sa isa niyang kamay habang
humihithit ng sigarilyo. I never stopped praying. Sa kabila ng kaba ko at
panginginig ay pinipilt ko parin maging malakas.

Ilang oras pa siguro bago ako muling nakarinig ng yapak, mas marami na iyon kumpara
kanina kaya agad akong napaurong sa sulok.
Sino ang may pakana nito? S-si Meast ba? Magagawa niya ba ito sa akin?
Naiiyak ako sa naisip, kung si Meast nga'y hindi ko magagawang matanggap.
"Hi?! How are you? Nahihirapan ka na ba? Hey untied her you impolite jerk!" agad
itong sinunod ng inutusan niya at wala akong nagawa kung hindi ang matulala sa
kaniya. Hindi ako makapaniwala.... Hindi ko maintindihan. What the hell is this?
"Tanggalin mo 'yong tape!" agad naman ulit itong sumunod kaya tuluyan na akong
nakahinga ng maayos.
"A-anong ibig sabihin nito? I-ikaw?" Ngumiti siya sa akin, ngiting walang pinagbago
simula pa noon. Ngiting pinaniwalaan kong totoo at walang halong kung ano.
Maamo ang kaniyang mukha, malumanay magsalita...malambing ang boses at animo'y
hindi makabasag pinggan.
Ngunit ng makita ko ang unti-unting paglabas ng baril, na nagtatago sa kaniyang
kasuotan---ay doon ko nakompirmang hindi lahat ng mukhang anghel ay anghel na nga.
Merong mapagpanggap, at merong hindi nagpapahalata.
Memories flashes in my mind on how a gun traumatized me. Napailing-iling ako habang
nakatulala sa sahig ng maalala ko ang isang pangyayari.

"Do you remembered something?"

"H-hindi maaari....that's not right...hindi pwedeng siya ang babaeng 'yon?"

"Look at me Kia," unti-unti ko siyang tiningnan.

"The first time I saw you I really wanted to be your friend. I forgot about my real
motive and give myself chance to somehow become your friend."

"But world is really cruel, naging isa kang balakid sa mission ko. Kaya
kinakailangan na kitang alisin pati ang anak mo."
"A-anong ibig mong sabi---" hindi ko natapos ang sasabihin ko ng makita ang umiiyak
na si Krypton. A gun was pointed on his head.

"Let go of my son!" mabilis akong tumayo at kahit na umiiyak ay sinubukan ko siyang

lapitan ngunit agad akong nahawakan.

"Hayup ka! Pakawalan mo ang anak ko! Kung gusto mo akong patayin do it! 'Wag na
'wag mo lang idadamay ang anak ko!"

"Kapag gusto kong putulin ang puno, o alisin sa daraanan ko kapag

nakaharang...hindi ko lang hinahati sa katawan. Dinadamay ko ang ugat at kahit na
ang kaisa-isa nitong bunga. Balakid kayong lahat sa plano ko, kaya dapat lang na
mawala kayo!"

"Hayup ka!" isang malakas na sampal ang binitawan niya na malakas na kinatabingi ng
ulo ko. Hindi tumigil sa pagtulo ang mga luha ko.

"M-mommy! D-don't hurt my mommy!"

"K-kryp! B-bitiwan niyo ang a-anak ko!...pakawalan niyo siya!"
"No, not until he's dead." hinarap niya ang may hawak sa anak ko at pilitin ko mang
kumawala ay masyadong malakas ang lalaking nakahawak sa mga braso ko.
"Itali niyo 'yang mabuti at lagyan ng tape! Nakakarindi ang iyak niyang batang
'yan!"

Muli itong humarap sa akin at ngumiti. Baliw! Isa siyang baliw!

"Kung bakit kasi hindi ko siya napuruhan no'ng unang beses na sinubukan ko siyang
patayin."

Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.

"I-ikaw?! I-ikaw ang sumagasa sa kaniya?!"

"Natural, sino pa ba? Ako lang naman ang dakilang kontrabida rito hindi ba?"

"Napakasama mo!"

"Noon palang dapat alam mo na 'yan." agad niyang itinutok sa akin ang baril na
kinanigas ko sa kinatatayuan.

"This is the same gun I pointed on you that night, when you caught me sneaking
inside Meast' house...do you remember?" hindi ko makakalimutan iyon.
"Itinutok ko lang ito sa'yo noon, pero hindi ako madadalawang isip na iputok ito
ngayon. Kaya kung gusto mong tumagal pa ng konti, manahimik ka at pakinggan ang
kwento ko."

