ONE -

Kahit masakit ang tuhod ko dahil sa sugat na galing sa pagpatid sakin ng mga
maldita ko'ng kaklase, hindi nun napigilan ang pagtakbo ko sa hospital ng may
tumawag sa akin para sabihin na isinugod daw sa hospital si Kuya Alis.

Nagtanong ako sa nurse at itinuro naman ng nurse kung nasaan si Kuya.

Natural na wala ito sa isa'ng private room. Mahirap na kami ngayon.

"Kuya? What happened? Why are you here?" Agad na tanong ko nang makita sya'ng naka
higa sa isa'ng hospital bed kahilera ng iba na tanging tela lang ang pagitan.

"Aura, bakit ka nandito?" Sabi nya na parang hirap na hirap.

"Kuya, ano ka ba naman? Ikaw ang nakahiga dyan, hindi ako. Ano ba ang nangyari?"
Inis na sabi ko.

Umiwas sya ng tingin. "Aksidente sa basketball practice kanina."

Nasa private school pa rin si Kuya kasi varsity player sya. Ako naman, sa public
high school na pumapasok. Pareho kaming fourth year ni kuya although matanda sya sa
akin ng isang taon. Nagkasakit sya before and he had to stopped going to school for
almost a year kaya sabay na kami nung pumasok sya, but never kami naging magka
klase.

And it's our second month being poor.

May pakiramdam ako na hindi iyon ang totoong dahilan. Masyado'ng kahina hinala yung
pasa sa braso nya. Nang may dumating na nurse, tinurukan pa sya ng pain killer.

"Alam na ba ni mommy?" I asked him.

Umiling si Kuya. "No, just don't tell her. Kaya ko to. Mamaya lalabas na ako."
Ngumingiwi na sabi nito. "Umuwi ka na, baka mag alala pa si mommy."

"Ano? Hindi kita pwede'ng iwan dito kuya."

"Aura huwag ka ng makulit! You go home, I can manage. May pera pa naman ako dyan
para pang bayad dito. Please."

Wala ako'ng nagawa kundi iwan sya.

Wala ako sa sarili habang palabas ng hospital ng may mabangga ako.. este mag
bumangga sa akin na lalaki na may benda ang kamay.

"Aray!" Napa upo ako dahil sa lakas ng impact.

"Ano ba? Tatanga tanga ka eh." Narinig ko na sabi nung lalaki.

Agad ako'ng tumayo at nagpagpag ng palda. "Aba! Ikaw na to'ng naka bangga, ikaw pa
ang galit!" Inis na sigaw ko.

"Hoy, para sabihin ko sayo, ikaw ang hindi tumitingin sa dinadaanan mo!" Dinuro pa
ako ng lalaki. Dahil doon ay nakita ko ng maayos yung mukha nya.

Gwapo... Kuminang ang hikaw na suot nito sa kaliwang tenga nito. May sugat sa labi,
tapos may band aid sa bandang kilay.
Hindi ako agad nakapag salita, naging busy na ako sa pagtingin sa mukha nung
lalaki. He was taller than me, pero since hindi naman kami gaano magkalapit, hindi
ko kinailangan na tumingala ng bongga.

"Hoy? Bobita, umalis ka nga dyan. Peste naman oh." Iiling iling na sabi ng lalaki,
na linagpasan lang ako.

"Aba? Hoy, walang hiya ka'ng lalaki ka. Walang modo!" Sabi ko pa. Wala na ako'ng
pake kung pagtinginan kami ng mga tao sa lobby.

Hindi na ako nilingon nung lalaki. Tinawag ba naman ako'ng bobita? Kainis!

Umalis na rin ako bago ko pa maisipan na batuhin ng sapatos yung epal na yun.

Dahil sa inis, nagsisipa ako ng bato sa labas. Grabe makapag salita yung lalaki na
yun, it's my first time being called bobita, the heck! Me and my friends curse at
times and call us different names pero never ang BOBITA! asar!

Hindi na nawala ang inis ko kahit naka uwi na ako.

Naabutan ko si mommy na nanunuod ng tv habang nag gagantsilyo.

Thrity nine years old na si mommy pero maganda pa rin sya. Mukha lang syang late
twenties, ayon na rin sa ibang tao. At hindi sya bagay umupo sa mumurahing sofa na
iyon, habang nanunuod sa maliit at hindi pa flat screen na tv.

Pero ano ang magagawa namin? Mabuti nga at naka kuha pa kami ng kaunting pera
galing sa na bankrupt na company ni lolo. Hay.

"Andyan ka na pala. Kumain ka na at baka lumamig na yung niluto ko." Nilingon ako
ni mommy mula sa pagtayo ko sa pinto.

"S-sige po." Sabi ko at dumiretso sa kusina matapos ilapag sa lalagyan yung bag ko.

Mabuti na lang at kahit noong mayaman pa kami, on hands na talaga si mommy sa pag
aalaga sa amin kaya hindi sya mahihirapan mag adjust. Marunong sya magluto at
gawaing bahay, ako lang naman ang hindi. >.<

"Hindi ba nagtext sayo kuya mo? Late na kasi. Dapat mas mauna sya maka uwi kasi mas
malapit school nya sayo." Tanong ni mommy na nakatutok pa rin sa tv ang atensyon.

Napatigil ako sa pag subo. "Ah, h-hindi po eh. B-baka nagpa practice pa po."
Pagsisinungaling ko. Mabuti at nakatalikod si mommy, kung hindi mapapansin nya na
medyo nanginig ako.

"Ganun ba?" Sabi na lang ni mommy. "Takpan mo na lang yung matitira mo na ulam kasi
sigurado na gutom kuya mo mamaya pag uwi."

"Opo mommy."

Pero hindi umuwi si kuya nung gabi na yon. Nagtext sya sa akin na sabihin kay mommy
na sa bahay na lang nila Argie sya natulog since may project pa daw sila na
tatapusin. Hindi ko alam kung totoo yun o hindi, pero yun na lang ang sinabi ko kay
mommy.

Ayaw ni kuya ng masyado ako'ng matanong, madali sya mairita. Pero hindi ko maiwasan
mag alala para sa kanya, lalo na at naospital pa sya.
"Oh, ano'ng nangyari sa tuhod mo? Bakit may sugat ka?"

Uh-oh. Nakalimutan ko na nagkasugat nga pala ako kahapon at naka shorts lang ako
ngayon habang nagsasandok ng agahan.

"W-wala po mommy, n-nadapa ako." I lied, again.

"What? Ano ka ba naman, Alaura. Ang laki laki mo na, nadadapa ka pa? Patingin nga!"
Umupo si mommy sa harap ko at tiningnan ang sugat ko. Umiling iling ito.
"Matatagalan na matanggal ang peklat nyan."

Napangiwi ako sa sinabi ni mommy. So kailangan talaga na naka pants ako kapag
aalis.

Nilinisan ni mommy yung sugat ko pagkatapos ko maligo at mag bihis. Naaawa talaga
ako sa kanya. Dati, hindi nya kailangan gawin ito kasi may mga katulong na handang
gumawa noon para sa amin.

"Mag iingat ka na ha? Ikaw talaga. Sige na pumasok ka na at baka ma late ka pa."
Sabi ni mommy matapos ako bigyan ng baon.

Nakakainis. Bakit ganun? Hindi naman kami naging masamang tao. Hindi kami naging
matapobre, lalo na si lolo. Ang dami dami nyang natulungan, tapos na bankrupt lang
sya, na dahilan ng pagka matay nya dahil sa atake sa puso.

Maaga pa naman kaya nilakad ko na lang ang papunta sa sakayan ng jeep imbes na mag
tricycle pa. Kailangan ko na magtipid, at malapit lang naman.

May mangilan ngilan ako'ng mga schoolmate na kasabay sa paglalakad. What do i

expect? Public High School na ang pinapasukan ko ngayon, wala ng pabonggahan ng
kotse na maghahatid, or padamihan ng yaya na aaalay once na naka baba ka na sa
kotse.

I sighed.

"Mukhang malalim ang iniisip mo, miss."

Napatingin ako sa gilid ko at napatigil maglakad. May nakita ako'ng lalaki na

naglalakad na pala sa tabi ko at hindi ko napansin. Tumigil din sya maglakad ng
tumigil ako.

"Did i startled you?" Nakangiti na sabi ng lalaki. Ang puti puti nito. Nahiya ang
kaputian ng balat ko. He is tall, at nananampal ang amoy ng pabango nya. And it's
Armani, i'm sure of it. Ganito ang amoy ng pabango ni Daddy.

Nagsalubong ang kilay ko. "Do i know you?" Regardless of gaano man sya ka stunning,
mahirap na. Baka masamang loob ito.

"No, but now you will. I am Min Jae." Inilahad ng lalaki ang palad sa harap ko. I
looked at it, then sa mukha nya. Doon ko napansin na singkit nga ito.

Nagdalawang isip ako kung aabutin ko.

"Hey, we're school mates. Don't worry, i won't do harm." Paninigurado nito. Parang
napaka cheerful naman ng lalaki na ito?

"Aura." Tipid na sabi ko bago naglakad ulit. Hindi ako nakipag shake hands sa
kanya.
Humabol yung lalaki.

"Ang sungit mo naman. Nakikipag kilala lang naman eh." Naka nguso na parang bata na
sabi ng lalaki habang sumasabay na naman sa paglalakad ko.

Hindi ko sya pinansin.

"Three days ago pa ang pasukan pero ngayon pa lang ako papasok. Hay. Nakaka tamad
naman kasi. For sure wala pa naman masyado ginagawa, or wala pa naman ginagawa."
Sabi ng lalaki habang nasa likod ng ulo nito ang dalawang kamay nito.

Hindi pa rin ako sumasagot or hindi ko pa rin sya pinapansin.

Mahigit na fifteen minutes pa ang lalakarin para makarating sa school. Don't tell
me na mag tatyaga ako sa kaka kinig ng mga kwento nito?!

"Maganda ba sa North? Transferee lang kasi ako." Patuloy pa na sabi nito.

Kating kati ako na sabihin na transferee lang din ako pero hinayaan ko na lang sya
na magtatalak.

Tumigil kami sa paglalakad dahil naka GO pa ang mga sasakyan. Nang mag stop na ang
sasakyan ay marami na kaming kasabay, at hindi pa rin tumitigil ang lalaki.

"Sana magustuhan ko na dyan. I badly need to graduate this year. Hay." Sabi pa ng
lalaki.

Nang malapit na kami sa school ay nagulat ako dahil puno ng studyante sa labas ng
gate.

"T-teka, may program ba?" Out of the blue ay tanong ko.

"Ewan." Sumagot naman ang lalaki.

Bago pa ako makapag salita ulit ay mabilis ang mga sumunod na pangyayari. Sumugod
papunta sa amin yung mga babaeng studyante, may hawak na mga box na parang regalo
ang mga ito.

"Min Jae, please tanggapin mo yung gift ko." Sabi ng isang babae, inaabot sa lalaki
yung dala nya.

"Eto rin Min Jae."

"Eto pa Min Jae. Ako nag bake nyan."

"Min Jae, inorder ko pa sa Singapore ito, please tanggapin mo."

Isa isa nagbigay sa lalaki ng mga regalo ang mga ito. Hindi naman ako maka galaw sa
kinatatayuan ko. What is he, some kind of a celebrity? Nagkakamot lang ng batok ang
lalaki.

Hindi ko alam kung bakit hindi pa ako umalis doon. Nagtutulakan na sila para
makalapit sa lalaki, tapos ako natulak na palabas sa kumpulan. Pumikit ako ng
mariin, at nag desisyon na maglakad na papasok sa gate.

Ten minutes early pa ng pumasok ako sa room.

Napatingin ako sa bintana sa corridor. I saw 'Min Jae' walking. Ang dami nito'ng
dala dala na mga box at plastic.
"Wow. Totoo pala, lumipat nga dito si Min Jae." Sabi ng katabi ko na si Kaye.

Nagbulungan din yung ibang mga kaklase ko. Seriously, who is this Min Jae guy?!

"Di mo sya kilala?"

Parang nabasa ni Kaye ang utak ko at tinanong ako.I nodded.

Nanlaki ang mga mata nya. "Ano ka ba, mayaman din yan eh. Diba mayaman ka rin dati?
Hindi mo pa ba sya nakikilala?"

Umiling ako ulit.

"Hmmm. Baskteball player yan, playboy nga lang. Ang alam ko, na dismiss sya sa
private school kasi may ginawa sya, kaya balibalita na dito daw sya papasok. Totoo
pala."

I looked at him again. Halatang pilit na lang ang ngiti nito, at hirap na hirap sa
pagkarga ng mga regalo sa kanya.

"Gwapo naman sya, diba?" Tanong ni Kaye ng mawala na sa paningin namin si Min Jae.

Sasagot na sana ako ng biglang tumahimik ang paligid. Nakita ko na may lalaki na
naka jacket na itim ang pumasok sa room, at pinaalis yung isa'ng kaklase namin sa
upuan.

"Alis sabi, eh? Gusto mo bang makatikim?" The rude guy said.

Pamilyar yung boses nya.

Hindi nagsalita yung kaklase namin, imbes ay kinuha nito yung gamit nya at tumayo.

"Aalis ka rin naman pala. Pwe!" Sabi nung naka jacket bago umupo dun.

"S-sino yan?" Naka ngiwi na tanong ko kay Kaye.

"Joon. Gangster." Yun lang ang sinabi nito.

I just shrugged my shoulders. May mga gangster din naman sa private school kaya i
encountered gangster classmate na rin.

Pero hindi pala ganun ka simple ang mga gangster sa publich school na ito. Amp.

Ilang sandali pa, may tatlong lalaki ang pumasok sa room, naka uniform din sila, at
lumapit sila dun sa Joon na gangster. Hindi ko naman makita ang mukha nya kasi nasa
bandang likod ako, at naka yuko sya, busy with his cellphone.

"Hoy, sumusobra ka na yata?" Sabi nung lalaki na nangunguna sa paglalakad.

Tumingala ng dahan dahan yung Joon at tumayo, tinulak ng dalawang kamay yung
lalaki.

"Bakit, papalag ka ba?" Maangas na tanong nung Joon.

Mabilis yung kamay nung lalaki, na suntok nya si Joon, pero ang nakakagulat,
mabilis rin na sumuntok si Joon, pati yung mga kasama nung lalaki na tutulong
dapat, tinulak ni Joon sa kanila yung leader nila.
Natumba yung tatlo, pero itinayo nung Joon yung lalaki gamit ang pag hawak sa
kwelyo nito.

"Sa susunod, pupuntahan mo ako kung may ibubuga ka na! Layas!" Singhal nung Joon.

Inis na umalis yung tatlo.

Yung mga kaklase ko naman parang sanay na kasi hindi na sila nasindak.

"Grabe, ang galing talaga ni Joon." Narinig ko na bulong nung isang kaklase ko kay
Kaye.

"Gwapo sana, kaya lang barumbado." Sagot ni Kaye.

"Ayaw mo nun, maipagtatanggol ka if ever gf ka nya." Sabi pa nung isa.

Napailing na lang ako. Hindi naman kasi lahat ng pagtatanggol, physically.

Masyado'ng barumbado ang Joon na iyon.

"Peste!" Sigaw pa ni Joon bago muling umupo at naging busy sa cellphone.

Dumating yung teacher namin ng first subject, English. Nagrereklamo yung iba pero
ako ayos lang kasi favorite subject ko ang english.

"Tamang tama, we have our new student." Tumingin sa akin si Ma'am Reyes. Four days
na ako'ng pumapasok, pero hindi ko alam bakit ngayon nya sinabi yun. "May partner
na si Joon sa English assignments." Nakangiti na sabi nya.

Nanlaki ang mga mata ko, habang lahat naman sila ay napa tingin sa akin.

WHAT?!

TWO -

"A-ako?" Naituro ko ang sarili ko habang naka tingin kay Mrs. Reyes.

"Yes, you are. You are the 46th student." Nakangiti pa na sabi ng teacher namin.

Tiningnan ko yung Joon. Hindi man lang nya ako nilingon. Sabagay, bakit pa? Hay.

Bago matapos ang English period ay nagbigay ng assignment si Mrs. Reyes. Ganun daw
talaga kasi sya magpa assignment, by two students. Lahat ng tinuturuan nya ay
ganun.
Hindi ko alam kung paano i a approach yung Joon. Hello? Mukhang nangangain ng tao
eh.

Recess. Nag iipon ako ng lakas ng loob para i approach sya. Mukhang wala syang
balak mag recess dahil hindi ito tumayo mula sa kinauupuan nito.

I stood up, pero tumayo rin sya. Sinundan ko sya hanggang sa maka labas sya ng
building. Nauna ako maglakad para pumunta sa harap nya. I stood in front of him.
Naka yuko kasi sya, busy pa rin sa cellphone.

"Hi." Sabi ko.

Unti unti sya'ng nag angat ng ulo.

"Ikaw?!" Sabay na sabi namin, sabay turo sya sa akin, ako naman sa kanya.

"B-bakit ka nandito?" Yung walang modo na lalaki na naka bangga ko kagabi yung
Joon! Kaya pala pamilyar yung boses. Hindi ko na napansin yung benda sa kamay nya
kasi may gloves sya na suot.

Tinitigan nya lang ako.

"Hoy, hindi mo na ba ako natatandaan? Binangga mo ako kagabi sa hospital tinawag mo

pa ako'ng bobita! How dare you!" Bumalik lahat ng inis ko sa katawan.

Joon just licked his lips. Hindi ito nagsalita at linagpasan lang ako.

"Hoy!" Tawag ko, mabilis ko syang sinundan.

"Pwede ba, kung may problema ka, huwag ako ang guluhin mo! Peste!" Matalim ang mata
na sabi sakin nung Joon.

Scary, alright. Ilang segundo din ako'ng na froze sa kinatatayuan ko, but na
realize ko na kailangan ko syang kausapin tungkol sa assignment.

Hinabol ko sya ulit.

"Ano na naman ba?!" Now he look irritated.

"Y-yung assignment sa english.. paano yun?" Kumalma na ang boses ko.

"Ah." Nawala ang iritasyon sa mukha nito. Tinago nya sa bulsa nya yung cellphone
nya. "Edi gawin mo, tapos sabihin mo bukas, ginawa natin. Tapos." Sabi nya, muling
naglakad.

I was left stunned.

The nerve of that guy! Akala nya ba, isasama ko sya sa effort ng pag gawa ko ng
assignment later? Manigas sya, no!

Pumadyak ako pabalik sa room. Nagbaon naman kasi ako ng sandwich at tubig. See,
hindi naman masyado mahirap maging mahirap. I am trying hard to convince myself
that it's okay to be poor.

"Look, yung prinsesa, nag tatyaga sa sandwich."

Mula kung saan, sumulpot na naman yung anti fan club ko sa mga kaklase ko. Naiinis
na talaga ako, a. Why do they have to bully me? Wala naman ako'ng ginagawa, at
hindi ko naman kasalanan na naging mahirap kami at doon ako pumasok.

Hindi ako nagsalita at itinuloy ko na lang ang pagkain ko.

"Ang hirap talaga kapag mayaman ka, tapos bigla ka'ng naging mahirap." Sabi pa nung
isa.

Apat sila, eh. Mas mukha nga silang walang baon kasi hindi sia kumakain.

Hindi pa rin ako sumagot.

Kung anu ano pa ang sinasabinila, nakakawalang gana kumain kaya sa inis ko, umalis
ako. Dinala ko yung bag ko at naglakad lakad sa campus hanggang sa makarating ako
sa gilid ng gym. Kumuha ako ng bato at bumato randomly.

"Aray!" Biglang may sumigaw.

Nanlaki mata ko. What? May natamaan ba ako? Pero wala namang tao.

Lumingon lingon ako. Puro batuhan, mga sirang kotse at upuan lang ang nandun.

Aalis na sana ako ng may biglang humarang pagtalikod ko, muntik ko na mabangga.

"Ikaw ba yung nagbato?" Inis na tanong nung lalaki. Hawak hawak nito yung noo nya,
and yes, may bukol. Hala.

"S-sorry. Hindi ko alam na may tao." Nag peace sign pa sya.

"Ano'ng sorry? Maaalis ba ng sorry mo ito'ng bukol ko, ha? Ganun ba kadali yun?"
Singhal ng lalaki sa akin. Himas himasnya pa rin yung noo nya na may bukol.

Geez. Ganito ba mga studyante dito? Grabe.

"Hoy, magsalita ka, kinakausap kita!"

"Sorry na nga, eh. Alam ko ba na andun ka, kung saan ka man naroroon kanina?"
Tinarayan ko na rin sya. Hindi ko naman talaga alam eh.

"Kahit na, no! Bakit ka ba nagbabato?"

"Ah basta, sorry. Sige aalis na ako." Naglakad na ako pero nahawakan nya ang braso
ko.

"Ano'ng aalis ka na? Hindi pwede! Ilibre mo ako ng lunch! Dahil sayo nagka bukol
ako." Demand ng lalaki.

"What? Are you crazy?!" Salubong ang kilay na sabi ko.

"Ini ingles ingles mo pa ako, ha? Naiintindihan ko yan, no. Ah basta, ilibre mo
ako." Hinila nya ako.

Pumiglas ako at pilit inaalis ang pagkaka hawak nya sa braso ko.

"Ano ba? Bitawan mo nga ako!" Nang makabitaw ako sa kanya ay dali dali ako'ng
tumakbo.

"Hoy babae! May utang ka saken, kala mo ba!" Narinig ko pa ang sigaw nya habang
tumatakbo ako papalayo.
Humihingal ako na dumating sa classroom. Madami na ulit studyante dun, at hindi
nagtagal ay dumating na ang teacher.

Uwian. Palabas na akong gate at didretso na sana sa pagsakay ng jeep ng may humawak
sa braso ko. Lumingon ako at nakita ko yung lalaki na may bukol.

Hinila nya ay palayo sa sakayan, at palapit sa gate.

"Ano ba? Uuwi na ako!" Pagtataray ko sa kanya. Sinukbit ko ulit yung bag ko na
nalaglag sa balikat ko ng hilahin nya ako.

"Ano'ng uuwi? Hindi pwede, no. May utang ka pa sa akin! Tingnan mo to'ng bukol ko,
hindi pa rin nawawala!" Itinuro nya pa sakin at pinagduldulan yung nananampal sa
laki na bukol nya sa noo.

Ngumiwi ako. "Eh ano'ng gusto mo'ng gawin ko? I can't undone what happened!"

Hinila nya pa ako papalapit lalo sa kanya. "Ano pa bang magagawa mo, edi gagamutin
mo to!"

I can smell his manly scent. Grabe, parang hindi high school student ang isa'ng
ito.

"Hello! Hindi naman yan sugat para magamot. It'll fade, eventually." Nakataas ang
kilay na sabi ko. Tinulak ko sya ng mapansin na may mga ibang studyante na rin ang
nagtitinginan at may mga nagbubulungan pa.

"Look, bakit kaya magkausap yang babaeng yan at si Shin? Magkakilala ba sila?" I
heared someone said.

"Si Shin ko? Oh my God. Bakit sila magkausap?" Sabi pa ng isa.

Shin? Shin pala ang pangalan ng tukmol na ito.

"Aish!" I heared him say. They hinawakan nya na naman ako sa braso at hinila
pabalik sa loob ng school.

Pumiglas ako. "Hoy, ano ka ba? Uuwi na ako! Bakit mo ba ako hinihila pabalik!
Walang hiya kang tukmol ka! Hoy!" Wala na ako'ng pake kung pagtinginan na kami.
Napaka barumbado naman ng lalaki na ito. Akalain mo bang halos kaladkarin na ako
pabalik sa loob?

Patulak nya ako'ng binitiwan ng makarating na kami sa gilid ng canteen.

"Anak ng! Napaka ingay mo naman! Daig mo pa ang nire-rape ah!" Nagkamot ito ng ulo.

"Hoy, ang kapal naman ng mukha mong tukmol ka! Never pa ako'ng nakaladkad ng sino,
tapos kung hilahin mo ako, kala mo kung sino ka?! Ano ba kasing gusto mo, ha?!"

Napalabi ang lalaki. "Ano'ng tinawag mo sa akin, tukmol? Aba! Sumusobra ka na!
Hindi na lang physical damage ang nagawa mo sakin, pati emotional na rin!" Tinuro
nya pa ako ng daliri nya.

Umurong ako. "Ah, basta. Tukmol ka." Diniinan ko pa ang pagkakasabi ko.

Naglakad sya palapit sa akin. I thought sasaktan nya na ako or what kaya napa pikit
ako, pero he walked past me. Nilingon ko sya.
Lumapit yung lalaki sa isa'ng motor. Big bike na nga iyon. It was all black with
red details. May pangalan sa harap ng gulong. SHIN. Binato nya sa akin yung helmet
na kulay pink, mabuti at nasalo ko.

"W-what is this?"

Tumawa yung lalaki. "Helmet, ano pa? Bobo ka ba?"

What's with boys in this school? Uso ang word na bobo?

"You jerk! Alam ko na helmet ito!" Pumadyak ako palapit sa kanya, sinusuot na nito
ang itim nito'ng helmet. "Wy are you giving this to me?!"

Bigla nyang hinablot ang bag ko, at mabilis na nilagay sa parang storage sa ilalim
ng upuan ng motor nito, at ini lock.

"What the! Ano ba?! Give me back my bag!" Sumigaw na ako ng time na iyon.

"Aish!" Sumakay ito bigla at inistart na ang motor. "Ano, sasakay ka ba o hindi?"
Tanong nya.

Nanlaki ang mata ko. "What? And why would-" Bago pa ako maka dada, ay hinila nya na
naman ako palapit sa motor.

"Hindi mo makukuha yung bag mo kapag hindi ka sumakay." He was grinning, i am sure
of that.

"This is insane! I don't even know you! And why are you even have that thing?
Aren't you suppose to have license bago magkaroon nyan, and you are just a high
school student!" I exclaimed. Hindi ko na gusto ang nangyayari.

Tumawa yung lalaki, inalis ulit yung helmet at nilingon ako. "Sasakay ka o mag good
bye ka na sa bag mo?"

"Damn it!" Sa inis ko ay sumakay na lang din ako.

Dahil naka palda ako ay patagilid yung pagsakay ko.

"Yumakap ka sa bewang ko." Sabi nung lalaki.

"Ayoko---aaaaaahhhhh!" Biglang pinaharurot yung motor, and i have no choice but to

hug him on his waist, and curse him on my mind.

I saw some of the girl student's unhappy face when they saw me with this guy.

Crush ba nila to'ng tukmol na ito? He's good looking, yes. But he's rude! And very
ungentleman, My God! Why do they like men like this guy and Joon? Errr.

Tumigil kami sa parking lot ng isa'ng building. BLACK RIDGE CONDO.

"What are we doing here?" Nagmamadali ako'ng bumaba palayo sa tukmol na ito.

Hindi sya sumagot. Kinuha nya ang susi ng motor nya, tinanggal ang helmet at
ipinwesto ito sa tagiliran nito habang hawak nya.

"Tara." Sabi lang nito sa kanya.

I decided not to talk him out of it. Kung may gagawin man syang masama sa akin ay
marami namang tao, and i learned a bit of taekwando. A bit, dahil hindi ko tinapos.
Hindi na ako umattend ng 3rd meeting dahil tinamad na ako.

We rode the elevator. We went out on the fifteenth floor. He unlock door 1506.

"Welcome sa bahay ko." Sabi nya.

Nanlaki ang mga mata ko. "What? Sayo to? How can you even..." Hindi ko na natapos
ang sasabihin ko ng may bata ang bigla na lang sumulpot kung saan.

"Hyung! dangsin-eun neujge!" Salubong nito dun kay Shin.

"Mian ildeul-i e chamseog haeya" Sabi naman nung Shin. Umupo ito sa harap nung
batang lalaki at ginulo ang buhok nito.

Nang parang mapansin ako nung bata, tiningnan nya ako, tapos bumalik ang tingin nya
sa lalaki. "Who is she, Hyung?" Itinuro nya ako. Nag english yung bata!

Tumayo yung lalaki at tiningnan ako. I was just standing in front of them like a
stupid person out of place.

"Ah." Sabi nito. "Sino ka nga?"

"A-aura." Mahinang sagot ko.

"Geunyeo ui yeoja chingu?" Parang inosente na tanong bata.

Dang! I really can't understand them. Chinese ba ito'ng mga to?

"Anio." Umiling yung lalaki. "Where's Yaya?"

Itinuro nung bata yung kusina.

Tumango yung lalaki. "Dangsin-ui sugje leul wanlyo , al-assji?"

Ngumiti yung bata tapos tumango, at patakbo na bumalik sa kusina.

Bumaling yung lalaki sakin. "Pakisara yung bibig mo, baka pasukan ng masamang
elemento." Natatawa na sabi nito.

Fudge! Naka nga nga pala ako habang naka tingin sa kanila!

"K-kapatid mo? Chinese ba kayo?" Tanong ko.

Naglakad yung lalaki papunta sa malawak na living room. All white ang paligid!

"Yes, and no. Korean." Pasimple na sagot nito. "Wait there." Sabi nito. May
pinasukan ito'ng kwarto, at nang bumalik, may dala na ito'ng towel. Dumiretso ang
lalaki sa ref, kumuha ng ice cubes, nilagay sa bowl tapos inabot sa akin.

"A-anong gagawin ko dito.?"

"Ano pa, diba sabi ko gagamutin mo bukol ko?"

"Ano? Ako pa ba ang gagawa nito?!" Gulat na tanong ko.

Umupo yung lalaki sa sofa, at itinaas yung mga paa sa lamesa. "Bilis."

I sighed. Ano ba namang tao to. Pambihira! Parang maglalagay lang ng yelo sa bukol,
ako pa talaga?! Hay!
So i put some ice cube in the towel at nilagay sa bukol nya. Dahil medyo malapit
ako sa mukha nya, napansin ko kung gaano sya ka flawless. Shet. Nakakahiya naman
yung mga blemishes ko at black heads. Hindi ko na afford maypa derma ngayon!

Unti unti na bumabalik ang mga bangungot ng pagiging mahirap!

He leaned his head sa sandalan ng sofa. Pumikit ito,tila ninanamnam ang lamig ng
yelo.

"Ano ba naman yan? Matatanggal ba agad yan kung hindi mo nilalagyan ng pressure?"
Pagalit na tumingin yung lalaki sa akin.

Marahan ko'ng diniin.

Nagulat ako ng hinawakan nya yung kamay ko ay idiniin iyon.

"Ganyan gawin mo. May importante ako'ng lakad bukas kaya dapat wala na bukol ko
bukas." Naka pikit pa rin na sabi nito.

Nang inalis nya na ang kamay nya ay nawala na ang pagkaka diin ko. Para ako'ng
nanghina bigla. Parang feel na feel ko yung biglang pag hawak nya. What the eff?!

Biglang nag ring yung cellphone nya. Bahagya nyang tinabig ang kamay ko, at sinagot
yung tawag. "Ne?" Sabi nito. Then he just listened. Tapos bigla na lang syang napa
tayo. "Pupunta ako dyan. Ngayon na." Bigla nito'ng ibinaba yung hawak na cellphone
sa sofa.

Binunot nito wallet nito galing sa back pocket ng suot nitong uniform tapos,
naglabas ng one thousand pesos at inabot sa akin. "Here. Mag taxi ka na lang pauwi,
i have to go."

And then he went.

Ang bilis ng pangyayari, para ako'ng tanga na naiwan dun!

AT YUNG BAGO KO PALA, NASA MOTOR NYA!

THREE -

Tiningnan ko ang suot ko'ng wristwatch. Six thirty na.

Iyon na nga lang yata ang pinaka mahal na item na meron ako. Regalo sakin yun ni
lolo nang maka graduate ako ng elementary.

Luminga linga ako sa paligid. Padami na ng padami ang mga pumapasok na students
pero hindi ko pa rin makita ni anino ni Shin. Nasa kanya ang mga gamit ko. Hindi ko
na sya nahabol kagabi nung umalis sya, kinailangan ko pang harapin yung katulong
nila na hindi alam na dumating sya ng may kasama.

Mabuti na lang at sinabi nung bata na kasama talaga ako ni Shin.

Jiro. Jiro yung pangalan nung bata. Eight years old na ito at nagkaintindihan kami
kasi marunong naman sya mag english. Dalawa lang daw silang magkapatid, at yung
parents nila nasa Korea. Pure Korean sila pero si Shin daw ay matagal ng nasa
Pilipinas kaya matatas mag tagalog.

Nagtaxi nga ako pauwi. Hindi ako marunong mag commute at hindi ko din alam kung
saan ang lugar na iyon. Masyado'ng malaki ang isang libo para ipamasahe ko, kaya
balak ko isoli yung sukli. Ngayo'ng mahirap na kami, tsaka ko lang na appreciate
kung gaano na kalaki ang isa'ng libo.

Nag dahilan ako kay mommy na iniwan sa locker yung gamit dahil wala naman kami
assignments, which is ikinababahala ko kasi may assignment nga kami sa english.
Kainis! Ang malas naman. Unang assignment, mukhang wala pa ako maipapakita.

Ilang sandali pa, nakita ko na yung motor ni Shin. This time, naka jacket na sya ng
itim. Nakita ko na sukbit nya na sa katawan nya yung bag ko, kasama ng bag nya.
Tumigil sya sa harap ko. Parang nag freeze yung paligid dahil napatigil yung ilang
studyante at tumingin sa amin.

"Follow me." Sabi nya, tapos pinaandar ulit papasok yung motor.

Napanganga ako. Ano na naman ba plano ng tukmol na iyon? Kainis!

Ipinarada nya ulit sa gilid ng canteen yung motor nya.

Tumakbo na ako palapit sa kanya. Inilahad ko yung kamay ko para iabot nya na yung
bag ko, pero naka tayo lang sya sa harap ko.

"Ui, ano ba? AKin na yung bag ko! Hindi pa ako nakakagawa ng assignment sa
English!"

Para lang syang tanga na nakatayo. Hindi nya pa rin tinatanggal yung helmet nya.

Imbes ay kinuha nya yung cellphone nya, nag dial at ini loud speaker. Lalaki yung
sumagot.

"Andito na ako. Pumunta ka na." Sabi lang ni Shin tapos pinatay na yung line.

"I don't have time for this. Akin na yung bag!" Mariin na sabi ko.

"Chill ka lang. Bakit ka ba nagmamadali?" Tanong nito. Medyo ngongo ang dating kasi
suot nya pa rin nga helmet nya.

"Hello! First subject ko yung English, at hindi pa ako nakaka gawa ng assignment!
Lagot ako!" Sigaw ko na sa kanya.

Bago sya maka sagot , may lalaki na naka salamin ang lumapit sa amin, may inabot na
notebook kay Shin. "Eto na."

"Ok. Alis na." Sabi lang ni Shin sa lalaki. Inabot nya sa akin yung notebook.
"Heto."

"Ano naman yan?"

"Notebook!"

"Para kang tanga! Alam ko na notebook yan, bakit mo binibigay sa akin?" Galit na
talaga ako.
Tumawa lang sya. "Assignment sa English. First subject mo diba? Last subject ko
naman yan, at iisa lang ang teacher natin. Gawan mo na lang ako ng bagong kopya
mamaya tapos ibigay mo sa akin sa recess." Binigay nya na sa akin yung bag ko.

Tatalikod na sana ako ng naisipan ko na may sukli nga pala yung binigay nya'ng
pera. Bumalik ako, tyempo na tinatanggal nya na yung helmet nya.

"A-ano.." Hindi ko na natuloy yung sasabihin ko ng makita na may sugat sya sa

labiat may band aid sa ilong. Yung bukol hindi na masyadong visible."Anong nangyari
sayo?" Out of instinc ay natanong ko.

"Miss mo na ako agad?" Imbes ay nang aasar pa na tanong nito.

Kumurap kurap ako. "Hindi no, kapal mo." Mariin na sagot ko, tumawa lang sya.
Kinapa ko yung pera sa bulsa ko at nilabas. "Eto, sukli sa pamasahe kahapon."

Tiningnan nya lang yung kamay ko. "Keep the change." Pa cool na sabi nito.

Umiling ako. "H-hindi, sobra sobra naman talaga yung binigay mo. Sige na, kunin mo
na."

Nagkamot sya ng ulo. "Keep it. Ipang lunch mo na lang." Tapos iniwan nya na ako.

Hindi pumasok si Joon nung araw na iyon. Sa third day na nga ng school sya pumasok,
hindi na naman pumasok kinabukasan! Mabuti na lang din, at least hindi ko na
kailangan mag explain kung nagtulong ba kami sa pag gawa ng assignment o hindi sa
English.

"Uy, close ba kayo ni Shin? Nakita kita kahapon na naka sakay sa motor nya." Si
Kaye.

Kakaalis lang ni Mrs. Reyes at di pa dumadating yung next subject teacher namin.

"H-hindi."

Tumango tango si Kaye. "Mag iingat ka dun, babaero din yun eh."

Natawa ako. As if!

"Bakit ka natawa?" Nagtataka na tanong ni Kaye.

"Wala naman. Wala naman ako gusto dun, no." Inikot ko pa ang eyeballs ko.

Kaye laughed. "Sabay tayo mag lunch mamaya, gusto mo?"

Natuwa ako sa sinabi nya. "Sure! Okay lang ba sa inyo?" Tatlo kasi silang
magkakasama tuwing lunch eh.

"Oo naman. Kahapon ka pa nga dapat namin i iinvite, eh mukang hindi ka ata nun
pupunta sa canteen." Liningon ni Kaye sila Trisha at Sally. "Diba?"

Tumango yung dalawa. "Sama ka na lang samin tuwing lunch, wala ka namang kasama."
Sabi pa ni Trish.

Sunod sunod ako'ng tumango. "Salamat!"

Dumating na yung second subject teacher namin. In between discussions, sinusulat ko

na lang yung assignment na nacheck-an na na sa iba'ng papel para ibibigay ko na
lang mamaya kay Shin. Medyo natutuwa rin ako kasi Friday na at walang pasok ng
dalawang araw.

Recess. Kagaya ng napag usapan, isinaman ako nila Kaye sa canteen. Nasa kalagitnaan
na kami ng pag uusap at pagkain ng biglang lumapit sa akin si Shin.

Ok, parang tumigil ang pag hinga nila Trish at Sally.

"Hi. Yung notebook ko?" Tanong ni Shin sa akin.

"H-hindi ko dala, nasa bag ko. Sana sinabi mo na kukunin mo ng recess." Sabi ko.

"Hmmm." Nasa mesa namin ang dalawang kamay ni Shin. "Okay, ihatid mo sa room namin
after mo dyan. Ibigay mo sa akin personally, ha." Yun lang at umalis na sya.

Itinuloy ko na ang pagkain ko.

"Grabe! Bakit ganun kayo mag usap? Magkakilala na ba kayo dati pa?" Kinikilig na
tanong ni Sally.

Napalabi ako. Mukha ba kaming matagal ng magkakilala? "Hindi, kahapon lang kami
nagkakilala. Mahabang kwento. Hiniram ko kasi notebook nya." Sabi nya na lang.

Pero talagang curious ata to'ng mga to. "Talaga? Alam mo ba, first year pa lang
ako, crush ko na yan? Haaay. Grabe. Ang lapit nya pero ang hirap abutin." Biglang
lumungkot si Trish.

"Oh, oh. Yan na naman kayo sa mga crush crush nyo. Wala naman kwenta yang mga
gangster na yan, eh. Kita mo yung mukha nung Shin na yun. Mukhang nakipag bugbugan
na naman kagabi. Wala kayo mapapala sa mga yan." Naiiling na sabi ni Kaye.

Sumimangot sila Trish at Sally. "Makapag salita naman 'to! Ang nega mo kahit
kailan!" Si Sally.

May point. Pero gangster si Shin?!

"Hoy, okay ka lang ba?" Marahan ako'ng siniko ni Sally

Nakatulala na pala ako. "Oh- Oo, okay lang ako. Si Shin, gangster?"

Tumawa si Kaye. "Hindi mo alam? Tropa yun ni Joon."

Bago matapos yung recess, tinanong ko kila Kaye saan yung room nila Shin. Last
section pala si Shin, si Joon din dati. Nilipat nga lang sa section nila since last
year kasi pinaghihiwalay sila. So close na close yung dalawa?

Bago ko mamalayan ay nasa dulo na ako ng corridor at naka tayo na ako na parang
tanga sa tapat ng pintuan nila. Medyo tulala pa rin ako habang hawak yung notebook
ng may lalaki na pumunta sa harap ko.

"Miss, naliligaw ka yata? Diba sa section three ka?" Sabi nung lalaki. Gulo gulo
ang buhok nya, parang bagong gising lang. Hindi rin maayos ang pagkaka butones ng
polo nya. But nevertheless, isa rin sya'ng cutiepie na binagsak sa harapan ko.

"Ah, eh. S-si Shin?" Tanong ko na lang. Hinigpita ko ang hawak sa notebook.

Lumingon yung lalaki. "Tulog." Sabi. Itinuro pa yung kinauupuan ni Shin.

Naka tingala si Shin, nakataas ang paa at may nakatakip na panyo sa mukha.
"Ah, pwede ba'ng pakibigay na lang itong notebook sa kanya? Hiniram ko kasi."
Inabot ko sa lalaki yung notebook.

Bakit parang halos lahat ng nakaka encounter ko na studyante'ng lalaki eh chinito?

Ganito ba talaga dito?

Kinuha nung lalaki yung notebook at ngumiti. "Ano'ng pangalan mo?"

"A-aura." Sagot ko.

"Oh, Aura. Napadalaw ka sa humble section namin? Miss mo na ako?" Mula sa kung saan
ay sumulpot si Min Jae. Last section din sya? Lahat sila dito intsik or something?
Malawak ang ngiti ni Min Jae.

"Wag kang feeler, pre." Tinapik nung lalaki na may hawak na notebook si Min Jae sa
balikat. "Naunahan ka na ni Shin. Sinoli nya notebook ni Shin." Natatawa na sabi
nya.

"Ah, eh. May kinopya lang ako sa notebook nya. Wala naman malisya yun." Ang
mamalisyoso nitong mga 'to! Pucha naman.

Tumawa yung dalawa.

"Lahat naman sila, yan ang sinasabi. Tapos palagi ng pumupunta dito para magbigay
ng kung anu ano." Sagot nung lalaki. "Ay, ako nga pala si Kidd." Kumaway ito at
nagpa cute.

Natawa ako. "Sige mauna na ako. Pakibigay na lang kay Shin yung notebook. Salamat."

Ayoko magtagal dun. Grabe. Iba ang pakiramdam kapag sobrang gwapo ng mga kausap mo.
Don't get me wrong, marami na ako'ng nakasalamuha na mga gwapo at mayayaman nung
mayaman pa kami, but these guys give me a different feeling.

Unang una, parang hindi sila bagay sa public High School. Nakita ko naman kung
gaano kagara ang bahay nila Shin. Bakit sya nag titiis dito? Can afford nya naman
sa mga private schools. Mabuti pa si Min Jae, ang sabi ni Kaye ay kinailangan
talaga nito'ng lumipat sa public High School.

And who knows, baka yung Kidd na yun eh rich kid din kagaya nung dalawa.

Biglang sumagi sa isip ko si Joon.

I sighed. Eh ano naman kung mayaman sila? It's their choice. Hindi ko na kailangan
mamroblema sa kanila kung mayaman o mahirap man sila.
"I want everybody to be active in extra culicular activities as well. Magagamit nyo
rin naman ang pagsali sa mga clubs once na mag college na kayo. So i encourage all
of you to choose a club, then join later bago mag uwian."

Ang sabi nila, once na nagsabi si Mrs. Antonina ng 'I encourage' means 'I command'
kaya nag usap usap na agad sila Kaye, Trish at Sally kung saan sila sasali. Si Mrs.
Antonina ang MAPEH teacher namin, na sya rin na adviser namin. Second to the last
subject namin sya, kaya we only havee two hours to decide kung saan kami sasali.

In the end, napag usapan namin na sa glee club na lang. Si Trish at Sally ay
marunong sumayaw, kami naman ni Kaye ay kahit papaano, marunong kumanta.

Bago mag uwian, pumunta kami sa office ng glee club, na nasa dulo ng third floor.
Kami'ng mga fourth year ay nasa second floor. Mukhang kami lang ang sasali sa glee
club sa section namin.

Syempre, bago kami pasalihin, parang may audition portion. Hindi naman ako ganun ka
mahiyain, at apat na officers lang naman ng glee club ang magja- judge. Ako ang
pang huli sa lahat ng mga magpeperform.

"Miss Alaura Kristine Marquez."

Wala ako'ng kaba na nararamdaman ng ako na yung tinawag. Tumayo ako mula sa
kinauupuan ko papunta sa harap ng apat na officers. Pasok sila Sally, Trish at
Kaye. Nakakahiya naman kung ako lang ang hindi makakapasok, tsaka saan pa ako
sasali mag isa, diba?

Hihintayin daw nila ako, nasa labas sila naghihintay.

"Kakanta, sasayaw o magda-drama?" Tanong nung isa.

"Kakanta." Ang lawak pa ng ngiti ko.

Biglang bumukas yung pinto, iniluwa ang isa'ng figure na hindi ko akalain na muli
ko'ng makikita.

"Sorry, late na naman ako." Si Kidd.

Inilapag ni Kidd yung bag nya somewhere, tapo kumuha ng upuan at tumabi sa isa sa
mga officers na nasa harap ko.

"Lagi ka na lang late mula pa nung Monday." Naka simangot na sabi nung nagtanong sa
akin kanina.

"Ikaw naman, ngayon na lang to. Madami pa ba?"

Imbes na sumagot yung kausap ni Kidd, tumingin sya sa akin at tinuro ako. "Sya na
lang."

Lumingon si Kidd at nagulat ng makita ako. "Oh, Aura. Sasali ka pala sa club ko."

I froze, all of a sudden.

What the hell is happening? Parang hindi ako makagalaw. Parang nahiya ako bigla.

Bakit? Si Kidd lang naman to. Kanina ko lang naman sya nakausap. It's not like
crush ko sya or what. Bakit bigla ako'ng parang tanga?
"Aura? Okay ka lang?" Nawala ang ngiti ni Kidd.

"Miss Marquez?" Tawag nung isa.

"Ah, o-opo." Ramdam ko ang kabog ng dibdib ko. Parang ang cool ng dating ni Kidd
tapos takot ako mapahiya sa kanya, sakaling magkalat ako at hindi matanggap.

Natural lang naman to diba? Yung magpapa impress ka sa gwapo.

Ang sarap batukan ng sarili ko. Nagagawa ko pang mag isip ng ganito.

Relax, Aura. Inhale, Exhale.

Pumikit ako at nagsimulang kumanta.

"I am finding out, that maybe I was wrong. That I've fallen down, and I can't do
this alone.. Stay with me, this is what I need, please.

Sing us a song, and we'll sing it back to you, we can sing our own, but what would
it be without you, oh.."

It's my favorite song.

"Nice, Aura. I love that song." Boses iyon ni Kidd.

I opened my eyes, and Kidd is smiling again. Yung apat na officers naman, kanya
kanya ng sulat sa mga papel na hawak nila. Bigla na lang tumingin sa akin yung nag
iisang babae na officer na parang dismayado.

I thought I did well?

All in all, yung tatlo, nag vote ng yes, yung babae lang yung hindi.

Muling bumukas yung pinto.

"Excuse me, tapos na ba ang audition?" Nanlaki ang mga mata ko ng makita ko si
Shin.

Walang sumagot. We were all just looking at him.

Tumawa si Shin. "I guess, it's a yes." Lumapit sya sa akin, tapos bigla ako'ng
hinila. "We have to go. Bye!"

Before I knew it, nasa labas na kami ng office ng glee club at naka nganga na sa
amin sila Trish, Sally at Kaye.

"Ano ba? Bakit ka ba bigla bigla na lang nanghihila?!" Inis na tanong ko. Kinuha ko
yung kamay ko sa pagkaka hawak nya.

"Diba ang sabi ko sayo, ibigay mo sa akin yung notebook?" Parang galit pa si Shin.

"Binigay ko naman ah? Natutulog ka nung pumunta ako. Binigay ko kay Kidd!" Singhal
ko. Nakakainis, ayoko talaga ng bigla bigla ako'ng hinihila.

"Fuck!" Sigaw nya.

Napa atras ako.

"I told you, ibigay mo sa akin, hindi ipa abot sa kahit kanino." Mariin na sabi nya
pa.

Parang na frozen din sila Trish sa isang tabi.

"Alam mo naman na isosoli ko yung notebook mo, natulog ka pa! Alangan naman na
bigla ako pumasok sa room nyo at gisingin ka?" Sabi ko naman.

"You should have done that instead!" Sigaw nya pa.

"What's happening here?" Lumabas na si Kidd at nakita kami na nagsisigawan.

Imbes na sumagot ay bigla ito'ng nilapitan ni Shin at sinuntok sa mukha.

I gasps when i saw it. lahat kami nila Trish, Kaye at Sally, actually.

Napa upo si Kidd dahil sa lakas ng impact ng pagkaka suntok ni Shin.

"Fuck you!" Nag dirty finger pa si Shin bagokami nito iwan na parang galit na
galit.

Agad na tumayo si Kidd, pinunasan ang dugo sa labi nya at tumawa. "Mukhang wala sa
mood si Shin." Humarap sya sa akin.

"Diba binigay ko sayo yung notebook nya? Sabi ko pakibigay na lang. Binigay mo ba?"
Sabi ko.

He shrugged his shoulders. "Nakalimutan ko eh." Parang wala lang na sabi nito.

Uminit ang ulo ko dahil sa sinabi nya.

"Kung wala ka naman talagang balak ibigay sa kanya, sana sinabi mo! Ako na lang
sana ang nagbigay. Wala kang karapatan na gawin yun sa kanya, kahit hindi sya
gumawa nung assignment na yun, umasa sya na may maipapakita sya na gawa nya!" Inis
na sabi ko, bago umalis.

Sumunod sa akin sila Trish, Kaye at Sally.

Naiwan dun si Kidd na parang hindi inaasahan na ganun ang magiging reaction ko.

FOUR -

Mula ng maging mahirap kami, inasahan ko na na wala na kaming kaibigan.

Alam mo yun, open naman ang isip ko na yung mga kaibigan ko before eh naging
kaibigan ko kasi pare-pareho kaming mayayaman. Siguro, ganun din naman ang isip ni
Mommy kaya never ko sya nakita na nakiusap o humingi ng tulong sa mga amiga nya na
madalas nya kasama before.

Pati si Kuya.

Pero ang worry ko is baka binu-bully sya. Nahalata ko kasi na parang aloof sya mula
nung na hospital sya ng hindi alam ni mommy. Hindi ko alam kung ano ang idinahilan
nya ng umuwi sya nun ng may sugat na. Before, uuwi sya tapos lively sya na magke
kwento samin about sa practice nila.

Madami naiinggit kay Kuya. Wala lang maka galaw sa kanya dahil mayaman kami before.
Pero never naging mayabang si Kuya. Madalas nya lang ako asarin and everything
before pero sanay na ako.

"I'll be working at your tita Rina's resto starting on Monday."

Nagulat ako sa sinabi na iyon ni Mommy. Isa si tita Rita sa mga pinaka matapobre na
tao na nakilala ko. I even told mom na huwag ng sasama dun dahil masama ang ugali,
but mommy said na tanggap nya si tita Rita kahit na ganun ito kasi mabait rin naman
daw ito.

So, since wala rin naman kaming source of income, at ang pera namin is mula lang sa
mga binenta na gamit mula sa mansion ni lolo at mga alahas namin ni mommy, baka
hindi magtagal ay maubos na iyon kaya pumayag kami ni kuya.

"You'll work there as what?" Tanong ni Kuya.

Kasalukuyan kami'ng kumakain ng agahan, Saturday morning.

"Cashier, or might as well a service crew." Sagot ni mommy bago sumubo.

"Kakayanin mo ba mommy? Mukhang mahirap mag cashier dun, masyado madaming tao."
Sabi ko naman.

Mom smiled. "I'll be fine. Ang pag-aaral nyo na lang asikasuhin nyo." Hindi na
kasing glow ng skin nya dati ang skin nya ngayon, but nevertheless, kitang kita pa
rin ang ganda ni mommy. "Wala ba kayong problema so far? Nakakapag adjust na ba
kayo kahit papano?"

Alam na alam namin ang ibig sabihin nun, kung nakapag adjust na ba kami sa pagiging
mahirap.

"W-wala naman ako'ng prob, mommy." Sagot ko.

Natagalan sumagot si Kuya. "I'm fine."

Nakakapanibago talaga, hindi sya madaldal. Pabida dati si kuya eh. Siguro ang
iniisip ni mommy, naninibago pa sya, but i'm thinking different.

Dalawa lang ang kwarto sa inuupahan namin. Nag give way si kuya na mag tig isa
kaming kwarto ni mommy. Although double deck yung kama sa kwarto ko, yung sofabed
sa sala ang gamit nya. Pero nasa kwarto ko mga gamit nya.

Maya maya ay tumayo na si kuya. Tapos na daw sya kumain at may pupuntahan lang daw
sya. Na curious ako. Plano ko sya na sundan.

Naligo si kuya, tapos nag bihis sa kwarto ko.

"Saan ba ang punta mo? May pera ka pa ba dyan?" Tanong ni mommy.

Tumango si kuya. "Yes, mommy. Don't worry about me. Dyan lang ako sa malapit.

So habang nag aayos ayos pa si kuya, nagpaalam ako kay mommy na pupunta sa nearby
grocery para mamili ng gagamitin sa gagawin ko na fridge cake. Nang makaalis na si
kuya, nagmamadali ako na nagbihis ng t-shirt at umalis na rin.

Almost thirty meters pa lang ang layo ni kuya. Naglalakad lang ito. Nasa bandang
bungad lang ng lugar namin ang bahay namin kaya wala masyado pasikot sikot. Mukhang
hindi naman nya nararamdaman na sumusunod ako.
Napunta sya sa lumang play ground within the vicinity of our place.

May tatlo'ng parang mga gangster na lalaki sya'ng nilapitan, tapos parang may
inabot sya na pera. Nagtago ako sa likod ng kotse na naka parada sa malapit.

Binilang nung isang lalaki yung pera at tinapik tapik si kuya sa balikat bago sya
akbayan tapos naglakad sila papunta sa nearby basketball court. Sinundan ko pa rin
sila. May parang team na pinuntahan si kuya, may nag abot ng sapatos, shorts at
jersey shirt sa kanya.

Sasali si kuya? Eh bakit hindi nya na lang sinabi sa amin na sasali sya?

"Hoy."

"Ay kabayong bundat!" Nagulat ako ng may mag HOY sa likod ko. Mabilis ko'ng
nilingon kung sino, at syempre pa, sino mag aakala na makikita ko si Min Jae?

"Hi!" Ngumiti sya, nawalan sya ng mata. LOL.

"b-bakit ka nandito?" Gulat na gulat na tanong ko.

"May laban ako." Umikot ikot pa sya sa harap ko. He was wearing a jersey, kagaya
nung kalaban yata nila kuya. "Eh ikaw? Sino sinisilip silip mo dyan?"

"Ah, w-wala." I tried to walk away from him, pero hinawakan nya ang kamay ko.

"Uy, sandali lang. Grabe ka talaga. Palagi mo na lang ako iniiwan." Parang bata na
sabi nya.

"Eh bakit kita hindi iiwan? Close ba tayo? Duh?"

Tumawa pa si tanga. "Ayaw mo ba ako maka close?"

"Ayoko. Sige uwi na ako." Hinila ko kamay ko sa pagkaka hawak nya pero hinawakan
nya ako ulit.

"May crush ka siguro dun no? Ayie!" Bigla ito'ng nang asar.

Matalim yung tingin na binigay ko sa kanya. "Wala ako'ng crush jan, no!" Sabi ko.
Kailangan ko na umuwi, baka hanapin na ako ni mommy, at patay ako kay kuya kapag
nalaman nya na sinundan ko sya dito.

"Tara, ako bahala sayo. Sama ka sakin." Marahan nya ako'ng hinila ni Min Jae.

"Huy, ano ba? Ayoko nga. Uuwi na ako." Hinila ko ulit yung kamay ko.

"Ano ba yan! Ililibre kita kapag nanalo kami, promise!" Itinaas nya pa yung
kaliwang kamay nya.

I rolled my eyeballs. "I need to go home, please." Kinakabahan na talaga ako. Baka
makita ako ni kuya, patay talaga ako. Lalo na kapag nakita nyang may kasama ako'ng
lalaki.

"Nahihiya ka siguro sa crush mo, no? Magtago ka na lang, tapos tingnan mo kung
gaano ako kagaling mag laro. Dali!" Parang excited na excited pa ito.

Biglang umingay yung paligid.

"Magsisimula na yung game, they need me there. Tara na kasi."

Okay. Ang totoo, gusto ko manuod, natatakot lang talaga ako na makita ako ni kuya.
Gusto ko rin tuloy makita ang pinagmamayabang ng papansin na 'to.

Nagpahila na ako. Nang salubungin na sya ng mga ka team nya ay bumitaw na ako sa
pagkaka hawak nya at pasimple na nagtago sa gilid. Hindi naman ganun kadami yung
tao, trip game lang naman yata ito, at sa tingin ko ay pustahan.

May tatlo'ng group sa mga bleachers ng mga babae na may banner pa. Natawa ako ng
makita na may banner na may Go Min Jae! We love you! HAHAHAHAHAHAHAHA. At may
follower pa pala sya.

The game started. Si kuya at si Min Jae ang magja jump ball. But yeah, sa team ni
kuya napunta yung bola, todo cheer naman yung mga Min Jae minions. Hindi naman ako
mahilig sa basketball. Aminado ako na nanunuod ako before ng laban ni kuya sa
school kasama mga bestfriends ko dahil crush ko yung point guard nila.

Narinig ko na may na foul. Si kuya? Nagtaas sya ng kamay. Travelling daw. The heck!

Umupo ako sa sulok. Gusto ko lang malaman kung sino mananalo. Biglang umingay ang
paligid, tumayo ako ulit at nakita ko na inapiran ng mgateam mates nya si Min Jae.
Three points daw. Huh. I tried not to get bored para makita ko ang action.

Okay, fine. Magaling ka nang chinito ka. While si kuya naman ay parang may buma-
bother dahil halata ko na hindi focus. Napa simangot ako. Kapag natalo sila kuya,
edi walang pera? Sayang. Sigurado ako na kaya sumali si kuya dito para magka pera.

Na foul na naman si kuya. Offensive foul. Napapa padyak ako sa inis.

Dahil trip game lang naman ay two quarters lang ang naganap and yeah, talo sila
kuya. Hindi na shoot ni kuya yung last shot bago mag time.

"Hey! We won! Sama ka samin." Hindi ko napansin na nasa harap ko na ulit ang
humihingal pa at kumikintab sa pawis na si Min Jae. He was holding a bottle of
gatorade in is left hand, at may naka sukbit na towel sa right shoulders nya.

"H-hindi na, thank you na lang. Uuwi na ako, nice game." Sabi ko, pero kay kuya
naka tingin.

Kinabahan ako ng parang nakita ko na hindi natuwa yung mga kasama nya. Naka yuko
lang si kuya habang parang may sinasabi yung mga ka team mates nya.

Nilingon din ni Min Jae yung tinitingnan ko.

"Oh, taga kabilang team ba yung crush mo? Sorry, talo sila, eh." Nagyayabang pa na
sabi nito.

"Sige na, Min Jae. Thanks na lang, mauuna na ako." Nakita ko na paalis na sila
kuya.

"Teka lang. Ililibre na nga kita, ayaw mo pa."

"Ang kulit kulit mo! Ayan oh, madami ka namang minions, sila ilibre mo." Inis na
sabi ko at mabilis na naglakad palayo. Kita ko pa rin sila kuya.

Di ko alam na sumunod pala si Min Jae.

At may pamilyar na mukha naman ako na nakasalubong. Si Kidd.

"Fancy meeting you here." Sabi ni Kidd, not smiling.

"She watched me play." Sagot ni Min Jae.

Tumaas lang ang kilay ni Kidd.

Naka tingin pa rin ako sa direction nila kuya. Lalong kumabog ang dibdib ko ng
makita ko na itinulak si kuya nung isa'ng ka team mate nya, napasandal sa pader si
kuya.

"Hey, namumutla ka." Tumayo sa harap ko si Kidd. Sinundan nya ng tingin yung
tinitingnan ko. "Kilala mo ba yan?"

"Oy, sya ba yung crush mo? Mukhang binu bully ah."

"Crush? Crush mo yun?" Gulat na tanong ni Kidd. Lumapit sya sa amin ni Min Jae.

Then it happened. May sumuntok kay kuya.

"Wag!" I shouted.

Nagulat na lang ako ng bigla ako'ng hinila patago sa pader ni Min Jae, tapos bigla
na lang silang nawala ni Kidd sa tabi ko. Before i knew it, sumugod sila dun at
sila ang nakipag bugbugan. Lalapit sana ako para pigilan sila, pero.

"Don't bother, kaya na nila yan." May nagsalita sa tabi ko.

"S-shin?"

Nagsisindi ito ng sigarilyo, naka sandal sa pader kung saan ako hinila patago ni
Min Jae.

Gabi na, pero nanginginig pa rin ako sa kwarto.

What i saw was too much for me. Too much violence.

Kuya was spared, but i saw what Kidd and Min Jae did to those guys. Blood
everywhere. I was like, how did it happened, dalawa lang sila laban sa apat na
kasama ni kuya? Pasikreto ko din na nakita yung reaction ni kuya while it was
happening. Hindi rin sya makagalaw!

Para ako'ng tanga na naka tayo at bahagyang naka tago sa pader, katabi si Shin na
naninigarilyo. Bago nya maubos yung sigarilyo, bagsak na yung mga kalaban nila Min
Jae at Kidd. They kicked them hard, punched and pushed them.
First time ko makakita ng ganun. Damn.

Tulala ako na umuwi. Hindi na ako pinigilan ni Min Jae. Wala si mommy ng umuwi ako,
at si kuya naman ay nanunuod ng tv, but i know na bukas lang yung tv at malayo yung
utak nya. I can't discuss what happened to him, hindi nya alam na andun ako.

Monday.

Hindi daw papasok si kuya dahil masama ang pakiramdam. Kaklase nya ba yung mga yun?
sa two years ko sa school namin nila kuya, hindi ko matandaan ang mga mukha nila.
Well, mukhang hindi rin sila masyado makikilala ng iba dahil sigurado ako na medyo
na deform ang mukha nila sa lakas makipag bugbugan nila Kidd at Min Jae.

At yun nga, hindi ko alam kung paano ko sila haharapin.

Just when i thought that today will be one of the worse day of my life, imbes ay na
surprise ako.

"Jelly?" kumurap kurap pa ako kasi baka namamalik mata ako.

"Kyaaaaaaaaaaa!" Matiling na sigaw ni Jelly. Nagyakapan kaming dalawa.

Si Jelly ang pinaka bestfriend ko. Classmates kami before sa dati ko'ng school.

"Bakit naka uniform ka ng uniform dito?" Gulat na tanong ko nung maghiwalay na kami
n pagkaka yakap sa isa't isa.

Lumawak ang ngiti nya. "Hindi ba obvious? Dito na ako mag aaral! I followed you
here!" Excited na excited ang dating nito.

"What? Bakit?"

Sumimangot ito. "Why? Ayaw mo ba?"

"Hindi sa ganon, but you don't have to do this, Jelly." Seryoso na sabi ko.

Umiling iling si Jelly at ngumiti. "It's fine. I'll be fine. Miss na miss na kasi
kita, tsaka parang bagong adventure na rin naman to sa akin."

"Alam ba ito nila tita?" Pamangkin si Jelly ni Tita Rina. Like me, ayaw nya rin sa
tita nya na kapatid ng papa ni Jelly.

Umiling din sya. "No, but it'll be fine. I got it covered. Alam mo naman na halos
sa Canada na tumira sila mama."

"Kahit na. I'm afraid kapag nalaman nila..."

"Ano ka ba? Dapat nga magsaya tayo. Magka klase tayo, i asked secretary Mae na
ilagay ako sa section mo." Muli nya ako yinakap. "So, ano'ng masasabi mo sa mga
studyante dito?"

MGA GWAPO AT MGA GANGSTER.

Muntik ko nang isagot iyon, pero bakit ako madidisgust sa kanila? They helped kuya.
And it's in their nature na din. Hindi ko lang alam kung bakit nandoon din sila
Kidd at Shin na supposedly ay magka galit dahil sa 'notebook' ni Shin na hindi
ibinigay ni Kidd. Tapos si Min Jae.. out of all people, gangster din pala ito?

Kabaliktaran ng pretty face nya ang pagiging violente nya kapag nakikipag bugbugan
nya. True, natamaan din sila nung apat, but in the end, kakaiba pa rin talaga sila
'makipag basagan' ni Kidd. And i never thought na ganun sila ka close...

"Hoy, ano ka ba naman beshy! Maaga aga pa naman, i tour mo muna ako." Nag clap sa
harap ng mukha ko si Jelly, kaya bumalik ako sa realidad.

Bago ko pa mamalayan ay hila hila at sumusunod na ako kay Jelly. She's saying
things na hindi ma process ng utak ko all of a sudden.

"Oh my God." Sabini Jelly, but i wasn't paying attention.

Hinila hila nya yung braso ko habang naka tayo kami sa kung saan.

"Beshy! Look!" Mariin pero mahina lang na sabi ni Jelly.

"Ano yun?"

"Tingnan mo." Itinuro nito ang gilid ng canteen kung saan may tatlo'ng motor na
nakaparada.

Naka tayo sa kanya kanyang motor sila Shin, Kidd at Joon. Aish. Pumasok na si Joon.
Pulos nakataas ang buhok ng mga ito. Nananampal sa kintab ang suot na mga sapatos,
at nag uusap usap ang mga ito.

Syempre pa parang tanga na naka tunganga sa kanila yung ibang mga babaeng studyante
sa paligid habang tumatambay sila.

"Oh, bakit?"

"Ang aangas! Grabe. May mga ganyan pala dito ka gwapo na lalaki." Jumpy at napaka
cheerful na sabi ni Jelly na hindi na inaalis ang tingin sa tatlo.

"Yes." Yun lang ang sabi ko. Ayoko 'muna' mag kwento kay Jelly. Bago pa lang sya,
kakapain ko muna kung kailan ko sasabihin sa kanya. "Tara, balik na tayo sa room.
Ipapakilala kita sa mga naging kaibigan ko na."

"Wait! Bakit ka ba nagmamadali? Kaklase ba natin sila o ibang section?" Lalong

nagka interes si Jelly. Aminado ako na madali ako magka crush, pero simpleng crush
lang. Pero si Jelly ang ehemplo ng kapag nagka crush, gusto nya maging bf. At ayoko
naman na magka bf sya ng isa sa kanila.

"Yung dalawa, ibang section. Yung isa kaklase natin." Walang gana na sabi ko.

"Oh.. alin dyan kaklase naten?"

"Yung pinaka matangkad... yung may pula na bracelet." Matabang na sagot ko. "Tara
na kasi, baka dumating na si Mrs. Reyes eh." Pagdadahilan ko.

"Hmm.. sige na nga. Tara." Sa wakas ay nagpa awat din si Jelly. Patalon talon pa
ito habang naglalakad kami pabalik sa room, pero hinarang ako ni Shin. Ang laki ng
eyebugs nya, halatang hindi natulog!

"Psst! Mag usap nga tayo." Sabi nya sa akin. Napa atras ako.

Lumingon si Jelly at nakita nya ang nangyari.

"Who is he?" Agad na tanong ni Jelly.

"Taga kabilang section. M-mauna ka na kaya muna sa room."

Jelly just shrugged her shoulders at naglakad pabalik sa room.

"A-ano kailangan mo?" I cursed myself. Dapat, kahit papaano ay nagpapasalamat ako
sa kanya, lalo na kay Min Jae at Kidd dahil niligtas nila si kuya.

"Syempre, we did you a favor. Niligtas nila Kidd at Min Jae yung crush mo. You know
i don't give things for free.. rather, I have to get something in exchange. By hook
or by crook." Seryoso na sabi sa akin ni Shin.

Napa awang ang labi ko. Seriously?!

"ANo naman gusto nyo'ng kapalit?" I even thought what they did was sincere. Dang.

"Ikaw ang gagawa ng assignments naming tatlo for one week."

"What?! That's absurd!"

"No, it's not. Kaya mo yan, ha?" Tinapik tapik nya pa ang balikat ko bago ako
lagpasan.

WHAT THE HELL HAPPENED?

FIVE -
"Aura, Aura, tapos ka na ba?"

Muntik na ako'ng mapa mura ng mula sa likod ko eh kumanta ng ganun si Kidd. (To the
tune of manga manga, hinog ka na ba? lol)

"Oo, oo, tapos na daw sya." Sagot naman ni Min Jae na kasunod lang nya din.

"Hindi pa ako tapos. At pwede ba, ako na lang ang kusa na magbibigay sa inyo nito,
wag nyo na ako'ng puntahan." Iritado na sabi ko, bago muling ibalik sa ginagawa ko
ang atensyon ko.

"Sungit mo na naman." Todo smile na naman si Min Jae, na tumayo pa sa harap ko.
Palagi'ng masaya to'ng kumag na to eh. Nakakainis na.

Hindi ako sumagot, tinuloy ko lang yung ginagawa ko.

Oo, ginagawan ko sila ng assignment. Pwede ko naman sana'ng gawin sa bahay, kaya
lang, hindi ko nakuha notebooks nila kung saan ko dapat isulat yung assignment
namin sa Science kaya para ako'ng tanga na nagmamadali. Hindi na ako nakapag
recess. Mabuti na lang at pulos after recess pa ang Science nila.

Umupo sila sa magkabilang tabi ko. Si Min Jae sa kaliwa, si Kidd sa kanan.

"Hay. Ang sarap ng hangin." Si Min Jae.

Kasalukuyan kaming nasa isa'ng bench na naka hilera sa gilid ng building namin.
Pwede doon tumambay habang recess.

"Pumasok na ba?" Si Kidd iyon.

I wasn't paying attention. Buti na lang dahil hindi naman pala talaga para sa akin
yun.

Sumagot si Min Jae. "Hindi pa yata."

"Wag nga kayo dito, hindi ako makapag concentrate." Sabi ko na hindi tumitingin sa
kanila.

"Kumokopya ka lang naman ah? Bakit kailangan mo mag concentrate?" Tanong pa ni Min
Jae.

Hindi na ako ulit nagsalita. Last naman na to'ng ginagawa ko, at Friday na ulit
kaya makakapag pahinga ako bukas. Matatapos na ang obligasyon ko sa mga tukmol na
ito. Ayoko ng nakakasama sila. Lalo ako'ng nabubully sa room, lalo na sa ibang
section.

Mabuti at nasa tabi ko si Jelly. May pagka mahadera kasi yun kaya sinasabi kung ano
gusto sabihin, inaasar tuloy sya na palengkera. Hay.

"Oh, heto. Last na yan, ha. Wala na ako'ng obligasyon sa inyo." Inabot ko nay Min
Jae yung notebook nya at ni Joon, tapos inabot ko yung kay Kidd sa kanya. "Please,
pakibigay kay Shin yan, baka manapak na naman yun." Sabi ko, sabay tingin ng masama
kay Kidd.

Tumawa si tanga. "Nagpaparinig ka pa. Exercise nya lang yun."

"Kahit na. As much as possible ayoko ng violence, which is exactly kabaliktaran ng

gusto nyo, i bet." Sabi ko.
Natahimik yung dalawa, nawala ang ngiti nila.

Oooops. Should i say sorry? Besides, kahit na ganun sila, hindi nabugbog si Kuya
dahil sa ginawa nilang dalawa.

"Sorry." Sabi ko.

Imbes magsalita ay may inabot si Kidd sa akin na parang envelope, tapos tumayo na
sila.

"Pumunta ka ha." Sabi ni Kidd. Nasa bulsa ng pantalon yung isang kamay nya, tapos
yung isa naman, pinangsaludo sa akin, tapos umalis na sila ni Min Jae na hindi ko
na nakitang ngumiti. Okay, what he did was cool.

I opened the envelope nang wala na sila sa paningin ko.

Ang cute pa naman, lavender yung kulay, pero ang creepy nung nakita ko yung laman.
Brown na paper na may skull drawing. May naka lagay na YOU'RE INVITED!

Birthday daw ni Shin?

What: Bang Young Shin's 17th birthday.

Where: Black Ridge Penthouse

When: August 10, Saturday. 6pm onwards.

Attire: Formal

Napakamot ako ng ulo. Formal attire? Hay. Yeah, meron pa naman ako siguro'ng pang
formal na natira at hindi namin nabenta.

Bumalik na ako sa class room at tamang tama na dumating na yung teacher namin
pagpasok ko.

"May package na dumating para sayo kanina. I think it's a dress." Yun yung unang
sabi ni mommy nung maka uwi na ako. 9am to 5pm ang pasok nya sa resto ni tita Rina
at so far, so good naman daw kaya nakakapag adjust na sya.

Nangunot yung noo ko. I wasn't expecting a package, lalo na ang dress.

"Kanino daw po galing?" Ibinaba ko yung bag ko.

Mommy shrugged her shoulders. "May note, hindi ko naman binasa. Go ahead." She was
preparing for our dinner at that time.
Curious na binuksan ko yung box. It's really a big one, mind you.

And yeah, it's a dress.. plus a pair of platforms, plus a YSL clutch which i know
is original.. and a box, that when i opened contains a white gold rose necklace. I
was impressd, but who the hell sent this?

Ibinalik ko lahat sa box at binasa yung note.

WEAR THESE

-SHIN

I rolled my eyeballs. Obviously ay can afford ng tukmol na iyon ang lahat ng ito,
but why would he send me these? We're not even close. Tsaka wala sana ako balak na
umattend, no. Hindi ko naman kilala mga pupunta.

"Oh, what is it?" Lumapit si mommy. Tapos na yata sya magluto.

I opened the box at hinayaan sya na tingnan ang laman.

"What? Who sent you this? Si Jelly?" Inangat pa ni mommy yung turquoise dress.

Umiling ako. "K-kakilala sa school. Magbibirthday kasi bukas."

Tumango tango si mommy. "Good, may kaibigan ka na pala, it's nice to hear. But..
aren't they supposed to be poor to middle class students? How can someone send you
these things?" Bigla ay nabaha ng pagtataka yung mukha ni mommy.

"M-mayaman po, Korean. Hindi ko nga rin po alam kung bakit sya dun nag-aaral."
Sagot ko. Totoo naman.

Inilapag ni mommy yung dress. Pakiramdam ko may doubt sya sa sinabi ko, pero alam
ko sa sarili ko na totoo yun. Disaster naman to si Shin, oh. Kung ganun pala sya
kayaman, hindi na ako magtataka kung paano nya nalaman kung saan ako naka tira.

I was in his shoes before. I know how having money works.

"P-pero isosoli ko po, mommy. H-hindi naman ako pupunta sa birthday nya tomorrow."
Sabi ko. Hindi na kasi umimik si mommy at yun naman talaga ang plano ko.

"Why?" Tanong ni mommy.

"Ah, eh.. Wala rin naman po ako masyado'ng kilala dun eh."

"Paano mo sila makikilala kung hindi ka pupunta?" Biglang tanong ni mommy.

I was caught off guard. So pupunta ako?

"You go, Aura. It's not like porket mahirap na tayo, hindi ka na pwede umattend sa
mga gatherings. Even the poor knows how to have fun too. Even the poor has
friends."

Yumuko ako.

Tumawa si mommy. "Don't be afraid."

"Paano kung may kakilala ako dun? They will mock me, mommy. We used to be in their
league and now, we are nobody." It's been on my thoughts too, actually.
Hinawakan ni mommy yung kamay ko. "Hindi naman lahat ng tao na mayaman, ganun.
Ganun ka ba? Ganun ba tayo when we were rich? So think of it as a challenge. Hindi
naman ganun kasama maging mahirap, diba? We still breathe, we can still eat three
times a day, we have shelter. I have the two of you, you and Alis."

Napatingin ako kay mommy. She's so positive, and now i know kung bakit hindi
nagrereklamo si mommy mula nung maging mahirap kami. She's thinking of the bright
side of it. She made the right moves, kung hindi, we can even left the mansion with
nothing, but here we are, still breathing.

Ngumiti ako. "S-sige po."

That night, halos hindi ako naka tulog. Bukod sa party, iniisip ko pa rin si Kuya.
I am really worried about him. Ibang iba na kasi sya, hindi ko na sya makausap
kagaya ng dati.I asked mommy about it but she just told me na hayaan na lang si
Kuya kasi nag a adust pa daw ito sa malamang o hindi.

Ala una na. Gising pa rin ako.

So i decided to try on the dress. I don't even know if it will fit me or what would
it look on me. Na concious ako bigla. Before, whenever may gathering, a day before
the event, nagpapa spa o derma ako or madalas kasama ko si Jelly and our friends.

Surpisingly, it fitted me well. Malamang na babaero nga si Shin, paano nya nahulaan
ang sukat ko? I look bigger than my size. Ugh.

Umikot ikot ako sa life size mirror sa kwarto. It's an antique piece. Hindi namin
iyon binenta dahil isa iyon sa mga favorite piece ni mommy, so we decided to keep
it, although malaki sana ang makukuha namin kung binenta din naman sya.

Sinukat ko din yung pumps. Right, kasyang kasya rin sa akin!

Napangiti ako. Nakaka miss magsuot ng mga ganung damit at sapatos. I also grabbed
the YSL clutch. Hinimas himas ko pa ito ng kamay ko, at nag pose sa harap ng
salamin. I really looked better in these things..

Kinabukasan, pasado alas singko ako nag decided na umalis sa amin.

Hinatid ako ni Kuya sa labasan.

"May pera ka pa ba?"

Nagulat ako sa tanong nya.

Binigyan ako ni mommy kanina. Ayoko sana tanggapin kasi nga may natira pa naman sa
sukli nung isang libo na binigay ni Shin, pero magtataka si mommy kaya tinanggap ko
na.

"M-meron." Sagot ko.

This is awkward.

Why?

Unang una. Hindi ako inaasar ni Kuya. Hindi sya lively. Pangalawa, never nya ako
hinatid para sumakay ng taxi. We have our drivers, or sya mismo naghahatid sa akin.
Pangatlo, we never talked about money! We both had it, so hindi kami nag uusap
tungkol doon.
"If you need some, magsabi ka lang ha. May natira pa naman ako mula sa
pinagbentahan ko ng collection ko." Seryoso na sabi nya.

I saw it. I saw the sadness in his eyes. Alam ko kung gaano kahirap para sa kanya
na ibenta yung basketball shoes collection at comics collection nya. Ang sabi nga
ni mommy, huwag na sya mag benta nun kasi malaki rin naman na ang nakuha namin mula
sa pinagbentahan ng mga antique at gamit sa mansion, but he insisted.

Maya maya ay may nakita na syang taxi. Sya ang pumara at kumausap. Nung pumayag na
yung driver, pinagbuksan nya ako ng pinto.

"Call me later. Sunduin kita." Sabi ni Kuya bago isara yung pnto.

Ngumiti at tumango ako.

Pasado alas sais ako nakarating sa Black Ridge.

Sinabi ko sa elevator girl na sa penthouse ang punta ko.

Sa totoo lang ay kinakabahan ako. Paano kung may kakilala ako dun? Paano kung may
mamahiya sa akin dun? Well, hindi pa naman kami nagkakasama o nagkita ni Shin
before when we were rich kaya kahit papaano, umaasa ako na iba ang serkulo na
ginagalawan nya.

Mas malaki ang chance na wala ako'ng kakilala dun.

"Ma'am, penthouse na po." Pukaw nung elevator girl sa akin.

"Ah, o-okay. Thanks." Sabi ko.

As i stepped out the elevator, tinunton ko ang maikling hallway patungo sa entrance
ng penthouse. It was so elegant, and glamorous. High ceilings, fantastic
chandelier, very stylish wallpaper.

Mga ganitong panahon ko namimiss maging mayaman, hay.

Ipinakita ko yung invitation ko tapos pumasok na ako.

Glass walls. Very very impressive. Luminga linga ako.

Kakaunti pa lang ang tao. Well, ugali ko rin before ang medyo magpa late, pero noon
iyon. I have to be obedient this time. Hindi ko naman balak magpa gabi, para hindi
na rin ako kailangan sunduin ni Kuya. Ayoko na sya abalahin.

Tsaka mukha namang hindi ako mag eenjoy dito.

Magpapakita lang ako kay Shin at magpapasalamat.

"You came, at last." Mula sa likod ko ay nagsalita si Min Jae.

"Will you stop showing up out of nowhere? You'll give me a heart attack!" I hissed.

Tumawa lang si kumag. He looked so dashing in his three piece suit. Pink ang polo
nito, at hinding hindi ko maikakaila na nasa kanya ang lahat ng karapatan maging
babaero. Why is he so cute? Dang.

"Tara, kain na tayo." Imbes ay aya nya.

"I'm not hungry. Busog pa ako." Pagdadahilan ko.

"C'mon, kaya ka nga pumunta eh."

"I don't even know why i have to go here. I should't be here. Hindi na kagaya ng
dati ang pamumuhay namin." Nahihiya na sabi ko.

"Ah." He paused. "No i remember you. I thought i already saw you somewhere that's
why i approached you nung unang araw na pumasok ako. You're Emmanuel Aragon's grand
daughter?"

Napalabi ako bag tumango. Whew. He knows my gran father.

Hindi na ako magtataka kung alam nya pagka bankrupt namin.

"It's okay. You're still human, you need to enjoy even just a bit. Ngayon ka pa
lang naman siguro nakaranas ng hirap. I enjoy mo na lang." He smiled.

"Sinasabi mo lang yan, palibhasa, rich kid ka pa rin." Sabi ko.

Tumawa sya. "Upo tayo." Inakay nya ako sa pinaka malapit na upuan. "And for your
information." Sabi nya nung naka upo na kami. "I also earn for me, kahit na may
allowance ako."

"Woo! At panu ka naman nag i earn?"

"I do a bit of modellings here and there."

"Wazzup!" Biglang dumating si Kidd.

At kagaya ni Min Jae, he looks so fresh... freshly picked out from the cover of a
magazine! Why do they even have to make me see this side of them? They're way way
too good looking.. ugh. Stop. I don't like them, i convince myself.

Umupo si Kidd sa kabilang side ko.

"Naks. Gumo-glowing ah." Bati sa akin ni Kidd na halatang may halo ng pang-aasar.

"Whatever." I ignored him and tried looking at Min Jae instead.

"Ikaw may ugali ka rin talagang masama. Push mo yan." Sagot ni Kidd.

"What?" Did i heard him right?

Tumawa si Min Jae. "Nahawaan ka na ni Cheska pre." Sabi ni Min Jae kay Kidd.

"Oo nga eh. Lakas maka hawa ng babaeng yun." Natatawa rin na sabi ni Kidd.

Sabay na napatingin sa entrance yung dalawa, biglang tumayo si Min Jae. "Speaking!"
Sabi pa.

Tumayo rin si Kidd. "Wait a minute, we'll be back." Sabi ni Kidd na hindi na
tumingin sa akin.

I saw two people entering the premises, pero hindi ko makita yung mukha kasi
malayo. Oh well, i stood up then went out to the terrace. Open ang area, malawak
ang lugar. Madami dami ang tao na naka tambay sa bandang iyon.

Unti unti ng dumidilim at nakikita ko na yung city lights. I might as well enjoy
looking at them for a while. Three months na rin naman mula nung maka kita ako ng
ganito'ng view, nung binisita ko yung condo unit ni Kuya.

Yes, may unit sya before. It was in the plan na mag move si kuya doon once he
graduate High School, pero syempre, pati yun kinuha ng bangko. Haaay.

Ineenjoy ko na ang view at ang hangin na linilipad lipad pa ang buhok ko ng may
marinig ako'ng nagmura sa likod ko.

"Fuck it." Mariin iyon, at pamilyar ang malagom na boses na iyon.

Si Joon.

And what? He was wearing a three piece suit too! Like.. okay, fine. He looks
decent. He was like the perfect epitome of a deliquent and good for nothing
gangster boy when i first met him.. and the second as well. But this man in front
of me is waaaay waaaay passed that boy i met before.

But he looked pissed.

I was A BIT drooling over his transformation and i saw that he looked pissed.

He was holding a glass of what i think is scotch. He walked passed me, pero
pumwesto rin sya kagaya ng pwesto ko, naka harap sa city lights. Tinungga nya yung
laman ng baso na hawak nya. Nung may dumaan na waiter, sinoli nya sa tray yung baso
at kumuha ulit.

And i was like in front of him, looking at him like a fool.

Bigla sya'ng tumingin sa akin. "Gusto mo?" Bahagya nya'ng itinaas yung hawak nyang
baso.

Umiling ako. "No."

He smirked. "Yeah, right."

Okay, what doesn he mean by that? I am a bit offended by that statement. Pakiramdam
ko, parang sinabihan nya ako ng maarte, na nag iinarte lang ako.

"And what do you mean by that?" Bahagya ako'ng lumapit sa kanya.

Hindi sya sumagot. But he did something.

He did something na ni sa hinagap ko eh hindi ko akalain na gagawin nya.

Hinila nya yung kamay ko, hinapit ako sa bewang, at sinubsob yung mukha nya sa leeg
ko. Bago pa ako makapag bigay ng violent reaction, may nagsalita sa likod ko.

"Joon!" It was rather an angry voice. "What the hell are you doing?!"

By that, bahagya ko na itinulak si Joon na mahigpit pa rin ang pagkaka hapit sa

bewang ko. Samyo ko yung tapang ng pabango nya. I want to see who is it, the person
who's behind us. Humarap ako.

They were like four people in front of us. Sila Kidd, Min Jae, a girl in pink
dress, and..

"Rance? Oppa?" I blinked my eyes twice to make sure na hindi ako namamalik mata.
He looked like he was caught off guard.

"A-aura? Ikaw ba yan?" halatang gulat na gulat ito.

"So you two knew each other. That's nice. Hindi na ako mahihirapan pa na ipakilala
sayo si Aura. She's my girlfriend, Rance. You can tell the lady beside you that i'm
already taken." Si Joon iyon.

And everyone's face put on a shock reaction including me.

SIX -

Hindi pa ako nakaka recover sa mga nangyari ng hilahin ako ni Joon palayo sa
kanila. Lumabas na kami ng penthouse actually, but i feel like i was just being
swayed by the wind. Tulala lang ako. Hindi ko alam kung totoo ba talaga na si Rance
yun.

Nasa elevator na kami ni Joon ng bumalik ako sa wisyo. Walang elevator assistant.
Hindi ko alam kung wala talaga o pinaalis nya. Hindi ko na napansin.

"Why the hell did you do that for?!" Kaunting taas na lang ng boses ko nang sabihin
ko yon, siguradong matatawag na iyon na sigaw.

"What are you being mad for? Kung gusto mo, babayaran pa kita. Besides, it's not as
if i did a physical damage to you or what." He did not even blinked an eye when he
said that.

"What? Are you crazy? Ano ba ang pumasok sa kukote mo at sinabi mo na girlfriend mo
ako? May saltik ka yata talaga eh. Nag da drugs ka ba, ha?" Hindi ko na napigilan
ang bunganga ko. I was so mad i feel like all my fear for this guys faded.

Seryoso pa rin ang mukha ni Joon. Naglakad sya ng dahan dahan palapit sa akin. Unti
unti din ako'ng umatras. "That mouth of yours need some proper spanking, eh?"
Tinukod nya yung isang kamay nya sa gilid ko.

Unti unting bumalik ang takot ko kay Joon.

We're stuck in an elevator, paano kung saktan nya ako dito?

Then biglang lumambot ng kaunti yung reaction ng mukha nya at unti unti sya'ng
lumayo.

"Come to think of it, you did a big favor for me."

"W-what are you talking about?" My lips were trembling!

Then the elevator door opened. 8th floor pa lang. May sumakay na dalawang teenager,
mag syota pa ata. Pababa din sila sa lobby. Walang nagsalita o gumalaw sa amin ni
Joon at pakiramdam ko eh ang sarap tadyakan ng mag jowa sa harap pa namin nag
sweet-sweet-an!

Then the elevator door opened.

The big clock says it's 6:45pm.

"Saan ba tayo pupunta?" Hindi nya na ako hawak, but i feel like i have to follow
him.

Ano pa ba ang babalikan ko sa taas?

Pero si Shin. Baka hanapin nya ako. He even sent me these dress and the accessories
to come with it and it's not cheap! Original lahat. My God. Paano kung hanapin nya?
Isa din yun na may saltik, eh. Baka bigla na naman manapak.

"Somewhere fun." Sagot ni Joon.

Naglakad kami palabas sa lobby. Napansin ko na umaambon.

"Wait there." Sabi nya.

So i did.

This is crazy! Ang gulo ng nangyari. Makakausap ko na sana si Oppa.

Rance Yu. Dati sya'ng kaibigan ni kuya. Namin.Technically 'dati' kasi mga bata pa
kami magkaka kilala na kami but nag migrate sila. Elementary pa lang kami magkaka
kilala na kami.. at sya yung first crush ko. Baka nga first love. Haaay. Lalo ako
nanghina.

Dun na kasi nag HS si Oppa sa America ayon sa pagkaka alam ko. At naka balik na
pala sya, tapos kakilala pa ng mga kumag na kontra bida ng buhay ko sa School!

Literal na small world!

Nagulat ako ng ibato sa akin ni Joon yung helmet. Pink. Pamilyar sa akin.

"K-kay Shin to ah?" Sabi ko. Mabuti at mabilis ang reflexes ko at nasalo ko. Medyo
mabigat pa naman.

Joon smirked. "It's everyone's." Naka sakay sya sa motor na parang kagaya ng kay
Shin, pero black, red at silver yung kulay nung kanya. "Hop in!" Utos nyang maisuot
ko na yung helmet.

Dahan dahan ako'ng sumakay ng patagilid sa motor nya. Naka dress ako, diba? Hay.
Ano ba to'ng mga pangyayare na to.

"Hindi na ba tayo babalik?" Tanong ko.

Imbes na sumagot ay pinaharurot nya yung motor, napa sigaw pa ako.

2am.

Hindi ko na mabilang kung naka ilang miscall na si kuya.

Joon is effin drunk.

Sinama nya ako sa isa'ng bar. Not just some bar, actually. I know how expensive to
drink there dahil minsan na kaming pumunta doon ni Jelly nang malasing din si Kuya.
We paid for his bill, not because walang dala si Kuya, but he's so drunk he can't
even pay.

Nagkataon na nasa nearby area lang kami ni Jelly, being foodies ourself, nagta try
kami kumain sa iba't ibang kainan, then we comment on the foods and everything,
then someone from the bar called me kasi naka recently called list ako sa cellphone
ni Kuya.

That was two years ago, at kaya din naman nalasing si Kuya eh second time nya pa
lang nung uminom. Hindi ko na nga sya natanong kung bakit sya uminom that time.

And now, naka handusay si Joon sa mesa, in front of me, with some bottles of random
wines and drinks he ordered.

Wala namang problema sa bill dahil kakilala halos ni Joon lahat ng nagserve sa
amin, even the chef na nagdala ng pagkain ko. As much as na enjoy ko ang pagkain
ulit ng mamahalin na pagkain, he forced me to drink.

Forced, pero na obliga na ako.

Ano pa ba ang gagawin ko, diba? But unlike him na tinutungga bawat bote, sumisimsim
lang ako.

A minute ago, Joon's cellphone rang. Kinapa ko iyon sa suit pocket nya. Kapareho ng
cellphone nya ngayon yung cellphone ko before. Ugh.

It's Kidd.

"Wala ka na ba balak bumalik?" It's Kidd's super serious voice.

"Ah.. Kidd. S-si Aura to. Ano kasi.. si Joon. He's drunk. C-can you help me here?"
Awkward. Iniisip ko kung ano reaction nya nung biglang sabihin ni Joon na
girlfriend nya ako. Ni hindi nga kami nag uusap!

Hindi agad nagsalita si Kidd.

I can still hear the crowd on his back ground.

"Nasaan kayo?" Maya maya ay sabi nya.

I told him the place. After fifteen minutes, Kidd came. Kung gaano ito ka dashing
kanina ay ganun pa rin ito nang dumating sya. Pero parang may kakaiba.

"Come with us." Sabi ni Kidd sa akin nung naipasok nya na sa kotse si Joon.

May driver yung kotse. Hindi ko alam kung kanino yun.

"B-bakit? Uuwi na ako." Sabi ko. Wala naman na ako'ng gagawin dun.

Kidd smirked. It's the first change of emotion mula ng dumating sya para sunduin si
Joon. "Girlfriend ka nya, diba? You have to go with us." Muling naging seryoso yung
reaction nya.

Parang kumabog yung dibdib ko sa sinabi nya. Parang hindi sya yung Kidd na kausap
ko kanina.

"Tara." He was still holding the car's door.

Hindi ko inalis yung tingin ko sa kanya habang dahan dahan ako'ng pumasok sa kotse.

Malakas nya'ng tinulak pasara yung pintuan ng makapasok na ako. Then pumasok sya sa
front seat, tabi ng driver. Wala kaming imikan.

Si Joon, he's still sleeping. Sa dami ng nainum nya, goodluck na lang kung wala
syang hangover pagka gisingnya bukas o mamaya.

Kinakabahan ako actually. Ano naman gagawin ko dun?

Ah. Magpapasalamat ako kay Shin. At itatanong ko na rin kung bakit nya ako
pinadalhan ng damit at mga accessories. It's insane.

Mabilis na bumaba si Kidd, then he opened my door. Nang makalabas ako, i saw Min
Jae waiting, and he doesn't look happy. What's heppning? Bakit parang kakaiba ang
ikinikilos nilang lahat?

"Si Joon?" Tanong ni Min Jae sa akin.

"Ah, ano. Nasa loob. L-lasing." Hindi ko alam kung bakit bigla ako'ng nahiya.
Itinuro ko yung kotse.

Tumango tango lang ito.

"Let's go?" Si Kidd naman iyon, nasa gilid ko.

"Ah kailangan ko pa ba talaga sumama?" Mahinang tanong ko.

They both looked at me.

"Aura, Joon just announced na girlfriend ka nya." Min Jae said as if it was the
most unusual thing in the world to happen. "It won't be that easy from now on."

Napa awang ang labi ko.

"B-but he was just.. he don't mean it." Depensa ko.

They both laughed like i was telling them a joke.

"Hey, Aura. You're back?" Liningon ko yung nagsalita. Si Oppa, kasama na naman yung
girl.

Dahil nagulat ako sa ginawa ni Joon kanina, hindi na ako nagka chance na tingnan
yung babae, but now that i have seen her in front of me.. Grabe. Ang ganda nya.
Model type si ate.

"Aura, tara na." Aya ni Kidd.

"S-si Joon? Panu sya?" I asked.

Lahat na naman sila napatingin sa akin. Uh oh, that went out wrong. I was just
wondering dahil pakiramdam ko ay kakainin nila ako anytime.

"Someone will take care of him." Si Min Jae iyon.

So sumunod na ako sa kanila. Nasa elevator na kami ng maalala ko na i text si Kuya.

I texted him na may maghahatid sa akin kahit wala, na hindi ko narinig ang tawag
nya kanina, then ini-off ko yung cellphone ko.

Sabay sabay kaming bumaba sa pinaka mataas na floor.

The place was now literally swarming with people. At hyper pa ang mga ito. Sabay
sabay kaming pumasok.

"Hi Cheska. Can we take a photo with you?" May tatlong babae ang lumapit sa kasama
namin.

Yung tinawag na Cheska, ngumiti sya. "Sure!" Magiliw na sabi nya.

Is she a celebrity or what?

Sa kasamaang palad ay si Oppa pa yung nag picture sa kanila.

Oppa. Oppa pa din ba ang dapat itawag ko sa kanya? It started when we met our
Korean neighbor. Si Eunha. Ka age lang namin sya. Tinuro nya samin na ang tawag sa
mga older boys our age is Oppa. Si Eunha nga, yun yung tawag kay Kuya, pero lagi
syang binabara ni Kuya tapos tatawa lang si Eunha.

Speaking of Eunha, nasan na kaya yun? Halos magkasunudan lang kasi na umalis sila
ni Rance.

Min Jae clapped his hand in front of my face. Mahina lang iyon.

"Are you okay?" Tanong nya.

Tapos na pala yung picture taking.

I saw Shin. Syempre pa ay wala rin ako itulak kabigin sa itsura nya ngayon. Kung
noong naka school uniform pa lang sila, sobrang 'hot' na sila, ngayon pa na uber
classy ng itsura nila?

Nasa may terrace si Shin, and he was talking with numerous girls.

Bigla ako'ng may na realize. Hindi na nga pala ako kasali sa mundo nila. Hindi na
dapat ako nandito. In the first place, hindi ko nga alam bakit pa ako pumunta dito?
Mukhang hindi rin naman ako kailangan dito.
I don't know why Shin sent me what i wore, pero.. parang nakaka disappoint na nag
effort sya ng ganun ng walang dahilan.. or kung meron man, parang wala lang. I'm
having the urge to talk to Shin.

Hindi ako assuming na may gusto sya sa akin or what. What i was thinking is WHY HE
SENT me the gifts. Sa pagkaka alam ko, hindi rin naman kami close.

2:30 am na ang i am getting restless.

Kasama ko sila but i feel insignificant.

They were all over that Cheska girl.

I stood up. Ang sabi ko, pupunta lang ako sa comfort room, pero nag hanap ako ng
waiter para kumuha ng booze. I might as well take the opportunity para uminom.

"Hi Aura." Muntik ko nang mabuga yung iniinom ko ng biglang sumulpot sa harap ko so
Cheska.

She was smiling at me.

"H-hello." Sagot ko.

"I'm Francheska Oliveros. Call me Cheska." Ilinahad nya yung kamay nya sa harap ko.
Nakipag kamay naman ako.

"Alaura Marquez, Aura for short." Sagot ko naman.

"Yeah. So.. girlfriend ka ni Joon?" Ah. I know what she's doing, fishing for
information.

"Bakit?" I tried to smile and let out a soft laugh.

"Yes, she is." Mula sa gilid namin ay may sumabat.

It's Joon. Susuray suray pa ito sa paglakad. He was holding his neck as if na stiff
neck ito. Magulo na rin ang pagkaka ayos ng tie nya at bukas na ang suit nya.

"You're back." Nakita ko na lumiwanag yung mata ni Cheska, pero hindi sya pinansin
ni Joon.

Imbes ay sa akin lumapit si Joon. "Bakit mo ako iniwan? And why are we here again?"
Matigas na tanong nya sa akin.

"Eh-" Sasagot pa lang sana ako.

"Tara na. Ihahatid na kita." Hinawakan nya yung kamay ko. Kinuha nya yung baso na
hawak ko at inilapag sa katabi na mesa.

"T-teka lang." Kinuha ko yung kamay ko mula sa pagkaka hawak nya.

"Hey. There's a party here." Sabay sabay kami lumingon ng magsalita si Shin. So
hindi na ito busy.

Hindi sya pinansin ni Joon at hinila ako ulit. "Let's go."

Nagpa tangay na ako. Bakit ba ugali nila ang manghila? Nagulat ako ng hawakan ni
Shin yung isang kamay ko.
"Wait. Where are you going?" Kunot ang noo at halatang nagulat na tanong ni Shin.
Nakatingin sya sa pagkaka hawak ni Joon sa wrist ko.

"Uuwi. This is a fucked up party." Si Joon ang sumagot.

"What?" Tiningnan ni Shin si Cheska. "But you just got here!"

"Actually kanina pa kami-" Hindi pa ako tapos magsalita pero hinila na ako ni Joon.

"Let them go, Shin. Kanina pa gusto umuwi ni Joon." Narinig ko na sabi ni Cheska.

Nasa tapat na kami ng elevator ng bitawan nya ako. Walang nagsasalita sa amin.

Nang bumukas yung elevator, pumasok kami.

"Lobby." Sabi ni Joon sa elevator assistance.

"Iniiwasan mo ba si Cheska?" Tanong ko, not looking at him.

Hindi sumagot si Joon.

"She's nice." Sabi ko pa.

"Shut up." Sagot nya naman.

I bit my lip. Ano ba ang ugali meron ang lalaking ito?

Hindi na ako nagsalita hanggang sa maka baba kami ng lobby. Naglalakad na kami
palabas ng habulin kami ni Rance. Humihingal pa ito ng pumunta sa harap namin.

"What the fuck are you doing, Joon? Do you know what you just did?" Halatang galit
ito. Tinulak pa nito sa balikat si Joon.

"Fuck off!" Singhal ni Joon. Patuloy syang naglakad.

Ako naman ay natulala sa kanila. What is happening?!

Pero sumunod pa rin si Rance. "You are hurting her. Stop it, Joon.It's too much!"
Tumaas na ang boses ni Rance.

I really don't know what's going on!

"Edi i comfort mo. Yun naman gawain mo, diba? Hindi ka pa ba nasanay? Hahabulin nya
ako, sasaktan ko sya, at ikaw ang mag cocomfort sa kanya?" Joon said.

Oh, they were talking about Cheska..

Nakita ko na ikinuyom ni Rance yung kamay nya bago suntukin si Joon.

I gasped. What?!

Syempre bumawi si Joon. This is the first time i saw Oppa being violent!

Nagka gulo na, i screamed for them to stop and asked for help.

Luckily, Min Jae, Kidd and Shin came rushing and help them tore apart.
"Tama na, ano ba kayo?!" Sigaw ko. "Kung may problema kayo, kayo kayo na lang ang
mamroblema, huwagnyo na ako'ng isali!" They looked at me, i looked at Joon. "At
ikaw, wag mo na ako'ng kausapin kahit kailan!" Sigaw ko bago ako nag walk out.

SEVEN -

Kung mayaman pa kami, for sure, may mga kung anu ano'ng remedies na ako'ng gagawin
o magagawa para mabawasan o hindi mahalata ang eye bugs ko.

But unfortunately, mahirap na kami.

Pasado alas tres na ako naka uwi, and to my surprise ay gising pa si Kuya.
Hinihintay nya daw ako, at ibinilin din daw kasi ako sa kanya ni mommy. Nag sorry
ako at nagsinungaling na may naghatid sa akin. Hindi nya naman ako nakita na bumaba
ng taxi kasi sa sala sya naghintay sa akin.

Nag half bath ako nun, pero sa dami ng iniisip ko, alas singko na ako naka tulog.
Medyo sanay ako magising ng maaga kaya alas nueve pa lang, nagising na ako. Medyo
masakit ang ulo ko, pero yung eye bugs talaga yung pinoproblema ko.

Pag gising ko, may note ako na nabasa.

Ako lang mag isa sa bahay. Pumasok si mommy, si Kuya naman daw may pinuntahanHay.
Parang palaging busy si Kuya na di ko malaman.

I decided na papuntahin si Jelly sa bahay. Hindi pa rin naman sya nakaka rating
dito.

As usual, she arrived very sossy. Ipinarada nya pa sa driver nya yung kotse nila,
but i told her na sa iba na lang kasi mahirap na, hindi namin kilala ang mga tao
dito at alam mu na, ayaw namin na malaman nila ang background namin as much as
possible.

"Beshy.." Tawag ko sa kanya.

Busy si Jelly tumingin sa paligid ng bagong bahay namin.

"Yes?" Sagot nya na hindi naman ako nilingon.

"Oppa Rance is back in the Philippines." Sabi ko.

Nilingon nya ako, at nakita ko na nagulat rin sya. Hindi nya kilala si Rance
personally, but i told her stories about him and all, kaya i know na makaka relate
sya sa nararamdaman ko. Then lumapit sya at umupo sa tabi ko.

"Really? Kailan kayo nagkita?"

I smiled bitterly. "Yesterday, hindi pa sadya."

"Oh? Nag usap naman kayo?"

Umiling ako. "Hindi.. ay, oo. Pero parang hindi." I sighed. "Actually, nagkita kami
sa birthday ni Shin. Remember, yung humarang sa akin nung Monday?"
Nag isip si Jelly bago tumango. "Yung cutie patootie na guy na yun? Oooh. Friends
pala kayo."

"Hindi nga, eh. At alam mo ba? He even sent me an original YSL clutch with other
signatured dress, necklace and pumps. Hindi ko alam kung bakit."

Lumaki yung mata ni Jelly. "Woah! Hold up, beshy. Baka may gusto sayo yun?"

I stopped for a moment, then i said "H-hindi, malabo. Hindi nga ako pinapansin nun.
Anyway, ayun nga. I was talking with someone nang magsalita si Oppa. pareho kami
nagulat, pero hindi kami nakapag usap. ANg complicated ng situation."

"At bakit naman complicated?" Naka nguso na tanong ni Jelly.

"Eh, may kasama sya'ng girl. And.. basta. Madami din kasing tao nun. Haay. Hindi ko
nga alam kung magkikita pa kami ulit." Malungkot na sabi ko, sumandal ako sa
sandalan ng sofa.

"Bakit hindi? Eh the fact na nasa party sya nung Shin, malamang magka kilala sila.
Edi tanungin mo si cutie patootie!" Pa cute na sabi ni Jelly.

"Mandiri ka nga beshy! Cutie patootie? Seriously?" Naka ngiwi na sabi ko.

Tumawa sya. "Ang pikon mo. Palibhasa hindi ka pa nagkaka boyfriend kaya hindi mo
alam ang feeling!" Pang aasar nya pa.

Inirapan ko sya. "Ayoko nga mag boyfriend kagaya mo ng dahil sa trip mo lang, no."

Tumawa sya ulit. "Edi wag trip! Mag bf ka ng mahal mo o gusto mo talaga. Mabuti pa,
kapag nagkita kayo ulit ng Oppa mo, umamin ka sa kanya. Malay mo, gusto ka rin
nya."

"You wicked witch. How are you sure na gusto ko pa rin sya? Ang tagal na namin na
hindi nagkita, nagulat lang ako. And speaking from your experience, feelings fade,
feelings change. Lalo na sayo, ang bilis."

Siniko ako ni Jelly. "Beshy ang arte mo. Sinali mo pa ako, ha. Nalungkot ka nga
nung maisip mo na baka hindi na kayo magkita, malamang me gusto ka pa rin dun kahit
kaunti."

Napaisip ako.

"Whatever."

Hindi na rin naman nagtagal si Jelly dahil hindi pala nagpaalam ang bruha kay Tita
Rina. Tiyak na paparusahan at bubungangaan na naman yun kapag hindi sumunod dito.

Ugh, we hate that girl so much!

"Tabi nga, lumipat ka sa upuan ko. Bilis!"

That effin loud but deep voice. I know who is it, but i decided not to look, nor to
think.

Nakita ko na mabilis umalis sa pagkaka upo sa kanan na side ko yung katabi ko, at
umupo si Joon. Monday na monday at may binully na naman ang lalaki. Napailing ako.
Kasalukuyan ako'ng nagba back read ng mga lessons sa english since maaga pa naman.

It's an ordinary Monday morning, pero ramdam ko na pinagbubulungan at pinag uusapan

ako ng mga kaklase ko. Worst, nasa gate pa lang ako kanina, ganun na agad
pakiramdam ko. Iniisip ko na lang na napapraning ako.

"Uhm... Aura?" Untag ni Kaye sa akin.

Both Sally and Trish were all looking at my direction.

Inabot sa akin ni Kaye yung cellphone nya.

"I took this from the bulletin board a while ago.." Dahan dahan na inabot nya sa
akin yung phone nya, na muntik ko ng mabitiwan nung nakita ko kung ano yung andun.

It's a picture.

Pictures, actually.

Pictures namin sa party ni Shin, habang hapit ni Joon yung bewang ko.

"A-ano to? Bakit.. saan mo to nakuhanan?" Nanginginig ang kamay ko na tanong ko.

"Sa bulletin board sa baba. Mukha kasing hindi ka pa aware, kaya ipinakita ko."
Sabi ni Kaye.

Kita ko na parang medyo naging aloof sya sa akin. Parang na a-awkwardan sya sa
sitwasyon.

"Beshy!" Mula sa pinto ng classroom namin ay humahangos na dumating si Jelly.

Lumapit sya sa akin. "What the hell is going on? Kayo ba ng lalaking ito?!" Itinuro
ni Jelly si Joon.

Lahat ng mga kaklase namin ay napatingin sa amin. Jelly sounded like she was
accusing me of a crime! Shizz. Pati yung mga dumadaan lang sa corridor ay
napatingin na rin.

"Ah, ano-"

Tumayo si Joon. "Yes, we are together. At hindi ko maisip kung bakit nyo pa
pinapalaki to. Fuck off, all of you." Matalim ang tingin na ipinukol ni Joon kay
Jelly.

I saw Jelly's reaction, she looked like she lost all of her weapon in a fight.
"Ano ba? Will you stop saying that? Huwag mo ako'ng gamitin para makaiwas ka sa
ibang tao!" Singhal ko naman kay Joon.

He looked at me, then grinned. Hindi sya sumagot, at naglakad palabas ng classroom.

Oh kayo, ano'ng tinitingin tingin nyo? Mga chismoso!" Sigaw naman ni Jelly.

Bumalik sa kani kanilang ginagawa ang mga kaklase ko. Jellystood in front of me.

"What was that guy saying, beshy? Ano ba talaga ang nangyayari?" She looked
confused.

Huminga ako ng malalim. "Samahan mo ako beshy." I told her. Lumabas kami ng
classroom at bumaba kami. I want to see the bulletin board. And yes, when we
arrived, madami pa ring studyante ang nasa harap noon, nag pipicture pa.

Binalya ko sila, then i took down the images. They groaned in disappointment,
hanggang sa isa isa na silang umalis. Halos kalahati ng laki ng bulletin board ang
nasakop ng iba't ibang picture namin ni Joon. Iba iba ang angle noon, patunay na
nanggaling sa iba ibang tao.

"That was quite scandalous." Mula sa likod ko ay may nagsalita.

It's Rance.. kasama si Cheska, wearing our school's unfirom.

Bigla ako'ng nahiya. Wait, what? Bakit sila naka uniform?

Ngumiti si Rance. "Yes, dito rin kami mag-aaral this year ni Cheska." Sabi nya as
if nabasa nito ang isip ko.

"Sino sya Beshy?" Si Jelly iyon.

"Hi, I'm Rance. This is Cheska." Pagpapakilala ni Rance kay Jelly.

I saw Jelly's eyes widened. "Oh.." Sabi ni Jelly. "I'm Jelly."

Ngumiti si Rance kay Jelly, tapos tumingin sya sa akin. "Uhm Aura, kung wala kang
gagawin mamaya, i want to treat you for a snack. Tagal din natin na hindi nagkita."

Kumabog yung dibdib ko. Is he asking me for a date?

Siniko ako ni Jelly. "Hoy, Beshy."

"Ah, w-wala naman ako gagawin mamaya." Sabi ko.

Rance smiled. "That's good. See you at the gate. okay?"

Tumango ako.

Napansin ko na tinitingnan lang ni Cheska yung reaction ko. Hindi sya nagsalita, or
gumawa ng ibang reaction or gesture, pure poker face na yung mata nakatingin sa
akin.

"Okay."

"See you later!" Kumaway pa si Rance bago umalis kasama si Cheska.

"Ang wafu naman pala talaga ni Rance." Untag ni Jelly. "Pero baka andun na si
ma'am, kaya bumalik na tayo."

Pagbalik namin sa classroom, wala si Joon. Cutting? Hindi na ako magtataka na kaya
nya'ng gawin yun. That's what bad boys do.

Buong araw ay hindi ko na nakita si Joon. Hindi ko rin nakita yung motor nya. Andun
yung motor nila Shin but i haven't had the chance na makita sila. And i don't want
too, anyway.

Naging normal ang takbo ng buhay ko noon sa school, at inaanticipate ko yung pag
'treat' sa akin ni Oppa Rance. Excited ako na makamusta sya. Kakaiba yung
pakiramdam na parang bata ako ulit. Yung tipong makakalaro ko sya ulit?

"Nako, nako. Si Beshy inaanticipate ang pag treat sa kanya mamaya ni Oppa." Sabi ni
Jelly nung nasa canteen. Nag decide kami na huwag na sumama kila Kaye since mukhang
ilang na rin naman sila.

"Hindi naman, nakakatuwa lang. Sya mismo nag aya. Akala ko, wala na lang ako eh. I
mean, i thought wala man lang sya balak na mangamusta."

"Oh edi ayan na ang hinahanap mo. Mukha naman na crush na crush mo pa rin sya, go
for it. Baka yan na ang maging first boyrfriend mo." Natatawa na sabi ni Jelly bago
sumubo ng burger.

"Hindi naman sa ganun yung iniisip ko--"

"hay, ewan ko sayo. Ang choosy mo kahit kailan! Mag go with the flow ka na lang. I
want to see you happy and in love."

Tumawa ako. "Sus. Mukhang matagal mo pa ako makikita na happy and in love."

Uwian na.

First time na dumaan muna ako sa wash room bago pumunta palabas ng gate. Todo
support naman si Jelly sa akin. Pinahiram nya pa ako ng blush on.

"O-okay na ba yung itsura ko?" Concious na concious ako.

"Oo na nga. Ano ka ba? Masyado ka'ng tense." Sabi ni Jelly.

Naging excited pala ako para ma disappoint. Kasama namin si Cheska lumabas, we went
into a nearby coffee shop. Naglaho ang lahat ng plano ko'ng gawin at itanong at
sabihin. Para lang ako'ng tanga na nakikinig sa mga pag uusap nila.

"Hey, Aura. Mag kwento ka naman." Si Cheska iyon.

"A-ako?" Itinuro ko yung sarili ko.

They both smiled. They look like a couple! I hate it.

Tumango si Cheska. "Oo, i want to be friends with you too. Sabi ni Rance, childhood
friend daw kayo, eh." Magiliw na sabi nya.

"Ah.. yeah. Lumipat kasi sila. I mean, nag migrate. Hindi ko nga alam na nakabalik
na sila." Nilangkapan ko ng kaunting sarcasm ang sinabi ko.

"Medyo kakawui ko lang this month.. I heard what happened, Aura. Condolence and i'm
sorry it happened." Seryoso na sabi ni Rance.
Hindi ko inasahan iyon, so i was caught off guard. Kahit naman pala papaano, may
alam sya sa recent status ko. Negatively nga lang.

"O-oo. Thanks.. it's okay. Okay naman kami ngayon. Kaya nga nandito ako sa public
High School ngayon nag-aaral. Eh kayo? Bakit dito kayo pumasok?" Innocent ang
tanong ko na iyon, wala ako gusto ipakahulugan, but they seemed to go tit worng.

Parang namutla si Cheska.

"Ah, para maiba naman." Tipid na sagot ni Rance. "By the way, kamusta si Alistair?"

"He's fine, i think." Napansin ko ang mabilis na parang pag iiba ni Rance ng topic.
Nahihiwagaan na talaga ako sa kanya. I sipped on my mango frappe.

"You think? Saan sya pumapasok ngayon?"

"Sa Xavier pa rin. Varisty sya, nakuha sya sa scholarship." Sagot ko.

Tumango tango naman si Rance. "That's nice. Magaling naman talaga sya maglaro ever
since."

"I know." I laughed, only to be shocked when Joon showed up.

"What the hell are you doing here? I've waited for you at the gate!" He looked
upset.. but what the hell is he doing here? Napatayo ako bigla.

"Joon, she's a childhood friend. Hindi naman siguro masama makipag kwentuhan sa
kanya." Tumayo rin si Rance at hinarap si Joon.

Joon side smirked. "It's bad, lalo na at girlfriend ko na si Aura." Pagkasabi noon
ni Joon ay humarap sya sa akin.

I gasped for air. The hell is wrong with this man?

"Let's talk, Aura. Outside. Don't make me go back." Matalim ang tingin na sabi ni
Joon sa akin bago umalis palabas ng coffee shop na iyon.

Walang nagsalita agad sa amin. Si Cheska ay nanatiling naka upo.

"Sige na, lumabas ka na." Si Rance ang nauna.

"P-pero.."

"It's fine. Boyfriend mo naman sya, kaya karapatan nya mag demand. Kasalanan ko rin
naman, I asked you out without asking you kung may lakad kayo ng boyfriend mo."

GUSTO KO ISIGAW NA HINDI KO BOYFRIEND SI JOON AT WALA AKONG KINALAMAN SA KANYA, but
for some reason, hindi ko ginawa. May nag urge sa akin na makipag usap sa lalaki.
Joon has never told me to talk with him. It must be something of my concern this
time.

"I'm sorry." Yumuko ako bago lumabas at sinundan sya.

I saw him in the corner, lighting a cigarette.

"Ano na naman ba ang problema mo?"

"Stop going with Rance, okay? Pinagkalat ko na na girlfriend kita, damn it."

"Hello! Kasalana ko ba? Tsaka, hindi ko nga alam kung anong kabaliwan ang sakit mo
para i announce yun. Nagulo pa ang buhay ko ng dahil sa lintek na announcement mu
na yan!" Tinaasan ko boses ko.

Bumuga ng hangin si Joon.

"Oh yeah? How about you stop going out and talking to Rance, kapalit ng proteksyon
ko sa Kuya mo?"He teasted.

The moment na narinig ko ang word na KUYA, automatic na nagpantig ang tenga ko.

"Anong ibig mo sabihin?"

Joon looked at me. "I see, wala kang kaalam alam."

"Ano ba ang sinasbi mo?"

"Let's do this the right way. Call it blackmail, i don't fucking care. I can give
your beloved brother a protection, just don't ever go out or talk with that
bastard."

Napa atras ako. "And why would my brother need a protection?"

Tumawa si Joon. "He's been bullied, mula ng maging mahirap kayo, Aura. In one call,
i can give him back his old life as the school jock."

Napalunok ako ng laway. Who does he think he is? "Huwag mo ako'ng patawanun, Joon.
Kung wala kang magawa sa buhay mo, huwag mo akong idamay sa kalokohan mo." Sabi ko
sabay talikod.

"All right. I said my piece. Go. Don't tell me i did not told you." Sabi nya, pero
hindi ko na sya pinansin. I went home directly.

Only to find out that Kuya has been bleeding bad in front of our door, unconscious.

EIGHT -

RANCE'S POV -

"I'm sorry. I don't want you to do it, but inside of me, there's a part na sana
magtagumpay ka sa gagawin mo." Yumuko si Cheska matapos nya iyo'ng sabihin.
Everything about her is my weakness.. specially seeing her sad.

Ayoko ng malungkot sya, ayoko ng nasasaktan sya, ayoko ng nababalewala sya. She
doesn't deserve it. She's one of those girl na hindi lang mabait, maganda at
matalino. Meron sya'ng humility. And i love everything about her.

Yes, i love her.

But unfortunately, all she ever thinks about is Joon. At sa kasamaang palad ulit,
si Joon din ang dahilan kung bakit sya nalulungkot, nasasaktan at nababalewala si
Cheska.

Hindi ako sumagot sa sinabi nya na iyon.

Magkasabay kaming pumasok. It's stupid to think na lumipat sya sa isang pipitsuging
eskwelahan kumpara sa dati naming pinapasukan para sundan si Joon. And it's stupid
of me too, para lumipat din at sundan sya.

I don't want to think of myself as a martyr. I think of myself as a person who's in

love.

I believe na kapag nagmamahal ka, hindi naman kailangan mahalin ka rin nya. Ang
maipakita lang na mahal mo sya ay sapat o sobra sobra na.

"Rance?" Untag sa akin ni Cheska.

Nasa kotse kami ngayon. We have a driver. Dahil pinagkakatiwalaan ako ng parents ni
Cheska na walang nagawa kundi ang payagan sya sa kalokohan nya, they decided na
magsasabay na lang kami pumasok.

Sounds perfect.. kung mahal nya lang din sana ako.

I sighed.

"Rance, i'm sorry.." Sabi nya ulit.

Pinilit ko'ng ngumiti, kagaya ng dati. "You don't have to worry about it, France."
I call her France.. masyado na kasing gasgas yung Cheska. "I'll be fine, it will be
fine." I assured her.

I can see the hesitations in her eyes. "I shouldn't be dragging you into this.."
Muli syang yumuko.

"France, cheer up! Ano ka ba naman? Ngayon pa na pareho na kayo ng school ng

forever love mo?" Linangkapan ko ng sigla ang boses ko.

She looked at me, tapos ngumiti. "Thank you so much, Rance. I owe you everything."

"Wala yun. Alam mo naman na nandito lang ako." Kasi mahal kita. Gusto ko sana
idugtong pero ayoko masira ang kung ano ang meron kami ngayon ni France.

Maaga kaming dumating sa school.

Agad na hinanap ng mata ko si Aura. Kung bakit ba naman kasi sa dami ng igi-
girlfriend ni Joon ay si Aura pa? I know her all my life! Magkapit bahay kami noon
until mag migrate kami sa China. At noon pa ay alam ko na espesyal ang pagtingin
nya sa akin.

Kahit hindi nya aminin ay ramdam ko.

Randam ko sa bawat tawag nya sa akin ng Oppa. Ramdam ko sa bawat pag aaya nya sa
akin noon mag hang out. Ramdam ko sa tuwing gusto nya sumama kapag may lakad kami
ni Alistair.

"Rance, si Aura." Bumalik ako sa realidad ng sikuhin ako ng marahan ni France.

Automatic na napatingin ako sa direksyon na tinuro nya.

Kasama ni Aura si Jelly, naglalakd sila paakyat sa hagdan, pero hindi naka uniform
si Aura.

Something urge me to go and talk to her.

"Why is she not wearing a uniform?" Mahinang tanong ni France.

"France, mauna ka na sa room. I'll talk to her. Okay?" Sabi ko na kay Aura pa rin
naka tingin.

She nodded.

Magka klase kami. We're in the first section since qualified yung mga grades namin
sa section na iyon and i'm really glad na magkaklase kami.

I hurriedly ran to get to Aura and Jelly.

"Aura." I called her.

Napatigil sila sa paglalakad tapos nilingon nila ako.

"Oppa.." Mahinang sabi ni Aura. I know na may hesitation yung pagtawag nya na yun,
hindi na sya sure kung okay pa rin sa akin ang tawagin na Oppa. I don't mind
actually..

"Bakit hindi ka naka uniform?" Agad na tanong ko.

Biglang lumambong yung mata nya.

"Magpapaalam lang kasi sya na hindi muna sya makakapasok." Si Jelly yung sumagot.

"Nasa hospital kasi si Kuya." Dagdag ni Aura.

"What? What happened to Alistair?" I became worried.

"He's fine.. m-may strangers na napagtripan si Kuya sa lugar namin. Kailangan ko

lang sya bantayan ngayon o baka hanggang bukas."

"Oh, i see. Saang hospital sya dinala?"

"San Lazarus."

"Okay, after class pupunta ako. Pakisabi na lang sa kanya."

Tumango si Aura, then umalis na sila.

KIDD'S POV -

"So pano na ang plano?" Tanong ko kay Min Jae.

Nag kibit balikat sya. "Hindi ko alam. Gago din talaga yun si Joon." Umiling iling
si Min Jae.

I laughed. "That bastard ruined everything."

"Well, he was born that way. At sa tagal ng pagtatyaga natin eh dapat masanay na
tayo."

"Damn!" Tumayo ako at nag inat. "The show must go on. That lousy act won't hold
anyway. Isa ding determinado to si Rance."

