My Only Love(COMPLETED)

by RosasVhiie

This is an unedited version.

MATURED CONTENT(R-18)

Phoenix Series#1: James Karl Smith

SYNOPSIS:

Princess Shaina Kim has everything.

Mabait, matalino, maganda, sexy, mayaman, mapagmahal, makulit at sweet.

She have a bestfriend whose so protective on her. He is James Karl Smith. Ang
lalaking matagal na niyang minamahal. And James doesn't know about her feelings.
Matagal niyang tinago ang nararamdaman para sa binata.

Because she knows that James is afraid of commitment.

Pero hanggang kailan nga ba niya maitatago ang nararamdaman para sa bestfriend?
Lalo pa at BESTFRIEND at kapatid lang ang turing nito sa kanya?

James Karl Smith is a serious type of guy. Everybody respects him. He has a cold
personality and full of authority. Dapat lahat ng gusto nito ay nasusunod. Dahil
hindi mo magugustuhan kapag nagalit ang isang James Karl Smith.

Iisang tao lang ang kayang hawakan ang personality nito. His bestfriend, Princess
Shaina.

Can friendship will lead to love?

The love story of James Karl and Princess Shaina.

Date started: July 2018

Date ended: January 2019

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 1

CHAPTER 1
"PASSENGERS  OF FLIGHT R432, we have now reached our destination. We are now in
Ninoy Aquino International Airport. Thank you for being with us in this flight. We
hope that you will enjoy your stay here in Philippines."
Nagmulat ako ng mata at nag-inat. Ang tagal ko din palang nakatulog. Nandito
ako ngayon sa loob ng eroplano. Nakita kong nagsibabaan na ang mga kasama kong
pasahero.
Inayos ko ang sarili ko at tumayo. Bumaba na rin ako ng eroplano.
'Sa wakas after 2 years, here I am now Philippines!' Sigaw ko sa isip ko at
nilanghap ko ang hangin.
Sobrang namiss ko ang Pilipinas. At sobrang namiss ko sya. Oo siya. Ang
bestfriend ko.
"Welcome home, Princess! I love you lupa kong sinilangan!" Malakas kong sigaw.
Wala akong pakialam kahit pinagtitinginan na ako ng mga tao sa paligid ko.
Dala-dala ko ang maleta habang papalabas ako ng airport.
Nandito ako ngayon nag-aabang ng taxi at ng masakyan ko pauwi.
Walang ibang nakakaalam ng pag uwi ko ngayon except my mommy. Kahit ang bestfriend
kong si James ay hindi alam na uuwi ako ngayon sa Pilipinas. Ang alam nito next
month pa ang balik ko.
But of course, dahil sobrang nag aalala si mommy ko sa'kin, katakot takot na
paalala ang ginawa nito noong nasa Korea pa ako. Magpasundo daw ako sa driver namin
o kaya kay James pagkauwi ko sa Pilipinas. Bawal akong bumiyaheng mag-isa.
Pero dahil matigas ang ulo ko, heto at ako lang mag isa. Hindi naman mabigat
'yong mga dala ko at kaya ko naman kaya bakit magpapasundo pa ako sa driver namin?
Atsaka isa pa, I want to surprise my one and only bestfriend. Kaya nga hindi ko
sinabi kay James na darating ako ngayong araw na 'to.
Didiretso ako sa opisina nito. Guguluhin ko ito. Siguradong magugulat ito kapag
nakita ako nito.
"Here I come, my love." Sabi ko sa sarili sabay ngiti ng pagkatamis-tamis.
God! I really missed him. At gusto ko na talaga syang makita agad agad. As in
now na.
Tumigil ang taxi sa harap ko. Binuksan ko ang pinto sa passenger's seat pero
laking gulat ko nang nagsara ulit iyon.
Tinignan ko ang kung sinumang walang hiyang nagtulak pasara niyon. Nakahanda na
sana ang malutong kong mura nang makilala ko kung sino yon.
'Patay!'
Kung pwedeng tumakbo na ako papalayo sa harap ng lalaking ito ay ginawa ko na.
Kung kanina ay excited akong makita ito, ngayon ay kinakabahan ako sa nakikita
ko sa mukha nito. I really know that expression of him. Madilim ang mukha nito.
Paano nito nalamang nandito ako? Mukhang sinabi ng mommy ko sa kanya.
"What do you think you're doing, brat?" Sabi ng baritono nitong boses. Bakas
ang galit sa boses nito.
Jusko Lord! Save my heart po.
Oo. Si James. Si James Karl ang nasa harap ko ngayon.
My Love!
Hindi. Hindi. Hindi.
Mamaya na ang kilig. Kailangan ko munang harapin ito ng maayos. Alam kong galit
ito base pa lang sa expression ng mukha nito ngayon.

"Ahhhh, ehhhh, kasi-" Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko

nang kinuha nito ang maleta ko at hinawakan ako sa siko atsaka ako nito hinila.
Dinala ako nito sa kotse nito na naka park sa di kalayuan. Binuksan nito ang
back seat at basta na lang hinagis 'yong maleta ko doon. Pabagsak nitong sinara ang
pinto at sunod nitong binuksan ang front seat.
"Hop in." Seryosong utos nito.
Para akong basang pusa na sumunod sa binata. Pumasok ako at napayuko.
Naramdaman ko ito sa driver's seat. Nang hindi pa nito pinapaandar 'yong kotse
nito, dahan-dahan akong humarap dito.
Seryoso itong nakatingin sa harap sa labas.
"Best." Tawag ko dito at pinisil-pisil ko ito sa pisngi nito.
Pero hindi ako nito nilingon at nanatiling nakatingin sa labas. Seryoso pa din
ang mukha nito.
"Best. Bestfriend. James ko. James Karl. Karl James." Pangungulit ko at patuloy
na pinisil-pisil ang mukha nito.
Nabigla ako nang humarap ito sa akin at hinawakan ang kamay ko. Hinila ako nito
papunta sa matipunong dibdib nito at niyakap ako ng mahigpit.
Nang makabawi sa pagkabigla ay tinugon ko ng mahigpit ang yakap nito. Niyakap
ko din ito ng mahigpit.
"You scare the hell out of me, Shai." Sabi nito at kumalas sa pagkakayakap
sa'kin. Hinarap ako nito at ikinulong sa dalawa nitong kamay ang mukha ko.
Tinitigan ako nito ng matagal.
Naiilang ako sa titig nito kaya inalis ko ang mga kamay nito sa mukha ko at
lumayo ako ng konti.
"Tita Shane called me and told me that you're on a flight way back to
Philippines. Nag aalala siya sayo kasi wala kang kasamang umuwi. Hindi siya
nagkamaling hindi mo susundin ang ibinilin niya kaya tinawagan niya ako para
sunduin ka. Bawal kang bumiyaheng mag isa alam mo 'yon. Bakit ba ang tigas ng ulo
mo, Shai?" Mahabang litanya nito.
"Best naman. Kakauwi ko lang dito sa Pilipinas. Tapos ganyan na agad ang
isasalubong mo sa'kin? Hindi mo ba ako namimiss?" Pa cute kong sabi at binalewala
ang litanya nito.
Napailing-iling ito at napabuntong hininga.
"Bakit ba kasi hindi mo sinabing uuwi ka ngayon? Shai, hanggang ngayon ba naman
matigas pa rin 'yong ulo mo? Dahil diyan sa katigasan ng ulo mo napamahamak ka two
years ago at pati-" Natigilan ito nang nakita ako nitong napahikbi.
"Damn!" Pagmumura nito at sinabunutan ang sarili.
"Okay, I'm sorry. Please don't cry, Shai." Alo nito sa akin at pinunasan ang
luha ko gamit ang mga kamay nito.
"Nag aalala lang naman ako sa'yo. Pati si Tita Shane hindi mapakali ngayong
nandito ka na sa Pilipinas. Ni hindi mo sinabi kay Kuya Prince mo na uuwi ka na
dito. Kaya nga ibinilin ka niya agad sakin." Sabi nito na hindi alam kung paano ako
patahanin.
"I'm okay now, James. I promise, okay na okay na ako. Kaya nga bumalik na ako
di'ba? I'm really fine. Gusto ko lang naman sanang sorpresahin ka, eh. Because I
really missed my bestfriend." Sabi ko nang naikalma ko na ang sarili.
'I miss you so much, my love'
Gusto kong sabihin sa harap nito iyon pero hindi ko magawa.

Alam ko namang nag aalala lang silang lahat sakin. Iniisip

lang nila ang kaligtasan ko. Lalo pa at nangyari ang mapait na nakaraan two years
ago.
Nakaraan na pilit kong nilalabanan. Nakaraan na gusto kong kalimutan. Nakaraan
na naging dahilan ng paglayo ko dito sa Pilipinas, ng paglayo ko ng matagal sa
lalaking mahal ko.
Ang bestfriend ko.
I've been waiting for this day na makabalik ako dito. To see the man of my
life. Kahit pa alam kong parang kapatid lang ang turing nito sa akin. Kaya kong
tanggapin iyon basta nasa tabi ko lang ito.
Makita ko lang ito at nasa tabi ko ay magiging panatag na ang loob ko.
"I missed you too, Shai. But please don't do this again, okay? Alam mo dapat
ang mas nakabubuti sa'yo." Sabi nito at ginulo ang buhok ko.
I pouted.
"Okay, I'm sorry. Na excite lang talaga siguro ako lalo pa at ang tagal kong
hindi nakauwi dito. You know how much I loved our homeland." Pagdadahilan ko at
nginitian ito.
Kumunot ang noo ko nang hindi ito makapagsalita at nakatitig lang sa akin.
"What?" Nakataas ang kilay na tanong ko.
Tumikhim ito at umiwas ng tingin sa akin.
"Have I ever told you that you're so beautiful, Shai?" Sabi nito at dumukwang
para ayusin ang seatbelt ko.
Ramdam ko ang pag-iinit ng mukha ko nang makalayo ito at inayos din ang
seatbelt nito. Pinaandar nito ang kotse.
'Kinikilig ako. Ene be?'
Umayos ako ng upo at ngumiti.
"Lagi mong sinasabi sa'king maganda ako noong bata pa tayo. Akala ko nga dati
bakla ka. Iniisip ko na baka naiinggit ka sa angking kagandahan ko." Sabi ko at
tumawa. Pilit na iniignora ang kabog ng dibdib ko sa sinabi nito.
 Nagbibiyahe na kami ngayon.
"Napatunayan mong hindi ako bakla nang hinalikan kita. You're twelve years old
that time, right? Lagi mong sinasabing bakla ako kaya hinalikan kita. After that
nanahimik ka na." Sabi nito at ngumiti.
Naka focus sa daan ang mga mata nito. Ang guwapo talaga nito lalo na kapag
nakangiti.
"Yeah, I remember that. Ninakaw mo ang unang halik ko." Sabi ko at tumawa nang
maalala iyon.
Isa iyon sa pinakamagandang nangyari sa buhay ko. Dahil ito ang first kiss ko.
Pero para sa binata, balewala lang iyon.
He shrugged his shoulders.
"Can't help it. Kung hindi ko ginawa iyon siguro hanggang ngayon bakla pa din
tingin mo sa'kin." Sabi nito at sabay kaming nagtawanan.
"Aren't you hungry? Where do you want to eat?" Tanong nito maya-maya.
"Hmmm, sa dati na lang best." Sabi ko at pumikit. Ramdam ko ang antok ko. May
jetlag pa siguro ako.
"Okay, just take a nap. I'll wake you up pag nakarating na tayo doon." Sabi
nito. Napansin siguro nito na nakapikit na ako.

"Thank you, best." Sabi ko at tuluyang nakatulog.

***

NAPATINGIN AKO SA BABAENG katabi ko matapos kong i-park ang kotse ko sa parking lot
ng restaurant na lagi naming pinagkakainan ni Princess.
Hinaplos ko ang mahaba at malambot nitong buhok. Payapa ang tulog nito. Napagod
siguro sa biyahe nito galing Korea.
Tinitigan ko siyang mabuti. It's been two years. Ang tagal ko siyang hindi
nakita. Natatawagan ko ito nang nasa Korea pa ito pero iba pa rin talaga pag
nakikita mo ito sa personal.
I missed this girl. Alam kong sa dalawang taon na nanatili ito sa Korea ay
hindi basta-basta ang mga pinagdaanan nito.
Her big brother Prince John Kim updated me every details about her. Alam ko
kasi si Prince ang doctor niya sa Korea.
Pumunta si Princess sa Korea to heal herself. Malaking trauma ang nangyari dito
two years ago.
Nilayo nila sa'kin si Princess para na din sa ikabubuti nito. Alam kong okay na
ito dahil kung hindi kahit harapin o hawakan ako ay hindi nito magawa.
Katulad ng nangyari two years ago.
Sinabi na ni Prince sa akin na na-overcome na nito ang trauma. Naniniwala ako
because Prince is one of the best doctor in Korea.
Hinawi ko ang ilang hibla ng buhok na nakahawi sa mukha nito. Hindi ko maalis
ang tingin ko sa dalaga. She's really beautiful. Bata pa lang ito ay maganda na
ito. Pero mas lalo itong gumaganda ngayon.
Pinalandas ko ang hintuturo ko sa mahabang pilik mata nito. Sunod ay sa
matangos nitong ilong. At papunta sa malambot at mapupula nitong labi.
Wala itong make-up sa mukha. Ito ang babaeng kahit hindi maglagay ng kolorete
sa mukha ay napakaganda pa rin. Simple lang ito.
I've known Princess for so long. At ito lang ang babaeng pinagkakatiwalaan ko
maliban sa mommy ko. I treasure her a lot.
Malaki ang pasasalamat ko at ito ang naging bestfriend ko. And I'll do
everything for her. Ayokong napapahamak ito. Kaya nang malaman kong pabalik na ito
ng Pilipinas ng walang kasama ay naalarma ako.
Naalala ko pa nang tinawagan ako ng mommy ni Princess a while ago.
Flashback
"This is the result of my investigation, Karl." Sabi ng kasamahan kong si Edsel
at inabot sa akin ang isang folder.
 Nandito kami ngayon sa loob ng opisina ko.
SMITH PRIVATE INVESTIGATION COMPANY (SPIC)
Kami ang nagmamay ari ng isa sa pinakamalaking investigation company sa
Pilipinas.
We are all a secret agent. Sumabak sa pinakamatinding training. Paghawak ng
baril at kung paanong ipaputok iyon. Nag training ng iba't-ibang martial arts. We
are all trained for three years.
At lahat ng mga natutunan namin sa loob ng tatlong taon na iyon ay dapat
gamitin sa tama. Ang sinumang lumabag sa patakaran ay may mapaglalagyan.

Pumapatay kami ng masasamang tao kung kinakailangan. And

our clients are not just an ordinary people. And strictly confidential lahat ng
details tungkol sa kanila. Same to all agents at SPIC.
Nagliligtas at tumutulong kami ng mga tao sa kapahamakan ng hindi nila
nalalaman ang identity namin.
Pagmamay ari ito ng lolo kong si Leandro Smith. At simula nang nag retire ito
five years ago, sa akin nito pinamahala ang kompanya nito.
Hindi nito mapagkakatiwalaan ang sarili nitong anak na si Alfred Smith sa
maraming kadahilanan.
Isa na doon ay ang pagiging iresponsableng asawa at ama nito. Yes, Alfred Smith
is my father. Pero kahit kailan hinding-hindi ko siya itinuring bilang ama.
Binuksan ko ang folder na binigay ni Edsel sa akin.
"Thank you, buddy." Sabi ko at mabilis na binasa ang mga nakasulat doon.
"New client?" Tanong nito habang nakaupo sa sofa na nakaharap sakin at
ngumunguya ng mansanas.
Tinignan ko ito pagkatapos kong basahin ang nasa folder.
Edsel Ford is my partner. Sa tatlong taon ng training namin, pumapangalawa ito
sa akin sa galing at bilis sa pakikipaglaban. He is my best buddy.
"Yes but-" Natigilan ako nang mag ring ang cellphone ko.
Tinignan ko ang tumawag. Si Tita Shane. Sinenyasan ko si Edsel na lumabas na at
sinagot ang tawag ni tita.
"Yes, tita?" Bungad ko. Tumingin ako sa pinto kung saan lumabas si Edsel.
"James baby, are you with Princess? Tinawagan ko ang driver namin and he said
hindi naman siya tinawagan ni Princess para-"
"What do you mean, tita?" Nakakunot ang noong putol ko sa sinasabi ni tita.
Naalarma ako bigla.
"Alam ko ng gagawin niya ito. Matigas talaga ang ulo ng batang yon. She's going
home now in Philippines and-"
"What!?" Nabigla ako sa sinabi ni tita.
"Yes umuwi na siya. Please baby ikaw na muna bahala kay Princess please? Ang
dami ko pang inaasikaso dito sa Korea kaya hindi ko sya nasamahang umuwi. Ni hindi
ko siya mapigilan kasi atat na talagang umuwi diyan. Even her dad and her brother
don't know that she's going home in Philippines now." Bakas ang pag aalala sa boses
nito.
Kinuyom ko ang isang kamao ko.
That brat!
"Okay tita akong bahala. Don't worry okay?" Sabi ko at pinatay ang cellphone.
Dali-dali kong kinuha ang susi ng kotse ko at lumabas ng opisina.
'I will kill that brat!' Himutok ko sa isip ko nang makasakay ako sa kotse ko
at pinaharurot iyon.
End of flashback
Natigil ako sa pag iisip nang maramdaman ko ang paggalaw ni Princess. Inalis ko
ang daliri kong nakalagay sa labi nito. Natigilan ako sa ginawa kong paghawak sa
bestfriend ko.
'What the hell I am doing? Namiss ko lang siguro siya'
"Hey sleepy head, wake up. We're here." Sabi ko at pinitik ng mahina yong
pisngi niya.
 Nagmulat ito ng mata. Napatitig ito ng matagal sakin at napangiti.
Inabot nito ang pisngi ko at hinimas himas iyon.
"Hi, best." Malambing na sabi nito.
Napatingin ako sa mga mata nito. Is it full of affection? Napailing ako.
'Are you imagining things now, James Karl?'
Sobrang namiss lang siguro ako nito. I know Princess. Likas na dito ang
pagiging malambing lalo na kapag matagal nitong hindi nakasama 'yong tao.
"Let's go, Shai. Alam ko gutom ka na." Sabi ko at bumaba ng kotse para
pagbuksan ito ng pinto.

To be continued...
A/N: Hi guys! 😄😊
Hope you enjoy the story.
Baguhan ako dito so please bear with me po. Ito ang kauna-unahang kuwento na
isusulat ko sa wattpad.
Pasensya kung hindi niyo magustuhan. And thank you na din po sa mga nagkagusto
sa kuwento ko. Hehe.  Just try reading it and you will be the judge of my stories.
Thank you! 😘
God bless! And more power.
Started: JULY 2018. 💛

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 2

CHAPTER 2
NANDITO KAMI NGAYON sa loob ng seafood's restaurant na paborito naming puntahan
ni James Karl.
Tinititigan ko ito habang binubuklat nito ang hawak nitong menu.
Naalala ko ang nangyari kanina sa kotse. I just can't believe na ito agad ang
makikita ko pagkamulat ko ng mata. Akala ko nananaginip lang ako kanina. I was
supposed to hug him tight nang makita ko siya.
Pero pinigilan ko ang sarili ko at hinaplos na lang ang pisngi nito.
"What's your order, Shai?" Tanong nito habang nakatutok ang mga mata sa menu.
Hindi ako sumagot at patuloy lang na tinitigan ito.
James Karl has a fair skin. Hindi ito maputi at hindi rin maitim. Bagay dito
ang kulay nito.
Napaka guwapo nito kahit laging seryoso ang mukha. Matangos ang ilong at ang
pinakagusto ko sa binata ay ang berde nitong mga mata. He's a half-filipino and
half-american. Purong pilipina ang mommy nito at may dugong american yong dad nito.
And of course, he have a kissable lips. Oo kissable kasi nahalikan ko na nga
dati.
Maganda ang pangangatawan nito at halatang alagang-alaga nito ang sarili. Sa
loob ng dalawang taon na hindi ko ito nakita at nakasama, aaminin kong mas lalong
naging matipuno ang pangangatawan nito. Dahil na rin siguro sa klase ng trabaho
nito.
I know his job. Hindi lingid sa kaalaman ko na isa itong secret agent at
nagmamay ari ng isa sa pinakamalaking investigation company sa Pilipinas.
Kilala ko rin ang mga kasama nito sa trabaho. Ang mga agents nito na nasa
ilalim ng pangangalaga nito.
Ang SPIC ay pagmamay-ari mismo ng lolo nito na ipinasa sa binata noong mag
retired na. Pero bago ito naging pag-aari ang kumpanya ng lolo nito ay nakatapos si
James sa kursong medicine. Yes, my bestfriend is a licensed doctor.
Halos dalawang taon itong naging doktor bago ipinasa ng lolo nito ang kumpanya
nito.
Kung ako lang ang masusunod, ayoko sana na ito ang mamamahala sa kumpanya ng
lolo nito. Dahil alam kong delikado ang bawat misyon na pinupuntahan nito at ng mga
kasama nito. At hindi ko maiwasang mag-alala kapag nasasabak ito sa misyon.
Minsan na rin itong napahamak nang dahil sa'kin. It happened two years ago.
I just don't have a choice. Dahil sa alam kong gusto nito ang ginagawa nito at
kailangan nitong ituloy ang sinimulan at pinaghirapan ng lolo nito.
Kung bakit kami naging magkaibigan ni James ay dahil magbestfriend si Tita Jass
na mommy ni James at si mommy Shane ko, kaya naging malapit na kaming dalawa ni
James sa isa't-isa simula pagkabata.
"Hey, are you okay, Shai? I'm asking you if what you want to eat." Pukaw sa'kin
ni James.
Nakatingin na siya ngayon sa'kin. Tumikhim ako at nagkunwaring binabasa ang
hawak kong menu. Hindi ko namalayang malalim na pala ang iniisip ko. Nahuli tuloy
ako nitong nakatitig.
"I want lobster." Sabi ko at tumingin sa binata. Nakita kong tumaas ang sulok
ng labi nito.
"Your favorite." Anito at tinawag ang waiter para umorder.
Yes of course, alam na alam nito ang mga ayaw at gusto ko.
"Kumusta si Tita Jass?" Tanong ko at inabot 'yong wine para inumin pero kaagad
iyong inagaw ni James mula sa kamay ko.
"Galing ka sa mahabang biyahe and you're not allowed to drink, Shai. Mom is
doing fine." Anito at nilagok yong wine na kinuha mula sakin.
'Dinaig pa ang kuya ko sa sobrang istrikto. He is always like this. Tsk.'

Napailing na lang ako. Maya-maya lang ay dumating na ang

order namin.
"I can't wait to see Tita Jass. I missed her cooking. Especially her kaldereta
and adobo. Nagbe-bake pa ba siya ng cup cakes? I missed that too." Sabi ko habang
kumakain.
Wala yata itong balak kumain kasi nakatingin lang ito sa akin.
"What?" Nagtatakang tanong ko nang mapansing nakatingin pa rin ito sa akin at
hindi man lang ginagalaw ang pagkain nito.
Kumuha ito ng tissue at pinunasan ang gilid ng bibig ko. Nabigla ako sa ginawa
nito.
"Kahit kailan talaga napaka clumsy mong kumain." Sabi nito habang pinupunasan
pa din ang gilid ng bibig ko.
Inagaw ko ang tissue na hawak nito at ako na mismo nagpunas ng bibig ko.
"Thank you, best. Ang sweet-sweet mo talaga." Sabi ko at todo ngiti.
I just don't like how he treat me like this. Alam kong parang kapatid lang ang
turing nito sa akin pero sa mga ginagawa nito ay malakas ang epekto niyon sa puso
ko.
Aaminin kong napaka-sweet at maalaga ito. Kung sa iba ay seryoso ito at
nakakatakot, sa akin ay iba ang pakikitungo nito. He's sweet and gentle and
everything.
Maybe it is just natural for him but for me, it really makes me crazy. He treat
me like a Princess. At habang ginagawa nito ang mga bagay na iyon ay mas lalong
lumalalim ang nararamdaman ko para sa kaibigan ko. Which is wrong. So wrong.
"Mom can't wait to see you, too. She misses you a lot." Sabi nito.
"I'll surprise her tomorrow. Pupuntahan ko siya sa bahay niyo." Masayang sabi
ko.
"Magpahinga ka muna bago ka pumunta sa bahay. May jetlag ka pa for sure." Sabi
nito at kinuha ang plato ko.
Nakikita siguro nitong nahihirapan ako sa paghihimay ng lobster kaya pinaghimay
ako nito.
"Here." Anito at binalik yong plato ko. Nginitian ko siya.
"Thank you." Sabi ko at maganang kumain.
Maya-maya lang ay narinig kong tumunog ang cellphone nito.
"Excuse me, I'll just take this." Paalam nito at tumayo para sagutin ang tawag.
Kumunot ang noo ko. Nakita ko sa screen ng cellphone nito na "Yassi" ang
tumatawag dito.
His new girlfriend, I supposed?
Nagkibit balikat ako. Hindi lingid sa kaalaman ko na mabilis magpalit ng
girlfriend ang bestfriend ko. Well, kahit may feelings ako sa kanya ni kahit minsan
ay hindi ko pinagseselosan ang mga nagiging girlfriends nito.
Dahil sa bukod na wala akong karapatan magselos ay alam kong hindi nito
sineseryoso ang mga nagiging karelasyon nito. In fact, ako yong pinagseselosan ng
mga babaeng nakakarelasyon nito. Ganoon ako kaganda. Hahaha. Charot!
James is James. Kapag hinihingi na ng babae ang hindi nito kayang ibigay which
is marriage ay umaayaw na ito. James is scared of commitment. Masyadong malalim ang
sugat na iniwan ng daddy nito sa puso nito kaya ayaw nitong magkapamilya.
"Are you done?" Tanong nito nang makabalik.
Tinaasan ko siya ng kilay at ngumisi.
"So, who is Yassi? Hindi mo siya nababanggit sa'kin, best." Sabi ko with a
tease on my voice.
Hindi ito umimik.
"I want to know that Yassi girl. You're new victim. Mukhang seryoso ang pinag
usapan niyo. Natagalan ka." Sabi ko at nginitian siya.

"She's my girlfriend for three months now. For three

months. But she's demanding for something." Kibit balikat nitong sabi. Iritado ito.
At alam ko na kung anong ibig sabihin nito.
"Why don't you give that something for her?" I said. Trying to make him more
irritated.
Gustong gusto ko itong nakikitang naiirita. It's kinda cute.
"You know that's not my cup of tea, Shai." Seryosong sabi nito.
Nagkibit balikat ako.
"You're not getting any younger, my dearest bestfriend. Kailangan mo ng mag
asawa. You're 30 now." Sabi ko. Kahit alam kong hindi ito handa sa ganoong bagay.
Hindi ito umimik at uminom lang ng wine.
"Mauunahan pa kitang mag-asawa, sige ka." Hirit ko pa.
Napaubo ito at naibuga ang wine na iniinom.
Agad akong kumuha ng tissue at lumapit dito para punasan ang nabasa nitong polo
shirt.
"Sinusumpa ka na yata ni Yassi ngayon, best? Tignan mo nabibilaukan ka na."
Tumatawang sabi ko habang pinupunasan ng tissue ang polo shirt nito.
Napatigil ako sa pagtawa at pagpunas ng damit nito nang hawakan nito ang kamay
ko.
Nagkatitigan kaming dalawa. Matamang nakatitig ang berde nitong mata sa mga
mata ko.
"You're getting married?" Seryoso ang mukhang tanong nito habang hindi inaalis
ang tingin sa akin.
Parang nahihipnotize ako sa mga titig nito sa akin.
Kumunot ang noo ko nang mag sink- in sa utak ko ang tanong nito.
Tumawa ako at pinisil ang matangos nitong ilong.
"Of course not." I said.
'Sayo lang ako ikakasal. If you just let me'
Binitawan nito ang kamay ko. Hindi ko alam pero parang nakahinga ito ng
maluwag.
It was just my imagination, right? Tsk. Tsk.
Bumalik ako sa upuan ko.
"Ikaw ang unang makakaalam pag ikakasal na ako syempre." Biro ko.
Hindi ito umimik.
"Let's go home if you're done." Anito at inayos ang polo shirt nito.
"Okay. Ihatid mo ako sa bahay-"
"No. You will sleep to my condo tonight." Putol nito sa sasabihin ko.
Kumunot ang noo ko.
 "What?" Nagtatakang tanong ko. Bakit sa condo nito?
"Doon ka matutulog sa condo ko. Stay there habang hindi pa umuuwi dito sa
Pilipinas sina mommy mo." Sabi nito at tumayo na.
Naglalakad na ito pero nanatili akong nakatulala. Mag stay ako sa condo niya?
Ng kaming dalawa lang?
Seriously? My God! Is it torture?
Alam kong hindi ito nagbibiro dahil wala sa bokubularyo nito ang magbiro. Pag
sinabi nito, iyon na 'yon.
Pero kinakabahan ako. One month pa bago uuwi sina mommy dito sa Pilipinas. One
month ko din siyang makakasama sa iisang bubong?
"Shai, let's go." Tawag nito sa akin.
Agad akong tumayo at sumunod sa binata.

***
"JAMES, pwede mo naman akong ihatid sa bahay. O kaya mag hotel na lang ako-"
Natigilan ako nang lumapit ito sa akin. Nandito kami ngayon sa harap ng pintuan
ng condo nito.
Busy ito sa pagpipindot ng pass code nito sa pintuan nito pero naiirita yata
ito kakadaldal ko kaya tumigil ito sa ginagawa at ito nga dahan-dahan akong
napapaatras sa ginagawa nitong paglapit sa akin.
Mataman itong nakatitig sa mga mata ko habang patuloy naman akong umaatras
hanggang sa napasandal ako sa pinto.
"Tell me, Shai. Are you afraid of me?" Seryosong tanong nito.
"Huh? Ah, ehhh, hindi naman sa ganon, best. Hehe. Kaso lang ayokong makaabala
sa-"
"I won't harm you, you know that."
"Yeah, I know but, ayyy!"
Malakas akong napatili nang biglang bumukas ang pinto. Kung hindi lang ako
maagap na nahawakan sa bewang ni James ay natumba na ako pabaliktad.
Napatitig ako sa mata ng binata. Ang lapit ng mukha nito sa mukha ko. Ramdam ko
sa labi ko ang mainit na hininga nito.
Bumaba ang tingin nito sa labi ko at nakita kong napalunok ito.
Pinatong ko ang dalawang palad ko sa matipunong dibdib nito at mahina itong
itinulak. Ang lakas ng tibok ng puso ko. Sana lang ay hindi nito naririnig.
This is why I don't want to be with him alone like this. Pag nasa malapit lang
ito sobra-sobrang kaba 'yong nararamdaman ko.
"Hindi mo man lang sinabing bukas na pala 'yong pinto ng condo mo." Reklamo ko
at tuluyang pumasok sa loob ng condo nito.
Tumikhim ito.
"You're just busy nagging me." Sabi nito at ipinasok ang maleta ko.
Inilibot ko ang paningin ko sa kabuuan ng condo nito. Halos mapanganga ako sa
sobrang linis nito.
As expected, the high and mighty king of cleanliness. The freak neat and clean
James Karl Smith. Kahit lamok ay mahihiyang tumira sa condo nito.
Cream ang kulay ng kabuuan ng condo nito. Walang pinagbago. Ang mga gamit nito
ay pinaghalong black and cream. Kahit yong malaking sofa nito.
Lumapit ako sa malaking sliding door na kumukonekta sa terrace nito. Binuksan
ko iyon at sumalubong ang malamig na hangin sa kabuuan ko.
Dahil gabi na ay kitang-kitang mula dito yong iba't-ibang ilaw ng buong
kamaynilaan.
Napapikit ako at itinaas ko ang dalawang kamay ko. This is heaven!
"At ngayon mo sabihin sa akin na ayaw mong mag stay dito." Narinig kong sabi ng
binata.
Nilingon ko ito. Nakasandal ito sa pader at nakaharap sakin. His hands both in
his pockets.
Napangiti ito. Para itong model sa paningin ko.
Why so yummy, mahal ko? Sabi ng manyakis kong isip. Hahaha!
"I just don't want to be a burden to you, James. Alam kong busy ka sa trabaho
mo." Sabi ko at lumapit sa sofa. Umupo ako.
 "That's not a big deal. I want you to be safe. And my place is the safest here
on earth." Kibit balikat nitong sabi.
"Thank you, best." Sabi ko at humikab.
"Gabi na, matulog ka na. Doon ka sa kuwarto ko. Dito ako sa sofa. I'll just
take a shower." Sabi nito at pumasok sa kuwarto nito.
Sinundan ko ito ng tingin at napangiti. Masaya ako. Masaya na kasama ko na siya
ngayon. Kuntento na ako sa ganitong sitwasyon namin. Pero hanggang kailan nga ba
ako magiging kuntento sa ganito?
Bumuntong ako at humiga sa sofa. Inaantok na talaga ako. I'll just take a nap.
Habang nasa shower pa si James.
Unti-unti ipinikit ko ang mga mata ko. At tuluyan na akong nakatulog.
To be continued...

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 3

CHAPTER 3
NATIGIL AKO SA PAGPUPUNAS ng basang buhok ko nang paglabas ko sa kuwarto ko ay
nakita kong nakahiga na si Princess sa sofa.
Lumapit ako dito. Mahimbing itong natutulog.
Umupo ako para maging pantay ang mukha namin. Tinitigan ko itong mabuti.
It seems that she's no longer suffering from insomnia now. Or dahil ba pagod
lang siya?
Ayon sa kapatid nitong si Prince ay madalas itong hindi makatulog ng maayos
noong nasa Korea ito.
Hinawakan ko ang malambot na kamay nito. What happened two years ago is torture
for her. She's just brave and strong enough to overcome her fears and sufferings.
And I am so proud of her.
Nakakalungkot lang isipin na wala ako sa mga panahong nagpapagaling ito.
Because I can't be with her. For her own good.
At nagpapagaling din ako ng mga panahong iyon.
Binitawan ko ang kamay nito at nagsimula itong buhatin papunta sa kuwarto ko.
Nang maipuwesto ko ito ng maayos sa kama ay tinanggal ko ang suot nitong boots
at kinumutan ito.
Mukha itong anghel kapag tulog. Pero kapag gising ito sobra ito sa kakulitan at
katigasan ng ulo.
Napatingin ako sa cellphone ko nang mag ring iyon.
Yassi's calling ...
Lumabas ako ng kuwarto at sinagot ang tawag nito.
"Yas, let's just talk tomorrow." Bungad ko sa iritadong boses.
"Honey, please. I'm so sorry okay? Promise, I won't do it again. Give me a
chance, please honey. Just don't break up with me." Sabi nito sa kabilang linya.
Napakunot ang noo ko.
"Are you drunk?" Tanong ko nang mabosesan na lasing ito.
"No, I'm just a little tipsy but I'm not drunk, honey." Malambing na sabi nito.
"Let's talk tomorrow. Take a rest. It's getting late. And please stop drinking
now, Yassi." Sabi ko at pinindot ang end call button.
Napailing ako. Yassi is my girlfriend for three months now.
Nakilala ko ito sa isang sikat na bar na pinuntahan namin nina Edsel three
months ago.
Yassi is a model. Sexy, hot and wild. Aaminin kong magaling ito sa kama. She's
not a virgin and to the hell I care.
Lalaki lang ako at may pangangailangan din. At si Yassi ang nakakapuno ng
pangangailangan kong iyon.
But it seems that I have to break up with her. She's asking for more that I
couldn't give her.
 Marriage.
Bago pa man kami nag umpisa sa relasyon namin ay sinigurado ko na sa dalaga
that I can't offer my name for her or for anyone.
At mukhang nakakalimutan nito iyon.
Ibinulsa ko ang cellphone ko at bumalik sa kuwarto. Mahimbing pa ring natutulog
si Princess.
Binuksan ko ang cabinet at kumuha ako ng unan at kumot doon.
Tinignan ko ulit ang babaeng payapang natutulog sa kama ko.
I don't know if it's really a good idea to be with her for a month.
Napapikit ako ng mariin and shook my head.
Muli akong lumapit dito at hinalikan ang noo nito.
"Goodnight, my little princess." Bulong ko at lumabas na ng kuwarto.

Nilapag ko sa sofa ang dala kong kumot at unan at doon ako

natulog.

***
NAPAUNGOL AKO nang makarinig ako ng tunog mula sa cellphone ko.
Nakapikit na kinapa ko ang kama para hanapin kung saan nanggagaling ang tunog.
Nang mahanap sya ng kamay ko ay kaagad ko iyong sinagot nang hindi tinitignan kung
sino ang tumatawag.
"Hello." Sagot ko habang naghihikab.
I heard someone chuckled.
"Wake up now, sleepyhead." Sabi ng sa kabilang linya.
Si James.
Napamulat ako ng mata at napangiti.
'Hayy. Kung sana araw-araw ganitong boses ang maririnig ko pagkagising ko.'
"Goodmorning, best." Malambing na bati ko sa binata.
"It's 12:30 in the afternoon and it's not morning na, Shai." Anito.
Nanlaki ang mga mata ko at tinignan ang oras sa relo na nakapatong sa bedside
table nito. Omo! 12:30 na nga! Mukhang napasarap ang tulog ko.
At kaya pala nakakaramdam ako ng sobrang gutom.
"Hehe. Sabi ko nga best." Natatawang sabi ko.
"Nagpa deliver na ako ng makakain mo dyan. He'll be there soon. Bumangon ka na
at kumain. Nalipasan ka na ng gutom, Shai. Ayokong gisingin ka kanina kasi ang
sarap ng tulog mo. And wag ka munang aalis dyan sa condo ko. Just stay there habang
hindi pa ako umuuwi. Kabilin-bilinan ng mommy mo na wag kang masyadong lumalabas
lalo na kapag ikaw lang mag-isa." Mahabang litanya nito.
Napasimangot ako. Anong balak nito ikukulong ako dito sa condo nito? Masyadong
paranoid ang mga ito tungkol sa akin. I know that they are just worried about my
safety but I can handle myself now.
"Shai, are you listening?" Tanong nito nang hindi ako sumasagot.
"Yes, sir. I'm listening." Sabi ko at bumaba na ng kama.
"But I don't want to stay here. Alam mong mainipin akong tao, James Karl." Dugtong
ko habang naglalakad palabas ng kuwarto.
Narinig kong napabuntong hininga ito.
"Okay fine. Pwede kang lumabas pero magpapadala ako ng tauhan ko dyan para-"
"James, kaya ko ang sarili ko, okay? You know what I'm capable of. Walang
mangyayaring masama sa akin. Masyado lang talaga kayong paranoid ni mommy." Putol
ko sa sinasabi nito.
"What happened two years ago is enough reason for us to be worried about you,
Shai. I don't want that to happen again. Hindi ko na alam kung ano pa ang magagawa
ko pag nangyari ulit 'yon." Sabi nito. Bakas ang lungkot at galit sa boses nito.
"I'm really okay, James. Don't worry, okay? Promise hinding-hindi na mangyayari
ulit 'yon." Sabi ko with assurance on my voice.
"Okay. May magagawa pa ba ako sa'yo?" Sumusuko ang tinig na sabi nito.
Malapad akong napangiti. Kahit kailan wala talaga itong magagawa sakin basta't
ipagpilitan ko.
"Thank you, best. Pupuntahan ko si Tita Jass ngayon. Sosorpresahin ko siya."
Masayang sabi ko. Ang mommy nito ang tinutukoy ko.
"Okay. Just take care, Shai. Gamitin mo 'yong isang kotse ko. The key is in my
drawer." Sabi nito.
"I have to go, Shai. Just contact me if you need anything and-"

Naputol ang sasabihin sana nito nang may biglang nag alarm.
Rinig na rinig ko iyon mula sa kabilang linya.
I know that sound.
Tumutunog ang alarm na iyon kapag may emergency mission silang gagawin.
May pinakinggan ito sandali. Alam ko dahil naririnig kong may lumapit dito at
may sinasabi na hindi ko naman naiintindihan. Mahina ang pagkakasabi nito.
Narinig kong napamura ito.
"I'll call you later." Mabilis na sabi nito at pinutol na ang linya.
Napakunot ang noo ko. At napailing ako. Hindi ko maiwasang hindi mag-alala para
sa binata. Kahit alam kong magaling ito sa pakikipaglaban ay sobra pa din akong
nag-alala kapag sumasabak ito sa misyon.
Later. I'll check on him later on his office.
For now, kukumustahin ko muna ang mommy nito. I missed her. Para ko na ring ina
si Tita Jass. Napakabait nito sa akin.
Maya-maya lang ay narinig kong tumunog ang doorbell.
Maybe it's the delivery boy.
Nagtungo ako sa pinto at binuksan iyon.

***

"TITAAAA!" Sigaw ko nang makita ko si Tita Jass.

Nandito ako ngayon sa mansyon ng mga Smith para bisitahin ang mommy ni James.
Nakita kong nanlaki ang mga mata nito at iniwan ang ginagawang pagdidilig sa
mga halaman nito.
"Princess, hija. My God!" Hindi makapaniwalang sambit nito at niyakap ako ng
mahigpit nang tuluyang makalapit sa akin.
"I missed you so much. Kailan ka pa dumating? James told me that you will come
home with your family next month." Sabi nito.
Kumalas ako sa mahigpit na pagkakayakap nito at malambing ko itong hinalikan sa
pisngi.
"I missed you too, Tita Jass. Kahapon pa ako dumating at katakot-takot na James
ang nakita ko nang malaman niyang umuwi na ako nang hindi ko pinaalam sa kanya.
Actually, siya po ang nagsundo sa akin sa airport." Paliwanag ko.
Tumawa ito at umiling-iling.
"Knowing my son, sobrang napaka protective ng batang iyon sa'yo." Natatawang
sabi nito.
"Come inside, hija. Mag meryenda ka muna at marami tayong pagkukuwentuhan."
Masayang sabi nito at inakay ako papasok sa loob ng mansyon.
Gumala ang mga mata ko nang makapasok sa loob ng mansyon ng mga Smith.
Walang pinagbago. Nakakalula sa sobrang laki ang mansyon ng mga ito. Sobrang
linis niyon dahil na rin sa pangangalaga ni Tita Jass. Dito nagmana si James
pagdating sa kalinisan.
Halatang mamahalin ang mga gamit sa loob. At kung hindi ka sanay ay siguradong
maliligaw ka sa sobrang lapad ng bahay.
Mayaman ang pamilya ko. Pero ang yaman namin ay wala pa sa kalahati sa yaman ng
mga Smith.
Si Leandro Smith na lolo ni James ay isang kilala at isa sa pinakamayamang tao
sa buong Pilipinas.
Maraming tao ang natatakot dito dahil na rin sa maawtoridad ito. Leandro Smith
is an ex-militar. When he retired from military, he decided to build a private
investigation company. Which is SPIC.
Nang manghina ay ipinasa nito ang kumpanya sa nag-iisang apo at tanging
tagapagmana nito.
James Karl Smith.

Bata pa lamang si James ay tinuruan na nito kung paano

makipaglaban. Or should I say, kaming dalawa?
Yes, I'm one of them. Isa ako sa mga agent ng SPIC.
May pangalan ang grupo namin.
The Phoenix.
"Hija, mag meryenda ka muna." Natigil ako sa pagmumuni-muni nang marinig si
Tita Jass.
Pinatong nito sa table na nasa harap ko ang chocolate cake at pineapple juice
na dala nito.
Nandito ako ngayon nakaupo sa napakalapad na living room ng mansyon.
Matamis akong napangiti.
"Thank you so much, Tita. You really know my favorite." Masayang sabi ko at
nilantakan ang chocolate cake na dala nito.
"Kumusta ka na, hija? Are you okay now?" I knew it. Alam kong itatanong nito
iyon sakin.
Hindi lingid sa kaalaman nito ang nangyari sa akin two years ago. At isa ito sa
sobrang nag-alala sa kalagayan ko.
Uminom muna ako ng juice bago ko ito sinagot. Ngumiti ako.
"I'm doing fine, Tita. Thanks to my big brother, magaling syang doctor."
Nakangiting sabi ko.
Napabuntong hininga ito.
"I'm sorry kung hindi na kita napuntahan sa Korea. You know the reason, right?
Nang mga time na iyon ay kailangan din ako ni James." Malungkot na sabi nito.
Inabot ko ang dalawang kamay nito at hinawakan iyon.
"It's okay, Tita. I understand. At nandoon naman sina mommy, hindi nila ako
pinabayaan." Sabi ko.
"But I'm thankful, hija. Kasi okay ka na. Sobra akong nag-alala sa'yo.
Nagpapasalamat ako sa Diyos at okay kayong dalawa ni James." Niyakap ako nito ng
mahigpit.
Napangiti ako sa tinuran nito. Alam kong para na ring tunay na anak ang turing
nito sa akin. At para ko na din itong pangalawang ina.
Nag-iisang anak nito si James. Sabik itong magkaroon ng anak na babae kaya
masayang masaya ito nang malamang nagka-anak na babae ang bestfriend nito. Which is
my mommy Shane.
Kumalas ito sa pagkakayakap sa akin at tinitigan ako.
"You look so beautiful, hija. Mas lalo kang gumaganda." Papuri nito.
Tumawa ako.
"Tita, alam ko gusto mo lang ng pasalubong. Don't worry, may dala po ako.
Naiwan ko lang doon sa kotse." Natatawang sabi ko.
"I'm telling the truth." Sabi nito at natatawa na rin. "At kung maaari lang ay
gusto kong ikaw ang mapangasawa ng unico hijo ko." Pahabol pa nito.
Natigilan naman ako sa sinabi ng ginang. Matagal na akong tinukso nito para sa
anak nito.
I smiled.
"Your son don't believe in marriage, you know that, Tita." Sabi ko.
"Yeah, I know. At kasalanan ko iyon. Kasalanan namin ng ama niya. Masyado lang
siyang nasaktan sa ginawa ng daddy niya." Malungkot ang mga mata nito.
Tito Alfred and James were so close. Saksi ako kung gaano ka-close ang mag-ama.
Pero dati pa iyon. Nang buo pa ang pamilya nila. Nang hindi pa makuhang magloko
ni Tito Alfred.
Niloko nito ang mommy ni James at iniwan silang mag-ina para sa ibang babae.
Nakita kong ngumiti si Tita Jass. Pero alam kong hindi iyon umabot sa mga mata
nito.
"And I hope someday, sana makatagpo na ng taong mamahalin ang anak ko. At sana
ikaw iyon, Princess." Sabi nito at tinignan ako ng may pag-asa sa mga mata.
Hindi ako umimik at nginitian lang ito.
'I hope so,Tita'
Maya-maya lang ay nagpaalam na ako dito. Sinabi kong pupuntahan ko si James sa
opisina nito. Inabot ko muna ang pasalubong ko para dito bago ako umalis.
Nasa kotse na ako papunta sa SPIC.
Kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan ang number ni James. Pero walang
sumasagot. Nagriring lang iyon.
Napangiti ako. I'm sure he'll be surprise pag nakita niya ako mamaya. Lalo na
ang mga agents sa SPIC. Ang tagal ko na ring hindi nakaapak doon.
Napangiti ako nang sa wakas ay nakarating na ako sa harap ng napalaki at
napakataas na building ng SPIC.
Bumaba ako sa kotse nang maipark ko iyon at suminghap ng hangin.
SPIC. My second home.
Nang makarating sa elevator ay kaagad kong itinutok ang kanang kamay ko sa
screen na nakalagay doon.
WELCOME Miss Butterfly.
Narinig kong sabi ng screen. That's my code name.
Napangiti ako. Atleast, kahit nawala ako ng dalawang taon ay hindi inalis ni
James ang access ko para makapasok sa SPIC.
At kahit tanggalin niya man ang access ko ay mabilis pa din akong makakapasok.
I have my ways.
SPIC has a high-technology system. Hindi ka basta basta makakapasok kung wala
kang access.
Nang makarating sa floor kung nasaan ang opisina ni James ay kaagad kong nakita
ang sekretarya nito.
Nanlaki ang mga mata nito at kaagad na tumayo mula sa kinauupuan nito.
"Hi, Miss Lia." Masayang bati ko sa sekretarya ng binata. Matanda ito ng limang
taon sa akin. Isa ito sa mga pinagkakatiwalaan ni James sa SPIC.
"Miss Butterfly." Bati nito at yumuko bilang paggalang sa akin.
One of the SPIC's rule.
Kailangan nilang yumuko bilang paggalang sa mga matataas ang posisyon.
"Nandiyan ba si James? I'm here to check on him." Sabi ko at lumapit sa pinto
ng opisina nito.
Pero nabigla ako nang humarang ang sekretarya nito.
"I'm sorry, Miss Butterfly, but you can't go in for now. Pinagbabawalan ni Mr.
Smith ang sinumang magtatangkang pumasok ngayon sa opisina niya dahil-"
Hindi na nito natapos ang sasabihin nang bigla kong binuksan ang pinto ng
opisina ni James.
At para lang magulat sa masasaksihan ko.
Nandoon lahat ng miyembro ng Phoenix.
They are all wearing black suits.
And I saw Edsel lying on the floor. Nanlaki ang mga mata ko.
Puno ng dugo ang buong katawan nito.
Napatingin ako sa dalawang kamay ko. Nagsisimulang manginig ang mga iyon.
I tried not to tremble but I can't control it.
Parang may sariling isip ang mga kamay ko at kusang nanginginig ang mga iyon.
And it makes me frustrated.
I was about to look again to Edsel when someone grab me and hug me tight.
Ibinaon nito ang ulo ko sa matitipunong dibdib nito.
"Don't look at him, please, Shai." Narinig ko ang nag-aalala at nagpapanic na
boses nito.
It's my James Karl.
He's here to protect me.
To protect me from my scariest nightmare.
To be continued...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 4

CHAPTER 4
"KAPAG GUMALIN KA, I swear, ako ang papatay sa'yo." Seryosong sabi ko kay Edsel
habang nakahiga ito sa sahig ng opisina ko.
Narinig kong tumawa ito kahit nahihirapan sa sugat na natamo nito galing sa mga
taong bumaril dito.
May tama ito ng baril sa kanang balikat nito.
I gave him a mission. Iyon ay ang bantayan ng pa-sekreto ang nag-iisang anak na
babae ni Sen. Ramirez.
Sen. Ramirez is our new client.
Lumapit ito sa SPIC para mabigyan ng proteksyon ang anak nitong babae. Isang
buwan na itong nakakatanggap ng death threats.
Ang suspetsa nito ay galing sa mga kalaban nito sa pulitika.
Pero pina-imbestiga ko kay Edsel at napag alaman namin na ang ex-boyfriend ni
Samantha Ramirez na si Raymond Tan ang may kagagawan ng lahat ng death threats na
natatanggap nito.
He was obsessed over Samantha.
Hindi nito matanggap na nakipagbreak yong dalaga sa kanya, kaya pinagbabantaan
nito ang buhay ng babae at pati pamilya nito.
Ayon kay Sen. Ramirez, may problema ito sa pag-iisip kaya nakipagbreak ang anak
nito sa binata.
Kahit ako ay aware sa bagay na may problema sa pag-iisip si Raymond Tan.
He was my classmate back then in college.
Samantha hate bodyguards. Kaya pinapa sekreto ng ama nito ang pagbabantay dito.
And Edsel secretly follow her everywhere she goes.
Until a group of men kidnapped Samantha. Nasundan iyon ni Edsel. At ayon dito
ay dinala ng mga ito ang dalaga sa mansyon ng mga Tan.
Edsel was about to save the girl. Pero natunugan siya ng mga tauhan ni Raymond
kaya hinabol siya ng mga ito.
I was talking on the phone with Princess a few hours ago when my secretary told
me about Edsel's situation.
Tinamaan ito ng bala ng baril and he's calling for back up. Tinatawagan ako
nito but my phone was busy.
I suddenly hunged up on Princess and gathered all the members of Phoenix.
Iyon ang grupo namin.
Alexander Ford, one of the member of Phoenix track Edsel's location at dali-
dali namin itong pinuntahan para tulungan.
I know that Edsel can handle it kahit ilang batallion pa ang makakalaban nito.
But not when he is wounded.
"I know you can't do that, bro. You loved me so much that you can't,Ahhh!"
Malakas itong napasigaw nang apakan ko ng mariin ang sugat nito sa balikat.
I smiled. A devil smile.
Lumapit ako sa wooden table ko at pinindot ang intercom.
"Lia, don't let anyone get inside here. I have someone to kill." Sabi ko sa
sekretarya habang diretsong nakatingin sa sumisigaw pa rin na si Edsel.
Narinig kong tumawa ito. She knows that I am just kidding.
"Someone is injured, I guessed. Okay, Mr. Smith." Sagot nito.
"Phyton! You gonna pay for this!" Sigaw ni Edsel sakin.
Ngumisi lang ako.
Pati na rin ang mga Phoenix na kasama ko ngayon sa loob ng opisina ko.
Phyton is my codename.
"Rein, please prepare the operation room for me. Bago pa maubusan ng dugo yang
lalaking yan." Utos ko kay Rein.
 Another member of Phoenix. Like me, Rein Sandoval is a
doctor too.
Kaklase ko din ito nong nag-aaral kami ng medisina.
Tumango ito at agad na pumasok sa operating room.
Yes. There's an operating room. Nakakonekta iyon sa opisina ko.
Sinadya kong ipatayo iyon dahil ako ang personal na gumagamot kapag may sugatan
sa mga agents ko.
Kapag wala ako ay si Rein ang nakatoka sa paggagamot.
Lalapit na sana ako kay Edsel para i-check ang sugat nito nang biglang bumukas
ang pinto ng opisina ko.
Kumabog ang dibdib ko nang makita kong si Princess ang iniluwa niyon.
Awtomatikong dumako ang tingin ko sa mga kamay nito. Nanginginig ang mga iyon.
'Damn!'
Pati mga Phoenix ay nakita kong nanlaki ang mga mata nang makita si Princess.
Si Edsel ay tumigil sa pagsigaw at nanlaki din ang mga mata. Narinig kong
napamura ito.
Hinarap ko si Clyde at Renz.
"Bring Edsel to OR. Now!" Utos ko at dali-daling lumapit kay Princess.
Kaagad ko itong hinila nang akma itong titingin ulit sa kung saan nakahiga si
Edsel.
Niyakap ko siya ng mahigpit at ikinulong ang mukha nito sa mga bisig ko.
Preventing her not to look at Edsel's blood.
"Don't look at him, please, Shai." I said. I was panicking.
'Not again, please'
Ramdam ko ang panginginig nito.
"James.." She murmured. She's crying.
"Hush, baby. It's okay. It's okay." My heart keeps pounding so fast as I saw
her crying.
Ikinulong ko ang mukha nito sa dalawang palad ko at tinignan siya.
"Look at me. Shai, please, look at me." I beg.
Mariin itong nakapikit.
Dahan-dahan itong nagmulat ng mata at tumingin ng diretso sa mga mata ko.
I wiped her tears using my both thumbnails.
Nginitian ko siya.
"Everything's all right. Don't worry, okay?" Tumango ito.
"Now, I want you to get inside that room." Turo ko sa isang pinto sa loob ng
opisina ko.
Inakay ko siya doon at ipinasok.
This is Phoenix's room.
Dito kami tumatambay kapag gusto naming magpahinga at kapag walang misyon na
ginagawa.
Kaagad ko siyang pinaupo sa malaking couch na naroroon.
Kinuha ko ang bag nito at may hinanap sa loob niyon.
"Did you bring your medicine?" I asked.
Tumango siya at ito na mismo ang kumuha ng isang bote ng gamot sa bag nito.
Lumapit ako sa ref at nagsalin ng tubig sa baso.
Kinuha ko ang bote na hawak nito at kumuha ng isang gamot. Ako na ang nagpainom
sa kanya niyon.
That medicine is to help her to make her calm.
Ipinatong ko sa table na naroroon ang basong hawak ko pagkatapos nitong uminom
ng tubig.

Lumuhod ako sa harap nito para magpantay ang paningin

namin.
Hinawakan ko ng mahigpit ang dalawang kamay nito. Nawala na ang panginginig
nito.
"Feeling better?" I asked and kissed her hand.
"I'm okay, James. Thank you and... I'm sorry." She said. Sadness on her voice.
Nakahinga ako ng maluwag.
'Thanks God, she's okay'
Binitawan ko ang mga kamay niya at tumayo. Ibinulsa ko ang dalawang kamay ko.
"Better to explain me why you're here, Princess Shaina?" Napatingala ito sa
akin.
When I call her on her full name, she knows that I am serious. And angry.
"James, I'm just-"
Hindi nito natapos ang sasabihin nang tumunog ang cellphone ko.
Sinagot ko iyon.
"Yes, Xander?" Sagot ko habang nakatingin kay Princess. Nakayuko ito.
Pinatay ko ang cellphone nang matapos magsalita si Xander. Rein just finished
operating on Edsel. They need me inside to check on him.
"Stay here. And hope this time you'll listen to me, Princess." Seryosong bilin
ko at lumabas.
Iniwan ko itong nakatulala.
Alam kong iniisip nito na galit ako. I'm just really worried and scared.
Hindi ko alam kung bakit nagkakaganito ako. Basta pagdating kay Princess
natatakot ako.
At lahat gagawin ko para maprotektahan ito. At ayokong nakikitang nasasaktan
ito.
***
NAPATINGIN ako sa mga kamay ko na kanina ay nanginginig. Napahilamos ako sa
mukha ko.
Hope Edsel's doing fine. Sobrang nabigla ako kanina at the same time natakot sa
nakita kong dugo sa katawan nito.
Malungkot akong napatingin sa bote ng gamot na pinainom ni James kanina.
Hanggang kailan ba ako aasa sa gamot na yan?
I sighed.
At mukhang kailangan kong paghandaan si James para mamaya. Nasisiguro kong
galit ito. Galit ito pag tinatawag na nito ang buong pangalan ko.
Nasanay akong 'Shai' ang tawag nito sa akin. At ito lang ang tumatawag sa akin
sa ganoong pangalan.
Bakit kasi ang tigas ng ulo ko? Aware ako na ayaw akong papuntahin ni James
dito sa SPIC.
Gusto niyang putulin ko ang koneksyon ko dito sa agency niya.
In short, ayaw na niyang magtrabaho ako dito bilang isa sa mga agents niya.
Napatingin ako sa pinto nang biglang magbukas iyon.
And then I saw Amber and Krystal. Kaagad nila akong niyakap nang makalapit sa
akin.
Niyakap ko din sila ng mahigpit. Si Amber at Krystal ay mga agent din. Namiss
ko ang dalawang ito.
Member din silang dalawa ng Phoenix. Kaming tatlo.
Dati ay binansagan kaming "The Three Angels''. Dahil tatlo lang kaming babae sa
Phoenix.
Kumalas ang dalawa sa pagkakayakap sa akin.
Si Amber ay pinisil-pisil ang pisngi ko.
"Amber, nasasaktan ako." Natatawang reklamo ko.
"I'm just checking kung totoo ka nga." Sabi nito.

Siniko ito ni Krystal.

"Ano akala mo kay Princess, multo?" Sabi nito at umiling-iling.
Hindi ito pinansin ni Amber.
"Alam mo bang miss na miss ka na namin? It's been two years. Akala ko hindi ka
na babalik dito. Sobrang miss na miss talaga kita, Princess." Patuloy nito. Sa
aming tatlo ito ang pinakamadaldal.
"Me too. Miss na din kita, Princess. Kung hindi pa tumawag si Renz samin hindi
namin malalamang nandito ka na." Si Krystal. Kitang-kita ang kasiyahan sa mukha
nito.
Amber and Krystal are not just my co-agents for me. Parang magkakapatid na ang
turingan naming tatlo sa isa't-isa.
"I missed you too, girls." Nakangiting sabi ko sa kanila at muli ko silang
niyakap.
Natigil kami sa pagyayakapan nang sunod-sunod na pumasok ang iba pang members
ng Phoenix.
Si Alexander, Renz, Clyde, and Rein. Si James ay wala pa. Siguro ay inaasikaso
pa si Edsel.
"Princessssssss!" Sigaw ni Renz at lumapit sa akin. Akma niya akong yayakapin
nang pingutin siya ni Amber sa tenga.
"Aray! Aray! Aray! Babe naman, nasasaktan ako!" Reklamo ni Renz habang hawak pa
rin ni Amber ang tenga nito.
"Babe mo mukha mo! Baka nakakalimutan mong may kasalanan ka pa sa'kin?" Sigaw
ni Amber at binitawan ang tenga nito.
Napangisi si Renz.
"Nagseselos ka lang niyan babe, eh." Nakakaloko ang ngiti nito.
Hinihimas himas nito ang namumulang tenga nito.
Napailing-iling ako. Hindi nagbabago ang dalawang ito. Kung hindi nagbabangayan
ay nag aasaran.
Nakasanayan na ni Renz na asarin si Amber. Laging nag-aaway ang dalawang ito.
Tumatawa lang din ang mga Phoenix. Sanay na din ang mga ito.
Lumapit si Clyde sa akin.
"Good to see you again, Princess." Sabi nito at hinalikan ako sa pisngi.
Pati si Alexander at Rein ay lumapit din sa akin at sabay-sabay nila akong
niyakap.
Ganito ang mga Phoenix. Bunsong kapatid ang turing ng mga ito sa akin. Dahil
siguro ako ang pinakabata sa kanilang lahat.
"Masaya akong makita kayong lahat." Sabi ko.
"Kumusta si Edsel?" Nag-aalalang tanong ko nang medyo nakalayo na sila mula sa
pagkakayakap sa akin.
"The surgery is successful. Daplis lang naman ng bala. Don't worry, mahaba ang
buhay ng lalaking iyon." Si Rein ang sumagot.
"Salamat naman." Napabuntong hininga na sabi ko.
Napakunot ang noo ko nang may mapansin.
"May kulang sa inyo. Where's Jastin?" Tanong ko.
Kanina ko pa hindi nakikita si Jastin. Member din ito ng Phoenix.
"Pinadala siya ni Phyton sa Paris. He have a mission there. One month na siyang
nandoon. Maybe tomorrow nandito na siya." Sagot ni Clyde.
"And someone misses him a lot." Bulong ni Rein sa akin at nadako ang paningin
ko kay Krystal.
Natawa ako nang makitang namula ito. Narinig nito si Rein.
Matagal ng may gusto si Krystal kay Jastin. Hindi ko nga alam kung ano ang
nagustuhan nito sa lalaki eh sobrang playboy yon.
Yong nakakapagtaka lang kasi hindi pinapairal ni Jastin ang pagiging playboy
nito kay Krystal kahit pa alam nitong may gusto ang babae sa kanya.
Sa halip, hindi nito pinapansin si Krystal.

Napatingin kaming lahat kay Renz nang malakas itong

sumigaw.
Nakita kong namimilipit ito sa sakit habang hawak-hawak ang ano nito. Yong ano
niya. Ah basta! Alam niyo na yon. Hahaha.
Halos mapaluhod na ito sa sobrang sakit.
Nakakasiguro akong sinipa iyon ni Amber.
 "Babe! Paano tayo makakabuo ng mini Amber niyan kung tinitira mo si junior ko?"
Sigaw ni Renz. Nakahawak pa rin sa ano nito. Hehehe.
Nagkatinginan kaming lahat sa loob at nagtawanan.
Ganito pag magkasama ang mga Phoenix.
Masaya.
Namiss ko silang lahat. Lalo na pag ganitong nagtatawanan kami.
May masama mang nangyayari pero pagkatapos niyon ay parang wala na.
Natigil kami sa pagtatawanan ng dumating si James.
Muntik pa akong matawa nang makitang biglang nagseryoso ang mukha ng mga
Phoenix.
Maging si Renz na kanina ay namimilipit sa sakit ay umayos ang tindig.
James has always this power to make Phoenix silent whenever he is around.
Ito ang klase ng lalaki na kapag dumadaan ay mapapatigil ka sa ginagawa.
James has a strong aura and a cold personality, I'm aware of that. Minsan din
ay natatakot ako dito kahit pa bestfriend ko siya.
But sabi nga daw ng iba, ako lang ang may kayang kontrolin at tagalan ang ugali
niya.
Si James kasi yong klase ng tao na matatakot kang magkamali sa bawat kilos na
gagawin mo.
"How's Edsel?" Basag ni Xander sa katahimikan.
Oo nga pala, pinsan ni Xander si Edsel.
"He's stable now." Tipid na sagot ni James. Tumingin ito sa akin.
Seryoso ang mukha niya. Alanganin ko siyang nginitian.
Sigurado akong gustong-gusto na niya akong umalis ngayon din mismo sa loob ng
opisina nito.
Hindi niya ako pinansin at tinignan isa-isa ang mga Phoenix.
"But we have a problem. We need to rescue Samantha Ramirez as soon as possible.
Nakarating na kay Sen. Ramirez ang nangyari sa anak niya. And he wants us to take
responsibility dahil ipinagkatiwala niya sa atin ang anak niya." Simula nito.
"Edsel failed on his mission to protect Samantha. But I have a plan. Two days
from now, Raymond Tan will have a birthday party at Tan's mansion. At doon tayo
kikilos." Patuloy nito.
Tumikhim si Rein.
"Hindi ba't ayon kay Edsel ay doon nila dinala sa mansyon ng mga Tan si
Samantha Ramirez? At parang pinapanigan tayo ng pagkakataon. I am invited and you
too, Phyton. Raymond Tan was our classmate." Sabi ni Rein.
Tumango si James. Tahimik lang akong nakikinig sa kanila kahit hindi ko kilala
ang mga taong binabanggit nila.
Isa lang ang sigurado ako. Isa na naman ito sa mga misyon ng mga Phoenix.
"That's why I'm saying na sa mismong araw na iyon tayo kikilos. Alam kong hindi
kayang saktan ni Raymond si Samantha Ramirez. He is just an obsessive ex-boyfriend
na ayaw mawala sa tabi niya ang babaeng gusto niya. Kaya nakakasigurado ako na
maaabutan nating buhay si Samantha. Tinatago lang niya sa loob ng mansyon ang
babae." Patuloy ni James.
"At kailangan nating alamin kung saan sa loob ng mansyon na iyon nila tinatago
si Samantha. We have to rescue her." Seryosong sabi pa ni James.
"But the problem is, masyadong matinik ang isang bodyguard ni Raymond Tan. We
have to distract him para hindi tayo mapaghinalaan." Si Clyde.
"Yeah. Inimbestigahan ko ang bodyguard niyang si David. At hindi siya basta-
basta." Singit ni Xander.
"Pero may kahinaan siya. Babae." Si Rein.
"We need someone to distract David. At babae ang kailangan natin. To seduce
him. Hindi tumatanggi iyon sa babae at sinusunggaban agad. Matakaw siya sa babae."
Patuloy ni Rein.
"I believe my Amber can't do that seducing thing. Boyish siya at hindi niya
bagay." Nakangising singit ni Renz at tumingin kay Amber.
Sinuntok siya ni Amber sa tiyan.
"Oh dba? Lalaki tong si Amber." Natatawang sabi ni Renz na hindi ininda ang
suntok ni Amber sa tiyan nito.
 "And Krystal can't do that, too. Mahiyain siya, kay Jastin pa nga lang hindi na
niya kayang harapin, yong David pa kaya?" Si Rein.
Umiling-iling na lang ako sa mga pinag-uusapan nila at lumapit ako sa ref at
kumuha ng naka in can na pineapple juice doon.
Binuksan ko iyon at uminom.
"Princess is capable of seducing men. Nagawa na niya dati ang bagay na iyon."
Naibuga ko ang iniinom kong juice nang marinig ang sinabi ni Renz.
Nabigla ako nang nakatingin na silang lahat sa akin.
Para akong tanga na tinuro ang sarili ko.
Tumango tango naman ang mga lalaki.
Napatingin ako kay James. Madilim ang mukha nito.
"You wanna die?" Si James na nakatingin kay Renz. Nakakatakot ang tingin nito.
"Hey! Easy man! I'm just saying. Hindi ko naman sinasabi na isali mo siya sa
misyon natin." Depensa ni Renz. Natakot ito bigla.
"I don't want Princess to be involved in our mission, you know that." Lagot na.
Mukhang mapapatay nito si Renz.
"Phyton, Renz has a point. Si Princess lang ang makakatulong sa atin." Si
Xander.
"She knew how to seduced men. Magaling siya sa bagay na iyon." Singit naman ni
Amber.
For the first time, pumanig ito sa sinabi ni Renz.
"At hindi naman natin siya pababayaan, hindi ba?" Si Krystal.
Nagpalipat-lipat ang tingin ko sa kanilang lahat. Sumasanib puwersa ang mga ito
laban kay James.
Eh sa bawal nga akong sumali sa misyon nila, anong magagawa nila?
"No!" Mariin na tanggi ni James at lumabas na ng kuwarto na iyon.
Tumingin silang lahat sa akin at nagkibit balikat lang ako.
"We need you, Princess." Si Clyde.
"You know James Karl Smith, guys. Pag ayaw niya, ayaw niya." Sabi ko at lumabas
para sundan ang binata.
To be continued...
A/N: Hi guys! 😘 Hope you like the story..
Pasensya po sa mga errors, wrong grammars and typos.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 5

CHAPTER 5
Edsel's POV
"BRO, pwede bang umupo ka? Hindi ako nahilo sa tama ng baril sa katawan ko at
sa dami ng dugo na nawala sa'kin, pero nahihilo ako kakabalik-balik mo diyan."
Reklamo ko kay James.
Kanina pa kasi ito pabalik-balik. Parang hindi ito mapakali.
Nandito kami ngayon sa clinic ng SPIC at pansamantala akong nagpapahinga nang
biglang pumasok si James.
Hindi na maipinta ang pagmumukha nito kaninang pumasok sa loob ng clinic.
"Alam kong iniisip mo ang kapakanan ni Princess. Pero tama ang mga kasamahan
natin, kailangan natin siya." Sabi ko at napangiwi lang nang masama itong tumingin
sa akin.
Napabuntong hininga ito. Malalim itong nag-iisip.
Tsk. Tsk.
Kapag si Princess na talaga ang pinag-uusapan, iba ang aura ng lalaking ito.
Masyado itong over protective sa dalaga. Dati pa lang.
Sabagay hindi ko siya masisisi. Hindi rin basta-basta ang nangyari kay Princess
dalawang taon na ang nakakaraan.
Kung protective ito kay Princess dati ay aasahan mong mas magiging doble ang
pagiging protective nito ngayong bumalik na dito ang dalaga.
"Si lolo mo ang nag train kay Princess. Alam mo kung ano ang mga kaya niyang
gawin." Dugtong ko pa.
"I know. I know. I'm just scared, Eds. Nakita mo ang reaksyon niya kanina nong
makita ka niyang duguan." Puno ng pag-aalala ang nakikita ko sa mga mata nito.
Tsk. Tsk. Tsk.
Ang mga matang iyon, nakikita ko lang iyon sa kanya pag si Princess ang
involved.
Pero kapag ang mga Phoenix ang kaharap nito, para itong tigre.
"She's strong and brave, bro. Ikaw ang mas nakakaalam ng bagay na iyan. She
can't be here if she can't handle herself." Sabi ko.
"At nararapat lang na ibalik mo siya dito. We need her. She was once a member
of Phoenix. At malay mo baka makatulong pa tayo sa recovery niya. You're aware that
she's not fully recovered. You saw how she acts when she saw me back there a while
ago. Doctor ka at ikaw ang mas nakakaalam ng bagay na iyon." Paliwanag ko.
"Alam mo namang tinuturing na niyang pangalawang pamilya ang mga Phoenix.
Napamahal na siya sa ating lahat. At napamahal na rin kami sa kanya. And maybe,
Phoenix can help her." Dugtong ko pa.
Kahit ako alam ko na mas gusto nitong nakakasama at nababantayan nito si
Princess.
At ang pagbalik kay Princess sa SPIC ang tanging paraan para mabantayan nito ng
maayos ang dalaga.
Iyon ay kung papahintulutan nitong bumalik ang dalaga.
"At para mas mapanatag ka, wag natin siyang isama sa mga delikadong misyon
natin." Kibit balikat na sabi ko pa.
Tumingin ito sa akin.
Napapaisip ito sa mga sinasabi ko.
Sabay kaming napatingin sa pinto nang pumasok ang taong pinag-uusapan namin.
"Hi,beautiful." Bati ko sa kanya.
Nginitian niya ako. Lumitaw ang malalalim na dimples sa magkabilang pisngi
nito.
Napangiti ako.
As usual, Princess's beauty is really amazing and stunning.
Yong tipong mapapa-wow ka talaga kapag nakita mo ito. Mas lalo itong gumanda
ngayon.

Si Princess ang babaeng hindi mo iisipin na kayang lumaban

at kayang makipag patayan.
She's like a living doll. A princess.
Bagay na bagay dito ang pangalan nito.
Matangkad nga naman at nakakasilaw ang kaputian nito. Sobrang kinis ng balat
nito. At bagay na bagay dito ang mahaba at medyo golden brown na buhok nito.
May lahi kasi itong korean kaya ganoon ang kulay ng buhok nito.
She's a half-filipino and a half-korean.
Hindi ka magsasawang titigan ang mala-anghel na mukha nito.
Mapapatitig ka sa mapupulang labi nitong natural na natural.
Naalala ko pa noong unang dating nito sa SPIC at ipinakilala siya ni James sa
amin.
Namangha kaming lahat sa angking kagandahan nito. Akala namin ay isa itong
anghel galing sa langit na ipinadala para sa amin.
And then, nalaman namin na bestfriend ito ni James at bagong miyembro ng
Phoenix.
At kung hindi lang kami takot kay James ay marami na sana kaming nanligaw kay
Princess.
Ligawan lang namin lahat wag lang si Princess.
Dahil mapapatay kami ni James ng wala sa oras. Kayang-kaya niyang gawin iyon sa
isang kisap mata lang.
 Princess is like a little sister to him. He adore her so much.
"How are you, Eds?" Tanong nito nang makalapit.
"Mahaba ang buhay ko, I supposed?" Sagot ko.
Natawa ito.
Bumaling ito kay James.
"James, we need to-"
Hindi na nito natapos ang sasabihin nang hinila ito ni James palabas ng clinic.
Napailing-iling na lang ako. Mukhang alam ko na ang susunod na mangyayari.
Besides, I am very aware that Princess is James's greatest weakness.
And strength.
***
BINITAWAN ni James ang kamay ko nang makarating kami sa loob ng opisina nito.
Napatingin ako sa pinto kung nasaan ang mga Phoenix kanina.
And it seems that they already left.
"James..." Mahinang tawag ko sa kanya.
Hindi ito nagsalita at tinignan lang ako.
"Uhm, I'm really sorry for coming here without telling you. Namimiss ko lang
naman kayong lahat. Ang mga Phoenix. Dito." Malungkot na paliwanag ko.
"And I promise, hinding-hindi na ako pupunta dito wag ka lang magalit sa akin."
Sabi ko at itinaas pa ang kanang kamay.
Hinawakan nito ang nakataas na kamay ko at ibinaba iyon.
"Listen to me." He started.
"I will allow you to join in our mission. Ibabalik kita sa Phoenix but in one
condition, Shai." He said. Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.
Ibig sabihin payag itong bumalik ako sa SPIC? Ang maging miyembro ako ulit ng
Phoenix?
Tumango tango ako at muntik ng mapatili. Pero syempre pinigilan ko iyon.
"Thank you, best!" Masayang sabi ko at niyakap siya ng mahigpit.
"Hey! I'm not done yet. I have one condition." Awat nito sa akin at inilayo ang
sarili mula sa pagkakayakap sa akin.

Muli akong tumango tango.

"Anything, best. Anything." Masayang sabi ko.
Hindi ko talaga maitago ang kasiyahan ko.
"You just have to listen to me no matter what. Sasama ka sa mga misyon ng mga
Phoenix pero wag sa mga delikado." Alam ko ang tinutukoy nito.
Mga light missions lang ang ibibigay nito sa'kin. Pero ayos lang sa akin 'yon.
Importante miyembro na ako ulit ng Phoenix at lagi ko itong makikita at makakasama.
Iyon lang naman ang unang dahilan ko nang pumasok ako bilang agent sa SPIC. Ang
lagi itong makasama.
At request na din ng lolo nito kung bakit napilitan ito dati na ipasok ako
bilang isa sa mga agent niya.
At syempre nang tumagal na ako ay napalapit na rin ang loob ko sa mga Phoenix.
Pinapahalagahan ko ang mga ito.
"Yes boss. Okay na okay sa'kin." Sabi ko.
"I will gather all the members of Phoenix at pag usapan ang misyon na gagawin
natin." Sabi nito at pinindot ang intercom.
Kinausap nito ang sekretarya nito.
Pinapatawag nito ang lahat ng miyembro ng Phoenix.

***

NAKATINGIN lang ako sa buong Phoenix na masayang nag-uusap ngayon.

Sinabi ko na sa mga ito na ibabalik ko na si Princess sa grupo namin.
Of course, masayang masaya ang mga ito.
Napag-usapan at napag-planuhan na din namin ang mga dapat naming gagawin.
Nadako ang paningin ko kay Princess.
 Lihim akong napangiti nang makita ang kasiyahan sa mga mata nito.
Hindi ko alam kung tama ba talaga ang desisyon ko na ibalik ito bilang agent
ko. I'm scared and yet I am happy.
Makita ko lang na masaya ito, masaya na din ako.
Scared because of what happened to her two years ago will hurt her.
At kahit anong mangyari hinding-hindi ko hahayaan na may mga bagay na makakapag
paalala dito sa mga nangyari.
At tama si Edsel, the Phoenix needs her and she needs Phoenix.
At hindi ko kayang ipagkait sa dalaga ang mga nagbibigay ng kasiyahan dito.
"Kailangan pala nating magpa welcome party niyan para sa pagbabalik ng ating
prinsesa." Biglang sabi ni Renz.
Tumatango tango naman ang iba pa bilang pagsang-ayon sa sinabi nito.
"We'll do that after the mission." Singit ko.
Napa yes ang mga ito. They are all excited.
"Kung magiging successful ang misyon natin." Dugtong ko.
Natigilan ang mga ito.
"Syempre magiging successful tayo. Di'ba? Di'ba Phoenix?" Tanong ni Rein at
isa-isang tinignan ang mga ito.
"Oo naman!" Sabay-sabay na sagot ng mga ito.
"At hindi magiging successful ang misyon na yan kung wala ako."
Napatingin kaming lahat sa nagsalita sa pinto.
Jastin Rivera.
Another member of Phoenix.
"Bro!" Sabay na lumapit sina Rein, Clyde, Renz, at Xander.
At sabay-sabay din nila itong binatukan.

Si Renz ay ikinulong ang ulo ni Jastin sa kanang braso nito

at inikot-ikot.
Ganyan silang magbatian.
Napakamot kamot lang si Jastin sa ulo nang makalayo ang apat sa kanya.
"Salamat sa napakagandang pagsalubong niyo." Naka pout na sabi nito.
Nagtawanan lang yong apat.
Tumingin si Jastin sa akin.
"Mission accomplished." He said and I nod to him.
Binigyan ko ito ng misyon sa Paris. Bukas pa dapat ang balik nito pero mukhang
maaga nitong natapos ang misyon nito.
"So, my princess is finally here." Baling nito kay Princess.
Napakunot ang noo ko.
My Princess?
Lumapit ito kay Princess at akma itong yayakapin pero mabilis akong lumapit at
hinila ito sa siko.
Napalingon ito sa akin.
"Oh, the possessive bestfriend." Nakangising sabi ni Jastin.
I know he's just teasing me.
Binitawan ko siya. Hindi ko siya pinansin at ibinulsa lang ang dalawa kong
kamay.
Sa lahat ng miyembrong lalaki sa Phoenix, si Jastin ang pinaka close ni
Princess.
I don't know why, pero ayoko lang na lumalapit ito kay Princess.
Siguro dahil saming mga lalaki sa Phoenix, ito ang matinik sa babae.
Kahit alam kong wala namang malisya kay Princess ang pagiging malapit ni Jastin
dito, I just simply hate it.
Wala akong tiwala sa lalaking ito pagdating sa mga babae.
"What?" Inis na tanong ko nang mapansing nakatingin silang lahat sa akin.
"Hanggang ngayon ba naman, ayaw mo pa ring lumalapit si Jastin kay Princess?"
Napapailing at natatawang tanong ni Rein.
Iwinagayway lang ni Jastin ang kanang kamay sa ere.
 "Sanay na ako, bro. Hindi ko naman aagawin si Princess sa kanya." Natatawa at
makahulugang sabi nito.
Ngumisi lang ako.
"Alam ko ang mga katulad mo." Sabi ko.
Natawa lang ang mga Phoenix.
Nagpailing-iling si Jastin.
"Gano'n na ba talaga ako ka playboy sa paningin niyo?" Madramang sabi nito at
hinawakan pa ang dibdib na parang nasasaktan.
"Sobra, bro!" Natatawang sagot ni Clyde.
"Ayoko pang mamatay sa kamay ni Phyton, brad!" Natatawa na ding sabi ni Jastin.
Kung gaano kalaki ang respeto ng mga ito sa akin ay ganoon din kay Princess.
Alam ng mga ito ang mga dapat at hindi dapat.
Masyado lang talagang babaero itong si Jastin kaya ayokong lumalapit kay
Princess.
Pero syempre, hindi ko naman ito laging mapipigilang lumapit ito sa dalaga lalo
na kung kinakailangan.
Napansin kong napatingin si Jastin kay Krystal.
He's looking at her like he is .... Longing?
'Tsk. Tsk.'
I just shook my head.
"Jas." Tawag ko kay Jastin.
Lumingon ito sa akin.

"I want you to take charge Princess and Krystal's gown to

wear for the upcoming party at Tan's mansion. But don't make it too daring, please.
Especially her." I said at itinuro ko si Princess.
Because me and Rein are invited to that party, Princess and Krystal will be our
partner for that night.
At kailangan naming paghandaan ng mabuti iyon para maisagawa namin ng maayos
ang misyon namin. Nang walang makakahalata.
"Sure, boss." Malapad itong napangiti at nag tumbs up sa akin.
Jastin has a very good taste in choosing women's dress. Maybe because he is the
playboy amongst us.
Kaya sa kanya ko pinagkakatiwala ang mga bagay na iyon.
Kahit pulubi sa kanto ang bihisan nito ay kaya nitong pagandahin at gawing
prinsesa o prinsipe.
At dahil na rin sa isang sikat na modelo ito. Malaki din ang impluwensya nito
sa mga designers na sikat sa buong mundo.
Tumingin ako sa wrist watch ko.
"Okay, team. I have to dismiss you early for today." Sabi ko at lumapit kay
Princess.
Natuwa naman ang mga Phoenix.
"Alright! Let's go barhopping?" Excited na tanong ni Clyde.
Hindi nila ito pinansin.
"Babe, mag date tayo, you want?" Si Renz na binalingan si Amber pero siniko
lang ito ng babae sa tagiliran at lumabas.
"Babe!" Natatawang tawag nito sa babae.
"Loko ka talaga, bro! Bakit ba lagi mong pinagtitripan yang si Amber?" Si Rein
at hinila nito si Renz palabas.
"Aalis na rin ako. Bye, guys. Bye Princess!" Paalam ni Krystal.
"Wait! Nakita kong flat yong gulong ng kotse mo sa garahe kanina. Sumabay ka na
sa akin tutal pareho lang naman tayo ng destinasyon." Pigil ni Jastin kay Krystal
at nagpatiuna na itong lumabas.
Parang nagulat pa yong babae sa ginawa nito. Napatulala pa ito bago lumabas at
sumunod kay Jastin.
Nagkatinginan kami ni Princess. Mukhang pareho kami ng iniisip. Alam naming
lahat na hindi nito kinakausap si Krystal. Anong pumasok sa utak nito at kinausap
na nito ngayon?
"Pupuntahan ko na din si Edsel sa clinic to guide him home. Pwede na siyang
umuwi sabi ni Rein, tama ba?" Si Xander.
Tumango ako.
"Tell him to take a rest. Matibay ang bituka non kaya mabilis lang siyang
gagaling from his surgery." I said.
Ngumiti lang ito at lumabas na din.
Kaming tatlo na lang nina Clyde at Princess ang natitira.
"Well, mukhang may lakad kayo kaya sibat na rin ako. Mga gagong 'yon, hindi man
lang ako pinansin." Si Clyde.
Natawa lang si Princess nang makalabas si Clyde.
"Mom wants us to have dinner with her sa mansyon. She's excited. Pinagluto ka
niya ng paborito mo." Baling ko kay Princess.
Napangiti ang dalaga.
Sandali akong natigilan sa ngiti niyang iyon. She really never failed to make
herself more beautiful with that smile.
Her smile is the best asset that she have. Lalo pa at lumilitaw ang malalim na
dimples sa magkabilang pisngi nito.
"Hey, James!" Natauhan ako nang tinawag nito ang pangalan ko.
"Sabi ko, let's go." Sabi nito. Kanina pa ba ako nito kinakausap?
Tumikhim ako.
"Yeah. Let's go. Iwan mo na yong dala mong sasakyan. Papakuha ko na lang sa
driver namin sa bahay. Sakay ka na lang sa kotse ko." Sabi ko at nauna ng lumabas.
Kaagad itong sumunod sa akin.
***

NAIILANG AKO sa katahimikan. Hindi ako sanay.

Oh, well. Sanay pala ako. Sanay ako sa katahimikan ng lalaking katabi ko.
Nandito kami ngayon sa loob ng kotse nito at siya yong nagmamaneho.
Bakit kaya tahimik ito?
Okay na din naman lahat kanina, di'ba?
'Yong lalaking talagang ito ang hirap hulihin ng mood.
Mood swings. Daig pa nito ang babae kung magpalit ng moods nito.
James is James. Kung hindi mo ito dadaldalan ay hindi ka nito kakausapin.
Tahimik na tao lang ito at laging seryoso.
Hindi rin ito palangiti.
Ako lang nagpapangiti o nagpapatawa dito. Pero paminsan-minsan mo lang itong
makikitang nakangiti.
Kaya kapag nakangiti ito ay kulang na lang kuhanan mo ito ng litrato para lang
ma-treasure mo yong nakangiting mukha nito.
Noong mga bata pa kami ay madalas itong nakangiti. But when Tito Alfred left
them, nag iba na ito. Hindi na ito katulad ng dati.
Sobrang naapektuhan ito sa pag-iwan ng daddy nito sa kanila.
"Uhm, ano kaya niluto ng mommy mo? For sure, masarap 'yon. She's the best cook,
ever. Well, same sila ni mommy." Basag ko sa katahimikan.
"She cooked your favorites." Tipid na sagot nito.
I rolled my eyes.
Problema nito? May buwanang dalaw yata.
Tsk. Tsk. Tsk.
'Naku James, ha? Kung hindi lang kita mahal'
Napatingin ako sa cellphone nito nang makita kong umilaw iyon.
Well, kanina ko pa nakikitang umiilaw 'yon. Hindi lang nito pinapansin.
I just ignored it.
Maya-maya lang ay nakarating na kami sa mansyon nila.
Kaagad itong bumaba ng kotse at umikot ito para pagbuksan ako ng pinto.
Oh, such a gentleman. As always.
"Thank you, best." Matamis ang ngiting sabi ko nang makababa.
Nakita kong natigilan ito.
Seriously? Ano ba talaga problema nito?
 Kanina ko pa ito napapansing natitigilan sa opisina nito.
Hindi ko na lamang pinansin iyon at nauna na akong naglakad papasok ng mansyon
nang may nakasalubong akong babae.
Nilampasan ako nito at napatingin ako sa kanya na dali-daling nilapitan si
James.
"Yass, what-" Hindi na nito natapos ang sasabihin nang sinalubong ito ng
mapusok na halik sa labi ng babae.
Tumaas ang kilay ko sa ginawa ng babae.
So, this is Yassi, huh?
To be continued...
A/N: Maraming salamat po sa mga tumatangkilik ng aking istorya ..
Any suggestions and comments ay welcome na welcome po sa'kin.
And also, I would like to take this opportunity to say thank you to my
bestfriend, Dada, for always supporting my story here on wattpad.
Salamat po!
Your my number one fan, ever!
Love lots! 😘

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 6

CHAPTER 6
"HONEY, I've missed you so much. I'm calling you for how many times but you're
not answering your phone." Maarteng sabi ng babae nang matapos nitong halikan si
James.
"Yass, I told you we are over and-" Hindi na naman nito natapos ang sasabihin
ng muli na naman siyang siilin ng halik ng babae.
Muling tumaas ang kilay ko. Lintik na babaeng 'to, nakakarami na siya, ah?
Sabunutan ko kaya 'to?
At si James, bakit hindi man lang nito tinutulak ang babae? Akala ko ba nakipag
break na siya sa babaeng higad na 'to?
Hindi ako nagseselos, ha? Selos na selos lang. This is my first time seeing
James kissing someone right in front of me. Oh, that girl kissing him like there's
no tomorrow.
Hinawakan ito ni James sa magkabilang braso nito at bahagya itong itinulak.
Wala sa sariling nagpatango-tango ako.
That's it, James. Good. Very good.
"Yass, kailangan nating mag-usap. At anong ginagawa mo dito? How did you know
my address?" Kunot ang noong sabi nito.
"You're not answering my phone calls that's why I'm here. I wanted to see you.
Madali lang naman ipahanap kung saan ka nakatira." Sabi ng babae.
Kailanman ay hindi ito nagdadala ng kung sinong babae sa loob ng pamamahay ng
mga ito. Well, maliban sa akin because I am his bestfriend.
Nakita kong napabuntong hininga ang binata.
Yong babae naman ay lumingon sa kinaroroonan ko. Mukhang ngayon lang nitong
napansin na may ibang tao dito maliban sa kanilang dalawa. Busy kasi sa paglalandi
nito kay James.
"And who's that girl?" Nakakunot noo nitong tanong sa binata.
Tinignan ako nito mula ulo hanggang paa. Kinikilatis ako nito. And I don't like
it. Alam kong wala itong maipipintas sa akin dahil mas higit na maganda ako sa
kanya.
Maputi ito at matangkad. Mas matangkad nga lang ako sa kanya. Hindi rin basta-
basta ang suot nito at kung ano-anong kolorete ang nakasabit sa katawan nito.
Halata ang pagiging sopistikada nito. At natitiyak kong galing ito sa mayamang
angkan.
 But I don't like her. Sa mukha pa lang nito, alam kong plastic na. Hindi
palagay ang loob ko sa babaeng ito.
"She's my bestfriend, Princess Shaina. Shai, she's Yassi Cortez." Walang
emosyon na pakilala ni James sa amin.
Lumapit ang babae sa akin.
"Hi, I'm Yassi and I am your bestfriend's girlfriend." Hindi nakaligtas sa
pandinig ko ang diin sa huling sinabi nito. Inabot nito ang kamay sa akin para
makipag shake hands.
Tinignan ko ang kamay nito at inabot iyon.
"I'm Princess." I smiled at her. A very fake smile.
"It's nice to meet you. I didn't know that my boyfriend has a girl bestfriend."
Nakangiting sabi nito at binitawan ang kamay ko. Damang-dama ko ang kaplastican
nito. Katulad ng pagmumukha niyang parang plastic surgery din.
"Oh, my! You're finally here." Napalingon kaming tatlo nang lumabas si Tita
Jass.
Napangiti ako. Lumapit ito sa akin at nakipag beso-beso.
"The dinner is ready. You can join us, hija." Nakangiting baling ni tita sa
babaeng plastic.
'Hay jusko, I'm so bitter'
Kaagad namang tumango ang babae. Muling tumaas ang kilay ko. Buti na lang at
walang nakakakita sa akin.
"Honey, let's go!" Yaya nito kay James at kumapit sa braso nito na parang tuko.

Nagpailing-iling naman si James at walang nagawa nang

hilahin na ito ng babae papasok sa mansyon.
I just rolled my eyes at sumunod na rin sa kanila.
"Yassi told me that she's your girlfriend that's why pinapasok ko na siya. You
didn't tell me na may nobya ka na pala, hijo. Hindi mo man lang pinakilala sa'kin.
Actually, kanina pa siya nandito." Sabi ni tita Jass nang makaupo na kaming lahat
sa hapag kainan.
Magkatabi kami ngayon ni Tita at kaharap ko naman si James. Katabi naman nito
ang babaeng higad.
"Mom, she's not my-"
"Actually, James's and I are planning to meet you and tell you about our
relationship, tita. Masyado lang po talagang busy itong anak niyo." Putol ng babae
sa sasabihin ni James.
I raised my eyebrows. Again.
Napatingin naman ako kay James at nakita kong madilim na ang mukha nito. I know
him, ayaw nitong pinapangunahan siya sa lahat ng bagay.
And if I know, nagsisinungaling ang babaeng ito. Because James will never do
that thing. Para sa kanya ay laro lang ang pakikipag relasyon nito sa mga babae. Ni
kahit kailan ay hindi pumasok sa isip nito ang ipakilala ang mga nakakarelasyon
nito sa mommy nito.
Kawawang bestfriend ko. Nakatagpo ng babaeng makapal ang mukha at wala yatang
hiyang nararamdaman sa katawan.
"Oh, I see. Well, my son is always busy, hija. Kahit sa akin ay walang time
iyang batang 'yan." Natatawang sabi ni tita.
Hindi na lamang ako umimik at kumuha na lang ng sandok para lagyan ng kanin ang
plato ko. Nabigla ako nang inagaw iyon ni James sa akin at siya na mismo ang
naglagay ng kanin sa plato ko. Nilagyan na rin niya iyon ng ulam.
Napangiti ako.
James is always like this. Para bang nakasanayan na ng mga kamay nito na agawin
ang mga bagay na ginagawa ko kahit kaya ko namang gawin. Parang mannerism niya na
iyon. Basta pagdating sa akin. Kasi sa ibang tao hindi ko naman siya nakikitang
ganito. Kahit sa mommy nito. Sa akin lang. Sa akin lang talaga.
"Oh, hope you don't mind them. They're always like that. Sweet sa isa't-isa."
Nakangiting sabi ni Tita Jass sa babae.
 Nakita ko namang ngumiti si Yassi. At alam kong pilit na ngiti lang iyon.
"It's okay, tita. They're just friends." Ani Yassi at diretsong nakatingin sa
akin. Gusto kong matawa sa hitsura nito. Naiinis ito.
Nagkibit balikat lang ako at itinuloy lang ang pagkain ko. Si James naman ay
tahimik lang din na kumakain.
"Do you like the foods, hija? Alam kong paborito mo ang mga iyan kaya ako mismo
nagluto." Nakangiting baling ni Tita Jass sa akin.
"Of course naman, tita. I loved your foods. Sobrang sarap." Sabi ko at nag
thumbs up pa.
"Iyan ang gusto ko sa iyo, my baby. Kaya masayang masaya ako kapag pinagluluto
kita." Sabi pa ni tita. Hindi mapunit ang ngiti nito.
Tumikhim naman si Yassi.
"Ahm, tita. I heard from James that you like strawberry jam. That's why I
brought you one." Nakangiting sabi nito at inabot kay tita ang malaking paper bag
na kanina pang nasa tabi nito.
"Oh, thank you so much. I loved it. It's my favorite." Nakangiti namang usal ni
Tita Jass.
"Yeah, pareho tayo, tita. I liked strawberry jam, too. You can have some,
Shai." Yassi said nang tumingin sa akin.
Shai?
Anong karapatan nitong tawagin akong Shai? James is the only one who's calling
me by that name. Siya lang ang nag-iisang nagbigay sa akin ng pangalan na iyon.

At ayokong naririnig mula sa bibig ng babaeng ito ang

pangalan kong iyon. Wala siyang karapatan. Si James lang at wala ng iba.
"Shai is allergic on strawberries and she can't have that." Malumanay na sabi
ni James.
"Oh, really? Sorry for that. Buti na lang pala at hindi tayo pareho ng taste."
Makahulugang sabi nito at diretsong nakatingin sa akin.
Tinaasan ko siya ng kilay. Kanina pa tumataas ang kilay ko at palagay ko
natanggal na iyon at lumipat na sa ulo ko. Problema ng babaeng ito? Nagseselos ba
siya sa akin? Well, she should be. Malaman ba naman nitong may bestfriend na babae
ang boyfriend nito at sobrang ganda pa? Hahaha.
Hindi na dapat ako magtaka. Lahat naman ng nagiging girlfriends ng lalaking ito
ay nagseselos sa akin pag nakikita nilang kasama niya ako.
Bakit ba kasi nakikipagrelasyon pa ito sa mga babae kung ayaw namang
seryosohin, di'ba?
Oh, I forgot. Once a man is always a man. May mga pangangailangan ang mga ito.
May pangangailangan si James. Pangangailangang hindi ko matugunan.
'Well, kung papayagan nga naman ako ni James. Why not? I can seduce him'
Nanayo ang mga balahibo ko sa naisip. I'm not that desperate pa naman. Pinaka-
iniingatan ko ang virginity ko. Hehehe.
At kung aakitin ko man si James, sigurado akong hindi ako nito papatulan.
Minsan na din nitong sinabi sa akin na kahit maghubad pa ako sa harapan niya ay
hindi siya tatayuan. Ang harsh niya sa akin, no? Hahaha.
He just respects me so much because he treats me like just his little sister.
Matanda kasi ito ng dalawang taon sa akin. He is thirty now and I am twenty eight.
"If you're done come with me and let's have a talk, Yassi." Naputol ang iniisip
ko nang marinig kong nagsalita ang binata.
Seryoso ang mukha nito at tumayo.
Nagpaalam saglit ang babae kay Tita Jass at kaagad na sumunod kay James.
"What's wrong?" Nagtatakang tanong ni tita.
"Don't mind them, tita. May pag-uusapan lang siguro sila." I just smiled at
her.
"Well, it maybe not right to say this but I like you more than her, hija."
Nabigla ako sa sinabi ni tita. At alam kong namumula ang buong mukha ko ngayon.
"Ikaw talaga, tita." Sabi ko at uminom na lang ng tubig.
 Nakita kong pangiti-ngiti ito at makahulugang nakatingin sa akin.
"Mom, I'll just take Yassi home. Her driver can't fetch her because of an
emergency." Sabay kaming napalingon ni tita kay James. Tapos na sigurong mag-usap
ang dalawa.
"Oh! Okay, hijo. Take care, okay?" Tugon naman ni tita.
"Yes, mom." Anito at bumaling sa akin.
"Sleep here tonight, Shai. It's sunday tomorrow and we have no work to do. Para
na din makapagbonding kayo ni mommy. I know how much you missed each other. Sa
condo na ako matutulog." Sabi nito. Tumango na lang ako at nag-iwas ng tingin.
Nakaalis ito ng hindi ko tinitignan. I'm just confused. First time na may
hinatid na babae si James. Unang beses niya pa lamang ginawa ito. Nasanay ako na
wala itong pakialam sa babaeng nakakarelasyon nito. Did they catch up?
Nagseselos ako. Nakikita ko na parang importante ang Yassi na iyon para kay
James. Paano kung nahuhulog na si .....
Paulit-ulit akong umiling.
It can't be ...
"Hija, are you okay?" Napatingin ako kay tita na nakakunot ang noo.
"Ahm, yeah. I'm okay, tita." Nakangiting sabi ko. Nakalimutan kong kasama ko
pala ito.

"I'll do the dishes." Sabi ko at niligpit na ang mga

pinagkainan namin papunta sa kusina para makaiwas sa mapanuring tingin nito.
"You really don't have to do that. Nandiyan naman yong maid, baby girl."
Pasigaw na sabi ni tita mula sa dining room para marinig ko ito.
"No, tita. It's okay. Namiss ko po ito." Pasigaw din na sabi ko.
"Okay, baby girl. Mauuna na akong aakyat sa taas para makapagpahinga na ako,
okay? Alam mo naman tumatanda na, sumasakit na ang likod ko. And James called me
earlier that's why pinaayos ko na yong kuwarto mo. Regular namang nililinis 'yon."
Narinig ko pang sabi ni tita.
"Okay po. Thanks, tita." Sabi kong nakangiti kahit hindi nito nakikita.
I have my own room here. Pinasadya ni Tita Jass na ipagawa ako ng sarili kong
kuwarto dahil mahilig akong matulog dito dati sa mansyon nila. At kumpleto din ang
mga gamit ko sa bahay nila.
Narinig ko ang papalayong yabag ni Tita Jass.
Napabuntong hininga ako at pilit na iwinawaksi sa isip ko kung ano na ang
ginagawa ng Yassi na yon at ni James ngayon.
'It's okay, Princess. Sanay ka na, hindi ba?'
Nang matapos kong hugasan ang mga plato ay umakyat na din ako sa taas. Papunta
sa kuwarto ko dito sa mansyon nina James.
Namiss ko rin mahiga sa kuwarto kong iyon.
Nang marating ko ang pinto ng kuwarto ay kaagad ko iyong binuksan at hindi na
ako namangha sa nakita ko.

It's the same as always.

It's a combination of red and pink color room with a big window and a queen
size bed. Halos lahat ng gamit ko sa loob ng kuwarto na ito ay pink because it's
really my favorite color.
 Magmula sa tiles hanggang sa kisame ay pink lahat. And I really like the
combination of red and pink. Talagang mas nalalamang lang ang pink sa loob.
Inikot ko ang paningin ko. Tama nga si tita na regular na nililinis iyon. Dahil
wala kang makikita na kahit anumang alikabok.
Binuksan ko ang malaking pink aparador na naroroon at kumuha ng damit pantulog.
Kinuha ko ang malaking pink na t-shirt na nakasabit doon. Sanay ako na t-shirt ang
pinapangtulog ko. With undies and no bra. It feels fresh and comfortable.
Kaagad akong pumasok sa bathroom para makapag shower. Napangiti ako nang makita
ang bathroom. Pati iyon ay walang pinagbago. As expected, it's color pink again.