Nanghihina na ang mga tuhod ko at gusto ko nalamang bumagsak. Ayaw ng magpaawat ng

mga luha ko at paminsan minsang nililingon ang anak kong iyak ng iyak habang
nakatape ang bibig at nakagapos. Naawa ako sa kaniya, gusto ko na siyang yakapin at
patahanin. I can hear him calling for me even if his mouth were taped.
Bago pa man makapagsalitang muli ang babaeng nasa harapan ko'y isa-isa nang
nagsitumbahan ang mga tauhan niya pati ang nakahawak sa akin. Napakabilis at hindi
'yon nakayang sundan ng mga mata. Sa sobrang takot at gulat ay bahagya akong
napaatras hanggang sa makita ko ang ilang maliiit na bilog at pulang ilaw na
nakatutok kay Valierie.

"Enough with your game Valierie, your game ends here." A man, wearing a black suit
and a long black coat, with dark blue edges. His blue hair is a bit messy as his
eyes remained cold.

Valierie laughed in annoyance.

"So this is your plan huh? I am so stupid not to think that all along you were just
playing my game."

"You can't fool me, you can never fool a man who knows how to play well."

"Yeah you're right, you really knows how to play well to the fact that you hurt
this girl and let her suffer. Be with August' arms to protect her and your son! How
ironic! Kung dapat naging malinis ako, dapat naging malinis ka rin!"

"Pero 'yong konting kalat na naiwan ko ay hindi naipaabot sa'yo na matagal ko ng

alam ang totoong pakay mo." biglang nawala ang ngiti sa labi ni Val at unti-unting
sumeryoso.
"Give it up Valierie, wala kang laban sa akin. Ikaw na lang ang natitira rito ng
hindi mo nalalaman. Habang abala ka sa pagpaplano, naunahan na kitang alisan ng
makakapitan. Kaya kung binabalak mo pang pumalag, I suggest you just give up."
After Meast said that, a little girl appeared running behind Meast.
"mommy! Please stop!" she was crying.

"F-feirene..." marahang huminto ang bata at nilingon si Krypton. Agad niya itong
nilapitan at kinalagan ang tali saka tinanggal ang tape. Krypton stares at her
crying as he look at me. Mabilis na lumapit sa'kin si Kryp at yumakap.
Ang batang babae naman ay nanatiling nakatayo at nakatingin kay Valierie habang
umiiyak.
"All I want is to get even. You took away everything from me Meast. You took my dad
and my brother away from me! And because of that I want to take everything away
from you, from your wealth, your family! This girl and your son!"

" I know, and your dad took away my dad too." hindi ko maintindihan ang pinag-
uusapan nila. Pero natitiyak kong malalim ang pinagmumulan noon.

"Your dad killed my dad, and your brother almost killed my sister and now you want
to kill the woman and I love and my son?"
Mas lalong napaiyak si Valierie sa sinabi ni Meast.
"You were once a decent and fine girl Valierie. And because of that, I am giving
you chance to stop, I am going to spare your life...not only for you but also for
your daughter. Dahil alam natin pareho kung gaano kasakit ang mawalan."

Bumaba ang tingin ni Val sa anak niya at marahang inilahad ang kamay nito, the
little girl slowly walk towards her mother as Meast walked towards me and Krypton.
Mariin niya kaming niyakap at sa sandaling maramdaman ko ang init niya'y unti-unti
kong naramdaman ang tuluyang panghihina.
I thought, I will lose everything. Ngunit maswerte pa rin kami, maswerte pa rin
ako...na muling maramdaman ang init ng yakap ng dalawang pinakamamahal ko.
FINAL CHAPTER
617 30 10
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe

"

Meast what are we doing here? Are you serious? Nandito si Mavis!" I smirked behind
my mind and shrug Amanda's rants.
"Don't mind her, I just want to tease her don't you want that?" she rolled her eyes
on me. I can't understand this girl sometimes, I even wondered if she's really my
cousin.
"Fine, basta labas ako sa kalokohan mo ha nakuh, dragon pa naman ang isang 'yan."

