Payment of Debt

ImyourQueennn

Romance
ABSTRACT
"You never learned Ashley!" Singhal nya sakin habang patuloy na umaagos ang luha.
"You belong to me now and you're staying this damn house whenever you like it or
not. Mapapatay muna kita bago ka makakaalis sa pamamahay na ito. Naiintidihan mo
ako?!" Isang malakas at nakakatakot na sigaw ang binigay nya saakin na sanhi mapa
iyak at manginig pa lalo ako sa takot. "Why are you doing this to me?" Mahina kong
tanong at sapat na yon para marinig nya "Bakit mo ba ako pinapahirapan at
pinaparusan nang ganito? Bakit hindi mo ako pinapayagan na makita si Papa? Miss na
miss ko na sya" "Curse and hit me all you want. Pero hindi na mag babago ang isip
ko Ashely!" malamig na sagot nito at nadurog pa lalo ang puso ko sa sakit. Nag
simula na syang mag lakad palabas nang kwarto "I will do anyting" Nanginiging kong
turan habang pinupunasan ko ang luha sa aking pisngi "J-Just please. I will do
anything just hear me out. Gagawin ko ang lahat para payagan mo lang ako maka alis
sa puder at Buhay mo!" Pag mamakaawa ko sakanya Napahinto naman sya sa pag lalakad
at nag pakawala ito nang malalim nang buntong-hiningga. "Just gave me a child
Ashely.." He said with serious and hard toned "Bear my child and that's you can
repay me on yours father debt. You can do whatever you want and you are free from
this hell. Iiwan at ibibigay mo saakin ang bata. That's all I want" Nag pakawala
ako nang isang malalim na buntong-hiningga bago ako sumagot. "Deal. I accept it!"
Determinado kong sagot at nagpakawala lamang sya nang isang makakatakot na ngiti sa
kanyang labi.. Dapat na ba akong kabahan? Sana wala akong pag sisihan sa mga
desisyon na ginagawa ko pagkatapos nito.

Ang Simula Part 1

"Tay, saan nyo po ako dadalhin?" mangi-ngiyak kong tanong habang patuloy akong
hinihila ni Papa sa isang masukal at magubat na daan. "B-Bitawan nyo na po ako
Tay!" nauutal kong sagot at sa bawat sigundong lumilipas mas lalong nararagdagan
ang takot at nerbyos sa aking dibdib

"B-Bitawan nyo na po a-ako Tay. G-gusto ko na hong umuwi" pilit kong inaalis ang
kanyang kamay na naka hawak saakin pero hindi ko magawa dahil mas malakas sya
kumpara saakin "Tay. Ayaw ko po. U-uuwi na ako" garalgal kong sagot pero patuloy
nya lang akong hinihila nang malakas, na kulang na lang baliin nya na ang aking
kamay dahil sa higpit nyang pagkakahawak nya sa pulsuhan ko.

Parang tinusok at piniga ang puso ko nang paulit-ulit dahil para syang binggi sa
aking paki-usap sakanya. Na para bang wala syang narinig sa makaawa at pag iyak ko.

"Tumahimik kang p*tang ina ka!" Singhal nito saakin na sanhi mapapikit at manginig
ako sa nerbyos.

A tears came out of my eyes watching him with no guilt of any emotions. Kita ko
kong paano nanliyab at nanlisik ang kanyang mga mata sa galit, na halos ibang-iba
na ang papa ko. Parang isang mistulang demonyo na sya sa aking paningin dahil
nakaka takot na sya.
Bakit ganyan sya?
Papa ko talaga sya?
Bakit nya to ginagawa saakin?

"Bilisan mo sa pag lakad at baka hindi ako mag dalawang isip na patayin ka Ashley!"
sigaw at may pag babanta nitong sagot. Napa pikit ako sa takot na baka tutuhanin
nya ang banta nya saakin.

Wala akong magawa kundi ang sumunod sakanya dahil walang laban ang mistulang batang
katulad ko. Walang laban na tumanggi at hindi sumunod sa utos ni Papa dahil alam
ko, kong paano sya magalit. Kong paano nya kami tratuhin na para bang walang halaga
sakanya.

Matagal nang hiwalay si Ina at si Papa, halos tatlong taon na, dahil araw-araw
sinasaktan at binogbog ito kapag lasing o kaya naman talo sya saa sugal. Kita at
nasaksihan ko kong paano umiyak at mag makaawa ang mama ko da tuwing binubogbog sya
ni Papa. Hindi na nakayanan ni mama ang pag mamalupit sakanya ni papa dahil ilang
taon din sya nag tiis at nag hirap sa puder nito, kahit masakit at labag sa
kalooban nya umalis sya nang walang paalam at iniwan nya kami. Wala ding akong
magawa noon para ipag tanggol ang aking Ina dahil bata pa lang ako noon at parati
rin akong wala sa bahay dahil lahat na nang pag tra-trabaho pinasok ko na dahil
hirap at salat din kami sa buhay. Hindi naman kami mayaman tulad nang iba.
Mistulang bahay-kubo lang ang bahay namin at nakakain din kami nang tatlong beses
sa isang araw. Nakaka raos namaan kami sa pang araw-araw at isa lamang may bahay
ang aking Ina at ang aking Papa naman ay nag sideline din mag pasada nang tricycle.
Pero nag simulang mag bago ang aking ama nang malulong ito sa bisyo, halos lahat na
atang bisyo pinasok ni papa, nag simula sa pag-yoyosi pag iinom, pag susugal at
kong ano-ano pa. Kaya't lahat nang benta nya ay nauubos lang at napupunta sa bisyo
nito.

"T-Tay, ayoko na ho. Ahhh!" patuloy kong pag iyak habang pilit nya akong hinihila
nang malakas para sumunod sa mga gusto nya.

Patuloy lamang akong nag pupumiglas, umiiyak at nag mamakaawa kay Papa. Hanggang sa
pumunta kami sa isang malaking mansyon na ngayon ko pa lamang nakita nang aking mga
mata. Malaki ang mansyon at para bang isang mga mahahalin na mga gamit doon dahil
sa sobrang ganda at linis nang paligid.

"I'm glad that you didn't ran to our deal Mr. Ramos" rinig kong isang malaki at
malagong na boses na sanhi mapa tigil ako sa pag iyak.

Kita ko ang isang lalaking may katangkaran at mestizo na nag lakad papunta sa
kinaroroonan namin. Hindi ko maiwasan na palihim syang pagmasdan. Balingkinitan at
napaka ganda nang kanyang katawan, gwapo, matangos ang ilong, mahaba at makapal na
pilik- mata. Medyo makapal ang kanyang labi at mamula-mula, meron din syeng begote
sa kanyang panga pero maganda at malinis namang tignan yon dahil nakapag shave sya.
Maganda rin ang kanyang tindig at ayos na para bang galing sya sa isang disente at
mayaman na pamilya. Tantya ko ay tatlongpung dalawang taong gulang na sya.

"Hindi kita tatakbuhan Mr. Villanueva" naka ngisi at mayabang na sagot nang aking
Papa. Nanatili lamamg akong tahimik at lihim na nakikinig sa pinag uusapan nila.
Wala din akong kati-ting na idea kong bakit kami nandidito.

"Ts. Nahanda mo na ba ang Dalawangpung apat na milyon na utang mo saakin?" sagot

ulit nang nakakatakot at mestizong lalaki sa aming harapan.

Anong dalawapung milyon na utang ni Papa?

Bakit ganun naman ata kalaki ang utang nya sa lalaking to?

"I'm giving you 1week to pay the money, Mr. Ramos. At kong hindi, Hindi ako mag
dadalawang isip na ipakulong ka!" may bahid na pag babanta ang gumuhit sa kanyang
boses

"Naka handa na Mr. Villanueva. Tiyak kong magugustuhan mo ang aking handog na bayad
sayo" ngumiti na parang isang demonyo ang aking Papa na sanhi mangilabot ako sa
takot. "Sa totoo lang, hindi ko kayang bayaran ang utang ko sayo Mr. Villanueva.
Ibibigay ko na lang sayo ang nag iisa kong anak na babae para makabayad sa utang ko
sayo" sagot ni Papa na sanhi mamilog ang aking mata sa pagkagulat.

"H-Ho?" nauutal kong sagot at tinignan ko ang mukha nang aking ama na sobrang dilim
at para bang hindi sya nag bibiro sa sinasabi nya. "Tay. Wag m-mong gawin to
saakin. N-Nag mamakaawa ako" nag simula na namang uminit ang aking mga mata dahil
takot na takot ako.

Pilit akong nagpupumiglas para makalayo at makatakas sakanya pero hindi ko magawa.
Mas lalo lang akong napapaholhol sa pag iyak dahil ang sakit sakit na nang puso ko.
Bakit ba kasi umaabot pa ito dito?

"P*tangina. Tumahimik ka Ashley. Mapupuruhan kana talaga saakin!" sindak nya

saakin. Bibigyan nya sana ako nang sampal sa aking pisngi nang mabilis ko naman
iniharang ang aking mga kamay sa aking mukha.

"W-Wag. P-Please w-wagg po!" patuloy kong pag mamakaawa para hindi nya ako saktan.
Ramdam ko ang panginginig nang aking katawan dahil sa takot na baka saktan nya ako.

"Hindi kana lugi sa anak ko, dahil maganda sya. Bata, makinis ang balat at birhen
na birhen. Jackpot kana dito Mr. Villanueva!" rinig kong anito ni Papa at patuloy
lamang akong humahagolhol sa pag iyak.

Hindi ko na magawang mag react o mag salita dahil sa napaka bigat na nang aking
dibdib. Hindi ko na kaya ang nangyayayari sa akin ngayon.
Sana isa lang to sa panaginip na gusto ko nang magising.

"She's so young and fresh Mr. Ramos" sagot nang Mestizo at tinignan nya ako mula
ulo hanggang paa.

Suno-sunod na lamang ako napakagat nang aking labi dahil nakakakilabot ang
binibitawan nyang tingin saakin na para bang may plano syang gawin saakin. Hindi ko
maiwasan na mapa kaba dahil naka tingin sya sa aking napaka ikling uniform skirt,
na para bang hinuhubaran nya ako gamit ng kanyang malalagkit na titig. Hindi ako
tanga para hindi malaman ang gusto nyang gawin saakin. I'm 20 years old at alam
kong may binabalak syang masama saakin.

"She's to innocent and fucking good" dagdag pa nito na sanhi bumara ang laway sa
aking lalamunan.

"I knew that you will like her, Mr. Villanueva. You can have her, at pwede mong
gawin lahat sakanya. It's all yours" sagot ni Papa at ramdam ko ang pagluwag nang
pagkakahawak nya sa pulsuhan ko.

Doon na gumibat ang aking dibdib at feeling ko nakapako ang aking mga paa sa sahig
dahil sa sobrang takot at sakit na nararamdaman ko. Sunod-sunod na nag patak ang
luha sa aking mga mata. Hindi ko akalain na gaganituhin ako nang sariling ama, na
sarili kong dugo't laman.
Hindi ko lang matanggap na para bang, isa akong maynika na mabilis lang ipamigay
kong sino-sino.
"Okay. You can leave now, Mr. Ramos" sagot nang isang nakakatakot na lalaki at nag
simula nang mag lakad si Papa paalis.

"P-Pa. Sasama ako. W-wag mo akong iiwan dito!" patuloy kong pag iyak at sinimulan
ko na ang aking mga paa na hinakbang para sundan sya. I grab him on her wrist just
to stop him while my tears keep falling "P-Pa. N-Nag mamakaawa ako, wag mo tong
gawin to saakin. W-wag mo akong ibigay sakanya na para bang wala akong halaga
sayoo. S-sasama ako sayo" patuloy kong pag mamaakawa at umiiyak sa kanyang harapan.

Mas nasasaktan at nadudurog ang puso ko habang pinag mamasdan ang nanlilisik nyang
mga mata at walang bahid na emosyon. Ganun na lang ba yon? Ibibigay nya na ba
talaga ako sa taong hindi ko kilala?
Patuloy ko bang pag sisilbihan ang lalaking to, dahil isa lamang akong bayad sa
utang nya?

"Lintik nang. Hindi mo ba ako titigilan Ashely?! Wala kanang halaga saakin kaya't
binigay na kita sakanya para may pakinabangan ka!" singhal nito saakin. Lahat nang
katagang lumabas sa kanyang, lahat ng yon tumarak at tumama sa puso ko.
Bakit ganito kahirap?
Kailangan ko ba talagang maghirap para sa ikakabuti nya?

"Bitawan mo ang kamay ko at baka hindi ako mag dalawang isip na bogbogin ka!"
singhal nya saakin na sanhi tumulo ang luha sa aking mga mata.

Padabog nyang inalis ang aking kamay na naka hawak sakanya at nag simula na syang
naglakad paalis na para bang walang pakialam at halaga.

"Tay. Wag! Wag kayong umalis. W-Wag nyo akong iwan dito. Ahh!" sigaw at
paghahagolhol ko sa pag iyak. Susunod na sana ako sakanya nang may kamay na pumigil
saakin.

Parang binagsakan ako nang langit at lupa nang makita ko, kong sino ang naka hawak
saakin. Walang iba yong nakakatakot at mestizong lalaki. A tears scape in my eyes
while watching his eyes, with no guilt of any emotion. Para syang si Papa na halos
lagi na lang mainit ang ulo at nanlilisik ang kanyang mga mata.
"P-Please. P-Parang awa mo na. Gusto ko nang umalis. G-gusto kong sumama sa papa
ko!" pag mamaakawa ko at patuloy na lumalandas ang luha sa aking mga mata. Yon na
lang ang naisip kong paraan para maka wala sakanya.

"I'm so sorry honey, but I can't do that." he pulled me closer to him that make me
gasp. Ramdam ko ang mainit at nakakapaso nyang balat saakin. Doon na tumambol nang
sobrang bilis ang aking puso, na hindi ko maipaliwanag.

Sunod-sunod akong napalunok habang tinitignan ko ang napaka gwapo nyang pag mumuka
at wala man lang bahid na emosyon. Ang kanyang mga mata ay puno nang pag nanasa na
para bang isa akong masarap na putahe na masarap tignan.

He hold my chin, and lift it up just to level him.

"Do you want to play with me? Or do you want to fucked you up right now?" he said
with hot seductive toned that make my throats so dry.
Gusto kong tumakbo.
Gusto kong itulak sya at tumakas.

Pero hindi ko magawa dahil parang naka pako ang aking mga paa sa sahig na hindi ako
makagalaw.

"H-Hindi. Lumayo ka s-saakin" garalgal kong sagot. Pilit pa din akong nag
papakatatag at pinapakita sakanya na malakas ako, kahit sa loob nanginginig at
nanghihina na ako sa takot. "W-Wag na wag kang lalapit s-saaki-" hindi ko na
natapos ang sasabihin ko nang mabilis nya akong binuhat na parang isang papel.

"B-Bitawan mo ako, ano ba!" patuloy kong magmamakawa at pag proprotesta sakanya.
"Bitawan mo ako. Ano ba. Walangya ka! Ahhh!" Patuloy akong nag pupumiglas at pinag
susuntok ko sya pero hindi man lang sya nadala sa ginagawa ko.

Nag simula na syang mag lakad habang buhat-buhat ako. Gusto kong mangiyak at halos
ang bigat-bigat na nang aking dibdib dahil sa takot habang nag lalakad sya sa isang
daan na hindi familiar saakin.

Mas lalo nag karerahan ang takot
buksan ang isang pulang pinto at
silid. Dahil ngayon alam ko nang
mag palahaw nang pag iyak at pag
ko lang yon.
at kaba sa aking dibdib nang sinumulan nya nang
lumuwa doon ang isang queen size at napaka gandang
may binabalak syang masama saakin. Gusto ko nang
tulo nang luha sa aking mga mata pero nilalabanan

He lay me down on the soft and warmth bed. Doon na ako nagkaroon nang pag kakataon
na lumayo sakanya at sumiksik aa headboard ng kama habang pinag mamasdan syang naka
tayo sa aking harapan na kaylagkit ang binitawan nyang titig saakin at naka ngiti
na tila isang nakakatakot na nilalang.

Doon na naman gumibat at umiinit ang sulok nang aking mga mata dahil alam kong wala
na akong takas at laban sakanya. Alam kong kahit anong gawin kong pang lalaban at
pag mamakaawa sakanya, alam kong hindi nya ako pakikinggan.

"W-Why are you doing this to me?" Feeling ko, kong anong naka barang laway sa aking
lalamunan habang sinasabi ko yon. "Ano bang kaylangan mo? G-Gusto ko nang umuwi
saamin. Pauwiin mo ako!" Sunod-sunod nang pumatak ang luha sa aking mga mata.

Mas lalo lang akong nasasaktan dahil wala man lang akong nakuhang emosyon o
reaksyon galing sakanya. Napaka dilim pa din ang kanyang mukha at mistulang nakaka
takot demonyo.

"But, this is your new home now, honey" madiin at malagong nitong boses habang baka
tingin saakin. Isa-isa nyang tinanggal ang butones sa kanyang suot-suot na damit at
doon na naman ako nabalot nang takot sa aking dibdib.

"HNDI. I-uwi mo na ako saamin. G-gusto ko nang umuwi!" Paghagolhol ko nang pag iyak
sa kanyang harapan.

Dahan dahan sya lumapit saakin. Siniksik ko pa lalo ang aking sarili sa headboard
ng kama para lumayo sakanya at tumakas.

"Shhhh!" he hold my chin and lift it up just to level him.

Tumulo na naman ang luha sa aking katawan habang pinag mamasdan ko ang napaka gwapo
nyang mukha at malamig na mga mata. Ramdam ko ang kakaibang init at nag sitayuan
ang balahibo ko sa aking katawan nang tumama na ang balat nya saakin.

"You will never leave this place, until I'm still alive. You understand? You're all
mine honey. Your lips, your soul, your body and even your moan" bumitaw sya nang
isang nakakalokong ngiti na sanhi manginig ako sa takot.

"Welcome to hell honey" bumitaw sya ng isang mala demonyong ngiti at doon na
nangibabaw ang takot at kaba sa aking dibdib.

A tears came out of my eyes when he pulled me closer to him that make me gasp and
trembled. He claimed my lips and force me for something that I don't want to do
•••••

Ang Simula Part 2

"Hmm" I let out a soft moan when I felt his warmth hands travelling and caressing
my private part.

Pinipigilan kong hindi umunggol sa ginagawa nya pero hindi ko makontrol ang aking
sarili na mag pakawala nang isang mahinang unggol.

He continue kissing me torridly that make me out of air and his other hands holding
my waist, para hindi ako maka wala sa pag kakahawak nya.

"Open your goddamn mouth honey"paos at mang uutos nitong sagot habang patuloy nya
akong hinahalikan.

Nanatili lamang naka tikom ang aking bibig habang patuloy nya akong hinahalikan.
Ayaw ko syang pagbigyan sa gusto nyang gawin saakin. Ayaw kong angkinin nya ako sa
kama. A tears fell out of my eyes and I could feel my body shaken on nervous,
because I'm afraid to him. I'm afraid that he will hurt me with all his force.

"Hmmp" unggol ko ulit at patuloy akong umiiwas sa halik na binibigay nya saakin. Sa
bawat pag iwas na gawin ko mas lalong nararagdagan ang sakit at nerbyos sa aking
dibdib.

'Nooo. Ayaw koo na!" Yan ang paulit-ulit na sinisigaw nang aking utak sa tuwing ang
kanyang mainit na kamay saakin dumadapo sa aking balat.

"Damn!" He hissed on me and look at me irritatedly. "Ts, you don't want to open
your mouth honey? You will regret disobeying me" A devil vicious smile built on his
lips that make's me frightened even more.

Gusto kong mag salita pero nanginginig ang aking katawan at wala akong lakas na
sabihin sakanya lahat ang gusto kong sabihin. Nanatili lamang akong naka tingin sa
kanyang nag babagang mga mata habang patuloy na umaagos ang luha sa aking mga mata.

"Just cry honey, later you will scream on pleasure when I rumped and fuck you up in
the bed" isang nakakatakot na ngiti ang binigay nya saakin at dahan-dahan nyang
pinunasan ang luha sa aking pisngi. Sa bawat pag tama nang kanyang mainit na kamay
saakin mas lalong nararagdagan ang takot, nerbyos at pangamba sa aking dibdib.

"I want to pleasure you first and hear your moan" paos nyang pagkakasabi. Napa
unggol ako sa sakit at sarap ng hinawakan nya ang mayayaman kong dibdib at pinisil
yon ng malakas.
"Ahhh!" Unggol ko ng malakas at doon sya nag karoon ng pag kakataon na sakupin nya
ng halik ang aking bibig.

I could feel his tongue slid into my mouth and in circling and taste every single
of it. I can't help to escape a moan when he kissed me torridly while his hands
massaging and squeezed my mountains over and over. Mas lalo pang nararagdagan ang
init at kuryente na nararamdaman ko dahil sa kanyang taglay.

Patuloy akong nagpupumiglas at nagpapakawala sa kanyang kamay pero hindi ko magawa,

dahil mas malakas ang pagkakahawak nya saakin.

I could feel his warmth tongue kisses to my checks, jawline and down to my neck. I
closed my eyes just to feel the sensation that he gave to me. Sa sobrang
pangingingig na nang aking katawan, nawalan na ako nang lakas na mag pumiglas
sakanya.

Bakit kailangan tong mangyari sakin?

Bakit kailangan kong maranasan ang lahat ng to?

"P-Please t-tama na" patuloy kong pag iyak at pag mamakaawa sakanya nang paulit-
ulit. Pero nanatili syang binggi, patuloy lamang na hinahalikan at dinidilaan ang
aking leeg na tila ba wala syang pakialam sa bawat pag iyak at pag makaawa ko
sakanya.

"Hmm. You smell so good" paos nyang pag kakasabi at marahan nyang kinagat at
dinalaan ang aking leeg na sanhi ipikit ko ang aking mga mata.

"L-Let me go. N-Nag mamakaawa ako sayo" Patuloy kong pag hahagolhol nang pag iyak
habang ang kanyang mga kamay patuloy na nag roromansa sa aking dibdib at
hinahalikan ako nang paulit-ulit sa aking leeg at nag iwan ito nang pulang marka.

Nang mag sawa na sya mag halik sa aking leeg ay, hinalikan nya ulit ang aking labi.
Napasinghap na lamang ako sa ginagawa nya nang maramdaman kong unti-unti inaalis
ang butones sa suot-suot kong uniforme.

Nang matapos nya nang matanggal lahat nang iyon ay sinunod nya naman alisin ang
strap nang aking bra at pagkatapos isa-isa nyang inalis ang aking uniforme at ang
aking bra.
"Ahhh! W-wag pooo" Naninginig kong pag iyak. Isang malamig na aircon ang dumapo sa
aking balat na nag bibigay nang kakaibang kilabot saakin.

Tumigil sya sa paghalik saakin at naka ngisi sya habang pinag mamasdan ang aking
hindi kalakihan na dibdib. Mas lalong nararagdagan ang nerbyos at kaba sa aking
dibdib dahil para syang naka kitang kayaman habang naka tingin sa aking dibdib.

He cupped my left mountains and gently massaging and squeezing it over over.

"Damn, your so hot honey. I can't wait to see you bleeding when I enter myself on
you" he smirked on me.

Lumapit sya saakin at hinila nya ako palapit sakanya. Sunod-sunod na lamang akong
napalunok habang tinitignan ang kanyang napakalamig na mga mata.

"Ahhh!" I scaped a moan when he suck my right mountains while playing the other
one. He just like a hunger child continue playing and sucking my breast.

"Hmm" unggol nya habang patuloy nyang hinalikan at sinisipsip ang aking dibdib nang
paulit-ulit.

"Ahhh!" I cant help to scape a loud

moan when he bit my nipples hard and pinched my left mountains. Sa bawat pag
papaligaya na binibigay nya saakin, nakaramdam ako nang kakaibang init at sensasyon
sa aking sarili.

He pinched, suck and lick my mountains over and over that make my legs feel weaker.
Patuloy lang akong umuunggol sa ginagawa nya. Nang mag sawa na sya sa paghahalik sa
aking dibdib ay dahan dahan nya akong pinahiga sa isang malambot na kama. Ramdam ko
ang pag bilis ulit nang tibok ang aking puso habang pinag mamasdan ko sya nang
tahimik habang patuloy na hinaplos at minamasahe ang aking maputi at makinis na
hita.
"P-Please let me go.. G-gusto ko nang umuwi saamin" mangi-ngiyak ko ulit na paki
usap sakanya at binigyan nya lang ako nang isang nakakalokong ngiti. "Pakawalamn mo
na ako g-gusto ko na makita si Papa" patuloy akong umiiyak sa kanyang harapan pero
wwla akong nakitang bahid ng emosyon doon.

Ramdam kong pinasok nya ang kanyang kamay sa skirt at nang mahawakan nya ang
laylayan nang aking undies at dahan-dahan nya yon hinila pababa.

"Hindi, Wag. Ahhh!" Pag hahagolhol at pag pupumiglas ko ulit pero mabilis na
hinawakan at hinuli ang aking mga kamay.

"Shhh. Let me fuck you first honey and I will let you go, after I taste you" sagot
na nakakatakot na boses. Tumulo ulit ang luha sa aking mga mata at feeling ko, kong
anong naka bara sa aking dibdib dahil ang sakit sakit na nang puso ko. Ayaw ko na
nang ganito. Gustong-gusto ko nang umuwi saamin.

Hinila nya ulit ang aking undies hanggang sa natanggal nya nga yon nang tuluyan.
Ramdam kong unti-unti nyang pinag hihiwalay ang aking mga hita at umiwas na ako
nang tingin dahil ayaw kong pag masdan kong paano nya ako babuyin at pag
samantalahan.

Nawalan na din ako nang lakas nang loob na mag pumiglas dahil sa sakit at bigat na
nang nararamdaman ko.

Ramdam kong unti-unti syang tumayo at kahit hindi ko pa din sya tignan, alam kong
naka tingin sya saakin nang sobrang lagkit. Unti-unti nyang tinanggal ang kanyang
damit at tumambad ang kanyang napaka ganda nyang katawan. He have a six packs abs
and broadly body that everyone make droll when someone see him.
Sunod-sunod pa ulit akong napa lunok dahil tinanggal nya na ang suot-suot nya sa
baba at tumambad saakin ang kanyang napaka haba at napaka laki nyang alaga na para
bang handang-handa na yon.

"Damn. I can't help to aroused whenever I see your sexy body" He said with husky
voice and he positioned himself on the top of me. Itinukod nya ang kanyang dalawang
kamay sa kama para magkaroon nang suporta na hindi nya ako madaganan nang husto.
I star to get panicked when I felt his warmth body that pressed to my body that
give's an electrifying feeling to my body. I can't help to gulp when I felt that he
positioned his big thing in my entrance.

"You're so wet" he said while looking to my eyes. Sinalubong ko ang kanyang napaka
gandang mata at wala man lang akong makitang emosyon na gumuhit doon.

I moan on pained and hold his chest when I felt his big thing slowly pushing to my
wet and tight entrance.

"Ahhh, wag. Ang sakit!" Impit nang unggol ko at mas lalo pa tuloy akong napa pikit
at unggol sa sakit dahil sa sobrang laki nya.

"Fucked!" I heard him cursed. Kita ko din sa kanyang mukha na nahuhirapan din syang
makapasok nang buo saakin. "Ahh. Damn it. Shit. Shit!" He continue cursing while
continue pushing inside of me.

"S-Stop it please. Ahh! Ang s-sakit na!" Impit nang pag iyak at pag mamakaawa ko
sakanya pero patuloy nya pa din ipinipilit ang kanyang sarili saakin.

Parang may napunit nang kong ano sa loob ko dahil sa sakit na nararamdaman ko.
Feeling ko,wala nang natirang space sa loob ko dahil sa sobrang laki nya.

"Ahhh!" He groan and he messed his hair while looking at me. "Shit. You're
bleeding. You're so tight!" Hirap at paos na sabi nya.

"Ahhh" Unggol ko ulit dahil sa sakit na nararamdaman ko. I bit my lips so hardly
and I look to his handsome face, kita ko din sa mukha nya na nahihirapan din sya sa
kasikipan ko.

I felt that he slowly moving on top of me an my core hurt every time he move.

"Ahhh shit." Patuloy nyang unggol habang patuloy na gumagalaw sa ibabaw ko. Wala
akong magawa kundi ipikit ang aking mga habang patuloy na umaagos ang luha sa aking
mga mata.

Ayaw ko syang tignan

Ayaw kong tignan ang mukha nya habang patuloy nya akong pinag sasamantalahan at
patuloy na inaangkin nang paulit ulit.

"Just moan my name honey" he whispered into my eyes and I could feel he move more
roughly just adjusting to my tightness. "I want to hear your moan , please"paos at
pag mamakaawa nyang pakiusap saakin.

Ramdam ko na tumama ang mainit at nakaka kuryente nyang hiningga na tumama sa balat
ko na, nagbibigay nang init sa katawan ko.

He gave me wet kisses and thrusting his big thing back in forth to my wetness. Sa
bawat minutong lumipas mas lalong bumibilis ang pag galaw nya sa ibabaw ko at
ramdam ko ang diin at pag gigil na maangkin ako.

He cupped my mountains and massaging it over over that make me gasp and scaped some
moaned into my mouth.

"Ahh!" Unggol ko ulit at kita ko, kong paano sya ngumisi nang nakakaloko na pa bang
nagugustuhan nya ang ginagawa nya "Damn. Ahhh!" Unggol ko ulit at humawak ako sa
matipo nyang dibdib para magkaroon nang suporta sa bawat galaw an binibigay nya
saakin na halos hindi ko na masabayan.

"You're so hot inside you, honey" he bit my lips so hardly that make me taste my
own blood and he pulled me closer to him and fuck me up roughly and hardly that
make me suffer to lust and pained.

Napuno nang unggol naming dalawa ang kwarto. Naging isang mistulang isang musika
ang aming mga unggol at sumasabay ito sa rhythm nang togtog

"Fucked.I'm cumming" paos nyang sagot habang patuloy na umuulos ng sobrang bilis sa
aking ibabaw. Rinig na rinig ko ang pag tama nang balat namin sa bawat ulos na
ginagawa nya.

Napapikit na lamang ako nang sobrang diin dahil ramdam ko na mas lumaki ang kanyang
sarili sa loob ko na hudyat na malapit na sya.
"Ahhh. Hmmm" unggol ko

"Ahh. Fuck it!" He gave his final thrust before he released his hot semen inside of
me.

He collapsed beside of me and we both panting and catches our breath.

Ramdam ko ang pag tagaktak nang pawis sa aking noo at sa aking leeg. Tumagilid ako
para tignan yong napaka gwapong meztiso sa tabi ko at hindi ko maiwasan na suriin
at pag masdan sya nang palihim.
Ngayon ko lang na realize ang napaka gwapo nitong mukha at pawis na pamumuo sa noo
at leeg nito at mahimbing na itong natutulog sa aking tabi.

Gusto kong haplusin ang kanyang mukha pero pinipigilan ko lang ang sarili ko na
gawin yon dahil baka magising sya.

Binigay ko ang sarili sa isang taong kinamumuhian ko.

Binigay ko ang sarili ko sa isang lalaking bumaboy saakin.

A tears fell out of my eyes because I'm hurting. Hindi ko matanggap ang sarili ko
dahil feeling ko ang sama-sama kong babae.

Na isa akong pang bayad utang nang aking Papa.

Biglang bumigat ang talukap nang aking mga mata at hinila na ako nang antok.

Ang Simula Part 3

Nagising ako sa liwanag na dumapo sa aking mukha at lamig nang hangin na
nanggagaling sa bukas na bintana, hinahayaan ko lang na pinag mamasdan kong papaano
lumipad ang puting kurtina sa bawat pag hangin.

Dahan-dahan akong umupo sa malambot na kama habang hawak-hawak ko ang puting

comforter na nakita takip sa hubo't hubad kong katawan. Ramdam ko ang pananakit
nang katawan ko at ang pag sakit sa pagitan nang mga hita ko dahil sa ilang ulit
nya akong inangkin buong gabi. Tinignan ko ang kaliwang bahagi nang kama at wala na
doon yong mestizong lalaki at napanatag ako dahil hindi ko na sya masisilayan.
Rinig ko ang mahinang katok sa pintuan at maya-maya pumasok ang isang may
katandaang katulong. Tantya ko ay 58years old na ito at kulubot nadin balat nito at
litaw na din ang puting buhok nito. Ngumiti nang sobrang tamis saakin ang ginang at
doon ko lang napansin na may hawak-hawak pala itong tray nang pagkain.

Bigla akong naka ramdam nang gutom nang maamoy ko ang mabangong bacon at itlog at
ulam na naka lagay sa tray.

"Kumain na daw ho kayo, Señorita bilin po saakin ni Señorito at maya-maya ipasyal

ko daw po kayo dito sa loob nang mansyon at sa buong hacienda" mahinhin na sagot
nang matanda at nilapag nito ang hawak-hawak nitong tray sa ibabaw nang kama.

"S-Salamat po" nahihiya kong sagot at ngumiti sya nang ubod nang kay tamis saakin.
Mas lalo pang naragdagan ang gutom nang naramdaman ko nang masaksihan ko ang
magarbong almusal na naka hain sa tray, kundi rice, bacon, egg, bread and butter,
coffee and mix of slice of fruits like apple, strawberries and grapes. "A-Akin po
ba lahat nang to?" Hindi ko maiwasan na maitanong sa matanda.

"Opo Señorita. Kong gusto nyo din po mag palit nang damit, ay nandyan po ang
wardrobe kong saan naka lagay ang mga damit mo" turan nya at tinuro nya ang isang
malaking kabinet sa kabilang bahagi "At kong gusto nyo din maligo ay nandoon po ang
banyo sa kaliwa" itinuro nito ang kanang bahagi at sinunod ko naman nang tingin
kong saan naroon ang banyo.

Wala akong magawa kundi mapa awang nang labi dahil feeling ko para akong naroroon
sa isang magarbong hotel dahil sa ganda nang pasilidad at interior nang bahay.
Black and white ang motif ng kwarto at puti ang pintura sa bawat dingding at kisame
at itim ang kulay nang kama at naiiba lang dahil kulang puti ang unan at comforter.
Kahit hindi pa ako nakakapasok sa magagandang hotel, may masasabi ko na ganun din
yon dahil nakikita ko ang itsura ninto sa magazine.

"Mamaya pa pong balik ni Señorito, Señorita at kong may iuutos po kayo wag po
kayong mahiyang tawagin ako" kahit naguguluhan ako ay nagawa ko pa ding tumango sa
sinabi nito.

Nag paalam na saakin ang matanda at lumabas na ito. Nang maka siguro na akong wala
na ang ang matanda ay sinumulan ko nang kainin ang bawat niluto na naka hain sa
tray dahil kanina pa talaga kumakalam ang sikmura ko.
Hindi naman masama na kainin ko yon dahil wala naman siguro silang balak na lasunin
at patayin ako diba?

Mamaya ko na iisipin at pla-planuhin ang pag takas sa walangyang lalaking bumaboy

saakin.

••••••

Nang matapos na akong kumain ay napag desisyonan kong bumangon sa kama at pumunta s
wardrobe para pumili nang susuotin. Simpleng shorts na maong at sleeveless na puti
ang naisuot ko. Gusto ko sanang pajama o kaya naman tshirt kaso wala naman akong
nakita. Lahat yata nang damit dito sa wardrobe ay parang kinulang sa tela dahil
sobrang i-ikli.

Nang matapos na akong mag bihis tinungo ko na ang pinto at pinihit yon. At laking
tuwa na lang ang sumilay sa aking labi dahil hindi nga yon naka lock. Maisasagawa
ko na nang matiwasay ang pag takas ko sa mansyon na ito.

Dahan-dahan kong binuksan at sinarhan ang pinto dahil nag iiwas na din ako na maka
gawa nang inggay. Dahil ayaw kong mahuli nila akong tumatakas. Pati na rin pag
tapak ko sa marbled na tiles sa sahig ay puno rin nang pag iingat at mukha na akong
akyat bahay sa ginagawa ko para lamang hindi mahuli.

Tumingin ako sa kaliwa at kanan ko at pareho lamang iyon na daanan pero hindi ko
alam sa dalawa kong saan nga ba ang daan para maka labas dito. Sa bawat pag lalakad
ko ay hindi ko na din maiwasan ang sarili ko na tignan at pag masdan ang kabuuang
bahay dahil sa ganda nang pasilidad at gara nang mga paintings at mga gamit doon.
Ang yaman talaga nang hinayupak na yon.

Hindi ko alam kong ilang minuto na ako nag lalakad pero hindi pa din ako makalabas
labas sa loob nang mansyon. Teka, naliligaw na ba ako?
Pakiramdam ko kasi OO, Dahil sa bawat pag pasok ko sa isang kwarto ay may nakikita
naman akong dalawang pwedeng daanan. Nakakaloka naman ang laki nang bahay na to.

I stop when someone pulled me and pinned me hard on the wall.

"A-Aray" Daing ko sa sakit dahil tumama nang malakas ang aking likuran sa malamig
na dingding "Ano ba. Bitiwan mo na sabi ak-----" hindi ko na natapos pa ang
sasabihin ko dahil sa nakakatakot na lalaki na nasa harapan ko.

I could feel my legs feel weaker every time I stare to his mysterious and cold
eyes. He was wearing a simple grey V-neck shirt and gave me a warning stare.
Nilunok ko ang naka barang laway sa aking lalamunan dahil ramdam ko na naman na
bumalik na naman ang kakaibang kaba at takot sa aking dibdib.

"Where do you think your going lady?!" Madiin at malagong nyang tanong saakin. Sa
bawat segundong lumilipas mas bumibigat ang pag hingga ko habang kaharap ko ang
mestizong lalaki sa harapan ko. Lihim ko lang syang pinag mamasdan, maputi, gwapo,
at mamula-mula nitong labi na nag uudyok saakin na halikan ko yon. Ugh. Erase.
Erase! "Answer me!" He gave his warning toned on me that make me back on the
reality.

"Uhm. H-Hinanap kita. Tama. H-Hinahanap nga kita" nauutal kong sagot dahil sa
takot. Kita ko, kong paano lumukot ang kanyang noo sa sinabi ko at nanlilisik pa
din ang mga mata nito sa galit.

"Don't gave me a damn excuses!" His jaw move. Nilapit nya pa lalo ang katawan nya
sakin na sanhi manginig pa lalo ako sa takot at nerbyos.

Ramdam kong dumikit ang kanyang katawan sakin na nagbigay nang kakaibang init at
kuryente saakin.

"I know that you're planning to escape again. I already told you that I will gave
you a punishment when you disobey my order!" Malagong at nag babanta nitong tinig.
Tumambol ng sobrang lakas ang aking puso sa kaba at takot ng nilapit nya pa lalo
ang katawan nya saakin.

Jusko. Ayaw ko na nang ganito. Gusto ko nang umuwi saamin.

I could feel his hard thing poking on my tummy that make me trembled on nervous.
Wag ngayon.

Nilapit nya pa lalo ang kanyang mukha saakin na konting-konti na lang ay

mahahalikan nya na ako. Mas lalong nag bibigay init pa lalo sa buong katawan ko
kapag dumadapo ang mainit nyang hiningga saakin.

"N-Nag mamakaawa ako sayo, gusto ko ng umuwi saamin" nauutal kong sagot at parang
may kong anong naka barang laway sa aking lalamunan na hindi ako maka hingga sa
sakit. Bakit ba pinapahirapan nya ako? Bakit hindi nya ako pinaparusahan nang
ganito? "G-Gusto kong makita si Papa. M-Miss na miss ko na sya" garalgal kong pag
mamakaawa sakanya at ramdam ko ang pamumuong luha sa aking mga mata.

Bakit ang sakit? Bakit ang hirap?

Gusto ko lang makita at masilayan ang papa ko, bakit hindi nya ako mapag bigyan?

"You know that I can't do that" isang malamig na boses na binigay nya saakin na
sanhi gumuho pa lalo ang loob at pag asa sa aking dibdib.

Nabigla na lamang ako nang hinila nya ako paalis sa lugar noon. Doon pa lalo mas
naragdagan ang kaba at takot sa aking dibdib dahil alam ko ang plano nyang gawin
sakin. I knew that he will locked me up oh the dark room, at paulit ulit nya na
naman akong aanginin hangga't sa mag sawa at makita nya kong paano ako umiyak at
mag makaawa sakanya nang paulit-ulit.

Ayaw ko nang balikan pa lahat nang yon dahil bumabalik sa alala ko ang mapapait at
masasakit na nangyari saakin sa kamay.
Ihate him. Napaka sama nya!

"Bitawan mo ako. A-Ano ba! B-Bitawan mo ang kamay ko" Patuloy kong pag pupumiglas
para maka wala sa pag kakahawak nya saakin. Pero naging matatag at mahigpit ang
pagkakahawak nya saakin at patuloy nya akong hinihila para ikulong sa nakakatakot
na kwarto "H-Hindi. Parang awa mo na. B-Bitawan mo na ako, gusto ko ng umuwi
saamin!" Sigaw at pag mamakaawa ko sakanya at nang paulit-ulit pero naging bingi-
bingihan sya sa bawat pag mamakaawa ko.

I don't want to feel this pained anymore.

I want to escape from this prison!

"Damnz Could you shut the fucked up?!" He hissed on annoyance and dragged me
forcedly.

"N-Nag mamakaawa ako sayo, pakawalan mo na ako. Ahh!" Patuloy kong pag sigaw at mas
naging porsigido sya na ikulong ulit ako sa isang kwarto kong saan ako galing.
Sa bawat minutong dumaraan mas lalong gumigibat ang nararamdaman ko at nawawalan na
akong pag asa.

A tears escaped on my eyes when he opened the door on the room, where I belong
earlier and drag me by all his forced and wants.

He pushes me hard on the bed that make me cried out loud on the pained and anger. I
want him to die.
His was a demon and a monster. I really hate him!
"You never learned Ashely!" He hissed on anger while my tears keep falling into my
eyes. "You belong to me now and you're staying this damn house whenever you like it
or not! Mapapatay muna kita bago ka makakaalis sa pamamahay na ito. Naiintidihan mo
ako?!" Isang malakas at nakakatakot na sigaw ang binigay nya saakin na sanhi mapa
iyak at manginig pa lalo ako sa takot.

His eyes was flaming on anger at alam ko rin na kinokontrol nya din ang kanyang
galit at emosyon na mapag buhatan nya ako nang mga kamay anumang oras.

"B-Bakit mo to ginagawa saakin?"Mahina kong tanong at sapat na yon para marinig nya
"Bakit mo ba ako pinapahirapan at pinaparusan nang ganito? Bakit hindi mo ako
pinapayagan na makita si Papa? Miss na miss ko na sya" tumulo ang luha sa aking
maga mata. Sa bawat salita na binigkas ko lahat yon bumara sa puso at lalamunan ko.
Bakit ang selfish nya? "Alam ko na baon si Papa sa pag kakautang nya sayo. Pwede
ko naman pag trabahuhan pang habang buhay na pag sisilbi ang milyong pag kakautang
sayo ni Papa, pero bakit kailangan na saktan at babuyin mo pa ako nang ganito?Hindi
mo ba alam kong gaano ako nasasaktan at nahihirapan? Pagod na pagod na ako!"
Hagolhol ko nang pag iyak sa kanyang harapan.

Mas lalo pa lalo ako napapaiyak dahil blanko pa din ang kanyang mukha at wala man
lang bahid nang emosyon. Alam ko din na kahit umiyak pa akong dugo sa kanyang
harapan hindi sya maawa saakin.

"Patayin mo na lang ako kaysw ranasin ko p lahat ng sakit at kababuyan na ginagawa

mo saakin. A-Ayaw ko sayo! Napakasama mo. Hinding-hindi kita mapapatawad!" Singhal
ko sakanya habang patuloy na umaagos ang luha sa aking mga mata. Gusto kong tumigil
umiyak pero kusang pumapatak at umaagos ang luha sa aking mga mata.

"Curse and hit me all you want. Pero hindi na mag babago ang isip ko Ashely!"
malamig na sagot nito at nadurog pa lalo ang puso ko sa sakit. Nag simula na syang
mag lakad palabas nang kwarto

"I will do anyting" Nanginiging kong turan habang pinupunasan ko ang luha sa aking
pisngi "J-Just please. I will do anything just hear me out. G-Gagawin ko ang lahat
para payagan mo lang ako maka alis sa puder at Buhay mo!" Pag mamakaawa ko sakanya
at tumingala ako para hindi pumatak ang nag babadyang luha sa aking mga mata.

Napahinto naman sya sa pag lalakad at nag pakawala ito nang malalim nang buntong-
hiningga. Doon naman ako kinabahan dahil wala pa din akong mahanap na reaksyon at
komento galing sakanya. Mas lalo lamang akong pinang hihinaan nang loob sa aking
sarili na hindi nya ako pag bigyan sa pabor ko.
"Just gave me a child Ashely" He said with serious and hard toned "Bear my child
and that's you can repay me on your's father debt. You can do whatever you want and
you are free from this hell. Iiwan at ibibigay mo saakin ang bata. That's all I
ever wanted!" He said that make me froze the hell out of me and my throat been dry
on what he said.

Seryoso ba sya?

Do Ingrab this or not?

Nag pakawala ako nang isang malalim na buntong-hiningga bago ako sumagot. "Deal. I
accept it!" Determinado kong sagot at nagpakawala lamang sya nang isang makakatakot
na ngiti sa kanyang labi.

Dapat na ba akong kabahan?

Sana wala akong pag sisihan sa mga desisyon na ginagawa ko pagkatapos nito.

Chapter 1

Ramdam ko ang pag tagaktak nang pawis sa aking noo at leeg habang tinatakbo ko ang
masukal at magubat na daan.

Inalintana ko ang sakit at kirot na nararamdaman ko habang tumatakbo nang naka paa.
Puno na nang putik at at sugat ang aking mga paa at laylayan nang puting bestida na
suot-suot ko.

Tumingin ako sa kaliwa't-kanan ko pero, puro kakahuyan ang nakikita ko. Nawawalan
na ako nang lakas nang loob na maka takas at maka labas dito sa masukal na
kagubatan.

Nanginginig na ang aking katawan sa takot at nerbyos na baka maabutan nya ulit ako.

"Diyos ko. T-Tulungan nyo ako” nauutal at nanginginig kong dasal. Nag simula nang
tumulo ang luha sa aking mga mata sa takot.
Naka rinig ako nang kaluskos at pag galaw nang halaman malapit saakin. Doon na
naman bumalik ang takot at pangamba sa aking dibdib.

Bumalik na naman ang mga bagay na kinakatakutan ko.

Mga taong pilit kong tinatakasan!

Mabilis akong nag kubli sa isang makapal na halaman para hindi nila ako makita at
mahuli nang mga masasamang tao humahabol saakin. Maya-maya pa dumating na yong mga
lalaking armado. Malalaki ang katawan at nakakatakot ang kanilang mga mukha.

"P*tangina. Hanapin nyo sya. Hindi pa sya nakakalayo!" Nakakatakot na sigaw nang
isang lalaki na may balbas at kinasa nito ang hawak-hawak nyang baril.

Pinikit ko ang aking mga mata at tinakpan ko ang aking bibig nang aking mga kamay,
para iwasan maka gawa nang inggay dahil sa paulit-ulit kong pag hikbi.

"Opo Sir." Sagot ulit nang mga armadong mga lalaki. Halata sa kanilang mga mukha na
determinado silang mahanap ulit ako. “You must find her. Kong makita sya nang iba
tao, ako mismo ang papatay sainyoz Naiintindihan nyo ba ako?!" Nakaka sindak na
turan nang lalaking maraming balbas, na sanhi siniksik ko pa lalo ang aking sarili
sa takot.

Mukha ata, ito ang leader sa kanilang grupo. Yong lalaking mabalbas at nakakatakot.
"Hanapin nyo si Ashely at kailangan nyong ibigay saakin nang buhay!" Asik muli
nito.

Sa tuwing nakikinig ako sa mga pinag uusapan nila, mas lalo akong kinakain nang
takot at pangamba sa aking dibdib. Bakit ba kailangan pa tong mangyari saakin?

Maya't-maya pa rinig ko ang kaluskos at pag kilos nila na hudyat na umalis na nga
sila para hanapin ako. Lumabas na ako sa lugar kong saan ako nag kukubli at
pagkatapos tumakbo ulit ako nang sobrang bilis.
Kailangan kong maka takas.

Dapat hindi nila ako makita at maabutan!

Patuloy na umaagos ang luha sa aking mga mata habang patuloy na tumatakbo. Gusto
kong makita si Papa.

Gusto ko ng maka alis sa lugar na ito.

"Nakita ko na sya!” Rinig kong malakas na sigaw nang lalaki. Mabilis kong nilingon
kong saan nanggagaling yong boses, at nakita ko ang dalawang armadong lalaking
kanina pa humahabol saakin.

Doon ako ulit kinain nang takot at bumilis ang tibok nang aking puso.

Mabilis na tumakbo ang mg armadong mga lalaki para hulihin at dakpin ulit ako.
Mabilis akong tumakbo habang patuloy na umaagos ang luha sa aking mga mata

"Bilisan nyo. Tang*na. Dakpin nyo sya!” patuloy na sigaw nito. Mas lalo ko pa tuloy
binilisan ang aking pag takbo.

Halos hindi na ako maka hingga sa sakit na nararamdaman ko. Nanlabo na rin ang
aking mga mata dahil patuloy akong umiiyak.

"Ahh!" Impit nang pag iyak ko. Mas lalo ko pang binilisan ang aking pag takbo para
hindi nila ako maabutan.

Napa-tili at napa sigaw ako nang may marahas na kamay na humawak sa aking pulsahan.
Mabilis kong nilingon kong sino yon at doon na ako nawalan nang pag asa dahil
nahuli na nga ako nang mga armadong lalaking humahabol saakin.
Nanghina ang aking mga tuhod sa takot.

"B-Bitawan mo ako. Ano ba!” Pilit kong inaalis ang kanyang kamay na naka hawak sa
aking pulsuhan pero mas hinigpitan nya pa lalo yon para hindi ako maka takas ulit.
“Ano ba. B-Bitawan nyo ako. Gusto kong umuwi saamin. P-Parang awa nyo na!” Sunod-
sunod nang nag silaglagan ang luha sa aking mga mata.

Patuloy akong nag pupumiglas para maka takas pero mas malakas sya kumpara saakin.

"P*tangina. Tahimik!!" Isang nakakatakot at nakaka ngimbal na sigaw nya saakin na

sanhi ako'y mapapikit at manginig sa takot. Feeling ko, kong anong naka bara sa
aking dibdib sa bigat-bigat na nararamdaman ko.

Bakit kailangan maramdaman at mag dusa pa ako nang ganito?

Bakit ginaganito nila ako?

"Sasama ka saamin, sa ayaw at sa gusto mo!”Isang nakaka lokong ngiti ang sumilay sa
kanyang labi.

"H-Hindi. Please. Parang awa mo na. Pakawalan mo na ako. Nag mamakaawa ako sayo!"
Patuloy na pag hagolhol ko sa kanyang harapan na tila bang wala syang pakialam sa
nararamdaman at patuloy kong pag mamakaawa sakanya.

"Pasensya na kayo Señorita. Pero sinusunod lang namin ang utos ni Señorito” Isang
nakakatakot na ngiti ang sumilay sa kanyang labi na sanhi humagolhol pa lalo ako
nang pag-iyak. "Idala nyo na sya sa mansyon!" Utos nang lalaki sa iba nya pang mga
kasamahan.
Lumapit na saakin ang iba sa kanyang mga kasamahan at hinawakan nila ako sa mag
kabilang kamay.

Hindi.

Doon na naman bumalik ang masakit at nakakatakot kong karanasan doon sa mansyon.

Ayaw ko nang bumalik doon.

Mamatay ako kapag bumalik pa ako doon.

Maya't-maya pa ay may tumigil na itim at mamahaling sasakyan sa aking harapan at

may lumabas pa doon na ilang mga lalaking malalaki ang katawan at nakakatakot.

"H-Hindi! Nag mamakaawa ako sainyo. Wag. Wag nyo akong ibalik doon!" Patuloy kong
pag pupumiglas habang patuloy na umaagos ang luha sa aking mga mata.. "H-Hindi.
Ano ba!Bitawan nyo ako sabi eh. A-Ayaw ko nang bumalik doon. Ahhh!" Sigaw ko habang
paulit-ulit na nag mamakaawa sakanila.

Mahigpit na naka hawak saaking mag kabilang kamay ang nakakatakot at armadong mga
lalaki. Pilit nila akong hinihila papasok sa loob nang sasakyan. Pero mas naging
porsigedo pa akong makawala at maka takas sa kanilang mga kamay.

"P*tangina. Patagihimikin nyo sya!” Naiirita at pagalit na asik nang may balbas na
lalaki.
"Nag mamakaawa ako sainyo. T-Tulungan nyo a-ako!” cry out loud on the pained that I
felt. Gusto kong makawala! Gusto kong maka takas.

Patuloy lamang akong pinipigilan nang mga armadong mga lalaki para hindi ako maka
takas sa kanila. At hinila ako nila nang buong lakas papasok nang sasakyan. Mas
lalo lang akong nag palahaw nang pag iyak na para bang durog-durog na ang puso ko
sa sakit.

Ayaw ko na, nang ganito.

"Wag nyo akong ibalik doon. Mamatay ako doon! Ahhh---" hindi ko na natuloy pa ang
sasabihin ko dahil tinakpan nila nang puting panyo ang aking ilong na may halong
kemikal.

Kemikal na sanhi gumibat ang talukap nang aking mga mata na sanhi mawalan ako nang
malay.

Dahan-dahan kong minulat ang aking mga mata. Isang madilim na kwarto ang sumalubong
saakin. Ang tanging ilaw lamang ang tanging lampshade sa tabi ko. May nakikita din
akong liwanag na nanggagaling sa labas, na mas lalo pa tuloy naging malinaw kong
asan ako ngayon

Iginala ko ang aking paningin sa kabuuang kwarto. Doon na naman nawalan ako nang
pag asa at namuo na naman ang takot sa aking dibdib. Dahil bumalik na naman ako sa
isang silid na kong saan doon ako naka kulong nang halos ilang buwan.

Silid na nag bigay nang masasakit at mabibigat na alala saakin.

Silid kong saan ako paulit ulit na umiiyak at sinasaktan nang taong ayaw akong
pakawalan.

At dito sa silid na ito, kong saan ako pinag samantalahan at binaboy nang lalaking
paulit-ulit kong binubura sa aking isipan.

Ramdam ko ang pag hapdi at sakit sa aking mga paa. Doon ko lang nakita na marami
pala akong natamo na sugat doon dahil sa pag takbo ko kanina.

"Finally, nagising ka din!" Rinig ko ang isang malagong at nakakatakot na boses sa

isang tabi.

Bumigat ang aking pag hingga at bumalik na naman ang takot at nerbyos sa aking
dibdib habang naka tingin sa isang lalaking kanina pa pala naka tingin at naka
masid saakin. Kita ko ang mga pares nang kanyang mga mata na puno nang lamig at
nanlilisik yon sa galit.

Para syang isang mistulang mabangis na hayop na nag hahantay na kainin at lapain
ako anumang oras.

Dahan-dahan nyang inihakbang ang kanyang mga paa palapit sa direksyon kong nasan
ako ngayon.

Nag simulang manginig ang aking katawan sa takot dahil alam kong sasaktan at
bibigyan nya na naman ako nang isang malupit at marahas na parusa!

Parusa na ayaw ko nang sapitin.

Parusang paulit-ulit na nag tatak sa aking isipan kong gaano sya kasama at
nakakatakot na tao.

Mabilis akong umupo sa malambot na kama at siniksik ko pa lalo ang aking sarili sa
headboard dahil sa sobrang takot.
Tumigil sya sa gilid nang aking kama. Ayaw kong salubingin ang nakakatakot at
nanlilisik nyang mga mata. Dahan-dahan syang umupo sa tabi ko at ramdam ko ang pang
lalambot nang aking tuhod dahil sa takot.

"P-Please pakawalan m-mo na ako!" Nauutal kong sagot. Napaka bigat na rin ang aking
lalamunan at ang aking dibdib sa sakit! "A-Ayaw ko na d-dito. Gusto ko nang umuwi"
nag simula nang uminit ang sulok nang aking mga mata.

Lalo pa tuloy nararagdagan ang sakit at kirot sa aking puso dahil wala akong
makitang bahid na emosyon sakanyang pag mumukha! Purong galit at nakakatakot.

"Shhh! You knew I can’t do that honey" marahan nyang hinaplos ang aking mukha.
Pinikit ko pa lalo ang aking mga mata sa takot dahil ayaw kong maranasan ulit ang
kalupitan nya!

Sa bawat pag tama nang mainit nyang balat sa katawan ko, ay hindi ko maiwasan na
maka ramdam nang kilabot sa aking sarili!

Takot na ako. Takot na takot ako, na baka mas maging marahas ang gawin nyang parusa
saakin.

Mabilis nyang hinuli ang panga ko at hinarap nya ako sakanya. Napa unggol ako sa
sakit dahil sa diin at higpit nyang pag kakahawak sa panga ko, pero lahat nang yon
tiniis ko.

Sunod-sunod nang, nag silaglagan ang kanina ko pang pinipiglang luha sa aking mga
mata.

"Diba sinabi ko sayo na wag mong susuwayin ang utos ko Ashely. Akala ko ba, malinaw
na ang kasunduan natin!" Madiin at nakaka gimbal nyang sigaw na sanhi ako'y
panginigan sa takot.
"A-Ayaw ko na. P-Pagod na pagod na ako. Hanggang kaylan mo ba to gagawin saakin
huh? Hanggang kaylan mo ba ako ikukulong sa lintik na mansyon na to!?" Feeling ko,
kong anong naka bara sa aking puso habang binibigkas ko ang katagang yon.

Pagod na ako. Pagod na pagod na ako na halos araw-araw nya akong ginagamit. Pagod
na pagod na akong araw-araw nya na lang akong binaboy at sinasaktan.

Akala ko, mas magiging madali ang buhay ko nang pumayag ako sa kanyang kasunduan na
papakawalan nya ako pag nabigyan ko sya nang anak. Pero bakit ganito? Bakit naging
masahol pa ang karanasahan ko sa puder at buhay nya?

"Shut it!” Sigaw nya. Bibigyan nya sana ako nang malakas na sampal sa aking pisngi
pero mabilis ko namang hinarang ang aking mga kamay sa aking mukha, para hindi nya
matuloy ang tangka nyang gagawin saakin.

"Ahhh!" Napahagolhol pa lalo ako sa takot sa kanyang harapan. Ayaw ko nang ganito.

"Damn it!" He hissed on frustration. Tumayo sya sa harapan ko at kita ko, kong
papaano nya sinabunutan ang kanyang buhok sa galit at frustrate na saktan at
singhalan ako anumang oras

I could see his eyes was no shed of emotion. It was all hatred and anger.
Nakakatakot din ang kanyang mga dahil nanlilisik yon sa galit. Rinig ko ang sunod-
sunod nyang mura sa aking harapan.

Patuloy lang lumalandas ang luha sa aking mga mata dahil sa takot. Halos hindi na
ako maka hingga sa sakit na nararamdaman ko. Gusto ko nang mamatay.

"You better behave this time Ashley, before I lose myself to kill you!” He said
with warning toned that make more frightened. “Sa susunod na tumakas kapa ulit,
hindi lang ito ang sasapitin mo. This is a warning women!" Asik muli nito at
pagkatapos padabog itong nag martsa palabas nang kanyang kwarto.
Mas nasaktan pa ako lalo dahil padabog nyang sinarhan yong pinto sanhi maka gawa
yon nakaka sindik na inggay. Doon ako napa hagolhol nang pag iyak.

Kaylan mo ba ako papahirapan nang ganito?

••••••

"Wow, ang ganda ganda nyo po Señorita" naka silay na ngiti ang gumihit sa labi ni
Glorita habang sinusuklay nya ang aking mahaba at maitim na buhok.

Pait na lamang akong napa ngiti habang pinag mamasdan ko ang repleksyon ko sa
napaka laking salamin sa aking harapan. Pansin ko ang pagiging maputla ng aking
kutis at bakas sa aking mukha ang konting sugat at galos na natamo ko, nang pag
tangka kong pag takas kahapon.

Nilagyan din ako ni Glorita nang konting pulbos sa aking mukha at may nilagay pa
syang kong anong kulay sa aking mamula-mulang labi na sanhi nawala ang bakas nang
aking pamumutla doon. Naka suot din ako nang isang puting mahabang bestida at
mayroon itong malilit na borda nang mga bulaklak.

Si Glorita ay bente anyos na ito at isang taon pa lang itong nag seserbehang isang
katulong dito sa mansyon. Kayumanggi lang ang kanyang kutis, at napaka ganda nya.
Hanggang balikat lang ang haba nang kanyang maitim nitong buhok. Medyo matangkad
lang sya kumpara saakin nang ilang pulgada. Napaka bait nito at sya rin yong nag
alalaga at nag aasikaso saakin..

Sa katunayan sya lang ang medyo kasundo ko, sa ilang buwan kong pananatili nito sa
mansyon.

"Naiingit po ako sayo, Señorita kasi napangasawa nyo po si Señorito. Napaka gwapo
pa at mahal na mahal nya po kayo" naka ngiting kwento nito, na sanhi nawala ang
mapait na ngiti sa aking labi.

Kinuyom ko nang sobrang diin ang aking kamao sa sobrang galit.

Mahal ako? That’s nonsense.?Hindi ako mahal nang demonyong yon!

"Hindi ko sya asawa" matamlay at walang buhay kong sagot. Hindi ko naman talaga
asawa ang gonggong na yon.

Ramdam kong biglang napatigil si Glorita sa pag susuklay sa aking buhok at tinignan
nya ang repleksyon ko sa salamin.

"H-Ho?" Hindi nito maka paniwalang saad. "Pinag bibiro mo ata ako Señorita” Nakita
kong napa ngiti itong saglit. “Lahat atang katulong at serbidor dito sa mansyon,
ay alam na kasal po kayo ni Señorito Drake” tukoy nito sa napaka sungit nitong Boss
at sa lalaking kapatid si Satanas.

“Alam nyo po Ma'am?”Patuloy nitong kwento. "Nakita ko sa larawan na napaka ganda

nyo, nung araw na kinasal kayo ni Señorito. Napaka ganda nang inyong mga ngiti
doon" tuloy-tuloy nitong saad na sanhi mapa tingin ako sakanya.

Ano?

Kasal?

Anong larawan ang pinag sasabi nya?

"A-Anong larawa---“ hindi ko na natapos pa ang sasabihin ko dahil biglang nag bukas
ang pinto sa kwarto ko, na sanhi napa tigil at napa lingon kaming pareho ni
Glorita.

Maya-maya pa, lumawa doon si Aling Puring. Naka suot ito nang uniforming puti na
bagay na bagay sakanya. Sya yong matandang nag hatid saakin noon nang pagkain nung,
unang araw ko pa lang dito sa mansyon.
"Señorita. Naka handa na po ang inyong agahan. Hinihintay na din po kayo ni
Señorito, sa ibaba" magalang na ani ng matanda.

Kinagat ko na lang ang ibabang labi ko at hindi ko mapigilan ang pamumuong kaba at
nerbyos sa aking dibdib nang marinig kong nandyan sya at hinihintay ako.

"O-Opo M-Manang" nauutal kong sagot at dahan-dahan na akong tumayo.

Ngumiti at nag vowed sa aking harapan si Glorita at sinuklian ko naman sya nang
isang tipid na ngiti.

Naauna nang lumakad palabas nang aking silid si Manang Puring, at walang pag totol
na sumunod ako sakanya. Tahimik lamang akong sumusunod sa likuran nang matanda
habang tinatahak namin ang pasilyo. Sa bawat pag hakbang ko, nang aking mga paa
papunta sa dining area, ay hindi pa din tumitigil ang pag pintig nang sobrang bilis
ang aking puso.

Na para bang kikitilin ang aking buhay dahil sa kaba at takot na nararamdaman ko.

Binuksan ni Manang Puring ang napaka laking pintuan sa aming harapan at pagkatapos
lumawa sa aking paningin ang napaka laki at napaka garbong hapag-kainan.

Bumunggad saakin ang napaka laki at habang lamesa sa aking harapan na tantya ko ay
labing dalawang taong pu-pwedeng kumain doon. Mas lalo pa tuloy akong humangga
dahil sa ganda nang pasilidad nang dingding at pader, na kulay puting pintura at
pinag halong kulay yellow na parang mga ginto dahil nag kikinang sa ganda nito.

Nag paagaw din nang atensyon saakin ang napaka laking chandelier sa gitna nang
lamesa. Napapalibutan din ito nang mamahalin at napakagandang crystal.
"Tutunganga kana lang ba dyan?!" Halos napa talon ako dahil sa gulat at takot nang
marinig ko ang napaka lalim at nakaka tindig balahibo nitong boses

Tinignan ko ang binata na naka upo sa mamahaling upuan habang naka tingin nang
sobrang sama at lamig saakin.

Nag vowed si Manang Puring sa binata at pagkatapos nag labas na ito sa hapag-kainan
at naiwan na lamang kaming dalawa.

Kinagat ko na lamang ang aking ibabang labi habang kontrolin ang takot at pangamba
na namumuo sa aking dibdib.

"Sorry" mahina at nanginginig kong sambit.

"Ts" rinig kong asik nitong muli at binalik nya ang kanyang atensyon sa iniinom
nitong kape.

Kahit nanlalambot ang aking mga paa sa takot, ay pilit ko na lamang inihahakbang
ang aking mga paa palapit sa dining area. At pagkatapos umupo ako sa bakanteng
upuan na medyo may distansya sakanya.

Naka ramdam ako nang gutom nang masaksihan ko ang magarang agahan na naka lapag sa
hapag-kainan. Kundi, fried rice, itlog, talong at isda na prinito, hotdog at bacon.
Mayron din na tasang may lamang kape na sanhi magutom pa lalo ako nang husto.

Nag simula na kami parehong kumain. Sa bawat pag subo ko nang pagkain ay pawang
buong inggat dahil iniiwasan ko maka gawa nang pag kakamali sa kanyang harapan.
Natatakot akong ma-singhalan at pag buhatan nya na naman ako nang kamay.

Bahagya ko naman na pinag mamasdan nang tahimik ang binata, na naka tuon ang
kanyang atensyon sa binabasa nyang dyaryo. At sa kaliwang bahagi nya naman ay doon
naka lapag ang kapeng iniinom nya.

Mayron syang napaka kapal na kilay at perpektong panga. Hindi din maalis sa aking
paningin ang napaka ganda nyang kulay brown nyang mga mata. Ang kanyang mga mata ay
kakaka akit at puno nang lamig.

"Ts. Stop staring!" He hissed annoyed that make me back on the reality. Nilunok ko
ang naka barang laway sa aking lalamunan, na ngayon naka tingin sya nang sobrang
talim saakin.

"P-Pasensya kana” nauutal kong pag papaumanhin. Tagos nya ako kong titigan na para
bang papatayin nya ako sa pag gawaran nyang titig saakin.

"Ts. Pathetic!" Rinig kong usal nya pa, at binalik nya ang kanyang atensyon sa
binabasa nitong dyaryo.

Parang tinusok ang aking dibdib sa katagang sinabi nya. Alam ko kasi, na ako ang
pinariringgan nya, dahil kami lang naman na dalawa ang tao dito sa dining area.

Maya-maya pa tumunog ang kanyang cellphone at mabilis nya naman na sinagot yon.

"Yes” Rinig kong sagot nya sa kausap nya sa kabilang linya. Tinuon ko na lang ang
aking pansin sa kinakain ko. “Don't worry Mr. Tuazon, naayos ko na lahat. Yes.
I'll be there in 30 minutes" rinig kong saad nya sa kausap nya.

Nang matapos na ang tawag ay nilagay nya ang kanyang cellphone sa lamesa.

Hindi ata kakayanin nang takot at nerbyos sa aking dibdib na mapa-lapit pa ata nang
husto sa binata.

First time kong maka sabay at maka harap syang kumain sa hapag-kainan.

Pero bakit ganun?

 Bakit parang may nag hahabulan na mga daga sa aking tyan na hindi ako mapa-kali
dahil, ramdam ko ang kakaibang tensyon sa pagitan namin.

"Uyy, hotdog" halos mag ningning ang aking mga mata sa tuwa nang makita ko ang
hotdog sa hapag-kainan. Kumuha ako nang ilang piraso noon at pagkatapos nilagay ko
yon sa plato ko.

Abot saya ang ngiti sa aking labi habang nilalantakan yon. Gosh. Heaven!

Hotdog is one of my favorite, simula noong bata pa ako. Naka sanayan ko nang kumain
noon hanggang nag dalaga na ako. Hindi ko alam kong bakit nahilig ako kumain noon.
Napapa ngiti at napapasaya na lamang ako kapag kumakain ako noon. Lahat nang hotdog
gusto ko, hanggang mapa tender juicy pa yan. Hanggang mapa liit man yan o mapa
jumbo hotdog. Kasi meserep eh!

"Ts, hotdog lang ang saya-saya mo na!" bahid nang iritasyon ang gumuhit sa kanyang
labi habang naka tingin saakin. "Kayo talagang mga babae, ang babaw nang inyong
kaligayahan" naiiling pa nitong sagot.

Napa busangot na lamang ako habang naka tingin sa kanyang mukha. Hindi pa din nag
babago ang kanyang expression, sobra pa din yon nang lamig.

Napansin kong, naubos ko na ata ang hotdog na nailuto ni Manang Puring. At doon ako
nalungkot dahil wala na akong kakainin na hotdog. Huhu.

Sinamaan ko na lamang nang tingin si Drake na ngayon kay sama nang pinukol nang
tingin saakin. Ano bang problema nang gonggong na to sa pagkain ko nang hotdog?

"Eh meserep eh. Try mo?" Pang aalok ko sakanya at sinamaan nya lang ako nang titig.

Dahan-dahan nyang nilapag ang hawak-hawak nyang dyaryo at nilagay yon sa lamesa.

Napa lunok na lamang ako nang sunod-sunod dahil tinignan nya ako nang sobrang
lamig. Doon na naman bumalik ang nerbyos at kaba sa aking dibdib.
Baka singhalan at saktan nya na naman ako!

Shit. Wrong move Ashely.

"No thanks.." Pag tatangi nya na sanhi mapa awang ako nang labi. "I just don't
get it. I don't even understand, why you like to eat, that kind of crap. Wala naman
kayong makukuhang maganda dyan sa hotdog na yan kundi sakit" ani nito.

Tinawag nyang crap ang hotdog!? Aba! Aba!

"Pero masarap naman" pang gigiit ko lalo. "Marami kayang mga batang gustong kumain
nang hotdog. At wag mo na din ipag kaila, na nung bata kapa ay favorite mo din ito”
ani ko pa.

Napa iling na lamang sya at kinuha nya ulit ang dyaryo sa lamesa at sinimulan nyang
ituon ang kanyang atensyon doon.

Naka hingga pa ako nang maluwag dahil hindi na sya sumagot at hindi nya ako
pinagalitan.

"You want to hear some interesting?" Ani ko. Napa tigil naman sya sa pag babasa nya
at sinulyapan nya ako nang tingin.

"What is it?" Seryoso at walang bahid nyang emosyon na tanong. Kinuha nya ang tasa
nang kape at marahan nya naman na ininom ang laman non.

"Mas masarap ang hotdog mo!" Isang nakakalokong ngiti ang sumilay saaking labi.
Kita ko, kong paano sya nasamid sa iiinom nya, na halos lumabas na ata sa ilong nya
ang iniinom nyang kape. Walang gatol na patuloy na umuubo sya sa aking harapan.

Pinipigilan ko na lang ang sarili ko na matuwa dahil sa reaction at mukha nya

ngayon. Baka bogbogin nya na ako nang tuluyan nito kapag nahuli nya akong tumatawa
dahil nasamid sya.

"The f*cked!" Mura nya at tinignan nya ako nang sobrang sama.

Napa kagat labi na lamang ako habang tinitignan ko sya ngayon na pulang-pula na ang
kanyang mukha dahil sa walang humpay na pag ubo at inis saakin.

"Bakit totoo naman diba?" Pang gigiit ko pa lalo. Kita kong dumilim ang kanyang
mukha sa galit. “Masarap ang hotdog mo dahil mahaba at mataba. Ang sarap sarap
kaya non, lalo na kong isubo nang buo" naka ngiti kong saad. Inismidan nya lamang
ako at tinignan nya ako nang sobrang talim at puno nang pag babanta.

"Shit. Damn it!" Mura nya sa galit. Nagulat na lamang ako nang padabog syang tumayo
at hinampas nya nang sobrang lakas ang lamesa na sanhi mapa talon pa lalo ako sa
gulat.

"Y-You!” Turo nya saakin. Halos nanuyo ang laway sa aking lalamunan at nag tambol
nang sobrang bilis ang aking puso dahil nanlilisik na ang mga mata ni Drake sa
sobrang galit. "D-Don't tempt me woman!" Kita ko kong paano nag igting ang kanyang
mga mata at mas lalo lang nanliyab ang kanyang mga mata.

Ano daw? Tempt?

Pansin ko din ang panginginig nang kanyang katawan na para bang kinokontrol nyang
saktan ako. Doon na naman nabuhay ang takot at pangamba sa aking dibdib. Nalintikan
kana talaga Ashely.

"F*ck it!" Mura nya sa inis. Napa lunok na lamang ako nang suno-sunod nang,
mabilis at padabog syang nag martsa palabas nang dining area at naiwan akong tulala
at naguguluhan sa nangyari.

Anong nangyari sa gonggong na yon?

Lakas maka grand exit ah?

Hindi ko pa din alam kong bakit sya nagagalit saakin.

Nang naka siguro ko nang wala na sya. Tumayo na ako nag simula na akong mag lakad
papunta sa inuupan ni Drake kanina. Napa ngiti na lamang ako at mabilis kong kinuha
ang tinidor sa lamesa.

At tinusok ko ang mahaba at mataba nyang hotdog na naiwan nya sa kanyang plato.

Hmm. Serep.

Chapter 2

"Ahh God" he groaned while trusting hard inside me.

Pinikit ko na lamang ang aking mga mata at may mga luhang lumandas sa aking mga
mata.

"Ahh..Ahh" impit nang unggol ko. Hinawakan ko ang kanyang matipunong dibdib para
mag karoon nang supprta na hindi nya ako madagadan sa ginagawa nya.

Sa bawat nang ulos na binigay nya saakin, ramdam na ramdam ko ang kakaibang diin at
pang gigil doon. Rinig na rinig ko din ang inggay sa bawat nag tatama ang aming mga
katawan.

Tinignan ko ang mukha ni Drake at pansin ko ang pamumuong pawis sa kanyang noo at
kanyang leeg. He's eyes was so cold and guilt of lust.
"Ohh god! You're so tight Ashely" mamaos at nahihirapan nitong turan. Ramdam kong
mas mas mabilis at mapusok ang bawat pag ulos na binigay nya saakin. "Ahhhh!" He
groaned again and this time, he hold my mountains and caresses it.

Mas lalong naragdagan ang init na naramdaman ko sa bawat. Tumatama ang kanyang
mainit na kamay saakin.

Pinikit ko ulit ang aking mga mata dahil ayaw kong pag masdan sya kong papaano nya
ako inaangkin nang paulit-ulit. Nasasaktan na ako nang sobra dahil patuloy nya
akong binababoy at pinipilit sa mga ayaw ko.

Napuno nang mga unggol namin sa kwarto. Para bang isang musika ang aming mga
unggol.

"Shit. I’m cumming honey" he moaned again while giving me his final move before he
squirt his hot liquid inside of me.

"Ahhh!" Sabay naming unggol. Hanggang narating na namin ang kasukdulan.

He collapsed besides me and we were both panting and catches our breath. Nanatili
lamang akong naka higa habang naka tingin sa kisame.

Rinig na rinig ko ang mabibigat na pag hingga ni Drake sa tabi ko. Hindi ko sya
magawang tignan sa kanyang mukha dahil patuloy pa din akong nahihirapan at
nasasaktan.

Nasasaktan na ako nang sobra.

Gusto kong mag hagolhol nang pag-iyak pero nilalabanan ko lang ang sarili ko. Pagod
na pagod na akong umiyak nang dahil sakanya.

Ramdam na ramdam ko ang pag galaw nang kama na hudyat tumayo na nga si Drake.

Kita ko ang kanyang kahubadan habang naka tayo. Doon ko malayang nasaksihan ang
napaka ganda nitong pangangatawan, at mayron din itong sixpacks of abs. Medyo
maumbok ang kanyang pwetan. Doon ko lang napansin na mayroon pala syang Chinese
characters na tattoo, na naka ukit sa kanyang likuran. Hindi ko mabasa at
maintindihan kong anong naka sulat doon pero maganda ang pag kakasulat at pag
kakaukit doon.

Napalunok na lamang ako nang sunod-sunod habang nakapako pa din ang aking paningin
sa kanyang mahaba at tayong-tayong sandata. Kahit ilang beses ko na itong nakita
nang malapitan, hindi ko talaga maiwasan na mahiya at maka ramdam nang kakaibang
kiliti sa aking tyan.

Hindi ko lubusang akalain na makaka kasya saakin nang buo ang ganun kalaking Hotdog
ni Drake. Langya! Sobrang laki at tigas.

Siguro mahilig din si Drake sa Jumbo Hotdog, kaya nag mana sakanya ang alaga nya.

Shit! Bakit ko ba iniisip ang hotdog nya?

Kahit pagod na pagod ako sa ilang round namin kanina, ay pinilit ko pa ding umupo
sa malambot na kama. Ramdam ko ang pananakit sa pagitan nang mga hita ko at ang pag
sakit ng aking katawan na para bang ni wrestling ako

Doon ko malayang napag masdan ang binata na nag lakad patungo ss wardrobe para
pumili nang damit. Sa ilang segundong pag pili nya nang damit ay napag pasyahan
nitong suotin ang isang puting longsleeve na hudyat bumakat doon ang napaka ganda
nyang pangangatawan.

He was standing in my front. Naka suot sya nang itim na pants at tinernuhan pa nang
puting longsleeve. Medyo magulo ang kanyang buhok at napaka ganda nang kanyang
tindig.
"Ts" asik muli nito saakin.

Nilunok ko na lamang ang naka barang laway sa aking lalamunan habang naka pako pa
din ang aking mga paningin sakanya.

Mas lalo pang nararagdagan ang takot at nerbyos sa aking dibdib dahil nakatingin
saakin si Drake na para bang kakainin nya ako nang buhay.

Napaka lamig at sama nang pinukulan nyang tingin saakin na sanhi, manlambot ang
aking binti sa takot at pangamba.

"I don't wanna hear, that you cause any trouble again Ashely" he gritted his teeth
while giving me a warning look. Nilunok ko na lamang ang naka barang laway sa
aking lalamunan at para na rin pakalmahin ang aking sarilk. "Or you will get a
punishment that you'll never forget!" Puno nang diin at pag babanta nitong ani.

"O-Oo" nauutal kong sagot. Siniksik ko pa lalo ang aking sarili sa headboard nang
kama dahil sa takot at pangamba na lumukob ulit saakin.

Ayaw ko na.

Ayaw ko nang bigyan nya ako ulit nang isang parusa dahil baka yon pa ang ikamatay
ko!

Napa iling-iling pa nito bago nya hinakbang ang kanyang mga paa palabas nang
naturang silid. Padabog at pabagsak nyang sinarhan ang pinto at maka gawa yon nang
malakas at nakaka hindik na inggay.

Feeling ko, parang milyon-milyong kutsilyo ang tumama sa aking dibdib habang naka
tingin pa din sa pinto na nilabasan kanina ni Drake.

Bakit mo ako pinapahirapan at sinasaktan??

Ano ba ang dapat kong gawin para palayain mo ako?

A tears scape in my eyes, because Im hurting.

Hurting because of him.

"Good afternoon po Señorita" naka ngiting salubong sakin ni Glorita nang maka baba
ako nang hagdan. "Ipag hahanda ko na po ang inyong pananghalian" tangka sana itong
aalis sa aking harapan nang mabilis ko naman syang pinigilan.

"S-Sandali Glorita" ani ko na sanhi mapa tigil naman ito at humarap ulit sya
saakin. "Anong oras na pala?" Hindi ko maiwasan na maitanong yon sa dalaga.

Ngumiti naman nang sobrang lapad sya saakin bago sumagot.

"Pasado alas dose na po nang tanghali Señorita" saad nito na sanhi lumaki ang aking
mga mata sa pag kagulat. What? Alas dose na?

Napa tampal na lang ako sa aking noo dahil hindi ko nalamayan na tanghali na pala
ako nagising. Matapos kasi akong iwan ni Drake sa kwarto kanina, doon naman ako
umiyak nang walang tigil hanggang sa maka tulog ako sa sobrang pagod.

Kaya pala kumakalam na ang kanyang tyan sa gutom dahil hindi pa pala sya kumakain
mula agahan.
Doon na lang bumalik sa isip nya kong asan ang binata. Tiyak papagalitan at
sasaktan na naman sya nito dahil tinanghali na sya ng gising. Ayaw na ayaw kasi
nito na tatamad sya at tatanghali nang gising.

"Umalis nga po pala si Señorito. Mamaya pa atang gabi ang uwi nya" biglang sinagot
ni Glorita ang katanungan sa aking isip. "At sya po, ipag hahanda ko na po ang
inyong makakain. Alam kong gutom na gutom na ho kayo Señorita" aya nito saakin at
nauna na itong nag lakad papunta sa dining area at sumunod naman ako sakanya.

Nang matapos na akong mananghalian, ay nilibang ko na lang ang sarili ko sa pag

lilibot sa kabuuang mansyon.

Ngayon ko lang nalibot ang kabuuang mansyon. Doon ko lang nalaman na apat na
palapag mayron ito at napaka laki at lawak nang mansyon. Kompleto rin ito ng mga
pasilidad. Tulad nang walong(8) mga kwarto, banyo,opisina, bar counter, kusina,
napaka laking paliguan at Cr. Mayron din silang napaka laking sala at napaka laking
library.. Napaka rami rin nang mga antiquate at mamahalin na mga vase, painting at
mga furniture ang naka display sa ibat-ibang bahagi nang mansyon.

Gustuhin ko man sanang lumabas at mamasyal sa labas, kaso mahigpit ang mga guards
dahil todo bantay sarado saakin, para hindi ako maka takas ulit.

Marami akong nakikitang guards sa labas ng bahay, at pati na rin naka bantay sa
napaka laki at batong gate. Nakasuot ang mga ito nang itim na uniforme at mayroon
silang hawak na mga baril.

Sa totoo lang talaga nakakatakot silang pag masdan dahil nakakatakot ang kanilang
mga mukha at napaka laki ang pangangatawan. Sila din yong mga tauhan na humuli
saakin noon nung nag takas ako. Feeling ko tuloy, isang sendikato tong napasukan
ko!

Wala na akong kalayaan sa bahay na ito dahil hindi ko magawa-gawa ang gusto kong
gawin. Nag mistula na akong preso sa napaka laking mansyon na to.

Sa tuwing nag iisa at napapa iyak ako. Doon ko lang naalala si Papa.

Kahit hindi sya naging mabuting ama para saakin, ay mahal na mahal ko sya.

Kahit bayad utang lang ako, hindi ko nagawang mag tanim nang galit kay Papa. May
rason naman si Papa para gawin nya to saakin. Mas mabuti, na ako na lang mag bayad
lahat nang utang nya dahil hindi ko kakayanin na malaman at makita ko syang naka
kulong sa kulungan.

Namimiss ko na si Papa.

Gusto kong malaman kong kamusta na sya at kong ano ang ginagawa nya. Halos tatlong
buwan na akong walang balita tungkol sakanya at mas lalo pa tuloy ako nalulungkot
dahil hindi nya man lang ginawang dalawin at puntahan ako dito sa mansyon.

Ganun na ba talaga kasama saakin ang mundo?

Pati sarili kong ama ay tatalikuran ako?

Napatigil ako sa pag muni-muni nang dumaan si Manang Puring sa aking harapan.
Pansin ko din na may dala-dala syang dalawang basket.

"Manang Puring, saan po kayo pupunta?" Lumapit ako sa matanda at marahan naman
itong napa tigil sa pag lalaakad nang makita nya ako.

"Pupunta ako sa hacienda Señorita, para kumuha nang mga prutas at gulay" Ani nang
matanda at tumanggo na lamang ako.

Marami na rin akong naririnig sa mga kasambahay at serbidor na ma- impluwensyang

tao at mayaman si Drake. Rinig ko din na marami syang mga lupain at mga ari-arian.
At isa sa pinaka maganda daw na puntahan ay ang hacienda nito. Dahil marami daw na
mga tanim na prutas, gulay at sari-saring mga bulaklak daw ang nandoon..

Kahit na rin ako na cu-curious kong gaano talaga kaganda ang hacienda ng
Villanueva.

"Tutulungan ko po kayo Manang Puring" naka ngiti kong saad at inagaw ko sa matanda
ang isang basket na hawak-hawak nito.

Kita ko ang gumihit na pag kabigla at pag alala habang naka tingin sya saakin.

"Naku, wag na ho Señorita..." Bakas ang takot sa mukha nang matanda.. "Dito na lang
ho kayo sa mansyon... Mahigpit na pinag bibilin ni Señorito,na hindi kayo pwedeng
lumabas hanggat walang pahintulot nya.. T-Tiyak na magagalit si Señorito kapag
nalaman nyang umalis kayo" nanginginig na turan nito.

Sumingkit na lang ang mga mata ko sa sinabi nang matanda.

Langya! Kahit kaylan talaga napaka traydor nang gonggong na yon!

"Sige na ho Manang.." I used my charm on her. Nag pout ako sa harapan nya at nag
pa-cute. Lahat na ata ginawa ko na, kahit mapa-puppy eyes at dog style pa yan. Haha
di joke!

Mahirap na eh! Despirada na akong maka labas dito sa mansyon na ito dahil hindi na
ako maka hingga. Wala din naman akong gagawin dito!

"Sige na Manang Puring.. Inip na inip na kasi ako dito sa loob nang mansyon eh.. At
isa pa, gusto ko din kayong tulungan" ngumiti ako nang sobrang tamis sa matanda.

Kita ko ang pag aalangan na gumuhit sa kanya habang naka tingin saakin. Alam kong,
konting-konti na lang mapapayag ko na sya sa gusto ko.

"Sige po Señorita.. " sagot nya na sanhi lumawak pa lalo ang ngiti sa aking labi.
Yes! Tiyak magagawa ko na nang matiwasay ang planong pag takas ko. "Pero sasama
satin ang guards para bantayan kayo" sagot nito na sanhi mawala ang matamis na
ngiti sa aking labi.

Okay na sana eh!

Kaso panira trip talaga ang mga guards na nag babantay sa akin! Ughh!
•••••

"Wow, ang ganda" hindi ko maiwasan na mapa mangha habang nag lalakad kami sa
kabuuang hacienda ng mga Villanueva.

Hindi ko akalain na napaka laki nang hacienda. Marami akong nakikitang iba't- ibang
klase ng mga sariwang gulay sa paligid. Mapasimula sa papaya, talong, repolyo,
kalabasa at kong ano-ano pa. Lahat ata nang mga gulay ay nandidito na, dahil sa
lawak nang lupain at iba't-ibang mga gulay ang naka tanim doon.

Napapangiti pa lalo ako dahil langhap na langhap ko ang sariwang hangin. Pinag
mamasdan ko, kong pano gumalaw ang mga dahon sa bawat pag ihip nang hangin.

Patuloy lamang kaming nag lalakad ni Manang Puring, at naka sunod din sa aking
likuran ang dalawang guards na nag sisilbing bumabantay saakin.

Naka suot ako nang tsinelas na maraming mga tampok nang mga bato na maliliit. Naka
suot din ako nang puting sleeveless na bestida. Hinayaan ko din naka lugay ang
aking mahaba at maitim na buhok habang patuloy kaming nag lalakad.

Kahit pasado ala una nang hapon ay hindi gaano kasakit ang sinag ng araw dahil
napaka raming puno sa paligid at natatambunan nito ang sinag ng araw.

May nakikita din akong mga ilang serbidor sa paligid na nag aani nang mga gulay at
nilalagay yon sa malalaking basket na dala-dala nila. Pansin ko din may
malalakihang truck ang nandoon at doon nilalagay nang mga lalaking ang inaani
nilang gulay sa truck.

"Sino sila Manang Puring?" Hindi ko maiwasan na maitanong sa matanda yong mga
lalaking nag aani nang mga gulay. Patuloy pa din kaming nag lalakad

"Sila ang serbidor dito sa hacienda.." Ani nya habang naka tingin sa serbidor.
"Yong mga gulay na inaani nila ay dinadala sa palengkean nang San Rafael at doon
binebenta.. Karamihan Señorita, sa mga gulay at prutas na nandidito ay ini-export
papuntang Maynila at doon pinag bibili.." Tuloy-tuloy na kwento nito na sanhi
mamangha naman ako sa mga narinig ko.

Ibang klase din kasi ang lawak at laki nang hacienda ng binata. Akala ko biro lang
ang sabi-sabi na malaki talaga yon

Bigla kaming napa tigil sa isang malawak na taniman. Tinignan ko naman si Manang
Puring na yumukod ito nang konti. Doon ko lang nakita na pumipitas sya nang kamatis
at nilalagay nya ito sa dala-dala naming basket.

Yumuko ako, para mag kapantay kami nang matanda. Tinulungan ko na din sya sa
pamimitas at pag kuha nang kamatis.

"Wag yan Señorita" napa tigil ako nang pigilan ang kamay ko ni Manang Puring. Taka
naman akong napatigil sa ginawa ko "Wag mong pitasin ang kulay berdeng
kamatis dahil maasim yan at hindi pa hinog" aniya nito at tumango naman ako.

Dahan-dahan kong binitawan ang hawak-hawak kong berdeng kamatis at tinignan ko ulit
si Manang Puring.

"Dapat ganito ang kunin mo Señorita dahil hinog na sya at sariwa" naka ngiting saad
nang matanda at pinakita nya saakin ang mamula-mulang kamatis na hawak nya.

Nag simula na rin akong tumanggo sa sinabi nya. Nag lakad-lakad ako sa taniman nang
kamatis para humanap nang mamula-mula at hinog gaya nang pinakita saakin ni Manang
Puring. Napapangiti pa lalo ako dahil marami akong napitas na hinog at sariwang
kamatis.

Nang matapos na kaming mamitas nang kamatis, ay marami pa kaming pinuntahan ni

Aling Puring. Marami na din ang nakuha naming gulay gaya nang repolyo, cabbage,
talong, kangkong at kong ano-ano pa. Kahit papaano naman ay nalibang naman ako
kahit papaano sa pag kuha namin nang gulay.

"Tara Señorita, doon naman tayo pumunta sa taniman nang mga prutas" aya nya saakin
at sumunod naman ako sakanya. Mga tatlong minuto pa ang nilakad namin bago namin
narating ang taniman nang mga prutas.

Lalo pa akong namangha dahil napaka raming naka tanim doon. Mag simula sa apple,
orange, santol, mangga, avocado at kong-ano pa..

Nag simula na kaming kumuha ni Manang Puring nang mga prutas, gaya nang hinog na
papaya, watermelon, saging at kong-ano pa.

Bigla naman akong napatingin sa isang sulok. Mas lalo pa tuloy nag ningning ang
aking mga mata sa tuwa nang makita ko ang malaki at napaka raming bungga nang
mangga. Bigla akong naka ramdam nang pagkatakam na kumuha doon dahil kitang-kita ko
ang hitik sa bungga noon.

Mag lalakad na sana ako papunta doon kaso mabilis naman akong hinarangan ulit ako
nang guards na nag babantay saakin. Bigla akong sumimanggot

"Dito lang kayo Señorita" ani ni Kalbo. Dinaig nya pa ang Mr. Clean sa kinis nang
kanyang ulo. Siningkitan ko na lamang sya ng mata at hinarap ko sya.

"Pano kong ayaw ko?" Pananaray ko sakanya. Binigyan lamang ako ni Mr. Clean na may
pag babantang titig pero hindi pa din ako nag patinag. "Wala naman akong balak
tumakas. Kong Oo sana, kanina ko pa yon sana ginawa." Ani kong muli at
pinamaywangan ko ang dalawang dalawang guards na naka harang sa dinadaanan ko.

"P-pero Señorita" ani mula nang guard

"Tabi!!" Ani kong muli at tuloy-tuloy na akong pumunta sa puno nang mangga.

Walang alintangan na pumunta at umakyat ako sa puno nang mangga. Lalo pa tuloy
akong na excite umakyat doon dahil napaka rami nang bungga.

Medyo may kataasahan yong puno ng mangga pero keri ko naman na akyatin yon. Sanay
na akong umakyat nang puno simula noong bata pa ako dahil kasama ko noon ang mga
kaibigan ko kapag umaakyat kami nang bayabas at mangga sa kapitbahay namin.

Tumungtong at humawak sa mga sangga noon para umakyat pa lalo pa itaas ng bahagi
nang puno. Mas lalo ako naka ramdam nang pag katakan na kumuha nang napaka raming
mangga doon.

"Señorita! Bumababa na ho kayo riyan!" ani nang isang guard na kamukha ni Jetli!
Letche! Hindi pa nga ako nakaka kuha nang mangga tapos pababain nya na ako?!

"Ingay mo!" Irap ko pa lalo sa kanilang dalawa.

Kita ko ang matatalim nilang titig habang naka tingin saakin. Marahan ko naman
silang dinungaw sa ibaba, na ngayon pilit nila akong pinababa sa puno ng mangga.

Pumitas ako nang isa, dalawa at tatlong piraso ng mangga. Hindi ko maiwasan na maka
ramdam nang pag lalaway dahil takam na takam na akong kumain non

"Señorita! Bumaba kayo riyan, kundi mapipilitan kaming umakyat dyan sa puno nang
mangga para lang pababain kayo!" May pag babana at nakaka takot na saad ni Mr.
Clean.

Biglang dumilim ang kanilang mukha na mistula bang nakaka takot. Nanlilisik at
napaka talim nila akong tinignan na para bang kakain nila ako nang buhay.

"Oo na!" Pag susuko ko nang usapan. Wala naman akong laban kong makikipag talo pa
ako sa kanila. Tiyak kong malilintikan na naman ako kapag sinuway ko pa ang
kanilang pinag uutos. "Saluhin nyo to, kundi kayo ang babalatan ko!" Pananaray ko
sa kanilang dalawa

Binato ko sa direksyon nila ang mga manggang nakuha ko. Mas napanatag pa lalo ang
kaluoban ko dahil nasalo naman nang mga guards ang bawat pag bato ko sakanila nang
mangga.
"Jusko! Jusko! Ano pong ginagawa nyo riyan Señorita sa itaas" nag aalala at
kinakabahan na sambit ni Aling Puring.

Nag mamadali syang tumakbo sa direksyon kong asan ako habang bitbit nya ang basket
na may laman na inani naming prutas at gulay.

"Kumuha lang ako Aling Puring nang Mangga" ani ko at ngumiti ako nang sobrang tamis
sa matanda.

Tinignan ko si Aling Puring na naka tingin saakin. Bakas sa kanyang mukha ang
takot, kaba at para bang hindi sya mapakali sa kinatatayuan nya.

"Pwede mo naman ipag utos sa guards ang pag pitas niyan.. Hindi k dapat umakyat
dyan at baka mahulog ka Señorita" hindi mapa kaling sambit nito. Ngumiti ma lamang
ako nang sobrang tamis sa matanda.

"Wag ho kayong mag alala dahil hindi naman po ako mahuhulog. Sanay na sanay kaya
akong umakyat" proud na proud ko pang turan sa kanila

"Bumababa na ho kayo riyan dahil parating na ho si Señorito. Tiyak na magagalit sya

kapag nadatnan nya kayo dyan sa itaas" nangangambang turan nito.

Biglang lumaki ang aking mga mata sa pag kagulat nang marinig ko ang sinabi ni
Aling Puring.

Doon na naman nabalot ang kaba, takot sa aking dibdib dahil parating na sya!

Napaka bilis na ang tibok nang aking puso na para bang hihimatayin na ako sa
takot.

Tiyak na bibigyan nya ako nang isang marahas na parusa na ayaw na ayaw kong
sapitin!

"P-Papunta na ho sya rito?" Nauutal at kinakabahan kong sambit at tumanggo naman

sya saakin. Kailangan kong makababa nang mangga bago nya ako madatnan!
"B-bababa na ho a-ako" ramdam ko ang pangangatog nang aking tuhod sa takot.

Iniisip ko pa lang ang mukha ni Drake, ay hindi ko maiwasan na matakot at kabahan.

Ayaw ko nang makita ang nanlilisik at nakakatakot nyang mga mata

Umapak ako sa isang sangga at sa kasamaang palad nabali yong sangga at nahulog ako
sa lupa.

"A-Aray!" Daing ko sa sakit dahil nakatama ang balakang ko sa matigas na bato.

Napa daing at namilipit ako sa sakit dahil ramdam ko ang pag hapdi nang aking tuhod
at ang aking braso. Tiyak na mag iiwan yon nang marka at sugat.

"What do you think you're doing?!" Isang malamig at nakakatakot ang binitawan nyang
salita na sanhi humiwalay ang aking kaluluwa sa aking katawN dahil sa takot!

Biglang nanuyo ang aking lalamunan at bumilis pa lalo ang tibok nang aking puso sa
kaba. Lagot ka Ashely!!

Kinagat ko ang aking labi at dahan-dahan akong umanggat nang tingin. Nakita ko si
Drake na naka tayo sa harapan ko at napaka sama at talim nya akong titigan.

"A-Ahh.. E-Ehh" hindi ko natuloy pa ang sasabihin ko dahil doon ko lang napansin na
naka bukaka pala ako sa kanyang harapan at tiyak na nakita nya ang panty ko!
"Nice!" Sambit nya habang naka ngisi habang naka tingin sa aking panty

Mabilis akong umayos nang pag kakaupo at inayos ko ang medyo magulo kong bestida.

Doon ako pinamulahan nang pisngi sa kahihiyan at inis dahil wala na!!

Nakita nya na!

Leche naman oh!

Nakita nya ang HELLO KITTY KONG PANTY!

Chapter 3

"How do many times do I have to tell you, that don't disobey my orders!" Isang
nakaka takot at nakaka sindak nyang sigaw saaming lahat.

Umalingawngaw ang malakas nyang tinig sa buong paligid, na sanhi bumilis pa lalo
ang tibok ng aking puso sa takot!

"P-Pasensya na po Señorito.." Nanginginig na turan ni Manang Puring, na halos pag

pawisan na sya ng malamig sa takot.

Binigyan lamang sya ni Drake ng isang matalim at nag babantang titig na sanhi mapa
yuko ang matanda.

"I don't wanna hear an explanation from all of you!" Isang nakaka takot nitong asik
saaming lahat.
"At kayong dalawa!!" Asik nitong muli at tinuro nya ang dalawang guards na naka
tayo lamang sa isang tabi..
Kita ko ang pag talim at pag lilisik ng mga mata ni Drake habang naka tingin sa
dalawang guards na naka yuko sa harapan nito para mag bigay galang sa binata, pero
kahit ganun.. Nandoon pa din ang takot nila sa binata.

"Mag uusap tayo pag dating sa mansyon!" Puno ng pag babanta at diin nitong asik
dito.

"Opo Señorito" ani ng dalawang guards na naka yuko pa din at halata sa mga mukha
nito ang pamumutla sa takot.

Nilunok ko na lamang ang naka barang laway sa aking lalamunan para itago ang takot
at nerbyos na namuo sa aking dibdib.

Ayaw ko ng ganito!

Baka sa sunod ako na ang pag buntongan nya ng galit!

"Please help me god!" Taimtim kong dasal dahil alam akong papagalitan at sasaktan
nya na naman ako dahil lumabag ako sa mga utos nya.

Halos humiwalay ang kaluluwa ko sa aking katawan nang mag tama ang mga paningin
namin ni Drake.

Tahimik ko syang ping mamasdan na ngayon napaka dilim ng kanyang pag mumukha, at
nanlilisik din ang kanyang mga mata sa galit. Para syang isang nakakatakot na
nilalang na anumang oras lalapain ako.

"Let me help you" malamig pa sa yelo nyang turan. Nagulat na lamang ako ng inilahad
nya na ang kanyang kamay para tulungan akong naka tayo.
Kinagat ko na lamang ang ibabang labi ko dahil sa kahihiyan na ginawa ko. Nandoon
pa din ang takot at kaba na namuo sa aking dibdib habang naka tingin sa walang
emosyon nyang mukha.

Kong alam ko lang talaga na mangyayari ito saakin, hindi na ako umakyat sa puno ng
mangga.

Kong alam ko lang masisilip nya ang Hello Kitty kong panty, hindi na ako sumama kay
Manang Puring dito sa hacienda.

Bakit ko ba kasi naisipan na umakyat doon?

"H-hindi ko kailangan ng tulong mo" nauutal kong turan sakanya at hindi ko

tinanggap ang kanyang kamay.

Kita kong, biglang dumilim ang kanyang mukha sa sinabi ko. Hindi nya siguro
nagustuhan na tatanggihan ko ang tulong nya.

Hindi ko maiwasan na maka ramdam ng takot at pamumuong nerbyos sa aking dibdib

habang naka tingin pa din sya ng ubod ng sama at lamig saakin.

Dahan-dahan akong gumalaw at tumayo dahil baka singhalan nya ako.

Tatayo na sana ako, ng maramdaman ko ang kakaibang sakit at kirot sa aking balakang
at binti na sanhi mapa daing ako sa sakit.

"A-Aray" daing ko sa sakit. Halos mangingiyak na ako sa sakit na nararamdaman ko

dahil sumakit ang balakang ko.

"Damn it!" Rinig ko syang napa mura sa aking harapan sa sobrang inis at lumapit pa
lalo sya saakin.. "Here let me help you" pag aalok nya ulit saakin ng kamay.
Napa kagat na lamang ako ng aking labi at umanggat ako ng tingin para tignan si
Drake. Nakita ko ang lamig at bahid ng pag aalala sa kanyang mga mata habang naka
tingin saakin.

"Kaya kong tumayo ng mag isa ko" giit ko pa lalo at pinipilit ko ang sarili kong
tumaayo mag isa, kahit alam kong hindi ko naman talaga makakaya.

Mukhang napasama ata ang pag bagsak ko kanina sa lupa kaya't hindi ako maka tayo at
maka kilos ng maayos.

"Don't be stubborn woman!" Asik nang muli saakin na sanhi mapa talon na ako sa pag
kagulat. "Wag mong ipag pilitan ang sariling mong tumayo dahil hindi mo rin naman
kaya!" Matalim at malamig nyang pag kakasabi at sunod-sunod na lamang akong napa
lunok para pakalmahin ang takot sa aking dibdib.

"P-Per---" he cut of me again.

"Tatanggi kapa ba?.. O baka gusto mong ipa subo ko sayo ang hotdog ko, para
tumahimik ka!" Asik at puno ng pag babanta nyang turan saakin na sanhi tumuyo ang
laway sa aking lalamunan.

Shit! Bakit ganun?

Bakit ako biglang natakot at kinabahan sa huling salitang binitawan nya?

Seryoso ba sya?
Ngayon na ba?

Shit! Hindi pa ako handa!

Mag papalag pa sana ako ng mabilis syang lumapit saakin at kinarga nya ako, na para
bang isang papel.

"B-Bitawan mo na ako.. Kaya ko naman mag lakad mag isa" nauutal kong saad sa
binata.

Mag tatangka sana akong umalis sa pag kakarga nya saakin, ng mas hinigpitan nya pa
lalo ang pag kakahawak nya sakin na sanhi lumakas ang pintig ng aking puso. Dahan-
dahan akong tumingala para tignan ang pag mumukha ni Drake , na napaka seryoso at
walang bahid na emosyon ang kanyang pag mumukha.

"P-Pero hind---" hindi ko na natuloy pa ang sasabihin ko ng mag salita muli sya.

"Shut the fucked up!" Malamig at nakakatakot nyang singhal na sanhi napatahimik
ako.

Nilunok ko na lamang ang naka barang laway sa aking lalamunan. Ramdam na ramdam ko
ang mainit at matipong katawan ni Drake na tumama saakin, na sanhi maka ramdam ako
ng kakaibang init sa aking buong katawan. Hindi ko din maiwasan pag masdan ang
napaka gwapo nyang pag mumukha habang karga-karga nya pa din ako.

Hindi na ako nag tangka pang mag react dahil tiyak magagalit na naman sya saakin.
Ayaw ko ng dagdagan pa ang kasalan kong pag labag sa utos nya.

Ramdam ko din ang pag sunod ng dalawang guards at ni Manang Puring sa aming
likuran. Base sa kanilang mukha ang kakaibang takot at pangamba ang gumuhit sa
kanilang pag mumukha na para bang kikitilin na ang kanilang buhay dahil namumutla
na sila sa takot.

Ganun ba talaga kasama ang binata na sanhi kabahan na sila sa takot??

•••••

"Glorita, bring the first aid kit!" Malamig na utos ni Drake sa dalaga ng
masalubong namin ng maka rating na kami sa mansyon.

Tinignan ko si Drake na buhat-buhat nya pa din ako, at wala ata syang planong ibaba
ako. Hindi ko maiwasan na maubusan ng laway sa aking lalamunan dahil sobrang lapit
ng katawan namin sa isat-isa.

Ramdam ko ang kakaibang init at kuryente na dumadapo saakin sa tuwing tumatama ang
balat namin. Shit!

Bakit ganito ang nararamdaman ko?

"Opo Señorito" nauutal at natatarantang ani ni Glorita. Nag vowed muli sya sa
harapan ng binata at pagkatapos nag mamadali na syang umalis sa harapan namin para
kumuha ng first aid kit.

Nang mawala na sa paningin namin si Glorita. Nag simula na si Drake na mag lakad
papunta sa living room ng walang imik. Halos ata mawawalan na ako ng ulirat sa
takot dahil hindi nya man lang nagawang kumibo at hindi pa din nawawala ang galit
sa kanyang mukha.

Dahan-dahan nya akong nilapag paupo sa malambot na sofa at nanatili lamang syang
naka tayo sa tabi ko. Kinagat ko na lamang ang ibabang labi ko at umayos ako ng pag
kakaupo sa sofa at inayos ko din ang medyo lukot kong bestida.
Iginala ko ang aking paningin sa kabuuang mansyon para pakalmahin ang aking sarili
at ayaw ko din salubongin ang kanyang nag babagang mga mata. Sa bawat segundong
lumilipas, mas lalong nararagdagan ang takot at pangamba sa aking dibdib na kahit
hindi ako naka tingin kay Drake.

Ramdam na ramdam ko ang tagos at talim nang titig nya ako titigan, na para bang
hihimatayin na ako sa takot at nerbyos na nararamdaman ko anumang segundo.

Mga ilang minuto pa ang lumipas, ay narinig ko na ang yabag ng mga paa ni Manang
Puring at yong dalawang guards papunta sa kinaroroonan namin ni Drake.

Tumigil sila sa harapan ko at pansin kong medyo naka yuko sila, na para bang naka
gawa sila ng malaking kasalanan.

"Señorita, okay lang po ba kayo?" Nag aalalang turan ni Manang Puring at pansin ko
ang panginginig ng kanyang katawan habang naka tingin saakin.

Lihim kong pinag mamasdan si Manang Puring na naka tayo sa aking harapan habang
bitbit pa din yong basket na laman na inani namin kanina na prutas at gulay sa
hacienda. Pansin ko din, na hindi nawawala sa kanyang mga mata ang takot at
pangamba.

"Okay lang po ako Manang Puring" tipid na lamang akong ngumiti sa matanda.

Pilit kong kinukubli ang kirot at sakit na nararamdaman ko ngayon.

Sa totoo lang talaga, napaka sakit ng aking balakang dahil tumama ata ako sa bato
kanina. Marami din akong natamong galos at sugat sa aking siko at tuhod dahil sa
pag bagsak ko kanina.
"Manang Puring at kayong dalawa!" Malagong at nakaka takot na asik ni Drake.

Mabilis naman kaming napa lingon sa binata na ngayon naka tayo lamang sa harapan
namin at tinuro nya yong dalawang guards sa isang tabi.

Pansin ko ang pag dilim ng kanyang mukha at pang lilisik ng kanyang mga mata sa
galit. Kitang-kitang ng mga mata ko, kong ang kakaibang takot na gumuhit sa mukha
ni Manang Puring at pati na rin yong guards

"Go to my office right now, we will talked after this!" Malagong at ma-owtoridad
nyang saad na sanhi umalingawnaw ang malakas at nakakatakot nyang boses sa kabuuang
mansyon.

Nag simula ng pag pawisan ng malamig yong tatlo sa tabi ko na para bang takot na
takot sila sa binata.

"Opo Señorito" sabay-sabay na saad ng tatlo at hindi man nila kayang tignan ang
binata sa mata dahil na rin sa takot.

Nag vowed muli sila sa harapan ng binata at pagkatapos sabay-sabay na silang nag
lakad para iwan kaming dalawa ni Drake sa living area.

Sinundan ko na lamang si Manang Puring at yong dalawang guards na nag lakad paalis.
Kitang-kita ko ang pag bagsak ng kanilang mga balikat at kakaibang kaba ang gumuhit
sa kanilang mukha sa tuwing nakakaharap nito ang binata.
"What do you think your doing huh?!" Isang nakakasindak na sigaw nya saakin ng
mawala na silang lahat.

Halos mapa talon ako sa gulat at nag simulang manginig ang aking katawan sa takot
habang naka tingin kay Drake na naka tayo sa aking harapan na anumang oras sasaktan
nya ako.

Nanlilisik ang kanyang mga mata sa galit at naka kunot ang noo nito. Pansin ko din
ang panginginig ng kanyang katawan para kontrolin ang kanyang sarili na saktan ako
anumang oras.

"How do many times, do I have to tell you that you're not leaving in this goddamn
house!" Sigaw nya ulit saakin na halos mapa pikit na ako sa takot.

Humingga ako ng sobrang lalim para pakalmahin ang sarili at takot na nararamdamn
ko.

"Alin ba doon ang hindi mo maintindihan huh, Ashley?!" Tiim baga nyang asik saakin
at kitang-kita ko ang pag galaw ng kanyang panga habang naka tingin pa din saakin
na sobrang talim at sama.

Feeling ko, kong anong naka barang laway sa aking lalamunan dahil sa kirot at sakit
na nararamdaman ko. Feeling ko tuloy, mas masakit pa ang puso ko, kaysa sa sugat at
galos na natamo ko kanina

"G-Gusto ko lang naman tulungan si M-Manang Purin--" hindi ko na natuloy ang

sasabihin ko ng binalibag nya sa harapan ko ang mamahalin na vase na muntik ng
matamaan ako.. "Ahhh! Tama na P-Please" nanginginig kong makaawa sakanya.
Tumulo na ang mga luha sa aking mga mata dahil sa takot at nerbyos na nararamdamn
ko. Nag simula nang gumibat ang nararamdaman ko dahil ayaw ko ng ganito!

"Tulungan?!" Sigaw nya saakin na sanhi mapa hagolhol pa lalo ako ng pag iyak sa
sakanyang harapan.... "O baka plano mong tumakas, kaya gumagawa ka ng paraan?!"
Sigaw nya saakin ulit na sanhi mapa yuko na ako sa sobrang takot habang patuloy na
umaagos ang luha sa aking mga mata.

Ayaw kong titigan sya sa kanyang mga mata dahil natatakot ako na baka saktan o mas
malala pa ang gawin nya saakin. Hirap na hirap na din akong umiyak at masaktan sa
bawat oras na pinapahirapan nya ako!

"P-Pasensya na.." Nauutal kong sagot sakanya. Dahil sobrang sakit na ang puso ko!

Pagod na pagod na rin akong umiyak ng dahil sakanya!

"Paulit- ulit na lang ba tayo Ashely!?" Sigaw nya saakin na sanhi madurog pa lalo
ang puso ko sa sakit. "For petes sake!!!....From now on, hindi kana pu-pwedeng
lumabas ng bahay! Hindi kana rin pu-pwedeng lumabas sa kwarto mo! Naiintindihan mo
ako?!" Sigaw nya saakin na sanhi tumulo na naman ang luha sa aking mga mata.

Kahit nanginginig ako sa takot, pilit kong inaanggat ang aking tingin para tignan
si Drake. Mas lalo pang nawasak ang aking puso sa sakit dahil wala man lang akong
nakitang emosyon sa kanyang mukha.

Ganito na lang ba to??

Ikukulong nya na naman ako!!?

"Bakit ginagawa mo to saakin?!" Feeling ko, kong anong naka bara sa puso at dibdib
ko habang binigkas ko ang katagang yon.

Tinignan ko si Drake na naka tayo aa harapan ko at kay-sama ng titig na ginawaran

nya saakin. Patuloy lamang umaagos ang luha sa aking mga nata dahil sa sakit at
puot na nararamdaman ko..

"W-Wala naman akong ginagawang masama.. Bakit pilit mo akong kinukulong sa lintik
na pamamahay na ito!??" Nanginginig kong turan sakanya at pinunasan ko ang luha sa
aking mga mata.

"Shut the fucked up Ashely!" Puno ng diin at pag babanta nyang asik saakin.

"No! Listen to me!" Sigaw ko sakanya at pagkatapos tumingala ako para pigilan na
tumulo ang nag babadya sa aking mga mata. "Ano bang nagawa kong pag kakamali para
gawin mo to saakin?!!.. Ano bang mali para saktan at pahirapan mo ako ng ganito?!..
Bakit ang hirap sayong pag bigyan ang mga kahilingan ko?!!" Sunod-sunod na naman
pumatak ang luha sa aking mga mata sa sakit na nararamdaman ko.

Ayaw ko ng masaktan at umiyak ng dahil sakanya!

Pero bakit ganun??

Kahit anong pag pigil kong umiyak, ay para bang may mga kusang buhay na bumabagsak
ang luha sa aking mga mata.

Ang sakit eh! Sobrang sakit at hirap ang nararamdaman ko ngayon na hindi na ako
mala hingga sa sakit na nararamdaman ko!

"Gusto ko lang naman maka alis sa lintik na bahay na to! Gusto ko ng

kalayaan!....Pero alam kong hindi ko magagawa yon dahil alam kong baon si Papa sa
pag kakautang sayo!!" Sigaw ko sakana at tinignan ko si Drake na nanatili pa din
naka titig ng sobrang sama saakin... "Pero utang na loob! Wag mo naman sanang
saktan at pahirapan dahil tao rin naman ako na may puso at nasasaktan!" I cupped
my face and cried out loud on the pained that I felt.

Gusto ko ilabas lahat ng sakit, puot at galit na nararamdaman ko!

"Damn it!" Rinig kong malutong nyang mura sa harapan ko. Maya-maya pa, rinig ko na
ang yabag ng kanyang mga paa, paalis para iwan ako.