Nang matapos akong magbihis at mag toothbrush ay kaagad na akong humiga sa malambot
kong kama. Kinuha ko ang kulay pula na hugis pusong throw pillow na naroon at
niyakap iyon.
Nahiga ako at pinipilit kong makatulog. But I failed. I can't sleep. Iniisip ko
si James. Bakit sa condo pa niya siya matutulog kung pwede naman dito?
'Malamang dinala niya yong girlfriend niya doon at naglalampungan na sila
ngayon!'
Naiinis ako sa isinisigaw ng utak ko.
Bumangon ako. Naisip kong bumaba na lang kasi medyo nauuhaw ako.
Nang makarating sa kusina ay kaagad kong binuksan ang ref at kumuha ng isang
pitsel ng tubig mula roon. Nagsalin ako ng tubig sa basong hawak ko.
"Why you're still awake?" Nasa aktong umiinom na ako ng tubig ng marinig ko ang
baritono at pamilyar na boses na iyon.
Nabitawan ko ang hawak kong baso at nabuhos ang laman niyon sa dibdib ko.
Parang slow motion na tinignan ko ang baso na babagsak sa sahig pero mabilis
niya iyong nasalo.
"James! You scared me!" Gulat at inis na sabi ko sa kanya. Dim lang kasi yong
ilaw na nanggagaling pa sa dining room kaya hindi ko ito napansin.
Pinatong nito ang hawak na baso sa kitchen table at pinindot ang switch malapit
dito. Kaagad na sumabog ang liwanag ng ilaw sa buong kusina.
"So, hindi na ganoon katalas ang pandama mo ngayon, Shai?" He grinned.
"Sinabi mong sa condo ka kamo matutulog so I never expected you to be here." I
just rolled my eyes.
Napakunot ang noo ko nang mapansin kung saan nakatingin ang mga mata nito. He's
looking down at my ....
Breast!
Nanlaki ang mga mata ko. Basang-basa ang damit ko at huli na nang ma-realize ko
na wala akong suot na bra! Kaya bakat na bakat ang malalaki at malulusog na dibdib
ko. Kaagad ko iyong tinakpan ng dalawa kong kamay.
"You maniac!" Sigaw ko.
Nagsalubong ang mga kilay nito.
"You don't know what-"
"Oh, I almost forgot! Hindi ka nga pala tatayuan kahit maghubad pa ako sa
harapan mo! Kaya balewala lang sa'yo itong nakikita mo!" Inis na sabi ko at kaagad
na nilampasan ito.
"Hey, Shai!" Tawag nito bago ako makaakyat sa hagdan.
"What?!" Nilingon ko siya habang takip pa rin ng dalawa kong kamay ang dibdib
ko.
 "Your boobs got bigger." He said. He's grinning widely. He is teasing me!
"F*ck you!" I cursed and went upstairs.
Dinig na dinig ko ang halakhak nito.
Nang makapasok sa kuwarto ay kaagad kong tinignan ang sarili ko sa malaking
salamin na naroroon. Kitang-kita ko ang pamumula ng mukha ko.
Gagong yon! Alam ko namang wala akong epekto sa kanya but he don't have to
tease me like that.
Bwisit siya!
Inis na inis talaga ako. Hinubad ko ang damit ko at pinalitan ulit iyon ng
bago. May araw din ang lalaking iyon sa akin!
Humiga ako sa kama at napatitig sa kisame. At naisip ko, it's been a long time
that I've never heard James laugh like that a few minutes ago. Atleast, kahit sa
napaka-awkward na sitwasyon ay tumawa siya ng ganoon nang dahil sa akin. Sa akin
lang.
I smiled.
Kinuha ko ang malaking unan at niyakap iyon ng mahigpit. Ipinikit ko ang mga
mata ko at hinayaang hilahin ako ng antok.
To be continued...
A/N: Maraming salamat po mga mambabasa! Enjoy reading.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 7

CHAPTER 7
HINDI KO mapigilang hindi mapangiti nang makapasok ako sa sarili kong kuwarto.
I saw how red her cheeks are when I teased her a few minutes ago.
Actually, kanina ko pa ito nakita nong pababa pa lang ito sa hagdan. Kitang-
kita ko ang mahaba, maputi at makinis na mga hita nito habang pababa ito.
She's just wearing an oversized pink t-shirt. And I know that she's wearing
only but that, of course with underwear inside. Nasanay na akong ganoon ang
sinusuot nito pag matutulog na ito. She finds it comfortable.
Hanggang sa sinundan ko ito papuntang kusina. Hindi nito naramdaman ang
presensya ko. Which is new. Malakas ang pandama nito. She's train for a very long
time. But I just ignored it. Maybe it's part of her recovery and her senses really
affect her that much.
Kitang-kita ko ang pagkagulat nito nang magsalita ako. Hindi ko rin sinasadya
na mapatingin sa dibdib nito. Awtomatiko lang na nadako ang tingin ko doon.
I was embarrased and affected, of course. Lalo pa at nahuli ako nitong
nakatingin. That's why I teased her. Para itago ang nakakahiyang ginawa ko. Oh
well, kasalanan ng mata ko.
Wala sa sariling nagpailing-iling ako.
Nang maihatid ko si Yassi kanina ay kaagad na akong dumiretso sa condo ko pero
nagbago din ang isip ko for some reasons at bumalik sa mansyon.
I already talked with Yassi. And seems that she really don't want to break up
with me. Hahayaan ko ito sa gusto nito as long as wala itong nilalabag sa mga rules
ko.
Kanina bago ako umalis ay katakot-takot na pagpigil ang ginawa nito sakin. She
wants me to sleep with her. Tinanggihan ko ito, which is the first time. Iyon ang
unang beses na tinanggihan ko ito. Nagtataka ito syempre. But I don't really care.
Pagod lang siguro ako.
Hinubad ko lahat ng suot kong saplot at dumiretso sa loob ng bathroom. I need a
shower. I really need it.
Kanina pa ako may iniisip. At ginugulo niyon ang utak ko.
Binuksan ko ang shower at tumama ang malamig na tubig sa katawan ko. Tumingala
ako at tumama sa mukha ko ang tubig. Mariin akong pumikit.
That smile. That precious smile. I really missed that smile of hers and still
cannot get used to it.
I just can't believe that she's finally here. Nakakausap at nalalapitan na niya
ako. Unlike two years ago. She can't even look at me that time.
Kahit nang nasa Korea ito, nagkasya na ako sa pagtingin-tingin sa kanya kahit
sa malayuan lang.
She still have that anxiety attack of hers. But she can control it now.
And I hope she can control it always. I'm hoping. I know how strong she is.
Mabilis kong tinapos ang pag shower ko at kaagad na nagbihis. Nagsuot ako ng
sando na kulay itim at boxer shorts.
Pinakiramdaman ko ang kabilang kuwarto habang pinupunasan ko ng tuwalya ang
basa kong buhok.
Yes, magkatabi lang kami ng kuwarto ng dalaga.
Seems that Princess is already asleep. Wala akong naririnig na kahit anumang
ingay mula sa kuwarto nito.
Princess always play a music on her room to make herself fall asleep. She loves
music. At hindi ko naririnig ang tunog sa kuwarto nito.
Tired again, huh?
Her brother Prince told me that Princess is having a nightmare every night.
Pero pangalawang gabi na niya dito sa Pilipinas and she seems fine.
'Please always be okay my little princess'

Kinuha ko ang libro sa bedside table ko at inumpisahang

basahin iyon. Bago ako matulog ay ganito ang ginagawa ko. Reading books. Ito ang
pampaantok ko.
I was about to close my book and sleep when I heard someone scream.
Princess!
Ang lakas ng kabog ng dibdib ko.
Kaagad akong umalis ng kama at pumunta sa kabilang kuwarto. I am certainly sure
that it was Princess.
Pinihit ko ang door knob ng kuwarto nito pero naka lock iyon.
Sunod-sunod akong napamura at bumalik sa kuwarto ko at kinuha sa loob ng drawer
ang spare keys na naroroon.
Nagmamadaling binuksan ko ang kuwarto nito gamit ang susi at nilapitan ang
dalaga.
She's screaming to death. Nakapikit ito at pabiling-biling ang ulo sa higaan.
Pawis na pawis ito. She's having a nightmare.
"Please. Please. Don't leave me! Don't close your eyes. I beg you! Please! I
promise, I'll listen to you! I'll listen to you always! Please, just don't leave
me!" Paulit-ulit ang pagmamakaawa nito sa panaginip nito.
"Shai..." Hinawakan ko ito sa magkabilang balikat at mahina itong niyugyog.
"Please! I beg you!" Patuloy nito.
"Shai, wake up! Sweetie, please wake up." Sabi ko habang niyuyugyog ito sa
balikat.
Pero patuloy pa rin ito sa pagsasalita.
"Hey! Hey! I'm here. Wake up now. I'm here, little princess. Please wake up."
Patuloy ko at malakas na niyugyog ang dalaga.
Nagmulat ito ng mata. Kaagad itong bumangon at nanginginig ang mga kamay na
hinawakan ang bawat parte ng katawan ko na para bang may hinahanap doon.
I know why she's acting like this.
Kaagad ko itong ikinulong sa mga bisig ko.
"I'm sorry! I'm sorry! It's all my fault, James. I'm really sorry." Ramdam na
ramdam ko ang panginginig nito.
"Sshhh. I'm here, babe. I'm just here. It's not your fault, sweetie. It's not
your fault, okay?" Alo ko dito at hinaplos ang likod nito para patahanin. She's
crying.
Nanatili kami sa ganoong posisyon hanggang sa kumalma ito at nawala ang
panginginig.
 Bumitaw ako mula sa pagkakayakap ko dito at ikinulong sa mga kamay ko ang
maliit na mukha nito.
"See? It's okay. Nothing harmed." I told her and wipe her tears using my hands.
Tumango ito at tinignan akong mabuti. Hinawakan nito ang dalawa kong kamay na
nakahawak sa mukha nito at ibinaba ang mga iyon.
Tumaas ang isang kamay nito at buong suyo akong hinaplos sa mukha ko. Ginagawa
niya iyon habang nakatingin ng diretso sa mga mata ko.
"Thank you. Thank you for being here in front of me, James. Thank you so much."
She said with sadness in her voice. Patuloy nitong hinahaplos ang mukha ko. May
lungkot at pagsisisi sa mga mata nito.
'My Princess'
Awtomatikong umangat ang isang kamay ko at humawak iyon sa kamay nitong
nakahawak sa mukha ko.
"Thank you for coming back here, Shai. Thank you for keeping your promise." I
said, smiling to her.
I hug her again. So tight. Ignoring her breast that brushing against my chest.
Hinaplos-haplos ko ang likod nito. I want to make her feel that everything will
be okay.
'I promise, I won't let you leave by my side again, little princess. I promise.
And no one can hurt you ever again'

Pumikit ako ng mariin.

I don't know why I am feeling like this but Princess is my everything.
She is my everything for me.
She's like a little sister to me. And I will keep that in mind. The last thing
that I want to do is to hurt her. And it won't happen. Never.
'Yeah. She's like a little sister to me'
Paulit-ulit kong sinasabi iyon sa isip ko. Dahil wala akong ibang iniisip kundi
ang makakabuti para dito. At ang pagturing bilang nakababatang kapatid ang
makakabuti para sa dalaga.
***
"WAIT HERE, sweetie. Kukuha lang ako ng tubig, okay?" Tumango ako nang bitawan
ako ni James mula sa pagkakayakap sa akin. Sinundan ko ito ng tingin habang walang
ingay na naglalakad ito palabas ng kuwarto.
Hindi pa rin ito nagbabago. Parang naglalakad lang ito sa hangin. Walang
maririnig na ingay. At sa mga hindi nakakakilala dito ay malilinlang nito. Kahit
ako paminsan-minsan ay hindi ito maramdaman pag papalapit na ito sa akin.
Napabuntong hininga ako at niyakap ko ang mga tuhod ko.
For two years. I've been like this for two years. Having a bad dream every
night. What happened two years ago kept hunting me to death. I'm so tired of it.
Nang magising ako kanina, I was relieved. I saw James. I thought it was my
brother, Prince. But it's not. It's my James.
For the first time I saw James after that bad dreams of mine. It was Prince
who's always waking me up from that nightmare. I'm so relieved.
Feeling him and hugging me so tight makes me comfortable. I've never been like
this before. I used to be hysterical after waking up from that dream. And Prince
somehow cannot control me not until he sedate me to make me calm.
But with James. One hug from him and everything went right.
"Drink this, Shai." Napalingon ako sa pinto nang muling pumasok doon si James
dala ang isang basong tubig.
Umayos ako sa pagkakaupo sa kama ko at kinuha ang tubig mula sa mga kamay nito.
Pinatong nito ang baso sa bedside table pagkatapos kong inumin iyon at hinarap
ako.
Lumuhod ito sa harap ko para magpantay ang mukha namin at hinawakan ang
dalawang kamay ko.
"Are you okay?" May pag-aalala sa boses nito.
Tumango ako at pilit na ngumiti.
 "I'm okay, best." I don't want him to get worried over me.
"Tell me how can I help you, Shai." He said. Concerned written all over his
face.
Nagpailing-iling ako.
"I'm really okay. Don't worry, best." I said.
Hindi ito umimik. Ilang segundo itong nakatitig sa akin.
"Is it hard, Shai? You've been like this for almost two years." Nanlaki ang mga
mata ko sa sinabi nito.
"How did you-"
"I knew because I'm always asking your brother, Shai. And I'm sorry I'm not
with you everytime you're being like that. I'm really sorry that-"
"God! I told him not to tell you about that." Naiinis na sabi ko.
Natigilan ito.
"Don't be mad at him. I was the one pestering him kaya wala siyang magawa
sakin. And I have my rights to know that. I am your bestfriend, Shai." Parang hindi
makapaniwalang sabi nito. Para bang hindi ito makapaniwala na ayaw kong malaman
nito ang mga bagay tungkol sakin.

"Ayoko lang na nag-aalala ka sakin kasi-"

"Oh, stop that, Shai. Wala na din ba akong karapatang mag-alala sa'yo?"
Nagtatampo ang boses nito.
"No. That's not what I meant, James. Gusto ko syempre. Gustong-gusto kong nag-
aalala ka sa'kin. Ayoko lang na ako palagi yong iniisip mo. Ayoko yong pakiramdam
na parang pabigat ako sa-"
"Enough, Princess." Putol nito sa sasabihin ko. Well, kanina pa nito pinuputol
ang mga sinasabi ko. Alam kong naiirita ito. Halata naman sa pagtawag nito sa
pangalan ko.
Hindi na lamang ako umimik at napabuntong hininga. Ayoko ding pahabain ito.
Magtatalo lang kaming dalawa. Knowing James, gusto nito ito lagi ang masusunod.
Ni wala itong idea kung ano ng dulot ng mga ginagawa nito sa'kin. Habang
patuloy syang ganito mas lalong nahuhulog ang loob ko sa kanya. Ako lang din ang
mahihirapan dahil alam ko naman kung ano at kung saan ang lugar ko sa buhay nito.
Tumayo ito mula sa pagkakaluhod at pinahiga ako sa kama. Inayos nito ang kumot
sa katawan ko hanggang dibdib ko.
"Matulog ka na. Kailangan mong magpahinga ng mabuti. Babalik ka na SPIC sa
monday kaya ipahinga mo yong katawan mo." Sabi nito at hinalikan ako sa noo.
Akmang aalis na ito nang hawakan ko ang laylayan ng sando na suot nito.
"Please stay, James." I begged.
Humarap ito sa akin at napabuntong hininga.
"Okay. I'll stay here until you fall asleep." Sabi nito at umupo sa gilid ng
kama.
Malapad akong napangiti.
"Thank you, best." Masayang sabi ko at umusog ng konti.
"Bakit ka umuusog?" Kunot ang noo na tanong nito.
"Well, I want you to lay beside me." Inosenteng sabi ko.
"Shai, alam mong-"
"Yeah, I know. Simula nong mag eighteen ako pinagbawalan na akong matulog ni
Daddy sa tabi mo. I know. I know that very well, James." Sansala ko sasabihin nito.
Well, that's true. After my debut pinagbawalan na ako ng Daddy ko na matulog
katabi si James. Sabi kasi nito hindi na kami mga bata para magtabing matulog.
Hindi daw magandang tignan. Simula't sapol kasi ay lagi akong natutulog dito sa
mansyon nila ni James at ito lagi ang katabi kong matulog.
Ito lagi ang nagpapatulog sa akin dati lalong-lalo na kapag hirap na hirap
akong makatulog. Natigil nga lang iyon pagkatapos ng debut ko. Naging istrikto si
Daddy sa akin lalo pa't lalaki ang kaibigan ko.
"Just for tonight. Please. Please, best?" Nagmamakaawang sabi ko. Nag puppy
eyes pa ako para lang mas effective.
 Nagpailing-iling ito at nahiga na rin sa tabi ko. Magpapapilit pa eh. Alam ko
namang bibigay ito.
Syempre, naisahan ko ito. I just really want to sleep beside him. Namimiss ko
na ang dati na katabi ko itong matulog. Kahit ilang na ilang ako ngayong katabi
siya, wala akong pakialam basta makatabi ko lang ito. Tutal, para dito ay wala din
naman akong epekto. Hindi nga ito tinatayuan sabi pa niya sakin dati, di'ba?
'Hayyy. Lagas ang beauty ko sa lalaking ito. Tsk! Akitin ko kaya? No! No! No!
Can't be!'
Lihim akong natawa sa mga naiisip ko. Pinakiramdaman ko ang katabi ko. Tahimik
lang ito.
Tumagilid ako ng higa paharap dito. Pero nabigla ako na halos sabay lang pala
naming ginawa iyon. Tumagilid din ito ng higa paharap sa akin.
Nagtama ang mga mata namin. Nakakatunaw ang berdeng mata nito. Sobrang
nakakatunaw ng puso ang mga mata nito. I really loved his green eyes.
'Relax, heart. Please relax'
Tumikhim ito.
"Do you want me to play music on you?" He asked while looking straight at my
eyes.
Umiling ako at umusog palapit dito. Niyakap ko ang isa kong braso sa matipunong
katawan nito.
Naramdaman kong natigilan ito. Nang makabawi ay mas lalo ako nitong pinausog sa
katawan nito gamit ang dalawang braso nito. Napasubsob ako sa matitigas at matipuno
nitong dibdib.
"You missed this, yeah?" He asked. Hinahaplos-haplos nito ang may kahabaang
buhok ko.
Napangiti ako.
"Yeah. It's been a long time, right? Pinapatulog mo ako sa pamamagitan ng
pagyakap sa akin at hinahaplos mo ang buhok ko. And then, I'll sleep tight after
that." Sabi ko habang inaalala ang mga nakaraan.
Ang lakas ng tibok ng puso ko habang yakap-yakap ako nito. Hindi ko alam kung
nararamdaman nito iyon.
Nanatili itong walang imik at panay lang ang haplos nito sa buhok ko.
"James..." Tawag ko dito.
"Hmm?"
"I missed you, best." And I love you.
"Me too, Shai. Me too." Sabi nito at hinalikan ang ulo ko.
"Sleep ka na, okay?" He said. Naramdaman ko ang mas lalong paghigpit ng yakap
nito sa akin.
"Goodnight, best." Malambing na sabi ko.
"Goodnight, little princess." He said and kissed my head again.
Unti-unti kong naramdaman ang pagtalo ng antok sa akin. Naramdaman ko ang
bahagyang paggalaw nito at paglagay nito ng maliit na unan sa pagitan ng mga hita
nito bago ako makatulog.
To be continued...
A/N: I'm sorry sa late update, my beloved readers 😅 Babawi po ako next
time. ENJOY reading!
Handa na ba kayong malaman kung ano ang nangyari kay Princess two years ago?
Well, malalaman niyo din sa tamang panahon. Hahaha.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 8

CHAPTER 8
NAGISING ako nang makarinig ng ingay mula sa labas. Nagmulat ako nang mata at
natigilan nang ma-realize na wala ako sa sarili kong kuwarto.
I groaned.
 Nakatulog ako sa kuwarto ni Princess nang hindi ko namamalayan. I was supposed
to leave her room after she fall asleep pero nang makita kong mahimbing na
natutulog ang dalaga kagabi ay hindi na ako gumalaw sa takot na baka magising ko
ito.
Oh! Last night was the torturous night ever happened in my life. Lalo na nang
niyakap ako ng dalaga at sumagi ang malulusog na dibdib nito sa katawan ko. Grabe
ang epekto niyon sa sistema ko. I'm not a saint, for God's sake!
Katakot-takot na pagpipigil ang ginawa ko para lang hindi maapektuhan ng
presensya nito. Nilagyan ko pa ng unan ang pagitan ng hita ko para lang hindi
maramdaman ng dalaga ang epekto ng pagkakalapit ng katawan nito sa'kin.
I shook my head. Really hard. Hindi ko dapat maramdaman ang bagay na iyon sa
kaibigan ko. She's like a sister to me. She's my bestfriend.
'Yeah, right'
Malakas akong napabuntong-hininga. Speaking of that woman, she's not already
here. Nasisigurado kong nag jogging ito. Routine nito iyon every morning lalo na
kapag walang pasok sa trabaho.
Isinubsob ko ang mukha ko sa unan. Oh, that sweet scent. Hindi nakakapagtakang
kuwarto ito ng dalaga. Dumikit ang amoy nito sa unan. She smells like vanilla and
caramel. A very sweet scent. It's her favorite perfume.
Ang sarap amuyin ng higaan nito. I'm curious, kasing-sarap kaya nito ang-
No way! Kaagad kong inalis sa utak ko kung anuman ang iniisip ko.
I sighed in frustration at bumangon mula sa kama. Sinundan ko ang ingay na
naririnig ko mula pa kanina sa labas. Naglakad ako papunta sa malaking bintana ng
kuwarto ng dalaga at hinawi ang malaking kurtina na nakatabing doon.
And there, I saw Princess while playing with my dog at our mansion's garden.
Tumatawang tumatakbo ito habang hinahabol ito ng aso ko.
I smiled at what I saw. Ang tawa nito ay parang musika sa pandinig ko. But my
smile suddenly disappeared when I realize what she is wearing right now.
She's wearing a red sports bra and tights with red sneakers.
Litaw na litaw ang makinis at maputi nitong balat dahil sa suot nito. Hubog na
hubog ang magandang katawan nito dahil sa tights na suot nito na sobrang hapit na
hapit dito.
Wala sa sariling tumingin ako sa flat na tiyan nito na litaw na litaw ang
pusod. Umakyat ang tingin ko sa bandang dibdib nito. Litaw na litaw ang cleavage
nito.
'This brat!'
Nakatiim ang bagang na lumapit ako sa walk-in closet nito at kumuha ng jacket
doon at bumaba papuntang hardin.
She's driving me crazy, for Pete's sake!
***
"SEB! Stop it! Ano ba? Nakikiliti ako!" Natatawang saway ko sa aso ni James
habang dinidilaan nito ang mukha ko.
Tumigil naman ito at tumingin sa akin. Maamong-maamo ang mga mata nito. At
dahil nakasalampak ako sa semento, mabilis kong nahimas ang ulo nito.
"Oh! You're so cute, Seb." Nasisiyahang sabi ko at hinalik-halikan ang ulo
nito.
Seb is James's Zhih Tzu's dog. I really loved his color. It's a combination of
white and brown.
After kong mag jogging kanina paikot sa subdivision kung nasaan ang mansyon
nina James ay sobrang na touched ako nang sinalubong ako ng aso na 'to. He's so
adorable.

Kasing adorable ng may-ari dito.

And speaking of James, sobrang sarap ng gising ko nang makita ko ito kanina na
natutulog sa tabi ko. Siguro ay nakatulog ito kagabi sa kuwarto ko kaya hindi na
nakalabas.
Ilang sandaling tinitigan ko ang guwapong mukha nito kanina habang natutulog
ito. Tumagal ang mata ko sa mapupulang labi nito. Ang sarap nitong halikan. Ano
kaya ang pakiramdam na mahalikan ka ng isang James Karl Smith?
God! He's so yummy! Kasalanan ba ang magkaroon ng pagnanasa sa sariling
kaibigan? Well, for me hindi kasi ako lang naman ang nakakaalam na pinagnanasaan ko
ito. Ito nga ay ni walang katiting na pagnanasa sa akin.
'Hayyy!'
"Princess Shaina!"
"Ay palaka!" Gulat na sigaw ko nang marinig ang malakas at baritonong boses
nito.
Kaagad akong tumayo mula sa pagkakasalampak sa semento at hinarap ito. Anong
problema nito? Ang aga-aga madilim na ang mukha.
"You startled me, James!" Reklamo ko.
"Where have you been?" Seryosong tanong nito at hindi man lang pinansin ang
pagrereklamo ko.
"Nag jogging, bakit?"
"With that outfit?"
Wala sa sariling tumingin ako sa sarili ko.
"Yes, why?" Nagtataka ako sa tanong nito. Wala namang problema sa suot ko.
Dinig na dinig ko ang sunod-sunod na pagmumura nito. Ang lutong pa.
Lumapit ito at isinuot nito sa akin ang dala nitong pink na jacket.
"Hey! What's your-"
"Shut up, will you?" Singhal nito habang sinasara ang zipper ng jacket sa harap
ko.
"Nag jogging ka sa loob ng subdivision habang suot mo yan. Are you crazy? Balak
mong ibandera yang katawan mo?" Salubong ang kilay na sabi nito.
Oh! Galit ito dahil sa suot ko? At bakit? Ayaw nitong makita ng iba ang katawan
ko? Maganda naman katawan ko. Anong problema nito?
"What's wrong with my body? Wala naman akong kinakahiya. Maganda naman ang
katawan ko. Makinis naman ako. Maputi ako. Pang model ang katawan ko. Anong
problema doon?" Sunod-sunod na sabi ko at nakataas pa ang kilay with matching irap.
Mas lalong dumilim ang mukha nito.
"Sa susunod na ibandera mo yang katawan mo sa labas ibibitin kitang babae ka.
I'm serious." Tiim ang bagang na sabi nito.
Hayy. So protective. Buti sana kung ayaw nitong ibandera ang katawan ko sa
kadahilanang ayaw nitong makita ng iba ang katawan ko at ito lang ang may
karapatan. But I know now why he is acting like this. Umiiral na naman ang pagiging
bestfriend at ang pagiging nakakatandang kapatid nito.
Inis na pumasok ako sa mansyon.
"Hey! Saan ka pupunta?" Sigaw nito.
"Papasok sa kuwarto ko! Maliligo! At magsusuot ng napakahabang bestida na sayad
na sayad sa sahig!" Puno ng sarkasmo ang boses ko habang pasigaw kong sinasabi
iyon.
Walanghiyang lalaki! Kaya nga ako nagpapa-sexy para mapansin nito ang maganda
kong katawan. Palibhasa walang pagnanasang nararamdaman. Bwisit!
Magsama sila ng Yassi niyang higad! Eh mas hamak naman na mas maganda ako sa
babaeng 'yon!
***

HINDI ko alam kung maiinis ba ako o matatawa sa tinuran ng dalaga.

Well, kung magsusuot ito ng mahabang bestida na sayad na

sayad sa sahig katulad ng sinasabi nito, hindi na masama. Mas gusto ko na iyon
kaysa naman ibandera nito ang maganda nitong katawan.
I just don't like the fact that there will be a man who can see that gorgeous
body of hers. Naiinis ako kapag iniisip ko pa lamang iyon.
Nagpailing-iling ako. That brat. She's really a brat.
Napakunot ang noo ko nang makarinig ng sunod-sunod na busina sa labas ng gate.
Mukhang may bisita si mommy ngayon.
Pumasok ako ng mansyon at dumiretso sa kuwarto ko para maligo. Nang matapos ay
kaagad akong bumaba. At para lang magulat at mapakunot ang noo sa mga nakita ko
nang makarating sa living room.
"What are you all doing here, Phoenix's?" Nakakunot ang noo na tanong ko.
Yeah, lahat ng miyembro ng Phoenix ay nandito ngayon sa loob ng pamamahay
namin. Magiliw ang mga itong kinakausap ng mommy ko.
"Buddy!" It's Edsel.
Lumapit ito sa akin at tinapik ang balikat ko. Natuon ang mga mata ko sa
nakabendang braso nito.
"You're injured and you're here? You're crazy." Naiiling na sabi ko.
Tumawa lang ito.
"We're all here for Butterfly's welcome party." Si Jastin ang sumagot sa tanong
ko.
"Welcome party?"
"Hmm-mm." Halos sabay-sabay sumagot ang mga ito.
Pinagkrus ko ang mga braso ko sa dibdib ko.
"I told you yesterday. We will do that after the mission."
"But we want to do it now. It's sunday. Wala tayong pasok. At bukas ng gabi pa
ang misyon natin. So we have all the time in the world. Habang kumpleto pa tayong
lahat. Who knows? Baka isa sa atin ay mamamatay na bukas?" Napatingin kaming lahat
sa sinabi ni Amber.
"What?" Inosenteng tanong nito at isa-isa kaming tinignan atsaka ito nagkibit
balikat.
Napailing ako. Sa lahat ng miyembro ng Phoenix, ito ang pinakadiretsong tao.
Straight to the point itong magsalita. Just like Princess.
"Really, babe? Kailangan talaga ganyan sasabihin mo? Paano kapag ako ang
mamatay? Iiyak ka kaya? Lalo pa at hindi mo pa ako natitikman?" Nakangising baling
ni Renz sa dalaga.
Inirapan lang ito ng huli. At alam ko maya-maya lang ay magsasagutan na ang
dalawang 'yan. Well, nasanay na ako.
Alam na alam ng mga ito na istrikto ako sa trabaho, but outside work, malapit
na magkakaibigan kami. Hindi ko man naipaparamdam sa kanila kung gaano sila
kahalaga para sa akin, alam kong alam ng mga ito ang bagay na iyon.
"So, gusto niyo ngayon ang welcome party?"
Sabay-sabay na tumango ang mga ito.
"Walang pagkain dito sa bahay. Hindi pa nag grocery si mommy." Sabi ko.
"No problem, bud. Marami kaming dala. It's all meat products. We will having a
barbecue party." Si Rein.
"At marami din kaming dalang beer." Si Clyde.
"Clyde, pagmamay-ari mo ang karamihang bar dito sa Pilipinas. Bakit beer lang
ang dala mo?" Reklamo ni Xander.
"Shut up, you nerd!" Singhal nito.
"Where's Butterfly?" Tanong ni Krystal nang mapansin na wala ang dalaga.
Bago pa ako makasagot ay dumating na ang dalaga. Katulad ko ay nagulat din ito
ng makita ang mga Phoenix.

"Hey! What's wrong? May problema ba? Bakit nandito kayong

lahat?" Nagtatakang tanong nito.
Kaagad na lumapit si Amber at Krsytal dito.
"Welcome party mo kaya nandito kami." Masayang sabi ni Krystal.
"Really? Akala ko ba bukas pa?"
"Uulitin ko pa ba ang sinabi ko kanina?" Si Amber.
Krystal pouted.
"Stop it, Ber!" Saway ni Krystal na ikinatawa lang ni Amber.
"Gusto nila ngayon na. So, wala akong magagawa." Kibit balikat na sabi ko sa
dalaga. Inirapan lang ako nito.
 Mukhang napansin iyon ng lahat dahil narinig kong tumawa ang mga ito.
"You. You and you! All of you! I want you all to give me one thousand push-ups
tomorrow! Except girls!" Nakangising sabi ko.
"You're kidding, right?" Hindi makapaniwala si Edsel.
"You know me, bro. I don't do jokes." Seryosong sabi ko.
"No! Can't you see? I'm injured!" Reklamo nito.
"That's not my problem anymore. Prepare your one thousand push ups tomorrow
morning." Umungol ang mga ito. Ako naman ay dumiretso sa kusina at kumuha ng tubig
doon para uminom.
"You're really something, huh? Hindi ka naaawa sa mga 'yon? Putol na ang mga
kamay nila after one thousand push ups." Si Princess. Sumunod pala ito sa akin.
Umiiling na lumapit ito sa akin at kinuha ang baso na hawak ko at ininom nito ang
natitirang tubig niyon.
"Wala silang parusa kung hindi mo ako inirapan." Sabi ko at inagaw ang baso
dito. Nilagay ko iyon sa lababo.
"Kasalanan mo naman kasi."
"Anong kasalanan ko?"
"Hindi mo alam?"
"I have no idea."
"Bahala ka sa buhay mo!"
"Shai.."
"What?"
"Meron ka ba?"
Nanlaki ang mga mata nito sa tanong ko. Pinigil ko ang tumawa sa reaksyon nito.
Ito ang lagi kong tinatanong kapag nagtatalo kami.
"James!" Nanlalaki ang mga matang sigaw nito.
Naiiling na nilapitan ko ito at niyakap ng mahigpit.
"Okay. I'm sorry, sweetie. Alam ko namang maganda ang katawan mo. Ayoko lang na
nakikita ng iba. Lalo na ang mga kalalakihan sa loob ng subdivision. I'm not saying
this because I adore you a lot as my little sister. I'm saying this is a man. So,
wag mo ng uulitin 'yon, okay?" Sabi ko at hinaplos ang likod ng buhok nito.
"O-okay." Mahinang sabi nito.
Bahagya akong bumitaw sa pagkakayakap dito at hinarap ito.
"Are you okay?" Sabi ko nang maramdamang medyo mainit ang pisngi nito. Namumula
iyon.
"H-ha? Yeah, I'm okay."
"You sure? Bati na ba tayo?"
Tumango ito.
I chuckled and hug her again.
I really missed this gesture. Yong magtatalo kami sa mga simpleng bagay at
magbabati din dahil alam naming pareho na hindi namin matatagalan na mainis sa
isa't-isa at hindi magkibuan.
Sa aming dalawa, ako palagi ang nagpaparaya. Because that's what big brothers
do, right?
***

"ARE YOU OKAY, Princess?" Nagtatakang tanong ni Krystal sa

akin nang mapansing nakatulala ako.
Tumingin ako dito at napabuntong hininga. Nandito kami ngayon sa gilid ng
swimming pool ng mansyon nina James.
It's 6:30 in the evening.
As usual, kapag may barbecue party, kaming mga girls ang nakatoka sa pag-iihaw
ng mga karne. Mabuti na lang at tinulungan kaming mag marinade ni Tita Jass kanina.
"Care to tell me what's bothering you?" Patuloy ni Krystal.
"Mahirap magmahal sa taong walang katugon, hindi ba? Lalo na kapag kaibigan
lang talaga ang turing sa'yo. Natatakot kang umamin dahil ayaw mong masira ang
pagiging magkaibigan niyo. Ayaw mong masira ang sinimulan niyo. Ayaw mong magbago
ang pakikitungo niya sa'yo." Simula ko.
Maybe it's about time to tell others about my feelings. Dahil sa totoo lang,
nahihirapan na akong isarili na lang itong nararamdaman ko. And Krystal is a good
friend of mine. At higit sa lahat, ito ang mas makakaintindi sa akin.
Sandali akong tinitigan ni Krystal bago ngumiti. Tinigilan nito ang pagbaliktad
sa karne na iniihaw nito at hinawakan ang mga kamay ko.
"Kahit hindi mo sabihin, alam kong mahal mo si Phyton. Nakikita ko iyon. Isa
din akong babae na nagmamahal din. At halos pareho lang tayo ng sitwasyon. Yong
pinagkaiba lang, kayo sobrang close na halos ayaw ng maghiwalay." Napabuntong
hininga ito.
"James Karl Smith is protective towards you as hell. And he will do everything
just for you. He will put his life at stake if needed. Eh ako, alam ni Jastin na
gusto ko siya pero mas lalo niya akong nilalayuan. You should be thankful,
Butterfly. Because Phyton is always there. Hindi ka nilalayuan at palaging nandiyan
para sa'yo." Tumingin ito sa kinaroroonan ng mga kalalakihan hindi kalayuan sa amin
na nag-iinuman.
"Pero hindi ko pinagsisisihan na inamin ko kay Jastin na gusto ko siya. Masaya
ako sa bagay na iyon. Atleast, alam niya ang tunay kong nararamdaman." Bumalik ang
tingin nito sa akin.
"Kung natatakot kang masira ang friendship ninyong dalawa, then mananatili
kayong magkaibigan habang buhay. But why not try confess your feelings to him?
Kapag hindi mo gagawin 'yon baka pagsisisihan mo balang araw. Dalawa lang ang
mangyayari kapag ginawa mo iyon. It's either magiging masaya ka o masasaktan ka.
But atleast nag try ka, hindi ba? Kasi ganyan naman talaga pag nagmamahal. Hindi
pwedeng hindi ka masaktan." Seryosong sabi nito at diretsong nakatingin sa mga mata
ko.
This woman really understands love.
I sighed.
"I don't know what to do, Krys. Naguguluhan ako. Nahihirapan ako. Lalo na at
habang tumatagal ay mas lalong nahuhulog ang loob ko sa kanya." Malungkot na sabi
ko.
"I understand you, Princess. I really understand you. Basta kapag hindi mo na
kayang itago ang nararamdaman mo balang araw, wag kang magdadalawang isip na isigaw
iyon sa mismong harapan niya." Sabi nito na medyo natatawa.
Tumawa na din ako.
"Salamat. Medyo gumaan ang pakiramdam ko." Sabi ko at pinisil ang mga kamay
nitong nakahawak sa akin.
"What are friends for? Just always remember, nandito lang ako palagi para
sa'yo. Kami ni Amber. Although medyo may sira sa utak ang babaeng iyon." Natatawa
at naiiling na sabi nito at binalikan ang ginagawa nito.
Wala sa sariling napatingin ako sa pwesto ni James. Nagtama ang mga mata namin.
Hindi ko alam na nakatingin din pala ito sa gawi namin.
Nginitian ko ito at ngumiti din ito. Itinuon ko ang pansin ko sa mga iniihaw
namin.
Hindi ko kayang salubungin ng matagal ang tingin nito ngayon. Lalo pa kanina at
malakas ang epekto ng sinabi nito sa sistema ko.
Simple words from him can melt my heart away. At hindi ko alam kung hanggang
kailan ko maitatago ang nararamdaman ko para dito. Pakiramdam ko ay sasabog na ako.
Ganito ba talaga pag nagmamahal? Kailangang kumplikado? Of all people, bakit sa
bestfriend ko pa? Bakit siya pa?
"Tigil-tigilan mo akong lalaki ka!" Natigil ako sa pag-iisip nang marinig ko
ang sigaw na iyon ni Amber.
Naiiling kong tinignan si Renz at Amber na nag-aasaran na naman. Parang aso't
pusa talaga 'tong dalawa na to. Palagay ko magkakatuluyan ang dalawa balang araw.
Tsk. Tsk.
"Kapag hindi mo talaga ako tinigilan I swear, makakatikim ka sa'kin!" Nakairap
na sabi ni Amber.
"Why not babe? Handa naman akong tikman ka." Natatawang sabi ni Renz.
Inis na kinuha ni Amber ang kutsilyo na nasa tabi ko at hinagis iyon kay Renz.
 Oopps! One thing you should be aware about Amber. Wag na wag mo itong
pahahawakin ng mga matutulis na bagay at aasintahin ka nito sa isang kisap mata
lang.
Kayang-kaya nitong tamaan ang delikadong parte ng katawan mo na maaring
ikamatay mo.
Sabay na napasinghap ang mga kalalakihan. Except me, Krystal and James.
"Whoa! Bud, tinamaan ka? Saan banda?" Kaagad na tanong ni Clyde nang makalapit
kay Renz.
Pati si Jastin at Rein ay lumapit na din. Si Xander ay parang walang pakialam
na patuloy na umiinom ng beer nito. Mas lalo na si James na nakangisi lang.
Si Renz ay tulalang nakatayo lang. Sabay kaming napatingin sa pagitan ng mga
hita nito. Gusto kong matawa nang dahan-dahan itong tumingin doon.
Nandoon ang kutsilyo. At butas ang pantalon nitong suot dahil doon tumama ang
kutsilyo. Ilang dangkal lang malapit sa alaga nito.
"That's only a warning." Sambit ni Amber at tumabi sa akin. Pangiti-ngiti lang
ito.
"You really want to kill me, babe?" Hindi makapaniwalang tanong ni Renz. Hawak
na nito ang kutsilyo at sinisipat sipat iyon.
"My God! Muntik na! Hindi natin mabubuo si mini-Amber niyan kung sakaling
tinamaan mo." Sabi ni Renz. Hinihimas himas pa nito ang kutsilyo na hawak.
Natawa kaming lahat. Si Amber ay napabuntong hininga na lang.
Knowing Renz, kayang-kaya naman nitong iwasan ang kutsilyo na hinagis ni Amber
kanina. Renz is like flash. Mabilis itong gumalaw na halos hindi mo makita na nasa
tabi mo na pala ito. Sinubukan lang siguro nito kung kaya ba talaga itong asintahin
ng dalaga.
And knowing Amber, kahit gaano ba ito kainis kay Renz ay hindi nito kayang
saktan ang binata. Lahat kami ay pinapahalagahan ang samahan namin. And the last
thing we want to do is to hurt each other. Hinding-hindi namin gagamitin ang mga
natutunan namin sa martial arts at baril.
Para lang iyon sa mga kalaban.
"Okay! Let's party, Phoenix!" Sigaw ni Rein na parang walang nangyari at
itinaas ang hawak nitong beer.
Napailing-iling ako.
It's gonna be a long night for all of us.
To be continued...
A/N: Be ready for the next chapters. It's gonna be exciting, kilig and so much
fun. Enjoy reading!
This chapter is dedicated to Ate Maricel Del Mundo Manaloto. Hayan na po yong
update. Hehehe. Sana magustuhan mo po. And thank you so much sa pag-aabang ng bawat
update ko. Really appreciate it. Sisikapin kong makapag update ng mabilis as per
your request. Hehehe.
God bless us!

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 9

CHAPTER 9
 "PHYTON will kill Jastin for letting you wear that kind of gown, sweetie pie."
Sabi ni Amber nang matapos akong ayusan ng mga taong inutusan ni Jastin.
Nandito kami ngayon sa boutique na pagmamay-ari ng isang sikat na fashion
designer.
Kanina pa kami dinala ni Jastin dito para sa make over at sa susuotin na damit.
Well, ngayong gabi namin isasagawa ang misyon. And as planned, me and Krystal will
be James and Rein's partner for tonight's party.
Kanina pa nauna si Krystal sa party kasama si James. And me will be Rein's
partner. Ayon kay James ay ayaw ako nitong makapartner sa kadahilanang ayaw ako
nitong makilala ni Raymond Tan. Hindi dapat nitong malaman na magkakakilala kaming
dalawa. Which is ipinagtataka ko.
James is sometimes weird, right?
Safety ko lang daw ang iniisip nito. As if naman mapapahamak ako doon. Wala
akong magagawa dahil sa misyon na 'to, ito ang masusunod.
Napakasimpleng bagay lang ang pinapagawa ng binata sa akin and the rest is ang
buong Phoenix na ang bahala.
"Jastin should hide well after this, then." Nangingiting sabi ko habang
tinitignan ang sarili kong repleksyon sa harap ng malaking salamin.
Amber is right. James will really kill Jastin if only he can see me wearing
this gown now. God! My gown is so hot and stunning! Everybody can see every curves
of my body.
Ngayon pa lang ay naiimagine ko na kung ano ang reaksyon nito mamaya kapag
nakita ako.
"I won't hide from him. It's my revenge for punishing us this morning. Imagine?
One thousand push ups? Oh my hang over fades thanks to that." Reklamo ni Jastin
nang marinig ang sinabi ko. Kakabalik lang nito galing sa pakikipag usap sa
kakilala nitong sikat na fashion designer na isa sa mga nag ayos sa akin.
Pinagtawanan ko lang ito. Maraming nainom ang mga ito kagabi sa ginawa nilang
welcome party para sa akin. Sobrang nag enjoy kaming lahat. Although, hindi kami
pinayagan ni James na uminom ng beer nina Amber at Krystal.
Puno kami ng tawanan at kulitan. At syempre, ang bangayan nina Renz at Amber
ang laging bumibida.
At hindi nila inaasahan na kinabukasan ay totohanin ni James ang banta nitong
one thousand push ups.
"You know James Karl Cortez-Smith, Thunder." Ani Amber at natatawa na rin.
Thunder is Jastin's code name.
"Yeah, right. I know him so damn much, Wings." Sarkastikong sagot naman ni
Jastin kay Amber at nagsimula itong lumapit sa akin.
"By the way, you look so beautiful, Butterfly. I know Phyton could kill me for
this. Especially for what you are wearing right now but we have to. Para mas lalo
mong ma distract si David." Sabi nito habang may pinapasok na maliit na device sa
loob ng kaliwang tenga ko.
It's a transmitter.
"Mag-iingat ka sa lalaking iyon, Butterfly. He is dangerous. We all know that
woman is his weakness. Pero sa oras na malaman niyang may binabalak ka, hinding-
hindi ka niya ituturing na babae." Sabad ni Amber.
"Yeah, I know that." Napapatangong sabi ko at ini-on ang transmitter na nasa
tenga ko. Ganoon din ang ginawa ng dalawa.
It's not only me who have this transmitter. Lahat kami ay meron nito. Lahat ng
Phoenix.
"Hey, Team .."
Tumibok ng malakas ang puso ko nang marinig mula sa suot kong transmitter ang
baritonong boses na iyon.
"Are you all ready? Just like to remind you that we have to be successful
tonight no matter what, team." Pormal na sabi ni James na alam kong naririnig ng
lahat ng Phoenix.
 "Yes, Sir!"
"Yes, Sir!"
Halos sabay sabay na sagot ng lahat maliban sa akin.
"And Butterfly .." Patuloy ni James.
Lihim akong napangiti. Kapag nasa misyon kami, James is not my bestfriend. He
is my boss.
Kinakatakutan ito ng lahat ng Phoenix kapag ganitong pormal at seryoso na ang
boses nito.
This is the other side of James. Cold, intimidating and scary. He is sometimes
ruthless if needed.
So cool.
I cleared my throat.
"Yeah, I'm here, Phyton." I said saying his code name. It is our standard
operating procedure. We are all forbidden to call each other's true name if we have
a mission.
"You have nothing to do but to seduce and distract David. That's all and
nothing more. If he do something to you make a move to stay away from him.
Understood?" He said with a very intimidating voice.
"Understood, Sir." I nodded as if he is in front of me.
"Good. Now let's begin our mission. And one more thing, Butterfly.."
"What is it, Sir?"
"Please be careful."
Hindi ko mapigilang mapangiti. Nakita ko si Jastin na pangisi-ngisi sa harap
ko. Si Amber naman ay nakangiti lang.
I just rolled my eyes to them.
"Yes, Sir. Thank you." Sabi ko at maya-maya lang ay narinig na naming may
bumusina sa labas. Si Rein iyon at sinusundo na ako.
"Healer is here." Si Jastin.
Tumango ako at lumabas na.
Mission begins now.

***
"IT's A PLEASURE to have you here, Mr. Smith." Nakangiting bati ni Raymond Tan
sa akin nang makapasok ako sa bulwagan ng malaking bahay nito.
"Well, it's my pleasure also to be here, Mr. Tan. Thank you for inviting me.
And Happy Birthday." Tipid ang ngiting sabi ko.
"Well, we are college friends so it's not a big deal. Thank you for the
greetings." Sabi nito at natuon ang pansin sa babaeng kasama ko.
"And who is this beautiful girl beside you?" Nakangiting baling nito kay
Krystal.
"Oh! She's my date for tonight. Her name is Selene Dela Cruz." Pagpapakilala ko
dito kay Krystal.
"You have a very beautiful name and face, honey. It's nice to meet you."
Malapad ang ngiting sabi nito sa dalaga at iniabot ang kamay nito.
Kaagad iyong inabot ni Krystal at nakipagkamay.
"Thank you, Mr. Tan. Happy Birthday." Sabi naman ng dalaga at nginitian ito.
"Well, suit yourselves, okay? Just enjoy the party." Sabi nito nang bitawan ang
kamay ni Krsytal. He is smiling like there's no tomorrow.
Lihim na napatiim ang bagang ko.
He is smiling like he haven't kidnapped someone. He is happy, indeed.
'That smile of yours will fade away soon, Tan. Just wait and see.'
"David, you don't have to stick with me tonight. No one can harm me, you
moron." Natatawang sabi nito sa bodyguard nito na kanina pang nasa tabi nito.

"It is for your safety Sir and-"

"No. I'm okay here. Go and find a woman and enjoy the party." Pagtataboy nito
sa bodyguard nito.
 Hmm, mukhang naaayon sa plano ang lahat. Hindi mahihirapan si Princess na
lapitan ito kapag malayo ang body guard nito kay Raymond.
"Okay, Sir. Just call me if you need me." Anito at umalis na.
"That's David. He is my bodyguard for a long years now. So loyal." Pailing-
iling na sabi nito.
"You are lucky, indeed." Sabi ko at kumuha ng isang goblet ng wine sa dumaan na
waiter at ininom iyon.
"Yeah, I'm so lucky." Anito.
"Excuse me, sweetheart. Can I go to bathroom for a while? I need to pee."
Narinig kong malambing na sabi ni Krystal.
Tinignan ko ito. She's doing her move now.
Bathroom is not her destination, of course. Pupunta ito sa ikalawang palapag
para mahanap kung saang silid tinago ni Raymond si Samantha.
"Okay, sweetheart. Balik ka kaagad, okay?" Sabi ko.
Ngumiti ang dalaga at binalingan si Raymond.
"Excuse me for a while, Mr. Tan." Paalam nito.
"Yeah, sure. Do you want someone to assist you to the bathroom? This house is
huge. Baka maligaw ka." Ani Raymond.
"No. I can manage, thank you." Nakangiting sabi naman ng dalaga.
"Oh, okay. Magtanong ka na lang sa mga maids, okay? Madami naman sila diyan."
Tumango lang si Krystal at tumingin sa akin. Nagkatinginan kami. Sapat na iyon
para magkaintindihan kami.
Pasimpleng inikot ko ang paningin ko sa buong kabahayan. And then I saw Jastin
wearing a waiter's suit. Malayo ito sa akin. Naghihintay lang ito ng go signal ko.
"Assist Lavender now, Thunder." Mahina ang boses na utos ko kay Jastin na
nakatingin na ngayon sa akin. Sapat na ang boses kong iyon para hindi marinig ni
Raymond.
"Aye, sye, Sir!" Sagot nito.
"I haven't seen Rein Sandoval here." Nakakunot ang noo na baling ni Raymond sa
akin nang makaalis na si Krystal.
"You know him. He's always late." Kibit balikat na sabi ko at akmang iinom ng
wine nang mahagip ng mga mata ko ang dalawang taong papasok ngayon sa bulwagan ng
bahay na ito.
It's Rein and Princess.
"He's here." Sabi ni Raymond at walang paalam na umalis para salabungin ito.
"Fuck! Fuck! Fuck!" Sunod-sunod at malulutong na pagmumura ko nang makita ang
suot ni Princess.
Nakita ko ang ibang kalalakihan na natigilan at natigil sa mga ginagawa nang
makita ang dalaga. Nakatuon ang mga mata ng mga ito sa kadarating pa lamang na
babae.
"You better explain this to me, Thunder!" May diin sa boses na sabi ko.
"Relax, my man. It's just a gown." Narinig kong sabi nito.
"Oh! Fuck you! I could shot you for this, Thunder! You better hide from me
because I am not kidding, man!" Galit na sabi ko. Nanggigigil ako sa mga nakikita
ko.
Narinig kong tumawa lang ito.
Mataman kong tinignan si Princess na magiliw na ngayong nakangiti sa harap ni
Raymond. Pinakilala ni siguro ito ni Rein dito.
Hinagod ko ng tingin ang kabuuan ng dalaga. Napahigpit ang hawak ko sa goblet
ng wine na hawak ko.
She is wearing a stunning print black and silver high slit halter gown. Every
curves of her can be seen, exposing her bare back and arms. Kitang-kita ang
mapuputi at makikinis nitong legs habang naglalakad ito.

And God! Her cleavage! Kulang na lang ay hubaran ito ng mga

kakalakihang nadadaanan nito! Litaw na litaw din ang likod nito na hanggang bewang.
Exposed na exposed ang maputi nitong likod at mga braso sa suot nitong gown.
 And her hair is perfect to her. I know that it's not her real hair. Maybe it's
a wig because it's color black. Princess true color of hair is semi-blonde.
Pero kahit naka wig lang ito ay hindi mo mahalata dahil mukhang totoong-totoo
iyon.
Princess is so hot and stunning! And I can smell danger. Shit! Jastin will
really pay for this!
Ngayon ko pinagsisisihan na ipinagkatiwala ko kay Jastin ang susuotin ng dalaga.
Damn!
Naalala ko ang suot ni Krystal. It's elegant and simple. Maganda din si Krystal
at pati katawan nito. Bakit hindi na lang pinasuot ng lalaking iyon si Princess ng
katulad ng kay Krystal? That moron!
At parang ngayon ko din pinagsisisihan na pumayag akong si Princess ang mag-
didistract kay David. Seeing Princess with David right now makes me go crazy!
Damn! Damn! Damn!

***

I FEEL exhausted.
Sa tingin ng mga kalalakihan sa akin ngayon, pakiramdam ko hinuhubaran nila
ako.
Nagkibit balikat na lang ako. Well, I'm doing this for the mission. Hindi ko
pinapansin ang lalaking kanina pang tumitingin ng masama sa akin.
It's James.
Kitang-kita ko sa mga mata nito ang pagkadisgusto nito sa suot ko. He's really
mad. Parang dinig na dinig ko pa ang malulutong nitong pagmumura at pagbanta kay
Jastin kanina.
"Care to drink with me?" Rinig kong tanong ng isang baritonong boses sa likod
ko.
Pumihit ako and then I saw David.
Mukhang ang manok na mismo ang lumalapit sa palay.
Good. Very good.
"Yeah, sure. Thank you." Sabi ko habang inaabot ang isa sa mga hawak nitong
goblet na may lamang wine.
Tinignan ako nito mula ulo hanggang paa. Nagtagal ang mga mata nito sa dibdib
ko.
"I wonder how it would taste inside my mouth." May pagnanasa sa mga mata nito
habang nakatitig ito sa dibdib ko.
Lihim akong napangiti. Mukhang hindi ako mahihirapan sa lalaking ito. He seems
so horny. Good enough to distract him. I know that Krsytal and Jastin and even
Clyde is doing their job now.
At sa mga lalaking katulad nitong punong-puno ng pagnanasa, sanay na ako. I am
trained for nothing. Alam na alam kong i-handle ang mga ganitong klaseng taong
sabik na sabik sa laman.
"Straightforward, huh?" Sabi ko at hinaluan ng may medyong kalandian ang boses
ko.
Umupo ako sa upuan na naroroon. I crossed my legs. Exposing my white and long
legged legs to him.
And then I drink my wine. Ginagawa ko iyon habang hindi inaalis ang mga mata ko
sa kanya. Sumusunod ang mga mata nito sa bawat galaw ko.
Pagkatapos kong inumin iyon, pinaikot ko ang dila ko sa goblet ng wine na hawak
ko. Trying to seduce him.
At nagtagumpay naman ako. Dahil narinig ko ang pagmumura nito at kitang-kita ko
ang mas nadadagdagang pagnanasa sa mga mata nito.
"What's your name?" Tanong nito habang lumalapit sa akin at akmang hahawakan
ako pero kaagad akong tumayo.
'I won't let you touch me, you maniac'
"Not so fast, honey." Malanding sabi ko.
"Guys, kanina pa kami naghahanap ni Lavender but we can't see Samantha here."
Narinig kong sabi ni Jastin.
 "Storm told us that Samantha is on the second floor but
she's not here. Baka nilipat nila." Si Krystal. Ang tinutukoy nitong Storm ay si
Edsel.
"Just keep what you are doing, Team. And Alpha, make sure to erase the CCTV
footage. Hindi dapat makita ni Raymond na nakaakyat ng second floor si Thunder at
Lavender." It's James.
He is talking about Xander who's in the control room right now. Xander is a
computer genius.
"Everything is under control, Sir." Sagot ni Xander.
Napansin kong napatingala si David. Kunot noo itong napatingin sa hagdan ng
mansyon papunta sa mga silid na naroroon. Sinundan ko ang tinitignan nito.
Nanlaki ang mga mata ko nang may makita akong anino doon. I know it was Clyde!
Nagtagumpay itong makaakyat sa mansyon ng mga Tan.
"We can get a room here if you want." Biglang sabi ko dahilan para matuon ang
pansin nito sa akin.
My God! It's not even a part of the plan! But I need to.
Kung hindi ko gagawin iyon ay makikita nito ang mga kasama namin na nasa itaas.
Masyadong mabilis at malakas ang pandama nito. And a simple distraction from me is
not enough.
"Princess Shaina! I warned you! You won't do anything but to-"
"Come on, let's get a room here." Sabi ko nang hindi pinapansin ang sinasabi ni
James.
'I'm sorry, love. I have to do this'
Nakita kong napangisi ang lalaki at kaagad akong inakay sa braso paakyat sa
hagdan. Bahagya pa akong napapitlag sa paghawak nito sa akin.
"Shit! I will punished you for this!"
Napapikit ako ng mariin nang marinig ang galit na galit na boses ni James.
Nakarating kami sa second floor at dinala ako nito sa pinakadulong kuwarto na
naroroon.
Napansin kong high tech ang kuwartong iyon. Dahil bumukas lang ito nang ma-scan
ang kanang mata nito sa screen na naroroon.
Nang makapasok ay kaagad ako nitong itinulak sa kama. Pabagsak akong napaupo
doon.
"Can't you be gentle?" I said smiling to him.
Pero sa loob-loob ko inis na inis ako sa lalaking ito.
"I'm sorry, sweetheart. Just can't wait to taste every part of your body."
Anito at pinalandas ang mga daliri nito sa makinis kong mukha.
Tumayo ako mula sa pagkakaupo at naglakad-lakad at inikot ang paningin ko sa
kabuuan ng silid na kinaroroonan namin.
"Who's room is this?" I asked. Trying to distract him not to touch me. It feels
gross whenever he lay his hands to mine.
"It's my boss's room." Mabilis na sagot nito.
"Really? And you have the nerve to taste me here? In your boss's room?"
Sarkastikong tanong ko.
"Well, I have someone to protect here. Might do that thing here rather than the
other rooms." Punong-puno ng pagnanasa ang boses nito.
Not aware of what he just said.
Bingo!
So, Samantha Ramirez is in this room!
Pasimple kong inikot ang paningin ko at may hinanap doon.
And then I saw a secret door!
"Allow me to use the bathroom first." Nakangiting baling ko dito.

"Okay. Just make it fast." Sabi nito at iminuwestra ang

bathroom na naroroon.
Kaagad akong pumasok sa loob ng banyo.
"Alpha, you're still in the control room, right? You see the room where we
entered just now? It has a high technology door. Hack that so that Thunder and
Lavender can enter this room with out any problem. I think Samantha Ramirez is
here." Mahina ang boses kong sabi nang makapasok ako sa loob ng banyo.
"Okay. Just give me a minute." Tugon nito.
"Please make it fast. I need to get out of here. That man is so gross! Ako na
ang bahala sa kanya. Patutulugin ko ang-"
"Just make sure that the plan of yours will succeed, Butterfly." Pormal ang
boses na sabad ni James.
Napangiwi ako. I'm so sure that after this kakaibang James ang makikita ko. Iba
ito kapag galit.
"Y-Yes, Sir." Nakangiwing tugon ko dito.
"I'm done." Sabi ni Xander.
Humugot ako ng malalim na hininga bago lumabas ng banyo.
Nakangiti ako nang makaharap na si David.
"So, where were we?" Nang-aakit na sabi ko at isinabit ang mga braso ko sa
batok nito.
Hinaplos haplos ko ang likod ng batok nito at may hinahanap na ugat doon. I
need to press that to make him sleep for a while.
Pero bago ko pa man nagawa iyon ay inalis na nito ang mga braso ko.
He showed me a syringe with a white liquid in it. Bahagya akong napaatras.
"W-What is that?" Kinakabahang tanong ko pero hindi ko iyon pinapahalata dito.
Alam ko kung ano ang hawak nito.
"It's an ecstasy drug. I need you to take this so that you can feel excitement
and pleasure as we fucked." Nasisiyahang sabi nito.
"I can feel that thing without that." Sabi ko na unti-unting umaatras.
Hindi pumasok sa isip ko ito. Hindi ko ito napaghandaan. Kung manlalaban naman
ako ngayon ay mahahalata nitong may binabalak ako.
We want this mission to end clean and without any trace. That's what James
wants.
"No, honey. This ecstasy drug is specially made by me. I'm only using this for
my woman. This is not an ordinary drug. It can make you wild and crave for sex in
two hours. You won't stop and you will crave for more and more." Nakangiting sabi
nito at lumapit sa akin. Hinawakan nito ang kanang braso ko at itinusok doon ang
syringe na hawak nito.
No!
Pagkatapos nitong itusok iyon ay kaagad nitong ibinaba ang suot kong gown. Pero
bago pa man niya mahubad ang lahat ng iyon ay nakita ko na si James sa likod nito
at may itinusok sa batok nito.
Nakita ko ang pagsalampak nito sa sahig.
Kaagad na lumapit si James sa akin at inayos ang suot kong gown.
Nakita ko ang sunod sunod na pagpasok nina Rein, Clyde, Krystal at Jastin.
"T-There's a-a s-secret r-room." Nahihirapang sabi ko at itinuro ang pintong
nakita ko kanina.
Nanghihina ako at ang init-init ng pakiramdam ko. I feel high at medyo umiikot
na ang paningin ko.
I clearly know that this is the effect of the ecstasy drug that David injected
on me.
"Kami na ang bahala dito. Phyton, you have to get Butterfly out of here. We
will finish this mission neat and clean, don't worry. Ako na ang bahala dito kay
David and I can explain this to Raymond." Narinig kong sabi ni Rein.

"Make sure to finish this mission, Team. And yes, I need to

get this woman out of here. Bago niyo pa man makitang naghuhuhubad na ito sa
harapan niyo." Seryosong sabi ni James at naramdaman ko ko ang pag-angat ko sa ere.
Binuhat ako ng binata.
Naramdaman ko ang paglapit namin sa bintana. May kung sinong naghagis ng itim
na lubid doon mula sa ilalim.
It was from Renz and Amber. Siguro ay inutusan ang mga ito ni James na mag-
abang sa labas.
Kaagad na kinuha ni James ang lubid na iyon. May mga equipments itong ikinabit
sa pareho naming katawan kasama ang lubid. Nang masiguradong safe na iyon ay
eskperto itong tumalon mula sa bintana kasama ako.
Nang makarating sa baba ay kaagad din nitong tinanggal ang mga equipments at
sinapo ang mukha ko.
"I'm sorry, I'm too late. Hindi ko napigilan ang pag inject sa'yo ng lalaking
iyon." Masuyong sabi nito habang diretsong nakatingin sa mga mata ko.
Tumango lang ako at hindi na kinayang makapagsalita pa. I really feel so hot.
At ang pagdikit ng katawan nito sa katawan ko ay mas lalong nagpapainit sa
nararamdaman ko.
I want to kiss him. To touch him and feel him. I really want it.
No. I badly need it.
"Is she okay?" Nag-aalalang tanong ni Amber.
"For now, yes. But later on she will feel horrible. That ecstasy that injected
to her is no ordinary drug. And no medicine can cure her but only sex." Naiiritang
sagot ni James.
Dinala ako nito sa loob ng kotse na naroon malapit sa amin. Ikinabit nito ang
seatbelt ko. Inihanda ni Amber at Renz iyon. This car is supposed to use for
Samantha Ramirez.
"Kayo na ang bahala dito. Be sure not to get caught." Sabi ni James nang
makaupo sa driver's seat at tanging tango lang ang naging sagot ng dalawa.
Sinimulang paandarin ng binata ang kotse at pinaharurot iyon.
"J-James..." Nahihirapang tawag ko sa pangalan nito.
Nilingon ako nito.
"Hang in there, baby." Sabi nito at mas lalong binilisan ang pagpapatakbo ng
kotse.
Hindi ako mapakali. Sobrang init ng pakiramdam ko. Tinanggal ko ang seatbelt ko
at nag umpisang hubarin ang suot ko.
"Shai!" Sigaw ng binata at itinigil ang kotse sa tabi ng daan.
"I'm sorry. I really feel so hot and I want this gone." Sabi ko habang
hinuhubad ang gown ko.
Gusto ko talagang mawala itong nararamdaman ko. Pilit kong nilalabanan ang
epekto ng droga na itinusok sa akin.
I know that James won't harm me pero ako ay walang tiwala sa sarili ko. I might
crave for sex and James is the only man here with me. Hindi ko alam kung ano ang
kaya kong gawin at kung hanggang kailan ko mapipigilan itong nararamdaman ko
ngayon.
"No! Hang in there, okay?" Sabi nito at pilit na binabalik ang pagkakasuot ng
gown ko. Kumuha ito ng mineral na nasa plastic bottle at ibinuhos nito iyon sa
mukha ko.
God! It was so cold. But it's not enough!
"James, please. Please, hindi ko na talaga-"
"Just hang in there, baby. Please. Please." Pakiusap nito at akmang ibabalik
ang seatbelt ko pero pinigilan ko ito.
"Kiss me." Sabi ko at nakita kong natigilan ito. Napatitig ito sa akin.
"Please, just kiss me. Kiss me, James. I really can't control it. I feel like
dying. Please. Please." Pakiusap ko.
Pakiramdam ko ay mamamatay ako pag hindi ako nito hahawakan. I really want to
feel him.
Nang hindi ito gumagalaw ay ako na mismo ang sumapo sa mukha nito at mapusok na
hinalikan ang mga labi nito.
God! I want more!
Damn this ecstasy!
To be continued...
 Here's PRINCESS GOWN 😍

A/N: Hay, thanks God ilang araw na akong nakakapag update. Hehe.
Hope you enjoy reading, my beloved readers! 😘
Next chapter will be hot and wild. But I'll think about it. Hahaha.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 10

CHAPTER 10
I HAVE to pull away. I have to stop her. But I couldn't. The moment her lips
pressed to mine, I just can't resist it.
Hinawakan ko ang batok nito at mas lalong pinailalim ang halik na inumpisahan
nito.
It is so wrong. But why I feel that it is so damn right?
Hinawakan nito ang suit na suot ko at inumpisahan nitong hubarin iyon. Hinayaan
ko ito sa ginagawa nito. Masyado akong lutang sa sensasyon dulot ng mapusok at
masarap na halik nito.
Kung alam ko lang na ganito kasarap ang halik nito, sana ay matagal ko na itong
ginawa.
I kissed her hard. Ang mga labi ko ay unti-unting bumaba sa leeg nito.
Awtomatikong nadako ang isang kamay ko sa gown nito at bahagyang ibinaba iyon.
Napalunok ako ng mapagmasdang mabuti ang mapuputi at malulusog nitong dibdib.
I kissed her lips again. I heard her moaned. At doon ako nagising. Para akong
binuhusan ng malamig na tubig.
It isn't right. Princess is not in a good state now. I shouldn't have took
advantage on her.
Sa aming dalawa, ako ang mas matino. Ako ang may mas kontrol.
"Damn!" I cursed and pull away from her.
Kaagad kong inayos ang suot nitong gown. Napasabunot ako sa sarili kong buhok.
"Shit! Shit! Shit!" I cursed again and again.
"J-James..." Tawag nito sa akin. Her voice is like she's in pain.
"Please, I need you. Please..." She begged.
Hinaplos ko ang buhok nito at hinalikan ang noo nito.
Alam kong nahihirapan ito.
The drug that she took can make her a nymphomaniac. It is an excessive sexual
desire. And she will be like this in two hours.
I can't even sedate her dahil mawawalan lang ng kuwenta iyon. I know how strong
this ecstasy drug is.
Napatingin ako sa suot kong relo. Twenty minutes passed. Medyo matagal pa itong
magtitiis.
"I'm sorry baby, but I have to do this. Forgive me, okay? I have to do this if
you don't want to regret what possibly could you do after this." Sabi ko habang
itinatali ng mahigpit ang dalawang kamay nito gamit ang necktie ko.
Inayos ko ang suit na suot ko na nahubad nito kanina at pinaandar ulit ang
kotse. Mabilis ko iyong pinatakbo papunta sa condo ko.
Nang makarating sa parking lot ay kaagad akong bumaba at binuhat si Princess.
Thanks God at malalim na ang gabi. Walang nakakakita sa amin. Kung meron man ay
magtataka ang mga ito kung bakit nakatali ang mga kamay ni Princess.
"Wait here, okay?" Sabi ko nang makapasok kami sa loob ng condo ko at inihiga
ko ito sa kama.
Kaagad akong pumasok sa bathroom at pinuno ng tubig ang bath tub ko doon.
Sunod akong pumunta sa kusina para kumuha ng maraming ice cubes. Muli akong
bumalik sa bathroom at ibinuhos sa bath tub ang dala kong napakaraming ice cube
doon.
Binalikan ko si Princess sa kama.
"Come here." Sabi ko habang inaalis ang necktie na itinali ko sa mga kamay
nito.
Hinaplos ko ang medyo namumulang pulsuhan nito.
"I'm sorry, baby." Sabi ko at hinalikan ko ito sa noo.
Ngumiti lang ito at tumango. Alam ko na pilit lang nitong nilalabanan ang
epekto ng gamot dito.
"Can I?" Paalam ko habang itinuturo ang suot nito.

Muli itong tumango.

Inumpisahan kong hubarin ang suot nitong gown and leaving only her undies.
Ramdam na ramdam ko ang init ng katawan nito habang sumasagi ang mga kamay ko sa
balat nito. Parang nag aapoy ito sa sobrang init.
Sunod-sunod akong napalunok nang mapagmasdan ang kabuuan ng katawan nito. She's
like a goddess.
Apektado man sa mga nakikita ko ay kailangan kong isipin ang kapakanan nito.
Binuhat ko ito papunta sa banyo. Kaagad ko itong ibinaba sa bath tub. I felt
her trembling. Dahil iyon sa lamig ng tubig sa bath tub.
"Bear with it, okay? It can help you." Sabi ko at hinaplos ang buhok nito.
"T-Thank y-you." She said with a trembling voice.
Mahigpit ko itong hinawakan sa kamay.
"Bear with it. Konti na lang at matatapos na din ang epekto ng ininject sa'yo."
Sabi ko at pinisil ang mga kamay nito. Unti-unti nawawala ang init ng balat nito.
Pero alam kong hindi pa sapat ang malamig na tubig na iyon para sa dalaga.
Bilib ako sa sobrang pag kontrol nito sa sarili nito.
"Can you hug me?" Tanong nito.
Natigilan ako sa tanong nito.
"I promise, I'll control myself. Just a hug, best." Sabi nito nang hindi ako
magsalita.
"Okay, baby." Nakatangong sabi ko.
"Is it okay if you hug me naked?" She asked again.
Muli akong tumango at inumpisahang hubarin ang saplot ko hanggang sa brief ko
na lang ang natitira.
She's looking at me with different emotions. Hindi ko kayang pangalanan ang mga
iyon.
Sinamahan ko ito sa loob ng bath tub at niyakap ito. Ipinulupot nito ang mga
braso nito sa katawan ko.
Napapikit ako ng mariin nang maramdaman ang dibdib nito na nakadikit sa katawan
ko.
She's naked and it tortures me. Pero kung ito ang kailangan ng prinsesa ko, I'm
willing to do everything for her.
***
NAGISING ko nang maramdaman na parang may mainit na bagay na humahaplos sa noo
ko.
Nang magmulat ako ng mata ay kaagad na sumalubong sa akin ang pinakamagandang
berdeng mata na nakita ko sa buong buhay ko.
Hinahaplos nito ang noo ko.
 "Morning, sleepy head." Bati ng binata sa akin.
"G-Goodmorning." Nauutal na sabi ko. Iniwas ko ang tingin ko dito.
I feel embarassed.
Lalo na nang maalala ko ang paghalik ko dito kagabi. Ang paghubad ko sa harap
nito. Ang paghubad ko sa suot nito. Ang paghubad nito nang damit ko papunta sa bath
tub. Ang pag request kong yakapin ako nito ng nakahubad. At ang lahat sa akin ay
nakita na nito.
Lahat lahat ng iyon ay isa-isang bumalik sa isip ko.
"Hey." Tawag nito sa akin.
"Ah, anong oras na ba? Kanina ka pa ba diyan? Kanina ka pa gising? Kanina mo pa
ako tinitignan?" Sunod-sunod na tanong ko at bumangon para makaiwas dito.
Pero hinawakan lang ako nito sa magkabilang balikat ko at sinapo nito ang baba
ko atsaka iniharap ang mukha ko dito.
"Iniiwasan mo ako?" Kunot ang noong tanong nito.
Napakagat ako sa ibabang labi ko.
"I-I just feel embarrased and...and...." Sabi ko at nagbaba ng tingin.

Iniangat nito ang mukha ko at muling nagsalubong ang mga

mata namin.
"And what?"
I sighed.
"James, I'm really sorry about last night. I was just not in a right state and
I feel so embarassed. Panghabang buhay kong babaunin ang kahihiyang ginawa ko sa
harap mo. I feel ashamed kasi ako pa ang unang humalik sa-" Nanlaki ang mga mata ko
nang sinakop nito ang mga labi ko.
Naibuka ko ang bibig ko sa sobrang gulat dahilan para maging daan iyon para mas
makapasok ang dila nito.
Hinawakan nito ang batok ko at mas pinalalim ang halik nito. Naging mapusok
iyon at puno ng pananabik.
Ipinulupot ko ang mga braso ko sa batok nito at buong pusong tinugon ang mga
halik nito.
He pull me closer. Ramdam ko ang pag init ng katawan ko sa ginawa nito. Ang
lakas ng tibok ng puso ko. I'm really not sure if that was mine or James.
We kissed passionately at nang matapos ay pareho naming habol ang aming mga
hininga.
Idinikit nito ang noo nito sa noo ko. Nakapikit ito na parang ninanamnam ang
mga sandaling pinagsaluhan namin.
"God, Princess! If I only knew that it feels so good to kiss you, sana ay
matagal na ko ng ginawa ito." Sabi nito at nagmulat ng mata.
"H-Ha?" Hindi ko maintindihan ang sinabi nito dahil sa sobrang lakas ng tibok
ng puso ko.
He just chuckled and hug me tight.
"James .."
"Yes baby?"
"Why did you kiss me?" Nagtatakang tanong ko.
Bumitaw ito mula sa pagkakayakap sa akin at hinarap ako.
"You kissed me first." Nakangiting sabi nito.
"I was just drugged, James!" Nanlalaki ang mga matang sabi ko.
"It's still the same. Hinalikan mo pa din ako." Natatawang sabi nito.
Kinunotan ko ito ng noo.
Ano ba ang nangyayari sa lalaking ito? Bakit niya ako hinalikan? Naguguluhan
ako sa ikinikilos nito.
Natutulog pa ba ako at kailangan kong magising mula sa panaginip kong ito?
Muli ako nitong niyakap.
"Nakatulog ka kagabi sa bath tub habang niyayakap kita. Binuhat na kita at
binihisan. Ang taas ng lagnat mo kagabi dahil siguro nababad ka sa malamig na
tubig. I stay up all night para bantayan ka." Sabi nito.
 "Nilagnat ako?" Hindi makapaniwalang tanong ko.
"Hmm-mm." Sagot nito at mas lalong hinigpitan ang pagkakayakap sa akin.
"You stay up all night?"
"Hmm-mm."
Bumitaw ako mula sa pagkakayakap nito at hinaplos ang mukha nito.
"Kawawa ka naman." Malungkot na sabi ko habang hinahaplos ang mukha nito.
"Bayaran mo ang pagbabantay ko sa'yo."
"How can I pay you?"
"One kiss is enough."
Pinanlakihan ko ito ng mata. Natawa ito sa reaksyon ko.
Ano ba talaga ang nangyayari sa lalaking ito? Bumaliktad na ba ang mundo at
nagkagusto na ito sa akin?
Wala sa sariling nagpailing-iling ako. It's impossible. Pero ano ang ibig
sabihin ng paghalik nito sa akin? I'm so damn confused!

"Just kidding, baby." Sabi nito at tumayo.

"What do you want for breakfast?" Tanong nito.
Tinaasan ko ito ng kilay.
"Bakit? Magluluto ka? Wala kang talent sa pagluluto, Mister." Nang uuyam na
sabi ko.
"Well, I can try for you." Ramdam ko ang pamumula ng pisngi ko sa sinabi nito.
"I want corned beef." Sabi ko at umiwas ng tingin dito.
"Hmm, corned beef, then." Sabi nito at lumabas na ng kuwarto.
Sinundan ko ito ng tingin. Really? Magluluto talaga ito?
Nakahinga ako ng maluwag nang makalabas na ito.
"Aray!" Napahiyaw ako sa sakit matapos kong kurutin ang sarili ko. I really
thought that I was just dreaming. Pero totoo ang lahat ng ito.
"Okay. Maganda lang siguro ang gising niya, Princess. Kaya wag kang masyadong
mag isip, okay?" Kausap ko sa sarili ko.
But what's with the kiss? Kailangan ba talaga halikan ako nito kapag maganda
ang gising nito? Or talagang na addict lang ito sa halik ko kagabi?
Pwede di'ba? No! No! No!
Wala sa sariling napasabunot ako sa sarili ko. Ayokong mag assume.Kung anuman
ang ipinapakita ni James ngayon ay nagugustuhan ko iyon. Nagkakagusto na kaya ito
sa akin at hindi bestfriend na lang ang turing nito sa'kin?
I sighed. Natatakot akong tanungin ang binata sa bagay na iyon.
Kung anuman ang meron kami ngayon, just go with the flow na lang. Bahala na.
Umalis ako ng kama at pumunta ng bath room. Nang makita ko ang bath tub ay
namula ang pisngi ko nang maalala ang nangyari kagabi.
James saw me almost naked. Ano kaya ang pakiramdam nito? Naapektuhan kaya ito?
Sobrang dami kong tanong sa isip ko. At isa na doon ay ang paghalik ni James sa
akin samantalang hindi pa ako nag toothbrush at bagong gising pa ako. My God!
Napapailing na naglagay ako ng toothpaste sa toothbrush at nagsimulang mag
sepilyo.
Pero katakot takot na pagkontrol sa sarili ang ginawa ko kagabi. And I admire
James more. Dahil kahit ganoon ang sitwasyon ko kagabi ay hindi ito nagpatangay. He
respects me so much.
Muling namula ang pisngi ko nang maalala ang mapusok na halik ng binata sa akin
kanina lang. And it feels so good. Ang galing nitong humalik.
I wonder how it would feel to be kissed by James. And it tastes so good. So
damn good!
Parang ang sarap nitong halikan araw-araw.
'Oh! Stop it, Princess!'
Natawa na lang ako sa mga naisip ko at lumabas na pagkatapos kong mag sepilyo.
Pinuntahan ko si James sa kusina na kasalakuyang nagluluto ng corned beef na
request ko.
Umupo ako sa mataas na upuan na naroroon at nangalumbaba.
 Pinagmasdan kong mabuti ang binata habang nagluluto ito. He looks so hot.
"Kaya mo ba talagang lutuin 'yan?" Tanong ko dito.
Sandali itong humarap sa akin.
"Of course. Simple lang naman ito." Sagot nito at muling bumaling sa pagluluto
nito.
"So, how was the mission?" Tanong ko.
Pinatay nito ang kalan. Tapos na itong magluto.
"Everything is under control.Naayos ni Rein lahat. Naitakas nila si Samantha
Ramirez kagabi at safe ng nakabalik sa daddy niya. And Xander take good care of all
the CCTV footages. Hindi malalaman ni Raymond na tayo ang nagtakas kay Samantha.
Hindi siya manghihinala. And about David.." Napatiim bagang ito.

"I really want to kill him last night dahil sa ginawa niya
sa'yo. Pero dahil gusto kong malinis ang lahat ay tinusukan ko na lang siya ng
pampatulog. At ang pampatulog na iyon ay may mga bagay siyang hindi maaalala
katulad na lang ng isinama ka niya sa loob ng kuwarto na iyon." He explained.
Nililipat nito ang niluto nitong corned beef sa plato. Nagsandok na din ito ng
mainit na kanin sa dalawang plato. Isa para sa akin at isa para dito.
"I'm sorry I made a mess last night." Sabi ko. Alam kong galit ito kagabi sa
ginawa kong pagsama kay David. Dahil wala naman talaga sa plano 'yon.
Tumigil ito sa ginagawa at seryoso akong tinignan.
"I understand. But don't do it again, Shai. Never again." Anito at sumandal sa
malaking ref na malapit dito.
"Okay. I'm sorry again. Ginawa ko lang naman iyon para hindi tayo mahuli.
Malakas ang pandama ng David na iyon." Paliwanag ko.
"Forgiven. But I won't forgive that David. I really don't like when he said
that he wants to taste every part of your body." Tiim ang bagang na sabi nito.
"He can't do that to me, James. Hinding-hindi ko hahayaang gawin niya iyon sa
akin. And I won't let anyone do that to me."
"Muntik na kung hindi pa ako pumasok sa kuwartong iyon."
"Because I know that you will save me no matter what, James." Nakangiting sabi
ko dito.
Nagpailing-iling ito at binuksan ang ref at kumuha ng fresh milk doon. Nagsalin
ito sa baso at iniabot iyon sa akin.
"Thank you." Nakangiting sabi ko dito at ininom iyon.
"No one can taste you except me, little princess." Naibuga ko ang iniinom ko sa
sinabi nito.
"James!" Nag init ang mukha ko sa sinabi nito.
Tumatawa lang itong kumuha ng tissue at pinunasan ang bibig ko.
"Okay, let's eat." Sabi nito na parang wala lang dito ang sinabi nito at
inilagay sa mesa ang plato na may kanin at corned beef.
"Tikman mo ang niluto ko. It's your favorite." Sabi nito.
Sinunod ko ang sinabi nito at tinikman ang corned beef na niluto nito.
Lihim akong napangiwi ng malasahan iyon. Sobrang alat!
"Masarap?" Tanong nito.
"Hmm-mm." Sabi ko na lang at nagpatuloy sa pagkain ng niluto nito.
Dahil mahal ko ang lalaking ito, kakainin ko ang niluto nito kahit yon pa ang
pinakamaalat na corned beef na natikman ko sa buong buhay ko.
Sumubo din ito ng corned beef at nakita ko kung paano ito matigilan.
"Hey! Stop eating that!"
"Masarap siya." Nagpatango tangong sabi ko at sumubo ng isa pang kutsara ng
corned beef.
Mabilis na lumapit si James sa akin at muling nanlaki ang mga mata ko nang
sakupin nito ang mga labi ko.
Mas lalong nanlaki ang mga mata ko nang marealize ko kung ano ang ginagawa
nito. Pilit nitong inaagaw ang isinubo kong corned beef mula sa bibig ko!
Pinaghahampas ko ito sa dibdib para patigilin ito sa ginagawa nito.
 Tinigilan nito ang labi ko nang magtagumpay itong agawin ang corned beef mula
sa bibig ko.
"Hmm-mm. Masarap nga." Sabi nito habang ngumunguya.
"Are you crazy? It's from my mouth!" Nanlalaki ang mga matang sigaw ko.
"That's why it tastes good because it's from your mouth." Nakangising sabi
nito.
I rolled my eyes. I can't believe this! Nababaliw na talaga ang binata!
"You're crazy and-"
Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko nang muli nitong sinakop ang mga labi ko.
But this time, buong puso kong tinugon ang mga halik nito. Who wouldn't kiss
back if it's James Karl Smith who is kissing you?
Iniyakap nito ang mga braso nito sa katawan ko at ipinulupot ko ang mga braso
ko sa batok nito. We both deepened the kiss.
Hinawakan ako nito sa bewang at buong puwersa ako nitong binuhat paupo sa
island counter ng kusina habang hindi naghihiwalay ang mga labi namin.
Ang mga kamay nito ay nag-uumpisang maglakbay sa iba't-ibang parte ng katawan
ko.
At napapitlag ako nang pumasok ang isang kamay nito sa loob ng damit ko at
pinisil ang isa sa mga malulusog kong dibdib.
"J-James..." I murmured between our kisses.
"Hmm?" Tugon nito habang patuloy akong hinahalikan at pinipisil ang dibdib ko.
"We have to stop this." I said.
I want this. I want him. More of him.
But I'm so confused. Confused of what he is doing to me right now. We both
crossed the line. And I wonder if James is aware of that.
Gusto ba ako nito? Mahal ba ako nito? Paulit-ulit ko iyong itinatanong sa isip
ko.
Tumigil ito sa paghalik sa akin at inalis ang kamay nito sa diddib ko. Mataman
ako nitong tinitigan.
"I understand. You're not ready and not used to it." Anito at hinaplos ang
buhok ko at masuyo akong hinalikan sa noo.
I just buried my face to his neck.
God! I don't know what to do with this man. But I love him. I loved him so damn
much that it hurts.
Ayokong umasa sa mga ipinapakita nito ngayon lalo pa at wala naman itong
sinasabi.
I really don't want to assume.
"I think, we should order our breakfast. I'm really bad at cooking even if I
try." Natatawang sabi nito.
Natawa na rin ako. At hindi ko mapigilang halikan ang tungki ng ilong nito.
"Atleast you tried." I said smiling to him.
Hinalikan ako nito sa labi. It's a french kiss.
"I'm sorry I can't cook for you." He apologized and kiss me again at my lips.
Hinalikan ako nito ng isa pa at isa pa at isa pa.
Paulit-ulit nitong ginagawa iyon.
Natatawa na lang akong sinaway ito. And it seems sobra akong maninibago sa
pagbabago ng binata. At gustong-gusto ko iyon.
Whatever the outcome, bahala na. Magsusugal ako para sa pagmamahal ko sa
lalaking ito.
'I love you so much, my love'
To be continued...
A/N: Mukhang dumada-moves na si Papa James ah 😂😍😘
Anyways, paborito niyo din ba ang corned beef? Masarap hindi ba? Lalo na kapag
si Papa James ang nagluto. Hahaha.
To Cheenee Malonzo De Guzman, this chapter is dedicated to you. Thank you so
much bhe bhe sa walang sawang pagpupuyat sa bawat updates ko. Hahaha. Hope you
enjoy it.
Enjoy reading my dearest readers! 😘
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 11

CHAPTER 11
Warning: This chapter is Rated SPG. Slight lang naman. Pero depende sa utak
niyo kung gaano ka slight. Sana magustuhan niyo. Kinakabahan ako sa chapter na ito.
Kung hindi niyo magustuhan, you're free to leave. Hahaha. Pero syempre, joke lang
'yon. Haha. Enjoy reading!😘

"WHAT TOOK you so long?" Nababagot na tanong ni James nang makababa ako sa
parking lot ng condominium nito.
Hindi maipinta ang hitsura nito at halatang nagtitimpi lang na ipakita ang
pagkainis nito habang nakasandal sa kotse nito.
Waiting is not James cup of tea. He hated it the most.
Pagkatapos naming mag breakfast kanina ay kaagad na kaming nag-ayos para
pumasok sa trabaho. Isasabay ako nito dahil ayaw ako nitong magmanehong mag-isa.
Tutal naman daw ay pareho lang kami ng trabahong pinapasukan.
"Ahm, sumakit ang tiyan ko kaya ako natagalan." Paliwanag ko.
Sandali ako nitong tinitigan at pagkatapos ay binuksan nito ang pinto sa
passenger's seat.
"Hop in." Anito.
Kaagad naman akong sumakay sa loob at sumunod ang mata ko sa binata nang umikot
ito papuntang driver's seat pagkatapos isara ang pinto ng kotse malapit sa akin.
Nang makasakay na ito ay kaagad itong dumukwang papunta sa akin na ikinasinghap
ko.
"What?" Nagtatakang tanong nito nang makita ang reaksyon ko.
Nagtama ang mga mata namin. Ang lapit ng mukha nito sa mukha ko at ramdam na
ramdam ko ang mainit na hininga nito na tumatama sa mukha ko.
"Y-You're so n-near." Nauutal na sabi ko.
I felt my cheeks burning. I'm blushing! Naiilang ako pag malapit ito sa akin.
Lalo na nang pumasok sa isip ko ang paghalik nito sa akin.
Hindi maalis sa isip ko ang halik nito at ang paghawak nito sa dibdib ko sa
kusina. I'm not used to it, damn it!
But I loved his touched. I really loved it. Ang haplos nito ay may ginigising
na kung anong bagay sa buong sistema ko. At kung hindi ko pinigilan ito kanina ay
baka kung saan mapunta ang tagpong iyon. Alam na alam ko sa sarili ko na anumang
oras ay bibigay ako.
Habang kumakain kami kanina ay hindi namin pinag-usapan ang bagay na iyon at
nanatili lang kaming tahimik pareho.
Hindi ito umalis sa harapan ko at nanatiling nakatingin sa mga mata ko. At
bumaba ang tingin nito sa mga labi ko.
"H-Hey." Tawag ko dito.
'Don't be like this, James! Aatakihin ako sa puso sa ginagawa mo!'
Nakarinig ako ng pag click nang kung anong bagay. Nang magbaba ako ng tingin ay
nakita kong seatbelt pala iyon. Inaayos ng binata ang seatbelt ko.
"There. Safety first." Nakangiting sabi nito at nakahinga ako ng maluwag nang
lumayo ito sa harap ko.
But I feel a little bit disappointed because I really thought he would kiss me.
Pero hindi ko napaghandaan ang sunod nitong ginawa dahil muli itong dumukwang
at sinakop ang mga labi ko.
Awtomatikong tinugon ko ang mapusok at matamis na halik nito. Nang maghiwalay
ang mga labi namin ay mariin itong pumikit.
Nang magmulat ito ay punong-puno ng iba't-ibang emosyon ang mga mata nito na
hindi ko mapangalanan.
"Princess..." His voice is husky as he called my name.
"I should say sorry. I should. But I wouldn't do that. Because I like kissing
you, baby. I like it like hell. And I don't know why I'm acting like this. For
Pete's sake! We are bestfriends! But I really can't help it. The moment your lips
pressed to mine, it makes me crazy." Nahihirapang sabi nito. He don't know how to
explain why he is acting like this.

I'm shocked and confused, of course. I just can't believe

that James will be like this because of me.
Ganoon ba talaga kalakas ang epekto ng halik ko dito kagabi? I was drugged last
night, for God's sake!
Kung nasa tamang pag-iisip lang ako kagabi ay hinding-hindi ko gagawin iyon sa
binata. Although I wanted to but I just can't. Isang maling hakbang ko lang ay
maaaring masira ang pagkakaibigan naming dalawa kaya hangga't maaari ay iniiwasan
kong gawin ang bagay na iyon.
But it seems that it really bound to happen. Accidentally. Damn that drug! Or
should I be thankful for that?
"I-I like kissing you, too." Pag-amin ko. Nakita kong natigilan ito at ilang
sandali lang ay napangiti ito.
"You like it, yeah?" He asked. Amusement in his eyes.
"Y-Yeah." Sabi ko at umiwas ng tingin dito.
"You're blushing." Anito at hinawakan ng mga daliri nito ang baba ko para
ipaharap ang mukha ko dito.
My chest nut brown eyes met his green eyes. A smile formed on his lips and then
he captured my lips again to kiss me passionately.
Nang muling maghiwalay ang mga labi namin ay nagkatinginan kami at parehong
natawa.
"Does your stomache still hurts?" Tanong nito habang masuyong hinahaplos ang
buhok ko.
Umiling ako.
"Not anymore." Nakangiting sagot ko.
"That's good." Anito at sinalat ang noo ko.
"And you have no fever anymore." Sabi nito nang masiguradong normal ang
temperatura ko.
"Yeah. It's because I'm with the most handsome and the best doctor I've ever
known. Thank you for taking good care of me last night." Sabi ko at malapad na
ngumiti. Exposing my two dimples to him.
"My pleasure, baby." Anito at dinampian ako ng mabilis na halik sa mga labi
bago tuluyang lumayo sa akin.
"I should stop kissing you now. Baka hindi ko makontrol ang sarili ko at
angkinin kita ngayon din mismo sa loob ng kotse ko." Medyo natatawang sabi nito
pero seryoso ang mukha nito.
Ramdam ko ang pag-akyat ng dugo ko sa mukha ko. Alam na alam kong namumula ako
ngayon. This man is so blunt! Hindi ko lubos maisip na may pagka-manyakis pala ang
lalaking ito.
"Shut up and just drive. Male-late na tayo." Sabi ko at inirapan ito.
I just heard him chuckled.
Inayos nito ang seatbelt nito at inumpisahang patakbuhin ang sasakyan nito.
Habang nasa biyahe ay kinuha nito ang kamay ko at hinawakan iyon ng mahigpit.
Habang ang isang kamay naman nito ay nakahawak sa manibela.
Hindi na lamang ako umimik at hinayaan ito. Abala ako sa pagpapakalma ng puso
kong kilig na kilig sa mga gesture ng binata. Lahat ng ito ay bago para sa akin.
'Hayy, heart. What to do? What to do?'
Simula na nga ba ito ng pagtupad ng matagal ko ng pinapangarap? Ang mapansin
ako ng binata bilang isang babae at hindi isang matalik na kaibigan lang?
Whatever it is, I will enjoy this moment with him. Hahayaan ko ang puso ko na
gawin kung anong gusto nito. Isasantabi ko muna ang alalahanin na maaaring masira
ang friendship namin dahil lang sa lumampas kami sa bagay na hindi nararapat.
Kung anuman ang mga ipinapakita ng binata ngayon ay susulitin ko ang lahat ng
iyon. Kahit wala itong binabanggit. Kahit wala itong sinasabi. Kahit hindi ko alam
ang tunay nitong nararamdaman.

Ang importante ay napapansin ako nito kahit papaano. Ang

importante ay masaya ako.
'Bahala na'
***
"GOODMORNING, Mr. Smith. Goodmorning, Ms. Kim." Bati ng mga agents na
nakakasalubong namin habang papasok kaming dalawa ng binata sa loob ng SPIC
building.
"Morning." Bati ng binata habang tipid na ngumingiti sa mga agents.
Natigilan ako at hindi ko mapigilan ang mapataas ang kilay.
Napansin ko rin na natigilan ang mga agents na binati nito.
'What's with this man?'
James is well known as the most snob person in his own company. He have this
snobbish attitude towards the employees. He is the coldest one. Everybody calls him
a beast. Well, except me, of course.
Kaya labis ang pagtataka ko nang batiin nito ang mga empleyado nito. At
nakangiti pa ito.
Patuloy iyong ginagawa ng binata. Sa bawat nakakasalubong naming mga agents na
binabati ito ay binabati din nito. With matching smile.
Malapit na ba ang katapusan ng mundo? Bakit ang dami kong nakikitang pagbabago
sa lalaking ito ngayong araw na ito?
Sinalat ko ang noo nito nang makapasok kaming dalawa sa loob ng elevator
pagkatapos nitong ma-scan ang finger print nito sa monitor screen at nagsara iyon.
Hindi pa ako nasiyahan at sinalat din ang sarili kong noo habang nasa noo ng
binata ang likod ng isa kong kamay. Pinagkumpara ko ang temperatura nito sa akin.
"Hindi ka kaya nahawa sa lagnat ko kagabi?" Nagtatakang tanong ko.
Kumunot ang noo nito habang tinatanggal ang kamay kong nasa noo nito.
"What are you talking about?" Ito naman ang nagtataka ngayon.
"You're being nice today. I mean, at them. Dahil alam ko namang mabait ka
sa'kin." Nakangiting sabi ko at mahinang kinurot ang pisngi nito.
"Am I that bad?" He asked.
Tumango-tango ako.
"To them? Yes. Very bad." I honestly answered and grinned to him.
Nakita kong dumilim ang mukha nito at hinapit ang bewang ko gamit ang isang
kamay nito papunta sa matipuno at matigas nitong katawan.
Ramdam ko ang agad na pag-init ng katawan ko nang madikit ito sa katawan nito.
"I can be bad in a different way, woman. Want to see?" May kung anong kislap sa
mga mata nito habang sinasabi iyon.
Napalunok ako.
"W-What are you-"
Napasinghap ako nang biglang pumasok ang isa nitong kamay sa loob ng suot kong
damit at walang pag-aalinlangang sinakop ng palad nito ang isa sa mayayamang dibdib
ko. Pinisil-pisil nito iyon.
"James!" I exclaimed. Nanlaki ang mga mata ko sa ginawa nito.
'Walang duda may pagka-manyakis talaga ang lalaking ito!'
Now this is his turn to grinned at me.
"Y-You're bad." Hinihingal sa sabi ko. Nakakapanghina ng tuhod ang ginagawa
nitong paglalaro sa dibdib ko.
"Yeah, I'm bad, baby." He agreed.
I tried to pull away from him. Pero mas lalong humigpit ang pagkakahawak nito
sa bewang ko.
"Let go of me, James!"
Umiling ito.
"Not so soon, baby. I've changed my mind of being nice today. I want you to see
how bad I am." Sabi nito habang inaalis ang kamay nito sa dibdib ko at naglakbay
iyon sa iba't-ibang parte ng katawan ko.

"James, please..." My voice sounds desperate. Desperate to

stop him from what he is doing right now but it sounds like I'm begging him to
touch me more.
"Please what, baby?" He teased.
"Please stop and-"
"You really want me to stop?" He asked and then he kissed my earlobes. Ramdam
ko ang pananayo ng balahibo ko sa ginawa nito.
'No! I don't want you to stop!'
"N-Nasa elevator tayo. They might see us." I explained.
"So, you'll let me do this in a very private place?" He seductively asked.
'He sounds sexy! Damn it!'
"James! Oh!" I moaned when his one hand reaches the most sensitive part of my
body.
He is touching my vagina!
Walang kahirap-hirap nitong naidampi ang kamay nito sa kaselanan ko pagkatapos
nitong maibaba papunta sa tuhod ko ang suot kong panty.
I'm wearing a skirt kaya mabilis nitong naibaba ang panty ko.
"Mmm.. You're so wet, baby." He said and kissed me hard on my lips.
'Yeah! I'm so wet!'
Pilit nitong ibinubuka ang bibig ko para makapasok ito.
Ako na mismo ang nagbuka sa bibig ko dahilan para mas naging malalim ang
paghalik nito sa mga labi ko. Pinaglalaruan ng dila nito ang dila ko sa loob ng
bibig ko habang abala ang kamay nito sa maselang parte ng katawan ko.
I don't know how to kissed or how I am doing. Sinusunod ko lang ang bawat galaw
ng labi nito. Tinutugon ko ang mapusok na halik nito.
Malakas akong napaungol ng nilaro ng gitnang daliri nito ang kaselanan ko.
"Oh, shit! James!" I cursed between our kisses. Hindi ko mapigilan ang hindi
mapamura sa sobrang sarap na nararamdaman ko sa ginagawa nito. Nawawala ako sa
sarili ko. Nawala sa isip ko na nasa loob kami ngayon ng elevator.
Bahagya ako nitong itinulak habang hindi naghihiwalay ang mga labi namin at ang
kamay nito sa kaselanan ko. Hanggang sa maramdaman ko ang paglapat ng likod ko sa
malamig na pader ng elevator.
"James..." I murmured.
"Stay still, baby. And you're allowed to scream if you want. This elevator is
sound proof, anyways." Sabi nito habang hinahalikan ang leeg ko.
Mas lalong nag-init ang katawan ko. Naramdaman ko ang kung anong kiliti mula sa
tiyan hanggang sa puson ko sa sinabi nito.
'God! This man drives me crazy!'
I want him to stop. Pero mas nangingibabaw ang kagustuhan kong lasapin ang
sarap na pinapadama nito sa'kin. Nakakabaliw iyon.
Sandali itong tumigil sa mga ginagawa at inumpisahang hubarin ang suot kong
damit. Sunod nitong tinanggal ang bra ko at kitang-kita ang pagnanasa at pananabik
sa mga mata nito habang pinagmamasdan nito ang malulusog kong dibdib.
Napaliyad ako nang isubo nito sa bibig nito ang kaliwa kong dibdib.
Pinaglalaruan ng dila nito ang nipple ko na alam kong tigas na tigas na.
"James!" Ungol ko at napahigpit ang hawak ko sa buhok nito.
"You like it, baby?" Punong-puno ng pagnanasa ang boses nito. Wala sa sariling
tumango ako.
Nag-umpisang gumapang ang kamay nito sa ibaba. Bumalik iyon sa kaselanan ko.
Hindi ko mapigilang mapasabunot sa buhok nito ng bigla nitong ipasok ang isang
daliri nito sa loob ko.
'He is finger fucking me!'
 Nakaramdam ako ng konting kirot. Pero mas nangingibabaw ang
sarap na dulot niyon sa buong sistema ko.
I am innocent, inexperience but not naive. Ang mga ginagawa nito ay alam ko
dahil nababasa ko ang mga iyon sa mga erotic books na nababasa ko. Hindi ko alam na
ganito pala kasarap iyon.
I slightly parted my legs to give him more access.
"Oh, God! James!" Nanginginig ang mga tuhod ko nang inumpisahan nitong ilabas-
pasok sa loob ko ang daliri nito at ang isa ay nilalaro ang hiyas ko.
"Ahh! James! Baby please! Oh God!" Hinihingal na sambit ko. Malakas akong
napasigaw nang dinagdagan nito ng isa pa ang daliri nitong naglalabas-pasok sa loob
ko.
I screamed. And moaned. I screamed and moaned. Paulit-ulit kong ginagawa iyon
na halos mawalan ako ng boses.
"That's it, baby. Just scream and moan for more. Moan for me, baby." Sabi nito
habang abala sa pagsubo sa magkabilang dibdib ko. Sinisipsip nito iyon at
pinanggigigilan.
I like what he is doing right now. Sobrang nakakabaliw iyon. Pakiramdam ko ay
lumulutang ako sa sobrang sarap. Lalo na nang maramdaman ko na pabilis ng pabilis
ang paglabas pasok ng mga daliri nito sa loob ko.
Mahigpit akong napakapit sa leeg nito at tumingala sa sobrang sarap.
Nanginginig ang mga tuhod ko. Naramdaman ko ang mas lalong paghigpit ng paghawak ng
isang kamay nito sa bewang ko para suportahan ako.
"James! Oh, God! Please! Please stop it! Please stop!" Pigil ko dito nang
maramdaman na parang may namumuo na kung ano sa puson ko at parang naiihi ako.
Parang may gustong lumabas mula sa loob ko.
'Ito ba ang pakiramdam kapag nilalabasan? Am I coming?'
"James! Oh, God! H-Hindi ko na kaya. M-May gustong lumabas. Please! Oh, God!
Baby please.." I'm begging him.
Pero parang wala itong naririnig at patuloy na nilalabas pasok ang mga daliri
nito at ang ibang daliri ay abala sa paglaro ng hiyas ko.
"You're coming, baby. That's okay. Come for me." He whispered at mas lalong
binilisan ang paglabas pasok ng mga daliri nito sa loob ko.
"Ohhh shit, James! Hindi ko na talaga kaya. L-Lalabas na!" Malakas na sigaw ko.
Mariin akong napapikit nang maramdaman ang pagsabog ng kung ano mula sa loob
ko. Pakiramdam ko ay lumulutang ako.
It feels heaven!
Nagmulat ako ng mga mata nang maramdaman ang paghugot ng binata ng mga daliri
nito mula sa loob ko.
Awtomatikong sumunod ang mga mata ko sa bawat galaw nito.
"You're crazy!" Nanlaki ang mga mata ko nang makitang isinubo nito sa bibig
nito ang dalawang daliring ginamit nito sa pagpapaligaya sa akin kanina.
'Did he just tasted my juices?'
"Mmm.. I'm not mistaken. You taste so good, baby. I can't wait to taste you.
All of you." Malamlam ang mga matang sabi nito. Mas lalong nanlaki ang mga mata ko
sa sinabi nito.
"Y-You. Y-you-" Hindi ko matuloy tuloy ang sasabihin ko. Namumula ako.
Nakakahiya!
Anong ginagawa ng lalaking ito sa'kin?
He just chuckled at dahan-dahan nitong itinaas ang panty kong ibinaba nito
kanina. Sunod ay pinulot nito ang bra at damit ko na tinapon nito sa sahig.
Hinayaan ko ito sa ginagawa nito habang isinusuot nito ang bra ko pagkatapos ay ang
damit ko.
Nang masigurado nitong maayos na ang mga suot ko ay masuyo ako nitong hinalikan
sa noo, sa ilong at huli ay sa labi.
Ibinaon ko ang mukha ko sa matitipunong dibdib nito. Hindi ko kayang salubungin
ang mga tingin nito.
"W-What did you do to me? Why did you do that?" Paos ang boses na sabi ko.
Ramdam ko ang panghihina at panginginig ng katawan ko sa ginawa nito.
Pinakiramdaman ko ang sarili ko. I'm still wet down there! At hindi ko lubos
maisip na nilabasan ako nang dahil sa mga makasalanang kamay ng binata!
"Because I want to. And God knows how much I want to fuck you right here and
then, sweetie. Pinipigilan ko lang ang sarili ko."
'So pinipigilan na nito ang sarili nito sa lagay na 'yan?'
Inalis ko ang pagkakasubsob ng mukha ko sa dibdib nito at tinignan ito.
"Watch out your words, you maniac." Nakataas ang kilay na sabi ko.
"What? Me? A maniac?" Nanlalaki ang mga matang tanong nito.
"Hindi nga ba? Look what have you done! My God! I'm still wet down there
because of you, James! And you said you want to fuck me? Well, watch your words! I
don't like it!" Inis na sabi ko at inirapan ito.
Mahina lang itong tumawa na parang walang narinig.
"You looked so cute, baby." Natatawang sabi nito at pinagsiklop pa ang mga
braso nito sa dibdib at pinagmasdan akong mabuti.
I just rolled my eyes. Malala na ang lalaking ito.
"Kanina pa tayo nandito sa loob ng elevator pero hindi man lang bumubukas. What
happened?" Nagtatakang tanong ko.
And then I saw a red light. That answers my question. That light reflected
outside the elevator and it indicates that no one is allowed to enter and it won't
open unless the person inside will press the button to open it.
"Really? Pinatigil mo talaga 'tong elevator?" Hindi makapaniwalang tanong ko.
Ni hindi ko man lang napansin na pinindot nito ang freeze button kanina. Masyado
akong nadala sa kapusukan nito.
"May ginagawa tayong kababalaghan. Hahayaan ko bang makita nila iyon? Of course
not. Ako lang ang pwedeng makakita ng katawan mo. At ako lang ang pwedeng gumawa
niyon sa'yo." Sa tono nito ay parang pag-aari na nito ang katawan ko.
"You're unbelievable!" Naiiling na sabi ko at pinindot ang green button na
naroroon para umusad ang elevator papuntang top floor kung nasaan ang opisina nito.
"Why? You don't want me to taste you?" Inosenteng tanong nito. Na alam kong
sinasadya lang nito. He is teasing me.
"Shut up, will you?" Inis na sabi ko. Tumahimik naman ito. Pero maya-maya lang
ay nagsalita ito.
"Are you angry?"
"No." Tipid na sagot ko.
"Are you pissed?"
"No."
"You're not annoyed?"
"I'm not."
"Does it feel good?"
"Yes! No! What? What are you talking about?" Gulat na tanong ko nang marealize
kung ano ang ibig nitong sabihin. Nakangisi ang loko.
"I'm asking if it feels good?" Anito at dahan-dahang inangat ang dalawang
daliri nitong ginamit nito kanina sa kaselanan ko. "I mean, me, finger fucking you?
How does it feel? Your moan is like music to my ears, baby." Patuloy nito at
diretsong nakatingin sa mga mata ko. Nanunudyo ang ngiti nito.
Ramdam na ramdam ko ang pag-iinit ng mukha ko. Hindi talaga ako nito titigilan.
"You know what? Go and fuck yourself!" Sigaw ko at dali-daling lumabas nang
magbukas ang elevator at diretsong pumasok sa opisina na katabi lang ng opisina
nito.
Nang makaupo sa swivel chair ay napasabunot ako sa buhok ko.
Bakit nga ba hinayaan kong gawin ng lalaking iyon ang bagay na iyon?
'Nag enjoy ka, gaga!'
Pumikit ako ng mariin. Mababaliw ako sa mga pinaggagawa ng lalaking iyon!
At nararamdaman ko, hindi ako nito titigilan.
To be continued...
A/N: Pasensya guys. Ang chapter na ito ay punong-puno ng kahalayan ni James.
Hahaha.
Kawawa naman si Princess 😜😅
Sorry sa late update. Medyo pressure ako sa story ng dalawang ito. Sana po
magustuhan niyo pa din. I promise that I will do my best. Masyado kong love ang
dalawang ito.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 12

CHAPTER 12
"SEN. RAMIREZ just called. Sobra-sobra ang pasasalamat niya. Gusto niyang
pumunta dito at personal na magpasalamat sa ating lahat. Pero hindi ko siya
pinayagan. As you can see, our identity is strictly confidential. Bawal malaman ng
mga kliyente kung sinu-sino ang mga agents ng SPIC. Well, except me because
everybody knows that I am the owner of this company." Sabi ko sa lahat ng miyembro
ng Phoenix's habang nasa loob kami ng conference room.
"And he understands us. Anyways, good job, team. Ms. Samantha Ramirez is safe
now. Congratulations to all of us. Mission accomplished." Sabi ko sa lahat pero ang
mga mata ko ay nakatuon lang sa iisang tao.
My Princess Shaina Kim.
Lihim akong napangiti. Hindi ito makatingin ng diretso sa akin. Nahihiya ito.
Her cheeks are little rosy now. I know that she's blushing. And she's cute.
Gustong-gusto kong nakikitang namumula ito. Kaya kapag nakikita kong namumula ito,
I can't help but to tease her more.
I know that she's embarrassed for what I did. Naalala ko pa ang hitsura nito
kanina nang mag walk out ito sa elevator. She's really cute.
And Oh, her moan. I really loved her moan. Parang gusto ko pang marinig iyon.
Yong mas malakas pang ungol nito. Ang mas malakas pang sigaw nito. Ang ungol at
sigaw nito ay mas lalong bumubuhay sa pagnanasa ko sa dalaga. I can't get enough of
her. And I really want more. More of her.
Kahit sarili ko ay hindi ko maintindihan. Hindi ako ganito sa ibang babae. Kay
Princess lang. Madami itong pinukaw na kung anong nakatago sa pagkatao ko simula
nang halikan ako nito. And it happened accidentally because she was drugged. But I
really can't help it. Sobrang lakas ng atraksyon ng dalaga sa sistema ko.
'Or matagal ka ng may atraksyon sa kanya pero binabalewala mo lang?'
"Bud, baka matunaw." Napabaling ako sa nagsalita. Ang nakangising si Edsel ang
nakita ko. Pabulong nitong sinasabi iyon sa akin kaya ako lang ang nakakarinig.
"What?" Kinuotan ko ito ng noo nang hindi masyadong maintindihan ang tinutukoy
nito.
"Baka matunaw sabi ko. Kanina mo pa tinitignan, eh." Sabi nito at pasimpleng
ngumuso papunta kay Princess.
"Gusto mong madagdagan yang benda sa katawan mo?" Seryosong tanong ko.
Pero sa halip na matakot ay mas lalo pa itong ngumisi.
"May nangyari ba na hindi ko alam? I heard Ms. Kim was drugged. It's an ecstasy
drug, right? Is she okay now? You two didn't..." Sinasadya nitong ibitin ang
sasabihin.
Pasimple kong tinignan ang mga kasama namin. Abala ang mga ito sa pakikipag-
usap sa isa't-isa. Kapagkuwan ay hinawakan ko ang balikat nitong may benda.
Napasigaw ito nang diinan ko iyon.
"Hey, what's wrong?" Kaagad na tanong ni Rein nang marinig ang sigaw ni Edsel.
"I'm just checking if his wound is already healed." Painosenteng sagot ko
habang diretsong nakatingin sa mga mata ni Edsel. I'm giving him a warning look.
Nagtataka naman ang mga matang tumingin si Rein kay Edsel.
"Ah, y-yeah. Nagtataka siya bakit daw pumasok na ako samantalang nakabenda pa
ang kamay ko." Pakamot-kamot sa ulo na sabi ni Edsel. Bahagya itong nakangiwi.
Tumango lang ang mga ito.
"Napaka-brutal mo talaga." Rinig kong reklamo nito.
Nginisihan ko lang ito.
"Anyways," Tawag ko sa atensyon ng lahat. "Rivera will be punished for what he
did last night."
 "Me?" Gulat na tanong ni Jastin habang tinuturo ang sarili nito.