I didn't mind what she said and choose the table near, my sister's. I really love
to tease her, that's how I could make her feel that I love her so much. She's the
only sister I have. And I promised my dad's grave I'll protect and take care of her
as long as I live.
My attention was caught by a random girl who was giggling in her seat. What's her
problem? Mavis look at my direction and with that looks at her eyes I know already
what it means.
She pretended like she doesn't know me and asked for my name and number. I simply
glance at that girl, probably her bestfriend and let out a small grin before giving
it to her and teasing my sister.
Before we left, I glance at them and simply look at my sister's bestfriend and when
I look away, a mysterious smile plastered on my lips. 1
You caught me big time, girl.
1
I receive text messages, after weeks. I was so busy but I buy time to read it while
touching my lips.
Kiara Jazce, that's her name. I visited their school couple of times without
telling, Mavis.
I was simply watching from a far waiting for them to appear in my sight right after
their classes. With my arms folded on my chest and my back leaned against my car.
I've watch Kiara waiting for their car to pick her up. I've notice that, for those
times that I've witnessed her being picked up. I guess she has a tight guard and an
uptight father, poor girl. I shook my head and jump off my car to proceed on my
mission. That girl is too young to messed with, I should spare her for being my
woman.
So many unexpected things came on our way. It is so hard to protect Mavis and she
still end up unconscious. I have no choice, this is my last ace. I send her away,
and dismissed her from being part of my organization. I can't risk her life
anymore.

Mom asked me to come with her after years. She said she has to visit some of our
relatives in Philippines so I end up packing my things. We settled first on a hotel
suite for one night because of her 'Friend meet up' thing. I was just done using
shower when a woman entered my suite and joke around me asking if I'm handsome.
Wtf? Who send her here? She looks drunk and smells like one. I can't even see her
face because of my dimmed light room. But man, her effect on me is like an ecstacy
making me forget everything and all I could think is to ravage her delicate skin
and taste every inch of her body.

I was burning in fire and push her off bed. I like how her body reacted on me and
when I was about to kiss her, she covered her hand on her mouth that makes my brows
creased. I kissed it, and slowly it fell down letting me to fully taste her
delectable lips.

This is the first time I become so careful on taking a woman. I feel like I need to
keep it gentle like I was afraid to break her.

She changes the beats of my heart, but why do the beats became so familiar?
That night is the best night I've ever had. I can never forget it, and the feeling
is always hunting me. I've searched for that girl and I've easily found her. But I
can't understand why she didn't look for me?

I tried to visit her house, after getting information where she lives at and I was
so shock to see her under the rain...soaked and trembling. I saw her, right before
my car reaches her. It's not true that I almost hit her because I slowed it down
first. She's not on her state of mind and didn't even notice.

I don't know how to act, she seems carrying a big problem and I don't want to put
another one so I took the chance when she passed out, I brought her to my house.

I have no plans of making her leave. Hell no! I found her---and I can't just let go
of her. I heard his story so I offered her a deal, to cover up my real motive and
to make her stay.
"Fifth, The Fernandez organization is plotting something against you."

"Try to find more details, I'll handle their boss."

"Noted Fifth." I narrowed my eyes on that woman's picture. I can believe, I once
loved her. She's so different now and whatever her plans are, I will play along.

I went home exhausted. I need to loosen up and think about eating sweet. So gay,
but it's true. Since when I was a kid, I always eat sweet when I feel so being
tired and restless.
I took off my coat and leaving my shirt on I stepped inside the kitchen and find
something sweet and I found a vanilla flavoured cake. I didn't bother to open the
switch and tries to eat it all inside the dim.

But caught off guard when a crazy soul accidentally bump into my body.
"It's already midnight Kia."
"N-nagutom kasi ako sir, naabala ko ba kayo? Nakakagulat ka naman, bakit ba hindi
ka nag-iilaw dito?" she roamed her eyes and saw nothing. I already ate all of it. I
was shocked to see her teary eyed.

What the hell is her problem? I asked, and found out that she wanted to eat cake
too. I told her, I'll buy her one tommorow and she started her tantrums.
So gay to ask my member to buy me a cake at this hour but I have no choice. This
girl is really challenging my patience. But still, found her cute. She looks like a
pregna---, what the hell I am thinking?
Next morning, I stares at my room and found some traces of my foolish first love. A
grin plastered on my lips. This could help me give life on my act. Sa susunod ko
nalang itatapon lahat.

I found out that Valierie's in Cebu, pretending that she was still in Germany. I
called her last time to go back and be with me again. And because she have motive
she decided recklessly.

