------------------------------

TITLE: Trapped On His Paradise [TO BE PUBLISHED!]

LENGTH: 1725
DATE: Dec 27, 2012
VOTE COUNT: 312
READ COUNT: 34791
COMMENT COUNT: 21
LANGUAGE: Filipino
AUTHOR: RaceDarwin
COMPLETED: 1
RATING: 4
MODIFY DATE: 2014-07-24 04:08:20

------------------------------

####################################
Trapped On His Paradise
####################################

WARNING: This story contains adult content. Please be aware of hot love scenes.
This is not for kids, this is for reader who have a kind of mind that is open for
hot sex, thank you.

Please see the media to know what kind of story you are about to read.

( P R O L O G U E )

SUGATAN ang puso na ini-impake niya ang mga damit at iba pang gamit sa isang
malaking bag. Habang ginagawa niya iyon ay hindi niya mapigilan ang emosyonal na
pagdaloy ng luha. Masakit na masakit ang kanyang dibdib.

Tila may sampung kutsilyo ang nakatarak sa kanyang dibdib.

Gusto niyang magwala.

Gusto niyang manuntok... manakit.

Ngunit mas lalo lang na ipaparamdam sa sarili na kaawa-awa siya.. Na miserable

siya.

Si Loraine ang kauna-unahang babaeng minahal niya.

Ito ang unang babae na nagpalundag sa kanyang puso at nagparamdam sa kanya kung
gaano kasarap ang magmahal. Ngunit ito rin pala ang magpaparamdam sa kanya kung
gaano kasakit ang ipamukha sa kanya ang katotohanan.

Binalikan niya sa isip ang mga binitawang salita nito para lang mas lalong mabiyak
ang puso niya.

Painful.

It was really painful when you discover that the one you love and cherish did not
really love you. She just played with your feelings.

Ngunit kahit gaano man kasakit ang naranasan niyang iyon ay tatanggapin niya. Pero
hindi niya kakalimutan. May palagay siyang habambuhay iyong nakatatak sa puso't
isipan niya.

Maybe, she had hurt him today, but he will make sure that in the future she will
not allow her to him anymore. Aalis siya ngayon sa buhay nito.

Ngunit panandalian lang 'yon.

Babalikan niya ito.

Magiging kanya pa rin ang dalaga.

Oo, kanya pa rin ito sa huli. At wala itong magagawa kundi ang tanggapin na siya
ang kapalaran nito..
####################################
Chapter One
####################################

CHAPTER ONE

SINALUBONG ni Travis ang tatlong lalaking naka-business suit na bumaba mula sa

speedboat. Hindi niya mapigilan ang sobrang magtaka. Bakit walang kasama ang mga
ito? Bakit sila-sila lang ang lulan ng speedboat? Kanina ay itinext sa kanya ng isa
sa mga ito. Hawak na daw ng mga ito ang dalaga. Ngunit wala siyang babaeng
nakikitang kasama na nakasakay sa speedboat.

"Akala ko ba hawak nyo na siya?" tanong niya sa tatlo nang makalapit. Isa-isang
nagyuko ng ulo ang tatlong lalaki. Hindi maganda ang nararamdaman niya.

"Sumagot kayo. Where is she? Niloloko niyo lang ba ako kanina? Nag-text kayo kanina
na hawak nyo na siya at papunta na kayo dito. Pero bakit hindi nyo siya kasama?"
bahagyang tumaas ang boses niya. Nangangalaiti siya. Umasa pa naman siya na nagawa
nga ng maayos ng mga lalaking nasa harapan niya ang ipinag-utos niya. But it seems
that these men didn't work! To think na malaki pa ang unang bayad niya sa mga
hinayupak! Nagdilim ang mukha niya.

Humalukipkip siyaat naniningkit ang mga matang nakamasid sa tatlong lalaki. "Ano?
Bakit hindi kayo sumagot? Again, where is she?"

"B-bossing.. nakatakas po si Miss Esser, eh."

"Ano?" halos pasigaw na niyang sambit. "Paanong nakatakas? Ang sabi nyo ay hawak ay
nyo na siya at papunta na kayo dito? Huwag na huwag nyo'ng sabihin na tumalon siya
sa dagat upang makatakas sa inyo?"

"G-ganoon nga po ang nangyari, bossing."

"What? Tumalon siya sa gitna ng karagatan?"

Pare-parehong tumango ang mga lalaki. Marahas siyang napabuga ng hangin.

"How did that hell happen? Akala ko ba ay nakatali siya?"

"Nakatali nga po siya. Pero nakalas po niya, e. Hindi po namin alam kung paano.
Siguro po ay nilaslas niya 'yong tali doon sa bakal sa tabi ng speedboat."

"Hindi nyo siya nilagyan ng blindfolds?" nanggigigil na tanong niya.

"Nakalimutan na po namin, eh. Nakita naman po kasi namin na hindi nanlalaban at
nagiging masunurin po siya. Boss, hindi naman namin alam na may iniisip siyang
paraan para makatakas. Nang tumalon po siya sa tubig ay hindi na namin nahabol. Isa
pa, wala po'ng marunong lumangoy sa isa sa amin.lang At naging mabilis po ang mga
pangyayari."

"Bullshit!"

Nasapo niya ang noo. Tila biglang sumakit ang kanyang ulo. Pinigil niya ang
sariling pagsusuntukin ang mga lalaki. Litong-lito ang kanyang isip.

Ano ba'ng babae iyon? Hindi man lang ba natakot na mamatay ang babaeng iyon at
tumalon na lang basta sa dagat? She might die in the sea! Malalakas ang alon at
baka hindi ito maka-survive kung lalangoy ito patungo sa islang 'yon.

Ang Isla Arosa lang ang pinakamalapit na isla na maaari nitong puntahan. Sigurado
siyang iyon ang itinatakbo ng isip nito kaya naglakas loob itong tumalon.

Dumadagundong sa kaba ang dibdib niya. Alam niyang magaling na swimmer ang dalaga.
Ngunit hindi sapat ang galing at husay nito sa larangang iyon para makalagpas ito
sa panganib na hatid ng karagatan!

"B-boss... pasensya na po. Kung gusto nyo, ibabalik na lang namin ang perang
binayad nyo."

"Tangina! Wala akong pakialam sa pera na binayad ko sa inyo. Ang punto ko, bakit
hindi nyo ginawa ng maayos ang ipinagawa ko? Sa halip na maging maayos lang ang
resulta, lalong lumala! Paano kung mamatay si Loraine sa gitna ng dagat? Ha?
Sumagot kayo?! Paano kapag di niya nakayanan? Sa tingin nyo, kaninong kasalanan
iyon? Akin din! Kahit kayo ang nagpabaya, dala pa rin ng konsensya ko! Kung may
mangyaring masama kay Loraine, ihanda nyo na ang sarili nyo. Dahil tiyak, mapapatay
ko kayo!"

Tinalikuran niya ang mga gulat na mukha ng mga lalaki. Tinungo niya ang daan
papunta sa kanyang bahay sa islang iyon. Actually, hindi talaga siya nakatira doon.

He was only having a vacation from work. May hawak siya ng isang malaking kompanya
sa United States Of America. May iba pa din siyang negosyo sa ibang bansa. He was a
busy man. Ngunit kahit marami pa siyang trabaho na naiwan ay pinili muna niyang
mag-take ng vacation. Deserved naman niyang magkaroon ng bakasyon. Inihabilan muna
niya sa kanyang pinagkakatiwalaan na kaibigan ang pag-hawak ng kompanya niya.

Gusto muna niya ang makapag-bakasyon para ma-enjoy naman niya ang kanyang buhay.
Itong mga nakaraang taon umikot lang sa mga responsibilidad na naiwan ng kanyang
namayapang ama ang kanyang buhay. Sa negosyo nito na ipinamana sa kanya umikot ang
buong buhay niya. Hindi na niya nakuhang mag-enjoy dahil tutok na tutok siya
satrabaho. He was afraid na magkaroon ng kahit maliit na pagkakamali kaya ganoon na
kang siya kaseryoso pagdating sa trabaho.

But ofcourse, nakakahanap pa rin naman siya ng paraan upang makahanap ng ligaya
kahit sandali. He was not a monk. He was not a celibate man. Naghahanap din naman
siya ng ligaya sa mga babae. Natutugunan ng mga iyon ang kailangan niya bilang
lalaki. Wala pa siyang nagiging karelasyon sa mga babaeng nakatalik niya. For him,
they were just his past time.

Wala siyang balak na magkaroon ng relasyon sa ibang babae. Hindi niya alam kung
kaya ba niyang mahalin ang mga babaeng iyon.

Dahil hanggang ngayon ay ang puso niya ay isang partikular na babae lang ang may-
ari. At kamalas-malasan ay nanganganib pa ang buhay. Hindi niya maisasagawa ang
plano niya kung basta na lang ito mawawala. Para na rin siyang tinakasan ng babaeng
iyon kung hindi nito kayanin ang panganib na iyon.

UNTI UNTING iminulat ni Loraine ang kanyang mata. Ang kulay asul na kalangitan ang
unang bumungad sa kanyang paningin. Kinurap kurap niya ang kanyang mga mata.

Bakit ulap ang sasalubong sa paggising niya? Hindi ba dapat ang pink na kisame ng
kwarto niya ang una niyang mabubungaran?

Hindi kaya nasa kabilang buhay na siya?

No, it cant be! Hindi pwedeng patay na siya ngayon. Masaya pa nga siya kahapon na
nag-celebrate ng kanyang 25th birthday sa Esser Island.

Pero anong nangyari sa kanya ngayon?

Bigla bigla siyang napabangon. Napaubo siya.

Bahagyang nagsalubong ang kilay niya ng sumalubong sa paningin niya ang kumiskislap
na tubig ng dagat dahil sa tama ng sinag ng araw na sumisikat sa silangan.
Awtomatikong napa-o ang bibig niya sa pagkamangha na kanyang nasilayan. Noon lang
niya napagtanto na hindi naman siya patay at malaking maling akala niya iyon. Nasa
tabi siya ng dagat at basang basa ang buong katawan niya. May mga buhangin na
nakadikit sa iba't ibang parte ng katawan niya. Suot pa rin niya ang kanyang
cocktail dress na bumabakat na sa hubog ng kanyang katawan. Suot pa rin niya ang
kanyang Memorata shoes. Mabuti na lang at mamahalin ang sapatos niya kundi sira
sira na ito. Napapailing na lang siya. Tumayo siya at pinagpag ang mga buhangin sa
suot na cocktail dress. Shemay, ang ganda ganda niya at ng suot niya pero dagat
lang ang nakinabang. Ang saklap ng kinahantungan ng kanyang get-up. Mabuti na lang
at maganda talaga siya kundi mukha na siyang bruha sa harap ng salamin dahil gulong
gulo ang buhok niya. Ramdam niyang nagkalat na ang kanyang make up sa mukha.

Napatiim ang bagang niya. Biglang rumehistro sa utak niya kung abkit siya naroroon
ngayon..

"GANDA mo, miss.. "

Nanayo ang balahibo ni Loraine. Hindi dahil sa sinabi nitong maganda siya kundi
dahil sa mga tingin na ibinibigay sa kanya ng mga tatlong lalaking dumukot sa
kanya. Nakakatakot ang mukha ng mga lalaki na dumukot sa kanya sa mismong birthday
party niya. Hindi niya alam kung saan nanggaling ang mga ito. Natagpuan na lang
niya ang sarili na sumasama sa mga ito, wala siyang magagawa dahil ramdam niya na
may matulis at matigas na bagay ang nakatutok sa likod niya. Saglit lang siyang
lumabas n'on at bumaba ng hotel para hanapin ang mama niya. Nabigla na lang siya ng
may sumulpot na tatlong lalaki na nakasuot ng business attire bilang disguise at
tutukan na nga siya ng isa sa mga lalaking iyon ng matulis na bagay sa likod.

Sa laki ng takot niya na may mangyaring masama sa kanya, sumama na lang siya sa mga
ito hanggang isakay siya sa isang bangka at pinaandar iyon palayo sa Esser Island.

"Oo nga.Parang diyosa ang kagandahan nitong binibining ito." sabi pa ng isang
lalaki na kamukha ni Palito kung pumayat payat pa ng kaunti.
Sabihin pa! 'E talaga naman na model siya ng isang kilalang whitening soap. Hindi
ba siya ng mga ito namumukhaan? Hindi ba siya nakikita ng mga ito sa kanyang tv
commercial?

Umirap lang siya sa lalaking nagsabi n'on. Isang nakakalokong ngiti ang isinukli
nito sa kanya.

Shit, ang pangit! Mukhang dugong! Mukha pang shokoy na inborn! Di bale sana kung
kamukha ni Nemo kahit kapiranggot, cute pa sana. Hindi, eh. Ngipin pa lang, parang
sa piranha na.

"Ang swerte ni Boss dito, mga tol. Para siyang nakatama sa lotto sa ganda at kinis
nito. Daig pa ang model ng Playboy magazine sa kaseksihan! Nakakatakam!" sabi pa ng
isa na parang hayok na makatikim ng laman. Hindi tuloy niya mapigilang makaramdam
ng takot para sa sarili.

Pumasada pa ang kamay nito sa lantad na legs niya.. Nanlaki ang mga mata niya sa
kapang-ahasan ng mga ito. Tiningnan niya ng nakakamamatay ang may-ari ng kamay na
iyon.

"Anong bang kailangan niyo sa akin?! Pera ba? Kung sinabi niyo pa kanina, e di
dapat nabigyan ko na kayo. Cash pa! At sino bang boss niyo? Bakit niya ako
pinadukot?" sunod sunod niyang tanong.

"Huwag kang maraming tanong, Miss. Wala kaming masamang balak sa iyo. Si Boss
lang."

"Oo nga! Ano nga kaya ang balak gawin ni Boss sa bebot na ito?"

"Ano pa? Alangan namang titigin lang 'yan ni Boss habang naglalaway? Siguradong
yayariin 'yan!"

"Swerte ni Boss! Busog na busog aiguro 'yon kapag dinala na natin sa isla! Mukha pa
naman na patay na patay si Bossing sa alindog nitong bebot na 'to!"

Nagtawanan pa ang mga tinamaan ng kulog. Mas lalo niyang ikina-irita ang mga
narinig sa mga kidnappers.

Gigil na gigil siya sa mga ito. Gusto niyang pagsasampalin ang mga ito kung hindi
nga lamang siya nakatali. Hindi ba pwedeng sabihin ng mga shokoy na ito kung ano ba
talaga ang pakay ng mga ito sa kanya? O kaya kung anong pakay sa kanya ng lintik na
boss ng mga ito?

Pumalatak siya sa kanyang isipan. Saan naman kayang lupalop ng Pilipinas siya
dadalhin ng mga ito? At bakit ba niya tinatanong ang sarili niya? Kamalayan ba niya
kung saan siya dadalhin ng mga kurimaw o kung anong gagawin sa kanya.

Nang biglang may naisip siyang bright idea!

May nararamdam siyang bakal sa likod ng nakataling kamay niya. Ramdam niyang may
talim iyon. Gamit iyon ay ikiniskis niya ang manipis na lubid na ipinantali sa
kanya ng mga kidnappers. And just like she thought, napigtal iyon. Her hands are
free now, pero hindi niya iyon ipinahalata. Nagpanggap siyang nakatali pa rin ang
kanyang mga kamay. Maswerte na lang siya at manipis ang lubid. Kung nagkataong
makapal iyon, siguradong matatagalan at mahihirapan siyang mapigtal iyon sa
pagkiskis sa bakal.

May nabubuong balak sa isipan niya habang patuloy pa rin na naguusap ang tatlong
lalaki na pdumukot sa kanya. Napakunot noo pa siya ng marinig ang malaswang pinag
uusapan ng mga ito. Tungkol iyon sa pinay na reyna sa cyber sex!

Yuck! Mga manyak talaga ang mga kurimaw! Sana matamaan ang mga ito ng kidlat at ng
mabura na sa mundo!

Mukha namang wala ng pakialam sa kanya ang tatlo at wala na sa kanya ang pansin ng
mga ito; marahil abalang abala sa usapang panglalaki. Hindi na niya pinansin ang
mga ito.

Tumingin siya sa dagat. Sa tantya niya ay nasa malalim na bahagi na sila ng

karagatan. Mukhang kailangan niyang gamitin ngayon ang pagiging varsity swimmer
niya noong college. Kailangang matakasan niya ang mga ito. Alam niyang mahihirapan
siya makatakas. Hindi kasi kalupaan na tatakbo lang siya palayo at magtatago upang
makatakas. Kailangan niya lumangoy ngayon. Ang tubig ang kailangang maging kakampi
niya. Ngunit ang tubig din ay kaaway niya dahil sa oras na gawin niya ang nasa
kanyang isip ay maaari siyang malagay sa matin

Sinamantala niya ang pagkakataon na wala sa kanya ang atensyon ng mga ito. Huminga
muna siya ng malalim saka mabilis na tumayo at tumalon sa tubig. Naparinig niyang
nagkagulo ang tatlo ng makitang tumalon siya sa dagat.

Hindi ng mga ito alam kung anong gagawin; kung tatalon ba para sundan siya o
pabayaan na lang siyang makatakas.

Napangiti siya sa sarili. Ang lakas ng loob na dukutin siya hindi naman magawang
harapin ang karagatan?

Sorry sila. Just come and get me, boys!... If you can?

Binilisan niya ang paglangoy. Ginamit niya ang kanyang husay sa larangan na iyon
para makalayo kaagad sa mga ito. At nang masiguro niya na malayo na siya sa mga
ito, umahon siya. Hinihingal na napangiti siya ng makitang malayo na siya sa mga
ito. Ang bilis nga rin naman niyang makalayo.

Luminga linga siya. Naghanap siya ng malapit na isla kung saan maaari siyang
pumunta. Nakakita naman siya. Ngunit hindi niya inaasahan na ng may malaking alon
na dumating papunta sa kanya, nagawa naman niyang maiwasan iyon. Ngunit ng minsan
na umahon siya para kumuha ng hangin ay sinalubong siya ng isang napakalaking alon
na hindi niya naiwasan. Nawalan siya ng balanse sa tubig dahil doon. Sinubukan
niyang mabawi iyon ngunit huli na dahil bago pa siya makabawi ulit ay may
panibagong alon naman na dumating. Ang dami niyang nainom na tubig. Pakiramdam niya
ay katapusan na niya dahil parang kinakapos na siya ng hininga at nanlalabo na ang
kanyang paningin. Pero may nilalang na nag ahon sa kanya sa tubig. Hindi niya
masabi kung ano iyon. Naramdaman na lang niya na parang akay akay siya ng nilalang
na iyon. Nanghihina na siya kaya hindi na siya nakaroon ng pagkakataon na maimulat
ang mata at makita kung ano iyon. May pumasok na tubig na kasi sa kanyang bibig.
Hanggang sa tuluyan nang nilamon ng dilim ang paningin niya....

"DOLPHINS?" nasabi niya ng matapos siyang magbalik tanaw sa nakaraan. May palagay
siyang ang mga ito ang tumulong sa kanya upang matakasan ang kamatayan na nag
aabang sa kanya. Nakakasiguro siyang dolphins iyon. Alangan naman na pating 'yon.
E, di siguro nasa sikmura na siya n'on kung sakali. She was sure na dolphins ang
nagsagip sa kanya. May ilang pagkakataon na rin niyang nabalitaan ang kabutihan ng
mga dolphins sa tao.

Napangiti siya. Napakalaki ng pasasalamat niya sa mga ito. Kung di dahil sa mga
ito, malamang tuluyan ng may masamang nangyari sa kanya. Ang problema nga lang niya
ngayon, ay kung papaano siya makakaalis ng islang iyon. Malayo pa naman iyon sa
Esser Island at hindi siya nakakasigurong may napapadaan doon na bangkero. Sa
tingin niya, mag isa lang siya sa islang iyon. Wala pa naman siyang kaalam alam sa
mga gawaing pangkagubatan o pang isla.

Paano na lang kaya siya makaka survive sa islang iyon? Mabuhay pa kaya siya?
Makabalik pa kaya siya sa Esser Island? Nandoon ang pamilya niya. Siguradong
hinahanap na siya ng mga ito.

Mariin siyang napapikit , nanghihina siyang napa upo sa buhanginan

Napatungo siya at bumuntong hininga. What now, Loraine?

Nakatakas nga siya sa pangit niyang kidnappers , ngunit ano naman kaya ang
naghihintay sa kanya sa islang iyon?

"So, you're finally here.." wika ng isang tinig sa likod niya.

Napalingon siya sa taong nag mamay-ari ng boses na nagsalita sa likod. Noong una ay
hindi niya nakilala ang pamilyar na mukha ng lalaki, ngunit makalipas ang ilang
sandaling pagtitig niya dito ay narecognize na niya kung sino ang lalaki.

"Travis?" gulat na bulalas niya. Ilang taon na ang nakaraan mula ng huling
nagkaharap sila ng lalaki. Hindi siya makapaniwala na sa islang iyon ay muling
magku-krus ang kanilang landas. What a small world!

"Yes. Ako nga ito, Loraine. Nasurpresa ba kita?" nakangisi ng sabi dito. Hindi lang
siya basta nasurpresa. Mas higit doon ang nararamdaman niya dahil sa sobrang
pagkabigla. Ano ang ginagawa nito sa islang iyon? Doon ba ito nakatira? O baka
naman nagbabakasyon lamang ito sa islang 'yon ng mag-isa?

"S-sinong hindi masu-surpresa na makita ka, Travis. After six years, dito ulit
tayo magtatagpo. Kumusta ka na?" sabi niya pagkatapos ng ilang sandaling
pagkabigla.

Nakita naman niyang ngumisi pa ito lalo.

"Sa tingin ko, hindi dapat ako ang kinakumusta mo. Bakit hindi ang sarili mo ang
kumustahin mo?" wika nito na may bahid ng pagiging sarkastiko. Bahagyang
nagsalubong ang kilay niya sa sinabi nito.

"Anong ibig mong sabihin?" tanong niya.

Humakbang ito palapit sa kanya.

Nakapagkit sa labi nito ang isang makahulugang ngiti.

"Masyado mo talaga akong pinahanga, Loraine. Nagawa mong makatakas sa mga lalaking
iyon sa gitna ng karagatan. Hindi mo ba man lang naisip na maaari kang mamatay sa
ginawa mo? Mapanganib ang ginawa mo, alam mo ba?"

"Sandali." awat niya."Papaano mo nalaman ang tungkol doon?" nagtataka niyang tanong
dito.

Tiningnan niya ang binata na nagtatanong. Nakatutok naman sa kanyang mukha ang
pares ng kulay asul nito mata. habang naka-crossed arms. May kakaiba sa mga tingin
nito na ipinupukol sa kanya.
 Tumaas ang sulok ng labi nito.

"Hindi mo pa ba nakukuha kung anong ibig kong sabihin? Bakit ko nga ba malalaman
na tumakas ka sa mga lalaking dumukot sa iyo sa Esser Island kaya napadpad ka dito
sa aking isla? Hmmm... Lemme think, babe."

Napaisip din siya.

Bakit nga ba nito malalaman ang tungkol doon? Hindi ka ito ang nag utos sa mg
lalaking iyon na ipadukot siya? Hindi kaya ito nga ang mastermind?

Tumingin siya sa binata sa nang-aakusang tingin. Nakangiti lang ito sa kanya. It

suddenly reminded her of a smiling devil.

Napalunok siya. "I-ikaw ba ang nagpadukot sa akin, Travis?" tanong niya dito.
Binigyan lang siya nito ng ngiting makakasagot sa tanong niya.

Isang klase ng ngiting nagsasabi na "Oo. Ako nga at wala ng iba" ang ibinigay nito
sa kanya. Napaupo siya sa buhanginan. Hindi na niya kailangan pang ulit ulitin ang
tanong niya sa binata.

Ang hindi lang niya maintindihan ay kung bakit siya nito pinadukot. Matagal sila
nitong hindi nagkita, kaya paano nito gagawin iyon sa kanya? Wala na silang
koneksyon pa nito maliban sa kanilang nakaraan. At ang nakaraang iyon ay halos
mabaon na niya sa limot. Tulad ng mga bagay na ibinabaon sa lupa at hindi na muling
nakikita pa.

"Bakit? Bakit mo ako ginawa 'yon sa akin, Travis?" Naguguluhan niyang tanong dito.