Mas lalo lang akong napapahagolhol ng pag iyak sa sakit na nararamdaman ko.

Bakit hindi nya magawang maawa saakin??

Bakit nya parati akong pinapahirapan ng ganito??

Sa bawat segundong lumilipas mas lalong nararagdagan ang sakit at kirot sa puso
ko.

Hanggang kaylan ako magiging ganito??

Hangang kaylan ako magiging bihag nya?!

Gusto ko ng umalis sa lintik na mansyon na ito!!

ASHLEY POV

"Good evening po Señorita" ani ni Manang Puring at pumasok na sya sa aking silid
Umayos ako ng pagkakaupo sa malambot na kama at doon ko lamang nakita na may bitbit
pala syang tray na lamang pagkain. Nang malanghap ko ang mabangong pagkain na naka
lagay doon ay, mas lalong naragdagan ang gutom na naramdaman ko.

Dahan-dahan na syang nag lakad papunta sa kinaroroonan ko at pagkatapos nilapag nya

ang tray na may lamang pagkain sa ibabaw ng kama ko. At doon ko lang nakita ang
mabangong pagkain na naka lagay doon na Sinigang, Pritong Isda, prutas at Pitsel na
may lamang tubig.

"Kamusta na po ang sugat nyo Señorita?" Nag aalalang sambit ng matanda habang naka
tingin saakin.

Naka tayo sa harapan ko si Manang Puring at pagkatapos kinuha nya ang aking kamay
na sanhi mapa tingin ako sakanya, na may bahid ng lungkot na gumuhit sa kanyang mga
mata.

Kinagat ko na lamang ang aking mga labi, kahit nag tataka man ako, kong bakit nya
hinawakan ang aking kamay. Maya-maya pa, ramdam ko ang pinisil-pisil na nya ang
aking kabilang kamay na sanhi maka ramdam ako ng kakaibang saya dahil alam kong may
taong nag aalala saakin dito sa mansyon.

"Okay lang po ako Manang Puring" ani ko sa matanda habang naka tingin sa mukha
nito.

Kahit sabihin kong, okay na ang nararamdam ko, ay nandoon pa din ang bahid ng pag
aalala sa kanyang mukha.

"Okay lang po ba kayo Manang?" Hindi ko maiwasan na maitanong yon sa matanda. Kahit
hindi nya kasi sabihin saakin, ay kita ko ang kakaibang lungkot at sakit na gumuhit
sa kanyang mga mata.

Tiyak kong napagalitan at nasinghalan ito ni Drake dahil pinapunta ito ng binata sa
opisina nito kanina.. Alam kong kasalanan ko, kong bakit ganun na lang kalungkot
ang mukha ni Manang Puring.

"Okay lang ako Señorita.. Wag nyo na dapat akong alalahanin" ngumiti sya ng ubod ng
tamis saakin, kahit alam kong pilit lamang na mga ngiti ang pinakita nya sakin.
"Sya nga pala.. Pinag handa ko kayo ng hapunan dahil alam kong hindi pa po kayo
kumakain.. May mga gamot na rin akong hinanda" paala nitong muli at tumango naman
ako sakanya.

Dahan-dahan binitawan ni Aling Puring ang aking mga kamay at pagkatapos ngumiti sya
ng ubod ng kay tamis saakin.

"Sya po, lalabas na ako Señorita" ani ulit ng matanda at tumango na lamang ako
sakanya para sa pag sang-ayon.

Tahimik ko na lamang pinag mamasdan si Aling Puring na lumabas ng aking silid,

hanggang sa mawala sya sa aking mga paningin.

Sinimulan ko na rin kainin ang pagkain na hinanda saakin ni Manang Puring dahil sa
totoo lang talaga nagugutom na talaga ako dahil nawalan na ako kanina na kumai
dahil na rin sa nangyari saamin ni Drake kanina.

Nang matapos nang nangyari saamin kanina, ay hindi ko na sya nasilayan pa sa loob
ng mansyon. Dinala na rin ako ng ibang tauhan nya sa aking kwarto para ikulong.
Wala na akong lakas ng loob na makipagtalo at sumuway sa mga guards kanina dahil
apat silang malalaking armado at nakakatakot na lalaki ang nag tulong-tulong para
ikulong lamang ako.

Bigla na lamang akong napa tingin sa orasan na naka sabit sa dingding at doon ko
lang nakompira na alas onse pasado na pala ng gabi kaya't naka ramdam na ako ng
matinding antok.
Pinag pasyahan kong gumalaw at umalis sa kama. Doble ingat ang bawat galaw ko dahil
masakit pa din talaga ang katawan at sugat na natamo ko kanina.

Puno din ng benda ang aking siko at tuhod dahil sa sugat na natamo ko sa pag bagsak
ko kanina sa puno ng mangga. Ikinagat ko na lamang ang aking labi ng tuluyan na
akong maka tayo ng medyo, hindi tuwid dahil ramdam ko pa rin ang kirot at sakit sa
sugat ko.

Kinuha ko na ang tray na may lamang pagkain at balak ko sana na ilagay yon sa
kusina. Ayaw ko na rin utusan ang katulong o kaya naman si Manang Puring para ibaba
itong pinag kainan ko dahil ayaw ko na rin silang abalahin dahil tiyak kong
natutulog na sila sa oras na ito.

Dahan-dahan akong nag lakad patungo sa may pinto habang bitbit pa din yong tray na
may lamang pinag kainan ko.

Kinagat ko na lamang ang aking labi ng maharap ako sa isang napaka laki na gawa sa
kahoy na pinto. Hinawakan ko ang doorknob at dahan-dahan kong pinihit yon, dahil
nag babakasali akong hindi yon naka lock.

Ganun na lang kasaya ang puso na naramdaman ko dahil hindi naka lock ang pinto.
Tiyak kong, naka limutan na Ilock yong pinto ni Manang Puring nang pumasok sya
kanina sa kwarto ko.

Nang makalabas na ako sa kwarto, ay puno ng ingat kong inihahakbang ang aking mga
paa sa marble na tiles dahil ayaw kong magising sila at malaman na lumabas ako.
Feeling ko, nag mimistula na akong mag nanakaw sa ginagawa ko dahil iniiwasan ko
talaga ang maka gawa ng inggay at baka magising ko si Drake.

Tiyak kong papagalitan at ikukulong nya na naman ako sa kwarto kapag nakita nya na
lumabas ako!
Iginala ko na ang aking paningin sa kabuuang mansyon at napaka tahimik na paligid
ang sumalubong saakin. Wala na rin akong nakitang katulong o tao sa bawat paligid.
Naka sara na din yong ilaw na chandelier at iba pang mga ilaw. Ang nag sisilbi
lamang liwanag sa oras na ito ay ang ilaw na nanggagaling sa labas ng bahay at
iilan na maliliit na ilaw na naka sabit sa dingding.

Sapat na rin ang maliliit na ilaw para makita ko ang daan sa paligid ko. Nang maka
baba na ako ng hagdan, ay dali-dali na akong tumungo sa kitchen at nilapag ko sa
lababo ang tray.

"What are you doing here?!" Isang malagong at nakaka takot na boses sa aking
likuran na sanhi mapa talon ako sa pag kagulat.

Napahawak ako sa aking dibdib at kumabog yon ng sobrang bilis na para bang
hihimatayin na ako sa takot. Ramdam ko ang panginginig at pamumutla ko sa takot at
kaba dahil kilala ko ang nag mamay-ari ng boses na yon.

Shit!

Nalintikan na!

Bakit sya pa??

Pinikit ko na lamang ang aking mga mata para pakalmahin ang tibok ng aking puso at
pati na rin ang takot na nararamdaman ko. Nilunok ko na lamang ang naka barang
laway sa aking lalamunan at dahan-dahan kong hinarap si Drake.

Nakita ko si Drake na naka sandal sa pader habang naka pako ang kanyang mga
paningin saakin. Tahimik ko syang pinag mamasdan na naka suot sya ng itim na
pantalon at tinernuhan nya din ito ng puti na jacket na sanhi makita ko ang napaka
ganda nyang pangangatawan.
Hindi ko din maiwasan na mapa tingin sa kanyang napaka gwapong pag mumukha.

Naka suot sya ng isang makapal at malaking salamin na animo'y reading glass yon.
Medyo magulo ang kanyang buhok at mapungay ang kanyang mga mata. Makapal ang
kanyang kilay,pilik-mata.. Matangos ang kanyang ilong at mamula-mula rin ang
kanyang labi na para bang masarap yon halikan.

Ano ba?

Bakit mo sya pinapantasyhan Ashley?" Sermon ko sa sarili ko

"Anong ginagawa mo dito?.. Diba bilin kong pinag uutos na hindi ka lalabas ng
kwarto, hanggat walang pahintulot ko?!" Isang malamig at nakaka takot na sermon nya
saakin.

Nilunok ko na lamang ang nanuyong laway sa aking lalamunan. Ramdam ko, na nag
simulang manginig ang aking katawan sa takot at nerbyos habang naka tingin sa
napaka lamig at nakakatakot nyang mga mata.

Sa bawat segundong lumilipas mas lalo lang akong kinakain ng takot at pangamba sa
aking dibdib. Takot na akong masilayan pa muli, kong gaano sya kalupet at kasama!

Ayaw ko na rin maranasan ang sakit, hirap na dinanas ko sa puder nya!

Ayaw ko na rin maalala kong gaano sya kasamang tao!!

"B-Binaba ko lang naman yong pinagkainan ko" nauutal kong sambit at ramdam kong,
simula na akong pag pawisan ng malamig dahil wala man lang akong nakuhang reaksyon
mula sakanya.
Nanatili lamang naka tingin si Drake saakin at hindi pa din nag babago ang kanyang
expression. Sobrang lamig at talim nya pa din akong titigan na para bang papatayin
nya ako sa pag gawaran nyang titig saakin, anumang oras!

Shit! Ano ba kasi tong mundong pinasok ko?

"Go to your room this instance!" He said with a command toned that make me jumped
on nervous.

Tinignan ko muli si Drake na ngayon, nang lilisik ang kanyang mga mata sa galit.
Nag simula na rin mangatog na ang aking mga paa sa takot sakanya.

Kumabog ng sobrang bilis ang aking puso na para bang hihimatayin na ako anumang
oras sa takot sakanya.

"Opo" nanginginig kong turan sakanya.

Kahit nanginginig ang aking mga tuhod sa nerbyos at takot, pilit kong hinahakbang
ang aking mga paaalis sa kitchen para maka layo sakanya.

Dahil hindi ko ata kakayanin pang makita at maka salubong ng tingin ang nakakatakot
at nag aalab nyang mga mata. Natatakot ako na baka, pag hindi ko sinunod ang
kanyang pinag uutos at baka ako mabuntongan nya ulit ng galit.

"By the way" ani nya na sanhi mapa tigil ako sa pag lalakad. Pinikit ko na lamang
ang aking mga mata at taimtim na nag dadasal na sana hindi nya ako saktan at
singhalan.

"I like your Hello Kitty Undies..." He said with seductive toned that make me froze
the hell out of me! Anak ng??

Ramdam ko ang pamumula ng aking pisngi sa kahihiyan. Kinagat ko na lamang ang aking
labi para pakalmahin ang nararamdaman ko.

Nakita nya?!!

Jusko! Yan na nga ba ang sinasabi!

Parang gusto kong pokpokin ang sarili ko dahil bakit ko pa kasi sinuot yon na panty
na yon! Ugh!!

Nag mamadali na akong tumakbo palabas ng kitchen para pumunta sa aking kwarto dahil
hindi ko ata kayang tignan sya dahil sa kahihiyan na nararamdaman ko!

Jusko, Amang langit

Nakita nya talaga ang Hello Kitty kong panty!!

Ughh! Nakaka inis!!

Sa susunod, hindi ko na isusuot yon!

Mag susuot na lang ako ng Doraemon na Panty para bawas kahihiyan!!

Chapter 4

Warning: SLIGHT SPG

"Good morning Señorita" naka ngiting bati saakin ni Chendy ng maka salubong nya ako
sa sala.

Ngumiti na lamang ako ng matamis sa dalaga. Si Chendy ang pinaka bata at bagong
kasambahay dito sa mansyon.

Medyo may katangkaran sya, kumpara saakin. Kayumanggi ang kanyang kutis, bilugang
mukha, at napaka ganda nito.. Maitim at medyo wavy ang kanyang buhok na sanhi
bumagay sakanya.

Iginala ko ang aking paningin sa kabuuang mansyon para hanapin si Drake dahil tiyak
kong hahanapin nya na naman ako nito, kapag mawala lang ako ng konting segundo sa
kanyang mga paningin.

"Gusto nyo po bang kumain Señorita?" Mahina at mahinhin na tanong saakin ni Chendy
na sanhi kinagat ko ang aking ibabang labi. "Umalis po pala si Manang Beth sandali
dahil may pinuntahan po sya.. Bilin nyang pinag uutos saakin na kapag nagising na
daw ho kayo, ay ipag handa ko po kayo ng agahan" tuloy-tuloy nitong saad.

Napaghawak na lang ako ng mahigpit sa bulaklakan na bestidang suot-suot ko at

alangan akong ngumiti sakanya.

"Salamat na lang Chendy, pero hindi pa kasi ako nagugutom eh" ani ko sa dalaga na
sanhi lumaki ang kanyang mga mata sa pag kagulat at pagtataka.
Sa totoo lang talaga, hindi pa ako nagugutom sa oras na ito.

"Ganun po ba Señorita? Gusto nyo po bang ipag timpla ko kayo ng gatas?" Pang aalok
muli nito at umiling na lang ako sakanya para tumanggi.

"Hindi na.. Sasabihan na lang kita kapag nagutom na ako" aniya kong muli at kita ko
naman sa kanyang mukha, na nakombinse ko nga ang dalaga.

"Sige po Señorita.. Maiwan ko na po kayo dahil tatapusin ko pang labhan yong mga
damit sa likod" aniya nyang muli at tumango na lamang ako.

Nag simula nang maglakad si Chendy paalis para iwan ako sa living area. Nang mawala
na sya sa aking paningin, ay napa lingon-lingon ulit ako sa paligid ko. Marami din
akong nakitang mga kasambahay na nag lilinis at yong iba naman, ginagawa ang
kanilang trabaho. Pansin ko rin na nag sipagkalat rin sa bawat kanto at labas ng
bahay ang nakakatakot at armadong mga tauhan ni Drake.

Nag simula na akong mag lakad papunta sa kitchen para humanap ng pwede kong kainin.
Marami din akong nakaka salubong na mga kasambahay, at binabati at nag vo-vowed
sila sa aking harapan sa tuwing nakikita nila ako.

Sa totoo talaga, hindi ako sanay na ginagalang at tinuturing akong espesyal ng mga
katulong at iba rin na mga tauhan dito sa mansyon.

Nang makapasok na ako sa kitchen, doon na lang kasaya at kagalak ang aking dibdib
ng makompirma kong wala ngang tao doon. Kinagat ko na lamang ang aking ibabang labi
at dahan-dahan akong tumungo sa isang napaka laking ref sa isang tabi at pagkatapos
binuksan ko yon.

Biglang bumagsak ang aking balikat at nawala ang matamis na ngiti sa aking labi ng
makita ko na walang bakas ng hotdog sa ref.
Asan ba ang hotdog dito?!

"Nakakainis naman!" maktol ko sa inis at patuloy kong sinusuri ang bawat sulok ng
ref para humanap ng hotdog pero wala talaga. "Bakit walang hotdog? Huhu!" Kulang na
lang umiyak ako sa sama ng loob dahil walang hotdog.

Mas lalo akong nalungkot at nabwisit dahil kanina pa ako nag tatakam na kumain noon
pero sa kasamaang palad, ay wala akong nadatnan sa fridge.

Napa simanggot kong sinarhan ang fridge dahil nawalan na akong ganang kumain.

Bigla na lamang akong napatalon sa pagkagulat dahil nakita ko si Drake na naka

sandal sa lamesa habang nakapako ang kanyang mga paningin saakin.

Kanina pa ba sya dyan??

Bakit hindi ko man lang napansin ang pag dating nya??

Nilunok ko na lamang ang laway na naka bara sa aking lalamunan at tinignan ko ang
napaka gwapo at walang emosyon nyang mukha. Base din sa kanyang ayos ngayon, ay
para bang kanina nya pa ako pinag mamasdan.

Sa bawat segundong lumipas n naka tingin sya saakin, ay hindi ko maiwasan na

kabahan at pag pawisan ng malamig sa mga nangyari.

"Anong hinahanap mo?" Malagong at malamig nyang tanong saakin na sanhi tumagaktak
pa lalo ang pawis sa aking leeg dahil sa nerbyos.
Humingga ako ng sobrang lalim para pakalmahin ang aking nararamdaman. Umayos ako ng
pag kakatayo at sinalubong ko ang napaka lamig na titig na binigay saakin ni Drake.

"A-Ahh E-ehh" ani ko. Parang gusto kong pokpokin ang ulo ko dahil nauutal na naman
ako sa kanyang harapan. Humingga ako ng sobrang lalim bago ako nag salita muli..
"H-Humanap lang ako ng pwedeng kainin" aniya ko dito.

Kumabog pa ng sobrang bilis ang aking puso sa kaba at takot ng makita ko ang
pagkunot ng kanyang noo at pagkasalubong ng kanyang kilay, na para bang hindi sya
nakombinsi sa sinabi ko. Shit naman oh!

"Talaga?" Aniya nyang muli at kita kong napa iling pa ito habang naka tingin
saakin. "Alam kong nag hahanap ka ng hotdog... Pero kahit anong gawin mo, ay wala
kang mahahanap" aniya nyang muli na sanhi mapa tingin ako sakanya.

Paano?

Paano nya nalaman na hotdog ang hinahanap ko?

"B-bakit naman?" Nauutal kong turan sakanya. Humingga sya ng sobrang lalim at
pagkatapos nilagay nya ang kanyang mga kamay sa kanyang bulsa.

"Because I dispose them" Casual nyang saad na sanhi lumaki ang aking mga mata sa
pagkagulat. Ugh

Kahit kaylan talaga napaka traydor nya sa buhay ko.

Hindi na ako nag tangka pang sumgot pa sakanya dahil na rin, ayaw ko nang masira pa
ang araw ko at pati na rin baka masinghalan nya na naman ako kapag nag sagot pa ako
pabalik sakanya.
Nag simula na akong mag lakad para iwan sya sa kusina. Mga ilang hakbang pa lamang
ang nagawa ko, ay bigla ulit akong napatigil sa pag lalakad ng may marahas na kamay
na pumigil saakin.

Feeling ko parang nakuryente ang aking buong katawan ng maramdaman ko ang mainit na
kamay ni Drake na naka hawak sa aking pulsuhan. Pilit ko na lamang nilulunok ang
naka barang laway sa aking lalamuna habang naka tingin sa walang emosyon nyang mga
mata.

"B-Bakit?" Hindi ko maiwasan na maitanong yon sa binata. Nabuhay na naman ang

kakaibang takot at kaba sa aking dibdib habang naka tingin sa kanya.

"Kneeled!" Maikli at ma owtoridad nyang sambit na sanhi mapa piyok ako. Ano daw??

"A-Ano bang pinag sasabi m---" hindi ko natapos pa ang sasabihin ko ng mabilis
nyang hinablot at hinawakan ang aking buhok na sanhi mapa singhap at mapa daing ako
sa sakit.

Doon na naman nabuhay ang kaba at takot sa aking dibdib habang naka tingin sa
napaka dilim nyang pag mumukha. Ramdam na ramdam ko ang kakaibang kirot at sakit ng
pag kakahawak nya sa aking buhok, na konting-konti na lang aalisin nya ang aking
anit dahil sa higpit nyang pag kakahawak doon.

"B-Bitawan mo a-ako" nanginiging kong pag mamakaawa sakanya. Nag simula ng uminit
ng sulok ng aking mga mata sa sakit at kirot na nararamdam ko.

Bakit??

Ano na naman ba ang nagawa kong mali para gawin nya to saakin?!
Napa daing pa lalo ako sa sakit ng mas hinigpitan nya pa lalo ang pag kakahawak nya
sa buhok ko na sanhi mangiyak-ngiyak na ako. Kahit nanghihina na ako, pilit kong
sinalubong ang nag babaga at nang lilisik na mga mata ni Drake.

"Lumuhod ka!" Singhal nya saakin at kitang-kita ko ang pag igting ng kanyang mga
panga sa galit na anumang oras sasaktan nya ako.

Nag simula ng gumilid ang luha sa aking mga mata. Sobrang bigat na rin ang
nararamdaman ko na para bang may mabigat na bagay na naka patong sa aking dibdib na
hindi ako maka hingga ng maayos.

Mas lalo lang ako nasasaktan dahil sa marahas nyang pag trato nya saakin..

"Luhod sabi!!" Singhal nya ulit saakin na sanhi mapa pikit ako sa takot. Tumango na
lamang ako sakanya kahit nanginginig na aking katawan sa takot.

Dahan-dahan na akong lumuhod sa kanyang harapan, kahit konting-konti na lang

babagsak na ang aking mga luha. Ramdam kong unti-unting lumuwag ang pag kakahawak
ni Drake sa aking buhok.

Pero kahit ganun, nandoon pa din ang takot ko sa binata.

"Unbuckled my belt!" He command on me again that make me shaken on fear. Alam ko na

ang gusto nyang mangyari!

Kahit nanginginig na ang aking katawan. Pilit kong sinusunod ang pinag uutos nya
saakin.

Unti-unti kong kinakalas ang kanyang sinturon. Sa bawat segundong lumilipas mas
lalong nabubuhay ang takot sa aking dibdib dahil alam ko na ang tumatakbo sa
kanyang isip.
Pipilitin nya na naman akong pagawin ang mga bagay na ayaw ko!

Napa lunok na lamang ako ng sunod-sunod ng sinimulan nyang hubadin ang kanyang
pambabang pantalon at pagkatapos nilabas nya doon ang kanyang mahaba at tigas-tigas
na sandata.

Kahit ilang beses ko ng nakikita ang kanyang mahabang hotdog, ay hindi ko pa din
maiwasan na mapa lunok. Dahil hindi ko tuluyan na maisip na makakasya saakin yon ng
buo kahit kapatid na ata ng Jumbo Hotdog ang kanyang ari.

"Sucked it!" Nakaka takot nyang singhal saakin na sanhi mapa piyok ako ng sunod-
sunod.

Tumingala ako para tignan ang mukha ng binata, at mas lalo lang akong kinakabahan
ng husto dahil napaka dilim pa din ng kanyang mukha at nakakatakot.

Seryoso ba sya??

Susubuin ko ng buo ang Jumbo Hotdog nya??

Pano na lamang kong may makakita samin dito??

"Ano pang hinihintay mo?! Susubuin mo o tatamaan ka saakin!"May pag babantang

singhal nya saakin.

Tumango na lamang ako sakanya para sa pag sang-ayon. Dahan-dahan kong nilapit ang
mukha ko sa tigas-tigas nyang hotdog.

Napa lunok na lamang ako para pakalmahin ang aking nararamdaman.

"Sucked it!!" Sigaw nyang muli at napa pikit na lamang ako sa takot ng
umalingawngaw ang malakas nyang boses sa kabuuang kusina.

Kahit labag man sa sarili ko na gawin ang bagay na ito dahil wala rin naman akong
pag pipilian. Mas mabuti pang sundin ko lahat ng pinag uutos nya saakin para hindi
nya ako mabuntongan ng kanyang galit. Takot na rin ako na napag buhatan nya ulit ng
kanyang marahas na mga kamay.

Pinikit ko na lamang ang aking mga mata at dahan-dahan kong binubuksa ang aking
bibig para subuin ang kanyang kahandaan.

"Ahh shit!" Rinig kong unggol nya sa sarap ng masubo ko na ng kalahati ng kanyang
hotdog. Hindi ko na ata kakayanin pang subuin pa ng buo noon dahil sa napaka haba
noon. Shit! "Damn! It feels so good!" He groaned again and I can feel that he hold
my head just to guide me.

Sinubo, sinipsip ko ng paulit-ulit ang kanyang hotdog na para bang kumakain ako ng
lollipop. Sa bawat pag urong-sulong ng aking mainit na bibig sa kanyang dambuhalang
hotdog, ay rinig na rinig ko ang kanyang mga unggol.

"Damn! Faster!" He commanded again. Mas lalo ko pang binilisan ang pag subo ko ng
kanyang kahandaan.

Parang mistula na syang mabangis na hayop na umunggol ng paulit-ulit sa sarap at

sensasyon na nararamdaman nya.

"Oh god! Damn! Yes!" Mahinang unggol nya ulit at sinabayan nya ang bawat pag urong-
sulong ko sa kanyang kahandaan. "Damn! Im cumming" hirap at paos nyang sambit at
tuminggala sya.

Mas lalo ko pang binibilisan ang pag urong-sulong ng aking mainit na bibig sa
kanyang matigas na sandata. Ramdam na ramdam ko na mas lalo pang lumaki ang kanyang
ari sa aking bibig na hudyat na malapit na nga syang labasan.

"Fucked! Shit!!" Mura nya at napa unggol na lamang ako ng maramdaman kong nilabas
nya lahat ng kanyang katas sa aking bibig. "Shit! Ughh!" Unggol nyang muli at
mabilis nyang inalis ang kanyang sandata sa aking bibig.

"Ahhm" unggol ko at napaupo na lamang ako sa malamig na tiles dahil hina na rin ang
aking buong katawan. Ilang beses akong napaubo at nabilaukan dahil na rin sa raming
nilabas nyang katas na sanhi masamid na ako.

"Damn! That was great!" Aniya nyang muli at kita ko na sinimulan nya ng ayusin ang
kanyang sarili.

Maya-maya pa, nag simula na syang mag lakad palabas sa kusina at naiwan pa din
akong naka upo at nanghihina sa nangyari.

•••••

"Saan po ba tayo pupunta Manang Puring?" Hindi ko maiwasan na maitanong yon sa

matanda habang nag lalakad kami sa pamalengkean ng San Rafael.

Marami din itong nakikita na nag titinda ng mga gulay, prutas, gamit at kong ano-
ano pa sa bawat sulok. Marami din kaming nadaanan na mga bahay na gawa sa kahoy at
mistula ang mga ayos nito ay para bang sinauna pang panahon na mga bahay.

Bibihira ka lang maka kita dito San Rafael na mayaman dahil iilan lamang sa mga tao
na naninirahan dito sa salat din sa buhay dahil probinsya ito. Sa totoo lang
talaga, isa na rin sa mga kakakilala kong mayaman at maimpluwensyang tao dito sa
baryo namin ay ang mga pamilyang Villanueva, na sya na rin pinamumuonan ni Drake.
"Bibili tayo Señorita ng mga ibang rekado dito sa pamalengkean.. Iniutos din saakin
kanina ni Señorito, na ipasyal kita dito sa pamalengkean" aniyang turan ulit ng
matanda

Tahimik na lamang akong tumango sakanya at sinusundan ko sya, na ngayon una ng mag
lakad.

Sa totoo talaga nahihiwagaan at nag tataka ako sa mga nangyari ngayon dahil
hinayaan ako ng binata na makalabas ng mansyon kahit bilin nyang pinag uutos na
hindi ako pwedeng lumabas. Wala rin mga tauhan at mga guards ang naka bantay at
naka masid saakin na hudyat pinag tataka ko naman.

Hinayaan ako ng binata na maka pasyal at maka labas ng mansyon na kami lamang ni
Manang Puring. Paminsan talaga, hindi ko maiwasan na magtaka sakanya dahil paiba-
iba rin ang kanyang desisyon at gusto nya.

Paminsan pagagalitan at pag babawalan nya akong lumabas tapos mamaya, mag babago na
naman ang kanyang desisyon at palalabasin nya ako para mamasyal. Paminsan naman
magagalit at sasaktan nya ako tapos maya-maya kakausapin nya ako na para bang
walang nangyari.. Sa totoo talaga naloloka na rin ako sa ugali ng mokong na iyon!
Napaka Bipolar eh!

Iginala ko na rin ang aking mga paningin sa paligid. Marami din akong nakikitang
matatanda, dalaga, babae, binata at pati na rin mga bata na nag lalaro sa paligid.

Una naming pinuntahan ni Manang Puring ang pamilihan ng mga karne at bumili kami
roon ng baboy, manok para daw sa hapunan namin mamaya.

"Wag kang aalis sa tabi ko Señorita dahil baka maligaw ka." Paalala muli saakin ng
matanda habang binabaybay namin ang daan. Tumango na lamang ako sakanya para pag
sang-ayon habang bitbit ko ang basket na may laman na pinamili namin kanina. "At
sana naman Señorita, wag nyo na sanang maisipan pang tumakas dahil tiyak ako
malalagot nito kay Señorito" may bahid na pag aalala at takot na naman ang gumuhit
sa kanyang salita habang naka tingin ito saakin.

Kahit na rin sila siguro nakakaramdam ng takot sa kanilang dibdib dahil parati
nilang iniisip na tatakasan ko sila anumang oras.

Huminto kami sa pamilihan ng mga isda at lumapit si Manang Puring sa isang lalaking
may katandaan na rin. May balbas din sya at matipuno din ang kanyang katawan na
para bang bihasa ito sa pag tratrabho. Kinuha saakin ni Manang Puring ang basket na
bitbit ko.

"Mag oorder sana ako ng apat na kilo ng tilapia, ihatid mo na lang mamaya sa
mansyon ng Villanueva" aniya ni Manang Puring habang kausap nito yong lalaking
vendor ng Tilapia.

Tahimik ko naman silang pinag mamasdan sa isang tabi. Marami-rami din silang pinag
usapan ng pag order ng mga iba't-ibang klase ng isda na tinitinda nito. Kinagat ko
na lamang ang aking ibabang labi at dahan-dahan kong inihahakbang ang aking mga paa
paalis ng hindi nya namamalayan.

Planong pag takas na kanina ko pa pina-plano..

Nang maka alis na ako ng tuluyan, nilakihan ko na ang aking mga hakbang paalis
lulan sa lugar na iyon.

Kailangan kong makaalis!

Kailangan kong puntahan si Papa sa katarig baryo ng San Rafael

Nakipag siksikan na ako sa mga taong namimili sa pamelengkean para maka takas at
mawalan na ng tuluyan sa mga mata ni Manang Puring.
Halos takbuhin ko na ang pamalengkean. Marami din akong nakabunggo na mga tao doon
pero hindi ko na lang tinutuonan ng pansin yon dahil gusto kong maka takas sa kamay
ng binata.

Mga ilang minuto na pag takbo ko, ay narating ko na ang aming Baryo. Ang Baryo ng
San Ramon. Nag mamadali akong tumakbo papunta sa bahay namin.

Halos habol hiningga na ako dahil sa pag gawaran kong pag takbo kanina. Ganun na
lang ang ngiti sa aking labi ng makita ko ang bahay-kubo namin na bahay. Maraming
mga tanim na sari-saring bulaklak sa maliit namin na harden at mayroon din kaming
bakod na gawa lamang sa kahoy ng kawayan.

Nag mamadali akong tumunggo sa pinto ng bahay namin at paulit-ulit akong kumakatok
doon.

"Pa! Pa! Andito na po ako!!... Ako to, si Ashely!" Patuloy kong pag katok ng
paulit-ulit sa gawa sa kahoy naming pinto pero wala man lang akong nakuhang sagot
mula kay Papa.

Bumilis ang tibok ng aking puso at nilalakasan ko na lamang ang aking loob. Mas
lalo ko pang nilakasan ang pagkatok at pag sigaw ko sa pangalan ni Papa ng paulit-
ulit pero wala akong nakitang bakas ng anino nya.

"Pa! Buksan nyo po ang pinto! Andito na ho ako! Pa! Andito po kayo?" Paulit-ulit
kong pag katok pero wala man lang akong nakuhang sagot mula sa aking ama na sanhi
maka ramdam na ako ng kakaibang takot sa aking dibdib.

Takot na hindi ko maipaliwanag.

"Ening?" Rinig kong boses ng matandang babae mula sa aking likuran. Nilunok ko na
lamang ang naka barang laway sa aking lalamunan at unti-unti akong humarap.

Nakita ko si Tya Rosa, ang malapit at matandang kapitbahay namin at naka tayo sya
sa likuran ko. Nag mamadali akong lumapit sakanya at ramdam ko ang panginginig ng
aking katawan sa takot at nerbyos na nararamdaman ko.

"Tya Rosa.. Ang Itay po? Asan sya??" Nanginginig na tanong ko sa matanda. Sa bawat
segundong lumilipas mas lalong nararagdagan ang takot at kaba sa aking dibdib

"Ano kasi.. Ening eh" pang bibitin muli nito saakin habang pinag lalaruan nya ang
kanyang kamay. Kita ko din sakanyang mga mata na marami syang gustong sabihin
saakin.. "Mahigit tatlong buwan na simula nung umalis ang iyong Papa" aniya nyang
muli at namilog ang aking mga mata sa gulat.

"H-ho??" Napa piyok ako ng ilang beses at ramdam ko ang pag hihina ng aking
katawan. Umalis sya?? Kaylan pa?? "Bakit?? Sain sya pumunta Tya Rosa?" Nag simula
nang uminit ang aking mga mata na konti na lang iiyak na ako sa kanyang harapan.

Doon na nabalot ng takot at sakit ang aking dibdib dahil sa mga narinig ko.

Bakit!?

Bakit umalis ka Tay ng walang pasabi saakin?

Bakit hindi mo man lang inisip na puntahan at sabihin saakin bago ka umalis?

Marami akong gustong sabihin at itanong kay Itay pero hindi ko na magagawa pa ang
lahat ng yon dahil wala na sya!
Wala na akong alam kong asan sya ngayon.

Gusto kong umiyak sa sama ng loob na nararamdaman ko.

Gusto kong humagolhol ng pag itak dahil sa sakit ng puso ko.

Bakit iniwan nya ako??

Ganun na lang ba ako, kawalang kwenta para hindi nya ipag paalam saakin ang bagay
na ito??

"Hindi ko alam Ening kong saan sya pumunta.. Wala din pasabi ang iyong Ama kong
saan sya pumunta at pansin ko rin na dala nya lahat ng mga gamit nya... Pasensya na
talaga"

Iyan ang paulit-ulit na nag fla-flash sa utak ko ang katagang sinabi saakin ni Tya
Rosa.

Patuloy na umaagos ang luha sa aking mga mata at para bang wala ako sa sarili
habang binabaybay ko ang daan. Marami rin akong nakikitang mga kahoy sa paligid at
iilan na mga bahay na naka tayo sa gilid ng daan..

Hindi ko na rin alam kong ilang oras na ako nag lalakad sa walang katapusan na daan
na ito. Hindi ko alam kong saan ako itutunggo ng aking mga paa.

Bahala na kong saan ako mapadpad.

Wala na akong pakialam!

Feeling ko, nawalan na ako ng buhay, dahil hindi ko na alam kong nasaan na ngayon
ang aking Ama. Hindi ko na alam kong saan ko sya unang hahanapin. At hindi ko alam
kong paano ako makakabangon ulit ng wala na talaga sya.

Guhong-guho na ang buhay ko.. Napaka sakit kasi eh! Iniwan na ako ng aking Ina,
pati ba naman Itay iiwan mo na ako?? Ganun na ba ako kasama at kamalas??

Bakit nangyayari ito saakin?

Bakit puro na lang hirap at sakit ang nararanasan ko??

Kaylan ako magiging malaya at masaya??

Ganito na lang ba ang buhay ko na miserable??

"T-Tay asan kana po??" Mangiyak-ngitak kong sambit. Pinunasan ko ang luha sa aking
mga mata at ramdam ko ang kakaibang hapdi ng aking mga mata dahil halos isang oras
na akong umiiyak. "Bakit nyo naman ako iniwan??!.. Bakit hindi nyo saakin sinabi
na aalis kayo??" Feeling ko, kong anong naka bara sa aking lalamunan at dibdib
habang sinasambit ko ang katagang yon

Naka yuko ako habang nag lalakad. Hinayaan ko na lang umagos ang luha sa aking mga
mata. Wala akong pakialam, kong maging kaawa-awa man ako sa tingin ng mga taong
nakakakita sa ayos at itsura ko.

Napatigil at napa unggol na lamang ako sa sakit na bumunggo ako sa matigas na puno
sa harapan ko. Jusko!

Bakit nag karoon ng puno sa gitna ng daanan?

"A-Aray!" Daing ko sa sakit at napa hawak na lamang ako sa aking noo.

Dahan-dahan akong umanggat ng tingin para tignan yong puno sa harapan ko, at
namilog na lamang ang aking mga mata ng makita ko ang napaka gwapong binata sa
harapan ko.

Naka suot sya ng maong na pantalon at tinernuhan nya rin ito ng v-neck na puting
damit na sanhi lumitaw at makita ko ang napaka kisig nyang pangangatawan. Bakat na
bakat din sakanyang damit ang kanyang matipunong katawan na para bang bihasa sya sa
pag trabaho. Medyo kayumanggi ang kanyang kutis, makapal ang kanyang pilik-mata at
kilay at mamula-mula ng kanyang labi Matangos na ilong at perpektong panga at
kayumangging pares ng mata.

Napaka angas at kisig nya kong tumindig. Tantya ko, ay kasing tangkad sila ni Drake
at hindi rin nag lalayo ang kanilang edad.

"Pasensya na po" paumanhin ko binata at nag vowed ako sa kanyang harapan para
huminggi ng depensa. Dali-dali ko naman na pinunasan ang luha sa aking mga mata.

"Okay lang yon" aniya nyang malagong na tinig habang naka tingin saakin. "Okay ka
lang ba Miss?? May masakit ba sayo?" Nag aalala nitong sambit at umiling na lamang
ako.

"W-Wala.. Okay lang ako.." Aniya kong muli at inayos ko ang aking sarili at umiwas
ako ng tingin sakanya dahil ayaw kong mapansin nyang umiiyak ako.

"Mabuti naman kong ganun.. Dito kaba naka tira sa San Ramon?" Rinig kong tanong nya
muli saakin.

"O-O----" hindi ko natapos pa ang sasabihin ko ng marinig akong ingay at sigaw

malapit saamin.

"Nakita ko na sya!! Hulihin nyo sya!!" Rinig ko sigaw at nakakatakot na boses sa

aking likuran na sanhi bumalik na naman ang takot at kaba sa aking dibdib.
Mabilis naman akong lumingon para tignan kong saan nanggagaling ang tinig. Doon na
lamang namuo ang takot sa aking dibdib dahil nakita ko ang tatlong armado at
nakakatakot na mga lalaking humahabol saakin.

Parang nanghina ang aking katawan at nag simulang manginig ang aking katawan sa
takot dahil alam kong nasa panganib ang buhay ko. Nakita ko ang tatlong armadong
lalaking nag tatakbo papunta sa kinaroroonan ko para dakpin at ikulong ako muli..

Mabilis kong hinawakan ang kamay ng estrangherong lalaki sa harapan at kita ko

naman ang pag kabiglang gumuhit sa kanyang mga mata.

"N-Nag mamakaawa ako sayo!! T-Tulungan mo ako!" Nanginginig kong sambit at nag
simula ng uminit ang sulok ng aking mga mata habang naka tingin sa kanyang mukha.
"T-Tulungan mo ako!... Ikukulong nila ako u-ulit.. Itakas mo ako sa kanila,dahil
sasaktan nila ako" simula ng mag silag lagan ang mga luha sa aking mga mata dahil
sa hirap at sakit na nararamdaman ko!

Ayaw ko na!

Ayaw ko ng bumabalik sa kamay nila!

Natatakot ako na may posibilidad na saktan at ikulong na naman nila ako sa isang
silid na napaka dilim at pahirapan ng paulit-ulit!

Nakita ko ang pag kabigla sa mukha ng estrangherong lalaki sa harapan ko. Sa bawat
segundong lumilipas, mas lalo akong kinakain ng takot sa aking dibdib dahil malapit
na silang maka rating saakin.
"Miss.. Hindi kita maintindihan.. May problema ba??.. Sinong mag kukulong sayo?"
Tanong nya sakin at ramdam ko na gusto nya rin akong tulungan.

"S-Sil----" hindi ko na natapos pa ang sasabihin ko ng may isang marahas na mga

kamay na humawak sa aking pulsuhan.

Mabilis ko naman na nilingon kong sino yon. Parang umalis na ang kaluluwa ko sa
aking katawan at nag simulang nanlambot ang aking mga tuhod ng makita ko ang napaka
lamig at nanlilisik nyang mga mata sa galit.

Nilunok ko ang naka barang laway sa aking lalamunan para pakalmahin ang aking
sarili.

"D-Drake??" Napa piyok kong sambit at nag simula ng tumulo ang luha sa aking mga
mata.

Chapter 5

"D-Drake" napa piyok kong sambit at tumulo ang luha sa aking mga mata.

Feeling ko, nang hina ang buo kong katawan habang naka tingin sa nanlilisik at nag
babago nyang mga mata. Ramdam ko ang pag higpit ng pag kakahawak nya sa wrist ko,
na konting-konti na lang babaliin nya na yon sa galit na nararamdaman nya saakin.

"You're coming with me, young lady..!" Madiin at puno nyang gigil na sambit.
Kitang-kita ko, kong papaano nanliyab ang kanyang mga mata habang naka tingin
saakin "Halika na!!"Matigas at maowtoridad nyang sambit at hinila nya ako ng
kanyang buong lakas at pwersa.

"S-Sandal---" pag pupumiglas ko, hindi ko na natapos pa ang sasabihin ko ng

maramdaman ko ang kamay na humawak sa aking kabilang pulsuhan.
Nanggigilid na ang aking mga luha at pareho kami napatigil ni Drake dahil naka
hawak yong estrangherong lalaki sa aking kabilang kamay para pigilan lamang ako na
umalis.

"Sandali!" Matigas at puno ng diin nyang sambit ng estrangherong lalaki at binigyan

nya si Drake ng isang nag babantang titig.

Ramdam ko ang pag papalitan nila ng matatalim na titig sa bawat isa. Kahit ganun,
nandoon pa din ang takot at kaba sa aking dibdib na baka saktan ni Drake yong
estrangherong lalaki.

"Wag mo syang pilitin, kong ayaw nyang sumama sayo!" ani matigas nyang sambit at
tinignan nya si Drake ng isang matalim na titig na para bang nang hahamon iyon.

Nilunok ko na lamang ang naka barang laway sa aking lalamunan at pilit ko na lamang
na pinapakalma ang aking sarili dahil baka magsuntokan silang dalawa sa harapan ko.

"Wag kang makialam dito kong, ayaw mong burahin ko yang pag mumukha mo!" Puno ng
diin at pag babantang asik ni Drake sa estrangherong lalaki.

Nag pabaling-baling na lamang ang tingin ko sa kanilang dalawa at kita ko ang

pamumuong tensyon sa kanilang dalawa. Nandoon ang kakaibang lamig at masamang titig
na pinukulan nila sa bawat isa.

Ngayon ko lang nakita na may isang matapang na lalaki na kayang pantayan at bangain
si Drake.

"Bitawan mo sya!" Puno ng diin at pag babantang utos ni Drake dito.

Napa daing ako sa sakit ng mas hinigpitan nya pa lalo ang pag kakahawak nya sa
aking pulsuhan na konting-konti na lang babaliin nya na yon sa galit na
nararamdaman nya.

"Hindi ko sya bibitawan hanggat, hindi mo din sya binibitawan!" Matalim na sambit
nitong muli ng estrangherong lalaki.

Kita ko kong paano dumilim ang mukha ni Drake habang naka tingin dito. Ramdam ko
ang panginginig ng kanyang katawan na para bang nag pipigil syang saktan ito
anumang oras.

Tinignan ko muli yong estrangherong lalaki sa aking harapan na naka tingin ng

masama kay Drake at mukhang handa itong maki basag ulo kay Drake.

"B-Bitawan mo na ako.. Please" mangiyak-ngiyak kong pakiusap sa estrangeherong

lalaki na nasa harapan ko dahil ayaw ko syang masaktan at madamay.

Dahil kilala ko kong papaano magalit si Drake. Baka papatayin at ipa bobogbog nya
ito sa mga tauhan nito. Ayaw ko naman na masaktan sya ng dahil saakin.

"P-Pero Mis---" mag sasalita pa sana sya ng pinigilan ko muli sya.

"Nag mamakaawa ako sayo.. Bitawan mo na ako.. S-Sasama ako sakanya.. O-Okay lang
ako" aniya kong muli at tumulo na ang luha sa aking mga mata habang paulit-ulit na
nag mamakaawa sakanya na bitawan nya ako. Ito lang ang naisip kong paraan para
hindi sya saktan ni Drake.

Kita ko ang pagkabigla at paaalinlangan ang gumuhit sa kanyang mukha habang naka
tingin saakin. Tinignan nya muli si Drake ng isang matalim at malamig na titig at
pagkatapos nag pakawala sya ng isang malalim na buntong-hiningga.
"Okay" aniya nyang muli at ramdam ko ang unti-unti nyang pag luwag sa aking
pulsuhan.

Doon naman nag karoon ng pag kakataon si Drake na hilain nya ako buong lakas at
pwersa para mailayo lamang sa estranghero na naka harap ko kanina.

Patuloy na umaagos ang luha sa aking mga mata habang ang aking mga paningin ay nasa
estrangherong lalaki na nanatili pa din naka tayo doon habang sinusundan kami ng
tingin ni Drake paalis.

Nandoon pa din ang sakit sa aking puso habang hinihila ako ni Drake ng buong pwersa
at walang pag iingat. Pinigilan ko na lamang ang sarili ko na mapa daing sa sakit
at mapa iyak dahil tiyak kong magagalit sya saakin.

Sobrang sakit at bigat na ang nararamdaman ko dahil alam ko sasaktan at bobogbogin

nya na naman ako pag naka rating kami sa mansyon! Alam kong magiging malupit at
marahas na naman nya ako ituturing dahil lumabag na naman ako sa pinag uutos nya!

"A-Aray!" Daing ko sa sakit at nag simula ng mangilid ang luha sa aking mga mata.

Ramdam ko ang kakaibang diin at pang gigil syang naka hawak sa aking pulsuhan na
tiyak ko mag iiwan na naman yon ng marka..

Tinignan ko muli si Drake na patuloy akong hinihila. Napako din ang aking tingin sa
mukha ng binata na apaka dilim ng kanyang mukha na mistula pang nakakatakot ito.

"D-Drake-Nasasaktan ako" pag mamakaawa ko sa binata.

Kulang na lang umiyak ako para bitawan nya ako. Gusto kong humagolhol ng pag iyak
sa kanyang harapan pero nawawalan ako ng lakas ng loob. Dahil kahit umiyak at mag
makaawa ako sakanya, ay hindi nya ako pakikinggan.
"Shut the fucked up!!" Puno ng gigil at nakaka kilabot na singhal saakin ni Drake
na sanhi manginig pa lalo ako sa takot sakanya

Hindi na muli pa ako sumagot pa sakanya at hinayaan ko na lamang ang luha sa aking
mata na bumagsak habang pwersahan nya akong hinihila.

••••••

"D-Drake sandal----" hindi ko na natapos pa ang sasabihin ko ng binigyan nya ako ng

isang malakas at malutong na sampal sa aking pisngi.

Ramdam ko ang kakaibang kirot at sakit sa aking pisngi, pero lahat ng yon tiniis
ko. Feeling ko, milyon-milyong kutsilyo ang tumarak sa puso ko habang naka tingin
sa nakakatakot nyang pag mumukha.

"Ano ba ang hindi malinaw sa mga pinag sasabi ko, na susunod ka sa lahat ng mga
batas ko!!"Bulyaw nya saakin at umalingawngaw ang malakas at nakaka takot nyang
tinig sa kabuuang kwarto na sanhi manginig pa ako sa takot. "P*tangina Ashely!!
Sinabi mo saakin na gusto mo ng kalayaan kaya hinayaan kitang mamasyal at sumama
kay Manang Puring sa pamalengkean. Tapos ano ang lahat ng to?!!" Sigaw nyang muli
saakin at mabilis nyang hinablot ang aking pulsuhan at inilapit nya ako sakanya.

Ramdam ko ang kakaibang gigil at higpit ng pag kakahawak nya sa wrist ko, na
konting-konti na lang babaliin nya yon sa galit na nararamdaman nya saakin.

Doon na sunod-sunod na pumatak ang puba aa aking mga mata dahil sa sakit na
nararamdaman ko. Nilalabanan ko na lamang ang sarili ko na hindi matakot sakanya.
Pero kahit anong gawin ko, nanginginig ako sa takot at nerbyos sa tuwing nakikita
ko ang nanlilisik nyang mga mata sa galit.

"B-Bakit hiniling ko ba ang na gawin mo ang bagay na yon?" Nauutal kong sambit at
sinalubong ko ang nag babaga nyang mga mata kahit pinang hihinaan na ako ng aking
tuhod. "H-Hindi ganun ang gusto kong kalayaan Drake.. Ang gusto kong kalayaan na
pakawalan mo ako!... Pakawalan mo ako!.. Yan ang gusto ko!" ani ko at patuloy na
tumutulo ang luha sa aking mga mata habang naka tingin sa walang emosyon nyang pag
mumukha.

Nilunok ko ang naka barang laway sa aking lalamunan habang naka tingin sa mukha ni
Drake.

"Never!!" He gritted his teeth and pulled me closer to him. Doon ko malayang
nasaksihan kong paano nanliyab ang kanyang mga mata sa galit na konti na lang
sasaktan nya ako anumang oras. "You are mine Ashley!! All mine! You hear me??!!"
Bulyaw nya saakin na sanhi mapa pikit ako sa sobrang takot.

"Hindi ko hahayaan na makaalis kapa sa puder na ito at pati na rin sa pag aari
ko!!..." Matigas at madiin nyang sambit habang naka tingin saakin. "Papatayin ko
ang lahat ng taong hahadlang sa mga plano at pinag uutos ko!!" Sigaw nya muli
saakin.

Napa hiyaw at napa hagolhol pa lalo ako ng pag iyak ng itinulak nya ako ng malakas
at buo nyang pwersa pahiga sa kama.

"Ahhh!" Patuloy kong pag hagolhol ng pag iyak para ilabas lahat ng galit at sakit
sa aking puso.

"Sa susunod na lumabag kapa sa pinag uutos ko Ashely! Hindi ako mag dadalawang isip
na patayin ka!!" Sigaw at pag babantang saad nito saakin at pag katapos lumabas na
sya ng naturang silid para iwan ako.

Mas lalo pa akong napaiyak ng malakas at padabog nyang sinarhan yong pinto na sanhi
maka gawa yon ng inggay.

"Ahhh! P-Papa!!" Patuloy na umaagos ang luha sa aking mga mata.. "P-Papa... T-
Tulungan nyo akong maka alis sa lugar na ito.. T-Tulungan mo din ako Papa, na
harapin lahat ng problema ko" aniya kong muli habang patuloy na umaagos ang luha sa
aking mga mata.
Bakit nangyayari ang lahat ng to saakin??

Bakit ako pinapahirapan ng ganito??!

Ano bang nagawa kong kasalanan para mangyari ang lahat ng to saakin?!!

Hanggang sa gumibat ang talukap ng aking mga mata at hinila na ako ng antok.

Nagising ako sa mahinang katok mula sa pintuan.

Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata at umupo ako sa malambot na kama.
Isang tahimik at madilim na kwarto ang sumalubong saakin. Ang tanging nag
mimistulang ilaw sa naturang silid ay ang lampshade na nasa tabi lamang ng aking
kama at mumunting ilaw na naka dikit sa dingding.

Napa hilamos ako ng aking mukha at inayos ko ang aking magulong buhok. Ramdam ko
ang pag hahapdi ng aking mga mata na tiyak, na namumugto na yon dahil sa ilang oras
kong pag iyak kanina.

Rinig ko ang pag bukas ng pinto ng aking silid at kasunod noon ang mga yabag ng mga
paa papasok sa aking kwarto. Maya-maya pa, nakita ko si Glorita habang bitbit nito
ang tray na may lamang pagkain.

"Pinag handa ko po kayo Señorita, ng iyong makakain" ani ng dalaga at nag lakad na
sya palapit sa kama kong saan ako ngayon naka upo.

Huminto sya sa gilid ng aking kama at dahan-dahan nyang nilapag ang tray na may
lamang pagkain sa ibabaw ng aking kama. Doon ko malayang nasaksihan ang masarap na
pagkain na naka lagay doon, kundi pritong isda, sinigang at may naka lagay din doon
na prutas gaya ng saging, papaya at apple.

"Kumain na ho kayo Señorita dahil tiyak kong nagugutom na ho kayo.. Bilin saakin ni
Señorito na kumain daw ho kayo ng marami para maka bawi kayo ng lakas dahil tiyak
na napagod po daw kayo sa pamamasayal nyo ni Manang Puring sa pamalengkean kanina"
aniya nyang muli at ngumiti sya saakin ng sobrang tamis.

Niyakap ko ang aking tuhod at binaling ko ang aking tingin sa naturang silid. Wala
akong ganang kumain, dahil sa nangyari kanina!

"Wala akong ganang kumain.. Ibalik mo na ang lahat ng yan dahil hindi ko yan
kailangan" malamig kong turan dito.

"Bakit ho Señorita?.. Masarap pa naman yong niluto ko para sainyo.. Kailangan nyo
pong kumain dahil yon po ang inuutos saakin ni Señorit---" hindi ko na sya
pinatapos ng kanyang sasabihin.

"Wala akong pakialam sa kanyang mga pinag uutos!!" Sigaw ko sakanya at kita ko ang
pag kabilang gumuhit sa mukha ni Glorita, na mukhang nagulat ito sa pag sigaw ko
sakanya.

Doon na naman bumalik ang sakit at galit na nararamdaman ko kay Drake. Galit na
galit ako sakanya dahil pilit nya pa din ako ginagawang bilanggo dito sa bahay nya!

Gusto ko ng kalayaan! Gusto kong makaalis dito!

"P-Pero Señorita" aniya nyang muli at nakikiusap ang kanyang mga mata na kumain ako
ng pagkain na dinala nya.

"P-Please Glorita!" Nauutal kong sambit at nag simula ng uminit ang sulok ng aking
mga mata habang naka tingin sa dalaga. "Ayaw kong kumain... Ang gusto ko maka alis
sa lugar na ito! Gusto kong umalis, pero hindi ko magawa dahil pilit nya akong
kinukulong sa lintik na mansyon na ito!!" Nag simula ng mag silaglagan ang luha sa
aking mga mata habang dahil sa sakit na nararamdaman ko!

Ayaw ko na ng ganito!
Ayaw ko ng umiyak!

Pagod na pagod na ako!!

"P-Pagod na pagod na ako... N-Natatakot ako na baka mas malala ang gawin nya
saakin... Ayaw ko ng umiyak at masaktan G-Glorita.. Gusto kong maka alis sa mansyon
na ito" sa bawat katagang sinambit ko, lahat ng yon tumarak sa puso at lalamunan
ko.

Wala akong pakialam kong maging kaawa-awa ako sa kanyang harapan. Ang gusto ko lang
mailabas ko lahat ng galit at sakit na nararamdaman ko!

"Please G-Glorita... T-Tulungan mo a-ako" mabilis kong hinula ang kamay ni

Glorita..

Kita ko ang pagkabigla at awa na gumuhit sa kanyang mukha habang naka tingin
saakin.

"T-Tulungan mo a-akong makatakas G-Glorita.. Gusto kong maka alis sa lugar na

ito... Ayaw ko na... Pagod na pagod na ako" patuloy kong pag mamakaawa sakanya
habang patuloy na lumalandas ang luha sa aking mga mata.

Halos hindi na ako maka hingga sa sakit na nararamdaman ko. Nanlabo na rin ang
aking paningin dahil sa walang tigil na pag iyak sa kanyang harapan.

Ito lang ang naisipan kong gawin para pagbigyan nya ako sa aking kahilingan! Gusto
kong maka alis sa lugar na ito!

Gusto kong makatas sa mga kamay ni Drake.

"N-Nag mamakaawa ako sayo G-Glorita" lumandas ulit ang luha sa aking mga mata
habang naka hawak sa kanyang mga kamay. Umaasa ako na tutulungan nya ako sa gusto
ko..

"P-Pasensya na ho Señorita" aniya nyang muli habang naka tingin saakin. "Kahit
gugustuhin ko man na tulungan kayo, pero wala din po akong magagawa.. Napaka higpit
po ng mga tauhan na naka bantay sa labas at loob ng mansyon.. Kahit tulungan ko
kayo, hindi rin tayo makakaalis dahil naka bantay si Señorito sa bawat kilos
nyo..." Aniya nyang muli at dahan-dahan akong napa bitaw sa kanyang mga kamay.

Bigla akong napanghinaan ng loob sa narinig ko mula kay Glorita. Napa pikit ako ng
mariin habang umaagos ang luha sa aking mga mata. Wala na! Wala ng ibang paraan
para makaalis at maka takas ako sa impyernong mansyon na ito.

"Alam kong nahihirapan na kayo Señorita.. Pero sana wag kayong pag hinaan ng
loob.." Rinig kong sambit nyang muli. "Wag kayong matakot, dahil mabait naman po
si Señorito.. Alam kong, hindi nyo pa yon nakikita Señorita... Subukan nyong buksan
ang inyong loob sakanya at doon mo makikita kong gaano sya kabait.... Ginagawa nya
lamang iyon dahil ayaw nyang mawala ka sa tabi at piling nya... Kahit ganun si
Señorito, mabait sya at may busilak na kalooban" Aniya nyang muli na sanhi mapa
tingin ako sakanya.

Ano daw??

Naguguluhan akong napa tingin sakanya pero wala akong nakitang takot at pag
sisinunggaling sa salitang binitawan nya. Bagkus napaka aliwalas ng kanyang mukha
at binigyan nya ako ng isang matamis na ngiti.

"A-Ano ang ibig mong sabihin?" Aniya kong muli sakanya.

"Makikita mo din yon sa tamang panahon at sa tamang oras Señorita.." Ngumiti sya
muli saakin. "Sya, kumain po kayo ng marami Señorita.. Sya, at maiwan ko na ho
kayo" dahan-dahan syang nag vowed sa harapan ko.
At pagkatapos nag simula na syang mag lakad palabas sa naturang silid at naiwan
akong tulala at naguguluhan sa nangyari.

Ano ang ibig nyang sabihin??

Chapter 6

"Manang Puring, ano pong ginagawa mo?" Tanong ko sa matanda ng mapadaan ako sa
kusina.

Bigla naman syang napatigil sa ginagawa nya at nilingon nya ako.

"Nandyan po pala kayo Señorita" ngumiti sya ng ubod ng tamis saakin. "Ginagawan ko
po ng kape si Señorito" aniya nyang muli at napa tango naman ako.

Doon ko lamang nakita ang isang mamahalin at porcelain na tasa ng kape at

underliner non. Lumapit ako kay Manang Puring at pinag mamasdan ko itong tumimpla
ng kape para daw kay Drake.

"Mahilig po pala sya uminom ng kape ano?" Aniya kong muli sa matanda

Dahil simula nang tumungtong ako dito sa mansyon ay pansin ko na palagi lang nito
umiinom ng kape. Simula agahan, hapunan o kaya naman umiinom din sya ng kape bago
ito natutulog. Kahit na rin ako nag tataka dahil hilig nya talagang uminom ng kape
bago matulog.

"Ay opo naman Señorita" aniya nyang muli. "Mahilig po talaga si Señorito doon,
halos tatlong beses o lima syang beses na umiinom ng kape sa isang araw. Ayaw nya
yong matatabang at kulang sa kape.. Gusto nya yong matapang na kape at konti lang
ang nilalagay na asukal" naka ngiting kwento ng matanda.

"Eh ganun po ba Manang??.. Diba masama daw kapag nasobrahan umiinom ng kape.. May
posibilidad na mag kasakit ka" aniya kong muli sakanya.

Nilagay nya yong tasa ng kape sa isang tray at pagkatapos humarap ulit sya saakin.

"Pinag sasabihan ko na yan si Señorito pero hindi sya nakikinig saakin.." Tumigil
sya saglit. "Kilala nyo naman po si Señorito, dahil napaka tigas ng ulo nyan kong
minsan" tumango naman ako sa sinabi nya.

Sabagay tama nga si Manang Puring dahil hindi naman talaga nakikinig si Drake.
Siguro kaya't naka kunot ang kanyang noo at palaging mainitin ang kanyang ulo, ay
dahil na rin nasubrahan siguro sya sa pag inom ng kape. Hays! Bahala nga sya.

"Ay, sya.. Maiwan ko na po kayo Señorita, dahil hinihintay na ako ni Señorito sa

labas" aniya ng matanda at kinuha nya na ang tray na naka lapag lamang sa lamesa.

"Sandali lang po Manang Puring" pag pipigil ko dito at bigla naman syang napa
hinto.

"Bakit po Señorita?? May ipag uutos po ba kayo saakin?" Tanong ng matanda habang
naka tingin ito saakin.

Alangan akong ngumiti sakanya at pinag lalaruan ko ang aking kamay habang naka pako
pa din ang aking paningin kay Manang Puring.

"Ako na lang po mag dadala nyan Manang Puring, kay Drake dahil gusto ko po syang
makita" halos umabot na ata hanggang mata ko, ang tamis ng aking pag ngiti dito.

Pero pilit nga lang ang ngiti na naka guhit sa aking labi, dahil gusto kong
paamuhin sya ng aking kabaitan. Simula kasi ng pumunta si Glorita sa aking silid,
ay doon ako nag karoon ng idea na pahulugin at paamuin si Drake sa aking mga plano.

Baka sakali na mahulog at maging magkasundo kami, ay mabilis na lang para saakin
ang maka takas at magawa lahat ng gusto ko. Ito lang ang naisip kong paraan para
makatakas sa kanyang mga kamay.

Noon tanggap ko pa na maging parausan at maging babymaker nya, pero lahat ng yon
napawi, at napalitan yon ng galit at inis na nararamdaman ko sakanya.

"Seryoso po kayo Señorita??" Hindi maka paniwalang turan nito. Bakas pa din
sakanyang mukha ang pag aalinlangan, kong ibibigay nya ba talaga yong tray saakin o
hindi.

"Opo naman po Manang Puring" aniya kong muli dito.

Kahit nag aalinlangan man sa mga kinikilos ko si Manang Puring, ay wala din syang
magawa kundi ibigay saakin yong tray. Abot langit na lamang ang ngiti na naka guhit
sa aking mga labi habang naka tingin sa matanda.

Nag simula na akong maglakad palabas sa naturang kusina, na may ngiting naka silay
sa aking labi.

Nag lakad na ako patungo sa sala para hanapin ang binata. Sa bawat hakbang na
ginawa ko, puno ng pag iingat dahil baka matilapon ko ang hawak-hawak kong tray. Sa
bawat madaanan kong mga katulong na nag lilinis sa loob mansyon, ay hindi nila
maiwasan na ngumiti at mag bigay galang saakin.

Mas lumawak pa lalo ang ngiti sa aking labi ng makita ko ang binata na naka upo ito
sa may balkonahi. Naka upo ito sa mamahalin at gawa sa native na upuan at naka pako
ang kanyang paningin sa napaka gandang harden.
Humingga ako ng sobrang lalim bago ako nag simulang mag lakad papunta sa
kinaroroonan ngayon ni Drake. Nilapag ko ang tray sa lamesa na sanhi maagaw ko ang
atensyon nito.

Isa-isa ko ng inaalis sa tray ang tasa ng kape at underliner nito kasama ang maliit
na kutsarita. Nang matapos ko ng maiayos lahat-lahat, ay kinuha ko na ang tray at
nanatili pa din akong naka tayo sa harapan nya.

"Hinatidan kita ng kape" aniya ko at sunod-sunod lamang akong napa lunok ng sarili
kong laway, dahil naka titig saakin si Drake ng sobrang lamig.

Lihim ko naman na pinag mamasdan ng palihim ang binata na naka suot ito ng
mamahalin at magara nitong suot na damit. Naka kunot ng noo nitong muli at wala man
lang akong makitang ka emosyon na gumuhit sa kanyang mga mata.

Hindi ko pa din maiwasan na maka ramdam ng kakaibang takot at kaba dahil naka titig
sya sakin ng sobrang lalim at napaka lamig, na para bang kaya nyang panginigin ang
aking mga tuhod kapag naka tingin ako sakanya.

Nanatili lamang akong naka tayo sa harapan ni Drake at para bang, mistula akong
isang hangin lamang sakanyang harapan dahil hindi nya man lang ako kinikibo at
tinatapunan ng tingin. Bakit ba napaka lamig ng mokong na ito?

Tinapunan nya ng tingin ang kapeng hinatid ko sakanya at pagkatapos kinuha nya na
yong tasa at sinimulan mya ng simsimin ang laman noon.

"May ipag uutos kaba saakin?... Baka gusto mong hatidin kita ng tinapay para
partner dyan sa kapeng iniinom mo.." tuloy-tuloy na saad ko sa binata "O baka gusto
mong masahehin kita dahil alam kong, nitong nag daang araw ay pagod ka.. Gusto mo
ng masahe? Magaling din ako doo----" hindi ko na natapos muli ang sasabihin ko, ng
binigyan nya ulit ako ng isang matalim at malamig na titig na sanhi mapa tigil ako.
Napa tingin ako sa napaka gwapo at nakaka takot na pag mumukha ni Drake. Hindi ko
maiwasan na kabahan at mapa lunok ng sunod-sunodajil sa napaka talim na titig na
binigay nya saakin na para bang may ginawa na naman akong mali sakanya.

Dahan-dahan nyang nilapag ang tasa ng kape sa babasagin na pabilog na lamesa at

pagkatapos umayos sya ng pagkakaupo.

"Kong ano ang binabalak mo, itigil mo na yan dahil hindi yan oobra saakin" isang
malagong at maka panindig balahibo nyang saad na sanhi mapa lunok ako ng sunod-
sunod sa kanyang harapan.

Kinagat ko na lamang ang ibabang labi ko para kontrolin ang kaba at nerbyos na
nararamdaman ko. Shock! Nalaman nya ata ang maitim kong balak at plano sakanya

"Anong balak ang sinasabi mo?" Pag mamaang-maangan ko dito. "Gusto ko lang makabawi
sayo kaya't ginagawa ko ito" aniya ko dito at kita ko ang pag kunot ng kanyang noo
na para bang hindi sya kombinsado sa sinasabi ko.

"Ts" ani nitong muli saakin na sanhi mapa simanggot naman ako sa inasta nito.

Kahit kaylan talaga napaka sungit ng gonggong na to! Ugh

"Anong ginagawa mo pa dyan? Tutunganga kana lang sa harapan ko?" Inismidan nya muli
ako "Kong gusto mong makabawi saakin, pumunta ka sa Kusina at tulungan mo si Manang
Puring, na mag linis at mag laba ng mga labada" malamig na utos nitong muli saakin
na sanhi mapa nganga at umusok ang taenga ko sa sobrang inis sakanya.

Aba! Aba! Ganun? Gagawin nya lang akong utusan?! Jusko!

"P-Per---" mag sasalita pa muli ako sakanya, ng mabilis nya akong binigyan ng isang
matalim at nag babantang titig.

"May anggal ka?" Puno ng lamig at pag hahamon nitong tinig.

Napa tampal na lamang ako sa aking noo dahil sa inis na nararamdaman ko sakanya.
Gustong-gusto kong ihampas ang hawak-hawak kong tray sa pag mumukha nya, para
matauhan sya. Jusko! Nakaka gigil!

"Opo mahal na Señorito" puno ng sarcasmo kong ani sakanya at pagkatapos padabog na
akong nag martsa papasok ng sala.

Bwisit! Nakaka inis!

Mukhang mahihirapan ata ako nitong paamuhin ang isang katulad nya! Ugh!

••••••

DRAKE POV

"Yes Mr. Templado.." Aniya ko sa kabilang linya. "Wala na kayong dapat pang
alalahanin dahil parating na ang export ng prutas, within two days in Sta. Monica"
aniya kong muli habang nakapako ang aking paningin sa napaka laking salaming
dingding sa aking harapan.

Doon ko natatanaw ang napaka gandang harden at napapalibutan din iyon ng sari-
saring mga ilaw sa labas, para mas mapagmasdan ko ang napaka gandang paligid. Tanaw
ko din ang nag iilang mga tauhan at bantay sa labas at loob ng aking mansyon.
"Okay. See you, within 2days.. Bye" I said coldly and after that, I ended up the
call.

Nilagay ko na rin ang aking cellphone sa aking bulsa at pagkatapos, tinuon ko na

lamang ang aking atensyon sa labas ng mansyon.

Maya-maya, pa rinig ko ang mga yabag ng mga paa papunta sa kinaroroonan ko at

pagkatapos rinig kong huminto ang mga yabag ng mga paa sa likuran ko.

"Pasensya na po sa istorbo, Señorito" mahinang sambit ni Manang Puring sa aking

likuran.

I put my hands inside of my pocket, and I didn't even tried to faced her.

"Ano yon, Manang Puring?" Malamig at malagong kong tanong sakanya.

Wala akong narinig pang sagot mula sakanya. Rinig ko ang sunod-sunod nitong pag
paghingga sa likuran ko, na para bang natatakot at nag aalangan itong magsalita.

"Eh... kasi po Señorito, kanina pa pong tanghali hindi lumalabas si Señorita, sa

kanyang silid" bakas sa kanyang boses ang kakaibang takot at kaba. "Ako'y labis
na nag aalala dahil hindi pa sya kumakain simula kaninang tanghali... Baka may
gawin na naman po syang masama sa kanyang saril---" napatigil na lamang sya sa pag
sasalita ng mabilis akong humarap sakanya.

Doon ko nakita ang pamumuong takot, nerbyos sa kanyang mukha habang naka tingin
saakin.
My jaw tightened and hold my fest so tightly just controlling my temper on her
again. Damn, that woman!

"What did you say?!" I hissed on him that make her frightened even more.

Kita ko ang pamumutla ni Manang Puring at pag danay ng malalamig na pawis sa

kanyang noo at leeg habang naka tingin saakin. Pansin ko din ang panginginig ng
kanyang katawan sa takot, na baka mapagalitan at masinghalan ko na naman sya
anumang oras.

"P-Pasensya na po Señorito.. Pinipilit ko po talaga syang kumain, gaya ng inyong

pinag uutos.. Pero ayaw nya talaga" nauutal na sambit ng matanda.

Pinikit ko na lamang ang aking mga mata para pakalmahin ang aking sarili. Dahan-
dahan kong minulat ang aking mga mata at padabog akong nag lakad paalis na para
bang ng hahamon ng gulo.

"Señorito" rinig kong pahabol na tawag saakin ni Manang Puring, pero hindi ko na
sya tinapunan pa ng tingin.

Mabilis at mabibigat ang mga ginawaran kong pag hakbang. Ramdam ko na naman ang
panginginig ng aking katawan sa galit sakanya. Fucked!

Parati nya akong binibigyan ng sakit sa ulo! Wala na lang syang ibang ginawa, kundi
suwayin ang aking mga pinag uutos!
"Open the door!!" I yelled while barging her door down. "Damn it! Open the fucking
door Ashely, or else you will regret this!!" Sigaw ko habang patuloy kong pinag
kakatok ng walang tigil ang pinto ng kanyang kwarto.

Damn! Sa bawat segundong lumilipas, mas lalong nararagdagan ang galit at inis sa
akin dahil wala man lang akong nakuhang sagot mula sakanya.

Damn! Is she, gonna ignored me huh?! Fucked!

"Open the fucking door, kundi hindi ako mag dadalawang isip na sirain ito!!" Sigaw
kong muli sakanya. Malakas ang ginawaran kong pagkatok at pag hampas sa pinto ng
pintuan, na kulang na lang sisirain ko na yon. Damn it!! "Fucked it!" Inis akong
napa mura ng paulit-ulit.

Shit!

Matatamaan na naman talaga sya saakin!

Inis akong napa sabunot sa aking buhok at hindi ko na mabilang kong ilang beses na
akong napapamura dahil sa sama ng loob.

"Anong tinu-tunganga mo dyan?!! Get the fucking keys, hurry!" Sigaw ko sa katulong
na naka tayo sa di kalayuan saakin. Kita ko ang pamumutla nya sa takot dahil
binigyan ko sya ng masamang titig.

"O-Opo Señorito" nanginginig nyang turan at mabilis syang umalis na para bang
takot-takot.

Mga ilang segundo pa ang lumipas, dumating na yong katulong at dala-dala nito ang
master key. Mabilis ko naman na hinablot yon sakanya at kating-kati na akong
singhalan at pagalitan sya sa mga pinag gagawa nya.

I successfully unlocked her door and enter to her room.

"Damn it Ashely!! Bakit hindi mo man lang sinasagot ang mga tawag ko?!!" Sigaw ko
sakanya. "Hindi ka ba lalabas?!! O baka gusto mong kaladkadin pa kita palaba----"
hindi ko na natapos pa ang sasabihin ko ng makita ko sya.

Napatigil na lamang ako ng makita ko si Ashely na naka higa sa kama at namimilipit

ito sa sakit.

"Ahh A-Aray!" Daing nya sa sakit habang naka hawak sa kanyang puson.

"Fucked!" I cursed and I run towards her.

My heart beat so fast seeing her in pained. Tagaktak na rin ang pawis sa kanyang
noo at leeg habang namimilipit sya sa sakit. Nakita ko din ang dugo na nag kalat sa
bed sheet. Hindi na rin mapinta ang kanyang mukha sa sakit at kirot na nararamdaman
nya.

F*cked! Whats wrong with her??

"Ashely. Hey, are you okay??" Ng mamadali akong lumapit sakanya at niyakap ko sya.

Nakita ko ang pamumutla ng kanyang mukha at para bang hirap na hirap na sya sa
sakit na nararamdaman nya. Hindi pa din humuhupa ang kaba at takot sa aking dibdib
dahil naririnig ko lang mula sakanya, ay munting unggol at sakit.
"Hey, Ashely. Whats wrong? Anong masakit sayo?" Tanong ko sakanya at hinawakan ko
ang kanyang mukha.

Tinignan nya ako ng sobrang lalim at puno ng pag mamakaawa na tulungan ko sya sa
sakit na nararamdaman nya.

"M-Masakit kasi eh.. Sobrang sakit.." Daing nya sa sakit at kita ko na nag simula
ng tumubig ang luha sa kanyang mga mata.

Fucked! Shes having a menstrual period.

I don't even know that some girls, out there suffer this kind of pained every
month.

"Here, let me help you" aniya ko at dahan-dahan ko syang binuhat.

Maya-maya pa, kinakabahan na tumakbo na sa kinaroroonan namin si Manang Puring.

"Jusko, Señorita, ano pong nangyari sainyo???" Nag aalalang turang ng matanda. Mas
lalong naragdagan ang takot at pangamba sa kanyang dibdib ng makita nya ang
kalagayan ni Ashely na namimilipit sa sakit.

"Just bring me, her some clothes Manang Puring.. Ako na ang bahala sakanya" malamig
kong turan at kita ko naman na sunod-sunod na tumango ang matanda saakin.

"Opo Señorito" aniya ng matanda at nag mamadali na itong tumungo sa wardrobe para
kumuha ng damit.
Nag simula na akong maglakad papunta sa C.R habang bitbit pa din si Ashely. Rinig
ko pa rin ang pag munti nyang pg iyak at pag hikbi nya sa aking balikat, na sanhi
mas lalo pa tuloy ako nakaka ramdam ng pag aalala sakanya.

Damn! I don't know what to do, to ease the pained that she felt right now.

Binuksan ko ang tubig sa bathtub at pagkatapos dahan-dahan ko syang bibaba doon.

"Are you feeling better now?" Tanong ko sakanya at bahagya akong lumuhod para mag
kapantay kami ng tingin.

Pinagmamasdan ko si Ashely na naka upo sa bathtub habang tumutulo ang luha sa

kanyang mga mata.

Kahit hindi nya sabihin saakin, ramdam ko ang sakit at kirot na nararamdaman nya.

"Sandali, kukuha lang ako ng twalya" tangka sana akong aalis, pero mabilis naman
akong napa hinto ng hinawakan nya ang aking kamay.

Tumingin muli ako sakanya at ngayon naka tingin na sya saakin. Napa lungkot at puno
ng sakit ang kanyang mukha. Nakikiusap din ang kanyang mga mata, na hindi ko sya
iwan.

"D-Dito ka lang" nauutal at nakikiusap nyang sambit saakin. "Wag mo akong iwan
Drake" aniya nyang muli at kita kong tumulo muli ang luha sa kanyang mga mata.

I sighed so deeply and I found myself hugging her..

My heart broke, when I still hear, her sobbed and groaned on pained.

Chapter 7

"Good morning Señorita" naka ngiting bati sakin ni Chendy ng maka baba ako ng
hagyan. Sinuklian ko na lamang sya ng isang matamis na ngiti

"Good morning din" aniya kong muli sa dalaga

"Umalis pala si Señorito, mamayang hapon pa ang dating nya" aniya nyang muli at
nawala ang ngiti saaking labi dahil wala nga ang binata.

Hindi naman sa malungkot ako dahil hindi ko masilayan ang mukha ng binata.
Malungkot ako dahil hindi ako nag karoon ng pagkakataon na mag pasalamat sakanya sa
pag babantay at pag aalalaga nya saakin kagabi.

Ganun na lamang ang pag aalala nya saakin kagabi dahil, hindi nya kasi ako iniwan
mag damag. Inalagaan at binantayan nya ako, hanggang sa maging mabuti na nga ang
pakiramdam ko. Sa totoo lang talaga, hindi ko maiwasan na mag taka sa binata dahil
doon ko lang nakita ang bahid ng takot at pag aalala ang gumuhit sa kanyang
pagmumukha ng makita nya akong namimilipit sa sakit.

Hindi ko lubusang isipin mag aakto sya ng ganun kahit alam kong, wala naman talaga
syang pakialam sa saakin kahit na rin sa mga taong nakapaligid sakanya.

"Sya nga pala, kamusta na ang pakiramdam nyo Señorita? Okay na po ba kayo??" Nag
aala nyang tanong at tumango naman ako sakanya.

"Okay na ako Chendy" aniya kong muli dito.

Alam kong labis silang lahat nag alala sa kalagayan ko kahapon.

Ngumiti muli ako sa dalaga at napag pasyahan kong pumunta sa kitchen para kumain ng
almusal. Mamaya na lang ako siguro mag papasalamat kay Drake kapag umuwi na ito

Tumulong at namasyal lang ako sa buong mansyon buong mag hapon. Gugustuhin ko man
sanang mamasdyal sa labas, pero mahigpit ang mga tauhan ni Drake dahil hindi nila
ako pinapahintulatan na lumabas at mamasyal man lang saglit. Kahit talaga umalis si
Drake kahit saglit, hindi ko pa ding magawang magsaya at gawin lahat ang gusto ko
dahil sa limitado lahat ang pwede kong gawin sa mansyon.

"Kumain na po kayo ng hapunan Señorita" naka ngiting sambit ni Aling Puring at

nilapag nya sa lamesa ang pagkain na niluto nya.

Bigla ako naka ramdam ng matinding pagkagutom ng makita ang niluto nyang steak, na
para bang pagkain ng mga Americano dahil mayron din itong naka lagay na mga
sariwang gulay,kamatis at kong ano-ano pa sa plato. Parang ayaw ko tuloy na galawin
ang pagkain dahil ayaw kong masira ang pag ka arrange ng pagkain sa plato.

Tinignan ko naman ang lamesa, naka ayos din yong kutsara, tinidor, kutsilyo at baso
na para bang kumakain ako sa isang sikat na restaurant.

"Salamat po Aling Puring" naka ngiti kong tugon sa matanda at ngumiti lamang sya ng
kay tamis saakin.

Tahimik ko naman na pinapakiramdaman si Aling Puring na kinuha yong babasagin na

Pitsel at pagkatapos kinuha nya yong baso ko at sinalinan nya yon ng tubig.

Tahimik naman akong napa tingin sa wallclock at pasado 7:30 na nga ng gabi, pero
wala pa nga ang binata.
Bakit wala pa sya??

Hindi ko maiwasan Na maitanong yon sa aking sarili.

"Sya nga pala Aling Puring, anong oras pala darating si Drake?" Hindi ko maiwasan
na maitanong yon sakanya na sanhi mapa tigil ito ng pagsalin ng tubig sa aking
baso.

Dahan-dahan naman syang tumingin saakin at nilapag nya ang baso ko sa lamesa.

"Mamaya pang hating gabi ang dating ni Señorito dahil marami syang inasikaso,
Señorita" aniya nyang muli at tumango naman ako dito.

Mukhang mahihirapan ako ngayon na makita ang binata dahil hating-gabi pa ito uuwi.
Kahit gonggong sya, at kapatid ni Satanas ang kanyang pag uugali, mag papasalamat
pa din ako sa ginawa nya saakin.

"Ah ganun po ba??" Aniya ko dito at pinag patuloy ko na lamang ang pagkain ko.

Bukas na lang ako mag papasalamat sakanya.

Nagising ako sa liwanag ng araw na dumapo sa aking mukha. Dahan-dahan kong minulat
ang aking mga mata at lalo pa akong napa silaw dahil sa liwanag ng araw na
nanggagaling sa bintana.

Umayos ako ng pagkakaupo sa malambot na kama at pagkatapos sinuot ko na ang

tsinelas, at pagkatapos non napag pasyahan kong bumaba.

Hindi pa ako nakakababa ng hagyan, mas labis na lamang ang ngiti sa aking labi, ng
makita ko ang binata sa baba. Dali-dali akong nag lakad baba ng hagyan para
maabutan lang ang binata.

"Drake" tawag ko sa binata na sanhi mapa tigil ito sa pag lalakad.

Habol hiningga ako at tinignan ko ang binata na naka talikod saakin.

Maya-maya pa humarap na ito saakin, hindi ko lubusang maka ramdam ng kakaibang kaba
at pag tibok ng puso ko ng napaka bilis ng makita ko ang naka kunot na noo ng
binata at walang emosyon nitong mga mata.

"A-Ahh ehh" nilunok ko na lamang ang naka barang laway sa aking lalamunan at pilit
kong pinapakalma ang takot at kaba na nararamdaman ko. "G-Gusto ko lang mag
pasalamat s-sayo dahil sa pag aalaga at pag babantay mo saakin, nung naka raang-
araw" aniya kong muli dito.

Nilunok ko ang naka barang laway sa aking lalamunan at tinignan ko muli ang mukha
ni Drake, na sobrang napaka lamig at wala man lang akong nakuhang emosyon mula
sakanya.

Tahimik ko syang pinag mamasdan na naka suot sya ng itim na longsleeve, at

tinernuhan nya pa yon ng itim na pants na sanhi lumitaw ang kanyang kakisigan at
napaka gwapong taglay. Medyo magulo ang kanyang buhok na sanhi hindi maalis ang
aking tingin sakanya.

"Thats all?" May bahid ng pag kakarita sa kanyang boses.

Gusto ko pa sanang mag salita, pero pina ngungunahan na ako ng takot sa aking
sarili.

Nanatili lamang akong naka tayo sa kanyang harapan, hindi ko magawang mag salita at
kumilos dahil sa sobrang panginginig ng aking mga tuhod.

Tangka sana syang aalis, para iwan ako pero mabilis ko naman na hinawakan ang
kanyang kamay para pigilan muli ito.

"What?!" Angry and irritated flashes to his voiced while glaring at me.

"S-Saan ka pupunta?" Nauutal kong sambit at nilunok ko na lamang ang naka barang
laway sa aking lalamunan.

Kia ko ang pag kunot ang kanyang noo sa sinabi ko.

Parang gusto kong pokpokin ang ulo ko, dahil naitanong ko pa ang bagay na yon sa
binata. Shit! Nakaka hiya ka Ashely!

"Ts!" Sagot nya saakin at tangka sana syang aalis para iwan ako, pero mabilis ko
naman na hinigpitan ang pagkakahawak ko sa kamay nya na sanhi mairita at mainis pa
lalo sya saakin.

Binigyan nya ako ng isang matalim at nag babantang titig pero hindi ako nag patinag
sakanya. Kahit nanginginig na ako sa takot, pilit ko pa ring nilalabanan ang loob
ko.

"Saan ka pupunta?? Pwede ba akong sumama sayo?" Aniya kong muli na mas lalo pang
dumilim at nawala ang emosyon sa kanyang pag mumukha.

Sobrang bilis na ng tibok ng puso ko, na konting-konti na lang hihimatayin na ako

sa takot at kaba. Hinanda ko na rin ang sarili ko na masigawan at masaktan ni Drake
dahil ayaw na ayaw nyang kinukulit o hinahawakan ko sya.

"Bitawan mo ako!" Maikli at puno ng pananakot na asik ni Drake saakin na sanhi,

pang hinaan na ako ng aking mga tuhod.
"Sige na sasama na ako sayo... Naiinip na kasi ako dito sa mansyon eh.." Pag
mamakaawa ko sakanya.

Gustong-gusto ko na rin kasi maka labas at makapa masyal man lang sa labas dahil
naiinip na ako na parati na lang akong naka kulong sa aking silid o kaya naman dito
sa mansyon.

Ginamit ko na ang charms ko at puppy eyes ko sakanya para payagan nya lamang ako na
sumama sakanya, pero mukhang hindi ata oobra itong ginagawa ko sakanya dahil napaka
lamig at walang expression ang kanyang mukha.

"Damn! Look, Im busy okay?" He gritted his teeth, just like his controlling his
anger, and hurt me again.. "Wag mo akong istorbohin dahil marami pa akong
gagawin!" His voice begun to raised and I saw how his jaw move.

"S-Sige na.. Sasama na ako.. Promise hindi ako mag iingay at mag bibigay ng sakit
ng ulo... Sige na.... Pretty please?" Nag puppy eyes ako sakanya, para payagan nya
ako sa gusto kong mangyari. Kahit anong mangyari, hindi ako titigil hanggat, hindi
sya pumapayag.

"Hindi nga pwede!" He yelled on me that make me frightened and shake into fear.

•••••

"Sandali, saan ba talaga tayo pupunta?" Excited kong tanong sa binata at sinulyapan
ko sya ng tingin na napaka seryoso at naka tuon lang ang kanyang tingin sa kalsada.
"Malayo pa ba tayo?? Maganda ba ang pupuntahan natin??" Sunod-sunod kong tanong
dito, pero gaya ng dati wala ulit akong nakuhang sagot mula sakanya.
"Akala ko ba malinaw ang napag usapan natin kanina na hindi ka iingay, at hindi ka
mag bibigay saakin ng sakit ng ulo saakin?!" Asik nitong mula saakin na sanhi mapa
nguso ako.

"P-Per--" mag sasalita pa sana ako ng mag salita sya muli.

"Mag sasalita kapa ba o ihuhulog kita palabas ng sasakyan!?" Malamig at may

pananakot na turan nito na sanhi mapa busangot ako.

Ts! Napaka suplado!

Inirapan ko na lamang sya at umayos ako ng pag kakaupo sa unahan ng sasakyan. Hindi
na ako nag salita pa, dahil alam kong ma bu-bwisit lang naman ako sakanya. Nakaka
inis eh! Napaka suplado! Akala mo naman kong, araw-araw ni reregla dahil parating
napaka init ng kanyang ulo!

Tinuon ko na lamang ang aking atensyon at tingin sa labas ng bintana. Sa totoo lang
talaga, wala akong katiting na idea kong saan kami pupunta ngayon ni Drake. Halos
isang oras na kami nag ba-byahe sa isang masukal at magubat na lugar ng binata.
Konti lang ang nakikita kong mga bahay sa paligid ng daan dahil malayo na ito sa
bayan.

Mga ilang oras pa ang naka lipas, ay naka rating na kami sa distinasyon na
pupuntahan namin. Pag labas ko ng sasakyan, ay tumambad saakin ang napaka laki at
napaka lawak na pasilidad sa harapan ko. Para itong nag mimistulang building na
napaka raming palapag, at halos ang dingding ng building ay isang babasagin at
napaka laking salamin. Pumasok kami sa naturang building at doon ko nakita ang
napaka ganda ng pasilidad.

Mamahalin at napaka ganda ang mga gamit at pag kakagawa ng building. Marami rin
akong nakitang mga tao at mga empelyado na naka formal at naka suot ng disenteng
damit. Sa isang tingin ko pa lang sakanila, ay kita ko ang pagiging sosyal nila na
halata talagang nagtratrabaho sila sa isang sikat na kompanya.

"Good morning Mr. Villanueva" naka ngiting salubong saamin ng isang babaeng may
katangkaran at napaka ganda ang katawan.

Napaka puti at napaka kinis ng kanyang balat, naka puyos din ang kanyang buhok at
mas lalo pa akong namangha sa dalaga dahil napaka ganda nito. Naka suot sya ng
puting long sleeve at naka suot sya ng maroon na palda na hanggang tuhod ang haba
at tinernuhan nya pa ito ng stilettos na sanhi maging kaaya-aya ang kanyang dating.

"Mr. Tan, is waiting for you in the office" aniya muli ng babaeng nasa harapan
namin at tinapunan ko naman ng tingin si Drake sa tabi ko lamang na napaka seryoso
at hindi pa din nag babago ang kanyang expression

"Hintayin mo ako sa Lobby. It wont take long" nagulat na lamang ako ng mag salita
si Drake sa tabi ko.

Bago pa ako maka pag react at makapag salita, ay nag simula na syang mag lakad
kasama yong babaeng secretary ata ng Mr. Tan. Wala akong nagawa kundi, ang sundan
sila ng tingin paalis.

So ganun?

Iiwan nya lang akong mag isa dito?

Teka, asan ang Lobby dito??

Nang mawala na sila sa paningin ko, naisipan ko na lang na mag lakad-lakad sa

kabuuang pasilidad. Doon ko na lamang binuhos ang oras at atensyon ko para malibang
man lang ako kahit saglit, habang hinihintay ko si Drake.

Makalipas ang mahigit isang oras na pag hihintay sakanya, ay sa wakas natapos na
din ang pakikipag usap nya sa kasosyo nito. Ganun na lang ang tamis na gumuhit sa
aking mga labi, ng makita ko syang nag lalakad habang kasama nito ang isang
lalaking medyo may katandaan na din.

Dali-dali akong nag lakad papunta sa kinaroroonan nila para salubongin ang binata.
Hindi naman sa excited akong makita ito, pero excited na akong umalis sa naturang
lugar na ito dahil medyo nabo-boring at nagugutom na ako dahil pasado alas onse na
ng umaga.

"Nagagalak akong maka trabaho ka sa iisang kompanya Mr. Villanueva." Aniya ng

matandang lalaking kausap ni Drake.

Lumapit ako sa binata at bigla silang dalawa at pinag uusapan nila ang pag eexport
ng mga prutas at gulay at kong ano-ano pa. Sa totoo lang talaga, wala akong
naintindihan masyado sa pinag uusapan nila dahil puro trabaho at pamamalakad ng
business nila ang pinag uusapan.

Tahimik ko naman na pinag mamasdan ang matandang lalaki na kausap ni Drake. Tanya
ko ay limangput anim na taong gulang na ito. Medyo kulubot na din ang kanyang balat
at puti na rin ang iba nyang hibla ng buhok. Sa porma at ayos nya ngayon, ay
halatang galing sya sa isang mayaman at disenteng pamilya dahil sa kanyang kilos at
tindig.

"Sino itong magandang binibini na iyong kasama Mr. Villanueva?" Naka ngiting tanong
saakin ng matanda na ngayon, hindi ko namalayan na naka tingin na pala sya saakin.

Napa kagat labi na lamang ako dahil naka ramdam ako ng kakaibang kilabot at takot
sa aking dibdib dahil naka tingin yong matandang lalaki saakin, at kay lagkit na
binigyan nyang titig saakin, na para bang hinuhubaran ako.
Lihim na lamang kong tinakip ang aking kamay sa aking katawan dahil hindi maalis-
alis ang kanyang mga mata sa aking makinis at maputing hita.

Doon ko lamang naalala na naka limutan ko palang mag suot na pormal at maayos na
damit dahil na rin sa pag mamadali at pag pipilit ko kay Drake na sumama sakanya.

Naka suot lamang ako ng isang itim na tshirt at isang maikling maong ma short. Naka
puyos din ang aking buhok, at hindi ko na tinangka pang mag lagay man lang ng pulbo
dahil sa pag mamadali.

"Mukhang napaka bata nya pa at ang kinis ng kanyang balat" sumilay ang nakaka
lokong ngiti sa labi ng matanda at tinignan nya ako mula, ulo hanggang paa, na para
bang sinusuri nya ako.

Nilunok ko na lamang ang naka batang laway sa aking lalamunan at siniksik ko pa

lalo ang sarili ko kay Drake dahil sa takot ko dito.

"Take off your goddamn eyes with my wife, you filthy old man, or else I will take
off your eyeballs!" Matigas at puno ng pag babantang asik ni Drake dito.

Biglang nabilaukan ang matanda at napalitan ng takot at kaba sa kanyang mukha,

dahil sa biglang pag dilim at pang lisik ng mga mata ni Drake sa galit.

Sinulyapan ko ng tingin si Drake sa tabi ko, doon ko lang nakita na nag kaganon ang
binata. Sobrang dilim ng kanyang pag mumukha, at para bang isa syang mabangis na
hayop, na papatayin yong matandang kausap nito sa pamamagitan lamang ng matatalim
na titig.
"Mr. Villanuev---" hindi nya na natuloy pa ang sasabihin, ng mag salita muli si
Drake.

"Im done with you! Forget about the contract Mr. Tan!" Nag tagis ang kanyang panga
at mas lalong nanlisik ang mga mata ng binata sa galit.

Kita kong napa piyok at namutla yong matandang kasosyoso nito dahil hindi nya
inaasahan na sabihin yon ni Drake.

"Pero Mr. Villanuev----" hindi nya na natapos pa ang sasabihin nya ng mabilis na
hinablot ni Drake ang aking pulsuhan at pagkatapos kinaladkad nya ako palabas ng
naturang pasilidad.

"S-Sandali... Sandali lang Drake" pag mamakaawa ko sa binata dahil patuloy nya
akong kinakaladkad ng pwersahan ag walang pag iingat.

Halos mangingiyak-ngiyak na ako sa sakit dahil ramdam ko ang pag higpit ng pag
kakahawak nya sa wrist ko na konting-konti na lang babaliin nya ang kamay ko dahil
sa higpit ng pag kakahawak nya. Tiyak kong, mag iiwan na naman yon ng marka sa
aking kamay dahil sa galit at gigil na nararamdaman nya.

"Damn it!!" Rinig kong mura nya habang patuloy nya akong hinihila.

"S-Sandali lang sabi eh...A-Aray" daing ko sa sakit. Ramdam ko naman ang pag tigil
nya sa pag lalakad, na sanhi mapa tigil din ako.

Napalunok na lamang ako ng sunod-sunod para pakalmahin ang tibok ng aking puso.
Inis na humarap saakin si Drake, at hindi ko maiwasan na maka ramdam ng kakaibang
takot at kaba sa aking dibdib dahil napaka dilim ng kanyang pagmumukha, na para
bang sinapian sya ng isang masamang espiritu.

Nakakatakot ang kanyang pag mumukha at halos nanlilisik na naman ang kanyang mga
mata sa galit. Nandoon ang kaba at takot ko sakanya, na baka saktan at pag buhatan
nya na naman ako ng kamay. Ayaw ko ng saktan at ikulong nya ulit ako sa mansyon!

"A-Ano bang problema?" Kahit nanginginig ako sa takot, nagawa ko pa din na itanong
yon sakanya. Hindi ko alam kong bakit nag kakaganyan sya.

"Anong problema?!" Sigaw nya saakin na sanhi mapa pikit ako sa takot. "Cant you
see what the problem, huh??!" He hissed on me that make me shake into fears.
Feeling ko, kong ano na naman naka bara sa puso at lalamunan ko dahil sa kakaibang
kirot sa puso ko. "Look at you!! Tignan mo nga ang suot mo! Ganyan ba manamit ang
isang disenteng babae!?" Asik nyang muli saakin.

"A-Ano naman ang problema doon? Okay naman ang suot ko ah?" Pag didiinan ko dito.

"Thats the point! Look at you!" Napa sabunot sya sa kanyang buhok dahil sa inis at
galit na nararamdaman nya saakin. "Maayos ba yan?! Ang ikli ikli ng suot mo, at
halos kita na ang laman mo dahil sa ikli ng suot mo!.
At hindi mo alam na binabastos kana ng matandang hukluban na yon kanina!!" Sigaw
nya at ramdam ko ang luwag ng pag kakahawak nya sa aking pulsuhan.

Lihim na lamang akong napa hawak sa aking kabilang kamay, at halos namula na yon at
nag iwan ng marka dahil sa higpit ng pag kakahawak ni Drake saakin kanina.

"Hindi ko naman kasalanan eh at wala rin naman akong choice dahil lahat ng damit sa
wardrobe ay sobrang iikli at kinulang sa tela" dipensa ko naman ulit sa binata.
Totoo naman talaga yon dahil lahat ng damit sa wardrobe ay sobrang iikli na halos
hindi ko lahat naisusuot lahat.

"Damn that closet!" He curse and mess his hair because of frustrations.

"Sandali, minumura mo ba ako??" Aniya ko dito at bigla syang napa tigil at tinignan
nya ako ng isang matalim na titig.

"Bakit may sinabi ba akong minura kita??!" Pang babara nya saakin na sanhi mapa
nguso ako.

Ts! Suplado talaga!

"Hindi.... pero sabi mo kasi "Damn" Diba mura yon?....Di ibig sabihin na minu-mura
mo nga ako!" Asik kong muli dito at kita ko, kong paano nag tagis ang kanyang panga
habang naka tingin ng sobrang talim saakin.

"Hindi kita minumura, yong Closet ang minumura ko!" Pinag diinan nya pa talaga ang
katagang "Closet"

He just breath so heavily in my front. Hindi na ako nag tangka pang magsalita pang
muli dahil baka tuluyan nya na akong sakalin at bogbogin.

"Just don't get into my nerves again, to me young lady..." Dinuro-duro nya pa ako
at hindi pa din nag babago ang kanyang mukha at expression, na sobrang dilim pa
din.. "or else I lose myself to fucked you up right now!" He hissed and he begun
to leave me dumfounded.

Feeling ko, nanuyo ang laway sa aking lalamunan ng sabihin nya yon at bumilis ang
tambol ng aking puso.

Shit!
Ano daw??

Fucked??

Dito sa labas??

Now na ba??

Kashe nemen ey!!

Hinde pe ake ready!!

Chapter 8

"Suotin mo ito!" Napa simangot na lamang ako ng padabog ni Drake na binigay saakin
ang isang paper bag.

"H-huh?" Yan na lang ang naisagot ko sa binata.

Lihim na lamang akong mapa tingin sa hawak-hawak kong paper bag at pagkatapos
tinignan ko rin si Drake na naka tayo sa aking harapan habang naka pamulsa ito.
Napaka dilim ng kanyang mukha at naka kunot na naman ang noo nito.

Alam kong, galit pa din ito dahil sobrang ikli ng suot ko kanina at halos mabastos
na ako ng matandang hukluban na yon. Matapos kaming umalis sa kompanya kong saan
kami pumunta kanina, ay hindi nya na ako tinangka pang kausapin dahil tiyak kong
nasira ko na naman ang araw nya.

Pinag dadasal ko lang talaga sa puong may kapal na sana hindi nya ako saktan at
singhalan dahil sa inis at galit na nararamdaman nya saakin ngayon.
"What are you waiting for? Tutunganga kana lang ba sa harapan ko!?" Inis at bahid
ng iritasyon ang gumuhit sa kanyang boses na sanhi mapa talon ako sa pagkagulat.

Tinignan ko si Drake na ngayon, nanlilisik ang kanyang mga mata at nag tagis ang
kanyang panga habang naka tingin saakin. Doon ko lang nakita ang kakaibang inis at
galit na gumuhit sa kanyang mukha habang naka tingin saakin, na konting-konti na
lang papatayin nya ako sa talim ng titig nya saakin.

Kinagat ko na lamang ang ibabang labi ko para kontrolin ang kaba na namuo sa aking
dibdib. Dahan-dahan akong nag lakad papasok sa comfort room, kahit labag sa
kalooban ko, dahil baka tuluyan nya na akong sakalin at bogbogin kong nag kataon
dahil sa inis nya saakin

Pumasok na ako sa isang cubicles para doon mag palit ng damit.

"Nakaka inis ang mokong na yon! Ugh!" Maktol ko sa inis na kulang na kulang na
lang, sabunutan ko ang buhok ko sa sobrang inis ko sa binata. "Lagi na lang galit!
Parang pinag lihi sya sa Pepe dahil laging naka kunot ang noo! Ugh!" I hissed on
frustration on him.

Kong pwede lang talaga mag reklamo, kanina ko pa yon ginawa pero wala naman akong
laban sa isang katulad nya dahil sya ang batas!

Inis na lang akong napa hilamos sa aking mukha at doon ko lamang napansin, na
hawak-hawak ko pala ang paper bag na binigay saakin ni Drake kanina. Kahit labag sa
loob ko, marahan kong tinignan ang laman noon.

Halos mamilog ang aking mga mata ng makita at mahawakan ko ang laman ng paper bag,
kundi Isa itong disenteng light pink na bestida at mayroon itong puting malilit na
burda ng mga bulaklak. Doon lang ako namangha dahil sa ganda ng tela at mukhang
mamahalin ang bestida na binili nya kanina sa mall. Sa totoo lang talaga, ibang-iba
ito sa mga bestidang sinusuot ko sa mansyon.

"Ang ganda naman" hindi ko maiwasan na mamangha habang naka pako pa din ang aking
tingin sa bestida na hawak-hawak ko, halos nawala na ang galit na naramdaman ko sa
binata ng makita ko ang bestida.
Marahan kong sinuri ang bestida at halos mapa nganga ako sa pag kagulat ng makita
ang halaga ng bestida na 9,000 pesos.

Shocks!

For real??

Grabe! Napaka yaman talaga ng mokong na yon!

"Edi wow! Ikaw ng pinag pala!" Sarcasmo kong saad at dali- dali ko naman na hinubad
ang suot ko para suotin ang bestidang binili saakin ni Drake.

Nang matapos an akong mag bihis, nilagay ko sa paper bag yong damit na sinuot ko
kanina, dahil wala naman akong ibang pag lalagyan, kundi paper bag lang. Pag
katapos kong mag ayos, ay lumabas na ako sa comfort room.

Hindi na mawala ang matamis na ngiti sa aking labi dahil sa ganda ng bestida at
bagay na bagay yon saakin.

"What took you so long?!" Yan ang bumungad sakin ng maka labas na ako ng comfort
room.

Napa higpit na lamang ang hawak ko sa paper bag, habang naka tingin kay Drake na
ngayon naka kunot na naman ang noo nito na para bang parating mainit ang ulo.

"Nag palit lang ako ng damit" aniya ko at lumapit ako ng konti sa direksyon nya at
hindi pa din nawawala ang masamang aura nito saakin.

"Well, thats dress, suits you very well" papuri nya saakin habang naka tingin sa
bestidang suot-suot ko ngayon.
Alangan akong ngumiti sa binata dahil naka ramdam ako ng konting hiya dahil naka
tingin sya saakin ng sobrang lagkit at sinusuri nya ako mula ulo hanggang paa. Sa
totoo lang talaga, okay naman yong bestidang binili nya dahil saktong-sakto lang
ang haba at halos parang sinukat lamang saakin.

"Ts, whats that?" Isang malagong at nakaka takot na boses nito ma sanhi mawalan ng
laway ang aking lalamunan.

"Huh?" Yan na lang ang naisagot ko sa binata.

Doon ko lang napansin, na napa tingin sya sa hawak-hawak kong paper bag na pinag
lagyan ng bestidang binili nya para saakin kanina.

"A-Ahh. I-Ito ba??Nilagay ko dito, yong suot kong damit kanin----"Hindi ko natapos
ang sasabihin ko, ng mabilis hinablot saakin ni Drake yong paper bag na hawak-hawak
ko.

"Mula ngayon, hinding-hindi mo na ito susuotin!" He gritted his teeth and my jaw
dropped when he throw the paper bag, on the trashcan.

Seriously??

Itatapon nya na lang ng ganun-ganun lang yong damit??

"P-Pero..." Hindi ko na, natapos pa ang sasabihin ko, ng mag walk out si Drake at
iniwan akong natulala at naguguluhan. "Drake!" Tawag sakanya pero hindi nya man
lang ako tinapunan ng tingin.

Ugh! So ganun??

Iiwan nya ako??

Tinignan ko yong paper bag sa trashcan, at nag dadalawang isip ako kong kukunin ko
ba yon o hindi. Kong kukunin ko yong paper bag sa trashcan, sigurado akong
sisinghalan at sasaktan nya na talaga ako, kong nag kataon. Pero nakaka hinayang
naman kasi na itapon na lang yon ng basta-basta lang!

"Drake! Sandali lang!" Sigaw kong muli sakanya pero gaya pa din ng dati. Dinedma
lang ako ng binata.

Ugh! Nakaka inis!

Kahit labag sa kalooban kong iwan yong damit sa basurahan, napag pasyahan kong
sumunod sakanya dahil baka iwan nya ako dito sa mall mag isa.

Tahimik akong naka sunod sa likuran ni Drake habang nauna syang nag lakad. Halos
sumakit na ang aking paa sa pag lalakad dahil ilang minuto na rin kaming nag
lalakad at paikot-ikot sa loob ng Mall.

Napakagat labi na lamang ako habang nililibang ko ang aking sarili sa paligid at
mga ng titindang damit at pagkain sa loob ng mall para mabawasan man lang ng konti
ang akwardness sa pagitan naming dalawa. Kahit ganun, hindi ko maiwasan na maka
ramdam ng konting pagkailang dahil para akong mistulang hangin sa tabi ni Drake
dahil hindi talaga sya kumikibo o tinatapunan man lang ng tingin

Doon ko lang napansin na maraming mga babae nag lalakad ang napapatingin kay Drake
at yong iba naman kinikilig sa binata habang nag lalakad kami.

Lihim na lang akong napa tingin kay Drake na ngayon poker face lang ang kanyang
mukha, at wala man lang ka ngiti-ngiti na sumilay sa kanyang labi at dire-diretso
itong nag lalakad na para bang walang pakialam sa atensyon sa paligid at babaeng
tumi-tingin sakanya. Parang sanay na sanay na sya sa atensyon sa mga kababaihan na
para bang normal na lang yon para sakanya, na pag masdan at humalingan sya ng mga
kababaihan.

Hindi ko ipag kakaila, napaka ganda ng katawan nito, gwapong taglay ng binata at
napaka tangkad nito. Para na syang full package dahil na rin sa napaka lakas ng sex
appeal nito sa mga kababaihan.

"Stop staring!" He said with cold and irritated voice that make me jump on
frightened. Siguro napansin ata nito ang panay sulyap ko sakanya.
Jusko! Bakit ba kasi pinag lihi sa sama ng loob ang lalaking ito?

"Pasensya na" mahina kong sambit at bahagya naman akong napa yuko para iwasan ang
kahihiyan na nararamdaman ko.

"Ts!" Rinig kong asik muli nito at hindi na ako, muling kumibo pa.

Mga ilang minuto namin sa paglalakad, naisipan ni Drake na kumain kami ng

tanghalian sa isang sikat na restaurant.

Doon nadagdagan na naman ulit ang pagkailang at tensyon sa pagitan naming dalawa
dahil magkaharap kami na kumakain at wala pa rin na kibuan sa iisang lamesa Shocks!

Feeling ko tuloy, mapapanis ang laway ko dahil na rin sa sobrang awkwardness sa

pagitan naming dalawa dahil hindi talaga sya kumikibo at sobrang nakakatakot ang
kanyang itsura at aura.

Gusto ko sanang mag salita at kwento sakanya pero, napapangunahan na ako ng takot
at kaba sa aking dibdib na baka pagalitan at sungitan nya na naman ako.

Napa higpit na lamang ang pag kakahawak ko sa kutsara at tinidor habang naka tingin
sa pagkain na naka hain sa lamesa. Isa itong steak, at may naka lagay din na mga
sariwang gulay at ibat-ibang disensyo para maging kaaya-aya tignan ang pagkain.

Parang ayaw kong galawin ang pagkain dahil ayaw kong sirain ang pagkaka ayos at
disenyo ng pagkain sa plato.

Lihim ko na lamang ginala ang aking paningin sa naturang Restaurant, na napaka

ganda ng pagkakagawa at halos native ang mga gamit ang nandoon. Mapa simula sa
native an upuan, lamesa at kong ano-ano pa. Napaka ganda ng pag kakagawa noon na
halos mag pagaan pa lalo ng aking pakiramdaman. Medyo marami rin ang kumakain sa
restaurant na, halos foreigner ang kumakain doon.
"What are you waiting for? Titignan mo na lang ba ang pagkain sa harapan mo?" Halos
mapa talon ako sa lakas at lagong ng boses ni Drake saakin.

Nilunok ko na lamang ang naka barang laway saaking lalamunan at tinignan ko si

Drake, na ngayon naka tingin na sya saakin. Nag simula na naman mamuo ang kakaibang
tensyon at kaba sa aking dibdib dahil sa napaka dilim ng mukha ni Drake at wala man
lang itong emosyon na gumuhit sa kanyang mukha.

"Ahh o-oo" nauutal kong sambit at sinimulan ko ng hiwain ang steak. Hindi na muling
kumibo pa si Drake sa aking harapan at pinag patuloy nito ang pag udlot na pagkain.

Palihim ko syang sinusulyapan na tahimik na kumakain sa aking harapan. Sa bawat

galaw at pag subo nya ng pagkain, ay tila ba slow motion ang lahat at napaka sexy
at appeal nyang kumakain.

Hindi ko alam sa sarili ko, kong bakit ko ba sya pinag mamasdan sa bawat kilos nya

"D-Drake" nauutal kong sambit at kita kong, bahagya naman itong napa tigil sa
pagkain.

Nilunok ko ang naka barang laway sa aking lalamunan at nilalabanan ko ang nerbyos
na namumuo sa aking dibdib.

"Wala bang hotdog dito??" Napa nguso ako.

Kita ko ang pag kasalubong ng kanyang kilay dahil hindi nya ata inaasahan na mag
kakaroon ng hotdog dito sa mamahaling fine dine in restaurant.

Dahan-dahan nilapag ni Drake ang water goblet na hawak-hawak nya at kita ko ang
nakakalokong ngiting gumuhit sa kanyang labi.
"Seriously?? Hotdog?" Napa iling-iling nya pang sagot at hindi pa din nawawala ang
ngiti sa kanyang labi. "They don't serve hotdog in this kind of restaurant
darling... Kong gusto mo ng hotdog, papakainin kita pag dating natin sa mansyon"
aniya nyang sagot na sanhi mag ningning ang aking mga mata sa tuwa.

Gosh! Talaga??

Wow! Heaven!!!

"Talaga?" Aniya ko at halos hindi na masukat ang ngiti sa aking labi dahil sa ilang
buwan kong pamamalagi sa mansyon, ngayon lamang sya nag offer ng ganyan kagandang
blessing!

"Oo" aniya nya at tumango-tango pa ito sa aking harapan.

Sumandal sya sa upuan at tinignan nya ako

"What do you prefer?

Small, Medium? Or my large hotdog?" He said with playful and seductive toned that
make me cough.

"A-Ano?" Napa piyok kong sambit at patuloy pa din akong umuubo sa kanyang harapan.

Kong may iniimom lang talaga ako, ay baka maibuga ko na ang lahat sa pag mumukha ng
binata. Jusmiyo!

Seriously??

Paano napasama sa menu ang hotdog nya? Bwisit!

Hihimatayin ako sa pinag sasabi nya!

Jusko! Mahabaging diyos!

Hotdog nya? Hindi ko ata yon kakayanin!

"I think you prefer, to the last one" he smirked on me again that make my faced
heated up on shyness.

Parang gusto kong pokpokin ang sarili ko, na kong bakit nakipag pilitan pa akong
sumama sakanya ngayon.

Nag sisisi tuloy akong sumama sakanya.

••••••

"Ano pong mayron Manang Puring at mukha atang busy sila?" Hindi ko maiwasan na
maitanong sa matanda habang binabaybay namin ang kalsada.

Tahimik ko naman na pinag mamasdan ang mga tao sa paligid na sari-sari ang kanilang
ginagawa. Yong iba naman nag lilinis, at yong iba naman nag lalagay ng ibat-ibang
palamuti sa kanilang tahanan, na para bang mas lalo pang maging maganda ang
kanilang lugar.

Bahagya naman na napangiti ang matanda bago ako nito sinulyapan ng tingin.

"Nag hahanda sila Señorita, sa nalalapit na Fiesta dito sa San Rafael" naka ngiting
sambit ng matanda at marahan naman akong tumango. "Sa makalawa na kasi ang Fiesta
dito Señorita.. Masaya ang Fiesta dito, tiyak kong matutuwa ka, kapag napanuod mo
ang sikat na mag tatanghal at ibat-ibang pang mga event dito" aniya nyang muli

Ngumiti na lamang ako kay Aling Puring, kita ko ang ngiti at ningning ng kanyang
mga mata habang kinu-kwento nya saakin kong gaano kasaya ang Fiesta dito sa San
Rafael. Marami na rin akong narinig sa mga serbedor sa mansyon at kwento-kwento na
masaya daw talaga ang Fiesta dito sa San Rafael, dahil marami daw na mga palaro at
ibat-ibang event ang nagaganap.

Rinig ko rin, na malaki daw ang naibibigay ni Drake na pera at tulong para daw mas
maganda ang Fiesta dito sa San Rafael.

"Wag sana kayong magalit saakin Señorita" mag aalangan na sagot ni Aling Puring, at
bahagya ko naman syang tinignan.

"Ano po yon Aling Puring?" Tanong ko sa matanda habang patuloy pa din kaming nag
lalakad papunta sa palengkean ng San Rafael.

"S-Sana naman po, wag nyo ng maisipan na tumakas pa..... Tiyak kong mapapagalitan
na naman kami ni Señorito, kapag nalaman nyang tumakas na naman kayo" aniya nyang
muli at napahawak na lamang ako ng mahigpit sa hawak-hawak kong basket.

Kita ko ang bahid na takot at pag aalala sa mukha ni Aling Puring habang naka
tingin saakin. Alam kong, nababahala na naman sya, na baka takasan ko sya anumang
oras.
Kita ko, kong gaano ang hirap at takot sa kanilang mukha, sa tuwing nilalabag ko
ang kautusan ni Drake. Sila ang labis na nag dudusa sa tuwing tumatakas ako, at
ayaw ko na silang pahirapan pa o bigyan pa ng sakit ng ulo.

"Wag po kayong mag alala Aling Puring, hinding-hindi na po ako tatakas" ngumiti ako
ng sobrang tamis sa matanda.

