You are on page 1of 11

Wife Of A Ruthless Billionaires

maetheprttybully
CHAPTER 01;

“Hayts! Time na ma’am!” sigaw ng kaklasse ko na si Lawrence. What? Anong time na eh kasisimula
palang ng klasse time na agad.

“Yan jan kayo magaling!” sigaw pabalik ni ma’am Pearl. “Ang hilig-hilig niyo bantayan yang oras na yan!
Ano ba kayo huh!? Student’s ko o Security guard ng orasan na yan!?” galit na saad ni ma’am , hindi ko
tuloy mapigilan na matawa…..

“Miss Venice, why are you laughing?” tanong ni ma’am sakin, huh? Tumawa ba ako? Hindi naman ah.

“Ahm ano po hmmmm, wala lang po ma’am may naalala lang po ako” I said as the matter of
lie’s ,alangan naman sabihin ko na kaya ako tumawa ng dahil sa kanya edi lagot ako nito.

“Okay get one whole sheet of paper, we have a quiz. Number your paper to 1-50! May nakukunin lang
ako, walang mag-iingay!”. Ma’am Pearl said..

Ano daw 1-50 eh 1-15 nga maswerte na kung may makapasa , naku naman tong babae nato napaka
hirap pa naman magbigay ng quiz. Mabuti nalang nakapag study ako kagabi

”Yawa! Kasalan mo ito kins!” galit na sigaw ni ashni sakin. Oh siya nga pala yung feeling matalino sa
klasse she’s Ashni Lapaz. Edi wow.

“Shhh stop na ashni, don’t make pansin to that girl! Like duh!” ani Sarah na best friend ni ashni . Sarah
Natural everyone.

“This bitch is getting in my nerve!” Siya naman si Anne Daya gbf din ni ashni tsk.

“Yeah there right naman ashni , wag mo nalang akong pansinin and duh as far as I can remember
Lawrence is the one na nag shout na “Time na ma’am” okay , so why are you galit on me huh? I mean , I
know na you always galit on me pero why nga ba?” hindi na talaga ako napagtimpe at nagsalita na
talaga ako ,will hindi naman talaga ako mabait…
“And also you Anne “ saad ko habang nakatingin kay Anne “Ano bang ginawa ko para magalit ka? First of
all, it’s not my fault kung iniwan ka ng boyfriend mo. Oo nagpapansin iyon pero never kong binigyan
pansin kasi alam ko na boyfriend mo siya kahit matagal na kayong hiwalay.” I said sa galit na Anne.

“Ahhh! Ikaw na babae ka!” Lalapitan na sana ako ni Anne ng biglang dumating si ma’am. Thank you
Lord!

“Miss Daya! Anong ginagawa mo? I said na walang mag iingay. But you hindi lang ingay ang ginawa mo
pate gulo!” galit na asik ni ma’am “ Get out of my class! And wait until matapos tong klasse ko. Mag
uusap tayo”.

“But ma’am!”

“No more but. Miss Daya out”

I remain in my seat kahit alam ko na nanglilisik na ang mga mata ng barkada ni Anne na naka tingin sa
akin , as if I care.

“Okay no.1” ma’am Pearl said. “Shsjddjsjsjjdjdjdjdjdjdj.”

And so on

“Okay pass your paper in 1”sigaw ni ma’am

“2”

Kaya dali-dali namin itong binigay sa kanya

“Okay class see you tomorrow and good bye” ani ma’am at hindi na hinitay nasumagot kami
Tiningnan ko ang relo ko ang napairap nalang, 10:30 palang. Uuwi nalang siguro ako, napag alaman ko
din kasi na wala yung next subject teacher namin.

Nasa labas na ako ng gate ng Campus namin habang naghihintay ng masasakyan na tricycle. Oo tama ka
ng nabasa tricycle ang inaantay ko alangan naman helicopter eh sa nasa Probinsya kami at hindi rin kami
mayaman. Kasalukoyan akong naghihintay ng masasakyan ng biglang may isang magarang sasakyan ang
huminto sa harap ko at lunabas mula sa passenger set ang isang lalaki

Wow kidnapper ba siya ang hot niya naman tapos ang gara pa ng sasakyan shutacake.