Pakiramdam niya ay hindi siya makakatayo dahil baka mabuwal lang siya kapag ginawa
niya iyon. She asked herself. Bakit nito nagawa sa kanya ang bagay na iyon? Naging
mabuti naman dito ang pamilya niya ng nagtatrabaho pa ito sa kanila bilang isang
houseboy.

Yes. Isa lang itong houseboy sa bahay nila anim na taon na ang nakakaraan. Naging
maayos naman ang pamilya niya dito at pinakikisamahan na parang isang kapamilya.
Kahit na hindi pa naman nila ito lubusang kilala noong unang beses itong sumalta sa
bahay nila, pinagkatiwalaan na kaagad ito ng kanyang mga magulang.

Kaya anong dahilan nito para padukutin sya? Dahil ba sa pera? Dahil ba sa
tagapagmana siya ng hotel ng kanyang pamilya?

Baka nga. Palaboy nga lang pala ito ng makita ng mga magulang nila noon. Isa lang
itong mahirap at walang pamilya na naging houseboy sa kanila.

"Kailangan mo pa bang itanong kung bakit, Loraine? Kailangan ko pa bang ipaliwanag

sa iyo ang dahilan? Nakalimutan mo na ba ang ginawa mo sa akin noon? Nakalimutan mo
na bang ako lang naman ang lalaking pinaglaruan mo noon? Nakalimutan mo na ba ang
masasakit na salitang binitiwan mo sa akin matapos mo ako itratong parang laruan
lang? Ang pagtapak sa pagkatao ko na parang hindi ako isang tao na may pakiramdam
din? Nakalimutan mo na, Loraine? Alalahanin mo ang araw na sinaktan mo at dinurog
mo na parang paminta ang puso ko. Alalahanin mo muna ang bagay na iyon bago mo sa
akin itanong kung bakit ko ito nagawa sa 'yo." Litanya ng binata sa kanya.ito
Nilinga niya ang binata.

Mababasa sa mukha nito ang halo-halong emosyon na hindi niya inakala.

Napatungo ulit siya.

Nakadama siya ng pagka guilt sa nakitang sakit sa mga mata nito. She was aware that
she had hurt him in the past.

Ofcourse. Hindi niya nakakalimutan ang ginawa sa binata. Hindi niya malilimutan ang
araw na iyon. Because that day is the day that she had caused him all the hatred
she is now seeing on his face...

Six years ago..

"LORAINE!"

Umiwas siya ng makitang nasa likod niya si Travis. Wala siya sa mood para sa mga
drama nito. Pagod siya para patulan pa ang mga kakornihan nito. Galing siya sa
swimming practice niya kaya pagod na pagod siya. Ang ligalig pa ng coach niya
kanina. Wala din siya sa mood para marinig pa ang gustong sabihin sa kanya ni
Travis. Alam na naman ang balak nitong sabihin sa kanya. And she was sure that it
is about their relationship.

Oo. Ang tungkol sa relasyon nila. Hindi nga niya alam kung ano ang pumasok sa
kanyang kukote ang sinagot niya ang lalaki. Wala yata siya sa kanyang sarili nang
sagutin niya ito at makipag-relasyon dito. Napaka-korny nito at wala yatang araw na
hindi niya naririnig ang "i love you's" nito na parang sirang plaka na pauli-ulit
lang.

"Travis, pagod ako ngayon kaya, please lang, tigilan mo muna ako." sabi niya ng
maabutan siya ng binata at mahawakan sa balikat para mapatigil siya sa pag-iwas.

Hinarap niya ito. "Nakikiusap ako, Travis. Tigilan mo ako. Pagod na pagod ako
ngayon kaya tantanan mo ako."

Sinubukan niyang tanggalin ang kamay nito sa balikat niya ngunit lalong humigpit
ang kapit nito sa kanya. Tila walang balak na tantanan niya. Argh, sinisira talaga
nito ang mood niya.

"Please naman, Loraine. Mag usap naman tayo. Mahigit isang linggo muna akong hindi
kinakausap. Iniiwasan mo ata ako. Sabihin mo, may problema ba sa akin?"

Ngumiti siya ng peke dito. "Wala. Wala akong problema sa'yo." Mahirap ba itong
makaintindi na wala nga talaga siyang gana na makipag usap dito. Hindi ba nito
naiintindihan na ayaw niya itong makaharap? Alam niya kung bakit ganito ang
kagustuhan ma makausap siya. Dahil sa magkasintahan sila. Mag on. Magboyfriend. Mag
jowa. O kahit anong itawag doon basta iyon ang estado nila. Ngunit lihim lang iyon
sa kanyang pamilya lalo na sa kanyang mg kabigan na kapwa galing sa mayamang
angkan. Duh! Baka pagtawanan siya ng kanyang mga kaibigan kapag nalaman ng mga ito
na nakikipagrelasyon siya sa kanilang houseboy! Baka mawala rin ang mga friends at
followers niya sa Facebook.

At isa pa, hindi naman niya s-in-eryoso ang binata. Isa lang ito na houseboy nila
at laruan lang niya itong maituturing. Isang laruan na pinagsasawaan niya.

Inaamin niyang kahit papaano ay attracted siya sa binata. Hindi naman kasi ito
pangit dahil kung tutuusin ay napakagwapo nito. Mestizo ito na binagayan ng
matangos na ilong, mapupulang labi at kulay asul na mga mata na marahil sa namana
nito sa ama nito na hindi niya alam kung anong lahi. Basta alam niyang isang Pinay
ang ina nito. Wala siya masyadong alam tungkol sa pribadong buhay nito. Hindi na
niya inalam pa iyon.

Matipuno ito at may taas na animo'y isang basketball player. Malinis din ito sa
pangangatawan lalo na sa mukha na wala yatang kababakasan ng black heads. Pareho
silang nasa labing siyam na taong gulang at parehong nag aaral sa pribadong
unibersidad na pinag aaralan niya. Ang kanyang ama ang nagsisilbing sponsor nito sa
kursong kinuha nito. Business Management ang kurso nito habang Business
Administration ang kanya.

"Kung walang problema bakit mo ako iniiwasan ng todo?" tanong pa nito sa kanya.

"Dahil gusto ko." may halo ng inis ang tono ng pananalita niya kahit na nakangiti
ng matamis.

"Bakit nga?" pagpupumilit pa nito.

"Dahil gusto ko nga." sagot pa niya. Hindi niya alam kung bobo ba talaga ito para
hindi pa maintindihan ang ibig niyang sabihin.

Ganito ba ito kamangmang? Akala pa naman niya ay matalino ito. Balita kasi niya sa
Daddy niya ay matataas ang marka nito. Lalo na sa Math subject. Pero wala man lang
common sense.

"Ano ba, Loraine? Sagutin mo naman ako ng maayos." nahihirapan nitong wika.

Ang kulay asul nitong mata ay nagsusumamo sa kanya. Oh, geez! Napaka-dramatic
talaga nito. Bakit hindi na lang kaya ito mag-artista? Baka yumaman pa ito kapag
pumasok ito sa showbiz. Siguradong maraming baklang talent manager ang maghahabol
dito.

"Sige. Sasagutin ko na ang tanong mo." Ngumiti muna siya dito ng matamis bago
pinasabog sa harap nito ang sagot na alam niyang wawasak sa damdamin nito. "Sawa na
ako sa iyo, Travis."

Natigagal ito sa sinabi niya. Hindi ito nakahuma sa kinatatayuan.

"A-ano? U-ulitin mo nga ang sinabi mo?"

"Sawa na ako sa iyo. Sawang sawa na. Ano uulitin ko pa?" Kita niya ang sakit sa
mga mata nito. Ngunit hindi siya natitinag ng emosyon na nakikita niya. She will
say what she want. Gan'on siya. Kahit na may masaktan sa sinasabi niya, wala siyang
pakialam. As long as she could say what's on her mind.

"B-bakit? Bakit, Loraine?" tanong nito. May pait sa tono ng boses nito. Halata sa
mukha nitong nasaktan niya ito. Nangingilid ang luha nito na anumang oras ay
maaaring tumulo na.

"Kulang pa ba ang pagmamahal ko sa iyo para magsawa ka sa akin, Loraine? Kulang ba

iyon para ganituhin mo ako?"

Tumawa siya, iyong klaseng tawa na nakakaloko.

"Pagmamahal? Makakain ko ba ang pagmamahal mo? Diba, hindi. At saka, akala mo ba

seryoso ako sa 'yo, Travis?" Tumingin siya ng diretso sa mga mata nito. "Hindi.
Bakit nga ba naman ako magseseryoso sa katulad mo? You are just a houseboy here.
Tauhan ka lang sa pamamahay nito. You take orders like a slave here! At sino ba
ako? I am daughter of your boss. Anak ako ng amo mo! Kaya putulin mo na ang
pangarap mo na talagang may gusto ako sa 'yo dahil napaka-imposible n'on! For me,
you are just a toy. An new excitement. Oo nga, na-attract ako sa iyo noong una.
That's because of your face and body. Pero hanggang doon lang iyon, Travis. Hindi
kita minahal. Hindi ako kuntento at hindi ako mapapakain ng ka-gwapuhan at ka-
macho-han mo. Magkaiba tayo ng inaapakan. Ikaw, nasa putikan. Ako, nasa semento.
So, if i were you, i will from dreaming too much. Pinagmumukha mo lang tanga at
higit na kaawa-awa ang sarili."

Pagkasabi na pagkasabi no'n ay tumalikod na siya dito. Nasabi na niya ang gusto
niyang sabihin. She didnt bother to looked back. Nakakasigurado siyang makikita
lang niya ang luha nito na nag uunahang pumatak. She has no time for dramas. Hindi
naman niya intensyon na saktan ito sa mga sinasabi niya. Kung anong sinabi niya,
iyon ang katotohanan. Reality hurts. Pero kailangan niyang gisingin ito sa
kahibangan nito. Ayaw niyang paasahin pa ito. Higit na ayaw na rin niyang pahabain
pa ang sekretong relasyon nila. Baka malaman pa ng mga magulang niya ang relasyon
nila at magalit ang mga ito sa kanya. Akala niya ay mahihirapan pa siya sa pag-iwas
kay Travis. Ngunit iyon na pala ang huling beses na magkaka-usap sila. At iyon na
rin ang huling araw na makikita niya ito. Dahil kinabukasan ay nalaman na na lang
niya sa kanyang magulang na nag-resign na ito at umalis na sa kanilang bahay.
Titigil na rin ito sa pag-aaral sa unibersidad na pinapasukan nila. Her parents
went shocked but they respect Travis' decision. Pinakawalan na ito ng Daddy niya.

Sa huling sandali ay hindi niya nakita ito. Hindi man lang siya nakapag-goodbye.
Lumuwag ang dibdib niya na hindi na ito makikita, but she felt guilty too. Aware
siya na siya ang dahilan ng biglaang pag-alis nito. Siya ang dahilan kung bakit
umalis ito sa bahay nila. Iyon lang ang tanging malinaw sa kanya.

HINDI siya makahuma matapos magbalik tanaw sa huli nilang pag uusap ng binata.
Ang araw na iyon ay naging malinaw na ulit sa kanyang ala-ala. Bakit niya
makakalimutan ang araw na iyon? He made him feel so guilty! Parang naging kasalanan
pa niya na hindi natuloy ang pag-aaral nito. Kinain siya ng kanyang konsensya noon.
Inisip niya na naglaho na ang pangarap nitong umunlad ang buhay dahil sa mga
matatalim na salitang binitawan niya. Ilang araw siyang hindi pinatulog ng
konsensya niya. Matagal pa nga bago niya makalimutan ang bagay na iyon. Naging busy
na kasi siya sa pag-aaral at sa pag-eensayo sa mga papalapit na swimming
competitions niya.

Nang lubos ng makabawi ay tumayo siya. Hinarap niya ang binata na noo'y
pinagmalupitan niya. Nakatingin ito sa kanya. Wala siyang nababasang emosyon sa mga
mata nito.

Hindi katulad dati na isang tingin pa lang niya sa asul na mata nito, alam na niya
kung anong nasa isip nito o kung anong nararamdaman nito.Kahit sa pisikal na
aspeto, malayo na rin ito sa Travis na nakilala niya dati. Mas mahubog na ang
matipuno nitong pangangatawan alagang alaga sa work out. Ang itsura naman nito'y
nagmatured pa. At kung ang dati nitong mukha ay maamo, ngayon naman ay masasabing
'dangerously handsome' ang binata. His eyes, his nose, his lips became sexier. In
short, the Travis she is now facing at is a certified hottie! Pwedeng pwede na
maging ultimate heartthrob sa Hollywood ang mukha nito!

"Stop staring at me like that, Loraine. I know i've changed a lot in physical
aspects. Alam kong mas gumandang lalaki ako at mas naging kaakit-akit sa paningin
mo. Kaya huwag ka ng mag-abala na sabihin sa akin ang tungkol dyan. Thank you very
much," aroganteng wika nito.

Tumaas ang kilay ng dalaga.

Hindi lang pisikal na anyo nito ang nagbago. Pati na ang pananalita nito, nagbago
na rin. Napaka-sarcastic nito. Tila bilb na bilib na ito sa sarili nito. Wala na
'yong dating Travis sa pananalita nito. Tila hinubog ng mga nagdaang taon ang
pagkatao nito.

"Yes, i wouldn't bother myself how much you change yourself. But i would bother
asking why you asked those men to abduct me?" tanong niya dito, mariin at
nagpipigil na sumambulat ang nararamdaman niyang galit para sa lalaki. Hinaluan din
niya ng pagiging sarcastic ang tono niya dito.

Nginisian lang siya nito ng todo. "Good thing you asked that, Loraine."

"Bakit nga, Travis? Are you taking your revenge because of what i did to you
before? Are you still bitter, ha?"

Ngumisi din siya tulad nito. Marahil nga bitter ito kaya nito nagawang ipadukot
siya. Baka hindi pa nito nakukuhang maka-move on sa nangyari noon. Siguro iyon nga
ang dahilan. Naghihiganti ito kaya nagawa nito ang ipadukot siya nito.

Nagpakawala ito ng isang malakas natawa pagkatapos niyang magsalita.

Napangunot ang noo niya sa nakakalokong tawa nito.

"And what is that for, Travis?"

Tumigil ito sa pagtawa. Pagkatapos ay humakbang palapit sa kanya. Lapit na lapit n

ang mukha nito sa kanya. Kulang na lang ay maglapat ang mga labi nila.

Napalunok siya ng malanghap ang mabangong amoy ng hininga nito. His hot breath
smells so masculine, so good.

"Hindi iyon ang dahilan, Loraine." he said huskily.

"A-ano?" tanong niya.

Tumingin ito ng diretso sa kanyang mata na parang may nagbabagang apoy na

nakalrawan sa mga asul nitong mata.

"What i want is to claim what is really, really mine. Iyong sa umpisa pa lang ay
akin na. At ngayon ay nandito ka sa teritoryo ko kung saan ang lahat ng bagay na
nakikita mo ay pagma-may ari ko. At kasama ka na doon, Loraine. You are mine, mine
alone."

"W-what? Nababaliw ka na ba?" hindi makapaniwalang sambit niya. Namimilog ang ka

nyang mga matang tumingin dito. He looked so serious, na para bang totoo ang
pinagsasabi nito.

Isang ngisi ang muling gumuhit sa labi nito. "Sana nga nababaliw lang ako. Pero
hindi. Seryoso ako. Akin ka na mula ngayon, Loraine. Sa umpisa pa lang ay akin ka
na."

Bago pa siya makapag-react sa sinabi nito, agresibo nitong hinatak ang beywang niya
at inangkin ang kanyang labi na parang sabik na sabik.

Sa puntong iyon ay hindi siya nakahuma, hindi siya nakaibo.

Mukhang pagbabayaran nga niya ang kanyang kasalanan dito noon sa pamamagitan niya!

Ilang segundo ang lumipas bago nagproseso sa kanya ang ginagawang pag angkin ni
Travis sa kanyang labi.
 Damn, he is kissing her like she was his lover! Ngunit nababaliw na ata siya dahil
hindi man lang niya ito magawang maitulak para tumutol. Tila wala siyang kakayahan
na hadlangan ito sa mapangahas na labi ni Travis na marubdob na umaangkin sa
kanyang labi. Baliw na nga ata siya dahil nakakaramdam siya ng masarap na sensayon
sa paglapat at paggalaw ng labi nito sa kanyang labi. Bukod doon ay may init na
nabubuo sa isang parte ng kanyang katawan na hindi niya mawari kung ano at kung
bakit. Hind niya maitatanggi na nagugustuhan ng traydor niyang katawan ang ginagawa
nitong paghalik sa kanya.

Hindi niya masasabing noon lang siya nahalikan. Truth is, marami na siyang naging
boyfriend mula noong high school pa siya magpasa ngayon. Ngunit ngayon lang siya
nakaramdam ng kakaibang pakiramdam, na para bang her body want his.

Travis way of kissing her is different from the way other men kiss her. Its full
of passion and romance. He's a passionate kisser and she guess every woman would be
satified just by his kisses. Hindi niya namalayan na tumigil na ito sa paghalik sa
kanya.

Kaya ang itsura niya ay parang isang tanga na nakapikit at naghihintay na madampian
ulit ng labi nito. Sinalubong siya ng nakangising mukha nito ng magdilat siya ng
mata. Napahiya siya sa sarili. Nasisi tuloy niya ang sarili na kung hindi ba naman
siya nawala sa sarili at nadala sa halik nito, hindi siya nagmukhang tanga.

No. Hindi dapat siya magmukhang ganun sa harap nito.

Siya pa rin si Loraine Esser. At hindi siya dapat magpaapekto sa ginawa nito. She
composed herself and face him with a fierce look.

"So, that is what you only want from me, Travis? Ang babaw mo naman. You abduct me
just because you want to have my body. How pathetic horny man." she said frankly.
Tumaas lang ang sulok ng labi nito.

"Say what you want, Loraine. Tutal wala naman akong balak na ibalik ka sa inyo
without you becoming mine."

Napatiim bagang siya. "Me? Becoming yours? Well maybe, that will just be your dream
forever, Travis."

Ngumisi ito. "That is not just a dream from now on, Loraine. You are mine. Pero
kung ipagpipilitan mo na hanggang pangarap lang na maging akin ka, okay. Kaya pala
iba ang reaksyon ng katawan mo sa halik ko." Pagkasabing pagkasabi nito n'on ay
tumalikod na ito. Pinabayaan na niya ito. Bahala itong umasa pero hinding hindi
niya papayagan na makuha siya nito. Hindi siya papayag na maangkin siya nito. She
was not that stupid. She would die first before letting him feast on her body!
Naghihiganti lang ito sa kanya. Hindi pa rin talaga ito nakaka-move on. Grabe, anim
na taon na ang nakaraan! Hindi ba nito alam ang salitang "move on"?

Tatalikod na din sana siya ng maalala niyang wala ng pala siya sa Esser Island. At
nilalamig na din siya dahil basa ang kanyang suot na cocktail.

Nangangati na din ang katawan niya dahil sa buhangin na pumasok na rin ata sa
kasingit singitan niya. Kailangan niyang maligo. She needs a shower. Kailangan na
rin niya ng panibagong damit! Shit! Nanlalagkit na siya.

Dumagdag pa ang kumukulo na rin ang tiyan niya. Hindi pa nga pala siya kumakain
kahit noong sumama siya sa mga lalaking inutusan ni Travis na kumuha sa kanya.

Damn it! Naisip niya bigla si Travis. Ito ang nagpadukot sa kanya kaya nakarating
siya sa isla nito. Kaya nararapat na ito rin ang bahala ng lahat ng pangangailangan
niya. Hinanap ng mata niya si Travis pero hindi na mahagilap ng kanyang mata ang
binata.

What the fuck?! Kailangan niya ito. Baka mamatay siya sa kati, sa dumi, sa gutom at
sa lamig sa islang iyon kapag hind niya nakuha ang mga kailangan niya na pang-araw
araw! Tumakbo siya papunta sa tinatahak nitong daan kanina. Takbo lang siya ng
takbo hanggang sa marating niya ang isang villa na spanish style ang
pagkakadisenyo.

Namangha siya sa ganda n'on.

'Kay Travis ba ito?' natanong niya sa sarili. Mansion style ang dating noon para sa
kanya. Malaki ito at daig pa ang bahay nila sa Maynila.

Mga ilang minuto siyang nakatitig sa bahay na iyon. Hindi siya makahuma, kaya
nagulat siya ng may umakbay sa kanya at nagsalita.

"So, i guess you already changed your mind."

Hindi siya nakahuma sa sinabi nito. Nagbago na nga ba ang isip niya?

Wala siyang choice ngayon. She has to be practical. And to accept him is the way
para makabalik din siya sa Esser Island. Hindi siya makakabalik sa dati niyang
buhay kung walang tutulong sa kanya. Ang lalaki ang magiging susi niya.

Marahan siyang tumango bilang pag-oo. Nakita niya sa sulok ng kanyang mata ang
ngiting sumilay sa labi ni Travis at narinig niyang nagsalita ito.

"Welcome to my Paradise, Baby."

####################################
Chapter Two
####################################

CHAPTER TWO

NAMAMANGHA na inilibot ni Loraine ang paningin sa karangyaang tumambad sa kanya.

The house is really something, nasabi niya sa sarili. Pagpasok pa lang niya sa main
door ng bahay nito - alam na niyang hindi biro ang halaga ng perang ginamit para
maitayo ito.

Mula sa entrance ng bahay nito ay tinanaw niya ang malalaking chandelier na sa

tantiya niya ay hindi biro ang halaga. Kahit na umaga kitang kita ng kanyang mata
kung paano magkislapan iyon na animo'y isang diamante. Tinanaw din niya ang
balkonahe sa itaas ng bahay. Kita niya ang kagandahan ng dating n'on sa buong
kabahayan. Elevated din ang living room ng bahay at malawak ang espasyo ng bawat
kawarto sa ibaba.

No wonder, hindi masasakop ng paningin niya ang bawat sulok ng kabahayan kung nasa
may main door pa lang siya nakatayo. Inihakbang niya ang kanyang paa papunta sa
libing room. Halos malula ata ang siya ng makita ang mga furniture na napapasadahan
ng kanyang paningin. Dinaig pa ng bahay nito ang isang mansion sa karangyaan.

"You seem so speechless." Puna sa kanya ni Travis na nakasunod lang sa kanyang

likuran.

Nakalimutan niyang kasama pala niya ang binata. Dahil sa kamanghaan na nakikita
niya, nawala na ang pansin niya sa binata. Naalala tuloy niya ang namagitan sa
kanila kanina nito. She can't help but reminisced the kiss that they both shared.

Muling dumaloy ang tila nakaka kuryenteng sensayon na naramdaman niya kanina. Hindi
niya maintindihan kung para saan ang feeling na iyon at bakit ganun na lang ang
epekto ng halik nito. She couldn't help to think that she's turning into a pervert
lady. Para kasi siyang nagdadalaga na first time lang nahalikan ng lalaki.

But no!

Hindi siya pwedeng magkaganoo sa binata. She should not forget that he is the one
who abducted her. Also, she shouldn't forget that he is the man reason why she is
now trap on his fucking island!

Damnation!, piping mura niya.

Tumigil siya at lumingon sa binata. "I am just amazed by your house. It looks like
a mansion to me. Are you sure that this house belongs to you?" tanong niya sa
binata. Hindi nakaligtas sa paningin niya ang pagtaas ng sulok ng labi nito.

"Why, Loraine? Hindi ka ba naniniwalang magkakaroon ako ng ganitong klaseng

pamamahay? Is that what you want to say?" may sarcasm sa tono ng boses nito ngunit
hindi niya iyon binigyang pansin.

"Wala akong sinasabing ganoon. Lets say that I am just wondering how you achieve
this kind of house. I know that this is not just a house, it's a mansion."
Matutumbasan na kasi ng bahay niti ang kaelegantehan at karangyaan ng mansyon nila.
Sumibol ang ilang katanungan sa kanyang utak.

He did not say anything. He just took a breath.

"And what is that for?" tanong niya.

"None of your business."

Pinagtaasan niya ito ng kilay ngunit hindi na rin siya umimik.