Mas lalo pa akong napanatag ng sinuklian nya ako ng isang matamis na ngiti

Una naming pinuntahan ni Aling Puring ang palengkean ng mga isda. Sinamahan ko
syang mamili ng mga sariwang isda. Mas lalo pa akong natuwa at nalibang sa tuwing
sinasama nya ako sa palengkean dahil tinuturuan nya akong pumili ng mga sariwang
isda. Marami pa saakin na tinuro si Aling Puring at mas lalo pa akong nagagalak
dahil kahit papaano, nawawala na rin sa isip kong tumakas pa sa buhay ni Drake.
Marami-rami na rin kaming nabili ni Aling Puring, tulad ng mga isda , manok at
karne na kakailangan daw na lutuin para mamaya. Tahimik kong ginagala ang aking
paningin habang nag lalakad kami ni Aling Puring pabalik sa mansyon, medyo may
kalayuan din ang palengkean ng San Rafael, na kailangan mong lumakad pa na mahigit
limang minuto bago maka rating sa mansyon.

"Sandali lang Señorita, may naka limutan lang akong bilhin" aniya ng matanda at
bahagya naman kaming napa tigil sa paglalakad. "Hintayin mo lang ako dito Señorita,
sandali lang ito" aniya ng matanda at tumango naman ako sakanya.

Sinundan ko na lamang ng tingin si Aling Puring na nag lakad papunta sa malapit na

tindahan para bumili.

"Miss??" Napa tigil ako ng marinig ko ang malagong at familiar na boses sa aking
harapann.

Kinagat ko na lamang ang ibabang labi ko at dahan-dahan akong humarap.

Doon na lamang lumaki ang ang aking mga mata dahil naka tayo sa aking harapan ang
isang matangkad na at gwapong lalaki. Hindi ko alam kong ilang segundo ko sya
tinignan dahil familiar talaga ang kanyang mukha saakin, na para bang nakita ko na
sya pero hindi ko matandaan kong saan.

Doon lamang bumalik sa aking sa aking isip, na sya yong lalaking naka bunggo ko
noon na hininggian ko ng tulong nung tumakas ako.

"Ikaw nga, yong babaeng umiiyak na nabunggo ko nung naka raang linggo" aniyang
sambit ng binata at bahagya itong ngumiti na sanhi nakita ko ang napaka puti at
pantay-pantay nitong mga ngipin.

Alangan akong ngumiti ng tipid sakanya at doon ko lamang napag masdan ang napaka
gwapo pala nito kapag naka ngiti. Doon ko lamang napansin na naka suot ito ng kupas
na maong na pantalon at tinerhan nya ito ng isang tshirt na puti na sanhi bumakat
ang napaka ganda nitong pangangatawan. Medyo madungis sya ng konti dahil may ng
putik at kong ano-anong dumi ang naka lagay sa kanyang laylayan ng pantalon at
katawan. Kahit ganun, kahit napaka dungis at rami nyang dumi sa katawan, ay para
bang napaka bango nya pa din tignan. Kapag pag mamasdan mo sya sa unang tingin,
masasabi mong bihasa ito sa pag tratrabaho

"Kamusta kana?? Okay ka lang ba? Kilala mo ba yong mga lalaking sumundo sayo noon?"
Sunod-sunod nyang tanong na sanhi mag kasalubong ang kilay ko dahil sa pagtataka.

Ng makita nya na medyo naguguluhan ako sa rami ng mga katanungan nya. Bahagya syang
napa kamot sa kanyang ulo at ngumiti ulit ng napaka tamis.

"Pasensya kana Binibini, kong hindi ako nakapag pakilala ng formal sayo" aniya
nyang muli. "Ako nga pala si Fernand, Binibini" aniya nya at nilahad nya ang
kanyang kamay para makipag kamay saakin.

"Ashley Ramos" aniya ko at malaya naman akong nakipag kamay sa binata. "Dito kaba
naka tira sa San Rafael?" Tanong ko dito, at ako na mismo ang nag putol ng
pakikikapag kamay namin.

"Oo Binibini. Bumibisita lamang ako sa san Ramon para pumunta sa aking lupain"
aniya nyang muli. "Ikaw ba Binibini? Dito kaba naka tira sa San Rafael?? Ngayon
lang kasi kita nakita eh" sagot muli ni Fernand at tumango naman ako.

"Oo dito ako naka tira" naka ngiti kong tugon muli dito.

"Mukhang marami kang lulutuin dahil napaka rami ng iyong binili Binibini" aniya ng
binata at doon ko lang napansin na naka tingin ito sa hawak-hawak kong basket, na
may laman ng pinamili namin.

Alangan akong ngumiti sa binata.

"Hindi naman.. Sumama lamang ako kay Manang Puring mamalengke" aniya kong muli sa
binata at tumango na lang ito saakin.
"Asan yong kasama mo? Wala naman akong nakikitang kasama mo Binibini"

"Nandoon lang sa isang tindahan, bumili ng ibang kakailanganin sa pag luluto" aniya
ko. Kita ko si Manang Puring na patapos na itong bumili sa tindahan.

Hindi ko alam, kong bakit napaka gaan ng loob ko sa binata. Napaka bait ni Fernand
at panay lamang ang kwento nito kong ano-ano.

"Señorita" rinig kong tawag saakin ni Manang Puring at napa tingin naman ako sa
gawi nya, na ngayon naka bili na ito ng dapat nyang bilhin.

Pinag mamasdan ko lang si Manang Puring na nag lalakad papunta sa kinaroroonan ko.

"Pasensya kana Señorita, kong medyo natagalan ako ng konti.. Marami kasing bumibili
kayat natagalan ako" kwento nito ng maka lapit saakin.

"Okay lang po yon Manang Puring" aniya ko sa matanda at nakita kong may pamumuong
pawis sa kanyang noo dahil medyo masakit na rin ang sikat ng araw dahil pasado alas
dyes na ng umaga. "Sya nga po pala, may ipapakilala po ako sayo.. Sya po pala si
F-Fernan----" hindi ko na natapos pa ang sasabihin ko, ng makita kong, wala na yong
binata sa tabi ko.

Iginala ko ang aking paningin sa bawat sulok ng pamalengkean para hanapin yong
binata pero hindi ko na sya nahagilap pa.

Asan na ba sya??
"Sino po Señorita?" Tanong muli ng matanda at napansin ata nito na may hinahanap
ako.

"Wala po Manang Puring, kalimutan mo na po yon" alangan akong ngumiti sa matanda at

napa hawak pa lalo ako ng pag kakahigpit sa basket na hawak-hawak ko.

"Sya, bumalik na tayo sa mansyon dahil tiyak kong hinahanap na tayo ni Señorito"
aniya nito at nauna na itong mag lakad, at sumunod na lamang ako sa matanda.

Nang maka balik na kami ni Manang Puring sa mansyon, nilibang ko na lang ang sarili
ko sa pag babasa ng libro sa sala, habang hinihintay ko ang binata. Ilang araw ko
na rin hindi nakikita si Drake, matapos ng maka balik kami sa mansyon. Kwento ni
Glorita at Manang Puring saakin, umalis daw ang binata dahil may inasikaso daw
itong importanteng trabaho sa Maynila at mamayang hapon daw ang dating nito

"Pinag handa ko nga pala kayo ng meryenda Señorita" rinig kong sambit ni Glorita na
sanhi mapa tigil ako sa pag babasa ng libro.

Dahan-dahan kong nilapag ang librong hawak-hawak ko sa hita ko at tinignan ko si

Glorita, na naka tayo sa harapan ko habang hawak-hawak nito ang tray na may laman
na meryenda na hinanda nito.

"Salamat Glorita" pasalamat ko dito. "Hindi kana lang sana nag abala na gumawa
nito, dahil kaya ko naman na kumuha at gumawa ng sarili kong meryenda" nahihiya
kong sambit dito at ngumiti lamang sya ng ubod ng kay tamis saakin.

Sa totoo lang talaga, hindi pa ako sanay sa kanila serbihan at ituring nila akong
iba dito sa loob ng mansyon. Ilang beses ko na rin tinangka na tulungan sila sa mga
gawaing bahay, tulad ng pag huhugas, pag lilinis, pag luluto at kong ano-ano pa.
Pero hindi nila ako hinahayaan na kumilos at tulungan sila sa mga gawain dahil ang
lagi nilang sinasabi saakin na papagalitan daw sila ni Drake kapag nakita nitong
nag lilinis o tumutulong ako sa kanila.
Sa totoo talaga nakaka inip ang walang ginagawa dito sa mansyon. Wala naman akong
ibang libangan kundi ang pag babasa ng libro o kaya naman ang pag lilibot-libot
dito sa mansyon.

"Obligasyon kong serbihan kita Señorita." Aniya nyang muli at dahan dahan nyang
nilapag ang tray sa babasagin na center table sa harap ko lamang "At isa pa po,
yon ang bilin na pinag uutos ni Señorito saamin" diret-diretso nyang saad at
inaalis nya sa tray ang hinanda nyang meryenda.

Doon mas lalo akong naka takam ng pagkagutom ng makita ko ang ilang slice sandwich
at baso na may lamang juice na hinanda nito. Nang matapos ng mag ayos si Glorita,
ay hinawakan nya ulit yong tray at tumayo ulit sya sa harapan ko.

"Salamat Glorita" aniya kong muli dito at ngumiti lamang sya saakin.

"Kong may ipag uutos ho, kayo Señorita, tawagin nyo lamang po ako" sagot nya at
tumango na lamang ako.

Nag vowed sya sa harapan ko at pagkatapos nag lakad na sya pabalik sa kusina. Nang
mawala na sa tingin ko si Glorita, sinimulan ko ng kainin yong meryendang ginawa
nya.

Napa tigil na lamang ako sa pag kain ng marinig ko ang yabag ng pares ng paa
papunta sa kinaroroonan ko. Rinig na rinig ko ang tunog ng stilettos sa mamahalang
mwebles na tiles at huminto ito sa pag lakad sa harapan ko.

Dahan-dahan akong napa anggat ng tingin para tignan kong sino yon. At halos napa
lunok ako ng makita ang isang napaka gandang babae na naka tayo sa aking harapan
habang at kay sama ng tingin na pinukulan saakin.

Lihim ko syang pinag mamasdan na naka suot sya ng isang floral na blue na
bestidang. Mahaba at maitim ang kanyang buhok na hanggang baywang ang haba noon.
Makapal ang kanyang kilay at pilikmata. Matangos ang kanyang ilong at mamula-mulang
labi at pisngi na natural ang kulay non. Kasing puti din ng nyebe ang kanyang
kutis, na sanhi mag pabagay sakanyang mukha.

Matangkad din sya na tantya ko ay 5'6 sya dahil 5'5 lang naman ang tangkad ko. Pero
sa bawat pag kilos at tindig nya, ay halatang galing sya sa disente at mayamang
pamilya.

Napaka taray at napaka sama ng tingin nya saakin, na para bang isa syang kontrabida
sa isang telebisyon.

Hindi ko alam kong ilang segundo ko sya tinignan dahil ngayon ko pa lang nakita ang
kanyang mukha dito sa mansyon. Halos kilala ko na rin ang mga kaibigan at mga
bisita ni Drake na pumupunta dito sa mansyon.

"Who are you!?" Matalim at mataray na tanong nya saakin na sanhi mapa nganga ako.

Sandali, diba line ko dapat yon ah??

Dapat ako mag tatanong non kong sino sya!

Umayos ako ng pag kakaupo sa napaka habang sofa at tumingin ako sa kaliwa at kanan
ko para kompirmahin kong, ako ba talaga ang kinakausap nya.

"Ako ba?" Turo ko sa sarili ko dahil wala naman akong nakitang ibang tao sa paligid
ko. Tinignan nya ako ng isang matalim at nakaka sindak na titig.

"Yes, and Im asking you, who the hell are you?" She hissed on me. Mas lalong
tumalim at dumilim ang kanyang mukha sa galit.

Aba! Aba! Galit kaagad?

"Isa kaba sa mga katulong dito? Anong ginagawa mo dito sa sala? Dapat nasa kusina
ka, at tumutulong, hindi yong nag aasta kang donya sa mansyon na ito!" She hissed
one me again that make me blinked my eyes.

Napa buga na lamang ako ng hangin dahil sa talim ng salita ng pinukulan nya saakin!
Aba! Aba! Ang bastos ng bunganga ng babaeng to ah.

"Dapat ikaw ang tinatanong ko kong sino ka.." I said with micmic toned that make
her scoffed just controlling her anger towards me. "Siguro akyat bahay ka no?
Papaano ka nakapasok??" Balik panunuya ko sakanya na sanhi nguminig ang kanyang
katawan sa galit na nararamdaman nya saakin.

Dahil imposibleng maka pasok sya ng walang pahintulot dito sa mansyon dahil napaka
higpit at maraming mga tauhan ang naka bantay sa labas at loob.

"Excuse me?! How dare you!" Asik nya saakin at umismid ako sakanya.

Hindi ko alam kong maiinis o matutuwa paba ako sakanya dahil kay asim pa sa
kalamansi ang mukha nya ngayon.

"Hindi mo ba kilala kong sino ang binabangga mo?!" Mas lumakas at naging
nakakatakot ang kanyang boses saakin, pero hindi ako nasisindak sa isang katulad
nya.

"Bakit famous kaba para makilala kita?" Panunuya ko ulit ko na sanhi umusok ang
kanyang ilos at taenga sa inis na nararamdaman nya saakin.

"For your information!..

Hindi ko na kailangan pang ,mag pa Famous para makilala mo ako at kahit na rin ng
ibang tao....
I am Ivory Bartolome, the heritage of Wine Corporation here in San Rafael. And
Drake Villanueva was my fiancé!" She glared at me that make me stunned.

Hindi ko alam kong ilang beses ako napa piyok sa kanyang mga sinabi.

Pero ito lang ang kina sisiguro ko, parang kinurot ang aking puso sa sakit.
Bakit ganito??

Bakit parang hindi ako maka hingga sa sakit??

Chapter 9

"Whats going on here!?" Isang malagong at familiar na boses ang narinig ko mula sa
aking likuran na sanhi matigilan kami pareho.

Rinig ko ang mabibigat na mga yabag ng kanyang mga paa palapit sa kinaroroonan
namin. Maya-maya pa tumigil ang isang matangkad at nakaka panindig balahibo nyang
paningin na pinukol nya saamin.

Kinagat ko na lamang ang ibabang labi ko para pigilan ang pamumuong takot at kaba
na nabuo sa aking dibdib dakil nakita ko ang bahid ng galit at walang emosyon nyang
mga mata.

"Drake!" Masayang tawag ni Ivory sa binata na halos umabot na yata hanggang sa

langit ang tamis ng kanyang ngiti ng makita nya ito.

Nag igting ang panga ng binata at hindi pa din nag babago ang kanyang expression ng
makita nya nya ako na naka tayo sa kanilang harapan.

"Lets talk in my office!" Mahina at puno ng diin na sabi ni Drake ki Ivory.

Mabilis nyang hinuli ang pulsuhan ng dalaga at pagkatapos buong pwersa nya ito,
hinila kong saan na puno ng galit at inis. Kita ko ang pamumuong tensyon at galit
sa mukha ni Drake.

Wala akong magawa kundi sundan sila ng tingin paalis, na ngayon ng tatalo pa din sa
isip ko ang sinabi ni Ivory kanina..
Totoo kaya???

Totoo kaya ang sinabi nya na Fiancee nya si Drake??

Bakit naka ramdam ako ng lungkot at kakaibang kirot sa aking dibdib ng makita ko
silang magkasama na umalis??

DRAKE POV

"Sino yong babae kanina ha?!" Singhal nya saakin habang pabalik-balik sya nag
lalakad sa harapan ko.

Kita ko ang bahid ng galit, inis at iritasyon na gumuhit sa kanyang mukha habang
naka tingin saakin ng matalim.

"Shes Ashley" pormal kong saad dito.

"So shes the girl that you're talking about??" Sarcasmo nyang asik saakin. Halos
nanlisik na ang kanyang mga mata sa galit at pagkatapos hinarap nya ulit ako.
"Hindi mo ba alam kong papaano nya ako binastos kanina?! Paalisin mo sya sa
pamamahay na to, Drake!" Asik at puno ng maowtoridad nyang utos saakin.

I set on the couch comfortably while watching her face, turned red on anger. Sa
bawat singhal at mura na lumabas sa kanyang bibig, ay mas lalalong sumasakit ang
ulo ko. Damn this woman!
Sya si Ivory Bartolome, ang babaeng brat at gusto nya nakukuha at nasusunod ang
lahat ng gusto nito. Mayayaman at kilala ang kanilang angkan dahil sa napaka rami
din nitong mga ari-arian at kilala ang kanyang pamilya sa paggawa at pag export ng
wine sa ibat-ibang panig ng bansa. Malapit na din sya saakin at pati na rin ang mga
magulang nya dahil ka partner ko sila sa negosyo na binubuo ko.

"Bakit sya nandidito sa pamamahay mo??! So tell me.. Isa ba sya sa mga laruan
mo,Drake! Huh?! Answer me!" Halos umalingawngaw ang malakas at matinis nyang boses
sa kabuuang opisina ko.

"Shes not one of my toys Ivory, and could you please stop it?" Mahina at puno ng
pag babantang ani ko sakanya pero hindi pa din sya nasisindak.

Tumigil sya sa harapan ko at hindi pa din nag babago ang kanyang expression at
pamamaraan ng titig saakin.

"Stop what?" Tumaas ang kilay nya saakin. "Hindi ako titigil hanggat hindi mo
sinasabi saakin, kong anong relasyon nyo ng babaeng yon!. Imposible din na katulong
mo sya dahil alam kong iba ang turing at pag bibigay mo ng importasyon mo sakanya!"
Asik nyang muli sakin at mabilis kong kinuha ang wine glass sa isang tabi at walang
alinlangan na nilagok ko lahat ang laman noon.

I even groan when I feel the bitterness of the wine and I smirked seeing her mad.

"Shes not the issue here Ivory.." I gritted my teeth. "Wala ka din pakialam kong
sino man ang taong gusto kong patirahin at papasukin sa pamamahay ko.." I said with
cold and deep voice that make her stop arguing with me.

Binigyan nya lamang ako ng isang matalim at nag babantang titig at pagkatapos inis
syang napasapo sa kanyang mahabang buhok gamit lamang ng kanyang kamay.

"And you not have a rights to protest and mingle with my decision because your not
my wife nor my fiancee!" I gritted my teeth and gave her a cold stare.

Ganyan kami parati, parating nag aaway sa isang maliit na bagay. Gusto nya kasi
nasusunod lahat ng gusto nya. But not this time.

Im not allowed her to control my life and even to my decisions.

Kita ko din, kong ilang beses syang humingga ng malalim para kontrolin lamang ang
galit at emosyon nya na nararamdaman nya saakin. At pagkatapos inis syang nag
martsa palabas ng aking opisina.

Inis na lamang akong napa hilamos sa aking mga palad habang naka tingin sa pintong
nilabasan kanina ni Ivory.

Pasado alas nyebe ng gabi napag pasyahan kong pumasok sa kwarto dahil naka ramdam
ako ng matinding pagod at antok.

Nang maka pasok na ako, ay isang medyo madilim na silid ang sumalubong saakin sa
kabuuang kwarto. I saw my king size bed, the wardrobe on the other side and the big
glass window besides of my bookshelves Ang tangi lang naka bukas na ilaw, ay ang
lampshade sa isang tabi at ilaw na naka dikit sa dingding na sapat na para makita
ko ang kabuuang kwarto.

I walk to the closets to pick up something to wear. Niluwagan ko ang pag kakatali
sa necktie ko at sinimulan ko ng tanggalin ang mga butones sa puting longsleeve na
aking suot-suot.

But I stop when someone caught on my attention. I heard the someone using my
bathrooms at this late night, and all I can remember, Ashely standing in my front
and only the towel covering her nakedness.

Kita ko ang pagkabigla at pamumula ng kanyang pisngi, na hindi nya inaasahan na

maabutan ko sya ng ganyang kalagayan.

I gulp while my eyes was still on her. Lihim ko syang pinag mamasdan at mas lalo
ako naka ramdam ng kakaibang init sa sarili ko ng mapako ang aking paningin sa
makinis at maganda nyang pag mumukha. She have an innocent and angelic face that I
cant take off my eyes on her, Those pinkish lips that I want to taste of.. Those
brown eyes that I want to stare all night.
Kita ko din kong papaano tumulo ang tubig mula sa kanyang katawan na mas lalong nag
raragdag nang kakaibang init na gusto ko ng ipakawala.

Shit! Why would I feel this way??

"A-Ahh e.. P-Pasensya na, kong pumasok ako, ng walang pahintulot sa kwarto mo" she
said with sweet voice but I can see fear and frighted all over her face.

Alam ko naman na tuwing nakikita nya ako ay halos namumutla na sya sa takot at
pinag papawisan sya ng malamig. She know how ruthless I am.

Napako ang aking mga paningin sa kanyang makinis at napaka puting mga hita. Parang
gustong mag pakawala ng aking alaga sa loob ng aking pantalon.

Damn this!

I want to fucked her hard on bed and hear her, moaning my name.

Damn! What I am thinking??

"S-Sira kasi yong shower sa kwarto, kayat naisipan kong makiligo sa kwarto mo"
aniyang muli at kita kong sunod-sunod syang napa lunok sa aking harapan para itago
ang takot at nerbyos an lumukob sakanya.

I stared to her mountains that I want to lick and taste every single of her skin.

Fucked! Stop it Drake!

"Ts" Thats all I can say, because Im controlling myself to hurt and fucked her
right now.
Tinuon ko na lang ang sarili ko sa pag aalis ng suot kong polo para pigilan ang
sarili ko na pag nasaan ang dalaga sa harapan ko. Mas naiinis pa lalo ako dahil
hindi pa rin humuhupa ang init at pag nanasa ko sa dalaga.

"Sige, aalis na ak---" hindi nya na natapos pa ang sasabihin nya ng mabilis kong
hinuli ang kanyang pulsuhan na sanhi mapa tingin at mapa tigil sya. "B-Bakit??"
Nanginginig nyang tanong saakin.

Mabilis kong hinila sya palapit saakin na sanhi dumikit ang aming katawan. Mas
lalong naragdagan ang init at pag nanasang nararamdaman ko sakanya dahil dumikit
ang kanyang malulusog na dibdib sa aking matiponong dibdib.

I could feel his warmth body presses to mine that make my hard cock tightened.
Shit! I gulp and stare to her angelic face while caressing it.

Nandoon pa din ang gulat at pagkabiglang gumuhit sa kanyang mukha dahil sa ginawa
ko.

"B-Bitawan mo na ako D-Drake" nauutal nyang sagot at tangka sana syang aalis pero
mas hinigpitan ko pa lalo ang pagkakahawak ko sa kanyang baywang na mas lalong
dumikit ang katawan nya saakin.

"Do you feel that sweetheart?" I teased on her and pressed myself onto her. Kita ko
ang pagkabigla at pag singhap nya dahil alam kong, ramdam na ramdam nya ang
katigasan ko ngayon. "I want you to feel how hard I am because of you" I said with
husky voice and I gave her some wet kisses to her neck.

I lick her neck over and over and I could feel her gasp Everytime my lips presses
to her skin. Langhap na langhap ko din ang napaka bango at nakaka addict nyang amoy
na pinag halong shower gel. Damn this woman!

"D-Drake hmp---" hindi nya natapos pa ang sasabihin nya dahil binigyan ko syang
isang mainit at mapusok na halik.
I want to taste and fucked her right now!

I want to feel her tightness and hear her, moaned my name.

I invaded my mouth, sucked her tongue and she does the same thing. She groan on
pleasure and so did I. I gently caresses her breast and my other hands traveling to
her sensitive parts, caresses every single of it. Dahan-dahan kong kinakalas ang
tuwalya na naka takip sa hubo't hubad nyang katawan.

Hinayaan kong malaglag ang twalya sa sahig at marahan ko syang hinila palapit
saakin na sanhi napa singhap sya.

My eyes was shed on lust and desire while looking to her innocent face was shed on
longing and desire.

I lowered down to her breast and sucked her nipple hard. She laced her hand pulling
my hair impossibly closer.

"Drake" she moaned my name.

I rubbed her core expertly and shes already wet. I fucked her with my fingers and
she groan louder as she voluntarily moved up and down faster.

I gently pushed her on the bed and run to my belt and zipper. I pulled down my
pants and boxer altogether

I immediately crawled on top of her,part her legs and thrust my cock to her
tightness.

"Ahh! D-Drake" she groaned while thrusting myself hard and full of wants to
claimed her over and over.

Damn this!

I gave her wet kissed while watching her arched on pleasure. Mas binilisan ko pa
lalo ang pag lalabas masok sa kanyang masikip nyang lagusan.

Damn! Mas lalong nararagdagan ang pag nanasa na maangkin ang daalaga ng paulit-ulit
dahil rinig na rinig ko ang bawat pag unggol nya ng pangalan ko sa bawat paglalabas
masok ko sakanya.

"I love when you moan my name sweetheart!" I said and kissed her neck and leave
some hickeys. Ramdam ko ang pag tagaktak ng pawis sa aking noo habang pinag
mamasdan ko ang dalaga na ngayon naka pikit habang umunggol.

"Ahh- D-Drake.. Shit! Bilisan mo pa" Mura nya pa na mas lalo pa ako ginaganahan sa
kanyang pakiusap. I fucked and thrust my cock to her wetness.

Itinukod ko ang aking kamay sa kama para mag karoon ng suporta na hindi ko sya
madaganan. Mas binilisan ko pa lalo ang pag bayo ko sakanya. Sa bawat pag labas
masok ko sakanya ay puno ng diin at pang gigigil.

"Ahhh! Damn!" I groaned and fucked her hard. Kita ko kong paano gumalaw ang kanyang
dibdib sa bawat ulos na binibigay ko.

When I felt that familiar tighten on her sex. I groaned louder and made my release
inside of her.

I breathlessly laid myself on the bed and close my eyes.

•••••

ASHLEY POV

Dahan-dahan kong minulat ang aking mga mata at halos masilaw ako sa liwanag na
nanggagaling sa bintana.

Iginala ko ang aking paningin sa kabuuang kwarto at doon ko lang napag tanto, na
ako na lang mag isa sa kwarto.

Halos mabingi ako sa sobrang katahimikan ng silid at tanging huni ng mga ibon ang
naririnig ko sa labas ng mansyon.
Umupo ako sa malambot na kama at sinandal ko ang aking likod sa headboard ng kama.
Doon ko lang naramdaman ang kakaibang pananakit ng aking katawan dahil para akong
ni wrestling dahil sa ilang ulit akong inangkin ni Drake kagabi.

"I love when you moan my sweetheart!" He said with husky voice and claimed my lips

Sa tuwing naalala ko ang mainit na pangyayari saamin ni Drake kagabi, ay hindi ko

maiwasan na maka ramdam ng hiya at kakaibang kiliti sa aking sarili.

Marahan kong pinilig ang aking ulo dahil ramdam ko ang pamumula ng aking pisngi sa
kilig sa tuwing naalala ko ang nangyari saamin ng binata.

"Magising ka Ashley! Hindi ka dapat maka ramdam ng ganito sa binata. Mayron na

syang fiancee, at si Ivory yon" pilit kong pinapaalala yon sa aking sarili.

Sinuklay ko ng aking mga palad ang aking buhok at dahan-dahan akong tumayo habang
hawak-hawak ko ang puting comforter na naka takip sa hubo't-hubad kong katawan.

Huminto ako sa harapan ng ng isang wardrobe at binuksan yon para pumili ng damit na
pwedeng suotin. Napanganga na lamang ako dahil saaking nasaksihan dahil lahat ng
damit ko ay napalitan lahat ng isang mahahabang bestida.

Sandali??

Asan yong mga maiiksing damit dito??

Ilang beses kong binuklat ang mga damit sa loob ng wardrobe pero wala na lahat ang
mga damit na madalas kong sinusuot. Asan na kaya napunta lahat ng damit ko??

Kinalaunan napag pasyahan kong suotin ang isang babyblue na bestida, na pina
lamutian din ito ng isang maliit na bulaklak na dilaw, na hanggang lagpas tuhod ang
haba. Sakto rin ang sukat non saakin na halos parang sinukat lamang saakin.
Nang matapos nakung mag bihis, ay lumabas nako ng silid para tumungo sa kusina para
mag almusal dahil nakakaramdam ako ng gutom. Nang maka rating ako ng kusina, ay si
Glorita lang ang naabutan ko at nag hihiwa sya ng ibang rekado.

"Good morning Señorita" gumuhit ang matamis na ngiti sa labi ni Glorita ng makita
nya ako papasok.

Sinuklian ko na lamang sya ng pag bati sakanya at nag tungo ako sa gawi nya para
tignan ang ginagawa nito. Doon ko lang napag tanto na gumagawa pala ito ng soup at
tamang-tama ito sa malamig na panahon, tulad ngayon na umuulan.

"Sya nga pala, pinag lutuan ko na pala kayo ng hotdog, dahil alam kong favorite mo
yon" aniya at ngumiti sya ng kay tamis saakin.

"Salamat Glorita, alam na alam mo talaga ang gusto ko" naka ngiti kong saad.

"Aba syempre naman Señorita, sa ilang buwan kong pag seserbi sayo. Alam na alam ko
na favorite mo lahat na kainin ay hotdog simula, agahan, tanghalian o kaya naman
hapunan.." Natawa na lamang ako sa sinabi nya dahil tama nga naman talaga sya.

Halos kilalang-kilala na ako ni Glorita at pati na rin ang mga madalas kong
kinakain dito sa mansyon. Hindi na din ako nag tataka kong paminsan, na pag lutuan
nya ako ng hotdog.

"Ano po ba ang mas masarap na kainin na hotdog Señorita??" Tanong nya na sanhi mapa
tingin ako sakanya. "Yong Maliit ba, na Mahaba?? o yong Mahaba na Mataba na
Hotdog?" Puno ng kuryosedad na tanong ni Glorita saakin.

Parang gusto kong matawa sa katanungan nya saakin. Kong hindi ko lang talaga kilala
tong si Glorita, iisipin kong ibang Hotdog ang tinutukoy nito.

"Syempre yong Mahaba na Mataba dahil masarap yon lalo't- lalo na kapag sinusubo ng
buo" aniya ko dito na sanhi lumawak ang ngiti sa kanyang labi
"Eh si Señorito Drake ba anong masasabi nyo?? Jutay ba o Daks??" Isang nakaka
lokong ngiti ang sumilay sa kanyang labi na halos pamulahan ako ng pisngi sa sinabi
nya.

Jusko! Kapag ganito talagang usapan, game na game sya.

Sandali, ano ba yong kay Drake??

Jutay ba sya o Daks??

Ay basta bahala na! Basta ang alam ko, Jumbo Hotdog yon!

Lumapit ako sa kinaroroonan nya at binulong ko sakanya ang sagot na gusto nyang
malaman.

At pagkatapos duon na sya nag papalakpak sa tuwa na para bang wala ng bukas.

"Noon hotdog kinakain nyo Señorita, pero ngayon Hotdog na ang bumabaon sainyo" napa
halakhak na ito ng tawa sa aking harapan at wala akong magawa kundi matawa rin sa
mga kalokohan nya.

"Si Drake?" Tanong ko kay Glorita habang kumakain sa hapag kainan ng mga pagkain na
niluto nya.

Bahagya naman napa tingin saakin si Glorita at marahan nyang nilapag sa lamesa ang
tinimpla nyang gatas para saakin.
Kay Glorita o kaya naman kay Manang Puring lang ako nakikibalita kong asan
pumupunta ang binata. Malabis kasing napapadalas ang pag punta nito sa Maynila para
asikasuhin ang ibang negosyo nito.

"Umalis saglit Señorita, mamaya ay babalik rin yon... At saka po pala, ako na rin
umayos at nag palit ng mga bago nyong damit sa wardrobe" kwento nya saakin

"Ikaw nag palit ng mga damit ko??" Bakas sa tinig ko ang pagkabigla dahil napansin
ko nga na halos pinalitan ang mga damit ko. Bakit kaya??

"Opo Señorita.. Yon po kasi ang bilin ni Señorito saakin na palitan ko lahat ng
maiikli mong damit ng mahahabang bestida, dahil ayaw nya daw po kayong tinitignan
ng ibang lalaki.. Sabi na nga ba, at may pag tingin sayo si Señorito hehe" Napa
hagikhik na parang kinikilig si Glorita habang kweni-kwento yon.

Ngayon nasagot na ang katanungan sa isip ko, kong bakit halos wala na yong
maiikling damit o short sa wardrobe dahil kagagawan pala yon ni Drake lahat.

Bakit kaya?? Bakit kaya pinalitan nya lahat ng yon ??

"Tumigil ka nga Glorita, baka may maka rinig sayong ibang tao. Walang pag tingin
saakin si Drake" suway ko at pilit kong winawaksi sa isip ko ang sinabi ni Glorita
na gusto ako ng binata.

"Anong wala?? Mayron syang pag tingin sayo Señorita. Kilala nyo naman si Señorito
na pagaling mag tago ng nararamdaman at animo'y parating galit sa mundo. Madalas ko
rin syang nahuhuli na naka tingin sayo ng palihim" sumilay ang matamis na ngiti sa
kanyang labi na para bang mayron syang ipahiwatig saakin.

Ako gusto ni Drake??

Imposible.

Malabong mangyari iyon dahil may iba na syang mahal, at yon si Ivory.
Nang matapos na akong mag almusal, ay napag pasyahan kong umupo sa isang native na
upuan malapit sa balkonahe. Doon tanaw na tanaw ko ang napaka gandang harden na
napapalibutan ng ibat-ibang bulaklak at may nakita rin akong isang malaking
fountain sa gitna ng harden na sanhi mas lalong gumanda yon sa aking paningin. May
sari-sari ring mga puno sa gilid ng harden na animo'y mas sumariwa pa ang ihip ng
hangin.

Humingga ako ng malalim para malanghap ko ang napaka sariwang hangin. Kita ko rin
ang ibang mga tauhan na naka bantay sa iba't-ibang bahagi ng mansyon. Tiyak kong
malabo ng malooban ng mag nanakaw ang mansyon ng mga Villanueva dahil sa higpit din
ng mga armadong mga kalalakihan na naka bantay.

"Señorita, ano po bang ginagawa nyo dito?" Napa tigil ako sa pag muni-muni ng
marinig ko ang boses ni Manang Puring sa aking likuran.

Bahagya naman akong tumingin sakanya at doon ko napansin na may hawak-hawak syang
basket na may laman na mga pinamili nito sa pamalengkean.

"Nag papahangin lang po Manang Puring" aniya ko dito.

"Sya, at napag handa ko na kay Chendy ang pampaligo nyo Señorita at pati na rin
yong damit na susuotin ngo" naka ngiti nyang saad at alangan naman akong ngumiti
dito.

"Salamat po Manang Puring" ngumiti ako sa matanda at tangka sana itong aalis para
pumunta sa kusina ng mabilis ko naman syang pinigilan. "Sandali po Manang Puring"
aniya ko dito at tumingin sya muli saakin.

"Ano po yon Señorita??"

"Kilala nyo po ba yong magandang babae na pumunta dito kahapon? Yong matangkad at
napaka taray?" Hindi ko maiwasan na maitanong sakanya yon dahil tiyak kong kilala
nya yong Ivory dahil matagal na syang nag sisilbihan dito sa mansyon.

Sandaling napa tigil yong matanda sa aking harapan na animo'y inaalala kong sino
ang tinutukoy ko.
"Ah si Señorita Ivory po ba ang tinutukoy mo, Señorita??" Tanong nya at tumango
naman ako

"Malapit talaga si Señorita Ivory kay Señorito Drake, dahil mag kababata na sila at
madalas magkasama noong mga bata pa sila... At ang mga magulang din ni Señorito
Drake ay magkakaibigan ng mga magulang ni Señorita Ivory kaya't ganun na lang mag
kaclose ang dalawang yon na halos hindi na sila napag hihiwalay dahil sa sobrang
malapit ng dalawa" Naka ngiting kwento ng matanda.

"Ganun po ba Manang Puring?? May relasyon ba sila ni Drake?" Tanong ko at napatawa

na lang yong matanda saakin.

Bakit ganun? Nakakatawa ba ang tanong ko sakanya??

"Hindi po Señorita.. Sa ilang taon kong pagtatrabaho dito sa mansyon imposibleng

mangyari iyon dahil walang gusto si Señorito Drake kay Señorita Ivory...." Aniya
nito na sanhi lumaki ang aking mga mata sa pagkagulat.

Eh seryoso?? Bakit?? Paano??

Akala ko ba Engaged silang dalawa??

"Ang alam ko si Señorita Ivory lang ang humahangga kay Señorito Drake at hanggang
ngayon umaasa pa din sya na makukuha nya ang puso ni Señorito Drake" aniya nya
"Sya, maiwan ko na kayo Señorita, dahil mag luluto pa ako ng tanghalian, dahil
tiyak kong maya't-maya parating na yon si Señorito" aniya nya at nauna na syang nag
lakad paalis at naiwan akong nanatiling naka tayo.

Sinundan ko ng tingin si Manang Puring at may nabuong ngiti sa aking mga labi.

Chapter 10

ASHELY POV
Busy ang mga tao ngayon sa San Rafael dahil despiras na ng Fiesta ngayon sa
kanilang Baryo. Hindi rin naka ligtas ang mga katulong at mga tauhan ngayon sa
mansyon dahil abala sila sa pag lilinis at pag aasikaso ng mga pagkain at kong ano-
ano pa. Rinig ko kasi na magiging magarbo ang handa ngayon dito sa mansyon dahil
darating ang mayayaman at kilalang angkan dito.

Nang matapos ako mag almusal ay hindi ko na nasilayan ang binata. Sabi sakin ni
Manang Puring, ay maaga daw umalis si Drake para asikasuhin ang mga kailangan para
mas maging maganda ang selebrasyon ng nararating na Fiesta. Rinig ko rin sa mga
katulong at mga serbidor na taon-taon, daw ay bumibigay si Drake mahigit isang
daang libong piso para sa pundasyon sa San Rafael at nag bibigay din sya ng mahigit
isang daang libo para din sa Fiesta dito.

Naisipan ko nalamang na mag lakad sa kabuuang mansyon para libangin ang aking
sarili. Nakita ko rin ang mga katulong na abala sila sa pag lilinis at nag pupunas
ng mga gamit at mamahaling mga kagamitan. Sa tuwing nadadaanan ko sila, ay
tumitigil sila sa mga ginagawa nila para batiin at ngitian ako. Gugustuhin ko man
sanang tumulong sa kanila sa pag aasikaso pero pilit nila akong pinipigilan dahil
tiyak daw magagalit si Drake.

Napatigil ako sa pag lalakad ng maagaw ang aking paningin sa isang malawak na
hallway dito sa ika apat na palapag. Hindi ko alam kong paano ako mabilis na naka
punta dito. Tatlo lang naman ang pinto na nandidito sa ika apat na palapag. Una ay
yong library room, pangalawa yong lagayan ng mga antique na mga gamit at pangatlo
naman, ay ang isang pinto na hindi ko pa nasisilip o nakikita ang laman noon.

Halos sa ilang buwan na paninirahan ko dito sa mansyon, hindi pa ako nakaka apak at
nag kakaroon ng pagkakataon na masilip ang ikatlong kwarto dito sa ikapat na
palapag. Mahigpit na pinag bibilin ni Drake na wag na wag papasok, doon. Dahil kong
sino man ang mahuli na pumasok doon, ay bibigyan nya ng isang marahas na parusa na
ikinatakot rin nilang lahat.

Ano kaya ang mayron sa kwartong to at bakit bawal kami lahat pumasok?

Gusto kong makita at tuklasin kong ano man ang naroon.

Linunok ko ang naka barang laway sa aking lalamunan at namuo na ang kaba sa aking
dibdib at sinimulan ko ng ihakbang ang aking mga paa palapit sa ikatlong kwarto.
Gusto kong malaman kong ano ba talaga ang laman non. Gusto kong malaman kong ano
ang tinatago mo Drake.

Tumigil ako sa harap ng pinto at nag babakasali ako na naka bukas yon. Hinawakan ko
na yong doorknob at dahan-dahang pinihit yon, at ganun na lamang ang pag hihinayang
ko ng malaman na naka lock yon.

"Señorita??" Halos mapa talon ako sa pagkagulat at takot ng marinig ko ang boses sa
aking likuran.

Mabilis kong binitawan ang doorknob na hawak-hawak ko at dali-dali kong nilingon

ang may namamay-ari ng boses na yon. Naka hingga ako ng maluwag ng makita ko si
Chendy na naka tayo malapit sa kinatatayuan ko.

"Nandyan ka pala Chendy" ngumiti ako ng alangan dito at halos ramdam na ramdam ko
ang malalamig na pawis na namuo sa aking noo dahil sa takot at kaba na baka nahuli
na ako ni Drake.

"Ano pong ginagawa nyo dito Señorita?? Mahigpit na pinag babawal ni Señorito Drake
na pumasok dyan sa ikatlong kwarto" medyo kabado nyang sagot habang naka tingin
saakin. "Kapag nalaman nya ito, tiyak na bibigyan kana naman nya ulit ng parusa O
kaya naman ako" kinakabahan na sagot nito at mabilis syang nag lakad sa
kinaroroonan ko at hinawakan nya ang aking kamay at ginaya papunta sa ibaba.

Alam ko, kong gaano na lang ang labis na takot nya kay Drake at pati na rin ang iba
pang katulong dito sa mansyon. Halos lahat ng katulong at serbidor dito sa mansyon
ay iniiwasan na masaksihan kong gaano kasama at kalupit si Drake kapag nagagalit.

"Tara na ho, Señorita, dahil baka maabutan pa tayo dito ni Señorito" kinakabahan
nyang sagot at wala akong magawa, kundi mag patangay sa pag hila nya saakin.

Dahil tama nga sya. Tiyak kong malalagot kami pareho kapag naabutan nya kami pareho
doon sa ikatlong kwarto.

Naiisip ko palang kong ano magiging reaksyon at mukha ni Drake kapag nagagalit, ay
halos pinalalambutan na ako ng tuhod at kinakabahan. Ayaw ko na ulit masaksihan
kong gaano sya kasama at nakakatakot.
Nang maka rating na kami ni Chendy sa ikatlong palapag ay doon nya lamang binitawan
ang kamay ko at sabay kaming nag lakad pababa.

Sa pag lalakad namin ni Chendy sa hallway, doon ko lang napansin na may naka sabit
na isang napaka laking larawan doon. Sa ayos ng larawan ay mukhang mamahalin at
matibay ang ginamit na materyales doon. Naka guhit sa larawan ang isang babae na
naka upo sa isang mamahaling couch, naka messy bun ang maitim pa sa gabi ang buhok
nito. Maputi at makinis ang kanyang kutis at may hugis puso ang kanyang mukha. At
doon ko napansin na may isang malaki at may katandaang lalaki ang naka tayo sa tabi
ng napaka gandang babae sa larawan. Sa ayos ng lalaki ay mabalbas ito at napaka
laki ng katawan, kahit may katandaan na ito hindi pa din, maikakaila na maitsura
ito.

"Sino sila Chendy??" Tanong ko sa dalaga habang naka pako pa rin ang paningin ko sa
larawan. Medyo familiar ang mukha ng dalawang taong naka ukit sa larawan saakin.

"Sya si Don Ramon at Donya Victorina" mabalik ako sa realidad ng marinig ko ang
boses sa aking likuran.

Nilingon ko, kong saan nangagaling ang boses na yon at doon ko nakita na naka tayo
sa aming likuran si Manang Puring habang dala-dala nito ang isang hamper at
mistulang kakatapos nya lang mag sampay ng damit.

"Nandyan po pala kayo Manang Puring" aniya ko sa matanda at sinuklian nya lamang
ako ng isang matamis na ngiti.

"Sya ang mga magulang ni Señorito Drake" tuloy-tuloy na saad ng matanda at doon mas
naging malinaw saakin.

Kaya pala, may kahawig si Drake ng konti sa dalawang naka ukit sa larawan dahil mga
magulang nya pala ito.

"Asan po sila ngayon Manang Puring??" Hindi ko maiwasan na maitanong yon sa

matanda.
Sa ilang buwan kong pag tira dito sa mansyon, ay hindi ko man lang nakitang
pumupunta dito ang mga magulang ni Drake. Kahit pag kwento at pag banggit ni Drake
sa kanyang mga magulang ay hindi nya rin nai-kukwento saakin. Ayaw ko rin na
magtanong sakanya dahil tiyak kong magagalit rin naman sya saakin.

"Napakabit ni Donya Victorina at halos lahat kami ay magaan ang loob namin sakanya
dahil napaka busilak ng kanyang puso at tumutulong sya sa mga mahihirap dito sa San
Rafael. Nung dise-sais anyos pa lang si Señorito Drake ay namatay si Donya
Victorina sa sakit na cancer." May bahid ng lungkot na kwento ni Manang Puring
habang naka tingin sa larawan "Doon parang pinag bagsakan ang langit at lupa noon
si Señorito dahil sa pagkamatay ng kanyang ina, ay doon din sila iniwan ni Don
Ramon at hanggang ngayon hindi na ito bumalik pa. Kaya't nung simula nung ilibing
si Donya Victorina, ay hindi ko na muling nasilayan pang ngumiti si Señorito, na
halos parang galit sya sa mundo" aniya ni Manang Puring at doon ko sya tinignan
muli at doon ko nakita ang kakaibang lungkot at pag hihinayang sa kanyang mukha.

Ngayon malinaw na saakin lahat, kong bakit nagkaganun ang binata.

"Bakit po pala umalis si Don Ramon, Manang Puring?" Tanong kong muli at doon na ako
tinapunan ng tingin ng matanda. Nag kibit-balikat lamang sya saakin.

"Yan ang hindi ko po alam Señorita.. Nung mawala syang parang bula, ay hindi na sya
muling ng pakita pa.." Aniya ng matanda

"Ay sya, tulungan mo Chendy si Señorita na mag bihis ng maganda at formal na

bestida dahil maya-maya parating na si Señorito" bilin ni Manang Puring kay Chendy
at tumango na lamang ito.

"Masusunod po Manang Puring" yumuko ng unti si Chendy at pagkatapos non umalis na

si Manang Puring hanggang sa mawala na ito sa aming paningin. "Tara na po Señorita"
aniya ni Chendy at ngumiti na lamang ako dito.

Nang matapos kong kumain ng hapunan ay saka lang dumating si Drake kasama ang mga
malalaki at nakakatakot nitong mga tauhan. Hindi ko maiwasan na mapa lunok ng
sunod-sunod habang naka pako ang aking paningin sa binata habang papasok ito sa
mansyon.

Napaka anggas nito at taas noo sya kong mag lakad na para bang wala syang pakialam
sa paligid nya. Sa bawat katulong na madaan nya, ay halos yumuyuko sila na para
bang isa syang hari na kagalang-galang at sinasamba.

Nanatili lamang akong naka tayo sa sulok na bahagi ng mansyon habang pinag mamasdan
ang binata. Hindi ko maiwasan na mapa tingin sa napaka gwapo nyang pag mumukha na
wala pa rin na bakas na emosyon.

Naka suot ito ng isang itim na pantalon at tinernuhan nya ito ng puting longsleeve
at sa ibabaw suot-suot nya ang maong na jacket na mas lalo pa syang naging maanggas
at gwapo sa aking paningin.

Mabilis na lumapit si Manang Puring sa binata para salubingin ito ng bati.

"Magandang gabi Señorito.. Ipag hahanda ko na ang iyong hapunan sa mga katulong"
aniya ni Manang Puring at halatang kabado at naiilang ito habang naka tingin kay
Drake.

Nanatili pa ring blanko ang mukha ni Drake

"No need to bother Manang Puring" malamig at tugon nito. "Wheres Ashely??" Halos
pangilabutan pa din ako kapag binabanggit nya ang aking pangalan at iginala nya ang
kanyang paningin para hanapin ako.

Nilunok ko na ang naka barang laway sa aking lalamunan at doon na ako naka ramdam
ng kaba at takot sa aking dibdib na ngayon hinahanap nya ako. Bakit nya ako
hinahanap?? May kailangan ba sya saakin?? May kasalan ba akong nagawa sakanya?? Di
kaya nalaman nya na pumunta ako sa ikatlong kwarto sa apat na palapag??

Sari-saring katanungan ang bumubuo sa aking isip sa oras na ito. Nang mahagilap nya
ako ng kanyang paningin, ay doon na ako hihimatayin sa takot dahil binigyan nya ako
ng isang malamig at nakakatakot na titig.

"Follow me!" Matigas at puno ng maowtoridad nyang ani saakin at pagkatapos nag
simula na syang mag lakad paalis.
Nilunok ko na lamang ang naka barang laway sa aking lalamunan at mabilis kong
hinakbang ang aking mga paa para sundan ang binata..

•••••

Tahimik lamang akong naka sunod sa binata habang binabaybay namin ang medyo madilim
na daan. Medyo nag tataka rin ako dahil walang naka sunod at naka bantay saamin na
kanyang mga tauhan at mga armadong mga lalaki.

Hindi ko alam kong ilang minuto na kaming nag lalakad at halos mapanis na ang laway
sa aking lalamunan dahil sa sobrang pagkailang ko sa binata. Simula nung umalis
kami sa mansyon, ay hindi nya ako sinubukang kausapin o tapunan man lang ng tingin,
na para lang bang hangin lang ako sa kanyang tabi.

"Saan po ba tayo pupunta Señorito?" Mahina at kinakabahan kong tanong sa binata.

Sinubukan ko syang silipin, pero nabigo ako dahil hindi nya ako pinansin at bagkus
nag patuloy lamang syang nag lakad na para bang walang narinig.

Napasimanggot na lamang ako dahil sa inasal nya saakin. Hmp! Kahit kailangan talaga
napaka sungit ng mokong na to!

Nilibang ko na lamang ang aking mga mata sa pag masid-masid sa paligid at doon ko
na kumpirma na malapit na nga kami sa Plaza ng San Rafael. Maraming mga bahay sa
paligid at halos ganun na lamang ang tuwa sa aking dibdib dahil marami akong
nakitang mga matatanda, bata, binata at mga dalagita ang nag sikalat at nakikisaya
sa labas ng kani-kanilang mga bahay. Pansin ko rin ang mga sari-saring mga ilaw na
naka sabit sa labas ng kanilang mga bahay at mga ibat-ibang kulay ng mga
banderistas na naka sabit sa itaas.

"We're here" malamig pa sa yelo na ani Drake na sanhi mapa tingin ako sa binata.
Doon ko lang napansin na naka tingin na sya saakin.

Mas lumawak pa lalo ang aking ngiti dahil naroon na kami sa Plaza ng San Rafael.
Doon ko nakita ang iba't-ibang mga palamuti at makukulay at nag niningningang mga
parol na naka sabit sa itaas. Marami rin na nag titinda ng mga pagkain at ibat-
ibang laruan at kong ano-ano pa sa paligid. Rinig ko rin ang mga ingay ng mga tao
na nag kakasaya sa pinapanuod nilang pag tanggal sa plaza. May nakita din akong
perya sa isang sulok at halos mapunta sa matanda at bata na masasayang nag lalaro
ng mga palaro sa perya.

Sa tuwing pinag mamasdan ko ang mga taong nag sasaya na halos walang problema, para
bang nawala ang naka patong na mabigat sa aking dibdib.

Na para bang naka wala ako sa pagkakakulong ko sa mansyon.

Ganun na lang ako kagalak at katuwa, dahil sa wakas masisilayan ko rin ang ganitong
mga okasyon. Labis akong nalulungkot sa tuwing inaalala ko pa ang mga sandali na
malaya pa ako.. Malaya sa buhay na mayron ako ngayon..

"B-Bakit mo ako dinala dito Señorito?" Hindi mawala sa aking ngiti ang labis na
tuwa dahil makalipas ulit ang tatlong buwan, ay naka labas muli ako sa mansyon.

"Don't you like it?" He asked with cold toned. "Akala ko matutuwa ka, kapag dinala
kita dito, mali pala ako......Kong ayaw mo, uuwi na lang tayo sa mansyon" tangka
sana syang aalis pero mabilis kong hinuli ang kanyang mga kamay para pigilan ito.

Hindi ko alam kong bakit sa simple at ikli ng kanyang mga sinabi, lubusan akong
natuwa dahil dinala nya ako dito sa bayan.

"S-Sandali lang Drake" pigil ko sakanya at kita kong napa tigil naman sya pero
nandoon pa din ang lamig ng pakikitungo nya saakin... "Pwede bang dito muna tayo
sandali?? K-Kahit mga isa o dalawang oras man lang?" Kinakabahan kong pakiusap sa
binata.

Sa bawat segundong lumilipas mas lalong nararagdagan ang kaba at takot sa aking
dibdib na baka magalit sya saakin at mag bago ang kanyang desisyon. Mas malulungkot
ako kapag binalik at ikulong nya na naman ako sa mansyon. Dahil natatakot ako dahil
hindi ko alam kong kailan muli ako makakalabas.

"P-Please Drake" pakiusap ko sa binata at hindi ko pa rin binibitawan ang kanyang

kamay. Nanatili pa din syang tahimik at hindi ako tinatapunan ng tingin.
"Okay fine. Three hours will do" he said with cold toned that make me smile. Nag
simula na syang mag lakad habang may ngiti sa aking labi habang naka sunod sa
binata.

Sinulit ko na ang segundo at oras na kasama ang binata sa bayan. Nanuod kami ng pag
tatanghal sa bayan gaya ng singing contest, patimpalak ng mga bakla sa pag rampa at
ibat-ibang pang pag tatanggal dito sa bayan. Marami rin kaming pinuntahan at
pinasyahal ni Drake, mapa simula sa mga nag titinda sa paligid hanggang sa ng
titinda ng mga pagkain.

I bit my lips so hardly and simply glanced on Drake, focusing his attention on the
crowd in the street.

Pansin ko rin ang pag tingin sakanya ng mga dalagita at ilang babae kay Drake
habang nag lalakad kami, na para bang kilig na kilig sila at hindi nila mapigilan
na mapa nga-nga sa kakisigan at gwapong taglay ng binata. Hindi ko naman maikakaila
na napaka gwapo nito at napaka ganda at laki ng hubog ng kanyang katawan. Bagay na
bagay din sakanya ang suot-suot nyang damit na mas lalong lumakas pa lalo ang
charisma nito sa mga kababaihan. Dinaig nya pa ang sikat na artista dahil sa
kanyang natatanging taglay.

Napa yakap ako sa sarili kong katawan dahil hangin na tumama sa aking balat. Naka
ramdam ako ng matinding lamig, dahil malalim na rin ang gabi at manipis lamang ang
suot kong puting bestida ngayon.

"Here, help yourself out.." Nagulat na lang ako ng mag salita ang binata. Mabilis
nyang hinubad ang maong na jacket nya at nilagay nya sa aking balikat para maibsan
ang lamig na aking nararamdaman.

Naka ramdam ako ng kakaibang kiliti at init sa aking pakiramdam ng tumama ang
mainit nyang balat saakin na animo'y nakaka paso

Bakit ganito ang aking nararamdaman?

"W-Wag n---" he cut of me

"I insist, dahil hindi ko kakayaning na makita kang nilalamig" mahina at malagong
nyang saad saakin at nauna na syang mag lakad

Naiwan akong nakatayo habang may mga ngiti na sumilay sa aking labi. Hindi ko alam
kong bakit sa simpleng pag alala at pag lagay nya ng jacket saakin, ay parang
hinaplos ang aking puso sa tuwa at kilig.

Parang ibang Drake ang kasama ko ngayong gabi. Wala na yong Drake na masungit at
nakakatakot..

Napahawak ako sa maong na jacket na nilagay nya sa balikat ko kanina at pagkatapos

sinimulan ko ng ihakbang ang aking mga paa para sundan ang binata.

"Bili tayo ng hotdog" aya ko sakanya ng ilang minuto na ang naka lipas.

Nginuso ko ang ng titinda ng hotdog at kikiam sa isang sulok. Kita ko ang

paniningkit ng mga mata ni Drake habang naka tingin saakin.

"Wag na. Mag sasayang ka lang ng pera" malamig na tugon nito at sinamaan ko lang
sya ng titig.

"Bilis na.. Kahit isa lang, please"

"Ts! Hanggang dito, hotdog pa rin ang hanap mo?" Puno ng irita na gumuhit sa
kanyang boses "Kong gusto mo, ipag uutos ko na ipag luto kita ng maraming Hotdog
kay Manang Puring pag dating natin sa mansyon" aniya nyang muli na sanhi mapa
simangot na lamang ako.

"Eh, mas gusto ko ang hotdog dito sa bayan." Pag didiinan ko muli dito.

"Ts! Sometimes, I don't understand you!" He glare at me and I gave him a pleasing
eyes

"Rami pang reklamo eh.." Hindi ko alam kong bakit naging komportable akong kasama
sya. Hinila ko na sya papunta sa nag titinda ng hotdog at kikiam kahit alam kong
labag sakanya.

"Kuya pabili po ng tatlong hotdog" aniya ko kay kuyang mabalbas na nag titinda ng
hotdog. Tinignan ko ang hotdog na naka tusok sa stick at matapos ininit ni Kuyang
Mabalbas sa isang kawaling may laman ng mantika.

"Ikaw, may gusto ka bang kainin?" Tanong ko kay Drake habang hinahantay namin na
mainit yong hotdog.

Sinulyapan ko si Drake na naka tayo lamang sa tabi ko. Pansin ko ang pagiging
tahimik nya habang napaka pako ang kanyang tingin sa pagkain na naka hanay sa
aming harapan. Mukhang labag sakanya na samahan akong bumili

"No, Im not fond to eat" pag tatangi nya at tumango na lamang ako kahit hindi ko
masyadong naintindihan ang sinabi nya. Ang naintindihan ko lang ay ang "No" it
means ayaw nya.

"Ito na po yong Hotdog,Binibini" inabot saakin ng tindero ang hotdog na ininit nya
kanina.

"Salamat, magkano po lahat?" Tanong ko muli

"Tatlongpong peso lang Binibini, dahil tig sasampung peso ang bawat isang hotdog"
aniya nya at tumingin naman ako sa binata.

"Bakit?" Nag kasalubong ang kilay ni Drake ng mapansin nyang naka tingin ako
sakanya.

"Anong bakit? Amin na yong bayad." Nilahad ko na ang aking palad para hingin
sakanya ang pera
Pinaningkitan nya ako ng mata at kita ko sa kanyang mukha ang pag aalinlangan kong
bibigyan nya ako ng pera o hindi.

"Bibili ka ng pagkain tapos wala kana man na pera?" He scoffed and he stand up
straight while he's hands are still on his pockets.

He looks so cool and handsome when he act like that.

"Ikaw mag lilibre ngayon dahil ikaw lang naman ang mapera sa ating dalawa... Kong
sinu-swelduhan mo sana ako sa bawat gabing pag siping mo saakin, tiyak kong mayaman
na ako ngayo----" he cut of me.

"Ts! Here!" Irita nyang binigay yong isang daang piso sa tindero, para patahimikin
ako. "Keep the change!" Matigas na ani nya doon at hinila nya na ako paalis sa
lugar na yon.

"Gusto mo?" Alok ko sa binata ng hotdog, habang binabaybay namin ang daan. Nanatili
lamang ang kanyang atensyon sa pag lalakad habang naka lagay ang kanyang kamay sa
kanyang bulsa.

"Sayo na lang yan dahil tiyak kong kulang pa yan sayo" malagong at seryoso nyang
sagot na sanhi lumapad na lang ang ngiti sa aking labi. Sabagay tama sya na kulang
pa saakin ang hotdog na to.

"Salamat pala"

"Para saan?"

"Sa lahat-lahat.. Salamat dinala mo ako dito, hindi mo lang alam kong gaano mo ako
pinasaya kahit ilang oras man lang" aniya ko at kinain ko ang hotdog na hawak-hawak
ko.

"Ts" rinig kong sagot nya saakin "Lets sit for a while" maikli at malagong na ani
ni Drake at ginaya nya ako maupo sa isang bench na gawa sa kahoy dito sa gilid ng
plaza.

Kahit naiilang pa akong kasama sya sa pag papasyal, minabuti kong sumunod sa
kanyang pinag uutos at baka magalit na naman sya saakin. Nauna na syang naupo sa
upuan at sumunod na rin akong umupo sa kanyang tabi na halos mag kadikit na ang
aming katawan sa sobrang lapit namin sa isa't-isa.

Medyo may kaliitan itong upuan dahil tiyak kong mag kakasya lamang na umupo dito
ay, dalawang tao lamang.

Palihim kong sinulyapan ang binata na naka upo lamang sya aking tabi habang ang
kanyang paningin ay napakapako sa mga taong nag daraan sa aming harapan at mga nag
liliparang mga saranggol na may mga ilaw. Marahan kong ipinikit ang aking mga mata
para langhapin ang sariwa at malamig na hangin na tumama sa aking balat.

Dahan-dahang kong minulat ang aking mga mata at tinignan ko ang mga batang nag
lalaro habang may ngiti na sumilay sa kanilang labi.

Pinakikiramdaman ko na lamang ng tingin ang binata at halos doon ko lamang nakita

ang matamis na ngiti sa kanyang labi habang ang kanyang paningin, ay napako sa mga
batang ng lalaro ng mga saranggola sa harapan namin.

Ito ang unang beses na nakita kong ngumiti ng ganito ka saya, at kayningning ng
kanyang mga mata ng binata.

Nakita ko ang pantay-pantay nyang mga ngipin at halos hinding-hindi ako mag sasawa
na pagmasdan syang ngumiti na kaysa na halos ibang-iba sya na Drake na kakila ko na
masungit at laging naka kunot ang noo.

He's smile was pure of genuine and precious. Hindi ko alam kong bakit napapangiti
na rin ako habang naka tingin sakanya.

Pero bakit ganito??

Bakit ang gwapo-gwapo nya kapag ngumingiti sya??

"Nagagalak akong makitang ngumiti ka Señorito" aniya ko habang naka tingin sakanya.

Nawala na parang bula ang kanyang mga ngiti at napalitan yon ng pagka kunot ng
kanyang noo at naging malalamig ulit ang kanyang mga mata.

"Im not smiling"

"Wag kanang mag kaila dahil nahuli kitang naka ngiti habang naka tingin sa mga bata
kanina" pangungulit ko muli sakanya

"Im not smiling and could you please stop it?" He said irritatedly.

"Bakit ang sungit-sungit mo?" Tanong ko sakanya. "Bakit parati na lang mainit ang
ulo mo?"

"Stop asking!" He snap.

"At bakit? Wala naman sa batas ang bawal mag tanong ah?"

"Yea, but it is my rules!" he glared at me. "Stop asking or else you'll gonna
regret it!" He warned and gave me a glare.

"Hmp! Sungit!" Aniya ko at nag crossed arm ako sa tabi nya. "Alam mo, sa tuwing
nakaka kita ako ng mga badiretas, naalala ko sina Ina at Ama.. Nung bata pa kasi
ako ay dinadala nila ako sa Plaza tuwing nalalapit ang Fiesta sa San Ramon at
nagsasalo kami ng pagkain na ginawa ni Ina at sabay-sabay kaming tatlo nanunuod ng
iba't-ibang pagtanghal sa Plaza" masaya kong kwento dito at nanatili pa din syang
tahimik at walang expression sa tabi ko lamang.
"Ikaw ba Drake, wala kabang masasayang alaala na kasama mo ang pamilya mo? Tiyak
kong miss na miss mo na ang mga magulang mo" Tanong kong muli sakanya at kita kong
papaano nag dilim at nag bago ang kanyang expression.

"No one!" He gritted his teeth and I saw how he's jaw moved while looking at me. I
know that I ruined his mood again.

Hindi ko alam kong bakit naka ramdam muli ako ng takot at kaba habang naka tingin
sa kanyang madilim na mukha.

"At kailangan mam, hindi ko sila na mi-miss!" Puno ng diin nyang ani at padabog
syang tumayo at nauna ng mag lakad. "Lets go home. Nawalan na ako ng gana" malamig
na turan nya at nag simula na syang mag lakad at hindi nya na ako tinapunan pa ng
tingin.

Kinagat ko na lamang ang ibabang labi ko para pigilan ang takot at paninginig ng
aking katawan sa takot. Takot na baka bumalik na naman sya sa dati na saktan at
bigyan ulit ako ng marahas na parusa.. Takot na akong ranasin ang kalupitan ng
binata tuwing nagagalit ito..

Mabilis akong tumayo at sinundan ang binata. Bagsak balikat akong sumunod sa binata
habang binabaybay pa namin ang paglalakad pauwi sa mansyon. Medyo maaga pa para
bumalik kami doon dahil alam kong, hindi pa naman kami mag hihigit dalawang oras na
namamasyal kanina. Kinagat ko na lamang ang ibabang labi ko at palihim kong
sinusulyapan ang binata na napaka tahimik nya pa din na halos bumalik ang dati
nyang malalamig na mga mata.

Siguro nagalit sya saakin dahil sa mga tanong ko sakanya kanina.

Nagulat na lamang ako dahil may mga batang mga kalalakihan ang mabilis na patungo
sa gawi ko na para bang nag hahabulan sila.
Lumaki ang aking mga mata sa pagkagulat dahil malapit na sila sa aking gawi at
mabubunggo na nila ako. Hinintay ko na lamang na bumagsak at tumilapon ako dahil sa
pag tutulakan nila.

Nagulat na lamang ako ng mainit na bisig ang umagap saakin palayo sa mga nag
hahabulan ma mga lalaki. Bumilis ang pintig ng aking puso at tinignan ko, kong sino
ang umagap saakin.

Parang nanuyuan ako ng laway sa aking lalamunan ng makita ko si Drake. Naka hawak
sya sa aking baywang at halos tumama na ang aking katawan sa kanyang matipunong
dibdib. Ramdam ko ang kakaibang init at kuryente ng tumama ang aking katawan
sakanya.

"Be careful" he said with deep and worried toned that make me gulp. He pulled me
closer to him that make me gasp.

I could nearly feel my legs starting to get shaken on nervous and sensation that I
felt right now while looking to his mysterious and dangerous eyes.

"Pasensya na po" paumanhin ng mga kabataang mga lalaki at pagkatapos nag sitakbuhan
na sila palayo.

Ganun na lamang kabilis ang tibok ng aking puso habang naka tingin sa mukha ng
binata. Doon ko lamang nakita ang pag ningning ng kanyang mga mata at bahid ng pag
aalala. Kahit naka suot ako ng damit, ay ramdam na ramdam ko parin ang mainit nyang
palad na naka hawak sa aking baywang para mag karoon ng suporta para hindi ako
malaglag sa kanyang pagkakahawak.

Parang naging slowmotion ang lahat habang at para bang kami na lang ang binata ang
tao sa mundo.

Bakit ganito??

Bakit ganito na lang mag kabilis ang tibok ng aking puso sa tuwing lumalapit ako
sakanya ?
Chapter 11

Warning[!] SPG

"B-Baka pwede mo na akong b-bitawan" nauutal kong sambit at kita ko ang

pagkasalubong ng kanyang kilay sa sinabi ko.

Yong dating may pag aalala nyang mukha, ay mabilis napalitan ng napaka lamig nyang
expression. Dahan-dahan nyang inalis ang kanyang kamay na naka hawak sa aking
baywang.

"Lets go" matigas at malamig nyang saad at nagsimula na muli syang maglakad.
Kinagat ko na lamang ang aking labi habang sinusundan si Drake ng tingin paalis.
Hinawakan ko ang aking dibdib dahil hindi pa din humuhupa ang lakas ng kabog ng
aking dibdib, at halos ramdam ko pa rin sa aking balat ang mainit na kamay ng
binata saakin.

Ilang minuto na sila nag lalakad pabalik ng mansyon, pero napansin ko na ang
nilalarakan nila ng binata, ay hindi ito pabalik ng mansyon. Lalo lang dumilim ang
paligid dahil napaka yabong ng matataas na puno sa paligid. Pansin ko din na iilan
na lang ang mga bahay ang naka tayo sa lugar na ito at medyo malayo na rin ito sa
bayan

"Saan po tayo pupunta??" Tanong nya at hindi pa rin ito umimik, bagkus pinag
patuloy nito ang pag lalakad.

Puro puno na lang ang nakikita nya at halos huni ng kuliglig at ibon na lamang ang
kanyang naririnig dahil malalim na rin ang gabi. "Señorito, saan po ba tayo
pupunta?? H-hindi naman ito ang daan pabalik ng mansyo---" hindi ko natapos pa ang
sasabihin ko ng huminto ang binata sa paglalakad na sanhi mapa tigil din ako.

Humarap sakanya ang binata at doon nya nakita ang kumikislap nitong mga mata, sapat
nya itong mapag masdan dahil sa sinag ng buwan.

"Come here!" He glared and pinned her on the big tree that make her gasp.
Napa lunok na lamang ako ng sunod-sunod dahil sa lakas ng pagkakatama ng kanyang
katawan sa puno. "A-Anong ginagawa mo?" Nauutal kong sambit at namuhay na naman ang
kakaibang takot at kaba sa aking dibdib.

Napa tingin ako sa kanyang napaka gwapo nyang pagmumukha at pansin ko na medyo
magulo na rin ang kanyang buhok, pero kahit ganun, hindi pa din nababawasan ang
natatangi nitong taglay. Napaka lamig at wala pa din emosyon ang kanyang mukha.

Bakit ganito?? Ano ba ang nagawa kong mali??

"Bend over and Im gonna fucked you behind!" He declare that make her eyes widen.
Seryoso? Patalikod??

Bakit nakaramdam sya ng kakaibang takot at panghihina sa paraan ng pag sabi nito??

Pano na lamang kong may makakita sa kanila ng ginagawa nila??

Nilunok nya na lamang ang naka barang laway sa kanyang lalamunan dahil naka ramdam
sya ng takot at kaba dahil sa sinabi ng binata. Ayaw kong gawin ang kanyang pinag
uutos.

"P-pero" mag proprotesta pa sana sya ng binigyan sya ng nito ng nakakakilabot at

nakakatakot na titig.

"Just do what I say!" He yelled on her that make her shake into fear. Kahit labag
man sakanya ang pinag uutos nito pero wala syang lakas ng loob na tumanggi dito
dahil masama itong magalit... Dahil baka saktan at bogbogin sya ng binata kapag
sinuway nya ang kanyang pinag uutos.

Tumalikod sya sa binata at halos mapa singhap sya ng hinawakan nito ang kanyang
baywang na sanhi mapa hawak sya sa malaking puno sa harapan nya para magkaroon ng
suporta.

Pinikit nya ang kanyang mga mata at ramdam nyang dahan-dahan na tinaas ng binata
hanggang baywang kanyang puting bestida. Kinagat nya na lamang ang kanyang ibabang
labi para pigilan nya ang kanyang sarili na mapa unggol dahil sa pag pag tama at
pag haplos ng binata sa kanyang pwetan at pagkatapos ramdam nyang unti-unti nitong
binababa ang kanyang short kasabay ng kanyang undies.

"D-Drake" tawag nya sa binata dahil kinakabahan talaga sya dahil malakas nag kutob
nya na baka may maka kita sa ginagawa nito. "Ahhh" she felt hot tongue sucking her
sopping bud.

Itinikom nya ang kanyang bibig para pigilan ang kanyang sarili na umunggol sa
ginagawa ng binata sakanya, pero sa tuwing tumatama ang mainit nitong dila sa
kanyang pagkababae, hindi nya maiwasan na mapa singhap at mapa unggol.

Shit.. This is not right!.. Hindi dapat sya naapektuhan sa ginagawa nito sakanya.

Namilipit ang kanyang tiyan. "Ohhh! D-Drake" she can help to moan on pleasure..
The man is really hitting her core, lapping it with his expert tongue. "Ahhh! D-
Drake" Ipinikit nya ang kanyang mga mata habang patuloy na umunggol sa ginagawa
nito. Parating nag tatagumpay ang binata paligayahin sya sa sarap.

Napaigik sya ng maramdaman ang daliri nito sa kanyang basang pagkababae. Massaging
her sensitive clit with his thumb. He was sucking her bud and leaving no mercy with
the fluids that keeps on coming out.

"Ohhh! Drake!" Mas lalong humigpit ang pagkakahawak nya sa puno at parang
panghihinaan na sya ng tuhod dahil patuloy sya nitong pinapaligaya. He stroke were
fast and rough touching her g-spot.

Ramdam nito ang pag alis ng kanyang daliri sa loob nya at pagkatapos ang pagkalas
ng sinturon nito at pag baba ng zipper nito sa kanyang likuran. Doon namuhay na
naman ang kakaibang excitement at kaba sa kanyang dibdib. Hindi nya inaasahan na
gagawin to ng binata sa kanya. Fucking her behind, specially this kind of public
place.

Pakiramdam nya ay tumigil ang kanyang paghingga. Shes soaking wet, outside and
inside but she didn't expect that his penis rummaging her cunt that make her
groaned on pleasure
"P*tangina!" Rinig nyang malakas na napa mura si Drake sa kanyang likuran at
pagkatapos nag simula na itong umulos.

"Ahhh!" Napa unggol sya ng malakas dahil mas naging agresibo at mabilis ang pagbayo
ng binata sa kanyang likuran. Ramdam nya ang pamumuong pawis sa kanyang noo at leeg
dahil sarap na binigay nito sakanya.

Humawak ang binata sa kanyang baywang para mag karoon ng suporta para maipasok sa
kanyang buo ang kanyang katigasan. Ramdam nya ang kakaibang diin sa tuwing nag
lalabas-masok ito sa madulas at masikip nyang butas. "You are beautiful" bulong ng
binata sakanya sa pagitan ng pag hahabol nito ng kanyang paghingga. His voice was
reassuring that indeed that shes the most beautiful girl that he fucked off.

Second passed she was screaming his name over and over. Walang habas syang
sumisigaw. Drake slammed her harshly and fucked her more faster and making erotic
sounds.

"Oh my god!" She screamed. Hindi nya na mabilang kong ilang ulit na syang
nilabasan.

His trust were deeper and faster, his eyes was losing its focus. One more glide and
she felt his hot eruption her walls. Drake collapsed his body to hers. She suddenly
felt that shes tired. Very tired.

Ramdam nya ang paghingga ng binata sa kanyang batok na nag bibigay ng kiliti sa
kanyang sarili. Inalis ng binata ang kanyang kahandaan sa kanyang lagusan.

Kita nya kong paano naghalo ang katas nilang pareho ng binata. Pakiramdam nya ay
punong-puno na sya dahil sa raming nilabas ng binata sa loob nya. His hot semen
fluids flow to her legs.

"Let me help you" rinig nyang ani ng binata ng matapos itong mag ayos. Pagod na
pagod pa rin sya at hindi nya pa kayang bumitaw sa puno at baka mapa upo sya sa
tinding pag hihina.

Sinimulan na ng binata na ayusin at linisin ang kanyang basang pagkababae. Tinaas

na rin nito ang suot-suot nyang shorts at undies. Hindi nya maintindihan kong bakit
ganun na lang kong umakto sakanya ang binata, dahil parati hindi naman ito nag
tatangkang ayusan sya matapos ng pagsisiping nila.
"Salamat" yan na lang nasabi nya. Nagulat sya ng hawakan ng binata ang kanyang
kamay na sanhi matunaw pa lalo sya sa saya at excitement. Ramdam na ramdam nya ang
mainit nitong kamay na humawak sakanya.

"Lets go" aniya nito at nag simula na silang maglakad pabalik ng mansyon na
nagkahawak kamay.

••••

Nagising ako ng madaling araw dahil naka ramdam ako ng matinding uhaw. Sinuot ko
ang tsinelas at nag lakad na ako papunta sa kusina.

Konti na lang ang naka bukas na mga ilaw sa ibaba dahil malalim na rin ang gabi at
tanging iilan na lang ang mga ilaw ang naka bukas, tulad ng lampshade na naka dikit
sa dingding at ilaw sa labas ng mansyon. Sapat na yong liwanag para makita ko ang
buong paligid. Mainggat ako ng lakad patunggo sa kusina.

"Magandang umaga po Señorita" nagulat na lamang ako dahil naka salubong ko si

Glorita, at mukhang palabas na ito ng kusina. Pansin ko rin na may hawak-hawak
syang baso ng gatas at halatang matutulog pa lamang ito.

"Magandang umaga rin po Glorita" alangan akong ngumiti dito. Tangka sanang aalis
ako para kumuha ng tubig ng biglang magsalita ito.

"Bakit gising pa kayo Señorita?? May kailangan ba kayo? Ako na ho ang gagawa at
aasikaso sayo" tangka sana nitong ilalagay sa loob ng kusina ang hawak-hawak nya
pero mabilis ko naman syang pinigilan.

"Wag na Glorita.. Kaya ko naman na kumuha ng tubig mag-isa... Bumalik at mag

pahingga kana lang sa kwarto mo.. Kaya ko na ito" ngumiti ako ng kay tamis dito.

"Sigurado po ba kayo Señorita?" Bakas sa mukha nito ang pag aalinlangan.

"Oo Glorita"

"Sya nga pala, kamusta ang pamamasyal ninyo ni Señorito kanina??" Tanong niya dahil
alam nitong pinasyal ako ng binata sa bayan kanina. "Mukhang mabuti at masaya ang
pamamasyal nyo kanina Señorita sa bayan dahil hindi mawala sa labi ni Señorito
kanina, ang matamis na ngiti ng kayo'y umuwi" masayang kwento nito at nag ning-ning
pa ang mga mata nito sa tuwa.
"M-medyo po Glorita" alangan akong ngumiti dito. Dahil sa tuwing naalala ko ang
ginawa namin kanina ni Drake doon sa madilim na lugar, hindi ko maiwasan na maka
ramdam ng hiya. Pano na lang kong may maka kita saamin??

"Kayo po ba, kamusta ang pamamasyal nyo kanina?" Balik tanong ko pa dito. Dahil
alam kong isa sila sa mga katulong dito sa mansyon ang nabigyan ng pagkakataon ng
binata na mamasyal sa Disperas ng Fiesta.

"Ay jusko! Wag mo ng tanungin pa Señorita dahil hindi maganda ang pamamasyal ko
ngayon" aniya nito at mukhang hindi maganda ang pamamasyal nito kanina. Hmm. Bakit
kaya?

"Bakit? Ano pong nangyari Glorita?" Aniya ko dahil si Glorita at Chendy lamang ang
madalas kong kausap at kasundo ko sa mga katulong.

"Ahh! Basta, mahabang kwento.. Ayaw ko ng balikan pa dahil baka magkasala pa ako"
aniya pa at nag cross-arms pa ito sa harapan ko. Mukhang hindi ata maganda ang
pamamasyal nito dahil napaka sama ng aura nya ngayon.

"Sige na kwento mo na" pamimilit ko pa.

"Aba naman! Sinulit ko ang oras sa pamamasyal kanina pero bigla lang ako nawalan ng
gana dahil may nakita akong mag kasintahan na nag tatalik doon sa madilim na
kakahuyan! Jusko!" Kwento nya na sanhi mamilog ang aking mga mata sa pagkagulat.

Hindi kaya??....

Hindi kaya nakita nya kami ni Drake kanina??

"Aba! Aba! Sobrang kati na siguro ang nararamdamna nila at hindi nila napigilan at
hayun! Nag lampungan at nag dog style pa doon sa kakahuyan! Jusko! Nagkasala tuloy
ang aking inosenteng mga mata" irap pa nito at feeling ko nanuyo ang laway sa aking
lalamunan.
Pano na to??

Pano kong mamukaan nya kami ni Drake?

Jusko!

Ano ang sasabihin ko? Ano ang ipapaliwanag sa kanila kapag nalaman nila??

Nakakahiya!

"Okay lang po kayo Señorita?" Pansin nya siguro ang pamumutla at pananahimik ko sa
kanyang tabi. "At mukhang namumula ata ang pisngi nyo.. May lagnat po ba kayo??"
Pag aalalang tanong nito at tangka nya sanang hahawakan ang noo ko at mabilis naman
akong umiwas dito.

"W-Wala ito Glorita..." Hindi pa din nawawala ang pagpula ng aking pisngi. S-sige
akyat na po ako sa kwarto" aniya ko at mabilis akong umakyat sa aking kwarto dahil
sa sobrang kahihiyan sa nangyari.

"Señorita.. Akala ko ba kukuha po kayo ng tubig??" Pahabol nitong sigaw sakanya

pero hindi nya na ito tinangka pang lingunin dahil halos parang kamatis na sya sa
sobrang pula..

Nakakahiya!

Mabilis syang pumasok sa kanyang silid at doon nya naalala na naka limutan nya
palang kumuha ng tubig.. Bahala na! Bukas na lang ako kukuha!

Drake POV

I sit on the chair that made on native here in veranda. Ginala ko ang aking
paningin sa napaka gandang tanawin na aking nakikita. Kaharap kasi ng veranda ang
isang napaka laki at sari-saring mga bulaklak sa harden.

Maya-maya pa, lumapit ang isang katulong para hatidan ako ng makakain at isang
tasang kape.

"Wheres Ashley?" I asked with cold and hard tone.

"Shes in the room right now Señorito.. Ginawa ko na rin ang iyong pinag uutos,
dinalahan ko na sya ng tanghalian nya at inaayos ko na rin ang pampaligo nya"
formal na sagot nito at umayos ako ng pagkakaupo sa upuan.

"Hmm! Thats good" I replied.

Simula kasi na bumalik kami sa mansyon, ay hindi nya na sinubukan pang lumabas sa
kanyang kwarto. I don't know, whats gotten to her to act like that. Paminsan talaga
hindi ko maintindihan ang babaeng yon.

"Sya nga pala Señorito, nandito po si Señorita Ivory" she said and I signal my
hand just to sign that shes dismissed.

A seconds past I heard her noise of stilettos going to my direction. Kahit malayo
pa sya, amoy na amoy ko na ang matapang nyang perfume na gamit. Shes wearing a
purple dress that matches to her looks and aura, she let her black and wavy hair
down. Her breast almost popped out with the scoop neckline of her dress.

Ts!

"I miss you Drake" ngumiti ito ng sobrang tamis at bibigyan sana sya ng isang
mainit at mahigpit ng yakap, pero tinaas nya ang kanyang kanang kamay para pigilan
ito sa gusto nitong mangyari..

"What are you doing here?" Umasim ang pagmumukha nito dahil hindi nya pinaunlakan
ang pagyakap nito sakanya.

"Gosh! Really?" She arched her eyebrow and flick her hair.. "Yan lang ang
ibubunggad mo saakin? Matagal na yong huli natin pag kikita....Don't you miss
me?... I misses you already na, coz Im here to see you" he snorted and grab the
newspaper on the table and act that Ivory invisible to his side.

"Snap out the crap Ivory.. Huli natin pag kikita ay pag uusap natin sa Ortigas
kahapon.. 17 hours lang ang naka lipas nung huli natin pagkikita... 17hourz
Ivory....Not for along time!" He snap that make her snorted.

Nag kita pa lamang sila ng dalaga kahapon dahil inasikaso nila pareho ang ibang
trabaho sa ibang bayan.

"Basta matagal na rin saakin ang 17 hours!" Pag didiinan nito. Para itong batang
paslit na nakikipag talo sakanya. Damn! Shes giving me again a headache!

"Isang minuto nga kaagad na hindi kita makita, namimiss na kita eh!" Nag pacute ito
sa harapan nya at inipit pa nito ang kanyang dibdib na kulang na lang susuko na ang
damit nito sa laki ng kanyang hinarap. "I want to spend more time with you Drake..
Cuddling each other and I want to share a night with you" she said with seductive
toned.

Pinalandas nito ang malilikot nitong mga kamay sa kanyang kamay patungo sa kanyang
dibdib. Hinihimas at hinahawakan iyon ng paulit-ulit. Napa tingin sya sa napaka
laking dibdib nito pero hindi man lang sya naka ramdam ng konting pag nanasa sa
dalaga. Shit!

Those big boobs that Ivory's got, it doesn't affect on him. Kong totoosin pa nga,
ay mas maganda pa yong dibdib ni Ashley, its not so big. It so firm and soft and it
could fit to hands.

Pinilig nya na lang ang kanyang ulo ng maalala nya ang mukha ng dalaga. Damn! Bakit
ko ba sya naiisip??

Naging mas agresibo ang dalaga sa ginagawa nya at pinadaosdos nito ang kanyang
kamay papunta sa kanyang pantalon. Bago pa nito matumbok ang kanyang pakay, mabilis
nyang hinuli ang kamay ng dalaga na sanhi magkatitigan sila.

"Are you trying to seduce me?" He asked with hard toned.

"Huh, me? Seduce you?" Pilya itong ngumiti sakanya.. "Bakit.. Nadadala ka ba sa mga
ginagawa ko??" She smirk on him.
"Don't try me Ivory!" He warned and his eyes was flaming on anger.

At padabog nyang binitawan ang pulsuhan nito na kulang na lang tumalsik ang dalaga
sa kanyang harapan. Hinawakan ni Ivory ang pulsuhan nya habang naka tingin ng
matalim sa binata.

"Ano ba talagang pakay mo? Kong wala ka naman na magandang sasabihin at ibabalita
saakin, makaka alis kana!" Puno ng diin at pananaboy dito.

Wala na syang panahon para makipag usap at makipag laro sa babaeng katulad nito.
Sawang sawa na akong pagmasdan sya sa tuwing nilalandi nya ako! Damn! Kong hindi ko
lang talaga sya kaibigan at kakilala, baka matagal ko na syang sinapak!

Yes! We were best friends for almost a decades but the hell! Sa ilang taon naming
pagkakaibigan ko sakanya, wala akong naramdaman na katiting na pag mamahal dito.
Ilang ulit na din nyang tinataboy at pinag mumukha sa dalaga na hindi nya ito
mahal, pero hindi pa rin ito sumusuko sakanya. She will do anything just to make me
mine. I love her, yes I love her but it just a friend.. Nothing more, nothing less!

"Ang sungit-sungit mo talaga!" Ani nito at inirapan sya. Sanay na syang taray-
tarayan at pagsalitaan ng kong ano-ano ng dalaga pero hindi nya na lang ito
pinapatulan.

"Napunta lang ako dito, dahil gusto kong ipaalala sayo na, sa makalawa na yong VB
dinner with my Papa.. At gusto ko nandoon ka sa araw na yon" umayos ito ng
pagkakatayo sa kanyang harapan.

Napa hilamos na lamang sya sa kanyang mukha ng maalala nya ang bagay na yon. How
can he forgot such an important meeting? Damn!

Simula kasi ng maging business partner nya si Don Fajardo Bartolome(Ivory's Dad)
naging tradisyonal na namin ang pag diwang at pagsasalo sa hapag kainan habang
pinag uusapan namin tungkol sa negosyo.

"Im not coming" I said and focus my eyes on the newspaper that I'm holding in.
I knew that she will do whatever she wants to cause a scene or just ruin our VB
dinner with Don Fajardo. Sa tuwing naalala nya ang nangyari noong naka raang taon
na VB dinner nila ng kanyang Papa, ay hindi nya maiwasan na mainis at magalit.
Dahil sinabi at pinalabas nya sa kanyang Papa na nag mamahalan silang dalawa at
ilang beses ng may nangyari sa kanila.. The fucked! Me plus her?? No way!
I couldn't even imagine myself fucking her or laid my hands on her..

Buti na lang nalusutan at nagawan ko pa ng paraan ang sinabi ni Ivory sa kanyang

ama. At ngayon iniiwan kong may gawin na naman syang masama at plano sa nalalapit
na dinner.

"I will check my schedule first, if Im not busy on that day"

"Why??" Tumaas ang boses nito sa pagkagulat ng sabihin nya yon sa dalaga. "Come on
Drake! Inasahan kapa naman ni Papa na dumalo doon.. You're going wether you like it
or not Mr. Villanueva!" She hissed on him.

Alam nyang hindi sya nito titigilan hanggat, hindi sya pumayag sa gusto nitong
mangyari.

Dahan-dahan nyang nilapag ang hawak-hawak nyang newspaper sa lamesa at sumandal sya
sa upuan habang binigyan nya ng isang malamig na expression ang dalaga. Kita nya sa
mukha nito, na determinado itong papuntahin sya.

"Okay fine! Im comming, but Im bringing Ashley with me" he said with formal toned
that make her eyes widen.

"What??" Halos mabasag ang eardrums nya sa lakas at tinis ng boses nito.. Nag
simulang manginig ang kanyang katawan sa inis at galit na nararamdaman nito sa
sinabi nya... "That poor and ugly maid you got? Drake! Are you serious??" Halos
maputol na ang ugat nito sa leeg dahil sa galit na nararamdaman nito.

"Yes Im f*cking dead serious" he scape a devil vicious smile on lips and crosses
his legs while his eyes still on Ivory..

"No way!" She hissed on anger

Chapter 12
Napatigil ako sa pag susuklay ng aking buhok ng marinig ko ang mahinang katok na
nanggagaling sa pinto.

"Pasok" aniya ko at pinag patuloy ko ang aking ginagawa. Maya-maya pa, rinig ko ang
pag bukas-sara ng pinto at pag yabag ng mga paa na hugdyat pumasok na ito.

"Magandang hapon Señorita, pinag uutos saakin ni Señorito na suotin nyo daw ito
mamaya pag alis nyo" boses ni Glorita. Tumingin ako sa salamin at nakita ko ang
repleksyon nyang naka tayo sa aking likuran. Doon ko napansin na may hawak-hawak
syang damit at may takip itong puting plastic.

Binitawan ko ang suklay na hawak ko at humarap ako sakanya. Kunot noo ko syang
tinignan, dahil wala naman akong natatandaan na aalis kami ng binata mamaya.

"Saan daw kami pupunta Glorita??" Maang na tanong ko dito. Nag kibit balikat na
lamang sya saakin.

"Hindi ko po alam Señorita.. Ang mabuti po, kayo na lang magtanong kay Señorito"
formal na sagot nya at ngumiti sya ng kay tamis saakin. "Sya nga po pala, saan ko
ito ilalagay?" Itinaas nya ang hawak-hawak nya

"Iwan mo na lang dyan sa aking kama Glorita" aniya ko at sinunod nya naman ang
aking sinabi. Nilapag nya sa kama ang dala-dala nya kanina at pagkatapos nag paalam
na syang lumabas.

Nang maka siguro kong umalis na nga si Glorita, tumayo na ako at pumunta ako sa
aking kama para tignan kong ano ang dala-dala ni Glorita kanina. Marahan kong
inalis ang naka takip na puting cover sa damit para tignan ito. Doon na lamang ako
napa nganga sa aking nakita dahil isa iyon na pastel pink na bestida at tamang-tama
lang ng haba noon saakin. Mukhang bago lang itong kabibili ng binata.

Noon ko napansin na mayron palang isang maliit na mensahe ang iniwan ng binata na
naka dikit sa damit.

"We will leaving exactly 3pm, put this on and be ready by 2:30pm" -Drake

Nagkasalubong ang aking kilay ng mabasa ko ang kanyang mensahe. Ano daw?? Saan kami
pupunta??
Pasado alas dos pa lang ng hapon ay sinimulan ko ng magligo at mag asikaso, dahil
ayaw kong magalit na naman sya saakin kong hindi pa ako tapos mag asikaso. Suot-
suot ko na ang magandang pastel pink na bestida na binigay nya saakin kanina.
Hinayaan ko lamang naka lugay ang aking mahaba at maitim na buhok, nag lagay ako ng
pulbos sa aking mukha at nag lagay din ako ng lip tint sa aking labi at pisngi..
Hindi na ako nag lagay ng makapal na makeup at kong ano-ano pa dahil hindi naman
ako sanay mag lagay ng ganun. Tama na saakin ang pulbos at liptint.

"Señorita, hinihintay na po kayo ni Señorito sa labas" rinig ko ang tinig ni

Glorita sa may labas ng aking pintuan..

Doon ako naka ramdam ng kaba at excitement sa aking dibdib ng marinig ko ang sinabi
nya. Nag mamadali ulit akong humarap sa salamin para tignan kong maayos at kaaya-
aya na ba ang aking itsura..

Labis akong kinakabahan sa araw na ito dahil makakasama ko ang binata..

Nang masiguro ko na okay na ang lahat, nag pagkawala ako ng malalim na buntong
hiningga at nag labas na ako ng aking silid. Ginaya ako ni Glorita papunta sa
garage. Doon nakita ko ang itim na SUV na sasakyan nito, na halos napaka kinis ng
sasakyan na pwede kang mag salamin doon. Nakita akong bodyguard na mga armado at
napakalaking mga katawan ang naka tayo sa gilid ng sasakyan.

"Pasok na po kayo Señorita, dahil nasa loob na po ng sasakyan si Señorito Drake"

sagot ni Glorita sa aking tabi at alangan akong ngumiti sakanya. Feeling ko, may
nag hahabulan na mga daga sa aking tyan dahil sa bilis ng kabog sa aking dibdib.

Bumuntong hiningga muli akong malalim at binuksan na ng bodyguard ang pinto ng

sasakyan. Doon tumambad saakin ang napaka gwapong binata na maka upo sa backseat ng
sasakyan. Naka suot syang itim na formal suit at itim na coat. Naka sandal sya sa
upuan, medyo magulo ang kanyang buhok at naka suot sya ng isang itim na shade na
sanhi mas naging gwapo sya sa aking paningin.

Nilunok ko na lamang ang naka barang laway sa aking lalamunan at pumasok na ako sa
loob ng sasakyan. Pinili kong maupo sa tabi ng binata kahit napaka awkward para
saakin.

Sinara na muli ang pinto ng sasakyan at pumasok na si Manang Rene ang matandang
driver dito sa mansyon. Masasabi kong napaka awkward ng atmosphere sa pagitan
naming dalawa ng binata dahil hindi kami nag kikibuan kahit na magkatabi kami sa
sasakyan, feeling ko hindi kami magkakilala. Naka focus lamang ang kanyang atensyon
sa hawak-hawak nitong cellphone at para bang nag titipa sya ng kong ano doon.
Mahigit isang oras ang byahe at pagkatapos pumasok ang sinasakyan namin na sasakyan
sa napaka ganda at napaka laking mansyon. Parang tulad din ito sa masyon ni Drake,
dahil napapalibutan ang bahay ng napakalaki at napaka tanggad na bakod na gawa sa
bato. Nakita ko din na nag sikalat ang mga bodyguard sa labas at loob ng mansyon.

Kanino kayang bahay to?? Bakit kami nandidito?

Yan ang mga katanungan na gusto kong itanong sa binata kaso hindi ko magawa dahil
baka pag sungitan nya na naman ako.

Tumigil ang sasakyan namin sa harapan ng mansyon at nag mamadali ng binuksan ng

bodyguard ang pinto ng sasakyan at lumabas na kami doon. Doon ko nasaksihan ang
napaka laking bahay sa aking harapan at hindi ko maikakaila na mayaman ang may ari
ng sinumang may pag aari nito. Malaki at malawak ang mansyon na ito pero mas triple
pa ang laki ng mansyon ni Drake kaysa dito.

Bumukas ang pinto ng mansyon at my lumuwa doon na katulong siguro dahil naka suot
ito ng puting damit.

"Magandang hapon Señorito Drake, pasok po kayo.. Kanina pa po nag hahantay si

Señorita Ivory sa loob" naka ngiting sambit ng ginang.

Napa awang ang aking labi sa sinabi ng ginang. Sandali? Tama ba ang narinig ko??
Señorita Ivory??

Yong babaeng napaka taray at malakas kong makapag demand na fiancee nya si Drake?

Bahay nila to?

"D-Drake bakit tayo nandit---" hindi ko na natapos pa ang sasabihin ko dahil nauna
ng mag lakad ang binata sa mansyon at parang wala syang planong sagutin ang aking
tanong.

Naka nguso na lamang ako habang naka sunod sa binata na naglakad at hindi ko
maiwasan na silipin syang palihim dahil wala man lang akong nakitang reaction at
ngiti na sumilay sa kanyang labi. Hinatid kami ng ginang sa sala at doon tumambad
saakin ang napaka gandang pasilidad at may nakita akong maraming painting at
figurines ang naka lagay sa bawat sulok ng mansyon.
"Drake, sweetheart, Im glad that you're here!!" Bungad ni Ivory at pababa ito ng
hagdan. Nawala bigla ang matamis na ngiti na sumilay sa kanyang labi ng makita nya
akong naka tayo sa likuran ng binata. "Ohh! Shes here!" Tukoy nya saakin at para
bang hindi nya nagustuhan na kasama ako. Biglang umarko ang kilay nito at binigyan
nya ako ng matalim na titig na para bang naghahamon ng away.

Bumaba na sya ng hagdan at sa bawat hakbang na ginawa nya, ay nakakagawa yon ng

inggay dahil naka suot sya ng isang flat na tsinelas na pinalamutian na malilit na
bato. Naka suot sya ng tube na kulay violet na mahabang bestida at hinayaan nyang
naka lugay ang napaka haba nyang buhok.

Ng maka baba na ng hagdan si Ivory ay inutusan nya ang kanyang mga katulong na
gumawa ng meryenda at pagkatapos ginaya nya kaming maupo muna sa kulay pulang
mamahaling sofa. Magkatabi kami ni Drake na naupo sa sofa, samantalang si Ivory
naman ay naka upo sa harapan namin.

"Mamaya pang alas sais ng hapon dating nina Mama at Papa.. Pumunta kasi sila sa
Maynila para ayusin ang bago naming business doon" kwento ni Ivory habang
sinasamsam nito ang tasang mainit na kape na hawak nito.

"Hmm Thats good" lintarya naman ng binata at formal lamang itong naka upo. "Kamusta
ang bagong business nyo doon?? Rinig ko na yong kapatid mo ang mag ma-manage ng
bago nyong business sa Maynila.. He even offered me a proposal, na mag su-supply
ako ng pagkain at ingredients sa kanyang bagong tayong restaurant" lintarya ni
Drake

"So what do you think?? Did yo agreed with his proposal??"

"Pinag iisipan ko pa.. Alam mo naman ang kapatid mo, gagawa't at gagawa yon ng
paraan para mapapayag nya ako sa gusto nya"

Marami pa silang pinag usapan ni Drake tungkol sa negosyo at kong ano-ano pa. Wala
naman akong naintindihan masyado sa pinag uusapan nila dahil puro sa pag papatayo
ng negosyo ang pinag uusapan nilang dalawa. Naka-upo lang ako sa isang sulok habang
pinag mamasdan silang nag uusap.

"By the way, you must be Ashley?" Napaintag na lamang ako ng marinig ko muli ang
kanyang boses. Doon ko lang napagtanto na napa tingin na pala saakin si Ivory at
naka taas ang kanyang kilay..

"Ahmm. Oo" nahihiya kong sagot.

"How old are you? At Ano ang tinapusan mong course?" Dagdag nya pa na sanhi mapa
lunok ako ng sunod-sunod.

Hindi ko alam kong bakit naka ramdam na naman ako ng matinding kaba sa aking
dibdib. Tinignan ko ang binata na pormal lamang na naka upo sa aking tabi at parang
nakikiramdam lang sya.

"I-Im 20" nauutal kong sambit at lalo pa tuloy nag kabuhol-buhol ang kilay ni Ivory
sa sinabi ko.. "Ano pong course??" Tanong ko sakanya na sanhi mapa awang ang
kanyang labi.

"Seriously? Course lang hindi mo pa alam??" May pang iinsulto at pang uuyam sa
kanyang tinig. "Tinatanong kita kong anong kurso ang kinuha mo nung nag college
ka.." Aniya muli dito.

Doon lamang ako napagtanto kong ano ba talaga ang tinutukoy nya. Napahawak na
lamang akong mahigpit bestidang suot-suot ko dahil hindi ko alam kong pano ko
sisimulan ang isasagot ko. Sa totoo lang talaga, hindi naman talaga ako naka
tungtong ng college.

4th year highschool na ako sa edad na 20 na taon. Alam kong malayo ang agwat ng
aking edad sa aking pag aaral dahil hindi naman talaga ako maka focus noon sa pag
aaral dahil sa sitwasyon ni Papa na parating umiinom at nag bibisyo. Ilang ulit
akong nag titigil sa elementarya at high school dahil salat din kami sa buhay at
kailangan ko noon na mag hanap ng trabaho para mairaos lang namin ang araw-araw.

"Hindi naman ako nakapag aral ng college" nahihiya kong sagot dito. Dahil kong
tutuosin mas mayaman at nakakataas ang pinag aralan nya kaysa saakin.

"Ohh really?? I really don't know how poor you are" aniya pa nito habang napa
iling-iling. "Hindi na ako nag tataka kong bakit ganun na
lang kababa ang iyong uri at itsura na tila ba wala kang alam sa mga bagay-bagay
dahil mahirap lang pala kayo" mainsusulto nya pang saad na sanhi mapa yuko na
lamang ako dahil sa talim at nakaka tunay na titig saakin ni Ivory.
Nanliliit ako sa aking sarili dahil sa mga pinag sasabi nya. Wala naman akong
maisasagot at maikukumpara ko ang sarili ko sakanya dahil kong totoosin mas mataas
ang anggat nya saakin. Mayaman sya samantalang mahirap lamang ako.

"Stop it Ivory" Drake warned that make her froze to death.

Napa tingin na lamang ako sa itsura ni Drake na napaka talim ng kanyang tingin na
para bang kakain sya ng buhay na awtomatiko naman na naging kaamo-amo ng mukha ni
Ivory..

"Sorry hindi ko sinasadya" aniya nya pero kahit ganun nandoon pa din ang talim ng
pag titig nya saakin.

Nang matapos na kaming mag meryenda ay, sinimulan na kaming I-tour ni Ivory sa loob
ng kanilang bahay. Doon ko lang napagtanto na hanggang dalawang palapag lang ang
kanilang bahay at kompleto din sa mga pasilidad at mga gamit. Marami rin akong
nakitang mga katulong ang nag lilinis sa loob ng mansyon at mayron din silang mga
tauhan para mag mistulang bantay sa kanilang bahay.

Nauna ng mag lakad si Drake papunta sa harden. Mag lalakad na sana ako para sundan
sya pero mabilis na humarang si Ivory sa aking dinadaanan.

Nilunok ko na lamang ang naka barang laway sa aking lalamunan habang naka tingin
sakanya na nakapa talim na titig ang pinukulan nya saakin na para bang may ginawa
akong masama sakanya.

"Where do you think youre going?!" Madiin at mataray nyang tanong saakin.

"Pupuntahan ko sana si Drak---" hindi ko na natapos pa ang sasabihin ko ng

magsalita sya.

"Drake?! Ganyan kana ba talaga kawalang respeto??!" She hissed on me. "Matapos ka
nyang patirahin sa mansyon, pakainin at bihisan at bigyan ng magandang buhay tapos
ganyan mo sya tatawagin?!" Asik nya saakin na sanhi mapa kurap ako.

"Hindi ko hiniling at ginusto ang lahat ng binigay nya saakin Señorita Ivory.. Sya
ang may gusto ng lahat ng to" aniya ko at aalis na sana ako pero mabilis nya na
naman akong hinarangan.
Matapang ko syang hinarap. Doon ko nakita kong paano nag dilim at nanlisik ang
kanyang mata habang naka tingin saakin.

"Oh talaga? Sa tingin mo maniniwala ako sa pinag sasabi mo?!" Pang uuyam nyang saad
saakin. "Sa klase ng taong dukha at mababang uring katulad mo, alam kong pera at
yaman lang ang gusto mo kay Drake!" Dahan-dahan nyang hinakbang ang kanyang mga paa
palapit saakin. "Ano bang gayuma ang pina kain mo sakanya para kampihan ka nya?!"
Sigaw nya na sanhi mapa lunok ako ng sunod-sunod.

Hindi ko alam kong bakit sya nagkakaganyan saakin at wala naman akong natatandaan
na inaway ko sya.

Dahan-dahan naman akong napa atras sa bawat pag lapit nya saakin. Sa tuwing
nakikita ko ang nag aapoy nyang mga mata sa galit, hindi ko maiwasan na maka ramdam
ng takot at kaba dahil wala akong karapatan na labanan sya dahil nasa teretoryo nya
ako.

Gusto ko syang sagot-sagutin pero kapag iniisip ko pa lang yon. Pinangungunahan na

ako ng takot at kaba sa aking dibdib at baka mas kampihan pa sya ni Drake kaysa
saakin.

"Stay away from Drake because shes mine!" Dinuro nya ako sa aking dibdib at kita ko
sa kanyang mga mata ang galit at inis. "Hindi ko hahayaan na mapupunta sayo ang
lalaking nararapat ay akin! Sa oras na malaman kong inaahas mo sya saakin, hindi
ako mag dadalawang isip, na isampal itong kamay ko sa magaspang mong pag mumukha!"
She glared at me that make me shake into fear

"Do you understand me?!" She hissed. "Say it!!" Sigaw nya na sanhi umalingawngawa
ang malakas at nakaka matinis nyang boses na sanhi mapa pikit ako sa takot.

"O-Oo" nauutal kong sambit na kulang na lang hihimatayin naku.

"Good girl! Masunurin ka naman pala eh" hinaplos nya ang aking mukha at napa pikit
na lamang ako. Ayaw kong salubungin ang nakakatakot nyang mga mata.

Binigyan nya ako ng isang nakaka insultong ngisi at pagkatapos iniwan nya akong
naka tayo at nag iisa sa sala. Parang nabunutan ng tinik ang aking dibdib ng
makompirma kong wala na nga si Ivory.
"Ashely!" Halos mapa talon ako ng marinig ko ang malagong na boses ng binata sa
aking likuran. Mabilis kong pinunasana ng namuong pawis sa aking noo at mabilis ko
syang hinarap.

Kita ko ang pagkasalubong ng kilay nya habang naka tingin saakin. Nag lakad sya
palapit saakin pero kahit ganun, pansin ko ang marahan nyang pag obserba saakin ng
palihim.

"Are you alright?" He asked worriedly that make me nod.

"Uhm. Yea" alangan akong ngumiti sakanya at inayos ko ang aking tindig.

"Drake, nandidito ka pala kanina pa kita hinahanap" parang nag sulpot na kabute si
Ivory sa gawi namin at mabilis ang ginawaran nyang mga hakbang palapit sa binata.

"Naglibot-libot lang ako sa labas" aniya ng binata at pansin ko ang pagsulyap ni

Drake saakin.

Kinagat ko na lamang ang ibabang labi ko at marahan akong yumuko para hindi kami
mag tama ng paningin ni Ivory dahil umiiwas ako sa gulo.

"Do you want me to tour you around in my room Drake?" Malanding pagkakasabi nya at
mabilis syang kumapit sa braso ni Drake. Nag kasalubong lamang ang kilay ng binata
dahil sa inakto ni Ivory. "You know what darling, I want to show you something"
mas hinigpitan nya pa lalo ang pag kakayakap nya kay Drake na para bang ayaw nya ng
humiwalay dito.

Tahimik ko lamang silang pinag mamasdan. Hindi na maipinta ang mukha ni Drake
ngayon na para bang naiinis sya o parang nandidiri sa presensya ng pagkapit sakanya
ng dalaga.

"Maybe next time Ivory" naiilang na sagot ng binata kahit ganun, hindi pa din
nababawasan ang kagwapuhan nyang taglay.
"Why not?? Sa tingin ko, magugustuhan mo ang ipapakita ko sayo" sumilay ang
nakakalokong ngiti sa kanyang labi habang hinaplos-haplos ang katawan ng binata.

"Im not in the mood right now Ivory!" Pinal na tugon nito at mabilis nyang hinuli
ang kamay ng dalaga na sanhi mapa busangot pa ito lalo. "Sa ngayon mas gusto kong
pumunta sa hacienda ninyo dahil na-miss kong pumunta doon" seryosong tugon ng
binata na sanhi mapa awang ulit ang labi ni Ivory.

"Talaga? Well thats a better idea.." Nahagikgik ang dalaga at mabilis nyang hinila
si Drake para pumunta sa sinasabi ng binata na hacienda.

Mga ilang minuto kaming ng lakad sa kakahuyan at magubat na daan at ilan na rin ang
nakikita kong naka tayong bahay sa paligid. Nauna ng maglakad si Señorito Drake at
si Señorita Ivory samatalang ako naka sunod lamang sa kanilang likuran habang
tinitignan sila pareho. Rinig na rinig ko ang pag hagikgik na tawa ni Ivory habang
patuloy pa rin syang naka hawak na parang linta sa binata habang tinatahak nila ang
daan.

Parang gusto kong kumuha ng bato at pag babatuhin ko si Ivory para mag tino at mag
tigil sa pag kapit at pagyakap kay Drake. Nakaka irita at nakaka imbyerna kasi eh!
Napaka landi dahil panay ang haplos at papansin sa binata! Urg!

Wala akong gana na nag susunod sa kanilang dalawa. Kong ako lang talaga ang
masusunod, gusto ko kanina pa kami umalis at umuwi sa mansyon. Mas gugustuhin ko
pang umuwi at mahiga na lang kaysa makita at pag masdan ang kaartihan at haliparot
na Ivory na to.

Mga ilang minuto pa ang nilakad namin at narating na namin ang hacienda nina Ivory.
Napaka ganda ng paligid at napapalibutan iyon ng mga kakahuyan dahil malayo na rin
ito sa mga bahay-bahay. Hindi ko maiwasan na mapa ngiti dahil langhap na langhap ko
ang napaka sariwang hangin at sabayan pa ng napaka gandang tanawin na aking
makikita. Sagana rin sa mga puno at bulaklak ang hacienda at sa bandang dulo ay
makikita mo ang napakalaking kwardarahan. Doon ko lang napagtanto na napaka rami
pala nilang alagang mga kabayo na mahigit nasa labing pintong kabayo ang naroroon
at yong iba galing pang ibang bansa.

"Magang hapon po Señorita Ivory at Señorito Drake" bati saamin ng isang lalaki na
may katangkaran din. Pansin ko rin na may hawak syang timba na laman na tubig.
"Magandang hapon rin Roberto" bati ni Ivory dito. Doon ko lamang nalaman na si
Roberto pala ang taga bantay at nag aalaga sa mga kabayo dito sa hacienda.
"Hihiramin ko si Max tapos si Ruby" naka ngusong sambit ni Ivory habang naka tingin
sa kabayo na naka kulong sa kwadra.

"Sige po Señorita Ivory at ihahanda ko na po ang mga kabayo" aniya ni Roberto at

umalis na sya para handain yong mga kabayo.

"Ohh my god! Na e-excite na ako mangabayo na kasama ka Drake" aniya ni Drake dito
at isang ngiti lamang ang sinagot ni Drake sa dalaga.

Nang maihanda na ni Roberto ang mga kabayo at dinala nya na yon sa malawak na
damuhan doon sa labas. Naka sunod lamang ako sa kanilang dalawa dahil totoosin
talaga wala naman talaga akong alam sa pangangabayo o kahit ni minsan hindi ko pa
nasubukan na sumakay sa kabayo.

Una ng sumakay si Ivory sa puting kabayo na ang pangalan raw ay Ruby. Mabilis na
umangkas na walang kahirap-hirap ang dalaga doon na para bang sanay na sanay na
syang sumakay doon. At sumunod naman na umanggas si Drake sa kulay brown na kabayo
na walang kahirap-hirap. Hindi ko maiwasan na mamangha habang pinag mamasdan syang
naka angkas sa kabayo dahil napaka anggas nyang tignan at para bang mas naging
gumwapo pa lalo sya sa aking paningin. Para bang nag mimistula syang Adonis dahil
sa kakisigan nyang taglay.

"Ohh, Ashely, do you want to join us?" Napukaw ang aking atensyon ng marinig ko ang
boses ni Ivory. Doon ko lang napansin na pareho silang dalawa ni Drake naka tingin
saakin.

"A-Ahh eh.. Wag na, kayo na lang" aniya ko at tinignan ko si Drake na napaka
seryoso ng titig nya saakin. Hindi ko maiwasan mapa isip kong bakit ganyan ka dilim
at kalalim nya ako kong titigan, na para bang may gusto syang sabihin saakin, pero
hindi nya lang alam kong paano nya sisimulan.

"Are you sure?" This time si Drake na ang nag salita.. "Gusto mong ipatawag ko si
Roberto para kuhan ka ng kabayo?" Dagdag nya at mabilis akong umiling para
tanggihan ito.

"Wag na.. Hihintayin ko na lang kayo dito hanggang sa matapos kayo" aniya ko.

Sa totoo lang talaga gusto ko sanang sumama sakanila at gusto kong maranasan ang
sumakay din sa kabayo. Pero kahit anong gusto ko, pero hindi naman ako marunong at
nahihiya rin ako mag paturo sa kanila kong paano ba talaga mangabayo.

"Lets go Drake!" Aniya ni Ivory at sinimulan nya ng hampasin yong kabayo at tumakbo
na yon ng mabilis..

"Hintayin mo kami rito" matigas na tinig ng binata at pagkatapos pinatakbo nya na

ang kabayo.

Wala akong magawa kundi pag masdan ang kabayo nilang dalawa ni Ivory palayo. Kita
ko sa mga ngiti nila pareho ang saya habang nag hahabulan sila ng kabayo sa malawak
na damuhan. Hindi ko maiwasan na maka ramdam na mainggit habang pinag mamasdan
silang dalawa na nag e-enjoy. Pinag pasyahan kong umupo sa damuhan habang pinag
hihintay silang bumalik, medyo hindi na rin masakit ang sinag ng araw dahil pasado
alas kwatro na ng hapon.

"What are you thinking?" Halos mapa talon ako sa pagkagulat ng marinig ko ang
britonong boses sa aking tabi.

Mabilis akong lumingon sakanya at nakita ko syang napamulsa habang nakapako ang
kanyang paningin saakin.

"K-kanina kapa ba dyan?" Tanong ko at mag kibit balikat lamang sya saakin.

"Yea. Halatang napaka lalim ang iyong iniisip at hindi mo napansin na kanina pa ako
dumating" aniya nya at nilunok ko na lamang ang naka barang laway sa aking
lalamunan. Ginala ko ang aking paningin para hanapin yong dalaga.

"Si Señorita Ivory??"

"Shes enjoying herself without me" aniya nya. "Do you want to ride with Max?"
Tanong nya na sanhi lumaki ang aking mga mata sa pagkagulat.

"H-huh? Sinong Max?" Napa ngisi na lamang sya sa tanong ko.

"Seriously lady?" Napailing-iling nyang saad at tinignan nya yong kabayo na naka
tali sa may bandang puno. Gusto kong mapatampal sa aking mukha dahil tinutukoy nya
pala ang kabayo na si Max.

"Ah eh.. Wag na" pag tatanggi ko.

"Why not?" Umarko ang kanyang kilay at naka kunot pa rin ang kanyang noo.

Hindi ko alam kong bakit naging komportable ako ngayon na kausap ko ang binata.

"Natatakot kasi ako e..kasi hindi pa ako nakakasakay ng kabayo" nahihiya kong pag
amin sakanya.

Bahagya kong tinignan si Drake na naka tayo pa rin sa aking harapan habang naka
lagay ang kanyang kamay sa kanyang bulsa. Kahit saang anggulo mo sya tignan at pag
masdan, hindi mo talaga maitatanggi ang kanyang napaka gwapong taglay.