Tumawa si Min Jae. "Nagagawa nga naman ng pag ibig!"

I acted like i was going to puke. "Duh."

Min Jae laughed so hard! "And why are we doing this, again?"

"Fuck you." Natatawa na sabi ko bago iwan si Min Jae.

Sumunod sya sa akin tapos sabay na kaming pumasok sa class room. Tulog si Shin ng
pumasok kami. Hindi na kami nagtataka. Napaka antukin talaga ng gago'ng yun.

Magulo. Yun yung unang word na masasabi kapag pumasok ang kahit na sino sa section
namin. Last section.. what do you expect? Kumbaga, kami yung patapon na estudyante.
May kaunting future at tinutulungan na tumaas yung rate ng future.

Lima lang yung babae sa section namin. Mga badass din, but you can get the idea
kung ano pa kaming mga lalaki. Pero pinaka badass syempre si Shin.. sa section
namin.

Kung tatanungin nyo ako kung sino pinaka badass sa buong school?

Hindi na kailangan pang itanong o magpakita ng patunay.

Si Kim Jae Joon.

He is our leader. None other.

Oo nga pala, wala masyado nakakaalam nun. Ang akala nila, simpleng mga deliquent
students lang kami. But there will always be underneath our *ehem* charming looks
and badboy image.

Si Shin. He's too good to be wasted. Well, sa opinyon namin iyon ni Min Jae.

So we decided na gumawa ng way para kahit papaano eh malihis ng kaunti sa tatahakin

naming landas si Shin. At syempre pa ay siguradong hindi alam ni Joon dahil lagot
kami kapag nagkataon.

Si Aura. Unang beses namin nakita na magsakay ng babae o mag angkas ng babae sa
motor nya si Shin. Aminado kami ni Min Jae na napa nganga kami ng makita namin na
nakasakay yung babae sa likod ng motor nya.

I don't know her that time. I discussed it with Min Jae at sya ang nagsabi na ito
nga si Aura. Ayon sa balita, dati silang mayaman.. well, i can attest to that. Kung
talagang apo sya ng sinasabi nilang lolo nya, no doubt na mayaman nga sila.

Na bankcrupt yung business ng lolo nya kaya napunta sya sa public school.

Anyhow, hindi maiaalis ang katotohanan na sya ang unang babae na sinakay ni Shin sa
motor nya. So Min Jae and i thought na baka kahit papaano ay attracted si Shin kay
Aura. Shin knows na inimbita namin si Aura.. hindi nga lang alam ni Aura na kami ni
Min Jae ang nagpadala ng package sa kanya.

We thought na sanay si Aura sa mamahalin na bagay, at maiisip nya na thoughtful act

ang ginawa ni Shin kaya baka magkagusto rin si Aura kay Shin.. sa kasamaang palad,
nagpasakit na naman ng ulo si Joon.

Ipakilala ba naman na GF nya si Aura?! Sirang sira ang plano namin!

"Hoy, wala yata si ma'am." Sabi ni Min Jae.

"Nakakatamad. Saan tayo mamaya?" Humikab pa ako.

"Race tayo mamaya." Out of the blue ay sumagot si Shin na gising na pala.

Min Jae and i smiled.

Race it is!

AURA'S POV -

Ngayon ko naramdaman yung maka experience ng bangungot.

Yun yung nakita ko si Kuya. Feeling ko hihimatayin ako ng makita sya na naka
handusay sa tapat ng pinto. There's blood eveywhere. Hindi nya magawang makapag
salita. Putok yung labi nya at may balck eye. May sugat sya kahit saan.

I screamed as i cry.

Tinulungan ako ng binata namin na kapit bahay na isakay si Kuya sa taxi. Ibinilin
ko na lang na kapag dumating si mommy ay sabihin nya na lang.

I rushed him to the nearby hospital. Yung hospital na kung saan una syang inadmit
at kung saan ko nabangga si Joon.

Umiiyak na dumating si mommy.

Nakipag coordinate kami sa police. Hindi makapgsalita ng maayos si kuya but he told
us and the police na random stranger at hindi dawnya kilala yung bumugbog sa kanya.
But i know what Joon said. Binubully talaga sya.

Nag volunteer ako na umabsent para mag bantay. Bago pa lang si mommy sa work kaya
sabi ko kaya ko naman. Stable naman na si kuya. May malalim lang syang mga sugat sa
braso. Ilang beses din daw sya nasuntok sa sikmura.

The horror of it is killing me.

I cried non stop.

Bumalik sa hospital si mommy ng maaga para makapasok ako at magpaalam, tapos sya
naman papasok. Natuwa ako nung sinabi ni Oppa na pupunta sya. Baka matuwa si kuya
dahil matagal rin naman silang hindi nagkita.

And then i had the urge na kausapin si Joon.

"Pwede ba tayo'ng mag usap?" I waited for him outside our class room's door.

"Yuck. Hindi na nahiya. Feel na feel kausapin si Joon." I heard one of our
classmates said.

"Grabe. Sya pa talaga lumalapit." Sabi pa nung isa

But i let it out on my other ear. Mas importante na makausap ko si Joon.

I saw him smirked when he saw me.

"What's up baby girl?" Hawak hawak nya yung strap ng suot nya'ng backpack.

"P-payag na ako na sinabi mo kagabi."

He was taken back. Parang hindi nya inasahan na mag iiba yung desisyon ko.

"So you finally know.."

Naiyak ako. "Nasa hospital si Kuya. I want to know what's happening."

"He's been bullied, end of story. Say you'll not go out with Rance and it'll stop.
Pronto." Sabi lang ni Joon na straight faced.

Huminga ako ng malalim at pinigil ang pag iyak ko.

"G-gagawin ko lahat ng gusto mo.. please. Do what you have to do. I don't want to
see him like that again."

He cocked his head to the side as if very amused. "Fine. Wala ng bawian." Sabi nya
bago nya ako lagpasan papasok sa classroom, para tumigil at muling magsalita. "And
i don't like people who doesn't keep their promise. Masama ako magalit, Aura."

Kinilabutan ako sa sinabi nya.

I just made a deal with a very bad boy.

NINE -

AURA'S POV. -

"Aura..."

Naalimpungatan ako ng marinig ko yung boses ni Kuya. Hindi ko namalayan na

nakatulog na naman ako habang naka bantay sa kanya.

Dahil hindi private ang hospital na yun, kurtina lang yung tumatabing at humahati
sa spaces between other patient's bed. Naka subsob ang ulo ko sa gilid ng kama ni
Kuya.

"K-kuya, bakit? May kailangan ka?" Agad ako'ng tumayo.

"Wala. Umuwi ka na. Kaya ko naman sarili ko." Sabi nya habang nakatingin sa kisame.

"Ha? Hindi pwede." Tiningnan ko ang suot ko'ng wrist watch. Alas dos pa lang.

"Sige na, Aura. Huwag ka ng makulit." Susog nya pa.

"Hindi nga pwede, Kuya. Ikaw nga ang makulit. Why won't you just let me stay here?"
Nakakainis. Parang palagi nya ako'ng tinataboy. Hindi na ito kagaya ng dati na
nagdahilan sya na naaksidente sya. Ngayon, alam ko na ang totoo.

I even made a deal with that despicable guy Joon to protect him.

Hay. Sana lang talaga. Kung ano man ang magic na magagawa ng mokong na yun, please
Lord. Sana gumana. Ayoko nang ma bully si Kuya. Ni hindi ko rin naman kasi sya
makausap o matanong tungkol sa bagay na iyon.

It'll be very awkward at worse, baka hindi na ako kausapin ni Kuya.

Well, wala rin naman talaga ako balak ipaalam sa kanya.

Kung tutuusin madali lang naman yung kapalit. Hindi na kami ganun ka close ni Oppa,
at mukhang love triangle pa yung tatlo. Super naka buntot kasi si Cheska kay Oppa,
tapos ganun din sya kay Cheska. Hindi ako malisyosa pero hindi rin naman ako
manhid.

Simpleng pagbati lang naman kay Oppa, okay na ako.

At kung totoo man yung prediction ni Beshy na may gusto pa ako kay Oppa (which is
hindi ko sure kasi parang natural naman na ganito pa rin ako mula noon) well, i can
always ignore what i feel to satisfy that despicable guy's request.

Isang taon na lang naman at ga-graduate na si Kuya.

"I'll be fine here, okay. Para naman ako'ng imbalido na hindi makagawa ng kahit
ano. Madami lang ako'ng sugat, hindi ko to ikamamatay." Matigas na sagot ni Kuya.

My face tightened. "Don't you ever say that." Tumataas na naman ang boses ko.
"Kahit ano'ng sabihin mo, dito lang ako." Muli ako'ng umupo sa monoblock na katabi
ng kama nya. "At.. pupunta pala si Rance mamaya dito."

Nakita ko na natigilan si Kuya sa sinabi ko. "Rance?"

"Yes. Sa school din namin sya pumapasok."

"What?" Marahas syang napalingon sa sinabi ko. "Why?"

I shrugged my shoulders "Ewan ko. Ang totoo nyan, madami dami din mayaman dun.
Hindi ko sila maintindihan kung bakit doon sila pumasok kung may pera naman sila."
Pumasok sa isip ko yung mga tukmol, si Rance at si Cheska.

"You told him na nasa hospital ako?"

Tumango ako. "Yes, he asked me kung bakit hindi ako naka uniform kanina. He said
dadalaw daw sya after class."

Hindi sumagot si Kuya. Taliwas sa inaasahan ko magiging reaction nya.

"Beshy!"

Nagulat ako ng marinig ko ang boses ni Jelly. May humawi ng kurtina, tapos lumabas
si Jelly, at si Oppa. Agad na lumapit sa akin si Jelly.

"B-beshy? Bakit ang aga mo? Ninyo?" Papalit palit ako ng tingin sa kanila ni Oppa.

Bagay kay Oppa yung uniform.

"May general meeting daw, eh. Tamang tama. Nagkasalubong kami ni Rance tapos
napagusapan namin na sabay na lang pumunta." Sabi ni Jelly.

"Pare. Long time no see." Narinig ko na sabi ni Rance.

I saw Kuya smile. "Ang laki mo na." Sabi ni Kuya.

Tumawa si Rance. "Ikaw nga mas lumaki. Mas matangkad ako sayo dati, ah."

"Tara Beshy samahan mo muna ako bumili ng snacks." Hinila ako ni Jelly.

"O-okay. Kuya, Oppa, alis muna kami saglit." Hindi ko na nahabaan yung sasabihin ko
kasi hinila na ako ni Jelly. "Ano ba, para kang gutom na gutom!" Sabi ko kay Jelly.
Tumawa sya. "Eh gutom naman na talaga ako. Tsaka, diba sabi mo ngayon pa lang din
sila ulit magkikita? Kaya hayaan na natin sila mag chikahan."

"Okay, fine. Libre mo ko?" Natatawa na tanong ko.

"Alam mo naman na kahit hindi mo sabihin yan, eh." Tumawa rin si Jelly.

Nagkukulitan kami sa labas ng biglang pareho kami napanganga ng makita kung sino
yung naghihilahan sa dadaanan sana namin.

MIN JAE'S POV. -

"Hindi pumasok si Aura." Sabi ko kay Kidd.

Pinadaanan kasi sakin ni Kidd si Aura sa room nila para sabihin na may meeting ang
glee club. I'm not a member but between us, kami ni Kidd ang pinaka nagkaka sundo,
kaya we do errands for each other.

Kidd sighed. "Bakit daw? Umuwi na ba si gago?" Tanong nya, tinutukoy si Joon.

I nodded. Nakita ko na pinaharurot na ni Joon yung motor nya palabas.

"Pakiramdam ko me plano na naman yun." Tumabi ako sa couch kay Kidd. Nasa glee club
office kami, at wala pa yung ibang members. I'm not a member actually. Tekwando
club ako, and i ditch them almost all of the time kasi marunong naman na ako,
napilitan lang ako sumali dahil sinabi ng adviser namin na kailangan may at least
isang club kami.

Convenient, diba?

"Kailan ba nawalan ng plano yun? I wonder kung bakit sa dami ng babae, si Aura pa."
Si Kidd.

Tumawa ako. "Ikaw naman. As if totoo yun. Si Aura lang siguro nagkataon na nasa
harap nya ng dumating si Cheska. Poor Cheska." Sagot ko.

"Poor Rance, kamo." Naiiling na sabi ni Kidd.

Nang dumami na ang tao sa office, nakita ni Kidd yung mga kaklase daw ni Aura na
kasabay daw nito mag audition sa glee club. Kidd stood up and asked them.

"Pumasok daw kanina pero nagpaalam lang. Nasa hospital daw kuya nya." Sabi ni Kidd
sa akin nang bumalik na sya.

"Gwaenchana." I answered. Tumayo na ako. Gusto ko na umuwi, tutal naman wala na

ako'ng gagawin.

"Naeil boja." Sagot naman ni Kidd, meaning magkita na lang daw kami bukas. Kinaway
nya yung isang kamay nya.

Tumango lang ako tapos naglakad na palabas.

"Hindi ko nga alam eh. Hindi ba mayaman daw dati yun? Tsk. Narinig ko pa na
hinahanap sya kanina ni Kidd."

Napatigil ako sa paglalakad ng marinig iyon, mukhang si Aura ang pinag uusapan
nila. Gumilid ako sa pader bago ang pintuan, since mukha nasa labas nag uusap yung
mga babae.

"Paano ka na, Bea? Paano kapag nagkagusto si Kidd mo kay Aura?" Sabi ulit nung
babae.

"Hindi pwede, no. Sino ba sya? Kakapasok nya pa lang. Si Kidd, matagal na kaming
close." Sagot ni Bea.

I know that girl. Beatrice Vega. Isa sya sa officers ng glee club. Si Kidd yung
President nila, and we all know na may gusto ang babae kay Kidd.. and nate threaten
ito kay Aura? Gusto nko matawa. Kung alam lang ng mga ito kung para kanino namin
gusto si Aura.

"Oo nga, Bea. Kailangan ma turn off si Kidd sa babaeng yun. Nakakainis. Tapos
nakita ko pa sya na naka sakay sa motor ni Shin." Pumadyak pa yung kausap ni Bea.

Ah. Yung isa naman ay si Shin yung gusto. Girls, girls, girls. Hindi ko talaga sila
maintindihan. Bakit hindi na lang nila hayaan yung gusto nila magkagusto sa iba
kesa manira? Turn off!

Dirediretso lang ako'ng lumabas. I pretended na hindi ko sila narinig.

Nasa gate na ako ng makita ko na palabas si Rance at yung bestfriend ni Aura. Ano
nga ulit pangalan nun? Melly? Cely?

Ah! Jelly. Tama.

Pero bakit sila magkasama?

Nakita ko na lumapit sa kanila si Cheska. Kinausap sya saglit ni Rance, tapos

tumango si Cheska at sumakay na sa sundo nitong kotse. Saan naman kaya pupunta si
Rance at ang bestfriend ni Aura?

My instinc pushed me to stalk them.

Mabuti at hindi ko dala yung motor ko. I saw them na pumara ng taxi. Kung
siniswerte ka nga naman, may kasunod agad na taxi. Pumara ako ata agad na binuksan
yung pinto. Pasakay na ako ng may pumigil na kamay sa akin.
"Saan ka pupunta?"

Nang lumingon ako, nakita ko si Shin.

"M-may pupuntahan lang ako." Akmang papasok na ako, pero nagulat ako ng mauna syang
pumasok.

"Tara." Poker face na sabi nito.

Saglit ako'ng napa tanga bago pumasok na din.

"Manong, pakisundan naman po yung naunang taxi." I said immediately.

"Okay boss." Sagot nung driver.

"Angsin-eun Rance leul seutoking hago issseubnikka?" Tanong ni Shin. He was asking
if i'm stalking Rance, to my horror!

Tumawa ako. "Ani."

"Wae?" Tanong pa ni Shin.

"Aish. Wag ka na nga magtanong. Magkasama kasi yung bestfriend ni Aura at si Rance.
Gusto ko lang malaman bakit sila magkasama." Sa wakas ay umamin na ako.

"Geulaeseo mwo ? Dangsin-i janhna." Shin - (So what? You're creepy.)

Tumawa lang ako. "Eh ano ba ginagawa mo dito? Bakit hindi ka pumasok kanina?"

Huminga sya ng malalim. "Wala lang." Pinagpag nya yung damit nya. "Si Joon?"

"Kanina pa umalis."

"Yojeum geuui yeohaeng eun mueos-ibnikka?" Shin. He was asking what's with Joon
nowadays.

Ah. He maybe asking about Joon and Aura incident.

"Bakit ka interisado?" Natatawa na tanong ko. Nakita ko na parang nalilito yung

driver sa amin.

"Yah!" Sigaw nya sa akin. "What's with your freaking smile and grins? Tigilan mo
yan, naiirita ako!" iritado na sabi ni Shin.

Lalo ako'ng natawa. "Meron ka na naman yata."

Hindi ko na sya pinansin, nag focus na ako sa pagsunod namin kila Rance.

To my surprise, sa hospital kami ibinaba.

Naalala ko na ang sabi ni Kidd, sabi nung kaklase ni Aura na nasa hospital yung
Kuya nya. At pupunta si Rance? Wa. Popogi points na naman yun! Hinila ko si Shin.

"Ano ba? Ano ba ginagawa natin dito?" Sinigawan na naman ako ng gago na to. Sasama
sama sa akin, eh.

"Basta!" Nakita ko na papasok na sila Rance at Jelly.

"Ayoko pumasok dyan!" Naghilahan kami ni Shin. Pinagtinginan na kami ng mga tao.
"Ay, ang gagwapo. Sayang, bakla pala." Narinig ko na sabi nung isang dumaan.

Narinig din pala ni Shin.

"Yah! Hindi kami bakla, ah!" Tapos hinila nya kamay nya sa pagkaka hila ko.
"Dangsin-i juggo sip-eo? Gusto mo mamatay?"

Mabilis na naglakad yung dalawang babae na dumaan.

Ok. Nag Korean na, nag tagalog pa. Inis na yata talaga to.

"Ang arte mo! Pucha." Sabi ko. "Sasama sama ka sa akin eh. Tara na!"

Sa tagal ng paghihilaan namin sa labas, hindi na namin napansin na naka tanga na sa

harap namin sila Aura at Jelly.

"A-ano'ng ginagawa nyo dito?" Tanong ni Aura.

Bigla kaming mabilis na nag ayos ng sarili.

Hindi kami agad nagsalita.

"Oh my God. Dadalaw din kayo?" Si Jelly iyon.

"Ani." Sagot ni Shin.

"Huh?" Sabay na tanong ng dalawa.

"Ah, ano. Nabalitaan kasi namin na nasa hospital kuya mo." Sagot ko.

"Tara na, uuwi na tayo." Sabi ni Shin. Tatalikod na sana sya pero nahila ko sya.

"Ano ka ba naman? Mag aaya ka dito tapos mag aaya ka din umuwi?" Sabi ko. Kailangan
maging good shot si Shin kay Aura. That's the only thing i can think off.

Mabilis na lumingon sa akin si Shin. Binatukan ako! "Yah, Kang Min Jae!" Matalim
yung tingin nya sa akin. Muntik na ako'ng matawa sa ginawa ko, pero kailangan ko
magmukhang convincing! Hawak nya na yung kwelyo ko.

"Hoy, ano ba, tigilan nyo na yan!" Parang biglang nataranta si Aura. Na trauma na
yata sa biglang pagsuntok ni Shin kay Kidd dati.

Binitiwan ni Shin yung kwelyo ko, pero naka talikod pa rin sa amin.

"Gosh. Si Shin daw nag aya dito? Sabi ko sayo me gusto ata sayo yan." Mahina at
pabulong na sabi ni Jelly, pero rinig ko iyon since mas malapit ako sa dalawa.

Muntik na ako'ng humiyaw ng marinig ko yon. So kung hindi man si Aura yung
nakaramdam, sulsulan lang sya ni Jelly ng kaunti.

"So. Okay na ba kuya mo? What happened?" Tanong ko.

"O-okay na sya. May nang trip lang sa kanya sa may lugar namin, pero nagsampa na
kami ng police report." Sabi ni Aura.

"Okay. Bakit pala kayo nasa labas? Sino kasama ng kuya mo?" Kunyaring tanong ko.

"Si Rance!" mabilis na sagot ni Jelly.

Nakita ko na siniko sya ni Aura, at napa harap si Shin.

"Ah, ano. Kakain sana kami. B-baka gusto nyo sumama?" Agad na sabi ni Aura.

We ended up in a fast food nearby. Naka busangot pa rin si Shin. Minsan talaga may
pagka brat to'ng gago na to eh. Pasalamat sya all out support kami ni Kidd sa
kanya.

TEN -

Alas siete na ako umuwi. Dumating si mommy nang alas sais. Pinakain muna namin si
Kuya bago ako umuwi. Nagpaalam daw si mommy kay Tita Rina na aabsent muna kasi ako
naman daw ang pumasok bukas, since kakasimula pa lang ng klase, baka maapektuhan
ang grades ko.

Nag stay for almost an hour si Oppa. Si Jelly naman, nag stay pa ng mas matagal,
bago umuwi dahil baka ma late sya at mapagalitan.

Hindi ko pa din kabisado kung paano mag commute kaya natural na nag taxi na naman
ako. 100+ lang naman ang metro, kaya hindi na rin masama, at sa mismong tapat ng
bahay ako magpapa baba. Natatakot na ako sa lugar namin bigla.

Nang makapagbayad na ako ay agad ako'ng bumaba. Dala ko yung mga damitni Kuya na
nagamit na. Isampay ko na daw muna sabi ni mommy at sya ang maglalaba.

Muntik na ako'ng mapasigaw ng may makita ako'ng bulto ng tao sa harap ng gate.

Madilim na at may halaman sa labas ng gate, kaya you can get the idea na hindi
masyado makikilala kung sino man ang nandoon. Nakita ko na nagsisigarilyo kung sino
man yun dahil sa ilaw ng sigarilyo. Itinapon niya ito kung saan bago naglakad
palapit sa akin.

Doon ko naaninag si Joon.

"Ano ka ba? Muntik na ako atakihin sayo ah! Tsaka bakit ka nandito? Bakit alam mo
bahay namin?" Sunod sunod na tanong ko.

"Wala ka pa rin bilib sa namja chingu mo." (boyfraaan) Sagot ng lalaki. Nakapamulsa
sya sa bulsa ng pantalon nya. Hindi na ito naka uniform.

"What?" Hindi ko na gets yung sinabi nya.

"Wala. Oo nga pala, kaya ako nandito, kasi dinalaw daw ni Rance yung kuya mo."

"Oh ano naman? Magkaibigan sila, masama ba yun?" Nakanguso na sabi ko.

"HIndi. Masama yung nagkikita kayo."

Lumaylay yung balikat ko. "What? Ang usapan natin, hindi ako lalabas o aalis kasama
si Oppa. Baka nakakalimutan mo." Paalala ko sa kanya.

"Oh." Tumango tango ito. "Stop calling him Oppa."

"Ano? Ano na naman ba'ng trip to, ha?" Sabi ko na nga ba at manggugulo lang to eh.
Bahagya syang tumawa. "You don't understand, do you? I told them na girlfriend na
kita. Whether you like it or not, you'll have to behave that way. And don't worry,
i don't like being touched so you can't complain."

"Ano'ng kalokohan ba sinasabi mo? Kasalanan ko ba na sinabi mo yon? Aning ka din

talaga eh."

"Just do what i say, Aura." Matigas na sabi nya.

Napalunok ako ng laway at napa atras ng kaunti. This man is.. scary. Parang may
kung ano sa kanya na alam ko ay dapat ko'ng katakutan. But i envolved myself to him
with our deal.

"Ah basta. Hindi naman kita totoong boyfriend. Susundin ko naman yung usapan natin
na hindi ako sasama kay Oppa- Waaaa!" Nagulat ako ng bigla ako'ng hilahin ni Joon
mula sa pagkakatayo ko sa harap nya. Napayakap ako sa kanya sa lakas ng impact.

Tapos inikot nya ako at nagpalit kami ng pwesto.

"Aray!" Biglang sabi nya. Tapos bigla syang nanghina.

Biglang may lumabas na tatlong lalaki kung saan. May baseball batt pa yung isa!

Napahandusay sa akin si Joon. I don't know what's going on.

"Joon. Sa wakas. Long time no see." Sabi nung isa'ng lalaki sa gitna, yung may
hawak ng baseball bat. They look like college goons.. or whatever.

Bigla ako'ng natakot.

Mabilis na bumalik sa dating posture nya si Joon at humarap sa lalaki. Nalaglag na

yung dala ko'ng bag. Napahawak ako sa laylayan ng damit nya habang nagtatago sa
likod nya.

"Hay! Jeongmal!" (Really/Seriously?!)Rinig ko'ng sabi ni Joon. "Kayo na naman?

Hindi ba kayo nagsasawa na paulit ulit na lang ako'ng sinusundan?"

Ramdam ko ang panginginig ko. Dikit na dikit yung mukha ko sa likod nya, at amoy na
amoy ko yung bango nya. Shet! Ano ba? Nagagawa ko pang isipin ang pabango nya
samantalang magkaka rito yata.

Tumawa yung tatlo. "Hindi kami titigil hanggat hindi ka namin napapagbayad. Hindi
mo alam kung gaano kalaking halaga ang nawala samin dahil sayo!" Sigaw naman nung
isa. I don't see them, but it's a different voice so i assumed yung isa yun.

"Eoliseog-eun salam." I heared Joon spoke Korean. (Stupid people) Bahagya nya
ako'ng nilingon. "What the hell are you doing there? Stop pulling my top, damn it!"
Matigas na sabi nya.

"Eh! Ano ba! Sino ba yang mga yan!" Naiiyak na tanong ko.

"Aish! Pumasok ka na nga sa inyo." Mahinang sabi nya.

"Ayoko! Baka saktan nila ako." Sabi ko pa. Mga limang hakbang lang ang layo ng gate
namin pero naka lock pa iyon, bubuksan ko pa.

"Kita mo nga naman. Naabutan ka pa namin na umakyat ng ligaw." Sabi naman ng isa
pang ibang boses, tapos nagtawanan sila.
"Aish. Jeongmal!" That Korean word again! "Umalis ka jan, hindi ako makagalaw!"
Sabi nya.

"A-ayoko! Wag ka umalis."

"Hindi ako aalis, lumayo ka dito, baka mata-" Habang sinasabi nya yun ay yumuko
sya, sinabay na yung ulo ko. Yun pala, the goon guy swung his baseball bat towards
us!

Nanlaki yung mata ko sa takot!

"Takbo! Anak ng puchaaa!" Sigaw ni Joon.

Tumakbo ako palayo. Tapos tumigil ako para tingnan yung nangyayari. Sumugod yung
tatlo kay Joon. Naiiyak na ako! Ano ba ito?

Hanggang sa tuluyan na ako'ng maiyak! Hindi ko makita ng maayos kung ano

nangyayari. May ilaw malapit sa gate pero malamlam kaya madilim pa rin. Hindi ko
alam kung gaano ako katagal na naka tunganga doon, hanggang sa natigil yung gulo,
at sa gulat ko ay yung bulto ni Joon na nakatayo.

Sya na lang yung nakatayo.

Tumakbo ako palapit sa kanya to confirm. Sya nga!

Hindi ko alam pero ang saya saya ko ng makita na okay sya!

"Fuckers." Narinig ko'ng sabi nya bago dumura.

"A-ayos ka lang ba?" Tanong ko.

"Do i look like i'm okay? Damn it!" Sigaw nya.

Napaatras na naman ako. "S-sorry. Hindi mo naman ako kailangan sigawan!" Sabi ko.

Hindi sya nagsalita. Inayos nya yung damit nya, nang masilayan ng ilaw yung mukha
nya, nakita ko na may sugat sya.

"K-kung gusto mo, g-gamutin ko na lang sugat mo."

Okay, where the hell did it came from?

SHIN'S POV. -

(Since mukhang peyburit ng lahat si Shin. haha)

"Yah. Dangsin-eun junbiga?" Mulsa sa kaliwa ko sumulpot si Kidd. (Are you ready?)

I nodded. Inayos ko na ang pagkaka suot ko ng gloves ko.

"Yah! Yah! 2.3 million lahat. Kaya mo yan!" Sumulpot naman sa kanan ko si Min Jae.

They are not my bestfriend, i don't even have one. We're just really part of the
society were people like us spends money, do whatever we like and resort to some
violence. Thay are actually here for the money, too.

I am a racer.

Car or motorbike, name it, i have it, i won racing titles.

But who cares? It's the illegal ones anyway. Ayoko nung sa legal, walang thrill.

And it's one of those times na milliones ang labanan. Yung kalaban ko, Korean
national din na dinayo lang talaga ako dito. Sus. Akala nya naman papatalo ako sa
kanya.

Sumakay na ako sa motor ko. I started the engine at nagsuot ng helmet.

Tiningnan ko yung kalaban ko. He's a big guy, at aminado ako na maganda yung track
record nya sa Korea. Some of my contacts know the guy, and told me things. But I am
really not worried.

Tumango sya sa akin.

People started to gather around us.

Nagbilang na yung timer at agad ko'ng pinaharurot yung motor ko.

After nine minutes, i won.

2.3million easy.

Sports yung lalaki, nakipag kamay pa sa akin. Hindi lang naman sa kanya yung pera
na yun actually. Pinaghalong taya yun ng mga rich kids din na nandun.

"Chugha haeyo." Sabi nung lalaki bago nakipag kamay. Inabot ko naman.

"Gamsa." Sabi ko naman. "Dangsin-eun jasin nappeuji anh-a." (Thanks - You are not
ba bad yourself) sabi ko naman.

"Maybe next time, we can race in Korea." Nag english na yung lalaki.

"I'll inform you once i go back." Sabi ko naman.

Magkikita kita kami nila Joon, pero hindi pa rin sya nagtetext. Hindi ko alam kung
saang lupalop na naman namin hahagilapin ang gago'ng iyon. Hindi rin naman kami
makapag demand. After all, he's still our Hyung (Older bro).
"Nagtext na ba? Pucha hindi sinasagot." Inis na inilapag ni Kidd yung cellphone nya
bago itinuloy ang pagkain.

Agad kaming dumiretso sa isang hotel para kumain.

Maya maya ay ako naman ang nag dial.

Nakakatatlong ring na. Ibababa ko na sana nang sumagot na si gago.

"Hello? Nasaan ka na naman ba?" Nilangkapan ko ng inis ang boses ko.

Pero ibang boses yung narinig ko. Babae.

Si Aura.

"S-shin, si Aura ito. Ano kasi.. nakatulog na si Joon. Gigisingin ko sana kasi
kanina pa nagriring yung phone nya, kaya lang kasi, baka magalit."

Hindi ako agad nakapag salita.

"Hoy, ano na?" Naka tingin na pala sa akin sila Kidd at Min Jae.

"Shin?" Tawag ni Aura.

"Ah, it's okay. Wag mo na gisingin. Bye." Sabi ko tapos pinutol ko na yung linya.

"Oh, ano nangyari? Nasan daw sya?" Si Min Jae iyon.

"Tulog." Sagot ko.

"Sino yung kausap mo?" Si Kidd naman.

"Si Aura. Magkasama sila." Sagot ko.

Nabitin sa pagsubo yung dalawa.

Tumawa ako. "Yah, don't tell me may gusto kayo dun?"

Nagkatinginan yung dalawa.

"Ani." Sabay nilang sagot.

"Eh bakit ganyan kayo kung maka react? Natural lang naman yun. Magkasama sila, kasi
couple na sila." Natatawa na sabi ko.

"Bakit binaba mo agad?" Seryoso na tanong ni Kidd.

Napatigil ako. Oo nga, bakit binaba ko agad?

"Eh.. tulog nga si Joon. Ano magagawa ko? Chichikahin ko pa sya?"

"Pwede naman." Si Kidd ulit. Busy na sa pagkain si Min Jae.

"Babo." Sabi ko na naiiling.

Diretso na lang kaming umuwi dahil hindi na rin naman namin makikita si Joon. Kanya
kanyang hakot kami ng cash. Yes, cash. Cash ang pustahan. Kapag wala ka'ng cash,
hindi ka pwede tumaya. Natural na hindi namin nakuha iyon ng buo, may mga ibang
tumaya sa akin na dinoble ko pero sa aming tatlo yung 1.2million kaya nadoble ang
pera namin.

Sinalubong ako ni Jiro. He's my only brother.

"Annyeonghaseyo Hyung!" Magiliw na bati nya.

"Why are you still awake? It's late." Sabi ko.

Kinarga ko sya. Malambing talaga to si Jiro.

"I'm already sleepy but I waited for you." Sabi nya.

I kissed him in the forehead, tapos naglakad papasok sa kwarto nya. Hiniga ko sya,
tapos umupo ako sa gilid ng kama nya.

Mula ng ipanganak si Jiro, i promised myself na yung pagkukulang nila Eomma at

Appa, pupunuin ko sa kanya. Ayoko maranasan nya yung naranasan ko. Yung katulong
yung umaattend sa mga class meeting? Katulong yung sumusuporta kapag may event sa
school na kasali ka?

Aminado naman ako na kaya naging ganito ako kasi kulang ako sa gabay. But i like
the way i am now. I feel free. And i am confortable with that.

"Eonje dasi yeogie geu yeppeun yeoja leul gajigo geo?" (When are you going to bring
that pretty girl here again??) He asked, to my surprise.

I laughed. "Eojjeomyeon gyeolko dasi." (Maybe never again)

"Wae?" Nanlaki yung mga mata ni Jiro.

"We're not close. She's not a friend either." Totoo naman.

"Don't you like pretty noona?"

"Yah, Bang Jiro. You should sleep now." Inayos ko yung kumot nya.

"Good night Hyung."

"Goodnight." Sabi ko bago ko sya iwan sa kwarto nya. Buti at hindi na nangulit.

Why is everybody looking and screaming that girl's name? She's not even our type.

Well, maybe type nila Kidd at Min Jae. They always look for her. Eh ano kaya kung
tulungan ko sila? Pero dalawa sila. Sino naman tutulungan ko sa kanila? Pakiramdam
ko talaga may gusto sila kay Aura. Lalo na si Min Jae. Ginamit pa ako na ako daw
nag aya sa hospital nung pumunta kami. Siguro nahihiya.

But i admit, she has a very classic taste with her dress on my birthday. I heard na
dating mayaman yun, and i am very impressed na kahit mahirap na sila, kaya nya pa
rin magsuot ng ganung mga damit at gamit.

Hay. Enough of her. Kailangan ko na matulog.

AURA'S POV.--

Kanina pa nag alarm yung cellphone ko pero hindi ko pa alam kung babangon ako.
Ayoko'g makita si Joon. Sana umalis na sya.

Pagkatapos ko kasing linisan yung sugat nya (galit pa sya) umakyat ako saglit para
ayusin yung medicine kit at para magbihis. Pagbaba ko, tulog na sya sa sofa. I was
thinking of waking him up pero natatakot ako sa kanya.

So hinayaan ko na lang.

Patulog na ako ng narindi ako sa kaka ring ng cellphone nya.

Bumaba ako. Grabe. Tulog mantika! May 23 missed calls, tapos nung isosolo ko na
ulit sa pocket nya, may tumawag ulit. Pangalan ni Shin yung lumabas, kaya sinagot
ko. Binabaan naman ako agad! Hay.

Sa huli ay linakasan ko na loob ko. Tumayo ako at sumilip.

Naka hinga ako ng maluwag ng makita na wala ng tao sa baba.

Pwede na daw kasi ilabas si kuya mamaya, pero kailangan pa rin ng pahinga kaya
nagsabi na si mommy sa school ni kuya.

Dahil wala ako'ng kaagaw sa bathroom, maaga ako nakaalis.

*BEEEP! BEEEP! BEEP!*

Muntik na ako'ng mapa mura ng may mag busina na kotse sa likod ko.

"Hey. Sakay na." Si Kidd. Pero hindi sya yung nagda drive.

"A-ako?" Turo ko sa sarili ko.

"Oo. Dali!" Binuksan nya yung pintuan ng kotse kung saan sya naka dungaw, tapos
umusog sya at pinalo pa yung upuan na uupuan ko.

"S-sige." Sabi ko. Wala ako'ng pake kung pagtinginan man kami ng ibang naglalakad
na studyante.

Umaandar na yung kotse nang magsalita si Kidd. "So, magkasama pala kayo ni Joon
last night?"

Bigla ako naasiwa sa tanong nya. "Wait, mali ka ng iniisip. Ginamot ko lang sugat
nya kaya sya nakapasok at nakatulog sa bahay."

Tumawa si Kidd. "Stop being defensive, Aura."

"Tsaka paano mo nalaman? Sinabi sayo ni Shin?"

TUmango si Kidd. "Magkakasama kami that time. Magkikita sana kami nila Joon. Busy
pala sya." Makahulugan na sabi ni Kidd.

"Hay nako. Sinabi ng walang kung ano pa man sa amin ni Joon."

"Okay, fine. Wala naman ako'ng sinasabi."

I just rolled my eyeballs to end the conversation.

Bumaba na kami agad nung marating namin ang tapat ng school.

Bumungad sa amin pagka baba namin si Shin.

And he is smiling, wide.

ELEVEN -

"Para ka'ng gago dyan." Sabi ni Kidd kay Shin ng pareho na kaming naka baba.

"Ulol. Masama ba ngumiti?" Agad na nawala ang ngiti ni Shin at balik poker face na
naman.

I rolled my eyeballs. Ang mga bunganga talaga nitong mga to, kung ano na lang ang
lumabas na mura. Hay.

"Thank you Kidd. Una na ako sa inyo." Hindi ko na hinintay makapagsalita si Kidd,
nauna na ako'ng umakyat sa room.

Wala pa si Jelly nung dumating ako, at as usual, pinagtinginan ako agad ng mga tao.
Pati si Joon wala pa din. Deep inside, pinagdadasal ko na wag sana sya pumasok.

"Uy, may meeting kahapon sa glee club." Sabi agad sa akin ni Kaye bago ako makaupo.

"Ay, ganun ba? Ano'ng napag usapan?" Sabi ko. Mabuti na yung ganito. Hindi natuloy
ang pagiging close sana namin ni Kaye pati nila Sally at Trish, pero nakakausap ko
pa naman sila.

"May upcoming event tayo next month para sa foundation day. Dating gawi, ang
pagkakaroon ng role, pinag a auditionan."

"Oh, okay. Ano'ng show sa atin?"

"Sing and dance syhcronization. Basta, mahirap ipaliwanag eh. Next meeting bukas
punta ka."
Tumango ako. "Salamat."

Sa isip ko, kung pwedeng tutulong na lang ako sa mga props, dun na lang. Mas okay
sa backstage ako busy kesa performer ako mismo. Nagbasa na muna ako ng past lessons
ng ilang minuto.

Maya maya ay nagtext sa akin si Jelly na bumili daw sya ng frappe sa starbucks, at
salubungin ko daw sya sa baba.

Inayos ko yung gamit ko, tapos tumayo na ako.

But then, i heard a *crack* sound.

I realized, it's a sound that is made by a tearing of a textile!

Agad ko'ng chineck yung palda ko sa likod, and to my horror, punit nga sya! I saw
some glue evidence on my chair, may naiwan pang ilang hibla ng palda ko. Automatic
na namuo ang luha sa mga mata ko.

Who could have done this?

"Oy, tingnan nyo. Punit yung palda ni Aura!" Sabi nung isang kaklase ko'ng lalaki.

And they all laughed.

Tiningnan ko si Kaye, Trish at Sally. Sila Trish at Sally, halatang pigil ang tawa,
pero si Kaye ay halatang nagulat din. Umiling sya sa akin, as if saying na hindi
nya alam kung sino ang may gawa. I am really glad dahil may suot ako'ng shorts
noon.

"Mag shorts ka na lang! Sira pala palda mo eh." Sigaw pa nung isa na lalong
ikinatawa ng lahat.

Pinunsan ko yung luha ko, tapos dahan dahan ko'ng hinubad yung palda ko.

"What the hell happened here?" Mula sa pintuan ay may sumigaw.

Lahat kami ay napalingon sa pintuan.

It's Min Jae. Sa likod nito ay naroon si Shin at Kidd.

Tumahimik ang lahat, na focus naman sa akin yung tngin nung tatlo. Nagulat kaming
lahat nung pumasok yung tatlo na parang nagmamadali tapos lumapit sa akin.

"Ano'ng nangyari?" Tanong ni Kidd.

"N-nasabit yung palda ko." Pagsisinungaling ko.

Pero makulit si Shin, tiningnan yung upuan ko. "Ani. It's glue! Someone put a glue
in her seat!"

Kidd sighed, at maangas na tumingin sa klase. "Sino naglagay ng glue dito?" Tanong
ni Kidd.

"O-oy, Kidd. Wag na, okay lang ako. Aksidente lang to." Hinila ko yung laylayan ng
damit ni Kidd hoping na mapipigil nito ang ginagawa nito.

"Who did this to her?" Si Shin naman iyon.

Lahat ay tahimik at umiiwas ng tingin sa tatlo.

"Hoy, ano ba? Huwag nga kayo manggulo dito. Bumalik na kayo sa classroom nyo." Oh
My. Ang awkward ng sitwasyon. Bakit ba sila bigla na lang pumasok dito at sa
nakakahiyang pangyayari pa nila ako naabutan?

Hinubad ni Min Jae yung suot nya'ng v-neck longsleeves na pang patong tapos itinali
sa bewang ko tapos hinila ako palabas.

"S-saan tayo pupunta?" Sumunod din kasi yung dalawa.

Para ako'ng bata na may escort pa!

"Sa clinic. Dun ka na muna. We'll find a skirt for you." Si Kidd iyon.

"H-ha? Nako, okay lang. Huwag na." Hinila ko yung kamay ko sa pagkakahila ni Min
Jae. Since tabi tabi ang classroom, napasilip na yung mga taga ibang section sa
amin. "Bumalik na kayo sa room nyo, maiintindihan naman siguro ng mga teachers kung
bakit naka shorts ako."

"Are you kidding? Uuwi ka ng naka ganyan?" Si Shin iyon.

"M-magpapahatid na lang ako kay Jelly." Sagot ko.

"No. Tara na." Hinila pa rin ako ni Min Jae.

Nakakahiya na. Naka shorts lang ako!

Nakita ko na nadaanan namin yung section nila Rance at Cheska. Napalingon din sila,
pero hindi sila lumabas. Sa gilid kasi ng room nila yung hagdan pababa sa clinic.
Nakayuko lang ako habang hila hila ako ni Min Jae tapos kasunod namin sila Shin at
Kidd.

"Beshy!" Mula sa likod namin ay nakita kami ni Jelly. Patakbo syang lumapit, dala
dala nya pa yung holder na may dalawang frappe from starbucks. "Anong nangyare
sayo? Bakit naka shorts ka lang?" Gulat na gulat na tanong nya. "At bakit kasama mo
sila?" Nagpalipat lipat ng tingin si Jelly sa tatlo.

Walang sumagot. Hinila ako ulit ni Min Jae hanggang clinic na.

Nagulat yung nurse. "Anong nangyare?"

"Dito muna sya, hahanapan muna namin sya ng skirt. Nasira skirt nya." Si Kidd iyon.

Bigla na lang nawala yung tatlo.

Syempre pa ay nag usisa si Beshy kaya sinagot ko.

JOON'S POV. -

(Oha, sa wakas! lol)

Pinarada ko na yung motor ko sa gilid ng canteen. I saw the other two motors.
Shin's and Min Jae. Mukhang hindi dinala ni Kidd yung motor nya. Wala naman ibang
may 'kakayahan' o 'lakas' ng loob magdala ng motor bikes sa school. Specially poor
High School students.

I walked straight to the classroom when i heard some buzzing sounds. You know, my
effin classmates.

"Ano ba yun! Bakit naman sa dami ng tutulong sa kanya, sila Min Jae, Kidd at Shin
pa?"

"Oo nga. Ano'ng gayuma ba meron yan? Hays!"

"Buti nga sa Aura na yan. Goodluck kung maka kita sya o maka gamit ng ibang skirt."

"Nakakatawa sya, no?"

I stopped upon hearing my stupid classmate's statements.

Aura. Si Aura daw.

It's not like i really like the girl. She's my weapon so that Cheska would stop
pestering me, and as far as i am concerned, dapat kahit papaano ay alagaan ko sya
para magamit ko rin ng maayos. And upon hearing my three collueagues' names, bigla
ako'ng nabahala.

Tumahimik sila ng pumasok ako sa room.

Mahinang binatukan ko yung katabi ko'ng lalaki. "Nasan si Aura?" Tanong ko.

"Hindi ko alam, baka sa clinic." Sagot nung lalaki. Hindi ko alam

Nilapag ko yung bag ko, tapos umalis ako. Bumaba ako sa clinic, at nakita ko nga si
Aura. Naka shorts lang ang pangbaba nito. She's with Jelly and they are sipping
starbucks frappe! Nasaan yung tatlong tukmol!

"Oy, si Joon." Narinig ko na sabi ni Jelly.

Lumingon din si Aura, tapos umiwas ng tingin.

"Yah. Ano'ng nangyari?" Pumasok ako tapos nagtanong.

"Yung mga salbaheng kaklase naten, nilagyan ng glue yung upuan ni Beshy! Napunit
tuloy yung palda nya." Sagot ni Jelly.

I sighed. Those bastards.

"Sino gumawa?" Wala silang karapatan gawin yun. Ako lang dapat pwede manggulo sa
kanila.

"Hindi namin alam. Naghahanap na nga ng bagong skirt sila Shin."

I suddenly felt uneasy. Bakit ba sila nakekealam? I know that they like Cheska for
me too.. at pakiramdam ko ay siniseduce nila si Aura para kunyari iwan ako. I want
to laugh, though.

"Bakit sila yung naghahanap ng skirt para sayo?" Imbes ay tanong ko kay Aura.

Halatang nagulat sya sa tanong ko. "E-ewan ko! Bigla na lang sila dumating sa room
natin eh."

I knew it! Sinusubaybayan nila si Aura.

"Hey, we found a skirt!" Lahat kami napalingon ng sumulpot sa may pintuan si Min
Jae, may dala dala na skirt. Kasunod ni Min Jae yung dalawa pang mga kupal na sila
Shin at Kidd.

"Wow! Ang bilis nyo naman makahanap!" Tumayo si Jelly ng makita nya yung tatlo.

Lumapit agad si Min Jae kay Aura. "Here."

"Saan nyo naman nakuha yan?" Tanong ko.

"Ang galing nga ni Shin, eh. Sya naka hanap nyan." Si Kidd yung sumagot.

I saw Shin's reaction. It was if hindi nya inaasahan na sasagot si Kidd, at iyon pa
ang isasagot nito.

"Osha. Layas na." Sabi ko.

Sabay sabay sila na napalingon sa akin, pati yung dalawang babae.

"Baeeunmangdeog han nom!" Narinig ko na sabi ni Shin. (Ungrateful bastard)

I laughed. "Ggeunyeoneun nae yeoja ya." (She's my girlfriend) Sabi ko naman.

"Hoy, ano ba pinag uusapan nyo? Bigla bigla na lang kayo nagcha Chinese!" Biglang
sabi ni Jelly.

"Beshy, Korean sila. Hindi Chinese." I heard Aura told her.

"Ara! Hajiman dangsin-eun haengdong nohchigo." (I know. But you're always missing
in action) Mukhang dinidibdib ni Kidd ang pagiging knight in shining armour.

"Tumigil na kayo. Wag na kayo dumayo mag Korean dito." Aura stood up. "Salamat na
lang, bumalik na kayo sa room nyo, baka ma late pa kayo."

Tumahimik yung tatlo.

"Oh, umalis na daw kayo. Chupi!" I feel pity for these guys. Sigurado naman ako na
hindi nila mauuto si Aura. I have an ace.
AURA'S POV -

Naka uwi na daw si Kuya sabi ni mommy kaninang tanghali. Pero kailangan pa umabsent
ni Kuya ng ilang araw. I feel bad for him. Sa injuries nya na yun, malamang na
hindi muna sya makakapag basketball.

I decided na huwag muna sumakay ng jeep at maglakad lakad ngayong uwian. Sinundo na
si Beshy ng driver nila. Sobrang nakakahiya yung nangyari kanina, at sa dami ba
naman ng susulpot sa pintuan ng classroom namin, eh sila Min Jae, Shin at Kidd pa!
Like, they were the last people i wanted to see in one of my most embarassing
moment!

But i was glad na rin. Nakahanap sila ng skirt na glee club office. Bukas ko na
lang isosoli. Kahit medyo maluwag sa akin, may perdible si Beshy kaya sakto.

Magkakasabay kami pumasok nila Beshy at Joon.

Siguro dahil kasama ko si Joon kaya hindi na nila ako pinagtawanan. Kahit papaano,
me pakinabang din pala talaga yun.

"Yah."

Napaatras ako ng may humarang na motor sa harap ko, at nagsalita yung sakay.

Hindi ko agad nakilala kung sino. Tinanggal nya yung helmet nya.

Si Joon.

"Bakit ka naglalakad?" Nakatukod yung paa nya sa weight ng motor nya.

"B-bakit ka nandito?" I was shocked.

"Dito daan ko pauwi."

"Ah, okay. Doon na ako banda sasakay." Nginuso ko yung dadaanan ko.

Lumingon sya, tiningnan yung tinuro ko tapos tumingin sya ulit sa akin. "Tara,
ihahatid na kita."

It was never in my mind na sasabihin nya yun. Mas maiintindihan ko pa kung

iinsultuhin nya ako o iiwan na lang, pero bakit... bakit parang kumabog yung dibdib
ko nung sinabi nya yun? Parang.. gusto ko na sinabi nya yun?

"Hoy. Bingi ka ba?" He cocked his head on his left side.

"Ah, ano. Malapit lang naman bahay namin." Hindi ko alam kung bakit nag iinarte pa
ako. Makakatipid pa ako nun.

"Tinatanong ko ba kung malayo o malapit? Tsaka alam ko bahay nyo. Muntikan pa ako
madisgrasya dahil sayo eh."

Bigla ako'ng nainis sa sinabi nya. Wala man lang dugong gentleman eh. Tsaka
kasalanan ko ba na kahit saan mukhang me mga tao na ayaw talaga sa kanya? Arar!

Nung hindi ako sumagot, inabot nya sa akin yung helmet nya. "Oh, isuot mo."

"Wala ka ng gagamitin.." Sabi ko.

"Natural. Yan lang naman dala ko'ng helmet. Pasalamat ka, may tiwala ako sa sarili
ko na hindi tayo madidisgrasya." Sabi nya habang inaabot pa rin yung helmet.

Hindi na ako nag comment at sumakay na. Baka magbago pa isip nya.

Pasakay na ako ng may dumaan na kotse. Naka bukas yung bintana, at nakita ko si
Oppa at si Cheska na nakasakay sa passenger seat. Nakatawa sila. Alam mo yung
mabilis yung andar nila pero parang nag slow motion sa mga mata ko yung pangyayari?

"Hoy, ano ba? Peste naman oh. Ang bagal bagal mo."

"Oo na, eto na." Sumakay na ako para wala ng arguement.

Wala pang 5 minutes ay nasa bahay na kami. Paano, buwis buhay na naman ang peg ko
dahil kaskasero si Joon mag drive. Pero deep inside, alam ko na safe ako kahit
paano.

Bumaba na ako at hinubad ko yung helmet nya, tapos inabot ko sa kanya.

"Salamat." Sabi ko, tapos tumalikod na.

"Hoy, sandali." Nakaka dalawang hakbang pa lang ako ng tawagin nya ako, kaya
bumalik ako. "Bakit na naman?"

"Akin na cellphone mo."

"Ha? Bakit?"

"Basta! Wag ka na magtanong!" Ang bossy ng lalaking to!

Nilabas ko sa bulsa ng palda yung cellphone ko. Hindi ko pa naiaangat, hinablot nya
na agad.

"May pangtawag ba to?" Tanong nya.

"W-wala, pangtext lang."

"Ano ba naman yan!" Naiiling na sabi nya.

"Eh ano naman? Wala naman ako tatawagan. Tsaka wala ka bang cellphone?" Inis na
sagot ko.

Pumindot pindot sya saglit.

"Ano ba kasi yan?"

Maya maya inabot nya na sa akin.

"Sinave ko number ko dyan. And to be sure.." Nilabas nya yung cellphone nya mula sa
jacket pocket nya. "Nagtext ako sa number ko para alam ko na number mo. Para ma
check kita. Baka mamaya sumisira ka na sa usapan."

"Seriously?" Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi nya. "Grabe ka. Nangako naman ako
ah."

"Aish. Promises are made to be broken." Tapos sinuot nya na yung helmet nya at
inistart ulit yung motor. "If you know what i mean." Sabi nya, tapos kinidatan ako
at biglang pinaharurot yung motor nya.

I was left stunned.

Did he just wink at me? O.o

TWELVE -

Ilang seconds na ang nakakalipas mula ng mawala sa paningin ko yung motor ni Joon,
tsaka ako nagpasya na tumalikod at pumasok na sa gate.

Nakita ko si Kuya na binubuksan na yung gate.

May cast sa braso si Kuya at may mga bandages sa mukha pero kung kumilos sya ay
parang hindi sya nabugbog at galing sa hospital.

"Sino yun?" Tanong nya. Hindi ko naisip na pwedeng makita nga si Joon dahil sa
mismong tapat ng bahay nya ako hinatid.

"Kaklase ko." Matipid na sagot ko. Dinaanan ko si Kuya sa gate.

I heard na sinara nya yung gate tapos sumunod sa akin. "Bakit naka motor yun?
Highschool pa lang sya diba? Bawal pa."

Umupo ako sa sofa para tanggalin yung sapatos at medyas ko. "Sabi ko sayo kuya,
madami mayaman dun. You know how money works.."

"Eh bakit ka hinatid?" Umupo si kuya sa katapat ko na sofa.

"W-wala, sinabay nya lang ako. Dito din way nya." Sabi ko na lang.

"Dumating ka na pala, Aura." Mula sa pintuan ng cr, lumabas si mommy.

Tumayo ako at hinalikan sya sa pisngi. "Hi mommy."

"Kumain na tayo. Magluluwag lang ako. Magbihis ka na muna."

"Sige po." Nakita ko na parang tiningnan ni mommy yung palda ko. Lighter kasi yung
kulay ng suot ko kesa sa palda ko talaga kasi bago pa yun.

"Hoy Aura. Hindi pa tayo tapos mag usap ha." Narinig ko na sabi ni Kuya bago ako
umakyat. Hindi na ako sumagot, but i heard mom asked him what is it all about.
Hinayaan ko na lang sila mag usap.

Pero dahil gutom na ako, nagmadali ako mag bihis.

"Eh may naghatid naman pala sayo, bakit hindi mo pinapasok?" Bungad sa akin ni
mommy.

Napamaang ako. "Mommy? Dinaan nya lang naman ako kasi dito din way nya pauwi." I
can't believe na magiging big deal iyon.

Nagluluwag na sa bowl nya si Kuya. Bowl ang gamit nya at tinola ang ulam namin.
Since isang kamay lang magagamit nya ay mas convenient ang bowl. Si mommy naman,
naghihimay ng laman ng manok.

"Kahit na. Makakilala man lang kami ng kaklase mo." Sabi ni mommy.

Umiling ako. "Eh, no need na mommy."

"Bakit, may tinatago ka ba sa amin?" Si Kuya na naman.

Bumusangot na ako. "Si Kuya naman! Ang tamang hinala mo. Hindi no." Well, ayoko
malaman nila na binubully ako. Mas malala pa din naman yung kay kuya, and i don't
want to talk about it.

"O sya, sya. Let's eat." Sabi ni mommy ng tapos na sya mag himay ng laman tapos
umupo na rin.

Kinabukasan, alas singko pa lang, gising na ako. I checked my notes kung baka may
nakaligtaan ako'ng assignment and hopefully ay wala. fortunately, wala. Magdadala
lang kami ng nilagang itlog at plastic cup para sa Science.

Ako na yung nagsaing at nagluto ng agahan. Naka pajama naman ako kaya ng medyo
lumiwanag na ay lumabas na ako para bumili ng lulutuin sa sari sari store nearby.
Mga ganitong oras ay patulog pa lang ang mga tambay sa amin.

I can't believe na may ganitong type ng community before. I was thinking of the
worst slums like the houses in the pasig river. Hindi ko alam na may better at some
point of life sa ganung buhay.

May 24 hours open na sari sari store nearby because obviously, madami pa rin gising
kahit madaling araw at may benta pa rin sila.

I bought a luncheon meat for breakfast.

Malapit na ako sa gate namin ng mapansin ko na parang may box sa tapat. Edi
nagmadali ako. Maliit na reactangle size tapos mga one and a half inch yung kapal.
May ribbon na naka tali na parang pizza.

For Aura.

Biglang tumibok yung dibdib ko ng makita yun sa ibabaw.

Lumingon lingon ako kasi baka makita ko kung sino nagdala nun. Kinuha ko na lang
tapos sinara ko yung gate. Nilapag ko yung mga binili ko tapos na excite ako buksan
yung box, although may doubt ako. I remember Shin kasi, nung birthday nya.

It's a skirt!

It's a new skirt!

Binuka ko sya, tapos may nalaglag na note.

For You. -Shin.

Si Shin na naman? How can he give me things without aknowledging it? I sighed.

I'll talk to him and thank him later.

Uwian na ng maisip ko na puntahan si Shin sa classroom nila. I was hoping na hindi

pa ito nakakaalis, at sana, well, wala sila Kidd at Min Jae. Nag cutting kasi si
Joon. Nakakainis talag yun, walang tyaga sa pag aaral.

Nakasalubong ko yung dalawa, mukhang uuwi na sila.

"Oh, Aura. Saan ka pupunta?" Bati ni Min Jae,

"S-sa classroom nyo. Andun pa ba si Shin?"

Tumango yung dalawa. Nagkatinginan sila na ewan, tapos tumawa.

"Sige, mauna na kami." Kumaway yung dalawa.

I just shrugged my shoulders, tapos mabilis na naglakad papunta sa classroom nila.

"Yan, dun pa madumi. Bilisan nyo naman, ayoko ma late ng uwi."

I saw Shin sitting in his chair, tapos parang may tatlong lalaki na naglilinis at
tinuturo nya kung saan maglilinis.

"Ayan pa, oh. Ang dumi. Kaya ako nahahatching eh. Ayusin nyo naman." Nakataas pa
yung paa na sabi ng tukmol.

Yung tatlo naman parang mga ewan na sumusunod.

After a few seconds more, nakita ako ni Shin. Bigla syang tumayo. Tiningnan nya
ako, tapos parang may sinabi sya sa tatlo tapos naglakad palapit sa akin.

"Hello." Sabi ko. Nahihiya ako, eh.

"Oh, kamusta?" He bit his lower lip, lumingon lingon tapos nilagay yung dalawang
kamay nya sa mga bulsa nya.

"A-ano.. kasi.."

"Nag merienda ka na ba?" Natigil yung pagsabi ko ng pasasalamat ng magtanong sya

nun.

"H-ha?"

"Tara, gutom na ako eh. Tamang tama, naghahanap ako ng makakasama."

Bago pa ako makapagsalita ay wala na sya sa harap ko. Pumasok sya ulit, kinuha yung
bag tapos naglakad palapit sa akin ulit.

"Aalis na ako. Dapat bukas walang dumi dyan ha." Sabi nya sa tatlo bago ako
hilahin.

Kinuha nya yung bag ko, tapos sya nagdala.

"A-ano.. saan tayo pupunta?"

"Magmemerienda?" Sabi nya.

Hindi na ako nagsalita. Habang tumatagal, gumagaan ang loob ko kay Shin.

"Sakay na." Bago ko mamalayan ay nasa tapat na kami ng motor nya. Inabot nya na
naman sa akin yung pink na helmet.

"Oh, may lakad kayo?" Sabay kaming lumingon ni Shin ng marinig namin yung boses na
iyon.

Si Oppa. At hindi kasama si Cheska.

Nakita ko na nag iwas ng tingin si Shin.

"Magmemerienda lang sana kami. S-si Cheska, oppa?" Iwas topic na tanong ko. Ayoko
sya ayain. Nakatatak sa isip ko yung kasunduan namin ni Joon.

"Ah, nauna na." Nilingon ni Oppa si Shin. "Geunyeo leul dolbwa." Sabi ni Oppa. Nag
Korean din sya? But he's a Chinese! (Take care of her)

"Dangsin-i geugeos-eul malhal pil-yoga eobs-seubnida." (You don't have to say it.)
Sagot naman ni Shin.

"Aw, you guys. Hindi ko kayo maintindihan." Mahinang reklamo ko.

Ngumiti sa akin si Oppa. "Sorry." Ginulo nya yung buhok ko."Mauuna na ako. Ingat
kayo."

Oppa's smile melted my heart. Hindi ako agad nakagalaw. Tiningnan ko sya maglakad
palapit sa gate. He was holding his backpack. Likod nya na lang ang nakikita ko
pero ang cool cool nya pa rin.

"Yah." Nilingon ko si Shin. "Sasakay ka ba o hindi?" Parang biglang nainis na

tanong nya.

Imbes na sumagot ay sinuot ko yung helmet at sumakay na. Nasanay na ako sa mga
mapanghusga na tingin ng mga tao sa school. Alam ko naman na wala ako'ng ginagawa
eh. Bakit ko sila papakealaman?

Kung tutuusin, mas less 'barubal' mag drive ng motor si Shin kesa kay Joon. But i
also feel safe when i am with Shin. Hindi ko alam kung bakit.. pakiramdam ko, okay
sila. Hindi nila ako papabayaan once na may mangyari.

Shin parked his motor in a fast food's parking space. Kilala yung fast food na iyon
sa mga dessert, at bigla ako'ng na excite. I haven't had the chance to eat in this
place.

"Pili ka, my treat." Sabi nya ng maka upo na kami.

Nung pumasok kami, pinagtinginan na kami ng tao. Aminado ako na dahil kay Shin yon.
Si Shin kasi yung tipo ng lalaki na hindi mo maintindihan kung cute o gwapo. Tipong
gusto mo i bulsa para iuwi.

Well, opinion ko lang naman yun.

Hanggang sa maka upo na kami. I can feel that they are still looking at him.. i
felt like ang sarap dukutin ng mga mata nila. May mga kasama naman sila, e!

"Hey?"
"Ah.. strawberry crepe and blueberry hotcake." Sabi ko.

He smiled. "Alright." Tapos tumayo sya at pumunta sa counter.

Grabe. Ang cool lang pati ng pag tayo nya. I can really saw most people in that
place na sinusundan sya ng tingin. Ha! Mainggit sila. Ako ang kasama ni Shin.

After a while, he came back with a tray. Ganun na din pala inorder nya. Sprite yung
drinks namin, sabi nya kasi baka masobrahan sa tamis kung milkshake pa ang iinumin
namin. Nang maayos na nya yunbg pagkain, sinuot nya yung earphones nya na kanina ay
naka laylay lang sa collar nya.

"Salamat ha. Sa lahat." Sabi ko bago ko galawin yung pagkain ko.

Tumingin lang sya sa akin, tapos agad na ibinalik yung tingin sa pagkain.

Sumubo sya ng blueberre hotcake. "Aura, tell me. Ano'ng gusto mo sa lalaki."

Alam mo yung biglang mabulunan ng itanong nya yun? AKO. AKO YUN. Sa dami ng
itatanong nya, yun pa. Bakit?

"Bakit mo naman natanong?"

He laughed. "Well. Para naman may mapag usapan tayo."

"Honestly, i haven't thought anything about it." Sagot ko.

"Talaga? Most girls would say.. gwapo, mayaman, matangkad at matalino."

Ako naman ang tumawa. "So yun yung iniexpect mo na isasagot ko?"

"At some point, yes."

"Let's say that i'm not most girls. Wala ako'ng idealism as of the moment."

"Oh. Okay."

"But honestly, thank you." Sabi ko. Nilunok ko yung kinakain ko. "Sa lahat, as in."

Napatigil sya sa pagsubo. "Ang o.a mo. Yun lang eh." Then he shrugged his
shoulders.

Yun lang? Bagkano rin yung unang package no. Tapos nagpadala pa sya ng skrit
kanina. Tapos eto, nangtreat sya.

Itinuloy na lang namin yung pagkain namin.

Nung matapos na kami, syempre nag volunteer sya na ihatid ako. Sabi ko, sa kanto na
lang. Ayoko maging big deal na naman kila kuya yung makikita nila if ever. But in
the middle of driving, i heard him speaking with someone on his earphones.

Tapos biglang nag iba kami ng way.

Hindi ko na alam kung saan kami pupunta.

KIDD'S POV-

Nang makita namin ni Min Jae na kinuha na ni Aura yung box na nilagay namin sa
tapat ng gate nila, nag high five kami ni Min Jae, tapos pinaharurot na namin yung
motor namin.

Of course, it's my clever idea again. Nilagay na naman namin ni Min Jae na galing
kay Shin iyong skirt. Walang kaalam alam ang lalaki na pinapabango na namin yung
pangalan nya kay Aura.

Tapos nung uwian, nagmadali kami ni Min Jae kasi alam namin na pupunta si Aura para
magpasalamat kay Shin. Eto pa. Inaaya kami ni Shin gumala after class, but we
refused. Sabi na lang namin, dapat sa babae naman sya makipag hang out.

He just laughed, and said na ano naman daw gagawin nya sa babae?

But Shin is too easy to read. Marerealize nya yun, kaya malamang na mag usap sila
ni Aura o ayain nya pa si Aura. Wala pa malisya kay Shin yun pero sigurado ako na
may malisya na kay Aura yun. Wag lang sana mabuking na hindi si Shin yung nagpadala
nung unang package at nung skirt.

Hay. Iba na ang magaling mag analyze ng tao.

"Cutting na naman si gago." Narinig ko na sabi ni Min Jae.

"Eh hayaan mo na." Kinapa ko yung cellphone ko ng bigla ito'ng mag ring. Kakalabas
lang namin ng gate, at tinigil muna namin yung motor namin kasi itatawin namin.
"Kidd. Bakit?"

Nang marinig ko kung sino yung nasa kabilang linya at bakit sya tumawag, hindi ko
na sya pinatapos. Pinatay ko na ang linya.

"Min Jae. Joon munje e." (Joon is on trouble.)

Hindi na kami nag aksaya ng oras. Pinaharurot na namin yung motor. Alam na namin
kung saan iyon.

We arrived there habang binubugbog na ni Lester si Joon. Not that Joon wanted to be
beaten, pero sinadya nyang magpa bugbog. Bakit?

"Oppa. Oppa doum!" (Help) Nag echo ang boses na iyon ni Hyuna. Hawak ng dalawang
lalaki si Hyuna habang umiiyak ito. "Oppa geogi haseyo." (Oppa, get up) Sabi naman
ng babae habang nakatingin kay Joon.
"Hay. Korean kayo ng Korean! Buyset! Hindi ko kayo maintindihan!" Sabi ni Lester,
bago muling sinukmuraan si Joon.

"Yah. Paalisin nyo na ang kapatid ko. Kahit patayin nyo na ako." Duguan na si Joon
at hirap na huminga at magsalita.

"Ani, Oppa. Geuleon mal haji maseyo." (No, Oppa. Don't say that.)

"Lester! Tama na yan. Para ka namang hindi lalaki nyan." Sabi ko. Tiningnan ko ang
paligid. Bale lima lang sila. Si Lester, yung dalawang naghahawak kay Hyuna at
dalawa pang naghahawak kay Joon. Easy.

Pero ayaw ko masaktan si Hyuna, at sigurado ako na iyon din iniisip ni Min Jae.

"Ako pa? Eh gago tong kaibigan nyo. Pinagtripan ang kapatid ko. Pwes, hindi nya
alam kung paano ako gumanti para sa kapatid ko." Sabi pa ng lalaki.

Joon laughed.

"What? What's funny? Bakit ka tumatawa?" Gulat na tanong ni Lester.

"You stupid bastard." Kahit hirap magsalita, nagawa pa rin mang insulto ng gungong
na to. "Naglaro lang kami ng kapatid mo. Sya mismo nagabi nun. Huwag nya ako'ng
dramahan."

"Oppa! Maldo andoeneun mal-eul jungji." (Stop saying nonsense!) We heard na sigaw
ni Hyuna. Kita namin kung gaano kinakabahan ang babae.

Tumawa si Lester. Baliw na talaga to'ng bakulaw na to. Hindi ko nga alam bakit
nagkaroon to ng magandang kapatid. Tama naman si Joon. Playgirl din naman yung
kapatid ni Lester. Nung malaman yata yung totoong si Joon, ayaw na pakawalan.

Kala nya naman matatkot nya si Joon.

Oh wait. Ginamit nya si Hyuna. Patay na. Kantiin na ang lahat, wag lang si Hyuna.
Half sister ni Joon si Hyuna pero he cared about her more that her cared for his
self. Once a month nya lang halos nakakasama yung babae. Kaya siguro nag cutting
kanina si gunggong.

"Ano ba? Joke time ba to? Pakawalan nyo na kapatid ko tapos tayo magharap!" Sabi
ulit ni Joon.

Napalingon kami lahat ng may motor na dumating. Napangiti ako ng makita kung sino
ang sakay. Si Rance. I am really hoping na magbalik loob na sya sa samahan.

"Ohhh. Nagtawag ka pa ng kasama. As if naman matatalo nyo kami." Parang bata na

sabi ni Lester, tapos tumawa. Pati yung mga kasama nya, tumawa.

"Aish. Jinsim-eulo? Igeos-eun uliga ssaugoissneunsalam?" (Seriously? Is this the

person we'll be fighting?) Tanong ni Rance ng makalapit sa amin.

Muntik na ako matawa. Mukha naman kasi talagang bakulaw yung Lester.

Bago pa ako makasagot, isa'ng motor pa ang dumating. At ang ikinagulat namin is
hindi lang sya nag iisa. Si Shin, kasama pa si Aura.

Nagtatagumpay na ba kami sa plano namin ni Min Jae?

THIRTEEN -

JOON'S POV -

Papasok na sana ako sa eskwelahan ng makatanggap ako ng text.

Luluwas daw ngayong araw si Hyuna.

Napangiti ako.

Hyuna is that one person i care most. Mawala na ang lahat sa akin, wag lang ang
prinsesa ko. Kahit half sister ko lang sya sa ama, i care about her more than any
words in any dictionary can describe. She's my power, kung baga.

Hyuna's mom, also a Korean but a Philippine businesswoman, thinks that i'm a bad
influence kaya pinaglayo nila kami. Nag stay sila sa Zambales. I don't mind the
distance, pero si Hyuna daw mismo ang papagalitan once na makipag kita sya sa akin
habang nandun sila kaya tiniis ko.

Once a month ay lumuluwas sya para mamasyal o sa kung ano pa man na lakad. Doon ko
sya nakakasama. Bihira rin kami makapag usap sa cellphone dahil de monitor sya. Her
bitch mom really make my blood boil to the core. Nirerespeto ko lang sya dahil kay
Hyuna.

Pumasok ako hanggang sa third subject tapos nag cutting na lang ako kasi past 10am
daw makakarating dito si Hyuna.

Madalas kami sa mga amusement parks at zoo magpunta. Balak ko sya dalhin sa Toy
Museum dahil last time, yun yung usapan namin.

"Annyeong Oppa!" She looked like he gained weight.

"Yah. Are you eating too much? You look bigger than last time!" Magiliw na sabi ko.

Bumusangot sya na kinatawa ko. "Ani. I recently loved eating sweets! But I only eat
a little."

May naghatid lang na driver kay Hyuna sa mall, tapos ako na ang bahala. Kahit
papaano naman ay alam ng mommy nya na hindi ko papabayaan si Hyuna.

Hyuna is just 11 years old. Grade 6. She's accelerated one year because she's kinda
gifted.

Just like i promised, we spent our day in a toy museum.

Nag request sya na sa isa'ng japanese restaurant kami kumain. She's just too
precious and i will anything to protect her.

"Oppa, eomma said that when you graduate next year, you will go back to Korea. Is
that true? Are you gonna leave me?" Jolly na tanong ni Hyuna habang busy ito sa
pagkain ng maki.

"Wae? Are you gonna miss Oppa?" Sagot ko naman.

Tumango tango si Hyuna. "Of course!"

Ginulo gulo ko yung buhok nya. Hindi sya pagkakamalan na 11 years old lang dahil
natural na matangkad si Hyuna. Mana kami ng height sa Appa namin. Parehong petite
ang mga ina namin kaya alam ko na sa Appa namin kami nagmana.

"Oppa will just have a vacation in Korea, but i will go back."

"Arasso." Sagot ni Hyuna. Itinuloy na namin ang pagkain namin.

After lunch, nag aya si Hyuna sa mall. Ang dating ay para ako'ng naging baby
sitter. Parang hindi pa rin kasi sanay sa mall si Hyuna, ang likot likot pa rin
nito. Tingin dito, tingin doon. Kung hindi nya type, sinasabi nya na meron na daw
sya nung certain bagay na tinitingnan namin.

Spoiled si Hyuna, alam ko. Pero alam ko din na kahit hindi ko gusto ang ugali ng
eomma nya, ay pinapalaki nya naman ng maayos ang kapatid ko.

"Oppa, bagay ba sa akin?" Nilapat nya sa katawan nya yung isa'ng skirt na pang
cosplay.

Nakita ko na umagaw kami ng atensyon sa mga saleslady dahil biglang nag tagalog si
Hyuna.

"Yes. You like that?" I asked. Pinagdasal ko na mag-oo na sya. Sa tagal namin sa
mall, wala pa rin sya napapabili sa akin. Gusto ko sana na may madala sya na bili
ko pag uwi nya mamaya.

Tumango tango sya.

"Sir, that's a limited edition skirt, it's kinda pricey and simple but if you want,
we have another design." Lumapit yung saleslady sa akin at sinabi yon.

Naningkit yung singkit ko ng mata.

"Do i look like i have no money to purchase this one?" I really felt insulted.
Kahit naka white shirt lang ako (tinanggal ko yung uniform ko syempre) wala syang
karapatan sabihin yun.

The saleslady looked terrified. "Ah, it's not what i mean.. i was just giving you a
choice.."

"No. My sister wants this so i'll buy this one." I insisted.

"Oppa, is there a problem?" Lumapit na sa amin si Hyuna.

"Ani." Tanggi ko.

Inabot ko sa saleslady yung skirt tapos sumunod na kami ni Hyuna sa cashier.

I paid for it using my card. Kinuha ko na yung paper bag pero pag lingon ko, wala
na si Hyuna!
AURA'S POV -

Yung eksena na bumungad sa amin ay kala ko, sa pelikula ko lang makikita.

Nang maka baba na kami ni Shin sa motor nya, automatic na humawak ako sa braso nya.
Mahipit. Kinakabahan ako. Andun sila Oppa, Min Jae, Kidd tapos si Joon na puno ng
dugo. Tapos may isa'ng babae na iyak ng iyak.

"S-shin.. ano'ng nangyayari?" Mahina at nangangatal na ang labi ko.

He smirked. Kalahati lang ng mukha nya ang kita ko pero hindi pa rin ako
makapaniwala sa pagka flawless ng lalaki. "Don't worry. Tatapusin lang namin ito
tapos ihahatid kita."

Dahan dahan kaming lumapit sa kanila.

Nakita ko si Oppa na napatingin sa amin, tapos parang natulala saglit, bago yumuko
at ibinalik yung tingin sa mga lalaki na may hawak kay Joon at sa babae.

"Hoy! Sino nagsabi na magtawag kayo ng kasama? Kayo pala mga duwag eh! Ang yayabang
nyo pa, magtatawag din pala kayo ng kasama!" Sigaw nung isang lalaki.

Napahigpit lalo ang kapit ko kay Shin.

He squeezed my hand, na ikinagulat ko. Tapos lumapit kami kila Min Jae. Iniiwas ko
ang tingin ko kay Oppa. Nag usap sila in Korean. Hindi ko maintindihan, syempre at
wala ako sa posisyon para magreklamo sa mga oras na ito.

Tapos tumingin sa akin si Shin. "Aura, favor naman."

Kumurap kurap ako. "A-ano yun?"

Tinuro nya yung babae na umiiyak. "That's Joon's sister. She's Hyuna. Pwede bang
kapag sumugod na kami, ilayo mo sya sa gulo? Baka kasi masaktan sya.. kayo."

Napalunok ako sa sinabi nya. "S-sige." But i still said yes.

Shin smiled at me, na parang wala lang ang gulo na mangyayari mamaya.

Tapos nagsalita ulit ng Korean si Shin sa tatlo. Unti unti ko'ng tinanggal ang
pagkaka hawak ko sa braso ni Shin, pakiramdam ko kasi anytime eh susugod na sila.

Nagpalitan pa sila ng maaanghang na salita nung lalaki bago biglang sumugod yung
apat. Napatulala ako saglit dahil hindi ko akalain na ganun din ka violent si Oppa.
Tapos na realize ko na wala ng humahawak dun sa babae.
Unti unti ako'ng lumapit sa kanya. She's still crying and shouting for everyone to
stop.. pero lunod ang sigaw at iyak nya sa determinasyon nila na bugbugin yung mga
kalaban. Joon stood up like he was never beaten. He even took care of the scary guy
that shouted when we came.

"H-hey. I'm Aura. T-ara, we should go farther from here."

"B-but Oppa is.. they're hurting them!" Sabi pa ng babae. She looked at me like
begging me to help her stop them. Pero ano ba ang magagawa ko?

"They can take care of their self, believe me. Come." Inalalayan ko sya tumayo.
Sumama sya sa akin Iniiwas ko ang tingin ko sa nangyayaring gulo.

Tumakbo kami sa may pinagparadahan ng mga motor nila. Instinc tells me na yakapin
ko yung babae. Iyak pa rin sya ng iyak.

"Shhhh. Tahan na. Wag ka na umiyak." Hinagod ko yung likod nya habang yakap ko sya.

Nakasubsob sa bandang balikat ko yung mukha nya. "Mian oppa haeyo." Paulit ulit na
sabi nung babae. Oppa, may Oppa sa sinasabi nya. Is he refering to her brother,
Joon?

Nung tumingin ako sa kanila, bale hindi na sila kalat kalat. Naka kumpol sila, and
I saw all of them na inaawat si Joon habang parang walang tigil na sinusuntok ni
Joon yung lalaking naka higa na. Sa wakas ay nahila nila si Joon at natulungan
tumayo.

Lumingon din dun yung babae, tapos mabilis sya na umalis sa pagkakayakap ko at
sinalubong sila. Kitang kita ko kung paano kahigpit na yinakap ng babae si Joon.
Iyak pa rin ito ng iyak.

I saw Joon smiled when his sister hugged her.

May kung ano na parang humaplos sa puso ko ng makita ko yun. Inaalalayan ni Min Jae
sa paglakad si Joon kasi medyo iika ika sya maglakad. On the other hand, torn
uniforms and bruised hands naman ang kita ko na itsura nila.

Si Shin ang pinaka unang lumapit sa akin. "Okay ka lang?" He asked immediately.

Tumango lang ako. "I-ikaw?"

He smiled. "Wala to."

"I'm sorry, kailangan mo pang makita yun." Si Oppa. Nakalapit na rin pala sya.

"A-ayos lang. Okay ka lang?" I havethe urge to cup his face and tell him na ako na
lang gagamot sa sugat nya, but i am thinking na napaka innapropriate yun.

Sa gilid ng mata ko, kita ko na naka alalay lang sila Min Jae at Kidd kay Joon,
bahagya ng tumigil ang pagiyak ni Hyuna.

Tatalikod na sana si Oppa ng tawagin ko sya. "Oppa."

Agad naman syang lumingon. "May kailangan ka pa?"

Napatigil ako. May sasabihin nga ba ako?

"Aura." Untag sa akin ni Oppa.

"Ah- w-wala. Ingat ka." Ngumiti ako.

Ngumiti din sya, tapos kumaway lang nung nakatalikod na. I saw him rode his motor
at mawala sa paningin naming lahat. Magkakaibigan ba talaga sila? Hindi ko alam
kung gaano sila ka close.

Tapos, inaya na ako sumakay ni Shin tapos hinatid nya na ako sa kanto. Hindi na ako
nagpahatid diretso sa bahay dahil nga baka makita na naman ni Kuya.

"S-salamat." Sabi ko habang sinosoli yung helmet.

Hindi sya nagsalita. Tumango lang sya tapos umalis na.

SHIN'S POV -

Ang tanga ko.

Bakit ko ginawa yun? Hindi ba at irereto ko nga si Min Jae o si Kidd? Bakit? Bakit
ang tanga tanga ko of all days? Ang dating tuloy.. hay. Tapos andun pa si Joon. I
know that they are just faking it.. pero andun din si Rance! Ah! Ang gulo! Sisingit
pa ako sa gulo nila.! Aish.

Binato ko yung hawak ko'ng baso na may laman pa na scotch sa pader.

"Hyung, dangsin-eun hwaga?" (are you angry?) Lumabas mula sa kwarto nya si Jiro.
Hindi ko namalayan na gabi na pala at nandito si Jiro sa condo.

Kinukusot kusot nya pa yung mata nya.

"Mian haeyo." Paghingi ko ng sorry. "Jam-eul lo dol-a gagi." Pinabalik ko na sya sa

pagtulog.

Tumango lang sya tapos naglakad na pabalik ng kwarto.

I just feel frustrated now. Bakit kasi ang gaan ng loob ko sa babaeng yun? Nako
naman.

Bago ako tuluyang antukin dahil sa pag iisip, nag ring yung cellphone ko.

Si Cheska.

Ano kaya nakain nya at ganitong oras eh tumatawag sya?

FOURTEEN -

CHESKA'S POV -

"Balita?" Napangiti ako ng marinig ko ang malamig pero malamyos na boses ni Shin.

"Shin-ah." Tawag ko.

"Cheska. May problema ba?" I like it when he calls me Cheska. I just hate it
whenever may kasunod agad na tanong kung may problema ba.

"Hay. Hindi na ako tumawag sayo ng hindi ka magtatanong kung may problema ako."
Naiiling na sabi ko sa kanya.

"Aw. Sorry." He told me before na hindi nya na gagawin yun, but he did. "Sorry,
Che. Ano'ng atin?"

I rolled my eyeballs. "Right. Masama ba mangamusta?"

He laughed. "Actually, it's a bad time to ask. I'm not fine."

"And why is it?" The more na humaba ang usapan namin, the more na mas maganda.

"Nothing." I heard him sighed. "Napa trouble na naman kanina."

My eyebrowse raised. Hindi na bago iyon, but everytime na napapa trouble sila, nag
aalala talaga ako. "What? Saan? Bakit?"

Then he laughed. "Cheska, alam mo naman na never kami matatalo sa mga yun."

"Shin-ah." Seryoso na sabi ko. "It's not a laughing matter. Halos saan na lang
yata, napapa trouble kayo." Naiiling na sabi ko.

"We'll be fine, Che. How about you, kamusta?"

Saglit ako napatigil ng ako naman ang tanungin nya.

"Cheska?"

"Miss ko na kayo." I said sincerely.

Si Shin naman ang hindi naka sagot.. agad.

Biglang may nagsalita sa background ni Shin, tapos nagpaalam na sya.

"I'm sorry Che. I'll call you back soon, i have a matter to attend. Take care."

Hindi nya na ako pinagsalita.

Malungkot na ibinaba ko yung cellphone ko. Nakaka miss yung dati.

Tumayo ako mula sa swivel chair ko sa kwarto. Iniwan ko na bukas yung laptop, tapos
bumaba ako sa library. I need to read something to clear my mind. Maaga pa naman,
and i can tolerate sleeping late dahil nakaka bawi naman ako ng tulog kapag
weekends.

Binuksan ko yung two door ref namin at kumuha ng bottled water.

"When are you gonna stop being stupid, Cheska?"

Nagulat ako ng sa likod ko ay may nagsalita. Muntik ko ng mabitawan ang bote na

hawak ko.

Lumingon ako tapos nakita ko si Ate. She's not my sister, but my cousin. Pero since
ulila na sya, inampon na sya nila mommy, so technically, kapatid ko na sya. Two
years old pa lang ako nang ampunin sya nila mommy, kaya literal na pinalaki kami ng
magkasama.

"Ate, dumating ka na pala." I answered instead. Umiwas ako ng tingin.

She smirked. "So, iiwas ka na naman sa usapan?"

"Ate, i'm tired. Not now, please." I begged. Alam ko na hahaba lang ang usapan
kapag pinatulan ko pa sya.

"You've been saying that since forever." Sabi ni Ate. Binuksan nya ulit yung ref,
tapos kumuha ng fresh milk at nagsalin sa baso.

"Ayoko na lang pag usapan natin kung ano man ang ginagawa ko."

"Oh, you mean yung paghabol mo kay Joon sa isang public school?"

"Ate!" Saway ko sa kanya.

She laughed. "That's low, Francheska. Ilang ulit ko na ba sinabi sayo na andyan
naman si Rance? Hindi ka nya iniwan, at hindi ka nya iiwan. Bakit kay Joon ka pa
nagpapaka tanga?" She surely sounded tipsy, pero alam ko na independent si Ate kaya
kaya nya ang sarili nya.

Hindi ako nakapag salita. Ayoko na nasasali sa usapan na ganito si Rance. He

doesn't deserve to be talked when Joon is on the topic. Magkaiba sila.. siguro,
iyon nga ang dahilan kung bakit baliw na baliw pa rin ako kay Joon.

"Ate, that's enough. Matutulog na ako." Dadalhin ko na lang sa kwarto ko yung

tubig.

"That's right, Cheska. Pag isipan mo ang sinabi ko. I've never been wrong."
Makahulugan na sabi ni Ate bago ko sya iwan.

Nanghihina ako na napa upo sa kama ko ng makapasok na ako sa kwarto. Hindi ko din
alam kung bakit mahal na mahal ko si Joon. Three years na mula ng masiguro ko na
mahal ko sya. And it never stayed the same ever since then.

Minsan naisip ko na sana ako na lang si Ate. I envy her. She depicts a woman na
hindi kailangan ng boyfriend para maging masaya, inlike other girls i know.. isa na
rin yata ako dun. Pero hindi ko naman kasalanan o ginusto na mahalin si Joon.

Hindi ko rin maintindihan kung bakit ayaw nya sa akin.. bakit? May kulang ba sa
akin?

AURA'S POV -

Friday at uwian na. May natipid ako sa baon ko kaya nagpasya ako na dumaan sa mall
at tumingin sa mga booksales ng libro na pwede ko mabili. Malaking tulong yung
nakakatipid ako sa pamasahe pauwi.

Dumaan muna kami ni Jelly sa powder room bago lumabas.

"Beshy, sigurado ka ba na ayaw mo magpasama?" Tanong ulit ni Jelly. I told her my

plan, at alam ko na kapag sumama sya ay sya na naman ang mamimili para sa akin.

"Beshy, i can take care of myself. Tsaka magpa good shot ka na muna kay Tita Rina."

Tumango tango si Jelly. "Sige, ikaw bahala. But please, don't hesitate to call if
may problem ha?"

"Ay nako Beshy. Paulit ulit mo ng sinasabi yan." Natatawa na sabi ko.

"Eh baka makalimutan mo. Knowing you, nahihiya ka humingi ng tulong sa iba."

"Kaya pa naman." Sagot ko ulit.

Hinintay namin yung sundo ni Beshy bago ako naglakad papunta sa sakayan.

"Aura!" Napalingon ako ng may tumawag sa akin.

I saw Min Jae. Naka sandal ito sa may waiting shade, naka lagay sa bulsa nya yung
mga kamay nya tapos kumakain sya ng lollipop. May band aid sya sa bandang panga nya
at maliit na tape aid sa ilong. Good thing na hindi masyado nagalusan ang mukha nya
from the fight.

Two days ng hindi pumapasok si Joon.

"Uy! Hindi ka pa pala umuuwi." Bati ko sa kanya.

Ngumiti sya. He looked vibrant. Isa si Min Jae sa mga lalaki na tinatawag na kung
baga, beautiful. It doesn't sound gay if someone would describe him as beautiful
because it suits him.

Lumapit sya sa akin. "Pauwi ka na ba?"

Umiling ako. "H-hindi. Dadaan sana ako sa mall kasi titingin ako sa booksale."

Nakita ko na lumiwanag yung mukha nya. "Talaga? Tamang tama. Aayain pa lang sana
kita na samahan ako. May bibilhin din ako sa mall."

"Talaga? Sige, sabay na tayo."

"Hmm. Pero hindi ko kasi dala yung motor ko. Mag taxi na lang tayo."

"Ha? Malapit lang naman yung mall eh. Mag jeep na lang tayo." Aya ko.

I saw doubt in his eyes, pero ngumiti sya maya maya. "Sure."

Magkasabay kami na naglakad papunta sa sakayan.

Nang may tumigil na jeep, pinauna ako ng sakay ni Min Jae. Hindi naka ligtas sa
akin yung mga naka de uniform na kasabay namin sa jeep from another High School.
Palingon lingon sila kay Min Jae. May butil ng pawis sa noo si Min Jae.

"May pawis ka." Inabot ko yung panyo ko.

"Papunas na lang." Nakangiti na sabi nya.

So i did, pero binilisan ko lang. Nakakahiya. Siksikan pa naman sa jeep kaya

talagang magkakatabi ang lahat ng pasahero.

"Sucks. Ito ayaw ko kapag nagco-commute." Mahinang sabi nya sa akin. Naka kapit ang
isang kamay nya sa hawakan ng kamay sa jeep.

"Ha? Bakit?"

"The stares. Other people seemed to be amused with my looks." Mukha hindi talaga
comfortable ang itsura ni Min Jae.

Natawa ako. "Well, hindi naman kasi araw araw nakakakita sila ng kasing gwapo mo."

He smiled. "Talaga? You think na gwapo ako?"

Madaming bumaba ng tumigil ang jeep kaya lumuwag. Umusog ako palapit sa babaan.

"Oo naman. Sus, para namang hindi ka aware." Sagot ko.

"Sinungitan mo nga ako nung first day ko at kinausap kita."

"Eh syempre hindi naman kita kilala. Porket gwapo, kakausapin na agad? Minsan nga,
sila pa ang magagaling manlinlang." Naiiling at natatawa na sabi ko.

Malakas na natawa si Min Jae. Tinapik ko ang braso nya.

"Ano ka ba, andaming tao." Saway ko.

"Nakakatuwa ka talaga." Sagot nya na lang.

Ilang minuto pa at bumaba na kami sa pinaka malapit na mall.

"Saan ba may book sale dito?" I asked him.

"Bakit naman booksale pa? Sa bookstore na tayo pumunta."

Napayuko ako. "Eh.. dun talaga ang punta ko. Nakatipid kasi ako sa allowance ko
this week kaya balak ko bumili ng libro dun."

"Oh, okay. Tara." Hinila nya yung kamay ko.

Nagulat ako ng tumigil kami sa may cinema, tapos tumitingin sya ng mga now showing.

"Maganda kaya to?" Tanong ni Min Jae.

Tiningnan ko yung tinuro nya. "I think so. Napanuod na yan ni Beshy, maganda daw.
Patiyung graphics." Sagot ko.

Tumango tango sya. "Tara, nuod muna tayo."

"Ha?" sabi ko.

Bago pa ako makatutol ay nahila nya na ako sa ticket booth.

"M-min Jae, ano ka ba. Gagabihin tayo nito."

"Ihahatid na lang kita. Kailangan natin mag unwind. Nakaka stress kaya."

I sighed. "Sino ba naman kasi nagsabi makipag bugbugan kayo. Hay nako." Laylay ang
balikat na sabi ko.

Mahinang siniko ako ni Min Jae. "Ano ka ba, cheer up. Wala naman yun eh. Sila naman
nauuna lagi manggulo, lumalaban lang kami."

Nang makapag bayad na ng ticket si Min Jae ay pinapili nya ako ng snacks.

"O-okay lang ba?" Nahihiya na tanong ko. Pagbili ng libro ang ipinunta ko, hindi
manuod ng sine.

Tumawa sya. "Ano ka ba, ako nag aya sayo kaya kahit ano, sabihin mo lang. Two hours
din tayo sa loob kaya damihan mo na."

Kinapalan ko na ang mukha ko at nag take out kami ng pizza. Pop corn at junk foods.
Oh diba, hindi naman halata na ayaw ko kumain habang nanunuod ng movie? Hindi kasi
ako mag eenjoy kung wala ako'ng nginangata.

In ten minutes ay magsisimula na ang palabas pero nagpapa pasok na sila.

Pinili namin umupo sa bandang baba. Iilan lang yung tao, kasi almost two weeks na
yung movies so madami na ang nakapanod sa first week.

"Grabe, ngayon na lang ako ulit nakapasok sa sinehan." Parang bata na sabi ko
habang lumilingon lingon.

I heard Min Jae giggled. "Gusto mo araw araw tayo manuod ng sine, eh."
"Sira ka talaga."

Nagsimula na yung movie. It's a 3d one, kaya may mga bata.

Nasa kalagitnaan na kami ng panunuod at pagkain ng biglang magmura si Min Jae.

"Shit. Fuck."

Agad ako lumingon. "B-bakit? May problema ba?"

"Fuck. I'm having a cramped leg!" Hirap na hirap na sabi ni Min Jae.

"Oh shit." Nag panic ako. Nilapag ko sa kabilang upuan yung pagkain ko at umupo sa
baba. "A-alin dito?"

"Yung kanan. Shiiiit!" Sabi ni Min Jae. Napapangiwi na din ako kasi alam ko ang
pakiramdam ng kina cramps.

Hinubad ko yung sapatos nya tapos hinawakan ko yung paa nya at pinataas. Iyon ang
ginagawa dati ng katulong namin nung nakga cramps ako.

"Oh, ohhh.. shit ang sakit! Damn!" Mahinang usal pa rin ni Min Jae.

Nagulat ako ng may mag flash light sa amin. Guard.

"Damn shit. Ahhhh." Sabi pa ni Min Jae.

"Excuse me, ano'ng nangyayari dito?"

Doon ko na realize kung gaano kasagwa yung position namin ni Min Jae. Nakatingala
pa si Min Jae na parang nasasarapan na ewan! Ano ba!

"Ah, s-sir.. kasi ano, nagka cramps po yung kaibigan ko." Kandautal na sabi ko.
Lumayo ako sa bewang ni Min Jae para makita ng guard na yung paa talaga ni Min Jae
ang hawak ko.

Alam mo yun, namumula na ako sa hiya sa pakiwari ko. Nakakahiya!

"Ganun ba ma'am? Kailangan nyo po ba ng tulong?"

"O-okay na po, mawawala na rin po ito." Sabi ko.

Tumango yung guard at umalis na.

Tumawa si Min Jae.

"Nagawa mo pang tumawa dyan. Okay na ba?"

"Yes, i can manage now. Thanks." Natatawa pa rin ang lalaki.

Mabilis ako'ng bumalik sa upuan ko. "This is crazy. The guard thought na may
ginagawa tayong kababalaghan." Mahinang usal ko bago sumimsim sa coke ko.

Tumawa ulit si Min Jae. "I know."

KIDD'S POV -

My phone rang, and Min Jae has been calling.

Agad ko'ng sinagot ang tawag nya.

"Ano, pwede na ba? Uwing uwi na si Aura." Sabi ni Min Jae.

Sabi nung informer ko eh nandoon pa rin yung motor ni Rance sa tapat ng bahay nila
Aura. I heard Rance wanted to visit Aura after class in their home. So i told Min
Jae na ayain si Aura lumabas para hindi makapg usap yung dalawa. Clever, am i?

Maka Shin pa rin kami, lalo na at mukhang nagiging close na lalao si Aura at Shin.

"Nandun pa rin si Rance, pare. Hihintayin yata talaga si Aura." Naiiling na sabi
ko.

"Shit." Rinig ko na sabi ni Min Jae. "Inaaya ko mag dinner, ayaw. Kailangan nya na
daw umuwi kasi hindi sya nagpaalam."

I sighed. "Bahala na. Ihatid mo na lang, wag ka papayag na hindi mo ihatid." Sabi
ko bago ko putulin yung linya.

"Sino ba yan? May chix ka na naman?" Rinig ko na sabi ni Shin bago ako makaharap sa
kanya.

"Ulul. Chix ka dyan." Sabi ko.

Bumalik ako sa table. We were actually at Joon's place. Naglalaro kami'ng tatlo ng
poker.

"Damn! Ang malas ko yata ngayon." Inis na inilapag ni Joon yung mga cards nya.

Shin and i laughed.

"Nasan ba si Min Jae? Akala ko ba susunod yung gunggong na yon?" Tanong ni Shin.

"May ihahatid na chix." Sagot ko na lang.

"Babo peullei boi" Sabi ni Joon. (Stupid playboy)

Tumawa ako. "Palibhasa mga tigang kayo."

"Ulul!" Sabay na sabi ng dalawa na ikinatawa ko naman.

FIFTEEN -

"Are you sure, ayaw mo na mag dinner muna bago ka umuwi?"

Hindi ko alam kung pang ilang tanong na yun ni Min Jae sa akin. Para syang sirang
plaka na ayaw pa ako pauwiin at paulit ulit ang pag aya sa akin na mag dinner.

Parang hindi na tuloy ako naniniwala na playboy to eh. Parang biglang ang awkward
na.

"Min Jae, ano ka ba? Kanina ka pa nagtatanong nyan, ah. Busog pa nga ako. Ang dami
natin kinain kanina tapos hindi ako nakapagpaalam kay mommy na gagabihin ako."
Paliwanag ko ulit.

Nagkamot sya ng batok, tapos tumawa. "Pasensya na. Sayang naman kasi."

"Sus, sabi mo may bibilhin ka at magpapasama ka sa akin tapos wala naman." Natatawa
na sabi ko.

"Gusto ko lang sana mag unwind. Nagkataon na ikaw yung unang dumaan dun sa
kinatatayuan ko." Parang bata na paliwanag ni Min Jae.

"Oppa, sya na ba ang bago mo? Sya na ba ang pinagpalit mo sa akin?" Nagulat ako ng
bigla na lang may humablot sa buhok ko at nagsalita ng ganun.

"A-aray.." Mahinang sabi ko.

"Mina-ah!" Rinig ko na sabi ni Min Jae.

"Ya! Jugulae?" Tanong nung babae sa akin. Hindi ko naintindihan yung sinabi nya.
Hindi ko rin sya makita dahil nasa likod ko sya at hawak nya yung buhok ko.

"Mina-ah! What are you doing?" Lumapit si Min Jae sa amin.

Nagsisimula na kaming pagtinginan ng mga tao. Shocks.

"Hindi mo na ako tinatawagan. Hindi din kita ma contact! Tapos makikita kita sa
mall kasama tong babaeng to?" Puno ng galit yung boses ng babae.

Nakita ko na nagkuyom ng palad si Min Jae. Takte, don't tell me papatulan nya tong
babae? Eh mukhang chix nya to.
"MIna-ah. Bitawan mo si Aura. Wag kang mag eskandalo dito!" Seryoso na sabi ni Min
Jae.

"Bakit, nahihiya ka Oppa?" Sabi nung babae. "Ikaw naman, may girlfriend na yung
tao, kumikire ka pa! Hindi mo ba alam kung sino ako, ha?" Matigas na tanong ng
babae sa akin.

"Enough, Mina!" Sigaw ni Min Jae. Marahas nyang hinila yung babae palayo sa akin.
Nabitawan ng babae yung buhok ko kaya agad ako'ng lumayo.

"Oppa.. you're hurting me.." Nakita ko na pumipiglas yung babae mula sa

pagkakahawak ni Min Jae. Parang nanlilisik yung mata ni Min Jae.

Padami na ng padami yung tao sa paligid, natatakot na ako.

"Ya. Geulaeseo jeoleul goelobhineun jungji nan imi heeojin!" Matigas na sabi ni Min
Jae habang nakatingin sa babae. (I already broke up with you so stop pestering me)

"O-oppa..." Sabi nung babae.

Kita ko na parang natakot yung babae. Kaya linapitan ko na sila. Masyadong nang
madami ang tao sa paligid.

"M-min Jae." Hinawakan ko yung kamay nya.

Liningon nya ako, tapos unti unti na lumambot yung expression nya.

"Don't ever call me again, Mina. We're done." Matigas na sabi nya sa babae bago ako
hilahin ni Min Jae paalis. Hindi ko na nagawang lumingon. Nakakahiya, madaming tao
ang nakakita sa nangyari.

Agad na tumawag ng taxi sa pila si Min Jae.

Kita ko ang pagtaas baba ng dibdib nya nang umandar na yung taxi.

"M-min Jae, sino yun?" Tanong ko.

"Sorry. Pasensya ka na, nadamay ka pa. May masakit ba sayo?" Nagaalala na tanong
nito.

Umiling ako. "No, i'm fine. N-natakot lang ako."

"Aish!" Sabi ni Min Jae sa sarili. "She's my ex. Four months na ako'ng nakipag
hiwalay sa kanya, akala nya joke lang yun. Nagkataon lang na nakita nya tayo. She
thought ikaw ang bagong girlfriend ko. Hay." Paliwanag nito.

Tumango tango ako. "I see. Hirap talaga maging gwapo." Natatawa na sabi ko.

Nilingon nya ako ng parang hindi makapaniwala. "Nasaktan ka na nga, nagawa mo pang
mang asar." Naiiling na sabi ni Min Jae.

"Hindi naman ako masyado nasaktan. Hinila mo naman sya agad." Sabi ko. "Tsaka, ewan
ko ba. Parang kapag may kasama ako'ng gwapo, lumalapit ang disgrasya." Natatawang
dagdag ko.

"Oh. You're thinking na jinx kami, ganon?"

"Hoy, hindi naman. Tsaka, automatic agad na kayo?" Tumawa ako.

"Bakit, sino pa ba ang nakakasama mo na gwapo sa school?" He teased.

Tumawa na lang ako at hindi na sumagot.

Bale dinaan na lang ako ni Min Jae sa amin tapos pinadiretso nya na lang yung taxi
sa kanila.

Nag pasalamat ako sa kanya tapos bumaba na ako ng taxi.

Isa'ng pamilyar na motor ang nakaparada sa tapat ng gate namin. Nangunot ang noo
ko.

"Oh, bakit ngayon ka lang umuwi, Aura?" Si mommy ang nagbukas ng pinto sa akin.

Agad na nahagip ng mata ko si Kuya at katabi si Oppa.

Tinago ko yung gulat ko.

"M-may nagpasama lang ho sa mall na kaklase ko." Dahilan ko. "Oppa, andito ka
pala." Bati ko.

Ngumiti si Oppa tapos tumayo. "Ginabi ka na ah." Nakangiti sya, pero mukhang
nagtataka.

"H-hindi ko alam na dadalaw ka." Yun na lang sabi ko.

"Ay nako, Alaura. Kanina ka pa namin hinihintay, eh. Kanina pa si Rance dito."
Sabat ni Kuya.

"Nagpasama kasi kaklase ko." Ulit ko. Aakyat na sana ako para magbihis ng magsalita
si mommy.

"Magbihis ka na anak, inaya tayo ni Rance na sa labas mag dinner." Sabi ni mommy.

"H-ha?" Gulat na tanong ko.

Paano kapag nalaman to ni Joon?

MIN AJE'S POV -

Dumiretso ako kila Joon. Plano na namin mag poker that night, but Kidd asked me to
ask Aura out para hindi sana sila makapag usap ni Rance, pero mukhang balak din
magpa gabi ng isang yun. Nakaparada pa rin sa tapat nila Aura yung motor ni Rance
nang ihatid ko sya.

Sinabi ko na lang kay Aura na uuwi na ako.

"Sa wakas, dumating din si kupal. Naka score ka ba?" Bungad ni Shin sa akin.

Minsan masarap din talagang batukan to'ng isang to, eh. Kung alam lang nito kung
sino kasama ko kanina, ewan ko lang kung makapagtanong to ng ganun.

"Ulul ka. Tinatanong pa ba yun." Sabi ko na lang.

Biglang tumawa si Kidd.

"Isa ka pang kupal ka. Dinadaya mo yata kami, kanina ka pa nananalo!" Singhal ni
Joon.

Umupo ako sa gitna nila Shin at Kidd, kaharap ko si Joon.

"Ang boring naman eh. Ayaw nyo ba lumabas?" Tanong ko. Nawala ako sa mood mag poker
dahil sa nangyari kanina. Nakaka guilty at nakakahiya kay Aura.

"Hindi ka siguro naka score kaya nagaaya ka. Humihina na ah." Pang aasar ni Joon.

"Fuck you. Hindi no. Gusto ko lang mag unwind. Palibhasa mga tigang kayo. Hanap
hanap din ng chix." Natatawa na sabi ko.

Tumawa si Joon. "Baka nakakalimutan mo na taken na ako." Sabi pa ni Joon.

Nakita ko na pinigilan ni Kidd ang pag tawa.

"Sige, sabi mo eh." Sabi ko.

Nakita ko na hindi nagsalita si Shin, parang naging seryoso pa nga.

Hay. Kawawang Shin.

Naka dalawang game lang kami tapos nagkaayaan na lumabas. Ginamit na lang namin
yung kotse ni Joon, si Kidd yung nag drive tapos dumiretso kami sa favorite bar
namin.

Hindi sya yung maingay na bar. Jazz yung tugtog sa bar at pwede mag jam kahit sino
sa stage kasi may piano o gitara.

At hindi mumurahin ang mga alak.

Sino ba ang hindi maiinggit sa amin at sa buhay namin, hindi ba? Nagagawa namin ang
lahat ng gusto namin, may pera kami at nagkakandarapa ang mga babae sa amin. Pero
alam ko na sa loob namin, may kulang.

We were all from broken families.. yung kay Shin, hindi pa isinasa publiko, pero
ganun na din ang dating. Lahat sila, buhay pa ang magulang pwera sa akin. Lola ko
na lang ang kasama ko sa buhay, pero dahil mas kailangan sya sa business sa
overseas, doon sya naka based.
Kaya heto, hayaw ako kung baga.

And i am loving every inch of it.

Maaga pa ay may tama na yung tatlo. Lumagok lagok ba naman ng scotch.

Nag cr si Joon at ang tagal bumalik. Akala nga namin natulog na sa cr. May
tinawagan lang daw.

Alas dos na ng madaling araw at nag uululan na lang kami. Lasing na si Joon at
Shin, si Kidd malapit na rin. Masyado ako'ng madaming iniisip kaya hindi ako
nakipag marathon ng inuman sa kanila. Namulutan na lang ako ng prutas.

Itinuloy ko na ang hindi pag inum. Sigurado na ako ang mag da drive pauwi.

"Hoy. Sino ba kasama mo kanina at parang ang lalim ng iniisip mo kanina pa, ha?"
Biglang sita ni Shin sa akin.

Hindi ako sumagot. Linagok ko na lang yung scotch na nasa baso ko.

"Pare, kesa usisain mo si Min Jae, maghanap ka lang ng syao." Si Kidd, inakbayan pa
ako ni tanga.

Tumawa si Shin. "Gago. Hindi ko kailangan nun." Sabi nito bago lagukin yung laman
ng baso nito.

Tumawa na lang kami ni Kidd.

Tapos nag aya na ako umuwi. Pinabayaran na namin kay Joon yung bill.

Hinatid ko na muna si Kidd, si Shin tapos si Joon. Nag taxi na lang ako mula kila
Joon.

Kailangan ko makapagpahinga ng maayos. May laban pala ako mamaya ng basketball.

AURA'S POV -

Late dinner ang nangyari.

Knowing Oppa, hindi basta basta na reaturant ang pinagdalhan nya sa amin. Alam ko
kung gaano na miss nila mommy at kuya ang kumain sa ganitong mamahaling restaurant.
Kung iisipin, madali kaming nakapag cope up sa nangyari sa amin.

Siguro, alam din kasi namin na si lolo naman talaga ang nag hirap sa pera na
tinamasa namin at hindi naman talaga kami.

"Aura, is somethin wrong?"

Nilingon ko si Oppa.

"Kanina ka pa nakatulala." Mahinang sabi nya. Sya yung katabi ko, si mommy yung
kaharap ko tapos si Kuya na katabi ni mommy ang kaharap ni Rance.

Umiling ako at ngumiti. "W-wala naman. Pasensya ka na ulit Oppa. Hindi ko alam na
pupunta ka sa bahay eh. Ano ba ang okasyon?"

Ngumiti sya. "Masama ba mag invite kung walang okasyon? Hindi na rin naman kayo iba
sa akin."

Tumango tango ako. "O-oo nga. K-kamusta naman pala? Lately hindi tayo
nagkakasalubong sa school." I was starting a conversation. Hindi biro ang babayaran
nya sa restaurant na ito kaya i might as well entertain him for a while.

Isa pa, hindi naman siguro to malalaman ni Joon, hindi ba?

At hindi lang naman kaming dalawa ni Oppa ang lumabas, kasama ko ang kuya at mommy
ko.

"Yeah. Bahay at school lang ang route ko. At sa room na ako usually kumakain. It's
too crowded in the canteen." He shrugged his shoulders.

"Oo nga, minsan sa class room na lang din ako kumakain." Sagot ko.

Si mommy at kuya ay busy rin sa pag uusap kaya ang dating, kami at kami lang talaga
ni Oppa ang mag uusap.

"Nakaka miss yung ganito, no?" Biglang sabi ni Rance.

"Oo nga.. sarap maging bata ulit." Malungkot na sabi ko.

Madalas din kami mag dinner kasama ng family ni Rance noon, pati nila Eunha. Since
iisang neighborhood lang kami at kaming apat ang madalas magkaka laro. Hanggang
umalis nga sila at mag migrate.

"Why, aren't you enjoying being a teen?" Natatawa na tanong ni Oppa.

"Hindi naman. Mas na appreciate ko lang ngayon ang maging bata.. walang problema.
Ikaw pa ang pinoproblema." I giggled.

"Oh, so you like being a problem to someone." He teased.

"Oy, hindi naman Oppa. Naisip ko lang kasi dati, hindi ka lang kumain, o kaunting
magkasakit ka lang, nagpa panic na parents mo." Tumawa ako. "Nakakatuwa lang
alalahanin."

"Hoy, kayong dalawa. Mamaya na kayo mag remenisce dyan, lalamig ang pagkain."
Narinig namin na sabi ni mommy.
Sabay kaming natawa.

I missed having a conversation with Oppa.

But since i need to protect kuya, titiisin ko na muna kahit masakit.

Maya maya ay nag ring ang cellphone ko.

Si Joon!

Nag panic ako. Hindi ko alam kung sasagutin ko o hindi.

"Who is it? Bakit hindi mo sagutin?" Kunot ang noo na tanong ni Oppa.

Tinago ko yung cellphone ko ng bahagya, dahil baka makita nya kung sino.

"Ah, excuse me, mommy. Sasagutin ko lang to."

Tumango lang si mommy. Pumunta ako sa powder room.

"Hello?" Medyo kinakabahan ako.

"Hoy Aura Marquez." Sabi ni Joon. Mejo slur yung boses nya.

"L-lasing ka ba? Bakit ka ba tumawag?"

Tumawa si Joon. "Hindi ako lasing no. Madami tayong dapat pag usapan."

Napalunok ako. Alam nya ba na kasama ko si Oppa? "A-ano naman yun?"

"Diba sabi ko sayo, girlfriend kita? Bakit kasama ka ni Shin nung isang araw, ha?
Crush mo ba si Shin? Gusto mo ba sya?"

Hindi ko inaasahan yun. "Ano bang tanong yan? Nagpasama lang sya mag merienda. Ang
taba ng utak mo, ha." Inis na tugon ko.

"Sumama ka naman. Ganyan ka ba, sumasama sa kung sino nagpapasama?"

Bigla akong nanlamig. Tumagos yung sinabi nya, eh. Si Min Jae nagpasama din kanina.
Hay. Masama ba yun? Mabait naman sila sa akin eh.

"Hoy, magsalita ka." Slur talaga ang boses ni gago.

"Ano ba? Busy ako. Kung umiinom ka, ituloy mo na lang." Pag iwas ko.

"Saan ka naman busy. May ka date ka bang iba?"

Gusto kong matawa. Ito ba ang epekto kapag nakainum ang isa'ng Kim Jae Joon?

"W-wala. Sige na, wag ka ngang makulit."

"Hindi ako makulit. Sinabi ko naman sayo, masama ako magalit diba? diba?"

Napakagat ako ng labi. "O-oo na."

"Good. Usap tayo bukas! Bye girlfriend!"

I rolled my eyeballs nang maputol na ang linya. Akala ko pa naman eh nalaman nya na
kasama namin si Oppa, at natatakot ako. Pero puro kalokohan lang pala.

Iiling iling ako na bumalik sa table.

When they asked kung sino iyon, sinabi ko na lang na si Jelly.

Dahil nag taxi kami papunta dun, iniwan ni Oppa sa amin yung motor nya. Nagpaalam
na sya agad sa amin ng maka baba na kami ng taxi. Hindi na sya pumasok sa bahay.
Inaya nya na lang na mag overnight si Kuya sa kanila, at pumayag naman si mommy.

So hinanda ko yung gamit ni Kuya. Nag hintay na lang sila sa labas.

Dahil sa busog ko ay hindi na muna ako agad natulog. Nagbasa na muna ako ng libro.

"Mabuti naman at naalala pa pala tayo ni Rance." Mula sa kusina ay sabi ni mommy.
Nagtitimpla ito ng hot choco. Routine na ni mommy iyon bago matulog.

"Oo nga po." Sabi ko. Naka higa ako sa sofa habang nagbabasa.

"At kita mo nga naman, lumipat din sya sa school na pinapasukan mo."

"Opo, mommy. Hindi ko nga maintindihan eh. Madaming mayayaman dun, pero dun nag
aaral." Sabi ko.

"Well, choice naman nila. Pero kung ako ang tatanungin, i would still want you to
go in a private school. Mabuti nga at ayaw pakawalan ng school nyo dati ang kuya mo
dahil sa skill nya sa basketball."

"Sana nga gumaling agad yung braso nya. Baka mawalan sya ng scholarship kapag
nagkataon."

"Hay, isa rin kasing pasaway ang kuya mo."

Hindi din nagtagal ang pag uusap namin ni mommy dahil umakyat na sya para matulog.
Afternoon shift si mommy bukas pero ngayon na lang kasi sya babawi sa ibang
pagpupuyat nya that week.

Pasado alas dose na rin ng makatulog ako sa sofa.

Nagising ako dahil sa ingay ng cellphone ko. Kinapa ko sya sa coffee table na nasa
gitna ng living room namin at basta na lang pinindot ang answer button without
looking kung sino iyon.

"Hello.." Malagom ang boses ko dahil kakagising ko pa lang. Ni hindi pa nga ata
sumisikat ang araw kahit maliwanag na sa paligid.

"Yah. Aura Marquez!"

Napabalikwas ako ng marinig ang boses na iyon.

"J-joon!" Sambit ko.

"Umaga na, natutulog ka pa rin? Bangon na."

I groaned. "Ano ba problema mo? Napuyat ako sa pagbabasa. Wag ka nga mang istorbo."
Sabi ko na nakapikit pa.

He laughed.
Tapos narinig ko na may kumatok sa gate.

"Saglit lang." Sabi ko kay Joon.

Hindi sumagot ang lalaki.

Humihikab pa ako ng buksan ko yung gate, para lang makita si Joon na nakatayo sa
harap ko. Kumikintab pa ang buhok at umaalingasaw ang men's cologne.

"A-anong ginagawa mo dito?" Hawak hawak ko pa sa tenga ko yung cellphone.

Sya rin, pero binaba nya na. "Dinadalaw ka."

"What? are you crazy?" Nagmamadali ako'ng lumabas ng gate, at tinulak sya sa gilid.
"Ang aga aga pa. Ano'ng trip ba to?"

"Aura.. sino daw yung kumatok?" Lumakas ang kabogng dibdib ko ng marinig ang boses
ni mommy. Bago pa ako makaisip ng gagawin ay bumukas na yung gate at sumilip na si
mommy.

Kita ko ang pagtataka sa mukha ni mommy. "S-sino sya?" Halatang antok na antok pa
si mommy.

"Good morning po. Ako po si Joon, Aura's boyfriend." Yumuko pa si Joon matapos
sabihin iyon.

Napanganga ako sa sinabi nya.

Si mommy naman parang nawala ang antok. "What?"

SIXTEEN -

"A-ano'ng pinagsasasabi mo?" Mahina ko'ng siniko si Joon.

Lumapit si Joon kay mommy tapos nag bow ulit. "Nice meeting you po ma'am."

Hindi pa rin ako makagalaw sa kinatatayuan ko.

Nag cough si mommy. "B-boyfriend?"

"Opo ma'am." Magalang pa na sagot ni Joon.

"Mommy, let me explain." Sagot ko agad.

"Binibisita ka ng boyfriend mo tapos hindi mo papasukin sa bahay." Biglang sabi ni

mommy. Pareho pa kaming naka pajama ni mommy!

"Ah, ano-" Magpapaliwanag sana ako pero bigla ako'ng inakbayan ni Joon.

"Kaya po ako pumunta dito para po sana ayain kayo na mag breakfast sa labas. Since
hindi pa rin po ako napapakilala ni Aura, ako na po ang nagkusa na pumunta at
magpakilala sa inyo."

Nanlalaki ang mata na tiningnan ko sya. Pilit ko'ng tinatanggal ang pagkaka akbay
nya sa akin pero lalo nya lang hinihigpitan ang kapit nya sa balikat ko, para tuloy
kaming tanga na galaw ng galaw. Iba ang dating ng mokong na to! At ang galang
galang pa!

"G-ganun ba?" Kunot ang noo na tanong ni mommy. She look confused. "Pumasok ka
muna." Linuwagan ni mommy ang pagkakabukas ng gate namin, tapos pumasok na si
mommy.

"Ano ba? Bakit ka ba nandito? Bakit ka nagpakilala na boyfriend sa mommy ko? Baliw
ka na ba?" Mahina pero matigas na tanong ko. Hindi nya pa rin ako binibitiwan ng
akbay.

Ngumiti pa si Joon. "Relax ka lang. Bakit ba nagpa panic ka?"

"Buyset!" Imbes ay sabi ko at malakas syang tinulak bago ako nag martsa papasok sa
bahay.

Narinig ko pa syang tumawa bago sumunod papasok sa bahay.

Dumiretso ako sa kwarto. Hinarang akoni mommy bago ako makapasok.

"Aura. Hindi mo man lang ako sinabihan na darating ang boyfriend mo. Sya pa ang
mismong nagpakilala." Mahinahon naman ang boses ni mommy, pero alam ko na
nagtatampo sya.

"Eh kasi.. hindi ko rin naman po alam na pupunta sya.. ng ganito kaaga. Balak ko na
po sana sabihin sayo pagka gising mo." Oh shit. Nagsinungaling pa ako ng wala sa
oras!

Tumango tango si mommy. "Seryoso ba yan sayo? Baka naman babaero yan?" Tumaas ang
kilay ni mommy.

"N-nako.. hindi po. masungit nga po yan sa babae." Sagot ko.

"Okay. Sabihin mo hinatyin tayo mag ayos. His offer still stands, right?"

Liningon ko muna si Joon sa babae, bago tumango kay mommy. "Y-yes, mommy."

Tumango si mommy bago pumasok sa kwarto nya.

Bumaba ako para kausapin si Joon.

"M-magbibihis na kami ni mommy.." Sabi ko.

He smirked. "What? You think na hindi ako seryoso sa invitation ko?"

"H-hindi naman sa ganon.."

"Go. I can wait. But don't be too long." He cocked his head on his side.

Napalitan yung inis ko ng kaba. Ano naman sasabihin namin kay mommy? Hindi ko naman
talaga boyfriend si Joon.

"O-okay. Hay." Laylay ang balikat na sabi ko.

Hindi na kami naligo ni mommy. Good thing nag half bath kami kagabi bago matulog.
Inayos ko na lang yung gulo gulo ko pa'ng buhok at nag pulbo. Nagsuot ako ng gray
skirt at white blouse. Pang simba attire, kung baga, tapos black flat sandals.
Nilugay ko na lang yung buhok ko.
Nung tingin ko okay na, na tripan ko mag pink lipstick. Hindi ko pa naman nata try
yun mula ng iregalo sa akin bago kami ma bankcrupt. Tapos nag spray ako ng cologne.

Binuksan ko na yung pinto at bumaba na. Joon is still standing near the door. His
towering height intimidated me a bit, pero kumpara sa ibang babae eh matangkad na
ang height ko.

Maya maya ay lumabas na rin si mommy sa kwarto. Naka bestida sya na yellow, tapos
naka flats din sya. Hindi talaga mukhang nanay si mommy, eh. Mukha mang nanay,
hindi halata na teenagers na ang mga anak.

Hawak ni mommy yung susi ng bahay.

"Let's go?" Tanong ni mommy.

"Sige po." Magalang na sagot ni Joon na ikina groan in dismay ko.

Paglabas namin ng gate ay may kotse na ang naghihintay sa amin.

"What? May dala kang kotse?" Bulong ko sa kanya.

"Of course? I have a driver with me. Don't worry, hindi ako magpapa bad shot sa
mommy mo." Seryoso na sagot ni Joon.

"Oh, you have a car?" Gulat na tanong ni mommy ng lumingon na sya matapos i lock
ang gate namin.

"Uhmm.. service ko po." Nagkamot pa ng batok si Joon na kala mo nahihiya. If i

know!

"That's nice." Sabi ni mommy bago lumingon ng makahulugan sa akin.

Umiwas ako ng tingin.

Pinagbuksan kami ng pinto ng driver ni mommy. Sa front seat umupo si Joon. Nag seat
belt ito tapos umandar na ang kotse.

Mommy looked impressed with Joon, so far. Hindi ko alam kung ano ang mangyayari
mamaya sa pagkain na namin mismo, lalo na kapag naka uwi na kami. Gusto ko'ng
maiyak. Anong kagaguhan na naman ba kasi ang pumasok sa kukote ng gangster na to,
eh?

"Ma'am, what would you want to eat for breakfast?" Maya maya ay nilingon kami ni
Joon at tinanong si mommy.

"Hmm." Nag isip saglit si mommy. "Italian cuisine would be nice. Do you mind?"
Alright. Bumabalik ang pagka sosyal ng nanay ko. Halata naman kasi sa pag galaw nya
at pagsasalita. Never pa kami nasigawan ni mommy.

"Nice choice. Not at all." Ngumiti pa si Joon, tapos nagbigay ng instruction sa

driver.

In twenty minutes, we arrived at one of a famous Italian resto in the country.

Again, mommy looked impressed.

We were ushered in our table, at agad kaming binigyan ng menu.

"Please, have whatever you like." Pa cool pa na sabi ni Joon. Naka de kwatro pa ang
mokong.

Ngumiti at tumango lang si mommy. Ako naman, tinitingnan lang silang dalawa.

"I would like to have potato gnnochi, arugula salad with chicken milanese, and pan
roasted foie gras with portobello raviolo & onion marmalade." Sabi ni mommy matapos
itiklop yung menu.

"What about you?" Tumingin sa akin si Joon.

"Ah- ano. Rolled spinach canneloni with smoked ham & light tomato cream sauce,
mushroom soup tapos panna cotta with mangoes and basil powder." Sabi ko, tapos
awkward na ngumiti.