Nagpatuloy siya sa pagmamasid sa buong kabahayan. Namamangha pa rin talaga siya sa

mga di birong furnitures na nakikita niya lalo na sa living room. Ang mga gamit na
nakikita niya ay para bang gamit na nakikita rin niya sa mansion ng kanyang Lola
Lara na nakatayo sa Esser Island at tulad rin ng mga nakikita niya sa bahay nila sa
Maynila. Ang pagkakaalam niya ay hindi biro ang halaga ng mga furnitures na nasa
mansion ng kanyang Lola. Umaabot ng daang libo ang mga iyon at talaga nakakalula.
Kaya napupuno ng katanungan ang isipan niya kung paano na-afford ni Travis ang
ganoong karangyang bahay. O pag-aari ba talaga nito iyon?

Gustong gusto niya iyong itanong sa lalaki, pati na kung paano ito nagkaroon ng
sariling isla?

Geez! Hindi talaga siya makapaniwala sa lalaking ito. Ang daming haka-haka ang
naiisip niya tungkol dito. Naisip nga niya, baka leader ito ng sindikato kaya
nagawa nitong magkaroon ng kung anong meron ito. Hindi malayong mangyari iyon.
Nagawa nga siya nitong ipadukot sa mga shokoy na dumukot sa kanya sa Esser Island--
na nagawa rin naman niyang takasan. Ngunit minalas naman na mapapunta sa isla ng
siyang nagpadukot sa kanya. Kapag pinaglaruan nga siya ng tadhana! Talagang sa ex
pa niya siya bumagsak!

Hindi niya alam kung anong tunay nitong pakay sa kanya. Hindi din niya alam kung
totoo ba ang sinabi nito na gusto nitong maangkin siya. Ewan ba! Basta ang malinaw
ay dapat siyang mag ingat sa lalaki. Kung ano mang tunay na pakay nito sa kanya,
dapat niyang malaman iyon.

Saka siya gagawa ng plano para sa pagtakas niya. Yes, tatakas siya mula dito.

Pero pagpa-planuhan muna niya iyon. She can't do that if she will not plan wisely.

"Loraine."

Naputol ang pag-iisip niya ng tawagin siya ng binata. Hindi niya alam na bumibilis
na angpag-iisip paghakbang niya upang makalayo ng ilang distansya sa binata.

Lumingon siya dito.

"Why?" tanong niya dito. Naka-crossed arms ito at mataman na nakatingin sa kanya.

"I think you should clean yourself before having a small tour on my house. Nababad
ka sa tubig dagat and I could sense that you feel uncomfortable right now. You look
totally mess up with your look, Loraine." Sabi ng binata sa kanya.

Awtomatikong napataas ang kilay niya. Aware siya sa kanyang itsura pero ang bibig
niya ay hindi ata gustong magpatalo sa binata. Magsasalita pa sana siya ngunit
napangunahan na siya nito.

"And stop arguing and giving me an aristocratic look. Just follow me. You're in my
hands now kaya ako ang masusunod sa ating dalawa."

Tumalikod na ito pagkasabing pakasabi nito n'on. Parang may bahagi ng isipan niya
ang gustong tumutol sa sinabi nito. All of her life, siya ang nasusunod. Isinilang
na ata siyang may pagka- prima donna. But most of the people who know her will just
say that its cute of her.

But one part of her mind tells her to control her emotions and just go with what
Travis wants to do with her. Nasa poder siya ng lalaki kaya ito nga marahil ang
dapat na masunod. Dapat nga na sumunod na lang muna siya sa agos ng pangyayari.
Hawak siya nito ngayon.

And she has no choice but to follow him.

Pasasaan ba't makakawala rin siya sa lalaki.

MALALAKAS na katok ang nagpamulat sa nakapikit na mata ni Loraine. Kasulukuyan

siyang nagbababad sa bath tub na nilahukan ng mabangong petals ng kulay pulang
rosas. Narinig niya ang malakas na pagtawag sa kanya ni Travis ngunit binalewala
niya iyon. Ipinikit ulit niya ang kanyang mata at hindi pinansin ang malakas na
pagkatok nito na ikakasira ata ng pintuan ng kwartong ibinigay nito sa kanya.
Bahala itong manawa sa kakakatok. Babago pa lang niyang ini-re-relax ang sarili sa
pagbababad. Pakiramdam niya ay sobrang napagod siya at hinahanap hanap ng katawan
niya ang relaxation. Mahigit dalawang oras na siyang nagbababad doon at nagustuhan
ng katawan niya iyon kaya siguro kahit maka ilang oras pa rin siya doon ay hindi
siya magsasawa.

Napamulat siya ng maramdamang nahawi ang curtain na tumatakip sa kinaroroonan niya.

Nakatayo ito malapit sa kanya. Madilim ang anyo nito at salubong ang kilay na
nangangahulugan na galit ito. Para sa kanya, hindi nakabawas ang madilim na anyo
nito sa angking kagwapuhan.
 In fact ,seeing him angry makes him the hotter and sexier man alive!

Gusto niyang asarin pa ito ng mas mamula sa galit. Iyong mapundi na ito sasa kanya
ng tuluyan. But she knew him. Baka may gawin itong hindi kanais nais sa kanya sa
oras na maubos niya ang pasensya nito. She just don't understand kung ano naman ang
ikinalukot ng mukha nito.

Baka dahil hindi ako tumutugon, naiisip niya.

Pero bigla niyang na-realize kung nasaan siya. Nasa bathtub siya, walang saplot at
ang tubig at mga petals lang ang hadlang para makita nito ang hubad niyang katawan!

"May I asked why you are not answering me, young lady?" sikmat nito sa kanya.

"And may i ask why are you here?" namimilog ang mata sa inis sa sabi niya.
"Privacy, please!"

"Because you are not responding! Nakailang katok na ako, pero di ka umiimik!"

"Ah, so galit ka na?"

"Hindi pa!"

"Eh, bakit ka sumisigaw?"

"Hindi ako sumisigaw! Nagtatanong lang!"

"Talaga lang. Now you know i'm here baka pwede ka ng umalis?" mataray niyang sabi,
saka ipinikit ang mata. Okay.

Wala na siyang pakialam kung pagmasdan pa siya nitong nakalublob d'on, total wala
naman itong makikitang kahit ano sa kanya. Maliban na lang kung tatangkain nitong
ilublob ang mukha sa bathtub!

Relaxation lang ang tanging nasa isipan niya ng sandaling iyon.

Hindi nakaligtas sa pandinig niya ang marahas na pagbuga nito ng hangin sa sobrang
frustration. "Ano ba, Loraine? Hindi mo baman lang ako nakikita ditong nakatayo at
nagsasalita sa iyo? Bakit ka hindi nasagot, ha? Don't tell me napipi ka na?" anito
sa kanya. She could sense his anger on his voice.

Ah, bahala itong magsalita ng magsalita.

"Akala ko kung napa ano ka na diyan. Tumatawag na at kumakatok ako pero hindi ka
sumasagot sa akin. Hindi mo alam kung anong nararamdaman ko. You make me worry,
Loraine."

Dumilat siya at sinalubong ang asul na mata ng binata. Nakatayo pa rin ito, ang
mukha ay hindi maipinta. Madilim pa rin ang anyo nito.

She raised her eyebrows and answered in a sarcastic way. "You're worried? What a
joke. Muntikan na akong mamatay sa dagat dahil sa pagtakas sa mga binayaran mong
dukutin ako. Haha. You make me laugh, Travis. Stop acting."

"Ha?"

"But on the other side, dapat kang mag alala dahil baka di mo mamalayang nakatakas
na pala ako. At kapag nangyari iyon , im sure hindi mo na maisasagawa kung ano man
ang balak mong gawin sa akin. You and you're cruel plans will not work anymore, my
dear boy."

Malinaw na malinaw na nakita niyang napatiim-bagang ang lalaki.

"Don't think of escaping from me Loraine. Because if you think you can easily
escape, you are wrong. Nakabantay lang ako sa 'yo sa lahat ng oras." He said while
gritting his teeth. "At kung manyaring matakasan mo ako.. makukuha ko muna ang
gusto ko sa 'yo. And I will assure that you will not leave me after I get what I
wanted!"

Natulala siya sa sinabi ni Travis. Matagal bago nagproseso sa kanyang isipan ang
ini-wika ng binata.

Is he serious?, natanong niya sa isipan.

Hindi niya namalayan na umalis na pala ito at hindi na niya nagawang makapag react
pa sa sinabi ng binata.

'And I will assure that you will not leave me after I get what I wanted!", paulit
ulit na nag-reply sa isipan niya ang sinabi nito.

And it leaves one question to her : What does he really wanted ?

INILIBOT ni Loraine ang kanyang mata sa kabuuan ng kwarto na ibinigay sa kanya ni

Travis habang nagpapatuyo siya ng buhok. Maganda ang pagkakadisenyo ng kwarto na
iyon at masasabi talagang para iyon sa isang babae lalo na at kulay pink ang kisame
n'on. Parang kwarto lang din niya.

Pagkatapos niyang patuyuin ang buhok ay hinubad niya ang kanyang bath robe at
tinungo ang closet. Pumili siya ng maaaring isuot. Karamihan doon ay puro bestida
at maiikli.

Naa isip tuloy siya kung paano nagkaroon ng mga ganong bestida sa closet.

May iba na kayang babaeng ipinunta dito si Travis?

Kinuha niya ang isang kulay dilaw na maikling bestida at isinuot iyon. Napangiti
siya ng makita niya ang replica sa salamin. Fit na fit sa kanya ang bestida at
bumagay sa maputi at makinis na balat niya ang kulay n'on.

Napalingon siya ng may marinig siya isang malakas na tikhim sa likod niya. Nakita
niya si Travis na nakasandal sa may pintuan at nakatingin sa kanya ng may ngisi sa
labi. May kislap sa mga mata nito.

Nairita siya sa lalaki.

Hindi man lang ba ito marunong kumatok sa pintuan at basta basta na lang napasok?
Paano kung bigla itong pumasok na hindi pa siya nakakapag bihis? At paanong hindi
niya namalayan na nakapasok na pala ito sa loob?

"You look sultry in that dress, you know." He said. Hindi nito pinansin ang masama
niyang tingin na ipinupukol dito.

"Marunong ka ring kumatok, ano?" pasaring sa lalaki.

"Bakit pa ako kakatok? E hindi mo naman ako pinagbubuksan ng pinto. And i think
pwede ko namang gawin iyon because you are in my hands." Nakangising wika nito.
 Nagpanting ang tenga niya sa narinig. Negatibo ang naging dating sa kanya ng
sinabi nito. Ibig sabihin, tatanggalan siya nito ng privacy at doon siya hindi
makakapayag.

Mahalaga sa kanya ang privacy. And there's no way this man could take away that
from her.

"Oh, yes! You don't need to remind that to me. But even i am in your hands, that
doesn't mean you will not give me my privacy. Karapatan kong mag demand n'on dahil
kahit bihag mo ako, may mga bagay na pang sarili ko lang na hindi mo dapat pang
pasukin." mariing wika ng dalaga sa binata na nagkabit balikat. Inis na inis niyang
sinuklay ang buhok.

Tama ba ang ginagawa ng lalaking ito? Ang dami na nitong atraso sa kanya. Labis
labis pa iyon kumpara sa mga salitang binitawan niya dito noon.

Labis labis ba talaga? Ah, ewan. Basta hindi siya makakapayag sa mga gusto ng
lalaking ito. Hindi siya makakapayag! Ang sarap nitong ipakatay!

"Sumunod ka na sa akin sa dining room pagkatapos mo dyan." Sabi nito sa kanya.

Hindi niya ito nilingon.

"Opo, master." Nanunuya niyang sagot dito. Hindi naman nito pinansin ang sagot niya
at lumabas na ng kanyang kwarto. Nag apply lang siya sa mukha ng Lewis and Pearl na
powder at sumunod na sa binata.

NAWAWALAN ng gana na kumain si Loraine sa ginagawang pagtitig sa kanya ni Travis

habang kumakain. Hindi niya alam kung paano niya ngunguyain ang kinakain kung may
isang tao na nanonood kung ng bawat pag subo at pagnguya niya. Sa lahat pa naman ng
ayaw niya ay may nakatingin sa kanya pag nakain. Para kasing nawawala ang appetite
niya.

Hindi na siya nakatiis at sinita na niya ang binata.

"Pwede bang mag concentrate ka sa kinakain mo at hindi sa pagtitig sa akin.

Binibilang mo kung naka ilang kutsara na ako ng kanin?"

Natawa ito sa sinabi niya.

"No. Actually I love how you swallow your food. I found it soo sexy."

Umismid siya. "Yes, i know. Thank you."

Hindi na siya bago sa mga ganoong pambobola. Sanay na sanay na siya sa mga ganoong
klase ng linya ng mga lalaki. Ngunit may bahagi ng kanyang damdamin ang nakiliti sa
sinabi nito. Binura niya sa isipan iyon.

Nagkakamali lang siya.

Ngumiti ito. Kasabay ng ngiti nito ang pagkislap ng kulay asul na mata nito. Hindi
niya alam ngunit kakaiba ang epekto noon sa kanya. His blue eyes seems like
seducing her. Ay, ewan!
Mali, mali, mali! Seducing? Paano niya nasabi iyon? May pair of blue eyes din siya.
Kung makapagsalita siya parang ngayon lang siya ng blue eyes.

Okay. Delete. Erase. Delete. Erase. Kung ano anong pumapasok sa isip niya.
Pinagpatuloy niya ang pagkain. She needed strenght. Iyon ang kailangan niya upang
makapag-plano kung paano makakatakas sa lunatic niyang ex-boyfriend. She needed to
think wisely and clearly. Dahil kung hinding hi di siya makakaisip ng paraan upang
makatakas.

Again. Nakaramdam siya ng galit.

Nakakagalit. Nakakainis. Nakakapanginig.

Ngayon lang rumehistro sa utak niya ang epekto ng ginawa nito. She realized how
cruel he is. Ang ipadakip siya sa mga lalaking inutusan nito ay isa ng krimen!
Paano kung namatay siya nang tumakas siya sa mga lalaking inutusan ito? Paano kung
di niya nakayanan iyon?

Bigla niyang naisip ang pamilya niya. Sigurado, nag-aalala na sa kanya ang mga
magulang. Lalo na ang kanyang Mama. Nagpapanic na siguro iyon. At ang kanyang Papa.
Masama dito ang mag-alala. May sakit ito.

Oh my God..

Travis is a devil. At dapat na kagalitan niya ito. Namayani ang poot sa kanyang
dibdib.
####################################
Chapter Three
####################################

Chapter Three

"HINDI MO BA naisip na sa mga oras na ito ay pinaghahanap na ako ng parents ko?"

sabi ni Loraine kay Travis nang puntahan niya ito sa mini-bar na parte din ng bahay
nito. Nag-iinom ang binata at tila may malalim na iniisip.

Lumingon ito sa kanya at matiim na tiningnan siya. "Akala mo ba'y hindi ko alam ang
bagay na iyan? Ofcourse, i know that your parents are looking for you at this
moment, baby." Tinungga nito ang bote ng beer na iniinom nito.

"At marahil sobra sobra na ang pag-aalala nila sa akin ngayon, Travis!"

"Syempre! Sino ba namang magulang ang hindi mag-aalala sa kaligtasan ng kanilang

anak kapag bigla itong nawala na parang bula."

"Exactly my point! Kaya kung may awa ka ibalik mo na ako sa amin o kahit sa Esser
Island lang. Hindi ako magsasalita na ikaw ang kumuha at nagpadukot sa akin. I will
make story para hindi sila magtanong pa," pagde-demand niya sa binata. Nagpupuyos
ang kalooban niya para sa lalaki. Inis, galit, pagkamuhi at iba pang emosyon ang

nararamdaman niya para dito.

Kanina pagkatapos nilang kumain ng tanghalian ay umisip na siya ng paraan upang

takasan ito. Ngunit ang lintik na utak niya ay walang maisip na magandang ideya.
Mas nangingibabaw ang isip niya kesa sa pag-iisip. As much as she want to think a
better idea to make an escape, she can't think clearly. Ang dami niyang naiisip na
negatibo. Kasama na roon ang pag-iisip na baka pumalpak ang kanyang plano. Tuloy ay
parang gusto niyang mabaliw. But being insane will not help in her situation.
Nagkulong na lang siya sa loob ng kwarto niya.

Tapos kanina naman ay dinalhan siya nito ng dinner sa kwarto niya. Tinanggao niya
iyon kahit gustong gusto niyang itapon ang tray ng pagkain sa mukha nito. She
wanted to break the glass of water into his face but she know that is a violence.
And besides she was not a fan of violence.

Umisip ulit siya ng ideya para makatakas after eating her dinner. Masarap ang foods
na dinala nito para sa kanya. Kaya naman nagsilbing lakas niya iyon upang makapag-
isip ng isang malinaw at epektibong plano. Ang naisip niya ay ang galitin ito,
inisin ng sobra, Gagawa siya ng bagay na ikakagalit nito upang kusa siya nitong
paalisin sa lugar na iyon at baka nga ihatid pa siya nito sa kanila. Ngunit kaagad
din niyang naisip na hindi iyon magiging effective.

Di ba, kaya nga siya nasa islang iyon ay dahil sa galit nito sa kanya sa nakaraan.
He was having his revenge on her dahil sa pananakit ng damdamin niya dito noon.
Kaya kahit galitin niya ito o bwisitin ay walang maidudulot na maganda para sa
kanya. That would just make the situation worst. Baka nga mamaya ay ipakain pa siya
nito sa mga pating sa dagat kapag ginalit niya ito!

So, she think again. Until she came up with the idea of making him feel guilty sa
pagkuha nito sa kanya. She would say things na maaaring ikapukaw ng damdamin nito.
Pagkatapos ay maaawa ito sa kanya. He would realized na mali ang ginawa nito. Kahit
na may naging kasalanan siya dito mapapagtanto nito na hindi dapat nito ang
ginawang pagkidnap sa kanya. And then he would free her!

Gusto niyang magkukundag sa kama dahil sa naisip! Why, that is a brilliant idea!
She was sure that it will be effective. Kaya nga iyon na ang ginagawa niya.

"No," mariing sagit ng binata. Nagsalubong ang kilay niya.

"No?" pag-uulit niya sa sagot nito. "My parents are surely worried about me at tjis
moment but you still want to keep me here? For what reason? For your selfish
revenge? Travis naman.. Please.. Maawa ka naman sa akin at sa family ko. My
parents.. i'm sure mamatay-matay na sila sa paghahanap sa akin at sa sobrang pag-
aalala. I don't want them to think of negative things ngayong nawawala ako."
Lumapit siya sa binata at hinawakan ang braso nito. Kumapit siya dito na parang
humihingi ng suporta o ng awa. Tumingin siya dito nang nagpa-pawa. She tried her
very best na may mamuong luha sa kanyang mga mata. And luckily, nagawa niyang
makapagpatulo ng luha. She know she's being an actress at that moment. Tumingin ang
binata sa kanyang kamay na nakahawak sa braso nito. Hindi siya natinag doon.

"Travis, may sakit si Papa. Hindi makakatulong sa kondisyon niya ang mag-alala sa
akin. He is a very sick man. Makakasama sa kanya ang mag-isip ng masama. So,
please.. Pakawalan mo na ako."

Tumitig sa kanyang mga mata si Travis. Napalunok siya sa uri ng tingin nito na para
bang hinahalukay ang buong pagkatao niya.

"What?" aniya sa binata nang manatili itong nakatitig sa kanya.

"Akala mo ba ay hindi ko alam kung ano 'yang ginagawa mo, hmm, Loraine?" Ngumisi pa
ito kapagkuwan.

"What are you saying?" Kinabahan siya sa uri ng ngising nasa labi nito. Hindi
pwede. Hindi pwedeng mabuking kaagad nito ang intensyon niya sa pagkausap dito.
Pero mukhang may ideya na ang binata sa intensyon niya. Damn!

"'Don't look like you're innocent, Loraine. Kunwari ka pang walang alam. I know
what you are trying to do. You are trying to make me guilty, right? Gusto mong
maawa din ako sa 'yo. Kaya nasasabi mo sa 'kin 'yan. At mukhang sinaulo mo pa ang
speech mo. You know what, baby? Your strategy is so poor and week. So lame. Like
your acting skills. Iyan lang ba ang naisip mong strategy, Loraine?"

Napatanga siya. Malinaw na naging aware ito sa ginagawa niya at alam nito na
umaarte lamang siya siya!

Napaurong siya nang tumayo ang binata mula sa kinauupuan at dahan-dahang lumapit sa
kanya. Isang nanunuyang ngiti ang nakapaskil sa labi nito.

She gritted her teeth. Hindi siya makakapayag. Hindi siya papayag na basta na lang
siya sumuko. Hindi siya aamin kahit na alam na nito ang ginagawa niya!

"Hindi ko alam kung anong pinagsasabi mo, Travis. I'm not just acting right now!
Nagsasabi lang ako ng totoo. Kung iniisip mong nagpapaawa lang ako---"

"Hindi nga ba?" pagputol nito sa litanya niya, nakangisi.

Her eyes widen in horror. "How dare you! Hindi ako nagpapaawa!"

"Really?"

"Yes!"

Maiikling tumawa ang lalaki at umiling-iling. "Loraine.. Loraine..." pagsambit nito

sa pangalan niya bago mabilis na humakbang pa palapit sa kanya at biglaang hinapit
ang beywang niya. Parang sawang pumulupot ang braso nito sa maliit niyang beywang.
She gasped when her body touches his. Napakapit ang kamay niya sa matipunong dibdib
nito. Mas lalong namilog ang kanyang mga mata. The nerve of this man at may
nalalaman pang pagyakap yakap sa kanya!

Pero hindi niya maipagkakaila ang libo libong boltahe ng kuryente ang rumagasa sa
kanyang katawan sa pagdaiti ng balat sa kanya ng binata. He was not wearing any
shirt. Shorts lang ang suot nito. And the feel of his marble-hard abs and rippling
muscles weakened her knees.

She swallowed hard as the heat continue to flow in between her legs.

Nilapit ng binata ang bibig sa kanyang tenga at nagsalita, "Do you really think i
am that fool to believe in your words?" His hot breath touch her earlobe. Pinigilan
niya ang sariling mapaigtad sa ibayong kiliti na idinulot niyon. "And do you really
think that i will believe in your acting skills and not aware of that you are just
acting? No, no, no, baby.. Hindi na ako 'yong dating Travis na nagpapadala sa mga
pang-uuto mo at sa mga arte mo. If you think that i'm easy to fool like before, you
are wrong.. Definitely wrong. Akala mo ba hindi ko napapansin kanina pa ang pag-
iisip mo? Akala mo ba hindi ko alam kung anong tumatakbo sa isip mo? Ofcourse, i
knew what's on your mind!"

"W-wala kang alam, Travis. Wala. Nagkakamali ka--"

"I am not! I know that you are silently thinking, planning of a way or step you can
escaoe from me. But unfortunately, madali kitang nabuko. And i never thought that
you will came up with a very crazy ideal like that. Alam mo isa lang ang
napatunayan."

Tumingin ito ng diretso sa kanyang mga mata at sinalubong niya ang nagbabaga sa
galit na mga mata nito. He was that mad at her.
"Mula noon hanggang ngayon you are still a brat. A certified brat who will do
anything to get what she wants!" Kasabay niyon ay nakita niya mula sa pares ng asul
nitong mga mata ang nagliliyab na galit. Malinaw na nasa puso nito ang hinanakit at
galit para sa kanya na matagal nitong itinago. Humigpit ang pagkakayap nito sa
kanya at halos madurog na siya sa pagkakapulupot ng malalaking braso nito. He was a
big man. Kaya hindi niya maiwasan ang ma-intimidate. His soft body was trap on his
big arms and his masculinity was against her softness. He was hot nararamdaman niya
iyon. At para sa kanya di dapat siya maapektuhan niyon. Marami na siyang naging
karelasyon. But the thing ism she never felt that kind of heat into her. Her
closeness right now to Travis was very different from the closeness she had with
her past boyfriends.

Mali 'yan, pagtutol ng matinong bahagi ng utak niya. Mali 'yang nararamdaman mo
para sa kanya, Loraine. He is your enemy. H'wag kang magpapadala sa init na
nararamdaman mo!

"B-bitawan mo ako.." sa wakas ay nasabi niya.

"What if i don't?" hamon nito sa kanya at humigpit pa ang pagkakapulupot ng braso

nito sa kanya. Kulang na lang ay pisain siya nito sa pagkakayakap sa kanya.
Naalarma siya ng maramdaman niya ang isang mainit at matigas na bagay na tumatama
sa kanyang puson. Oh my god!