I thought she's smart, but why did she fell on my act. I pretended that I believe
her when she just got arrived. Because I know she's the girl who entered my house
and threatened my girl.

No matter what, I'll protect Kia. You can never hurt her Valierie as long as I am
alive.
I notice, I am making it hard for her. I badly want to let her know my feelings but
I was in the middle of my plans and act. I wanted to tell her how much I love her
when everything is already settled but I can't wait anymore. I have to make a
little move.

When I heard that she wants to go to a beach, I called my secretary to set my

appointment place in a beach resort away from my house and I will bring Kia there.
I want us to act like we are couples, I want to feel like she's my girlfriend. I
love to hear her call my name and I fear, I won't be able to get over it.
"You gave me the peace I want. Kapag kasama kita, kalmado ang pakiramdam ko."
"M-meast..."

"Kia, I'm half way in love with you." there, I finally said half of my feelings.

I don't really want the feeling when Valierie's around, but because I was in act. I
need to suck it up. She told me she's pregnant, the hell I care for I know it
wasn't mine.

She tries to drunk me, and I pretended that I am. And the next morning she made it
looks like we fucked when I know we really not.
Since that night that I took Kia, I've never taste another woman again. And I will
never bed anyone, except her.
I know I hurt Kia, but Valierie isn't an easy target. She has so many allies that I
have to terminate first. I even pretended that I will marry her and make a fake
proposal so she won't doubt. Where in fact I wanted to run towards Kiara and hug
her to tight telling her how much I love her.
One night I hear Valierie's talking on phone.

"He can't do that to me, y'know. Meast still loves me and if ever that---that
bitchy Kiara block my way...I will kill her. I can kill her without using my bare
hands."

Marami pa rin siyang galamay at hangga't hindi ko iyon napuputol hindi ko maaaring
pagbigyan ang sarili kong mahalin si Kiara.
His sister told me she's pregnant and I silently cried. That's mine! I am a father
now! Akin ang dinadala niya, alam ko. I can feel it. The first time she requested
me to buy her a cake. I knew! There's something going on.

But the trouble inside my chest becomes more bigger that I want to be more
protective towards her. I need to make her leave I need to find an excuse to send
her away from Valierie and I contacted August and clover. If I know someone who
could look after her and protect her. Who could serve as my arms, eyes and ears,
sila 'yon.

"I will do it not for you Fifth but for Mavis and Kia." we fought using our eyes as
he turned his back on me.
For the first time I was threatened. Threatened that someone might snatch the girl
I love away from me. I tried my very best to endure the pain and get myself
together.
Holding the stuff toy she left, who exactly looks like me. I silently cried in the
corner, I always cried for being unable to be with her, and to be with my son.
I've made a fake wedding ceremony. Everything is fake, the marriage certificate,
the event, the priest. Everything! I can't make it real because the only one I want
to marry is Kiara.
The ceremony was held on my garden and secretly, Clover gave me Kia's picture
eating so meany sours.

I smiled unconsciously. Just wait love, I'll do everything. I hope it will not be
too late for us.
After days I received a message that Valierie send men to harm Kia. I covered my
whole face without letting them know who I am and I am the one who blocked them. I
received two gun shots, but I still manage to beat them.
I was kept by Amanda inside of her house for days, telling Val that I was in a
trip. And she believed her, without getting any hint that I was wounded.
Now I know the feeling of why Mavis is willing to risk her life for Draven.

Dahil kapag mahal mo kahit sarili mo pang buhay itataya mo para sa kaligtasan niya,
hindi niya man alam at hindi man niya kailanman malalaman. Ang katotohanang alam
mong ligtas siya ay masarap na sa pakiramdam

Funny to think that I thought it was all just in a movie when someone is willing to
catch a bullet that supposed to be for his girl, out of immeasurable love. And now
I just did it, wala man siya...pero ginawa ko pa rin.

For Kiara, I will. Cause I promised her, I promised to protect her and I am keeping
that promise.