Inilahad nya ang kanyang kamay saakin na sanhi mapa labi ako.

"Come on, I will teach you" he extend his hand that make me look at him.

Kahit labag man sa kalooban ko, tinanggap ko ang kanyang kamay at hinila nya ako
patayo sa aking kinauupuan. Nag lakad kami papunta kay Max at pagkatapos inalis nya
ang pagkakatali ng kabayo sa puno.

"Umangkas kana kay Max" he added that make me look at him.

Parang hihimatayin na ako sa takot nang sinabi nya yon.

Pano na lang kong mahulog ako??

Pano na lang kong biglang mag wala yong kabayo at masugatan ako??

Iniisip ko pa lang sa mga napapanuod ko sa pelikula kong paano nag wawala sa galit
ang mga kabayo, parang pinang hihinaan naku ng loob.
"Hey, don't be scared okay?? Im here to guide you" parang isang masarap na musika
ang kanyang tinig sa aking likuran na sanhi napabilis nawala ang takot at kaba sa
aking dibddib.

Tinignan ko yong kabayo sa aking harapan na napaka tangkad at kay hirap para saakin
na umangkas doon ng mag-isa. Marahan na hinawakan ni Drake ang aking kabilang kamay
at ramdam na ramdam ko ang kakaibang init at kiliti sa aking katawan ng tumama ang
kanyang balat saakin.

Dahan-dahan kong inapak ang aking paa sa apakan doon sa kabayo. Walang kahirap-
hirap na naka anggas ako doon dahil sa tulong at pag alalay saakin ni Drake sa
aking likuran.

"A-Anong gagawin ko?" Nauutal kong sambit dahil namuo na naman ang takot sa aking
dibdib ng maka angkas na ako sa kabayo.

"Umupo ka lang dyan at ako na ang bahala" lintarya nya at hinawakan at hinaplos nya
ang mukha ng kabayo at marahan naman na gumalaw ang buntot non.

Ngumisi lamang ng isang nakaka lokong ngiti at pagkatapos nagulat na lamang ako ng
mabilis na umangkas ang binata sa likuran ko na sanhi mapa tili ako sa takot.

"Ahh! Baba na ako!" Nag panic na ako dahil feeling ko malalaglag ako sa kabayo na
sinasakyan namin. "Ibaba mo na ako Drake! Ayaw ko na huhu!" Kulang na lang umiyak
ako dahil sa kabayo na sinasakyan namin.

I heard him chuckled in my back that make me frown.

"Easy sweetheart, don't be tense" he said just to calm me.

"Sa tingin mo ba magiging easy pa ba ako kapag nalaglag ako dito sa kabayo?? Pano
kong malaglag at madisgrasya tayo??" Natataranta kong lintarya dito.

"I wont let that happened sweetheart, hindi ko hahayaan na malaglag at masugatan
ka.. Im here to protect you whatever what happened" he whisper into my ears.

Halos nagtayuan ang balahibo ko sa katawan ng dumapo ang mainit nyang hiningga sa
aking balat na sanhi nag bigay ng kakaibang sensasyon sa aking sarili. Hinawakan na
ni Drake ang tali sa kabayo na sanhi dumapo ang makisig na katawan ng binata
saaking likuran.

Sobrang dikit na ng aking katawan sa sitwasyon namin ni Drake. Feeling ko, napapaso
ang aking balat sa tuwing tumatama ang kanyang balat saakin. Ramdam na ramdam ko
rin ang bawat hiningga ng binata sa aking batok na sanhi maragdagan pa lalo ang
kaba at paglakas ng pag pintig ng aking puso. Pakiramdam ko para ako ngayon sa
cloudnine dahil langhap na langhap ko rin ang napaka bangong amoy ng binata sa
aking likuran.

Sinimulan na ni Drake na patakbuhin ang kabayo pero mahina at mabagal lang yong
pagtakbo. Hindi ko maiwasan ang sarili ko na mapapikit sa takot at nerbyos dahil
feeling ko talaga mahuhulog ako.

"Hey" rinig kong tinig nya mga ilang minuto na ang naka lipas.

"Bakit?" Tanong ko

"Don't tell me that you're scared?"

"Hindi kaya"

"Kong hindi ka takot, bakit naka pikit ka?"

"Napuwing lang ako" pag dadahilan ko pa dahil ayaw kong ipahalata sakanya na kabado
pa rin ako.

"Don't lie to me sweetheart, I knew that you're scared" he added.. "Just open your
eyes" he said with sweet and low toned.

Dahan-dahan kong minulat ang aking mga mata. At halos mapa nganga ako sa aking
nasaksihan dahil sa napaka ganda ng paligid at sinabayan pa ang napaka gandang
tanawin na aking nasaksihan. Saksi ko kong paano lumubog ang araw. Unti-unting
nawala ang takot at kaba na naramdaman ko kanina at napalitan yon ng tuwa at
kampanti dahil alam kong nandyan si Drake para protektahan ako.

"Do you want me to show you the fun part sweetheart?" He asked out of the blue.

"Ano yon??"
"You'll see" his voice was deep and seductive that make me shiver into my spine.
Mabilis nyang pinatakbo ang kabayo at hindi ko maiwasan na mapa tili at mapa tuwa
sa saya at takot.

Hindi ko alam kong bakit ganun na lang kasaya ang aking puso at pakiramdam na
ngayon kasama ko ang binata.

Final Chapter 13

Warning[!] SPG

Hindi ko maipaliwanag ang saya sa aking dibdib habang binabaybay namin ang malawak
na damuhan at sabayan pa ng napaka gandang tanawin na aking nasasaksihan na para
bang mistula yon isang paraiso.

Napa ngisi ako sa saya na aking nararamdaman dahil feeling ko, naka laya ako sa
hawla kong saan ako naka kulong. Sa tanang buhay ko, parang ngayon lang akong
sumaya ang aking dibdib.

"Im glad that you're smiling" napukaw ang aking atensyon ng marinig ko ang boses ng
binata. Doon ko lamang napansin na naka tingin sya saakin.

Medyo mabagal na ang paglakad ni Max habang binabaybay namin ang damuhan kaya't
malaya sakanya na pagmasdan ako ng madalian.

"A-Ahh eh" alangann kong sagot dito. Nahihiya rin akong sabihin at ipakita sakanya
kong gaano ako kasaya ngayon.

"Kanina pa kasi kitang napapansin na tahimik simula nung umalis tayo sa bahay ni
Ivory. Is there something wrong?" seryoso nyang saad na sanhi bumara ang laway sa
aking lalamunan.

Napa awang na lamang ako ng aking labi sa kanyang sinabi. Hindi ko akalain na
mapapansin nya pala ang pananahimik ko kanina. Kahit hindi ko sya tignan sa mga
mata, ramdam ko ang pamumuong tensyon sa aming dalawa ni Drake.
"Pagod lang siguro ako. Hihi" peke akong ngumiti dito.

Sa totoo lang talaga gusto kong sabihin kay Drake na pinag sabihan ako ni Ivory
kanina ng masasakit na salita, pero natatakot ako na baka sa bandang huli, alam
kong kakampihan ni Drake ang bruhitang yon.

"Are you sure? Gusto mo bang umuwi na tayo?" Hindi ko alam kong bakit ganun na
lamang ang akong naramdaman dahil may bahid na pag aalala ang gumuhit sa tinig ng
binata.

Habang tumatagal mas lalo kong nakikilala ng lubusan ang binata at naging
komportable na rin akong kausap sya. Noon kulang na lang mapapa ihi ako sa takot at
kaba kapag binigyan nya ako ng matalim na titig, pero ngayon nag bago na. Sanay-
sanay na ako sa pabago-bago ng kanyang ugali kaya't nakuha ko na rin syang
intindihan at unawain kapag tinotopak sya.

"Oo okay lang talaga ako" hindi na muli umimik pa ang binata. Nilibang ko na lang
ang sarili ko sa pamamasid sa buong paligid.

Namuhay ang init na aking nararamdaman ng maramdaman ko ng maramdaman ko na mas nag

kakadikit pa lalo ang katawan namin ng binata saakin sa tuwing gumagalaw ang
kabayo. Kinagat ko na lamang ang aking ibabang labi at pilit kong nilalabanan ang
init at kuryente na na dumadaloy saakin sa tuwing nagkakalapit kami. Feeling ko
tumayo ang balahibo sa aking batok ng maramdaman ko ang pag hawak ng binata sa
aking baywang at pamumukol ng kanyang alaga sa aking pwetan.Shit.

Ano yon? Ano yong maumbok na tumama sa aking pwetan?

Pinag papawisan na ako ng malamig dahil ramddam na ramdam kong mas lalong tumitigas
at nagagalit sa tuwing tumatama sa aking pwetan. Mas lalong nararagdagan ang init
at kiliti sa pagitan ng aking mga hita. Jusko!

Bakit ko ba to nararamdaman??

Ano yon na tumutusok saakin? Baril?? O dambuhalang hotdog na pinag pala??

"F*cked!" I heard him curse in my back. "Damn it woman!" Ani nya at rinig kong mas
naging mabigat ang kanyang pag hingga sa aking likuran.

"Bakit?" Maang kong tanong sakanya.

"You gave me again a boner sweetheart!" Hirap at paos nyang sambit na sanhi
mataranta na ako. Ano daw? Boner? Ano yon?

"Hoy ha! Wala akong ginagawang masama sayo! Ikaw nga dyan ang may ginagawa saakin!"
Taranta kong sambit at tinignan ko ang mukha ng binata. Kita ko ang
pagkakasalubong ng kanyang kilay habang naka tingin saakin.

"What?" He arched his eyebrow that make me gulp. Teka! Pano ko ba to ipapaliwanag
sakanya?

"Anong bonner ang pinag sasabi mo?. Wala akong ginagawa sayo! Ikaw nga ang may
ginagawa saakin. Wala akong ginagawang masama sayo pero naka totok ang baril mo sa
pwetan ko!" Inis kong irap sakanya.

Imbis na sumagot sya saakin, kundi humalakhak sya sa aking likuran na sanhi
ikinasimanggot ko naman.

Hmp! Ano bang nakakatawa sa sinabi ko??

Imbis na mabadtrip ako sakanya, bigla akong nahumaling na pakinggan ang kanyang
halakhak ay mistula bang wala ng bukas dahil ang sarap-sarap non pakinggan. Ito ang
kauna-unang beses na marinig ko syang humalakhak. Shemays! Nakakalaglag panty!

"You're truly are innocent sweetheart" pailing-iling nya pang sambit. "Damn it!
Lets go somewhere quite place, before I lose myself to fucked you up here!" he
whisper into my ears.

I cant help to feel nervous and burning in pleasure when his warm breath pressss to
my skin.

"Heeyah!!" Hinampas at pinatakbo ni Drake ng mabilis ang kabayo.

Umiindayog at gumagalaw kami pareho na sinasabayan ang pagtakbo ng kabayo at mas
lalong bumilis ang takbo nito hanggang natanaw namin ang isang maliit na bahay na
gawa lamang sa kahoy.

"Whoo" rinig kong sambit ni Drake at bahagya nyang pinatigil sa pagtakbo si Max.

Kinagat ko na lamang ang aking ibabang labi at ginala ko ang aking paningin sa
buong paligid at puro lamang kakahuyan ang aking nakikita. May narinig rin akong
huni ng mga kuliglig at ibon sa paligid.

"Asan ba tayo?" Tanong ko at ramdam kong gumalaw ang kabayo na hudyat na bumaba nga
ang binata.

"Were here sweetheart!" seryoso nyang sambit at mabilis nya akong inalalayan ng
binata na makababa ng kabayo.

Hawak-kamay nya akong ginaya papasok doon at ng buksan na ng binata ang pinto, doon
tumambad saakin ang mga imbakan ng mga dayami at kong-ano ano pa. Napaka nganga ako
sa aking nasaksihan dahil hindi ko lubusang akalain na ganito pala kalaki at
kalawak ang mistulang bahay na ito pero halatang marupok at luma na rin ang
pagkakagawa ng mga materyales dahil napapabayaan at nauulanan ito.

Napa tingin sya sa napaka gwapong mukha ng binata sa tabi nya lamang. Hindi nya
maiwasan na mapa titig sa napaka gwapo at meryoso nitong mukha, hindi nya alam kong
bakit ganun na lang ang epekto ng binata sakanya. Kaya sya nitong pasunurin at
hypnotismo sa pamamaraan ng boses at titig nito sakanya.

Drake hold his face and gently caresses it, he could feel his warmth hands presses
to her skin that make her heart races. Kinagat nya na lamang ang ibabang labi nya
at hindi nya pinuputol ang titig nila sa isat-isa ng binata. All I can see lust and
desire written to his eyes

Unti-unting lumapit sakanya ang binata at pagkatapos binigyan sya nito ng isang
mapusok at mainit na halik. Napapikit na lamang ako ng laliman nya pa lalo ang
paghalik saakin na para bang isang uhaw na uhaw na bata. I could feel his hands
traces to my waist that make me burn on pleasure

"Hmm" he moaned and now he's kissing my jawline down to my neck. Napakahawak na
lamang ako ng mariin sa kanyang buhok para magkaroon ng suporta na hindi malaglag
sa ginagawa nya saakin.

Napapikit na lamang ako dahil ramdam ko ang mainit nyang dila sa aking leeg na
hinahalikan at binibigyan ng maliit na halik at pagkatapos ramdam kong mas lalong
naging malikot ang kanyang kamay at mabilis na pinasok sa loob ng aking bestida.

"Damn it sweetheart! You've made me crazy!" Hirap at paos nyang sambit.

Napa singhap na lamang ako ng mahanap nya ang kanyang pakay. He traces my
mountains and gently caressing it that make me moan softly. Sobrang init na ang
aking nararamdaman ngayon, at mas lalong umiinit dahil sa mainit na halik at haplos
na binibigay saakin ng binata.

And everything was history.

Magkayakap sila ni Drake habang naka upo sa sa dayami. Ramdam nya ang pinag halong
pawis at katas ng kanilang sarili habang magkayakap silang dalawa na hubo't-hubad.

Nakapatong ang kanyang ulo sa matipong dibdib at naka hawak naman ang binata sa
kanyang maliit na baywang habang hinahabol pa rin nila pareho ang kanilang pag
hingga. Ramdam nya ang bawat pag hingga ng binata at pag tibok ng kanyang puso, na
para bang mistula itong musika ito sa kanyang taenga.

Maya-maya pa, rinig nila ang kaluskos at yabag ng mga paa parating sa kinarooronan
nila na sanhi mataranta silang pareho ng binata.

"Damn! Fix yourself!" Maowtoridad na ani nito sakanya. Hindi pa sya nakasagot dito,
pero dali-dali itong kumalas sa pag kakahawak sa kanyang baywang at nag mamadali
itong nag bihis.

Naka ramdam ako ng matinding takot at kaba dahil rinig- na rinig ko ang ingay at
yabag ng mga paa na palapit ng palapit sa kinarooronan namin ni Drake. Natatakot
akong mahuli nila kami. Dali-dali ko na rin na sinuot ang panty, short at bestida
kong naka lagay sa sahig at wala akong pinalampas na segundo.

"Malapit na akong matapo---" hindi ko na natapos pa ang sasabihin ko, ng buong

pwersa akong hinigit ng binata para mag tago sa napaka laking drum sa isang tabi.

Nag kubli kami doon ng binata na para bang mistula kaming mag nanakaw sa aming
ginagawa. Maya-maya pa, rinig namin ang pag langitnit ng pinto na hudyat na may
pumasok at kasunod doon ang pagyabag ng mga paa papasok ang dalawang lalaki na may
hawak-hawak na balde na animo'y trabahador ito.

"Sino ba sila?" Maang kong tanong.

"Shhh! Be quiet" suway saakin ng binata at pinag mamasdan namin yong trabahador na
nilalagay ang dayami sa balde na dala-dala nila kanina.

"Pano na to?? Pano tayo makaka labas?" Nag aalala kong tanong sa binata habang naka
tago pa din kami sa nag lalakihang drum. Mukhang mamaya pa siguro aalis ang
dalawang to..

Tinignan ko sya sa aking tabi na ngayon naka tingin na sya saakin. Pansin ko din na
medyo gusot at hindi maayos ang pagkakasuot nya ng damit dahil na rin sa pag
mamadali namin kanina.

"Just gave me a second to think okay?" Masungit nyang aniya saakin.

Napa nguso na lang ako sakanya dahil naka kunot na naman ang kanyang noo. Nag
palinga-linga si Drake sa buong paligid para maka hanap ng pwedang daanan palabas
ng hindi kami makita ng mga trabahador.

"So ano na? Anong plano natin?" Tanong ko sakanya. Nag aalala din ako dahil malapit
nang mag gabi at baka maabutan pa kami ng dilim dito.

"Damn! I think thats door, is the only way out." Sagot nya at sinundan ko na lang
ng tingin kong saan sya naka titig.

Napa ngiwi na lamang ako habang naka tingin sa pinto na dinaanan namin kanina.
Tiyak kong mahuhuli ay makikita nila kami kapag dumaan kami doon dahil naka tayo
yong dalawang trabahador malapit sa may pinto. Jusko!

"Do you trust me?" He asked and hold my hands.

Napa lunok na lamang ako ng sunod-sunod ng maramdaman kong marahan na pinisil ni

Drake ang aking kamay habang naka tingin sya saakin.

"Oo. But I don't trust myself" aniya ko at ngumisi na lamang sya sakin.
"Thats good. I will count on three, at pagkatapos tatakbo tayo palabas. Do you
understand me?" He asked that make me nod. Bahala na si Batman!

"1.......2............3"

Binigyan nya ako ng isang ngisi at pagkatapos hinila nya ako palabas at nag
mamadali kaming tumakbo para hindi kami makita o mahuli kong sino man ang naroroon.

Tumakbo kami na parang mga mistulang mga bata na gustong tumakbo dahil may naka
gawang kasalan. Ganun na lang kasaya ang aking pakiramdam dahil tumatakbo kami ng
binata na naka hawak-kamay at may ngiti pareho sa aming mga labi.

Pasado alas dyes ng gabi ay napag desisyonan na ni Drake na bumalik na ng mansyon.

Medyo natagalan ang kanilang pag uusap ng mga magulang ni Señorita Ivory, dahil
marami pa silang pinag usapan na kong ano-ano at tungkol din ito sa mga negosyo na
pinapatakbo nila pareho. Hindi ko na rin pinakinggan ang pinag uusapan nila dahil
wala naman talaga akong maintindihan dahil wala akong alam sa negosyo na binubuo
nila. Ramdam ko ang matinding antok at pagod dahil sa buong mag hapon.

"Are you tired?" Naputol ang pag hikab na ginagawa ko ng magsalita ang binata sa
tabi ko.

Umayos ako ng pagkakaupo sa upuan ng sasakyan at tinignan ko ang binata na napaka

seryoso ang kunot na naman ang noo nito.

"M-Medyo" alangan kong sagot dito at napa hawak na lamang ako sa bestidang suot-
suot ko dahil sa tensyon sa pagitan naming dalawa.

Sa tuwing naiisip ko lang ang nangyari saamin ni Drake doon sa coprahan, hindi ko
maiwasan na maka ramdamn ng matinding kaba, hiya at pagkailang sa binata. Hindi ko
rin inakala na magagawa kong makipag siping sa binata na wala man lang na maayos na
lugar.. Pano na lang kong may nakakita ulit sa ginagawa namin?? Pano kong mamukaan
nila kaming muli?

Labis na lamang ang pag aalala at kaba sa aking dibdib dahil ayaw ko ng maulit na
may makakita muli sa ginagawa namin na kababalaghan. Noong una nalusutan namin si
Glorita ng makita nya kami sa kakahuyan.. Pano pa kaya sa mga susunod?? Pano kong
hindi na kami maka lusot??
"Is there something bothering you?" Malagong at makapa nindig balahibong ani ng
binata. "Wag mo ng isipin kong ano man ang sinabi sayo kanina ni Ivory" tuloy-tuloy
nyang saad na sanhi mag kasalubong ang aking kilay.

"H-huh?"

"Just don't mind her."

Hindi na ako nag tangka pang mag salita dahil kong totoosin hindi ko naman talaga
alam kong ano ang pinupunto nya. Nilibang ko na lang ang sarili ko sa labas ng
binata at tinitignan ko ang bawat paligid kahit malalim na ang gabi, ang tangi ko
na lang nakikita ay ang kakahuyan sa paligid at iilan na mga ilaw sa labas at loob
ng bahay.

"Gusto mo bang mag aral muli?" He asked out of the blue that make me glanced on
him. Yong dati malayo ang tingin ng binata saakin, pero ngayon naka tingin na sya
saakin pero hindi ko alam kong anong expression ang pinapakita nya sakin.

"M-Mag aral?" Hindi pa rin lubusang nag si-sink in sa utak ko ang mga pinag sasabi
nya.

"Yea." Tipid nyang saad at umayos syang muli sa pag kakaupo sa tabi ko.. "Naisip ko
lang na baka gusto mong bumalik sa pag aaral.. I can offer you a great scholarship,
wala kana rin na aalahan dahil sagot ko na ang lahat" saad nya na sanhi mapa awang
ang aking labi.

Ano bang nangyayari sakanya para bigyan nya ako ng magandang oportunidad?

"Wag na.." Saad kong muli sakanya.

"Why not?? You don't like it?" Malagong at nakakatakot nitong tinig.

"Salamat na lang Drake, pero hindi ko matatanggap ang inaalok mo." Nilunok ko ang
naka barang laway sa aking lalamunan at hinarap ko ang napaka lamig at walang
emosyon nyang mga mata. "Sobra-sobra na ang binibigay mo saakin dahil pinapatira,
pinapakain at binibigyan mo ako ng mga kailangan ko. Pero ayaw kong mag kautang na
loob pa muli sayo" aniya ko dito.
Natatakot ako na baka lahat ng inaalok nya sakin ay baka may kapalit. At baka
tinanggap ko ang inaalok nya saakin, ay baka hindi na talaga ako tuluyang maka alis
sa buhay nya.. Bata pa ako at may mga pangarap sa buhay, pero hindi habang buhay
mag papatali ako sakanya..

"Wag kang mag alala, hindi naman ako maniningil sayo.." Malagong nyang saad.
"Don't worry, wala naman na kapalit lahat ng inaalok ko sayo. Im doing this because
I want to help you Ashely.. I will gave you a time to think with my offer to you,
hindi kita mamadaliin" saad nyang muli.

Kinagat ko na lamang ang aking ibabang labi at pinikit ko ang aking mga mata. Dapat
ba akong pumayag sa inaalok nya saakin??

Saktong alas dose ng gabi ng maka rating kami sa mansyon. Pinag buksan kami ng
bodyguard ng pinto ng sasakyan at lumabas na kami doon. Nauna ng bumaba at nag
lakad si Drake papasok sa mansyon, samantalang ako naman tahimik lamang naka sunod
sa likuran nya. Tahimik ko syang pinag mamasdan na na ngayon sobrang tahimik nya
at napaka dilim ang mukha nito na para bang galit na naman sya sa mundo. Ang bawat
pag lakad nya ay para bang nanghahamon ito ng away at ang kanyang mga mata ay
napaka dilim at nakaka takot, na sanhi manginig ang aking tuhod sa kaba at takot
sakanya.

Sobrang kaba at tensyon sa pagitan naming dalawa ng binata, dahil matapos ang pag
uusap namin kanina sa sasakyan ay parang bumalik ang malamig nyang pakikitungo
saakin. Ano bang nangyari sakanya??

"Gusto mo bang pag timplahan kita ng kape?" Tanong ko sakanya ng maka pasok kami sa
mansyon.

Nag hintay ako ng isasagot nya saakin pero nabigo ako. Hindi nya ako tinangkang
kausapin o titigan sa aking mga mata at tuloy-tuloy lamang syang umakyat sa hagdan
na para bang walang narinig.

Feeling ko, parang kinurot ang aking dibdib ng paulit-ulit sa sakit habang naka
tingin sa malamig nyang pakikitungo saakin.

Bakit ganun??

May nasabi at may nagawa ba akong mali??

••••••

Nagising ako kinaumagahan ng wala si Drake sa mansyon. Sanay na ako na parati itong
wala sa mansyon at pumupunta ito sa malalayong lugar para asikasuhin ang negosyo
nito. Sa totoo lang talaga, hindi ko pa lubusang alam ang mga negosyo na mga
pinapatakbo nito dahil sa sobrang rami. Rinig ko rin sa mga katulong na may
kompanya pa daw itong pag aari sa Maynila kaya't madalas at madalang lang itong
umuwi sa Mansyon. Akala ko noon ay ang negosyo nya ang pinag kukuhanan ng mga
prutas at gulay sa hacienda nito at ini-export pa yon sa Maynila at sa karatig
bansa, pero nag kamali ako.

Buong mag hapon akong nag libang sa loob ng mansyon. Wala naman akong ibang
libangan kundi ang pag basa ng libro o kaya naman tinutulungan ko ang mga katulong.
Hanggang sa pag sapit ng dilim, ay hindi pa rin bumabalik ang binata.

Nagising ako ng marinig ko ang sunod-sunod na kalabog at pag basag ng kong ano na
sanhi maalimpungatan ako.
Ano yon??

Umupo ako sa malambot na kama at bahagya kong kinusot ang aking mga mata, doon ko
nakumpira na ala una na pala ng umaga. Hihiga sana ako para ipag patuloy ang
naudlot kong pag tulog, pero mas lalong naging malakas at naging marahas ang sunod
kong narinig na pag kalabog ng mga gamit at pag basag na naman ng kong ano.

Dali-dali akong bumangon sa pag kakahiga at sinuot ko ang tsinelas. Doon umapaw ang
kaba at takot sa aking dibdib na baka may nangyaring masama o kaya naman baka
pinasukan kami ng mag nanakaw. Pinilig ko na lamang ang aking ulo ng maisip ko yon,
imposible rin na mapasukan kami ng mag nanakaw dahil bente-kwatro oras na naka
bantay na mga bodyguards at tauhan sa labas at loob ng mansyon.

Sa bawat pag hakbang ko ng aking mga paa, doon mas lalong umapaw ang takot na
lumukob saakin dahil mas naging malinaw ang kalabog at basag ng mga gamit. Jusko
ano bang nangyayari??

Malayo pa ako ay tanaw ko na si Manang Puring at si Glorita na naka tayo sa harapan

ng opisina ni Drake. Gumuhit sa kanilang dalawa ang kaba at takot na kulang na lang
umiyak sila sa tensyon.

"Manang Puring, Glorita.. Ano pong nangyayari??" Kabado kong tanong ng maka lapit
ako sa kanila. Rinig na rinig ko sa opisina ng binata ang kalabog at pag hagis ng
kong anong gamit sa loob ng kwarto nito at kasabay ng malakas at nakakatakot nitong
sigaw ni Drake.

"Señorita, ano pong ginagawa ninyo dito? Pumasok na po kayo sa loob" tarantang
lumapit sya saakin at ginagaya nya ako pumasok ako sa aking silid.

"P-Pero Manang.. Ano po ba ang nangyayar--"

"Pumasok na ho kayo Señorita, at bumalik na kayo sa loob ng inyong kwarto. Kami na

ang bahala dito" aniya nito.

Kinagat ko ang aking ibabang labi at doon ko nakita na mas domoble ang takot at
kaba sa kanilang dibdib dahil patuloy na nag wawala si Drake sa loob ng opisina
nito. Bahagya ko naman na sinilip si Glorita na naka tayo at pasilip-silip sa
kwarto ng binata, habang nginangatngat nito ang kuko na para bang hindi ito
mapakali.

"Sige na Señorita, pumasok na kayo sa inyong silid.." Pag mamakaawa ulit ng matanda
saakin at doon ko naman sya hinawakan sa kanyang kamay.

"Manang, hindi po ako babalik sa kwarto ko hanggat hindi nyo po sinasabi saakin
kong ano ang nangyayari" tumitig saakin ang matanda, yong titig na nag mamakaawa.

"Hindi ko rin alam Señorita.. Nung uuwi sya nag kulong na sya sa kanyang opisina at
maya-maya't nag kaganyan na sya" malungkot na saad ng matanda. "Sinubukan namin
syang pigilan pero nabigo kami" aniya muli nito.

Sabay-sabay kaming napatili at nagulat dahil sunod na pag balibag ng gamit na sanhi
maka gawa yon ng nakaka hindik na tunog sa loob ng kanyang opisina.

Hindi ko alam kong bakit ganito na lang kabilis ng tambol ng aking puso. Ilang
beses ko ng makitang magalit si Drake, at ilang beses ko na rin nasaksihan kong
gaano sya kasama at nakakatakot kapag sya nagagalit. Pero ngayong gabi, ngayon ko
lang nasaksihan na mas nakakatakot pa pala sya sa inaasahan ko.

"Papasok po ako sa loob Manang, at gagawin ko ang lahat para pigilan sya" aniya ko
dito pero mabilis naman silang tumingin saakin at bakas ang pagkagulat.
"Wag na Señorita, at baka mapapano kapa" nag aalalang sambit si Glorita habang naka
tingin saakin.

"Señorita, hindi nyo po kailangan na gawin to. Tatawagin ko ang mga tauhan dito sa
mansyon, at sila na ang bahala mag asikaso nito" aniya ni Manang Puring at marahan
kong pinisil ang kamay nito at binigyan ko sya ng matamis na ngiti.

"Wag po kayong mag alala Manang Puring.. Ako na po ang bahala" aniya ko dito at
binitawan ko na ang kanyang kamay at marahan akong lumapit sa pinto at binuksan
ito.

Hindi ko alam kong tama ba itong ginagawa ko pero kahit ganun mas domoble ang takot
at kaba sa aking dibdib dahil baka mas marahas at nakakatakot ang posibleng gawin
saakin ng binata. Lalakasan ko na lang ang aking loob.

Nang maka pasok ako sa loob ng kwarto, sinarahan ko muli ang pinto. Doon tumambad
saakin ang mga nag sikalat na mga papeles at papel sa sahig. Nakita ko rin na
nagkasira-sira ang lampshade, upuan at iba pang gamit sa sahig. Napa ngiwi na
lamang ako ng maapakan ko ang bubog at basag-basag na bote at pirasong basag na
salamin sa sahig. Parang dinaanan ng bagyo ang opisina ng binata dahil sobrang
kalat.

Naagaw ng aking pansin ng makita ko si Drake sa isang sulok na naka upo sa sahig at
naka yuko ito na sanhi hindi ko makita o maaninag ang kanyang mukha, sa bandang
kaliwa ng kanyang kamay ay hawak-hawak nito ang bote na may lamang alak. Bigla
akong naawa sa kanyang kalagayan dahil pansin kong magulo ang kanyang buhok at ang
kanyang damit at naka luwag ang necktie na suot-suot nito.

Dahan-dahan akong nag lakad palapit sa kanyang kinaroroonan nito. Sa bawat pag
hakbang ko palapit sakanya, mas lalong lumalakas ang tibok ng aking puso. Natatakot
ako na baka saktan nya ako. Tumigil ako sa harapan nya at rinig na rinig ko ang
mabibigat nyang pag hingga.

"D-Drake" nauutal kong sambit at pilit kong nilalabanan ang nerbyos sa aking
dibdib. "P-pumasok kana sa iyong silid.." Kahit anong pigil ko, hindi ko maiwasan
na mautal sa kanyang harapan.

"Alam kong pagod kana, sasamahan kita para makapag pahingga kana" Yumukod ako ng
unti at para abutin ang kanyang kamay para gayahin ito papunta sa kanyang silid.
Pero laking gulat ko na lang ng bigla nyang
lang tumalsik ako. Nilunok ko na lamang ang
tinignan ko ang si Drake na unti-unti syang
lamang ako sa aking bibig ng makita ko kong
sa galit na anumang oras papatay ito ng tao
tinabig ang aking kamay na kulang na
naa barang laway sa aking lalamunan at
umaangat ng tingin. Napa tutop na
gaano nanlilisik ang kanyang mga mata
sa sinumang pumigil sakanya.

"Could you just leave me alone?!" Umalingawngaw ang malakas at nakakatakot nyang
boses sa buong silid. Ramdam na ramdam ko ang pang hihina at pangangatog ng aking
mga tuhod dahil sa takot sakanya. Jusko.

"H-hindi ko alam kong bakit ka nag kakaganito. Pero magiging okay lang ang lahat"
aniya ko at bigla akong nanghina ng binigyan nya ako ng matalim at nakakatakot na
titig.

"Magiging okay lang ang lahat?!" Nag tagis ang kanyang panga habang nakatingin
saakin. "Wala kang alam para sabihin saakin yan!! Wala kang alam sa hirap at puot
na dinanas ko! Wala kang alam!" Sigaw nyang muli saakin at nagulat na lamang ako ng
binalibag nya saakin ang hawak-hawak nyang bote.

Napa tili at napa sigaw na lamang ako sa matinding takot at nerbyos dahil tumama
ang bote sa pader na sanhi mabasag ito at muntik na akong matamaan.

"T-Tama na" pag mamakaawa ko sakanya at nag simula ng mamuo ang luha sa aking ma
mata.

Ramdam ko ang pag hahapdi sa kanang braso ko, ng tignan ko iyon, doon ko nakita na
dumaloy na dugo sa aking braso. Hinawakan ko ang aking braso para pigilan ang sakit
at hapdi noon. Tinignan ko muli ang binata na ngayon hindi pa din nag babago ang
kanyang expression, napaka lamig pa din iyon at napaka dilim.

"Damn it! Fucked! Fucked!" Rinig kong paulit-ulit nyang pag mumura sa aking
harapan. Ilang ulit nya di ginulo at sinabutan ang kanyang buhok na para bang
nababaliw na ito. "Napaka hayop nya! Hayop!" Nag igting ang kanyang panga at kita
ko ang panginginig ng kanyang katawan sa sobrang galit at panggigigil.
"I hate him! I hate him so much!!
Dahil sakanya nag ka leche-leche ang buhay namin! Dahil sa kanya namatay ang Mama
ko!... Kasalan nya ang lahat ng to! Ilang ulit syang pinatawad at tinanggap ni Mama
sa buhay nya, pero anong ginawa nya??... Sinayang nya dahil paulit-ulit nya lang
itong sinasaktan at ginagago!!" Kita ko ang pait at sakit habang kinu-kwento nya
yon saakin.

"Nag aagaw-buhay noon si Mama, sobrang hirap at sakit ang nararamdaman nya.
Hanggang sa huling hiningga nya, lagi nyang bukambibig si Papa at hinahanap nya
ito.. Pero asan sya ng mag aagaw buhay ang aking Mama?!...Nag layas sya at sumama
sya sa ibabang babae nya!!... Iniwan nya kami, Iniwan nya kaming nasasaktan at
nahihirapan!" Napa hilamos sya sa kanyang pag mumukha at halos nanlilisik ang mga
mata nito sa galit.

Nanatili lamanga akong naka tayo sa kanyang harapan habang pinag mamasdan sya.
Bumalik sa alala ko ang kwento saakin ni Manang Puring na iniwan sila ng kanyang
Papa ng panahon na mamatay ang Mama nya. Naiintindihan ko kong bakit ganun na lang
ang galit at hinahanakit na nararamdaman nya.

"Hanggang sa libing ni Mama wala akong nakitang anino mula sakanya, at hanggang
ngayon galit na galit ako sa ginawa nya saamin!! Galit na galit ako dahil wala lang
syang ginawa para sa Mama ko!Kahit katiting na awa na lang, hindi nya pa mabigay sa
aking Mama!" Bigla akong naka ramdam ng awa at sakit dahil kitang-kita ko ang pag
landas ng luha sa kanyang mga mata.

"I want to kill him! I want to ripped his bones on and buried him alive, for what
he did to us! I want him crawled on ground and plead tor his mercy! Gusto kong
iparanas sakanya ang sakit at hirap na binigay nya saamin! F*cked! F*cked!!" Sigaw
nito at napa hawak sya sa kanyang mukha at doon na sya humagolhol ng pag iyak.

Parang ngayon nya lang nailabas ang lahat ng sakit at hirap sa kanyang dibdib.
Dahan-dahan akong lumapit sa kinaroroonan nya, at binigyan ko sya ng mainit at
mahigpit na yakap.

Hindi ko alam kong bakit nagawa ko ito, pero ito lang ang sinisiguro ko, gusto
kong maka tulong na maalis ang sakit at puot sa kanyang dibdib.

Rinig na rinig ko ang pag iyak at pag hagolhol nya sa aking balikat. Sa tuwing
naririnig ko syang umiiyak, mas nasasaktan din ako para sakanya. Sa panlabas nyang
anyong masungit at nakakatakot, hindi ko alam na may tinatago pala syang sakit at
hirap..
"Shhh! Its alright, magiging maayos din ang lahat.. Nandito ako at hindi kita
iiwan" marahan kong tinatapik ang kanyang likod ng paulit-ulit.

Chapter 14

"Para kay Drake po ba yan??" Tanong ko kay Chendy ng maka salubong ko ito sa sala.
May hawak-hawak syang Tray na may lamang lugaw at tubig para sa hangover ni Drake.

"Opo Señorita" magalang na sagot nito saakin.

"Ako na ang mag maghahatid nyan sa kwarto ni Drake, dahil pupunta rin ako doon para
tignan sya" sagot ko at ngumiti sya ng kay tamis saakin.

"Sige po Señorita" malaya naman na binigay saakin ni Chendy ang tray na hawak-hawak
nito at pagkatapos nag paalam na syang umalis para tapusin ang trabaho nito.

Nag simula na rin akong mag lakad papunta sa kwarto ng binata para silipin at
kamustahin ang kalagayan nito. Labis kasi akong nag alala sakanya ng lubusan dahil
doon ko lang sya nasaksihan na magwala sa galit at umiyak ng sobra-sobra na
kamuhian nito ang mundo. Kita ko ang tinding hirap, sakit at puot na naramdaman nya
habang kinu-kwento nya saakin ang hinanakit nya sakanyang Ama.

Nang maharap na ako sa pinto ng kanyang kwarto, doon ako humingga ng malalim bago
ko hawakan ang doorknob at pihitin buksan yon. Nang maka pasok ako sa silid ng
binata ay, sinarhan ko muli ang pinto at ginala ko ang aking paningin sa kabuuang
silid.

Iginala ko ang aking paningin sa loob ng kanyang kwarto at sumalubong saakin ang
napaka tahimik at ma-aliwalas nitong silid.
Napalunok ako ng sunod-sunod ng maagaw ng aking atensyon ng binata na naka upo ito
sa malaking kama habang naka hawak ito sa kanyang ulo, at mukhang hindi nya
naramdaman na pumasok ako sa kanyang silid. Malaya ko syang pinag mamasdan na
tahimik na ngayon. Naka suot sya ng maong na pantalon at wala man lang syang suot
na pangtaas na sanhi masaksihan ko ang napaka ganda at kisig nitong pangangatawan.
Hindi ko maiwasan na mawalan ng laway sa aking lalamunan dahil naka pako pa rin ang
aking paningin sa 6-packs na abs nito na para bang ang sarap-sarap nitong haplos-
haplosin. Pababa ng pababa ang aking paningin hanggang mapako ang aking paningin sa
kanyang suot na pantalon. Pak na pak! Busog na busog na ang aking mga mata na pag
masdan ko ang binata. Jusko!

"Ts! Titignan mo na lang ba ako?" May bahid ng irita na gumuhit sa kanyang tinig na
sanhi bumalik ako sa realidad.

Nilunok ko na lamang ang naka barang laway sa aking lalamunan at tinignan ko si

Drake na ngayon naka tingin na sya saakin. Hindi ko maiwasan maka ramdam ng kaba at
nerbyos sa aking dibdib dahil napaka lamig pa sa yelo, nya ako titigan.

"D-Dinalahan kita ng pagkain" nauutal kong sambit at dahan-dahan na akong mag lakad
papunta sa kinaroroonan nya.

Tumigil ako sa gilid ng kanyang kama at nilagay ko ang tray sa ibabaw ng kanyang
kama. Umayos muli ako ng pagkakatayo sa kanyang harapan at tinignan ko muli si
Drake na ngayon blanko pa din ang kanyang expression habang naka tingin saakin.
Doon ako napa lunok ng sunod-sunod dahil malapitan kong makikita ang napaka gwapong
mukha ng binata. Para itong Adonis na nahulog sa kalanggitan dahil sa kanyang
natatangging kagwapuhang taglay. Mamula-mulang labi, matangos ang ilong,
nakakatunaw na pares na mga mata at sabayan pa ng magulong buhok na mas lalong
naging kaakit-akit syang tignan. Shit! Bakit ko ba sya pinapantasyahan?

Pinilig ko na lamang ang aking ulo.

"Anong nangyari dyan?" Malagong na boses nito na sanhi mapa tingin muli ako
sakanya.

Sinundan ko kong saan sya naka tingin, at doon na lamang ako napa kagat labi dahil
naka tingin sya sa braso ko na may benda.

"A-ahh eh. I-Ito ba? Wala to" nauutal kong sambit at hinawakan ko ang sugat sa
aking braso para taguin ang sugat doon.

Napa ngiwi pa ako lalo dahil ramdam ko ang sakit at hapdi doon. Ayaw kong sabihin
sakanya na sya ang dahilan kong bakit ako nag karoon ng sugat, dahil ayaw kong
maragdagan ang problema at iniisip nya.

"You should clean your wound, to avoid infections" he said with low toned that make
me glanced on him again. Ngayon naka yuko sya sa harapan ko habang hawak-hawak nito
ang kanyang ulo, tiyak kong masakit ang kanyang ulo dahil sa sobrang pag kalasing
nya kagabi.

Tumango na lang ako sakanya para sa pag sang-ayon dahil ayaw ko ng pahabain ang pag
uusap namin dahil sobra talaga akong naiilang kapag kaharap ko sya.

"K-Kainin mo na yan baka lumamig pa yan" sagot kong muli na sanhi mapa tingin sya
saakin.

Napa lunok ako ng sunod-sunod dahil naka tingin ang binata saakin ng sobrang lagkit
at para bang nag hi-hipnotismo. Nag simula nang tumayo si Drake at dahan-dahan
syang nag lakad papunta sa kinaroroonan ko na sanhi maka ramdam ako ng nerbyos sa
aking dibdib. Sa bawat hakbang nyang ginawa palapit saakin, ay doon din ako
umaatras para lumayo sa binata.

Pero bakit ganito??

"B-bakit?" Nauutal kong tanong sakanya at naka titig sya saakin, na anumang oras
kakainin nya ako ng buhay.. "Anong kaylangan mo? Bakit ka lumalapit?" Patuloy akong
umaatras palayo sakanya.

"Nothing" he said with seductive toned and he keep walking towards my directions.

Patuloy lamang akong umatras hanggang tumama ang aking likod sa malamig na pader na
sanhi pang hinaan na ako dahil wala na akong takas pa sa binata. Sunod-sunod ako
napa lunok sa aking laway ng huminto sya sa harapan ko. Itinukod nya ang kanyang
dalawang kamay sa pader na sanhi ma corner na nga ako ng binata at hindi nya pa din
inaalis ang tingin nya saakin. Ilang pulgada na lamang ang layo ng mga katawan
namin sa isa't-isa at ramdam ko ang kakaibang tensyon at init sa aking katawan na
ngayon malapit na ang aming mga katawan.

"May kailangan kaba S-Señorito?" Nauutal kong tanong sakanya. Sobrang bilis pa din
ang pintig ng aking puso. Isang nakaka lokong ngisi ang sinagot nya saakin.

"Yes.. At kailangan na kailangan ko yon ngayon dahil init na init na ako" he said
that make my legs feel weaker. Shit! Ano bang kailangan nya??
Halik?

O kaya naman...

Nang maalala ko ang gusto nya, ay doon ako pinamumulahan ng aking pisngi.

Gusto nya ang pempem ko? Jusko! Di pa ako handa huhu!

Sunod-sunod akong napa lunok at ramdam ko ang pamumuong pawis sa aking noo dahil sa
tensyon at kaba na nararamdaman ko na konting-konti na lang hihimatayin naku.

Nilapit nya ang kanyang mukha sa gilid ng aking taenga at hindi ko maiwasan na
mapapikit dahil ramdam ko ang mainit at mabango nyang hiningga sa aking taenga.

"Why are you tense?" He asked again that make me gulp.

"Mamaya na lang po S-Señorito... K-kasi... A-Anoo.. Di pa ako handa. At saka hindi

pa ako naka ligo at marami pa akong gagawin" kinagat ko ang ibabang labi ko dahil
sa kaba na aking nararamdman.

Imbis na sagutin nya ako, nagulat na lamang ako ng may kinuha syang kong ano sa
likuran ko. At doon ako napa kurap ng ilang beses ng napag tanto ko na kinuha nya
sa likuran ko ang isang v-neck na longsleeve na itim.

"Ano yan??" Napakurap-kurap kong tanong sakanya at pinigilan kong hindi mautal
sakanyang harapan.

"Damit." Casual nyang saad at sinumulan nya ng suoting yong damit na hawak nya.

"Iyan ba ang kailangan na tinutukoy mo?"

"Yes, dahil naiinitan ako na walang suot na damit" Formal nyang saad. "Ano bang
pinag sasabi mo na hindi kapa handa??" Maang nyang tanong sakin na sanhi mapa nga-
nga ako.
Lihim na lamang akong napa tampal sa aking noo dahil sa kahihiyan na sinabi ko
sakanya. Shit! Ano bang pinag iisip mo Ashley??

"Wala.. Hihi!" Peke akong ngumiti para itago ang kahihiyan na ginawa ko. "Sige na,
aalis na ako.. Bye!" Kumaripas ako ng takbo palabas ng kwarto ng binata.

Nang masara ko na ang pinto nya ay, nanghihina akong napa sandal sa pader at hindi
pa din humuhupa ang bilis ng tibok ng aking puso. Nakakahiya ka talaga Ashley!
Bakit mo yon nasabi kay Drake?? Ughh!

DRAKE POV

"Hows the files that I asked you for?" Rinig nya ang mabigat na pag buntong-hininga
ng kanyang kaibigan sa kabilang linya.

"Hindi ko pa natatapos Bro. But don't worry, I will finish it today" he said that
make him feel relieve.

"Okay. Just gave me the files, once you finish it.. At ayaw kong pumalpak tayo sa
investor natin" he said.

"Don't worry bro.. Ako na ang bahala.." Aniya nito at umayos sya ng pag kakaupo.

"By the way Cloud.. I want you to investigate and track me, someone" he said. Rinig
nya ang pananahimik ng kanyang kaibigan sa kabilang linya.

Cloud Villaforte was the successful business Man all of time. He was Half Pinoy and
Half Chinese. Maraming mga babae ang humahang sakanya dahil sa kanyang likas na
kagwapuhan at karisma. Magaling at experto din sya sa pag hack at pag hanap ng tao.
Kaya nyang maka hanap ng impormasyon sa mga taong magaling mag tago. Even the files
and information of the White House in Washington, nakaya nyang I-hack yon. Bilib na
bilib sya sa kakayahan ng kanyang kaibigan, at nag papatulong sya dito kapag may
gusto syang alamin na mga tao.

"Whooa! But Bro, I cant do that.." He said. "Alam mo ng matagal ko ng tinigil ang
bagay na yan dahil delikado" sabat ulit ng kanyang kaibigan.

"Don't but's me Mr. Villaforte!" He hissed on him.

Mas lalo pa syang nainis ng marinig nya ang matinis na halakhak nito sa kabilang
linya. Fucked! Kong kaharap nya lang sana ang kaibigan nya ngayon, ay matagal nya
na yon sinapak!

"Gago! Susundin mo ba ako o hindi?!" Asik nya dito dahil sa inis na nararamdaman
nya.

"You're still short tempered Drake.." Hindi pa din nawawala ang nakakalokong ngisi
ng kanyang kaibigan sa kabilang linya. "Okay, pag bibigyan kita sa pabor mo, pero
ano ang maibibigay mo saakin na kapalit??" Inis syang napa sabunot sa kanyang buhok
dahil hindi pa din nag babago ang kanyang kaibigan.

Napaka tuso pa din at lahat ng hinihingi nyang pabor, ay gusto nitong may kapalit.

"You can have my condo in Mandaluyong" pag susuko nya para pag bigyan sya nito. And
then, they were settled.

"Just name it.. Ano bang ipapagawa mo saakin.?" Sumilay ang nakaka lokong tinig
mula sa kanyang kaibigan.

"I need you to track me someone....." He paused a little bit and he breath so
heavily.. "Its Leonardo Ramos, Ama ni Ashley " he gritted his teeth.

Ipinikit nya ang kanyang mga mata para kontrolin ang galit na lumukob sa kanyang
pagkatao. He must find that crooked as soon as possible! Gusto nya itong pag
bayaran sa lahat-lahat ng kasalanan nito sakanya at pati na rin kay Ashely.

"Okay noted and I will call you, once I found his location" he added and all he can
hear after was the toned of end of call.

He opened his eyes and put the phone on his pocket. Nandoon pa din ang mabibigat
nyang pa hingga dahil sa kasalanan na ginawa nito sakanya.

"Where the hell are you Leonardo?" May pamumuong galit sa kanyang tinig.
"Okay na po ba ang pakiramdam mo Señorito??" Narinig nya ang tinig ni Manang Puring
na sanhi mabalik sya sa realidad.

Nilapag nito sa lamesa ang tasa ng kape na tinimpla nito para sakanya at naka tayo
na ang matanda sa harapan nya at kita nya ang bahid ng pag aalala na gumuhit sa
mukha nito.

"Im fine" he said and gently hold the cup of coffee

Naka upo ako sa veranda sa ikalawang palapag ng mansyon. Iginala ko ang aking
paningin at doon ko natatanaw ang napaka ganda at lawak na bayan ng San Rafael. I
crosses my legs and sit comfortably on the chair that made of woods. And I close my
eyes, just feel the cold wind presses to my skin. Ramdam ko pa rin ang bahagyang
pag sakit ng aking ulo dahil na rin sa rami ng alak na aking nainom.

"Its your Mother, 15year death anniversary. Hindi mo ba dadalawin ang puntod nya,
Señorito?" Doon ako napa mulat ng aking mga mata at nawalan ng gana ng maalala nya
na naman ang araw na ito.

Ito yong rason kong bakit sya nag pakalasing kagabi dahil pilit nyang kinakalimutan
ang araw na masasakit na nangyari sakanya. Masasakit na aala-ala na pilit nya ng
kinakalimutan. Ito ang anibersayo ng pag kamatay ng pinakamamahal nyang Ina at ito
rin ang araw na iniwan sila ng kanyang Ama. Doble-doble ang pasakit at sakit sa
kanyang puso sa tuwing naalala nya ang araw na ito.

"No.. I have lots thing to do" walang emosyon nyang saad at binaling nya ang
kanyang tingin sa malayo.

Ipag uutos nya na lang kay Mang Rene ang pagdadala ng bulaklak sa puntod ng kanyang
Ina. Ganun parati ang routine nya at paminsan dinadalaw nya ang puntod ng kanyang
Ina kapag natapos na ang anibersaryo ng pagkamatay nito.

"Mabuti siguro kong dalawin mo ang puntod ng iyong Ina ngayon, Señorito.. Dahil
matagal-tagal na rin simula nung huli kang dumalaw sakanya" mahinhin na paliwanag
ng matanda at iniiwasan nitong magkamali ng pagsasalita.

Binigyan nya ng isang matalim at nag babantang titig ang matanda na sanhi mamutla
ito sa takot.

"P-Pasensya na Señorito sa mga sinabi ko.. Sige aalis na po ako" nauutal na sambit
nito at pagkatapos, nag vowed ito sa harapan nya at nag mamadaling umalis ito.

He exhaled so deeply. Tumayo sya at nag lakad sya hanggang sa pinaka dulo ng
veranda. Doon nya natanaw ang napaka laking harden sa kanyang bahay. Those garden
to filled with lots of trees and assorted flowers, thats make his mind peace.
Nilabas nya ang sigarilyo sa kanyang bulsa at sinimulan na sindihan iyon. Halos pag
laruan nya ang usok ng sigarilyo sa kayang bibig habang pinag mamasdan ang mga
tauhan nyang nag babantay ng bente-kwatro oras kanyang bahay.

He caught his attention when he saw Ashley walking towards the beautiful roses on
the other side. She was wearing a simple light blue dress that make reveled her
white skin with that outfit. Kitang-kita din ng kanyang mga mata kong paano
tangayin ng hangin ang kanyang buhok sa bawat pag ihip ng hangin. Natural at hindi
nakakasawang tignan ang napaka ganda nyang mukha. Wala itong ka arte-arte sa
katawan na kahit hindi sya mag lagay ng make up sa kanyang mukha ay napaka ganda
nya pa rin.

Lihim nya lang itong pinag mamasdan na pumipitas ng sari-saring bulaklak sa kanyang
harden. His heart been stopped when she saw Ashley smile while picking up those
flowers. Her smile was precious and genuine, hindi sya mag sasawang pag masdan
itong ngumiti.

Hindi nya mapigilan ang sarili na ngumiti rin habang pinag mamasdan ang dalaga sa
isang sulok na pumipitas pa din ng bulaklak. May parang kong anong tuwa at parang
hinaplos ang kanyang puso sa tuwing pinag mamasdan nya ito.

Pinilig nya na lang ang kanyang ulo at biglang nawala ang matamis nyang ngiti at
napalitan ulit ang kanyang mga mata ng napaka lamig.

Noo....

He must stop his craziness..

Nilagay nya ulit ang sigarilyo sa kanyang bibig. Halos pag laruan nya sa kanyang
bibig ang usok nito.
Hindi dapat sya magkagusto rito..

At hindi nya hahayaan na humarang ito, sa kanyang mga plano.

A playful smile built on his lips while silently watcher her.

Chapter 15

Nagising ako sa dahil ramdam ko na may mabigat na bagay na nakapatong sa aking

tyan.

Dahan-dahan kong minulat ang aking mga mata at nasilaw ako sa liwanag ng araw na
tumama sa aking mga mata. Iginala ko ang aking mata sa kabuuang silid at doon ko
nakumpirma na narito ako sa kwarto ni Drake.

Kinagat ko ang aking ibabang labi at gagalaw na sana ako para umalis sa kama pero
bigla akong napa tigil dahil doon ko lang napansin na naka yakap saakin ang binata,
at himbing na himbing pa din itong natutulog sa aking tabi.

Nilunok ko na lamang ang laway na naka bara sa aking lalamunan habang naka tingin
sa binata na ngayon naka dapa sya habang naka yakap sya saakin. Nandoon pa din ang
kakaibang init at kilig na aking naramdaman na ngayo'y nasilayan ko syang nakayakap
saakin.

Dahan-dahan kong nilapit ang aking kamay sa kanya at marahan kong hinaplos ang
kanyang buhok habang sya'y natutulog. Doon ko malayang pinag mamasdan ang kanyang
maitim buhok, matangos ang kanyang ilong at makapal nitong kilay at pilik mata..
Sobrang napaka gwapo ang kanyang itsura na hindi ko talaga maitatanggi ang
kagwapuhang taglay ng binata. Kitang-kita ko din ang napaka ganda at napaka kisig
rin nitong pangangatawan dahil wala man lang itong saplot na naka balot sa kanyang
katawan. Sarap- na sarap ang aking mga mata na pag masdan ang kanyang katawan dahil
hindi mo talaga maitatanggi na maganda talaga yon na para bang ang sarap sarap
haplos-haplusin at pisil-pisilin yon. Hindi rin naka ligtas sa aking pag susuri sa
binata ang maumbok nitong pwet at tanaw na tanaw ko ang mala pandesal nitong abs.
Shit! Nakaka tulo laway talagang pag masdan ang kanyang kakisigan at natatanging
taglay.

Parang sinalo na ata ni Drake ang lahat ng biyaya ng Diyos ng kagandahan na taglay
dahil perpektong-perpekto sya na mala Adonis ang kanyang dating..
Hindi na ako nag tataka kong bakit maraming mga babae ang humahanga at nakaka gusto
sa binata..

Kinagat ko na lamang ang aking ibabang labi habang naka pako pa din ang aking
paningin sa napaka gwapong mukha ni Drake.. Hindi ko maiwasan na mapa ngiti ng
palihim dahil hindi man lang sya nagising sa pag haplos ko sa kanyang buhok.

Pinilig ko na lamang ang aking ulo para iwaksi sa aking isipan na pag pantasyahan
sya ng ganito kaaga. Buong inggat kong inaalis ang kamay ni Drake na naka yakap
saakin. Buong ingat ko itong inaalis dahil iniiwasan ko rin na magising at
istorbohin ang kanyang mahimbing na pag kakatulog dahil baka magalit na naman sya
saakin o kaya naman masira ko na naman ang kanyang araw. Nang maialis ko na ang
kanyang kamay, ay mabilis ko naman na tinakip ng comforter ang aking hubo't hubad
na katawan.

Shit! Ngayon ko lang napansin na hubo't-hubad ako. Teka, asan ang mga damit ko??

Ginala ko ang aking paningin sa loob mg kwarto ni Drake para hanapin kong saan nya
tinapon ang mga damit ko. Naningkit na lamang ako ng makita ko ang damit, shorts at
panty ko sa sahig..

Asan na ang Bra ko??

Nag palinga-linga ulit ako sa paligid ko para hanapin yong Bra ko. Pero bigla akong
napa tigil at naningkit ang mga mata ko dahil hayun... Hayun ang Bra ko at naka
sabit sa upuan.. Jusko! Bat nandoon ang Bra ko?!

Buong ingat kong nilisang ang kama at pagkatapos non mabilis kong pinulot ang aking
saplot na nagsikalat lamang sa ibaba ng kama at kinuha ko na rin yong Bra na naka
sampay sa upuan. Nang matapos na akong mag bihis, tinapunan ko pa din ng tingin si
Drake na himbing na himbing pa din itong natutulog sa kama at hindi man lang nito
napansin na nagising ako..

Naging maingat ang aking mga paa na nilakad papunta sa pinto dahil ayaw kong
magising ito. At pagkatapos non, buong ingat kong nilisan ang kwarto ng binata ng
walang kahirap-hirap.
"Good morning Señorita" bigla akong napa talon sa gulat ng marinig ko ang boses ni
Glorita sa aking likuran ng maka labas ako sa kwarto ng binata.

"Ay, Pepe!" Sigaw ko at napa hawak ako sa aking puso dahil sa pagkagulat. Sumilay
na lamang ang nakaka lokong ngiti sa labi ni Glorita habang naka tingin saakin.
"Nandyan ka pala Glorita" aniya nya at humarap ako sakanya.

"Pasensya na kong nagulat kita Señorita" aniya nito at tumango na lamang ako..
"Naka handa na po pala ang iyong agahan sa ibaba.." Sagot muli nito... "Sya nga
pala, gising na po ba si Señorito?" Tanong nito at sinilip nya ang kwarto ng binata
na sanhi mapa tingin naman ako doon.

"Hindi pa sya gising" aniya ko at tumango na lamang sya saakin.

"Señorita" tawag sakin ni Glorita at tinapunan ko naman sya ng tingin.

"Bakit?"

"Ano po yan?" Nginuso nya ang aking leeg. Biglang nag kasalubong ang aking kilay
dahil sa pagtataka.

"Ang alin?" Maang kong tanong dito.

"Iyan po" tinuro nya ang parte ng aking leeg. Mabilis ko naman na hinawakan ang
aking leeg para kompirmahin kong ano ang kanyang tinuturo.

"Ang alin ba? Wala naman ah" sagot ko naman dito.

"Yan po.." Tinuro nya ang aking leeg pero wala talaga akong mahawakan na kong ano..
"Ano po yan na maliliit na pantal at mamula-mula sa iyong leeg?" Maang nyang tanong
na sanhi kagatin ko ang ibabang labi ko.
Doon ko lang naalala kong ano ang kanyang tinutukoy. Shit! Di kaya???

Nilagyan nya ako ng ano??

Oh, no! Wag naman sana!

Mabilis kong tinakpan ng aking buhok ang aking leeg para hindi nya makita kong ano
man ang nasaksihan nyang marka sa aking leeg..

"W-Wala ito" nauutal kong sambit at tinignan ko si Glorita na oara nang hindi sya
kumbinsado sa sinabi ko.. "S-Sige...Maiwan na kita Glorita, may naiwan lang ako sa
aking kwarto... Hihi.. O-Oo nga.. May naiwan ako.. Bye!!" Kumaripas na ako ng takbo
papunta sa aking kwarto.

"Señorita... Señorita" rinig kong tawag saakin ni Glorita pero hindi ko na sya
nilingon pa, bagkus pinag patuloy ko ang aking pag takbo para iwasan sya..

Shit! Nakaka hiya talaga!

Kagat labi akong tumatakbo at pilit akong nag dadasal na wag naman sana tama ang
hinala ko..

Mabilis akong pumasok sa aking kwarto at pagkatapos nilock ko yon para talaga
walang makapasok. Nandoon pa din ang takot at kaba na lumukob saakin dahil posible
ngang nilgayan ako ng marka ng binata..

Mabilis akong tumungo sa malaking salamin para kompirmahin ang sinabi ni Glorita
kanina. Nang maharap ako sa salamin biglang nanlaki ang aking mga mata at parang
nanlambot ang aking mga tuhod ng makita ko ang apat na pantal at mamula-mula sa
aking leeg.

Tangina!
Mayron akong chiki-nini sa aking leeg.

Bakit?? Paano??

Pinikit ko na lamang ang aking mga mata para kontrolin ang inis na nararamdaman ko
sa binata..

"Ughh! Nakaka inis ka Drake!" Sigaw ko at nag papadyak ako sa inis sakanya. Ramdam
ko ang pamumula ng aking pisngi dahil sa nangyari..

Pano ko na ito maipapaliwag? Paano kong makita ito ng ibang tao o makita to ni
Drake??

Mas naiinis pa ako lalo dahil nakita na ni Glorita ang pantal-pantal ko sa leeg.
Ano na lang iisipin at sasabihin nya saakin?? Ugh! Nakaka inis!

Mabilis kong hinanap ang lalagyan ng mga make up ko at mabilis kong kinuha ang
lipstick doon. "Ugh! Walangya ka, lalagay kana lang ng chiki-nini, doon pa sa
makikita pa ng mga tao!...... Pano ko na ito maitatago?! Huh?! Ano na ang isusuot
ko ngayon para maitago lang to? Turtle neck!?" Sigaw at Maktol ko pa muli dahil sa
galit sa binata at padabog kong nilalagyan ng lipstick ang mamula-mulang pantal sa
aking leeg para mabilis mawala yon. "Napaka bwisit ka talaga!" Maktol ko pa sa inis
at sinabunutan ko ang aking buhok dahil sa inis at galit na nararamdaman ko.

"Nakaka inis ka! Nakaka inis!" Patuloy na pag dadabog ko sa galit.

"Señorita, okay lang po ba kayo? Parang sa pag gawaran mo ng titig kay Señorito ay
parang papatayin mo na sya sa talim ng titig mo sakanya" Napa tigil ako sa pag
muni-muni ng marinig ko ang boses ni Chendy sa aking tabi.

Pabagsak kong nilagay sa lamesa ang tasa ng gatas na iniinom ko habang nakapako pa
din ang matalim kong pag titig sa binata habang naka upo ito sa sofa at nag babasa
ito ng dyaryo.

Binigyan ko ang binata ng *Lagot ka*saakin*mamaya-Look..

Halos umusok na ang taenga at ilong ko sa inis dahil sa pang gigigil ko sakanya.
Pangigigil na sakalin at gantihan sya dahil sa kasalanan na ginawa nya saakin.
Bwisit!

Lagyan ba naman ako ng chikinini sa leeg. Aba, hindi ata maka tarungan yon! Hmp!

Pinaypayan ko ang aking sarili gamit ng aking kamay para maibsan ang init na
nararamdaman ko. Kahit anong gawin ko, naiinitan pa din ako dahil sa suot-suot kong
longsleeve na sweater.

Kasalanan to ni Drake!
Dahil sakanya, hindi na sana ako nag tya-tyaga na mag suot ng turtle neck na
longsleeve na tirik na tirik ang araw. Napaka init pa naman ng panahon ngayon dahil
April na.

"Kasi sya eh!! Nakaka gigil ugh!!" Maktol ko pa.. Napa hilamos ako sa aking mukha
dahil sa inis rito. May araw ka rin saakin Drake! Makikita mo, gaganti rin ako
sayo!

Nag pakawala ako ng buntong-hiningga bago ko napag desisyonan ng lamesa at iniwan

ko na si Chendy. Nag lalakad na ako papunta sa veranda pero bigla ako naka ramdam
ng matinding inis at galit sa binata dahil abala ito ngayon kaka-tipa sa hawak-
hawak nitong cellphone sa sala.

Taas noo akong nag martsa habang hindi sya tinatapunan ng tingin man lang. Aba!
Wala akong panahon na bigyan sya ng tingin at pansin dahil inis na inis ako
sakanya.

"Psst!" Rinig kong tawag nya saakin. Pero deadma ko pa rin sya. Aba, manigas ka
dyan!

"Psst!" Pangungulit nya..

Wag ako! Ashely deadmahin mo lang ang hinayupak na yan..

"Hoy!" Sigaw nya na sanhi mapa talon ako sa gulat.

Inis kong hinarap si Drake na ngayon na naka upo sa sofa at binigyan nya ako ng
isang nakaka lokong ngiti sa kanyang labi. Ramdam ko ang pamumula ng aking mukha
dahil sa inis at galit na nararamdaman ko sakanya. Kailangan kong pigilan ang
nararamdaman kong inis sakanya dahil baka ako naman ang pag buntongan nya ng galit.

Hindi pa rin ako nakaka move on sa pag gawa nya ng chikinini sa aking leeg. Aba!
Yucks!

"Bakit ba?" Pananaray ko sakanya na sanhi lumukot ang kanyang noo.

He gave me a cold and blank expression while sitting comfortably on the couch.
Hindi ko din maiwasan ang aking sarili na ngayo'y naka suot sya ng isang denim na
shorts at sabayan pa ng puting sando na sanhi tanaw na tanaw ko ang napaka ganda
nitong pangangatawan at gwapo nitong mukha.

Hindi ko mapigilan ang sarili ko na mapa laway at mapa lunok dahil sa napaka
gandang tanawin na nakikita ko. Shit! Ano bang iniisip ko?

"Umagang-umaga sinasapian kana naman ng masamang espiritu" formal nyang saad na

sanhi lumabas ang usok sa aking ilong sa pang gigigil ko sakanya.

"Wow ha? Ako pa ngayon ang sinapian?... Baka ikaw" nguso ko sakanya na sanhi
sumilay ang nakaka lokong ngisi sa kanyang labi.

Marahan nyang tinabi ang cellphone na hawak-hawak nya at binaling nya ang kanyang
tingin saakin.

"Bakit ang init init ng ulo mo? Mayron kaba?" Maang nyang pang uusyoso saakin na
sanhi mainis pa lalo ako sakanya.
"Wala kang pake! At isa pa, wag na wag mo akong kakausapin dahil baka matamaan ka
saakin" asik ko muli dito. Pero imbis na magalit sya saakin, binigyan nya lamang
akong malagkit na titig at nakaka lokong ngisi.. Aba! Aba!

Hindi ko alam kong saan ako kumuha ng lakas ng loob para sagot-sagutin ang binata
na hindi man lang ako natatakot sakanya.

"Why are you acting so strange? You know what, sometimes I don't understand
you...Okay naman tayo kagabi, pero ngayon hindi na" malumanay na sagot nito saakin.

"Hoy! Kaylan man hindi tayo naging okay, wag kang assuming!" Irap ko muli dito at
kita kong umiling lang sya sakin.

"At isa pa, ano ba yan na suot-suot mo??" He asked out of curiosity and I gave him
a death glare. " Ano bang tinira mo para mag suot ng ganyan?? Naka tira kaba ng
Drugs? Rugby? O Katol?" Pang iinis pa lalo nito saakin na sanhi, sumabog na ang
inis at galit ko sakanya.

Jusko! Ugh! Nakaka imbyerna!

Kong pwede lang talaga pumatay ng tao, kanina ko pa sya pinatay! Ugh!

"Ughh kainis ka!" asik kong muli dito. Mas lalo pa ako naiinis sa galit dahil
ngini-ngitiian nya lamang ako. Aba! Bwisit!!

Inis ako ng martsa paalis dahil baka ano pa ang masabi at magawa ko sakanya. At isa
pa, ayaw ko syang patulan sa mga mga kalohan nya! Ramdam ko ang pamumula ng aking
pisngi sa inis at galit ko sa binata, bigla akong napa tigil sa pag ma-martsa ng
marinig ko ang pahabol nyang sagot mula saakin.

"You better changed your clothes, nag mumukha kanang itik, sa ayos mo. Haha" aniya
nya at kasunod non ang matinis at nakaka bwisit nyang halakhak.
Ugh! May araw ka rin saakin.

•••••

"Tutulungan ko na po kayo Manang Puring" aniya ko ng makita ko ito sa sala na

marami itong bitbit na kahon na maliliit.

Mabilis kong kinuha sakanya ang isang medyo may kalakihan na kahon. Doon ko
malayang nakita ang laman ng kahon na iba't-ibang mga gamit sa mansyon.

"Wag na ho Señorita"pag tatanggi nito at kukunin nya sana saakin yong kahon pero
mabilis ko naman itong iniwas sakanya.

"Ako na po nito Manang..." Naka ngiti kong saad. "At isa pa po, gusto ko kayong
tulungan" aniya ko dito at kita ko ang pag alangan na gumuhit sa mukha nito.

"Maraming salamat Señorita" aniya ng matanda. Hindi na sya nakipag talo saakin
dahil alam nyang hindi ko ako mag papapigil. "Dapat hindi na kayo nag abalang
tulungan ako at baka makita tayo ni Señorito" bahid sa boses nito ang takot at nag
palinga-linga sya sa paligid para kumpirmahin na hindi kami makita ng binata.

Naka lipas na ang apat na araw ng huli kami nag kabangayan ni Drake dahil umalis
ito papunta muli ng Maynila para asikasuhin ang trabaho na naiwan nito.. Ngayon
malaya na akong nakaka suot na damit na gusto ko dahil wala na rin yong mamula-
mulang pantal sa aking leeg kaya't hindi na ako nag titiis mag suot ng sweater at
longsleeve para itago ang pantal sa aking leeg.

"Hindi naman magagalit si Drake dahil wala naman po sya dito" aniya ko dito. "Sya
nga pala Manang, saan ko po ito ilalagay??" Aniya ko dito.

"Doon sa attic room sa ikaapat na palapag Señorita" tumango na lamang ako.

"Sige po" aniya ko.

"Sya maiwan ko na kayo Señorita, dahil marami pa akong naiwan na gawain sa kusina"
Nag paalam na saakin ang matanda at pinag sinusundan ko ito ng tingin, hanggang
mawala sya sa aking paningin.

Napatingin ako sa kahon na bitbit ko at doon ko napansin na mayron pala itong

kabigatan. Pinag pasyahan ko ng pumunta sa attic ng walang kahirap-hirap. Nang maka
tungtong na ako sa ikaapat na palapag ay pumunta na ako sa stock room at nilagay ko
doon ang kahon kasama ang mga antique at hindi na ginagamit. Sinarhan ko muli ang
pinto ng stock room at naagaw ang aking atensyon sa pribadong kwarto na
pinagbabawal ni Drake.

Ito yong kwarto na pilit naming iniiwasan lahat dahil baka pagalitan kami ng binata
kapag nahuli nya kami... Hindi ko alam kong bakit bawal kaming pumasok at makita
ang kwartong yon..

May nag uudyok saakin na lapitan ang kwartong yon at tuklasin kong ano ang laman
non.

Kinagat ko na lamang ang ibabang labi ko at saka ako humingga ng sunod-sunod.

Sinimulan ko ng inihakbang ang aking mga paa palapit sa pribadong kwarto. Sa bawat
hakbang ko palapit mas lalong bumibilis ang kalabog ng aking puso sa takot at kaba.
Takot na baka mahuli ako ng binata at saktan ako.

Nang makaharap na ako sa kwarto, nag pakawala ako ng isang malalim na buntong-
hiningga. Dahan-dahan kong kinawakan yong doorknob at pinihit yon. Mas lalo pang
nararagdagan ang kaba sa aking dibdib dahil doon ko nakumpirma na hindi ito naka
lock. Paano? Bakit hindi ito naka lock??

Dahan-dahan kong tinutulak pabukas yong pinto at halos himatayin ako sa takot at
kaba ng may isang marahas na kamay ang humablot saakin.

Someone pulled my wrist and pinned me on the wall. Napa daing ako sa sakit dahil sa
napakalakas ng pag kakatama ko sa pader.

"Ano ba ang ginagawa m---" biglang umatras ang dila ko ng makita ko ang napaka
dilim at nakakatakot na mukha ni Drake.

Nanlambot ang aking tuhod sa takot at kaba na baka singhalan at pagbuhatan nya na
naman ako. Natatakot akong masaksihan kong gaano sya kasama at nakakatakot.

"D-Drake??" Yan na lang ang lumabas sa aking bibig. Hindi ako makapaniwalang nahuli
nya ako..

Paano na to?? Paano kong saktan nya ako?? Paano kong bigyan nya na naman ako ng
isang marahas na parusa??

Ngayon nag sisisi ako kong bakit sinibukan kong labagin ang kanyang pinag uutos..

Nilunok ko na lamang ang naka barang laway sa aking lalamunan habang naka tingin sa
napaka dilim at nakakatakot na mukha ni Drake.. Parang mistula syang mabangis na
hayop na anumang oras papatay ito ng tao.

"D-Drake... H-Hindi ko sinasady----" hindi ko na natapos pa ang sasabihin ko dahil

Napa daing ako sa sakit ng marahas nya akong hinablot sa aking braso at kinaladkad
nya ako ng buong lakas at pwersa paalis sa lugar na iyon.

"D-Drake, nasasaktan ako" daing kong pag pamamakaawa sakanya pero wala akong
nakuhang sagot sakanya.

Tahimik nya akong kinakaladkad kong saan at nandoon pa din ang takot at kaba sa
aking dibdib dahil alam kong galit sya sa pag labag ko ng kanyang pinag uutos. Sa
bawt segundong lumilipas mas lalong nararagdagan ang takot at pangamba sa aking
dibdib dahil baka ikulong nya na naman ako ulit sa isang madilim at nakakatakot na
kwarto... Ayaw ko na!!

Ayaw ko na ulit makita at masaksihan kong gaano sya kalupit at kasama sa tuwing sya
ay nagagalit..

"D-Drake.. B-bitawan mo ako... N-nasasaktan ako" naluluha kong pag mamakaawa

sakanya. "A-Aray" napa daing ako sa sakit mas diinan nya pa lalo ang pag kakahawak
sa braso ko na sanhi mamilipit at mapaluha ako sa sakit.

Tiyak kong mag iiwan na naman ng marka dahil sa higpit ng pag kakahawak nya saakin.

"Shut the fucked up, will you?!" Sigaw nya saakin at kitang-kita ko, kong pano
nanlilisik ang kanyang mga mata sa galit.. Feeling ko, parang kinurot ang aking
puso sa sakit dahil sa pag trato nya saakin. Bakit ganito?? Bakit ako nasasaktan ng
ganito? Bakit parang ibang-iba na sya?? Bakit bumalik ang dati nyang pag trato nya
saakin?

Marahas nyang binuksan ang pinto sa kwarto nya at napa sigaw na lamang ako ng
marahas nya akong binalibag sa malawak na kama at doon ako napa subsob sa mga unan.
Ramdam ko ang galit at puno ng pag titimpi nyang saktan ako anumang oras.

Umayos ako ng pag kakaupo sa kama at hinarap ko ngayon si Drake na ngayon naka tayo
sa aking harapan. Mas lalo pa akong nasasaktan ng husto dahil kitang-kita ko ang
nanlilisik nyang mga mata at para syang isang demonyo. Demonyong nakakatakot at
demonyong ayaw mo ng masaksihan.

"What do you think you're doing?!" He's voice was cold and deep and echo to his
room. . "I said what do you think you're doing?!" He yelled on me that make me
faint on nervous.

Parang hihimatayin na ako dahil sa napaka bilis ng tambol ng aking puso. Hindi ko
alam ang gagawin ko sa oras na ito dahil nakakatakot ang mukha ni Drake na parang
papatayin nya ako anumang oras.

"P-Pasensya na" nanginginig kong pag mamakaawa sakanya. Sobrang bigat na ng

nararamdaman ko na sanhi mamuo ang luha sa aking mga mata.. "H-Hindi ko naman
sinasadya na pumasok doon" nauutal kong sambit.

"Pasensya na?!" Sigaw nya saakin na sanhi mapa pikit ako sa sobrang takot at kaba..
Hindi pa din nag babago ang kanyang expression. "Can you even hear yourself?!" Asik
nyang muli saakin na sanhi panginigan na ako sa takot..

Nilunok ko na lamang ang naka barang laway sa aking lalamunan. Mas nasasaktan ako
dahil iba na sya. Iba na sya sa Drake na nakilala ko.. Bumalik na naman ang mala
demonyo nyang pag trato saakin.

"How do many times do I have to tell you, that do not disobey my orders again.
Hindi pa ba malinaw sayo ang mga gusto kong patakaran dito sa pamamahay ko?!! Bakit
parati mo na lang ako sinusuway?!!" Sigaw nyang muli saakin na sanhi lumaglag na
ang luha na kanina ko pa pinipigilan.
"P-pasensya na.. Pasensya na kong sinuway ko ang iyong pinag uutos" aniya ko at
sunod-sunod ng tumulo ang luha sa aking mga mata.

Feeling ko, kong anong naka bara sa aking puso at lalamunan dahil sa sakit na
nararamdaman ko..

Ang sakit sakit na ng puso ko sa sakit.

Tinignan ko si Drake na naka tayo sa aking harapan. Kita ko, kong paano umiba ang
kanyang expression ng makita nya akong umiiyak. Yong dating napaka lamig at
nakakatakot nyang mga mata, ngayon napalitan ng pag aalala.

"Shit!" I heard him curse, at kasunod non ang pag buntong-hininga nya ng malalim..
"Look... Im sorry" he said with low and apologetic toned that make me glanced on
him.

Pinunasan ko ang luha sa aking mga mata habang naka pako pa din ang aking paningin
kay Drake na ngayon puno ng pag aalala ang kanyang mukha.

"Pasensya na, kong nasinghalan kita at napag salitaan kita ng masama" he

irritatedly comb his hair while looking at me.

Nandoon pa din ang pag kagulat at pagtataka na gumuhit sa aking mukha dahil ngayon
ko pa lang sya narinig na huminggi ng pasensya saakin.

"S-Señorit---" hindi ko na natapos pa ang sasabihin ko dahil mabilis nyang akong

tinalikuran at lumabas sya ng kanyang silid at naiwan akong nag iisa at nag tataka
sa mga nangyari..

Hala.. Bakit??
Bakit sya huminggi ng pasensya saakin??

Sya ba talaga yong Drake na kilala ko??

Chapter 16

MANANG PURING POV

"Dinalhan ko po kayo ng kape Señorito" dahan-dahan kong nilapag ang kape sa lamesa.

Hindi maiwasan ng matanda na maka ramdam sya ng matinding takot sa kanyang sarili
ng makita nya ang binata na walang imik na naka upo sa upuan na gawa sa matibay na
kahoy. Tumayo sya sa gilid ng binata habang hawak-hawak nya ang tray.

Lihim nyang pinag mamasdan ang binata na nakaupo ito sa veranda habang ang kanyang
paningin, ay nasa kawalan. Kita nya ang lamig at walang expression na mukha ng
binata na tila ba galit ito sa mundo. Hindi na bago sakanya ang paiba-ibang ugali
ng binata. Kilalang-kilala nya na ito at alam nya din kong papaano ito pakakalmahin
sa tuwing nagagalit ito.

Sa ilang taon nyang paninilbihan sa binata, ay tinuring nya din itong tunay na
anak. Nang mawala nag kanyang Ina at Ama, ay doon na nag simulang mag bago ang
ugali ng binata. Nawala ang mabait, maintindihin at mapag mahal na Drake na
nakikila nito. Sa pag dating ng mga taon naging mainitin ang ulo nito, naging
malamig ito sa lahat ng tao na nasa paligid nya, at lahat ng taong kumakalaban
sakanya, ay hindi nya pinapalampas at sina-santo.. Naging madali sakanya na takutin
ang mga tao sa paligid nya dahil ma impluwensya syang tao at lahat kaya nyang
gawin, sa simpleng utos nya lamang sa kanyang mga tauhan. Ganun na lamang ang takot
ng ibang tao sa tuwing nilalabag ang kanyang pinag uutos at umiiwas na lamang sila
para hindi nila maka bangga ang binata.

Napatakip nalang ako ng aking ilong ng malanghap ko ang mabahong amoy ng

sigarilyong hinihithit nito.. Halos pinag laruan nya ang usok sa kanyang bibig at
pagkatapos binuga nya ang usok non na pakurting bilog... Nalulungkot sya na pag
masdan ngayon ang binata dahil pakatapos ng mga nangyari, nag simula itong
manigarilyo at uminom.

"Makakaalis na kayo Manang" malamig pa sa yelo nyang sambit, at hindi man lang ako
tinatapunan ng tingin. Ramdam ko ang matinding lamig sa tuwing nakikipag-usap sya
sa saakin.
Pinatay nya ang usok ng sigarilyo na hawak-hawak nito sa pamamagitan ng pag diin
nya ng pagkakalagay nito sa Ashtray. Nag kibit balikat ang binata at umayos ito ng
pagkakaupo sa upuan at sinulyapan nya ako ng malamig at nakakatakot na titig, na
sanhi pag pawisan pa lalo ako ng malamig. "May kailangan paba kayo?" He asked
coldly.

Nilunok ko na lamang ang laway sa aking lalamunan at pinag lalaruan ko ang aking
mga daliri para maibsan ang kakaibang kaba at nerbyos sa aking dibdib. Sinalubong
ko ang nakakatakot at napaka lamig na tingin ng binata.

"M-Mag papaalam po sana ako sainyo Señorito" aniya ko..

Hindi man lang kumurap ang binata habang naka tingin saakin na sanhi mas lalo akong
kabahan sa kanyang harapan..

"Uuwi muna ako samin dahil nag kasakit ang aking bunsong anak. Wala kasing mag
babantay at mag aalaga sakanya at sa aking mga Apo" Mahina kong pakiusap dito.

Labis akong nababahala dahil sa balitang ikwento sakanya ng kanyang kaibigan ng

puntahan sya nito kahapon para ikwento ang balita na nangyari sa kanyang Anak at
Apo. Matagal na syang byuda.. Mayron syang anak na Dalawa at parihas babae. Ang
panganay ay si Karen at mayron itong isang anak at naka tira ito sa malayong bayan.
Ang sumunod naman ay, ang bunso nyang anak na si Hilda. Apat ang anak nito na
pawang maliliit pa. Ang anak nya lang na si Hilda ang malapit nyang anak at sya na
lamang ang nag tayong Ina at Ama sa mga anak nito dahil limang taon na rin ang naka
lipas simula iwan ito ng kanyang asawa.

Ikwenento sakanya ng kanyang kaibigan na nasa Hospital ang bunso nyang anak dahil
tinamaan ito ng dengue. Labis syang nag aalala at nababahala dahil walang mag
babantay sa kanyang Anak at mga Apo.

"Pwede bang umuwi kayo sa inyong bayan, kapag naka balik na ako dito sa mansyon?"
Aniya nya na sanhi mapa tingin ako sa binata.

"Ano po ang ibig nyong sabihin Señorito?" Naguguluhan kong tanong dito.

"I'll be leaving tomorrow. I will be on Manila for 1week to take care of

something.. Aasikasuhin ko ang importanteng trabaho sa kompanya" tuloy-tuloy na
sagot nito. "I just want you to asked a favor, to stay here for a while, when Im
gone. Para bantayan at asikasuhin si Ashely..Ikaw lang ang maasahan at mapag
kakatiwalaan ko Manang pag dating sa ganyang bagay. Kilala mo naman si Ashely, na
gagawa at gagawa sya ng paraan para suwayin ako" biglang bumagsak ang aking balikat
sa sinabi nito.
Labis akong nababahala at nalulungkot sa sinabi nito. Kahit gugustuhin ko man na
manatili dito na matagal pero kailangan sya ngayon ng Apo at ng kanyang anak. Hindi
nya alam kong sino ang kanyang pipiliin sa sitwasyon na ito.

"P-Pero Señorito"

"Okay never-mind". "I will gave you a 2weeks on leave" mahina at matigas na sambit
ng binata na sanhi mapa tingin ako sakanya. "Umuwi ka bukas sa inyong probinsya
para puntahan ang iyong anak at apo. Bibigyan kita ng pera at allowance para sa
kailangan mong bilhin...Ako na lang ang gagawa ng paraan kong sino ang aatasahan ko
kay Ashley kapag umalis ako" Sagot nito at parang hinaplos ang aking puso sa tuwa
dahil sa sinambit ng binata.

Labis akong natutuwa dahil sa kanyang sinabi. Dahil bibihira lamang itong pumayag
na payagan silang umalis.

"Maraming salamat Señorito.. Maraming salamat" naluluha kong sambit dahil sa tuwa
at saya.

Binalik na muli ng binata ang kanyang atensyon sa magandang bakuran habang

sinisimsim nito, ang kapeng tinimpla ko sakanya.. Tahimik ko lamang na nililipgit
ang baso at platito at kutsara na ginamit nya at nilalagay lahat ng yon sa tray na
aking hawak.

Palihim kong sinulyapan ang binata na gayon bumalik ang napaka lamig at nakakatakot
nitong expression. Bigla akong napa itlag ng makita ko ang matamis na ngiti na
sumilay sa kanyang labi habang naka pako ang kanyang paningin sa bakuran na para
bang may tinitignan sya. Biglang umarko ang aking kilay ng makita ko ang binata na
ngumiti ng napaka tamis at napaka aliwalas.

Napaka sarap na pagmasdan ang kanyang matamis na ngiti na animo'y umaakit. Parang
biglang hinaplos ang aking puso sa tuwa na palihim syang pinag mamasdan na ngumiti.

Bakit kaya sya ngumiti? Ano kaya ang dahilan ng kanyang matamis na ngiti?

Sinundan ko ng tingin ang kanyang pinag mamasdan at doon ako nagulat ng makita ko
si Ashley na masayang pumipitas ng sari-saring mga bulaklak sa harden. Doon nasagot
ang mga katanungan sa aking isip.

"Napaka sarap na ika'y pag masdan na ngumiti Señorito.. Matagal na panahon na rin
ang naka lipas simula nang makita kitang ngumiti, na ganyan kasaya at kaaliwalas"
hindi ko maiwasan na masambit ang katagang yan sa binata at tinignan ko syang naka
upo pa rin at walang imik.. "Simula nang dumating dito sa Mansyon si Señorita, ay
napapadalas ang iyong pag ngiti habang naka tingin sakanya" sambit ko.

Totoo naman yon. Simula ng dumating sa Mansyon si Señorita, ay doon ko nasaksihan

na paunti-unting nag babago ang binata. Bibihira na itong magalit at para bang
bumalik na ang kanyang dating ugali. Madalas ko din syang nahuhuling naka tingin ng
palihim sa dalaga na may ngiti na naka silay sa kanyang labi,

Biglang nawala ang matamis na ngiti na sumilay sa kanyang labi ng sinabi ko yon.
Bumalik ulit ang nakakatakot at napaka lamig nitong expression.

"Ts" rinig kong sambit nito. "Tapusin mo na ang mga gawain mo para maaga kang
makaalis" matigas na sambit nito at tumango na lamang ako.

Nag vowed ako sa harapan ng binata na hudyat ng pag galang at nag simula na akong
mag lakad paalis na may ngiti na sumilay sa aking labi.

•••••••

Pag pasok ko ng silid ng binata, ay doon sumalubong saakin ang lalaking pabango ng
binata sa kabuuang kwarto nito. Bigla akong napa tigil ng makita itong nag iimpake
ng kanyang mga damit. Nilalagay nya ang kanyang mga damit sa maletang naka lagay sa
ibabaw ng malaking kama nito.

Tahimik ko syang pinag mamasdan at naka suot sya ng isang itim na pantalon at isang
blue and white longsleeve. Napaka gulo din ng kanyang buhok at sabayan pa ng napaka
appeal at gwapong mukha ng binata. Hindi na halos mawala ang titig ko sakanya dahil
perpektong-perpekto sya sa aking paningin kahit napaka sungit nya saakin.

"Mawawala ako mahigit isang linggo, just to take care of someting." Sagot nito
habang abala sya sa pag iimpake.

Bigla akong nanigas sa aking kinatatayuan ng marinig ko ang malamig at nakaka takot
nitong boses. Kinagat ko na lamang ang aking ibabang labi para ikubli ang takot at
kaba na namuo sa aking dibdib.

Sinarhan nya ang maleta at pakatapos humarap sya saakin. Binigyan ako ng binata ng
isang malamig at nakaka sindak na titig na sanhi mapa lunok ako ng sunod-sunod.
"Rene and Marcus we will incharge on you, while Im gone. They will monitor you 24/7
just to make sure that you'd never cause any trouble again.." Tuloy-tuloy na
salaysay na sanhi bumagsak ang aking balikat.

Akala ko okay na ang lahat kapag mawawala ng ilang araw ang binata... Pero nag
kamali pala ako.. Dahil nandoon si Rene at Marcus para bantayan ako. Sila lang
naman yong Kalbo at kamukha ni Jetli na naatasan na bantayan ako noon, nong sumama
ako kay Manang Puring na kumuha ng prutas at gulay sa hacienda.

"Do you understand me!?" Nakaka sindak na tanong nito saakin na sanhi mapa talon
ako sa pag kagulat.

"O-Opo" nauutal kong sambit at kita ko ang pag kasalubong ng kilay ng binata habang
naka tingin saakin. Parang gusto kong pokpokin ang aking ulo dahil sa inis dahil
nautal na naman ako ulit sa harapan ng binata.

"Good" maikli nyang sambit at sinimulan nya ng i-zipper ang maleta na may lamang
gamit nya.

Nag simulang humakbang ang binata papunta sa kinatatayuan ko. Hindi ko maiwasan na
maka ramdam ng kaba at nerbyos sa aking dibdib dahil nakita ko na naman ang napaka
lamig at walang emosyon nitong mukha. Kay lagkit at kay talim nya ako kong titigan,
na para bang may nagawa akong mali sakanya.

Parang hihimatayin na ako sa kaba ng huminto sya sa harapan ko. Feeling ko, nawalan
ako ng laway sa aking lalamunan dahil naka tingin saakin ang binata, at hindi ko
mabasa kong anong expression na binibigay nya saakin.

"Bakit ho Señorito??" Napa piyok kong sambit dito. Para akong malunod sa aking
nararamdamn dahil kahit may distansya ang layo nya saakin, sapat na yon para
malanghap ko ang napaka bago nitong perfume na gamit.

Shit. Ano bang nangyayari sayo Ashely? Bakit sa simpleng amoy ng binata napapansin
mo pa?

"May kailangan ba kayo?" Aniya ko dito at naka pamulsa lamang ang binata saaking
harapan. "W-Wag kayong mag alala dahil hindi naman ako gagawa ng ikakagalit nyo"
sambit ko dito.

"Really huh?" He teased that make me gulp.

"What if you disobey my orders again?" He said. "Can you handle the consequences?
I can be a rough and ruthless but, I can be a monster in bed darling" He grin at me
that make me gulp on fear.

Nilapit nya ang mukha nya saakin. Ramdam ko ang pag tayo ng balahibo sa aking
katawan ng maramdaman ko ang mainit na hiningga ng binata sa aking taenga.. "Afraid
already?" he whisper on me that make my heart beat so fast.

Nilayo nya ang mukha nya saakin paunti-unti pero kahit ganun hindi pa rin nawala
ang nakaka lokong ngiti sa binata.

Nagulat na lamang ako ng bigyan ako ng isang mabilis na halik na binata na sanhi
panghinaan at panlambutan ako ng aking tuhod dahil sa napaka bilis ng pangyayari..

Ang huli ko na lang ginawa ay ang maistatwa sa aking kinatatayuan at dali-daling

kinuha ng binata ang aking kamay at pagkatapos may binigay sya saakin na kong ano.

"You can use this.. Just keep me in-touch of you, no matter what" he said and leave
me dumfounded on the room again.

Ilang beses ako napa piyok dahil sa mga nangyayari.Nang mawala na ang binata sa
paningin ko ay doon na ako pinanghinaan at para bang sasabog na ang aking dibdib
dahil napaka bilis pa din ang tibok ng aking puso dahil hinalikan ako ng binata.

Gosh! Hinalikan nya ako..

Shit.. Kalma lang..

'Ano bang nangyayari sayo Ashley??'

Pinilig ko ang aking ulo para iwaksi ang aking iniisip.

Mabilis kong tinignan ang aking kamay para tignan kong ano ang binigay saakin ng
binata bago ito umalis. Nabigla ako ng makita ang isang mamahalin na Iphone..

Napa tingin ulit ako sa pinto na pinag labasan ng binata kanina. Bakit? Bakit nya
ako binigyan ng ganito??

Bakit parati mo na lang pinapabaliw ang nararamdam ko sayo Drake?

Nagising ako ng ramdam ko ang matinding pag kahilo at pagduduwal. Mabilis kong
tinakpan ang aking bibig at pakatapos nag mamadali akong tumakbo papuntang C.R

I go to the bowl and let everything out.

"Urghhkk" patuloy kong pag duwal na para bang ang sama-sama ng aking pakiramdaman.
"Urghhk" parang umiikot ang aking tyan dahil sa sama ng aking pakiramdam.

Pabagsak akong napa upo sa malamig na tiles habang naka hawak sa aking bibig.
Ramdam ko ang matinding pag hihina ko dahil sa nangyari.

Matamlay akong tumayo para pumunta sa sink para linisan ang aking sarili. Nang
matapos akong napa hilamos, ay humarap ako sa salamin na kaharap ko lamang at doon
namuo ang katanungan sa aking isip.

Wala naman akong nakain na masama para dumuwal ng ganito...

Bakit kaya ako naduwal ng ganito?

Bigla akong napa hinto at bumilis ang tibok ng aking puso sa kaba at takot na
kumubli sa aking dibdib..

Di kaya??

Di kaya buntis ako??

Chapter 17

IVORY POV

"Heres the files that you asked me for.. Kasama na rin dyan yong sales at marketing
ng company..." I paused a bit and simply glanced of Drake sitting in front of me.
Naka tingin sya sa kawalan na tila ba may iniisip.

Tinukod ko ang aking siko sa ibabaw ng lamesa, para tumambad sakanya ang aking
malaking dibdib para akitin sya ng husto sa aking alindog.. Sinadya ko pa talagang
mag paganda ng husto at mag suot ng isang kulay asul na bestida na sobrang ikli at
kitang-kita ang aking hinaharap para mabaliw sya saakin... Tiyak kong oobra itong
ginagawa kong pag aakit sakanya dahil gaawin ko ang lahat para mapasaakin ang
binata.

Simula nung mga bata pa kami, ay may lihim na ako noon na pag hangga sa binata.
Hindi lang sa napaka gwapo nya kaya't ko sya nagustuhan. Nagustuhan ko sya dahil
napaka bait nya at para sya yong knight and shining armor ko, ka matagal ko ng
hinihintay. Hanggang sa lumaki na kami, ay mas lalong lumalim ang pag hangga at pag
gusto ko sakanya. Gusto ko na sya yong kauna-unahahan at kahuli-hulihang lalaki na
mag dadala saakin sa altar para ako'y pakasalan. Alam kong hindi nya ako gusto pero
wala akong pakialam dahil alam kong matutunan nya din akong mahalin aa bandang
huli. Gagawin ko ang lahat para mapasaakin sya at hindi ko hahayaan na may ibang
babae pa ang kumuha sakanya!

"Naka usap ko na ang kapatid ko at sinabi nya saakin, uuwi sya ng Pilipinas sa
makalawa, dahil marami pa syang inaasikaso ngayon sa States.." Malandi at may pang
aakit ko pang tinig dito. Hindi naka ligtas ang nag aakit kong pag galaw para
mapansin ako ni Drake.

"And we were going to Cavite tomorrow for the wine testing. And my Dad's wants to
talked to you regarding for bussiness.. Are you free tomorrow?" Malambing at nag
aakit kong tinig dito at kinagat ko ang ibaba kong labi para mapansin nya ang
kagandahan kong taglay.

Napakunot na lamang ako ng aking noo ng makita ko syang tulala at para bang napaka
lalim ang kanyang iniisip. "Drake??" Tawag ko sakanya pero parang hindi nya ako
napansin.

"Drake, are you with me??" May bahid ng inis sa aking tono kasi kanina nya pa ako
hindi pinakikinggan kanina. Ano bang nangyayari sakanya??

Naagaw ko ang kanyang atensyon at umayos sya ng pagkakaupo sa upuan. Nainis pa ako
lalo sobra dahil bakas sa kanyang mukha na hindi nya alam kong anong pinag uusapan
namin.

"Oh, Im sorry Ashley" he clear his throat while looking at me. Tumaas ang aking
kilay sa inis at pagtataka.

Kanina pa ako nag sasalita sa harapan nya tapos Ashley lang ang itatawag nya
saakin?? He called me by that poorly disgusting maid??
"Ashely??" Feeling ko lumaki ang aking ilong sa inis dahil tinawag nya akong
Ashley..

Inalis ko ang pag kakatukod ng aking siko sa lamesa at umupo ako ng maayos ng sa
upuan. Yong maaliwalas kong mukha, ay bigla naman napalitan ng inis at pag kairita.
Hanggang dito pa ba i-iksena pa ang babaeng yon??

"Saan ba napapadpad ang isip mo Drake?? Kanina pa ako ng sasalita dito, tapos hindi
kana man pala nakikinig!" Asik ko muli dito sinapo nya ang kanyang mukha na para
bang, pati rin sya naguguluhan na tinawag nya akong Ashley... "Nag effort ako para
mag paganda at mag suot ng magandang damit para mapansin mo ako, tapos yong babaeng
losyang at pangit ang babanggitin mo?!" Nainis kong asik sakanya.

Totoo naman talaga na nag paganda at nag pa salon pa ako kahapon para mas maging
maanda at kaakit-akit ako sa kanyang paningin, pero maiisip nya lang pala ang
babaeng yon?!! Nakaka inis kasi.. Kahit saan talagang bagay, lagi akong
nalalamangan ng Ashely yon. Bwisit.

"Stop it Ivory" he said with low and warning toned. "Pasensya na, marami lang
talaga akong inisip....Lets go back to our business.." Kalmado nyang saad pero
hindi pa din naalis sa kanyang mukha ang malamlam nitong pag titig saakin.

"No!" Inis kong hinampas ang lamesa na sanhi maka gawa yon ng inggay na sanhi
maagaw namin ang atensyon ng ibang costumer sa tabi namin. Binigyan lamang ako ng
isang matalim na titig ni Drake, na para bang hindi nya nagustuhan ang ginawa ko.
Pero wala akong pakialam kahit magalit pa sya saakin.

"Marami kang iniisip?? Sino?? Don't tell me, na kanina mo pa iniisip ang babaeng
yon habang nag uusap tayo?!" Asik kong muli sakanya..

Feeling ko napaka pula na ang mukha ko dahil sa inis at galit na nararamdaman ko

dahil sa mga nangyari.. "Harapin mo nga ako Drake, may gusto kaba sa babaeng
yon??!" Napa lakas na ang tinig ko dito.

Naiinis ako dahil simula ng dumating yong babaeng Ashley na yon, nag simula ng
lumayo ang loob saakin ni Drake. Dahil sa babaeng yon, may kaaagaw na ako sa
lalaking gusto ko! Bwisit lang talaga eh!
Kong ako lang talaga ang masusunod, gusto nya nang mawala ang babaeng yon, para
wala ng hadlang sa kanyang mga plano. At wala na rin hadlang sa pag susuyo nya sa
binata.

Habol hiningga sya at ramdam nya ang panginginig ng kanyang katawan dahil sa
pangigigil at galit na nararamdaman nya. Tinignan nya si Drake na naka upo lamang
ng kalmado at walang itong planong sagutin ang katanungan nya, pero kahit hindi ito
mag salita. Alam nyang nag pipigil lamang ito ng galit.

Ramdam ko ang pag akyat ng dugo sa aking ulo, dahil may posibilidad na may gusto
sya sa Ashley na yon!

Now way!

Gagawin ko ang lahat para hindi mahulog ang loob nito sa marumi at mahirap pa sa
daga, na Ashley na yon.

Gagawin ko ang lahat para mapa saakin ka!

"Itigil mo na ang kahibang mo Drake, because shes not Mik---" he cut of me.

"Shut the fucked up Ivory! Hindi ka ba marunong umintindi??!" Bulyaw nya saakin na
sanhi mapa piyok ako ng sunod-sunod at ramdam nya na parang may kirot sa kanyang
dibdib habang naka tingin sa binata..

Pinigilan nya lamang ang kanyang sarili na mapa luha sa harapan nito. Hindi ko
inaasahan na masinghalan nya ako ng ganun-ganun.

"Wag mo na akong pakialaman dahil alam ko ang ginagawa ko!" Inis na sambit nito
sakanya.

Nilunok ko lamang ang naka barang laway sa aking lalamunan habang pinag mamasdan si
Drake na naka upo sa aking harapan. Kita ko ang pang gigigil at pag kokontrol nya
ng kanyang sarili, at kay talim din ng mga titig na ginawaran nya saakin na animo'y
may sinabi akong mali..
Bumontong hiningga ako para kalmahin ang aking sarili. Wala akong mapapala kong
makikipag talo pa ako sakanya dahil alam kong hindi ako mananalo.

"Okay fine!" I gritted my teeth. "I warned you Drake. Kong ano man ang nararamdaman
mo sa babaeng yon. Itigil mo na yon hanggat maaga pa! Nililinlang ka lang ng
nakikita at nararamdaman mo para sakanya, para hindi kana masaktan at umasa sa
bandang huli!!" Asik ko sakanya.

Hindi ko na hinintay pa ang kanyang sasabihin dahil inis kong kinuha ang sling bag
ko na naka lagay lamang sa upuan at pagkatapos nag martsa ako palabas ng coffee
shop.

Hindi ko maiwasan na mamuong luha sa aking mga mata lulan ng naturang coffee shop
dahil sa kirot at sakit na naramdaman ko. Hindi nya hahayaan na may humadlang pa sa
kanyang mga plano.

Gagawin nya ang lahat para mawala sa landas nya si Ashley!

ASHLEY POV

Kanina pa nya nginangatngat ang kanyang kuko dahil hindi sya mapakali. Paikot-ikot
sya sa loob ng kanyang silid at doon namuo na ang kaba at pangamba sa kanyang
dibdib dahil na rin sa nangyari kanina.

"Kalma lang Ashely.. Hindi ka buntis.. Imposibleng mabuntis ka..Nasuka ka lang

kanina dahil panis yong kinain mong ulam kagabi.. Hindi ka buntis" yan ang paulit-
ulit nyang pinapaniwala sakanyang sarili..

Pero bakit ganun?? Bakit parang kabaliktaran ata ang aking naiisip?

Hindi pa sya handa sa mga posibleng mangyari kong totoo man na buntis na sya..

Nanlulumo syang napa upo sa malambot na kama at pilit nyang pinapakalma ang kanyang
sarili.

"Naka handa na po ang iyong almusal sa baba, Señorita" ani ni Glorita na sanhi mapa
itlag sya. Nakita nya itong pumasok sa kanyang silid at tila ba'y pinag mamasdan
sya ng palihim. "Okay lang po ba kayo Señorita?" Nag aalala nitong sambit at bakas
sa mukha nito ang labis na pag aalala.

Kinagat nya na lang ang kanyang ibabang labi at pilit na tinatago ang pag aalala at
takot na kanyang nararamdaman.

"Okay lang ako... Susunod na lang ako sa ibaba" aniya nya dito. Tumango ito sakanya
kahit sa bakas sa mukha nito na hindi pa rin ito kumbinsado sa sinabi nya. Nag
vowed ito sa kanyang harapan at lumabas na ito ng kanyang silid..

Nang maka alis na si Glorita ng kanyang silid, ay doon sya naka hingga ng maluwag.

Nang matapos nyang mag almusal, ay nilibang nya ang kanyang sarili sa pag tulong sa
mga gawaing bahay at kong ano-ano pa, para libangin lamang ang kanyang sarili.
Gugustuhin nya man sana mamasyal sa bayan kaso mahigpit ang mga tauhan ni Drake sa
pag babantay ng bawat kilos nya, kayat hindi nya nagagawa ang mga gusto nyang
gawin..

Nalulungkot din sya dahil gustong-gusto nya ng mamasyal at mamili ulit sa

pamalengkean ng San Rafael pero wala naman syang kasama dahil umuwi pala sa kanyang
Probinsya si Manang Puring dahil ng kasakit ang kanyang anak..

"Ano kaya ang gagawin ko dito??" Tanong ko sa aking sarili habang hawak-hawak ko
ang cellphone na binigay saakin ni Drake kahapon, habang nag lalakad sya.

Sa totoo lang talaga, hindi nya alam kont pano iyon gagamitin dahil ngayon lamang
sya naka hawak ng cellphone na sobrang laki at napaka mahal. Tandang-tanda nya pa,
nung huli akong gumamit ng cellphone, dalawang taon na ang nakaka lipas at isa pa
yon na Nokia na keypad na bigay lamang sakanya ng kanyang kaibigan. Ngayon hindi
nya na iyon nagagamit matagal na dahil basag na rin ang screen non.

Pinindot nya ang botton sa itaas ng cellphone at bigla iyon na nag ON. Kinabahan
pa sya ng husto ng makita nyang may pitong miscall sakanya si Drake.

Bakit hindi nya man lang napansin na tinatawagan sya ng binata? Pano na to??
Natatakot sya dahil kilala nya kong papaano magalit ang binata, at ayaw nya ng
masaksihan kong gaano ito kasama.

Parang hihimatayin na sya sa takot at pag kabigla ng biglang nag ring ang hawak-
hawak nyang cellphone. Nanlambot ang kanyang mga tuhod sa kaba ng makita nya kong
sino ang tumatawag, kundi si Drake.

Kinalma nya muna ang kanyang sarili at sunod-sunod syang napa buntong-hiningga,
bago nya sinagot yong tawag. Hinanda nya na ang kanyang sarili na sigawan at
pagalitan ng binata.

"Hello?" Kabado nyang sagot.

"Where the hell are you?! Kanina pa ako tumatawag pero hindi mo man lang
sinasagot!" Napa pikit sya dahil sa lakas ng boses nito sa kabilang linya. Feeling
nya nabinggi sya sa malakas na pag bunggad nito sakanya.

"Pasensya kana, hindi ko kasi napansin na tumatawag ka" rinig nya ang mabibigat
nitong pag hingga sa kabilang linya, na para bang nag pipigil ito ng emosyon.

"Damn it!" Mura nito.

"B-bakit po pala kayo napatawag?" Nauutal nyang sambit. Kahit kausap nya ito sa
cellphone, hindi nya pa rin maiwasan na pag pawisan ng malamig dahil kausap nya ang
binata.

"Im just checking on you." Sincere na pag kakasabi nito. Parang kinliti ang kanyang
puso sa simpleng pag sabi nito sakanya. Pakiramdam nya napaka importante nya sa
binata.. "Baka kasi may ginagawa kana naman dyan na kalokohan.. I'll be home by
7pm, just wear some formal dress. Naiutos ko na sakanila na asikasuhin ka..
Susunduin kita dyan mamaya." Tuloy-tuloy nitong saad sakanya.

Nag tataka sya kong bakit uuwi ito ng maaga. Sa pagkakatanda nya isang linggo itong
mawawala.

"Para saan Señorito? May pupuntahan ba tayo mamaya?" Naguguluhan nyang tanong dito.

"Yes.. Kakain tayong dinner mamaya. Just be ready" final nitong tono.

"P-per--"" mag sasalita pa sana sya pero, sunod nya na lang narinig ang pag tunog
ng pag putol ng tawag sa kabilang linya.

Dahan-dahan nyang inalis ang cellphone sa kanyang taenga, at hindi pa din sya
makapaniwala sa huling sinabi ng binata sakanya..

Kakain sila ng dinner ng binata na sila lang dalawa??

Sandali, niyaya ba sya nito mag date???

Pinilig nya lang ang kanyang ulo ng maisip nya ang bagay na yon. Imposible...
Imposible na mag di-dinner date sila ng binata, dahil kahit kaylan wala itong
interes sakanya.. Baka isang simpleng dinner lamang sila kakain at walang halong
malisya..

•••••

Napa tigil ako sa pag lalakad ng marinig ko ang pag hahagikhik at pag uusap ni
Glorita at si Chendy sa kusina, na animo'y nag sasaya at may tinitignan sila na
kong ano.

Nagtataka naman ako kong ano ang kinakaabalaan nila, na tila ba'y ang saya-saya
nila sa kanilang tinitignan. Dala ng koryusida, hindi nya maiwasan na lapitan
silang dalawa para tignan kong ano ang tinitignan nila roon.

"Glorita, Chendy" tawag nya ng maka lapit sya dito.

"Ikaw po pala Señorita.. May ipag uutos po ba kayo?" Chendy

"Wala naman.. Napansin ko lang na tila ba'y ang saya-saya nyo. Ano ba ang meron?"
Tanong nya dito. Pansin nya ang pagtatapunan nilang dalawa ng maka hulugang titig
sa bawat isa.

"Eh, kasi tong si Glorita, ay may nobyo na isang foreigner na nakilala nya lang sa
Facebook.. Aba ang gwapo at yummy ng abs!" Hagikhik ni Chendy na tila ba
kinikikilig habang kinu-kwento ito.

"Totoo ba yon Glorita?" Hindi sya makapaniwala dahil hindi naman talaga pala kwento
si Glorita, kapag sila ay magkasama.

"Opo Señorita" nahihiyang turan nito.

"Sandali anong Facebook?" Maang nyang tanong sa dalawa. "Libro ba yon na may
mukha?"

Imbis sagutin sya, napatawa na lang yong dalawa dahil sa sinabi nya. Napaka kunot
na lamang sya ng kanyang noo dahil wala naman mali sa sinabi nya..

"Si Señorita, talaga palabiro" singgit pa ni Chendy

"Ano ba ang facebook?" Ulit nya ulit dahil wala talaga syang katiting na idea kong
ano ba talaga iyon.

"Ang Facebook po Señorita, ay napaka sikat na application sa cellphone ngayon.."

Pag sisimula ni Chendy. "Pwede ka mag post ng picture, emotion at kong ano ang
hinagawa mo sa pang araw-araw para malaman ng mga taong nakakakilala sainyo.. Sa
pamamagitan ng Facebook ay makakakilala ka ng ibat-ibang tao sa panig ng
mundo.....Pwede ka rin na makipag usap o chat sa mga taong mahal mo ng libre sa
pamamagitang Data or wifi.." Tumango naman sya dito.. Nagiging malinaw na sakanya
kong ano ang sinasabi sakanya ni Glorita.. "Dahil pareho kaming mahirap ni
Chendy, nag tya-tyaga na lang kami sa Free data.. Mas mabuti na rin yon kaysa mag
paload pa kami, sayang lang ng pera" napamangha sya sa sinabi ni Glorita sakanya.

Ngayon nya lang narinig ang tungkol sa Facebook at naiingganyo rin syang subukan
gumamit non.

"May facebook kaba Señorita? Add ka namin" excited na turan ni Chendy at doon nya
napansin n may hawak-hawak itong cellphone.. Nahihiya syang tumingin dito dahil
kong totoosin wala syang Facebook.

"Wala ako nyan ehh" nahihiya nyang sagot dito. Maang naman sya na tinignan ng
dalawa.

"Dapat na mag karoon ka ng Facebook Señorita, para may makilala kang papabols at
gwapo na mga foreigner, out there.... Sayang naman ang ganda mo Señorita, kong
tinatago mo lang" aniya ulit sakanya ni Chendy habang pinag lalaruan nito ang
kanyang buhok..

Kahit gusto nya man gumamit at gumawa ng Facebook, pero hindi nya naman alam kong
papano.

"Gagawan kita ng Facebook Señorita" pag pre-presinta sakanya ni Glorita, at mabilis

nitong kinuha sakanya ang Iphone na hawak-hawak nya..
Hindi na nya sinubukan pang tumutol dahil gusto nya naman talagang ma-try gumamit
noon. Ilang minuto rin hawak ni Glorita ang ang kanyang cellphone na tila ba'y may
tini-tipa na kong ganun. Maka lipas ang 10 minuto ay binalik din nito ang cellphone
nya sakanya..

"Hayan may facebook kana Señorita" naka ngiti nitong saad at napapalakpak pa ito sa
hangin sa sobrang saya... "Nilagyan ko na rin ng Profile Picture para mabilis kang
makilala ng mga kakilala mo" aniya nito at manghang-mangha itong pinakita sakanya
ang ginawa nitong Facebook sakanya.

Hindi nya maiwasan na mapa ngiti dahil nakita nya ang tinutukoy ni Glorita. Mayron
nga syang Profile Picture sa Facebook sa itaas. Nakita nya ang larawan na tinutukoy
nito, na pumipitas sya ng mga rosas sa harden at napaka aliwalas at saya ng kanyang
mga ngiti doon.. Mukhang stolen yong pag kakuha sakanya ng litrato dahil hindi nya
natandaan, na nag pa picture sya kasama ang mga bulaklak..

"Pasensya na Señorita, kong kinuhaan kita ng picture ng palihim ng mga panahon na

pumipitas ka ng bulaklak. Hindi ko kasi maiwasan na kunan ka ng litrato dahil
napaka ganda nyo at pati na rin ang inyong mga ngiti" nahihiyang sambit nito
sakanya.

"Salamat Glorita" yan na lang ang kanyang nasambit dahil sa sobrang saya at
pasalamat dito.

Mga ilang minuto rin sila na nag usap-usap nina Glorita at Chendy. Hindi na sya
nahirapan pa, dahil tinuruan din sya nito kong paano gumamit ng cellphone at pati
na rin kong papaano mag send ng message, Mag ADD Friend at tinuruan din sya ng
kong-anong mga bagay. Hindi nya maiwasan na mapa ngiti dahil sa sobrang saya na
ngayon aliw na aliw syang nakikipag kwentuhan sa dalawa. IN-ADD friend din sya ni
Glorita at Cendy at malugod nya naman na In-ACCEPT yon. Ngayon may dalawa na syang
Friend sa Facebook, at excited na rin syang makakilala pa ng mga tao sa iba't-ibang
panig ng mundo.

Nang matapos nilang mag kwentuhan, nag paalam na sakanya si Chendy at Glorita dahil
tatapusin nila ang mga gagawin. Kaya't naisipan nyang bumalik sa kanyang kwarto
para ipag patuloy anh naudlot nyang ginagawa sa pag Fa-Facebook.