Syempre alam niya kung ano iyon. She was not clueless at that "hard" and "hot"
thing on between his legs! Hindi naman siya ganoon ka-inosente 'no!

"Bi-bitawan mo nga ako! Ano ba?" mariing wika niya at nagpumiglas. Dumadagundong sa
kaba ang dibdib niya at nanlalamig na ang kanyang kama. Nakataas na kasi ang
"armas" ng binata at talagang natatakot siya doon. Lalo pa at mukhang may isasampal
sa sukat ang "armas" nito! Dyosko naman! "Ano ba, Travis? Bitawan mo sabi ako! Why
don't you let me go? Can't understand what i'm saying?"

"Stop wiggling. Kahit magpumiglas ka ng magpumiglas, i won't ever let you go."

"And why is that?" asik niya dito.

"Because you are mine. Akin ka lang, Loraine. Para
The damn monster could earn a living with sinfully
boses nito, pero di siya magpapaapekto doon! Kahit
pagdaloy ng kiliti sa sistema niya dulot ng mainit
niya ang mapapikit sa kakaibang sayang naramdaman.
to make woman feel good. Gusto niyang tuktukan ang
niya? She's going insane!
sa akin ka lang," he whispered.
gorgeous voice. Nakakaakit ang
na hindi niya maikakaila ang
na hininga nito ay pinigilan
The damn bastard also knows how
sarili. Ano bang pinag-iisip

At sa paasik na tinig ay nagsalita siya, "Hindi mo ako pag-aari, Travis! Walang

nagma-may-ari sa akin kung di ang sarili ko. I will not be yours! Itatak mo 'yan sa
nababaliw mo ng isip!" At para mapanindigan ang sinabi ay sinalu ong pa niya ang
kulay asul nitong mga mata. Ngunit mali pala ang ginawa niyang iyon.

Pakiramdam niya ay nanlambit bigla ang kanyang mga tuhod dahil sa titig nito.
Ngayon lang tumimo sa isip niya kung ano ang nagagawa ng mga mata nito. He has a
pair of compelling eyes. Iyong mga matang kapag tinitigan mo ay para kang malulunod
at mapapasunod sa kahit anong sabihin ng ma-ari niyon. Tumutok kang sa iyon ang
pares ng mga matang iyon ay siguradong mapapakuhod ka at biglang magpapaalipin
dito.

Okay. Exaggerate naman yata masyado iyon. Pero malapit na din doon.

His eyes has a strong magnetic power to seduce women. Iyon ang angkop na
paglalarawan dapat.

Wait did she just say the word "seduce"?

She dismissed that thought when he speak again.

"Ulitin mo nga ang sinabi mo?" he commanded.

Napalunok muna siya bago sumagot. "Hindi mo ako pag-aari, Travis. Sa ingles: I am
not your property!" She tried to make her voice as strong as she can.

Nanunuyang tumawa ang lalaki. "Are you sure? Huwag kang nagsalita ng tapos,
Loraine. Baka di mo mapanindigan 'yang sinabi mo? You may end up loving and caring
for me."

"You are dreaming, Travis. Wake up."

Umiling-iling ito at nilapit pa ang ilong sa ilong niya. Namilog ang mga mata niya
sa ginawa nito. He grin wickedly.

"I'm not dreaming. Kung nananaginip lang ako, nanaginip ka rin na kayakap kita
ngayon. Mamahalin mo rin ako, Loraine. Mamahalin mo rin ako, Remember that."

"What? Are you trying to make a joke? You know it's not funny. It is irritating and
annoying. Kaya kung pwede lang bitiwan mo na ako," aniya at saka nagpumiglas muli.
This time ginamit na niya ang lahat ng lakas sa katawan niya upang makawala sa mga
bisig ng lalaki. Ngunit hindi nagpatinag ang binata. Sa halip ay niyakap pa siya at
naniningkit ang mga matang tiningnan siya. He don't look mad, but his eyes grew
smoky. Malinaw ang pagnanasa sa mga mata nito! At hindi lang iyon, naramdaman din
niya na parang tumitibok-tibok ang pagkalalaki nito sa kanyang puson at tila
ikinikiskis iyon ng tinamaan ng lintik! Namilog ang mga mata niya at tiningnan ito.
He was grinning from ear to ear!

"Bastos!" sigaw niya dito.

He gave her an arrogant grin. "What? Didn't you like it hard and throbbing against
you?"

Nagpanting ang tenga niya. Binabastos na talaga siya nito! Naubusan na siya ng
pasensya at di na nagdalawang isip pa sa nais gawin. Tinuhod niya ito!

Yes! At sa bahagi pa kung saan may mainit, malaki at matigas na bagay siyang
nararamdaman!

Nabitawan siya nito at napasinghap ito. Nanlalaki ang mga matang napatingin ito sa
kanya habang sapo-sapo ang natuhod na harapan. "Holy shit!" mura nito.

Sinamantala niya ang pagkakataon para umalis. Magtutungo sana siya sa kwarto ngunit
maaari siyang magantihan ni Travis sa oras na maka-recover ito sa ginawa niyang
pang-tutuhod dito. And she don't know what he might do to her. Kaya sa imbes na
doon magtungo she headed to the front door of the house.

Bahala na kung anong mangyari sa kanya. What matters now is to get herself away
from Travis.

"Loraine! Bumalik ka dito! Argh!" pagtawag sa kanya ng binata. Hindi siya lumingon.
Tumakbo siya umalis.

Sinalubong siya ng malamig na simoy ng hangin sa labas. It was not too dark outside
dahil may liwanang naman na nagmumula sa buwan.

Tinahak niya ang daan pabalik sa dalampasigan. Doon siya pupunta. And maybe doon na
rin siya magpapalipas ng gabi, She won't go back at Travis' house. Lakad takbo ang
ginawa niya para hindi siya maabutan ng binata kung hinahabol man siya nito. Kahit
hinihingal siya ay mabilis na nag-isip siya kung ano ang gagawin. Okay, sa
dalampasigan siya magpapalipas ng gabi. But what's next?

Oh, god! Sa lamig ng klima sa lugar na iyon she might catch a cold. Unluckily,
manipis pa ang suot niyang pantulog. She was not wearing a jacket kaya damang dama
niya ang pagdampi ng malamig ng hangin sa kanyang balat.

Parang maiiyak siya ng sandaling iyon. She was so helpless. She really felt that.
Niyakap niya ang sarili. Nakakaawa ang kalagayan niya. She never felt that way
before. Hindi siya kailanman naging kaawa awa noon. With her parent's power and
money, imposibleng maging kaawa-awa siya.

Yes. Hectic man ang schedule ng Daddy niya at lagi mang busy ang kanyang Mommy sa
pag-attend sa mga charity functions ay naibibigay naman ng mga ito ang lahat ng
bagay na gusto niya. Natugunan ng mga ito ang lahat ng hilingin niya. Hindi siya
kailanman naghanap ng kalinga. She understand her parents. Hindi niya naisip na
nakakaawa siya dahil hindi siya halos mapansin ng mga ito. Hindi niya inisip na
hindi siya mahal ng mga magulang dahil lang hindi niya nakakasama ang mga ito
tuwing umagahan, tanghalian at hapunan. At kapag may mga event sa school, expected
niyang di makakadalo ang mga ito kahit na isa siya sa performer sa stage. She
really never care kung di siya pansinin ng mga ito dahil nakukuha pa rin naman niya
ang pansin na kailangan niya sa ibang tao.

She was a campus queen bee kaya maraming humahanga at pumapansin sa kanya. Doon pa
lang kuntento na siya.

Pinalis niya sa isip ang mga iniisip at ngumiti ng mapait. Pinagtuunan niya ng
pansin kung saan siya matutulog. Tumingin siya sa buhanganin.

Doon siya hihiga at magpapalipas ng gabi? Kakayanin kaya niya ang matulog doon?
Pero kung doon siya matutulog, makikita kaagad siya ni Travis kung doon siya basta
hihilata. Imposibleng hindi siya hanapin ng tinamaan ng lintik. Malamang sa iras na
'to ay naka-recover na ito at hinahanap na siya. Naku, malilintikan siya tiyak
kapag nakita siya nito!

Mabilis siyang nag-isip kung saan ulit siya pupunta. Saan pa ba siya owedeng
pumunta sa islang iyon? May bombilyang lumiwanag sa isip niya.

Iisa lang ang pumasok sa kanya: Ang pumunta sa gitna ng kagubatan para doon
magtago. Wala naman sigurong monster doon.

Pumihit siya patalikod para lang bumangga sa isang matigas na bagay. Hindi pala
bagay.

Isa iyong katawan, maskuladong katawan.

Kumabog ang dibdib niya ng doble. Pa-slow motion na nag-angat siya ng mukha.

Sinalubong siya ng madilim na anyo ni.. "Travis.."

Napaurong siya. Ngunit marahas na hinaklit nito ang kamay niya. "Are you out of
your mind, Loraine?!"

Napakurap siya sa lakas ng sigaw nito. "Ano ba sa tingin mo ang ginagawa mo? Hindi
mo ba alam na ikakapahamak mo ang nalalaman mong pagtakas-takas?"

Hindi siya makasagot. Galit na galit kasi ang anyo nito at gayundin ang boses nito.
Mabibingi din yata siya sa lakas ng sigaw nito. He was that angry. Natakot siya.

Kaya binawi niya sa binata ang kanyang braso at tumalikod sabay takbo ng mabilis.

"Loraine!" tawag ng binata sa kanya at naramdaman niyang tumakbo din ito para
habulin siya. Binilisan niya ang takbo sa takot na maabutan siya nito. Pero dahil
patanga-tanga siya ay hindi niya napansin ang tuyong sanga na nakahara sa daan
niya. Tuloy naging dahilan iyon upang madapa siya at mapasubsob sa buhanginan.

"Aray!"

"Shit! Loraine!" Hinihingal na dinaluhan siya ni Travis at inalalayan siyang

makatayo. Napangiwi siya. Dama niya ang hapdi ng pagtama ng tuhod niya sa sanga.
"Aray ko.."

"Tingnan ko nga." Sinipat nito ang kanyang tuhod. May sugat nga iyon pero di naman
malalim at malubha. Gasgas lang at may unting dugo.

Pu alatak ang binata nang makita iyon. Umiiling na nagsalita ito, ""Yan.. Nasugatan
ka pa. May patakbo takbo ka pang nalalaman, eh!"

Napahikbi siya. Hindi dahil sa panenermon nito ngunit dahil sa sugat na natamo
niya.

"Why are you crying?" tanong nito ng makitang umiiyak siya.

Pinahid niya ang kuha at tiningnan ito ng masama. "What do you think?"

"Nadapa ka. Nasugutan. Iyon lang ang iniiyak mo?"

"Hindi ba dapat? Kasalanan mo ito, eh. Kung di mo ako hinabol, di ako madadapa!"

"So, it's my fault?" amused na tanong nito.

"Definitely!"

Bumuntong hininga ito. "Okay. It's my fault, then."

"Buti inamin mo."

"But it's your fault, too."

"Bakit naman?"

"Because you ran outside the house. I need to follow you because i want to keep you
safe. Gabi na pero lumabas ka pa. Hindi mo ba alam na delikado dito sa labas? At
mukhang may balak ka pang pumunta sa gubat! Ano bang gusto mong gawin? Magpalapa sa
mga lobo dito sa isla?"

Nanlaki ang mata niya sa sinabi nito. "May lobo dito?"

Tumango ito. Kinilabutan niya sa nalaman. Paano pala kung hindi ito dumating? Paano
kung nakapunta siya sa loob ng kagubatan? Paano kung may lobo siyang nakasalubong?
Natutop niya ang bibig. Hindi niya gustong iimagine kung anong mangyayari sa kanya
kung sakali.
"At malapit lang sa iyo ang lobong iyon," sabi ni Travis habang nakatingin sa may
likuran niya.

"Hindi nga?"

"Oo. Tingnan mo. Nasa likod mo lang siya.."

Dahan dahan siya na lumingon. Kumakabog ng husto ang dibdib niya sa takot. Ngunit
paglingon niya, wala naman siyang nakita. Napakunot noo siya. Pinagloloko lang ba
siya ni Travis? "Wala nama--"

Sinalubong siya ng maiinit na labi ni Travis pagharap niya. Her eyes widen in
shock!

"Bakit mo ginawa iyon?" sita niya sa binata pagkatapos niong angkinin ang labi
niya.

"Gusto ko lang. Bakit ba?"

His hot breath touch her lips. Magkalapit na magkalapit kasi ang kanilang mukha at
halos nararamdaman nila ang hininga ng isa't isa.

Iniiwas niya ang mukha dito. "U-umalia ka na."

"At iiwanan kita ditong mag-isa? I don't think so. Uuwi ka sa bahay kasama ko.
Gagamutin ko din 'yang sugat mo sa bahay." Hinila siya nito. Binawi niya ang kamay
dito. Nagtatakang tiningnan siya nito.

"Sasama ako sa 'yo. Hindi mo ako kailangang hilahin," sabi niya at tumayo.

"Good girl. Akala ko ay magpapaiwan ka talaga. Kasi 'pag nagpaiwan ka, baka may
lobong lumapa sa 'yo dito. Ikaw rin."

"Sasama na nga ako. Di mo na kailangang gumawa ng kwento para lang manakot."

Mahinang tumawa ito. Hindi pa siya nakakailang hakbang nang biglang mabuwal siya.
Nanlalambot kasi ang kanyang mga tuhod at kulang na ang lakas niya. Nakagat niya
ang ibabang labi. Dinaluhan siya ng binata.

Napa-tsk ito. "Di mo naman kayang maglakad, eh. Halika nga. Sumampa ka na lang sa
akin. Bilis. Angkas na."

Nag-aatubili pa siyang gawin iyon ngunit sa huli ay sumampa din naman siya. Kumapit
siya sa balikat nito.

"Kung ganyan ka ba kasunurin sa akin. Di sana'y di tayo nagkakagalit," sabi nito

habang tinatahak na nila ang daan pabalik.

Tumaas ang sulok ng labi niya. "Tse. Ngayon lang ako masunurin kasi kailangan
kita."

"Anong sabi mo?"

"Bingi ka ba?"

"Hindi. Pero gusto ko lang ulitin mo 'yong sinabi mo."

Pinaikot niya ang mga mata. "Ngayon lang ako magiging masunurin sa 'yo kasi
kailangan kita. Inulit ko na, masaya ka na?"
"Oo."

Nagtaka siya. "Ano bang nakakasaya doon sa sinabi ko? Hindi ba dapat magalit ka
kasi siguradong bukas ay magiging magkaaway ulit tayo?"

Naramdaman niyang ngumiti ang binata. "Masaya na akong malaman na kailangan mo rin
ako."

"Ang babaw mo."

"Parehas lang kita. Ikaw umiyak dahil sa nadapa lang. Kababawan din 'yon."

"Eh, ano ba ang dapat kong gawin? Tumawa? Humalakhak? O sumayaw at isigaw na
"yehey, nadapa ako!" Ganon ba?"

"Hindi naman."

"Eh, ano? Paki-explain."

"Dapat di ka umiyak. Dapat minura mo 'yong sanga kasi hindi siya tumitingin sa
tinatakbuhan niya."

"Gago." Pinalo niya ito. May palagay siyang para sa kanya ang sinasabi nito.

Tumawa ang lalaki. At hindi niya maiwasang mapangiti. Nakakahawa kasi ang tawa
nito. Puno ng buhay.

Hindi na ito umimik pa pagkatapos noon. Hindi na rin siya umimim. Pareho silang
tahimik lamang. Naghikab siya.

She felt sleepy. Parang gusto na niyang tumulog aya inihilig niya ang ulo sa
balikat ni Travis. She felt him tensed. Nagsalita ito, "Bakit?"

"Anong bakit? Inaantok na ako," sagot niya. Pakiramdam niya'y said na said na ang
kanyang lakas. Panlalambot ang namayani sa kanyang katawan. Ipinikit niya ang mga
mata.

"Nandito na tayo," maya maya'y sabi ni Travis. Pero di na siya nag-abalang

magmulaT. Hanggang sa tuluyan na siyang iginupo ng antok.
####################################
Chapter Four
####################################

CHAPTER FOUR

NAGISING SI Loraine sa kalagitnaan ng gabi nang marinig niya ang walang humpay na
pagkatok sa pinto ng kwartong tinutulugan niya.

Kinusot kusot niya ang mata. Ano naman kayang kailangan sa kanya ni Travis sa
ganoong oras? Ang sarap sarap ng tulog niya pero inistorbo ng binata. Nakakainis
naman!

Patuloy pa rin ang pagkatok at napapakinig niya ang tila pa-ungol na pagtawag nito
sa kanyang pangalan. Nagtaka siya. Ano naman kayang trip ng lalaking iyon?

Bumangon siya at lumapit sa pinto. Binuksan niya iyon at napatili siya nang
mabungaran si Travis. Mahabaging langit!
Bakit ba hindi? E, walang saplot sa katawan ang binata! Hubo't hubad ito. My
goodness!

Ginawa niya ang gagawin ng kahit sinong babaeng makakita ng lalaking walang
kasaplot saplot sa katawan. Nagtitiling tumakbo siya pabalik sa kama. But that was
a very bad move. Dahil madali siyang na-corner doon ng binata. Mariing hinawakan
siya ng lalaki sa mga braso niya at inihiga siya. Hindi siya makapalag dahil
mahigpit ang pagkakahawak nito sa kanya. "Travis! Let me go! Let me go!" Nagsisigaw
siya. Nagsimula na ring tumulo ang mga luha niya. Why is he doing it to her?

Nanlaki ang mga mata niya nang umibabaw sa kanya ito. Abot-abot ang pagtutol ng
kanyang isip sa maaring maganap. Ngunit isa sa nakapanggilalas ay wala man lang
emosyon sa mukha ni Travis. Tila hindi nito napapakinggan ang mga sigaw niya.

Maya maya ay niyakap siya nito at hinalikan.

Isang mainit at mapusok na halik ang ibinigay nito sa kanya. Puno ng

pangangailangan ang halik na iyon. Kusang tumigil sa pagdaloy ang luha niya at
lumuwag ang pagkakahawak nito sa kanya. Tumigil din siya sa pagpupumilit na
makawala.

At kahit nabigla siya sa ginawa ng binata ay binalot ng kasiyahan ang kanyang

dibdib. Tinugon niya ang mapusok na halik nito. Buong kapilyuhang pinasok ng dila
nito ang dila niya. Para siyang naliliyo sa intensidad ng halik nito.

Mga ilang saglit ay naramdaman niyang hinaklit nito ang suot niyang manipis na
pantulog. Sumunod doon ang kanyang punit na panty!

Nagningas ang buong katawan niya, pinupukaw at tinutupok siya sa isang kakaibang
klase ng init na nagmumula sa pagitan ng kanyang hita. Ramdam niya ang labis na
pananabik ng bahaging iyon niya para dito. Pinaghiwalay nito ang kanyang hita at
ipinosisyon na nito ang nahuhuminding na kahandaan sa tapat ng pagkababae niya.
"Akin ka lang, Loraine.. Akin lang.."

Ngunit napasigaw siya ng isang marahas na ulos ang ginawa ng lalaki sa pagitan ng
hita niya!

BIGLANG NAPADILAT si Loraine. Wala si Travis sa ibabaw niya at maayos pa rin na

suot niya ang kanyang pantulog. Wala ring kakaibang nangyari sa kanya.

Bumangon siya. She realized that it was just a dream.

An erotic dream. Yes, it is.

Napapikit siya ng mariin sabay sabi sa sarili, "Thank god.."

Mabuti na lamang at isa lang iyon panaginip. Pero hindi niya maiwasang magtaka at
matanong ang sarili. Bakit siya nanaginip ng ganoong kalaswang panaginip? As if it
was meant to happen to her?

No, tutol ng isip niya.

That would not happen to her. Hindi niya mapapayagang magkatotoo ang napaniginipan
niya. If there is a man that she let would let ti take her innocence, it would be
her future husband. Yes. Para lang sa lalaking pakakasalan niya iaalay ang
virginity niya at katawan.
It would not be Travis. That real monster doesn't deserve her precious gem. Hindi
siya papayag na maangkin siya nito. Tulad nang nasa panaginip niya.

Ngunit may isang bahagi ng isip niya ang sumabat at sinabing, "Nagustuhan mo naman
kung anong ginawa niya sa iyo, di ba?" Agad agad ang pag-iling na ginawa niya.
Hindi niya nagustuhan ang ginawa sa kanya ni Travis sa panaginip! Yes, he might be
a good kisser and good lover on her dream. Kahit tila alam ng lalaki kung paano
masiyahan siya ay hindi niya nagustuhan ang nangyari sa panaginip. And why she is
thinking and making a big deal of her crazy dream?

Napatingin siya sa pinto ng kwarto ng may kumatok doon. Maya maya'y bumukas iyon at
iniluwa si Travis. "Good morning!" nakangiti at masiglang bati sa kanya nito.

Matipid na nginitian lamang niya ito.

"'Morning."

May dalang itong tray na may lamang sandwich at isang basong gatas. Wala itong suot
na pang-itaas. Tanging boxer ahorts lang ang suot nito.

Tuloy hindi niya maiwasang pakatitigan ang magandang hubog ng katawan nito.
Perpekto ang six-pack abs nito at maganda ang porma ng balikat nito. Wala siyang
masabi.

Nag-init ang pisngi niya nang mahuli nitong nakatingin siya sa katawan nito. Isang
aroganteng ngiti ang sumilay sa labi nito. Pero wala siyang narinig na
pagmamayabang dito katulad ng inaasahan niya. Instead, he put the tray on the side
table of the bed. Pagkatapos niyon ay tinanong siya nito, "Ayos lang ba ang tulog
mo?"

Tumingin siya dito. "Yes."

Dumako ang tingin niya sa labi ng binata. Naramdaman niya ang pag-iinit ng pisngi
nang dumaloy sa isipan niya kung paano siya hinalikan nito sa kanyang panaginip.

It was one wild and hot kiss...

"Ayos na ba ang tuhod mo?"

"Ha?"

"Loraine, are you okay?"

"Ah.. yes. Yes, i'm okay." Iniiwas niya ang tingin sa mapanuksong labi nito.
Salubong ang kilay ni Travis. Mukhang di naniwala sa sagot niya.

"Are you sure?"

"O-oo naman. Why?"

"You look tense and it seems you are... Wait, are you blushing?"

Namilog ang mata niya. "No!" defensive na sagot niya. "I'm n-not b-blushing."

Ngumisi ito pagkatapos ay hinawakan nito ang pisngi niya. "Then bakit namumula ang
pisngi mo?"

Inalis niya ang kamay nito sa kanyang pisngi. "Natural 'yan. Sadyang mapula ang
pisngi ko tuwing umaga."

"Talaga?" amused na tanong nito.

Tumaas ang kilay niya. "Yes. Ako ang pinakamagandang bagong gising," mayabang na
wika niya.

"Yes, you are. Hindi mo na kailangang sabihin pa sa akin 'yan. Matagal ko nang alam
alam ang bagay na iyan." Hinaplos nito ang pisngi niya at tiningnan siya na para
bang siya ang pinakamagandang babae na nakita nito. Kakaibang init ang hatid ng
paghaplos nito sa kanyang pisngi. Nilapit nito ang mukha sa kanya at kinintalan
siya ng halik sa labi. Mabilis lang iyon ngunit kakaibang saya kaagad ang lumukob
sa kanya. Parang gumanda ang sikat ng araw nang umagang iyon.

Na-disappoint siya ng biglang lumayo ito sa kanya at tumayo. "Mag-breakfast ka na.

Pagkatapos ay bumaba ka sa sala, May pupuntahan tayo."

"Aalis tayo dito sa Isla?"

Umiling ito. "Hindi. Dito lang tayo."

Napasimangot siya. Akala pa naman niya ay aalis sila sa islang iyon. Hindi pala.

"Then where are we going?"

Banayad na ngumiti ang binata. "Malalaman mo rin mamaya."

"Hindi mo pa ba ako ibaba---"

Pinutol nito ang sasabihin niya, "Mag-breakfast ka na. May gagawin lang ako."
Pagsabi niyon ay tumalikod na ito at lumabas ng kwarto. Humugot siya ng malalim na
hininga.