After 6 years, I found out that she's working on Eliaz, owned by August. Perfect
for my plan to make us meet again. The fate is on my side, I will get her back.
She seems, avoiding me. August is back, I am hurt to see that it excites her to see
August than to see me.
Did she fell out of love? Mahal na ba niya si August? Hindi na ako? Damn am I too
late? Am I late Kia?
I can't accept it, desperately---I tried to get her back. Until something happened
again. Sobrang saya ko ng makitang tinatago niya pa rin ang larawan ko, pero dahil
sa hindi ko alam ang gagawin at naiinis pa rin ako at nagseselos, I hurt her again
using my words. I don't want to see her cry, so I told her don't cry in front of me
cause it's so painful. Na para bang hindi ko siya kayang protektahan laban sa
sarili ko, and she misunderstood it.
I am so jealous of how August treat her and how she treat him. Ako dapat 'yon!
Galit na galit ako hanggang sa makarating kami sa Canada. I was trying to get her
love back, but looks like I am failing. I want her to cry in front of me now so I
could hug her and make her feel the security I once made her felt.
Crazy, but that's the only way I know I could get her attention and like what I've
thought might be the consequence my plan flopped.

Sacrifice is really are a part of loving. There are things or people you have to
give up to keep them safe. Kahit na kapalit noon ay sakit at panghihinayang.

She told me to stop. Is it really the time for me to stop? Nakontento akong tahimik
na pinapanood siya sa malayo, just like of how I've watched her when she was still
in college.

But I was shocked when she begged me and saw a small chance that this time, maybe I
could slowly win her back.

I made everything, did everything and when Valierie finally make her move...I know
I could win cause I already finished my mission that revolves around those 6 years.

Finally, just finally it's over. I could finally marry Kiara Jazce Delos Santos.The
woman who carried my child and let me become a real father, isang bagay na matagal
kong hinintay at pinangarap kasama siya.
EPILOGUE
688 31 9
Writer: Lunabaaabe
by Lunabaaabe
This is the peak, thank you for making it this far. 2
_

I was lying next to him. We had a rough night, that made me blush a bit when I
remembered everything. Good thing Krypton was asleep the next room and we're here
inside mine.
He was just caressing my hair staring at the ceiling while my head is resting on
his chest.
"Everything feels so light now." I whispered. He sighed as he kissed my hair. May
kung ano siyang kinuha sa side table at tahimik na kinuha ang kamay ko.

I was so shocked to feel a cold thing slide on my ring finger. Mabilis ko 'yong
tiningnan at nanlaki ang mata at napabangon pa para pagmasdan ang diamon ring na
nasa daliri ko.
"I bought that before I could even know you're really the one I would spend my life
with, hoping that one day I could put that on your finger." my eyes watered.
"It means....i-t means..." hindi ko matuloy-tuloy ang sasabihin ko. Lalo na nang
maalala ko kung ilang beses kung pinangarap na sana kami na lang.

Nararamdaman kong ngayon totoo na.

"Whether you want it or not, we'll get married. "

"Who says I don't." hinarap ko siya at nakita ko ang pagkislap ng mga mata niya. I
hug him so tight and rested my head again on his chest. Listening to his heartbeat.

"I never thought this day would come."

"I never thought too," umangat ako ng tingin sa kaniya at akma na sanang babangon
upang magbihis ng muli niyang pinulupot ang kamay niya sa bewang ko.
"Where are you going?"

"Shower, duh?"
"Let's shower together, then." babangon na sana siya ng malakas ko siyang itinulak
pabalik.

"Pervert! Jusko Meast maawa ka naman sa katawan ko. We just had sex for 2 times in
just one night, o-n-e night!" nagsalubong ang kilay niya bago muling bumangon.

"What is it again? What did you just called it?"

"W-what?" hindi ko maderetso ang sinabi ko dahil sa lapit ng mukha niya at sa

nakakaintimidate niyang mga mata.
"Did you just said sex?" napalunok ako ng sunod-sunod dahil mas lalong sumama ang
tingin niya.

"It's love making, we made love and not just sex."

"O-oo na, pwede ba? Ilayo mo 'yang mukha mo't baka magkapalit tayo!" Imbes na
lumayo ay mas lumapit siya sa akin at hinalikan ako na agad ko ring tinugon. Naupo
ako sa walang saplot niyang katawan habang ang mainit at nangunguryente niyang
kamay ay humahaplos sa hubad na likuran ko.
"Still want to take shower?" mabilis ko siyang itinulak at sinamaan ng tingin.

"Napakahilig!"

"You kissed back, not my fault...love." sinamaan ko nalamang siya ng tingin at agad
ng nagshower.
I feel so contented now. After settling things, Meast brought us here in Germany
for vacation.