Yung waiter naman ay todo lista ng mga sinasabi namin.

"Lobster capellaci, potato gnnochi and mushroom soup."

Kinuha na nung waiter yung menu.

"So.. may i know your name, hijo?" Bigla ay tanong ni mommy.

Joon smiled. "Kim Jae Joon, ma'am. I'm a full blooded Korean na lumaki sa
Pilipinas."

"Oh, i see. Kailan ka pa sa Pilipinas?"

"Elementary pa lang po, i'm already based here."

"Where's your parents? Do you have any siblings?"

Napakamot na lang ako ng ulo. Iniinterview na ni mommy si Joon!

"My mom's not with us. My dad, however, is in Korea attending our business. I have
a half sister, and she and her mom were staying in Zambales."

She's talking about Hyuna.

Hindi naman ako worried about kay mommy because mommy knows how to deal with
people, hindi sya mapang husga or what. Gusto nya lang talaga eh kilala nya mga tao
sa paligid namin ni Kuya. But this is the first time na magpakilala ako ng
boyfriend. Rather, may magpakilala na boyfriend ko. Hay.

"Oh, right. I can see that you have the capabilities in attending a more
prestigious High School here in the Philippines. Why did you choose to study in a
public High School?"

Joon smiled. "Ma'am, i believe that there are more things important rather than the
type of school you are going to if you want to study. Mas gusto ko po sa public
dahil hindi ko naman po inilalagay ang sarili ko sa posisyon na mag-aral sa elite
school because i think i am elite."

Straight faced lang si mommy, but i know she liked what Joon had said.

"That's nice thinking. Well, as you know, kung ako lang ang masusunod, gusto ko
sana na mag stay pa rin sa dating school nya si Aura, but since hindi na namin
kaya, wala kaming choice. It turned out fine na din naman, dahil sa tingin ko eh
hindi naman nahihirapan si Aura."
"Yes, ma'am. And hindi ko naman po papabayaan si Aura. Classmates naman po kami."

"Glad to know that now, hijo. Masyadong malihim ito'ng dalaga ko. Hindi ko alam na
may boyfriend na pala sya. Ikaw pa lang naman kasi ang kauna unahang pinakilala nya
sa akin."

"Mom!" Saway ko. This is ridicoulous!

Mom laughed. "It's okay, Aura. We were just having a conversation."

Kung anu ano pa ang pinag usapan nila habang kumakain na kami. Pasingit singit lang
ako, pero mukhang magkasundo na ang dalawa. Hindi ko alam na maalam din ang mokong
sa art, kasi si mommy eh super fan ng mga paintings.

We used to go to museums lalo na kapag openings ng mga exhibit ng mga kakilaa

namin.

Kaya hayun, ang tagal nila matapos pagkain nila.

It's amazing how Joon can change into someone i never thought he can be at these
times. Parang hindi kasi sya. Parang clone lang. Ang bait bait eh. Kung ako si
mommy malamang na mabaitan ako sa kanya. Eh ako si Aura, at kilala ko ang totoong
ugali nitong mokong na to.

"So, Aura. Ipinapaalam ka ni Joon kung pwede na lumabas kayo mamaya."

"P-po?" Sabi ko. Sa lalim ng iniisip ko, hindi ko na namalayan na nakatulala na

ako.

"Aura.." Sabi ni mommy.

"O-opo." Hindi ko alam kung ano pinag usapan nila, um-oo na lang ako. Usually eh
humihingi lang naman ng second the motion si mommy.

"So it's settled then." Naka ngiti na sabi ni mommy sa akin, tapos liningon si
Joon. "Ikaw na ang bahala sa kanya, ha? I trust you, Joon. I know that hindi mo
papabayaan si Aura."

"What?" Nalilito na tanong ko.

"Yes, tita. Ihahatid ko na lang po sya later. Salamat po." Todo ngiti si Joon.

ANO DAW?
SHIN'S POV -

Hindi ako tanga para hindi ko maramdaman o mahalata na palagi ako'ng inaasar nila
Min Jae at Kidd about sa babae. Lalo na si Kidd. May pagka siraulo talaga yun eh.
Parang pinupush nila ako magka syota.

Eh wala naman interes ko dun. Panira lang ng masarap na buhay.

Ayoko ng may obligasyon ako na sunduin, ihatid at magpaalam sa isang tao.

Ni magulang ko nga, pinapabayaan ako, eh.

Tsaka i don't think na matatandaan ko yung mga dates ng mga special occasion namin
if ever. Magagalit lang sakin yung magiging syota ko, tapos mag be break kami.
Ganun din naman.

"Hyung!"

Mula sa kwarto nya, lumabas si Jiro tapos patakbo na lumapit sa akin. Kaka gising
nya pa lang, naka pajamas pa sya.

"Did you sleep well?" Tanong ko habang hinihimas ang buhok nya.

"Yes, hyung." Tumango si Jiro. "Hyung, can we go out? I mean.. i want to buy new
toys." He plead.

Natawa ako. Naglalambing na naman ang kapatid ko. "Sure. Did you already finish
your homework?"

"Yes. All of it!"

"Okay. You'll eat breakfast first then take a bath. Okay?"

"Okay! Thanks hyung!" Naglululundag pa na pumunta sa kusina si

Hindi ko alam kung bakit trip nito ni Jiro gumala ngayon, pero since kaya ko naman
na sya alagaan, kaming dalawa lang ang lumabas. Nag motor na lang kami.

Pumunta kami sa isang toy store. Hindi ko mabilang kung ilang laruan na ang
pinabili nya sa akin. Mali pala ang desicion ko na mag motor. Papapuntahin ko na
lang mamaya yung driver para sunduin si Jiro.

"Wow! I like this too, hyung. Can we buy this?" Turo ni Jiro sa isa'ng robot.

Tumango lang ako. "Sure."

"Yey! Kamsamnida hyung!" Nagtatalon pa ito.

Pakonswelo na puro panlalaki naman so far ang pinapabili nya.

"Ano ba? Para kang bata. Para yan eh." Bigla ay may narinig ako'ng pamilyar na
boses na parang nagmumula sa kabilang aisle. Boses ng babae.

"Ya. Ano'ng parang bata? Hindi lang naman pang bata to eh." Napalunok ako ng
makilala ko rin yung boses ng lalaki. Pati yung way ng pagsasalita.

Dahan dahan ako na naglakad. Sisilipin ko kung tama ang hinala ko.

"Bilisan mo na kung gusto mo yan, gusto ko na umuwi." Sabi ulit ng babae.

"Ang aga pa eh. Baka nakakalimutan mo na obligasyon mo na samahan ako." Sabi nung
lalaki.

Kaunting hakbang pa at nakita ko na sila. At hindi ako nagkamali.

Nabitawan ko yung hawak ko na teddy bear.

"Oh, Shin?" Si Aura ang unang naka kita sa akin.

Naka upo si Joon na parang may tinitingnan na laruan.

Tumayo si Joon ng makita ako. "Shin." Sabi nito.

"S-small world." Sabi ko. Wala ako masabi. Hindi ko inakala na makikita ko sila..
na magkasama.

"Hyung! I want this too!" Bigla ay sumulpot sa tabi ko si Jiro.

"Oh, Jiro? Wow. Kasama mo pala si Jiro." Tuwang tuwa na sabi ni Aura.

"Noona? Noona you are here too!" Biglang tumakbo si Jiro kay Aura at yinakap pa.

Tumaas yung kilay ni Joon. "Kasama mo pala si Jiro."

Kinamot ko yung batok ko. "O-oo. Nangulit magpabili eh."

"Annyeong hyung!" Nakita ko na binati ni Jiro si Joon.

Ngumiti si Joon kay Jiro. "Annyeong! Ddangsin-eun joh-eun sigan-eul bonaego?"

Tinanong ni Joon kung nagsasaya naman ba si Jiro.

"Ne." Tumango si Jiro.

"Jiro, let's go. Let's go to the counter." Aya ko.

"Uuwi na ba kayo?" Tanong ni Aura.

"Ani." Si Jiro ang sumagot. "Hyung and i will still go around. Right, hyung?"
Nilingon ako ni Jiro.

Wala akong nagawa kundi tumango.

"Sama na lang kayo sa amin." Aya ni Aura.

Nakit ko na automatic na napalingon si Joon kay Aura.

Aish! Ano ba ito?

"Oo nga, pare. Sama na lang kayo sa amin." Nagulat ako sa sinabi na iyon ni Joon.
"H-ha?"

"Hyung, they want us to join them!" Tumalon talon pa si Jiro habang sinasabi iyon.

Ano pa ba magagawa ko?

SEVENTEEN -

Nung ayain ko sila Shin at Jiro na sumama sa amin ni Joon, ang iniisip ko is may
kasama na ako'ng mag tyaga sa pagka childish, bossy at makulit ni Joon. Hindi ko
naisip na magiging awkward o ano pa man since magkaibigan sila.

Plus si Jiro. Ang napaka cute na si Jiro.

Hindi biro ang dami ng bitbit ni Shin kaya tinulungan ko sya nang mabayaran na nya
ang lahat ng pinabilini Jiro. Si Joon naman, well, isa'ng paperbag nga naglalaman
ng biniling tech deck ang dala. We were arguing about him buying one actually nung
nakita ko si Shin.

Paglabas namin ng toy store ko naramdaman ang pagka awkward sa paligid. Saan na
kami pupunta? Wala rin kaming plano ni Joon kanina kundi ang mag libot sa mall. Sa
ilang oras namin ng kulitan, isang tech deck pa lang ang nabili nya.

"Manuod kaya tayo ng sine?" Narinig ko na tanong ni Shin.

That moment ay gusto ko'ng yakapin si Shin sa galak.. or not. Hindi ko naman sya
kaya yakapin.

Basta natutuwa ako kasi nag suggest sya ng gagawin. At least kahit papaano hindi na
ganun ka awkward ang sitwasyon naming tatlo.. dahil wala pa naman sa muang si Jiro.

"Sure." Sagot agad ni Joon na bigla na lang naging pormal.

"Yey! We're going to watch a film!" Sabi naman ni Jiro.

Sa akin nakahawak ang bata, since kaliwa at kanan nga ang bitbit ni Shin. Si Joon
naman.. well. May sariling mundo. Palinga linga habang hawak hawak ang tech deck
nya.

Sinusundan ko lang sila. Si Joon at Shin ang naglalakad sa unahan. Kami naman ni
Jiro ay nasa likod nila at sumusunod lang. Walang nagsasalita.

"A-anong papanuorin natin? Maraming palabas na magaganda ngayon." I wanted to start

a conversation.

"How would you know?" Tanong naman ni Joon na bahagyang naka lingon sa akin.

"Eh.. nanuod kami kahapon ng sine ni Min Jae." Sabi ko. Wala namang masama dun eh.
Kakilala rin naman nila si Min Jae.
Hindi ko alam kung bakit automatic silang napatigil sa paglalakad. Nauntog pa nga
si Jiro sa balakang ni Shin ng bigla silang tumigil at dahan dahan na lumingon sa
akin.

"What?" Sabi ni Joon.

"Si Min Jae?" Sabi naman ni Shin.

Nangunot ang noo ko. "Oo nga, Bakit? Bakit ganyan kayo makapag react?" Nagtataka na
tanong ko.

"You mean.. ikaw yung kasama ni Min Jae kahapon?" Ulit ni Shin.

Napaatras ako. "O-oo. Bakit? Ano'ng ako? Eh ano naman kung ako? Hindi ba nya sinabi
sa inyo?" Bakit ba ganun makapag react yung dalawa?

"That bastard." Narinig ko'ng sabi ni Joon. Mahina pero mariin habang naka yuko
sya.

Tumawa ako. "Ang oa nyo ha." Hindi ko na pinansin yung sinabi ni Joon. Hinila ko na
si Jiro at kami na ang unang naglakad. "Tara na!" Inaya ko na sila.

Shin bought the ticket. Hindi man lang ako tinanong kung ano yung movie na gusto ko
o kung napanuod ko na. We ended up watching the same movie that me and Min Jae
watched since 3d sya at medyo pang bata ang tema.

Pinaiwan namin lahat ng dala ni Shin sa iwanan ng baggage sa department store.

Dadaanan na lang daw nila kapag uuwi na.

"I want to sit near the aisle!" Sabi ni Jiro.

So si Jiro ang umupo sa pinaka malapit sa aisle. Sunod na umupo si Shin, tapos ako.
Nahuli si Joon. Sya naman yung bumili ng snacks.

Bumili ba naman ng tatlong malalaking bowl ng french fries, apat na malalaking

drinks, 2 malaking pop corn at mga chips? Pagpasok ni Joon sa sinehan kinailangan
pa syang samahan ng dalawang crew para mabitbit yung mga binili nya.

But i was actually glad. Bwahaha! Busog lusog na naman ako habang nanunuod.

So nasa gitna ako nila Joon at Shin. Nasa dulo si Jiro na mukhang excited na
excited.

"Waaaa! Ang daming foods!" Mahina at tuwang tuwa na sabi ko habang kinuha yung
fries.

"Alam ko naman na matakaw ka, eh. Kaya dinamihan ko na." Sabi ni Joon.

"Mukha mo. Sa sinehan lang ako matakaw no." Sabi ko tapos kinuha ko yung drinks ko.

In five minutes nagsimula na ang movie. Engrossed pa rin ako kahit na napanuod ko
na. Walang nagsasalita sa amin, si Jiro naman, puro "Yey!" at "Wow!" lang ang
naririnig namin.

Tapos nagulat ako kasi parang may eksena na hindi ko nakita kagabi.. that's when i
remember nung nagka cramps si Min Jae at kinailangan ko'ng umupo sa baba.

Tapos bigla ako'ng natawa ng malakas.

Sabay sabay na tumingin sa akin yung mga kasama ko.

"Noona.. kenchana?" Nakanguso na sabi ni Jiro.

"Ha?" Hindi ko naintindihan. Korean yata.

"He was asking if you're okay. Wala naman nakakatawa sa pinapanuod, tumawa ka
bigla." Si Joon ang sumagot, poker faced.

Muli ako'ng natawa. "I'm sorry.. may naalala lang ako." Tapos tumawa ako ulit.

Paano ba naman, naalala ko yung guard na tumingin sa amin at inilawan pa kami kasi
akala me ginagawa kaming kababalagahan. Masagwa naman talaga yung itsura namin eh.

"Yah! Stop laughing!" Inis na sabi ni Joon na tinapik pa ako sa braso.

"Aray!" Tiningnan ko sya ng masama. Nilingon ko si Shin kasi hindi nagsalita.

Tulog pala. Anak ng! Napaka antukin talaga!

Bumalik na ang atensyon namin sa panunuod habang si Shin eh tulog na tulog.

"Hyung, hyung. Wake up!" Yinugyog ni Jiro ang braso ni Shin para magising na dahil
binuksan na ang ilaw sa paligid.

Mabilis naman na nagdilat ng mata si Shin at tumayo na ng marealize na maliwanag

na. Pinagpag yung damit tapos naglakad na kami palabas ng sinehan. Pinauna na muna
namin yung iba bago lumabas.

Nang makalabas na kami ay nag inat ako.

"Awww. Saan tayo next?" Excited na tanong ko ng tapos na ako mag inat.

Nakita ko na nagka tinginan si Shin at Joon, tapos nagbawi rin sila ng tingin.

"Ano, uwian na ba?" Untag ko. Pabor rin naman sa akin kung uwian na dahil gusto ko
matulog.

"Ani." Sagot ni Joon. I was thinking that it means no.

"Saan mo ba gusto pumunta?" Si Shin ang nagtanong.

Mag iisip sana ako ng isasagot ng may makita ako'ng photo booth sa malapit. Dali
dali ko'ng hinila si Jiro doon, at tiningnan kung may ibang gumagamit.

"Wow!" Sabi ko. Tapos tiningnan ko sila Joon at Shin na dahan dahan na papalapit sa
amin. "Papicture tayo! Sige na!"

"Wag mo ako isali sa kalokohan mo. Kayo na lang." Nakatingala na sabi ni Joon.

"O-oo nga. Kayo na lang ni Jiro." Sabi naman ni Shin na umiwas ng paningin.

"Ang killjoy nyo naman! Dali na!" Sabay ko silang hinila papasok sa booth. Tapos
pinatayo ko sila sa both sides at tumayo ako sa gitna tapos si Jiro naman sa harap
ko. Nag hulog ako ng coin.

"Oh ayan na. One, two three!" Nag peace sign ako. "Isa pa! Dalawang shot yan. One
two three!" Dumila naman ako. Ilang seconds lang eh lumabas na yung copy.
Napasimangot ako ng makita yung posing nung dalawa.

Pareho silang nakatalikod sa akin at nakatingin sa pader.

"Tingnan nyo nga pose nyo, para kayong mga pader."

"Aish. Jeongmal? Ayoko nga sumali sa kalokohan na to."

"Hyung, it's fun." Sabi ni Jiro tapos tumingin sa akin. "Noona, let's do it again."

"Okay!" Sabi ko. Naglabas ako ulit ng coins. "Hoy, kayong dalawa mag smile kayo."
Pinuwesto ko yung kamay nila ng naka peace sign. "Wag kayong gagalaw ha. Mag smile
kayo! One two three!" Ngumiti ako ng naka pikit. "Isa pa! Say cheese!" Sabi ko bago
muling nag click yung camera.

Natawa ako pagkakita sa kopya. Naka peace nga sila, puro naman mga naka straight
face.

"Hay. Tara na nga. Ang init dito, mga wala man lang kayong pakisama." Naiiling na
tinago ko yung picture sa maliit na body bag ko.

Hindi pa rin nag sasalita yung dalawa.

Naglakad lakad pa kami. Tapos nagpabili si Jiro ng ice cream, kaya lahat kami
binilhan na rin ni Shin. Dumidila dila kami sa ice cream habang naglalakad. Mukha
kaming mga baby sitter ni Jiro.

Kinapa ko yung panyo ko sa outside pocket ng bag ko para magpunas, pero napatigil
ako ng hindi ko makapa.

"What's wrong, Noona?" Tanong ni Jiro.

"Y-yung panyo ko.." Luminga linga ako. "Nalaglag ata.." Liningon ko yung
pinanggalingan namin tapos nakita ko yung panyo ko sa lapag.

"Ako na." Sabi ni Shin.

"Let me get it." Sabi naman ni Joon.

Hindi ko na napansin na nawala sila sa tabi namin ni Jiro at bumalik para kunin
yung panyo ko.

Napa tanga lang ako dun.

Nung bumalik yung dalawa, si Joon ang may hawak ng panyo ko. Sya nag abot sa akin.

"S-salamat." Tapos pinasok ko na lang ulit sa bag ko yung panyo.

"Noona, what are we going to do next?" Tanong ni Jiro.

Hindi ako agad naka sagot. Liningon ko yung dalawa, pero para silang mga wala sa
sarili na palingon lingon.

"M-mag videoke kaya tayo?" Suggestion ko.

Agad silang tumingin sa akin.

"Call." Sabi ni Joon.

Tiningnan ni Shin si Joon. "Sa Nolae unlimited."

Tumango si Joon.

"San yun?" Tanong ko.

"Nearby. May dala ako'ng kotse." Sagot ni Joon.

"Isabay nyo na lang si Jiro. Dala ko motor ko." Sagot naman ni Shin.

Tumango lang si Joon.

"Idadaan ko na lang din muna sa bahay yung mga binili namin."

"O-okay. Sumunod ka na lang."

"Jiro. You go with them, okay? I'll bring home your toys then i will be there too
later." Umupo si Shin sa harap ni Jiro.

"Okay Hyung!" Nag thumbs up pa si Jiro.

So pumunta na kami sa parking lot habang si Shin eh binalikan sa department store

yung mga pinamili nila.

KIDD'S POV -

I get bored easily. Pero nakakaisip rin naman ako agad ng paraan para mawala ang
boredom ko.

Pero hindi ko akalain na bago pa ako tuluyang ma bored sa araw na ito, may
interesting na bagay na agad ako'ng nalaman.

Joon called me para sumunod sa isa'ng videokehan. He said, he's with Aura, and
Jiro, Shin's brother. Tapos umuwi lang daw saglit si Shin at susunod din. He told
me to call Min Jae.
Isa'ng beses pa lang kami pumunta sa videokehan na yun, and it's because of me. May
showcase lastyear ang glee club na pinamumunuan ko at kailangan ko mag practice
kaya habang umiinom sila, kumakanta ako. LOL. I don't even wanna remember it.

May other Asian songs kasi sa videokehan na yun, kaya if ever gusto nila kumanta ng
Korean songs at ako, Chinese songs, pwedeng pwede.

I dialled Min Jae's number.

"What?" Bungad sa akin. Maingay sa paligid.

"Punta tayo Nolae. Andun sila Joon at Aura. Susunod si Shin."

Hindi agad nakapag salita si Min Jae. "May laro pa ako. Last quarter na. Daanan mo
na lang ako dito." Sabi ni Min Jae. Kaya pala maingay.

"Sige.. Itext mo sa akin kung saan yan. Maliligo pa lang din naman ako."

"Sige."

Nakapag bihis na ako ng makita ko yung text ni Min Jae, so i hurriedly bought my
motor bike with me. Malamang na dala din nung yung motor nya.

May five minutes pa nung dumating ako sa game. Kinailangan ko pang mag hintay at
mabingi sa mga fan girls ni Min Jae.

Panalo si gago. Bagkano na naman kaya napanalunan nun.

Nagbibihis na si Min Jae nang tawagan ako ulit ni Joon. He sounded pissed.

"Ano ba? Bakit ang tagal nyo?"

"May game si Min Jae, eh. Hinintay ko pa. Nagbibihis na sya. Bakit ba nagmamadali
ka? Kasama mo naman girlfriend mo." I mocked him.

"Ulul. dalian nyo na."

Yun lang at pinatay na ni Joon yung linya.

"Impatience bastard." Naiiling na sabi ko.

Dumiretso na kami sa videokehan ni Min Jae.

Natawa kami ng dumating kami.

Naka stay put lang si Shin sa kaliwa, si Joon sa kanan tapos sa gitna si Aura na
syang tumatagay ng alak.

Pinausog ko si Shin para dun ako umupo. Lumapit sya kay Aura. Pinausog naman ni Min
Jae si Joon, napalapit sya kay Aura.

"Akala ko kasama si Jiro?" Tanong ko.

"Pinasundo ko na. Matuto pa ng kalokohan." Sagot ni Shin.

"Sayo lang naman magmamana yun eh." Sagot ko. Inabot ko yung isang baso kay Aura
tapos tinagayan nya ako.

Naka tatlong baso na ako at kumakanta na si Min Jae ng may maisip ako'ng gawin.
Lumabas ako at nag dial sa cellphone ko.

Papasunudin ko si Cheska.

EIGHTEEN -

When you are with four gorgeous guys with bad attitude but good characteristics in
a videoke bar, what would you expect to happen?

Sa dami ng senaryo na maiisip ko sa tanong na yan, hinding hindi ko naisip na

magiging lima yung apat na lalaki, at magiging dalawa kaming babae.

Cheska came after a while, with Oppa Rance.

Hindi naman sa i want to be the only girl in the group, but i never expected them
to come. Walang nagtanong ng dumating sila.

Angd i hate how Oppa is being too caring with Cheska na nagmukha na syang alalay.

Maluwag yung kinuhang room ni Joon, pang sampung tao. May kamahalan pero knowing
them, alam ko naman na wala sa kanila ang presyo. I even wonder how they got that
big amount of money to just spend whenever they like.

Noong mayaman kami, may allowance kami ni Kuya. Linggo linggo binibigay. Malaki
yung allowance namin. Malaki pa sa tuition ng iba sa mga privileged schools, but
never kami gumastos ni Kuya kagaya ng pag gastos nila. I buy things i need.. or
want.

Bihira lang ang luho dahil well, lumaki na kami sa luho at kung tutuusin, wala na
kaming hihilingin pa. But these people.. i don't know. Maybe it's their way to have
fun.

Tumahimik lang ako nung dumating sila.

Marahan ako'ng siniko ni Shin after a while. "Hey."

Tiningnan ko sya. Nakatingin na pala silang lahat sa akin.

"What's wrong? Lasing ka na?" Tanong ni Kidd na katabi ni Shin. Sa kanan naman ni
Kidd sila Cheska at sa dulo si Oppa, nakatingin din sila sa akin.

"H-ha? Hindi." Tanggi ko. Wala ng kumakanta, kaya ang awkward, biglang tumahimik.

"Bakit bigla kang tumahimik?" Si Shin naman.

I laughed.. but failed. "Wala naman ako sasabihin. Sige na, kumanta na kayo."
Kinuha ko yung bote ko at naglagay sa baso ko tapos uminom.

Tumipa na ng number si Kidd sa remote ng kakantahin nya. Sa wakas ay nawala na ang

atensyon nila sa akin. Busy si Joon sa kakatext. Ewan kung sino ang katext nya. Si
Min Jae na ang kasalukuyang naghahanap ng kakantahin. Si Cheska at Oppa naman,
well, nag uusap.

Tumayo ako at nag excuse dahil pupunta ako ng cr.

Nung makalabas na ako sa kwarto at maisara yung pinto, pakiramdam ko naka hinga ako
ng maluwag. Hindi ko alam ang exact na dahilan bakit parang nag iba yung timpla ko.

Dahil ba magkasama si Oppa at si Cheska? Dahil ba pumunta sila? Dahil ba me gusto

si Cheska kay Joon? Dahil ba si Cheska naman talaga yung close nila at etsapwera
lang ako? Argh!

Ang dami ko'ng naiisip.

I stayed in the cubicle for a while. Hindi naman ako naiihi. Pakiramdam ko
kailangan ko lang ng hangin.. hangin na malayo sa kanila.

After a while, inayos ko na yung sarili ko. Maghihilamos na lang ako paglabas.

When i opened the foor, nakita ko si Cheska papasok sa cr.

"Hi. Pinapa check ka nila sa akin kasi ang tagal mo." She smiled.

Nakakainis. Bakit parang ang bait bait nya, ang ganda ganda pa? Gago talaga si
Joon. Bakit ayaw nya kay Cheska? Bakit ginamit nya pa ako? Nasali pa ako sa
kalokohan nya.

"M-medyo tumambay na muna ako. Medyo nahihilo na ako eh." Dahilan ko.

Tumawa sya. "It's okay. Akala kasi nila umalis ka na, or you're drunk. Si Joon
dapat pupunta, eh hindi naman sya makakapasok dito so i volunteered." Paliwanag
nya.

Napigil ko ang paghinga ng marinig ko ang pangalan ni Joon. Langya. Ichecheck nya
pa talaga ako, ha? Well, oo nga pala. Ipinaalam nya ako kay mommy. But does it
matter? It's not like totoong kami.

"Tara na?" Aya nya.

Nagulat ako ng hawakan nya ako sa braso as if close na close kami.

Hindi ko na lang sya pinansin. Tahimik lang naming binaybay yung daan pabalik sa
room namin. Pagpasok pa lang namin ay agad na sumuot sa tenga namin yung boses ni
Min Jae. He's singing a Korean song na ang lively.

"Thanks.." sabi ko kay Cheska.

Tumango lang sya tapos umupo na kami sa dati naming upuan.

"What took you so long?" Kinalabit ako ni Joon. Bulong iyon dahil hindi kami
magkakarinigan.

"Bakit, masama ba magtagal sa cr?" Nakataas ang kilay na tanong ko.

"I thought you left." Mahinang sabi nya, tapos umiwas ng tingin.

"Bakit naman ako uuwi?" Bakit ba nya naisip na umuwi na ako?

"Well, you don't exactly want to act in front of Cheska. And i'm damn sure na
pakana ni Kidd to. Pinapunta nya yung dalawa to intimidate us." Sabi nya.

Napanganga ako.
Ewan ko ba dito kay Kidd, ang taba ng utak. Bakit nya naman gagawin yun? Para
patunayan na hindi talaga kami ni Joon? Ha!

Tumagay ako ng isa'ng baso'ng beer tapos inubos ko sa isa'ng inuman. Hindi naman
nila ako pansin dahil kanya kanya sila ng ginagawa.

Then i gulp another glass. Nung medyo nahilo na ako, sumadal ako kay Joon.

Kidd wanted a show, okay fine. Makikisali na lang ako sa gulo nila.

Hindi gumalaw si Joon nung sumandal a ko sa kanya, kaya umusog pa ako palapit sa
kanya tapos hinilig ko yung ulo ko sa balikat nya.

"What the hell are you doing?" Matigas na bulong ni Joon.

Hinawakan ko yung ulo nya at linapit sa bibig ko yung tenga nya. "Minsan lang to,
wag ka na magreklamo. Tutal naman eh ang lakas ng loob mo magpakilala na boyfriend
ko sa mommy ko. Totohanin na muna natin ngayon."

What? Did i just say that?

Nung mailayo na ni Joon yung ulo nya, napakagat ako ng labi.

Hindi na muling nagsalita si Joon.

I can see at the corner of my eyes na nakatingin sa amin si Cheska at si Oppa.

I froze nung naramdaman ko na hinawakan ni Joon yung kamay ko. He slid his fingers
with mine. Shet nag hoholding hands ba kami? O.o

He squeezed my hand, pero hindi sya tumitingin sa akin, nasa monitor lang sya naka
tingin at kumakanta pa rin si Min Jae. Siguro naman, ginawa nya lang yun kasi
nakatingin sila Cheska, diba?

Iba sa pakiramdam ng may ka holding handas.. hindi ako mapakali.. bakit? Kakaiba.
This is my first time to experience having someone hold my hand like this. At si
Joon pa!

So hindi na lang ako gumalaw.

"Aura." Isa'ng tapik sa braso ko ang nagpamulat sa akin.

"What are you doing? Don't you dare sleep!" Madiin na sabi ni Joon sa akin ng
magising na ako.

Hindi ko namalayan na naka idlip pala ako.

Pero sumasayaw na sila Min Jae at Kidd nung magising ako habang si Shin ang
kumakanta.

Shin was singing TOTOY BIBO! Like what the hell?

Agad ako'ng umayos ng upo mula sa pagkakasandal kay Joon. Hindi ko na napansin na
hindi na kami magka holding hands. I need to hear Shin sing! Ewan ko kung bakit
pero pakiramdam ko hindi na ito mauulit.

"Oh ang galing, galing ko'ng sumayaw, galing ko'ng gumalaw, galing ko'ng sumayaw.."
And nasa tono sya, mind you! Si Kidd naman at Min Jae parang mga tanga sa harap at
sumasayaw.

Sila Oppa at Cheska naman, well, natatawa rin sa gilid. Pumapalakpak pa si Cheska
na mukhang tuwang tuwa.

Biglang tumingin sa akin si Oppa. Nahuli nya ako'ng nakatingin sa kanila.

He just smiled. Ngumiti din ako, awkwardly. Tumango sya tapos binalik yung atensyon
kay Cheska.

I just sighed.

"This is crazy. Gusto mo na ba umuwi?" Biglang tanong ni Joon.

Kumuha ako ng pulutan at umiling habang ngumunguya. "H-hindi pa. Ano'ng oras na
ba?"

He looked athis rolex wristwatch. "Alas sais na."

What? Grabe. Ilang oras na kaming magkasama! Umusog ako saglit para lumapit kay
Oppa.

"Oppa.. kanina pa ba umuwi si Kuya?" Tanong ko. Tumingin din sa amin si Cheska.

"Yes, kaninang umaga pa." Sagot nya. Pero kay Joon naka tingin.

"O-okay.. salamat."

Siguro naman ay binilin na ni mommy kay Kuya na umalis ako. Baka lang ma grilled
ako ng tanong if sinabi ni mommy na boyfriend ko ang kasama ko.

"A-alam ba ng kuya mo na aalis ka?" Lumipat ang tingin nya sa akin.

"Ah eh.. si m-mommy lang." Sagot ko.

Tumango sya. "Alright." Tapos ngumiti.

Bumalik na ako sa tabi ni Joon pagkatapos.

"You're enjoying, huh." Biglang sabi ni Joon.

"Ikaw ba hindi? Kayo nga nag aya dito." Sabi ko na ngumata ulit ng pulutan.

Nang matapos na sa pagkanta si Shin, umupo na sila Min Jae at Kidd habang natatawa
pa rin. Binigay ni Shin kay Cheska yung mic.

I'm Missing You. Yun yung title. Hindi naman ako pamilyar sa mga love songs so
hindi ko alam yun. I am thinking na love song kasi yung intro pa lang.

"I miss your love, since you've been gone

I find it hard to go on

the summer sky don't mean a thing

I thought I'd always be strong

I got a feeling inside

and it's making my heart cry, cause

I'm missing you

and it's making me blue, yeah

I'm missing you

but what can I do

Thousand miles away, from you.."

Maganda yung boses ni Cheska. As in. Sya nga siguro ang dapat sumali sa Glee club.

Liningon ko si Joon. Nakayuko lang si tanga habang nagtetext. He looked bored, eh

sya naman nag aya dito. Sya rin naman humila sa akin lumabas! Pinaalam pa ako kay
mommy.

May tama na ata sila Kidd at Min Jae kasi sini sway nila yung kamay nila habang
naka taas as if nasa concert. Natawa si Cheska sa dalawa kaya hindi nya nakanta
yung ilang line. Si Oppa naman.. hay. Titig na titig kay Cheska.

Bakit ba ako nasasaktan? Hindi ko naman na gusto si Oppa.. diba?

Para ako'ng tanga na kinakausap yung sarili ko. Dang!

"Okay, it's up! Uuwi na tayo." Biglang tumayo si Joon at sinabi iyon.

Lahat kami napatingin sa kanya.

"Err. Kung gusto nyo pa mag stay, you stay. Aura and me will go ahead."

"What?" Mahinang tanong ko. Ano bang problema nito? Bakit biglang nag-aya umuwi?

Tiningnan nya ako. "Tara na." Yun lang at naglakad na sya palabas ng pinto.

Napa tanga ako ng ilang seconds. Lahat sila nakatingin sa akin. I can stay.. i can
say no. Pero bakit gusto ko sundan si Joon? Dahil ba magagalit sya? Er!

"Sumama ka na." Untag ni Shin sa gilid ko. Mahina lang iyon.. parang guni guni ko
nga lang. But i felt him say something, so siguro yun talaga sinabi nya.

"Ang KJ talaga ng kupal na yun!" Min Jae groaned.

"Sinabi mo. Papapuntahin tayo dito tapos mang iiwan." Naiiling na sabi ni Kidd.
"Mukhang may pinagdaraanan yung boyfriend mo Aura." Natatawa na sabi ni Kidd.

I tried to smile, tapos unti unti ako'ng tumayo. I looked at Shin. Nakatingala sya
sa akin.

Kumabog yung dibdib ko ng magka eye to eye kami. His eyes were like pleasing to me
not to go.. or feeling ko lang iyon? Iniwas ko ang tingin ko at naglakad papunta sa
pinto bago ko sila nilingon lahat. Lahat sila naka tingin pa rin sa akin, pwera kay
Shin na tumungga ng isang baso ng beer.

Si Cheska obviously, nawala na sa mood kumanta.

"Ba-bye. Sa uulitin!" Nag wave ako tapos lumabas na rin.

"Akala ko hindi ka pa lalabas." Sabi ni Joon, na nakasandal sa pader sa gilid ng
pinto.

"Ang moody mo na ewan." Sabi ko tapos inunahan sya maglakad palabas.

CHESKA'S POV -

Yung pakiramdam na para kang sinampal sa kaliwa at kanan mo na pisngi?

Yun yung naramdaman ko ng biglang ayain umuwi ni Joon si Aura sa kalagitnaan ng

pagkanta ko. Pakiramdam ko napaka walang kwenta ko'ng tao. Pakiramdam ko, i'm a
nobody. Na wala ako doon, at hindi nila ako kasama. Invisible.

Sandali ako'ng naka tanga, at alam ko na sa akin nakatuon ang lahat ng atensyon
nila.

Hindi ko na namalayan na tumulo na yung luha ko.

"France." Nagpapanic na tawag ni Rance sa akin.

Pinunasan ko yung luha ko gamit ang liko ng palad ko.. "I-i'm sorry." Sabi ko tapos
yumuko.

Biglang may nag abot ng panyo sa harap ko. Unti unti ako'ng tumingala. I saw Shin
handling me a blue handkerchief.

"Here. Use it." He offered.

Tiningnan ko yung panyo, tapos dahan dahan ko'ng kinuha at pinunas sa pisngi ko.

"Tigilan mo na yan, Cheska. Wala kang mapapala kay Joon." Yun lang yung sinabi nya
tapos bigla na lang din syang lumabas ng pinto.

Lalo kaming napa tanga sa inasal ni Shin. What happened? Hindi ba at dapat ako ang
upse dahil sa nangyari?

"Ay! Jeongmal?" Biglang sabi ni Min Jae, pumadyak pa. "Tayo na lang natira, lumayas
pa si Shin."
Tumawa si Kidd. Kinuha yung mic sa kamay ko, patapos na rin naman yung kanta ko
dapat.

"Okay lang yan. Tayo na lang ang mag saya." Sabi ni Kidd. Umupo sya at binuklat
yung song book.

Kung ganun lang sana kadali, edi sana matagal ko ng ginawa. Hindi ko inisip na
katangahan yung ginagawa ko kasi nagmamahal ako. Lahat naman ng nagmamahal, may
tendency maging tanga. But what matters most is naipapakita mo yung pagmamahal mo..
kahit sya na mismo yung tumatanggi sayo at sa pagmamahal mo.

This day maybe a bad day, but believe it or not, i endured worse than this. Dahil
kay Joon.

Pero tinanggap ko lahat yun. Alam ko na ginagawa nya yun para ma turn off ako o
para hindi ko na sya mahalin. But hindi ko maintindihan kung bakit sya pa rin.

"Do you want to go home na?" Tanong ni Rance.

Umiling ako. Pinunasan ko ulit yung luha na tumulo. "No, not yet. Andito na rin
naman tayo, we might as well enjoy." Ngumiti ako.

Seryoso yung mukha ni Rance. Hindi ko maisip kung ano'ng mangyayari sa akin kung
hindi ko sya kilala at wala sya sa tabi ko.

"Alright. Sabihin mo lang kapag gusto mo na umuwi."

Tumango ako.

Maya maya lang, nagsimula na naman kumanta sila Min Jae at Kidd.

NINETEEN -

"He seems like a nice kid. Classy and magalang. I like him."

Napapa buntong hininga ako kapag naaalala ko yung sinabi ni mommy sa akin about
Joon. Hinatid nya ako pauwi. Nag-aya pa nga sya ng dinner, pero i refused. Nainis
kasi ako. Alam mo yun, inaya nya ako tapos bigla syang mag wo walk out.

Alangan naman na hindi ako sumama sa kanya?

Ayoko muna sya makilala ni Kuya personally kaya hindi ko na sya inaya sa bahay. He
acted like a bitch nung nasa kotse na kami. Nag iinarte na ewan kaya hindi ko na
lang pinansin.

"Beshy, okay ka lang ba?"

Napapikit pikit ako ng marinig si Jelly.

"Kanina pa ako nagku kwento sayo, wala ka ata sa sarili."

"S-sorry beshy." Sabi ko. "Pasensya ka na. Medyo madami lang gumugulo sa isip ko."

She pouted. "At ano naman ang gumugulo sa isip mo?" Taas kilay na tanong nya.

"Ahm Beshy. Will you do me a favor?" Hinawakan ko yung kamay nya.

It's Sunday afternoon at galing sa pamamasyal si Beshy kaya dumaan sya saglit sa
bahay.

"Hmm. Ano ba iyon?"

"Diba may contacts ka pa din naman sa school natin dati? I-i just want to confirm
something."

Nangunot ang noo ni Jelly. "Ha? Ano naman?"

I licked my lips before i open my mouth. "Paki check naman kung binubully si Kuya
sa school."

Nanlaki yung mga mata bi Jelly. "W-what? Binubully?"

"Sssshhh!" Sabi ko. Nasa kwarto kami pero nasa baba lang si Kuya. "Wag ka maingay.
Yun kasi conclution ko before.. tapos, may nagsabi sa akin na ganun nga. Gusto ko
sana i confirm mismo."

Napalabi si Jelly. "P-pero.. saan mo naman nakuha yan? Why would they bully
Alistair?"

"Beshy.. the same reason na binubully din ako sa school. Lalo na sa room." Nag
indian seat ako sa kama ko. "Two time nang na hospital si Kuya. Nung una, sabi nya,
aksidente, pero malalaki yung pasa nya. May mga sugat pa. Nagdahilan sya kay mommy
tapos hindi alam ni mommy na na hospital sya kasi ayaw nya ipaalam."

Hindi nagsalita si Jelly.

"T-tapos.. one time sinundan ko sya. Naglaro sya ng basketball na pustahan. Kalaban
nga nya sila Min Jae. Grabe, nung natalo sila, i saw it with my two eyes. Sasaktan
na sana si Kuya ng mga ka team nya, mabuti andun sila Min Jae at Kidd."

"Okay, wait. Min Jae at Kidd? What did they do?"

"Well.. actually they are good at fighting. Ayun, niligtas nila si Kuya. Andun din
si Shin."

"Oh my. Si Cutie Patootie?" Hinawakan pa ni Jelly ng dalawang kamay nya ang mga
pisngi nya. "Is he good at fighting too? Gangster-ish?"

Tumango ako. "Yeah. But the point is, walang sinasabi si Kuya. The last time na
nahospital sya, well, i made a deal with Joon."

"J-joon? Our classmate gangster rude boy Joon?"

Tumango ako.

"Ano'ng deal naman?"

"Magpapanggap ako'ng girlfriend nya.. tapos wala daw makakagalaw kay Kuya."

Napaismid si Jelly. "Is that true? Ganun ba kalaki influence nya?"

"Beshy.. hindi mo pa kilala si Joon. He's very mysterious. I myself is scared with
that man." Seryosong sabi ko.

Bumuntong hininga si Beshy. "Kaya pala.. alam mo yun. Nagtataka ako sayo bakit
palaging parang nakabuntot sayo yung lalaking iyon. Okay, i'll talk to our former
classmates. Sana lang hindi totoo na binubully si Alistair." Malungkot na sabi ni
Jelly.

"Yeah."

"Teka!" Biglang lumakas yung boses ni Beshy. "At bakit ka naman daw gusto ni Joon
magpanggap na girlfriend nya?"

"Ah-eh." Nagulat ako sa tanong nya. "M-may gusto kasi kay Joon si Cheska. Yung
palaging kasama ni Oppa? Parang gagamitin nya ako para hindi na magka gusto sa
kanya si Cheska."

"That's lame! Tsaka bakit ayaw nya sa babaeng yun? Grabe. Mga kaklase pa lang
nating lalaki, patay na patay na sa Cheska na yun eh."

"Oo nga. Hindi ko rin maintindihan."

"Eh whatabout Cutie Patootie Shin?"

"What about him?" Tanong ko.

"Do you like him?"

Napatigil ako sa tanong ni Beshy, tapos natawa ako.

"What type of question is that? Bakit mo biglang natanong yan?"

Tumawa si Jelly. "Honestly, i like Shin. I don't know, there's something about him
na parang nagustuhan ko sa kanya."

Hindi ako nagsalita. Nakiramdam lang ako.

"But i don't think naman na pang boyfriend material sya. Ayoko na ng short term
relationship ngayon eh. Natanong lang naman kita. It's fine if you like him
though."

Tumawa ako. "Of course not."

"Eh yung mga pagpadala nya sayo ng mga gift?"

I shrugged my shoulder. "E-ewan ko. We never talk about it." Come to think of it,
hindi ko pa pala sya natatanong about dun, or nagkausap kami about sa mga yun.

"Isa pa yung Kidd at Min Jae. Parang palaging naka buntot sayo. Mga julalay mo ba
yung mga yun?"

Natawa ako sa tanong nya. "E-ewan ko. Mababait naman sila."

"Mabait sayo. Alam mo bang ang dami nagtataka kasi hindi naman daw basta basta
nakikipag kaibigan yang mga yan? Pero ikaw sinusundansundan pa." She whip her hair.
"Jusko beshy. Kung hindi pa ako nakibalita, wala ka atang balak sabihin sa akin
yang mga yan."

"Hindi naman sa ganun. Hindi naman sya ganun ka importante kung tutuusin."

"Anything about you is important, Beshy. Remember that. Kaya nga ako lumipat ng
school diba? I wanted to be there for you."

Yinakap ko si Jelly. "Ah! Ang sweet naman ng beshy ko."

Tapos sabay kaming natawa.

Maya maya ay umalis na rin si Jelly dahil baka hanapin na sya.

Kinabukasan, muntikan na ako'ng ma late ng pasok. Nauna pumasok si Kuya since

madami na syang absent at unang araw ng pagpasok nya ulit. I am really hoping na
wala ng mangbubully sa kanya. Effort kaya makisama kay Joon.

Paliko na ako sa hagdan palakad sa corridor ng makita ko na papunta sa way ko sila

Shin, Min Jae at Kidd. Shin is on the middle, nasa gilid yung dalawa. Malayo pa
lang sila ay nakangiti na sa akin sila Min Jae at Kidd, pero si Shin.. er. Bakit
ang sungit?

"Hi Aura! Meeting mamaya ng glee club! See you there!" Magiliw na sabi ni Kidd bago
pa ako kinawayan tapos tuloy tuloy lang sila ng lakad pababa.

Tumango ako kay Kidd. Tapos napatanga ako kasi hindi talaga ngumiti o nagbigay ng
reaction si Shin. Si Min Jae eh kumaway at nakangiti din. Parang inirapan pa ako ni
Shin.

So i just shrugged my shoulder tapos tumuloy na sa room.

As usual, maingay at magulo. Wala pa si Joon, pero si Jelly nasa upuan na sa tabi
ko.

"Wala pa ba si ma'am?" Bulong ko kay Jelly habang chinicheck ko yung upuan ko kung
baka may nakalagay na naman. Napraning na ako ever since the glue incident.

"Wala pa. Bakit ngayon ka lang Beshy?"

"M-mejo na late ako ng gising." Dahilan ko.

Nabaling ang atensyon naming lahat ng may marinig kaming sumisipol mula sa pintuan,
and saw Joon entering our class room. Naka backpack sya ng purple tapos dumiretso
sa upuan sa tabi ko. Wala ng umuupo dun dahil pinapaalis nya.

"Good mood ka yata." Pansin ni Jelly kay Joon.

"Something good happened." Nakangiti pa ang loko.

Dumating na si Ms. Reyes at nagka activity kami. By two, kaya as usual si Joon ang
partner ko, sinali namin si Beshy kasi wala sya'ng partner. Spelling exercise.
Binigyan kami ng maliliit na board tapos magpapa spell si ma'am at paunahan maka
spell at magtaas ng board.

It's fun, at second place lang kami because again, ladies and gentlemen, Joon is
being a bitch. Kami lang ni Beshy ang nagsusulat, at pahikab hikab na lang sya.
Hindi naman na kami nagreklamo. Chocolate bar ang premyo hanggang third place.
"Yey!" Tuwang tuwa sabi ko.Tapos tinago ko sa bag ko yung chocolate bar.

"Sus, parang yan lang eh." Patapon na inabot sa akin ni Joon yung choco bar nya.

"Ano to?"

"Sayo na."

Talaga?" Tuwang tuwa na sabi ko. "Hindi mo naman deserve to, kami lang naman nag
spell." Umismid ako tapos tinago din yung choco bar sa bag ko.

Hindi na nagsalita si Joon. Nakakinis talag to'ng tao na ito eh. Pa prinsipe pa
umupo.

Lunch break. Inaayos pa lang namin ni Jelly yung mga gamit namin eh wala na sa tabi
ko si Joon. Gutom na siguro. Wala naman ako balak na sumabay kumain sa kanya, hindi
ko na lang mapigilan ang mapansin sya minsan.

Kumakain na kami ni Beshy sa canteen ng tumunog yung cellphone ko. I answere

without seeing kung sino yung tumatawag. Wala naman ako iniexpect na tatawag.

"Hoy. Pumunta ka sa glee club office."

Tiningnan ko yung screen ng cellphone ko para masigurado kung sya nga yun. Nang
masiguro ko na si Joon, binalik ko sa tenga ko yung cellphone.

"Bakit? Kumakain pa kami." Reklamo ko.

"Basta. Dalian mo."

"Pero-" Hindi ko na natapos dahil nag toot na yung sound. Takte binabaan ako! Wala
talagang manners!

"Sino yun?" Tanong ni Jelly.

"Si Joon. Dalian mo, samahan mo ako sa glee club office after this." We were both
eating soup. Hindi ako sanay kumain ng heavy kapag tanghali lalo na kapag mainit.

"Ha? Mamaya pa daw ang meeting ng glee club, after class." Nagtataka na sabi ni
Jelly.

"Ewan ko dun, pumunta na lang tayo." Nagkamot ako ng ulo.

MInadali namin ang pagkain at dali daling pumunta sa office ng glee club. Sarado
yung pinto pati bintana, naka takip din yung kurtina. So I knocked.

Si Kidd ang bumulaga sa amin.

"Oh, hi. Pasok kayo." Bungad nya. All smiles.

"Si Joon?" Imbes ay tanong ko.

"Nasa loob. Tara." Linuwagan nya yung pagkabukas ng pinto hanggang sa nakita ko
sila Joon at Min Jae at Shin, plus three bozes of pizza and some drinks on the
table. Agad na lumaki yung mata ko.

Pizza!
"Woah." Hindi ko napigil ang reaction ko.

"Ku! Nakakita ka na naman ng pizza." Siniko ako ni Jelly.

Tumayo si Min Jae at sinalubong kami, holding a slice of pizza. "Upo kayo."

Si Joon naman, ano pa ba aasahan ko? Andun naka upo pa rin at nanginginain sa tabi.

Nagulat ako ng biglang tumayo si Shin.

"I have to go. I'm already full." Sabi nya tapos bigla na lang umalis, although he
was still holding a slice of pizza in his hand.

Lahat kami ay napa tanga at sinundan sya ng tingin hanggang maisara ang pinto.

"Ano ba'ng problema ng kupal na yun? Kanina pa yun ah." Biglang sabi ni Joon.

I saw Kidd looked at Min Jae, then they smiled na parang nag uusap sila ng walang
salita. Ang weird talaga ng dalawang ito.

"Pwede ba kami kumuha?" Excited na tanong ko.

"Huwag ka'ng tanga. Kaya nga pinapunta kita dito." Sagot ni Joon, hindi tumitingin
sa akin.

Nawala ngiti ko. "Yang bunganga mo talaga, walang lumalabas na maganda."

"Oh,oh. Nag walk out na nga yung isa, mag i LQ naman kayo'ng dalawa." Naiiling na
sabi ni Min Jae.

"Hindi no." Sabi ko. Hinila ko si Jelly na umupo tapos kumuha kami ng pizza at naki
kain na sa kanila.. in silence!

KIDD'S POV -

"I have to go. I'm already full."

I saw Shin stood up, tapos mabilis na naglakad papunta sa pinto, still holding a
slice of pizza.

We were all stuned, until he went out of the door. Kitang kita ko ang pagtataka rin
nila sa inaksyon ni Shin.

"Ano ba'ng problema ng kupal na yun? Kanina pa yun ah." Biglang sabi ni Joon.
I looked at Min Jae, and we smiled. Maybe gumagana na talaga yung plano namin.
Pinigilan ko ang pagtawa ko. Shit. Bang Young Shin. Ang dali dali mo'ng
imanipulate! Sabi ko sa sarili ko.

"Pwede ba kami kumuha?" Giddy na tanong ni Aura. Sabi ni Min Jae eh gusto ni Aura
ng pizza. Yun daw yung snack nila nung nanuod sila ng sine.

"Huwag ka'ng tanga. Kaya nga pinapunta kita dito." Sagot ni Joon bigla.

Natawa ako nung makita ko na biglang sumimangot si Aura. "Yang bunganga mo talaga,
walang lumalabas na maganda."

"Oh,oh. Nag walk out na nga yung isa, mag i LQ naman kayo'ng dalawa." Naiiling na
sabi ni Min Jae.

"Hindi no." Agad na sagot ni Aura. Hinila nya yung kasama nya na umupo tapos kumuha
na sila ng tig isang slice ng pizza.

Habang kumakain kami eh nag iisip pa ako ng kung ano pa ang pwedeng gawin para mas
mapalapit si Aura kay Shin. Ang gago naman kasi ni Joon. Sa dami ng pwede gamitin
na babae para ma intimidate si Cheska, si Aura pa.

And i pity Cheska. She's one of the few girls na talagang kilala na naming
magkakaibigan. We came from the same society, neighborhood and well, akala ko eh
isa sya sa mga babae na hindi mahuhulog sa charm namin but i was wrong.

He fell for Joon. The baddest.

Hindi ko rin maisip bakit kay Joon pa. Maiintindihan ko pa kung kay Min Jae, dahil
talagang magiliw si Min Jae. Pero si Shin at Joon eh mga suplado. Ako.. well.
Maiintndihan ko rin kung sakaling magkagusto sya sa akin.. pero kay Joon pa talaga.

Hay. Girls.

Matapos namin kumain, almost half box pa ng pizza ang natira. Nilagay ko na muna sa
ref ng glee club. Yes, we have one. Kalahati ng buong room ang bawat office ng mga
club. I donated other electronic stuff in the club, and i also donates money for
the electricity bill.

I'm not used in making myself be in a hard position. I live in luxury.

"Kidd, salamat ha. Una na kami. Baka andun na teacher namin." Hindi ko na namalayan
na nasa harap ko na sila Aura.

"Salamat." Sabi naman ng kasama nya.

"Wala yun. Sa uulitin." Sabi ko.

Si Joon naman, nasa sulok pa rin at nagbabasa ng message sa cellphone, hindi pa rin
nauubos yung huling slice ng pizza na hawak nya.

"Hindi ka pa ba tapos dyan?" I asked. I need to clean up. Si Min Jae naman, hindi
ko na namalayan na umalis na rin pala.

Itinago nya na yung cellphone nya tapos tumayo at tumingin sa akin. "Tapos na."
Sabi nya tapos sinubo na lahat ng hawak. Dumiretso na lang sya sa pinto.
Palabas na ako ng pinto ng biglang bumalik si Joon.

"Oh, bakit?" Tanong ko.

"Ano ba magandang regalo?"

Tumaas kilay ko sa tanong nya. "Ha?"

"R-regalo." Nagkamot sya ng ulo. "Para sa girlfriend."

Tumawa ako. "You look stupid." Umiling lang ako at linagpasan sya, pero sinundan
nya ako.

"Gago ka talaga. Seryoso ako." Sinabayan nya ako maglakad.

"Sus. Mag gi girlfriend ka tapos regalo wala ka maisip? Bigyan mo ng malaking teddy
bear." Wala sa loob na sabi ko. "Yung malaki para memorable."

"Okay." Sabi ni Joon tapos nagmadali maglakad. Linagpasan pa ako.

Wait.. bibigyan nya talaga ng teddy bear si Aura?

Ang epic. Si Kim Jae Joon, magbibigay ng regalo sa babae?

I almost vomitted.

TWENTY -

"Beshy."

Nilingon ko si Jelly. May usapan kami na bago pumasok eh sabay kaming magbe
breakfast sa Mcdo malapit sa school, kaya maaga pa lang eh magkikita na kami.

Ngumiti ako ng makita ko sya, tapos umupo na sya sa harap ko.

"O-order na ba tayo?" Tanong ko.

"It's okay, ako na bahala." Tumayo si Jelly tapos inilapag yung bag. "It's my
treat, at sana wag ka tumanggi."

Humuhugot na sana ako ng pera sa bulsa ko ng sabihin nya yun. "Pero beshy.."

"Ay nako. Kung pati ito eh pipigilan mo'ng gawin ko para sayo, magtatampo na talaga
ako."

"Beshy naman.. Nakakahiya. I have my allowance naman kahit papaano."

"Ah ah." Tinuro nya ako ng daliri nya. "Alaura Krsitine Marquez, magtatalo pa ba
tayo? Imbes na makachika tayo eh."

"O-okay. Salamat beshy." sabi ko na lang.

Ngumiti sya at pumunta na sa counter.

She ordered two pancakes and large friend for each of us. Aside from pizza, eh
french fries and ultimate food crave ko. Madalas ay ang pizza at french fries ang
gusto ko kainin occasianally.
"Oo nga pala, beshy. May mga nag reply sa akin kagabi na mga dati nating kaklase.."
Nasa kalagitnaan na kami ng pagkain ng sabihin nya yun.

Nabitin yung pagkain ko. "A-ano daw sabi?"

"Uhm sabi nila, parang nagkaka problema nga daw si Alistair sa basketball team.
Wala na daw syang nakakasama from the team tapos palaging tahimik."

Lumaylay yung mga balikat ko ng marinig ko yun. "I though so."

"Eh Beshy.. yung tungkol sa deal nyo ni Joon. I'm just really curious about it. Is
he like a really well known gangster or such?"

"P-parang. One time napa trouble kami kasi me gusto mag revenge sa kanya. I was so
scared. But imagine, three big college like goon guys, natalo nya? Although syempre
nagka sugat sya, yung tatlo yung umatras. It's funny kasi may baseball bat pa na
dala yung isa."

Lumaki ang mga mata ni Jelly. "Woah. Seryoso? That's so cool! I really hope na wala
ng gumalaw sa kuya mo. I really feel bad for Alistair. Ganito na nga nangyari sa
inyo, mabubully pa sya." Naiiling na sabi ni Jelly.

"Yeah. Hindi ko naman pwede ipakita kay Kuya na may alam ako."

"Hi girls. Can we join you?"

Sabay kaming lumingon ni Beshy ng may dalawang bulto ang tumigil sa harap namin na
kapwa may dala na tray.

"Kidd? Min Jae?" Nagtataka na tanong ko.

"Hello." Sabay na sabi ng dalawa na ang lapad pa ng ngiti.

"Sure, upo kayo." Sabi ni Jelly tapos kinuha namin yung mga bag namin na naka lagay
sa upuan na katabi namin.

Umupo naman sila.

"Do you usually eat breakfast here?" Tanong ni Kidd ng maka settle na sila.

"First time, actually." Si Jelly ang sumagot. She sounded uneasy. Si Min Jae yung
katabi nya, ako naman si Kidd.

Tumango tango si Kidd. "I see. Kaya pala. We usually eat here. First time namin
kayo makita."

They started eating. Big Mac at large coke lang ang inorder nila.

Hindi na namin napag usapan ni Beshy yung about kay Kuya. Sabay sabay na kaming
pumasok.

"Ay, ano ba yan? Yang Aura na naman na yan yung kasama nila Min Jae." So yeah, may
mga bulungan na naman. Nakakainis. As if sinasadya ko na makasama sila Min Jae.

Try kaya nila i approach sila, hindi yung ako pinagchichismisan nila, diba?

"Ngayon yung re sched ng meeting sa glee. After class. Madami kasing hindi pwede
kahapon na officer. Punta ka ha." Sabi ni Kidd bago kami pumasok ni Beshy sa room.
"S-sige. Salamat!" Kumaway ako tapos naglakad na sila papunta sa room nila.

Hanggang sa maka upo na kami ni Beshy ay hindi pa rin sya nagsasalita, so i asked
her.

"E-ewan. Na verwhelmed ata ako sa presensya nung dalawa." Sabi nya tapos tumawa.

"Para kang sira." Sabi ko. "Overwhelmed? Sabagay. Ganyan din ako nung una."

"Oo nga pala. I suggest na kausapin mo si Shin about sa mga pinadala nya sayo for
closure. Alam mo yun. Hindi pa kayo nag uusap about dun. I'm worried na iniisip nya
na social climber ka or what since you became you know, poor." Sabi ni Jelly.

Actually, natutuwa ako sa pagka straightforward ni Beshy about us being poor. Ayoko
nung mahihiya sya banggitin yung bagong society status namin dahil yun naman ang
totoo, and i don't complain about it now. Hindi naman ganun kahirap maging mahirap,
as long as sapat yung pamumuhay nyo.

"You have a point. Mamaya i'll try to talk to him. Bigla bigla rin kasi nagwo walk
out, eh. Me PMS din ata kagaya ni Joon." Naiiling na sabi ko.

Late pumasok si Joon. Hindi ko alam kung bakit hindi pa rin naki kick out to'ng
kulokoy na to. He does whatever he does. Third subject na sya pumasok, at himala na
hindi nya ako bino bother. He's just being his behave self Joon, so i felt good
about it.

Pati nung lunch na. Naging matahimik ang pagkain namin ni Beshy ng lunch.

Kaunti lang ang kinain namin ni beshy kaya madami pa sanang time. I tried looking
for Shin para makausap sya but he's nowhere to be found. Sana lang bago mag uwian
makausap ko sya. Palagi na lang nabubulilyaso ang pagkausap ko sa kanya.

Uwian. Dumaan kami ni beshy sa powder room bago dumiretso sa glee club office.
Walang tao nung dumating kamo don at may naka lagay na notice sa pinto.

MEETING MOVED TO GYM. PLEASE PROCEED.

- GLEE CLUB OFFICERS.

So ayun, dumiretso kami ni Beshy. Wala pang club si beshy kaya makiki sit in daw
sya sa meeting. Kapag nagustuhan nya dun, dun sya sasali. She can play guitar,
we've also been on piano lessons but she ditched some schedules dahil gitara daw
ang gusto nya matutunan.

Madami dami na ang tao dun. Bale walang upuan. Indian seat ang style. Nakita ko na
sila Kaye, pero sa kabilang dulo ng crowd sila.

May ila'ng officers na ang andun. May long table sa harap at may mga upuan for
officers. Since wala pa yung iba, nag kekwentuhan muna kami. Hindi ko pa din
nakikita si Kidd.

"Alright. We'll start the meeting." Mula sa kung saan ay enthusiastic na sumulpot
si Kidd, at pumalakpak pa. Umayos na ng upo ang mga officers. Hindi umupo si Kidd,
imbes ay tumayo sa harap namin at nag abot ng papel. "Sign the attendance. Pass it.
May demerit ang mga hindi umattend today."

So yung mga nasa unahan naman, kinuha yung papel.

"Pag uusapan natin today yung tungkol sa presentation na gagawin ng glee club sa
foundation week. Kailangan lahat ng members, may participation. Mapa sayaw, kanta,
tugtog o props pa yan. Maliwanag?"

"Opo." Lahat kami sumagot.

"Right." He clapped his hand once. Parang ang cool lang ni Kidd nung oras na iyon.
Hindi sya yung weird na mysterious na ewan na Kidd na palagi ko'ng na eencounter.
Hindi sya nag i stutter, straight ang words nya at malinaw. "Our roles will be
evaluated by the officers base sa kakayahan at kung ano'ng skills ang dahilan ng
pagsali nyo sa club na ito."

Lumapit sya sa table. "Bea?" He called.

Tumayo yung Bea. "Here's the list of the members and their skills. Next week, we
will evaluate you. If you think na you can do a better role other than the ones we
assigned you, specially the freshmen, feel free to talk to me or other officers. We
can always give you a chance to prove na kaya mo ang role na gusto mo."

Madami pa syang pinaliwanag. Sabi nung iba, palaging si Kidd daw ang parang main
attraction. Literal. LOL. Pambato daw talaga ng glee club si Kidd dahil maganda ang
boses. Pinagbobotohan daw ng mga officers kung sino ang mag co closing at si KIdd
ang palaging naboboto. At palaging si Beatrice Vega daw ang partner nito.

Paglingon ko sa gilid, nakita ko si Min Jae na naka tayo doon. Ngumiti at kumaway
pa sya sa akin. Ngumiti din ako. Siguro nakiki rinig din sya ng about sa meeting.
Hindi ko alam kung ano'ng club ni Min Jae eh.

Nagulat na lang akong bigla ako'ng tawagin ni Kidd.

"H-ha?" Lumingon ako bigla kay Kidd na nakatingin sa akin, tapos lahat na din ng
tao dun naka tingin na sa akin. "A-ano yun?" Clueless na tanong ko.

Kidd laughed. "Aura.. I said i want you to be my partner sa closing." He smilingly

said.

"W-what?" Napa tanga ako. Tama ba yung narinig ko?

"Ooooohhhhhh..." Sabi nung iba.

"But Kidd!" Lahat naman ay napatingin kay Bea nung magsalita sya. "Bago pa lang
sya. We don't even know kung ano ang extent ng voice nya."

Tumaas yung kilay ni Kidd. "So? We can always practice. Besides, i think i'll be
needing a fresh show for closing."

Nagulat ako ng sabihin ni Kidd yun. I felt bad. Naalala ko na may nagsabi sa akin
kanina na si Bea ang palaging partner nya sa closing. And Bea doesn't look happy
with what Kidd had announced.

"Ah-ano." Sabi ko. I raised my hand.

"Yes, Aura?" Sabi ni Kidd.

I stood up, pinagpag yung skirt ko. "I don't think na ako dapat ang maging partner
mo. B-bago pa lang ako, eh." Dahilan ko.

"See? She's not even confident about it." Susog pa ni Bea.

May pinaglalaban talaga to'ng babaeng to eh. Palipat lipat ng tingin sa akin at kay
Bea yung ibang members. Pati mga officers, hindi nagsasalita.

"It's okay, Aura. I did not became the President of the glee club for nothing. I
can always teach you." He still insisted.

I saw Bea's burning eyes when Kidd said that. Tapos biglang nag iba reaction nya,
nagulat ako ng mag smile sya.

"O-oo nga naman. You can alwasy teach her." Biglang naging maamo ang reaction nya.

I'm confused, really.

Edi wala na ako nagawa. I'm going to convince Kidd na lang na wag na ako kapag
nagka usap na kami ng personal. Tsaka for two years, si Bea na ang partner nya. Mas
sanay na sila.

Nagpatuloy yung meeting. It lasted almost forty minutes. Hinintay na muna namin ni
Beshy ang iba na makalabas bago kami maglakad. Min Jae walked with us.

"Don't worry. Kidd is good." Sabi nya sa akin.

"Wala naman ako'ng doubt dun, kaya lang.. i don't think na kakayanin ko. I never
performed anything before on a stage, specially in an event."

Tumawa si Beshy. "You're funny, Beshy. Ikaw na ang pinili, just go for it."

"Tama si Jelly, Aura. Wala naman magagawa." Min Jae said.

As we stepped out of the gym, a familiar face caught my eye.

Si Shin. Nakatayo lang sya sa may tapat ng gym, with his earphones on. But i don't
think na nakikinig sya. Palinga linga lang kasi sya.

"Shin!" I called him. Luminga sya kung sino yung tumawag.

Napatingin sa akin sila Min Jae at Jelly.

"Shin! Hoy!" I called. Kumaway pa ako.

Nakita nya na ako. He made a 'what is it' face.

I gesutured my hand na pumunta o lumapit sya.

Napangiti ako ng dahan dahan syang tumayo. Naka dalawang hakbang na sya ng biglang
may fluffy thing ang bumara sa eye sight ko. Napa atras ako.

"A-ano to?" Isa'ng napaka laking puting teddy bear ang nasa harap ko. Hawak ni
Joon.

"Yah. Take this." Naka yuko na sabi ni Joon.

"W-what?" Unti unting dumamin yung mgastudyante sa paligid. Hindi ko na nakita kung
asan si Shin.

"Oh my God. Beshy, a teddy bear!" Nagningning yung mata ni Jelly.

Inabot sa akin ni Joon yung bear, kaya napayakap ako sa bear. Grabe, sa sobrang
laki, hindi na nag abot yung dalawang kamay ko.
"Ayieeee!" Narinig ko na asar ng mga ibang studyante.

Natatawa naman sa gilid ko sila Min Jae at Jelly.

Nahagilap naman ng mata ko sila Oppa at Cheska.. na kasalukuyan ng may luha sa

pisngi. I'm really confused!

What is happening?

TWENTY ONE -

Pagkatapos ibigay sa akin ni Joon yung dambuhalang teddy bear, bigla na rin sya'ng
nawala sa crowd. Tinulungan na lang ako nila Min Jae at Jelly na maka labas sa
school. Ang daming studyante ang sumusunod sa akin like i was some kind of
celebrity dahil binigyan ako ni Joon ng teddy bear.

"This is crazy! Why would he even give me a teddy bear? Sa harap pa ng buong
eskwelahan!" Salubong ang kilay na sabi ko ng nasa labas na kami. Idadaan na lang
daw ako ni Beshy sa bahay. Pumayag na ako dahil hindi ko kakayanin mag commute ng
may dala na ganito kalaking teddy bear.

I would look stupid.

Si Min Jae naman ay hindi pa rin napipigil ang pagtawa. "Naive Aura. Boyfriends
tend to give their girlfriends some suprirse and presents."

"Gawain din ba nila na bigla na lang mawala pagkatapos ng surprise chuchu na yan?"
Confused pa din ako sa nangyari. Naghalohalo sa isip ko yung pagkausap kay Kidd na
wag na ako'ng gawing partner nya, pagkausap kay Shin para sa mga pinapadala nya
tapos umeksena pa to'ng Joon na ito tapos biglang nawala.

"Malay mo, part ng surprise yon." Sabi naman ni Jelly.

"Well, hindi nakakatuwa ang surprise nya!" Yakap yakap ko pa rin ang teddy bear.

Maya maya ay dumating na yung sundo ni Jelly. Pinaupo namin sa harap yung malaking
teddy bear katabi ng driver, tapos kami sa likod. Nagpasalamat kami kay Min Jae
tapos umalis na.

Wala pang tao sa bahay. Hinatid pa ako ni Jelly sa loob dahil binuksan ko pa ang
bahay namin na naka kandado. Pang hapon hanggang pang gabi kasi si mommy tapos si
Kuya ewan ko kung nasaan na naman.

"Thanks beshy ha."

"Wala yun. Nako, mukhang totohanan na yan ha."

Umismid ako. "Of course not. Sigurado, para na naman magselos si Cheska kaya nya
ginawa to."

Humalakhak si Jelly. "You look disappointed though.."

"Ay nako. Umalis ka na." Natatawa na taboy ko.

Agad ko'ng dinala sa kwarto ang teddy bear. Hindi na muna ako nagbihis tapos
tinabihan ko sa kama yung teddy bear. It's so cute even though it's big! Kung
papaupuin ko sya sa lapag at tatayo ako, lagpas bewang ko sya katangkad.

Doon ko nakita na may pocket na may zipper sa bandang belly yung teddy bear.

I opened it and may card.

Hi! My name is Coco!

"HI Coco!" I look stupid, talking to a teddy bear.

Then i stood up at nag bihis na. Buti na lang din, wala pa si Kuya. At least, hindi
sya magtatanong.

Pababa na ako ulit ng maalala ko yung cellphone ko sa bulsa ng skirt ko. Doon ko
naisip na tawagan si Joon.

I dialled three times and hindi sya sumasagot so i just shrugged my shoulders.
Bumaba na ako para mag saing using a rice cooker. Hindi ako marunong sa de kalan.
Natatakot ako na masunog.

Habang nagsasaing, naisipan ko na tawagan ulit si Joon.

"Hello?" Someone answered it, pero hindi si Joon.. but familiar.

"J-joon?" I asked.

"I'm sorry, miss. I'm not the owner of this phone." Sabi ng lalaki sa kabilang
linya. He really seemed familiar. "The owner dropped it. Do you know how can i
contact him?"

Hindi ako naka sagot.

"Hello, miss?"

"K-kuya?" Nagtataka na tanong ko. Ka boses kasi ni Kuya.

"Huh? Who's this?"

"Kuya Alis?"

"Uh.. and you are?"

"Kuya, si Aura to!"

"A-aura? What? Is that you? Why are you calling this cellphone?" Puno ng pagtataka
na tanong ni Kuya.
"Oh gosh. Kuya ikaw nga! A-ano.. sa kaklase ko'ng cellphone yan."

"Kaklase mo?" Hindi ko alam pero pakiramdam ko, puno rin ng shock ang boses na iyon
ni Kuya ng sabihin nya iyon.

"Y-yes. Nasaan ka ba?"

"Nasa school pa ako. The owner of this cellphone.. y-yung may ari nito'ng cellphone
kasi biglang nagsimula ng gulo dito sa school. He dropped it kaya pinulot ko.
Ibibigay ko sana pero.."

"What? Nagsimula ng gulo? Why?"

"B-basta, i'll talk to you later. Kapag hindi ko nasoli to'ng cellphone ngayon sa
kanya, iuuwi ko at ikaw na magbalik."

"P-pero kuya.." Magdadahilan pa sana ako. Madami ako'ng tanong. Pero pinutol na ni
Kuya yung linya. Biglang hindi ako mapakali.

Bakit nasa school ni Kuya si Joon? Is he doing his part of our bargain?

I bit my lip. Ano ba to'ng deal na pinasukan ko? Mas lalo ko pa yatang sinuong sa
gulo ang buhay ni Joon. Dapat yata, sa principal na lang isumbong yung mga nang
bubully kay Kuya.

I dialled Min Jae's number.

"Aura, napa tawag ka?"

"Ano kasi.. i heard na nagkagulo sa St. Francis High School at kasama si Joon.
Aalamin ko lang sana kung may balita ka."

"Oh. I don't know about it. I'll ask Kidd. Tawagan na lang kita ulit."

Laylay ang balikat na chineck ko yung kanin. Nang maluto na ay tinanggal ko na sa

saksakan yung rice cooker. Napapitlag pa ako ng mag ring yung cellphone ko na nasa
mesa. Tumakbo ako pabalik sa sala ara sagutin.

"H-hello, Min Jae? May balita ka na ba?" Nagmamadaling tanong ko.

"Yah. This is Joon. Nakauwi ka na ba?"

"J-joon." Napalunok ako ng laway. "A-asan ka? Okay ka lang ba?" Hindi ko mapigilan
mag-alala.

"Aish. Nakakausap pa nga kita diba? Buhay pa ako. Nasan ka?"

"N-nasa bahay na ako."

"Pumunta ka dito kila Min Jae. Bilis."

"What? A-anong gagawin ko jan? Tsaka.. hindi ko alam dyan! Walang tao dito sa
bahay.."

"I'll send you the address. Mag taxi ka na lang, ako na magbabayad dito. Bilis."

Hindi pa ako nakakapagsalita tapos pinutol nya na yung linya.

Pero hindi ako nagalit. Ang iniisip ko unang una ay kung ano ang nangyari sa St.
Francis, ano'ng gulo yun. Pangalawa, naiisip ko rin kung okay lang ba si Joon. He
tend to talk like he's fine like before.. nung may naka away sya sa tapat ng bahay.
Pero madami na syan sugat at bruising sa katawan at mukha nya.

Tinitimbang ko pa kung aalis ako, when i received his message thru Min Jae's phone.

Address sa isang exclusive village! I know the village since may kaibigan ako na
doon nakatira before. Hindi na ako nagtaka. They really seemed filthy rich.

All it took is three minutes more para mag pantalon at mag t-shirt ako. Ni lock ko
yung bahay since may susi din sila mommy at Kuya, at nag tawag ng taxi. Nag iwan
ako ng note sa may ref na may pinuntahan lang ako. Nag text ako na papunta na ako
at sabihin sa guard ng village na may darating na bisita.

Alam ko ang patakaran dun. May sticker naman kasi ng village na yun yung kotse na
naghahatid sa akin before kaya i don't have that problem.

Joon replied, OK.

Nung bumaba na ako, si Min Jae yung sumalubong sa akin. Lumabas sya mula sa metal
gate. Napangiti ako kasi yung bahay nila Min Jae, me pagkaka pareho ng design sa
dating bahay namin. People call it mansion, but we just call it house.. kasi mas
malaki pa sa mga ganung bahay ang mansion para sa amin.

"Hi. Ano bang problema? Ano'ng nangyari?" Agad na tanong ko ng mabayaran na ni Min
Jae yung taxi driver.

Nagkamot lang ng ulo si Min Jae. "E-ewan ko. Sya na lang tanungin mo. Tara."

Inakay nya ako papasok. May apat na kotse na naka garahe sa gilid, pero mukhang
meron pa sa garage since naka sarado. Malawak yung lawn nila at maganda yung
landscape.

"Woah. Ang ganda naman ng bahay nyo." Hindi ko mapgilan na sabi.

"Nah, thanks. Mom ko mismo nag design nito."

"Really? She's talented. I mean, look at the details!" Hindi ko na napansin na

parang napa slow motion ang paglalakad naming dalawa dahil sa pagtingin ko. "The
details in the balcony, i like it. Pati yung colors."

"Yea, she likes pastels." Sagot naman ni Min Jae.

"Ano ba? Daig nyo pa nagde date sa park. Bilisan nyo kaya." Mula sa pintuan
papasok, sumigaw si Joon.

Yung feeling na madaming bulaklak sa paligid kanina, tapos biglang nalanta lahat
dahil panira si Joon? Ay nako!

"Hay. Tara na nga." Naiiling na sabi ni Min Jae.

Sinundan ko na lang.

"Ano na naman ba problema mo? Pinapunta mo pa ako dito."

"Pumunta ka naman eh. Wag ka na mag reklamo." Sabi nya bago tumalikod at maglakad
papasok as if bahay nya.
I saw Kidd in the sofa when i went in.

"Oh, hi. Dumating ka na pala." Tumayo si Kidd tapos inilapag yung libro na binabasa
nya.

"A-anong ginagawa nyo dito? B-balita ko nanggulo ka sa St. Francis?" Nilingon ko si

Joon.

"Of course not! They started it!" Tanggi ni Joon.

"P-pero sabi ni Kuya.."

"What? Ano'ng sabi ng Kuya mo?" Nangunot ang noo ni Joon.

"Listen. I called your number, pero si Kuya yung sumagot. You dropped your phone!"

Nagkamot ng batok si Joon. "Ara!" Tapos yumuko. "Yun nga sasabihin ko sayo. Napulot
ng Kuya mo cellphone ko."

"I know. Pwede na ba ako umuwi? Isosoli ko na lang sayo bukas."

"So.. Kuya ni Aura yung lalaki kanina?" Nagtataka na tanong ni Kidd.

"Oo." Sagot ni Joon.

"I thought.. crush mo yun?" Nagtataka na tumingin si Kidd kay Min Jae.

"What?" Gulat na tanong ko. "Ano'ng pinagsasasabi nyo?"

"Remember nung napa trouble yun after ng game nila ni Min Jae? Yung muntik na sya
mabugbog ng mga ka team nya?"

Biglang nag flash back sa akin nung sinundan ko si Kuya sa game nya tapos nakita
ako ni Min Jae.

"No! Kuya ko sya, kaya nga sinundan ko sya kasi hindi ko na alam kung ano ginagawa
nya. Mga assuming kasi kayo eh. Hay!"

"Aish. Jeongmal?" Hindi makapaniwala na sabi ni Kidd.

"Damn! Stop saying things in Korean!" Inis na sabi ko.

"Sorry." Sabi ni Kidd.

"So. Isosoli ko cellphone mo sayo bukas. Okay na ba? Sasabihin mo lang, eh.
Pinapunta mo pa ako dito." Pailing iling na sabi ko.

Hindi nagsalita si Joon, naka yuko lang.

"Ah!" Biglang pumalakpak si Min Jae. "May pag uusapan pa ata dapat kayo kanina..
bigla na lang kasi nawala si Joon."

"A-anong pag uusapan?" Ano na naman kaya pinagsasasabi nito?

"Yung ano.. teddy bear?" Paalala ni Min Jae.

Napakagat ako ng labi. Hindi ko alam kung bakit parang bigla akong nahiya sa harap
nilang tatlo. Yumuko din ako, walang nagsalita for a while.
Biglang nagsalita si Kidd. "Sige na, lumayas na nga kayong dalawa. May pupuntahan
din kami ni Min Jae. Bilis!"

Tiningnan ko si Joon. Humakbang na sya ng tatlong beses bago nya ako tingnan.

"Ano pa ginagawa mo? Ihahatid na kita." Seryoso na sabi ni tanga.

I sighed before i walk next to him.

"Ingat kayo ha! Wag lumiko bigla!" Sigaw ni Kidd.

I saw Joon raised his middle finger in the air, tapos tumawa yung dalawa.

Nang makalabas na kami ng gate, doon ko na realize na dala nya yung motor nya. Naka
tago lang sa mga ala pine trees na nasa gilid ng high walls ng bahay nila Min Jae.

Inabot nya sa akin yung helmet.

"T-teka." Sabi ko. "Bakit mo pala ako binigyan ng teddy bear?"

Napatigil sya sa pagsakay sa motor nya. "Eh diba girlfriend kita?"

"That's a joke. We both know it. Wag mo ng pahirapan pa lalo ang buhay ko sa
school. I'm doing my part. Hindi naman kita dinideny, kaya sana wag ka na gumawa ng
mga hindi naman dapat kailangan."

Humarap sya sa akin. "Bakit, nahirapan ka ba sa ginawa ko? Ah. Mabigat yung teddy
bear? Ihahatid sana kita, nagka emergency lang." Pa inosente na sabi nya. He looked
normal.

"You don't understand. It's not what i mean.. Ayoko ng mga ganung bagay. Hindi
naman talaga tayo eh."

Hindi na sumagot si Joon. Instead, sumakay na sya at ini start ang motor nya.

"Sakay na." Sabi nya na hindi tumitingin sa akin. So i did.

SHIN'S POV -

Ayoko.
Isang malaking ayoko.

Ayoko ng nararamdaman ko. Ayoko ng pakiramdam na gusto ko makita si Aura kahit

isang beses lang sa school. Ayoko ng nararamdaman ko na naiinis ako kapag magkasama
sila ni Joon. I don't even know the reason. It's bullshit.

There's nothing special about her. Hell, she's not even as pretty like the girls
i've turned down before. They were even models and the likes.

"Yah. Wala ka sa focus. Manalo ka kaya?"

Lalo ako'ng napasimangot ng biglang magsalita si Kidd sa tabi ko.

Kasalukuyan kaming nasa tent na nakatayo sa isa'ng blocked road sa isang probinsya.
Yes, dumadayo din kami. Mas okay din mag race sa mga probinsya dahil madaming road
ang hindi gaano dinadaanan at hindi na namn kailangan mag lagay.

"Ano ba? Nagpo focus nga ako."

"Daig mo pa broken hearted mag emo ah? Ikaw na yung next game." Naiiling na sabi ni
Kidd.

"Broken hearted? That's bullshit." Iritado na sabi ko.

"Oh, oh. Bakit ganyan ka? Ang deffensive." Natatawa na sabi ni Min Jae.

"Ulol." Sabi ko bago umalis sa tabi nila. Lumipat ako ng upuan bago ko mabunton sa
kanila ang ka badtripan ko.

"Bang Young Shin." May biglang tumayo sa harap ko.

Nangunot ang noo ko. "Do i know you?"

She was wearing a flaming red leather dress na mababa ang neckline. Sleeveless
tapos flowing yung wavy blonde hair nya.

"You never change, still a bad man." Naiiling na sabi ng babae, although
ngumingiti. Umupo sya sa upuan na nasa harap ko. "It's me, Argyl." Umupo sya ng
naka dekwatrong pang babae sa akin.

Hindi ako nagsalita. Wala ako sa mood makipagkilala lalo na ang umalala.

She laughed. It sounded like she's beng playful. "My, my. Tama nga ang mommy mo.
Lumala yata yang pagka anti social mo as years went by. But i must say, it suit
you."

"Stop saying nonsense. And why do you know my mom?" Salubong ang kilay ko sa
pagtataka. I don't remember her, hence her name. Argyl.

"Argyl Jung. I'm Jung Pil Sok's daughter. Remember now?"

I looked at her intently.

Ah. Yung nerd na anak ng business partner ng daddy ko.

"Arasso."

"Is that all that i will get?" Playful pa rin na tanong nya.
"Shin. Ikaw na sasalang." Mula sa gilid namin, sumulpot si Min Jae.

Pareho namin syang nilingon, tapos tumayo na ako at humakbang na.

"Win the race, baby. I'll wait for you." She said before she walk faster than me.

TWENTY TWO -

Sarado pa din yung bahay nung hinatid ako ni Joon. So hindi pa dumadating si Kuya.

"Salamat." Cold na sabi ko kay Joon habanginaabot pabalik sa kanya yung helmet nya.

Sinuot nya na yung helmet.

"Ingatan mo si Coco." Sabi nya tapos pinaharurot na yung motor.

Napa tanga ako saglit. So.. hindi nya lang pala basta binili si Coco. Alam nya rin
yung pangalan. Impressive para sa kagaya ni Joon na kala mo eh sa kanya lang
umiikot ang mundo.

Mabuti na rin na wala pa si Kuya. Hindi ko alam kung bakit bigla ako'ng inantok at
naka tulog na pala ako sa sofa. Nagising ako sa pag gising ni Kuya.

"Bakit ka dito natutulog? At bakit naka pantalon ka? May pinuntahan ka?" Salubong
yung kilay ni Kuya. May cast pa din yung kamay nya, pero next week ay aalisin na
rin naman daw yun.

Agad ako'ng bumangon. "D-dyan lang, may sinamahan lang ako pero umuwi rin ako
agad." Sabi ko. "Bakit ngayon ka lang?"

"M-may inasikaso ako." Sabi ni Kuya tapos umiwas ng tingin sa akin at naglakad
papunta sa kusina. "Nag saing ka na ba?" Imbes ay tanong nya.

"O-oo." Sagot ko. Kating kati ako na sabihin kung asan na yung cellphone ni Joon.

Tiningnan nya yung rice cooker. "Paki init yung ulam sa ref."

Sumunod naman ako. Nanunuod si Kuya ng tv habang nasa kusina ako.

"Aura. Eto na pala cp ng kaklase mo." Bigla nya ako'ng tinawag at inabot yung
cellphone ni Joon.

O-okay. Magugulat siguro yun bakit hawak ko yung cp nya." Sabi ko pa.

I saw Kuya smirked. "Mga gangster pala kaklase mo eh." Naiiling na sabi nya.

"G-gangster?" Manga maangan na sabi ko.

"Oo." Yun lang tapos hindi na ulit nagsalita si Kuya.

Hinainan ko na sya tapos umakyat na ako sa taas. Naisip ko na kalikutin yung

cellphone ng ungas na yun. So nagbihis ako into shorts at oversized t-shirt tapos
humiga, hawak yung cellphone ni Joon. I know how to navigate it dahil ganun nga
yung cellphone ko dati.

"Let's see kung bad ka pa rin pati sa cellphone mo.." Natatawa na sabi ko.

May Korean at English songs sa playlist nya. I listened to some before i moved to
his contacts. Napapailing na lang ako kasi may pangalan ng mga artista dun. Hindi
na ako nagtaka, pero hindi rin naman ako na temp kumuha ng numbers no.

Tapos sa pictures, syempre.

May apat na albums si Joon.

Napa nganga ako kasi may AURA BABO folder. I don't know why i have an aLbum here
and what BABO means pero binuksan ko. Na shock ako ng makita na puro stolen
pictures ko yung andun. Andun yung naglalakad lang ako sa corridor, yung nasa room
ako. May mga naka nganga pa nga ako! Kainis. Tapos meron yung nasa mall kami.

Nagdadalawang isip ako kung buburahin ko o hindi. But i wanted him to notice or to
know na hindi ko pinakealaman yung cellphone nya kaya nanalo ang wag burahin at
hayaan lang. At least alam ko na may pictures ako at kinukuhanan nya ako.

Itatanong ko na lang kila Min Jae what Babo means.

Tapos kumabog dibdib ko ng may makita ako'ng CHE CHE album.

Parang na froze ako ng makita kung sino yung laman.

Si Cheska.

May mga stolen din kagaya nung sa akin. Ang kaibahan lang.. may mga old pictures
din doon si Cheska. Tipong may mga around two years ago pa. May date kasi yung iba.
Ang ganda nya talaga. Makinis at parang model.

Bigla ko'ng nabitawan yung cellphone ni Joon sa kama.

Gusto nya rin ba si Cheska? These photos.. they're not just simple. May kahulugan.
Noon pa pinipicturan nya na si Cheska pero ngayon, ginagamit nya ako para hindi na
magka gusto si Cheska sa kanya?

Bakit? I'm totally confused right now.

Kinabukasan, papasok pa lang ako sa calssroom ng marinig ko yung boses ni Cheska na

tinatawag ako. Paglingon ko, nakita ko sya na papalapit sa akin.

"Hi. May kailangan ka?" Agad na tanong ko. I feel bad for her about what happened
yesterday.

But she was all smile. "Yes. Pinapaabot to ni Rance." Inabot nya sa akin yung red
enevelope. "Birthday ni Tita Marie bukas but sa Saturday ang celebration. Punta ka
daw kasama mommy at Kuya mo."

Inabot ko yung envelope. Tita Marie is Oppa's mom.

"T-talaga?"

"Yep. Hindi sya makakapasok ngayon kaya sa akin nya na lang pinaabot."

"I see. Salamat ha?"

"Wala yun. Sige, bye!"

Tapos pumasok na ako. Kung totoong luha yung nakita ko kahapon ng makita nya kami
ni Joon, i can't believe how strong she is para magpakita ng ganun ka cheerful na
reaction sa harap ko.

Halos kasunod ko lang din si Joon pumasok.

"Cellphone mo." Inabot ko sa kanya ang cellphone nya ng hindi nakatingin sa kanya.

He got it, tapos tumungo sya sa mesa. Umidlip yata.

Nagtext sa akin si beshy na hindi sya makakapasok dahil masama pakiramdam nya.

SHIN'S POV -

"Why do you keep on bugging me?" Inis na sabi ko pagkababa ko ng kotse.

Pinagpilitan ni Argyl na sumama sa condo ko. Syempre pa nagulat na naman si Jiro

kung sino yun, pero hindi ko na lang pinakilala. I don't know kung saan sya
natulog, bago kasi ako matulog sinigurado ko na naka labas na sya. Pagka gising ko,
nandun na naman sya.

Pinapasok na lang sya ng katulong namin since kagabi naman daw andito.

Unlike last night, simple na lang yung suot nya ngayon.

Maluwag na long sleeves top at skinny jeans tapos naka flats lang sya. Sumakay pa
bigla sa kotse na maghahatid sa akin sa school tapos bumaba din ng bumaba ako sa
school.

"So.. this is where you study.." Sabi ni Argyl habang tinitingnan ang kabuuan ng
school sa tapat ng gate. Madami na ang nagtitinginan dahil sa amin.

I sighed. "Umuwi ka na. Papasok na ako." Sabi ko. Tatalikod na sana ako ng
magsalita sya.

"Then sasama ako. Malay mo, i might transfer here.." Sabi nya.
Napatigil ako at nilingon sya. "What?"

She laughed. "You look sacred and worried." She smiled then shrugged her shoulders
cutely. I hate it! I hate anything cute.

"Look. Once na pumasok ako sa gate, you are not my responsibility anymore. I am
giving you the chance na ipapahatid kita sa driver ko sa bahay nyo."

She pouted. "Dapunom." Naiiling na sabi nya. (bad guy)

"Geure? Arasso." Sagot ko naman. Naglakad na ako papasok. Hindi ko alam na sumunod
pala sya.

"MIss ano'ng kailangan nila?" Nagulat na lang ako nung may nagtanong ng ganun na
guard. Tiningnan ko kung ano yun. Then i saw Argyl.

"I'm going to inquire to the office. I'm looking for a new school to transfer to."

"Ah ganun po ba? Mag iwan na lang po kayo ng i.d, kunin nyo na lang po paglabas
nyo."

The girl really had an i.d on his pocket! What?

"Ya. Jegulae?" Nainis ako bigla. (wanna die?)

She just laughed at tuloy tuloy na pumasok.

Aish. Ano ba kasi pakay nya at parang sinusundan nya ako? I never thought of her as
a friend even way back. She's the type of girl na bratty. Palibhasa mayaman talaga
sila. Kami din naman, pero i was brought up kinda neglected, kaya ganito ako. I
understand people, they just don't understand me at almost all times.

Siguro kahit papaano eh dapat na rin ako magpasalamat na lumaki ako ng ganun kasi
gusto ko yung way ng pagka tao ko ngayon.

"Lalim ng iniisip mo ah. Saan room mo?"

"Fuck!" Sigaw ko sa gulat. Nasa hagdan na ako paakyat sa room ng magsalita si Argyl
sa tabi ko. "What the fuck!" Ulit ko. Gulat na gulat talaga ako.

"Aw. Pianhe." Hingi nya ng sorry. Napatigil kami sa paghakbang.

Hahakbang na sana ako ulit kasi ayoko talaga sya makasama, biglang nakasalubong
namin pababa si Aura. Walang kasama.

"Oppa!" Nagulat ako ng biglang pumulupot sa braso ko yung mga kamay ni Argyl then
called me Oppa. "Sama mo ako sa room mo. ha?" Pa cute pa yun pag Ha? nya.

Hindi ko alam kung bakit agad ako'ng tumingin kay Aura para makita yung reaction
nya. I saw her stopped a bit, but composed herself again ang ngumiti pa sa akin
bago tuluyang bumaba. Parang gusto ko sya habulin tapos sabihin na di naman talaga
kami close ni Argyl.

"Aish! Jinja! Boyaaa!" Inis na inalis ko yung kamay ni Argyl sa braso ko. (What was
that?) Tapos tiningnan ko sya ng masama.

She just laughed! Then left me. Nauna syang umakyat.

Aish! Nakaka inis.

AURA'S POV -

Nung malagay ko na sa bag ko yung invitation, nakaramdam ako urge para mag cr. Puno
yung cr sa floor namin so i decided na sa cr sa baba na tabi ng clinic na lang ako
mag cr.

Pagliko ko sa hagdan, i saw Shin.

Nakangiti na ako at i a approach ko na sana sya tapos napahinto ako sa gulat nung
biglang may babae na umeksena sa view ko tapos hinawakan sya sa braso at tinawag
sya'ng Oppa.

So nagtuloy tuloy ako sa cr.

Seriously? Bakit parang ayaw yata ng tadhana na magka usap kami? it's not like i am
doing bad or masama ang mag usap kami. I just want to aski him about the things na
naguguluhan ako like nung package.

Muntik na ako'ng mapagalitan pag balik ko kasi andun na si ma'am.

Pang bungad naman ni ma'am is assignment. Eh kapag assignment nga sa English, by

partner. Sigurado ako na lang na naman gagawa nito mamaya.

"Sabay ka na samin mag lunch." Nagulat ako ng sabihin yun ni Joon.

"Ha?"

"Wala si Jelly diba? Wala ka kasama. Nagpa deliver ulit ng pizza sila Kidd. Sabay
ka na sa akin." Sabi nya tapos bigla na lang tumalikod at naglakad.

Nanlaki yung mata ko sa word na PIZZA!

Seriously! Parang bigla ako'ng nagutom kahit kanina eh ang balak ko nga, mamon lang
ang kakainin ko sa canteen.
Hindi ko na pinansin ang thoughtful kunyare na pahayag nya. HINDI BAGAY.

"Wait!" Sabi ko. Hinabol ko sya tapos sabay kami naglakad.

Sa third floor yung office ng glee club.

Joon opened the door. Andun sila Min Jae, Kidd at Shin.. tapos yung babae kanina.
Hindi sya naka uniform. Paano sya nakapasok?

Parang bigla ako'ng nahilo ng bigla ako'ng hawakan ni Joon sa bewang at inilapit sa
kanya. It's so close actually na hindi na ako nagka time maka resist.

"Omo." Sabi ni Min Jae. "Kailan pa nauso ang skinship sa atin?"

"Ulol." Sabi ni Joon tapos pumasok na kami. It feels like he's dragging me na
sumasama naman ako. May plano na naman siguro to.

"Buti na rin at nakasama ka Aura. We'll talk about our song choice mamaya." Sabi ni
Kidd na kasalukuyang kumukuha ng pizza.

"Eh ano..-" Sasabihin ko na sana na wala ako'ng balak maging partner nya kaya
humanap na sya ng iba.

"Kain ka na muna." Sabi ni Kidd.

Magkatabi kaming umupo ni Joon sa mahabang plastic na upuan na nasa harap ng

inuupuan nila Min Jae, Shin at nung babae. Somehow eh mabilis rin na tinanggal ni
Joon yung kamay nya

Yumuyuko lang ako. Ang awkward kaya!

"Ah, oo nga pala. This is Argyl. Childhood sweetheart ni Shin." Pakilala ni Kidd.

Lahat kami napatingin sa babae.

"Ya!" Agad na sumigaw si Shin. "Geojitmal!" Sigaw ulit ni Shin. Tinuro pa nito ng
daliri si Kidd.

Bumunghalit ng tawa sila Min Jae at Kidd.

"H-ha?" Unconcious na sabi ko.

"Sabi nya, hindi daw totoo. Lies." Mahinang sagot ni Joon bago isubo yung nakuha
nya na pala na slice.

"Ah." Sabi ko.

"Laughtrip ka talaga kapag nagugulat!" Tumatawa pa rin na sabi ni Min Jae.

"Grabe! Forever treasure sakin to'ng moment na to." Sobra pa rin ang tawa ni Kidd.

"Gago!" sabi ni Shin.

"Annyeong! Argyl imnida." Pa cute na sabi nung babae, kumayaw pa. Parang wala lang
sa kanya yung pinag uusapan sya sa harap nya nung tatlo. In a way, it's like making
fun of her.

I smiled. Si Joon naman, wapakels.

Kumuha na ako ng slice. Wala ako balak makipagkilala.

Biglang may cellphone na tumunog. I saw Shin na kinapa yung cellphone sa bulsa nya
tapos kinuha nya. Tumayo sya at lumabas bago sagutin yung tawag.

Kita ko rin na super sinusundan ng tingin ng babae yung galaw ni Shin. Yung dalawa
naman nagkakaintindihan na naman ng pagtawa sa sariling mundo nila.

Nang maubos ko na yung isang slice, tumayo na ako.

"T-tapos na ako. Mauna na ako ha. Salamat!" Tumayo na ako at naglakad palabas.

Nung nasara ko na yung pinto at nakakailang hakbang na ako, nagkabanggaan kami ni

Shin. "Aw!" Mahinang sabi ko. Hindi naman talaga masakit, parang sa gulat na lang
din.

"Sorry." Sabi ni Shin in a cold voice.

"U-uy Shin. Pwede ka ba-"

"No." Mabilis na sagot nya.

Nangunot ang noo ko. "Hindi mo pa nga alam yung sasabihin-"

He cut me off again. "I don't need to hear it." Sabi nya pa. "Listen. Ayoko na sana
na makakausap ka, o lalapit ka sa akin. I don't want you to have a misconcepcion na
close tayo or what. Isa pa, girlfriend ka ni Joon. Don't you think it's a bit
inappropriate that you always talk to me? Kidd and Min Jae too?"

Napalabi ako sa sinabi nya. Parang nag malfucntion yung utak ko.

"It's inapprorpriate to think, right?" I saw his eyes. Ang cold ng expression.
Parang hindi sya si Shin.

Ibang Shin ang kaharap ko. Hindi ko alam bakit bigla na lang syang naging ganun.

"So sana next time, kapag kailangan mo ng pampalipas oras, si Joon ang tawagin mo."
Yun lang tapos he walked pass me.

Nilipad pa ng hangin na nagmumula sa bigla nyang pag alis sa tapat ko yung buhok
ko.

Just like that, i stood there like stupid.

TWENTY THREE -

Nag martsa na ako pabalik sa room nung medyo maka recover na ako.

Shock pa rin ako sa mga sinabi ni Shin!

Is he thinking na nakikipag flirt ako sa kanila while i am known as Joon's

girlfriend? Like what the hell! Sila nga ito'ng biglang sumusulpot kung saan. At
wala ako'ng alam na reason para isipin nya na ganun ang ginagawa ko.
"Ya. Bakit umalis ka agad? Naka isang slice ka pa lang ah."

Tinaas ko yung ulo ko tapos nakita ko si Joon.

Kami pa lang tao sa room. Lahat nasa canteen pa. Yung iba naman kasi tumatambay pa
if may time pa at tapos na sila kumain.

"Busog na ako." Sabi ko tapos bumalik sa pagkaka yuko at sinandal yung ulo ko sa
desk.

Umupo na si Joon tapos hinila yung upuan na nasa harap nya at tinaas ang paa nya
doon. Sinalpak nya sa tenga nya yung earphones nya.

Walang nagsasalita sa amin. Pakiramdam ko nawalan ako ng gana. Okay naman yung mood
ko tapos ganun gagawin ni Shin. Hay.

"Gusto mo ba mag enjoy?"

Maya maya ay tanong ni Joon.

"Ha?" Tiningnan ko sya.

Binaba nya na yung paa nya tapos tinanggal yung earphones sa mga tenga nya.

"Tara." Bigla syang tumayo.

"A-ano? Saan?" Hinila nya yung kamay ko tapos tumayo rin ako.

"Basta. Sumunod ka lang sa akin." Kinuha nya yung ba nya at bag ko.

So sinundan ko sya. Naglakad sya papunta sa likod ng gym. May mga lumang gamit dun.
Tumigil sya sa tapat ng malaking parang pinto. Ang alam ko, dun yung parang source
ng mga cable ng kuryente.

"A-anong gagawin mo?"

"Relax." He smiled tapos binuksan nya yung pinto.

Nagulat ako kasi walang cable ng kuryente sa loob. Instead, it's empty. It's like a
big cabinet. Mas lalo ako nagulat nung sa gilid, binuksan nya yung pinto.

"What? M-may pinto dyan?"

"Where do you think i go out kapag gusto ko mag cutting?" Tanong ni Joon.

Napatakip ako ng kamay sa bibig ko. "Oh my. Magka cutting tayo? T-teka.." Napa
atras ako.

Pero hinila nya yung kamay ko at pinauna ako lumabas. "Wag ka ngang KJ." Sabi nya.

Nung makalabas na kami, sinara nya ulit yung dalawang pinto. May mga halaman at
puno sa gilid ng linabasan naming wall ng school at hindi naman residential area sa
bandang iyon ng school kaya walang makakahuli sa amin.

Hinawakan nya ako ulit sa wrist at hinila ako.

"S-saan ba tayo pupunta? This is my first time na mag cutting!" Kinakabahan na sabi
ko.
He laughed. "I know. There's alwasy a first time for everything." Parang wala lang
na sabi nya.

"P-pero Joon.." Nag aalala talaga ako.

"Aish. Ang boring sa school eh."

Bago pa ako makasagot, naka para na sya ng taxi. May sinabi sya'ng address ng
bahay. Walang nagsasalita sa amin hanggang pumasok kami sa isa'ng village.

"S-saan tayo pupunta?"

"Sa bahay. Hindi tayo papapasukin sa mall ng naka uniform." Sagot nya.

"O-okay." Sabi ko na lang. Ano pa ipag-aalala ko? Nakalabas na kami ng school. Pero
kinakabahan talaga ako. Although wala namang special na gagawin ngayon sa school,
this is my first time to cut classes. Kinakabahan pa rin ako.

Nang maka baba na kami ng taxi at makapag bayad na sya sa driver na kanina pa
patingin tingin sa amin, agad sya'ng nag door bell.

"Ay sir! Ang aga nyo po umuwi." Sabi nung katulong na naka uniform pa.

Hindi sumagot si Joon. Dire diretso lang syang naglakad papasok sa loob ng gate.
Hawak hawak nya pa rin yung mga bag namin sa isang kamay nya.

Hindi ko alam gagawin ko. Na intimidate ako sa katulong na tiningnan ako mula ulo
hanggang paa.

"Ya! Ano pa ginagawa mo dyan?" Liningon nya ako.

Hindi pa rin ako gumagalaw.

"Aish." Inis na binalikan nya ako at hinila ako bigla papasok.

Sinundan pa din kami ng tingin ng katulong.

Binitawan nya lang yung kamay ko at mga bag namin ng makapasok na kami sa sala.
Glass walls yung sala nila, may mini pond sa loob. Monochrome. Grey yung dominant
na kulay.

"Do you live alone?" Tanong ko bigla.

"I'm with three maids and a driver i call occasionally." Sagot nya.

"I mean.. si Hyuna? Hindi mo ba sya kasama dito?"

I saw him shurgged his shoulders. "No. She's with her mom, unfortunately."

"O-okay." Hindi na ako nagtanong ng about sa parents nya.

"Come." Naglakad sya paakyat ng hagdan. Papasok na ulit yung katulong kaya
nagmadali ako sa pagsunod kay Joon. May binuksan sya'ng isa'ng pinto sa taas.
"Pumasok ka sa build in closet tapos pumili ka ng damit at mag bihis ka. Dalian
mo." Tapos iniwan nya ako at pumasok pa sa isa'ng kwarto.

I went in. Grey colors din yung interior. May dalawang pinto sa loob. Bathroom yung
unang pinto na nabuksan ko so sigurado ako na yung isa eh build in cabinet na.
I have my own walk in cabinet sa bahay namin dati but not as grandiose as this one.
I wonder kung kanino ito. Impossible naman na kay Hyuna dahil sobrang classy ng mga
damit dito. Medyo nahirapan ako pumili dahil parang walang pang cassual na lakad
lang.

Pinili ko na lang yung cream slacks at white top na piantungan ko ng cream bolero.
Syempre pa, humiram na rin ako ng flats.

Kumatok na si Joon. "Aren't you done yet?"

I folded my uniform. Nawala na yung kaba ko sa ginawa naming pag cutting. Napalitan
ng excitement kung ano at saan kami pupunta.

"Leave it." Turo nya sa uniforms ko ng buksan ko na yung pinto.

Hindi ako nakapagsalita sa suot nya. Naka slacks na itim din sya at naka long
sleeves na blue na itinaas yung sleeves below his elbow. Para kaming aattend ng
meeting!

"What? Eh ilalagay ko sya sa bag ko."

"Just leave it. We won't bring our bags."

Edi inilapag ko sa kama yung palda at uniform ko.

"Saan ba talaga tayo pupunta?" Tanong ko nung makalabas na kami. Pumunta kami sa
garage, naglabas sya ng isa'ng kotse tapos pinasakay na ako.

"Relax." Sabi nya tapos ngumiti pa. "Stay put ka lang dyan."

Hindi ko namalayan na naka idlip ako habang nasa sasakyan. Napaka comfortable kasi
sa kotse ni Joon. I miss this luxury.

"Hey, wake up." I felt a hand on my cheeks tapos narinig ko yung boses ni Joon.

"N-nasaan na tayo?" I asked before i totally opend my eyes.

Imbes na sumagot ay bumaba si Joon, so bumaba na rin ako. Linibot ko yung paningin
ko and we were in a parking lot.

Matapos pindutin ni Joon yung remote key ng kotse nya, naglakad na sya, sumunod na
lang ako. Tumigil kami sa tapat ng isang elevator.

"What's this place?" Tanong ko ulit.

"You'll know." Sagot nya.

Hindi na lang ako nagtanong ulit. Pinindot nya yung button for eight floor, tapos
bumaba na kami. It seemed like an office. Carpeted ang hallway, tapos lahat ng
nakakasalubong namin naka formal suit at yumuyuko kay Joon at bumabati. Tapos
magtataka na sila kapag nakita ako na sumusunod sa lalaki.

Ako naman, sunod lang sa kanya. Nasa likod nya ako sa bandang kanan.

"Kaninong office ba ito?" Nagtataka na talaga ako.

Nasa bulsa ng pants nya mga kamay nya, tapos bigla syang lumiko, tinanggal yung
kamay sa kanan na bulsa at nagbukas ng isa'ng pinto.
"Good afternoon sir." May tumayo na babae at yumuko sa harap ni Joon.

"May tao ba sa loob?" Tanong ni Joon.

"Wala po sir. Bukas pa po ang schedule ng mga magta trial." Sagot nung babae. All
smile si ate.

"Good. I'm going in." Sabi ni Joon.

Automatic na napatingin yung babae sa akin.

"She's with me." Sabi ni Joon tapos bigla ako hinila sa isa pa'ng pinto. Binuksan
nya tapos nagulat ako sa nakita ko sa loob.

Punong puno ng mga indoor game machines katulad ng makikita mo sa mga recreational
areas ng mga mall. At napaka dami!

"Woah!" Sabi ko. Napatakip pa ako ng kamay sa bibig.

"It's my father's business. One of his business, actually." Sabi ni Joon. Naglakad
na sya palapit sa isa'ng machine. Yung susuntok ka tapos makikita mo kung gaano
kalakas yung suntok mo? Ayun. Bigla syang sumuntok ng napakalakas tapos umabot sa
pinaka mataas yung ilaw. It means malakas talaga.

"This is so cool!" sabi ko.

"Play all you want. Tayo lang dito. Hindi pa nila nilalabas to'ng mga model na
ito." sabi ni Joon na naglakad lakad as if naghahanap ng bagong magagalaw.

Lumapit ako sa isa'ng machine. Yung may mga lalabas na animal tapos pupukpikin mo?
Pero iba yung design nya. Parang nasa glass yung mga crabs tapos papaluin mo sila.

Lumapit sa akin si Joon tapos may pinindot sya at nagsimula ng maglabas pasok yung
mga crabs sa butas. Mabilis ko naman kinuha yung hammer.

"Hay. Parang yan lang, ang baba lang ng nakuha mo?"

Ngumuso ako. "Bigla mo na lang kaya inistart! Hindi ako ready!" Sabi ko.

Kinuha nya yung hammer sa kamay ko. "Watch me." Tapos pinindot nya ulit.

Grabe. Sanay na sanay. ANg bilis ng kamay nya sa pagpukpok ng mga crabs!

"No wonder, business pala ng papa mo kaya sanay na sanay ka."

He just smirked.

Tapos naglakad lakad kami. Grabe ang lawak lang tapos ang daming laruan! As in! Iba
ibang machines na yung iba naka plastic pa.

One machine caught my eye. Yung barilan? May dalawang baril at malaking screen!

"Uy Joon. Try natin to." Tinuro ko yung machine.

"Sure." Sabi nya tapos lumapit na kami. Akin yung red na baril, kay Joon yung itim.

Pinindot nya na. Zombie themes yung laro, at may kwento. Bale na trap sa castle
yung bunso na kapatid ng mga characters na napapalibutan na ng zombie tapos
kailangan pasukin nila at iligtas.

"Alright. Kung magloload ka ng bala, iputok mo sa gilid mo yung baril, or basta

malayo sa screen. Galingan mo ha." Sabi pa ni Joon.

"Yes boss!" Excited na sabi ko.

Then the game started. Binuksan na kunyari yung gate at nangbaril na kami ng mga
zombies. Ang ganda lang nung graphics tapos dahil ang laki nung screen, medyo
nagugulat ako kasi parang ang lapit talaga nung mga zombies.

Kada floor ang leveling. After namin makalagpas, nasa huling floor na kami. I feel
the adrenaline rush, parang ang galing ng tag team namin.

"Ya! Mag load ka na! Mag load ka na!"

Parang bigla akong natauhan tapos nakita ko na baril pa rin ako ng baril pero wala
ng bala yung baril ko.

GAME OVER.

I saw at the screen.

"Ay! Jinja!" Parang inis na nilapag ni Joon yung baril nya. "Andun na eh. Last
level na." Madiin na sabi nya sa akin. His teeth was clenched.

"S-sorry." Nawala ako sa sarili saglit. Sayang! "One more game?" Aya ko.

"Ayoko na. Nawalan na ako ng gana." Sabi nya tapos nag walk out sa harap ko. Hawak
hawak ko pa rin yung baril. Edi nilapag ko na tapos naghanap na rin ako ng ibang
malalaro.

JOON'S POV -

Ilang minuto na ako'ng nakapark sa parking lot ng company building ni Daddy, pero
hindi ko pa rin magawang magising si Aura. She looked so peaceful. I opened the
car's light. Ang ganda lang ng dating kasi ang cozy ng ambiance.

But i am not supposed to be like this.

Minsan nakakaramdam na ako ng pagka guilty sa ginagawa ko kay Cheska, but it's for
her own good. Pati na rin ni Rance.

I purposely gave Aura the bear nung alam ko na makikita nila Cheska at Rance. Lalo
na ni Cheska. Hindi ko na naisip yung kahihiyan sa school dahil sa pagka cheesy ng
ginawa ko. Hindi na rin naman siguro magtatagal at balik na ako sa dati.

Kung bakit ba naman kasi pumasok pa sa school si Cheska at Rance?

Aish!

Inipon ko lahat ng lakas ng loob ko para tapikin yung pisngi ni Aura. Nagising
naman sya agad. Ngayon ako naniwala na isa sa mga pagkakataon na makikita mo'ng
maganda yung isang babae, eh kapag bagong gising sya.

Aww. What's happening? Ordinaryong babae lang naman si Aura, pero naging magaan na
ang loob ko sa kanya. Kaya okay na rin, dahil palagi ako'ng may nahihila kung saan
tapos hindi ko na kailangan magpaliwanag o mag isip ng paliwanag dahil sasabihin ko
lang na girlfriend ko sya, ayos na.

Medyo magaan lang naman yung kapalit. Sisiw lang protektahan yung kuya nya. May mga
tao din naman ako sa school nun, ang nangyari lang kahapon, may mga nakigulo. Hindi
ko naman na kailangan makealam but i wanted to protect what's mine. I always do.

Pumunta kami sa testing room ng mga product na ididistribute pa lang sa market.

Nagha hire ang company ng mga tao para i test yung mga product base sa view nila.
Pero mula nung bata pa ako,since hindi uso sa akin ang kaibigan, madalas ako
pumunta sa testing room at maglaro mag isa.

Ayoko sa mismong binabagsakan ng products dahil maingay, kagaya ng mga mall. I'm
really not a fan of noisy environment. I want silence, and i am always having that
luxury kapag nandito ako.

Aura became a willing participant. Parang bata na first time makapunta o makakita
at makalaro sa mga ganung machines. Palagi ako'ng hinahamon sa mga laro, palagi
naman natatalo.

"Nagugutom na ako." Narinig ko na sabi nya, after some hours of playing around.
Umupo sya sa carpet at parang bata na yinakap ang mga paa at dinantay ang baba sa
tuhod.

I looked at my watch. Mag a alas singko na. Almost four hours na pala kaming nasa
testing room.

"Tara." Sabi ko tapos nauna ako maglakad palabas. Nakaramdam na rin naman ako ng
gutom.

Narinig ko na lang yung mga yabag ni Aura na sumusunod sa akin.

"Don't tell dad that i came here." Sabi ko sa taga bantay.

Tumango lang yung babae tapos dumiretso na kami sa elevator.

Pagkasakay namin, pinindot ko na yung button for parking lot.

Narinig ko na nahulog yung cellphone ni Aura so she picked it up in front of me.

What happened next was a very embarassing one.

Na stuck yung ilang strands ng buhok nya sa butones ng pants ko.

"Ya, what are you doing?" Hindi sya maka tayo dahil na stuck nga yung buhok nya sa
butones ko.

"Hindi mo ba nakikita? Na stuck buhok ko sa butones mo! Aw! What the hell!" Sabi
nya. Kasalukuyan nya ng tinatanggal yung pagkaka stuck ng mag open yung pintuan ng
elevator sa sixth floor, at nakita ko yung reactionng ilang empleyado.

Masagwa. Yun yung alam ko. Nakayuko sa harap ko si Aura habang nakahawak sa butones
ng pants ko.

No one dared to come in so i shamefully pushed the button to close the door, pero
nakita ko ang mga tinginan nila so i am really in trouble.

"What the hell. Nakakahiya!" ramdam ko ang panginginig ng kamay nya nang maisara na
yung elevator door.

Sa inis ko, hinila ko yung buhok nya ng malakas para matanggal na.

"Araaaay!" Matinis na sigaw nya tapos napaupo sya sa elevator floor.

"My God! That was embarassing! Baka isipin nila may ginagawa tayo sa elevator!"
Hindi ko mapigilan na sabi.

Tumayo si Aura. "Ginusto ko ba yun?" Pinagpag nya yung suot nyang pants. "Mas
nakakahiya sa part ko yun no!" Inirapan pa ako.

"This is insane!" Sambit ko pa.

Hindi kami nag kibuan hanggang makasakay na kami sa kotse. Nang makalabas na kami
at nasa highway na, tsaka na ako nagsalita.

"Saan mo gusto kumain?"

She answered a name of a very expensive restaurant. Hindi ko alam kung biro yun o
ano kasi halatang upset pa rin sya sa nangyari. Hindi ko rin naman ginusto yun! Mas
ako kaya ang mapapahiya dahil kilala ako ng mga empleyado doon. Straight face sya
tapos nakatingin lang sa daan.

So hindi na ako nagtanong ulit.

Biglang nag ring yung cellphone nya.

Pahamak na cellphone yan eh. Kung hindi yan nahulog, hindi sana mangyayari yun!
Asar.

"Oppa?" Biglang sumigla yung boses nya ng sagutin yung tawag na obviously ay si
Rance.

"Aish." I groaned in dismay.

"Yes, Oppa. I understand. Yes. Okay lang, maya maya pauwi na rin ako. Okay, bye.
See you."

Hindi ko alam kung bakit ako naman ang biglang na bad mood. Tumawag lang si Rance,
ngumiti na sya agad.

Pagdating namin sa restaurant, hindi ko rin alam kung ano gusto palabasin ni Aura
sa dami ng inorder nya. Pitong putahe ang inorder, wala pa yung dessert. Hindi ako
naka reklamo nung andun pa yung waiter, pero nung nakaalis na..

"What was that? Mauubos mo ba yun lahat?" I furiously asked her.

"Bakit, nagrereklamo ka ba sa presyo?" Taas kilay na tanong pa.

"You know it's not the problem. I hate leftover food going to waste." Sabi ko. Mula
bata pa ako, kumukuha lang ako ng kaya ko'ng kainin. Kahit gaano karami yung
pagkain, i will start to get a little tapos kukuha na lang ako ulit kapag gusto ko
pa.

Yung mga pagkain naman sa bahay, well, alam ko na kinakain naman sila ng mga maids,
gardeners at driver nung nasa ancestral house pa ako, at nung buo pa pamilya namin.
Umiinit ulo ko kapag may gumagawa ng ganito. I feel like food is something sacred.

Hindi nagsalita si Aura. Tiningnan nya lang ako.

Wala ulit nagsalita sa amin hanggang dumating na yung pagkain after fifteen
minutes. Lahat binawasan nya, pero walang tao ang makakaubos ng lahat ng iyon. Pang
anim na tao yung inorder ni Aura, so i had a plan.

Nung maka kain na kami, i called a waiter. Sinabi ko na i wrap yung mga tira.

Hindi naman nagreklamo si Aura. Pagka bayad ko ng bill, inilagay sa mesa namin yung
two paper bags na naglalaman ng mga na wrap na pagkain. Pinadala ko sa kanya. She's
acting like a brat at hindi ako sanay sa ganitong attitude ni Aura.

Dahil nasa bahay yung bag nya at uniform, natural na doon muna kami dumaan.

The maid opened the gate and let us in.

Daig pa namin ang may LQ sa inaasal namin, hanggang sa may mukha na hindi ko
inaasahang makikita ko ang biglang sumalubong sa amin.

"Kim Jae Joon!" Yung matinis na boses na yun.

"Eomma?" Laglag panga na sabi ko ng makita ko si mommy sa pintuan ng bahay ko.

TWENTY FOUR -

Oppa said na pupunta sya sa bahay at inivite sya ni kuya mag over night sa bahay,
so nangako ako na uuwi ako ng maaga. Hindi sya pumasok kaya nga si Cheska ang
nagbigay ng invitation sa akin kaya alam ko na hindi nya malalalaman na nag cutting
ako at si Joon pa ang kasama ko.

Pero alas sais na, andito pa rin ako sa bahay nila Joon sa harap ng mommy nya.

She's also Korean, pero fluent na fluent na rin magtagalog. She has this chinky
eyes.

Pagdating namin kanina, nagulat ako kasi bigla nya ako'ng yinakap at bineso.

"You look good in my clothes." All smiles na sabi ng mommy ni Joon.

Bigla ako'ng nahiya. So sa mommy pala ni Joon yung mga suot ko. "S-sorry po." Sabi
ko.

Tumawa sya. "C'mon, it's okay, Hija. What's your name?" She held my hand.

"A-Alaura po. Alaura Mrquez." Hindi ako makatingin ng maayos sa kanya.

"Eomma!" Narinig ko'ng angil ni Joon. "It's not what you think.."

"Eh?" Lumapit yung mommy ni Joon kay Joon. "You let her wear my clothes. Her
uniform is in my bed. You came here together. She's the first girl you ever brought
here. Tell me what should I think?" I thought she sounded annoyed so i looked at
her while she's talking, pero naka ngiti pa rin sya.

Hindi na nawala yung kusot sa mukha ni Joon. "Aniyo." Tapos nagkamot ng batok si
Joon. "She's my classmate. We're just close." Sabi nya tapos yumuko.

"I've been there." Tumawa yung mommy ni Joon.

Napalunok ako. Ang ganda ganda ng mommy nya. Papasa na ate lang ni Joon. Matangkad
na slim tapos wavy yung buhok. Itim yung buhok nya na may highlight na brown. She
was wearing an above the knee purple plain dress na sleeveless. Kumikinang yung
chocker na suot nya at pearl earings.

"Ihahatid ko na sya, eomma. We have to go." Sagot ni Joon nung hinatid na ng

katulong yung bag ko at damit. Bitbit ko pa rin yung mga take out na pagkain.

"Alright. When can i see you again, Hija? I hope na madalas ka ng dadalaw dito."
Muling bumalik sa harap ko yung mommy ni Joon.

"A-ah ano po.. hindi ko po sure.." Nahihiya na sabi ko.

"Aish. Aalis na kami." Bigla ako'ng hinila ni Joon palapit sa motor nya. Inabot nya
sa akin yung helmet nya tapos umalis na kami.

Pinanuod lang kami nung mommy nya habang naka ngiti tapos kumaway pa.

Ang weird.

Nung nakauwi na ako, si Kuya at si Oppa lang yung naabutan ko. Pang gabi pa rin si
mommy kaya maya maya pa sya makakauwi.

"Ginagabi ka na lang lagi ah." Bungad ni Kuya. Nanunuod sila sa sala ng tv.

Hindi ako sumagot.

"Hi Aura. Binigay ba sayo ni Cheska yung invitation?" Napa tanga ako kay Oppa nung
tanungin nya ako. Why? He looked really gorgeous at that time. Hindi ko alam kung
bakit. He looked radiant and glowing for some reason.

"A-ah ano.. o-oo Oppa."

"Ano naman yang mga bitbit mo?" Turo ni Kuya sa paper bags na bitbit ko.

"Ah- ano." Na blanko utak ko ko saglit. "K-kumain kami ni Jelly, take out to." Sabi
ko. Hindi ko na mabilang ilang beses na ako nagsisinungaling dahil kay Joon. Shizz.

Tumayo bigla si kuya at kinuha yung paper bags. "Patingin! Tamang tama gutom na
ako. Tara Rance." Dumiretso si kuya sa kusin tapos nilapag yung paper bags sa
dining table.

Ngumiti sa akin si Oppa bago sumunod kay kuya.

Umakyat na ako sa kwarto at nagbihis.

"Hi Coco!" Parang tanga na bati ko sa teddy bear na nasa kama ko. Nilapag ko yung
bag ko sa tokador tapos nag bihis na ako. Simpleng faded t-shirt at above the knee
na shorts yung sinuot ko. Nasanay na ako. Ilang buwan na rin naman kaming walang
wala.

We used to wear clothes na pang alis kahit na nasa bahay lang kami. Hindi kasi
namin alam kung bigla ay may darating na bisita or kung biglang may pupuntahan.
Hindi kami pwedeng makita na basta basta lang yung suot.