Ano pa ba ang aasahan niya? Hindi siya makakaasang ilalabas siya ni Travis sa
islang iyon. Syempre, doon lang siya. Hindi niya alam kung makakaalis pa ba siya sa
iskang iyon. Hindi pa nga rin malinaw sa kanya kung anong mga plano ni Travis sa
kanya.

She dismiss the thought on her head and just eat her breakfast.

NAGTUNGO SI TRAVIS sa isang silid sa kanyang bahay. Iyon ay ang kanyang library
room.

Nagdoon ang mga collections niya ng book, ang kanyang computer set, ang kanyang
CCTV monitor at iba't ibang gadgets niya tulad ng cellphone, IPAD, tablet, laptop.
Ginagamit niya ang mga iyon kapag nandoon siya sa kanyang isla. Kapag nagbabakasyon
siya doon ay nakahanda na ang mga gamit na iyon upang hindi siya mawalan ng
connections sa labas ng isla. Nang mapasakanya ang islang iyon ay sinigurado niya
na ang pagkakaroon ng means of communication doon. May cell site sa islang iyon
kaya nagagawa niyang makagawa ng tawag sa kanyang mga kaibigan kahit nasa isla
siya.

Dinampot niya ang kanyang cellphone at nag-dial ng numero. Matagal bago sumagot ang
numerong tinawagan niya.
"Hello?" anang boses ng lalaki sa kabilang linya, halatang bagong gising.

Umupo siya sa kanyang swivel chair. "Hello, Trev."

"Oh, Travis. Napatawag ka? Aga aga pa 'o!" reklamo nito pero hindi naman sa pagalit
na tono. Trev was his bestfriend and a business partner also.

Bahagyang tumaas ang kilay niya, "Alas otso y media na. Hindi na maaya iyon,
tanghali na, ulol."

"Maka-ulol ka naman." Maiikling tumawa ang kaibigan.

"Ano bang ginawa mo kagabi at napuyat ka?" tanong niya kahit may ideya na siya kung
anong dahilan ng pagkapuyat nito. His bestfriend, Trevor Ferraren was a well-known
playboy. He was a womanizer.

"Alam mo naman siguro kung bakit."

"Hmm.. Let me guess. You got laid with two women last night kaya ka napuyat ng
husto. Tama ba ako?"

Humalakhak ito sa kabilang linya. "You're wrong, buddy."

"You mean you didn't have sex last night? That's a miracle!"

"No. I mean.. i got laid last night. But not with two women," makahulugang sabi
nito.

Napangiti siya. "Oh. I get it. You got laid with two men. Is that what you mean?"

"Ulol! Gago ka, pre! Hindi ako bading!"

"Sigurado ka?"

Muling tumawa ito. "Grabe ka, pare! Alam mo kung anong totoo."

"Bakit hindi mo pa kasi ako diretsuhin? Ano ang ginawa mo kagabi? Bar hopping?"

"Yes. But after that, i had a sex orgy with four women last night! Four women,
pare! Grabe! Nag-acrobatic kami kung saan saang bahagi ng condo ko! Ang sarap!
Parang gusto ko pa nga."

Napailing-iling siya habang natatawa. Hindi kayabangan ang sinasabi nito. He was
telling the truth. Kilala niya ito. Ito yata ang kilala niyang hindi nakukuntento
sa isa.

"Masiba ka talaga, pare pagdating sa babae. I bet ubos na ubos ang lakas mo ngayon.
Apat din 'yon."

"No, no, no. Handa pa nga ako sa 'nt round!"

"Loko! Lakas talaga ng resistensya mo."

Tumawa ito sa kabilang linya. "Okay. Bakit ka ba tumawag? You need anything?"

"Yes. May gusto sana akong ipagawa sa 'yo."

"Sure. Ano ba 'yon?"

"Gusto ko sanang magpadala ka dito sa Isla Arosa ng mga new groceries. Nauubusan na
kasi ang laman ng ref. Kailangan ko ngayon ng maraming stock dito. Alam mo naman
siguro kung bakit. Magtatagal ako ng one month and half. At saka, kasama mo rin
dito si Loraine."

"Loraine? Loraine who?"

"Loraine Esser. I bet kilala mo siya."

"'Yong model at socialite? Kasama mo siya dyan? Talaga?"

"Yes. Pero 'wag mong ipagsasabi. Wakang dapat na may makaalam na nasa isla ko
siya."

"Di ba, nawawala siya? Ini-report kagabi sa TV News na nawawala siya! Bakit siya
nandyan sa iyo? Nagtanan ba kayo?"

"Hindi."

"Hindi?"

"Yes. I abduct her."

"What? You abduct Loraine Esser?! Shit, Pare! Bakit mo ginawa 'yon?! Pwede kang
makulong sa ginawa mong 'yan."

"I know. Kaya nga dapat ay itikom mo ang bibig mo, buddy. Kung ayaw mong makulong
ako."

Napa-tsk ito. "Ano ka ba naman, pre? Ngayon ko lang nalaman na may pagnanasa ka kay
Loraine. Kaya pala tuwing nakikita mo ang billboard niya sa EDSA ay halos lumuwa na
ang mata mo."

Nabuntong hininga pa ito. "Makakaasa ka na tahimik lang ako, pre."

"Thank you, buddy."

"Your welcome, pre. 'Wag kang mag-alala, makakarating na baka mamayang hapon 'yang
hinihingi mo."

"Sige." Pinutol na niya ang tawag at nagpakawala ng buntong hininga.

Maya maya ay binuksan niya ang maliit na drawer sa mesa niya at mula doon ay kinuha
niya ang litrato ni Loraine. Nakuha lamang niya iyon sa internet.

Sa litratong iyon ay naka-two piece bikini lamang si Loraine. Kuha iyon sa Esser
Island one year ago.

Nakangiting tinitigan niya ang litrato. No doubt that she is the prettiest woman
she had ever seen in his entire life. She has a classic seductive beauty like Megan
Fox. Napakaganda din ng katawan nito. With her sexy, guitar-like figure, he would
bet she can won in a Sexy Body competition. Ofcourse!

Napangiti siya ng maalala niya ang panaginip niya kagabi. In his dream, Loraine
came to hs room and seduce him. Naglakad ito papunta sa kanyang kama habang
naglalakad na tila isang dyosa. Yes, she look like a goddess from the other world.

Nakakaakit. Nakakabighani. Iyon ang tingin niya sa dalaga.

 She was every man's wet dream.

Umakyat ito sa kanyang kama. Sumasayaw ang beywang at nang-aakit ang mga tingin sa
kanya. Kapagkuwan ay hinubad nito ang kukay pula nitong pantulog na kaynipis.
Napasinghap siya dahil wala na itong saplot. She was compketely naked in front of
her. Pagkatapos ay umibabaw ito sa kanya at hinawakan ang kanyang dibdib.

He stretch her languidly under her like a submissive sex slave. But she captured
her hands and pinned them above his head, "You're mine, Travis."

"Yes, baby. I'm yours.." His eyes grew smoky when she take off her shorts
underwear. He was already hard in anticipation.

Maya maya ay naramdaman niya ang kamay nito.. She was touching his cock!

He can't help but to moan loudly as her soft hand touch him. Then, she lick him!
Yes, she lick him there! Ekspertong pinagalaw nito ang mga dila. Tila alam na alam
nito ang bagay na iyon. Until she suck his manhood. That was one of the greatest
feeling he had. Ramdam niyang malapit na siya.. Sasabog na siya..

Malapit na..

Malapit na..

Ngunit naputol ang kanyang panaginip ng tumunog ng malakas ang alarm clock. He just
wished that his dream was real. Napakagandang panaginip iyon.

At kahit na kaybilis matapos ng panaginip niya ay nagbigay iyon ng kasiyahan sa

kanya. That is a great start of his day.

PAGKATAPOS mag-almusal ni Loraine ay bumaba na siya. Naabutan niya si Travis na

nakaupo sa mahabang sofa. May t-shirt na ito.

Ipinagpasalamat niya iyon.

Hindi siya matutuksong tingnan pa ang magandang katawan nito. Ngunit sa isang banda
ay na-disappoint siya. Hindi niya alam kung bakit.

"What?" aniya sa binata ng pasadahan nito ng tingin mula itaas hanggang baba.

"Hindi ka ba magpapalit ng suot?" Naka-pantulog pa kasi siya.

"Hindi na. Later na lang."

"Sabi mo, eh." Ngumisi ito, kapagkuwa'y tumayo. "Tara na." Hinawakan nito ang
kanyang kamay at hinila siya palabas.

Naoatingin siya sa kanilang kamay na magkasugpong. Hindi niya mapigilan ang

pagbalot sa kanya ng isang masarap at magaan na pakiramdam.

Bakit? tanong niya sa sarili. Bakit ganoon ang nararamdaman niya? Anong espesyal
na pakiramdam iyon? Normal ba iyon?

Normal ba na maging masaya ka habang kahawak kamay ang lalaking nagpadukot sa 'yo?

Normal bang gumaan ang pakiramdam mo dahil lang sa kahawak-kamay mo ang taong may
binabalak against sa 'yo? Normal ba talaga 'yon?
She can't answer that. Biglang nagsulputan ang mga tanong na iyon sa kanyang ulo.
Ipinikit niya ang mga mata.

Wala lang iyon. Marahil kulang lang siya sa pahinga at sa tulog.

Dahil sa pinag-iisip niya ay hindi niya namalayan na nakalabas at malayo na sika sa

bahay ng binata. Napansin niyang papasok sa gubat at tinatahak nila ni Travis.

Nagtaka siya. Anong gagawin nila sa gubat?

Nang biglang may maalala siya tungkol sa sinabi kagabi sa kanya ni Travis sa gubat
na iyon. Napatigil siya sa paglalakad.

"Ipapalapa mo na ako sa mga lobo?" nahihintakutang tanong niya.

Natatawang tumingin sa kanya si Travis. "What? Hindi. Bakit ko naman gagawin 'yon?
Hindi pa naman ako nababaliw."

"'E, di ba, sabi mo sa 'kin may mga lobo dito sa gubat?"

"Yep. Pero sinabi ko kang 'yon para hindi ka tumakas sa 'kin sa gabi."

Tiningnan niya ito sa nag-aakusang tingin. "Niloko mo ako?"

"Hindi, ah! Tinakot lang kita. Ang tigas kasi ng ulo mo."

"Ah, ganoon? Pero niloko mo rin ako."

Tumawa ito. "Hindi nga kita niloko. Kung makapagsalita ka dyan."

Naningkit ang mga mata niya. "E, saan mo ako dadalhin?" tanong niya.

"Sekreto."

"Bakit ba may pag-secret secret ka pa? Why don't you just tell me where you're
taking me?"

"Para nga surprise!"

"Surprise, your ass. Duh."

Tumawa ito. "Sumunod ka na lang sa 'kin."

"Okay. Okay. Basta 'wag mo akong ipapalapa sa lobo kung ayaw mong madagdagan ang
mga kasalanan sa akin."

Ngumiti ito ng matamis sa kanya. Just sweet enough to make her heart skip a bit.
How could this be possible? Wala sa loob na napangiti din siya.
####################################
Chapter Five
####################################

CHAPTER FIVE

MASAKIT na ang paa ni Loraine. Kanina pa sila naglalakad ni Travis. Kanina pa din
siya nagrereklamo. Saan ba siya balak dalhin nito? Oo. Nasa gitna na sila ngayon ng
kagubatan. Kanina pa siya inis na inis sa masukal na gubat na pinuntahan nilang
dalawa. Wala siyang ideya kung anong gagawin nila doon at kung anong "surpresa" ang
sinasabi nito sa kanya.
Basta ang alam niya ay masakit na ang kanyang tuhod, namamawais na siya at pagod na
pagod.
"Malayo pa ba tayo?" naiinis na tanong niya kay Travis.
"Makayo-layo pa tayo," sagot nito at nilingon siya. ""Bakit? Pagod ka na?"
"Hindi ba halata?" Pinanlakihan niya ito ng mga mata at pinameywangan pa ang
binata. 'Pagkasarap tuktukan nito. Heto nga at tagaktak na ang pawis niya, tapos ay
babanatan pa siya ng ganoong klaseng tanong nito.
Napailing-iling siya ng nginitian lang siya nito at titigan.
"Yes, it's not obvious. Ang ganda mo pa rin kasi."
"Tse! 'Wag mo nga akong mabola-bola. Hindi ako kulangot."
Travis laughed. "Pwera biro. Hindi halatang pagod ka, baby. Mukha ka pa ring dyosa
na bumaba galing sa langit."
"Tumigil-tigil ka nga sa pambobola sa akin. It's not working! Nakakadagdag lang ng
pagkainis sa 'yo."
Nabigla siya ng akbayan siya ng lalaki. "Wag kang mainis. Siya ka.. papangit ka.
Ayaw mo naman sigurong pumangit, ano?"
"Talagang ayaw! At saka," tinanggal niya ang braso nito sa kanyang balikat, "wag mo
akong maakbay-akbayan. Were not friends!"
"Bakit? May sinasabi ba akong magkaibigan tayo? Wala naman, di ba? Were soon to be
lovers, you know."
"Nangarap ka na naman ng gising!"
"Yeah, right. I am dreaming of us to be lovers. And it will come true. Dreams come
true, Loraine. Keep that in your mind."
"Ambisosyo."
Ngumisi lang ito. Hindi na lang niya ito pinansin. Nagpatuloy ulit sila sa
paglalakad. Maya maya lang ay may narinig siyang tila pag-bagsak ng tubig. Parang
may anyong tubig na malapit lang sa kinaroroonan nila.
Tumigil si Travis at napatigil din siya sa paglalakad. "Ano ready ka na ba?" tanong
nito sa kanya.
Napakunot-noo siya, pero sumagot din. "Oo."
Hinawakan nito ang kamay niya at hinawi nito ang baging na nakaharang sa dadaanan
nila.
Kasabay ng paghawi nito ay unti unting namilog ang kanyang mga mata sa tanawing
tumambad sa kanyang paningin.
"Wow..." nasambit niya sa pagkamangha.
Napanganga siya. Ang ganda..
Hindi niya alam kung totoo ba ang nakikita niya. Hindi niya alam kung panaginip
lang 'yon. The waterfalls is beautiful..
It was enchanting. Really, really enchanting. Pakiramdam niya ay nag-teleport siya
sa mundo ng mga enkantada. Kumikislap ang mga matang inilabot niya ang paningin sa
napakagandang tanawin.
Humakbang siya. Sinalubong siya ng malamig ngunit masarap na hangin. Napapikit siya
ngunit agad din na nagmulat ng maramdaman niya ang isang bagay na dumapo sa kanyang
ilong.
Isa iyong paro-paro na may iba't ibang kulay. Lumipad iyon.
Sinundan niya ng tingin iyon at dinala siya ng paningin sa mga nagagandahang mga
bulaklak na nakapaligid malapit sa talon. Hindi naman masyadong mataas ang talon.
At hindi naman mababa. Tama lang.
Ngunit ang nakakapag-pamangha sa kanya ay ang pagbagsak ng tubig sa ilog. It was
beautiful. Ang ganda din ng mga formations ng bato.
"Ganyan na ganyan din ang reaksyon ko ng makita ko ito."
Lumingon siya kay Travis. Halos nakalimutan niyang kasama pala niya ito. She was to
engrossed at the scenery in front of her eyes.
Ngumiti lang siya dito bago ibinalik niya ang tingin sa ilog at sa talon.
She never seen that kind of scenery before. She mean, hindi ganoon kagandang
tanawin. May mga nakita na siyang waterfalls. But this one is different. Very
fifferent from all scenery she had ever seen.
May maganda din palang tanawin ang islang iyon bukod sa dagat. Naramdaman niyang
tumabi sa kanya si Travis.
"Do you want to swim?"
Napatintin siya dito. "Ha? A-ayaw."
"You don't like? C'mon! Alam kong gustong gusto mo."
Tama ito. Gusto niyang magtampisaw sa tubig. Gusto niyang maligo sa ilog. That is a
great idea. But..
"Wala akong dalang swimsuit," sabi niya.
"No. Hindi mo na kailangan 'yon. Pwede mo naman hubadin 'yang suot mo para mabasa."
Ngumiti ito ng nakakaloko at hinagod pa siya ng tingin.
"No!" agad na tanggi niya sa suhestyon nito. Akala yata nito ay hindi niya alam
kung anong "kapilyuhan" ang tumatakbo sa isip nito.
"Why not? Wala namang ibang makakakita sa 'yo na nakahubad. Ako lang."
Pinanlakihan niya ito ng mata. "Perv! Gusto mo lang makita ang katawan ko, e!"
Ngmisi ito. "Paano mo nalaman?"
"Loko! Hindi naman ako bobo!"
Nagkibit balikat ito. "Bahala ka. Basta ako maliligo. Susulitin ko ang pagpunta
dito." Pagkasabi niyon ay naghubad ito ng t-shirt. Hindi niya naiwasang tingnan ang
oh-so-sexy body nito. Pero hindi lang 'yon. Kasunod nitong hinubad ang short na
suot nito. What the heck!
Iniiwas niya ang tingin sa lalaki. Baka kasi bigla na lang siyang maglaway kapag
pinakatitigan pa niya itong naka-underwear lamang!
Sa gilid ng kanyang mga mata ay nakita niya itong lumusong sa tubig. Maya maya ay
nagtatampisaw na ito. Doon na siya napatingin ng tuluyan dito.
At muntikan na siyang matawa nang parang bata itong nagtampisaw. Grabe, kalaki-
laking tao kung umasta parang bata! Hindi niya alam kung pipigilin ang tawa o
hindi.
"Loraine! Ang sarap ng tubig! Dali, join me!"
"I'm okay here. Don't mind me." As much as she want to join him there, abot abot
ang pagpipigil niya na huwag. Why, he is just wearing his underwear! My goodness!
Baka bumulagta siya doon kapag biglang tumayo ang armas nito. Madali kasi iyong
makikita kung sakali.
Babae siya, lalake 'to. Napaka-imposible naman na hindi ito makadama ng pag-iinit
kung magkakalapit sila. And she is aware that Travis still had the hots for her.
Ramdam niya iyon sa mga titig nito sa kanya.
"Oh, c'mon! Don't be killjoy." Napaurong siya nang maglakad ito palapit sa kanya.
Naalarma siya. Pero di niya naiwasan ang paggana ng kanyang eyeballs.
She almost drooled. 'Yong paraan ng paglapit nito sa kanya ay parang isa itong
gwapong sireno na umahon mula sa karagatan. Yes, he looked like that. And she can't
help herself to swallow hard. Oh my.. Why is he so handsome?
Why so hot?
Why so sexy?
Why so gorgeous even more when wet?
"Oh, bakit ganyan ka maka-tingin sa akin? Parang kakainin kita, ah." anang nito ng
makalapit sa kanya.
"H-hindi nga ba?" wala sa sariling nawika niya.
Amused na ngumiti ito. "Ofcourse, not! Anong tingin mo sa akin? A cannibal like in
Wring Turn movies?"
Wala pa rin sa loob na tumango lang siya. Hindi siya tiwala sa sarili na hindi siya
mag-stammer kapag nagsalita. Damn! Why is that happening to her? That is not her
anymore.
"What? Ang gwapo ko naman para maging isang cannibal." Tumawa ito.
Doon lang siya tila natauhan. "Anong sinasabi mong cannibal?"
"Huh? Loraine, okay ka lang ba?"
Ikinurap niya ang mata. "Ah, wala. Don't mind me. Naliyo lang ako sa init."
"Naiinitan ka? Huh. Malilom naman dito, ah. Alam mo, maligo ka para mawala ang init
na nararamdaman mo."
Sa pagkakasalita nito ng salitang "init" parang iba ang ibig ipakahulugan noon.
Ibang klaseng "init" ang pumapasok sa kanyang isipan.
Hinawakan ng binata ang kanyang kamay. Tila napaso siya nang maglapat ang kanilang
kamay. May init na hatid iyon, kakaibang kiliti ang bigla niyang naramdaman.
Napalunok na naman siya. Nang tingnan niya si Travis ay parang gusto niyang umatras
at bumitiw dito. She saw the different kind of fire on his eyes. The fire was
blazing, it was raging also. It was an evidence that he was in lust.. with her?
Oh god! Hindi ata niya kakayanin iyon!
Laking gulat niya nang bigla na lamang siyang pangkuin ni Travis at dalhin sa ilog.
Napatili siya.
"Hey, ano bang ginagawa mo?" patiling sabi niya sa lalaki.
"Binubuhat ka, Ano pa ba?"
"Pilosopo! Put me down!"
"Anong sabi mo? I can't hear you."
"Sabi ko, put me down! Ibaba mo ako!" pasigaw na sabi niya sa binata.
"Sabi mo 'yan, ha?"
"Oo! Ibaba mo na nga ako! Kung ayaw mong malin---ayyy!" Hindi niya natapos ang
sinasabi nang bigla siyang ibagsak nito sa tubig!
Ang lakas ng tawa nito.
"Walanghiya ka! Bwisit ka!" mura niya kay Travis ng makaahon siya. Ano na ngayon?
Basa na siya. Basa na ang suot niyang pantulog, kasama ang kanyang panloob!
Tiningnan niya ng masama ang binata. Tawa ito nga tawa.
Utas na utas sa tawa ang tinamaan ng magaling. Tuwang tuwa sa ginawa sa kanya. She
gritted her teeth. Ubod lakas na sinugod niya ito at tinulak. Dahil sa hindi
napaghandaan ang pagsugod niya, nawalan ito ng balanse at bumagsak sa tubig. Ngunit
kinarma agad din siya dahil nahigit nito ang pantulog niya at dahil manipis ay
madaling napunit iyon. Nanlaki ang mga mata niya at tiningnan ang sarili.
Hindi lang pala basta napunit iyon, nawarak pa! Kasamang bumagsak ng binata ang
suot niyang pantulog!
She was wearing nothing but her brassiere and panty! For pete's sake!
"Oppss. I didn't mean to do that." ani Travis sa kanya nang makatayo na ito.
Nanlilisik ang matang tumingin siya dito. "You mean to destroy my night dress!"
akusa niya.
"I didn't mean it. It was accident. Itinulak mo ako, e. At napahawak lang ako sa
'yo para sana magkasabay tayong babagsak. Hindi ko naman alam na.." Ibinitin nito
ang sasabihin at ngumisi ng nakakaloko. "Mapupunit ko ang suot mo."
"Correction. Winarak mo!"
"Okay. Winarak na kung winarak. But i don't want to say sorry. Why, you look even
more beautiful now!" Sumipol pa ang tinamaan ng lintik habang nag-pipyesta ang mga
mata sa katawan niya. Niyakap niya ang sarili.
"Pwede bang huwag mo akong matingnan ng ganyan!"
"Bakit? Paano ba kita tingnan?" He step closer. Hindi humihiwalay ang tingin sa
kanya. My god! Is he trying to seduce her with his sexy blue eyes?
Kinabahan siya.
"E-ewan ko sa 'yo!" She tried to ran away from him.
Ngunit kaagad na nahagilap siya nito sa beywang. At ang sunod niyang namalayan ay
nakakulong na siya sa mga bisig nito. Pagkatapos ay hinagilap siya nito sa batok at
mariing siniil ng halik sa mga labi.
####################################
Chapter Six
####################################