Hindi nya na matandaan kong ilang oras na sya nag libang at nag babad sa pag Fa-
facebook. Tama nga ang kwento sakanya ni Chendy, na nakaka addict nga talagang
gumamit nito dahil marami syang natuklasan na magaganda at nakaka manghang mga
bagay na ngayon nya pa lang natuklasan... Doon nya lamang nalaman na pu-pwede ka
palang mag Live sa facebook at kong ano-ano pa. Nagkaroon din sya ng mahigit isang
libong friend request, mahigit tatlong oras na ang naka lipas simula nung gawan sya
ng Facebook ni Glorita. Isa-isa nyang tinignan at ini-stalk kong sino ang nag Add
friend sakanya. Nakita nya na nag Add friend sakanya si Manang Puring, at yong
dalawang Bodyguard kong tawagin nya, ay si Mr. Clean at kamukha si Jetli. Yong
ibang nag Add friend sakanya, ay hindi nya kilala, dahil ilan din sa mga ito ay
foreigner, bombay, at kong sino-sino pa.

Umayos sya ng pagkakaupo sa sofa at Inaccept nya lang yon kakilala nya.Aliw na aliw
syang mag scroll down at Up sa facebook mag damag dahil nakita nya ang post ni
Chendy at Glorita na mga pictures na naka post sa newsfeed nya.

Glorita San Jose

-Love is just like a Rosary, that full of mystery-

Hindi nya maiwasan na mapa ngiti habang binabasa nya ang iba't-ibang post nito sa
facebook na puro tungkol sa pag ibig. May nakita rin syang ilan-ilan sa mga selfie
ni Glorita. Picture ng pusa nito at mga pagkain. Nang matapos nyang ii-stalk si
Glorita, ay sinunod nya naman si Chendy, na lahat post nito ay mga selfie nya at
mga Bible verse.

Sa kalagitnaan ng kanyang pag i-stalk, napatigil sya ng may marinig syang tunog na
para bang notification sa kanyang cellphone. Mabilis nyang hinanap kong para saan
iyon. Nakita nyang mayron na naman syang panibagong friend request. Clinick nya
yong friend Request para tignan kong sino yong bagong nag Add friend sakanya.

"Ay, Pepe ng nanay mo!" Muntik nya ng matapon ang cellphone na hawak-hawak nya ng
makita kong sino ang nag ADD FRIEND SAKANYA.

DRAKE VILLANUEVA SENT YOU A FRIEND REQUEST.

Mas domoble ang laki ng mga mata nya sa pagkagulat. Sobrang bilis ang kabog ng
kanyang puso habang naka titig pa din sa screen ng cellphone na hawak-hawak nya
para kompirmahin na hindi nga sya nag mamalikmata sa nakita nya.

Mabilis nyang in-accept ang friend request nito sakanya. Sino ba naman sya para
hindi ito I-accept? Hindi naman sya chossy at artista para mag pa famous..

Panaka-naka nya itong in-stalk saglit.. Hindi nya maiwasan na maka ramdam ng
kakaibang saya habang pinag mamasdan ang profile ni Drake.

Drake Villanueva,
Followers: 20,527 people.
Yan lang ang naka lagay sa Bio nya, wala ng naka lagay na iba pang information
tungkol sakaya. Manghang-mangha sya dahil tila ba, isa itong artista dahil marami
itong followers at halos hindi mag bababa sa isang libo ang likes sa naturang post
at picture nito sa Facebook. Marami palang taong humahangga sa binata, hindi na sya
mag tataka dahil napaka gwapo nito na mala Adones ang dating.

Sunod nyang tinignan ang Profile nito, na tila ba naka upo sya sa isang Coffee shop
at mukhang stolen shot ang pag kuha sakanya ng litrato. Hindi nya maiwasan na maka
ramdam ng kilig dahil napaka gwapo at napaka lakas ng appeal nito kong titignan..

'Ayieee! Ang gwapo-gwapo mo talaga' hindi nya maiwasan na maisagot sa kanyang isip.
Ano bang iniisip ko?? Bakit ko ba sya pinapantasyahan??

Patuloy lamang syang nag sscroll sa wall ng binata at hindi maalis-alis ang natamis
na ngiti sa kanyang labi. Hindi nya alam sakanyang sarili kong bakit aliw na aliw
syang tignan ang Facebook nito, kahit minsan hindi sila may napag kakasunduan na
mga bagay.

Marami rin syang nakitang mga picture ni Drake tulad ng woke up like this photos..
Mayron din syang nakita na mga litrato na kuha sa kanyang trabaho.. Pero may isang
litrato na nag paagaw ng kanyang atensyon, ay yong may hawak-hawak itong mga prutas
at gulay na tila ba kuha ang litrato sa Hacienda nito at napaka tamis ng ngiti sa
kanyang labi.. Naka suot lamang sya ng isang kupas na pantalon, sombrero, at isang
sando na puti. Hindi nya maiwasan na mapa lunok at kiligin ng husto dahil napaka
gwapo pa rin nya kahit mukhang pagod at mayrong pawis. Napa lunok sya ng sunod-
sunod ng makita nya ang litrato ng binata na halos nakita nya ang magandang hubog
ng katawan nito at kita nya ang napaka ganda nitong katawan, yummy abs. Hihi..

Sinave nya sa kanyang cellphone ang ilang nakaw na litrato ng binata na nakuha nya
sa facebook nito at pagkatapos nag log out na sya, para maaga syang makapag asikaso
sa dinner date nila ni Drake.. Yieeee!

Pasado alas singko pa lang ng hapon ay naka asikaso na sya para sa dinner nila ni
Drake mamaya. Kahit napaka aga pa para mag ayos sa kanyang sarili, pero mas pinili
nyang mag ayos ng maaga para hindi na sya mahuli pa. Isang puting bestida lamang
ang kanyang sinuot at tinernuhan nya ito ng isang puting flat shoes. Tinulungan din
sya ni Glorita mag ayos ng kanyang sarili kaya't hindi na sya nahirapan pa.

"Wow, perfect! Ang ganda ganda nyo na Señorita.. Tiyak kong magugustuhan ka pa lalo
ni Señorito" kinikilig nitong turan matapos sya nitong lagyan ng liptint sa kanyang
labi.

Hindi nya maiwasan na pamulahan ng kanyang pisngi sa sinabi nito. Kong totoo lang
ang sinabi nito, na magugustuhan sya ni Drake, tiyak kanina pa sya napa ihi sa
kilig.. Pero malabong magustuhan sya ng binata dahil wala itong katiting na
nararamdaman para sakanya..

Pero aaminin nya sa kanyang sarili, na may lihim syang pag hangga sa binata, kahit
na napaka sunggit at parati itong galit sakanya. Sa ilang buwan nyang paninirahan
sa mansyon, ay unti-unti nyang nakikilala ang binata at hindi na sya makapag hintay
na makilala pa ito ng lubusan.

Nang matapos syang ayusan ni Glorita, ay napag desisyonan nitong mag paalam sakanya
para asikasuhin nito ang iba pa nyang gawain sa ibaba. Nilibang nya na lamang ang
kanyang sarili sa pag lilibot sa loob ng mansyon, habang hinihintay nya ang pag
dating ng binata. Medyo maaga pa naman dahil pasado ala-sais pa lamang ng hapon. Sa
pag lilibot nya sa buong mansyon, hindi nya namalayan ang kanyang sarili na umakyat
na sya papunta sa ikaaapat na palapag.

Hindi nya rin mawari sa kanyang isipan kong bakit doon sya dinala ng kanyang mga
paa, sa ikaapat na palapag kahit na wala naman na bagay syang dapat puntahan doon.
Bababa na sana sya pero biglang naagaaw ang kanyang atensyon ng makita nyang naka
bukas ng konti ang pinto ng pribadong kwarto na pinag babawal ni Drake.

"Bakit naka bukas yon??" Maang nyang tanong sa kanyang sarili. Tumingin sya sa
kaliwa't at kanan nya pero wala naman syang nakitang ibang tao, bukod lamang
sakanya.

Nag taka rin sya kong bakit naka bukas yong pinto ng pribadong silid na pinag
babawal ni Drake. Sa pag kaaalam nya, sa ilang buwan nyang pananatili sa mansyon,
ngayon nya lang nasaksihan na naka bukas yong pinto.. Iniiwisan nilang lahat na
buksan iyon dahil takot naman sila kay Drake dahil mahigpit nitong pinag uutos na
bawal na pumasok doon.

Labis syang natatakot at nababahala dahil baka pag bintangan sya, na sya ang may
kagagawan kong bakit naka bukas yong pribadong pinto. Kinakabahan sya dahil baka
bigyan sya ng malupit na parusa ulit ng binata.

Iniisip nya pa lang kong paano magalit ang binata, hindi nya maalis sa kanyang
sarili na kabahan at maka ramdam ng takot. Nag aalangan sya kong pupuntahan nya ito
o hindi..

"Ay bahala na nga" sambit nya sa kanyang sarili at nag lakad na sya papunta sa
pribadong kwarto na pinag babawal ni Drake..
Sa bawat hakbang na ginawa nya palapit sa pribadong kwarto, mas lalong nabubuhay
ang kaba, nerbyos at takot sa kanyang dibdib. Parang hihimatayin na sya dahil s
napaka lakas ng tambol ng kanyang dibdib.

Nanginginig nyang hinawakan ang siradura at tangka nya na sana itong isasara pero
may isang bagay na nag paagaw ng kanyang atensyon na sanhi nag patigil ng inog ng
kanyang mundo..

Napa tutop sya sa kanyang bibig habang ginagala nya ang kanyang buong paningin sa
kabuuang kwarto. Kitang-kita nya kong ano ang laman noon dahil naka bukas ang
ilaw.. Doon na nag simulang mamuo ang luha sa kanyang mga mata at ramdam nya, na
milyong kutsilyo ang tumarak sa kanyang puso..

Bakit??

Paano??

Paano nangyari ito??

Marami syang nakitang mga drawer, larawan, painting at mga souvenir na naka lagay
doon. Pero may isang bagay na nag paagaw ng kanyang atensyon, ang isang portrait na
larawan na naka sabit sa dingding.

Nakita nya ang larawan ni Drake na naka suot ng formal na damit at napaka tamis ng
kanyang ngiti sa kanyanglabi. Naka ukit din sa larawan na katabi ng binata ang
isang magandang babae na na naka suot ito ng gown na pang kasal at naka yakap sya
sa binata.

Pero

Bakit??

Yong babae sa larawan...

Ay....

Kamukha nya...

Sunod-sunod na nag silaglagan ang mga luha sa kanyang mga mata at napa singhap na
lamang sya ng may isang marahas na kamay ang humablot sakanya..

Sunod-sunod na nag patak ang luha sa kanyang mga mata habang naka tingin sa napaka
dilim at walang emosyon nitong mga mata. Ramdam nya ang pag hawak nito ng mahigpit
sa kanyang pulsuhan, pero lahat ng yon tiniis nya..

Wala ng may sasakit pa sa nakita at natuklasan nya...

"What the fucked are you doing here??!" Bulyaw nito sakanya na sanhi mapa pikit sya
sa sobrang takot at sakit ng kanyang puso..

"D-Drake" yan na lang ang nasambit nya habang patuloy na umaagos ang luha sa
kanyang mga mata..

Chapter 18

"What the fucked are you doing here?!" Umalingawngaw ang malakas at nakakahindik
nyang boses sa buong paligid na sanhi manginig pa lalo ako sa takot.

Sinalubong ko ang nag babaga nyang mga mata at mas nasasaktan pa ako dahil sa
pinapakita nya saakin na expression, na sobrang lamig at galit.. "D-Drake" yan na
lang ang lumabas sa aking bibig.
Ramdam ko ang panginginig ng aking katawan sa takot dahil baka saktan nya ako dahil
sa paglabag ko sa kanyang kautusan. Nag sisisi tuloy akong pumasok pa dito sa
silid.

"Diba sinabi ko sayo, na wag na wag kang papasok sa kwartong to.. Bakit napaka
tigas ng ulo mo huh?!" Bulyaw nya ulit saakin at nagulat na lamang ako sa kanyang
ginawa dahil kinaladkad nya ako ng buong pwersa palabas sa naturang silid.

Hindi na ako nagkaroon pa ng pagkakataon na tumutol pa muli sakanya dahil alam

kong, ako lang ang masasaktan sa bandang huli.

"D-Drake.. N-Nasasaktan ako" naiiyak kong pag mamakaawa sakanya habang patuloy nya
akong kinakaladkad kong saan.

Ramdam ko ang diin at galit na konting-konti na lang babailiin nya ang wrist ko sa
sobrang higpit ng pagkakahawak nya. Mangingiyak kong tinagnan ang binata na wala
man lang imik habang patuloy akong kinakaladkad.. "B-Bitawan mo ako, Drake... N-
Nasasaktan ako" daing kong pag mamaka awa sakanya pero mukhang hindi nya ako
pakikinggan.

Sa bawat minutong lumilipas mas lalong nararagdagan ang takot at pangamba sa aking
dibdib dahil natatakot ako sa posible nyang gawin saakin. Natatakot akong maranasan
muli ang kanyang kalupitan.

"Wala akong pakialam!" Matigas at diin nitong pagkakasabi. Patuloy nya akong
kinaladkad ng buong pwersa at binitawan nya lamang ako ng maka pasok ako sa aking
silid..

"You're grounded!!..." Duro nya saakin t kita ko ang pag liyab ng kanyang mga mata
sa galit.. "Hindi ka kakain at hindi ka makaka labas sa kwartong to, hanggat walang
pahintulot mula saakin. Naiintindihan mo ako?!" Sigaw nya saakin na sanhi mapa
pikit ako sa lakas at nakaka takot nyang boses na umalingawngaw sa aking silid.

Tumalikod na sya para iwan ako.

"B-Bakit??? B-Bakit hindi mo sinabi saakin ang totoo?" Matapang kong tanong at
nilunok ko ang naka barang laway sa aking lalamunan. Hinanda ko na rin ang aking
sarili na masaktan sa anumang gagawin nya saakin.
Napa tigil sya sa paglalakad at mabilis syang humarap saakin. Lalo lang akong
nasasaktan habang naka tingin sa nag babaga nyang mga mata at wala man lang bahid
na emosyon. Nasasaktan ako dahil bumalik muli ang dating pakikitungo nya saakin..
Bakit ganito sya?? Ano bang nililihim nya saakin??

"Stop talking nonsense!" He gritted his teeth.

"S-Sino sya??" Napa piyok kong tanong sakanya... "Sino yong babae doon sa nakita
kong larawan doon sa kwarto??" Hanggang ngayon malaking katanungan pa rin sa aking
isip ang mga nakita at nasaksihan ko.. Gusto kong malaman kong sino ang babaeng yon
sa larawan..

"Walang litrato doon.." Pag tatanggi nya.. Feeling ko, may kutsilyong tumarak sa
aking dibdib ng sabihin nya iyon.. Ano ba ang rason nya kong bakit patuloy nya pa
din kinakaila saakin yon?? .. "Could you stop this nonsense already??!" Inis na
sambit nya sakin na sanhi manginig pa lalo sa takot.

"Wag mo akong gawing tanga dahil nakita ko ang litrato... Nakita ko doon ang
litrato mo doon habang may kasamang babae!! Bakit ba patuloy mong tinatanggi saakin
yon?!" Nag simula ng mag silag-lagan ang luha na kanina ko pa pinipigilan.. Napaka
sakit.. Napaka sakit na ng puso ko dahil sa mga kasinunggalinggan nya saakin...
Hanggang kaylan sya mag sisinunggaling saakin??

"S-Sino sya??? Sino ang babaeng yon sa litrato, at bakit kamukhang kamukha ko
sya??! Sabihin mo saakin ang totoo! Ano ang koneksyon ko sa babaeng yon?!! Sino
sya??! Sino sya??!" Sigaw ko sakanya habang patuloy na lumalandas ang luha sa aking
mga mata..

"Its none of your business" malamig nyang turan. Kahit napaka hirap at sikip na ng
dibdib ko, pilit kong inihahakbang ang aking mga paa palapit sa binata.. Gusto ko
malaman ang totoo... Gusto kong malaman kong sino ang babaeng yon..

"Its none of my business??" Mapakla kong pagkakasambit sa binata.

Huminto ako sa harapan ni Drake at binigyan nya lamang ako ng isang matalim at nag
babantang titig. Hindi ko alam kong saan ako humugot ng lakas para sigawan sya at
sagot-sagotin.. Mas importante pa rin saakin na malaman ko kong sino yong babae sa
larawan.

"Ganun ganun na lang ba yon??" Tumulo ang luha sa aking mga mata habang naka tingin
sa blanko syang pag mumukha. Mas nasasaktan ako dahil wala syang balak na sabihin
saakin ang totoo.. "B-Bakit hindi mo kayang sabihin saakin kong sino sya? Gusto
kong malaman Drake ang totoo at hindi ako titigil hanggat hindi mo sinasabi saakin
ang totoo... Sino sya!?" Patuloy kong hinahampas ang kanyang dibdib, habang umaagos
ang luha sa aking mga mata.

Gusto kong malaman kong sino ang babaeng yon sa litrato... Gusto kong malaman kong
bakit kamukhang-kamukha ko sya.. Gulong-gulong na ang isip ko at gusto kong malaman
kong anong koneksyon ko sakanya..

Patuloy ko syang pinag hahampas at pinag susuntok sa kanyang dibdib at mas

nasasaktan pa ako lalo dahil wala man lang akong nakuhang sagot at pag tototol sa
ginagawa ko. Bakit ganito ka Drake?? Bakit patuloy mo pa rin akong sinasaktan ng
ganito??

Nagulat na lamang ako sa sunod nyang ginawa dahil mabilis nyang hinuli ang aking
mga kamay at hinigit palapit sakanya.. Awtomatiko akong napa tigil sa ginagawa ko
at ngayon nabalot ng takot sa aking dibdib dahil napaka dilim na ng mukha ni Drake
at nanlilisik ang kanyang mga mata sa galit, na tila ba handa itong pumatay ng
tao..

"You want to hear the goddamn truth huh?! Fine!" His jaw clinched . "Shes Mikee
Rodriguez, my late wife! Ano masaya kana?! Masaya kanang malaman ang totoo, yon ba
yon Ashley?!" Singhal nya saakin at doon pa lalo napahagolhol sa pag-iyak.

Hindi pa rin ako makapaniwala sa mga nasaksihan ko at nalaman ko mula sa binata.

Feeling ko, milyong-milyong kutsilyo ang tumarak sa aking dibdib dahil sa sakit na
nararamdaman ko. Nasasaktan ako dahil hindi ko alam na may asawa sya.. Bakit
hinayaan ko ang sarili ko na mahulog sakanya ng tuluyan??

Biglang nanlambot ang mga tuhod at dahan-dahan akong napa upo sa malamig na sahig
habang patuloy na umaagos ang luha sa aking mga mata.. Halos hindi na ako maka
hingga sa sakit na nararamdaman ko dahil, bakit humantong dito ang pag kagusto ko
sakanya?

Sana hindi ko na lang hinayaan ang sarili ko na mahalin pa sya ng lubusan para
hindi ako nasaktan ng ganito..

"P-Paano?? K-Kaylan??" Garalgal kong sambit. Nahihirapan pa din ako na paniwalaan

ang lahat-lahat.. dahil napaka imposible na mangyari lahat ng to.
Pano nangyari na kamukha ko ang kanyang asawa? Bakit ganun?? Bakit sa kadirami-rami
ng tao bakit ako pa?? Bakit kamukha ko pa ang kanyang asawa??

"M-Mahal mo pa ba sya??" Para akong pinapatay sa sakit ng sinambit ko ang katagang

yon.. Tinignan ko si Drake na naka tayo pa rin sa harapan ko at ganun pa din ang
kanyang expression.. "Bakit patuloy mo akong sinasaktan ng ganito Drake??! D-
Dahil ba sa asawa mo kaya't ginagawa mo to saakin?? S-Sya ba ang rason kong bakit
tinatali mo pa rin ako sa lintik mong buhay??!" Napa piyok kong sambit habang
patuloy na umaagos ang luha sa aking mga mata.

Wala akong pakialam kong maging kaawa-awa man ako sa kanyang paningin, basta gusto
ko lang ilabas lahat ng sakit at hinanaing ko.. Napaka sakit para saakin na
ganituhin nya ako.. "Nakikita mo ba ang asawa mo sa katangian ko at itsura ko,
kaya't ayaw mo akong pakawalan?! Bakit bumabalik ba ang alaala ninyo ng iyong asawa
kapag ako ang kaharap mo?! Ganun ba yon Drake, ha??! Sagutin moko!" Sigaw ko habang
patuloy na umaagos ang luha sa aking mga mata.

"Yes!" He hissed and he mess his hair on frustration.. "The hell, No!! Hindi ko
magagawa ang bagay na yan Ashley" pang tatama nya ng kanyang sagot.

"Sinunggaling! Napaka sinunggaling mo!" Sigaw ko sakanya.. "Alam ko nung una pa

lang, plinano mo na ang lahat ng to!! Plinano mo ng itali ako sa buhay mo! Ginagawa
mo lang ito para pag laruan ako.. Bakit ganun?? Bakit paulit-ulit mo na lang akong
sinasaktan Drake??! Ano bang nagawa kong mali para ganituhin mo ako?" Ramdam ko na
milyon-milyong kutsilyo ang tumarak sa aking dibdib, habang sinasambit ang katagang
yon.

Napaka sakit.. Napaka hirap... Bakit nangyari to??

"You know what?! This is all bullshit!!" Napa sigaw at napa hagolhol pa lalo ako sa
pag iyak, ng padabog nyang binalibag sa harapan ko ang upuan na sanhi magkahiwalay-
hiwalay ito at maka gawa yon ng nakaka hindik na inggay.

"Ahhh!" Patuloy kong pag iyak sa kanyang harapan.

Walang pasabi na umalis sya ng aking silid. Ang huli ko na lang narinig ang pag
bukas-sara ng pinto. I cupped my face and cry out loud on the pain that I felt.

Gusto kong ilabas lahat ng sakit ja bararamdamnan ko.

Hirap na hirap na ako.

DRAKE POV

"Señorito" rinig kong tawag saakin ni Glorita at mabilis ko naman syang hinarap.

Biglang naging kaamo-amo ang mukh ng dalaga sa aking harapan na tila ba natatakot
ito dahil sa titig na ginawaran ko sakanya. Sanay na syang katakutan ng mga tao at
kahit na rin ng mga katulong nya sa mansyon, dahil ang alam nito masama syang tao.

"Bakit?" Malamlam nyang pagkakasabi. Pinag laruan nya sa kanyang kamay ang hawak-
hawak nyang baso na may lamang alak habang naka tingin dito..

"D-Dinalahan ko na si Señorita ng kanyang hapunan pero hindi nya ginagalaw ang

kanyang pagkain." Nauutal nitong sambit na tila ba kinakabahan ito sa kanyang
presensya..

Binaling nya ang kanyang tingin sa napaka laking bintana na ngayon tanaw na tanaw
nya ang bituin, at liwanag ng buwan. Walang ano-ano nilagok nya ang alak sa baso.
Napa pikit sya ng malasahan nya ang tapang at pait noon, na nanunuot sa kanyang
lalamunan.

"Labis akong nag aalala kay Señorita, dahil dalawang araw na syang walang sapat na
kain.. Hindi sya lumalabas sa kanyang silid, bagkus umiiyak lang sya mag damag"
tuloy-tuloy na salaysay nito na sanhi ako'y mapa tigil.

"Salamat.. Makaka alis kana" matigas at malamig kong sambit dito.

"Sige po Señorito" aniya nito at huli ko na lang narinig ang yabag nya paalis.

Nang maka alis na itong tuluyan, pinikit ko ang aking mga mata habang inaalala ang
dalaga.

Labis syang nag aalala at nakokonsensya sa ginawa at pag sisinunggaling nya kay
Ashley.. Dalawang araw na itong hindi kumakain at hindi ito lumalabas sa kanyang
silid, at patuloy lamang itong umiiyak..
Pilit syang nag mamatigas para pahirapan ito sa pag labag sakanya pero hindi nya pa
rin ito matiis, at panay ang pag bantay nya dito ng palihim at pinadalahan nya pa
rin ito ng pagkain kahit hindi ito kumakain.

Sinubukan nya rin itong kausapin at puntahan sa kanyang silid, pero patuloy lamang
sya nito tinataboy na tila ba diring-diri ito sakanya. Damn! Hindi nya na alam ang
gagawin nya para suyuin ito muli!

Nauubusan na sya ng paraan para mapatawad sya ni Ashley.. Kailangan nyang maka gawa
ng paraan para mapatawad sya nito. Shit! Fucked! What I am thinking?!

I don't know why, I am acting like this. Hindi naman sya ganito sa ibang babae..
Sanay syang babae ang sumusuyo at nag papapansin sakanya, because he doesn't gave a
damn!

But for her?? For Ashley?? He rather make a way to make it up to her.

Inis nyang sinabunutan ang buhok nya dahil hindi nya alam ang kanyang gagawin para
mag kaayos sila.

Hindi nya ito masisisi kong bakit ganun na lang ang galit at puot na nararamdaman
nito sakanya.. Nararapat lang na maramdaman at tratuhin sya nito dahil kasalanan
nya rin naman. Hindi nya intensyon na saktan at ilihim dito ang totoo, tungkol sa
kanyang asawa, pero ilang beses nyang tinangkang sabihin kay Ashley, pero hindi nya
slam kong paano nya sisimulan.

Aaminin nya sa kanyang sarili na matagal na syang kinasal sa kanyang mahal na

asawa, na Si Mikee Rodriguez, nakilala nya ito sa malayong bayan ng San Roque.
Nagustuhan nya ito dahil sa napaka bait nito at maalalahanin.. She was tall, have a
white and fair skin. Bilugang mukha, matangos na ilong at mamula-mulang labi. Nang
una nya pa lang nakita ang kanyang asawa, sinabi nya sa kanyang sarili na
papakasalan nya ito sa tamang panahon.. Ilang buwan syang nanatili sa San Roque
para mapa lapit pa lalo kay Mikee, Ilang buwan nya ito niligawan bago nya nakuha
ang matamis nitong Oo..

Labis ang tuwa ng kanyang nararamdamdaman at mas nakilala nya pa lalo ito.. Apat na
taon silang nag sama bilang mag kasintahan ni Mikee, bago nya ito niyayang mag
pakasal dahil natatakot syang may umagaw pa sakanya na ibang lalaki.. He was just
scared for that moment, and he promise to himself that he will be a perfect partner
to her..

Nag karoon pa lalo ng kulay ang kanyang mundo dahil nawala lahat ng problema at
masakit na alaala nya ng naka raan ng iwan sya ng kanyang Ina at Ama. Pinangako nya
sa kanyang nobya na mamahalin nya ito ng lubusan at hindi nya hahayaan na mangyari
sakanilang pamilya ang nangyari sa kanyang mga magulang noon. Natatakot syang
maramdaman muli ang sakit na dinaranas nya noon ng iwan sila ng kanyang Ama.

Nang matapos nilang ikasal ni Mikee, tumira sila sa San Lorenzo at nag sama ng
ilang buwan. Doon nagkaroon muli sya ng lakas at insperasyon na maging masaya muli,
dahil kasama nya ang babaeng pinakamamahal nya. Pero isang araw, biglang niyanig ng
takot at pangamba ng malaman nyang naaksidente ang sinasakyan ng kanyang asawa ni
Mikee at kasama din namatay ang limang buwan sanggol sa sinapupunan nito. Umiyak
sya ng walang bukas at sinisisi nya ang nasa itaas kong bakit nararanasan nya ang
lahat ng to sakanya.. Lahat ng mahal nya at importanteng tao sa buhay, lahat
kinukuha sakanya..

Guhong-guho ang kanyang mundo at ilang buwan syang nag dalumhati dahil sa nangyari
sa kanyang mag-ina at ginogol nya ang kanyang oras sa pag iinom ng alak buong araw
at pag momokmok sa kanyang silid. Matagal sya bago naka bangon mula sa kalungkutan
sa kanyang asawa at anak.

Bumalik ulit sya sa San Rafael na dala-dala nya ang pait, sakit ng kanyang
dinadanas. Hindi nya na rin hinayaan ang mga tao na mapa lapit at maka pasok muli
sa buhay nya.. Takot na syang may makakilala na ibang tao.

Takot na syang umibig muli..

Takot na syang masaktan at iwan...

Pitong taon na anibersaryo ng pagkamatay ng kanyang asawa. Dinalaw nya ito sa

kanyang puntod at ng pag uwi nya.

Biglang huminto ang inog ng kanyang mundo ng makita nya ang pinakamamahal nyang
asawa na nag lalakad sa pamalengkean ng San Ramon. Bumilis ang tibok at sumaya ang
kanyang puso ng makita nya si Ashley na masayang nag lalakad at may kasama itong
babae rin.

Nagulat sya sa kanyang nasaksihan at halos hindi sya maka paniwala dahil buhay na
buhay ang kanyang asawa.

Ang kanyang mukha.

Ang kanyang katawan.

Ang kanyang kilos, hawig na hawig sa kanyang namatay na asawa, na para bang repleka
ito.

Hindi sya maka paniwala at hindi pa rin sya maka galaw sa kanyang kinatatayuan.
Gusto nya itong lapitan at sabihin na Miss na miss nya na ito... Gusto nya itong
ikulong sa kanyang mga palad at bigyan ito ng mahigpit na yakap.. Pero hindi nya
magawa ang lahat ng yon, dahil alam nyang hindi ito ang kanyang asawa.

Nang maka uwi sya sa mansyon, halos hindi sya maka tulog at mapakali. Lagi nyang
iniisip yong babae na nakita nya sa palengkean. Bumitaw sya ng isang mabigat na
desisyon at inutusan nya ang kanyang mga tauhan na hanapin at alamin ang
impormasyon ng babae na kamukha ng kanyang asawa.

Ilang araw din sya nag hintay bago nya nalaman ang buo nitong pagkatao. Doon nya
nalaman ang pangalan pala nito ay Ashley Ramos 21, years old at parati syang pinag
mamalupitan at sinasaktan ng kanyang ama. Mas lalo pa syang na curious sa pagkatao
at buhay ng dalaga at para bang may nag uudyok sakanya na kilalanin pa ito ng
lubusan.

lang buwan nya minanmanan si Ashley sa malayo at palihim. Hindi nya namamalayan ang
kanyang sarili na mapa ngiti habang pinag mamasdan itong ngumiti sa malayo na para
bang walang problema.

Ganun na lang ang gulat nya ng pwersahan na pumunta si Leonardo Ramos sa kanyang
masyon. Lubog na ito sa pag kakautang sakanya dahil na rin dala ng bisyo at pag
gagamit ng illegal na gamot, kaya't ganun na lang ang galit nya dito.. Kong hindi
lang Ama ito Ashley, ay baka matagal nya na itong pinatay dahil ilang taon na sya
nito tinataguan sa milyong utang nito sakanya.
Nagulat sya sa naging alok nito na ipang babayad na lang sakanya ang nag iisa
nitong anak, kapalit ng ilang milyong utang nito sakanya. Gusto nyang matawa sa
pinag sasabi nito sakanya, dahil napaka tuso pa din nito ni Leonardo.

Gusto nya sanang tumanggi sa alok sakanya ni Leonardo na ipang babayad nito ang
anak nitp, pero may nag uudyok sakanya na tanggapin ang inaalok nito.. Hindi lang
sa pag sasamantalahan ang kahinaan ng dalaga, gusto nya lang itong makilala ng
lubusan..

Sa pag daan ng araw at buwan na pananatili ni Ashley sa kanyang mansyon. Unti-unti

nya itong nakikilala ng lubusan.. Doon nya lang nalaman na mabait, maalaga at may
busilak itong puso kahit, paminsan binibigyan sya nito ng sakit ng ulo dahil
patuloy nitong nilalabag ang kanyang kautasan. Humahangga at unti-unti syang
nahuhulog sa dalaga, dahil patuloy nitong nilalabag ang kanyang kasunduan. Hindi
nya naiintidihan sa kanyang sarili, kong bakit ganun na lang ang nararamdaman nya
para dito.. Ilang beses nya din itong iniiwasan at tinataboy palayo, pero
hinahanap-hanap nya pa rin ang presensya nito.
Hindi nya nagustuhan ang dalaga, dahil nakikita nya ang itsura nito sa kanyang
dating namayapa nyang asawa. Nagustuhan nya ito dahil sya si Ashley.

••••••

Nagising sya dahil kumakalam ang kanyang sikmura sa gutom. Dahan-dahan nyang
iminulat ang kanyang mga at ramdam nya ang pag hahapdi at pag mumugto ng kanyang
mga mata dahil sa buong mag hapon na pag iiyak.

Umupo sya sa malambot na kama at sumandal sya sa headboard ng kama, habang ang
kanyang paningin ay nasa kawalan. Hindi nya magawang lumabas ng kanyang silid dahil
alam nyang mag kikita silang dalawa ni Drake..

Iniiwasan nya ang binata at ayaw nya muna itong makita at maka-usap.. Gusto nya
muna mapag isa at mapag isip-isip sa binitawan nyang salita nung huli sila nitong
mag usap..

Pero bakit ganun?

Bakit sya labis na naapektuhan sa pinag tapat nito sakanya?? Bakit ganun na lang
ang sakit ng kanyang puso ng malaman nyang may asawa na ito??

Hindi nya maitatangi sa kanyang sarili na nasaktan sya ng sabihin sakanya nito na
may asawa na ang binata, dahil umasa syang magkakaroon ng pagkakataon na mahalin
sya nito pabalik, kahit na alam nyang hindi sya magugustuhan ni Drake..

Pinikit nya ang mga mata dahil bumahid ang luha doon at inalala nya ang huling
salita na paulit-ulit na nag pla-play sa kanyang utak.

You want to hear the goddamn truth huh?! Fine!" His jaw clinched . "Shes Mikee
Rodriguez, my late wife! Ano masaya kana?! Masaya kanang malaman ang totoo, yon ba
yon Ashley?!" Singhal nya saakin..

Iminulat nya muli ang kanyang mga mata at ramdam nya ang pamumuong luha sa kanyang
mga mata..

Paano kong bumalik ang tunay na asawa ni Drake??

Paano kong bumalik ito at kunin nito muli si Drake?? Paano na sya?

Paano na ang nararamdaman nya para sa binata??

Kailangan nya ng kalimutan ang nararamdaman nya para dito, para hindi na sya
masaktan sa bandang huli..

Kailangan nya ng maka alis sa puder at buhay ng binata, yon lang ang naisip nyang
paraan para matakasan nya ang sakit na kanyang nararamdaman.

Dali-dali syang tumayo at nag tunggo sa napaka laking wardrobe para mag hanap ng
bag na pwede nyang pag lalagyan ng mga damit. Nang maka hanap na sya ng bag. Dali-
dali syang pumili ng iilan na mga gamit, gaya ng damit, undies at dress at sinilid
iyon sa bag na hawak-hawak nya.. Hindi nya na kailangan pang mag dala ng maraming
damit, dahil kong totoosin, hindi nya naman lahat yon pag aari. Bigay sakanya yon
ni Drake.

Nang matapos na syang mag impake, dali-dali nyang sinarhan yong bag at nag tungo na
sya sa may pinto para umalis. Kailangan nyang maka alis kaagad para hindi sya
maabutan.. Kailangan nya ng maka alis at baka mahuli sya ni Drake.

Punong-puno ng pag iingat nyang sinarhan ang siradura ng pinto ng kwarto nya. Doon
na naman nya naramdaman ang takot at kaba na lumukob sa kanyang dibdib dahil baka
mahuli sya ulit na tumatakas.. Nandoon na ang takot at na trauma na sya sa mga
pasakit at pananakit sakanya ni Drake kapag naabutan sya nito..

Ng pakawala sya ng isang malalim ng buntong-hinigga at nilakihan nya na ang kanyang

mga yabag. Sa bawat pag hakbang nya ng kanyang mga paa paalis, ay pawang pag
iingat.. Pag iingat na hindi sya mahuli o madakip ng kong sino man na mga armadong
nag babantay sakanya.

Tumingin sya sa kaliwa't-kanan nya para kompermahin na walang ibang tao o

kasambahay ang maka kita sa kanyang pag takas dahil tulog na siguro sila...

Nilunok nya ang naka barang laway sa kanyang paligid at nag palinga-linga sya sa
paligid, at wala syang nakitang ibang tao, bukod lamang sakanya. Iilan lang ang
naka bukas na ilaw sa ibaba, maganda na rin iyon para hindi sya mabilis mahuli o
makita. Walang hirap syang naka puslit pababa ng ikalawang palapag at mabilis nyang
tinungo ang commidor para hanapin yong pinto palabas ng mansyon..

Buo na ang desisyon nyang umalis.. Gusto nya ng maka takas, yon ang matagal nya ng
gusto.. Ang maka wala sa pag aari at buhay ni Drake.
Napa hawak sya sa strap ng bag ng hawak-hawak nya at ramdam nya ang pamumuong
takot, kaba sa kanyang dibdib dahil baka mahuli sya ni Drake na tumatakas uli..
Natatakot na syang mahuli nito dahil ayaw nya ng sapitin pa, kong gaano ito kasama
at karahas kapag nagagalit. Natatakot sya na baka kong sakali na mahuli sya,
ikulong sya sa isang malamig at nakakatakot na silid..

"Where you're going?" Isang malamig at nakakatakot na boses ang narinig nya sa
kanyang likuran na sanhi pag pawisan sya ng malamig..

Kahit hindi nya lingunin iyon, kilala nya kong sino ang nag mamay-ari ng boses..

Walang iba, kundi si Drake.

Nilunok ko lamang ang naka barang laway sa aking lalamunan para pigilan ang takot,
kaba at nerbyos na namumuo sa kanyang dibdib.. Parang gusto nya ng lamunin ng
langit at lupa dahil hindi nya kayang harapin ang nag babaga nitong mga mata na
naka masid sakanya.. Natatakot syang danasin ulit kong gaano ito kasama at
nakakatakot kapag nakakagawa sya ng isang pag kakamali..

"Saan ka pupunta ngayon na dis-oras na ng gabi?" halos pangilabutan sya ng marinig

nya ang malamig at nakakatakot nitong boses.

Nag pakawala sya ng isang malalim na buntong-hiningga bago nya ito sinagot.. "A-
Aalis na ako... W-wala na akong rason para manatili at mag patali pa sa buhay mo"
matapang nyang sagot dito pero kahit ganun, nandon ang takot sa kanyang dibdib na
baka saktan ulit sya ng binata..

Dahan-dahan syang humarap at nakita nya si Drake na naka tayo sa kanyang harapan at
ibang expression ang pinapakita nito sakanya. Hindi galit ang mga mata ng binata..
Hindi nya maintindihan sa kanyang sarili, kong bakit ganun ang pagkakatitig
sakanya.

"Please Ashley.. Lets talk.." Maikli at puno ng lamig nitong sambit sakanya. Nakita
nya ang kakaibang pag ningning at lungkot sa mga mata nito na para bang nag
mamakaawa itong mag-usap sila..

Pero bakit ganun?? Bakit ibang Drake itong kaharap nya?? Bakit puno ng sakit at
lungkot ang kanyang mga mata??

"U-Usap?? Para saan pa Drake?" Mapakla kong aniya at ramdam ko ang pamumuong luha
muli sa aking mga mata.. Bakit ganito?? Bakit imbis na matuwa sya sa sinabi nit,
bakit paulit-ulit pa din akong nasasaktan?

Nilunok ko ang naka barang laway sa aking lalamunan. Gusto kong maiyak sa kanyang
harapan, pero pinipigilan ko lamang yon.. "Wala na tayong dapat pag usapan pa,dahil
narinig ko na lahat-lahat ng mga sinabi at paliwanag mo.. Aalis ako at hinding-
hindi mo na ako mapipigilan" sambit nya at itatangka nya sanang ihakbang ang
kanyang mga paa, paalis ng mabilis sya nitong pinigilan..

"Ashley, please don't..." He said that make me stop.. "Let me explain.." Puno ng
pag mamakaawa sa kanyang tinig... " k knew that you're confused, sa lahat ng mga
nakita mo.. I will tell you everything, basta pakinggan mo ako kahit limang minuto
lang"

Doon ko malayang pinag mamasdan ang napaka gwapo nyang pag mumukha. Gustohin nyang
pakinggan ang paliwanag nito, ngunit natatakot sya baka mas masasaktan lamang sya
sa bandang huli.

"P-Para saan?? Para lokohin muli ako?? Para paniwalain muli sa mga kasinunggalingan
mo? Yon ba yon??" Napa piyok kong sambit at hindi ko na lang namalayan na tumulo na
pala ang luha sa aking mga mata.. Napaka hirap.. Napaka sakit.... Pagod na pagod na
akong masaktan ng dahil sayo Drake...

Wala akong narinig na sagot pa muli kay Drake pero nakita ko ang lungkot, puno ng
pag sisisi na gumuhit sa kanyang mga mata.

"Aalis na ako at hinding-hindi mo ako mapipigilan!" Final nyang tono.. "Wag kang
mag aalala.. Pang habang buhay kitang babayaran ng pera, para sa milyong
pagkakautang sayo ni Papa.. Paalam"

"Please don't leave me, Ashley" nagulat na lamang sya ng mahigpit syang niyakap ng
binata mula sa kanyang likuran.

Kahit na rin sya nagulat sa ginawa nito at halos hindi maka kilos ang kanyang
buong katawan dahil ramdam na ramdam nya ang mainit na katawan nito, na dumikit
sakanya na para bang pinapaso at kinu-kuryente sya.

"Im so sorry.. Alam kong marami akong kasalanan at pagkakamali sayo.. Pero please
just hear me out... Hayaan mo akong mag paliwanag sayo" ramdam nya ang mainit
nitong pag hingga sa kanyang batok na nag bibigay ng kakaibang init at kiliti sa
sistema nya.. Gusto nya itong itulak palayo.. Pero bakit ganun?? Bakit kabaliktaran
ang ginagawa ng kanyang katawan??
"Please let me go D-Drake" garalgal nyang sambit at sinimulan nyang kalasin ang
kamay nitong nakayakap sakanya..

"No Ashley!" He protest again. Paulit-ulit nyang inaalis ang kamay ni Drake na naka
yakap at naka pigil sakanya. Hindi nya magawang maka alis sa pag kakayakap nito
dahil mas malakas ang binata, kompara sakanya.

Sunod-sunod na nag silag-lagan ang mga luha sa kanyang mga mata sa sakit na
nararamdaman nya dahil hindi pa din sya binibitawan ng binata. Nasasaktan sya dahil
paulit-ulit nitong nililito ang kanyang nararamdaman.. Naguguluhan na sya..

"Ano ba Drake. Bitawan mo na ako! Gusto kong umalis! Bakit ba hindi mo ako
hinahayaan??!" Tumingala sya para pigilan na tumulo ang luha sa kanyang mga mata..
"Ano bang problema mo?! Gusto ko ng umuwi! Gusto ko ng makita si Papa! Ayaw ko na
sayo, kayat pakawalan mo na ako!! Hayaan mo na akong umalis!" Patuloy nya pa rin
nag papakawala sa pag kakayakap nito, ngunit bigo sya..

Patuloy na umaagos ang luha sa kanyang mga mata.

"Pagod na pagod na ako Drake.. Ayaw ko na.. Ayoko na!" She cried out loud on the
pain that she felt.. Napagod na syang mag protesta sa binata, dahil alam nyang
hindi sya pakakawalan nito...

"Please don't leave me, Im begging you" puno ng pag mamakaawa sa tinig nito. "M-
Mahal na mahal kita Ashley... Nag mamakaawa ako sayo, wag mo akong iiwan.. Hindi ko
kayang mawala ka saakin"

Bigla syang napa tigil sa katagang sinabi nito..

Sandali?? Umiiyak ba sya??

Totoo ba yong mga narinig ko?

Bigla na lang sya napa tutop sa kanyang bibig habang umaagos ang luha sa kanyang
mga mata.

Chapter 19
"M-Mahal na mahal kita Ashley.... Nag mamakaawa ako sayo, wag mo akong iiwan.....H-
hindi ko kayang mawala ka saakin" mangingiyak nyang turan.

Nanigas ako sa aking kinatatayuan dahil sa katagang binitawan ni Drake. Ramdam ko

ang panginginig ng aking katawan at pamumuong saya sa aking dibdib dahil sa ilang
buwan naming pag sasama, ngayon nya lang nailabas at nasabi ang kanyang tunay na
nararamdaman para saakin.

Humigpit ng medyo konti ang pag yayakap nya sa aking likuran na tila ba, ayaw nya
akong paalisin sa kanyang tabi at sa kanyang buhay. Hindi ko namalayang bumuhos na
ang luha na kanina ko pa pinipigilan.

Totoo ba ang lahat ng to??

Mahal nya ako?

Kaylan??

Papaano?

Maraming mga katanungan sa aking isip sa sandaling ito. Tinutulak ng isip ko na

hindi maniwala sa mga sinasabi nya para hindi na masaktan at umiyak pa ng dahil
sakanya.. Pero bakit kabaliktaran ang sinasabi ng puso ko, na maniwala at bumalik
muli sakanya?

"Please don't leave me Ashely.. N-Natatakot akong maging mag-isa muli... Natatakot
akong iwan muli ng mga taong mahal ko" garalgal nyang sambit. Kahit hindi ko sya
tignan sa kanyang mga mata, alam kong umiiyak sya sa sandaling ito.

Kumalas sya ng pag kakayakap saakin at buong ingat nya akong hinarap sakanya. Doon
muli bumalik ang kaba at init sa aking buong pagkatao dahil kaharap ko ngayon ang
binata. Rinig ko ang mabilis na pintig ng aking puso na ngayon mag kalapit kami sa
isa't-isa ni Drake at lihim nya akong tinitignan.
"Ashley" he said with deep and sincere voice. Nanatili lamang akong naka yuko sa
harapan ng binata at natatakot akong tignan sya sa kanyang mga mata.

Natatakot akong tignan ang lungkot, sakit at takot na gumuhit sa kanyang mga mata.

"You're so beautiful" aniya nya. Nag ningning ng napaka ganda nyang mga mata habang
naka tingin saakin, na tila ba pinaparamdam nya na ako ang pinaka magandang babae
na kanyang nasilayan. "Don't cry.. I don't want to see you crying sweetheart" he
said with deep toned.

Dahan-dahan nyang pinunasan ang aking luha gamit ang kanyang mainit na daliri sa
aking pisngi. Doon ako naka ramdam ng importansya sa kanyang pag trato. Ramdam ko
ang mainit nyang palad na dumampi sa aking pisngi, na nag bigay saakin ng kakaibang
kiliti at saya sa aking dibdib.

"Pinapangako ko na hindi na kita sasaktan at papaiyakin muli. Sana bigyan mo pa ako

mg pangalawang pag kakataon at itatama ko ang lahat ng pag kakamali ko." aniya nya
at nilunok ko ang naka barang laway sa aking lalamunan. Dahan-dahan akong umangat
ng tingin para tignan si Drake.

Nakita ko ang napaka gwapo nyang pag mumukha at bakas sa kanyang mga mata na umiyak
sya.

Sandali?? Si Drake ba tong kaharapan ko??

Bakit ibang-iba nya ako tratuhin?

"T-Totoo ba yong sinabi m-mo?" Nauutal kong sambit sakanya. Hindi ko alam kong saan
ako humugot ng lakas para sabihin at itanong ang bagay na iyon.

Gusto kong marinig muli sa kanyang bibig na mahal nya nga ako.. Gusto kong
kompirmahin na hindi panaginip ang lahat ng to.. Gusto kong umasa.. Gusto kong ipag
laban at aminin din sakanya ang tunay kong nararamdaman para sakanya.

Kita ko ang pag taas ng sulok ng kanyang labi sa aking sinabi. He hold my chin and
lift it up, just to level him. Hindi pa din humuhupa ang napaka bilis na kabog ng
aking dibdib at pamumula ng aking pisngi sa kahihiyan dahil ilang pulgada na lang
ang layo ng aming mukha sa isa't-isa. Langhap na langhap ko ang mabango nyang amoy.

"Yes" maikli nyang sambit.. "Totoo ang sinabi ko. Mahal na mahal kita Ashley..
Hindi ko kayang mawala ka saakin" He said that make my heart pound so fast..
Hindi ko alam kong gaano na lang ang saya, tuwa at excitement na dumulot sa aking
dibdib ng sinabi nya muli ang katagang yon..

"Ikaw ba, mahal mo din ba ako?" Tanong nya saakin na sanhi kagatin ko ang ibaba
kong labi.. Paano na?? Sasabihin at aaminin ko na ba sakanya ang tunay kong
nararamdaman?

"O-Oo" nahihiya kong sambit. Sapat na ang lakas ng aking boses para marinig nya ang
sagot ko.

Yumuko ako dahil hindi ko sya matignan sa kanyang mata dahil sa labis na kahihiyan
at namumula na rin ang mag kabila kong pisngi. Ayaw kong makita nya akong ganito.

Nagulat na lamang ako ng hapitin nya ako sa aking baywang at nilapit pa lalo
sakanya na sanhi tumama ang aking dibdib sa matipo nyang pangangatawan na sanhi
mapa tingin ako sa binata. Doon ako nataranta at bumilis ang tambol ng aking puso
dahil nag katitigan kami sa mga mata, kita ko ang saya at pag ningning ng kanyang
mga mata sa tuwa.

Ramdam ko ang panunuyo ng laway sa aking lalamunan dahil sa mainit at kakaibang

kuryente ng tumama ang katawan ko sakanya, na para bang binibuhay nya ako.

"D-Drake" nauutal at kinakabahan kong sambit. Nag pakawala lamang sya ng isang
matamis na ngiti at pagkatapos mabilis nya ako binigyan ng mainit at mapusok na
halik..

••••••

Dako alas dos na ng hapon, kasama ko si Glorita sa kusina at inutusan ko sya na mag
luto ng turon para sa merienda mamaya. Ang turon, ay isang uri ng meriendang pinoy
na yong hiniwang hinog saging ay binalutan ng lumpia wrapper at nilagyan ng konting
asukal saka prinito. Aliw na aliw akong pinag mamasdan si Glorita na nag luluto sa
kusina habang naka babad sa kumukulong mantika yong turon, at hinihintay kong
maluto at maging crispy ang lumpia wrapper na naka balot noon.
Takam na takam na rin akong kainin yon.

Isang linggo na ang naka lipas simula nung magkaayos kami ni Drake at tinanggap ko
sya muli sa buhay at puso ko. Noong una, natakot akong mahalin at tiwalaan sya
muli, pero mas nanaig pa rin sa puso ko na patawarin at bigyan sya ng pangalawang
pagkakataon. Dahil ang pag ibig ay parang sugal lang, hindi ka mananalo kong hindi
ka susugal.. Dahil kapag sumugal ka, ay handa kang masaktan at umiyak at yon ang
ginawa ko..

Tinupad ni Drake ang lahat ng mga sinabi nya na mg babago na sya at yon ang nakita
ko dahil ibang-iba na sya, kumpara noon. Parati na sya naka bantay sa bawat-kilos
ko para alagaan ako at protektahan. Ipinaramdam nya saakin kong gaano nya ako
kamahal at ka-importante sa buhay nya, na iyon naman ang ikinagagalak ng puso ko
dahil nag bago sya..

"Ayan! Malapit na syang maluto Glorita!" Masaya kong bulalas sakanya at napa tingin
naman sya saakin habang may hawak-hawak syang tong, na pang sipit at pang kuha nya
sa turon.

"Ngayon ko lang kayo nakita Señorita na, nag takam ng ganito sa pagkain" napa
iling-iling nya pang turan. "Kahapon pa kayo nag re-request na kumain ng saging,
buti na lang naka kita ako nito sa bayan" tumango naman ako sakanya.

Sabagay tama nga sya, kahapon pa ako nag re-request sakanya na bumili ng saging sa
bayan para gawing turon at banana cue. Ewan ko ba sa sarili ko, kong bakit ganun ko
na lang hinanap-hanap ang saging na ngayon, hindi ko naman yon paborito. Napaka
weird ko talaga.

"Ayan, luto na sya Señorita" aniya ni Glorita at inalis nya na yong turon sa
kumukulong mantika, at saka nilagay sa plato at binigay nya saakin.

Ganun na lang nag ningning ang mga mata ko sa tuwa ng makita ko sa platong hawak-
hawak ko ang turon na tatlong piraso.

Wala na akong pina lampas pang segundo at nilantakan ko na ang turon, hindi ko na
ininda kahit mapaso pa ako noon, basta ang importante maka kain ako non ng marami.
"Mamaya at darating si Drake, bibigyan ko sya nito ng marami" naka ngiti ko pang
kwento sakanya habang ngumunguya ng turon at pumwesto na ako sa bakanteng upuan
para ipag patuloy ang pagkain ko non.

Naka limutan kong ipatikim kay Drake ang turon pag uwi nya dito sa mansyon. Pumunta
sya ngayon sa Hacienda para mag harvest ng mga pananim at mga gulay. Rinig ko rin
sa mga ilan sa mga kasambahay na baka gabi o hapon pa ang uwi ng binata dahil
marami silang aanihin na mga gulay at prutas para ma export na kaagad yon sa
Maynila. Kanina niyaya ako ni Drake, na sumama sakanya papuntang Hacienda pero
tinanggihan ko ang kanyang alok dahil tinatamad ako. Ewan ko ba sa sarili ko, kong
bakit ganun na lang ang bagot na nararamdaman ko na ayaw kong umalis.

"Sige Señorita, pwede ba akong maka hinggi ng dalawang piraso ng turon? Ipapakita
ko lang kay Honey Bunch ang mga Pinoy na mga pagkain.. Hihi!" Rinig kong napa
hagikhik sya sa kilig.

Tiyak kong tinutukoy nya ang Americano nyang boyfriend na nakilala nya lang sa
Facebook.

Tumango na lamang ako sakanya para sa pag sang-ayon dahil marami naman na turon ang
naluto nya. Kumuha si Glorita ng plato at doon nya nilagay ang ilang pirasong turon
na ginawa nya.

"Honey Bunch?" Nagtataka kong turan. "Yon ba ang pangalan ng Boyfriend mo?" Aniya
ko na sanhi mapa tingin saakin si Glorita.

Hindi naman kasi pala kwento to si Glorita, kaya't misteryo pa rin saakin ang
katangian ng kanyang Boyfriend.

"Hindi po Señorita" naiiling nya pang turan. "Ang totoo nyang pangalan ay William
Stanford.. Pero ang endearment namin ay Honeybunch.. Diba ang sweet Señorita?
Hihi!" Kinikilig nyang sambit. Para syang bulate na nilagyan ng asin dahil kanina
pa sya kinikilig kapag binabanggit nya ang kanyang Boyfriend. Alam ko naman na
mahal na mahal nya ang Boyfriend nya kahit hindi nya pa ito nakikita ng personal.

"Endearment?" Nag kasalubong ang mga kilay ko sa pagtataka. "Ano yon? Kailangan ba
yon?" Napa ngiti saakin si Glorita at lumapit sya saakin.

"Oo naman Señorita, kailangan ang endearment o tawagan sa isang relasyon. Karamihan
nga sa mga dalaga at millennial ngayon ay, gumagamit noon.. Sa pamamagitan ng
endearment, doon mo maipapahiwatig ang pag mamahalan ninyo ng lubos sa isa't-isa ng
taong mahal mo. Dahil doon ay makikita ng mga tao sa paligid nyo, na nag mamahalan
kayo" aniya nya at napa tango na lamang ako.

Ngayon marami pa pala akong walang alam sa mga bagay-bagay sa mga paligid ko.

Kailangan ko na rin na umisip ng magandang endearment para saamin ni Drake..

Ano kaya ang maganda?

Baby? Asawa ko? Bebeko?? Hihi

Lihim na lang akong kinilig habang iniisip ang bagay na yon.

"Magandang hapon po Señorito" naka ngiting bati ni Glorita na sanhi mapa tigil ako
sa pag nguya ng turon.

Mabilis kong sinundan kong saan naka tingin si Glorita. Lumiwanag ang aking mukha
ng marinig ko ang pangalan ni Drake. Hindi ko alam dahil parang sya ang Bitamina sa
buhay ko.

"Drake!" Masaya kong bulalas sakanya.

Nakita ko syang naka tayo, ilang pulgada saakin. Naka suot sya ng isang pantalon na
maong at isang puting sando na sanhi humubog at bumakat ang kanyang magandang abs
at muscle. Magulo ang buhok ng binata at para bang nag bilad sya mag hapon sa araw
dahil na rin tagaktak sya ng pawis.

Mabilis akong tumayo sa kinauupuan ko at tumakbo papunta sa kinaroroonan nya para

salubingin sya ng isang mainit na yakap. Ramdam ko ang paninigas nya na para bang
nagulat sya sa ginawa ko.

"Na miss kita!" Naka ngiti kong sambit at hindi pa rin ako bumibitaw sa pag kayakap
sakanya. Ewan ko ba, kong bakit ganito na lang ang pagka miss na nararamdaman ko
kahit ilang oras lang naman syang umalis sa aking paningin.

"I miss you too" aniya nya at ramdam ko ang pag pag hawak nya sa baywang ko.

Tumingala ako para tignan ang napaka gwapong mukha ng binata, hindi ko pa rin
tinangkang bumitaw sa pag kakayakap sakanya. Hinding-hindi ako mag sasawa ang aking
mga mata na pag masdan sya ng palihim.

"Hey, kailangan mo ng bumitaw dahil amoy araw at basang-basa na ako ng pawis dahil
sa buong araw na pag tratrabaho. Ayaw kong maging amoy pawis kana rin... I need to
wash first, okay?" sagot nya at napa nguso na lamang ako.

"Ehhh.. Mamaya na.." Nag pout ako sa binata at kita ko ang pag kunot ng kanyang noo
habang naka tingin saakin. "Wala akong pakialam kahit mag amoy pawis at araw ka
man.. Yayakapin kita hanggat sa mag sawa ako" aniya ko at sinubsob ko pa lalo ang
aking mukha sa kanyang matigas na dibdib.

Wala akong pakialam kahit maging sunog pa ang amoy nya, o ano pa man. Ang gusto ko
lang maamoy at mayakap sya dahil kompleto na ang araw ko non.

Rinig ko ang malutong na pag tawa ni Drake at mas napa ngiti pa ako lalo dahil ang
pag sukli nya rin ng yakap saakin.. "Ano pa nga ba ang magagawa ko.. Yakapin moko
hanggat sa magsawa ka" he said.

"Drake"

"Hmm"

"Wala ba tayong tawagan?"

"Huh?" Aniya nya at tumingala ako muli sa binata. Doon nakita ko ang pag kunot ng
noo ng binata na para bang wala syang katiting na idea sa sinabi ko.
"Y-Yong tawagan, o tinatawag nilang endearment" nilakasan ko na ang loob kong
sabihin yon sakanya. Naiisip ko kasi na kakailanganin naming dalawa yon ni Drake
dahil nobyo ko sya.

"Why did you ask, such a thing?"

"Eh, diba kapag nobyo at nobya dapat may ganun tawagan? Si Glorita nga at yong
boyfriend nyang foreigner ay Honeybunch ang tawagan.." Pag hihinto ko. "Ano ang
tawagan natin?" Napakagat ako ng ibaba kong labi.

Bumilis ang pintig ng aking puso ng makita kong ngumiti ang binata dahil sa sinabi
ko.

"So you want us to have an endearment to each other...Yon ba yon?" Tumango na lang
ako.

"Oo! Gusto ko yon!" Naka ngiti kong saad, para akong batang tuwang-tuwa.
Kinakabahan na rin ako sa oras na to, dahil baka hindi sya pumayag sa gusto kong
mangyari.. Nag dadasal din ako sa Diyos na sana pumayag sya..

Luminga-linga si Drake sa paligid na tila ba nag iisip sya ng magandang endearment

para saaming dalawa..

"Okay."

"Talaga? Pumapayag kana??" Abot langit na ang ngiti sa aking labi.

"Yup.. I like it, I have a second thoughts, asking you that"

"Yehey!! Ako na ang mag iisip ng magandang tawagan natin.. Okay na yon sayo?"
Suggestion ko.

"Yeah, you're the boss!" Pinisil nya ang baba ko na sanhi mapa ngiti pa ako lalo.
"Hmm.. Gusto mo ba Beh?"

"To old!

"Baby?"

"To childish!"

"Babe?"

"Boring!"

"Darling? Sweetheart?"

"Nah! To common!"

Napa simangot na lamang ako dahil sa lahat ng mga sinabi ko na gusto kong
endearment namin, ay hindi nya pa rin na gustuhan. Pano ba yan? Wala na akong
naisip na pwedeng tawagan namin.. Bakit ba kasi napaka old fashion naman tong si
Drake??

"Hey whats wrong?" Napa labi na lamang ako dahil napansin ata ng binata na hindi na
ako nag suggest sakanya.

"Wala na.. Finish na!" Pag susuko ko. "Lahat naman na mga sinabi ko na magandang
tawagan natin, ay hindi mo naman nagustuhan" pag tatampo kong turan dahil matagal
pa naman ako ng magandang endearment para saaming dalawa, pero hindi nya naman
gusto.

"You forgetting something" napa maang na lang ako sa sinabi nya. "Naka limutan mo
atang, kailagan ko rin mag suggest ng magandang endearment para saating dalawa"
kinili ang aking dibdib ng sabihin nya yon.

"Huh?" Parang gusto kong pokpokin ang ulo ko ng sambitin ko. Naman! Nakaka hiya
talagang ginawa ko.
"How about Mahal?" He suggest that make me blink twice. "Simple lang pero maraming
ibig sabihin." Maikli nyang saad na sanhi mapa nganga ako.

Sandali...

Si Drake ba to??

Pwede na ba akong kiligin??

Yieee!

"Gustong gusto ko yan!" Masaya kong sambit at hindi ko maiwasan sa sarili ko na

bigyan muli sya ng mainit na yakap.

Nagising ako sa sinag ng araw na tumama sa aking mukha. Dahan-dahan kong minulat
ang aking mga mata at iginala ko ang aking paningin sa loob ng kwarto. Doon ko
napag tanto na nasa loob ako ng kwarto ng binata at amoy na amoy ko ang pang lalaki
nitong pabango na gamit, na sanhi kiligin pa lalo ako ng husto dahil ngayon maayos
na ang sitwasyon namin.

Gumuhit na matamis na ngiti sa aking labi dahil katabi ko si Drake at ngayon

mahimbing na mahimbing pa din ang kanyang pag kakatulog sa aking tabi. Malaya akong
naka unan sa kanyang matipunong braso at naka harap sya saakin at naka pulupot ang
kanyang isa nyang kamay sa aking baywang na tila ba naka yakap sya saakin. Naka
ramdam ako ng kiliti at kilig sa aking dibdib dahil katabi ko syang natulog.

Hinaplos ko ang napaka gwapong pag mumukha ng binata. Kahit saang anggulo mo talga
sya tignan, hindi mo talaga maipag kakaila ang napaka gwapo nitong taglay. Ang
napaka ganda nitong mga mata, pelikmata. Mamula-mulang labi at perpektong panga,
tila ba isa itong sikat na modelo o artista na hinding-hindi ako mag sasawa na pag
masdan

"Mahal na mahal kita" hindi ko mapigilan ang sarili ko na masambit ang katagang yon
habang may ngiti na naka guhit sa aking labi, habang ang aking tingin ay nasa
napaka gwapong mukha ng binata.

Bigla akong napa hawak sa aking bibig dahil naka ramdam ako na para bang may
gustong kumawala sa aking bibig. Dali-dali akong bumangon at kumaripas papunta sa
banyo. Nang makita ko ang lababo, mabilis ko itong tinungo at nilabas ko lahat ng
suka na gusto kong ilabas.

"Ughhk!!" Patuloy kong pag susuka. "Ughhk!" Ramdam ko ang pag hihina ng aking
katawan at pagkahilo dahil sa rami ng nailabas ko.

Nagulat na lamang ako ng may maramdaman akong mainit na kamay na humaplos sa aking
likuran.

"Hey, are you alright Mahal?" Rinig ko ang pag aalala sa kanyang tinig. Patuloy pa
din syang humahaplos sa aking likuran, na sanhi mapa gaan pa lalo ang aking
nararamdaman.

"Ughhk!" Hinugasan ko na ang aking bibig gamit ang tubig at napa hilamos ako sa
aking mukha. Tumingin ako sa salamin, at nakita ko ang repleksyon ni Drake na naka
tingin saakin, at may bahid ng pag aalala sa kanyang mukha.

"Okay lang ako. Masama lang ang gising ko ngayon Mahal" mahina kong sambit at
humarap ako sa binata. Ngayon naka tayo sya sa aking harapan at pansin kong magulo
pa din ang kanyang buhok, na tila ba nagising sya sa pag duwal ko kanina.

"I think you're not okay. Gusto mo bang dalhin na kita sa Hospital para mapa tignan
natin ang kalagayan mo?" Aniya nya at umiling na lang ako sakanya. "I could bring
you to a great doctor, may kakilala ako" he insist.
"Wag na.. Okay lang ako" pag tatanggi ko sa kanyang alok.

"You're not okay Ashley. Just look at you." He said that make me look at him. "You
look pale, and thin. Nag aalala ako dahil napapansin kong napapadalas na ngayon ang
pagsusuka mo." Sambit nya na sanhi mapa tigil ako.

Sa totoo lang talaga this past few days, napapansin ko na napapadalas na ang pag
susuka ko. Hindi na ako gaya ng dati na masayahin at pumupunta kahit saan. Hindi na
rin ako masyadong kumakain ng marami dahil parati ko lang naman din na nilalabas at
sinusuka yon kayat, mas pinili ko na lang na konti ang kainin ko. Ngayon nag iba na
rin ang gusto ko.. Ngayon mas gusto kong mahiga at matulog mag damag. At paiba-iba
na rin ang mga pag kain na kinakain ko. Ilang beses na rin ako kinumbinse ni Drake
na dalhin at ipa tingin sa Hospital, dahil nag aalala na sya saakin, pero ako naman
yong may kagustuhan na wag na mag patingin dahil alam ko naman sa sarili ko na wala
naman akong iniindang sakit. Napaka weird ng mga nangyayari saakin, pero hinahayaan
ko na lang.

Natatakot ako na tuklasin na tama nga ang hinala ko sa mga sintomas na aking
nararamdaman.

"Mahal please" pag mamakaawa nya saakin at hinawakan nya ang kamay ko habang naka
tingin sya saakin. Kita ko sa mga mata nya ang takot, at pag aalala nya para sa
kalagayan ko. Pilit na lang akong napa ngiti sakanya para pag sang-ayon.

STILL ASHLEY POV

Kanina pa ako naka titig sa PT na hawak-hawak ko habang hinahantay ang resulta. Sa

bawat, sigundong lumilipas mas lalong nararagdagan ang kaba at nerbyos sa aking
dibdib dahil hindi pa rin lumalabas ang resulta. Kumapit ako sa lababo at ramdam ko
ang panginginig at pag hihina ng aking katawan dahil sa dalawang linyang lumabas sa
PT.

Natulala na lamang ako at hindi ko alam kong ano ba dapat ang mararamdaman ko sa
oras na ito. Halong saya, takot at excitement dahil nag totoo nga ang hinala ko.
Kaya pala ganun na lang kalala ang sintomas na aking nararamdaman dahil buntis na
pala ako. Nagagalak at parang hinaplos ang puso ko sa tuwa dahil mag kakaanak na
ako... Mag kakaanak na ako sa lalaking pinakamamamahal ko.
Humingga ako ng malalim, at sinimulan ko ng buksan ang pinto ng CR. Doon tumambad
saakin ang napaka gwapo at nag aalalang mukha ng binata na tila ba'y kanina pa sya
hindi mapakali sa kanyang kintatayuan dahil sa pag hihintay nya saakin.

"Mahal, hows was it?? Anong resulta?" Bungad nya saakin at para bang kanina pa sya
nag aalala sa kalagayan ko.

Kinagat ko na lamang ang ibabang labi ko at binigay ko sakanya ang PT na hawak-

hawak ko.

Kumunot ang kanyang noo at malugod nya naman na tinanggap yon. Nang makita nya ang
resulta sa PT, ay ganun na lang umaliwalas at sumaya ang kanyang mukha dahil sa
saya na kanyang nararamdaman.

Nagulat na lamang ako ng binigyan nya ako ng isang mahigpit at mainit na yakap.
"Maraming maraming salamat Mahal.. Hindi mo alam kong gaano mo ako pinasaya
ngayon..." Aniya nya at hindi ko maiwasan sa sarili ko na suklian din sya ng
yakap.. "Pinapangako ko na aalagaan kita at magiging anak natin.." Aniya nya at
kumalas na sya sa pagkakayakap nya at tinignan nya ako sa aking mukha.

Kitang-kita ko ang pag ningning ng kanyang mga mata at pang ngingilid ng luha sa
kanyang mga mata, sa saya na kanyang nararamdaman. Tumitig ako sa napaka gwapong
mukha ng aking asawa at napa pikit na lamang ako ng dahan-dahan nyang nilalapit ang
kanyang mukha saakin, para bigyan ako ng mainit halik sa aking noo. "I love you so
much Mahal" parang hinaplos ang aking puso sa saya at para bang na kompleto na ang
buhay ko na sya ang aking kapiling.

"I love you too Mahal" naka ngiti kong sagot at ako na ang unang kumalas ng pag
kakayakap saaming dalawa.

Nang matapos naming mag ayos ni Drake, sabay na kaming pumunta sa ibaba para kumain
ng almusal. Napag desisyonan kong suotin ang isang puting tshirt at tinerhuhan ko
rin yon na maong na short, shorts.

Nang maka punta na kami sa Dining, doon ko nasaksihan ang mga katulong na abala sa
pag aayos at pag lalagay ng mga sari-saring almusal sa lamesa kundi, itlog, hotdog,
ham, rice bread and butter, fresh milk at sari-saring mga bagong pitas na mga
prutas. Maang akong napa tingin sa binata na naka tayo lamang sa aking tabi at naka
suot sya ng isang simpleng blue tshirt at isang maong na short. Sinuklian nya ako
ng isang matamis na ngiti na tila ba, pinapahiwatig nya saakin na ubusin ko lahat
ng mga pagkain na naka hain sa lamesa.

"Naka handa na po ang inyong almusal, Señorito, Señorita" naka ngiting anunsyo ni
Manang Puring habang naka tingin saaming dalawa ni Drake.

Pansin ko rin ang maka hulugan nyang pag titig saaming dalawa, na tila ba kinililig
at natutuwa syang makita kaming magkasama ng binata.

"Maraming salamat Manang" magalang na saad ng binata. Nag vowed lamang sa harapan
namin si Manang Puring at pagkatapos tinawag nya na ang ibang katulong na nag
lalagay ng pagkain sa lamesa, para pumanhik na bumalik na sila sa kani-kanilang mga
gawain.

Nang maka alis na ang mga katulong sa hapag-kainan, ay hindi ko maiwasan na maka
ramdam ng pagkatakam at pag kagutom ng maamoy ko ang masarap at mabangong almusal.
Sobrang rangya at rami ng mga pagkain sa lamesa, na tila ba mayrong fiesta dahil
mukhang pinag handaan ang pagluluto non.

"Bakit napaka rami naman ata ng pinag pahanda mong almusal. May inaasahan ba tayong
darating na bisita Mahal?" Hindi ko maiwasan na maitanong yon sakanya.

Dahil nakakapag taka naman ata, dahil sa ilang buwan kong paninirahan dito sa
mansyon, ngayon ko lang nasaksihan na mag paluto at mag handa ng ganitong almusal
ang binata.

"Wala Mahal" aniya nya at inakbayan nya ako habang pareho kaming naka harap sa
hapag-kainan.. "Para sayo yan lahat Mahal.." Anunsyo nya sanhi mapa tingin ako sa
napaka gwapo nyang mukha.

Para saakin??

Bakit ano bang mayron?

"Napaka rami naman ata nyan Mahal.. At isa pa, hindi kana sana nag pa handa pa ng
ganito ka garbong almusa--" napa tigil ako sa pag salita ng nilapat nya ang kanyang
daliri sa aking bibig. Doon bumilis ang tibok ng aking puso habang naka tingin sa
mukha ni Drake.

"Hush., its all yours Mahal.. Gusto ko lang sayo maka bawi" aniya nya na parang ang
saya-saya nya. "Nag research ako kanina, at nalaman kong mabuti sa mga buntis at sa
baby, ang kumain mga ma sustansyang mga pagkain, lalong-lalo na ang prutas at
gatas." Aniya nya at kinindatan nya ako na sanhi matunaw pa lalo ang puso ko sa
tuwa at kilig. "Tara na, kain na tayo" aya nya saakin.

Inaya nya ako papunta sa hapag-kainan at sabay namin pinag saluhan ang agahan.

"Here, eat this. Its your favorite" napa tingin na lamang ako kay Drake ng nilagay
nya sa pinggan ko ang dalawang pares ng hotdog.

Kiniliti ang aking puso habang naka tingin sa binata dahil alam na alam nya pa rin
ang mga gusto ko at pati na rin ang mga bagay na nag papasaya saakin. Lihim kong
pinag mamasdan ang binata na kumakain at hindi ko maiwasan na mamangha sa kanyang
napaka gwapong taglay. Napaka appeal nyang pag masdan na tahimik na kumakain ng
agahan sa aking tabi. Parang kaylan lang, ng ipag tapat nya ang tunay nyang
nararamdaman para saakin, at hanggang ngayon hindi pa rin ako maka paniwala na
kapiling ko na ang lalaking pinakamamahal ko. Noon, ay napaka labong magkaroon ng
tansya ang nararamdaman ko para sakanya, pero ngayon abot na abot ko na ang mga
pangarap kong makasama sya.

"Salamat" tipid akong ngumiti sakanya. Tinusok ko ng tinidor ang hotdog na binigay
nya saakin at walang ano-ano nilantakan ko yon.

"Aalis pala ako bukas ng umaga" malamig at malungkot nyang saad na sanhi mapa tigil
ako sa pag nguya.

Napawi ang saya na aking nararamdaman sabihin nya ang katagang yon dahil alam kong
babalik muli sya sa Maynila para asikasuhin ang naiwan nyang trabaho doon. Akala ko
okay na pero, nawala sa isip ko na may mas mahalaga pa syang responsibilidad na
aasikasuhin sa kanyang kompanya,

"Matatagalan kaba bago bumalik?" Aniya nya at nilapag ko ang tinidor na hawak-hawak
ko dahil ramdam ko nawalan na ako ng gana.

"I don't know. May konti kasing problema sa kompanya, kaya't kailangan kong maka
balik doon, as soon as possible.. Hindi ko pa alam kong kaylan ako makaka uwi, pero
sisikapin kong maka uwi, para sayo at sa baby natin" biglang bumagsak ang balikat
ko ng sabihin nya ang katagang yon.

"Ganun ba?" Matamlay kong saad. "Hihintayin na lang kita" pilit akong ngumiti
sakanya kahit hindi naman talaga ako totoong masaya dahil sa pag alis nya.

Hindi ko alam kong bakit ganun na lang ang lungkot na akong nararamdaman dahil
aalis na sya. Gusto ko syang pigilan na umalis pero hindi naman pu-pwede. Malayo
ang maynila at hindi ko alam kong kaylan ko na naman masisilayan ang binata. Hindi
ko alam kong bakit ganito na lang ang aking nararamdaman, dahil nasanay na in akong
parati syang nandyan at naka ramay sa aking tabi.

Tinignan ko ang mukha ni Drake na napaka seryoso, bakas din sa kanyang mukha na
tila ba, ayaw nya akong iwan. Pero hindi nya magawa dahil may importante pa syang
aasikasuhin.

"Hey, don't be sad okay?" Hinawakan ni Drake ang aking pisngi at hinarap nya ako
sakanya. Nanatili pa rin akong naka yuko sa kanyang harapan, dahil nalulungkot ako
sa pag alis nya. "I will make it up to you, as soon I get back Mahal. Pag uwi ko
sasamahan kita mag pa check up sa OB Gyne. At mag da-date tayo, Hows was it? Hmm?"
He lighten up the mood between us.

Nag pakawala ako ng isang malalim na buntong hiningga at sinalubong ko ng tingin

ang binata. Sinuklian ko na lamang sya ng isang matamis na ngiti.

"Sige Mahal"

Kahit hindi pa sya nakaka alis. Gusto kong bumalik na sya kaagad para maka sama at
makita ko sya ng matagal..

Chapter 20

Drake POV

"Heres the file's Sir. Exactly 2pm you have a conference meeting with the board"
nilapag ng secretarya ko ang ilang documento sa ibabaw ng lamesa ko. "May
kailangan pa po ba kayo??, Sir?? Sir??" Nabalik ako sa realidad ng marinig ko ang
sunod-sunod nyang pag tawag saakin.
Umangat ako ng tingin at nag tama ang aming mga mata. Humingga ako ng sobrang lalim
at sinapo ko ang aking mukha dahil sa stress at pagod na aking nararamdaman dahil
sa tambak- tambak na trabaho na inasikaso ko sa kompanya.

"Sorry.. Ano nga yon?" paumanhin ko at sinapo ko ang aking mukha.

"Ang sabi ko po sir, mayron po kayong board meeting mamayang alas dos ng hapon..
Nagawa ko na rin ang pinapagawa nyo po" tinignan nito ang papeles na naka lagay sa
aking lamesa.

Sunod-sunod akong napa buntong-hininga ng makita ko ang papeles na tinutukoy nya.

"Sige, Thanks Maurine" matamlay kong saad.

"May sakit po ba kayo Sir?" she asked that make me frown. "Napapansin ko kasi nung
isang araw kapang ganyan na tila ba napaka layo ng iyong iniisip."

Hindi ko na sinagot pa ang secretarya ko. "You can leave now Maurine" I said with
cold and hard toned that make her tense in my front.

Kita ko ang pamumuong pawis sa kanyang noo habang naka tingin saakin. "O-Okay sir.
Im sorry" she said utterly and vowed.

Nag lakad na sya palabas ng aking opisina at huli ko na lang narinig ang pag bukas-
sara ng pinto ng aking opisina na umalis na nga ito. Sumandal ako sa swivel chair
at doon ko lang naramdaman ang pagod na aking nararamdaman. Muli nyang naalala ang
huling katagang sinambit ng kanyang secretarya na napakalayo ng kanyang iniisip.
Hindi nya naman maitatanggi sa sarili nya ang bagay na iyon, dahil labis syang nag
aalala sa kalagayan ngayon ni Ashley, lalo't na buntis ito.

Ayaw nya sanang umalis at iwan itong mag isa sa Mansyon, pero kailangan nyang
asikauhin ang naiwan nyang trabaho sa Maynila. Gusto nya na parati nya lamang itong
kasama para mabantayan at maalagaan nya ito.. Kahit inutusan nya si Manang Puring
at ilan sa mga tauhan nya sa Mansyon, na alagaan ang dalaga habang wala sya, pero
hindi pa din sya kontento at panatag.. Dahil gusto nya sya, mismo ang gagawa at mag
aalalaga dito, lalong-lalo na sa magiging anak nila.

Ganun na lamang ang tuwa, saya at excitement na kanyang naramdaman ng malaman nyang
buntis si Ashley at sya ang Ama ang dinadala nito. Para syang nanalo sa lotto at
wala ng hihigit pang kayamanan ang saya ng kanyang naramdaman lalo na kasama nya
ang dalaga.

Dahil kay Ashley, nag karoon sya ng lakas..

Dahil kay Ashley, nag karoon ng kulay ang mundo nya.

Dahil kay Ashley, nag karoon sya ng lakas na lumaban at ipag patuloy muli ang
kanyang buhay...

Binago sya nito..

Pinamulat sya ng dalaga sa mga kahalagahan at importansya sa kanyang paligid, na

hindi nya nakikita.

Nasasabik na syang umuwi sa San Rafael, para masilayan nya ang kanyang anak at ang
babaeng pinakamamahal nya.

Napa itlag sya ng marinig nya ang mahinang katok na nag mumula sa kanyang pintuan,
at kasunod non ang pag bukas sara noon na hudyat na may pumasok.

Rinig nya ang yabag at tunog ng stilettos na gamit nito. Napa anggat sya ng tingin
at biglang nag kasalubong ang kanyang noo ng sumalubong sakanya ang malapad na
ngiti ni Ivory. Naka suot ito ng isang offshoulder na romper na konting-konti na
lang malalaglag na ang kanyang dibdib dahil sakanyang porma ngayon at mas kinapalan
nya pa masyado ang suot nyang make-up na tila ba magmumukha na syang clown dahil sa
ayos at porma nya.

"Hi Drake!!" Umikot ito sa harapan nya na tila ba, pinapakita nito sakanya ang
magandang damit na suot-suot nya. "Nagustuhan mo ba tong damit ko? Diba maganda?
Hihi!" Bungisngis nito at sinamaan nya lamang ito ng titig.

"No. Kaya't Makakaalis kana" malamig at pananaboy nyang turan dito na sanhi umasim
ang mukha nito dahil sa sinabi nya.

"Nakaka inis ka talaga!" Pag mamaktol nito na tila ba, para itong bata sa kanyang
harapan. "Kahit kaylan hindi mo man lang ako, pinuri ang lahat ng mga efforts na
ginagawa ko sayo"

"Hindi ko sinabing gawin mo yon para saakin.." Malamig kong sambit.

"Ikaw naman, napaka init na naman ng ulo mo" binigyan sya nito ng isang
nakakalokong ngisi. Dahan-dahan itong nag lakad papunta sa kinaroroonan nya at
nagulat na lamang sya ng umupo ito sa hita nya at sinabit nito ang kanyang kamay sa
kanyang leeg, na sanhi lumapat pa lalo ang katawan nito sakanya.

"Nagagandahan kana ba saakin Drake??" May bahid ng pang aakit nitong tinig at
binigyan nya ito ng isang ng babantang titig.. Nilapit pa nya ang kanyang sarili
sakanya at ramdam nya ang pagtama ng malusog nitong dibdib sa kanyang katawan. Wala
syang naramdaman na init at pagnanasa sa ginagawa at panglalandi na ginagawa
sakanya ng dalaga, mas nanaig pa sakanya ang tanggihan ito.

Tangka sana syang halikan nito sa labi, pero mabilis nya itong iniwasan at hinuli
nya ang pulsuhan nito.

"Kong pupunta ka lang dito para bwisitin ang araw ko. Makakaalis kana dahil wala
akong planong e-entertain ang katulad mo! So get out Ivory!" He gritted his teeth
and gave her a warning stare.

Nakita nya ang pagkabigla sa mukha nito na tila ba hindi nito nagustuhan ang sinabi
nya.

Sawang-sawa na syang pakinggan at pag masdan ang kaartihan at pag papansin nito
sakanya, dahil nakaka umay ng parati sya nitong ginugulo at iniistorbo. Sawang-sawa
na sya sa pagiging spoiled brat nito at kahit na rin ang ugali nito. Kahit ilang
beses nya itong pinag tutulakan palayo, pero paulit-ulit pa din itong bumabalik
para mag papansin muli sakanya. Damn!

"You're so unbelievable Drake!" Inis nitong binawi ang pulsuhan nitong hawak-hawak
nya at kasabay na umalis ito sa kandungan nya.

Nanatili pa din ang masamang titig nya sa dalaga habang sinusundan ito ng tingin.
Bago ito tuluyan na umalis sa kanyang opisina, tinapunan muna sya ng isang nag
babantang titig at sasabihin. "I cant believe you Drake! Tandaan mo, magiging akin
ka rin!" Inis nitong sambit at nag martsa na ito pabas ng kanyang opisina

Wala syang pinag sisihan na sinabi at tinaboy nya ito. Nararapat lang iyon sakanya
para tantanan na sya nito.

ASHLEY POV
"Tulungan ko na po kayo Manang Puring" lumapit ako sakanya at ngayon papasok sya sa
kusina, bitbit ang maraming supot ng plastic na kanyang pina malengke sa
pamalengkean ng San Rafael. Tangka ko sanang tulungan sya pero mabilis nya naman
akong pinigilan.

"Wag na Señorita, at isa pa, bawal kang gumalaw ng husto lalo't nat buntis ka" nag
aalalang turan nito saakin.

Tumango na lamang ako sa sinabi nya at tahimik ko syang sinundan hanggang sa

nilapag nya ang kanyang pinamili sa lamesa. "Okay lang naman ako Manang, at isa pa
gusto kong tumulong sa mga gawain" aniya ko at nilabas ko ang kanyang pinamili,
pero mabilis nya naman saakin inagaw ang lahat ng mga hinawakan ko.

"Wag na Señorita, ang mabuti pa mag pahinga ka sa inyong silid, at mamaya ihatid ko
na lang sa iyong silid ang iyong tanghalian. Bilin na pinag uutos ni Señorito, na
wag ka naming hahayaan na tumulong at gumawa ng mga ibang gawain, at baka mapano
ka" doon na ako napasimangot sa huling sinabi ni Manang Puring.

"Sige po Manang Puring" Pag susuko ko. Tahimik ko na lamang syang pinag mamasdan na
nilalagay ang isda at manok sa isang malaking freezer.

Gugustuhin ko man sanang tumulong aa mga gawain dito sa bahay pero lahat nila ako
pinag babawalan, na keyso bawal daw saakin dahil buntis daw ako. Naiinip na ako
dahil tatlong araw na akong walang ginawa sa mansyon kundi matulog, humiga at
kumain. Hindi ako hinayaan ng mga katulong tulungan sila sa pag lilinis na iyon
naman ang kinaiinisan ko. Simula nung umalis si Drake papuntang Maynila para
asikasuhin ang trabaho nya doon, inanunsyo nya lahat na mga kasambahay at
trabahador sa Mansyon ang aking pag dadalantao, na halos ipag malaki nya pa sa
lahat kong gaano sya kasaya at ka excited. Kahit na rin ako naka ramdam ng saya at
importansya kong gaano nya nga pinatunayan saakin kong gaano nya ako kamahal,
ngayon napatunayan ko na sa aking sarili na nag bago na nga sya sa lahat ng mga
sinabi nya saakin. Lahat sila nagagalak at na eexcited sa pag labas ng anak namin
ni Drake, kahit matagal pa naman yon.

Napa tigil ako ng marinig ko ang tunog ng cellphone na hudyat na may ng text. Dali-
dali kong nilabas ang cellphone sa aking bulsa at ganun na lang ang tuwa at
excitement na aking naramdaman ng makitang may mensahe na nag mumula kay Drake.
Ganun na lang ang pananabik nya na umuwi na ang binata dahil miss na miss nya na
ito.

Sms: Mahal ❤️
"Anong ginagawa mo Mahal? Pasensya na kong hindi ako naka tawag sayo kanina. Dahil
marami kasi akong inasikasong trabaho. I miss you already, sana nandyan ako para
alagaan ka" humagikhik ako sa kilig sa huling mensahe nya saakin yiee!

Kahit sa simpleng text at pag aalala nito para sakanya, ganun na lang ang saya at
kilig na kanyang nararamdaman. Mabilis nyang pinindot ang reply button at halos
hindi na maalis ang matamis na ngiti sa kanyang labi.

To: Mahal ❤️

"Okay naman ako. Ikaw kamusta kana dyan? Wag mong pababayaan ang sarili mo dyan
okay? Uwi kana, miss kana ni Baby..hihi!!" Para akong bulate na nilagyan ng asin
dahil sa kilig na halos hindi ako mapakali sa aking kinatatayuan.

Mabilis kong sinend yong mensahe para kay Drake. Mga ilang segundo pa ang hinintay
ko bago ko natanggap ang mensahe nya para saakin.

Sms: Mahal ❤️
Opo mahal, wag kang mag aalala.. Hindi ko pababayaan ang sarili ko para sainyo ni
Baby. Pero Mahal, baka matatagalan pa ako dito sa Maynila, baka maka uwi ako
nextweek, dahil marami pa akong aasikasuhin sa kompanya..I will call you later
okay? Mag sisimula na kasi ang meeting. Bye! Iloveyou! ❤️"

Bigla bumagsak ang aking balikat at napasimangot sa text message na pinadala ni

Drake. Nalulungkot sya dahil sa susunod pa itong linggo uuwi sa Hacienda, gustong-
gusto nya pa naman sana itong makita at makasama. Ewan nya ba sakanyang sarili,
kong bakit ganun na lang ang kanyang nararamdaman. Nasanay na kasi sya sa palaging
presensya ng binata sa kanyang tabi.

Mabilis syang nag reply sa binata.

To: Mahal ❤️
Naiintidihan ko naman Mahal. Basta wag mong pababayaan ang sarili mo dyan okay?
Iloveyoutoo"

Matamlay kong sinilid sa aking bulsa ang cellphone.

"Bakit ganyan ang mukha mo Señorita? May problema ba?" Nabalik ako sa realidad ng
marinig ko ang nag aalalang boses ni Manang Puring, na ngayon naka tingin na sya
saakin.

"Wala po Manang" aniya ko. "Nagtext lang saakin si Drake, sa susunod pa daw na
linggo sya uuwi" aniya ko dito.

"Ganun po ba? Tiyak kong marami pa syang gagawin at aasikasuhin sa kompanya". Sagot
pa muli nito at bumuntong hiningga ako ng malalim.

Nang matapos nyang kumain ng tanghalian, napag desisyonan nyang bumalik muli
sakanyang silid para mag pahingga at mag basa muli ng mga libro. Kahit ayaw nya
naman sanang gawin yon pero wala naman syang magagawa dahil wala naman syang
pwedeng gawin sa mansyon dahil pinipigilan sya ng mga katulong na tulungan ito sa
mga gawaing bahay. Ganun na lang ang tamlay at lungkot na kanyang nararamdaman
dahil matagal pa bago umuwi ang binata, hindi nya maitatanggi sa kanyang sarili na
gusto nya itong makita at maka sama. Lalo't na alam nyang nakabantay lamang si
Ivory kay Drake para sulutin at mag papansin dito. Iniisip nya pa lang ang ganung
bagay, mas lalo syang naiinis at hindi mapakali dahil kilala nya si Ivory, gagawa
at gagawa ito ng paraan para mag papansin kay Drake. Kong bibigyan lamang syang
pagkakataon na sundan ito sa Maynila, matagal nya na itong ginawa.

"Hays, sayang wala ka dito Drake" napatingin sya sa business card ng isang sikat na
OB Gyne sa karapit bayan.

Ito rin ang bagay kong bakit sya malungkot dahil ito ang naka takdang araw na
pupunta sana sila ni Drake para mag pa consult sa OB Gyne. Na eexcite pa naman
syang mag pa consult kasama ang binata, pero ngayon mukhang malabo atang mangyari
ang bagay na iyon dahil wala si Drake. Nag lakad sya papunta sa wardrobe para
pumili ng maisusuot papunta sa bayan. Isang puti at may palamuting bestida ang
kanyang napili at marahan nyang sinukat bahagya yon sa kanyang katawan, pero bigla
syang napa tigil at nanigas sa kanyang kinatatayuan ng maramdaman nya ang mainit na
yumakap sa kanyang likuran na nagbibigay ng kakaibang kiliti at init sa kanyang
pagkatao.

"I Missyou mahal" he said with deep and seductive toned. Biglang nag sitayuan ang
balahibo nya sa batok ng tumama ang mainit nitong hiningga sakanya. Bumilis ang
pintig ng kanyang puso sa saya na kanyang naramdaman.

Humarap sya sa binata at ganun na lang lumawak ang ngiti sa kanyang labi ng
masilayan at makita nya itong naka tayo sa kanyang harapan. Hindi nya mapigilan sa
kanyang sarili na bigyan ito ng isang mainit at sabik na yakap. Yakap na puno ng
pananabik at pagmamahal.

"Miss na miss na din kita Mahal. Nakaka inis ka talaga! Hindi mo man lang sinabi
saakin na darating ka pala ngayon" nagtatampong turan nya dito. Ramdam nya ang
munting pag halik nito sa kanyang buhok at pagyakap pa nito ng buong higpit
sakanya. Doon nya naramdaman kong gaano sya kaimportante at halaga sa buhay ng
binata.

"Im so sorry Mahal. I just want to surprise you.. At saka hindi ako pwedeng mawala
sa unang pa consult mo ngayon sa OB Gyne.. Promise is a promise" he said that make
me look at him.

Doon ko nakita ang pangingiusap at pag ningning ng kanyang mga mata habang naka
tingin saakin. Doon ko muli nakita ang napaka gwapong mukha ng binata, na hinding-
hindi ako mag sasawang pag masdan. "Hindi kita matiis, hindi ko kakayanin na mag
tagal pa sa Maynila ng ganong katagal. Gusto kong makita at mayakap ng matagal ang
babaeng pinakamamahal ko" he said that make my heart melt.

••••
Alas dos ng hapon, paalis na sila ng binata sa mansyon para pumunta ng OB Gyne sa
karatig bayan. Medyo malayo rin ito sa San Rafael.

"You're 2 months pregnant. Napaka healthy at lusog ng anak mo sa sinapupunan. Just

eat some nutritious foods, like vegetables milk and fruits.. Iwasan mo rin ma
stress at bumuhat ng mga mabibigat na bagay, for safety. And also take some
medicine that I will prescribe for you, para sainyong dalawa ng Baby nyo" naka
ngiting sambit ni Dr. Jane Sanchez our OB Gyne Dr.

"Maraming salamat" sambit nya dito. Ngumiti lamang sakanya ang Doktora.

"Wala kabang nararamdaman na sakit? O iniinom na ibang gamot bukod sa vitamins?"

Tanong muli nito at umiling na lang sya.

"Wala po Doktora" aniya nya at tumango na lamang ito. Bahagya itong may sinulat sa
papel.

Lihim nyang tinignan at sinuri si Doktora Jane. Bilugan ang kanyang mukha, mayroon
syang makapal na pilikmata at kilay. Hanggang balikay ang haba ng kanyang maitim na
buhok at kasing puti ng nyebe ang kanyang kulay. Matangkad sya at parang barbie ang
hugis ng kanyang katawan, dahil napaka sexy nyang tignan kahit naka suot sya ng lab
coat. Sa tantya nya, hindi nag lalayo ang edad nila ni Drake.

Bahagya silang magkaharap na naka upo ni Drake habang naka tingin kay Dr. Sanchez.

"I have some question for you Jane" basag ni Drake ng katahimikan sa panig namin.

"Yes what is it?" Aniya ni Jane habang tinitignan nya yong records ng pag consult
saakin.

"Pwede paba kami magtalik, kahit buntis si Mahal?" Sumilay ang nakakalokong ngiti
sa binata habang naka tingin kay Doktora.

Kita nya ang pagtitigil na tila ba nagulat ito sa katanungan ni Drake.

Napakagat sya ng labi ng bigla syang tignan ni Doktora at binigyan sya ng isang
maka hulugang titig.

Lumaki ang mata nya sa pagkagulat at kahihiyan at hindi nya maiwasan sa kanyang
sarili na malakas nyang hinampas ang kamay ng binata na sanhi mapa tingin pa ito
sakanya, mas nainis pa ng humalakhak pa lalo si Drake sakanya na para bang tuwang-
tuwa itong nakikita syang namumula na ang pisngi.

"Ang bastos mo talaga" pinandilatan nya ito na mas lalo pa tuloy syang nainis dahil
tinatawanan pa din sya nito. Ugh! Kainis'

"Bakit?" Maang nitong tanong. " Masama bang itanong ko ang bagay na yon?" Sagot
nitong muli sakanya na sanhi mapamulahan sya ng pisngi dahil sa kahihiyan na
itanong pa yon ni Drake dito.

"Hindi naman masama na magtalik pa kayo, as long hindi pa gaanong malaki ang tyan
ni Ashley.." Sagot nito at tumango tango pa si Drake habang nakikinig sa kanyang
kaibigan. Na tila ba manghang-mangha sya sa mga nalaman nya.

"Narinig mo yon mahal? Sabi ni Dr, pwede pa tayo mag talik" sumilay ang nakaka
lokong ngisi kay Drake at inis nyang hinampas ang kamay nito para tumigil na ito,
dahil kanina pa sya pinamumulahan ng pisngi sa kahihiyan

"Nakakainis ka talaga" asik nya dito pero mas naiinis sya, dahil tila ba hindi man
lang ito nasisindak sakanya.

Tinignan nya si Dr Jane, at binigyan lamang sya ng isang matamis na ngiti, na tila
ba enjoy- na enjoy itong pinag mamasdan silang dalawa ni Drake.

Nang matapos nilang mag pa consult sa Ob gyne doctor nya, dumaan muna sila ni Drake
sa isang kainan dahil pasado alas tres na din ng hapon at baka daw gutom na ang
baby nila. Hindi nya maiwasan na mapangiti ng palihim dahil kita at ramdam nya kong
gano sya kamahal ni Drake na halos hindi na ito umaalis sa kanyang tabi para
alagaan at bantayan lang sila ng magiging baby nila. Nang matapos nilang kumain
napag desisyon nilang umuwi dahil kailangan nya ng mag pahingga.

Tahimik syang naka tingin sa labas ng bintana, at pinag mamasdan nya ang bahay, at
mga taong nadadaanan nila. Pasado alas singko na din yon ng hapon at medyo madilim
na rin yon. Tinignan nya ang binata na naka tuon ang atensyon nito sa pag mamaneho
ng sasakyan. Umayos sya ng pagkakaupo sa upuan dahil naka ramdam sya ng antok at
pagod.

Nagulat na lamang sya ng maramdaman nya ang mainit na kamay ng binata na humawak sa
kanyang kamay.

Hindi nya maiwasan na maka ramdam ng kilig at kiliti sa kanyang sarili dahil hawak
ni Drake ang kanyang kamay, habang ang isa nitong kamay ginamit sa pag mamaneho ng
sasakyan. Feeling nya tuloy, sya na ang pinaka saya at swerteng babae dahil
binigyan sya ng lalaking mabait, gwapo at mapag mahal. Wala na syang hihilingin
pa..

"Why are you smiling?" Napatingin sya kay Drake na ngayon naka tuon ang atensyon
nito sa pag mamaneho. Hindi nya maiwasan na mamangha pa lalo sa kakisigan ng
kanyang nobyo. Naka suot ito ng isang simpleng gray longsleeve at tinernuhan nya
ito ng itim na pantalon. Medyo wetlook at magulo ang ayos ng buhok ng binata, na
sanhi hindi nya maalis ang titig nya dito.

"Masaya lang ako" tipid nyang sagot dito.

"Masaya saan?" Seryosong tanong nito at hindi man lang sya nito tinatapunan ng
tingin.

"Masaya dahil pinaramdam mo saakin, kong gaano kami ka importante at kamahal..

Kaya't maraming salamat dahil tinanggap mo ako kahit ganito lang ako na mahirap."
Sagot nya at doon lang sya tinignan ni Drake at kita nya ang brown na mga mata nito
na tila ba nangingiusap at puno ng seryoso.

Ramdam nya ang bahagyang pag pisil ng binata sa kanyang kamay, doon nya naramdaman
na hindi sya nag iisa.

"Ako nga dapat ang mag pasalamat sayoa dahil dumating ka sa buhay ko.. Dahil sainyo
ng magiging anak natin, binigyan mo ako ng lakas na ipag patuloy muli ang buhay ko.
Maraming maraming salamat Mahal" mas lalo pa tuloy na natunaw ang puso ko sa saya
ng hinagkan nya ang likod ng aking kamay.

"Mahal?"

"Hm?"

"Ano bang gusto mo na kasarian ng magiging anak natin? Babae o lalaki?" He asked
out of the blue.

"Hmm kahit ano, basta malusog at normal. Okay na saakin yon.." Aniya nya dito.
"Alam ko yan Mahal. Ang tinatanong ko, kong ano gusto mo? Babae o lalaki?" Doon na
sya napa isip sa tanong ni Drake at napaka seryoso ang kanyang mukha.

Sa totoo lang talaga, hindi nya naman iniisip ang bagay na yon. Kong ano ang ibigay
sakanila ng Diyos, ay yon na yon.

"Babae siguro.." Aniya nya. "Dahil ang cute-cute kasi kapag nagkaroon ng mini
version na Ashley. Bibihisan ko ng mga cute na damit at aayusan ko na pang
barbie.." Naka ngiting salaysay nya.

Dahil naiinganyo sya sa na nakikita nya sa facebook ngayon ng Mother and daughter
tandem na mg po-post ng parehong damit at sabay mag mo-model at mag papacute sa
camera. Iniisip nya pa lang ang bagay na yon, na eexcite na syang lumabas ang baby
nila ni Drake. Gusto nya babae ang magiging unang anak nila.

"Eh, ikaw ba mahal, ano ba gusto mo?" Tanong nya dito.

"Mas gusto ko Mahal, lalaki para magkaroon ng Drake Junior" aniya nya habang naka
ngisi.

"Gusto mo ng lalaki?" Aniya ko. "Para ano? Para may mag mamana ng kakulitan mo?
Jusko.." Pag bibiro nya dito. Rinig nya ang malutong na tawa ni Drake na ang sarap-
sarap pakinggan.

"Hindi naman kaya ako makulit Mahal, at isa pa. Hindi naman kita binibigyan ng
sakit ng ulo ehh" naka ngising sagot nito at nginusuan nya na lang ito.

"Awsus, wag ako Drake.. Basta ako, gusto ko ng babae para may kasabay ako na
manenermon sayo kapag nag pasaway ka" aniya nya dito. "Kaya babae itong pinag
bubuntis ko. Diba little princess??" Hinaplos nya ang walang umbok nyang tyan na,
Kunwari kinakausap nya ang baby nya.

Mas napangiti pa sya lalo ng inismidan lamang sya ni Drake na tila ba hindi ito
sang-ayon sa baby girl.

"Mas mabuti pa Mahal, simulan na natin pag uwi natin sa bahay, ihahabol ko si Drake
Junior para maging kambal ang anak natin.." He wiggled his eyebrows and gave her a
meaningful smile.
"Pasaway ka talaga!" Kinurot nya ang tagiliran ng binata at Sabay silang
napahalakhak ni Drake.

Chapter 21

"M-Mahal, Mahal!" Tawag nya sa binata na mahimbing na natutulog sa kanyang tabi.

Sapat na ang liwanag ng lampshade sa kabuuang kwarto, ang maaninagan nya ang binata
na naka dapang natutulog.
"Mahal, Mahal" this time, niyogyog nya na ito para ito'y gumising.

Isang unggol lamang ang sinagot nito sakanya at kasunod non, nagising na ito sa
mahimbing na pag kakatulog.

"Bakit Mahal? Is there something wrong?" Nag aalalang tanong nito at this time
umupo na ito sa kama habang naka tingin sakanya.

Umuling lamang sya dito at kasunod non ang humingga ito ng maalalim. Pansin nya ang
magulong buhok nito na sabog, pero kahit ganun, hindi pa din nabawasan ang napaka
gwapo nitong taglay.

"Wala Mahal" aniya nya dito.

"What is it? Are you craving for something?? Ano ba gusto mo? Gagawan ba kita ulit
ng banana shake na may chocolate?" Sunod-sunod na tanong nito na sanhi lihim syang
napa ngiti. Lately kasi yon ang madalas na cinacrave nya ngayon na nag daang mga
araw.

Ilang araw na din sya, nag cra-crave sa iba't-ibang foods na hindi nya inaasahan na
kakain sya ng mga ganun. Pero in the end, si Drake na ang gumagawa at nag aasikaso
ng mga pagkain na mga gusto nya, kahit ayaw nya naman sanang mag abala pa ito
sakanya dahil busy din ito sa trabaho.

"Hindi Mahal"

"Now tell me, anong gusto mong kainin Mahal, at gagawan kita" aniya nito.

"Balot"

"Balot?" Tila ba nawala ang antok na naramdaman nito ng sabihin ko, kong ano ang
gusto kong kainin.

"Are you sure Mahal?" Paninigurado nya at tumango na lamang ako sakanya at bakas pa
din sa mukha nya ang pagtataka kong bakit yon pa ang gusto nyang kainin.

Sinapo nya ang kanyang buhok at tumingin muli sya saakin. "Okay, hahanapan kita ng
Balot." Bakas sa mukha nito kong saan sya hahanap ng balot sa ganitong oras,. "I
wont be long okay? Just stay here, I'll be right back" he said and gently kissed my
forehead that make me feel more inlove.

Tumayo na sya at nag palit sya ng kanyang damit at pagkatapos sinundan ko sya ng
tingin hanggang maka labas sya sa aming silid. Hindi ko maiwasan na maka ramdam ng
awa kay Drake dahil inabala ko sya sa kanyang mahimbing na tulog at pagod ito sa
mag hapong trabaho.

Bahagya akong napa tingin sa wallclock at doon ko nakita na pasado alas dos na pala
ng umaga. Doon ako naka ramdam ng awa kay Drake dahil hindi nya alam kong
makakahanap ito ng balot, na ganung oras.

Paikot-ikot na syang nag lalakad sa sala habang naka tingin sa relo dahil 5 minuto
na lang mag a-aalas kwatro na ng umaga. Sa bawat segundong lumilipas, doon
nabubuhay ang kaba at pag aalala nya sa binata dahil hindi pa ito bumabalik simula
nung umalis ito para humanap ng balot para lamang sa pinaglilihi nya. Ilang beses
na din sya pasulyap-sulyap ng tingin sa cellphone nya, at nag babakasali na maka
tanggap sya ng tawag at mensahe para dito, pero bigo pa din sya. Hindi ito
sumasagot sa bawat text at tawag nya dito. Nag aalala sya na baka na-tripan ito sa
labas o dika kaya naman, may nangyari sakanyang masama habang nag mamaneho. Iniisip
nya pa lang ang bagay na iyon, pinang hihinaan na sya ng loob. Nag sisisi pa tuloy
syang pinayagan nya itong umalis kanina, sana hindi na nya ito ginising para hindi
na sya mag alala ng ganito para sa binata. Nanlulumo syang umupo sa malambot na
sofa, at nag dadasal na din syang bumalik na kaagad ang binata.

DRAKE POV

"H-hello?" Rinig nya ang boses kanyang kaibigan na si Cloud, matapos nya itong
tawagan mahigit sampung beses.

Halata sa boses nito na nadistorbo nya ito sa mahimbing na pagkakatulog. But he

doesn't care! Nabwisit sya dahil napaka tagal nitong sagutin ang tawag nya!

Mahigit kumulang mag iisang oras na sya nag lilibot gamit ang sasakyan nya sa
madilim na bahagi ng daan. Hindi nya alam kong saan sya pupunta at hahanap ng balot
para kay Ashely. Alam nyang imposibleng maka hanap pa sya ng balot sa oras na ito,
but he still hoping to buy some. Lahat na atang street vendor na pinag bibilihin
nya ng balot ang pinuntahan nya sa palengke at posibleng ruta ng mga lalako ng
balot sa mga eskinita ang pinuntahan nya pero bigo sya maka hanap ng balot para sa
dalaga.
Nawawalan na sya ng lakas ng loob na maka hanap non dahil halos wala na syang
nakikitang mga tao at nag titinda sa paligid. Napaka tahimik na ng buong bayan ng
San Rafael at wala ng bukas na mga tindahan, bukod na lamang sa Seven-Eleven na
bente kwatro oras bukas. Shit!

Inis syang napa sabunot sa kanyang buhok habang patingin-tingin sya sa paligid, at
nag babakasali na na maka kita pa sya na nag titindang balot sa oras na ito.

He's desperate! Kailangan nyang maka hanap ng balot para lamang kay Ashley.

Gagawin nya ang lahat para sa dalaga.

"Fvcked! Mabuti naman at sinagot mo na ang tawag ko sayo!" Iritado nyang saad sa
kabilang linya.

"Bakit kaba tumawag? May kailangan kana naman saakin ano?" Aniya nito. "Sorry, but
not now Drake, kailangan ko pang matulog!" He added.

"Gago! Kailangan mo akong tulungan maka hanap ng balot vendor, or anything!" He

hissed. He's so desperate to find it.. "But I just want some Balot, and you need to
help me this instance!" he gritted his teeth while his eyes on the road.

"Seriously?? At this hour?" Rinig nya ang sunod-sunod na malulutong na mura nito sa
kabilang linya". "Damn dude, its past 3:20am.. Mukha ba akong google map para
hanapan ng mga bagay na hindi mo nahahanap?!" Iritableng saad nito. Kong kaharap
nya lang ang kaibigan nya, kanina nya pa ito binogbog, dahil sobrang arte! "Look!
Hindi ko alam kong anong tinira mo para istorbohin mo ako sa pag tulog para mapunan
ko lang ang kalokohan mo sa balot na yan! Kong ayaw mong matulog, mag patulog ka
naman!" Nabu-bwisit na turan nito.

Fvcked it! Kong na bu-bwisit ito, mas lalong na bu-bwisit sya gago nyang kaibigan!

Inis syang napa hampas sa manibela sa sobrang inis at pag ka bwisit! "Kong hindi
mo ako tutulungan, babawiin ko yong condo na binigay ko sayo! This is a warning
Cloud! Alam mong hindi mo ako nag bibiro sa mga sinasabi ko!!" Pananakot nya dito.

"Damn it!" Rinig nya ang malulutong na mura nito sa kabilang linya. Kilala kasi sya
nito, na totohanin nya ang anumang binitawan nyang salita. "Okay fine" pag susuko
nito.. Rinig nya ang mabibigat nitong pag hingga sa kabilang linya, na para bang
nag pipigil ng emosyon. "May kilala akong balot vendor, na malapit lang dyan sa
kinaroroonan mo. I will send you the address!" And he hung up the phone.

Seconds past a text message from Cloud has just arrived and hurriedly check it. A
playful smile build on his lips and drive the car, as fast as he could.

Abot langit na ang ngiti sa kanyang labi habang naka tingin sa supot na sampung
piraso na balot na binili nya kanina. Mabuti naman at hindi sya binigo ng kaibigan
nyang si Cloud. Dinala sya ng address na binigay sakanya ng kanyang kaibigan sa
isang bahay na medyo liblib na at yari lamang sa kahoy at flywood ang bahay at doon
nya nakita ang mag asawang matanda na at nag titindang balot sa bayan. Niramihan
nya na ng bili dahil tiyak nyang magiging masaya si Ashley at mapaparami ang
kakainin ng dalaga, kapag nakita nitong naka hanap na sya ng balot.

Dali-dali nyang pinark ang kanyang sasakyan sa garahe, at lumabas na sya sa

sasakyan bitbit ang supot ng balot na binili nya.

"Mahal, Im home! Dala ko na ang balot na gusto mong kaini--" ang masayang pag bati
nya dito, ay biglang naputol dahil may isang pares ng tsinelas ang bumato papunta
sa kinatatayuan nya.

Mabilis syang naka iwas at rinig nya ang nakakahindik na pag tama ng tsinelas sa
dingding, na muntik na sana syang tamaan. Sinundan nya ng tingin, kong saan galing
ang tsinelas at doon sya kinabahan ng husto ng makita nya si Ashley na naka tayo at
napaka dilim ng mukha sa galit.

"Walang hiya ka! Bakit ka umiwas?!" Sigaw nito sakanya at mabilis nyang hinubad ang
isa nya pang suot-suot na tsinelas, at tangka nya sanang ibato yon sakanya pero
mabilis naman syang umiiwas na baka sya mapuruhan.

"Whats wrong? Did I make something bad Mahal?" Puno ng pag tataka nyang turan.

"Wag na wag mo akong tatawaging mahal, na lintik ka!" Nangingigil nitong turan at
mabilis nitong binato ang tsinelas sakanya pero, gaya ng una. Mabilis nya naman
naiwasan yon.

Doon nya nakita na nagliyab ang mga mata ni Ashley sa sobrang galit at pangigigil
nitong saktan sya anumang oras.. Ito ang kauna-unahang beses na nakita nya itong
nakakatakot at galit na galit.. Pero hanggang ngayon, hindi nya pa rin alam kong
bakit ito galit na galit sakanya.. Wala naman syang natatandaan na may ginawa syang
masama sa dalaga bago sya umalis kanina..

Sobrang bigat ng pag hingga ni Ashely habang naka titig sakanya ng sobrang talim.
Kita nya na mas lalo pa itong nainis sakanya ng tuluyan dahil nakakaiwas sya sa
bawat pag hagis nito ng tsinelas sakanya.
"Bakit ba galit na galit ka? Wala naman akong natatandaan na may ginawa akong pag
kakamali sayo Mahal.." Malumanay nyang saad. Ayaw nyang mag away o magkaroon man
sila ng tampuhan ni Ashley.

Biglang naging maamo ang mukha ng dalaga.

"I-Ikaw kasi eh--" napipiyok na sambit nito. "Kanina pa ako nag hihintay
sayo..Bakit ngayon ka lang? Kanina pa ako nag hihintay sayo.. Mahigit mag
dadalawang oras na ako nag hihintay sayo.." Parang batang nag susumbong ito sa
harapan nya.. "Hindi ko na alam kong anong gagawin ko dahil hindi kita macontact
at hindi ka rin sumasagot sa mga text o tawag ko sayo" garalgal na sambit nito at
kita nya ang pamumuong luha sa maamo at maganda nitong mukha.. "Hindi mo alam
kong gaano ako nag aalala sayo na baka napapano kana... Na kong may nangyaring
masama sayo habang nag hahanap ka ng balot para saakin... Hindi mo rin ako masisisi
kong bakit ako nagagalit sayo, dahil ayaw kong mapahamak ka ng dahil lang saakin."
sunod sunod na itong napapahagolhol ng pag iyak sa kanyang harapan.

Parang kinurot at dinurog ang puso nya sa sakit habang naka tingin kay Ashley.
Sinapo nito ang kanyang mukha, at patuloy itong umiiyak sa kanyang harapan. Makita
nya lamang itong umiyak, ay mabilis syang panghinaan, dahil ayaw nya itong saktan
at sya ang maging dahilan kong bakit ito umiyak.

Hindi nya namalayan ang kanyang sarili na unti-unting humakbang ang kanyang mga paa
papunta sa kinaroroonan ng dalaga para bigyan ito ng mahigpit at mainit na yakap..
Nang maramdaman at mag tama ang kanilang mainit na balat, mas lalo itong napa
hagolhol sa pag iyak...

"Im so sorry Mahal, for making you've worried.." He caresses her hair. "Pasensya
na, hindi ko na uulitin." inig nya ang pag singhot nito at dahan-dahan itong
umangat ng tingin na sanhi mag tama ang kanilang paningin..

"Ikaw kasi ehh, pinag aalala mo ako palagi" naka ngusong turan nito at hindi nya
maiwasan na mapa ngiti dahil ang cute cute at ganda nitong pag masdan. Nawala lahat
ng pagod at antok na nararamdaman nya sa tuwing nasisilayan nya ang napaka gandang
mukha ng babaeng kanyang minahal..

Pinunasan nya anb tumulong luha nito sa kanyang pisngi.. "Can you forgive me
Mahal?" He asked and a sweet smile build on his pinkish lips and nod. "Wag kanang
iiyak, dahil dinalhan kita ng balot na gusto mo" pinakita nya ang supot ng balot na
binili nya kanina.