"Aura!" Rinig ko yung echo ng boses ng pagtawag ni Kuya.

"Saglit!" Sigaw ko.

Inayos ko ang pagkaka tali ng buhok ko at nag pulbo bago bumaba.

Sarap na sarap na sa pagkain yung dalawa nung bumaba ako. Naka sampay na sa
sandalan ng sofa namin yung coat na suot ni Oppa.

I pity kuya at times like this. Yung suot ni Oppa, malayong malayo na sa suot ni
kuya. Oppa still looked elegant, si kuya, kagaya ko eh naka tshirt lang din tapos
jersey shorts. I am not used in seeing him like that, pero wala eh. Ganun talaga.

Salamat na lang din kasi nakaka kain pa rin kami ng sapat.

Nanunuod na kaming tatlo ng tv ng maalala ko bigla na may assignment nga pala kami
sa English, at partner pa kami ni Joon! Nag panic ako. Wala kaming internet!

Umakyat ako sa kwarto at nag text kay Joon.

May assignment pala tayo sa english. Wala kaming internet.

Nagulat ako nung nag reply sya agad. Fine. I'll do it.

Lumawak yung ngiti ko ng mabasa ko yung text ni Joon. Kahit papaano naman eh may
tiwala na ako sa kanya. I was actually thinking na magrereply sya ng pabalang since
i know na assignments are really not his favorite things to do.

Nung dumating na si mommy, personal na ininvite ni Oppa si mommy sa birthday ng

mommy nya sa sabado and i showed them the invitation. Mommy did not decline, but
said that she will try na magpaalam dahil may event din daw sa resto that time kaya
kailangan lahat ng man power, but she will still ask.
Sinabay na ako ni Oppa pagpasok kinabukasan. Nagdala na sya ng uniform nya at
dinaanan na lang sya ng driver nya kaya tipid pamasahe na naman ako.

Nag kwentuhan lang kami ni Oppa sa kotse. Nakaka miss talaga. Parang bumalik lahat
ng memories nung makapag usap kami. Mahaba habang usapan din yun.

Pinagbuksan nya ako ng pinto ng kotse.

Okay na sana, kung hindi lang nahagip ng paningin ko si Joon na nasa gilid ng gate
at naka tingin sa amin.

"Tara." Aya ni Oppa.

Dahan dahan ko na kinuha yung bag ko sa pagkaka hawak ni Oppa. "Ahm.. Oppa, una ka
na. M-may kakausapin lang ako." Sabi ko. Hindi naman napansin ni Oppa si Joon.

He looked confused. "Huh? Baka ma late ka."

Umiling ako. "No, i'll be fine. Salamat! Una ka na."

Bagamat confused pa rin si Oppa, nag kibit balikat na lang sya tapos pumasok na.

Nakayuko ako na lumapit kay Joon.

Nung nakatayo na ako sa harap nya, hindi sya nagsalita.

"Ah-ano.." I plan to explain.

"I know. Natulog sya sa inyo." Halos hindi bumuka yung bibig nya ng sabihin nya
yun. Doon ko napansin na may nginunguya pala syang bubble gum.

I smiled. "O-oo. Inaya sya ni kuya."

Tumango lang si Joon.

Tapos may studyante na lumapit sa amin, may binigay na papel kay Joon. Nung umalis
na yung studyante, inabot naman sa akin ni Joon yung papel.

"Assignment sa English." Sabi nya tapos nauna na maglakad papasok sa gate.

Napa tanga ako. Akala ko pa naman, sya yung gagawa. Aish!

So lunch break, dinaanan ako ni Kidd sa room para sabihin na magpapractice na daw
kami mamaya para sa finale performance namin.

"Kidd, ayoko nga. Please, iba na lang." Tanggi ko.

"C'mon Aura. Wag kang KJ. Kaya mo yan. I'll wait for you at the office." He winked
then left me dumbfounded.

"Did he just winked at you?" Natatawa na tanong ni Beshy nung malayo na si Kidd.

Natawa din ako at umiling. "Feeling nya cute sya."

"Well, he's wrong. Dahil gwapo sya." Sabi pa ni Beshy.

"Asus. Lahat na lang gwapo sayo Beshy!" Pang aasar ko.

Naunang umalis sa cr ng mga babae si Beshy nung uwian na. Didretso na ako sa glee
club office, pero magbe beg off talaga ako kay Kidd. I never wanted to participate
in such performance. As much as possible gusto ko nga na sa props na lang ako.

"Oh. You came." Kidd looked surprised when i opened the door.

Andun din si Bea na parang may inaayos na mga papers sa table. Hindi nya man lang
ako tinapunan ng tingin.

"Kidd. Pwede ba tayo mag usap?" This time seryoso na yung pag tanggi ko.

Biglang tumayo si Bea. Medyo malakas yung pagkakaurong nya ng upuan kaya nag ingay.

"I'll go ahead. Suit yourselves here." Sabi nya na hindi pa rin tumitingin sa kahit
na sino sa amin. Pinumpon nya yung mga papers na nasa table at mabilis na umalis.

"Such a baby." Naiiling na sambit ni Kidd na sinundan ng tingin si Bea.

"Ah ano. Kidd. Ayoko talaga mag perform. Iba na lang ang kunin mo.. or si Bea. Alam
na alam nyo na ang gagawin since partners na kayo since first year."

Tumawa si Kidd. "Para kang sirang plaka. Sige na, hindi naman ganun kahirap kagaya
ng inaakala mo."

"Seriously. I know how to sing but i'm not exceptional, okay. I don't even know how
to dance. Wala kang mapapala sa akin." Angil ko. Kung kinakailanga siraan ko sarili
ko, gagawin ko na.

"Oh sige. Ganito na lang. Tell me, ano'ng magagawa ko para mapa payag ka?"

Nangunot ang noo ko. "What do you mean? And why do you even want me to be your
partner?"

"Because you sang My Heart." Sagot nya agad.

"What? Eh ano naman?"

"Wala pang ibang kumakanta nun dito so far. Ewan, pakiramdam ko ikaw dapat talaga
maging partner ko. So.. i'll grant any wish you want, pumayag ka lang maging
partner ko."

"You're crazy, Kidd." I said as i rolled my eyeballs.

He laughed. "Dali na. Magpa practice naman tayo."

"I don't want to."

"You don't want to or you can't?"

"Both!" I said, almost a scream.

Hindi ko alam kung ano na ang sumunod na nangyari at bigla na lang nya ako'ng
napapayag. Bigla na lang kaming nagkaroon ng deal.

"This is insane!" Pumapadyak na sabi ko.

"Oh, wala ng bawian."

"You are unfair." Tinuro ko sya.

Tumawa lang si Kidd. He looked like he's enjoying it. "It's fair. Hindi ka na talo
sa deal natin. Akin na yang cellphone mo."

Hindi ko pa inaabot yung cellphone ko, kinuha nya na sa kamay ko.

"Ano ba to'ng cellphone mo, maka luma! Why don't you buy a new one?" Naiiling na
sabi ni Kidd habang nakatingin at may pinipindot sa cellphone ko.

"Pwede ba, iinsultuhin mo na lang din ang cellphone ko, sa harap ko pa. Ano ba
kailangan mo?"

Biglang nag ring yung cellphone nya. Kinuha nya sa bulsa nya.

"There. Naka save na number mo sa akin." Tapos inabot nya yung cellphone nya sa
akin. "Here. Save mine. Tatawagan na lang kita kapag magpa practice tayo. Pipili pa
ako ng arrangements."

"So walang practice ngayon?"

"Ya. Naubos oras ko sa kaka pursige sayo na pumayag!" Sabi ni Kidd habang
nagkakamot ng batok.

"Hmp! Okay. Uuwi na ako. Byeee!" Sabi ko bago pumadyak na umalis sa glee club
office.

SHIN'S POV -

Boring.

Wala ako sa modd makipag race lalo na at buntot ng buntot sa akin si Argyl.

"Wala ka bang ibang ginagawa? Why are you still bugging me?" Iritado na talaga ako.

Tumawa lang si Argyl. "I made myself free for one week."

Mariin ako'ng pumikit tapos tiningnan sya pagmulat ko. "So, one week mo ako'ng
pepestehin?"

"Ay grabe. pepestehin talaga?" Kunyari ay nasaktan ito. "Pero kung yun yung gusto
mo, pwede rin!" Biglang naging cheerful sya ulit.

I groaned in dismay. Isa'ng malaking parusa. Hindi na din ako tinigilan ng pang
aasar nila Kidd at Min Jae mula kaninang umaga.

"Oh, akala ko magpa practice kayo ni Aura?" Napatigil sa pagbasa si Min Jae ng
makita nyang pumasok si Kidd sa tambayan nila.

"It ended early. Kanina pa actually, may inayos pa ako sa office." Kibit balikat na
sagot ni Kidd. "Ano plano?" Tanong nya na nakatingin sa akin.

I also shrugged my shoulder tapos umiwas ng tingin.

"Ayaw nyan mag race." Naiiling na sabi ni Min Jae.

Tumabi si Kidd kay Min Jae. "Kanina ka pa naka busangot ah. Problema?" Tanong ni
Kidd sa akin.

"Napepestehan na sa akin." Natatawa na sagot ni Argyl.

"Aish! Shibal!" Sabi ko na lang tapos tumayo. Kung pwede lang maglaho sa harap ko
si Argyl, ginawa ko na.

"San kapupunta?" Min Jae asked.

"Bibili ng malalamon."

"Kami na lang ni Kidd." Biglang tumayo si Min Jae tapos hinila patayo si Kidd na
mukhang nagulat. "Hindi pa ba tayo uuwi?"

Umiling ako. "Ayoko pa umuwi."

Si Argyl naman, kumuha ng libro at nagbuklat. Hindi ko alam kung magbabasa talaga
sya o joke lang yun.

Bago pa ako makasagot, hinila na ni Min Jae palabas si Kidd. So umupo na lang ako.
Doon ko nakita yung cellphone ni Kidd na naiwan pala. Naisip ko na ihabol, pero
babalik rin naman yun agad.

Kinuha ko na lang cellphone nya at naglaro.

Nagulat ako ng biglang mag vibrate yung cellphone. Someone's calling.

Hindi ako agad naka galaw ng mabasa kung sino yung tumatawag.

ALAURA.

ALAURA CALLING..

"Ya, just answer it! Vibrating sounds irritates me!" Biglang sabi ni Argyl.

"Suits you." I mocked. I looked at the monitor again. Nag iisip ako kung sasagutin
ko pa nang biglang tumigil yung pag ring. I sighed in relief.

But nagulat ako ng biglang nag ring na naman. Si Aura ulit!

"Ya! Are you gonna answer it or i will?" Nagulat ako ng biglang sumigaw si Argyl.

"Aish!" Sabi ko bago pindutin yung accept button.

"K-kidd.." I heard her on the other line. "I-i'm sorry.. p-pwede mo ba ako'ng
puntahan?" It's Aura's voice.. but it sounded like she's crying. "P-pasensya na.."
Then she sobbed.

"W-where are you?" Panicked ran over me. Bakit sya umiiyak?

"N-nasa police station ako ngayon.. yung malapit sa school, Kidd.. Please..."

Hindi na ako nakapagsalita. I just ran out of that place and got into my motor
bike. Hindi ko na pinansin yung pagsigaw ni Argyl ng pangalan ko.

Binundol ng kaba yung dibdib ko. It never happened to me before.

TWENTY FIVE -

It's my first time in a Police Station and my mind is a total wreck.

Hindi ko mapigilan umiyak. Nakatungo lang ako. Nang sabihin nila na tumawag ako ng
guardian, hindi si mommy ang naisip ko. Honestly, si Joon ang unang naisip ko.
Pakiramdam ko, sya ang dapat ko'ng tawagan. I feel hopeless.

Pero may sumiksik sa utak ko. Hindi ko naman sya totoong boyfriend.. and Joon is
not considered as a close friend. We were bounded by a deal. A stupid deal.

I looked at my cellphone.

I just called the first name that popped into the screen, and it's Kidd.

Alam ko na nasa school pa sya, or kung wala na, malamang na hindi pa sya
nakakalayo.

I don't know if he'll come, i don't even know if he cares.

"Miss, may tinawagan ka na bang guardian?" Tanong nung police officer na nasa desk.

Hindi ako nagsalita. I don't want to bother Kuya. Hell, ayoko nga na malaman nila.
This incident is so embarrassing! Kahit si beshy. Ayoko din sya mag alala.

"Aura."

Mula sa pagkakatungo ko, tiningala ko kung sino yung dumating. Napa tayo ako ng
makita ko si Shin. He looked really worried.. or i was just seeing things?
"Aanong ginagawa mo rito? What happened? Okay ka lang ba?" Nagulat ako ng sunod
sunod na magtanong si Shin habang hawak ako sa balikat.

Hindi ako makapag salita.

"Ay. Miss sabi ko guardian ang tawagin mo." Sabi nung police.

"Sir ano po ba ang nangyari?" Shin asked the officer.

"Kaklase ka ba nya? May insidente lang kasi sa jeep. Madami naman ang nakakita pero
hindi kasi nagsasalita si ma'am." Paliwanag ng police.

Hindi pa rin ako gumagalaw. Nakakahiya! Bakit si Shin yung pumunta?

"What? Ano po'ng nangyari?"

"Eh may nanghipo po kay ma'am sa jeep." Pagkasabi nun nung police, hindi ko alam
kung bakit bigla na lang nawala sa tabi ko si Shin.

Paglingon ko, nasa harap na sya nung lalaki na nanghipo sa akin tapos bigla nyang
sinuntok.

Sisipain sana ni Shin yung lalaki pero mabilis naman yung mga police kasi pinigilan
si Shin tapos nilayo sa lalaki. God, i hated that guy. I wanna crush him till he
bleed!

"Sir naman, wag na kayo gumawa ng gulo. Pinapunta kayo dito para alalayan si ma'am
magsampa ng kaso. Hindi kasi sya nagsasalita." Awat nung isa pang police.

"Fuck!" I heard Shin cursed.

Kumalma na sya tapos nagulat ako nung nilabas nya wallet nya at naglabas sya ng
ilang lilibuhin at patago na nilapag sa mesa nung police.

"Boss, baka pwede naman na gawan na natin ng paraan na makulong na agad yan."
Mariin na sabi ni Shin, parang hirap magsalita. He was like breathing hard na
parang hindi sya makahinga ng maayos.

Nakatingin lang ako sa kanila habang tumutulo luha ko.

Before i knew it, hila hila na ako ni Shin palabas ng presinto.

"Ya, are you okay? Magsalita ka naman." Hinawakan nya naman yung dalawang balikat
ko, this time, mas mariin.

Hindi pa rin ako nagsalita.

Naglabas ng panyo si Shin tapos pinunsan yung luha ko.

"B-bakit ikaw yung pumunta.." Mahinang tanong ko, still sobbing.

"Nasa akin cellphone ni Kidd." Huminga sya ng malalim. Umiwas na ako sa pagpunas
nya sa luha ko.

"S-salamat." Sabi ko, Tatalikod na sana akong hawakan nya yung kamay ko.

"Teka, saan ka pupunta?"

"Uuwi na." Sabi ko.

"Pano ka uuwi nyan? Tsk." Umiling iling sya. "Ihahatid na kita."

Hinila ko yung kamay ko sapagkaka hawak nya. "W-wag na. S-salamat na lang." Bumalik
sa ala-ala koyung lahat ng sinabi nya sa akin kahapon sa tapat ng glee club office.
"Pasensya ka na din sa abala. Hindi ko naman alam na nasayo yung cellphone ni Kidd.
W-wala kasi ako ibang maisip na tawagan."

Tapos tumakbo na ako.

Nung medyo malayo na ako, lumingon akokung sumunod sya. Nung nakita ko na hindi,
binagalan ko na pag takbo ko, pero bigla ako'ng nabangga.

"Aray!" Napaupo ako sa semento. Ang malas naman ng araw na to!

"Oh, Aura? Aura ikaw ba yan?" Tiningala ko yung nagsalita. Si Kidd!

Tinulungan ako ni Min Jae tumayo. "Ayos ka lang ba? San ka galing? Nakita mo ba si
Shin?"

"A-ayos lang ako." sabi ko habang pinapagpag yung palda ko. Iniwas ko yung mukha
ko.

Doon ko napansin na kasama nila si Argyl. She was sucking a lollipop at may hawak
syang plastic bag na halatang puro pagkain ang laman. Naka tingin lang sya sa amin.

"Nakita mo ba si Shin? Sabi nung pinagtanungan namin, dito daw pumunta si Shin ng
naka motor." Si Min Jae naman ang nagtanong.

"Andito ako."

Lahat kami napalingon ng magsalita si Shin.

Sinundan nya ako? Or.. dun lang din talaga ang way nya? Haaayyyyy! Assuming!

"Oh, asan motor mo? San ka ba pumunta?" Kidd asked him.

Hindi sumagot si Shin, naka tingin lang sya sakin ng parang tanga. Umiwas ako ng
tingin tapos tumalikod na.

"U-uuwi na ako. Bye."

"T-teka, Aura!" Narinig ko si Kidd na tumawag pero hindi na ako lumingon. I just
really want to go home. "Akala ko kanina pa sya umuwi?" Narinig ko pa na sabi ni
Kidd.

Parang natakot na ako sumakay ng jeep so pumili akong kaunti lang yung sakay na
pasahero. Kaya ako napunta sa presinto kasi yung lalaki na katabi ko kanina,
hinahawakan yung bewang ko. At first umiiwas ako, baka coincident lang. Pero parang
sinusundan ng kamay nya yung bewang ko. I looked at him to warn him but the fucker
just smiled at me!

So i slapped him, to the horror of other passenger. Tapos sinigawan ko sya,

mangiyak ngiyak na ako. Nagkataon na may pulis sa jeep. Hindi nya binitawan yung
lalaki tapos pinasama ako sa presinto para magbigay ng statement at magsampa ng
kaso.
And the rest, is what happened.

This is embarrassing.

"Aura?" Kuya's jaw dropped when he saw me enter the door.

Umiwas ako ng tingin tapos sinara yung pinto. Lumapit sya sa akin.

"What happened? Did you cry?" Hinawakan nya yung mukha ko. It's kinda funny because
he was holding a cooking spoon in his left hand and he has apron on.

Umiling ako. "W-wala to kuya. Sige, magbibihis na ako." I hurriedly went upstairs.

Matapos ko itapon kung saan yung bag ko, humiga ako sa kama tapos yinakap si Coco.

"Alam mo, ang malas ko ngayong araw. Hay. Madaming hindi magandang nangyari." I
actually felt better na may COCO ako at this moment. Parang may kausap ako talaga.
"Buti ka pa, walang problema. Kainis!" Yinakap ko pa sya ng mahigpit.

Sa kakaisip, hindi na ako nakapagpalit ng pambahay at nakatulog ng naka uniform pa.

Syempre pa, maaga ako nagising at sandamakmak yung morning glory ko! Epekto ng pag
iyak. Pinilit ko pa ulit matulog pero wala, kung anu ano lang naisip ko. Sumiksik
din sa isip ko yung birthday ni Tita Marie. Wala pa ako'ng isusuot! Aish!

Hihiram na lang siguro ako kay mommy.

Two days more.

JOON'S POV -

Everything is smooth, everything is fine.

But there's a problem.

I'm not used in being fine!

Wala ako'ng plano mag ditch ng klase ngayo'ng araw. Wala din ako'ng plano na
interisante. Naisip ko na ayain na lang ulit gumala si Aura after class since
kailangan ko'ng magamit ang presensya nya for convenience, but she looked weird
today.

Nakatulala lang sya mag hapon.

Nung lunch na, i heard Jelly said na naninibago sya kasi ang tamlay ni Aura.

Ano naman kaya problema ng isang yun?

Well, yung tungkol sa kuya nya naman, it's well covered. They won't dare go against
moi.

Pumunta na lang ako sa likod ng school nung lunch para mag yosi. Wala ako'ng gana
kumain.

Patapos na ako sa pangalawang stick nang makasalubong ko si Shin.

"Nag race kayo kagabi?" I wasn't really the type to start the conversation but
sometimes there's an exception.

"Ani. I did not race." He replied.

"Wae?"

"Wala lang. Wala sa mood." Naglabas sya ng yosi at lighter.

"Asan yung dalawang bugok?"

"Papunta na." Sagot nya. Nung nasindihan nya na yung yosi nya, hindi ko alam kung
bakit tingin sya ng tingin sa akin.

"Wae?"

The bastard just shrugged his shoulders.

"Fucker." I said bago umiling. "I'll go ahead." Sabi ko.

"Ya." Nakakadalawang hakbang pa lang ako nung tawagin ako ulit ni Shin.

"Ano?!" Kunot ang noo na nilingon ko si Shin.

Mga dalawang segundo nya akong tiningnan bago nagsalita. "Nasan ka kagabi?"

Lalong nangunot ang noo ko sa tanong nya. "Sa bahay. Bakit? Kailangan ko na mag
report sayo ngayon?" That was a joke. Half truth.

"Stupid bastard." Sabi nya pagkatapos bumuga ng usok. "Didn't Aura told you? You
seemed so relax.."

There was something in Shin that i don't like whenever he says Aura's name. I
fucking hate it when he says her name. Damn it.

Shin smirked when i looked clueless.

"Ya! Ano'ng meron? Speak, you fucker. Palli! I ordered.

"Oh, oh. Late na ba kami?" Out of nowhere, two more fucker came. Min Jae and Kidd.
"Ano meron?" Min Jae asked.

"Ya! Bang Young Shin!" I walked and stoo in front of him ignoring the presence of
the two. "What happened?"

"Some lewd grabbed Aura's waist in the jeep.. intentionally. They were sent to the
police station last night. And she's kinda wrecked." He said in between puffing his
cigarette.

I froze when i heard what he said.

"B-bo?" I heard it right, but i need the confirmation.

"Ya, you didn't know?" Min Jae looked surprised. "She was crying bad last night.
Men, if i was there, a few punches should do to that bastard." Naiiling iling na
sabi ni Min Jae.

"Good thing we're nearby. Shin got there first." Kidd said too.

Hindi ko na hinintay na may magsalita. I ran to the canteen. Alam ko na andun pa si

Aura at si Jelly dahil maaga pa. Malamang na kakaupo pa lang nila para kumain dahil
mahaba ang pila.

Nung makapasok na ako sa canteen, kaagad na hinanap ng mata ko si Aura.

I feel really bad. Ayoko ng ganitong pakiramdam. Knowing na may gumawa nun kay
Aura. Aish!

Nung makita ko sila ni Jelly, dali dali ko silang pinuntahan. Umupo ako sa tabi ni
Aura, medyo hinihingal pa ako.

Tiningnan lang ako ni Aura. Usually, magbubunganga na sya pero nakakapanibago dahil
bahagyang nanlaki lang yung mga mata nya.

"Ya, what happened last night? Okay ka lang ba?"

"Hala. Bakit? Anung nangyari?" Halatang gulat din si Jelly sa tanong ko

"W-wala." Tanggi ni Aura.

Tiningnan ko si Jelly, tapos tumayo ako. "Mag usap nga muna tayo. Dali." Sabi ko
tapos naglakad palabas ng canteen.

Actually, hindi ko sure kung susunod sya sa akin or ipagpapatuloy yung pagkain nya.
I can go back anytime anyway, but luckily, nakita ko na sumunod sya. I stood next
to my motorbike.

"A-ano ba yun?" Matamlay na tanong ni Aura.

AURA'S POV -

"Bakit hindi mo ko tinawagan? Bakit hindi mo sinabi sa akin? Anong nangyari? Ano'ng
ginawa sayo ng kupal na yun ha?"

Kumurap kurap yung mata ko nang sunod sunod na birahin ako ni Joon ng tanong nung
sinundan ko sya sa gilid ng canteen. Pinaikot nya pa ako as if checking kung may
sugat ako o ano.

"Ya! Sumagot ka. Aish! Sinabay na lang sana kita umuwi. Aish Jjinjja!" He sounded
like a kid getting upset because his toy broke.

"W-wala naman.." Hindi ko alam sasabihin ko. I wasn't expecting his reaction to be
like this.

I wasn't actually expecting na malalaman nya o mag rereact sya.

"Ano'ng wala naman? At bakit si Shin nauna dun? Bakit sya tinawagan mo?"

"What? I wasn't-" He cut me off.

"Ya, me gusto ka talaga sa kanya no? Aish, Jjijja! You can't do that to me! You are
supposed to be my girlfriend and you can't like any of my minions!"

Napa nganga ako sa sinabi nya. "Sira ulo ka pala talaga eh. Si Kidd yung tinawagan
ko-" He cut me off again.

"Kahit na! Ako dapat tinawagan mo." Mariin na sabi nya, tinuro pa yung dibdib nya.

"Seriously, let's stop. Tapos na, okay? Si Kidd yung naisipan ko'ng tawagan dahil
unang una, hindi ko alam kung nasaang lupalop ka at baka maka istorbo ako sayo.
Hindi kasama sa deal na tatawagtawagan kita kapag may kailangan ako."

"So si Kidd, hindi mo naisip na baka maistorbo mo sya?" Is he mocking me.. or what?

"Alam ko na nasa school pa sya kasi kakahiwalay lang namin, and sya yung unang una
sa dialled list ng cellphone ko." Hindi ko alam kung bakit ako nag e explain!

"So kayo na yung close ngayon? Tinataagan mo sya, ganon ba?"

"What? I can't- Seriously, para kang tanga! Kakain na ako, gutom na ako." Sabi ko
tapos iniwan ko sya dun.

I can't understand that guy. Bigla bigla na lang mag iiba yung ugali! Hay.
TWENTY SIX -

FIRDAY.

"Troublemaker?" Nangunot yung noo ko nung makita yung sinulat ni Kidd. "Hey, this
is too sexy!"

"Alam mo yan?" Nagtataka na tanong ni Kidd.

"Of course! Mahilig si Beshy sa mga Kpop songs and idols, madalas sya magpakita sa
akin ng mga videos and i hella saw troublemaker's choreo no."

"Ah.. well, hindi lang naman yan yung nakasulat dyan diba?" Nagturo pa si Kidd ng
isa'ng kanta.. habang kumakain ako ng pizza.

Yun yung deal. Kada practice namin, kailangan may pizza.

LOL. Iba talaga pagka gusto ko pagkain ng pizza. Palagi ako nagke crave. Syempre
iba ibang falvor naman kaya keri lang.

Nagdala ng laptop si Kidd so nakakapag search kami sa youtube ng mga kanta. Bale
mag reremix daw kami tapos lalagyan ng kpop song kasi uso. I haven't seen Kidd
dancing and i haven't seen or heard him singing so medyo curious rin ako.

As usual, naubos yung oras namin kakakain at kakapili ng kanta pa lang.

"So.. pupunta ka bukas?"

"Huh?" Nilingon ko si Kidd.

"Sa birthday ni Tita Marie.."

"Ah!" I nod. Of course, imbitado sila. "Pero hindi ko pa alam. Wala pa ako damit,
baka humiram na lang ako kay mommy." Sabi ko tapos sumubo ulit sa hawak ko na
slice.

"Damit?"

"Oo. Ano ka ba, syempre sosyalan yun, at alam mo naman na hindi na kami mayaman, so
i'm struggling when it comes to parties na ganyan. Hindi ko naman matanggihan."

Tumango tango lang si Kidd.

Nakapag online ako saglit tapos nag aya na si Kidd umuwi.

"Isasabay na kita. Kapag may practice since medyo late na, sakin ka na lang sumabay
umuwi."

"Call!" Sabi ko. Kung ibang pagkakataon to, tatanggi ako. Pero iba na ngayon, after
nung nangyari sa jeep, i can never ride the jeepney the same again.

Syempre bitbit ko yung box ng pizza kasi may natira pa. Isa'ng slice lang kinain ni
Kidd. Nasuya na siguro. lol.
"Here." Inabot sa akin ni Kidd yung nag iisang helmet.

"Wala ka bang ibang helmet?" I asked.

"Wala."

"Okay." Bigla ko naalala si Joon. Pareho sila ni Kidd. But Shin, on the other hand,
may pink na helmet. Haha.

Sumakay na ako sa motor nya. Ang excitement ko na maka uwi ng may dala na pizza ay
hindi ko mapigilan. Magpipizza party ako mag isa sa kwarto. Pero na realize ko na
lumiko sa ibang daan si Kidd, palayo sa bahay namin.

"Hoy, san tayo pupunta? Sa kanan kalumiko!" Tinapik ko sya sa balikat.

"Basta, stay put ka lang dyan." He assured me.

Hindi na ako nagsalita.

"A-ano'ng ginagawa natin dito?" Tanong ko ng tumigil yung motor ni Kidd sa harap ng
isa'ng botique na alam na alam ko ang mga presyo ng damit.

"Tara, baba ka muna." Ginilid nya yung motor tapos hinila ako papasok.

"Good evening Mr. Chua." Nakangiti na sabi nung babae na sumalubong sa amin.

They use to call me Ms. Marquez when i enter here too.. pero matagal tagal na iyon
since si mommy o ang stylist namin ang palaging namimili ng damit ko. Siguro limot
na nila kami, at alam na rin nila siguro kung ano nangyari.

"Ilapag mo nga muna yan dyan." Utos ni Kidd sa akin. He was refering to the pizza
box and our bags.

So i did.

"Ano bang ginagawa natin dito?"

"We'll buy you a dress for tomorrow."

The moment na narinig ko yun, hinila ko yung kamay ko sa pagkaka hawak nya. "What?"

"Yes. Please, wag ka na tumanggi. Isipin mo na bonus to sa deal natin." Sabi ni

Kidd na tumitingin na ng mga damit sa rack.

"P-pero.. Kidd, this is too much. Makakahiram naman ako kay mommy."

Nilingon nya ako. "I'm gonna give this to you as a gift. Okay?"

"Kidd naman eh. I know this store and the prices of these dresses are no joke."

"No more buts. This is my token of our friendship.. since i pressume na friends na
talaga tayo." Tapos tumawa sya.

"Of course, we're friends!" I said.

"So you'll let me do this." Ngumiti lang sya tapos pumili sa rack ng mga damit. May
saleslady na sunod ng sunod sa amin. Nung nakapili na si Kidd, inabot nya sa
saleslady yung mga napili nya.
"Sumunod ka na. Pipili tayo ng pinaka nababagay sayo."

Wala na ako'ng nagawa. Blessing in disguise na rin to'ng nangyayari.

TOO SHORT.

TOO PALE.

TOO PLAIN.

The first three dresses na sinuot ko, nakatamo ng panglalait kay Kidd na sya namang
pumili.

"Eto?" Lumabas ako sa fitting room wearing a black lace dress.

"Good."

Ngumiwi ako. "Eto na?"

"May isa pa, diba? Isukat mo na rin." Sabi nya habang nagbubuklat ng magazine.

So sinukat ko pa.

"Uy Kidd. Eto?" This time it's a peach dress na may black details.

"Perfect." Napatayo pa sya ng sabihin yun. He even put his hands on his waist.

Ngumiti ako. "So eto na?"

Imbes na sagutin ako, liningon nya yung saleslady na nag assist sa amin. "We'll get
the last two. Find us a shoe and a bag. Thanks." Sabi nya sa saleslady.

"Hoy, sabi mo damit lang?" Lumapit ako sa kanya. Naka yapak lang ako since carpeted
naman yung botique.

"Wala ako'ng sinabi na damit lang. Tsaka sayang naman kung hindi rin bago yung
sapatos at bag mo, diba?"

"Hay. Kidd, this is too much. Wala ako'ng masusukli sa ginagawa mo."

"Friends aren't suppose to give something just because a friend also gave them
something. Ano ka ba? Just take and take." Natatawa pa na sabi ni Kidd.

"Hindi ako sanay ng ganito. I hope last na to. I really appreciate this, Kidd."Sabi
ko.

"You should!"

I laughed at his answer.

"Ano'ng size ng paa mo?"

"Eight." Sagot ko.

"Alright." Sabi nya tapos ginulo yung buhok ko at sumunod dun sa saleslady.

So bumalik ako sa fitting room at binalik yung uniform ko.

Tulog na si kuya ng makauwi ako. Actually, naka tulugan nya yung tv ng bukas.
Mabuti na lang din kasi panigurado magtatanong yung bakit madami na naman ako'ng
dala. Hay! These boys really know how to make someone go home with so much.

Nilagay ko sa ref yung pizza tapos umakyat na ako.

I texted Kidd my hindi-ko-na-mabilang-na thank you at mag iingat sya.

"Hello Coco! may damit na si mommy para bukas!" Nilapag ko yung bag ko at mga dala
na paperbags sa kama.

"Okay lang ba?"

Kanina ko pa pinagmamasdan si kuya habang paikot ikot sa salamin na nasa kwarto ko.
Kanina pa ako naka bihis pero parang hindi sya mapakali.

Tumango ako. "Ay nako kuya. Male late tayo sa ginagawa mo. Bakit ba di ka
mapakali?"

"Ano ka ba, it's my first time to attend a gathering like this mula ng maghirap
tayo." Sabi nya habang chinicheck na naman ang sarili nya sa salamin. "Hindi ko
lang matanggihan si Rance."

I am wearing the peach dress with black details. The one that Kidd said PERFECT. I
suddenly had the urge na magpa impress kay Kidd. he bought me the dress as the
token of his friendship. I really don't like to accept it at first. Ayokong isipin
nya na nagte take advantage ako sa kanya at hindi naman talaga ako sanay ng
nililibre.

Mabuti nga at hindi na nagtanong si kuya o nagtaka sa damit ko.

Si mommy naman, well, hindi makakasama. She was worried what i would wear kaya
papahiramin nya daw ako, but i told him someone gave me a dress.

She became more worried ng malaman na galing sa common friend namin ni Joon yung
'gift".

But i explained na hindi ko naman talaga gusto.

"Is Joon going to attend?" Tanong ni mommy.

"Y-yes. He's also Rance's friend."

Tumango tango si mommy. "Is that so? I might ask Rance to come over again to ask
what he thinks of Joon."

That conversation made me froze. Ugh! Ano'ng sasabihin ni Oppa? Na warfreak,

mahilig mag cutting, madalas mag mura at may bisyo si Joon? Argh! It's not as if
totoong kami, no.

"Tara na." Sa wakas ay inaya na ako ni kuya.

Magta taxi na lang kami. Nung mailock na namin yung bahay, naka hanap naman kami
agad ng taxi. Sa bagong bahay daw nila Oppa gaganapin. Binenta na nila yung bahay
na katabi nung dating bahay namin and they bought a new one mula ng umuwi sila
galing China.

Umaalingasaw ang tapang ng pabango ni kuya sa loob ng cab.

Hindi pa rin sya mapakali. Ilang ulit nya'ng inaayos yung bow tie nya pati
pinapagpagan yung suit na suot nya.

"Kuya? Ano ba? Para kang sira dyan. Hindi ka mapakali. Wala naman sigurong
mangangain sa atin dun, no." Saway ko.

"Damn. I don't know how to approach them you know."

"Then don't. Sila ang mag approach sayo. Kahit ano naman ang galaw natin, palagi
silang may sasabihin. Masanay ka na sa bulungan nila." Hindi ko mapigilan ang
sarili ko. Ganun na kasi ang ihinahandan ko.

"Woah. Take it slow, my sister. I'm just thinking kung after all this time eh
papansinin pa rin nila ako." I was thinking na yung mga dating kasama nya sa pag
gala at gimmick yung tinutukoy nya.

I believe na invited din sila dahil well, Tita Marie has many friends. Malamang na
pati mga anka nila eh papuntahin nya din.

Almost thirty minutes din ang byahe.

Dahil alas otso na kami nakarating, madami dami na ang tao.

"Stick to me, okay? Wag kang gumala kung saan saan. Kapag sinabi ko na uuwi na
tayo, uuwi na tayo." Kuya told me habang pinapakita namin yung invitation namin.

"Syempre." Sagot ko na lumilinga linga na kung may pamilyar na mukha na ako'ng

nakikita.

Surely, nung birthday ni Shin ay may mga kakilala ako, pero hindi naman ako
nakaranas ng diskriminasyon. Paano? Umeksena si Joon at hinila pa ako paalis.

"Alis, Aura."

Bago namin mamalayan ay nasa harap na namin si Oppa.

I don't even know why i always swoon whenever i see him. I feel stupid.

But naka abrisiyete sa kanya si Cheska.

"Hello, Aura." Nakangiti na bati ni Cheska.

Pinilit ko'ng ngumiti. It's not that i don't like her or i don't want her to be
with Oppa. Hindi ko lang inasahan na may skinship na agad.

So what? Wala naman ako karapatan mainis.

Tapos inalis ni Cheska pagkaka abrisiyete nya kay Oppa. "You guys should go. Ako na
lang ang sasama kay Aura." Nagulat ako ng lumapit sya at tumabi sa akin.

Nilingon kami ni Kuya.

"Are you sure?" Paninigurado ni Oppa.

Hindi ako nakapagsalita. How?

"Alright. Tatawagan na lang kita." Sabi ni kuya sa akin.

"Tara?" Aya ni Cheska. She's glowing. Kumikinang yung suot nya'ng gold earings and
chocker.

"S-sige." Sabi ko na lang. Naglakad kami papunta sa isa'ng table.

"Kain muna tayo. Hindi pa rin naman ako kumakain, i waited for someone na pwede
makasabay, and gladly, ikaw pa lang ang unang nakikita ko na suitable." Sabi ni
Cheska.

"S-sige. Kanina ka pa ba dito?"

Tumango sya. "Yes. Kaninang hapon pa ako nakigulo dito."

"Oh, wait. Asan pala si Tita Marie?"

"I think, nasa taas pa sya. Na late din ng dating yung stylist nya kaya inaayusan
pa lang sya."

Tumango tango ako. I was still holding the gift mommy bought for Tita. Ni hindi ko
alam kung ano ang laman nun. Sealed yung paper bag.

"W-wala pa ba sila J-joon?"

Kasalukuyan na kaming kumukuha ng pagkain ng biglang tanungin yun ni Cheska. I

wasn't thinking anything stupid at that time dahil clear ang utak ko.

"I-i don't know, really. Hindi kami nag usap." Sabi ko.

"Why? I though sabay kayo darating." She answered. Hindi kami nagtitinginan.

I laughed. "Si Kuya kasabay ko, sya din kasabay ko pauwi."

We went into the table nearest to where we are. Kaming dalawa lang yung andun, then
we started eating. Nagulat ako kasi magana sya kumain, nakatingin lang ako sa
kanya.

"What?" She stopped stuffing his mouth. "I'm sorry, ganito talaga ako kumain." Then
she laughed.

Natawa din ako. "It's alright. Nagulat lang ako."

"Well, i'm aware na iilan lang talaga ang mga kagaya ko kumain sa atin, alam mo na.
Mommy even scolded me one time when we attended a gathering kung saan, nagutom
talaga ako sa tagal mag speach nung speaker."

Natawa ako ulit. "Yeah, well. Wala naman masama kumain ng magana kung gutom ka na
talaga." I found myself agreeing to her.

"I know, right?" She rolled her eyeballs. "Tara, kain lang tayo." She smiled before
she ate again.

So kumain na rin ako.

Nakakatuwa na wala na yung awkward atmosphere sa amin ni Cheska. Hindi kagaya ng

dati.

"Annyeong!"

Pasubo na ako ng pagkain ng umupo sa tabi ko si Min Jae.

"Oh, Min Jae! Tara kain." Aya ni Cheska.

"Aish." Ngumiwi bigla si Min Jae pagtingin kay Cheska. "Manghahawa ka pa ng gana mo
kumain."

Tumawa kami ni Cheska. "Grabe ka talaga!"

"I-ikaw pa lang ang andito?" Tanong ko.

Tumango sya. "Ewan ko sa mga yun, baka mamaya pa sila pupunta. By the way, okay ka
na ba?"

Mabilis ako'ng tumango. "I'm okay now."

"Why? Did something happened?" Napatigil sa pag nguya si Cheska.

"W-wala naman." Sagot ko.

Tumango lang si Cheska. Halata naman na alam nyang me nangyari but she just refused
to ask again since mukhang nag refuse na ako mag kwento.

"Sayaw tayo mamaya ha?" Biglang sabi ni Min Jae.

"Ang daya! Bakit sya lang inaaya mo?" Sabi ni Cheska.

"Ayoko! Aapakan mo na naman ako." Parang bata na sabi ni Min Jae.

"Grabe ka! Dalawang beses pa lang naman kita naaapapakan!' Sabi ni Cheska

"Dalawang beses mo pa lang din naman kasi ako'ng nauuto na isayaw ka." Ngumuso si
Min Jae.

Natawa ako sa kanila. "Kumain ka na nga lang din Min Jae." Sabi ko na lang.

Kumuha si Min Jae ng wine imbes na pagkain.

Patapos na kami kumain ni Cheska ng mag text si kuya na bumaba na daw si Tita
Marie. So Inaya ko na si Cheska at Min Jae.

"H-hello po Tita. Happy birthday." Nahihiya na sabi ko kay Tita Marie ng makaharap
ko na sya. Madami ang kumakausap at bumabati sa kanya, so i waited.
"Aura!" We kissed. "You look so pretty. And thank you hija." Sabi nya nang iabot ko
na yung paper bag.

"S-salamat po Tita. I-ikaw rin. You look younger."

Tumawa si Tita. "Where's your mom?"

"May work po eh. Babawi na lang daw po sya sayo next time."

"I see." Tuamgo tango si Tita. "Well, i hope you enjoy yourself here. I'm glad na
after all these years, eh kayo rin naman pala talaga ni Rance ko ang magkaka
tuluyan."

Hindi agad rumehistro sa utak ko yung sinabi ni Tita so i said "P-po?"

Tita Marie laughed. "It's okay, hija. I know. You don't have to keep it as a
secret."

"A-ang alin po?"

"That finally, kayo na ng unico hijo ko."

Hindi ko alam kung gaano ka epic yung mukha ko ng marinig ko yun kay Tita.

TWENTY SEVEN -

"P-pero tita.."

Nung magsasalita na ako, bigla namang sumulpot yung isang katulong tapos may
binulong kay Tita Marie.

"Excuse me hija. We'll talk later, okay? Seems like the band that will play just
arrived." Hinawakan nya ako sa kamay tapos umalis na sya.

I was just standing there when she left.

Hindi ko maisip kung bakit nya nasabi yun.

Kami? Ni Oppa?

I WISH!

OOPSS.

Pero bakit nya naman naisip yun? We barely even speak when we were in school! Gee.
Kung alam lang ni Tita. Palaging naka buntot si Oppa kay Cheska. Errr.

"Hey, are you okay?" Mula sa tabi ko, nagsalita si Cheska.

Magkakasama pa rin kami nila Min Jae, but they talked to other people while i was
talking to Tita Marie so hindi nila narinig yung sinabi ni Tita Marie.

"Para kang statwa dyan." Si Min Jae naman.

Nilingon ko sila. "W-wala to. May iniisip lang ako."

"Hmm. Tara, balik na tayo." Aya ni Cheska.

On our way to go back, may nakasalubong kaming flock. Unluckily, kasama dun si
Irene, isa sa mga pinaka bratinella at mean na babaeng nakilala ko sa buong buhay
ko.

"Hey, Cheska. Min Jae." Sabi ni Irene. She saw me, but purposely did not mention my
name. And it's fine! It's not like i want her to mention my name.

"Hey, Irene. Kakarating nyo pa lang ba?" Cheska asked her.

Tumango si Irene. Then the guy next to her spoke. "May plano ba kayo'ng after
party? Where's Rance?"

"No, wala eh. He's with Alistair."

"Oh, Alistair Marquez?" The guy asked. "Aren't she his sister?" Tinuro nya ako.

"Yes, she is."

Tiningnan ako nung lalaki mula ulo hanggang paa. I don't know him. Maybe i do, but
not in name. He looked rude. Tapos he smirked. "I see. Saan na kayo ngayon
nakatira?" He asked, mockingly.

"What do you expect, Dave. Of course hindi na sa mansion nila." Irene answered.

I was lost between their conversation. I felt like i was just listening to two
people talking about me and kuya behind our back. But in reality, no, nasa harap ko
sila.

"Irene. That's rude." Saway ni Cheska, sabay tingin sa akin, as if saying not to
mind what they said.

The other guy also spoke. "We weren't saying anything bad. We're stating a fact."
The guy arrogantly said. Tinaas pa yung hawak na glass wine.

"Yes, if not for your tone." Min Jae interrupted. "Let's go." Hindi maipinta yung
mukha ni Min Jae. Tapos nauna sya maglakad.

Sumunod kami ni Cheska.

"See ya later!" Maarte pa na sabi ni Irene at kumaway sa amin.

"I should have punched that Dave guy." Biglang sabi ni Min Jae nung makabalik na
kami.

"Hey, relax." Sabi ni Cheska.

"That fucker has been getting on my nerves." Madiin na sabi ni Min Jae. Mukhang
badtrip talaga sya. Naka kuyom pa yung kamay nya.

"Min Jae, hayaan mo na." I smiled. "Mga wala lang magawa yun." Sabi ko. Hindi naman
ako na bother dahil inasahan ko na.
"You should have said something to shut them up." Sabi pa ni Min Jae, tightining
his jaw.

"Hey, relax lang." Hinawakan ko yung kamay nya. Hindi ko alam kung bakit biglang
ganun reaction ni Min Jae. "Wag na lang natin sila pansinin."

Then he sighed.

We got our own glass of wine after a while and just talked. The band started
playing random smooth music.

Min Jae kept looking on his watch afterwards.

"Wala pa ba sila?" Cheska asked.

"Oo eh. Yaan mo na nga, bahala na sila."

Kasalukuyang nagsasalita si Tita Marie sa harap tapos lahat ng guests eh naka tayo
para makita at marinig sya ng maramdaman ko na may humapit ng bewang ko. Out of
reflex bigla ko syang natulak tapos sumiksik ako sa banda ni Min Jae.

"Oh.." Gulat na hinawakan ako ni Min Jae sa balikat dahil medyo na out of balance
ako.

"Aish. Very clumsy." That deep, familiar voice.

It's Joon.

Syempre pa, napatingin kaming tatlo nila Min Jae at Cheska.

Sumunod na dumating sila Kidd at Shin. They were all nonetheless very dashing with
their attire! Nasasanay na ako na puro gwapo ang nasa paligid ko.

"Don't do that again ever!" i hissed at Joon. Matalim yung tingin ko.

He just cocked his head on the side then stood beside me.

"Pre, tagal nyo naman. Nagpa parlor pa ba kayo?" Mahinang tanong ni Min Jae kila
Kidd at Shin.

"Ulol." Agad na sagot ni Kidd. "Me kupal kasi na nag iinarte." Tapos tiningnan ni
Kidd si Shin.

"Gago. Kayo to'ng namilit. Sabi ng tinatamad ako pumunta." Sabi naman ni Shin sa
dalawa.

"Sino kasama mo?" Bulong ni Joon. He was being close, too close that i smell him.
Amoy alak!

"Uminom ba kayo?" Gulat na tanong ko.

He just smiled, his eyes looked like he's very sleepy.

"A bit." Iminuwestra nya pa yung daliri nya para ipakita na kaunti lang nainum
nila.

Ngumiwi ako. "My God. How could you come drunk?" Sabi ko. Nagbubulungan lang kami
since may mga tao pa rin sa paligid na nakikinig kay Tita Marie.
"It's fine. We're not drunk though."

"Ay nako. Wag ka na magsalita." naiirita na sabi ko.

Nagpalakpakan na yung ibang tao after magsalita ni Tita Marie. Muling umalingawngaw
yung tugtog na gawa ng banda. Kumuha ng kanya kanyang upuan sila Kidd, pero si
Joon, being bossy, kinuha yung upuan ni Min Jae at si Min Jae kumuha ulit. Bale
nasa kaliwa ko si Joon at kanan ko si Cheska na biglang tumahimik.

"Kumain ka na?" Joon asked after a while of silence and just drinking wine.

"Yes." I said shortly. Tapos nakaramdam ako ng pag punta sa cr. I turned to Cheska.
"C-cheska, can you accompany me sa powder room?" Hindi ko alam pasikot sikot ng
bahay nila Oppa.

"Sure!" Sabi ni Cheska sabay tayo.

"Where are you going?" Kunot noo na tanong ni Joon.

"Powder room." Sagot ko tapos naglakad na kami ni Cheska.

Nakasimangot ako the whole time. Hindi ko alam kung bakit naiiinis ako because of
the fact na nakainum na sila pumunta. Wala naman ako dapat pakealam.

"Are you okay? Are you thinking about Irene?" Sabi ni Cheska.

Umiling ako. "N-no. Hindi yun. Inasahan ko na yun actually kaya wala na sa akin."

Kumunot noo ni Cheska. "So.. what;s bothering you?"

"Medyo nainis lang ako. They went here drunk! It's so frustrating. Hindi na lang
sana sila pumunta."

Tumango tango si Cheska. "Oh. You were talking about Kidd, Joon and Shin?"

Tumango ako. "Yes."

Lumiko si Cheska, sinundan ko lang sya.

Dahil engrossed kami sa pag uusap, hindi ko napansin na may tao pala sa linikuan
namin, so nabangga ng balikat ko yung balikat nya.

"Ouch!" Uh oh. Familiar yung boses. "What the hell!"

I saw Irene. Natapon yung dala nyang wine sa puti pa naman na dress nya.

Napa nganga ako. "Oh my.. I'm so sorry, Irene!" I tried to wipe his belly with my
handkerchief pero pinalo nya lang yung kamay ko.

"Ano ba? Wala ka bang mata? How could you be so freaking careless!" Napaka taas
nung boses nya. She looked really pissed.

"I'm really sorry.." Pakiramdam ko gusto ko umiyak.

"She didn't mean it, Irene." Kalmado na sabi ni Cheska.

"Isa ka pa!" Irene shouted at Cheska. "Both of you. Freaks!" Nakatayo lang sa gilid
ni Irene yung Dave at yung isa pang lalaki.
"Palibhasa pulube kaya pati manners, naging pang pulube!" Irene said again.

"Hindi ko sinasadya, i swear. Hindi ko alam na andyan ka or may tao dyan."

"I don't care! What are you gonna do with my dress, huh? Alam mo ba kung bagkano
to?"

"Irene!" Saway ni Cheska

"Shut up!" Irene hissed, then binalik sa akin yung atensyon. "This is ugh! My
dress!" She's still complaining and all.

"Bagkano ba yang damit mo para mag maktol ka ng ganyan? Sa ganyang presyo, pinakita
mo ugali mo. Sa pinapakita mo, sino ang mas may ugaling pulube? Grow up Irene! Such
a kid." Seryoso na sabi ni Cheska bago ako hilahin papasok sa powder room.

"Hoy! Mga walang modo!" Narinig pa namin na sigaw ni Irene.

We went inside the powder room. Cheska locked the door.

Nanginginig pa ako na sumadal sa tiled wall ng powder room.

"Don't mind that bitch, Aura. My God! So scandalous." Pabalik balik ng lakad sa
harap ko si Cheska.

"S-sorry." Hindi ko alam kung para saan.. pero parang kailangan ko mag sorry kay
Cheska.

"Aura, ano ka ba? You don't need to say sorry to me. In fact, your sorry doesn't
deserve that girl. Grr! I wann crush her to bleed." Then Cheska looked at me again.
"C'mon, mag cr ka na, bumalik na tayo agad. Iwasan na lang natin yan si Irene."

Tumango ako tapos pumasok na ako sa cubicle.

Cheska patiently waited for me outside.

Nung makalabas na kami, Cheska checked kung wala na sila Irene.

Dumiretso na kami sa labas.

"Gusto mo bang maglakad lakad muna?" Cheska asked.

I can feel that she really worries about me and i feel bad for not liking her at
times.

"S-sige."

"May swing dun sa banda dun, let's inhale air." Tumawa sya.

Hindi ko kinaya kahit fake na tawa, kaya sumunod na lang ako kay Cheska.

Nang biglang may humarang sa dadaanan ko.

Si Irene.

Then she slapped me reall hard.

JOON'S POV -

Shin acted like a brat when Kidd and i went into their house para isabay na namin
sya.

Tinatamad daw sya at inaantok.

Tinatamad at inaantok my ass.

We all know that he's really not the party animal type, pero he's also not the type
to ditch a gathering, so na curious kami ni Kidd. But the bastard kept on denying
anything.

Nagulat kami ni Kidd ng magpadala ng isa'ng bote ng scotch si Shin sa kwarto nya,
kaya napasabak kami.

He said na kapag naubos namin yun ng nakaka tayo pa kami, pupunta kami.

And we did.

FUCKER.

Napaka arte i''m gonna puke.

Tapos naamoy ako ni Aura. Aish. That girl.

Speaking.. almost ten minutes na mula ng umalis sila ni Cheska.

Lumingon lingon ako tapos tiningnan ko yung wrist watch ko.

"Ya, bakit wala pa rin yung dalawa? Ang boring. Wala ako mapag tripan." Sabi ni Min
Jae.

"Ewan ko. Kung gusto mo sundan mo sa powder room." I hissed.

Kumusot yung mukha ni Min Jae.

Tapos lumingon ako ulit.

Nakita ng mata ko yung peach dress na suot ni Aura at yung red na damit ni Cheska.
They were walking papunta sa kabilang way. Tatayo na sana ako para sundan sila at
pabalikin when i saw someone went in front Aura and slapped her!

Napa tayo ako. Sa impact ng pag tayo ko, natumba yung upuan.

Nagulat si Min Jae kaya tumingin din sya sa tinitingnan ko.

I ran when i saw the girl started to slap Aura again..

TWENTY EIGHT -

Agad ko'ng naramdaman yung hapdi sa lakas ng pagkaka sampal sa akin ni Irene.

Sinapo ko yung pisngi ko.

"Irene! What are you doing!" I heared Cheska shouted. I heard her steps, pero
nakita ko rin ng harangin si Cheska nung Dave at nung isang lalaki.

Hinawakan ni Irene yung buhok ko tapos sinampal ako ulit sa kabilang pisngi.

"That's right, beggar. Tama lang sayo yan, for ruinng my dress!"

"I-irene.." Umiiyak na sabi ko. I feel really weak that time. I wanted to run and
hide from this monster in front of me until maramdaman ko na may humapit sa bewang
ko tapos sinubsob ako sa dibdib nya.

"Ya! Why the hell did you slapped her?" It's Joon. "Are you crazy?!" He screamed at
her

Ramdam ko yung lalim ng ag hinga nya. Tinulak nya si Irene. She fell on the floor.
I don't know what's happening next, malabo na yung paningin ko. Malayo layo sa
crowd yung lugar na iyon at madilim pa. Tanging ilaw lang ng dalawang poste na dim
ang umiilaw sa amin.

The crowd would only see us as shadow if hindi nila alam ang damit namin.

"J-joon?" It's Irene's voice.

Muli ko na lang sinubsob yung mukha ko kay Joon. Kung hindi mahigpit pagkakahawak
nya sa bewang ko, malamang na natumba na ako. Nanginginig ako at hindi ako makatayo
ng maayos.

"Hey.. are you okay?" Hinawi ni Joon yung buhok ko as i was sobbing.

Then I heard Min Jae and Kidd's voice.

"What happened?" Min Jae asked.

"That bitch slapped Aura!" Rinig ko yung boses ni Cheska. Tinulak nya sila Dave
tapos lumapit sa amin.

"What?" It's Kidd. Nilingon nya si Irene na nakatayo na. Dave and the other guy
went with her. "Hey, bakit mo sinampal si Aura?" Lumapit si Kidd sa kanila.
"That bitch ruined my dress! Tama lang sa kanya yan!" Galit na tinuro ni Irene si
Aura.

"Aish." Kidd seemed disappointed. "Are you crazy? You don't have the slightest
right to slap her!"

"Bakit ka ba nakekealam? This is between her and Irene!" Dave answered.

"Ya, Dave Gonzaga. Gusto mo talagang maka tikim, eh. Kanina pa ako nababadtrip
sayo. Putak ka ng putak!" Bago namin mamalayan, sinuntok na ni Min Jae si Dave.

Nung susugod yung isang lalaki, hinarang ni Kidd tapos sya yung sumuntok sa mukha.

Pinulupot ko yung mga kamay ko sa leeg ni Joon. I really can't stand the sight. "P-
patigilin mo sila." I whispered.

"Sssshhh." He answered as he caressed my hair. "Kidd, Min Jae. Tama na yan. let's
go." Sabi ni Joon sa dalawa.

"What's happening here?" That loud voice eluminated the scene.

It's Oppa's voice.

Nilingon ko si Oppa, i was stunned to see kuya beside him. They both looked
confused, pero lumaki yung mata ni kuya ng makita na hapit ako sa bewang ni Joon.

"Aura! What are you doing?" Mariin na tanong nya.. i slowly drifted away from Joon,
pero hindi nya ako binitawan. Lalong humigpit yung pagkakahawak nya sa akin.

"I-" Hindi ko alam sasabihin ko.

"What is happening here? Kidd, Min Jae? What's this?" Oppa looked mad. Tinulak nila
Min Jae at Kidd sila Dave.

"R-rance.." Cheska made her way to Oppa. I heard her breathe before saying. "I-
Irene slapped Aura twice, they just came to help."

Oppa automatically looked at Irene. "Is this true Irene?"

"S-she ruined my dress, Rance. This is insane! Why are all of you all over that
girl, huh? I was the one she should be sorry for!"

"Get out of here, Irene. You too, Dave and Kris. Now!" When Oppa said that, the
three fleed. Tapos tumingin si Oppa sa amin ni Joon. He walked towards us. Nagulat
ako ng kunin ni Oppa yung kamay ko tapos hilahin ako papunta sa kanya.

Hindi inasahan ni Joon yun, kaya siguro nabitawan nya ako.

"Are you alright?" He asked me.

Bago pa ako makasagot, i saw Joon walked away.

Sumunod sila Min Jae at Kidd.

SHIN'S POV -

I saw eveyrthing i wasn't supposed to see.

They all ran in the same direction, but my feet can't seem to want me to walk.

Kinuyom ko yung palad ko. I wanted to be the one who comfort Aura, but i can't.

When Rance came to the scene, pinilit ko na tumalikod na. I went into one corner
that no one would see me. Nilabas ko yung sigarlyo at lighter ko, then i lighted
it.

"Hey, i looked all over for you. Why are you hiding here?"

A familiar but nonetheless the last voice i wanted to hear at the moment.

It's Argyl's.

Hindi ako sumagot. I wasn't in the mood to open my mouth and say something.

"Ay, yan ka na naman sa dedma mode mo. Kanina ka pa ba dito? Dinaanan kita sa inyo
para sana sabay tayo, pero sabi ng mga maid sinundo ka na daw nila Kidd at Joon."
She stood in front of me. "Medyo kadarating ko pa lang."

I still did not bother to say a thing.

She laughed. "Siguro sasanayin ko na ang sarili ko na kausapin ang sarili ko kahit
na kasama kita." Then umupo sya sa bench na nasa tabi ng kinatatayuan ko. "You're
really unique, you know?"

"Shut up, Argyl." I said. Naiirita ako. Kaya nga ako pumunta dito para makaiwas sa
ingay.

She laughed again. "Alam mo bang sa panahon ngayon, mas type ng mga ordinaryong
babae yung mga kagaya mo? Mukhang suplado. May badboy feels tapos hindi ganun
kadaldal?"

I didn't know and i don't want to know, but i just stayed there, puffing my
cigarette.

"Pakiramdam ng mga babae, kapag naging boyfriend nila ganun yung ugali, hindi
maaagaw ng iba since suplado. Hindi maiimpress yung ibang tao kasi badboy yung
image nung boyfriend nila tapos hindi sila maririndi sa boses kasi hindi
palasalita." Patuloy pa ni Argyl.

She's looking at her feet while saying those things.

"Do you like me, Argyl?" I asked.

Hindi sya nagsalita. Naka tungo pa rin sya.

Silence.

Until tumaas yung ulo ni Argyl tapos tumayo sya.

"Yes, Shin. I really like you. Not because of the things i said because i'm not an
ordinary girl." She was looking at me when she said that, with confidence.

I smirked. Then threw the cigar i was holding.

"You may not like me now but soon, you will." Puno talaga ng confidence to'ng
babaeng to.

"And what make you think that?" I seriously asked her.

"Because i said so." Ngumiti sya tapos umalis sa harap ko.

AURA'S POV -

"Why are you with that guy?" Pangatlong tanong na yun ni kuya sa akin.

Nasa guestroom kani nila Oppa. He told me to take a break before ako ulit lumabas,
and kuya went in with me to ask questions.

Inaasahan ko na yun.

"Kuya.." I just said. Wala akong lakas magpaliwanag sa kanya. Tsaka ano ba ang
sasabihin ko sa kanya? Nalilito ako.

"Aura, that was the guy that went into my school and started a riot. Why was he
holding you? Ano mo sya, ha?" Hindi galit si kuya. He sounded like a brother loss
for words by what he saw a while ago.

"K-kaklase ko."
"Don't bullshit me." Mariin na sagot ni kuya.

"Kuya, please."

"Please what?" Tumayo sya mula sa pagkaka upo nya din sa kama. "Ano mo ba sya?"

"Boyfriend ko sya, okay?" Hindi ko alam kung dahil sa inis, sa pressure or kung ano
pa man kung bakit ko nasabi yun.

"What? That warfreak is your boyfriend?"

"Kuya, kilala na sya ni mommy, okay. Pumunta na sya sa bahay."

"Kailan? Why am i not aware of it?"

"That was when you went here. Sinama ka ni Oppa dito sa kanila para mag over
night."

Kuya looked at me like he never really expected this to happen.

"This is insane. Why did you like that guy?"

"Bakit ka ba galit sa kanya?"

"I'm not mad, okay." Huminga ng malalim si kuya. "I just can't believe this is
happening."

"H-hes nice." Nanulas sa bibig ko.

"He isn't, Aura. You should have seen him fight. He's.. i don't know. I was stunned
myself when i saw how he fought. This is really crazy." palakadlakad sa harap ko si
Kuya.

"Bakit, sino ba yung mga inaway nya?" Ngayon ko lang naisip to. Yung deal namin ni
Joon.

Binuka ni kuya yung labi nya pero parang pinigil nya sarili nya magsalita.

It confirmed what i think. Maybe Joon was there dahil may nangbubully na naman sa
kanya.

"Answer me, kuya."

"M-malamang, schoolmates ko!" Biglang umiwas si kuya ng tingin sa akin.

"I know it, kuya. I know what's happening. At alam mo ba kung bakit hindi ka na
nila ginugulo ngayon? Dahil yun sa warfreak na yun. He used his connections."
Nakayuko na sabi ko.

"What are you talking about?" Kuya's still trying to deny it.

"I know na binubully ka sa school. Don't ask me how i knew, but i did. I couldn't
risk seeing you again in the hospital for the third or fourth time, kuya."

Nakita ko na kinuyom nya yung palad nya. Hindi sya nagsalita.

Hanggang sa marinig ko na lang yung pinto at nakita ko na wala na sya sa kwarto.

JOON'S POV -

"FUCK!" Sinuntok ko yung unang puno na nakita ko habang palabas ako sa gate ng
bahay ni Rance. Kasunod ko sila Min Jae at Kidd.

Yumanig yung puno. I know that my hand is already bleeding pero hindi ko naramdaman
yung sakit. Yung inis yung nararamdaman ko.

How dare Rance do that?!

"Ya, ano gusto mo gawin sa mga kupal na yun?" I heard Min Jae asked. They lighted
cigarettes and they are puffing now.

"San ba nag aaral yung mga yun?" Si Kidd.

"St. Francis." Sagot ko.

"Oh. Alam mo?" Sabay na tanong nung dalawa.

Of course. Dave and Kris. Dalawa sila sa mga nangbubully sa kuya ni Aura. Mga
walang magawa sa buhay kundi magkunyari na may mga ibubuga. I warned them once.
Pero kinailangan ko pang ipakita sa kanila kung sino ako. That was the time na
nawala yung phone ko na napulot ng kuya ni Aura.

"Nauurat na ako sa Dave na yun eh. Kalalaking tao, kanina pa iniinsulto si Aura."
Sabi ni Min Jae.

"Ituwid ang dila." Sabi ni Kidd. "Even that brat Irene Solomon gets into my nerve."

Dumura ako. "St. Francis tayo after class sa Monday." Mariin na sabi ko sa dalawa.
"Matagal tagal na rin naman tayong walang exercise."

TWENTY NINE -
Hindi ko na alam kung saan pumunta si kuya mula ng umalis sya.

As much as possible ayoko naman kasi talaga na humantong sa ganon yung pagsasabi ko
sa kanya na alam ko na binu bully sya. I know how would i feel myself kung ganun
yung nangyari. But somehow, i feel like i have to defend Joon even in that way.

Kahit na naiinis ako sa kanya, kahit na moody sya, kahit na palagi syang nagka
cutting, tao pa rin naman sya. Just the fact na nakikita ko si kuya na nakakauwi ng
walang galos o evidence na sinaktan na naman sya, it means na Joon is doing his
part of the bargain. At iyon pa lang, more than enough na sa akin para kahit
papaano ay pagkatiwalaan si Joon.

I checked my face in the mirror.

I'm still flushed. Namumula pa rin yung pisngi ko, but unlike kanina ay wala na
yung bakat ng kamay ni Irene. It's humiliating, but i'm not the type na pumatol sa
mga ganun. I'd rather say sorry again. It's not being weak. May mga tao lang talaga
na kagaya ko na mas iniisip ang mga mangyayari rather than what happened with my
action kaya i don't think of getting revenge.

I heard a knock on the door.

"Aura? it's Oppa." I heard Oppa said.

Bumukas yung pinto. Sumilip muna sya. Nakita nya na sapo ko yung pisngi ko habang
naka harap sa salamin.

Lumapit sya sa akin. Tinanggal yung kamay ko sa pisngi ko, tapos hinawakan yung
baba ko at pinatagilid ako para tingnan yung pisngi ko.

"Namumula pa rin." He said. "I'm sorry na nangyari pa to habang nandito ka." Sabi
nya habang naka tingin sa akin.

Hindi ko kayang salubungin yung tingin nya so umiwas ako. "I'm fine, Oppa.
Kasalanan ko naman. Nabangga ko sya kaya natapon sa damit nya yung iniinum nya. H-
hindi ko nga alam how can i compensate since mukhang mahal talaga yung dress ni
Irene."

"Sssshhh." Oppa said. Tinanggal nya yung pagkaka hawak sa baba ko, but he's being
too close. "It's just wine. And i'm sure, she can afford another dress since she's
been claiming she can."

"I'm feeling guilty." I honestly said.

"Aura, stop being nice. Kahit na napunit mo yung lintek na damit ni Irene, it's not
an excuse for her to slap you, even twice! You can even sue her for that."

Hindi ako naka sagot.

"Hmmm. Okay ka na ba? Irene, Dave and Kris already left."

Yumuko ako tapos tumango. Hinawakan ako ni Oppa sa mga balikat ko.

"It'll be fine. Let's go back?"

Tiningnan ko sya tapos tumango ako. "S-sila Kidd.. nasan sila?" Kanina pa ako
curious, actually. Bigla na lang nag walk out si Joon tapos sumunod yung dalawa.
Naisip ko na baka may ginawa sila dun kila Dave.

Wag naman sana.

"Oh. I don't really know. Sinundan nila si Joon." He shrugged his shoulders.
Ibinaba nya yung kamay nya mula sa pagkaka hawak sa balikat ko.

Hindi naman sa hindi ako kumportable, hindi lang ako handa since ngayon lang ata
naging touchy si Oppa sa akin since forever.

"I- K-kanina pa ba umalis sila Irene? B-baka kasi..." I bit my lips.

"oh, you were thinking na baka sinundan nila yung tatlo?" When i nod, Oppa grinned
at me. "Don't worry, they did not. Nandito pa rin sila Kidd sa loob. I'm sure,
because ako mismo naghatid kila Irene sa parking." he assured me.

"A-alright, Oppa." I smiled.

"Shall we go back?"

"S-sige."

Naunang tumalikod si Oppa, tapos nung humakbang na sya, humakbang din na din ako,
pero dahil siguro wala pa rin ako sa sarili ko, naapakan ko yung paa nya sa likod,
i lost my balance and i tripped. Natulak ko sya, kaya natumba kaming dalawa.

"Aura?" Bigla namang may kumatok sa pinto, at bago pa ako makasagot o si Oppa,
bumukas na yung wooden door.

Tiningala namin si Tita Marie.

I saw her shocked reaction.

Doon ko napansin na hindi pala kaaya aya yung posisyon namin ni Oppa. Medyo naka
dapa sya sa sahig, pero napanukod nya yung isa'ng braso nya, tapos ako nakaibabaw
sa likod nya at naka hawak sa mga balikat nya.

"Aw." Biglang sabi ni Oppa.

He helped me to stand up. "S-she tripped, mom." Paliwanag ni Oppa.

"Oh." Biglang parang bumalik sa wisyo si Tita Marie. "I-i didn't mean to come in..
i thought si Aura lang yung nandito. Someone told me what happened. I really didn't
know na nandito ka, Rance." Si Tita Marie pa yung mukhang apologetic.

Nakuha ko yung ibig nyang sabihin. Pakiramdam ko mas pumula yung pisngi ko.

"Mom.. it's not what you think." Nakuha din ni Oppa yung ibig sabihin ni Tita. "We
tripped. She tripped. Natulak nya ako." Medyo utal na paliwanag ni Oppa. I can feel
na medyo na tense sya. Kahit sino naman kasi na bubungad sa amin ng ganun, iba
siguro iisipin.

Shit. Pangatlong awkward position moment ko na to.

Nung una, sa sinehan with Min Jae.

Then with Joon in the elevator.

Tapos.. kay Oppa sa kwarto.

Si Tita Marie pa yung naka kita!

Argggghhhh!

Tita Marie let out a giggle. 'It's fine, anyway. I won't interrupt you guys
anymore." Tumalikod si Tita.

"Palabas na rin naman po kami Tita." Sabi ko.

"But you should talk." Nagkatinginan kami ni Oppa ng sabihin yun ni Tita. "Malamang
na hindi na kayo makapag usap ng maayos kapag lumabas na kayo ulit. Rance's
attention would be split into many people. Solohin mo na muna ang boyfriend mo,
Aura." Tita winked at me, then she left.

"What?" Sabay kaming nagsabi nun ni Oppa at nagkatinginan nung makalabas na si

Tita.

"B-boyfriend? Ako?" Tinuro ni Oppa yung sarili nya na parang natatawa.

Tumango ako. "K-kanina pa yan weird si Tita. Sabi nya, she's glad na sa wakas eh
nagkatuluyan na daw tayo. Nung magpapaliwanag na ako, the band came and she had to
accomodate them."

Tumawa si Oppa. "This is funny."

I smiled and bit my lip. "It's awkward."

"Well. She should'nt have said that yet." Naiiling na sabi ni Oppa.

"Huh?" I asked, confused.

"No, nevermind. Tara na. This time, mag ingat ka na at baka maulit yung kanina at
kung sino na naman ang pumasok." Naiiling pa rin na sabi ni Oppa.

Binilisan nya na yung lakad nya. He opened the door for me.

Muli ko'ng narinig yung ingay ng pagkekwentuhan ng mag bisita at malamyos na tugtog
ng banda. Pababa na kami sa staircase ng makita kami ni Cheska.

Nakaupo lang sya sa sofa, cross leged at nagbabasa ng magazine ng makita nya kami.
Inilapag nya yung magazine at sinalubong kami.

"Hey.." Sabi nya sa akin. "Are you okay?"

I smiled and nod. "Yes. P-pasensya ka na."

Bahagyang nanlaki yung mga mata ni Cheska nung sabihin ko yun. "What? Bakit ka
humihingi ng pasensya sa akin?"

"Kasi kinailangan mo pang masaksihan yun. it's embarrassing." Sabi ko. Although
bahagya akong naka ngiti, andun pa rin yung pakiramdam na nahihiya ako dahil sa
harap pa ni Cheska yun nangyari at sya ang kasama ko.

"Nah. I should've done something but Dave and Kris went in front of me."

"Girls, let's just forget what happened." Singit ni Oppa. "Have you seen Kidd and
the rest?" Oppa asked Cheska.
"Actually.. no. Si Shin lang. He was still on the table."

So bumalik na kami.

Naabutan namin si Shin na naka upo doon. But he's not alone. She's with Argyl who
looked stunning with her maroon tube dress. Hindi sila magkausap but they both have
glasses of wine in their hands.

"Cheska, Aura, i would like you to meet Argyl Jung. Argyl, they are Cheska and
Aura." Pagpapakilala ni Oppa.

Tumayo si Argyl at nakipag beso kay Oppa. So magkakilala rin sila? Sino ba talaga
tong Argyl na ito? Madalas ko na ba syang makikita sa school at kasama pa nila?

"I already met Aura. Hi Cheska. Nice meeting you." Argyl smiled and nag handshake
sila ni Cheska.

"Really? Saan at kailan mo sya nakilala?" Nag urong ng dalawang upuan si Oppa para
sa amin ni Cheska tapos umupo sya sa gitna namin. Bale katabi ko si Shin sa kanan,
sa kaliwa si Oppa, sa kaliwa ni Oppa si Cheska. Sa kanan naman ni Shin si Argyl.

Naka tingin lang sa hawak nyang baso si Shin. He's not even seated properly.

"Sa school! I went there with Shin." Cheerful na sagot ni Argyl.

"Really? Kailan ka pumunta? Teka.. kailan ka pala bumalik? I thought.."

"Ya, yan ang hirap sayo. Saang lungga ka ba nagtatago? One month na ako'ng naka
balik." Argyl giggled. "This week. I'm thinking of transfering na nga sa school
nyo. What do you think?"

Napatingin kami ni Cheska kay Argyl.

She put on peace sign using her fingers.

"It's a public High School, Argyl. Walang aircon ang mga room." Oppa teased.

"Kayo nga nakapag tyaga roon, ako pa? Girl scout ata ako, no." Tinuro pa ni Argyl
ang sarili na parang proud na proud.

Tumawa si Oppa.

"Let's drink to that." Sabi ni Oppa, bago tumawag ng waiter para magdala ng isa'ng
bote ng wine at baso. Pati na rin ibang prutas.

Mag a-alas dose na ng gabi. Yung mga medyo oldies ay nagsisimula ng magsiuwian ng
maisip ko na tawagan si kuya. Siguro naman, medyo malamig na ulo nya.

But he's not answering it.

"O-oppa.. alam mo ba kung nasaan si kuya?"

"Uhm.. yeah. He's in my room. Sumama daw pakiramdam nya, so sabi ko sa kwarto ko na
lang sya magpahinga."

"Oh." Hindi ko inaasahan yun. I wanted to talk to him pero tingin ko, huwag muna.
"I see."

"Why? May problema ba?" He looked worried all of a sudden.

"W-wala. Wala." I smiled. "Natanong ko lang."

"Hey... are we late for the party?" Mula sa harap namin, biglang nakatayo na sila
Kidd, Min Jae at Joon. Kidd was smiling when he said that.

Joon was still holding a cigarette in his hands.

"Just in time." I heard Oppa said.

Naramdaman ko na umupo sila isa isa. Malaki naman yung round table, pero ayon sa
upuan na mga nakalagay dun bago kami umupo lahat, pitong tao lang. One more
wouldn't hurt.

Naka yuko lang ako at nilalaro yung cellphone ko.

"Aura, have some fruits." narinig ko na sabi sa akin ni Oppa. Medyo lumapit sya sa
akin.

Ngumiti ako, tapos kumuha ako ng pinya sa tinidor at agad ko'ng isinubo. Nahagip ng
mata ko si Joon na nakatingin sa akin. This time, wala na yung yosi nya sa kamay
nya. Maybe he already thre it away.

Hindi ko alam kung bakit all of a sudden eh nahiya ako sa kanya. Si Kidd at Min Jae
naman busy sa pagkausap sa mga katabi nila na sila Argyl at Cheska.

Biglang nag ring yung cellphone ni Shin. Lahat kami napatingin sa kanya.

Straightface na kinapa nya yung cellphone nya tapos nilagay sa tenga.

Hindi sya nagsalita tapos nakinig lang sya. He asnwered in Korean.

Para kaming tanga na nakatingin kay Shin, hanggang sa napatingin ako kay Joon.
Nakatingin pa rin sya sa akin. Pero hindi na ako umiwas.

Bigla syang tumingin sa cellphone nya at nag type. Nagulat ako ng mag vibrate yung
cellphone ko. He sent me a message.

LET'S TALK. Pumunta ka sa may gate. Now. - Joon text me.

Hindi ko alam pero parang kumislot yung puso ko. Tiningnan ko sya ulit, he cocked
his head to his side as if telling me to go to where he cocked his head. I felt the
urge to talk to him though, kahit nangingibabaw yung hiya.

Huminga ako ng malalim bago tumayo.

"I-i have to go to the bathroom." I said, tapos napakagat labi.

"Uhm do you want me to go with you?" Cheska asked.

"Uhm, it's okay. Alam ko naman na kung saan. Thanks." Sabi ko, bago naglakad.

Naglalakad na ako palayo tapos na guilty ako. Shit. Pakiramdam ko ang cheesy ng
ginagawa ko. Tipong secret lovers kami ni Joon at kailangan ganito pa gawin ko.
Haaayyy. But really, i want to hear what he wants to say.

Malapit sa gate yung main door papasok sa mansion nila Oppa. Dahil paunti na ng
paunti yung tao at karamihan eh mga ka edad na lang namin yung andun, wala naman
masyadong nag wa wander sa banda doon.
Karamihan ay sumasayaw since lively na yung music.

I stood there. I looked at my phone. He was calling.

"Hello? I can't hear. Wait, i'll find a place." Hindi ko sya ma gets! Pinapapunta
nya ako tapos tatawag sya tapos ganun yung sasabihin nya? Arghhh!

"Ha? What are you talking about?" Sabi ko.

In a matter of seconds, nakita ko na sya na papalapit, habang inilalagay sa bulsa

nya yung cellphone nya.

"What was that?" Nalilito na tanong ko.

He grinned. I saw it even though the lights were dimmed.

"Silly. I used it as an excuse para umalis doon." He said habang papalapit sa akin.

Hindi ako nakapagsalita. Yun pala.

"So.. ano'ng pag uusapan natin?" Sabi ko. Bigla kong naisip na bilisan dahil mag
babanyo lang ang paalam ko. Tapos nawala pa si Joon doon.

"What did Irene do to you? Ano ba'ng nangyari?"

Mariin ko'ng pinikit yung mata ko bago dumilat. "Nabangga ko sya kaya natapunan
yung damit nya ng wine. Hindi ko naman sinasadya."

I saw Joon's lips curved. He half smiled. "Of course you don't."

"Then she slapped me twice." Patuloy ko. I don't want to sound like nagsusumbong
ako. It's really what happened.

"I know. I saw that bitch." Biglang umiba yung reaction nya. I even saw his fist
tightened. "Malala talaga ugali ng bratinella na yun eh."

"Joon.." Saway ko.

"What about Dave?"

"Err.. nothing. He just said some words. But really, hindi ko naman na yun
pinagpapapansin." I tried to let out a laugh.

"Aish. Stop talking like it was okay to insult you. It's never okay." Seryoso na
sabi nya.

"J-joon. It's my fault." I felt like i had to say it. Ayoko'ng gumawa na naman sya
ng kalokohan. "Ako naman yung may kasalanan kaya nagalit si Irene.

I saw him scratching his neck. "Yeah?"

"Joon, don't do anything stupid, please." I felt the need na hawakan sya, so i did.
Hinawakan ko yung wrist nya.

Napayuko sya at tiningnan yun bago muling tumingin sa akin. "O-of course not." He
stammered.
I smiled. "Thanks.." I said. "B-babalik na ako. Maya maya ka na bumalik."

I went back as if nothing happened. I drank the wine on my glass, then poured some
more.

After around three minutes, bumalik si Joon. He did not even gave me a glance.

"I have an idea." Oppa said. "Why don't we go on a group date tomorrow?"

Isa isa kaming nagtinginan, pero sa huli, kay Oppa napako lahat ng tingin namin.

"Let's visit our resort in Batangas. The seven of us. And I'll tell Alistair
later."

Hindi ako sumagot.

Hanggang sa narinig ko na lang sila na sumang ayon.

THIRTY POINT 1 -

Sunday morning.

Hindi na namin pinag usapan ni kuya yung nangyari hanggang umuwi kami kagabi.
Pinahatid kami ni Oppa sa driver nila. Kinailangan naming gisingin si mommy kanina
para magpaalam. Pumayag sya since kila Oppa naman daw yung pupuntahan namin and
kasama rin si kuya.

Yung van nila Oppa yung gagamitin and since yung bahay namin eh dadaanan papunta sa
pupuntahan namin, susunduin na lang kami. Sila Shin, Argyl, Cheska, Kidd at Min Jae
ay may pagkikitaan na lugar. Hindi nabanggit si Joon. Ewan ko dun.

"Kuya, bilis. In ten minutes nandito na daw sila." Sabi ko. Ayos na yung gamit ko,
bale inaayos ko na lang yung buhok ko. Si Oppa yung nagtext sa akin.

"I'm almost done." Rinig ko na sabi ni kuya mula sa sala. He's really not good in
packing for trips. May mga katulong kami dati na gumagawa nun para sa amin.

Kaya bumaba ako agad dala yung bag ko tapos tiningnan ko yung mga dadalhin nya.
Medyo nakahinga ako ng maluwag ng makita ko na ayos naman na pala.

After a while may busina.

Nagulat ako ng isang van at isang kotse yung tumigil sa tapat. Lumabas yung driver
nung kotse, at namukhaan ko sya. Driver ni Joon.

"Er.. kuya, sa kabila ako sasakay." Sabi ko. Kinuha nung driver yung dala ko na
bag. I saw Min Jae and Kidd na dumungaw sa bintana ng van at kumaway.

Tiningnan lang ako ni kuya tapos sumilip sa kotse. Tinted, kaya hindi nya nakita.

"Sa boyfriend mo ba yan?" Tanong nya, tinuro yung kotse.

Naaasiwa pa rin ako sa word na boyfriend, but yun yung alam nila kaya tumango ako.

"Tsk." Sabi ni kuya tapos umiling tapos bigla na lang pumasok sa van. Kumaway ako
kila Kidd at Min Jae bago sumunod sa driver na pinagbuksan ako ng pinto.

"Ang bagal!" Bago pa ako makaupo, narinig ko na si Joon.

Nung sinara na yung pinto, tsaka ko sya tiningnan. He was wearing a white hoodie
with infinite sign sa may bandang dibdib. And nagpa dye na naman sya ng buhok. This
time, it's chestnut brown.

"Wow. Talagang galit ka sa buhok mo at iniba mo na naman ang kulay." I said in a

sarcastic tone.

"It's a privilege." He said shortly.

Umandar na yung van sa harap at sumunod na rin kami.

"Bakit pala nag convoy ka pa? Kasya naman tayo sa van." I said after a while.

"Ayoko makipagsiksikan sa kanila." He said in a monotone voice.

"Right." I just smirked.

Since pare pareho kaming puyat, inaasahan ko na sa duration ng byahe ay matutulog

kami. So we did. Nauna ako'ng natulog. Nagising ako bandang Laguna na ang saw Joon
sleeping. He looked so peaceful. Makes me wanna wish na sana palagi na lang syang
tulog. LOL.

My phone rang, and i saw na si oppa yung tumatawag.

I saw Joon moved at the corner of my eye.

"Yes oppa?"

"Okay lang ba kayo dyan?"

"Yep. We're good." I said bago nilingon si Joon na ngayon ay gising na.

"Alright. We're almost there. Hang on." Sabi ni oppa. Bigla ako'ng nainggit nung
marinig ko yung ingay nila. Nangingibabaw yung boses ni Min Jae at Argyl.
Samantalang kami, parang bawal ang magsalita sa kotse.

Ini off ko na yung tawag tapos nilagay ko ulit sa bulsa ko yung cellphone.

"What did he said?" I heard Joon asked.

"N-nangangamusta." Mahinang sabi ko habang naka tingin sa bintana.

"Huh." He said.
After a while ay nakita na namin na papasok sa isa'ng parang village yung van at
nakasunod lang kami. Sa bandang dulo ng village, pagkalabas sa gate ay may bumungad
na isa pang eskinita. Sa dulo, may malaking gate.

May nagbukas na guard after dumungaw ni oppa sa front seat.

Agad ko'ng narinig yung tunog ng tubig. May mga nakita kaming mga guests na
nagtatampisaw na, pero dumaan kami sa ibang way at pumasok sa isa pang gate.
Tumigil kami sa tapat ng isa'ng five storey establishemnt.

Pinagbuksan ako ng pinto ng driver ni Joon, at doon ko nakita yung pangalan nung
building. It's a hotel. Nakita na rin namin na nagsibabaan sila kuya.

"Dala nyo na ba lahat ng gamit nyo?" Oppa asked.

Tumango ako nung tumingin sya sa akin.

"Alright. Follow me." Sabi ni oppa.

He guided us na pumasok. May receptionist na bumungad sa amin.

"Sir, ilan po kayo lahat?" She asked with a wide smile.

"Nine. Na ready na ba yung pent house?"

Tumango yung receptionist tapos may sumama sa amin sa elevator. We used the two
elevator. Bale nauna sa isang elevator sila oppa, kuya, Argyl, Cheska at Min Jae
kasama yung guide. Sa kabila naman ako, Joon, Shin, at Kidd. May humabol na isang
guide at sinamahan kami sa elevator.

Tumigil sa 5th floor yung elevator. Naabutan pa namin sila na naglalakad kaya
sumunod na kami. We entered the room with the bigges door.

Gray and white and yellow ang interior ng pent house nung pumasok kami.

"Nice! na miss ko pumunta dito!" Narinig ko na sabi ni Cheska.

Argh! Why do i have to listen to it?

"You've been here?" Argyl asked Cheska. Parang naging close na sila.

Tumango si Cheska. "Yes, kami ni Rance ang pinaka unang customer nila." Natatawa na
sagot ni Cheska tapos diretsong pumasok sa isang pinto. "Girl's room! Sa kabila ang
boys!" She announced.

"Pff! As if matutulog tayo dito. Mamayang hapon naman uuwi din tayo." Sagot ni Min
Jae na halatang dissappointed.

"Kahit na! At least we got our room. Right girls?" Tiningnan kami ni Argyl ni
Cheska. I just nod. "Tara!" Aya ni Cheska. Dala ko yung bag ko.

Binuksan naman ni oppa yung pinto sa kabila at pumasok sila lahat doon.

May dalawang singled bed sa pinasukan namin na room. Nilapag ni Cheska yung hello
kitty bag nya sa kama tapos pasalampak din syang humiga. "Hay! Sayang. Mas masaya
sana kung overniht tayo dito."

"Oo nga eh. Sana walang pasok bukas." sabi naman ni Argyl na nilapag naman sa
carpeted floor yung bag nya na nike.

"So.. ano'ng gagawin natin dito?" I asked. Nilapag ko na lang din sa lapag yung bag
ko.

Tumayo si Cheska. "Let's go to the pool. I'm sure pina off limit ni Rance yung
private pool sa likod for us. Tara!" Bigla syang naghalungkat sa bag nya.

In a while ay may kumatok sa pinto. "Girls! Magpalit na kayo ng panligo. Let's eat
first tapos pumunta na kayo sa pool sa likod." It's oppa's voice.

"Ne!" I heard Cheska and Argyl answered in chorus, then they laughed.

I changed into a plain white shirt and a garterized short tapos yung tsinelas ko na
pang bahay sinuto ko. Yun pa rin naman suot ko mula kanina. Hindi naman dyahe dahil
may sariling sasakyan.

Sabay sabay kaming lumabas.

"I'm really excited. Later may mga games tayong gagawin na hindi masyadong physical
since may paso na bukas." Sabi ni Cheska habang nasa elevator na kami. Nauna na
yung mga lalaki na bumaba.

Pumunta kami sa restaurant na nandun. We already saw them sitting in one long
table. isa isa kaming inalalayan umupo. Min Jae got my chair, Kidd got Argyl and
kuya got Cheska's.

Isa isa nang dumating yung mga pagkain. May mangilan ngilan din na kumakain dun
kasabay namin. quarter to 10am na ang wala pa yatang nag breakfast sa amin lalo na
yung mga lalaki kaya understandable na talagang naubos yung mga hinain.

"Alright! Everybody, to the pool!" Oppa said. Isa isa na kaming tumayo.

Maglakad lakad daw muna kami since kakatapos lang namin kumain. Kaming tatlo nila
Cheska at Argyl ang syempre magkakasama. Nangunguna sa ingay si Min Jae at Kidd sa
grupo nila. Ako naman, nakikiramdam lang.

"Uy, Aura. Okay ka lang ba? Why aren''t you talking?" Humarang si Cheska sa harap
ko.

I tried to smile. "W-wala, inaantok pa siguro ako."

"Oh, okay. Tiisin mo na lang, minsan lang naman tayo dito." She winked tapos hinila
nya si Argyl na maglakad. Sinundan ko na lang din sila.

After some time, pumunta na kami sa pool. Andun na yung mga lalaki. Naliligo na
sila Min Jae, Kidd at si kuya. Si Shin, oppa at Joon, parang mga tanga na naka upo
lang sa gilid. Joon was holding a cigarette.

"Ui! Aura, Argyl at Cheska! Maligo na rin kayo. Sayang oras!" Kumaway pa na parang
bata si Min Jae.

"Psss. MIn Jae's forever a kid." Naiiling at natatawa na sabi ni Argyl.

Nagulat na lang ako ng tanggalin nila Cheska at Argyl yung mga t-shirt at shorts
nila. Underneath eh may wimsuit pala sila, at two piece pa! Bigla ako'ng nalula.
Natulala ako habang inaayos nila yung damit nila. All of a sudden, Joon grabbed my
hand.
"Don't you dare take off your clothes." Mahina pero mariin na sabi nya sa akin sa
tenga ko.

We were so close, at amoy na amoyko yung amoy sigarilyo. Pero hindi mabaho. Humalos
yung amoy ng chocolate flavor ata na sigarilyo sa pabango nya. Naka plain gray t-
shirt na lang sya tapos board shorts. Sila oppa at Shin naman, ganun din. Sila
kuya, Min Jae at Kidd eh mga naka topless.

"What? o-of course!" By reflex eh sagot ko.

"Good." He said. Hindi namin napansin na nakatingin na pala sila sa amin lahat.

"Ya! Kim Jae Joon! Geunyeoege sigan-eul jom naebeolyeo dwo!" We heared Kidd
shouted. (Give her some space)

Kapwa kami lumingon sa kanilang lahat. Pansin ko na umiwas ng tingin si kuya at

naglublob na lang sa swimming pool, ganun din si Cheska na inaya na lumusong si
Argyl.

"Ulol!" Joon shouted back that made them laugh.

"Wala naman ako'ng dalang swimsuit and for Christ's sake. Hindi ako nagsusuot ng
ganyan." Paliwanag ko.

"Alright. Maligo ka na." sabi nya tapos bumalik sa pwesto nya. I saw him put out
his cigarette and took a sip on the mango juice in the table.

"Aura! Tara na!" I heared Argyl called me. Kumaway rin si Cheska.

I nod then joined them.

"Do you want to play? Race?" Cheska asked me and Argyl all of a sudden. Nasa isang
sulok lang kami ng swimming pool, tapos yung mga lalaki, kung ano ano lang
ginagawa. 5 feet to eight feet yung pool.

"Aw. Hindi ako magaling lumangoy." I said shyly.

Maya maya, lumusong na rin sa tubig sila oppa at Shin. Eh lahat sila may abs.
Pakiramdam ko namumula yung pisngi ko.

Lumulubog lubog lang ako. Hindi ko naman kasi hilig ang maligo sa beach or sa mga
pool.

Si Joon naman, nung nilingon ko, may kausap sa cellphone.

"Tara, punta tayo sa kanila." Aya ni Argyl.

So unti unti kaming lumapit sa kabilang dulo ng pool, sa eight feet. Nakahawak lang
ako sa pool side habang papalapit kami sa kanila.

"After natin maligo, card game tayo." Sabi ni Min Jae.

"Mag aaya ka, palagi ka naman talo!" Sabi ni Kidd.

Sinabuyan ng tubig ni Min Jae si Kidd, tapos nagkagulo na sila kaka saboy. Napa
tili ako nung sabuyan din ako sa mukha ni Min Jae. Bumitiw ako sa pagkakahawak ko
sa pool side at nakipag sabuyan din sa kanila.

Ang lalakas ng tawa namin at tili namin nila Cheska at Argyl.

I looked at Joon. Nakatalikod sya sa amin. May kausap pa rin sya sa cellphone. Nasa
bewang nya yung isang kamay nya habang yung isang kamay naman eh hawak yung
cellphone nya.

Hindi na namin napansin na unti unting dumilim yung langit. Wala na ang araw.

Almost two hours din kaming nagtampisaw bago magka ayaan na magbihis na at kumain
ng tanghalian. Ang plano ni Oppa is around 5pm kami aalis.

Nauna kaming mga babae umakyat. May ready na bathrobe doon kaya nagpa tulo na muna
kami ng tubig mula sa mga basa naming damit.

"This is so fun." Argyl said nung nasa elevator na kami.

"Hmm. Mukhang ang mga boylet nyo ang hindi nakakaramdam ng fun." Sabi ni Cheska na
nasa gitna namin ni Argyl.

Tumingin kami sa kanya ng kunot noo.

"What? Diba si Joon, di naligo?" She looked at me, then she looked at Argyl "And
Shin, did not even said a word." Pahabol nya.

"Hindi ka pa nasanay dun. Mas mabuti na nga na tikom ang bibig nya kesa magsalita
sya ng di kaaya aya. Hay, Bang Young Shin." Natatawa na sabi ni Argyl.

"Joon seemed to have things in his mind." Sabi ko na lang.

"Well, whatever. Basta tayo mag enjoy. For sure maglalaro tayo ng card game. After
natin magbihis, i'll teach the both of you the cheat. Hinding hindi tayo matatalo."
Cheska said then giggled.

Nagpapatuyo na kami ng buhok ng marinig namin ang ingay. Means naka akyat na rin
ang mga lalaki.

Lumabas kami ng kwarto and saw Shin and Min Jae in the living room. Naka bihis na
ang mga ito. Nagulat ako ng biglang kumulog. "Aw."

"Woah. Mukhang biglang umulan ng malakas." Pansin ni Cheska. "Where are the
others?" She asked Min Jae.

"Nasa baba. Magpapadala na lang daw sila ng pagkain dito, then we'll resume playing
later."

Bigla na lang kaming naka rinig ng kalabog mula sa bathroom. "Arghhh!"

"S-sino yun?" By reflex ay tanong ko.

Lahat kami ay tumakbo papunta sa bathroom. We saw Kidd lying there. Nakapag bihis
na ito, pero mukhang may binalikan lang sa bathroom.

Tinulungan tumayo nila Min Jae at Shin si Kidd. Nung itatapak nya na yung paa nya,
napapa aray ito.

"Damn it. I feel imbalid!" Kidd cursed.

Pinaupo sya sa sofa tapos tiningnan ko yung ankle nya. "N-namumula yung paa mo." I
said. Dahan dahan ko'ng hinawakan yung
"What a careless asshole." Shin said, tapos umupo sa tabi ni Kidd tapos sinipa ng
mahina yung paa na namumula.

"Ahhh! Ya! Jugulae?!" Kidd shouted at Shin. Namumula rin yung mukha nito na parang
galit na galit.

Shin just laughed. "That's karma." Tumayo si Shin at pumasok sa kwarto ng mga
lalaki.

"Pumipintig ba yung sakit?" I asked.

"Y-yes." Kidd answered.

"We'll have to give you pain killers. Masyadong malakas yung ulan para idala ka sa
hospital." I said.

"Aura, i'm fine. Shooo! Shoo!" Pagtataboy sa amin ni Kidd.

"Same old Kidd Chua. Ayaw magpahalata na nasasaktan sya." Cheska said.

"Ya, I can bear it." Nakasimangot na tanggi ni Kidd.

I called the receptionist and asked for a pain killer and stuff. Bago pa dumating
yung pain killers, nauna na sila kuya, oppa at Joon umakyat.

"They will just send us the food. What happened here?" oppa said nang makita na
nagkumpulan kami sa harap ni Kidd.

I saw kuya and Joon looked at each other then looked the other way. A classic
awkward environment.

"He tripped." I said. "Nagpa dala na ako ng pain killers. Kapag tumila yung ulan or
kapag pauwi na tayo, idaan natin sya sa hospital. Hindi lang simpleng hilot ang
kailangan nyan." I explained.

"Woah. Aura, buhay pa ako." Natatawa lang na sabi ni Kidd.

Lumuhod si oppa at tiningnan yung paa ni Kidd. "Yes, it looks serious. Masyado pa
kasing malakas yung ulan at hangin."

"Keep it cool, guys. I'm fine. Pagkatapos kumain, tuloy ang card game."

Ilang sandali at dumating na yung pagkain. Tinawag ni Min Jae si Shin dahil
nakatulog daw ang lalaki. Lumabas ito sa kwarto ng gulo gulo ang buhok, but
nevertheless, still looked hot.

Nasa kalagitnaan na kami ng pagkain ng nag ring na naman ang cellphone ni Joon.

Napatigil kami ng bigla syang tumayo.

"B-buo?" He looked really shock when he said that. "Ne, aigosumnida. Ne."

"Wae?" I heard Min Jae asked.

Inilagay lang ni Joon yung cellphone nya sa bulsa nya. "I'm sorry, i'll have to go
first."

Bago pa kami makapag react lahat ay wala na sa paningin namin si Joon. Lumabas na
sya ng pinto habang naka tunganga kami.
"What was that?" Argyl asked.

I don't know what came into me and i stood up, tapos sinundan ko sya. Kakasara pa
lang ng elevator nung makita ko, kaya sa fire exit ako bumaba. 5 floors lang naman.
Nung maka baba ako sa lobby, I saw Joon standing outside, hinihintay yung kotse
nya.

"Joon!" i called him. Humihingal pa akong tumatakbo palapit sa kanya.

"What? Why did you follow?" Kunot ang noo nito.

"B-bakit ka aalis? May nangyari ba?" I asked, tumataas baba pa yung dibdib ko sa
hingal/

Yumuko lang sya. I saw na kinuyom nya yung kamay nya, tapos tumingin sya ulit sa
akin. "It's nothing, kailangan ko lang i meet si Hyuna."

"Oh." Sabi ko. "I see."

"Go back. Just tell them that, okay?" Sabi nya na hindi na man lang ako nilingon at
dumiretso na ng sakay sa kotse nya.

He seemed in a hurry. As in. Pero kahit na sinabi nya na wala, alam ko na ayaw nya
lang sabihin kaya hindi na ako nangulit.

I just saw myself coming back to the penthouse and told them what Joon said.

Itinuloy na namin ang pagkain at naglaro.

Lumipas yung oras, hanggang sa sinabi ng isa'ng chambermaid kay oppa na may bagyo
daw at baha na daw sa dadaanan namin. Hindi talaga humina yung ulan, kitang kita
namin sa glass walls ng pent house ang lakas ng ulan at yung alon ng dagat na
nearby lang sa resort.

"So.. i guess hindi pa tayo makakauwi." oppa shrugged his shoulders.

"Is that a good thing?" Argyl asked.

"I don't know. Kung suspended din ang klase sa school." Cheska said.

"I'll just call the principal." Kidd said.

Tiningnan ko si kuya. Parang wala pa rin sya sa sarili na ewan.

"Alright. Mag relax na lang tayo." Naglabas ng baraha si Min Jae. Pares pares yung
laro. Hindi naman kasi kami marunong ni Cheska ng pusoy or any other games.

"Ang matatalo, susulatan ng lipstick sa mukha. Okay ba?" Sabi ni oppa.

"I'm not playing. Kayo na lang." Biglang sabi ni kuya, tapos tumayo sya at pumasok
sa kwarto nila.

"Nagmemenopause ata kuya mo, Aura." Natatawa na bulong ni Kidd.

"Sira. Moody lang talaga yun." Sabi ko. Katabi ko si Kidd, at napainum ko na sya ng
pain killers. "O-okay na ba yung paa mo? Gumana na ba yung pinainum ko?" I'm really
worried.
Ngumiti si Kidd. "Yes. Please, stop worrying.. It's not like i'm gonna die with
this."

"Pff!" marahan ko'ng pinalo yung braso ni Kidd. Biglang tumingin si Kidd sa
direksyon ni Shin, napatingin din ako. Shin is obviously looking our way. Bigla
ako'ng naasiwa.

"Aura, masamang damo yan si Kidd, kaya wag ka mag alala. Wag ka na din magtaka
bakit walang girlfriend yan, kasi walang nagtatyaga." Sabi ni Min Jae.

"Ulol. Parang may girlfriend ka ngayon ah." Bawi ni Kidd.

Natawa kaming lahat.

Imbes na tumigil yung ulan, lalo pang lumakas. Pinaka madaming lipstick sa mukha si
Min Jae, while naka dalawa lang ako. Si Shin, wala. After almost two hours of
playing, hindi ko alam kung saan kumuha ng alak si Min Jae dahil ng bumalik na sya,
well, may dala na syang dalawang bote ng alak.

"Let's celebrate!" Sigaw nya.

"Exactly what i need!" Akmang kukunin na ni Kidd yung isang bote ng kunin ko iyon.

"Hoy, hindi ka pwede uminom. Nakita mong uminom ka ng gamot eh." Sabi ko.

"Ya!" Pilit syang umuusog palapit sa akin hila hila yung isang paa nya na namamaga.
"Mas mabisa na pain killer yan! Give me some!"

"No." Tanggi ko. "Ang kulit kulit mo." Iniwas ko lalo yung alak.

Kumuha ng mga baso sila Cheska at Argyl.

"Hmm. Sino kaya una malalasing?" Tanong ni Cheska habang isa isa nyang nilalagyan
ng alak yung mga kopita namin.

Sino nga kaya?

THIRTY POINT 2 -

"Cheers!" Sigaw naming lahat nung malagyan na lahat ng baso namin.

Nakasalampak lang kami sa lapag, tutal eh carpeted naman yung sahig.Centralized

airconditioned yung buong pent house pero naka fan lang since malamig na dahil sa
non stop na pag ulan.

"Bawal maghilamos yung may mga lipstick!" Nagulat kaming lahat ng magsalita si
Shin. He was smiling now, hindi na kasing gloomy ng mukha nya kanina.

"Aish! jjinja!" Biglang angil ni Argyl na tatayo na pala sana para mag hilamos.

"Oo nga. Walang challenge yun. Magtiis na lang tayo." Sagot ni Cheska.

Tumayo si Oppa tapos tumawag sa phone. After a while, nagdala ng fruits and some
snacks yung chambermaid.

"I have an idea!" oppa exclaimed after a while. "Para fair, isa isa tayong sha-shot
tapos yung last na nag shot, magtatanong ng kahit na ano sa katabi nya bago mag
shot."

I groaned. I don't like the idea of just answering random and might be personal
questions lalo na sa crowd na to. I'm still not that comfortable with Cheska,
Argyl, Shin and oppa. Pero pakiramdam ko, kahit ano man ang isagot ko, it won't
matter with Kidd and Min Jae.. parang mas comfortable ako sa kanila.

"Call!" I heared Cheska and Min Jae sai, nagtaas pa sila ng kamay.

Lahat sila nagrereact, aside sa amin ni Shin na nakikiramdam lang.

"Shin and Aura ayaw nyo ba?" Maya maya ay tanong ni Kidd. He was grinning.

"Ah k-kayo bahala." Napipilitan na sagot ko.

"Fine with me." Shin answered before he sighed.

It started with oppa. Katabi nya si Min Jae. "Walag pikon, and must answer with
honesty. Tapos walag lalabas sa mga nalaman nyo. Dapat sa atin lang. Understood?"

Tumango kami lahat. Thsi really seemed like a not so good idea.

Oppa drank one shot, then got a fruit before turning to Min Jae. "Min Jae."
Nakangiti na sabi ni oppa.

"Ayusin mo tanong mo ha." Natatawa na sabi ni Min Jae.

Tumawa kaming lahat.

"Sino first love mo?"

Min Jae looked like he just froze, then let out a laugh. "I haven't had one."

"Ya! Kang Min Jae!" All of us looked at argyl's side. Tinuro nya si Min Jae. "YOu
told me that i'm your first love!" Parang nag aakusa na sabi ni Argyl.

Tumawa si Min Jae. "Did i?" Tinuro nya rin sarili nya.

Natawa si Argyl. "Aish. Jjinjja. Good thing it did not work on me. Babo."

"Seriously." Min Jae added.

"Sa dami ng naging girlfriend.. or girlfriend mo ngayon, wal ka pa first love? I

even thought na nagingbroken hearted ka kaya ka playboy." Cheska then said.
"Min Jae got no time for a drama like that." Sabat naman ni Kidd.

"Alright, alright. Min Jae, your turn." Sabi ni oppa, after iabot yung bote at shot
glass kay Min Jae.

It looks like madaming maglalabas ng sikreto dahil sa trip nilang ito. All of them
became quite for a while. I looked at the door and wondering kung ano ang ginagawa
ni kuya,

Min Jae drank, then turn to Cheska. "Your turn, baby girl." Naka ngisi na sabi ni
Min Jae.

"Go." Confident na sabi ng babae.

"Ehem." Min Jae faked a cough sound. "When did you start liking or loving him?"

Nawala yung ngiti ni Cheska, pati kami natahimik. I looked at oppa, and he looked
serious now.

Then biglang ngumiti ulit si Cheska. "First year highschool." She asnwered shortly.

"Alright, it's your turn now, France." Sabi ni oppa, not giving anyone chance to
object, to ask ot even to react.

Natawa na lang si Min Jae at napa iling.

"Wait, sino?" Kunot yung noo ni Argyl na tanong.

All of us knows who HIM is, but Argyl might not... since mukhang kahit kilala nya
rin silang lahat, matagal din syang walang balita sa kanila.

"Just someone." Cheska wnked at Argyl.

"Unfair!" Argyl cried. "Name drop!"

"Hindi mo kilala yun." oppa said.

"Bakit di nyo sabihin? Isa ba sa inyo my Gosh. I can't believe magkakagusto sa

kahit sino man sa inyo si Cheska.. well, except for one, of course." Argyl
exclaimed after padaanan ng tingin ng babae si Shin.

It's really obvious na gusto nya si Shin.

"Look who's talking. Who asked me to be their date two years ago because i'm so
handsome and glowng?" Biglang sabi ni Kidd.

"Those were the days that i don't even want to think of." Umirap si Argyl. Natawa
ako. My history ba halos sa lahat dito si Argyl?

"Asus. If i know.." Makahulugan na sabi ni Kidd.

"Gusto mo talaga nasasaktan eh." Bahagyang sinipa ni Argyl yung paa ni Kidd,
automatic na parang sinalag ko yung kamay ko out of reflex, kaya nasangga ko yung
kamay nya.

"Woah." Gulat na sabi ni Kidd tapos tumingin sa akin.

"Out of reflex." Paliwanag ko.

"That's enough! Bawal pikon!" Paalala ni oppa.

"I'm next!" Sabi naman ni Kidd. "Please, do not hesitate to ask whatever question
you wish to ask." Sabi ni Kidd kay Cheska.

"Of course!" Cheska said, then drank a shot. "Sino sa aming tatlong babae ang ideal
girl mo? Or has the characteristics ng ideal girl mo?"

"Woah, di mo pa nga nalulunok yung alak." Naiiling na sabi ni Kidd.

"Ya! You're buying time! Answer it on the spot!" Sabi ni Argyl.

Kidd looked at me, then Cheska and Argyl. "What if wala?"

"You have to choose at least one. No hard feelings." Sabi ni Cheska.

"Oh sige. Si Aura." Kibit balikat na sagot ni Kidd. "Wala naman si Joon dito."

"Ano yon, no choice ako?" I said, half laughing

"You're the only person na recent ko lang nakilala, so far hindi pa ako nakakakita
ng nakaka turn off kaya ikaw na lang." He muched a slice of apple.

"Okay!" Nag okay sign pa si Cheska. Inabot nya kay Min Jae yung alak.

"Seryoso, iinom ka talaga?" I asked him. I'm really worried na hindi na gumana yung
gamot kapag uminom sya. I leaned to him since magkatabi kami.

He laughed. "It's okay." He just said tapos tumagay na. He drank the shot as if
he's really eager to have a drink. "My turn to ask." Sabi ni Kidd sa akin.

Napalunok ako ng laway, Shit.

"O-okay." Medyo garalgal yung pagkakasabi ko. It almost made me laugh, kung hindi
ko lang naisip na baka kung ano itanong sa akin ni Kidd.

"Don't be nervous." He teased.

"You're frightening her!' Biglang sabi ni Min Jae.

"Let's say na umalis si Joon for a long time, and you just fell for someone here.
Sino sa aming mga lalaki dito yung tingin mo na worth it na i cheat si Joon?"
Walang kurap na tanong ni Kidd.

Napa nga nga ako.

"Grabe, ang hot ha." Natatawa na comment ni Argyl. All of them are anticipating my
answer.

"E-ewan.." Mahginang sagot ko habang palipat lipat g tingin sa kanila.

"Aish. Bawal KJ! Hindi namin sasabihin kay Joon, swear!"Tinaas pa ni Min Jae yung
kamay nya.

"Babo." Sabi ni Argyl kay Min Jae.

"Errr.. si oppa?" Patanong na sagot ko. Lahat kami napatingin kay oppa.
Is it just me or i saw him blush?

"Omo! Kyeopta! Rance is blushing!" Sabi ni Argyl.

Natatawa na yumuko si oppa, tapos hinimas yung batok nya.

"M-matagal ko na syang kilala, eh. In case lang naman.." Depensa ko.

"Alright, that was fair. Halimbawa lang naman." Sabi naman ni Kidd. "Here."

Si Argyl yung katabi ko, and i looked at her first bago ko inumin yung shot. She
smiled as if saying na handa sya kahit ano pa itanong ko. Wala ako'ng maisip
actually..

Dahan dahan ko'ng dinala sa labi ko yung shot glass ng makaisip ako bigla ng
itatanong.

"Uhm.. bakit gusto mo lumipat sa school na pinapasukan namin?"

"That was too plain, Aura!" Biglang sabi ni Min Jae.

"Stop interrupting!" Saway naman ni Cheska.

"Uhm.." Argyl looked like she was thinking of an answer. "I want to go to school
with Shin." Sabi nya tapos tiningnan si Shin na tiningnan lang din sya pero no
reaction pa din. "My turn now?"

I nod, tapos inabot ko na yung alak at shot glass.

"My turn! At last!" Sabi nya habang tinatagayan yung shot glass. Mabilis nyang
ininum, at tumingin kay Shin na naka tanga lang. "Ano ano ang name namin sa
cellphone mo?"

Tumaas yung kilay ni Shin, then dahan dahan nyang inilabas yung cellphone nya.
Kinuha yun ni Argyl. "To be sure, i will dial your numbers. Palli!" Pumindot sya at
tinanong number ni oppa. "Your name is Biboy." oppa laughed. Then si Cheska.
"Francheska! Next!" Si Min Jae nag dictate ng number. "Min Jae. Aish, such a dork.
Next" Si Kidd naman. "Chua guy." We all laughed. "Mine is.." Napasimangot si Argyl.
"Why is my number not yet saved?"

"Do i have to?" Shin blinked.

"Aish! Dapunom!" Sabi na lang ni Argyl.

"Wait, si Aura pa." Sabi ni Kidd. I looked at Kidd, and i saw him looked at Min
Jae, tapos yun na naman yung makahulugan na ngitian nila.

Biglang kinuha ni Shin yung cellphone nya sa kamay ni Argyl. "I don't have her
number." Tapos kinuha nya na yung alak at shot glass.

Pinunas nya pa yung likod ng kamay nya nung matapos sya. Tiningnan nya si oppa.
"Will you marry me?"

And it;s just a matter of milliseconds bago kami lahat bumunghalit ng tawa.

"I appreciate the offer but no." Natatawa naman na sabi ni oppa. "Change positions,
kung gusto nyo." Sabi pa ni oppa.

Biglang tumayo sila Argyl, Cheska, at Min Jay. Hindi ako tumayo at si oppa and
well, Kidd for obvious reason. Tinulak ako ni Min Jae kaya napagitan sya sa amin ni
Kidd.

Bale si Argyl na yung katabi ni Oppa. Sa tabi ni Argyl si Kidd. Tapos si Min Jae,
tapos ako, tapos si Cheska, tapos si Shin. Hindi nabago yung posisyon nila Shin at
oppa.

"Somebody sit in between us! Baka makatanggap na naman ako ng ibang proposal."
Naiiling at natatawa na sabi ni oppa.

Tumayo si Cheska. "Okay. Usog ka dito Shin, ako na lang dyan." Bago pa maka usog si
Shin, sumiksik na si Cheska, kaya napausog si Shin sa tabi ko. Ugh! Ano naman kaya
ang maitatanong ko sa kanya?

"Sa akin ulit ang simula!" oppa drank, then turned to Argyl.

Yung mga sumunod eh nakakatawang mga pangyayari na lang, hanggang sa magkanya kanya
na kami ng shot glass. Hindi naman ako ganun kalakas uminom kaya talagang moderate
lang. Hindi na nila pansin na paubos na yung dalawang bote at ang iingay na nila.

Biglang lumabas si kuya sa kwarto.

"Alistair! Join us!" Sigaw ni oppa.

Gladly ay umupo si kuya sa harap namin. "I'm sorry, i was really sleepy kanina." He
said.

"Humabol ka na lang pare." Nakangiti naman na sabi ni Min Jae kay kuya. Namumungay
na yung mata nya.

Tumango at ngumiti din si kuya. "Aura, lasing ka na ba?"

Umirap ako sa kanya. "Of course not! Sila lang mo."

Agad silang nag react at kanya kanya ng reasoning kung bakit hindi pa daw sila
lasing.

Tiningnan ko si Kidd. "I think, tama mo na yun. Magpahinga ka na lang." Napapangiwi

talaga ako kapag nakikita ko yung paa nya na namamaga. It's like i feel the pain
too.

Kidd smiled. "I'm not drunk yet, although i want to." Slow motion na sya magsalita.
Tapos bigla na lang sya sumandal sa balikat ko. "That was a joke. I think i';m
drunk."

i laughed. "You're getting cute." Tapos hinila ko sya para tumayo. Inalalayan ko
sya tumayo, tapos inakbay ko kamay nya sa akin.

"Oh, saan mo na yan itatapon?" Tanong ni Min Jae.

"Kailangan nya na magpahinga! Hindi ko nga alam kung gagaling agad to. Remember,
may finale performance kami in almost a month's time." Naiiling na paalala ko.

"Do you need help?" Oppa asked.

Umiling ako. "I'm fine. Malapit lang naman." Nginuso ko yung pintuan ng kwarto
nila.

"Alright. Bumalik ka agad, ihambalos mo na lang yan kung saan." Sabi pa ni Min Jae.
Tumawa lang ako. Kahit mabigat si Kidd, hindi naman sya mahirap alalayan kasi
cooperative naman sya. Nung ihihiga ko na sya sa kama, hindi sya bumitiw sa pagkaka
akbay sa akin kaya nauna akong napahiga tapos nadaganan nya ako.

"K-kidd.." I tried na alisn sya agad sa ibabaw ko. He doesn't smell bad. In fact,
ang bango bango nya opa din despite the fact na uminom sya.

"Hmm." He groaed, then kusa na syang umalis sa ibabaw ko.

Agad ako'ng tumayo tapos inayos ko pagkaka higa nya.

"Aura." Sabi nya. His eyes were closed.

"Yes?" Sabi ko habang inaayos ko yung unan.

"Stop caring." Sabi nya. Then he mumbled some words i couldn't understand.

Napatigil ako sa ginagawa ko ng marinig yun. Naka pikit pa rin sya.

"Matulog ka na." Yun lang tapos bumalik na ako.

ARGYL'S POV -

I pretended to be so drunk so that i can do and say things i want and excused
myself because i'm drunk. Naiinis ako kung bakit hindi man lang nagsasalita si
Shin. He's with us physically but mentally, nasa kung saan sya.

I have a high tolerance in liquors.. plus, i just made it look like i was drinking
too much.

"Ya, you're drunk, sleep already." Sabi ni Min Jae na slow motion na.

I laughed and started to talk in slow motion too. It's easy since i'm actually very
tipsy, but i have my priorities straight in mind kaya hindi ako totally lasing.

"Let's wrap it upppp!" Sigaw ni Min Jae.

"Stop screaming, drunk person!" Sabi naman ni Rance.

This is hillarious. I have never seen them drunk. Probably dahil ilang taon din
akong nawala. Si Shin lang ang nakita ko recently before i went into him dahil
business partners ang parents namin.
"You're more drunk person! Check your grammars." Sagot ni Min Jae.

I saw Shin laughing suddenly. "Go home drunk people!" Biglang sabi nya.

Pinigil ko matawa. Lahat nga sila lasing na. I looked at Aura and Cheska. Naka
sadal na si Cheska kay Aura. Mukhang hindi lasingsi Aura, she even has the guts a
samahan si Kidd para makapag pahinga na.

"Lasing na rin ata yan." Sabi ko kay Aura.

"O-oo nga."

"Tara, idala na natin sa kwarto."

Tumango si Aura tapos inalalayan na namin si Cheska tumayo. She's damn drunk!

Marahan namin na hiniga sa kama si Cheska, only to got her stood up. Napansin namin
na parang susuka sya kaya inalalayan na namin sya sa bathroom. Hindi ko akalain na
ang babaeng kasing graceful gumalaw na si Cheska eh sinubok din ang sariling
katatagan dahil sa alak.

Napasalampak sya sa sahig ng cr tapos hinahagod ni Aura yung likod nya. Pilit ko
syang pinapasuka sa bowl, mabuti naman at lahat na shoot.

"Grabe." naiiling na sabi ni Aura.

Bigla namin narinig yung parang may nabasag sa labas.

"I got it! Ikaw na muna bahala sa kanya." Mabilis na sabi ko. I decided na tapusin
na ang pag arte ko at ayusin yung mga kalat.

Lumabas ako ng kwarto at nakita ko yung kamay ni Min Jae na dumudugo.

"What happened?"

"I guess i;m drunk." Slow motion na sabi ni Min jae.

Tapos tumawa sya, sumunod si Rance at si Shin. Naiiling naman yung kuya ni Aura sa
tabi.

"Nadiinan ng kamay nya habang patayo sya." Paliwanag ni Alistair.

"Let me wrap it up. Pakisamahan na lang sila sa kwarto. Mga lasing na yan eh." Sabi
ko.

"I guess so." tapos inaya nya na nga sa kwarto yung tatlo.

Inayos ko yung nabasag na baso, sinalansan ko yung mga plato at baso. Nilagay ko sa
isang tabi yung mga bote, inipon ko yung mga kalat. Lumaki man ako'ng may katulong
na laging nakasunond, hindi ako sanay ng may kalat.

Papasok na sana ako ulit sa kwarto ng marinig ko na umiiyak si Cheska.

"Cheska, why are you crying? Tumigil ka naman na oh." I heard aura's frustrated
voice, trying to calm her down. Sumilip ako sa naka awang na pinto. Pinapahiga ni
Aura si Cheska habang pinupunasan ng twalya ang mukha nito na malamang ay
hinilamusan.

"Lay with me." Tumahan saglit si Cheska tapos nakita ko na humiga sa tabi nya s
Aura.

Naka hakbang na ako papasok ng magsalita si Cheska.

"Favorite disney character ko si Tinkerbell." Cheska said. I stopped my feet from

walking. "Because she's tiny, she's cute, can fly and she loves Peter Pan."

Bumalik ako ng ilang hakbang tapos nagpasya na makinig. Wala ng mas nakakatawa pa
sa mga sinasabi ng mga taong lasing. Aura just seemed to just listen. Umupo ako sa
sahig at sumandal sa pader na katabi ng pintuan na naka awang.

"Crush ko kasi si Peter Pan eh. Mukha syang enjoy kasama. I even bought figurines
and other stuff with Tinkerbell on it. I just foudn out how stupid i was when i
grew up. Why?" She's slurring the words. "Because i should have liked Wendy
instead! Because Peter Pan loved Wendy."

Alright. Saan naman kaya tutungo to'ng usapang lasing na to?

"Cheska.." I heard Aura said. Hindi ko alam kung sinasaway nya ito, or what.

"You're a very lucky Wendy, Aura." She laughed. "You got my Peter Pan."

Nanlaki yung mga mata ko. What is she saying? Is she talking about Joon?

"I'm sorry." I heard Aura said.

"Mahal na mahal ni Tinkerbell si Peter Pan pero kahit ano'ng gawin ni Tinkerbell,
hindi sya mamahalin ni Peter Pan kagaya ng pagmamahal nya kay Wendy."

"They got separated." Aura answered.

"But wendy still loved him."

Ah. These girls! napabuga ako ng hangin. So Cheska liked or loves Joon, pero si
Aura at si Joon?

"Mahal ba ni Wendy si Peter Pan?" Cheska said again with slurred words.

Hindi sumagot si Aura.

"Sana bumalik na lang sa Neverland si Peter Pan.."

That's the last words i heard before i doozed off.

SPECIAL CHAPTER -

Having an out of town trip for less than a day is not my thing. But there's
something in my mind that told me to just go, and have fun. But how can I have fun
when I received a bad news when I finally got home that night after the party?

"Joon, be a darling and fly to Seoul." My mother was talking too fast at hindi ko
kaagad na digest sa utak ko kaya natahimik ako, tapos bigla nyang sinabi yon.

"He's alive, right? I don't really have to go there." Tanggi ko.

"Don't be stubborn, Kim Jae Joon!" My mother's voice shivered. "This is not a
laughing matter."

"It's not. I don't see the difference of me being there. He can survive it, he's a
bad person after all." My words were full of disgust.

"Stop talking like that about your father." Then she cursed in Korean.

She called me to tell me that my father just got a heart attack and was rushed
immediately to the hospital. He went to Seoul for a business conference and it
happened. My mom, on the other hands, goes and back to Korea whenever she wants
too.

"Stop pretending that he's an honorable person. She left and disregarded you,
Eomma!" Oo, galit ako sa ama ko. He's good with other people, but definitely bad
with his family.

Hindi kaagad nagsalita sa kabilang linya si Eomma.

I heard her cleared her throat. "I'll call you again for updates. Attend to your
phone always." Just like that and she cut the line.

I threw my cellphone on the bed before i jumped into my bed too. I feel tired all
of a sudden. I'm mad at my father, at gusto ko syang mabuhay hindi dahil mahal ko
sya or kung ano pa man. Gusto ko syang mabuhay dahil ayoko pang maiwan sa akin yung
company.

I'm too young.

And there's no other way but to give the power to me once na mawala sya. Hell, I
don't even want to inherit it! If I can just choose my future, I wanted it to be
not complicated.

Pero paano magiging hindi kumplikado ang future ko kung ngayon pa lang, sobrang
kumplikado na? I have enemies everywhere. All of them want a piece of the Kim Jae
Joon. But they can't have it. I'm too good.

I fell asleep while my mind was wandering with thoughts.

My cellphone's constant ringing woke me up. Kinapa ko yung cellphone sa kama habang
naka pikit pa ako.