CHAPTER SIX
TILA TUMIGIL sa pagtibok ang puso ni Loraine sa biglang pananalakay ng mga labi ni
Travis. Napasinghap siya sa ginawa ito. His tongue left a trail of liquid heat on
her lips, giving her tiny delicious shivers all throughout her body. His kiss was
also giving her body a sweet electricity that travels all the way to her nipples
and down to her stomach, and much lower where she felt the raging fire all of a
sudden. Halos bumigay ang kanyang tuhod nang manalanta ang dila nito sa loob ng
kanyang bibig. Para siyang kakapusin ng hininga sa ginagawang iyon ng binata.
Marami na siyang napanood sa pelikula where a man is doing that kind of passionate
kiss to a woman. And she had already read many english and filipino romance novels.
Pawang may mga eksena doon na kapareho nang ginagawa sa kanya ni Travis. At first
she thought that is disgusting. But now she know it's not.
His hot tongue was putting her body on fire! And she wasn't expecting that it would
make her feel so good.
Yes, it was devastatingly good! His flavor spread throughout her mouth, permeating
her taste buds like the finest wines and sweet chocolates. Hindi pa niya
nararanasan ang pakiramdam na iyon sa iba niyang mga naging karelasyon.
Bahagya siyang nanginig nang lumapat ang mainit nitong kamay sa kanyang pang-upo at
dinama iyon. And with a gasped, she moaned his name. "Travis.."
"Do you want this?" His voice was strained. Hinapit siya nito palapit upang
mapadiin pa ang kanyang katawan sa katawan nito, his fingers digging into her ass
cheeks. Her lips curled when she felt his impressive hard-on against her stomach.
Oh my god! He has big bulge! He was obviously "big"! She know that because she can
feel it!
My goshness! Ano kayang size nito? tanong ng pilya niyang konsensya.
Tila hindi rumehistro sa utak niya ang unang tanong nito. She was lost, totally
lost at his kiss. All her thoughts in the head deserted. The rest of the world
ceased to matter.
All she cared about now was the good feeling she's experiencing. And the
overwhelming heat that was consuming her whole body. She rolled her hips and he
growled. She bit her lip hard as liquid heat suddenly seeped between her legs.
Nilapit nito ang bibig sa tenga niya at bumulong, "Loraine.. Kung di mo ako
pipigilan ngayon.. Kundi ka papalag sa ginagawa ko ngayon sa 'yo... I.. I might
fuck you here in the water over and over again. Sinisigurado ko sa 'yo ang bagay na
'yan."
At sa sinabi nito ay tila binuhusan siya sa ulo ng napakalamig na tubig. Bigla
siyang natauhan at agad agad na kumawala sa bisig ng binata.
Tila naguluhan ito. "Loraine.." akmang yayakapin siya nito ngunit maagap na lumayo
siya. Nasa jatinuan na siya. She was not lost what is happening now. All the
thoughts she had this morning came back to her head all of a sudden. Ngayon ay
tumimo sa kanyang utak kung paano siya halos bumigay sa mga halik nito. My
goodness! Gusto niyang sabunutan ang sarili at iuntog ang ulo sa pinakamalapit na
puno. She just let him kiss her like that. At siya naman na isa't kalahating gaga
ay nagpatianod lang!
Pumihit siya patalikod at naguguluhang bumalik sa tabi ng ilog.
"Loraine?" tawag sa kanya ni Travis na sumunod sa kanya. Hindi niya nilingon ito
ngunit hinawakan siya nito sa balikat at pilit na pinihit siya paharap dito.
"Ano ba?" Tiningnan niya ito ng masama.
Napakunot-noo ito. "Teka, galit ka ba sa 'kin?"
"Tinatanong pa ba 'yan? Hinalikan mo ng walang pakundangan. Paano ako di magagalit?
Sabihin mo nga!"
"What? Yes! I kissed you. Pero nagustuhan mo naman, di ba?"
"No. You're wrong. Hindi ko nagustuhan 'yon."
"You didn't like my kiss? Oh, really." Bahagyang tumaas ang isang sulok ng labi
nito. "Kaya pala kung di kita binalaan ay hindi mo ako itutulak. At isa pa, kung
hindi mo pala nagustuhan ang mga halik ko, bakit tumugon ka? Bakit hindi mo
nakuhang tumutol? Why did you not push me to stop kissing you? Why?"
Hindi siya nakasagot. Bakit nga ba? tanong niya sa sarili.
"Hindi ka makasagot. I'm asking you, Loraine."
"H-hindi ko alam ang sagot."
"Hindi mo alam? Don't fool me, Loraine. You know the answer very well. So, answer
me."
Lumapit ito sa kanya at idinampi ang daliri sa labi niya. Dumaloy ang kakaibang
kilabot sa kanyang katawan dulot ng maiinit na daliri nito. Napalunok siya kasabay
ng paninigas ng katawan.
Ngumisi ito nang makita ang reaksyon niya.
Oh god, he's such a tease! Malinaw na tinutukso siya ng binata!
Pinatigas niya ang mukha at inalis ang daliri nito sa kanyang labi. "Hindi ko alam
ang sinasabi mo, Travis. Hindi ko nagus---"
"Oh, you're such a denial queen, baby. Hindi mo kailangan na itanggi pa na
nagustuhan mo ang mga halik ko."
"Ano bang pinaglalaban mo, ha?!" asik niya.
"Gusto mo ako. Gusto mo ang mga halik ko. Iyon. Iyon ang gusto kong itanim sa utak
mo na pilit na itinatanggi ang bagay na 'yan," mariing wika nito habang ang mga
mata ay nakatutok sa kanyang labi. Nag-iinit ang pakiramdam niya sa mga titig nito
sa kanyang labi. It looks like he was craving to savour her lips with his tongue.
Oh my god! The thought of him licking her lips makes her wet! Para siyang
sinisilaban sa init ng titig nito. Oh my goodness!
Ganoon ba talaga kainit ang titig niya upang maapektuhan siya ng ganoon?
Hindi na niya nakuhang mainitindihan ang sinabi ni Travis. Her mind is focused to
where his eyes are focusing..
Unti unting lumapit ang labing iyon sa kanya. And then, muling dumampi iyon sa
kanyang labi. Oh, it was just soo sweet! Ang tamis ng halik nito.
Ipinikit niya ang mga mata upang damhin ang halik nito. Ano 'bang meron at tila
nagugustuhan niya ang halik nito? Kahit na itanggi niya iyon ng sobra sa sarili at
sa binata. Katawan na niya mismo ang nagbubuko sa kanya at bumibigay dito. Katawan
na niya mismo ang umaayon at nagpapadala sa init ng halik nito.
Hinawakan niya ang batok nito upang idiin pa ang labi nito sa kanya.
Oh god! She can't help it!
Hindi na siya tatanggi. She was liking his kisses. Or she must say she was loving
his kisses. Hindi na talaga niyang kaya pang pigilan ang kakaibang damdamin na
nararamdaman niya ng sandaling iyon. How could she love his kiss like that? How
could his kiss and lips affect her like that? She is going insane!
She's going crazy!
Maya maya ay naramdaman niyang tila lumalayo si Travis sa kanya. Iminulat niya ang
mga mata at sinalubong siya ng nakangiting mukha nito. Malawak ang ngiti sa labi
nito. At alam na niya kung bakit.
"Ganyan pala ang hindi nagugustuhan ang halik ko, ha.." panunudyo nito.
Nag-init ang pisngi sabay paling ng mukha sa ibang bagay. Nagniningning sa
kapilyuhan ang mga mata nito.
At hindi niya makuhang magalit sa panunudyo nito.
Kasi ikaw na rin mismo ang bumigay sa kanyang mga halik, gaga.
"Ano tatanggi ka pa?" anito pa sa kanya habang nakangiti na abot tenga.
Naiilang na umiling siya. "H-hindi na."
"Good. Akala ko tatanggi ka pa, eh. Next time na itanggi mo pang hindi mo
nagustuhan ang mga halik ko, hahalikan naman kita na para bang walang bukas."
Napatingin siya dito. "Seryoso ka?"
"Oo. Kaya wag na wag kang magde-deny sa akin."
Hindi na siya sumagot. Mukha kasi itong seryoso. At siguro siyang seryoso talaga
ito.
"Ano? Tatayo na lang ba tayo dito?"
"Uhmm.. Gusto ko na sanang umuwi para... m-makapagpalit na."
"Ahh.." Tumango tango ito. Hinagod pa nito ng tingin ang katawan niya. Dahil sa
sinira nga nito ang suot niyang pantulog, ang kanyang bra at panty na lang ang
tanging saplot niya sa katawan. Kapag natanggal pa 'yon, siguradong lalantad na
dito ang kanyang hubad na katawan.
Eh, ano ngayon? Maganda naman ang figure mo? Hindi ka naman flat chested. You have
the most beautiful body, Loraine. Huwag mong ikahiya iyon, pagsabat ng isang tinig
sa likod ng utak niya.
Yes, she have the sexy body every man are dreaming of. Pinaghirapan niya iyong
hubugin sa pamamagitan ng tamang diet at pagpunta-punta sa gym. Nag-hire din siya
ng fitness trainer.
Bilang isang modelo, sanay na siyang nakikita ng tao ang kanyang magandang katawan.
Sa commercial man o sa mga magazines. Proud na proud pa nga niya iyong
ipinagkakalandakan 'pag minsan. Lalo na kapag nasa beach siya. Tuwang tuwa siyang
nakikita ang reaksyon ng kalalakihan habang nakatitig sa kanyang katawa. Tila ba
gustong punitin ng mga ito ang two-piece swimsuit niya at angkinin siya. Nababalot
naman ng pagkainggit ang mga kababaihan 'pag nakikita ang magandang hubog ng katawa
niya. The women looked at her with a mixture of jealousy, envy, hatred and
annoyance. Ang sarap lamang tingnan ng mukha ng mga iyon.
Ngunit iba ngayon.
Sa halip na maging proud at confident siya ay tila nahihiya siya at naiilang sa
kaalamang pinagmamasdan ni Travis ang kanyang katawan. Hindi siya mapakali. She
could feel the heat of Travis' stare at her body. Nasabi na ba niyang para siyang
sinisilaban sa mga titig nito?
Exactly.
Iyon ang nangyayari sa kanya ngayon. Nakakahiya man na aminin but she was aroused.
At nakadagdag doon ang magandang katawan ni Travis na nakabalandra sa kanyang
harapan. He was just wearing his underwear. At kung pakakatitigan niya ang umbok
doon ay baka uhawin siya at kapusin sa hininga!
"Kung aalis tayo ngayon dito, sayang naman ang nilakad natin papunta dito. Wala pa
tayng kalahating oras na nag-stay dito, then aalis na agad tayo?"
"W-what are you suggesting, then?"
"Mag-stay pa tao dito."
"At anong gagawin pa natin dito? Maligo?"
"Yes. Masarap naman ang tubig, ah. At meron ka pang di nalalaman sa lugar na ito.
Maraming magagandang bagay dito. Aside from this waterfalls at nakikita mo, may
cave pa dito. Magandang cave."
"Cave? As in kweba? 'Yong may mga paniki?"
Tumango ito.
"Ano ngayon kung meron niyon? Don't tell me dadalhin mo ako doon?"
"Why not?"
"No! Ayoko nga. I'm scared of bats. Baka kung ano pang mangyari sa 'kin. Mamaya
kagatin pa ako sa leeg, then i'll turned to a vampire. Scary!"
Tumawa ito. "You're funny."
"Kaya ka nga tumawa, eh. At walang nakakatawa sa sinabi ko. Kung kaya mo ako dinala
dito ay para ipa-papak sa mga paniki, 'wag mo ng ituloy. Tatakbo ako ng mabilis---"
pinutol nito ang sinasabi niya.
"At madadapa ka na naman. So, maaabutan ka pa rin nila."
"Hindi ako lampa."
"Oo nga. Kaya ka nga nadapa nang tumakbo ka palayo sa akin kagabi, eh."
Pinandilatan niya ang binata ng mata. "Nanghihina lang ako noon. Pati kasalanan
iyon 'nung sanga!"
"At nasisi pa ang sanga?" amused na sabi nito.
"Aba, pahara-hara siya sa tinatakbuhan ko, eh! Hindi lang kasalanan iyon ng sanga.
It's your fault, too."
"Yeah, yeah. Wag mo nang ituloy ang speech mo. I know na isusumbat mo na naman ang
pag-abduct ko sa iyo."
"Exactly! Gusto kong makonsensya ka naman kahit papaano. Kung wala kang balak na
pakawalan ako at ibalik sa 'min, then kokonsensyahin na lang kita!"
He look at her with his eyes shining in amusement. "Really?" Pinagkrus nito ang
braso.
"Yes. Meron ka naman sigurong konsensya. At iyon ang gagamitin ko laban sa iyo!"
"Oh, i'm scared. At paano mo naman kokonsensyahin?"
"Secret."
Tumaas ang sulok ng labi nito. "May pa-secret secret ka pang nalalaman. Hindi naman
sa 'kin eepekto ang mga strategy mong 'yan. Why don't you just accept that you are
trap on my paradise?"
Naningkit ang mga mata niya. "And why would i accept that? Para ko na rin tinanggap
ang pagkatalo ko sa laban nating dalawa. At para na rin akong bumigay sa 'yo."
Sa sinabi niyang iyon ay ngumiti ito ng nakakaloko. The kind of smile that telling
her that she pick the wrong words to say.
"A-and what is that smile for?"
He didn't answer her. Instead, he step closer to her. "Anong sabi mo? Parang
bumigay ka na rin sa akin?"
"Uhh.. Ano naman ngayon?" Nang maglapat ang katawan nila ay tila nabuhay ang apoy
sa pagitan nila. The feel of his hot body affected her in a way na nakaramdam siya
ng kakaiabng kilabot sa pagitan ng kanyang mga hita. Her creamy folds is starting
to get wet.
Shit.
Just bullshit. Her breast were heavy and swollen. Her brassiere and panty suddenly
felt rough against her sensitive flesh that it made her dizzy.
"'Yon nangyari kanina.. hindi ba pagbigay mo na rin 'yon sa akin? Bumigay ka na.
Because you let me kiss you and feel your lips against mine."
Napapikit siya nang tumama sa mukha niya ang init ng hininga nito. The feeling was
sensual. Ngayong malapit ulit ito sa kanya ay hindi niya maiwasang manlambot. May
palagay siyang bibigay ang tuhod niya sa kakaibang sensasyon na nararamdaman. Plus
the fact that he was making her pussy wet. That's new to her. Really. Because no
man had ever make her feel that. No man can affect her feminine side just like the
way Travis can affect her. Nawawalan na rin siya ng maisagot dito. Parang naka-off
ang pagiging brat side niya sa tuwing malapit ito ng ganoon. She's not like that
before. Kahit sino walang sinasanto ng bibig niya. She is going to say what she
want and no one can stop her. Ngunit ngayon... Dikitan lang siya ni Travis ganoon
na kaagad ang reaksyon ng katawan niya. Tila apoy ito at gas naman siya. Maglapit
lang sila ay kakaibang apoy ang nagliliyab.
And she might call that a sexual chemistry.
Or lust.
At walang piho na nagsimula lang iyon ng dahil sa napanaginipan niya. Yes. Because
of that dream kaya nagiging ganoon ang reaksyon ng katawan niya. That sweaty and
wet dream..!
"Just accept me, Loraine and everything will be easier for you," bulong ni Travis
malapit sa tenga niya and she froze.

KAKATAPOS LANG maligo ni Loraine ngunit tila nandoon pa rin sa kanyang katawan ang
init na nararamdaman. Nagbabad na nga siya sa bath tub at nagtagal pa sa ilalim ng
shower pero hindi pa din humupa ng tuluyan ang init.
Ano kaya kung holy water na lang ang ibuhos niya sa katawan? O kaya ay maglagay
siya ng bloke ng yelo sa bath tub? O kaya para di na mag-aksaya ng tubig ay pumasok
na lang siya sa refrigirator at i-freeze ang sarili. Kung ano anong kahibangan na
naman tuloy ang naiisip niya.
Bakit hindi na lang siya magbabad sa dagat? Iyon. Isang kahibangan din.
Tatlong oras na mula ng bumalik silang dalawa ni Travis sa bahay nito ngunit
hanggang ngayon di pa rin siya makapag-move on. Bakit ba naman kasi hindi siya
makapag-move on?
Nakuha nitong mapa-oo siya na tanggapin na lang ito at ang ginawa nitong pang-
abduct sa kanya. Hindi niya alam kung paano nangyari iyon. She was lost all of a
sudden. And it starts when he began touching her. Isang oo at pagtango ang sinagot
niya dito nang hindi sinasadya. At nang hindi nag-iisip ng husay!
Gusto nga niyang sabunutan ang sarili, eh. Nagpadala siya at talagang bumigay siya!
That was a very big mistake she had done! Nanggigigil siya sa sarili.
Malinaw naman na inakit siya ng binata, eh!
Travis meant to seduce her.
Malinaw sa kanya na ginamit nito ang pang-aakit upang bumigay siya dito. That's the
tool that he also used to make her accept him. She want to slap him hard! Kung
hindi nga lang siya nag-aalangan ngayong gawin iyon kasi sa laki ng biceps nito at
sa tangkad nito ay nagdadalawang-isip siyang basta na lang ito sampalin. Pero
nakakagigil talaga ang lalaking iyon.
Naisahan siya nito.
At ang ikinagagalit niya ay parang pinapalabas na mas magaling at matalino ito sa
pag-iisip ng strategy. Madali kasi nitong nakuha ang kanyang "oo". Samantalang
noong panahon na nag-iisip siya ng paraan upang ibalik na siya nito sa kanila ay
isang araw ang ginamit niya upang makapag-isip at makagawa ng isang plano. Pero
epic fail naman kasi nabuko kaagad siya nito. She just don't know if he can read
minds or it is just obvious na iyon ang plano niya.
At isa pa sa ikinaiinis niya ay kung paano siya bumibigay sa halik nito sa kanya
habang nasa may ilog sila. Muntikan na rin iyong mauwi sa sex!
Sex sa ilog? Grabe! Thank god at hindi natuloy iyon. Or she must thank Travis? Kasi
ito ang mismong nagbabala sa kanya at nag-utos mismo na kung ayaw niya ay itulak
niya ito. He slightly gained her respect for that.
Marunong din naman pala itong maging gentleman. Hindi pala ito basta basta
nananalakay. That's good. Ngunit hindi pa rin iyon dahilan upang kalimutan niya ang
ginawa nito. Kahit na pumayag siya na tanggapin ito, in her mind he would still be
her abductor. She will never forget that.
Nagbihis na siya mga ilang saglit pa. Pinili niya ang isang kulay pink na shorts at
kulay white na t-shirt na may nakasulat na "addicted to you". Fit na fit lang sa
kanya ang mga iyon na para bang ipinasadya pa sa sukat niya. Isa sa mga pinagtataka
niya ang bagay na iyon. May mga damit na pang-babae na nakahanda doon. Sadya bang
may mga damit at gamit na pang-babae doon? Palaisipan din sa kanya kung para kanino
talaga ang kwartong ginagamit niya. Halata kasing babae ang gumagamit niyon. Hindi
kaya may iba pang babae na gumamit no'n bukod sa kanya?
Sa hindi maipaliwanag na dahilan ay biglang nginatngat ng selos ang dibdib niya.
The thought of may ibang babaeng nakasama doon si Travis ay nagdulot sa kanya ng
kakaibang kirot. Damn!
Foolish Loraine! Ano na bang nararamdaman niyang iyon? She must not be jealous!
Wala dapat siyang pakialam kung meron man na ibang naging babae. Ang atupagin niya
ay kung papaano siya makakaalis sa islang 'yon at makakawala kay Travis.
Biglang may kumatok sa pinto. Malamang si Travis. Sila lang naman ang nadoon sa
isla, eh.
Tinungo niya pintuan at pinagbuksan ito. Bumulaga sa kanya si Travis. Bagong paligo
din at humahalimuyak ang masculine scent ng gamit nitong sabon. Yummy..
Basa basa pa din ang buhok nito kaya kaakit-akit tingnan ito.
What? Did she say kaakit akit?
Whatever.
"Bakit?"
"Bumaba ka na. Sabay na tayong mag-lunch."
Nag-isip muna siya. "Sige."
Gutom na rin naman siya. Hindi lang niya iyon namamalayan dahil sa abala siya sa
kanyang mga iniisip. Sabay na silang bumaba ni Travis. Nakasuot lang ito ng sando
at basketball shorts. Hindi talalga niya naiwasang pakatingnan ang biceps nito. Ang
laki talaga. Parang kayang kaya siya nitong ibalibag sa kahit anong sex position.
Loraine! na-eskandalong sigaw ng isang boses sa utak niya. Ano ba naman kasing
pumasok bigla sa kanyang kukote at naisip niya iyon.
Well, natutunan lang naman niya iyon sa mga amiga niya na mahilig sa mga ganoong
usapin. Tuwing nagku-kwentuhan ang mga ito tungkol sa mga boylets na nakaka-
encounter at nakaka-"one night stand". Nakikinig lang lagi siya. Wala naman siyang
mai-ku-kwento dahil wala pa siyang karanasan sa mga gawaing makamundo.
She's a one hundred percent virgin. Though hindi naman siya inosente sa ganoon.
Nakapanood na din naman siya ng mga porn movies at nakabasa pa ng mga sex books.
Duh! Openminded kasi siya 'pag ganoong bagay. Hindi siya 'yong tipo na
conservative. Naranasan na nga niyang makakita ng live show ng isang couple sa
Esser Island, eh! Gabi iyon at unti na ang tao kaya marahil nagawa ng mga iyon na
sa batuhan mag-make love. Grabe lang! Hindi na lang niya iyon ipinagsabi.
Medyo may pagka-liberated din ang iba niyang pananaw.
"Sinong nagluto niyan?" tanong niya kay Travis ng nasa mesa na sila. May mga
pagkain nang nakahain. Bopis, Sinigang at Fried Tilapya ang ulam. Mukhang masarap
tingnan ang bopis. Paborito niya iyon mula pa noon. Iyon kasi ang hilig na lutuin
ng kanyang yaya dati. Gustong gusto niya iyon kapag maanghang at mamantika pa.
"Sino pa ba? Syempre, ako. Tayo lang naman ang nandito sa isla, eh."
Nga naman. Bakit nga ba niya natanong pa 'yon? Alangan na siya ang nagluto. Wala
naman siyang alam sa kusina.
"Kailan ka pa natutong magluto?" tanong niya. Nakaka-amaze lang na malaman niyang
nagluluto ito. Tuloy bigla niyang na-imagine ang binata na nakasuot ng apron lamang
habang nagluluto. Talagang apron lang!
Oh, he still looks so sexy. And sizzling hot! He was a sexy chef! Siguradong sa
imbes na magkaway sa niluluto nito ang makakakita dito ay baka sa katawan pa nito
maglaway iyon. At baka ibang klaseng gustom ang maramdaman niyon.
"Dati pa. Di ba, noong nagta-trabaho pa lang ako sa inyo ay minsan ako na ang
nagluluto. Hindi mo alam 'yon?"
"Hindi." tila balewalang sagot niya. Hindi naman kasi siya nakatuon noon sa mga
trabaho nito sa bahay nila dati. Mas napansin niya ang looks nito. Why, he was the
gorgeous at handsome boy ever!
Sumimangot si Travis. "Sinabi na. Wala ka naman talaga kasi masyadong alam sa akin.
Ewan ko ba naman kung bakit wala kang pakialam sa akin noon kahit naging tayo na.
Hindi mo man lang pala alam na marunong akong magluto," may himig ng pagtatampo at
hinanakit sa boses nito.
Tumingin siya dito habang nagsasandok ng kanin.
"Galit ka na niyan?"
"Hindi."
"Dapat lang. Nakaganti ka na naman, eh. Kinulong mo na ako dito sa isla mo." At
nagkaroon ka pa ng pagkakataon na makita ang sexy body ko! dagdag niya sa isip.
Ngumisi ito. "Yeah right. Mas maraming pagkakataon ngayon na mas makilala mo ako ng
husay, Loraine."
Hindi na siya sumagot. Nagsimula na siyang kumain ng magana.
Busog na busog siya pagkatapos kumain. Hindi niya namalayan na naparami ang kanyang
nakain. Napakasarap naman kasi ng pagkakaluto ng bopis ni Travis. Mas masarap iyon
sa luto na natikman niya noon sa luto ng yaya niya. Mas maanghang pa.
At halos siya lang ang nakaubos ng bopis. Hindi niya pinatikim si Travis.
"Madaya. Ako ang nagluto, ako ang hindi nakatikim," reklamo nito nang makitang said
na ang niluto nitong bopis sa mangkok. Tapos na din itong kumain pero nagre-reklamo
pa rin. Inubusan daw kasi niya ito. Namamangha pa itong tumingin sa pawisang mukha
niya. Maanghang kasi ang kinain niya kaya natural na namawis siya ng ganoon.
"Grabe, inubos mo talaga iyon, Loraine?"
"Oo nga. Ano ba ang nakita mo? Di ba, ubos na ang laman niyang lalagyan? So,
meaning inubos ko."
"At hindi mo ako tinirhan?"
"Hindi talaga. Bah, may sinigang pa naman. At saka, favorite ko yon."
Napanganga ito.
"Ano? Aangal pa?"
"Hindi na. Grabe, naubos mo 'yon." Napa-iling iling ito. "So, ibig sabihin
nagustuhan mo ang luto ko."
"Ofcourse. Ang sarap nga, eh. Ipagluto mo ulit ako noon, ha" sabi niya dito
nakangiti.
Napangiti ito. "Syempre ba. Basta may kapalit."
"Kapalit? Ano naman ang kapalit? Pera?"
"Hindi pera. Alam mo na kung ano." Tumingin pa ito sa tapat ng dibdib niya.
Namilog ang kanyang mga mata. "Anong ibig mong sabihin?" bahagyang tumaas ang boses
niya. Pinagtaasan pa niya ito ng kilay.
"You know what i mean."
Hinawakan niya ang plato niya at akmang ihahagis dito.
"Hoy, wag mong ihahagis 'yan. Mahal ang platong 'yan. Yari sa ginto!"
"Talaga lang, ha. I-try nga natin sa mukha mo kung yari nga 'to sa ginto."
"Subukan mo! Makakatikim ka sa 'kin ng halik na hinahanap mo." banta nito.
Parang natakot sa banta na ibinaba niya ang plato.
"Ano bang kapalit ang sinasabi mo?"
"Ang kapalit na sinasabi ko ay ang maghugas ka ng plato."
Namilog muli ang mata niya. "Excuse me? Can you repeat what you just said?"
"Ang sabi ko, maghugas ka ng plato, baby!" sigaw nito.
"Sabi ko, i-repeat mo. Hindi i-sigaw!" ganti niya dito. "At bakit mo naman ako
paghuhugasin ng plato? Gawain ko ba 'yon? Ipapaalala ko lang sa 'yo, hindi mo ako
katulong dito. Ikaw ang kumaladkad sa akin papunta dito sa island mo kaya
pagsilbihan mo ako!" Tumayo pa siya at nameywang. Naiinis din siya sa pagtawag
tawag nito sa kanya ng "baby". Ano ba siya? Bata? Ang sarap nitong kutusan.
"O, di hindi kita ipagluluto ulit ng favorite mo. Madali naman akong kausap, eh."
Ngumisi pa ito. "Pero ikaw pa rin ang maghuhugas ng plato ngayon."
Tinuro niya ang sarili. "And why me? Hindi ba dapat ikaw?"
"Bakit ako? Ako ba ang babae?"
"Hindi. Pero hindi ibig sabihin na por que ako ang babae, ako na ang maghuhugas ng
plato. At kamalayan ko ba kung paano maghugas ng plato! Pinalaki ako hindi para
maghugas ng plato no!"
"Well, nasa teritoryo kita ngayon kaya batas ko ang masusunod. Sa ayaw mo man o sa
gusto mo, maghuhugas ka ng plato. You are not going to be a princess here, baby."
"Seryoso ka ba talaga?"
Tumaas ang sulok ng labi nito. "Mukha ba akong nagbibiro?"
Tumingin siya sa mukha nito. Hindi nga ito nagbibiro.
"At paano kapag ayaw kong maghugas ng plato?" sabi pa niya. Hindi talaga siya
marunong maghugas ng plato. Kamutaktakan niya sa gawaing iyon. Hindi naman siya
pinaghuhugas ng plato sa kanila. Mayroon silang maid na gagawa noon.
"Paano kung ayaw mo? Hmm.. Ako na lang ang gagawa para sa 'yo. But you will recieve
a punishment from your me for not doing what i command you to do."
Napatanga siya. "Anong tingin mo sa akin? Slave? Tapos, ikaw ang master? Hoy,
Travis! 'Wag kang feeling master, ha! Makukutusan na talaga kita."
Isang nanunuyang ngiti ang "Oh, really? Let me remind you, Loraine. Nasa puder kita
kaya susundin mo dapat ang mga sinasabi ko. Lalo na ang mga utos ko. Ikaw na nga
ang nagsabi, i abduct you. At ano bang ginagawa ng mga abductor sa kanilang bihag?"
Napalunok siya. "I d-dont know."
"You know it, baby. Ano? Will you refuse to follow me or you will follow me?
Choose."