"Yeah, you."
"What did I do?" Inosenteng tanong nito.
"I've warned you not to make Princess's gown too daring, man. Pero hindi ka
nakinig, so you will be punished." Seryosong sabi ko.
"Oh, come on!" He groaned.
"Akala ko nakalimutan mo na 'yon." Nakangiwing sabi nito.
"Of course not. Hinding-hindi ko makakalimutan 'yon. And your punishment..."
Tinignan ko si Krystal. "You'll be Krystal's partner for one month. Mag spy kayong
dalawa sa isang bar sa Makati. We have a client who wants to get rid of that bar.
May suspetsa siya na ginagamit ang bar na iyon for prostitution. Ginagamit ang mga
menor de edad. I will discuss the full details later."
"No way!" Nanlalaki ang mga matang sabi ni Jastin.
"Yes way." Nakangising sabi ko. Alam ko kung paano nito iniiwasan si Krystal.
Well, what I am doing is for the both of them. Panahon na rin para makilala nila
ang isa't-isa. And I think one month is enough.
"And as for Ms. Kim..." Patuloy ko at diretsong tinignan sa mga mata ang
dalaga. "You will be punished, too. Muntik ka ng mapahamak kagabi dahil sa ginawa
mo. I told you that you won't do anything but to seduce that man and distract him
only. But you didn't listen to me. Umabot pa kayo hanggang kuwarto." Nakatiim ang
bagang sa sabi ko.
Kapag naalala ko ang mga pinagsasabi ng lalaking iyon ay parang gusto ko itong
bugbugin.
Princess just sighed. Parang inaasahan na nito na mangyayari ito.
"What's my punishment?" She asked. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ito
makatingin ng diretso sa akin.
"Well, pwede niyo ba kaming iwan ni Princess? May pag-uusapan lang kami. It's
about her punishment." Baling ko sa lahat.
Tumango lang ang mga ito at isa-isang nagpaalam. Si Edsel ay nakita ko pang
nakangisi at makahulugang nakatingin sa akin.
Nang makalabas silang lahat ay kaagad kong ni-lock ang pinto ng conference
room.
"Gaano ba kabigat ang parusa ko at parang ayaw mong malaman nilang lahat?"
Umpisang tanong ng dalaga.
Hindi ako nagsalita at nanatili lang na nakasandal sa likod ng pinto at
tinitigan lang ito.
"Well?" Untag nito.
Nang hindi pa rin ako nagsalita ay tumayo na ito mula sa kinauupuan at lumapit
sa akin.
"Kung wala ka ng sasabihin, pwede na ba akong umalis?" Nakataas ang kilay na
tanong nito.
Akma nitong hahawakan ang door knob ng pinto pero pinigilan ko ito. Hinawakan
ko ito sa bewang nito at pinasandal ito sa pinto. Nagpalit ang puwesto namin at ito
na ngayon ang nakasandal doon. Ipinatong ko ang magkabilang palad ko sa pinto
dahilan para makulong ito at pinagpantay ko ang paningin namin.
Diretso kong tinignan ang magagandang mga mata nito.
"A-Anong ginagawa mo?" Nauutal na tanong nito. Tumama ang mainit na hininga
nito sa mukha ko dahil sa lapit ng mukha naming dalawa. Naamoy ko ang menthol na
hininga nito.
'Even her breath smells good'
"You're avoiding me."
"No, I'm not, James." Kaagad na sagot nito.
"You're really not avoiding me?" Ulit na tanong ko at bumaba ang mga mata ko sa
mapupulang labi nito. Napalunok ako. Why her lips is always this inviting?
"I-I'm not."
Muli ko itong tinignan sa mga mata.
 "Kung sasabihin kong halik ang gusto kong parusa, magagalit ka ba?" Tanong ko
habang hindi inaalis ang tingin ko sa mga mata nito.

"J-James.."
"Answer me, baby." Parang nakikiusap na sabi ko.
"N-No."
"Then, you'll let me kiss you? Now?"
Dahan-dahan itong tumango.
Sapat na iyon sa akin para siilin ng halik ang mga labi nito. I kissed her
hungrily and passionately. Humigpit ang pagkakahawak ko sa bewang nito. Ipinulupot
nito ang mga braso nito sa leeg ko at mas pinalalim ang halik na inumpisahan ko.
She likes my kiss, I can feel it.
She don't know how to kiss at first. But she's a fast learner. Tinutugon nito
ang mapusok kong halik with the same ferocity. Naglalaban ang mga dila namin. She
even bit my lower lips. Punong-puno ng pananabik ang halik na pinagsasaluhan namin.
Nanggigigil na sinipsip ko ang ilalim ng labi nito. Mas lalo ko itong hinapit
palapit sa katawan ko. Ramdam ko ang pagsagi ng dibdib nito sa matitipunong dibdib
ko. Ang kaninang mainit na pakiramdam ko ay mas lalong nadagdagan nang dahil sa
pagdikit ng malulusog nitong dibdib sa katawan ko.
Naramdaman ko ang mas lalong paninigas ng pagitan ng mga hita ko nang marinig
ko ang pag-ungol nito.
"Don't moan, please, baby." I said between our kisses.
Sandali itong tumigil at nagtatanong ang mga matang tumingin sa akin.
"Why?" Inosenteng tanong nito.
"Because I feel horny, baby. I might take you here now in this conference room.
On the floor, on the table, even on the chair and I don't want that. I don't want
you to experience your first here." Nahihirapang sabi ko. And I heard her chuckled.
"What?" Nagtatakang tanong ko.
"Ganyan ka talaga ka-manyak? Really, James? Sa sahig? Sa mesa? Sa upuan? My
God! Hindi ko alam na ganyan ka pala ka-manyakis!" Napapailing na sabi nito.
"Ilang beses mo ng sinasabi na manyak ako." Sabi ko at kinunotan ito ng noo.
"Pero gustong-gusto mo naman." I grinned.
Nakita kong natigilan ito at namula.
'Oh, so cute'
"Sa'yo lang naman ako ganito." Sabi ko.
"Sa'kin lang? How about your Yassi?" She sounds jealous. Or maybe just my
imagination?
"Paano naman nasama sa usapan si Yassi dito?" Hindi ko mapigilang hindi mairita
sa tanong nito.
"James, she's your girlfriend at nakikipaglandian ka sa akin at-"
"You know that I'm not taking her seriously, Shai." Putol ko sa sasabihin pa
nito.
"At ako? Sineseryoso mo?" Diretsong tanong nito at nakipagtitigan sa akin.
I was about to answer her when someone knock at the door.
"Mr. Smith. I'm sorry to disturb you but this is important." Narinig kong sabi
ng sekretarya ko mula sa labas ng pinto.
Tahimik na bumitaw si Princess sa akin at umalis sa likod ng pinto. Masuyo ko
itong hinalikan sa noo at binuksan ang pinto.
"What is it?" Bungad ko sa sekretarya.
"Mr. Raymond Tan is here with his men. He's waiting at the lobby. I said that
he have to make an appointment before meeting you but he keeps insisting that you
knew each other and you're friends." Sabi nito.
Nakita kong natigilan si Princess.
Kumunot ang noo ko sa sinabi ng sekretarya ko. Why Raymond Tan is here? Nalaman
ba nito ang operasyon na ginawa namin sa mansyon nito? But it's impossible.
Nasisiguro kong malinis ang lahat.
 Tinignan ko ang dalaga. May bahid ng pag-aalala sa mga mata
nito.
"He might see you here and that bastard David." Nag-aalalang sabi ko. There's
no big deal to me meeting with him but I'm worried about Princess. Baka makilala
siya ng mga ito lalo pa at nakita ng mga ito ang dalaga sa party kagabi.
"No worries. I'm wearing a grey contact lens and a wig last night. I'm pretty
sure they can't recognized me." Sabi nito.
"Okay." Nagpatango tango na sabi ko. "Let him in. In my office. Call Krystal,
Raymond might recognized her dahil siya ang kasama ko kagabi. Tell her to stay in
her office for now, habang kausap ko si Mr. Tan. Ayokong maghinala siya sa atin.
Ayokong malaman niya na isa sa mga tauhan ko si Krystal." Baling ko sa sekretarya
ko.
"Okay, Sir." Tugon nito at kaagad na umalis.
"You're coming with ne? You can stay in your office. Ako na ang bahala kay Mr.
Tan. I don't want him to know that you're one of the agents." Sabi ko sa dalaga.
"No. I won't let you face him alone. Kasama niya ang mga tauhan niya. Baka kung
anong gawin nila sa'yo." Seryosong sabi nito.
"You know that I can handle myself, Shai." I said. Lumapit ako dito at muling
hinagkan ang noo nito. "Ikaw ang iniisip ko."
"Hindi natin alam kung anong pakay niya. Mabuti na yong nakakasigurado. You
know what he's capable of. Maaaring naghihinala siya sa atin." Anito. Pareho kami
ng iniisip.
"He's in my territory. I won't let him do anything." Nagtatagis ang mga bagang
ko habang sinasabi iyon.
"Just let me with you, James." Nagmamakaawa ang mga mata nito. She's really
worried.
"Don't make that worried face, Shai." I chuckled.
"I can't help it. That Raymond Tan is dangerous, you know. You investigated him
at marami tayong alam tungkol sa kanya.Ayokong may masamang mangyari sa'yo. Not
again. Not this time." Sabi nito.
Alam kong hindi lang ang kasalukuyan ang tinutukoy nito. She's talking about
the past.
"Okay. Okay." Sumusukong sabi ko. Ayokong pumapasok sa alaala nito ang mga
nangyari sa nakaraan.
Napangiti ito.
"Just don't talk. Ako lang ang kakausap sa kanya." Sabi ko sa dalaga. Tumango
ito.
"After you.." Sabi ko at iminuwestra ang daan papuntang opisina ko.
Nang makapasok kaming dalawa sa loob ng opisina ko ay pareho kaming nagulat ng
dalaga nang makita sina Clyde, Rein, Renz, Edsel, Xander at Jastin na naroroon at
prenteng nakaupo sa mahabang sofa.
"Anong ginagawa niyo dito? You're all supposed to be in your office now,
morons." Kunot noong sabi ko.
Sabay na nagkibit-balikat lang ang mga ito.
"You need back up." Nakangiting sabi ni Edsel.
"Back up for what?"
Bago pa makasagot ang mga ito ay may kumatok na sa pinto ng opisina ko at
pumasok ang sekretarya ko.
"They're here, Mr. Smith." Imporma nito. Tumango ako.
"Let them in."
Malapad nitong binuksan ang pinto ng opisina ko at nakita kong pumasok ang
nakangiting si Raymond Tan. Kasunod nito ang bodyguard nitong si David at lima pang
kalalakihang malalaki ang pangangatawan na nasa likod nito.
Nakita kong tumayo mula sa kinauupuan ang mga lalaking naabutan ko sa loob ng
opisina ko. Lumapit ang mga ito hindi kalayuan sa amin ni Princess.Umayos ng tindig
ang mga ito na para bang naghahanda sa kung anuman ang mangyari.
 'So, this is the back up that they meant, huh?'
Wala sa sariling napangiti ako. This men never failed to amused me at some
times. Kahit hindi ko sabihin, palaging naririyan ang mga ito para tulungan o
suportahan ako sa kahit na anong bagay.
"Hey, Smith." Nakangiting bati ni Tan.
"It's nice to see you, Mr. Tan. May I know what brings you here? It seems
important for you to come here without any further noticed. Have a seat." Sabi kong
tipid na nakangiti at iminuwestra ang visitor's chair na naroroon.
Umiling ito.
"No. Hindi rin ako magtatagal. I'm just here to confirm something." Naging
seryoso ang mukha nito.
"What is it?"
"Last night on my birthday party. May isang napakahalagang bagay na kinuha sa
loob ng pamahahay ko. No, it's a person, actually. At ikaw ang kauna-unahang taong
pumasok sa isip ko." Sabi nitong diretsong nakatingin sa mga mata ko. Inaarok ako
nito.
Nakipagtitigan ako dito at walang kumukurap sa aming dalawa.
Tumaas ang sulok ng labi ko.
'Challenge accepted, Tan'
Kung sa palagay nitong uurungan ko ito, nagkakamali siya. Walang sinuman ang
makakapagpa-urong sa isang James Karl Smith.

***

RAMDAM ko ang tensyon na nababalot sa loob ng opisina ni James. Dahil iyon sa

presensya ni Raymond Tan.
And James seems not affected at all. He had a big smirked on his face.
Lihim akong napangiti. James is James, after all. No one could intimidate him.
Pasimple akong tumingin sa mga lalaking nakatayo hindi kalayuan sa amin ni
James. Isa-isa kong tinignan ang mga ito. Si Xander, na inaayos ang suot na salamin
sa mata habang abala sa pagpindot ng cellphone nito.
Si Edsel, na kumakain ng mansanas. One thing about him, mahilig ito sa apple.
Ugali na nitong kumain ng mansanas kahit saang lugar man ito.
Sunod kong tinignan si Clyde at Renz na parang nababagot at pareho pang
naghihikab.
Si Jastin, na inaayos ang pula nitong buhok. Mahilig itong mag dye ng buhok
nito. Every year, iba-iba ang kulay. Natural na siguro iyon sa isang model na
katulad nito.
Huli kong tinignan ay si Rein na nakapamulsa ang dalawang kamay sa suot nitong
pantalon at walang emosyon ang mga matang nakatingin lang sa direksyon nina Raymond
Tan.
Napailing iling ako. Ako lang ba ang nakakaramdam ng tensyon? This men looks so
cool and calm. Parang walang pakialam ang mga ito sa mga nangyayari sa loob ng
opisinang ito.
Patuloy sa pakikipagtitigan ang dalawang lalaking nasa harap ko. Walang
kumukurap sa mga ito. Maya-maya lang ay tumawa si Raymond.
"But of course, I'm just kidding, Smith." Kapagkuwan ay sabi nito at tinapik-
tapik pa sa balikat ang binata.
"What if it's true, Tan? What will you do?" James asked while looking straight
at Raymond's eyes. Challenging him. Dahan-dahan nitong inaalis ang kamay ni Raymond
na nakapatong sa balikat nito. Nawala ang tawa ni Raymond sa sinabi nito.
"I have no enough evidence to proved that yet. Well, I checked all the CCTV
footages. And it seems malinis gumalaw ang mga taong gumawa niyon sa loob ng
pamamahay ko. There's no traces kung sinuman ang mga taong iyon. Nakuha nila ang
kaisa-isang taong mahalaga sa buhay ko. Pati ang pinakamagaling kong bodyguard ay
hindi nakapaghanda. I can't even kidnap her for a second time dahil mahigpit na ang
pagbabantay sa kanya." Sabi nito at nagkibit balikat lang. Parang wala lang dito
ang sinabi nitong may kinidnap itong tao. Mukhang proud pa ito sa sinabi nito.

'He really is crazy'

"You have no enough evidence but why bother to visit me here, Tan? In my own
company?" James asked again. Nakatiim bagang ito.
"I'm here to warned you, Smith. Kapag napatunayan kong ikaw ang may kagagawan
niyon, you know what will happen." Sabi nito at kapagkuwan ay ngumisi.
"Oh! I'm scared, Tan. Kailangan ko yatang paghandaan ang bagay na iyan." James
said. His voice is sarcastic. Tumaas lang ang sulok ng labi nito habang nakatingin
kay Raymond.
Ngumiti lang si Raymond at natuon ang pansin nito sa akin.
"You looked familiar." Kunot noong sabi nito. Kinabahan ako sa sinabi nito. Did
he recognized me? Ipinakilala ako ni Rein dito kagabi bilang pinsan nito sa
nagngangalang Sara.
I was wearing a contact lens and a wig last night. Imposibleng makilala ako
nito. My physical appearance now is my true appearance. No make up, natural na
kulay ng mga mata at buhok which is a semi-blonde. Ang buhok ko kagabi ay wig lang,
maitim at pinahaba ng konti.
Tinignan ako nito mula ulo hanggang paa.
"Have I met you before?" Patuloy nito at binalik ang tingin nito sa mga mata
ko. Pagnanasa ang nakikita kong emosyon sa mga mata nito. And it feels creepy.
"Or you're just look alike, I guess." Kapagkuwan ay bawi nito sa sinabi nito
pero ang mga mata ay hindi pa rin humihiwalay sa akin.
Lihim akong nakahinga ng maluwag sa sinabi nito.
"She's my personal assistant." Sabad ni James. Madilim ang mukha nito.
"Oh, really? You have a very beautiful personal assistant, Smith. You're lucky,
man." Nakangiting baling nito sa binata.
"I'm lucky, indeed. And the way you looked at her, I really don't like it, Tan.
Nangangati ang mga kamay kong dukutin 'yang mga mata mo." Seryosong sabi ni James.
He's gritting his teeth.
"Easy, man." Natatawang tugon ni Raymond. " Well, hindi na ako magtatagal pa.
I'm just here to warned you. Kapag napatunayan kong may kinalaman ka sa pagkawala
ng taong importante para sa akin," Sabi nito habang binabalik ang tingin sa akin.
"mukhang alam ko na kung sino ang kapalit." Nakangising sabi nito.
Bahagya itong lumapit sa akin at inilapit ang mukha nito sa leeg ko. Nanayo ang
mga balahibo ko at napaatras ng konti nang makita kong sinisinghot nito ang leeg
ko.
"Mmm. I like your smell, honey." Sabi nito at hindi nawawala ang ngisi sa mga
labi nito. Ang pagnanasa sa mga mata nito ay nakakatakot at nakakadiri!
Akma ako nitong hahawakan nang biglang bumunot si James ng baril mula sa likod
nito at mabilis na itinutok iyon kay Raymond.
Halos sabay-sabay ding bumunot ng baril ang mga tauhan ni Raymond at ang lahat
ng mga Phoenix. Nagtutukan ng baril ang mga ito.
"Subukan mo siyang hawakan kung ayaw mong humiwalay 'yang ulo mo sa katawan mo,
Tan!" Dumadagundong at mapanganib ang boses na sigaw ng binata.
Sobrang dilim ng mukha nito at alam ko na anumang oras ay makakapatay ito.
"No one can touch her! No one! Even you, idiot!" Galit na galit na sigaw nito.
Nanlilisik ang mata nito habang nakatingin sa lalaki. Mas lalo nitong itinutok ang
hawak na baril kay Raymond.
"Whoa! Easy! Easy!" Sabi ni Raymond habang itinataas ang dalawang kamay na
parang sumusuko pero nananatiling nakangisi ito. Kapagkuwan ay bumaling ito sa mga
tauhan nito.
"Put your gun down, men." Utos nito. Kaagad naman iyong sinunod ng mga tauhan
nito.
Ang mga Phoenix ay ganoon din ang ginawa. Pero si James ay nananatiling
nakatutok ang baril kay Raymond.
"James..." Tawag ko dito at hinawakan ang dulo ng baril nito.
 "James, please calm down. Put your gun down, please?" Pakiusap ko dito.
Tumingin ito sa akin at dahan-dahang ibinaba ang baril nito. Kaagad ako nitong
hinawakan sa kamay at iginiya ako nito papunta sa likod nito, trying to protect me
from Raymond.
And I feel safe. With James, I really feel safe as always.
"Lumabas na kayo sa opisina ko ngayon din habang nagtitimpi pa ako, Tan. Baka
hindi ko mapigilan at gugulong ang mga ulo niyo pababa mismo sa kumpanya ko!" His
voice is dangerous.
Raymond just smirked. Nakababa na ang kaninang nakataas na mga kamay nito.
"You're scary, man." Natatawang sabi nito na parang walang nangyari at naglakad
patungo sa pinto kasunod ang mga tauhan nito.
Bago ito lumabas ay bumaling ito kay Rein.
"Hindi ko alam na dito ka pala nagtatrabaho." Anito.
"I am their private doctor." Tipid na sagot nito.
"Really? A private doctor? With a gun?" Tanong nito at bumaba ang tingin sa
hawak na baril ni Rein.
Rein just shrugged his shoulder.
"Sabagay, James Smith is a doctor, too. We are doctors. We save lives and we...
kill people." Makahulugang sabi nito at ngumisi. Isa-isa kami nitong tinignan.
"Always be careful. All of you." Sabi nito at tuluyang lumabas ng opisina. Bago
makalabas ang mga ito ay nakita ko pa si David na kunot noong nakatingin sa akin.
Tahimik kaming lahat nang wala na ang mga ito.
"We have to be careful from now on." Untag ni Edsel.
Marahas na bumuntong hininga si James at lumapit sa wooden table nito. Hinagis
nito doon ang baril na hawak nito at malakas na hinampas ang mesa nito.
"How dare him?!" Galit na sigaw nito.
Nagkatinginan kaming lahat ng mga Phoenix. Nagpailing-iling ang mga ito.
Kapag ganitong galit si James ay hindi na umiimik ang mga ito. Sinenyasan ko
ang mga ito na lumabas na muna. Tumango ang mga ito at tahimik na lumabas ng
opisina ng binata.
Ni-lock ko ang pinto ng opisina nito at kaagad na lumapit sa binata. Niyakap ko
ito ng mahigpit. I have to calm him down. Hindi mo magugustuhan ang mga kayang
gawin ni James kapag ganitong galit ito.
To be continued...
A/N: Wag na wag niyong hahawakan si Princess at makakatikim kayo kay James.
Can you feel it, guys? James is really different when he is angry. Hehe.
Enjoy reading.
I'll try my best to update again later.
Love lots 😘

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 13

CHAPTER 13
Warning: This chapter is Rated SPG. Only for eighteen and above only. Since
wala naman yata akong reader na under age, so, go lang ng go. Hehehe. Pero wag pong
gagayahin, ha? Dala lang ito ng malikot at malibog na imahinasyon ni author.
Hahaha.
And mag focus po tayo sa romance, wag sa spg. Hahaha. Understand po? 😉
Peace po sa lahat kung medyo dirty ang content nito. Lalo na po sa mga V pa
diyan. Hehe. Sorry!

I CAN feel his heartbeat. Sobrang lakas ng tibok niyon. Marahil ay sa galit na
nararamdaman nito.
"Calm down, baby." Mahinang sabi ko at hinaplos-haplos ang likod nito.
Tahimik lang ito at mas lalo kong hinigpitan ang pagkakayakap ko dito.
 "Everything will be okay. Calm down, okay?" Patuloy ko at isiniksik pa ang
sarili ko dito. Naramdaman ko ang pagpulupot ng mga kamay nito sa bewang ko.
"Don't ever let him touch you, Shai." He said.
"I won't." Mabilis na sagot ko.
Bumitiw ito mula sa pagkakayakap sa akin at hinarap ako.
"I really want to kill him." Nagtatagis ang mga bagang nito habang nakatingin
sa akin.
"You'll do that? Right in front of me? You'll let me see his blood?"
Nakita kong natigilan ito nang marealize ang sinabi ko.
"N-No." He said.
Hinilamos nito ang mga palad sa mukha nito.
"I'm sorry I've lost my mind earlier. Hindi ko man lang naisip kung ano ang
magiging epekto niyon sa'yo kung sakaling binaril ko siya. I'm really sorry, Shai."
He really sounds apologetic.
Inalis ko ang mga kamay nitong ihinilamos nito sa mukha nito at ibinaba iyon.
Masuyo ko itong hinalikan sa labi.
"That's why you should control yourself, okay? I know how much you want to kill
him. And I'm thankful because you listened to me earlier." Sabi ko at hinalikan ang
tungki ng ilong nito.
"Binabastos ka niya." Anito.
"I know."
"He even looked at you with lust in his eyes."
"I know."
"He wants to touch you."
"Yeah, I know."
"Ako lang ang may karapatang hawakan ka."
"Hmm-mm."
"And I really want to make love to you right now."
"I kno-"
Natigilan ako sa sinabi nito. Nagkatinginan kaming dalawa. I saw lust in his
eyes. And I like it. Hindi katulad ng pandidiring naramdaman ko kanina kay Raymond.
"James.." I murmured.
"I'm serious, Shai. I really want to make love to you right now and-"
Hindi na nito naituloy ang sasabihin nang ikinapit ko ang mga kamay ko sa leeg
nito at siniil ito ng halik sa labi.
Nabigla ito sa ginawa ko at nang makabawi ay mapusok nitong tinugon ang halik
ko. Mahigpit ako nitong hinawakan sa bewang at walang kahirap-hirap na binuhat ako
paupo sa wooden table nito. Narinig ko ang pagbagsak ng kung ano doon pero hindi ko
iyon alintana. Masyado akong nahihibang sa halik ng binata.
He kissed me hard and rough, na para bang sabik na sabik ito sa halik ko. Na
para bang matagal na nitong hindi natikman ang labi ko, samantalang kanina lang ay
naghahalikan kami sa loob ng conference room.

Hinayaan ko ito ng gumapang ang mga kamay nito sa hita ko.

Pumasok ang kamay nito sa loob ng suot kong skirt at ibinaba ang suot kong
underwear. Sunod nitong hinubad ay ang skirt ko. Ginagawa nito iyon habang patuloy
akong hinahalikan sa labi pababa sa leeg ko.
Sandali itong tumigil sa paghalik sa akin at hinubad ang suot kong damit. Huli
nitong hinubad ang bra ko.
Now, I'm naked. In front of him. Pinasadahan nito ng tingin ang kabuuan ko.
Nahihiyang pinagsiklop ko ang mga braso ko sa dibdib ko para takpan iyon.
"Don't." Pigil nito at inalis ang mga braso kong nakatakip sa dibdib ko.
"You're... beautiful." Puno ng paghanga ang nasa mata nito. Nararamdaman ko ang
pamumula ng pisngi ko.
"And you're more beautiful when you're blushing, baby." Anas nito at muli akong
hinalikan sa labi.
Kaagad kong tinugon ang halik nito. He even played with my tounge. Bahagya
nitong hinila iyon gamit ang ngipin nito at inikot-ikot ang dila nito sa loob ng
bibig ko. Sinisipsip nito ang ibabang labi. He seems can't get enough. Halos
mawalan ako ng hininga sa halik nito.
Bahagya akong napaigtad nang maramdaman ang mainit na palad nito sa pagkababae
ko. Dinama nito iyon.
"You're wet again, baby." Tudyo nito habang bumababa ang halik nito sa leeg ko
papunta sa puno ng dibdib ko. Malakas akong napaungol nang isubo nito ang isa sa
mga nipples ko.
"James!" I murmured. Ramdam ko ang sobrang pag-iinit ng katawan ko sa ginagawa
nito.
"Ahh, Oh, James!" Mas lalo akong napaungol ng malakas nang umpisahan nitong
laruin ang clitoris ko.
Patuloy nitong sinusubo ang nipples ko. Pinaglipat-lipat nito ang bibig nito sa
magkabilang dibdib ko at sinisipsip ang utong ko habang patuloy nitong nilalaro ang
nasa ibaba ko.
"Oh, God! James please..." Pakiramdam ko ay lumulutang ako sa sobrang sarap ng
ginagawa nito sa akin.
"Please what, baby?" Tanong nito at bumalik ang mga labi nito sa labi ko.
Mariin ako nitong hinalikan.
"More. Please...I want more, baby." I said between our kisses. He smiled.
"My pleasure, baby. But let me lick you for now." Nakangiting sabi nito nang
maghiwalay ang mga labi namin.
"W-What?" Nalilitong tanong ko.
But before he could answer me, lumuhod na ito paharap sa akin. Nagpantay ang
mukha nito sa wooden table nitong kinauupuan ko, paharap sa kaselanan ko!
He parted my legs. At ipinatong nito ang mga binti ko sa magkabilang balikat
nito.
"James! W-What are you doing?" Gulat na tanong ko. Tumingala ito sa akin at
ngumiti.
"I will bring you to heaven." Malamlam ang mga matang sabi nito.
Ang akmang pagsasalita ko ay nauwi sa malakas na ungol nang maramdaman ang mga
labi nito sa pagkababae ko.
"Oh, God!" Sigaw ko nang maramdaman ang mainit na dila ng binata sa hiyas ko.
'This is heaven!'
This is my first time! Nababasa ko ito sa mga libro pero hindi ko akalain na
ganito pala kasarap sa totoong buhay!
"You really taste so good, baby." Narinig kong sabi nito.
Napasabunot ako sa buhok nito nang umpisahan nitong igalaw ang dila nito sa
pagkababae ko.
He licked and sucked. He swirl his tounge around my wet clitoris. Mas lalong
lumalakas ang ungol ko nang sipsipin nito iyon. He really is eating me!

"Ahh, James!" Ungol ko at napapikit ng mariin. Sarap na

sarap ako sa ginagawa nito. Nakakabaliw at nakakawala ng ulirat.
Mas lalo akong napasabunot sa buhok nito nang pinatigas nito ang dulo ng dila
nito at ipinasok sa bukana ng pagkababae ko. Naglalabas-pasok iyon sa loob ko.
Sunud-sunod ang pag-ungol ko nang maramdaman ang pamumuo ng pamilyar na
pakiramdam sa loob ko. Nakakakiliti ang pakiramdam. Malapit na ako.
James licked and sucked my clit again. Hindi nito iyon tinitigilan. Lalo akong
umuungol habang kinakain ako nito. Hindi ko mapigilang igalaw ang balakang ko at
mas lalong ipinagduldulan ang pagkababae ko dito.
Hinihingal ako sa kakasigaw at ramdam ko ang panginginig ng mga tuhod ko sa
ginagawa ni James.
"Oh, God! James! James! James!" Sunud-sunod ang pagsambit ko sa pangalan nito
at mas lumalakas ang pag-ungol ko. Malapit na malapit na ako. Konti na lang.
James didn't stop. Patuloy lang ito sa ginagawa, hindi nito alintana ang
pabilis na pabilis na paggalaw ng balakang ko. Sa halip na tumigil ay parang mas
ginaganahan ito at pinag-iigihan pa ang ginagawa sa pagkababae ko. Mahigpit ang
pagkakahawak nito sa mga hita ko at mas lalo nito iyong ibinubuka habang patuloy
akong pinapaligaya gamit ang ekspertong dila nito.
"Shit! James! I'm coming!" Sigaw ko nang maramdaman na sobrang malapit na ako.
And then he sucked and licked me more. Ilang segundo lang ay naramdaman ko ang
pagsabog ng orgasmo ko.
Ramdam ko ang pagdaloy ng katas ko pero bago pa man iyon lumabas lahat ay
tinuyo na iyon ng binata gamit ang dila nito.
Damn! I don't know how to react or what to say for what he did!
Kinain nito lahat ng katas ko!
Tumingala ito nang matapos at nagkatinginan kaming dalawa. Inalis ko ang
pagkakapatong ng mga hita ko sa balikat nito at umayos ng upo. Wala sa sariling
hinawakan ng dalawang kamay ko ang nanginginig kong mga hita.
"I-I'm trembling." I said.
Tumayo ito mula sa pagkakaluhod at hinarap ako. He kissed me on my lips.
Nalasahan ko ang katas ko mula sa bibig nito. Kapagkuwan ay niyakap ako nito ng
mahigpit. Hinayaan nitong lumipas ang panginginig ko.
"Are you okay?" Tanong nito nang maghiwalay ang mga katawan namin.
"I'm still trembling. And it's your fault." I pouted. Nanginginig pa rin ang
mga hita at tuhod ko. Ang lakas din ng tibok ng puso ko.
Narinig kong mahina itong tumawa at inumpisahang pulutin ang mga saplot ko na
nagkalat sa sahig. Katulad kanina sa elevator ay ito ang nagsuot ng mga iyon sa
akin. Nang mabihisan ako nito ay kaagad ako nitong binuhat at dinala sa mahabang
sofa na naroroon.
Pinaupo ako nito doon at inayos nito ang buhok kong medyo nagulo. Tinitigan ako
nito.
"I really want to make love to you here. But I want to do it in a proper way."
Anito at masuyong hinalikan ang noo ko.
"K-Kanina lang ay galit ka. B-But later on, you're horny and.." Hindi ko
maituloy ang sasabihin ko. Nakatitig ito sa akin with amusement in his eyes.
"It's your fault. You kissed me on the lips and you called me baby. And it
makes me horny, baby." Nakangiting sabi nito.
"Neo michigwang-i ya!" I said using my korean language.
Nalukot ang mukha nito.
"I'm not maniac, baby."
I just rolled my eyes. Even if I speak in korean, naiintindihan pa rin nito
iyon.
Sinadya nitong mag-aral ng lengguwahe namin noong high school ito dahil wala
daw itong maintindihan kapag nag-uusap kami ng kapatid at mga magulang ko. Madalang
lang naman kaming mag-usap ng pamilya ko ng korean, mas sinanay kami ni mommy na
magsalita ng Filipino language.

Si mommy ko kasi ay purong pilipino and my dad is a half-

Filipino and half-Korean.
"Manyakis ka pa din." Bulong ko.
"What?"
Nginitian ko ito.
"Wala akong sinasabi."
"May sinasabi ka."
"Wala nga."
"Meron."
"Wala nga sabi."
"Meron nga."
Pareho kaming natigilang dalawa sa inaakto namin. Para kaming mga bata. Ngumiti
lang ito at nagpailing-iling.
"Okay ka na ba?" Kapagkuwan ay tanong nito.
"Yeah." Sagot ko.
 "You're not trembling anymore?"
"No."
"Just wait 'till we both reach the bed. Titiyakin kong manginginig ang buong
katawan mo." Nanunudyong sabi nito.
Namula ako sa sinabi nito. Wala na talaga akong masabi sa lalaking ito.
"Are you okay now?" Tanong ko naman dito. Kumunot ang noo nito. Hindi
naiintindihan ang ibig kong sabihin.
Napangiti ako at inihilig ang ulo ko sa balikat nito.
"Mukhang effective ang halik ko. You calmed down. Parang alam ko na ang gagawin
ko kapag galit ka." Sabi ko. I heard him chuckled.
"I'm sorry about earlier, my sweet."
Lihim akong napangiti sa itinawag nito sa akin. Nakakakilig ang mga endearments
nito.
'My sweet and baby. I liked it.'
Bigla kaming naghiwalay ni James nang makarinig ng katok mula sa labas.
Dinampian muna ako ng mabilis na halik ng binata sa labi bago tumayo at binuksan
ang pinto.
Unang bumungad si Edsel.
"Okay ka na ba?" Kaagad na tanong nito. Gusto kong matawa sa tanong nito.
Nakita ko sa likod nito ang mga Phoenix. Parang takot pumasok ang mga ito.
Nakakatawa ang mga hitsura nila.
Kapag galit si James, tiklop ang lahat.
Tumango lang ang binata. Kapagkuwan ay lumingon si Edsel sa likod nito.
"Okay na daw siya." Anito sa mga kasama. Sapat na ang sinabi nito para sabay-
sabay na magsipasukan sa loob ang lahat. Nakakatawa talaga sila.
"Oh my god!" Gulat na sabi ni Amber nang makita ang mesa ni James.
Kahit ako ay nanlaki ang mga mata. Sobrang gulo ng mesa nito! Ang mga papeles
na naroroon ay nagpakalat-kalat hanggang sa sahig. Yong laptop nito ay nasa sahig
na din. Marahil ay iyon ang narinig kong bumagsak kaninang pinaupo ako sa mesa
nito.
Nanghihingi ng tulong na tumingin ako kay James. He better explain this very
well!
"Oh! I'm sorry, may kinain kasi ako." Sabi nito habang nakatingin ng diretso sa
akin. Nanunudyo ang mga ngiti nito. Pinanlakihan ko ito ng mga mata.
"What?" Sabay-sabay na tanong ng mga Phoenix.
Tumingin ang binata sa mga ito.
"I mean, masyadong kinain ng galit ko ang katinuan ko at nagwala ako. That's
why my table is a mess. I'm sorry about that." Sabi nito at nagkibit balikat.
Nakahinga ako ng maluwag sa sinabi nito. Muling bumalik ang tingin nito sa akin
at nakangisi ito.
Pasimpleng inangat ko ang kamao at ipinakita iyon dito. Nagpailing-iling lang
ito.

"What's the plan now?" Tanong ni Edsel habang kumakagat sa

hawak nitong mansanas.
"What plan?" Balik tanong ni James.
"Hindi tayo titigilan ng Raymond na iyon hangga't hindi niya nalalaman ang
katotohanan kung sino ang kumuha kay Ms. Ramirez sa pamamahay nila." Sabad ni Rein.
"I know." Sabi ni James at naging blangko ang expression nito. "We have to be
careful from now on. Maging maingat tayong lahat sa mga galaw natin." Patuloy nito.
Malayo ang tingin nito. At alam kong nag-iisip ito.
"We can handle ourselves. Pero ang inaalala ko, si Princess." Sabi ni Edsel at
bumaling sa akin.
"What do you mean?" Nagtatakang tanong ko.
"Raymond Tan seems interested in you." Anito.
"Yeah, I know that. I saw how he looked at me. And it's creepy." Sabi ko at
nasa aktong nanginginig pa.
 Natawa lang ang mga ito.
"Kahit malaman niyang tayo ang kumuha kay Samantha Ramirez, wala pa din siyang
magagawa. Mahigpit na ang pagpapabantay ni Senator sa anak niya. Hindi na rin
nagrereklamo ang anak nito kahit madami pang bodyguards na umaaligid dito." Sabi ni
James.
"Yeah, we've been to that. Pero paano kapag totohanin niya ang banta niya na si
Princess ang magiging kapalit ni Samantha? What will you do, Phyton?" Edsel asked
again.
"I can protect myself from him." Sabad ko.
"We know that." Seryosong sabi ni Edsel. "Pero mabuti na rin yong nag-iingat.
Hindi natin alam kung ano ang binabalak ng lalaking iyon sa'yo. Interesado siya
sa'yo, I am certainly sure about that. And when he get obssessed over someone, we
all know what he's capable of."
"I won't let him do that. As long as I'm here, ni kahit isang pulgada ay
hinding-hindi ko hahayaang makalapit ang lalaking iyon kay Princess." Madilim ang
mukhang sabi ni James.
"For now, monitor him, Xander. Alamin mo ang bawat galaw niya." Utos nito sa
lalaki.
"Yes, Sir!" Mabilis na tugon ni Xander.
"At lahat kayo, be careful. Sigurado akong pinababantayan na kayo ng lalaking
iyon. He have so many connections. Lalo na sa mga police. Kaya lumapit si Senator
sa SPIC ay dahil wala siyang tiwala sa pulisya. Kayang-kaya silang pasunurin ng
Raymond na iyon."
"Copy that, Sir!" Sabay-sabay na sagot ng mga ito.
"And Clyde.." Tumingin ito kay Clyde.
"Yes, Sir?"
"Ready your bar for tonight."
"Why, sir?"
"Nag promise ako sa inyo, hindi ba? At dahil mission accomplished, we will
celebrate at your bar tonight. At extension na rin para sa welcome party ni
Princess, na una niyo ng ginawa sa mansyon namin. And don't worry about tomorrow,
you can all take your leave. Tutal ay wala naman tayong importanteng misyon sa
ngayon." Sabi nito.
Even Clyde is an agent of SPIC, he still can manage his own business. Pagmamay-
ari nito ang karamihang bar sa buong kamaynilaan. Just like how Jastin can manage
his modeling career.
"Okay, sir!" Masayang sabi ni Clyde at nag thumbs up pa.
Napangiti ako. Napahiyaw naman sa saya ang iba pa.
Si Krystal naman ay nakangiting lumapit sa akin at umupo sa tabi ko.
"Did something good happened?" She asked.
"Wala naman. Bakit?"
"Kaninang umaga ko pa napapansin, ang lagkit ng tingin ni Mr. Smith sa'yo. At
sa nakikita ko ngayon mukhang masaya siya kahit pa naging beast mode daw siya
kanina." Nanunudyo ang mga ngiti nito.
"It was just your imagination, Krys." Tanggi ko dito.
"Really, huh? Kung makatingin siya sa'yo parang gusto ka niyang kainin."
Natigilan ako sa huling sinabi nito. Palagay ko ay sinasadya nitong diinan iyon.
Krystal made a shocked expression when she saw me blushed.
"Don't tell me, kinain ka na?" Tanong nito. Nanlalaki ang mga mata nito.
Tinakpan ko ang bibig nito.
"Wag kang maingay!" Sabi ko dito at tinakpan ang bibig nito. Namumula ako sa
sobrang hiya!
Inalis nito ang mga kamay ko sa bibig nito.
"Tell me, masarap ba?" Kapagkuwan ay curious na tanong nito. Pinanlakihan ko
ito ng mga mata na ikinahalakhak nito.
Napabaling ang mga kasama namin at nagtataka ang mga matang nakatingin sa amin.
"Oh! I'm sorry! Princess just gave me a big joke. And I can't help it. Sobrang
nakakatawa kasi." Kaagad na sabi ni Krystal sa mga ito pero humahalakhak pa din.
Nagpailing-iling na lang ang mga ito. Si Jastin ay nakita kong parang na-
aamused sa tawa ni Krystal. Lihim akong napangiti.
Sa palagay ko tama ang hinala kong may gusto ito kay Krystal. Kung anuman ang
rason nito kung bakit hindi nito maamin sa dalaga at kung bakit umiiwas ito ay alam
kong maganda ang dahilan niyon. And I know that maybe someday, matutugunan ang
nararamdaman ni Krystal para sa binata.
Tinignan ko si James na seryosong nakikipag usap kay Edsel at Xander. Tinitigan
ko ito.
Ako kaya? Kailan ako mamahalin ng lalaking mahal ko?
We have already shared intimate moments. He is attracted to me, I can see that.
We are both attracted to each other. But James's not saying anything. He even don't
answer me when I asked him earlier if he is taking me seriously.
Pero katulad ng mga sinabi ko, kaya kong magsugal para sa pagmamahal ko dito.
Maybe I'll just wait for the right time, kung kailan nito sasabihin ang katagang
mahal ako nito.
Alam kong maaari akong masaktan sa ginagawa ko at maaaring masira ang
pagkakaibigan namin, but we already crossed the line. Simula ng maging intimate
kami sa isa't-isa at hinayaan kong damhin ang bawat haplos nito ay alam kong hindi
na maibabalik sa dati ang lahat.
Kaya kong maghintay para dito. At kung kinakailangan ay kaya kong ipaglaban ang
pagmamahal ko para sa binata.
Wala akong ibang mamahalin kundi ito lang.
My one and only love. James Karl Smith.

To be continued...
A/N: Inspired akong magsulat. Dahil iyon sa isang writer na sobrang idol ko.
Mention ko ba?
Wag na. Haha. Basta. I really loved her stories.😘😍
Anyways, enjoy reading!

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 14

CHAPTER 14
"TALAGA, bud? Marunong ka? Bakit hindi ko yata alam na nag-aral ka pala ng
French?" Gulat na tanong ni Clyde kay Renz. Kanina pa kasi nagyayabangan ang mga
ito tungkol sa alam nilang iba't-ibang lengguwahe.
We are now at the C-Club na pagmamay-ari ni Clyde. Isa ito sa paborito naming
tambayan at inuman. Kaninang after work ay nagkanya-kanya muna kaming umuwi at
nagsipagbihis at dito na kami nagkita-kita lahat.
Nakaupo kaming lahat sa harap ng mahabang mesa. Si James ay nakaupo sa dulo at
katabi ako.
Nasa tabi ko naman si Krystal at Amber. Si Amber ay katabi si Renz, na sinadya
ng binatang tabihan ito dahil baka daw maagaw ng iba ang babe nito. Loko talaga si
Renz. Pinagtitripan na lang lagi si Amber. Si Amber naman ay pumayag na at hindi na
nakipag argumento pa.
Kaharap ni Renz si Clyde at katabi naman ni Clyde si Jastin kaya magkaharap ito
at si Krystal.
Katabi naman ni Jastin ang magpinsang parang may mga sariling mundo. Si Xander
na kung hindi abala sa cellphone ay laptop naman ang pinagkakaabalahan nito. Hindi
yata ito mabubuhay pag hindi nito hawak ang cellphone o laptop nito. Well, he's a
nerd, kaya hindi na nakakapagtaka iyon. He's even wearing an eyeglasses, na alam
kung hindi lang basta-bastang salamin.
Si Edsel naman ay abala sa paghiwa ng mansanas nito at ginagawa iyong pulutan.
Ito rin ay parang hindi mabubuhay kapag wala itong mansanas na dala. Minsan talaga
ang weird ng magpinsang ito.
 "Oo, madami akong alam sa wikang French. Try me. Give me a words and I will
translate it." Mayabang at nakangising sabi ni Renz.
Lahat kami ay halatang interesado sa sinabi nito at natuon ang pansin naming
lahat sa lalaki. Wala kaming kaalam-alam na marunong pala itong mag French. Kahit
si Xander na abala sa harap ng laptop nito ay tumigil para pakinggan siguro si
Renz. And even Edsel. Tumigil ito sa paghiwa ng mansanas nito.
"Okay. Masubukan nga. Translate this." Sabi ni Jastin at nasa aktong nag-iisip
ng word na ipapa-translate nito kay Renz.
"Translate behind, in French." Kapagkuwan ay sabi nito.
Ngumiti si Renz at inumpisahang sagutin ang tanong ni Jastin.
"Behind in french is Le Coud." Sagot nito.
Gusto kong matawa sa sagot nito. Mukhang alam ko na kung saan papunta ang
kayabangang ito ni Renz, knowing him, puro kalokohan ang nasa utak nito.
"How about liter?" Patuloy ni Jastin. Sinasakyan nito ang kalokohan ng loko.
"Le True."
"Five?"
"Le Ma."
"Fly?"
"Le Pad."
"Confused?"
"Le Tou."
"Drugs?"
"Sha Vou."
"Goodbye?"
"Va Vou."
"Bald?"
"Cal Vou."
"Feathers?"
"Valahe Vou."
"Unclear?"
"Ma La Vou."
"Sink?"
"Lah Va Vou."

"How about no longer a virgin?"

"Oh, I know that also. Les Pag."
Napatingin kaming lahat kay Clyde na ngayon ay halos gumulong na sa kakatawa
habang nakahawak ang mga kamay sa tiyan nito. Pumapadyak-padyak pa ito sa sahig.
Walang pakialam sa mga customer nitong nakatingin dito.
Si Jastin ay pangisi-ngisi lang na napapailing. Si Xander naman ay umiiling na
ibinalik ang atensyon sa laptop nito. Si Krystal ay nakaawang ang mga labi na
parang natulala sa mga pinagsasabi ni Renz. Habang si Amber ay nahihintakutang
nakatingin lang kay Renz. And Edsel, well, tumayo ito para sana bunutin ang baril
nito pero pinigilan ito ng medyo natatawa na ring si James. Kahit ako ay natatawa
sa pinaggagawa nito.
"Malala ka na, Renz! Ang lakas ng tama mo!" Hindi makapaniwalang sabi ni Amber
dito.
"Malakas ang tama sa'yo, babe?" Hirit nito at inakbayan si Amber. Siniko ito ng
huli.
"Nakakahiya ka talagang kasama!" Ani Amber.
"Ako? Nakakahiya sa kama? Hindi no? Gusto mo subukan natin?" Patuloy nito at
hindi alintana ang masamang tingin ng dalaga.
Hinayaan ko ang mga ito at pailing-iling na ininom ko ang hawak kong baso na
may lamang beer.
Puro kalokohan talaga ito. Atleast, nag eenjoy kaming lahat ngayon. Namimiss ko
ang ganitong samahan namin. Yong puro kalokohan at tawanan lang. At sobrang proud
ako dahil naging kaibigan ko ang mga ito.
 "Don't drink too much." Bulong ni James sa akin na ikinagulat ko. Nanayo ang
mga balahibo ko nang maramdaman ang mainit na hininga nito sa tenga at leeg ko.
"I won't." Sabi ko at tumingin dito.
Nagulat pa ako nang medyo dumampi ang labi nito sa labi ko. Hindi ko matukoy
kung sinadya ba nito iyon o aksidente lang na dumampi ang labi nito sa akin dahil
sa sobrang lapit nito.
Tumikhim ako.
"You too. Don't drink too much." Sabi ko.
"I have a high alcohol tolerance, my sweet." Nakangiting sabi nito. "At ikaw ay
hindi. Madali kang malasing alam mo iyan. At alam mo kung ano ang nangyayari pag
nalalasing ka. Kaya hangga't maaari ay ayokong umiinom ka. Pinayagan lang kita
ngayon dahil nagce-celebrate tayo."
"Yeah, I know, baby." Nakita kong natigilan ito sa endearment ko dito. Sinadya
ko iyon para tudyuin ito.
"Looks like you enjoyed teasing me, too."
"So, inaamin mong tinutudyo mo din ako paminsan-minsan?" Nakataas ang kilay na
tanong ko.
Ngumiti lang ito at inilapit sa bibig nito ang hawak na baso na may lamang
whiskey. Napalunok ako habang nilalagok nito iyon. Kitang-kita ko ang pagtaas-baba
ng adam's apple nito habang umiinom ng alak nito.
'He looks so hot'
Mabilis akong napailing sa naisip ko. Pati ba naman ako ay nahawa na sa
kamanyakan nito?
'Come on, Princess! Matagal mo na siyang pinagnanasaan, remember?'
"You okay?" Untag nito sa akin.
"Huh? Of course."
"Nag-eenjoy ka ba?"
Tumango ako sa tanong nito.
"That's good." Sabi nito at ngumiti. Napatitig ako dito. Nitong mga nakaraang
araw ay palagi ko itong nakikitang nakangiti. Malayo sa dating James na halos
ipagkait ang mga ngiti nito.
"Ang guwapo mo." Sabi ko.
"What?"
"Ang guwapo mo sabi ko." Ulit ko.

"Anong sabi mo?"

"Guwapo ka sa-"
"Baby, I can hear you. Hindi mo kailangang ulit-ulitin. It's just that... God!
You turn me on, my sweet." Anito na parang nahihirapang sabihin iyon.
Tinawanan ko lang ito. Masaya ako sa kaisipang kaya ko palang gawin ang bagay
na iyon sa binata. I turned him on.
"I've turned you on? Bakit dati sinabi mong kahit maghubad pa ako sa harap mo
ay hindi ka tatayuan?" Taas ang kilay na tanong ko dito.
Akmang ibubuka nito ang bibig nito para sumagot pero pareho kaming nabigla nang
may biglang yumakap na babae mula sa likod nito.
"Hi, honey." Masayang bati nito. It's Yassi the higad.
Napangiwi ako nang makita ang suot nito. She's wearing a very short skirt na
halos makita na ang puwet nito. Sa itaas ay naka off-shoulder crop top ito na
kitang-kitang ang cleavage nito.
She's a model but why she looked like a prostitute?
Kunot ang noong tumayo si James at hinarap si Yassi.
"Anong ginagawa mo dito?" Tanong nito.
"Nakakapagtampo ka, hon. Hindi mo man lang ako tinatawagan." Sabi nito na hindi
pinansin ang tanong ng binata.
"Yassi, please, stop this. Tapos na tayo, ano ba ang hindi mo maintindihan
doon? Kaya nga hindi na kita tinatawagan. I deleted your number." James said in
frustration.
 "Pero hindi ako makakapayag, James. Akin ka lang." Galit na sabi nito at
bumaling sa akin. Nanlilisik ang mga mata nito habang nakatingin sa direksyon ko.
"Akin ka lang at walang puwedeng ibang mag may-ari sa'yo." Sabi nito sa binata
pero ang mga mata ay nasa akin na para bang sa'kin nito iyon sinasabi.
Tinaasan ko lang ito ng kilay.
"Hindi ako papayag na makipagbreak ka sa aki-" Hindi na nito naituloy ang
sasabihin nang walang sabi-sabing hinila ito ng binata papalayo sa amin.
Narinig kong napasipol si Edsel. Nang bumaling ako sa mga ito ay lahat sila ay
nakatingin sa akin.
"What?" Naiinis na tanong ko.
"That woman is stealing your man, Princess. Bakuran mo ang matagal mo ng pag-
aari." Makahulugang sabi ni Edsel. Kinunotan ko ito ng noo.
Did Edsel knew something about me and James?
"I don't like her." Sabi ni Amber at umasim ang mukha nito.
"Me too." Pagsang-ayon pa ng iba.
Napabuntong hininga ako at ilang minutong hinintay si James. Pero sampung
minuto na ang nakakalipas ay hindi pa rin bumabalik ang binata.
Alam kong kakausapin lang nito ang babaeng higad na iyon pero bakit ang tagal
yata?
Nagpalipas pa ako ng limang minuto at nang wala pa ring James na dumarating ay
tumayo na ako.
"Saan ka pupunta?" Tanong ni Krystal.
"Ahm, comfort room lang ako." Paalam ko sa lahat at hindi na hinintay na
sumagot ang mga ito at kaagad ng umalis.
Habang naglalakad ay hinahanap ng mga mata ko si James. Saan naman kaya
nagpunta ang mga iyon? Nag-usap lang naman siguro ang mga 'yon, hindi ba? Hindi ko
alam pero parang kinakabahan ako.
Dinala ako ng mga paa ko sa labas ng bar, sa parking lot ng bar ni Clyde. Medyo
madilim doon kaya napagdesisyunan kong bumalik na sa loob. Pipihit na sana ako
papasok sa loob nang may maaninag akong dalawang anino. May ilaw malapit sa mga ito
kaya nakilala ko kung sino ang mga iyon.

James and Yassi.

Parang sinaksak ang puso ko sa eksenang nakita ko. Naghahalikan ang dalawa. At
parang walang pakialam ang mga ito habang mapusok na naghahalikan sa tapat ng kotse
mismo ni James.
Wala sa sariling napahawak ako sa dibdib ko. Masakit iyon. Sobrang sakit.
Pakiramdam ko ay namamanhid ang buong katawan ko sa sobrang sakit na nararamdaman
ko.
What am I to you, James? Parausan mo lang ba ako habang wala si Yassi sa tabi
mo? Good thing I didn't give my whole self to him yet.
Pinahid ko ang mga luhang bumagsak sa magkabilang pisngi ko. Dali-dali akong
bumalik sa loob at dumiretso sa comfort room. Doon ako tahimik na umiyak at pilit
na kinakalma ang sarili ko. Tinignan ko ang sarili kong repleksyon sa malapad na
salamin na naroroon.
Binuksan ko ang gripo at naghilamos. Kailangan kong ayusin ang sarili ko. Hindi
pwedeng makita ng mga kasama ko na umiiyak ako. Lalo na si James.
Pagkatapos kong maghilamos ay kaagad akong kumuha ng tissue at pinunasan ang
buong mukha ko.
'Kaya ko 'to.'
Pilit kong pinapalakas ang loob ko. Nang makita sa salamin na okay na ang
hitsura ko ay pilit akong ngumiti.
Natigilan ako nang may pumasok sa loob. Si Yassi. So, tapos ng maghalikan ang
mga ito?
Nabigla din ito nang makita ako. At kapagkuwan ay ngumisi ito.
"So, the mang-aagaw is here." Simula nito at pinagkrus ang mga braso sa dibdib
nito.
 Hinarap ko ito at tinaasan ito ng kilay.
"Mag-iingat ka sa mga sinasabi mo at baka totohanin ko." Babala ko at blangko
ang ekspresyon na tinignan ko ito sa mga mata nito.
"Hindi ba't nagawa mo na? Inaagaw mo si James sa akin at-"
"Let me remind you that James knew me for a very long time, slut. Ikaw ilang
buwan ka pa lang ba niyang kilala?" Putol ko sa sasabihin nito. Natigilan ito at
nag-aapoy sa galit ang mga mata nito.
"How dare you?! James is mine!" Sigaw nito.
"Really? James don't even love you, slut. Katawan mo lang ang habol niya."
Nang-uuyam na sabi ko.
Nakita ko ang pagguhit ng sakit sa mga mata nito. Good for her. Hindi ako
magpapatalo sa babaeng ito. Kailangang maramdaman niya ang sakit na nararamdaman ko
ngayon.
"Oh! He love everything about me. He love my body and most especially my
performance in bed. Halos hindi ko mabilang kung ilang beses siyang sumigaw sa
sobrang sarap. At gustong-gusto kong naririnig ang masasarap na ungol niya while
I'm sucking his cock." Nakangiting sabi nito.
"And did you know? James is so hot in bed. He is wild. Hindi ka niya titigilan
hangga't hindi ka sumisigaw sa sobrang sarap. And you see this?" Sabi nito habang
ibinababa ang damit nito at ipinakita ang mga pahilom ng pasa sa dibdib at ibang
parte ng katawan nito. "I got this bruises from him a month ago. He is brutal when
it comes to bed. Kapag sarap na sarap siya sa ginagawa ko, nagkakaroon ako ng pasa.
And I loved him about that. Kung wala kang pasa, ibig sabihin hindi ka masarap."
Ikinuyom ko ang mga kamay ko sa mga naririnig ko mula dito. Pakiramdam ko ay
iniinsulto ako nito. I know that I am inexperience. Walang karanasan at inosente
pagdating sa sex. At ang mga kaya nitong ibigay kay James ay kailanman ay hindi ko
pa naiparamdam sa binata. This woman is really a slut!
"And seeing your flawless skin right now," Patuloy nito habang pinapasadahan ng
tingin ang kabuuan ko. "mukhang hindi pa kayo umabot sa kama. Well, I'm not
surprised. Hindi kayang sikmurain ni James na ikama ang babaeng tinuturing niyang
kapatid. At iniisip niya na baka hindi ka masarap. Sino ba ang masasarapan sa
babaeng walang karanasan na katulad mo?" Nang-iinsultong sabi nito.

Malakas ko itong sinampal sa kaliwang pisngi. At nang hindi

pa masiyahan ay sinampal ko pa ito sa kanang pisngi nito. Hindi ito makagalaw sa
ginawa ko at nanlalaki lang ang mga matang nakahawak ang isang kamay nito sa pisngi
nito.
"I'm saving myself for last. Para kay James. Because at the end of the day, sa
akin pa rin siya babagsak kahit gaano ka pa kasarap." Nakangiting sabi ko.
Pinatapang ko ang mukha ko sa harap nito. But deep inside me, nadudurog ako.
Nainsulto ako at pakiramdam ko ay wala akong silbi. Kailanman ay hindi pumasok sa
isip ko na manliit sa sarili ko dahil lang sa wala akong karanasan sa sex. Pero
ngayon ay sobrang nanliliit ako sa sarili ko.
Tinalikuran ko ito at bumalik na sa mesa namin. Nandoon na si James sa upuan
nito. Nakatingin ito sa akin pero hindi ko ito tinignan. Diretso lang ako sa upuan
ko at walang imik na umupo doon.
"Where have you been? Kanina ka pa daw umalis sabi ni Edsel." Bungad nito nang
makaupo ako.
"Comfort room." Tipid na sagot ko at diretsong nilagok ang laman ng baso ko.
Hindi ko ito tinitignan. Muli kong nilagyan ng beer ang baso ko at diretsong inubos
iyon.
"Shai, you okay?" Nakita ko sa gilid ng mga mata ko na nakakunot ang noo nito.
"I'm okay." Sagot ko at muli na namang nagsalin ng beer sa baso ko at ininom
iyon.
"Tama na 'yan, malalasing ka." Awat nito at inagaw ang baso mula sa akin.
Hinayaan ko ito at kinuha ang isang bote ng beer at doon na mismo ako uminom.
Diretso kong tinungga iyon hanggang sa maubos ang laman ng bote.
 "Princess, may problema ba tayo?" May diin sa boses na tanong nito.
Tinatawag na ako nito sa pangalan ko, and I know that I'm starting to annoy
him. Nagagalit na ito, pero wala akong pakialam. Mas galit ako. Galit ako sa sarili
ko. Lintik na pag-ibig na 'to!
Napansin ko ang mga kasamahan naming tumigil sa pagkukuwentuhan at tahimik na
tumingin sa amin ni James.
"I'm okay. Walang problema." Sabi ko at isa-isang tinignan ang mga ito. Pero
hindi ko pa rin tinitignan si James.
I saw Edsel smirked. Nang salubungin ko ang mga mata nito ay amusement ang
nakikita ko sa mga iyon. I just ignored him.
Muli akong kumuha ng isang bote ng beer at inubos na naman ang laman niyon.
Napapikit ako ng konti. Medyo nakakaramdam na ako ng hilo. But I need this. I want
to get drunk. Para mawala ang sakit na nararamdaman ko. Kahit panandalian lang, I
badly need this.
Wala sa sariling kinuha ko ang bote ng whiskey ni James at tinungga iyon.
"Princess!" Sigaw ni James at inagaw ang bote ng whiskey nito mula sa akin.
Tinignan ko ito.
"Stop it, will you?!" He gritted his teeth.
"S-Sinisigawan mo ako." Mapakla akong tumawa.
"Lasing ka na."
"No, I'm not!" Sigaw ko dito. Natigilan ito at hindi makapaniwalang tumingin sa
akin.
"Ano ba ang nangyayari sa'yo?" Madilim ang mukhang tanong nito.
I didn't answer him. Pilit kong inaagaw dito ang hawak nitong whiskey pero
nilalayo nito iyon sa akin.
"I think we should go home." Marahas itong nagbuga ng hangin.
Tumayo ito at hinubad ang suot nitong leather jacket at isinuot nito iyon sa
akin.
"Get up." Utos nito.
Umiling ako.
"No! I still want to drink mor-"
"Get up now, Princess Shaina!" Sigaw nito. Natigilan ako sa sigaw nito at wala
sa sariling tumayo mula sa pagkakaupo ko.
Muntik pa akong matumba dahil sa pagkahilong nararamdaman ko kung hindi pa ako
maagap na hinawakan ng binata.
Narinig ko ang pagbuntong hininga nito.
"We should go, first." Baling nito sa mga kasamahan namin. Nilabas nito ang
wallet at may kinuhang card mula sa loob niyon at inabot iyon kay Edsel. "Order
what you want, it's on me." Sabi nito at tumango lang ang mga ito.
I waved goodbye to them. Nginitian lang ako ng mga ito. Kaagad akong inakay ni
James palabas ng club. Nang makarating sa parking lot ay inalis ko ang mga kamay
nitong nakahawak sa akin.
"I can handle myself." Sabi ko at nag-umpisang maglakad papunta sa kotse nito.
Pero hindi pa man ako nakadalawang hakbang ay naramdaman ko na ang pag-angat ko
sa ere. I looked up at James. Binubuhat ako nito at seryosong-seryoso ang mukha
nito habang naglalakad.
Nang makarating sa kotse nito ay kaagad nitong binuksan ang pinto ng
passenger's seat gamit ang isang kamay nito. Pinaupo ako nito doon at inayos ang
seatbelt ko. Nang matapos ito ay kaagad nitong isinara ang pinto ng kotse at umikot
papuntang driver's seat.
Nang maikabit ang sarili nitong seatbelt ay kaagad nitong pinatakbo ang kotse.
Pareho kaming walang imik habang nasa biyahe.
"If we have a problem, pag-usapan natin, please." Untag nito sa akin.
Hindi ako umimik at nanatiling nakatingin ang mga mata ko sa harap.
"Shai, ano ba? Talk to me." Patuloy nito at bahagyang tumingin sa akin pero
bumalik din kaagad ang tingin nito sa kalsada.
James is very careful when it comes to driving. Lalo na kapag ako ang sakay
nito.
"Shai.." Tawag nito sa akin pero hindi pa rin ako umiimik.
 "Ano bang problema? May ginawa ba ako? May ikinagagalit ka sa-"
"Just shut up and drive, James. At wag mo akong kakausapin." Sabi ko at
bahagyang sumandal sa headboard ng upuan ng kotse nito at tumingala.
Hindi na ito umimik at tahimik na nag drive. Tinakpan ko ng braso ko ang mga
mata ko nang mag-uumpisang bumagsak ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan.
Ganito ba talaga kasakit kapag nagmamahal? Bakit kailangang mangyari ito?
Nagmamahal lang naman ako pero bakit parang hindi umaayon ang lahat sa paraang
gusto ko? Bakit hindi ako kayang mahalin ni James? Kapatid lang ba talaga ang
turing nito sa akin?
Sinasabi kong maghihintay ako hanggang sa sabihin nitong mahal din ako nito.
Pero hanggang kailan?
At hanggang kailan ko ba kayang itago itong nararamdaman ko para sa binata?
Pakiramdam ko ay sasabog na ako.
Mariin akong pumikit at mahinang humihikbi.
Alam kong naririnig ako ni James pero hinayaan lang ako nito at hindi ito
nagsalita. Narinig ko ang malakas na pagbuntong hininga nito.
And I'm thankful, dahil hinahayaan lang ako nitong umiyak. Dahil kung sakaling
magsalita pa ito ay baka hindi ko mapigilan ang sarili ko at may masabi akong hindi
dapat.

To be continued...
A/N: Last na talaga 'to. Need to sleep na. Hehe.
Princess is heartbroken. Hayyy.
Enjoy reading!

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 15

CHAPTER 15
WARNING: RATED SSPG.
"SHAI, let's talk." Tinignan ko si James nang hawakan ako nito sa braso at
pinipigilan ako nitong pumasok sa loob ng kuwarto ng condominium nito.
Kaninang nasa biyahe kami ay hindi ko ito kinikibo kaya nanatili lang itong
tahimik hanggang sa makarating kami sa condo nito.
Kahit na nahihilo dahil sa alak na nainom ko ay pilit kong inalis ang mga kamay
nitong nakahawak sa braso ko.
"Please. Not now, James. I'm okay, don't worry." Malamig ang boses na sabi ko
dito.
"Shai, wag ka namang ganyan. How can I stay still? Umiiyak ka kanina and I
don't even know why you're crying. Ni ayaw mo akong kausapin. Ano ba ang
nangyayari?" Hirap na hirap ang boses na sabi nito. Marahil ay nagugulan ito dahil
sa inaakto ko.
"James, wala ito. I'm okay." Sabi ko at akmang tatalikuran ito pero muli ako
nitong pinigilan.
"You're not okay, I can see that. Mag-usap tayo. Please, Shai. Ayokong ganito
ka. Ayaw mo akong kausapin at ang lamig ng pakikitungo mo sa'kin. Nababaliw ako sa
kakaisip kung ano ba ang problema mo." Nakikiusap ang mga mata nito.
Malakas akong napabuntong hininga at sinalubong ang mga tingin nito.
"Saan kayo pumunta ni Yassi kanina?" Diretsong tanong ko. Nakita kong natigilan
ito. Titignan ko kung magsasabi ito ng totoo. Gusto nitong kausapin ko ito, then
fine.
Bahagyang kumunot ang noo nito sa tanong ko.
"I brought her at the parking lot. Nag-usap lang kami at-"
"Really? Nag-usap lang kayo?"
"Shai, bakit mo ba tinatanong 'yan?" Naiirita na ito.
 "I just want to know kung anong ginawa niyo."
"Nag-usap lang kaming dalawa at wala ng iba pa." He said in frustration.
Mapakla akong tumawa. Hindi ito nagsasabi ng totoo!
Ganoon ba talaga kasarap ang babaeng iyon para sa lalaking ito na ayaw nitong
sabihin kung anong pinaggagawa ng mga ito sa parking lot kanina? Sobrang nag enjoy
ba ito? Gaano ba kasarap ang babaeng iyon para kay James?
"I saw you two." Kapagkuwan ay sabi ko. Nakita kong natigilan ito.
"Naghahalikan kayong dalawa. Kung wala lang siguro kayong dalawa sa parking lot
na 'yon, sigurado you're fucking her so hard right now, right? Or did you fucked
her already? What do you call that? A quickie?" He gritted his teeth for what I've
said.
"Tell me. Is she amazing? In bed? Does she pleasure you that much? Oh! Sinabi
pala niya sa akin kung gaano siyang nag-eenjoy na pakinggan ang mga ungol mo
habang," Sarkastikong sabi ko at ibinaba ko ang tingin ko sa pagitan ng mga hita
nito. "sinusubo ka niya." Patuloy ko at muling ibinalik ang tingin ko sa mga mata
nito.
"Be careful with your words, woman." May diin sa bawat salita nito at madilim
ang mukha nito.
Muli akong tumawa ng mapakla.
"You left our table without saying anything. Ganoon ka ba ka-atat kanina para
masolo mo ang babaeng iyon?"
"Stop that, Princess." May babala sa boses nito. Nananatiling madilim ang mukha
nito.
Pero hindi ako nito mapipigilan.
"I'm sorry. I'm just your innocent and inexperience bestfriend who don't even
know how to pleasure you. Hindi ako katulad ng Yassi mo na kaya kang paligayahin sa
kahit na anong paraan. Sino ba naman ako sa buhay mo, di'ba? Isa lang akong
kaibigan mo na tinuturing mong kapatid at wala man lang akong kaepe-epekto sa buong
pagkatao mo." Hindi ko maitago ang sakit na alam kong bumabalatay ngayon sa mga
mata ko.

Lalo pa at paulit-ulit na bumabalik sa isip ko ang sinabi

ng babaeng iyon kanina. Hindi ko maitangging nasasaktan ako sa mga sinabi nito.
'Hindi kayang sikmurain ni James na ikama ang babaeng tinuturing niyang
kapatid. At iniisip niya na baka hindi ka masarap. Sino ba ang masasarapan sa
babaeng walang karanasan na katulad mo?'
'Hindi kayang sikmurain ni James na ikama ang babaeng tinuturing niyang
kapatid. At iniisip niya na baka hindi ka masarap. Sino ba ang masasarapan sa
babaeng walang karanasan na katulad mo?'
'Hindi kayang sikmurain ni James na ikama ang babaeng tinuturing niyang
kapatid. At iniisip niya na baka hindi ka masarap. Sino ba ang masasarapan sa
babaeng walang karanasan na katulad mo?'
Nagpupuyos sa sobrang inis ang kalooban ko at nanliliit ako sa sarili ko.
"At alam mo kung ano ang nasa isip ko ngayon? I wish I'm not a virgin. I wish I
have so many experience in sex with so many men, para alam ko kung paano kita
mapapaligaya. And I think," Pinipigilan kong tumulo ang mga luha ko. Sobra akong
nanliliit sa sarili ko. "I should find a man who is willing to teach me and have
sex with him and-"
Hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang marahas ako nitong hawakan sa braso
at hinila ako papasok sa kuwarto nito. Nang maisara nito ang pinto ay napangiwi ako
sa sakit ng malakas nitong isinandal ang likod ko sa malamig na pader ng kuwarto
nito. At ang pagkahilong naramdaman ko kanina ay parang bula na biglang nawala.
Galit ang nakikita ko sa mga mata nito. Why is he mad? Ako dapat ang nagagalit
at hindi ito!
Nanlaki ang mga mata ko sa gulat nang malakas nitong pinunit ang suot kong
damit at hinagis iyon sa sahig.
"J-James! W-What are you doing?!" Hindi ko mapigilang mautal sa sobrang
pagkabigla sa ginawa nito. Natatakot ako sa nakikita kong galit sa mga mata nito.
Hindi ito sumagot at hinawakan ang kamay ko at iginiya iyon papunta sa ilalim,
sa pagitan ng mga hita nito. Pinahawak nito iyon sa akin kahit pa nahaharangan iyon
ng pantalon nito. Naramdaman ko ang naninigas na pagkalalaki nito. Oh, hell! I'm
turned on because of that! Naramdaman ko ang pagkabasa ng pagkababae dahil lang sa
simpleng pagsagi ng kamay ko sa pagkalalaki nito!
"Now tell me! Ngayon mo sabihin sa akin na wala kang epekto sa buong pagkatao
ko." His voice is deep and dangerous and it makes me shiver.
May namumuong munting kiliti mula sa loob ko pababa sa puson ko dahil sa ginawa
nito. My God! Anong ginagawa ng lalaking ito sa akin? Ang mga hawak nito ay
nagdudulot ng init sa buong katawan ko! I shouldn't feel this now!
"And you want to have sex with other men? Do you think I'll allow you to do
that? Bullshit!" Sigaw nito at mas lalo nitong diniinan ang pagkakahawak sa braso
ko.
"James, you're hurting me." Usal ko at pilit na kumakawala dito. Pero wala
akong laban. Malakas ang lalaking ito.
Binitawan nito ang kamay kong ipinatong nito sa pagkalalaki nito at napasinghap
ako ng walang pag-aalinlangan na hinubad nito ang suot kong bra.
When he can't unhook my bra, he impatienly tear it apart. God! Anong binabalak
ng lalaking ito? Ni hindi ko matakpan ang dibdib ko na ngayon ay malaya nitong
tinititigan.
"J-James ano bang-"
"I'll punish you. I don't like everything that you've said. And I'm so mad
right now, Princess Shaina. You have no idea how mad I am." May diin sa bawat
salita nito habang nakatingin sa mga dibdib ko.
"Why? Hindi ba totoo? Yassi is amazing in bed, I can see that. Ako? I'm
nothing! Tell me, James. Habang kinakain mo ako doon sa loob ng opisina mo, did you
even enjoyed it? I'm boring and don't know anything. And I'm not good in-"

"You better stop that bullshit, Princess! Stop it! Bago mo

pagsisisihan ang mga gagawin ko sa'yo ngayon!" Putol nito sa mga sasabihin ko.
Nagtatagis ang mga bagang nito habang diretsong nakatingin sa mga mata ko.
Pero hindi ako titigil hangga't hindi ko nasasabi lahat sa lalaking ito.
Nakipagtitigan ako dito.
"Yassi told me that I'm not good in bed. Hindi ako masarap at-"
Muling naputol ang sasabihin ko nang marahas nitong sinakop ang mga labi ko at
buong alab ako nitong hinalikan. His kiss is not gentle. It's hard and rough like
he is punishing me. But I'm really crazy, right? Kahit nasasaktan ako sa klase ng
paghalik nito ay tinugon ko pa rin iyon ng buong puso.
Naramdaman ko ang pagpulupot ng mga kamay nito sa bewang ko at mas idiniin ang
katawan nito sa katawan ko. I can feel his hard erection. Tumutusok iyon sa puson
ko.
Hindi ito tumitigil sa paghalik sa mga labi ko at mas naging mapangahas at
mapusok iyon. I can taste my blood on my lips. Sobrang sakit ng mga labi ko sa
paraan ng paghalik nito sa'kin.
I should stop him. He is hurting me!
'He loves everything about me. He loves my body and most especially my
performance in bed. Halos hindi ko mabilang kung ilang beses siyang sumigaw sa
sobrang sarap. At gustong-gusto kong naririnig ang masasarap na ungol niya while
I'm sucking his cock.'
'And did you know? James is so hot in bed. He is wild. Hindi ka niya titigilan
hangga't hindi ka sumisigaw sa sobrang sarap.'
'Hindi kayang sikmurain ni James na ikama ang babaeng tinuturing niyang
kapatid. At iniisip niya na baka hindi ka masarap. Sino ba ang masasarapan sa
babaeng walang karanasan na katulad mo?'
Ang mga sinabing iyon ni Yassi ay unti-unting bumabalik sa isip ko dahilan para
hindi ko gawin ang nasa isip ko. Tonight, I will proved her wrong.
 It's not only to proved her wrong. I want this. I want him. Papatunayan ko dito
na ako lang dapat ang babaeng nararapat para dito at wala ng iba. Not even that
Yassi.
Ikinapit ko ang mga kamay ko sa leeg nito at nilalabanan ang mapangparusang
halik nito.
"You've responded. I'm punishing you right now, you're not mad at that?" He
said between our kisses.
"I'm not." Tugon ko.
"You're really okay with this?"
"Hmm-mm."
"You sure? I might never stop."
"Just go on."
"Tell me to stop, Shai." His voice is gentle now. Sandali itong tumigil at
tinitigan ako. "Please, tell me to stop. Habang kaya ko pang kontrolin ang sarili
ko."
"You don't want me?" I asked. Hurt written all over my face. Si Yassi lang ba
ang gusto nito sa kama?
"Hell, yes! God knows how much I badly want you, Shai." Kaagad na sabi nito.
Lihim akong nasiyahan sa mga sinabi nito.
"May epekto ako sa'yo? I can make you hard, right? I'm not useless, right? I
maybe not good in bed but-"
"Whatever Yassi told you, you better ignore it. She's nothing." Sansala nito.
"But James-"
"Are you jealous? With Yassi?" He asked frowning.
"Yeah, I'm jealous like hell." Wala sa sariling sagot ko. Huli na nang
marealize ko iyon. Nakita ko ang pagtaas ng sulok ng mga labi ng binata.
"That's a first."

"What?"
"It's a first time that you get jealous over my girlfriends. Did you know that
I've been waiting for that? For you to get jealous?"
Naguguluhan ako sa mga sinasabi nito. Hindi ko iyon maintindihan. But I just
ignored it.
"I don't like her and-"
"She's nothing to me, Shai. Believe me."
Tinignan ko itong mabuti. Inaarok ang mga mata nito. And he seems sincere.
"Prove it to me, then." I challenged him.
"What do you want me to do?"
"Prove me that I am better than her."
"Shai, you are much better than her." Sabi nito at hinaplos ang pisngi ko.
Bumaba ang tingin ko sa mga labi nito at siniil iyon ng halik. He groaned and
he immediately responded.
"We should stop, Shai." He said again between our kisses.
"I don't want you to stop.Take me, James." I want him now. I want to feel him.
Gusto kong iparamdam dito kung gaano ko ito kamahal. I want to pleasure him.
Bumaba ang mga kamay ko sa suot nitong pantalon. Inalis ko ang belt bito at
binuksan ko ang zipper niyon. Nang maramdaman nito na nahihirapan ako ay ito na
mismo ang nagbaba ng pantalon nito hanggang sa boxer shorts na lang nito ang
natitira.
Sandali kong pinaghiwalay ang mga labi namin at sunod kong ginawa ay hinubad ko
ang suot nitong damit. Nakipagtitigan ako dito. He's looking at me with so much
desire in his eyes.
Good. Very good. I liked the way he is looking at me right now. Full of desire.
Pinaglandas ko ang mga daliri ko sa leeg nito pababa sa matitipunong dibdib
nito hanggang sa abs nito. Gustong-gusto ko ang katawan nito. He's so lean and
hard. Mahina itong napaungol nang umabot ang kamay ko sa puson nito.
"Stop that, Shai."
 "Why?"
"You make me horny." His voice like he's in great pain.
"Why do you want me to stop?" I asked again.
"I don't want to hurt you once I start to make love to you right now, baby.
Baka hindi mo kakayanin." Nakikiusap ang mga mata nito. Diretso ko itong tinignan
sa mga mata.
"Why is that?"
"I-I... Ahm, I have this attitude that.." Hindi nito matuloy ang sasabihin
nito.
I think I know what he's trying to say.
"It's okay. Hindi mo kailangang pigilan ang sarili mo. You can hurt me." I
said.
Sandali itong natigilan.
"How did you-"
"Yassi told me earlier. You have this kind of brutality when it comes to sex.
You even gave her bruises." Sansala ko sa sasabihin nito.
Dumilim ang mukha nito.
"Will you stop talking about her?" He's annoyed.
Tumango ako.
"You want this to stop. You really don't want to make love to me? I am that bad
in-"
Napaigtad ako nang bigla nitong hinawakan ang suot kong denim shorts at walang
kahirap-hirap na nahubad nito iyon at bumagsak iyon sa sahig. Napaungol ako nang
pumasok ang isang kamay nito sa loob ng panty ko. Dinama nito ang pagkababae ko.
"You're ready for me, baby. God! You're so wet." His voice is full of desire
and needs.
"Only for you." Nang-aakit na sabi ko at binasa ng dila ang ibabang labi ko.

Ngumiti ito at inilapit ang mukha sa leeg ko.

"I really loved your smell, baby." Sabi nito at pinaglandas ang mainit na dila
nito sa leeg ko. Nanayo ang mga balahibo ko nang gawin nito iyon.
"Oh, James!" Napaungol ako nang mag-umpisang gumalaw ang mga daliri nito sa
kaselanan ko. Ipinasok nito ang isang daliri sa loob ko.
"You like that?" His voice is husky.
"Oh, yes! I like it baby." Parang nababaliw na sagot ko lalo na nang umpisahan
nitong ilabas-pasok ang daliri nito sa loob ko. Hindi pa ito nasiyahan at ipinasok
pa ang isang daliri nito sa loob ko. Mahigpit akong napakapit sa leeg nito nang
makaramdam ng konting kirot. Pero mas nangingibabaw ang munting sarap na dulot
niyon.
Napasigaw ako nang mabilis nitong ilabas-pasok ang dalawang daliri nito sa loob
ko.
"Yes, like that, baby. Just scream. I loved it." Sabi nito at mas lalong
binilisan ang paglabas pasok ng mga daliri nito sa loob ng pagkababae ko.
"James! Oh God!" Mas lalo akong napasigaw ng malakas sa ginagawa nito lalo na
nang paglaruan ng isa pa nitong daliri ang pagkababae ko habang ang mga bibig nito
ay sinusubo ang magkabilang nipples ko. Napapaliyad ako sa ginagawa nito.
"James! Oh, baby! You're so good!" Sigaw ko at ramdam ang panginginig ng mga
tuhod ko sa ginagawa nito.
Sandali itong tumigil sa ginagawa sa pagkababae ko at napasinghap ako ng
malakas ng puninitin nito ang suot kong panty gamit ang isang kamay nito. This man!
"Gusto mo talagang sinisira ang mga suot ko?" Hindi ko mapigilang itanong.
He just chuckled and shrugged his shoulders.
"It's getting on my way." Anito at walang sabi-sabing inilabas-pasok ulit ang
dalawang daliri nito sa loob ko. Ang mga labi nito ay pinagsasawaan ang dibdib ko.
Hindi ko mapigilang kagatin ang balikat nito sa sobrang sarap ng ginagawa nito.
"Ohhh, God! James!" I am shaking. Ramdam ko ang nalalapit na pag orgasmo ko.
And then after three thrust of his fingers inside me, I felt my orgasm.
 It feels so good!
Inalis ko ang pagkakapulupot ng mga braso ko sa leeg nito at kaagad na inalis
ang mga daliri nito sa loob ko.
"My turn, baby." I said at hinawakan ko ang suot nitong boxer shorts. Walang
kahirap-hirap na nahubad ko iyon at bumagsak iyon sa sahig.
Napalunok ako nang makita ang alaga nito. It's so big and long and so hard!
"Y-You're so big!" Hindi ko mapigilang sabihin.
Mahina itong tumawa.
"You've seen it before, baby." He is teasing me.
"Yeah, I've seen it before. Madalas tayong magkasamang maligo noong mga bata pa
tayo. Bata ka pa lang malaki na 'yang ano mo. But I never thought that it will that
big and.." Hindi ko matapos-tapos ang sasabihin ko. Ramdam ko ang pag-init ng buong
mukha ko.
Mahina lang itong tumatawa sa tinuran ko.
"I want to taste you." Napatigil ito sa pagtawa sa sinabi ko.
"What?"
"Let me taste you." Ulit ko.
"Baby, if you're doing this because of Yassi, please just-"
Hindi na nito natuloy ang sasabihin nang lumuhod ako sa harapan nito at
hinawakan ng isang kamay ko ang pagkalalaki nito.
"Shit, baby!" He cursed.

Sandali kong tinitigan ang malaki at mahabang pagkalalaki

nito. Muli akong napalunok. Can I do this? He's so long and big! It will be my
first time doing this.
"Baby, you don't have to do this." James said. Umangat ako ng tingin dito at
nginitian ito. Muli kong tinapunan ng tingin ang nasa pagitan ng mga hita nito.
Malakas itong napamura nang isinubo ko ang pagkalalaki nito. Halos kalahati
lang ng pagkalalaki nito ang nagkasya sa loob ng bibig ko. Pero mas isinagad ko
iyon. Naduduwal ako sa pagsubo ko dito but I can endure it. Mas gusto ko ang
kaligayahang naidudulot sa akin kapag naririnig ko ang munting ungol nito.
Iniluwa ko ang pagkalalaki nito at muling umangat ang tingin ko dito.
Hinahalik-halikan ko ang ulo ng pagkakalalaki nito.
I don't know if I'm doing the right thing. Napapanood ko lang ito sa mga erotic
movies at nababasa sa mga libro.
"Am I doing the right thing?" Inosenteng tanong ko.
"Yes, baby." Kaagad na tugon nito. Lust written all over his face. It's full of
desire and emotions.
I licked and sucked him. Pinaglandas ko ang mga dila ko sa kahabaan nito down
to his balls.
"Shit! Damn it, baby! I like that!" He moaned.
Mas lalo akong ginanahan sa mga sinabi nito. Muli kong ipinasok sa loob ng
bibig ko ang kahabaan nito at inumpisahang ilabas pasok iyon sa bibig ko. Mas
lalong naging malakas ang mga ungol nito.
Hinawakan nito ang buhok ko at itinaas iyon. Mas binilisan ko ang paglabas-
pasok ng kahabaan nito sa loob ng bibig ko. Malakas itong umungol at sinabunutan
ako. Masakit iyon, but still, I ignored it.
"Make it faster, baby." He demanded. Gumalaw ang balakang nito para igiya ako
sa paraang gusto nito kung paanong mas bibilisan ang paglabas pasok ng pagkakalaki
nito sa loob ng bibig ko.
"Shit! Shit! Shit!" Sunud-sunod itong nagmura at mas lalong diniinan ang
pagkakahawak nito sa buhok ko. Narinig ko ang malakas na pagsuntok nito sa pader.
Kusa nitong itinanggal ang pagkalalaki nito sa loob ng bibig ko. Hinawakan nito
ang magkabilang balikat ko at tinulungan akong tumayo mula sa pagkakaluhod ko.
"You don't like it?"
"I like it like hell, baby. I'm coming. And I don't want to cum yet. Marami pa
akong gustong gawin sa'yo." Sagot nito at hinawakan ang baba ko at masuyong
hinalikan ang mga labi ko. Pinangko ako nito papunta sa kama nito at pinahiga ako
doon. Kaagad ako nitong kinabubuwan.
"James..."
"Yes, baby?" Tugon nito habang hinahalikan ako sa noo papunta sa ilong ko
hanggang sa mga labi ko.
I can feel his erection on my tummy. Mas lalong nag-iinit ang buo kong katawan
dahil doon.
I want to say I love you to him. But I just can't. Natatakot ako na kapag
sinabi kong mahal ko ito ay lalayuan ako nito. Natatakot ako.
Sa halip na sagutin ito ay mapusok kong sinakop ang mga labi nito. Hinalikan ko
ito ng buong pagmamahal. Tonight, I will give my everything to him. Body and soul.
I heard him moaned. His moan for me. We kissed torridly. Walang pakialam kahit
halos maubusan na kami ng hininga sa paghahalikan naming iyon. Naramdaman ko ang
unti-unting paggapang ng isang kamay nito sa iba't-ibang parte ng katawan ko habang
hinahalikan ako nito sa mga labi.
Napaliyad ako ng umabot ang kamay nito sa pagkababae ko. Bahagya nitong ibinuka
ang hita ko at nilalaro nito ang basang-basa kong pagkababae. Iniwan nito ang mga
labi ko at gumapang iyon sa leeg ko patungo sa malulusog na dibdib ko. Impit akong
napaungol nang isubo nito sa loob ng bibig nito ang isa sa mga nipples ko.

"James!" I moaned. Napakasarap ng ginagawa nito sa'kin.

Lalo na nang mas lalo nitong binibilisan ang paglalaro sa kaselanan ko at ang mga
labi nito ay walang tigil sa pagsubo sa magkabilang nipples ko.
Pagkatapos nitong pagsawaan ang malulusog kong dibdib ay bumaba ang mga labi
nito sa tiyan ko, papunta sa puson ko. At mahigpit na napahawak ang mga kamay ko sa
bedsheet ng kama ng dumapo ang mga labi nito sa pagkababae ko.
"Oh, God! James!" Napaungol ako ng malakas ng dilaan nito ang kaselanan ko.
Shit! His tounge can really make me insane!
"Ahhhh! James! Please!" I moaned in pleasure. Sobrang sarap ng ginagawa nito
sa'kin lalo na ng mas mabilis na dinidilaan nito ang pagkakababae ko. Sinisipsip
nito iyon at hindi pa nasiyahan ay ipinasok nito ang isang daliri sa loob ko
dahilan para mapasigaw ako sa sobrang sarap.
"Oh, God! Malapit na ako, James!" I screamed. Ramdam na ramdam ko ang namumuo
ng kung ano sa loob ko at malapit ng lumabas iyon. Dahil sa sinabi ko ay mas lalo
nitong sinipsip ang pagkababae ko at binilisan ng paglabas pasok ng isang daliri
nito sa loob ko.
"Ahhh! Ohhh, James! James!" Halos mapaos ako sa kakasigaw at nanginginig ang
mga hita ko sa sobrang sarap ng ginagawa nito. Patuloy lang ito sa ginagawa na para
bang uhaw na uhaw ito habang sinisipsip ang pagkababae ko.
Ramdam ko, malapit na akong labasan. Malapit na malapit na.
"Ahhhhhhhh!" Mahabang sigaw ko at mas lalong napahigpit ang hawak ko sa
bedsheet nang maramdaman ang pagsabog ng pangalawang orgasmo ko. Shit! This is
heaven! And I never thought that James can make me feel like this. Nanginginig ang
mga tuhod ko.
Naramdaman ko ang paggalaw ni James at pumatong ito sa katawan ko. Ramdam ko pa
rin ang matigas at mahabang sandata nito.
"You really taste so good, baby. And your scream... God! It's like music to my
ears." Punong-puno ng pagnanasa na bulong ng binata sa tenga ko. Hinalik-halikan
nito iyon.
Muling gumapang ang mga kamay nito at ibinuka ang mga hita ko.
"Ready for me, baby." Sabi nito at naramdaman ko ang pagtusok ng kahabaan nito
sa bukana ng pagkababae ko. Napalunok ako. Makakaya ko kaya ito? He's so big and
long and...
"I'll be gentle, baby. I promise." James said. Marahil ay nakita nito ang
pangangamba na nakaguhit sa mukha ko. Diretso itong nakatingin sa mga mata ko.
Tumango ako at nginitian ito.
"Fill me, baby. I want you inside me." I said.
 "My pleasure, baby. My pleasure." Sabi nito at inumpisahang ipasok ang
pagkalalaki nito sa loob ko. Bumaon ang matalim kong kuko sa likod nito nang
maramdaman ang kirot na iyon mula sa loob ko. Para iyong pinunit sa sobrang sakit.
Pakiramdam ko ay nahati ang katawan ko.
"James!" I screamed in pain. I know that it hurts. But I never thought that it
would be so painful like this. Is it because James is big? Hindi ko mapigilan ang
pagtulo ng isang butil ng luha sa pisngi ko.
James kissed me on my lips. And he dried my tears on my cheeks using his lips.
Hindi ito gumagalaw sa ibabaw ko. At kapagkuwan ay hinuli nito ng tingin ang mga
mata ko.
"I'm sorry, baby." Puno ng pag-aalala ang mga mata nito. "I'll help you ease
the pain. It will be gone soon, okay? Trust me." Malambing na sabi nito.
Of course, I trust this man. And I really loved him. Tumango ako sa sinabi
nito. At mariin akong napapikit nang mag-umpisa itong gumalaw sa ibabaw ko. I can
feel the pain. Dahan-dahan ang paggalaw ng pagkalalaki nito sa loob ko. He's so
gentle. At paunti-unti, ang sakit nararamdaman ko ay napalitan ng kakaibang sarap.

"Oh, James!" Sigaw ko. Hindi iyon dahil sa sakit kundi

dahil sa sarap na nararamdaman ko.
Humigpit ang pagkakayakap ko dito nang paunti-unti ay bumibilis ang pag-ulos
nito sa loob ko.
"James! Oh, God! It feels so good!" Hindi ko mapigilang isigaw iyon.
"Yeah?" James murmured at mas lalong binilisan ang pag-ulos nito sa loob ko.
Ang mga mata nito ay puno ng pagnanasa at hindi humihiwalay ng tingin sa akin na
para bang minimemorya nito ang bawat eskpresyon ko.
"You like that, baby?" His voice is husky.
Wala sa sariling tumango ako habang nakikipagtitigan dito. Hinawakan nito ang
magkabilang kamay ko at itinaas iyon sa ulunan ko. Mahigpit nitong pinagsiklop ang
mga kamay namin.
Patuloy ito sa mabilis na pag-ulos sa loob ko at bumaba ang mukha nito sa
dibdib ko at isinubo ang isang utong niyon sa loob ng bibig nito. Napasinghap ako
sa hangin ng kagatin nito iyon. Masakit iyon pero wala akong pakialam.
"Fuck, baby!" Sigaw nito at mas ang isang nipple ko naman ang isinubo nito at
kinagat nito iyon. Mas lalong bumibilis ang pagkakaulos ng kahabaan nito sa loob ng
pagkababae ko.
Ang mga labi nito ay umakyat sa leeg ko at sinipsip nito iyon.
"Baby! Fuck!" He moaned.
Ang mga kamay nito na nakahawak sa mga kamay ko ay bumaba pulsuhan ko patungo
sa mga braso ko at mahigpit nitong hinahawakan iyon habang mabilis na umuulos sa
loob ko. Napapikit ako ng mariin nang maramdaman na nasasaktan ako sa mahigpit na
hawak nito. At alam ko, bukas na bukas din ay mag-iiwan iyon ng pasa.
"Fuck! Fuck! Fuck!" James saying that dirty words didn't lessen my needs for
him. It turned me on.
"Fuck, baby! You're so tight! Ang sarap mo!" Patuloy nito at mas lalong
bumabaon ang kahabaan nito sa loob ko. He's really so big. Pakiramdam ko ay punong-
puno ang pagkababae ko dahil sa pagkalalaki nito. At ang kahabaan nito na nakabaon
sa loob ko ay sobrang masarap sa pakiramdam.
"Ohhhhh, James!" Ungol ko nang maramdaman na malapit na naman akong labasan.
James bend his head again and sucked my nipples. Walang sawang sinisipsip nito
ang malulusog na dibdib ko. Nakakakiliti at masakit ang pagkakasipsip nito sa
dibdib ko but then again, I ignored it.
Muli nitong hinawakan ang mga kamay ko at pinagsiklop ang mga kamay namin.
"You're so fucking good, baby. Hinding-hindi ako magsasawang angkinin ka." Puno
ng pagnanasa ang boses nito at hindi inaalis ang tingin sa akin habang pabilis ng
pabilis ang pag-ulos nito sa loob ko.
"You too, baby. Ang sarap mo. And I like your dirty words. It turns me on."
Pag-amin ko dito na ikingiti nito.
 "Yeah? So, let me fuck you hard and rough, then." Paos ang boses na sabi nito
at punong-puno ng pagnanasa ang mga mata nito.
"What kind of- Ohhhh!" Napaungol ako nang hinawakan nito ang balakang ko at mas
lalong ibinaon ang kahabaan nito sa loob ko. Mas mabilis pa ang ang paglabas-pasok
ng pagkalalaki nito sa loob ko. He's really fucking me so hard and rough!
Mas lalo pa nitong ibinaon sa loob ko ang pagkalalaki nito dahilan para
mapasigaw ako ng malakas.
"I'm cuming, James!" Sigaw ko at iginalaw ang balakang ko para salubungin ang
bawat ulos nito.
"Me too. Me too, baby." Hinihingal na sabi nito at mapusok akong siniil ng
halik sa mga labi.
Halos tumirik ang mga mata ko sa sobrang sarap na pinapalasap ni James sa akin.
Malapit na malapit na ako. Konti na lang. And then, after a few thrust, I orgasm
for the third time.
"Shit!" I cursed. Nanginginig ang buong katawan ko sa sobrang sarap.
Si James ay patuloy sa pag-ulos at mas ibinaon pa ang kahabaan nito sa loob ko.
"Fuck! Shit! Oh, fuck! I'm cuming, baby!" He moaned and he gave her a very long
thrust, and the next thing she knew, pinuno nito ng katas nito ang sinapupunan ko.
Sobrang init niyon sa pakiramdam.
Ibinaon nito ang mukha nito sa leeg ko habang hindi inaalis ang kahabaan nito
sa loob ko at sinipsip nito ulit ang leeg ko. He sucked my neck so hard that it
hurts. And I just smiled. Ganito ba talaga ka wild ang lalaking ito? O mas sobra
pa? I can't say, but I can feel that he is holding back himself to hurt me more.
Patunay ang pagsuntok nito sa pader kanina. Nagkasya lang ito sa pagkagat at
pagsipsip sa balat ko.
Naramdaman ko ang paggalaw nito at hinugot ang kahabaan nito sa loob ko.
Nakakakiliti ang pakiramdam ng paghugot nito sa loob ko. And I'm a little bit
disappointed. I still want him inside me. Am I a maniac now?
Bumagsak ang katawan ni James sa tabi ko. Patagilid itong humarap sa akin at
niyakap ang hubo't hubad kong katawan. He smiled. His face is full of satisfaction.
So do I.
Isiniksik ko ang katawan ko dito.
"You're trembling." Anito at mas lalo akong hinapit papalapit sa katawan nito.
He is hugging me so tight na para bang takot itong mawala ako.
"Hmm-mm. Who wouldn't be? After that mind blowing sex?" Tugon ko at inamoy-amoy
ang leeg nito. I just heard him chuckled.
Ipinikit ko ang mata ko at mas lalong yumakap sa binata. Pakiramdam ko ay pagod
na pagod ako. Ilang sandali lang ay nakaramdam ako ng antok. I don't want to sleep
yet, I want to talk with James for what happened between us just now, but I'm
really tired. Dahan-dahan ay hinihila ako ng antok ko. Bago pa man ako makatulog ay
naramdaman ko ang masuyong paghalik ng binata sa mga labi ko at ang pagtakip nito
ng kumot sa kahubdan ko.
I heard him saying something, pero tuluyan na akong hinila ng antok ko at
nakatulog.
To be continued...