"Bakit?" Agad na tanong ko.

"Just what I expected!" I heard Min Jae's voice on the other line. I opened my eyes
and looked at the screen. "Wake up, Kim Jae Joon. Aalis tayo, remember?"

I looked at the wall clock. Aish!

"Asan na kayo?" I asked them while rising up.

"Paalis na ako. Sasama ka ba sa van?"

Naisip ko na anytime ay pwedeng tumawag si Eomma, and I don't want them prying on
our conversation, let alone malaman nila ang nangyari. I hate pity talks.

"Convoy na lang. Call me kapag paalis na kayo."

"Alright."

I hurriedly took a bath and let the helper packed my things. I just ate a bit
hurriedly. I am not used in being late. If there's something about me that people
got to love, is that as much as possible, I am on time.

When we arrived at Aura's house, I told the driver to get her things. Isa pa,
kasama yung kuya ni Aura. We're really not in talking terms and I know na malamang
eh malaking tutol din sya sa kunyaring relasyon namin ng kapatid nya.

Kung ako rin naman kay Hyuna. Kung kagaya ko ang magiging kasintahan nya, tututol
din ako. But i guess, I just really have to live with it for a while, hanggang
nandyan si Cheska. Why can't she just look at Rance?

I saw how Rance look at Cheska even way back, bago pa umamin sa akin si Cheska. And
i just can't.. I just can't let Cheska be a part of my world. Rance can be the
better man for her.

"Wow. Talagang galit ka sa buhok mo at iniba mo na naman ang kulay." I heard Aura
said nang maka settle na sya sa kotse. I wanted another color, so i did. At
napansin nya pala.

"It's a privilege." I answered.

Wala pa rin ako sa sarili ko hanggang makarating kami sa resort. Nagpasya ako na
huwag maligo, although nagpalit ako ng damit.

I was looking at my cellphone when i looked at Aura, Argyl and Cheska's way. Nakita
ko na naghubad na ng mga tshirts at shorts nila sila Cheska at Argyl, at naka tanga
lang si Aura na parang hindi alam ang gagawin.

Nung nakita ko na nasa tubig na yung dalawa, at sinundan lang sila ng tingin ni
Aura, agad ako'ng lumapit.

"Don't you dare take off your clothes." Mariin na sabi ko. Bulong iyon, pero may
diin.

"What? o-of course!" Bahagya pa syang napa pitlag sa pagsagot nya.

"Good." I said in relief.

"Ya! Kim Jae Joon! Geunyeoege sigan-eul jom naebeolyeo dwo!" We heared Kidd
shouted. (Give her some space) and i looked at himand shouted "Ulol!"

"Wala naman ako'ng dalang swimsuit and for Christ's sake. Hindi ako nagsusuot ng
ganyan." Paliwanag ni Aura.
"Alright. Maligo ka na." sabi ko bago bumalik sa kinauupuan ko.

I don't know why i have to tell her that. All i know is ayoko ng magsi swim suit
sya. Mabuti na lang at hindi sya kagaya nila Cheska at Argyl. Don't get me wrong,
people. It's dine with me seeing girls on their bikinis, pero kahit kunyari ko lang
na girlfriend si Aura, ayoko ng mabibilad yung katawan nya.

Even though kami kami lang yung andoon. It's like a habit.

I just watch them play in the water like kids.

Then my phone rang.

It's Eomma.

"Joon, where are you?"

"I'm in Batangas." Tipid na sagot ko.

"What? Why are you there?"

"I'm with my friends, Eomma. Why did you call?" Impatience na tanong ko.

I heard her cleared her throat. "Your father is still in a critical condition.
Bakit ba ayaw mo pumunta dito?"

I sighed. "Eomma, don't provoke me, please. My presence is not needed there."

"Of course, it is! Ikaw ang panganay na anak, at nag iisang lalaki."

"I know."

"Hyuna will go later."

Napa awang ang labi ko. "Alam nya na?"

"Yes, her mother told her, although i said not to tell her yet."

"That bitch." Mariin na sabi ko. "Ano'ng oras sya pupunta?"

"I don't know what time, pero nakapa book na sila ng flight. You can just join
them."

"Ara. I'll think about it." I said bago ko putulin yung linya.

Hyuna loves our father as much as i hate that bastard. Pero never ko siniraan ang
ama namin kay Hyuna. She's a sweet kid. Masyado pa syang inosente para malaman ang
lahat ng kabalbalan ng ama namin. As much as possible, gusto ko na lumaki si Hyuna
na maayos ang paligid pati ang mga tao na nasa tabi nya.

And hindi na dapat muna sinabi ng mama ni Hyuna sa kanya ang nangyari. I know na
mateterorize ang damdamin ni Hyuna knowing na inatake sa puso ang ama namin. She's
kinda sensitive. And i hated how her mother is sipsip sa ama namin. She wanted
Hyuna to be the best daughter to our father.

Hindi naman kasi lihim na sa akin talaga mapupunta ang halos lahat ng properties
ang money ng ama namin. She's being mapapel.
Wala ako'ng nagawa kundi bumuntong hininga.

Nag aya na sila umakyat after some time para magpalit na at kumain na ng
tanghalian, but i stayed for a bit in the pool side.

Tinawag na lang nila ako nung malapit ng idala yung pagkain.

Lahat sila ay naka bihis na ng dumating ako.

Nasa kalagitnaan na kami ng pagkain ng mag ring na naman ang cellphone ko. This
time ay hindi na si Eomma ang naka rehistro na tumatawag, kundi si Hyuna.

"Oppa.. please come with me to Korea. We're on our way to the airport already."

Napatayo ako. Garalgal yung boses ni Hyuna.

"B-buo?"

"Please, oppa. I want to see Appa. Thay said he got another heart attack."

"Ne, aigosumnida." I told her.

"I'll wait for you, Oppa."

"Ne." Then i cut the line, then looked at them.

"Wae?" Min Jae asked.

"I'm sorry, i'll have to go first." I said, not giving them enough time to react or
to ask questions. Good thing at hindi ko na binaba yung gamit ko sa kotse. I
dialled my driver's number nung nasa hallway na ako at naghihintay bumukas yung
elevator.

"I'm going down. I ready mo yung kotse sa tapat." I said.

Mabilis ako'ng naglakad papunta sa entrance ng hotel at hinintay yung kotse.

"Joon!" i heard Aura's voice from behind.

I feel really tense. "What? Why did you follow?" Gulat na tanong ko.

"B-bakit ka aalis? May nangyari ba?" I can see the concern in her eyes. This woman
is too nice that i'm hating it.

I looked down and closed my fist. "It's nothing, kailangan ko lang i meet si
Hyuna." Ayoko makita nya na tense ako kaya umiwas ako.

"Oh. I see." She said, napa atras ng kaunti.

"Go back. Just tell them that, okay?" Sabi ko ng makita ko na yung kotse na
paparating. Sumakay na ako at hindi na lumingon.

Dumiretso ako sa airport. Hindi naman punuan sa business class ng flight kaya i
still had the chance na makasabay sa kanila. Hyuna kept on crying. Sa akin sya
tumabi imbes na sa mama nya.

I really don't like seeing her like this. Gusto ko'ng sisihin ang ama namin. Wala
na nga syang naidulot na maganda sa amin, nagka heart attack pa sya na dahilan ng
pag iyak ni Hyuna. Butwhat do we know? Lahat ng nangyayari ay may dahilan.
THIRTY ONE -

Umuulan pa rin nung magising ako.

Agad ako'ng nakaramdam ng panunuyo ng lalamunan at uhaw.

I looked to my right and saw Cheska. Nakatulog sya sa balikat ko habang yakap ako.
I looked at my left and saw the other bed empty. Saan natulog si Argyl?

Marahan ko'ng pinahiga ng maayos si Cheska. Tumayo ako at tumingin sa wall clock.
It's 5:30am at napaka dilim pa rin ng langit. Bahagyang nakataas yung blinds na
nagtatabing sa glass walls.

Sinuot ko yung tsinelas ko at lumabas. Muntik na ako mapasigaw ng may makita ako'ng
tao sa may pintuan. Naka upo sa lapag, yakap ang tuhod nya.

"A-argyl?" Mahinang tanong ko.

Si Argyl nga. Did she sleep there the whole night?

"Arhgyl." I woke her up.

"O-oh.. Aura.." Mahinang sabi nya ng makita nya ako.

"Bakit dyan ka natulog?" Nagtataka na tanong ko.

Inunat nya yung paa nya. "Shit, it hurts!" Angil nya, bahagya pang naka pikit ang
mata.

"Sa kama ka na matulog kung inaantok ka pa. Pupunta lang ako ng kusina, nauuhaw
ako." Sabi ko sa kanya.

"C-can you please bring me the coldest water you can have?" Sabi nya.

"Sure. Wait lang." DUmiretso ako sa kitchen. I opened the ref and saw bottles and
bottles of water. I got two and binalikan ko si Argyl. Nandun pa rin sya, pero
gising na gising na.

"Thanks." Sabi nya nung inabot ko na yung bottled water.

"Hindi ka pa ba tatayo dyan?" Tanong ko.

Umiling sya habang umiinom ng tubig. "Later, masakit pa paa at tuhod ko. I can't
believe na dito ako nakatulog." Natatawa na sabi nya bago muling uminom.

Umupo na rin ako sa harap nya, indian seat style.

"So.. si Cheska? Lasing na lasing ah." Sabi ni Argyl.

"O-oo nga, andami nyang nasuka." Umiwas akong tingin kay Argyl. Bigla ko'ng naalala
yung kwento ni Cheska. I really feel bad for her. I want to talk to Joon kapag
nakapasok na ulit kami.

"And?"

"S-she slept in my shoulders." Sabi ko.

Argyl laughed. "Such a baby. "

Hindi ako sumagot. Uminom na ako ng tubig.

"So Cheska loves Joon?"

I almost chocked on the water whan Argyl asked that.

"Oh, I'm sorry. Sorry." Argyl helped me.

"O-okay lang. P-paano mo nalaman?" Nagtataka na tanong ko.

"It's not important.. the question is, what does it make you feel?" Seryoso na
tanong ni Argyl.

"I feel bad, of course..for her."

"Of course. But you really don't have to, you know. Ganun naman talaga ang love.
It's never easy. Magmamahal ka, hindi ka mahal. May magmamahal sayo, hindi mo
mahal. Mahal nyo ang isa't isa, maghihiwalay lang din naman sa huli. See? It's a
cycle. Nagkataon lang na nasa nagmamahalan kayo part ni Joon and Cheska is in the
may mahal sya pero may mahal ng iba part." She said coolly.

Kumapa ako ng sasabihin pero hindi ako successful.

"Anyway, natural naman na you'll feel bad about it but don't burden yourself too
much."

"T-thanks." Yun lang nasabi ko.

"Nah." Umiling si Argyl. "Sinasabi ko lang to, hindi dahil expert ako, kundi
naranasan ko na yang mga yan. Imbes na mag bitter, natuto ako."

"I see." Yun lang yung nasabi ko. She's a bit talktative for a person na kakagising
pa lang.

Then she laughed. "Anyway, what do you think of Shin?"

Nangunot yung noo ko. "S-shin? Why?"

"Wala lang. Nakakasama mo na sya before diba? He even rushed to the police station
when he learned na andun ka. So i was thinking na you guys are pretty close."

Umiling ako. "Ah ano.. hindi naman. Nakakasama ko lang sila minsan." I smiled.

"Oh, okay. Let's be friends. Magpapalipat na ako this week sa school nyo."

"S-sige." We shook hands.

Sabay kaming napalingon ng pumihit yung door knob ng pinto ng mga lalaki. We saw
Kidd's head stuck out. Agad ako'ng tumayo at nilapitan sya.

"Oh, anong kailangan mo? Tinawag mo na lang sana ako." Inalalayan ko sya tumayo.

"Aish. Kaya ko." Naka simangot na sabi ni Kidd tapos nilayo yung kamay ko sa kanya.

I bit my lip. Parang galit sya or cranky lang talaga sya kasi umaga?

"Ano ba kukunin mo? Tubig? Umupo ka na, ako na kukuha." Sabi ko. Hinawakan ko sya
ulit, this time hindi na sya tumutol. Hirap na hirap sya since hinihila nya lang
paa nya.

Pinaupo ko sya sa sofa, tapos kumuha ako ng tubig. Malamang na magkaubusan kapag
nagising na yung iba na puro uhaw din.

"Thanks." Sabi ni Kidd ng iabot ko na yung bottled water.

Dahan dahan naman na tumayo si Argyl at tumabi sa amin sa sofa.

"Walang hangover?" tanong ni Argyl.

"Wala." Sagot ni Kidd.

Sunod na nagising si oppa. Lumabas sya ng kwarto at kagaya namin ay tubig agad ang
kinuha nya. Tumawag na rin sya sa baba at nagpadala ng pagkain at madaming yelo.

"Si France, tulog pa?" tanong ni Oppa matapos maibaba yung telepono sa cradle.

"Yes. Lasing na lasing sya kagabi." Sabi ko.

Kumurap kurap si oppa. "D-did she said something crazy?" Agad na tanong ni oppa.

Umiling ako. "Hindi naman, wala naman. Sumuka lang sya. Natulog na sya."

Tumango tango si oppa. I saw Argyl looking at me with a weird smile.

Nung dumating na yung pagkain, ginsing na rin namin sila kuya at Min Jae. Si Argyl
naman, ginising si Cheska.

"I don't think na makakauwi na tayo mamaya. Signal number three yung bagyo." Oppa
said habang may binabasa na text sa cellphone nya.

"Oetokke!" Sabi ni Argyl. "Wala na ako'ng dala na damit!"

"A-ako din. pang isang araw lang dala namin ni kuya." Sabi ko.

"Don't worry, magpapadala na lang ako ng damit na pwede natin magamit. Magtatawag
na din ako ng doctor na pwede pumunta dito. Baka lumala pa yang paa ni Kidd."

"Aish. Wag nga kayong ganyan. Okay lang ako." Sabi ni Kidd

"Okay ka ng okay jan, hindi ka nga okay!" Sabat ko.

Tapos na kaming kumain ng biglang kumaripas ng takbo si Cheska sa banyo. Nagsusuka

na naman sya. Hangover.
"Oh my God. I can't.. Ayoko na sumuka!" Sigaw ni Cheska habang nasa cr. Sinundan ko
sya at tinulungan.. pero mukhang malakas talaga ang tama ng hangover ni Cheska
dahil sumuka pa rin talaga sya.

Nang mahimasmasan na sya ay pinainum ko sya ng tubig.

"T-thanks, Aura." Sabi ni Cheska ng iabot nya na ulit sa akin yung baso. "This is
the first time I had a hangover." Naiiling na sabi nya.

"Well, first time mo rin naman na uminom ng ganun kadami." Sabat ni Min Jae.

Natipon na lang kami sa living room at nanuod ng news sa tv, bago mapagkasunduan na
manood ng movie. Again, nagpadala ng snacks si oppa para daw may mangangata kami
habang nanunuod.

Habang nanunuod, hindi ko mapigilan na maisip si Joon. Nasan ba sya? He did not
even told me kung bakit sya nagmamadali. I know na once a month lang sila magkita
ni Hyuna pero something made me worried. Kung alam nya na magkikita sila, hindi ba
dapat at tumanggi na sya na sumama or isinaman nya na lang si Hyuna?

"Hey, what's wrong?" Siniko ako ni Min Jae.

"Ah, wala naman." Tinago ko yung cellphone ko.

"Uy. Hindi nagtext si Joon?"

Umiling ako.

"Wag ka na umasa. May ugali yun eh." Naiiling na sabi ni Min Jae, hindi ko alam
kung nang aasar o ano eh.

Tumawa na lang ako. Yun nga dapat gagawin ko, eh syempre nag-aalala lang din ako,
kahit hindi naman talaga kami.

"Aura, nagtext na ako kay mommy na baka hindi pa tayo makauwi." Sabi ni kuya sa
akin.

I nod. "Okay, kuya. Musta naman daw doon?"

"Kailangan pa rin daw nya pumasok kahit malakas ang ulan. Binilinan ko na nga na
wag na mag commute. May pagka makulit pa naman si mommy." Naiiling na sabi ni kuya.

"Kung alam ko lang na ganito ang panahon, hindi na muna sana ako nag aya dito."
Sabi naman ni oppa sa amin.

"Nah, it's not like malalaman natin na may bagyo na biglang dadating. Tsaka let's
just make the most of our time here kahit na umuulan." Sabi naman ni Argyl.

"I aggree." Sabi naman ni Cheska na nakangiwi pa rin at halatang nahihilo.

"Mag focus na lang nga tayo sa pinapanuod natin." Maya maya ay angil ni Kidd.

Nung hapon na, may nakapagsabi kay oppa na may doctor daw na guest sa hotel na yon
na stranded din. Since sinabi kasi ni oppa sa ilang crew sa hotel na kapag humupa
ng kahit kaunti ang ulan, tumawag ng doctor na malapit lang.

The doctor checked Kidd's foot. Na dislocate daw yung buto at kailangan madala sa
clinic, but since stranded nga sila, makakaya naman daw ng pain killers na muna.
After maka alis nung doctor, hindi na ako umalis sa tabi ni Kidd.

"Aura, stop being my mom. I'm fine." tila naiirita na sa akin si Kidd.

"Okay, fine." Kunyare ay sabi ko. Pumunta na lang ako sa kusina at nag timpla ng
juice. Nagtaka ako dahil pagbalik ko, si Kidd at si Shin na lang yung nandun.

"Where's everybody?" Hindi ko na makita sila Oppa, Min Jae, Argyl, kuya at Cheska.

"Gumala sila." Sagot ni Shin. Katabi nya si Kidd sa sofa, tapo nagbubuklat sya ng
magazine.

"Uhm.. okay." I shrugged my shoulder, then umupo sa kabialng tabi ni Kidd, at

uminom ng juice. "Gusto nyo?" Inalok ko sila.

"I don't really like pineapple juice pero favorite yan ni Shin." Sagot ni Kidd sa
akin, naka ngiti.

Tiningnan ko si Shin kung tututol sya, but instead, bahagya syang ngumiti. "Yes."

"Er.. gusto mo bang ipagtimpla kita?" Tanong ko. Inaasahan ko na tatanggi sya pero
nagulata ko kasi sumagot sya.

"If you may." Sagot nya.

Edi tumayo ako at nag timpla din, tapos binigay ko sa kanya pagbalik ko. Isa'ng
inuman lang ay naubos nya na yung juice.

"Kitams? Favorite nya yan eh." Natatawa na sabi ni Kidd. "Awwwwwwwww!" Bigla syang
humiyaw pagkatapos.

I saw Shin stood up. "Oops, sorry. Nasipa ko." Tapos dumiretso sa kusina, dala yung
baso.

"That bastard!" Inis na sabi ni Kidd.

Natawa lang ako.

"Tinatawa tawa mo dyan?" Tanong ni Kidd.

"Wala. Masama ba matawa?"

Umirap lang sya sa akin na lalo ko pang ikinatawa.

SHIN'S POV -

My theory is getting clear, i thought as i walked through the kitchen.

Min Jae and Kidd might like Aura, but they do like her for me.

Doon ko napagtanto kung bakit palagi nila kaming pinagkakabit. I mean, tuwing
kasama namin si Aura, palagi ako'ng binibida nung dalawa. How stupid of me to think
na nahihiya lang sila at ginagamit lang nila ako as reason?

But she's Joon's!

Are they crazy?

Ang kay Joon ay kay Joon lang. We maybe friends but Joon is like the baddest.
Madami ang nagtataka kung paano namin natatagalan ang ugali ng isa't isa. It's a
matter of give and take. Wala namang perpekto sa amin. People might envy us because
of our looks and status, but we are far from being good.

Lahat kami may ugali na masama. Maybe it's actually what made us really stick to
each other.

And we never ever get involve in someon's affair.

Well, usualy, si Min Jae lang naman ang merong relationship. Rance, on the other
hand, stopped seeing others since he fell for Cheska. That bastard doesn't even
realize na kaya umiiwas si Joon kay Cheska ay dahil alam ni Joon na may gusto rin
sya kay Cheska.. And that Joon likes Cheska to just be with him rather than Joon.

But Joon is the self righteous one. Hindi nya pinapaalam. He just let people think
na gago lang talaga sya. Na masama lang talaga ugali nya. Being with them for some
years made me admire them for some reasons, but also despises them for more
reasons.

Ganoon yata talaga kapag magkakaibigan eh.

And this is getting crazy, okay. Joke man o hindi, Joon and Aura's relationship,
they might say it's fake, or a ploy to let Cheska's feelings turn to Rance but they
seemed to be enjoying it. I'm stopping myself from liking her.

Yes, i'm admitting this now. She's not ordinary.. but she's Joon's.

THIRTY TWO -
Tuesday ng hapon na kami nakauwi, since suspended din ang klase noon., pero hindi
na ganun kataas yung baha sa daanan.

Hindi na namin naabutan ni kuya si mommy dahil nakapasok na sya.

"This is tiring. Ngayon ako nakaramdam ng pagod." Sabi ni kuya ng makauwi na kami.

"Eh paano, bumabagyo na, alis kayo ng alis doon." Sabi ko. Inipon ko yung bag namin
at dadalhin ko na sa kwarto, at ilalagay ko na sa lalagyan yung mga gamit na damit
namin.

"I just went with them." Kinuha ni kuya yung remote at binuksan na yung tv.

Natulog lang ako sa van buong duration ng byahe kahit maingay sila. Pakiramdam ko,
nagkulang ako sa pagtulog habang andun kami.

Agad ko'ng yinakap si Coco ng makapasok na ako sa kwarto. Pakiramdam ko, tao talaga
sya at na miss ko sya. Nasanay na rin kasi ako na may teddy bear na may katabi
kapag matutulog na ako.

And speaking of Coco, hindi pa rin tumatawag si Joon.

Bakit ba sya tatawag? Bakit ba ako naghihintay?

"Hay nako." Usal ko.

Humiga ako sa kama at dinantayan ng hita ko si Coco.

Biglang nag ring yung cellphone ko sa bulsa. Dali dali ko'ng hinugot, pero hindi si
Joon.

Si Beshy.

Bigla ako'ng na guilty. Hindi sya pumasok last week dahil masama ang pakiramdam
nito pero hindi ko man lang sya nagawang makamusta. Ito pa ang tumatawag ngayon sa
akin

"Hello, beshy?"

"Beshy! I miss you!"

"I miss you too. Kamusta na pakiramdam mo? Pasensya ka na, hindi kita nakamusta
agad." Agad na sabi ko.

"I'm fine. And it's okay, Beshy. I understand. Ikaw ba naman may mga hot and cutie
patootie friends eh." Tumawa ito.

"Beshy!" Saway ko.

"Hey, i'm just saying. Besides, swerte ka naman talaga. Anyway, balita sa school at
mga kaklase natin na nag outing kayo. I don't know kung sino ang nagsabi, but may
kaklase tayo na nagtext sa akin kung totoo daw ba."

"Yes. Kila Oppa, sa resort nila."

"Hmm. I see. Na stranded kayo?"

"Oo, eh. Actually kakadating pa lang namin ni kuya."

"Alright. Buti naman at okay naman kayo."

"Okay na ba pakiramdam mo, are you sure?" Tanong nya ulit.

"Yes, Beshy. Sana may pasok na bukas. Gusto ko kwentuhan mo ako."

Natapos ang pag uusap namin ng tawagin sya ng Tita nya.

May pasok na kinabukasan.

Si Min Jae ang bumungad sa akin sa may gate. Nakatayo lang sya dun at nagsisipa ng
semento. Bigla nya ako'ng nilapitan.

"Aura!" Kumaway sya habang papalapit. Kaka baba ko pa lang ng jeep noon.

Mukhang sanay naman na yung ibang studyante na palagi ko'ng kasama ang kahit na
sino sa kanila, pero hindi pa rin nila maiwasan mag bulungan.

"Uy. Musta?" Sabi ko.

"Okay naman. Si Kidd ang hindi okay eh."

Nawala ang ngiti ko, then i sighed. "Paano yung perfomance?"

"Kaya nga hinihintay kita." Nagkamot ng batok si Min Jae.

"Bakit?"

"Ako muna kasama mo mag practice. Si Kidd naman kasi, nag practice na yun before.
Ikaw ang importante na makapag practice at maka saulo ng sayaw at kanta."

"Oh. Ikaw? Marunong ka mag sayaw?" Tinuro ko pa sya.

"Aish. Oo no, hindi ko lang pinagkakalat. At alam ko din naman kasi yung steps.
Kapag wala kaming magawa ni Kidd, pinapanuod ko sya habang nagpa practice."

"O-okay. Kailan kaya sya makakalakad ng maayos ulit?"

"I don't know. Ayaw nya sabihin eh."

"Oh sige. Kailan tayo magsisimula?"

"Mamaya na, para mas madaming time. Okay ba sayo?"

Tumango ako. "Saan?"

"Sa bahay na lang namin. And nasabi na rin sa akin ni Kidd yung deal nyo. Pizza,
diba?"

Bigla ako'ng nahiya. It's supposed to be a secret! Ang lagay eh parang pumayag lang
ako para sa pagkain na libre. "Eh... k-kahit wag na."

Tumawa si Min Jae. "Ngayon ka pa ba mahihiya?"

Inakay nya ako para maglakad na kami papasok sa gate. Nakasalubong namin si Shin na
kakagaling lang sa paradahan ng motor nila, paliko na rin ito kagaya namin ni Min
Jae.
"Ya. Saan ka pumunta kagabi? Di ka sumasagot?" Tawag ni Min Jae kay Shin.

Sabay sabay na kaming naglakad. Ako sa dulo, gitna namin ni Shin si Min Jae.

"You sounded like a neglected girlfriend, Min Jae." Natatawa lang na sagot nito.
Nakikinig lang ako.

"Gago to. Hinahanap ka kagabi ni Joon." Akmang susuntukin pa ni Min Jae si Shin.

The moment na narinig ko yung pangalan ni Joon, biglang parang piniga yung puso
ko.. Gusto ko'ng magtanong kay Min Jae kung kumusta si Joon.. pero..

"Iniwan ko cellphone ko kagabi." Sabi lang ni Shin. Tapos biglang tumingin si Shin
sa akin. "Mukhang ang tamlay mo ah." Tinuro nya pa ako.

Ngumiti lang ako. Tapos tumigil ako ng lakad kasi nasa tapat na ako ng room namin.
"Sige, Min Jae. Kita na lang tayo mamaya. Bye, Shin." Sabi ko.

Wala pa si Beshy ng dumating ako. As usual ay maiingay yung mga kaklase ko, pero
parang naging bingi ako mula ng mahulog ako sa malalim na pag iisip. Naku curious
ako kung bakit ba talaga biglang umalis si Joon.

Papasok kaya sya?

Nasagot yung tanong ko nung dumating na ang lahat, si beshy at yung teacher namin,
pero walang Joon na pumasok sa room.

"Oh, nasan boyfriend mo?" Diniinan ni beshy ang tanong sa akin.

I just shrugged my shoulders. "Ewan."

"Hayaan mo na nga. It's fake anyway." sabi na lang ni Beshy.

Para ako'ng binuhusan ng malamig na tubig. Oo nga naman. Fake. Why am i making it a
big fuss?

"Paano na pala yung performance nyo ni Kidd? Sabi mo pilay sya?" Tanong ulit ni
Beshy.

"S-si Min Jae daw muna partner ko sa pagpa practice."

"Woah. Hands down na talaga ako sayo. Lahat sila super close mo." Hindi ko alam
kung pinupuri nya ako o inaasar.

"Ikaw talaga." Sabi kona lang.

"Galingan mo, ha? Pakita mo sa maldita na Bea na yun na kaya mo."

"Hay nako. Gusto ko nga sya na lang eh. Tutal talagang partner na sila ever since.
Kaya nga lang, ang kulit din ni Kidd." Nakanguso na sabi ko.

"Ano ka ba, yung president na mismo ng Glee Club pumili sayo, okay na yan. Do your
best na lang beshy."

Lunch time. Wala ako'ng nakita sa kanila sa canteen. Baka may pizza party na naman
sila.

Nagulat ako ng biglang umupo sa upuan na nasa tabi ko si Argyl, wearing a uniform.
"Annyeong, Aura!" Kumaway pa ito.

She looks so cute with her ponytail hair na medyo wavy.

"U-uy, Argyl. Kamusta?" Sabi ko ng maka recover na ako sa pagka gulat.

"Okay naman. Naayos na yung papers ko kaya nakalipat na ako ngayon dito."

"Sya nga pala, bestfriend ko, si Jelly. Beshy, si Argyl."

Nagngitian sila at nagtanguan.

"Hindi ko makita sila Cheska. Alam mo ba kung nasaan sila?"

Umiling ako. "Hindi rin. Hindi ko sila nakita mula pa kanina. B-baka nasa Glee Club
office."

"Wala sila dun, eh. I already went there."

"Oh, hindi ko na alam. Sorry." I shrugged my shoulder."Ano'ng section ka pala?"

"Kaklase ko sila Rance and Cheska.. pero hindi ko napansin kung saan sila pumunta."

"I see. Hindi ko rin kasi sila nakita kanina pa."

"Okay." Tumayo na ito. "Thanks! Nice meeting you Jelly!" Kumaway sya tapos umalis
na.

"Who is she?"

"New student. Kasama din namin sya sa outing and, childhood friends din nila."
Sagot ko.

"Is she Korean too?"

I nod. "Ewan ko kung full blooded."

Hindi na nagtanong pa si Beshy.

Nung uwian na, i just texted Min Jae na sa may gate ko na lang sya hihintayin. Nag
kwentuhan muna kami ni Beshy habang hinihintay yung sundo nya. Ten minutes na ang
nakakalipas mula ng maka alis si Beshy at paunti na ng paunti yung mga studyante na
lumalabas, wala pa rin si Min Jae.

Hindi rin sya nagreply so i thought, automatic at pupunta na lang sya.

Nagulat akong biglang may tumigil na motor sa harap ko.

"Sakay na." Sabi ni Shin nung binaba nya yung eye shield sa helmet nya.

"Ha?" Kunot noo na tanong ko.

"Min Jae left already. Ako na maghahatid sayo sa kanila." Sabi pa ni Shin.

"Ha? B-bakit? Sabi nya magsasabay kami."

Imbes na sumagot ay kinuha lang ni Shin yung bag ko at isinuto nito. "Maghahanda pa
daw sya, eh. Bilis na. Baka umulan."
Inabot nya sa akin yung pink helmet. Wala na ako nagawa kundi sumakay.

"Kumapit ka sa bewang ko."

Hinawakan ko yung bewang nya. Nagulat ako ng bigla nya ako'ng hilahin, napasubsob
ako sa likod nya at pinulupot nya yung kamay ko sa bewang nya. "Gusto mo bang
malaglag? Keep it that way."

Hindi na ako naka react ng paandarin nya na bigla yung motor.

Nagawa ko lang humiwalay sa kanya nung nag stop kami sa stop light.

Nahihiya na ewan ako. Pero aaminin ko, masarap yakapin si Shin. Kahit may helmet
ako, amoy na amoy ko yung pabango nya na humalo sa pawis nya at amoy ng uniform.
Lalaking lalaki yung amoy.

Hinila nya ulit yung kamay ko kaya napayakap na naman ako sa kanya bago nya
paandarin ulit yung motor.

Hindi ko alam kung ilang minuto ang byahe. Napansin ko na lang nung tumigil na kami
sa tapat ng bahay nila Min Jae. Bumaba na kaming motor tapos inakay na lang papasok
ni Shin yung motor nya. I gave him the pink helmet.

"Bakit ang tagal nyo?" Lumabas si Min Jae at sinalubong kami.

"May ginawa pa ako. Mabuti nag hintay pa rin to." Sabi ni Shin na itinuro akong
nguso bago tuloy tuloy na naglakad sa loob.

"Okay. Pasensya na Aura, hindi na kita na replyan o natext kanina na si Shin

kasabay mo."

"O-okay lang." I smiled.

"Tara na sa loob."

Pumasok na kami. Walang nagbago sa last time na nagpunta ako dito. Dumiretso kami
sa isa'ng kwarto. It's a build in dance studio.

"Wow. You have a dance studio? I can't believe na sumasayaw ka talaga." Natatawa na
sabi ko habang nililibot ko yung paningin ko.

Sumunod si Shin sa amin tapos pasalampak sya na umupo sa sofa na nasa gilid.

May dalawang wall cabinet doon na puno ng mga equipments, tapos isa'ng mesa na may
mga equipments din.

"Hey, Aura. Here. Tingnan mo muna." Tinawag ako ni Min Jae tapos pinakita nya sa
akin sa laptop yung video ng isasayaw at kakantahin namin.

I NEED A GIRL by TAEYANG.

'"I guess it's better than Troublemaker." Natatawa na sabi ko.

"Good. So panuorin mo muna tapos sabay na tayo mamaya."

Tumango ako. Umupo sa tabi ni Shin si Min Jae. Busy si Shin sa cellphone nya.

"Er.. kailangan ba talagang andyan kayo?" Tanong ko.

The two of them looked at me. "Oo. Kaya mo yan, wag ka na mahiya." Tapos naging
busy na din si Min Jae sa cellphone nya.

Edi nag focus na ako sa panunuod tapos medyo ginagawa ko na din yung mga pag kembot
at pag sway ni Sandara sa video.

Biglang mag kumatok tapos may katulong na pumasok.

"Senyorito, dumating na po yung pizza." May dala ito'ng dalawang box ng pizza hut!

"Pakilapag na lang sa table manang." Sabi ni Min Jae.

May isang katulong pa na pumasok at may dala na soft drinks at mga baso.

"Kung gusto mo kumain ka na muna, Aura." Sabi ni Min Jae.

"Mamaya na lang, busog pa naman ako." Tinuloy ko na yung ginagawa ko.

Medyo nagwa warm up na ako ng bigla na lang sumulpot sa tabi ko si Shin. "That's
not how you do it." Tapos sinayaw nya yung sinasayaw ko na part. "Ganon. Lambutan
mo pa ng kaunti."

Para lang ako'ng tanga na naka tingin sa kanya.

"Oo nga pala, alam din ni Shin yan. Kayo na lang muna mag practice." Biglang tumayo
si Min Jae at lumabas.

"P-pero.. teka!" Tawag ko kay Min Jae.

"Hayaan mo na. I need a girl naman pala sasayawin nyo. It's easy. Here." Tapos
nagsimula na naman sumayaw si Shin like. what the hell is he doing? Hindi ba alam
ni Shin na nakaka inlove sya kapag sumasayaw?

"Uy, Aura?" Tawag nya. "Bakit ka natulala?" Kunot noo na tanong ni Shin.

"H-hindi ko alam na sumasayaw ka pala.." Mahinang sabi ko.

Tumawa sya. "It's a secret, okay? Lahat naman kami marunong kumanta at sumayaw."

"Really?" Hindi ko maisip na sumasayaw si oppa lalo na si Joon. Sila Min Jae, Kidd
at Shin, pwede pa.

He chuckled again. "Hindi mo maimagine?"

"Yes." Tapos sabay kaming tumawa.

He guided me the position. Medyo naaasiwa ako. Lapit na lapit kasi kami tapos amoy
na amoy ko sya tapos seryosong seryoso pa sya sa pagtuturo sa akin.

"Next time, bring comfortable clothes. Medyo mahihirapan ka kapag naka skirt ka."

"O-okay. Kanina ko lang din kasi nalaman na si Min Jae kapartner ko muna."

He nod.

"Saan pala kayo pumunta kaninan lunch?" Tanong ko. Medyo naka bisado ko na yung
unang steps.
"Why?"

"Hinahanap kayo ni Argyl, eh."

Biglang binitawan ni Shin yung kamay ko tapos humarap sa akin. "What did she said?"

"Uhm, wala naman. Hinahanap lang kayo."

"Pumasok na pala sya sa school."

"Yes, kaklase daw sya nila oppa at Cheska."

Hindi na nagsalita si Shin. Bigla syang naglakad papunta sa mesa. "Kain na muna
tayo habang mainit pa yung pizza."

Kumuha sya ng isa'ng slice tapos nung malapit na ako, linapit nya sa bibig ko yung
hawak nya na slice. So kumagat ako. Nagulat ako ng kumagat din sya sa kinagatan ko.

Biglang dumating si Min Jae at sumalo sa amin.

Yun na naman yung patingin tingin ni Min Jae kay Shin at sa akin. Hindi ko talaga
sya maintindihan.

Alas siete na ng sabihin ko na uuwi na ako.

Syempre pa, si Shin na daw maghahatid sa akin.

Parang nasasanay na ako sa pink helmet. Ang cute kasi.

Nagulat ako ng tumigil kami sa tapat ng isa'ng convenience store. "I'm gonna buy
something. Bumaba na ka rin. Tara."

Hinubad namin yung helmet namin tapos dala dala namin sa isa'ng kamay habang hila
nya isa'ng kamay ko papasok sa convenience store.

Pinagtinginan kami ng mga tao sa loob. May mga studyante rin sa school na naka
uniform pa. gabi na, hindi pa sila nakakauwi.

Pumunta kami sa beverages section. Binitawan na ni Shin yung kamay ko. "What doyou
want?" Kumuha si Shin ng energy drink.

Tinuro ko yung chuckie.

"Really?" Sabi nito na natatawa.

Pumila sya sa counter para magbayad. Ngiti ng ngiti yung babae, pati na yung nasa
pila. Tingin ng tingin kay Shin. Sa inis ko, lumabas na ako.

Inabot sa akin ni Shin yung chuckie tapos uminom kami habang nakasandal sa motor
nya. Pinagtitinginan pa rin kami ng mga tao sa loob.

"Dami mo'ng fans." Sabi ko.

He laughed. "Medyo. Inggit lang yang mga yan sayo."

"O-oo nga." Nautal ako sa sinabi nya.

Tumawa lang si Shin.

Hindi na ako nagsalita. Hinatid nya na ako sa tapat ng bahay namin.

THIRTY THREE -

"One two, one two. Left mo yung ihahakbang mo, then uurong ko right ko. Then kapag
yung left mo na ihahakbang mo, right ko iuurong ko. Okay?" Min Jae was holding my
waist while telling me what to do.

This time ay dalawa na kaming sumasayaw. it's the second day at this time, sabay na
kaming umuwi. Hindi ko alam kung bakit bihira lang mag dala ng motor or kotse si
Min Jae. Usually, naka taxi lang sya kagaya kanina. Nagtaxi lang kami.

Maganda daw kasi na kabisaduhin ko na yung steps kahit hindi ko pa kuhang kuha,
kasi once na kabisado ko na, amiimprove ko na daw yung kung ano kailangan iimprove
kapag nakita ko na ulit yung video na ginagayahan namin.

Engrossed na kami sa pagsasayaw ng biglang bumukas yung pinto at may pumalakpak.

"Bang Young Shin." Natatawa na sabi ni Min Jae. Agad nyang inalis yung kamay nya sa
pagkaka hawak sa bewang ko na parang napaso sya.

"Improving." Nakangiti na sabi ni Shin.

"B-bakit ka nandito?" Tanong ko. Lumapit ako sa mesa at uminom ng tubig. Katulad ng
sabi ni Shin, nagdala na ako ng ibang damit para mas comfortable.

"Napadaan lang ako." Sabi nya tapos lumapit kay Min Jae at may binulong.

Daig pa talaga nila mga chismosang babae. Parang palaging mag secret.

Tapos may pinakita na something si Shin sa cellphone nya kay Min Jae, tapos shock
naman si Min Jae. Tinakip nya pa yung kamay nya sa bibig nya. Tapos bahagya syang
sumulyap sa akin ng pasimple. Nung makita nya na naka tingin ako sa kanila, bigla
nyang tinabig yung kamay ni Shin.

Nagmamadali naman na binalik ni Shin sa bulsa nya yung cellphone.

"Ang weird nyo." Naiiling na lang na sabi ko.

Tumawa sila. Halatang pilit. Nawiweird-an na ako sa kanila.

At syempre pa, nagpa deliver na naman ng pizza si Min Jae.

"Seriously, hindi kayo napupurga sa pizza?" Taas ang kilay na tanong ni Shin ng
makita na may box na naman ng pizza sa mesa.

Min Jae laughed. "Yan yung gusto ni Aura, eh."

Tiningnan ako ni Shin. "Hindi ka ba nagsasawa dyan? Araw araw yan kinakain mo?"

Umiling ako. "Kapag may practice lang naman eh."

"Ano ka, pizza monster?" Natatawa na sabi ni Shin. Tumawa din si Min Jae.

Kumuha ako ng isa'ng slice at kumain.

"Wait lang, Aura. We'll be back. Kumain ka na muna." Sabi ni Min Jae.

Inakay ni Min Jae si Shin palabas habang nagpupunas ito ng towel. Pawis na nga rin
pala ako. Doon ko lang napansin. Kumuha ako ng towel, tapos bigla ako'ng na
concious. Tiningnan ko yung sarili ko sa salamin.

Hindi ko na alam kung naka ilang slice na ako bago sila bumalik.

MIN JAE'S POV -

"I told you, it was fake." Natatawa na sabi ko kay kay Shin ng makalabas na sila ng
practice room.

"It doesn't matter. Hindi dapat tayo nakekealam sa affair ni Joon." Seryoso na
sagot ni Shin.

Actually, picture yung pinakita sa akin ni Shin sa cellphone nya. It's a picture of
Joon, na may kasamang babae. Naka akbay si Joon sa babae. The picture looked like
it was taken in the airport. So umalis nga ng bansa ang lalaki.

We already heard na inatake ang daddy nya.We have all our cources. Pero tikom ang
bibig namin. Our affairs is just ours. No outsider is allowed. Pero aaminin ko na
nagulat ako nung nakita ko yung picture na iyon.

"Tsaka saan mo ba nakuha yan?" Kunot noo na tanong ko.

We ended up in our garden. Malayo na ito sa practice room at kung bigla man na
lumabas si Aura, makikita ko naman sya.

"Someone I know. Nasa airport sya. He was asking kung ano daw ni Joon yung babae."

"Oh, eh hindi naman natin kilala."

"But what about Aura?" Kita ko yung biglang worry sa mukha ni Shin.

"Well.. kaya nga ikaw ang gusto namin para sa kanya." Actually, after namin makauwi
mula sa outing, Shin confronted me and Kidd about sa conclusion nya. At first, we
tried to deny it since wala namang basehan. Pero hindi umubra yung poker face ni
Kidd dahil natawa ako.

Such a waste.

Eh matalino at nakaramdam din naman si Shin. At first muntik nya na naman kaming
biglang suntukin ni Kidd, naawa ata kasi may pilay pa si Kidd. Pero hindi pa rin
namin sinabi yung about sa packages. It's our secret weapon.

"Or sya gusto nyo para sa akin?"

I laughed. "Yeah, yeah. Ganun na din yun. Ipakita mo yan kay Aura. Tingnan mo ang
reaction nya at doon mo malalaman kung fake nga o hindi na sila."

"Why are you even suggesting that? Problema na nila yan." Shin rolled his eyeballs.

"Don't you like her?" Seryoso na tanong ko kay Shin.

Hindi sya agad sumagot. "I don't like her. She's not even my type!" Tumaas ng
kaunti yung boses ni Shin, pero tinawanan ko lang sya.

"You know what? You're a terrible lier."

"Shut up. Stop what you have been doing." Yun lang tapos umalis na ito.

Naiwan na lang ako na naiiling.

Bumalik ako at nakita ko na nakasalampak na si Aura sa sahig. Nakapikit.

Friday na at weekend na naman kinabukasan. I feel exhausted sa practice kagabi.
Matagal na kasi mula ng ma involve ako sa activity na lahat ng bahagi ng katawan ko
ay gagalaw kagaya ng pag sayaw kaya nabigla katawan ko.

"Para ka'ng lola maglakad. Are you okay?" Nagtataka na tanong ni Beshy nung lunch
na at papunta na kami sa canteen.

Natawa ako. Slow motion nga ako maglakad. "Medyo nabigla katawan ko sa practice
namin kagabi ni Min Jae."

"Dapat nag warm up ka na muna."

"Oo, eh sumakit pa rin. Matagal na kasing hindi nabatak buto ko." Naiiling na sabi
ko.

"Hi Aura! Hi Jelly!" Mula sa gilid namin ay sumulpot si Cheska at si Oppa.

"O-oh, Cheska. Hello." Bati ko tapos kumaway kami ni beshy.

"Sabay na tayo mag lunch." Aya nya. "My treat!" Mukhang maganda ang mood ni Cheska.

Wala na kaming nagawa. Pumwesto kami sa isa'ng table. Tapos kung anu ano binili ni
Cheska na pagkain. Ako yung sinama nya sa counter para tulungan sya. Naiwan sila
Beshy at oppa at nakita ko naman na nag uusap sila.

Doon ko lang napansin na Tinkerbell yung keychain ng wallet ni Cheska, as well as

yung palawit ng cellphone nya. Biglang bumalik lahat ng sinabi nya sa akin sa
resort. I really feel bad. She was thinking na ako si Wendy.. hindi nya alam na
unti unti na rin ako'ng nagiging Tinkerbell.

Hindi ko pa rin alam kung ano balita kay Joon. Mabuti na lang at wala rin
nagtatanong. Hindi ko alam ang sasabihin, ang gagawin o kung ano pa. Ni hindi ko
nga alam kung bakit wala pa sya. This is si frustrating.

Tinulungan ko si Cheska na dalhin yung dalawang tray na puno ng pagkain.

"Woah. mauubos ba natin to?" Gulat na tanong ni Jelly.

"Okay lang yan. Wala naman nagda diet sa inyo, diba?" Natatawa na sabi ni Oppa na
kaagad kumuha ng biscuit.

"Kaya natin ubusin to. Go!" sabi pa ni Cheska.

Kanya kanya kami ng kuha ng pagkain. May kakanin, may lasagna at mga chips. Nasa
kalagitnaan na kami ng pagkain ng makita namin na pumasok sa canteen sila Shin, Min
Jae at Argyl. naka kapit pa si Argyl sa braso ni Shin.

"Sila Shin at Argyl na ba?" Inosente na tanong ni Cheska kay oppa.

"I don't know. Pero arranged na yata sila." Oppa shrugged.

Napatigil ako sa pagsubo. Arranged? Uso pa ba yun ngayon?

Kinawayan ni Cheska yung tatlo kaya lumapit sila sa amin.

"Bakit ngayon lang kayo kakain? Saan kayo galing?"

"Nag yosi." Sagot ni Shin bago kanya kanya sila ng hila ng upuan at sumali sa amin.
"Ano to, party? Bakit madaming pakain?" Gulat na tanong ni Argyl.

"Si France namili nyan. Kain kayo." Alok ni Oppa.

Ako naman nasuspend pa rin ang pagsubo ko. Ewan ko kung bakit.

Siniko ako ni Beshy. "Hoy, isusubo mo ba yan o ano?"

Doon ko lang napansin na nakataas pa rin yung kamay ko. Agad ko'ng sinubo yung
pagkain.

Nagtaka ako dahil tahimik lang si Min Jae. Busy lang sya sa dala nyang tablet.

Nung tapos na kami kumain, kay Min Jae ako sumabay maglakad.

"Oy, ang tahimik mo?" Bati ko sa kanya.

Tumingin sya sa akin, tapos sasagot na sana sya ng may dalawang babae ang lumapit
sa amin na mga studyante din.

"Oppa, belated happy birthday! Please tanggapin mo gift namin." Nakangiti na sabi
nung isa.

Parehong may inaabot na box yung dalawa.

Ngumiti si Min Jae. "Sure. Salamat ha. Aral ng mabuti."

Kinilig yung dalawa bago patakbo na umalis.

"W-what was that?" Gulat na tanong ko. Naalala ko tuloy nung first time ko syang
makilala. Dinagsa sya ng mga babaeng studyante sa labas pa lang ng gate. "Kailan
birthday mo?"

Tumawa si Min Jae. "Next week pa. Matagal pa. Hindi ko na nga naiisip eh."

Ngumuso ako. "Hindi ka man lang nagsasabi. Kayo talaga."

"Na, ayoko maghanda ng party. Simpleng salo salo lang."

"Tuloy ba practice mamaya?" Tanong ko.

"Yep, why not?"

"Wag na lang pizza. Iba na lang kainin natin mamaya." Nahihiya na sabi ko.

Malakas na tumawa si Min Jae. Napatingin sa amin sila Beshy, Oppa, Cheska, Argyl at
Shin.

"Hoy, mukhang may sikreto kayo dyan ah." Sabi ni Oppa.

Sabay kming umiling ni Min Jae. Tapos tuloy tuloy na lang sila naglakad.

Uwian na. Pinauna ko na si Beshy dahil maaga naman yung sundo nya. Pinuntahan ko sa
room nila si Min Jae. Baka kasi bigla na naman mawala. kahapon ay ako na rin mismo
ang pumunta.

I saw Shin writing something in a paper. Lumabas na si Min Jae at tumayo sa harap
ko.

"Sasama daw ulit si Shin."

"Okay lang." Sabi ko. Nagulat ako kasi nung palabas na si Shin, bigla nyang nilagay
yung daliri nya sa bibig nya, saying na wag ako maingay.

Nagtataka na nangunot noo ko.

Bigla nyang tinulak si Min Jae sa likod.

"Aray! Gago to." Sabi ni Min Jae ng makita na si Shin yung nagtulak.

Naunang naglakad sa amin si Min Jae. Hindi ko maintindihan kung bakit tawa ng tawa
si Shin. Pigil pero talagang natatawa sya. Tinuro nya si Min Jae.

Doon ko nakita kung bakit ito tumatawa.

Dinikit nya sa likod ni Min Jae yung paper na sinulatan nito.

KISS MO KO!

Yun yung nakalagay.

Hindi ko na rin napigilan tumawa. Pinalo ko ng pinalo yung braso ni Shin. Hanggang
sa nagtutulakan at nagpapaluan na kami.

"Hoy, ano ba kayo? Para kayong nagde date dyan ah. Bilisan nyo." Nilingon kami ni
Min Jae.

Nagkatinginan kami ni Shin tapos nagtawanan kami ulit.

"Oh my God. Ayoko na tumawa. Tanggalin mo na yun." Bulong ko kay Shin.

Nasa labas na kami ng gate at nag aabang ng kotse. Madami na ang nakaka kita ng
papel sa likod ni Min Jae, pero wala pa ring nangangahas na halikan sya. Nakakatawa
talaga reaction ng mga nakakakita.

Para kaming tanga ni Shin na nagtatawanan, nagpapaluan at nagtutulakan sa likod ni

Min Jae.

"Shut up you two!" Tinuro kami ni Min Jae.

Napatigil kami.

"Ano ba pinagtatawanan nyo, ha?" Kunot noo na tanong nito.

Kinagat ko labi ko. Huminga kami ng malalim ni Shin.

"W-wala. M-may kinwento lang kasi si Aura." Sabi ni Shin.

"A-anong ako? Ikaw nga yung nag kwento dyan!" Siniko ko si Shin.

"Aish! Shibal!" Biglang sabi ni Min Jae out of frustration.

Hanggang sa marating namin yung bahay nila Min Jae ay tawa pa rin kami ng tawa.

"S-senyorito, may papel po sa likod nyo." Sabi ng katulong. Tinanggal nung katulong
yung papel tapos nabasa na ni Min Jae.
Agad kaming tumakbo ni Shin palayo kay Min Jae habang natatawa.

Pulang pula yung mukha ni Min jae habang hinahabol kami.

THIRTY FOUR -

JOON'S POV -

"Shut up, Ferlin. Will you?" Inis na tinanggal ko yung kamay nya na naka palibot sa
braso ko.

"What? Are you seriously going to treat me this way, Jae Joon?!" Inis din na
humalukipkip si Ferlin.

We were in the car. It's Friday and i want to invite them to go out.

Ferlin Go is my father's God daughter. Habang nag aagaw buhay na sya sa hospital,
nagawa nya pa ako'ng i match make sa bratinella na to. I can't even imagine paano
ko sya naging tatay! Halos mamatay na nga sya sa pangalawang atake, nagawa pa
nitong isipin ang bullshit na business nya at ang pag aasawa ko.

Ferlin Go's father owns a chain of luxury clothing line in South Korea, kaya alam
ko na ang gustong gawin ng ama ko. This is disgusting.

Hindi ko magawang sumagot sa harap nilang lahat dahil kay Hyuna.

Ayokong isipin nya na naman na wala ako'ng pakealam sa ama namin.

"I told you, I won't be nice. Pinakitunguhan lang kita ng maayos sa harap nilang
lahat. Why don't you understand?"

She pouted. "Damn you." Inis na sabi nito. "Stop the car." Utos nya sa driver ko.

Iginilid naman ng driver ko yung kotse, tapos nagmamadali na bumaba si Ferlin.

Suits her.

"Remember this day, Kim Jae Joon! I hate you!" Sigaw nya bago nya malakas na sinara
yung pinto.

I just smirked and told the driver na dumiretso na. Tamang tama at uwian.

Ilang minuto pa, nakita ko na yung school. Madaming studyante ang tumatawid at
naghihintay sa tapat ng gate. Nakita ko agad si Min Jae. Pero nahagip din ng mata
ko sila Shin at Aura.

They were laughing. Nagpapaluan at nagtutulakan pa.

Hindi ko alam pero nainis ako. Nakakainis.

Nagdedeny pa si Aura na may gusto sya kay Shin but the looks of it, enjoy na enjoy
sya na kasama ito. They were even bumping at each other as if napaka close nila.

Aish!

"Wag kang titigil. Lumagpas ka." Utos ko sa driver.

Parang naka hinga ako ng maluwag nung nakalagpas na kami sa school. I felt like i
was suffocated. Why? Niluwagan ko yung suot ko na tie.

Hindi man lang ako tinext o tinawagan man lang ni Aura.

"Boss, saan na po tayo pupunta?"

I told my driver the name of a bar i frequent to. Ako na lang iinom mag isa.

AURA'S POV -

"Nakita mo yung kasama ni Joon? Ang ganda. Grabe."

"Eh teka, akala ko na sila nung Aura ba yun?"

"Kaklase ko sila. Oo, parang sila talaga. Tsaka yun sinasabi ni Joon."

"Eh bakit may ibang kasama na babae kanina si Joon pagbaba sa kotse?"

"Parang model nga eh. Ka level ni Cheska."

Hindi ko alam kung ano ang magiging reaction ko habang nakikinig ako sa mga
sinasabi nila habang nasa loob ako ng isang cubicle sa girl's bathroom.

Papasok na si Joon?

At may kasama syang babae?

Hindi nya man lang ako tinawagan.

"It's fake, anyway."

"It's fake, anyway.

"It's fake, anyway."

Biglang narinig ko yung boses ni Beshy sa ulo ko. Oo nga, it's fake.

I laughed.

Umalis na yung mga babae na nag uusap. Inayos ko yung sarili ko sa harap ng salamin
tapos huminga ako ng malalim.

Sumilip muna ako sa room. Andun na nga si Joon. Wala pa si ma'am kaya busy pa ang
lahat sa kanya kanyang gawain nila. Si Joon, nag i scroll sa cellphone nya.

Naglakad lang ako ng diretso. Doon pa rin sya nakaupo sa tabi ko.

Biglang pumasok na si ma'am kaya umayos na kaming lahat ng upo.

Wala kaming imikan. More on pakikinig sa lesson lang naman kasi kami that time.
Sumusulyap sulyap lang ako sa kanya. Himala na parang nakikinig sya kay ma'am.

"Okay class. I want you to perform a song by partner tomorrow. A song that has deep
impact. Deep lyrics. It can be a happy one, or a sad one. Make it short. Okay?"

Napanganga ako ng marinig yun.

Kami ni Joon, kakanta? As if!

"Ah.. Joon.." Tawag ko sa kanya.

Imbes na sumagot o lumingon, sinaksak nya sa tenga nya yung earphones nya,
linakasan pa yung volume! Rinig ko na kahit naka earphones sya. Napa simangot ako.
Ano kaya problema nito?

Biglang tumunog yung cellphone ko. Nagtext si Oppa.

Sasama daw sila mamay kila Min Jae para tingnan pag practice namin.

What?!

"Oh my gosh Beshy." Natatawa na sabi ni beshy. "Wag kang mahiya, ha? Ipakita mo
talent mo."

"Ano'ng talent? Ni hindi nga ako magaling kumanta, ni pagsayaw pa?" Pinanlakihan ko
sya ng mata.

Siguro ay si Min Jae ang nagsabi sa mga ito.

Bigla ko na miss si Kidd. Nasaan na kaya sya?

I dialled his number. Nag ring lang ng ilang ulit pero hindi sinasagot so i esent
him a message.

Hi Kidd! Kamusta ka na? Okay na ba paa mo? Magtext ka naman. Miss na kita. Take
care!

I'll just wait for his reply if ever.

Liningon ko si Joon na humeheadbang pa sa tunog.

Tinanggal nya lang yung earphones nung dumating na yung teacher namin sa next
subject.

Sa lunch break ko na lang sya kakausapin. tatanungin ko man lang kung bakit matagal
syang nawala, kung ano nangyari.

Pero bago ko sya matanong, bigla na lang sya tumayo at umalis.

"Oh, ano'ng problema nun? Bakit hindi ka kinakausap?" Kinalabit ako ni Beshy.

"Ewan ko. Tatanungin ko pa lang sana eh." I shrugged my shoulders.

Tatayo na sana kami ni beshy ng sumulpot si Min Jae sa pintuan ng room namin.

"Annyeong Aura-sshi!" Kumaway pa sa amin.

"Ano daw?" Sabi ni Beshy.

Tumawa ako. "Hello daw."

"Tara sabay ulit tayo mag lunch!"

Sabay sabay ulit kami mag lunch, kasama sila Oppa, Cheska, Argyl, Shin.

"I saw Joon a while ago. Bakit hindi mo sya kasama Aura?" Argyl asked me all of a
sudden.

Lahat sila napatingin sa akin, napatigil ako ng pagsubo.

"Ah.. eh.."

"I saw him at the back." Sumagot si Shin. "nagyoyosi siguro." Sabi nya.

"Oh? Bakit daw ba sya umalis noon? Bakit ngayon lang sya pumasok?" Tanong ulit ni
Argyl.

This time ay na kay Shin na ang atensyon ng mga ito. Thank God.

"Ewan, baka family emergency." Si Min Jae naman ang sumagot.

Hindi na ako nakakain ng maayos. Hindi ko pa rin nakakausap si Joon. I feel bad
about it.
JOON'S POV -

"Let's talk." Sabi ko kay Aura.

Naglalakad na sila pabalik sa mga rooms ng salubungin ko sila. Wala ako'ng gana
kumain. Naka tatlong stick ako ng sigarilyo at isang bote ng soft drinks.

Napatigil silang lahat at napatingin sa amin ni Aura.

"B-bakit?" Halatang nagulat sya.

"Follow me." Yun lang yung sinabi ko.

Tumalikod na ako naglakad papunta sa likod ng gym. I felt na sumunod sya sa likod
ko.

"K-kamusta na pala? Hindi pa tayo nakakapag usap tungkol sa pag alis mo. Bakit
ngayon ka lang pumasok?" She started asking ng marating na namin yung lugar.

Humarap ako sa kanya.

I hate it when she sounds so concern.

"I had an emergency." I answered coldly.

"A-anong emergency?"

"Aura." Putol ko sa iba nya pang sasabihin.

Nagulat sya. Napa atras sya ng kaunti.

"I'm sorry." I said then nilapitan ko sya. "I'm- Let's stop this." Sa wakas nasabi
ko na.

Napa awang ang labi nya. Hindi sya agad nakapag salita.

"This was just a joke, right? I mean.. sabihin mo na lang na ikaw yung nakipag
break. But don't worry. Yung deal natin about sa kuya mo, tuloy yun."

"P-pero Joon.."

"So.. Let's just be civil, okay?" I smiled at her.

Nangunot yung noo nya. Nakatingin lang sya sa akin na para ako'ng nag iibang anyo
na halimaw.

"You've been good as a fake girlfriend. So bonus na lang yung pagtuloy ng deal
natin tungkol sa kuya mo. No worries. I'm still keeping my mouth shut." I assured
her.

"Joon, what are you talking about?"

I sighed. "Hindi mo ba ako naiintindihan?"

"I know.. pero bakit? Am i a burden?"

Hindi ako nakasagot agad sa tanong nya.

Burden? Definitely not. She's far from being a burden.

But i had to do this. Hindi naman talaga to totoo. Kapag tatagal pa, magiging
uncomfortable lang kami sa isa't isa. At isa pa. Si Shin. She liked Shin. Bakit
parang ayaw nya pa?

"Joon.. o-okay ka lang ba?" She looked so worried. Bigla nyang hinawakan yung leeg
ko.

Nagulat ako kaya natabig ko yung kamay nya.

"I'm fine. Just tell them na ikaw yung nakipag break." I smiled again.

Nung hindi na sya nagsalita, nauna na ako'ng umalis.

It's the right thing to do after all...

THIRTY FIVE -

Kinapa ko yung dibdib ko matapos ako'ng iwan ni Joon.

Medyo masakit.

Hindi, masakit talaga.

Pero bakit? Fake naman yun. Hindi naman talaga kami.

Relationships can be faked, but not the feelings. My mind answered my question.

So.. gusto ko na pala talaga si Joon.

Nanghihina na napaupo ako sa malaking bato na nandoon. Ang dami gumugulo sa isip
ko. Ngayon ko lang to na realize, at pasampal pa yung pagkaka realize ko. Fake
break up. Fake relationship. But real feelings.

Pero diba, dapat matuwa na rin ako kasi poprotektahan nya pa rin si kuya? Doon
naman nagsimula ang lahat hindi ba?
Sa dami ng iniisip ko, bumalik ako sa reality ng tumunog ang cellphone ko.

Si Beshy.

"Kanina pa naka balik si Joon. Asan ka?" Pabulong na tanong nya.

"P-pabalik na rin ako."

Tumayo ako at tumalon. Tapos pinalo ko ng dalawang palad ko yung mga pisngi ko. I
should look the same as i was a while ago.

"Aura? Kanina ko pa naka salubong si Joon, ah." Nagtataka na tanong ni Min Jae.

I smiled. Nakasalubong ko sya. "Ah, eh, may ginawa pa ako."

"Uh, okay. Sige balik ka na. Mag yoyosi muna ako."

Tumango ako at nagmamadali na bumalik sa room. Joon was there. Nakasalpak na naman
sa mga tenga nito ang mga earphones nito at naka pikit habang nagha hum.

"Bakit ang tagal nyo? Ano pinag usapan nyo?" Agad na usisa ni Beshy.

I smiled. It's the only thing i can do. "We broke up."

Napa nganga si Beshy. "What?"

Tumango ako, naka ngiti pa rin.

Hindi agad nakapagsalita si Beshy.

Para naman ako'ng tanga na naka smile pa rin.

"Tumigil ka nga kaka ngiti. Para kang sira." Pinalo ni Beshy yung kamay ko.

"Aw! bakit ba? Masama ba ngumiti?"

"Oo, lalo na kung fake! Tse!" Inirapan nya ako ng pabiro.

Dumating na yung teacher namin at doon na na focus ang attention ko. Panaka naka
yung pagsulyap ko kay Joon. Naiinis ako kasi bakit parang ang dali lang ng lahat sa
kanya.

Oh. Wala nga naman pala syang gusto sa akin. Ano aasahan ko?

Aish!

"Miss Marquez, care to answer the second equation on the board please?" I heard our
teacher called my name.

I was really really glad na napag aralan ko na before hand yung topic kaya
confident ako na tumayo.

I wrote the equation and solved the problem easily.

"Thank you, Miss Marquez." Naka ngiti na sabi ng teacher namin.

Habang pabalik sa upuan ay sinulyapan ko na naman sya. Naka yuko sya at parang may
sinusulat sa notebook nya. I saw na kinokopya nya yung equations at sagot ko.
"Woah. Nice beshy. Paano mo ginawa yun?"

"I studied the equation two nights ago. Alam ko na yan susunod na lesson eh." I
shrugged my shoulders. Buti na lang talaga.

Natapos ang buong araw na hindi kami nag uusap ni Joon. Palaging nakasalpak yung
earphones sa tenga nya. Wala rin naman ako balak sabihin sa kanya.

Uwian na at sinundo ako ni Min Jae sa room. Ang klase yata namin ang pinaka huling
natapos dahil ang daming studyante na ang palakadlakad sa corridor pero kami naka
upo pa rin. Hindi pa nga halos tapos sabihin ng teacher namin na tapos na ang
klase, tumayo na si Joon.

Kinuha nya yung bag nya tapos tuloy tuloy na naglakad palabas. Mukhanng may
sasabihin pa nga yata si Min jae pero nagulat rin ito ng hindi sya pansinin ni
Joon.

"What's with him? Nag away ba kayo?" Kunot noo na tanong ni Min jae ng makalabas na
kami ni beshy.

I just shrugged my shoulders, but beshy said something.

"They broke up!" Malakas ang pagkakasabi noon ni Beshy.

And guess what\? Yung mga kaklase namin na nandoon pa ay napatingin sa amin, tapos
pasimple na nagbulungan.

"What?" Nanlaki yung mga mata ni Min Jae.

I smiled, then tumango ako. "Ganun talaga eh."

Min Jae bit his lower lip, then sighed. Yumuko ito, tapos nung tumingin sya ulit sa
akin, parang pinipigilan nya ang pag ngiti. Nangunot ang noo ko.

"Tara na?" Aya nito.

Tumango na lang ako.

As usual, naka taxi lang kami. walang asungot, este wala kaming ibang kasama. Ako
at sya lang.

"H-hindi ka ba magtatanong kung bakit nag break na kami?" I was so curious kung
bakit hindi man lang nagtatanong si Min Jae. Kung anu ano na ang naiisip kong
sasabihin since I was thinking na magtatanong ito.

Kasalukuyan na kaming lulan ng taxi.

Min Jae laughed. "Why? Do you want me to ask what happened?"

I was takem back by his questiohn. Oo nga naman. Gusto ko ba na alamin nya?

Ngumiti lang ako.

Nangunot noo nya. "It's okay, if you want to tell me. I won't tell Joon. You can
even curse him, or bad mouth him, it's fine." Tinaas nya pa kamay nya na parang
nanunumpa.

Natawa ako. "Nah. What made you think na mumurahin o sisiraan ko sya?"
"Who wouldn't?" Parang gulat pa na tanong ni Min Jae.

"Grabe to!" Marahan ko syang pinalo sa braso.

"Aish. Jjinjja." Naiiling na sabi nya.

"What?" I asked.

Umiling sya. "Wala, sabi ko, move on. Madami pang iba dyan."

I pouted. "That's the lamest advice i got from anyone today and ever."

"Why? Isn't it usually the advice one must tell someone on a break up?"

Umiling ako. "No. It should be just move on. Nothing else." I rolled my eye balls.

"Usually, may kasunod na madami pang iba dyan to make someone feel better." He
argued.

"But i don't. It made me feel worse." Amin ko.

"Worse?" tumaas kilay nya.

I sighed. "Never mind." I surrendered.

Baka kung ano pa kasi ang masabi ko.

SHIN'S POV -

I hurriedly got my backpack and rode into my motor bike when Joon's motorbike came
out of nowhere. Angkas nito si Kidd na may cast pa sa paa, pero mukhang okay na.

"What the hell!" I shouted at them the moment na natanggal ko yung helmet ko. Kung
hindi ako nakapag preno, na aksidente na kaming tatlo.

"What? The dare devil was scared to die?" Joon asked, grinning after he removed his
own helmet.

"Ani!" I answered immediately. "I was scared i'd kill." Inis na tugon ko. "Ano ba
problema nyo?" Salubong ang kilay na tanong ko.
Plano ko na sumunod kila Min Jae para manuod ng pag practice nila. Well, para na
rin makita si Aura. I learned that the more na rinirestrained mo ang sarili mo na
makita ang isang tao na gusto mong makita, the more na mababaliw ka.

I don't want to learn the hard way so as much as possible, i'm gonna feed my
amusement.

Eh ano naman kung sila ni Joon? it's not as if i would date Aura.

"Woah, chill Delly Boy." Naiiling na sabi naman ni Kidd na tinanggal din yung suot
na helmet. "don't you wanna race?"

I immediately licked my lower lip ng marinig ko yung sinabi ni Kidd.

Race.

Money. Adrenaline Rush. Ego Feed.

But i want to see Aura.

"I'll pass." Hindi ko alam kung saan ko pinulot ang will na mag desisyon agad.

I saw Joon and Kidd looked at each other. Mabuti at sa gilid ng school nila ako
hinarang. Pulos naglalakad na studyante lang ang dumadaan doon, at pulos mga
nakaparada na kotse na pag mamay ari ng mga may ari ng bahay sa kabilang kalsada.

"Are you kidding me?" Kidd laughed. "C'mon, we'll wait for you. Sa dati." Akmang
magsusuot na ulit ng helmet si Kidd ng magsalita sya ulet.

"I said i'll pass. Wala ako sa mood." Seryoso na sagot ko.

"Ya, Bang Young Shin." Seryoso na tawag sa akin ni Joon. "Jugulae?" Seryoso rin ang
pagkakasabi nito. He was asking if i want to die.

I laughed and scratched my nose before i answered. "I have a schedule."

"And that can't wait?" Joon is still in his one of the most serious face ever. I
don't know what's up with him. He's cheating on Aura for all i care, pero kakaiba
ang aura nito. The irony.

"Look, i have to go." I made it look like i was really in a hurry.

"Fine." Mariin na sagot ni Joon. "We'll go with you." He was still looking at me
like i was some kind of a meat and i find it funny.

"Fine." I made it looked like i wasn't shock.

Now i have to think if some place to go too. Aish! This super brat.

We started our motor's engines and i wnet first. Sa totoo lang, wala akong maisip
na lugar na pupuntahan. Ten minutes of driving and i'm starting to panic. Joon and
Kidd was just behind me all the time.

I'm cursing myself for even letting them see me. Mabuti na rin at hindi ko sinabi
kay Min jae o kahit kay Aura na may balak ako pumunta. I'm still lucky.

Medyo naka hinga ako ng maluwag ng makita ko na may traffic. Pasingit singit kami
and it gave me more time para maisip na dumiretso sa isa'ng sugalan. I could've
just told them, yun yung malamang na iisipin nila, but this won't hurt.
Pinarada ko yung motor ko sa gilid. Pinarada din ni Joon yung kanya.

"Really? You ditched a million dollar sure win to gamble here?" Nakangiwi na tanong
ni Kidd. Bumaba ito mula sa pagkaka angkas sa motor ni Joon, at nakita ko ang paika
ika pa rin na lakad nito, although mas normal na.

Palinga linga si Joon.

"I need some thrill." I just told him. "Sasama ba kayo?"

Joon loked at me. Seryoso pa rin ito. Sanay naman ako sa kahit ano'ng mood ni Joon
pero yung ngayon, parang kakaiba talaga. Seemed like he wanted to took a punch on
me, or i was just imagining things.

We went in.

Tago yung lugar, naka front na billiard games lang yung lalaruin pero sa kaloob
looban ng stablishment ay may bonggang casino. I frequent here before.

Bago kami umupo sana sa isa'ng poker game, hinawakan ni Joon yung balikat ko.

"Bakit?" Gulat na tanong ko. Tiningnan ko sya, he was just looking at me.

Then biglang lumambot yung expression nya. "I'll go. Ikaw na mag hatid kay Kidd."

Napa awang yung labi ko sa sinabi nya.

"Ya, Jae Joon! Kinaladkad mo ako dito para iwan?" Sabi naman ni Kidd na narinig
yung sinabi ni Joon sa akin.

Hindi na sumagot si Joon at bigla na lang lumabas. Kilala naman sila doon.

"May dalaw na naman yata." Naiiling na sabi ko.

"Hindi mo ba alam?" Kidd asked me in a matter of miliseconds.

"Na ano na naman?"

"They broke up." Kidd looked delighted.

"Who?"

"Aura and Joon." Now, he's grinning.

Parang automatic na lumiko yung ulo ko at tumingin sa kawalan. Sila? Break na?

"Are we gonna play or what?" Maya maya ay tawag ni Kidd. Nakakainis na hindi na
mawala sa labi nya yung ngiti. I know what it means, but i'm not gonna give them
the chance to be successful in match making me and Aura.

"Let's go." Kibit balikat na sabi ko.

AURA'S POV ----

Tapos na yung practice. 9pm na, and Min Jae was kind enough na sya mismo ang mag
hatid sa akin gamit yung kotse nya.

"Thanks Min Jae. Hindi naman ikaw dapat yung nag aabala, naiistorbo ka pa."
nahihiyang sabi ko.

Min jae grinned. "Nah, i break the rule na kapag gwapo ang lalaki, masama ang
ugali. Oh diba, ang bait ko?" Itinuro nya pa ang sarili.

Natawa ako. Tinanggal ko na yung pagkaka seatbelt ko then i opened the door.

"Bukas ulit?" I said.

Tumago lang sya.

Pababa na ako ng may makita ako'ng bulto sa may gate. Sino na naman to?

"May bisita ka?" Min Jae asked.

Hindi ko na sya nasagot dahil linapitan ko yung bulto pagkababa ko sa kotse. May
motor sa likod nito, at naka upo ito sa bato na nakapaligid sa mga halaman.
Lungayngay yung ulo.

Gamit yung cellphone ko, inilawan ko sya at napalunok ako.

"J-joon?"

Hindi ko namalayan na bumaba si Min jae sa sasakyan.

"What the- Joon?" Agad ito'ng umupo at nilapitan si Joon. Itinaas nito yung ulo ng
lalaki. "Are you drunk?" Nakangiwi na tanong ni Min Jae.

Nagulat kami ng inalis ni Joon gamit ng kamay nya yung kamay ni Min Jae at
tiningala ako.

Unti unti syang tumayo na parang matutumba. Parang tang si Min Jae na naka alalay
baka matumba ito without touching him. Unti unti na humakbang si Joon palapit sa
akin then bigla nya na lang ako'ng yinakap.

Sa gulat ko ay nabitawan ko yung cellphone ko.

Ihinilig nya yung ulo nya sa balikat ko, then shifted all his weight on me.
Pakiramdam ko ay tutumba na kami kung hindi lang mabilis si Min Jae. Hawak na nito
yung cellphone ko.

Amoy alak nga ang lalaki.

"Damn this guy." Inis na sabi ni Min Jae. "I'll take care of him, pumasok ka na."
Sabi ni Min Jae, trying to get Joon off me, pero kapwa kami nagulat ng biglang
yinakap nya ako ng mahigpit. His arms are tight around my back.

"J-joon.." tawag ko sa kanya. "A-ang hirap huminga.." Bulong ko.

Min Jae was still trying to help us.

"Go away Min Jae, you motherfucker." Biglang sabi nito in slur words.

Tumawa si Min Jae. "Ya, break na kayo. Wag kang kupal." Sabi ni Min Jae.

Nagulat ako sa sinabi ni Min Jae.

"Ulol." Sagot pa ni Joon. Para kaming tanga na nagsi sway dahil sa kalasingan nito.

Biglang bumukas yung gate namin at iniluwa si mama. Gusto ko sanang itulak si Joon
pero huli na. Nakita nya na kami.

"Aura? Oh? Ano'ng nangyari?" Imbes na magtanong bakit kami nagyayakapan ni Joon ay
lumapit si mama. Na sense nya yata na lasing tong isang to.

"T-tita, lasing po kasi si Joon. Ako nga po pala si Min Jae, school mate nila
Aura." Nagawa pang magpakilala ng mokong.

Ngumiti at tumango si mama tapos nilapitan si Joon.

"Ipasok nya na yan. Dali." Nagulat man ako sa sinabi ni mama, well, ano pa ba ang
choice ko?

THIRTY SIX -

Si mommy yung naging busy afterwards namin makapasok na tatlo.

Luminga linga ako at hinahanap ko si kuya, pero di ko sya makita.

"Ma, nasan si kuya?" I asked. Pinaupo namin sa sofa si Joon. Tinabihan ito ni Min
Jae habang nakatayo lang ako sa tapat nila.

Dumiretso si mama sa kusina at nag titimpla ng kape.

"He's out. Kila Rance daw sya matutulog." Kibit balikat na sagot ni mommy.

"Oh. Okay."

"Hoy, tanga ka. Umayos ka nga." Sinisiko ni Min Jae si Joon habang naka upo sila.

Joon, on the other hand, can't fight back. Lasing na lasing ito para gumalaw pa.

"Shhh!" Saway ko kay Min Jae. "Hayaan mo, ayan na eh. Wag ka na lang muna umuwi."
Mahinang sabi ko.

Mom went over dala yung kape. "Joon, magkape ka na muna." Yun lang at tumingin na
sa akin si mommy. "Bakit ba naglasing yan? Nag away ba kayo?"

Nanlaki yung mata ko. "Ah-ano." Hindi ko alam yung sasabihin.

Mom sighed. "Take care of him. I'll go up. Okay?"

Tumango na lang ako. Si Min jae naman naka tunganga sa amin.

"Kung hindi nya kaya umuwi, dito mo na patulugin. Naka motor yan, baka ma aksidente
pa." Bilin pa ni mommy bago tuluyang tumalikod at umakyat.

Napalunok ako ng laway.

"Ya, your mom's so nice." Naiiling at natatawa na sabi ni Min Jae nung nakapasok na
si mommy sa kwarto nya.

How convenient naman na wala si kuya.

Umupo ako sa tabi ni Joon na nakalungayngay pa rin yung ulo. Bale nagigitnaan namin
ni Min Jae si Joon.

"Uy. Joon." Mahinang tawag ko. Yinugyog ko yung balikat nya.

Tinaas nya yung ulo nya and looked at me. "Aura!" He called, then he laughed.

Hinawakan nya yung pisngi ko at pinisil. "Aww! Ano bang trip mo? Naka uniform ka
pa! Hell." Inis na inalis ko kamay nya.

"Damn, this bastard's really drunk." Naiiling na sabi ni Min Jae. "Hey, uminom ka
ng kape." Si Min Jae naman ang kumausap dito.

Tumayo ako at pumunta sa cr. I got a clean towel, binasa at nilabhan gamit ang
mabango na sabon. Bumalik ako at parang tanga yung dalawa. Nagpipisilan sila ng
pisngi at halatang talo si Joon dahil slow motion ito gumalaw.

"Hoy, ano ba?" Tawag ko sa kanila. Umupo ako ulit sa tabi ni Joon. He looked at me.
Just when he was about to say something, sinalpak ko sa mukha nya yung towel at
pinunas. "Stay put." Sabi ko.

Natatawa na lang si Min Jae.

"Okay ka palang girlfriend.. este ex girlfriend." Naiiling na sabi ni Min Jae.

"Shut up." Natatawa naman na sabi ko.

Joon stayed still habang pinupunasan ko yung mukha nya.

"Painumin mo naman sya ng kape, magbibihis muna ako." I told Min Jae.

Tumango lang sya tapos umakyat na ako.

Nagmamadali ako'ng nag bihis. I feel really uncomfortable since pinawisan ako sa
suot ko, tapos nangyakap pa si Joon. Ano ba kasing problema nun? Hays.

Nag suot ako ng pajama at maluwag na t-shirt tapos bumaba na ako.

Nakita ko na naka higa na sa sofa si Joon habang naka tayo si Min Jae.

"Ayaw uminom ng kape, pinahiga ko na lang." Sabi nya.

Napangiwi ako. So talagang dito matutulog to'ng tukmol na to?

"So paano? Okay na sya, matutulog na lang yan. Mauuna na ako." Naka ngiti na sabi
ni Min Jae.

"T-teka.." Pigil ko ng hahakbang na sana si Min jae. "A-anong gagawin ko? I mean..
pag nagising na sya?" I'm really lost.

Tumawa si Min Jae. "It's not his first time to sleep here, right?"

Namula ako sa sinabi ni Min Jae.

"Eh, iba naman yun..." Paliwanag ko.

"It's okay. Mommy mo na rin naman nagsabi na dito na sya patulugin. It's okay." He
reassured.

I sighed. "O-okay.."

Hinatid ko si Min Jae pabalik sa kotse nito. I waved him goodbye.

Nagulat ako dahil nung pagbalik ko, naka upo na si Joon. He looked uncomfortable,
hinihimas nito ang leeg nito.

"J-joon? Gusto mo ba ng kape?" Plano ko na itimpla sya ulit since hindi na mainit
yung tinimpla ni mommy.

Tiningnan nya ako, tapos tumayo sya. Muntik pa syang matumba.

"Oh." Sabi ko. Agad ko'ng hinarang yung kamay ko in case na matumba sya.

Hinila nya yung kamay ko tapos napayakap ako sa kanya. "Bogoshipo." Mahinang sabi
nya.

"Ha? B-bogo.. ano?" Kunot noo na sabi ko habang nakasubsob ako sa dibdib nya.

Amoy alak sya, pero yung amoy ng alak na humalo sa natural na amoy nito at pabango
nito. Hindi mabaho, kakaibang parang mabango pa nga. Hinagod nya yung buhok ko. I
felt na hinalikan nya ang buhok ko. What's wrong with him, really?

"J-joon.." Marahan na tinulak ko sya.

He was smiling pero ang pungay ng mata nito at halatang hindi ito maka tayo ng
maayos. "You're really cute." Pinisil nya yung pisngi ko.

Tinabig ko yung kamay nya. "Seriously, Kim Jae Joon? Ano bang trip mo ha?" Naiinis
na ako.

Tumawa sya. "Uuwi na ako." He said tapos humakbang sya papunta sa pinto, buti bago
sya matumba ay naabutan ko sya, at naka sandal ako sa pader kaya di kami natumba.

Tinulak ko sya pahiga ulit sa sofa.

"Pagod ako, Joon. Wag ka na dumagdag." Inis na sabi ko tapos iniwan ko na sya doon.
Bahala na sya kung matutulog sya o hindi. Kainis!

Nilabas ko yung libro mula sa bag ko at nagbasa. Hindi pa naman ako inaantok kahit
medyo pagod ako sa practice. Ilaw lang ng lamp shade sa bedside table ko yung ilaw
tapos katabi ko si Coco.

Pasado alas diyes ng may kumatok. Thinking na si mommy iyon, i immeidately opened
the door.

"J-joon?" Nanlaki yung mga mata ko. He was standing in front me, yakap ng mga kamay
nya ang mga braso nya. "A-anong-" Bago pa ako makapagsalita ay biglang syang
pumasok sa kwarto ko.

Dumiretso sya sa kama at umupo.

"H-hoy, bakit ka nandito? Doon ka sa baba!"

"You left me there without even giving me a pillow or a blanket! Ang lamig na nga,
ang dami pang lamok!" So mukhang nahimasmasan na ito dahil hindi na ito slow
motion.. at lumalabas na ang kasamaan ng ugali nito. Matalim yung tingin nya sa
akin.

And yes, i admit na nakalimutan ko man lang sya dalhan ng unan at kumot. Dahan
dahan ko na sinara yung pinto. Baka biglang bumangon si mommy ng hindi ko pa sya
napapa alis at mag isip ng kung ano.

"S-sorry. Bumalik ka na doon, i'm gonna get you a pillow."

"You'r bed's big enough." Pinalo pa ng kamay nito ang space na nasa tabi nito.

"What?" My jaw dropped. "Don't tell me na dito ka matutulog?" Mariin pero mahina.
Kahoy lang ang pader na namamagitan sa kwarto ko at kwarto ni mommy.

He laughed. "Why not?"

I cocked my head to the side. "Pwede ba? Pupunta ka dito ng lasing tapos mang aasar
ka? Mukhang nasa wisyo ka na kaya umuwi ka na." Tinigasan ko yung boses ko.

"Ohhh. Look who is here." Kinuha nito si Coco mula sa pagkaka upo nito sa higaan
ko. "Our only son seemed to be having a good time here." He brought the bear into
his lap.

"Joon, ano ba!" Lumapit ako sa kanya at kinuha si Coco. "Seriously, bakit ka ba
pumunta dito?"

"Namimiss na kita, eh." Poker face na sabi nito. "At si Coco." Tumayo ito tapos
inagaw si Coco sa kamay ko.

Akmang kukunin ko na ulit si Coco pero hinila nya na naman yung kamay ko at
lumanding na naman ako sa dibdib nya. Then automatic yung braso nya na lumanding sa
likod ko.

So, okay. He is hugging me again. Automatic na bumilis yung pintig ng puso ko.

I tried to let go. "Joon, tumigil ka nga. Bakit ka ba nangyayakap?" Sabi ko habang
tinutulak ko sya.

"Stay put." Hindi ko alam pero napa stay put talaga ako ng sabihin nya yun. "Good
girl." Hinimas nya na naman yung buhok ko.

"Stupid." Inis na bulong ko. Tapos malakas ko syang tinulak. "Why are you even
hugging me? Kanina ka pa ah?" Naka nguso na tanong ko.

Every hug makes my heart flutter. I like him, kanina ko iyon tuluyang inamin, nang
makipag break sya sa akin sa kunwari namin na relasyon. Gusto ko'ng mainis sa
ginagawa nya. Pero bakit parang gusto ko na yinayakap nya ako?

He smiled. "I'm sorry for barging in. I just wanted to see you." Matama nya akong
tinitigan.

Ayoko ng tinititigan ako kaya sa iba ako tumingin. "And why would you even want to
see me?"

"Gusto ko lang." Kibit balikat na sabi nya.

Then he walked towards me. Just when i thought na gagawa na naman sya ng kalokohan,
he walked past me at pumunta sa tapat ng pinto. Pinihit nya yung seradura.

"Come, lock the door after i leave." Tapos narinig ko na lang yung foot steps nya
pababa ng hagdanan.

Inilagay ko ulit si Coco sa higaan at sumunod sa kanya. Doon ko napansin na naka

medyas lang sya. Kasalukuyan nya ng sinusuot yung black shoes nya na murder weapon.
Nahiya yung sapatos ko sa tulis ng dulo ng sapatos nya. Ugh!

Then tumayo na sya. Pinagmamasdan ko lang sya. Pakiramdam ko, panaghinip ito. Si
Joon, nasa bahay namin, sa harap ko, at ihahatid ko sya palabas ng pinto as if we
did something really productive.

"Hey." mahinang tawag nya.

Bumaba na ako tapos binuksan ko yung pinto at gate. Naka sunod lang sya sa akin.

Dumiretso sya sa pinagparadahan nya ng motor nya. Min Jae made sure na nakaparada
ito ng maayos, pati yung helmet ay nakatago. Nakatayo lang ako sa may gate namin.
Madilim talaga kahit may ilaw sa kanto na malapit sa amin.

"Doon ka na mag start, maingay." Sabi ko.

"Alright. Bye." Sabi nito na isinuksok lang ang susui at inakay palayo yung motor
nito.

Noon lang ako naka hinga ng mawala na sya sa paningin ko.

KIDD'S POV ---

"Fucking loosers." Shin spit blood after he roughed the two guys who complained
they lost to them.

Para ako'ng audience na nanunuod sa tabi ng motor ni Shin habang binubugbog ng

lalaki ang dalawa. They were college boys. They thought they were lucky na high
school students lang kami, at pilay pa ako.

Little did they know na kahit tatlo pa sila ay kayang kaya sila ni Shin.

"Let's go." Sabi ni Shin. Sumakay na ito sa motor nito. Hindi na nito tinapunan ng
tingin yung dalawang lalaki na gumagapang na sa semento.

"Mukhang nasobrahan mo yung dalawa." Natatawa na sabi ko sa kanya.

"Nah. Matagal na akong walang practice." Umiling lang ito bago tumingin sa wrist
watch na hawak. "Damn. Past ten na pala?"

"What?" Gulat na napatingin din ako sa wrist watch ko. "Damn, oo nga. San tayo?
Ayoko pa umuwi." Sabi ko na sumakay na din. Kahit iika ika pa ako maglakad ay kaya
ko naman tumayo o gumalaw ng maayos. Medyo masakit lang kapag itutukod ko yung paa
ko na may bali, but it's getting better.

"Aish. San ba pumunta si Joon? Tawagan mo nga." Pinaandar na ni Shin yung motor
pero tumigil din kami after ilang kanto.

I dialled Joon's number. Out of coverage area.

"Cannot be reached si gago. Bigla mo na lang kasi pinaalis kanina eh."

"Si Min Jae?"

"Ano ba gusto mong gawin at mangbubulabog ka pa? Malamang na pagod din yun. Yun
muna pinapasama ko kay Aura mag practice." Sabi ko. Araw araw naman nagsasabi si
Min Jae kung ano na ginagawa nila, at nakakatuwa na dahil sa pizza ay makakapartner
ko si Aura.
Bea would be fine, pero napapansin ko ang pagka attached nya na sa akin. She was
being bitchy. She's warning off the girls that i talk with. Akala nya ay hindi ko
alam. Ayoko sa babaeng attached. Kaya rin siguro ginusto naming lahat na maka close
si Aura at Cheska dahil hindi nagpapansin ang mga ito sa amin.

They may not be totally immuned, pero hindi sila yung tipikal na kinikilig kapag
makikita kami kahit araw araw na nila kaming nakikita. Tipong may hint ng
flirtyness sa bawat salita? Normal din naman kaming tao, at gusto namin ng normal
na kaibigab.

"Ya." Rinig ko na tawag ni Shin.

"What?"

Shin sighed. "Bakit nag break sila Joon at Aura?"

Napangiti ako. Sa wakas, lumalabas na ang interes ng mokong. Mabuti at nakatalikod

ako, kung hindi baka siniko nya na ako sa pag ngiti ko.

"I don't know."

Nilingon nya ako. "Really? Ikaw, walang alam? Eh chismoso ka." Sabi nya sa akin.

"Ya, Bang Young Shin! Iba ang maalam sa chismoso. Tsaka bakit gusto mo malaman?"
Ngumuso ako.

"Aish. gago."

"Sino? Ako?"

Umiling sya.

"Sino, si Joon?"

Hindi sya sumagot, imbes, tinanong nya ako. "Ano, saan mo gusto pumunta?"

"Kila Aura. baka gising pa yun. tanungin natin sya." Sabi ko.

He galred at me. "Are you fucking with me right now, Kidd Yu?"

"Hey. Bakit ba ang moody mo kanina pa? Para kang papatay ah!"

Nagkamot sya ng noo at bigla na lang pinaharurot yung motor.

Ang dating, eh kila Aura din talaga kami pumunta. Pero hindi kami sa tapat nila
mismo pumarada. Tapat ng dalawang bahay mula kial Aura. medyo may liwanag, ang
dilim kasi doon. medyo tago din kami kasi may puno at bench.

"Oh, bukas yung ilaw sa sala. Baka gising pa talaga." Sabi ko.

"Kagaguhan mo." Naiiling na sabi ni Shin.

Natawa ako. Gusto nya rin naman makausap si Aura. Feeling ko nga, kila Min Jae
talaga sya pupunta kanina at nagdahilan lang na sa casino dahil nahihiya sya. Ugh.
bang Young Shin, medyo transparent ka talaga.

Kinukuha ko na yung cellphone ko sa bulsa ng makita namin na bumukas yung gate nila
Aura.
Lo and behold. May figure ng lalaki ang lumabas. Halata na si Aura yung isa na naka
pajama.

"What? Sino yan?" Palinga linga na tanong ko.

I saw Shin's fist tightened. "Si Joon." Halos hindi ko iyon narinig.

Nanlaki yung mata ko at tiningnan kong mabuti. Dammit! Si Joon nga!

Anong ginagawa nya ng ganung oras kiala Aura? At diba, break na daw sila?

We heard Aura sadi something and Joon too, pero hindi namin naintindihan. Inakay ni
Joon yung motor nya the other way bago iyon inistart at pumasok naman na si Aura.

"That's your answer, stupid." Shin's head cocked on the side. Hindi ko maarok kung
ano ang sasabihin ko.

"That bastard." I greethed my teeth.

Namalayan ko na lang na muling pina andar ni Shin yung motor.

THIRTY SEVEN -

"Kim Jae Joon, absent na naman." Naiiling na sabi nung teacher namin bago nya isara
yung attendance sheet folder na hawak nya.

Nilingon ko yung upuan na katabi ko kung saan umuupo si Joon.. tapos napa buntong
hininga ako.

Hindi rin ako halos nakatulog dahil sa pagpunta nya sa bahay kagabi.

Ang tanda ko, quarter to 11pm sya umalis, pero halos alas dos na ako nakatulog
dahil hindi mawala sa isip ko yung ginawa nyang pagyakap sa akin at pagsabi na miss
nya na ako.

Miss nya na daw ako.

I still can't get over the fact. Hindi ko nga ma contain pagka excited ko, just to
be disappointed dahil hindi naman pala sya pumasok. Ugh!

May performance chuva sana kami sa English by partners. Buti na rin at absent si
Joon kasi wala naman kaming naihanda. Bukas na lang daw yung iba since hindi din na
accomodate ng time dahil kinailangan din mag lecture ni ma'am.

"Are you okay?"

Nilingon ko si Beshy.
"Yes. Bakit?"

"Kanina ka pa lingon ng lingon sa upuan ni Joon." She pouted.

Natawa ako. "Sorry."

"You don't have to say sorry. It's not illegal though."

"I know." I winked at her.

I want to act as normal as i was before, bago ko sila makasama. Possible kaya yun?

Lunch na. Pinauna ko si Beshy sa canteen dahil inayos ko muna yung mini locker ko.
May parang build in na cabinet sa room namin at lahat kami may space. Hindi ko pa
sya naaayos mula ng maayos yung mismong locker last week.

In five minutes ay naayos ko naman na yung mga gamit ko na iiwan. Para wala ng
hassle. Pina order ko na din si Beshy pero nagpa hintay ako.

Liliko na sana ako sa hagdan ng may mga studyanteng babae ako na naka salubong.

Before I knew it, gumulong na ako sa hadgan.

May pumatid sa akin.

Good thing at naka balance ako kaya mga apat na baitang lang yung nahulugan ko.
Naramdaman ko agad yung sakit sa tuhod, braso at likod ko. I looked at them, they
were staring at me from above at nagtawanan sila.

"Oh, i'm sorry. I heard na wala na kayo ni Joon.. i guess, wala ka ng prince
charming na magrerescue sayo." Sabi nung isa, tapos tumawa ulit.

Then they were gone.

Gusto kong pigilan yung pagtulo ng luha ko. Kaya ko yung sakit ng katawan ko, but
the thought na babalik na naman sa dati yung pag trato nila sa akin, yun yung mas
masakit. What have i done to deserve this?

Medyo ika ika akong naglakad. Pinupunasan ko ng panyo ko yung pagtulo ng luha ko.
Pinagtitinginan akong mga nakakasalubong ko na studyante pero wala ako'ng pake.
Hinihintay ako ni Beshy and i should come no matter what.

"A-aura? What happened?" Dahil naka yuko ako, hindi ko napansin na nakasalubong ko
na pala sila Oppa at Cheska.

I looked at them, kapwa gulat na gulat ang dalawa habang tinitingnan ako mula ulo
hanggang paa.

"My God. May sugat ka!" Cheska almost screamed.

Nakayuko sya sa tuhod ko, tapos ginalaw naman ni Oppa yung braso ko... na may sugat
din pala.

"What the hell happened? Bakit may sugat ka?" Kunot noo na tanong ni Oppa.

I tried to smile. "N-nadulas ako sa hagdan." Sabi ko. "N-nag lunch na ba kayo?"

"No.. papunta pa lang sana kami sa canteen, pero naiwan ko yung wallet ko kaya
bumalik kami." Cheska answered. "Seriously, did someone did this? Hindi ka naman
ganun ka clumsy ah." Cheska's still checking me.

"C-cheska, i'm fine." I still said.

"Nonsense. Let's get you to the clinic. Kailangan malinisan yang mga sugat mo."
Oppa said. He clucthed my arm and led me to where the clinic is.

"P-pero.. hinihintay ako ni Beshy..." Mahinang protesta ko.

"Oh, i can go to the canteen and tell her." Cheska told me. "Be with her, okay?"
Sabi naman nya kay Oppa.

"Yes." Oppa said, tapos inalalayan nya ako papunta sa clinic.

Mabagal yung lakad namin since ang sakit talaga ng katawan ko. This time ay hindi
na ako naiiyak. Burst of emotions yung nangyari kanina. I felt so alone a while
ago. Takot ako na may ganitong mangyari ulit sa akin.

Linilinisan na ng nurse yung sugat ko ng humahangos na dumating si Beshy at Cheska.

"Beshy? What happened to you? Look at that scars!" Agad na lumapit si Beshy.

"Jeez. I'm fine, Beshy. Nadulas lang ako sa hagdan kanina." I smiled at her.

"You are seriously creeping me out, Alaura!" Biglang sabi ni Beshy. "Hindi ka na
matigil dyan sa kakangiti mo kahit wala naman dapat ika ngiti." Naka simangot na
sabi nya.

Natawa ako. "Sorry." Nag peace sign ako.

Medyo mahaba yung sugat ko sa braso. Gasgas lang naman pati yung sa tuhod pero mag
iiwan ng peklat. Sigurado papagalitan na naman ako ni mommy.

"M-mag lunch na kayo, Oppa, Cheska. I can manage."

"Are you sure?" Cheska asked.

"Yes, maraming salamat. Dalian nyo na, baka hindi na kayo maka kain."

Halatang ayaw pa nila umalis pero pinilit ko sila.

Pina plastic pala ni Beshy yung mga binili nya na pagkain namin kaya inalalayan nya
ako pabalik sa room at doon na lang kami kumain.

"Don't tell Min Jae, please. Baka i cancel nya yung practice later. Gusto ko ng ma
master yung sayaw. We only have one more week left." Pakiusap ko kay Beshy.

"Hindi ba nya mahahalata yan eh para kang matanda maglakad? Mabagal na, paika ika
pa."

"Mamaya naman siguro, okay na to."

Class dismissal came. Alalang alala pa rin si Beshy but i assured her na okay na
ako. Sinundo ako ulit ni Min Jae sa room at nag taxi na naman kami papunta sa
kanila.

Nagulat kami pareho ng pagdating namin sa kanila, andun si Kidd, si Joon, at isang
babae na naka hilig sa balikat ni Joon.

Parang may tumusok sa dibdb ko.

"Oh, what a surprise. Ako lang yata ang walang alam na may bisita pala ako." Min
Jae said.

Tumayo si Kidd at Joon. Nagulat yung babae kaya napa tayo rin ito.

"Hey.." Kidd smiled at me, i smiled back.

"O-okay ka na ba? Hindi ka sumasagot sa mga text ko." Agad na sabi ko.

Kidd scratched his head. "Pasensya na, hindi ko na nahahawakan cellphone ko."

Min Jae coughed. "And she is..?" Tukoy nito sa babae.

"I'm Ferlin." The girl smiled sweetly at us.

"Oh." Sabi ni Min Jae. "Nice to meet you." Nakipag kamay ito sa babae. "Ano pala
maipaglilingkod ko sa inyo? May practice kami ni Aura.."

"I'm gonna watch." Kidd said.

"Kami rin." Joon said, looking at me.

I intend to ignore him for the rest of the time. How could he come to our house
last night, saying he miss me, then have a girl with him the next morning? It's
frustrating!

"M-magbibihis na ako." I told Min Jae.

"Wait, where did you got those?" Kunot noo na pinigilan ako ni Kidd. Naka tingin
sya sa mga sugat ko sa braso at tuhod.

Pumunta rin sa harap ko si Min Jae. "Ya, h-hindi ko napansin yan kanina.. ano'ng
nangyare?"

I smiled at them. "I'm fine. Nadulas lang ako. I'll go change."

Bago pa ako maka hakbang, nag ring yung phone ni Min Jae na hawak nya.

Naka tanga lang kami, wondering kung sino iyon.

"W-we have to go back to school." Sabi nya ng maibaba nya na yung cellphone mula sa
tenga nya.

"Why?" Koro namin nila Joon at Kidd.

Tinitigan ako ni Min Jae bago magsalita. "To give you justice."
MIN JAE'S POV --

Rance is the last person i expect to call me, but here he is, calling me.

"Hello."

"Min Jae, you're with Aura right? Something happened. The two of you go back here
in school. France, Argyl and Jelly got into a fight in girl's bathroom because they
heard a group of girls talking about Aura and kung paano nila pinatid si Aura kaya
nalaglag sya sa hagdan. It's freaking mess here!" Mabilis pagkaka sabi ni Rance,
pero naintindihan ko iyon.

I closed my fist in frustrations. Hindi na ako sumagot at pintuol ko na lang yung

linya.

"W-we have to go back to school." I told them.

"Why?" Nag sabay sabay pa sa pagtatanong sila Aura, Joon at Kidd.

I looked Aura into the eye. This girl.. i don't know what to made of her. "To give
you justice." Sabi ko at agad syang hinila.

Kidd came with us in the car. Si Joon naman.. sa motor nya.. with Ferlin.

I don't know her personally, but i just had to know who she is since pinakita sa
akin ni Shin na picture ni Joon sa airport kasama ang babae.

In twenty, naka balik na kami sa school. May mangilan ngilan pa ring studyante ang
naroon, may mga club na nag held ng meeting at practices kaya natural na may ilang
group pa ng studyante.

I talked to Rance while driving. Nasa guidance office daw sila at malamang na ma
dismiss na sa pag dating namin.

"This is insane. Why didn't you tell someone na pinatid ka at nalaglag ka sa

hagdan, for pete's sake?!" Hindi ko na napigilan yung inis ko nang maka baba na
kami sa kotse.

Napa atras lang si Aura, not saying anything. Para itong bata na nahuli na kumukuha
ng candy.

"What? Are you kidding- Nalaglag ka sa hagdan? Sinong pumatid sayo?!" Now, pati si
Kidd nakaramdam na rin malamang ng frustration. "And you told us na nadulas ka?"

"I-i'm sorry guys. O-okay lang naman kasi ako.." Paliwanag nya pa.

I rolled my eyeballs at hinila sya papunta sana sa guidance office, pero

nakasalubong na namin sila Rance, Cheska, Argyl at Jelly. Sila yung unang lumabas
sa guidance office. Tapos, sumunod na lumabas yung limang babae.

"Oh my God.. are you okay now Aura?" The three girls rushed into Aura, it's Jelly
who asked her first.

Gulo gulo pa ang buhok ng tatlo, unfortunately may kalmot pa sa leeg si Cheska, sa
braso naman si Jelly at si Argyl punit naman ang sleeves ng uniform.

"A-anong nangyari sa inyo?" Nanlaki yung mga mata ni Aura ng makita ang itsura nung
tatlo.

"Bakit di mo sinabi na may pumatid sayo?" Si Cheska iyon.

"What? eh--" I saw Aura looked at the group of girls coming. "O-okay lang naman
kasi ako."

"Hoy! Hindi pa tayo tapos, mga bruha." Cheska hissed when she saw the girls. Cheska
is kind, but she can be bitchy at times.. one of the things i like about her.

"Pwede ba? Wala kaming atraso sa inyo." Mataray na sabi nung isa. Mmust be the
leader since she's in the middle. Must also be the brain of what they did to Aura.

"Bakit si Aura, may atraso ba sya sa inyo at ginawa nyo sa kanya yan?" Argyl barged
in, tinuro nya yung sugat ni Aura.

"It's not like kinailangan nyang pumunta sa hospital for it.." Sabi pa nung isa.

"Aba't!" Si Jelly naman, akmang mananabunot, mabuti at napigilan ko. "Argyl,

paawat."

Woah. These girls are surely badass.

"Bitch!" Mariin naman na sabi nung isa.

"Well, we maybe bitches, but we are rich. Tingnan na lang natin kung ano mangyayari
sa inyo bukas. Peasants!" Chin up naman na sabi ni Argyl.

Kaming mga lalaki naman, naka tunganga.

Muntik na ako matawa sa sinabi ni Argyl. Peasants. LOL.

"Aura? Aura?" Out of nowhere, we heard Joon, coming near us. "What happened?" He
looked genuinely concerned.

"What? A-akala namin break na kayo..." Nagbulungan yung limang babae.

Aish. These girls. Binully nila si Aura dahil nalaman nila na break na sila nila
Joon? I should have thought of it. Binubully na rin sya before.. it all stopped ng
pinagkalat ni Joon na sila.

Hinintay ko na lumabas si Ferlin out of nowhere, pero wala. Iyon siguro ang dahilan
kung bakit na late si gago.

Marahan ko'ng hinila si Aura. "Come. Ihahatid na kita. Bukas na lang tayo mag
practice." Mahinang sabi ko.

I saw Joon na parang may sasabihin but held his self back. Break pala ha? Magdusa
sya.
Aura looked at me. "S-sige."

All of us walked first. Kitang kita ko pa rin yung galit ng tatlo.

Friendship.. that's what friendship do. Galit sila sa kung sino man ang kagalit mo,
lalo na ang may mga galit sayo. Yung mga tatahitahimik na babae, nagiging tigress
kapag kaibigan na nila ang inaapi.

And i'm so lucky to have experience a friendship like that from Rance, Shin, Kidd
and Joon.

It's something i will never trade for all the treasure.. they are my treasure.

SHIN'S POV ---

Naka upo ako sa gutter at natatakpan ako ng naka paradang kotse ng Principal when i
suddenly heard Min Jae's voice.

"This is insane. Why didn't you tell someone na pinatid ka at nalaglag ka sa

hagdan, for pete's sake?!" I heard Min Jae lashed out.

Napakurap ako. Who is he talking too? At akala ko eh, umalis na sila ni Aura? I saw
them got out of school early.

"What? Are you kidding- Nalaglag ka sa hagdan? Sinong pumatid sayo?!" And then I
heard Kidd's voice too. "And you told us na nadulas ka?"

"I-i'm sorry guys. O-okay lang naman kasi ako.." And yeah, it's Aura's voice.

Sumilip akong bahagya. Hawak ko pa rin yung sigarilyo ko.

So.. someone bullied Aura again.. and she never told anyone. I am hating the fact
na ang bait bait nya. Bakit? Bakit ganun? I met good pople before.. but she.. I
don't know.. masyadong mabait. Hindi ko maisip kung ano tumatakbo sa isip nya.

Para ako'ng tanga na naglakad ng nakaupo at sinundan sila.

I heard all of it. Pero hindi na ako sumilip. I look stupid for even eavesdropping!

When they all decided to go, naiwan yung limang babae na nang bully kay Aura.

Maglalakad na sana sila papunta sa gate ng harangin ko sila. I feel frustrated.

"Hey." I called them.

They looked shocked.

"Bakit nyo pinatid si Aura?" I asked them. I curled my arms in my chest.

Nagtinginan lang sila.

"Hindi ako pumapatol sa babae, pero once na maulit pa to, don't try me, girls."
Hindi ko ugali mag banta. Damn, lalo na sa babae. But i really feel bad for what
they did to Aura.

Habang nasa shock mode pa sila ay dali dali na akong naglakad palabas.

AURA'S POV ---

Pinagalitan ako ni mommy, seeing my scars when i got home. Pang umaga na naman kasi
sya kaya hapon pa lang ay nasa bahay na sya.

Paakyat na ako ng kwarto ng mag ring yung cellphone ko.

Nagmamadali ako'ng umakyat tsaka tiningnan yung cellphone.

Si Oppa.

"Naka uwi ka na ba?" Yun yung tanong nya agad, ni hindi pa ako nag he-hello.

"Yes, Oppa. Sila Cheska? Nakauwi na rin ba sila?" I was really worried and at the
same time, nahihiya kila Beshy, Argyl at Cheska. Nang away pa sila at na guidance
because of me.

"Yes, kakahatid ko lang kay Cheska. Sinundo na rin sila Jelly at Argyl."
"Grabe, Oppa. Hindi ko akalain na mapapaaway pa sila dahil sa akin."

He chuckled. "I would've done the same.. kung lalaki sila."

"Oppa naman.."

"Uhm.. is it true na break na kayo ni Joon?"

Nawala yung ngiti ko. Bringing up his name is just like bringin up the truth na may
Ferlin na sya.

"Aura?" Tawag ulit ni Oppa.

"Ah- O-oo, Oppa." Then i laughed.

Si Oppa naman yun hindi nagsalita.

"Oppa?" Ako naman yung nagtawag ulit sa kanya.

"Y-yeah. I just checked kung nakauwi ka na. Let's hang out soon, okay?"

"Sure!" Tuwang tuwa na tanong ko. Since alam ko na si Joon na ang gusto ko ngayon,
parang may kung ano pa rin kay Oppa na hindi ko maipaliwanag. He's my first crush..
hindi rin naman siguro agad mawawala yun.

"And.. tell Alistair that he left something here."

"S-sige. Salamat Oppa."

Ten minutes na kaming tapos mag usap ni Oppa pero naka tunganga pa rin ako. I
looked at Coco. He reminds me of Joon.. but in a good way. Joon gave me Coc
unexpectedly. Nainis pa ako dahil publicly nya binigay yung bear.

I sighed.

Kung kailan kami naging mahirap, mas naging complicated ang buhay ko sa school.

THIRTY EIGHT -

SHIN'S POV --

It's Saturday and Jiro has been pestering me to accompany him sa fieldtrip nila.
Ako naman talaga ang sumasama sa mga ganitong event, pero kakaiba na mas nangulit
si Jiro ngayon kesa dati.
"Hyung! Palli!" Pumapadyak na sabi ni Jiro. Suot na nito sa likod nito ang backpack
nito. Yung maid naman ay nagkakandarapa sa pag aayos ng babaunin ni Jiro.

"Arasso! Chakaman." I told him to wait. I looked at my wrist watch, past 5am pa
lang. 6:30am ang alis ng bus nila and i am sure na hindi naman sakto yun aalis.

Jiro is studying at a international school.. People might ask bakit nasa

International School sya samantalang ako, sa public High school lang. I had my
choice, at choice naming apat nila Shin, Kidd at Joon na doon na lang mag aral..
for personal reasons and a hundred more.

We are filthy rich. We do what we want.. and we don't like getting associated with
people our level in the society but, not on our level when it comes to doing
things. Rance is one of us. We had a bit of falling out when Cheska fell for Joon,
and we know damn well that Rance fell for Cheska.. and well, Rance and his family
had to migrate to China.. that reasons.

Hindi nga namin alam na naka uwi na sya. I thought everything will go sour, but
knowing Joon and Rance, na syang pinaka close way back, iba ang nangyari. Joon kept
on hurting Cheska. Cheska kept on leaning on Rance and poor Rance kept on falling
for her.

It opened my mind na magulo ang pag ibig. Hindi ko muna iniisip ngayon.. and nobody
ever made me felt like i needed someone romatically, until Aura came.

Yes. Si Aura.

Noong una, i just like hanging out with her. No malice. I even thought na curious
lang ako dahil unlike other girls who swoon over us, he never showed any kind of
reaction na tipong kinaiirita ko. I can't blame the girls. Lalaki din ako, at alam
ko sa sarili ko na napaptingin din ako sa mga babaeng magaganda.

Then nalaman ko na sila ni Joon. Ha! I laughed at the thought. Joon, the baddest,
is Aura's boyfriend? I never thought na mag se settle sya sa kagaya ni Joon.

So i had to keep my distance. Until recently, Kidd and Min Jae's plan to lure me to
Aura came into my knowledge. It's stupid, and it's not funny. But why do i feel
like i just had to thank them for it? It's not like Aura already likes me, or that
she will, but the thought na iniisip nilang bagay kami, it gave me a reason to
smile.

And now, i don't know anymore. Damn.

Ginugulo nya isip ko.

"Hyung, gwenchana?" Hindi ko namalayan na hinihila na ni Jiro yung laylayan ng coat

na suot ko. he was asking if i'm okay.

"Ne." I said then smiled. "Is everything done?" Nilingon ko yung maid, at nung
tumango, kinuha ko yung paper bag na may laman ng baon ni Jiro.

Nagpahatid na kami sa driver. Hindi ko alam kung bakit hindi na nagsalita si Jiro
nung nasa kotse na kami, but i felt like kinailangan ko yung silence na iyon. I
need to think. Hindi ako makapag isip kapag nasa school ako. I kept on thinking of
her, gusto ko syang puntahan. Gusto ko syang protektahan. Pero paano?

Natigil ang pag mumuni muni ko ng tumunog yung cellphone ko.

It's Kidd. I wonder kung ano na naman ang gusto nito.

"Oddiya?" He asked where i was.

"Wae?" Nangunot noo ko.

"Look at this motherfucker. I asked first, you should answer."

"Aish. Jjinjja. Naninira ka ba ng araw?" Inis na sabi ko.

Then Kidd laughed. "Ayos na paglakad ko. Labas tayo maya."

"I'm with Jiro. Fieldtrip nila. Kapag hindi pa ako pagod, susunod ako." I'm having
second thoughts about going. Pakiramdam ko, ibang tao na ako kapag makakaharap ko
sila ng na sort out ko na ang feelings ko for Aura. Stupid me.

"Don't give excuses, Bang Young Shin. We'll wait."

Hindi nya na ako binigyan ng pagkakataon sumagot dahil pinutol na ng gago ang
linya.

"Shibal." Mahinang mura ko bago muling tinago yung cellphone sa bulsa ko.

I looked at Jiro, na naka tingin na pala sa akin.

"Nugu?" He was asking if who did i talked too. He looked bored.

"Nothing. Are you okay? You look bored."

"I am bored." Ngumuso ito.

"But you're the one who told me you want to join the field trip."

"I did. I'm bored because you look bored. Where is that noona you came with
before?" he's been talking a bit fast athindi agad nag rehistro sa akin yung huling
sinabi nya.

"Nu...gu?" Kunot noo na tanong ko.

"Aish! Jeongmal. Geu yeppeun yeoja. Yeppeun noona." (Seriously? that pretty girl.
That pretty lady.)

Alright. Aura and Argyl met Jiro... and i'm still confused who is he talking about?

"The one we went to the mall!" He exclaimed.

"Oish. Aura? Why are you even asking?" Pilit ko nga syang inaalis sa isip ko,
magtatanong naman si Jiro. Kamalas malasan nga naman.

"Noona chuwahe." (I like her)

I laughed. "Wae?"

"She seemed fun to be with." Sabi ni Jiro tapos tumingin na sa bintana.

Malapit na pala kami sa school gate nila. Yung iba, may kasamang yaya. Pero si
Jiro, ako.

As much as possible, gusto ko hands on ako sa pagpapalaki kay Jiro. That's why
inako ko pag aalaga sa kanya nung bumukod ako. Our parents.. they just check on us.
As i said before, lahat kami walang matinong pamilya. Sa mata lang ng ibang tao
kami perfect.

Mayaman. Kilala. Sikat. Pero hindi yun ang batayan para kainggitan kami. We were
never perfect. Isang malaking palabas ang lahat.

Kung ang simpleng pamilya binubuo ng tatay, nanay at mga anak, iba yung sa amin.

Tatay, nanay, anak, pera. It's inevitable.

I was raised neglected. And i don't want Jiro to suffer the same. May maid kami to
attend on Jiro's needs on school but whenever he needs something personally, i take
care of it. Kung si Joon, si Hyuna ang lakas nya, ako naman, si Jiro.

Nakapila na sa may gate yung mga bata kasama mga yaya nila. Naka parada na rin yung
mga first class buss na gagamitin para sa field trip.

"Jiro!" May batang babae na tumawag kay Jiro. Patakbo sya na lumapit sa babae na
nasa pila na. Katabi nung babae sa pila yung yaya nito na naka uniform pa.

"Hi! What time did you arrive?" Jiro asked the girl cheerfully.

"A while ago. Pumila ka na, baka maiwan ka."

Tumawa si Jiro. "Of course i won't. Kasama ko kuya ko." I heard Jiro said as he
looked at me.

"Is he your brother? He's handsome." Sabi nung bata matapos ako tingnan habang
papalapit sa kanila.

Tiningnan din ako nung yaya. She looked like a teenager. Tantya ko ay wala pang
bente anyos yung babae. She's looking at me like i was a scene to be looked at.

"Hi." I waved at the girl. Then i looked at Jiro. "Is he your friend?" I asked

Tumango si Jiro. "Yes. She's my seatmate."

"Everybody please fall in line! We'll do the head count now before we enter the
bus!" A teacher said kaya pumila na kami. We're not necessarily on the last, may
mga anim na bata pa rin sa likod namin na may kasamang mga yaya.

May ilan rin naman na mga ina yung kasama. Ako lang nag iisang lalaki.

Tulad ng inaasahan, nasa 3rd to the last na upuan kami. Jiro wanted to be beside
the window. I wanted too, pero syempre, pagbigyan na.

"Kapatid mo?" Nag aayos pa ng gamit yung iba nang tanungin ako ng nanay ng isa'ng
bata sa katapat ko na upuan.

I smiled and nod.

"I see. You are both Koreans, right?" The woman looked like in his late twenties.
Very pretty that it's distracting.

I nod again.

"My husband is also Korean.. so my daughter here is half Korean. But hindi pa kami
pumupunta.. I was hoping na maka bonding ng kapatid mo ang anak ko."
"Uhm.. sure.." I hesitanly said. Medyo kakaiba yung request nya but knowing Jiro,
kahit sino naman siguro sa klase kaibigan nito.

"Mom? If you like someone, do you have to tell him?" Kapwa kami napalingon ng
magtanong yung anak nya. May hawak ito'ng juice.

"Uh.. why are you asking, Janna?" Magiliw naman na tanong nung babae.

"Our teacher told us to tell the truth."

"Why, do you like someone?" Playful yung boses ng nanay.

The little girl nod, hindi ko alam kung bakit napa ngiti ako.

"Do you want to confess?" Ang cool nung nanay.

"I'm shy.."

"Janna, it's okay to like someone. It's okay to tell them too. But since you are
still young, dapat maging magkaibigan na lang muna kayo."

"But i saw in television.. the guy says they like the girl then they will be
together." Parang curious pa rin na sabi nung bata.

"They are already adults. Adults can date if they like each other."

"Can girls confess too?"

"At some instances, girls can confess too. But it doesn't really good to look at."

"Then they would just wait?"

"Yes."

"But it's tiring. What if the guy don't like her? Should she still wait?"

"If the guy she likes doesn't like her, there will always be another guy that will
do." Paliwanag pa rin nung nanay.

I am honestly entertained by what they are talking about. The little girl sounds
matured.

"So.. if the guy likes the girl, he should confess?"

"Yes, because the girl might also like her. And they can be together."

"That's cute." Sabi nung bata.

Tumawa yung nanay tapos ginulo yung buhok ng anak.

After some minute, umandar na yung bus, then the guide started speaking in frotn,
explaining kung saan kamiunang pupunta.
AURA'S POV --

Saturday. Kidd texted me at 9am saying na okay na daw yung paa nya kaya pwede na
daw kaming mag practice. Sobrang relieved ako dahil isang linggo na lang ang
pagitan namin para sa performance.

Sa Thursday and Friday next week magpa practice na kami kasama yung ibang
performers. Yung buong show yung irerehearse kaya dapat kabisado at gamay na namin
ni Kidd yung sayaw.

Susunduin nya daw ako kaya hinihintay ko na lang na tumawag sya. He told me na
tatawag sya kapag malapit na sya.

"Saan ka pupunta?" Kakagising lang ni kuya ng makita nya ako'ng pababa ng hagdan ng
naka bihis na.

"May practice kami ng sayaw. Susunduin akong partner ko. Nakapagpaalam na ako kay
mommy."

Tumango lang si kuya at dumiretso ng cr.

I am really glad na parang kahit papaano ay bumabalik na sa dati si kuya. Unti

unti, but it's better kumpara sa naging ugali nya noong binubully sya. Cranky,
shady at moody. Hindi namin sya kilala noong mga panahon na iyon.

I should really thank Joon.

Kahit na ginugulo nya isip ko.

One time, he'll say he misses me, then may kasama syang ibang babae. Hindi
mamamansin tapos magpapakita ng concern. Won't it make you feel confuse? Ugh! It's
also frustrating. Hindi ko alam ang i a approach ko sa kanya.

Bago pa makalabas si kuya sa banyo ay tumawag na si Kidd na lumabas na daw ako.

"Kuya! Aalis na ako!"

"Sige! Ingat!" I heard him answer.

I took my back pack with me then i got out. Tamang tama dahil habang hinihila ko
pasara yung gate ay may kotse na tumigil sa tapat.

"Annyeong!" Bumaba yung salamin ng kotse at iniluwa sa back seat si Kidd. Kumaway
pa ito.
Napangiti ako at kumaway rin.

"Let's go!" Sabi nya.

May bumaba na driver at binuksan yung pinto para makapasok ako. Umusog si Kidd para
ako yung umupo sa dati nyang pwesto.

Agad na nagrehistro sa ilong ko ang amoy lemon na freshener ng kotse.

"Woah. I like lemon smell." Sabi ko.

"I do too. Tara na?" He said.

Tumango ako at pina andar na ng driver yung kotse.

Ang swerte ko talaga para makakilala ng mga kaibigan na kagaya nila.

"Saan pala tayo magpapractice?" Tanong ko.

"Somewhere.." Sagot nya. He looked dreamy.

"Kidd naman eh. Saan nga? Mamaya kidnapin mo ako." Natatawa na sabi ko.

"You gave me an idea." Tumawa rin ito.

We arrived in front of a five start hotel somewhere. I know how expensive the rates
because we've been there a couple of times.

"Why here?"

"Magulo sa bahay. I can't bring you there. Tsaka i don't want to bother Min Jae
anymore. He already gave me a big favor nang sya muna nagutro sayo." Seryoso na
sabi ni Kidd.

Naglalakad na kami papunta sa pina reserve nya na room.

It's one of the biggest room there. Na miss ko pumunta sa mga ganitong lugar.

Kidd had his ipod touch and speakers.

"Shall we start?"

"Magbibihis muna ako." I changed into my dancing attire and we started.

Two hours non stop ang pag sayaw namin and ugh! Kidd is really good at dancing. Ang
flexible lang ng katawan nya. He's like another person.. a different one while we
were dancing. Wala yung troll na palaging nakatawa na si Kidd.

Pasalampak ako'ng napahiga sa sofa nang sabihin nya na magpahinga muna kami.

"I can't believe na natuto ka ng ganito kabilis." Umupo sa kaharap nyang sofa si
Kidd habang nagbubukas ng bottled water.

I grinned."Nakakahiya naman kung pahihirapan pa kita. And Min Jae is not a bad
teacher."

"Yeah, i thought so too." Ngumiti si Kidd bago uminom sa bote.

Then we heard a knock.

Napa bangon ako. "A-are you expecting someone?" Kunot noo na tanong ko.

Ngumiti lang si Kidd tapos tumayo. Nang bumalik sya, kasama nya na ang all smile na
si Min Jae.

"Hello, binibining Alaura." Kumaway ito at tumabi sa akin. Bigla ako'ng na

concious. Pawisan na ako.

"H-hello."

"Musta practice?" Tanong nya sa akin.

"Fine." Tipid ako'ng ngumiti.

Doon ko lang napansin na may dalang bag si Min Jae na parang may box sa loob.
Nilapag nya yun sa glass table na nasa harap namin. Just as Kidd is about to sit,
nilabas ni Min Jae yung box at binuksan.

Dalawang Blac Box wines ang inilabas ni Min Jae. MALBEC.

"Very nice." Nakangiti na sabi ni Kidd.

"Wait. What? Bakit may alak kayo?" It felt like naisahan na naman ako ng dalawa.

"We'll celebrate Min Jae's birthday a little early." Kidd answered.