Tumingin siya sa mga mata nitong kumikislap sa kapilyuhan.

He was enjoying this.

Yes, he was.
####################################
Chapter Seven
####################################

CHAPTER SEVEN
KUMAWALA ang malakas na tawa kay Travis nang may dumulas na plato sa kanyang kamay
at lumikha iyon ng tunog ng pagbagsak. Luckily, hindi nabasag ang platong 'yon.
Pero may nabasag na siyang dalawang plato. Hindi kasi maiwasang dumulas ang plato
sa kamay niya tuwing sinasabon niya iyon.
Naiinis na nga siya. Kasama sa pagkainis niya ang mga tawa ni Travis. Yes!
Pinagtatawanan siya ng tinamaan ang lintik. Nakatayo lamang ito at nakasandal sa
isang sulok habang pinapanood siya sa paghuhugas ng plato.
Pinukol niya ito ng matalim na tingin ng patuloy ito sa pagtawa. Maluha-luha na ang
loko at enjoy na enjoy talaga siyang pinapanood. Ang sarap lang batuhin ito ng
plato! Kung kaya nga lang niyang gawin iyon, kanina pa niya ginawa. Nagngingitngit
ang loob niya.
Hindi niya naranasan noon ang mapag-hugas ng plato. Ngayon lang!
Daig pa niya ang nasa pwesto ni Cinderella na kinakawawa ng mga stepsisters nito.
Ibang sitwasyon nga lang kasi isang napaka-gwapong lalaki ang kumakawawa sa kanya
ngayon!
Hindi na lamang siya umimik habang tinatapos ang paghuhugas ng plato. Inisip na
lamang niya kung paano niya magagantihan ang lalaki in the future. Sisiguraduhin
niyang pagbabayarin nito ang pangkakawawa sa kanya!
"Ayos! Seryosong seryoso ang baby ko, ah. Sige, ipagpatuloy mo lang 'yan. Magandang
simula 'yan," sabi ng binata sabay tawa.
Saglit na binitawan niya ang sinasabon at tiningnan ito ng matalim. "Can you please
stop talking? Kanina ka pa, eh. Nakaka-distract ka na!"
"Oh, really?"
"Really! Kaya tumigil ka na sa kakatawa." Pagkasabi niyon ay binalikan na uli niya
ang hinuhugasan. Kapag di pa siya nakapagpigil, mababato talaga niya ito. Iyong
mismong kasalukuyan niyang sinasabon ang ibabato dito.
"Galit ka na niyan?" pang-aasar pa nito.
"Oo! At kapag di ka pa tumigil sa pang-aasar, lilipad sa 'yo itong platong hawak
ko. Sige pa," mariin niyang sabi at nanggigigil pa.
Muli itong tumawa. Nagpanting na ang tenga niya sa pagtawa nito kaya hindi na siya
nakapagpigil at binato na dito ang plato. Ngunit naging alerto agad ito sa ginawa
niya at mabilis na nakailag sa lumilipad na plato.
"Shit!" mura nito.
Sa halip na ito ang matamaan ay ang pader ng kusina ang sumalo ng pagbato niya.
Tiningnan nito ang nabasag na plato at naniningkit ang matang tumingin ito sa
kanya.
"And why did you do that, woman?"
Ngumuso lang siya at saka binigyan ito ng matamis na ngiti. "Di ba, sinabi ko naman
sa 'yo?"
"At ginawa mo naman?" pagalit na sabi nito.
"Bakit akala mo ba hindi ko tinototoo ang banta ko?"
Napabuga ito ng hangin. "Pangatlo na 'yon sa binasag mo!"
"And so? I don't care. Kasalanan mo. Ako ang pinaghuhugas mo, eh. Alam mo naman na
hindi ako marunong, but you still insists na maghugas ako."
"Ginagalit mo ba ako, Loraine?" naniningkit ang matang lumapit ito sa kanya.
"No. Bakit nagagalit ka? Don't tell me na nagagalit ka. Tawa ka pa nga ng tawa
kanina."
"Kanina 'yon. Pero hindi na ngayon. Tatlong plato na ang nabasag mo. And because if
that you recieve a punishment?"
"A what?" Napanganga siya. Sinunod na nga ang utos nito na maghugas ng plato.
Tapos, para lang sa tatlong lintik na plato na nabasag niya ay may parusa na siya?
What the heck?!
"Yes. You will recieve a punishment. Hmm.. Ano kayang magandang parusa ang bagay sa
'yo?" Humawak pa ito sa baba at tila nag-isip. Doon siya naalarma. Baka kung ano
pang maisip nitong punishment. Umapela na siya.
"Hey, you're so unfair! Ginawa ko naman ang pinaggagawa mo, ah? Heto nga at malapit
na akong matapos. Hindi naman talaga maiiwasan na mabasag kasi baguhan pa lang
ako," pagdadahilan niya.
"Pero hindi din ba maiwasan na paliparin mo papunta sa akin ang isang plato?
Pasalamat ka at nakailag ako. Kundi pasa ang mukha ko."
"Masyado kasing malakas ang trip mo! Ang lakas lakas mo mang-asar!"
"Sino bang hindi matatawa sa 'yo? Prinsesa ka sa inyo, pero dito sa mansyon ko
tagahugas lang kita ng plato." Muli tumawa ito.
"Aba't gusto mong may lumipad na plato na naman papunta sa 'yo?" Pinanlakihan na
niya ito ng mata at akmang kukuha uli ng ihahagis dito.
"Put that down, Loraine. Isa pa talagang pambabasag mo ng plato at makakatikim ka
na sa akin."
"At anong ipapatikim mo sa akin? Suntok? Sampal? Go ahead. Do what you want from
me. But i will assure na gaganti ako sa 'yo!" matapang na sabi niya at bahagyang
tumaas pa ang boses niya.
Tinaasan lang siya ng kilay nito.
"Don't worry, baby.." anito sa mababang tinig. "Hindi kita sasaktan. Hindi naman
kita bibigyan ng ganoong parusa. I don't think kakayanin mo kahit ang isang suntok
ko."
Tumaas rin ang kilay niya. "Then, ano 'yang ipapatikim mo sa akin?"
Makahulugang ngumiti ang binata sa kanya bago nagsalita. "Isang bagay na sigurado
akong di mo pa natitikman sa buhay mo."
Ano daw? Isang bagay na di pa niya kailanman natitikman? Bigla siyang napaisip sa
sinabi nito. Ano pa nga ba ang isang bagay na hindi niya natitikman sa buhay niya?
Wala siyang maisip. Halos lahat yata ng magagandang bagay sa mundo ay natikman
niya. Maliban na lang doon sa mga bagay na hindi kasama sa pagiging anak-mayaman
niya.
"Ano bang tinutukoy mo?" hindi niya napigilang itanong dito.
"Hulaan mo muna."
"At gagawin mo pa akong manghuhula?"
Ngumiti ito. "Okay. Bibigyan na lang ng kita ng clue."
"Sige, sige. What's the clue?" Na-curious talaga siya sa bagay na tinutukoy nitong
ipapatikim daw sa kanya.
"Big," anito.
"Big?" ulit niya. Nag-isip siya. "Wala akong alam na ganyan. Clue pa."
"Hard."
"Hard?" ulit uli niya at nag-isip muli. "Wala pa rin akong maisip, eh."
"Isipin mo ng husay. Baka mahulaan mo rin." sabi ni Travis sa kanya.
"Wala na akong maisip. Bakit kasi hindi mo na lang diretsuhin? At bakit ka ba
nangingiti ng ganyan?" May kapilyuhan ang ngiting nakapaskil sa labi ng lalaki kaya
hindi niya maiwasang mahiwagahan.
"Wala lang. Wala ka ba talagang alam na something big and hard na hindi mo pa
natitikman?" tanong nito sa tonong may halong kapilyuhan.
"Wala nga. Ang kulit mo! Diretsuhin mo na nga ako. Ano ba 'yon?"
"Gusto mo malaman?"
"Oo." Kinuha nito ang kamay niya at dinala sa harapan nito.
"Ito, o." nakangising anito sa kanya. He pressed her hand against his crotch, for
pete's sake!
Napasinghap siya at halos lumuwa ang kanyang eyeballs sa ginawa nito. Her lips
parted in combined awe, shock and nervous curiousity. Nagtitili ang isip niya. She
could feel him...
He was hot and alive. Very much hot and alive! Yes, she can feel it on her hand!
Dyosko! Literal na natigil ang paghinga niya nang maramdaman ang init niyon sa
kamay niya. Hindi hadlang ang suot nitong shorts para di niya maramdaman iyon!
She wet her lips nervously. Ngunit nang mag-angat siya ng tingin ay nakita niya na
nakangiti abot hanggang tenga si Travis. Kumikislap sa kapilyuhan ang kulay asul
nitong mga mata.
Namula siya ng husto kasabay ng pagkapahiyang naramdaman.
"Bastos!!"
Malakas na tawa ang isinagot nito.

NATAPOS NA sa paghuhugas ng plato at kasalukuyan siyang nagpapahinga sa kwarto ay

hindi pa rin siya maka-get over sa ginawa ni Travis sa kanya. Kapag naiisip niya
iyon ay nag-iinit ng husto ang pisngi niya.
Shit! Ang bastos talaga ng lalaking iyon. Hindi niya sukat akalain na kukunin nito
ang kamay niya para lang ipatong sa crotch nito! Oh my goodness! She never touch a
man's bulging fly before. So, that's her very first time!
At hindi lang naman kasi iyon ang ikinakainit ng husto ng pisngi niya kundi iyong
feeling na naramdaman niya nang mahawakan ang crotch nito.
Oh, God! Nakakahiyang aminin ngunit... It feels good! And it feels heavenly
awesome! Akala niya'y hindi pwedeng maramdaman iyon ng isang babae but she did! At
parang gusto niyang ulitin ng binata iyon. She want to feel again his big, hard,
pulsing, huge thing inside his brief! Oh my, oh my!
Gusto niyang sabuyan ang sarili ng asin at holy water sa tinatakbo ng isip. Walang
pihong pinagnanasaan niya ang binata nang sandaling iyon!
Wake up, Loraine! sigaw ng isang tinig sa likod ng utak niya. Tutol iyon sa
tumatakbo sa isip niya. Nakakalimutan mo na ba na abductor mo siya? Nakakalimutan
mo na bang kailangan mo siyang matakasan? Wake up! Sa halip na kalandian ang
iniisip mo, why don't you think of something that will help you get out of here?
Mag-isip ka kung paano makatakas sa islang ito!
That's right. Nakalimutan na pala niya ang bagay na iyon.
Umupo siya sa kama at matamang nag-isip. After a few minutes, she came up with the
idea of making him fall inlove with her.

"THANK YOU, pare. Maaasahan ka talaga," pagpapasalamat ni Travis kay Trevor habang
kausap niya ito sa cellphone. Kasalukuyan siyang nakaupo sa may rocking chair sa
veranda at nakatanaw sa kulay asul na karagatan. Kaalis lamang ng yate na nagdala
sa kanya ng mga stocks ng pagkain at iba pang kailangan niya sa bahay. Nagpadala na
rin siya ng iba pang kailangan ni Loraine. Ngayon ay kausap niya si Trevor para
magpasalamat dito.
"Ayos lang iyon, pare. Basta ba ikaw. Kumusta ka na ba dyan?"
"Ayos lang. Parang may alaga lang akong bata dito." Sinundan niya ng tawa ang
sinabi.
Narinig niyang napabungisngis ito sa kabilang linya. "Ang swerte mo nga, eh. Nasa
poder mo ang isa sa pinakamagandang babae sa mundo."
Napangiti siya. "You're damn right, pare." Kahit sinong nasa posisyon niya ay
maswerte talaga. Kasama niya sa isla si Loraine. Ang napakagandang si Loraine.
Maraming makikipagpatayan para sa kanyang pwesto upang lang makasama ang dalaga. He
smiled at the thought.
Pasensya sila. Kahit na mag-away away pa ang ilang lalaki para sa dalaga. Sa huli,
sa kanya din naman ito. Sa kanya lamang si Loraine.
Kanya lang ito. She was his only.
"Pare, matanong ko lang, ha. Hindi ka ba nanatakot na baka masampahan ka ng kaso
niya? Baka i-demanda ka ni Miss Loraine sakali."
"Hindi. Why would i be afraid? I know how to face the consequences of my actions.
Wala akong dapat ikatakot. Ginusto ko ang pagkuha kay Loraine. At wala akong
pinagsisisihan doon. If there is only one thing that i regret is that muntikan ng
mawala si Loraine nang takasan niya ang mga inutusan ko upang kuhanin siya. But
thank god, god saved her." litanya niya sa kaibigan.
"Wow, pare. Wala akong masabi dyan sa determinasyon mo. Pero paano ba 'yan, crush
ko si Miss Loraine."
"W-what?"
"Yup. Infact, siya nga ang wallpaper ng cellphone at pc ko, eh." pag-amin nito sa
kanya. Napanganga siya.
"May gusto ka kay Loraine? Fuck. 'Wag mong sabihin may balak ka pang agawan ako?"
Bahagya pag tumaas ang boses niya nang magsalita.
He heard her friend cough. "No, pare. That's not what i mean. Crush lang naman.
Alam mo naman ako 'pag may crush, di ba? Ginagawa ko lang na wallpapers ang picture
nila---" Pinutol niya ang sinabi nito.
"At nililigawan mo. Di ba, naging crush mo si Sam Pinto?" aniyang tinutukoy ay ang
pinasikat na modelo at kasalukuyang isa sa mga sexiest woman ng Pilipinas.
"Yes. What's with her?"
"Naging kayo, di ba? So, may crush ka ngayon kay Loraine at gusto mo rin na maging
kayo." Hindi na niya napigilan ang pagkairita sa boses. The fact that his
bestfriend has a crush on his Loraine makes him irritable. Soo irritable. Aagawan
pa siya ng kumag, ah! Para namang papayag siya.
Malakas na tawa ang pinakawalan ni Trevor sa kabilang linya. "Pareng Travis, chill
ka lang! Wala naman akong balak agawan ka, eh. Alam ko naman na mas gwapo ako sa
'yo, kaya nagpapalamang na ako sa 'yo."
"Ulitin mo ang sinabi mo? Mas gwapo ka?" Ngumisi siya. "Dyan ka nagkakamali, pare.
Mas gwapo ako sa 'yo. Mas macho pa. Pasalamat ka nga at di ako nagto-topless sa mga
babae mo. Baka kapag ginawa ko 'yon, iwanan ka nila at ako na ang habulin nila."
"Yabang nito. Hoy!"
"That's the truth. 'Wag ka ng umangal." Maiikli siyang tumawa.
"Loko. Ikaw na ang panalo. Lagi naman akong talo sa 'yo, eh."
"'Wag kang mag-alala. Marami ka pa rin namang chicks."
Humalakhak ito. "Yeah, right. Basta 'wag ka lang masyadong mahigpit dyan kay Miss
Loraine. Hindi pa nga kayo nagiging mag-on sobra na ang pagiging possessive mo."
"Oo. Hindi naman ako mahigpit. May pagka-brat lang talaga ang isang 'yon." aniyang
nangingiti. Hindi tuloy niya maiwasang maalala ang nangyari kanina sa kanila sa
kusina. Uindi niya makalimutan ang reaksyon nito nang kuhanin niya ang kamay nito
at ipahawak sa kanyang harapan! That moment alam niyang buhay na buhay ang kanyang
sandata at alam niyang damang-dama iyon ng kamya nito. Grabe! Nag-enjoy siya sa
reaksyon nito!
"At kung totoo nga na wallpaper siya ng cellphone at pc mo, paki-palitan mo na
ngayon din. I don't want you fantasizing my future wife."
"Future wife? Naks! Ibang level na agad. Hindi ka pa nga nakaka-first base!"
Kung alam mo lang. Gusto sana niya iyong sabihin dito ngunit ayaw niyang mag-isip
ito ng malisyoso. Alam niya kung paano tumatakbo ang utak ng kaibigan. He can
always think green about some things.
"Sige, sige. Magpapaalam na ako. Salamat sa mga pinadala mo."
"Welcome, pare."
Pinutol na niya ang tawag dito at ibinulsa ang cellphone. Nagulat siya nang may
bigkang magsalita sa likod niya. "Future wife? Sino 'yong kausap mo?"
Nilingon niya si Loraine. At nabigla siya ng makita kung ano lamang ang suot nito.
She was only wearing a two-piece bikini. Nakalantad sa kanyang mga mata ang hugis
gitarang hubog ng katawan nito.
"Bakit ganyan ang suot mo? Where did you got that, Loraine?" parang na-eskandalo pa
niyang tanong nito.
"Sa closet," tila balewala lang na sagot nito. Hindi pinansin ang biglang pagtaas
ng boses niya. Instead, she gave him a very sweet and sexy smile. That makes her
cock grew big and hard. Oh, shit.
This woman is giving her another massive hard on. She really the only woman who can
make his pants need like shit. Kung wala siya sa katinuan baka nasunggaban na niya
ito at nakhalit ang two-piece nito.
"Paano nagkaroon doon ng two-piece bikini?" tanong pa niya. Wala siyang maalala na
naglagay siya ng two-piece sa closet. Oo, siya ang mga naglagay at bumili ng mga
gagamitin ni Loraine sa kwarto. Siya ang pumili ng mga kasuotan para dito na
nakalagay sa closet. And he don't remember buying a two-piece for her.
"Okay. Hindi naman talaga sa closet galing ang swimsuit na ito. Nakita ko lang ito
sa isang maleta na nakita kong nakalagay sa may sofa sa living room. Kaya isinuot
ko. Tutal gusto ko naman na mag-swimming ngayon. Bakit? Hindi mo ba nagustuhan?"
Tila nang-aakit ang ngiting nakapaskil sa labi nito. Napansin din niyang kumikislap
ang mga mata nito na tila may kapilyahang naglalaro sa isip.
Napamura siya sa isip. Nakalimutan niyang naiwanan pa nga pala niya ang isang kulay
gray na maleta sa sofa. Nakalimutan niya iyong dalhin sa kwarto niya. Nakita tuloy
ng dalaga ang maletang iyon.
Shit. Kung naitabi niya agad iyon sana'y hindi nito nai-suot pa ang swimsuit na
'yon. Parang siyang takureng pinakukuluan sa ibabaw ng apoy. Nag-iinit ang buong
katawan niya. Kung kanina ay kainaman ng pag-iinit ang naramdaman niya sa may talon
kasama ang dalaga. Nag-doble ngayon kasi mas kaakit-akit ang dating nito sa kulay
pulang two-piece bikini. He can see her wonderful cleavage. Iyon palang nakakapag-
init na. Lalo pa kaya ang mapuputi at magagandang hubog ng hita nito. Ang ganda pa
ng kutis nito. He want to have a taste of her body. He want to lick her whole body
just to taste how good she is... how sweet her body is. He want to suck het lips..
her nipples and hear her moan louder. He want to fuck her, hard and fast and
furiously.
Oh, he's soo horny at the moment. Baka di siya makapag-pigil at maihiga niya ito
bigla at doon sa veranda ay aangkinin niya ang katawan nitong araw at gabing
pinagpapantasyahan niya!
"Travis?"
"Ha?"
Nakakunot noo siyang tiningnan nito. "Ayos ka lang? Hindi mo yata narinig ang
sinabi ko."
Umayos siya ng tayo. "Ano ba'ng sinabi mo?"
"Sabi ko, sinong kausap mo sa cellphone kanina?"
"Iyon ba? That's my friend, Trevor."
Tumango-tango ito. "Ano naman ang pinag-uusapan niyo? May narinig kasi ako na
sinabi mong future wife. Who is she?"
Narinig pala nito. Nag-init ang pisngi niya ngunit hindi niya iniiwas ang tingin sa
dalaga. "Ikaw ang tinutukoy ko."
Tumaas ang kilay nito. "Future wife talaga? As if i'm going to marry you. We're not
even girlfriends-boyfriends."
This time ay ngumisi siya. "Pasaan ba't aabot din tayo dyan."
Matamis na ngumiti ito. "Oh, keep dreaming, Travis. Magandang simula 'yan. Malay mo
makuha mo nga naman ako, di ba?"
Napangiti siya sa sinabi. Ngunit may napansin siya. Tila naging flirty ngayon ang
dating nito sa kanya. Parang may nag-iba sa ngiti nito at sa paraan nito ng
pakikipag-usap sa kanya. Tila hindi ito ang babaeng inis na inis sa kanya kanina
lang. Mukhang may pakulo na naman ang babaeng ito.
"Hindi malay lang. Magiging akin ka talaga. Sa ayaw o sa gusto mo." Binigyan niya
ito ng makahulugang ngiti.
"Oh, really? That sounds creepy. May balak ka bang pwersahin ako?"
"Wala naman. Pero may balak akong gawin na isang bagay."
"At ano 'yon?"
"Sekretong malupit."
Hindi nakaligtas sa kanya ang biglang pagtalim ng mata nito. Pero saglit lang iyon
at agad din na nawala. "Charing! May pa-secret-secret ka pa. Makapag-swimming na
nga lang. Samahan mo ako, ha. I'll wait dor you outside." Tumalikod na ito sa kanya
at kumekembot na naglakad palayo. He can't help but watch her hips sway erotically.
Kung di talaga siya makakapagpigil, he would really nailed and screw her.
Binalikan uli niya ang iniisip kanina. Mukhang may binabalak na naman ang babae. He
was sure about that. Ang ipinakita nito sa kanyang pag-ngiti at pakikipag-usap na
tila nakikipag-flirt ay ebidensya na na may binabalak ito. She was acting.
Yes, she is.
At kung ano man na binabalak nito ay hindi pa niya alam ngayon. But he would
definitely know that. Para-paraan lang 'yan.
Maya maya ay pumunta siya sa kwarto niya at sinuot niya ang kanyang swimming
trunks. Pinili pa niya 'yong pinakamaikli. Sumunod na siya sa dalaga pagkatapos.