A/N: Penge po ng holy water. Hahaha. This chapter is full of ... of... of ...
Ah basta! Wag na lang pong gagayahin ng mga kabataan diyan. You see? This is a
really matured content. Kasalanan ng mga kamay ko 'to. Hahaha.
Ito ang pinakamahabang chapter na nagawa ko. At sa susunod na chapter, baka 50
words na lang. Hahaha. Charot!
Enjoy reading!
Ang anumang pagkakatulad ng pangalan, lugar o pangyayari sa kuwentong ito ay
hindi po sinasadya at kathang isip lamang ng malikot na pag-iisip ni author.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 16
 CHAPTER 16
NAPANGITI ako nang makitang mahimbing ng natutulog ang dalaga sa tabi ko.
Masyado ko yata itong napagod. Ni hindi nito narinig ang sinabi ko. And good thing
that she didn't hear it.
Kahit ako man ay nabigla sa sinabi ko. Hindi ko aakalain na darating ang araw
na aaminin ko iyon sa sarili ko kahit alam kong matagal ko na iyong nararamdaman.
I'm just scared that I might hurt Princess. And I really don't want to do that.
Hindi pa ako handa. Kailangan ko munang ayusin ang lahat sa sarili ko bago ko
asikasuhin ang nararamdaman ko.
Dahan-dahan kong inilayo ang sarili ko mula sa pagkakayakap dito at
pinakatitigan ko ito. She's beautiful and amazing. What we did was the best thing
that ever happened in my life. And I am more than satisfied. I never felt like this
before. Hindi ko naramdaman ang ganito sa ibang babae. Kay Princess lang.
Bumaba ang tingin ko sa bedsheet ng kama. Nakita ko ang mantsa na nagpapatunay
na ako ang masuwerteng lalaking nakakuha sa pagkakabae nito. I smiled. I'm so proud
and happy.
Nadako ang tingin ko sa pader na sinuntok ko kanina. Napapikit ako ng mariin
nang maalala ang dahilan kung bakit ko sinuntok iyon. What Princess did earlier on
my cock makes me insane. First time nitong gawin iyon, but she's like a pro. She
let me taste heaven.
Sobra-sobra ang pagpipigil ang ginawa ko para lang hindi labasan sa loob ng
bibig nito. Which is not me. Kapag ibang babae lang iyon ay hahayaan kong labasan
ako sa loob ng bibig ng mga ito ng walang pag-aalinlangan. Alam kong kawalan ng
respeto iyon sa mga babaeng nakakatalik ko, but that's me. Wala akong pakialam
kahit nawawalan ako ng respeto sa mga ito as long as they are enjoying what I can
give to them.
But with Princess, I respect her so damn much. Lahat ng kaya kong gawin para
maging maingat sa bawat kilos ko habang nagtatalik kami ay ginawa ko. I wonder if I
hurt her earlier? Nawawala na ako sa sarili ko kanina habang kaniig ko ito. She's
so amazing and I really can't get enough of her.
Maingat akong bumangon mula sa kama upang maiwasan na hindi magising ang
dalaga. Tinungo ko ang cabinet kung nasaan ang first aid kit ko. May sugat ang
kamao ko at may bahid ng dugo iyon dahil sa pagsuntok ko sa pader kanina. And I
really tried my best to hide it from Princess. She can't see my blood. She will be
scared to hell if she sees blood.
Nilinis ko ang sugat ko at nang matapos ay nilagyan ko iyon ng bandage.
Napatingin ako sa dalaga nang marinig ang mahinang pag-ungol nito. Looks like
she's dreaming again. A bad dream. Kaagad akong bumalik sa kama at humiga sa tabi
nito. Niyakap ko ito at isiniksik ang mukha nito sa matitipunong dibdib ko.
Umuungol pa rin ito kaya hinaplos haplos ko ang likod nito.
"Shhh. I'm here, my princess." Malambing na bulong ko dito. Mukhang narinig
nito iyon at tumigil ito sa pag-ungol at mas lalong isiniksik ang katawan nito sa
katawan ko. Magkadikit na magkadikit ang pareho naming hubad na katawan.
Naramdaman ko ang unti-unting pagkabuhay ng pagkalalaki ko nang dahil doon.
God! This woman can really make me horny all the time.
"James..." Tawag nito sa akin. Mukhang nagising ito. Nang tignan ko ito ay
nakamulat na ang tsokolateng mata nito at nakatingala ito sa akin.
"Nagising ba kita?" Masuyong tanong ko at hinalikan ang noo nito.
"No. Naramdaman ko ang yakap mo and I like it. Thank you." Sabi nito at
ngumiti.
"I'm sorry. Mukhang nananaginip ka ng masama kaya niyakap kita." Paumanhin ko.
"It's okay. That's why I'm saying thank you. Nawawala ang masamang panaginip ko
kapag nasa tabi kita at niyayakap mo ako." Malambing na sabi nito at dinampian ako
ng matamis na halik sa mga labi.
 'My sweet princess'
Hinawakan ko ang batok nito at pinalalim ang halik na inumpisahan nito.
"James..." She murmured between our kisses.
"Yes baby?"
"I don't want to be your friend anymore. I don't want to be your bestfriend."
Napatigil ako sa paghalik dito sa sinabi nito.
Mataman ko itong tinignan. Nakipagtitigan ito sa akin.
"What are you talking about?" I asked frowning.
"I love you, James. Not as a friend or a big brother but I love you as a man. I
love you." Punong-puno ng iba't-ibang emosyon ang mata nito.
Hindi ako makapagsalita sa sobrang gulat at nakipagtitigan lang ako sa dalaga.
"Hey." Untag nito sa akin. Hindi ko namalayang nakatulala na pala ako.
Napakurap-kurap ako.
Bumangon ako at umupo sa kama at napasabunot ako sa buhok ko. Ramdam ko ang
lakas na pagtibok ng puso ko.
"God, Shai! Hindi mo dapat ako ginugulat ng ganyan." Sambit ko. Nakita kong
bumangon din ito at umupo paharap sa akin. Hindi nito pinansin ang hubad nitong
katawan.
"I'm sorry, James." Sabi nito habang nakatungo. "I'm sorry. I'm sorry. I
shouldn't feel like this towards you but I really can't help it. I fell for you
deep and hard." I saw her crying.
Parang pinipiga ang puso ko nang makitang umiiyak ito. Kaagad ko itong niyakap
ng mahigpit.
"Hey, don't cry." Alo ko dito at hinaplos ang likod nito.
"I'm really sorry. I know how much you cherish me as your friend. You treat me
like a little sister but I really can't help it. Mahal na mahal kita, James. God
knows how much I want to hide it from you. Sana wag mo akong layuan pagkatapos
nito. Sana hindi ka magbabago. Wag na wag mo akong lalayuan." Patuloy nito habang
humihikbi.
Lumayo ako mula sa pagkakayakap ko dito at tinignan ito.
"I won't do that, baby. After what happened to us, do you really think I would
do that?"
Halatang nagulat ito sa sinabi ko. Masuyo ko itong hinalikan sa mga labi.
"At kahit wala pang nangyari sa atin, I won't do that. Hinding-hindi kita
lalayuan. I can't. Hindi ko kayang gawin 'yon."
"I-I fell for you. Is that okay with you?" She asked.
Mataman ko itong tinitigan. God! I can't believe this! Did she really confess?
Pakiramdam ko sasabog ang puso ko sa sobrang lakas ng pagtibok niyon.
Umangat ang isang kamay ng dalaga at humaplos iyon sa mukha ko.
"Mahal na mahal kita, James." Madamdaming sabi nito.
"Princess..." That's all I could say to her. I really don't know what to say.
Ang mga sinabi nito ay parang isang bomba na bigla na lang sumabog na hindi ko
napaghandaan.
Nakipagtitigan lang ako dito.
"It's okay if you don't feel the same way. Just let me love you. Please? Just
let me. I promise, I won't ask for more." Puno ng pagmamahal ang boses nito. Pero
may nakikita akong sakit na nakaguhit sa mga mata nito.
Tumango lang ako at hindi na nagsalita. God! Anong gagawin ko sa babaeng ito?
She makes me crazy!
"I love you. I love you so much." Ulit nito at hinalikan ako. Buong puso kong
tinugon ang halik nito.
Gusto kong sagutin ito. Gusto kong malaman nito kung ano ang nararamdaman ko.
But not now. Lalo pa at alam kong mahal ako nito. I have some issues to resolve.
Ayokong tugunin ang nararamdaman nito habang may takot na bumabalot sa puso ko.
Natatakot akong masaktan ito. Naduduwag ako pagdating dito.

Napaungol ako nang hawakan nito ang pagkalalaki ko. Alam

kong naninigas na iyon at mas lalong nadagdagan nang itaas baba ng dalaga ang palad
nito sa kahabaan ko.
"Damn, woman!" I cursed. Nabigla ito nang ihiga ko ito sa kama at kinubabawan
ito.
"Don't do that again." Paos ang boses na sabi ko.
"Why? You're horny?" Tukso nito at kinagat ang ibabang labi nito. She's
seducing me. And it's really effective.
Narinig ko ang malakas na pagsinghap nito nang bigla kong ipasok ang
pagkalalaki ko sa loob nito. Mariin itong pumikit, marahil ay may konti itong kirot
na naramdaman. At nang magmulat ito ng mga mata ay puno na ng pagnanasa ang mata
nito.
"I like how horny you are." She said. I just chuckled at inumpisahang gumalaw
sa ibaba nito.
"Ohh, God! James!" She moaned. I smiled. I like it. I love her moan.
I thrust deep and hard. Mas lalong lumalakas ang ungol at sigaw nito sa
ginagawa ko.
"Faster, baby." She demanded.
"Wish granted, baby." Puno ng pagnanasang sabi ko at mas lalong ibinaon ang
kahabaan ko sa loob nito. Mas lalong lumakas ang ungol nito. I searched for her
hands. Itinaas ko iyon sa ulunan nito at mahigpit kong pinagsiklop iyon.
Pinagmasdan ko ang yumuyugyog na dibdib nito habang patuloy ako sa malakas at
mabilis na pag-ulos sa loob nito. Hindi ako nakapagpigil at isinubo ko ang isang
utong nito.
"Ohhhh, James!" Napaliyad ito sa ginawa ko.
"You feel so good, baby. You're so tight and I so fucking love it!" Sabi ko
pagkatapos pagsawaan ang nipples nito.
Ngumiti ito habang hindi inaalis ang tingin sa akin.
"I love you. I love you, James." Sabi nito at gumalaw ang mga bewang nito para
salubungin ang bawat ulos nito.
I smiled at her. God! Bakit napakasarap pakinggan ng I love you nito habang
inaangkin ko ito?
Mas malakas at mas mabilis na naglabas pasok ang kahabaan ko sa loob nito.
Naramdaman ko ang paghigpit na pagyakap ng mga binti nito sa balakang ko at ang
pagbaon ng mga kuko nito sa likod ko. Good. She's near. Nararamdaman kong malapit
na itong labasan.
"James! James! James!" Sunod-sunod ang pagtawag nito sa pangalan ko and the
next thing I knew, she orgasm. Sinundan ko ito at pinuno ng katas ko ang loob ng
sinapupunan nito.
Hinihingal na bumagsak ang katawan ko sa tabi nito.
"James, I-" Hindi ko na ito hinayaang makapagsalita pa at sinakop ko ang labi
nito at buong pag-iingat na hinalikan ko ang mga labi nito.
"Thank you. Thank you for loving me." I said between our kisses. Ayokong
magsalita pa ito. Sa mga sinabi nito ay sobra sobra na para sa akin. At kung
magsalita pa ito ay baka hindi na kakayanin ng puso ko. Sobrang lakas ng tibok
niyon.
She didn't speak and just respond to my kisses. Naramdaman ko ang pagbuhay ulit
ng pagkakalaki ko. And because of that, inangkin ko ito ulit. Inangkin ko ito ng
paulit-ulit at tanging sigaw at ungol naming dalawa ang bumabalot sa loob ng
kuwarto ng condo ko.

***

NAGISING ako nang maramdamang may humahaplos sa pisngi ko.

Nang magmulat ako ng mga mata ay bumungad ang napakaguwapong mukha ng lalaking
mahal ko. Nakaupo ito sa gilid ng kama at nakatunghay sa akin.
"Goodmorning, sleepyhead." Bati nito at binigyan ako ng isang mabilis na halik
sa mga labi.
 "Goodmorning." Nakangiting sabi ko. "Kanina ka pa gising?"
Kapagkuwan ay tanong ko.
"Hmm-mm. Kanina pa kita pinagmamasdan." Sabi nito at pinugpog ako ng halik sa
buong mukha ko.
"Hey, stop that!" Natatawang saway ko dito. Nginitian ako nito at inilapit ang
bibig nito sa tenga ko.
"I want to make love to you again, baby." Bulong nito sa tenga ko. Nanayo ang
mga balahibo ko sa sinabi nito at ramdam ko ang pamumula ng pisngi ko.
Naalala ko ang mga nangyari kagabi. Ang pag-amin ko dito. God! I can't believe
that I confess to him last night! I just can't take it anymore. Inaamin kong
nasaktan ako lalo na nang hindi nito sinagot ang I love you ko. Inaasahan ko na
iyon pero masakit pa din.
Pero wala na akong pakialam. Bahala na. Ang importante ay alam na nitong mahal
ko ito. At sapat na sa'kin ang kaalaman na hindi ako nito lalayuan. Na hindi ito
magbabago sa akin. At hindi ko pinagsisisihan na inamin kong mahal ko ito.
Mas lalo kong naramdaman ang pamumula ng pisngi ko nang pumasok sa isip ko ang
paulit-ulit na pag-angkin nito sa akin kagabi. Ilang ulit at ilang beses ako nitong
dinala sa rurok ng kaligayahan. Parang hindi ito nagsasawang angkinin ako ng
paulit-ulit kagabi. Kung hindi pa kami parehong nakatulog nang dahil sa pagod ay
hindi ito titigil.
"You're blushing, baby." Narinig kong sabi nito na pumutol sa pag-iisip ko.
Marahan ko itong itinulak palayo sa mukha ko. Ang init ng pakiramdam ko. At dahil
iyon sa lalaking ito.
"Tumigil ka nga. I still feel sore down there. Sobrang pinagod mo ako kagabi."
Namumulang sabi ko.
Narinig ko ang mahinang pagtawa nito.
"I'm sorry, baby." Kapagkuwan ay sabi nito at muling sinakop ang mga labi ko.
"We should get up. The Phoenix's are waiting for us at the Elisse's Cafe. Doon na
tayo magbreakfast." Anito at tumayo. Ngayon ko lang napansin na nakabihis na pala
ito at bagong ligo. Mukhang maaga nga itong nagising.
Ang Elisse's Cafe ang paborito naming tinatambayan lalo na kapag wala kaming
ginagawa at bored kami sa umaga. Gustong-gusto namin ang mga coffee na sini-serve
doon at masasarap ang mga cakes. And well, Elisse is a friend of mine. Na naging
kaibigan na din lahat ng mga Phoenix.
"Okay. Hindi sila pumasok?"
"No. Nag leave ang mga loko. Well, I gave them a break. They need that."
Tumango ako at napailing na lang. Sigurado maingay na naman mamaya lalo na
kapag naroroon ang mga Phoenix's. Bumangon ako at bumaba sa kama. Wala akong hiyang
nararamdaman kahit makita ng binata ang hubad kong katawan. Tutal ay sinamba naman
nito iyon ng paulit-ulit kagabi.
Nang makatayo ako ay napangiwi ako ng makaramdam ng kirot sa loob ng pagkababae
ko.
"You okay?" Nag-aalalang tanong ng binata at kaagad na lumapit sa akin.
"I feel sore." Nakangiwing sabi ko.
"Kaya mong maglakad?"
Sinubukan kong maglakad pero mas lalo akong napangiwi sa sakit.
"T-This is your fault. Sobrang laki kasi ng alaga mo." Nakaingos na sabi ko at
tinignan ito ng masama.
Mahina lang itong tumawa at pinangko ako papasok ng banyo.
"Mawawala din 'yan, baby. Promise. And I'm really sorry. I'm not sorry that I
took your virginity but I'm sorry because I'm big. Pero hindi ko naman talaga
kasalanan na malaki yong alaga ko." Nakangising sabi nito nang makapasok kami sa
banyo at pinaupo ako sa nakasarang bowl. Lumuhod ito para magpantay ang paningin
namin.
Mahina ko itong tinampal sa pisngi na ikinatawa nito. Pero ang tawa nito ay
napalitan ng pagkakunot ng noo.
 "What?" Nagtatakang tanong ko.

Hinawakan nito ang pulsuhan ko. Kapagkuwan ay hinawakan

nito ang mga braso ko at sinuyod ng tingin ang leeg at dibdib ko.
"Did I do these to you?" He is gritting his teeth. Sunod kong narinig ay ang
sunod-sunod na pagmumura nito.
Kaagad kong binawi ang mga kamay kong hawak nito at tinignan ang pulsuhan at
mga braso ko. Puno iyon ng pasa! Litaw na litaw ang mga iyon dahil sa kaputiang
taglay ko.
Sunod kong tinignan ay ang dibdib ko. Namumula ang mga iyon at maraming kiss
marks. Nag-uumpisa na iyong mangitim. Ang hindi ko na lang nakikita ay ang leeg ko.
At nasisiguro kong marami din iyong kiss marks ng binata.
"I'm sorry. Hindi ko nakontrol ang sarili ko." Sabi nito at pinaglandas ang
isang daliri nito sa mga labi ko. "Your lips. Does it hurt?" Nag-aalalang tanong
nito. Napakislot ako nang hawakan nito ang sugat sa labi ko. Nakuha ko iyon sa
mapagparusang halik ni James kagabi. I even tasted my own blood on my lips last
night. Hindi ko inaasahan na magkakasugat pala iyon.
"I'm okay, James." Sabi ko nang makitang puno ng pag-aalala at pagsisisi ang
nakaguhit sa mga mata nito. "I'm okay, don't worry." Ulit ko at dinampian ito ng
halik sa mga labi. "This is a proof, na masarap ako. Kung wala daw akong pasa,
hindi ako masarap. Yassi told me that." Sabi ko dito.
Nagsalubong ang mga kilay nito.
"Shai, stop talking about her, okay? At wag mo syang pagselosan. She's nothing.
Kung anuman ang mga sinabi niya sa'yo wag mong pansinin." Madiin ang bawat salitang
binitawan nito.
"I know. I know. Hindi ko lang talaga mapigilang hindi magselos. Lalo na nang
makita ko kayong naghahalikan kagabi at-"
"She kissed me. Even me was shocked. Kung medyo nagtagal ka lang doon sa
parking lot kagabi ay nakita mo sana kung paano ko siyang itinulak palayo sa akin.
I broke up with her. And I have no intention of coming back to her." Paliwanag
nito.
Tinignan ko ito at tumango. Naniniwala ako dito. Knowing Yassi, para itong tuko
na dikit ng dikit kay James kahit ayaw naman ng binata dito. Inuna ko lang siguro
ang selos na nararamdaman ko kagabi.
"And don't cry because of her. She's really nothing. Hindi mo alam kung ano ang
nararamdaman ko kagabi habang nakikita kong umiiyak ka sa loob ng kotse. Halos
mabaliw ako, Shai." Sabi nito habang nakatitig sa mga mata ko.
"Okay, I won't. And I'm sorry. Nagselos lang talaga kasi ako." Pag-amin ko.
"It's okay. Tapos na iyon. And please, about you saying that you will find
another man to have sex with you, I won't really accept it. Makakapatay ako."
Madilim ang mukha nito.
"Nagbibiro lang naman ako kaga-"
"Kahit nagbibiro ka lang ayoko pa ring naririnig iyon mula sa'yo." Putol nito
sasabihin ko. He really likes to cut me off very often.
"Okay. I won't." Sabi ko na lang.
"And please-"
"I love you, baby." It's my turn to cut him off. Malambing kong sinabi iyon.
Gusto kong matawa sa hitsura nito. Nakanganga ito at tulala.
Hindi ko na aasahan pa ang tugon nito sa sinabi ko. I'll just wait for him to
say that to me. Even if it takes forever. Ang importante ay nasasabi at
napaparamdam ko dito kung gaano ko ito kamahal.
"Mahal na mahal kita." Patuloy ko at siniil ito ng halik sa mga labi.
Narinig kong napabuntong hininga ito nang maghiwalay ang mga labi namin. Hindi
ito nagsalita at niyakap lang ako ng mahigpit. Ramdam ko ang lakas ng pagtibok ng
puso nito. Puso niya ba o puso ko? I can't tell.
 Marahan ko itong itinulak papalayo sa akin.
"You should get out now. I'll take a bath." Pagtataboy ko dito.
"Okay ka na ba? Hindi na masakit?" Tanong nito.
Pinakiramdaman ko ang sarili ko at konti na lang ang nararamdaman kong sakit
doon.
"I'm okay."
"You sure?"
"Yeah. Now get out." Muling pagtataboy ko dito.
"Okay. I'll wait for you in my car."
Tinanguan ko ito at hinalikan muna ako nito sa mga labi bago lumabas ng banyo.
Napapangiti at napapailing na lang ako nang makalabas na ito. Dahan-dahan akong
tumayo mula sa pagkakaupo at tinignan ang sarili ko sa salamin. I saw my neck full
of hickeys. And then a smile formed into my lips.
Hindi ako makapaniwalang naibigay ko ang sarili ko kay James. At hinding-hindi
ko pagsisisihan ang bagay na iyon.
Binilisan ko ang pagligo ko at kaagad na nagbihis. Knowing James, baka hindi na
naman maipinta ang hitsura nito kapag natagalan ako. Ayaw na ayaw nitong
naghihintay.
Nagsuot lang ako denim shorts at malambot at kulay krema na long sleeves para
maitago ang mga pasa ko sa mga braso ko. At ang leeg ko ay binalot ko ng pink scarf
para maitago ang mga kiss marks doon. Kapag nakita nina Amber at Krystal iyon ay
katakot-takot na pag-uusisa ang gagawin ng mga ito.
Naglagay lang ako ng polbo sa mukha ko at nagpabango ng konti.
Nang matapos suotin ang sneakers kong kulay krema din ay kaagad na akong bumaba
ng parking lot.
Kaagad akong pinagbuksan ni James ng pinto nang makita ako. Nang makasakay ako
ay umikot ito papuntang driver's seat. Hindi na ako nagulat nang dumukwang ito at
inayos ang seatbelt ko. Pero bago pa man nito ikabit ng tuluyan ang seatbelt ko ay
inilapit muna nito ang ilong nito sa leeg ko at sininghot nito iyon.
"I really like your smell, baby." Anas nito at sinakop ng mapusok na halik ang
mga labi ko. "And I really want to make love to you right here and then." Puno ng
pagnanasa na sabi nito nang matapos akong halikan.
Pakiramdam ko ay basa na ang nasa pagitan ng mga hita ko sa mga sinabi nito.
"M-Maniac ka talaga. Umayos ka nga." Sabi ko dito. Hindi ko pinapahalatang
apektado ako sa sinabi nito. Bakit ba kakaiba ang epekto ng lalaking ito sa akin
kapag malapit lang ito?
I just heard him chuckled at tuluyan ng ikinabit ang seatbeat ko. Napakunot ang
noo ko nang makitang may bandage ang kaliwang kamay nito nang makahawak na ito sa
manibela ng kotse nito. Bakit ngayon ko lang 'yan napansin?
"What's wrong with your hand?" Nagtatakang tanong ko.
"Oh, this? I punched the wall last night, right? Nasugat kasi. May dugo kaya
ginamot ko agad. Don't want you to see my blood." Paliwanag nito.
Oh! This man is so thoughtful. Talagang iniisip nito ang kalagayan ko. Ni hindi
ko man lang napansin kagabi na dumugo na pala ang kamao nito dahil sa pagsuntok
nito sa pader ng kuwarto nito. Masyado akong nadarang sa sarap na pinaranas nito
para lang mapansin ang bagay na iyon. Or magaling lang talaga si James na itago
iyon mula sa akin?
"Thank you." Tanging nausal ko.
"For you, baby. Can't help it. Masarap ka kasi." Pilyong sabi nito at
kinindatan pa ako bago nito pinatakbo ang kotse nito. I just rolled my eyes.
Nang makarating kami sa Elisse's Cafe ay kaagad kong nakita ang mga Phoenix na
nakaupo sa table kung saan doon kami laging pumupuwesto.
"Hey." Nakangiting bati ng mga ito sa amin. Tipid akong ngumiti at kaagad na
tumabi kay Krystal.

Si James naman ay tumabi kay Edsel na nasa harapan namin.

Kaharap ko ito at namula ang pisngi ko nang makitang hindi nito inaalis ang
paningin sa akin.
Napailing-iling na lang ako sa inaakto nito.
"How are you? Okay ka lang ba? You seemed pissed last night." Tinignan ko si
Krystal nang magsalita ito sa tabi ko.
"I'm okay." Nakangiting sabi ko.
"Did something good happened?" Nakangising tanong nito.
"Nothing happened." Pagkaila ko dito. Knowing Krsytal, malakas ang pakiramdam
nito kapag nagsisinungaling ka. She's good at that. But I wonder, nararamdaman din
ba nitong nagsisinungaling si Jastin tungkol sa tunay nitong nararamdaman para sa
dalaga?
"You looked happy." Puna nito.
"Bawal ba akong maging masaya?" Pamimilosopo ko dito.
"And you're blooming today. Nadiligan ka, no?"
Napaawang ang mga labi ko sa sinabi nito.
"Krys!" Mariin na saway ko dito. Pabulong lang iyon. Kitang-kita ko ang
pagpipigil nitong tumawa.
"I've already ordered. Hintayin na lang natin na ma-serve." Narinig kong sabi
ni Clyde at nagpalinga-linga ito sa loob ng cafe na parang may hinahanap.
"If you're searching for Elisse, she's not here, bro." Sabad ni Renz nang
makita ang ginagawa ni Clyde.
Napasimangot si Clyde na ikinatawa ng lahat. Crush nito si Elisse. Na ayaw
namang ligawan kasi natotorpe ito.
"Wala yata kayong hang over ngayon?" Nagtatakang tanong ko.
"Hell! Don't remind us!" Ani Rein at hinawakan ang ulo nito. "Mapilit lang
talaga itong si Clyde dahil gustong makita ang kanyang iniirog. Kung ako lang
ayokong sumama. I want to rest!" Reklamo nito at nagbuga ng hangin.
Tumawa ako. Kahit naman magreklamo ang mga ito ay susuportahan pa rin ng mga
ito ang bawat isa sa amin. Hindi naman matanggihan ang isa't-isa. And here I
thought na trip lang ng mga itong tumambay dito ngayong araw na 'to. 'Yon pala may
hidden agenda itong si Clyde.
"Come on! Pagbigyan niyo naman ako kahit ngayong araw lang. One week ko na kasi
siyang hindi nakikita." Ani Clyde. Ibig sabihin araw-araw itong nandito sa cafe na
'to?
Renz and Rein just tapped his shoulder.
"Hopeless romantic." Umiikot ang mga matang sabad ni Amber.
"Magpa admit ka na sa mental, bud." Natatawa namang sabad ni Jastin.
Si James, Edsel at Xander naman ay nagpailing-iling lang. Napatingin ako kay
Krystal na ngayon ay tahimik na.
"What's wrong?" Tanong ko dito.
Lumingon ito sa akin at alam ko ang nakikita ko sa mga mata at kilos nito. She
looks like she's aware of something. Ganito ang ekspresyon nito kapag aware na
aware ito sa paligid nito at nakikiramdam. Nagpalinga-linga ako sa buong paligid
pero wala naman akong nararamdaman.
"Okay ka lang ba?" Muli kong tanong dito.
"Y-Yeah. I'm okay. I just feel weird. Feeling ko may nagmamasid sa atin."
Anito.
Nginitian ko ito.
"Sanay ka lang na nakikiramdam sa paligid mo. And don't worry,walang
mangyayaring masama. Don't be paranoid, Krys. Just enjoy the day." Sabi ko at
tumango lang ito.
"Sa rest room lang ako." Paalam ko sa lahat at tumayo.
"Samahan na kita." Ani James pero pinigilan ko ito sa mga balikat sa akmang
pagtayo nito mula sa kinauupuan nito.

"I can manage. Sa rest room lang naman ako. I'll be back."
Nakangiting sabi ko.
 "Okay. Balik ka kaagad." Sabi nito na para bang ayaw ako nitong mawala sa
paningin nito.
"Copy that, Sir." Pabirong sabi ko at umalis na patungong rest room.
Habang naglalakad ay napansin ko ang isang lalaking nakaupo sa pang isahang
table at matamang nakatitig sa akin. Napakunot ang noo ko. Kailan pa pinahintulutan
ni Elisse na magpapasok ng customer habang may suot na cap sa ulo? This man is
wearing a black cap. Ang suot nito ay puro black. At ang mga mata nito ay
nanatiling nakatitig sa akin.
Biglang nanayo ang mga balahibo nang tumayo ito at naglakad papalapit sa akin.
Kung may binabalak ang lalaking ito, I can fight him. But not in public place!
It's in the protocol of SPIC that we can't fight in a public place. It's
forbidden. Hindi pwedeng makita ng mga civilian na marunong kaming lumaban at mas
lalong hindi pwedeng makita ng mga ito ang mukha namin habang lumalaban kami.
Napagdesisyunan kong umiwas. Pumihit ako pabalik sa mesa namin pero sa pagpihit
kong iyon ay may nakasalubong akong isa pang lalaki na sobrang malapit sa akin at
naramdaman ko ang pagtusok ng matulis na bagay sa braso ko. He stabbed me! Ramdam
ko ang pagkirot ng isang braso ko.
Akmang sasaksakin ako nito ulit nang makita ko si Krystal na mabilis na inagaw
ang maliit na kutsilyo na hawak ng lalaki. Hindi ko alam na sumunod pala ito sa
akin.
"Lavender, we can't fight him here." Bulong ko dito.
"I-I know. U-Umalis ka n-na dito." Nahihirapang sabi nito habang sapo-sapo ang
tagiliran nito. Nanlaki ang mga mata ko nang makita ang maraming dugo sa tagiliran
nito!
"Lavender!" Sigaw ko at kasabay niyon ay ang pagbagsak nito sa sahig.
"No! No! Krystal!" Sunod-sunod ang pagsigaw kong iyon. I can feel myself
trembling. And it's because of Krsytal's blood.
Kaagad akong lumuhod at dinaluhan ito.
"Don't look at me!" Sigaw nito sa akin.
But I didn't listen. I have to help her! I have to stop her bleeding! I have
to!
Ayokong maulit ang nakaraan! Nanginginig ang mga kamay na inilapat ko iyon sa
sugat nito.
"No! No! No! Please don't die! Don't die! Ahhhhhhhh!" Sobrang lakas ng sigaw
kong iyon. Unti-unting bumabalik sa isip ko ang mga nangyari two years ago.
Now, I didn't see Krystal in front of me anymore. It's James! Duguan ito at
hawak-hawak ko ang katawan nito. Pilit kong ginagamot ito. But the bleeding, it
didn't stop. Kahit anong gawin ko ay napakaraming dugo pa rin ang lumalabas sa
katawan nito.
Pero alam kong sa isip ko lang iyon. Ang hawak ko ngayon ay si Krystal and not
James. But I can't control myself! Kahit pilitin ko ang sarili kong isipin na hindi
si James iyon ay patuloy pa rin iyong pumapasok sa isip ko. My anxiety attack is
eating the whole me! Kinakain nito lahat ng katinuan sa isip ko!
Ramdam ko ang panginginig ng buong katawan ko at madilim na ang paningin ko.
Naririnig ko ang mga yabag na tumatakbo palapit sa akin pero hindi ko na iyon
pinapansin.
And seconds later, naramdaman kong may yumuyugyog sa balikat ko na para bang
ginigising ako nito.
Tumingala ako para makita kung sino iyon. Si James. Punong-puno ng pag-aalala
ang nakaguhit sa mga mata nito. Pilit nitong inaalis ang mga kamay ko sa sugat ni
Krystal.
Nang magtagumpay ay ikinulong nito ang buong mukha ko sa dalawang palad nito.
"Shai. Shai, listen to me. Look at me. Please, look at me." Nagmamakaawa ang
boses nito.
Paulit-ulit akong umiling at pumikit ng mariin. Natatakot akong tignan ito.
Baka makita ko ang duguang katawan nito.
"Look at me, Princess! Damn it!" Sigaw nito.
Dahan-dahan akong nagmulat ng mga mata at tinignan ito. Sinuyod ko ng tingin
ang buong katawan nito. He's clean. No blood.
 But seconds later, naiimagine ko na marami itong dugo sa katawan nito.
Lumayo ako dito at nanginginig na niyakap ang mga tuhod ko. Takot na takot ako.
Takot na takot ako para sa lalaking mahal ko. Kasalanan ko ang lahat!
"Princess. Oh, baby. Please. You have to fight that. Please." Paulit-ulit itong
nagmamakaawa sa akin.
Tinakpan ng mga kamay ko ang magkabilang tenga ko.
"Ahhhhhhhhhh!" Malakas na sigaw ko at mas lalo akong nanginginig.
Ganitong-ganito ang pakiramdam ko dalawang taon na ang nakakaraan. Sobrang
sakit niyon sa pakiramdam.
'Help me, God! James, please help me!"
To be continued...
A/N: Phew! What happend two years ago is near! Ready na ba kayo? Hehehe.
Enjoy reading! Till the next chapter again. God bless!

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 17

CHAPTER 17
"LAVENDER!" Napatingin kaming lahat nang marinig ang sigaw na iyon.
Ang lakas ng kabog ng dibdib ko nang mapagsino ang sumigaw.
Nanlaki ang mga mata ko at kaagad akong tumayo mula sa kinauupuan ko nang
makita si Princess at Krystal hindi kalayuan sa amin, kaharap ang dalawang lalaking
nakaitim.
Dinig na dinig ko ang nakakabinging pagtunog ng upuan ko dahil sa malakas na
pagbagsak niyon sa tile na sahig pero hindi ko pinansin iyon.
"Fuck!"
"P*tang ina!" Halos sabay naming sambitin ni Jastin ang mga katagang iyon.
Kitang-kita ko ang pagbagsak ni Krystal sa sahig habang hawak-hawak ang duguang
tagiliran nito.
"Fuck! Fuck! Fuck!" Sunod-sunod at malakas na mura ko nang makitang lumuhod si
Princess para daluhan si Krystal. Kitang-kita ko ang takot sa mga mata nito at ang
panginginig nito.
"Fuck!" Muling mura ko at binalingan ang mga kasama ko na ngayon ay nakatayo na
din. "Catch that bastards! You know what to do!" Pasigaw na utos ko sa mga ito at
dali-daling tumakbo papunta sa kinaroroonan ni Princess.
'Oh, God! Not again, please! Please! No! No!'
"No! No! No! Please don't die! Don't die! Ahhhhhhhh!" Narinig kong malakas na
sigaw ng dalaga.
Nang makalapit ako dito ay kaagad ko itong niyugyog sa mga balikat nito. She's
not in a good state, I can see that. Parang wala ito sa sarili nito. She's having
an anxiety attack again.
'Fight for it, baby. Please. Please.'
Pilit kong inaagaw ang mga kamay nito na nakapatong sa sugat ni Krystal. Nakita
ko si Jastin na ngayon ay dinadaluhan na si Krystal.
Nang magtagumpay ako sa pag-alis ng kamay ni Princess kay Krystal ay kaagad
kong sinapo ang mukha nito.
"Shai. Shai, listen to me. Look at me. Please, look at me." Pagmamakaawa ko sa
dalaga. Ramdam ko ang panginginig ng buong katawan nito. Pinagpapawisan na din ito.
'Oh, my princess'
Paulit-ulit itong umiling at mariin na pumikit na para bang natatakot ito sa
makikita nito kapag nagmulat ito ng mga mata.
"Look at me, Princess! Damn it!" Hindi ko mapigilang isigaw iyon sa sobrang
pag-aalala ko sa dalaga.
Nagmulat ito ng mga mata at tinignan ako na para bang pinag-aaralan nito ang
kabuuan ko. Ilang sandali lang ay lumayo ito sa akin at nanginginig na niyakap nito
ang mga tuhod nito.
Parang pinipiga ang puso ko sa nakikita kong takot sa mga mata nito.
"Princess. Oh, baby. Please. You have to fight that. Please." Paulit-ulit na
pagmamakaawa ko sa dalaga.
Pero tinakpan lang nito ang magkabilang tenga nito at sumigaw ng malakas.
"I'm sorry! I'm sorry! Please, don't die! Don't die! Don't die!" Paulit-ulit na
sigaw nito.
Muli ko itong hinawakan pero tinabig lang nito ang kamay ko. Takot na takot
itong tumingin sa akin. Hindi ako nagpatinag at muli ko itong hinawakan pero
umaatras ito habang nakaupo hanggang sa mapansandal ito sa pader na nasa likod
nito.
"Baby, please. It's okay. It's okay. Calm down, okay? Please. Not again, baby.
Don't do this to me, please. Don't do this again, please." Pagmamakaawa ko dito at
hinuli ko ang magkabilang kamay nito. Nanginginig ang mga iyon at pilit na inaagaw
mula sa akin pero mas lalo kong hinigpitan ang pagkakawak ko sa mga kamay nito.

Tinuyo ko ang mga luhang naglalandas sa mga pisngi nito at

masuyo ko itong niyakap.
"Don't push me away. I won't let you. Not again. Not this time, baby." I
whispered. She's still trembling in fear.
"Nasa labas na ang ambulansya." Humahangos na sabi ni Rein nang makalapit ito
sa akin. Tinanguan ko lang ito at binalingan si Krystal na ngayon ay buhat-buhat na
ni Jastin. Madilim ang mukha nito.
"Take care of Krystal." Sabi ko kay Jastin. Tumango lang ito at dali-daling
lumabas papunta sa ambulansya na ngayon ay naghihintay na sa labas ng cafe.
Bumalik ang atensyon ko kay Princess na ngayon ay nanginginig pa din.
Binuhat ko ito at dali-daling tinungo ang kotse ko. Nang maayos ko itong naiupo
sa passenger's seat ng kotse ko ay kaagad kong inusisa ang sugat nito sa braso.
Mababaw lang iyon. It looks like that whoever stab her was just trying to scare out
of her. And it looks like a warning to all of us.
Tumiim ang mga bagang ko. Whoever did this will pay with his life. No one could
ever hurt my princess. No one.
Pinunit ko ang laylayan ng suot kong t-shirt at ibinalot ko iyon sa duguang
braso ng dalaga. I want to bring her to the hospital, but I couldn't. She'll be
more scared if I do that. She will freak out.
Sinara ko ang pinto ng kotse at kaagad na umikot papuntang driver's seat. Nang
makapasok ay kaagad kong kinuha ang medicine kit sa likod at may hinanap doon. Nang
makita ang hinahanap ko ay bumaling ako sa dalaga.
"J-James..." Nanghihina at nanginginig ang boses nito. I kissed her forehead.
"I'm sorry I have to do this." I said and then sedate her using the syringe I'm
holding now. Tinusok ko iyon sa dalaga. "It's to make you calm, baby." I just saw
her nod and she fall asleep.
I sighed in relief. I don't know if Princess will be normal again after this.
For two years, we've done everything to prevent her not to see blood or even hold
it with the help of her brother and parents.
We even decided to seperate her from me.
She had a hemophobia. She's afraid of blood. Good thing is, she's not afraid of
her own blood. She's just afraid of other's blood. And what happened today is just
too much for her.
"Please be okay after this. Please, baby. I don't want you far from me again."
Mahinang bulong ko sa dalaga at muling hinalikan ang noo nito.
I had enough. Two years without her is like hell. Ayokong maulit na naman ang
dati na takot na takot itong malapitan ko. Just like what happened earlier. Masakit
para sa akin na ayaw nitong lumalapit ako sa kanya. I really don't like it.
 Inayos ko ang seatbelt nito at nang maayos ko din ang seatbelt ko ay
pinaharurot ko ang sasakyan papuntang SPIC.
Kaagad kong binuhat si Princess papunta sa malaking clinic. Maingat ko itong
hiniga sa sofa bed nang makapasok sa loob. Nilinis ko ang sugat nito at binalot
iyon ng bandage.
Nang matapos ay masuyo ko itong hinalikan sa mga labi at pinakatitigan ko ito.
Napakunot ang noo ko nang maramdamang mainit ito.
I checked her temperature using the thermometer and she's really having a
fever. Sobrang taas ng lagnat nito. It's because of her shock and fears. I sighed.
Kaagad ko itong nilagyan ng IV fluid.
Nang matapos ay masuyo ko itong hinalikan ulit sa mga labi. Hinaplos ko ang
buhok nito at umupo sa tabi nito. Ginagap ko ang isang kamay nito at hinalikan ang
likod niyon.
"You said you loved me. If you really loved me, fight for that, baby. Please.
Ayokong maulit ang dati. Ayokong malayo ka sa'kin. I want you beside me." Mahinang
pakiusap ko dito. Muli kong hinaplos ang buhok nito at hindi ko mapigilan ang
bumalik sa alaala ko ang mga nangyari dalawang taon na ang nakakaraan.

Ang dahilan kung bakit nalayo ito sa akin ng dalawang taon.

Flashback
Two years ago...
I gritted my teeth when I saw what's inside the box when I opened it. It's a
delivery from an unknown sender. It's a death threat. Picture of Princess Shaina
with blood on it.
Lagi akong nakakatanggap ng mga death threats. Sanay na ako doon. Sa klase ng
trabahong meron ako ay hindi na nakakapagtaka iyon.
I even trace their whereabouts and kill them. No one mess with me.
But this one is persistent. Araw-araw itong nagpapadala ng death threats. He is
doing this for two weeks now. He even send Princess picture wearing a doctor's
robe. At isa lang ang ibig sabihin nito. That man knows that Princess is my
bestfriend. He even knows where Princess works.
I can't trace the whereabouts of the sender. Even Alexander Ford, the SPIC's
most skilled on computers slash hacker and the owner of the one of the most high
technology company in the world which is Ford's Technology, cannot find him. But I
know that Xander is still doing his best using his connections.
My bestfriend Princess is a doctor like me. A very well known surgeon. She
works at JSmith's Hospital. I owned that hospital. And Princess is one of my
agents, too. A skilled one. Nagtatrabaho lang ito sa hospital if she is needed
there. And if it is my order, of course.
Whoever sent this picture of hers, I have to know that bastard. Tinatakot nila
ako gamit ang mga importanteng tao sa buhay ko. Last week they sent my mother
picture. And now, it's my bestfriend. And it's not funny anymore.
I opened my phone when I heard it beep.
Like what you saw?
It's from unknown number.
She's really beautiful. Sexy woman. And I like her smile.
Nagtagis ang mga bagang ko at kaagad na tinawagan ang dalaga.
"Where are you?" Kaagad na tanong ko nang sagutin nito ang tawag ko.
"At the hospital. Why?" Sagot nito sa pagod na boses.
"Saang parte ng hospital ka naroroon?"
"Office. Kakatapos ko lang operahan 'yong VIP patient. Seriously, best? You're
the one who is supposed to operate him. Why me? Isang linggo na akong nandito. Why
not giving me any mission?" Narinig kong reklamo nito sa kabilang linya.
"It's an order from me." Seryosong sabi ko.
"Yeah, right. So can I go home now? I want to rest. Isang linggo mo na akong
pinapatulog dito sa office ko. Ni ayaw mo akong palabasin which is ipinagtataka ko.
I want a good rest. Not here. I know I'm immuned with bloods but I want to rest.
Yong hindi puro dugo nakikita at naaamoy ko. I want fresh air, you know."
"Okay. You can go home now. But wait for me there. I'll pick you up."
"Okay. I'll wait for you." Masaya ang boses nito.
"Just stay there in your office. Wag kang lalabas hangga't hindi ako
dumarating."
"Yes, sir." I can hear her sarcastic voice.
"I'm serious. And that's an order, Dr. Kim." I said in a very serious voice.
When I call her in her profession, she knows that I don't want to tolerate her
being a stubborn today.
Knowing her, madalang lang itong nakikinig sa akin. Masyadong matigas ang ulo.
"Okay, sir." Seryoso na din ang boses nito. I heard her sighed.

"Wait for me there." Sabi ko at pinindot ang end button

call. It's better that she's inside her office.
Her office is the most safest and the most high-tech office at my hospital. No
one can enter without scanning your own body. It is save in the system. Pili lang
ang pupuwedeng pumasok doon. Pinasadya ko iyon with the help of Xander.
I don't know but I'm worried about her safety. I know she can fight but still,
her safety is my priority.Sinadya kong panitilihin ito sa hospital for some
precautions. Dahil alam kong ito ang target ng taong nagpapadala ng death threats
sa akin ngayon.
I put the box on my table. Kinuha ko ang susi ng kotse ko. I was about to leave
my office when Alexander Ford entered.
"I found him." Kaagad na bungad nito.
"Who is the bastard?" Seryosong tanong ko.
"He's Greg Tullao." Nanlaki ang mga mata ko sa pangalang binanggit nito. It
couldn't be.
"I know what you are thinking." Patuloy ni Xander nang makita ang gulat sa
mukha ko."He is Gred Tullao's twin brother. He is trying to get even. He wants
revenge. Princess Shaina killed his brother. And because he don't know that
Princess is one of your agents, he thinks that you killed him. Well, ikaw lang ang
kilala ng lahat. You did everything in your power not to exposed your agent's
identity."
Napahawak ako sa batok ko at hinilot-hilot iyon.
"So, I think he wants me dead." Sabi ko nang makabawi.
"Probably. You know his bloodline. They kill without hesitation. They are drug
lords and an ex-convicts."
"I have to face him, then. Negotiation thing."
"You know you can't do that. You know him. He will kill you without even saying
anything. He hates negotiation, Phyton."
"I know. But I'll try. I can handle him. Hindi niya dapat malaman na si
Princess ang pumatay sa kapatid niya."
"What if he use your mother and Princess against you?"
Natigilan ako sa tanong nito.
"I won't let that happen. Never. Magkakamatayan muna kami." Tiim ang bagang na
sabi ko.
"You know that he can do that, Phyton. Sending you death threats everyday is
the proof. He's playing a game on you. He thinks you killed his brother and for
sure he will make you suffer using the most important people around you.
Ipaghihiganti niya ang kapatid niya, sigurado iyon."
"That's why I have to face him."
"Princess Shaina won't allow you to do that, Phyton." Xander said. His face is
full of concern.
"I know. That's why I'm not telling her anything. Mas mabuti ng wala siyang
alam." I sighed.
"Paano kapag nalaman niya?"
"You won't tell her, right?" May pagbabanta sa boses ko.
 Matiim ako nitong tinitigan.
"You know Princess Shaina. Matalino siya. Kahit hindi ko sabihin, she have her
ways. Just take care, Phyton. Nandito lang kami para sa'yo. Hindi ka namin iiwan.
Tullao is not a joke." Seryosong sabi nito.
"I know. And I'm not a joke either, Ford." I said.
"I know. Kaya mo siyang patayin in just a seconds. 'Wag lang niyang gamitin ang
kahinaan mo. Your mom and your princess." He said in a teasing voice. Diniinan nito
ang huling sinabi nito.

Napailing-iling na lang ako sa tinuran nito.

"I have to go. I'll fetch Princess at the hospital." Paalam ko at hindi na
hinintay ang sagot nito at dumiretso ng lumabas sa opisina ko.
Nang makarating sa hospital ay kaagad kong tinawagan ang dalaga. Pero
nakakailang ring na ay hindi pa rin nito sinasagot ang tawag ko. Napakunot ang noo
ko. Hindi ko alam pero kinakabahan ako.
Dali-dali akong pumasok sa opisina nito pero hindi ko siya nakita doon. Ang
doctor's robe lang nito ang nakita kong nakasabit sa upuan nito.
Kinuha ko ang cellphone sa bulsa ko. I was supposed to dial her number when I
saw her coming from the bathroom. Nakahinga ako ng maluwag ng makita ito.
Kunot noo itong tumingin sa akin.
"Are you okay? You look worried." Anito nang makalapit sa akin. Niyakap ako
nito ng mahigpit at ibinaon ang mukha nito sa leeg ko.
Napangiti ako at gumaan ang pakiramdam ko sa ginawa nito. Nawala ang kabang
nararamdaman ko. Ganito ito kapag naglalambing. Hinaplos ko ang buhok nito.
"Tired?" Masuyong tanong ko.
Naramdaman ko ang pagtango nito.
"But I'm okay now. Nandito ka na. Nawala 'yong pagod ko." She said when she
pulled away from our hug. Nakangiti itong nakatingin sa akin. Exposing her dimples.
"Sa guwapo kong ito nakakawala talaga ng pagod." Biro ko.
She just rolled her eyes and she pouted.
Awtomatikong bumaba ang tingin ko sa mga labi nito. Kaagad akong umiwas ng
tingin dito.
"Let's go. Ihahatid na kita." Sabi ko at tumalikod na. Lumabas na ako ng
opisina nito. Humahangos naman itong sumunod sa akin.
"I'm confused. You don't have to fetch me here. I have my own car." Anito
habang sumusunod ito sa likuran ko. Bigla akong tumigil at hinarap ito. Bahagya pa
itong nagulat sa biglaang pagtigil ko.
Paano ko nga ba ipapaliwanag na nanganganib ang buhay nito? I don't want to
tell her that. Mas mabuti ng ako na lang mismo ang nakakaalam.
"Namiss lang kita." Wala sa sariling sabi ko.
Tumaas ang kilay nito.
"Why do I feel like you're lying, Mr. Smith?" Seryosong tanong nito.
Inisang hakbang nito ang distansya sa pagitan namin at inabot ang pisngi ko.
Hinaplos nito iyon.
"May problema ba? You look bothered, best. May hindi ka ba sinasabi sa akin?"
Kaagad akong umiling.
"There's nothing wrong. I'm okay. Pagod lang siguro ako." Pagsisinungaling ko.
Sandali ako nitong tinitigan na para bang inaarok nito kung nagsasabi ba ako ng
totoo o hindi. Kapagkuwan ay ngumiti ito.
"Sigurado ka, ha?" Tinanguan ko lang ito. "Okay, let's go." Sabi nito at nauna
ng maglakad papuntang parking lot.
Nang makarating kami sa kotse ko ay kaagad ko itong pinagbuksan ng pinto.
"Maiiwan ko na naman si baby ko." Narinig kong reklamo nito nang nasa biyahe na
kami.
Napailing na lang ako. Ang tinutukoy nito ay ang pinakamamahal nitong kotse na
Mazda MX-5. It's a red sports car.Tinuturing nitong baby ang kotse nito. It's a
gift from me last year, noong nag birthday ito.
 "Pakuha mo na lang sa driver niyo." Sabi ko at mahinang
pinisil ang ilong nito nang makitang nakasimangot ito.
Inirapan lang ako nito at napailing na lang ako sa tinuran nito. Itinuon ko ang
atensyon ko sa daan.
"It's already dinner time. Gusto mo bang kumain muna tayo bago ka umuwi? Or
magtake out na lang tayo at-" Natigilan ako nang mapansing may nakasunod na itim na
kotse sa likuran namin.
Actually kanina ko pa ito napapansin.
Kinabig ko ang manibela pakanan at nakita kong lumiko din pakanan ang kotseng
itim.
"James, this is not the right way. Saan tayo pupun-" Natigilan din ito nang
mapansing seryoso ang mukha ko. Lumingon ito sa likuran.
"Who is that?" Kunot ang noong tanong nito.
"I don't know. Pero kanina pa nila tayo sinusundan." I know who it is, of
course.
Ilang sandali lang ay nakarinig na kami ng sunod-sunod na pagputok ng baril.
Sunod-sunod na pinapatamaan ng bala ang kotse ko.
Well, sorry to disappoint them but my car is a bullet proof.
Kinuha ko ang baril ko sa loob ng compartment.
"Change position." Seryosong sabi ko sa dalaga.
Kaagad naman nitong nakuha ang ibig kong sabihin at tinanggal nito ang suot na
seatbelt. Inabot nito ang seatbelt ko at tinanggal din iyon. Walang kahirap-hirap
na nagpalit kami ng puwesto.
"Just keep driving." Utos ko nang hawak na nito ang manibela.
"Need my help?" Tanong nito.
"No. Just keep driving. I can handle this." Sabi ko at binuksan ang bintana ng
kotse ko.
Bahagya kong inilabas ang kalahating katawan ko at pinaputukan ang kotseng
nakasunod sa amin. Tinamaan ang isang sakay niyon at kitang-kita ko ang paggulong
ng duguang katawan nito.
One down and then another one. Sunod-sunod ang pagpapaputok ko ng baril.
Hanggang sa driver na lang niyon ang natira.
"James!" Narinig kong sigaw ni Princess. Bahagya ko itong nilingon.
"What?"
"There's another car. They're blocking our way." Anitong seryosong nakatingin
sa harap ng daan.
Sinundan ko ang tingin nito. At lihim akong napamura nang makitang may dalawang
sasakyan na nakaharang doon. May nakita akong ilang kalalakihan na nakatayo sa
labas ng sasakyan ng mga ito na tila bang kanina pa nila kami inaabangan. They are
all fully armed.
"Stop the car!" Mariing utos ko sa dalaga.
"What?!"
"Stop the car!"
"Are you crazy? Hindi mo ba nakikita? Madami sila!" Sigaw nito.
"Just pull over, Butterfly!" Balik sigaw ko dito.
Nakita kong natigilan ito. Hindi makapaniwalang tinawag ko ito sa code name
nito.
"You know them." Hindi ito nagtatanong kundi isa iyong kumpirmasyon.
Napabuntong hininga ako at isinara ang bintana ng kotse. Umayos ako ng upo.
Itinigil nito ang sasakyan. Sa harap mismo ng dalawang kotseng nakaharang sa daan.

Nakita kong nanlaki ang mga mata nito nang makita ang isa
sa mga nakatayong lalaki doon sa labas.
"Greg Tullao." Usal nito at tumingin sa akin.
 "Haharapin ko siya. I'll talk to him. Kahit anong mangyari huwag na huwag kang
lalabas sa kotse na 'to." Seryosong bilin ko sa dalaga.
"Kahit hindi mo sabihin alam ko kung anong pakay niya, James. You don't have to
do this. Alam ko ang tumatakbo sa isip mo. You're doing this for me. Please. Hindi
mo siya kailangang kausapin. You know him. Katulad din siya ng kakambal niya. He is
a devil, James." Anito at hinawakan ng mahigpit ang mga kamay ko.
"I have to do this. We are trapped here. Hindi natin sila kakayanin. They're
all fully armed." Paliwanag ko sa dalaga. "Basta kahit ano pa ang mangyari, kahit
ano pa ang makita mo huwag kang lalabas. Huwag mo akong tutulungan. If even
possible, umalis ka sa lugar na ito. Ako ang bahala sa kanila."
Umiling-iling ito.
"No. Please you don't-"
"That's an order, Agent Kim." Madilim ang mukhang sabi ko.
Natigilan ito at inis na sinabunutan ang sariling buhok.
"Okay. Just take care. Please." Kapagkuwan ay sabi nito.
"Promise me one thing. Stay alive. Pagkababa ko ng kotse na 'to, umalis ka na.
Understood?" Nakipagtitigan ito sa akin bago tumango.
"I should be the one saying that to you. Stay alive, James. Please. Please, be
safe." Anitong matiim na nakatingin sa akin. Kitang-kita ko ang takot sa mga mata
nito pero pilit nito iyong nilalabanan.
Nginitian ko lang ito.
"I'll give you the signal and then leave." Sabi ko at hinalikan ito sa noo bago
lumabas ng kotse.
Tinignan ko ito sa huling pagkakataon bago lumapit kay Tullao.
"Hayaan niyong umalis ang kaibigan ko. It is me that you needed. Hindi
kailangang madamay ng ibang tao dito." Mahinahong sabi ko at diretsong nakatingin
kay Tullao.
Kitang-kita ko ang pagngisi nito.
"Okay." Tanging nasabi nito at nilingon ang mga tauhan nito na nakabantay sa
likod ng kotse ko kung saan nasa loob si Princess .
"Men! Let her leave!" Utos nito sa mga tauhan nito. Tumango ang mga tauhan nito
at umalis.
Nakahinga ako ng maluwag. Pero panandalian lang pala iyon. Dahil naramdaman ko
ang pagtusok ng matulis na bagay sa braso ko. Unti-unti akong nanghina at napaluhod
sa semento.
Nilingon ko si Princess. Pilit itong pinapalabas ng mga tauhan ni Tullao sa
loob ng kotse. Makakatakas ito at kayang-kaya nitong gawin iyon lalo pa at kahit
barilin ng mga tauhan ni Tullao ang kotse ay hinding-hindi ito matatamaan.
Pero malakas akong napamura nang kusa itong lumabas ng kotse. Tumingin ito sa
akin at nanghihingi ng tawad ang mga mata nito.

"If I'll let go of your friend, where's the fun on that?

And it looks like that she's willing to come with us." Nakangising sabi ni Tullao.
"Please. Wala siyang kinalaman dito." Nanghihinang pakiusap ko. Pilit kong
nilalabanan iyon pero hindi na kaya ng katawan ko.
'Princess!'
Tanging malakas na halakhak lang ang narinig ko mula dito bago ako mawalan ng
malay. At ang tanging ang kaligtasan ng dalaga ang huling nasa isip ko.
Nagising ako nang maramdaman ang pagbuhos ng malamig na tubig sa mukha ko.
Nagmulat ako ng mata at puro kadiliman ang nakikita ko. Kumukurap-kurap ako at
hinayaan ang mga mata kong masanay sa dilim. Kaagad na pumasok sa isip ko si
Princess. Shit! Where is she?
Pinakiramdaman ko ang paligid ko. Gumalaw ako pero napatingala ako nang
maramdamang nakatali sa kadena ang dalawang kamay ko. Pilit kong inaalis iyon pero
hindi ko magawa.
"F*ck!" Usal ko at pilit pa ring ginagalaw ang mga kamay ko. Tanging
nakakabinging tunog ng kadena lang ang naririnig ko.
 Ilang sandali lang ay bumukas ang ilaw sa kung saan man ako naroroon ngayon.
"Hindi mo matatanggal 'yan. Unless, kung kaya mong kunin ang susi sa mga kamay
ko." Nakangising bungad ni Tullao habang nilalaro sa mga daliri nito ang susi na
hawak nito.
"F*ck you, Tullao! Saan mo dinala ang kasama ko?" Nagtatagis ang mga bagang ko.
I want to see her. I want to make sure that she's safe!
Ilang sandali lang ay may pumasok na dalawang lalaki na tulak-tulak si
Princess. Nakatali ang mga kamay at may duct tape ang bibig nito.
Mabilis kong sinuyod ng tingin ang kabuuan nito. Checking if she's been hurt or
she have any bruises. Lihim akong nakahinga ng maluwag nang makitang wala itong
galos.
Diretso ko itong tinignan sa mga mata.
"You okay?" Tanong ko. Tumango ito bilang sagot. "Good. Don't worry, I won't
let them hurt you. You will be safe. I promise." Sabi ko habang inaangat ang kanang
kamay ko. Showing my wrist watch to her.
Umangat ang tingin nito doon at tumango tango ito. Naiintindihan nito ang ibig
kong sabihin.
"Awww, so sweet." Tumatawang usal ni Tullao at nilapitan ang dalaga. Tinanggal
nito ang duct tape sa bibig ng dalaga at hinaplos ang pisngi nito.
Muling lumikha ng nakakabinging tunog ang kadena nang marahas akong gumalaw.
"Don't touch her!" Sigaw ko at pilit na kumakawala sa kadenang nakasabit sa mga
kamay ko.
"Relax, Smith." Patuloy sa pagtawa ang lalaki. "I want to you to see this
before I kill you!" Mariin na sabi nito at malakas na pinunit ang damit ng dalaga.
Kapagkuwan ay hinalikan nito sa leeg si Princess.
"F*ck you! Huwag mo siyang idadamay dito, Tullao! Ako ang harapin mo!"
Nagwawala ako sa sobrang galit.

Patuloy lang sa pagtawa ang lalaki at akmang hahawakan ang

dibdib ng dalaga nang magsalita ako.
"Alam mo ba kung paanong nagmakaawa ang kapatid mo para lang huwag ko siyang
patayin? He even knelt down in front of me! I thought he is strong but he is the
weakest!" Sigaw ko. Nakita ko ang pagkuyom ng kamao nito sa sinabi ko. Ngumisi ako.
Good. I have to distract him in order for him not to touch Princess. At alam
kong epektibo iyon.
"I tortured him until he beg for his life. Nilumpo ko siya alam mo ba iyon?"
Patuloy ko.
"James, please." Si Princess iyon. Nakikiusap ang mga mata nito. She wants me
to stop talking. Natatakot ito sa maaaring gawin ni Greg sa akin.
But I don't care. I have to distract him.
"Gumagapang siya at nagmamakaawa. Nakakatawa na ang isang Tullao ay
nagmamakaawa para sa buhay niya." Patuloy ko at mas lalong ngumisi nang makitang
madilim na madilim ang mukha ng lalaki.
"Pinutol ko ang mga daliri niya at-"
"Stop! Stop it, you mother f*cker!" Naghihisterikal na ito.
"Pinasabog ko ang ulo niya." Patuloy ko at ngumiti ng nakakaloko at
nakakainsulto.
"Stop! Stop it!" Sigaw nito at bumunot ng baril at pinaputok nito iyon. Tumama
iyon sa kaliwang binti ko.
"James!" Sigaw ni Princess at pilit na kumakawala mula sa pagkakahawak ng
dalawang lalaking may hawak dito.
Tinignan ko ito at umiling. Telling her not to do anything.
"Lahat ng ginawa mo sa kapatid ko ay gagawin ko din sa'yo! Lulumpuin kita, g*go
ka!" Galit na galit na sigaw ni Tullao at kumuha ng baseball bat at malakas nito
iyong pinalo sa mga binti ko.
Mariin akong pumikit at ininda ng sakit na dulot niyon.
"Oh, please! Please, stop that!" Narinig kong pakiusap ni Princess.
 Patuloy si Tullao sa pagpalo sa akin. Sa binti, sa katawan at sa mga braso ko.
"At gusto kong nakikita ng babaeng ito habang paunti-unti kitang pinapatay,
p*tang ina ka!" Sigaw nito at muli akong pinapaputukan ng baril. Tumama iyon sa
kanang braso ko.
Ininda ko lahat ng sakit. I have to do this. Wala akong pakialam kahit masaktan
o mamatay ako. Ang importante ay hindi nito galawin si Princess.
Konting tiis na lang. The Phoenixs' can save Princess. I gave Xander a signal
and how he can track me using my wrist watch. It's not an ordinary watch.
That watch is a tracking device. Binigay iyon ni Xander sa akin para malaman
nito kung nasaan ako. Kung pipindutin ko iyon ay magbibigay iyon ng signal sa kanya
na nasa panganib ako.
Hindi ko alam kung paano niya naisip iyon. Pero pinagpapasalamat ko ang ginawa
nito. Parang iniisip nito na anumang oras ay maaaring manganib ang buhay ko.

Narinig ko ang paghagulhol ni Princess. Tinignan ko ito ng

diretso at nginitian ito. Pinapaabot ko dito na magiging okay din lahat.
Muli kong naramdaman ang pagtama ng baril sa katawan ko. This time, sa dibdib
ko iyon tumama. Ramdam ko ang panghihina ko at napaubo ako. Nalalasahan ko ang dugo
mula sa bibig ko.
Ilang sandali lang ay nakarinig ako ng putukan mula sa labas. Kahit nanghihina
ay napangiti ako.
Nandito na sila.
"Pinasok tayo ng kalaban!" May narinig akong sumigaw. Isa iyon sa mga tauhan ni
Tullao.
"Kill them all!" Sigaw ni Tullao at binitawan ang baseball bat na hawak nito.
"Boss! Hindi natin sila kakayanin! Ang bibilis nilang kumilos! Patay na ang mga
nagbabantay sa labas at iilan na lang ang natitira sa mga kasamahan natin!
Kailangan na nating tumakas!" Humahangos na sabi ng isa.
Napamura si Tullao at wala sa sariling nilisan ang kinaroroonan namin.
Nakita kong may pinulot si Princess na kutsilyo at pilit na tinatanggal ang
tali sa mga kamay nito. Nang magtagumpay ay pinulot nito ang susi na naiwan ni
Tullao at kaagad na sinusian ang kadena sa mga kamay ko.
Kaagad ako nitong sinalo nang akmang babagsak ako sa sahig. Maingat ako nitong
inihiga.
"James..." Nanginginig ito. Punong-puno ng luha ang mga mata nito.
"It's okay. Don't cry. You're safe
" Masuyong sabi ko kahit hinang-hina ang pakiramdam ko.
Umiling-iling ito.
"This is my fault." Anito at patuloy na umiiyak. Bahagya akong bumangon at
tinanggal ang jacket na suot ko. Isinuot ko iyon sa hubad na katawan ng dalaga at
isinara ang zipper niyon.
Nang matapos ay pabagsak akong nahiga sa sahig. Hinang-hina ang pakiramdam ko.
Ipinikit ko ang mga mata ko.
"James! Don't close your eyes! Please! Please!" Pakiusap ng dalaga. Gusto kong
imulat ang mga mata ko pero hindi ko magawa iyon.
I'm just thankful that nothing happened to Princess. Mamamatay muna ako bago
mangyari iyon.
"James! James!" Narinig ko ang pagsigaw ni Princess pero unti-unti iyong
humihina sa pandinig ko.
Naramdaman ko ang pag-angat ko pero nanatili akong nakapikit. Ilang sandali
lang ay naramdaman ko ang paglapat ng likod ko sa malambot na bagay.
Pinilit kong iminulat ang mga mata ko. At bumungad sa akin ang puting kisame.
Lahat ay puti.
I'm in the hospital.
"Hang on there, okay?" Nakita ko si Princess at mahigpit na hinawakan ang kamay
ko. "Please, don't leave me. Please." Pakiusap nito.
Nginitian ko lang ito at tumango.
 Inilapat nito ang mga palad sa dibdib ko. Pinipigilan nito ang pagdurugo niyon.
Ramdam ko ang panginginig nito.
"I'll operate on you. Just hang on there." Anito at may sinabit na iba't-ibang
aparato sa katawan ko. Marami itong kasamang mga doctor na abala din sa pag-
aasikaso sa akin.
Mataman ko itong tinignan. At kapagkuwan ay muli akong napapikit at narinig ko
ang pagtunog ng machine sa loob ng kuwartong iyon. Ramdam ko din ang unti-unting
panghihina ng katawan ko na para bang sumusuko na iyon.
"No! No! No! Please, James! Open your eyes! Please! Don't leave me, please! Oh,
God! James!" Sigaw iyon ni Princess.
'I won't leave you, princess. I won't.' Usal ko iyon sa isip ko.
End of flashback
Hinaplos ko ang buhok ni Princess.
After that incident, Princess thought that I'm already dead. Hindi natuloy ang
pag opera nito sa akin dahil nilabas na ito ni Rein sa loob ng operating room dahil
na rin sa nagwawala ito.
Well, it's true that my heart stops beat for a seconds. At 'yon ang huling
nasaksihan daw ni Princess.
After three months in a coma, nagising ako. But things never been the same
anymore. Nalaman kong halos mabaliw si Princess at para wala na ito sa tamang
katinuan. Sinisisi nito ang sarili nito.
I tried to approached her. Pinakita ko ang sarili ko dito. Na ayos lang ako at
buhay ako. Pero mas lalo itong lumalala habang nilalapitan ko ito. Takot na takot
ito.
Pinapagamot ito nina Tita Shane sa hospital. Pero nagiging hysterical ito kapag
nakakakita ng hospital. She's in trauma.
Mas lalo itong lumala nang minsang nilapitan ko ito at medyo dumugo ang sugat
sa dibdib ko. Nakita nito iyon at nagwala ng nagwala. Masakit sa dibdib na nakikita
ko itong nagkakaganoon.
The Princess that I've known is really tough and strong. At halos mabaliw ako
kapag nakikita ko itong takot na takot akong makita at halos ipagtulakan ako
papalayo.
And we decided na sa Korea ito ipapagamot. At ang nakakatandang kapatid nito
ang umasikaso dito.
After two years ay naging okay na ito. But now, I really have no idea.
Natatakot ako sa maaaring maging resulta pagkagising nito.
Naisip ko tama ba talaga ang desisyon ko na ibalik ito bilang agent sa kumpanya
ko?
Napabuntong hininga ako.
"Make me proud of you, my princess. Please. Sana paggising mo okay ka lang.
Please." Pakiusap ko dito at hinawakan ng mahigpit ang mga kamay nito. Masuyo kong
hinalikan ang mga iyon.
'Please, don't leave me again. Please.'
To be continued...
A/N: Pasensya po talaga sa late update.
Honestly speaking, I've been struggling writing this chapter. I was pressured
and irritated..Actually, nakapagsulat na ako ng 4k words last week but binura ko
din because I'm not really satisfied sa kinalabasan ng sinulat ko.
And then, I tried again and again
.Sana po magustuhan niyo ito..Salamat at pasensya na ulit.
Babawi po ako sa update. Promise.
Enjoy reading! 😘

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 18
 CHAPTER 18
NAPALINGON ako nang makaramdam na parang may nagmamasid sa akin. And then I saw
him.
My James.
Malayo ito sa akin pero nakikita ko ito. Malungkot ang mga mata nito.
Hanggang dito sa airport ay sinundan ako nito. No. Hinahatid ako nito. Hindi
ito lumalayo sa akin. Ako lang ang nagtutulak papalayo dito. Because I'm scared and
guilty. At hindi nawawala ang takot na iyon sa puso ko.
Pero isa lang ang ipinapangako ko. Para sa sarili ko at para sa lalaking mahal
ko.
"I promise! Babalik ako! Babalik akong nakangiti at hindi na natatakot!
Pangako!" Malakas na sigaw ko para marinig ako nito.
Nakita ko ang pagsilay ng ngiti sa mga labi nito. At sapat na iyon para lumaban
ako.
Hindi ko man nasasabi dito, pero malaki ang pasasalamat ko na buhay ito.
Sobrang laki ng pasasalamat ko sa Panginoon.
But I've been damaged. I hated myself. Pakiramdam ko kapag malapit ito sa sakin
ay palagi itong napapahamak.
I know James. He will do everything for his loved ones. Lalo na sa akin. Bata
pa lamang kami ay ito na lagi ang nagpoprotekta sa akin.
At pinapangako ko sa sarili ko na sa pagbabalik ko ay gagawin ko ang lahat para
makabawi sa lahat ng mga ginawa nito para sa akin.
Naglipas ang mga araw at buwan na nasa Korea ako. Ang tanging kuya ko lang ang
kasama ko at mga magulang ko. Alam kong may kulang. At si James iyon. I missed him.
So much.
Pero para sa sarili ko at sa ikabubuti ko, tiniis ko lahat ng iyon.
Lumipas ang isang taon at medyo nakakarecover na ako. Pero hindi sapat iyon
para bumalik ako sa dati. Every night, I've been dreaming about James. Ang duguang
katawan nito. Ang pagtigil ng tibok ng puso nito.
Gabi-gabi ay pinapahirapan ako ng panaginip na iyon. At mas lalo kong namimiss
si James.
Pero hindi pwede. Hindi maaari. Dahil kapag malapit ito sa akin ay natatakot
ako. Natatakot ako sa maaaring mangyari dito. At nagagalit ako sa sarili ko na
kahit kaya kong lumaban ay bakit hindi ko ito maprotektahan sa paraang alam ko?
Nasa kuwarto ako ngayon at nagmumukmok. Sa bahay namin sa Korea. Ganito ako
palagi. Nagkukulong sa kuwarto at iniisip ang lalaking mahal ko.
'I miss you, my James.'
Nagpalinga-linga ako nang may maramdaman. Sa isang taon na nandito ako sa
Korea, madalas kong maramdaman ang pakiramdam na iyon. Na para bang palaging may
nagmamasid at may nagbabantay sa akin.
Ipinagkibit balikat ko na lamang iyon. I know that I am an agent at malakas ang
pakiramdam ko pero nasa Korea ako ngayon at wala sa Pilipinas. Maybe it was because
I'm in a trauma. Kaya siguro parang napaparanoid ang utak ko.
Napabuntong hininga ako at nagdesisyon ng matulog.
'Konting tiis pa, Princess. Makikita at makakasama mo din ulit ang lalaking
mahal mo.'
Paulit-ulit ko iyong inuusal sa sarili ko. Hanggang sa makaramdam na ako ng
antok.
Pero bago pa man ako makatulog ay naramdaman ko ang masuyong paghaplos sa
pisngi ko. Madalas ko ding nararamdaman iyon. Maybe it was my brother. Ugali din
nitong i-check ako gabi-gabi.
Pero nakakapagtaka na kapag nararamdaman ko ang haplos na iyon ay napapasarap
ang tulog ko at hindi ako nananaginip ng masama.
Hindi na ako dumilat. Hinayaan ko na lamang iyon at tuluyang nagpahila sa antok
na nararamdaman ko.

Nagising ako mula sa panaginip na iyon. Iyon ang araw na

umalis ako ng Pilipinas.
Inikot ko ang paningin ko at bahagyang kumunot ang noo ko nang hindi pamilyar
sa akin ang silid na kinaroroonan ko. Ilang sandali lang ay narealize ko na nasa
loob ako ng clinic ng SPIC.
At pumasok sa isip ko ang nangyari kay Krystal sa cafe. At ang nangyari sa akin
ng mga oras na iyon. Bigla akong bumangon at kaagad na lumapit si Amber sa akin.
"Hey." Anito at inihiga ako ulit. "Huwag ka munang gumalaw. Mahina ka pa."
Masuyong sabi nito.
Hinawakan ko ito sa kamay.
"K-Krystal. Where is she?" Nag-aalalang tanong ko.
"She's okay. Nasa hospital siya at nagpapagaling na. Binabantayan siya ni
Jastin." Sagot nito.
Nakahinga ako ng maluwag sa sinabi nito.
"Okay ka lang ba? Sobrang nag-aalala si Phyton sa'yo. Actually, dalawang araw
ka ng tulog. At dalawang araw na din siyang halos walang tulog. Ni ayaw kang iwan.
Kung hindi pa namin pinilit na umuwi muna ay hindi siya uuwi." Sabi nito.
"Two days? A-Anong nangyari?"
"Nilagnat ka. Dahil siguro sa nangyari sa cafe. Takot na takot ka." Sagot nito.
Mariin akong napapikit.
"I'm sorry." Tanging nausal ko nang magmulat ako ng mga mata.
"It's okay. Ang importante ay okay ka na. Bumalik na din sa normal 'yong
temperatura mo. But the thing is, Phyton seems scared and worried. Hindi siya
nagsasalita pero kitang-kita naman namin sa mukha niya. He's really worried about
you." Anito na matamang nakatingin sa akin.
"I know.." Mahinang usal ko. I made him worried again. At mukhang alam ko din
ang ikinakatakot nito. Natatakot ito na baka maulit na naman ang nangyari dati.
"I want to see him." Wala sa sariling sabi ko. I heard Amber chuckled. Tinignan
ko ito.
"You're really inlove." Nakangiting sabi nito. Kinuotan ko ito ng noo.
"What? Akala mo ba si Krystal lang ang may alam na gusto mo 'yong bestfriend
mo? Kahit hindi mo sabihin at i-share sa akin, kitang-kita naman sa mga mata mo. At
support ako sa inyong dalawa. Bagay na bagay kayo." Sabi nito at humagikhik pa.
Namula ako sa sinabi nito.
"Halata ba talaga?" Tanong ko.
"Uh-huh." Sabi nito na may kasamang sunod-sunod na pagtango.
Maya-maya lang ay narinig namin ang pagbukas ng pinto. At iniluwa niyon si
James.
Ang lakas ng pintig ng puso ko nang magsalubong ang mga mata namin. Damn!
Ganito lagi kalakas ang epekto nito sa pagkatao ko. I really loved this man!
Parang nagulat pa ito nang makitang gising na ako. At parang gusto kong matawa
nang makitang parang nag-aalangan itong pumasok. Hindi nito alam kung lalapit ba
ito sa akin o hindi. Pero sa huli, nanatili lang itong nakatayo sa kinaroroonan
nito at patuloy lang na nakipagtitigan sa akin.
"Uhm, labas muna ako? Baka pati ako matunaw? Hehe." Ani Amber at pakamot-kamot
na lumabas ng clinic at isinara ang pinto niyon.
"H-Hi." Bati ko dito. Nanatili lang itong nakatitig sa akin.
"You okay?" Tanong nito na hindi inaalis ang tingin sa mga mata ko.
Tumango ako.
"I think, I'm okay." Sagot ko.
"You're not scared? Seeing me here?" Ulit na tanong nito.
Umiling ako.
"I'm sorry I made you worried. Sorry talaga. Pero promise hindi na-" Hindi ko
na natuloy ang sasabihin ko nang mabilis itong lumapit sa akin at sinakop ng mainit
na halik ang labi ko.

Sandali akong natigilan at napanganga sa ginawa nito. Mas

lalo nitong pinalalim ang halik at awtomatikong kumapit ang mga braso ko sa leeg
nito. Tinugon ko ng buong puso ang halik nito.
Mas lalo nito iyong pinalalim. He's kissing me passionately. 'Yong halik na
para bang sabik na sabik ito sa akin. 'Yong halik na parang malaki ang pasasalamat
nito sa kung anumang bagay. 'Yong halik na kayang tunawin ang puso kong tumitibok
para sa lalaking ito.
Sandali itong tumigil at pinakatitigan ako.
"J-James, I'm so-" Muli akong natigil sa pagsasalita nang hinalikan ako nito
ulit.
Naglakbay ang kamay nito sa likod ko at mas hinapit ako papalapit sa katawan
nito.
"God! Thank you, baby. Thank you." He murmured between our kisses. Mas lalo pa
nitong pinalalim ang halik na inumpisahan nito na buong puso ko namang tinutugon.
Halos kapusin kami sa hininga but at the same time, kumukuha kami ng hangin sa
isa't-isa. Pareho kaming tumigil at nakipagtitigan ako dito.
"Thank you. Thank you." Paulit-ulit na usal nito at pinugpog ako ng maliliit na
halik sa iba't-ibang parte ng mukha ko.
Nangingiting inawat ko ito.
"Tama na, James. Hindi pa ako naliligo atsaka hindi pa ako nakapag toothbrush.
Tapus hinalikan mo pa ako. Nakakahi-"
Muli ako nitong hinalikan sa labi at kinagat pa nito ang ibabang labi ko.
Masuyo ako nitong tinignan nang magsawa sa kakahalik sa akin at hinaplos nito ang
pisngi ko.
"I thought that-"
"Akala mo katulad pa rin ng dati?" Agaw ko sa sasabihin nito. "That won't
happen again, Mr. Smith." Nakangiting sabi ko dito.
Hinding-hindi ko hahayaan na muli akong balutin ng takot. Oo takot pa rin ako
sa dugo pero hindi sapat iyon para mapalayo ako ulit sa lalaking mahal ko. Two
years is enough. Hindi ko na kakayanin pa na wala ito sa tabi ko.
"Tinakot mo ako, alam mo ba 'yon?" Anito na parang batang nagtatampo o kaya
naman ay nagsusumbong. He looked so cute.
Hindi ko mapigilang hindi matawa ng mahina sa harap nito.
"What?" Naiinis na tanong nito.
"Ang cute mo kasi." Sabi ko at mahinang pinisil ang pisngi nito.
"You really think this is funny, Princess Shaina?" Seryosong tanong nito.
Napatitig ako dito. Tsk. James is James. Napakabilis nitong magpalit ng
emosyon. But of course, sanay na ako dito.
Niyakap ko ito at isiniksik ang mukha ko sa leeg nito.
"Hmm... Ang bango ng mahal ko." Hindi ko mapigiling komento. Nilalambing ito.
Ramdam ko ang paninigas nito.
Lihim akong napangiti. Alam kong hindi ito sanay na ganito ako.
I already confessed my feelings. At ang pagmamahal na matagal kong itinago dito
ay walang pag-aalinlangang ipapakita at ipaparamdam ko dito. Kahit walang
kasiguraduhan kung ano ba ako sa puso nito.
Kaya kong maghintay. Hanggang sa sabihin nitong mahal din ako nito. Hindi
bilang isang kaibigan na tinuturing nitong kapatid kundi bilang isang babae na
naghahanap ng katugon ng pagmamahal mula dito.
Hinaplos nito ang likod ko.
"Don't scare me like that again, hmm?" Sabi nito at bumuntong hininga.
Tumango ako at mas lalong isiniksik ang mukha ko sa leeg nito.
"I'm sorry. Alam kong nag-alala ka. Sorry, mahal." Malambing na sabi ko.
Bahagya nitong inilayo ang sarili nito sa akin at hinawakan ang magkabilang balikat
ko.

Mataman ako nitong tinitigan. May nakikita akong emosyon sa

mga mata nito pero hindi ko matukoy kung ano iyon. Parang may gusto itong sabihin.
"What?" Takang tanong ko.
"I-I don't know but..." Hinawakan nito ang dibdib nito. Sa tapat ng puso nito.
"my heart beats fast. And it felt crazy. I can't breathe." Anito na parang
naguguluhan. Na para bang hindi kapani-paniwala na nakakaramdam ito ng ganoon.
Ibig bang sabihin tumitibok na ang puso nito para sa akin?
Lihim akong natuwa at nagkaroon ng munting pag-asa. Konti pa. Konti pa at
makukuha ko din ang pagmamahal nito para sa akin. Basta ipagpatuloy ko lang ang
ginagawa ko.
I know James. Alam kong naguguluhan at nalilito ito. Pero hindi ako susuko.
Lalo pa't alam na nito ang tunay kong nararamdaman para dito.
Nginitian ko ito.
"Maybe your heart beats fast for me?" Nakangising sabi ko. Teasing him. He
chuckled. Niyakap ako nito ng mahigpit.
"Just always remember, baby. Sobrang importante ka para sa akin." Malambing na
sabi nito.
Ang sinabi nito ay sapat na para sa akin. Sa ngayon.
Ang importante lang naman ay walang magbabago sa kabila ng pag-amin ko ng
nararamdaman ko para dito.
"I know. I know." Usal ko.
"And whoever stab you and Krystal will pay." Kapagkuwan ay seryosong sabi nito
at hinaplos ang nakabendang braso ko.
Inilayo ko ang sarili ko mula sa pagkakayakap nito.
"Speaking of that, sino ang mga iyon?" Tanong ko sa binata.
"Raymond Tan's men, I'm sure of that. Nahuli nina Edsel ang isa sa mga
nakaharap niyo sa cafe. Ang isa ay nakatakas. They've been turtoring him for two
days now. Pero hindi siya umaamin." Nakatiim bagang ito.
"At paaaminin ko siya kahit anong mangyari. I won't allow that Raymond to feel
free what he wants to do. Wala siyang karapatang takutin ako at mas lalong wala
siyang karapatang mag-utos na saktan ka. Hindi niya alam kung sino ang kinakalaban
niya." Patuloy nito. Madilim ang mukha nito.
Hinawakan ko ang mga kamay nito.
"Relax. Everything will be fine. Kung anuman ang pinaplano niya, paghandaan
nating lahat iyon." Kalmadong sabi ko dito.
Tumango ito at hinalikan ang mga kamay ko.
"Promise me to be safe always, okay? Tan seems interested on you." Tinanguan ko
ito.
"But I think I have a problem." Nakangiwing sabi ko. Kumunot ang noo nito.
Kaagad na bumakas ang pag-aalala sa mukha nito.
"What is it?" Kaagad na tanong nito.
"I think I lost my ability as an agent. Nawala ang talas ng pakiramdam ko. What
happened at the cafe is the proof. Si Krystal lang ang nakaramdam na parang may
mali noong araw na iyon. Maybe because I stop working for two years." Paliwanag ko
dito.
"And? You want me to help you?"
"May magagawa ka ba para maibalik iyon?"
Sandali itong nag-isip bago tumango.
"Ako ang bahala. I'll train you one of these days." Kapagkuwan ay sabi nito.
Napangiti ako at tumango.
"Thank you." Usal ko.
"For you, baby." Masuyong sabi nito at dinampian ng mabilis na halik ang labi
ko.
"Ugali mo ng halikan ako ngayon. Baka masanay ka, mahal." Tudyo ko dito na
diniinan ang salitang mahal.
Nakita kong natigilan na naman ito. And I grinned. Mukhang alam ko na kung
bakit umaakto itong natitigilan. Iyon ay dahil tinatawag ko itong mahal.
"What?" Untag ko dito nang nananatili itong nakatitig sa akin.
Wala sa sariling napahawak ito sa dibdib nito.
'Oh, my James. So cute.'
"Are you mocking me?" Salubong ang kilay na tanong nito.
"Of course not." Natatawang sabi ko.
"You're mocking me." Patuloy nito.
 "Hindi, mahal." Ngingiti-ngiting sabi ko. Pinanlakihan ako nito ng mga mata na
ikinatawa ko ng malakas.
Ganyan nga, James. Makukuha din kita. Soon. *Evil grin*
"Mukhang okay na okay ka na nga." Nangingiting sabi nito.
Sabay kaming napalingon sa pinto nang humahangos na pumasok doon si Renz.
"Phyton! You have to stop Jastin!" Hinihingal na sabi nito.
Kumunot ang noo ni James.
"Anong nangyayari?" Tanong nito.
"Galing siyang hospital at dumiretso siya sa basement. He wants to kill that
man. Nagwawala siya ngayon. Well, it's because of Krystal, of course." Anito.
Ako naman ay napakunot noo din. Ibig sabihin sa basement ng building na ito
nila tinago ang isa sa mga lalaking nahuli ng mga ito.
Nilingon ako ni James. Nakita ko ang pagtiim ng bagang nito.
"Wait for me here, okay?" Sabi nito at hinalikan ako sa noo. Tumango lang ako.
"Balik ka kaagad. I'm hungry." Reklamo ko. Ngumiti ito sa akin.
"I'll be right back." Paalam nito at umalis na kasabay si Renz.
"Jastin, pakipot ka talagang lalaki ka. You seemed not to care about Krystal,
at heto ka ngayon nagwawala." Napapailing na usal ko sa sarili.
Humiga ako at nagdesisyong matulog muna habang hinihintay ko si James.
To be continued...
A/N: Pasensya po, 'yan lang nakayanan ko sa ngayon. Atleast may update. Hehehe.
Hope you enjoy reading 😘
Till' the next ud..

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 19

CHAPTER 19
Warning: This chapter shows violence. Don't read if you can't handle it.

PUMASOK ako sa basement at kaagad na nakita ang pagwawala ni Jastin sa harap ng

pinto kung saan nasa loob ang bihag namin. Pareho itong pinipigilan ni Edsel at
Clyde.
Tumingin ako kay Xander at nagkibit-balikat lang ito. Ang alam ko ay
pinabantayan ko ito kay Xander sa hospital at huwag papupuntahin dito dahil naisip
ko ng gagawin nito ang bagay na ito.
"Bitawan niyo ako! Papasukin niyo ako at papatayin ko 'yang lalaking 'yan!"
Sigaw ni Jastin. Pilit itong nagpupumiglas sa mahigpit na pagkakahawak ng dalawa.
Namulsa ako.
"Let him in." Nababagot na utos ko sa dalawa.
"Seriously, Phyton?" Hindi makapaniwala si Edsel.
"Just let him in." Patuloy ko. Nagpailing-iling lang si Edsel at Clyde.
Si Xander naman ay ngumisi lang. Mukhang alam kung ano ang binabalak ko.
Nang bitawan ng dalawa si Jastin ay kaagad itong pumasok sa loob at narinig ko
ang malalakas na pagsuntok ng binata sa lalaking naroroon.
Pumasok ako at sumunod ang iba. Prente akong umupo sa silya na naroroon at
pinanood lang ang pagbugbog ni Jastin sa lalaki.
"Hindi mo ba pipigilan 'yan?" Tanong ni Edsel na nasa likod ko.
"Just let him be. Kung 'yan ang makakatulong para mawala ang galit niya."
Kalmadong sabi ko at sumandal sa upuan. "Kahit ako ay gusto kong patayin ang
lalaking 'yan." Tiim bagang na sabi ko at patuloy na pinagmamasdan ang bugbog
sarado ng lalaki.
"Ganyan talaga kayo kapag in love?" Hindi mapigilang itanong ni Renz. Nakangisi
ito nang tignan ko.
Nawala lang ang ngisi nito nang seryoso ko itong tinignan at nagpakamot-kamot
na lang ito sa ulo at napangiwi.
 "I heard Princess is already awake." Ani Clyde. Tinanguan ko lang ito.
Maya-maya lang ay tumigil na si Jastin nang makaramdam siguro ng pagod sa
pambubugbog sa lalaki.
"Tapos ka na?" Tanong ko.
Bumuntong hininga ito at tumango.
"Satisfied?" Nakangising tanong ko habang nakatitig sa tauhan ni Tan. Puno ng
pasa ang mukha at duguan ito.
Bukod sa pambubugbog ni Jastin ay binugbog na ito nina Edsel sa loob ng
dalawang araw. Sa totoo lang ay ngayon ko lang ito hinarap dahil abala ako sa pag-
aasikaso kay Princess.
"I'm not satisfied, Phyton. I want him dead." Madilim ang mukha nito.
Tumayo ako mula sa kinauupuan.
"I want that, too. Badly." Seryosong sabi ko at hinila ang silya papunta sa
harap ng lalaki.
Umupo ako at tinapik-tapik ang pisngi nito.
"Now, talk to me. Who sent you?" Tanong ko. Tumingin ito sa akin at ngumisi.
"Wala kayong makukuha sa akin." Sagot nito at mas lalong ngumisi.
Hinarap ko ang limang lalaking kasama ko dito ngayon.
"Wala daw tayong makukuha sa kanya?" Parang namamanghang sabi ko pa.
Tumawa lang ang mga ito. Kapag ganito ako ay alam na nila kung ano ang susunod
na mangyayari.
"Prepare yourself, man." Nagbabanta ang boses ni Clyde at nakangisi na
diretsong nakatingin sa lalaking bihag namin.

"Uulitin ko. Who sent you?" Baling ko sa lalaki.

Hinihingal ito at umubo. Lumabas ang konting dugo mula sa bibig nito.
Tinatapik-tapik ko ang ulo nito. Nilakasan ko iyon.
"Hey, I know you're dying but it's not time yet. Answer me. Who sent you?" Ulit
na tanong ko. Diretso itong tumingin sa mga mata ko at tumawa lang.
"Alam ko kung sino ang nagpadala sa'yo. But I want to hear it from you."
Patuloy ko pero tumatawa lang ito.
Natigil lang ito sa pagtawa nang hilahin ko ang kanang kamay nito. Nanlaki ang
mga mata nito nang makita ang kutsilyong hawak ko.
"A-Anong gagawin mo?" Nauutal na tanong nito.
"Why? Afraid?" Nakangising balik tanong ko at pinaglandas ang dulo ng
kutsilyong hawak ko sa braso nito papunta sa mga daliri nito. "This hand hurt my
princess. Anong gagawin ko? Puputulin ko ba? Paano? Paisa-isa o isahang putol lang?
What do you think?" Kitang-kita ko ang takot sa mga mata nito. Nanginginig ito.
"S-Sasabihin ko n-na kung sino ang n-nagpadala sa a-akin." Nanginginig sa takot
na sabi nito.
"Akala ko ba wala kaming makukuha sa'yo?"
Paulit-ulit itong umiling.
"Sinusunod ko lang ang utos ni bossing. Sabi niya saksakin ko daw ang babaeng
palagi mong kasama. Nalaman niyang takot sa dugo ang kaibigan mo. Gusto lang niyang
takutin at bigyan kayo ng babala. Si Boss Raymond Tan. Siya ang nag-utos sa amin.
Sinusunod lang namin siya. Patawarin mo ako. Patawarin mo ako." Sunod-sunod na sabi
nito habang naginginig.
Nagpatango-tango ako.
"Hmm... Maayos na nakarating sa akin ang babala niya." Sabi ko. "At maayos ko
ding ipaparating sa kanya ang babala ko." Tiim ang bagang na sabi ko at hinawakan
ang isang daliri nito.
Walang kahirap-hirap na pinutol ko iyon gamit ang kutsilyong hawak ko.
Napahiyaw ito sa sakit.
Tinapon ko sa sahig ang putol nitong daliri at binalingan si Edsel.
"Put that in the box and send it to Raymond's address." Nasisiyahang sabi ko at
muling binalingan ang lalaking nagsusumigaw ngayon sa sobrang sakit.
"I decided to let you live today. Hindi ka naman mamatay na siyam lang ang mga
daliri, right?" Nakangising sabi ko at tumayo.
"Where's Rein?" Tanong ko sa mga kasama ko.
"I'm here." Anito na kakapasok lang.
"Gamutin mo 'yan. Marami pa akong daliring puputulin sa kanya." Nakangising
utos ko. Ngumisi din ito at umiling.
"You're a demon, Smith." Naiiling na sabi nito.
"Yeah, he's a demon. I remember how he killed Tullao two years ago." Naiiling
na din na sabad ni Edsel.
"Kaya mag-iingat ang mga taong gustong saktan ang prinsesa niya." Si Xander at
ngumisi din.
Hinayaan ko na lang ang mga ito at itinapon sa sahig ang kutsilyong hawak ko.
"I have to go. My princess is waiting for me. She's hungry." Paalam ko sa mga
ito. I just heard them chuckled.
Tinuro ko si Jastin.
"And you. I thought you don't like Krystal? Anong drama mo at nagwawala ka
dito?" Natigilan ito at napakamot lang sa ulo.
Napailing na lang ako at umalis na ako sa basement at dumiretso sa opisina ko.
I have to take a bath. Medyo may konting dugo sa mga kamay at damit ko. Hindi
pwedeng makita ako ni Princess ng ganito.
Tutal may extra naman akong damit sa opisina ko.

Binilisan ko ang pagligo at nang matapos mag-ayos ay kaagad

akong pumunta ng clinic. Naabutan ko ang dalaga na mahimbing na natutulog.
Napangiti ako at hinaplos ang pisngi nito. Ang sarap ng tulog nito at ayokong
istorbohin iyon.
I was so thankful that she's doing fine. 'Yong takot lang talaga nito sa dugo
ang hindi nito kayang alisin. Pero nakikita ko na paunti-unti ay nagiging okay na
talaga ito.
Patuloy kong hinahaplos ng masuyo ang pisngi nito at muli akong napangiti.
Naaalala ko noong nasa Korea pa ito. Madalas ko itong pinapasok sa kuwarto nito at
binabantayan ang pagtulog nito ng hindi nito nalalaman.
Naramdaman ko ang paggalaw nito at kapagkuwan ay nagdilat ito ng mga mata.
Napangiti ito nang makita ako.
"I'm sorry, nakatulog ako." Bungad nito.
Hinalikan ko ito sa pisngi.
"It's okay. Pasensya natagalan ako." Hinging paumanhin ko.
Kumunot ang noo nito nang mapatingin sa suot ko.
"Bakit iba na ang suot mo?" Nagtatakang tanong nito.
"Uhm, may ginawa lang." Napakamot ako sa ulo.
Tumango lang ito at ngumiti.
"Let's go?" Anyaya ko dito at tinulungan itong bumangon.
"Are you sure kaya mo na? Pwede naman tayong magpa-deliver ng pagkain para
hindi ka na tumayo." Nag-aalang sabi ko.
Umiling ito.
"Gusto ko ng lumabas dito. I want to be with you, mahal." Nakangiting sabi
nito. Hindi ko pinahalatang natigilan ako.
Hindi ko alam pero natitigilan talaga ako kapag tinatawag ako nitong mahal.
'Yong puso ko ang lakas ng kabog na parang gustong lumabas sa dibdib ko.
Tumikhim ako at umalalay dito habang naglalakad kami papuntang parking lot.
"Can I take a bath first? Ang lagkit ng pakiramdam ko. Pakiramdam ko ang baho
ko." Nahihiyang sabi nito nang nasa biyahe na kami.
I just chuckled. Kahit hindi ito maligo ang bango pa rin naman nito. Pero alam
kong hindi na ito komportable.
"Daan muna tayo sa condo ko para makaligo ka." Nakangiting usal ko dito at
hinawakan ang kamay nito habang nakatutok ang mga mata ko sa daan.
Humilig ito sa balikat ko. Naglalambing. I kissed her forehead and focused on
the road again.
 Nang makarating sa condo ko ay kaagad na itong dumiretso ng bathroom para
maligo.
"Gusto mo bang magpa-deliver na lang ako ng pagkain? Para dito na lang tayong
kumain?" Pasigaw na tanong ko dito para marinig ako nito. Parang ayokong kumain
muna sa labas ngayon.
Alam kong nagbabantay ang mga tauhan ni Raymond. Inaalala ko ang safety ni
Princess. Kailangang doble ingat ako sa mga kilos ko. At wala akong balak umatras
kay Tan. Magtutuos kaming dalawa.
"Okay!" Narinig kong sagot nito.
Kaagad kong kinuha ang cellphone ko sa bulsa at may tinawagan para makapagpa-
deliver ng pagkain.
Tapos na ako sa pakikipag-usap nang makitang bumukas ang pinto ng banyo at
sumilip doon ang dalaga.
"Uhm, there's no towel here." Namumula ang pisngi na sabi nito.
Ngumiti ako at tinungo ang cabinet para kumuha ng malinis na tuwalya doon.
Lumapit ako sa dalaga. Akmang aabutin nito iyon nang ilayo ko iyon sa kanya.

Pumasok ako sa loob ng banyo at nanlaki ang mga mata nito.

"James!" Sigaw nito at pilit na tinatakpan ang kahubdan nito.
Mahina akong tumawa at sinuyod ng tingin ang kabuuan nito.
"You're so beautiful, baby." Usal ko. Alam kong kitang-kita nito ang pagnanasa
sa mga mata ko.
"L-Lumabas ka nga!" Nauutal ito.
Pero sa halip na sundin ito ay mas lalo akong lumapit dito. Umaatras naman ito
hanggang sa mapasandal ito sa tile na dingding ng banyo.
Hinila ko ito papalapit sa akin at pinunasan ng hawak kong tuwalya ang buhok
nito.
"Silly. I've already seen that. Bakit ka pa mahihiya?" Natatawang tanong ko at
binalot ng tuwalya ang katawan nito. Pinukol ako nito ng masamang tingin.
Mahina kong pinisil ang namumulang pisngi nito.
"I'm just teasing you, baby. 'Wag ka ng magalit, hmm?" Malambing na sabi ko at
hinalikan ang tungki ng ilong nito.
Hindi ito nagsalita at kinagat lang ang ibabang labi.
"Don't do that." Sabi kong nakatitig sa mga labi nito.
"What?"
"Don't bite your lips. I might make love to you right here and then." Paos ang
boses na sabi ko.
Nakita ko ang pagsilay ng ngiti sa mga labi nito. Kinagat nitong muli ang
ibabang labi nito. She's teasing me.
"Baby, I'm warning you. Kakalimutan kong may sugat ka." May pagbabanta sa boses
ko.
Tumawa lang ito ng mahina at mas lalong kinagat ang ibabang labi nito. Hindi ko
na napigilan ang sarili ko at siniil ng mainit na halik ang mga labi nito.
Ramdam ko ang pagsinghap nito sa ginawa ko. Umawang ang mga labi nito which
gave me more access to kiss her fully. Nilaro ko ang dila nito at mas lalong
pinalalim ang halik.
Lihim akong napangiti nang kumapit ang mga braso nito sa batok ko at tinugon
ang halik ko.
Naglakbay ang mga kamay ko at tinanggal ang pagkakabuhol ng tuwalya sa katawan
nito. Bumagsak iyon sa sahig ng banyo.
Napaungol ito nang hawakan ko ang dalawang dibdib nito habang hindi humihiwalay
ang mga labi ko sa labi nito.
"God! I miss you, baby." Usal ko at hinawakan ang bewang nito. Maingat ko itong
binuhat at pinulupot nito ang mga binti nito sa bewang ko.
Akmang hahalikan ko ito ulit nang narinig ko ang pagtunog ng door bell mula sa
labas.
"Baka 'yong delivery boy." Sabi ng dalaga at akmang lalayo sa akin pero
pinigilan ko ito sa pamamagitan ng halik.
"Hayaan mo siya." Sabi ko habang hinahalikan ito.
Muling tumunog ang door bell.
"James, we should stop." Pigil nito sa akin. Pero nagpatuloy lang ako at
patuloy itong hinahalikan papunta sa leeg nito. Umungol ito na mas lalong
nagpapadagdag sa pagnanasang nararamdaman ko.
Hanggang sa umabot ang mga labi ko sa dibdib nito at isinubo ang isa sa mga
nipples nito. Muli itong umungol.
"Phyton! 'Pag hindi mo binuksan 'to, papasabugin ko itong unit mo!" Narinig
kong sigaw ng nasa labas.
I sighed in frustration.
Nakita ko naman ang pangngisi ni Princess.
"Mukhang mabibitin ka." Tukso nito at mabilis na bumaba at lumayo sa akin.
"Labas na." Pagtataboy nito at itinulak pa ako palabas.

Napabuntong hininga ako at lumabas. Tinungo ko ang pinto ng

unit ko at binuksan iyon. Bumungad sa akin ang naiiritang mukha ni Edsel.
"What took you so long?" Naiiritang tanong nito.
"Papasabugin ko muna 'yang ulo mo bago mo mapasabog ang unit ko. Inistorbo mo
ang maligayang araw ko, alam mo ba 'yon?" Naiirita ding sabi ko.
Nakita ko ang pagngisi nito at bahagyang sumilip sa loob pero hinarang ko ang
katawan ko.
"You're doing something fishy, right?" Nakangiting tanong nito at tumaas pa ang
mga kilay.
"F*ck off!" Pagtataboy ko dito at kinuha ang dalawang paper bag na dala nito.
"Sana pala hindi ka na lang nagpadeliver sa akin kung may gagawin ka naman
palang kababalaghan." Natatawang sabi nito. "Now, we're even. Inistorbo mo din ako.
Bakit ba kasi sa akin ka pa mismo nagpadeliver? Paimportante ka eh, no? Nag request
ka pa talaga sa restaurant ko na ako mismo ang personal na mag deliver sa'yo. Fuck
you ka." Nagrereklamo at pailing-iling na sabi nito at tumalikod na.
Napailing din ako at isinara ang pinto. Nagrereklamo ito pero ginagawa naman
ang gusto ko. Alam ko namang hindi ako nito matitiis. Tsk, tsk.
Nakita kong lumabas si Princess mula sa kuwarto. Muntik pa akong mapaungol nang
makita ang suot nito. Suot nito ang puting t-shirt ko. Hanggang hita lang nito iyon
at malaki ang suot nito pero bagay na bagay dito ang damit ko.
Naramdaman ko ang pagtigas ng nasa ibaba ko. Pero mukhang kailangan ko munang
magtiis. She's hungry.
"Let's eat." Sabi ko at dumiretso sa kusina. Sumunod ito at walang imik na
tinulungan ako sa paglapag ng mga pagkain sa mesa.
"Mukhang pinagtripan mo na naman si Edsel." Nakangiting sabi nito nang pareho
na kaming nakaupo sa hapag. Kaharap ko ito.
Nilagyan ko ng kanin at ulam ang plato nito.
"Ginagawa naman niya." Kibit balikat na sabi ko. Tumawa lang ito at nag umpisa
ng kumain.
"Bakit damit ko ang suot mo?" Hindi ko mapigilang itanong.
"Para akitin ka?" Patanong din na sagot nito.
Tinignan ko ito at nakikita ko ang kislap sa mga mata nito.
"You're teasing me again." Usal ko.
"No, I'm not. Gusto ko lang isuot ang damit mo. Pakiramdam ko yakap-yakap mo
ako, mahal." Sabi nito at ngumiti. She's really teasing me. "Kain ka pa." Anito at
dinagdagan pa ng kanin at ulam ang plato ko.
"May gusto akong kainin." Sabi ko habang nakatitig dito.
"Ano 'yon?" Inosenteng tanong nito at sumubo ng kanin.
"Ikaw." Sagot ko at napaubo ito. Naibuga nito ang kanin na nasa bibig nito.
Gusto ko itong pagtawan sa naging reaksyon nito.
Inabutan ko ito ng tubig at kaagad naman nito iyong kinuha at uminom.
"Manyakis ka talaga." Sabi nito nang matapos inumin ang tubig.
 "Sa'yo lang, mahal. Sa'yo lang." Nakangiting sabi ko dito at natigilan ako. Did
I call her mahal?
Nakita kong natigilan din ito.
"What did you say?" Tanong nito.
"Ang alin?" Pa-inosenteng balik tanong ko.
Sandali ako nitong tinitigan at bumuntong hininga.
"Maybe just my imagination." Mahinang sabi nito.
Tinignan ko ito at lihim na nagpasalamat dahil hindi ako nito masyadong
narinig. Nagpatuloy ako sa pagkain habang pasulyap-sulyap dito. Hindi na ito
umimik.
'I'm sorry, my princess. It's not time yet.'
***
NASA VERANDA ako ng condo unit ni James na naka-konekta sa kuwarto nito at
nagpapahangin. Kitang-kita ko ang ilaw na kumakalat sa buong kapaligiran dahil
madilim na.
Si James ay nasa kusina pa at hinugasan ang mga pinagkainan namin. Pinapasok na
ako nito sa kuwarto at hindi ako pinayagang maghugas ng plato.
Kaya nang matapos akong mag toothbrush ay dumiretso na ako dito sa veranda para
magpahangin.
Napabuntong hininga ako at naalala ang nangyari sa kusina kanina. I heard him
right and clear. Tinawag ako nitong mahal. Ang ipinagtataka ko ay bakit itinaggi
nito iyon? Natatakot ba ito?
He is afraid of commitment, alam ko iyon. Natatakot ba ito na kapag sinabi
nitong mahal ako nito ay manghihingi ako ng bagay na hindi nito kayang ibigay sa
akin?
Hindi ko gagawin iyon. Hindi ako desperada. Hindi ako katulad ng mga naging
babae nito na nanghihingi ng mas higit pa sa kaya nitong ibigay. Ang importante sa
akin ay ang masabi nitong mahal din ako nito.
Muli akong napabuntong hininga.
'What will I do to you, James?'
Naramdaman ko ang pagyakap mula sa likod ko. My James.
"You okay? Mukhang malalim ang iniisip mo." Sabi nito at mas lalong higpitan
ang pagyakap sa akin.
Naaamoy ko ang mabangong hininga nito. A toothpaste. Mukhang kagagaling lang
nitong mag toothbrush.
"I'm okay." Sabi ko at hinarap ito. Dinampian ko ng halik ang mga labi nito at
niyakap ito. Isiniksik ko ang mukha ko sa leeg nito.
"James..." Tawag ko dito.
"Hmm?"
"I love you." Malambing na sabi ko. Hindi ito sumagot. Sa halip ay ikinulong
lang ako nito sa mga bisig nito at hinalikan ang ulo ko.
Naduduwag ba si James?
Mukhang kailangan ko ng napakaraming pasensya para dito. Kaya kong maghintay
hanggang sa umamin ito. Dahil nararamdaman ko na mahal ako nito. Naduduwag lang
ito.
"Let's get inside. Malamig dito baka magkasakit ka ulit." Sabi nito at hinila
ako papasok.
Maingat ako nitong inihiga sa kama.
"Matulog ka na, okay? Para makapagpahinga ka ng maayos." Masuyong sabi nito.
"Hindi mo ba ako tatabihan?" Tanong ko.
"Gusto mong tabihan kita?"
Tumango ako at umusog ng konti para makahiga ito doon. Nang makahiga ito ay
kaagad kong isiniksik ang sarili ko sa matitipunong dibdib nito. Awtomatiko naman
nitong ipinulupot ang mga braso nito sa katawan ko.
"Ang bango mo talaga, mahal." Sabi ko at mas lalo pang isiniksik ang sarili ko
dito. Tumikhim lang ito.
Lihim akong natawa nang maramdaman ang naninigas na pagkalalaki nito.
"You're horny, mahal." Tukso ko dito.
"Oh, stop it! Just ignore it. Baka makalimutan kong kagagaling mo lang sa sakit
at may sugat ka pa." He said in frustration.
Tiningala ko ito at kitang-kita ko ang pagpipigil nito sa sarili nito.
Pinaglandas ko ang mga daliri ko sa matitipunong dibdib nito at nilaro-laro ang
nipple nito. I heard him moan. Mas isiniksik ako nito sa katawan nito.
"Mahal?"
"Hmm?"
"Please, make love to me."
Napatingin ito sa akin at pinakatitigan akong mabuti. Parang hindi pa nag sink
in sa utak nito ang sinabi ko.
"Well? If you don't want to make love to me I better sleep and-" Hindi ko
natapos ang sasabihin ko nang mabilis ako nitong kinabubawan at siniil ng matamis
at nanabik na halik sa mga labi.
To be continued...
A/N: Bitin ba? Hahaha.
Get ready for the next chapter. You'll gonna like it 😍😂
Enjoy reading po 😘

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 20

CHAPTER 20

So ayun nga, bibitinin ko kayo ng bongga😂 No for BS for now. Yes for
love. Ayiiiieeeh. Sorry sa matagal na pag update.
Busy ako sa mga KAPUTO KO 😂
Hi to Ate Christine Garciano 😘😘
Salamat sa motivation, ate. Awabyu 😘😍 Dahil sa'yo nagkagana akong
mag update. Hahaha.
ENJOY READING 😘

HINDI ko mapigilang hindi mapangiti habang pinagmamasdan si Princess. Himbing

na himbing ang tulog nito. Napagod ito.
Who wouldn't be? Napagod ko ito. Paulit-ulit ko itong inangkin. And I really
can't control myself when it comes to her. Ang mga ungol at sigaw nito habang
inaangkin ko ito ay isang napakagandang musika sa pandinig ko.
Muli ko itong pinagmasdang mabuti. Inayos ko ang pagkakahiga nito sa braso ko
at mas lalong isiniksik ang hubad na katawan nito na nakadikit sa katawan ko.
Masuyo ko itong hinalikan sa mga labi.
Naramdaman ko ang paggalaw nito pero hindi ito nagising. Hinalikan ko ito sa
noo at paulit-ulit na muling hinalikan ang mga labi nito. Hindi ito nakakasawang
halikan.
Napatingin ako sa cellphone ko nang tumunog iyon. Dahan-dahan akong bumangon at
inayos ang pagkakahiga ng dalaga sa unan.
Kinuha ko ang cellphone ko at binasa ang text doon.
Can I call you?
It's a message from Edsel. Kaagad ko itong tinawagan.
"What?" Bungad ko nang sagutin nito ang tawag ko.
"Nagawa ko na ang pinag-uutos mo. Hope Tan will like it." May kasiyahan sa
boses nito.
Napangisi ako.
"Next time I will give him the whole fingers." Seryosong sabi ko.
"What's your plan now, Phyton?" Tanong nito.
"He warned us. And I don't like it. Napahamak si Princess at Krystal.Ayokong
may napapahamak ni isa man sa inyo. I won't let him this time." Tiim ang bagang na
sabi ko.
 "Well, he's just starting. But no one mess with James Karl Smith." Natatawang
sabi nito.
"Alam kong nag-uumpisa pa lang siya. Hindi niya ako titigilan, sigurado 'yon.
I'm prepared. Pero mag-iingat pa din kayong lahat." Pormal na sabi ko.
"Copy that, sir. We can handle ourselves. Mag-iingat ka din. Please protect
your Princess. Kailangan ka niya." Seryosong sabi nito.
Napabuntong hininga ako.
"I know. Nandito naman ako palagi para sa kanya."
"I am well aware about that. Sinundan mo pa nga siya sa Korea at pinabayaan mo
ang kumpanya mo dito. Mabuti na lang at may isang guwapong katulad ko na kayang
patakbuhin ang kumpanya mo kahit wala ka." Natatawang sabi nito.
Napangiti ako.
"That's my little secret. I don't want Princess to know that. You better keep
it." May pagbabanta sa boses ko.
Narinig ko ang malakas na pagtawa nito.
"Why? You don't want Princess to know how crazy inlo-"
Hindi ko na ito pinatapos at kaagad na pinatayan ito ng tawag. Napailing-iling
na bumalik ako sa kama at muling pinagmasdan ang mala-anghel na mukha ng dalaga.
"Thank you for loving me, my princess. You don't know how happy I am when you
confessed. And at the same time I'm scared. Hindi ako perpekto at natatakot ako na
baka masaktan lang kita." Masuyong sabi ko dito at hinalikan ang noo nito.