“Here” ani ng kidnapper ay iwan di naman siguro to kidnapper kasi may binigay lang naman siya na
sobre sakin. Iniisip kaya niya na nanglilimos ako dito? Bahala na.

“A-ako p-po?” tinuro ko pa talaga ang sarili bago tanggapin ang sobre, dahil alam niyo na alangan naman
tanggapin ko ito eh malay ko ba na may tao rin sa likod ko at iyon pala ang bibigyan niya ng sobre.

“Yes miss, ikaw nga” then he smirk, what the fvck

“Bakit po? I mean bakit sakin niyo to binigay?” Ani ko na nagtataka

He smile and said “ My boss said na ibigay ko daw sayo yan, and oh nasa loob lang siya ng sasakyan na
ito. He also said na basahin mo ang sulat na nasa loob ng sobre na ito kapag hindi muna natanaw ang
sasakyan namin that’s all and good bye Ms. Kinsley Cezanne Venice” and he left

Wtf! Pano niya nalaman ang pangalan ko! Okay alam ko naman na kilala talaga kami dito sa lugar namin
pero kunti lang ang nakaka alam sa buong pangalan ko nasanay kasi sila na tawagin akong “Lensy” as in
L.E.N.S.Y.

“Wait!” I shouted. Pero hindi man lang huminto ang sasakyan nila, hanggang sa hindi ko na matanaw
ang sinasakyan nila

“Ano ba ito?” Tanong ko sa sarili ko habang binubuksan ang sobre na iyon at para naman akong
binuhusan ng isang gallon na malamig na tubig sa nabasa ko….
“You’re mine and only mine baby. M.I.N.E A.L.O.N.E”

Lord D.A.R

Hala jusko, sa natatandaan ko naman ay wala naman kaming company kasi mahirap lang kami pero hindi
sobrang hirap dahil may trabaho naman sila mama at papa pero hindi iyon sapat para magpatayu kami
ng companya.
CHAPTER 02;;

“Oh anak 10 palang ah, bat umuwi kana?” tanong ni mama sakin

“Ahm, ano po kasi mama wala po yung next subject teacher namin kaya minabuti ko nalang ko
na umuwi nalang” ani ko

Sino kaya iyon? Until now hindi ko parin kilala yon. Sink kaya yon? Ay alam kuna ba’ka

“Linsey anak hali kana at namang haliaan na tayo” naputol ang pag imagin ko ng dahil sa pag sigaw ni
mama

“Opo mama, magbibihis lang po ako” ani ko at nagbihis na

Habang pababa ako ng hagdan namin, oh gulat ka no! Of course meron talaga kakasabi ko lang eh
HAHAHAHAHA. Narinig ko si mama at papa na nag-uusap, hindi ko naman ko ugali na makinig sa usap ng
mga nakatatanda pero na curious talaga ako dahil parang galit si papa. Hindi naman na bago sa akin iyon
e dahil lagi naman na siyang galit. Every time na umuuwi siya dito palaging galit at lasing, lalo na napag
natatalo sa sabong…

At every time na lasing siya palagi niyang binubugbog si mama, naawa na nga ako kay mama dahil kahit
anong pasakit na ginagawa ni papa sa kanya lage parin siyang nandito at hindi iniiwan si papa. Kapag
dumating ang araw na napagpasyahan niyang iwan si papa okay lang sa akin, support ako don kahit ang
kaplit ay ang pagkawatak-watak namin.

“Ano ka’ba naman Naldo! Alam mo naman na mahirap lang tayo! Tapos nangutang kapa ng isang milyon
kay Mr.Renior! Saan naman tayo kukuha ng isang milyon huh!?” narinig kong sigaw ni mama kay papa

Ano!? Isang milyon!? Nangutang si papa ng isang milyon para saan!? At sino si Mr.Renior na iyan?