Shoot. Magbibirthday na nga pala si Min Jae.

"I-iinom tayo? Sa tanghaling tapat?" Pasado alas onse pa lang at sopas lang ang
kinain ko mula kaninang nagising ako!

Tumango yung dalawa. Bago pa ako makapag protesta, may kumatok ulit. Tumayo ulit si
Kidd but this time, sinundan ko na sya.

"Room service!" I heard a man's voice said bago iniluwa ang isa'ng lalaki na may
tulak. No, dalawang pala.

Just when i thought had enough surprise, biglang sumulpot si Joon at Oppa kasunod
ng room service. Naka tunghay lang ako sa kanila.

"Nasa field trip daw ni Jiro si Shin." Nasa likod ko na pala si Min Jae.

Ngumiti sa akin si Oppa, pero linagpasan lang ako ni Joon. Hindi ko alam pero
parang bigla ako'ng nanliit. Bigla ako'ng nahiya. What am i doing here?

"Simulan na natin!" Sabi ni Kidd.

Inayos sa dining table ng mga room boy yung mga pagkain. All about roasted food.

"W-why.." Hindi ko na nasabi yung sasabihin ko when Min Jae grabbed my wrist at
hinila ako papunta sa mesa.

Pinaghila nya ako ng upuan.. so umupo ako. I'm in between Min Jae and Kidd. Kaharap
naman namin sila Oppa and Joon.

"I thought niloloko nyo lang ako ng sabihin nyo na andito si Aura." Naiiling na
sabi ni Oppa.
"Kailan ba ako nagsinungaling?" Sabi naman ni Kidd.

"Uh.. everytime?" Oppa teased.

"Ya! Rance Yu. Jugulae?" Inamba kunyare ni Kidd yung kamao kay Rance. Nag dirty
finger sign lang si Oppa.

Si Joon naman busy sa cellphone. Hindi pa ito nagsasalita mula nang dumating sila.

"T-tayo lang ba?" I was hoping na pinapunta rin nila sila Cheska at Argyl.

"Why, you looking for Shin?" I felt a slight teasing in Kidd's voice, but i brushed
the idea.

"N-no. not really. I mean, not that i don't.." I sighed. They all looked at me. "I
was talking about Cheska or Argyl."

"Ohhh." I heard Oppa, Min Jae and Kidd said while Joon's attention went back to his
cellphone.

"I invited them. And Jelly too. They'll be the guests later." Min Jae said.

Then we started eating. Kahit medyo napagod ako sa practice, hindi ako naka kain ng
madami knowing na iinom kami ng wine.

JOON'S POV ---

I put on my favorite techno marine wrist watch and checked myself in front of the
mirror. Min Jae called me a while ago na dahil nga okay na ang paa ni Kidd, they
shoudl celebrate. I'm used to having morning drinks with them since forever.

We're brats, you know.

We do bad things only us knows.

I arrived at the hotel lobby and bumped into Rance. Yung animosity namin pagdating
kay Cheska ay hindi nawawala, but whatever, we're still buddies and it'll never
change. Sabay na kaming nag elevator and naabutan pa namin yung room service.
Hindi na ako nagulat nang makita ko si Aura. She was just wearing his green jogging
pants and a bit oversized black t-shirt. I don't know how she could be really
pretty in that type of clothing. I almost asked myself for my sanity.

I tried to make myself buys with my phone. Replying to people who sent me messages
even before yesterday because i was just too lazy. Come to think of it, napak
useful na huwag muna mag reply sa kanila dahil nagamit ko yung opportunity para
maging busy ngayon.

I see Aura always glancing my way.

Ugh! I know, i know. I'm stupid. Coming to their house drunk then kept on saying i
miss her. I should've not done that. Not because i don't miss her because i really
do. But taliwas iyon sa gusto ko'ng mangyari. I hate to say this but i never wanted
her to be another Cheska but she just have to. For Shin.

Friends. They are all i have. I have this stupid thinking that they can't be
exchanged. Girlfriends does. They would come and go. The thought worked on Cheska.
It's not that easy but it did, after sometimes. I don't understand why it won't on
Aura.

Nah. Maybe my patience was just testing me.

It'll eventually be better. I just had to keep my distance on her.

"Ya. Why aren't you eating?" Siniko ako ni Rance na syang katabi ko.

Imbes na sumagot ay inilapag ko yung cellphone sa tabi ng plato ko at nagsimulang

kumuha ng pagkain. I ad this sudden urge to just drink to stop myself from thinking
about her.

Halos kakapiranggot lang ang kinain namin. Halatang nag hahanda lang sa susunod na
inuman.

Lumipat kami sa living room after some time. Kanya kanya kami ng dala ng pagkain.
Andun na yung black box wine na sinabi ko kay Min Jae na dalhin.

But then, they talked about just having the first round at the bar of the hotel,
and justreserved the wines for later. I just nod when they asked me. Yung
pakiramdam ko, ayaw ko magbuka ng bibig. Inappropriate words might be said and i
don't want to embarass myself anymore.

We we're walking down the aisle papunta sa elevator. May isang grupo ng tatlong
lalaki kaming naka salubong. Might be rich brats too, since hindi basta basta ang
rate ng mga room doon. And looking through their clothes, i just knew.

They we're talking loud. I usually get irritated with it. Tiningnan ko ng masama
yung isa, but he just smirked at just walked past us.

"Uh, asan si Aura?" Lumilingon lingon si Min Jae.

We looked back, and saw the three brats in front of Aura about 5 meters away from
us. The guy who smirked at me was holding Aura's wrist.

"Y-ya!" Agad na nag react si Rance at sya ang nauna sa pag lapit.

"What's happening here?" I asked the moment we stood in front of them.

The guy smirked with us again. I saw Aura's eyes. She looked terrified as if
begging to help her.

"Do we know you?" The guy on the left curled his arms on his chest.

Tumaas kilay ko. As i grabbed Aura's other wrist sabay suntok sa mukha nung lalaki.
Then everything's a blur how we actually kicked their asses.

AURA'S POV ---

"Let's go." I heard them opened the door.

Palabas na kami papunta sa bar ng hotel when i realized na wala sa wrist ko yung
wrist watch ko. Nakapag bihis na ako since nag decided sila na sa bar na lang ng
hotel iinum at i reserve na lang para mamaya yung dala ni Min Jae.

"Wait!" Sigaw ko. Pumasok ako sa isang kwarto at kinuha sa bag ko yung wristwatch.

Nung naka labas na ako, i saw the four of them walking towards the elevator.
Kasalukuyan ko'ng sinusuot sa kamay ko yung wrist watch at dahil naka yuko ako,
hindi ko namalayan na may kasalubong pala ako at nabangga ko.

"Aw, Sorry." I smiled but it immediately faded as soon as nakilala ko kung sino
sya. "C-cyde.."

"Aura Marquez." Mahina lang iyon, pero kita ko ang kislap ng mga mata ni Cyde at
ang ngiti sa labi nya ng makilala nya ako.

Napalunok ako ng laway at napa atras ng isang hakbang.

But he walked towards me and grabbed my wrist.

"Y-ya!" I heard Oppa shouted as they approached towards us.

"What's happening here?" Joon asked the moment na naka tayo na sila sa harap namin.

Cyde just smirked at them. I looked at Joon. I may look helpless now but with Cyde
Gabriel, i am always helpless. He's someone i don't want to mess with ever since
nakilala ko sya. This bastard is a beast.

"Do we know you?" Tanong ng isa'ng lalaki na kasama ni Cyde.

Imbes na sumagot ay hinila ni Joon yung isang kamay ko at bigla nyang sinapak si
Cyde. Napa upo si Cyde, nabitawan nya yung kamay ko. Next thing i knew, hinila ni
Kidd yung kamay ko habang yung tatlo nakikipag away na.

"T-tumigil na kayo! Joon! Oppa! Min Jae!" I called to them but they just kept on
sending punches.

What the hell? Bakit ngayon ko pa nakita si Cyde kung kailan kasama ko sila?

I started to get teary eyed. It was suppose to be Min Jae's early birthday
celebration but t turned into chaos. Because of me. Because i bumped into Cyde.
Because i'm unlucky.

"A-aura?" Kidd called me. Nagulat sya ng makita na paiyak na ako. "D-don't cry."

"Tell them to stop." I said.

Bago pa makapag salita si Kidd, i saw Joon walked just past us while Cyde was on
the carpeted floor lying. Instinc told me to just follow him. Naabutan ko sya
habang paulit ulit nyang pinipindot yung button ng elevator.

"J-joon.." I called him.

"What?!" Humarap sya sa akin at nagulat ako sa lakas ng boses nya. His chest was
still going up and down like crazy as if he was just finished jogging.

"I'm sorry." I muttered.

"I don't care." Sabi nya.

"B-but i do." I muttered again. Cyde must have hit him but

"Why do you even care?" Matiim yung tingin nya sa akin.

"I just-"

"Don't talk." Pigil nya. "Just don't." Hindi ko alam pero mas lalong tumindi yung
urge ko na magsalita. Pakiramdam ko, kailangan ko talaga magsalita. Kahit ano. Wag
lang ako walang masabi.

"I like you Joon." Bulalas ko. Tapos tinakpan ko yung bibig ko after realizing that
i actually confessed to him... after he beat someone up for me.

Just like that and the elevator door opened.. with Ferlin on it.
THIRTY NINE -

Palabas na ng elevator si Ferlin ng mapatigil sya saglit ng makita nya kami ni

Joon.

The air around seemed suspended. Parang na freeze. Umiikot yung paningin ko, hiyang
hiya ako ng mga oras na iyon. Bigla pa ako'ng nawala sa sarili nung makita ko si
Ferlin.

Before I even knew it, nakalapit na si Ferlin kay Joon. She hugged him. Then she
noticed the blood on his face, but i'm too occupied to listen or to understand
them.

Tapos dumating na sila Oppa, Min Jae at Kidd.

"Aura! Are you okay?" Agad na lumapit sa akin si Oppa. He looked through my wrist.
May bakat ng daliri ni Cyde doon. "Damn. May pasa ka na." Umiiling na sabi pa ni
Oppa.

Dahan dahan ko'ng hinila yung kamay ko mula sa pagkaka hawak nya.

"Let's go." Liningon namin si Joon. Kapwa na pala sila nasa loob ng elevator ni
Ferlin.

Sumunod kami sa loob tapos sinara na nila yung pinto.

Walang imikan. Diretso ang pagbaba namin, walang ibang sumakay which made me felt
relieved. Pero kinakabahan ako. Si Cyde. At yung pag amin ko kay Joon. Shit. Why
did i even said that?

"Aura. You'e trembling." Humarap sa akin si Oppa. "Are you okay?"

I tried to nod, pero pati pagtango hindi ko pa nagawa ng maayos.

"And who's that guy? Do you know them?" Shish." Ginalaw galaw pa ni Min Jae yung
leeg nya habang winiwisik wisik yung mga daliri nya.

Yumuko lang ako. Hindi ko alam ang sasabihin.

I heard Oppa sighed... then the elevator door opened. Dahan dahan at isa isa kaming
lumabas. Naka alalay lang sa akin si Oppa habang papunta kami sa bar. Madaming tao
sa paligid. Nahigit ko yung hininga ko nang hapitin ako ni Oppa sa bewang.

"Let me help you. Para kang tutumba." Bulong nya sa akin.

Marahan lang ako'ng tumango. After all, mukhang nag jell-o nga yung tuhod ko.

Ang malas ko talaga.

Hanggang sa nauna na para maka hanap ng mesa sila Min Jae at Kidd.

Nung naka upo na kami, agad na lumapit yung waiter sa amin. Kita ko yung reaction
ng waiter nung malaman na may alak kaming order. Mukhang humihingi pa ito ng i.d
and all dahil minors daw kami. It's justifiable, pero mapipigilan ba ng sino ang
mga maimpluwensya na kasama ko?

Ferlin stood up.

"Let me talk to your manager." She smiled at the waiter.

Napakamot ng ulo yung waiter at naglakad, sinundan naman ni Ferlin at Joon.

"Aura.. ano ba nangyayari sayo? You doesn't look good. Who the hell was those
guys?" Kunot noo na tanong ni Kidd. Katabi ko sya, habang si Oppa naman sa kabila.
Katabi naman ni Kidd si Min Jae sa kabila.

Kapwa sila naka tunghay sa akin.

"C-cyde Gabriel." Mahinang sabi ko.

"Cyde Gabriel?" Kunot noo na inulit ni Min Jae yung sinabi ko. "Ah! Omo. Cyde
Gabriel. I know that bastard." Lahat kami lumingon kay Min Jae na akala mo may
naisip na clever idea.

"Nugu?" Min Jae asked. There they go again.

"Remember last year when we went to fetch Joon in Cavite ng naka motorbikes lang
tayo?" Min Jae was talking to Kidd. "There's this drunk guy na binalandra sa harap
natin yung sports car nya?"

Nag isip saglit si Kidd. "I remember. So that was this Cyde guy? Diba pina pulis
natin yun?"

"Exactly. But he must be someone with connections too since sabi, hindi daw naka
pasok yun sa police station."

Tumango tango si Kidd.

"So.. he's like, someone rich too?" Oppa asked.

Tumingin yung dalawa at tumango. I calmed myself.

"Cyde Gabriel. He's the first son of Ronaldo Gabriel. You know, the drug lord?"
Hininaan ko yung boses ko. But i knew they would understand. Balita kasi na drug
lord daw yung tatay ni Cyde, although wala naman evidence.

Kung drug lord ka nga naman, magpapakita ka ba ng evidence?

They looked at each other.

"Aish. Now i remember. She's Clarin's brother. Clarin Gabriel. Ugh!" Napangiwi si
Min Jae.

"Yuck. Yung ex mo'ng muntik ka na gahasain?" Natatawa na sabi ni Kidd.

"Gago to!" Singhal ni Min Jae.

"So.. why do you know him? Magkakilala ba kayo?" Seryoso pa rin si Oppa na
nagtanong sa akin.

Tumango ako. "W-we had some past in an event i went to about a year ago. H-he and
his friends started to hit on me. W-wala si kuya nun eh. Sa sobrang inis ko,
tinapunan ko sya ng wine sa mukha. He was so mad he could've killed me then. Nahila
lang ako agad palayo ni Jelly at hinatid pauwi."

Silence... Until Joon and Ferlin came back.

"Okay na. They'll bring us some drinks," Naka ngiti na sabi ni Ferlin.

Iniwas ko yung paningin ko kay Joon. Gusto ko'ng manliit. How could i confess to
him at that freaking moment? Tapos biglang dumating si Ferlin. Gusto ko batukan
sarili ko.

In a bit, dumating na yung mga inorder nila. Jeez. Ang dami pang pagkain na naiwan
sa taas.

"Here. Take this. Mabawasan man lang nerbyos mo." Tinagayan ako ni Oppa and i
gladly drank all of it.

At the edge of my eyes, i saw Ferlin na pinupunasan yung mukha ni Joon. Naiinis
ako. Bakit nung kami, kahit kunyari lang, di ko man lang nagawa yang mga ganyan?
It's really freaking frustrating! Ngayon ko napatunayan na tsaka ka magsisisi kapag
wala na sayo yung bagay na hindi mo pinapahalagahan nung nasayo pa.

"Hey.. dahan dahan. Parang gusto mo maglango ah." Dahan dahan na inagaw ni Kidd
yung pangalawang baso na iniinum ko.

Yung isang braso ni Oppa, nasa sandalan ng upuan ko. Parang indirect na pag akbay,
but it's making me feel a bit safe. Parang poprotektahan nya ako once na dumating
ulit si Cyde.

Just hearing or saying that bastard's name makes me shiver in fear. Hindi sya
matinong tao. He's evil, in my opinion. Kakaiba yung tingin sa mga mata nya noong
tapunan ko sya ng wine. If looks could kill, i was long dead. I don't want to be
associated with those people.

But my lolo did.

I'm not the one to ask his business with other people.. pero ilang beses ko na rin
narinig yung pangalan ng papa ni Cyde sa mga usapan ni lolo at ng secretary nya
before. And when lolo learned about the incident, he asked me to apologize to Cyde.

I did my best for lolo to let me off, but he didn't.

That was one of the moment where i wanted to be lost. Ayoko na maalala.

Nag handa ng dinner si lolo at ininvite sila. Kasama yung magkapatid na Cyde at
Clarin. Ugh! Of course i apologized for lolo's sake. But bago umalis sila, Cyde
confronted me and told me he's not very please with me and i shall feel his wrath
soon.

"Hey.." Marahan ako'ng siniko ni Oppa. "You are scaring me, Aura. Hindi ako sanay
ng ganyan ka." Seryoso yung mukha ni Oppa.

I tried to smiled. "S-sorry. Inom na lang tayo." Kinuha ko ulit yung baso na kinuha
ni Kidd at nilapag sa mesa.

So i just made myself comfortable.

Hanggang sa alas sais na pala. Medyo tipsy na ako pero masarap sa pakiramdam. I
know i'm not drunk because i can still feel the mixed emotions i have been feeling
since a while ago. Kidd and Min Jae tried their best to make me laugh.

Ilang sandali pa at sabay na dumating sila Jelly, Argyl at Cheska.

That's when we decided na umakyat na ulit.

Hinihintay na namin bumukas yung elevator ng mapahawak ako sa braso ni Oppa.

Nilingon nya ako, and i looked at him. He knew my worries so he just nod and tapped
my hands on his arms.

"Teka.. ako na muna aakyat. Titingnan ko kung andun pa yung mga kupal." Kidd
volunteered.

"Sige, sasama ako. Tawagan na lang namin kayo." Sagot naman ni Min Jae.

"Huh? Sino?" Nagtataka na tanong ni Cheska.

Lahat kami nag kibit balikat lang.

SHIN'S POV ---

Past 7pm na kami nakabalik ni Jiro sa bahay. It was fun, but very tiring.

Kanina pa ako kinukulit ng text at tawag ni Kidd at Min Jae. I was really having
second thoughts. Andun si Aura. I want to see her, but i might not stop myself from
showing her that i care. Iniisip ko rin si Joon. Kahit mukhang wala na syang paki
kay Aura.
Hindi ko na maintindihan si Joon. It's like i knew him since our childhood days
pero talagang umaandar pagka moody at magulo nya.

"Hyung, are you going somewhere?" Bago pa ako makapag decide ay nakita ko na
lumabas ng kwarto nya si Jiro.

"I'm thinking about it."

Kinusot kusot nya mata nya. He looked really sleepy.

"Bring noona again, okay?"

Bago pa ako makasagot ay tumalikod na sya at naglakad pabalik sa kwarto nya.

Nawiweirduhan na rin ako kay Jiro. Bakit kaya bigla nya na lang naiisip si Aura?

Naligo ako ulit at nagbihis. Bahala na kung ano ang mangyari mamaya.

Naka sampung missedcalls na si Kidd ng muli ko'ng tingnan ang cellphone ko na naka
silent at naka lapag sa kama matapos ko magbihis. Hindi ko alam bakit sobrang tagal
ko sa salamin. I have been checking myself almost every minute tapos kinakabahan
ako.

"Pucha. Daig ko pa aakyat ng ligaw ah." Naiiling na sabi ko sa sarili ko habang

inaayos ang kwelyo ng polo shirt ko sa harap ng salamin.

Nag i spray na ako ng pabango ng kumatok yung katulong namin.

"Sir, may bisita po kayo."

I cocked my head on the side. Bisita? What the hell.

"I'm coming!" Sigaw ko bago muling tumingin sa salamin at naglakad na papunta sa

pinto.

"Annyeong oppa!" Napa atras ako ng bumukas yung pinto at ilinuwa noon si Argyl.

"Woah. What are you doing here?" Salubong ang kilay na tanong ko.

She giggled. "Ang tagal mo, eh. Kaya sinundo na kita."

"What? Ano'ng sinundo?"

She curled her arms infront of her chest ahd pouted. "We've been waiting for you
for hours! Hindi ka sumasagot sa mga text at tawag. What do you expect us to do?"
Parang naglelecture na sabi nito.

"Er.. you wait? Beside, papunta na ako."

"Pa lang? Tsk. Tara na!" Hinila nya yung kamay ko. Pumiksi ako kaya lumingon sya sa
akin. "What? Mag iinarte ka pa?" Pinanlakihan nya ako ng mata.

"J-just go.. I mean, yeah, tara." Nauna ako naglakad.

Nag commute lang kami. Ayoko mag motor bike dahil baka malasing ako. Ayoko naman
abalahin pa yung driver namin. Kahit on call yun kahit anong oras ko gusto,
considerate naman ako'ng tao. Pwede naman ako mag cab anytime.

Kung anu ano'ng kadaldalan ang ginagawa ni Argyl. I know she's trying to win me,
but that fact irritates me. Why can't they just let us make the move first?
Pakiramdam ko kasi, nakaka lalaki yung ganun. Imbes na kami maghabol, kami
hinahabol.

"Hey! Are you listening?" Tinapik ni Argyl yung kamay ko.

"B-bwo?"

"Wala!" Humalukipkip sya.

"Mian. I'm really not in the mood to listen to anything." I apologized.

"Alright, Prince Shin." Sarcastic na sabi nya. "Wala talagang makakatagal sa inyo.
Jusko."

I laughed. "Glad to know you realized it."

"Yeah." Mahinang sabi nya. "Bibilib na sana ako kay Aura dahil naka tyaga sya sa
ugali ni Joon. Aish. Hindi naman pala sila totoo."

"What?" Napa harap ako agad sa kanya.

"Aish! Andito na tayo. Magbayad ka na." Imbes ay mabilis syang lumabas ng taxi

I payed the cab. Pagbaba ko, naglakad na ako papasok. I don't even know where they
are. Malayo pa ako pero nakita ko na nakapasok na si Argyl sa elevator at oo,
naiwan ako. Tiningnan ko na lang kung ano'ng floor sya bababa and i pushed the
elevator button.

Tapos napatigil ako.

Bibilib na sana ako kay Aura dahil naka tyaga sya sa ugali ni Joon. Aish. Hindi
naman pala sila totoo.

What does it mean? Hindi sila totoo?

Totoo yung hinala nung dalawang bugok na they are just faking it? But why?

Anong mapapala nila kung biro lang yun? Joon may acted harsh and careless but i saw
how he exerted some effort in their so called relationship. Kung paano nya palaging
binubulungan si Aura. Palagi nyang hinahapit sa bewang. Palaging kasama. Was that
all a joke?

Bago ko pa masagot ang mga tanong sa isip ko ay bumukas na yung elevator. May
lumabas na tatlong lalaki na parang pamilyar. They have bruises. tsk. Pati sa hotel
di napigilan ng mga to.

Walang ibang sumakay kaya mag isa ko na naabot yung floor.

Bumukas yung elevator. Dahil nasa gilid sya, at liliko pa bago makita yung mga
pinto, i grabbed my phone pagkababa ko. I was about to call Kidd when i heard
someone talking.

"Are you freaking crazy?! Why did you do that?" It sounds like Jelly, Aura's
bestfriend. Hahakbang na sana ako para lapitan sya, although hindi ko sya nakikita
ng makarinig ako ng isa pang boses na sobrang pamilyar kaya napatigil ako.

"I don't know, okay? I-it just came out of my mouth! I hated it. H-hindi ko naman
ginusto na sabihin yun. God! I hate myself." it's Aura. She sounds desperate.
"Alright. let's calm down."

"Beshy, ano'ng gagawin ko? K-kanina pa ako nanliliit eh."

Napataas kilay ko. What are they even talking about?

"At bakit ka nanliliit? It's not like you did something illegal! It's not a crime.
Duh?"

Hindi sumagot si Aura.

Then i heard Argyl's voice. "Oh? Nandito pa rin kayo? Wala pa ba si Shin? Kasunod
ko lang sya."

I froze. Bigla ako'ng nataranta. Lumingon lingon ako until i calmed. Naglakad ako
papunta sa kanila na kunyare busy ako sa cellphone ko... so naka yuko ako.

"There you are! Bakit ang tagal mo?" Argyl asked

Naka hilera na sa harap ko sila Argyl, Aura at Jelly.

"N-naligaw ako." I stuttered. Damn.

Argyl laughed. "Looked like it. Tara na!"

Tumalikod na silang tatlo tapos sinundan ko lang sila.

AURA'S POV -----

Ilang oras na ako'ng parang tanga na naka tunghay sa kanila. Ferlin's hands can't
freaking getaway from Joon's body. Damn. Nagseselos ako. At nahihiya at the same
time. How could i even say thatat that situation?

I see Joon looking at me not just once. I don't know what he's trying to do, or
what he wants to achieve. Hinihiya nya ba ako?
Ang freak mo, Alaura! Sigaw ko sa sarili ko.

Napansin ni Beshy pagka tuliro ko kaya hinila nya ako palabas. Nakasalubong namin
si Argyl. Nung makapasok na sya, kinausap ako ni Beshy. I told her what happened
and yeah, she 'almost' freaked out.

Mabuti pala talaga at inimbitahan sya ni Min Jae.

Hindi pa nagtatagal yung pag uusap namin ng lumabas ulit si Argyl, saying na
padating na si Shin so i just kept my mouth shut.

Gusto ko si Joon. Pero may bahagi yung utak ko na na excite nung malaman na andito
si Shin. Saglit ko lang naanticipate yun dahil sumulpot din naman agad si Shin.
Nahigit ko yung paghinga ko.

Seriously, what is happening to me?

This was one fo those days na tipong roller coaster ang datingan. Sa una mahina ang
hila.. nag practice kami ni Kidd and it's smooth. Biglang naka salubong namin sila
Cyde, yun yung biglang pagbaba sa tuktok na railway ng roller coaster.. tapos yung
pag amin ko ng biglaan yung bwelo sa pag ikot at ito na, umikot na pakiramdam ko
pagka kita kay Shin.

Stupid me!

"Hey, get yourself together. How could you even like him? My God." Mahinang bulong
ni Beshy bago kami tuluyang makapasok sa room.

Pero tama naman sya diba?

Kailan pa naging krimen ang magka gusto sa isang tao lalo na at pareho naman kayong
single at nasa tamang edad na para magkaroon ng tinatangi? Wala pa namang nakulong
sa ganun diba?

Umingay sila ng makita na nila si Shin. Parang mga bata na hindi nagkita ng buong
summer. Their friendship is really something. Weird, pero kahit sinong makakasama
nila makikita kung gaano ka higpit ang kapit nila sa isa't isa.

Ubos na yung dalang alak ni Min Jae and to our surprise, naglabas ng dalawang bote
pa mula sa bag nya si Argyl!

"Woah. I didn't know you rbought some!" React agad ni Cheska.

Tumawa si Argyl. "Alam ko naman na matatakaw kayo."

We poured our glassess some then put on a toast.

"Happy Birthday Kim Min Jae!" Sigaw naming lahat. Pati si Min Jae nakisigaw bago
kami uminom ng sabay sabay.

Parang deja vu ang lahat since nasa lapag rin yung iba kagaya nung nasa resort kami
ni oppa. Naalala ko rin yung sinabi ni Cheska nung lasing sya.

Ang swerte ko daw dahil sya, Tinkerbell lang ni Peter Pan samantalang ako, Wendy
nya.

Kung alam nya lang na Tinkerbell na rin ang drama ko ngayon.

I laughed bitterly, not knowing na pagkatapos ko tumawa, lahat sila nakatingin na

sa akin.

"W-what?" Maang na tanong ko.

Lahat sila nakatingin talaga.

"Why are you laughing alone?" Kunot noo na tanong ni Min Jae.

"M-masama ba? May naalala lang ako."

They all groaned.

"Gusto nyo ba mag spin the bottle ulet?" Kidd asked.

"No!" Sigaw ko. Again, napatingin na naman sila sa akin.

"What the hell is wrong with you, Aura?" Kunot noo na tanong ulet ni Min Jae.

I smiled. "W-wala. Inaantok na ako. Pwede na ba ako'ng mauna?" It's the only way
out.

"No." Min jae answered.

"Maaga pa naman ah?" Si Argyl iyon.

"Medyo napagod din ako kanina sa practice." Sabi ko pa. Half truth naman iyon.

"Alright. Someone should take you home." Sabi naman ni Beshy.

"Ako na." Sabi ni Kidd, na naka sabay naman ni Oppa magsabi ng "Let me." Na
sinundan naman ni Min Jae ng "Ako na lang."

Nagpalipat lipat ako ng tingin sa kanila.

"Oh, sa dami nyo, mawawalan na kami ng kasama. Sa spin the bottle na lang natin
alamin!" Cheska stood up, and got the empty bottle. "Dito kayong tatlo." Turo nya
sa isang lugar.

"W-wag nyo na ako ihatid." Sabi ko.

"Wag kang KJ Aura." Sabi ni Cheska sabay palihim na kumindat.

"Bakit tatlo lang sila? Shin and Joon, ayaw nyo ba sumali? Para masaya." After ten
years, nagsalita si Ferlin.

I saw Joon and Shin looked at each other. Tapos tumaas yung kilay ko ng bigla
silang tumayong dalawa at sumama sa tatlo.

"Omo! Kyeopta!" I heard Cheska said. Parang napa palakpak pa ito.

"What?" I asked.

"Nothing." Cheska grinned. Marunong din sya mag Korean or something?

After two spins, kay Shin tumapat.

Biglang bumilis yung pintig ng puso ko. Si Shin. Si Shin maghahatid sa akin?

Walang sabi sabi na tumayo si Shin. "Let's go." Tinapunan nya lang ako ng tingin
tapos dumiretso na sya sa may pinto.

I grabbed my bag and waved at them before ko sundan si Shin. Ilang hakbang na rin
ang layo nya kaya humabol ako.

"Hey, pasakayin mo na lang ako ng cab. Tapos bumalik ka na. Kakadating mo pa lang.
I'll be fine." Nakangiti na sabi ko.

Hindi sya lumingon, busy sya sa pagtingin sa elevator door. "Okay, sabi mo eh."

Edi nagkibit balikat na lang ako.

Bumukas yung elevator. May dalawang babae na naka sakay pababa. Tumigil lang sa
dalawa pang floors yung elevator bago kami makarating sa lobby. Tahimik lang kaming
naglalakad. Parang na aawkwardan tuloy ako dahil hindi man lang nagsasalita to'ng
kasama ko.

Nasa loob lang ng mga bulsa ng pants nya ang kamay ni Shin, tapos medyo naka yuko
habang sumasabay sya sa paglalakad ko.

"Okay ka lang ba? P-pwede mo na ako iwan, i can just wait here." Sabi ko.

He looked at me. "No, i'm fine. Pasasakayin na kita." Tapos bigla na lang syang
ngumiti at nagkamot ng batok bago umiwas ulit ng tingin.

Weird.

Nung may papalapit ng taxi, kinampayan ni Shin. Pinagbuksan nya ako ng pinto.

"S-salamat ha? Balik ka na." Sabi ko.

Hahakbang na ako papasok ng bigla nyang hinawakan yung kaliwang kamay ko.

I looked at him, asking why did he do it.

"Aura.. kasi ano..."

Hindi ako nagsalita.

"G-gusto kasi kita. I like you." Sabi nya tapos bigla nya na lang binitiwan yung
kamay ko, tumalikod at mabilis na naglakad pabalik sa loob.
FORTY -

"Miss, sasakay ka ba o hindi?"

Napatingin ako sa driver nung taxi. Kanina pa pala ako nakatulala habang naka bukas
yun pinto ng taxi. Kanina pa wala sa paningin ko si Shin, pero naglilinger pa rin
sa tenga ko yung sinabi nya.

Sinabi nya ba nya?

Hindi ba ako nagkamali ng dinig?

Pumasok na ako at sinabi ko sa driver kung saan ako pupunta.

Tiningnan ko yung cellphone ko na nasa kamay ko. I'm having the urge to call Beshy
and tell her what happened.. pero.. naghehesitate ako.

Hindi ko alam sasabihin ko.

Nag confess ako kay Joon, tapos si Shin nag confess sa akin.

May hindi tama.

Naabutan ko si kuya na nasa sala at nanunuod ng tv. Sinabi nya lang sa akin na
initin ko na lang yung ulam dahil kanina pa sila kumain ni mommy.

Sa ganitong panahon ko namimiss magkaroon ng katulong. Pababa pa lang ako ng kotse

dati, kukunin na nila yung dala ko'ng damit. Tatanungin nila ako kung ano ang gusto
ko'ng kainin, tapos tatawagin na lang ako para kumain.

Ugh!

I told him na hindi ako gutom so dumiretso na ako sa kwarto at natulog.

Nagising ako kinabukasan na masama ang pakiramdam. Para ako'ng nilalamig na mabigat
ang katawan. Kinatok ako ni mommy bago sya umalis dahil hindi pa rin daw lumalabas
ng kwarto. She went in at nalaman nya na may lagnat ako.

So niluto nya muna ako ng noodles at pinainom ng gamot bago sya umalis.

Umiikot yung paningin ko. Bakit ngayon pa ako nagka sakit?

Natuloy sa trangkaso yung sakit ko kaya hindi ako nakapasok ng monday. Pinilit
ko'ng matext si Beshy na sabihin sa mga teacher namin ng palihim yung reason bakit
ako absent.

Later on, tadtad akong text messages mula kay Min Jae, Kidd, Oppa, Cheska At Argyl.
Gusto ko silang sagutin pero nanghihina talaga ako. Hindi ko na nga na replyan si
Beshy. All i wanted to do is to sleep.

Naka jacket at jogging pants na ako at naka kumot pa pero pakiramdam ko, nilalamig
pa rin ako.

"Aura?" I heard a girl's voice coming near my room. "Aura si Isay to." Tapos may
kumatok.

"P-pasok." My voice was weak, pero sapat na para marinig nya.

She opened the door.

"Ibinilin ka sa akin ng mama mo. May sakit ka daw. Nilutuan kita ng lugaw. Kumain
ka muna bago uminom ng gamot." May hawak na maliit na tray si Isay na may mangkok
sa gitna.

I tried to smile.

Isay is our neighbor. College na sya, she's two years older, i think. Bihira lang
kami magkita at magkasalubong o magka usap sa daan. Si mommy ang medyo friendly sa
mga kapit bahay kaya hindi na ako nagtaka ng ibilin ako ni mommy sa kanya.

Tinulungan nya ako maka upo matapos nya ilapag sa bedside table yung tray.

"Salamat Isay ha. Naabala pa kita." I'm trmebling.

"Nako, wala yun. Dalawang subject lang din naman ipapasok ko mamaya. Ayos lang
yun."

Tinulungan nya ako kumain. Halos hindi ko maiangat yung mga kamay ko sa sobrang
panghihina. It's embarrassing.

Tapos pinainum nya ako ng gamot. Pinahiga nya ako ulit. Nagpasalamat ako bago sya
umuwi, dala yung mangkok na wala ng laman.

Pakiramdam ko, isusuka ko lang yung kinain ko but i hold it in. Kailangan ko ng
pumasok bukas. Ayoko na umabsent pa.

Kinabukasan, nag init lang ako ng tubig upang makaligo ako.

"Papasok ka na? Kaya mo na ba?" Nanlalaki yung mga mata ni kuya ng makita na bumaba
ako mula sa kwarto ko ng naka bihis. He tried to come near me para kapain yung noo
ko. "Medyo mainit ka pa."

"No, okay lang ako kuya. May test kasi kami ngayon. I can't miss it." I lied.

"Oh. Okay. Magpaalam ka na lang kung hindi mo kaya later. Mag cab ka na lang din.
Baka matumba ka sa daan."

Ngumiti lang ako kay kuya na naghahanda pa lang ng gamit.

Medyo hilo pa ako. Tatlo'ng piraso ng pandesal na may palaman na cheese lang kinain
ko. Wala akong gana kumain dahil wala pa rin ako panlasa pero pinilit ko kasi ayoko
naman gutumin but i still really feel bad.

Pagbaba ko ng jeep, si Shin agad yung una ko'ng nakita.

He was standing near the gate na parang may hinihintay.

I bit my lower lip at tatalikod na sana ng bigla nya ako'ng tawagin. Hindi ko alam
kung bakit kinakabahan ako. He came running towards me. Madaming studyante ang
dumadaan kaya hindi ko alam paano nya ako nakitaagad.

"Aura!" He said smiling.

"B-bakit?" Umiiwas akong tingin. I feel embarrassed.

Nagkamot sya ng ulo. "Papasok ka na ba?" He looked cheerful. Mukhang maganda ang
umaga nya.

Tumango ako. "O-oo."

Biglang nangunot yung noo nya. "Are you sick? Iba yung boses mo. You look pale."
Nagulat akong bigla nyang hawakan yung noo ko. "Medyo mainit ka."

Humakbang ako palayo sa kanya. "I'm okay." Pero lumapit pa rin sya at kinuha yung
bag ko na ikinagulat ko.

"Ako na magdadala nito. Tara." Naka ngiti na sabi nya bago tumalikod at naunang
naglakad.

Kinailangan nya pa na lingunin ako at balikan dahil hindi ako agad naka galaw.

"A-ako na magdadala nyan."

"It's okay, it's not heavy anyway. Are you sure you're fine? You really look pale."
Naiiling na sabi pa ni Shin habang naka tingin sa akin.

I just nod at him. I'm not really comfortable with the stares of other students.
Iba ito nung kay Joon.

Sabay kaming pumasok sa gate. Alam ko na maraming naka kita ng pagkuha nya sa bag
ko. I really don't have a time to think about it. Anggusto ko lang, maka punta na
sa room at maka upo.

"I-i'm okay. Listen, Shin. About what you said.." I wanted to talk to him for a
reason. Gusto ko ulit marinig yung sinabi nya para malaman ko na hindi ako
nagkamali lang ng dinig.

He flashed me a smile. "Ah.. that.." He bit his lower lip. "I'll need to talk to
you about that.. later?"

Automatic na tumango ako. Hindi ko alam kung ano sasabihin ko sa kanya. Si Joon
yung gusto ko pero hindi ko naman madedeny na may something kay Shin that makes my
heart flutters and excited once na andyan na sya.

Ibinalik nya sa akin yung bag ko ng makarating na kami sa room.

"Salamat." Yumuko ako sa kanya.

"Sure." He waved then dumiretso na sya maglakad papunta sa room nila.

"What was that?" Namimilog yung mata ni Beshy nung naglakad na ako papalapit sa
upuan namin.

"Alin?" Maang na tanong ko.

Her browse furrowed. "Bakit hinatid ka ni Shin?"

I shrugged my shoulders tapos umupo na. Pasalampak pag upo ko tapos hinilig ko agad
ulo ko sa desk. Gusto ko matulog, pero papanindigan ko na lang ang pag pasok ko.

"Beshy? You look sick." Biglang sabi ni Jelly.

"I'm fine.." Mahinang sabi ko.

Joon was late for about ten minutes. Mabait English teacher namin kahit na palaging
may mga makukulit kaming kaklase. In our case, si Joon pinaka malala.

Iniwasan ko sya the whole time. Ni pagtingin pinilit kong wag sya sulyapan.

"Beshy.. samahan kita sa clinic later." Tawag sa akin ni Beshy.

"No.. okay lang ako Beshy." Tanggi ko pa rin. I don't want to burden people
anymore.

Dahil sa kamalasan ko, lahat sila nadadamay. I appreciate their kindness pero ang
nangyayari, sila ang napapasama dahil sa akin. Ako palagi ang puno at dulo ng mga
gulo.

"You're sick?" Nagulat ako ng magsalita si Joon sa likod ko.

Automatic ako'ng napaharap sa kanya.

Huminga ako ng malalim bago sumagot. "O-okay lang ako. Uminom na akong gamot."

"Do you want me to accompany you to the clinic?" He asked again. Halata ang concern
sa boses nito, pero bukod sa nahihiya ako sa kanya.. wala pa rin syang sinasabi
tungkol sa confession ko.. kasabay ng ayaw ko syang abalahin pa.

"Nako.. wag na. I'm okay."

Tumango lang sya, halatang hindi convinced.. o dissappointed?

Lunch na pero wala pa rin ako gana kumain. Hinihila ako ni Beshy sa clinic pero ang
sabi ko, sa canteen na lang kami tumambay. Pababa na kami ng makasabay namin sa
hagdan sila Min Jae, Kidd at Shin.

Medyo na out of balance ako dahil naka tingin ako sa kanila ng mahila ako ni Beshy
para makatayo ng maayos.

"Oh? Are you okay?" Si Min Jae iyon.

Tumawa ako. "Why is everybody asking me if i am okay? Okay lang ako."

Nagkatinginan sila Kidd at Shin, sila Beshy at Min Jae.

"You're pale.." Sambit pa ni Kidd.

Bigla na lang lumapit sa akin si Shin tapos hinawakan yung kamay ko. "Don't be
stubborn. Let's get you to the clinic."

Para ako'ng papel na tinangay ni Shin.

"P-pero.." Tiningnan ko sa likod ko sila Beshy, Min Jae at Kidd na halatang nagulat
sa ginawa ni Shin. They were just standing there na parang may napanuod silang
horror scene.

Nang makarating na kami sa clinic, agad ako'ng inasikaso ng nurse. May sinat daw
ako at binigyan ako ng gamot. I insisted na hindi ako pwede humiga. Pinilit ko
pumasok para iwas absent. Kung papahigain ako, para na din ako'ng dumayo ng
pagtulog dito.

Si Shin yung nag iinstruct sa nurse na para namang natataranta.

"Shin.. it's okay. Okay na ako. Kailangan ko lang ng pahinga pag uwi." Nanghihina
yung boses ko.

"Don't you hear yourself? Bakit ka pa kasi pumasok." He sounded like a teacher.
"You could have just told someone para sabihin sa mga teachers."

"Ayoko umabsent." Nakayuko na sabi ko.

I heard him sigh.

"Do you have a medicine for.." Kapwa kami napalingon ni Shin ng biglang may
bumungad sa pinto ng clinic.

Si Joon.

Napatigil sya ng makita kami ni Shin at nung nurse. Naka upo ako habang nakatayo sa
harap ko si Shin. I saw Joon's fist. Nanginginig iyon. Is he not feeling well too?

"Yes? Medicine for what?" Tanong ng nurse na hinarap na si Joon.

"M-medicine for.." Umiwas sya ng tingin. "Headache. I have one."

Tahimik lang kami ni Shin. Nung binigyan na sya ng gamot nung nurse, agad agad din
syang umalis.

"Usong uso lagnat ngayon." Naiiling na sabi ng nurse.

"Wait for me here. I'll get you a food bago ka uminom ng gamot." Shin said.

"What? No. A-ako na bibili ng pagkain ko." Akmang tatayo ako pero pinaupo nya ako
ulit.

He smiled and winked at me.

Naka alis na si Shin ng dumating naman ng sabay sabay sila Beshy. Kidd, Min Jae,
Oppa, Argyl at Cheska. May mga bitbit na silang pagkain.

"Nasan si Shin?" Agad na tanong ni Kidd. "He dragged you here tapos iniwan ka?"

"Bibili daw sya ng pagkain." Sabi ko.

"Your voice really sounds.. ugh. Beshy. Dapat di ka na pumasok."

I can see their concern. Dapat matuwa ako.. pero paano ako matutuwa kung pakiramdam
ko burden lang ako sa kanila?

Ilang sandali pa ay bumalik si Shin.

"Oh. Andito pala kayo." Gulat na sabi nya. Nagkamot sya ng ulo. "Binilhan ko ng
pagkain si Aura bago uminom ng gamot."

Mula kay Shin ay nag shift yung tingin nilang lahat sa akin.

"S-sabi ko naman na ako na bibili." Paliwanag ko.

"It's fine. Andito na eh. Kumain ka na." Kibit balikat na sabi ni Shin.

Tinulungan ako ni Beshy kumain.

"I'll go first." Sabi ni Argyl. Hindi nya na hinintay na makapagsalita kami at

bigla na lang syang umalis.

"M-mauna na rin kayo. I can manage." Sabi ko sa kanila.

Napilit ko sila na kumain na dahil crowded na rin naman kami sa clinic. Kalahati
lang ng average na classroom ang laking clinic sa school na iyon. Kung doon sa
privateschool, malaki pa yata sa isang average room ang clinic at may stay in
doctor pa, hindi lang nurse.

Tamang tama ang pagbalik namin sa classroom ni Beshy.

Pero hindi dumating si Joon.

Bigla ako'ng nag alala. Nag cutting na naman ba sya dahil sa sakit ng ulo?

Mag uuwian na ng makasabay namin sa gate sila Min Jae, Kidd at Shin. Naka sakay si
Kidd sa motor ni Min Jae. Solo naman sa motor nya si Shin.

"Aura, ihahatid na kita." Naka ngiti na sabi ni Shin.

Lahat kami napatingin kay Shin. Sila Min Jae at Kidd, ngumiti at naiiling. Si Beshy
naman, hindi ko maipinta.

"It's okay, medyo gumanda na pakiramdam ko-" Hindi ko pa tapos sinasabi ko ng

hablutin ni Shin yung bag ko.

"Let's go." Pa cool na sabi nito.

"Really, Shin? Kailan ka pa nagkaroon ng interes sa bag ni Aura na mula kaninang

umaga ay ikaw na ang nagdadala?" Beshy's arms are curled in her chest.

Nag fake cough sila Min Jae at Kidd.

Tumawa si Shin. "You're cute." Sabi nya kay Beshy.

Mukhang hindi iyon inaasahan ni Beshy dahil mukhang namula sya.

"Uy, Aura. Bilis." Si Min Jae iyon.

"Uh.. okay.." Palapit na ako sa motor ni Shinng biglang bahagyang nilipad yung
palda ko ng dumaan yung motor ni Joon.

"Oh.. saan yun pupunta?" Nagtataka na tanong ni Kidd habang tinitingnan naming
lahat yung papalayo na motor ni Joon. Tapos tinapik tapik nya si Min Jae na parang
na gets agad.

"Mauna na kami." Tapos inistart na ni Min Jae yung motor nya at mabilis na
pinaharurot.
"Beshy.. sumakay ka na. Andito na sundo ko." Maya maya ay sabi ni beshy. Ngumiti
sya, but there seemed to be wrong with her smile.

Hindi pa ako nakakapagsalita ng tumalikod sya at sumakay sa kotse.

Sumakay na rin ako sa motor ni Shin tapos inabot nya sa akin yung helmet na pink.

Pababa na ako ng motor ni Shin ng hindi ko napansin na kakadating pa lang din pala
ni mommy.

"Aura? Pumasok ka na?" Halatang hindi inakala ni mommy na papasok ako.

"O-opo. Kaya ko naman na po." Hawak ko pa rin yung pink helmet.

Napansin ko na bumaba mula sa motor nya si Shin matapos ibaba yung stand at humarin
yung helmet na suot nya.

Tiningnan sya ni mommy.

"Ah.. mommy, si Shin po. Schoolmate ko." Pakilala ko.

Hindi ako kasing nerbyos noong si Joon ang ipapakilala ko.

"Hello po." Ngumiti si Shin tapos yumukong kaunti.

Mataman lang syang tiningnan ni mommy. "I feel like I already saw you somewhere.."

Tumawa si Shin. "Ganun po ba? Baka hindi po akuoyun. Hindi po ako pala labas ng
umaga."

Ngumiti lang si mommy. "Would you like to eat dinner with us?"

Nagulat ako sa tanong na yun ni mommy.

"Mommy!" Tawag ko. I looked at Shin na halatang nagulat din.

"Pagpapasalamat man lang sa paghatid mo sa kanya. Mukhang busy yung boyfriend nya
at ibang tao ang naghatid sa kanya." Mom's smiling but there's something she's not
telling me.

"T-tita.. ano po.."

"Mom, may pupuntahan pa daw si Shin. He just dropped me by."

"O-opo. Sa susunod na lang po siguro." I know na naawkwardan din siguro si Shin sa

pagbanggit ni mommy kay Joon indirectly.

Tumango si mommy tapos nauna nang pumasok.

"Sorry about that.." Mahinang sabi ko.

"Kilala pala ng mommy mo si Joon as your boyfriend?" Tanong nya. Hindi sya naka
tingin sa akin.

"Ah.. oo. Pumunta kasi si Joon dito before." Paliwanag ko.

Tumango si Shin.
"Salamat sa paghatid."

Tumingin sya sa akin at ngumiti. "Akala ko masosolo na kita para makausap ka."
Nagkamot na naman sya ng ulo. "But i guess, I'll just have to wait for the right
moment." Tumawa sya tapos sumakay na sa motor nya. Kinuha nya yung helmet sa kamay
ko at sinalansan. "I'll go first. Take care. Mamahalin pa kita."

He winked and then he's gone.

FORTY ONE -

"Nag away ba kayo ni Joon?" Yun yung agad na tanong ni mommy sa akin nung pumasok
ako.

Nanunuod lang sa sala si kuya but i know na narinig nya yun. Sinundan ko si mommy
sa kusina pero hindi ako sumagot.

"Kung nag away kayo, pag usapan nyo."

"O-opo mommy." Hindi ko alam ang isasagot ko. I feel really bad na akala ni mommy
kami talaga.

I can't blame her. Joon came here at ipinakilala ang sarili nya na boyfriend ko.
For what reasons, i don't even know. Ngayon ako nahihirapan.

"Aura." Biglang humarap sa akin si mommy. "May gusto ba sayo yung naghatid sayo
kanina?"

Napa atras ako. "P-po?"

"May boyfriend ka na." It's a statement, not a question.

Napayuko ako.

"Ayoko makealam sa inyo pero isipin mo yung mararamdaman ni Joon kapag nalaman nya
na may ibang naghahatid sayo." Malumanay lang yung boses ni mommy pero tagos sa
akin.

Gusto kong maiyak. Paano ko sasabihin na wala namang pakealam sa akin si Joon?

Buong gabi ako'ng nagnilay. Well, halos gabi gabi na akong nagninilay. Gone were
the nights na ang problema ko lang ay kapag nakalimutan ko gumawa ng assignments.

At hindi ako pinatulog ng TAKE CARE, MAMAHALIN PA KITA na yan.

Seriously, bakit kailangan nya pang sabihin yon?

Si Joon yung gusto ko.. pero sa ginagawa ko, parang hinahayaan ko si Shin na
mapalapit sa akin. Paano kung umasa sya? I know i'm a bit attracted to him too.
Ngayon ko din na realize kung bakit gusto ko sya kausapin before tungkol sa mga
regalo nya.

I guess, wala na iyon kabuluhan ngayon dahil nalaman ko na may gusto sya sa akin.

Pero alam ko, sa sarili ko, na si Joon yung gusto ko.

Nagseselos ako kay Ferlin. Who is she anyway? Bakit palagi syang kasama ni Joon?

Lumaylay yung balikat ko ng maisip ko na parang wala pa rin naman pake sa sinabi ko
si Joon. Ni hindi man lang sya nag effort na i open yung sinabi ko.. o ako ba ang
kailangan mag open?

Nung mag confess sa akin si Shin, sya unang lumapit sa akin kanina.

Ganun din kaya gawin ko?

Kahit na babae ako.. well, we've been into a fake relationship. Kahit naman fake
yun, dun ako nadevelop kay Joon.

I felt better the next morning. Kailangan maging okay na ako ngayon dahil bukas eh
full rehearsal na namin for the whole program. Kailangan eh magpractice ulit kami
ni Kidd. Ugh!

"Hi Beshy." Bati ko kay Beshy.

Ngumiti lang sya sa akin.

Late na naman si Joon. Gulo gulo yung buhok at hindi pa maayos yung kwelyo nya. His
eyes were almot bloodshot. Pero absent yung English teacher namin. Kaya karamihan
sa amin, natulog na lang habang naka higa yung ulo sa desk.

Si Beshy at si Joon ganun yung ginawa.. hindi ko magawang matulog kahit hindi ako
nakatulog ng maayos kagabi. Sobrang gulo ng utak ko. Madami ako'ng iniisip.

I turned to Joon.

Kinalabit ko sya pero hindi nya ako pinansin. Hinayaan ko na lang.

So ginaya ko na lang sila kahit hindi ako makatulog.

Biglang nag vibrate yung phone ko. Si Min Jae, tinatanong kung pumasok ako.

Amused, i replied yes. And even told them na wala kaming teacher.

Hindi na nagreply si Min Jae.

Maya maya may sumisitsit na tunog ako'ng narinig.

Lumingon lingon ako, then nakita ko si Min Jae at Kidd na nasa bandang baba ng
bintana ng room. Natawa ako sa itsura nila. Kinawayan nila ako para lumabas. Tinuro
ko pa sarili ko just to make sure, at tumango naman sila.

Nakita ko na napatingin yung iba ko'ng kaklase pati na sina Beshy at Joon.

Lumabas ako tapos bigla na lang nila ako'ng hinila kung saan.

"H-hoy saan nyo ko dadalhin? Wala ba kayong mga klase?" Sabi ko na bahagyang nag i
struggle sa pagkaka hawak ni Kidd sa kamay ko. Pagapang kaming naglakad since bawal
kaming makita sa ibang room na nagka klase.

"Shhhh!" Sabi lang nung dalawa.

Hanggang sa makalakad na kami ng maayos. Bumaba kami sa hagdan at dumiretso kami sa

gym. Para kaming mga magnanakaw na ewan.

"Ano ba kasi? Bakit nyo ba ako hinila? Nag cutting kayo no?"

Bago pa sila maka sagot, nakita ko si Shin na naka upo sa lapag ng gym. Naka yuko
sya tapos hindi gumagalaw. Tinitigan ko sya, medyo nag a adjust pa yung mata ko sa
dim na lightning ng gym.

Paglingon ko, wala na sa tabi ko yung dalawa.

Argh!

"Aura?" I heard Shin. Tumayo na sya.

"Ah ano.." Shit. Bakit ba nila ako dinala dito?

"What are you doing here?" Kunot noo na tanong nya habang papalapit sa akin.

"Ah kasi.." Sabi ko habang lumilingon lingon. "Ikaw? Ano ginagawa mo dito? Wala ka
ba klase?"

"Meron. Nakakatamad pumasok eh. Inaantok ako. Ikaw? Nag cutting ka din?"

"Ha? H-hindi.. napadaan lang ako. Sige..." Aalis na sana ako pero hinila nya kamay
ko.

"Teka lang. Saglit." Pigil nya.

Feeling ko tatalon na mula sa dibdib ko yung puso ko sa sobrang lakas ng kaba ko.

"Nandito ka na din naman eh. Mag usap na tayo."

Dahan dahan ako'ng humarap sa kanya. Tiningnan ko yung kamay nya na naka hawak pa
rin sa kamay ko tapos nung nakita nya na tiningnan ko yun, dahan dahan nya din
ako'ng binitiwan.

"Shin kasi-"

"Gusto kita Aura." Putol nya sa sasabihin ko.

Tumingin ako sa kanya.. and he was looking at me back intensely.

"Hindi ko alam kung kailan ako nagsimulang nagka gusto sayo. Pero isa lang ang alam
ko. Gusto kita. Gusto kita laging nakikita, gusto ko na palagi kitang nakakasama.
Gusto ko andyan ako kapag may gustong manakit sayo dahil pipigilan ko sila sa kahit
ano'ng paraan. Gusto ko ako magpupunas ng luha mo kapag umiiyak ka, gusto ko ako
magsasabi sayo na tumahan ka na dahil nandito naman ako. Gusto ko na magkagusto ka
rin sa akin." He was looking to my eyes while he's saying it.

Tagos na tagos sa akin yung mga sinabi nya. Napa awang ang labi ko sa mga sinabi
nya. Hindi ko inaasahan iyon. Hindi ko inaasahan na ganito pala ang nararamdaman ni
Shin para sa akin.

"You don't have to explain about Joon. I know na fake yung relationship nyo. I
won't ask you how or why, but I hold back a few times dahil doon. Hindi kita
minamadali." Lumapit sya sa akin tapos hinawakan yung mga kamay ko. "I just wanted
you to know how i feel. Pakiramdam ko sasabog na yung dibdib ko kapag hindi ko pa
nasabi sa iyo ito ngayon."

"S-shin..." Wala ako'ng mahapuhap sabihin.

"Give me a chance Aura." Humigpit yung hawak nya sa kamay ko. "This is the first
time I ever felt this way..."

I was about to say something after a few seconds when my phone vibrated.

Niyuko ko yung palda ko, tapos tumingin kay Shin.

Bigla syang ngumiti, tapos binitawan yung kamay ko.

"Answer it.. I'll go first." Sabi nya tapos ginulo nya yung buhok ko bago tumalikod
at naglakad opposite sa side ko.

Hindi ako makagalaw. Did all of the happened in just a matter of about three
minutes or so?

Kinuha ko sa bulsa ko yung phone ko. It's Beshy.

"Come back. May pinapagawa na activity. Bilis!"

"S-sige beshy. Pabalik na ako." I started walking. malapit lang ako sa pintuan na
dinaanan namin kanina nila Min jae at Kidd.

"Dalian mo ha? Nako, kung saan saan ka kasi pumupunta."

I laughed. "Sorry B-beshy-" Naputol yung sasabihin ko ng makita ko si Joon na naka

sandal sa pader malapit sa pintuan.

Nakapamulsa sya. Hindi sinasadya na napatay at naputol ko yung linya at binaba yung
cellphone.

"J-joon.."

Lumingon sya at humarap sa akin.

"Kanina ka pa ba dyan?" Masyadong malapit yung kinatatayuan nya kaya ina assume ko
na narinig nya ang lahat.

He cocked his head on the side before he shrugged his shoulders and turned his back
on me.

"Joon, sandali!" it might be the last time na makakausap ko sya ng kaming dalawa
lang. Hinabol ko sya, pero nung naabutan ko sya, hindi pa rin sya tumitigil
maglakad.
Straight face at chin up sya.

I had to hold his wrist to stop him, and it did. Dahan dahan syang humarap sa akin.

"Iniiwasan mo ba ako? Dahil ba sa sinabi ko sa hotel? Joon, I know--"

"No. Don't explain." Again, he stopped me.

"Pero Joon, gusto ko lang naman malaman mo na totoo yun." Humina yung boses ko. I
am not used in confesing. it's my first time.

He curled his arms in his chest. Hindi sya nagsalita.

"I am not expecting you to like me back-"

"You know what? You don't have to pretend to like me. I don't even understand how
can you say like me when all the while, si Shin at si Shin ang gusto mong kasama."

I gasped when i heard what he said.

"W-what? How could you even say na nagpe pretend lang ako?"

"Then how can you even say you like me kung palaging kay Shin ka naka buntot?"

"Joon ano ba?" Bigla ako'ng nagalit. Nagcoconfess ako sa kanya tapos si Shin ng si
Shin ang binabanggit nya. "I am freaking confessing to you and all you do is shove
Shin into my face! We did not even talked about that time. Palagi kang may ibang
ginagawa. How do you expect me to talk to you?"

"He confessed to you." He coldly added, not really paying attention to what i all
said.

"And i confessed to you!" Mariin ko'ng tinusok yung daliri ko sa dibdib nya. "You
could have just told me you don't like me instead of using this stunt or whatever!
I almost forgot.. ginawa mo na rin pala to kay Cheska. How stupid of me of even
thinking na somehow, kakausapin mo ako ng maayos regarding sa walang kwentang pagco
confess ko sayo. I'm sorry that i'm so stupid. And thanks, by the way." I
immediately went my way.

Sobrang galit ang nararamdaman ko para sa kanya.

Ganon ba ang tingin nya sa akin? Hindi nya man lang naiconsider na malaking bagay
sa mga babae ang mag confess sa lalaki.

But should i blame him?

Ang dating eh parang umasa ako.

Yes, i admit i am unconciously thinking na baka kahit papaano eh may feelings din
sa akin si Joon. But all of the hope was shattered into piece.. in a freaking too
much hurtful way!

I calmed myself down before i entered our class room.

Pakiramdam ko ay namumula ako sa galit.. good thing Beshy did not pestered me to
tell her what happened dahil baka sa kanya ko maibuhos lahat ng frustrations ko.
FORTY TWO [ SBB BOYS SPECIAL ] -

JOON'S POV -

[ Min Jae's advance birthday celebration in the Hotel ]

"I like you Joon."

It kept repeating.

Aura said she likes me.

But.. do i like her?

Maybe.. but I can see in her eyes and moves that she likes Shin.

Everybody likes my friends. Some girls like me too, but maybe because they find me
like someone who can defend them. You know, what they see in movies. Their
boyfriend gets to fight the bad guys for them.

It makes me puke.

I'm not that cheesy. I'm not even cheesy!

I have come to a conclusion years ago.. i liked Cheska. Yes, i really did. I
thought i can give it a try.. But Rance likes her too. Sila ang unang nagkakilala.
Franchesca Oliveros is not just a girl that someone can meet along the way. She's
someone with class and finesse.

Our parents know each other. Might be the reason why naging comfortable sya sa
amin.. and eventually liked me. Before Cheska confessed to me, two weeks prior, me
and the boys had our little card game. Rance doesn't seem to remember but he said
something like confessing that he likes Cheska, but he doesn't want to tell her
because he just wanted their friendship to stay.

And that fucking friendship is all that i cared about that an idea was imbeded with
my mind.

Friends are irreplaceable.. girlfriend.. we can meet someone along the way. My
feelings for Cheska isn't that deep anyway. I just like her.. and Rance likes her a
lot. So i rejected Cheska in a way that i think i'm being nice.

Rance knew about it and all hell loose.

Nagkagulo kami. He's implying why did I rejected Cheska eh halata naman daw na may
gusto rin ako sa kanya? I was dumbfounded. I never let anyone knows what i feel..
and him saying that I was obvious made me furious.

At kahit nangyari na iyon, our bond is still there hanggang sa umalis ng bansa ang
pamilya ni Rance and stayed in China for some time and America. While Cheska.. she
still tried to pursue me in a way na hindi naman ako nainis. She just hangs out
with us sometimes.

I thought.. eventually, mawawala rin yun.

But i was wrong. The next time she confessed, mahal nya na daw ako.

"Hey, what's wrong?" Bumalik ang pag iisip ko sa kasalukuyan ng sikuhin ako ni
Ferlin.

She's bitchy but i came to know her and she's someone who can put up with me.. and
i can put up with her too.

"I.. nothing."

A smile formed her lips. "You're thinking too much, Lee Jae Joon."

"Ani." Umiling ako.

"Hey, hindi ka na shuma shot!" Tinapik ni Kidd yung balikat ko na katabi ko sa

kabilang side.

Kanina pa naihatid ni Shin si Aura.. but i don't know why i saw Shin's eyes and it
sparkled. Did something happened nang ihatid nya si Aura? But she just confessed to
me. She said she likes me. Was that just a joke?

Pero bakit naman nya ako ijo joke? To think na nasa urgent situation na kami.

I just punched that Cyde Gabriel because he grabbed her hands!

Was that just my protective instinct? Or do i really like Aura? Aish!

"Aish. Jjinjja? Gwenchana?" Muling tanong ni Ferlin kung okay ako.

"Argh, I'm fine. Really." Ngumiwi na ako.

"Alright. Fine. Just don't forget what you promised." Naka pout na sabi nya.

"Arasso." Pag confirm ko sa kanya.

I might sound foolish pero pinapunta ko si Ferlin to entertain me. I mean.. iba pa
rin kasi kapag may kasama ka na sayo naka focus. But she just had to show up after
mag confess ni Aura.

And in return, i just had to accompany her in meeting her parents who just went
home to Philippines just to meet me personally.

Sucks.

One thing i liked about Ferlin though is the fact na pareho kaming oppose sa
pinipilit na arranged marriage ng mga magulang namin. I though at first na kagaya
din sya ng iba.. kaya kagaya ng iba ay binabalewala and i became rude to her.

That Monday, hindi pumasok si Aura. Kating kati na ako na tawagan sya at itanong
kung bakit hindi sya pumasok. Pasimple ko'ng tinanong si Jelly since si Aura lang
naman ang pagitan namin sa upuan and she said that Aura's sick.

Nag aalala ako. But ayoko naman na tawagan sya at kamustahin. Bakit? I would look
like i'm caring now because she confessed because i never showed something like
that before to her. I just need to know if it's real..

There's no harm in trying.

Pero Tuesday, ano'ng nakuha ko'ng sagot?

I volunteered and asked her if i can bring her to the clinic.. she refused. I just
planned to ask a medicine for her when I saw her with Shin in the clinic.

May kakaibang emosyon ang na trigger sa akin.

Sakit? Selos? Galit? Inis?

Hindi ko alam.

Pero ayoko makaramdam ng ganito.. Hindi ako sanay...

The next day, may mas malala pa palang mangyayari. I plan to ignore her and just
let her do what she does. Hanggang sa tinawag sya nila Min Jae at Kidd. I don't
know pero na curious ako. After a minute or so, tumayo ako pero sa kabilang way ako
dumaan para di mahalata na susundan ko sila.

Dalawa naman ang hagdan kaya makaka baba pa rin naman ako.

Naka salubong ko na sila Min Jae at Kidd.

"Saan ka pupunta?" Kunot na noo ang tanong ni Min Jae.

"Nanay ba kita?" Sabi ko na lang. Nilabas ko yung yosi at lighter sa bulsa ko.

"Ah. Okay." Nag thumbs up sign pa si Kidd bago tumatawa na umalis yung dalawa.

Naiiling na binulsa ko ulit yung yosi at lighter. Hindi ko makita sa paligid si

Aura kaya nagpasya ako na mag yosi na lang talaga. Dumaan ako sa gilid ng gym ng
marinig ko yung boses ni Shin.

"Hindi ko alam kung kailan ako nagsimulang nagka gusto sayo. Pero isa lang ang alam
ko. Gusto kita. Gusto kita laging nakikita, gusto ko na palagi kitang nakakasama.
Gusto ko andyan ako kapag may gustong manakit sayo dahil pipigilan ko sila sa kahit
ano'ng paraan. Gusto ko ako magpupunas ng luha mo kapag umiiyak ka, gusto ko ako
magsasabi sayo na tumahan ka na dahil nandito naman ako. Gusto ko na magkagusto ka
rin sa akin."

I clenched my fist after hearing what Shin had said habang napa hawak naman yung
isang kamay ko sa dibdib ko. Biglang tumibok ng mabilis yung puso ko.
Bakit?

"You don't have to explain about Joon. I know na fake yung relationship nyo. I
won't ask you how or why, but I hold back a few times dahil doon. Hindi kita
minamadali." Then he pause for a while. "I just wanted you to know how i feel.
Pakiramdam ko sasabog na yung dibdib ko kapag hindi ko pa nasabi sa iyo ito
ngayon."

I feel like i was about to explode. Punong puno ng kung anong emosyon ang dibdib
ko.. so when Aura repeated her confession like Shin's confession to her was
nothing, hindi ko sinasadya but i just had to say something.. something para
luminaw ang isip ko.. pero hindi ko ginusto na saktan sya sa ginawa ko.

Bakit ako nagsisisi sa mga sinabi ko?

SHIN'S POV ----

There's something good in confessing to someone. Although it was abrupt and

unknowing.

I feel stupid that i had to tell her i like her kung kailan pasakay na sya ng taxi
pauwi.

I mean, what the hell, Bang Young Shin? Wala ka man lang ka class class.

But there's the urge! I must tell her. Parang kapag hindi pa ako umamin, parang may
mawawala. Parang hindi ako mapapakali.

I went up with a smile plastered on my face.

Natawa ako sa reaction ni Aura.

Napabukas yung bibig nya na parang may sasabihin but I just had to turn my back and
I left her to think about it.

Nung hindi sya pumasok nung Monday.. at hindi rin sumasagot sa tawag at text..
Medyo nag alala ako. Ako ba dahilan? Nagulat ba sya at umiiwas?

I was so worried that i decided to wait for her in the gate on Tuesday. I went to
school so early the guard even told me what did i ate last night. Shissh.

The moment i saw her pale face.. I knew it.

Doon ko din na realize na sa ginawa ko, kahit sinong babae eh mabibigla. At hindi
pa ako nag elaborate so nag promise ako sa sarili ko na kakausapin ko sya.

I was really worried that i had to drag her to the clinic. Ayokong bigla na lang
sya mag collapse. Paano kapag yung mga bully makakita sa kanya? Imbes na tulungan
sya, pagtawanan pa sya?

No. I can't let that happen. No one should dare do bad things to her anymore.

But what about Joon?

Naconfirm ko na hindi totoo yung naging relationship nila ng malasing si Jelly.

Hindi ko inetsyon na malamn yun. Ako ang umalalay kay Jelly upang maisakay sya sa
taxi at ihatid sya sa kanial. She kept on ranting how she si sad for Aura and her
family getting poor all of a sudden until it shifted to Aura and Joon's fake
relationship.

Hindi na ako naghntay ng details dahil tumigil na sa tapat ng bahay nila Jelly yung
taxi. A maid sneaked her in at nagpasalamat sa amin.

I initially planned on talking to Joon.. I want to ask him why did they do it..
pero wy would it matter kung may Ferlin naman na sya? I don't understand Joon
nowadays pero he might have a thing in mind why did he want Ferlin to go.

And they looked official.

And i just had to tell her what i fell the next day ng out of the blue ay nakita ko
sya sa gym kung saan ako nag mumuni muni at nag iisip ng sasabihin....

"Aura?" I called her when i saw her. I immediately stood up/

"Ah ano.." Parang nagulat sya at nautal.

"What are you doing here?" Kunot noo na tanong ko habang papalapit na ako sa kanya.

"Ah kasi.." Sabi knya habang lumilingon lingon. "Ikaw? Ano ginagawa mo dito? Wala
ka ba klase?"

"Meron. Nakakatamad pumasok eh. Inaantok ako. Ikaw? Nag cutting ka din?" Nagtataka
na tanong ko. it's not her style to cut class.

"Ha? H-hindi.. napadaan lang ako. Sige..." Aalis na sana sya nang bigla ko'ng
hinila yung kamay nya. it's reflex, i guess.

"Teka lang. Saglit." Pigil ko. Ramdam ko agad yung kaba ng makahawakan ko sya.
"Nandito ka na din naman eh. Mag usap na tayo."

Unti unti syang humarap sa akin tapos yumuko sya at tiningnan yung pagkakawak ko sa
kanya. para ako'ng biglang napaso kaya binitawan ko sya.

"Shin kasi-" She was about to say something but i just had to say what i feel now.
Or never at all.

"Gusto kita Aura." Putol ko sa sasabihin nya.

She looked at me and i looked back with all my emotions reflected in my eyes.
"Hindi ko alam kung kailan ako nagsimulang nagka gusto sayo. Pero isa lang ang alam
ko. Gusto kita. Gusto kita laging nakikita, gusto ko na palagi kitang nakakasama.
Gusto ko andyan ako kapag may gustong manakit sayo dahil pipigilan ko sila sa kahit
ano'ng paraan. Gusto ko ako magpupunas ng luha mo kapag umiiyak ka, gusto ko ako
magsasabi sayo na tumahan ka na dahil nandito naman ako. Gusto ko na magkagusto ka
rin sa akin." I was looking at her while saying it at habang sinasabi ko,
pakiramdam ko gumagaan ng gumagaan ang pakiramdam ko.

She just pursed her lips upon hearing it. She looked so cute.

"You don't have to explain about Joon. I know na fake yung relationship nyo. I
won't ask you how or why, but I hold back a few times dahil doon. Hindi kita
minamadali." Lumapit ako sa kanya tapos hinawakan ko yung mga kamay nya. "I just
wanted you to know how i feel. Pakiramdam ko sasabog na yung dibdib ko kapag hindi
ko pa nasabi sa iyo ito ngayon."

"S-shin..."

"Give me a chance Aura." Humigpit yung hawak ko sa kamay nya.. i wanted to hold
her. "This is the first time I ever felt this way..."

I think, she was about to say something when her phone vibrated on her pocket. I
was a bit relieved. What if she would reject me.. or say something na hindi ko
matatanggap? So i coolly told her to just answer it.

"Answer it.. I'll go first." Ginulo ko yung buhok nya bago ako tumalikod at
nakangiti na naglakad palayo.

RANCE'S POV -------------

[ Alistair's sleep over on Rance's house with Cheska. Remember nung pumunta si Joon
na lasing sa bahay nila Aura? Wala kuya nya kasi nakila Rance sya. This is what
happened ]

"When we were young tapos magkapit bahay pa kami ni Rance, we would play hide and
seek. Bawal magtago sa mga bahay, kahit sa labas ng gate." I just listen to
Alistair telling stories on Cheska.

They seemed to click off. It's really nice knowing na kahit saan dalhin si Cheska,
hindi sya nakaka intimidate dahil napaka bait nya.
"Really?" Nanlaki yung mga mata ni Cheska. "Kami rin! My gosh. Teens na kami pero
nag aaya pa rin sya mag hide and seek. And yes, bawal daw sa bahay at sa gate!" She
exclaimed.

Yes, na adopt ko yung mga linalaro namin nila Alistair, Aura at yung isang half
Korean na kapit bahay din namin na syang nagsabi ng meaning ng OPPA kay Aura. She
started calling me that way back and i got comfortable with it.

Hindi ko naman kailangan maging genius para hindi maramdaman na may crush sa akin
si Aura. But it's just crush. No big deal. Hindi naman sya mahirap magustuhan but i
just don't think of that things at that time. Basta nag eenjoy ako sa company nila
Alistair at Aura. At bata pa kami.

"And he would carry Aura in his back and tatakutin nya na itatapon nya sa ilog
mapalpit sa amin." Kwento ulit ni Alistair.

"Oh my God! Ganyan na ganyan ginagawa sa akin ni Rance!" tapos tinapik ako ni
Cheska sa braso. "Hoy, gawain mo na pala yan dati. Si Aura pinaka unang biktima
mo?" All wide ang ngiti ni Cheska.

"Woah. Don't tell me, si Cheska ang ginawa mo'ng Aura nung lumipat na kayo?"
Natatawa na tanong ni Alistair.

Tumawa silang dalawa.

Nagawa ko'ng tumawa pero biglang may kung ano ang parang tumusok sa dibdib ko.

There's something about Alistair's statement.

SI CHESKA ANG GINAWA MO'NG AURA.

All memories of our childhood days came back.

Me carrying Aura in my back, scaring her that i would drop her on the river. She
would scream but me and Alistair would just laugh. She's just so cute when she's
scared that i kept repeating it.

Yung gugulatin ko si Aura kapag nakatambay sya sa park kasama ang katulong tapos
hahabulin nya ako ng palo ng hawak nyang notebook.

Yung tatakpan ko ng kamay nya yung mga mata nyamula sa likod tapos tatanungin ko
sya ng 'sino pinaka gwapong oppa sa buong mundo?' tapos she would giggle and would
answer 'sino pa, si oppa rance' tapos tatanggalin nya na yung kamay ko at
magtatawanan kami.

Guguluhin ko yung buhok nya na nakatali ng red ribbons, aayusin ko tapos hindi na
sya kasing ganda ng dati pero tatawa lang kami ni Aura at maglalaro na ulit.

"Hey! Are you okay?" Bigla ako'ng bumalik sa kasalukuyan ng sabay ako'ng tinapik ni
Alis at Cheska.

"Kanina pa kami tawa ng tawa dito, di ka man lang nagrereact!" Sabi ni Cheska.

I smiled at her.. but everything seemed changed.

Everything felt right at that time.. but with Aura on my mind.

FORTY THREE [ SBB BOYS SPECIAL ] -

MIN JAE'S POV --

I autimatically smiled when i saw Janine.

She's my current apple of the eye. Wala kaming label but we act as we're in a
relationship.. and she's from my former school. Lumipat lang naman ako sa public
High School dahil sa dalawang dahilan..

Anyway, she's sweet.. and hindi ko man alam kung dapat ko sya'ng seryosohin sa
ngayon, medyo goodboy ako dahil sya lang ang current apple of the eye ko. Mukhang
nawalan din ako ng oras mambabae dahil medyo nag enjoy ako sa company ng mga
kaibigan ko. Lalo na at nadagdagan ang mga babae sa grupo. Hindi na ganun ka
boring.

Aminado naman ako na playboy ako.. pero yung mga babaeng pinagsasabay sabay ko eh
sinisigurado ko naman na mga hindi inosente sa laro na ginagawa namin. They just
end up being serious about me when i don't have a plan to on them.

"Hi. Did you wait long?" She smiled as she pulled the seat in front of me.

Inusog ko sa kanya yung mango shake na inorder ko para sa kanya. "Nope, not
really."

She took a sip and looked at me. "You really know what to order." Then she giggled.

"Of course.." I grinned.

"So.. where are we going?" She looked excited.

I invited her for dinner pero nag meet kami sa favorite coffee shop nya. In a month
na lumalabas kami, hindi nya kilala ang mga kaibigan ko. Hindi ko rin kilala ang
mga kaibigan nya. We're just a mere schoolmates that me again in an event.

I find her interesting in a way na hindi ako nabobored kapag kasama sya. She seemed
real. Yung hindi nahihiya mag kwento ng kung anu ano lang na nakakatawa tapos hindi
sya kagaya ng ibang babae na parang hindi makapaniwala na kasama ako kasi sa itsura
ko. It's awlward if the person i am with kept on complementing me.
I was actually planning on just adding her to my current flings.. but i got to know
her and she reminds me of someone. Someone na hindi ko matukoy.

"Let's eat Italian for dinner." I told her.

Hindi ko alam kung ako lang, or talagang napansin ko na parang dahan dahan na
nawala yung ngiti nya.

"Uh.. ayaw mo na ba ng Italian?" Nagtataka na tanong ko. She told me she liked
Italian dishes specially pizza and baked ziti.

"No, no. It's okay. it's great actually. Tara na?" She smiled again but i know it's
fake.

Nauna syang tumayo but i lead her to go outside. Pinagbuksan ko sya ng pinto at
sabay kaming pumunta sa parking space kung saan naka parada yung motor ko.

In twenty minutes ay narating na namin yung Italian resto na pang apat na naming
pinuntahan.. it's also our fourth dinner together. Hindi naman sa malihim ako but
we don't really usually meddle with our own business.

Nasira lang ng very light and rule ng pagkaisahan namin si Shin na i matchmake kay
Aura na naging Bf naman si Joon. And we're still firm na hindi totoo yung
relationship nila. Lalo na at may dinidisplay na naman si Joon. Si Ferlin Go.

"Hey.."

Nilingon ko si Janine ng tawagin nya ako. "Huh? Yes?"

"Ang lalim ng iniisip mo." Naka ngiti sya pero halata na nagtataka sya.

"Uh.. sorry, sorry. Me bigla lang ako naisip." I smiled. "Tara na?" Hinawakan ko
yung kamay nya at sabay kaming pumasok sa resto.

Not rich but comfortable. That's how Janine describes how she and her family lives.
And i liked it. Hindi sya pretentious. Pareho'ng teacher ang parents nya. Yung
father nya, teacher sa dating school ko na school nya pa rin kaya may discount daw.

Umorder na kami.. or actually, ako. Alam ko naman na oorderin nya.

We talked while waiting for our orders.

"Oo nga pala, hindi ka ba pupunta sa Foundation Week next month?" Janine asked.

Umiling ako. "Nakita mo'ng banned ako sa school."

Natawa sya. "Oops. Oo nga pala. I almost forgot."

"Just enjoy it for me." Sabi ko.

"Hmm mas mag eenjoy sana ako kung kasama kita." Then she bit her lower lip. I find
it sexy.

I cocked my head on the side. "You look particularly cute today.. I wonder why.." I
teased.

"Asus, nangbola ka na naman."

"No, seriously.. para kang.. para kang yung kakilala ko." I smiled at her.

Biglang bahagyang napayuko sya. Tapos nakangiti pa rin sya nung inangat nya na yung
ulo nya. "M-matagal pa ba yung food? Medyo nagugutom na ako e." Natawa sya.

"Uh." I looked at my wrist watch. "It'll arrive anytime. M-may pupuntahan ka pa

ba?" Nagtataka na tanong ko. This is the first time na parang kakaiba sya. Parang
uneasy sya at balisa.

"H-hindi. I mean, wala naman."

Ilang minuto pa at dumating na yung order namin.

We started eating when my phone started ringing. It's Kidd.

Hindi ko sana sasagutin but he called three times kaya sinagot ko na yung pangatlo
after i excused on Janine. Natawa ako sa kwento ni Kidd. Meron na naman syang
plano.

"Sino yun?" Curious na tanong ni Janine bago sumubo ng baked ziti.

"Friend ko. He just told me something. Remember yung sinasabi ko sayo na kaibigan
ko'ng kagaya mo'ng mahilih rin sa pizza?" Excited na tanong ko.

Imbes na sumagot, medyo padabog at sabay na nilapag ni Janine yung tinidor at bread
knife na hawak nya. I was a bit shocked when she did that.

"J-janine?"

Bumuntong hininga sya. "I'm tired in all of this, Min Jae." Mariin na sabi nya
habang nakatingin sa akin. Her stare is cold.

"What-"

"This. This freaking charade, Min Jae. Ayoko'ng maging panakip butas."

I was taken back. "What are you saying?" Puno ng pagtataka na tanong ko sa kanya.
Hindi ko akalain na aakto sya ng ganito. Most importantly, hindi ko alam kung
bakit. We were fine a while ago.

Muli syang bumuntong hininga. "I like you. Gusto'ng gusto kita. Ever since. At
natuwa ako ng sa wakas, pinansin mo ako. We are even going out. Hindi ako
nagpapansin sayo pero matagal na kitang gusto. Noon pa." She paused then she bit
her lip again before she started talking again. "Pero Min Jae naman. Kahit na
ganito lang ako, nakakaramdam din ako. Nasasaktan din ako."

"I-i don't know.. Janine, what;s going on? I like you too.." I'm really confused.

"You're really clueless?" Biglang nagsalubong yung kilay nya. "Then let me tell
you. You don't like me, Min Jae. Maybe at first. pero nung lumaon, nakikita mo na
lang sya sa akin. Nakikita mo na lang sa akin yung mga ginagawa nya."

My mouth was left open. I felt like alam ko na kung sino ang tinutukoy nya.

"Yes, Min Jae. That girl you always talk about. You're always talking about how we
walk almost the same, how i say words like she was saying it herself. Kung paano
kami parehong mahilig sa pizza, kung paano ako tumawa. Kulang na lang, maging ako
sya."
"Janine, you're talking nonsense." Mariin at seryosong sabi ko.

I don't like how what she's saying hit me. I don't like how she tells me things
tapos pumapasok sa isip at puso ko. Ayoko.

"Nonsense? Really?" She looked annoyed. "Listen, Min Jae. If you like her, then
tell her. Don't date me because I always remind you of her. Nasasaktan ako
everytime I hear you say that what i do reminds you of her. It freaking hurts, Min
Jae!" may tumulong luha sa mga mata nya.

Walang masyadong tao sa resto pero nagsimula na kaming maka attract ng attention. I
can't say anything. what Janine said consumed me.

Then she stood up.

"Tell her you like her, Min Jae. J-just.. tell her. I want you to know na nag enjoy
ako sa halos isang buwan na nakasama at nakilala kita. And i would want to tell her
how lucky she is na gusto mo sya. Goodbye Min Jae."

And then she left.

And i was left confused.

GUSTO KO SI AURA?

BUT.. I CAN'T! I shouldn't like Aura.

Am i crazy?

Dumiretso ako sa club i always frequent to and called Kidd to come over. Wala
ako'ng balak sabihin sa kanya ang nangyari but i want his company. I'm really
confused!

"Ano'ng problema? Para kang sinisilihan ah." Natatawa na tanong ni Kidd nang
mapansin na sunod sunod ang paglagok ko ng alak.

"Nah.. i just want to drink. I'm in the mood."

Tumawa si Kidd. "Crazy. Yung plano bukas ha."

I sighed when he said that. "Yeah, yeah. I know."

"Ano ba? Para kang may sakit." Naiiling na tinapik ako ni Kidd sa balikat.

"I just really want to drink."

Kinabukasan.. Hindi namin nagawa yung plano. Aura is sick at nakita na lang namin
ng bigla nyang hilahin papunta sa clinic si Aura. Tuliro ako nun. Kailangan
magmukha ako'ng masaya na nagiging close na sila ni Shin diba?

But just like other times, siniwerte na naman si Kidd. Umabsent yung Principal
namin for personal reasons at kinabukasan namin natuloy yung plano.

Inaya namin si Shin na lumabas kinabukasan. Plano namin na iwan sya but he said it
his self na mag iisip muna sya sa may gym. Then we called Aura.. and she came with
us to the gym tapos iniwan na namin sila.

Hindi namin alam kung ano napag usapan nila pero naka simangot ako the whole time
pagbalik namin. Parang gusto ko andun din ako.
Shit. May gusto na nga rin ako kay Aura.

And hindi ito pwede malaman ni Kidd.

KIDD'S POV --

Hindi ko alam kung ilang beses ko nang pina ulit ulit yung mga recorded videos ng
pagpa practice namin ni Aura ng sayaw. She's just so freaking lady like when
dancing.

And it's all because Min Jae helped her.

But sometimes i wish hindi na ako nabalian nung mag outing kami para sana, ako na
lang nagturo mula una kay Aura.

I'm a bit particular with these things.

Seeing how she dances know, i'll be proud kung sasabihin ko na ako ang nagturo sa
kanya.

It's Monday today at pinaghandaan ko pa naman sana ang pagpa practice namin. Next
week dapat oks na dahil Thrusday next week na performance namin. Pero di pala sya
pumasok. Hais.

I'm having this little urges to be with Aura. Sya kasi yung tipong masaya kasama.
She's not whining that she's not rich anymore. Masaya sya kahit hindi na sila
mayaman. Easy going kung baga. Tipong kapag kasama mo sya, enjoy lang kasi pareho
kayong walang iniisip na kung ano.

Natatawa nga ako kasi minsan naisip ko kung halimbawang girlfriend ko sya, siguro
wala na ako'ng hahanapin pa. Kaya swerte ni Shin at ginagawa namin ang lahat ni Min
Jae para maging sila. At nakaka kita naman ako ng progress.

Nung bumalik si Shin after maihatid si Aura nung nasa hotel kami, hindi maikakaila
na todo ngiti na si gago. I mean, yung ngiti na parang tanga? Wala naman
nginingitian? Ganun. Ganun na ganun ang ngiti ni Shin.

Pero parang hindi pa rin ako kuntento.

Parang kailangan mas maging close pa sila. So i called Min Jae.

Madalas na ngang missing in action si Min Jae once na uwian na. Baka busy na naman
sa mga flings nya na hindi nauubos.

I called him to tell him my plan at natawa naman sya pero nag aggree.

I suggested to the principal that night na humingi ng tulong sa ibang teachers para
sa upcoming Foundation week next week at pinili ko yung mga first subject teachers
namin nila Aura para wala kaming teachers sa first subject.

Pumayag yung principal. ganun kami ka close. LOL.

Kakausapin daw nya first thing in the morning yung dalawa.

After a while, nag aya si Min Jae uminom.

I really don't know if there's something wrong with him dahil tuwing binabanggit ko
si Aura, parang umiiwas sya ng topic at iniiba. When it comes to this things, well
aware ako. Lalo na nung tipsy na sya. I had to remind him na may pasok kami bukas.

When we got home, naligo ako at nag ka urge na naman ako na panuorin yung practice
videos namin ni Aura. Para pa ako'ng tanga na nag sayaw as if Aura' with me.

"Crazy." I said to myself ng mapa freeze ako at na realize ang kalokohan ko.

"Kidd. Kumain ka na."

Muntik na ako'ng atakihin sa puso ng mula sa pinto ng kwarto ko eh sumulpot si Ate.

"Seriously? Hindi ka ba marunong kumatok?" Inis at salubong ang kilay na tanong ko.
"At kailan ka pa dumating? Akala ko ba lalayas ka na?" Ngumisi ako.

"Ulol." Maanghang na sabi nya. "Imbes na i welcome back mo ako, ganyan pa itatanong
mo." Pumasok sya sa kwarto ko at biglang umupo sa karap ng laptop ko. "Woah. Who is
she?"

Mabilis ko'ng inagaw sa kanya yung laptop ko. "Ano ba? For five months na naglayas
ka kuno, hindi mo pa rin nabago ugali mo na mahilig mangealam." Nilapag ko sa study
table ko yung laptop after ko itiklop.

"Uy.. binata na si Kidd. Namumula sya." Imbes ay inasar nya ako.

Pilit ko'ng iniba ang expression ko pero parang uminit nga yung pisngi ko. "Lumayas
ka nga sa kwarto ko!" Tinulak ko sya paalis sa kama ko.

"Aba! Ikaw nga tong hindi pa rin nagbabago. Violent ka pa rin! Nako. Hindi ka
magugustuhan ng crush mo nyan." naiiling na sabi nya.

"Pwede ba? She's not my crush. Partner ko sya sa sayaw."

"What happened to Bea?" Kunot noo na tanong ni Ate. She knew Bea dahil nagpa
practice din kami dati sa bahay at medyo on speaking terms sila.

"Nothing. She have another number."

"Kala ko kayo?"

"What? No. Saan mo naman napulot yan?"

"Wala lang.. para kasing.. akala ko magiging kayo." She looked confused.
Kahi Chua is three years older then me. Happy go lucky. Muntik na nga itakwil yan
ni mommy dahil ayaw mag aral ng college. Palagi kaming nagbabangayan pero close
kami. Kami lang ang magkakampi sa bahay when it comes to mommy and daddy.

I laughed. "Never. I bet she told you na magiging kami na?"

"Well, not really.. but.. at least sabihin mo sa akin na crush mo yung partner mo
para naman mawala sa isip ko yung rumor na gay ka!" Her eyeballs rolled.

"What? Gay? What the- who told you that?" Halos lumuwa ang mata ko ng marinig yung
sinabi ni Ate. Ako, bakla?

She laughed. "Uh oh. Looks like ikaw na lang ang hindi nakaka alam na pinaguusapan
ka na. Kailan ka ba nagpakilala ng girlfriend? Never. Kailan ka nagpakita ng
interes sa babae? Wala."

"That's freaking foul, Kahi Chua!" I almost shouted.

"Little brother, alam mo naman na kahit nagbabangayan tayo, tayo lang ang
magkakampi sa household na ito. I was just saying. Yun yung narinig ko even before
i disappeared, no. Akala ko alam mo na."

I sighed. "That's ridiculous, okay? I'm not gay! Dammit!"

Tumawa lang si Ate. "Then prove it."

"How?"

"Ipakilala mo sa akin yung partner mo." She said.

"And how would that prove that i'm straight? And isa pa, you know damn well na
straight ako. That piece of crap is absurd. I don't know what to do with this
household anymore. I bet si mommy na naman ang pinagsimulan nyan."

"Just bring her here at ako na bahala. You worry too much, Unico hijo."

And then she left.

Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman sa sinabi ni Ate. Gusto ko'ng pagtawanan na
lang dahil wala naman silang basehan. And once again, my mom is being a bitch. She
tend to use inappropriate words kahit na may ibang nakikinig. Saan ba kami
magmamana ni Ate?

But then.. wala naman mawawala kung sasabihin ko na lang na si Aura yung crush ko
para wala ng problema.

It's not like magiging crush ko sya in real sense.. right?

But the next morning, we learned that she's sick.

And we saw Shin accompanied her to the clinic. This is it, umaayon sa plano namin
ni Min Jae ang lahat.. pero kailangan maisama ko na si Aura sa bahay.

Hindi naman nasayang yung plano ko dahil nagka emergency yung principal namin. Sya
pa nga ang nag apologize that morning na bukas na lang daw nya kakausapin yung mga
teachers dahil sinugod daw sa hospital yung apo nya.

So natuloy sya kinabukasan.

But really, that afternoon, inaya ko na si Aura na mag practice ulit but when i
thought na dapat maganda rin ang pakiramdm nya since Shin looked like he hit a
jackpot, she's in a bad mood.

But nevertheless, sumama pa rin sya para mag practice.

FORTY FOUR -

I'm still pissed about what happened earlier pero hindi ko dapat idamay ang ibang
tao. Kaya ng ayain ako ni Kidd na mag practice, pumayag ako.

Ramdam ni beshy na galit ako sa mundo ng araw na iyon kaya hindi nya rin ako
masyado kinausap.

Nagpaalam lang ako na aalis na kami nung pinuntahan na ako ni Kidd.

"Saan tayo?" Tanong ko matapos abutan ng helmet ni Kidd.

"Uhm.. sa bahay. Ihahatid na lang kita pauwi."

Tumango lang ako at sumakay na sa motor nya. Then we went.

Bago ko pa mamalayan ay nasa tapat na kami ng isa'ng brown na gate. It's huge, and
ang taas ng bakod. But unlike Min Jae's and Joon's, iba ang design ng bahay nila
Kidd. Mukhang maliit sa harap pero bumabawi sa lawak. Kumikinang ang tubig sa
swimming pool na dinaanan namin.

"Wait for me here, okay? I'll be back." Nakangiti na sabi ni Kidd ng makarating
kami sa living room.

There's a grand staircase in the middle, and a piano on the side. Royal blue ang
mga kurtina sa paligid na may gold details. Of course, high celing with glowing
chandelier. Umupo ako sa couch na nasa harap ko.
"Hello!" Mula sa staricase ay may babaeng pababa.

She was just wearing a yellow shorts and a white racerback sando. Hanggang balikat
lang ang buhok nito at patakbo ito'ng bumaba sa hagdan.

Napatayo ako ng lumapit sya sa akin.

"No, it's okay. Umupo ka lang. My name is Kahi. I'm Kidd's sister." Inilahad nya
ang kamay nya. I shook her hands then umupo na ako ulit. Tumabi sya sa akin.

"I-I'm Aura. Schoolmate ko si Kidd." Pakilala ko.

"Oh, i see." Tumango tango si Kahi. She looked cute. Meron ito'ng tinatawag na eye
smile. Yung pati mata, naka ngiti?

Hindi ko na alam ang sasabihin. I feel really down this time.

"So.. I just want to ask. May girlfriend ba si Kidd sa school? Or.. you are his
girlfriend?" Namimilog ang mata nito sa curiosity.

"A-ako?" Hindi ko napigilan ituro sarili ko, tapos umiling ng ilang ulit. "H-hindi
po ako. We're friends. And.. wala po ako alam na girlfriend nya."

She chuckled. "It's okay. Our mother thinks that he's gay. Ikaw pa lang dinadala
nyang babae dito, at hindi nya pa girlfriend." Umiling iling ito.

"W-well.. dito daw po kasi kami magpapractice." Sagot ko. "And I don't think he's
gay..." Mahinang sabi ko pa.

"Damn it, Kahi." Mula sa kung saan, sumulpot din si Kidd. He was holding a tray
with food and drinks on it.

Tumawa at tumayo si Kahi. "Ang sweet ng kapatid ko, no?" Pinamewangan nito si Kidd.
"That's nice." Tapos umalis na ito.

Inilapag ni Kidd sa mesa sa harap nya ang dala nitong tray. "I'm sorry. She's my
sister. Baka may kung ano'ng sinabi sya sayo."

Tumawa ako. "Aside from the facts na ako pa lang daw ang una nyang nasama mo'ng
babae dito at akala daw kasi ng mother nyo eh gay ka.. wala naman na."

Nanlaki yung mga mata ni Kidd, tapos napayuko. "Maybe it's the wrong decision na
dito tayo mag practice." Naiiling na sabi nya.

I grinned. "No, it's fine. Alam ko naman na hindi totoo yun. Yung sa gay thing, I
mean."

Kidd sighed. "Of course." Then inaya nya na ako sa taas.

Umakyat kami ng staircase. Checkered ng shades of brown yung wallpaper ng hallway

sa second floor nila. Pakiramdam ko, nasa dating bahay namin ako.

Then Kidd stopped infront of one of the door to the left and opened it.

"Here's my room." He said, half smiling.

Siguro nahihiya pa rin sy dahil sa sinabi ng ate nya. I don't mind at all, iniisip
ko na asaran lang yun.
I went inside. Sobrang luwag nung kwarto ni Kidd. Kama, study table, some paintings
on the wall, one couch, falt screen tv on the wall at shoe rack.

"Your room feels empty." Hindi ko mapigilan ang mag komento.

Nilibot ni Kidd ang paningin nya matapos maisara ang pinto. "Yeah, well, hindi ako
mahilig sa kung anu ano'ng abubot." He shrugged his shoulders.

"Looks like it." I said giggling.

Then he started playing the music. Wala ako'ng pangpalit noon so tyaga tyaga sa
uniform. Medyo na concious ako. We we're so close. I can hear his breathing. And
i'm sure, ganun din sya. Medyo malakas yung aircon sa kwarto ni Kidd kaya hindi ako
ganun nagpawis.

"Pagod ka na ba?" Kidd asked after a while.

Umiling ako. Medyo ramdam ko na ang pagod, but i really want to perfect it. Ayoko
mapahiya kay Bea at sa kung sino man. Ayaw ko rin mapahiya si Kidd for choosing me
to be his partner. Kailangan ko panindigan.

"Don't forget to bring a stiletto tomorrow for the grand practice." Paalala nito.

Hindi pa ako nakakasagot ng may kumatok.

"Bakit?" Angil ni Kidd. Tila inis ito.

The door opened at iniluwa si Kahi, holding a tray. "Annyeong! I bought some
snack." Kasunod ni Kahi ang isang katulong, may dalang pizza box.

"Woah!" Nanlaki mata ko. "Pizzaa!" Hindi ko napigilan ang sarili ko.

I saw Kidd na nagkamot ng ulo. "And the pizza montser is back."

I just giggled after i took a slice and took a bite.

"Hmm. Another pizza monster. Mukhang magkakasundo tayo. Maybe you should bring Aura
more in our home." Jumpy na sabi ni Kahi.

She's petite and she's cute. She looked like a doll in some ways kung hindi lang sa
medyo magalaw ang babae.

"Shut up." Kidd hissed.

"Hmm. Bakit? Ayaw mo na ba ako isama ulit dito?" I asked Kidd.

He looked shocked. "Ah- ano. H-hindi naman-"

"Don't worry, Aura. Isasama ka nyan ulit dito." Kahi winked at me. Natawa ako.

"Whatever." Tila pagsuko na sabi ni Kidd.

Tumawa lang ako.

Tapos nag practice ulit kami after Kahi left and we're done eating.

Pasado alas otso na ng mapag usapan namin na tama na iyon. Sobrang kabisado na
namin yung steps, thank God. Bale yung sway na lang ng balakang ko ang medyo
nahihiya pa ako. Medyo sexy dapat ang dating ko kasi fitted yung isusuot ko. Good
thing na wala pa rin ako puson, kung hindi patay na.

Hinahanda nya na yung motor nya ng mag ring ang phone nya.

"Do you want to see a different kind of sport?" Biglang tanong nya sa akin nung
matapos na sya makipag usap sa kung sino man na kausap nya sa cellphone.

"Ha? What do you mean?" Nagtataka na tanong ko.

He chuckled. "Kung hindi ka pa naman ganun kapagod, gusto sana kita isama. May
pupuntahan ako'ng car race event." Nakangiti na sabi ni Kidd.

Napaisip ko, but in one snapped, something on my mind screamed GO!

"S-sige, i'll just text mommy na male-late na naman ako." I grinned.

"Alright." Kidd said. He handled me the helmet i used then umalis na kami.

Sanay na sanay na yata ako sumakay o mag back ride sa mga motor bikes. Parang
nagkaka interes tuloy ako matuto.

"Kidd." Tawag ko nung nag stop kami sa may stop light.

"Hmmm." He groaned. Bahagyang lumingon.

"Gusto ko matuto mag motor." Medyo nahihiyang sabi ko.

Wala naman kasi ako'ng motor. And i don't think makakabili ako in the near future.
I just want to learn.

I heard him chuckled a bit. "I could teach you."

"We? Talaga?" Nagliwanag yung mukha ko.

He chuckled again. "Para kang bata. Of course. After the foundation week and tests,
we can hang out and i can teach you. May scooter ako sa bahay. I use it kapag gusto
ko maglibot sa village. You can definitely ride that one."

"Yes! Thank you!" Tuwang tuwa na sabi ko. Napalo ko pa sya sa balikat kung saan ako
nakahawak.

Then nag go na yung stop light.

I don't know kung saan kami pupunta pero medyo matagal yung byahe namin. Then
naramadaman ko na lang na biglang bumagal yung takbo ng motor ni Kidd habang
papalapit kami sa crowd. They were cheering or something.

He parked his motor together with some of the motorbikes there. Everyone looked
happy.

"Uh.. magre-race ka?" Tanong ko ng maka baba na kami.

Umiling sya. "No."

"Then sino?" I mean, malamang may kakilala naman sya na magre-race or someone here.

"You'll be surprised." Nakangiti na sabi nya.

He attached the helmets on his motor and led me to the crowd.

"Relax. Para kang kinakabahan." Sabi ni Kidd.

Inaalalayan nya ako habang naglalakad kami. Naka hawak sya sa siko ko and i don't
feel uncomfortable at all. I guess, talagang at ease ako when it comes to Kidd.

"KIdd! Kidd!" Someone from the crowd called Kidd. Patakbo syang lumapit sa amin.
"What's up? Akala ko hindi ka makakapunta." Sabi nung lalaki. He was holding a beer
in can and he looks like a high school student like us.

Kidd laughed. "Pwede ba yun? Malaki itataya ko."

"Yayaman ka na naman." Natatawa na sabi nung lalaki.

Palipat lipat lang ako ng tingin sa kanila.

"Asan ba sila?" Kidd asked again.

"Nandun sa tent na pula." Turo nung lalaki.

Kita namin na may dalawang tent. Red and blue, and looks like yung hinahanap namin
ni Kidd ay nasa tent na blue nga.

"Pang ilang race pa ba?" Kidd asked again.

"Pagkatapos nito, dalawa pa tapos sasalang na sya." Sagot nung lalaki. "Grabe, tiba
tiba na naman kayo ngayon." Natatawa na sabi nung lalaki.

Tinapik ni Kidd sa balikat yung lalaki. "Sige, salamat ah. Sa uulitin."

Tumango lang yung lalaki tapos umalis na kami ni Kidd. Medyo nag make way yung iba
nung dadaan na kami. The girls were looking at Kidd as if he's a peace of fresh
meat to eat. Ugh!

We saw the tent. Open naman kaya nakita ko na may ilang tao habang papalapit kami.
Mga lima, lahat naka upo.

Pero parang namalik mata ako at nakita ko sila Shin at Argyl na magkatabi sa upuan.

Or.. shit. Sila nga. Hindi ako namalik mata lang.

Tiningala ko si Kidd ng bigla ako'ng tumigil maglakad.

"Uh.. what's wrong?" Tanong ni Kidd.

"S-si Shin.."

"Uh, yeah. He's racing." He smiled sheepishly.

Before we knew it, patakbo na pala na lumapit sa amin si Shin.

"Hey, sumama ka pala." todo ang ngiti ni Shin ng makita ako.

Hindi ako makatingin ng straight sa kanya remembering his confession kaninang

umaga.

Bigla ako'ng inakbayan ni Kidd. "Hindi ko na muna sya hinatid at kinidnap para
masama dito."

Tumawa si Shin. "Tara." Aya nya.

Naglakad kami habang naka akbay pa rin sa akin si Kidd. Hindi sinasadya na nahagip
ng mata ko si Argyl. She was looking at us.. or at me? At wala syang reaction.
Poker face. Naka de kwatro sya ng upo and her arms were curled up on her chest.

Tumayo yung iba pang naka upo doon at pinaupo kami.

Umupo ulit si Shin sa tabi ni Argyl at kami naman ni Kidd sa kaharap na upuan.

Nagulat ako ng bigla kaming abutan ng isang lalaki ng tig isang beer in can.

"Drink, Aura. One can won't hurt." Sabi pa ni Kidd.

I hesitantly opened the beer and took a sip.

"Argyl, nandito ka din pala. Wae?" I heard Kidd asked.

"She will race." Si Shin ang sumagot, halata sa boses ang pagka proud. Biglangt
inagaw sa akin ni Shin yung hawak ko'ng beer. "Teka, kumain ka na ba?"

I looked at him. "Ah kumain na kami ni Kidd ng pizza." Mahinang sagot ko at muling
kinuha yung can.

His smiled slowly faded pero biglang nagsalita. "Hindi pa rin talaga kayo napupurga
sa pizza?" Nilangkapan ni Shin ng saya yung boses.

Kidd laughed. "Kahi brought her pizza, not me." Tanggi ni Kidd.

"Kahi came back?" Kunot noo na tanong ni Shin.

"Yeah." Mahinang sagot ni Kidd.

Tumawa ako ng maalala na sabi ni Kahi, sabi daw ng mama nila eh akala nya bakla si
Kidd.

Tatlo silang bigla na lang napalingon sa akin.

I stopped when i realized i look stupid. "Sorry. M-may naalala lang ako na sinabi
ni Kahi."

Mukhang na gets naman agad ni Kidd iyon dahil namula ito. "Argh. That brat. Forget
what she said." Mukhang iritado na sabi ni Kidd.

"Argyl, race mo na." A man from behind said.

Lahat kami napalingon kay Argyl. She looked cool at that time. She's wearing a
super tight skinny jeans and a tight red shirt with a TEENEAGE DIRTBAG printed on
the front. Naka heels din sya.

Walang salita na tumayo si Argyl. Tumayo din si Shin at sinamahan si Argyl. They
dissappeared in the crowd.

"Si Argyl ba nagre-race? I thought dalawang race pa?" Nagtataka na tanong ko.

Kidd laughed. "I didn't know na magre-race nor nagre-race si Argyl. Si Shin ang
pinunta ko. He's our money maker."
"What?"

Tumango si Kidd. "Ang cool nya, diba?" Then he chuckled.

Napakamot ako ng ulo. "Really? Ang delikado kaya."

"Tell him that." Sabi ni Kidd bago tunggain yung lama ng beer in can nya.

After a while, we heard na nanalo si Argyl. Winner take all daw kaya nakuha ni
Argyl yung kotse nung natalo nyang kalaban. Shit. Grabe, kahit nung mayaman pa kami
never ko naranasan makapunta sa ganitong event. Ang bilis nila magtapon ng pera.

Sabay silang bumalik ni Shin.

She was holding two car keys.

"You should have seen her race!" Sabi ni Shin kay Kidd ng makabalik na sila. "She
looks after me, her master."

"Woah. Tinuruan mo sya?" Gulat na tanong ni Kidd.

"Of course. She said she wanted to learn."

"Why?" Tinanong ni Kidd si Argyl na kanina pa tahimik. Hindi ako sanay. Something
must be wrong with her.. or something's bothering her.

She shrugged her shoulders. "It's thrilling and fun."

I bit my lips with her answer. It's like they are gambling their life.

Then Shin kept on talking to me. So si Kidd naman, si Argyl ang kinakausap. They
sometimes talk in Korean. I don't understand. Ugh.

When it's Shin's time to race, lahat kami tumayo at naglakad palapit para manuod.

"Can i talk to you?" Argyl said nung maka alis na yung kotse ni Shin at nung
kalaban nya.

Knowing na kailangan ni Argyl ng masasabihan ng problema, i willingly said yes.

Naglakad kami palayo sa crowd. We ended up in the parking space of the motor bikes.

"Uhm.. is everything okay? May problema ka ba Argyl?" Agad na tanong ko.

"Shin is mine, Aura. Back off." Malamig ang boses na sabi ni Argyl.

My mouth hanged opened when i hear what she said. "A-ano?"

She curled her arms to her chest again. "I said Shin is mine. We we're arranged to
be married in the future, Aura. I just want you to know."

Hindi ako nakapagsalita.

Ayoko tanggapin. Pero bakit naman magsisinungaling si Argyl?

"A-anong sinasabi mo?"

"Are you stupid or what?" Biglang parang nairita si Argyl. "I like you, Alaura
Marquez. I really do. But Shin is mine, at ayoko ng may kahati. Ayoko ng gulo. Sa
malaon at hindi, ikakasal kami. Our parents already talked about it. Nakiusap ako
ng huwag na muna nila sabihin kay Shin because i wanted Shin to marry me not just
because we are arranged to be, pero dahil gusto o mahal nya rin ako."

Hindi ako nakapag salita. I was frozen like a statue.

"Listen. It's the only reason why i went back to Philippines, why i transfered to
that public High School. We were childhood friends and i thought it'll just gonna
be easy."

"W-wala namang meron sa amin ni Shin.." Ang tanging nahapuhap ko'ng sabihin.

She smirked. "Yet. Shin's starting to like you. I saw it with my own eyes. Do you
like him?"

Mabilis ako'ng umiling.. but then i started to regret it. Shit. Nalito ako bigla.

"Good. I just wanted to make things clear, Aura. We're still friends. And i am not
an idiot to let go of our friendship because of this matter. But, Shin is mine.
Right?"

I found myself nodding. Stupid! Am i having a deal with Argyl? But..

Argyl then smiled. "Good! I expected this. I know na sensible kang tao. Thank you,
Aura. Shin is all i have. She's the only man i loved ever since i was young."

Kumirot yung dibdib ko sa sinabi nya.

Bakit?

"Hey! Nandito lang pala kayo. Pabalik na sila, Shin's winning." Nakangiti na sabi
ni Kidd, palapit sa amin.

Bigla ako'ng inakbayan ni Argyl. "We were just talking. Girl talk." She grinned.
"Tara?" Aya nya.

I looked at her tapos tumango.

Shin won.

And when he secretly asked me kung pwede nya ba ako'ng ihatid, tumanggi ako.

I told him na si Kidd ang gusto ko maghatid sa akin.

Nawala yung ngiti nya tapos parang nainis.

Hindi ko na lang sya pinansin at nagpahatid na kay Kidd.

---

AUTHOR'S NOTE - PLEASE READ!

SORRY SA MATAGAL NA UPDATE. :)

More confrontations sa mga susunod na chapters!

Don't stop tweeting the hashtags

#TeamJoonRa #TeamShinRa #TeamMinRa #TeamAuRance #TeamKiddRa

#SeducingBadBoys

I read the tweets, favorites and retweets! :)

FORTY FIVE -

"Salamat." Mahinang sabi ko kay Kidd ng tumigil na kami sa tapat ng bahay namin.

Quarter to eleven pm na but since nagtext naman ako kay mommy, i'm sure hindi yun
magagalit at alam nya naman na nagpa practice ako sa sayaw.

Inabot ko sa kanya yung helmet.

"Is something wrong?" Kidd then asked, tucking the helmet i gave.

"Wala." I smiled.

"What did you and Argyl talked about?" Bahagya ko'ng nakita ang kunot sa noo ni
Kidd.

"Girl talk." Then i tried top giggle.

I heard him sigh. "It's okay if you don't want to tell me."

"Hindi naman sa ganoon, kaya lang.."

"Yeah, yeah. No need to be defensive." He chuckled. "I sometimes like it when you
panic. You look like a lost puppy."
Ngumuso ako. "Lost puppy ka dyan! Unang una, i know how to ask directions so i will
never be lost, second, i'm cuter than a puppy!"

Tumawa si Kidd. "Oh, sige. Lost na prinsesa na lang."

"Bakit naman prinsesa?"

"Hmm. You still look like one." Seryosong sagot ni Kidd.

"Still?" Nagtaka ako.

"You lived like one before. Like a princess. Pero kahit naman nawala yung dating
buhay mo, the crown is still there. And will always be there." Tinuro ni Kidd yung
ulo ko.

Napanganga ako sa sinabi nya. "Er.. was that supposed to be serious or you're
mocking me?" Nakangiwi na tanong ko.

He laughed again. "Of course i'm serious!" Umiling iling pa ang lalaki. "Sige na,
pumasok ka na prinsesa."

Natawa ako. "Maraming salamat, mahal na prinsipe." Sinakyan ko ang trip ni Kidd.
"Papasok na ang prinsesa sa palasyo. Mag iingat ka." I waved then binuksan ko na
yung gate.

He waved again then pinaharurot na yung motor nya.

Natawa ako habang hindi pa rin mawala sa isip ko yung sinabi ni Kidd.

When i reached my bed, agad din na pumasok yung pinag usapan namin ni Argyl.

Nasa kalagitnaan ako ng pag iisip ng mag vibrate sa bulsa ko.

It's Kidd.

Sleepwell, mahal na prinsesa.

Okay, natatawa ako sa trip ni Kidd, so i replied.

Sleepwell din and goodnight mahal na prinsipe.

Kung hindi siguro ako pagod, malamang na papasok na naman ako ng sobrang puyat.
Luckily, me being tired made me slept well.

"Good morning Aura!" Nilingon ko si Argyl ng tawagin nya ako.

Her smile looked more cheerful, more wide.

"Oh, hi. Ang aga mo." Bati ko.

Inakbayan nya ako. "Well, medyo maganda tulog ko. It's because of you. You're a
true friend." Then she winked.

Bigla ako'ng kinilabutan not knowing why.

"Sabay tayo mag lunch later ha? My treat!"

Tumango lang ako. Although hindi ko alam kung magkka gana ako kumain.
"Sige, i'll go first. See you later!" Then she ran.

Napatigil ako maglakad the moment na nawala na si Argyl sa paningin ko. I feel
horrible. I wasn't supposed to make that deal with her, or whatever. Si Shin.. tao
sya. Di sya bagay o bola na parang niregalo sa akin, tapos hindi ko nagustuhan at
parang gustong hingiin ni Argyl dahil matagal nya ng gusto magkaroon ng ganung
laruan.

Nasa malalim ako'ng pag iisip ng may kamay na biglang tumakip sa mga mata ko from
the back.

Medyo nagulat ako.

"Sino ang pinaka gwapo'ng oppa?" Alright, agad ko'ng nakilala yung boses kahit
nagboses bakla pa sya. And yeah, he used to do that way back.

At yung amoy nya. Kilalang kilala ko.

"Si Oppa Rance!" Masiglang sabi ko.

He chuckled then he let go of my eyes.

"Nakilala mo pa rin boses bakla ko?" Natatawa na sabi nito.

"Your perfume too. Hindi ka pa rin nagpapalit. And duh, para namang hindi mo
inagawa yan dati pa." Sagot ko.

"Oh! That." He sheepishly smiled at nagkamot ng batok.

"Hello, nasa gitna kaya kayo ng daan naghaharutan." Napalingon kami sa nagsalita.

Si Min Jae.

Noon ko na realize na we're kind blocking the way papasok sa gate. Natawa ako.

"Sorry!" Nag peace sign ako kay Min Jae pero mukhang bad mood ang loko.

Inirapan pa ako at nagtuloy tuloy lang ng lakad.

"Oh, mukhang badtrip yung isang yun." Natatawa na sabi ni Oppa.

Tumawa rin ako, pero nagtataka ako. "Oo nga eh."

Sabay kaming naglakad papasok ni Oppa.

"Bakit pala hindi mo kasabay si Cheska?" paakyat na kami nun sa hagdan.

"I don't know. Tumawag sya na wag na dumaan at di sya papasok. I asked her why, she
said excuses. Hindi na ako nagpilit."

Tumango tango ako.

Dahil mauuna ang classroom nila Oppa, sya naunang pumasok.

Wala pa si Beshy nung dumating ako. As usual, magulo at maingay mga kaklase ko.
Wala pa rin si Joon. Hmp. Mas okay ngang hindi muna sya pumasok. Naiinis pa rin ako
sa kanya.

I poured my freaking heart out, and kalabasan, pinagduldulan ako sa ibang lalaki.
Sino matutuwa nun?!

I sighed. Dumating na yung teacher namin pero wala pa rin sila Beshy at Joon.

And to my shock, after ten minutes ay dumating yung dalawa ng magkasabay.

I feel stupid for feeling jealous. As if naman nagsabay talaga sila. Maybe they
just saw each other in the gate. Maybe, nagkataon lang talaga. Or is it?

Parang pareho kasi silang humihingal at mukhang galing sa pagtakbo.

"Take your seats." Lang ang sabi ni ma'am.

Hindi ako kumibo hanggang maka upo na sila a mga tabi ko.

Pasalampak na naupo si Joon habang si Beshy naman ay dahan dahan. Nangangati akong
magtanong pero may pumipigil sa akin.

Natapos ang English subject. Nagbibilang na ako sa isip ko para magtanong na ako
kay Beshy when I saw Kidd outside. Kinawayan nya ako para lumabas.\

I stood up and went into him. Wala pa naman yung teacher sa next subject.

"Nagdala ka ba ng sapatos?"

Tumango ako.

"Good. Next subject mo, ipapaalam na kita. We'll start the practice. Don't worry,
approved na ng principal."

Tumawa ako. "Lakas mo talaga kay ma'am, ha."

Just when i was about to say something, nakita ko na palapit na ang teacher namin
for next subject. "KIdd, ayan na si ma'am."

Nilingon nya yung teacher namin.

'Mr. Chua, adon't you have practice today for next week?" Kunot noo na tanong ni
ma'am.

"Meron po. Actually ipapaalam ko na nga po yung mga taga glee club."

"Alright." Tumango si ma'am. Pumasok sya at nag announce na excuse nga daw yung mga
member ng glee club.

Pito kaming nasa glee club.

I went back, kinuha ko yung isusuot ko. Hindi ko alam kung bakit parang may tensyon
sa amin ni Beshy. May nagawa ba ako? Seems like hindi nya ako gusto kausapin. I
couldn't careless on Joon's side. Galit ako sa kanya.

"Mauna na kayo sa gym, naghahanda na sila and nag a attendance na." Sabi ni Kidd.
Then bumaling sya sa akin. "Samahan mo ako mangpaalam sa iba."

"Asan mga officers mo?"

"Ibang year sila. Ako lang sa fourth year."

Tumango tango ako.

Next room na pinuntahan namin ay yung katabi namin. May sampung members. Next, kila
Oppa. Kumaway pa sya sa akin nung makita nya ako. Lima naman sa kanila. Two more
and sa section na nila Kidd.

The moment na tumapat ako sa pinto ng section nila, all the feelings and memories
came back like a thunder. Yung isosoli ko na yung notebook ni Shin? It felt like i
was seeing him again at that time in the past.

I was looking at him. May teacher na sila, nakatingin sya sa harap pero kitang kita
na hindi sya nakikinig, He was ricking his chair back and forth habang tinutulak
nya ang bigat nya using the chair in front.

Kidd went in, at lahat sila napalingon sa amin.

Shin looked at me. I smiled sheepishly, pero wala syang reaction. He just looked at
me. I was disappointed. I was hoping na ngingiti sya, but then i remember last
night. Malamang inis pa rin sya dahil parang umiiwas ako sa kanya.

I'm really torn.

A finger snapped and brought me back to life.

It's Kidd.

"Hey, tulala ang prinsesa. Something wrong?" Natatawa na sabi ni Kidd.

Hindi ko napansin na nakabalik na sa gilid ko si Kidd.

I looked at Shin at hindi na syta nakatingin. "Uhm.." Sagot ko kay Kidd. "Pasensya
na."

Kidd ust laughed.

Pinagmadali nya yung mga sasama then sabay sabay na kaming bumaba at pumunta sa
gym.

Madami nang tao. All glee club members we're present. Bawal umabsent noon, ang
umabsent, well, may deduction na malaki sa points nila sa club na ipapasa kada
grading sa mga teachers.

Kanya kanya ng practice habang hindi pa nagsisimula.

"Wag ka kabahan, ha. Practce pa lang to." Kidd whispered to me.

I saw Bea walking towards us. "So, kumusta naman ang ipeperform nyo?" Her smile
doesn't looke genuine but i just dismissed myself in dealing with her. Hindi ko
naman kasalanan na ako pinili ni Kidd.

"Well, okay naman. How about you?" Kaswal na tanong ni Kidd.

Bea smiled sweetly. "We're ready."

"Nice." Walang gana na sagot ni Kidd, then he looked at his wrist watch. "Tell them
na mag handa na at magsisimula na tayo in ten minutes. Pinamigay nyo na ba yung
copies ng program?"

Tumango si Bea. "Yes boss." She even saluted.

Tumango lang si Kidd, then hinila ako papunta sa gitna. He clapped his hands para
makuha ang atensyon ng lahat at inannounce na magsisimula na nga in ten minutes.

I got the copy of the program. Pinaka huli kami kaya kahit papaano, i have my
breathing time.

Naka upo kami sa harap ng stage ni Kidd. I was actually feeling a bit shy dahil
hila hila ako ni Kidd kung asan man sya like i was something really precious.
Nahihiya ako sa iba. Katulad nila kasi, bagong member pa lang din naman ako, and i
was like having a special treatment.

"Si Kidd naman ba yung bago nya?"

Okay, i wasn't supposed to hear that, but that whisper just came to my ears.

I sighed.

"Oh, mukhang problemado ka talaga." Someone's performing and Kidd asked me that.

I chuckled. "You worry too much about me. Crush moko no?" I intend to be playful
para maalis ang tensyon.

Pero imbes na matawa si Kidd and dissed me, he froze tapos para syang namuti.

Nangunot noo ko. "Huy, anyari sayo?"

Tapos tumawa sya ng malakas. Palakas ng palakas tapos napatingin na lahat ng tao
dun samin.

Tinapik ko sya. "Tumigil ka na nga. Para kang sira dyan."

Humina na tawa nya tapos nag focus na kami.

One last performer tapos kami na ni Kidd kaya tumayo na kami at sinama nya na ako
sa back stage. Sinuot ko yung de takong na suot ko. Three inches. Sanay naman ako
maglakad o magsuot nito, magsayaw lang ang hindi. But i did practice a lot in my
room.

Natatawa na nga lang si mommy sa ingay na nagagawa ko.

"Are you ready?" Kidd was smiling at me. He looked so confident.

"Y-yes."

He chuckled. Ginulo nya yung buhok ko. "Relax. Just think of this na parang tayo
lang dalawa dito."

Tumango ako.

Binigay na ni Kidd yung cd sa tech ng glee club para sa sasayawin namin.

Halos makabisado ko na yung kanta kakapaulit ulit ko ng practice.

"Hingang malalim." Kidd teased.

Nag iintroduce pa ytung kunyaring mc, tapos kunyare pumalakpak yung mga tao.

Hawak ni Kidd yung kamay ko na lumabas kami sa stage. Damn. Kidd really looked cool
at that moment. Like he was shining.

The song resonated the gym and we started. May mangilan ngilan na tumili. Siguro,
narinig na nila ito at alam nila na mejo sexy ang steps.

Nag focus ako sa pagsayaw. Kidd was all smile habang nakatingin sa akin.

Kapwa kami natawa ng tumili lahat ng sabay na mag wave yung katawan namin.

"Good, you're doing great mahal na prinsesa." Sabi ni Kidd then he winked.

I laughed.

Muli silang tumili nung sa part na ni Kidd na his finger were on my stomach going
up.

Kapwa kami natawa.

No sweat at natapos namin ang performance.

Hindi na kami bumaba dahil supposedly ay pagkatapos namin, lahat ng nag perform ay
lalabas ng stage at magba bow kami. So we did. Nagpahuli kami ng pagbaba sa stage
papunta sa back stage.

Kidd and i are laughing ng hindi ko mapansin na may naka angat pala na plywood sa
dadaanan ko. Napatid ako. Inaasahan ko na ang paglagapak ko but a body went down
under me.

"Aure are you okay?" I heard Kidd asked.

Tinulungan nya ako makatayo. "Argh! Ang careless ko talaga." Naiinis na sabi ko
habang piapagpag yung palda ko. "Sorry and thank you."

Nagkamot ng ulo si Kidd. Then he went beside me at chineck yung plywood.

"Wala naman yan dyan kanina ah? I checked everything before i went to the
classrooms." Nagtataka na sabi nito sa sarili.