It was so peaceful, akala ko noon maayos na ang pamumuhay namin, tahimik na at

payapa pero mas may ikaaayos pa pala 'yon with Meast on our side.
Pwera na lang sa dami ng guards sa labas ng bahay. Hinigpitan niya ang security at
hindi kami umaalis ng walang kasamang body guards. He's been protective, after what
happened months ago. Talaga namang nakakatrauma ang nangyari.
We are preparing for our wedding. Soon, I'll be his real legal wife. I'll be Mrs.
Schneider and our son is his one and only. This life is so good to be true, wala na
akong mahihiling pa dahil lahat ng kahilingan ko ay nasa akin na. Ipinagkait sa
akin ang buong pamilya, but I was nourished by having everything I want, having the
man I love and having a son who took me out of misery.

I was busy bathing myself when Meast stepped inside nakedly, standing so proud of
his masculinity.
"Meast!"
"What? I want to take shower too."
"Pinatapos mo muna sana ako!"
"Can't wait, I want to bath you." he reached out for the soap ngunit tinapik ko ang
kamay niya.
"Ang sabihin mo mamanyakin mo nanaman ako! Kilala kita!"
"Hey that's below the belt, wala talaga akong gagawin I'll just help you." hinarap
ko siya at tiningala. Kumislap ang mata ko ng makitang basang basa na ang asul
niyang buhok and it looks hot for him. He's really hot jerk I know. The jerk I
love, and I will always love.
I tip toed and grasped his hair, bahagya ko iyong pinaglaruan and he just keep on
frowning.
"And now you're tripping me? How cruel."
"That hair of yours really suit you, I wonder what's the reason why you dyed it
blue."
"My dad."
"Huh?"
"All because of my dad. He gave me a mission when I was young. Hindi ko alam na
'yon na pala ang huling mission na makikita at makakasama ko siya. A mission where
I have to disguise, pinakulayan niya ang buhok ko ng asul at pinagsuot ng mga baduy
na kasuotan. And because dad passed away... Hindi ko na kailanman hinayaan na
bumalik sa dating itim ang buhok ko. I maintained it's color and not planning to
change it anymore." because of his dad, that's how he want to remember him.
"Bagay naman sa'yo. "

"Kaya nga habulin ako ng mga babae." sinamaan ko siya ng tingin at mabilis siyang
tinalikuran at inis na sinabon ang katawan ng maramadaman ko ang mainit niyang
yakap mula sa likuran ko. It makes me stop from moving and even my heart skipped
from beating. The coldness of the water flowed through our body but the fire we
build is much stronger than coldness.
"Pero isang babae lang ang minsan kong pinangarap na habulin ako. The girl who
asked for my number using my sister." bulong niya na mariin kong kinapikit lalo na
ng maramdaman ko ang paglapat ng mga labi niya sa balat ko. The softness and warmth
embraces me, I would forever crave for it, for his kisses, touches and the feeling
kf being cherish by this man I though I have no chance with.
Napahinto kami sa ginagawa ng makarinig ng kalampog.
"Krypton..." nanlalaki ang mata na sabi ko at walang pagaalinlangang lumabas at
nagsuot ng robe saka ipinulupot ang buhok gamit ang towel. Hinanap ko ang direksyon
kung saan nanggaling ang tunog at naabutan ko si Kryp na abala sa pagpupulot sa
nahulog niyang gamit... He's cooking! And he fucking know how to do it properly!
Kinabahan pa naman ako. But---this is so sweet of him.
"Mom look! I know how to cook can you taste it?"
"what's happening here?" rinig kong tanong ng baritonong boses na pag-aari ni
Meast.
"Papa I cooked, please taste it."
"Really? My son is being great huh." agad na lumapit si Meast nauna ng tumikim
pinakatitigan ko ito at mukhang nagustuhan niya ang lasa.
"Deliscious! You nailed it son!"
"Thanks Papa! Mommy try it." ngumiti ako at kinuha ang kutsarang ginamit ni Meast
bago kumuha ng tamang dami at mabilis na sumubo. Pagkalapat pa lang noon sa dila ko
ay nakaramdam na ako ng pagbaliktad ng sikmura kaya mabilis akong napatakbo sa
harap ng sink at doon dumuwal.
Napatulala nalang ako sa sink,
When I realized something.
1
Oh no! Not again.