Nakokonsensya ako kanina nang nag I love you ito. Ni hindi

ko man lang kayang tugunin ang I love you nito. Niyakap ko lang ito ng mahigpit.
Hindi ko man kayang sagutin ang I love you nito, gusto ko pa ding iparamdam kung
gaano ito kahalaga sa akin.
"Wait for me, my princess. I have to settle things first. Please, wait for me."
Bulong ko at masuyong hinalikan ang labi nito.
Niyakap ko ito ng mahigpit at mahimbing akong nakatulog sa tabi nito.
***

NAGISING ako ng may matamis na ngiti sa mga labi. Tinignan ko ang lalaking
naging dahilan ng magandang gising ko. Mahimbing itong natutulog habang yakap-yakap
ako ng mahigpit.
Mas lumapad ang ngiti ko habang pinagmamasdan ko ang napakaguwapong mukha nito.
"Goodmorning, mahal." Mahinang bulong ko at hinalikan ang labi nito. Ni hindi
man lang ito nagising.
Dahan-dahan akong bumangon at dumiretso sa bathroom. Namumula ang pisngi ko
habang pinagmamasdan ang sarili ko sa salaman na naroroon.
Mariin akong napapikit nang maalala ang nangyari sa amin kagabi. How dare me?
Talagang ako pa ang nagyayang makipag make love dito. Nakakahiya! Ganoon na ba
talaga ako kaharot?
Dumilat ako at mas lalong namula ang pisngi ko habang inaalala ang mukha ni
James habang nakikipagtalik sa akin. He was so gente, his eyes was so full of
desire for me and he was so good in bed. So damn good.
So, I can't blame myself kung nagiging maharot ako. It's only for my James.
Kaagad akong nag toothbrush at naligo na din. Kumuha lang ako ng malaking t-
shirt ni James at iyon ang sinuot ko. I love his smell. Kung pwede nga lang ay
damit na lang niya palagi ang isuot ko.
Hindi na ako nag abalang magsuot ng bra at dumiretso na sa kusina para magluto
ng almusal. Nagluto akong corned beet, longganisa, ham atsaka itlog.
Patapos na ako sa ginagawa nang maramdamang may matitipunong braso na yumapos
sa bewang ko.
My James.
Akmang haharapin ko ito pero hindi ako nito hinayaan at mas lalo lang
hinigpitan ang pagyakap nito mula sa likod ko.
 "Just stay still, baby. Let me hug you like this." Anito sa napakaseryosong
boses.
"May problema ba?" Tanong ko nang mahimigan ang lungkot sa boses nito.
Naramdaman ko ang pag-iling nito.
Pinilit ko ang katawan kong harapin ito. Nakita ko ang malungkot na mga mata
nito. Hinaplos ko ang pisngi nito.
"What's wrong?" Masuyong tanong ko.
He sighed.
"I had a nightmare. Y-You left me." Sabi nito at tumingin ng diretso sa mga
mata ko.
Dinampian ko ito ng isang matunog na halik sa mga labi.
"I won't do that. I love you and I won't leave you, James. I love you so much."
Nakangiting sabi ko.
Tinitigan lang ako nito at ilang sandali lang ay mapusok nitong sinakop ng
halik ang mga labi ko.
Nagulat ako sa ginawa nito pero tinugon ko ang halik nito.
"Thank you." Usal nito nang putulin nito ang halik.
"For what?"
Niyakap ako nito ng mahigpit at hinaplos ng paulit ulit ang likod ko.
"For everything. Thank you, baby." Malambing na usal nito at hinalikan pa ang
ulo ko.
Napangiti ako sa tinuran nito. Doble ang pagiging malambing nito ngayon. Sana
pala ay nananaginip ito lagi ng masama.

Gusto kong humagikhik sa naisip ko. Pero siyempre, joke

lang 'yon. Alam ko ang pakiramdam na nanaginip ng masama. Masakit iyon sa dibdib.
Humiwalay ako mula sa pagkakayakap nito.
"Wag ka ng malungkot, ha? Ayokong nalulungkot ka." Usal ko at hinalikan ang
gilid ng labi nito.
Ngumiti ito at tumango. Inabot nito ang labi ko at hinalikan ako. Punong-puno
ng pag-iingat iyon. At pagmamahal? Well, I'm not sure.
"Nakakarami ka na." Nangingiting sabi ko nang tapusin nito ang halik.
"I want more." Usal nito at parang batang ngumuso.
"Ang landi mo." Natatawang sabi ko at bahagya akong lumayo dito.
"Baby, please? I want more." Humakbang ito palapit sa akin.
"Tumigil ka nga!" Saway ko at mas lalong lumayo dito.
"Please..." Para itong bata na nanghihingi ng paboritong candy.
"James!" Nagtatakbo na akong lumayo dito. Hinahabol ako nito at napahalakhak
ako.
Pati ito ay tumatawa na din. Naghahabulan kami sa kusina nito.
"Okay. Tigil na." Hinihingal na sabi ko at tumigil sa pagtakbo.
Niyapos nito ang bewang ko at mariin akong hinalikan sa mga labi. Mabilis
lamang iyon at kaagad nito iyong tinapos.
"Nakaka-aaddict ang mga labi mo." Nakangiting sabi nito at mataman akong
tinitigan.
Namula ako. Akmang hahalikan ako nito ulit pero pinigilan ko ito sa pamamagitan
ng pagdampi ng hintuturo ko sa labi nito.
"We have to eat our breakfast, first. Male-late tayo sa trabaho." Natatawang
sabi ko.
Bahagya pa akong napaigtad nang walang sabi-sabing isinubo nito ang daliri ko
sa loob ng bibig nito.
"James!" Gulat na usal ko.
"Can I have you for breakfast?" Nang-aakit ang boses nito.
Malakas ko itong tinampal sa braso.
"Ang landi mo talaga!" Namumula ang pisngi na sabi ko.
Narinig ko ang malutong na pagtawa nito.
Naiiling na pinagsandok ko ito ng kanin at ulam. Umupo ito at tinitignan lang
ang ginagawa ko. May ngiti sa mga labi nito.
Nagsimula kaming kumain at masayang nagkukuwentuhan. Pakiramdam ko ay busog na
busog ang puso ko. Sa sobrang saya. I am much more contented. Sana ay lagi kaming
ganito ni James.
Kahit hindi nito sabihing mahal ako nito, sana ay unti-unti ko ng nakukuha ang
puso nito.
At kaya kong maghintay. Kakayanin ko para sa lalaking mahal ko. Para kay James.
***

"HOW ARE YOU?" Kaagad na tanong ni Amber sa akin nang makapasok ito ng opisina
ko.
Tumigil ako sa ginagawa ko at tumingala dito.
"So far, I'm okay. How's Krystal?" Nag-aalalang tanong ko. Bibisitahin ko dapat
ito sa hospital kanina pero hindi ako pinayagan ni James.
Alam nito na may phobia ako sa hospital dahil sa nangyari dito dati. That's why
I can't work as a doctor anymore. Hindi ko na kayang pumasok ng hospital.
Pero kung papayagan lang ako, I want to get rid of my fears.
Gusto kong harapin ang takot na nararamdaman ko. Ayoko din na nag-aalala ang
mga mahal ko sa buhay. Pakiramdam ko kasi simula ng magka-trauma ako ay naging
pabigat na ako sa lahat. Pakiramdam ko wala akong silbi.

"She's doing fine. She will be discharge today. Hindi naman

siya pinapabayaan ni Jastin." Nakangiting sabi nito.
Napabuntong hininga ako.
"This is my fault." Malungkot na sabi ko.
Kinuotan ako ng noo ni Amber.
"Seriously, Butterfly? Hindi mo kasalanan ang nangyari kay Krystal. Kasalanan
ng Raymond na 'yon." Naiinis na usal nito.
"Pero hindi ako naging maingat. Pakiramdam ko wala na akong kakayahan
makipaglaban. Ni hindi ko natulungan si Krystal at-"
"Stop it. Hindi mo kasalanan 'yon, okay? Krystal is just doing her job as an
agent. Tama lang ang ginawa niyang pag protekta sa'yo. Kung mas may malalang
nangyari sa'yo, you know how dangerous James Karl Cortez Smith can be. He is a
beast, you know that." Nakangiwi at naiiling na sabi nito.
Napangiti ako sa sinabi nito. I don't know, pero pagdating sa akin, sobrang
napaka-protective ng James na iyon. He is my knight in shining armor. As always.
"See? You're smiling like an idiot kapag si James mo ang pinag-uusapan."
Naiiling na sabi nito.
Nawala ang ngiti ko at tumikhim ako.
"You're inlove." It's not a question from Amber but a statement.
"In love to whom?" Nangmaang-maangan na sabi ko.
Ngumisi ito.
"Princess Shaina Kim and soon to be Smith, hindi ako bulag. You're inlove with
your bestfriend. Anong akala mo sa akin? Akala mo ba si Krystal lang ang may
kakayahang malaman ang tunay na nararamdaman mo? Don't me." Maarteng sabi nito.
Hindi ko mapigilang tumawa ng malakas.
"You know what? Boyish ka. At nakaka-amaze ang pagiging maarte ng salita mo."
Natatawang sabi ko.
She pouted.
"I'm not boyish. Hindi ko lang talaga nilalabas ang tunay na ako. Baka mas
lalong mahumaling ang maharot na si Renz." Maarte pa ring sabi nito.
"Ikaw ba? Hindi ka nahuhumaling sa kanya?" Hindi ko mapigilang itanong.
Nakita kong natigilan ito at nag-iwas ng tingin. Now it's my turn to grinned at
her.
"You like him?"
Mabilis itong umiling.
"Of course not!" Tanggi nito na parang nandidiri pa.
 Tumawa lang ako at umiling.
"You better confessed to him. Bago mahuli ang lahat." Makahulugang sabi ko.
"Pinagtitripan lang ako ng lalaking iyon. He annoys me a lot. Paborito niya
akong asarin. Wengya siya. Hindi naman niya ako gusto. Malakas lang talaga trip
niya." Parang batang sabi nito.
"Paano kung gusto ka nga?"
"Magunaw muna ang mundo bago ako magustuhan ng lalaking iyon."
"Bakit naman? You're beautiful and sexy. Kung magbibihis ka lang ng ayon sa
gender mo ay magugustuhan ka niya." Patuloy ko.
Si Amber kasi ay boyish talaga ang pananamit. Lagi itong naka pantalon at t-
shirt na panlalaki. Kung magsusuot lang ito ng bestida ay makikita mo ang totoong
hubog ng katawan nito.
Magaspang din itong gumalaw na parang lalaki talaga. Kaya madalas itong inaasar
ni Renz kasi para itong lalaki.
Babae ako kaya nakikita ko ang tunay na kagandahan nito sa kabila ng pagiging
boyish nito.
"Sinasabi mong hindi ka naman talaga boyish. So, you're just disguising
yourself? Bakit?" Nagtatakang tanong ko.
Ngumiti lang ito.

"It's my secret." Tanging nasabi nito.

Napailing na lang ako.
"Okay. I won't force you to tell your secret on me. Pero konektado ba 'yan kay
Renz?" Tinutudyo ko ito.
Umiwas lang ito ng tingin.
"You don't want him to see the real you or you just don't want to fall hard on
him?" Patuloy ko.
Natigilan ito at tinignan akong mabuti.
"Tumigil ka nga. Ikaw ba? Anong score between you and James? Akala mo hindi ko
napapansin na nagiging intimate kayo sa isa't-isa, ha?"
Ako naman ngayon ang natigilan.
"I love him." Walang pag-aalinlangang pag-amin ko.
"I know. Mahal ka ba?" Diretsong tanong nito. Hindi ako nakapagsalita sa tanong
nito.
"Mahal ka as a bestfriend?"
Napalunok ako. Hindi ko masagot ang tanong nito. Ilang sandali lang ay
sumeryoso ang mukha nito.
"Don't hurt yourself. Siguraduhin mong mahal ka. Payong kaibigan ko 'yan,
Princess. Ayokong masaktan ka. Katulad ng nakikita ko kay Krystal, nasasaktan din
ang babaeng 'yon pagdating kay Jastin. Minamahal tayo at hindi sinasaktan. We worth
the love, right?"
Ilang sandali ko itong tinitigan. Amber, Krystal and me. Lahat kami ay may
kanya-kanyang pinagdadaanan pagdating sa pag-ibig.
"We are hopeless, right?" Napabuntong hininga na sabi ko.
"Yeah. Nagmamahal lang naman tayo. Pero bakit parang mahirap maging masaya?
Lalo pa at hindi natin alam kung ano ang puwang natin sa puso nila. Mga manhid."
Anito na para bang ang lalim ng pinaghuhugutan nito.
"Manhid ba si Renz?" Biro ko.
Tumawa lang ito. Pero malungkot ang mga mata nito. Hinawakan ko ang kamay nito
at pinisil iyon.
"Sa ating tatlo ni Krystal, ikaw ang pinakamasayahin. Pero ikaw ang hindi
masyadong nag oopen sa amin kapag may problema ka. Basta kahit anong mangyari,
nandito lang kami para sa'yo." Masuyong sabi ko na ikinangiti nito.
"Tama na nga ang drama." Natatawang sabi nito. Tumawa na din ako.
Ilang sandali lang ay nagpaalam na ito sa akin.
Nakangiting umalis ako sa kinauupuan ko at tinungo ang opisina ni James. It's
lunch time na. Yayain ko itong kumain sa labas.
 Akmang pipihitin ko ang door knob ng pinto nang saktong bumukas iyon at
bumungad sa akin si James. Mukhang nabigla pa ito nang makita ako.
Matamis akong ngumiti.
"It's lunchtime, do you want to-"
"I'm sorry, Shai. I'm on a rush. I'll talk to you later, okay?" Kaagad na sabi
nito at nagmamadaling naglakad palayo.
Kumunot ang noo ko. Mukhang sobrang importante ang gagawin nito. Nagmamadali
ito at ni hindi man lang nakapagpaalam ng maayos sa akin.
Napakibit balikat na lang ako.
"Saan pupunta 'yon? Mukhang nagmamadali?" Tanong ni Edsel nang makalapit sa
akin. Nakasalubong siguro nito si James.
"I don't know. Wala siyang sinabi. Gusto ko pa naman sanang mag lunch sa labas
ngayon kasama siya." Nakangusong sabi ko.
I heard Edsel chuckled. Natatawang ginulo nito ang buhok ko.
"You're so cute." Anito.
"Kapag nakita ni Phyton na ginaganyan mo si Princess, he'll kill you." Narinig
kong sabi ni Rein na sumulpot na lang sa kung saan.
Sunod kong nakita ay sina Amber, Renz, Xander at Clyde.
Si Jastin ay wala. Malamang ay inaasikaso pa din si Krystal hanggang ngayon.
"Kami na lang isama mo." Ungot ni Clyde.
"Yeah, right. Hayaan niyo si Phyton. Baka may importanteng kliyente siyang
aasikasuhin. Let's go to my restaurant. The most delicious foods are serve there."
Nagmamalaking sabi ni Edsel.
Natawa kaming lahat at sunod sunod na lumabas para puntahan ang 'most delicious
foods are serve there' restaurant nito.
Well, totoo naman talagang masasarap ang mga pagkain sa restaurant na pagmamay-
ari ni Edsel. Kahit mahal pero worth it naman.
Nang makarating kami sa restaurant nito ay kaagad kaming inasikaso ng mga
waitress sa pangunguna ng manager. Lagi kaming nandito kaya kilalang-kilala na kami
ng mga tauhan ni Edsel.
"Comfort room lang ako habang wala pa ang mga orders natin." Paalam ko sa
lahat. Tumango lang ang mga ito.
Dumiretso ako sa comfort room at nang matapos ay kaagad din akong lumabas. Nang
nasa pinto na ako ay may nakasabayan pa akong babae na halos palabas na din. Nasagi
nito ang braso ko.
"I'm sorry." Hinging paumanhin nito na medyo nakayuko.
Ngumiti ako.
"It's okay." Usal ko at napakunoot ang noo ko nang makita ang mukha nito.
Pamilyar ito sa akin.
Magsasalita pa sana ako nang umalis na ito. Sinundan ko ito at parang gusto
kong pagsisihan ang pagsunod ko dito.
Papunta ito sa mesa na nakapuwesto sa pinakadulo. And I saw James there.
Waiting for that girl. Nakangiti ito sa babae at kitang-kita ang kasiyahan sa mga
mata nito.
Kaya pala parang pamilyar ang babae sa akin. She is Sharmaine Suarez.
Wala sa sariling napahawak ako sa dibdib kung nasaan ang puso ko.
Sharmaine Suarez. James first love.
To be continued...
A/N: 💔💔💔 James 😭
Bestfriend Vs. First Love. Sino ang pipiliin mo?

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 21

CHAPTER 21
Enjoy reading 😘😘
 NAPATINGIN ako sa oras sa wrist watch ko at napabuntong hininga. Uwian na pero
hanggang ngayon ay wala pa din si James.
It's already 7:00pm.
Napasandal ako sa upuan ko at tumingala. Hinilot ko ang sentido ko at malalim
na nag-isip.
Kanina ko pa tinatawagan si James pero hindi nito iyon sinasagot.
Napahawak ako sa kanang dibdib ko.
Is he still with Sharmaine Suarez?
Ayokong makaramdam ng selos dahil unang-una sa lahat ay wala akong karapatan
pero hindi ko iyon maiwasan. Pakiramdam ko ay sinasaksak ang puso ko sa sobrang
sakit.
He forgot about me! Hinihintay ko ito ngayon dahil wala akong dalang kotse
dahil hindi ako nito pinapayagang mag drive mag-isa at sinasabay ako sa sasakyan
nito.
Kanina ko pa ito tinetext kung mauuna na ba akong uuwi pero walang sagot mula
dito.
Porke't kasama nito ang first love nito ay nakalimutan na ako.
I can't even go home dahil kapag ginawa ko iyon ng hindi ko ito kasama ay
paniguradong magagalit ang lalaking iyon.
But for Pete's sake! Kailangan ko ba talaga siyang hintayin? Para akong
desperadang babae na naghihintay sa asawa ko na alam kong nanggagaling sa kabit
nito!
Mapakla akong natawa. Ni hindi ko nga alam kung ano ang puwang ko sa puso ni
James.
Natatakot ako. Lalo pa at alam kong kasama nito ngayon ang ex nito. Hindi ko
magawang magalit dahil kahit papaano ay naging ka-close ko si Sharmaine.
Sa lahat ng naging girlfriends ni James noon ay ito lang ang nakasundo ko. Ito
lang babaeng hindi nagselos sa akin at napakabait nito. At ito lang ang sineryoso
ng binata.
Saksi ako noon kung paanong naapektuhan si James nang maghiwalay ang mga ito.
Halos wala ito sa sarili ng mahigit isang buwan noon.
Nag migrate si Sharmaine at ang pamilya nito sa America kaya nagkahiwalay ang
mga ito. Kaya napagdesisyunan ng dalawa na maghiwalay na at hindi na itinuloy pa
ang relasyon nila.
I don't know the full details of their break up pero ang sabi ni James ay si
Sharmaine ang nakipaghiwalay dito at may mas malalim na rason daw ito kung bakit
ito nakipaghiwalay maliban sa pagma-migrate ng mga ito sa ibang bansa.
Kung anuman ang rason nito ay hindi na idinetalye ni James sa akin.
At ngayong nagkita na sila at magkasama pa, pakiramdam ko ay katapusan na ng
mundo ko.
Hindi malabong magkabalikan ang dalawa base na rin sa nakikita kong kasiyahan
sa mga mata ni James kanina.
"Mula noon hanggang ngayon, bakit hindi pwedeng maging akin ka, James?"
Mahinang usal ko at humikbi.
Mabilis kong inayos ang sarili ko nang makarinig ng mahinang pagkatok mula sa
labas ng pinto ng opisina ko.
"Can I come in?" Boses iyon ni Xander.
"Yeah, it's open." Tugon ko nang matapos punasan ang mga luha ko.
"Are you sure you'll wait for Phyton? Nakauwi na lahat at mukhang hindi pa siya
makakabalik. Ihahatid na lang kita." Anito nang makapasok.
Tipid akong ngumiti.
"No. He's on the way na. Nagtext siya." Pagsisinungaling ko.
Sandali ako nitong tinitigan bago tumango.

"Okay, if you say so." Mahinang usal nito na hindi inaalis

ang tingin sa akin na para bang binabasa nito ang emosyon ko. "But you're not good
in lying, Butterfly." Kapagkuwan ay naiiling na sabi nito.
 Napangiwi na lang ako.
Alexander Kiel Ford is always like this. Kung gaano ito kagaling sa computer ay
ganoon din ito kagaling sa pagkilatis ng emosyon ng taong kaharap nito.
"You saw him earlier." It's not a question but a statement from him.
'So they saw them, too.'
Ang buong akala ko ay ako lang ang nakakita kay James kanina. Pagbalik ko kasi
sa mesa namin kanina sa restaurant ay tahimik lang ang mga ito.
Napabuntong hininga na lang ako.
"You sure ayaw mong sumabay sa akin?" Ulit na tanong nito.
Umiling ako.
"I'm fine. I'll wait for him. Thanks for the offer, Xan." Pilit ang ngiting
pagtanggi ko.
Tumango ito.
"Don't go home without him. You know the situation. Raymond Tan might do
something again." Tumango ako sa sinabi nito.
"I promise." Usal ko na lang para hindi na ito mag-alala.
Ilang sandali lang ay nagpaalam na ito.
Nang makaalis si Xander ay napatitig ako sa cellphone ko. Hoping for a call
from James. Pero ilang minuto na akong naghihintay ay wala pa ding tawag mula dito.
Naghintay pa ako ng kalahating oras bago napagdesisyunang umuwi na.
'He forgot about you because he's with his first love, Princess. Tanggapin mo
ang katotohanang wala kang puwang sa puso ng kaibigan mo. You are just his
bestfriend. A fucking buddy.'
Mapakla akong natawa habang naglalakad palabas ng building. Ikinuyom ko ang mga
kamao ko at nagpakawala ng malalim na hininga.
Wala na akong pakialam kahit magalit pa ito mamaya. I can go home with my own.
Mag-enjoy siya kasama ang first love niya.
I decided to take a taxi at naghintay. Hindi na ako nag-abalang tumawag para
makapag rent ng sasakyan. Hindi naman ako nagmamadaling umuwi at kailangan ko din
makalanghap ng hangin kahit pa gabi na.
Habang naghihintay ng taxi ay may kakaiba akong naramdaman. Parang may
nagmamasid sa akin. Nagpalinga-linga ako sa paligid ko. Alam na alam ko ang
pakiramdam na ito.
'Don't go home without him. You know the situation. Raymond Tan might do
something again.'
Naalala ko ang sinabi ni Xander kanina. Medyo kinakabahan ako.
Paano kung mapapalaban ako ngayon? Kaya kong lumaban pero hindi ko alam kung
hanggang saan ang kaya ko. Lalo pa at ang tagal ko ng hindi nakikipaglaban.
Malapit lang ako sa building ng SPIC. Medyo madilim sa kinaroroonan ko ngayon.
Kung babalakin kong bumalik ay makakahalata ang kung sinuman ang nagmamasid sa akin
ngayon.
Or worst, baka patay na ako bago pa man ako makabalik sa loob building kung
balak man akong patayin ngayon.
Pasimple akong yumuko at kinapa ang baril sa suot kong leather boots. Good
thing my gun is always with me wherever I go.
But I am well aware that I cannot shoot someone. I have a hemophobia, for
Pete's sake!
Tumindig ako ng may marinig na mga yabag papalapit sa akin. Humakbang ako sa
mas pinakamadilim pang parte.
It's better in the dark. Bahala na basta't lalaban ako.
"Whoah! Mukhang naramdaman mo kami." Natatawa pang sabi ng lalaki nang medyo
makalapit ito sa akin.

'Kami? Ibig sabihin ay hindi ito nag-iisa.'

"What do you want?" Kalmadong tanong ko.
Kahit madilim ay kitang-kita ko ang pagngisi nito.
"Kami ay walang kailangan pero ang boss namin ay kailangan ka. Hindi lang kami
maka tiyempo dahil lagi mong kasama ang asungot mong kaibigan. Pero ngayon ay
mukhang sinusuwerte kami." Anito at mas lalong lumapit sa akin.
Paatras akong humakbang.
'One of Raymond Tan's men. He really seems interested on me.'
"Sumama ka sa amin para hindi ka na masaktan, Miss." Anito at mas lalong
ngumisi.
"I'll die first!" Sabi ko at umangat ang mga paa ko at malakas na sinipa ito sa
dibdib.
Walang kahirap-hirap ko iyong ginawa. I am just thankful that I'm not wearing a
skirt today.
Kitang-kita kong sinapo nito ang dibdib nitong natamaan ng sipa ko at bahagya
itong napaatras.
Akmang susugurin ko ito nang may pumigil sa magkabilang braso ko mula sa likod
ko.
His companion!
Diniinan nito ang pagkakahawak nito sa braso ko dahilan para mapasigaw ako sa
sobrang sakit dahil natatamaan nito ang pahilom na sugat ko.
Tiniis ko ang sakit niyon at buong lakas na hinawakan ang mga kamay nitong
mahigpit na nakahawak sa akin.
Mabilis akong pumihit paharap dito at pinilipit ang mga kamay nito. Now it's
his turn to shout in pain.
I am train in hand to hand combat. And I'm thankful enough that I still never
failed to use my ability for this.
Hindi pa man ito nakakabawi ay kaagad ko ng sinipa ang pagkalalaki nito dahilan
para mas mapalakas ang sigaw nito.
"Matigas ka babae." Sabi ng isang lalaki na sinipa ko kanina sa dibdib. Mukhang
nakakabawi na ito dahil mabilis itong lumapit sa akin.
Hindi ko napaghandaan ang ginawa nito at malakas akong sinampal. Hindi pa ito
nakuntento at malakas akong itinulak dahilan para tumama ang likod at ulo ko sa
pader malapit sa akin.
Napahiyaw ako sa sakit at napaupo. Pero kaagad kong inayos ang sarili ko nang
makitang papalapit ito sa akin.
"Kabilin-bilinan ni Boss na huwag kang sasaktan. But I can't help it. You're
such a bad ass!" Sigaw nito at hinawakan ang buhok ko.
Malakas ako nitong hinila patayo. Napangiwi ako sa sakit.
"Sinabi ko na sa'yong sumama ka ng maayos para hindi ka masaktan. Matigas ang
ulo mo." Nakangising sabi nito at muli akong sinampal.
Hindi ako makagalaw at pakiramdam ko ay hindi ko na maramdaman ang pisngi ko
dahil sa pamamanhid.
'James...'
Usal ko sa pangalan ng binata. In times like this he is always there for me. To
save me and to protect me. But now? Where is he? Where are you, James?
Tumawa ako. Tumawa ako ng may kasamang iyak. Nakikita ko ang pagtataka sa mukha
ng lalaking kaharap ko.
Mas nilakasan ko ang tawa ko na may kasamang hikbi.
"Are you crazy?" Pasigaw na tanong ng lalaki.
Patuloy ako sa pagtawa ko at walang sabi-sabing kinalabit ang gatilyo ng baril
na hawak ko.
Hindi napansin ng lalaki na binunot ko iyon mula sa loob ng leather boots na
suot ko.
Bumulagta ito sa sahig. Nanginginig ang mga kamay na tinitigan ko ang pag agos
ng dugo mula sa ulo nito.
Sunod kong hinarap ay ang kasama nito. Binaril ko ito sa magkabilang binti.
"Princess!" Narinig ko ang pagsigaw ng lalaking kanina ko pang hinihintay buong
araw.
No. Correction. Hindi ko lang ito hinihintay kanina.
I've been waiting for him for so long. Waiting for him to love me and see me as
a special woman to him. I've been waiting for him.
Patakbo itong lumapit sa akin at hinihingal na inagaw ang baril na hawak ko.
 "Baby..." Puno ng pag-aalala ang mukha nito.
Tinitigan ko ito ng matagal at mapait na ngumiti.
"I'm okay. I'm okay, James. Even without you, I will be okay." Mahinang usal ko
at pinipigilan ang mga luhang gustong lumabas mula sa mga mata ko.
Kumunot ang noo nito.
"What are you-"
"Please, clean it up." Tukoy ko sa dalawang lalaking binaril ko at tumalikod.
Doon ko pinakawalan ang mga luha ko.
Naglakad ako papalayo dito. Pinunasan ko ang mga luhang naglandas sa mga pisngi
ko at pinara ang taxi na saktong dumaan sa kinaroroonan ko.
Nang makasakay sa loob ay humagulhol ako. Walang pakialam sa kahit ano pa ang
iisipin ng taxi driver.
"Just drive po. I'm okay. Okay lang po talaga ako. Okay lang ako. Sobrang okay
lang po ako." Humahagulhol sa iyak na sabi ko sa taxi driver at suminghot-singhot
pa ako.
Tumango lang ito at nag-umpisa ng mag drive.
All my life si James lang ang minahal ko. Sa kanya lang umikot ang mundo ko.
Masyado akong nasanay na nandiyan siya palagi para sa akin.
Kampante ako na hindi ako nito iiwan. Pero hindi pala sa lahat ng panahon ay sa
kanya lang nakaikot ang mundo ko. Kailangan ko ring tumayo sa sariling mga paa ko.
Hindi puwedeng lagi akong umaasa dito. Ayokong maging pabigat dito. Ayokong
isipin nito na responsibilidad ako nito. At mas lalong ayokong pilitin na mahalin
din ako nito katulad ng pagmamahal ko dito.
Kailangan kong maging matapang at harapin ang takot ko. Siguro ay maging masaya
na lang ako na hanggang magkaibigan lang kami ni James at hindi na hihigit pa doon.
Kailangan kong tanggapin sa sarili ko na kahit kailan ay hindi ako nito
mamahalin. Oo nararamdaman kong mahalaga ako para dito pero hanggang doon na lang
iyon.
Tinignan ko ang cellphone kong kanina pang tumutunog. Si James ang tumatawag.
I pressed the end call button at ini-off ang cellphone ko.
Mariin akong pumikit. Tama. Kailangan kong pagtuunan ng pansin at tulungan ang
sarili ko.
And I want to settle with my fears first. I have to deal with my trauma. Alam
kong sarili ko lang ang makakagawa niyon.
And I want to deal with my feelings.
'I'm sorry, James. But I'm done waiting.'
Sinabi ko sa sarili ko na hindi ako susuko sa paghihintay dito. Pero may
karapatan din naman akong magpahinga, hindi ba?
To be continued...
A/N: Hala ka, James. Sumuko na si Princess sa'yo 💔😭
Well, nasasaktan ako habang sinusulat ko ang chapter na 'to. Nasasaktan ako
para kay Princess. Tsk tsk.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 22

CHAPTER 22
Enjoy reading 😘
"YOEBOSEYO?" Inaantok na sagot ko nang makita ko sa screen na si mommy ko ang
tumatawag. (Yoeboseyo-Hello)
"Ya!" Bahagya kong inilayo ang cellphone ko sa tenga ko nang marinig ang
malakas na pagsigaw nito.
"Eomeoni!" Malambing na bungad ko kay mommy. (Eomeoni-Mother)
"Bakit ngayon ka lang sumagot? I've been calling you for how many times. Ilang
araw na akong tumatawag sa'yo." Nagtatampo ang boses na sabi nito.
Napangiwi ako.
 "Mian haeyo, eomeoni. I've been busy lately." Kaagad na paliwanag ko. (Mian
haeyo-I'm sorry)
'Busy sa paglalandi kay James.'
"How are you? Nasa condo ka pa rin ba ni James? Wag kang aalis sa tabi niya
habang hindi pa kami umuuwi diyan, okay? Dinig ko bumalik ka na daw sa SPIC? Anak,
alam kong kagustuhan mo iyan pero kung ako lang ang masusunod ay ayoko ng bumalik
ka pa sa pagiging agent mo. Bumalik ka na lang sa pagiging doctor mo. Oh, no! You
can't do that, either. Takot ka nga pala sa hospital. Pwede namang hindi ka na
magtrabaho, baby princess. Kaya ka naman naming buhayin ng Daddy mo. We can give
everything you want." Napapangiwi ako sa mahabang litanya ng mommy ko.
"Atsaka anak pwede bang mag-"
"Mom. Mom. Easy ka lang, please." Awat ko kay mommy.
Narinig ko ang pagbuntong hininga nito.
"Mom, don't worry about me. I can handle myself. Please? Don't you trust me,
Mommy?" Naglalambing na sabi ko.
"Of course I trust you, my little princess. Kaya nga hinahayaan ka namin sa
lahat ng ginagawa mo. Ayoko lang na napapahamak ka. I love you a lot, baby. You
know that."
"I know that, Mom. And I love you so much, too. Mahal ko kayo ni Daddy. Don't
worry about me. I'm okay. Matapang ang bunso mo."
Narinig ko ulit ang pagbuntong hininga nito.
"Okay, little princess. Nandiyan naman si James. May tiwala ako sa kanya."
Hindi ko mapigilang hindi malungkot sa sinabi nito. Pati parents ko ay umaasa
at nagtitiwala lagi kay James pagdating sa akin.
"Just always take care, okay? I love you, baby." Sabi nito na ikinangiti ko.
My mother is one of the sweetest, the most supportive and the best mother in
the whole world.
"I will, Mommy. Kayo din mag-iingat kayo palagi ni Daddy, ha? Always take good
care of your health." Bilin ko dito.
"We will, baby. Ahm, I have to tell you something. I think me and your dad
can't go home there yet. May importante kasing inaasikaso ang daddy mo dito sa
Korea. Hindi niya matatapos agad and I have to assist him. But your Kuya will go
home soon. He will stay there for good." Napakunot noo ako sa sinabi nito.
Si kuya? Uuwi sa Pilipinas? Stay in Philippines for good? I thought he loves
Korea so much. Halos doon na ito nanirahan at nagtayo ng hospital nito.
Ang alam ko ay hindi nito kayang iwan na lang basta-basta ang hospital na
pinatayo nito. Minsan lang itong umuwi sa Pilipinas. Why the sudden change?
"Baby, you still there?" Untag ni mommy sa akin mula sa kabilang linya.
"Yeah. Sorry nabigla lang ako. Kuya Prince will stay here for good. That's big
news. How about his hospital, mom? At kailan siya uuwi dito?"

"I don't know but he said that he can handle that. Hindi
niya sinabi kung kailan siya uuwi." Nagpatango tango lang ako sa sinabi nito.
"Basta uwi na kayo ni Daddy kapag okay na lahat diyan mommy, okay?" Malambing
na sabi ko. Namimiss ko na ang mga ito.
Ilang sandali pa kaming nag-usap bago ito nagpaalam sa akin.
Napapangiwing bumangon ako mula sa pagkakahiga. Masakit ang likod at ulo ko.
Dahil siguro iyon sa pagtama ko sa pader kagabi.
Humarap ako sa malaking salamin at hinubad ang lahat ng suot ko. Tinignan ko
ang likod ko at mas lalo akong napangiwi nang makita ang pasa doon.
Pumasok ako sa bathroom at pilit na naligo kahit pa masakit ang katawan ko.
Mariin akong pumikit habang tumatama ang tubig ng shower sa mukha ko.
Nakabaril ako at kitang-kita ko ang dugo sa katawan ng lalaki. Nanginginig ako
sa takot kagabi pero hindi ako nagpadala sa takot ko.
Ito na ang tamang panahon para ayusin ko ang sarili ko. Para mawala ang takot
na nararamdaman ko. Haharapin ko iyon ng hindi kinakailangan ang tulong ng ibang
tao. Kahit pa si James iyon.
 Nang matapos akong maligo at mag toothbrush ay kaagad na akong bumaba.
Hindi ko pinansin ang paulit-ulit na pagtunog ng cellphone ko. I know it was
James. Hindi ito tumitigil sa pagtawag sa akin.
Kagabi ay napagdesisyunan kong dumiretso sa bahay namin. Hindi ako umuwi sa
condo ng binata. Hangga't maaari ay ayoko munang makita si James. Baka kapag nakita
ko ay maging marupok lang ako.
Hindi ako galit kay James. Galit ako sa sarili ko dahil hinayaan ko ang sarili
kong mas lalong ma-inlove dito. Mahal na mahal ko ito to the point na halos
malulunod na ako sa sariling nararamdaman ko.
Gusto ko lang magpahinga. Kasi nakakapagod din palang magmahal na ikaw lang
mag-isa ang nakakaramdam at parang ikaw lang ang lumalaban.
Napabuntong hininga ako at pinalibot ang paningin sa kabuuan ng bahay namin.
Malinis na malinis pa din ito at walang pinagbago.
Nanay Linda is really the best for maintaining the cleanliness of our home.
Matagal na namin itong katulong at mayordoma ito ng mansyon namin. Napakabait nito
at parang nanay na din ang turing ko dito.
I miss our home. Hindi alam ni mommy na umuwi ako sa bahay namin dahil
natitiyak kong mag-aalala ito sa akin.
"Nay!" Kaagad na tawag ko sa mayordoma nang makita ko ito sa kusina.
Masaya ko itong niyakap at hinalikan sa pisngi.
"I miss you, Nanay!" Naglalambing na sabi ko at tinignan itong mabuti.
Tumatanda na si Nanay Linda pero malakas pa din ang pangangatawan nito. Naalala
ko ang pagkagulat sa mukha nito kagabi nang mapagbuksan ako ng pinto.
Parang hindi pa ito makapaniwala nang makita ako kagabi.
"Namiss din kita, nak. Mas lalo kang gumaganda." Nakangiting sabi nito sa akin.
"Asus! Nambola pa si nanay." Natatawang sabi ko.
Umiling-iling na lang ito at binalikan ang pagluluto nito.
"Maupo ka na doon at ipaghahanda ko na ang almusal mo." Sabi nito.
Akmang magsasalita ako nang marinig ang sunod-sunod na pag doorbell mula sa
labas.
"May inaasahan ka bang bisita, nak?" Nagtatakang tanong nito.
" Wala naman, Nay." Sabi ko at umiling.
Naglakad ito papunta sa labas. Ilang sandali lang ay bumalik ito.

"Aba't si James pala ang dumating." Anito na ikinalaki ng

mga mata ko.
"Si James? Nay, pinapasok mo ba?" Kinakabahang tanong ko.
Nakangiti itong umiling.
"Hindi daw sya papasok hangga't walang permiso mo. Nag-away kayo? Hindi ka uuwi
dito sa mansyon niyo kung hindi kayo nag-away." May panunudyo sa boses nito.
Napanguso ako.
'Buti at alam niyang ayoko siyang pumasok dito.'
"Don't you ever let him in, Nay." Nakangusong sabi ko.
Tumawa lang si Nanay Linda.
"Kayong mga bata talaga, oo. Bakit ba kasi hindi pa kayo mag-aminan? May
tampuhan pa kayong nalalaman." Natatawang sabi nito. Pinanlakihan ko ito ng mga
mata.
Tawa lang ito ng tawa habang naglalakad palabas.
"Huwag ka daw pumasok sabi niya. Pasensya na, hijo. Suyuin mo na lang. Bigyan
mo ng bulaklak o kaya kidnapin mo na at idaan mo sa santong paspasan." Narinig ko
pang malakas na sabi ni Nanay Linda mula sa labas na alam kong sinasadyang nitong
iparinig sa akin.
Hindi ko alam kung maiinis ako o matatawa sa sinabi ng mayordoma. Napailing na
lang ako at bahagyang sumilip sa pinto ng kusina.
Kitang-kita ko ang pagbuntong hininga ni James at tumalikod na ito para umalis.
Napakunot ang noo ko nang makitang parang hindi man lang ito nagbihis. Ang suot
nito kahapon ay suot pa rin nito hanggang ngayon.
 'Sumuko agad. Tsk. Doon ka sa first love mo. Masaya ka naman sa kanya.'
Naiinis na naupo ako sa hapag ng dining room. Si Nanay Linda ay pangiti ngiti
na pinagsilbihan ako ng almusal.
Tahimik akong kumain at malalim na nag-isip. Kaagad kong tinapos ang pagkain ko
at umakyat na sa kuwarto ko.
Tinignan ko ang cellphone ko at binuksan ang mga messages na galing lahat kay
James.
I'm sorry, hindi ko nasagot tawag mo. May importante lang akong inasikaso.
Hintayin mo ako sabay na tayong uuwi.
Sorry pinaghintay kita.
Naiinip ka ba? Malapit na ako.
Shai, I'm calling you. Bakit hindi mo sinasagot?
Where are you? Nasa opisina na ako. I thought you're here.
Princess.
Nasaan ka?
Nagtetext at tumatawag na pala ito kagabi. Hindi ko namalayan dahil busy ako sa
pakikipaglaban sa dalawang demonyo na 'yon.
Shai! Pinag-aalala mo ako. Where are you? Okay ka lang ba? Are you hurt? Bigla
mo na lang akong tinalikuran kanina.
Saan ka?
Shai, please. Answer my call.
I'm worried.
May ginawa ba akong kasalanan? May nagawa ba akong mali? Please, tell me.
Galit ka ba dahil pinaghintay kita? I'm sorry na, please.
Baby, I'm really worried. I saw how you trembled in fear earlier. I'm so sorry
I wasn't there. Sorry, baby.
Pina-track kita kay Xander. Umuwi ka sa inyo? Bakit hindi ka na umuwi sa condo
ko? Nasa labas lang ako ng bahay niyo. Babantayan kita.
Kung ayaw mo akong makausap, babantayan lang kita. I promise, kahit gustong-
gusto ko ng pasukin ang bahay niyo kahit walang permiso mo, I won't do it. Just
tell me that you're just okay, baby.

Ibig sabihin magdamag itong nakabantay sa labas kagabi?

Baliw na ba siya? Malamig sa labas kapag gabi. Paano kung magkasakit siya? Hindi ba
siya natulog magdamag? Paano kung-
Teka! Bakit ko ba siya iniisip? Bakit ako concern sa kanya?
Inis na nahiga ako sa malambot na kama ng kuwarto ko.
Napahiyaw ako sa sakit. Nakalimutan kong masakit pala ang likod ko.
Tinignan ko ang cellphone ko at tinawagan si Edsel. Sinabi kong hindi ako
makakapasok ngayon dahil masakit ang katawan ko.
Tinanong pa ako nito kung kumusta ako. Siguro ay nalaman na ng mga ito ang
nangyari kagabi. Ilang sandali lang ay nagpaalam na ako dito.
Nang makaramdam ng pagkainip ay nagbihis ako at napagdesisyunang lumabas.
Kinuha ko ang susi ng kotse ko at tinungo ang garahe.
"I miss you, my car." Nakangiting sabi ko ng makapag puwesto sa driver's seat.
This car is my favorite at regalo ito ni James sa akin noon.
Napasimangot na lang ako nang pumasok na naman sa isip ko ang binata.
Nagmaneho lang ako ng walang destinasyon. Hanggang sa may matanaw akong cafe.
Sweet Tine's Cafe.
Ipinarada ko ang kotse ko sa parking lot ng cafe. I want to try this cafe.
Mukhang masarap dito.
Nang makapasok sa loob ng cafe ay sobrang napakaganda ng ambience. Parang
nakaka-good vibes ang dating. Lalo pa at may background music na sakto lang sa
pandinig ng mga customers.
Dagdagan pa ng naggagandahang mga waitress. Babae lahat at pawang nakangiti. A
friendly smile.
Lumapit ang isang babae sa akin. Nakangiti ito at kahit na babae ako ay parang
natutulala ako sa mga ngiti nito. Maganda ito, maputi at ang ganda ng mga mata
nito.
Kulay brown at parang nakakaakit. Nasisiguro ko na kapag ang kaharap nito ay
lalaki ay siguradong maaakit sa mga ngiti at mata nito.
Pasimple ko itong kinilatis. Ang suot nito ay kapareho sa mga waitress na
nakikita ko dito sa loob. And they look hot on their uniforms. Cute silang tignan.
Lalo na itong babaeng kaharap ko.
Tinignan ko ang name plate na nakasabit sa kanang dibdib nito. So, her name is
Christine.
'What if mag resign na lang ako as agent at mag apply na lang ako dito?'
Gusto kong matawa sa naisip ko.
"Hello, ma'am. Are you alone?" Magiliw na tanong ng babaeng lumapit sa akin.
Pati boses pala nito ay nakakaakit.
Parang gusto kong mapangiwi sa tanong nito. Yeah, I'm forever alone. Gusto kong
magtanong kung may rules ba sa cafe na ito na kailangan may kasama?
"Sadly, yes." Tanging nasagot ko na lang.
I heard her chuckled. Wengya pati ba naman tawa nakakaakit din? Kawawa ang
lalaking maaakit dito. Mukhang mababaliw sa babaeng ito.
"Okay, this way, ma'am." Hindi nawawala ang ngiti nito habang iginigiya ako sa
pang isahang mesa.
"Enjoy, ma'am. Welcome to the Sweet Tine's Cafe. You can choose your order
here." Nakangiti pa ring sabi nito at inabot ang menu sa akin.
"Thank you." Usal ko at nakangiti itong tumango at nagpaalam na.
Binuklat ko ang menu na inabot nito sa akin. May nakita akong chocolate shake
doon. I should try it.
"Hi, Princess. It's nice to see you again." Narinig kong sabi ng babae. Nag-
angat ako ng tingin at tumaas ang kilay ko nang mapagsino iyon.

"Yassi." Usal ko. Bakit nagpapapasok ng babaeng higad ang

cafe na ito?
Alanganin itong ngumiti nang makitang nakataas pa din ang kilay ko dito.
"Come on, I'm not here to pick a fight. Actually, lumapit talaga ako sa'yo para
makipagbati. I'm really sorry about what I've said the last time we met. I'm such a
bad girl." Sabi nito at umupo sa harapan ko kahit hindi inaanyayahan.
"Okay." Tamad na sabi ko at ipinagpatuloy ang pagbuklat sa menu na hawak ko.
"I will order for you. My treat." Sabi nito.
"No, don't bother I can-"
"I insist. What do you want?"
Napabuntong hininga ako at muli itong tinignan.
"Chocolate shake." Sagot ko. Ngumiti ito.
"Thank you. Wait mag oorder lang ako. Chocolate shake lang ba 'yong gusto mo?"
"Yeah." Tipid na sagot ko. Muli itong ngumiti at tumayo. Ito mismo ang pumunta
ng counter para personal na makapag order.
Nagkibit balikat na lang ako. Wala naman sigurong masama kung makikipagbati ako
dito. Mukha naman itong sincere.
Lumingon ako sa paligid ko at tinignan ang mga taong naroroon. And then I saw
James sitting in the corner. He's with Edsel.
Nagpailing-iling na lang ako. Mukhang sinundan ako ng loko. At iba na ang suot
nito. Mukhang nakauwi na at nagbihis.
Nagpanggap na lang ako na hindi ko nakita ang mga ito. Ilang sandali lang ay
bumalik na si Yassi dala ang dalawang malaking baso na may lamang chocolate shake
with straw.
"Here. My peace offering." Nakangiting sabi nito at iniabot ang isang chocolate
shake sa akin.
Inabot ko iyon.
"Thanks." Sabi ko at nag-umpisang sumisipsip sa straw niyon.
Napangiti ako. Hindi ako nagkamali. Masarap nga sa cafe na ito. Shake pa lang
satisfied ka na, ano pa kaya kapag na try ko na 'yong iba na nakalagay sa menu?
Muli akong sumipsip sa straw. I really like it.
"So, how are you and James? He really did broke up on me." Natatawang sabi
nito.
"We are doing fine and-" Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko nang makaramdam
ako ng paninikip ng dibdib.
Napahawak ako sa dibdib ko. Hindi ako makahinga ng maayos. No, it can't be!
Nanlalaki ang mga matang napatingin ako kay Yassi. Nakangisi ito.
"W-What d-did y-you d-do?" I really can't breathe. Nanlalabo na din ang
paningin ko.
"You really think I would befriend you? No way! Nababagay lang iyan sa isang
mang-aagaw na katulad mo." Sabi nito at ngumisi.
"What happened?!" Dumadagundong ang boses na iyon sa loob ng cafe.
Nakahawak sa dibdib na tumingin ako sa lalaking nagmamay-ari ng boses na iyon.
"J-James..." Nanghihina ang boses na usal ko sa pangalan ng binata.
Nang tumingin ako kay Yassi ay namumutla ito. Marahil ay hindi nito inaasahan
na nandito si James.
"J-James. I-I, Ahm..." Hindi makapagsalita ng maayos si Yassi.
Mabilis na kinuha ni James ang chocolate shake na ininom ko. Uminom ito ng
konti na para bang nilalasahan nito iyon.
Nang matapos ay nag-aapoy sa galit ang mga mata nito. Mabilis nitong itinapon
ang laman niyon sa mismong mukha ni Yassi.
"It's a combination of chocolate and strawberry shake!" Galit na galit na sigaw
nito.
Si Yassi naman ay takot na takot na tumingin kay James.
"S-She deserve it, James! Inagaw ka niya sa akin! Nararapat lang na mamatay
siya dahil sa allergy niya!" Sigaw din nito.
Kahit nanghihina ako ay napasinghap ako at nanlaki ang mga mata nang makitang
mabilis itong hinawakan ni James sa leeg at walang sere-seremonyang ipiniid ang
katawan ni Yassi sa pader ng cafe malapit sa kinaroroonan namin.
Dinig na dinig ko ang malakas na pagbagsak ng likod ng babae sa pader.
Sinasakal nito si Yassi!
"J-James!" Pilit kong inaawat ito. Galit na galit ang mga mata nito at anumang
oras ay makakapatay ito.
"Phyton!" Inagaw ni Edsel ang mga kamay nito sa leeg ni Yassi. "She's still a
woman, for God's sake!" Galit na rin ang boses ni Edsel.
Nanghihina akong bumagsak sa sahig at hinahabol ang paghinga ko.
"Imbes na magalit ka sa babaeng iyan ay tulungan mong mabuhay si Princess,
p*tang ina ka, Phyton! Anong silbi ng pagiging doctor mo?!" Narinig kong malakas na
sigaw ni Edsel.
Ang galit sa mga mata ni James ay napalitan ng matinding pag-aalala. Dinaluhan
ako nito and he is performing a mouth to mouth resuscitation on me. He is even
pumping my chest.
Ramdam ko ang pag panick nito.
"Baby. Oh, fuck! Fuck!" He cursed and perform the mouth to mouth resuscitation
again and again.
"Move!" Narinig kong sabi ng isang babae. Kahit malabo na ang paningin ko ay
nakilala ko pa rin ito. Ito 'yong waitress kanina. May inilapag itong medicine kit
at may hawak na syringe sa kanang kamay.
Wala sa sariling sumunod si James at napatingin sa babae.
"Phyton! What are you doing? You have to save her!" Nanlalaki ang mga mata ni
Edsel. "And who are you, woman? What the hell are you doing?!" Pasigaw na tanong ni
Edsel.
Seryosong tinignan ng babae si Edsel.
"I am a licensed doctor." Sabi nito at iniabot ang I.D nito kay Edsel. "I am
the owner of this cafe. And my name is Christine Garciano." Seryosong pagpapakilala
nito at itinusok ang syringe na hawak sa akin. "That will help you to survive from
your allergy."
Iyon ang huli kong naalala bago ako nawalan ng malay. Naramdaman ko pa ang
mahigpit na paghawak ni James sa kamay ko.
To be continued...
A/N: Waaaaaaah! Update pa more. Inspired pa more. Sana all. Wahahahahaha.
Ang tagal ng pumapasok sa isip ko 'yong scene na 'to. Ngayon lang 'yong right
time to write this 😂
Hope you like it 😘
PS: Sleep na ako. Tinapos ko talaga muna 'to bago matulog. Night shift is real
kasi 😂

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 23

CHAPTER 23
MAHIGPIT ang pagkakahawak ko sa mga kamay ni Princess habang hinihintay ko
itong magising. Nakahiga ito sa isang maliit na hospital bed.
"You're girlfriend will be okay." Narinig kong sabi ng babaeng tumulong kanina
sa dalaga.
Tinignan ko ito at tipid na ngumiti. Pagkatapos nitong tusukan ng gamot si
Princess kanina ay kaagad nitong pinapasok ang dalaga sa loob ng opisina nito.
May maliit itong clinic sa loob ng opisina nito na para sa mga empleyado ng
cafe nito.
"Thank you for saving her." Mahinang usal ko.
Tumango ito.
"I'm sorry about what happened. I ask my cashier earlier and she said that the
customer who ordered that shake requested to combine the chocolate and strawberry
flavor. Paborito daw iyon ng kasama niya. As you can see, sinusunod lang ng mga
tauhan ko kung ano ang gusto ng customer. But still, I want to apologize because it
happened in my cafe." Malumanay na sabi nito.
Tumango lang ako at napatiim bagang ng maisip ang ginawa ni Yassi.
She knew that Princess has an allergy on strawberry. Nalaman nito iyon nang
minsang mag dinner ito sa mansyon namin.
"I'll sue her." Nakakuyom ang kamao na sabi ko.
"I'm willing to be a witness." Sang-ayon nito na nakangiti.
Pareho kaming napatingin sa pinto ng may tumikhim doon.
"Nakausap ko na ang mga police. Dinala na nila sa presinto ang ex mo."
Sarkastikong bungad ni Edsel.
Seryoso nitong tinignan ang babaeng nagpakilalang Christine kanina. Nakita ko
pa ang pasimpleng paghagod nito ng tingin sa kabuuan ng babaeng kaharap nito.
Umangat ang gilid ng labi ko. It looks like my friend is interested on this
girl. Kitang-kita iyon sa mga mata nito. Ang mga tingin na iyon ay nakikita ko
lamang kapag nakakakita ito ng apple.
Edsel loves apple so much. He is obssessed on it. At mukhang may papalit na sa
apple nito. A living apple, I guess?
Napatingin ako kay Princess nang marinig na mahina itong umungol. Ilang sandali
lang ay nagmulat ito ng mga mata.
Nagtagpo ang mga mata namin at sandali kaming nagkatitigan. Nakahinga ako ng
maluwag nang makita ang magandang kulay ng mga mata nito.
Seeing her awake and well is enough for me.
"Hey." Nginitian ko ito.
"H-Hi." Usal nito at nag-iwas ng tingin sa akin. "What happened?" Kunot ang noo
na tanong nito. Umakto itong nag-iisip na parang inaalala ang nangyari.
Napapikit ito ng mariin ng marahil ay pumasok na sa isip nito ang nangyari.
"That bitch!" Nanggigigil na usal nito.
"Don't worry. Dinala na siya sa presinto. We'll sue her." Paliwanag ko sa
dalaga at mas lalong hinigpitan ang pagkahawak ko sa mga kamay nito.
Tumikhim si Christine.
 "Maiwan ko na muna kayo." Nakangiting paalam nito at lumabas.
"Hihintayin ko kayo sa labas." Nakapamulsang sabi ni Edsel at lumabas na din.
"Kumusta ang pakiramdam mo? Feeling okay?" Nag-aalalang tanong ko dito.
Tumango lang ito at inalis nito ang pagkakahawak sa kamay ko na ikinabigla ko.
Pero hindi ko ipinahalata iyon.
"I'm okay. Thank you." Anito na pinalibot ang paningin nito sa paligid. Marahil
ay nagtataka ito kung saan ito naroroon ngayon.
"Nasa loob ka ng opisina ng may-ari nitong cafe. It's her clinic." Paliwanag
ko.

Tumingin ito saglit sa akin at tumango.

"I-I want to go home." Sabi nito at bumangon.
Kaagad ko itong inalalayan para makatayo. Naramdaman ko ang bahagyang pagpitlag
nito nang hawakan ko ito sa likod.
Napabuntong hininga ako.Ramdam ko ang pag-iwas nito sa akin dahil umiiwas ito
ng tingin.
Nang makalabas ay kaagad kaming hinarap ng may-ari ng cafe. Nagpasalamat kami
sa isa't-isa at nagpalitan ng calling cards dahil nag alok itong maging witness sa
nangyari kanina.
Ilang sandali lang ay nagpaalam na kami dito at naabutan namin si Edsel na
naghihintay sa labas.
"Where's your key? Ihahatid na kita." Tanong ko sa dalaga. Tumingin ito sa akin
ng nagtataka.
"I didn't brought my car. Nakisakay lang ako kay Edsel para sundan ka kanina."
Nahihiyang pag-amin ko.
Tumingin ito kay Edsel. Nagkibit balikat naman ang huli.
"Ginawa niya akong chaperone at driver." Naiiling na sabi nito. Tinignan ko ito
ng masama.
Napabuntong hininga ang dalaga at kapagkuwan ay inabot ang susi ng kotse nito
sa akin.
"You should go home." Sabi ko kay Edsel at pagkatapos alalayan ang dalaga
papasok sa kotse nito.
"Fuck you. Pagkatapos mo akong pakinabangan ay basta mo na lang akong iiwan."
Kunwaring nasasaktan si Edsel at humawak pa sa dibdib nito.
Napailing ako sa inakto nito at iniwan na ito. Pumasok ako sa driver's seat at
napatingin kay Princess na nahihirapang ikabit ang seatbelt nito.
"Let me." Sabi ko at dumukwang para ayusin ang seatbelt nito.
Narinig ko pa ang pagsinghap nito. Napatitig ako sa mapupulang labi nito at
naaakit akong halikan iyon.
But I can't do that. Alam kong nagtatampo pa din ito sa akin. At halos mabaliw
ako sa kakaisip kung saan o ano ba ang mali ko.
Ang alam ko lang ay hindi ko nasagot ang mga tawag at text nito kaya siguro ito
galit ngayon sa akin. Pinaghintay ko ito and the worst part is muntik pa itong
mapahamak kagabi. At sinisisi ko ang sarili ko sa nangyari.
And earlier her life is in danger because of me again. Ni hindi ko lubos maisip
na halos wala akong magawa kanina sa sitwasyon nito. Hindi ako makapag-isip ng
maayos kapag si Princess na ang involve. I even panicked!
Tumikhim ako at lumayo mula dito. Baka hindi ko mapigilan ang sarili ko at
mahalikan ko ito.
Inayos ko ang seatbelt ko at nag drive patungo sa subdivision kung nasaan ang
bahay nila. Pareho kaming walang imik habang nasa biyahe.
Nang makarating doon ay kaagad akong bumusina at awtomatiko namang bumukas ang
gate ng mansyon. Kaagad akong bumaba ng sasakyan nang maiparada ko ang kotse nito
at inalalayan ko itong bumaba.
Naramdaman ko ulit ang pagpitlag nito na para bang may iniinda itong sakit.
Nananagis ang mga bagang na iginiya ko ito papasok ng mansyon.
Nang hindi makatiis ay maingat ko itong binuhat at naglakad papunta sa kuwarto
nito. Alam ko ang pasikot-sikot sa mansyon ng mga ito dahil madalas din ako dito
noon.
Hindi ito kumibo at hinayaan lang ako sa ginagawa ko. Nang makapasok sa kuwarto
nito ay ni-lock ko ang pinto gamit ang isang kamay ko. Maingat ko itong pinaupo sa
kama nito.
Lumuhod ako paharap sa dalaga at pinakatitigan ito. Naikuyom ko ang mga kamao
ko nang makita ang konting pasa sa pisngi nito at maliit na sugat sa gilid ng labi
nito. Alam kong kagagawan iyon ng mga lalaking umatake dito kagabi.

"Did they hurt you that much?" Masuyong tanong ko at

maingat na hinaplos ang pisngi nito.
Tumango lang ito at hindi na nagsalita pa.
Napabuntong hininga ako at tumayo. Tinungo ko ang cabinet kung nasaan nakalagay
ang medicine kit nito.
Muli ko itong nilapitan dala ang medicine kit.
Hinawakan ko ang laylayan ng damit nito. Nabigla ito sa ginawa ko.
"Anong ginagawa mo?" Gulat na tanong nito.
"Your back is hurt. Akala mo ba hindi ko napapansin na nasasaktan ka habang
hinahawakan kita?" Tiim ang bagang na sabi ko at natigilan ito.
Napapabuntong hininga na hinubad ko ang suot nitong damit.
"Tumalikod ka." Mariing utos ko. Kaagad naman itong sumunod sa akin at
tumalikod.
Napamura ako sa sarili ko nang makita ang pasa sa likod nito.
"T-Tumama lang ang likod ko sa pader pero okay lang nam-"
"Shut up." Matigas na sabi ko at sinimulang gamutin ang pasa nito.
Hindi na ito kumibo at hinayaan na lang ako. Nang matapos ako ay pinaharap ko
ito sa akin at ang pasa naman nito sa pisngi ang ginamot ko. Pati ang sugat nito sa
labi.
"You should have waited for me last night." Mahinang sabi ko.
"I'm tired waiting for you, James." Sagot nito na ikinanuot ng noo ko. Kumabog
ang puso ko sa kaba dahil sa sinabi nito.
"Are we still talking about last night here, Princess?" Kinakabahang tanong ko.
Umiling ito at napahikbi.
"I'm really tired waiting for you. I thought," Tinakpan nito ang mukha gamit
ang mga kamay nito habang lumuluha. "I thought I could wait for you to love me
but-"
Marahas akong tumayo mula sa pagkakaupo ko sa kama.
"You're not being fair, Princess. Hindi ko alam ang totoong rason kung bakit
umaakto kang ganyan. Whatever you want to say, I don't want to hear it. Hahayaan
kitang mag-isip. Kapag okay ka na, kausapin mo ako ng maayos. Mag-usap tayo ng
maayos." Seryosong sabi ko at tinalikuran na ito.
Habang naglalakad palabas ay tinawagan ko si Edsel at nagpasundo ako dito.
Hindi ko na hinintay ang sagot nito at pinatay ang tawag.
Ilang minuto akong naghintay bago dumating si Edsel.
"You motherfucker! You really enjoying for making me you're driver and-" Hindi
na nito naituloy ang sasabihin at pinakatitigan ako.
Pumasok ako sa loob ng kotse nito at sumunod din ito.
"Nabasted ka ba? Hindi ka pa man nga nanliligaw ay na-reject ka na." Sabi nito
habang nasa biyahe na kami. Alam kong binibiro lang ako nito.
"I think she's giving up on me." Sabi ko at sinapo ang dibdib ko.
Ilang sandali itong tumahimik.
"Then, don't give up on her." Seryosong sabi nito. "Ang mga babae ay kailangan
lang ng assurance mula sa atin, Phyton. You love her. Bakit hindi mo kayang aminin
iyon sa kanya? Iyon lang naman siguro ang hinihintay niya mula sa'yo." Patuloy
nito.
Hindi ako nakaimik sa sinabi nito.
"Confess your feelings before it's too late. Kung ayaw mong mawala si Princess
sa'yo."
Hanggang sa makarating ako sa condo ko ay iniisip ko pa din ang sinabi ni
Edsel.
Kinuha ko ang cellphone ko at pinakatitigan ang litrato na naroroon.
It was my father with his new family.
"I won't be like you right, Dad? Hindi ako tutulad sa'yo na sinaktan si Mommy
at iniwan para sa ibang babae. Because I can't do that to Princess. I love her. I
love her so much. Mula noon hanggang ngayon." Humihikbing sabi ko.
I hate my father and at the same time I loved him. Hinahangaan ko ito noon
dahil sa pagmamahal na binibigay nito sa ina ko. Pero nagbago ang lahat at nasira
ang pamilya namin dahil nagpadala ito sa tukso at hindi lumaban.
All this time I am afraid to admit that I love my bestfriend. Afraid that I
might hurt her. Nagiging duwag ako pagdating sa babaeng mahal ko. Natatakot ako na
baka maging katulad ako ng ama ko.
Princess is too good to be true. Especially when she confessed her feelings to
me. Nang mga sandaling iyon ay gusto kong tumalon sa sobrang saya.
Duwag lang ako. Duwag akong aminin ang tunay kong nararamdaman para dito.
'Patawarin mo ako, mahal. I will make it up to you. Just don't give up on me,
please. Mahal na mahal kita, Princess. Mahal na mahal."
To be continued...
A/N: Mahal na mahal din kita, James. Pffffft 😂😂
James loves Princess Shaina. But it isn't too late? Sumusuko na si Princess sa
kanya.
May forerever kaya ang dalawang 'to??
Enjoy reading 😘😘

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 24

CHAPTER 24
NAKAPAMULSANG tiningala ko ang mataas na gate ng mansyon ni Raymond Tan.
Nakapuwesto ako sa madilim na parte na hindi nakikita ng CCTV camera na
nakakabit malapit sa entrada ng gate.
Napalingon ako sa kasama ko nang tumabi ito sa akin.
"I don't know why I'm even here with you." Naiiling at napapangiwi na sabi nito
at inayos ang suot na salamin.
"You can go home if you want, Xander." Kibit balikat na sabi ko at tinignan ang
kabuuan nito.
Like me he's wearing all black. Mula sa suot nito sa ibaba hanggang sa taas.
May suot din itong itim na sumbrero na kasingtulad ng suot ko.
"Do you really have to visit him at this hour?" Napapantiskuhang tanong nito.
Hindi makapaniwala na inistorbo ko ang malalim na pagtulog nito sa dis-oras ng
gabi.
"You're cousin is not available. He's busy stalking someone." Sagot ko at
muling tiningala ang mansyon ni Tan.
Maliwanag iyon at natitiyak ko na maraming mga armadong lalaki ang nakabantay
sa kabuuan ng bahay.
"What are you planning to do?" Tanong nito habang abala sa pagpindot ng kung
anu-ano sa hawak nitong cellphone.
"Just want to have a little bit fun." Nakangisi ngunit seryosong sabi ko.
Umangat ang tingin nito sa akin at ibinulsa ang cellphone nito.
"Let's have fun, then." Sabi nito at tinuro ang CCTV camera. "Hindi ka na niyan
makikita." Nakangising sabi nito.
I looked at him in amusement. That's why he was busy with his cellphone
earlier. Marahil ay pinasok na naman nito ang system ng mansyon. Kung paano nito
iyon nagagawa, ito lang ang nakakaalam.
 "Hindi ako nagsisising ikaw ang inistorbo ko ngayong gabi. Alam kong gagawin mo
iyan." Nakangising sabi ko at tumakbo na papuntang gate.
Mataas iyon pero walang kahirap-hirap na inakyat ko iyon hanggang sa makarating
na ako sa loob. Nilingon ko si Xander at ganoon din ang ginawa nito.
Pinaikot ko ang paningin ko at nakita ang ilang kalalakihan na nagbabantay sa
ilang sulok ng mansyon. May dalang mahahabang baril ang mga ito.
"One, two, three. Oh! They are five." Parang naaaliw na sabi ko at nilingon si
Xander at ngumisi.
Sandali kaming nagkatinginan at napailing na lang ito nang mapagtanto ang ibig
kong sabihin.
"Give me five minutes." Ani Xander at inumpisahang sugurin ang limang
kalalakihan. Kasing bilis ng kidlat ang kilos nito at hindi hinayaang makapanlaban
ang limang lalaki.
Ang mga mata ko ay awtomatikong tumingin sa suot kong relo. Napasipol ako nang
saktong limang minuto ay nakita kong nakahundasay na ang limang kalalakihan na
sinugod ni Xander.
"Wala ka pa ring kupas. One minute every person. Very good, Kiel." Sabi ko at
natawa nang makita ang pagngiwi nito.
Alam kong ayaw na ayaw nitong tinatawag itong Kiel. Masyado daw pambata.
"Gawin mo na ang binabalak mo at ako na ang bahala dito. Tsk." Sabi nito at
inayos ang suot na sumbrero na bahagyang nawala sa ayos.
"Kapag dumating si David, kaya mo?" Nanghahamon na tanong ko.
He straightened his back and grinned at me. An evil one.
"I can handle him." Mayabang na sagot nito.
"I know." Natatawang sabi ko at nag umpisa ng maglakad papasok ng mansyon.
Inisa-isa kong buksan ang lahat ng kuwarto na naroroon. Pero hindi ko pa rin
nakikita ang pakay ko.

Hanggang sa may narinig akong malalakas na mga ungol mula

sa kuwartong hindi ko pa nabubukasan. Pinihit ko ang door knob. Binuksan ko iyon.
It's not a room pero isa iyong napakalaking library. And then I saw Raymond
there, fucking someone on his table.
Nanlaki ang mga mata nito nang makita ako pati na rin ng babaeng kasama nito.
Kaagad na nagbihis ang babae at dali-daling lumabas.
"Whoah! I didn't expect you to be here." Tumatawa ngunit halata ang kaba sa
boses na sabi nito. Inayos nito ang pagkaka-zipper ng suot nitong pantalon.
Naglakad ako papunta sa mahabang couch at prenteng umupo doon. Hindi ko inaalis
ang tingin ko kay Raymond.
"You're such a pig." Nakangising sabi ko na ang tinutukoy ay ang naabutan ko
kanina.
"Tawag ng laman. So, why are you here?" Tanong nito na hindi rin inaalis ang
tingin sa akin.
Nakikita ko ang pagkabahala sa mukha nito na pilit nitong tinatago.
"Afraid of me? Ang isang ex-convict na katulad mo ay hindi dapat natatakot,
Tan. O matapang ka lang kapag kasama mo ang kanang kamay mo at mga alagad mo?" Nang
iinsultong sabi ko at tumayo.
Humakbang ako papalapit dito na ikinaatras nito.
Palingon-lingon ito sa paligid nito na parang may hinahanap.
"Looking for David?" Nakaangat ang gilid ng labi ko habang tinatanong iyon.
Napapalunok itong tumingin sa akin.
"Tsk. Ngayon ko lang nalaman na ang duwag mo pala, Tan." Patuloy ang pang-
iinsulto ko.
"Whatever you're planning right now, I swear you'll gonna regret this, Smith."
Pinapatapang nito ang boses.
"Why? Magpapadala ka ulit ng mga tauhan mo para saktan ang mga taong malapit
sa'kin? Napakaduwag mo." Sabi ko at mas lalong lumapit dito. Patuloy naman itong
umaatras.
 "It's your fault, Tan. Kung hindi niyo lang kinuha si Samantha sa poder ko ay
hindi ko sana kayo papakialaman!" Nanlilisik ang mga matang sigaw nito.
Ilang sandali lang ay tumawa ito.
"But I like your friend. Sayang lang at hindi siya nakuha ng dalawang tatanga-
tanga kong tauhan. Hindi rin pala basta-basta at kaya ding makipaglaban." Nakangisi
ito.
Kumuyom ang mga kamao ko.
"At alam ko din na siya ang babaeng nakilala ko noong birthday party ko. She's
really beautiful and fuckable." Natatawang sabi nito.
Mabilis kong kinuha ang baril sa likod ko at hinampas sa ulo nito. Napahiyaw
ito sa sakit at nanlalaki ang mga matang napaluhod sa sahig. Hindi nito inaasahan
ang ginawa ko.
"Fuck you, Smith!" Sigaw nito habang sapo ang ulo nito.
"Lay one finger on her again, hindi ako magdadalawang isip na patayin ka, Tan."
Mahinahon ngunit mariin na babala ko.
"We'll see about that, Smith. We'll see about that." Tumatawang sabi nito.
Itinutok ko ang baril sa binti nito at walang sabi-sabing pinaputok ko iyon.
Muli itong napahiyaw sa sakit. Hindi pa ako nakuntento at ang braso naman nito ang
binaril ko.
"I really want to kill you right now. Pero hindi ko dudungisan ang mga kamay ko
dahil lang sa isang walang kuwentang taong katulad mo. Batas na ang bahala sa'yo.
I'm just here to warned you, Tan. Wag mong uubusin ang pasensya ko. And don't you
dare touch my woman!" Mapanganib ang boses na babala ko.
Hindi na ito nakapagsalita dahil sa iniinda nitong sakit. Muli ko itong
pinaputukan, inasinta ang isa pa nitong binti.
Lumabas ako sa kuwartong iyon at iniwan itong sumisigaw.
Nakasalubong ko si Xander na hinihingal.
"What took you so long?" Naiiritang tanong nito.
Tinignan ko ito ng nagtataka. Nagtatanong ang mga mata kung bakit ito
hinihingal.
"Fuck that David! Napagod ako sa kanya!" Kaagad na paliwanag nito at sinundan
ang tinitignan nito.
Gusto kong matawa nang makita si David na nakagapos at duguan. Kung saan nakuha
ni Xander ang kadenang nakapalibot sa katawan ng lalaki ay ito lang talaga ang
nakakaalam.
Napalingon kaming pareho ni Xander nang makarinig ng mga yabag na papalapit sa
amin. Mga tauhan ni Tan.
"At ang dami ng mga tauhan ng Tan 'yan! Singkuwenta na ang pinatumba ko hindi
pa rin nauubos!" Reklamo nito at tinignan ako ng masama.
"Hindi ba't sabi mo ay ikaw na ang bahala?" Painosenteng tanong ko at ngumisi.
"Fuck you, Phyton!" Nagtatagis ang mga bagang nito.
Tumawa lang ako at itinulak ito papasok sa isa sa mga kuwartong naroroon. Alam
na nito ang binabalak ko dahil nauna na itong tumakbo papunta sa bintana at tumalon
doon papunta sa baba. Sumunod ako dito.
"Kaya ayokong napapahamak si Princess. Dahil ang dami mong kalokohang iniisip
para lang makaganti." Naiiling na sabi ni Xander nang marating na namin ang kanya-
kanyang sasakyan.
Hindi na ako umimik at akmang papasok na sa sasakyan ko nang muli itong
nagsalita.
"She saw you with Sharmaine." Anito na ikinalingon ko.
"She's jealous, I clearly saw that. Kung anuman ang dahilan mo kung bakit
kasama mo ang ex mo, I just hope that it won't affect on Princess. We care for her.
She's like our sister and a good friend. Kahit natatakot pa kami sa'yo minsan, si
Princess pa rin ang kakampihan namin. Kaya kapag sinaktan mo siya, kaming lahat ang
makakalaban mo." Seryosong sabi nito at pumasok na ng kotse nito at pinaharurot
iyon.
Naiwan akong nakatulala.
That explain why Princess was acting like that. She saw me with Sharmaine and
she got jealous.
 "She even don't ask me the reason why I'm with Sharmaine." Naiiling na sabi ko
nang makapasok sa kotse at pinaharurot iyon papunta sa babaeng pinakamamahal ko.
Hindi man tama pero napapangiti ako kapag naiisip na nagseselos ito.
Ipinarada ko ang sasakyan sa madilim na parte malapit sa bahay ng mga Kim.
Maingat at walang ingay akong pumasok at inakyat ang balkonahe kung nasaan ang
kuwarto ng dalaga. Walang kahirap-hirap na binuksan ko ang sliding door na
nakakonekta mula sa terasa ng kuwarto nito.
Nakita ko itong mahimbing ng natutulog. Naglakad ako ng walang ingay papunta sa
kama nito. Maingat kong hinaplos ang pisngi nito.
"Mukhang mahihirapan akong suyuin ka, mahal." Mahinang bulong ko. "But you know
me, I don't easily give up. Lalo na kapag tungkol sa'yo." Sabi ko at dinampian ito
ng mabilis na halik sa mga labi. Maingat at magaan para hindi ito magising.
Bumalik ako sa balkonahe ng kuwarto nito at tumalon pababa. Bumalik ako sa
kotse ko at magdamag na nagbantay doon sa labas ng bahay.
To be continued...
A/N: My shortest update ever. Hahaha. Pero mag update po ako ulit later.
Promise! 😘😘
Pero siyempre, depende kapag sinipag ako. Wahahahaha.
Yiiiiiieeeeh. Pero ang sweet ni James dito😍💞 Mahal na talaga
tawag niya kay Princess. Wahahaha. Naiinlab ako, enebe? 😂😂
Enjoy reading 😘😘

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 25

CHAPTER 25
NAIINIS na pinaputok ko ang hawak na baril sa target. Tumama ang mga bala sa
mismong gitna niyon. Hindi ako tumigil hangga't hindi nauubos ang bala ng baril.
"Whoah! We're on the the shooting range not on the war." Natatawang sabi ni
Amber nang matapos ako.
Hindi ko ito pinansin at inalis ang magazine ng baril at pinalitan iyon ng
bago. Muli ko iyong pinaputok sa target na halos mabutas na ang gitna.
Dito ko binubuhos ang inis na nararamdaman ko. Ilang araw na akong pumapasok
pero sa mga araw na iyon ay hindi man lang ako kinakausap ni James.
Ni hindi ako nito pinapansin kapag nagkakasalubong kami sa loob ng kumpanya
nito. Na para bang hindi kami magkakilala at walang pinagsamahan. Samantalang sa
kama ay ilang beses na kaming naglandian.
Ito pa ba ang galit dahil sa sinabi ko? Wala ba akong karapatang sabihin na
napapagod na akong maghintay?
"Phyton is here." Sambit ni Amber nang makalapit sa akin.
Lumingon ako at nakita ko nga itong papasok sa shooting range room ng SPIC.
Kasunod nito sina Edsel, Xander, Jastin, Clyde, Rein at Renz.
Pawang nakasuot ng black t-shirts na may naka-print na pangalan na Phoenix sa
harap at print na mismong Phoenix na ibon sa likod.
Pare-pareho kami ng suot dahil iyon ang sinusuot naming lahat kapag may
shooting range kami. Once a month ay nandito kami sa shooting range para maglibang.
Every end of the month namin ginagawa iyon.
Nag-iwas ako ng tingin nang magtama ang mga mata namin ni James at muling
ibinalik ang pansin sa target na nasa harapan ko.
Nagpaputok ako hanggang sa halos mabutas na ang target at naglabas iyon ng
panibago.
"You better shoot James, Princess. At nang mabawasan 'yang inis mo." Natatawang
sabi ni Amber.
Napasinghap ito nang hinarap ko si James na nakatayo ng ilang dipa ang layo sa
akin at itinutok ko ang baril sa binata.
"Hey! I'm just kidding!" Gilalas na sabi ni Amber.
 Si James ay hindi man lang kakitaan ng gulat o pagkatakot sa mukha nito.
Kalmado lang itong nakatayo habang nasa bulsa ang mga kamay at nakatingin ng
diretso sa aking mga mata.
"P-Princess naman." Ani Amber na hindi na mapakali. Nilapitan lang ito ni Renz
at inakbayan.
"Don't worry mahal naman nila ang isa't-isa. Let's just watch this true to life
love story." Narinig ko pang bulong ni Renz atsaka inilayo si Amber at pinapunta sa
isang sulok.
"I want to take your heart out. So that I can teach it on how to love and
cherish me." I whispered and pull the trigger.
Pumutok iyon pero walang lumabas na bala. Alam kong wala ng laman iyon.
"It was a bad joke, Butterfly!" Sigaw ni Amber at sinabunutan ako nang
makalapit sa akin.
Tumawa lang ako at tinignan si James na seryosong nakatingin sa akin.
"I won't shoot you, of course. Kawawa ang babaeng maiiwan mo. Mahal na mahal mo
pa naman." Seryosong sabi ko habang nakatingin sa mga mata nito.
"Of course. I love her so damn much. At hindi ko hahayaang alisin mo ang
karapatan ko na mas lalo siyang mahalin." Hindi ko inaasahan ang sagot nito.
Ang mga sinabi nito ay parang mga tinik na tumutusok sa puso ko. Para akong
sinasaksak ng paulit-ulit at walang sinuman ang makakagamot niyon.
"She's so lucky, then." Mahinang sabi ko at pilit na tinago ang pait sa boses
ko. Hindi ko alam kung narinig nito iyon.

"So am I." Anito na hindi inaalis ang tingin sa mga mata

ko.
Nag-iwas ako ng tingin at ibinalik ang atensyon ko sa target. Kumuha ako ng
panibagong baril at nagpaputok ng nagpaputok doon.
Lahat ng pait, sakit at pagkasawi ng puso ko ay doon ko lahat ibinuhos.
'Buti at hindi ka naghintay pa, Puso. Dahil wala na talaga ang hinihintay mo.
Bumalik na sa tunay na nagmamay-ari.'
I just wish that James will be happy this time with Sharmaine.
'At paano ka, Princess? Tanga mo kasi! Gaga ka! Bakit sa lahat ng pwede mong
mahalin, bestfriend mo pa?'
Hindi ko pinansin ang mga kasama kong tahimik na nagmamasid sa akin. Pakialam
ba nila? Eh, sa broken hearted ako?

***
NABIGLA ako nang paglabas ko ng banyo ay nakita ko si James na nakasandal sa
tile na pader at mukhang may hinihintay. Nakakrus ang mga kamay nito sa dibdib.
Kaagad akong yumuko para hindi nito makita ang namumulang mga mata ko. Mahigit
kalahating oras akong nasa loob ng banyo matapos kong magpaalam kanina sa shooting
range at umiyak ng umiyak.
Pinagluluksa ko ang namatay kong puso. Pusong sawi at puro landi.
Akmang lalampasan ko ito nang humarang ito sa dinadaanan ko.
Kunot noo ko itong tinignan.
"What?" Supladang tanong ko.
"Go to C-Club later. 8:00pm and don't be late." Anito at pinakatitigan ako.
Tinaasan ko ito ng kilay.
"May ipagdidiwang ba tayo?"
Tumango ito.
"Ipagdidiwang natin ang pagiging inlove ko. I'm in love with someone. And I'm
willing to keep her for good." Diretsong sabi nito.
Kaagad akong umiwas ng tingin para hindi nito makita ang sakit na nakaguhit sa
mga mata ko.
Pinilit kong maging blangko ang ekspresyon at muli ko itong hinarap.
"Dapat nandoon ka. Gusto kong masaksihan mo kung paanong magmahal ang isang
James Karl Smith." Patuloy nito. May kislap na kasiyahan sa mga mata nito habang
binabanggit nito iyon.
Pakiramdam ko ay nanghihina ako at anumang oras ay matutumba. Bakit sinasaktan
ako ng lalaking ito? Pero bakit kahit nasasaktan ako ay mahal na mahal ko pa din
ito?
I love him so much that it hurts. At nakakatawa na kahit nasasaktan ako ay
hinahangad ko pa din ang kasiyahan nito.
"Pupunta ako. Susuportahan kita." Walang buhay na sabi ko.
Hindi ito umimik at titig na titig lang sa akin. Umangat ang kamay nito papunta
sa pisngi ko. Hindi ko mabasa ang emosyon sa mukha nito.
Pero bago pa man makaabot ang kamay nito sa pisngi ko ay kaagad na nito iyong
binawi.
"Hihintayin kita. Aasahan ko ang pagdating mo mamaya." Sabi nito na parang
nagmamakaawa. "And I promise, this will be the last time that you will cry for me."
Patuloy nito at tinalikuran na ako.
Wala sa sariling napahawak ako sa dibdib ko at humagulhol ng iyak. Last time?
Panghabang buhay ko yatang iiyakan ang pagkabigo ng puso ko.
Ano kaya ang gagawin niya mamaya? Nandoon ba si Sharmaine mamaya at aalukin na
ni James na magpakasal?
Maghapon akong balisa at matamlay. Hanggang sa uwian na ay matamlay pa din
akong umuwi sa bahay namin. Hindi ko alam kung pupunta ako o hindi. Pero sinabi ko
kay James na susuportahan ko ito.

Tinignan ko ang sarili ko at namamaga ang mga mata ko dahil

sa sobrang pag-iyak.
"Be ready, Princess. Tonight will be the end. Magiging okay ka din. Kaya mo
'yan. Kaya mo." Pagkausap ko sa sarili ko.
Napagdesisyunan kong mag shower at nang makapagbihis ay tinignan ko ang kabuuan
ko sa salamin.
I'm wearing a black off-shoulder dress na umabot lamang sa kalahating hita ko.
Kitang-kita ang sobrang kaputian dahil sa suot ko. Nagsuot na din ako ng three
inches black stiletto. I'm wearing all black dahil nga nagluluksa ako.
Pasalamat na lang ako at wala akong earrings na black kung hindi pati iyon ay
gagamitin ko. Instead of black ay silver earrings ang isinuot ko.
It's 7:45pm nang makarinig ako ng pagbusina mula sa labas ng bahay. Nang
sumilip ako sa bintana ay bahagya pang kumunot ang noo ko nang makita ang kotse ni
Clyde sa labas.
Dali-dali akong bumaba at lumabas ng bahay. Sinalubong ako ni Clyde.
"Anong ginagawa mo dito?" Nagtatakang tanong ko.
"Pinapasundo ka ni Phyton." Napakamot ito sa ulo.
Napasimangot ako. Talagang gusto nitong makasigurado na pupunta ako. Atat na
ipakita at iparamdam sa akin ang kasiyahan nito na siya namang pagkabigo ko.
"Okay. Magpapaalam lang ako kay Nay Linda." Sabi ko at bumalik sa loob para
magpaalam sa mayordoma.
"After you, Princess." Nakayuko pang sabi ni Clyde habang pinagbubuksan ako ng
pinto ng kotse.
Napailing na lang ako at hindi na umimik habang nasa biyahe.
"Malungkot ka." Basag ni Clyde sa katahimikan. Nilingon ko lang ito at tipid na
ngumiti.
"Ang mga lungkot sa mga mata mo ay mawawala din pagkatapos ng gabing ito."
Makahulugang sabi nito.
Hindi ko na lamang iyon pinansin at itinuon lang ang mga mata sa kalsada.
Nang makarating kami sa loob ng C-Club ay namangha pa ako sa pinagbago ng
hitsura ng bar. Hindi iyon ang bar na palagi naming pinupuntahan at kung saan kami
laging nag iinuman.
Itong nakikita ko ngayon ay masasabi na ito ay isang perpektong lugar para
magtapat ng pagmamahal ang isang lalaki sa kanyang napupusuang babae.
The place has full of red and pink balloons. Nagkalat ang mga iyon sa sahig at
sobrang napakadami. Napakaganda din ng mga designs sa paligid at iba't-ibang kulay
ng ilaw. Kung sinuman ang nag design ng bar na ito ay napakagaling niya.
Inikot ko ang paningin ko at nakita ang lahat ng miyembro ng Phoenix. Nakangiti
ang mga ito sa akin na ipinagtataka ko.
Sila ay nakangiti samantalang ako ay nagluluksa. Napabuntong hininga ako.
"Princess! Oh my God!" Narinig ko ang pamilyar na tinig na iyon.
Napapikit ako ng mariin at pilit na kinakalma ang natatakot na puso ko. Tama
ang hinala ko at nandito si Sharmaine. At mukhang tama ang hinala ko na yayayain
ito ni James ng kasal ngayong gabi.
Umikot ako para harapin si Sharmaine. Ang tamis ng mga ngiti nitong lumapit sa
akin. Kaagad ako nitong niyakap at hinalikan sa pisngi.
"Sobrang ganda mo!" Bulalas nito matapos pagmasdan ang kabuuan ko.
Ngumiti ako ng walang halong kaplastikan. Sharmaine is the kindest after all.
Ito ang isa sa mga taong hindi mo kakikitaan ng kaplastikan sa katawan.
"Salamat. Ikaw din naman." Nakangiting sabi ko.
"I know, right?" Anito na natatawa pa at walang halong kayabangan. Maganda
naman talaga ito.
"Pero walang kupas talaga ang ganda mo. Kaya hindi na ako magtataka na halos
patay na patay si-"

Hindi na nito natuloy ang sasabihin nang mapansin naming

lahat ang pag akyat ni James sa maliit na entablado ng bar ni Clyde.
"Yiiiiieeeh. It's James." Parang kinikilig na sabi ni Sharmaine at tinignan
ako."Mukhang may pasabog na magaganap." Sabi nito at humagikhik.
Kitang-kita ang kasiyahan sa mga mata ni Sharmaine habang tinitignan nito si
James na ngayon ay nakaupo na sa mataas na stool at kaharap ang stand na may
microphone.
May dala din itong gitara. Lumingon-lingon ito sa paligid na parang may
hinahanap. Una nitong tinignan si Sharmaine na nasa tabi ko at matamis nitong
nginitian ang dalaga. Kasunod niyon ay sa akin ito tumingin.
Nasasaktan ako sa nakikita ko. Sobrang nasasaktan ako. Ni hindi ko alam kung
bakit nandito ako ngayon. Tinatanong ko ang sarili ko kung martir ba ako na gustong
saksihan ang pagtatapat ng lalaking mahal ko sa ibang babae.
"Tonight, I'll let you know how much I love you. How much I care for you and
how much I cherish you." Umpisa ni James na nagsalita sa mikropong kaharap nito.
Nakatingin ito ng diretso sa mga mata ko habang sinasabi nito iyon.
Bakit pakiramdam ko ay sa akin nito iyon sinasabi? Pero sobrang napaka-
imposible. Gusto lang nitong ipakita sa akin kung gaano nito kamahal si Sharmaine.
"Patawarin mo sana ako kung ngayon lang ako magkakalakas ng loob na sabihin
lahat ng 'to sa'yo. Sorry kung naging duwag ako. Duwag naman talaga ako pagdating
sa'yo." Natatawang sabi nito. Pati ang mga miyembro ng Phoenix ay tumawa din.
"Sa mundong ito ay wala akong kinakatakutan. Pero kapag ikaw na ang usapan
sobrang natatakot na ako. Nagtatanong ako sa sarili ko, paano kung masaktan ko
siya? Paano kung iwan niya ako dahil hindi ako perpekto at maisip niyang hindi ako
ang karapat-dapat para sa kanya? Masyado kitang mahal at natatakot akong mawala ka.
Simula noon hanggang ngayon ay mahal na mahal pa din kita at ayokong mawalay ka pa
ulit sa'kin."
Hindi ko napigilan ang mga luhang kumawala mula sa mga mata ko. Alam na alam
kong si Sharmaine ang tinutukoy nito.
Hindi dapat ako nandito. Hindi ko dapat naririnig at nasasaksihan ang mga ito.
Patawad James pero hindi kita kayang suportahan sa gusto mo. Dahil sobrang sakit!
Masakit makita na ang taong mahal mo ay may mahal ng iba!
Tumalikod ako at naglakad papalayo sa lugar na iyon. Pero bago pa man ako
tuluyang makalabas ay narinig kong nagsalita ulit si James.
Napatigil ako sa paglalakad.
"Princess Shaina Kim." Tawag nito sa buong pangalan ko. Lumingon ako sa gawi
nito at nakita ko ang iba't-ibang emosyon sa mga mata nito.
 "Please, baby. Hear me out and don't leave. Tapusin mo lahat ng sasabihin at
gagawin bago ka magdesisyong umalis. Please, babe?" Nagmamakaawa ang boses at mga
mata nito.
Gusto kong magtaka at mas lalong masaktan pero nadadala ako sa pakiusap ng mga
mata nito.
"Please, babe?" Ulit nito ng hindi inaalis ang tingin sa akin.
Dahan-dahan akong tumango at napangiti ito.
"This is for you, my love." Anito at nag umpisang magtipa sa hawak nitong
gitara.
Kasabay ng pagtunog ng gitara nito ay ang pagkanta nito ng kantang kahit kailan
ay hindi ko inaasahang kakantahin nito.
Natutop ko ang bibig ko at impit na umiyak. Hindi ako makapaniwala.
"Ano 'yan?" Tanong ng labing siyam na taong gulang na si James sa labing pitong
taon na batang si Princess.
Masaya kong ipinakita ang notebook ko kung saan isinulat ko ang pinakagusto
kong kanta. Ilang araw kong minemorya iyon dahil gustong-gusto ko ang kanta.
"Gusto ko kapag malaki na ako ito ang ikakanta ng lalaking mahal ko kapag
nagtapat siya ng pagmamahal sa akin." Malawak ang ngiti na sabi ko sa kaibigan ko.
Pinakatitigan nito ang notebook ko at walang anu-ano ay pinunit nito ang isang
pahina kung saan nakasulat ang kantang gusto ko.
"Sa akin na 'to, ha? I'll memorize the lyrics baka magustuhan ko din." Anito at
ginulo-gulo ang buhok ko.
"But I really want my man to sing that song for me when he confess!"
Nakangusong sabi ko.
Tumawa lang ito at muling ginulo ang buhok ko.
"Walang sinuman ang magkakanta ng kantang ito sa'yo, little princes. Wala."
Seryoso ang boses na sabi nito.
Napasimangot na lang ako sa tinuran nito at hindi na umimik.
To be continued...
A/N: Jusme! Sobrang antok na here 😂😂
Enjoy reading! 😘😘 Pinagpuyatan ko talaga 'yan 😂 God
bless! 😘

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 26

CHAPTER 26
👆👆 ('Yong kinanta ni James💞) Pakinggan niyo ang ganda!
😘😍
No promises by Shayne Ward.

Hey baby, when we are together

Doing things that we love
Everytime you're near I feel like I'm in heaven
Feeling high
I don't want to let go, girl
I just need you to know girl
Sobrang lakas ng kabog ng puso ko sa mga naririnig ko at hindi tumitigil ang
mga luha kong sunod-sunod na pumapatak. Why he's singing my favorite song? Why?
Ayokong umasa pero wengya! Asang-asa ako ngayon!
Diretso kong tinignan si James habang nagtitipa sa gitara nito at kumakanta.
Nanatili lang itong nakatitig sa akin habang kumakanta at ako naman ay parang na
nahihipnotismo sa mga titig nito.
I don't wanna run away
Baby, you're the one I need tonight
No promises
Baby, now I need to hold you tight
I just wanna die in your arms here tonight
Hey baby, when we are together
Doing things that we love
Everytime you're near I feel like I'm in heaven
Feeling high
I don't want to let go, girl
I just need you to know girl
I don't wanna run away
Baby, you're the one I need tonight
No promises
Baby, now I need to hold you tight
I just wanna die in your arms
Patuloy lang itong nakatingin at hindi inaalis ang mga mata sa akin. Kahit yata
ang kumurap ay hindi nito magawa. Na para bang takot ito na bigla na lang akong
mawala sa paningin nito. Ang mga emosyon na nakikita ko sa mga mata nito ay puno ng
pagmamahal at pakiramdam ko ay tumatagos iyon sa puso ko.
Napakasarap sa pandinig ang boses nito. At isa iyon sa mga kaya nitong gawin.
Ang kumanta. Bata pa lamang kami ay naririnig ko na itong kumakanta. Gandang-ganda
ako sa boses nito noon pa man. Pero hindi ko inaasahan na mas may ikagaganda pa
pala iyon.
Ngayon ko na lang ito ulit narinig na kumanta dahil hindi naman nito iyon
madalas na ginagawa.
I don't wanna run away
I wanna stay forever through time in time
No promises
I don't wanna run away
I don't wanna be alone
No promises
Baby, now I need to hold you tight
Now and forever, my love
No promises
I don't wanna run away
Baby, you're the one I need tonight
No promises
Baby, now I need to hold you tight
I just wanna die in your arms here tonight
Natapos nito ang kanta ng hindi napuputol ang titigan naming dalawa. Ang
paningin ko ay nanlalabo na dahil sa aking mga luha.
"Princess Shaina Kim. I'm a bastard. But now I don't really wanna run away from
my feelings. I don't wanna be alone and I want to hold you tight. I'm sorry for
being a coward, baby. I'm really sorry that it took me so long to tell you how much
I love you. Mahal na mahal kita, my princess. Not only as my bestfriend but as a
woman. Sobrang mahal na mahal kita." Ang mga sinabi nito ang nagpakabog ng malakas
sa puso ko.
Hindi ko alam kung paniniwalaan ko ang mga sinasabi nito. Hindi ko alam kung
totoo ba lahat ng ito. Natatakot ako na baka panaginip lang lahat ng ito at
magising ako mula sa isang napakagandang panaginip sa buong buhay ko.
"Listen to me, baby. Pakinggan mo lahat ng sasabihin ko." Agaw atensyon ng
binata sa akin. Tumango ako dito habang lumuluha.
"Sorry kung nasasaktan kita, hmm? I'm really sorry. Actually it really took me
a courage to tell you all of this. Kasi naduduwag ako. Naduduwag ako pagdating
sa'yo, mahal. Sobrang naduduwag ako. I can face everything even death. But when it
comes to you I'm really afraid."
"James..." Mahinang usal ko nang makita ang pangingislap mga mata nito. Parang
gusto nitong maiyak na pilit lang nitong pinipigilan.
"And I want to ask you something, baby." Para itong kinakabahan habang sinasabi
iyon.
Pagkatapos ay lumingon ito sa puwesto ng mga Phoenix. Sinundan ko ng tingin ang
tinignan nito.
Medyo nagulat pa ako nang makitang isa-isang may hawak na mga roses ang mga
ito. Unang lumapit sa akin ay si Amber. Nakangiti nitong inabot ang isang tangkay
ng rosas sa akin.
Nang tinignan ko ang rosas ay may nakasabit na maliit na word doon. CAN.
Kumunot ang noo ko.
Sunod na lumapit sa akin ay si Krystal. Hindi ko ito napansin kanina. Mukhang
magaling na ang sugat nito. Ilang araw din itong hindi nakakapasok sa trabaho.
Nakangiti din nitong inabot ang isang tangkay ng rosas sa akin. Katulad ng
binigay ni Amber ay may maliit na letra ding nakasabit doon. I.
Sunod na lumapit ang magpinsang Edsel at Xander. Nag-abot din ng mga rosas sa
akin. Tinignan ko iyon isa-sa. CO. URT.
Huling lumapit sina Jastin, Rein at Renz. Inabot ng mga ito ang tatlong rosas
sa akin at binasa ko din ang nakasabit na na mga letra doon. Y. O. U.
"Can I court you?" Usal ko sa sarili nang mapagtagpi-tagpi ang mga letra.
Nanlalaki ang mga matang tumingin ako kay James na nasa entablado pa din.
Kasabay ng pagtingin ko dito ay ang pagbuhos ng napakaraming pink at red na rose
petals mula sa taas.
Kung sinuman ang may pakana ng pagbuhos ng napakaraming petals sa loob ng bar
na iyon ay sobrang nakakamangha.
Napaawang ang mga labi ko. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko ngayon.
I'm confused. Anong ginagawa ni James? Bakit niya ito ginagawa? Anong nangyayari?
Nilingon ko si Sharmaine sa isang sulok na nakangiting tumitingin sa akin. Ano
ba talaga ang nangyayari?
Ang dami kong tanong sa isip ko at halo-halo ang emosyon na nararamdaman ko
ngayon.
Nakita ko ang pagbaba ni James sa maliit na entablado at lumapit ito sa akin.
"Can I, babe?" Masuyong tanong nito pero hindi naitago ang kaba sa boses at
mukha nito. "Can I court you?" Patuloy nito.
Sandali ko itong tinitigan at tinalikuran ito. Naglakad ako papalayo sa lugar
na iyon. Narinig ko ang malakas na pagtawag nito sa pangalan ko pero hindi ko iyon
pinansin.
Nagtuloy-tuloy lang ako sa paglalakad habang sinusuntok suntok ang dibdib ko.
Pakiramdam ko ay hindi ako makahinga.
Naglakad lang ako ng naglakad hanggang sa maramdaman ko ang matitipunong braso
na humila sa akin. At nang magtagumpay itong paharapin ako ay siniil ako ng isang
nananabik at buong pagmamahal na halik sa mga labi.
Nabigla ako pero hindi ko ito magawang itulak at tinugon ang mga halik nito.
"I love you. Hindi mo ba ako naririnig, Shai? This man loves you so much! Mahal
na mahal kita." He murmured between our kisses.
Mas lalo ako nitong hinapit papalapit sa katawan nito at mas mapusok akong
hinalikan.
'God! Totoo ba lahat ng ito?'
To be continued...
A/N: Waaaaaaah! James akin ka na lang!! 😂😂
Hello, readers! 😘😘 Bibitin ko na naman kayo. Wahahahaha.
Enjoy reading😍😘

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 27

CHAPTER 27
Enjoy reading 😘😘
NANG PAGHIWALAYIN ni James ang mga labi namin ay kaagad ko itong hinampas ng
hawak kong roses sa mukha. Buti na lang at wala na iyong mga tinik.
Sabagay, kahit may tinik iyon ay hindi naman nito iyon ikamamatay. Pero
masasakal ko 'to ngayon para mamatay na.
Patuloy ko itong hinahampas sa mukha hanggang sa mahulog lahat ng hawak kong
bulaklak.
Hindi pa ako nakuntento at pinaghahampas ko ito sa dibdib nito habang
humahagulhol ng iyak.
Nabigla ito sa ginawa ko pero hindi ito umimik at hinayaan lang akong saktan
ito. Hindi ito tumitinag sa kinaroroonan nito at tinatanggap lahat ng hampas ko sa
dibdib nito.
"Gago ka ba?" Sigaw ko at patuloy na umiiyak. "Ano 'to? Pinaglalaruan mo lang
ako? Pagkatapos mo akong hindi kausapin ng limang araw sasabihin mong mahal mo ako?
Gago ka!" Sigaw ko habang pinaghahampas ang dibdib nito hanggang sa ako na mismo
ang sumuko at napasubsob na lang ako sa dibdib nito.
"Alam mo bang miss na miss na kita? Hindi ako sanay na hindi mo ako kinakausap!
Sinabi ko lang na napapagod na akong maghintay sa'yo! Tapos hindi mo na ako
kinausap! Gago ka! Sinabi kong pagod na ako pero hindi ko sinabing suko na ako!
Magkaiba 'yon! Gusto ko lang naman magpahinga kahit saglit lang!" Sigaw ko habang
patuloy pa ring umiiyak.
Niyakap lang ako nito ng mahigpit at marahang hinagod ang likod ko na para bang
pinapatahan ako nito.
Kumalas ako mula sa pagkakayakap nito at hinarap ito.
"Ano bang palabas 'to? At talagang dinamay mo pa ang mga Phoenix sa kalokohan
mo!" Usal ko habang pinupunasan ng kamay ang mga luha ko.
Tinitigan lang ako nito at hindi nagsalita.
"Ano? Bakit hindi ka kumikibo? Pinaglalaruan mo lang ako? At si Sharmaine,
bakit nandoon siya? Ginagamit mo ba ako para pagselosin siya? Putangina mo, James!
Gago ka! Pinapamukha mo sa'king siya ang first love mo at ako ay bestfriend mo
lang!" Hindi pa rin ito kumikibo at tinitigan lang akong mabuti.
May kung anong kislap ng kasiyahan sa mga mata nito na para bang naaaliw pa
itong nakikita na nagkakaganito ako ngayon.
"Magsalita ka nga, gago ka!" Naiinis na ako sa akto nito at nakita ko pa ang
bahagyang pagngiti nito.
"At anong nginingiti-ngiti mo diyan?" Sumisinghot na tanong ko.
"Tapos ka ng magsalita?" Kapagkuwan ay tanong nito.
Wala sa sariling napatango ako.
"Now, listen to me." Anito at humakbang papalapit sa akin. "Sharmaine is not my
first love." Umpisa nito at hinalikan ang tungki ng ilong ko.
"Paano mo nasabi?" Taas ang kilay na tanong ko.
Sunod nitong hinalikan ang gilid ng labi ko.
"Because my heart says so." Mahinang usal nito at dinampian ng mabilis at
magaan na halik ang mga labi ko.
Kumakabog ang puso ko sa ginagawa nito pero pilit kong iniignora iyon.
"You're a liar and-"
"Just listen to me, love." Anito at pinakititigan ako. Bakit ganon? Bakit
napakalambing ng pagkakasabi nito? At bakit ako kinikilig?
"Sharmaine is not my first love, believe me. You don't have to get jealous on
her and-"
"I'm not jealous!" Tanggi ko sa sinasabi nito.
Umangat ang gilid ng labi nito.
"You're not jealous? Kahit halikan ko siya sa mismong harapan mo? Imagine me
kissing her and fucking her hard and rough and-"

"Subukan mong gawin 'yon!" Nanggigigil sa inis na sigaw ko.