Awtomatiko naman na nag ningning ang mata ng dalaga sa saya na nararamdaman nito na
kulang na lang tumalon sa labis na kasiyahan. "Wow! Thanks! Youre the best Mahal!!"
Nagulat na lamang sya dahil bigla syang binigyan na mahigpit na yakap ng dalaga.
Parang hinaplos ang kanyang puso sa saya dahil nakita nya na naman itong ngumiti.
•••••••

Ganun na lang kabilis ang mga araw at mga linggo at ngayon anim na buwan na syang
buntis. Medyo nahihirapan na rin sya kumilos at mag lakad dahil malaki na ang tyan
nya, mabuti na lang nandyan si Drake at ibang mga katulong sa mansyon at
ginagabayan sya sa kanyang pag bubuntis. Marami na rin ang mga pag babago sakanyang
katawan na ngayon mas lumobo pa sya lalo at hindi na kumasya sakanya ang kanyang
mga damit at tanging duster at maluluwag na damit na ang kanyang mga sinusuot. At
pakiramdam nya umitim sya dahil ang pangit pangit nya na. Ganun siguro pag buntis
diba? Sa ngayon ng stage ng kanyang pag bubuntis, raramdaman nya na rin na
gumagalaw at pumipintig ang kanyang baby sakanyang tyan na mas lalo pa syang na
eexcite na makita itong lumabas.

Kong gaano sya kasaya at ka excitement sa pag labas ng kanilang anak. Mas triple pa
ang nararamdaman ni Drake, dahil excited na excited ito sa pag labas ng kanilang
anak. Nong tatlong buwan pa lang syang buntis noon, nag pagawa na si Drake ng
magiging kwarto ng magiging anak nila. Hindi nya masimulan-simulan ang pag pintura
sa kwarto ng magiging kwarto nito dahil hindi pa nila alam ang gender ng kanilang
anak kong babae ba o lalaki.. Sa tuwing umuuwi si Drake galing Maynila, iba't-ibang
mga pasalubong at binibili nito at lahat puro pang bata. Gaya ng mga damit na mga
pang bata, sapin, unan, kumot, gatas, crib, at ibat-ibang mga laruan at kong ano-
ano pa.. Mas naging triple ang pag aasikaso at pag aalaga nito sakanya kahit na
paminsan ayaw nya sanang inaasikaso sya ni Drake dahil alam nyang marami pa itong
inaasikaso da kompanya at sa iba't-ibang trabaho. Sinasabi nya na lang na kaya nya
na ang lahat at nandyan naman si Manang Puring at Glorita para asikasuhin at
alagaan sya. Kahit ilang beses nya itong pinagsasabihan pero matigas pa rin ang ulo
nito, in the end, si Drake pa rin ang nag aalaga sakanya. Pinaramdam sakanya ng
binata kong gaano sila ka importante ng kanilang anak sa buhay nito at hindi sya
nag sisisi na tinanggap at minahal nya ito..

Maaaga syang nagising kinaumagahan, dahil pupunta sila ni Drake sa OB gyne doctor
nya para mag pa check up at para malaman na rin ang gende ng magiging anak nila.
Kahit ala una pa ng hapon ang check up nya sa nasabing doctor ay kailangan nyang
mag ayos. Labis ang saya at excitement sa kanyang dibdib dahil finally malalaman na
nila ang kasarian nito. Dapat sana hindi na nila gagawin ang mag pa ultrasound
dahil mas gusto nya malaman ang kasarian ng magiging anak nila kapag lumabas na ito
pero mas mapilit si Drake dahil araw-araw sya nitong kinukumbinse na mag pa
ultrasound na raw para malaman nila kong babae at lalaki nga ba ang magiging anak
nila.. Kong sakali daw na babae ang anak nila sa kanyang tyan, ay magagawan nya pa
raw na ihabol si Drake Junior hindi pa naman daw sya nanganganak. Hahaha Loko
talaga si Drake. Hays

"Good morning Manang, tutulungan ko na kayo sa pag luluto" bati nya kay Manang
Puring na abala sa pag luluto ng almusal. Tangka sana syang tutulong sa pag luluto
pero mabilis naman syang pinigilan ng matanda.

"Wag na po Señorita dahil buntis pa naman kayo.. At isa pa, baka makita ka ni
Señorito na nagluluto at baka kami pa ang mapa galitan" bakas ang pag aalala sa
boses nito. Napa nguso na lamang sya sa sinabi ng matanda dahil hindi nya magawang
tumulong sa mga gawaing bahay dahil pinipigilan sya ng mga ito, na keyso
mapapagalitan daw sila ni Drake.

"Pero Manang, gusto ko pong tumulong dahil nakakabagot na, na wala man lang akong
nagagawa dito sa Mansyon" aniya nya.

Sinuklian na lamang sya ng isang matamis na ngiti ng matanda at matahan na kinuha

ang kanyang palad at hinawakan iyon.

"Sige na po Señorita, sa susunod na lang kapag wala si Señorito" aniya nito at doon
sya napa ngiti ng kay tamis.. "Sya punta kana sa dining dahil ihahanda ko na ang
inyong almusal. Hindi maganda sa mga buntis ang masyadong ginagawa dahil malapit
kanang manganak, dapat doble ingat ka sa bawat kilos at galaw mo" payo nito at
tumango na lamang sya.

Wala syang nagawa kundi ang mag lakad papunta sa dining area para hintayin si
Drake. Maya-maya pa nilapag na ng mga katulong ang kanilang magiging almusal, kundi
hotdog, itlog, pakbit, tortang taling, fresh milk, at iba't-ibang sariwang mga
prutas na inani lamang galing sa Hacienda.

"Good morning Mahal" bati sakanya ng binata at hinalikan sya nito sa pisngi at
pagkatapos umupo ito sa bakanteng upuan na kaharap nya lamang. Doon nya nakita na
bagong paligo ang binata na halos basa at magulo pa ang buhok nito na nag bibigay
sakanya ng matinding atraksyon dito. Suot nito ang isang itim na V-neck na damit at
niternuhan nya ito ng maong na pantalon.

"Good morning din Mahal" matamis na bati nya dito at nag simula na silang kumain ng
almusal ng binata.

"Hows your sleep? Ang aga mo atang nagising dahil nauna kapa saakin" he opened up
the topic and I smile sweetly.

"Its fine.. At isa pa, excited kasi ako dahil malalaman na natin ang kasarian ng
magiging baby natin" hagikhik nya at umiling na lang ang binata habang naka ngisi.
"At sure ako na prinsesa itong dinadala ko. Diba Princess??" Hinawakan at
kinakausap nya ang kanyang tyan para inisin ulit si Drake. Ewan ko ba kong bakit
hindi nag papatalo sakanya ang binata dahil parati nitong sinasabi at pinag
didiinan sakanya na lalaki ang magiging anak nila. Bat ganun? Mas gusto nya baby
Girl ang panganay nila ni Drake.

"Correction Mahal, its a Prince okay?" He correct. "Malakas ang nararamdaman ko na

Drake Junior yan na dinadala mo" napa nguso na lamang sya sa sinabi nito.
Inis nyang tinusok ang hotdog na hawak-hawak nyang tinidor habang naka tingin ng
matalim sa binata. Binigyan lamang sya nito ng isang nakakalokong ngiti na sanhi
sya, lalo ay ma bwisit.

"Lets see, malalaman na lang natin ang resulta kapag lumabas ang ultrasound" he
grin on her that make her snorted. Ugh!

Magsasalita pa ulit sya ng marinig nyang mag ring ang cellphone ni Drake na naka
lapag lamang sa lamesa. Tinignan ng binata kong sino ang tumatawag at pagkatapos
non mabilis syang tumayo at lumayo sakanya na tila ba, ayaw nitong ipa rinig
sakanya kong sino at ano ang kanilang pinag uusap. Gusto nya sanang mag tanong,
pero umatras na ang kanyang dila.

DRAKE POV

Rinig nyang tumunog ang kanyang cellphone, nilapag nya ang hawak-hawak nyang
kobyertos sa lamesa at pagkatapos non hinawakan nya ang kanyang cellphone. Doon nya
nakitang tumatawag sakanya si Cloud, ang kanyang kaibigan. Hindi kasi ugali ng
kanyang kaibigan na tumawag ng basta-basta lang. Tatawag lang ito kapag importante
at confidential ang kanyang ibabalita o sasabihin.

Tumayo sya sa at pagkatapos pumunta sya sa tabi na malayo sa dalaga. Ayaw nya
kasing iparinig dito, kong ano man ang pag-uusapan nila ni Cloud.

Sinagot nya ang tawag at nilagay nya ang cellphone sa taenga.

"What is it?" Matigas nyang tinig at pasulyap-sulyap sya sa dalaga na kumakain na

baka mag isip ito ng ano.

"I found him!" Matigas at puno ng diin na sambit ng kanyang binata.

"Who??" Kumunot ang noo nya sa sinabi nito.

"Its Leonardo Ramos. Nakita ko na ang ama ni Ashley!" Balita sakanya ng kaibigan na
sanhi mapa tingin sya sa gawi ng dalaga na tahimik na kumakain sa hapag kainan.
"Damn bro! You need to come here, para magkausap tayo ng maayos. I will send you
the address!" Sambit nito.
"Okay, I'll be right there!" He gritted his teeth and the last time he hear was the
end tone. Ramdam nya ang pangigigil ang pagkakahawak nya sa cellphone na hawak-
hawak nya dahil sa galit na namuo sa kanyang dibdib. Humingga sya ng sobrang lalim
habang kinakalma ang kanyang sarili, hindi dapat malaman ng dalaga na nakita at
natagpuan nya na ang ama nito!

Hindi nya papalampasin ang araw na ito at sisiguraduhin nyang mag babayad ang Ama
ni Ashley!

Damn that crooked!

I will never forgive you!

Chapter 22

IVORY POV

"Okay na ba ang mga pinapagawa ko sayo?" Aniya nya sa sekretarya nyang naka tayo sa
kanyang harapan. Nakita nya ang pamumuong kaba sa mukha nito habang naka titig
sakanya. Malilikot din ang mga mata nito na tila ba, hindi ito mapakali. Binigyan
nya ng isang matalim na titig ang kanyang sekretarya at tinukod nya ang kanyang mga
siko sa lamesa habang hindi pinuputol ang pag titig dito..

"Bingi kaba? Ang sabi ko, nagawa mo na ba ang pinagagawa ko sayo?!" Tumaas na ang
kanyang boses na sanhi manginig pa ito sa kanyang harapan. Kanina pa sya naiirita
dahil ayaw nya sa lahat ang tatanga-tanga!

"P-Pasensya kana po M-Maam" mangingiyak na paliwanag nito.

Inis nyang hinampas ang lamesa na, sanhi naka gawa ito ng malakas at nakaka hindik
na tunog.

"I don't need your fucking sorry! OO o HINDI, lang gusto kong marinig na sagot
sayo!" She glare at her, that make her trembled on nervous.

"H-Hindi po M-Maam.. P-Pasensya na po.." Mangingiyak na sagot nito.

Inis nyang sinabunot ang kanyang buhok at napaka lalim ang kanyang pag buntong-
hiningga. Pilit nyang pinapakalma ang kanyang sarili para hindi ito sermonan at pag
salitaan ng masasama, pero hindi nya mapigilan ang kanyang sarili..
Kilala sya ng kanyang mga empleyado, kong gaano sya kasama at ka strict sa trabaho,
at lahat ng mga ito, sinusunod lahat ng mga inuutos nya para dito.

"Hindi mo ba alam na ngayon ng hapon ang deadline ng proposal! So pano na ngayon

yan?! Dalawang oras na lang at mag sisimula na ang meeting!..." Sigaw nya dito.
"Hindi mo ba alam kong gaano saakin kahalaga ang meeting na ito, and you ruin
it??!" Sigaw nya dito at nanatili itong naka yuko sakanya.

"P-pasensya na po M-Maam, hindi ko po nagawa kaagad, kasi sinugod kasi sa Hospital

ang Anak ko, kaya't hindi ko po natapos" mangiyak-ngiyak nitong paliwanag sakanya.

"Swinesweludahan ka ng tama, pero hindi mo ginagawa ng maayos ang trabaho mo! Kong
hindi mo aayusin ang trabaho mo, you better leave in our company! Hindi ko
kailangan ang tatangang kagaya mo!" Asik nya dito at nag simula ng tumulo ang mga
luha nito, wala syang naramdaman na awa sa kanyang sekretarya nya.

Mas mabuti na yon para matuto at gawin nito ng maayos ang trabaho nya. Ayaw nya pa
naman ng tatanga-tanga at walang silbi.

"Pasensya na po M-Maam, hindi na po mauulit.. P-Pinapangako ko, tatapusin ko ngayon

ang proposal."

"You better, should be..." She gritted her teeth. "At kong hindi mo matapos, mag
balot-balot kana!" She declared that make her nod.

"O-Opo. S-sorry po M-Maam.. Tatapusin ko na po yong proposal" pinandilatan nya ito

at pagkatapos nag mamadali na itong lumabas ng kanyang opisina.

Nang mawala na ito sa kanyang paningin, doon nya binagsak ang kanyang katawan sa
swivel chair para ipag pahingga ang kanyang sarili.

Ilang araw na syang na sstress sa trabaho, sa pamilya at sabayan pa kay Drake.

Speaking of that guy. Naiirita pa sya lalo, dahil Ilang linggo nya na kasi ito na
hindi nakikita at nakaka usap. Hindi rin ito sumasagot sa mga tawag nya na tila ba
iniiwasan sya ng binata. Kaya't hindi sya makapag simula-simula sa kanyang mga
plano.. Plano na paibigin at akitin ito sa kanyang alindog. Hindi nya hahayaan na
mayron pang ibang babae ang lumapit sa binata at haharangin nya lahat ang mga
hadlang sa kanyang mga plano, lalong-lalo na si Ashley! Ang babaeng gold diger!
Gagawin nya ang lahat para mapasakanya ang binata. I am Ivory, and she get whatever
she wants.
Nang mahimasmasan na syang konti. Inis syang tumayo at lumabas ng kanyang opisina
para mg pahangin para makapag isip-isip na rin ng panibagong mga hakbang na gagawin
nya kay Drake. Sa bawat lakad na ginawa nya, halos pinag titinginan sya ng mga
empleyado nya na tila ba na dapat syang galangin at sambahin. She walked fiercely
and boldly. Naka suot sya ng isang fitted nude tube, hinayaan nya rin naka lugay
ang kanyang mahaba at maitim na buhok na mas lalo pang nag padagdag charisma
sakanya.

"Kilala mo ba si Drake Villanueva?"

Napatigil sya sa paglalakad ng marinig nya na nabanggit ang pangalan ni Drake ng

makapasok sya sa restroom ng pang babae.

"Drake Villanueva? Yong napaka gwapo at parati kong nakikita sa billboard??" Rinig
nyang boses ng isang babae

Tumayo sya sa may gilid na hindi sya gaano mapansin ng mga babaeng nag uusap. Doon
nya nakita ang tatlong babaeng nag uusap habang naka tingin sa repleksyon nila sa
salamin havang nag lalagay ng foundation sa mukha at lipstick sa kanilang labi.
Hindi nya kilala kong sino ang mga ito, pero ito ang sinisiguro nya na empleyado
ito sa kanilang kompanya. Kong tutuosin ang papangit ng mga ito dahil mas maganda
pa sya sa tatlo.

"Tompak ka dyan girl!" Sabad naman ng babaeng blonde ang buhok.. "Napaka gwapo nya
talaga ano? Sa tingin nyo kaya may girlfriend na kaya si Drake? Sana naman wala,
para may chance pa tayo sakanya. Hihi" kinikilig na hagikhik nito.

Ng marinig nya ang sinabi nito, parang gusto nyang lumabas sa kanyang pinag
tataguan at ingudngud ang labi nito sa pader para matauhan ito sa mga pinagsasabi
nito! The heck! Ilusyunada! Inggrata! Ayaw nya sa lahat, ay yong may nagkakagustong
mga babae kay Drake! Gusto nya sakanya lang si Drake!

"Sa tingin ko, wala pa yon na nobya kasi araw-araw ko kaya girl, na ini-stalk yang
si Drake at wala naman akong nakikitang mga post or picture na inu-upload nyang
kasamang babae sa social media" sabad naman ng babaeng maarti. Kinuyom nya ang
kanyang kamao para pigilan lang ang galit na kanyang nararamdaman. Naiinis at
naiirita na rin sya sa mga naririnig nya tungkol kay Drake! Mga wala silang silbi!

"But you know what, girls..." Sabad ng babae na may pagka nerd. "May nakalap akong
balita tungkol dyan kay Drake..." Pang bibitin nito ng usapan..
"Ano naman yon?" Sabay na sambit ng dalawa.

"Rinig kong bali-balita na may nobya na yan si Drake.." Sabad ng nerd at doon na
sya nanggigigil sa sobrang galit. Ang hayop!

"What??!" Malakas na sambit ng dalawa na mukhang gulat na gulat din.

"Shh! Hinaan nyo lang ang boses nyo at baka may maka rinig satin.."saway nito sa
kaibigan nya.. Luminga-linga pa ito sa paligid para kompirmahin na wala ng ibang
tao na nakikinig sa kanilang pinag uuspaan. Ng wala itong may makitang tao sa
paligid, binalik nya ang kanyang atensyon sakanyang kaibigan... "And you know
what, the exciting part is??" She added.

"Ayon sa tsismis na naririnig ko, yong kasama nya daw na babae sa Mansyon ang nobya
nya dahil madalas daw yon na dalawa na nakikita na mag kasama kahit saang mag punta
ang binata..." Pag puputol nito..

Bigla tumigil ang inog ng kanyang mundo ng marinig nya ang katagang binitawan ng
dalaga na ang nobya ni Drake ay ang babaeng kasama nito sa mansyon.

Who the hell is she??

Wala naman syang natatandaan na mga babaeng madalas na kasama ni Drake.. Dahil
lahat ng mga babaeng nag papa cute at lumalapit kay Drake, ay mabilis nya naman na
hinaharang at binabantaan kaya't wala ng lumalapit kay Drake na mga babae dahil
kilala ng mga ito na sya ang makakalaban nila!

Sumasakit na ang kanyang ulo sa kakaisip kong sinong babae ang tinutukoy nito na
nobya daw ni Drake! P*tangina!!

Ang kilala nya lang na babaeng malayang nakakalapit kay Drake ay si.....

Ashley??

Nang maalala nya si Ashley, doon mas lalong bumilis ang tibok mg kanyang puso sa
kaba at takot.. Takot na baka tama ang tsismis na kanyang naririnig!
Pinikit nya ang kanyang mga mata para kontrolin ang inis at galit na nararamdaman
nya. Hindi pwede!! Hindi pwedeng malamanggan at maunahan sya ng hampas-lupang
babaeng yon!

Naging mas lumakas ang kanyang pakikinig nya para makinig pa sa susunod na pag
uusapan ng mga ito. Gusto nya malaman ang lahat! Gusto nya malaman kong ano pa ang
sasabihin ng mga ito.

"At may nakapag sabi sakin na nakita daw ang nobya ni Drake at buntis daw" she
added that make her shake into anger.

Ramdam nya ang panginginig ng kanyang katawan dahil sa sobrang galit na kanyang
nararamdamann. Hindi nya naramdaman na napaka higpit na ng pag kakakuyom na sanhi
bumakat ang kanyang kuko sa kanyang kamao dahil sa sobrang galit at pang gigigil na
nararamdaman nya na gusto nyang sumigaw at pumatay ng tao dahil sa galit!

No!!

Hindi maari!!

Inis syang lumabas sa comfort room at malalaking hakbang ang ginawaran nya pabalik
ng kanyang opisina.. Nanginginig ang kanyang kamay at katawan atmabilis nyang
kinuha ang kanyang cellphone at sinimulan nya ng tawagan ang binata.

"Damn it! Pick up the phone Drake" she hissed irritatedly. Patuloy lang nag ri-ring
ang cellphone nito sa kabilang linya.

"The number, that you have dialed is not attended or out of reach of area. Please
try a call later"

Ilang beses sya napamura sa sobrang inis na kanyang nararamdaman dahil hindi nito
sinasagot ang kanyang tawag. Damn it! No!!
Sa bawat pag ring ng cellphone nito mas lalong namumunay ang kaba, nerbyos at takot
sa kanyang dibdib. Hindi sya mapakali at mapatanag hanggat hindi nya malalaman ang
totoo!

"The number, that you have dialed is not attended or out of reach of area. Please
try a call later"

"Damn it!" She hissed on anger and press the end of button. Napahilamos sya sa
kanyang mukha dahil sa galit na kanyang nararamdamdaman.

Para syang baliw na pabalik-balik na nag lakakad sa kanyang opisina habang

nginangatngat ang kanyang kuko dahil hindi sya mapakali. Maraming mga katanungan
ang gumugulo sa kanyang isip ngayon!

Hindi pwede!

Hindi pwede na maunahan at maagawan sya ni Ashley!

Hindi nya hahayaan na kunin nito lahat ng mga bagay, ay para sakanya!!

DRAKE POV

Mabibigat ang ginawaran nyang mga lakad at ramdam nya ang pag tatagis ng kanyang
panga sa galit habang tinatahak nya ang daang patungo sa malapit na presento kong
saang naka kulong ang ama ni Ashley, nakasunod sakanya ang kanyang kaibigan na si
Cloud. Pag pasok nya sa presinto, tinignan at binati sya ng mga pulis, na paraang
pag respeto sakanya. Kilala ang kanyang angkan sa buong San Rafael kaya't kilalang-
kilala na ya ng mga ito.

"Good afternoon Mr. Villanueva!" Bati sakanya ang chief ng pulis at nakipag kamay
sakanya ito at malugod nya naman itong tinanggap.

"Where is he?" Matigas na sambit nya dito..

Hindi na ito nag salita pa dahil alam nito kong sino at ano ang sadya nya.. Nauna
na itong nag lakad para ituro sakanya kong saang selda naruruon ang kanyang
hinahanap. Sa hakbang na ginawaran nila, sa bawat selda na nadadaanan nila, doon
mas lalong tumitindi ang galit na nararamdaman nya sa Ama ni Ashley..
Mga ilang segundo ang lumipas, tumigil sila sa isang maliit na selda
Naka kulong ito sa isang selda sa pinaka dulo at may kasama ito sa kulungan na
mukhang mga masasamang tao. Pag tingin nya sa selda, mabilis nyang nakita ang
kanyang pakay.. Kundi si Leonardo Ramos...

Naka upo sa pinaka dulo at napaka layo ng tingin na para bang napaka rami nyang
iniisip. Sa unang pagkita nya ulit dito, doon nya napansin ang kupas na damit na
suot nito, simula nung huli nya itong makita.. Malaki ang pinayat at tinanda nito
na para bang mas naging kaawa-awa ito.. Magulo ang buhok nito, puti ang buhok at
pangingitim ng ilalim ng mata nito na halatang wala itong katulog.

"Leonardo Ramos. May dalaw ka!" Sambit ng head ng pulis.

Bigla itong umangat at binalingan sila ng tingin. Tinignan sila na puno ng galit
at may pag babanta na para bang handa ito makipag patayan.

Una nitong tinignan ang head ng pulis, sunod ang kanyang kaibigan na si Cloud, at
pinaka huli, ay sakanya napako ang malamig at nakakatakot nitong paningin. Dahan-
dahan itong nag lakad papunta sa kinaroonan nila at humawak ito sa napaka lamig na
rehas habang pasali -salin sakanilang tatlo ng tingin.

"Nandito pala ang matalik kong kaibigan!" Matigas at malakas nitong sambit at sya
ang tinutukoy nito.

Nag papalitan sila ng masama at matalim na titig sa bawat isa na para bang pareho
silang nag hahamon ng gulo. Dahan dahan syang lumapit sa kinaroroonan nito. Mag
kaharap sila ni Leonardo at tanging rehas lang ang nag sisilbing harang sakanilang
dalawa..

"Kamusta kana Mr. Villanueva? Long time no see ah??" Naka ngising sambit nito.
Kamusta na yong pinang bayad ko sayo sa utang? Nasarapan kaba??" Binigyan sya nito
ng nakaka insultong ngisi na sanhi nangdilim ang kanyang paningin sa galit.

Nag tagis ang kanyang panga at kinuyom nya ang kanyang kamao sa sobrang galit.
Gusto nya itong suntukin at bogbogin para turuan ito ng leksyon, pero pinipigilan
nya lang ang kanyang sarili. Iniisip nya si Ashley..! Nirerespeto nya ito dahil ama
ito ng babaeng pinakakamahal nya!
"Napaka walanghiya mo talaga!" Padabog nyang hinampas ang rihas ng selda na sanhi
naka gawa yon na nakaka hindik na ingay na sanhi pg tinginan sila ng mga ibang naka
kulong na mga preso sa kulungan.

"Relax ka lang Mr. Villanueva! Napaka init naman ata ng ulo mo" aniya nito...
"Hindi ka naman siguro pumunta dito para kamustahin ako, hindi ba??" Aniya nito at
hindi nya pa din pinuputol ang matalim na titig nya dito.. "Kamusta na ang Anak ko?
Si Ashley? Kapag naka labas ako dito sisiguraduhin kong babawiin ko sayo ang anak
ko Mr. Villanueva!" Sumilay ang nakakatakot na balak sa kanyang labi.

Hindi nya napagilan pa ang kanyang sarili at mabilis kwinelyuhan ito at halos mapa
subsob ang mukha at katawan nito sa malaki at malamig na rehas. Pilit na nag
pupumiglas na makawala sakanya si Leonardo, pero hindi nito magawa dahil sa
sobrang higpit na pag kakahawak nya dito.. Kanina pa sya ng titimpi sa gagong to!!

"Anak mo?!" Halos nanliyab ang kanyang mga mata sa galit. "Wala kang anak at
kaylan man, hindi ka naging mabuting ama kay Ashley!Pinangbayad mo na ng utang
sakin ang anak mo Mr Ramos, baka nakaka limutan mo ang usapan at kasunduan natin!
Saakin na ang anak mo! Wala kanang karapatan sakanya!" He hissed on anger.

"Wala akong pakialam sa p*tanginang kasunduan natin noon Mr. Villanueva! Hindi ako
natatakot sayo! Sisiguraduhin kong kukunin ko ang anak ko!!" Patuloy itong nag
pupumiglas at ilang beses nya itong hinihila para hamunin ito ng away pero patuloy
lang syang sumasampa ng malakas sa malamig na rehas dahil hindi ito maka labas ng
kulungan.

Bigla na ring nataranta at inawat sila ng mga pulis at pati na rin si Cloud dahil
na rin sa sobrang galit at pagtitimpi nyang saktan talaga ito anumang oras! Kilala
sya nito kong gaano sya magalit at alam nila na wala syang sinasanto kahit na sino!

"Sige kunin mo kong kaya mo!" Pang hahamon nya dito. "Dahil ako mismo ang papatay
sayo! Tignan lang natin kong sasama pa sayo ang anak mo kapag sinabi ko sakanya ang
totoo!" Sigaw nya dito. "Bakit takot kang malaman nya ang tinatago mong baho huh!??
Don't try me Mr Ramos, dahil iba ako magalit! Hindi ko hahayaan na lumapit at kunin
mo sakin si Ashley.. I will sure to you that you will rot in jail you bastard!" He
hissed!

At tuluyan na nga syang naawat ng kanyang kaibigan at pati na rin ng pulis. Padabog
nyang binitawan ang pagkakahawak nya sa kwelyo ni Leonardo na kulang na lang
tumalsik ito sa lakas ng impact. Umayos ito ng pagkakatayo at tinignan sya ng
sobrang talim at sama.
Binigyan nya ito ng nagbabantang titig bago nya ito tinalikuran. Mabigat at parang
nag hahamon ang bawat lakad na ginagawa nya. Ramdam nya ang pag sunod sakanya ni
Cloud paalis ng naturang prisento.

"P*tangina mo Drake! Bumalik ka dito!! Hindi pa ako tapos sayo! Drake!!" Patuloy na
sigaw nito at hindi nya na ito nilingon pa.

Malalaking hakbang ang ginawaran nya at ramdam nya ang panginginig ng kanyang
katawan sa pag titimpi at galit na kanyang nararamdaman..

Napatigil sya sandali ng maramdaman nya na ng vibrate ang cp nya sa kanyang bulsa.
Kinuha nya ang cellphone nya at doon nya nakita na tumatawag pala sakanya ang
dalaga. Humingga sya ng malalim bago nya ito sinagot.

"Hello Mahal"

[Mahal asan kaba? Kanina pa kita hinihintay.. Naka ilang tawag at text na ako sayo
pero di mo naman ako sinasagot] marinig nya lang ang malambing nitong boses sa
kabilang linya, parang hinaplos ang kanyang puso sa saya.. Na para bang nawala
lahat ng kanyang problema at galit.

"Pasensya na Mahal, may inasikaso lang ako sa trabaho" pag sisinungaling nya dito.
"Why Mahal? Is there something wrong? May gusto kabang kainin?" Pag aalala nyang
tanong dito..

[Wala naman Mahal.. It just that... Nami-miss lang kita] nahihiyang sambit nito at
hindi nya maiwasan ang kanyang sarili na mapa ngiti dahil alam nyang namumula na
siguro ang pisngi nito sa kilig..

"I Miss you even more Mahal.. Don't worry, pauwi na rin ako.. Be ready, susunduin
kita dyan sa masyon, lets have dinner date outside." He said.

[Sure Mahal.. Hihintayin kita dito.]

"Iloveyou"

[Iloveyou]and he hang up the call and placed his phone on his pocket.

"So what now Drake??" Narinig nyang nag salita ang kanyang kaibigan na ngayon nasa
tabi nya, na kanina pang nakikinig ng pinag uusapan nila ng dalaga.. "Sasabihin mo
ba kay Ashley na nakita mo na ang kanyang Papa??"
Bumuntong hiningga sya ng sobrang lalim ng maalala nya ulit ang kahayupan na ginawa
ni Leonardo kay Ashley noon! Saksi sya sa kasamaan at kahayupan nito! Matagal nya
ng alam na napakaraming bisyo si Leonardo at tulak din ito ng droga. Marami na
itong nilokong mga tao kayat wanted na rin ito. Pero ang hindi nya matatanggap ay,
ilang ulit nitong tinangkang gahasain si Ashley habang ito natutulog, at ilang
beses nya din pinipigilan si Leonardo na gawin ang kanyang maitim na balak kay
Ashley!

"Lets keep this secret just between us Cloud.. Sasabihin ko din sakanya ang totoo
kapag naayos na ang lahat.. Ayaw kong masaktan si Ashley kapag nalaman nya ang
totoo" aniya nya.

Hindi nya hahayaan na manggulo ang ama ni Ashley sa kanilang dalawa!

Hindi nya hahayaan na masaktan muli ang dalaga kapag nalaman nito ang totoo!

Hindi nya hahayaan na bumalik pa ulit ito sa buhay ng dalaga at kunin ito sakanya!

••••••

Ng matapos pag uusap nila ni Drake sa kabilang linya. Hindi nya matago ang saya at
excitement na kanyang nararamdaman sa oras na ito at dali- dali syang umakyat sa
kanyang kwarto para maligo at mag ayos para pag handaan ang dinner-date nila ni
Drake. Kahit ilang buwan na silang magkasama ni Drake, he never fail to make her
feel loved and special.. Parati sya nitong dinadala sa cloudnine sa saya at kilig
na kanyang nararamdaman sa tuwing sila ay magkasama.. Araw-araw pinaparamdam
sakanya ng binata, kong gaano sya nito kamahal at ka special sa buhay nya at yon
ang nagustuhan nya kay Drake..

Kinalaunan napag pasyahan nyang suotin ang puting bestida na may mga burdang kulay
yellow na maliit na bulaklak. Mas bumagay ang kanyang suot dahil na din sa sakto
lang ang laki ng umbok ng kanyang tyan. Hinayaan nya in na naka lugay ang kanyang
maitim at mahabang buhok at nag lagay din sya ng light na make-up para hindi sya
mag mukhang losyang at pangit sa dinner-date nila ni Drake.. Tinernuhan nya din ito
ng skin toned flat shoes para mas komportable ang paglalakad nya.. Tumingin muna
sya sa salamin para tignan ang kanyang sarili kong maayos na ba talaga ang kanyang
ayos. Nang okay na ang lahat, may bahid ng ngiti ang kanyang labi habang tinatahak
pababa ng hagyan..

Napa tingin sya sa kanyang relo ng maka baba sya at doon nya nakita na pasado alas
sais pa lang ng gabi.. Tiyak 30 minutos pa ang kanyang hihintayin bago dumating si
Drake dahil nasa byahe pa ito..

Napa tigil sya ng marinig nya ang sunod-sunod na doorbell sa pinto at doon sya
nagtaka dahil napaka bilis naman ata maka rating ang binata sa mansyon.

Nakita nyang napa tigil ang kasambahay sa paglilinig dahil sa sunod-sunod na pag
doorbell sa pinto. Maglalakad na sana ito para pag buksan kong sino man ang nasa
likod ng pinto pero mabilis nya itong pinigilan.

"Ako na lang ho ang mag bubukas.. Baka si Drake na yan" naka ngiti nyang saad at
nag lakad na sya palapit sa pinto.

"Sige po Señorita" sinuklian sya ng matamis na ngiti ng katulong at pagkatapos nag

vowed ito sa harapan nya bago ito bumalik sa kusina.

Ramdam nya ang pag bibilis ng tibok ng kanyang puso sa saya at excitement habang
tinatahak nya papunta sa pintuan. Hindi na sya makapg hintay na batiin at
surprisahen ang binata pag dating nito. Hinawakan nya na ang siradura ng pinto at
buong saya nya itong binuksan para batiin kong sino man ang nasa likod ng pinto.

"Napaka bilis mo naman ata maka rating Maha------" hindi nya na natapos pa ang
kanyang sasabihin ng makita nya kong sino ang nasa likod ng pintuan.

Ramdam nya ang paninigas ng kanyang katawan at biglang nawala ang saya at ngiti na
gumuhit sa kanyang labi.. Kita nya ang matatalim at nag babantang titig sa mga mata
nito habang naka titig sakanya at tumigil ang panunuri nito ng tumitigil ang tingin
nito sa umbok ng kanyang tyan. Mas lalong nanliyab ang mga mata nito sa galit na
para bang papatayin sya nito anumang oras..

"I-Ivory?" Yan na lang ang kanyang nasambit..

Chapter 23

"I-Ivory?" Napa piyok kong sambit. Bigla ako naka ramdam ng kakaibang panlalamig sa
aking katawan habang naka titig sa nakaka takot nyang mga mata.

Tumaas ang kanyang kilay ng makita nya ako, na tila ba hindi nya inaasahan na ako
ang makaka harap nya..
Tinignan nya ako mula ulo hanggang paa na tila ba nangingilatis sa aking katawan.
Sunod-sunod akong napa lunok habang sinusundan ko ang kanyang mga titig.. Biglang
sumama ang templa ng kanyang mukha na tila ba nag hahamon ito ng away ng tumigil
ang kanyang paningin sa aking maumbok na tyan, na tila ba hindi nya nagustuhan ang
kanyang nakikita. Mabibigat nyang hinakbang ang kanyang mga paa papasok sa mansyon,
at hindi pa din inaalis ang masamang kakatitig nya saakin..

Sa bawat pag tama ng kanyang mga mata na tila ba tumatagos sa aking katawan at nag
hahamon ng away.

"Wheres Drake?" Mataray at tagos sa aking taenga ang pag pipigil ng kanyang galit
at emosyon.

"Wala dito si Drake.." tipid kong sambit.

Tumigil sya sa aking harapan at para bang napapaligiran sya ng masama at maitim na
aura ang kanyang pagkatao dahil sa sobrang sama ng kanyang pagtitig sakin. "Wala
dito ang hinahanap m-" hindi ko na natapos pa ang sasabihin ko dahil nagulat ako ng
bigla nyang hinawakan ang aking siko at hinila ako palapit sakanya.

Nap singhap ako na muntik na akong mapa sobsob kay Ivory dahil sa higpit at lakas
nyang pag hila sakin. Binigyan ko sya ng nakaka inis na titig, dahil nabwisit na
rin ako sa ginagawa nyang pag hila sakin.

"What do you think youre doing?!" Matinis at pagalit nyang asik sakin na halos
umalingawngaw ang kanyang boses sa mansyon. Wala akong naramdaman na katiting takot
sakanya. Hindi ko alam kong bakit ganun ganun na lang ang pag kairita ko.

"Dapat ako mag tanong sayo nyan Ivory" matapang kong pabalik tanong sakanya. "Ano
bang ginagawa mo? Pwede ba bitawan moko?" Madiin at puno ng pag babanta kong aniya
sakanya. Pilit kong binabawi ang kamay ko sakanya pero pilit nya pading hinihila
palapit sakanya. Bwisit.

"Ang galing mo noh?" She hissed. "A gold digger like you, hindi na ako mag tataka
kong bakit para kang linta na ang higpit ng pagkaka kapit mo kay Drake at napa
bilog mo ang kanyang ulo!" Sigaw nya. "Hindi mo ako mapapaniwala at mapapabilog sa
maamo mong mukha at pag mamakaawa!... Kilalang-kilala kita! Base sa itsura at
pagkatao mo, yaman at pera lang ang habol mo kay Drake.. Diba tama ako
Ashley??!....Nakaka suka ka! Nangangalingasaw ang yong pagkatao!" Napa unggol ako
sa sakit ng mas hinigpitan nya pa lalo ang pagkakahawak nya sakin, na ramdam kong
bumaon ang mahahaba nyang kuko sa aking balat.

Mangingiyak-ngiyak akong napa tingin sakanya.

Ramdam ko ang paniginginug ng aking katawan sa galit at pagtitimpi sa bawat

salitang sinabi nya sakin. Hindi pa din nag babago ang kanyang emosyon na
nanlilisik ang kanyang mga mata sa galit at handang pumatay ng tao kong ginu-gusto
nya.. Ngayon alam ko na kong bakit ganun na lang ang galit na nararamdaman nya
sakin, dahil alam kong patay na patay sya sa binata.

"Hindi ko alam ang sinasabi mo Ivory.." aniya.. "Kaylan man, hindi yaman at pera
ang habol ko kay Drake." Napa buga sya sa hangin at mang uuyam nya akong tinignan.

"Talaga ba?!" Pang uuyam nya sakin. Konting-konti na lang at masasapak ko na ang
lintik na Ivory na to. "I dont believe you!!....Layuan mo na si Drake!... Akin
lang sya!! Kaylan man hindi sya nababagay sa isang katulad mong dukha at walang
pinag aralan, na kagaya mo!!" She hissed on me.

Halos mag kasukatan na kami ng masasamang titig sa bawat isa, na tila ba, walang
gustong mag patalo. "Wag mo na ring pangarapin pa na magugustuhan ni Drake ang
isang kagaya mo!....Dahil hindi kayo mag kauri!"

"Bitawan moko Ivory.. Ivory..ano ba?" Sa bawat pag hila ko ng aking braso, mas lalo
nyang binabaon ang kanyang mga kuko sa aking balat..

Inis nyang binitawan ang aking braso at mabilis ko naman na hinawakan ang aking
braso dahil sa matinding kirot at pag hahapdi. Doon ko lang nakita na bumakat nga
ang kanyang kuko at may konting sugat.

"Mag kano ba?" Madiin nyang sambit. Kunot noo ko naman syang tinignan dahil hindi
ko alam ang ibig nyang sabihin. "I mean mag kano ba ang kaylangan mong pera para
layuan mo si Drake??!" Singhal nya sakin at doon ko nalaman kong ano gusto nyang
sabihin.

"Name your price Ashley! Basta siguraduhin mo lang na lubayan mo na si Drake at wag
na wag kanang mag papakita pa!" Pag hahamon nya. Binigyan ko lang sya ng matalim
habang hawak-hawak ko ang aking braso.
"Hindi ko kailangan ng pera mo Ivory.. kaya pwede ba tantanan mo na ako?" Inis
nyang sambit dito.

"50 thousand?? 100 thousand? A million?" She smirked on me.

Mabibigat na ang aking pag hingga. Hindi ko na kayang pakinggan ang pag iinsulto at
masasakit na salita na binabato nya sakin..

May kinuha syang papel sa kanyang pouch at marahan na para bang may sinulat syang
kong ano doon. Binalik nya ang kanyang tingin sakin, ngayon puno ng pag iinsulto at
puno ng galit ang kanyang mga mata.

"Yan! Isaksak mo sa baga ang perang yan!!....Diba yan naman ang kailangan mo?! I
gave you 10 million cheque..!" Nagulat ako ng binato nya sakin ang papel na hawak-
hawak nya at tumama yon sa aking mukha. "Sapat na siguro yan para layuan mo na si
Drake! Kaya ano pa ang ginagawa mo dito?? Umalis kana!! Layas!! At wag na wag mo ng
ipapakita ang makapal mong pag mumukha sakin!" Panduduro nya sakin at pagkatapos
inis at buong galit syang nag martsa palabas ng mansyon.

Nang mawala na sya sa aking paningin. Ramdam ko ang panlalambot ng aking mga tuhod
at nag babadyang luha na gustong tumulo sa aking mga mata.

"Mahal, are you alright?" Nabalik ako sa realidad ng marinig ko ang boses ni Drake
sa aking tabi. Umangat ako ng tingin at sinalubong ko ang kanyang tingin, doon ko
nakita ang pag aalala na gumuhit sa kanyang mukha.

"Yeah, okay lang ako". I lied to him. tipid akong ngumiti sakanya, at siniksik ko
ang aking sarili sakanya.

Sa totoo lang talaga hindi ako okay. Hanggang ngayon iniisip ko ang nangyari at
bawat salita na binigay sakin ni Ivory kanina. Hindi ko naman sya masisisi kong
ganun na lang ang tingin nya sakin at galit na nararamdaman nya, dahil sa una pa
lang matagal nya ng gusto si Drake.. Kahit ganun na lang ang galit at pag titimpi
kong gantihan sya kanina, mas pinili ko na lang na manahimik at maging kalmado.
Wala naman akong makukuha kong papatulan ko sya.

Sa una pa lang, wala naman syang intensyon sa kayamanan ni Drake. Kong sya talaga
ang papapiliin, mas gusto nyang bumalik sa bahay-kubo nilang bahay noon sa San
Ramon, at doon mabuhay ng tahimik at payapa kahit mahirap ang buhay. Pero wala
naman syang magagawa, dahil kagustuhan ni Drake na sa mansyon manatili.

Pinahatid nya na kanina sa isa sa mga tahuhan sa mansyon na isauli kay Ivory ang
cheque ng pera na binigay nito sakanya kanina, dahil hindi nya naman kailangan pa
ang pera at kahit na anong kayamanan nito. Sapat at okay na sakanya ang makasama
ang binata at wala na syang hihilingin pa.

Naka higa kami sa master bed sa mismong kwarto namin ni Drake. Naka patong ang
aking ulo sa kanyang matigas at matipunong dibdib. Doon ramdam ko ang mainit nyang
katawan sakin, at rinig na rinig ko ang bawat pag tibok ng kanyang puso. Feeling ko
safe ako sa tuwing kasama at katabi ko ang binata.

Binalik ko ulit ang aking tingin sa napaka laking bintana sa aming harapan. Pinag
mamasdan namin pareho kong papaano tanggayin ang puting kurtina sa bawat pag ihip
ng hangin. Pumulupot ang kanyang kamay sa aking maliit baywang, na mas lalo nag
pagaan ng aking nararamdaman.

"Kanina kapa kasi tahimik. Is there something wrong? May nararamdaman kaba na
masakit? Ano? Just tell me" nag aalalang tanong nito, at sunod nyang naramdaman ang
pag lalaro ng kamay nito sa kanyang buhok.

"Wala mahal. Okay lang talaga ako promise. Pagod lang siguro ako mag hapon" aniya
nya.

"Mahal?" She broke the silence between us

"Hmm?"

"Minahal mo din ba si Ivory?"

"Why do you ask?"

"Wala lang.. Curious lang ako". Aniya nya. "Alam nating pareho na matagal ng may
gusto si Ivory sayo. Close na close kayo sa isa't-isa at kilala ka din ng buong
pamilya nya. Tyaka mas nauna mo pa syang nakilala kaysa sakin." Tuloy-tuloy kong
saad.

Sa totoo lang talaga matagal ko ng gustong itanong ang bagay na yan kay Drake, pero
pinapangunahan ng takot at hiya ang aking sarili. Madalas din ako maka ramdam ng
selos sa tuwing nag kakalapit o nag kakausap silang dalawa.

"Come here, Mahal" mas niyakap nya pa lalo ako ng mas mahigpit at sinuklian ko
naman sya ng mainit na yakap. "Alam mo naman siguro ang magiging sagot ko dyan
diba? Yes, Ilove her, as my litte sister. And I dont wanna see her, as a woman."
Simpleng sagot nya.

"You are the person, that I dont wanna lose, Ashley..." seryoso nyang saad.
Kinagat ko na lamang ang aking labi habang pinakikiramdaman ko ang susunod nya pang
sasabihin. "I know that Im not a perfect partner, I do lots a mistake and hurt
you're feelings sometimes. Alam kong marami akong kasalanan at nagawa na hindi
maganda sayo noon. Pero hindi mapapalitan ang nararamdaman ko para sayo. Can you
believe that? A cold hearted and arrogant Drake Villanueva, would fall inlove to
you." Sa bawat salita na sinabi nya lahat ng yon humaplos sa aking puso na tila ba
nakikiliti ako.

Umanggat ako ng tingin at doon nag kasalubong ang mga mata namin ni Drake. Bumilis
pa lalo ang kabog ng aking dibdib habang naka titig sa kanyang mga mata na nag
kumikislap.

Si Drake ba tong kasama ko?

Bakit ibang-iba sya?

"Ikaw lang ang gusto kong babae na maka sama hanggang sa aking pag tanda. I may not
a perfect but I promise you that I will love you always, at pati na rin ang
magiging anak natin.. Hindi ko alam, ginayuma mo ata ako Ashley.." he said with
husky and sincere voice.

"I love you so much Mahal" aniya nya at napa pikit na lamang ako ng binigyan nya
ako ng isang mainit na halik sa labi.

"Iloveyou too Mahal" she replied and hug him so tightly. Napaka swerte nya, wala na
syang hihilingin pa..

•••••
"Sigurado po kayo Señorita?" Bahid ng pag aalala ang gumuhit sa mukha ni Manang
Puring. Sinuklian ko lamang sya ng matamis na ngiti at pagkatapos kinuha ko ang
basket na pinag lalagyan nya, kapag sya ay namimili sa pamalengkean.

"Opo Manang"

"Aba, wag na Señorita, buntis kapa naman. Baka kami pagalitan ni Señorito kapag
sumama kapa sakin." Aniya nito at bahid sa boses nito ang pag aalala.

"Wag kayong mag alala Manang. Nag paalam naman ako kay Drake na sasamahan ko kayo
mamalengke ngayon, at pumayag naman sya sakin" aniya nya.

Totoo naman talaga na nag paalam sya kay Drake na sasamahan nya ngayon si Manang
Puring na mamili ng isda at baboy sa bayan. Mabuti naman pinayagan sya ni Drake,
kahit paminsan pinag babawalan syang mag pagod at gagawa ng kong ano-ano, dahil nag
aalala ito sa pag bubuntis nya.

"Tara na Manang, tayo na mag panhik sa bayan. Maya-maya darating na yon si Drake
galing sa Hacienda" aniya dito. Balak nya sanang pag lutuan ng paksiw ang binata
dahil alam nyang paborito nito. Dito kasi nag daang araw- laging busy ang binata sa
pag babantay at pag aani ng mga gulay at prutas sa hacienda. Kaya madalas gabi na
ito umuuwi at lagi itong pagod.

"Tara na Manang" excited nyang saad dito.

Tahimik nilang binabaybay ni Manang Puring ang daan papunta sa bayan. Mga ilang
minuto pa ang nilakad nila at narating na nila ang pamalengkean. Marami syang
nakitang mga bata at matatanda, at ibat-ibang nag titinda ng kong ano-ano sa tabi
ng daan. Ito rin ang pinaka paborito nyang gawin ang sumama kay Manang Puring
mamalengke sa bayan, dahil nasasaksihan nya ang ibat-ibang uri ng pamumuhay ng mga
tao sa San Rafael.

Una namin pinuntahan ang tindahan ng mga baboy tapos sunod naman ang tindahan ng
mga isda. Binili lang namin yong mga kailangan na mga rekado sa pag luluto. Excited
na syang pag lutuan ng masarap na pagkain ang binata.

"Manang, titingin-tingin lang muna ako dito sa kabila ha?" Paalam ko dito. Tinignan
ko sya na ngayon kausap nya si Tiyo Badong, yong nag titinda ng tilapia.
"Sige Señorita. Wag po kayong lalayo ha?" Lintarya nya at tumango naman ako
sakanya.

Iniwan ko muna sila ni Manang Puring. Tinuon ko na lang muna ang aking sarili sa
pag lilibot at pag titingin ng mga sari-saring mga paninda sa palengkean. Mga ilang
layo na ang hakbang na ang aking nilakad at may isang bagay na nag paagaw ng aking
atensyon.

Ay yong nag kukumpolan na mga kabataang lalaki na para bang may pinag tutulungam
sila. Panay ang sigawan at pag babato nila ng maliit na bato at sari-saring mga
papel sa isang tao na naka yuko at pilit na pino-protektahan ang kanyang sarili.
Nag tataka ko naman na tinignan ang nag kakagulo, at tumingin ako sa kaliwa at
kanan ko pero wala man lang ni isa sa mga tao sa paligid ko ang gustong tumulong o
umawat sa kawawang lalaki.

Kita at rinig ko ang bawat pag hinggi ng tulong at pag mamakaawa ng lalaking
madungis habang patuloy syang binabato at inaapi ng mga kabataang mga lalaki. Bigla
ako naka ramdam ng awa sa lalaki. Hindi kakayanin abg konsensya ko na mapa hamak at
mas malala pa ang mangyari sakanya.

Kiangat ko ang aking ibabang labi. Humingga muna ako ng malalim, bago ako nag
karoon ng lakas ng loob na lapitan sila.

"P-Parang awa nyo na! T-Tama na! T-Tama na" patuloy na pag mamakaawa ng matandang
lalaki at naka harang ang kanyang mga kamay sa kanyang ulo para proteksyonan ang
kanyang sarili.

"Dapat lang sayo to! Napaka baho mo! Napaka dungis mo! Nararapat lang to sayo!"
Anas ng maangas na binata at pinag tatadyakan ang matanda at nakaka awang matanda.
Sa bawat pag tadyak nito sa matanda, rinig na rinig mo ang bawat unggol at pag
mamakaawa nito.

"Masakit ba ha?! Masakit! Ito pa!!" Aniya ng isang binatilyo at pinag babato nya
ang matanda ng gulay at sari-saring binilog na papel sa matanda.

Hinang-hina ng napa dapa ang matanda habang patuloy syang pinag tutulungan ng apat
na mga binatilyo na pilit syang sinasaktan. Nakaka awa ang sinapit ng matanda na
halos bogbog sarado na ito at napaka rami nya ng sugat at dugo sa kanyang katawan.
Sa base ng kanyang itsura, pilit nyang tinitiis ang sakit at bawat bogbog na tinamo
nya.

"Sandali! Sandali! Tabi! Ano ba!" Humarang at pumagitna na sya para awatin ang mga
ito. "Hindi ba kayo mag sisitigil?!" Sigaw nya dito.

Halos ramdam nya ang pamumula ng kanyang pisngi sa galit na kanyang nararamdamam.
Isa-isa nyang tinignan ang mga binatilyo na sakanyang harapan na tila ba nagulat
ito ng umawat sya dito.

"Hindi ba kayo tinuruan ng respeto ng nga magulang nyo, at sa isang kawawa at

walang laban na matanda ang sasaktan nyo!?" She hissed on them. "Asan ba ang mga
magulang nyo ha? Asan!? Hindi nyo ba alam na pwede kayong makulong sa ginawa nyong
to? Gusto nyo bang ipa barangay? Ha?" Isa isa nyang dinuro ang kabataan sa harapan
nya.

Tila ba natakot at nagulat ito sa pag babanta nya dito.

"Tara na at mag usap-usap tayo sa barangay at ng mabigyan kayo ng kaparusahan!" Pag

hahamon nya dito. Kita nya ang pamumutla ng mga mukha ng mga ito sa galit.

"Hindi po! Hindi po!" Sabay-sabay nilang sambit habang umiiling.

"Tangina! Sabit na!" Anas ng pinaka angas sa kanilang apat.

"Tara na! Takbo na!" Sunod-sunod nilang sambit at nag sitakbo na sila paalis,
hanggang sa mawala na ito sa kanyang paningin.

Tinapunan nya ng tingin ang kawawang matanda na ngayon naka dapa pa ito sa kanyang
harapan na tila ba, nandon pa din ang takot at trauma sa mga nangyari. Kita nya ang
panginginig ng katawan nito sa takot at halos mabahidan na ito ng galos at sugat sa
kanyang katawan. Parang kinurot ang kanyang puso habang naka tingin dito.

"Tatang, okay lang po ba kayo?" Mahina nyang pag tawag dito. "Wag po kayo matakot
at mag alala, dahil umalis na po sila. Wala na pong mananakit pa sainyo" aniya nya
at medyo kumalma na ito.

"Tatang?" Mahin nyang pag tawag dito. Dahan-dahan ito umangat ng tingin at tumingin
sakanya.

Nag katitigan sila nito ng ilang segundo at pagkatapos dahan-dahan na itong

bumangon. Doon nya nakita at napag masdan ng mas maigi ang matandang lalaki sa
harapan nya. Naka suot ito na kupas na pantalon at kulay asul na punit-punit na
damit. Medyo may kalakihan din ang kanyang katawan at mas matangkad pa sya sakin.
Magulo ang kanyang buhok at napaka dungis nya na puno sya ng putik at grasa sa
kanyang katawan, kahit ganun ang ayos nya napaka gwapo nya maging isang palaboy
kahit may katandaan na ito. Hindi ko maiwasan na mapa titig sa kanyang mukha na
tila ba, familiar ang kanyang mukha sakin.
Na tila na ba nakita ko na sya, pero hindi ko alam kong saan ko sya nakita.

"Maraming salamant Ening!" Mahina nyang sambit at nanatili lamang ako naka titig sa
kanyang mukha, at pilit na inaalala kong saan ko sya nakita.

"Okay lang ba talaga kayo Tatang? Gusto nyo ba, idala ko kayo sa pagamutan, para
magamot yan na mga sugat at galos nyo?" Aniya nya. Tinignan nya lamang ang matanda
na isa-isa niyang pinupulot ang kanyang gamit at bag na nasa lupa.

"Wag na Ening.. Galos at sugat lang ito. Malayo to sa bituka" pag tatangi nya
sakin.

"Sigurado ba talaga kayo Tatang? Tulungan ko na po kayo.. San ba kayo naka tira at
ihahatid ko na kayo" pag aalok nya dito. Di ko lang talaga alam kong bakit napaka
gaan ng loob ko sakanya. Pero ito lang ang gusto ko, ang tulungan sya, wala ng iba.

"Wag na Ening. Maraming salamat." Ngumiti sya ng ubod ng kay tamis sakin. "Hayaan
mo at balang araw. Masusuklian ko ang kabutihang loob na ginawa mo sakin. Aniya
aalis na ako. Maraming salamat muli" aniya nya at nag simula na syang mag lakad
paalis.

Kahit gusto ko man syang sundan at tulungan, wala akong magawa kundi sundan na lang
sya ng tingin paalis, hanggang mawala sya sa aking paningin. Nanatili pa din ako sa
kawalan habang inaalala ko pa din kong saan ko ba talaga sya nakita.

"Nandito lang pala kayo Señorita" aniya ni Manang Puring at tinignan nya ito na
hawak-hawak ang basket, laman ng mga pinamili nito. Napansin ata nito ang
pananahimik nya at sabay sabing. "Okay lang ba kayo Señorita?"

"Opo okay lang ako Manang" tipid nyang saad.

"Tara na Señorita!" Tumango na lamang sya at doon sya napa tigil ng naalala nya
kong sino ba talaga ito.

Yong kanyang mukha.

Yong kanyang mga mata.

Napaka familiar..

Nakita nya na ito..

Kundi saan?

Kaylan?

And something hits her.

Sya nga..

Sya si Don Ramon, Villanueva!

Ang tatay ni Drake.

No it cant be!

Chapter 24

Hanggang sa maka uwi sila ni Manang Puring sa mansyon, iniisip nya pa din ang bagay
na nakita nya kanina sa palengkean. Hindi sya pwedeng mag kamali na si Don Ramon
nga yong nakita nya kanina, ang Ama ni Drake..

Kahit nababalot na ng putik ang katawan nito at malaki ang pinayat nito. Tumubo at
humaba na ang balbas at buhok nito, hindi nito mapapalitan ang mga nakita nya.
Malinaw na malinaw sakanya na Ama nga ni Drake ang nakita nya kanina.

Kinagat nya ang ibabang labi nya at doon sya napa isip muli.

Pero papaano?

Papaano sya napunta sa isang pulubi?

Ang alam nya iniwan ni Don Ramon ang kanyang mag ina at sumama ito sa ibang babae.
Pero bakit nag ka ganun ang lahat?

Gulong-gulo na sya sa mga nakita at nalaman nya.

"Señorita?" Nabalik sya sa realidad ng marinig nya ang boses ni glorita sa kanyang
likuran.

Mabilis nya naman itong nilingon at doon nya napansin na tila ba, kanina pa sya
nito pinag mamasdan.

"Okay lang po ba kayo?" Nag aalalang tanong nito. "Kanina pa kasi nyo hinahalo ang
tinimplang kape para kay Señorito" aniya nya at doon nya lang napansin na hawak-
hawak nya ang kutsarita at patuloy na hinahao ang tinimpla nyang kape para sa
binata.

Lihim nya na lang kinagat ang ibabang labi nya, para itago ang hiya na nararamdaman
nya.

"Hihi. Ganun ba?" Inalis nya ang kutsarita sa tasa at pagkatapos nilapag nya ito.
Nilagay nya ang tinimpla nyang kape sa Tray. "Okay lang ako" aniya nya dito. Bakas
pa din sa mukha ni Glorita na tila ba hindi ito kumbinsado sa sinabi nya.

"Gusto nyo po bang tulungan ko na kayo mag hatid nyan?" Pag prepresinta nito at
mabilis syang umiling.

"Wag na Glorita. Kaya ko na to, Sige maiwan na kita" aniya nya.

Dahan-dahan syang nag lakad papunta sa silid nila at marami padin ang bumabagabag
sa kanyang isip habang nag lalakad sya.

Hinawakan nya ang siradura ng pintuan at nag lakad sya papasok sa kwarto nila ng
binata. Pag apak nya pa lang sa silid, naamoy nya na ang mabango at familiar na
pabango na ginagamit nito. She cant help to smile and feel love over and over to
him. Ito rin ang pinaka gusto nya sa lahat, ang parating maamoy ang binata, kahit
paminsan pawisan ito dahil sa mag hapong mag trabaho, pero walang alintana iyon
sakanya. Gustong-gusto nya amoy-amoyin ito. Siguro dala na siguro ito ng hormones
ng pag bubuntis nya.
Napa lunok na lamang sya ng makita nya si Drake na naka upo sa kama habang naka
sandal ang likod nito sa headboard ng kama, habang abala ito sa ginagawa nya kong
ano sa kanyang cellphone. Lihim nya na lang pinag masdan si Drake, at hind nya
maiwasan na mapag masdan ito ng mas maigi. Napaka swerte nya talaga sa binata.

"Tinimpla kita ng kape" saad nya dahil alam nyang paborito nitong uminom ng kape.
Nilapag nya ang dala-dala nyang tray sa ibabaw ng drawer.

Umagat ito ng tingin at nag kasalubong sila ng tingin ng binata. Nilapag nito ang
hawak-hawak nyang cellphone sa tabi at binigyan sya nito ng matamis na ngiti.
"Thanks Mahal" aniya nito at kinuha nito ang tasa ng kape at marahan nitong uminom.
"Maybe, I will go back to Manila this week" aniya nito at nawala ang matamis na
ngiti sa kanyang labi.

Hindi nya alam pero naka ramdam sya lungkot at pag hihinayang sabihin nitong aalis
ito muli. Alam nya kasi kapag pumupunta ito sa Maynila, mahigit isang linggo ito
nananatili doon, o mahigit pang isang linggo kapag marami itong inaasikaso sa
kompanya. Nalulungkot sya dahil hindi nya ito makikita, tiyak mag isa at wala na
naman syang kausap pag ito'y umaalis.

"Ganun ba?" Tinago nya nag lungkot sa kanyang tinig at marahan nitong nilapag ang
tasa ng kape sa tray. Naiintindihan nya naman na kailangan nitong umalis para sa
trabaho ng binata.

"Yea. Don't worry I'll be back soon. Kailangan ko lang tapusin ang naiwang trabaho
doon" napa hilamos ito sa kanyang mukha.

"Its okay, naiintindihan ko naman Mahal" ngumiti sya ng kay tamis sa binata.
Tumungo sya sa wardrobe sa isang tabi para kumuha ng damit. Kinagat nya ang kanyang
ibabang labi, nag dadalawang isip sya kong sasabihin nya sa binata kong ano ang
nakita nya palengkean.

Pero nag dadalawang isip syang sabihin dito na nakita nya ang kanyang Papa sa
palengkean.

Pano na?

Pano nya sisimulan na sabihin dito kong ano ang mga nakita nya??
Pano kong magalit sakanya ang binata?

Pinilig nya ang kanyang ulo para iwaksi ang kanyang mga iniisip. Wala naman
sigurong masama kong sabihin nya dito ang totoo diba?

hindi nya alam kong ano ang magiging reaksyon nito.

Nag pakawala lamang sya ng malalim na buntong-hiningga bago nya tinapunan ang
tingin ng binata. Inipon nya ang kanyang lakas at winaksi nya ang takot at pangamba
sa kanyang dibdib kong ano ang magiging manggyari.

"Mahal?" Pag babasag nya ng katahimikan. Unti-unti nya ng naramdaman ang matinding
kaba sa kanyang dibdib.

"Hm?" Sagot nito. Ngayon hawak na naman nito muli ang cellphone nito at hindi man
lang syang magawang tignan.

"A-Ahh eh.." kinagat nya ang ibabang labi nya. Sobrang lakas na rin ng pintig ng
kanyang puso na para bang mababaliw na sya sa bawat segundong lumilipas. "P-Pano
kong isang araw bumalik ang iyong Papa?" Aniya nya.

Di nya alam kong bakit sya naka ramdam ng matinding kaba ng mga sandaling yon.
Tinignan nya si Drake na ngayon naka tingin ito sakanya na tila ba sinusuri sya.

"What do you mean?" Matigas at matabang nitong saad. Doon nya nakita na medyo
dumilim at umiba ang aura nito, na tila ba bumalik ang dating malamig at
nakakatakot na pag trato nito sakanya noon.

Parang nag sisisi tuloy sya na naibanggit nya ang tungkol sa kanyang Papa.

"W-Wala nasabi ko lang" peke na lang syang ngumiti. Pilit nyang pina sisigla ang
atmosphere sa kanilang dalawa ni Drake dahil hindi sya sanay sa napaka lamig nitong
pakikitungo ngayon. "Naisip ko lang kasi.. P-Paano kong bumalik ang iyong Papa,
matapos ang mahabang panahon?" Nag kadautal-utal nyang sambit dahil ngayon naka
tingin sakanya si Drake ng sobrang lalim at puno ng seryoso na tila ba hinihintay
nito ang mga susunod nya pang sasabihin.

"I don't want to talked about it!" Matigas at ma owtoridad nitong sambit. Napa
lunok na lamang sya ng sunod-sunod sa kaba dahil hindi pa din nag babago ang
expression ng binata, sobrang dilim na toba ba sinapian ng masamang espiritu.

"Bakit naman?" Pangungulit nya pa. Gusto nya kasi malaman kong ano ang saloobin
nito. "Pano kong mag cros ang landas nyo? P-Pano kong isang araw makita mo sya at
huminggi sya ng tawad sayo. Mapapatawad mo pa ba sy—-" hindi ko natapos pa ang
sasabihin ko ng.

"I said enough!" Nagulat sya sa malakas at nakakatakot nitong sigaw na

umalingawngaw sa buong silid.

Ramdam nya ang pangangatog ng kanyang tuhod sa takot habang naka tingin sa napaka
dilim at nanlilisik nitong mga mata sa galit. Natatakot sya na masaksihan muli kong
gaano ito magalit.. nasaksihan nya na kasi kong gaano magalit ang binata at takot
na syang maka tanggap ng parusa mula dito.

"Hindi kaba marunong umintindi?! Ayaw ko ng pag usapan ang bagay na yan!" He hissed
on me. "I will never forgive him! Hindi ko sya mapapatawad dahil sa ginawa nya
samin Mama. He ruined our family. At kaylan man hinding-hindi ko na sya mapapatawad
pa!" He hissed on anger.

Napa sigaw na lang sya sa takot ng binato nito ang hawak-hawak na tasang kape at
tumama yon sa pader. Kita nya kong pano nabasag at naka likha yon ng nakakahindik
na inggay sa loob ng kanilang silid.

Ramdam nya ang panlalambot ng kanyang mga tuhod dahil sa kaba at takot habang naka
tingin sa napaka dilim at walang emosyon na mukha ni Drake. Napa tutop sya sa
kanyang bibig habang naka tingin sa mukha nito.

Hindi ko inaasahan na makikita at masasaktan ko muli kong paano sya magalit. Kong
gaano sya kalupet noon.
Ramdam nyang nag simula ng uminit ang sulok ng kanyang mga mata, hanggang sa hindi
nya napigilan. Sunod-sunod ng nag sibagsakan ang luha sa kanyang mga mata.

Bakit ganun??

Bakit parang kinurot ang puso ko sa sakit?

Bakit kailangan ko pang maramdaman ang sakit na ito?

"Damn it!" He hissed. Kita nya kong paano ito napa sabunot sa buhok nya dahil sa
inis at frustrate na naramdaman nito. Yong madilim at nakakatakot nyang mukha
napalitan lahat ng yon ng pag sisisi at lungkot.

Napabilis ng pangyayari at nagulat na lamang sya ng lumapit sakanya ang binata at

binigyan sya nito ng isang mainit at mahigpit na yakap. Ng maramdaman nya ang
mainit na katawan nitong tumama sakanya doon pa lalo sya napa iyak sa bisig nito.
Sobra na syang na trauma noon at ayaw nya ng maulit pa yon.

"Sssh!! Im so sorry to scared you Mahal" Rinig nya ang mahina at sincere nitong
saad habang patuloy na hinaplos ang likod ng kanyang buhok. "Hey look at me" he
cupped my faced that make me look at him.

Napa tingin ako sakanya habang patuloy na umaagos ang luha sa aking mga mata.
Tinignan ko ang kanyang mga mata na bahid ng lungkot at tila ba takot na takot ito.

"I don't want to see you crying.. I didn't mean it, I didn't mean any of this.."
aniya nya at pinunasan nya ang aking luha. Ramdam ko ang mainit nyang palad na
dumapo sakin at hindi ko maiwasan na mapa tingin sa napaka gwapong mukha ni Drake.
"Pasensya na, nadala lang ako ng aking galit at emosyon.. Hindi ko sinadya na
sigawan ka. Im so sorry, I wont do that again" he said and he hugged me so tightly
that make me ease.

Hindi ko alam kong bakit napa lambot nya muli ang aking puso. Naiintindihan ko,
kong bakit ganun na lang ang galit nya sa kanyang Papa.

"Im so sorry.. It just that.." he paused a little bit. Nakita ko ang pag aalangan
at frustrate sa kanyang mukha. "Ayaw ko lang pag usapan pa si Papa o ano man ang
tungkol sakanya.. Can you promise me that Mahal?" Sagot nito at bigla akong
natigilan.

"Okay. Pasensya kana kong nabanggit ko sya sayo kanina. Hindi ko sinasadya" aniya
nya
"Can you forgive me Mahal?" Aniya nito at sya na mismo ang unang kumalas sa pag
kakayakap sakanya at tinignan sya nito ng puno ng seryoso. Tumango lamang sya
Bilang pag sagot dito. "Iloveyou Mahal. Mahal na mahal ko kayo" aniya nya at
nagulat na lamang sya ng bigyan sya nito ng mabilis na halik sa kanyang labi.

Hindi nya mapigilan ang kanyang sarili na pamulahan ng pisngi sa ginawa ng binata.
He never failed to make her smile and feel how important she is, to him. "Iloveyou"
she mumbled and hugged him so tightly.

Maaga syang nagising kinaumagahan para tulungan si Manang Puring mag luto ng
almusal. Ayaw sana syang patulungin ng matanda dahil buntis sya at baka daw
mapagalitan daw sya ni Drake kapag nakita nitong tumutulong sya. Pero kinalaunan
napapayag nya naman ito dahil sa pangungulit nya.

Ng matapos sila mag almusal ni Drake. Hindi nya maiwasan matulala at mag isip ng
nakita nya kahapon. Hindi sya pwede mag kamali na si Don Ramon nga ang nakita nya
sa palengkean. Pero may isa ring sumisigaw sa isip nya na mali lang sya ng akala,
na hindi nga ito ang Papa ni Drake at kamukha lang ito.

Pano kong Ama nga talaga ito ni Drake?

Bakit napunta sya sa ganung kalagayan?

Ano ba talaga ang nangyari nung umalis ito sa mansyon?

Gulong-gulo na sya at hindi nya alam kong ano ang gagawin. Gusto nya man sanang
sabihin kay Drake na nakita nya ang Papa nito kahapon pero pinapangunahan na sya ng
takot at kaba sa kanyang dibdib. Ayaw nya ng magalit pa muli sakanya ang binata. At
nangako na sya kay Drake na kaylan man hindi nya na babanggitan pa sa binata ang
tungkol sa kanyang Papa. Hanggang maari ayaw nya ng magalit o suwayin pa ang utos
nito.

Hanggang may nabuong plano sa kanyang isip.

Kailangan nya itong hanapin. Kailangan nyang malaman kong ano ba talaga ang totoo
para mapanatag na sya. Kailangan nya itong puntahan sa palengkean para alamin kong
totoo ba talaga na sya ang Papa ni Drake at pagkatapos babalik din sya kaagad.

Hindi nya alam kong ano ba talaga ang paniniwalaan nya, gulong-gulo na sya. Kinagat
nya na lamang ang kanyang ibabang labi at tinignan nya si Drake na naka upo sa
balconahe at parang may tini-tipa ito ng kong ano sa laptop. Kahit hindi nya tignan
alam nyang tungkol ito sa trabaho.

Tangka sana syang mag lalakad paalis ng marinig nya ang britonong boses nito na
sanhi mag sitayuan ang balahibo nya sa kanyang katawan.

"Mahal, saan ka pupunta?" Napa tigil sya ng marinig nya ang boses ni Drake sa
kanyang likuran.

Dahan-dahan syang lumingon at doon nya napag tanto, na naka titig na pala ito
sakanya.

"Uhmm. P-pupunta lang ako sa San Ramon.. sa bahay namin" she lied. Alangan syang
ngumiti sa binata at pilit nyang tinatago ang kaba at takot sa kanyang dibdib.
Takot na malaman ng binata kong ano ang plina-plano nya.

Bahagyang tumayo si Drake sa kanyang kinauupuan at nag lakad ito papunta sa

kinaroroonan nya. Ng maka lapit ito sakanya, hinawakan nito ang magkabila nyang
balikat na tila ba, pinag mamasdan at sinusuri sya nito.

"Hey, are you alright Mahal?" Nag aalalang tanong nito na sanhi mapa titig sya sa
mukha nito. "Napapansin ko kasi na kagabi pa napaka lalim ng iniisip mo. May
problema ba? Just tell me" aniya nito at umiling sya.

Gusto nya sanang sabihin sa binata kong ano ba talaga ang bumabagabag sakanya pero
mas pinili nyang itikom ang kanyang bibig. Ayaw nya na itong bigyan pa ng sakit ng
ulo at problema.

"Okay lang ako Mahal." Alangan syang ngumiti at pilit na kinukubli ang kaba sa
kanyang dibdib. "Wag kang mag alala. Im okay.. Nami-miss ko lang si Papa.." pag
sisinunggaling nya.

Kita nya ang pag lukot ng noo nito sa sinabi nya.

"Pwede ba ako Mahal na dumalaw kahit saglit sa bahay namin sa San Ramon?Gusto ko
rin kasi makita yong mga kababata ko" aniya nya at ramdam nya ang pag pisil nito sa
kanyang kamay.

"Gust mo bang samahan kita? I will drive you there" pag presinta nito at mabilis
syang umiling.

"Wag na Mahal.. Tyaka alam kong marami kapang tatapusin na trabaho.. I'll be fine..
Tyaka mabilis lang naman ako doon. Don't worry" aniya nito. Ilang segundo sya
tinitignan ni Drake na tila ba hindi ito kumbinsado sa sinabi nya.

Taimtim syang nag dasal na sana paniwalaan nito ang kanyang sinasabi. Hindi nya
sana intensyon na mag sinunggaling sa binata na pupunta sya sa dating bahay nila
noon. Plano nya kasi hanapin ang Papa nito, at pagkatapos babalik din naman din sya
sa Mansyon kapag nakumpirma nya na ang kanyang mga nakita kahapon.

"Are you sure, that you'll gonna be fine? Ipapasama ko sayo si Greg at Martin, para
mabantayan ka." He insist again.

Napa kagat na lamang ako ng madiin sa ibabang labi ko ng sabihin nyang ipapasama
nya sakin si Greg at si Martin. No! Hindi pwedeng sumama ang personal bodyguard
nito sakanya.. Tiyak malalaman nito ang kanyang plano.

Tangka sana itong aalis pero mabilis nyang hinawakan ang kamay ni Drake para
pigilan ito. Bigla naman natigilan ang binata at kumunot ang noo nito sa sinabi
nya.

"Wag na Mahal.. kaya ko naman eh." Sagot nya at nanatili lamang naka titig sakanya
si Drake na tila ba kinikilatis ang bawas pag bigkas nya. Ramdam nya ang pamumuong
malamig ng butil ng pawis sa kanyang leeg dahil sa takot at nerbyos na baka maka
halata si Drake sa plano nya. "Tyaka mag papahatid na lang ako kay Manong Lando.
Mabilis lang ako Mahal, bago mag tanghalian babalik na ako dito sa Mansyon" aniya
nya at kumunot ang noo nito.

"Sige Mahal.. mag iingat ka" alangan nitong sagot.

Lumapit pa lalo sakanya ang binata at binigyan sya ng mabilis na halik sa kanyang
labi.

••••••

Nag pahatid sya kay Manong Lando ang personal na driver sa mansyon, sa palengkean
ng San Rafael.
"Dito na lang ako Manong Lando" aniya sa matanda at hininto nito ang sasakyan sa
tabi ng palengkean. Tinignan sya ng matanda at bakas ang pag tataka na gumuhit sa
mukha nito.

"Siguro po ba kayo Señorita? Hindi naman ito ang lugar nyo. Sa kabilang bayan pa,
malayo pa po" aniya nya at bakas sa tinig nito ang takot at kaba.

"Okay lang po ako Manong Lando. Tyaka may bibilhin pa akong pasalubong para mga
kababta ko" aniya nya at lumabas na sya sa sasakyan at sinarado nya ang pinto.

Bahagyang binaba ni Manong Lando ang bintana ng sasakyan at dumungaw ito para
tignan sya.

"Hihintayin ko na po kayo Señorita na bumili ng pasalubong at para mahatid ko na po

kayo sa dating bahay nyo.. Kailangan ko po na maihatid kayo doon, dahil yon ang
utos sakin ni Señorito" bakas ang pangangamba ang tinig ng matanda.

Nag pakawala na lamang sya ng malalim na buntong-hiningga at nilapitan nya ang

matanda. Doon nya nakita ang takot at pangamba sa kanyang mukha. Alam nya kasi na
may mga takot lahat ng mga katulong at serbidor kay Drake, kayat naiintindihan nya
kong bakit ganun na lang ang takot nito sa binata.

"Wag kayong mag alala Manong Lando. Okay lang po ako" ngumiti sya dito. "Baka kasi
matagalan pa ako bumili ng pasalubong. Mauna na po kayong bumalik sa mansyon,
sunduin nyo na lang ako sa dating bahay namin bago sumapit ang tanghalian..
Hihintayin ko na lang po kayo doon" aniya nya at tinignan lamang sya ng puno ng
seryoso ng matanda.

"Sigurado po kayo Señorita?" Pang uulit nito at tumango sya.

"Ako na bahala mag paliwanag kay Drake na pinauna na kita pag balik ko sa mansyon
mamaya. Kaya ko naman mag isa at isa pa mag papahatid na lang ako sa habal-habal
papunta sa dating bahay namin" aniya nya at nakumbinsi nya ang matanda.

"Sige po Señorita, mauna na po ako sayo" aniya nya at tumango na lamang sya.

Pinag masdan nya ang sasakyan hanggang sa maka alis na ito. Nang masiguro nyang
wala na ito, sinimulan nyang mag lakad papasok sa loob ng palengkean. Tahimik nyang
binabaybay ang pamalengkean at pinag mamasdan nya ang bawat nag daan at
namamalengke. Ginagala nya din ang kanyang paningin sa bawat sulok ng pamalengkean,
umaasa sya na makikita nya ulit ang Papa ni Drake.
Sampung minuto na ata syang nag lalakad, at ramdam nya ang tagaktak ng pawis sa
kanyang noo at leeg dahil pasado alas nuwebe na ng umaga, medyo masakit na rin sa
balat ang sinag ng araw. Kinagat nya na lang ang kanyang Ibabang labi, at nag hanap
sya ng pwedeng masilungan man lang kahit saglit hanggang sa may isang bagay na nag
paagaw sakanya ng atensyon.

May nakita syang lalaki na naka itim na sumbrero sa isang tabi. Tahimik nya itong
pinag mamasdan at sinusuri. Hindi nya makita ang kabuuang mukha nito dahil naka
talikod yon sakanya. Naka tayo ito medyo malayo sakanya at abala ito sa pag kakakal
ng basura at tinutupi nya ang bawat makita nyang karton sa isang tabi. Medyo
balangkinitan ang kanyang katawan at naka suot ito ng kupas na longsleeve na blue
at kupas na maong na brown. Puno rin ng dungis at putik nito sa kanyang katawan.

Biglang kumabog ang kanyang dibdib ng maalala nya ito..

Ito na nga ang kanyang hinahanap.

Nag pakawala sya ng isang malalim na buntong-hiningga bago nya simulang ihakbang
ang kanyang paa palapit dito. Nakaramdam sya ng matinding pag aalinlangan at kaba
sa kanyang dibdib dahil hindi alam kong ano ang sasabihin at magiging reaksyon nito
kapag makita sya nito. Bahala na.

Hangang sa makalapit na nga sya sa kinaroroonan nito na tila ba hindi nito napansin
ang kanyang presensya.

"D-Don Ramon" mahina at kinakabahan nyang sambit. Taimtim sya nag dasal na sana
hindi mali ang kanyang hinala.

Kita ang paninigas ng katawan nito at tumigil ito sa kanyang ginagawa. Doon na nag
karerahan ang kanyang puso sa sobrang kaba. Parang gusto nyang tumakbo at iwan ito.

Binitawan nito ang karton na hawak-hawak nito at dahan-dahan itong umangat ng

tingin at doon nag kasalubong sila ng titig.

"Pasensya kana Hija, yan lang ang meron ako" nahihiyang sambit nito at inabot
sakanya ang baso ng tubig.

Ngumiti sya ng kay tamis dito at malugod nyang tinanggap yon. Umupo ang matanda sa
gawa sa kawayan na kaharap nya lamang.

Matapos kasi ng pag uusap nila kanina sa palengkean, ay niyayaya sya nito sa
kanyang maliit na barong-barong na medyo may kalayuan din. Hindi nya maiwasan na
obserbahan ang maliit nitong tahanan. Pinag tagpi-tagping plywood at yero ang
dingding at pader ng bahay nya. Pag pasok mo sa bahay makikita mo kaagad ang maliit
na lamesa sa isang tabi at lutuan. Sa bandang gilid naroon ang upuan yari sa
kawayan na mag kaharapan at isang maliit na higaan na gawa sa plywood. Sobrang
sikip at naka ramdam sya ng matinding awa sa kalagayan nito ngayon. Hindi nya alam
kong bakit napunta sya sa ganung kalagayan.

Gusto nya magtanong pero pinapangunahan sya ng kaba at hiya sa kanyang sarili. Ayaw
nyang makialam sa buhay nito.

"Sino ka nga ulit hija?" Aniya. Kinagat nya na lamang ang kanyang ibabang labi at
tinignan ang mukha ni Don Ramon sa kanyang harapan.

Hindi nya maiwasan na maka ramdam ng awa sa kanyang puso habang naka titig sa mukha
nito na bahid ng dumi at putik. Nangitim na konti ang balat nito na proweba ang
pusposan na pag tratrabaho.

"Ashley.. Ashley ramos po" magalang nyang sambit. Bawat anggulo ng mukha ng
matanda, hindi naka ligtas sa kanyang pag susuri. Sobrang saya nya dahil tama nga
ang kanyang hinala na ito nga ang kanyang hinahanap.

"Nag papasalamat ako sa pag tulong mo sakin kahapon. Utang na loob ko ang
kabutihang ginawa mo" aniya nito.

"Walang anuman po."

"Pag pasensyahan mo ako at wala man lang akong maialok na masarap na pagkain para
sayo.. Nakakahiya" aniya nito at kumamot itong bahagya sa buhok nito.

Tumayo ito bahagya at para bang may hinahanap syang kong ano sa bulsa sa kanyang
pantalon. Nang mahanap nya na kong ano yon, nailabas nya ang bente pesos na papel
at kasama ang limang piso at piso sa kanyang palad.

"Sandali, bibilhan kita ng biscuit at coke sa tindahan" aniya nito at tangka sana
itong aalis pero mabilis nya itong pinigilan.

"Wag na po Don Ramon.. tyaka aalis din naman po ako" aniya nya at kita nya ang
paninigas ng katawan nito sa gulat.
Tinignan sya nito at puno ng pagtataka na gumuhit sa kanyang mukha. Bahagya syang
napa kurap at tinignan nya ako na tila ba inoobserbahan nya ako ng palihim..

"P-Paano?" Napapiyok nyang sambit na tila ba hanggang ngayon, hindi pa din sya
makapaniwala. "P-Paano mo nalaman ang pangalan ko?" Gulong-gulo nyang sambit at
bakas ang pag tataka.

Lihim na lang sya napakagat ng labi. Hindi nya alam kong papaano sisimulan ang
kanyang sasabihin dito.

"N-Nobya po ako ng iyong anak." Nauutal nyang sambit. Tinignan nya si Don Ramon na
naka tingin sakanya na tila ba, hinihintay kong ano pa ang susunod nyang sasabihin.
"Si Drake Villanueva.." aniya nito at doon na ito napaka kapit sa upuan dahil
nanlumo na ito sa mga nangyari.

Mabilis syang lumapit sa matanda para alalayan nya ito hanggang maka upo ito ulit
sa upuan.

"Okay lang po ba kayo?" Nag aalalang sambit nya dito. Tinignan nya ang Matanda na
tila ba natulala ito at napaka lalim ng kanyang iniisip. "Minsan ko na kasi nakita
ang iyong litrato sa mansyon kasama ng yong asawa na si Donya Victorina. K-Kaya
nung nakita po kita kahapon sa palengkean, hindi na ako natahimik. Kaya bumalik ako
ngayon para kumpirmahin na tama nga ang nakita ko.. Pwede na kayo bumalik sa
mansyon Don Ramon" aniya nya.

"No!" Matigas at puno ng diin nyang sambit habang umiiling.

"B-Bakit naman po?" Naguguluhan nyang tanong.

"I just cant". Putol nya at doon na ako natahimik. Tahimik kong pinag mamasdan ang
mukha ni Don Ramon, at halo-halong emosyon ang nakikita ko. Halong lungkot, sakit
at pag hihinayang. "Hindi na ako pwedeng bumalik pa sa mansyon Hija... Sino pa
naman ang tatanggap sa walang silbing taong kagaya ko?" Aniya nya at may bahid ng
lungkot sa kanyang mga mata.

"Ano po ba ang nangyari? Bakit napunta kayo sa ganitong kalagayan?"

"Labing-limang taon na ang nakaka lipas simula iwan ko ang asawa na si Victorina at
nag iisa naming anak na si Drake, para sumama sa aking kasintahan noon na si
Maribel" bahagya syang napa tigil sa pag ku-kwento at tumingala sya na tila ba
inaalala nya ang mga nangyari noon. "Nakilala ko doon si Maribel sa bayan ng San
Roque, hindi ko maiwasan ang mahulog sakanya dahil napaka bait nya at maalaga.
Hindi ko alam sa sarili ko kong bakit ko sya niligawan kahit may asawa at anak na
ako". Isang mapait na ngiti ang sumilay sa kanyang labi.

"Limang taon kaming mag kasintahan at tinago ko kay Victorina ang aming relasyon
dahil takot akong iwan nya nya ako at ilayo nya sakin ang aking anak at hindi ko na
sya maaring makita pa. Sobrang litong-lito ako ng mga panahon na iyon na halos
hindi ko alam kong ano ang aking gagawin.. Hindi ko kayang iwan at pabayaan ang
aking pamilya dahil mahal na mahal ko sila." Tumigil syang saglit at tumingin sya
sakin.

Doon ko nakita ang lungkot, pag sisisi na gumuhit sa kanyang mga mata.

"Hanggang sa napag desisyonan kong makipag hiwalay na kay Maribel dahil ayaw kong
dumating ang panahon na malalaman ni Victorina ang aming relasyon at ayaw ko ng
tumaksil pa sa aking asawa, dahil ramdam at kita ko kong gaano nya ako kamahal at
tinatanggap paulit-ulit kahit nakaka gawa ako ng pag kakamali. Sobrang
nakokonsensya ako at kinakain ng galit at sakit ang aking puso dahil patuloy kong
pinapahirapan at sinasaktan si Victorina.. Ang babaeng pinakamamahal ko" gumaralgal
at bumasag ang kanyang tinig. Doon ko nakita ang sakit at pait na niranas nya noon.

"Tinawagan ako ni Maribel at gusto nya akong makita dahil may importante daw syang
sasabihin sakin. Ayaw ko sanang pumunta dahil ayaw kong iwan si Victorina lalo't
malubha ang kanyang sakit.. N-Naisip kong magandang pag kakatao na siguro yon para
mag karoon kami ng oras para mag kausap at masabi ko na sakanya na gusto ko ng
makipag hiwalay.....Nung oras na sinabi ko sakanya na makikipag hiwalay ako doon ko
nalaman na buntis pala sya at nagulat ako sa nalaman ko... Sinabi nya sakin na mag
papakamatay sya kapag iniwan ko sya at ipapalaglag nya ang anak namin... Gulong-
gulo ako ng mga panahon na iyon at hindi ko alam ang gagawin ko lalo't na at
suicidal si Maribel, na ilang beses sya nag lalaslas at tinatangka nyang mag
pakamatay kapag sobra itong na de-depress.....Kahit labag man sa kalooban ko
nakagawa ako ng masakit na desisyon" nag simula ng tumulo ang luha sa kanyang mga
mata.. "Mas pinili kong sumama kay Maribel kahit alam kong hindi ako mapapatawad
ni Victorina kapag nalaman nito ang totoo. Napaka gago ko! Napaka walang kwento
ko!! I-Iniwan ko ang aking mag Ina.. Iniwan ko ang pinakammahal kong si Victorina
kahit alam kong kailangan nya ako dahil may sakit sya.. I-Iniwan ko sya sa panahon
na kailangan nya ako" patuloy nitong pag iyak sa aking harapan..

Hindi ko alam na ganito pala kahirap ang kanyang dinanas noon.

"Halos mag wala ako noon sa galit ng malaman kong namatay na si Victorina. Ilang
beses ako pinapatay ng konsensya at sakit sa aking puso dahil hindi ko man lang sya
nagawang puntahan at m-makita.. N-Napakasakit diba? Kahit gustuhin kong bumalik
ulit pero alam kong wala na akong babalikan pa.. Na hindi na ako matatangap pa ng
aking anak." Pinunasan nito ang luha sa kanyang mga mata. "Sa pag daan ng panahon
at pag sasama namin ni Maribel doon ko nalaman ang pag loloko nya sakin. Umalis si
Maribel dala ang anak namin. Doon ko nalaman na hindi ko naman anak ang pinag
bubuntis nya at nalaman ko din na palihim nyang binebenta ang mga natitira kong
ari-arian at kinuha nya lahat ng pera ko bago umalis....Sobrang galit na galit ako
noon at ilang buwan ko sya hinanap pero hindi ko na sya natagpuan pang muli.."
aniya nya. "Gusto kong bumalik sa mansyon at gusto kong makita si Drake para
makita at maka hinggi na rin ng kapatawaran sakanya.. Labis ko syang nasaktan at
alam ko, na ako ang dahilan kong bakit ganun na lang ang galit nya sakin.. Handa
naman akong tanggapin at pakinggan kong ano man ang masasakit na salita at galit
nya sakin, because I deserve this.. Walang kapatawaran ang ginawa kong pang loloko
at pag iiwan sakanila noon..." he paused again and look at me in the eyes.

"Kaya napadpad ako dito sa bayan ng San Rafael at mag isa kong binubuhay ang aking
sarili kahit napaka hirap. Mag isa akong nangangalakal at kumakayod para sa may
makain ako.. Siguro ito na ang kaparusahan sa lahat ng mga kasalanan na ginawa ko
sa aking mag ina. Sa totoo lang kulang pa lahat ng to sa lahat-lahat ng sakit,
puot at hirap na binigay ko sakanila....M-Mag isa na siguro ako. At mag isa na
akong mamamatay" malungkot nitong saad.

"Wag kayong mag salita ng ganyan Don Ramon. Kahit galit na galit si Drake sayo,
pero ramdam ko may natitira pang awa at pag mamahal sya sayo. Mag tiwala po kayo.
Tutulungan ko po kayo para mag kita at mag kausap kayo ni Drake" aniya ko at tumayo
ako.

Eto ang nakikita nyang paraan para mag kausap at magkaayos si Drake at ang kanyang
Papa. Kahit malabo na mangyari at pakikinggan sya ng binata, kahit katiting na pag
asa, pang hahawakan nya yon.

Tumingin sakin ang matanda at doon ako natigilan. Malamlam nya akong tinignan at
puro sakit ang nakikita ko sakanyang mga mata.

"Wag na Hija, hindi na kailangan" Aniya nya at tumayo sya at lumapit sya sakin.
Tinignan ko ang mukha ng matanda at hinawakan nya ang aking kamay at marahan nya
yon pinisil. "Ayaw ko ng guluhin at saktan pa si Drake.. Mas maganda siguro kapag
hindi nya malaman ang tungkol sakin at kong asan ako. Maraming salamat na lang
Hija" malungkot syang ngumiti sakin.

"P-Per—"

"Matagal ko ng tanggap ang lahat na hanggang dito na lang siguro. Alam kong hindi
ako matatanggap at mapapatawad ng aking anak.....Isa pa Hija hindi na ako mag
tatagal pa sa mundo. May taning na ang buhay ko." Aniya nya na sanhi mapa kurap ako
sa gulat.
"H-Ho?" Aniya nya. May taning na ang kanyang buhay? Bakit?

Bakit kailangang mangyari to? Bakit kong kailan ko sya nakita, saka naman
mangyayari to?

"May sakit akong cancer Hija at ilang buwan na lang ang nalalabi ko sa mundo. T-
Tanggap ko na ang lahat, na hanggang dito na lang ang buhay ko" aniya nya at
kasabay non ang pag bagsak ng luha sa kanyang mga mata.

Parang kinurot ang puso ko sa sakit ng malaman kong may taning na ang kanyang
buhay.

"P-Pero Don R-Ramo—-" he cut of me.

"Buo na ang aking desisyon Hija, hindi ako sasama sayo..." aniya nya. Hindi ko na
rin maiwasan na maging emosyonal sa harapan ng matanda. Kahit wala ako sa posisyon
nya ramdam at kita ko ang lahat ng hirap at sakit na dinanas nya..

"Pakibigay na lang to sa aking anak Hija."nagulat sya ng niyakap sya nito ng

sobrang higpit at kasabay non ang pag bagsak ng luha sa kanyang mga mata. Kahit
hindi nito sabihin, ramdam nya ang pag mamahal ni Don Ramon kay Drake...

Sya ang unang kumalas ng pag kakayakap sakin at dali-dali kong pinunasan ang luha
sa aking mga mata.

"Sige po makakarating po sakanya to, Don Ramon" aniya nya at ngumiti sakanya ang
matanda.

"Maraming salamat Hija" aniya nito.

Napa tingin sya sa relo's nya at doon dumoble ang kaba at kanyang pag kagulat ng
makita nyang 35 minutos, bago sumapit ang alas dose ng tanghali. Napa tampal sya sa
kanyang noo ng maalala nyang kailangan nyang pumunta sa dating bahay nila sa San
Ramon dahil ilang minuto na lang susunduin sya ni Manong Lando.
Lihim syang napa mura sa kanyang sarili. Kailangan nya ng umalis dahil tiyak
magagalit sakanya ang binata kapag nalaman nitong nag sinunggaling sya dito. Hindi
nya alam kong bakit ganun na lang kabilis ang tambol ng kanyang puso sa kaba at
takot na tila ba hinahabol na sya ng oras

"Sya mauna na ako Don Ramon.. K-Kailangan ko ng bumalik sa mansyon" taranta nyang
saad at nag mamadali na syang kumilos para umalis.

"Sige Hija. Mag iingat ka" rinig nyang sambit ng matanda.

Mabilis pa sa alas kwatro sya nag lakad at kumilos. Parang gusto nyang pokpokin ang
kanyang sarili sa inis dahil nakalimutan nyang kailangan nya palang bumalik sa
dating bahay nila. Hindi nya na namalayan ang oras dahil napasarap ang pag ku-
kwentuhan nila ni Don Ramon.

Taimtim syang nag dasal na sana hindi sya makita at mahuli ni Drake dahil tiyak
gulo ang mangyayari.

Dali-dali nyang hinawakan ang siradura ng pinto ng bahay ni Don Ramon at binuksan
nya yon.

Bigla syang nanigas sa kanyang kinatatayuan at ramdam nya ang pamumuong malamig na
pawis sa kanyang noo at leeg. Doon na namuo ang kaba at takot sa kanyang dibdib ng
makita nya ang madilim at nanlilisik nitong mga mata na naka tingin sakanya na
anumang oras papatay ito ng tao.

"D-Drake?" Hirap at takot nyang saad.

Please help me God!

Chapter 25

"D-Drake" para syang nilamon ng takot at kaba ng makita nya na naka tayo ang binata
sa kanyang harapan.

Paano?

Paano nito nalaman kong asan sya?

Maraming mga katanungan ang namuo sa kanyang isip. Hindi nya alam kong paano
nalaman ng binata kong asan sya. Nilunok nya na lamang ang naka barang laway sa
kanyang lalamunan para itago ang kaba at takot na namuo sa kanyang dibdib.

Tinignan nya si Drake at napaka dilim at nanlilisik ang kanyang mga mata sa galit
habang naka tingin sa kanyang Papa. Sa bawat segundong lumilipas mas lalong
kinakain ang takot ang kanyang sarili dahil kitang-kita nya ang pag igting ng panga
ng binata na para bang pinipigilan nito ang galit at emosyon.

Nagulat na lamang sya ng nilampasan sya ni Drake at dire-diretso itong nag lakad
papasok sa maliit na bahay ni Don Ramon na animo'y nag hahamon ito ng away. Doon na
sya nataranta dahil kitang-kita nya na hinawakan ng binata ang kwelyo ng kanyang
Papa.

"Wag na wag kang lalapit kay Ashley"Isang malakas at bantang asik nito.

Taranta na syang lumapit sa direksyon ng dalawa para pigilan ang binata na baka
saktan nito ang kanyang Papa. Kilala nya kong paano magalit si Drake at wala itong
sinasanto kahit kanino kapag galit ito. Saksi sya kong gaano ito kalupet at kapag
nagagalit at natatakot sya na baka mapatay nito ang sarili nyang Papa.

"I dont want to see youre face ever again! Wag na wag kang lalapit sakanya o baka
gusto mong basagin ko yang pag mumukha mo!" He gritted on his teeth on anger. At
nagulat na lamang ako sa sunod nyang ginawa dahil malakas nyang tinulak ito na
sanhi mapa salampak ang matanda sa malamig na sahig.

"Drake!" Gulat na bulalas nya at dali-dali syang lumapit kay Don Ramon na ngayon
napa upo na ang matanda sa sahig.

Kita nya ang sakit at hirap sa mukha nito habang naka tingin kay Drake na naka tayo
sa kanyang harapan. Wala akong narinig kay Don Ramon na salita, sa ginawa sakanya
ni Drake, bagkus nanatili lamang syang naka tingin sa kanyang anak at puno ng
lungkot at pag sisisi.

Hahawakan nya na sana ang kamay ng matanda para tulungan ito tumayo pero mabilis
naman syang higitin ni Drake at hatakin palayo sa kanyang Papa. Napa unggol sya sa
sakit dahil sa higpit ng pag kakahawak nito sa kanyang braso na tila ba ayaw sya
nitong palapitin kay Don Ramon.

Naluluha nyang tinignan si Drake at wala man lang syang nakitang bakas na emosyon
sa mukha nito. Ramdam nya ang panginginig ng kanyang katawan ng binata na animo'y
nag pipigil lang ito ng emosyon at at saktan ang kanyang Papa anumang oras. Kinagat
nya na lamang ang kanyang ibabang labi at halos rinig na rinig nya ang malakas na
pag pintig ng kanyang puso sa mga nangyayari ngayon.

Hindi nya inaasahan na makikita at madadakip sya ng binata.

Hindi nya intensyon na mag away at mag kasakitan pa ang dalawa ng dahil lamang
sakanya.

"D-Drake tama na.. Nag mamakaawa ako sayo" yan na lamang ang kanyang nasambit.
Tinignan nya ito at nag mamakaawa sya na tumigil ito.

Hindi sya sinagot ng binata at hindi pa din nag babago ang expression nito, napaka
dilim ang kanyang mukha at may bahid ng galit at hinanakit habang naka titig sa
kanyang Papa.

Tumayo na si Don Ramon na animo'y nahihirapan itong kumilos. Naaawa pa lalo sya sa
kalagayan ng matanda dahil may iniinda itong takit. Ayaw nya ng pati ito madamay at
masaktan pa.

"Pasensya kana anak.. Nag usap lamang kam——" hindi nya natapos pa ang sasabihin ng
mag salita ang binata.

"Wag na wag mo akong tatawagin na anak dahil wala kang karapatan!" He hissed.
"Matagal ng Patay ang aking Papa! Matagal ko na syang kinalimutan at binaon ko ang
alaala ko tungkol sakanya!" Matigas at puno ng galit na singhal nito at napa tingin
ako kay Drake ng maramdaman kong mas hinigpitan nya pa lalo ang pag kakahawak nya
sakin.

Maluha-luha kong tinignan ang binata. Gusto kong magsalita at sabihin ang kalagayan
nito, pero kusa ng umatras ang aking dila. Ayaw kong mas lalo pa syang magalit
sakin o kaya naman sa kanyang Papa.

"Ayaw ko ng makita pa ang pag mumukha mo! Kinamumuhian ko kayo!" Matigas nitong
saad at nagulat na lamang ako ng hatakin ako ni Drake palabas sa maliit na barong-
barong ni Don Ramon.

Wala akong nagawa kundi mag patanggay sa pag hila sakin ni Drake at tinignan ko si
Don Ramon na ngayon nanatili pa din syang naka tayo at puno ng lungkot at sakit
habang sinusundan kami ng tingin ni Drake paalis.

Hanggang sa maka uwi kami ni Drake sa Mansyon, hindi nya man lang magawang bitawan
ang aking kamay. Tahimik ko syang tinignan at hindi pa din nag babago ang kanyang
expression, napaka dilim pa din at puno ng galit. Nakaka takot ang kanyang mukha at
ang kanyang aura. Gusto ko man sanang mag salita at kausapin sya pero
pinapangunahan na ng kaba at takot sa aking dibdib na baka magalit o masigawan nya
ako.

Natatakot akong muli na masilayan kong paano sya magalit.

Kong paano sya kalupet noon.

Ayaw ko ng makita at maramdaman pa ang malamig na pag trato nya sakin non.

Hatak-hatak nya pa din ako papasok sa loob ng mansyon at halos pag tinginan na kami
ng mga kasambahay at iba nyang serbidor sa mansyon dahil tila ba alam at ramdam na
ng mga ito na galit ang binata. Napaka laki ng kanyang mga hakbang at napaka bigat
din ng kanyang pag hingga na para bang nag pipigil lang ito ng galit at emosyon na
masaktan at mapag salitaan ako.

Napaka lakas at bilis ng tibok ng aking puso sa kaba at takot dahil nag kakaganyan
sya. Natatakot ako sa posible nyang gawin sakin pero nilalabanan ko lang ang
nerbyos at takot sa aking dibdib. Pinikit ko na lamang ng mariin ang aking mga mata
at hinanda ko na ang aking sarili sa posibleng mangyari. Tanggap nya naman sa
kanyang sarili na naka gawa sya ng pag kakamali.

Na sinuway nya ang binata at nag sinunggaling sya dito.

Hanggang sa dinala sya nito sa kanilang silid at doon lang sya nito binitawan.
Nilunok nya na lamang ang naka barang laway sa kanyang lalamunan at tinignan ang
binata na naka tayo sa harapan nya. Parang tinusok ang puso nya sa sakit dahil naka
titig ito sakanya ng sobrang talim at wala man lang bahid ng emosyon.

Ramdam nya ang paninginig ng kanyang katawan sa kaba at takot pero hindi nya
pinapahalata sa binata. Pilit nyang pinalalakas ang kanyang loob at sarili at baka
pag hindi nya yon ginawa, kakainin sya ng takot at kaba.

"D-Drake" kahit pag bigkas nya ng kanyang pangalan, tila ba nahihirapan sya.

He gave him a cold and glare stare that make her gulp on nervous.

"Ano ang ibig sabihin non ha?!" Matigas nitong sambit. Kahit maikli lang yon,
parang tinaga ang kanyang puso sa sakit at takot habang naka titig sa madilim
nitong mukha. "Akala ko ba hindi mo na sisiwayin?! Bakit nag sinunggaling ka
sakin?" Lakas ng salitang binigkas nya lahat ng yon bumara sa aking puso at
lalamunan. "Bakit kasama mo ang walang hiyang taong yon ha?!" Isang malakas at
nakaka hindik nitong sigaw sakin na sanhi mapa pikit ako sa takot.

Nilunok ko na lamang ang naka barang laway sa aking lalamunan. Pinipigilan ko na

hindi umiyak at maging emosyonal sa kanyang harapan pero napaka hirap! Napaka hirap
mag panggap na hindi ka nasasaktan.

"I-Im sorry" nauutal kong sambit at dahan dahan kong minulat ang aking mga mata.

"Yan kana naman sa lintik mong sorry Ashley!" Sigaw nitong muli. Nanginig pa lalo
ako sa takot dahil nanlilisik ang kanyang mga mata sa galit. "Akala ko ba malinaw
na ang napag usapan natin?!... Kaylan pa?? Kaylan kapa nag lihim sakin?Bakit hindi
mo sinabi na nakita mo na pala ang hayop na yon?!" Anger and hatred flashes to his
voice.

Gusto kong matapos ang araw na ito. Ayaw kong nag kakaganyan ang binata.

"H-Hindi ko sinasadya.. Please makinig ka sakin Drake.." hindi nya mapigilan ang
kanyang sarili na mapa iyak sa harapan ng binata. Eto rin ang pinaka ayaw nya sa
lahat ang mag away sila ng binata dahil hindi nya maiwasan na umiyak sa harapan
nito.. Hanggang ngayon napaka emotional nya pa din at iyakin..
Inipon nya ang lakas nya bago nag salita muli. "Kahapon ko lang sya nakita ng
pumunta kami sa palengkean.. H-Hindi ko intensyon na ilihim sayo to.. H-Hindi ko
intensyon na itago at saktan ka..." aniya nya at tinignan nya ang mukha nito at
ganun pa din ang lamig ng pag trato nito sakanya. "Gustong-gusto ko na sanang
sabihin sayo na nakita ko na sya pero pinapangunahan ako ng takot sa aking dibdib
dahil baka magalit ka... N-Nangako ako sayo na hindi ko na babanggitin pa ang iyong
Papa nung nag kausap tayo kahapon.." aniya nya at mas nasasaktan sya dahil wala man
lang syang makitang expression sa mukha ni Drake

Nakatitig lamang ito sakanya na tila ba wala itong pakialam. Napaka dilim at blanko
ang kanyang mukha.

Naramdaman nya na naman ulit ang sakit na naramdaman nya noon.

"Hindi ko binanggit sayo dahil kailangan kong kumpirmahin kong tama ba ang mga
nakita ko kahapon sa palengkean.. K-Kaya nag sinunggaling ako sayo na dadalaw ako
sa dating b-bahay namin, kahit ang totoo para hanapin ang iyong Papa... M-Maniwala
ka sakin Drake, wala akong intensyon na ilihim ang lahat ng to sayo.. Hindi ko
intensyon na saktan ka... Gusto kong tulungan ka...G-Gusto ko kayong mag kausap na
dalawa para mag kaayos na kayo.." doon na sya napa piyok sa sakit habang umaagos
ang luha sa kanyang mga mata.

"I dont need your help!" Kahit maikli lang yon pero bumara yon sakanyang dibdib, sa
sobrang sakit. Na tila na napaka hirap para sakanya na dalhin yon. "Hindi ko
kailangan ang mga tulong mo, o kahit na sino!.... Youre just wasting on time, on
someone like him!.....Kahit lumuhod man sya sa harapan ko! Kahit umiyak man sya ng
dugo, hindi na mag babago ang sakit at puot na binigay nya samin ni Mama! Napaka
walang hiya nya na mag pakita, matapos ang labing limang taon!" He hissed and hold
his fist tighter just to control his anger and emotion.

Doon ko nakita ang sakit, galit at puot na gumuhit sa mata ni Drake habang sinasabi
nya yon.

"Drake.. P-Papa mo parin sya kahit pag balik-baliktadin mo man ang mundo" aniya nya
at pinunasan nya ang luha sa kanyang mga mata. Tinignan lamang sya ng binata at
ganun na lang ang kaba sa kanyang dibdib dahil tinignan lang sya nito na tila ba
hinihintay kong ano pa susunod nyang sasabihin. "Mahal na mahal ka ng yong
Papa..N-Nag sisisi sya dahil iniwan nya kayo ng iyong Mama at hanggang ngayon pinag
babayaran nya yon..". She paused a little bit and exhaled deeply. "Alam kong may
natitira pang awa at pag mamahal sa puso mo"

"Alam?" Mapakla at mang uuyam nyang sambit. "Wala kang alam sa sakit at hirap na
dinaranas ko noon Ashley!......Wala kang alam dahil hindi mo dinaranas lahat ng
hirap at sakit na dinanas ko noon ng iwan nya kami!....Na pinag palit nya kami sa
babaeng iniwan at niloko sya!..... Ngayon iniwan sya ng babae nya, tapos ang lakas
ng loob nyang mag pakita pang muli?!" He hissed on me. "Wag mong sabihin na alam
mo ang lahat Ashley! Because you dont know my pain, and how miserable I am!
Hinding-hindi ko sya mapapatawad!" Sigaw nya at nag simula na nya akong talikuran
para iwan sa silid.

Humingga ako ng sobrang lalim para pigilan ko ang sarili ko na umiyak at maging
emosyonal ulit sa kanyang harapan.

"He's dying" maikli at mahina nyang sambit. Kita nya kong paano ito natigilan na
animo'y nag hihintay pa ito ng susunod nyang sasabihin. "May taning na ang buhay
ng Papa mo Drake.....Meron syang cancer at ilang buwan na lang buhay na natitira
sakanya..." hirap nyang saad.

Sa bawat segundong lumipas wala man lang syang nakuhang sagot sa binata. Na hindi
nito magawang titigan sya.

"Thats great!" Mang uuyam at pang iinsultong tinig ang gumuhit sa boses nito na
sanhi mapa kurap sya. "Mabuti ngang mamatay na sya!" Matigas na turan nito at dire-
diretso itong nag lakad palabas na para bang wala syang pakialam.

Sinundan nya na lamang ng tingin ang binata palabas. Gusto nya sanang sundan ito
pero tila ba nakapako ang kanyang mga paa sa sahig at hindi sya makakilos.
Ilang beses sinaksak ang puso nya sa sakit dahil padabog nitong sinarhan ang pinto
ng kanilang silid at naka gawa yon ng malakas at nakaka hindik na inggay.

Nanlambot ang kanyang mga tuhod at napaupo sya sa malamig na tiles habang nakakatig
pa din sa pinto na pinag labasan ng binata. Hindi nya maiwasan na masaktan at
umiyak dahil sa mga nangyayari.

"I-Im so sorry Drake.. Hindi ko intensyon na saktan ka... G-Gusto ko lang mag
kausap at mag kaayos kayo ng iyong Papa.. Im so sorry" she cupped her face and cry
out loud on the pain that she felt.

Kasalanan nya ang lahat.

Kasalanan nya ang lahat kong bakit galit sakanya ang binata.

ASHLEY POV
"Bakit hindi pa po kayo natutulog Señorita?" narinig nya ang boses ng matanda sa
kanyang likuran.

"Ikaw po pala Manang" matamlay syang ngumiti sa matanda.

Tumingin ulit sya sa napaka laking bintana sa kanyang harapan at tanaw na tanaw nya
ang labas ng mansyon at mga bituin sa langit. Niyakap nya pa lalo ang kanyang
sarili gamit ang kamay ng dumapo sakanyang balat ang malamig na simoy ng hangin na
nanunuot sa kanyang balat.

"Kala ko kanina pa kayo natutulog Señorita. Hindi nakakabuti sa buntis ang nag
pupuyat" aniya nito at tumabi sakanya ito at sabay nilang pinag mamasdan ang labas
at hinihintay ang taong gusto nya ng makita.

"Hinihintay ko po kasi sya Manang" malungkot nyang saad at bahagya nyang hinaplos
ang maumbok nyang tyan at umaasa na makikita nya muli ang binata.

Bigla syang naka ramdam ng lungkot at pangungulila sa kanyang sarili. Mahigit

dalawang araw ng hindi umuuwi si Drake sa mansyon at labis pa syang nalulungkot.
Simula nung iwan syang nag iiyak sa kanilang silid, hindi nya na ito muling nakita.
Nag tanong na din sya sa mga katulong at mga serbidor sa mansyon para alamin kong
asan ang binata pero hindi din nila alam kong saan ito pumunta o kamusta na ito.
Kahit na sino sa mansyon hindi alam kong saan pumunta ang binata.

Labis na syang nag aalala sa binata.

Gusto nyang malaman kong kamusta na ito.

Gusto nyang malaman kong asan na ito.

Gusto nyang malaman kong okay lang ba ang kalagayan nya.

Gulong-gulo na sya at hindi nya maiwasan na mag isip at mag aalala dahil hanggang
ngayon hindi pa din ito umuuwi. Gabi-gabi syang umiiyak dahil labis na syang
nangungulilala sa binata. Hindi sya sanay ng ganito.

Sa tuwing aalis at may pupuntahan ang binata. Parati itong tumatawag at nag tetext
sakanya para i-update sya kong ano ang mga ginagawa nito.. Pero ngayon iba na...
Wala syang natanggap na text o tawag mula kay Drake.. Nakakapanibago dahil hindi
naman sya ganito dati.

Sinubukan nya din tawagan at itext ito ng paulit-ulit pero wala syang natanggap pa
na mensahe mula dito na tila ba iniiwasan sya ng binata. Nag tanong-tanong na din
sya sa mga tao na nakakakilala kay Drake sa San Rafael pero hindi din nila alam
kong asan ito. Labis akong nalulungkot at sinisisi ko ang sarili ko kong bakit
nangyayari to.

Kasalanan ko, ang lahat..

"B-Bakit ganun Manang?" Garagal nyang tinig. Hindi nya maiwasan na maging emosyonal
ulit dahil labis syang nangungulila at nasasaktan dahil hindi pa umuuwi si Drake.
"Mali ba yong ginawa ko?" Napa piyok nyang sambit.

Tumingala sya para kontrolin ang nag babadyang mga luha na tutulo. Napaka bigat at
parang may naka bara sa kanyang puso at lalamunan sa sakit dahil kinikimkim nya ang
sakit na sya ang dahilan kong bakit hanggang ngayon hindi pa din umuuwi si Drake.

"Aaminin kong kasalanan ko naman ang lahat, pero wala naman akong intensyon na
saktan si Drake... Ang gusto ko lang mag kaayos na sila ng kanilang Papa" ramdam
nyang nag simula ng uminit ang sulok ng kanyang mga mata habang binabanggit nya ang
katagang yon. "N-Natatakot ako M-Manang... P-Pano na lang...." ipinikit nya ang
kanyang mga mata..

Hindi nya kayang isipin at tanggapin ang kanyang mga iniisip.. Natatakot sya na
baka hindi na bumalik at mag pakita pa sakanya si Drake..

"P-Paano na lang kong hindi na sya bumalik?? P-Paano na lang kong h-hindi ko na sya
makita pa??......P-Paano na lang kong hindi nya na ako mapatawad?........Paano na
lang kong hindi nya na ako mahal at kailangan??" Napa piyok sya at hanggang sa
hindi nya na nakayanan ang umiyak sa harapan nito.

Sobrang hirap.. Hindi ko matatanggap na iwan nya ako na biglaan..

Tinutusok parin ang kanyang puso sa sakit kapag inaalala nya ang mga nangyayari.
Umaasa sya na bumalik na ang binata..

Naramdaman nya na lang ang pag hawak ni Manang Puring sa kanyang kamay na sanhi
mapa tingin sya dito. Kita nya ang kakaibang lungkot sa kanyang mukha habang naka
titig sakanya.
"Wag kang mag sabi ng ganyan Señorita" aniya ng matanda at pinunasan nito ang luha
sa kanyang mga mata. Kahit anong pag pupumigil nyang umiyak, parang may sariling
buhay ang kanyang luha na kusang bumabagsak.. "Mag tiwala po kayo.. Babalik si
Señorito... Hindi nya kayo iiwan dahil mahal na mahal ka nya" aniya nito na sanhi
mapa titig ako sa kanyang mukha.