"Eh hayaan mo na. Ayusin na lang natin, baka may mapatid pa dyan na iba." Lumingon
lingon ako, hoping to find something para ipamukpok sa naka usli na pako.

But Kidd grabbed my hands. "Let it be. I'll just tell them to fix it. It's almost
lunch time. Kumain muna tayo."

I looked at my wrist watch. Yeah, lunch time na nga.

"S-sige." Kidd was still holding me on the wrist.

We stayed like that hanggang marating namin yung canteen.

Yung mga glee club members na kasabayan pa lang namin yung mga andun. Pumila na
kami ni Kidd, when i remembered na nag aya nga pala si Argyl.

"Wait, sabi pala ni Argyl sabay kami magla lunch." I told Kidd. Hinila ko na yung
kamay ko.

"Mga ten minutes pa yata sila lalabas eh." Sabi ni Kidd.

Umiling ako. "I can wait. Kung gutom ka na, mauna ka na."
Ngumiwi si Kidd. "Sige na nga, hintayin natin si Argyl."

Umupo muna kami at naghanap ng table. Maya maya pa ay isa isa ng dumating yung mga
dinismiss na studyante para mag lunch.

"Hey!" Cheerful na bati ni Argyl.

"H-hi." Pinilit ko ngumiti. Kasama nya si Shin na naka poker face pa din.

"Tara Aura, order tayo. Iwan na muna natin sila." Aya ni Argyl.

Hindi ko alam kung bakit tinitingnan ako ng kakaiba ni Kidd. May alam ba sya?

Tumayo ako ng hilahim ako ni Argyl tapos pumila kami. Natawa at napailing na lang
ako ng sumingit sya at hindi nakapag reklamo yung iba. Apologetic ako'ng tumingin
sa mga nasa likod namin pero parang sa akin pa sila galit.

KIIDD'S POV -----

"Something's wrong." I blurted out the moment na nakapila na sial Aura at Argyl.
Umupo sa harap ko si Shin na mukhang bored.

"Wae?" Walang gana na tanong ni Shin.

"Last night habang naka salang ka sa race, Argyl asked Aura somewhere. They talked,
but after they talked, it seems like nag iba sila pareho." The moment na natapos ko
yung sentence ko, umayos ng upo si Shin na mukhang naging interisado.

"Elaborate." Mabilis na sabi ni Shin.

"Well, hindi ko alam kung ano pinag usapan nila."

"Damn it. Yun lang? Lakas mo mambitin. Badtrip." Shin even slammed his hand on the
poor plastic table.

Natawa ako. "Ya, i was just thinking. I can't guess what they talked about. Anyway,
ikaw ang alam ko'ng medyo common ground ng dalawa." I teased.
Nangunot noo nya. "Buseunniriya?" [What are you talking about?]

"Argyl and Aura."

"Oo nga, ano'ng common ground pinagsasabi mo?" Shin looked surprised.

"Oh, right. Don't tell me na hindi mo alam na may gusto sayo si Argyl? And.. you
liek Aura diba?"

"What does it have to do with me?"

"Paboya." Hindi ko maiwasan sabihan sya ng tanga. Malamang, baka tungkol sa kanya
yung pinag usapan nila.

"Napeun gisekki!" Sigaw sa akin ni Shin, sounding impatience.

"Ewan, alamin mo na nga lang." I shrugged my shoulder. Wala ako panahon mag isip ng
ibang bagay.

I have been thinking about the plywood in the back stage. It wasn't there, or
rather, ayos lahat iyon. I checked everything. Bago din kami umakyat ng stage.

Hindi ako praning pero kita ko na halatang sinadyang iangat yung plywood at pako.
Hindi yung basta aangat ng ganun.

After some minute, sila Argyl at Aura bumalik na.

We were waiting for Aura to sit beside Argyl when i notice she was looking on
something at parang na estatwa sya.

Me, Argyl and Shin looked at the very same direction her look was headed.

Kahit ako napatanga.

Si Joon, kumakain sa isa'ng table.

Kasama ang bestfriend ni Aura na si Jelly.

FORTY SIX -

Kulang ang salitang na froze ako ng makita ko yung eksenang yun.

Dahil ang totoo, hindi ako na froze. Bahagyang napatigil lang ako tapos nanginig na
yung kamay ko na may hawak ng tray.

Si Joon. At si Beshy.

Parang biglang nalaglag yung puso ko mula sa dibdib ko.

Is this suppose to hurt this way? Gusto ko lang naman si Joon. Pero si Beshy..

"Aura, upo ka muna." I heard Kidd said.

Nilingon ko sya. Nung hindi ako gumagalaw, kinuha nya yung tray sa kamay ko,
inilapag sa mesa at hinila yung kamay ko para mapa upo ako sa tabi ni Argyl.

Naka yuko lang si Shin sa tabi ni Kidd. He looked uncomfortable though.

"Oh my God. Why are they together alone?" I also heard Argyl said habang inaalis sa
tray yung mga pinamili naming pagkain.

I heard whispers. Sanay na ako. Pero sanay ako ng ako lang yung pinag uusapan at
hindi involve ang bsetfriend ko. Ang nag iisang bestfriend ko.

Yung bestfriend ko na naka vibes ko agad mula first day of class. Yung bestfriend
ko na walang sawang sumusuporta sa akin. Sinasamahan ako kahit saan. Sabay kaming
nagdidiscover ng mga bagong resto. Yung bestfriend ko na lumipat pa ng school, a
public one, para makasama ako. Yung bestfriend ko na pinagtatanggol ako sa mga
umaaway sa akin.

But really, why the hell am i feeling this way?

Surely, may dahilan.

Ngyaon ako nagsisisi bakit hindi ko natanong si Beshy kung bakit late sya at bakit
kasama nya si Joon na kapwa nya ay parang tumakbo.

"Hey." I heard Shin said.

I looked at him. I tried to smile. "K-kain na tayo." Binuksan ko yung styrofoam na

kinalalagyan ng lasagna na inorder ko.

I heard Kidd sighed. Tapos tumayo sya.

Lahat kami napatingin sa kanya as he walked towards Beshy and Joon's table.

Tahimik lang na kumakain yung dalawa. Hindi nag uusap, hindi ngumingiti.

We all saw Kidd sat with them and asked something.

Joon just glared at him then said nothing. Si Beshy naman, patuloy lang sa pagkain.
Para silang mga robot. Ugh!

Ipinilig ko yung ulo ko tapos kumain na lang ako. Iniwas ko na mapatingin sa

kanila.

Ganun din ginawal nila Shin at Argyl. Talk about an awkward moment.

Binilisan ko kumain. After ilang minuto, Kidd came back.

Wala syang sinabi at kumain na lang din.

Argyl started talking to Shin. Nakakainis. Bigla ako'ng naartehan kay Argyl.

"T-tapos na ako. Mauuna na ako." Tumayo ako. Akmang kukunin ko na yung bag ko pero
kinuha yun ni Kidd tapos tumayo na rin.

"Tapos na rin ako. Sabay na tayo Aura." Kidd smiled at me. Sya nagdala ng bag ko.
I saw Shin looked at us in disbelief.

I felt like i wanted to apologize. Pero bakit?

Mabilis na lang ako'ng naglakad palabas ng canteen, with Kidd on my tail still
holding my bag. Shoulder bag iyon, at isinukbit nya rin sa balikat nya.

"Aura, wait." Hinawakan nya yung wrist ko at pinatigil ako maglakad.

I wasn't on the verge of crying, but i am having the urge to. Pero bakit naman ako
iiyak? Lahat ng pangyayari na nakikita ng tao, may dahilan. May story behind it.
And i am going to ask Beshy about it later on.Not now. I can't.

"Babalik ka na ba sa classroom nyo?" Kidd asked.

Hinarap ko sya. "Hindi pa. Ewan ko." Naguguluhan ko'ng sagot.

I saw Kidd smiled. "Well then, my Princess. Let me not just be your Prince, but
also your knight in shining uniform."

Napalabi ako sa sinabi nya.

Pero hinila nya na lang ako bigla papunta sa gilid ng canteen kung saan nakaparada
yung motor nya. Inabot nya sa akin yung isa'ng helmet.

"W-what- where are we going? Aalis tayo? Makakaalis ba tayo?" Sunod sunod na tanong
ko.

Kidd chuckled. "Wala ka ba tiwala sa akin? Ganito kami ng principal!" Ipinagdikit

nya yung dalawang daliri nya, intending to tell me na close talaga sila.

"P-pero-"

"No buts. Isuot mo na yan." Then he got his phone from his pocket and dialled.

I just shrugged my shoulders tapos sinuot ko na yung helmet.

"Yes ma'am. May kulang po kasi sa nabili namin na props, plus dadagdagan ko na lang
po yung budget for the gym lights." I heard Kidd. I rolled my eyes. ANg galing
galing talaga nito magmanipula.

I am not saying that our principal si dumb. Pero sinong tanga ba ang hindi papayag
kapag sinabi na ni Kidd na dadagdagan nya na ang budget? We're in a public school.
We have limited funds. Kailangan pagkasyahin iyon. I started to understand these
struggles kahit almost two months pa lang ako dito.

"Alright ma'am. Thank you. Paki inform na lang po yung guard."

Then Kidd got his cellphone back on his pocket.

"Oh, diba? Easy." Natatawa na sabi nya bago sumakay sa motor. Pinaikot nya ito
tapos pinasakay na ako. "Kapit ng mahigpit, mahal na prinsesa."

Then we went.

Dinala kami ng motor ni Kidd sa isa'ng coffee shop.

But it's certainly not your ordinary type of coffee shop. Hipster yung mga tao na
nakikita ko. Mga mukhang matatalino, kung hindi libro, tablets or ipads yung mga
hawak habang nagkakape. Tahimik at halatang lahat ng naroroon ay nagco concentrate.

Tapos yung interior ng coffee shop, parang bahay. Ang homey. Parang me sala,
gazebo, dining room, etc. Yung walls, puno ng grafitti at doodles. Yung kisame may
mga doodles din at yung mga bintana may kung anu ano'ng trinkets ang naka sabit.
May dream catcher, may mga sea shells and beads, may mga mini lanterns at kung anu
ano pa.

Hindi ako nakapaniwala na nasa syudad pa rin kami.

Kapag sa labas kasi, may malaking gate tapos parang bahay yung papasukan mo.

"Woah. I like this place. Madalas ka ba dito?" Tanong ko kay Kidd habang papasok
kami at lumilinga linga ako.

"Of course. I own this place." He smiled.

I looked at him, not really believing him.

He chuckled. "Kidding. Sa pinsan ko to. Our family's business is far from being
this artistic and fantastic." May langkap ng sarcasm ang boses ni Kidd, i am sure
of that.

"Er.. what are we gonna do here?"

Hinila nya ako malapit sa counter. "Magrerelax. Magkakape habang walang ibang
iniisip. You need that." He winked tapos pinaharap ako sa cashier.

"Good afternoon Mr. Chua. Napadalaw ka?" Sabi nung lalaki sa counter. "And you are
with your girlfriend?" Tanong nito tapos parang napalunok.

Liningon ko lang si Kidd.

"Well yeah. Just give her what she wants." Kibit balikat na sabi ni Kidd.

Busog pa naman dapat ako dahil kaka kain pa lang namin pero nakaka takam yung mga
pagkain nila. Umorder ako ng blueberry cheesecake, strawberry cheesecake, chocolate
croissant at leche flan tapos malaking mocha frappe.

"I believe kaka kain pa lang natin sa canteen nung umalis tayo?" Kunot noo na
tanong ni Kidd ng makita kung anu ano yung nilalagay sa tray nung crew.

I giggled. "Libre mo naman diba, mahal na prinsipe slash knight in shining

uniform?" I blinked a few times.

"Ha! Why do you have to be so cute, mahal na prinsesa?" Naiiling na sabi ni Kidd
tapos nilabas mula sa likod na bulsa ng pantalon nya yung wallet nya, when a hand
grabbed it from him.

Sabay kaming napatingin kung sino iyon.

"Damn. Sa wakas, nagsama rin ng girlfriend nya ang napaka gwapo ko'ng pinsan." The
boy with a golden blonde hair blurted. He was wearing a black skinny jeans, a gray
polo with a freaking suspenders then a black shoes. And he's cute!

"Damn it, Ziel." Kidd muttered at muling inagaw yung wallet.

"It's okay, it's on the house." The guy Kidd called Ziel said to the cashier.
Diyata at ito ang may ari ng coffee shop na ito?

"Woah, You own this place?" Imbes ay tanong ko, holding the tray.

The guy smiled shyly. "Yes, madam." Yumuko pa ito.

"This is really cool! Sino naka isip ng ganitong concept?" Pakiramdam ko

nagningning ang mga mata ko. This place is really amazing, at nakakatuwa na yung
may ari mismo ang kaharap ko.

He chuckled. "Ako, si Kahi, si Kidd at yung isa pa naming pinsan na si Amiel."

I grinned.

"Ay nako." Out of the blue, Kidd got the tray i was holding. "Nandito tayo para mag
relax. Come." Naglakad ito papunta sa isa'ng parang kwarto.

May tatlo'ng table doon. Dalawa ang round, isa ang square na malapit sa bintana.
Walang tao, and we settled for the one near the window. This place really looks
magical.

Inilapag ni Kidd sa table yung tray at umupo kami ng magkaharap habang si Ziel
naman, umupo paharap sa bintana, in betweem us.

"So, ano'ng atin?" Ziel asked.

"Ano'ng ano ang atin? Wag ka ngang istorbo dito, Ziel. Nakita mo'ng gusto namin
magsolo." Tila iritado na sabi ni Kidd.

Natawa ako. Hindi ako sanay ng iritado si Kidd. Sanay ako na sya yung nangiirita.

Ziel laughed. "Natatakot ka lang maagaw ko girlfriend mo. Iba na kapag mas pogi ang
pinsan mo sayo." Ziel winked at me. "Aw!"

Sinipa pala ni Kidd si Ziel sa paa.

"That hurts, man! To think na on the house na yang inorder nitong maganda mo'ng
girlfriend."

"Go away, Ziel." Kidd glared at his cousin.

Ziel stood up. Kasing tangkad ito ni Kidd, medyo hawig din. If not for his golden
blonde hair, mas striking pa rin sana si Kidd. lol.

"I have to discuss something with you." Sabi ni Ziel kay Kidd then bumaling sa
akin. "Magandang binibini, hihiramin ko muna ang gwapong gwapong pinsan ko, ha?" He
winked again.

"Oh, shut up." Kidd said. Pero tumayo na rin. Inilapag nito sa mesa yung cellphone
nito. "Kumain ka na, miss lang siguro ako ng kumag na to." Tukoy kay Ziel.

Tumawa at tumango ako.

Then naglakad na sila palabas. I started tasting the cheesecakes and it's heaven!
Panandalian ko'ng nakalimutan na masama nga pala ang loob ko. Hais!

After a minute, nag ring yung cellphone ni Kidd. I looked on the screen and it says
it's Min Jae. Remembering na parang badtrip sya kanina, hindi naman siguro
magagalit si Kidd kung sasagutin ko.

I hurriedly answered the phone.

"Odiya pabo?" Yun yung bumungad na sabi ng tila iritado rin na si Min Jae.

Why is everyone on the freaking bad mood?

"Hi Min Jae! It's Aura."

Hindi agad nagsalita si Min Jae.

"Uy, magsalita ka naman. Kausap ni Kidd yung pinsan nya kaya naiwan sa akin
cellphone ni Kidd." Paliwanang ko. I feel like i have to.

I heard Min Jae coughed. "Uh.. nasaan kayo? Hindi ko makita si Kidd sa school."
Kalmado na ito so far.

"Nandito kami sa coffee shop ng pinsan nya."

"Er sa coffee shop ni Ziel?"

"Yes."

"Ano'ng ginagawa nyo dyan?"

Napakagat ako ng labi. Ano nga ba? "N-nag a unwind."

"Nag cutting kayo para mag unwind?" I almost hear sarcasm in his voice. "I'm going
there."

"Oh, okay. We'll wait."

Hindi na nagsalita si Min Jae at pinutol na nito ang linya. I shrugged my shoulders
and started eating. Ibinalik ko yung cellphone ni Kidd na parang hindi ko ito
ginalaw.

Medyo natagalan mag usap yung dalawa. Pero okay lang. Sapat na sa akin na nailayo
ako ni Kidd sa eksena na iyon. Malamang, hindi nya pa alam na hindi naman talaga
naging kami ni Joon. He thought na nasaktan ako kasi minahal ko talaga si Joon at
si Beshy pa yung kasama nya kanina.

It's freaking frustrating.

Pero kung ano man ang reason kung bakit magkasama sila, i'm sure Beshy will
explain. I trust and love her. She also trusts and love me. Yun na lang yung
iniisip ko.

"Hey, pasensya na, nangulit si Ziel." Nakabalik na pala si Kidd at agad na naupo sa
harap ko.

"It's okay." I smiled at her. "Hindi ka ba kakain or magkakape?" Noon ko lang

napansin na ako nga lang pala yung umorder.

Natawa si Kidd. "Sus, nahiya ka pa. Oks lang. Practice tayo ulit mamaya para
mailabas mo sa pagpapawis lahat ng carbs na dulot nyang mga kinakain mo." Turo nya
sa apat na platito na nasa harap ko.

I smiled and took a sip in my frappe. "Thanks ulit, Kidd." Seryoso na sabi ko.
Tumango lang sya. "What do you want to do?"

"What do you mean?"

"Uh i mean about what we saw a while ago?"

I laughed. "Wala, ano naman gagawin ko?"

He sighed. "I went to them to ask why are they together. Nobody answered. Alam ko
na malaki ang possibility na mahal mo pa rin si Joon kahit na break na kayo at mas
nagulat ka kasi silang dalawa ang magkasama."

Hindi ako sumagot. Half truth. Masakit pero hindi dahil mahl ko pa rin si Joon.
Masakit kasi gusto ko na sya at si Beshy pa yung kasama nya.

But like i said, may dahilan naman siguro si Beshy.

"I trust Beshy. Sigurado ako na may dahilan bakit sila magkasama. She loves me, i
know that." Pero hindi alam ni Beshy na may gusto na ako kay Joon..

"You're so naive, Alaura." Naiiling na sabi ni Kidd. He was just staring at me.
"Ganito yan. Kung alam mo'ng uulan, syempre magdadala ka ng payong o kapote. Pero
diba, hindi naman ibig sabihin nun, hindi ka na mababasa? Parang sila Joon at
Jelly. Specially Jelly. Hindi porket ipinakita nyang mahal ka nya means hindi ka na
nya sasaktan. On purpose man o hindi. Tao ka, tao kayo. Hindi pwedeng hindi tayo
masasaktan."

Hindi ako nakapagsalita sa sinabi ni Kidd.

"But then again, naniniwala ako sa power of friendship. It's the only thing i
believe in now kaya hindi naman kita masisisi."

Yumuko ako at sumubo lang.

Kidd stood up and got a magazine from the rack. "Here, magbasa ka."

"T-thanks." Naooverwhelm ako sa ginagawa ni Kidd. Nakakatuwa magkaroon ng kaibigan

na kagaya nya.

After five more minutes ay sumulpot si Min Jae.

Napabalikwas ng tayo si Kidd. "Oh." Lang ang tanging nasagot nito.

Min Jae doesn't look like he's excited to see us, though.

"Let's talk." Min jae said to Kidd. Hindi pa nga ako binibigyan ng tingin ni Min
Jae.

Sinulyapan lang ako ni Kidd bago walang sabi na sumunod kay Min Jae.

i don't feel good about it. May problema ba ang dalawa?

MIN JAE'S POV --

Aura answered Kidd's phone.

Kung sa ibang pagkakataon, i will dismiss any malicious things from my mind. Pero
hindi na ito ibang pagkaktaon. Inamin ko na sa sarili ko na gusto ko na rin si
Aura.

Nakakaselos na nga yung paghaharutan nila ni Rance kanina sa gate, ngayon naman si
Kidd kasama nya mag cutting. Nakaka frustrate! I need to talk to Kidd. Baka naman
naliligaw na sya ng landas sa pag rereto namin kay Shin at Aura.

Pinipigilan ko yung sarili ko dahil hindi kasama sa usapan ang magka gusto kami kay
Aura. At isa pa.. mas deserving si Shin dahil kahit papaano ay sya pa ang may
pinaka matinong relationship track record.

Good thing na wala ako'ng dalang motor. Nakapag bakod ako ng walang hirap. Palagi
ako'ng may spare na damit sa locker ko kay hindi na ako nka uniform. Nag cab ko
papunta sa coffee shop na pag aari ng pinsan ni Kidd.

Madalas din ako tumambay doon noong nasa private school pa ako. I like the ambiance
at doon ko sinasama mga flavor of the month ko. They find the place magical.

I got there in ten minutes dahil walang traffic.

Pinigil ko ang sarili ko na bigyan man lang ng tingin si Aura. She was sitting
there while taking a sip on her frappe. I automatically asked Kidd.

We ended up in the back of the coffee shop. Kilala naman kami doon kaya wala ng
palag ang mga crew.

"Ano problema?" Kunot noo na tanong ni Kidd.

"I need to get this straight. Why are you with her? Hindi ba dapat sila ni Shin ang
magkasama? Shin was with Argyl the whole freaking day! Hinanap kita pero wala ka. I
called you tapos si Aura nakasagot." I wasn't intending to sound mad, pero wala na
ako'ng pake kung yun yung lumabas.

Kidd looked taken back. "W-what the fuck man!" He said. "Kasama namin kumain sila
Shin at Argyl after our practice. Then si Joon at si Jelly nakita nyang magkasama
sa canteen. She looked helpless. I-i just went with her.." Pahina ng pahina yung
boses ni Kidd habang nagpapaliwanag.

"W-why didn't you just let Shin take care of it?" It sounded like a whisper.

Ewan ko kung ano'ng nangyayari sa aming dalawa. We look stupid. Are we fighting?

"I-i don't know.." Tila confused na sagot ni Kidd

Wala ng nagalita sa amin for a while.

Kapwa lang kami naka yuko.

"Fuck it, Kidd. Gusto mo na rin ba si Aura?" Hindi ko na natiis. I went here to
settle things.

He looked at me, confused "Rin? Gusto ko na rin si Aura? H-how-" Bigla ay para
syang napipi. "This isn't happening, Kim Min Jae. Fuck." Napa upo si Kidd na parang
nanghina.

"Fuck you." I cursed. "Fuck you and your freaking strategies. Fuck!" I screamed.
Naihilamos ko ang dalawang kamay ko sa mukha ko.

We look like lost puppies. Damn.

"Uy, ano'ng ginagawa nyo? Nag aaway ba kayo?" Innocent looking Aura came into the
view.

Kapwa kami nagulat ni Kidd. Para kaming tanga na nagsiksikan sa gilid.

Nangunot yung noo ni Aura. "Okay lang ba kayo?" Her concern is genuine. My fucking
playboy heart is melting. Jesus!

She laughed. "Para kayong mga sira dyan. Pasok na kayo. Tara." Tumalikod sya.

Nagkatinginan lang kami ni Kidd.

"I'm gonna punch you till you bleed." Kidd whispered to me as we walk going in.

"I'm gonna cut your tougue you idiot." Mariin na sabi ko naman.

As we glare at each other, Aura came back at hinila kami papasok.

Bahala na.

----------------------
FORTY SEVEN -

SHIN'S POV ---

I have seen that look before.

That look in her eyes that says a thousand words.

And as much as it hurts her, it hurted me too.

"H-hey." I called Aura.

I wanted to tell her comforting things. I wanted to ask her why is she hurting.
Alam ko naman na hindi totoo yung relasyon nila, itinatakwil ng isip ko na may
gusto na talaga sya kay Joon.

She just looked at me and smiled. "K-kain tayo.." Aya nya then she opened the
styrofoam where her food is then started eating.

Nakiramdam lang ako.

Hanggang sa tumayo na sya at sinabi nyang tapos na sya kumain. I was about to stand
up when Kidd stood up too, said he's done, and grabbed Aura's bag.

What the hell is happening?

Nagseselos ako.

Kanina pa naka labas ng canteen sila Kidd at Aura. I was just looking at my food
like it was the most disgusting thing.

"Saan naman kaya pupunta yung dalawang yun?" Out of the blue ay sabi ni Argyl.
"Anyway, Shin, samahan mo naman ako later. May race na naman ako. Meron ka din ba
mamaya?"

Unti unti ko'ng nilingon si Argyl.

She's the usual her. Cheerful and happy. But she seemed happy than usual.

I sighed. "Yeah, i could." Maybe i just need to stop thinking about her at some
point.

I can give her time. I am giving her time.

Hindi ko alam kung hanggang kailan.. pero shit. Kakaiba kasi yung sakit eh. Kakaiba
kapag nakikita mo na yung taong gusto mo, nasasaktan. Parang doble yung sakit sayo.
Eto yung main reason kung bakit ayoko magkaroon ng romantic involvement.

Pero dumating si Aura. Hindi ko naman ginusto.. at sigurado naman ako na hindi nya
rin ginusto. It just happened.

I wanted to scream at Joon a while ago. Fuck. Pero ano ba ang alam ko?

Hindi ko alam bakit magkasama si Joon at Jelly. Hell, i don't even know the real
score with Aura and Joon. I plunged in knowing na biro lang yung relationshgip
nila.

Mali ba ako? Dapat ba ako'ng mag back off?

But i like her.

Iniisip ko pa lang na hindi magiging kami, parang naninikip yung dibdib ko.

I badly want Aura. I want to protect her. I want to be the one who is with her at
all times. I want her to call me OPPA, not Rance. I want to wake up and know that
she's mine and i'm hers..

Pero paano kapag ayaw ng destiny?

Fuck destiny. I am making my own.

JOON'S POV --

"Fuck. What was that?" Inis na initsa ko yung binabasa ko'ng magazine when i felt a
bump while i was inside the car. Twenty meters na lang naman at school gate na, eh.

"Boss, may sumulpot na kotse, hindi ko agad na preno." Paliwanang nung driver.

Mainit na nga ulo ko, mas pinainit pa. I'm freaking late, at may babangga pa sa
kotse ko.

i breathed then got out of the car.

Isinuklay ko sa buhok ko yung mga daliri ko then dumapo ang tingin ko sa isang
pamilyar na bulto.

"Joon?" It's Jelly, Aura's bestfriend.

I just looked at her.

"I-I'm sorry. It's my driver's fault. I'll gonna pay for the damage." Nakangiwi at
tila nahihiya na sabi nito.

Imbes na sumagot ay pinuntahan ko yung harap ng kotse ko na nagasgasan. Mas malala

naman yung gasgas sa kotse ni Jelly but it's really their fault. Bumusina yung
driver ko before we proceed.

Then humarap ako sa kanya.

Halatang kabado sya.

"Never mind. Just eat with me this lunch break." I seriously said. I don't know why
i said that, but maybe, it's because i'm a heartless bastard na gustong saktan si
Aura para ma turn off sya sa akin.

At his bestfriend's expense.

That's the kind of guy i am.. and i guess it won't change.

"What? Are you crazy?" Tila natanggal ang lahat ng kaba sa katawan ni Jelly ng
marinig yung sinabi ko. "You're kidding right? You know that i can just pay you for
the damages.." Nakapamewang na sabi ni Jelly.

"I don't need it."

"What the hell do you need? We're freaking late, Lee Jae Joon!" She hissed.

I was surprised he knew my whole name.

"Eat with me this lunch break and i will forget this happened." I said then
nilingon ko yung driver ko na nakatayo sa gilid ng kotse. "I'm gonna walk. Go home
tapos idaan mo yan sa casa."

Tumango yung driver ko.

"Damn it." I heard Jelly said. "Go home." Sabi rin nito sa driver nito then
sinundan nya yung mabilis na paglakad ko.

"I don't know what your drama is, pero pagbibigyan kita, Joon." Jelly said habang
pinapantayan ang bilis ko maglakad. "This better be for Aura's goodness."

Hindi ako nagsalita.

Humihingal kami ng dumating sa classroom.

Mabuti at hindi nag inarte yung teacher at pinaupo lang kami.

Aura did not asked Jelly. Ini expect ko pa naman na magtatanong sya. Maybe she just
hold back. Hanggang sa tinawag na sya ni Kidd para mag practice.

Wala kaming kibuan ni Jelly rhe whole time, hanggang may lunch na.

Automatic ang mga galaw namin. Magkasabay kaming maglakad.

Freaking whispers everywhere. Mga pakealamerong studyante.

Wala pa masyadong tao, dumiretso kami sa pila. Tahimik naming inilapag sa table sa
isang tabi yung mga tray na hawak namin. Nakita ko pa ng pumasok sila Shin at
Argyl, at sumalo sa table nila Aura at Kidd na kanina pa pala naroon.

Tahimik kaming kumakain ni Jelly.

I wasn't paying attention to anything until biglang umupo si Kidd sa spare chair na
nasa table.

"It wasn't pleasant, but it's a surprise. Bakit kayo magkasama?" He was smiling but
there's saecasm in his voice.

I just glared at him and just kept on eating.

Humarap sya kay Jelly na umiinom ng juice.

"Uy Jelly." Untag ni Kidd, pero hindi rin sumagot si Jelly.

We look like robots but the hell i care.

Kidd stayed for a couple of minutes more then he stood up.

After a while, i saw the two of them left. Wala sa usapan namin ni Jelly kung gaano
kami katagal sa canteen pero parang nakuha nya na kailangan namin magtagal.

Busog na busog ako dahil sa dami ng nakain ko. Shit.

"Are we done with the deal?" Jelly said. Hindi ito masaya, pero mukhang
determinado.

Tumango lang ako.

Akala ko tatayo na sya, but she just sat there and looked at me.

"What?" I asked.

"I know everything about the fake relationship, Joon. Pero hindi ko maintindihan
bakit mo ginagawa to." Poker face na sabi ni Jelly.

"Are you sure you're her bestfriend?" I smirked.

How come na hindi nito alam na nag confess sa akin si Aura? Yung nangyaring
pagsampal sa akin?

Her look narrowed. Then she stood up. "Whatever." Then she left.

AURA'S POV --
"Ayoko." Mabilis na sagog ko.

Nagpaplano na naman yung dalawa na mag bar at gusto pa ako'ng idamay.

"Kung alak ang solusyon nyo para magkaayos kayo, pag uuntugin ko na lang kayo para
tapos." nakapamewang na sabi ko sa dalawa.

They both laughed, but i did not.

Seryoso ako. Ayoko na nag aaway sila. At ayaw pa nila sabihin kung bakit..
tumatanggi pa.

Tumigil sila tumawa tapos nagkatinginan.

"Ang seryoso mo naman. Hindi naman kami nag aaway." Sagot ni Min Jae sa akin.

We were still in the coffee shop. Alas tres na ata ng hapon at dumadami yung mga
tao. Okupado na lahat ng tables dun sa space namin at wala na ako'ng pakealam kung
pagtinginan kami.

"Oo nga. Tara na, diba may problema ka? I shot na lang natin." Sabi pa ni Kidd.

"Wala ako'ng problema no." Tanggi ko. "And wag mo ibahin ang topic!" I shoved in
their faces my point finger. "Kaya kayo'ng dalawa, magbati na kayo. Babae ba pinag
aawayan nyo?"

They looked at each other at parang na guilty.

"Hoy! Sabi na nga ba eh! Sino pinag aawayan nyo, ha? Kilala ko ba?" Usisa ko.

Playboy si Min Jae. Si Kidd naman well, wala ako alam na medyo nakabit sa pangalan
nya kundi si Bea at mukhang wala pa syang pakealam.

Tumayo si Min Jae. "Hindi nga kami nag aaway! Ang kulit kulit kulit mo Aura."
Nakanguso na sabi nito.

Tumayo din si Kidd. "Wala ako'ng hilig sa babae." Poker face naman na sabi nito.

"Okay, fine." Sabi ko tapos kinuha ko yung bag ko. "Aalis na ako." Maglalakad na
sana ako palabas ng hawakan nila mga kamay ko. Si Kidd sa kaliwa, si Min Jae sa
kanan.

"Wag." Sabi ni Kidd.

"Mamaya ka na umuwi." Si Min Jae.

Tinanggal ko pagkakahawak ng kamay nila sa akin. Tapos humarap ako sa kanila.

"Ano?"

"W-wala." Sabi ni Kidd.

Hindi nagsalita si Min Jae.

"Ang weird nyo." Natatawa na sabi ko. Wala pa naman talaga ako plano umuwi. ano'ng
oras pa lang, at saan naman ako pupunta?

"Oh sige. Videoke na lang tayo ulit." Suggest ni Min Jae.

"Ayoko."

"Er.. park?" Kidd said.

"Na uh." Umiiling na sagot ko.

"Nuod tayo sine!" Min Jae exclaimed.

"Pwede." Sagot ko. Then may naalala ako. Nung nanuod kami ng sine nila Joon, Shin
at ng kapatid ni Shin.

Biglang nag ring yung cellphone ko. It's Oppa.

"H-hello?" Baka magtanong sya kung bakit ako nag cutting, nakakahiya.

"Aura.. ano kasi." Para syang hinihingal na ewan. "N-nasaan ka?"

"N-nag cutting ako Oppa. Bakit?" I answered honestly.

"Where are you exactly? Pupuntahan kita." Hindi masigla yung boses nya so nawala
yung ngiti ko.

"N-nasa coffee shop ng pinsan ni Kidd. I'm with Kidd and Min Jae.." Mahinang sagot
ko.

Min Jae and Kidd went in front of me. Kidd mouthed whom i am talking to, and i
mouthed Oppa. He just nod.

"Alright. I know the place. Ziel's coffee shop?"

"Y-yes.." Tapos naputol na yung line.

"You doesn't look happy. Ano'ng sabi ni Rance?" Kidd asked.

"Ewan. Pupuntahan nya daw ako dito." Naka nguso na sabi ko.

"Edi hinatyin na lang natin si Rance. Baka sumama rin yan."

We waited. Umorder na si Min Jae dahil medyo nainip sya. Twenty minutes, dumating
si Oppa.

"Aura, you have to come with me. It's emergency." Mukhang nagmamadali talaga sya.
Hinila nya pa kamay ko.

"What? Bakit Oppa? Did something happened?" I asked.

"Oo nga, Rance. What happened?" Min Jae said.

Nilingon ni Oppa yung dalawa, then tumingin sa akin. He was still holding my hand.

"I-i'm sorry, Aura. You mom is in the hospital. She's been in an accident a while
ago."

Para ako'ng binagsakan ng langit at lupa ng marinig ko iyon.

FORTY EIGHT -

The doctor said my mom was hit by a car.

Yung driver nung kotse yung nagdala kay mommy sa hospital.

I was a bit puzzled since ang alam ko, dapat ay nasa trabaho pa si mommy ng mga
oras na sinasabi nilang nabangga sya. Instead, nabangga daw si mommy sa ibang
lugar.

Oppa, Min Jae and Kidd accompanied me to the hospital. Umangkas ako kay Kidd, si
Oppa naman, sinakay si Min Jae.

"S-si kuya?" I asked Oppa. I was crying non stop. Inabutan na ako ng panyo ni Min
Jae, they all looked genuinely concern about me, pero pinili nilang huwag ng
magsalita. Nasa tabi ko sila while mom is on the operating room. Naghihintay lang
kami sa tapat ng pinto.

Umalis lang daw saglit yung nakabangga kay mommy, but he left his credit card for
insurance.

"Actually, magkausap kami ng kuya mo when his coach told him na may tumawag nga daw
sa school at hinahanap sya. I heard all of it. I understand na gusto na agad
pumunta ni Alis but they're in Batangas, may liga that's why ikaw na muna tinawagan
ko."

"T-thank you oppa.." Nangangatal na sabi ko sa kanya, still holding Min Jae's
handkerchief on my hands.

It feels like forever. Hindi ko alam ang gagawin.

Ito yung oras kung saan sobrang nagpapasalamat ako na kasama ko sila Min Jae, Kidd
at Oppa.

In thirty minutes ay dumating si kuya. He's sweaty, pero nagyakapan kami at sabay
umiyak.

"What happened?" he asked me.

"Nabunggo daw si mommy, kuya. I don't understand.. she was supposed to be at her
work."

I saw him clenched his fist. "I knew it." Mariin na sabi nya.

"W-what are you saying, kuya?" Naguguluhan na tanong ko ng maghiwalay na kami.

Kuya sighed. "P-pumunta si Daddy sa school kanina before kami umalis for liga.."
Mahinang sabi nya.

Napalabi ako. "What? P-pero.."

"Galit ako sa kanya, Aura. He left us. He left then hindi nya na tayo inalala. For
four years, wala tayong tatay. Tapos babalik sya? But i gave him a chance.. i told
him where mommy was working.."

Lalong gumulo yung isip ko.

"I guess, si Daddy yung kasama nya nung time na yun. But where is he?!" Nagtatagis
ang mga bagang ni kuya. I know he's mad.

Four years ago.. kaka graduate lang namin ng high school ni kuya. Masaya kaming
umuwi noon. Ako, si kuya, si Mommy, si Daddy at si lolo. Pero kinabukasan, nagising
na lang kami ni kuya ng nagsisigawan na sila Mommy at Daddy.

Then after a while, we saw Daddy holding his luggages while Mommy is crying. He got
out, went into his car and left.

Hindi namin sya pinigilan.

Ano ba ang alam namin noon ni kuya? Ni hindi nga namin alam bakit sila nag away in
the first place. Umiyak na lang ako. Si kuya, pigil yung iyak nya. Isa lang ang
alam ng musmos na isip namin noon. Iniwan kami ni Dadddy.

Hindi man namin alam ang dahilan, hindi namin inungkat pa iyon kay mommy.

We missed him. But natuto kaming makisalamuha sa buhay ng walang Daddy.

And now he's back.

Kung totoo yung sinabi ni kuya na si Daddy yung malamang na kasama ni Mommy ng time
na yun, asan sya? Bakit wala sya dito?

"S-sino po si Miss Alaura Kristine Marquez and Mister Alistair Karl Marquez?" Out
of nowhere, an old man wearing a driver's uniform came. He was holding a paper, na
tila pinagbasahan nya ng pangalan namin ni Kuya.

Lumapit kami ni kuya ng magkahawak ang kamay.

"That's us. Sino ka?"

"Ma'am, Sir, pinapunta po ako ng amo ko dito. Sya po ang nakabangga sa mama nyo."
The old guys calmly said.

"What? At nasan sya?" Galit na galit na sabi ni Kuya. "Agaw buhay na mommy namin,
tapos hindi nya man lang kami magawang harapin?!"

"K-kuya.." I was holding his hands. Natatakot ako na masaktan ni kuya yung lalaki.

He's a mere driver. Lumapit din si Oppa at hinawakan sa balikat si kuya.

"He will take responsibility. He just had an emergency to attend to. Sinugod din sa
hospital ang kapatid nya at papunta na sana sya. After nya masiguro na naidala na
dito ang mommy nyo, he told me to call the two of you. Kayo yung nasa contact
details ng mommy nyo. He'll be back." Paliwanag ng matanda.

Hindi nagsalita si kuya.

"S-salamat po." Sabi ko. Buhay si mommy, yun yung importante.

Hindi naman ako magalit sa kanya, o sa kung sino man na naka bangga kay mommy. Wala
namang may gusto na may mabangga sila, diba? Bukod sa konsensya mo yun, well, you
really have to pay for the damages.

Yumuko lang yung lalaki.

Naglakad si kuya patalikod sa amin tapos bigla nya na lang sinuntok yung pader.
Agad kaming lumapit ni Oppa.

"K-kuya. Stop it! Don't hurt yourself!" Naiiyak na sabi ko.

Unti unti na tumulo ang buhok ko.

Naka tingin lang sa amin sila Kidd at Min Jae. Alam ko na gusto nila tumulong.
Ayoko sana makita nila ako sa ganitong kalagayan. They have seen me being bullied,
that's fine. But i don't want to be that little girl who is always in distress
anymore. Na parang kailangan nilang protektahan palagi.

Alam ko kakayanin namin to ni kuya.

"It's my freaking fault! S-sana, hindi ko na lang sinabi sa kanya kung saan
nagtatrabaho si mommy. Sana.. hindi naaksidente si mommy!" He was screaming and
crying.

Nadudurog yung puso ko. Nasa operating room si mommy, agaw buhay tapos si kuya,
sinisisi nya sarili nya. It's killing me.

"Tol, upo ka na muna." Oppa helped me calm kuya down. He was still sobbing although
umupo na sya sa row ng mga upuan. "Tita can do it. Don't stress yourself. Magagalit
lang si tita sayo kapag nagising na sya at makita na ganyan ka."

Tumango lang si kuya but he's still sobbing.

Napaupo ako. Lumapit sila Kidd at Min Jae.

Min Jae gave me a handkerchief. "Here, Aura." Kinuha ko tapos naramdaman ko na

hinagod ni Kidd yung likod ko. Bigla na lang ako umatungal ng iyak. Bugso ng
damdamin!

I was already on the verge when the doctor came out.

"Sino ang kamag anak ng pasyente?" The Doctor ask habang tinatanggal nito ang mask
nito.

Agad kaming tumayo ni kuya. "Im his son. She's my sister." Turo sa akin ni kuya.
"A-ano na po nangyari sa mommy namin?" Kuya looked really helpless.

The Doctor sighed. "She's fine.. for now. Natanggal na namin yung nag cloth na dugo
sa ulo nya and kinailangan namin na tahiin yung crack. She's not in coma pero
walang kasiguraduhan kung matagal pa ang pag gising nya. Kapag nagising sya, we'll
still have to do some tests dahil baka hindi lang physical ang damage."

Laylay ang balikat namin ni kuya na muling umupo.

JOON'S POV --

"Tayo!" Sigaw ko sa mga walang kwentang mayayabang na studyante ng St. Francis.

Lulugo lugo na tumayo sila. Akmang susugod sakin pero mabilis ko'ng nasipa yung
isa, sinapak ko naman sa mukha yung isa kaya hindi pa man sila nakaka bwelo ng
tayo, napahiga na naman sila sa dusty road na iyon.

May dugo na yung kamao ko galing sa kanila.

Nadaplisan din nila ako ng dalawang suntok sa mukha so i am afraid, may pasa na
naman ako. Tsk. Humihina na yata ako. Matagal tagal na rin kasi ako'ng walang
practice.

"Boss.. tama na yan. Baka may makakita satin." Mahinang sabi ni Nate.

He's been my commander in St. Francis since forever. Sya rin ang pinagbilinan ko
para protektahan si Alistair sa mga nambubully rito for Aura's sake.. and yeah,
para pumayag ito sa gusto ko.

May pagsisisi ba ako?

Hell yes.

Yung nararamdaman ko para kay Aura, ibang iba sa naramdaman ko para kay Cheska bago
ako umiwas sa kanya. Sobrang iba. Bago nagkagulo ang lahat. Bako pa ako tuluyang
naging ganito ka gago.
Sinipa ko pa yung isa bago ako mabilis na tumalikod.

Agad na sumunod sa likod ko yung mga studyante na under ni Nate.

Humigit kumulang trenta na studyante ang hawak ko dito. Hindi sila basta basta. St.
Francis is a private high school so you get what i mean. Most of them were the
richest, the most influential and hindi basta basta. Ayoko ng isip bata na for fun
lang ang pagsali.

Kahit naman gago ako may prinsipyo ako.

At mukhang dahil sa pesteng prinsipyo ko eh magkakandagulo ang buhay ko na dati ng

magulo.

"Kayo na bahala dyan. I 'll go." Sabi ko bago nawala sa paningin nila.

Hindi ko na tinapos ang klase kanina after lunch. I went out and found myself
infront of St. Francis looking for a fight. I wanted to punch someone, i wanted to
let out the beast in me.

For one reason.

Dahil nasasaktan ako.

Oo, gago ako. Ako gumawa nung katarantaduhan para masaktan si Aura pero pucha!
Nasasaktan din ako. Bakit? I wasn't suppose to feel this way. I wasn't suppose to
be close with her anyway.

Tangna.

Sumakay ako ng motorbike ko ng makalabas na ako ng St. Francis. Hindi ko alam kung
saan ako pupunta. Magkikita dapat kami ni Hyuna pero hindi ko na muna sya
pinaluwas. Magulo pa ang sitwasyon ko. I missed her pero i have some issues with
our father na mahal na mahal nya.

Shit. Fuck this life.

Bakit pa ako nabuhay bilang Lee Jae Joon?

My phone rang and i stopped.

"Wae, Eomma?" It's my mom. Hindi ko alam kung bakit na naman nya ako tinatawagan.
Kung tungkol na naman ito sa ama ko, wala ako'ng interes.

"Joon. Can you come home now?"

I sighed. "Bakit? Kung tungkol lang ito sa-"

"Joon, just come home." Kalmado yung boses nya pero may urgency.

Hindi ako nagsalita, pinutol ko lang linya at dumiretso sa bahay.

I got there and found that Ferlin is also there. Nag uusap sila ni Eomma.

"You came." Ferlin stood up with the sight of me, her face doesn't seem to look
like she's expecting me.

"I told you, he will come." Eomma looked at us, smiling.

"Why was i called here?" Kunot noo na tanong ko.

Nagtinginan sila Eomma at Ferlin. Geez! Girls.

Lumapit sa akin si Ferlin at ipinulupot ang kamay nya sa braso ko.

"Samahan mo si Ferlin sa airport. Dadating ang lolo nya from China and he badly
wants to meet you." Si Eomma ang sumagot.

Nag stiffened ako sa narinig.

What?

Tiningnan ko si Ferlin. She looked like tuwang tuwa sya sa nangyayare. What;s
happening? Kung kasama man ito sa facade namin na magmukhang okay bago basagin sa
kanila ang katotohanan na wala kaming balak sumunod sa gusto nila, hindi ako na
informed.

Kaya medyo nairita ako.

"What's this?" Iritado na tanong ko kay Ferlin ng makalabas na kami ng bahay.

Pasakay na kami sa kotse.

Unti unti ay nawala ang ngiti sa labi nya. "Hey, it's not like pinilit kita na
gawin to, no. Napilitan lang din ako. Nagulat na lang ako ng tawagan ako nila
mommy."

I sighed. To hell with this gathering.

Nagtiis ako sa pagsama sa kanya na harapin ang mga magulang nito bilang pabor since
sumama sya sa hotel kung saan nai celebrate yung birthday ni Min Jae.

But i never saw this coming. Lolo nya naman? At susunduin pa namin sa airport.

Hindi na ako nagsalita at padabog na sumakay sa kotse.

Dumagdag pa yata si Ferlin sa problema ko eh.

Kay Aura pa lang, full tank na utak ako. And she's even unaware na sya na halos ang
iniisip ko the whole freaking week!

It's insane.

SHIN'S POV ----

Hindi ko napansin kung naka ilang tapik na sa akin si Argyl ng finally ay lingunin
ko sya.

"You seemed pre occupied." Kunot noo na tanong nya sa akin.

Maingay ang paligid. Padilim na ang langit at nandito kami sa tent kung saan umuupo
ang mga players. Two race pa bago si Argyl.

I've been a jerk to her the moment na nagpakilala sya. Sino ba naman kasi ang
matinong babae na bigla na lang sumulpot sa pad ko? Pati si Jiro na confused.

I have my pride in her dahil ako nagturo sa kanya kung paano makipag race, ako rin
nagpakilala sa kanya sa community, at well, nagsisimula na syang magka pangalan.
Out of three races, wala pa syang talo so far. So yeah, i really glad.\

Nawala na sa isip ko na kagay sya ng iba. Yung kinukuha atensyon ko ng hindi

maganda ang method? Although i still have some doubst about her, hinayaan ko na
lang na kahit papaano eh maging mabait na sa kanya.

Kung may gusto man sya sa akin, so far hindi nya pa naman ako na ooffend.

Iniisip ko na lang yung lagay nya kagaya ng lagay ko kay Aura.

And speaking of Aura. Sya ang iniisip ko.

"Just some things on my mind.." I smirked.

Tumango lang si Argyl. "You know, I can't thank you enough for introducing me to
this world. I mean.. hindi naman sa dull ang buhay ko before this. I have my fair
share of rebellion. But being in the race made me felt like i am somehow free." She
gave me that signatured giggle.

I smiled. "Yeah. It's like you've been groomed for it." Sabi ko na lang.

"I can understand you now better.. maybe." She shrugged her shoulders.

I chuckled. "And why would that matter?"

"I don't know. Maybe para magkakilala talaga tayo? Noon pa lang aloof ka na,
although sumasama ka naman sa amin ng ibang mga bata." She explained.

Kapag may gathering ang mga parents namin within the company, pinagmimingle din
kaming mga anak. But hell, mas maraming babae kesa sa lalaki, kaya hindi rin ako
kumportable.

"Sure." Walang gana na sagot ko.

Nagulat ako ng hawakan nya yung kamay ko. Then slowly, she slid her fingers into
the spaces of my fingers. Hindi ko alam kung bakit bigla ako'ng natauhan like i was
in a trance dahil mabilis ko iyong hinugot sa pagkakahawak nya.

Nagulat din sya at hindi sya nakagalaw agad.

"What are you doing?" Mahina pero mariin na tanong ko. Shit. Iba ba ang pag asess
ko kay Argyl? Kagaya din ba sya ng iba, medyo na late lang ang hateful methods?

"S-sorry." Nasa mukha nya ang pagka pahiya. Then she stood up. "I-I'll be waiting
for my race while watching." Nakayuko na sabi nya at naglakad na papunta sa crowd.
Naiiling na tinitigan ko yung kamay ko.

Kung may babae man ako na gustong hawakan sa kamay ko na iyon, walang iba kundi si
Aura.

FORTY NINE -

"Aura.."

Nilingon ko si Kidd ng tawagin nya ang pangalan ko.

Maingay ang paligid. Lahat excited sa mga susunod pa na performance from glee club
members.

I smiled at him, pero seryoso pa rin yung mukha nya.

"Aura, it's okay kung hindi mo kaya. I can always do the finale alone." Sabi ni
Kidd habang naglalakad palapit sa akin.

Umiling ako. "No, Kidd. I swear, okay lang sa akin. Besides.. si mommy na rin ang
namilit sa akin na pumasok na at mag perform."

Tsaka lang ngumiti si Kidd. "Alright. Kumusta na mommy mo?"

"She's getting fine, i think. Kailangan nya pa imonitor kaya sa hospital muna sya
for the mean time." I told him.
Tumango sya. Then he sighed. "We can do it." Assuring na sabi nya pa sa akin.

Dalawang performance pa bago kami pero pasilip silip na ako sa gilid ng stage.
Kinakabahan ko, but i guess, nakatulong din yung main practice na ginawa namin
dahil pakiramdam ko, kahit papaano eh bawas na ang hiya ko.

Hinanap ng mata ko si Joon. And yeah, ano pa ba ang aasahan ko?

Wala sya.

Sila Cheska at Oppa magkasama sa isa'ng side, sa isa'ng side naman sila Shin, Argyl
at Min Jae.

I sighed.

Ilang sandali pa at kami ang tinawag ng host.

"Ready?" Kidd asked me once again.

I nod, smiled, then walked with him to the stage.

We heard the crowd gone wild.

Maybe inaanticipate din nila na bago yung partner ni Kidd at sa kung ano mang
dahilan na hindi ko na alam.

Huminga ako ng malalim bago ko liningon si Kidd ng nasa stage na kami. He was
smiling to the crowd. It somehow eased some of the nervousness i feel.

Then the music started.

Parang automatic na gumalaw yung katawan ni Kidd, hanggang sa kinailangan na naming

magsabay. Nangngingitian lang kami ni Kidd althroughout the dance.

Humihingal kami pareho ng matapos and nabingi na kami sa palakpak at sigaw.

"Grabe. I never knew na kaya ko sumayaw ng ganito." Nakangiti at iiling iling na

sabi ko kay Kidd habang pabalik na kami back stage.

"Aura! Ang galing mo!" Sigaw ni Cheska na papasok na sa backstage.

She hugged me. Tapos sumunod si Argyl na andun na din pala.

Lumapit naman sila Shin, Oppa at Min Jae kay Kidd. Hindi ko na alam kung saan sila
pupunta ng bigla na lang sila maglakad palabas.

"Thank you." Naka ngiti na sabi ko sa dalawa.

"I never thought na magiging ganun kaganda yung performance nyo ni Kidd. All my
praises sa pagtuturo sayo nila Kidd at Min Jae." Argyl exclaimed.

I laughed. "Oo nga eh. Nagulat rin ako sa sarili ko."

"So ano pa ba activities today? Ayoko magtagal dito sa school." Sabi ni Cheska.

"What time ka babalik ng hospital, Aura?" Argyl asked me.

"Uhm.. in a while. Sorry girls, hindi na muna ako makakasama sa inyo. Alam nyo
naman na kami lang ni kuya magbabantay kay mommy." I begged off.

Tumango yung dalawa.

"It's fine, we understand. Tara, kain muna tayo bago ka bumalik sa hospital. My
treat." Argyl said then grinned.

"Eh teka, asan na sila?" Nagtataka na taning ni Cheska ng makita na wala na sila
Oppa.

"Lumabas sila, a while ago. Tingnan natin." I led them the way out, pero wala yung
apat.

"San na naman ba pumunta yung mga yun?" Kunot noo na tanong ni Argyl.

Biglang may tunog ng yero kaming narinig sa bandang likod ng gym na katabi lang ng
hall.

"What was that?" Cheska asked.

Instinc na namin ang nagsabi na pumunta dun. Takbo lakad ginawa naming tatlo. We
look life thieves! Ugh.

"Ikaw yung tinuturo nila na nahuling lumabas bago matapos yung practice performance
namin ni Aura. Bakit mo ginawa yon?"

Napalunok ako ng laway ng marinig yung boses ni Kidd habang papalapit kami. Kidd
sounded serious, hindi ko narinig yung playful na boses nya.

Napatigil kami sa paglalakad nila Cheska at Argyl, nagkatinginan.

"Was that Kidd? Pinag uusapan ka nila." Anas ni Argyl, careful na wag marinig.

I bit my lip.

Naglakad pa kami hanggang makalapit kami sa edge.

"Ano ba? Gusto mo ba talaga masaktan ulit?" Now, it's Shin's voice.

Nagkatinginan ulit kaming tatlo.

"A-ano'ng gagawin natin? Mukhang may bubugbugin sila.." Cheska looked at us.

Nagkamot ng ulo si Argyl. "Eh mukhang me atraso naman ke Aura kaya bubugbugin
nila." Para kaming sira na nag uusap ng pabulong.

"I- Hindi ko alam. Wala naman ako alam na.."

Napatigil ako pagsasalita ng marinig namin na umigik yung lalaki. Parang may sumipa
sa kanya.

"Aw shit. Who did that? Ang lakas." Naka ngiwi na sabi ni Argyl.

"Ano, papakita na ba tayo?" Cheska asked.

Nagukat kami ng may parang isang sipa pa kami na narinig.

"Ayoko na! Si Bea! Si Bea nag utos sa akin nun!" Biglang may hindi pamilyar na
boses kaming narinig at parang nagmamakaawa.
"Damn it, Kidd. Obsess na yata talaga sayo yang babaeng yan." It's Min Jae.

"Hilarious." We heard Oppa said.

"Ano'ng sinabi sayo ni Bea?" Si Kidd ulit.

"A-ano, iangat ko daw ulit yung flywood. Hindi ko naman alam na para sa inyo yun o
kay Aura. Sumunod lang naman ako." The guy was pleading. "Wag nyo na ako'ng
sasaktan!"

Bumuntong hininga ako tapos nauna ako'ng naglakad.

"Tama na yan." Kalmado na sabi ko.

Lahat sila nakatalikod at isa isang humarap ng marinig yung boses ko.

Oppa and Min Jae were holding the guy, sila Sin naman at Kidd, nasa harap nila.

"Aura?" Kidd asked first.

Then lumabas na din sila Argyl and Cheska.

"What were you doing?!" Kunot ang noo na tanong ni Cheska sa tabi ko.

Binitawan nila Oppa at Min Jae yung lalaki. Halata yung pamumutok ng labi nung
lalaki.

"We were having a talk." Poker face na sagot ni Shin.

"A talk? nangbubugbog na naman kayo." Hindi ko mapigilan sumagot. Nilapitan ko yung
lalaki at tinulungan maka tayo.

"Aura, don't." Agad na lumapit si Min jae at nilayo ako sa lalaki. "Stop it."

"Bakit nyo ba sya binugbog? Apat kayo, isa lang sya. Hell, kahit nga isa lang sa
inyo kayang lumaban sa apat na college goons, how can you do this to one person?" I
asked them.

"We weren't actually having the thoughts of hurting him. Ayaw nya lang talaga
sumagot." Shin answered, again, with his poler face.

Hindi ko alam kung bakit biglang ganun na naman sya, after he confessed na gusto
nya ako.

"Alright." Cheska said. "Enough of this." Lumapit sya sa apat. "Tara na. Let's go."

Wala kaming imik na naglakad palabas ng school.

Tamang tama at lunch time naman na, pwedeng pwede kami lumabas since open gate
dahil foundation week nga.

Pero ang awkward ng sitwasyon kaya nagpasya ako na mag beg off.

Nagdahilan na lang ako na kinailangan ko ng bumalik sa hospital, hindi naman na

sila naka tanggi. Wala naman ako magawa. Argyl wanted me na huwag magkagusto daw sa
akin si Shin, not knowing na nag confess na sya.
Patawid na ako para sumakay ng jeep when a familiar motorbike stopped in front of
me.

I was stunned. Hindi ako agad nakagalaw.

Mabilis na natanggal ni Joon ang suot na helmet and he looked freaking cool habang
naka tukod ang hita nito sa motor nito.

Napa awang ang labi ko.

"Sakay na." Sabi nya lang.

"S-saan.." Yung inis ko, bakit bigla na lang nawala?

"Aren't you going to the hospital?" He cocked his head to the side.

Medyo agaw tingin talaga tong lalaking to eh. Bukod sa dating at itsura nya, sinong
hindi mapapalingon sa motor bike nyang parang sumisigaw na tingnan sya?

He was wearing a black skinny jeans, dark blue v neck shirt na pinatungan ng
leather jacket, tapos naka red cap sya na nasa likod yung visor. Kulang na lang
mahigit ko hininga ko sa sobrang overwhelmed ko sa presensya nya.

"Can you stop staring and just come?" Ito pa ang may ganang mainis.

"Bakit naman ako sasama sayo?" Muling bumalik yung inis ko. Ano ba ako sa kanya?
Wala lang ba sa kanya yung pag amin ko? Shit.

"Don't be stubborn." Joon said tapos bigla na lang hinablot yung bag ko.

Pero bago nya pa tuluyang makuha yung bago ko, a hand got to the bag's other side.

"O-Oppa." Gulat na sabi ko ng makita ko si Oppa.

"The fuck?" Joon muttered bago muling hinila yung bag ko, this time nabitawan na ni
Oppa.

"Ya, ano ba problema mo?" Salubong yung kilay na tanong ni Oppa.

"Fuck off." Yun lang yung sabi ni Joon bago tumingin sa akin. "Sasakay ka ba o bag
mo lang dadalhin ko sa hospital?" Mariin na tanong nito.

Hindi ko alam kung bakit bago sumagot eh tumingin muna ako kay Oppa.

He looked at me too, kita ko sa mata nya na ayaw nya ako'ng pasamahin.

I sighed. "O-oppa, bumalik ka na. I can manage." I smiled at him bago ako tuluyang
lumapit sa motor ni Joon at sumakay.

I was still looking at Oppa when Joon grabbed my hands, tapos sya mismo ang
nagpulupot nun sa bewang nya. Nagulat ako, so natural na hinila ko kamay ko pero
agad nya na nahuli ulit yun. Then without sayung a word, pina andar nya na yung
motor.

Blanko yung utak ko the whole time na umaandar yung motor.

Bigla kaming tumigil sa tapat ng isa'ng grocery.

"Ano'ng gagawin-" Magtatanong pa lang sana ako ng bigla syang kumalas mula sa
pagkakayakap ko at ibinaba ang stand ng motor.

"I'll buy something."

And then he went in.

Bumaba rin ako.

Joon's very unpredictable. Sasama ba sya sa hospital? What is this?

After almost ten minutes, lumabas sya, may dala na fruit basket.

"What- Magda- Sasama ka sa akin sa hospital?" Hindi ko alam sasabihin ko.

"Wag kang slow, Aura." Naiiling na sabi nito. "Hold this."

We arrived at the hospital na medyo confused pa rin ako.

Masarap lang talaga dukutin yung mga mata nung mga nurse at tao na kung makatingin
kay Joon eh parang pagkain na first time nila makita.

Shit.

This gangster is really insanely good looking.

"Where's your mom's room?" Kunot noo na tanong nya sa akin.

Hindi ko napansin na tumigil na pala kaming maglakad. "Nasa kabilang wing pa sya."
Sagot ko bago naunang naglakad.

Huminga ako ng malalim bago binuksan yung pinto. It's a private room. All expense
paid naman nung naka bangga yung lahat ng medical needs ni mommy, and i am glad
about it. Halatang mayaman rin naman yung naka bangga at hindi sila nagkukulang,

I slowly opened the door. Nilingon ko si Joon. Muntik pa ako'ng mauntog sa balikat
nya dahil nasa likod ko lang pala sya at ang lapit lapit pa.

Mom's reading a book. Naka elevate na yung head board nya, pero wala si kuya sa
paligid. Baka bumaba lang.

"Mommy.." Mahinang tawag ko.

Nilingon nya ako, and i don't know kung is it just me, or talagang nakita ko na
ngumiti si mommy the moment na pumasok si Joon after me?

"Aura.." She said looking at me. "I guess Joon's not that busy anymore?"

I faked a smile. "Eh. O-opo." I said bago lumapit sa kanya.

"Good afternoon po." Ugh! That other side of Joon again.

"Good afternoon din, Joon. Ngayon na lang kita ulit nakita. Aura said you've been a
bit busy."

I bit my lip. Yes, i lied so many times to mom whenever she asks where's my
supposed to be boyfriend. I know na i wasn't suppose to lie, na dapat sana sinabi
ko na lang na wala na kami. Pero pakiramdam ko madidissappoint sa akin si mommy.

I saw Joon scratched his head in a very cute manner. "Yeah, i'm sorry about that
Tita. Just caught up with some affairs. Pasensya na kung ngayon lang ako naka
dalaw." Tapos nilapag nya sa bedside table ni mommy yung fruitbasket.

"Hindi ka na sana nag abala. Thank you." Nakangiti si mommy.

Napasimangot naman ako.

How come na gustong gusto ni mommy si Joon? Parang napagsabihan pa ako nung makita
na hinatid ako ni Shin. May boyfriend na daw kasi ako. Kung kilala kaya ni mommy
yung totoong Joon, magustuhan nya pa kaya sya for me?

"Nasan si kuya mommy?" I asked. Umupo sa tabi ko si Joon, then got his cellphone
from his pocket. I tried not to acknowledge his presence.

"PInauwi ko muna. Sabi ko, papunta ka naman na. And, kailan ba ako pwede lumabas?
These injuries can heal at home."

"Mommy, wag ka na po makulit." sabi ko. "Baka mamaya lumala pa yang mga sugat mo.
At least nachi check ka ng mga doctor dito.

Ever since magising si mommy, nag usap kami ni kuya na huwag na muna banggitin si
Daddy or kung nagkita sila. Eventually, kapag gustong mag kwento ni mommy,
ikikwento nya naman yun sa amin.

Pinagbalat ko ng apple si mommy, habang si Joon naman ay busy sa cellphone. Si

mommy, tinuloy yung pagbabasa.

Kakalapag ko pa lang ng platito sa table na naglalaman ng apple when someone

knocked.

Mabilis na tumayo si Joon tapos sya yung nagbukas.

It's one of my mom's friends way back.

Nakita ko na napatigil yung babae nung nakita si Joon.

What , don't tell me na pati sya naga gwapuhan sa lalaki?!

Niluwagan ni Joon yung pagkakabukas ng pinto, then inalis na ng babae yung tingin
nya kay Joon na halatang naasiwa.

"Selina." Mahinang sabi ni mommy.

Nag beso ang dalawa.

Kaunting kamustahan, hanggang sa sabi ni mommy, maglibot libot muna kami ni Joon sa
labas. Ano to, themed park? Maybe may gusto lang sila pag usapan.

Nung makalabas na kami ng pinto, tsaka ko lang na realize na magsosolo kami ni

Joon.

Kunyari ay wala lang na nauna ako maglakad. I can feel na sumusunod lang sya.

"Where are we going?" I heard him ask.

"H-hindi ka pa ba uuwi or babalik sa school?" I asked, not looking back at him.

"Nope, not yet. Gusto mo ba na umalis na ako?"

That question made me stopped walking, at liningon ko sya. His hands were on his
pockets, and he looked liked a caught puppy.

"Joon.." Hindi ko alam ang sasabihin ko actually.

Nasa corridor kami pero walang masyadong tao. Private hospital kasi.

"Aura. About last time.." Halatang hirap na hirap ito magsalita.

"It's alright. Hindi mo naman ako kailangan sagutin just because i confessed. Isa
pa, wala naman ako'ng tinanong para sumagot ka. I just told you that i like you." I
forced a giggle.

Then tumalikod na ako at nagsimulang maglakad ulit.

Hindi na rin nagsalita si Joon pero ramdam ko na sumusunod pa rin sya.

Nakita ko yung side exit, may mini park at ilang bench dun. May ilang pasyente na
naka wheelchair ang naka tambay. Lumaba ako tapos tumayo lang sa gilid. Just like i
expect, Joon stood next to me.

Almost three minutes yata kaming naka tayo dun.

Until his phone rang.

Nilingon ko sya at mukhang hindi nya gusto kung sino man ang tumatawag sa kanya
kaya naka simangot ito at kinancel yung tawag.

"You can go kung may pupuntahan ka pa." I said.

Tiningnan nya ako. "I'm sorry, Aura."

Tiningnan ko lang din sya.

Tapos bigla syang tumalikod at umalis.

That's clearly a rejection, right?

FIFTY -

Sinulit ko na ang mag emo habang mag isa lang ako. Nag libot libot ako sa garden ng
hospital.

Inasahan ko naman na irereject nya ako. Mas okay na yun kesa mukha ako'ng tanga na
nabibigyan ng pag asa tuwing sumusulpot sya kung saan.
Pagbalik ko sa room ni mommy, andun na si kuya, at wala na yung kaibigan ni mommy.

Sinabi ko na hindi na nakapagpaalam si Joon dahil may emergency na pinuntahan.

Another freaking lie.

"Pupunta daw mamaya sila Mrs. Roque." Sabi ni kuya sa akin. Yun yung naka bangga
kay mommy.

Tumango lang ako.

Hindi na rin namin nagawang magalit sa mga ito since aksidente talaga ang nangyari.

Medyo kating kati na ako itanong kay mommy kung nakausap nya ba talaga si Daddy
pero tinikom ko na lang ang bibig ko. Baka lalo ma stress si mommy.

"Kamusta pala performance mo, Aura?" Mom asked me smiling.

"Okay naman po. Nakaraos din."

"Baka naman nagkalat ka dun." Pang aasar ni kuya.

"Of course not." Agad na sagot ko. "I never knew na kaya ko magsayaw ng ganun."

"I told you, Aura. Practice lang ng practice." Sabi pa ni mommy.

"Oo nga po, eh. Test na lang aalahanin ko."

"Speaking of test. Alistair, kumpleto ka na ba sa requirements para sa upcoming

test nyo?" Mom suddenly asked.

Maarte sa St. Francis eh. May kung anu ano'ng kaek-ekan bago ka maka kuha ng permit
sa test.

"Yes, mommy. Don't worry." Sabi lang ni kuya.

Bumili si kuya ng merienda sa canteen and we ate merrily.

When Mrs. Roque came, sinabi ni mommy na gusto nya ng umuwi. Na sa bahay na lang
sya magpapahinga. Mrs. Roque insisted na mag hire sya ng private nurse para kay
mommy pero tumanggi si mommy. Kaya nya naman daw sarili nya.

The woman just can't argue with mom. Mabait naman kasi si Mrs. Roque, nerbiyosa
lang talaga.

Kinabuksan pwede na lumabas si mommy. Since magulo pa rin naman sa school, half day
na ako pumasok dahil inasikaso ko pa mga kailangan ni mommy habang nasa bahay lang
sya.

Pwede naman sya bumalik sa resturant once na okay na sya.

"Beshy." Papasok na ako ng room ng tawagin ako ni Jelly.

Oo nga pala. Hindi pa kami nakakapag usap dahil naging busy na rin ako mula ng
maaksidente si mommy.

"H-hi beshy.." Ang tanging nanulas sa labi ko.

"Pwede ba tayo mag usap?" She asked. Seryoso yung mukha nya.

Kinabahan ako. Please, sana wag ito tungkol kay Joon at sa pagkain nila ng sabay sa
canteen.

Tumango lang ako.

Tumalikod sya at naglakad papunta sa dulo ng corridor.

"Uhm. Beshy.." I wanted to talk first and ask her.

"About dun sa pagkain namin ng sabay ni Joon, wala ako'ng excuse na sasabihin.
Gusto ko lang ipaalala sayo na bestfriend mo ako at hindi hindi yun magbabago."
Mabilis na sabi ni Beshy. "I don't know but i'm feeling like we've been drifting
apart, Aura. Ayoko ng ganito. Lumipat ako sa school na to para sayo, para makasama
ka."

Bigla ako'ng na guilty.

What have i been doing?

"I-i know. I'm sorry Beshy. I' ve been caught up with so many things.." Nauutal na
sabi ko sa kanya.

Then she smiled. "Gusto ko lang naman bumalik yung dati."

"Y-yun din naman gusto ko." I said sincerely.

"But.. Aura. What happened between you and Joon?"

Napalunok ako ng laway sa tanong ni Beshy.

"You've been acting weird, Joon too. Everyone's acting weird."

"Beshy kasi.. diba nga inamin ko sa kanya na gusto ko sya? Shin told me he likes me
too. Tapos si Argyl, gusto ako'ng lumayo kay Shin dahil nakatakda na daw silang
ipakasal in the future." Parang gumaan yung pakiramdam ko the moment na sinabi ko
yun.

"Wha- what?"

Tumango lang ako. "My God, Beshy. Ano'ng sinabi mo kay Shin? And kay Argyl?"

"Eh Beshy.. hindi ko alam. Hindi ako nagkaroon ng chance makausap si Shin ulit. Si
Argyl naman.. i don't know. I'm confused." Hinawakan ko yung ulo ko.

Bigla ako'ng yinakap ni Beshy. "It's okay. Make up your mind. " Tapos humiwalay na
sya. "Gusto mo rin ba si Shin?"

Napaawang ang labi ko sa tanong ni Beshy.

Gusto ko'ng sabihin na hindi, dahil si Joon yung gusto ko.

Pero parang may pumigil sa akin.

Nangunot yung noo ni Beshy. "Beshy.. wag mo'ng sabihin na gusto mo rin si Shin?"

"I- H-hindi naman sa ganon.." Okay, nauutal na naman ako. Why the hell can't i just
say na hindi ko gusto si Shin? na si Joon lang ang gusto ko?
Beshy sighed. "Okay, fine. Let's not talk about it now."

The moment na sinabi yun ni Beshy, para ako'ng nabunutan ng tinik sa lalamunan.

Hinila na ako pabalik sa room ni Beshy. Kakaunti lang kami dun dahil nasa hall yung
mga kaklase namin.May ilan na naglalaro sa mga dala nilang gadget.

"Tara, sabay na tayo'ng mag lunch." Aya ni Beshy. She got her purse from her bag
tapos hinila nya na ako sa canteen.

Hindi ko pa nakikita yung iba ngayong araw.

"Nakita mo na ba sila Oppa?"

"Yes. Magkakasama sila nila Kidd." Beshy said.

Tumango tango lang ako.

Habang kumakain kami ni Beshy ay bigla ko'ng naalala yung coffee shop ni Ziel.
Bumalik ang pagka mangha ko sa coffee shop na iyon kaya sinabi ko kay Beshy na
pumunta kami dun one time.

"Really? Mukhang maganda nga. Daan tayo later bago umuwi."

Tumango lang ako, since nakakapalakd naman si mommy, at hindi naman sya makulit at
umiinom naman ng gamot.

"Uy, nandito lang pala kayo. We've been looking to the both of you." Mula sa likod
ko, nakita ko sila Kidd at Min Jae.

Papasok pa lang sila Oppa, Shin, Argyl and Cheska.

"H-hello." Sabi ko sa kanila.

Tumawa yung dalawa matapos magkatinginan.

Sumimangot ako. Ako ba pinagtatawanan nila?

"What's funny?" Tanong ko sa dalawa na ininvite na ang sarili nila at umupo na din
sa table namin.

"Nothing." Halos sabay pa na sgaot ng dalawa.

Sa kabilang table naman umupo sila Oppa.

"Hi Aura! Jelly!" Bati nila Argyl at Cheska.

Sinulyapan ko si Shin na tila engrossed na engrossed sa pakikipag usap kay Argyl.

Something inside me urged na ako dapat yun. Shit.

Siniko ako ni Beshy, at doon ko lang napansin na nakatitig na pala ako kay Shin.

Asan ba si Joon?

"Babalik ka pa ba sa hospital later?" Min Jae asked me.

Umiling ako at sumipsip sa buko shake ko. "Nakalabas na si mommy kanina sa

hospital. Why?"

"Wala naman." Kibit balikat na sabi ni Min Jae.

Nagkatinginan lang kami ni Beshy. Gusto ko na mag bonding muna kami ni Beshy ng
kami lang mamaya. At excited na ako na makita nya yung coffee shop ni Ziel na
pinsan ni Kidd.

Pagkatapos namin kumain ay dumiretso na kami sa hall pabalik.

Nanuod kami ng performance from other clubs.

"Sabay ka na sa akin umuwi Aura." Nagulat ako ng habulin kami ni Kidd at sabihin
yun.

"Sa akin ka na lang sumabay Aura." Sabi naman ni Min Jae na sumulpot sa tabi ni
Kidd.

Nagkatinginan yung dalawa.

"Hey, hey." tawag ko sa kanila. "Sige na, mauna na kayo umuwi. Kay Beshy muna ako
sasabay ngayon."

"Saan kayo pupunta? May pupuntahan ba kayo?" Si Kidd naman iyon.

"Ay nako. Wag nga muna kayo manggugulo. Girl bonding muna to." Sabat ni Beshy.

"Grabe naman to si Jelly! Babae din naman kami ah?" Tapos nag posing na parang
bakla si Min Jae. Naka peace pa.

Bumunghalit kami ng tawa nila Jelly at Kidd. Lumapit sa amin sila Oppa.

"Ano plano? Uuwi ka na ba Aura? Isasabay na kita." Tila cassual na tanong ni Oppa.

Lahat kami napatingin sa kanya.

"What?" Nagtataka na tanong ni Oppa.

Tumawa ako. "Ano ba, why is everyone so generous today? Anyway, kay Beshy muna ako
sasaby ngayon. Thank you Oppa." sabi ko na lang na naka smile.

Nagkamot ng ulo si Oppa.

Biglang napunta yung tingin ko kay Shin.

He was looking at me, intensely. Nasa pocket nya yung mga kamay nya at nakatingin
lang sya sa akin.

Para ako'ng biglang nanghina.

Hinakan ako ni Beshy sa braso. "Beshy, tara na?" Aya nya.

Tumango lang ako.

"Bye guys!" KUmaway na lang kami nila Beshy sa kanila.

"Ang weird ng mga yun ha." Sabi na lang ni Beshy.

"Forever weird na yung mga yun, lalo na yung dalawang bugoy." Tukoy ko kila Kidd at
Min Jae.

Since natatandaan ko naman yung way papunta sa coffee shop, tinuro ko na lang sa
driver ni Beshy kung saan. Natawa ako ng makita yung mukha ni Beshy. Parehong
pareho kami ng reaction ng makita ko rin to before.

"Isn't it nice?"

"Grabe Beshy. Ang astig. Ngayon lang ako naka kita ng ganito." Linilibot libot pa
ni Beshy ang tingin habang naglalakad kami papasok. Hindi naman kasi ganun kalaki
yung parking space kapag pinasok pa sa sa loob ng gate

Luminga linga rin ako. Tinitingnan ko kung nandito si Ziel ng bigla na lang ako
makarinig ng lagabog sa tabi ko.

Nakita ko na lang si Beshy na nakahiga na sa sahig habang may parang nakapatong sa

kanya.

"Ahhhhhhhhhhhh!" Beshy shouted tapos tinulak yung lalaki na nakadagan sa kanya.

Parang nataranta rin yung lalaki at mabilis na tumayo.

Ganun din ginawa ni Beshy.

"What the hell! Hindi ka ba marunong tumingin sa dinadaanan mo?!" Galit na galit na
tanong ni Beshy.

The guy in white with red hair ay busy magpagpag ng damit. Bahagyang nakatalikod
yung lalaki sa akin.

"Excuse me? I was in a hurry at ikaw ang hindi tumitingin sa dinadaanan mo!" The
guy said.

Napatigil ako dahil pamilyar yung boses nya.

Tinapik ko sa balikat yung lalaki, then he looked my way.

"Z-Ziel?"

"Aura?"

I smiled. "Ziel, ikaw nga!" Natuwa naman ako ng makita to'ng kulokoy na to.

"Beshy, kilala mo ba yang walang modo na yan?" Beshy went into my side.

Nawala yung ngiti ni Ziel. "Kasama mo ba yang clumsy na yan?" Kunot ang noo nito.

"Clumsy? How dare you call me clumsy! Ikaw na nga tong naka bangga eh!" Lumabas na
naman pagka mahadera ni Beshy.

"Of course not! Ikaw ang unang bumangga sa akin. Ang puti pa naman ng damit ko. Now
look!" May stain na nga ito.

"Eh teka. Wag na nga kayo mag away!" Awat ko. Kapwa sila hindi nagsalita.

"Ziel, this is my bestfriend, Jelly. Beshy, sya si Ziel. Pinsan sya ni Kidd at sya
may ari ng coffee shop na to." Pagpapakilala ko.

Natawa na lang ako ng mag irapan yung dalawa.

"Bakit ikaw lang pala?" Ziel then asked.

"Girl bonding." sagot ko na tinuro si Beshy.

"Ah, okay. Sige. Mauna na ako, Aura. I have to attend to some matters." Umirap lang
ulit si Ziel bago umalis sa harap namin.

"Aba! Kala mo kung sino. Nang irap pa!" Inis na pahabol ni Beshy.

Natawa lang ako. "Tara na nga Beshy. Pumunta tayo dito para mag relax, mukhang na
stress ka pa." Hinila ko na sya sa loob.

Pinili namin yung table na katabi ng malaking bintana sa sala.

Iilan lang ang tao that time, puro pa engrossed sa pagbabasa o pakikipag kwentuhan.
So iniwan namin ni Beshy mga bag namin sa upuan at pumunta ng counter.

Nag usap kami ng oorderin.

"Hi Miss Aura! Welcome back." Nagulat ako ng bigla ako'ng batiin nung lalaki sa
counter. Pati yung cashier sa tapat namin mukhang nagulat.

"Huh?" Gulat na tanong ko.

"Kilala mo?" Bulong ni Beshy.

Tumawa yung lalaki. "Ako kaya yung cashier nung pumunta kayo dito last time ng
boyfriend mo. Si Kidd." Naiiling na sabi nito.

Nagkatinginan kami ni Beshy. "Boyfriend? Kidd? Kailan pa Beshy?!" Nanlalaki na

tanong ni Beshy sa akin.

Natawa ako. Then i told her to be quiet.

"Natatandaan na kita." sabi ko na naka ngiti sa lalaki.

Tumawa lang ito. Tapos sinabi na namin order namin. Then bumalik na kami sa upuan
since malapit lang naman sa counter.

"What was that guy's talking about? Boyfriend mo daw si Kidd?!" Hindi na napigilan
ni Beshy magtanong ng naka upo na kami.

"Well, last time kasi na pumunta kami dito, Ziel thought na gf ako ni Kidd. Hindi
na lang din kami nag deny. Nakakatawa nga reaction nila. Sa wakas daw nagka GF na
si Kidd." Naiiling na sabi ko.

"Don't tell me no girlfriend since birth si Kidd?" Tanong ni Beshy.

Tumawa ako. "Looks like it."

"Hmm. Ang mga cutiepie na kagaya ni Kidd ay hindi dapat tumanda ng ganyang hindi
nagkaka gf." Nakanguso na sabi ni Beshy.

"At bakit naman?"

"Sayang no. Sayang ang itsura. Pang rampa ang ganung Bf."
"Asus. Gawain mo sa mga naging bf mo." I teased her.

"Kasama na rin yun, no. Hindi na mawawala."

Then tinawag na kami. Si Beshy na lang yung kumuha nung order.

Kasalukuyan na kaming kumakain ng biglang may limang lalaki yung pumasok sa

entrance ng coffee shop. Hindi na sana namin papansinin ni Beshy kung hindi lang
malakas yung pagkaka salita nung isa.

"Where the hell is Ziel?!" Parang kulog ang boses na iyon na halos lahat ng
customer eh napalingon.

Hindi namin narinig yung sagot ng cashier.

Pero napanganga kami ni Beshy ng makilala kung sino iyon.

"Fuck. What's that freak doing here?!" Kunot noo na tanong ni Beshy.

Mabilis na kumabog yung dibdib ko.

Si Cyde Gabriel, kasama yung mga alipores nya.

Yumuko kami ni Beshy. Ayokong makita nya ako.

"Beshy, umalis na tayo. Tara." Tuamyo ng mabilis si Beshy, isinukbit yung bag,
kinuha yung frappe nya at hinila ako patayo. Hinila ko na rin bag ko, naiwan ko na
coffee ko.

Mabilis kaming naglakad palabas ng pinto.

Malapit na kami sa gate ng may tumawag sa akin.

"Alaura Marquez." Muntik na ako'ng mapatalon sa takot ng marinig ko iyon.

Kapwa kami napatigil ni Beshy maglakad. Tumayo lahat ng balahibo ko sa katawan.

Naramdamam ko ang mga yabag papalapit sa akin.

"Don't be rude and look at me." Sabi pa ng lalaki.

Dahan dahan kaming lumingon sa kanya.

I gasped the moment na makita ko yung smirk na tila nakapaskil na sa labi nya.

"We've meet again." Nasa likod nya lang yung mga alipores nito.

"P-please, Cyde.." Hindi ko alam kung bakit ko iyon sinabi. All i know is i'm
trembling with fears. Hindi biro ang takot na nararamdaman ko sa lalaking ito.

"What? Please what? Are you begging for something, Ms. Marquez?" Lumapit pa sya sa
akin.

Napaatras kami ni Beshy.

Cyde grabbed my hand, nabitawan ko sa isang kamay ko yung bag ko.

"What are you doing? Bitawan mo sya!" Beshy shouted.

Tumawa si Cyde. "Alam mo, kayong magkaibigan, iritang irita na ako sa inyo eh."

Humigpit yung pagkakahawak nya sa kamay ko. "Cyde nasasaktan ako, ano ba..."
Mahinang sabi ko.

"Lumalaki ng lumalaki atraso mo sa akin, alam mo ba iyon?" His eyes screams anger.

Biglang may tumikhin sa likod namin ni Beshy.

"Hindi ko alam na pumapatol ka pala sa babae, Cyde." It's Ziel.

Nakabalik na pala sya.

Tumawa si Cyde. "Dumating ka din sa wakas." Pero hindi nya pa rin ako binibitawan.

"Bitawan mo ang girlfriend ng pinsan ko." Matigas na sabi ni Ziel. His eyes..
parang biglang naging malamig iyon. Nawala yung parang laging nakangiti na mata ni
Ziel.

Marahas ako'ng binitiwan ni Cyde, napa atras ako. Buti nasalo ako nila Beshy at
Ziel kung hindi ay natumba na ako. Pinulot ko yung bag ko, at hinawakan yung parte
ng kamay ko na hinawakan nya. Shit, may pasa na naman.

"Speaking sa pinsan mo. May atraso pa sya sa akin. Hindi ba, Aura?" He looked at me
creepily. Naalala ko bigla yung sa hotel.

"It doesn't matter. Umalis na kayo dito, Cyde. Baka nakakalimutan mo na teritoryo
ko to." Seryoso pa si Ziel. Bigla ay parang ibang tao sya.

"Relax. Yan ka, eh. Palagi kang hot." Biglang sai ni Cyde. "Pumunta lang naman ako
rito para sabihin sayo na pagsabihan mo mga tao mo. Masyadong mapupusok." Umiiling
pa ito.

"Fuck off." Yun lang yung sinabi ni Ziel, tapos bigla nya na kaming hinila ni Beshy
papasok sa loob. Para kaming papel na tinangay lang ni Ziel. Nag make way yung mga
alipores ni Cyde.

Narinig pa namin yung mahinang mura ni Cyde.

FIFTY ONE -
Agad na binitawan ni Ziel yung kamay namin na hinila nya ng makapasok na kami sa
coffee shop. Nakita ko sa bintana na isa isa ng palabas sila Cyde ang mga alipores
nito.

"Uhm, pasensya na. Medyo muntik ka ng masaktan ng gago na yon." Bumalik sa pagiging
masigla yung mukha ni Ziel. Wala na yung coldness sa mga mata nya.

Nangunot ang noo ko. Parang may kakaiba talaga dito.

Hindi nagsalita si Beshy.

"W-what happened there? Magkagalit ba kayo ni Cyde?" Tanong ko.

Ziel just chuckled. "Sino ba ang hindi galit dun? Fair enough, galit din sya sa
lahat." Kibit balikat na tugon ni Ziel sa amin. "Kilala mo yun? Muntik ka ng saktan
ah." Bigla ay nag alala ang lalaki.

"Er. Me kasalanan ako dun. He hit on me, eh nakulitan ako. I had to do some action.
Binuhusan ko sya ng tubig sa mukha. So palaging ganun kapag nakikita nya ako."
Nakangiwi na sabi ko.

Tumawa ng malakas si Ziel. "Ayos yon. He deserve that." Umiling iling ito.

"Tara na nga Beshy." Biglang sabi ni Beshy.

"Bakit ka ba nagmamadali?" Si Ziel ang sumagot.

"Ano ba pakealam mo, ha?" Sumagot naman si Beshy.

"Hey, teka. Wag na nga kayong mag away." Pagitna ko sa dalawa. Para silang aso at
pusa.

"Yang kasama mo kasi eh." Sabi ni Ziel.

"Yang lalaking yan kasi." Sagot naman ni Beshy.

"Tama na, wag na kayo magbangayan." Saway ko ulit.

"You can still stay. Since dito naman nangyari yung gulo, umorder na lang kayo ng
kahit ano, on the house." He said smiling.

"We?" Automatic na sabi ko.

"Oo nga." Boyish ang ngiti na binigay nito.

"I'm serious."

"Baka malugi ka na nyan, lagi na lang ako'ng libre." Sabi ko.

He laughed. "Kung gusto mo mag part time ka dito."

Nawala ngiti ko. "Seryoso?" Akalain mo nga naman.

"Aw. I was just kidding. How can i make you work here? Baka sipain ako ni Kidd."
Naiiling na sabi nito.

"Beshy, ano ka ba? Why are you going to work here?" Hinila ni Beshy yung kamay ko.
"I'm serious. Pero mas okay kung weekends lang. Wala naman ako ginagawa." I
explained.

Ziel chuckled.

"Ano ka ba? Why are you laughing? Tell her you're not serious!" Beshy poked Ziel on
his waist.

"Aw! What the-" Napatigil sa pagtawa si Ziel. "Don't you touch me!" Kunot noo na
sabi nito kay Beshy.

"Hay. Kayong dalawa, ha. Tandaan nyo, the more you hate is the more you love."
Bigla ay sabi ko.

"Yuck!" Sabay na sabi ni Ziel at Beshy na kapwa pa lumayo sa isa't isa.

Ako naman yung tumawa. "Para kayong ewan." Then binalingan ko si Ziel. "Seryoso
ako. I wan't to work part time." I gave him a smile.

"Sure!" Malapad ang ngiti naman na sabi ni Ziel.

I just saw Beshy rolled her eye balls.

MIN JAE'S POV ---

"Sasabihin mo ba?" Binasag ko yung katahimikan na namamagitan sa amin ni Kidd

habang nagsisipa kami ng bato.

Kasalukuyan kaming nasa likod ng bahay nila. Matapos mangulit ni Kahi ay napagod
din kaya nag some time alone kami ni Kidd.

"Yung alin?" Mahinang tanong nya.

"Kay Aura." Mahinang sabi ko rin.

Mula sa pagkakayuko, tumingin sya sa akin. "Bakit, sasabihin mo?"

I shrugged my shoulders. "Ewan ko. Siguro. Baka."

"This is insane." Mahina pero mariin na sabi ni Kidd.

"It really is." Sang ayon ko.

"Pero panindigan na lang natin. I mean about Shin and Aura.."

Tumango ako. "Fine with me."

Tapos katahimikan na naman.

"Hoy, kayong dalawa." Nilingon namin si Kahi na nasa likod namin.

Napasimangot kami. Akala ko pa naman pagod na sya sa pang iinis.

Tumawa lang ito.

Kahi is loud. Kung baga, hindi sya kagaya ng mga ordinaryong babae na nabibilang sa
mga kagaya naming mayayaman na in lay man's term eh pa-virgin. Yung sobrang hinhin?
Kahi is far from that.

Pwede nga syang pagkamalan na tomboy, kung hindi lang ito ubod ng sexy manamit.
Magaslaw lang talaga gumalaw at magsalita. Rebelde din. May pinagmahan si Kidd.

"What do you want?" Angil ni Kidd.

"Uh. My baby bro." Iiling iling pa ito. "Ziel just called me. And guess what?"

Nangunot yung noo namin ni Kidd. Now he got our attention.

"Ziel said na medyo pinilit sya ni Aura na mag part time sya sa coffee shop. Bale
Saturday and Sunday, nandun sya."

Nagkatinginan kami ni Kidd.

"That's not what surprised me." Biglang sumeryoso yung mukha ni Kahi.

"What? Pwede ba, sabihin mo na." Iritado na sabi ni Kidd.

Natawa na lang ako. Parang tanga to'g magkapatid na ito. Kapag nagbabangayan sila,
minsan naiisip ko na kung may kapatid ba ako na mas matanda sa akin, ganito din ba
kami?

Joon has Hyuna. Shin has Jiro. Bali protective instincts ang unang unang nakikita
ko sa kanila. Pero kila Kidd at Kahi? It's always bickering.

Pero alam ko kung gaano kamahal ni Kidd si Kahi.

I even remember Kidd buying Kahi her pantyliners in the nearby convenience store
dahil nawalan ng supply si Kahi. Kidd was red all over the moment na babayaran na
namin sa cashier.

"Ziel mentioned Aura as your girlfriend. At ang saya saya nya pa. Ha! Sinasabi ko
na nga ba! Bakit pa ba kayo nagdedeny the last time na pumunta kayo dito?" Dinuro
duro ni Kahi si Kidd na para bang mortal sin ang ginagwa nito.

Wait.. what?

"Si Aura?!" Bulalas ko. "The fuck, man!" Parang biglang nagkaroon ng butterflies sa
tyan ko. The idea na si Kidd at Aura.. aish! Ayoko!

"Relax!" Kidd smirked to the both of us. "We went there one time, akala ni Ziel si
Aura girlfriend ko. Hindi lang kami tumanggi. On the house na yung order namin."
Then Kidd shrugged his shoulders.

"Ay!" Kahi pouted. "Akala ko pa naman.. I like Aura for you." She said.

"Hindi sila pwede." Agad na sabat ko.

"Bakit, ha? Gusto mo rin si Aura no? Umamin ka!" Biglang ako naman yung dinuro duro
ng daliri ni Kahi, napapa atras ako.

"What?! No!" Biglang tanggi ko, sabay tingin kay Kidd. He just grinned.

"Asus!" Nakahalukipkip na sabi ni Kahi. "Ang hirap nyo intindihin. Andyan na sa

harap nyo, hindi nyo pa amuhin. And then they say na kaming mga babae ang mahirap
intindihin..."

"The fuck you saying?" Salubong ang kilay na tanong ni Kidd.

"Wala!" Kahi said tapos iniwan na kami.

Nagkatinginan na lang kaming dalawa ni Kidd.

RANCE'S POV --

I don't know kung ano ang gagawin ko.

Everyday i get drawn to Aura. Pero wala ako'ng magawa. Nawala na sa isip namin ni
France yung plano namin. Alam ko naman na genuine yung pakikipagkaibigan nya kay
Aura simula pa lang, kaya nakaka guilty na inisip ko na gamitin yung dating pagka
gusto sa akin ni Aura para hiwalayan si Joon.

Naghiwalay naman na sila.. pero ako yung parang mas natuwa.

I realized na noon pa pala, spesyal na talaga si Aura. Hindi ko alam kung bakit
ngayon ko lang naisip yun. Hindi ko naman ikinakailan na siguro, minahal ko talaga
si France.. pero yung kay Aura kasi, parang biglang bumalik agad ng feelings ng
biglaan na hindi ko alam na ganun pala ang meaning noon.

Pero hindi na kami ganun ka close ng dati.

Kapag lalapitan ko sya, ayaw ko naman iwanan si France, or kasama nya na kung hindi
yung bestfriend nya, sila Kidd or Min Jae. Sila na yung mas naging close.

"Hey! Kanina ka pa tulala."

Hindi ko namalayan na dumating na pala si France.

Tumawa lang ako. "Kanina ka pa?"

"Something's bothering you. What is it?" Imbes ay tanong nya. Hinila ni France yung
upuan at umupo sa tabi ko.

Nasa favorite coffee shop namin kami ngayon. Bibili kami ng materials para sa
project naming dalawa na ipapasa rin namin that Monday. Exam week na next week, eh.

"Wala." Then i laughed.

Sumimangot sya. "Ang fake mo." Naiiling na sabi ni France.

"What? I'm fine, really."

"Okay, sabi mo eh." Nagkibit balikat na lang sya. "After natin mamili, ano gagawin
natin? Ayoko muna umuwi. Andun si Ate, sesermunan lang ako nun about kay Joon."
Nanulis yung nguso ni France.

I sighed. "May point naman kasi sya."

"Pero paulit ulit!"

I chuckled. "I understand."

Umorder ng frappe si France. She came back na dala na yung order nya. Paubos na
yung sa akin at hinihintay ko na lang sya matapos.

"France."

"Uhm?"

"Mahal mo pa rin ba si Joon?"

Nangunot yung noo nya. "What's with that question?" Natatawa na tanong nya.

"Wala lang. Lately kasi, you don't rave about him like the usual."

"Well, hindi naman nawala yung pagmamahal ko sa kanya. Kahit kailan. Kahit pilitin
ko pa. Pero nakakapagod maghabol." She explained like it wasn't that big deal.

"That's new." Sabi ko na lang. "Or maybe, medyo nakampante ka na since wala na sila
ni Aura."

"Maybe. But you know that I'm not a bad person. Kahit papaano naman, naintindihan
ko si Aura."

Hindi ako sumagot.

"Ikaw?"

"Ano'ng ako?" Tinuro ko pa dibdib ko.

"Ano'ng bago sayo? Lately.. parang ang daming nagbago."

"Wala ha!" tapos tumawa ako. "Tara na nga, maglibot na tayo."

Wala ng nagawa si France kundi bitbitin ang frappe nya at sumunod sa akin sa loob
ng mall.

Namimili na kami sa National Bookstore ng may makita ako'ng pamilyar na mukha na

papasok sa establishment.

Si Joon at si Ferlin.
Ferlin went in first, tapos parang bored lang na sumusunod si Joon. I'm not nosy,
but na curious ako. Uso sa amin ang arranged marriage chuchu kahit nasa High School
pa lang to give us plenty of time, at sa nakikita ko ay malamang na arranged sila.

Pero bakit sumusunod si Joon? I mean.. kung kaming lima mga rebelde, si Joon ang
pinaka. Hell, he's even his father's enemy. Kami nila Shin at Kidd, medyo may gap
lang sa mga parents namin. Si Min Jae naman, well, grand parents na nito ang
nagpalaki dito.

At alam ko rin kung gaano kawalang interes si Joon sa mga babae.

Gusto nya ba si Ferlin?

Pero alam ko na yung way ng pagtingin nya dati kay Aura ay hindi basta basta. How
dare he drop her like a hot potato tapos biglang may Ferlin na sumulpot? Joon's dad
can't threat him na baka mawalan sya ng mana dahil alam ko na ang manahin ang
company nila ang huling gagawin nito.

His mom's wealthy too, at doon pa lang masagana na ang buhay ng lalaki.

Nung malaman ko na naghiwalay na sila, hindi ko alam kung paanong hindi naging
awkward ang sitwasyon. I mean, halos palagi kaming magkakasama. Maybe dahil sa
hindi nagpakita ng kahinaan si Aura.

Kita ko na nasaktan sya, pero hindi sya bitter. She acted like a matured person
kaya hindi nya deserve kaawaan dahil sa break up nila ni Joon.

"Huy! Yan ka na naman!"

Nasa tabi ko na pala si Cheska dala dala yung mga materials.

"Bayaran na natin to." Nakanguso na sabi ni CheskaFrance.

Nilingon ko muna ulit kung nasa saan sila Joon at Ferlin, pero wala na sila sa
paningin ko. Tinulungan ko na lang si France magdala ng mga materials then we
headed to the cashier.

"Wow! Tinkerbell notebook!" Nanlaki yung mga mata ni France ng may makita kaming
stall kung saan may naka display na notebooks.

Kukunin na sana ni France yung notebook ng may kamay rin na humawak doon.

"F-ferlin?" Nagtataka na tanong ni France.

Muntik na ako mapaatras ng makita si Ferlin. Nasa likod nito si Joon.

"Uy, Rance, Cheska." Bati ni Ferlin. "Gusto mo ba? Sige sayo na." Tanong ni Ferlin
kay France about the notebook tapos binitiwan na ito. She was smiling at papalit
palit ang tingin nya sa amin.

Tumango at ngumiti din ako.

"U-uy, Joon! M-magkasama pala kayo.." France said, her smile slowly fading, but had
to smile widely again.

Hindi nagsalita si Joon. He looked bored.

"Yeah, may bibilhin ako, sinamahan nya lang ako." Tukoy ni Ferlin kay Joon.
"Oh, alright. Kami rin ni Rance. Project stuff." Sagot ni France sa kanya.

Tinitingnan ko lang si Joon the whole time at wala itong reaction. Made me more
curious.

Bago pa namin namalayan eh nagka ayaan na pala yung dalawang babae mag kape.

"What? Kaka starbucks lang namin kanina ah?" Sabi ko habang naka pila sa cashier.

"Hindi ba nauulit yun? Tsaka.."

I sighed. "Alright, alright. Sasama tayo. Pero remember, kailangan natin to matapos
ngayong araw." Tukoy ko sa dala dala namin.

Tumawa si France. "Of course! Thank you, Rance."

Yeah, whatever. Makasama lang si Joon.

Habang binabalot pa nung cashier yung mga pinamili namin, i decided na tawagan sila
Min Jae. Mas maganda pa rin naman na may distraction kami kahit kaunti. Medyo
nakakailang kung kaming apat lang.

Napamura ako ng hindi sumagot si Min Jae.

I tried calling Shin, but the bastard's phone is off.

Si Kidd na lang ang pag asa ko.

Palabas na kami ng National Bookstore at tig isa kami ng bitbit ni France. Joon and
Ferlin were outside waiting for us.

"Hello! Bakit?" Sa wakas sumagot din si Kidd, pero hindi ito mukhang masaya.

"Nasan ka? Yung dalawa?" Agad na tanong ko.

"Sinong dalawa?"

"Hey, para kang may regla ah." Natatawa na sabi ko.

"Nandito kami ni Min Jae sa coffee shop ni Ziel."

An idea came into me. "Okay. Pupunta ako dyan."

"Ha? wag-" Hindi ko na hinintay ang pagtutol nya dahil pinutol ko na ang linya.

"Joon, Ferlin." I called the two. Humarap sila sa akin, pati si France. Blangko
yung reaction sa mukha ni Joon. "Let's go to Ziel's coffee shop instead."
FIFTY TWO -

"You don't have to do the hard jobs today till tomorrow dahil trainee ka pa lang.
Manuod ka na muna at magpaturo. Ikaw na lang muna ang magdala ng orders nila."

Attentive ako sa mga sinasabi ni Ziel habang binibrief nya ako sa mga gawain. I
came her 7am. Hindi naman tumutol sila mommy at kuya ng sabihin ko na may part time
job na ako. They just asked me kung saan at ano. When i told them na Sabado at
Lingo lang naman, they agreed.

"This is Macoy." Turo nya sa lalaki na bumati sa akin nung pumunta kami dito ni
Jelly. Sya rin yung cashier nung unang punta namin dito ni Kidd.

"Hi Miss Aura!" Kumaway pa si Macoy. He's cute, pero sobrang tangkad nya at payat.

"Hello." I smiled back.

"Oh, Macoy. Tandaan. Girlfriend ng pinsan ko to, wag pahirapan." Ziel even tapped
me on my shoulders.

Tumawa si Macoy. "Bossing naman. Ang mga babaeng kagaya ni Miss Aura kaganda, hindi
pinapahirapan."

Tumawa ako. "Bolero ka."

"Anak ng! Kakasabi ko lang eh!" Sabi ni Ziel na parang dadambahin si Macoy tapos
humarap sa akin. "Wala ka pa uniform kaya etong apron na lang muna." Nag abot ng
brown apron si Ziel. Ang cute nga eh, may parang bear logo sa gitna. May pangalan
ko na, Aura.

"Wow! Ang cute naman!" I exclaimed.

"Cute din naman magsusuot." Tapos ginulo ni Ziel buhok ko.

"Oh, Bossing. Girlfriend na ng pinsan nyo yan, nako." Sabat ni Macoy.

"Sira ulo ka ah? Masama bang guluhin buhok ng soon to be pinsan ko?" Halatang
annoyed na tanong ni Ziel.

Natawa ako sa dalawa. "Tama na yan. May mga papasok na oh." Turo ko sa gate. May
tatlong tao na ang papasok.

Bale apat kaming in charge. Araw araw naman daw pumupunta doon si Ziel pero
pasaglit saglit lang kung minsan. Umalis na si Ziel pero babalik din daw ito.

Pinakilala pa ako ni Ziel sa dalawa pa, bale ako lang ang babae sa shift na iyon.
Si Macoy kung baga ang pinaka senior sa amin. Ako lang ang High School. Si Macoy
graduating, yung dalawa naman, sila Louie at Rico parehong third year college.

Si Macoy nasa cashier, sila Rico at Louie taga gawa. Ako, papunas punas muna sa mga
istante ng cakes. In less that an hour, madami ng tao. Grabe, ganito pala kabenta
to'ng coffee shop na to.

"Miss Aura, pakidala naman to sa table 3 sa room 1." I heard Louie called me.
Actually, sinabi ko na sa kanila na Aura na lang itawag nila pero ang kulit nila.

"Copy!" Masiglang sabi ko tapos lumapit sa counter.

Kinuha ko yung tray na naglalaman ng dalawang mango smoothie at blue berry

cheesecakes.

Dinala ko sa table kung saan kami unang umupo ni Kidd.

"Thank you. Bago ka ba dito?" Dalawang babae yung dinalhan ko. Nagtanong yung isang
maikli yung buhok.

"Opo, ma'am. Part time lang." I felt like i had to add a small details habang
inilalapag ko yung orders nila.

"I see. Thanks ulit." The girl said then smile.

Nag bow ako tapos bumalik na ako sa counter para ibalik yung tray.

"Good job Miss Aura!" Salubong ni Macoy tapos nag thumbs up sign pa.

Natawa ako. "Sira, naghatid lang ako ng order eh." Sabi ko.

Nung may umorder ulit, timingin lang ako kila Louie at Rico sa pag gawa ng mga
drinks. Madali naman ako matuto.

All in all naman ay hindi nakakapagod. Dagsa yung tao pero may intervals naman kaya
okay lang. Una kaming nag lunch ni Macoy. Sa nearby na kainan kami bumili ng
pagkain. Bale nagpasabay na ng pagbili sa amin ng pagkain sila Rico at Louie. Gusto
ko sila tawagin na kuya pero ayaw nila. Tapos sila may Miss pa rin tawag sa akin.

Bumalik kami agad ni Macoy dala mga pagkain. Doon na lang daw kami kakain. After
namin, kami naman ni Macoy ang nag bantay at yung dalawa kumain. Bale tumutulong
lang ako since cashier na si Macoy, sya pa gumagawa ng mga drinks. Ako na lang taga
kuha ng cakes and pastries.

"Nice, hindi ka naman pala mahirap matuto." Puri ni Macoy sa akin.

"Thanks!" Nakangiti na sabi ko.

Ginulo nya buhok ko. Ugh!

"Hoy." Napalingon kami ni Macoy ng may tumawag.

Si Kidd at Min Jae. Nakatingin sa amin ni Macoy na kala mo may ginagawa kaming
masama.

"Uy, mga Bossing." Sabi ni Macoy tapos nagkamot ng ulo at lumayo sa akin.

"Ano order nyo?" I disregarded their not-happy look.

"Kahit ano. Bilis." Biglang sabi ni Min Jae.

"What?"
"Kahit ano daw." Sabi naman ni Kidd.

"Ano nga?" Tanong ko ulit.

Tapos nagsimula na magtuturo yung dalawa ng kung anu ano. Damn.

"Lahat yun. Nakuha mo ba?" Tanong ni Kidd.

Napangiwi ako.

Nagulat ako ng tumayo sa tabi ko si Macoy tapos binuksan yung kinalalagyan ng mga
cakes at isa isa'ng naglabas.

"Kuha ka na ng tray, Miss Aura." Sabi nito na hindi tumitingin sa akin.

"Hoy, teka. Hindi pa kami nakaka order ng drinks." Tawag ni Min Jae.

Nakasimangot na bumalik ako sa harap nila.

"Oh, bakit naka busangot ka? Ganyan ka ba tumanggap ng customer?" Nakataas ang
kilay na tanong ni Min Jae.

Kung ano man ang trip nilang dalawa, seriously, it's maddening! Hindi nakakatuwa.
Tapos hindi ako sanay na seryosong seryoso mukha nila. Damn.

So i smiled. I gave them my sweetest smile. "What would be your drinks, sir?"
Madiin na tanong ko.

"Mocha frappe, orange mango smoothie." Si Kidd sumagot.

Umusog ako tapos si Macoy nag punch sa cashier. Kumuha ako ng tray at nilagay yung
mga cakes. Tamang tama at tapos na kumain sila Louie at Rico. Inis na tumalikod ako
sa dalawa.

Ramdam ko na umalis na sila sa tapat ng counter, pero umupo naman sila sa pinaka
malapit na table sa cashier. I stood next to Louie at pinanuod yung pag gawa nila.

Habang gumagawa sila, hindi namin mapigilan magbiruan kaya nag tawanan kami. Nung
tapos na eh dalawang tray yung kinailangan sa dami ng order nila. Sila Rico at
Louie na naghatid pero nagulat ako nung bumalik yung dalawa ng nagkakamot ng ulo.

"Eh Miss Aura, ikaw daw po gusto nila mag hatid ng orders nila." Sabi ni Rico.

I rolled my eyeballs. Agad ko'ng kinuha yung isa'ng tray na hawak ni Rico at
hinatid sa dalawa. Walang imik na nilapag ko sa table yung orders nila. Bumalik ako
at kinuha yung isa pang tray.

Nang malagay ko na lahat, nagsalita na ako. "Hindi ko alam kung ano trip nyo'ng
dalawa, pero kung gusto nyo ako'ng pahirapan, hindi ko kayo aatrasan! Bring it on!"
Sabi ko. Napalakas ata boses ko kasi pinagtinginan kami.

Kita ko na napanganga yung dalawa sa sinabi ko.

Tapos tumalikod lang ako at bumalik sa counter.

"Woah. May LQ ba kayo ng boyfriend nyo, Miss Aura?" Narinig ko na tanong ni Macoy.

"Baliw lang talaga yang mga yan." Naiiling na sabi ko.

Umiiwas ako mapatingin sa dalawa, pero kita ko na hindi naman sila kumakain. Don't
tell me umorder lang sila para mahirapan ako? Sayang yung foods!

Then maya maya naglalaro na sila sa kani kanilang cellphone.

"Uy, bago ka ba dito Miss?" Tanong nung umoorder. Nasa tabi kasi ako ni Macoy
habang nasa cashier ka.

I smiled. "Opo." Wwow, dami naman parokyano to'ng coffee shop. Napansin nila na
bago ako dito.

Ngumiti yung lalaki. Siguro mga ka age nila Macoy. "Mukhang mapapadalas na ako dito
lalo ah." Sabi nya then he winked at me.

Nawala ngiti ko. Umiwas na lang ako ng tingin.

"Sir, oorder po ba kayo o hindi?" Seryoso na tanong ni Macoy.

Umorder na yung lalaki.

Er. Hindi lang yun isang beses na nangyari. Parang first time yata makakita ng
babaeng nagseserve ng mga lalaking customer dito.

Sila Kidd at Min Jae naman, unti unti ng kumakain. Pero hindi sila nagsasalita.

"Sir, pasensya na po pero umorder na lang po sana kayo. Tinatakot nyo po bagong
kasama namin eh." Bigla ko'ng narinig na sabi ni Macoy sa customer na nasa harap
namin. Halatang badtrip ito.

He was smiling like crazy at me. Ugh! napatago kasi ako sa likod ni Macoy kaya
siguro nasabi nya yun. It caught Min Jae and Kidd's attention.

"May problema?"The two of them is now standing sa tabi nung customer na parang
tanga na nakangiti pa rin sa akin.

"Ang oa nyo naman! Kinakausap ko lang si Miss Ganda eh." The guy looked like he's
already in his late twenties. And he smiles like crazy at me!

"Hoy, pwede ba? Wag mo nga ngitian ng ganyan si Aura!" Bigla na lang sumigaw si
Kidd habang masama yung tingin dun sa lalaki. "Suntukan na lang oh!" nakakuyom yung
mga palad ni

Nagulat yung lalaki sa sinabi ni Kidd.

"Tara sa labas!" Sabi pa ni Kidd.

"Ang angas mo bata ah?" Sabi nung lalaki, natatawa lang.

"Hoy manyak." Si Min Jae naman yung nagsalita. "Sa ibang coffee shop ka na lang
pumunta. Layas!"

"Isa ka pa. Ang babata nyo pa, ang aangas nyo na. Nginitian ko lang naman si Miss
Ganda-" Hindi pa natatapos magsalita yung lalaki eh bigla na lang syang sinuntok ni
Kidd.

Napatili ako. "Kidd! Ano ba!" Bigla ako'ng lumabas ng counter at lumapit sa kanila.
Shit.

Tapos si Min Jae naman, biglang hinila yung kamay nung lalaki palabas habang
nakahiga pa sa lapag yung lalaki. Gusto ko'ng matawa pero shit, i work here now. At
yung ginagawa nila.. hays! Ang kukulit netong mga to eh.

"Tigilan nyo na yan, ano ba?!" Awat ko sa kanila.

Pinagtitinginan na kami ng mga customer.

Biglang bumukas yung pinto at iniluwa sila Joon, Ferlin, Oppa at Cheska.

The hell?!

"Oh, mga parekoy. Ano atraso nyan?" Agad na tanong ni Oppa.

"Wala!" Pasigaw na sagot nila Kidd at Min Jae ng sabay. Parang mga galit pa.

Nangunot noo ni Oppa. Tiningnan na lang namin habang hinihila nila palabas yung
lalaki. Parang biglang sumakit yung ulo ko sa ginawa nila. Ano ba naman kasi to?

"What happened sa mga yon? At bakit naka suot ka ng apron?" Takang tanong ni
Cheska, nakaturo sa akin.

"Ah.. I work here now."

"Ano?!" Apat na boses ang nagsalosalo sa pagsabi noon, maski si Joon na kanina pa
mukhang bored.

Tumango ako. "Oorder ba kayo?"

Nagtataka pa rin sila, pero bumalik na ako sa loob ng counter.

"Seloso pala boyfriend mo Miss Aura." Natatawa na sabi ni Macoy.

Tumawa lang ako. Hindi ko pa nga pala nasasabi na hindi ko talaga boyfriend si
Kidd.

"Boyfriend ni Aura? Sino?" Nasa harap na pala namin yung apat. Si Cheska yung
nagtanong.

Automatic na lumanding yung tingin ko kay Joon. Nakatingin sya sa akin na parang
may ginawa ako'ng masama sa kanya.

Tumawa ako. "Ah wala, sige order na kayo."

Wala silang nagawa kundi umorder na lang.

Parang wala lang na bumalik sila Kidd at Min Jae sa table nila.

Pinagdikit na lang nila yung dalawang table at nagsama sama doon.

"Mga kaibigan mo Miss Aura?" Tanong ni Macoy. Nasa harap lang kami ng cashier
habang nagpupunas ako doon.

Tumango ako. "Mga schoolmates ko din, namin nila Kidd."

Tumango sya. "Mga protective." Naiiling na sabi ni Macoy.

"Mga baliw lang yang mga yan." Sabi ko na lang.

Hindi ko alam kung gaano sila katagal doon. 4pm ay out ko na. 9 hours lang ako
dapat doon, ayon sa napag usapan namin ni Ziel. Sabi naman ni Ziel babalik sya ng
alas tres ng hapon. Medyo dumamin yung tao nung hapon na.

Nagpaalam na sila Oppa at Cheska dahil gagawa na daw sila ng project. Hay.
Nakakinggit naman silang dalawa. Kung hindi ko lang alam pagka Tinkerbell ni Cheska
kay Joon, eh iisipin ko na sila na.

Apat na lang sila Joon, Kidd at Min Jae doon pati si Ferlin. I wonder kung nasaan
si Shin. Lagi na lang syang missing in action. Bigla ko tuloy na miss yung medyo
duplado na yun..

Err..

Miss?

What?

"Uy Aura."

Macoy poked me in my waist. "Bakit?"

"Bakit ang sama ng tingin sayo nung lalaki?" Mahinang sabi ni Macoy sa akin.
Kunyari nagpupunas kami ng counter, tapos tinuro nya ng nguso yung tinutukoy nya.

Dahan dahan ako'ng lumingon, and gasped when I saw Joon was looking at me
intensely. "Er.. s-schoolmate ko din yan."

Umiling iling si Macoy. "Parang papatay ng tao."

Tumawa na lang ako tapos i shrugged my shoulders.

Tinawag ako ni Rico. Nakisuyo sya na itapon na yung trash bag na nasa kusina sa
likod. May malaking dump site doon. Every two days daw ay kinokolekta, and i gladly
obligued. Mabuti pa dito, walang bully.

Inayos ko pa pagkaka salansan ng basura, tapos naglakad na ako pabalik.

Nagtaka ako when i heard sa sound. Parang may nag aaway, so binilisan ko yung lakad
ko para makita ko. Nakita ko na parang nagkagulo sa sala. I can see Min Jae and
Kidd's back, parang may pinipigilan, pero hahakbang na sana ako ng may biglang
humila sa akin oput of nowhere.

"What-"

"Don't say a word. Come with me." Malamlam yung mga mata ni Joon ng sabihin nya
yun. I felt like i'm in a trance. Parang nakikiusap sya na sumama ako sa kanya.

Then hinila nya na ako.

Bumalik ako sa katinuan ko ng nasa kotse na kami. Kapwa kami nasa back seat. and he
was still holding my hand!

"J-joon.." Untag ko sa kanya.

Hindi sya nagsalita. Straight face lang sya, parang may malalim na iniisip.

Ano ba to? Why did i come with him again? Hanggang ilang ulit nya ba ako'ng
paglalaruan ng ganito?
Magiging mabait at sweet sya sa akin, pero kinabukasana, nasasaktan ako sa mga
ginagawa nya.

Pero bakit ang gaga ko pa rin?

And didn't he said SORRY to me the last time na nasa hospital kami?

"S-saan tayo pupunta?" Tanong ko tapos napalunok ako.

He looked at me, ramdam ko na humigpit yung pagkakahawak nya sa kamay ko.

"Aura. Be mine."

FIFTY THREE -

"Aura. Be Mine."

"Aura. Be Mine."

Paulit ulit na nagpantig yung tenga ko sa sinabi nya.

"What?" Pakiramdam ko, bigla ako'ng naging imbalido dahil hindi ko alam ang gagawin
ko.

Joon sighed. "I'm serious."

Yeah, right. Serious ka naman palagi. Tuya ko sa isip ko.

Hinila ko yung kamay ko mula sa pagkaka hawak nya. "Stop the car." Mahinahon na
sabi ko.

"Don't." Joon ordered his driver.

I saw the hesitation in the driver's eyes. But all i wanted to do is to run. Run
away from this man.

Heto na naman sya. Ano pa ba ang iniexpect ko? Ilang beses pa ba ako"ng
magpapakatanga sa kanya?

"I said stop this freaking car! Bababa na ako!" I clenched my fist while shouting.

Nagulat yung driver kaya bigla na lang napatigil yung sasakyan. Even Joon looked
speechless. Maybe hindi nito inasahan ang gagawin ko.

I immediately opened the car's door on my side at lumabas. Wala na ako'ng pake kung
nasa highway kami o saan man. I just want to get out of that place. Ayoko makita si
Joon. Ayoko sya marinig magsalita.

Ayoko'ng isampal nya sa mukha ko na nagpapakatanga ako sa kanya. Isang salita nya
lang, naniniwala ako. Tapos ano? Kinabukasan, sinusurpresa nya ako. Damn this shit.
Ayoko na.

Ayoko na magustuhan si Joon.

Hindi na nga yata to simpleng pagka gusto.

"Aura! Mag-usap tayo!" I heard him screamed.

Pero tinigasan ko yung loob ko na huwag lumingon. Dumiretso lang ako ng lakad.
Hindi ko alam kung saan kami, actually. Medyo malayo na kami sa coffee shop.

I'm still wearing my freaking apron! Wala na ako'ng pale. May bumusina sa akin na
sasakyan. Muntik na ako mahagip. Damn.

"Aura!" He called again.

Parang palapit sya ng palapit kaya binilisan ko lakad ko. Bale pasalubong yung way
ko sa mga sasakyan.

"Damn it! I said mag usap tayo!" Hindi ko namalayan na nakahabol na sya at hinablot
nya yung kamay ko.

Tumingin lang ako sa kanya.

"What are you thinking?! Muntik ka ng masagasaan! Shit!" He looked infuriated.

"Ano ba pakealam mo?! Bumalik ka na sa sasakyan mo tapos wag mo na ako'ng kausapin

kahit kailan!" Inis na binawi ko yung kamay ko sa kanya.

He looked confused. "Why are you even acting like a brat?! Ano ba problema mo?"
Medyo mataas na boses nya. Halatang galit na din sya.

Angry Joon is the last thing I wanted to see, pero naiinis ako. Sa ginagawa nya,
ako lagi ang luhaan.

"Huh. Tinatanong mo ano problema ko? Are you even allowed to ask me that?!" Hindi
ko na napigilan yung galit ko sa kanya. I felt like I was being played.

"Calm the hell down!" Mukha na rin syang sasabog.

Pero hindi na ako natatakot. Ayoko na maramdaman yung sakit na nararamdaman ko

tuwing may medyo sweet syang ginawa tapos kinabukasan, hindi na naman sya
mamamansin, or kasama nya si Ferlin. Freaking player!

"Ayoko! Ayoko kumalma!" Pumadyak padyak na ako sa frustration ko.

I can see in the corner of my eyes na may mangilan ngilan na sasakyan ang bumabagal
ng takbo, nakabukas ang bintana na parang gusto marinig ang pinag aawayan namin.
Nasa gilid kami ng high way!

"Tigilan mo na to Joon. Alam ko umamin ako na may gusto ako sayo pero wala kang
karapatan na paglaruan ako! Kahit kailan hindi yun naging dahilan para hayaan ko
ang sarili ko na paulit ulit na lang magpaka tanga sayo." Mariin na sabi ko.

Nangunot yung noo nya.

"Aura.." Halatang nagulat sya sa sinabi ko.

"Be yours? You want me to be yours? Leche!" Wala na ako'ng pake kung magmura ako.
Pakiramdam ko sasabog ako. "Tapos ano, bukas hindi mo na naman ako papansinin?
Parang wala lang? Ipaparada mo pa sa harap ko si Ferlin? Ano ba ako sayo, Joon?
Laruan?" Hindi ko napansin na may luha na pala na namuo sa mga mata ko at tumulo na
sya.

Nakita ko yung paglamlam ng mga mata nya. Para syang nanghina at napa atras sya.

"Tama na to, Joon. Sasabihin ko kay mommy na hindi na tayo. Na nagbreak na tayo.
Wag ka ng pupunta sa bahay, wag ka ng tatabi sa akin. Wag mo na ako kausapin. Gusto
ko mag move on. Madali lang naman to, eh. Makisama ka naman" Sabi ko ulit.

"Aura.. you don't understand.."

"I don't understand? Ako ba iniintindi mo?" Medyo kalmado na ako, pero may riin pa
rin sa boses ko. Tumalikod na ako tapos humakbang na pero hinila ni Joon yung kamay
ko.

Napayakap ako sa kanya.

Mali, yinakap nya ako.

"What are you doing?!" Pumapalag na sabi ko. Damn, bakit kailangan nyang maging
mabango?

"I'm sorry.." Sabi nya.

Malakas ko sya'ng tinulak.

"Yan lang naman ang kaya mo'ng sabihin eh. Fuck you." I really can't contain all
the feels. Alam ko, hindi ako palamura na tao. Pero parang at that time, yun yung
kailangan ko'ng sabihin.

Pero mukhang balewala lang yung sinabi ko dahil hindi sya natinag. Walang bakas ng
pagka gulat sa gwapong mukha ni Joon.

"I'm sorry, Aura. Hindi ako magsasawa na ulit ulitin sayo yun. Alam ko, gago ako.
Tanga. Nasasaktan na kita pero lumalapit pa ron ako. But i have reasons. Reasons na
alam ko'ng mababaw para sa ibang tao. Pero eto ako, eh. Ako si Kim Jae Joon, Aura.
Tarantado ako'ng tao. Pero tao pa rin naman ako. Wala ba ako'ng karapatan na ma
confused? Na hanapin ang sarili ko bago gumawa ng desisyon?" I can see how his eyes
moved as if he's on the verge of tearing up.
Napatigil ako.

Tapos yinakap na ako ulit ng biglaan.

Narinig ko yung mga busina ng mga dumadaan na sasakyan. They were looking at us as
if we're a show to be watched.

"Gusto din kita, Aura. Gustong gusto din kita. I don't care what will happen after
i confessed to you, i won't care anymore. I just want to be with you. I need you.
Only you."

After hearing what he said, nakarinig ako ng hikbi.

Shit. Is the baddest Kim Jae Joon crying on her shoulders while we were at the high
way?!

SHIN'S POV ----

"Saan ba kasi tayo pupunta?!" Hindi ko na naitago yung pagka irita ko ng hilahin na
naman ako ng hilahin ni Argyl.

If this will be a part of her tricks, i don't care anymore. I felt like i was just
moving without functioning. Pathetic man tingnan, dahil ito sa pagka gusto ko kay
Aura.

Naiinis ako dahil hindi ko sya makausap.

Nah, naiinis ako kasi parang wala lang sa kanya yung pag amin ko.