I just heard him chuckled. Pumulupot ang mga kamay nito sa bewang ko. At ako
namang si tanga, hinahayaan lang ito. I love his touch.
"Of course, I won't do that." Masuyong sabi nito habang titig na titig sa akin.
Bumaba ang tingin nito sa mga labi ko. "It's just you that I want to fuck hard and
rough. It's just you that I want to lick and-"
 "Wag kang malandi!" Naiinis na saway ko dito. Ramdam ko ang pag-init ng
magkabilang pisngi ko sa sinabi nito. Kabastusan ang sinasabi nito pero ang hot
niyon sa pandinig ko.
At ang hot na rin ng pakiramdam ko ngayon. Shit!
Wait. Si James ba ang malandi o ako?
"Mali bang landiin kita?" Patuloy ni James at hinalik-halikan ang balikat ko at
umaakyat iyon hanggang sa leeg ko.
"James, ano ba?" Protesta ko pero hindi nagtutunog protesta iyon dahil para
akong umungol sa sinabi ko. Landi talaga ng lalaking 'to! O ako ang malandi? Tsk!
Tumigil naman ito sa ginagawa at muli akong pinakatitigan.
"I'm sorry, okay? Sorry kung pinaiyak kita. Sorry kung pinaghintay kita. Sorry,
love. Sorry for confessing my feelings a little bit too late. But believe me, I
love you. I really do." Madamdaming sabi nito at pinagdikit ang mga noo naming
dalawa.
"Hayaan mo akong iparamdam, patunayan at ipakita sa'yo na totoo lahat ng
sinasabi ko. Please? Let me court you, love. Please?" He's begging. God! My James
is begging!
"James..." Iyon lamang ang nasabi ko.
'Yong puso ko. God! Parang matutunaw! Hindi ako makapaniwala na maririnig ko
ang mga ito mula sa bibig ni James.
"Wag ka ng magselos kay Sharmaine, hmm? She's just a good friend of mine. She's
not my first love." Paliwanag nito.
"But she was your girlfriend. I know how affected you are when you two broke up
and-"
"It's because you don't know anything." Sansala nito sasabihin ko. Napakunot
ang noo ko sa sinabi nito. Anong ibig nitong sabihin? May hindi pa ito sinasabi
sa'kin?
Hindi ko na lamang inisip iyon.
"I saw you you with her. Sa restaurant ni Edsel." Nakangusong sabi ko.
"I know. And I'm sorry for that. Nang dahil sa kapabayaan ko muntik ka pang
mapahamak. Sorry, love." Masuyong sabi nito at muling hinalikan ang gilid ng labi
ko. "May pinakiusap lang ako sa kanya." Parang nahihiyang sabi nito.
"At ano naman 'yon?" Tanong ko na nakataas ang kilay.
"It's a secret." Anito at umiwas ng tingin sa akin.
"See? You still love her!" Inis na sabi ko.
Kinakabahan naman itong tumingin sa akin at sunod-sunod na umiling.
"I don't love her! I never do! She was and still a good friend of mine until
now. That's all. Ano ba ang dapat kong gawin para paniwalaan mo ako? Tell me."
Nakikiusap ang mga mata nito.
Is this really James? Kanina pa ito nagmamakaawa at nakikiusap sa harap ko.
"Prove it, then." Seryosong sabi ko.
"Of course! I'll prove it to-" Natigilan ito at napangiti nang mapagtanto ang
ibig kong sabihin. "You mean pumapayag ka na? Pumapayag ka ng ligawan kita?"
Marahan akong tumango. Kapagkuwan ay mariin itong pumikit at nang magdilat ng
mga mata ay kaagad nitong hinawakan ang mukha ko at mariing hinalikan ang mga labi
ko.
"Thank you! Thank you, mahal!" Masayang sabi nito nang maglayo ang mga labi
namin at akma akong hahalikan pero itinulak ako.
"Saan ka nakakakita ng lalaking nanliligaw pa lang ay hinahalikan na ang
babaeng nililigawan niya?" Nakataas ang kilay na sabi ko.
Para itong bata na napakamot sa ulo nito. He looks so cute.
"I'm sorry, love. I'm just happy." Malapad ang ngiti nito. Kung makapagdiwang
naman 'to parang sinagot ko na. Tsk.
May kinuha ito sa loob ng bulsa nito. Hinawakan nito ang kamay ko at may
inilagay doon.
Nang tinignan ko iyon ay napanganga ako nang makakita ng singsing.
It'a rose gold diamond ring. Napakaganda niyon.
Nagtatanong ang mga mata na tinignan ko ang binata.
"Suotin mo sa araw na gusto mo na akong sagutin." Parang nahihiyang sabi pa
nito.
Seriously? Para itong nagpo-propose ng kasal sa akin!
"Kapag sinuot mo 'yan, doon ko malalaman na sinasagot mo na ako. That we are
official as couple. Can you do that?" Malamlam ang mga mata nito.
Kung saan man nito na napulot ang kalokohang 'to, kinikilig talaga ako.
Ngayon lang ako nakatagpo ng lalaking magbibigay ng singsing sa babaeng
liligawan pa lang. And I bet this is his first time doing these things. Kahit
kailan ay wala pa itong niligawan.
"Be ready then." Makahulugang sabi ko. "I won't make it easy for you." Pahabol
ko at tinalikuran ito.
Napapangiti ako habang naglalakad papalayo. Pinipigilan kong hindi mapasigaw
dahil sa sobrang kilig na nararamdaman ko.
Papahirapan ko muna ito. Ano siya sinusuwerte? Sa lahat ng luha
at sakit na naranasan ko dahil sa kanya?
At hindi ko makakalimutan na tiniis nitong hindi ako kausapin ng limang araw.
Humanda sya.
Narinig ko ang paghabol nito sa akin at hinawakan ang kamay ko.
"At hindi kita susukuan kung 'yan ang gusto mong mangyari." Nakangiting sabi
nito at kinindatan pa ako.
I just rolled my eyes. Pero sa loob ko sobrang saya ko. Mahal ako ni James.
Mahal ako ng lalaking pinakamamahal ko. At kailangan lang nito iyong patunayan.
To be continued...
A/N: Nagkaaminan na talaga. Yiiiiieeeh.
I don't know when will be the ending. But sana soon matapos ko na. Nag eenjoy
pa ako sa pagsusulat😂 Parang ayoko pang bitawan si James at Princess
Shaina.
Gusto kong wag silang bigyan ng happy ending. Wahahahahaha. (Evil laugh)
😂

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 28

CHAPTER 28
PAGKAPASOK ko pa lang sa entrance ng SPIC building ay kaagad ng may nag-abot ng
isang tangkay ng pink rose sa akin.
Kunot noong kinuha ko iyon galing sa nakangiting si Larry. One of the SPIC's
agent.
Patuloy ako sa paghakbang at may isa na namang agent na nag-abot din ng isa
pang bulaklak. This time, it's color red.
Hanggang sa nagtuloy-tuloy iyon sa bawat agents na nadadaanan ko. Halos mapuno
ang kamay ko sa sobrang dami ng bulaklak na hawak na kulay red and pink.
Mukhang alam ko na kung sino ang may pakana nito.
Napapailing na pumasok ako ng elevator.
"Goodmorning, love." Napapitlag ako nang marinig ang baritono at malambing na
boses na iyon.
Ramdam ko ang init ng hininga nito sa batok ko at nanayo ang balahibo ko. May
inabot itong bouquet of pink roses mula sa likod ko.
Kinuha ko iyon at pumihit para harapin ito.
"I didn't see you ng pumasok ako sa elevator na 'to." Taas ang kilay na sabi
ko.
Ngumiti lang ito at tinuro ang ceiling ng elevator. I rolled my eyes. Kaya pala
hindi na ako nito nasundo sa bahay kaninang umaga.
"Feeling mo naman si Spiderman ka." Sarkastikong sabi ko. Mahina lang itong
tumawa at nagnakaw ng isang mabilis na halik sa mga labi ko.
Pumikit pa ito ng mariin na para bang ninanamnam nito ang halik na ninakaw nito
mula sa akin.
 Nang magmulat ito ng mga mata ay puno ng pagnanasa at pagmamahal ang nababanaag
ko doon.
"I miss your kiss." Mahinang sabi nito nakatitig sa mga mata ko.
Naikagat ko ang ibabang labi ko. Namiss ko din ang mga halik nito. Ang bawat
haplos. Ang higpit ng yakap nito.
Pero sa loob ng isang linggong panliligaw nito sa akin, nagkasya lang itong
hawakan ang kamay at manaka-nakang paghalik nito sa noo at likod ng palad ko. Hindi
ko hinahayaang halikan ako nito.
He's been a gentlemen. Oh, he always is. Ngayon lang ito nagtangkang nakawan
ako ng halik.
Sa isang linggo na panliligaw nito ay kitang-kita ko ang bawat effort nito.
Hatid sundo ako nito dahil hindi na ako pumayag na umuwi sa condo unit nito katulad
ng dati.
Hindi nito hinahayaan na hindi kami magkasama sa bawat araw. Minsan pa nga ay
nakakagawa ito ng kabaduyan. Palibhasa ay hindi sanay manligaw.
Katulad na lang ng pinaggagawa nito ngayon. Baduy para sa akin pero sweet.
Kinikilig ako sa bawat effort nito. Daig ko pa ang teenager. Pero syempre,
kailangan pabebe muna ako.
Isa pang kabaduyan na ginawa nito noong isang araw ay nagpaulan ito ng
napakaraming bala, ay este! Napakaraming bulaklak sa loob ng building na 'to.
Bakit ba ang hilig nitong magpaulan ng bulaklak? Nagkalat lang ito sa loob ng
kompanya nito. Pero kinikilig ako syempre.
Napapailing na nauna akong maglakad nang bumukas ang elevator.
"Love." Tawag nito sa akin.
Hindi ko ito pinansin at nagpatuloy lang sa paglalakad.
"Mahal." Patuloy pa rin ito. Shit! Bakit ba ang lambing ng boses nito? Walang
duda, malandi talaga si James! Maharot!
"Baby." Sige pa rin ito habang sumusunod sa likod ko.
"Mahal ko."
Inis na hinarap ko ito para lang mabigla nang sinakop nito ng halik ang mga
labi ko.

Akmang hahampasin ko ito ng mga bulaklak na hawak ko ng

mabilis itong lumayo sa akin.
"Goodmorning again, love. I love you!" Nakangiting sabi nito at dali-dali ng
pumasok ng opisina nito.
Ramdam ko ang pamumula ng magkabilang pisngi ko at napailing na lang ako sa
tinuran nito. Maharot. Simula ng nanligaw ito sa akin ay napaka-clingy na nito.
Hindi naman ito ganito noon.
"That's gross!" Rinig kong sabi ni Amber na nasa likod ko na pala.
Nilingon ko ito at nakita kong kasama nito ang nakangiting si Krsytal.
"Nakakatakot ma-inlove si Phyton." Nasa akto pa ito na nanginginig na parang
nandidiri.
Hinampas ito ni Krsytal sa braso.
"Inggit ka lang." Natatawang sabi ni Krystal.
"Imagine? Paano kaya mainlove 'yong iba pa? Si Jastin, si Clyde, Xander, Edsel,
Rein at si Renz? I can't wait to see them chasing someone. Puro kalokohan kasi
pinaggagawa ng mga 'yon. Sana pahirapan sila ng mga babaeng mamahalin nila. Tsk."
Umiirap pa ito habang sinasabi iyon ni Amber. Ang bitter talaga ng babaeng 'to.
"Kung ganon ay pahirapan mo si Renz." Banat ni Krsytal. Pinanlakihan lang ito
ng mga mata ni Amber.
Natatawang iniwan ko ang mga ito at pumasok ng opisina ko. Kaagad kong pinatong
sa table ko ang mga bulaklak na dala ko.
"So, kailan mo balak sagutin 'yong lalaking pinapahirapan mo pa kahit mahal mo
naman?" Nilingon ko si Krystal na hindi ko namalayang sumunod pala sa akin.
Si Amber naman ay nandoon na at prenteng nakaupo sa sofa ng opisina ko.
"Hindi ko naman siya pinapahirapan." Kibit-balikat na sabi ko.
 "Yeah, right. Pabebe ka lang." Tudyo ni Krystal. "But I'm happy for you, sa
wakas ay nakuha mo din ang puso ng lalaking 'yon." Nakangiting sabi nito.
"Even me can't believe it, Krys. Hindi ko alam kung kailan nya ako natutunang
mahalin." Sabi ko at ngumiti.
Paulit-ulit ko din iyong tinatanong sa isip ko. Kailan nga ba ako natutunang
mahalin ni James?
At lagi nitong sinasabi na hindi daw nito first love si Sharmaine. Na hanggang
ngayon ay hindi ko pa rin pinapaniwalaan. Kung hindi si Sharmaine, sino? Alangan
naman ako, eh kapatid nga lang turing ng lalaking 'yon sa akin dati.
But the most important is he's inlove with me now. Hindi na ako magtatanong o
mag-uusisa. Ang kaalamang mahal ako nito ay sapat na para sa akin. Hindi na
mahalaga kung kailan nito iyon naramdaman.
"It's his birthday two days from now. Anong balak natin?" Singit ni Amber.
Si James ang tinutukoy nito.
"Wala akong maisip na regalo. Ang yaman na ng lalaking 'yon." Usal ni Krystal.
"Sayawan na lang natin." Natatawang suhestisyon ni Amber.
Napakunot ang noo ko ng pareho akong tinignan ng dalawa.
"What?" Nagtatakang tanong ko.
Hindi nagsalita ang mga ito at patuloy lang akong tinignan. Nanlaki ang mga
mata ko nang mapagtanto ang ibig sabihin ng mga ito.
"Seriously? Sasayawan natin? No way!" Nahihintakutang bulalas ko.
"Gagawin lang naman natin just for fun. Surprise natin sa kanya at sa mga
boys." Sabi ni Krystal na humagikhik pa.
"Tigilan niyo nga ako. Hindi ako marunong suma-"
"Alam na alam naming marunong kang sumayaw, Ms. Kim." Agaw ni Amber sa
sasabihin ko.
"Pero bakit sayaw?" Nakangiwing tanong ko.
"For entertainment. Just for fun." Kibit-balikat na sagot ni Amber.
Napailing na lang ako. Kung anu-ano ang naiisip na kabaliwan ng dalawang 'to.
"And I heard that James is planning to celebrate his birthday on the beach.
Narinig ko lang usapan ng mga boys noong nakaraang araw." Sabad ni Krystal.
Oh, I didn't know that. Wala namang sinasabi si James. Pero every birthday
talaga nito ay nagce-celebrate ito.
"What now? Game? Sasayaw tayo?" Kapagkuwan ay tanong ni Amber na nakangisi pa.
Tumango na lang ako para hindi na ako kulitin ng dalawa.
"Okay, let's have a practice later." Si Krystal na pumalakpak pa na parang
excited na excited.
"Pero ako ang mag-iisip kung ano ang sasayawin natin." Nakangiting sabi ko na
na may ideyang pumapasok sa isip ko.
"Oh-oh! Mukhang hindi maganda 'yang naiisip mo!" Bulalas ni Amber na parang
gustong pagsisihan ang suhestisyon nito na sumayaw sa araw ng birthday ni James.
Nginisihan ko lang ito.
To be continued...
A/N: Short update muna..😘
Ud ako ulit later. Enjoy reading😘

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 29

CHAPTER 29
Enjoy reading! 😘😘
NAGMULAT ako ng mga mata ng makaramdam ng mahihinang pagyugyog sa akin.
Pupungas-pungas na nagdilat ako ng mga mata at at bumangon. At isang pares ng
berdeng mata ang sumalubong sa akin.
"James..." Usal ko sa tonong nagrereklamo.
"Wake up now, love. The Phoenix's are waiting." Masuyong sabi nito at hinalikan
ako sa noo.
Naghihikab na nag-unat ako ng mga kamay at tumingin sa orasan na nakapatong sa
bedside table ko. It's 3:30am in the morning and it's still early!
"Agh! I want to sleep more!" Reklamo ko at muling nahiga at nagtalukbong ng
kumot.
I just heard him chuckled. Inalis nito ang kumot sa akin at masuyo akong
binuhat.
"James!" Nagpapadyak ako habang buhat-buhat nito.
Mahina lang itong tumatawa habang naglalakad papasok ng banyo. Nang makapasok
doon ay pinaupo ako nito sa sink at kinuha ang toothbrush ko at nilagyan iyon ng
toothpaste.
Masama ko itong tinignan ng iabot nito iyon sa akin. Padabog ko iyong inabot at
nagsimulang mag toothbrush.
Hindi ko na kailangang magtanong kung paano itong nakapasok sa kuwarto ko.
Panigurado ay inakyat na naman nito ang veranda ng kuwarto ko at doon dumaan.
Gawain naman nito iyon. Hindi nito ugaling gumamit ng pinto para makapasok sa
bahay namin.
At alam ko din na simula nang umalis ako sa condo nito ay lagi ako nitong
binabantayan at minsan ay pinapabantayan ako nito sa iilang agents nito.
Ngayon ang alis naming lahat papunta sa private beach resort na pagmamay-ari ni
Rein Sandoval para doon i-celebrate ang birthday ni James.
Pero ang nakakainis ay bakit kailangang madaling araw kami magbibiyahe? May
saltik din sa utak si Rein. Tsk. Gustong-gusto nitong nagbibiyahe ng madaling araw.
Lakas ng trip.
"Still sleepy?" Nakapamulsang tanong ni James nang matapos akong mag
toothbrush.
Inirapan ko ito at itinulak palabas ng banyo.
"Out and I'll just take a quick shower." Pagtataboy ko dito at tuluyang ni-lock
ang pinto ng banyo.
Mabilis akong naligo at lumabas ng nakatapi lang ng tuwalya ang katawan.
Nakita ko si James na nakaupo sa kama. Napatingin ito sa akin at napalunok.
Kitang-kita ang kislap ng pagnanasa sa mga mata nito.
"Get dress." Kaagad na utos nito at nag-iwas ng tingin.
Lihim akong napangiti. Nagpipigil ito ng sarili nito. And if only I'll make the
first move, alam kong kaagad itong bibigay.
Napapailing na pumasok ako ng walk in closet ko at doon na nagbihis. I wore a
denim shorts and blue off shoulder tops. Nagsuot din ako ng blue sneakers.
Nagsuklay ako ng buhok at naglagay lang ng polbo sa mukha at nude lipstick sa
labi.
Nang matapos ay kaagad na akong lumabas. Ngumiti si James sa akin nang magtama
ang mga namin.
"Let's go?" Anito habang hawak ang maliit na maleta ko.
Yes, maleta kasi tatlong araw kaming mananatili sa beach resort ni Rein,
courtesy of James Karl Smith. Perks of being the owner of SPIC, kaya nitong huwag
magpapasok kahit ilang buwan o taon pa.
"Hindi ka kaya lalamigin niyan?" Tanong nito nang pinasadahan ng tingin ang
suot ko. "Oh, damn! My woman is really beautiful and stunning." Puno ng paghanga
ang mga mata nito.

Hindi ko mapigilang hindi mapangiti sa sinabi nito. Hindi

na ito tumigil sa pagpapakilig sa akin.
Nilapitan ko ito at ipinulupot ang mga braso ko sa batok nito. I kissed him
passionately. Mukhang hindi nito inaasahan ang ginawa ko kasi hindi ito agad
nakagalaw.
Nang makabawi ito ay narinig ko ang pagbagsak ng maleta ko sa sahig dahil
siguro binitawan nito iyon at tinugon ang halik ko. Hinapit ako nito sa bewang at
mas pinaglapit ang katawan namin.
 Tinugon nito ang halik ko ng buong puso at puno ng pananabik. Na para bang uhaw
na uhaw ito sa mga halik ko at kailangang matugunan agad ang uhaw na nararamdaman
nito.
Napaungol ako nang maramdaman ang isang kamay nito na pumasok sa loob ng suot
ko at pinisil nito ang isang dibdib ko.
Pero hindi ako nagpadala sa init ng nararamdaman ko at bahagyang pinaglayo ang
mga labi namin.
Pareho kaming hingal na hingal at kapagkuwan ay nagkatitigan.
"My bad. I'm sorry." Nahihiyang sabi nito.
Ngumiti ako.
"You don't have to. I made the first move. It's supposed to be a birthday
kiss." Kalmadong sabi ko pero sa loob-loob ko ay sobrang apektado ako sa halikang
naganap sa pagitan namin.
Mukhang pareho lang kaming nagpipigil sa bawat pagnanasang nararamdaman namin.
"Let's go. Baka hindi na kita hahayang makalabas ng kuwartong 'to kapag
nagtagal pa tayo dito." Paos ang boses na sabi nito. Alam kong apektado din ito.
Ngumiti ako at dinampian ito ng mabilis na halik sa mga labi.
"Happy Birthday, mahal." Nakakaloko ang ngiti ko at nauna na akong naglakad
palabas ng kuwarto.
Narinig ko pa ang mahina ngunit malutong na pagmumura nito.
Mahina akong natawa. Nang makalabas ng gate namin ay kaagad kong nakita ang
dalawang puting van na naroon.
Dumiretso si James sa isang isag van at nilagay ang maleta ko doon. Mukhang
para sa mga gamit naming lahat ang isang van. Kaya pala dalawa.
Nakita kong si Renz ang naroroon sa driver's seat. Katabi nito si Amber.
Napangiti ako. Itong dalawang 'to, laging nagbabangayan at nag-aasaran pero lagi
namang magkasama.
Naroon din ang magpinsang Edsel at Xander. Tumango lang silang apat sa akin.
Nginitian ko ang mga ito.
Nang maayos na nailagay ni James ang gamit ko ay kaagad nitong binuksan ang
isang van at tumambad naman sa akin ang nababagot na hitsura ni Rein na nasa
driver's seat at katabi nito si Clyde na natutulog.
Nasa gitna naman si Krystal at Jastin na pareho ding natutulog at nakahilig pa
sa balikat ng binata si Krystal.
"Ang tagal niyong dalawa. Did you two make out?" Ani Rein na ikinalaki ng mga
mata ko. " Tinignan ito ng masama ni James. "Just kidding." Napapangiwing sabi
nito.
Tumikhim ako at pumasok na sa loob. Sumunod naman si James.
Pumuwesto kami ng binata sa likod. Naramdaman ko ang paglapat ng jacket sa
balikat ko. Nilingon ko si James. Hinubad pala nito ang suot nitong leather jacket.
Mukhang naramdaman nito ang panginginig ko sa lamig.
"Dapat hindi ka nagsuot ng ganyan." Medyo pagalit na sabi nito pero hinapit pa
din ako nito papalapit sa katawan nito at isinubsob ang mukha ko sa matitipunong
dibdib nito.
This sweet gesture of him makes my heart flutter. Hinayaan kong damhin ang
mainit na katawan nito.
"Sleep, love. Mahaba pa ang biyahe natin. I know you're still sleepy."
Malambing ang boses na sabi nito.
Tumango na lang ako at ilang sandali lang ay nakaramdam na ako ng antok.
Ipinikit ko ang mga mata ko nang mag-umpisa ng umusad ang sasakyan.

***
NAPANGITI ako nang magising ako ay nakita ko si James na mahimbing na
natutulog. Mahina pa itong humihilik.
Nakasandal ito sa likod ng upuan ng sasakyan habang yakap-yakap pa din ako.
Hindi kaya ito nangawit?
Dahan-dahan akong kumalas mula sa pagkakayakap nito at umangat ang kamay ko
para haplusin ang pisngi nito.
Parang pagod ang mukha nito. Ilang araw na itong napupuyat kakabantay sa akin.
Kahit hindi nito sabihin ay ramdam ko ang gabi-gabing pagbabantay nito sa akin.
Pinoprotektahan lang ako nito mula kay Raymond Tan. Alam ng lahat na ako ang
pinaka target ng lalaking iyon ngayon. Kung ano man ang pinaplano ni James ay ito
lang ang nakakaalam.
At ang panliligaw nito, alam ko sa sarili ko na nagpapakipot lang talaga ako.
I'm just testing him. Naniniwala na din naman ako sa nararamdaman nito. Although
madami pa akong katanungan sa isip ko na hanggang ngayon ay hindi pa din nasasagot.
Patuloy kong hinahaplos ang pisngi nito at dinampian ito ng magaang halik sa
mga labi.
"Iisipin kong gusto mo na akong sagutin." Napasinghap ako nang magsalita ito.
"Kanina ka pa gising?"
Malamlam ang mga matang nagmulat ito ng mga mata at diretsong tumingin sa akin.
"The moment you pressed your sweet lips to mine." Nakangiting sabi nito at
kinabig ako nito at pinahiga ang ulo ko sa matitipunong dibdib nito.
"Damn, I love this feeling. I'm really in love." Anito at hinalikan ang ulo ko.
Lihim akong napangiti sa sinabi nito.
Pumikit ako at hinayaan ang sariling damhin ang malakas na tibok ng puso nito.
"Kailan mo ako sasagutin, love?" Kapagkuwan ay tanong nito. "I can't wait to be
your boyfriend." Mahinang usal nito.
Tiningala ko at ngumiti lang. Pinisil ko ang matangos nitong ilong.
"Why? Sumusuko ka na ba?" Taas ang kilay na tanong ko.
He just chuckled and kissed my forehead.
"I won't do that." Anito at pinakatitigan ako.
"Now that I realized how much I love you and how much you love me, I won't ever
let you go. Never." Madamdaming sabi nito at nginitian ako.
Hindi ako kumibo at tinignan ko lang ang napakaguwapong mukha nito.
Mahal na mahal ko si James. At alam ko na konti na lang, maririnig din nito
mula sa akin ang pinakahihintay nito.
"We're here." Narinig naming sabi ni Rein mula sa driver's seat.
Halos sabay pang nagising sina Krystal at Jastin. Pareho pang nagulat ang mga
ito nang marealize na halos magkayakap na silang natutulog. Kaagad na naghiwalay
ang mga ito at nagkaiwasan ng tingin.
Lihim akong napangiti at napailing na lang sa inakto ng dalawa.
Isa-isa na kaming bumaba sa van. Nasa labas na din ang magpinsang Ford, si
Amber atsaka si Renz.
"Wow!" Bulalas ni Amber nang makita ang kabuuan ng lugar.
Kahit ako ay namangha. This beach resort is not only a resort but it looks like
a paradise.
Napakaputi ng buhangin at napakagandang tignan ang asul na karagatan.
Napatingin din ako sa malaking bahay na naroon. It looks like a resthouse! At
napakaganda niyon!
Halos ang kabuuan ng rest house ay gawa sa salamin! Sobrang ganda! Hindi ko
lubos maisip na may itinatago palang ganitong lugar si Rein Sandoval.
Pero hindi na nakapagtataka. Kilala ang pamilya ni Rein sa ganitong larangan.
Beautiful and stunning beach resorts in different countries. And also the owner of
different five star hotels.
"Welcome to my paradise!" Nakangiti at nagmamalaking sabi ni Rein sa aming
lahat.
It looks like our three days stay here will be a paradise, after all.
To be continued...
A/N: Chill muna ang mga Phoenix bago mapasabak sa labanan. Pffffft😂
Spoiler alert!
Whoah! Konti na lang matatapos ko na 'to. Parang ayoko pa talagang bitawan si
James at Princess😭 Mamimiss ko sila😭

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 30
 CHAPTER 30
Enjoy reading😘
"SA IYONG ngiti, ako'y nahuhumaling. At sa tuwing ikaw ay gagalaw ang mundo
ko'y tumitigil." Narinig ko ang pagkanta ni Edsel sa tabi ko at tinapik ang balikat
ko saka ngumiti ng nakakaloko.
Pasalamat na lang ito at maganda ang boses nito kung hindi baka kanina ko pa
siya binaril. Sa halip kinuha ko ang mansanas na hawak nito at biglang ipinasok sa
bibig nito iyon. Humalakhak lang ito sa ginawa ko at inumpisahang kainin ang
mansanas.
Napapailing na ibinalik ko ang tingin sa babaeng kanina ko pang pinagmamasdan.
Siguro nga tama si Edsel, nahuhumaling ako sa magagandang ngiti ng babaeng
pinagmamasdan ko ngayon. At kapag gumagalaw ito ay parang tumitigil ang mundo ko.
Wala sa sariling napangiti ako. I never thought that I could be like this.
Saying sweet nothings to myself and how much how happy I am for being inlove with
my Princess Shaina.
Patuloy ko lang itong pinagmamasdan habang masayang nakikipag-usap kay Amber at
Krystal na halos namamangha na sa kagandahan ng lugar na kinaroroonan namin ngayon.
Kakatapos lang naming mag-almusal. At mamayang konti lang ay darating na ang
taong mag-aayos ng lahat para sa magaganap na birthday party ko mamaya. It's just a
simple birthday celebration. Konting aliw at paglilibang lang. Hindi ako sanay na
magpa-party ng sobrang sosyal. I prefer out of town and spending my birthday with
the Phoenix's and of course, with the woman I love.
Napatingin si Princess sa akin at nagkasalubong ang mga mata namin.
"I love you." I mouthed.
Napangiti ako sa nakikitang pamumula ng pisngi nito. She looks so cute. My
woman is really beautiful.
Mahigit isang linggo ko na itong nililigawan. At aaminin ko, hindi talaga ako
sanay na nanliligaw. Lalo na at si Princess ang nililigawan ko. Parang nakakatakot
na kahit alam kong may nararamdaman ito para sa akin ay baka mabasted ako nito.
Pero alam kong sinusubukan lang ako ng dalaga. Kung anuman ang gusto pa nitong
malaman at mapatunayan, sana ay naniniwala ito na sincere ako sa nararamdaman ko
para dito. And I really can't wait to be her boyfriend. Pakiramdam ko nga ay atat
na atat na ako. I can't wait to call her my girlfriend.
Napatingin ako sa cellphone ko ng tumunog iyon. Binasa ko ang message.
From Unknown Number.
Take care of Raymond Tan. He's doing his move. He won't stop unless he get what
he wants. And you know who he wants.
Napakunot ang noo ko nang mapagtanto na ito din ang numero na nagtetext sa akin
noong mga nakaraang araw. I don't know who the sender is, but it looks like that he
wants me to be prepared and the sender is clearly giving me a warning.
Isa ba ito sa mga tauhan ni Tan? Kung ganoon, may mga tao pa palang hindi loyal
sa lalaking iyon. Sinubukan kong tawagan ito para makausap pero hindi nito iyon
sinasagot.
Don't bother to trace my whereabouts. I know you can easily do that with the
help of your genius and hacker friend Alexander Kiel Ford. I'm just trying to help
you here. Trust me on this.
Ganoon ang huli kong nabasa nitong message sa akin. I don't know if I should
thank the sender. Mukhang kinilala ako nito ng maigi at maging si Xander ay kilala
nito. At mukhang ang buong Phoenix ay kilala nito.
Kahit hindi ako nito bigyan ng babala ay handa ako sa mga mangyayari. Sadyang
ayoko lang madungisan ang mga kamay ko o ang mga Phoenix sa isang katulad ni
Raymond Tan. Basta wala itong gagawin na ikakapahamak ni Princess ay walang
problema sa akin. Pinagbigyan ko na ito sa pangalawang pagkakataon. Pero kapag
naulit pa, hindi ako magdadalawang isip na patayin ito.
 Hahayaan ko na ang batas mismo ang magtutugis dito. May
pinagkakatiwalaan akong tao para gawin ang bagay na iyon. And I trust that person.
"Hi."
Napatingala ako kay Princess na hindi ko namalayang nakalapit na pala sa akin.
At napansin ko na wala na din ang mga kasama namin.
"Mukhang malalim ang iniisip mo." Puna nito at umupo sa tabi ko.
"I'm just thinking kung kailan mo ako sasagutin." Biro ko at pinisil ang ilong
nito.
Napatingin ako sa mapupulang labi nito nang ngumuso ito.
"Don't do that. I might kiss you." Mahinang sabi ko habang hindi inaalis ang
paningin ko sa mga labi nito.
Hinampas ako nito sa dibdib.
"Nakakarami ka na, Mr. Suitor!" Angil nito na ikinatawa ko.
"Why? You don't like it? Sagutin mo na kasi ako para free na free akong halikan
ka."
She just rolled her eyes.
"My baby is really cute." Hindi ko mapigiling sabihin at pinisil ang
magkabilang pisngi nito.
Akmang magsasalita pa ito nang may tumikhim.
"Hey, Sharm. Nandito ka na pala." Sabi ko at biglang tumayo nang makita si
Sharmaine Suarez.
May mga kasama itong tatlong lalaki at tatlong lalaki. Mga tauhan nya siguro.
Si Sharmaine ang kinuha kong mag-aayos ng lahat. Mula sa designs and foods na
kakailanganin para sa gaganapin na kaunting salo-salo mamaya. She's an event
organizer.
I invited her, too. She's a good friend of mine. Ang alam ko ay tutulungan lang
ito ng mga tauhan nitong mag-ayos pagkatapos ay magpapaiwan din dito to stay with
us.
Napatingin ako kay Princess na nakatayo na din mula sa pagkakaupo. Bakas ang
gulat at pagtataka sa mukha nito.
At selos.
Napaangat ang gilid ng labi ko. Someone's jealous. Alam kong hindi dapat ako
makakaramdam ng ganito. Pero masaya akong nakikitang nagseselos ang mahal ko.
"Hi, lovers." Nakangiting bati ni Sharmaine at lumapit kay Princess para
makipag beso. Maayos naman itong pinakiharapan ni Princess kahit kitang-kita na ang
selos sa mukha nito.
"I'm here as an event organizer. That's my work. Request nitong si James. And I
am invited on his birthday, too." Ani Sharmaine at hinawakan ang braso ko na parang
naglalambing.
Gusto kong matawa. Sharmaine used to be like this years ago. To make Princess
jealous. Na parang hindi naman effective noon. Pero mukhang effective na ngayon.
Kitang-kita ang sakit at selos sa mga mata ng dalaga.
Gusto ko siyang lapitan at magpaliwanag kung bakit inimbita ko si Sharmaine.
But I won't do that. I'm still enjoying to see the jealousy in her eyes.
"So, aasikasuhin ko na ang dapat asikasuhin, okay? Maiwan ko na muna kayo."
Paalam ni Sharmaine at hindi na hinayaang sumagot kami at tumalikod na. Sa akto
nito ay parang alam na alam na nito ang pasikot sikot sa resort ni Rein samantalang
ngayon pa lang ito nakapunta dito.
Naiwan kaming dalawa ni Princess.
"Are you okay?" Pasimpleng tanong ko.
Tumango lang ito at hindi na kumibo. Akmang ibubuka nito ang bibig nito para
magsalita pero hindi nito iyon itinuloy. Parang nagdadalawang isip ito. Marahil ay
may gusto itong itanong pero mas pinili na lang manahimik.
"Sige. Puntahan ko na muna sina Krystal at Amber." Mahinang sabi nito at
naglakad na papalayo sa akin.
Napapangiting namulsa ako.
 "Selosa ang future girlfriend ko." Napapailing na bulong ko
sa sarili.
Later. I'll explain it to her later. Hahayaan ko na muna itong magselos.
***

NAIINIS na sinipa ko ang puting buhangin habang pinapanood si James at Sharmaine na

seryosong nag-uusap. Ano kaya ang pinag-uusapan ng dalawa at parang napakaseryoso
pa?
Kanina pa talaga ako nagseselos pero pinipigilan ko lang. Ayokong pagdudahan si
James. Dahil sa loob-loob ko ay naniniwala ako na ako lang ang babae sa puso nito.
Hindi ko lang talaga maiwasan na hindi magselos.
Nagulat ako kanina nang makita si Sharmaine. I really thought, mga Phoenix lang
ang makakasama namin. Pero nag imbita ito ng iba. Hindi naman sa ayaw ko sa
presensya ni Sharmaine. Pero hindi ba awkward na kasama namin ang ex nito? Lalo pa
at nililigawan ako ni James.
Hindi naman mahirap pakisamahan si Sharmaine. Mabait ito at magaling makisama.
Sa totoo niyan ay nakakasundo na nito ang mga Phoenix. She's approachable and
friendly.
'Don't be jealous and just enjoy the night, Princess Shaina. Araw ni James
ngayon kaya wag mong sirain. Isantabi mo muna ang selos mo.'
Napabuntong hininga na pinalibot ko ang paningin ko. Kanina pa ako namamangha
sa nakikita ko. Napakagaling ni Sharmaine at naayos niya ng ganito kaganda ang
lugar.
Kitang-kita ang simple pero magandang ginawa nito lalo pa at madilim na. Sa
harap ng rest house ni Rein ay nagtayo si Sharmaine ng maliit na entablado. Merong
mga nagkikislapang ilaw na iba-iba ang kulay.
May nakapuwesto ng sound system sa maliit na stage at may stand with microphone
doon. Ang ginawa nito ay parang pang beach party na talaga dahil kaharap lang ng
entablado ang karagatan.
May malaki ding bonfire sa gilid na tamang-tama lang kasi ang lamig nga naman
lalo na kapag gabi.
Tinignan ko lang ang dalawa na seryoso pa ding nag-uusap. Mukhang nakakalimutan
ni James na nandito ako. Tsk.
"Wag kang mag-alala, mahal ka niyan." Napahawak pa ako sa dibdib ko nang may
nagsalita sa likod ko. It was Xander.
Nag-abot ito ng isang pork barbecue stick sa akin. Kinuha ko iyon at kumagat.
Pinasadahan ko ito ng tingin habang ngumunguya. Gusto ko itong pagtawanan sa
hitsura nito. Nakasuot kasi ito ng apron. Ito yong nakatoka sa pag-iihaw ng isda at
mga karne. Kasama nito ang pinsan nitong si Edsel.
Actually nakita ko na si Edsel kanina. Nakakatawa ang hitsura nito habang suot-
suot ang apron tapos nakasimangot pa. Magaling si Edsel sa kusina, pero ayaw na
ayaw nitong nag-iihaw. Wala lang itong magawa kapag si James ang nag-utos.
"Paano mo nasabing mahal niya ako? Nagmahal ka na ba?" Tanong ko kay Xander.
Nakita kong natigilan ito at kapagkuwan ay nagkibit balikat.
"I haven't found her yet." Anito at kumagat din sa barbecue na hawak nito.
Napailing na lang ako. Katulad ni Amber, curious din ako kung paano mainlove
ang mga lalaking Phoenix. Puro kalokohan kasi pinaggagawa ng mga ito. Maliban na
lang kay Xander kasi puro computers lang talaga kaharap nito. Hindi ko pa ito
naririnig na nakipag girlfriend. Curious tuloy ako.
"Xan, can I ask you one thing?" Sabi ko at hinarap ito at diretsong tinignan
ito sa mga mata.
"What is it?" Anito at tinungga ang hawak nitong beer.
"Virgin ka pa ba?"
Bigla nitong naibuga ang iniinom at hindi makapaniwalang tumingin sa akin.
"What the hell?" Nanlalaki ang mga mata nito.

Mahina akong natawa.

 "Curious lang kasi ako. Hehe." Sabi at nagpakamot-kamot ng ulo.
Bigla tuloy akong nahiya sa tanong ko.
"No, I'm not." Kapagkuwan ay sagot nito.
Ako naman ngayon ang nanlaki ang mga mata.
"Talaga? Paano?" Patay! Wrong question again.
Pero sa halip na ma-offend sa tanong ko ay tumawa lang ito.
"I have my needs as a man. Hindi naman puwedeng hindi ko iyon tugunan."
Natatawang sabi nito.
"Pero wala kang girlfriend, hindi ba?" Patuloy ko.
"I can fuck even if the girl is not my girlfriend. Just a fling. Ganoon din
naman ang ginagawa ni James noon." Diretsong sabi nito at bigla ding natigilan at
napapangiwing tumingin sa akin. "Sorry for that." Alanganin ang ngiting sabi nito.
Nginitian ko lang ito.
"It's okay. Lalaki kayo at may pangangailangan din. Wag lang niyang gagawin
ngayon, mapapatay ko siya." Nakangiti ngunit seryosong sabi ko.
"Hey, Ford! What are you doing there? Hindi pa tapos dito!" Malakas na tawag ni
Edsel habang nagpapaypay ng iniihaw nito. Natawa ako at itinulak na si Xander
papunta kay Edsel.
Nang maiwan akong mag-isa ay muli kong ibinalik ang tingin ko kay James. Hindi
na nito kasama si Sharmaine. Sa halip ay kasama nito si Krystal na may dalang
gitara. Naroroon din ang iba pa at masayang nag-uusap.
"Why don't you join them?" Nilingon ko ang nagsalita at nakita ko ang
nakangiting si Sharmaine.
Nginitian ko din ito. A sincere one. Kahit naman pinagseselosan ko ito ay
maganda pa din ang pakikitungo ko dito. Mabait si Sharmaine. Ang friendly nito
kahit noon pa man.
"Thank you sa ginawa mo. Ang ganda." Sa halip na sagutin ito ay iyon na lamang
ang nasabi ko.
"It's nothing. Actually, libre lang at hindi ko na pinabayad pa kay James.
Regalo ko na lang sa kanya." Natatawang sabi nito.
"Mabuti at free ka ngayon. Salamat at nakapunta ka." Sabi ko. Sinsero iyon.
Hindi ko naman kinakainisan na nandito ito ngayon.
Hindi ito kumibo at tinignan lang ako.
"I want to tell you a secret." Anito at ngumiti.
"A secret?" Kunot ang noong tanong ko.
"But don't tell him, okay? Malalagot ako doon." Mas lalong kumunot ang noo ko
sa sinabi nito. Hindi ko ito maintindihan.
"Si James ang tinutukoy ko." Sabi nito nang makita siguro ang pagkakunot ng noo
ko.
"What about him?" Curious na tanong ko.
Muli itong ngumiti at tinignan ako ng diretso sa mga mata.
"Hindi naging kami ni James noon." Nananatili itong nakangiti.
Nabigla ako sa sinabi nito at hindi makapagsalita. Ano ang ibig nitong sabihin?
"Nakiusap lang siya sa akin noon.To pretend to be his girlfriend. Dahil alam
niya na nakakita siya ng babaeng mapagkakatiwalaan niya sa pagkatao ko maliban
sa'yo. Alam niya na hinding-hindi ko siya magugustuhan because I have someone I
like. Gusto niyang pagtakpan ang nararamdaman niya para sa'yo. Ayaw niyang malaman
mo na may nararamdaman siya para sa'yo. Ayaw niyang mapalapit sa'yo ng husto. Dahil
paunti-unti, hindi lang basta kaibigan at kapatid ang nararamdaman niya para sa'yo.
Natatakot siya. Dahil para sa kanya, ikaw ang pinakaimportanteng babae sa buhay
niya. Takot siya na baka masaktan ka niya. Takot siya na baka matulad siya sa Daddy
niya na iniwan ang Mommy niya. Takot siyang tanggapin na mahal ka na niya. Hindi
niya iyon matanggap sa sarili niya, Princess."

Natulala ako sa sinabi nito.

"Sharm, if you're just-"
"Hindi ako nagbibiro, girl. Noon pa man ay inlove na si James sa'yo. Ayaw lang
niyang tanggapin sa sarili niya na mahal ka niya. Naiintindihan ko kasi naduduwag
siya. You are his first love. You are his only love."
"P-Pero Sharm, sobrang naapektuhan siya noong nag migrate ka sa America."
Naiiling na sabi ko at hindi makapaniwala sa mga sinasabi nito.
Mahina itong tumawa.
"Kasi kapag wala ako, mas lalo lang siyang nahuhulog sa'yo. Nahihirapan siya.
He wants destruction at nagkataon na ako ang available at handa siyang tulungan. If
you didn't know, malaki ang utang na loob ko sa kanya at sa lolo niya. Pinag-aral
nila ako, Princess. Kaya gusto ko ding matulungan siya. Pero naisip ko na hindi ako
nakakatulong. Yes he wants destruction pero hindi niya tinutulungan ang sarili
niya. Ikaw palagi ang bukang bibig niya kapag magkasama kami. Useless naman ang
pagtulong ko sa kanya kung siya mismo ay hindi tinutulungan ang sarili niya.
Pinipigilan kasi niya 'yong nararamdaman niya. You see, mahirap magpigil ng
feelings, Princess. Habang pinipigilan mo iyon, mas lalo lang lumalala. Sumasabog
at nag uumapaw."
"Sharm..." Iyon na lamang ang nasabi ko. Dahil wala naman talaga akong masabi
at talagang hindi makapaniwala sa mga sinabi nito. All this time, pareho kami ng
nararamdaman ni James?
"Kaya lumayo ako. Dahil alam ko na mas doon ko siya matutulungan. I want him to
face his fear. And that is being inlove with you. Gusto ko na balang araw mauntog
siya at magising sa katotohanan at aminin sa'yo na mahal ka niya. Naduduwag talaga
kasi siya pagdating sa'yo." Hinawakan nito ang kamay ko at pinisil iyon.
"Kaya masaya ako nang sa wakas ay umamin siya sa'yo. Hindi niya sinabi kung
kailan ka niya minahal. But I assure you, ikaw lang ang babaeng minahal niya at
mamahalin pa. Masaya ako para sa kanya at para sa'yo. Dahil noon ay nakikita ko na
pareho lang naman kayo ng nararamdaman. Pareho niyo lang ayaw aminin sa isa't-isa
noon. I even tried to make you jealous. Pero walang epekto. O dahil marunong ka
lang talagang magtago ng nararamdaman mo."
"B-Bakit mo sinasabi sa akin ngayon 'to? Mamatay ka na ba?" Pabirong tanong ko
pero napapahikbi ako.
Natawa ito.
"Dahil naiinis na ako sa inyong dalawa. God! Mahal niyo naman ang isa't-isa
pero ang tagal-tagal umusad ng love story niyo! Na-stress ako!" Anito at pinaikot
ang mga mata.
Natawa na din ako at niyakap ito.
"Thank you. Thank you for telling me that." Sabi ko at hinigpitan ang
pagkakayakap ko dito.
"Walang anuman. And please, wag ka ng magselos sa akin at-"
"Hindi ako nagseselos, no!" Kaila ko at biglang umalis sa pagkakayakap ko dito.
Tinaasan ako nito ng kilay.
"Sinong niloloko mo? Eh, ang sama-sama nga ng tingin mo sa amin kanina. Akala
mo hindi ko nakikita?" Ngumisi ito ng nakakaloko.
Pinamulahan ako ng mukha at umiwas ng tingin dito. Narinig ko lang ang mahinang
pagtawa nito.
"So, don't make it hard for the both of you, okay?" Anito at tinapik ang
balikat ko. Akmang maglalakad na ito papalayo sa akin ng magsalita ako.
"Thank you, Sharm. For being a good friend to James." Nakangiting sabi ko.
Ngumiti lang ito at tumango bago maglakad papunta sa kinaroroonan ng mga
Phoenix. Nakihalubilo ito doon.
Tinignan ko si James at nagtagpo ang mga mata namin. Ngumiti ito at naglakad
papunta sa akin.
"Aren't you cold, love?" Nag-aalala ang boses nito nang tuluyang makalapit sa
akin.
Sa halip na sagutin ito ay umangat ang isang kamay ko at hinaplos ang pisngi
nito. This man. Sobrang mahal ma mahal ko ito. At hindi kapani-paniwala na noon pa
man ay mahal na talaga ako nito. Na pareho kami ng nararamdaman.
Bakit hindi ko man lang napansin iyon? Dahil ba masyado akong focus sa sarili
kong nararamdaman para dito? All this time, akala ko ay ako lang ang nagmamahal ng
sobra dito. Pero ngayon alam ko na, na ito ang mas higit na nahirapan sa aming
dalawa.
"Hey. Are you okay, love?" Nakakunot ang noo nito at puno ng pag-aalala ang
mukha. "Damn! Why are you crying?" Kaagad nitong pinunasan ang mga luha ko na hindi
ko napansing tumulo na pala sa magkabilang pisngi ko.
"May nagawa ba akong mali? Tungkol ba ito kay Sharmaine? Galit ka ba kasi
inimbitahan ko siya dito? Pwede ko siyang pauwiin. Wag ka ng magalit sa'kin. I
won't do it again. Sabihin mo sa'kin kung ano ang mali ko. Love, please. Tell me."
Nagpa-panick na ito.
Mas lalo akong napahikbi sa sinabi nito. Diyos ko! This man really loves me!
And he deserve to be happy. We both deserve to be happy.
To be continued...
A/N: To all my readers. I love you😘😘
Sa mga silent readers ko, sana magpakilala kayo sakin. Hehehe.
Yiiiiieeeh. Nakapag ud ako😍😍

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 31

CHAPTER 31
👆👆👆 Play the video while reading. Haha. Para feel na
feel😂
MABILIS KONG TINUYO ang mga luha ko at masuyo kong sinapo ang mukha ni James.
"I'm okay, don't worry. I'm just happy that we all here together." Nakangiting
sabi ko.
"Are you sure?" Nag-aalalang tanong nito.
Ngumiti ako at tumango.
"Don't cry in front of me again baby, okay? Ayokong nakikita kang umiiyak."
Anito at inalis ang mga kamay kong nakasapo sa mukha nito at masuyo akong hinalikan
sa noo. "I love you so much, babe." Malambing na sabi nito at nginitian ko lang
ito.
Kumabog ng husto ang puso ko sa sinabi nito. Gustong-gusto kong sagutin ang I
love you nito. But later. I'll answer him later.
For now, I want him to enjoy his day. And I want him to receive his biggest and
wonderful gift after his celebration.
'And that's me.'
Napailing na lang ako sa naisip ko at lihim na napangiti.
"Calling the attention of our birthday celebrant." Pareho kaming napalingon ni
James sa nagsalita.
Nakita namin ang nakangising si Edsel na nasa entablado na ngayon at may hawak
na mikropono. Iniangat nito ang hawak na goblet na may lamang wine at tumingin ng
diretso kay James.
"Happiest birthday to the most handsome leader of Phoenix. And of course, ako
ang pangalawang guwapo sa ating lahat." Ani Edsel at humalakhak.
Natawa naman ako ng halos sabay-sabay na umangat ang gitnang daliri ng mga
kalalakihan at ipinakita iyon kay Edsel.
Edsel just chuckled and continue talking.
"You are the most dangerous man that we've ever met. The coldest and the
ruthless one. Compare from the past, malaki ang ipinagbago mo. You can now control
your emotions. You're not that ruthless anymore. Except if you are triggered, of
course. Especially when it comes to your princess." Napapailing na napapangiti
naman si James sa sinabi ni Edsel.
"Kahit alam naming ikaw ang may pinakasamang ugali sa aming lahat, alam na alam
naming ikaw ang may pinaka-malambot na puso. Alam naming mahal mo kami kahit hindi
halata." Natatawang patuloy ni Edsel.
"Ang alam ko ay ikaw ang may pinakamasamang ugali sa ating lahat, Eds! Hindi mo
lang pinapahalata! You're a beast!" Sigaw ni Renz na ikinatawa naming lahat.
 "We are all a beast, buddy! You all know that." Nakangising sagot ni Edsel.
Napapailing na lang ako sa mga sinabi nila. Well, I agree. These men in front
of me are all a beast. Kaya nilang maging mabait at kaya nilang maging demonyo at
the same time.
Sometimes they're all scary. Huwag na huwag mo lang silang gagalitin at
pagsisisihan mo. Nasanay lang talaga kaming tatlo nina Amber at Krystal sa
pagbabago ng mga ugali ng mga ito.
Maybe they are playful sometimes, pero hinding-hindi mo gugustuhin kapag
nagseryoso ang mga ito. Kaya minsan ay ipapagpapasalamat mo na lang kung puro
kalokohan lang ang mga ipinapakita ng mga ito.
That's the men in Phoenix.
Sayang lang at nawalan kami ng isang miyembro. It's Ryder Cole. He was once a
member of Phoenix. He quit after his wife died in a car accident.
May communication pa rin naman ito sa aming lahat. Minsan ay pinupuntahan ito
ng mga Phoenix. Sadyang ayaw na lang talaga nitong bumalik bilamg agent.

"Anong iniisip mo?" Napukaw ako sa iniisip nang marinig si

James.
"I'm thinking about Ryder. Kumpleto sana tayo kung nandito lang siya. How is
he? Wala pa rin bang pagbabago?" Sabi ko at tinignan ito.
Nakita ko ang paglungkot ng mga mata ni James. Alam na alam ko kung gaano
katibay ang samahan ng mga ito. Samahan naming lahat.
"Ayaw pa din niyang magpa-opera. He's still living with his past. He can't move
on. Ilang nurse na din ang umayaw sa pagbabantay sa kanya. As you can see, he's
attitude change a lot when his wife died." Anito at napabuntong hininga.
"Hindi natin siya masisisi. Sino ba naman ang hindi titigil ang mundo na isang
oras pagkatapos ng kasal niyo ay binawian na agad ng buhay ang taong mahal mo?"
Malungkot na sabi ko.
Sa aming lahat, si Ryder ang unang nag-asawa at halos tumigil ang mundo nito ng
mamatay ang asawa nito pagkatapos na pagkatapos mismo ng kasal nito.
"I want him to see the light again. Kung gaano kaganda ang mundong ito. And he
seems not interested anymore. Mas gugustuhin niyang manatili sa kadilimang
kinakasadlakan niya ngayon."
Hinawakan ko ng mahigpit ang kamay nito.
"I'm sorry, pinaalala ko si Ryder sa'yo. Nalungkot ka tuloy." Sabi ko at
pinisil ang kamay nito. "Manalig tayo na sana ay muli niyang gugustuhing makita ang
liwanag. He needs someone to light his world again. Kung gugustuhin lang niyang
papasukin ang liwanag na 'yon sa mundo niya."
Ngumiti ito at pinisil din ang kamay ko.
"I'm hoping, too. I miss him."
"We miss him a lot." Tumatangong sabi ko.
"Hey, lovers!" Tawag pansin ni Edsel sa amin. Nang tignan namin ito ay hindi na
maipinta ang mukha.
"Kanina pa ako nagsasalita dito, hindi niyo naman pala pinapansin!" Anito at
napakamot sa ulo.
Nagkatawanan lang kami ni James. Maya-maya lang ay nagkagulo na ang lahat. Si
Edsel ay nilapitan ni Clyde at Renz at binuhusan ng alak. Nakigulo na rin yong iba
at nagsipagbuhusan ng beers habang naghahabulan.
Hanggang sa napatuon ang mga mata ng mga ito kay James at sunod-sunod na
lumapit. Napaatras naman si James nang marealize kung ano ang binabalak ng mga ito.
Pero patuloy ang mga ito sa paglapit kay James at isa-isang binuhusan ng beer
ang binata. Lahat sila ay naghahabulan at nagtatawanan.
Natatawang lumapit ako sa kinaroroonan nina Amber, Krystal at Sharmaine.
"They look like a kid." Ani Sharmaine at aliw na aliw na tinignan ang mga
naghahabulang mga kalalakihan.
"Yes, they are." Pagsang-ayon ko.
"It's better like that. Kabahan ka kapag naging seryoso sila." Halos sabay na
sabi nina Amber at Krystal.
Nagkatinginan kaming apat at nagkatawanan. Pero ang tawa naming iyon ay halos
sabay ding nawala nang mag umpisang magsipaghubad ang mga kalalakihan ng pang itaas
nilang suot.
"Oh. My. God!" Ani Amber at nanlaki ang mga mata.
Kahit ako ay nanlaki ang mga mata lalo na nang matuon ang paningin ko sa
katawan ni James. Napalunok ako nang matuon ang paningin ko sa abs nito. My James
is really masculine and hot.
Nakakatulo ng laway ang katawan nito. Not only him but to all men in front of
us. Sadyang kay James lang talaga naka-focus ang mga mata ko.
Tinignan ko ito sa mga mata at kitang-kita ko ang pagngisi nito sa akin. Ramdam
ko ang pamumula ng mga pisngi ko dahil nahuli ako nitong nakatitig sa matitipunong
katawan nito.

He smiled and he mouthed I love you to me. At ilang sandali

lang ay narinig namin ang pagtunog ng isang kanta.
Careless Whisper.
Napasinghap kaming lahat nang sa umpisa pa lang ng kanta ay halos sabay ng
gumiling ang mga ito.
Nang tignan ko ang mga kasama ko ay nakanganga ang mga ito. Who wouldn't be?
This men in front of us are doing a sexy dance! And they are all look so damn hot!
At ang lambot nilang sumayaw! Damn!
"What are they doing?" Namamanghang tanong ni Krystal.
"H-Hindi ko rin alam." Nauutal na sabi ko at pinagmasdan ang mga kalalakihang
sumasayaw ng careless whisper sa harap namin.
Nakita ko ang paglapit ni James sa akin habang patuloy na gumigiling.
Nagkatitigan kami at kitang-kita ko ang pang-aakit sa mga mata nito.
Nang tuluyang makalapit sa akin ay patuloy lang itong sumasayaw at gumigiling
sa harapan ko at sinasabayan ang tugtog.
Hinapit nito ang bewang ko at ikiniskis ang katawan nito sa katawan ko. Parang
sinasadya pa nitong ikiskis ang pagkalalaki nito at ramdam na ramdam ko ang
paninigas niyon.
Nanlaki ang mga mata ko. Oh God! Bakit uminit ang pakiramdam ko?!
"W-What are you doing?" Nauutal na tanong ko.
"Seducing you, love." Mapang-akit na sagot nito at mas lalong ikiniskis ang
pagkakalalaki nito sa akin.
Pasimple kong tinignan ang mga kasama ko sa iisiping baka makita nila ang
ginagawa ni James. Pero abala din ang mga ito dahil sinasayawan din sila ng iba pa.
Si Jastin ay sumasayaw sa harap ni Krystal, si Renz sa harap ni Amber at si ...
Si Rein? Bakit sumasayaw sya sa harap ni Sharmaine? Type niya si Sharmaine?
Muling natuon ang mata ko kay James. At kitang-kita ko ang pagnanasa sa mga
mata nito. Muli akong napalunok.
"S-Stop it, James." Nauutal pa ring saway ko dito pero parang wala itong
naririnig at pinagpatuloy ang pagkiskis ng pagkalalaki nito na ramdam na ramdam ko
sa mismong puson ko.
"B-Bakit t-tumitigas 'yan? S-Sumasayaw ka lang naman." Hindi ko mapigilang
ikomento.
Tumiim ang titig nito sa akin.
"Because I've been craving for you, love." Anito at hinuli ang mga labi ko at
mapusok akong hinalikan. Malalim at nanabik na halik. "God! I've been craving for
this. I missed you. I missed this." He murmured between our kisses.
Napakapit ako sa leeg nito at tinugon ang halik nito. I miss him, too.
"I'm sorry but I really can't hold back anymore, love. I really want to fuck
you senseless until you beg for more. I want to taste you and lick you. All of
you." Hinihingal na sabi nito nang paghiwalayin ang mga labi namin.
He is now talking dirty to me and call me crazy but I like him for that. Hindi
ako nababastusan at mas lalong pinapainit niyon ang pakiramdam ko.
 Kitang-kita ko ang paghihirap sa mga mata nito like he's really holding back
for how many days. He really is.
"James..." Tanging nausal ko.
Bahagya itong lumayo sa akin at tinignan akong mabuti.
"Alam kong nanliligaw pa lang ako. I'm sorry I crossed the line. Sorry, love."
Anito na may pangangamba sa mga mata.
Iniisip ba nitong magagalit ako kasi hinalikan ako nito?
"Hindi na mauulit. Pangako. Mas lalo akong magiging maingat at hindi ako
magpapadaig sa-" Natigilan ito nang makitang inangat ko ang kaliwang kamay ko.
Nanlaki ang mga mata nito nang makitang suot ko ang singsing na binigay nito.
"P-Princess. You mean..?"
Ngumiti ako at tumango.
"Yes. Sinasagot na kita." Naluluhang sabi ko at mas lalong ngumiti.
Parang hindi ito makapaniwalang nakatitig sa akin at nanatili lang sa
kinatatayuan nito.
"Now what?" Natatawang untag ko dito nang makitang nakatulala ito sa akin.
"Tatayo ka lang ba diyan? O gusto mong..." Hinawakan ko ang singsing at akmang
tatanggalin iyon pero napasinghap ako ng umangat ako sa ere.
James carried me in a bridal style.
"I'm sorry, buddies. But you have to celebrate without me." Baling nito sa mga
kasama namin at nag-umpisa ng maglakad papasok ng rest house ni Rein habang buhat-
buhat ako.
Tanging narinig ko lang ay ang tuksuhan ng mga kasama namin habang papalayo
kami.
Namalayan ko na lang ang sarili ko na pumasok kami sa isa mga kuwarto doon.
Ibinaba ako ni James at pinaupo sa kama.
"A-Anong gagawin mo?"
Hindi ito umimik at hinubad ang mga natitirang saplot.
"James!" Nanlalaki ang mga mata ko.
"What?" Anito at parang naaaliw pang tinitigan ang pagkabigla sa mukha ko. "I
want to fuck you hard, girlfriend. Can I do that?" Anito at sinadyang diinan ang
salitang girlfriend.
"You're talking dirty to me and..." Hindi ko matuloy ang sasabihin ko.
"And what, babe?" Anito at lumapit sa akin. Masuyo nitong sinapo ang
magkabilang pisngi ko.
Napalunok ako nang makita ang mahaba at naninigas na pagkalalaki nito.
"And I want you to fuck me senseless. Until I beg you to stop, boyfriend."
Matapang na sabi ko at sinalubong ang maiinit na titig nito.
"Gladly, love. Gladly." Anito at mapusok akong hinalikan na kaagad ko namang
tinugon.
'Okay. Marupok ako.'
To be continued...
A/N: 🙈🙊👅💦
At ako'y nagbabalik upang painitin ang inyong araw at gabi. Hahahaha.
Sorry sa late update. Na-busy eh😂 Babawi ako. Promise!

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 32

CHAPTER 32
WARNING: A VERY MATURED CONTENT.
PINIPIGILAN KO ANG UMUNGOL habang bumababa ang mga labi ni James sa leeg ko.
Hindi na ako nabigla nang bigla nitong pinunit ang suot kong damit at bra. This
is James.
I'm really doing my best not to supress a moan from my lips. Lalo na nang
sinapo ng binata ang malulusog na dibdib ko at marahan iyong pinisil-pisil.
 Bahagyang kumunot ang noo ko nang tumigil ito sa ginagawa at tinignan ako.
"I want you to moan, love." Anito.
"T-They could hear us and-"
"This room is soundproof. I'm planning to fuck you so hard, so fast and so
rough. So, let out your moan. You're free to scream, love." Mas lalong nadagdagan
ang kanina pang nag-iinit na pakiramdam ko sa sinabi nito.
He was talking dirty to me and he looks so hot.
"O-Okay." Sabi ko at tumango.
Ngumiti ito at mas lalong naging matiim ang tingin sa akin.
"Aren't you offended, love?"
Kumunot ang noo ko sa tanong nito.
"For what?"
"I am talking dirty to you. Aren't you offended? Nababastos ba kita? Should I
stop talking to you like that and-"
"James, I like it. Actually, you look so hot." Medyo nahihiyang pag-amin ko na
ikinangiti nito. Ang pagnanasa sa mga mata nito ay mas lalong nadagdagan.
Muli nitong hinawakan ang dibdib ko.
"So, can I suck this?" Tanong nito habang nilalaro-laro ng mga daliri nito ang
nipples ko.
Umungol ako at tumango.
"Yes, love." Tanging nasagot ko. Mas lalo akong nag-iinit sa ginagawa nito.
Bumaba ang kamay nito sa pagkababae ko at marahang nilaro-laro iyon.
"Oh, James!" Ungol ko.
"Can I lick this?" Anito at mas pinagbutihan ang paglalaro sa kaselanan ko.
"Yes! Oh, James!" Nababaliw ako sa ginagawa nito.
Inilapit nito ang bibig sa tenga ko habang nilalaro pa rin ang kaselanan ko.
"Can I fuck you so hard?" Bulong nito na ikinatayo ng mga balahibo ko.
"Yes, love."
"So hard?"
Tumango ako.
"So fast?"
Napasigaw ako nang bigla nitong ipinasok ang isang daliri sa hiwa ng pagkababae
ko.
"Oh, James! Oh, God!" Ungol ko nang mag umpisang inilabas pasok ng binata ang
daliri nito sa loob ko.
"Yes. That's it, baby. Just scream and let me pleasure you." Puno ng pagnanasa
ang boses nito at mas lalong binilisan ang paglabas-masok ng isang daliri sa loob
ko.
"Baby! Shit!" Sigaw ko at mas lalong lumakas iyon ng nadagdagan ng isa pang
daliri nito ang naglabas-masok sa loob ko.
Nakakahibang. Nakakabaliw.
Umungol ako ng pag protesta nang tumigil ito sa ginagawa. Bahagya itong natawa
sa inakto ko.
"Patience, love." Malamlam ang mga matang sabi nito.
Mahina ko itong tinampal sa braso. Tumawa lang ito at lumuhod sa harapan ko.
Walang kahirap-hirap na hinubad nito ang suot kong maong shorts at ang pinakahuling
saplot ko.

Pinakatitigan niya ang nasa gitna ng mga hita ko. At ilang

sandali lang ay ibinuka nito ang mga hita ko.
"James. What are-Oh!" Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko nang bumaba ang
bibig nito sa pagkababae ko at inumpisahang kainin iyon.
"James!" Sigaw ko at napasabunot sa sariling buhok ko sa sobrang sarap ng
sensasyon ng ginagawa nito.
Iniangat nito ang isang hita ko at ipinatong iyon sa balikat nito. Now he have
more access because of that.
"James! Oh! Ahhhhh! James!" Patuloy na ungol ko habang kinakain nito ang
pagkababae ko. God! Sobrang napakagaling ng dila nito! Napaka-makasalanang dila!
Mahigpit akong napakapit sa mga balikat nito habang patuloy nitong nilalaro ng
makasalanang dila nito ang pagkababae ko.
"Oh, God! James! James! James!" Ungol ako ng ungol at halos umikot na ang mga
mata ko sa sobrang sarap ng ginagawa nito.
Nanginginig na ang mga hita ko at mas lalong binilisan ni James ang pagkain sa
akin. Hindi ito tumitigil at parang hindi napapagod sa ginagawa. Mas lalo pa nito
iyong pinagbutihan.
Umangat ang isang kamay nito at ipinasok ang dalawang daliri sa loob ko habang
kinakain ako.
"Ahhhhhhhh! God! James! Ohhhhhh!" Para akong nahihibang sa sobrang sarap ng
ginagawa nito.
Nanginginig na ang mga hita ko at ramdam ko na malapit na akong labasan.
James just continue licking, lapping and sucking me. Hindi napapagod ang dila
nito. Parang sinusulit nito ang pagkain sa pagkababae ko.
He lick and he suck like there's no tomorrow. Hanggang sa halos manginig na ang
buong katawan ko nang lumabas ang orgasmo ko.
"Oh, shit!" Hindi ko mapigilang hindi magmura at mariin akong napapikit.
Nang magmulat ako ng mga mata ay kaagad na sinalubong ako ni James ng mapusok
na halik sa mga labi.
"I like your moan, baby." He said between our kisses. Umungol ako nang bumaba
na naman ang kamay nito sa kaselanan ko. "At ang sarap mo. Hinding-hindi ako
magsasawang kainin ka." Pilyong sabi nito at kinindatan ako.
Mahina akong natawa. Marahan ako nitong itinulak pahiga sa kama at ipinatong
ang ulo ko sa dalawang unan.
"Now, let me pleasure you more, love." Mapang-akit na sabi nito at muling
bumaba ang mukha sa kaselanan ko.
Malakas akong napaungol nang inumpisahan na naman ako nitong kainin doon. Shit!
Hindi nga siya nagsasawang kainin ako!
Napaliyad ako at mahigpit na kumapit ang mga kamay ko sa unan. Napapasigaw ako
habang nilalaro-laro ng dila nito ang pagkababae ko. Ang init ng dila nito at
napakasarap ng ginagawa nito.
"Oh, James! More! Please, I want more!" Halos nababaliw na sigaw ko. James just
groan as an answer. Pinaikot-ikot nito ang dila sa pagkababae ko at sinisipsip nito
iyon.
Patuloy ito sa pagsipsip sa pagkababae ko at mas lalong binilisan ang pagkain
doon.
"Ahhhhh! Ohhhh!" Umangat ang balakang ko at mas lalong ipinagduldulan sa bibig
nito ang pagkababae ko. Halos mabaliw na ako sa sobrang sarap.
Nanginig ang buong katawan ko at lumabas ang pangalawang orgasmo ko.
God! It's my second orgasm and James is still licking my vagina!
Hindi ito tumigil at nagpatuloy lang sa ginagawa. Talagang hindi ito napapagod.
Ako naman ay sobrang nanghihina na sa sobrang sarap ng ginagawa nito.
"James! Shit! Please! Please! H-Hindi ko na kaya. Oh, God!" Pero parang wala
itong naririnig at nagpatuloy lang sa pagpapaligaya sa akin.
"Ahhhhhhhhhhh!" Mahabang sigaw ko nang muli akong sumabog. My third orgasm!

Umangat ang ulo ni James at nakangiting tinignan ako.

"I want to lick you more, baby. Please?" Nakikiusap ang mga mata nito.
"Oh, fuck you! I can't take it anymore and I feel like I'm dying and I want you
inside me!" Nanggigigil na sigaw ko.
Namilog ang mga mata nito.
"Did you just curse at me?" Namamanghang tanong nito na parang hindi
makapaniwala.
"Ikaw naman kasi." I said and pouted my lips.
Ngumiti ito at inilapit ang mukha sa akin.
"I just can't get enough of you, love. Forgive me." Anito na naaaliw na
tinitigan ako.
Nag umpisa itong halikan ang tenga ko at ipinasok ang dila nito doon. Nanayo
ang mga balahibo ko sa ginawa nito. Ang kamay nito nito ay naglakbay sa malulusog
na dibdib ko at marahang pinisil-pisil iyon.
Bumaba ang mga labi nito sa leeg ko. I felt a spang of pain when he suck me
there. Hindi ko pinansin iyon dahil nasasarapan ako sa ginagawa nito.
Muli ako nitong tinignan at kitang-kita ko ang matinding pagnanasa sa mga mata
nito. Pagnanasa at pagmamahal.
"Love, just a warning. I might not be gentle with you tonight. Is it okay?"
Nag-aalangang tanong nito.
Napalunok ako at tumango. I want to see the real James on bed. I know that he
was just doing his best being gentle to me the first and the second time that we
made love. I want to see the real him.
I want to see the wild James on bed just like what Yassi told me before.
"Just remember this, love. I love you. I love you so much." Madamdaming sabi
nito at muli akong siniil ang halik sa mga labi.
Malalim. Mapusok. Kinagat-kagat nito ang ilalim ng labi ko at sinisipsip nito
ang dila ko habang ang mga kamay nito ay pumipisil sa magkabilaang dibdib ko.
Bumaba ang mga labi nito sa dibdib ko at isinubo ang utong ko.
"Oh!" Napaliyad ako nang sipsipin nito ang utong ko na naglilikha ng ingay na
tanging kaming dalawa lang ang nakakarinig.
Pinaglipat-lipat nito ang bibig sa pagsubo sa magkabilang dibdib ko at
nilalaro-laro ng mainit na dila nito ang nipples ko. Napapitlag pa ako ng mahigpit
ako nitong hinawakan sa magkabilang braso ko at parang nanggigigil na kinagat ang
utong ko.
Nasasaktan ako sa ginagawa nito pero hindi ako kumibo. Umuungol ako sa sarap.
Mas lalong humigpit ang pagkakahawak nito sa mga braso ko.
Patuloy ito sa pagsubo sa utong ko at pinaikot-ikot ang dila nito doon. Muling
umangat ang mga bibig nito papunta sa labi ko at buong pagmamahal na hinalikan ako.
Naramdaman ko ang kahabaan nito na nag-uumpisa ng sumusundot sa bukana ng
pagkababae ko. And the next thing I knew, nakapasok na ito sa loob ko na
ikinasinghap ko ng malakas.
"Oh, God! James!" Ungol ko nang mag-umpisa itong umulos sa loob ko.
Tumigil ito sa paghalik sa akin at tinitigan ako habang naglalabas-pasok ang
kahabaan nito sa loob ko. Tinitignan nito ang bawat ekspresyon na lumalabas sa
mukha ko.
"Ahhhhhhh!" Napasigaw ako nang isinagad nito ang pagkalalaki sa loob ko. Titig
na titig ito sa akin.
"James! James! James!" Mas lalo nitong binilisan ang paggalaw sa ibabaw ko.
"Oh, shit! Fuck! Fuck!" Malakas itong napapamura habang mas mabilis na umuulos
sa loob ko.
Tanging sigaw at ungol naming dalawa ang pumupuno sa loob ng kuwartong
kinaroroonan namin.

"Oh, yeah! Fuck! Fuck! Oh, fuck! You feel so good, baby!"
Ungol nito habang patuloy na umuulos sa loob ko. He is fucking me deep, fast, hard
and rough.
Hinawakan ng mga kamay nito ang magkabilang dibdib ko at walang ingat na
pinisil ang mga iyon. Napapangiwi ako sa sakit pero hindi ko iyon alintana. Masyado
na akong lutang sa sarap ng ginagawa nito sa akin.
Isinubo at kinagat nito ang isang utong ko habang patuloy na gumagalaw sa
ibabaw ko.
Iniangat nito ang magkabilang hita ko at ipinatanong nito iyon sa magkabilang
balikat nito at malaya nitong nagagawa ang gusto nito.
"Oh, James! Ahhhhh! Ahhhhh!" Ungol ko nang maramdaman na malapit na akong
labasan. "I'm cuming, James! I'm cum-Oh, God!" Sigaw ko nang sumabog ako at nanigas
ang mga hita ko. That was my fourth orgasm!
 Ang binata ay patuloy na gumagalaw sa ibabaw ko at tumutulo ang pawis nito pero
hindi ko ito kakitaan ng pagod sa mukha. Patuloy lang ito sa paglabas-pasok sa loob
ko.
Mahigpit nitong hinawakan ang balakang ko at mas binilisan ang paggalaw.
"Fuck, yeah! You're so tight, baby. Fuck! Oh, fuck! Ang sarap mo!" Punong-puno
ng pagnanasa ang mga mata nito habang nakatitig sa akin at umuulos.
Maybe I'm insatiable too like James. Dahil kahit kakatapos lang ng orgasmo ko
ay patuloy na nag-iinit ang katawan ko at sinasalubong ang bawat ulos nito sa loob
ko.
Mahigpit nitong hinawakan ang mga kamay ko at ipininid iyon sa ulunan ko. Mas
lalong naging desperado ang galaw nito sa ibabaw ko habang titig na titig sa mga
mata ko.
"James! Oh! Oh! Ahhh!" I screamed in pleasure.
Malapit na naman akong sasabog amd James just keep thrusting.
"I'm cuming again, love." Sabi ko.
Tumango ito at mas lalo pang binilisan ang pag-ulos sa loob ko.
"I'm cuming, too. Sabay tayo, love." Anito at mas isinagad pa at ibinaon ang
pagkalalaki nito sa loob ko.
Nanginig ako at sumabog. My fifth orgasm.
"Fuck, yeah! Oh, fuck! I love you! I love you, Shai! I love you!"
Kasabay ng pagsabog ng orgasmo ko at ang mga salitang iyon ay ang paninigas ng
binata at naramdaman ko ang pagsabog ng mainit na likido sa loob ko. He cum inside
me. At napakasarap niyon sa pakiramdam.
Bumagsak ang katawan ni James sa kama at kaagad na niyakap ang hubad na katawan
ko.
"I love you." Bulong nito at hinigpitan ang pagyakap sa katawan ko.
"You're so hot saying I love you while cuming inside me." Napahagikhik ako.
Mahina lang itong tumawa at hinalikan ako sa noo. " And I love you more, mahal."
Nakangiting sabi ko.
Pinakatitigan ako nito.
"Mahal na mahal kita, Shai. At hindi ako makapaniwalang sinagot mo na ako."
Malamlam ang mga mata nitong nakatingin sa akin.
"At umi-score ka naman agad." Natatawang sabi ko.
Napasigaw ako nang bumangon ito at binuhat ako.
"Hey!" Reklamo ko habang naglalakad ito papuntang bathroom.
"There." Anito at ibinaba ako nang makapasok sa loob ng banyo. "Let's take a
bath together. I'm done yet, mahal. Hindi pa talaga ako tapos." Nakangisi ito.
Pinanlakihan ko ito ng mga mata at handa ng magprotesta nang siilin ako nito ng
halik sa mga labi.
"Hmm.." Ungol ko nang sipsipin nito ang dila ko.
Malakas ako nitong isinandal sa tile na pader at napangiwi ako sa sakit. Pero
parang hindi napansin iyon ng binata. Parang wala itong kamalay-malay na nasasaktan
ako nito. Well, he warned me. Kilala nito ang sarili nito when it comes to sex.
Nabigla ako nang hinawakan nito ang bewang ko at iginiya ako nito patalikod.
Hinawakan nito ang magkabilang kamay ko at pinatong nito iyon sa pader ng
banyo.
"Hold tight. And spread your legs." His voice is husky and full of authority.
Gone the gentle James.
Naging sunod-sunuran ako sa sinabi nito at ibinuka ang mga hita ko. Mukhang
alam ko na kung ano ang gagawin nito. It is my first time and I'm dying to know how
it would feel.
Mahigpit nitong hinawakan ang bewang ko at walang sere-seremonyang ipinasok ang
mahaba at matigas na pagkalalaki nito mula sa likod ko.
"Ohhhhhh!" Ungol ko nang maramdaman na sagad na sagad ang kahabaan nito sa loob
ko. So, this is how it felt. Painful but wonderful.
"You like it, babe?" Hinihingal na tanong nito at hinugot ang kahabaan nito at
malakas nitong ibinaon ulit.
"Ahhhh! James!" Sigaw ko. He keep thrusting his length inside me. Fast, hard
and rough.
 "Fuck, yeah! You really feel so good, Shai!" Nahihibang na sigaw nito habang
pabilis ng pabilis ang pag-angkin nito mula sa likod ko.
Hinawakan nito ang buhok ko at malakas nito iyong sinabunutan.
"Ahhhhhh!" Sigaw ko na may halong sakit at sarap.
Patuloy ang binata sa pag-angkin sa akin mula sa likod at mas lalong humigpit
ang paghawak nito sa buhok ko. Ang isang kamay nito ay pumunta sa isang dibdib ko
at malakas nito iyong pinisil.
"James! Oh, yeah! James! James!" Patuloy na ungol ko.
Naramdaman ko ang malakas na paghampas ng mukha ko sa pader dahil sa malakas na
pag-ulos ng binata sa akin. Napapangiwi ako sa sakit pero hindi ko iyon pinansin at
iginalaw ang balakang para salubungin ang bawat ulos ni James.
Inalis ni James ang dalawa kong kamay na nakapatong sa pader at ipinuwesto nito
iyon sa likuran ko.
"Fuck!" He cursed and keep on thrusting behind my back.
Muli kong naramdaman ang paghampas ng mukha ko sa pader at kinagat ko ang
ibabang labi ko para hindi mapasigaw sa sakit. I don't want James to be destructed.
I want him to finish. I want to give him everything that he wants from me.
Patuloy ako sa pagkagat ng ibabang labi ko hanggang sa maramdaman ko ang
pagdurugo niyon.
And the last thing I knew, halos sabay kaming sumabog ng binata at parehong
naabot ang rurok ng kaligayahan.
Nanghihina ang mga tuhod ko nang hinugot nito ang pagkalalaki nito mula sa loob
ko. Umayos ako ng tayo pero nabubuwal ako. Mabuti na lang at mabilis si James at
kaagad ako nitong nahawakan sa bewang.
"Are you okay, love?" Nag-aalala ang boses na tanong nito at sinapo ang mukha
ko.
Nginitian ko ito at tumango.
"I-I'm okay." Nanghihina ang boses na sabi ko at mahigpit na humawak sa balikat
nito.
Kumunot ang noo ko ng makitang namumutla ito habang titig na titig sa akin.
"Oh,fuck! Fuck! Fuck! Fuck!" Sunod-sunod ang malulutong na pagmumura nito at
nagpa-panick na binuhat ako palabas ng banyo.
To be continued...
A/N: Halaaaaa! Anong nangyari?🤔🤔
Uy, nadala si author sa panahon kaya puro ano ang buong chapter na 'to. Yong
ano? Hahaha.
Enjoy reading!😘😘
Oh, di'ba? Bumabawi talaga ako sa inyo😂😘😍

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 33

CHAPTER 33
Enjoy reading!😘
"LOVE, I'M OKAY." Natatawang sabi ko nang makita ang nanginginig na mga kamay
ng binata habang dinadampi sa gilid ng noo at labi ko ang hawak nitong cold
compress habang nakaluhod paharap sa akin.
Pagkatapos ako nitong buhatin kanina mula sa banyo at binihisan ay dali-dali
din itong nagbihis at bumaba para kumuha ng cold compress. Nagtaka pa ako kung
bakit ito nagpapanick. Nang matignan ko sa salamin ang hitsura ko ay nagulat din
ako.
Dumudugo ang gilid ng labi ko at may konting dugo din sa gilid ng noo ko. Pati
ang pisngi ko ay medyo nagkaroon ng pasa. Halata iyon dahil sa maputi kong balat.
At nakakasigurado ako na sa pag untog iyon ng ulo at mukha ko sa loob ng banyo
kanina habang mainit kaming nagtatalik ni James.
"I'm sorry. I'm really sorry." Punong-puno ng pag-aalala at pagsisisi ang
mababanaag sa mga mata ng binata.
Kanina pa itong paulit-ulit na humihingi ng tawad sa akin.
Inagaw ko ang hawak nitong cold compress at pinatong iyon sa side table malapit
sa kama.
"I'm okay." Ulit ko at nakipagtitigan dito. Malungkot ang mga matang hinaplos
nito ang pisngi ko.
"I just can't control myself. God! I'm so sorry, baby. I'm sorry." Patuloy nito
at hinalik-halikan ako sa pisngi at noo.
Nakangiting pinisil ko ang pisngi nito.
"I said I'm okay. Masakit pero mas lamang ang sarap." Sabi ko at humagikhik.
"Shai, I'm serious." Anito na talagang napaseryosong nakipagtitigan sa akin.
Tumikhim ako at sumeryoso.
"I want to see the real you when it comes to bed, James. I want the real you.
Hindi dahil mahal mo ako ay pipigilan mo na ang sarili mo para sa akin." Sabi ko at
hinaplos ang pisngi nito. "And I'm happy that you didn't hold back. I don't want
you to treat me like your preciuos thing like you always do."
"Because you're always precious to me, baby. You're my precious one." Anito at
hinawakan ng mahigpit ang mga kamay ko at hinalikan iyon.
"I know." Sabi ko at nginitian ito. "And thank you for that. Thank you for
always there for me. Thank you for loving me. Thank you, love."
Umiling ito.
"It's me who supposed to say that. Thank you for loving me since then, baby.
Thank you for loving me for so long." Madamdaming sabi nito.
Muli akong ngumiti at umiling.
"Sa ating dalawa, sino nga ba ang mas matagal na nagmamahal, James?" May
panunudyong tanong ko.
Nakita kong natigilan ito. Muli akong napangiti at ikinulong ang mga braso ko
sa leeg nito at sinalubong ang magagandang mga mata nito.
"Tell me, kailan mo ako natutunang mahalin?" Diretsong tanong ko at dinampian
ng mabilis at magaan na halik ang mga labi nito.
Sandali itong hindi umimik at napalunok.
"Shai, please." Nakikiusap ang mga mata nito na para bang nahihiya ito.
Lihim akong napangiti sa inaakto nito. Nahihiya itong umamin.
"Tell me, love. Please?" Pakiusap ko sa malambing na boses.
Nagpakawala ito ng malakas na buntong hininga na para bang hindi ako nito
kayang tanggihan sa pakiusap ko.
"When I was fourteen." Anito habang hindi inaalis ang tingin sa mga mata ko.

Ako naman ay nanlaki ang mga mata sa sinabi nito.

"You're thirty-one now. That was seventeen years ago!" Hindi makapaniwalang
sambit ko.
Tumango ito.
"Yeah. I'm in love with you since I was fourteen. At first, I can't accept the
fact that I am falling inlove with you. Sabi ko sa sarili ko, hindi puwede. We are
bestfriends and you're like a little sister to me. We are like siblings. And I want
us to stay like that. At masyado pa akong bata noon para makaramdam ng ganoon."
Kinabig nito ang ulo ko at ikinulong sa mga bisig nito. Sumubsob ang mukha ko sa
matitipunong dibdib nito at dinig na dinig ko ang lakas na tibok ng puso nito.
Hindi ako umimik at iniyakap lang ang mga kamay ko sa katawan nito.
"Hanggang sa dumating 'yong time nag eighteen ka na. And God, you were the most
beautiful girl that I have ever seen that night on your debut. When I saw you
wearing that beautiful red ball gown, I was so stunned. I couldn't move and I
couldn't take my eyes off of you. Iyon ang pinakaunang beses na tumibok ang puso ko
ng sobrang lakas dahil sa'yo." Masuyo nitong hinalikan ang ulo ko at nagpatuloy ito
sa pagsasalita.
"I was twenty years old that time or maybe twenty-one. And I told to myself,
I'm in trouble. I'm in a big trouble. Because I fall for my bestfriend. I fall deep
and hard."
I smiled and couldn't stop myself from crying. Napakasarap sa pakiramdam na
marinig ang mga sinabi ng binata.
"But I still can't accept the fact that I am in love with you. Ayoko dahil
natatakot ako. Naduduwag ako. You are the last girl that I want to hurt, Shai. And
I don't want to hurt you. Sobrang mahal na mahal kita para gawin ang bagay na iyon
sa'yo. Napakahalaga mo para sa akin. Natatakot ako na baka matulad ako kay Daddy.
He left mom. He left me. He left us. Masakit iyon para sa akin. And I don't want to
do that to you. Ayokong matulad sa ama ko."
Umayos ako ng upo at tinitigan ang guwapong mukha nito.
"Iba ka sa Daddy mo, James. Lagi mong tatandaan 'yan. Hindi kayo magkapareho.
Hindi kayo magka-ugali. Kung kaya niya kayong iwan dahil sa iba puwes ikaw hindi.
Ikaw mismo ang nakakakilala sa sarili mo at alam mo iyon. You never left your mom
and you stayed beside her. At alam kong hinding-hindi mo gagawin ang ginawa ng
Daddy mo. Hindi mo magagawa iyon sa kahit na kanino." Seryosong sabi ko.
Tumango ito at ngumiti.
"I know that now. And I'm sorry for hurting you. It took me so long to confess
my feelings. I'm sorry, baby." Hinalikan nito ang noo ko. "At salamat dahil sinagot
mo na ako. I'm so happy."
Humilig ako sa leeg nito at sininghot-singhot iyon.
"Papahirapan pa ba natin ang mga sarili natin? Napakaraming taon ang sinayang
natin samantalang pareho lang naman pala tayo ng nararamdaman." Sabi ko at
dinampian ng maliliit na halik ang leeg nito.
"Baby, don't do that." Anito at napaungol ng bumaba ang mga labi ko sa dibdib
nito at hinalik-halikan iyon.
"You don't like it?" Inosenteng tanong ko.
"Oh, I like it, baby. But you still have bruises and-"
Hindi na nito natapos ang sasabihin nang hinubad ko ang malaking t-shirt na
isinuot nito sa akin kanina at tumambad dito ang hubad kong katawan.
"Fuck!" He cursed and he claimed my lips hungrily.
Napaungol ako sa mapusok na paghalik nito. Sandali nitong pinaghiwalay ang mga
labi namin at tumayo mula sa pagkakaluhod at mabilis nitong hinubad ang suot nitong
damit hanggang sa wala ng natirang saplot sa katawan nito.
Napatitig ako sa pagkalalaki nito at napalunok nang makita kung gaano katigas
at kahaba iyon. I want to taste him. All of him.
Sinimulan kong hawakan ang kabaan nito na ikinaungol nito.

"You like it?" Tanong ko at inumpisahang itaas-baba ang

kamay ko sa pagkalalaki nito.
"Oh, fuck! Baby! Yes, like that!" Ungol nito.
Mas lalong lumakas ang ungol nito nang bumaba ang mukha ko at isinubo ang
mahaba at mainit na pagkalalaki nito sa loob ng bibig ko.
"Oh, fuck! Shit! Fuck!" Sunod-sunod ang pagmumura nito.
I'm doing this for the first time and I don't know how to do it. Pero ang
masarap na ungol nito ang nagtutulak sa akin para mas pagbutihin ang ginagawa.
Isinagad ko sa loob ng bibig ko ang pagkalalaki nito at nag-umpisang ilabas-
pasok iyon. Nasusuka ako pero hindi iyon naging dahilan para tumigil ako.
Naramdaman ko ang paghawak ng binata sa buhok ko at iginigiya ako kung paano
nito gustong bilisan ang paglabas-pasok ng pagkalalaki nito sa loob ng bibig ko.
Gumagalaw ang balakang nito habang sinasabunutan ang buhok ko.
"Fuck!" Malakas itong nagmura at inilabas ang pagkalalaki mula sa loob ng bibig
ko.
Nagtaka ako at akmang magtatanong ng marahan ako nitong itinulak pahiga sa
kama. He didn't give me an opportunity to speak at kaagad na sinunggaban ng halik
ang mga labi ko.
Walang sabi-sabing ipinasok nito ang kahabaan nito sa loob ko na ikinaungol ko
ng malakas. God! It really feels so good!
 "I love you, baby. I love you." He murmured between our kisses.
"I love you more." Sagot ko at mas naging mapusok ang halikan namin at mas
naging mabilis ang paglabas pasok nito sa loob ko.
"Fuck! You really feel so good, baby! Oh, yeah! Fuck! Fuck!" Mas ibinaon pa
nito at mas isinagad pa.
"James!" Sigaw ko at umungol ng malakas. "Uhm! Oh, James! Ohhh!"
"You're mine, baby. You're just mine." Sabi nito habang nakikipagtitigan sa
akin habang patuloy na umuulos.
"I'm always yours, love." Tugon ko na ikinangiti nito. Muli nitong sinakop ng
halik ang mga labi ko.
"Oh, James! Oh! M-Malapit na ako." Sabi ko at mas lalong umungol.
Sinubo nito ang isang dibdib ko at mas binilisan pa ang paglabas-pasok sa loob
ko. Umangat ang ulo nito at hinawakan ng mahigpit ang balakang ko at mas isinagad
ang kahaban sa loob ko.
Ramdam ko ang pagbuo ng init sa puson ko at muntik pa akong mapamura ng hinugot
ni James ang kahabaan nito sa loob ko. Ang tangkang pagmura ko ay napalitan ng
malakas na ungol ng bumaba ang mukha ni James gitna ng mga hita ko at inumpisahang
kainin ang hiyas ko.
"Oh, God! James! James! Ohhhhhhhhh!" Malakas at mahabang ungol ko.
Ang init ng dila nito na nilalaro ang pagkababae ko ay mas lalong dumadagdag sa
pagnanasang nararamdaman ko. Walang sawa nitong kinakain ang pagkababae ko at wala
akong magawa kundi umungol lang ng umungol sa sobrang sarap ng pinaparamdam nito sa
akin.
Napasabunot ako sa buhok nito nang maramdaman ang pagsabog ng orgasmo ko.
"Oh, God!" Mariin akong napapikit sa masarap na pakiramdam ng pagsabog ko.
But James didn't stop there. He continued licking me down there. Nilalaro ng
dila nito at kinakain ako ng paulit-ulit hanggang sa muli na naman akong labasan.
Nang matapos ito ay gumapang ang mga labi nito paakyat sa puson ko hanggang sa
dibdib ko. Sinubo nito ang utong ko at pinaglipat-lipat nito iyon sa pagsubo.
"Oh God! James!" Ang init ng katawan namin ay hindi basta-basta humuhupa.
Patuloy ako nitong pinapaligaya at muling ipinasok ang pagkalalaki nito sa loob
ko. Bahagya pa akong nagulat ng niyakap ako nito ng mahigpit at pinagulong ang
parehong katawan namin.
Now I'm on top of him while his length is still inside me.
"Ride me, baby." Hinihingal na sabi nito at punong-puno ng pagnanasa ang mga
mata nito.
"I-I don't know how." Usal ko.
Ngumiti ito at hinawakan ang magkabilang balakang ko.
"I'll be your teacher." Anito at inunpisahan akong itaas-baba.
Napapikit ako sa sobrang sarap ng pakiramdam. I never thought that this
position could be this satisfying. Nagmulat ako ng mga mata at sinalubong ang
mainit na titig ng binata.
Nag-umpisa akong gumalaw sa ibabaw nito at napakagat labi. Ipinatong ko ang mga
palad sa dibdib nito para doon kumuha ng lakas at balanse.
Bumilis ang paggalaw ko at mukhang nagustuhan iyon ng binata.
"Yes, that's it, baby." Anito at inalis ang mga kamay nito sa balakang ko at
nilipat iyon sa malulusog na dibdib ko. Pinipisil-pisil nito iyon.
"Ohhhhhh!" Ungol ko at mas binilisan ang paggalaw ko sa ibabaw ng binata.
"Oh, yeah! Fuck! Baby, fuck!" Gumalaw ang balakang nito at sinalubong ang bawat
paggalaw ko.
"Ang sarap mo!" Punong-puno ng pagnanasa ang boses nito habang sinisigaw nito
iyon.
"Really? Mas masarap pa sa mga ex mo?" Hindi ko mapigilang itanong iyon.
Tumigil ang pagsalubong nito sa paggalaw ko at matiim akong tinitigan. Kahit
ako ay tumigil sa paggalaw.
"Do you have to say that while riding me, Shai?" Hindi nito naitago ang
pagkainis sa boses nito.
Nagkibit-balikat ako.
"I just want to know kung sino ang mas masarap sa amin ng mga-" Hindi ko
natapos ang sasabihin ko nang bigla nitong pinagulong ulit ang mga katawan namin at
ito na naman ang nasa ibabaw ko.
Madilim ang mukhang hinuli nito ang magkabilang kamay ko at ipininid nito iyon
sa uluhan ko.
"I'll prove to you, then. Kung gaano ka kasarap. Mas masarap pa sa kahit
kanino." Tumaas ang sulok ng labi nito at muling umulos sa loob ko.
Malakas akong sumigaw at umungol.
And that night, he really proved to me how good I am in bed. Ilang beses ako
nitong inangkin. Magdamag. Iba't-ibang posisyon at sa lahat ng parte ng kuwartong
kinaroroonan namin.
To be continued...

HAPPY NEW YEAR!

HAPPY PUTUKAN! Hahahaha.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 34

CHAPTER 34
Enjoy reading!
NAPANGITI ako habang pinapanood mula sa loob ng rest house ni Rein ang mga
kasama naming mga kababaihan habang naghahabulan sa labas at nagsasabuyan ng tubig
sa dagat.
Napapansin ko ang bahagyang pagngiwi nito at natitigilan paminsan-minsan. I
think I know why she's acting like that. She's feeling sore down there. Magdamag ko
itong inangkin.
'Kawawa naman ang mahal ko.'
Naramdaman kong may tumabi sa akin at kahit hindi ko ito lingunin ay kilalang-
kilala ko na kung sino.
"Kumusta naman ang langit?" Kaagad na tanong ni Edsel.
Wala sa sariling napangiti ako.
"Mas nilampasan pa namin ang langit." Sagot ko habang nakatingin sa nag-iisang
babaeng laman ng isip at puso ko na abalang nakikipaglaro sa mga kasamahan nito sa
labas.
Narinig ko ang mahinang pagtawa ni Edsel.
"You really fall deep and hard, man." Natatawang sabi ni Edsel.
Tinignan ko ito.
"Someday, you'll understand me. And I swear, it really feels so good. Being in
love with the woman you love." Nakangiting sabi ko.
"We'll see. We'll see." Kibit-balikat na tugon nito.
Tinaasan ko ito ng kilay.
"What happened to that girl you used to follow, then?"
Nakita kong natigilan ito.
"I decided not to follow her anymore." Seryosong sabi nito.
"And why is that?"
Hindi na ito umimik pa na ikinibit balikat ko na lang. Maybe his reason is just
too personal for him not to share to me.
"All right! Let's swim!" Narinig naming sigaw ni Renz at Clyde. Nag-unahan pa
ang dalawa sa pagtakbo palabas.
"Hindi ka maliligo?" Tanong ko kay Edsel.
"Susunod ako. Pupuntahan ko lang si Xander. He's doing something weird again on
his laptop." Naiiling na sabi nito at tinalikuran na ako.
Napailing ako at nagsimula ng maglakad palabas. Nandoon na rin sina Jastin at
Rein na naghahanda ng maligo sa dagat.
Kaagad kong nilapitan si Princess at marahan itong kinabig sa bewang.
"Feeling okay?" Bulong ko sa dalaga.
 Nakita ko ang pamumula ng mukha nito.
"I'm sore and it's all your fault." Bulong din nito at mahina akong kinurot sa
tagiliran. Mahina akong tumawa at inayos ang suot nitong rash guard.
Of course, I didn't allow her to wear two piece suit. Maliban sa marami itong
pasa sa katawan ay ayokong makita ng mga kasama kong kalalakihan ang katawan nitong
sinasamba ko. That's for my eyes only. Just mine alone.
Even the three remaining girls are wearing a rash guards, too. Mukhang
pinoprotektahan din nila ang sa kanila.
"That's why you shouldn't ask that question again. And I'm so sorry, love."
Nakangiting sabi ko at dinampian ko ito ng halik sa mga labi.
She just rolled her eyes.
"Huwag nga kayong PDA!" Sigaw ni Rein na ikinatawa ng lahat.
Bitter ito dahil hindi ito pinapansin ni Sharmaine. Alam na alam ko ang past ng
dalawang ito. Sharmaine is Rein's ex-girlfriend. Naghiwalay ang mga ito dahil sa
isang napaka-personal na rason.