"Ganun talaga si Señorito...." sambit nya. "Kapag gulong-gulo sya at hindi nya
makita ang kasagutan sa mga tanong nya, umaalis sya para makapag isa at makapag
isip-isip... Sa ngayon napaka hirap pa para sakanya na tanggapin ang mga nalaman
nya, na ngayon nakita nya muli ang kanyang Papa..." pag bibitin nito. "Napaka hirap
para sakanya na tanggapin at patawarin itong muli.. Kinikimkim nya ang hinanakit at
galit sa kanyang puso...Pero wag kayong mag alala at mawalan ng pag asa dahil
lalambot din si Señorito... Uuwi sya dito kapag okay na ang lahat, sinisigurado ko
po yan" ramdam nya ang pag pisil nito sa kanyang kamay na sanhi gumaan ang kanyang
nararamdaman.

Dahil doon nag karoon sya ng lakas at pag asa.

"Maraming salamat po Manang" sinuklian nya ng matamis na ngiti ang matanda

Yong dalawang araw na pag hihintay ko sa binata, ay umabot pa ng isang linggo.

Isang linggo ako nag mokmok at umiyak dahil sa nangyari. Umaasa ako na bumalik sya
kahit nawawalan na ako ng pang asang mangyari yon.

Nagising ako ng maramdaman ko ang mahinang pag tapik sa aking pisngi. Dahan-dahan
kong minulat ang aking mga mata at doon ko napag tanto na nasa loob ako ng silid
namin ni Drake.

"D-Drake?" Masigla kong sambit at ginala ko ang aking paningin sa kabuuang silid
para hanapin ang binata.

"Ako po to Señorita" bumagsak ang aking balikat ng makita ko si Glorita na naka

tayo sa gilid ng kama. Doon ako naka ramdam ng lungkot at pag hihinayang na hindi
ko nasilayan ang binata. Sa bawat pag gising ko, umaasa akong makikita ko na sya...
Na babalik na sya muli..
Dahan-dahan akong umupo sa malambot na kama at sinuklay ko ang aking buhok gamit
ang aking kamay. "Bakit Glorita?" Matamlay nyang sambit dito.

"N-Nandito na po si Señorito" bigla syang napa tingin sa dalaga at binigyan sya

nito ng matamis na ngiti.

Kumabog ng sobrang bilis ang kanyang dibdib ng marinig nya ang sinabi nito. Doon
sya naka ramdam ng saya at excitement na sa wakas umuwi na ito. Gustong gusto nya
ng makita at masilayan ang binata dahil labis na syang nangungulila dito.

"A-Ano?" Napa kurap nyang sambit. Gusto nyang kumpirmahin na tama ba ang narinig
nya at hindi guni-guni lamang.

"Kakarating nya lang Señorita.. Kaya nag mamadali akong gisingin ka para ibalita
sainyo na bumalik na si Señorit—-" hindi ko na sya pinatapos pa

Nag mamadali akong bumangon sa aking kinahihigaan at sinuot ko ang pang loob na
tsinelas. Wala na akong pinalampas pang segundo at dali-dali akong nag lakad
palabas ng silid. Parang sasabog ang saya at excitement sa aking dibdib dahil sa
wakas umuwi na sya!

"Señorita, wag po kayong tatakbo at baka mapapano kayo!" Rinig nyang pahabol na
sambit ni Glorita pero hindi nya na yon pinansin.

Ang gusto nya ay ang makita at mayakap ang binata.

Malalaki ang ginawaran nyang mga hakbang palabas dahil excited na syang muli makita
at maka piling ang binata. Halong kaba, saya at excitement ang kanyang nararamdaman
ngayon. Gusto nyang umiyak sa tuwa at gusto itong yakapin ng sobrang higpit.
Saktong pababa na sya sa hagyan doon nya nakita ang binata na papasok pa lang sa
mansyon at may hawak-hawak itong bag- na hula ko mga gamit nya ang laman non.

Sobrang bilis ang kabog ng kanyang dibdib dahil nakita nya na itong muli matapos
ang isang linggo nyang pag alis.
Naka suot ito ng tshirt na puti at tinernuhan nya ng black shorts. Wet look din ang
kanyang buhok at mas lalo itong gumwapo sa kanyang paningin. Miss na miss nya ng
sobra ang binata at nasasabik na syang maka usap at mayakap ito. Parang gusto nyang
maiyak ng makita nya itong muli.

Sinalubong sya ng isa sa mga katulong sa mansyon.

"Magandang umaga po Señorito" bati ng katulong at pagkatapos binigay ng binata ang

hawak-hawak nitong bag.

"Pakilagay ng gamit ko sa guestroom!" Matigas at walang emosyon nitong sambit.

"H-ho?" Tila nagtatakang sambit nito. Naka titig lamang sakanya ang binata at
yumuko ang katulong na tila ba natakot ito. "Sige po, masusunod Señorito" nag vowed
ito at pagkatapos umalis na ito.

Nag tataka sya kong bakit pinapalagay nito ang gamit nya sa guestroom pero, hindi
nya na binigyan pa ng pansin pa yon dahil ang mahalaga para sakanya. Ay ang bumalik
na ang binata.

Nilunok nya na lamang ang laway sa kanyang lalamunan at nasa kalahati na sya sa
pababa sa hagyan ng tawagin nya ito.

"Drake!" Masigla nyang pag tawag dito. Halos mapunit na ang kanyang labi dahil sa
lawak ng kanyang pag kakangiti. Pero wala syang pakialam, basta masaya syang
bumalik na ang binata.

Tumingin lamang sakanya ang binata pero bigla syang natigilan dahil napaka lamig ng
titig ang binigay nya sakin at walang ka emo-emosyon. Ilang segundo lamang sya naka
titig sakin at pagkatapos binawi nya kaagad yon.

Parang may mali...

Doon sya kinabahan bigla na hindi nya maipaliwanag.

Nag simula na itong mag lakad papunta sa kinaroroonan nya. Ganun na lang kalawak
ang ngiti sa kanyang labi ng mga sandaling iyon dahil palapit na sakanya ang
binata. Yayakapin nya ito ng sobrang higpit at hihingi ulit sya ng kapatawaran
dito.
"D-Drake" tawag nyang muli at nawala ang matamis na ngiti sa kanyang labi dahil
dire-diretso lang itong nag lakad hanggang sa nalampasan sya nito.

Bigla akong napa tigil at parang nanigas sa aking kinatatayuan ng mag simula syang
mag lakad papunta sa ikalawang palapag na animo'y hindi nya napansin ang presinsya
ko. Nilingon ko si Drake at para bang tinusok ng paulit-ulit ng karayom ang aking
dibdib sa sakit dahil hindi nya ako magawang kausapin o tignan man lang sa mukha.

Na para bang bumalik ang napaka lamig nitong pag trato sakanya.

Bakit ganun?

Bakit iba na sya??

Nanghihina akong napa hawak sa hawakan ng hagyan. Kong hindi ako naka hawak kaagad
tiyak natumba na sya dahil sa sakit at kirot na naramdaman nya. Unti-unting uminit
ang sulok ng kanyang mga mata dahil sa sakit na nararamdaman nya na halos hindi na
sya maka hingga.

Hanggang sa tuluyan na ngang mawala sa paningin nya si Drake at kasunod non ang pag
patak ng luha na kanina nya pa pinipigilan.

Bakit ang sakit?

Bakit ang sakit ng puso ko?

Bakit kailangan pang mangyari to sakin?

Chapter 26

Matamlay syang pumanhik sa kwarto nilang dalawa ni Drake. Labis pa syang nasaktan
dahil, imbis na dumiretso ito sa kanilang silid, pumanhik ito papuntang guestroom
na tila ba iniiwasan sya nito.
Tuminggala sya para pigilan na tumulo na naman ang luha na nag babadya sa kanyang
mga mata. Humingga sya ng sobrang lalim para kontrolin ang kanyang emosyon, na
hindi maiyak muli.

Gulong-gulo sya at hindi nya alam kong bakit hindi sya pinansin ng binata. Siguro
galit na galit pa din ito hanggang ngayon sa ginawa nya.

Labis syang nasasaktan sa mga nangyari ngayon. Pinakalma nya ang kanyang sarili,
nawalan na sya ng gana mag almusal. Mag papanhik na lang sya sa kanilang silid ni
Drake para doon mag mokmok at mag kulong hanggang sa makakaya nya.

Biglang nanigas sya sa kanyang kinatatayuan at ganun na lang ang lakas ng pintig ng
kanyang puso ng maramdaman nya ang mainit na katawan na yumakap sakanya at naamoy
nya ang mabangong pabango na ginagamit nito. Kahit hindi nya ito tignan, alam nyang
si Drake yon. Ramdam nya ang panlalambot ng kanyang tuhod na animo'y mag lulupasay
sya anumang oras dahil halo-halo ang kanyang nararamdaman. Halong tuwa, saya
excitement at pangungulila dito.

Niyakap sya nito ng sobrang higpit at siniksik nito ang kanyang mukha sa kanyang
leeg. "Im so sorry Mahal" malambing at puno ng sakit ang tinig nito.
Hindi nya alam kong ano ang gagawin at ire-react nya dahil sa napaka bilis ng
pangyayari. Hindi nya inaasahan na lalapitan at yayakapin sya ng binata.

Sobra nya itong namiss at ramdam nya na kong ano na lamang naka bara sa kanyang
lalamunan at puso sa sakit na naramdaman nya. Uminit ang sulok ng kanyang mga mata
dahil sa labis na pangungulila dito... Na akala nya, hindi na sya papansinin at
lalapitan ng binata... Akala nya, tuluyan na itong lalayo sakanya...

"Im so sorry, if I leave you without any notice.. Pasensya kana kong iniwan at ipag
alala kita ng husto" he said with calm and soft voice that make her ease..
"Im just too confused and I don't know what to do.....Im so sorry if I yelled and
hurts your feelings bago ako umalis, hindi man lang kita binigyan ng pagkakataon na
pinakinggan at inintindin,at mas pinairal ko pa ang puot at galit sa aking Papa"
aniya nya at doon ko hinawakan ang kanyang kamay at tumingala ako para pigilan ang
nag babadyang luha na tumulo.

Una akong kumalas sa pag kakayakap nya sakin at hinarap ko sya. I looked at his
faced and sadness and sorrow flashes to his eyes saying those words. I cupped his
face and his eyes begun to wattery, that any minute he would burst out of crying.
It is so rare to see him like this. He just one of guy that brave, cold, ruthless
on any way and never show his true feelings. Pero ngayon, ibang-ibang Drake ang
kaharap nya ngayon.. Hindi nya alam yong Drake na matapang, masama, hindi nya
aakalain na magiging malambot ito.

"D-Drake" yan lang ang nabanggit ko at hindi ko mapigilan ang kanyang sarili na
bigyan sya ng mahigpit na yakap.

Damn. I miss him so much. Nang maramdaman ko ang mainit nyang katawan na dumapo sa
akin, parang mabuhayan ako... Na para bang nawala lahat ng sakit, lungkot at
pangungulila ko sakanya. Labis akong natutuwa at nagagalak dahil bumalik syang
ligtas.. Na walang masamang nangyari sakanya.

"I missyou so much" hindi ko maiwasan ang sarili na sabihin ang katagang yon. Kahit
paulit-ulit akong mag sabi non sakanya, at hindi ako mag sasawa. I feel that he hug
me back and presses his body even more to him that make me smell his addicted
scenes. I love this feeling..

"I miss you even more Mahal" he carresses his hair. "Pasensya na kong iniwan kita
ng ganun katagal..P-Pasensya kana kong umalis ako ng basta-basta na wala man lang
pasabi sayo" he cupped my faced that make me look at him. Kita ko ang kakaibang
lungkot ng pag ningning ng kanyang mga mata habang naka titig sakin.. "Umalis ako
dahil gusto kong mapag isa at gulong-gulo ako. Hindi ko alam ang gagawin ko...." he
said..

"Hindi ko alam kong ano ang magiging reaksyon at mararamdaman ko noon ng makita ko
si Papa, matapos ang labing limang taon..... N-Nong makita at maabutan ko kayong
mag kasama doon sa bahay nya.. Doon bumalik ang lahat-lahat ng sakit, puot at
masasakit na alaala na binigay nya samin noon!......I want to punched and kill him
for what he'd done!.....Gusto kong itanong sakanya kong bakit nya kami iniwan! Kong
bakit nya kami pinag palit ng ganun ganun lang??....K-Kong bakit nya kami
pinabayaan ng mga araw na kailangan namin sya!" Puno ng sakit at hinanakit ang
gumuhit sa kanyang tinig habang sinasabi nya ang katagang yon.

Nanatili lamang akong naka tingin sa mukha ni Drake at doon na bumuhos ang luha sa
kanyang mga mata dahil alam kong hanggang ngayon dala-dala nya padin yong sakit at
galit na nararamdaman nya sa kanyang Papa.

"You know what the crazy part is??" Mapait nyang lintarya. "Kahit gusto ko man
syang patayin at bugbogin sa galit na naramdaman ko sakanya, pero lahat ng yon
nawala.....Nawala lahat ng makita ko sya ng ganung itsura at kalagayan.." he paused
a little bit and his eyes built of sorrow and guilt. "Hindi ko alam na
naninirahan sya at mamumuhay sa ganung kalagayan lalo na't may sakit sya... Nakaka
lungkot at nakaka awang tignan na ganun na ang sinapit ng aking Papa.. W-Wala akong
alam na ganun na pala ang hirap, na kanyang dinaranas.. S-Samantalang ako wala
akong ginawa para tulungan at hanapin sya sa mga o-oras na kailangan nya ako"
niyakap ko sya ng sobrang higpit dahil yon lang ang naisip kong gawin, na kahit
papaano na iparamdam ko sakanya na hindi sya nag iisa... Na nandito lang ako at
hindi ko sya iiwan..... "Napaka walang kwenta kong anak!" Patuloy nyang pag iyak
at mas lalo ko pang hinigpitan ang pag kakayakap sakanya. Nakakalungkot tignan na
nag kakaganito si Drake...

"Hush! Its alright... Naiintindihan naman ng iyong Papa... Mahal na mahal ka nya,
at hindi yon mag babago." Aniya ko at ako na ang unang kumalas ng pagkakayakap
sakanya

"Hindi pa ako handang patawarin sya..." he paused a little bit. Doon ko nakita ang
takot sa kanyang mga mata. "Pero sisikapin kong tanggapin sya muli" aniya nya na
sanhi ako'y mapa ngiti.

Masayang-masaya ako dahil paunti-unti nya ng tinatanggap at pinapatawad ang kanyang

Papa kahit hindi madali para sakanya yon. Mag hihintay ako hanggang sa matutunan
nya na itong patawarin at tanggapin muli. Alam kong may natitira pang pag mamahal
sya sa kanyang Papa, pero takot lang syang ipakita at iparamdaman yon.

I know that he would be a loving and good father, kapag lumabas na ang kanilang
anak. Ngayon pa lang masaya na sya dahil ibang-iba na si Drake at nakikita nya na
ang pag babago nito. Noon takot na takot sya sa tuwing nagagalit o nakikita nya ang
binata dahil nakita nya ito kong pano ito magalit pero ngayon lahat ng takot at
pangamba nya, lahat ng yon nawala dahil natutunan nitong mahalin at pahalagahan ang
bawat taong nasa paligid nya.

"We should head back home Mahal" sagot nito at sinamanggutan ko na lang ang binata
sa tabi ko. Tinignan ko sya na nag mamaneho at ang buong atensyon nya ay, nasa
daan. Kahit hindi nya sabihin sakin, alam ko labis ang kaba sa kanyang mukha na
tila ba hindi ito mapakali.
"Ha? Bakit naman?" Nag tatakang tanong ko. "Ang layo na ng narating natin, tapos
ngayon mo pa naisipan na bumalik?" napa nguso kong sambit. "Ihahatid lang natin
tong gulay at prutas sa iyong Papa at pagkatapos aalis din tayo, huh?" Pag
kukumbinsi nya dito at rinig nya ang malalim nitong pag hingga.

Lihim na lang syang napa ngiti dahil sa itsura ngayon ng binata na tila ba, hindi
ma drawing. Eto kasi ang unang beses na makita nya ang binata na labis ang kaba at
tila ba hindi ito mapakali. Kilala nya kasi ang binata na matigasin at walang
inuutungan.

"Tsk! Pwede naman nating iutos kay Greg at Martin ang pagdadala nito, bakit
kailangan pang tayo ang kailangan pumunta doon?" masungit nitong saad at tinutukoy
nito ang personal bodyguard nila sa mansyon.

Kanina pa nakikipag talo sakanya ang binata at pinipilit sya nitong bumalik na lang
sa mansyon pero hindi sya nag patinag. Alam nyang ginagawa lang yon ng binata para
maka iwas ito na hindi nya makita at makausap ang kanyang Papa.

Kaya porsigido syang kumbinsihin ito kanina na sila mismo mag hatin non sa bahay ni
Don Ramon. Marami kasing sobra na mga gulay at prutas ang naani sa hacienda. Kaya't
bilang pasasalamat ng binata sa mga trabahador nito ay binigyan nya ito ng mga
gulay at prutas para pang araw-araw nilang pangangailan. Naisipan nya din na bigyan
din ng prutas at gulay ang Papa ni Drake at sabay na din na dalawin at kamustahin
ang matanda dahil limang araw na ang naka lipas simula nung makita nya ito.

Gusto nyang dalawin ito para matiyak na mabuti lang ba ang kalagayan nito. Nag
aalala din sya dahil mag isa lamang ang matanda sa bahay at wala man lang nag
aalaga sakanya na ngayon may malubha syang sakit.

Ito rin ang naisip nyang paraan para kumbinsihin si Drake dahil ito ang nakikita
nyang paraan para mas mapalapit at magkaroon ng oras na magkausap ang mag-ama.
Gusto nyang mag kaayos ang dalawa.

"Gusto ko din kasing dalawin at kamustahin ang iyong Papa...." aniya nya. "Tiyak
na magagalak yon kapag nakita ka nya" ngumiti sya ng sobrang tamis sa binata.
Tinignan nya ito at alangan itong ngumiti sya kanya na tila ba kinakabahan ito.
"Do you think he probably happy to see me?..... I mean... Nevemind" he breathed
heavily and focused himself on driving.

Marami pa syang gustong sabihin, pero mas pinili nya na lang manahimik.

I hold his hand and gently squeeze it.

"Aba oo naman Mahal... Siguro akong matutuwa sya kapag nakita ka nya." Ngumiti sya
ng sobrang tamis sa binata at sinuklian din sya nito ng ngiti.

Ilang minuto pa ang naka lipas at narating na nila ang maliit na eskinita papunta
sa bahay ni Don Ramon. Tinigil ni Drake ang sasakyan sa tabi, dahil hindi makakasya
makapasok ang sasakyan ng binata dahil maliit lamang ang daanan papunta sa bahay
nito.

Inalalayan syang lumabas ng binata sa kotse at pagkatapos si Drake na din nag

bitbit ng basket na may laman ng prutas at gulay na ibibigay nila sa kanyang Papa.

Tumingala sya dahil naramdaman nya ang nakakapasong init ng araw. Doon nya lang
napansin na ala una na pala ng hapon, kaya't ganun na lang ang init na kanyang
naramdaman. Nagulat na lamang sya ng hawak ni Drake ang kanyang kamay at doon sya
naka ramdam saya at kiliti sa kanyang puso. Nag simula na silang mag lakad ng
binata at todo ang pag alalay nito sakanya habang nag lalakad sila.

Marami silang nadaanan na mga tao at mga batang nag lalaro sa labas ng kanilang
bahay at yong iba naman mga kompulan na mga lalaking umiinom sa labas na tila ba
nag kakasiyahan. Sobrang sikip ang daanan at medyo maputik pero okay lang sakanya
yon, dahil naranasan nyang mamuhay sa ganung estado. Maya-maya pa natanaw na nila
ang maliit na barong-barong ni Mang Ramon, ganun na lang ang tuwa sa kanyang puso
dahil makikita nya ulit ang matanda.

"Tara na Mahal" aniya nya at hinila nya ang binata dahil mag kahawak-kamay silang
naglalakad.

Pero natigilan sya dahil tila ba ayaw kumilos ng binata. Doon nya lang napansin na
naka pako ang paningin nito sa bahay ng kanyang Papa, na tila ba natatakot at
nahihiya syang pumunta doon. "Bakit Mahal?" Aniya ko at umiling lang sya sakin.
"Wala Mahal. May inisip lang ako" aniya nya at pilit itong ngumiti sakanya.

"Wag kang mag alala.. Magiging okay ang lahat, nandito lang ako sa tabi mo Mahal"
tumango lang sya sakin at pumanhik na kami papunta doon.

"Don Ramon" pag tawag nya sa pangalan nito. Mahigit dalawang minuto na silang naka
tayo ng binata sa harapan ng bahay nito pero hindi pa din lumalabas ang matanda.
"Don Ramon" pag tawag nya muli sa pangalan nito, at umaasa syang lalabas ito galit
sa maliit na barong-barong nito.

"We should head back home. Wala ata sya sa bahay" rinig nyang boses ng binata sa
likuran nya at napa nguso lamang sya. Napatitig ulit sya sa bahay nito na ngayon
naka siwang at naka bukas ang maliit na bintana nito pero naka sarado ang pintuan
ng bahay. "Ipapahatid na lang natin kay Greg at Martin tong gulay mamay—-" hindi
nya na pinatapos ang pag sasalita ng bahay.

"Mag hintay pa tayo ng ilang minuto....Mahal, please?" She using her charm on him.

Sayang naman kasi kong aalis sila kaagad at masasayang ang pinunta nila dito. Gusto
nya kasing hintayin pa ang matanda kong sakaling umalis ito para magawa nya ang
gusto nyang mangyari.. Ang mangyari na mag kausap at mag kaayos ang mag-ama. Ito
lang kasi ang nakita nyang magandang panahon na gawin yon dahil hindi nya alam kong
kaylan ulit nya mapapayag si Drake na kumbinsihin nitong makita at puntahan ang
kanyang Papa.

Tinignan nya ang mukha ng binata at pinaningkitan lamang sya nito. Kita nya sa
mukha nito ang pag aaburido na umalis na sila sa lugar na yon. Mas pinabuti nya pa
lalo ang pag papa cute kay Drake para pumayag ito sa gusto nya.

"Ts! Ano pa nga ba ang magagawa ko?" Pag susuko nito at ganun na lang katamis ang
ngiti sa kanyang labi. Eto din ang pinaka gusto nya kay Drake, dahil hindi sya nito
magawang tiisin.

"Salamat Mahal" aniya nya na kulang na lang mapunit ang kanyang labi sa lawak ng
kanyang ngiti.
Lumapit pa sya sa bahay nito at sumilip silip sya sa naka siwang ng binata. Nag
babakasakali sya na makikita nya sa loob si Don Ramon. Baka kasi natutulog ito sa
loob ng bahay nya at hindi nito naririnig ang pag tawag nya dito. Hindi pa sya
nakuntento lumapit sya sa seradura ng pintuan nito at marahan na pinihit yon, at
ganun na lang ang tuwa na naramdaman nya dahil hindi iyon naka lock.

Kinagat nya na lamang ang ibabang labi nya at ganun na lang ang kaba sa kanyang
dibdib na hindi nya maipaliwanag.

"Damn, what are you doing Mahal?" Narinig nya ang boses ng binata sa likuran nya at
hindi nya na lang yon pinansin at dire-diretso syang pumasok sa bahay nito.
"Tresspassing yan!" Rinig nyang pang kokontra nito sakanya.

"Shh! Tumahimik ka!" Pinaningkitan nyaniyonng mata.

Ginala nya ang kanyang tingin sa kabuuang bahay nito para hanapin kong naroon nga
ba talaga si Don Ramon. Medyo may kadiliman din sa loob dahil yong ibang bintana
naka sara.

Pero ganun na lang ang kaba at takot na kanyang naramdaman ng makita nya ang
matanda na naka higa at naka handusay ito sa malamig na sahig.

Napa tutop na lamang sya sa kanyang bibig at ganun na lang kabilis ang tibok ng
kanyang puso dahil sa kaba at takot. Dali-dali nyang nilapitan ang matanda at
walang malay ito. "D-Don Ramon" doon na sya nanginig sa takot at nerbyos dahil wala
pa din itong malay.

Hindi nya alam kong ano ang dapat nyang gawin sa mga oras na ito.

"We should head back home Mahal. Wala ata sya dit——" hindi na ito natapos ng
sasabihin dahil natulala at na istatwa ang binata habang naka tingin sa walang
malay nyang ama. Tinignan nya si Drake at doon nya nakita ang takot, at kaba na
lumukob sa kanyang mukha habang naka titig sa kanyang Papa.

Marahan nyang tinapik ang mukha ng matanda para nag babakasali na magising ito pero
wala pa din. Pinag hihinaan na sya ng loob at takot sa nangyari.
Tinapunan nya si Drake na natili pa din naka tayo na tila ba hindi nito alam ang
gagawin. Kita nya ang pamumutla ng kanyang mukha na tila ba takot na takot ito.

"Drake! Tulungan moko, dalhin natin sa hospital ang iyong Papa!" Nataranta nyang
sambit pero nanatili lamang itong naka tayo na tila na pinapanuod lamang sila..
"Drake! Ano ba! Bilis! Tulungan mo ako!" Sigaw nya dito.

Kailangan nyang maidala nila ito sa hospital.. Natatakot na din kasi sya....

"O-Oo!" Taranta nitong sambit, na tila ba ngayon lang ito natauhan. Dali-dali itong
lumapit sakanila, pero nandon pa din ang takot sa mukha nito.

Hinawakan nito ang kamay ng kanyang Papa at binuhat nya ito palabas sa maliit na
barong-barong nito.

Taranta at nag mamadali din syang sumunod kay Drake para isugod ang matanda sa
hospital.

•••••••

Tinignan ko ang oras sa cellphone at doon ko nakita na pasado alas dos na ng hapon.
Tinignan ko si Drake na katabi kong naupo sa waiting area at kanina pa ito tahimik
na tila ba hindi ito mapakali at napaka lalim ng kanyang iniisip.

Lihim ko syang pinag mamasdan na ngayon pinag dikit nya ang kanyang palad at naka
yuko sya na tila ba nag darasal. Kahit hindi nya sabihin sakin alam kong labis
syang nag aalala sa kalagayan ng kanyang Papa.

Matapos kasi namin dalhin si Don Ramon sa Hospital, mabuti na lang sinalubong sila
ng ibang doctor at nurses. At ngayon nag hihintay na lamang kami ni Drake, kong ano
ang magiging balita sa kalagayan ng Papa nito.

"Mr. Villanueva" rinig namin na tinig. Dahan-dahan na umanggat ang mukha ng binata
at mabilis itong tumayo para harapin kong sino man ang tumawag sakanya.
Isang may katandaang babae ang naka tayo sa harapan namin. Napaka ganda ng kanyang
tintig at naka suot ito ng hospital coat.

"K-Kamusta na ang kalagayan ni P-Pa——" biglang naputol ang sasabihin nito. "Kamusta
na ang kalagayan nya?" Aniya nito at hindi mawawala ang takot at kaba sa mukha nito
habang nag hahantay sa sasabihin ng doktora.

"Your father was still unconscious. Nawalan lang sya ng malay kanina dahil hindi
nya na nakayanan ang sakit nya...." she paused. "Tatapatin ko na po kayo... Malala
na ang kalagayan ng inyong Papa at sa bawat araw na lumilipas mas lalong lumalala
ang cancer nya... Hindi na masyado nakakatulong sakanya ang pain killer, para
maibsan ang sakit na naramdaman nya" dire-diretsong saad nito at doon na bumagsak
ang balikat ng binata sa sinabi ng doktor. "Kahit na rin ako nalulungkot sa
sinapit ng iyong Papa.. Walong buwan na kasi ang nakakalipas simula ng mag pa
consult at tumigil sya mag pa treatment nya sa sakit nya. And now, he looks more
weaker and weaker" malungkot na anunsyo nito.

"What should we do then? May iba pa bang paraan para gumaling sya sa sakit nya?"

"Im so sorry to say this.. But wala na Mr. Villanueva.." aniya nito. "Hindi biro
ang cancer at sakit na kinakaharap nya....Napaka hina na rin ang katawan ng inyong
Papa at napaka hirap na din gamutin lalo't lalo na stage 4 na ang sakit nya"

Napa hilamos sa mukha si Drake dahil sa frustrate at sakit na nararamdaman nito.

Alam kong napaka sakit at hirap sakanyang tanggapin ang kalagayan ng kanyang Papa.

"If you need anything, lapitan nyo lamang ako.. Maari nyo ng puntahan at maari nyo
ng makita ang iyong Papa sa kwarto.. So excuse me" aniya nito at nag lakad na ito
paalis.

Nilapitan ko si Drake na ngayon nanatili pa din syang naka tayo at tila ba napaka
lalim ang kanyang iniisip. Alam kong gulong-gulo na din sya at napaka hirap para
sakanyang tanggapin ang lahat ng to.

Kahit na rin ako labis na nalulungkot sa sinapit ng matanda. Kahit na konting oras
ko lang syang nakasama, pero napaka hirap pa din na tanggapin na sa isang iglap
malalaman mong, bilang na lang araw na nalalabi sakanya.

Marahan kong hinawakan ang kanyang kamay at marahil pinisil ko yon. Napa tingin
naman sakin si Drake at doon ko nakita ang lungkot at sakit sa kanyang mga mata sa
mga nalaman nya. Wala man lang akong magawa at maitulong para maibsan man lang
kahit konti ang sakit at hirap na nararamdaman nya.

Sabay namin pinuntahan ang private room kong asan ngayon si Don Ramon. Pag pasok
namin sa loob ng silid, makikita mo kaagad na naka higa sa kama si Don Ramon.
Parang biniyak ang puso ko sa sakit ng makita ko si Don Ramon na hanggang ngayon
wala pa din syang malay. Tahimik kong pinag mamasdaj ang mukha ng matanda at doon
ko nakita ang sakit at hirap sa kanyang mukha , para labanan lamang ang sakit nya.
Maraming naka kabit sakanya na mga tubo at kong-ano ano sa kanyang katawan.

Sobrang nakaka awa at napaka sakit na makita na ganun ang kanyang kalagayan.

Napa tigil ako ng dahan-dahan nag lakad si Drake papunta sa kinaroroonan ng kanyang
Papa na naka higa sa kama. Sa bawat pag hakbang ng kanyang paa palapit dito na tila
ba napaka hirap at sakit... Umupo sya sa bakanteng upuan sa tabi ng kama at ilang
segundo nya tinitigan ang kanyang Papa na tila ba pinag mamasdan nito ang mukha
nito.

Puno ng lungkot, sakit at hirap ang mukha ng binata habang naka titig sa kanyang
Papa na wala pa ding malay.

Kinuha nito ang kamay ng kanyang Papa at pagkatapos hinawakan nya yon ng sobrang
higpit na tila ba wala syang planong bitawan yon.. "I-Im so sorry... Pasensya na
kong nahuli ako ng dating..... Pasensya na at wala man lang akong magawa at
maitulong..." his voice begun to crack and his eyes was shed of tears..

Doon ko nakita ang pag mamahal ni Drake sa kanyang Papa kahit na naka gawa ito ng
pag kakamali. "Im so sorry!!" He said and his tears fall.

Parang ilang beses pinag tataga ang puso ko sa sakit habang patuloy na pinag
mamasdan si Drake na ngayon humagolhol umiyak sa tabi ng kanyang Papa. Kita ko ang
hirap at sakit sa mukha nya habang patuloy na humihingi ng kapatawaran sa kanyang
Papa at hindi nya magawang kausapin at sabihin lahat lahat ng sakit at hinanaing
nya dahil wala pa din itong malay.
Hindi nya din maiwasan na mapa iyak at maging emosyonal habang pinag mamasdan ang
nakaka lungkot na pangyayaring ito. "Patawarin mo ako Papa.. P-Please wake up....
Gusto kitang maka u-usap... Gusto kitang makasama.... Lumaban ka sa sakit m-mo
dahil mag h-hihintay ako.." patuloy nitong pag iyak at hindi pa din nito
binibitawan ang kamay ng kanyang Papa... "Mag hihintay ako sa pag gising mo... H-
Hindi ako mawawalan ng pag asa... Sabay nating labanan ang sakit mo" patuloy nitong
pag iyak.

Hinawakan nya ang kanyang dibdib at dahan-dahan nyang inihakbang ang kanyang mga
paa palabas ng silid. Hindi nya kayang panuorin ang napaka sakit at hirap eksena at
kalagayan ngayon ni Don Ramon.

Humingga sya ng napaka lalim at sumandal sya sa pintuan na mismong kwarto ni Don
Ramon at doon na tumulo ang luha sa kanyang mga mata na kanina nya pa pinipigilan.

Naririnig nya ang munting pag hikbi at pag hagolhol ng binata sa silid at hindi
nya maiwasan na mapa iyak din.

Sana maging okay na ang lahat...

Chapter 27

DRAKE POV

Nagising ako ng maramdaman ko ang mahinang tapik sa aking balikat. Umanggat ako ng
pag kakayungko at nakita ko si Ashley na naka tayo sa tabi ko.

"Ano yon Mahal?" Pamumugay kong sambit. Umayos ako ng pag kakaupo sa upuan at
inayos ko ang aking sarili. "May gusto ka bang kainin? Sige, ikukuha kita" tangka
sana akong tatayo pero mabilis nya akong pinigilan.

"Hindi ako nagugutom Mahal" malambing na saad nya. "Ginising lang kita, para
sabihin sayo kailangan mong umuwi sa mansyon para makapag pahingga ng maayos.
Tatlong araw kanang nag babantay dito, at wala ka masyadong kain at sapat na tulog"
bigla naman akong natigilan sa sinabi ni Ashley.
Bakas ang pag aalala at lungkot sa kanyang mukha, na tila ba nakikiusap. Humingga
ako ng malalim at tinignan ko si Papa na naka higa sa kama, at wala pa din itong
malay. Labis akong nalulungkot at nag aalala dahil hanggang ngayon hindi pa din sya
nag kakamalay.

Pano kong hindi sya magising?

Pinilig ko ang ulo ko at bahagyang sumikip ang aking dibdib, habang inaalala ko
yon. Di ko ata matatanggap na wawala kaagad ang kanyang Papa ng ganun-ganun lang.

"Ayos lang ako Mahal... Dito lang ako para mabantayan ko si Papa.. Gusto kong, ako
ang una nyang makita pag gising nya" malungkot saad.

"P-Pero Mahal"

"Im okay.." at hinawakan ko ang kanyang kamay at marahan yon pinisil. Doon ko
malayang napag masdan at napaka gandang mukha ng aking nobya, at bakas sa kanyang
mukha ang pag aalala dahil sa sinapit ko. Doon ko napag tanto na pasado alas nwebe
na pala ng gabi. "Ikaw dapat ang mag pahingga dahil makaka sama sainyo ni Baby ang
mag pupuyat at mag sstress. Tinawagan ko na si Manong Lando at susunduin ka dito sa
Hospital.." tuloy-tuloy kong sambit

"P-Pero Drake" pag pupumilit nya at ngumiti lamang ako ng matamis sakanya.

"Wag ng makulit Mahal okay?... Uuwi din ako sa bahay.. Wag kang mag alalal sakin
dahil okay lang ako" I smile weakly. Biglang bumagsakt ang kanyang balikat sa
sinabi ko, at bakas sa kanyang mukha kong paniniwalaan nya ba ang aking sinasabi.

Humingga lamang sya ng sobrang lalim at pagkatapos alangan syang ngumiti sakin.
"Sige.. Basta wag mong pababayaan ang sarili mo dito okay? Kakain ka sa tamang
oras.. Ayaw kong napapagod at pinapabayaan mo ang sarili mo" hinaplos ang aking
dibdib sa kanyang mga sinabi. Eto rin ang pinaka ginusto nya sa dalaga dahil parati
itong nag aalala sa kanyang kalagayan.

Sya rin ang nagbigay sakin ng lakas, inspirasyon sa bawat pagsubok na kinakaharap
nya.

Dahil kay Ashely, pinamulat sya sa katotohanan na dapat nyang pahalagahan ang bawat
tao at bagay sa paligid nya.
Si Ashley din ang nag turo sakanya na mahalin at buksan ulit ang sarado nyang puso.

At ngayon mas domoble pa ang saya sa kanyang puso, dahil kasama nya itong lumaban
sa lahat ng problema at pagsubok na kinakaharap nya.

"Okay Mahal.. Tatandaan ko yan palagi" aniya nya. Maya-maya pa pumasok na sa silid
si Manong Lando at doon na sila napatigil dahil ito na ang hudyat na aalis na ang
binata, at maiiwan syang mag isa sa Hospital.

"Tara na po Señorita" aniya ni Manong Lando. Tinignan ng dalaga ang matanda at

pagkatapos humarap sya sakin, at hindi pa din napuputol ang pagkakahawak namin ng
kamay.

"Kailangan ko ng umalis Mahal... Wag kang mag alala at babalik ako dito bukas para
samahan ka" aniya nito. "I love you" she mumbled.

She never failed to make my heart flutter, whenever I see her sweet smile.

Hinila ko sya palapit sakin at binigyan ko sya ng isang mahigpit na yakap.

Napapikit na lamang ako ng mariin ng maramdaman ko ang mainit nyang katawan na
dumapo sakin. "Iloveyou more" aniya ko.

Ako ang unang kumalas sa pagkakayakap samin at pagkatapos, hindi ko na lang inaalis
ang aking paningin sa dalaga habang nag lalakad sya palabas ng silid.
Nang maka alis na si Ashely, doon na naman ako nilamon ng lungkot sa aking puso:
Nag pakawala ako ng isang malalim na buntong hininga at naglakad ako, at umupo sa
bakanteng upuan na sa tabi kong saan naka higa ang aking Papa. Hindi ko maiwasan na
maka ramdam ng sakit at lungkot dahil hanggang ngayon hindi pa sya gumising.

Umaasa ako na sa bawat pag mulat ko ng aking mga mata, ay magigising na sya. Na
masasaksihan at makaka usap ko muli sya.

Gusto ko maka hinggi ng kapatawaran sa lahat lahat ng mga nagawa kong pag kakamali,
dahil kinain ako ng galit at puot sa aking dibdib.
Hindi ako naging mabuting anak sakanya. At ilang ulit ko syang tinakwil at hindi ko
man lang pinakinggan, bagkus hinusgahan ko sya sa pag kakamaling ginawa nya.

Hinawakan ko ang kanyang kamay at pinisil ko yon habang naka tingin sakanya. Doon
nag simulang uminit ang aking mga mata dahil sa bigat na nakapatong sa aking
dibdib. Hanggang ngayon sinisisi ko pa rin ang sarili ko dahil kasalanan ko bakit
napunta sya sa ganitong sitwasyon..

Sa tuwing pinag mamasdan ko syang naka higa at walang malay, doon kinakain ang
sakit at pag sisisi sa aking dibdib dahil kong, tinanggap at hinanap ko sya noon.

Di sana hindi sya napunta sa kanyang sitwasyon.

Di sana hindi nya nag karoon ng malubhang sakit.

Di sana hindi na sya nahihirapan ng ganyan.

Kasalanan ko ang lahat ng to, kong hindi lamang ako nag padala sa galit, puot at
aking emosyon. Di sana hindi na nangyari to. Na sana napigilan ko ang pagkakaroon
nya ng sakit.

Napaka hirap.

Napaka sakit

At napaka hirap tanggapin, na ngayon nakita ko na muli sya.. Saka naman malalaman,
na iiwan nya na ako dahil may taning na ang buhay nya.

"P-Patawarin mo ako P-Papa.. Patawarin mo ako sa mga kasalan na ginawa ko sayo..."

doon na pumatak ang luha sa aking mga mata, na kanina ko pa pinipigilan.. "Alam
kong hindi ako naging mabuting anak sayo.. Pasensya na dahil hindi ko man lang kayo
binigyan ng pagkakataon na pakinggan, bagkus kinamuhian at tinakwil kita ng paulit-
ulit.....N-Napaka tanga ko... Napaka tanga ko para huli ko na marealize na hindi ko
kayang mawala ka sakin...." feeling ko, kong ano ang naka bara sa aking dibdib ng
sinasabi ko ang katagang yon. "Gumising kana Papa.. Gumising kana at labanan mo
ang sakit mo.. Wag mo akong iiwan... Takot na takot na ako maiwan ng mag isa..."
hinawakan ko ang kamay nya ng mariin habang patuloy na umiiyak.
"A-Anak" tila hirap nitong sambit at doon naman ako napa tigil dahil ramdam ko ang
bahagya nyang pag haplos sa aking buhok.

Dahan-dahan akong umanggat ng tingin at napaka lakas ng pintig ng akng puso sa saya
sa aking puso ng makita kong gising na si Papa. Naka kabit ang tubo sa kanya at
doon ko ang namuong luha sa kanyang pisngi at puno ng sakit at saya ang gumuhit sa
kanyang mukha, na tila ba kanina nya pa naririnig ang sinasabi ko.

"Papa!" Yan na lamang ang nasambit ko at binigyan ko sya ng isang mainit na yakap
at binuhos ko lahat ng iyak na aking nadarama. Hindi ko alam, ito lang naisip ko.
Gusto kong iparamdaman sakanya, kong gaano sya ka importante sakin. Na ayaw ko
syang mawala sakin.. Takot na takot na ako, na pati rin sya iiwan din ako.

Nag papasalamat ako sa Diyos dahil pinakingga nya ang dasal ko na magising na ang
aking Papa.

"S-Sana patawarin mo din ako Drake. H-Hindi ako naging mabuting Ama sayo.
Napakarami kong p-pag kukulang at kasalanan sainyo at sa iyong M-Mama." Aniya nya.
"indi man lang ako nag karoon ng p-pag kakataon na makita at maka usap sya sa
huling mga araw nya sa mundo.....Sana magawa mo pa akong patawarin sa lahat lahat
ng mga kasalanan ko Anak.. Babawi ako sa lahat ng oras at panahon na nawala ako sa
iyong tabi" sambit nya at kumalas ako ng pagkakayakap sakanya.

Doon ko nakita ang sakit, saya at pag mamahal sa mata ng aking Papa. Pinunasan ko
ang luha sa aking mga mata. Makita lang syang masaya at ligtas, wala na akong
hihilingin pa.

Susulitin ko ang segundo at oras na kasama sya.

ASHLEY POV

Dalawang buwan na ang naka lipas at balik sa normal ang lahat. At nag papasalamat
ako sa Diyos, dahil dininig nya ang aking kahilingan na mag kaayos si Drake at ang
kanyang Papa, at ngayon sinusulit nila ang bawat at segundo para mapunann nila ang
mga nasayang na panahon na hindi nila mag kasama. Nasa Hospital pa din si Don Ramon
para ipag patuloy ang kanyang pag gagamot, tuwing Martes at Linggo dinadalaw namin
doon si Don Ramon para kamustahin at tignan ang kalagayan nito. Kahit papaano
bumubuti na rin ang kanyang kalagayan at bumalik na din ang dating sigla at lakas
ng matanda.

Sa tuwing magkasama si Drake at Don Ramon, doon ko nakita ang kakaibang saya sa
mukha ni Drake, na hinding-hindi mapapantayan ang saya at pag mamahal nya sa
kanyang Papa.

"Kain muna kayo Señorita" napa tigil ako sa pag mumuni ng marinig ko ang boses ni
Glorita at may nilapag syang kong ano sa center table na sanhi maagaw ang atensyon
ko. Ngayon naka tayo ang dalaga sa aking harapan at kasama nya si Manang Puring, at
kay tamis ng binigyan nilang ngiti sakin.

"Salamat, di na sana kayo nag abala" lintarya ko, habang naka tingin sa dala nilang
mango shake at binake na cookies.

"Pasasalamat po namin sayo yan Señorita" sambit ni Manang Puring, at napa kunot noo
ako sa sinabi nya.

"Para saan naman po Manang?"

"Dahil dumating po kayo sa buhay namin... Nag papasalamat kami, dahil sayo unti-
unti mong napa bago si Señorito" sambit nyang muli at doon na nag karoon ng
kasagutan ang pagtataka ko.

"Oo nga Señorita.. Hindi namin akalain na mag babago si Señorito, pina lambot nyo
ang matigas nyang puso" sabad naman ni Glorita at doon na ako napa ngiti ng
tuluyan.

Umayos ako ng pag kakaupo sa couch at tinignan ko muli ang ayos at mukha nila, na
hindi maalis ang pag ningning ng kanilang mga mata sa saya at paggagalak.

"Hindi nyo naman kailangan mag pasalamat sakin, dahil kong tutuusin wala naman
akong ginawa... Puro lang sakit at sama ng loob ang binibigay ko kay Drake"
lintarya nyang muli.

Naalala nya na naman kong ilang beses sya tumakas at sinuway nya ang pinag uutos ng
binata, nung bago pa lang sya sa mansyon. Parati nya binibigyan ng problema si
Drake at sakit ng ulo, dahil porsigedo talaga sya nun maka takas sa mga kamay nito.
Pero nag bago na ang lahat, hindi nya akalain na iibig at mahuhulog sya sa isang
lalaking masungit at matigas at may bahid ng sakit at galit ang kanyang puso. Hindi
nya talaga aakalain na sa isang iglap mag babago ng tuluyan si Drake.

He was ruthless, and yet possesive.

Kong noon, pinag babawalan sya nitong lumabas at tumulong sa mga gawaing bahay sa
mansyon, dahil ngayon mas naging mahigpit at todo bantay sakanya ang binata sa
bawat kilos at galaw nya, lalo't na daw ako. Pinayuhan nya ako na maging doble sa
bawat galaw at kilos ko at wag masyadong mag papagod.

Todo ang pag hahandani Drake sa panganganak ko at kita ko sa mga mata nya ang saya
at excitement, sa pag labas ng anak namin. Parati nya akong inaalagaan, binantayan
at binibigay ang lahat ng pangangailangan ko sa pag bubuntis. Nagulat na lamang ako
dahil isang araw umuwi sya na napaka raming pinamili na mga gamit pang bata, gaya
ng lampin, damit, gatas, at kong-ano pang mga gamit na kakailangan ko sa
panganaganak.

Hindi na bumalik si Drake sa Maynila para asikasuhin ang naiwan nyang trabaho doon
dahil, kahit na sandamakmak ang aasikasuhin at tratrabahuhin nya doon dahil gusto
nya daw bantayan at maalagaan ako ng maayos. Gusto nyang nasa tabi nya ako kapag
nanganak na ako.

May kong anong kiliti at kilig akong nararamdaman sa tuwing pinaparamdam nya sakin
kong gaano ako ka importante at kahalaga sakanya. Alam kong magiging mabuti at
mapag mahal syang ama sa magiging anak namin.

At hindi ako nag sisisi na minahal ko sya.

"Excited na akong lumabas at makita ang babyo nyo, Señorita" naka ngiting sambit ni
Manang Puring. Ngumiti na lamang ako sa matanda at bahagya kong hinawakan ang
bilugan at malaki kong tyan.

"Kahit narin ako Manang excited narin, kahit medyo kinakabahan" kinakabahan sambit
ko. Kinagat ko na lamang ang ibabang labi ko, para iwaksi ang kaba at takot sa
aking dibdib. Kapag naiisip kong isang buwan na lang ang hinihintay namin, bago ako
manganak, kinakain ako ng takot at kaba sa aking dibdib.
Naririnig ko kasi sa iba, na masakit at mahirap daw talaga ang manganak. Dahil
kapag nanganak ka daw, ang isa mong mga paa ay nasa binggit na ng kamatayan. Hindi
ko alam ang gagawin ko kapag dumating na ang araw na manganganak ako.

"Bakit naman Señorita?" Bakas sa mukha ng matanda ang labis ng gulat at pagtataka.
"Lakasan lang ng loob kapag nanganak, Señorita... Malalampasan mo din yan, may
tiwala ako sayo.. Sabi nga nila, na mararamdaman mo ang pagiging isang Ina, kapag
nahawakan at narinig mo na ang kanyang munting iyak" sagot muli nito.

"May naisip na po ba kayo ng magiging pangalan nya, Señorita?" Puno ng curiousidad

na tanong ni Glorita. Bigla naman syang natigilan sa sinabi nito.

May naisip na ba sila ni Drake ng magiging pangalan ng anak nila? Well, hindi pa.

Naging busy at napaka rami na kasing nangyari nitong nag daang araw at buwan,
kaya't hindi na nila napag usapan ng binata ang tungkol sa pangalan ng magiging
anak nila. Hindi nga din nila alam kong ano kasarian nito dahil, yong araw sana na
pupunta sila sa OB GYNE para mag pa ultrasound, ay yon din ang araw na nag
mamadaling umalis si Drake, ng matapos maka tanggap ito ng tawag. Kaya na kansela
ang lakad nila sana ng binata. Naintindihan nya naman ito kong bakt umalis ito
bigla dahil sa trabaho, mas maganda na rin siguro yon dahil surpresa na lang ang
magiging kasarian ng kanilang anak pag lumabas na iyon. Na eexcited na syang
lumabas at makita ang anak nila.

"Wala pa nga eh"napa kamot nyang sambit na sanhi mag katitigan yong dalawa sa
sinabi nya.

"Dapat mag isip na kayo Señorita..... Hay, hindi na ako makapag hintay na makita ko
ang mini version ninyo pareho ni Señorito" rinig nyang hagikhik nito sa kanyang
harapan at bakas ang kilig at excitement sa ayos at tinig nito. "Sa tingin ko
Señorita, babae yan na magiging baby nyo" naka ngiting sambit nito at hinawakan nya
ang maumbok kong tyan.

"Talaga?" Puno ng galak nyang sambit, dahil gusto nya talagang babae ang unang anak
nila ni Drake. Para dalawa na silang babaeng mag maldita sa binata.. hihi!

"Oo naman po" determinadong sambit nito.

Marami pa silang na pag usapan at napag kwentuhan ni Glorita, at Manang Puring na
kong ano-ano pa. Pinayuhan din sya ni Manang Puring, kong paano ba dapat ang gawin
kapag nanganak at pati na rin ang pag aalaga ng bata. Kahit papaano nag karoon
naman sya ng idea dahil hindi nya talaga alam ang mga bagay na iyon. Hindi nya kasi
nasubukan mag alaga ng bata dahil nag iisa lamang syang anak.

Mag isa na lamang syang naka upi sa couch habang hinihintay si Drake dahil pumunta
ito sa hacienda para mag ani at tumungin-tingin narin sya ng mga pananim doon.
Nauna ng nag paalam sakanya si Glorita at Manang Puring dahil may gagawin pa daw
sila, kaya't sya na lang ang naiwan mag isa sa sala.

Napatigil sya ng maramdaman nyang nag vibrate ang cellphone nya. Nilabas nya yon sa
kanyang bulsa at ganun na lamang ang ngiti na sumilay sa kanyang labi ng makita nya
ang mensahe nito sa text.

"Kamusta kana dyan Mahal? Medyo matatanghali ako ng uwi, tinatapos lang namin ang
pag ani sa manggahan."

"Wag kang mag papagod masyado dyan okay?"

"Sabay tayo kakain ng tanghalian... May surpresa ako sayo at tiyak na magugustuhan
mo. Damn! I missyou so badly"

Lihim na lang syang napa ngiti sa simpleng mensahe sakanya ng binata, napapa ngiti
at napapaka kilig sya nito. Ilang beses na din sya sinurpresa nito ng kong ano-
anong bagay at araw-araw nitong pinaparamdaman sakanya kong gaano sya nito kamahal.

Nag tipa sya ng mensahe para sa binata, dahan-dahan syang tumayo at nag lakad,
papanhik pabalik sa kwarto nila ng binata para doon na lang hintayin ito dahil,
limang minuto na lang bago sumapit ang tanghalian. Dahan-dahan nyang inihahakbang
ang kanyang paa, at hindi maalis ang matamis na ngiti sa kanyang labi at sinilid
nya ang cellphone nya sa bulsa ng masend nya na sa binata ang reply nya dito.
Biglang syang napa tigil at nawala ang matamis nyang ngiti sa kanyang labi ng
makita nya si Ivory na naka tayo sa harapan nya at napaka talim ng titig ang
binigay sakanya.

"I-Ivory?" Yan na lang ang nasambit nya. Nag tataka rin sya dahil sa napaka bilis
nitong pag sulpot nito sa kanyang harapan, na hindi nya man lang namamalayan ang
pag pasok nito.
Hindi nya alam sa kanyang sarili, kong bakit ganun na lang takot at nerbyos sa
kanyang dibdib,pero mabilis nyang winaksi ang takot at kaba. Lihim nyang pinag
mamasdan si Ivory na naka suot ito ng pulang bestida at hindi pa din inaalis ang
masamang titig sakanya na tila ba, naka gawa sya ng isang pag kakamali.

Sanay na sya, na ganun sya titigan ng dalaga dahil sa una pa lang hindi na sya nito
gusto dahil, parati nitong iniisip na inagaw nya si Drake sakanya. Hindi nya naman
masisisi si Ivory dahil alam nyang matagal na syang may gusto sa binata, pero hindi
nya na lang binibigyan pa ng motibo iyon.

"N-Nandito ka pala." Aniya nya. Pilit nyang hindi mautal sa harapan ng dalaga.
"Hinahanap mo ba si Drake? Wala sya dito.. Maya-maya pauwi na rin sya" aniya nya
dito. Pilit nyang pinapagaan ang atmosphere sa panig nilang dalawa, dahil nakaka
akward na.

Wala man lang syang nakuhang sagot at reaksyon sa mukha nito at mas tumalim ang
titig nito sakanya, na animo'y nakakatakot at nakakaba.

Kinagat nya na lang ang ibabang labi, para iwaksi ang takot at kaba sa kanyang
dibdib. Ayaw nya na din patulan at makipag away dito dahil wala naman syang
mapapala kong papatulan nya ang init ng ulo nito. Hanggang maari at kaya nya,
iiwasan nya ito dahil ayaw nya na makipag away dito. Gusto nya na unti/unti syang
lalapit sa dalaga dahil susubukan nya maging magkaibigan sila nito, kahit alam
nyang malabong mangyari yon.

"Sige maiwan na kita. Hintayin mo na lang sya dito sa sala" nag lakad na sya sa
tabi nito.

Sa bawat oag hakbang nya ng kanyang mga paa palapit kay Ivory, doon nya naramdaman
ang galit at inis na lumukob sa mata nito, pero hindi nya na lang yon pinansin.
Dire-diretso syang nag lakad, bago pa sya maka lampas ng tuluyan sa dalaga.

Nagulat at napa daing na lang sya sakit at kirot ng mabilis nitong hinablot ang
kanyang buhok at inis sya nitong hinila palapit sakanya.

"Sa tingin mo saan ka pupunta?!" Isang matinis at nakaka takot nitong asik sakanya
at mas hinigpitan pa lalo nito ang pagkakahawak nito sa buhok nya na sanhi mapa
luha at mapa unggol sya sakin, na tila ba naalisan sya ng buhok. Napa pikit na
lamang sya sa sa sakit at doon na bumilis ang pintig ng kanyang puso. "Hindi pa
ako tapos sayong lintik ka! Napaka walang hiya mo para talikuran ako!"
Umalingawngaw ang malakas at nakaka hindik nyang tinig sa kabuuang mansyon.

"I-Ivory nasasaktan ako. Pwede bang bitawan mo ako" pag mamakaawa nya dito at pilit
syang nag pupumiglas para maka wala sa pag kakasabunot sakanya, pero hindi nya
magawa. Dahil sa bawat pag pupumiglas nito, ay mas lalo nitong dinidiinan at
hinihigpitan ang pagkakasabunot sakanya na sanhi mapa daing sya sa sakit.

Tinignan nya si Ivory at ganun na lang ang kaba ang lumukob sa kanyang dibdib dahil
napaka dilim ang mukha nito, na tila ba nag pipigil itong saktan sya anumang oras.
Ano bang nagagawa nyang pag kakamali?

Bakit ganito?

"B-Bakit mo ba to sakin ginagawa? Ano bang ginawa kong pag kakamali sayo para
ganituhin mo ako?" Hirap nyang saad at hinawakan nya ang kamay nito at pilit iyon
na inaalis.

"Anong ginawa mong pag kakamali?" Bumuga sya ng hangin at pagkatapos pilit nya
akong hinaharap sakanya at doon ko nakita ang panlilisik ng kanyang mga mata.
"Napakarami Ashley! Inagaw mo si Drake sakin! Inagaw mo sakin ang lalaking
pinakakamahal ko.... Dahil sayo iniiwasan at nagalit sakin si Drake, kayat
kasalanan mo ang lahat ng to!" Sigaw nito sakanya. Buong tapang nya itong hinarap
at pilit syang nag pupumiglas dito pero bigo pa din sya. "Okay naman kami noon,
pero nong dumating ka sa buhay namin! Nag ka deleche-leche na ang lahat! Ikaw na
ang mabait! Ikaw na ang santa at ikaw na ang bida, dahil nag mukha na akong
kontrabida sa pinag gagawa mo.. tapos ngayon nag pabuntis kapa sakanya?!" Puno ng
galit, sakit at puot sa kanyang tinig.

Pilit nyang nilalabanan ang kanyang nararamdaman, hindi dapat sya mag patalo sa
dalaga.

"Ano ba ang kailangan mo, kayat ginagawa mo ito?... Pera? Kayaman? Ari-arian
nya?... Yon ba yon Ashely?!.....Kilala ko ang isang uri mo, pera at kayamanan lang
ang habol kay Drake!" Isang mang iinsulto nitong sambit sakanya.

Lahat ng masasakit nitong salita, lahat yon bumara sa kanyang dibdib. Hindi nya
naman ito masisisi kong ganun na lamang ang tingin sakanya ni Ivory. Aaminin nyang
galing sya sa mahirap na pamilya, ni minsan hindi nya hinanggad ang yaman nito.

"H-Hindi totoo ang lahat ng yan Ivory.." nahihirapan nyang sambit. "Kaylan man
hindi ko hinanggad ang yaman at ari-arian ni Drake.. M-Mahal ko sya Ivory.. Nag
mamahalan kami Drake.. At sana naman matanggap mo na kami" mangiyak ngiyak kong
turan sakanya.

Napa daing pa lalo sya sakit ng hinigit sya nito paharap sakanya ng buong inis at
pang gigil. Hirap na hirap na din sya dahil hindi pa din nito binibitawan ang
kanyang buhok.

"Matanggap? Nag papatawa kaba?!" Puno
nanliyab ang mga mata nito sa galit.
lalo na rin ikaw Ashley! Kaya yan ang
ako ng binigyan nya ako ng malakas at
sanhi mahilo ako. Tatakbo na sana ako
ang aking buhok at kinaladkad nya ako
ng sarcasmo nyang tinig at mas lalong
"Kaylan man hindi ko matatanggap at lalong
isaksak mo sa kokote mo!" Nagulat na lamang
malutong na sampal sampal sa aking pisngi na
palayo sakanya ng mabilis nya ulit hinablot
ng buong lakas at galit pabalik sa kanya.

"A-Aray nasasaktan ako Ivory.. Tigilan mo na ito, nag mamakaawa ako" patuloy kong
pag mamakaawa sakanya.

Pilit kong inaabot ang kanyang katawan para makaganti pero hindi ko magawa. Pilit
ko na lamang pinipigilan ang kamay nya at pinag kakalmot ko sya, para makawala sa
pag kakahawak nya. Pero tila hindi pa din sapat. Nawawalan na ako ng lakas ng loob
para makawala sa kanyang kamay.

"Jusko.. Señorita! Mam Ivory" tarantang sambit ni Manang Puring na makita nya kami
na nag papalitan ng at away at nakkabingging sagutan sa sala. Doon ko nakita ang
takot, at kaba na gumuhit sa kanyang mukha na tila ba takot na takot ng makita
nyang hawak-hawak ni Ivory ang aking buhok.. "Tulong! Tulungan mo kami!" Sigaw ng
matanda at nag lakad na sya papunta sa direksyon namin para tulungan ako.
"Sige subukan mo Manang lumapit sakin, at hindi ako mag dadalawang isip na saktan
si Ashely!" Isang nakakatakot na banta nito na sanhi mapa tigil ang matanda.

Kulang na lang mangiyak ito sa takot at pagkataranta dahil hindi nya alam kong ano
ang dapat nyang gawin. Maya-maya pa nag sidatingan ang mga katulong at mga serbidor
sa mansyon at bakas sa mukha nila ang takot at pangagamba habang pinag mamasdan
kami ni Ivory.

"Mam, Ivory tigilan nyo na po ito.." pag mamakaawa ni Glorita sa dalaga.

Nabalot ng maitim na aura ang pagkatao ni Ivory, doon ko nakita ang bakas ng takot
at pangamba sa mga mukha ng mga katulong habang naka tingin sa nanlilisik at
nakakatakot na titig ni Ivory.

"Tumigil kayo! At baka, hindi ako mag dadalawang isip na saktan at patayin ang
hayop na babaeng to!!" Napa pikit na lamang ako sa malakas at matinis nitong sigaw
na sanhi matigilan at mapa ngamba pa sila lalo.

Kahit nanginginig ang mga katawan ko sa takot, pilit kong tinitignan si Ivory.
Nangangamba din ako na baka totohanin nya ang banta nya sakin..

Natatakot din ako dahil baka saktan nya ang anak ko.

Alam kong hindi na ako panatag kay Ivory dahil baka anumang oras saktan nya ako at
ang anak ko. Kaya't kahit gugustuhin ko man patulan sya, pinipigilan ko na lang..

Nag simula ng uminit ang sulok ng aking mga mata at pinikit ko ang aking mga mata.

'Drake, asan kaba ba? Please dumating kana.. Tulungan mo ako..' yan ang paulit-ulit
nyang dinadasal at hindi sya nawawalan ng lakas ng loob, kahit hirap na hirap na
sya sa mga nangyayari.

"Nag mamakaawa ako sayo Ivory, t-tigilan mo na ito....Pasensya na sa lahat ng mga

ginawa ko.....Alam ko, kong gaano ka nasasaktana at naapektuhan sa mga nangyari"
sambit nya dito.

"Wala kang alam sa nararamdaman ko Ashley! Walang wala.. Kaya wala kang karapatan
na sabihin ang lahat ng iyan sakin!" Asik nitong muli sakanya. "At hinding-hindi
ako titigil hanggat hindi ako nakakaganti sayo Ashley. Sisiguraduhin kong iiwan ka
ni Drake, at mapupunta sya sakin!" Asik nya at nagulat na lamang ako ng malakas nya
akong tinulak.

Nawalan na ako ng lakas at balanse dahil sa napaka bilis ng pangyayari. Malakas

akong napa salampak sa matigas na kanto ng lamesa at doon tumama ang aking tyan. Sa
lakas ng impact nadala at nabasag ko ang mamahalin na mga figurine at nakapatong sa
center table. Isang malakas at nakakabingging pag basag ng mga figurine sa sahig at
kasabay noon ang pag iyak at pamimilit ko sa sobrang sakit.

"Señorita!!" Rinig kong sigaw nilang lahat.

Tumulo ang luha sa aking mga mata at kahit gusto kong sumigaw at umiyak ng malakas
sa sakit, tila ba wala ng tinig na lumabas sa aking bibig dahil namimilit na ang
tyan.

Tangi ko na lamang narinig ang malakas na pintig ng aking puso na halos hindi na
ako maka hingga sa sakit at kirot na nararamdaman ko, na anumang oras mawawalan ako
ng malay.

Nanghihina ang aking tuhod at katawan na maupo sa malamig na tiles sa sahig habang
iniinda ang sakit ng aking tyan.
Halos mabinggi na ako sa mga nangyari ng makita ko ang mainit na likido na dumaloy
sa aking ibaba.

Doon na ako naka ramdamn ng takot at kaba na hindi ko maipaliwanag.

"H-Hindi" yan na lang ang nasambit ko at hinawakan ko ang aking tyan. Sunod-sunod
na nag sibagsakan ang luha sa aking mga mata at kasunod non ang pagkawala ng pag
asa sa aking dibdib.

No..

Ang anak ko..

Napaka bilis

Nakaka binggi ang mga nangyari.

Nag sitakbuhan sila palapit sa kinaroroonan ko at doon ko nakita ang bakas ng takot
at pangamba sa aking mga mukha habang inaalalayan nila ako.

"S-Señorita, dinudugo kayo!" Tarantang sambit ni Glorita at bakas ang takot at

pagkataranta sa kanyang mukha. Mabilis akong niyakap ni Manang Puring habang
patuloy akong umiiyak at huminggi ng tulong ng paulit-ulit.

"Ang baby ko" yan na lang ang nasambit ko at tinignan ko si Ivory na naka tayo
parin at bakas ang takot at nakatulala na lamang syang naka titig sakin ng makita
nya na umaagos ang dugo sa pagitan ng hita ko. "H-Hindi.. Hindi... Ang baby ko
Manang... Ayaw ko syang mawala... T-Tulungan nyo ako... A-Ang baby ko" doon na ako
napa buhal ng pag iyak sa harapan ng matanda dahil sa sakit na nararamdaman ko.

Namutla ang mukha ng matanda habang nakakatitig sakin na animo'y hindi nya din alam
ang gagawin nya sakinz

"Ihanda nyo na ang sasakyan at isusugod na natin si Señorita sa hospital"

natarantang utos ni Manang Puring kay Glorita.

"O-Opo.." tarantang sambit ni Glorita at mabilis na syang tumakbo kong saan.

Niyakap ako ng sobrang higpit ni Manang Puring at doon na ako napa iyak sa kanyang
bisig. "M-Manang... Ang baby ko..... Ayaw ko syang mawala sakin... T-Tulungan nyo
ako" yan ang
Paulit-ulit kong sinasambit.

"Padating na sila Señorita, kumapit lamang kayo" yan na lang ang nasambit nya
habang patuloy akong umiiyak.
Namanhid na ang buo kong katawan na tila ba wala na akong naramdaman na sakit.
Unti-unti ng bumigat na ang talukap ng aking mga mata, na tila ba gusto ko ng
matulog.

"W-Wag... Wag kayong matulog Señorita.... Labanan nyo ang sarili nyo.." yan ang
paulit-ulit na sinasambit ng matanda at nanghihina kong hinawakan ang kanyang
pisngi. Tinignan ko ang kanyang mukha at nakita ko ang takot sa kanyang mukha at
kasabay non ang pag bagsak ng kanyang luha habang patuloy na nag mamakaawa sakin ng
paulit-ulit. "Nag mamakaawa ako sayo Señorita." Naiiyak nyang sambit. I smile
weakly

"Gusto ko ng matulog Manang" wala sa sarili kong sambit.

Sa bilis ng pangyayari tila kusa ng bumagsak ang aking katawan sa kandungan ni

Manang Puring.

Nanlabo na ang aking paningin na tila ba hinihila na ako matulog.

May nakita akong bulto ng isang lalaki na patakbo papunta sa direksyon ko. Hindi ko
sya mamukhaan dahil sa nanlalabo na ang paningin.

Bakas kanyang mukha ang pagkagula at takot

Ginalaw ko ang aking kamay na tila ba gusto ko syang hawakan at yakapin.

"D-Drake" yan na lang ang nasambit ko at tuluyan na akong nilamon ng dilim at

nawalan ng malay at kasabay non ang pag agos ng luha sa aking mga mata.

And everything went Blank

Chapter 28

DRAKE POV

Nag lalakad ako papasok ng mansyon at tila ba rinig na rinig ko na ang sigawan na
nanggagaling sa loob na tila ba, may nangyari. Bumilis na ang tambol ng aking puso
at kinabahan ak na hindi ko maipaliwanag.

Nang tuluyan na akong makapasok sa mansyon at doon ko nasaksihan ang lahat na

nangyayari. Nag kukumpulan ang mga kasambahay sa isang sulok at rinig ko ang iyak
at pag hinggi nila ng tulong ng paulit-ulit. Sa isang banda nakita ko Manang Puring
na yakap-yakap si Ashley at walang malay. Doon na ako kinabahan ng husto ng makita
ko ang sariwang dugo na umaagos sa pagitan ng kanyang hita.

Anong nangyari?

Bigla akong napako sa aking kinatatayuan at nanginig na ang aking katawan sa

nerbyos at kaba dahil walang malay pa din ang dalaga. Tinapunan ko ng tingin si
Ivory na nanatili pa din na tulala at naka tingin kay Ashely, pansin ko din ang
pamumuong takot, kaba sa kanyang mukha na animo'y takot na takot sya.

Nabinggi ako sa mga nangyari at nakapako na lamang ang paningin ko sa walang malay
na dalaga.

"M-Mahal!" tawag ko sakanya at patakbo akong pumunta sa kinaroroonan nya. Wala

akong pinalampas na segundo at minuto.

"Señorito" mangingiyak na tawag sakin ni Manang na animo'y nabuhayan sya ng makita

nya ako. Mabilis kong kinuha sakanya si Ashely at pinag tatapik ko ang kanyang
pinsgi at nag babakasali ako na magising sya pero wala padin.

"Fucked! Wake up Mahal, wake up!" Aniya ko at patuloy ko syang niyoyog pero wala
padin. Natatakot ako na baka may mangyaring masama sakanya.

Natatakot akong mawala sya at pari na rin ang anak namin.

Walang ano-ano ko syang binuhat at patakbo akong lumabas sa ng mansyon para isugod
sya sa hospital. Ramdam kong sumunod din ang ilan sa mga katulong sakin para
alalayan nila ako. Ng maka labas na ako sa naturang mansyon ay, may puting sasakyan
ang huminto sa harapan ko at doon ko nakita si Manong Lando.

"Tara na po Señorito!" Tarantang sambit ng matanda at tumango na lamang ako.

Binuksan ang pinto ng sasakyan ng isa sa kasambahay at dali-dali akong pumasok sa

sasakyan kasama si Manang Puring.

Tahimik lamang kami sa byahe at hindi ko binibitawan ang dalaga na yakap-yakap ko.
Sa bawat segundong lumilipas mas lalong nararagdagan ang takot at pangamba sa aking
dibdib dahil baka may mangyaring masama sakanya. Hindi ko ata makakaya na pati sya
at anak namin mawala sakin.

Uminit ang sulok ng mata ko dahil sa takot at taimtim na lamang akong nagdadasal sa
may kapal na sana ligtas ang mag ina ko.

"Fucked! Bilisan mo ang pag papatakbo Manong Lando!" Asik ko sakanya. Niyakap ko
sya ng sobrang higpit dahil malayo pa kami sa hospital.

"Opo Señorito" sagot ng matanda at pinatakbo nitong mabilis ang sasakyan.

Ng maka punta na kami sa Hospital sinalubong kami ng nurses at doctor at kinuha

nila saakin si Ashley. Nilagay si Ashley sa hospital bed at pagkatapos patakbo na
nila hinihila yon papunta kong saan.

"Kailangan natin syang idala sa Emergency Room!" Sabat ng doktor Tulala at wala ako
sa sarili na sinusundan sila kasama si Manang Puring.
Nabahid na rin ng dugo ang suot-suot kong damit pero inalintana ko lamang yon. Ang
mahalaga at importante sakin ang kaligtasan ng mag Ina ko. Bago paman kami
makapasok sa Emergency Room ay hinarang na kami ng isang nurse.

"Pasensya na po Sir, bawal kayong pumasok" aniya nito at naiwan kaming tulala ni
Manang Puring sa harapan ng Emergency Room.

Inis akong napasapo sa aking mukha habang naka titig doon. Hindi ko alam ang
gagawin ko sa oras na ito at labis akong natatakot at babahala dahil hindi ko alam
kong anong mangyayari kay Ashely at sa anak namin.

Kasalanan ko ang lahat ng to.

Kasalanan ko kong bakit nangyari ito sakanila.

Nang hihina akong napa upo sa waiting area at sinapo ko ang aking mukha dahil sa
takot at pag sisisi. Ramdam ko ang yabag mg mga paa ni Manang Puring at lumapit sya
sakin.

"Pwede bang sabihin mo sakin Manang, kong ano ba ang nangyari?!" Puno ng diin at
asik kong sambit. Nanatili pa din akong naka yuko at napaka lalim ang iniisip kong
bakit nangyari ang bagay na yon sa mag Ina ko. "Sa susunod pang buwan ang
panganganak nya. Bakit ganun?! Huh?" Puno ng diin kong sambit.

Munti ko lamang narinig ang mabibigat na pag hingga ni Manang na animo'y natatakot
sya mag simula. Inis kong sinapo ang buhok ko at tinignan ko sya ng sobrang talim
na sanhi kabahan pa lalo sya sa harapan ko.

"K-Kasi Señorito... H-Hindi namin napansin na ganun ang mangyayari.." tinignan ko

sya ng matalim at doon na nabuwal ng pag iyak si Manang sa harapan ko. Nanginginig
ang katawan nya sa takot at kaba. "P-Pasensya na Señorito... Naabutan na lang
namin na inaaway ni Señorita Ivory, si Señorita Ashely... W-Wala kaming nagawa para
tulungan sya dahil binataan nya kami na sasaktan nya si Señorita kong lalapit kami
sakanya.... Hindi namin alam kong anong pumapasok sa isip ni Ivory at tinulak nya
si Señorita at nagulat na lamang kami na nakita namin sya na dinudugo.. P-Pasensya
na Señorito, wala man kami nagawa para iligtas si Señorita" patuloy na pag iyak
nito sa aking harapan.
Inis akong napa sabunot sa aking buhok sa mga narinig ko. Ramdam ko ang panginginig
ng aking katawan sa inis at galit na nararamdaman ko. Damn it!

Hindi nya alam na magagawa yon ni Ivory kay Ashely.

Doon nabuhay ang galit at puot na naramdaman nya kay Ivory. Hinding-hindi nya
papalampasin ang ginawa nya sa mag Ina nya.

Dahil sakanya nanganganib ang buhay nito.

"Fucked it!" Inis na sigaw nya at walang ano-ano tumayo sya at hinarap nya ang
matanda, na ngayon nanginginig sa takot at nerbyos sa kanyang harapan.

"Kayo ba ang kaanak ng pasyente?" Napatigil na lamang kami ng marinig namin ang
boses sa likuran at walang ano-ano tinignan ko kong sino iyon. Nakita ko si Doktora
Aimee Valdez ang matalik kong kaibigan. Naka suot ito ng hospital coat at pansin
nyang may hawak-hawak itong chart.

"Yes, shes my wife. Kamusta sya? K-Kamusta ang kalagayan ng mag ina ko?" Gusto
nyang malaman kong kamusta ang kalagayan nito. Hindi nya ata mapapatawad ang sarili
nya kong may mangyaring masama sakanilang dalawa.

Humingga lamang ng malalim ang kaibigan nya at tinignan sya ng malamlam. Alam nyang
hindi mabuti ang kalagayan ng mag ina nya.

"Tatapatin ko na kayo Mr. Villanueva. Nasa kritikal na kalagayan ang misis mo, at
hindi maganda ang kalagayan ng asawa mo at ang batang sinapupunan nya". Dire-
diretso nyang sambit at nawalan na talaga sya ng lakas ng loob. "Within 8hours,
kailangan ng maisagawa ang opirasyon para matanggal ang bata sa sinapupunan nya. At
kong hindi, pareho silang mamatay sa mga susunod na mga oras"

"Ano ba ang dapat natin gawin?" Sambit nya. Gagawin nya ang lahat para maisalba
lang ang kanyang mag ina. Hindi nya hahayaan na mawala ito sakanila.

"Kailangan natin na operahan para matanggal ang bata sa sinapupunan nya para pareho
silang mailigtas. At sa ngayon,unconcious padin ang Misis mo at masama ang
kalagayan nya"

"Sige gawin mo lahat dok para maisalba lang ang mag ina ko."

"Okay. Sige mauna na ako" sambit nito at umalis na ito.

Nang mawala na sa paningin nila si Aimee. Napasapo na lamang sya sa sa kanyang

mukha dahil sa labis na pag aalala. Inaya sya ni Manang Puring na maupo muna sa
upuan sa waiting area at doon sila nag hintay sa operasyon sa dalaga.

"D-Drake" doon sya naka ramdam ng inis at galit sa kanyang puso ng marinig nya ang
boses nito.

Inis nya itong hinarap na ngayon naka tayo ito sa harapan nya at doon nya nakita
ang takot at pangamba sa mukha ni Ivory.

"What do you want?!" Inis at galit na gumuhit sa kanyang tinig habang nakatitig sa
dalaga.

"I just want to talk to you.. gusto kong huminggi ng tawad" nanginig ang katawan
nito sa takot at kaba. "Drake hindi ko s-sinasadya" she said utterly at inis syang
napa buga sa hangin.

Galit at inis ang namuo sa kanyang dibdib. Sa tuwing naalala nya ang ginawa nya kay
Ashley, doon bumabalik ang galit at puot na nararamdaman nya dito. Hindi nya alam
na magagawa ang bagay na yon sa dalaga.

"Hindi mo sinasadya? Nag papatawa kaba Ivory?" Anger flushes to my eyes while
looking to her. "Hindi ba sinadya ang ginawa mo kay Ashley?.... Sa tingin mo ba,
hindi hindi sinasadya ang nangyari at kritikal ang kalagayan nya ngayon at ang anak
namin?!" Sigaw ko sakanya at doon na sya napa buwal ng pag iyak sa aking harapan.

Wala akong naramdaman na awa at pag sisisi na ginawa ko to sakanya. Pawang galit at
puot ang nararamdaman ko sakanya dahil hindi ko inaasahan na magagawa nya to kay
Ashley.
"For petes sake Ivory, dahil sayo nanganganib ang lagay nya ngayon! Ano bang
nangyayari sayo at nag kakaganyan ka?...Hindi ka naman ganyan ha?!" Umalingawngaw
ang malakas at nakakatakot kong boses sa buong hallway sa hospital. Pansin ko ang
pag agaw namin ng atensyon ng mga tao at staff sa hospital, at pinag titingin kami.

"P-Patawarin mo ako.. H-Hindi ko naman ginusto na mangyari to... H-Hindi ko naman

ginusto na umabot sa ganito... Kinain lamang ako ng galit at puot sa aking puso
dahil paunti-unti kana nyang inaagaw sakin....". She cupped her faced and cry out
loud. "Mahal na mahal kita Drake.. Hindi ko kaya na makita na inaagaw kana ng iba
sakin.. Hindi ko matanggap na may iba kanang gusto" inihakbang nya ang paa nya
palapit sakin at binigyan ko sya ng nag babantang titig.

"Dahil ba sa lintik na pag mamahal mong yan sakin, kaya nagawa mo ang bagay na
yon?!... Hindi pag mamahal ang tawag dyan Ivory, kundi kasakiman!" Pag duduro ko
sakanya. "Dahil sa putanginang pag mamahal mo na yan, nasa binggit ng kamatayan
ang mag ina ko!" Asik nya dito at pinunasan nito ang luha sa kanyang mga mata.
"Ito ang tatandaan mo, kapag may nangyaring masama sa mag ina ko, hinding-hindi
kita mapapatawad! Tumago kana at hindi ako mag dadalawang isip na patayin ka, kahit
marami tayong pinag samahan!" Sigaw nya dito.

Namuo ang takot sakit sa mukha ni Ivory ng sabihin nya yon dahil kilala sya ng
binata na wala syang sinasanto kahi sino. Mas napa hagolhol ng pag iyak ito sa
harapan nya habang naka tingin sa kanila si Manang Puring sa isang sulok.

"P-Please just hear me out Drake.. Patawarin mo ako.. Humihinggi ako ng kapatawaran
sa nagawa ko kay Ashley. Nilamon lang ako ng galit at takot na mawala ka sakin....
Please Drake" hahawakan nya sana ako pero mabilis kong nilayo ang kamay ko sakanya.
Umasim at napa iyak pa lalo sya dahil sa ginawa ko.

"Umalis kana Ivory. Habang maayos pa ako nakikiusap sayo!" Tinalikuran ko na sya at
doon ako humingga ng sobrang lalim para pakalmahin ang sarili ko. Kong hindi lang
sya babae, kanina ko pa sya nabogbog sa ginawa nito sa mag ina nya.

"Please Drake!" Rinig nyang pag mamakaawa nito.

"Umalis kana o baka gusto mo pang pakaladkadin palabas?!" Puno ng pag babanta nyang
asik dito.

Wala na syang narinig pa kundi ang pag hagolhol nito sa kanyang likuran, at kasabay
noon ang patakbo itong umalis sa kinaroroonan nya. Hindi nya namalayan ang kanyang
sarili na naka kuyom na ang kanyan kamao sa galit at pag titimpi na saktan ito.
Pero kailangan nyang maging kalmadp. Ang mahalaga sakanya ngayon ang kaligtasan ni
Ashley at ang anak nila.

"Fucked it!" Inis syang napa sabunot sa kanyang buhok sa sobrang inis.

••••••••

Mahigit limang oras na ang naka lipas simula nung sinagawa ang operasyon ni Ashley,
at hanggang ngayon wala pa din lumalabas na nurse at doktor galing sa Emergency
Room. Hindi sya mapakali at napaka lalim ang kanyang iniisip dahil hindi sya
mapanatag hanggat hindi nya malaman ang kalagayan ng kanyang mag Ina. Gustuhin nya
man sanang pumasok sa Emergency Room para tignan ang kalagayan nito, pero hindi
naman sya pinapapasok sa loob.

Mababaliw na sya sa pag aalala dito at hindi nya ata makakaya pang mag hintay ng
matagal dahil natatakot at kinakabahan na sya.

Ito rin ang naramdaman nyang takot at kaba ng simula nung makita at dinala nila ni
Ashley ang kanyang Papa sa Hospital. Na tra-trauma na sya na makita at masaksihan
ang ganitong pangyayari, dahil ni minsan nya ng nasaksihan na namatay ang kanyang
Mama sa tabi nya at ayaw nya ng masaksihan ang mga mahal nya sa buhay ang mawala at
iwan syang muli.

"Señorito, pinag dalhan ko kayo ng pagkain. Tiyak kong nagugutom na kayo" narinig
kong mahinang sambit ni Manang Puring sa tabi ko at tinigan ko syang naka tayo sa
harapan ko at hawak-hawak nya ang isang taperware na may laman na pagkain. Naamoy
ko ang masarap na kanin at adobo sa loob nito, pero kahit ganun wala akong ganang
kumain.

Gusto nyang makita at malaman kong ano ang resulta ng operasyon ni Ashley. Hindi
sya kakain hanggat hindi nya malaman na ligtas ito. Gulong-gulo na sya sa mga
nangyayari sakanya.

"Hindi ako gutom Manang" malagong at maikli kong sambit. Ramdam kong umupo sya sa
tabi ko at rinig na rinig ko ang mabibigat nyang pag hingga na tila ba kinakabahan
at nanatakot sya sa posibleng resulta sa operasyon ni Ashley.

"Kailangan mong kumain Señorito" aniya nitong muli. "May dala na rin akong damit,
para makapag palit na kayo" sambit nito pero di nya na lang ito pinansin pa, bagkus
nakapako ang kanyang paningin sa malayo.

"B-Bakit ganun Manang?" Nag simula ng uminit ang sulok ng kanyang mga mata sa sakit
at hirap na nararamdaman nya. "Bakit ako pinaparusahan ng g-ganito? Napaka sama ko
bang tao para mangyari to sakin?" Feeling nya kong ano ang naka bara sa kanyang
lalamunan habang sinasambit nya ang katagang yon.

Hirap na hirap na sya, na kailangan nya pang maramdaman at maranasan ang lanat ng
to.

"Una nawala si Mama at kasabay noon ang pag s-sira ng pamilya namin. Pangalawa may
taning na ang buhay ng aking Papa at hindi na sya mag tatagal pa....At t-tapos
nangyari ang bagay na to!" Hindi nya nalaman ang pag bagsak ng luha sa kanyang mga
mata dahil sa sakit. "Tapos ngayon nanganganib ang buhay ng mag ina ko at hindi ko
alam kong ano ang mangyayari...Natatakot akong maiwan...N-Natatakot akong mawala
sila sakin" Sinapo nya ang kanyang mukha at doon nya na binuhos lahat ng iyak at
nakapatong na mabigat sa kanyang dibdib.

Ramdam nya ang marahan na pag haplos ng matanda sya likod nya, at kahit ganun
nabawas kahit konti ang sakit at bigat sa kanyang dibdib.

"Magiging okay lang ang lahat Señorito.. Wag kayong mag alala... Wag kayong mawalan
ng lakas ng loob at panampalataya...May awa ang diyos.. Manalangin tayo na sana
maging okay at ligtas si Señorita at ang anak nyo" malungkot nitong sambit.

Dali-dali nyang pinunasan ang luha sa kanyang mga mata at tinignan ang matanda.
Kailangan nyang maging matatag at dapat hindi sya mawalan ng lakas ng loob, lalo't
na kailangan sya ngayon ng Mag ina nya.

Napatigil silang dalawa ni Manang ng marinig nila ang pag bukas ng pinto ng E.R at
kasabay noon ang pag labas ng doktor na si Aimee. Nag lakad ito palapit sa
direksyon nila at sinalubong nila ito.

"Dok, kamusta si Ashely? Kamusta ang mag ina ko?" Sunod sunod nyang tanong dito.
Inalis nya ang surgical mask at bahagya itong ngumiti sakanya.
"Wag kayong mag alala Mr. Villanueva dahil ligtas na ang mag ina mo..." sambit nito
na sanhi nawala ang pag aalala at takot sa kanyang dibdib dahil ligtas na sila...
"Nandoon nadin sa ward dinala ang baby nyo for more observation and treatment dahil
kulang ng isang buwan sya.... Pero wag kang mag alala dahil ligtas yong bata. And
congratualation dahil malusog na baby girl ang anak nyo.. Pwede mo na syang silipin
sa ward sa second floor" aniya nito. "And for Ashely nasa operating room pa sya..
And shes still unconcious, pero okay na ang kalagayan nya.. Ihahatid na lang sya sa
disignated room nya at pwede mo na syang makita at dalawin" aniya nito at tumango
na lamang sya. "So, maiwan ko na kayo" aniya ni Aimee at sinuklian nya na lamang
ito ng ngiti.

"Maraming salamat Aimee" aniya nya at nag lakad na ito para iwan sila ni Manang.

Nang maka alis na ito, sinamahan sya ni Manang Puring na silipin at tignan nila
saglit ang anak nila ni Ashley. Habang papunta pa lang sila, doon nya lang
naramdaman ang saya at excitement na lumukob sa kanyang dibdib. Gustong-gusto nya
na itong makita at mayakap.

Nang maka punta na sila sa second floor, pinuntahan nila yong ward at ganun na
lamang ang saya na naramdaman nya ng mga sandaling iyon. Nasa isang malaking silid
at hanay-hanay na mga sanggol ang nakita nya naka higa sa maliit na higaan at may
naka attact ito na mga pangalan o araw na kaylan ito pinanganak. Malalaman mo naman
ang pinag kaiba ng mga sanggol kong ano ang kasarian nito. Kulay blue na balot sa
sanggol na sinyales na lalaki ito, at pink naman kong babae.

Ang nag sisilbi lamang na harang sa pagitan nya ang mga sanggol, isang napaka
laking babasagin na salamin sa harapan nya at makikita mo sa loob yong mga sanggol
na naroon.

Napako ang kanyang paningin sa mga sanggol na naka hanay,na may pink na balot ito
sa katawan. Isa-isa nyang inobsebahan ang bata ang mga naroroon at nag babakasali
syang makita nya ang anak nila ni Ashley.

May lumapit sa kanilang nurse na mukhang naka assign ito sa ward kong nasaan ang
mga sanggol.
,

"Mr. Villanueva?" Aniya ng nurse at tumango na lamang sya.

Nag lakad na ang nurse sa isang cart kong saan naka hilira ang mga sanggol na
naroon at ganun na lamang ang saya at tuwa sa kanyang dibdib ng tinuro nito ang
isang higaan kong nasaan ang kanyang anak.

Naka higa ito at mahimbing na natutulog, nababalot din ito ng pink na balot at
pansin nya na may nakakabit na kong ano sa katawan nito.

Maluha-luha syang naka titig sa napaka amo at napaka ganda nitong mukha. Pinag halo
ang mukha nila ni Ashely . Feeling nya nasa gloud nine na sya sa tuwa ng makita nya
ang napaka cute at ganda nyang anak. Di nya alam na may sasaya pa, sa nararamdaman
nya ngayon. Gustong-gusto nya na itong mayakap at mahagkan.

Dahan-dahan syang nag lakad palapit sa napaka laking glass na nag sisilbing harang
at hinawakan nya ito. Hindi nya namalayan ang kanyang sarili na mapa luha dahil
saya at pagkagalak na masaksihan nya ang napaka gandang anghel na dumating sakanila
ni Ashley.

"Konting tiis na lang anak at mayayakap at mahahagkan din namin ikaw ng Mommy mo..
Mag pagaling ka lang dyan" naka ngiti nyang sambit habang naka tingin sa anghel
nitong mukha. "Mahal na mahal ka namin" he mumbled.

Chapter 29

Minulat nya ang kanyang mga mata, at nasilaw sya sa liwanag na nanggagaling sa
ilaw. Hinayaan nya muna ang kanyang mga mata maka adjust sa liwanag at pagkatapos
ginala nya ang kanyang paningin sa buong paligid.

Ang puting pintura at dingding, ang bintana sa isang tabi at kama kong asan sya
naka higa ngayon.

Teka, asan ako?

Ano nangyari?

Kinagat nya ang ibabang labi at pilit na inaalala ang mga nangyari. At ng maalala
nya ang araw na tinulak sya ni Ivory at dinugo sya. Doon sya naka ramdam ng kaba at
takot sa kanyang dibdib.

Mabilis nyang kinapa at hinawakan ang kanyang tyan, at mas lalo syang nataranta ng
wala syang makapa doon.

Asan ang baby nya?

Parang maiiyak na sya at pinang hihinaan ng loob dahil hindi nya makita ang kanyang
anak. Hindi nya alam kong ano ang kalagayan nito.

Pumasok sa isip nya na posibleng nawala ang anak nya sakanya, doon na sya natakot
ng tuluyan.

No. It can't be.

Hindi nya ata makakaya na mawala sakanya ang kanyang anak.

Umupo sya sa malambot na kama at napangiwi sya sa sakit sa kanyang bandang ibabang
tyan. Narinig nya ang pag bukas ng pintuan at lumuwa doon ang bulto ni Drake.

Bahid ng saya at pag aalala ang gumuhit sa mukha nito ng makita sya. Mabilis syang
lumapit sa kinaroroonan nya at niyakap sya nito ng sobrang higpit na kahit papaano
gumaan ang pakiramdam nya dahil nandyan ang binata. Pakiramdam nya may kasama at
karamay na sya ngayon.

Sya ang unang kumalas sa pag kakayakap sa kanilang dalawa at hindi nya mapigilan
ang sarili nya na mapa luha dahil hanggang ngayon, hindi nya pa din alam kong ano
na ang kalagayan ng anak nya. Wala syang natatandaan, dahil ang naalala nya nawalan
sya ng malay sa mansyon.

"D-Drake.. A-Ang baby ko" kinakabahan nyang sambit at ramdam nya ang pag iinit ng
kanyang mga mata. "Drake. A-Asan ang baby ko? Bakit wala na sya sa tyan ko? D-Diba
next month pa ako manganganak diba? Asan sya? A-Anong nangyari sakany—-" napatigil
ako ng hinuli nya ang mukha ko at nilapit nya yon sakanya.

Nag katitigan kami ng binata at doon ko lang nakita ang kakaibang pag ningning ng
kanyang mga mata sa saya at pagkagalak na makita ako. "Shhh.. Its alright.." aniya
nya at sumilay ang matamis na ngiti sa kanyang labi.
Alright?

Pano?

Hindi nya alam, kong ano nangyari sa baby nya.

"Nawalan ka ng malay doon sa mansyon kaya sinugod kita sa hospital. Wag kang mag
alala Mahal, safe yong anak natin. Shes in the ward right now, at nag papagaling"
aniya na sanhi mawala ang tinik na pangamba sa kanyang dibdib sa sinabi nito. "I
dont have any options kaya, sinailalim yong operasyon para matanggal kaagad yong
baby sa sinapupunan mo dahil kritikal din ang kalagayan mo. Hindi ko makakaya na
pati kayong dalawa ay, mawala sakin" hindi ako maka salita sa sinabi nya. Ngayon
isa-isa ng nagkaroon ng kasagutan ang mga katanungan nya.
"Ngayon masaya ako dahil safe kayong pareho. You know what? You're thoughest and
brave woman, that I meet Ashley." Aniya nya.

"Ilang araw na ako natulog?" Yan ang nasambit nya dito.

"5days" aniya nya at umupo sya sa bakanteng upuan na katabi lamang ng kama kong
nasan ako ngayon.

May nakita syang folder na katabi ng papel sa lamesa na malapit sa kinaroroonan nya
ngayon "Ano yon?" Maang nyang tanong at sinundan naman sya ng tingin ng binata at
pagkatapos malamlam syang tinignan nito.

"Mag sasampa tayo ng kaso laban kay Ivory. Dahil sa ginawa nya sayo" aniya nito na
sanhi na mapa tingin sya sa binata.

Mag sasampa ng kaso?

"H-Hindi na kailangan Mahal." Aniya nya at binigyan sya ng tingin ng pagtataka ng

binata.

"Anong hindi? Bakit?" Umiba ang timpla ng mukha ng binata. Yong dating mabait,
ngayon napalitan yon ng galit at inis. "Dapat syang managot at pag bayaran ang
ginawa nya sayo, muntik na kayong mawala ng anak natin. Hindi ako makakapayag na
hindi matakasan nya ang ginawa nya sainyo!" Puno ng galit sa tinig nito.
Humingga na lamang sya ng malalim at tinignan nya ang mukha ng matanda na ngayon,
hindi padin nag babago ang emostion nito. Naiintindihan nya kong bakit ganun na
lang ang galit nito sa ginawa sakanya ni Ivory, at hindi nya naman ito masisisi
kong mag sasampa ito ng kaso sa dalaga.

"M-Mahal. Please...". Pag mamakaawa nya dito. Kong sya ang tatanungin, ayaw nya
naman talaga mag sampa ng kaso ng dalaga. Naiintindihan nya naman kong bakit nagawa
ang bagay na yon sakanya.

Kahit ni minsan, ilang ulit sya pinag sasalitaan ni Ivory ng masasakit na salita,
kahit kaylan man hindi sya nag tanim ng galit dito.

"Ginawa nya lang yon dahil kinain lang sya ng galit sa kanyang puso. Just let her
be, tyaka ayaw ko din na mag sampa tayo ng kaso sakanya" aniya nya na sanhi kumunot
ang noo ng binata. Ramdam nyang tutol ito s desisyon nya, pero yon ang gusto nyang
mangyari.

"Mahal" pag gigiit nito sakanya. Hinawakan nya ang kamay ng binata at marahan nyang
pinisil yon.

"Bigyan natin sya ng pangalawang pag kakataon okay? Just trust me this time, okay?"
Pang kukumbinsi nya dito. Ilang segundo sila nag katitigan ng binata na animo'y,
kita nya sa mga mata nito na desidido talaga itong sampaan ng kaso si Ivory.

Humingga ito ng malalim at bumalik ang dating expression nito "Okay Mahal" pag
susuko nito.

Ngumiti sya ng kay tamis dito "Mahal. Gusto kong makita ang anak natin.. Pwede ko
ba syang makita?" Aniya nya dito.

"Gusto ko sanang dalhin kita doon pero hindi pwede, Maha" malungkot nitong saad.

"Bakit naman hindi?"

"Hindi pa magaling yong sugat, hindi kapa maaring gumalaw at kumilos. You need to
take some rest, at mag pagaling" aniya nito at napa nguso sya. Tama nga ang binata,
hindi pa sya maaring gumalaw dahil sariwa pa ang sugat sa kanyang parteng ibabang
tyan. Pero may parte sa puso nya nalulungkot sya dahil hindi nya pa maaring makita
ang kanyang anak dahil rinig nyang nag papagaling ang kanyang anak sa ward.

Gusto nyang makita kong ano itsura nito, gustong-gusto nya ng mayakap ito.

"Pero, may madaling paraan para makita mo sya Mahal" aniya nito na sanhi mapa
tingin ulit sya sa binata.

"Talaga? Paano?" Sunod-sunod nyang tanong. Inilabas ng binata ang cellphone nito at
pagkatapos may kinalikot ito doon, at bago ibigay sakanya ang cellphone nito.

Napaluha sya sa saya ng makita nya ang anak nya na naka higa sa isang maliit na
higaan at nababalutan ito ng pink na tela. Ganun na lang ang saya na animo'y
hinaplos ang kanyang puso ng makita nya ang maliit nitong mukha at napaka cute
nito. Matangos ang ilong nito at singkit na mga mata, kahit hindi nya sabihin.
Kuhang-kuha ni anak nila ang mukha ni Drake. Doon nya lang naramdaman ang saya at
galak dahil isa na syang ganap na Ina.

Sinu-swipe nya ang ang picture nito sa gallery at doon sya napangiti dahil napaka
rami nitong litrato na nandoon. Ganun na lang ang saya na kahit hindi nya ito
masilayan sa personal, atleast nakita nya ito sa litrato man lang. Balang araw
makikita at mahahawakan nya din ito at hindi sya makapag hintay na mangyari ang
bagay na iyon.

"Baby Glory?" Yan ang nasambit nya ng makita nya ang nametag ng Baby Glory sa
higaan nito. Tinignan nya si Drake at bahagya itong napa kamot sa ulo nito.

"Sorry Mahal, wala kasi akong maisip na magandang ipangalan sa baby natin kaya't
yan na muna pansamantala ang ipinangalan ko sakanya. Gusto ko sanang sabay nating
pangalanan ang baby natin" aniya nito at bahagya nyang hinaplos ang mukha ng anak
nya, na kahit sa litrato sa cellphone nb binata.

"Mahal, ang ganda nya" hindi ko mapigilan na masabi yon. Napa luha sya sa saya.
"Princess Ellaine" napa ngiti nyang sambit at tinignan nya si Drake. "She's
Princess Elaine Villanueva" aniya nya at napa pikit sya ng maramdaman nya ang
mainit na labi ng binata na dumapo sa kanyang noo, para bigyan sya ng halik.

"Iloveyou so much Mahal" he mumbled and I could feel that he wrap his hand on my
waist and gave me a warmth hug.

"Iloveyou too"

Tatlong buwan na ang naka lipas, at balik sa dati ang lahat-lahat sa dati. Naka
balik na kami ni Drake sa mansyon kasama ang anghel sa buhay namin na si Princess
Ellaine.

"Señorita, san ko po to dadalhin?" Aniya ni Glorita habang hawak-hawak nito ang

caldereta na ulam.

"Doon mo na lang sa may terrace" aniya nya at tumango naman ito at nag lakad na ito
papuntang terrace.

Napag isipan kasi nilang dalawa ng binata na e-celebrate ang third Month ni Baby
Ellaine, kaya't nag handa at nag luto ng ilang putahe ang mga kasambahay. Gusto nya
sanang espesyal kahit hindi gaano karangya iyon.

Nag lakad sya papuntang terrace at doon nya nakita ang babasagin na lamesa, puno ng
mga ilang putahe, dessert at prutas. At dalawang upuan ang nandoon, kahit ganun
hindi naman medyo mainit ang nakuha nyang pwesto dahil hindi naman iyon nasisinagan
ng araw tapos ang sarap pa ng simo'y ng hangin.

"Tapos na namin ma arrange yong tanghalian nyo Señorita. May ipadadagdag pa po ba

kayo?" Si Manang at tinignan nya naman ang arrangement na nasa lamesa.

"Wala na po Manang" aniya nya dito. "Pwede na kayong kumain ng tanghalian nyo,
inaantay ko pa si Drake. Pauwi na po yon" sambit nya dahil pumunta si Drake sa
bayan para bumili ng cake. Sinabihan nya na ito na wag ng bumili, pero nag pumilit
ang binata kaya hinayaan nya na lang ito.

"Sigurado po kayo? Si Baby Ellaine?" Nag aalala nitong sambit. Hinawakan nya ang
balikat ng mata at marahan syang ngumiti.

"Pinatignan ko muna sya kay Ate Apple" tukoy nya sa bagong kasambahay sa mansyon.
"Mauna na po kayong kumain. Tyaka may tinabi din akong dessert ninyo doon sa ref.
Kainin nyo na lang iyon Manang"

"Sige Iha, maiwan muna kita" tumango na lamang sya sa matanda at nag lakad na ito
para iwan sya.

Mag isa na lamang sya na naroon sa terrace, bahagya nyang inayos yong pag kaka
arrange ng mga pagkain at pati na rin yong mga kutsara at plato.
May narinig syang yabag ng mga paa palapit sa kinaroroonan nya, hindi na sya nag
karoon ng oras na tignan kong sino yon dahil inaayos nya ang pagkain.

"Nandito kana pala Mahal. Tamang-tama, sabay na tayong kumai—-" hindi ko na natapos
pa ang sasabihin ko ng makita ko si Ivory sa harapan ko.

Yong matamis kong ngiti biglang nag laho ng makita ko sya. Naka suot sya ng isang
fitted jeans na itim at tinernuhan nya ng puting v-neck na silk na tela. Hinayan
nya naka lugay ang mahaba at maganda nyang buhok. Simpleng make up lang ang nilagay
nya sa kanyang mukha, pero kahit ganun hindi maalis sa aking tingin na medyo umiba
at umaliwalas ang mukha nito. Dati maitim na aura ang pinapakita nito sa tuwing
nakikita sya nito, pero ngayon iba na, dahil napaka gaan ng aura nito.

"A-Ashely" she said. Dahan-dahan syang lumapit sa kinaroroonan ko at nabalot ng

takot at pangamba sa aking dibdib dahil naalala ko ang ginawa nya sakin non. Kahit
ganun nag ka trauma na ako sa mga nangyari.

Kinagat ko na lamang ang ibabang labi ko at hinanda ko na ang aking sarili. Huminto
sya sa harapan ko at nag katitigan kaming dalawa ni Ivory.

"I-Ivory." Yan na lang nasambit ko dahil hindi ko alam kong paano ko sisimulan. A-
Anon ginagawa mo dito?"

Ngumiti sya ng kay tamis sakin.

Sandali, si Ivory ba tong kaharap ko?

"Nandito ako para huminggi ng kapatawaran sayo Ashely" aniya nya na sanhi mapa
kurap ako sa pagtataka at pagkagulat. Hindi ko inaasahan na hihinggi sya ng tawad
sakin.

Nanatili lamang akong naka titig sakanya, hindi ko alam ang sasabihin ko.

"Pasensya na sa lahat lahat ng sakit at mga nagawa ko sayo noon. Alam kong hindi
mabuti at maganda ang pakikitungo ko sayo noon dahil parati kitang inaaway at pinag
sasalitaan ng masama" she bit her lips and look at me again. "Nag kaganun lang ako
dahil sa pag mamahal ko kay Drake, ayaw ko lang sya sakin na mawala at maagaw kaya
naka gawa ako ng mga bagay na hindi dapat sayo Ashely. Sobrang kinain lang ako ng
galit at puot sa aking dibdib dahil nalaman kong buntis ka noon. S-Sobrang galit na
galit ako noon sa sarili ko dahil.. bakit hindi na lang ako? Bakit ako nauna, at
ikaw ang pinili at minahal nya? Kinain lang ako ng galit at inggit sa aking sarili
kaya nagawa ko ang bagay na yon" tuloy-tuloy na salaysay nya.

Kahit ganun nabunutan na ng tinik ang aking dibdib sa sinabi nya.

"Hindi ko sinasadya na matulak kita noon.

Nang makita kitang dinudugo doon ko lang na realize na hindi ko dapat gawin yon
sayo. Doon ko narealize na napakasama ko pala, na kaya kong ipahamak ang ibang tao
dahil sa kasakiman at pag mamahal ko sa isang tao.....Sorry kong ngayon lang ako
nag karoon ng lakas ng loob na pumunta dito at kausapin ka... sobra kasi akong
nahihiya sa lahat ng mga ginawa ko sayo at pati na rin kay Drake" she paused a bit.
"Akala ko lahat ng gusto ko makukuha ko, pero doon ko lang narealize, na hindi pala
madadala ng pera at pag mamakaawa para mahalin ka pabalik ng taong gusto mo.."
hinawakan nya ang kamay ko at marahan nyang pinisil yon. "Masaya ako dahil naka
hanap si Drake ng isang babaeng mapag mahal, mabait na babaeng katulad mo Ashley.
Can you forgive me Ashely?" Nakita ko na bahagya ng mamuo ang luha sa kanyang mga
mata.

Hinawakan ko ang kamay nya ng mariin at sinuklian ko sya ng matamis na ngiti. "Oo
naman, matagal na kitang pinatawad Ivory. Kahit kaylan hindi naman ako nag tanik ng
sama ng loob sayo dahil naiintindihan naman kita, kong bakit nagagawa mo ang bagay
na yon" aniya ko at nagulat ako ng tumulo na ang luha sa kanyang mga mata at
pagkatapos nagylat ako ng binigyan nya ako ng isang mahigpit na yakap.

Napaka higpit ng yakap nya sakin at nag aalangan ako na haplusin ang kanyang likod.
"Thank you Ashley. Thats all I want to hear. Ihinggi mo na lang ako ng tawad kay
Drake okay?" Aniya nito at sya na ang unang kumalas ng pag kakayakap namin.
Pinunasan nya anb luha sa kanyang mga mata at inayos nya ang kanyang sarili.

"Oo, pauwi na si Drake ngayon. Pwede ka naman na sumabay samin na kumain ngayon"
pag aalok ko pero mabilis naman syang umiling.

"Oh no, wag na Ashley" aniya nya.

"Bakit naman?" Nag tataka kong sambit. Tiyak kong nahihiya syang humarap kay Drake
dahil sa mga nangyari.

"Ihinggi mo na lang akong tawad sakanya. I'm going to States to start over, mas
maganda yon para ma hanap ko ang sarili ko, baka nandoon lang ang prince charming
ko. Diba?" Aniya nito at matamis syang ngumiti sakin.

Doon ako nagulat sa sinabi nya. Aalis sya? Bakit? Dahil ba to kay Drake at saakin?

"Wag mong isipin na ikaw at kayo ni Drake ang dahilan ng pag alis ko. It's not that
Ashley" aniya nito. "Matagal ko ng plinanuhan ito at tyaka ako din mag ma-manage
ng business namin doon" marahan nyang tinapik ang balikat ko. "Sya aalis na ako, at
baka malate pa ako. Paalam Ashely" isang matamis na ngiti ang binigay nya sakin at
pagkatapos nag lakad na sya paalis.

"Mahal, I bought a cak—-" hindi na natuloy ang sasabihin ni Drake ng makita nya si
Ivory. Yong mukha nyang masaya, napalitan yon ng galit at pagtataka ng makita nya
si Ivory na kasama ko.

"Ivory?" Yan na lang ang lumabas sa kanyang bibig. Isang matamis na ngiti ang
sumilay sa labi ni Ivory at pagkatapos nilampasan nya ng lakad si Drake at tuloy-
tuloy na itong nag lakad palabas ng mansyon.

Sinundan ng tingin ng binata si Ivory at pagkatapos nag mamadali syang pumunta

sakin. Nilapag nya ang dala nyang cake sa table at hinawakan nya ang balikat ko na
sanhi mapa titig ako sa napaka gwapo nyang mukha.

"Mahal, okay ka lang ba? May ginawa ba sya sayo? May masakit ba sayo?" Hindi ko
maiwasan na mapa ngiti dahil sa inakto ni Drake. Bahagya nyang sinuri ang katawan
ko, kong may natamo ba akong sugat o ano sa katawan.

"Okay lang ako, wag kang mag alala" tinampal ko ng mahina ang kanyang noo na sanhi
mapa titig sya sakin. Kahit kaylan talaga napaka OA nito kong minsan. "Hindi nya
naman ako sinaktan Mahal. Aalis na sya ngayon papuntang States. Pumunta lang sya
dito dahil gusto nyang huminggi ng tawad saating dalawa" aniya nya at doon umiba
ang mukha ng binata na tila ba, nagulat sya sa sinabi ko na aalis si Ivory.

"Señorita" napatigil kami pareho ni Drake ng marinig namin ang boses ni Apple.
Ganun na lang kalawak ang ngiti ko dahil buhat-buhat nya si Baby Ellaine.

"Tamang-tama Apple, ako na bahala dyan kay Baby" kinuha nya dito yong anak nya at
marahan nyang binuhay yon. Sa tuwing nakikita nya ang anak nya, nangigigil sya
dahil sa napaka cute nito. Naka suot ito ng pink na dress at pink din na medyas.
Napak puti at singkit ng anak nya at pati na rin katulong sa mansyon nangigigil din
sa anak nila ni Drake.

"Hello there Princess" si Drake at napa ngiti pa sya lalo dahil hinalikan nito sa
noo ang anak nila. Nang lumabas ang anak nila, doon nya lang nakita kong gaano
kamahal ni Drake si Baby Ellaine, kong totoosin, si Drake ang madalas na nag aalaga
sa anak nila at masasabi nya na napaka swerte nya dahil nag karoon sya ng lalaking
mapag mahal at napaka bait.

"Sige na Apple, pumunta kana sa kusina at kumain kana rin ng tanghalian doon" aniya
nya kay Apple na naka tayo sa gilid at pinag mamasdan sila.

"Sige salamat po Señorita" nag vow ito at pagkatapos nag lakad na ito paalis.

Nang sila na lang ng binata tinulungan sya nitong mag ayos ng cake at sabay silang
nag salo ng tanghalian. Nabalot ng isang magandang salo-salo ang alaala ang araw na
iyon para sa espesyal na araw para sa munting anghel na dumating sa buhay nila.

Bahagya na naputol ang pagkain nila ni Drake ng tumunog ang cellphone nito. Tahimik
nyang pinag mamasdan ang binata na bahagya nitong tinignan kong sino ang tumawag at
nag taka sya dahil umiba ang timpla ng mukha nito.
"Excuse me Mahal" wala sa sarili nitong sambit at nag mamadali itong tumayo at
umalis para sagutin ang tawag kong sino man yon.

Naiwan syang naka upo sa upuan habang karga-karga nya si Baby Ellaine na naka tulog
na sa kanyang braso. Hinawi nya ang maganda nitong buhok at tumayo na sya para
ilagay ito sa crib para magin maayos at komportable ang pag kakatulog nito.

Mainggat ang bawat galaw at pag lakad nya dahil iniiwasan nya din na magising ito.
Sa kalagitnaan ng kanyang pag lalakad unti-unti nyang naririnig ang boses ni Drake
na mukhang may kaaway ito sa kabilang linya. Hindi nya gaanong naririnig ang buong
pinag uusapan nila pero ramdam nyang galit na galit ito dahil mataas ang tono nito.

Humingga na lamang sya ng malalim, pero hindi nya alam sa kanyang sarili, na may
nag uudyok syang pakinggan kong ano at sino ang kausap nito sa kabilang linya.

Nag tago sya sa isang malaking halaman at doon nya nakita si Drake na naka tayo at
naka talikod sakanya, kaya't hindi nito nakita at naramdaman ang presensya nya.
Kinagat nya na lamang ang kanyang ibabang labi dahil sa takot, hindi nya alam kong
bakit sya nag tatago.

"Wala akong pakialam sa sinasabi ng matandang yan Cloud!" Asik nito sakanya.
"Hindi ako natatakot sakanya! At sabihin mo kay Leonardo Ramos, na hindi ako
natatakot sakanya!" Sigaw nito.

Doon nanlambot ang tuhod nya ng marinig nya ang pangalan ng kanyang Papa.

Inis na pinatay ng binata ang tawag at nagulat ito ng makita syang naka tayo
malapit sa may halaman.

"T-Tama ba ang narinig ko? Si Leonardo Ramos yong sinabi mo. Diba si Papa yon?"
Doon na pumatak ang luha sa aking mga mata.

"A-Ashley?" Gulat na sambit nito na animo'y hindi nito inaasahan na makita sya.

Nakita nya na si Papa?

Bakit hindi nya man lang sinabi sakin?

Chapter 30

"A-Ashley?" Gulat na sambit nya ng makita nya akong naka tayo sa harapan nya. "A-
Anong ginagawa mo dito Mahal?"

Doon na kumabog ng sobrang lakas ang aking puso at pagkasabik kong marinig muli ang
pangalan ni Papa. Gustong-gusto ko na syang makita at maka usap.

"T-Tama ba yong narinig ko Mahal? B-Binanggit mo ang pangalan ni Papa? N-Nakausap

mo ba sya? A-Alam mo ba kong asan sya?" Sunod-sunod kong tanong sakanya. Umaasa ako
na tama ang narinig ko, umaasa akong makikita ko syang muli.

Kahit hindi naging mabuti ang pakikitunggo sakin ni Papa noon, hindi ko kayang
magalit sakanya kong bakit ginawa nya yon sakin.

"M-Mahal" nag aalangan nyang sagot at hinawakan nya ang mag kabila kong balikat.
Doon ko nakita ang lungkot, at pag aalinlangan na gumuhit sa mga ni Drake, na
animo'y parang ayaw nyang sabihin sakin kong ano man ang nalalalman nya.

Pero determinado akong malaman at makita kong asan ngayon ang Papa ko, yon lang ang
gusto nya ngayon.

"G-Gusto ko malaman kong asan sya. G-gusto kong malaman kong kamusta na ang
kalagayan nya ngayon. N-Nag mamakaawa ako sayo Mahal, sabihin mo sakin" nag simula
ng uminit ang sulok ng aking mga mata at umaasa na sasabihin nya sakin. Isang
malalim na buntong-hiningga ang ang sinagot nya sakin at kasabay non ang pag tulo
ng luha ng aking mga mata na kanina ko pa pinipigilan.

"Leonardo Ramos, may dalaw ka!" Matigas na sambit ng matandang pulis at hinampas
nya ang batuta na hawak nya sa malamig na rehas, na sanhi maka gawa yon ng malakas
na ingay sa buong selda.
Kasabay non ang pag tayo ng isang matanda at makisig, puno ng tattoo na
pangangatawan ng isang lalaki sa isang tabi. Naka suot sya ng isang kupas na
pantalon na itim at kulay asul na tshirt. Sa unang titignan mo pa lang ang lalaki,
makakaramdam ka ng kakaibang takot dahil sa napaka dilim at nakakatakot nyang
mukha. Dahan-dahan ito nag lakad papunta sa may rehas at kay talim ng tingin na
animo'y parati ito nag hahamon ng gulo. Lahat ng mga kasamahan nya sa rehas ay nag
bibigay galang, na animo'y isa itong hari na kailangan mong sambahin dahil sa
nakakatakot nitong pag titig at bihasa ito sa pakikipag away.

Nang sabihin sakanya ng binata kong asan ang kanyang ama, doon na sya pinang hinaan
sa mga narinig nya na nakulong ito sa presinto. Hindi nya inaasahan na halos isang
taon nya itong hinahanap, hindi nya akakalain na masasaksihan nya itong muli, na
naka kulong sa selda.

"Magandang hapon Mr. Villanueva" salubong samin ng isa sa mga pulis ng maka rating
kami sa presinto ng San Rafael. Tahimik lamang akong naka sunod kay Drake na ngayon
sobrang seryoso ng kanyang mukha habang kausap nito ang pulis.