“Tumahimim ka!” galit na sigaw ni papa at saka sinampal si mama, kaya agad na napaupo si mama sa
sahig
Agad akong lumapit at tinulongan si mama na makatayo

“Ang tanga mo Naldo! Ngayon hanggang sabado lang ang palugit sayo ni Mr. Sy at hindi ako papayag sa
sinasabi mo na ang anak natin ang magiging bayag sa tanginang pangungutang mo!” galit na sigaw ni
mama, ano? Ako pangbayad utang? Para naman akong binuhusan ng isang malamig na tubig ng dahil
don

“P-po? Bayad sa utang ni papa? B-b-baka pwedi ko pung kausapin yang si Mr. Sy para pakiusap mama,
hahanap po ako ng paraan upang mabayadan siya, titigil po ako sa pag-aaral upang mag trabaho”
umiiyak kung saad habang nakatingin kay mama at papa

Titigil ako upang makapag trabaho at mabayaran ang utang ni papa. At kapag nabayaran ko na iyon mag
iipon ako upang bumalik sa pag-aaral. Tama tama iyon! Pero kaylangan ko munang kausapin yang Mr.
Renior na iyon

“Hindi-hindi anak! Hindi ka hihinto ng pag-aaral huh! Kita muna Naldo ang katangahan mo!” Umiiyak na
saad ni mama

Habang nakatulala naman si papa na nakatungo, “Hanggang sabado lang ang palugit sa akin ni Mr. Sy,
kapag hindi ako nakapagbayad at hindi kita ibibigay sa kanya ay papatayin niya ako, hindi lang ako kundi
pate ikaw at ang mama mo anak” nanginginig na ani papa, habang sinasampal siya ni mama at
nagsisigaw na naman

A-ano? Papatayin? Hindi hindi ako papayag na ganon, kung ang pag bigay ni papa sakin ang magiging
sagot sa problema namin, papayag ako. Papayag ako na maging bayad sa utang niya, alang-alang sa
kapakanan ni mama at papa

“Papayag po ako” mahina ani ko upang matigil na, kaya kung isakripisyo ang kaligayahan ko alang-alang
sa kanilang dalawa

“A-ano?” mahina ring ani mama


Habang bigla namang lumuhod sa aking harap si papa at umiiyak, “ Patawad anak! Patawad! Hindi ko
alam na ganon, sa subrang pagsusugal ko, ikaw na kaisa-isang anak ko ay mawawala pa samin” umiiyak
na sabi ni papa, habang bigla nalang napasalampak sa sahig si mama

“Okay lang po, kapakanan niyo pong dalawa nag lagi kung iniisip, ayaw ko pong mawalan ng mama at
papa” napahagulhol nalang ako

“Sana po papa, ito po ang magigig leksyon niyo, sana po huwag niyo nang bugbugin si mama, at sana rin
po tumigil na kayo sa pag susugal” sabi ko at lumabas ng bahay

Hindi ko alam kung saan ako pupunta, hindi naman pwedi na doon ako sa mga kaibigan ko, baka
madamay sila sa problema ko.
Habang naglalakad ay nagulat nalang ako ng may biglang huminto na isang van sa gilid ko at lumabas
yung lalaki na nag abot ng sobre sakin kanina

Hindi ko napansin ng bigla niyang pinaamoy sakin ang isang panyo na parang may ano to? Bakit nahihilo
ako

Nooooooooo… At unti-unti ng nangdilim ang aking paningin


CHAPTER 03 ;

Kanina pa ako nagdadaldal diko pa pala pinapakilala ang sarili ko myghaddddd

By the way, I’m Kinsley Cezanne Venice , 19 year’s of age, First Year college taking the course of
Accountancy pero jusqoo

Dahan-dahan kung dinilat ang aking mga mata kahit malabo pa ang aking paningin ay agad kung
napansin na wala ako sa aking silid. Nasaan ako? Ang huli kung natatandaan ay parang may pinaamoy sa
akin yung si kuyang hot na kidnapper. Kaninong silid ito?

“I’m glad that your already awake” it was a baritone voice spoke , agad nagsitayuan ang balahido sa
aking batok ng marinig ko ang isang boses

You might also like