Kaya ko inimbita si Sharmaine dito ay dahil na rin sa

pakiusap ng loko-lokong si Rein. Samantalang dati ay halos ipagtulakan nito ang
babae para lang lumayo.
"Maligo na tayo!" Sigaw ni Amber.
Napatili ito nang bigla itong binuhat ni Renz at nagsimulang itakbo papunta sa
dagat.
"P*ta ka, Renz! I'll kill you later!" Sigaw ng dalaga at tanging halakhak lang
ang itinugon ni Renz.
Ngunit ang tangkang paglusong ng lahat sa dagat ay natigil ng pare-pareho
naming narinig ang paparating na motor boat.
"Who was that?" Nakakunot ang noong tanong ni Jastin.
Si Renz at Amber ay sabay na lumapit sa kinaroroonan namin.
I saw Rein whose on an alert mode. Something is wrong and I can feel it.
"Fuck!" Rein cursed.
"What's wrong, Healer?" I asked using his codename. Napatingin ang lahat
sa'kin.
When I called them like that, they knew that the situation is so damn serious.
Bago pa man ito nakasagot ay lumapit na sa amin ang humahangos na si Edsel at
Xander.
"Pinasok tayo." Kaagad na sabi ni Edsel at tinuro si Xander. "That's why he was
so busy with his laptop earlier. He track Tan and he is going here! At marami
sila." Patuloy nito at isa-isa kaming inabutan ng baril galing sa bag na sukbit
nito.
"Nasa isip ko na 'yan. Walang sinuman ang nakakapasok sa private resort ko
unless may pahintulot galing sa akin. I have men protecting the boarder line.How
dare them trespassing my property!" Ani Rein na nagtatagis ang mga bagang.
And now everybody is on alert mode.
Nagtagis ang nga bagang ko. Si Princess ang pakay ng mga ito.
Damn!
Binalingan ko si Sharmaine.
"I think your partner don't know about this. And you didn't even allow me to
know your partner even the name. Baka tinraidor ka na." Seryosong sabi ko.
Tumango ito at diretsong tumingin sa akin.
"I think so, too. Hindi siya nagbigay ng babala sa akin. Hindi ko alam na
susugod si Raymond Tan dito. And he's not a traitor, I assure you." Tugon nito.
"So, your partner is a guy." Nagpatango-tango ako.
"Wait! Wait! What the fuck is happening here? Hindi ko maintindihan ang pinag-
uusapan nyo!" Naguguluhang sabad ni Rein.
Tinignan ko ito pati na rin ang mga nagtatakang mukha ng mga kasamahan ko at
maging si Princess. Napabuntong hininga ako.
"Sharmaine is a police officer. She offered help. Matagal na din niyang gustong
hulihin si Raymond Tan. It was her mission together with her partner. Their goal is
to send Raymond Tan to jail. Kumukuha lang sila ng tiyempo at sapat na ebidensya
para makulong ang lalaki. Masyado lang magaling ang lintik kaya hindi nahuhuli."
Paliwanag ko sa lahat. Tumingin naman ang lahat kay Sharmaine na may halong
paghanga.
"Whoah! Amazing! I never thought that a beautiful lady like you is a police
officer." Namamanghang sambit ni Clyde.
"Bakit hindi ko alam ang bagay na iyan?" Nakakunot ang noo ni Rein.
"Busy ka sa pagtataboy sa akin noon, that's why." Sagot ni Sharmaine at
pinaikot ang mga mata.
Sabay-sabay kaming napalingon lahat ng tumigil ang sampung motor boats malapit
sa kinaroroonan namin at kitang-kita ko ang nakangising pagmumukha ni Raymond.
Katabi nito ang pinakaloyal nitong tauhan na si David.
Pasimple kong inikot ang mga mata ko at binilang ang mga tauhan nito. Marami
nga sila pero kakayanin ng Phoenix. And if Sharmaine's partner, whoever he is, is
not a traitor malaki din ang maitutulong nito sa amin kung sakali.
Hinawakan ko si Princess at ipinuwesto sa likod ko.
"James. Please, kausapin natin siya ng maayos. Ayokong mapahamak ang isa man sa
inyo. Ako ang pakay niya at kung kinakailangang sumama ako sa kanya para-"
Nagbabaga ang mga mata na tinignan ko ito.
"Hinding-hindi ko siya hahayaang hawakan ka kahit dulo man lang ng buhok mo.
And don't you trust me? Don't you trust the Phoenix?" Galit na agaw ko sasabihin
nito.
"Of course, I trust you. All of you. Ayoko lang na may mapapahamak na naman
dahil sa-"
"Shut up, Princess." Gigil na sabi ko at muling tumingin kay Raymond.
"Well. Well. Well. We met again, Smith." Nakangising sabi nito at bumaba ng
motor boat nito at sumunod ang mga tauhan nito.
"I already warned you, Tan. Pero mukhang wala ka talagang kinakatakutan."
Halakhak lang ang naging tugon nito sa sinabi ko.
"Hindi ako titigil hangga't hindi ko nakukuha ang gusto ko, Smith. Kinuha niyo
ang pagmamay-ari ko kaya kailangan niyong palitan iyon." Anito at tinuro si
Princess na nasa likod ko.
"And I want her as an exchange." Nakangising sabi nito.
Iniangat ko ang baril na hawak ko at itinutok iyon sa lalaki. Kasabay niyon ay
ang sunod-sunod din na pag-angat ng baril ng mga kasama ko at maging ang mga tauhan
ni Tan.
"Kill me first, Tan." I smirked at him and pulled the trigger.
Sunod-sunod na putok ang umaalingawngaw sa kabuuan ng pribadong resort na iyon.
To be continued...
A/N: Who wants more update?😊

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 35

CHAPTER 35
KASABAY ng pag-alingawngaw ng putukan ng mga baril na nagmumula sa mga kalaban
at sa mga Phoenix ay ang pagkabig ni James sa ulo ko at ikinulong iyon sa
matitipunong dibdib nito.
Bahagya akong nagulat sa ginawa nito. Seriously? I know that he is doing this
to prevent me from looking. Alam kong ayaw ako nitong makakita ng dugo na alam kong
kumakalat na ngayon sa paligid.
But, no. I can handle myself. Mas lalo lang itong mahihirapan kapag ganito ang
paraan nito ng pag protekta sa akin. Mahihirapan itong makipaglaban.
Buong puwersa akong umalis mula sa pagkakayakap nito at sinalubong ang
nababahalang tingin nito.
 "Baby, don't-"
"Kaya ko ang sarili ko." Seryosong sabi ko. "Give me a gun." Patuloy ko. Nag-
aalangan ang mga mata nito.
Malakas akong napabuntong hininga at binalingan si Edsel na abala na din sa
pagpapaputok ng baril nito papunta sa mga kalaban. Xander is on his side. Sa bawat
laban ay partner ang dalawang ito. Back-up nila ang isa't-isa.
"Give me a gun!" Sigaw ko kay Edsel.
Tumingin ito sa akin at kapagkuwan ay lumipat ang tingin nito kay James na para
bang naghihintay ng utos mula dito.
Narinig ko ang pagbuntong hininga ni James at nakita ko ang pagtango nito.
Kaagad naman akong inabutan ni Edsel ng baril.
"Protect Princess no matter what!" Sigaw ni Edsel sa mga kasamahan namin.
"You don't have to pro-"
"Mas gugustuhin pa naming mamatay sa mga kamay ng mga kalaban kaysa mamatay sa
mga kamay ni Phyton! That's why we have to protect you with our lives, Butterfly."
Napakaseryosong putol ni Edsel sa sasabihin ko.
Tinignan ko si James na ngayon ay madilim na ang mukha. Bakas sa mukha ang
pagkadisgusto sa kagustuhan kong tumulong sa pakikipaglaban ng mga ito.
"Stay alive. Please." Mahinang sabi ko at nakita ko ang pag-iba ng emosyon sa
mga mata nito.
Mahigpit nitong hinawakan ang braso ko.
"I will. Magpapakasal pa tayo." Seryosong sabi nito. Ang mga sinabi nito ay
tumagos ng husto sa puso ko. He is planning to marry me!
Kung hindi lang dahil sa sitwasyon namin ngayon ay magtatalon na ako sa sobrang
tuwa.
"And don't let that bastard touch you or take you away from me. Stay by my side
as long as you could. Huwag na huwag kang hihiwalay sa akin. Understood? That's an
order from me, love." Anito at dinampain ako ng mabilis na halik sa mga labi. "Now,
let's kill those bastards!" Tiim-bagang na sabi nito.
No matter what happened,we have to keep alive. We must. Me, James and all the
Phoenix.
Ang pagbanggit nito ng kasal ang mas nagbigay ng lakas ng loob sa akin para
tignan ang mga nagkalat na dugo sa paligid.
Nakita ko na ang iba sa mga tauhan ni Raymond ay nakahandusay na sa buhangin at
naliligo ng sariling dugo.
Nakaramdam ako ng panginginig pero panandalian lang iyon. I know that I could
do this. Hindi ko hahayan ang mga kasama ko na nagpapakahirap para lang
maprotektahan ako samantalang ako ay wala man lang magawa.
Naramdaman ko ang mahigpit na paghawak ni James sa isang kamay ko.
"Can you do it?" May pag-aalala sa mga mata nito. Nginitian ko ito at tumango.
Mataman ako nitong tinitigan na para bang pinag-aaralan nito ang emosyon ko.
Kapagkuwan ay tumango ito.
Inikot ko ang paningin ko at hinanap si Raymond. Kaninang pinapaputukan ito ni
James ay mabilis itong nakaiwas sa tulong ng bodyguard nitong si David. David was
so fast to protect that bastard. And they both nowhere to be seen. Tanging mga
tauhan lang nito ang nakikipaglaban na isa-isa namang napapatumba ng mga Phoenix.

And I saw Sharmaine fighting so well with her gun on her

right hand. Nasa tabi nito si Rein. Si Jastin ay katabi si Krystal. And Renz with
Amber. A perfect combination. They are all look so cool holding a gun.
And I saw Edsel, Xander and Clyde. Napailing-iling ako nang marinig ang malakas
na pagbilang ng mga ito kapag may napapatumba. Lagi nila iyong ginagawa. Binibilang
nila kung ilan ang mga napapatay nila.
And then I saw someone pointing a gun at James. Kaagad ko iyong inasinta at
tinamaan ito sa ulo. James smirked at me.
"Still a sharp shooter." May halong paghanga na sabi nito.
I just smiled at him. Patuloy kami sa pakikipaglaban at isa-isang pinapatumba
ang mga kalaban. Hindi ako humihiwalay kay James katulad ng utos nito. Ilang minuto
kaming nakikipagpalitan ng putukan sa kalaban.
Pareho kaming hinihingal ng binata. God! Ilang batalyon ba ang dinala ni Tan at
hindi maubos-ubos? Hanggang sa pareho kaming mawalan ng bala. At mukhang ganoon din
ang kalaban.
"It looks like we have no choice but to fight them hand on hand." Hinihingal na
sabi ni James pero hindi mababakas ang pagod sa mukha nito. Itinapon nito ang hawak
na baril at ganoon din ako.
Ang isa sa mga tauhan ni Tan ay nakangising tumingin sa amin at itinutok ang
baril kay James.
"Tumba ka ngayon." Mayabang na sabi nito. Pero bago pa man nito naiputok ang
hawak na baril ay mabilis na nakalapit si James at sa isang kisap-mata ay naagaw
nito ang hawak na baril ng lalaki.
"Uh-oh." Nakangising sambit ni James pagkatapos nitong barilin sa ulo ang
lalaki.
Lumapit ang lima pang lalaki sa amin at sinugod kami.They have no gun and so we
are. We fight them using a hand to hand combat. And it just took us a minute to do
that. Dahil pagkatapos niyon ay nakabulagta na ang lima sa buhanginan.
Tinignan ko si James.
"I haven't seen Raymond. James, we have to find Ray-" Hindi ko naituloy ang
sasabihin ko ng mapansin ang pulang dot sa dibdib ng binata.
A sniper!
Nanlalaki ang mga matang tumingin ako sa mga mata ni James. I saw a red dot
pointing on his chest where his heart is located at bigla akong nanlamig dahil
doon! Bakas din ang pagkagulat sa mukha nito na tumingin sa akin.
Ang mga kasamahan namin pare-parehong natigilan.
"Phyton!" Halos sabay-sabay nilang bulalas at sunod-sunod na binitawan ang mga
baril. Walang pakialam kahit malagay sa panganib ang mga buhay.
When the leader of Phoenix is in danger, they're all willing to be in danger,
too. They're all willing to die.
Isa-isang nilapitan ng mga tauhan ni Raymond ang mga kasama ko at malakas na
pinalo ng baril sa ulo ang mga kalalakihan. Halos sabay na napaluhod ang mga ito at
isa-isang tinutukan ng baril sa ulo. Sina Sharmaine, Krystal at Amber naman ay
kaagad na ginapos.
Kumuyom ang mga kamao ko nang biglang lumitaw si Raymond kasama si David.
Humalakhak ito at nasisiyahang pumalakpak.
"Amazing! I love the view!" Malademonyo ang tawa nito at patuloy na
pumapalakpak.
Lumapit ito sa akin at puno ng pagnanasa ang mga matang hinagod nito ang
kabuuan ko.
"You mother fucker!" Sigaw ni James at akmang lalapit sa akin nang pareho
kaming makarinig ng putok at tumama iyon sa balikat ng binata.
Napasinghap ako. The sniper is doing his move!
"One wrong move and you'll die." Nakangising sambit ni Raymond at tinuro ang
pulang dot na nasa dibdib ni James.

Diretso kong tinignan si James at umiling-iling.

Pinapahiwatig na huwag itong gumalaw. Kitang-kita ko ang kislap ng takot sa mga
mata nito. Takot para sa buhay ko. Sa buhay namin. And I've never seen James like
this before.
Bumaba ang tingin ko sa braso nitong dumudugo.
"I love you and I'm sorry." Mahinang bulong ko. Nag-umpisang tumulo ang mga
luha ko.
Diretso kong tinignan si Raymond. "Take me. Just take me away from here and let
them go. Please. Ako lang naman ang kailangan mo, hindi ba? Let them go. Sasama ako
ng maayos. Just let them go. Please. Please." Lumuluhang pakiusap ko.
"Princess! Please, baby!" It was James. Nakikiusap ang mga mata nito.
 Umiwas ako ng tingin at hinawakan si Raymond.
"Let them go. Please." Patuloy na pakiusap ko. Umangat ang isang kamay nito at
nakangising hinaplos ang pisngi ko. Pigil na pigil ko ang sarili ko para lang hindi
ko ito masakal at gilitin ang leeg nito.
"Of course. Ikaw lang naman talaga ang kailangan ko, sweetheart." Anito at
akmang hahalikan ako pero kaagad akong umatras.
Tumawa lang ito sa inakto ko.
"Okay. I'll let them go." Anito at may kislap sa mga mata nito. Na para bang
may binabalak ito na hindi ko magugustuhan.
Tinignan nito si David.
"You choose. Ang sniper ko ang papatay kay Smith or ikaw? Which is better?"
Nakangising tanong nito.
"Sasama ako ng maayos sa'yo! You don't have to kill him!" Sigaw ko sa lalaki
pero ngumisi lang ito.
"I'll kill him, then." Ani David.
Nanlaki ang mga mata ko nang umangat ang baril nito at itinutok iyon kay James.
Mariin akong napapikit ng makarinig ng sunod-sunod na putok at kasunod niyon ay
katahimikan. Nanginginig ang mga kamay na nagmulat ako ng mga mata.
Nagulat ako nang makita na nakabulagta lahat ng mga tauhan ni Raymond sa
buhangin. Walang natira. Anong nangyayari?
And then I saw Raymond Tan who is now trembling in fear. Hindi ito
makapaniwalang tumingin sa pinagkakatiwalaan nitong tauhan na si David.
"Y-You traitor!" Sigaw nito kay David. Kinuha nito ang cellphone sa bulsa nito
at may tinawagan. "Kill them! Kill them all!" Galit na utos nito sa kausap nito.
"Hello? Hello? Are you listening you fucking bastar-" Nakita ko ang pamumutla nito.
Ilang sandali lang ay nakarinig ako ng tunog ng helicopter. Lumapit iyon sa
amin at ilang dangkal na lang ito sa buhangin ng may inihulog na lalaki mula sa
loob niyon. Nakatali ang sniper gun sa katawan nito. Wala ng buhay.
Kitang-kita ko ang pag-atras ni Raymond habang tinitignan ang lalaking wala ng
buhay. Mas lalo itong namutla.
Kasunod niyon ay nakita ko ang paglabas ng isang lalaki mula sa loob ng
helicopter. At nanlaki ang mga mata ko ng makilala kung sino iyon.
Prince John Kim!
"K-Kuya!" Gulat na bulalas ko.
Bakit nandito siya? Ano ba talaga ang nangyayari? Seryoso itong tumingin sa
akin at kapagkuwan ay tinignan si David.
"I'm sorry it took me so long to get rid of his sniper." Sabi ng baritonong
boses nito habang tinuturo ang namumutlang si Raymond.
"You almost get them killed." Nakangising sabi ni David at sinulyapan si James
na nagtataka at nagtatanong ang mga mata.
Kaagad na kumilos si David at nilapitan si Raymond. Naglabas ito ng posas mula
sa likod nito at pinosasan ito.
"You are under arrest- blah blah blah. Nakakatamad ng magsalita. Sa presinto na
lang ako magpapaliwanag." Parang naaaliw na sabi nito habang pinupukol ito ng
masamang tingin ni Raymond.
"I never thought you could do this to me! Traidor ka! Traidor!" Sigaw ni
Raymond.
"Whatever." Balewalang sagot ni David at muling sinulyapan si James.
"Can anyone explain this to me? What the fuck is happening here?" Sa wakas ay
nagsalita si James at nagpalipat-lipat ang tingin kay David at sa kapatid ko.
"David is my partner." Sagot ni Sharmaine na ngayon ay hindi na nakagapos.
Lumapit si David kay James at inilahad ang isang kamay nito.
"My name is Ethan Davidson. And it's so nice to meet you." Nakangiting sabi
nito.
Hindi tinanggap ni James ang nakalahad na kamay nito at diretso lang itong
tinignan. Nagkibit balikat lang si David at ibinulsa ang mga kamay.
"And why Prince is here?" Patuloy si James sa pagtatanong.
"Prince and I are bestfriends." Kaagad na sagot ni David.
"And we are now the new members of Phoenix. Me, Ethan and of course,
Sharmaine." Rinig kong sabi ng kapatid ko.
Nanghihinang napaluhod ako sa buhangin.
"Oh, God! Oh, God!" Bulalas ko at humagulhol ng iyak.
Kaagad akong dinaluhan ni James. Lumuhod ito sa harap ko.
"Baby..." Nag-aalalang tawag nito sa akin.
Tinignan ko ito at pinaghahampas ang dibdib nito.
"I'm scared! I was so scared! I thought you're gonna die! Oh, God!" Sigaw ko at
patuloy itong pinaghahampas sa dibdib. Hinayaan lang ako nitong gawin iyon.
Nang mapagod sa paghampas dito ay isinubsob ko ang mukha ko sa dibdib nito.
Masuyo ako nitong ikinulong sa mga braso nito.
"Everything's fine now. Everything's okay, baby." Alo nito at masuyong hinaplos
ang likod ko.
"I thought I'll gonna lose you." Humihikbing sabi ko at mahigpit itong niyakap.
Tapos na nga ba? Is everything okay now?
'Good, God! Thank you for keeping us alive. Thank you!'
And I'll always be thankful with the new three members of Phoenix. Sharmaine
Suarez, Ethan Davidson and my brother Prince John Kim.
To be continued...
A/N: Welcome to the Phoenix! Sharmaine, Ethan and Prince😍😍
Yiiiiiiieeeh. Konti na lang matatapos na 'to. And I'm planning to write Edsel
Ford's story. Stay tune😘😘
Thank you so much sa mga sumusuporta sa story ni James and Princess. I love you
all. Sana ay samahan niyo din ako sa kuwento ni Edsel😘😍

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 36

CHAPTER 36
"I CAN'T ACCEPT David as a member of Phoenix, Grandpa!" Narinig kong mariin na
sabi ni James sa kausap nito sa telepono.
Nandito kaming lahat sa sala ng rest house ni Rein. Si Sharmaine at Rein ay
naroon sa labas at abala sa pakikipag-usap sa mga police na dumating para hulihin
si Raymond Tan. Ang iba naming mga kasama ay tahimik lang na nakamasid sa mga
nangyayari.
Alam kong kausap ni James ngayon ang lolo nito. Even Mr. Leandro Smith retired
as the owner of SPIC a long time ago, he have still the power to choose and to
recruit a new member of our team.
Lahat kaming mga miyembro ng Phoenix ay ito ang bumuo. He was the founder and
always will be.
Nakita ko ang pagtagis ng ngipin ni James habang pinapakinggan ang sinasabi ng
nasa kabilang linya. Madilim ang mukha nito nang ibinulsa nito ang cellphone nito.
"James..." Tawag ko sa binata.
Saglit lang itong tumingin sa akin at kapagkuwan ay madilim ang mukhang
tinignan si David na hindi umiimik. Nakipagtitigan ang dalawa.
"Wala akong magagawa dahil ang lolo ko ang kumuha sa'yo bilang isa sa mga
miyembro ng Phoenix. But still I can't accept you." Madiin ang bawat salita nito.
"I can't force you to accept me in your team. It was your grandfather's
decision, not mine." Kibit balikat na tugon nito.
Nilapitan ko si James at hinawakan ito sa kamay.
"James. Whatever your reason why you can't accept him, we can't still deny the
fact that he save us earlier." Mahinang paliwanag ko sa binata.
"Well, thank you for saving us, then. I still can't accept you. You tried to
rape Princess a long time ago! You even drugged her!" Patuloy ng binata na hindi
inaalis ang tingin kay David.
Malakas na napabuntong-hininga si David.
"Do I have to explain myself here? Hindi pa ba sapat na niligtas ko kayo sa
kapahamakan?" Naiiritang sambit nito.
"Explain yourself, then." Sabad ng kapatid ko na prenteng nakaupo sa pang
isahang sofa at tinignan ng diretso sa mga mata si James. "Listen to him. And judge
him after you hear his story." He was challenging James.
"I don't want to-"
Pinisil ko ang mga kamay ng binata.
"James, please. Listen to him. Para maliwanagan tayong lahat. Para matapos na
'to. Please?" Pakiusap ko sa binata.
Ang madilim na mukha nito ay naging malamlam habang nakatingin sa akin.
Napabuntong-hininga ito at muling tumingin kay David.
"Spill it. Bakit nasa poder ka ni Raymond? Bakit pinagtangkaan mo si Princess?
Why did you drugged her? And why the hell that we didn't know that you are Prince's
bestfriend? Even Princess have no idea about you. And how come that you are now a
member of Phoenix?" Sunod-sunod na tanong ng binata.
David just rolled his eyes and glanced at my brother.
"You should be helping me explaining this." Gigil na sabi nito.
My brother just shrugged his shoulders.
Nagpakawala ng malakas na buntong hininga si David bago nagsalita.
"I'm in a military. And Tan was my mission. Isa siya sa pinakamakapangyarihan
na sindikato sa buong Pilipinas. Five years ago,I saved him from his enemies. Nang
mga panahong iyon ay lagi ko siyang binabantayan at iniimbestigahan. Looking for a
proof to send him to jail. I even gain his trust after I saved him. Ginawa niya
akong bodyguard niya. But Tan is Tan. Kahit pinagkakatiwalaan niya ako ay maingat
siya sa mga kilos niya. Masyado siyang malinis magtrabaho. Walang iniiwang
ebidensya. He's a drug dealer at marami siyang koneksyon. Marami siyang
pinapapatay." He paused for a moment and looked at me.

"Until you all saved Samantha Ramirez and he saw you."

Tukoy nito sa akin. "Kilala ko kayong lahat. At the very first time that I met you,
I knew that you are all an agents. Kilala ko ang mga mukha niyo. Mr. Leandro Smith
sent me every details about all of you. He recruited me to be a member of the
Phoenix. He was also the one who gave me a mission to get rid of Tan's bad deeds."
"Sa limang taon na kasama ko si Tan, alam ko na ang likaw ng bituka niya. He
seems interested on Ms. Kim that night. That's why I made a move." Hindi nito
inaalis ang tingin sa akin. "Alam kong kumikilos na kayo that time to save
Samantha. I pretended that I am so much interested on you. You all think that I am
so much loyal to Raymond and I also knew that you just want to distract me."
"I even brought you to the room where Ms. Ramirez was locked. Sinadya ko.
Sinadya ko ring banggitin na may binabantayan ako sa loob ng kuwartong iyon.
Matalino si Ms. Kim at alam kong kaagad niyang mauunawaan ang sasabihin ko. At alam
ko na kayang i-hack ng genius niyong kasama ang kuwartong iyon. I just lead you the
way for you to save Samantha as easy as you can."
"That time I found out that the room where I brought Ms. Kim had a hidden
camera. I have no choice but to drugged her. Ayokong paghinalaan ako ni Tan. Kilala
niya ako bilang hayok sa laman dahil iyon ang ipinakita at ipinakilala ko sa kanya.
I don't want him to know that I am helping you that night."
"I'm sorry if you think that I am trying to rape you. I had no choice that
time. Ayokong masira ang mga plano ko. At kampante naman ako na ililigtas ka ni
James. I just had to pretend that I am villain." He looks apologetic. Tinanguan ko
lang ito.
"P-Pero bakit hindi kita kilala? You said you're my brother's bestfriend."
Nagtatakang tanong ko at nagpalipat-lipat ng tingin kay David at sa kapatid ko.
"I saved his sister long time ago in Korea. After that he announced that we are
bestfriends." Sagot ng kapatid ko at bahagya pang naiiling na para bang inaalala
nito ang mga nangyari sa nakaraan.
"I like you that's why." Nakangising sabi ni David.
"Fuck you." My brother just cursed at him.
 "Ikaw din ba ang nagtetext sa akin?" Kapagkuwan ay tanong ni James.
David just nodded.
"Biglaan ang pagsugod ni Raymond sa inyo. Kahit ako ay hindi ko alam. I'm not
even prepared at nawala na sa isip ko ang kontakin si Sharmaine."
"How come na naging partner mo si Sharmaine? At bakit pati siya ay miyembro na
din ng Phoenix?" Patuloy ni James.
"I don't know, either. Basta na lang sinabi ni Mr. Smith na may makakapartner
ako. She have a reasons and she don't want to share it to me. And I think I know
the reason now." Anito habang nakatingin sa labas.
Sinundan ko ang tingin nito at nakita ko si Rein at Sharmaine na mukhang
nagtatalo at may pinag-aawayan.
Napailing ako at tinignan ang kapatid ko.
"At bakit miyembro ka din ng Phoenix? I didn't know that you can kill. Akala ko
ay puro hospital lang ang alam mong asikasuhin."
Ngumisi ito.
"You don't know me too well, sweetie." Nakangiting sabi nito.
"May iniiwasan lang siya." Nakangising sabad ni David.
Sinipa ito ng kapatid ko sa tuhod dahilan para mapaluhod ito sa carpeted na
sahig.
"Well, are we okay now? Is everything clear?" Tanong ng kapatid ko na parang
walang nangyari.
"Just don't let him come near my Princess. Kahit valid ang rason niya hindi ko
pa rin makakalimutan na hinawakan niya ang babaeng mahal ko. Baka maputulan ko siya
ng mga kamay." Seryosong sabi ni James.

Napailing-iling ang kapatid ko.

"So possessive. You've finally confessed, huh?" Nakangiting sabi ng kapatid ko.
Nanlaki ang mga mata ko. Kaagad na tumango ang kapatid ko nang makita ang
pagtatanong sa mga mata ko.
"Of course, I knew. Patay na patay ang lalaking 'yan sa'yo. He even followed
you in Korea. Siya halos ang nagbabantay sa'yo lalo na kapag tulog ka." Natatawang
sabi nito.
Gulat naman akong napatingin kay James.
"Y-You followed me there?" Hindi makapaniwalang tanong ko.
Napakamot lang ito sa ulo.
"I'll explain it to you later." Parang nahihiya pang sabi nito.
"All right! So, can anybody welcome me now as a new member of Phoenix? Can I
have a hug?" Masayang sabi ni David nang makatayo. Mukhang may sayad din sa utak
'tong isa na 'to.
Nilapitan ito ni Edsel at walang sere-seremonyang sinuntok nito si David sa
mukha.
"Hey!" Nanlalaki ang mga mata ni David na tumingin kay Edsel. "What was that?
Is that your way of welcoming me?" Bulalas nito.
Edsel just smirked at him.
"That's for giving me a gun shot. Akala mo ba hindi ko nakita na ikaw ang
bumaril sa akin noon?" Anito at tinuro pa ang balikat kung saan may tama ito ng
baril.
"Oh! I didn't know that it was you. My bad." Natatawang sabi ni David.
Kapagkuwan ay seryoso itong tumingin kay Xander.
"Ginapos mo ako sa mansyon ni Raymond nang pinasok niyo siya. Hinayaan kong
gawin mo iyon sa akin dahil gusto kong paniwalain si Tan na hindi ko kayo kinaya.
Pero kaya kita. And one of these days, sisingilin kita." Mayabang ang pagkakasabi
nito.
But knowing Xander, may kayabangan din ito sa katawan nito.
"We'll see about that. We'll see." Nakangising tugon ni Xander.
Nagpailing-iling na lang ako. Mukhang mas magiging magulo ang Phoenix sa
pagdating ng mga bagong miyembro. May mga sayad sa utak.
 And I know that my brother is not an exemption.
Wala sa sariling napatingin ako sa labas ng rest house. Para lang makita na
mapusok ng naghahalikan ang kaninang nagtatalo na sina Sharmaine at Rein.
Naramdaman ko ang pagyapos ni James sa bewang ko.
"Baby, can I talk to you?" Mahinang sabi nito.
Tiningnan ko ito at tinanguan. Nawala sa isip ang nakita.
Iniwan namin ang mga kasamahan namin na ngayon ay kinukulit na ni David na
makipagyakapan.
He's weird.
Hila-hila ako ni James papasok sa kuwarto na inuukopa nito.
"Anong pag-uusa-" Naputol ang sasabihin ko nang bigla ako nitong isinandal sa
likod ng nakasarang pinto at mapusok na sinakop ng halik ang mga labi ko.
Napaungol ako nang sipsipin at kagat-kagatin nito ang dila ko. Tinugon ko ang
halik nito at nakipagpalitan ng laway at mas lalong pinalalim ang halikan namin.
"I was so scared, too." Anito at nang maghiwalay ang mga labi namin. Sinapo
nito ang magkabilang pinsgi ko at buong pagmamahal akong tinignan. "I thought I'll
gonna lose you. And I'm so sorry because-"
Pinigilan ko itong magsalita gamit ang hintuturo ko.
"Alam ko na ang sasabihin mo. Magso-sorry ka na naman kasi wala kang nagawa
kanina. Everything is fine now. At wala ng dapat na mag-sorry pa sa atin. Nangyari
na ang mga nangyari. At alam ko ang iniisip mo. Iniisip mo na naging mahina ka.
Which is not true. Ikaw ang pinakamatapang at pinakamalakas na taong nakilala ko.
Nagiging mahina ka lang sa mga taong mahal mo. At normal lang iyon sa isang taong
katulad mo. May mga kahinaan din tayo. And hindi mo ba nakikita? The Phoenix are
all willing to die with you. Hinding-hindi ka nila iiwan sa ere. Kaya ka nilang
samahan kahit hanggang sa kamatayan. Sama-sama tayo sa kahit ano pang laban. We are
the Phoenix. At lakas natin ang isa't-isa." Nakangiting paliwanag ko sa binata.
Buong paghanga ako nitong tinitigan at kapagkuwan ay ngumiti. Kinabig nito ang
ulo ko at ikinulong sa matitipunong dibdib nito atsaka ipinulupot ang mga braso sa
bewang ko.
"Thank you for accepting and for believing on me, love. Sobrang mahal na mahal
kita." Madamdaming sabi nito habang hinahalik-halikan ang ibabaw ng ulo ko.
Ngumiti ako at nang may naalala ay kaaagad akong umayos ng tayo.
"Sinundan mo ako sa Korea." Hindi iyon tanong kundi nanghihingi ako ng
kumpirmasyon mula dito.
Napangiwi ito at dahan-dahang tumango.
"So, ikaw 'yong madalas kong nararamdaman noon. Akala ko ay nagiging paranoid
lang ako." Sabi ko at tumango lang ito.
"Natutulog ako katabi ka at madalas kitang niyayakap. Umaalis lang ako kapag
nararamdaman ko na magigising ka na. Ayokong makita mo ako noon dahil baka lumala
ang lagay mo." Sabi nito at masuyo akong hinalikan sa noo.
Ngumiti ako.
"Bakit mo ako sinundan doon? Hindi mo matiis na hindi mo ako makita?" Tudyo ko.
Muli lang itong tumango.
"I was there thrice a month. Minsan ay tumatagal pa ako ng isang buwan. Araw-
araw pumapasok ako sa kuwarto mo kapag tulog ka na. I often saw you having a
nightmare and sweating. At nilalapitan kita tapos yayakapin. I was so thankful back
then kasi kumakalma ka kapag ginagawa ko iyon." Tumango-tango ako. I remember that
time. Na parang may yumayakap at may nag-aalo sa'kin. Akala ko ay panaginip lang
lahat ng 'yon.
"For the past two years ganoon lang ang ginagawa ko. Pabalik-balik ako sa Korea
at chine-check ang kalagayan mo. Madalas ko din nakakausap si Prince. And three
months before you came back here, hindi na ako nakabalik dahil madami akong
inasikaso sa kumpanya. And damn, kahit isang segundo lang na hindi kita makita ay
sobrang nakakabaliw na sa pakiramdam." Anito at masuyong hinaplos ang pisngi ko.
"Ganyan ka kabaliw sa akin?" Patuloy ang panunudyo ko.
"Hell, yeah." Anas nito at muling sinakop ang mga labi ko at buong pagmamahal
ako nitong hinalikan. "And I'm willing to get crazy all over you again and again."
He murmured and deepened the kiss.
 "Mahal na mahal kita. Sobrang mahal na mahal kita, baby."
Hindi na ako nakapagsalita pa at hinayaan ito nang buhatin ako nito at maingat
na pinahiga sa kama. Kaagad ako nitong kinubabawan at muling mapusok na hinalikan
sa mga labi.

THE END!
Charoooot😂😂
To be continued...
A/N: Malapit na talagang magpaalam ang dalawang mahaharot na 'to. Hahaha.
Enjoy reading!😘
Goodnight. Hinabol ko lang 'to. Antok much na.. Haha.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 37

CHAPTER 37
NAKANGITING tinitigan ko ang ang guwapong mukha ng lalaking pinakamamahal ko.
Nakatulog ito pagkatapos ako nitong angkinin ng ilang beses.
Parang wala man lang itong sugat habang inaangkin ako nito ng paulit-ulit.
Walang makakapigil sa kagusutuhan nitong paligayahin ako.
Hinaplos ko ang nakabenda nitong braso kung saan may tama ito ng baril. I can't
sleep. Iniisip ko ang sinabi nito kanina.
'Magpapakasal pa tayo."
Did he really meant it? Nakalimutan ba nito na takot ito sa kasal at ayaw na
ayaw nito sa commitment?
Napabuntong hininga ako. Gusto ko itong tanungin pero nauunahan ako ng hiya.
Pilit kong inaalis sa isip ko ang iisiping iyon at nagdesisyong pumasok sa banyo at
maligo.
Nang matapos maligo at makapagbihis ay mahimbing pa rin ang tulog ng binata.
Siguro dahil na rin sa pain reliever na pinainom ko dito kanina kaya masarap ang
tulog nito.
Dumukwang ako at hinalikan ito sa mga labi bago lumabas ng kuwarto. Nagdesisyon
akong lumabas at maglakad-lakad sa dalampasigan. Hapon na at papalubog na ang araw.
Napansin ko na ang mga dugong nakakalat doon kanina ay nawala na. Mukhang
napalinis ng maayos ni Rein. Medyo kumunot din ang noo ko nang mapansin na parang
wala ang mga kasama ko. Hindi ko rin sila napansin sa loob ng rest house kanina.
Saan kaya nagpunta ang mga iyon?
Halos kalahating oras na akong naglalakad at medyo madilim na din ang
kalangitan dahil gabi na.Grabe! Nakakaaliw ang maglakad-lakad sa dalampasigan at
maganda sa pandinig ang bawat hampas ng alon ng karagatan.
Napapangiti ako at napatigil ako sa paglalakad ng marinig na tumunog ang
cellphone ko na nasa bulsa ko. Tinignan ko ang caller at kaagad na sinagot ng
makitang si James iyon.
"Love..." Kaagad na bungad nito. Nahimigan ko ang lambing at pagmamahal sa
boses nito.
"Hey. Gising ka na pala. I'm sorry wala ako sa tabi mo nang magising ka.
Naglakad-lakad kasi ako." Nakangiting sabi ko.
"Look at me, love." Kapagkuwan ay sabi nito. Napakunot ang noo ko. "Look at me.
3 o'clock." Patuloy nito. Kahit nagtataka ay tumingin ako ayon sa utos nito.
At nakita ko siyang nakatayo hindi kalayuan sa akin. Nakapamulsa ang isang
kamay nito at ang isang kamay ay hawak ang cellphone nito habang hindi inaalis ang
tingin sa akin. Bagong ligo ito. He looks fresh and handsome as always.
"Hi, love." He said and smiled at me while still holding his phone.
 Ang lakas ng tibok ng puso ko sa ngiti nito. Bakit parang may kakaiba sa mga
ngiti nito? Ang kislap ng mga mata nito?
"H-Hi." Sambit ko at nginitian din ito. Katulad nito ay hindi ko rin binaba ang
cellphone ko.
"Can you look up above?" He asked.
Akmang magtatanong ako nang makarinig ako ng sunod-sunod na pagputok at
lumiwanag ang kalangitan.
A fireworks!
Napanganga ako at nahulog ang hawak kong cellphone sa buhangin.
Sobrang napakaganda ng desinyo ng fireworks. Hugis puso ang mga iyon na
kumakalat sa kalangitan. Maliliit na mga puso at iba't-ibang kulay.
And then I heard the same sound again. Muli kong nakita ang hugis puso na mga
fireworks. Kung kanina ay maliliit, ngayon ay medyo lumalaki na iyon.
Hanggang sa isang putok pa at nag form sa kalangitan ang isang napakalaking
puso. Sobrang laki niyon.
"Wow!" Hindi ko mapigilang bulalas sa sobrang pagkamangha. Tinignan ko si James
na ngayon ay nakapamulsa na ang dalawang kamay. "Ikaw ang may gawa nito?"
Nasisiyahang tanong ko.

Tumango ito at ngumiti. Alam na alam nito na gustong-gusto

ko ang fireworks.
"Ang ganda." Masayang sabi ko at mas lumapad ang ngiti. Anong pakulo na naman
kaya ito ni James? Hindi pa ba ito tapos manligaw?
"Just keep looking, love." Sambit nito.
Muli akong nakarinig ng sunod-sunod na putok at tumingala sa kalangitan.
Namilog ang mga mata ko nang may mabasa doon.
I LOVE YOU, PRINCESS SHAINA KIM.
Sobrang namangha ako. How could a fireworks can write that letters?
Sobrang nakakamangha! At nakakasigurado ako na milyon ang ginastos ng binata
para lang maipagawa ito.
"James..." Sambit ko sa pangalan ng binata. Nagsalubong ang mga mata namin at
nginitian lang ako nito.
Nakarinig pa ko ng sunod-sunod na putok. At mas lalo akong namangha sa nabasa
kong nakasulat sa kalangitan. Sinapo ko ang dibdib ko sa sobrang bilis ng tibok
niyon.
WILL YOU BE MY PRINCESS SHAINA KIM-SMITH?
WILL YOU MARRY ME?
Muling bumalik ang tingin ko sa binata. Hindi ako makapagsalita lalo na nang
lumapit ito sa akin at itinukod ang isang tuhod nito sa buhangin.
He open the red velvet box that he was holding. Bumungad sa akin ang isang
napakagandang diamond ring.
"James..." I was so speechless and can't help but to just called his name.
Tumingala ito sa akin at ngumiti. Ang mga ngiti nito ay may halong kaba.
"Alam kong madaming nangyari ngayong araw na 'to. Pero tuloy pa rin ang plano
ko. I still want to propose to you." Medyo natatawang paliwanag nito. "So, please
answer me, baby. Will you marry this not so perfect bastard? Will you marry me,
love?" Buong pagmamahal na tanong nito.
Naitutop ko ang bibig ko at tumulo ang mga luha ko.
"Now, I hate to see you cry. Kung ayaw mo pa at kung nabibigla kita hindi kita
pipili-"
"Yes, love. I'll marry you. Yes. Yes!" Sunod-sunod na sagot ko habang nakangiti
at umiiyak.
Mabilis itong tumayo mula sa pagkakaluhod.
"Yes? As in yes?" Parang hindi pa makapaniwalang tanong nito.
Tumango ako. Lumapad ang ngiti nito at kaagad na isinuot ang singsing sa daliri
ko. Kapagkuwan ay walang kahirap-hirap na niyapos ako nito sa bewang at iniangat at
pinaikot sa ere.
 "Yes! We're getting married! My princess said yes! I'm getting married!"
Masayang sigaw nito habang iniikot-ikot ako.
Natatawang sinaway ko ito at kaagad naman akong ibinaba.
"Nahilo ako sa gina-" He claimed my lips passionately.
"I love you! I love you! I love you!" Paulit-ulit na sambit nito at paulit-ulit
na dinadampian ako ng halik sa mga labi.
"Geez! Huwag kayong PDA!" Narinig kong sigaw ni Edsel.
Nakita kong lumabas ang mga ito galing sa kung saan. Si David ay may hawak pang
fireworks at nakasimagot. Mukhang silang lahat ang nagpaputok ng mga fireworks
kanina.
"I can't believe that a man like you can be clingy like this." Naiiling na
sambit ni David. Parang hindi matanggap na nadamay ito sa plano ni James.
James just glared at him. Tinignan ko si kuya at seryoso itong nakatingin kay
James.
"Suportado ko kayo. But if you hurt my princess in any ways, ako ang
makakalaban mo. Alagaan mo siya at huwag na huwag mong sasaktan." Babala ng kapatid
ko.
"Makakaasa ka. I won't her hurt. Masyado ko siyang mahal para gawin ang bagay
na iyon." Seryosong sagot ni James.
And then my brother looked at me.
"Masakit na mauunahan pa ako ng bunsong kapatid ko na haharap sa altar. But
congratulations. I wish you happiness, sweetie." Anito at niyakap ako ng mahigpit.
Tinugon ko ng mahigpit na yakap din ang yakap nito.
"Thank you, kuya." Sambit ko.
"Kung hindi mo lang sana siya iniiwasan eh di sana ay ikaw ang unang ikakasal."
I heard David murmured.
Umalis ang kapatid ko mula sa pagkakayakap sa akin at akmang tatadyakan si
David pero kaagad itong nakalayo at tumakbo. Hinabol naman ito ng kapatid ko.
Naiiling na napapatawa ako. Mukhang madami talaga akong hindi alam sa kapatid
ko. Katulad na lang na nagkaroon ito ng bestfriend sa katauhan ni David. At kung
may naging girlfriend na ba ito. Ang alam ko ay wala pa ni kahit isa.
Hindi ko naman kasi ito nakakausap at nakakasama simula ng lumipat ito sa
Korea. But he was the sweetest and the most protective brother that I have ever
known.
Isa-isang lumapit sina Edsel, Xander , Renz, Clyde, Jastin at Rein sa amin at
binabati kami. Ganoon din si Amber at Krystal na niyakap pa ako ng mahigpit.
"Congratulations. Finally." Sharmaine murmured and kissed me on my cheek.
"Anong meron sa inyo ni Rein? I saw you kissing each other earlier." Hindi ko
mapigilang usisa. Nakita ko ang pamumula nito at umiwas ng tingin sa akin.
Napansin ko din na hindi na naman nagpapansinan ang dalawa at nag-iiwasan.
Napailing na lang ako.
Naramdaman ko ang pag-akbay ni James sa akin. Tinignan ko ito ng buong
pagmamahal. I mouthed I love you and he claimed my lips again. Walang pakialam
kahit kaharap pa namin ang mga Phoenix.
"Get a room, you two!" Inis na sigaw ni Edsel.
"Inggit ka lang!" Tudyo naman ni Clyde.
"Never! Hinding-hindi ako maiinlove katulad ni Phyton! It's scary!" Tumawa ang
lahat sa tinuran ni Edsel.
"Wait 'till your heart chooses the one you love, dude. Baka lamunin mo ang
sinabi mo." Muling tudyo ni Clyde kay Edsel. At muling nagtawanan ang mga kasamahan
namin.
Nakangiting tinignan ko si James nang maghiwalay ang mga labi namin. Titig na
titig ito sa akin.
"What?" Natatawang tanong ko.
Umiling lang ito at ngumiti.
"I'm just happy." Sabi nito.
"Me, too." Sambit ko.
Happy and contented.
Finally, he proposed to me. Mahal ako ng lalaking mahal ko at wala na akong
mahihiling pa. Sobra-sobra ang kasiyahan na nararamdaman ko.
To be continued...
A/N: One or two more chapters left💕💛
Enjoy reading!

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 38

CHAPTER 38
FOR THE PAST FEW DAYS ay naging abala kami ni James sa pag-aasikaso ng mga
kakailanganin namin sa kasal.
One week from now and we'll getting married. Ayaw na nitong patagalin pa at
gusto na nitong magpakasal kami as soon as possible. Nakausap na din nito ang mga
magulang ko at bukas na bukas din ay uuwi na ang mga ito sa Pilipinas para sa kasal
namin.
At hindi ko alam kung bakit inis na inis ako kay James nitong mga nakaraang
araw lalong-lalo na sa pagmumukha nito. Pero kapag hindi ko naman ito nakikita ay
namimiss ko kaagad. Palagi ko itong inaaway kahit sa mababaw na dahilan lang.
Katulad na lang ngayon na nilalambing ako dahil hindi ko ito kinakausap.
"Love naman. Kausapin mo na ako, please." Parang bata na ungot nito.
Hindi ako umimik at umismid lang habang nakaupo sa mahabang sofa ng bahay
namin.
"I'm sorry I didn't pick up your phone call. Nasa police station ako with your
brother and that bastard Ethan to give some more testimonies against Raymond Tan.
Nakakulong na siya at maraming ebidensya kaya hindi na siya makakalusot pa. I'm
sorry, love." Patuloy nito at dinadampian ako ng magagaang halik sa mga labi.
"Kaya iniwan ko na sila noong nabasa ko ang text mo na ayaw mo ng magpakasal sa
akin. Love naman, huwag mo namang gawin sa'kin 'yon. I was so scared and I was
panicking. Muntik pa akong maaksidente sa daan sa sobrang takot." Nakikiusap ang
mga mata nito.
Naaawa ako sa hitsura nito kaya hinaplos ko ang pisngi nito.
"I'm sorry." Usal ko.
"God! Don't do that again, okay? Tinakot mo ako." Anito at sinakop ng halik ang
mga labi ko. Napadaing ako nang mas pinalalim nito iyon.
Nagsimula na ding maglakbay ang mga kamay nito sa maseselang parte ng katawan ko.
Tumigil ito sa paghalik sa akin at pinakatitigan ako.
"What?" Nagtatakang tanong ko.
"You look radiant for this past few days. You're blooming and I observed that
you were being sensitive which is not you." Sabi nito at mas lalo akong tinitigan.
"And so?" Nakataas ang kilay na sabi ko.
Pilyo itong ngumiti at hinawakan ang tiyan ko.
"Hindi kaya nabuo na natin si little princess?" May kislap ng kasiyahan sa mga
mata nito.
I rolled my eyes at him.
"James, wala naman akong ibang nararamdaman at-" Natigilan ako nang may maamoy
na kakaiba. "What's that smell?" Nakangiwing tanong ko. Pakiramdam ko ay
hinahalukay ang tiyan ko at nakaramdam ako ng pagkahilo.
"What smell?" Nagtataka namang tanong ni James at inamoy-amoy pa ang sarili.
Inilapit ko ang ilong ko sa damit nito at inamoy iyon. Malakas ko itong
hinampas sa balikat.
"Hubarin mo nga 'yan! I don't like the smell!" Sigaw ko at dali-daling tumakbo
ng banyo at nagsuka ng nagsuka sa sink. Sobrang sama ng pakiramdam ko sa amoy na
'yon!
Naramdaman ko ang paghagod ni James sa likod ko habang nagsusuka ako.
Pinagpapawisan na nagmumog ako at pinunasan ng tuwalya ang bibig ko.
Nang tinignan ko si James ay puno ng pag-aalala ang mababanaag sa mukha nito.
 "You okay, love? That was my perfume. At gustong-gusto mo ang pabango na iyon
kapag ginagamit ko." Kunot ang noong sabi nito.
"Well, I don't like that smell now." Nanghihinang sabi ko. Pakiramdam ko ay
umiikot ang paligid ko.

"I think kailangan mong magpacheck-up sa-" Hindi nito

natuloy ang sasabihin at kaagad akong hinawakan sa bewang para hindi tuluyang
matumba.
Narinig ko pa ang malakas na pagtawag nito sa pangalan ko bago ako mawalan ng
malay.
NAGISING AKO ng maramdaman ang mainit na dampi sa labi ko. Nang magmulat ako ng
mga mata ay kaagad kong nakita si James na nasa aktong dinadampian ako ng magaang
halik sa mga labi.
"Hey." Nakangiting usal nito ng makitang gising na ako.
Kumunot ang noo ko at pinaikot ang paningin ko sa paligid. Nandito ako sa loob
ng kuwarto ko.
"W-What happened?" Mahina ang boses na tanong ko.
Hinawakan nito ng mahigpit ang mga kamay ko at hinalik-halikan iyon. Kapagkuwan
ay malalamlam ang mga matang tumingin sa akin.
"Hinimatay ka kanina at kaagad kitang dinala dito sa kuwarto mo. Nagpatawag ako
ng doctor para matignan ka. Actually, kakaalis lang niya." Anito at masuyo akong
dinampian ulit ng halik sa mga labi. "Pinag-alala mo ako ng sobra." Patuloy nito.
"Anong nangyari? Bakit hinimatay ako? Wala naman akong sakit d'ba?" Nagtatakang
tanong ko.
Umiling ito at ngumiti.
"You are healthy, love. You're just carrying our child." Nanlaki ang mga mata
ko sa sinabi nito.
"Y-You mean I-I'm..."
"Yes, love. You're pregnant. You are two weeks pregnant." Masayang balita nito
at hinagkan na naman ako sa mga labi.
Wala sa sariling napahawak ako sa tiyan ko.
"My baby. Our baby." Naiiyak na sambit ko. A blessing! Sobrang sarap sa
pakiramdam lalo na at kitang-kita ko ang kislap ng kasiyahan sa mga mata ng
lalaking mahal ko.
"James..." Usal ko at niyakap ito ng mahigpit.
"Magkakaanak na tayo, love. Magiging daddy na ako. Thank you. Thank you for
carrying my child. Thank you for loving me. Thank you so much. I love you so much.
Sobrang mahal na mahal na mahal na mahal kita." Usal ni James at kumalas mula sa
pagkakayakap ko at sinakop ang mga labi ko.
Pareho kaming nakangiti nang maghiwalay ang mga labi namin at nagkatitigan.
Umangat ang kamay nito at hinaplos ang buhok ko.
"Kaya pala napaka-sensitive mo. Normal lang daw 'yon sa isang buntis na katulad
mo." May panunudyong sabi nito.
I pouted my lips.
"Don't tease me, James. I might change my mind and I won't marry yo-"
"I'm just kidding, mahal." Kaagad na agaw nito sa sasabihin ko at dumukwang
para sakupin sana ang mga labi ko pero kaagad akong umiwas.
"Love naman." Reklamo nito.
I just glared at him.
"Sinuot mo ang damit ng kapatid ko." Puna ko sa suot nito.
Tumango ito.
"Ayaw mo kasi ng amoy ko kanina kaya mabilis akong naligo at nagbihis.
Pinahiram ako ng kapatid mo. Nang mahimatay ka saktong dumating siya. Siya na din
ang tumawag sa doctor para matignan ka." Kaagad na paliwanag nito.
Nagpatango-tango ako.
"We'll explain to him later. Sigurado akong nag-aalala din ang kuya mo."
Patuloy nito.
 "Nasaan na nga pala siya?" Tanong ko.
"May pupuntahan lang daw siya. Babalik din siya agad." Sagot nito.

Ngumiti ako at dumukwang malapit dito. Konti na lang at

dadampi ang labi ko sa labi nito.
"So, tayong dalawa lang ang nandito?" Mahinang tanong ko na may halong pang-
aakit.
Napalunok ang binata at kaagad na dumaan ang matinding pagnanasa ang mga mata
nito.
"Damn! You're so hot, baby." Anas nito
Mas lumapad ang ngiti ko. Bumaba ako ng kama at umayos ng tayo. Dahan-dahang
hinubad ko ang mga saplot ko sa katawan habang hindi hinihiwalay ang tingin sa
lalaking makakasama ko na panghabang buhay.
I looked at him with so much desire and I bit my lower lips. Challenging and
seducing him.
"Is this a preggy thing, love? Hell! I kinda like it." Hingal na sabi nito at
bumaba ng kama at mabilis akong nilapitan.
Kaagad nitong sinakop ang mga labi ko. Puno ng pagnanasa at pananabik ang mga
halik nito. Tinugon ko iyon ng buong puso.
Naglakbay ang mga kamay nito sa iba't-ibang parte ng katawan ko. Hanggang sa
tumigil iyon sa gitna ng mga hita ko at walang sere-seremonyang ipinasok ang isnag
daliri nito sa loob ko.
"Uhmmmmmm!" Ungol ko habang hinahalikan ako nito.
"You're so wet. So ready." He murmured.
Hinugot nito ang daliri nito mula sa loob ko. I groaned in protest. Pero
napasigaw ako nang mas ibinuka nito ang mga hita ko at muling pumasok ang tatlong
daliri nito sa loob ko. Mahigpit akong napahawak sa mga balikat nito.
"Oh, God! James! Ohhh! Ang sarap!" Nahihibang na sigaw ko lalo na at naging
mabilis ang paggalaw ng mga daliri nito sa loob ko.
"James! Faster, baby! Please!" Wala na ako sa sarili ko habang isinisigaw iyon.
Sinunod nito ang gusto ko at mas binilisan pa ang paggalaw ng mga daliri nito
sa loob ko. Impit akong napahiyaw sa sobrang sarap.
"Ohhh! Baby! Ahhhh! Ohhh!" Nahihibang na ako. Napakasarap sa pakiramdam. Halos
tumirik ang mga mata ko sa ginagawa nito.
Hanggang sa naramdaman ko pagsabog ng orgasmo ko.
"Oh, God!" Ungol ko at ramdam ko ang panghihina ng mga tuhod ko. Nanginginig
ang mga iyon.
Mahigpit akong hinawakan ng binata sa bewang nang maramdamang nanlalambot ako.
"I'm not done yet, baby. Papagurin kita at paulit-ulit mong isisigaw ang
pangalan ko. That's your punishment for seducing me." Seryoso ngunit puno ng
pagnanasang sabi nito.
Kaagad ako nitong binuhat at maingat na pinahiga sa kama. Tinignan ko ang bawat
kilos nito. Ang paghubad nito ng mga saplot habang tumitingin sa akin.
Napalunok ako nang makitang wala na itong saplot. Bumaba ang tingin ko sa abs
nito at sa pagkalalaki nito na nag uumigting. Kinubabawan ako nito at binigyan ako
ng mainit na halik sa mga labi.
Bumaba ang halik nito sa leeg ko na sobrang nagpapakiliti sa akin. Naglandas
ang dila nito papunta sa tenga ko at muling bumaba sa leeg ko. Hanggang sa bumaba
pa iyon papunta sa dibdib ko at isinubo nito ang utong ko.
Napaungol at napaliyad ako. Pinagsawa nito ang dila at labi nito sa magkabilang
utong ko at patuloy iyong sinusubo at sinisipsip.
Hanggang sa bumaba ang mga labi nito papunta sa tiyan ko at hinalik-halikan
iyon.
"Stay still, baby. Aalisin ko lang ang libog ni mommy. I'll be gentle." Kausap
nito sa sinapupunan ko at tumingala sa akin. Ang mga mata nito ay puno ng
kapilyuhan.
Pinanlakihan ko lang ito ng mga mata na ikinatawa nito ng mahina. Kapagkuwan ay
pumuwesto ito sa pagitan ng mga hita ko at sinimulan akong kainin at sipsipin.
Napahawak na lang ako ng mahigpit sa bed sheet. Alam kong sobra-sobra na naman
ako nitong paliligayahin sa pamamagitan ng makasalanan at magaling na dila nito.
"Ohhh, James!" Ungol ko ng paikot-ikutin nito ang dila sa hiyas ko. Walang awa
nito iyong sinisipsip na sobrang nagpapabaliw sa akin.
Napuno ng sigaw at ungol ko ang silid na iyon.
"Ahhhh, James! Hayan na! I'm cuming again, love!" Sigaw ko at nagpabiling-
biling ang ulo ko sa higaan.
Mas malakas akong napasigaw nang mas binilisan ng binata ang paghimod ng dila
nito sa pagkababae ko at ipinasok ang dulo ng dila nito sa loob ko. Gumalaw ang
balakang ko at mas ipinagduldulan ang pagkababae ko sa bibig nito.
"Ohhh, James! Ahhh! Love! Oh, God!" Ungol ko at tumirik ang mga mata ko nang
labasan ako.
Hinihingal ako sa sobrang sarap ng pakiramdam. Pero hindi pa man ako nakakabawi
mula sa pangalawang orgasmo ko ay naramdaman ko ng muli akong kinubabawan ng binata
at ipinasok ang mahaba at nag-uumigting nitong pagkalalaki sa loob ko.
Muli akong napaliyad at napaungol.
"Fuck!" James murmured as he looked at me with so much desire and lust.
"Ahhh, James! Ang sarap!" Hiyaw ko.
"Yeah?" James smiled at me and he burried himself so deep inside me. "Mas
masarap ka, love." He said and claimed my lips hungrily and passionately.
Maingat ang mga kilos nito habang inaangkin ako na para bang iniiwasan nitong
maipit ang tiyan ko. Iniisip nito ang anak namin.
"Fuck! You're so tight, love." Anas nito nang pinutol ang halikan namin at mas
binilisan ang paggalaw sa ibabaw ko.
Ibinaon nito at mas isinagad. Pabilis ng pabilis ang galaw ngunit may kasamang
pag-iingat.
Titig na titig ito sa akin habang inaangkin ako.
"I love you." He said and buried himself more. Deep and hard.
Hanggang sa sabay naming naabot ang rurok ng kaligayahan. Nakangiting bumagsak
ang katawan nito sa tabi ko at kaagad na tumagilid ng higa at hinawakan ang tiyan
ko.
"Baby, naalis ko na ang libog ni mommy." Natatawang sambit nito. Mahina ko
itong tinampal sa dibdib nito at natawa na rin.
"Mas malibog ka." Sabi ko at mahina itong kinurot sa pisngi.
He just chuckled and claimed my lips. Pagkatapos ang buong pagmamahal ako
nitong tinitigan.
"Thank you for everything. And I can't wait to build a family with you. I love
you. I love you and our baby." Madamdaming sabi nito.
Ngumiti ako.
"Aren't you afraid now?" Tanong ko.
"What do you mean?" Kunot ang noong tanong nito.
"Magkakapamilya ka na. Ikakasal ka na. Magkaka-anak ka na. You will having a
commitment with me. Hindi ka na ba natatakot?"
Nakangiting umiling ito.
"I won't, baby. I won't be afraid as long as it's you to spend my lifetime
with. Basta ikaw lang ang kasama ko. Ikaw lang. And I can't wait to make you as my
wife. I can't wait to make you as my Princess Shaina Smith." Anito at niyakap ako
ng mahigpit.
Napangiti ako at tinugon ang mahigpit na yakap nito. I can't wait to be a
Princess Shaina Kim-Smith, too. I really can't wait.
And it's like a dream come true. To be a James Karl Smith soon to be wife.
To be continued...
A/N: Jugjugan pa more😂🙈🙊
Ang libog talaga ni Princess, ano? Hahahahahaha.
One more chapter left. Waaaaaaaah! Ang saya na malapit na akong matapos and at
the same time malungkot.
Mamimiss ko si James at Shai. I love them both.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 39

👆👆
James and Princess wedding song 😍😍
PINAGPAPAWISAN ako at hindi mapakali. Ganito pala ang pakiramdam kapag nakatayo
ka sa harap ng altar habang hinihintay ang pagdating ng bride mo.
Nakakakaba and at the same time masaya. Nakaka-excite at sobrang lakas ng tibok
ng puso ko habang naghihintay.
"M-Matagal pa ba siya?" Pabulong na tanong ko kay Edsel. Ito ang kinuha kong
best man sa kasal namin ni Princess.
Edsel just grinned at me.
"Dude, afraid that she will ditch you?" Panunudyo nito at tinapik ako sa
balikat. "Relax, man." Anito at inayos-ayos pa ang suot kong tuxedo.
I was wearing a pink and white tuxedo.
Princess and me decided to used pink and white for our motif for the wedding.
Princess loves pink very much.
Kaya kahit medyo naiilang ako sa kulay ng suot ko ay hindi ko na lamang
pinansin. Ang importante ay masaya ang babaeng mahal ko.
Lahat ng gusto nito para sa kasal namin ay ginawa at sinunod ko. Sa tulong na
din ng mga kaibigan ko kaya mas lalong napabilis ang pag-aasikaso ng mga
kakailanganin. Hindi ko rin hinayaang gumastos ang mahal ko sa kasal namin dahil
responsibilidad ko iyon bilang lalaki at bilang mapapangasawa nito.
Kumabog ng husto ang puso ko nang pumailainlang ang wedding song namin. Hudyat
na paparating na ang bride.
Damn! Alam kong kabaklaan pero kinakabahan talaga ako! At sobrang excited. Sa
wakas ay mapapangasawa ko na ang babaeng pinakamamahal ko. At ang araw na ito ay
hinding-hindi ko makakalimutan sa tanang buhay ko.
The day we met,
Frozen I held my breath
Right from the start
I knew that I'd found a home for my heart
Beats fast
Colors and promises
How to be brave
How can I love when I'm afraid to fall?
But watching you stand alone
All of my doubt suddenly goes away somehow
Kasabay ng kantang iyon ay ang dahan-dahang paglakad ng babaeng mahal ko
papunta sa akin. Lumamlam ang mga matang sinalubong ko ang mga tingin nito.
Napakatamis ng mga ngiti nito.
Hinagod ko ng tingin ang kabuuan nito. And oh boy! My soon to be wife looks
gorgeous and stunning!
Hindi ako nagkamali ng iniisip na sobrang napakaganda nito sa wedding dress
nito.
She's wearing a light pink and white off-shoulder wedding dress.
Marami iyong beads at nakakasilaw sa mata dahil sa kinang niyon. Bagay na bagay
dito ang naka bun hair style na buhok nito at sinadyang mag-iwan ng konting buhok
na nalalaglag sa magkabilang pisngi nito.
 Ang flower style na nakalagay sa buhok nito ay mas lalong bumagay dito. She
looks like a Princess.
My Princess.

Wala sa sariling kinapa ko ang dibdib ko kung saan malapit

ang puso kong tumitibok ng sobrang lakas.
One step closer
I have died everyday waiting for you
Darling don't be afraid I have loved you
For a thousand years
I'll love you for a thousand more
Ang mga mata namin ay hindi humihiwalay ang tingin sa isa't-isa habang
papalapit ito ng papalapit sa akin. At pakiramdam ko ay tumigil ang mundo ko at
tanging si Princess lang ang nakikita ko. Ang tanging musika at tibok ng puso ko
lang ang naririnig ko.
Time stands still
Beauty in all she is
I will be brave
I will not let anything take away
What's standing in front of me
Every breath
Every hour has come to this
Nginitian ko ito nang makalapit sa akin. Nagmano ako sa mga magulang nito. Si
Princess ay nagmano din kay mommy.
"Take care of my daughter, son." Her father smiled at me. Maluha-luha ito.
"I will and I promise, Dad." Nakangiting sabi ko. Ayaw nitong tawagin ko itong
tito katulad ng nakasanayan kong itawag dito. Tumango ito at hinalikan sa noo si
Princess.
"Alam kong dito rin ang ending niyo." Mapanuksong sabi ni Tita Shane. Pareho
kaming natawa ni Princess at maging si mommy ko ay tumawa na din.
"Me too, balae. Me too." Sabad ng mommy ko.
Naiiling na tinignan ko ang babaeng ilang minuto na lang ay mapapangasawa ko
na. Masuyo kong hinaplos ang pisngi nito. Inilapit ko ang bibig ko sa tenga nito.
"I love you. And you look so hot on your wedding dress, love. Can't wait to
lick you and make you scream tonight." Mahinang bulong ko.
Natawa ako nang mahina ako nitong kinurot. Pagkatapos ay buong pagmamahal ako
nitong tinignan.
"I love you more." She said and kissed me on my lips.
"Geez! Let's start, shall we? I can't stand to watch you two. Masyadong
matamis." Nakasimangot na sambit ni Edsel na pareho naming ikinatawa ni Princess.
Edsel don't really believe in love. That's why he's acting like this. Pero alam
kong suportado nito kami. He's the supportive friend of mine.
"Kapag dumating ang araw na makita kong magmamahal ka, pagtatawanan kita."
Nakangiting sabi ko kay Edsel.
"Not gonna happen, man. Never." Naiiling na sabi nito.
Napailing-iling na lang ako at iginiya si Princess patungo sa altar kung saan
naghihintay ang pari sa amin. Sinimulan na nito ang seremonya. Hanggang sa
nagpalitan kami ng I do's ni Princess at ibinigay ng pari ang singsing sa amin.
Kinuha ko ang singsing at buong pagmamahal na tinignan ko ang babaeng mahal ko
at kinuha ang kaliwang kamay nito.
Napalunok ako bago nagsalita. Nakita ko pa ang bahagyang pagtawa ng mahal ko.
Amusement written all over her face.
 "Love, this ring is not just a jewelry. It's a symbol that reminds the world
that you are off-limits." Narinig ko ang pagtawa ng mga kaibigan namin. Lalo na ang
mga kalalakihan.
"So possessive!" Narinig kong sigaw nila na hindi ko na lang pinansin at
nagpatuloy.
"I, James Karl Cortez Smith, vow to take care of you, will be loving you
forever no matter what happen and like many couples were saying during their
wedding... The words, In sickness and in health, for richer or for poorer 'Till
death do us part'... I promise to you that I will be on your side when you needed
me always and I will never ever leave you."

"I cannot promise you an easy life, or that I will never

disappoint you. I cannot promise that I will be a perfect husband. But I can
promise you that I will choose to love you everyday." Isinuot ko ang singsing sa
daliri nito at buong suyong hinalikan ang mga kamay nito. "I love you, love. I love
you 'till my last breath. And I'll love you even after death. Sobrang mahal na
mahal na mahal na mahal kita." Nginitian ako nito at hindi ko namamalayang umiiyak
na pala ako kung hindi lang umangat ang kamay nito para punasan ang mga luha ko.
"Damn! I feel like a gay." Sambit ko na ikinatawa nito at ng mga tao na kasama
namin sa loob ng simbahan. Kapagkuwan ay kinuha nito ang kaliwang kamay ko at
sinalubong ang mga mata ko.
"I, Princess Shaina Kim, vow to cherish you, to love you and to give you
happiness which you deserved." She started and smiled sweetly at me. Damn! I can't
believe that this woman is really marrying me. And I love her so much.
"We've known each other for a long time. I keep my feelings for a very long
time. And here I thought that I was the only one loving you secretly.  But I was
wrong. Nagkamali pala ako. Akala ko ako lang ang nagmamahal. Pero nalaman ko na
ikaw pala ang mas nagmamahal ng sobra." Mabilis akong tumango sa huling sinabi
nito.
She's right. I was the one who fall deep and hard. Only for her. Only for my
Princess.
"Thank you for always there for me. For always protecting me. For being brave
to face your fears. And thank you for being my happiness. This is it, love. We'll
face our lives as husband and wife. We'll be together for a lifetime. At alam ko na
wala na akong ibang mahihiling pa kundi ang maging matatag tayo sa anumang hamon ng
buhay and hope to be healthy always. I love you very much. I love you." Buong
pagmamahal na sabi nito at isinuot ang singsing sa daliri ko.
Nagkangitian kami at punong-puno ng pagmamahal na nagkatitigan. Until the
priest announced us as husband and wife.
"You may now kiss the bride." The priest said and I smiled at my wife. Kaagad
kong sinakop ang mga labi nito at buong pagsuyo ko itong hinalikan.
"I love you. I love you. I love you. I love you. And I love you." I murmured
between our kisses.
"Dude! Magpigil ka muna! Save it for later!" Narinig kong sigaw ng mga Phoenix.
Natatawang pinutol ko ang halikan namin mg asawa ko at niyakap ito ng mahigpit.
"Asawa na kita. You're officially mine now." Masayang usal ko.
"I love you, mahal." Madamdaming sabi nito.
Kumalas ako mula sa pagkakayakap ko dito at ikinulong sa mga palad ko ang mukha
nito.
"And I love you more. Kayong dalawa ni baby." Nakangiting sabi ko at sinakop
ulit ang mga labi nito.
"Stop that, you two! Kainan na! Gutom na gutom na ako!" Sigaw ni Edsel.
Nagkatawanan kaming lahat at nag-umpisang nagpakuha ng litrato ang mga
kasamahan namin. Bago kami lumabas ng simbahan ay inipon lahat ng mga single na mga
kababaihan para gawin ang tradisyon ng kasal.
"Ready?" Tanong ng asawa ko habang hawak-hawak ang boquet of roses.
Tumango ang lahat. I saw Amber, Sharmaine and Krystal na mukhang ready na ring
makipag-agawan sa ihahagis na bulaklak.
My wife started to throw the boquet. Pero imbes na mapunta ang inihagis nitong
bulaklak sa mga kababaihan ay napunta iyon sa direksyon ng nag-uumpukang mga
Phoenix.
At napatulala ang lahat ng si Edsel ang nakasalo niyon. Ang sandaling
pagkatulala ay napalitan ng malakas na tawa ni Renz, Rein, Clyde, Jastin at Xander.
Si Ethan at Prince ay pareho lang nakangisi.
"You will be the next groom, dude!" Renz shouted.
Mas lalong lumakas ang tawanan ng lahat ng pinaghahampas ni Edsel ang bulaklak
sa mukha ni Renz.
"Groom your ass!" Edsel shouted back.
Nagpailing-iling na lang ako at maingat na binuhat ang asawa ko. Naghiyawan ang
lahat.
Nang maipasok ko sa loob ng bridal car ang asawa ko ay maingat ko itong
kinabitan ng seatbelt.
Kinausap ko ang driver ng kotse at napakunot ang noo ng asawa ko nang makita
nitong ako ang pumuwesto sa driver's seat.
"Ikaw ang magda-drive?" She asked. Nakangiting ikinabit ko ang seat belt ko.
"Yeah." Tugon ko at maingat na nagmaneho.
"Love, this it not the way to our reception." Usal nito nang mapansin na sa
ibang direksyon kami papunta.
"We are run away couples." Sambit ko at nang sulyapan ko ito ay nanlalaki ang
mga nito nang ma-realized ang ibig kong sabihin.
"You're crazy. Hahanapin nila tayo sa reception." Tinawanan ko lang ito at
ginagap ang malambot na kamay nito at hinalikan ang likod niyon habang ang isang
kamay ay nasa manibela.
"They'll understand us." Masuyong sabi ko.
Nagpailing-iling ito pero nakangiti na rin.
"Can't wait to touch me, love?" She asked. Teasing me.
"Hell, yeah." Tugon ko. Kanina ko pa ito gustong masolo. Isang araw ko itong
hindi nakita dahil na rin sa tradisyon. Bawal kaming magkita ng isang araw bago ang
kasal. I really missed her.
Princess is my wife now. At wala na akong iba pang mahihiling. I will always be
proud that my princess is now my Princess Shaima Kim Smith.
My one and only wife. My one and only love.
To be continued...
A/N: Epilogue will be posted next.
Their last BS 🙈🙊
Honeymoon ng mag-asawang Smith. Ehehe.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 40

CHAPTER 40
PINALIBOT ko ang paningin ko sa loob ng royal suite na pinasukan namin sa isang
five star hotel.
Namangha ako sa nakita. Ang kabuuan ng suite ay halos napuno ng scented
candles. Mayroong sapat na space para makalakad at makadaan ng maayos. Lalo na sa
katulad kong mahaba ang suot na gown.
James really did prepare all of this. Halos ito ang nag prepare ng lahat at ni
hindi ako hinayaang gumastos kahit pa pinipilit ko ito.
"Did you like it?" James asked. Nasa likod ko ito at naramdaman ko ang paghalik
nito mula sa batok ko papuntang braso.
Nanayo ang mga balahibo ko nang inilabas nito ang dila nito at dinilaan ang
nakalitaw na balikat ko.
 "James..." Ungol ko.
"Yes, wife?" Malambing na tugon nito. Naikagat ko ang ibabang labi ko sa tono
nito. James calling me as his wife feels so good and it feels so hot.
Mariin akong napapikit nang walang kahirap-hirap na nahubad nito ang suot kong
wedding gown at bumagsak iyon sa carpeted na sahig. Tanging underwear ko na lang
ang natitira.
"This will be our first night as husband and wife." Usal nito at masuyong
sinapo ang magkabilang dibdib ko mula sa likod.
Napaungol ako.
"You like that?" He seductively asked and I just nodded.
Ramdam na ramdam ko ang pag-init ng pakiramdam ko. And only my husband can do
this to me.
Dahan-dahan nitong ibinaba ang huling saplot sa katawan ko at sinapo ang sa
pagitan ng mga hita ko.
"Oh, James!" I screamed when he entered one of his fingers inside me. Sandali
nito iyong inilabas pasok at kapagkuwan ay hinugot iyon at ipinihit ako paharap
dito at mapusok akong hinalikan.
Tinugon ko iyon ng buong pagmamahal at inumpisang hubarin ang suot nitong
tuxedo habang hindi pinuputol ang halikan naming dalawa.
He even helped me undress himself. May pagmamadali at may pananabik.
Nang tuluyang wala na itong saplot sa katawan ay bumaba ang mga labi ko sa
matitipunong dibdib nito at hinalik-halikan iyon pababa sa puson nito hanggang sa
unti-unti akong lumuhod at pumantay sa mukha ko ang nag uumigting na pagkalalaki
nito.
"Oh, fuck!" My husband cursed as I sucked his length. "Fuck, baby! That feels
so good!" He continued and moaned.
Ang sarap na sarap na ungol nito ay mas lalong nagtulak sa akin na mas
pagbutihin pa ang pagsubo sa pagkalalaki nito. Iniluwa ko iyon at muling isinubo na
halos sumagad na sa lalamunan ko. He's really so big and long.
"Oh, yeah! Fuck!" James groaned.
Mas binilisan ko ang pagsubo sa kaselanan nito sa loob ng bibig ko. At nang
muli kong iniluwa iyon ay dinilaan ko ang dulo niyon at marahang sinisipsip.
"Fuck! Oh, yeah! Fuck!" Napasabunot ang asawa ko sa buhok ko. Tumingala ako
para tignan ang ekspresyon sa mukha nito.
My husband is enjoying my performance and it makes me happy. Mas isinagad ko pa
ang pagsubo sa pagkalalaki nito. Isinubo ko ng buong-buo. Naduduwal ako pero hindi
ko iyon pinapansin at nagpatuloy lang sa ginagawa.
While sucking his c*ck, my other hand is playing his balls. Umungol ito ng
umungol.
"Love, stop it." Pigil nito sa ginagawa ko pero hindi ko ito pinakinggan at
nagpatuloy lang sa pagsubo dito.
"Love! Oh, fuck! Fuck! Fuck!" Sunod-sunod ang pagmumura nito at kusang
gumagalaw ang balakang nito at inilabas-pasok ang kahabaan nito sa loob ng bibig
ko.

"Fuck, yeah. Oh, fuck!" Malakas na muling mura nito at

naramdaman ko ang paninigas nito. Good. He's cuming.
Pero bago pa man ito labasan sa loob ng bibig ko ay mabilis na nito iyong
hinugot at inilabas ang katas nito sa sahig.
Marahan ako nitong tinulungang  makatayo mula sa pagkakaluhod.
"That was amazing." He said. Amusement on his eyes.
"My wedding gift for you." Humagikhik ako.
Hinuli nito ang kamay ko at pinahawak sa pagkalalaki nito na ngayon ay
naninigas na naman.
"Should I give you my wedding gift, too?" He seductively asked and before I
could answer him, he reached for my lips and we kissed, passionately.
Maingat ako nitong binuhat at pinahiga sa malapad na kama. Kaagad ako nitong
kinubabawan.
"Our baby won't get mad, right?" Natatawang tanong nito at hinalik-halikan ako
sa leeg. Sinisipsip pa nito iyon at bumaba ang mga halik nito sa dibdib ko papunta
sa puson ko hanggang sa bumaba ang mukha nito sa kaselanan ko.
Napasabunot ako sa buhok nito ng inumpisahang laru-laruin ng mainit na dila
nito ang hiyas ko.
"Ohhhh!" I moaned.
Mas ibinuka nito ang hita ko at walang sawang kinain ako ng paulit-ulit.
Paulit-ulit din akong nilabasan at sumigaw sa sobrang sarap. Until I reached my
second orgasm and James didn't stop there.
Nanginginig na ang mga hita ko at hindi ko na kaya ang kiliti sa pagkababae ko.
"Ahhhh! James! Ohhhhhh!" I screamed and I moaned. He sucked. He licked and he
drink all of my juices. Hinding-hindi ito nagsasawa at parang ayaw akong tigilan.
Tumirik ang mga mata ko habang kinakain nito ng buong-buo ang kaselanan ko.
"Oh, yeah! Faster, love! Faster! I'm gonna cum again. Ohhhhhh! Ahhhhhhh!
Ohhhhhhh! James!" I screamed in pleasure.
Ang mainit na dila nito ay patuloy na nilaro-laro ang pagkababae ko.
"Oh, God! Ahhhhhh!" Malakas at mahabang ungol ko nang maramdaman ang pangatlong
orgasmo ko.
Muli akong kinubabawan ng asawa ko at maalab akong tinignan sa mga mata.
"You're so good." Hindi ko mapigilang sabihin.
"Yeah?" He smiled and kissed me on my lips. Nalalasahan ko ang katas ko mula sa
bibig nito.
Napaliyad na lang ako nang maramdamang ipinasok nito ang kahabaan sa loob ko.
"I won't get tired making love to you, my wife." He said and started pushing
himself deep inside me.
I just moaned and screamed in pleasure. My husband is really good on this.
"Ahhhhh! James! Faster, please." Halos mawala na ako sa sarili ko habang
nakikiusap sa asawa ko.
And James obliged. He gripped my hips and pushed himself deeper and harder. He
move faster and faster.
"Uhm! Ahhh! Ohhh!" I moaned.
"Fuck, yeah! Fuck! Oh, fuck!" He groaned and kissed my lips hungrily.
"I love you!" We shouted as we both reached the climax.
Pareho kaming hinihingal nang matapos at parehong napangiti.
"I love you, my husband." I smiled sweetly.
"And I love you more, my wife." Tugon nito at mahigpit akong niyakap habang
nasa ibabaw ko pa rin.
Nakangiting iniangat ko ang kaliwang kamay ko at tinitigan ang wedding ring na
suot ko.
'I am now Mrs. Princess Shaina Kim Smith.'
"Love..." Tawag ko sa asawa ko.
"Hmm?" Tugon nito at umalis sa ibabaw ko. Tumabi ito sa akin at tinitigan ako.
"Thank you sa lahat-lahat." I said and smiled at him.
Hinaplos nito ang pisngi ko.
"I should be the one saying that. Thank you." Anito at hinawakan ang tiyan ko.
"Ikaw at ang baby natin ang pinakamagandang nangyari sa buhay ko. Ikaw ang bumubuo
sa akin. Salamat sa lahat." Madamdaming sabi nito at dinampian ako ng halik sa mga
labi.
"Mahal na mahal kita. At hinding-hindi ako magsasawang sabihin ang mga katagang
'yan sa'yo." Madamdaming patuloy nito.
Ngumiti ako at humilig sa dibdib nito.
"Mahal na mahal din kita, my dearest husband James Karl Smith." Sambit ko.
I am happy and contented. At alam ko na ang buhay na bubuoin namin bilang mag-
asawa ay hindi magiging madali. Mas madami pa kaming pagdadaanan at mas marami pang
pagsubok na darating.
Pero alam ko sa sarili ko na magiging matatag kaming pareho. As long as we
loved and trust each other. Lahat ay kakayanin namin.
I am Princess Shaina Kim Smith.
 His one and only love. And James is my one and only love.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 41

CHAPTER 41
I SMILED when I saw my wife cooking in our kitchen. I walked towards her and
grab her waist.
"Hey!" Reklamo nito nang walang sabi-sabi ko itong binuhat at pinaupo ito sa
island counter. "Love, mabaho ako at-"
She stop talking when I suddenly claimed her lips. I kissed her passionately
before pulling away.
"Goodmorning, my beautiful wife." I smiled sweetly. Hinalikan ko ang noo nito.
"Morning." She murmured. "I smell bad. Hindi pa ako naligo kasi inuna ko muna
ang pag prepare ng breakfast niyo ni baby." Nakasimangot na sabi nito.
I leaned in to her. Inamoy ko ito.
"Hmm. My wife smells good." I said and kiss her on her neck.
"Love, stop it." Saway nito pero hindi ako nakinig at patuloy itong hinalikan
sa leeg. Pinasok ko ang kamay ko sa suot nitong blouse at minasahe ang malulusog na
dibdib nito.
I smiled when I heard her moaned. It's been five years that we are happily
married at wala pa ring nagbabago. Same effect. The heat and the love with each
other. Habang tumatagal ay mas lalo naming minamahal at pinapaligaya ang isa't-isa.
Getting stronger and stronger.
"B-Baka makita tayo ni Prinx Kal." Usal nito na ang tinutukoy ay ang anak
naming lalaki na apat na taong gulang na.
I stopped kissing her on her neck and I looked at her intently.
"He's sleeping soundly when I checked him on his room. Just a quickie? Please?"
Pakiusap ko.
Napangiti ang asawa ko at napailing.
"Okay. Just a quickie." Anito at kinagat ang ibabang labi.
I chuckled and I kissed her deeply. Tinaas ko ang suot nitong blouse at sinubo
ang naninigas ng nipple nito. She moaned.
Pinaikot ko ang dulo ng dila ko sa nipple nito. Kinagat-kagat ko iyon at hindi
nagsasawang isinubo ang mga nipple nito. Napasabunot ang asawa ko sa buhok ko.
"Love... Ohhhh!" She moaned.
I claimed her lips again. Ang mga kamay ko ay naglalakbay sa mga hita nito at
ibinaba ko ang suot nitong shorts kasama ang panty nito.
Hinimas ko ang kaselanan nito.
"You're wet. My lovely wife is always ready for me." I murmured and slid my one
finger inside her.
"God! Love... Ahhhh! Make it faster, please! Ohhhhh!" She pleaded.
I didn't disappoint her. Mas binilisan ko ang paglabas-masok ng daliri ko sa
loob nito. Napapaliyad ito sa sobrang sarap at gumagalaw ang balakang nito. Ang
isang kamay ko ay unti-unting nilalabas ang sandata ko mula sa suot kong shorts.
Inalis ko ang daliri ko at pinalitan iyon ng mahaba at naninigas kong sandata.
Mahigpit na bumaon ang kuko ng asawa ko sa balikat ko.
"Ohhhhhh!" She moaned.
"You're still so fucking tight, love." I murmured and thrust deeply.
"Yeah?" My wife smiled at me and claimed my lips.
We both kissing each other like there's no tomorrow. I keep thusting inside
her. Pabilis ng pabilis ang paglabas-masok ko sa loob nito. I gripped her waist at
mas naging desperado ang paglabas-pasok ko. Sinasalubong naman nito ang bawat galaw
ko.
"Fuck! I'm cuming, baby!" I said and punched the island counter.
 "I'm cuming too, love." She murmured.

We both screamed in pleasure when we reached our climax. I

kissed my wife for the last time and pull my length inside her.
Inayos ko ang damit nito at muli kong isinuot ang panty at shorts nito. Inayos
ko din ang sarili ko.
Princess grab my hand. Masama ang tingin nito sa akin.
"Do you really have to punched the island counter? Hayan nasugatan ka tuloy."
Pagalit na sabi nito pero may halong pag-aalala iyon.
"Can't help it. Masarap ka kasi." Pilyong sabi ko at kinindatan ito.
Hinampas ako ng asawa ko sa dibdib ko at napatawa lang ako. And then, I claimed
her lips. Pinanggigilan ko ang mga labi nito. Nakangiti naman nitong tinugon ang
halik ko. I kissed her forehead when I pulled away from our passionate kiss.
"It's been five years and you have the same effect on me. I really love you,
baby." I said and smiled at her.
Mahina nitong pinisil ang ilong ko.
"Same here. I love you. I love you and I love you." Nakangiting sabi nito.
"And I love you more and more and many more." Hindi ako nagpatalo.
Humagikhik ito at akmang hahalikan ako nang marinig namin ang boses ng apat na
taong gulang naming anak na si Prinx Kal.
"My? Dy?" I smiled at my son. Pupungas pungas itong lumapit sa amin na halatang
kagigising lang.
Napatitig ako sa bughaw na mga mata nito. Nagmana sa akin. My son is handsome.
Maputi at makinis. 'Yong iba ay sinasabing kamukha ko ito. Carbon copy. But
sometimes he looks like Princess, too.
Kaagad na nagpakarga ang anak ko sa akin.
"Morning, Dy." My son smiled at me and kissed me on my cheek. "Morning, My."
Bati nito sa mommy nito at ngumuso para magpahalik. Our son is so sweet as always.
Princess laughed. Inagaw nito si Prinx sa akin at pinugpog ng halik ang anak
namin. Nagtawanan kaming tatlo at nakipagkulitan kay Prinx. I never thought that I
can be happy like this with my princess and our little prince.
"I love you both." Madamdaming usal ko.
"We love you too, Daddy." They both answered.
We laughed and kissed each other. With my wife Princess and with our little
prince, wala na akong hihilingin pa. I felt complete and contented. Sila ang buhay
ko. Sila ang mundo ko.
Princess prepared our breakfast. Sabay-sabay kaming nag-agahan. This really
feels so good. Spending my time with my loved ones.
My wife and my son.
Hindi ko masasabing perpekto ang pamilya ko. Paminsan-minsan ay nag-aaway kami
ni Princess. Dumarating pa sa punto na hindi ako umuuwi sa bahay namin just to calm
myself and to give us space to think.
But at the end of the day, hindi namin hinahayaan na patagalin ang away namin.
Normal lang ang mag-away sa mag-asawa. Ang hindi pagkakaintindihan and you both
have to be strong and just keep fighting. Ang pagmamahal at respeto sa isa't-isa ay
dapat na manatili at huwag gagawa ng hakbang na mas ikakasira ng relasyon ninyong
dalawa.
Away lang pero walang iwanan. Tampuhan lang pero walang sukuan.
Madami na kaming pinagdaanan at alam ko na sa mga darating pang mga pagsubok ay
pareho naming kakayanin ng asawa ko. Because the love and respect is always there.
Hinding-hindi mawawala iyon.
Masayang natapos ang agahan namin at tinulungan ko ang asawa ko sa pagliligpit
habang ang anak namin ay abala sa paglalaro sa sala. Princess don't want to have a
maid. Gusto nito na ito mismo ang mag-asikaso sa aming dalawa. Kaya hindi ko na
ipinilit pa ang kumuha ng katulong aa bahay.
May tagalaba naman kami at tagalinis every week. Si Princess ay focus sa anak
namin at sa paghahanda ng mga pangangailangan namin. Hindi ko na rin itong
hinayaang magtrabaho pa.
Sabay kaming umakyat ng asawa ko sa kuwarto at iniwan ang anak naming naglalaro
sa sala ng bahay. Hindi ako kinakabang iwan ito doon dahil fully secured naman ang
bahay na pinatayo ko. At hindi malikot ang anak namin. Basta lang itong naglalaro.
Sabay kaming nag shower ng asawa ko. At muli naming pinagsaluhan ang init ng
katawan namin sa loob ng banyo.
Hapon na nang makatanggap kami ng maraming bisita sa bahay. Lahat ng Phoenix,
kasama ang mga anak at asawa nila.
Twice a month ay gawain ng lahat na magtipon-tipon dito sa bahay ko.
Nakasanayan namin iyon. The Phoenix stays strong through the years. The friendship
keeps stronger.
Kaagad na naghanda ang asawa ko ng meryenda na tinulungan naman nina Amber,
Krystal, Sharmaine at tumulong din ang asawa ni Edsel, Alexander, Ethan, Prince,
Clyde and Ryder.
Yes, Ryder is back. Bumalik ito sa Phoenix. Hindi ko akalain na muli pa itong
makakabangon mula sa pagkakabgsak nito. His life was dark and he found the light.
Natagpuan nito ang liwanag sa pagkatao ng napangasawa nito.
Edsel and Alexander, too. May mga pinagdaanan ang mga ito pero nanatiling
matatag kasama ang mga asawa nila. Hindi rin basta-basta ang mga pinagdaanan bago
tuluyang naging masaya.
Si Clyde na hindi sinukuan ang pagmamahal sa babaeng gusto nito. Si Ethan at
Prince na parehong naging gago at muntik ng pakawalan ang mga mahal nila pero
naging matatag.
Si Jastin, Renz at Rein na sa wakas ay naging masaya sa piling ni Krystal,
Amber at Sharmaine. Madaming denial moments pero sa huli ay nagka-aminan at nanaig
ang pagmamahalan.
"I never thought that we could be like this after five years. Madaming
nagbago." Narinig kong sambit ni Edsel sa tabi ko.
"We're all happy with our wives." Sabad ni Ryder. "So happy." Anito habang
nakatitig sa asawa nitong abala sa pag-aasikaso sa mga anak naming lahat na
magulong naglalaro.
"And our friendship stays stronger. Stay strong, Phoenix!" Nakangiting sabi ni
Renz.
Tumawa kaming lahat at parehong tumingin sa mga asawa naming masayang nag-
uusap. Nagkakasundo ang mga ito at naging kaibigan ang isa't-isa.
I looked at my wife.
"I love you." I mouthed when our eyes met.
Ngumiti ito sa akin at kinagat ang ibabang labi at kinindatan ako. Damn! Ganito
ang asawa ko kapag inaakit ako. Humanda ito mamayang gabi sa akin at hindi ko ito
titigilan.
"I love you, too." She mouthed back and I smiled.
I am happy. May mga kaibigan ako na hindi kinakalimutan ang isa't-isa at masaya
na din sa kanya-kanyang buhay. And I'm contented and really lucky to have Princess
in my life together with our son.
My bestfriend. My life.
My Only Love.
A/N: For all my readers. Thank you! This is all for you😘😘
Thank you for supporting me. I really appreciate it🤗😍😘

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 42: LOVE HURTS(Part 2)

Part 2 for My Only Love: James Karl Smith

Princess is my everything. She's my princess, she's my forever queen, my life

and my one and only love.
 Sa ilang taon naming mag-asawa, we're happy. Our relationship is getting
stronger as the years passed.
Ang ilang taon na pagmamahalan namin ay nasira lang ng isang gabing
pagkakamali.
I touched a woman.
Yes, I cheated on my wife. I cheated on Princess. I had a one night stand with
someone. And I made her pregnant.
Because of that mistake, my marriage life with Princess ruined. I lost her. I
lost my life. I lost my queen.

***

PS: I know that this will hurt you, my dearest readers. Pero may gusto akong
iparating sa inyo that's why I decided to write this. This will only test James and
Princess. Kung hanggang saan ang pagmamahalan nila sa kabila ng malaking pagsubok
na darating sa buhay nila.
Again, katulad ng palagi kong hinihiling sa inyo, just trust me as an author of
the Phoenix Series. Sasaktan ko man kayo pero hindi ko kayo bibiguin.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 43

CHAPTER 43

NAPATITIG AKO sa asawa ko. Isang buwan na ang nakakalipas at napapansin ko ang
pananahimik nito. Laging nasa malayo ang tingin nito at tila napakalalim ng iniisip
nito.
Hindi ako sanay. Sa walong taon namin bilang mag-asawa, kapag may problema
kaming dalawa, kaagad namin iyong pinag-uusapan ng maayos.
At ngayon ay naninibago ako. Alam kong may problema ito. May hindi ito sinasabi
sa akin.
Dahan-dahan akong lumapit dito at niyakap ito mula sa likod. Ramdam ko ang
pagkabigla nito dahil kaagad na nanigas ang katawan nito.
"Love, may problema ba?" Malambing na tanong ko.
Hindi ito nagsalita kaya pinihit ko ito papaharap sa akin.
"I'm asking you James Karl Smith. May problema ba?" Hinaplos ko ang pisngi
nito.
"I-I'm just tired. I'm sorry." Tugon nito at napakunot ang noo ko nang mag-iwas
ito ng tingin sa akin.
Bakit parang may mali? This is not my James. Ang asawa ko ang klase ng lalaking
hinding-hindi mag-iiwas ng tingin sa akin. I am his most favorite view.
Did something happened? May hindi ba ako nalalaman?
"May hindi ka ba sinasabi sa'kin, James?" Seryosong tanong ko.
Kaagad itong tumingin sa akin.
"I'm okay, love. Pagod lang ako." Anito at kinabig ako sa beywang at mahigpit
akong niyakap.
"Alam mo naman kung gaano kita kamahal, hindi ba? Alam na alam mo 'yan,
Princess. Sobrang mahal na mahal kita." Anito at mas humigpit ang pagkakayakap nito
sa akin na tila natatakot itong mawala ako.
"Okay ka lang ba talaga? You're not like this. Kung may problema alam mo namang
nandito lang ako bilang asawa mo, love. Nandito lang ako para sa'yo." Sambit ko sa
malumanay na boses.
"It's nothing. J-Just don't let go, love. Please, don't let go, hmm? Dito ka
lang sa tabi ko. Dito ka lang sa'kin, love." Anito sa nakikiusap na boses.
Mahina akong natawa.
"Oo naman, love. Kailan ba ako bumitaw sa'yo?" Sambit ko at hinalik-halikan ko
ito sa gilid ng labi.
Walong taon na kaming kasal. At maliban sa walong taon na iyon ay ito lang ang
lalaking tanging minahal ko. Ito lang ang nagmamay-ari ng puso ko kaya wala akong
rason para bitawan ito.
Sinadya kong ilapit ang bibig sa tenga nito.
"I want you." Bulong ko.
"Love..." Anas nito.
Tumingin ito sa akin at hindi ko pinahalata ang pangangamba sa mukha ko nang
makita ang pag-aalangan sa berdeng mga mata nito.
Bakit parang may nagbago? Parang hindi si James ang kasama ko. A simple I want
you from me can make him burn in desire. Pero ngayon ay pag-aalangan ang nakikita
ko sa mga mata nito.
"Ayaw mo ba?" Nahihiyang tanong ko.
It'a been one month na walang nangyayari sa aming dalawa. Hindi ako
nagtatanong. Hindi ko tinangkang magyaya dahil gusto ko itong intindihin. Gusto
kong ito mismo ang lumapit sa akin.
Aaminin ko na nagtataka ako at nasasaktan dahil kilala ko ang asawa ko. Hindi
ito mapakali ng hindi ako naangkin kahit isang araw lang. At ito ang unang
pagkakataon na matagal ako nitong hindi inangkin at umabot pa ng isang buwan.
"It's not that, love. I'm just-" Hindi nito natapos ang sasabihin nang tumunog
ang door bell mula sa labas.
Kumunot ang noo ko.

"May bisita ba tayo?" Tanong ko at akmang maglalakad

patungo sa pinto nang mabilis ako nitong pinigilan.
"Let me. Just go to our room, okay?" Anito at naglakad patungo sa pinto.
Nagkibit-balikat ako at pumasok sa kuwarto. Wala ang mga bata. Araw ng bakasyon
nila kaya naroroon sila sa poder ni Mommy. Doon sila namamalagi kapag bakasyon
nila. Pati ang mga maids dito sa bahay ay pinagbakasyon na rin namin para
makapagpahinga ang mga ito.
Akmang papasok ako sa bathroom nang marinig ang pagsigaw mula sa labas.
Nagtatakang lumabas ako at naglakad patungo sa pinto.
I saw James talking to someone. It's a woman. Hindi ko ito kilala at ngayon ko
lang ito nakita.
"Umalis ka na dito." Narinig kong mariing utos ni James sa babae.
"No. I won't leave here, James. Gusto kong makausap ang asawa mo. Gusto kong
malaman niya na-"
"Anong dapat kong malaman?" Tanong ko habang papalapit sa kanila.
Mabilis akong tinignan ng asawa ko at hindi nakatakas sa paningin ko ang
pamumutla nito.
The woman look at me and smirked. Sinuyod ko ito ng tingin. She's beautiful.
Matangkad ito. Mas matangkad ito ng konti sa akin. Maputi din ito at maganda ang
katawan.
"Kilala mo ba siya, love? Bakit hindi mo siya papasukin sa loob?" Inosenteng
tanong ko at nginitian pa ang babae.
"I told you to get inside our room." Mariing sambit ni James.
Lumapit ito sa akin at hinawakan ako sa braso.
"Let's go." Anito at akmang hahakbang nang magsalita ang babae.
"I'm pregnant." Pareho kaming natigilan ng asawa ko.
Kunot ang noong napatingin ako sa babae. Sinalubong ko ang tingin nito at hindi
pinansin ang panlalamig ng kamay ng asawa ko na nakahawak sa braso ko.
Diretso itong tumingin sa akin.
"At ang asawa mo ang ama ng pinagbubuntis ko." Seryosong sabi nito, titig na
titig sa mga mata ko.
Kumabog ng napakalakas ang puso ko. Hindi ko alam pero kinakabahan ako. At
dahan-dahan ay binitawan ako ni James. Tinignan ko ito.
"Tell me that she's just kidding." Mahinang sambit ko.
 Hindi ito umimik. Mahina akong natawa.
"Of course she's just kidding. I know you. Asawa kita at ito ang bagay na
hinding-hindi mo magagawa sa-"
"I'm sorry. I'm sorry, love. I'm sorry." Tila biglang umikot ang mundo ko nang
bigla itong lumuhod sa harapan ko.
Nanigas ako sa kinatatayuan ko.
"T-Tumayo ka nga diyan. James, kung binibiro mo ako, hindi ka nakakatuwa."
Natatawang sambit ko.
Tawa na may kasamang kaba. Iyon ang nararamdaman ko ngayon.
Tumingin ako sa babae.
"Kung nagbibiro kayo please tigilan niyo na 'to. Hindi nakakatuwang biro 'to.
Please lang." Pakiusap ko at akmang aalalayan ang asawa kong tumayo pero malakas
lang itong humagulhol ng iyak.
Wala sa sariling napaatras ako.
Hindi. Hindi 'to totoo. Nagbibiro lang sila. Nagbibiro lang ang asawa ko.
"Watch this. Para maniwala ka." Sambit ng babae at inabot sa akin ang cellphone
nito bago tumalikod.
Diretso itong lumabas at pinaharurot ang sasakyan nito.
Napatingin ako sa cellphone na inabot nito. Nanginginig ang mga kamay na
pinindot ko ang play button.
At pakiramdam ko ay nagunaw ang mundo ko nang mapanood ang video na iyon.
Nabitawan ko ang cellphone at malakas iyong bumagsak sa sahig.
Tumingin ako sa asawa kong nakaluhod sa harapan ko. Mas lalong lumakas ang iyak
nito.
"H-How could you do this to me?" Nanginginig ang mga labing tanong ko.
Napahawak ako sa dibdib ko habang dumadaloy ang mga luha mula sa mga mata ko.
"B-Bakit, James? Bakit?" Mahinang tanong ko.
"Princess, I'm-"
"You cheated on me!" Malakas na sigaw ko.
Nakatingala ito sa akin habang punong-puno ng luha ang mga mata nito. Tumayo
ito mula sa pagkakaluhod at lumapit sa akin pero umatras ako.
Nakipagtitigan ako sa mga mata nito. Matagal akong nakipagtitigan dito at alam
kong nababasa nito ang nasa isip ko.
"Let's-"
"No." Mariing pigil nito sa sasabihin ko.
"I won't allow you. Stay, please. Please. Kung anuman ang binabalak mo,
hinding-hindi kita papayagan. Ayoko. Ayoko, love. Please. Please." Nakikiusap ang
mga mata nito.
"Let's end this and-"
"Kill me! Just kill me, Princess! Tangina, mas gusto ko na lang na patayin mo
ako kaysa ituloy mo 'yang binabalak mo!" Anito at napasabunot sa sarili nitong
buhok.
Napatitig ako sa mukha nito.
"You're not my husband. You're not James." Mahinang sambit ko at mahinang
natawa.
"Hindi ikaw ang asawa ko! My James will never do this! He will never do this.
He will never cheat on me! Never!" Lumuluhang sigaw ko at tinalikuran ito.
Hindi. Ayokong tanggapin. Panaginip lang 'to. Panaginip lang ang lahat.
Hinding-hindi ito magagawa ng asawa ko.
Mariin akong pumikit.
Please, let me get out from this. This is the bad nightmare ever. Get me out of
here, Lord. Please.
To be continued...

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 44
 CHAPTER 44
ANG BUONG AKALA ko ay perpekto kami. Ang buong akala ko ay walang makakasira sa
pagmamahalang kaytagal naming inalagaan. Ang akala ko ay magiging masaya kami
hanggang sa huli. Ang buong akala ko ay maging tapat kami sa isa't-isa. Manatiling
matibay at kumakapit sa isa't-isa.
Pero ang lahat ng iyon ay puro akala na lang. I'm really not dreaming. Totoo
ang lahat. James really cheated on me with someone at napakahirap iyong tanggapin.
I know how he loves me as a woman and as his wife but why this happened?
Iniisip ko kung saan ako nagkulang. Iniisip ko kung masyado ba akong naging
kampante sa pagmamahal ni James sa akin?
Pinahid ko ang mga luhang naglandas sa magkabilang pisngi ko. It's been one
week after I learned that James had an affair with someone. Isang linggo ko itong
hindi kinakausap at sa tuwing makakasalubong ko ito sa bahay ay parang hindi kami
mag-asawa.
Lumabas ako mula sa kuwarto at naabutan ko si James sa maliit na bar counter.
Umiinom itong mag-isa.
Tumingin ito sa akin pero nag-iwas ako ng tingin. Naglakad ako at akmang
lalampasan ito nang hawakan ako nito sa braso.
"Love... Talk to me, please." Nakikiusap ang mga mata nito.
Diretso ko itong tinignan sa mga mata. Umiiwas ako dahil ayokong komprontahin
ito. Ayokong marinig ang mga sagot nito na alam kong ikakasakit ng puso ko. Pero
siguro, kailangan kong harapin ang problemang ito.
"Ilang beses?" Mahinang tanong ko. Pakiramdam ko ay sinasaksak ang puso ko sa
sarili kong tanong.
"Love-"
"Tinatanong kita kung ilang beses mo siyang inangkin, James." Mariing sambit
ko.
Dumaan ang matinding pagsisisi sa mga mata nito.
"Love, please." Hirap na hirap itong sagutin ang tanong ko.
Mapakla akong natawa.
"Hindi ka makasagot? Bakit? Dahil hindi lang isang beses?" Naluluhang tanong
ko.
"It was just a one night stand, love. Please-"
"Yeah, isang gabi lang pero ilang beses mo siyang inangkin ng gabing iyon,
James? Dalawa? Tatlo? Apat na beses?" Puno ng sarkasmong tanong ko.
Marahas itong napabuntong-hininga.
"I was drunk. I-I don't know why it happened. I-I thought she was you so I fuck
her again and again. Believe me, please. Lasing na lasing ako noon, love. Ang buong
akala ko... Ang buong akala ko ay ang asawa ko ang kasama ko at-"
"Fuck you, James!" Sigaw ko at tinabig ko ang kamay nito.
"You thought she was me? Bakit? Masarap din ba siya katulad ko? Ano? Sarap na
sarap ka at sarili mong asawa ay hindi mo na nakilala?!" Sigaw ko at inumpisahan
kong punitin ang damit ko habang lumuluha.
"Fuck me now at sabihin mo sa akin kung sino ang masarap sa'ming dalawa! Hindi
pa ba sapat 'tong katawan ko sa'yo, ha? May kulang pa ba, James? May kulang pa ba?"
Humagulhol ako ng iyak habang pinupunit ang damit ko.
"Love, please." Mahigpit ako nitong niyakap. "Tama na. Tama na, please." Mas
lalo ako nitong niyakap ng mahigpit.
"Bakit? Bakit mo nagawa sa'kin 'to? Am I not enough? Nagkulang ba ako sa'yo,
James? Please, tell me. Sabihin mo ang kulang at pupunuin ko, James. Sabihin mo
lang dahil ang sakit-sakit. Ang sakit ng ginawa mo sa'kin, James! Sobrang sakit!"
Humagulhol ako ng iyak sa dibdib nito.
"I'm sorry. I'm really sorry. I'm sorry, love. Patawarin mo ako, please.
Patawarin mo ako." Basag na basag ang boses nito.
"I trusted you." Lumayo ako mula dito. "Sobra akong nagtiwala. Minahal kita ng
sobra-sobra, James. Sobrang mahal na mahal kita." Pinunasan ko ang mga luha.
"At ngayon ko na-realized, hindi pala tama ang sobra. Hindi ako magiging sapat
sa'yo, James. Darating din pala ang panahong iiwan mo ako at ipagpapalit sa iba.
Hindi ko lubos maisip na titikim ka ng ibang putahe. Naging kampante ako sa
pagmamahal na sinasabi mo. Sabi mo mahal mo ako at ako lang, James. Pinaniwalaan ko
'yon pero anong ginawa mo? You cheated on me at iyon ang bagay na hindi kailanman
pumasok sa isip ko kaya hindi ko matanggap. Hinding-hindi ko matatanggap!"
Pinipigilan ko ang luha ko pero tuloy-tuloy iyon sa pag-agos.
"Alam kong hindi sapat ang paghingi ko ng tawad, love. Alam na alam ko 'yon
pero sana... sana ay huwag mo akong talikuran. Please, tatanggapin ko ang lahat ng
galit mo basta't huwag mo lang akong iiwan, love. Pakiusap." Muli itong lumuhod sa
harapan ko at niyakap ang mga binti ko at humagulhol ng iyak.
"I ruined our marriage. I ruined everything. I don't deserved a second chance
and I don't deserved you but please, don't you ever think leaving me, love.
Please." Punong-puno ng pakiusap ang boses nito.
Umatras ako dahilan para mabitawan ako nito at naikuyom ko ang mga kamao.
"I won't leave you for the sake of our children but I want you to take
responsibility of what you have done, James. Support the baby. Huwag na huwag mong
tatalikuran ang bata." Mariing usal ko.
Tumingala ito sa akin.
"B-Baby please..."
"I want you to..." Mariin akong pumikit. "support her needs." Tumulo ang mga
luha ko. "Iyon ang nararapat mong gawin bilang ama ng bata." Humagulhol ako ng iyak
at tila nanghihinang tinungo ko ang sofa at umupo.
Napayakap ako sa sarili ko at mas lalong napahagulhol ng iyak. How can I handle
this? Bakit nangyari 'to sa'min ni James? Bakit?
Mabilis na lumapit sa akin ang asawa ko at hinayaan ko itong buhatin ako
patungo sa kuwarto. Masyadong pagod ang isip ko para pigilan ito kaya hinayaan ko
na lang itong asikasuhin ako. Kumuha ito ng damit mula sa cabinet at binihisan ako
nito dahil pinunit ko ang suot kong damit kanina.
Patuloy ako sa pag-iyak habang kinukumutan ako nito. Maging ito ay umiiyak din
pero walang kumikibo sa aming dalawa.
"S-Sa couch ako matutulog." Mahinang sambit nito.
Tumango lang ako at tumalikod dito. Naramdaman ko ang pagkilos nito at naikagat
ko ang ibabang labi ko. Tahimik akong umiiyak. Alam kong nakahiga na ito sa couch
pero nanatili akong nakatalikod.
Ipinikit ko ang mga mata at pinilit na makatulog pero kahit anong gawin ko ay
hindi ako makatulog at alam ko kung bakit. Sanay akong katabi ang asawa ko.
Umiiyak na niyakap ko ang unan. Alam ko na pagkatapos ng gabing ito ay hindi na
maibabalik ang lahat sa dati. Hinding-hindi na.
To be continued...

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 45

CHAPTER 45

THINGS NEVER been the same between us anymore.