"Kay Leonardo Ramos" matigas na sambit ng binata.

"Sumunod kayo sakin" aniya ng pulis at nauna na itong mag lakad papunta sa selda
kong saan naka kulong ang mga tao na naroroon.

Kinagat ko na lamang ang ibabang labi ko habang tinatahak namin ang masikip na
hallway. Sa bawat madaanan namin na mga rehas sa gilid, rinig ko ang tawanan at mga
boses ng mga taong nakakakulong doon na pawang mga lalaki ang naroon na animo'y
para silang mga addict o kaya naman mabibigat ang kanilang mga kaso dahil
nakakatakot ang kanilang itsura. Habang pinag mamasdan at naririnig ko lahat ng pag
mamakaawa, hirap na dinaranas nila sa kulungan. Hindi ko ata makakaya ang aking
sarili na makita ang Papa ko na ganung kalagayan.

"Hey, it's gonna be okay" napa tingin na lang ako kay Drake na ngayon hinawakan nya
ang kamay ko na animo'y para pagaanin at pakalmahin ang nararamdaman ko. Sinuklian
ko na lamang sya ng isang matamis na ngiti kahit kinakabahan na ako ng husto.

Sabik na sabik na syang makita ang kanyang Papa.

Tumigil sa pag lalakad ang pulis sa isang tabi at hinampas nya ang hawak nyang
batuta sa rehas na sanhi maka gawa yon ng malakas na inggay sa buong kulungan.
"Leonardo Ramos, may dalaw ka!" Deklara ng pulis sa isang selda kong asan ngayon
naka kulong ang kanyang Papa.

Doon na nag karirahan ang kanyang puso sa takot, kaba at pag kasabik na makita
itong muli. Pansin nya ang isang lalaki na tumayo at dahan-dahan itong lumapit sa
rehas para tignan kong sino man ang dumalaw sakanya.

Ganun na lamang ang saya at pag kasabik sa kanyang puso ng makita nya muli ang
kanyang Papa. Pansin nya na malaki na rin ang pinayat at tinanda nito ng huli nya
itong makita, kita nya ang sakit at hirap na dinanas nito ng makulong ito at napaka
sakit para sakanya na makita muli ito sa ganung sitwasyon at kalagayan.

Bakit?

Bakit sya nakulong?

Nag simula ng uminit ang mata nya at mag tama ang paningin nila ng kanyang Papa,
kita nya ang saya at pag kagulat na gumuhit sa mga mata nito ng makita sya nitong
muli.

"A-Ashley?" Nauutal nitong sambit. Napa tutop na lamang sya sa kanyang bibig at pag
katapos patakbo syang lumapit sa kanyang Papa para bigyan ito ng mainit na yakap,
kahit may naka harang na rehas sa pagitan nilang dalawa.

"P-Papa!" Doon na sya napa iyak ng karamdaman nya ang mainit nitong katawan na
tumama sakanya. "M-Masaya akong nakita ko kayong muli. P-Pumunta ako sa dating
bahay natin doon, pero mahigit tatlong buwan kana daw umalis. Isang taon kitang
hinanap. Isang taon ako nangulila sayo P-Papa. Hindi ko alam kong ano nangyari
sayo, o kamusta ang kalagayan mo. Miss na miss ko na po kayo, B-Bakit? B-Bakit nyo
ako iniwan? Bakit hindi nyo ako binalikan?" Doon na sya napa hagolhol ng pag iyak
sa harapan ng kanyang Papa.

Marami syang gustong tanungin at sabihin dito. Sobrang saya abg kanyang puso dahil
tinupad na rin ng diyos ang matagal nya ng dasal na makita nya na muli ang kanyang
Papa. Hindi nya na sasayangin pa ang oras at segundo na makita at makasama itong
muli.

Sya ang unang kumalas sa pag kakayakap namin at kita ko ang pamumuong luha sa
kanyang mga mata habang naka titig saakin, na animo'y puno yon saya at pangungulila
na makita ako muli.
"P-Pasensya kana anak kong umalis ako na wala man lang na paalam sayo. N-Naging
biglaan kasi ang lahat at labis akong nahihiyang humarap sayo lalo na, ganito na
ang sitwasyon ko" puno ng lungkot na saad nito hinawakan nya ang pinsgi ko habang
patuloy na lumalandas ang luha sa aking mga mata. "Wag kanang umiyak. Ngayon na
nakita na ulit kita, hindi ko hahayaan na mawalay at mapa layo kapa sakin, hindi ko
hahayaan na kunin ka ng iba sakin" aniya nya at pinunasan nya ang luha sa aking mga
mata at isang matamis na ngiti ang sinukli ko sakanya.

"Kamusta kana Anak? Masaya akong nakita kitang ngumiti at maayos ang iyong
kalagayan" aniya nito sakanya.

"Okay lang naman ako Papa. Si Drake ang nag alaga at nag mahal sakin. Matutuwa kayo
sa ibabalita ko sayo, isa na kayong Lolo Papa" naluluha kong sambit at bigla syang
natulala at nagulat sa sinabi ko.

"Anong ibig mong sabihin?" Biglang umiba at dumilim ang kanyang mukha habang naka
titig sakin. Hindi ko mabas ang expression at emosyon sa kanyang mukha na halong
galit, gulat at inis pero hindi ko na lamang pinansin pa yon.

"May anak na po kami ni Drake Papa, si Princess Ellaine ang pangalan nya. Kinuha ko
ang pangalan nya kay Mama. Sa susunod dadalhin ko sya dito, para makita mo sya"
aniya ko at pansin ko ang matalim at pasulyap nyang pag titig kay Drake na naka
tayo lamang sa likuran ko.

"Anong ibig sabihin nito Ashley? Bakit ka nag pabuntis sa lalaking yan!?" Matigas
at pabulong nitong sambit sakin. Nag tataka din ako sa kanyang kinikilos at pag
sasalita na animo'y para bang hindi sya natutuwa sa nangyari sakin.

"Ho?" Gulat na sambit ko. Yong matalim at malamig nyang titig, lahat ng yon
napalitan ng saya at pag kagalak.

"Wala anak. Masaya lang akong makita kang muli, nasasabik din akong makita ang Apo
ko" aniya nito at kay tamis ng ngiti ang sumilay sa kanyang labi. "Wag kanang
umiyak dahil okay lang ako dito. Ang mahalaga alagaan mo ng mabuti ang anak mo,
nandito lang ako parati para bantayan kayo" tumango ako sa sinabi nya at kinuha nya
ang kamay ko at marahan na pinisil yon.
"Wag kayong mag alala Papa, gagawa ako ng paraan para maka labas kayo dito sa
kulungan. Pinapangako ko yan" naka ngiti kong sambit.

Gagawa ako ng paraan para maka labas lamang sya dito sa kulungan.

DRAKE POV

"M-Mahal?" Nabalik ako sa realidad ng marinig ko ang mahina at malambing na boses

ng dalaga. Nilingon ko sya at nakita ko syang naka tayo sa harapan ko

"Ano yon Mahal? Okay ka lang ba? May ginawa ba syang masama sayo? Ano?" Nag aalala
kong sambit at marahan ko syang sinuri kong okay lang sya. Umiling na lamang sya
sakin.

"Wala naman mahal" aniya nya pero kahit hindi nya sabihin sakin, kita ko sa mga
mata nya ang lungkot at sakit dahil nakita nya ang kanyang Papa.

Labag man sa kalooban kong sabihin ang totoo tungkol sa kanyang Papa. Pilit kong
nilalayo sya na makita nya ulit ito dahil ayaw nyang masaktan at mahirapan ang
dalaga dahil na rin sa tunay na ugali ng kanyang, na napaka sama nito.

"Mayron na lamang tayong limang minuto para mag stay dito. Sabihin muna sakanya ang
gusto mong sabihin, at pag katapos uuwi na tayo" aniya dito. Gagawa sya ng paraan
para mapalayo ang dalaga sa Papa nito, kahit kapalit magalit ito sakanya. Ginagawa
nya lang ito sa kapakanan ng dalaga, lalo't na't may masamang balak si Leonardo sa
kanyang anak.

"P-Pero bakit nakaka bilis naman Mahal? Kakarating lang natin dito" gulat nitong
sambit. Bakas sa kanyang mga mata na gusto nya pang maka usap at makita ang Papa
nya ng matagal.

"Alam ko" humingga sya ng malalim at pinag siklop nya ang dalawang palad ng dalaga
at tinignan sya nito. "Sa susunod pang araw ang araw ng dalaw sa mga preso dito,
kaya't limitado ang pag dalaw, lalo na't ngayon" aniya nito at bakas ng lungkot ang
mukha sa dalaga. "Wag kang mag alala dahil dadalaw tayong muli dito" sinuklian
lamang sya ng matamis na ngiti ng dalaga.

"Mahal?"

"Hm?" Tinignan nya ito at nangingiusap ang mga mata ni Ashley habang naka titig
sakanya.

"P-Pwede mo bang matulungan si Papa, para maka labas sa presinto?" Nag aalalang
sambit nito. Doon nabuhay ang galit sa kanyang dibdib dahil hanggang sa plano nito.

Hindi nya hahayaan na makalabas si Leonardo sa kulungan.

"Pasensya kana mahal, dahil hindi kita matutulungan sa gusto mong mangyari" aniya
ko at doon namilog ang kanyang mga mata sa pag kagulat.

"B-Bakit naman?" Napiyok nyang sambit. "D-Diba makapang yarihan ka dito sa San
Rafael? Baka magawan m-mo naman na tulungan ang aking Papa" aniya nito at nag
simula ng uminit ang sulok ng mga mata nito.

Fuck! Hindi nya kakayanin ata na makitang umiyak ito sa kanyang harapan. Ashley was
his weakness. Hindi nya kayang makita itong makitang umiyak at nasasaktan.

"Patong-patong ang nakasampang kaso sa Papa mo ngayon. Rape, robbery and elgal
gambling. Mahihirapan tayo na mapa labas ang iyong Papa" aniya nya dito at doon na
lang bumitaw ng pag kakahawak ng kamay ang dalaga sa kanya na animo'y hindi ito
maka paniwala ng marinig nitong patong-patong ng kaso sa kanyang Papa.

Umatras sya ng konti sakin at doon ko na nakita ang pangingilid ng luha sa kanyang
mga mata habang naka titig sakin.
"R-Rape? Robbery? Elegal gambling? Hindi magagawa yan ni Papa. H-Hindi nya magagawa
lahat ng sinasabi mo" garalgal na sambit nito at namuo ang galit sa kanyang mga
mata habang naka titig sakin.

"Look listen me Mahal, hindi natin kilala ang Papa mo Mahal. Minsan kana nyang
pinag bayad utang sakin noon sa ilang milyong pag kakautang nya sakin, kaya't hindi
mag dadalawang isip na baka gawin nya ulit yon" aniya ko at napa buga sya sa
harapan ko. "And he even tried to raped yo—- fuck!" I curse.

"Sa tingin m-mo hanggang ngayon hind ko pa kilala ang Papa ko? Labing siyam na taon
ko syang naka sama. H-Hindi nya magagawa yon. Oo, pinang bayad utang nya ako sayo
noon. Nag bi-bisyo at nag susugal ang Papa ko, pero hanggang doon na lang. Hindi
sya ganung klaseng tao" puno ng galit sa kanyang mga mata at kasabay non ang pag
patak ng luha sa kanyang mga mata "Hindi naman mahirap ang pabor na hinihiling ko
sayo, kong hindi mo ako matutulungan. Ako na lang ang gagawa ng paraan para maka
labas si Papa sa presinto" aniya nya at mabilis nyang pinunasan ang luha sa kanyang
mga mata.

"M-Mahal please" pag mamakaawa ko at ihahakbang ko sana ang paa ko palapit sakanya
ng mag salita sya.

"Kukunin ko muna yong basket doon sa sasakyan" malamig nyang turan at nag lakad na
sya para iwan ako.

"Mahal!" Inis akong napa sabunot sa aking buhok habang sinusundan sya ng titig
palayo. "Fuck!" Inis syang napa mura.

"Hindi ko hahayaan na kunin mo ang lahat ng saakin Mr. Villanueva!" Napa tigil sya
ng marinig nya ang malagong at britonong boses ni Leonardo.

Tinignan ko si Leonardo na naka tayo sa may rehas at isang nakaka loko at insultong
ngiti ang binigay nya sakin na animo'y natutuwa syang makitang nag kaaway kami ni
Ashley. "Hindi ko alam kong paano mo nagawang pabilugin at paibigin ang nag iisa
kong anak, pero ito ang sinisigurado ko sayo na kukunin ko sayo si Ashley!"
Nanlilisik ang kanyang mga mata at kinuyom ko na lamang ang kamao ko sa galit na
nararamdaman ko.

I want to punch his face so hard, dahil sa inis at galit na nararamdaman ko

sakanya. Kong hindi lang sya Ama ng ng Mahal ko, baka matagal ko ng binasag ang pag
mumukha nya.

Mabibigat ako naglakad palapit sakanya at huminto ako sa tapat nya at binigyan ko
sya ng isang matalim at nag babantang titig. Sa tuwing nakikita ko sya, doon ulit
bumabalik ang galit na nararamdaman ko sakanya, dahil naalala ko ang mga panahon na
ilang ulit nyang tinangkang gasahain si Ashley, hindi ko hahayaan na mahawakan at
makalapit pa ito sa dalaga pati na rin sa anak nila.

"Oh tapos?" Inis nyang sambit at hinila at hinawakan ang kwelyo nito na sanhi mapa
salampak ito sa malamig na rehas. Isang mala demonyong ngisi lamang ang sinukli
nito sakin. "Hindi ko alam kong ano ang pina-plano mo, pero ito ang tinitiyak ko
sayo na, hindi ko hahayaan na lumapit ka kay Ashley at pati na rin sa anak ko.
Gagawin ko ang lahat para mabulok ka dito sa kulungan, para pag bayaran mo lahat ng
mga kasalanan mo!" Sigaw ko sakanya.

Ramdam ko ang panginginig ng katawan ko sa galit at pag titimpi na bogbogin sya sa

lahat-lahat ng kasamaan na ginawa nya. Kulang pa ang pag kakakulong nya sa lahat ng
mga katarantaduhan nya.

"Talaga? Tignan lang natin Mr. Villanueva" pang iinis pa nito lalo sakanya. Mas
hinigpitan nya pa ang pag kakahawak nya sa kwelyo nito at halos mag kasukatan na
sila ng matatalim na titig sa bawat isa. "Kapag naka labas ako dito sa kulungan na
to, titiyakin ko sayo na hinding-hindi mo na makikita pa ang mag ina mo!" Kinuyom
nya ang ang kanyang kamao sa galit at mabilis nya itong binigyan ng suntok sa mukha
at pag katapos hinigpitan nya pa lalo ang pag kakahawak nya sa kwelo nito, sanhi
maagaw nila lahat ng atensyon ng pulis at mga preso na nandoon.

"Hayop ka! Sa tingin mo, hahayaan ko ang mga katarantaduhan mo?! Sige, subukan mong
kunin sila sakin, at ikaw mismo ang una kong papatayin! Hindi mo ako kilala
Leonardo, at hindi mo nanaisin na ako'y magalit!" Sigaw nya at hinila nya pa ang
kwelo nito na sanhi mapa unggol ito sa sakit ng mag tama ito sa malamig na rehas.
Isang nakakalokong ngiti lamang ang sinukli nito sakanya.

"Bakit? Nanginginig kana sa takot ngayon Drake?" He spit his own blood on the
floor. Halos putok na din ang labi nito dahil sa lakas ng pag kakasuntok nya dito
pero para bang hindi man lang ito nasindak sakanya. "Bilang na ang mga araw mo, at
sulitin mo na rin ang oras at segundong kasama mo sila Drake, dahil pag katapos non
iiwan kang luhaan!" Asik nito at doon na nag dilim ang kanyang paningin sa sobrabg
galit at pag titimpi dito.

Binigyan nya muli ito ng malakas na suntok sa mukha na sanhi mag kagulo at mag
inggay ang ibang mga preso sa kulungan.

"Drake, tama na!" Nagulat sya ng marinig nya ang boses ng dalaga. Tinapunan nya ito
ng tingin at ganun na lang sakit at gulat ng makita sya nito na kinu-kwelyuhan ang
Papa nito at may bakas ng pasa ng sugat sa mukha nito ng natamo ng pag suntok nya.

Mabilis itong lumapit sa kinaroroonan nila at wala sya sa sarili na binitawan ang
kwelyo ng damit ni Leonardo.

"Okay lang po ba kayo Papa? May masakit po ba sayo?" Nag alalang sambit ni Ashley
sa Papa nito at tinitignan kong may bakas pa ba ng sugat at pasa na natamo ang
kanyang Papa.
"Okay lang ako Anak, wag kang mag alala sakin" parang anghel na napaka bait na pag
arte ni Leonardo sa kanyang anak. At pagkatapos hinarap sya ng malamig at galit na
mukha ng dalaga.

"Ano bang nangyayari sayo Drake? Bakit mo sinaktan si Papa? Alam kong ayaw mo akong
tulungan sa gusto kong mangyari, sana naman wag mo syang saktan at damayin sa galit
mo sakanya!" Inis na sambit nito.

Doon na lang sya nag taka at naguluhan sa mga nangyari. Ito ang kauna-unahang beses
na makita nya na ganun na lang ang galit at inis sakanya ng dalaga, na tila ba may
naka gawa sya ng pag kakamali.

"P-Pero Ashley, let me explain" aniya nya at hahawakan nya sana ang kamay nito,
pero umiwas ito sakanya na tila ba diring-diri ito sakanya. Tila ba pinunit ang
puso nya sa sakit na ganun na lamang ang pag trato sakanya ng dalaga na tila ba
kinamumuhian sya nito na para bang napaka laking kasalanan ang nagawa nya.

Inis na nag lakad paalis ang dalaga at hindi na sya tinapunan ng tingin pa.
"Ashley" tawag nya muli sa dalaga.

Inis syang napa himalos sa kanyang mukha habang sinusundan ng tingin si Ashley
palayo, na para bang wala itong narinig sa pag tawag nya dito.

Sinulyapan nya si Leonardo na may nakakalokong ngiti na sumilay sa kanyang labi na

tila ba sayang-saya ito sa mga nangyari.

Inis syang nag lakad para sundan ang dalaga. Fuck!

Chapter 31

Hanggang sa maka rating nga sila ng dalaga sa mansyon, ay hindi pa din sya kinikibo
nito at kinakausap. Hindi nya alam kong bakit ganun na lang ang galit nito sakanya,
sa ginawa nya sa kanyang Papa kanina. Ilang beses nya din ito tinangkang kausapin
pero naging mailap ito sakanya, kaya't naisipan nya na lang na hahayaan nya na lang
muna na pahupain ang galit nito sakanya.

"Magandang hapon Señorito, Señorita" magalang na bati sa kanila ni Manang Puring ng

maka pasok na sila sa mansyon. Tinignan nya si Ashley na tahimik lamang naka sunod
sakanya na tila ba, blanko ang expression nito.
"Mahal, gusto mo bang kumai—-" hindi na sya pinatapos mag salita.

"Kayo na lang kumain, mag papahinga muna ako" malamig nitong sambit at pagkatapos
dire-diretso itong nag lakad papunta sa hagyan.

Sunod-sunod syang napa buntong-hiningga habang sinusundan nya ng tingin ang dalaga,
hangga't mawala ito sa kanyang paningin. Doon nya napag tanto na naka masid din si
Manang Puring at pagkatapos humarap sya sakin.

"Señorito, may problema po ba kayo ni Señorita?" Kita nya ang pag aalala sa mukha
at boses nito habang naka tingin sakanya.

"Wala po Manang, pagod lang sya. Paki handa na lang ng magiging hapunan namin
mamaya!" Malamig kong saad.

"Opo Señorito" nag vowed sakin ang matanda at nag lakad na ako para iwan sya.

Nag lakad na sya papunta sa kanyang opisina, doon muna sya hangga't hindi pa sya
nakaka isip ng tamang paraan, kong paano sila mag kakaayos ng dalaga. Tumigil sya
sa harapan ng pinto ng kanyang opisina sa loob lamang ng mansyon, papasok na sana
sya pero bigla syang natigilan dahil may mainit na katawan na yumakap sakanyang
likuran.

Doon ako nanigas sa aking kinatatayuan ng malanghap ko ang familiar na pabango na

ginagamit nya. "Pasensya na Mahal. P-Pasensya na sa inakto ko sayo kanina"
malambing nitong sambit at mas hinigpitan nya pa lalo ang pag kakahawak nya sa
aking baywang.

Parang hinaplos ang puso ko sa saya dahil sa inakto nya, marahan kong hinawakan ng
sobrang higpit ang kamay nyang naka hawak sakin. Ako na ang unang kumalas ng pag
kakayakap nya saakin at hinarap ko muli itong naka tayo sa harapan ko, na may
lungkot, at bahid ng luha sa kanyang mga mata.

"Hey, don't cry" aniya ko at marahan kong hinawakan ang pisngi nya. Doon ko nakita
ang kakaibang lungkot sa kanyang mga mata habang naka tingin sakin.
"G-Galit kaba sakin? Galit kaba sa mga sinabi at ginawa ko sayo kanina?" Aniya
nito. Hindi ko maiwasan na mapa ngiti dahil napaka cute nyang tignan, I can't help
myself to fall inlove to her even more. She's my weakness and my world. "P-Pasensya
na kong ganun na lang naging reaksyon ko sayo kanina. H-Hindi ko sinasadya na gawin
ko yo—" I cut of her.

Nag simula ng gumilid ang luha sa kanyang mga mata, dahil kilala nya ang dalaga na
napaka emosyonal ito kong minsan at napaka babaw ng luha nito.

"No, I'm not mad at you Mahal" aniya ko. "Naintindihan naman kita. Ayaw kong makita
kang nalulungkot at umiiyak" niyakap ko sya ng sobrang higpit at kasabay non ang
marahan kong pag haplos sa kanyang buhok.

"I loveyou" she mumbled.

"Iloveyou"

ASHLEY POV

Napatigil na lamang sya ng maramdaman nyang may humawak sa kanyang pulsuhan.

"Ashley" tawag sakanya ng kanyang Papa, at mabilis nya naman itong nilingon. Puno
ng sakit at lungkot sa kanyang mga mata, na tila ba ayaw pa sya nito pauwiin.

"Bakit po Papa? Kailangan ko na pong umuwi dahil hinahanap na ako ni Drake" aniya
nyang muli dito. Kailangan nya na talagang maka uwi sa lalong madaling panahon
dahil tinitiyak nya na baka alam na ng binata na tumakas lamang sya sa mansyon para
mapuntahan at mabisita ang kanyang Papa.

Muli ng magkaayos kasi sila ng binata, hindi nya na ito binigyan pa ng sakit ng ulo
at problema. Kahit hindi sabihin sakanya ni Drake, nararamdaman nya na tila ba
pinag babawalan syang makipag kita at dumalaw sa kanyang Papa sa presinto. Ilang
beses nya na din tinanong ito kong ano ba talaga ang problema kong bakit sya
patuloy na pinag babawalan, ay mabilis naman umiiwas ang binata sa tanong na
animo'y ayaw nyang pag usapan iyon. Kinalaunan hindi nya na ito kinulit pa bagkus,
iniitindi nya na lamang iyon kahit labag man sa kalooban nya ang desisyon na
makipag kita sa kanyang Papa. Naisipan nya na dalawin at makita ang kanyang Papa sa
huling pag kakataon, kahit masakit at mahirap yon sakanya.

"Ashley anak, pag naka laya ako dito sa presinto mag babagong buhay na ako. Alam
kong hindi ako perpektong ama sayo, nakakagawa ako ng pag kakamali, pero ngayon
itatama ko na ang lahat-lahat" aniya nito at ramdam ko ang pag pisil nya sa aking
kamay. "Kukunin kita at mag papakalayo-layo tayo dito sa San Rafael. Pupunta tayo
sa lugar na hindi tayo makikilala, na malayo kay Drake. Naiintindihan mo ba ako
anak?" aniya nito na sanhi mapa titig sya sa kanyang Papa na para bang seryoso ito
sa mga sinasabi nya.

Mag papakalayo-layo sila?

Para saan?

Bakit hindi kasama si Drake?

"H-Hindi ko alam kong ano ang isasagot ko sayo Papa" aniya nya at kinagat nya na
lamang ang ibabang labi nya.

Iniisip nya pa lang na tuluyan na syang lalayo at hindi nya na makikita si Drake,
parang hindi nya yata yon makakaya. Hindi nya kayang iwan si Drake dahil mahal nya
ito.

"Bakit naman?" Gulat nitong sambit at dahan-dahan nya ang kamay nito na naka hawak
sa kanyang pulsuhan.

"H-Hindi ko alam kong makakasama ako sayo. H-Hindi ako sasama hangga't hindi kasama
si Drake" anito at doon na sya naka ramdam ng takot at kaba sa tanang buhay nya, ng
unti-unting nag bago ang expression ng kanyang Papa sa sinabi nya. Yong masaya at
maaliwalas nitong mukha, ngayon napalitan ng dilim at galit.

"Bakit ba, pilit mong sinasama ang lintik na hayop na yan!?" Nagulat sya ng malakas
nyang hinampas ang rehas na sanhi maka gawa yon ng malakas na tunog na sanhi
bumilis ang tibok ng kanyang puso sa takot at kaba. Kong hindi lamang ito naka
kulong, tiyak na baka kong ano na ang ginawa nito sakanya. "Hindi ko alam na pati
ikaw napabilog na ang ulo ng hayop na yan. Ano bang pinag sasabi nya sayo, para
hindi ka sumama sakin?! Sagutin mo ako, Ashley!" Sigaw nitong muli na sanhi
umalingawngaw ang malakas at nakakatakot nitong sigaw sa buong selda.

Nanginig na ang kanyang mga tuhod sa kaba habang naka titig sya sa mata ng kanyang
Papa na nanlilisik na sa galit. Na animo'y isa syang mabangis na hayop na handang
kumain ng tao.

Unti-unti kong hinakbang ang aking mga paa paatras at nag simula ng uminit ang
aking mga mata sa sakit at hirap. Bakit ganito?
Bakit parang hindi na sya yong Papa na kilala ko?

"W-Wala syang sinabi sakin. H-Hindi nya pinabilog ang ulo ko Papa, d-desisyon ko
to." Aniya ko habang hindi pinuputol ang titig namin sa bawat isa. "I-Ito na ang
huling beses na dadalaw ako sayo dito sa p-presinto. Paalam" bago paman tumulo ang
luha sa aking mga mata, mabilis ko na syang tinalikuran at nag lakad na ako paalis.

Kahit mahirap at masakit, gagawin ko to para sa ikakabuti nya.

"Sa tingin mo ba makakapayag ako sa gusto mo Ashley? Sige gawin mo ang gusto mo. P-
Pero ito ang tatandaan mo! Babalik ako.. At sa pag babalik ko, kukunin at ilalayo
kita sakanya!" Pahabol na sigaw nito at mas nilakihan ko pa ang hakbang ko ng aking
mga paa, paalis sa lugar na iyon.

"Señorita?" Nabalik ako sa realidad ng marinig ko ang boses ni Glorita sa aking

likuran.

"Ano yon?"

"Hinahanap po kayo ni Señorito, nandoon sya ngayon sa sala" paalala nito at isang
matamis na ngiti lamang ang sinukli ko sakanya.

Umalis na sya sa harapan ko at tumayo na ako at nag lakad papunta sa sala. Sa bawat
hakbang na ginagawa ko, naalala ko ang huling salita na binitawan ng kanyang Papa
nung huli kong dalaw sa presinto. Hindi nya maiwasan na maka ramdam ng takot at
pangamba na tila ba may bahid ng pag babanta ang sinabi nya sakin.

Dapat ba akong matakot at mangamba?

"Mahal" naputol ang pag iisip nya ng marinig nya ang boses ng binata. Tumayo ito sa
pag kakaupo sa couch, at mabilis sya nitong sinalubong para bigyan ng mainit na
yakap. Sya na ang unang kumalas sa pag kakayakap nilang dalawa at hinawakan nito
ang kanyang pisngi na sanhi mapa titig sya sa napaka gwapong mukha nito. "Hey, it's
everything alright?" Puno ng pag aalala sa tinig nito.

Nang mag tama ang tingin nila ng binata doon nya lang nakita nag pag aalala sa mga
mata nito. Isang matamis lang ang sinukli nya dito, para hindi na ito mag alala
sakanya.
"Okay lang ako Mahal" tipid syang ngumiti dito.

"Kailangan ko ngayon umalis. Pupunta ako sa karatig bayan dahil may aasikasuhin
akong investment kay Mr. Ramirez, at baka gagabihin ako ng uwi mamaya." Aniya nito
at pagkatapos binigyan sya nito ng mabilis na halik sa kanyang labi. "Una na ako
Mahal. Iloveyou" aniya nitong muli at tangka sana itong aalis pero mabilis nyang
hinawakan ang pulsuhan nito.

"Wag kana kayang umalis Mahal" aniya nya at nag kasalubong ang kilay nito habang
naka titig sakanya. "S-Sa ibang araw kana kaya umalis, kinakabahan kasi ako" aniya
nya dito.

Hindi nya alam sa kanyang sarili, kong bakit ganito na lang ang takot at pangamba
sa kanyang dibdib na tila ba may masamang mangyayari na hindi nya mapaliwanag.

"Wag kang mag alala. Sisikapin kong maka uwi mamaya ng maaga okay?" Anito at pinag
siklop nito ang kanyang kamay at ramdam nya ang marahan nitong pag pisil sa kanyang
kamay, kahit papaano napa kalma sya ng binata. "Tatawagan kita mamaya. Bye Mahal"
aniya nito at ang lakad na ang binata paalis.

Nanatili pa din syang nakatayo, habang sinusundan ng tingin ang binata hanggang
mawala ito sa kanyang tingin, hinawakan nya ang kanyang dibdib, at ramdam nya ang
pag tibok ng puso nya sa kaba at takot.

Bakit ganito?

Bakit ganito ang aking nararamdaman?

"Sleep tight sweetheart" hinili nya ang kanyang anak na payapang natutulog sa
kanyang kamay. Marahan nyang hinaplos ang pisngi, at hindi nya maiwasan na mapa
ngiti dahil ang cute at napaka himbing ng pag kakatulog nito. Buong ingat nya itong
nilagay sa crib at rinig nya na mag simula na itong umiyak at umingos, maya-maya
bumalik din ito sa mahimbing na pag kakatulog.

Tinignan nya ang orasan na naka sabit sa dingding at doon nya nakita na pasado alas
otso na ng gabi. Tiyak ng gagabihin ang binata ngayon sa pag uwi.
Napa tigil sya sa ng marinig nya ang malakas na pag kabasag ng babasagin sa sala.
Kunot-noo syang nag lakad palabas sa naturang silid para hanapin kong saan
nanggaling ang tunog. "Manang Puring" tawag nya dito at isang napaka lamig at
tahimik na sala ang sumalubong sakanya.

Dahan-dahan syang nag lakad pababa para tignan kong saan nag mula ang pag kabasag
non, hanggang dinala ang kanyang mga paa papunta sa napaka laking sala at wala
syang makitang mga katulong ang na doon at nag lalakad sa bawat sulok ng mansyon.
Doon sya nag taka dahil napaka tahimik ng buong mansyon dahil wala man lang syang
nakitang nag aaligid na katulong o kaya naman bantay.

Napa yakap sya sa kanyang sarili ng tumama sakanya ang napaka lamig na simo'y na
hangin na nanunuot sa kanyang balat. Tinignan nya ang napakalaking bintana at
tinatanggay ng hangin ang napaka laking kurtinang puti sa bawat pag ihip ng hangin,
doon sya naka ramdam ng takot at kaba sa kanyang sarili ng pamansin nyang nag kalat
ang basag na bobog at parte ng basag na bintana na nag kalat sa malamig na tiles.

"Manang?" Tawag nya ulit kahit namuo na ang takot sa kanyang dibdib. Dahan-dahan
nyang inapak ang kanyang paa palapit sa basag na salamin para tignan kong ano ba
talaga ang nangyari.

Sa bawat pag apak nya nakakagawa ng ingay sa bobog na naapakan nya. Nang tuluyan na
nga sya naka labas sa mansyon doon sya napa tutop sa kanyang bibig sa takot at pag
kataranta ng makita nya ang personal guard nilang naka handusay sa malamig na
sementado at walang malay.

"Greg! Martin!" Taranta at kinakabahan nyang sambit at nag mamadali syang lumapit
sa kinakakaroonan ng dalawa.

Sa bawat segundong lumilipas mas lalong nararagdagan ang takot at kaba sa kanyng
dibdib dahil hindi nya alam kong sno ang dapat nyang gawin sa mga oras na ito.
Natatakot din syang mamatay ang dalawa. Ng makalapit na sya sa dalawa una nyang
tinignan kong humihingga pa ba ito. Nilagay nya ang kanyang kamay sa ilong nito at
laking pasasalamat nyang humihingga pa yong dalawa, at doon sya naka hingga ng
maluwag.

"Greg! Martin, gumising kayo" nanginginig ang buong katawan nya sa kaba at marahan
nyang pinag tatapik ang pisngi ni Martin at ni Greg na wala paring malay. "Gumising
ka!" Aniya nya at kulang na lang maiyak na sya sa takot at pangamba dahil hindi pa
din magising ang dalawa.
Ano bang nangyari?

Hinawakan nya si martin at nilagay nya ang ulo nito sa kanyang binti, ng i-anggat
nya na ang ulo nito doon sya nanghina ng makita nya ang bakas ng dugo sa kanyang
kamay. "Martin, gumising ka, gumising ka" ramdam nya nag simula ng uminit ang sulok
ng kanyang mga sa takot at kaba.

Bakit kailangan pang mangyari ang lahat ng to?

Dahan-dahang minulat ng binata ang kanyang mata "S-Señorita" nang hihina nitong
sambit at pilit nitong inaabot ang kanyang mukha. Mabilis nya naman hinawakan ang
kamay nito at doon nya napag tanto na napaka lamig na ng kamay nito.

"A-Anong nangyari sainyo? Ha? Ano?" Kulang na lang umiyak sya sa labis ng takot at
pag aalala habang naka titig sa binata na tila ba, pinipilit at nilalabannan na
lamang nito ang kanyang sarili.

"M-May lalaking nag h-hahanap po sainyo S-Señorita" aniya nito at doon na sya
kinabahan ng husto at doon na sya napaiyak ng tuluyan ng mawalan ng malay si Martin
sa kanyang kandugan. "Martin, martin!" Sigaw nya ulit dito.

Bigla syang napa tigil ng marinig nya ang malakas na pag iyak ng kanyang anak sa
loob ng mansyon. Kahit hindi nya ito makita, alam nya sa kanyang sarili na hindi
iyon ang normal na pag iyak ng kanyang anak kapag ito umiiyak. Ang iyak nya ngayon
na tila ba may nangyaring masama sakanya.

"Ang anak ko" wala sa sarili nyang sambit at dahan-dahan nyang binitawan nya si
Martin at nag mamadali na syang tumakbo papasok ng mansyon.

Sa bawat segundo at minutong lumilipas, lalong kinakain ng takot at pangamba sa

kanyang sarili na baka may mangyaring masama sa kanyang Anak. Nang tuluyan na syang
maka pasok sa kwarto ng kanyang anak mabilis syang lumapit sa crib nito. "Princess,
anak!" Nang hihina na ang tuhod at katawan nya ng makita nya na walang bakas ng
anak nya sa crib.

Nag simula ng manginig ang katawan nya sa takot at uminit na ang sulok ng kanyang
mata sa sakit at pag alala dahil hindi nya mahagilap ang kanyang anak sa loob ng
kwarto nito. "A-Anak, princes" Tawag nya at simulan nya na itong hinanap sa bawat
sulok ng maliit na kwarto nito at umaasa syang makikita nya ang kanyang anak.

Napaka bilis na ng pintig ng kanyang puso sa takot at kaba na nawawala na nga ang
kanyang anak.

"H-Hindi. Hindi maari to"

Wala sya sa sariling lumabas sa naturang kwarto nito at sinimulan nya ng mag lakad
sa loob ng mansyon para hanapin ang kanyang anak. "Princess! Princess!" Patuloy
nyang tinatawag ang pangalan nito at isa-isa nya ng tinignan ang bawat sulok at
kwarto sa loob ng mansyon at umaasa syang makikita nya ang kanyang anak.

"Anak, asan ka! Princesss!" Patuloy nyang hinahanap ito sa bawat sulok ng mansyon
at mabilis syang umapak pababa sa hagyan at nilinga-linga nya ang kanyang tingin
para hanapin itong muli. Pero wala pading bakas ng kanyang anak.

Asan na ang anak nya?

"Asan kana p-princess" nanginig nyang sambit.

Maya-maya pa rinig nya ang yabag ng mga paa palapit sa kinaroroonan nya at kasabay
non ang sunod na pag agos ng luha na kanina nya pa pinipigilan. Nakita nya si
Manang Puring, Glorita at Apple na naka tayo sa kanyang harapan na may bahid ng
takot at pag alala habang naka titig sakanya.

"Señorita" tawag sa kanya ni Manang at lumapit ito sakanya at niyakap sya nito ng
buong higpit. Nang maramdaman nya ang mainit na katawan na yumakap sakanya, doon
sya napa hagolhol huli. Pakiramdam nya may taong handa syang tulungan at damayan sa
sakit ay hirap na nararamdaman nya.

Una itong kumalas sa pag kakayakap nila at patuloy lamang umiiyak sa harapan nito.
"Ano po ang nangyari Señorita?" Sinapo ng matanda ang kanyang mukha.

"M-Manang. H-Hindi ko po mahanap si P-Princess" bawat salitang lumabas sa kanyang

bibig, lahat yon bumara sa puso nya sa sakit. "N-Nawawala po ang anak ko, hindi ko
p-po sya mahanap. T-Tulungan nyo po akong mahanap ang a-anak ko!" Pag mamakaawa ko
sa matanda habang patuloy na umagos ang luha sa aking mga mata. "M-Manang. Ang anak
ko, kailangan nating syang mahanap" nanginginig na ang kamay nya at napa hagolhol
pa sya sa sakit ng niyakap sya ng matanda ng sobrang higpit.

DRAKE POV
Nang matanaw ko na ang mansyon, mabilis ko ng pinark ang aking sasakyan. Mabibigat
at mabilis ang ginawaran kong mga hakbang papasok sa mansyon at ganun na lang ang
takot at kaba sa aking dibdib ng makita ko si Ashley na naka upo sa couch kasama ng
ibang kasambahay sa mansyon.

Nakita ko din si Greg at Martin, na ginagamot ng ibang kasambahay.

Ano ang nangyari?

Doon na sya kinabahan sa kanyang sarili, dahil pakiramdam nyang para bang may mali.

Mabibigat at mabilis ang ginawaran nyang hakbang palapit sa dalaga.

"Mahal" tawag ko sakanya at doon ko napansin ang pamumugto ng kanyang mga mata na
para bang galing sya sa pag iyak.

Bakit sya umiiyak?

Nag mamadali syang pumunta sa kinaroroonan ko para bigyan ng mainit na yakap,

parang dinurog puso ko sa sakit ng marinig ko ang hikbi at pag hagolhol nyang pag
iyak na sanhi maka ramdam na ako ng kakaibang takot.

Fuck. What happen?

Gulong-gulo pa din sya kong ano ba talaga ang nangyayari. Hindi sya makakapayag na
may manakit at mag paiyak sa babaeng pinakamamahal nya.

Una akong kumalas sa pag kakayakap sakanya at hinuli ko ang kanyang pisngi. Namula
at namugto na ang kanyang mga mata na animo'y kanina pa sya umiiyak. "Anong
nangyari? Bakit ka umiiyak ha? Tell me!" Aniya ko at doon pa lalo sya napapaiyak.

"M-Mahal. N-Nawawala si Princes, nawawala ang anak natin" doon na muli sya napa
buwal ng pag iyak sa aking harapan. Bigla akong nanigas sa aking kinatatayuan ng
malaman ko ang nakaka hindik na balita.

Namuo ang galit at gulat na aking nararamdaman ng malaman ko yon.

"M-May kumuha sakanya, h-hindi ko na alam ang gagawin ko, hinanap ko na sya pero h-
hindi ko alam asan sya. H-Hindi ko makakaya na mawala sya sakin. T-Tulungan mo ako
M-Mahal hanapin natin si P-Princess hanapin natin ang anak natin" patuloy na pag
iyak nito sa kanyang harapan.
Kinulong ko muli sya sa kanyang bisig at rinig nya ang hikbi nito. Hindi nya ata
makakaya na makita itong nahihirapan at umiiyak. "Sshh, don't cry okay?
Pinapangako ko na hahanapin ko ang anak natin. Wag kanang umiyak, dahil gagawa ako
ng paraan para mabalik ulit sya satin" aniya ko at dahan-dahan syang umanggat ng
tingin sakin, marahan ko naman na pinunasan ang luha sa kanyang pinsgi . "You need
to get some rest for a while Mahal. Ako na bahala dito" hinawakan ko ang kanyang
balikat.

"N-No hindi ako matutulog, hangga't hindi ko alam kong asan ang anak ko. M-Mag
hihintay ako, kong kakailangan na hanapin ko sya ngayon, gagawin ko para bumalik
ulit sya."

"I know what you feel Mahal, but you need to take some sleep, I can take care of
it. Hahanapin ko ngayon si Princess, gigisingin nalang kita kapag naka hanap na ako
ng balita kong asan sya ngayon" hinawakan ko ang kanyang kamay at marahan na
pinisil yon.

"P-Pero Maha—" I cut of her.

"Please Mahal" pag mamakaawa ko sakanya. Tinipunan ko si Glorita na naka tayo

lamang sa isang tabi. "Glorita, maki hatid si Ashley sa kwarto namin" aniya ko at
kita ko ang pag kabigla na gumuiy sa kanyang mukha.

"Opo Señorito" anito at nag nag lakad na ito papunta sa kinaroroonan namin. "Tara
na po Señorita" inaya na nito si Ashley. Kita ko ang pag aalinlangan sa mukha ni
Ashley na sumunod sa desisyon ko, pero kalaunan sumunod na sya kay Glorita,
papanhik papunta sa aming silid.

Nanatili lamang akong naka tayo hanggang sa mawala na ito sa aking paningin.

Inis kong ginulo ang aking buhok sa inis at galit. Titiyakin nyang palatayin nya,
kong sino man ang kumuha sa kanilang anak.

"Señorito, ano ba talaga ang nangyayari? Labis akong nag aalala dahil sa biglaan na
pag kawala ni Princess, kanina natagpuan at nakita na lamang namin si Greg at
Martin na naka handusay sa sahig." Puno ng pag aalala sa tinig nito at sunod-sunod
syang napa buntong-hiningga.

"Ako na ang bahala dito Manang. Could you do me some favor? Pwede bang bantayan at
maki tignan nyo muna si Ashley habang hindi ko pa nahahanap ang anak namin" ngumiti
ang matanda sakin.

"Makakaasa ka Señorito" aniya ng matanda at inaya na nito si Apple at iba pang mga
kasambahay ang naroroon.

Binigyan nya ng matalim na titig si Greg at Martin na naka tayo sa isang tabi.
Pansin nya ang sugat at galos sa mukha nito na natamo kanina. Tumigil sya sa
harapan ng dalawa at biglang yumuko ng tingin ito sa kanya na animo'y takot itong
salubingin ang nag babaga at nanlilisik nyang mga mata.

"What happened? Bakit nangyari to!?" Matigas at puno ng galit na asik nya dito. Nag
pabaling-baling ang tingin nya dito na animo'y para itong takot na tuta sa kanyang
harapan.

"P-Pasensya na Señorito, hindi namin inaasahan na mangyari to" aniya ni Greg

"Sino ang hayop na gumawa nito? May nakita ba kayo? Kilala nyo ba sya?!"
Umalingawngaw ang malakas ng tinig sa kabuuang mansyon na sanhi manginig pa lalo
ang dalawa sa kanyang harapan.

Malaman at mahuli nya lang ang gumawa nito sa kanyang anak, patawarin sya ng diyos,
dahil titiyakin nya talagang papatayin nya ito.

"B-Bago ako tuluyan nawalan ng ulirat, may nakita akong matangkad at matipunong
lalaki na humahanap kay Señorita, pero hindi ko sya mamukaan Señorito" aniya ni
Greg at tila ba inaalala nya ang mukha, kong sino ang may gawa non.

"Just check the fucking cctv!" Nag tagis ang kanyang panga at binigyan nya ito ng
nag babantang titig. "Wag kayong mag papakita sakin hangga't hindi kayo nakakahanap
ng salarin kong sino man ang may kagagawan nito. Naiintindihan nyo ba ako?!" Sigaw
ko sa kanila.

"Opo Señorito" nag vow ang dalawa at pag katapos nag mamadali itong umalis.
Inis syang napa sabunot sa kanyang buhok dahil sa inis at galit na kanyang
nararamdaman. Hindi nya alam kong saan at paano nya sisimulan kong paano nya
hanapin ang kanyang anak.

Fuck.

Rinig nya ang sunod sunod na pag vibrate ng kanyang cellphone sa kanyang bulsa at
mabilis nya naman na kinuha yon. Biglang kumunot ang kanyang noo na galing sa isang
registered number ang tawag.

Sinagot nya ang tawag at tinapat nya ang cellphone sa kanyang taenga. "Hello"

Rinig nya ang mabibigat nitong pag hingga sa kabilang linya, na para bang
pinapakinggan sya nito sa kabilang linya.

"Sino to? Sino ka ha?!" Asik nito dito at kasabay noon ang nakaka insultong pag
tawa nito sa kabilang linya.

"Long time no see Mr. Villanueva. Namiss mo ba ako?" Inis syang napa kuyom ng
kanyang kamao sa galit at inis na nararamdaman nya dito.

"Leonardo!" Nag tagis ang kanyang ngipin sa galit.

Chapter 32

"Long time no see Mr. Villanueva. Na-miss mo ba ko?" Isang nakaka takot at lokong
ngisi nito sa kabilang linya. Namuo ang galit sa kanyang dibdib ng marinig nya ang
boses ng Ama ni Ashley.

"Leonardo!" Nag tagis ang aking ngipin sa galit na nararamdaman ko sakanya.

Papaano?

Paano ito naka tawag sakanya, na naka kulong ito sa presinto?

"Nagustuhan mo ba ang hinanda kong pasalubong sayo Drake? Hindi pa nga ako nag
sisimula, natatakot kana!" Aniya nito at ginala nya ang kanyang tingin sa bawat
sulok ng mansyon para hanapin ito.

Hindi sya makakapayag na sirain nito ang pamilya nya.

"Hayop ka. Asan ka? Mag pakita ka sakin. Wag kang mag tago na parang takot na
tuta!" Sigaw nya at hindi pa din humuhupa ang galit sa kanyang dibdib. Kinuyom nya
na lamang ang kanyang kamao at hindi na sya makakapag hintay na basagin ang pag
mumukha nito.

Isang nakakatakot at nakaka insultong pag tawa ang narinig nito sa kabilang linya.

"Relax ka lang Mr. Villanueva, dahil makikita mo din ako sa tamang panahon." aniya
nitong muli. "Nasa akin ang anak mo, at kong gusto mo pa syang makita, ibigay mo
sakin ang gusto ko!" Madiin at nakakatakot nitong sambit

Inis syang napa sabunot sa kanyang buhok dahil sa inis at galit na nararamdaman
nya. Napaka gago nya, dahil hindi nya man lang naisip kaagad, na may kinalaman sya
sa pag kawala ng kanyang anak.

"Hayop ka. Wag mong sasaktan ang anak
ginawa kang masama sakanya, patawarin
sayo!" Asik nya at mas hinigpitan nya
sa gigil at galit na nararamdaman nya
sa kanyang kamay.
ko, nag kakaintindihan ba tayo? Kapag may
ako ng Diyos. Baka kong ano pang gawin ko
ang pag kakahawak nya ng kanyang cellphone,
na konting-konti na lang babasagin nya na yon

"Kong gusto mong makuha ulit ang anak mo, ibibigay mo ang gusto ko!" Pang uulit pa
nito. Pinikit nya ang kanyang mga mata para kontrolin ang galit sa kanyang dibdib.

"Gusto mo bang pera?! Sige ibibigay ko, mag kano ba ang gusto mo? Name your price
you bastard!" Umalingawngaw ang malakas at nakaka hindik nyang sigaw mula sa sala.
Wala syang pakialam kong may maka rinig man sakanya, basta ang importante mabalik
ng buhay at maayos ang kanyang anak.

Gagawin nya ang lahat para mabalik itong muli, kahit makipag patayan at kapalit man
ang buhay nya. Hindi sya natatakot na mamatay, basta masigurado nya lang ang
kaligtasan ng kanyang mag-Ina ay okay na yon sakanya.

"Hindi pera ang gusto ko Mr. Villanueva. Gusto ko si Ashley ang kabarayan!" Asik
nitong muli at para na syang sasabog dahil sa inis at galit na nararamdaman nya.
Napaka hayop nya, hindi nya hahayaan na makuha at makamit nito ang kanyang gusto.
Napaka gago nya dahil huli nya na malaman na may kinalaman ito sa lahat-lahat ng
kamalasan nila sa buhay. Kong alam nya lang na mangyayari to, sana matagal nya ng
pinatay si Leonardo. "Diba sinabi ko sayo na babawiin at kukunin ko sya sayo? Ito
na yong araw na yon Drake. Ito na ang araw na kukunin ko sayo si Ashley!" Walang
gatol na sambit nito.

Isang nakaka lokong ngisi na lamang ang gumuhit sa kanyang labi. Hanggang ngayon,
si Ashley pa din ang bukambibig nya. Hindi na sya mag dadalawang isip na may sakit
na ito sa pag iisip.

"Sa tingin mo ba gago ako para ibigay ko sayo ang asawa ko?! Nag kakamali ka, mag
kakamatayan muna tayo, bago mo sya makuha sakin!" Asik nya dito. "Humarap ka sakin,
wag kang duwag. Hindi ako natatakot sayo, sisiguraduhin kong papatayin kita kapag
may ginawa kang masama sa mag ina ko. Mag hintay ka lang Leonardo, kahit saan kaman
mag tago hahanapin kita kahit sa impyerno pa yan!" Asik nyang banta dito.

Wala na syang pakialam kahit ama pa sya ni Ashley, titiyakin nyang papatayin nya
ito kapag may ginawa sya sa anak nya at pati na rin sa asawa nya. Hindi nya
hahayaang mag tagumpay ito sa maitim nyang binabalak.

"Mag kita tayo bukas sa abandonadong Pabrika. Idadala at ibibigay mo sakin si

Ashley, kapalit ng anak mo" salaysay nito. "Kayo lang ni Ashley ang pupunta doon,
kapag nalaman kong may kasama kang pulis, hindi ako mag dadalawang isip na patayin
ko ang anak nyo!" Ramdam nya ang panginginig ng kanyang katawan sa galit at pag
titimpi na nararamdaman nya dito. "This is my last warning Mr. Villanueva, at kong
sakaling lumabag ka sa pinag uutos ko, hinding-hindi mo na ulit makikita pa ang
anak mo!"

"Napaka hayop mo talaga. Asan ka?! Leonard—-" hindi nya na natuloy pa ang kanyang
sasabihin ng marinig nya ang pag putol ng tawag sa kabilang linya, at kasabay non
ang nakaka bingging tunog. Inis nyang tinignan ang kanyang cellphone at doon nya
nakumpirma na pinutol na nito ang tawag.

Inis syang napaka sabunot sa kanyang buhok dahil sa inis at galit na nararamdaman
nya.
"Fuck! Fuck!" Inis nyang mura at inis nyang sinipa ang isang maliit na center table
at kasunod non ang pag tumba at pag kabasag ng mga figurine na naka patong doon.
Isang nakaka hindik na inggay ang nag mula ng kita nya, kong paano nabasag at nag
kahati-hati ang mga figurine sa malamig na tiles.

"M-Mahal?" Para syang binuhusan ng malamig na yelo ng marinig nya ang malamig at
garalgal na boses ng dalaga sa kanyang likuran. Nakita nya itong naka tayo malapit
sa kinaroonan nya at bakas ang pamumula ng mga mata nito na hudyat iiyak na ito
anumang oras.

"B-Bakit gising kapa Mahal?" Pilit nyang pinapalakas at pinapasigla ang kanyang
boses, at hindi nya pinapahalata sa dalaga na naka usap nya ang kanyang Papa. Nag
lakad sya sa kinaroroonan nito at ginaya nya na ito pabalik ulit sa kanilang silid
para mag pahingga na ito. "Kala ko ba kanina kapa nag pahingga? Bakit gising kapa?
You need to take some rest Mahal" aniya nya dito at hinawakan nya ang mag kabilang
kamay nito at hindi nya pa din pinuputol ang tingin nila.

"N-Narinig kasi kita na sumisigaw kanina, kaya bumaba ako para tignan kong ano ang
nangyayari sayo" aniya nito at doon nya nakita ang lungkot at sakit sa kanyang
muka, na tila ba nangungulila pa ito sa pag kawala ng kanilang anak. Nahihirapan at
nasasaktan syang makita nyang nag kakaganito si Ashley, mahal na mahal nya ang
dalaga, at masakit para sakanya na makita sya na ganitong kalagayan at sitwasyon.

Hindi nya hahayaan na mawala at malagay ito sa kapahamakan. Nawawala ang kanilang
anak, at hindi nya hahayaan na mawala din ito sakanya.

"I'm so sorry if I scared you. May kausap lamang ako sa telepono. Tara na matulog
na tayo" hinila nya ito papanhik sa kanilang silid, pero bigla syang natigilan
dahil tila ba ayaw kumilos ng dalaga.

"K-Kausap mo ba si P-Papa kanina?" Garalgal nitong sambit at bigla syang napa

tingin sa mukha ni Ashley na ngayon pulang-pula na ang kanyang mga mata, na tila ba
pinipigilan nya lang umiyak at maging emosyonal. P-Papaano nya nalaman na kausap
nya ang kanyang Papa? "N-Narinig kita na kausap mo sya. A-Ano ang sabi nya? M-May
kinalaman ba sya mga nangyayari? M-May kinalaman ba sya sa pag kawala ng a-anak
ko?" Garalgal nitong sambit at pag katapos tumulo na ang luha sa kanyang mga mata.

"Shhh. Don't cry Mahal" pag aalo nya dito at tangka nya sanang pupunasan gamit ang
kamay ang luha nito sa kanyang pisngi ng mabilis naman itong umiwas sakanya.

"A-Ano ba ang totoo Drake? B-Bakit hindi ka makasagot? M-Mahirap bang sagutin ang
katanungan ko?" Unti-unti ng umatras ang dalaga sakanya at kasabay non ang pag
kalas nya ng kamay nito na naka hawak sakanya. Pakiramdam nya, kumirot ang kanyang
puso ng makita nyang unti-unti itong lumalayo sakanya at patuloy na umiiyak at
nasasaktan.

Ayaw nyang sabihin dito ang totoo dahil natatakot syang masaktan at mag alala pa
itong muli. Kahit labag man sa kalooban nya, sya na mismo ang lulutas ng paraan
para mabalik ng ligtas ang kanilang anak, ayaw nya ng damayin pa si Ashley sa
gulong to.

"M-Mahal please, just calm down" pag aalo nya dito at hinakbang nya ang kanyang paa
palapit dito. Gusto nya itong hawakan. Gsuto nya itong ikulong at sa kanyang mga
palad at bigyan ng mainit na yakap para kahit papaano maibsan ang sakit at kirot sa
kanyang dibdib.

"Sa tingin mo, p-papaano ako magiging mahinahon na hanggang ngayon hindi ko alam
kong a-asan at kong ano na nangyari sa anak ko? I-Ina ako D-Drake mahirap at
masakit para sakin na tanggapin at isipin na hindi ko alam kong asan sya. N-
Napakasakit isipin para sakin na b-baka hindi ko na sya makita pang muli" she
cupped her face and cry out loud on the pain that she felt. Patuloy syang pinapatay
sa sakit at hirap na makita itong nahihirapan at nasasaktan. "Kaya s-sana naman
maging tapat ka sakin. Maging tapat ka kong ano ang mga nangyayari, dahil asawa mo
ako Drake. Parte din ako ng buhay mo. Kaya sana naman sabihin sakin ang totoo"
tumulo ulit ang luha sa kanyang mga mata. Anger and sorrow flashes to her eyes
while looking at me. "M-May kinalaman ba ang P-Papa sa pag kawala ng anak ko? Ano?
Sabihin mo sakin!" Sigaw nya at doon na sya napa hagolhol sa aking harapan.

"Oo" yan na lang ang naisagot ko at mabilis akong lumapit sa kinaroonan nya at
binigyan sya ng mahigpit na yakap. Mas nadurog pa lalo ang puso nya sa sakit ng
marinig nya ang munting pag iyak at pag hagolgol nito sa kanyang balikat, masakit
para sakanya na makita nya na ganito ang kalagayan ni Ashley.

"N-No! Hindi maari. B-Bakit? Bakit nya ginagawa to? B-Bakit nya to ginagawa saakin?
Ahh!" Patuloy na pag iyak nito sa aking balikat. Wala akong magawa para pagaanin
lamang ang sakit at kirot na kanyang nararamdaman kahit saglit lang

Naka upo sya sa upuan, at pinag mamasdan ang dalaga na mahimbing na natutulog sa
kama. Ramdam nya ang antok at puyat pero pilit nya padin itong nilalabanan. Wala
syang sapat na tulog dahil binabantayan nya ang dalaga mag damag, at baka kong ano
pa ang gawin nito sa kanyang sarili. Hinahanda nya din ang kanyang sarili, dahil
hindi nya alam kong kaylan ulit sasalakay at mag papakita sakanya si Leonardo.
Kailangan nyang maging alerto at mag ingat dahil hindi nya alam kong ano ang
binabalak at tumatakbo sa isipan ni Leonardo.

Natatakot din sya sa banta nito na kukunin at ilalayo sakanya si Ashley. Hindi nya
hahayaan na ilayo nito sakanya ang kanyang mag ina.

Nag padagdag narin sya ng mga guards sa labas at sa bawat sulok ng mansyon para na
rin sa securidad, dahil hindi nya aakalain na makakalusot at makakapasok si
Leonardo kahit napaka higpit ng bantay sa labas at loob ng mansyon.

Ni-report nya na din sa pulis ang pag kawala ng kanyang anak pero hanggang ngayon
wala pa din syang balita tungkol sa pag hahanap nito. May inutusan na rin sya sa
mga tauhan nyang hanapin at alamin kong saan nag tatago si Leonardo, kailangan
nyang maunahan na mahanap ito bago pa mahuli ang lahat.

Rinig nya ang mahinang pagkatok sa pintuan at kasunod non lumuwa ang bulto ni
Manang Puring.

"Señorito, nasa baba po si Señorito Cloud, hinahanap po kayo" magalang na sambit ng

matanda at tumango na lamang sya.

"Okay" malamig nyang turan at tumayo na sya at nag lakad palabas ng silid nila.

Naabutan nya ang kanyang kaibigan na perinting naka tayo sa tapat ng napaka laking
bintana, at tinatanaw nito ang magandang harden sa labas. Nang tuluyan na syang
makalapit sa kaibigan, humarap ito sakanya.

"I heard what happened" panimula nito. "Kagabi ko rin napag alaman na tumakas pala
si Leonardo ng kulungan, at hindi ko inaasahan na dito kaagad pumunta sainyo!"
Aniya nito at mabilis nyang tinapunan ng tingin ang kanyang kaibigan na bahid ng
pag aalala sa mukha nito.

Namuo na naman ang galit sa kanyang dibdib ng malaman nyang tumakas ito sa
kulungan. Napaka hayop at lakas ng loob nyang pumunta dito. Hindi nya hahayaan na
manggulo at makalapit pa ito kay Ashley.

"Fuck it!" Inis syang napa mura sa galit. Kailangan nya na talaga maka gawa ng
paraan para mahuli ito.
"At magugulat ka sa nakalap kong impormasyon tungkol sa Ama ni Ashley" aniya nito
at nilagay nya ang kanyang kamay sa kanyang bulsa. "That man was a total psycho
and he was an ex-convict. Marami ng krimen ang nagawa at ilang tao na rin ang
niloko nya. Napag alaman ko din na bihasa sya sa pakikipag away at humawak ng
baril. Damn bro, kailangan mong mag ingat sakanya" sambit pa nitong muli.

Isang nakakalokong ngisi ang pinakawalan nya. "Hindi ako natatakot sakanya, at
hindi ako nasisindak sa pinag gagawa nya. Kong kailangan nyang mawala sa mundo,
lalaban at papatayin ko sya ng patas. Marami na akong naka bangga na mas masahol pa
sakanya!" Nag tagis ang kanyang ngipin sa sobrang galit. Hindi sya natatakot kay
Leonardo. Handa syang humarap at makipag patayan dito. Alam nya din makipag laban,
at humawak ng baril. Marami na din syang mga taong pinatay na mas masahol at
demonyo pa sakanya. At hindi sya makakapag hintay na patayin ito.

"Did you track his location?" Pag iiba nya ng usapan at nag pakawala lamang ng
isang malalim na buntong-hiningga ang kanyang kaibigan.

"Hindi pa. Ilang beses ko na din syang trinack pero unregistered na cellphone ang
ginagamit nya, kaya mahirap i-trace kong asan sya ngayon" aniya nito at inis syang
napa hilamos sa kanyang mukha dahil sa sinabi nito.

Fuck.

Nauubusan na sya ng oras at kailangan na mahanap at makita nya ito sa lalong

madaling panahon para pag bayaran nya ang mga kasalanan na ginawa nya.

ASHLEY POV

Nagising sya sa liwanag na tumama sa kanyang mukha. Minulat nya ang kanyang mga
mata at ramdam nya ang hapdi ng kanyang mga mata dahil sa buong mag damag syang
umiyak. Umupo sya sa malambot na kama at ginala nya ang kanyang tingin sa
nakakabinging katahimikan na silid ang sumalubong sakanya.

Kahit anong pilit nyang maging masaya at bumalik sa dati ang kanyang nararamdman,
ay hindi nya magawa dahil naalala nya na naman ang sinapit at pag kawala ng kanyang
anak. Labis na syang nalulungkot at nangungulila sa kanyang anak, gusto nya na
itong makita at mahawakan.
Kapag inaalala nya ang masasayang alaala na kasama nya ang kanyang anak, doon sya
nalulungkot at nagiging emosyonal ulit. Tuminggla sya para pigilan na tumulo ang
luha sa kanyang mga mata. Pilit nyang pinapalakas at pinapatatag ang kanyang
kalooban, pagod na pagod na syang umiyak.

Pagod na syang masaktan.

Hindi nya akalain na sarili nya pang Papa ang gagawa ng ganitong karahasan sakanya.

Bakit nya ginagawa to?

Akala ko nag bago na sya.

Pero ano ang lahat ng to? Bakit dinamay nya pa ang walang kamuwang-muwang nyang
anak?

Napasakit para sakanya na sarili nya pa mismong ama ang gagawa nito sakanya. Hindi
nya ito mapapatawad kapag may ginawa itong masama sa kanyang anak. Patawarin sya ng
Diyos, at baka ano pa ang magawa nya dito.

Umaasa syang babalik at tutuparin ni Drake ang pangako nito na iuuwing ligtas ang
kanyang anak. At pang hahawakan nya ang pangako nito sakanya.

Tumayo na sya at nag punta sya sa banyo para maligo. Ilang minuto syang nanatili
doon at isang simpleng bestida ang kanyang sinuot, hinayaan nyang naka lugay ang
maitim at mahaba nyang buhok. Nag lagay din sya ng pulbo sa kanyang mukha, para
matakpan ang pag mumugto ng kanyang mga mata.

Bumaba na sya at naabutan nya si Cloud at si Drake na nag uusap, na tila ba seryoso
ang kanilang pinag uusapan. Bago paman sya makalapit sa kinaroroonan ng dalawa,
naagaw nya na ang atensyon nito.

"M-Mahal, saan ka pupunta?" Tanong nya sa binata ng makita nya itong naka suot ng
damit na tila ba aalis ito. Tinapunan nya ng tingin si Cloud, na animo'y ayaw sya
nitong tignan sa mga mata.

"Aalis lang ako saglit Mahal, wag kang mag alala" aniya nito at hinawakan nito ang
kanyang kamay. Tinignan nya ang mukha ng binata at pilit nyang hinuhuli ang mga
mata nito, kahit sinabi nyang aalis ito, iba parin ang kutob nya.
"P-Pupunta kana ba kay P-Papa? Naka usap mo na ba sya? A-Anong sabi nya? Kamusta
ang anak ko?" Uminit ang sulok ng kanyang mga mata sa sakit. Ramdam nyang nag
simula na naman uminit ang sulok ng kanyang mga mata. "S-Sasama ako sayo. Gusto
kong makita ang anak ko. Diba ako naman ang gustong kapalit ni Papa, sa anak ko? S-
Sasama ako basta makita ko lang na ng anak ko" aniya ko.

Puno ng galit ang nakita ko sa mukha ni Drake, na tila ba, may pina-plano itong
masama. Kilala nya ang binata, sa ilang taon nya itong naka sama sa iisang puder,
alam nya sa kanyang sarili ang kaya nitong gawin.

"Hindi ko hahayaan na mapahamak at madamay kapa sa gulong to Ashley. Gagawa ako ng

paraan para mabalik ng maayos ang anak natin!" Determinadong sambit nito.
Nangingiusap ang kanyang mga mata wag ng tumuloy ito dahil kinakabahan at natatakot
na sya na hindi nya maipaliwanag sa kanyang sarili.

Tama nga si Drake, hanggang ngayon hindi pa din kilala ang tunay na ugali ng
kanyang Papa. Akala nya mabait ito at ilang beses nya na din ito binigyan ng
pagkakataon na mag bago, pero bigo pa din sya. Kahit kailan hindi na ito mag
babago.

"Dito ka lang kasama ko naman si Cloud, kami na ang bahalang mag ayos nito. Wag
kang mag alala" paalala nitong muli.

"P-Pero natatakot ako. Natatakot ako na posibleng may gawin syang masama sayo. K-
Kilala ko si Papa, hindi sya yong klaseng tao na mananahimik na lang. Gagawin nya
ang lahat para makuha nya ang g-gusto nya" doon na nalaglag ang luha na pilit nyang
pinipigilan kanina pa. "N-Natatakot ako. N-Natatakot ako na baka ikaw, mawala din
ako. N-Natatatakot ako Drake. H-Hayaan na lang natin ang pulis ang mag asikaso
nito" patuloy nyang pag iyak sa harapan ng binata.

Marahan na pinisil ng binata ang kanyang kamay, kahit papaano pakalmahin sya.

"Wag kang mag aalala Mahal, mag iingat ako" aniya nyang muli. Nagulat na lamang ako
ng may binigay sya saakin na pirasong papel at maang ko naman syang tinignan.

"A-Ano to?" Aniya ko.

"Yan ang address kong saan kami mag kikita ng iyong Papa." Aniya nito. "Kapag hindi
pa ako naka rating maka lipas ng 30minutos, pumunta kana sa presinto at sumunod na
kayo saamin" aniya nitong muli at doon nabuhay ang kaba at takot sa kanyang dibdib
sa huling salitang sinabi nito.
Napaka bilis ng tibok ng kanyang puso ng mga sandaling iyon, na hindi nya
mapaliwanag.

"P-Pero Maha—-"

"You can do that for me?" Aniya nito. Lumapit sakanya ang binata at napa pikit na
lamang sya ng hinalikan sya nito sa kanyang noo, kasunod non ang pag patak ng luha
sa kanyang mga mata.

"Wag kang mag alala, dahil babalik ako ng ligtas. I love you so much" aniya nitong
muli at pagkatapos non nag simula na itong mag lakad paalis kasama si Cloud.

Pakiramdam nya nakapako ang kanyang mga paa sa sahig, at wala syang magawa kundi
sundan ng tingin ang binata paalis. Natatakot sya sa posibleng mangyari.

Marahan nyang hinawakan ng maigi ang papel na binigay sakanya ng binata at umaasa
sya na babalik ito ng maayos at ligtas kasama ang anak nya.

Hindi nya ata makakaya na pati ito mawala at mapahamak.

Please help me God.

"

Chapter 33

DRAKE POV

"Fuck, seryoso kana ba talaga dito Drake?" Napa titig na lamang sya sa kanyang
kaibigan na ngayon hindi na maipinta ang mukha sa galit. "I mean, hindi ba talaga
tayo hihinggi ng backup sa pulis at mga tauhan mo? That man was fucking dangerous.
Hindi natin alam ang posible nyang gawin kapag nalaman nyang hindi natin tinupad
ang gusto nya, na dalhin natin si Ashley" napahawak na lamang syang madiin sa
manibela dahil sa galit at inis na nararamdaman nya.

Wala syang pakialam kapag nalaman ni Leonardo na hindi sya sumunod sa kagustuhan
nya. Hindi nya hahayaan na madamay at mapahamak pa dito si Ashley, gagawa sya ng
paraan para mabawi at makuha na ligtas ang kanyang anak. Gagawin nya ang lahat para
makulong at mabulok sya sa kulungan.

Hindi nya papalampasin ang katarantaduhan ang kasalanan na ginawa nito sa kanyang
mag ina.

"Are you listening to me Drake? Seriously? Pupunta tayo na wala man lang na plano?
Kailangan natin mag plan—-" hindi na naituloy pa ang sasabihin nito ng mabilis
nyang kinabig ang manibela at mabilis ang galaw ng sasakyan na sanhi mapa titgil
yon sa isang tabi. "The fuck Drake, what's wrong with you?!" Inis na lintarya ng
kaibigan nya sakanya.

Malamig nyang tinignan ito na ngayon naka kunot na ang noo nito sa galit at inis
dahil binigla nyang patigilin ang sasakyan.

"Get out" maikli at maowtoridad nyang utos dito na kumunot pa lalo ang noo nito sa
pag kagulat.

"Right now? Are you fucking serious Drake?" Napa buga nitong sambit at binigyan nya
ito ng matalim na titig na sanhi mapa tamimi ito.

"Get the hell, out of my car before I lose myself to drag you!" Asik nya dito.
Walang nagawa ang kanyang kaibigan, kundi sundin at lumabas ito sa kanyang sasakyan
na puno ng pag tototol.

"You we're leaving me in the middle of nowhere? You're so unbelivable" inis itong
napa suklay sa kanyang buhok dahil sa pag kairita. Mas lalo pa tuloy itong nabwisit
dahil wala syang makita na bahay, tao at sasakyan na dumaraan sa makipot, at
kakahuyan na lugar.

Inis na sinarhan ni Cloud ang pinto ng sasakyan nya at pagkatapos mabilis nyang
pinatakbo ang sasakyan nya at iniwan nya ang kaibigan nyang naka tayo at nag iisa
sa lugar.
I'm sorry Cloud, hindi ko kayang damayin kapa sa gulong to. Ako na lang mag isa ang
haharap at lulutas ng problema ko.

Kailangan nyang mag isip ng magandang plano.

He must kill that jerk.

Pasado alas singko ng hapon naka rating na sya sa Abandonadong Hospital kong saan
sila mag kikita ni Leonardo. Puno ng kakahuyan sa bawat paligid at wala kang makita
na mga tao at bahay dahil napaka tahimik at tago na rin ng lugar.

Tanging huni na lamang ng ibon ang iyong naririnig at nakaka binging katahimikan
ang sasalubong sayo. Tinapunan ng tingin ang Hospital na mayron itong anim na
palapag at wala syang maaninag na tao at ilaw man lamang sa loob. Nag aagaw narin
ang liwanag at dilim at sinuksok nya ang hawak nyang baril sa kanyang katawan bago
nya napag desisyonan na ihakbang ang kanyang mga paa papasok.

Napaka dilim ang sumalubong sa kanya. Hinawakan nya ang hawak-hawak nyang
flashlight sa kaliwang kamay habang patuloy na nag lalakad sa madilim na lugar.
Naging alerto at puno ng pag iingat ang bawat kilos at pag lakad nya, kailangan
nyang maging mainggat dahil hindi nya alam kong kaylan aatake si Leonardo.

Kailangan na maka isip sya ng plano kong paano nya mauunahan ito sa kanyang
binabalak. Hindi nya hahayaan na mag tanggumpay ito na kunin sakanya si Ashley.

Bawat sulok at kwarto sa loob ng hospital lahat yon tinignan at sinuri nya isa-isa.
Nag babakasali syang namamasid sakanya si Leonardo, at handang umatake sakanya
anumang minuto. Lahat na ng kwarto ay kanyang natignan, hanggang napag pasyanan
nyang pumunta sa ikalawang palapag at ganun din ulit ang kanyang nakita dahil
walang bakas ni Leonardo doon.

Where the hell is he?

Puno ng mga halaman, sapot ng gagamba at dumi ang Hospital na tila ba napabayaan
na. May naamoy din syang di kaaya-ayang amo'y pero hinayaan nya na lamang iyon. Ang
importante sakanya ngayon ay mahanap ang kanyang anak.

Hanggang sa dinala sya ng kanyang mga paa sa huling palapag ng hospital at doon sya
napa tigil ng makita nya si Leonardo na naka upo sa silya na tila ba kanina pa sya
nito hinihintay. Naka perinte itong naka upo sa silya habang nag hihithit ng
sigarilyo.

Wala syang nabasang emosyon sa mukha nito at napaka lamig at talim sya nito kong
titigan. Tumigil sya sa pag lalakad na sanhi mag tama ang kanilang tingin, doon
namuo ang galit sa kanyang dibdib sa tuwing nakikita at naalala nya ang kahayupan
na ginawa nito sa kanyang mag Ina. Naiisip nya lahat kong ilang beses nito
tinangkang gahasain si Ashley hangga't sa pag tanggay sa kanilang anak, gusto nya
na itong suntukin.

Hindi nya hahayaan na mag tagumpay at kunin nito sakanya lahat ang nag nag
papakasaya sakanya. Sisigurahin nyang mabubulok ito sa kulungan at pag bayaran nya
lahat-lahat ng kasalanan na ginawa nya.

"Mabuti naman at naka rating ka Mr. Villanueva!" Malamig nitong turan at tumayo sya
at kay dilim ng binigay nyang titig sakin at bahagya nyang nag palinga-linga na
tila ba na may hinahanap ito. Biglang umiba at dumilim ang mukha nya ng hindi nya
makita na hindi ko kasama si Ashley. "Asan na? Dala mo ba si Ashley? Ito ang
tandaan ko, na sa oras na lumabag ka sa mga kagustuhan ko baka hindi mo na muli pa
makikita ang anak mo. Ngayon asan sya?!" Mistula ito g mabangis na hayop na anumang
oras handa itong sumugod.

Alam nya ng mangyayari ito na hahanapin sakanya ang dalaga. Mabuti na lamang naka
isip na sya ng plano.

Kinuyom nya ang kanyang kamao para kontrolin ang galit sa kanyang dibdib. Kailangan
nyang maging kalmado at mahinahon, dahil hindi nya alam kong ano ang iniisip nito.
Baka sa isang pag kakamaling magawa nya, baka hindi nya na muli mabawi pa ang
kanyang anak.

"Bakit atat ka naman ata makita ang asawa ko? May lakad kaba Leonardo?" May pang
iinsulto nyang tinig at nilagay nya ang kanyang kamay sa kanyang bulsa at perinting
naka titig sya kay Leonardo na kay sama ng tingin sakanya.
Inis nitong tinapon ang sigarilyo nito sa sahig at pagkatapos inis nyang inapakan
ang sigarilyo na sanhi mamatay ang pag kakasindi non. "Baka nakakalimutan mong
kailangan mo ring tuparin ang gusto ko na makita at makukuha ko ang anak ko
pakatapos nito. So asan na ang anak ko? Kapag sinasaktan at may ginawa ka sa kanya
ng masama, patawarin ako ng diyos at babasagin ko yang pag mumukha mo!" Nag tagis
ang kanyang panga at kinuyom nya ang kanyang kamao para kontrolin lamang ang
kanyang emosyon at galit na mabogbog ito.

"Relax ka lang Drake, wala akong gagawin na masama sa Apo ko" isang nakaka takot at
insultong ngiti ang sumilay sa kanyang labi at tumayo na ito. "Pinatulog ko muna
sya doon sa kwarto" at tinignan nya ang pinto sa pinaka dulo at sinundan nya naman
ng tingin iyon.

"Pano ako makaka siguro na nandoon nga ang anak ko? Wag mo akong pinag loloko dyan
Leonardo, dahil kilala ko ang ugali na kagaya mo. Mas masahol kapa sa demonyo!"

"Asan na si Ashley? Wag mong sabihin sakin na hindi ka tumupad sa usapan natin
Drake!" Nag dilim ang kanyang mukha at inis kong tinapon sakanya ang bag na laman
na pera. Maang nya naman na tinignan ang bag sa harapan nya na tila na nahuhulaan
nya na ang gusto kong mangyari. "Ano to Drake!?" Umalingawngaw ang malakas at
nakakatakot nyang sigaw sa kabuuang silid.

"Limang milyon yan at sapat na siguro yan sa kabayaran ng anak ko" aniya ko at nag
tagis ang kanyang panga habang nakatitig sakin. "Kala mo ba tanga ako para sumunod
sa kagustuhan mo? Kaylan man hindi ko ibibigay ang asawa ko sayo, mag kakapatayan
muna tayo bago mo sya makuha sakin!" Asik kong muli sakanya. Kita ko kong pano
nandilim ang kanyang mukha sa galit na tila ba sinapian sya ng masamang espiritu,
hindi man lang sya nasindak at natakot kay Leonardo, dahil marami na din syang naka
bangga na mas mabangis pa kaysa sakanya. "Sapat na yan na pera para makapag simula
ka muli. Umalis kana Leonardo at kunin mo na yan na pera dahil alam kong pera
lamang ng habol ng isang kagaya mo. Umalis kana habang maayos pa ako nakikiusap
sayo!"

"Napaka hayop mo Drake. Akala mo papatulan ko yan na mga katarantaduhan mo ha?!"

Sigaw nito sakin. "Hayop ka, dapat kananang mamatay!" Tangka nya sanang hahablutin
ang baril na naka ipit sa pantalon nito ng mabilis ang kanyang mga galaw na
hinablot nya nag baril nya. At una nya ito pinaputukan ng baril.
Mabilis at sunod sunod nyang binaril si Leonardo at natamaan ito sa balikat na
sanhi na mapa unggol ito sa sakit, yong pangalawa nyang pag kalabit ng baril nya,
ay mabilis naman itong naka ilag at mabilis na tumago.

Nabunot na ni Leonardo ang baril sa kanyang likuran at wala itong pinalampas na

minuto at binaril din sya nito. Mabuti na lang at mabilis syang naka kilos at ilag
sa bawat pag baril nito sakanya.

Tumago sya sa napaka laking pader sa isang tabi at sunod sunod syang binaril ni
Leonardo. Bawat baril nito ay tumatama sa pader at rinig na rinig nya ang nakaka
binging tunog ng baril sa bawat pag tama sa pader.

"Oh ano Drake? Wag kang mag tago na para bang takot na tuta. Lumabas ka dyan!"
Matapang na sigaw nito. Sumilip syang bahagya sa pader at ngayon nakita nya si
Leonardo na naka tago rin sa isang bahagi na naka imbak na malalaking Drum.

Nakita nyang unti-unti na itong lalabas sa pag kakatago doon, mabilis ang kanyang
bawat kilos at pinaputukan nya ng baril ito at ganun na lang ang galit nya ng
mabilis na naman itong naka ilag at sumiksik ito sa malalaking drum.

Fuck!

He must kill that jerk.

Hindi nya inaasahan na mayron pala itong dalang baril, mabuti na lamang mabilis
syang naka kilos dahil muntik na syang tamaan ng bala nito. Hinigpitan nya ang pag
kakahawak nya sa baril at nag hahanap sya ng tyempo na maisahan nya muli ito.

Sumilip sya bahagya at nakita nya ang pinto kong asan nandoon naka silid ang
kanyang anak, napaka layo pa noon sa gawi nya at kailangan nya itong makuha bago pa
kunin ito ni Leonardo at baka may gawin itong masama sa anak nya. May nakita syang
mga box na gawa sa kahoy, sapat na yon para maharangan at doon sya tatago
pansamantala habang hindi pa sya nakaka hanap ng tymepo.
Pag doon sya lumipat, ilan na lang ang tatakbuhin nya bago sya mapadako sa pinto
kong nasaan ang anak nya.
Tangka na sana syang tatakbp doon ng mabilis na naman syang paputukan na baril ni
Leonardo. Kailangan nyang tamaan muli ito sa binti para hindi ito maka kilos, hindi
rin sapat yong tama na binaril nya sa balikat nito.

Nag pakawala syang malalim na buntonghiningga bago nya inipon ang kanyang lakas na
tumakbo sa malalaking box habang sunod-sunod nyang pinapaulanan ng baril si
Leonardo. Mabilis naman syang tumago doon at narinig nya ang matinis at nakaka
insultong tawa ni Leonardo. Tangka nya sanang babarilin ulit ito ng doon nya napag
tanto na tatlong bala na lamang ang mayron sya.

Fuck. Damn it.

Nilabas nya ang isa nya pang baril at doon sya nanlumo na naubos nya na pala ang
bala noon. Kailangan nyang maka isip ng plano para maisahan nya ito, dahil kong
hindi baka sya ang patayin nito. Hindi sya makakapayag na mag tagumpay ito sa gusto
nya.

"Oh ano Drake? Lumabas ka dyan" sigaw nitong muli at binaril syang muli nito sa
gawi nya. Gaya ng mga nauna nyang baril, tumama ang bala nito sa harang kong saan
sya nag tatago. Sumandal sya sa malalaking box at tumayo sya at binaril nya ulit
ito at gaya rin ng nauna naka ilag na ito.

Hinawakan nya ng sobrang diin ang baril na hawak-hawak nya, hindi nya inaasahan na
bihasa at may alam din si Leonardo sa pag hawak ng baril.

Inis syang napa salampak sa pader at dalawang bala na lamang ang natitira sakanya.
Hindi nya pwedeng sayangin ang bala na natitira sakanya. Luminga sya sa kanan at
kaliwa nya at sumilay ang nakaka lokong ngiti sa kanyang labi ng may makita syang
daanan.

"Oh asan kana Drake? Kala mo natatakot ako sa isang kagaya mo?" Unti-unti itong
tumatayo sa pinag tataguan nya. "Wag kang mag alala dahil hindi ko hahayaan na maka
labas kapa ng buhay pagkatapos nito! Sisiguraduhin kong papatayin kita at ilalayo
ko sayo ang mag ina mo pag katapos nito!" Sigaw nitong muli at ginala nito ang
paningin nya sa bawat paligid, na tila ba hinahanap sya. "Sakin parin ang huling
halakhak Mr. Villanuev—-" hindi nya na natapos pa ang kanyang sasbihin ng binigyan
ko sya ng sunod sunod na suntok sa kanyang mukha.

Mabilis naman na kumilos si Leonardo at bibigyan nya sana ako ng suntok at naka
iwas naman akong muli. Susugudin ko muli sya ng suntok ganun na lamang ang gulat ko
ng hindi ko inaasahan ang kanyang kamao na paparating at tinamaan nya ako ng suntok
sa aking mukha.

Bahagya akong napa atras at hinawakan ko ang aking pisngi, ganun na lamang ang
galit at inis ko ng pumutok na ang labi ko dahil sa lakas ng pag kakasuntok nya.
Tinignan ko si Leonardo at binigyan nya ako ng isang nakaka insultong ngiti.

Mahigpit ang pag kakahawak nya sa baril at tangka nya sanang ibabaril yon saakin at
mabilis naman akong pumunta sa gawi nya at inaagaw ko yon sakanya. Naging porsigdo
ang bawat galaw ni Leonardo at kitang-kita ko sa mga mata nya na gusto nya akong
patayin at iputok ang baril sa katawan ko. Nakipag agawan ako sa kanya ng baril at
inis kong tinutulak ang baril palayo sakin. At nag poporsegido syang itutok sa gawi
ko ang baril, at ramdam ko ang gigil at galit.

Kakalabitin nya na ang baril at mabilis ko yon nilayo sa gawi ko.

Nabinggi ako sa lakas ng putok ng baril at tumama yon sa isang sulok na muntik na
akong tamaan. Inis kong tinama at pinag untog ang ulo namin at kita ko ang kirot at
sakit mukha nito. Ininda ko ang sakit at bago paman sya maka kilos, buong lakas ko
syang sinipa na sanhi mapa sa lampak sya sa malamig na simentado.

Ilang pulgada na lamang ang layo ng baril sa kinaroroonan nya at aabutin nya na
sana ang baril at tangka nya sana akong babarilin. Malapit nya ng mahawakan ang
baril nya at mabilis akong pumunta sa kinaroroonan nya.

Napa unggol sya sa sakit at kirot ng inapakan ko ng buong lakas ang kanyang kamay.
"Ahh! Napaka hayop mo Drake! Papatayin kita!" Inis na asik nitong saakin at mas
diinan ko pa lalo ang pa kakaapak ko sa kamay nya na kulang na lang mamilipit na
sya sa sakit.

Inis kong tinabig at sinipa palayo sa kinaroroonan nya ang baril at kita ko ang
galit sa kanyang mukha. Lumapit ako sa kinaroroonan nya at sunod sunod ko syang
binigyan ng suntok sa kanyang mukha.

Inipon ko na lahat ng galit at pag titimpi na nararamdaman ko sakanya. Buong lakas

ko syang pinag susuntok sa kanyang mukha, at rinig na rinig ko ang tunog sa bawat
pag tama ng kamao ko sa kanyang mukha. Puno ng galos, sugat at dugo sa kanyang
mukha, putok na rin ang kanyang labi dahil ilang ulit ko syang pinag susuntok.

Nanginginig na ang katawan ko sa galit, at ramdam ko ang paningirot ng kamay ko at

may bakas nadin ito ng sugat dahil sa pag suntok ko kay Leonardo.

Kong totoosin kulang na kulang pa to sa mga kahayupan na ginawa nya at hindi sya
makakapayag na hindi nya pag babayaran ang mga kasalanan nya.

Hinawakan ko ang kwelyo nya at hinila nya ito palapit sakanya. Bakas na ang sakit
at panghihina nya, pikit na rin ang isa nyang mukha dahil na rin sa pasa at
pamamaga noon dahil sa pag suntok nya. "It's over Leonardo. Sinasabi ko sayo na
masama ako magalit!" Nag tagis ang kanyang panga at lalo pa syang nainis dahil
isang nakaka insultong ngisi lamang ang sinukli nito sakanya na tila ba,
nasisiyahan ito habang naka tingin sakanya. "Sa tingin mo nakakatawa to?!Umalis
kana habang maayos pa ako nakikiusap sayo. Hahayaan kitang mabuhay, dahil ama ka ng
asawa ko. Pero kapag ginulo mo pa ulit kami, hindi ako mag dadalawang isip na
patayin kana!" Asik ko at binigyan ko sya ng malakas na suntok na sanhi tuluyan na
sya napasalampak sa sementado na hinang-hina.

I spit my own blood on the cemented floor, at nag lakad na ako papunta sa kwarto
kong asan ang anak ko.

Kailangan na kaming umalis dito sa lalong madaling panahon.

"Drake!" Tawag sakin ni Leonardo at nagulat ako na naka tayo na sya at tila ba
pinipilit nya na lang ang kanyang sarili na tumayo, may binunot syang baril at
sunodsunod ang pag putok ng baril.

Doon ko na lamang natandaan na mayroon na akong tama at ramdam ko ang pag kirot at
sakit sa aking tyan. Unti-unti ng bumuhos ang mainit na delikido ng dugo sa aking
tyan. Hinablot ko ang baril ko at pinuputukan din sya ng baril at kitang kita ko
ang pag tama ng bala sa tyan nya at sa huli ay sa noo nya.

Napasalampak sa malamig na sementado ang walang buhay na katawan ni Leonardo. Napa

hawak ako sa tyan ko at may bakas ng dugo at tuluyan na ako hanghina at dahil sa
sakit at napa salampak ako sa malamig na sementado.
Gumibat na ang talukap ng aking mata at ang aking pag hingga na tila ba kinakapos
na ako ng hangin. Tuluyan ng nanlabo ang paningin ko at huli kong natandaan ang
babaeng patakbo sa kinaroroonan ko.

"Ashley" Aniya ko at tuluyan na ako nilamon ng dilim.

•••••••

"Everything's gonna be alright Ashley" napa tingin ako kay Cloud at humingga ako ng
malalim para pakalmahin ang aking sarili.

Ramdam ko ang panginginig ng aking katawan sa takot at pangamba na hanggang ngayon

hindi ko alam kong ano na ang kalagayan ni Drake at ang kanyang Anak. Natatakot
syang may mangyaring masama dito at pinapanalangin nya sa panginoon na walang
mangyaring masama dito.

Mahigit isang oras na ang naka lipas ng umalis si Drake sa mansyon, di na sya nag
pa ugaga sa kaba at nerbyos at mabilis nyang pinuntahan ang pulisya at personal na
mga tauhan ni Drake para puntahan ang binata sa nasabing lugar. Hindi nya kayang
mag hintay ng matagal sa mansyon dahil mas lalo lamang sya nangangamba na lalo't na
kaharap at kaaway nito ang kanyang Papa.

Kilala nya ang kanyang Papa, na hindi ito titigil hangga't hindi nito nakukuha ang
gusto nya kaya kailangan nyang tulungan ang binata. Nang nasa kalagitnaan sila ng
kanyang papunta sa Abandonadong Hospital, naka salubong nila si Cloud na nag
lalakad pabalik sa San Rafael, kaya't kasama nya na ngayon ito sa kotse para
puntahan si Drake.

Alam nya sa kanyang sarili na malayo-layo pa sila sa Hospital, pero pakiramdam nya
buong katawan nya na ngayon ang nangininginig sa takot at nerbyos. Mga ilang minuto
pa ang byinahe nila at naka rating na nga sila sa naturang Abandonadong Hospital na
ngayon napaka dilim na ng buong paligid dahil pasado alas syete na ng gabi.

Napaka tahimik ng lugar at tila ba wala kang maririnig na mga huni ng mga ibon ang
naroroon. Nag labas na sila ni Cloud sa sasakyan at kasama na rin ng mga tauhan ni
Drake at mga kapulisan.

Nag simula na itong mag ronda para hanapin at dakipin si Leonardo.

"Ashley!" Napa tigil ako ng tawagin ako ni Cloud at lalong kumabog ng sobrang bilis
ng aking puso ng makita ko ang itim na sasakyan ni Drake na naka park sa isang
tabi. Mabilis kami ng binata na lumapit sa sasakyan at para akong nanlumo sa aking
kinatatayuan ng hindi ko makita si Drake sa sasakyan nito.

Asan sya?

"Baka nasa loob si Drake" seryosong sambit ni Cloud at naka tanaw sya sa madilim na
hospital na sa harapan namin.

"Papasok tayo Cloud, gusto kong makita si Drake, gusto kong makita kong ano na ang
kalagayan ng anak ko" nag simula ng uminit ng sulok ng mga mata ko ng sabihin ko
ang bagay na yon. Labis akong nasasaktan at nababahala na hanggang ngayon wala pa
akong marinig na balita sa mag ama ko.

Natatakot sya na baka hindi nya na makita muli ito. Iniisip nya pa lamang iyon lalo
syang nangangamba sa takot.

"Kami na ang bahala rito" aniya ng Head Chief ng kapulisan at tinawag nito ang iba
nyang mga kasamahang mga pulis na tila ba alerto at may mga hawak itong baril na
tila ba handa na itong sumabak sa gyera. "Wag na kayong pumasok sa loob at baka
mapahamak at madamay pa kayo. Babalitaan ko na lamang kayo" aniya nito at nag
simula na itong pumasok sa loob ng hospital kasama ng mga tauhan nitong mga pulis.

Di paman matagal ng pumasok ang mga pulis sa abandonadong Hospital, ay kasunod non
ang malakas at nakaka bingging putok ng baril ang aming narinig sa loob.

Biglang nangatog ang aking tuhod sa nerbyos at maluha luha kong tinignan si Cloud
na nanatili lamang naka titig sa Hospital na tila ba napaka lalim ng kanyang
iniisip. "N-Nag mamakaawa ako sayo Cloud, puntahan natin si Drake sa loob at b-baka
kong ano ang gawin sakanya ni Papa" lahat ng salita na nilabas ko lahat yon bumara
sa puso at lalamunan ko.

Hindi ko alam ang gagawin sa mga oras na ito at labis akong natatakot at
nangangamba na di ko alam kong ano ang nangyayari sa loob.
"Dito na lang tayo sa labas Ashley mag hintay. Bahala na ang mga pulis na mag
asikaso nito" aniya nitong muli na sanhi bumagsak ang aking balikat sa pag asa na
makikita ko si Drake at ang anak ko. "I'm so sorry Ashley, gusto ko sanang sundin
ka, pero ang bilin kasi sakin ni Drake bago sya umalis, ay bantayan at ilayo ka sa
gulong to" aniya nitong muli at kasunod non nag silaglagan na ang luha sa aking mga
mata.

"P-Pero Cloud, hindi ako mananahimik at makakapanti hangga't hindi ko makita si

Drake at ang anak ko. Gusto ko silang makita, gusto kong malalam k-kong ano na ang
kalagayan nila ngayon" patuloy kong pag iyak sa kanyang harapan.

Umaasa ako na tutulungan nya ako sa hiling ko dahil, may kutob ako na may
nangyaring masama sa mag ama ko.

Humingga sya ng malalim at napa tigil ako sa pag iyak ng hawakan ni Cloud ang aking
balikat. Tila nangingiusap at bahid ng takot ang kanyang mga mata. "Okay sige, pero
sasamahan tayo ng ibang tauhan sa mansyon" aniya nito at pinunasan ko ang luha sa
aking mga mata.

Tinawag na ni Cloud ang apat na mga tauhan na kasama namin kanina at sabay-sabay na
kaming pumasok sa Hospital. Mayron din kaming nakakasalubong na mga pulis na tila
ba pinipigilan kaming maka pasok sa loob, pero mas nanaig padin ang aming
kagustuhan at wala silang nagawa sa gusto namin.

Nang maka pasok na kami sa loob, sinalubong kami ng napaka dilim na lugar at tangi
lamang na nag sisilbing liwanag ay nangggaling sa flashlight na hawak ni Cloud at
iba pang mga tauhan sa Mansyon. Isa-isa namin tinignan bawat sulok, kwarto at
palapag na dinaanan namin para hanapin si Drake at ang anak ko.

Sa bawat segundo at minutong lumilipas lalong nararagdagan ang takot at pangamba sa

aking dibdib dahil hindi pa din namin nahahanap si Drake. Napa tigil kami muli ng
marinig namin ang sunod-sunod na pag putok ng baril na sanhi ma panic pa lalo ako.

"Drake" yan na lang ang lumabas sa aking bibig at pilit kong pinapakalma ang aking
sarili.

"Mukhang nanggaling sa itaas pa natin ang putok ng baril" sambit naman ng kasama
namin na tauhan sa mansyon at sinenyasan nya pa ang mga kasama nya na una nilang
tignan kong saan nag mumula ang tunog na iyon.
Mabibilis at malalaki ang aming mga hakbang para sundan ang mga tauhan at kasabay
non ang pag asa na sana walang mangyaring masama. Nang tuluyan na kami naka apak sa
pinaka huling gusali doon namin natagpuan at nakita ang iba pang mga pulis na todo
imbistiga sa krimen na nangyari.

May nakita akong dalawang tao na naka handusay sa malamig na sementado na tila ba
wala na itong malay at kasunod non ang malakas na pag iyak ng aking anak na hindi
ko mahagilap kong saan.

Tila ba napaka bilis at nabinggi ako sa mga nagyari at nanatili lamang akong naka
tayo na tila ba naka pako ang aking mga paa sa sahig, na hindi ako maka lakad ng
makilanlan ko kong sino ang taong naka handusay sa malamig na sementado.

Una kong nakita ang aking Papa na tila ba wala ng buhay, kinurot ang aking puso sa
sakit ng makita ko na ganun ang kanyang sinapit. Napa tutop ako sa aking bibig para
pigilan ang sarili ko napa hagolhol ng pag iyak. Napaka sakit na makita ko syang
mamatay sa aking harapan.

At sunod ko naman na dinako ang aking tingin sa isang bulto ng lalaki na naka
handusay sa sahig na medyo malapit sa may pinto. Doon ako napa hagolhol sa pag iyak
ng makilala ko kong sino iyon.

"H-Hindi" sunod sunod na pumatak ang luha sa aking mga mata ng makita ko si Drake
na naka handusay sa sahig na tila ba nag uudyok sakin na mali ang nakita ko. Na
hindi sya patay. "H-Hindi Drake!" Sigaw ko at nag takbo ako palapit sa kinaroroonan
nya at kasunod non ang pag patak ng luha sa aking mga mata.

Hindi paman ako nakakalapit sakanya ng hinarang ako ng pulis. "Pasensya na Miss,
bawal kang lumapit" aniya ng pulis at halos mag makaawa na ako sa kanyang harapan
dahil patuloy akong umiiyak.

"H-Hindi. Gusto kong makita ang asawa ko. Gusto ko syang mahawakan. Gusto ko syang
yakapin at tignan kong walang mangyaring masama sakanya" pilit akong nakikipag
siksikan at nag hahanap ng tyempo na maka lusot sa mga pulisya pero pursigedo sila
na pigilan ako sa tangka kong pag lapit kay Drake.
Puno ng dugo ang kanyang damit at sa kanyang bibig. Mas lalo akong nasasaktan at
nangangamba na ngayon wala syang malay at para bang hindi sya humihingga. "Hindi
maari. Tumabi kayo! Gusto kong lumapit sakanya. H-Hayaan nyo ako sa gusto ko! Nag
mamakaawa ako!" Patuloy kong pag wala at pag iyak sa kanilang harapan.

Umaasa ako na pakikinggan nila ang gusto ko.

Umaasa ako na hahayaan nila ako na maka lapit kay Drake.

Tuluyan na akong nanghina at nangangatog na rin ang aking tuhod habang patuloy na
umiiyak. Halos nanlabo na aking paningin dahil sa pag iiyak pero wala akong
pakialam. Ang gusto ko lang maka lapit kay Drake.

"Ashley!" Niyakap ako ni Cloud ng sobrang higpit. Nang maramdaman ko ang mainit
nyang katawan na yumakap sakin, mas lalong nararagdagan ang sakit sa aking puso.
"I-I'm sorry" yan na lang ang lumabas sa kanyang bibig at tuluyan na ako nag wala
sa pag iyak sa kanyang balikat.

"H-Hindi. H-Hindi ito totoo yan. Buhay pa si Drake. Nag kakamali kayo dahil buhay
pa sya. Gusto ko syang mahawakan at lapitan. Ahh!" Patuloy kong pag iyak

Sana mali ang aking nakita at narinig.

Umaasa akong mali at hindi totoo ang lahat ng to.

Umaasa ako na buhay pa ang asawa ko.

Epilogue

"You need to be Strong Ashley" rinig kong sambit ni Cloud sa aking tabi at marahan
na lamang akong tumingin sa gawi nya naka upo sa aking tabi. Bakas sa mukha ni
Cloud ang labis na pag aalala at takot, na ngayon ilang beses ko syang narinig na
napa buntong-hiningga, na tila ba pinapakalma nito ang kanyang sarili.
Naka upo kami sa upuan habang naka tanaw sa pinto ng Emergency Room kong saan
dinala si Drake. Ramdam kong nag simula na naman uminit ang sulok ng aking mga mata
sa sakit, tuwing inaalala ko ang mga nangyari kanina, at hanggang ngayon hindi nya
mapigilan na maging emosyonal at umiyak sa nangyari.

"H-Hindi ko alam ang aking gagawin" wala sa sarili kong sambit at kasunod non ang
pag tulo ng luha sa aking mga mata.

Lalo akong nahihirapan at nasasaktan na hanggang ngayon kretikal ang kanyang

kalagayan ngayon sa Emergency Room. Simula nung dinala sya doon, wala na kaming
balita kong ano na ang kalagayan nya sa loob.

Nasawi na ang kanyang Papa, at dinala na ang labi nito sa hospital.

Nung umalis kami kanina sa Abandonadong lugar, natagpuan ng mga pulis ang aking
anak sa isang silid at ganun na lang ang pag iyak at pag kasabik kong makita syang
muli. Mabuti na lang walang ginawang masama ang kanyang Papa sa kanyang anak, at
kong ganun man na sinaktan nya ito. Hindi nya ata mapapatawad ang kanyang sarili
dahil sa mga nangyari. Dinala na ang kanyang anak sa isang kwarto at kasalukuyan na
nag papahingga, pinabantayan muna nya ito sa mga tauhan nya para puntahan at alamin
ang kalagayan ni Drake.

At ngayon hindi pa sya lubusan na mapakali at mapa natag na hanggang ngayon nasa
kretikal ang kalagayan ni Drake dahil ang sabi ng doctor malala ang natamo nito sa
pag kakabaril. Gulong-gulo na sya at hindi nya alam kong ano dapat ang kanyang
gawin sa oras na ito dahil labis syang natatakot at nababahala.

Paano na lamang kong hindi ito maka ligtas?

Pano kong tuluyan na sya nitong iwan?

Kapag iniisip nya ang bagay na yon doon na naman sya napapaiyak. Hindi nya ata
makakaya kong iiwan sya ng binata. Hindi nya kayang mawala ito sakanya. "A-Ayaw ko
syang mawala Cloud, sana hindi nya kami i-iwan" garalgal nyang sambit at sinapo nya
ang kanyang mukha at kasunod non ang pag bagsak ng kanyang luha na kanina nya pa
pinipigilan.

Pakiramdam nya na tila ba may naka patong sa kanyang dibdib na hindi sya maka
hingga sa sakit at kirot. Hindi nya ata makakaya kapag may nangyari ditong masama.

Biglang kumabog ng napaka bilis ang aking puso sa kaba at takot ng makita nya ang
nurse at doctor na tumatakbo na tula ba nag mamadali. Namuo ang nerbyos sa kanyang
dibdib ng patakbo itong pumunta sa loob ng Emergency Room kong asan ngayon naroroon
si Drake.
Biglang napa anggat ng tingin si Cloud na tila ba alam nya na ang susunod na
mangyayari. Ganun na lamang ang takot sa aking dibdib na tila ba nahuhulaan ko na
kong bakit sila nag mamadali at nag papanic papunta sa Emergency Room.

"A-Anong nangyari?" Tila ba gusto ng bumigay ng aking tuhod sa kaba at nerbyos na

tila ba may nangyaring masama kay Drake sa loob.

Tumayo na si Cloud at sumunod na rin ako sakanya para sabayan ang nurse at doctor
papasok sa loob ng Emergenct Room para alamin kong ano na ang nangyayari sakanya sa
loob. Pero bago paman ako maka pasok sa loob, ay mabilis naman akong hinarang ng
nurse na naka suot ng surgical mask. Rinig na rinig ko sa loob ng Emergency Room na
nag lilikha ng kakaibang tunog na tila ba gamit nila iyon sa loob. Kahit hindi ko
makita kong ano nangyayari, tila ba iyon ang sinisigaw ng utak ko na nasa panganib
ang kalagayan ni Drake.

"Pasensya na po Mam, bawal kayong pumasok" anito muli pero nakipag siksikan at
pilitan pa ako sakanya. Gusto kong makita ang kalagayan ng asawa ko. Gusto kong
alamin kong anong nangyayari sakanya sa loob.

"K-Kamusta ang kalagayan ni Drake? A-Ano ang nangyari? Parang a-awa nyo na iligtas
nyo po ang asawa ko" napa tutop ako sa aking bibig para pigilan na maka wala ang
hikbi at iyak ko. Patuloy na nag lalandas ang luha sa aking mga mata habang nag
mamakaawa ako na iligtas nya ang asawa ko.

"Ginagawa namin po ang lahat para mailigtas nya. Mag hintay na lang po kayo sa
labas hangga't matapos na ang kanyang operasyon" aniya nitong muli at tuluyan na
akong nanigas sa aking kinatatayuan. Hangga't pumasok na sa loob yong nurse,
samantalang naiwan naman akong tulala sa nangyari na tila ba napaka pako na ang mga
paa ko na hindi na ako maka galaw dahil sa mga nangyayari.

"Señorita" napa lingon ako ng makita ko si Manang Puring na naka tayo sa aking
likuran, kasama nya si Glorita. Sunod-sunod na bumagsak ang luha sa aking mga mata
ng makita ko si Manang at doon bumuhos ang luha sa aking mga mata ng binigyan nya
ako ng isang mahigpit at mainit na yakap. "M-Manang si Drake po. M-Manang hindi ko
kayang mawala si Drake" parang piniga ang puso ko sa sakit habang binabanggit ang
salitang yon.
"Shhh, magiging mabuti rin ang lahat Señorita. Mag tiwala kayo, malalampasan din ni
Señorito ang lahat ng to"aniyang sambit ng matanda at marahan nitong tinapik ang
aking likod para ganun pakalmahin ang aking nararamdaman. Pero bakit ganun?

Bakit hindi padin maalis sa puso ko ang sakit at kirot?

"P-Pero hindi ko kayang hindi mag a-alala sakanya. K-Kasalanan ko ang lahat ng t-
to. Kasalanan ko kong bakit sya nabaril, kasalanan ko kong bakit nangyayari ang
lahat ng to" patuloy kong pag iyak sa kanyang harapan. "N-Napaka sama ko. Napaka
sama ko dahil wala akong ginawa para pigilan na mangyari ang lahat ng to" patuloy
kong pag hikbi.

Sinisisi nya ang kanyang sarili kong bakit nangyayari ang mga bagay na ito, dapat
may ginawa sya para pigilan ang kanyang Papa na mangyari ang lahat ng to pero wala
syang ginawa. Bagkus hinayaan nya lamang ito.

Una ng kumalas ng pag kakayakap namin si Manang at hinawakan nya ang aking pisngi.
Nakita ko ang lungkot at sakit sa kanyang mukha, kahit sya rin nasasaktan at
nalulungkot sa nangyari ngayon kay Drake dahil si Manang Puring na ang nag alaga at
naging pangalawang Mama nito. "Wag kayong pag hinaan ng loob Señorita. Manalig
lamang tayo sa panginoon at ililigtas nya si Señorito. Kilala ko si Señorito,
matapang at matatag sya, hindi nya hahayaan na iwan nya kayo ng anak nyo" aniya
nito at suminghot ako at pilit akong ngumingiti sa matanda at pinang hahawakan ko
ang kanyang sinabi na hindi kami iiwan ng binata.

Dahan-dahan pinunasan ni Manang Puring ang luha sa aking mga mata at kita ko ang
matamis na ngiti na gumuhit sa kanyang mga labi.

••••••

A month's later.

Balik na sa normal ang lahat, nag papasalamat ako sa Diyos na dininig nya ang
kahilingan na iligtas nya si Drake sa pag kakabaril.

Matagal narin na inilibing ang kanyang Papa sa isang publikong sementeryo malapit
sa kanilang bayan. Binigyan nila ito ng tahimik at mapayapang burol, kahit na hindi
maganda ang trato at pakikitungo sa kanila ng kanyang Papa. Kahit napaka laki ang
kasalanan at galit nya para dito sa mga nagawa nitong kasalanan sa kanila, hindi
nya aakalain na masasawi ito kaagad-agad na hindi sya nag karoon ng pagkakataon na
maka usap nya ito sa mga huling sandali nyang nalalabi sa mundo. Ngayon panatag na
ang kanyang kalooban dahil ligtas na ang kanyang mag-ama sa panaganib.

Ngayon handa na syang harapin ang anumang pag subok na dumating sa kanila, alam nya
sa kanyang sarili na malalampasan nila ni Drake, ang anumang problema at pag subok
na susubok sa kanilang pag sasama. Walang binigay na pag subok ang Diyos, na hindi
kaylan man malampasan kahit na sino.

Sa ngayon nasa Hospital padin si Don Ramon nag papagaling sa kanyang sakit, at
madalas namin syang bisitahin ni Drake para bantayan at samahan, sa ngayon masaya
ako dahil paunti-unti ng bumabalik ang lakas at sigla ng matanda.

"Señorita, hinahanap po kayo ni Señorito" napa lingon ako ng marinig ko ang boses
ni Apple sa aking likuran. Ganun na lang ang ngiti sa aking labi dahil karga-karga
nya ang aking anak na si Princess Ellaine.

Hindi ko maiwasan na mapa ngiti dahil cute na cute ito sa suot-suot nitong pink
dress na bagay na bagay sakanya, at tinernuhan din ito ng puting medyas na lace at
cute na sandals nito, at naka tali din ang mahaba at manipis nitong buhok ng mini
clip na sanhi lumitaw ang ka cutetan ng kanyang anak. Lumapit sya sa direksyon ni
Apple at kinuha nya sa dalaga ang kanyang anak na ngayon humagikhik ito sa tuwa ng
makita at makarga nya ito.

"Hi, na miss mo ba si Mommy ha?" Kinakausap nya ang kanyang anak at isang matamis
na ngiti lamang ang sinagot nito sakanya. "Ang ganda ganda naman ng baby na yan,
pakiss nga si Mommy" aniya ko at pinugpog ko sya ng halik sa pisngi at tila ba
natunaw ang puso ko sa saya ng marinig ko ang matinis na hagikhik nito sa tuwa.

Pinang gigilan nya ang maumbok nitong pisngi at ganun na laman ang abot langit na
ngiti sa kanyang labi habang naka titig sa kanyang anak. Napaka saya nya ng
dumating sa buhay nya ang anak dahil ng dumating ito sa buhay nila, para bang
nagkaroon ng halaga at kulay ang kanang mundo. Wala na syang hihilingin pa sya
Diyos, kundi kaligtasan nito palagi. "Happy 1st birthday, My little angel" aniya
nya at hinalikan nya muli ang kanyang anak sa kanyang pisngi.

Ito ang araw ng 1st birthday ng kanilang anak. Isang simpleng selebrasyon sana ang
kanyang naiisip na idiwang ang birthday ng kanilang anak, pero nakipag pilitan
sakanya ang binata na dapat daw espesyal at enggrande ang birthday nito dahil ito
kauna-unang taon na i-cecebrate nila ang kapanganakan ng kanilang anak. Hindi na
sya tumutol pa sa kagustuhan ng binata dahil alam nya sa kanyang sarili na hindi
naman ito mag papatalo sakanya, kapag may bagay itong gustong gawin. Ginanap ang
venue ng birthday party ng anak nila sa malawak na garden sa kanilang bakuran. Nag
set up doon ng iba't-ibang uri ng mga bulaklak, sari-saring makukulay banderitas na
naka sabit sa itaas, mga upuan at dalawang long table na lalagyan ng iba't-ibang
pagkain at mga putahe na pinaluto ni Drake sa sikat na chef. Napaka ganda ng set up
ng venue at sa dulo may mini stage na na doon ang standee picture ng kanilang snak
na kinunan sa litrato at kong ano-ano pang palamuti para maging kaaya-aya ang buong
venue. Imbetado din lahat ng katulong, serbidor sa kanilang mansyon at inimbitan
din ni Drake ang malalapit nyang kaibigan at kaanak. Hindi rin naka ligtas sa
imbitasyon ang mg mamamayan na naninirahan sa San Rafael. Naka bukas ang gate sa
kanilang mansyon para salubungin ang bisita na papasok at dadalo sa birthday party
ng kanilang anak, wala silang pinipili kahit mayaman pa yan o mahirap, dahil
imbitado lahat.

Nauna na syang mag lakad papunta sa harden, rinig nyang sumunod sakanya si Apple.
Ganun na lang ang ngiti na sumilay sa kanyang labi ng maka punta na sya sa harden
dahil doon nya nakita ang napaka gandang dekorasyon sa venue at pati na rin ang mga
bisita ang naroroon. Yong iba kilala nya at yong ibang naroroon ay mga mamayan sa
San Rafael.

Napadako ang kanyang tingin kay Drake sa isang tabi at kausap nito si Cloud.
"Mahal" tawag nya sa binata at humarap naman ito sakanya at kinawayan sya nito.

Naka suot ang binata ng suits na bagay na bagay sakanya, at hindi nya maiwasan na
mapa tulala sa kagwapuhan at kakisigan nitong taglay. Marahan na kinausap si Drake
si Cloud, na tila ba nag paalam ito na maiwan nya saglit ang kanyang kaibigan. At
pagkatapos nag lakad na ang binata papunta sa gawi nya at hindi nya maipaliwanag
ang kanyang nararamdaman na tila ba ganun na lamang kabilis ang kabog ng kanyang
dibdib tuwing lumalapit ito sakanya.

"Hinahanap mo daw ako?" Bungad nyang tanong ng tuluyan ng maka lapit ito sakanya.
Kinuha sa pag kakarga nya ng kanyang anak ng binata. At ngayon karga karga na ni
Drake ang kanilang munting anghel na tila ba natuwa ito ng makita ang kanyang
Daddy.

"Oo hinahanap kita kasi mag sisimula na yong party" anito nito at pinupog nito ng
halik ang kanyang anak na ngayon tuwang-tuwa ito. "Tara na Mahal" inilahad nito ang
kanyang kamay na tila ba nag papahiwatig sakanya ang binata na kailangan nyang
hawakan nya ang kamay nito.

Bahagya nyang tinignan ang mukha ni Drake na ngayon nya lang ito nakitang masaya sa
ilang taon nya itong naka sama sa iisang bubong. Isang matamis na ngiti ang sumilay
sa kanyang labi bago nya tinanggap ang kamay nito.

Sabay silang nag lakad papunta sa gitna at kasunod noon ang hiyawan at palakpakan
ng mga tao na nandoon at saksi sa birthday party ng kanilang anak.
Parang naging slow motion ang lahat habang nag lalakad sila ng binata sa gitna at
hindi nya maipaliwanag ang saya at tuwa sa kanyang puso dahil kasama nya ang taong
mag papasaya sakanya.

Wala na syang hihilingin pa sya kundi maka sama ito hanggang sa kanyang pag tanda.

"You don't choose your Family. They are God's gift to you, as you are to them"

THE END

•••
Ang kapalit ng Payment of Debt ay yong "My Greek Professor" paki support na din po.

Sa mag nag tatanong, hindi naman ako aalis dito sa Wattpad at lilipat sa Dreame.
May pinirmahan kasi akong kontrata sa Dreame kaya't kailangan kong tanggalin yong
ibang chapters ng Aaliyah at My Husband's Mistress dito sa Wattpad.

Pero patuloy pa din ako mag po-post at mag uupdate ng mga On-Going stories ko dito
sa Wattpad. Sana abangan at suportahan nyo pa din yong mga stories na ginagawa ko.

Chasing Don Montemayor at My Greek Professor, ay dito ko padin sa Wattpad i-popost.

Thankyou,

Queennn