Hindi naman ako umasa, eh. Pero bakit ganun? Ang sakit mabalewala.

"Wag ka ng maarte! Sa coffee shop nga!" Sagot ni Argyl.

"Coffee shop? Alin dito? Ayan oh, nakahilera ang coffee shops!" Turo ko sa kanya.
Nagkamot ako ng ulo.

"Ang Kj mo naman! Hindi dito! Basta!" Tapos hinila nya pa ako. Sumakay kami ng
taxi. Hinayaan ko na lang sya. In the first place, hindi naman ako ganun ka rude
para iwan sya kahit inip na inip na ako.

She told the driver kung saan kami pupunta. Hindi ko na inintindi. Sumandal na lang
ako sa upuan at tumingin sa bintana.

"Manong sa tabi na lang po" I heard Argyl said habang inabot yung bayad.
I just looked at her.

"Baba na! Dali." Sabi nito habang inuusog ako since sa highway nakatapat yung saide
nya.

"Ang bilis naman?" Gulat na tanong ko pero bumaba na din.

Pagkababa ko, i saw a familiar place.

Ziel's coffee shop.

Bigla ako'ng natawa. Naalala ko nung first time ko na makadating dito. That was two
years ago. Nagandahan ako sa lugar at sa concept. Nung nalaman ko kung sino may
ari, ayaw ko pa maniwal.

Si Ziel, may coffee shop? Eh mas bagay dun na magtayo ng bahay aliwan kesa sa
coffee shop.

"What are you smiling at?" Kunot noo na tanong ni Argyl sa akin.

"Nothing." Sabi ko na lang. "Ano ginagawa natin dito?"

"Basta. Tara!" Hinila nya na naman ako papasok, pero nagulat ako kasi parang
nagkaka gulo.

I saw Min Jae, Kidd and Ferlin.

Ferlin was just standing in the side, while Kidd and Min Jae was beating two
people. I rolled my eyeballs. Pati ba naman dito?

"Ya! Hajima!" I almost shouted, calling the two. [stop it!]

Napatigil sila sa pagsipa sa dalawang lalaki.

"Uy! Napadalaw ka? Tagal mo'ng missing in action ah." Nakangiti pa na kumaway si
Kidd.

Sumimangot lang ako. "Bakit tayo nandito?" Imbes ay si Argyl ang tinanong ko.

"Sabi nila nandito sila, eh." Kibit balikat lang na sagot ni Ferlin.

Tinulak palabas nila Min Jae at Kidd yung dalawang lalaki matapos nilang bugbugin.
Muntik na ako'ng matawa sa mga reaction ng mga tao dun. Mukhang natakot na biglang
kinilig.

"Nag date kayo?" Tanong ni Kidd. May namumuo na ngiti sa mga labi nito.

"Yes!" Sagot ni Argyl.

"No." Agad na bawi ko.

Sumimangot si Argyl. Ano ba akala nya, porket sumama ako sa kanya, date na yun?
Wala lang ako magawa, at kailangan ko maglibang kaysa mabaliw kakaisip kay Aura.

Maya maya, lumingon lingon yung dalawang ugok.

"Asan si Aura?!" Tanong ni Kidd, pero wala namang pinagtatanungan.

What? Aura's here?

"And where the hell is Joon?" Kunot noo naman na tanong ni Ferlin.

Nagkatinginan lang kaming lima.

"Hoy, nasan si Aura?" Lumapit si Min Jae sa lalaki na nasa counter.

"Eh pinagtapon namin sya ng basura sa likod, hindi pa bumabalik." Hindi pa tapos
mag explain yung lalaki, nagmamadali na naglakad papunta sa backdoor yung dalawang
ugok.

Something's strange is happening.

"Wala naman sya dun." Disappointed sabi ni Kidd.

Si Ferlin naman ay busy sa pag dial sa cellphone nya.

Bored ako. Kaya nagpaalam na ako sa kanila. Wala ng nagawa si Argyl ng iwan ko sya
doon. Lumabas ako ng coffee shop at nagtawag ng taxi. Mabuti na lang din pala at
wala ako'ng dalang motor o sasakyan. Sasali na lang ako kapag may race mamaya.

My life became dull all of a sudden after i told Aura i like her. I am not saying
it's a bad thing though and that i blame her. Hindi nya naman kasalanan na
magustuhan ko sya at halos mabaliw ako kakaisip sa kanya.

Ang dami ng nangyari, heto pa rin ako. Parang tanga.

She could have told me she doesn't like me, pero hindi. Kaya kahit papaano may pag
asa ako.

I was gonna check my cellphone when i saw a familiar face sa gilid ng High Way.
Parang nagtatalo yung babae at lalaki.

"Shoot!" I said shocked.

Si Joon at si Aura.

"Manong pakitigil na lang po sa tabi." I said bago pa kami tuluyang makalapit.

Binayaran ko na yung driver, humugot ako ng kahit bagkano. "Keep the change." Sabi
ko.

Tumango lang yung driver.

Pumipiglas si Aura tuwing hinahawakan sya ni Joon.

Tumayo lang ako sa gilid, sa may waiting shade sa bangketa. I was just looking at
them. Hindi ko alam ang gagawin ko. Aura looked like she's crying.

Napahawak ako sa dibdib ko. Bakit masakit?

Gusto ko lang naman si Aura. I shouldn't be hurt like this.

Maya maya yinakap sya ni Joon.

My mind was praying na itulak nya ito, pero hindi. Aura just let Joon hugged her.
And the pain i'm feeling hurts like something i have never felt before.

Pakiramdam ko, nanuod ako ng pelikula na una pa lang, alam ko na hindi ko dapat
panuorin but i end up watching because i know i should.
Dahan dahan ako'ng tumalikod at nagsimulang maglakad palayo sa lugar na iyon.

AURA'S POV ---

Gusto ko'ng bumalik sa coffee shop.

It's my freaking first day of work pero hindi pa tapos ang shift ko, heto at para
ako'ng tumakas.

"What are you thinking?" Nilingon ko si Joon.

Matapos yung makabagbag damdamin na pag uusap namin kanina, well, more likely
pagsisigawan at pagmumura ko sa kanya, heto na kami ngayon sa sasakyan nya.

Ihahatid nya na daw ako pauwi. Sinabi ko na gusto ko bumalik doon, tsaka isa pa,
how can he ditch his friends and Ferlin?

But he just gave me a blank stare at bigla na lang ako'ng hinila sa sasakyan.

"W-wala." Hindi ako kumportable sa totoo lang.

Yung lalaking gusto ko, yung lalaki na inaminan ko, umamin na din sa akin na gusto
nya ako. Walang paliwanag na kung ano, pero sinabi nyang gusto nya rin ako. Hindi
ko alam kung bakit masaya ako, pero parang may kulang.

"Aura."

"Oh?" Sabi ko without looking at him.

"Ayoko manghula kung ano ang iniisip mo."

"Wala ako'ng iniisip." Agad na sagot ko.

I heard him sigh.

"Alright. Hindi naman kita mamadaliin. I just confessed to you, at alam ko na

madami ako'ng nagawa sayo kaya nasaktan kita. I'm such an asshole. Let's take this
slowly."

Nilingon ko sya. Puno ng senseridad yung mga mata nya.

"B-bahala ka." Mahinang sabi ko tapos yumuko.

I am not used with this kind of confrontation.

Then i heard him chuckled.

"What?" I glared at him.

"You don't know how you looked so cute when cursing a while ago." Pailing iling pa
na sabi nito.

FIFTY FOUR -

Min Jae's POV ---

Insane. This is what i thought after Shin left.

Imagine, umalis si Joon , iniwan si Ferlin. Then si Shin, iniwan si Argyl?

Argh.

"The fuck is wrong with this?" Biglang parang inis na tanong ni Kidd. Naiiling
iling ito habang nagpapalit palit ng tingin between Argyl and Ferlin.

"What?" Argyl gazed.

"Wala. Masama ba? Bakit nagpaiwan ka kay Shin?" Kunot na noo na tanong ko.

Tumawa si Argyl. "You're here anyway. Why would i bother?" Then umabrisiyete sya sa
braso ko. Kita ko na nawala yung glow sa mata nya. Tsk.

Hindi ko na tinangka na tanggalin pa iyon.

"Let's go." Kidd said. Seryoso yung mukha nya.

Si Ferlin wala na din nagawa kundi sumama sa amin.

We ended up in a bar. Isa sa mga paborito ko. Minsan tumutugtog ako dito ng piano
at kumakanta kapag trip ko. Kakadating pa lang namin dun ng may tumawag kay Ferlin
at pinapauwi na ito, so she went home first.

Para kaming three stoogies nito, eh.

Si Argyl, hindi pa ngumingiti mula kanina, at hindi na rin inalis yung kamay sa
braso ko.

"Ano ba trip mo at bongga ka maka dikit sa akin?" Hindi naman ako nairita, hindi
lang ako sanay. Kahit nga mga chix ko, ayaw ko ng ganito. Ang clingy, which is the
main reason kung bakit papalit palit ako.

Hindi sya sumagot. She looked so serious.

Sabagaya, iwanan ba naman ni Shin.

We went to our table. Pati si Kidd, sobrang tahimik din.

Goodluck naman kung makapag enjoy kami diba? Para kaming mga broken hearted na
hindi ko malaman, eh.

Umorder na kami. Pagka alis nung waiter, wala na namang nagsalita. Nakayuko lang si
Argyl at si Kidd, so i made myself busy with my cellphone. Nung dumating na yung
mga inumin, para silang nagko contest sa pabilisan lumagok.

"Hey, hey. Para kayong mga sira. Ano ba problema nyo, ha?" Inagaw ko sa kanila yung
mga hawak nilang baso.

"Akin na yan!" Argyl tried to get it from me. Mapungay na ang mga mata nito.

Anak ng pating! Syempre kami maghahatid dito. "Isa ka pa. What the hell is wrong
with the two of you?"

Yumuko lang si Argyl, tapos maya maya tumayo. "I'm going to the ladies' room."
Tapos nagmamadali syang umalis.

Sinundan ko na lang sya ng tingin.

Then i heard Kidd chuckled. "Are you really okay with this, Min Jae?" Tapos unti
unti nya ako'ng tiningnan.

Napa maang ako. "What.."

"With this. With us being the bouncing balls." Tapos naagaw nito yung inagaw ko na
baso at nilagok yung laman nun. "I'm supposed to be the chess master but hell, i
became one of the pawn. One of the many, one of the weakest. I hate being the
weakest." nakatitig na ito sa table.

I sighed. "You're not telling me that the manipuator has fallen.. hard?" Hindi ako
ngumingiti.

I know Kidd's tendencies to manipulate. Talent nya na yun. And he does it the best.

He smirked. "Pathetic." sabi nya bago muling nagsalin ng alak at uminom.

Hindi na lang ako nagsalita. Paano kami napunta sa ganitong sitwasyon?

KIDD'S POV -------

Mukhang wala na kaming choice kundi ang pumunta sa pinaka paboritong bar ni Min
Jae.

Ferlin was gone at tatlo na lang kami nila Argyl at Min Jae.
Hindi ako nagsasalita the whole time. I was trying to regain my brain before all of
it happened.

Alam ko naman na magkasama si Joon at Aura.

Pero ayoko. Ayoko ng magkasama sila. Gusto ko kasama namin si Aura. Okay na sa akin
kahit na madami pa kaming kasama, kahit kasama si Min Jae o kahit sino. Mas okay na
madami kami at kasama sya, kaysa silang dalawa lang ni Joon.

"Hey, hey. Para kayong mga sira. Ano ba problema nyo, ha?" Inagaw ni Min Jae yung
baso na hawak namin ni Argyl. We're like in a contest, na tagay lang ng tagay at
inom lang ng inom.

"Akin na yan!" Argyl tried to get it from Min jae but the bastard looked determined
not to let her drink anymore.

"Isa ka pa. What the hell is wrong with the two of you?" Nagpalipat lipat ang
tingin ni Min Jae sa amin. He looked bothered too. Hindi naman na kaila sa akin na
para kaming tanga na nagkagusto na din kay Aura. Hindi nya lang siguro
pinapahalata.

Or worse, nasa in denial stage so gago. Wala pang babae ang tumanggi dito. Lahat ng
naging girlfriend or fling nito ay nakukuha lang nito halos sa isang kindat at
malupit na smooth talk.

Yumuko si Argyl, tapos maya maya tumayo. "I'm going to the ladies' room." Tapos
nagmamadali syang umalis. Sinundan ko lang sya ng tingin hanggang mawala ito sa
crowd.

Isa pa to. Tsk. Sobrang complicated ng sitwasyon namin. Shit. Bakit ba kasi pati
ako nagkagusto kay Aura eh?

With that thinking, I chuckled.

Gulat na expression ang tingin na ibinigay sa akin ni Min Jae

"Are you really okay with this, Min Jae?" I asked him, seriously. He slowly looked
towards me.

"What.."

"With this. With us being the bouncing balls." Tapos inagaw ko sa kanya yung baso
ko na inagaw nya sa akin kanina. "I'm supposed to be the chess master but hell, i
became one of the pawn. One of the many, one of the weakest. I hate being the
weakest." Mariin na sabi ko, nakatulala lang ako sa table

I heard Min Jae sighed. "You're not telling me that the manipuator has fallen..
hard?"

Hindi ako sumagot.

Tumagos sa akin yung sinabi ni Min Jae.

Did the manipuator really had fallen? Ayoko. Simpleng pagkaka gusto lang to.

Matagal bago naka balik si Argyl. She looked flustered. She cried, that's a thing
for sure.
Bigla na lang tumayo si Min Jae mula sa kinauupuan nito. Sinundan ko sya ng tingin
tapos dumiretso sya stage.

AURA'S POV --

Hindi nya pa ako hinatid sa amin.

Instead, dumaan pa kami ng isa'ng restaurant.

"Don't worry, i called Ziel na you had to go home." Joon's eye smile is making me
blush.

Natawa ako. Hindi ko alam kung bakit.

"Why?" Kunot noo na tanong nito.

"Ewan. Di ako makapaniwala.." Sabi nya na lang.

"You better do now, Aura."

Tapos tumingin kami sa menu. Hindi naman talaga ako gutom so light merienda lang
talaga.

"Is that all you'll gonna eat?" Kunot noo na tanong ni Joon.

"Yes, hindi naman ako gutom." I said.

"I would like it if gaganahan mo ang pagkain mo." Seryoso na sabi nito.

I pouted. "Fine." Tapos umorder pa ako.

Then his phone rang. Nag excuse sya. I saw him left tapos lumabas pa talaga ng
restaurant bago sagutin yung phone. Na curious ako.

Hindi naman sa nagseselos.. okay, fine. Nagseselos ako. Bakit hindi nya masagot sa
harap ko yung teleponon? Ang layo layo nya pa.

Medyo matagal yung pakikipag usap ni Joon. I saw his hands doing some expressions,
kadalasan ay naka pamaywang ito. He looked so damn good kahit nakatalikod.

Dumating na yung orders namin but i waited for him.

"I'm sorry." he apologized when he came back.

"It's okay. S-sino ba kausap mo?"

"Nah, just someone. Sa business." Parang wala lang na sagot nito.

"Oppaaaaaaaa!" Kapwa kami napalingon ni Joon ng may marinig kaming pamilyar na

boses.

"H-hyuna?" Ilang beses pa na pumikit at dumilat si Joon upang masiguro na ito ang
kapatid nya.

Napatayo naman ako sa gulat.

Lalo na ng makiita si Ferlin sa likod.

Joon welcomed Hyuna with a hug. "Why are you here? Sino kasama mo?" Gulat na tanong
ni Joon.

"Ferlin Unnie." Sagot nito tapos tinuro si Ferlin sa likod.

Lumaylay yung balikat ko. What is this?

I saw Joon's smile faded. "Ferlin.." Ang tanging namutawi sa labi nya.

Lumapit sa amin ang babae. "You're really not a good companion. Iniwan mo na lang
ako basta sa coffee shop." Nakangiti na sabi ng babae. She's not even looking at
me.

Joon suddenly looked at me. Ilang segundo din kaming nagkatinginan sa mata, pero
umungot na si Hyuna.

"Kain na lanng muna tayo ha? Aura Unnie is here too." Sabi ni Joon kay Hyuna.

Nilingon ako ni Hyuna. I smiled at her, then she hugged me. "Unnie!" She cheerfully
said.

Umupo si Ferlin sa tabi ni Joon. Apat kasi ang upuan at nasa magkaharapan kami ni
Joon.

Umorder din sila Hyuna at Ferlin. At tahimik lang ang pagkain namin. :)

Ang awkward. I tried not to talk. Maya maya ay nagsimula ng magdaldal si Hyuna. Si
Ferlin ay nakiki engage. Si Joon ay ganun din. Halos hindi na ako makasubo ng
maayos. I feel neglected, yet again.

"Unnie, you can talk to us if you want. Don't be shy." Maya maya ay sabi sa akin ni
Hyuna.

Tumango at ngumiti lang ako. Straight face naman si Ferlin.

My phone vibrated. It's MIn Jae.

I need you. Please.

Nangunot ang noo ko. Wrong sent ba ito?

I typed my reply, asking if he was wrong sent.

He replied that he really needs me. Bigla ako'ng kinabahan. Maybe Min Jae is drunk.
Drunk? Eh halos dalawang oras pa lang naman mula ng maiwan namin sila sa coffee
shop.

"Aura." That dangerous voice made me snapped back to the place where we were.

Joon looked so serious. Naka kunot ang noo nito. "What are you doing?"

"Ah, eh. W-wala. Sige, usap lang kayo. Nagtext kasi si mommy." She lied. Damn.

Lumambot ang expression ni Joon. "Alright, ihahatid naman kita after we eat."

"What about us?" Ferline said immideately. "We went here using a cab. Nagkita lang
kasi kami ni Hyuna sa labas." She pouted.

Nakaramdam ako ng inis. Damn. Hindi ko pa nga pala nalilinaw kay Joon kung ano ang
papel ng Ferlin na ito sa kanya. Sobrang excited ko kasi.

Sino ba naman ang hindi? Umamin si Joon na hindi nya lang ako gustto, kundi gustong
gusto.

"Ferlin.." Parang may kasama na warning na sabi ni Joon habang tumingin kay Ferlin.

"Oppa, let's go home together, hmm?" Hyuna said.

Nakita ko ang pagkalito sa mukha ni Joon, at ang triumphant smile ni Ferline.

I felt sick. Plinano nya ba ito?

Argyl did it for Shin. Baka ibang method naman ang kay Ferlin. I fetl disgusted.

"It's okay, Joon." Sinadya ko na hawakan yung kamay ni Joon na nasa table. He's
already mine, and i must show this girl Joon's mine. "I can go home alone. I mean,
may dadaanan pa naman ako nearby. I'll be okay." I gave him my sweetest smile.

At the corner of my eyes, i saw Ferlin's sour face.

"P-pero.." Maang na sabi ni Joon.

"Seriosuly. Alam ko naman na minsan lang lumuwas si Hyuna." Then i looked at the
doe eyed girl.

"Yey! Aura Unnie is so nice. Thank you Unnie!" Lively na sabi ng bata.

I just smiled at her.

Sabay sabay kaming lumabas ng restaurant. Pasimple ako'ng nag reply kay Min jae,
asking kung nasaan sila. Maybe i needed someone or some people to be with.

He told me a name of a certain bar. Tama nga ang hinala ko.

"I'm sorry." I heard Joon said.

I smiled. "No, don't be."

Bigla nya ako'ng hinapit. "Aura.."

"Hmm?"
"You take care, okay? Send me a message or call me when you get home. Hihintayin
ko." Puno ng paglalambing na sabi ni Joon.

Kinilig ako ng bongga. Pinulupot nya yung kamay nya sa likod ko.

"Hindi pa nga tayo naghihiwalay, miss na agad kita. Iuwi na lang kaya kita?" He
said then chuckled.

"Kim Jae Joon!" Sawaw ko. Pakiramdam ko ay namula ako.

Then humiwalay na sya. Pinasakay nya ako sa cab bago sya sumakay sa kotse.

I looked at my phone and told the driver the address.

Palakpakan ang una ko'ng narinig ng pumasok ako. Luminga linga ako para hanapain
kung nasaan si Min jae, ng maagaw ng lalaki na nasa stage ang atensyon ko.

"I'm not drunk, i'm just flustered" The he chiuckled. "At dahil dyan, gusto ko na
idedicate ang kanta na to sa tao na sobrang naging mahalaga na parte na ng buhay
ko. Hindi nya man alam na ganito ang nararamdaman ko, i would still want to
dedicate this song for her. I hope she can listen to it."

Napa awang ang labi ko.

Then nagsimula na tumipa sa piano si Min Jae.

"I do believe all the love you give.. all of the things you do..

Love you.. love you..

I'll keep you save don't you worry.."

Agad ako'ng napahawak sa dibdib ko. It was beating like crazy! Bakit ganito ang
nararamdaman ko.

He looked so cool and sad at that moment.

"I wouldn't leave, wanna keep you near.. Cause i feel the same way too..

Love you.. love you..

I want you to know that i'm with you.."

Lahat ng tao doon ay nakatingin sa kanya. And i was just standing there,, admiring
Min Jae's every features. His face, posture, the way his fingers glide with the
piano keys.. his voice. I was mesmerized.

"I will love you, love you, love you.. Gonna hold you hold you and squeeze you..

Gonna please you.. for all times.

I don't wanna lose you lose you lose you, Cause i need you need you need you..

So i want you to be my lady.. you got to understand..

My love...."

Na estatwa ako sa kinatatayuan ko. I never knew this Min Jae's side..
The suddenly, our eyes met. He looked shocked seeing me there, but he just
continued singing and playing the piano. I felt my whole being floating. Hindi ko
alam kung bakit ganito.

Min Jae's eyes felt like talking to me. Mapungay na iyon, but the fact that he can
still play, sing and hit the high note means he's very much sober.

"Aura." I looked to my left side and saw Kidd. Halata rin ang pagka gulat nito.
Hinawakan nya ako sa braso. "What are you doing here?" Kunot ang noo nito.

"Ah..si Min Jae kasi.." Hindi ko na natuloy sasabihin ko.

"Oh." Sabi lang ni Kidd tapos yumuko. "Are you with someone?" He sounded fishing.

"I-i am alone." Mahinang sagot ko.

He sighed. "B-bakit bigla ka nawala kanina?" His eyes looked pleading for answer.

What is happening? Bakit parang lahat sila naging affectionate sa akin all of a
sudden.

Hindi ako nagsalita. Pakiramdam ko, yun yung dapat.

Nagpalakpakan sa paligid. Sabay kami napatingin sa stage, at patayo na si Min Jae.

"Tara sa table namin." Hawak ni Kidd yung siko ko na naglakad kami papunta sa table
nila, and wa s shocked to see Argyl there.

Nakatingin lang ito sa baso nito habang nilalaro ang yelo.

Tiningala nya kami, pero wala pa rin syang reaction.

Maya maya ay dumating na si Min Jae. Hindi ako makatingin sa kanya. Damn.

"Hi Aura.." Bati nya sa akin ng naka ngiti.

And that smile melted me.

FIFTY FIVE -

Hindi ko alam kung ilang beses ako'ng humingi ng paumahin kay Ziel dahil sa
biglaang pagka wala ko kahapon sa coffee shop. Tinatawanan nya lang ako, pero
seryoso ako. Nahihiya ako sa kanya, pati sa mga kasama ko.

"Wapak! Welcome back!" Malapad ang ngiti na bati sa akin ni Macoy.

Grabe, parang isang araw lang kami nagkasama pero na miss ko bigla kakulitan nya.
"Unang araw mo kahapon, pasaway ka agad." Naiiling na sabi nito pero natatawa
habang nagpupunas ng baso.

"Sorry." Nakanguso na sabi ko.

"Okay na yan! Tara na, natatandaan mo pa naman mga ginawa natin kahapon diba?" Sabi
naman ni Louie.

Tumango ako tapos ayun na, nagsimula na ang pagdami ng mga tao.

Si Ziel naman, parang may kino-compute sa table na nasa gilid. May mga papers sa
table at malaking calculator tapos parang may sinusulat sya.

"Tatlo'ng mocha frappe tapos isa'ng blueberry cheesecake and two vanilla mocha cake
slice." Naka ngiti na sabi sa akin nung babae na umoorder.

Actually, nasa gilid lang ako tapos si Macoy yung nagpa punch, pero sa akin naka
tingin yung babae na naka brace. She's petite, naka baby blue sando at mukhang
galing ng jogging pati mga kasama nito na nasa table nearby.

Nakita ko na lang si Rico na kinakalikot yung cd player. Syempre kailangan may

smooth music. Karamihan ng pinapatugtog doon ay mga slow and love songs.

Namimili ng cd si Rico, naka assist naman ako kay Macoy habang may umoorder.

Dadalhin ko na sana yung inorder nung customer ng pumailanglang yung kanta na

pamilyar sa akin.

WET THE BED by Chris Brown.

I stood frozed like an idiot sa gitna habang hawak yung tray.

It wasn't an important song two days ago. Hell, i don't even know that song exist.

Naging pamilyar lang sya kagabi.. dahil kay Shin at kay Kidd. Damn.

Pakiramdam ko namula ang buong katawan ko. Ayoko na maalala.

"Uy, Miss Aura? Okay ka lang?" Hindi ko namalayan na lumapit na si Macoy.

"Ah-ano, o-oo. Okay lang ako." I smiled tapos dinala ko na yung order.

Pero hindi. The song kept ringing in my head. Bakit sa dami ng kanta yun pa pina
tugtog? Yung image nila Kidd at Shin hindi na mawala sa isip ko.

"Hoy, okay ka lang ba talaga? Para ka'ng nanginginig na ewan dyan." Hindi ko
napansin na yakap yakap ko na pala yung tray pagka balik ko sa counter, at nakita
na naman ako ni Macoy.

"Ah, ano. Okay lang talaga ako." Sabi ko ulit.

Umiling iling na lang si Macoy.

Wala ako nagawa dahil wala naman na umorder. Umupo ako sa gilid, and i drifted back
to last night..
[DI AKO MAHILIG SA FLASHBACK PERO ETO, PARA SA INYO MGA UHAW KAY SHIN. LOL]

"Bakit ba ang kulit nyo? Ihatid na natin si Argyl! She's freaking drunk!" Nahihilo
na rin ako pero hindi ko pinapahalata. Kailangan na may magpakita ng katinuan sa
aming tatlo nila Min Jae at Kidd dahil wala na talaga sa ulirat si Argyl.

She was crying, then tatawa, tapos iiyak na naman. Eto pala epekto ng alak sa
kanya. Tapos hanggang sa nakatulog na sya sa lamesa. Nagtulong yung dalawa na
buhatin si Argyl at idala sa kotse ni Kidd.

"We still have somewhere to go! At sumama na kayo. Argyl can sleep in the car!" May
pagka slurr na yung boses ni Kidd, but nevertheless, he still sounded sober.

"Saan pa ba tayo pupunta?" Pumadyak na ako. I want to go home already. Low battery
na ako at si Joon ang iniisip ko nang mga oras na iyon.

"Oo nga. Tara na!" Si Min Jae naman iyon. Slurr na din, pero halatang nagpapaka
tatag ng tayo.

"Don't tell me mag da drive kayo?" Bigla ako'ng kinabahan.

"Wala naman iba'ng mag da drive, eh." Kibit balikat na sagot ni Kidd bago tuluyang
sumakay sa kotse nya.

Hinawakan ako sa balikat ni Min Jae at bahagyang tinulak para makapasok na sa

kotse. Katabi ko sa backseat ang tulog na tulog na si Argyl.

Agad naman na pinaandar ni Kidd ang kotse, and to my surprise, talagang smooth pa
rin sya mag drive so nawalan yung kaba ko. Pinahiga ko na lang sa hita ko si Argyl.

After sometime, we arrived in front of another bar.

"What? Bar na naman? Are you two kidding me? Uuwi na lang ako." Sabi ko sa kanila.

Parang wala lang na bumaba sila sa sasakyan. Edi bumaba na din ako.

"Hoy, ano ba kayo? Bakit ba gusto'ng gusto nyo pa dito? Lasing na nga tayo eh."
Sabi ko, sinulyapan ko na lang si Argyl na tulog na tulog pa rin.

"We're not yet drunk. And you'll be surprised bakit tayo nandito." I saw Min Jae
smirked, and somehow, i felt like they're up to something again.

Kidd is now on the phone with someone, after a while ay may dumating na lalaki.

"Ikaw na bahala. Salamat." Binigay ni Kidd yung kotse sa lalaki na i think, ka age
lang namin. Tapos sumakay na yung lalaki sa kotse.

"What? Sino yun?"

"Ihahatid nya si Argyl pauwi. Come." Hinila na lang ako ni Kidd papasok sa bar.

Maingay, sa tugtog at sigawan ng mga tao. Everyone seemed to be cheering for

someone or some people on the stage. Inasikaso kami ng isa'ng waiter at hinatid sa
isa'ng table malapit sa stage. Hindi ko na pinansin yung kumpol ng tao na parang
may chinicheer.
Iniintindi ko na lang yung mga kasama ko.

Umorder sila ng inumin. Paingay ng paingay ang mga tao.

Napatingin na ako sa stage, at lumuwa yung mga mata ko.

Kinusot kusot ko pa dahil baka mali lang ang nakita ko.

"S-Si.." Turo ko sa nasa stage,. at nilingon sila Min Jae at Kidd.

I saw Min Jae smirked again. "Yes, that's him."

Muli ko'ng ibinalik sa stage ang tingin ko. May apat na lalaki doon na talagang
magagaling sumayaw sa jumpy na tugtog, but one particular person got me. Naka cap
man sya ay hindi ko maaaring magkamali.

Si Bang Young Shin.

He was dancing like there's no tomorrow.

Tumawa si Min Jae. "Baka mapasukan ng langaw bibig mo, tikom tikom din."

Doon ko napansin na kanina pa pala ako naka nganga.

I heard Min Jae chuckled, pero si Kidd, seryoso lang na nakatingin sa dance floor.

Hindi pala, i think he was looking at Shin.

Tapos bigla na lang sya tumayo.

"Oh, saan pupunta yon?" Tanong ko.

Kasabay noon ang pag dating ng mga order nila. Makita ko pa lang yung mga alak sa
table ay nalalasing na ako. Grabe.

Maya maya ay napansin ko na lang na parang dumilim, tapos parang may dalawang bulto
na lang na naiwan sa dance floor.

May umalingawngaw na kanta.

Woo, Hear the sound of your body drip, drip, drip

As I kiss both sets of lips, lips, lips (Muah)

Hear the sound of your body drip, drip, drip

As I kiss both sets of lips, lips, lips

Tapos bumukas yung ilaw. Parang piniga yung puso ko ng makita ko sila Kidd at Shin
sa dance floor, as they started to move sexily.

Ang malupit pa nito?

Pareho silang nakatingin sa akin..

FIFTY SIX -

I ain't afraid to drown

If that means I'm deep up in your ocean, yes

Girl, I'll drink you down

Sippin' on your body all night

I just wanna take your legs and wrap 'em 'round

Girl, you're comin' right now

My head to your chest feelin' your heartbeat, girl

Swimmin' all in your sea

And you sweatin' all over me

Bring it forward, don't you run

The freaking heat went up from my toes to my cheeks.

"There, there. Should I go join them?" Nilingon ko si Min Jae na akmang tatayo.

Hinila ko yung laylayan ng polo nya. "Don't." Utang na loob! Tama na yung pinagmuha
nya ako'ng tanga sa bar kanina nung kumakanta sya.

What's happening?!

Joon confessing to me, Min Jae singing as if the song was for me and now.. Kidd and
Shin, of all people! They looked so sexy at the moment. Ayoko tanggalin yung mga
mata ko sa kanila. Wala na ako'ng pake kung nagugusot na yung laylayan ng polo ni
Min Jae sa tabi ko dahil hawak ko pa rin.

I felt his arms went into my shoulders. Naka akbay na sa akin si Min Jae. And i
don't mind. All i wanted to look at are the two freaking gorgeous men in front
dancing for eyeryone to see, pero sa akin sila naka tingin.

Si Shin. Na miss ko sya, honestly. He was the first person who confessed to me. It
felt good.

Pero naiisip ko palagi si Argyl. Naguguluhan ako. I could easily avoid Shin for
Argyl pero ang unfair naman kay Shin. But Shin's dancing in front of me.. para ba
ma impress ako?

But then.. si Kidd din.

Napalunok ako ng laway.

M-may gusto ba sila sa akin?

Napa awang ang labi ko. Nilingon ko si Min Jae na ngumunguya ng bubble gum at naka
focus sa dalawa.
I don't want to be a minute man

Baby, you're just like a

Storm rainin' on me, girl, your soakin' wet

I'mma kiss you right, yeah, yeah

I'm gon' lick all night, yeah, yeah

Girl, when I'm inside yeah, yeah

Yeah, girl, you heard what I said

I'm gonna make you wet the bed

Freestyle yung ginagawa nila but damn, I never thought they could dance like this.
The way their body move.. Ang sarap mag fan girl kila Kidd at Shin habang naka
akbay sa akin si Min Jae.

I Wish Agyl was here. Hindi ko maimagine kung ano gagawin nun kapag nagkataon.

But wait.

Paano si Joon? I mean.. sya yung gusto ko.

And what are these three doing?!

Yeah, yeah, I'm gonna make you wet the bed

Yeah, yeah, I'm gonna make you wet the bed

Yeah, yeah, I'mma put your legs behind your head

When I make you wet the bed

You don't know what you in for

'Bout to get inside your mental, huh

Bend you back like it's limbo

I'mma make you feel like a nympho

Tonight, oh, you're mine, baby girl, uh

Gusto ko na takpan yung mga mata ko. Pakiramdam ko nagkaka sala ako. Huhu.

But.. but they're too sexy to be ignored. Napatakip ako ng bibig nang biglang itaas
nung dalawa nang magkasunod yung shirts nila and their freaking abs slapped me! I
need oxygen! I heard gasps and well, tili ng mga babae na kanina pa rin nag do
drool sa dalawa.

I heard Min Jae chuckled, and out of the blue, kinuha yung isa'ng kamay ko at
ipinasok sa polo nya. Ang bilis nung pangyayari.

"I have some too." He said, then winked at me when i looked at him abruptly.

The hell! Agad ko'ng binawi yung kamay ko mula sa pagkaka hawak nya. And yes, meron
nga sya. What the hell is happening? Epekto siguro ng alak to.. Pero sure ako na
bukas maaalala ko pa to.

Nakakahiya!

Teka.. bakit parang ang haba naman ng kanta na to? Don't tell me buong kanta
sasayawin nila ng ganyan? Para silang mga macho dancer! Pero yung mga disente.. And
gusto ko ako lang makakakita sa kanila!

Shemay! Kailangan ko'ng kalamayin ang loob ko.

The people around us looked amused, everyone's eye is on the dance floor.

I'mma kiss you right, yeah, yeah

I'm gon' lick all night, yeah, yeah

Girl, when I'm inside yeah, yeah

Yeah, girl, you heard what I said

I'm gonna make you wet the bed

Yeah, yeah, I'm gonna make you wet the bed

Yeah, yeah, I'm gonna make you wet the bed

Yeah, yeah, I'mma put your legs behind your head

When I make you wet the bed

Hear the sound of your body drip, drip, drip

As I kiss both sexy lips, lips, lips

Hear the sound of your body drip, drip, drip

As I kiss both sexy lips, lips, lips

Then i heard they clapped their hands. Tapos na pala. Pero na frozen pa din ako.

Nakita ko na papalapit yung dalawa papunta sa amin ni Min Jae.

Autimatic na napatayo ako. Kita ko na napatingin sa akin si Min jae, at parang

nagulat din sila Kidd at Shin. I wanted to get out of there. Ayoko ng nararamdaman
ko. Nag sa somersault ang puso ko hanggang ngayon.

Napalitan ng ingay ang paligid at pumunta na ulit ang mga tao.

Dire diretso lang ako na naglakad hanggang makalabas na ako ng bar. Uuwi na ako.
Ayoko na.

"Aura! Sandali!" I heard Min Jae tapos hinila nya yung kamay ko.

Napaharap ako sa kanya, at kasama nya rin pala sila Kidd at Shin.

They still glisten with sweat, but why do they still have to look so damn hot and
gorgeous at that moment?
"Uuwi na ako." Mahinang sabi ko.

"Pero bakit?" Min Jae asked, still not letting my hands go.

"I want to go home." Mariin na sabi ko. Palipat lipat yung tingin ko sa kanila.

"We're just getting started.." Sabi naman ni Kidd.

I looked at Kidd at hindi na yung dating Kidd na nakakatuwa yung nakita ko. Kidd na
parang determinado na.

I sighed, tapos binawi ko yung kamay ko kay Min Jae.

I bit my lip before i started talking.

"Ano ba kasi to'ng ginagawa nyo?" Napalakas ata dahil napa singhap sila pareho.
"Ayoko ng ganito. Para nyo ako'ng siniseduce! Parang may gusto kayo sa akin eh!
Ayoko ng ganito!" Kaunti na lang ay maghuhuramintado na ako.

"But i like you." - Shin

"Gusto naman talaga kita." - Kidd

"Gusto kita." - Min Jae.

Sabay sabay nilang sinabi pero nakainom lang ako, hindi ako lasing at bingi.

"What?!" Sabay sabay naming sabi tapos nagkatinginan.

"Are you guys kidding me?!" Salubonga ng kilay na tanong ni Shin sa dalawa.

Nagulat ako nang bigla na lang sila lumayo sa isa't isa at parang nakikiramdam.

"Nababaliw na ba kayo?!" Marahil ay epekto pa rin ng alak kaya parang natural na

nangyayai ito. pero shit. Nananaghinip yata ako eh?

"Aura, listen. Matagal na ako'ng umamin sayo. I know you know what my real
intentions are." Si Shin iyon.

"So yung intention namin hindi nya alam ganon?" Min Jae sarcastically added.

"Ya!" Sigaw naman ni Kidd. "Ano ba gusto nyo mangyari? Hindi ko naman ginusto magka
gusto kay Aura eh! Ayoko rin! Pero nandito na!" He's slurring words.

Kung hindi lang ganito ang topic namin, baka natawa na ako. Palipat lipat lang ang
tingin ko sa kanila.

Mariin ako'ng napa pikit ng mga mata ko. "Hindi to totoo, hindi to totoo.." Paulit
ulit na chant ko.

Dumilat ako nang may humawak sa balikat ko. "Aura, totoo kami." Si Kidd.

Lumapit si Shin. "Wag mo nga sya hawakan." Tapos tinabig yung kamay ni Kidd.

"Bakit, ikaw lang ba pwede humawak sa kanya?" Si Min Jae naman iyon.

"Tumigil na nga kayo!" I almost shouted.

Tumigil nga sila at humarap sa akin. "Ano ba kayo? Nakainom lang kayo, nagdedeliryo
na yata kayo eh." Pumadyak ako. "Ganito ang gagawin natin. Uuwi tayo'ng lahat
ngayon na. Kakalimutan ko na sinabi at ginawa nyo to."

"Pero totoo nga to!" Min Jae insisted. "Gusto nga kita."

"Wag mo nga sigawan si Aura!" Sigaw naman ni Kidd.

"Isa ka di'ng naka sigaw eh!" Si Shin naman.

"Ang kukulit nyo! Uuwi na ako." Sabi ko tapos tinalikuran ko sila.

Pero tumakbo sila tapos humarang sa harap ko.

"Ihahatid na kita." Sabi ni Shin. Namumungay na ang mga mata nito, at ubnti unti ay
natutuyo na ang pawis nila ni Kidd.

"Ako maghahatid sa kanya, dala ko kotse ko." Singit ni Kidd.

"I was the one who told her to come, so ako maghahatid sa kanya." Si Min Jae naman.

Mariin ako na pumikita tapos nagsalita ulit. "Teka, teka. Kaya ko mag commute,
okay? Kayo'ng tatlo, umuwi na kayo. At wag na kayo pumunta bukas sa coffee shop!
Kung hindi, hindi ko na kayo papansinin kahit kailan!" Binalaan ko sila using my
point finger.

"That's unfair." Shin murmured.

"Bakit? Pinsan ko si Ziel, sya may ari nun! Pwede ako pumunta dun." Parang bata na
sabi pa ni Kidd.

"Edi pumunta ka, but don't expect me to talk to you kahit sa school." Tumaas kilay
ko.

Okay, fine. Hindi ako nagpi feeling pero inamin na din naman nila na may gusto daw
sila sa akin so i might use it to my benefit. Awkward, at yun din mararamdaman ko
bukas kapag kahit isa sa kanila ay pumunta rin bukas.

"Kahit ano gusto mo Aura, gagawin ko. Okay lang sa akin." Nakangiti na si MIn Jae
at nag okay sign pa sakin sabay kindat.

Napangiwi ako.

I never saw them being involved with me romantically so siguro, hindi talaga ako
sanay. At hindi masasanay. Sanay ako na nangungulit lang sila ng ganito, na
companions ko sila.. na friends ko sila. Pero bakit? Hindi man lang ako na inform
na magkakagusto sila sa akin.. or yun yung sabi nila, eh!

Hinawil ko sila'ng tatlo sa dadaanan ko tapos naglakad papunta sa kalsada.

Binilisan ko na lakad ko. Nilingon ko sila, and yeah, sumusunod sila. Palingon na
ako ulit pabalik, when i bumped into something.. or someone.

"J-joon.." Pakiramdam ko ay dapat na ako takasan ng ulirat nang mga oras na iyon.

Matiim yung tingin nya sa akin. Madilim, but i can saw his eyes.. and he doesn't
look happy.

He grabbed my hands, tapos hinila patabi sa kanya.

I saw him lick his lower lip, then talked to the three behind me.

"Ano'ng kalokohan to?" There's danger in Joon's voice. Medyo napa igik ako dahil
humigpit yung hawak nya sa kamay ko.

"J-joon.." Tawag ko. Nasasaktan ako pero mas kinakabahan ako sa mangyayari.

Kidd, Shin and Min Jae just stood there, mga mukhang nagulat din.

"U-uwi na tayo, Joon." Mahinang sabi ko, tapos hinila yung jacket nya.

Sumulyap sya sa akin, at hindi pa rin sya ngumingiti. "Didin't i told you to go
home straight, Alaura Kristine Marquez?" His jaw tightened. And mariin yung pagkaka
banggit nya ng pangalan ko.

Agad ako'ng kinabahan.

"I asked her to come, don't be mad at her." Si MIn Jae iyon, kalmado na ang boses
nito, pero halatang naninimbang sa sitwasyon.

Shit. Dapat kanina pa ako umuwi. Naloko na. Ayoko na magkagulo sila.

"Joon, listen to me." Hinarap ko si Joon, blocking his view to the three. "Umuwi na
tayo. Tara na." Hinila ko yung isa'ng kamay nya at akmang hihilahin paalis, pero he
just stood there. "Joon naman eh.." Kinakabahan na talaga ako.

"Shut up," Matigas na sabi nya sakin.

Nagulat ako, pero hell, kinakabahan talaga ako.

"Ano'ng meron? Why did you call Aura here?" Umurong si Joon para muling makita yung
tatlo.

Gusto ko na maiyak. Hinila ko yung kamay ko mula sa pagkaka hawak ni Joon but he
wouldn't let go.

"Masama ba na ayain sya? We always do it even before.." Si Kidd naman yung

nagsalita. Nakatalikod ako, parang ayoko sila makita. Damn.

"Let me go." Mariin na sabi ko kay Joon bago pa sya makapag salita. "Isa!" I
screamed.

Joon sighed. "Alright, alright. Sorry na." Lumambot na yung expression nya. Mula sa
pagkaka hawak nya sa wrist ko, his hands slide to my hands, then hold it tightly.
Hindi na ako umangal, and i heard their gasps.

Liningon ko sila'ng tatlo. I feel so bad all of a sudden. "Umuwi na rin kayo."
Tapos liningon ko si Joon at hinila na. "Let's go." Pikit mata ako'ng naglakad
palayo.

[FLASHBACK END]

"Miss Aura." May sumiko sa akin. Nilingon ko si Macoy.

"P-po?"

"Eto sa table six." He was grinning, at nasa tray na yung mga order.

Na guilty ako. Imbes na ako kukuha ng mga order, heto at ako na lang mag hahatid.

"Nako, sorry talaga." Nag bow ako sa kanya, which i don't usually do. "Sorry."

Tumawa lang si Macoy. "Ang weird mo, pero dahil cute ka, okay lang." Nag okay sign
pa sya sa akin nung kunin ko na yng tray.

Napa ngiti na lang ako tapos hinatid na yung order.

Iwinaglit ko sila sa isip ko by focusing on the work. I wanted to show Ziel na

worth it naman yung pag pa part time ko dito. At gusto ko rin matuto.

"Rainbow fudge cake, table four." Sabi ni Macoy then kumuha ako ng slice tapos
nilagay ko sa platito at nilagay na sa tray.

"Rainbow fudge cake.." Napatigil ako matapos mailapag yung order sa table nung
ibinaba na nung umorder yung hawak na magazine na nagtatakip sa mukha nya. "Kuya?"
Gulat na tanong ko.

"Oh, bakit parang naka kita ka ng multo?"

"P-pero.. kanina ka pa dito?" Tanong ko. May frappe na kasi sa table nya.

He shrugged his shoulders. "Oo, nakatulala ka kanina sa kawalan nung umoorder ako."

Napangiwi ako. "Eh bakit nandito ka? Si Mommy, mag isa lang?"

"Pinapunta nya ako dito." He sip from his frappe. "Hindi na namin alam kung ano'ng
oras ka umuwi kanina, tapos dumiretso ka na ng pasok. Nag aalala sya, you know."

Napayuko ako. "Wala naman ako ginagawa na masama."

He laughed. "I know."

I looked at him. He looked so relaxed.

"Eh, s-sige, babalik na ako sa counter." Paalam ko.

"Teka." Hinawakan ni kuya yung kamay ko. "Yung boyfriend mo nga pala, yung
gangster."

I rolled my eyeballs. "Don't call him like that!" Inis na sabi ko.

"Relax!" Nagkamot ng ulo si kuya. "Sabihin mo salamat." Tapos nagbalik na sya sa

pagbabasa ng magazine.

Hindi na ako nagtanong kung para saan, nagmamadali ako bumalik sa counter.

Sunod sunod na naman ang customers kaya busy na kami. Nung malibre, i checked my
phone. Tadtad ako ng text messages from Kidd, Shin at Min Jae. Pakiramdam ko, hindi
ako sa alak nagka hang over kundi sa mga nangyari kagabi.

Hinatid ako ni Joon that night. Pakiramdam ko, gusto nya magtanong pero hindi nya
ginawa. He hugged me tight bago ako hinalikan sa noo at pinapasok na. Ang saya saya
ko lang, pero bigla ako nag worry sa mga mangyayari.

Medyo na ease pansamantala yung mga worries ko nang sumulpot sa harap ng counter si
Jelly.

Since wala naman iba'ng umoorder, inaya ko sya sa may counter. Papasok na sya, pero
hindi nya napansin na palabas na si Ziel kaya nagka bungguan na naman sila.

"What the! Ikaw na naman?!" Ziel looked pissed. He was holding his right shoulder.

Si Beshy naman, left shoulder. "Aray! Di ka na naman tumitingin eh!" Nakangiwi na

sabi ni Beshy.

"Palagi na lang kayo nagkaka banggaan. Iba na yan." Bigla ay feel ko maging cupid.

"Shut up!" Matigas na sabi ni Beshy sa akin.

Tumawa ako. "Pasensya na Ziel." Sabi ko.

Umiling iling na umalis na lang si Ziel bago tinapunan nang matiim na titig si
Beshy.

Si Beshy naman ay umirap.

"Hindi ka ba naga gwapuhan kay Ziel?" Tanong ko kay Beshy nang tuluyan nang
makaalis si Ziel.

Ngumuso si Beshy. "Duh? I don't! Look at his hair! Parang parrot!"

Natawa ako. Colorful nga ang hair ni Ziel, pero bagay naman kasi sa kanya.
Pakiramdam ko, the more you hate, the more you love ang magiging drama nang dalawa.

And i have a plan for it.

FIFTY SEVEN -

It has been one week since everything happened.

Marami na ang nagbago. I was once again popular dahil sobrang lantaran ang pagiging
possessive ni Joon sa akin. Hindi masyado makalapit sa akin sila Shin, Kidd at Min
Jae, which is funny because they do every simple ways just to talk to me, pero si
Joon, daig pa ang body guard.

Wala'ng iba ang nakaka alam nang nangyari noong gabi na iyon.

It was like a dream for me.

A beautiful but surreal one.

Imagine, they just told me they like me, sa dami nang mga humahabol ang nag do
drool sa kanila na walang wala ako? Yeah, beautiful and surreal.

"Bakit ba ang tagal mo?" Okay, fine. Super seryoso na naman ang lolo Joon mo dahil
natagalan daw ako sa cr ng babae at naghihintay sya sa labas. Kinailangan ko lang
naman mag pulbo at mag suklay kasi makakasama ko sya bago umuwi eh.

Nagbulungan sa paligid nung hinolding hands na naman ako ni Joon at nagsimula kami
maglakad papunta sa paradahan ng motor nila.

Hindi pa rin ako sanay sa ganito. Hindi rin ako na inform na super PDA din pala si
Joon.

"Gimik? Wala pasok bukas." Ang naka ngiti na mukha ni Min Jae ang bumungad sa amin
bago ako makasakay sa motor ni Joon.

"No." Agad na sagot ni Joon tapos binigay na sakin yung isa'ng helmet.

Sumimangot agad si Min Jae. "Kill Joy bastard." Sabi nito.

Natawa ako. "Ayaw mo ba talaga? Pwede ka naman sumama sa kanila after mo ako
ihatid." Sabi ko sa kanya.

"Ayoko. Tatambay pa ako sa inyo." Sabi ni Joon na naka sakay na sa motor ay iniiba
na ang posisyon nito para nakaharap na sa gate.

I smiled at MIn Jae and just shrugged my shoulders. "Sorry."

"Edi tatambay na lang din kami kila Aura. Pwede naman diba?" Bigla ay lumiwanag ang
mukha nito.

"Huh? P-pero-" Hindi pa ako nakaka tutol nang bigla na tumalikod si Min Jae, at
sinalubong ang mga paparating na sila Shin at Kidd. Kasunod namn sila Oppa, Cheska,
Argyl at Beshy.

Sa totoo lang, ayoko na muna sila makasama. Hindi naman ako dapat ma guilty eh.
Pero iba yung nararamdaman ko. Naaawa ako kay Cheska. Totoo na kasi yung ngayon sa
amin ni Joon. And i know she's still hurting.

"Hi!" Masiglang bati ni Argyl. Napapansin ko na sobrang dikit na sya ng dikit kay
Shin, and Shin doesn't seemed to mind. Hindi ako nagseselos, pero diba, sinabi nya
na gusto nya ako? Dahil ba kami na ni Joon ulit, didikit na sya kay Shin?

Argh!

"Aura?! What the! Kanina pa kita tinatawag, you've been idling like a stupid."
Poker face na sabi ni Joon. Pina start na nito yung motor nya.

Yes, ganyan sya maglambing. Inasahan ko na yan.

"Sorry." Sabi ko tapos sumakay na. He just rolled his eyes.

"See you later!" Kumaway si Min Jae sa amin.

Muntik na ako masubsob nang biglang nag preno si Joon.

"Ano'ng see you later?!" Naka helmet kami pareho pero pakiramdam ko ay naka kunot
ang noo nya.

"Er.. susunod kami sa inyo. Tatambay din kami kila Aura. Diba Aura?"

I froze when they all looked at me. "H-ha?"

"Ya, ano'ng sinasabi nito?" Tanong ni Joon.

"A-ano.." Hindi ko alam ang sasabihin.

"Okay na yun, tara na. Ayaw mo naman gumimik eh." Si Kidd naman iyon.

Nakatingin lang sila sa amin. Mahigit 6 meters lang siguro ang layo namin sa kanila
dahil naka preno agad si Joon.

"Neol jangnan aniya?!" I heard Joon said. Okay, fine. Korean na naman. [are you
kidding me?]

Tumawa lahat sila Kidd, Shin, Min Jae, Cheska, Oppa, Argyl at Beshy.

Niyakap ko na lang si Joon. Hehe. Bahala sya, di naman ako pumayag kay Min Jae.

"Beshy! Pumayag ka na." Narinig ko si Beshy na nagsalita.

Tiningnan ko sila, and all of them seeemd to be expecting me to say yes.

"J-joon.." Anas ko pero napatingin pa rin sa kanila.

"No. I swear I'm gonna-"

"Grabe, minsan na nga lang namin kayo makasama, masyado pa kayo umiiwas." Si Cheska
naman iyon, ang pumutol sa sasabihin ni Joon. Kaming dalawa lang actually ang
nagbubulungan.

I heard Joon sigh. "Fine, sa labas na lang tayo. Ipapaalam ko si Aura sa kanila,
text nyo na lang kung saan tayo." Then pinaharurot nya na yung motor.

Napangiti na lang ako.

Demanding, possessive, sobra mag mura, minsan nag ko korean kapag inis at di ko
maintindihan, but Kim Jae Joon is Kim Jae Joon. At sa araw araw na magkasama kami
ay mas ayaw ko sya'ng nawawalay sa akin.

"Ako na lang magsasabi kay mommy." Sabi ko nang maka baba na ako sa motor nya nang
tumigil na kami sa tapat ng bahay namin.

Tinanggal nya yung helmet nya. "Ako nga magpapaalam." Sabi nya.

"Fine." Sabi ko na lang. Nauna ako pumasok. Last day daw ng rest day ni mommy sabi
nya dahil bukas, gusto nya na pumasok.
"Nandito na pala kayo." Mommy told us.

Nag mano si Joon kay mommy and i really find it appealing. Si Joon na masama ang
ugali, nag mamano sa mommy ko.

"Tita, Friday naman po. Pwede po ba kami lumabas ni Aura mamaya?" Agad na paalam ni
Joon.

Lihim ako'ng natawa.

Halatang hindi iyon inaasahan ni mommy dahil nagulat ito. "Oh, saan naman kayo
pupunta?"

"Mag de date po." Joon said, smiling shyly.

Hindi ko na napigilan ang pagtawa.

Tiningnan ako ni Joon at natigil ang pagtawa ko. "Oo nga naman, mommy." Baling ko
na lang kay mommy. "Ihahatid nya naman ako. Pero okay ka lang po ba?"

"Ah, oo naman. Okay na ako. Sabi ko sa inyo noong isa'ng araw pa ako papasok, ayaw
nyo naman. Sige, basta ihahatid ka ni Joon." Sabi ni mommy.

Ngumiti si Joon sa akin.

"Teka lang." Sabi ko kay Joon, pero nagulat ako nang sumunod sya sa akin nang
umakyat ako sa kwarto. "A-ano'ng-"

Tinakpan nya ang bibig ko ng kamay nya.

"Ssshhhh." He said. "Miss ko na si Coco." Ngumisi sya.

Natawa na lang din ako. "Pero magbibihis ako..."

Imbes na sumagot ay hinila nya ako papasok sa kwarto ko. Nang maisara nya na ang
pinto, niyakap nya ako at hinalikan sa noo. Yeah, Kim Jae Joon can be sweet at
times.

Tapos binitawan nya na ako at humiga sa kama ko tapos niyakap si Coco.

"Miss mo si Daddy nyo?" Parang tanga na kinakausap ni Joon ang teddy bear.

Natawa na lang ako. Namili ako nang pwede isuot sa cabinet ko.

"No mini skirt or dress that are too short. No super tight jeans." I cocked my head
on the side when i heard Joon said those words.

"So ano gusto mo suotin ko?" Kunot noo na tanong ko.

"Er.. wag na lang kaya tayo umalis?" He smirked tapos unti unti na tumayo mula sa
kama at lumapit sa akin. "We can just stay here.." He whispered until he's already
hugging me again.

Bahagya ko sya'ng tinulak. I never knew that i can be this comfortable with
someone.

Sumimangot ako. "Ayan, sasabi sabi ka sa kanila tapos hindi tayo pupunta."

Tumawa sya. "Gusto mo lang yata makasama yung tatlo'ng bugok eh."
I sighed. "Ewan ko sayo." Inis na sinara ko yung cabinet ko, tapos lalabas na sana
ko, pero hinila nya ako.

"Sorry na." He was smiling pero naiinis pa rin ako. Ang seloso nya tapos inaasar
nya naman ako dun sa tatlo. Hindi naman siguro sya manhid pero natatawa talaga ako
sa ginagawa nung tatlo kapag wala si Joon. Para silang mga naka wala sa hawla dahil
nilalapitan ako agad.

"Ayoko na. Ikaw na lang sumama sa kanila." Naka nguso na sabi ko.

"Eh ayoko na nga kasi umalis. Pilit ka pa ng pilit."

"Eh ikaw kaya nagsabi! Dati naman umaalis kayo tapos hindi ka naman tinatamad."

"Iba yung ngayon sa noon."

"Ayoko na mag iba yung noon sa ngayon dahil lang exclusive na tayo, Joon." Seryoso
na sabi ko sa kanya. They're still friends. At ayoko na dahil sa akin, mag iiba
samahan nila. "Pwede naman na kagaya pa rin ng dati, eh."

Nagka gusto na nga sakin yung tatlo, iiwasan pa ni Joon. Ako na naman may
kasalanan.

He sighed. "Fine. Mag bihis ka na. I'll go home saglit, magpapalit ako." Tapos
yinakap nya ako. "I'll be back." Sabi nya bago ako halikan sa buhok ko, then he
went out.

SHIN'S POV --

It wasn't easy seeing Joon and Aura officially dating.

It breaks my heart everytime nakakasama namin sila mag lunch or kung saan man.

Pero ano ba magagawa ko? From the start naman talaga, mukhang si Joon na ang
nagmamay ari kay Aura. Hindi rin naman kami pwede sisihin nila Kidd at Min Jae
dahil nagka gusto kami kay Aura.

"Shin, let's go?" I heard Argyl called me.

Pilit ako'ng ngumiti tapos tumango sa kanya. I opened the door of my car for her,
tapos umikot na ako para pumasok sa driver's seat. Kanya kanya kami nang pag uwi
kanina matapos mauna nila Joon at Aura. Sabi ni Argyl, sa akin na lang daw sya
sasabay kaya sunduin ko sya after ko mag bihis.

She's not harming anyone, so go with the flow na lang ako.

Hindi naman na naulit yung pagtatangka nya na i holding hands ako. Naalala ko bigla
yung sinabi nya nung birthday ni Tita Marie, mama ni Rance. She'll make me fall for
her.

Kung ganun sana kadali.

"Saan daw ba tayo ngayon?" She sounded excited when i started the engine.

Binuksan ng mga katulong nila Argyl yung gate para makalabas kami.

"May bago'ng bar daw na alam sila Kidd at Min Jae." I just shrugged my shoulder.

"Oh yeah. Hindi talaga pwedeng walang nadidiscover na bago'ng gimikan yung dalawa."
Tumawa si Argyl.

My mind drifted back noong nakita ko sila Joon at Aura na nagyayakapan sa gilid ng
kalsada.

Hindi ko alam ang gagawin nun dahil sobrang ang sakit talaga. Not that it doesn't
hurt as much now. Siguro, natutunan ko na lang kasi na masanay makita sila. I still
get to talk to her, sobrang minimized na nga lang ng moment dahil Joon is all over
her.

I went to a casino, then to a bar. Then hindi ko alam kung ano sumapi sa akin at
nakisabayan sa pag sayaw sa isa'ng contest. I feel like loosing it.

Biglang dumating sila Kidd at Min Jae sa bar na iyon, kasama pa si Aura. I didn't
know what Kidd was up to until the lights went off, at dalawa na lang kami doon.
This bastard wanted a freaking showdown. Hell!

Wala na'ng hiya ang natira sa katawan ko. All i wanted to see is Aura's reaction,
so when the music started playing, matiim ako'ng tumingin sa kanya then i started
dancing. I wanted to get lost with the music.

Nainis pa ako kay Min Jae nung inakbayan nya si Aura. Chansing! Damn.

And when i heard the three of us confessed, gusto ko magwala.

So ano to, iisa na lang ang type nami'ng babae?

"UY, ang lalim ng iniisip mo ah." Tinapik ako ni Argyl.

Nilingon ko sya tapos ngumiti. "May iniisip lang." I try to be civil.

"Mukha nga. May problema ba?"

Tumawa ako.

Nagtataka na nakatingin lang sya sa akin. I was focusing on the road, i can just
see her in my peripheral view.

"Wala, nothing that concerns world peace." Sagot ko.

"Fine." Tila bored na sagot ni Argyl.

We arrived at a certain resto. Dun daw muna kami kakain, at nandun na sila Min Jae
at Kidd. Rance and Cheska came after us. Tapos si Jelly.

"Ang tagal naman nung dalawa, gutom na ako." I heard Jelly complained.

"Baka di na sila pupunta." Bitter na sabi ko. Nakakainis kasi. Mukha naman kasing
napilitan lang si Joon. Baka hindi sila talaga pupunta.

Natuon sa akin ang atensyon ng lahat.

"No, kakatext lang sa akin ni Beshy. Papunta na sila." Sagot naman ni Jelly.

Umubo ako kunyari, sumgot din ng ubo sila Kidd at Min Jae. Stupid people.

"ANo ba to? Samahan ng may mga ubo?" Natatawa na tanong ni Rance.

"Ulol." I heard Kidd said to Rance, na sinagot lang ng tawa ni Rance.

Umorder na kami isa isa, bago pa kami matapos umorder ay dumating na sila Aura at
Joon.

Nakakainis isispin na parang sa mga dumadaan na araw ay gumaganda lalo si Aura.

Is it because finally, sila na ni Joon ulit?

Ito naman si Joon, parang ang gay bigla. Halos lahat ng gagawin ni Aura, inuunahan
nya. Hay. Ano kaya pakiramdam na ako gumagawa nun? Mariin ako'ng napa pikit.

"Shin, kung inaantok ka, umuwi ka na lang." I heard Min Jae's voice, at napadilat
ako.

What am i even doing? Lahat na naman sila naka tingin.

Ang sarap kutusan nito ni Min Jae. Kala mo ako lang may nililihim eh. Tsk.

Naka order na kami nang may hindi inaasahan na bisita ang dumating.

"What the fudge are you doing here?!" Hindi pa ako tuluyang nakaka get over nang
marinig ko yung boses ni Jelly na nag tataray. She even stood up.

"Bakit, sayo ba to'ng restaurant ha?! I was invited here." Nakakaloko naman na
ngumiti si Ziel.

Napapailing na lang ako. Mukhang riot yung dalawa.

Okay na rin siguro, kesa palaging kila Joon at Aura ang focus ko na ngayon ay
nagtitinginan habang naka ngiti. Parang tanga lang.
RANCE'S POV --

I went home at 3am.

Hindi pa dapat ako uuwi, pero baka tuluyang malasing si Cheska, and i have to drive
her home. At ayoko na bumalik doon. It's suffocating. Malamang na nag eenjoy pa
sila ngayon doon.

"Rance." Nilingon ko yung tumawag at nagulat nang makita na si mommy iyon.

"M-mommy. Bakit gising pa kayo?" Kunot ang noo na tanong ko.

He was already wearing his night gown, pero mukhang hindi pa ito natutulog.

"I was waiting for you. Hindi na tayo nagkikita, almost a week na."

I sighed. "I get it, you're too busy." Mapakla ako'ng ngumiti.

"I'm sorry. But tungkol doon sa pinag usapan natin last time.."

"Mommy." Putol ko sa sasabihin nya. "I'll take care of it, sabi ko naman sayo."

"Pero anak-"

Pinutol ko ulit yung sasabihin nya. "I can take care of it. Basta hayaan nyo na
lang muna sya, ako. Masyado pa naman maaga."

"Is it too early? Will you wait till you're too late?" Makahulugan na tanong ni
mommy.

She's not dumb. Alam ko naman na lahat ng ginagawa ko, alam nya. Pati yung ginagawa
nung ISA. But i wasn't afraid, dahil alam ko na pagdating nang panahon, mangyayari
din yung gusto nya. I may not be ready now, but soon enough, alam ko na ako pa rin
ang nararapat.
FIFTY EIGHT -

MIN JAE'S POV --

"On the house! Let's partyyyyyyyyyy!"

Naghiwayan yung mga tao sa paligid. Bukod sa libre ko na lahat ng drinks nila,
parang inupahan ko na rin kasi yung bar.

Apat na chix mga katabi ko.

I know, i know.

Medyo nag lay low ako mula ng pumasok ako sa public school dahil mas naging attach
na naman ako sa mga gago at childhood friends ko. Idagdag pa na sumulpot na rin
ulit si Rance.

Pero wala, eh. Gusto ko'ng magwala.

Si Aura yata karma ko.

Parang kailan lang, gusto ko lang sya tapos nangungulit lang kami'ng tatlo nila
Shin at Kidd na makausap sya kapag wala si Joon. Pero habang tumatagal, sumisikip
ng sumisikip yung dibdib ko sa araw araw na palagi namin silang kasama.

Dinadaan ko na lang sa pantitrip kay Aura at kay Joon.

Ganun na lang din siguro ginagawa nung dalawa.

SI Shin hindi na tumitigil kaka race. Kung hindi nagpapa sama sa akin, kay Kidd
naman.

It's kind of frustrating though, pero wala naman kami magawa.

"Grabe, bakit parang ngayon ka na lang ulit nagawi dito? Ilang buwan na rin." Sabi
nung chix sa tabi ko na hindi ko na matandaan ang pangalan pero alam ko na nakasama
ko na before.

Ma chix lang ako but i'm nto sexually starved. lol.

"I've been busy, you know." Sabi ko na lang sa kanya.

Tumawa lang ng malandi yung babae.

Shot there, drinks here, babae everywhere. Nakaka miss to.

Pero isa lang naman reason kung bakit ginawa ko 'to ulit.

Tinitingnan ko kung mawawala to'ng nararamdaman ko para kay Aura. Hindi ko naman
naisip na baka pwede ko pa maiwasan bago ako umamin. Hindi naman umiiwas si Aura,
maybe she understand, it's just that hindi tanga si Joon at alam ko, namin, na
ramdam nya na tinatangi rin namin si Aura.

Damn.

My phone vibrated nung hinahalik halikan na ako ng mga katabi ko sa leeg. Nag
excuse ako at lumabas.

Si Kidd.

"What?" Maingay pa rin sa paligid.

Usually, nung lalo na'ng naging attached sila Joon at Aura, after class, kung hindi
namin trip ipagsiksikan sarili namin kay Aura at Joon, hiwa hiwalay na kami ng
pinupuntahan. Si Shin, malamang na palaging nakikipag race. Bubuntot si Argyl.

Si Kidd, malamang sa casino o nanggagago ng walang kamuwang muwang na tao.

"Woah, hold up. You sound aggitated." Imbes na sabihin agad kung ano itinawag nya,
manggaganun pa. Pero nasanay na rin ako. Gago eh.

"Ano ba kasi? Nag eenjoy ako rito kaya wag ka'ng manggulo." Inis na sabi ko.

Tumawa si Kidd. "Speaking of panggugulo, gusto mo ba manggulo?"

Napa tigil ako saglit. "May away ba? Tara!" Sabi ko agad. Matagal na rin ako walang
exercise. Parang naging good boy nga kami bigla at iwas sa gulo. Naging focus namin
si Aura wihtout us knowing.

"Tanga. Away agad?" Natatawa na sabi ni Kidd sa akin. "Hindi ba pwedeng sila Aura
ta Joon guguluhin natin?"

Napatigil ako ulit. Hearing Aura's name gave me familiar feelings, parang nainis
lang ako bigla kasi kasama pa yung pangalan ni Joon.

"Ano plano?" Sabi ko.

I can easily ditch these bitches and see Aura kahit na kasama pa si Joon.

SHIN'S POV ---

Champion. Winner. The best.

Those have been my names in underground drag racing society. May mga ka edad ako,
pero mas maraming matanda. I guess, it's a God given talent already. May mas
matatagal pa nga nag training sa akin, pero heto, madalas ako manalo. Out of 10
races, i guess 1 to 2 times lang ako sumablay.

At nakakainis isipin na parang unti unting nasisira yung rank ko dahil hindi ako
masyadong focus these past few days.

"Ano'ng nangyayari? You've been out of focus." Sabi nung isa sa mga care taker ng
sasakyan at motor ko, si Ady. Hindi sya nawawala sa mga race ko, kung baga, may
team na nag aalalaga ng mga kotse at motor ko at sya yung pinaka manager. "Sasalang
ka pa ba?"

Si Argyl naman ay nanunuod lang sa pag uusap namin. I know, she wanted to ask. I
also know na hindi sya tanga para mahalata na I am bothered simula nung maging si
Aura at si Joon. Medyo nangungulit pa rin ako, pero tuwing uwian na, ayoko na
magkunyari. Masyado na masakit.

I'm drowning myself in the adrenalin rush na nararamdaman ko tuwing nag re race
ako.

But damn it. Hindi ko maiwasan maisip si Aura.. si Joon. Kaya aminado ako na fucked
up ang performance ko. Madaming na di disappoint. Marahil isa na din si Argyl dun,
but hell, kahit sumasama sya ng sumasama, I'm still glad na wala sya'ng inoopen
about what the hell is wrong with me.

Huminga ako ng malalim tapos liningon sya. "Fuck. Hindi ko alam. Ilang oras pa ba
bago next race?" Naiinis na sabi ko tsaka nagbukas ng bote para uminom ng gatorade.

Tumingin sa orasan nya si Ady. "Thirty minutes or less."

I sighed. Pero bago pa ako makasagot, nag ring yung cellphone ko. Si Kidd.

Nangunot ang noo ko. Ilang araw na mula ng magtawag tawagan kami. Halos isa'ng
buwan na rin kasi mula ng tila mag kanya kanya kami after ng dismissal.

"Bakit? Nasa race ako." Alam ko na alam nya naman.

"Race? Mayaman ka na, wag na muna yan. May pupuntahan tayo." Parang giddy yung
boses ni Kidd na ikinataka ko.

"Where?"

"We'll plan a surprise party. Text ko sayo san tayo magkikita. Hitch na lang ako
sayo. Do not bring anyone."

Hindi pa ako nakakaagot ay nawala na sa linya si gago. Inis na binalik ko ang

cellphone ko a bulsa ko. I guess, hindi na matutuloy ang race ko later.

"Ady." Tawag ko kay Ady nang humarap na ako ulit sa kanya.

Lumapit sya sa akin. "Ano, okay ka na ba?"

Umiling ako."I'm not racing again, biglaang schedule." While saying that,
pakiramdam ko ay bigla na lang ako nabunutan ng tinik.

Tumango si Ady, halatng di inaasahan ang sagot ko. Nang makaalis na si Ady ay tsaka
lumapit si Argyl. She looked really stunning in her fitted jeans and whiter fitting
shirt na pinatungan ng leather jacket. Hindi rin kailan sa akin na madaming gusto
sya'ng kunin bilang partner ko.
But yeah, alam ko na hindi aalis sa tabi ko si Argy.

She's also an asset.

We may not involve romatically, I know that we're effective when it comes to racing
and all.

"Why? Saan ka pupunta? Who called you?" Suno sunod na tanong nito.

I smirked. "Uh, i have to go somewhere."

"Can i go too?" Her hands we're curled up on her chest. Malamang na gugustuhin nito
sumama pero kabilin bilinan ni Kidd na wag eh.

"Uh, sorry. Isa pa, may dalawang race ka pa."

"I can always ditch it." She looked like she really want to go.

"Sorry. Boys only." I smirked.

Wala na sya'ng nagawa ng tumalikod ako dala ang helmet ko at sumakay na sa kotse
ko.

KIDD'S POV --

A manipulator that i am, i have my soources. Mahirap naman kasi kapag puro talent
at skills lang.

Hindi ako stalker, i just know things.

Hindi ko naman gusto manggulo, but i really wanted to see Aura.

I always want to see her. Not just see her, actually. Makausap sya. Hindi na ako
sanay.

Nakakainis kasi si Joon, bumakod.

It's their first month of being together. Maisip ko pa lang mukha ni Joon kapag
bigla kami sumulpot, natatawa na ako.

Kaya tinawagan ko yung dalawa matapos ako'ng maka bawi sa pagkatalo ko kahapon sa
casino.

Thiswould be fun.
AURA'S POV --

Being with Joon seemed hard at first.

Hindi kasi ako sanay ng may restrictions ako, but i know, he's just being a
possesive and protective boyfriend. Nakakainis lang kasi kapag sinasamahan nya ako
sa mall, parang kulang na lang, pagsuotin nya ako ng maskara para walang ibang
titingin sa akin. Kung tutuusin mas madami nga tumitingin sa kanya.

"Dapat hindi ka na nagpalit ng damit at nag uniform ka na lang eh." Angil ni Joon
nung naglalakad na kami sa mall. Kailangan ko pumunta sa National Bookstore dahil
bibili ako ng mga gamit ko.

Friday and i think mas convenient na ngayon na ako mamili kaysa every after shift
ko bukas at sa Sunday sa coffee shop.

"Bakit?" Kunot noo na tanong ko.

"Ang dami dami na naman tumitingin sayo. Sarap pagsasakapin." Naka busangot na sabi
ni Joon.

Natawa ako. "Are you for real? Ikaw kaya tinitingnan nila! Sabi ko sayo palitan mo
na yang kulay ng buhok mo." Platinum kasi yung kulay ng buhok nya ngayon. Jeez.

"Nah, they don't look at me just because of my hair." Bigla ay ngumisi ito.

"Edi palitan mo din mukha mo. Dyan ka na nga." Kunyari inirapan ko sya tapos
naglakad ako ng mabilis.

Hinabol nya ako tapos inakbayan. "Are you jealous?" He's fishing.

"Hindi no." Tanggi ko. "Ikaw lang naman ang seloso dyan."

It's our first month of being officially together, at kahit hindi ako ganun ka
cheesy na tao, eh gusto ko na may mabigay ako'ng something sa kanya. I know how
filthy rich he already is, kaya kahit ano'ng mamahalin na bagay ay makukuha nya.

So i bought a bonnet, tapos ako mismo nag burda ng pangalan nya. Nagpaturo ako kay
mommy na super willing naman turuan ako. Balak ko ibigay to sa kanya later, pagka
hatid nya sa akin. Mula nang maging official kami, hindi pwedeng hindi nya ako
ihahatid. Kaya panatag din si mommy.

Si kuya naman, hindi ko na narinig na nag complain.

"Ang bagal mo naman pumili. Bilhin na natin lahat yan." Nakangiwi na sabi ni Joon
sa tabi ko habang pumipili ako ng colored ball pens. Mahilig ako sa mga glittered
pens, pero dahil naka budget lang ako, tinatantya ko pa kung alin lang mga mabibili
ko.

"Ay nako. Hindi ka na lang sana sumama kung naiinip ka." Sabi ko na hindi
tumitingin sa kanya. Ramdam ko yung mga babae na pabalik balik lang na dumadaan sa
bandang aisle kung saan ako pumipili, checking out Joon. Ugh!

"Tapos ano, isa sa tatlo'ng bugok sasama sayo dito? All hell will break loose, if
that happens. As long as you have me, you won't need those three, you won't need
anybody. Got it?"

Sobrang seryoso yung tono nya kaya napatingin ako sa kanya.

Bigla nya na lang kinuha lahat ng hawak ko na ballpen tapos hinila ako papunta sa
counter.

"T-teka, hindi pa ako tapos pumili.." Sabi ko sa kanya. Wala pa naman pila sa
counter, automatic ako na magbabayad.

Hindi sya nagsalita, nilapag nya yung mga ballpen tapos yung mga gamit na bibilhin
ko na pinahawak ko muna sa kanya kasi namimili nga ako ng ballpen. Tapos nilabas
nya wallet nya.

"A-ako na magbabayad, what are you doing?" Sabi ko sa kanya, kinukuha ko na yung
coin purse ko sa bulsa.

Hinapit nya yung bewang ko kaya napayakap ako sa kanya. Nung nabalot na yung binili
ko, nag abot sya ng isa'ng libo sa counter at kinuha yung paper bag. "Keep the
change." Sabi nya at agad ako'ng hinila palabas.

"Ugh! What are you doing?" Sabi ko habang hila hila nya ako.

Bigla sya'ng tumigil maglakad tapos humarap sa akin, still holding me in my wrist,
at hawak nya yung papaer bag sa isa'ng kamay nya.

"Argh! Wag ka na masyado marami'ng tanong. This is our first month of being
together, pinapaalala ko lang sayo kasi baka nakalimutan mo."

Napanguso ako. "H-hindi no."

He rolled his eyeballs at hinila lang ako. Dumiretso kami sa parking space at
pinagbuksan nya ako ng pinto. Honestly, Joon look very dashing at this moment.
Hindi ko sya gusto paulanan ng compliments dahil katulan ng nangyari kanina, may
pagka conceited ang lolo Joon mo.

He was wearing a black slacks, tapos yung black button down na naka tuck in.
Nangingintab nga yung sapatos nya. Tapos gusto nya wag ako magbihis at mag uniform
lang? The girsl would oggle at her tapos ako magmumukhang tanga. Hay!

Pinaandar nya na yung kotse at honestly, wala ako'ng idea kung saan kami pupunta.

"Where are we going?"

"Surprise." Walang kalatoy latoy na sagot nya.

"Fine." Kibit balikat na lang na sabi ko.

I opened his car's sterio. Hindi naman sya tumutol. Minsan kasi, wala yun sa mood
makinig ng music. Grabe, hindi ko nga alam how i put up with his moodiness for the
past month of us being together. Ganito ba kapag gusto o mahal mo yung isa'ng tao?

"We're here."

Napatingin na lang ako kay Joon when he said that, pero pababa na ito ng kotse. But
unlike any other, ako nagbubukas ng pintuan ko. Not that he doesn't want to ot it's
a big deal for me, hindi lang namin napag usapan, at hindi naman ako umasa.

Tumambad sa akin ang isa'ng beach. Tapos may malaking beach house sa gilid na puno
ng ilaw ang mga poste.

What?

Lumingon ako sa paliigid. Bakit hindi ko namalayan na ang haba ng byahe namin? For
sure naman ay walang ganito sa syudad.

"N-nasaan tayo?" Agad na tano'ng ko kay Joon.

I can smell the ocean breeze. Nililipad ng malamig na hangin ang lagpas balikat na
buhok ko. Inakbayan ako ni Joon at iginiya pumasok sa isa'ng wooden gate na
kalahati'ng tao lang ang taas.

"This is my favorite place." Joon answered me noong papasok na kami sa pintuan.

Tapos biglang may narinig na lang ako na malamyos na tugtog. I was looking at him
the whole time kaya i gasped when i saw what was waiting for us in the entrance.

There stood a group of musicians. May iba na may hawak na violin, may isa na may
cello, mayroon din may saxophone, and they were playing a song. Gulat na gulat ako
so i was frozen there for a minute habang nakikinig lang sa kanta.

"Did you like it?" Bumulong sa akin si Joon.

I looked at him at sunod sunod na tumango.

He chuckled.

Damn, he look so good when he's doing that.

Tumayo lang kami dun, tapos nung tapos a, dahan dahan nya ako'ng hinila palabas sa
beach house sa ibang pinto. Naglakad pa kami ng ilang seconds bago ko nakita yung
parang tent sa may seashore tapos may candle lights na nasa loob ng glass.

"W-what is this.." Pahina ng pahina na tanong ko habang nakatitig lang ako doon
habang palapit kami.

Humigpit yung hawak ni Joon sa kamay ko. "This is our first month of being
together, Aura. I wanted you to remember me and this and us the most. I am not good
at this, but I want to make you happy.." Sabi nya habang papalapit kami.

Nilingon ko sya, at napayakap ako sa kanya.

Kakaiba yung pakiramdam. I was really not expecting him to be this sweet and all.
He's Kim Jae Joon, for God's sake. Yung mga past na pagiging sweet nya, eh hindi
nya namamalayan na sweet na pala sya.

He hugged me back, tight. "I love you."

KUmabog yung dibdib ko nang sabihin nya iyon at nanlaki yung mga mata ko. Agad ko
sya'ng tinulak at tiningnan sa mata. He was smiling shyly, like he wasn't suppose
to say that.

"I-I love you too?" Hindi ko alam kung bakit naging patanong yun, maybe because i
was confused if he really said that.

"You're not sure?" Bigla ay nangunot ang noo nya.

Pinilig ko yung ulo ko. "S-sorry. I'm sure."

"I love you. Say you love me too without hesitation if that's what you feel." Bigla
ay naging seryoso na naman sya.

Huminga ako ng malalim. "Mahal din kita, Kim Jae Joon. Kahit hindi kita minsan
maintindihan kapag nag ko Korean ka, kahit na ang moody moody mo, ang possessive mo
at minsan wala ka'ng pakealam."

Pakiramdam ko lumuwag yung dibdib ko when i said that. Parang matagala na sya'ng
nahihimbing tapos ngayon ko nilabas.

Imbes na sumagot ay yinakap nya ako ulit. "Thank you. You don't know how much you
made me happy, how much you makes me happy, Aura."

Tumawa ako. Ang awkward kasi. "Tara na, nagugutom na ako."

Hinila nya ako palapit sa tent. Ipinaghila nya ako ng upuan. Natatawa ako kasi para
kaming tanga na hindi mawala yung smile sa mga labi namin. Maya maya ay may mga
dumating na 5 babae, may dala na pagkain at inumin. Isa isa nilang nilapat sa
table.

"Wow!" I exclaimed. Paano ba naman, may pizza! Iba iba pa ng flavor!

"Pizza monster." Naiiling na sabi ni Joon na naiiling pero nakangiti pa din.

Nag pout lang ako habang patuloy na namamangha sa mga pagkain na nilalagay sa mesa.
Magkaharap kami ni Joon sa mesa, at swear, titingnan ko pa lang, busog na ako sa
mga pagkain!

"Did you like it?" Nasa kalagitnaan na kami ng pagkain ng magtanong sya.

Tumango ako. Punong puno pa kaya bunganga ko.

Maya maya parang may kumosyon.

Sabay pa kami napalingon mula sa beach house, at muntik pa ako mabilaukan nang
makita namin kung bakit may kumosyon.

Si Kidd, Shin at Min Jae, papalapit sa amin.

What. The. Hell.

FIFTY NINE -

The moment na nakilala ko na sila Min Jae, Kidd at Shin ang mga paparating, nag
panic ako at agad na nilingon si Joon. Natatakot ako na bigla na lang sya mag leash
out since alam ko kung gaano nya ako iniiwas sa tatlo.

But what i saw shocked me. Kalmado si Joon, naka yuko lang sa mesa matapos rin
makita yung tatlo and i even heard him sigh.

"Hindi nyo man lang kami inaya." Nakangiti na sabi ni Kidd na sya'ng unang
nakalapit sa amin.

Pilit ako'ng ngumit sa kanila.

They were all smiling wickedly.

"What are you all doing here?" Sa wakas ay nagsalita na si Joon.

Pero nakayuko pa rin sya at hindi tumitingin kahit kanino.

"We heard na may party, so we went. Mukhang party lang pala para sa inyo." Kidd
answered cheerfully.

Unti unti na inangat ni Joon yung ulo nya.

Naka awang ang mga labi ko, kinakabahan ako.

Dahan dahan na tumayo si Joon at humarap sa tatlo.

"You three are seriously annoying the hell out of me." Matigas na sabi ni Joon.
Marahas nitong tinanggal mula sa leeg nito ang nakasabit na napkin at itinapon kung
saan.

Hindi natinag yung tatlo at parang ngingiti ngiti pa.

Agad ako'ng tumayo, kaya sa akin nabaling yung atensyon nila. Ayoko naman masira
yung first month celebration.

"Ah eh, kumain na ba kayo? Sabay na kayo sa amin." Hindi ko alam ang sasabihin ko
kaya yun na lang nasabi ko.
"What?!" I saw Joon's eyes widen. "They aren't even supposed to be here!" Singhal
nya tapos tiningnan yung tatlo.

"Ang damot mo naman, pre. Buti pa si Aura, inaaya kami kumain." Naka ngisi na sabi
ni Min Jae tapos kumuha ng isa'ng slize ng pizza.

"Aish!" Parang inis na sabi ni Joon. Nakapamaywang lang sya.

Nakita ko na tumawa sila Shin at Kidd.

"Ah, ano-" Magsasalita sana ako when Joon cut me off.

"Shut up." He looked pissed.

Hindi ko naman sya masisisi. Napatungo na lang ako.

"How can you be so rude to her?" Sumabat na si Shin. Nakakunot yung noo nya at
parang inis.

Magsasalita sana ako na okay lang naman yun, nang mag ring yung cellphone ni Joon.
He got it from his pocket, tapos sinagot in front of us. He never even said HELLO.
Nakita ko na lang na parang biglang tumigas yung expression nya.

"Arasso." Yun lang yung sinabi ni Joon tapos bigla sya'ng tumingin sa akin. "Let's
go." Sabi nya sa akin, dinaanan nya yung tatlo tapos hinila yung kamay ko.

"S-saan tayo pupunta?" Nagtataka na tanong ko.

Hinihila ako pabalik sa beach house ni Joon, sumunod yung tatlo.

We stopped in front of the side door ng beach house. There's urgency in his voice
and the way he move. Gusto ko magtanong, pero nanahimik na lang ako.

"M-may problema ba?" Mahinang tanong ko.

Umiling lang sya. "I'll just have to go somewhere, it's urgent."

"P-pero-"

"I'm sorry." Mariin na pumikit si Joon tapos bigla na lang ako hinalikan ng mariin
sa labi.

I heard the three's gasps. Malamang na nagulat talaga sila.

Napapikit ako the moment na ma realize ko na hinahalikan nya ako. It was brief, but
i felt it. Hawak nya yung dalawang balikat ko. Then after the kiss, he looked me in
the eyes. "You know i love you, right?"

Automatic na tumango ako.

Huminga sya ng malalim na parang hirap magsalita. Then tumingin sya sa tatlo. "All
of you like Aura, right? Hindi nyo sya papabayaan?"

The three looked caught off guard with Joon's question. That's the least questions
they thought he would ask them.

Tinabig ko yung kamay nya na nakahawak pa rin sa mga balikat ko.

"What's happening, Joon? Ano ba to'ng ginagawa mo?"

Yumuko ito na parang balisa. Tapos lumapit sa tatlo. "Please take care of Aura.
Pakihatid naman sya. I'll owe the three of you this one." Tapos bumalik sya sa
harap ko. "I love you. I have to go." One more kiss and he's gone.

I froze, at huli na ng ma realize ko na totoo ang nangyari nang marinig ko na lang

na humarurot na yung sasakyan ni Joon paals. Nanghina ako bigla, my knees feels
like a jell-o

"What the fuck just happened? Gago yun ah!" Sigaw bila ni Min Jae.

"Aura? Aura are you okay?" It was Shin. Agad sya'ng umalalay nang para ako'ng
matutumba.

Tapos lumapit na rin sila Kidd at Min Jae. Tulala pa rin ako. Inalalayan nila ako
umupo sa sofa na naroon. Nilingon ko yung mga gamit na pinamili namin at paper bag
kung saan nakalagay ung ibibigay ko sa kanya. Dala namin yun nung bumaba kami
kanina.

Hindi ko man lang nabigay o nasuot sa kanya.

"Anak ng pating naman oh." I heard Kidd said, and some cussing. Then he talked to
me. "Ano ba nangyari Aura?"

Dahan dahan ako'ng tumingin sa kanila. "H-hindi ko alam." Naiiyak na sabi ko.

"Shhh." Alo ni Min Jae. Tumabi sya sa akin, si Shin naman sa isang tabi at sa harap
si Shin.

Tapos bigla na lang ako naiyak. Shit.

Umalis lang naman sya eh? Bakit ako umiyak?

But i feel abandoned! Damn.

"Aura, wag ka na umiyak. Bubugbugin na lang namin si Joon." I know Kidd was trying
to be funny, pero hindi ko na naisip yun. Parang bigla kasi ako inabandona eh.

First month namin together. I really appraciated his effort. Pero bakit ganun?
Parang pagkain na lang ako na binigay ni Joon sa tatlo? Not that i don't want to be
with them. Kahit naman kasi umamin sila, magaan pa rin loob ko sa kanila.

Tinanggal ni Min Jae yung kamay ko sa pagkaka takip ko sa mukha ko tapos pinunsaan
nya luha ko sa pisngi gamit yung hawak nya'ng panyo.

"Wag ka na umiyak. Tara mag good time na lang tayo." Aya nya.

That was a good idea.. kung kasama sana si Joon.

Bigla ay hindi na ako sanay na hindi sya kasama.

He's been my shadow for the past weeks. Hindi naman sa dependent ako sa kanya. I
was okay with my own, it's just that iba kasi kapag nandyan si Joon. Madalas mag
nag kasi nagseselos. Umalis lang naman sya pero bakit pakiramdam ko, bigla na lang
syang nawala?

"S-salamat." Sabi ko. "P-paki hatid na lang ako. Pwede?" Sabi ko. I looked at them,
tapos sabay sabay naman silang tumango.
Inalalayan nila ako'ng tatlo tumayo.

I don't know what happened all of a sudden. We're a couple, diba dapat sasabihin
nya sa akin kung may problema? I asked him, pero imbes na sabihin nya sa akin,
bigla na lang sya umalis. Telling me he loves me doesn't cut it. Iniwan nya ako in
the middle of us, celebrating our supposed to be one month of being together.

Iisang kotse lang pala yung dala nila, si Shin yung nag drive. Nasa unahan ako
katabi ni Shin at nasa likod sila Min Jae at Kidd. Tahimik lang. Alam ko na
nakikiramdam lang sila.

"So, Aura.. hindi mo tinapos yung pagkain nyo kasi dumating kami. Gutom ka ba? May
alam ako na masarap na pizza house na dadaanan." It's Min Jae, trying his hardest
to sound cheerful.

Nilingon ko si Min Jae. I'm really thankful na nandito rin sila. Siguro, talagang
minarapat din na dumating sila. Paano kung wala sila dun? Baka kasama ko nga si
Joon pero mag away lang kami. Malamang na pipilitin ko sya na sabihin sa akin kung
ano ba problema.

"Uh, s-sige.." Tapos tumingin na ako ulit sa daan.

Wala na ako gana kumain. But the fact na nag e effort sila para kahit papaano ay ma
comfort ako, ayoko naman isipin nila na hindi ako grateful. And they all cofessed
to me na gusto nila ako.

"Promise, kahit ano'ng flavor ng pizza na gusto mo, ako na bahala." Sabi naman ni
Kidd sa likod.

Muli ko silang nilingon. "Salamat."

I feel bad. I like them too, i mean, they're not hard to like. Sila kasi yung tipo
ng lalaki na mga barumbado pero once na makilala mo, makikita mo sa personality
nila na makulit sila at may prinsipyo sila. They may act childish at times, but
they're mam enough when they have too.

Nilingon ko si Shin na focus lang sa pag da drive.

Maya maya tinuro ni Min Jae kay Shin na i park sa tapat ng isa'ng pizzeria yung
kotse. Pinagbuksan ako ng pinto ni Kidd since sya yung pinaka malapit. Seeing the
place made me felt a bit better. I mean, it's pizza. It's one of my comfort food.

Iniisip ko na lang na tatawag naman si Joon. Nainis ako bigla kasi parang ang weak
weak ko naman kanina. I even cried! Nakakahiya sa mga kasama mo. Sigurado naman ako
na hindi ako iiwan ni Joon kung hindi importante. He could have just told me..

Tinanong nila ako ano gusto ko. Nagbangayan na naman sila'ng tatlo and yeah,
natatawa ako.

Bigla ko sila na miss, wala kasing dull moment sa kanila.

In the end ay monster pizza yung inorder nila. Isa'ng malaking pizza na may apat na
flavor. Before i knre it, bumalik yung gana ko. Bigla ay nag crave ako.

"Basta talaga pizza, hindi ka makakatanggi." Naiiling at natatawa na sabi ni Kidd.

I just smiled and grabbed another slice.

Pakiramdam ko pinagtitinginan kami dahil ang ingay namin, lalo na yung tatlo na nag
babarahan.

"Gago ka kasi. Kung oorder ka ulit, matatagalan na naman. Ang layo pa ng byahe
natin." Inis na sabi ni Kidd kay Min Jae,

Gusto pa yata kasi umorder ni Min Jae.

"Eh bakit ba? Pwede naman ipa rush. Tsaka parang hindi ka kakain ah? Para sa ating
lahat naman oorderin ko." Magkaharap yung dalawa.

"Wag ka'ng tanga. Hindi to fast food chain." Sabat naman ni Shin na naka de kwatro
pa at amused din sa usapan ng dalawa.

Napapa poker face na lang ako sa usapan nila. Hindi talaga pwede na walang mura eh.

Sa huli ay umorder pa rin sila ng pasta. Well, sino ba ako para tumanggi? Idinaan
ko na lang sa pagkain ang pagka inis at pagka disappoint ko sa pamgyayari kanina.

Pasado alas diyes na ng gabi kami nakarating sa EDSA, at kumpara kanina at

nakakatawa at nakaka ngiti na ako. Sumasali na ako sa asaran nila habang nasa kotse
kami. Same with Shin, nakikitawa na rin sya at hindi na rin busangot.

Nung tinigil na nila yung kotse sa tapat ng bahay, hindi ko na sila pinababa at
nagpasalamat na lang ako. Nahihiya ako sa totoo lang. Umalis lang naman si Joon,
tapos umiyak ako. Shit.

"Salamat ha?"

"Pwede na kami pumunta sa coffee shop bukas diba?" Min Jae asked, grinning bago ko
isara yung pinto nang kotse after i got out.

"Sige na nga. Pero wag na manggugulo ha?"

"Alright!" Si Kidd naman iyon. "Sige na, pasok ka na,"

Tumango ako. Hinintay ko muna na mawala sa paningin ko yung kotse bago ko buksan
yung gate. It's open, kaya itinulak ko na lang.

At first i thought i was hearing the television, pero bubuksan ko na sana yung
pinto ng ma realize ko na totoo yung naririnig ko. Si Mommy. At isa'ng pamilyar na
boses.

Si Daddy.

Hindi ako pwedeng magkamali.

"You are out of your mind, George. You can't make me do it. You just can't!" Si
mommy. Malakas yung boses and yeah, George is our father's name.

Were they arguing?

"You're the one who's out of your mind kung palalagpasin mo ang pagkakataon na ito,
Maribeth. Ayaw mo ba na bumalik ang dating buhay nyo? Hindi lang naman ikaw ang
maaring mag desisyon para sa mga bata! Anak ko rin sila!" It's Daddy's voice at
mukhang galit din.

Bigla ako'ng nanginig sa kaba.

Ano'ng pinag aawayan nila? Kahit galit ako kay Daddy, gusto ko pa rin sya makita.

Pero bakit ganito?

"Hindi mo na sila anak mula ng umalis ka at iniwan mo kami. George! How dare you
come back and ask me to do this thing? Ang bata bata pa ng anak ko! Masaya na kami
ng ganito! You don't have to slap us how our lives came crashing down dahil believe
me, mahirap man kami, masaya pa rin kami ng mga bata."

I wanted to go in and ask them what's wrong. Pero pakiramdam ko, kailangan ko muna
marinig ang lahat.

"Masaya? Hindi nakakain ang pagiging masaya, Maribeth. I still care for you at sa
mga bata. Kaya ginawa ko to. Wala ka na rin naman magagawa. The deal is sealed.
Whether Aura like it or not, she'll have to do it." Matigas at malamig yung boses
ni Daddy, at nanigas ako nang marinig ko yung pangalan ko.

What do i have to do with anything na pinag aawayan nila?

I heard a slap. "Umalis ka na George! Wag ka na magpapakita sa amin. No matter how

much i think of it, hindi ko maisip kung paano ka naging ganyan simula nang naging
mag asawa tayo. Pinaglaban kita kay Daddy. You are nothing before we married!
Tinangap kita. Hindi ko akalain na magiging sakim ka once na naka gawak ka na ng
pera."

Gusto ko'ng maiyak.

My mom telling those things to my father felt like i was the one being stabbed.

Naguluhan ako.

Hindi ko na napigil yung sarili ko kaya binuksan ko na yung pinto.

I saw them, nasa gitna sila ng sala. Sapo ni Daddy yung kaliwang pisngi nya.
Magkaharap sila, and mommy's crying.

"D-daddy.." Utal na sabi ko.

Pumayat si Daddy. For fours years, ngayon ko lang sya ulit nakita. Pero mas mukha
na sya ngayo'ng ibang tao. Naka salamin na sya, at yung buhok nya parang humaba.

"Aura!" He smiled then lumapit sa akin at bigla ako'ng niyakap. "Miss na miss na
kita anak." I heard him sobbed, pero hindi pa ako nakaka react ng bigla ako'ng
hilahin ni mommy.

"Wala ka'ng karapatan sa mga anak ko, George. Get out!" Isiniksik ako ni mommy sa
kanya at tinuro kay Daddy yung pinto.

"Anak ko pa rin sila." Matigas na sabi ni Daddy.

"M-mommy, ano ba'ng nangyayari?" Nagpalipat lipat ang tingin ko sa kanila ni Daddy.

Daddy looked confused all of a sudden.

"W-wala, Aura." Umiwas ng tingin si mommy.

"Ano ba'ng problema?" Lumakas na yung boses ko. "I heard the two of you arguing
outside! Hindi ko na natiis kaya pumasok na ako."
"Y-you heard?" Daddy asked.

"Yes. I even heard my name. Ano ba'ng problema?"

Hinila ako ni mommy nang pakiramdam nya ay lumalayo na ako.

"Yang magaling mo'ng ama, gusto kang i engage agad kapalit ng pera." Matigas na
sagot ni Mommy.

"What?!" I reacted.

"N-no, it's not like that, Aura. It's just a front. I mean, mababawi natin yung
company ng lolo mo this way. I already talked to them. Kayo lang naman iniisip ko.
Pwede kayo bumalik sa dati. Hindi nyo na kailangan magtiis sa-"

"Dad!" Putol ko sa sasabihin nya. "What are you talking about?!"

"Aura, listen." I saw Daddy sighed. Mukhang hirap na hirap din sya. "They just
needed at colateral. You don't necessarili need to marry him. J-just your name.
That way mababalik sa atin yung dati. Sa inyo. ung company, yung mansion, yung
buhay nyo.."

"Stop it, George! Hindi ako papayag sa gusto mo." Pumagitna si Mommy sa harap
namin.

"Wag kang makealam dito. Aura can think for herself." Sabat naman ni Daddt.

Pakiramdam ko gusto ko lumubog sa lupa.

Confused. I'm confused in a way na nagsalo salo lahat. Si Joon, yung relasyon
namin, yung kanina, yung nangyayari ngayon, yung sinasabi ni Daddy.

"Aura, i know you're practical. Just you're nama, anak. Please." Nagmamakaawa yung
itsura ni Daddy.

Napa atras ako.

Hindi ko na kilala si Daddy. Bakit? Gusto ko mabawi yung lahat nang nawala sa amin
pero bakit sa ganitong paraan pa?

"D-daddy, a-ayoko po.." Mahinang sabi ko.

"Aura naman. Para naman sa inyo to. Nakapirma na ako. You have to do it." Unti unti
ay nakikita ko ang muling pagtigas ng expression ni Daddy.

Naiyak ako. I feel really bad. Bakit dadating sya dito after four years at ito pa
ang bubungad sa akin?

"I am not a toy, Dad! Sana naman inisip nyo muna ako. Paano kung masaya na kami na
ganito lang?"

"You don't understand. It's already settled. The Grabriels won't take no for an
answer." TIla naging balisa si Daddy.

"G-gabriels?" Maang na tanong ko.

"Yesn, Aura. You're engage by paper with Cyde Gabriel."

The moment na narinig ko yung pangalan ni Cyde ay gumagulhol na ako.

This is insane.

Automatic na inutusan ako ng paa ko na umalis doon. Lumabas ako nang umiiyak at
tumatakbo. I heard Mommy and Daddy called me pero isa lang ang gusto ko, ang umalis
doon at malaman na isa lang itong bangungot.

Just by hearing Cyde's name gives chills to my bones.

Hindi ko na alam kung saan ako pupunta.Patawid na sana ako nang may bumusinang
kotse.

I saw the lights, napatigil ako.

"Aura? Aura?" I heard a familiar voice.

Lumingon ako at nakita ko si Oppa, bumaba sya sa kotse, He was driving the car that
almost hit me.

The moment na nakalapit sya sa akin ay walang salita na niyakap ko sya.

Hindi sya nagulat. Ako pa ang nagulat nang bigla na lang sya ako'ng yakapin din.

"Ssssh. Don't cry."

"O-oppa.." Sabi ko tapos umiyak na naman ako. Pakiramdam ko basang basa na agad
balikat ni Oppa.

"Come." Iginiya nya ako papasok sa front seat ng kotse nya.

Patuloy pa rin ako sa pag iyak nang makapasok na sya. Pero hindi nya pinaandar ang
kotse at nakatingin lang sya sa akin. Maya maya ay hinawakan nya yung buhok ko at
sinabit sa tenga ko. Tiningnan ko sya, and his eyes is sparkling because of an
uknown reason.

"Don't cry, Aura." Tapos kinuha nya yung panyo nya at pinunasan yung luha ko. He
was doing itso gently kaya napatigil ako. Why is he not asking why am i crying?

"O-oppa.. s-salamat.." Pakiramdam ko mukha na akong taong grasa sa dungis ko. I

probably looked like those kids na gulo gulo ang buhok, halat ang luha sa buong
mukha. I feel disgusted, pero wala na akong oanahon isipin kung ano ang itsura ko.

"It's alright, Aura. Oppa will take care of everything." He said while still wiping
my tears.

"B-but.."

"I promise." He smiled at me, then pinaandar nya na yung kotse.

SIXTY
RANCE'S POV ---

Being rich comes with a price.

Everyone wanted money, because money makes the world go round. Pero kung iisipin
mo, sino ba ang gumawa ng pera? Hindi ba at tayo'ng mga tao din? Bakit hindi na
lang tayo'ng mga tao ang mismong magpa inog ng mundo hindi puro pera?

I grew up alone. Wala ako'ng kapatid. Single mom si mommy. Apelyido nya ang gamit
ko at yes, full blooded Chinese si mommy. Hindi pumayag yung mga grand parents ko
sa tatay ko kasi mayaman nga, pero eskandaloso daw. Barumbado, kung baga. Nabuntis
na daw si mommy, buhay binata pa rin kaya tinago nila si mommy habang buntis sa
akin sa ibang bansa.

Hindi ko alam kung hinanap ba kami ng tatay ko o nagpaka buhay binata pa rin. I
don't freaking care anymore. Basta proud at thankful ako kay mommy na napalaki nya
ako ng maayos, at solo nya rin na pinapamahalaan ang company namin.

Nag migrate kami sa China when my grandparents died. Yun yung time na umalis kami
at binenta yung bahay at lupa sa katabi ng dating bahay nila Aura at Alistair.
After makababang luksa, sa America naman.

I was clueless. Bakit kailangan pa namin umalis ng China? Ngayong malaki na ako,
doon ko nalaman kung bakit without even mommy explaining to me.

In business, everyone needs an alliance. Our company's nature is all about

processed foods and beverages. Hindi man kami nangunguna sa bansa, isa kami sa
pinaka kilala at pinaka malaki. Mom doesn't really aim to be on top, dahil once na
nasa top na daw sya, marami lang ang gugusto na magpa baba sa kanya, at kung
masyado ka nang mataas, wala ka naman na ibang pupuntahan kundi baba.

At kaya pala kami nag stay sa America dahil nagkaroon din kami ng foreign
investors.

It was just recently na nalaman ko na bumibili na rin sya ng shares sa iba't ibang
company.

Hindi ko na maimagine kung gaano na kami kayaman.

And it came to her knowledge about the plan of the Gabriels.

Lasgpas 3 months pa lang kami rito, at nalaman na lang namin ang nangyari kila
Aura. Noong una, gusto ko agad sila puntahan. Pero nahihiya ako. Hindi ko naman din
inaasahan na makikita ko sya sa party ni Shin na kakilala nya na rin pala.

At all the while pala, mula ng mag birthday si Mommy, ang akala nya ay kami ni
Aura.

"Well, kung hindi pa kayo masyadong bata noon ay nilagyan ko na ng malisya yung ka
sweet-an nyo'ng dalawa."

That's what she told me before the party started, bago pa dumating ang mga bisita
at binalewala ko lang iyon. And having a 3 percent shares on Gabriel's legal
businesses, nagkaroon si mommy ng mata sa mismong company.
She learned that the Gabriels also helped the scheme kaya na bankrupt ang company
ng lolo nila Aura. Nakakainis isipin, pero ang mga Gabriels kasi ang sumunod na may
pinaka malaking control sa company na iyon kaya hindi malabo. Isa pa, binansagan na
drug lord and patriarch ng mga Gabriel. Hindi nga namin alam bakit nagtiwala yung
lolo nla Aura doon.

Mommy told me na plano nila na itayo muli yung company, same name, dahil na rin sa
legacy. At bibigyan ng shares ang pamilya nila Aura, pero kailangan nila ng
colateral at iyon nga ay ang pagka engage ni Aura kay Cyde.

I find it funny, pero hindi ako papayag.

A week or so ay parang wala lang. Pinaghahandaan namin ni mommy na magkaalaman na

ang lahat, but I never thought na maiinvolve ang Daddy nila Aura, at ito pa mismo
ang pumirma.

Papunta na sana ako kila Aura para sabihin ang lahat, imbes ay muntik ko pa sya
masagasaan.

Dinala ko sya dito sa condo ko. She was crying non stop, and all i do is to tell
her everything will be okay, because i know it will.

"Aura, tumigil ka na. Don't waste your tears." Sabi ko habang naglalagay ng tubig
sa baso, tapos inilagay ko sa lamesa na nasa harap nya.

She started to wipe her tears. "O-oppa. Pasensya ka na sa abala.."

Minsan naiinis din ako sa pagiging masyadong mabait ni Aura. Pero natural na yata
sa kanya yun.

"Why are you even aplogizing?"

"I'm such a burden. For everybody. I feel like I'm an excess baggage." I saw
desperation in her face as she said that.

"What?" Tumabi ako sa kanya. "What are you even saying?"

"Hindi ko alam kung bakit ganito ako, eh. Lahat na lang ng tao sa paligid ko,
pakiramdam ko, nagiging malas. I mean, kailangan ako lagi protektahan, alagaan. I
feel so weak." Tapos tumingin sya sa akin. "Oppa.." Tapos umiyak na naman sya.
"Ayoko na."

Automatic na kinabig ng braso ko ang ulo nya at niyakap sya. She hugged me back,
and somehow,i felt comfort. Sana ganun din nararamdaman nya.

"Stop crying now, Aura."

Umiling iling sya. "I'm sorry.."

Inilayo ko sya sa akin, tapos hinawakan ko yung magkabilang balikat nya. "Listen,
Aura. When i told you that everything will be okay, I mean it. Ayoko nang umiiyak
ka, ayoko ng nahihirapan ka. I maybe too late to realize what i really feel for you
but it's not too late for me to make you happy. Just let me."

I can see confussion in her eyes, so i told her what i really know and what I have
to offer.
KIDD'S POV --

"Bullshit naman oh. Ano'ng kalokohan ba to?" Inis na sigaw ko. Tumayo ako tapos
sinipa ko yung swivel chair na nasa harap ko.

Nilingon ko sila Shin at Min Jae na parang mga tanga na naka tulala lang na naka
upo pa rin. Hindi sila kumikibo, parang may malalim na iniisip.

"Hindi ba kayo magsasalita? This is bullshit!" Sigaw ko ulit tapos tumingin ako sa
lalaki na naka upo sa dulo ng conference table na iyon. He's so relaxed, nagawa nya
pang ayusin yung pagkaka suot ng eye glasses nya.

"Mr. Chua, please be seated." Sabi pa ng lalaki.

"You want me to seat and talk about this crazy things you're telling me?" I'm
furious. Hindi ko ma process kung ano ba talaga ang ibig sabihin ng meeting daw na
ito.

"Please listen for further details. Please be seated." Kalmado ulit na sabi ng
lalaki.

"Chua, makinig na muna tayo." It's Min Jae.

Seryoso yung mukha nya. The last time na nakita ko yang ganyan na mukha nya ay
noong umamin kami kay Aura na gusto namin sya, and somehow it triggered something
in me.

Maybe, Min Jae and Shin are actually thinking of something. Pinairal ko na naman
ang saltik ko sa ulo at nag react agad ako sa sinabi nung lalaki.

Dahan dahan ako'ng umupo pero naiinis pa rin ako.

"What I said earlier is true. It may sound weird, but it's the truth. Hindi kayo
normal, alam nyo yan. Hindi kayo basta pinanganak na lang. All of you were born
with silver spoons and you were born for these responsibilities." sabi pa nung
lalaki. "And you have no choice but to accapet all these."

Hindi ko alam kung kina council kam or what. But the guy wanted to tell us one
thing.

Were in a battle.

And Joon went there first.

AURA'S POV --

It's my third day in Oppa's condo. Hindi ako pumapasok, hindi ako umaalis. I turned
off my phone, i shut down my entire life for the past three days. Si Oppa lang
kinakausap ko. Somehow, sa loob ko, iniisip ko na baka kahit papaano, magkaroon ako
ng kaunting lakas.

I've been weak ever since. I was born a princess na lahat na lang isinusubo sa
akin. Nasanay ako nang ganoon. When we became poor, I thought, kapag nakayanan
namin to, means we're becoming stronger too as individuals since hindi kami sanay
sa buhay na ganito.

But maybe I was wrong. Na bully si kuya when all he wanted was a normal life even
after our life's status came crashing down. Si mommy nag tatrabaho na, and we don't
know what's happening at her there, naaksidente pa sya.

At ako? Hindi ko napapansin pero masyado ako'ng naging kampante knowing na nandyan
silang lahat para sa akin. Si Joon. Si Kidd. Si Shin. Si Min Jae. Si Oppa. Si
Beshy. Sila Argyl at Cheska. They fought for me in different ways. They were there
when i wanted to be strong. I thought i became one.. pero kung iisipin, nagpapa
bully ako. Hinahayaan ko mga kaklase at schoolmates ko na patirin ako, pagsalitaan
ako nang kung anu ano. Masakit sa loob ko, pero wala eh. Nature ko na rin ang
hayaan sila kasi alam ko na wala ako'ng ginagawang masama.

Everything about my life was too positive that i almost forgot negativity actually
existed.

"Hindi ka na naman kumain."

Nilingon ko si Oppa. I was seating at the sofa in his condo's terrace over looking
the city lights. I heard Oppa sighed as he went into me.

"Aura.. you can't keep doing this." May lambing sa boses ni Oppa, he sat next to
me. I was hugging my knees as my hair was being flown to different direction by the
wind.

Hindi ako sumagot.

"You'll self destruct, Aura. You can't keep talking of wanting to be strong by just
talking. And what you're doing won't make you strong either." I traces the
frustrations in Oppa's voice.
"Salamat, Oppa." Yun lang ang kaya ko'ng sabihin sa kabila ng mga sinabi nya.

He looked at me. Then he sighed. "Okay, Alright. Ano ba plano mo? Hindi ka pa ba
papasok?"

Agad ako'ng umiling.

Then i heard the door bell rang. Tumayo si Oppa at binuksan iyon.

I was shocked when I saw Beshy came into me. Nang yakapin nya na ako, hindi ko na
napigilan ang humagulhol.

"My God! I'm so worried about you Beshy!" Hinagod hagod ni Beshy ang likod ko as i
cry.

Iniwan kami ni Oppa. Hindi ko namalayan na kami na lang pala doon ni Beshy.
Pinatahan nya ako. I told her everything, what happened on the beach, what happened
as the three got me home, what happened whe i got home and what happened why i was
here.

"T-thats.. Oh my God. Cyde Gabriel, that devil?!" Gulat na gulat din si Beshy.
"That's lame. That bastard could make your life a living hell."

"I know, Beshy. Kaya hindi pa ako umuuwi. Natatakot ako. Natatakot ako kay Daddy.
He seemed determined, at engaged na daw ako kay Cyde sa papel. And soon i have to
act it out. It scared the living hell out of me.

"A-ano'ng gagawin mo? I mean.. I don't want to break this to you Beshy, specially
at this time, pero alam ko na kailangan mo malaman.."

I saw na parang hirap na hirap talaga sya sa pagsalita. "W-what is it Beshy?"

"S-si Joon.."

The moment na narinig ko yung pangalan ni Joon ay parang may kung ano na kumurot sa
puso ko. These past few days, hindi ko rin muna sya gusto makita. Nasaktan ako sa
ginawa nya, eh. Pero mas masakit na parang hindi man lang syanag effort na kausapin
ako after that. Maiintindihan ko naman, maghihintay naman ako ng explanation, eh.

Pero wala.

"Beshy si Joon kasi nag drop out sa school eh. H-hindi lang si Joon, pati sila Min
Jae, Kidd at Shin." Pahina ng pahina ang boses ni Beshy nang sabihin iyon.

"W-what?! B-bakit? Kailan pa?" Napabalikwas ako mula sa pagkaka upo.

Pakiramdam ko bigla ako'ng nahulog sa bangin. Yung pakiramdam na takot na takot ka.

"Nung Monday pa nag drop out si Joon. Naging bali balita nga na baka nagtanan kayo,
since hindi ka rin pumasok. I was thinking it's insane. Hindi nyo naman kailangan
gawin yon. Pero beshy, tatlong araw ka na wala. Hindi naman kita mapuntahan sa
inyo."

Hindi ako nagsalita.

"Sila Min Jae, Kidd at Shin naman, nagawa pa pumasok nung Monday, pero nung
Tuesday, pumutok din yung balita na drop out na din sila. W-walang nakaka alam kung
bakit.."
Isa lang yung gusto ko'ng gawin. Gusto ko makita si Joon.

"B-beshy?" Gulat na tanong ni Jelly nang bigla ako'ng tumayo.

"Beshy, do you have your car? Please naman, samahan mo ako kila Joon. We need to
talk. We have to talk. Hindi pwede yung ganito." Hinila ko sya.

"B-beshy, are you sure you want to do this?

Parang may mabigat na dumagan sa puso ko.

Pero hinila ko pa rin si Beshy.

"Saan kayo pupunta?" Napatigil ako ng marinig ko ang boses ni Oppa mula sa kwarto
nya.

"I have to talk to Joon."

Halata na nagulat si Oppa. "Are you sure? He dropped out, maybe he already left the
country." Ang sabi ni Oppa.

Umiling ako. Hindi na ako nagtaka nang hindi nya yun sabihin sa akin. "No, i'll
take my chance. Hindi nya naman siguro ako iiwan bigla.." I'm not sure with my
statement pero yun yung gusto ko'ng paniwalaan.

I heard Oppa sighed. "Alright. Sasamahan ko kayo."

We got into Oppa's car, and tahimik lang kami sa byahe.

There's so many things floating in my head. Madaming bakit pero alam ko na wala
ako'ng makukuha na sagot. Masyadong mabilis yung mga nangyari.

"We're here." Mahinang tapik sa balikat ko ang nagpa balik sa akin sa realidad.
Pareho na naka tingin sa akin si Oppa at si Beshy, and i can see the worries in
their eyes.

"Beshy, sasamahan kita."

Umiling ako. "Beshy wag na. Thank you, kaya ko 'to." I got out of the car. Hindi
kami tumigil sa mismong gate at kailangan ko pa maglakad ng halos sampung hakbang.

Nagulat ako dahil may dalawang guard na tila nag babantay sa labas. Wala namang
ganito before.

"MIss, saan ka?" Sabi nung isa. Natakot pa ako ng kaunti kasi may aramlite sya na
sukbit.

"Ah, eh, p-pwede ba makausap si Joon? D-dyan sya nakatira sa loob." Tinuro ko yung
gate.

Nilingon ng dalawang guard yung gate, tapos nagsalita yung isa.

"Miss, lockdown po sila. Bawal magpa pasok. Tsaka.. ang alam ko wala yung anak
dyan."

"Eh, y-yung mama nya? Sige na naman oh. Pakisabi si Aura. K-kailangan ko lang
makausap si Joon."
"MIss pasensya na talaga."

"Aura, what's wrong?" Bago pa ako sumagot ay bumaba na pala ng kotse si Oppa at si
Beshy.

"Sir, lockdown po dito, bawal magpa pasok at hindi muna sila tatanggap ng bisita."
Sabi nung isang guard.

Imbes na sumagot, kinuha ni Oppa yung cellphone nya sa bulsa nya at nag dial.

"Tita? This is Rance. Yes, we're in front of your house, pero lockdown daw po
kayo?"

Higit ko ang pag hinga ko. No doubt na yung mama ni Joon ang kausap ni Oppa. Hindi
ko na inintindi yung pag uusap nila, hanggang sa bigla na lang tumunog yung parang
walkie talkie nung mga guard at sinabihan na papasukin kami.

Nagkamot pa ng ulo yung guard. "Ma'am sige pasok na po kayo."

"Aura, you go. We'll wait for you at the car."

Tumango ako tapos pumasok na. I'm making myself familiar with the place. Kung noon
na sinama ako ni Joon dito, i feel light, ngayon naman i feel doomed. May mga
guards pa din sa paligid. I don't understand, ganito ba talaga dito o ngayon lang?

Papasok na ako sa pinto, at sinalubong ako nang naka ngiti na mama ni Joon.

She's really pretty at wala rin ako masabi sa fashion sense nya."

"Aura. Please come in." Naka ngiti na sabi nya sa akin.

Pinilit ko ngumiti. She guided me para umupo sa sofa. Unti unti lang na nawala yung
ngiti ko nang makita ko na hindi lang dalawa yung tea cup na nasa mesa, kundi
tatlo. And to my surprise, nakita ko si Ferlin na naka upo rin sa isang upuan.

Dahan dahan nya ako'ng nilingon.

I composed myself hanggang sa umupo na ako. Katabi ko si Ferlin, tapos umupo naman
yung mama ni Joon sa harap namin.

"Well, i didn't expect na kayong dalawa pa pala ang makakasama ko ngayong gabi."
Joon's mom said.

Hindi ako nagsalita. Nakikiramdam lang ako.

"Tita, hindi nyo naman po sinabi na may kasama pala tayo sa pag uusap natin."
Ferlin said.

I felt intimidated, feeling ko sobrang close sila at itsapwera lang ako. But i
wanted to know why Joon dropped out. Hindi nya man lang ako sinabihan.

"Oh, no. Aura just came by.." Sagot ng mama ni Joon, tapos humarap sa akin. "Hija,
to what do i owe your presence? May problema ba?"

"G-gusto ko po sana makausap si J-joon.." Ang hirap para sa akin banggitin yung
pangalan nya.

Automatic na lumingon si Ferlin sa akin. In the corner of my eyes, I saw her smirk.
"You're outdated for a girlfriend, Aura. Joon's not here anymore." Matigas na sagot
ni Ferlin.

"Ferlin, let me talk to her, hija." Malumanay na bawi ng mama ni Joon.\

Parang napapahiya na tumango at yumuko si Ferlin.

"Aura, Joon's not here anymore. He dropped out, he needed to attend to some matter.
Didn't he told you this? Ang alam ko magkasama kayo this weekend." Halata ang
pagtataka sa boses nito.

Pakiramdam ko nanliit ako lalo. I'm the freaking girlfriend, at magkasama nga kami
noon, but he just left me. Without words.

"O-oo nga po, p-pero.." Hindi ko na alam ang sasabihin.

"I'm sure one of this days ay ko contact in ka rin nya." What his mom said did not
even gave me comfort. Pakiramdam ko lalo pa akong nanliit.. kung may ililiit pa ang
pakiramdam ko.

"I-i guess." Pinilit ko ngumiti. Tapos tumayo na ako. "M-maraming salamat po.
Mauuna na po ako."

Tumayo din yung mama ni Joon. "Let me walk you out."

Pero si Ferlin yung tumayo. "Tita, let me." Nakangiti na sabi ni Ferlin.

Hindi ko na hinintay kung ano pa man yung ko mapag kasunduan nila. Naiiyak na ako.
I feel abandoned. I feel helpless. Bago pa ako tuluyang maiyak, binilisan ko na ang
hakbang ko palabas, pero hinarang ako ni Ferlin.

"Aura, aura. Do you know how helpless you look like now?"

Right. Inasahan ko na rin naman na bitchy din to'ng isang to.

I was going to ignore her, pero hinarangan nya pa rin ako.

"Do yourself a favor at kalimutan mo na si Joon. Alam ko na alam mo na

pinagkakasundo na kami."

"Mahal ko si Joon, mahal nya ako. Asan ka doon, Ferlin?" Matalin ang tingin na
pinukol ko sa kanya.

But she just laughed. "You're stupid. This is business, Alaura Kristine Marquez.
Pagmamahal? Ha! Hindi namin kailangan nyan. All we need is the power. And this will
happen, andyan ka man o wala. Pero i'll give you the credit of not knowing and
being innocent. After all, mahirap na kayo. Hindi mo na mararanasan ang mararanasan
ko. Too bad, Joon's going to be mine."

"Joon's never yours." Nilakasan ko pa rin ang loob ko.

"Then kanino? Sayo? Ni hindi nga nya nagawang magpaalam sayo. Wala ka dito ngayon
kung maayos kayo'ng nagka usap at naghiwalay before he flew out. Sino ba ang kasama
nya sa airport? Ako. Hindi ikaw. At kaya ako nandito ay para pag usapan na namin ng
mama nya ang engagement party namin."

Ayaw ko pakinggan si Ferlin. Ayaw ko sya paniwalaan.

Pero hindi ba at tama naman sya?

"Move on, Aura. You have Rance. He's crazy about you. He's not Joon, but he's still
Rance Yu. That's the best you can do. And i hope na matuto ka na. Hindi lahat ay
tungkol sa pag ibig na yan. We're living in a world of money, business and power.
You can't catch up now, mahirap na kayo. Go home." Yun lang at tumalikod na sya.

Pakiramdam ko nag jell-o ang mga tuhod ko. Hindi ko na napigilan ang umiyak.

Masyadong masakit yung sinampal na katotohanan ni Ferlin.

I wanted Joon to explain this to me. Pero paano? Nasaan sya?

Hindi ko alam kung paano ako nakalabas ng gate at nakapasok sa kotse ni Oppa. All i
know is that i'm crying non stop. Ihinatid na namin si Jelly sa bahay nila. Ayaw
nya pa sana umuwi, but i told her that i'll be okay. That was a lie, of course.

"Aura.." Nilingon ko si Oppa. Hindi ko namalayan na nasa parking lot na pala kami.
"I'm sorry I'm not him. I'm sorry i'm just Rance. I wanted to stop you from hurting
pero alam ko na sya lang yung makaka gawa noon."

"Oppa." Matigas na sabi ko. "I'm accepting your offer. Be my fiancee."

I know, things will never be the same after i said those words.

Pero may mas sasama pa ba sa nangyari sa akin? Kung kailan ko sya kailangan, wala
sya. Si Oppa na lang ang natitira na pwede ko'ng masandalan. And i know, dadating
yung time na magigising din ako sa bangungot na ito.

Soon, i'll forget this ever happened.