Malaki ang nagbago. Marami ang nagbago sa pagitan naming dalawa ni James.
Pakiramdam ko ay naging malayo kami sa isa't-isa.
The sweetness and the bonding between us already gone. Parang hindi kami ang
dalawang taong nangako sa harap ng altar na sasamahan namin ang isa't-isa sa oras
ng kasiyahan at kalungkutan.
Ni minsan ay hindi ko naisip na mangyayari ang ganito sa amin ni James. Mahal
namin ang isa't-isa pero parang hindi sapat ang pagmamahalang iyon.
Isang buwan na ang lumipas simula nang malaman ko ang ginawa ni James pero ang
sakit pa din. Sobrang sakit. At sa araw-araw na nakikita ko ito ay nadadagdagan ang
sakit. Pakiramdam ko ay paulit-ulit akong sinasaksak. Ang sugat sa puso ko ay
parang paulit-ulit na binubuhusan ng alcohol, napakahapdi.
 Isang buwan kaming nagsasama sa iisang kuwarto pero hindi kami nagtatabi. Sa
couch ito natutulog. Hindi ito nagtatangkang angkinin ako na parang natatakot itong
gawin iyon. At maging ako ay walang balak magpa-angkin sa asawa ko. Pagkatapos ng
ginawa nito, hindi ko na alam kung kaya ko pa bang magpa-angkin dito.
"Did you settle eveything?" Mahinang tanong ko nang maabutan ko ito sa kuwarto.
Kakatapos lang nitong magbihis.
Tumingin ito sa akin at tumango.
Ngayon ang araw na makikipagkita kami sa babaeng nabuntis nito para pag-usapan
ang nararapat gawin.
Tinitigan ko ang mukha ng asawa ko. Napansin kong pumayat ito pero hindi
nakabawas iyon sa kaguwapuhang taglay nito. Wala pa rin itong kupas sa paglipas ng
panahon. He's still my James Karl Smith. Napakaguwapo at napakatikas pa rin.
And I wonder kung katulad pa rin ba ako ng dati sa paningin nito? Am I still
his princess? Am I still his queen? If yes, bakit nakabuntis ito ng iba? Bakit
tumikim ito ng iba? Bakit?
Namalayan ko na lang ang sariling lumuluha. Mabilis akong tumalikod para hindi
iyon makita ng asawa ko.
Naramdaman kong niyakap ako nito mula sa likod.
"Paano ko aalisin ang sakit, love? Tell me. Paano?" Tanong nito at humigpit ang
pagkakayakap sa akin.
Mariin akong pumikit at naikagat ang ibabang labi.
"Habang buhay na nakabaon ang sakit na 'to sa puso ko, James. At ikaw ang
dahilan. Just let me heal myself. For now, asikasuhin mo muna ang magiging anak
mo." Nasasaktang sambit ko at tinanggal ko ang mga kamay nitong nakayakap sa akin.
Nauna na akong naglakad at lumabas. Dumiretso ako sa loob ng kotse ni James at
ikinabit ang seatbelt ko. Sumunod ito at sumakay.
Habang nasa biyahe kami ay walang umiimik sa aming dalawa. Kung sana ay normal
lang ang lahat, nagtatawanan sana kami ngayon at aangkinin ang isa't-isa ng paulit-
ulit lalo na kapag hindi namin kasama ang mga anak naming si Prinx Kal at Trixie
Princess.
Nang makarating sa restaurant ay kaagad kong nakita ang babae na nakaupo sa
dulo ng mesa. Kaagad itong tumayo at ngumiti nang makita ang asawa ko pero mabilis
na nawala ang ngiti nito nang makita ako.
Mukhang hindi nito inaasahan na kasama ako ni James. Wala naman talaga sana
akong balak na sumama. Pero sa nakikita kong hitsura ng babae ngayon ay hindi ko
pinagsisihan na sumama ako sa asawa ko.
Ngumiti ito sa akin nang makarating kami sa mesa nito. I know that it was a
fake smile. Gusto ko itong taasan ng kilay but I'm trying to be civil. Hindi ako
eskandalosang babae at kaya kong kontrolin ang sarili kong emosyon kahit sa loob-
loob ko ay sobrang wasak na wasak na ako.

Kung ibang babae lang, malamang ay kalbo na ang babaeng

ito. Ayokong mang-away. Gusto kong pag-usapan ito ng mabuti para maging klaro ang
lahat. Huwag na huwag lang itong magkakamali ng sasabihin dahil kayang-kaya ko
itong patumbahin sa mismong harapan ni James.
Pinaghila ako ng upuan ni James at tumabi ito sa akin nang makaupo ako.
"Akala ko mag-isa ka lang." Sambit ng babae at ngumiti sa akin. "Kasama ka
pala." Anito.
"I'm his wife. Normal lang na kasama niya ako. Mahirap na, baka makaapak ulit
ng ahas." Balewalang sambit ko at diretsong tumingin sa mga mata nito.
Ngumiti ito. Ang galing nitong pumeke ng ngiti.
"Let's finish this." Usal ko at sinulyapan si James.
Tumikhim ito at tumingin sa babae.
"Papanagutan ko ang bata at-"
"Kung gusto mo akong panagutan hindi ba dapat ay hiwalayan mo muna ang asawa
mo, James?" Pareho kaming natigilan sa diretsong salita nito.
"Venus." May babala sa tinig ng asawa ko.
 The way he call her name, masakit sa tenga. At lalong masakit sa puso.
I know her name. Pinaimbestigahan ko ito. She's Venus Almonte. She's also a
doctor. Ito ang kasa-kasama ni James sa mga medical missions sa iba-ibang lugar.
Isang taon pa lang itong nagtatrabaho sa hospital ni James at ayon sa iba ay ito
ang lapit ng lapit sa asawa ko.
Ilang taon na akong pinatigil ni James sa pagtatrabaho sa hospital nito bilang
doktor dahil gusto nitong mag focus ako sa mga anak ko at ayaw nitong napapagod
ako.
Minsan na rin ako nitong sinasama sa mga misyon ng Phoenix dahil iniisip nito
ang kaligtasan ko.
At lingid sa kaalam ko na inaahas na pala ng iba ang asawa ko. Marahil ay sobra
lang akong nagtiwala sa asawa ko. Is it my fault? Kasalanan bang buo ang tiwala ko
sa sarili kong asawa? Kasalanan ko ba na naging kampante ako?
"Kung gusto akong hiwalayan ng asawa ko, why not?" Sambit ko at tinignan ang
asawa ko.
"You want to file an annullment, James? Just tell me and I will give what you-"
"Don't you ever do that, Princess Shaina." Dumilim ang mukha nito at nagtatagis
ang mga bagang nito.
Tumingin ako kay Venus at nginitian ito.
"What to do? My husband don't want to file an annulment. Hindi mo siguro
ginalingan ang paggiling? Sa susunod galingan mo, Miss Almonte. Kakaiba ang
performance ng asawa ko sa kama, I'm telling you. Baka nga wala pa sa one-fourth
ang ginawa niyo." Nang-iinsultong sambit ko at mahina akong natawa.
Pinipilit kong kontrolin ang emosyon ko kahit gustong-gusto ko ng sumabog. Kung
hindi lang buntis ang babaeng ito ay kanina pa sana ito nakabulagta sa sahig.
"Princess." Nahihirapang sambit ni James sa pangalan ko.
Tinignan ko ito.
"Bakit? Totoo naman, hindi ba? You're like a beast when it comes to sex, James.
Hindi mo ba pinakita sa kanya? Tara sa kuwarto, mag threesome tayo at nang malaman
niya." Natatawang sambit ko.
Napasabunot ito sa buhok na parang hindi alam ang gagawin.
Tumayo ako at diretsong tumingin kay Venus.
"Be careful with your words next time. Huwag mong kakapalan 'yang mukha mo sa
harapan ko dahil hinding-hindi ka uubra." Babala ko at tumingin kay James.
"Ayusin mo 'yang gusot mo. I'll wait for you outside." Sabi ko at diretsong
lumabas ng restaurant.
Isang minuto lang yata akong nasa loob ng kotse nang pumasok si James.
"Tapos ka ng makipag-usap sa kabit mo?" Tanong ko.
Marahas itong napabuntong-hininga.
"Hindi ko kabit si Venus, love. I already explained to you na aksidente lang
ang nangyari." Nahihirapang paliwanag nito.
Tinaasan ko ito ng kilay.
"Ah, napikot ka?" Nagpatango-tango ako at mapaklang ngumiti.
"Ang magaling at matalinong si James Karl Smith ay napikot ng ibang babae.
Naisahan ka at wala kang nagawa dahil nabuntis mo." Natatawang sambit ko at
natigilan ito sa sinabi ko.
Napabuntong-hininga ito at sumandal sa upuan na parang pagod na pagod ito.
"What if I do the same? Magpakalasing din ako at magpa-angkin sa ibang lalaki
para alam mo ang pakiramdam ng-"
"Putangina, Princess!" Halos mapatalon ako sa gulat dahil sa pagtaas ng boses
nito .
Napatingin ako sa bintana ng kotse at nakita kong basag iyon dahil sa malakas
na pagsuntok ni James doon.
Nanlilisik ang mga mata nitong nakatingin sa akin at namumula ang mukha nito.
"Subukan mong gawin at hinding-hindi ako magdadalawang isip na putulan ng ulo
ang lalaking hahawak sa'yo sa mismong harapan mo." Napalunok ako sa mapanganib na
boses nito.
Hindi ako nakaimik at wala sa sariling napahawak ako sa dibdib. Pakiramdam ko
ay namutla ako.
 Alam kong magalit si James. Kilalang-kilala ko ito. Did I triggered him? Hindi
ko naman sinasadyang sabihin iyon at wala akong balak gawin.
Sunod-sunod itong nagmura at napapitlag ako nang sunod-sunod nitong sinuntok
ang manibela ng kotse. Doon nito binubuhos ang galit nito at sa hitsura nito ay
hindi nito kayang kontrolin ang galit nito.
"J-James, stop it." Sinubukan ko itong pigilan pero parang wala itong
naririnig.
Pulang-pula ang mukha nito at ang ulo naman nito ang sinusuntok nito na
ikinabahala ko.
Hinawakan ko ang mga kamay nito para pigilan ito.
"James, tama na." Pilit ko itong pinipigilan para pakalmahin ito.
He's crying and his face is all red. Ayaw pa rin nitong kumalma at isa lang ang
naiisip kong paraan para kumalma ito.
Sinapo ko ang mukha nito at siniil ko ito ng halik sa mga labi. Ilang segundo
itong natigilan sa ginawa ko at nakahinga ako ng maluwag nang makitang kalmado na
ito.
Hinawakan ako nito sa batok at buong pananabik nitong pinalalim ang halik.
James. Mahal na mahal pa rin kita. Sobrang mahal na mahal to the point na kaya
kong tanggapin ang mga pagkakamaling ginawa mo. Mahal na mahal kita, love.
To be continued...

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 46

CHAPTER 46

PAREHO KAMING walang kibo ni James nang makarating sa bahay.

After the kissed we shared earlier, I realized that I miss him so much. It's
almost two months that we didn't make love.
"Are you okay?" I asked as I look at his hand.
May dugo iyon dahil sa pagsuntok nito kanina sa bintana ng kotse.
"I'm oka-"
Hinawakan ko ang kamay nito at sinipat iyon. Napabuntong-hininga ako at hinila
ito patungo sa kuwarto. Nagpatianod ito hanggang sa pinaupo ko ito sa gilid ng
kama.
Kinuha ko ang medicine kit at kaagad kong ginamot ang sugat nito sa kamay.
Nang matapos ako sa paglagay ng bandage sa kamay nito ay natigilan ako nang
makita kong nakatitig ito sa akin.
Ilang minuto kaming nagkatitigan at tila iisa ang isip na pareho naming inabot
ang labi ng isa't-isa.
Narinig ko ang paglaglag ng medicine kit sa sahig pero hindi namin iyon
pinansin.
My husband kiss me hungrily. Ramdam ko ang kasabikan sa bawat kilos nito.
Nagpaubaya ako nang hinubad nito ang damit at bra ko. I helped him take off his
shirt until we are both naked.
Naramdaman ko na lang ang likod ko na lumapat sa malambot na kama habang nasa
ibabaw ko ito.
Mapusok ako nitong hinahalikan. Isang napakainit na halik at punong-puno ng
pananabik ang iginagawad nito sa akin.
Sandali itong tumigil sa paghalik sa akin at tinitigan ako.
"I love you, Shai." He murmured.
I just look at him and reach for his cheek. Napapikit ito nang haplusin ko ang
pisngi nito.
"C-Can you make love to me all night, love? Please?" Sa ganoong paraan man lang
ay mawala sa isip ko na hindi na ako sapat sa'yo. Na unti-unti ng nawawala sa akin
ang asawa ko.
 Nagmulat ito at malamlam ang mga matang tumitig sa akin.
"My pleasure, love. Kung ano ang makakapagpasaya sa asawa ko ay gagawin ko."
Mahinang sambit nito at muli akong hinalikan sa mga labi.
Bumaba ang labi nito sa leeg ko at ilang beses nito iyong sinisipsip. Until his
lips reached to my breast and he sucked my nips like a thirsty baby.
Napapaliyad ako habang sinisipsip nito ang magkabilang nipples ko. Ilang minuto
nitong pinagsawaan ang dibdib ko hanggang sa bumaba ang labi nito sa tiyan ko at
hinalik-halikan nito iyon at bahagyang sinisipsip.
Napalunok ako nang bumaba pa ang labi nito. Parang naliliyo ako sa sobrang
pananabik dahil alam na alam ko kung paano ako nitong sambahin doon. Kilalang-
kilala ko ang asawa ko pagdating sa pagpapaligaya sa akin.
"Ohhhh, James..."
Mahigpit akong napahawak sa bedsheet nang umpisahan nitong sambahin ang pinaka-
sensitibong parte ng katawan ko.
Mas lalo nitong ibinuka ang mga hita ko at mas lalong idiin ang dila nito sa
pagkababae ko.
"Love... Ahhh..." I moaned as he lick my clit harder.
I can feel his tongue expertedly twirling against my wet p*ssy. How I miss
this. I really miss him.
"Ohhhhh!" Napasigaw ako nang walang habas nitong sinisipsip ang pagkababae ko.
Napasabunot ako sa sariling buhok nang pinatigas nito ang dila at sinundot-
sundot nito ang entrada ng pagkababae ko. He lick so good and that's my James. Wala
itong kupas.
I groaned in protest when he stop licking my clit. He move towards me. Hindi na
ako nag protesta pa nang inalalayan ako nitong bumangon at ito ang humiga sa kama.
Pinaupo ako nito sa tiyan nito at nagkatitigan kaming dalawa. Marahan ako
nitong hinila patungo sa mukha nito at nagpaubaya ako.
I know what he wants. He wants me to sit on his mouth.
Mahigpit akong napahawak sa headboard ng kama nang mag-umpisang gumalaw ang
dila nito habang nakaupo ako sa mukha nito.
He eat me 'till his heart's content. Ilang malalakas na ungol ang pinakawalan
ko hanggang sa maramdaman ko ang pagsabog ng unang orgasmo ko.
He immediately lay me down on the bed and without any further ado, he slid his
mighty length inside me.
Bumaon ang kuko ko sa likod nito nang mag-isa ang katawan namin. Pareho kaming
napaungol na tila parehong nanibago sa muling pag-iisa ng katawan naming dalawa.
"Still fucking tight." He huskily murmured as he thrust in and out.
"Ahhh... James... Ohhh!" I moaned in pleasure as he took me with so much force.
Parang hindi na nito kayang kontrolin ang sarili at mas lalong ibinaon ang
kahabaan nito sa loob ko. He keeps thrusting in and out and it feels so good. He's
really good and expert in sex department. Everytime we made love, he never
disappoint me. He's a beast and everything.
Niyakap ako nito at marahas akong inangkin. I heard him cursing as our body
joined together.
Panay ang ungol ko sa bawat hugot at baon nito. Mas lalo itong nagiging
agresibo dahil sa ungol ko. Pabilis ng pabilis ang bawat galaw nito at mas lalo
itong naging marahas sa pag-angkin sa akin hanggang sa pareho naming naabot ang
rurok ng kaligayahan.
Mariin akong napapikit nang maramdaman ang mainit na katas nito sa loob ko.
Siniil ako nito ng halik sa mga labi na kaagad kong tinugon.
And after few seconds, I felt him move inside me. Muli ako nitong inangkin ng
ilang beses. Magdamag naming inangkin ang isa't-isa at halos hindi ko na mabilang
kung ilang beses na sumabog ang orgasmo ko at kung ilang beses itong sumabog sa
loob ng sinapupunan ko.
Natulog kaming magkayakap at parehong hubo't-hubad na parang bumalik sa normal
ang lahat. Kung puwede nga lang ibalik sa normal ang lahat. Kung puwede lang sana.
Kung kaya ko lang sanang itama ang naging mali ng asawa ko.
I don't want to let him go. I want him beside me. Kahit masakit, tatanggapin ko
ang lahat huwag lang itong mawala sa akin. Lalaban ako para sa pagmamahal ko sa
asawa ko.
Nagising ako kinabukasan na wala na sa tabi ko si James. Bumangon ako at
natigilan nang makitang bihis na bihis na ako. Hindi ko namalayang binihisan pala
ako ng asawa ko. Ugali na nito iyon pagkatapos naming magtalik.
Dumiretso ako sa shower room at naligo. Nang makapagbihis ako ay lumabas ako sa
kuwarto.
"Are you really okay? No. Pupuntahan kita. You have to take care of our baby,
Venus." Natigilan ako nang marinig ang sinabi ng asawa ko.
At ito na naman ang pakiramdam na parang sinasaksak ng patalim ang puso ko sa
narinig.
Our baby?
Mapakla akong natawa. Hindi ko lubos maisip na darating kami sa ganitong
sitwasyon. Dati ay sa akin lang nito iyon sinasabi. At ngayon ay sa ibang babae na.
You have to take care of our baby, Venus.
You have to take care of our baby, Venus.
You have to take care of our baby, Venus.
Parang sirang plaka na paulit-ulit ko iyong naririnig sa utak ko. Ang sakit
niyon sa pandinig at mas lalong masakit sa puso ko.
Kaya ko nga ba talagang tanggapin ang katotohanang magkaka-anak na ang asawa ko
sa iba?
"Damn it, Venus! Don't you ever kill my baby!" Narinig kong sambit nito at
kitang-kita ko ang pamumutla ng mukha nito.
Mabilis nitong ibinaba ang cellphone at dali-daling lumabas. Ni hindi ako nito
napansin. Hindi nito napansin ang presensya ko dahil sa sobrang pag-aalala nito sa
babae nito at magiging anak nito.
Sunod-sunod na tumulo ang mga luha ko.
James. Don't leave me, please. Don't do this to me. You're tearing me apart,
love.
To be continued...

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 47

CHAPTER 47

"PRINCESS."
Napalingon ako kay Amber nang tinawag nito ang pangalan ko.
Napakurap ako.
"H-Ha? May sinasabi ka ba?" Tanong ko.
Mataman ako nitong tinignan at kinuotan ako ng noo.
"Are you okay?" Nag-aalalang tanong nito.
Ngumiti ako.
"Oo naman. I'm okay." Tugon ko.
"Your smile answered my question, Princess. It was my first time seeing you
forcing a smile." She said and sighed.
"May problema ba? Look at you, you're pale. Medyo pumayat ka rin." Naiiling na
sambit nito.
Napangiwi ako at napabuntong-hininga. Napapansin ko na rin ang pamumutla ko
these past few weeks. Baka stress lang ako kaya ganito ako.
It's been one month since James don't come home often. Kung uuwi man ito ay
late na at mahimbing na akong natutulog at kinabukasan ay wala na naman ito.
Maselan ang pagbubuntis ni Venus at palagi daw itong dinudugo kaya inaasikaso
ito ni James.
Hinayaan ko ang asawa ko at nagtiis sa bawat araw na hindi ito nakakauwi sa
bahay. Pinipilit kong magpakatatag dahil iyon ang nararapat. Hindi ako puwedeng
maging mahina sa ganitong sitwasyon.
 Ang bawat sakit at hapdi ay dinadaan ko sa pag-iyak gabi-gabi.
I'm just thankful that Prinx Kal and Trixie Princess aren't home. Mas mabuting
doon muna ang mga ito sa lola nila. Ayokong makahalata ang mga ito na nagkaka-
problema kami ni James. Knowing my eldest son, he's smart enough to understand
things. At the age of eight, Prinx Kal is a smart one. He's a little version of his
father.
"Are you sure you're really okay?" Amber asked again.
Tumango ako.
Walang alam ang mga kaibigan namin sa nangyayari sa amin ni James at mas
mabuting walang alam ang mga ito. Problema naming mag-asawa 'to at kaming dalawa
lang din mismo ang haharap sa problema namin.
"Ang putla mo." Anito at inilabas ang cellphone.
"Hey, babe. I can't go home early, ha? Sasamahan ko lang si Princess. You're at
Clyde's club? Okay. Ingat ka pauwi mamaya. Huwag kang magpapakalasing tangina ka.
Pinagod mo ako last week dahil ang tagal-tagal mong labasan punyeta ka." Natawa ako
sa sinabi ni Amber.
Kausap nito si Renz mula sa kabilang linya at napailing na lang ako. Wala
talagang pinagbago ang mag-asawang 'to. They're still the same. Parang mga aso't-
pusa pa rin pero alam ko namang iyon ang paraan nila ng paglalambing sa isa't-isa.
Namimiss ko tuloy ang paglalambing ni James sa'kin. Natigilan ako at nawala ang
ngiti sa mga labi ko. Sana lahat hindi nagbabago. Sana lahat kagaya pa rin ng dati.
Hanggang sana na lang talaga ako.
Nabigla ako nang hinila ako ni Amber papalabas ng cafe na kinaroroonan namin.
"Saan tayo pupunta?" Tanong ko.
"Sa hospital ng asawa mo. Kailangan mong magpacheck-up, Princess. Ayokong
nakikitang maputla ka." Anito at napailing.
Sinakay ako nito sa kotse nito kaya hinayaan ko na lang.
"Wala naman akong sakit." Sambit ko nang nasa biyahe na kami.
Puso ko lang ang masakit. Durog na durog.
"Mabuti na ang makasigurado. Nadala na ako kay Renz noon. Sinasabing walang
sakit pero pinaiyak ako ng gago." Naiiling na sambit nito.
Napailing ako sa sinabi nito at napatakip sa ilong ko.

"Amber, I think you should change your perfume. I don't

like the smell." Nakangiwing reklamo ko.
"Excuse me? This is my perfume for how many years pero bakit parang ngayon ka
lang yata nagreklamo?" Sarkastikong tanong nito.
Muli akong napangiwi. Hindi ko talaga gusto ang amoy ng pabango nito at parang
anumang sandali ay masusuka ako.
"I'm going to vomit, Amber." Sambit ko.
Kaagad nitong pinarada ang sasakyan sa gilid ng kalsada. Dali-dali kong
tinanggal ang seatbelt ko at lumabas.
Nagsuka ako ng nagsuka at napapahawak ako sa tiyan ko habang nagsusuka.
"Ewww." Naririnig ko si Amber sa likod ko habang nagsusuka ako.
Naramdaman ko ang paghagod nito sa likod ko. Maluha-luha na ako sa kakasuka.
"O, magmumog ka." Inabot ni Amber ang isang bote ng mineral water.
"Thank you." Nanghihinang sambit ko at tinanggap iyon.
Nagmumog ako at nang matapos ay napangiwi. Ilang sandali kaming nagkatinginan
ni Amber na tila pareho kami ng iniisip.
"I'm pregnant."
"You're pregnant."
Sabay naming binanggit ang mga katagang iyon.
"Whoah. The queen of Phoenix is going to have her third baby!" Excited na
bulalas ni Amber at niyakap ako.
"Amber, hindi pa naman sigurado." Mahinang sambit ko at bahagyang lumayo dito.
"Gaga, doktor ka at dapat alam mo 'yan. But if you really want to make sure,
diretso tayo sa OB." Anito at hinila ako.
 "You should tell this to James, Princess. For sure ang saya-saya niya kapag
nalaman niya 'to." Masayang sabi ni Amber habang nasa biyahe kami.
Hindi ako umimik. Kahit hindi kami pumunta sa OB ay ramdam kong buntis ako.
Delay ako ng ilang linggo at madalas ang pagkahilo ko. Idagdag pa ang mga cravings
at pagiging emosyonal ko.
I should tell this to James. I want to see his reaction. Katulad pa rin kaya ng
dati? Naaalala ko pa kung gaano ito kasaya nang malamang buntis ako sa panganay
namin na si Prinx Kal at pati din kay Trixie Princess. Walang katumbas ang saya
nito.
Nang makarating kami sa hospital ay iniwan muna ako ni Amber panandalian dahil
tumatawag ang asawa nito.
Nakaupo ako sa waiting area at napatayo nang makita si James. Akmang tatawagin
ko ito nang may lumapit dito.
Si Venus.
Naikuyom ko ang mga kamao nang bigla nitong hinalikan sa labi ang asawa ko.
Akmang maglalakad ako patungo sa mga ito nang makalayo si Venus mula kay James pero
muli akong natigilan nang makita ang asawa ko na ngumiti at hinaplos ang tiyan ni
Venus.
Kitang-kita ko ang kasiyahan sa mga mata nito. Ganitong-ganito ito noong
nalaman nitong buntis ako.
Nasasaktan ako sa nakikita. Sobrang nasasaktan.
At triple ang sakit na naramdaman ko nang makitang lumuhod si James sa harapan
ni Venus at hinalik-halikan ang tiyan ng babae habang nakangiti.
Si Venus ay parang siyang-siya sa ginagawa ni James.
"Princess, tara na sa OB mo para-"
Bigla kong hinila si Amber at naglakad. I don't want her to see that scene.
Sigurado akong magwawala ito kapag nakita nito iyon. Hindi ako nito titigilan kung
sakali. Mas mabuti ng walang alam ang mga kaibigan namin ng asawa ko.
"Teka! Akala ko na pupunta tayo sa OB?" Nagtatakang tanong nito nang nasa
parking lot na kami.
"Bukas na lang. I want to go home. I'm really not feeling well." Sambit ko at
nauna ng pumasok sa kotse nito.
Wala itong nagawa kundi ang sundin ako.
Habang nasa biyahe ay parang nanghihinang napasandal ako sa likod ng upuan ng
sasakyan at mariing pumikit.
Kagat-kagat ko ang ibabang labi para pigilan ang pag-iyak. Pero hindi ko kaya.
Ang sakit-sakit na talaga.
Kusang lumabas ang mga luha ko at napahagulhol ako ng iyak. Nagpreno si Amber
at hindi ko pinansin ang nag-aalang boses nito.
Patuloy akong umiyak. Palakas iyon ng palakas hanggang sa pumalahaw na ako ng
iyak.
Kahit kailan ay hindi ko naranasang umiyak ng ganito kasakit. Kung naririnig ng
buong mundo ang iyak kong ito ay kusang tutulo ang mga luha nila. Sasabayan ako sa
bawat sakit ng pagtulo ng mga luha ko.
My cry is very heartbreaking.
Para akong namatayan at mas gugustuhin na lang na sumama sa libingan.
My heart. It feels like it's going to stop beating soon. I really feel like
dying.
My heart is dying because of the man that I love the most.
James Karl Smith is slowly killing my heart.
To be continued...

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 48

CHAPTER 48
 NAGISING AKONG MUGTO ang mga mata.
Hinatid ako kahapon ni Amber sa bahay ng hindi sinasagot ang mga tanong nito.
Dinahilan ko lang na sobrang naging emosyonal ako at sobrang masama ang pakiramdam
ko.
She tried to call James yesterday pero hindi ito sinasagot ng asawa ko. It's
because he's with his mistress.
Mapait akong ngumiti at bumangon mula sa kama. Katulad ng nakasanayan ko ay
hindi na naman umuwi si James sa bahay.
Hindi ko na alam kung hanggang kailan ko ito kakayanin o kung kaya ko pa ba
lahat ng sakit. Ayokong maging martir na asawa. Sadyang kumakapit lang ako sa
pangako ko na sasamahan ko ito sa kahit na anong pagsubok sa buhay naming mag-
asawa.
Gusto ko pang lumaban. Ayokong bumitaw sa asawa ko. At kung darating man ang
araw na ito mismo ang bibitaw, kahit masakit ay papalayain ko ito.
Kahit nahihilo ay pinilit kong kumilos para maligo. Nang matapos ay bahagya
akong nabigla nang makitang pumasok si James sa kuwarto.
Nagsalubong ang mga mata naming dalawa. He looks worried as he walk towards me.
"Are you okay? Masama daw ang pakiramdam mo kahapon sabi ni Amber." Anito at
akmang hahawakan ako ng umatras ako.
Mukhang hindi nito inaasahan ang ginawa ko dahil nakita ko ang pagkabigla sa
mukha nito.
"Maligo ka muna." Sambit ko habang tinitignan ang kabuuan nito. "Kumakapit ang
amoy ng babae mo sa damit mo." Mapaklang usal ko.
"Shai, napag-usapan na natin 'to, hindi ba? I have to take care of her dahil
maselan ang-
"Pinayagan kitang asikasuhin siya dahil may anak ka sa kanya, James. Pero ang
doon ka matulog gabi-gabi? Bakit parang sumosobra na yata? James, may asawa ka.
Nandito ako sa mismong pamamahay natin na naghihintay sa pag-uwi mo. Aminin mo nga
sa'kin. Are you just staying there because of your baby or because of that woman?"
"Shai, alam mong para lang sa bata ang ginagawa ko. I'm really sorry, please?
I'll make it up to you and-"
"It's our 9th wedding anniversary today, James." Nakita ko ang pagkagulat sa
mukha nito.
"P-Princess..." Kaagad na bumalatay ang pagsisisi sa mga mata nito.
"Nakalimutan mo." Pagak akong tumawa.
"I'm-"
"Ito ang unang pagkakataon na nakalimutan mo ang wedding anniversary natin!"
Bahagyang tumaas ang boses ko.
Napasabunot ito sa sariling buhok.
"Love, I'm sorry. Masyadong marami ang iniisip ko kaya-"
"You've changed a lot, James." Lumuluhang sambit ko.
Muli itong nagtangkang hawakan ako pero umatras ako.
"Mahal mo pa ba ako?" Tanong ko.
"Princess, you don't have to ask that. Alam mong mahal na mahal kita. Alam na
alam mo 'yan." Anito at malamlam ang mga matang tinitigan ako.
"Pero bakit hindi ko na nararamdaman, James? Hindi na kita maramdaman!" Puno ng
ng frustrasyon na sambit ko.
Kinabig ako nito at niyakap ng mahigpit.
"Princess please, don't make it hard for me. Babawi ako, love. Please."
Kumalas ako mula sa pagkakayakap nito.
"Kung mahal mo ako hindi ka pupunta sa babaeng iyon. Dito ka lang sa'kin,
James. Nagmamakaawa ako dito ka lang sa'kin." Humagulhol ako ng iyak.
I feel like that I'm a desperate woman and begging my husband to stay with me.
Hinagod nito ang likod ko.
"Sana intindihin mo na ginagawa ko lang ito para sa anak ko, Shai. Please."
Nagmamakaawa ito.
Kumalas ako mula sa yakap nito.
"S-Sigurado ka bang anak mo ang pinagbubuntis niya, James? I'm sorry to say
this but-"
"Nag-imbestiga ako, Shai." Anito at napabuntong-hininga.
"I'm really with her that night. I saw the CCTV footage and it's not fake. I
even watch the video n-noong nasa kuwarto kaming dalawa. Iyon ang video na pinakita
niya sa'yo a-and it's not really fake. Umasa ako na hindi totoo ang lahat kaya nag-
imbestiga ako and Venus is not lying. May nangyari sa aming dalawa ng gabing iyon.
Kilala mo ako, Shai. I will investigate first bago ako gagawa ng anumang kilos. A-
At para akong binagsakan ng langit at lupa dahil napatunayan kong totoo ang lahat."
Napatitig ako sa mga mata nito.
"Pero bakit may video siya?"
Muli ay napabuntong-hininga ito.
"I don't know but I remember that night when she asked permission to take a
video of us that night. And... I said yes." Humina ang boses nito sa huling sinabi.
"But I only did it because I'm too drunk, Shai. Fuck. Lasing na lasing ako nang
gabing iyon." Hirap na hirap na sambit nito.
Mapait akong ngumiti.
"You really got her pregnant." Natatawang sambit ko habang lumuluha.
Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwalang may inangkin itong iba.
James Karl Smith is wise and smart in everything. Ito ang klase ng lalaking
hinding-hindi maiisahan ng kahit na sinuman. And just because of that woman, nasira
ang lahat.
"Shai-" Hindi nito natuloy ang sasabihin nang tumunog ang cellphone nito.
Kaagad nito iyong sinagot.
"I have to go, Shai." Sambit nito, namumutla ang mukha nito.
"M-May nangyari ba?"
"V-Venus is in the hospital right now. She needs me." Anito at hinawakan ang
kamay ko.
"Uuwi din ako mamaya, ha?" Anito.
Tinitigan ko ang nag-aalalang mga mata nito. He's worried on that woman.
"It's our anniversary, James." And I want to surprise you. I want to tell you
that we we're having a baby again.
"I'm sorry, Shai. I'll be back later and-"
"No. Please stay, love." Putol ko sa sasabihin nito.
Napatitig ito sa mga mata ko.
"Princess..."
He have to choose between me and that woman. I have to make him choose.
"Once you get out of here, you'll never see me again, James. Never." May babala
sa tinig ko.
Ilang sandali itong natigilan sa sinabi ko. Kalituhan ang nakikita ko sa mga
mata nito. Kung mahal pa ako nito, hindi ito magdadalawang isip na piliin ako.
Ilang sandali lang ay malungkot itong umiling.
"Mahal kita, Shai. Pero hindi sapat ang pagmamahal na iyon para lang talikuran
ko siya. She needs me now. I'm sorry, love." And with that, he left me broken and
lifeless.
James left me for someone. He left in our 9th wedding anniversary. The King
left his Queen.
James Karl Smith is not mine anymore. He chose someone over me. And it broke my
heart into pieces.
Pinunasan ko ang mga luha at malungkot na ngumiti.
"It's really the end, James. Suko na ako, love. Pagod na ako. Pagod na pagod na
ako." Bulong ko sa sarili at nanghihinang napaupo ako sa gilid ng kama.
Tama na ang sakit. Tama na ang pagtitiis. Alam ko sa sarili ko na hindi ako
nagkulang bilang asawa ni James.
Maybe it's time for me to let go of him. It's time for me to love myself more.
Tama na. Ayoko na. Pagod na pagod na akong masaktan. Sumusuko na ako.
Forgive me if I broke my vow, James. Hanggang dito na lang ang kaya ko. Ikaw
ang unang tumalikod. Pinapalaya na kita, mahal ko.
To be continued...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 49

CHAPTER 49
NAGISING AKO sa sunod-sunod na pagtunog ng cellphone ko. Napaungol ako at
nagmulat ng mga mata at kapagkuwan ay pinatay ang tawag.
Bumangon ako mula sa kama at napahawak sa pader nang makaramdam ng pagkahilo.
Napangiwi ako habang pinapakalma ang sarili. Muling tumunog ang cellphone ko
pero hindi ko iyon pinansin.
Hindi na ako umuuwi sa bahay. Kasalukuyan akong umuuwi sa condo na kakabili ko
lang two days ago.
James was calling me for two days now. Hindi ko ito sinasagot at hindi ko
binubuksan ang mga text messages nito.
Bago ako umalis sa bahay ay tinawagan ko si Roxanne Ford. Nagpatulong ako dito
para pansamantala akong hindi mahanap ni James. Alam kong nagdududa ito pero hindi
ito nag-abalang magtanong. Nirespeto nito ang pananahimik ko. She just help me in
order for James not to find me soon.
Alam kong mahahanap at mahahanap din ako ng asawa ko. Sa ngayon ay pansamantala
muna ako nitong hindi mahahanap dahil sa tulong ni Roxanne sa'kin. Ayoko lang
munang magpakita sa asawa ko. Hindi ko pa siya kayang harapin.
Nang masiguradong maayos na ako ay dumiretso ako sa bathroom at naligo. Ngayon
ang araw ng check-up ko sa OB kaya kahit mabigat ang pakiramdam ko ay pinilit kong
kumilos.
Habang nagmamaneho ako patungo sa hospital ay hindi ko maiwasang makaramdam ng
lungkot.
Gusto kong kaawaan ang sarili. Buntis ang babae ni James at asikasong-asikaso
nito samantalang ako ay mag-isang pupunta sa hospital ngayon.
Don't you ever pity yourself, Princess.
Napailing ako at napabuntong-hininga.
"Mrs. Smith? It's your turn, Ma'am. The doctor is waiting." Nginitian ko ang
secretary na tinatawag ako for my check-up.
Sinadya kong magpacheck-up sa ibang hospital para hindi malaman ni James. I
don't plan to tell him about the baby yet. Kahit alam kong karapatan nito iyon ay
wala pa akong balak sabihin ang totoong kalagayan ko.
Kumatok ako sa nakasarang pinto at doon ay nakita ko ang lalaking nakasuot ng
doctor's coat.
Napangiwi ako.
"I'm sorry. Nagkamali yata ako ng pinasukan?" Nag-aalangang tanong ko.
He just chuckled.
Napatitig ako sa mga mata nito. Kakulay iyon ng mga mata ng asawa kong si
James.
"No. Hindi ka nagkamali. I'm your OB." He murmured.
Bahagya akong nagulat. I never expect this. Ang buong akala ko ay babae ang
magiging OB ko. Hindi ko na kasi inalam kung sino ang OB ko. At kung nandito lang
ang asawa ko ay hinding-hindi ito makakapayag na lalaki ang magiging OB ko.
Natuon ang mga mata ko sa nameplate na nasa table nito.
Dr. Andrew Miller.
"Well?" Untag nito sa akin habang titig na titig sa mga mata ko.
"Oh, I'm sorry. Hindi ko lang inaasahan na lalaki pala ang OB ko." Natatawang
sambit ko.
Mahina itong natawa at iminuwestra ang upuan na nasa harapan nito.
"Take a seat. Don't worry, I'm harmless." He said, smiling.
Humakbang ako at umupo sa upuan.
"Princess Shaina Kim Smith." Usal nito habang binabasa ang laman ng hawak
nitong folder.
Umangat ang tingin nito sa akin.
 "Hiwalay ka sa asawa mo?" Diretsong tanong nito.
"H-Ha?" Nabigla ako sa tanong nito.

"Hindi ka pupunta ng mag-isa dito kung hindi ka hiwalay sa

asawa." Anito at ngumiti.
"But I saw your wedding ring earlier. Hindi mo ba mabitawan?" Makahulugang
tanong nito.
Napangiwi ako.
"Trabaho mo ba bilang doktor ang magtanong ng ganyan?" Hindi ko maiwasang
magsungit.
Mahina itong natawa habang hindi inaalis ang pagkakatitig sa akin.
"You're beautiful." Parang naaaliw na sambit nito.
Hindi ko pinansin ang sinabi nito at napabuntong-hininga.
"Magpapalit na lang siguro ako ng-"
"I'm sorry for my bad behavior. I shouldn't ask that personal matter. Pero
hindi ako nagbibiro na sinabi kong maganda ka. Akala ko kanina sinusundo na ako ng
anghel." Natawa ito sa huling sinabi.
Hindi ko alam pero nag-init ang buong pisngi ko. Parang hindi pa ako sanay na
pinupuri ng ibang tao.
Ilang sandali lang ay sumeryoso na ito at sa wakas ay natapos ang check-up ko.
Bago ako lumabas ay nagsalita ito.
"You shouldn't think too much. Matulog ka. Kung may problema ka man, just set
aside your problem for a while. Isipin mo ang batang nasa sinapupunan mo. Alagaan
mo ang sarili mo." Nakangiting sambit nito.
Tumango ako.
"Thank you, doc." Mahinang sambit ko.
"Just call me if there's any problem. Inumin mo ang mga vitamins at gamot na
nireseta ko sa'yo.  Medyo mahina ang kapit ng bata kaya mag-iingat ka." Anito.
Muli ay tumango ako at nagpasalamat.
Lumabas ako sa hospital at tinungo ang kotse ko. Nasa kalagitnaan na ako ng
pagmamaneho pabalik sa condo ko nang biglang tumirik ang kotse ko.
Napabuntong-hininga ako at lumabas ng kotse para tignan kung ano ang nasira.
Nanlumo ako nang makitang umuusok ang nasa harapan at flat na rin ang gulong sa
likuran.
Naikagat ko ang ibabang labi at nagpalinga-linga sa paligid ko. Walang
masyadong dumadaan na sasakyan kung saan tumirik ang kotse ko kaya parang
mahihirapan ako sa paghingi ng tulong.
Ilang minuto akong naghihintay na may dumaan na sasakyan at nakahinga ako ng
maluwag nang may makitang paparating sa kinaroroonan ko. Akmang papara ako nang
bigla iyong tumigil.
Bumaba ang nagmamay-ari ng kotse at napakurap ako nang makilala kung sino iyon.
"Doc Andrew." I murmured.
Lumapit ito sa akin at tinignan ang kotse ko.
"Nasiraan ka." Anito.
Tumango ako.
Tumingin ito sa akin.
"Sumabay ka na sa'kin. Itatawag ko sa kaibigan ko para kaagad na maayos ang
kotse mo. Ipapahatid ko na lang sa address mo kapag maayos na." Sambit nito.
Nahihiyang tumango ako.
"Maraming salamat." Usal ko.
Sandali ako nitong tinitigan at kapagkuwan ay hinubad nito ang suot na jacket.
Nabigla ako nang tinalukbong nito iyon sa ulo ko.
"Buntis ka at mainit dito. Kakasabi ko lang na ingatan mo ang sarili mo."
Parang pagalit na sambit nito at inalalayan ako patungo sa kotse nito.
"Saan kita ihahatid?" Tanong nito nang nasa biyahe na kami.
Sinabi ko ang address ko.
"You should eat first before you go home. You're pale." Anito at bahagya akong
sinulyapan.
"I'm okay. Maraming salamat sa tulong mo today at-"
"I insist. You should eat. Wala ka pa yatang kinain." Naiiling na sambit nito.
Wala na akong nagawa nang tumigil ang sasakyan nito sa restaurant. Kaagad itong
bumaba at pinagbuksan ako ng pinto.
Napansin ko ang pagiging gentleman nito.
Bumaba ako sa kotse at hindi ko inaasahan ang pagkabuwal ko. Mabuti na lang at
kaagad ako nitong nahawakan sa beywang pero ganoon na lamang ang panlalaki ng mga
mata ko nang dumikit ang labi ko sa labi nito.
Kaagad akong lumayo.
"I-I'm sorry and-"
"Hindi ako nagkakamali. Ang lambot nga ng labi mo." Anito habang titig na titig
sa mga mata ko at kapagkuwan ay bumaba ang tingin nito sa labi ko.
"Kung wala ka lang asawa, liligawan kita. Or should I take you away from him?"
He whispered as he look again in my eyes.
Dahan-dahan ako nitong binitawan at kapagkuwan ay namulsang tinalikuran ako.
"Let's go." Anito at nauna ng pumasok ng restaurant.
Napakurap ako. What was that?
Napahawak ako sa dibdib ko. Bakit ang lakas ng tibok ng puso ko?
To be continued...

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 50

CHAPTER 50

NASILAW AKO sa sinag ng araw mula sa labas ng sliding door na nakakonekta

patungo sa terasa ng condo unit ko.
Tamad na bumangon ako at sinara ang makapal at mahabang kurtina. Nakalimutan
kong isara iyon kagabi dahil sa sobrang antok ko.
Tinungo ko ang cellphone nang marinig na tumunog iyon. Binuksan ko ang message
at napakunot ang noo nang makitang unregistered number iyon.
What do you want to eat?
- Andrew
Napailing ako sa nabasa. Hindi na ako nagtaka kung saan nito nakuha ang number
ko. He's my OB and I think he got it from my personal information.
Pagkatapos ako nitong ihatid kahapon, akala ko ay hindi na ako nito kukulitin
pero heto't parang nag effort pa na makuha ang number ko.
Sandali akong napaisip at napalunok. Dahil sa tanong nito ay parang na-aattempt
akong sagutin iyon. I'm craving for something and I tapped reply.
Manggang hinog.
Iniwan ko ang cellphone sa ibabaw ng kama pagkatapos kong mag reply at
dumiretso sa loob shower room para maligo.
Nang matapos ako ay sinipat ko ang cellphone at napatitig sa screen niyon nang
makitang may tumatawag.
My James calling...
Naikagat ko ang ibabang labi at pinigilan ko ang sariling huwag sagutin ang
tawag nito. He keeps calling me and I keep ignoring it.
Napabuntong-hininga ako at bahagyang napapitlag nang marinig ang pagtunog ng
door bell mula sa labas.
Lumabas ako mula sa kuwarto at tinungo ang pinto. Binuksan ko iyon at kaagad na
kumunot ang noo ko nang makilala kung sino ang nasa labas.
"Goodmorning." He greeted.
"What are you doing here?" Tanong ko.
Ngumiti ito at inangat ang dalang plastic.
"You're craving for this, right?" Anito at napatingin ako sa laman ng plastic
na dala nito.
Hindi ko akalain na gagawin nito ang bagay na ito. Ang buong akala ko ay
nagbibiro lang ito kanina.
"Well? Puwede ba akong pumasok?" Anito.
Napatitig ako sa guwapong mukha nito. Napakaganda ng ngiti nito.
"Andrew, you don't have to do this and-"
"Concern lang ako bilang doctor mo, Mrs. Smith. Lalo pa mag-isa ka lang dito at
maselan ang pagbubuntis mo  I told you, I'm harmless." Agaw nito sa sasabihin ko.
Tinaasan ko ito ng kilay.
"Concern? We just met yesterday and I am just your patient, Doc. Miller. Why
are you doing this?" Seryosong tanong ko.
Nawala ang ngiti sa mga labi nito at kapagkuwan ay sumeryoso.
"You want the truth? I'm attracted on you. I don't know. I just..." Bumaba ang
tingin nito sa labi ko. "like you." He continued as he look me in my eyes.
Natigilan ako sa sinabi nito. Napaka-honest nito and I don't really know how to
react.
Napakamot ito sa ulo.
"Wala akong masamang intensyon. I just like you, that's all. Kung na-offend
kita, I'm really sorry. Pero totoo ang sinabi ko na gusto kita. Fuck, ito ba ang
tinatawag nilang love at first sight?" Natawa ito sa huling sinabi.

I sighed.
"I'm sorry pero may asawa ako, Andrew." Mariing usal ko.
"I know that very well. Katulad ng sinabi ko kanina, wala akong masamang
intensyon. Maliban na lang kung..." Humakbang ito patungo sa akin at inilapit ang
mukha nito sa mukha ko."papayag kang akitin kita at agawin mula sa kanya." Ngumisi
ito.
Napalunok ako at bahagyang napaatras. Wala sa sariling napapikit ako at
nakaramdam ng init lalo na nang maamoy ang mabangong hininga nito.
Nakaramdam ako ng kaba dahil sa nararamdaman kong ito.
Hormones. It's just hormones, Princess.
Nagmulat ako ng mga mata at sumalubong sa akin ang berdeng mga mata nito.
Nakangiti ang mga iyon. I really like his eyes. He has the same eyes with my
husband.
Nilakihan ko ang pagkakabukas ng pinto.
"Get in." Sabi ko at tumalikod.
Narinig ko ang pagsara nito ng pinto at sumunod sa akin.
Iminuwestra ko ang mahabang sofa. Ngumiti ito at inabot sa akin ang plastic na
dala na may lamang hinog na mangga.
Kinuha ko iyon.
"Ipagtitimpla muna kita ng kape. Thank you for this." Sabi ko at dumiretso na
sa kusina.
Nagtimpla ako ng kape. Habang nagtitimpla ay napapangiwi ako. Hindi ko gusto
ang amoy ng kape at dahil iyon sa pagbubuntis ko. Hindi naman ako ganito noon dahil
madalas ko ding pinagtitimpla ng kape si James.
Napabuntong-hininga ako at pilit na inaalis sa isip ko ang asawa.
Nang matapos ako ay bumalik ako sa salas at inabot kay Andrew ang tinimpla kong
kape.
"Salamat." Ngumiti ito at dahan-dahang humigop.
Nagpatango-tango ito na tila nagustuhan ang kapeng tinimpla ko. Pinagmasdan ko
lang ito at napailing.
"Puwede ka ng umuwi pagkatapos mong uminom ng kape." Pagtataboy ko.
Mahina itong natawa.
"Ang sungit mong buntis." Komento nito.
"Hindi ako masungit." Sumimangot ako.
Muli ay natawa lang ito. Inubos nito ang kape at tumayo.
"Thanks for the coffee. I really like it." Anito, nanatili pa ring nakangiti.
 Bakit na panay ang ngiti nito? Mas lalo itong pumopogi sa paningin ko at
naiinis ako.
"Umalis ka na." Pagtataboy ko at hinawakan ito sa kamay.
Bahagya ko itong hinila at nagpatianod naman ito. Binuksan ko ang pinto at
pinalabas ito.
"Salamat sa mangga." Sambit ko at akmang isasara ang pinto nang pigilan ako
nito.
Nabigla ako nang mabilis ako nitong halikan sa gilid ng labi.
"Gustong-gusto na talaga kitang akitin." Mahinang sambit nito nang makalayo sa
akin at tumitig sa mga labi ko.
"Don't do it again." Mariing usal ko.
Sa halip na matakot ay ngumiti lang ito.
"Bakit? Natatakot ka ba?" Tumitig ito sa mga mata ko.
"At bakit naman ako matatakot?" Kinuotan ko ito ng noo.
Hinaplos nito ang pisngi ko.
"Natatakot ka na baka kumagat ka. I can feel it, Princess.  You're attracted on
me, too. Nakikita ko iyon sa mga mata mo." Hinaplos nito ang ibabang labi ko.
"Pinipigilan mo lang." Patuloy nito.
Sinalubong ko ang tingin nito.
"You-"
"Princess Shaina." Napapitlag ako at bahagyang nanayo ang mga balahibo ko nang
marinig ang pamilyar at baritonong boses na iyon.
Lumampas ang tingin ko at nakita ko si James hindi kalayuan mula sa amin ni
Andrew.
Walang emosyon ang mga mata nito habang nakatingin sa amin. But I know him very
well.
That emotionless eyes, iyon ang pinakaayaw mong makita mula sa isang James Karl
Smith. Ang walang emosyong mga mata nito ay magdadala sa'yo sa lugar na hindi mo
kailanman gugustuhing puntahan.
At oras na humakbang ito ay alam ko na ang susunod na mangyayari.
Humakbang ito at kaagad akong kumilos. Bago pa man ito makalapit kay Andrew ay
kaagad ko na itong hinarang.
"James..." Hinawakan ko ito sa braso para pigilan kung anuman ang binabalak
nito.
Tumitig ito sa mga mata ko at napalunok ako nang makita ang pagdilim niyon.
Napalunok ako at bahagyang nakaramdam ng takot.
"Umalis ka diyan, Princess." Mariing utos nito.
Hinigpitan ko ang paghawak sa braso nito at umiling.
"I won't unless you promise me that you will calm down." Mariing usal ko.
Naikuyom nito ang mga kamao at tumingin kay Andrew.
"Andrew, c-can you leave us? Please?" Halos magmakaawa ako kay Andrew.
"Will you be okay?" He asked, worried.
Tumango ako.
"Just...leave." Sambit ko.
Leave now while I can still control him.
Alanganin itong umatras at kapagkuwan ay sinalubong ang tingin ni James.
Ibinalik nito ang tingin sa akin.
"I'll call you." Anito at napabuntong-hininga.
Tila napipilitang iniwan kami nito.
Unti-unti ay nakahinga ako ng maluwag. Pinagpawisan ako dahil sa kaba.
James closed his eyes. Tila pilit nitong pinapakalma ang sarili at nang
magmulat ng mga mata ay nakita ko ang sakit, takot at pagsisisi doon.
Naglakad ito at nilampasan ako. Ang susunod na ginawa nito ay inaasahan ko na
pero hindi ko pa rin mapigilang magulat.
He punched the wall so hard. He punched it again and again until I saw his hand
bleeding.
This is his way to calm himself and I just let him.
I didn't cheat on you but now you know how it feels, James. Just taste the dose
of your own medicine.
 To be continued...
A/N: I'm sorry for updating this so late. And thank you for patiently waiting
for this.
Ang hirap pala kapag pinagsabay mo ang dalawang kuwento kasi kapag may ud ako
do'n sa isa, ito naman ang hahanapin niyo.😂😅
Naisip ko tuloy na baka i-hold ko 'yong isa para matapos na ang isa. How's
that?😂 I will hold James story or 'yong kay Ryder? Hahaha.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 51

CHAPTER 51

"UMALIS KA NA." Utos ko nang makitang medyo kalmado na si James.

Nag-iwas ako ng tingin sa duguang kamao nito at naglakad patungo sa pinto ng
condo ko. Tuloy-tuloy ako at napatigil sa paglalakad nang maramdaman ang pagyakap
nito mula sa likod ko.
"Come back to me please, love. B-Bumalik ka na sa bahay. Pakiusap, mahal ko.
Bumalik ka na sa'kin." Nakikiusap ang boses nito at mas lalong humigpit ang
pagkakayakap nito sa'kin mula sa likod.
Mariin akong napapikit nang maramdaman ang pagkabasa ng batok ko. Parang
sinasaksak ang puso ko nang mapagtantong umiiyak ang asawa ko.
Naikuyom ko ang mga kamao at nagmulat ng mga mata. Inalis ko ang mga braso
nitong nakayakap sa akin at hinarap ko ito.
Sinalubong ko ang luhaang mga mata nito.
"You chose her, remember? Nakalimutan mo na ba? Iniwan mo ako sa
pinakamahalagang araw natin bilang mag-asawa." Mariing sambit ko.
"Sinabi kong babalik ako, Princess. Babalik ako. She needs me that time and-"
Umiling ako.
"My husband won't come back to me anymore. I lost him that time when he left me
and when he said that his love for me wasn't enough for him to stay." I bitterly
smiled.
"Princess..." Akmang hahawakan ako nito nang umatras ako.
"Iyon ang pinakamasakit, James. Sa ilang taong mag-asawa tayo at sa ilang taong
paulit-ulit mong sinasabi kung gaano mo ako kamahal..." Naikagat ko ang ibabang
labi para pigilan ang pag-iyak.
"Hindi ko akalain na hindi pa pala sapat ang pagmamahal na iyon para sa'yo.
Mahal mo ako pero ano? Handa kang talikuran ang pagmamahal na iyon para sa iba?
How's that possible, James? Mahal na mahal mo ako pero bakit? Hindi ko maintindihan
kung bakit nasabi mo ang mga katagang 'yon. Araw-araw, gabi-gabi, minu-minuto at
segu-segundong bumabalik sa isip ko ang mga sinabi mong hindi sapat ang pagmamahal
mo sa akin para lang talikuran mo siya. Ni kahit minsan hindi pumasok sa isip ko na
hindi pa pala sapat ang pagmamahal mo para sa'kin. And I realized... M-Maybe your
love for me is not really deep like what you always said." Kasabay ng mga katagang
iyon ay ang pagbagsak ng mga luha ko.
Hindi ito umimik at puno ng pagsisisi ang mga matang nakatingin lang sa akin.
"I-I was wrong. Princess, I know I was wrong. Please, huwag mo namang
kuwestyunin ang pagmamahal ko para sa'yo. You know how much I love you, love. You
know how much I-"
"I want an annulment." I cut him off.
Natigilan ito sa sinabi ko at nakita ko ang pamumutla nito.
"Princess-"
"Maghiwalay na tayo, James. A-Ayoko na. Please, pakawalan mo na ako. Please."
Sunod-sunod na tumulo ang mga luha ko.
Paulit-ulit itong umiling at takot na takot ang mga matang tumingin sa akin.
"No. No. I won't let you do that, Princess." Mariin ako nitong hinawakan sa
braso.
Ramdam ko ang panlalamig ng kamay nito at nanginginig iyon habang nakahawak sa
braso ko.
"I will file an annulment, James." Matigas at pinal na sambit ko habang inaalis
ang kamay nito.
Akmang tatalikod ako nang makitang bumagsak ang dalawang tuhod nito sa sahig.
Biglang nanayo ang mga balahibo ko at hindi ako makakilos sa nakita.
James Karl Smith is kneeling in front of me and he burst out his heartbreaking
tears.
"I-I beg you. H-Huwag mong gagawin 'to, Princess. Maawa ka sa'kin, please.
Huwag mong gagawin 'to, love. T-Tatanggapin ko lahat. Lahat-lahat ng galit mo pero
ang makipaghiwalay sa'kin ay hinding-hindi ko matatanggap. Gawin mo lahat 'wag lang
'to, love. Maawa ka. Nakikiusap ako, mahal ko. Please. 'Wag mo akong hiwalayan.
Huwag mo akong iiwan. Hindi ko kakayanin. Mababaliw ako, mahal ko. P-Please."
Walang humpay ang pagtulo ng luha sa mga mata nito habang sinasabi ang mga katagang
iyon.

Napalunok ako at pakiramdam ko ay parang hindi ako

makahinga sa nakikita.
"Nagkamali ako. Nabuntis ko si Venus pero hinding-hindi niyon mababago ang
pagmamahal ko sa'yo, Shai. Patawarin mo ako, please. I cheated on you and I will
regret it for the rest of my life. Please, give me another chance. Just one chance,
Shai. Pakiusap." Humagulhol ito ng iyak.
Napalunok ako at akmang hahawakan ko ito nang marinig ko ang boses ng taong
hindi ko inaasahan. Nilingon ko ito at pakiramdam ko ay namutla ako nang makita ko
ang madilim na mukha nito.
"K-Kuya Prince." Gulat na sambit ko.
Mataman itong tumingin sa akin at kapagkuwan ay lumipat ang tingin nito kay
James na nakaluhod pa rin sa harapan ko.
Humakbang ito at akmang hahawakan ko ito pero mabilis ako nitong pinigilan.
Hinarang ko ito pero masama ako nitong tinignan. There's a warning in his eyes.
"Get out of my way, Princess." Mariing utos nito.
Napalunok ako at nakaramdam ng pagkahilo dahil sa halo-halong emosyon na
nararamdaman ko ngayon.
Kilala ko si Kuya, ito ang pinaka-kalmadong lalaking nakilala ko. Tahimik lang
ito at mahaba ang pasensya pero hindi mo gugustuhing magalit ito. And I'm sure that
he heard us.
Lumipat ang tingin nito kay James.
"Tumayo ka diyan, Phyton." Mariing utos nito sa asawa ko.
Dahan-dahan ay tumayo si James at mabilis ang kilos na kinuwelyuhan ito ni Kuya
Prince. Malakas na bumagsak ang likod nito sa pader.
"Ulitin mo ang sinabi mo." Mariing utos nito kay James.
Diretsong tinignan ng asawa ko sa mga mata si kuya.
"I-I cheated on your sister. May nabuntis ako." He murmured as tears flowed
down on his cheeks.
Tumalim ang mga mata ni kuya at marahas nitong binitawan si James. Mariin itong
pumikit na parang pilit na pinapakalma ang sarili.
"Umalis ka dito." Anito nang magmulat ng mga mata.
"Prince-"
"Umalis ka at huwag na huwag kang lalapit sa kapatid ko. Umalis ka bago mawala
ang respeto ko sa'yo, Phyton. I don't want to see you begging in front of my sister
and I don't care what's your reason why you cheated on her. Just leave!" Tumaas ang
boses nito.
Nilapitan ko ito at hinawakan sa braso.
"Kuya, please. He's-"
"Shut the fuck up, Princess!" Sigaw nito na ikinaatras ko.
My brother is really angry right now.
 Tumingin ako kay James.
"Umalis ka na. Please." Pakiusap ko.
Nagkagulo-gulo na ang lahat at ayokong dumating sa puntong masaktan ito ni Kuya
Prince.
Umiling ito.
"I won't leave here. Sumama ka sa'kin, please. N-Natatakot ako. Natatakot akong
hiwalayan mo ako kaya please sumama ka sa'kin. Please, love." Nakikiusap ang mga
mata nito.
"Sumama ka na sa'kin. Umuwi ka na sa bahay. Pakiusa-" Hindi nito naituloy ang
sasabihin nang tumama ang kamao ni kuya sa mukha nito.
Isa, dalawa hanggang sa sunod-sunod itong sinuntok ni kuya. Hindi lumaban si
James. Tinanggap nito ang lahat ng suntok ng kapatid ko.
"Tama na... Tama na, kuya. Tama na, please." Pilit kong pinipigilan ang kapatid
ko pero hindi ko ito maawat.
Hanggang sa dumating si Edsel at Xander. Mabilis nilang pinigilan ang kapatid
ko at inilayo mula kay James.
Si Jastin at Rein ay nakita kong tinulungan si James na nakahandusay sa sahig.
"Phyton, better to leave for now. Huwag mo ng palakihin ang gulo, pakiusap."
Narinig kong sambit ni Rein at marahas na napabuntong-hininga.
Hindi ito pinakinggan ni James. Nanatili itong nakatingin sa akin.
"Let's go home, love. Please?" Inilahad nito ang kamay sa akin.
Tinignan ko iyon at kapagkuwan ay umiling.
"I'm sorry, James. Umalis ka na." Sabi ko at tinignan si Jastin at Rein.
"Pakihatid siya sa bahay niya, please." Sabi ko at muling tumingin kay James.
"I will send you the annulment paper." Iyon ang huling sinabi ko bago tuluyang
pumasok sa loob ng condo.
Nang makarating sa salas ay doon bumigay ang mga tuhod ko. Inaasahan kong
babagsak ako sa sahig pero mabilis akong nahawakan ng kapatid ko na hindi ko
namalayang sumunod pala sa akin.
Tinignan ko ito at humagulhol ng iyak. Niyakap ako nito ng mahigpit. Sobrang
higpit.
"It's okay, sweetie. It's okay. Nandito lang ako." Hinagod nito ang likod ko.
"I-I love him, kuya. I love him. I love him so much that it hurts!" Ikinulong
ko ang mukha sa malapad na dibdib nito at doon ako umiyak ng malakas.
Sometimes you have to let go of someone not because you don't love him or her
anymore. You have to let go of that someone to protect yourself for not getting
hurt more and more.
And I know that this will be the end of our marriage. Ang pagmamahalang nabuo
namin ni James ay hanggang dito na lang at hindi na namin maitutuloy pa. This is
our ending.
This is the ending of our love story.
THE END.
 Charot! HAHAHAHAHAHAHAHAHAHA. Okay, nababaliw na ako. Sarreh na
agad.🤭😂😅 See you sa next update.😂
To be continued...

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 52

CHAPTER 52

"KUMUSTA SI BABY?" Kaagad na tanong ni Andrew nang makapasok ako sa loob ng

clinic nito.
Araw ng check-up ko kaya nandito ako sa clinic nito.
Tipid akong ngumiti.
"Okay lang naman." Tugon ko.
"How about si mommy? Kumusta naman kaya siya?" Tanong nito na diretsong
nakatingin sa mga mata ko.
Malungkot akong ngumiti at napabuntong-hininga ito.
"Tatapusin ko lang ang check-up mo and then usap tayo. Nakikita kong hindi ka
okay." Anito, may concern na nakaguhit sa mga mata.
"You don't have to-"
"I insist. You're my last patient for today and I'm free after this." Anito at
inumpisahan ang pag check-up sa'kin.
Hindi na ako umimik hanggang sa matapos ito. Kaagad nitong niligpit ang mga
gamit at kinausap ang sekretarya nito.
Sinabayan ako nito hanggang sa paglabas.
"May gusto ka bang kainin?" Tanong nito habang naglalakad kami patungo sa
parking lot.
Umiling ako.
"Are you sure? Wala ka pa yatang kinain at-"
"Andrew, I'm okay. You don't have to do this." Sambit ko at tumigil sa
paglalakad.
Napabuntong-hininga ito at hinarap ako.
"Kumusta kayo ng asawa mo?" Tanong nito.
"I already filed an annulment." Tugon ko.
"Sigurado ka na ba talaga sa desisyon mo?" Mahinang tanong nito.
Hindi ako nakaimik sa tanong nito.
"I-I don't know." I sighed.
Pagkatapos ng mga nangyari sa harap ng condo ko noong nakaraang linggo ay
kaagad kong inasikaso ang tungkol sa annulment. But the annulment paper is still in
my hands. Hindi pa iyon nakarating kay James dahil may kung anong pumipigil sa
akin.
Kailangan kong pag-isipang mabuti ang lahat. Kailangan kong maging matatag pero
hindi ko alam kung saan ako mag-uumpisa. Hindi ko alam kung paanong mag-umpisa ng
wala si James sa buhay ko.
Sa gagawin kong pakikipaghiwalay kay James ay unang maapektuhan ang mga anak
namin kaya hangga't maaari ay ayokong malaman nila ang nangyayari sa amin ng ama
nila. Lalo na si Prinx, ayokong malaman nito ang lahat. He respect his dad so much
and he admire him a lot. Kahit papaano ay ayokong mawala ang respeto ng mga anak ko
sa sarili nilang ama.
"Ayoko munang mag-isip sa ngayon. I have to..." Hinawakan ko ang sariling
tiyan. "focus on my baby."
Andrew nodded.
"I understand. Kung kailangan mo ng kausap, nandito lang ako. I can be your
friend, Princess." Anito at nginitian ako.
"Thank you, Andrew." Sambit ko.
"So, are we friends now?" He asked, smiling.
Diretso ko itong tinignan sa mga mata.
"Of course but let me do this first." Sambit ko at walang sabi-sabing sinampal
ko ito ng malakas.
"Oh, fuck!" Malakas itong napamura sa ginawa ko.
"That's for kissing me on the lips." Seryosong sambit ko na ikinangiwi nito.
"At sa susunod na halikan mo pa ako ulit, hindi lang 'yan ang matitikman mo."
Babala ko.
Mahina itong natawa.

"I should be careful next time. Damn. That was so hard but
I deserved that slap, yeah?" Napailing ito.
"We're friends now." Nginitian ko ito.
Muli ay napailing ito.
"At dahil magkaibigan na tayo, ililibre kita. Saan mo gustong kumain?" Tanong
nito.
Sandali akong napaisip.
"I'm craving for chocolate cake. May malapit bang cafe dito?" Tanong ko.
Tumango ito at ngumiti.
"Walking distance. Let's go." Anito at naunang naglakad.
Sumunod ako hanggang sa makarating kami sa cafe na sinasabi nito. Kaagad itong
nag-order ng chocolate cake para sa akin at nag-order din ng kape para sa sarili
nito.
Naunang dumating ang chocolate cake na inorder nito kaya nauna ko na iyong
nilantakan. Habang kumakain ay napatingin ako sa entrance ng cafe nang may pamilyar
na lalaking pumasok mula doon.
It's James.
Kaagad kong naramdaman ang pagkalam ng sikmura ko dahil sa pagkabigla. Hindi ko
inaasahang makikita ko ito dito.
It's been one week that I haven't seen him. O dahil hindi lang ito makalapit sa
akin dahil sa restraining order na pinagawa ng kapatid ko.
Nagsalubong ang mga mata namin at akmang hahakbang ito papalapit sa akin nang
tumigil ito. Marahil ay napagtanto nitong hindi ito puwedeng lumapit sa akin.
Lumipat ang tingin nito sa kasama ko at nakita ko ang pagkuyom ng kamao nito.
Umupo ito sa pang-dalawahang mesa at nanatiling nakatingin sa akin. Lumapit ang
waitress dito at halatang nagpapa-cute sa asawa ko.
Hindi ko napigilan ang sarili at napasimangot ako.
"Are you okay?" Andrew asked me.
Nabaling ang atensyon ko dito at napangiwi ako.
"Nawalan na ako ng gana." Sabi ko sabay tulak sa platitong nasa harapan ko.
"Why? Masama ba ang pakiramdam mo?" Nag-aalalang tanong nito.
Umiling ako.
"I'm okay." Tugon ko.
Dumating ang kapeng inorder ni Andrew at tahimik nito iyong sinimsim. Muli
akong napatingin kay James na nasa kabilang mesa. Hindi ito nakikita ni Andrew
dahil nakatalikod ito.
I watched James as he sip his coffee. Habang sumisimsim ito ay hindi nito
inaalis ang tingin sa akin. Ibinaba nito ang hawak na mug at binasa nito ang
ibabang labi gamit ang dila nito.
Lihim akong napadaing dahil sa ginawa nito. Hindi maalis ang tingin ko sa mga
labi nito at nang muling magtagpo ang mga mata namin ay ngumisi ito na tila
nababasa kung ano ang nasa isip ko.
He knew very well that I'm turned on easily everytime he do that thing on his
lips.
Kaagad akong nag-iwas ng tingin nang makaramdam ng init.
 Hormones. I hate this feeling. Mula noon hanggang ngayon, James has the same
effect on me. He can turn me on that easily.
"Andrew, sa comfort room lang ako." Nagpaalam ako at kaagad na tumayo.
Sa biglaang pagtayo ko ay nasagi ako nang dumadaang waitress na may hawak na
isang pitsel ng tubig. Nabuhos iyon sa katawan ko at napangiwi ako nang maramdaman
ang lamig ng tubig sa bandang dibdib ko.
"I'm sorry, Ma'am." The waitress apologized immediately.
I just nodded at her.
"It's my fault. Sorry din." Sambit ko at napatingin sa basang damit ko.
Tumayo si Andrew pero kaagad ko itong pinigilan.
"I'm okay. Sa comfort room lang ako." Sabi ko at kaagad ko itong tinalikuran.
Dire-diretso ako sa loob ng rest room ng cafe at tinignan ang sarili ko sa
malapad na salamin. Basang-basa ang damit ko at dahil puti iyon ay kitang-kita ang
suot kong bra at bumabakat ang malulusog kong dibdib.
Someone open the door and shock written all over my face when I saw who it was.
I faced him and look at him sharply.
"Baka nakakalimutan mong hindi ka puwedeng lumapit sa-"
"I know that very well, love." His deep baritone voice said as he look at my
breast and then looked me again in my eyes.
"You know it very well then why are you here?" I sarcastically asked.
"Just want to confirm something." He said and he walked towards me.
Napaatras ako hanggang sa tumama ang pang-upo ko sa mahabang sink ng rest room.
Halos maduling ako dahil sa sobrang lapit ng mukha nito sa akin.
"James, get out of here. What do you think you're-" He cut me off by crushing
his lips against mine.
He pulled me closer to him using his one hand and the other one cupped my
breast. I moaned when I felt something hard poking on my belly.
"You want me." He murmured against my lips. "I saw it in your eyes earlier,
love. You still want me." Marahas nitong pinunit ang suot kong damit at pinihit ako
patalikod.
Nagtama ang mga mata namin sa harap ng malapad na salamin.
"And I can still see it until now." He whispered as he look at me in front of
the mirror.
I bit my lower lip. Kilalang-kilala ako nito. Alam na alam nito ang bawat
emosyon sa mga mata ko.
"J-James-"
"You can sue me after this, love." Hinila nito pababa ang suot kong leggings
kasama ang underwear ko at bumagsak iyon sa paa ko.
"Ohhh, James!" Mahigpit akong napahawak sa sink nang bumaon ito mula sa likod
ko nang ganoon kadali.
Halos sabay kaming napaungol nang maramdamang muli ang pag-isa ng mga katawan
namin.
Fuck! We're in the rest room and he's taking me from behind with so much force!
He looks like a beast as I watch him in the mirror while taking me from behind.
I don't know why I let him do this but it's true that I want him so bad inside
me. Is this still hormones or I just miss my husband?
He keeps thrusting in and out until we both reach our climax.
Mariin akong napapikit nang muli kong maramdaman ang mainit na katas nito sa
loob ko. Hinihingal ako habang binabalik nito ang leggings at underwear ko at nang
masiguradong maayos na ako ay pinihit ako nito paharap at hinubad nito ang suot na
itim na jacket at isinuot sa akin.
Inayos nito ang pagkaka-zipper ng jacket at kapagkuwan ay tumitig ito sa mga
mata ko.
"Take care of yourself." He whispered and caressed my cheek.
"I promise to take back what's mine. You'll be mine again, Princess Shaina Kim
Smith. By hook or by crook, you'll be mine. Again." May diin ang bawat kataga nito.
He kiss me on my forehead before he left.
Niyakap ko ang sarili at nag-init ang buong mukha ko sa kakatapos na mainit na
sandali naming dalawa dito mismo sa loob ng rest room.
 What I'll gonna do with you, James? You  really never failed to take my heart
with you.
To be continued...
A/N: Don't want to hurt you for now. Chill lang ng konti. Tapos luha ang
kasunod.😅
Goodnight, everyone.🤗

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 53

CHAPTER 53

PUMASOK ako sa isang sikat na restaurant at ibinigay ang pangalan ko. Kaagad
akong hinatid ng waitress sa isang VIP room at nang pagpasok ko doon ay kaagad kong
nakita si Venus.
Ngumiti ito nang magsalubong ang mga mata namin. Nilapitan ko ito at umupo sa
bakanteng upuan na nasa harapan nito.
"I think we have to eat first before we-"
"I don't want to waste my time here. Kung may sasabihin ka, sabihin mo na.
Ayokong makipag-plastican sa'yo at mas lalong ayokong makasama ka ng higit sa
kalahating oras kaya diretsuhin mo na ako, Venus." Pinutol ko ang sasabihin nito.
She called me earlier because she have something to say and she can't  say it
over the phone that's why I'm here right in front of her.
Ngumiti ito at kapagkuwan ay sumandal sa upuan.
"Well, hindi na ako magpaligoy-ligoy pa. It's about James. I want you to end
your marriage with him." Sambit nito habang diretsong nakatingin sa mga mata ko.
Lihim kong naikuyom ang mga kamao at mahinang natawa.
"Sa panahon nga naman ngayon, ang mga kabit na ang matatapang. Napaka-kapal ng
mukha." Patuyang sambit ko.
"Wala akong pakialam sa mga sasabihin mo. Just file an annulment. Wala ka ng
rason para manatili pa sa buhay ni James. Baka nakakalimutan mong ako ang pinili
niya at balang-araw ay ako ang papalit sa puwesto mo. I will be his wife and we
will build a family together. Lalo pa ngayon na anak ni James ang pinagbubuntis ko.
Ayokong may kaagaw kaya simulan mo na ang pakikipaghiwalay kay James. He's mine and
not yours anymore. Ako at ako pa rin ang pipiliin niya kahit anong gawin mo."
Ngumisi ito.
Diretso akong tumingin sa mga mata nito. Pinipigilan ko ang sariling huwag
itong saksakin ng bread knife na nasa harapan ko.
"And you think I'll do that?" Malamig na tanong ko at ngumiti.
"Sa tingin mo ba hahayaan kong maging masaya ka? At ano ang sinabi mo? James is
yours? Naririnig mo ba ang sarili mo? Are you that desperate?" Mahina akong natawa
at napailing.
"You're so pathetic, Venus. Alam mo sa sarili mo na hindi ka mahal ni James. I
am his only queen and no one can replace me in his life. Kahit ikaw, hinding-hindi
mo ako mahihigitan sa buhay ni James. Katawan lang ng asawa ko ang nakuha mo pero
hindi ang puso niya. Tumitibok lang ang puso ng asawa ko para sa'kin, tandaan mo
'yan." Mariing usal ko at akmang tatayo nang magsalita ito.
"Nakuha ko ang katawan ng asawa mo. Hindi lang isang beses kundi napakaraming
beses. We had sex while he's in my house. At ikaw ang kaawa-awang asawa na
naghihintay sa pag-uwi niya samantalang si James ay nagpapakasarap sa katawan ko
habang naroroon siya sa pamamahay ko. He's so good in bed. He licked me so good and
fuck me so hard. Kung totoong mahal ka niya, kahit anong gawin kong pang-aakit ay
hinding-hindi niya papatulan, Princess. He even fuck me so good that day when he
left you on your wedding anniversary. Nababaliw ang asawa mo sa akin, Princess.
Baliw na baliw na halos ayaw akong tigilan. At kung hinahabol-habol ka man ng asawa
mo ngayon ay dahil na lang para sa mga anak niyo." Tumayo ito at ngumisi.
 "Kaya kung ako sa'yo, hiwalayan mo na si James. Paulit-ulit ka lang masasaktan
dahil kahit anong gawin mo, hindi mo mababago ang katotohanang niloko ka ng asawa
mo at tumikim siya ng ibang babae habang kasal kayo. He's not faithful and loyal.
Kung inakala mong santo si James ay nagkakamali ka. You see? Natikman lang niya ako
at halos ayaw na akong tigilan. Siguro ay sawang-sawa na ang asawa mo sa'yo kaya
naghanap ng mas masarap na putahe. Hindi ko masisisi si James, I'm good in sucking
his dick." Humalakhak ito.
"Alam kong hindi ka naniniwala ngayon sa mga sinasabi ko. Pumunta ka sa dating
condo unit ng asawa mo mamayang gabi. I'll wait for you there." Pahalakhak itong
lumabas ng VIP room.

Iniwan ako nitong nakatulala. Condo unit ni James? Bakit

alam nito ang condo ng asawa ko?
Dahan-dahan akong tumayo at napangiwi nang maramdaman ang pagsakit ng tiyan ko.
Sandali akong napapikit at pilit kong pinapakalma ang sarili.
Hindi dapat ako magpa-apekto sa mga sinabi ng babaeng 'yon. Kahit galit ako kay
James, may karapatan itong ipagtanggol ang sarili. Gusto ko itong lapitan at
tanungin. Gusto kong klaruhin nito ang sarili sa akin.
I even want to give him a chance. Basta't patunayan lang nitong hindi ako nito
niloloko at kung nagkamali man ito ay sana ay isang beses lang nitong ginawa dahil
hindi ko na yata kakayanin kapag totoo ang lahat ng sinabi ng babaeng 'yon.
Lumbas ako sa restaurant at tinungo ang kotse ko. Hinaplos ko ang nananakit na
tiyan. Kinakabahan ako dahil alam kong mahina ang kapit ng batang nasa sinapupunan
ko.
"Relax lang baby, ha? Mommy can do it. M-Maaayos din ang lahat. Let's give
Daddy another chance, okay? Pangako, hindi susuko si Mommy. Daddy deserves a
chance, right? Mahal na mahal tayo ni Daddy kaya walang susuko, okay? H-He said
he'll do everything to win me back so let's trust him, okay? Let's trust Daddy
James. Hindi ako susuko kaya dapat ikaw din. Kalma ka lang, ha? Kapit ka lang,
anak. I'll save our family and I won't let anyone ruin us. I promise." Sunod-sunod
na pumatak ang mga luha ko habang hinahaplos ang sariling tiyan.
Thankfully, nawala ang pananakit ng tiyan ko at patuloy kong pinapakalma ang
sarili.
James. Galit ako pero may tiwala ako. Naniniwala pa rin ako sa'yo, James.
Please, help me save our family. Tulungan mo ako, mahal ko.
Hinugot ko ang cellphone mula sa bag ko at sa unang pagkakataon ay tinawagan ko
ang asawa ko. I dialed his number for how many times but he's not answering it so I
sent him a message.
I want to see him. I want to talk to him, I want to hug him right now and I
want him to tell me that everything will be okay between us. I badly need him right
now.
Pinaandar ko ang sasakyan at umuwi sa condo ko. Nang nasa loob na ng condo ko
ay ilang beses ko pang tinawagan si James pero hindi talaga nito iyon sinasagot.
Pabalik-balik akong naglalakad sa salas at napabuntong-hininga.
Pumunta ka sa dating condo unit ng asawa mo mamayang gabi. I'll wait for you
there.
Pabalik-balik sa isip ko ang mga katagang iyon na binitawan ni Venus bago ako
nito iniwan kanina sa restaurant hanggang sa kusa akong naglakad papalabas ng condo
ko.
Natagpuan ko na lang ang sarili na nagmamaneho patungo sa dating condo unit ng
asawa ko.
Habang nasa loob ako ng elevator ay pinagpapawisan ako sa hindi ko malamang
kadahilanan.
Tinungo ko ang condo unit ni James at akmang kakatok ako sa pinto nang
mapansing bahagya iyong nakabukas.
Wala sa sariling itinulak ko ang pinto at tila napako ako sa kinatatayuan ko
nang masaksihan ang nangyayari sa loob.
 James and Venus are both naked.
Nakaupo si James sa sofa at nakatingala ito habang nakaupo si Venus sa
pagkalalaki nito. They are both moaning like crazy. Si James ay marahas na
inaangkin si Venus sa ganoong posisyon.
Kitang-kita ko kung gaano kababoy ang dalawang ito.
Kusang tumulo ang mga luha ko sa nasaksihan at nang magmulat ng mga mata si
James ay nagsalubong ang mga tingin namin.
Huminto ito sa ginagawa at kitang-kita ko ang pagkagulat sa mga mata nito at
kung paano itong tinakasan ng dugo sa mukha.
Parang nanghihinang nilisan ko ang lugar na iyon. Sumisikip ang dibdib ko at
hilam ng luha ang mga mata ko.
Sa nanginginig na mga kamay ay nagawa kong tawagan ang taong tangi kong
malalapitan sa mga oras na 'to.
"A-Andrew... H-Help me, please. H-Help me." I said as he answer my call.
"Where are you?" Kaagad na tanong nito.
Sinabi ko kung nasaan ako at ilang minuto lang ay nakita ko ang sasakyan nitong
tumigil mismo sa harapan ko.
Kaagad itong bumaba ng kotse at nilapitan ako. Nagsalubong ang mga mata namin
at napabuntong-hininga ito bago ako nito ikinulong sa mga bisig nito.
"I-Ilayo mo ako dito. Please." Puno ng pakiusap ang boses ko.
Walang imik na inalalayan ako nito papasok sa kotse nito at nang nasa biyahe
kami ay doon ako humagulhol ng iyak.
Sa isip ko ay paulit-ulit kong sinusumpa ang sarili kong asawa.
Pinapangako ko, ibabalik ko lahat ng sakit na binigay mo sa'kin, James.
Ibabalik ko lahat ng ginawa mo. Lahat-lahat ng sakit ay ipaparanas ko sa'yo!
To be continued...
A/N: 💔💔😭😭
Nanginginig ako habang sinusulat ko 'to. Jusko, ako sana'y patawarin niyo sa
mga susunod pang kabanata.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 54

CHAPTER 54
"STOP THE CAR." Sambit ko at kaagad na tumalima si Andrew.
Bumaba ako mula sa kotse nito at kaagad ako nitong sinundan nang makitang
papasok ako sa isang bar.
"Princess, let me remind you that you're pregnant." Iritadong sambit nito.
Diretso ko itong tinignan sa mga mata.
"J-Just one bottle, please."
Mabilis itong umiling.
"No. Please, you have to think of your baby and-"
"Promise, just one bottle, Andrew. I-I just want to erase the pain in my..."
Hinawakan ko ang dibdib. "heart..." Nagmamakaawa ang mga mata ko.
Dahan-dahan ay binitawan ako nito at kaagad akong dumiretso sa loob ng bar.
Walang imik na sinundan ako nito at napabuntong-hininga na lang ito nang umorder
akong alak.
"Iinom ka talaga?" Hindi makapaniwalang tanong nito.
Hindi ako umimik at hinintay lang na dumating ang inorder kong alak.
"Princess." Iritado ang boses nito.
"What?" I hissed.
"Tell me what to do to help you ease the pain. Just don't drink. Makakasama
'yan sa anak mo." May concern sa mga mata nito.
Mataman ko itong tinignan at muling pumasok sa isip ko ang nasaksihan kanina.
Paulit-ulit na bumabalik sa isip ko ang kababuyang ginawa ng asawa ko.
"Kapag ba sinabi kong angkinin mo ako ngayong gabi, gagawin mo?" Seryosong
tanong ko.
Halata ang pagkagulat sa mukha nito dahil sa tanong ko at ilang sandali lang ay
nagtiim-bagang ito.
"That's a dangerous question, Princess." Mariing usal nito, matalim ang mga
mata.
"I'm serious, Andrew." Seryosong sambit ko, nakipaglabanan ng titig dito.
Dumating ang order kong alak. Kinuha ko iyon at akmang tutunggahin nang inagaw
iyon ni Andrew mula sa akin at ito mismo ang tumungga niyon. Dire-diretso nitong
tinungga ang alak at pabagsak na pinatong sa mesa ang bote.
Tumayo ito at walang sabi-sabing hinila ako. Pinasakay ako nito sa kotse nito
at pinaharurot iyon.
Tumigil ang sasakyan nito sa harap ng hotel. Tinignan ko ito at napalunok.
"This is what you want so I'll give it to you." Tiim-bagang na sambit nito.
Naikuyom ko ang mga kamao at kapagkuwan ay tumango.
Gusto kong ibalik ang sakit kay James. Gusto ko itong gantihan at sa gagawin
kong ito ay nasisigurado kong ikakabaliw nito ng husto.
Walang imik na bumaba ako sa kotse nito. Bumaba din ito at inakay ako sa loob
ng hotel. Kumuha ito ng pinakamahal na hotel room at habang nasa elevator kami ay
pinagpapawisan ako.
Nang marating namin ang pinto ng hotel room namin ay kaagad nitong binuksan ang
pinto gamit ang key card. Tinignan ako nito at hinawakan sa kamay.
"You can back out, Princess. Once you get in, things will not be the same
anymore." He warned, giving me a chance to change my mind.
Dahan-dahan akong umiling at naunang pumasok sa hotel room. Mariin akong
pumikit nang tuluyang makapasok.
Narinig ko ang pagsara ng pinto. Nagmulat ako ng mga mata at hinarap si Andrew.
Sinalubong ako nito ng mariing halik sa mga labi.
Nang una ay natigilan ako at kapagkuwan ay dahan-dahan akong pumikit at tinugon
ang halik nito.
Paunti-unti nitong hinubad ang mga saplot ko hanggang sa naramdaman ko ang
paglapat ng likod ko sa malapad na kama.

At sa gabing ito, binigay ko ang sarili sa ibang lalaki.

Nagpa-angkin ako habang hilam ng mga luha ang mga mata ko. Ilang beses akong nagpa-
angkin kay Andrew. Ilang beses nitong pinagsawaan ang katawan ko hanggang sa
makatulog itong yakap-yakap ako.
Pinagmasdan ko ang mukha nito at pinunasan ang mga luha ko. Dahan-dahan akong
umalis mula sa yakap nito at binalot ang sarili ng kumot.
Napatingin ako sa sarili kong repleksyon sa mahabang salamin. Mapait akong
napangiti.
This is how you ruined me and our family, James. And I will ruin you, too.
Mariin akong napapikit at nang magmulat ng mga mata ay kinuha ko ang cellphone
ko na nasa bedside table.
Tinignan ko ang screen ng cellphone ko at nakita ko ang 150 missed calls mula
kay James.
Muli ko itong nakitang tumawag at pinindot ko ang answer button.
"Love..." Kaagad na bungad nito.
"Love, what you saw earlier was-"
"R-Room 208, Skyline Hotel. Fetch me here." I muttered in a shaky voice.
I ended the call and look at Andrew.
"I'm sorry kung nadamay ka." Lumuluhang bulong ko.
Hindi ako nagbihis at hinintay ang pagdating ni James. I want him to see me
like this. I want to hurt him so bad until he can't take the pain anymore. I want
to make him feel what I felt when I saw him fucking Venus. I want him to suffer so
bad.
Ilang minuto ang nagdaan at narinig ko ang pagkatok mula sa labas. Dahan-dahan
ay humakbang ako at binuksan ang pinto. Sinadya kong lakihan ang pagkakabukas
niyon, sapat na para makita nito ang hubo't-hubad na si Andrew.
"Shai-" Bigla itong natigilan nang makita ang hitsura ko.
Dahan-dahan ay lumampas ang tingin nito sa akin at lumipat sa loob. Muli itong
tumingin sa akin at kitang-kita ko ang pamumutla nito at ang pagdaan ng sakit sa
mga mata nito.
"Y-You d-didn't let him touch you, right?" His eyes was scared.
I didn't answer him and I just smiled bitterly.
Gamit ang nanginginig na mga kamay nito ay hinawakan ako nito sa braso.
"Answer me, please." Nagmamakaawa ang mga mata nito.
"I let him fuck me for how many times." Diretsong tugon ko.
Dahan-dahan ako nitong binitawan at kapagkuwan ay napaatras.
Mahina itong natawa hanggang sa palakas ng palakas ang tawa nito. I just watch
him laughing while crying.
"What happened? What happened to us, Princess?" Natatawa at umiiyak na tanong
nito.
Napasabunot ito sa sariling buhok.
"Hindi ba dapat ako ang nagtatanong niyan, James? Anong nangyari? Bakit
nangyayari ang lahat ng 'to? Bakit nagkaganito tayo?" Sunod-sunod na tanong ko
habang lumuluha.
Tumingin ito sa akin at mapait na ngumiti. Pinasadahan ako nito ng tingin.
"Ito ba ang gusto mo? Ang makitang nasasaktan ako? Gusto mo akong gantihan sa
ganitong paraan? Masaya ka ba, Princess? Masaya ka ba dahil binalik mo sa'kin ang
ginawa ko sa'yo? Masaya ka na ba? O kulang pa? Putangina, alam kong kulang pa 'to
para sa'yo pero sana pinakinggan mo muna ako." Sinuntok-suntok nito ang sariling
dibdib.
"Ayokong tanggapin na nagpa-angkin ka sa ibang lalaki pero gusto kong
intindihin ka. Tangina, gusto kitang intindihin, Princess. Pero sana... sana ay
pinakinggan mo muna ang paliwanag ko. Kung anuman ang mga sinabi ng babaeng 'yon
sa'yo ay hindi totoo. Ganoon ba kahirap para sa'yo ang pagkatiwalaan ako, Shai? And
what you saw earlier... That was a mistake. Venus drugged me. Putangina, ginawa ko
ang lahat para mawala ang epekto ng droga sa katawan ko. Ginawa ko lahat para
maipaliwanag ko ang sarili ko sa'yo pero tangina nandito ka at nagpagalaw sa iba!"
Bahagya akong napaatras sa pagtaas ng boses nito.

Aaminin kong nagulat ako sa mga sinabi nito kaya hindi ako
nakapagsalita.
Nagtatagis ang mga ngipin nito at madilim ang mukha. Nasa ganoong eksena kami
naabutan ni Andrew na kaagad na lumapit sa akin. Tanging boxer shorts lang ang suot
nito.
"Pare-" Bago pa man nito matapos ang sasabihin ay kaagad na itong sinuntok ni
James sa panga.
Kaagad itong bumulagta sa sahig at nanlaki ang mga mata ko nang makitang
bumunot ng baril si James. Madilim na madilim ang mukha nito na parang wala ng
pakialam sa paligid.
"James!" Hinarang ko ang sarili at kasabay ng pagputok ng baril nito ay ang
paghandusay ko sa sahig.
Nanginginig ang mga kamay na napahawak ako sa tiyan ko at nanlaki ang mga mata
ko nang mapagtantong doon ako tinamaan ng bala.
"M-My baby..." Nanginginig ang mga labing sambit ko.
Takot na takot na napatingin ako kay James na ngayon ay namumutla na habang
nakatingin sa akin. Bumagsak sa sahig ang hawak nitong baril at lumuhod sa harapan
ko.
"M-My baby... James... S-Save our baby, please. Please... A-Ayokong mawala ang
anak ko! Ayoko! Ayoko!" Naging histerikal ako at humagulhol ng iyak.
I almost break down. I'm so scared to death. I don't want to lose my baby!
James cursed again and again. Naramdaman ko ang pagbuhat nito sa akin hanggang
sa unti-unti akong kinain ng dilim at nawalan ng malay.
 Nagising ako na puro puti ang nakikita ko sa paligid. Dahan-dahan kong ginalaw
ang kamay ko at paulit-ulit na napakurap dahil sa nakakasilaw na mga ilaw sa
kuwartong kinaroroonan ko. Bakit pakiramdam ko ay parang ang tagal kong nakatulog?
Dahan-dahan kong tinanggal ang suot kong oxygen mask at napakunot ang noo nang
makitang maraming nakakakabit sa katawan ko.
Naririnig kong may nagkakagulo sa paligid ko hanggang sa makita ko ang nag-
aalalang mukha ni James. Maingat nitong hinawakan ang kamay ko.
"Love, naririnig mo ba ako? C-Can you say my name? Nakikilala mo ba ako?"
Sunod-sunod na tanong nito.
"J-James..." I murmured.
I saw him sigh in relief. Tila nagliwanag ang mukha nito nang binanggit ko ang
pangalan nito.
Sunod-sunod na pumatak ang mga luha ko.
"M-My baby. O-Okay lang ba siya? Buhay ba siya? Tell me, please. Please."
Nagmamakaawa ang boses ko.
Kaagad kong nakita ang kaguluhan sa mukha nito.
"Shai-"
"You cheated on me. Nakalimutan mo na ba? Y-You cheated on me and you got
someone pregnant and I let someone touch me and you shoot me, James. Y-You shoot me
on my tummy and my baby... my baby... Oh God. P-Please tell me that the baby is
safe. P-Please. Please, James." Humagulhol ako ng iyak.
"Shai, what are you saying?" Naguguluhang tanong nito at sinapo ang mukha ko.
"Hindi mo ako naiintindihan, James. You-"
"Hey. Relax, love. Relax." Pilit ako nitong pinapakalma.
"No. James-"
"Don't you remember? Shai, na-hospital ka dahil nahulog ka sa hagdan. Hindi mo
ba naaalala, love? You just woke up from being comatose for almost two months."
Paliwanag nito.
Napakurap ako.
"W-What?" Naguguluhang tanong ko.
Hinaplos nito ang pisngi ko.
"I said, you're in comatose for almost two months. At kagigising mo lang."
Anito at pinatakan ako ng magaan na halik sa mga labi.
"And thank you for waking up, love. Tinakot mo ako ng sobra." Mahinang sambit
nito.
Hindi ako nakaimik at pilit na inalala ang nangyari. I remember it now. Nawalan
ako ng balanse habang nakikipaglaro sa mga anak ko at nahulog ako sa hagdan.
Mariin akong napapikit at nang magmulat ako ng mga mata ay malakas akong
umiyak.
Kaagad akong bumangon at niyakap ng mahigpit na mahigpit ang asawa ko.
All that happened was just a dream. A very bad dream that I don't want to see
again.
Hindi totoo ang lahat. Hindi ako niloko ng asawa kong si James.
Nandito ako ngayon sa totoong mundo at ang lahat ay isang napakasamang
panaginip lamang.
To be continued...
A/N: At dito na magtatapos ang paghihirap niyo at paghihirap
ko.😭😭😭💔💔💔 Grabeeeee. Sobrang sakit
simula ng umpisahan ko ang book 2 at hindi ako makapaniwala na sa wakas ay
nakarating na ako sa part na 'to.😭😭😍😍 I've been
waiting for this because I really really really love my James Karl Smith.
This is why James has no POV.🤭😂 Nilito ko lang kayo sa
Synopsis.😂
Thank you po sa pagsubaybay niyo kahit gaano kasakit.🤗 Mahal na mahal
ko kayo.😘

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Epilogue

This is for you, Jheyn Natag

🥰😍❣️
EPILOGUE

NAPABUNTONG-HININGA ako habang pinupunasan ang luha ng asawa ko gamit ang mga
daliri ko.
She keeps crying and it's not good for her. She just woke up from her coma and
I hate it when she's crying.
I let her cry for minutes and I keep kissing her hand.
Nang makitang medyo kalmado na ito ay hinaplos ko ang buhok nito.
"Tell me about your dream." I murmured.
She look at me and she cried again.
"Y-You cheated on me." She muttered.
I nodded at her.
"And then?"
Napatitig ako sa ibabang labi nito nang kinagat nito iyon.
"You got someone pregnant. P-Pinili mo siya kaysa sa'kin. You left me for her.
U-Umalis ako sa bahay t-tapos..." Sandali itong nag-isip at kapagkuwan ay tumingin
ulit sa akin. "nasa panaginip ko rin si Andrew." Patuloy nito.
Kumunot ang noo ko.
"My half-brother? Bakit nasa panaginip mo siya?" Bigla ay nakaramdam ako ng
pagka-irita.
Andrew Miller Smith is my half-brother. Kapatid ko ito sa ama. Nakilala ko lang
ito three years ago. Pinakilala ng ama ko at bata ito ng sampung taon sa akin.
Muli ay naikagat ng asawa ko ang ibabang labi nito.
"I don't know. I-I let him kiss and touch me and-"
"What the hell, Princess!" Bulalas ko.
"It was just a dream." Anito at napabuntong-hininga.
"Kahit na. Hinalikan ka niya at hinawakan sa panaginip. Hindi ko pa rin
matanggap." Sumimangot ako.
Unti-unti ay mahina itong natawa.
"What?" I hissed.
Hinaplos nito ang pisngi ko.
"You're so cute." She said and finally smiled.
Kinabig ko ito at niyakap.
"Tell me more about your dream." I said and kiss the top of her head.
"I saw you having sex with someone. That was so painful and it was so scary,
James." She said.
I pulled away from her and I look straight in her eyes.
"Sa tingin mo ba magagawa ko 'yon? Ang lokohin ka? Ang makipagtalik sa iba?"
Tanong ko habang hinahaplos ang gilid ng labi nito.
Sandali itong nakipagtitigan sa akin at kapagkuwan ay umiling.
"No. Because you love me more than yourself. You love me more than anything
else and I am your only queen." She answered.
I nodder at her and caressed her cheek.
"Yes, my queen. You're my only queen. You are my life. You are my everything so
it's really impossible that I will cheat on you, love. Fuck. Ang tagal kong
nagpaka-torpe noon. Ang tagal kong natakot na mahalin ka. Ang tagal kitang
pinangarap. Sasayangin ko ba ang lahat ng 'yon para lang magloko? Alam mong hindi
ko kayang tumikim ng iba. You, my Princess, is more than enough for me as always.
Sobrang sapat ka na, mahal ko. So please, kung anuman ang nasa panaginip mo,
burahin mo na, okay? I will never cheat on you. Never." Lahat ng sinabi ko ay
nanggagaling mismo sa puso ko.
 I so love this woman. Ang pagloloko ay hindi pumasok sa
isip ko kahit ni minsan.
My wife cupped my face.
"I was so scared. It really feels so real, love. A-Akala ko, nasira na tayo.
Akala ko ang pagmamahal na binuo natin ng napakaraming taon ay ganoon na lang
kabilis nawala. Akala ko nawala na ang pagmamahal mo sa'kin." She said with her
teary eyes.
"Hinding-hindi mawawala ang pagmamahal ko sa'yo, my queen. Never." Mariing usal
ko habang titig na titig ako sa mga mata nito.
Tumango ito at ngumiti.
"I know. I know that very well." She said and kiss me on my lips.
"God, I miss you so much. You made me worried, love." I murmured between her
lips and I deepened the kiss.
Ilang minuto naming pinagsaluhan ang mainit, malalim at nakakasabik na halik na
iyon.
"Don't make me worried like that again, please. Tangina, takot na takot ako
nang makita kong nakahandusay ka sa sahig at walang malay." Sambit ko sa
nanginginig na boses.
"I'm sorry. I will be extra careful next time. I'm really sorry." She said.
I let out a sigh.
"Our kids are worried, too. Our little princess cried a lot and Prinx can't eat
well. They will be very happy now that you're awake." I murmured.
"I miss them." She said and buried her face on my neck.
"They miss you a lot too, love." Kinabig ko ito at niyakap. "So, don't make us
worried again, okay? I love you so much." I said and kiss her forehead.
"And..." Bumaba ang kamay ko sa tiyan nito. "Our little angel here is waiting
for you to wake up." I said and smiled.
Kumalas ito mula sa yakap ko at kumikislap ang mga matang tumingin sa akin.
"I-I'm pregnant?" Hindi makapaniwalang tanong nito.
Tumango ako at ngumiti.
"Glad that our little angel was a fighter. Malakas ang kapit. I was worried too
when I found out that you're pregnant. Iniisip ko na baka makunan ka dahil nga
nahulog ka sa hagdan. I was so thankful that our baby's safe though I struggled a
lot to make our little angel alive inside your womb." Sambit ko habang titig na
titig sa mga mata nito.
Mapungay ang mga matang tinitigan ako nito. Nababasa ko sa mga mata nito ang
pasasalamat at matinding paghanga.
"I'm really thankful for having you in my life, James. Napakasuwerte ko dahil
asawa kita. Napakasuwerte ko dahil ako ang tinitibok ng puso mo. Lahat ng babae ay
deserve ang isang lalaking katulad mo. Maalaga, matalino, napaka-thoughtful,
napaka-responsable hindi lang sa'kin kundi sa lahat ng bagay. At higit sa lahat,
sobrang mapagmahal. Lahat-lahat yata ay kaya mong gawin. Lahat ng imposible ay
nagagawa mong posible. All these years, I saw how you did your best to me, to our
kids and to our friends. I saw how you help our friends and how you guide them to
choose the right path. Ikaw ang napakagandang modelo sa lahat. Napakataas ng tingin
ko sa'yo, namin sa'yo, mahal ko. Pero kahit gano'n, kahit ang taas-taas mo, ikaw
ang gumagawa ng paraan para maging kapantay mo ang mga taong nasa paligid mo."
Anito habang hinahaplos ang pisngi ko.
"Every woman's deserved someone like you. Pero ang isang katulad mo ay para
lang sa'kin, mahal ko. Nag-iisa ka lang. Akin ka lang at sa'yo lang ako. Habang
buhay kong ipagpapasalamat sa Diyos na minahal ako ng isang James Karl Smith. A man
who gave everything to me. Wala na akong hahanapin dahil napakasobra mo na. Minsan
natatakot ako na baka iwan mo ako at ipagpalit sa iba. Masyado kang perpekto para
sa isang katulad ko." Patuloy nito habang ang mga mata nito ay buong pagmamahal na
nakatingin sa'kin.
Buong pagmamahal na sinapo ko ang mukha nito.
"Basta't mahalin mo lang ako, kaya kong gawin lahat para sa'yo. Wala akong
ibang hiniling kundi ang pagmamahal mo, Princess Shaina Smith. Hindi lang ikaw ang
masuwerte kundi pati ako din. Wala akong ibang mamahalin kundi ikaw lang. Nag-iisa
ka lang, mahal ko. Ikaw at ikaw lang ang nagmamay-ari sa'kin, pangako 'yan. Kung
natatakot ka na baka iiwan kita, mas triple pa ang takot na nararamdaman ko, mahal.
Masyado akong baliw na baliw sa'yo, alam na alam mo 'yan. Fuck. Sobrang lalim na ng
pagmamahal ko sa'yo. Walang iwanan 'to. Kasama natin ang isa't-isa at pareho tayong
lalaban. Mas patatagin pa natin ang pagmamahal na binuo natin. We face a lot of
struggles in our marriage life and I assure you that no one can ruin us even
ourselves." I smiled at her and kiss her forehead.
"Walang makakatibag sa'tin, mahal ko. Kamatayan lang ang makakapaghiwalay
sa'tin, pangako 'yan. Mahal na mahal na mahal na mahal kita, my Princess Shaina
Smith." Masuyo ko itong ikinulong sa mga bisig ko.
"Mahal na mahal din kita, my James Karl Smith." She said softly and I feel like
my heart melt.
Her "I love you" has the same effect on me through the years that we've been
together. Hinding-hindi talaga mauubos ang pagmamahal ko sa asawa ko.
Tanging pangalan lang nito ang nakaukit sa puso ko. Siya lang ang natatangi.
Princess Shaina Kim is my forever queen. My life, my everything and I know that
millions of I love you's is not enough to explain how much I love her.
Mamahalin ko ito kahit pa sa kabilang buhay.
THE END.

A/N: Sorry medyo natagalan. Hehehe. James and Princess will be having a grand
wedding again very soon. Oppps, spoiler.😂
And you will meet also the Phoenix men and their wives on the special chapter.
Yeah, it will be a grand reunion with the Phoenix's. I just miss them all a
lot.😍 Especially Renz and Xander na madalas ko nang hindi nababanggit sa
mga previous stories ko. You know the reason why kung nabasa niyo stories nila.
Thank you for reading ! 🥰
And thank you for waiting po. Love lots ! ❣️

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Announcement!

Hi! Kung napansin niyo po, Epilogue na 'yong last chapter

ni James at Princess. This is really the end of their love story. Ending na po
talaga.
I'm planning to write a SPECIAL CHAPTER pero baka po sa BOOK na. Yaaaaay!
Sorry! Hahahaha. So hayun po, magiging libro na si James at Princess natin. Soon!
🤗💞
I'll give you more details po kapag na-finalize na because I'll be having a
contract signing this coming Saturday. This is it! Para po ito sa inyong lahat.
Goodluck to me and God bless po sa ating lahat.🤗
MARAMING SALAMAT PO SA PATULOY NA PAGSUPORTA MULA UMPISA NG PHOENIX SERIES. I
LOVE YOU ALL.🤗💞