"ANG KAPAL talaga ng mukha! Ang yabang! Future wife? Ako? Asa siya. Hinding hindi
ako papayag na maging wife niya!" inis na inis na sabi ni Loraine sa sarili habang
naghihintay sa labas ng bahay. Nasa maliit na hardin siya kung saan may iba't ibang
uri ng blaklak ang nakatanim doon. Alam niyang si Travis ang nag-aalaga noon.
Mahilig naman kasi ito sa gardening. Aware na siya sa hilig nitong iyon kahit noon
pa. Napapanood niya ito kung paano kausapin ang mga halaman tuwing dinidiligan ito
ang mga ito. Minsan nga ay hindi niya mapigilan ang ma-amuse. Kalaking damulag nito
upang kausapin pa ang mga halaman. Pero ang iyon ang isa sa nagustuhan niya sa
binata noon. Hindi ito tulad ng mga kaklase niyang lalaki noon na ang hilig lamang
gawin ay mambabae o kaya ang mag-bisyo tulad ng pag-inom ng alak at pagsusugal. Si
Travis 'yong tipo ng lalaki na sa mga may sense na bagay lang tumututok.
Bigla ay naalala niya 'yong unang araw bilang boy sa kanila. Nasa hardin ito at
naroroon din siya. Nagme-meryenda siya habang nagbabasa ng magazine. Ang binata
naman ay nagt-trim ng halaman.
Napapansin niyang kanina pa siyang hindi pinapansin nito kahit kanina pa siya
nandoon. Binati lamang siya nito maliban doon ay wala na. Parang hangin lamang siya
na nandoon at tila hindi nito nakikita. Hindi niya matanggap na hindi man lang siya
nito sulyapan kahit konti.
What with this boy? Hindi ba 'to nagagandahan sa kanya? Iyon ang naisip niya noon
habang patingin tingin lang sa binata na patuloy lamang sa ginagawa. Nawala ang
concentration niya sa binasa. Nakatingin na ngayon siya sa binatang ini-snob siya.
After few minutes of watching him, hindi na siya napigilan lapitan ito noon.
Confident na lumakad siya palapit dito. She is wearing a white tube, mini skirt and
a pair of Figlia wedge.
Nag-angat ito ng tingin nang nasa harapan na siya nito. "Bakit po, Ma'am?" tanong
nito. Oooh, the boy has a sinfully gorgeous voice.
She cocked her eyebrow at him. "Mukha na ba akong matanda?"
"Hindi po ma'am. Bakit po?"
"Then, bakit mo ako pino-po? Duh! I'm not matanda pa naman. Haler?!"
"Pasensya na po---"
"Hep, hep, hep! Ano bang sinabi ko? Stop using "po" on me! It's irritating,"
naiinis na sabi niya sa binata. Mukha naman na napahiya ito at nag-yuko.
"Sorry, Ma'am," paghingi nito ng pasensya sa mababang tinig.
"Okay. At huwag mo na rin akong tatawaging "ma'am" kapag tayo lang dalawa ang
nagkakausap. Maliwanag ba?"
Tumango ito at ngumiti sa kanya. Tila nabato-balani siya sa ngiting iyon. Gosh, he
has the sexiest smile she had ever seen. Pwede nitong mapatumba sa kagwapuhan ang
mga lalaking nakikita niya sa mga magazines na pang-teenager!
At mas nabato-balani siya ng abutan siya nito ng isang tangkay ng bulaklak. A red
rose. "Para sa 'yo.. Ang ganda mo kasi," sabi nito na tila nahihiyang school boy na
nag-abot ng love letter sa crush nito. Ebidensya na doon ang namumulang pisngi
nito. Napangiti siya. That's the very first time that she recieve a simple flower
from a boy. A handsome and gorgeous boy na hindi galing sa flower shop ang ibinigay
na bulaklak, kundi sa hardin lang. "Thank you," pagpapasalamat niya.
Hindi niya mapigilan ang mapakurap sa ala-alang iyon. Parang kahapon lang ang ala-
alang iyon. Napakalinaw pa rin sa isip niya ang eksenang iyon. Himala na sa dinami-
dami ng bagay na mga nangyari sa kanya ay malinaw at naaala-ala pa rin niya ang
araw na iyon. She never forget that memory. Iyon marahil ang dahilan.
Mariin siyang napapikit.
No! You're a stupid fool, Loraine! Nagkataon lang na naala-ala mo 'yon. There's
nothing special on it! Kung 'yon ang iniisip mo. And that's just part of your past
with Travis, damn it! Itatak mo 'yan sa isip mo.
He is your enemy now. Siya ay kalaban mo, iyan ang tandaan mo.
Humugot siya ng malalim na hininga.
Tama ang isang bahagi ng utak niya. Hindi siya nag-isip ng bagong strategy upang
makawala kay Travis para lang balikan ang magandang ala-ala ng unang encounter nila
nito! Geez!
Kailangan niyang mapagtagumpayan ang planong maakit si Travis at mapa-ibig ito. At
kapag napa-ibig niya ito at masiguradong hulog na hulog na ulit ang loob nito sa
kanya ay madali na niya itong mapapaikot sa palad niya. Napangiti siya sa kanyang
naisip. Napaka-ganda ng naisip niya.
Pero hindi pa rin niya mapigilan ang mainis sa narinig mula kay Travis kanina.
Nairita siya sa sinabi nito sa kausap sa cellphone. Ang taas mangarap! Future wife
kaagad? As if naman papayag siya. Binalaan pa siya nito na magiging asawa siya nito
sa ayaw man at sa gusto niya! The nerve!
Bigla siyang natigilan. Her eyes widen when a sudden realization hits her. Nakita
niya at narinig niyang may kausap kanina si Travis. Ibig sabihin, nakakagawa ito ng
tawag kahit nasa isla! Hindi niya kaagad naisip iyon!
Kung makukuha niya ang cellphone ng binata, pwede niyang matawagan ang mga kaibigan
niya o kaya ang kanyang mga magulang! Saulado niya ang cellphone number ng kanyang
parents.
May ideya na rin siya kung paano niya iyon makukuha. Napangiti ulit siya at sabay
sabing, "Hah! Malapit na rin akong makawala sa 'yo, Travis. Mag-hintay ka lang."
"So, may binabalak ka na naman pala talaga, Loraine."
Muntikan na siyang mapalundag sa gulat nang biglang magsalita si Travis sa likod
niya. Patay kang bata ka!
Nanlalaki ang matang pumihit siya para harapin 'to. At napamura siya nang makita
ang hitsura nito. What the F?
"Bakit ganyan ang suot mo?" Naka-swimming trunks ito ng maikli at hapit na hapit.
Muntikan na siyang mapatili. Oh my god!! The sight of him tingled her womanhood.
When she felt her big bulge an hour ago, she thought it was just her imagination
that he was big. But now she was wrong in Travis' case. He was really "larger than
life". And he was not wearing any bulge-boosting contraptions like sportsmen wear
to make themselves "larger than life."
He has an impressive bulge. Ipokrita na siya kung pati iyon ay itatanggi niya. My
goodness! Bakat na bakat kaya! Actually, pwede na niya iyon sukatin kung gaano iyon
kalaki kahit sa tingin lang!
Nagtitili ang konserbatibong bahagi ng utak niya sa kanyang naisip. My gosh,
Loraine! Aba't balak mo bang pakatitigan 'yan? At may balak ka pang sukatin sa
tingin lang? Kaloka!
"Bakit ganito ang suot ko? Ibinabagay ko lang sa 'yo. Unfair naman kung hindi ako
magsusuot ng swimming trunks samantalang naka-swimsuit ka, babe. Bakit hindi mo ba
nagustuhan?"
"Err... A-ayos lang naman. Pero sana pumili ka ng maayos-ayos at disente. Hindi
iyong bakat, i mean, hindi iyong masyadong hapit," aniya sa binata.
"Mas magand nga itong hapit, eh. Para hindi ka na mahirapang i-imagine kung ano
'yong bagay na nahawakan mo kanina."
Nag-init ang pisngi niya, kasabay ng pagka-alala sa kapang-ahasan nito kanina.
Pinukol niya ito ng matalim na tingin. The kind of glare na animo'y papatay.
"You're disgusting!"
"Disgusting? But admit that it's true. Hindi na nga mahiwalay ang mata mo sa
harapan ko, eh," puno ng kumpiyansang sabi nito at sa tono pa ng pagmamayabang.
"Bastos! Wag ka nga'ng mayabang!"
"Ows? Parang di ko nakita ang mukha mo, ha." Lumapit ito sa kanya.
"Hindi nga---"
"Stop denying, Miss Denial Queen." Inakbayan siya nito. Natigilan siya sa pag-akbay
nito sa kanya.
Napatitig siya sa mukha nito. Nakatitig din ito sa kanya. Tila pareho nilang
naramdaman ang kiliting iyon na gumapang sa kanyang katawan ng magdikit sila.
"Travis.."
"Loraine.."
Halos sabay nilang wika. Kumalag siya sa pagkaka-akbay nito at dumistansa sa
lalaki. Parang napaso siya ng malaking apoy. Iyon ang pakiramdam niya. Ewan niya at
bigla na lang siyang pinagpawisan. Ang pakiramdam na iyon ay pamilyar sa kanya.
That feeling was the feeling when their body met. Yes, she must not be mistaken by
her own observation. Because when her body feel his body, they both heaten up.
Her body automatically heaten up when she was that close to him.
"Maglakad na tayo." sabi na lang niya at umuna dito. Hindi para umiwas sa binata,
ngunit para itago niya ang pagkukulay kamatis ng mukha.
Hindi ito sumagot. Naramdaman na lang niya ang pagsunod nito sa kanya.

NARAMDAMAN NI Travis ang kiliting iyon na gumapang sa kanya nang magdikit ang
katawan nila ng dalaga. Hindi maitatanggi na biglang nag-init ang kanyang katawan.
The sexual tension between them is indeniable. And she knows that Loraine was aware
of the sexual tension between them.
She have the hots for him. And so is he. They both have the hots for each other.
Bumalik ang isip niya sa narinig niya dito. Tama ang hinala niyang may pina-plano
sa kanya ang dalaga. The spoiled rotten brat has something new to do against him.
She was desperate to escape from him. She was really desperate to be out of his
island. Kahit naman na hindi nito sabihin, alam niya iyon. Ofcourse, the woman
missed her old life. She missed going parties and other events. She missed hanging
with her rich friends.
Ngunit hindi niya mapapayagan na mawala muna ito sa kanya. Hindi siya makakapayag
na mawala ito sa kanyang paningin. He want to keep her. He want her to be with him
forever. Yes, forever is a strong word.
Alam niyang nagiging selfish na siya. But what can he do? He was just a victim of
love. A love that been always in hs heart. A love he lend only just for a special,
wonderful woman.
Loraine Esser. The name of the woman he will always love.
Ngunit walang pag-ibig sa kanya ang dalaga. Alam niya iyon. Pero umaasa siyang
mamahalin siya nito.
Habang naglalakad ay hindi niya maiwasang tanungin ito, "Loraine, may boyfriend ka
na ba?"
"Why did you ask?" tanong nito, hindi siya nilingon man lang. Dire-diretso lang sa
paglalakad.
"Para alam ko kung may kailangan akong ipa-salvage."
"H-ha?" Nabigla ito, muntikan pa nga na madapa. Namimilog ang matang nilingon siya
nito. "Ulitin mo nga ang sinabi mo?!" pasigaw na sabi nito.
Sumimangot siya. "Walang ulitan sa bingi. Sagutin mo na lang ang sagot ko."
"W-wala akong boyfriend. Kung iyan ang gusto mong marinig."
"Good. Mabuti na lang at wala akong kailangan pa na ipa-salvage." Nginitian niya
ito ng matamis. Napaamang ito. Tila hindi makapaniwala.
"Seryoso ka ba talaga sa salvage-salvage na pinagsasabi mo? My goodness! Pasalamat
na lang pala at wala akong sinasagot sa mga suitors ko kundi damay pa sila sa
paghihiganti mo sa 'kin!"
"Ofcourse. Do i look like i'm just joking?"

Tumalikod ito. Umiling-iling ito at bumubulong pa habang nagpatuloy na sa

paglalakad.

Pinipigil niya ang matawa.

It was not true na talagang ipapa-salvage niya ang boyfriend kung sakaling meron
man.

He was not a killer. And he would not do anything to hurt anybody. Binibiro lang
niya ang dalaga at mukha tinototoo naman nito. Kung sakali nga na may boyfriend
ito, syempre, tatanggapin niya iyon.

Pero hindi ibig sabihin niyon ay ipapaubaya na lang niya si Loraine sa boyfriend
nito. Makikipag-paligsahan siya sa lalaking iyon. And may the best man wins.
####################################
Chapter Eight
####################################

CHAPTER EIGHT

NAPAPANGITI SI Travis habang pinapanood niya si Loraine na parang batang

nagtatampisaw sa dagat. Kanina pa sila sa dalampasigan. Ang totoo, napagod na siya
sa paglalangoy.

Si Loraine lang yata ang hindi napapagod. Papalubog na ang araw ay hindi pa
makuhang umalis sa tubig. Hindi lang niya mapigilan ang amusement para sa dalaga.

Alam niyang swimmer ito mula pa noon. Parang kaibigan na nito kung ituring ang
tubig dahil swimming ang kinahiligan nitong sport. Idinadayo pa nga ito sa ibang
bansa para makipag-compete sa larangang iyon.

Naalala niya 'yong isang beses na pinanood niya itong lumangoy noon. Patago lamang
niya itong pinanood. Nagtago siya sa mga halamanan at ito naman ay kasalukuyang
nag-aaral na lumangoy sa swimming pool ng mga ito na nasa likod lang ng bahay.

Nagtago siya kasi ayaw niya na magalit ito sa kanya kapag nalaman na pinapanood
niya ito. Alam naman niya na may pagka-suplada ito at minsan ay nagsusungit sa
kanya. Sa kagustuhan niyang mapanood si Loraine na mag-swimming ay nagtago na
lamang siya sa halamanan. And he silently watched her.

Hindi niya noon mapigilan ang malaglag ang panga nang umahon ang dalaga sa swimming
pool.

Tila isang sirenang nagkaroon ng paa na umahon ito mula sa karagatan. With her
yellow gold one-piece swimsuit, she looks so stunning and bewitching. Humahakab sa
magandang hukob ng katawan nito ang magandang swimsuit.

She was just sixteen years old, but she got a body of a goddess. "Wow.." Hindi niya
mapigilan noon ang mamangha sa dalaga. Malaki ang gusto niya dito at aminado siya
doon.
 The first moment he set his eyes at her ay tinamaan na siya ng lubos sa dalaga.
She was so beautiful that makes his heart stop. Tuloy ay di niya maiwasan na
mapanaginipan ito. At sa kanyang panaginip ay nobya niya ito.

Walang ano ano'y biglang lumingon ang dalaga sa pinagtataguan niya. Bigla siyang
umurong upang magkubli. Ngunit natabig niya ang isang paso ng halaman.

Lumikha iyon ng ingay nang bumagsak. Napa-shit siya.

"Who's there?" tanong ng dalaga at naglakad palapit sa kinakukublian niya.

Labis labis ang dalangin na huwag siya nitong makita dahil paniguradong yari siya.
Hindi lang dito kundi sa Daddy nito na amo niya. Ngunit minalas siya. Nakalapit na
ito, nakita siya.

Lagot.

"And what are you doing there?!" halos pasigaw na tanong nito at hindi niya
mapigilan ang mapangiwi. Lagot nga talaga siya.

"Ahh... Err.." Wala siyang makapang maidadahilan niya kay Loraine. Binubundol na
rin ng kaba ang dibdib niya.

"Ano ba? Can you please stand up? Para naman akong nakikipag-usap sa pusang
nakatago. Stand!"

Ginawa niya ang sinabi nito.

Tumayo siya. At dahil sa tangkad niya ay siya naman ang tiningala ng dalaga.

"Now, answer my question. Anong ginagawa mo dyan at para kang nagtatago?" nakataas
ang kilay na sabi nito sa kanya. Hindi siya nakasagot. Nagkamot lang siya sa batok.

"Bakit di ka makasagot, Travis? What? Napipi ka na?"

"Ahh.. kasi ano, eh.."

"Ano?" naiiritang anito. Hindi niya mapigilan ang ma-speechless. Paano ba naman
hindi? The sight of her wearing only a piece of cloth made him so uncomfortably
hard!

Man, she was so sexy that she could make him hard for the whole night.

"I'm waiting for your answer, Travis. Sasagot ka ba o hindi? Baka gusto mo na sa
Dad ko magpaliwanag? Okay. Madali naman akong kausap, eh. I will tell my dad na
nabasag mo ang paso para lang mabosohan ako."

"H-ha? W-wag! Wag mo ako isusumbong. H-hindi naman kita binobosohan, eh!"

"So, what are you doing here? Nagtatago ka pa."

"P-pinapanood lang kita."

Tumikwas ang kilay nito. "Pinapanood? O baka binobosohan?"

"Hindi! Pinapanood lang kita, Loraine. Hi-hindi totoo na binobosohan kita," depensa
niya sabay nagyuko ng ulo at nagkamot ng batok. "Gusto ko lang naman kitang
mapanood na lumangoy. Narinig ko kasi sa mga maids na ikaw daw ang ipang-lalaban ng
university nyo."
"Sigurado ka lang na iyon lang ang dahilan mo? You know you can always watch me
swimming when i am practicing in the morning. Pero gabi na 'o. At kinakailangan mo
pang magtago na parang namboboso ka kung papanoorin mo lang naman pala ako."

"A-ano kasi... G-gusto kita, Loraine."

"What? Are you kidding?"

"Hindi. Gusto talaga kita. Hindi lang kita crush, gusto kita," naglakas loob siyang
sabihin na dito ang nararamdaman niya.

Wala naman sigurong masama kung sasabihin niya dito ang tunay na nararamdaman niya.
Hindi naman siguro siya nito sasampalin. Wala siyang pakialam kung ma-reject man
siya. Basta ang mahalaga ay masabi niya dito ang gusto niyang sabihin.

Tumaas ang kilay nito dahil sa sinabi niya. "You like me?" sabi nito sabay tumawa
ng maikli.

Then, she became serious and look at him. "Akala mo ba ay hindi ko 'yan alam,
Travis? I always new you had the hots for me. Sanay na akong tinitingnan ng mga
lalaki ng may paghanga. And yours are not different from how teenage boys look at
me."

Natameme siya. Halata na pala siya. Buking na buking na. Nag-init ang kanyang
pisngi.

"But you don't have to worry. Huwag kang mahiya. Normal lang na magkagusto sa akin
ang mga lalaki. I understand that they like and love me for being so pretty and
sexy. Pero hanggang tingin lang muna sila, no, kayo pala. Hindi na kita iausumbong
kay Dad, Huwag ka ng manigas dyan. So, paano ba 'yan? Mag-aayos na ako. Kailangan
ko pang pumasok bukas."

Pagkasabi nito ay tumalikod na ito sa kanya. Kinuha nito ang roba at pumasok na sa
loob, Ngunit bago ito mawala sa kanyang paningin, lumingon pa ito at kinindatan pa
siya.

And that made his heart melt.

Napangiti si Travis ng maalaala ang eksenang iyon aa ulo niya. That memory of him
was one of the most unforgettable memory of him with Loraine. Hindi niya
makakalimutan iyon kahit siguro nasa bingit na siya ng kamatayan.

Iyon kasi ang naging dahilan upang magkaroon din sila ng relasyon ng dalaga. Yes,
dahil sa pagtatapat niya ay nagkaroon siya ng lakas ng loob na ligawan ito. Pero
pa-sekreto lamang ang panliligaw dito. At hindi pa 'yon diretsang panliligaw dahil
nagpapalipad hangin lamang siya sa pamamagitan ng pagbibigay ditong bulaklak na
kinukuha niya sa hardin ng mga ito na siyang inaalagaan niya.

Nang mag-offer sa kanya ang Dad ni Loraine na pag-aralin siya sa mismong

university na pinapasukan ng dalaga ay hindi na siya tumanggi pa. He grab the
chance.

Pagkakataon kasi niya iyon hindi lang para makapag-aral sa magandang eskwelahan
kundi ang makita ang dalaga araw-araw.Pagkakataon din niya iyon upang makasabay sa
lunch ang dalaga. Parte kasi iyon ng kondisyon sa pagpapaaral sa kanya ng daddy
nito.

Ang bantayan ang dalaga mula sa mga umaaligid ditong manliligaw.

Hindi niya mapigilan ang mapangiti na lang kapag naaalala niya iyon. Isa rin ang
ala-ala na hindi niya makakalimutan ang mga araw na nanliligaw siya sa dalaga.
Pasimple siyang manligaw dito. Nagsusulat pa siya minsan ng mga letter na kunwari
ay galing sa iba. Ang totoo naman ay galing mismo sa kanya. At ang nakakatuwa pa ay
nabuking siya nito dahil natandaan nito ang sulat kamay niya. Hindi niya alam noon
kung anong gagawin ng malaman nito iyon. He thought she would get mad at him.

Naging magkaibigan na rin kasi sila nito kahit papaano at naramdaman niyang may
tiwala na ito sa kanya. Ngunit hindi ito nagalit o nanumbat sa kanya.

Instead, sinabi naman nito na may gusto na rin ito sa kanya. It was unexpected. He
thought at first that he was just daydreaming. Hindi siya makapaniwala na
magugustuhan din siya nito. He never thought that she would like him... that she
would also return his feelings.

Siya ang pinakamasayang lalaki noon for having her as girlfriend. Naging sila
kasi. Pero sekreto lang ang kanilang relasyon at hindi nila iyon ipinaaalam sa
parents ng dalaga. Maaaring tumutol ang mga ito. Loraine was the daughter of his
boss and he was just a boy who are serving her family. At ipinagkatiwala ito sa
kanya ng daddy nito para walang umaligid ditong suitor.

Ngunit siya pala ang magiging nobyo lang ng dalaga. Lalabas na bantay-salakay
siya. Ayaw rin naman niya na magalit sa kanya ang taong nag-tiwala sa kanya. Malaki
din ang utang na loob niya sa parents ni Loraine dahil tinutustusan ng mga ito ang
kanyang kurso sa university na pareho nilang pinag-aaralan ng dalaga.

Tumagal sila ng dalaga bilang mag-nobyo. Ngunit sinaktan kang siya nito. Sinaktan
lamang siya ng dalaga at nakipag-hiwalay ito sa kanya with words that tore his
heart into pieces. It was hard for him. It was very hard.. And he was hurt by her.

Pero nakalimutan na naman niya kung ano man na sakit ang ipinaranas sa kanya ni
Lorainr. Because in his heart, he know, he believe that she would end up with him.
She would eventually be his.

And he would look forward to that day.

Mula sa kinauupuang buhanginan ay tumayo si Travis at tumakbo palapit kay Loraine

na kasalukuyan pa ring naliligo at nagbababad sa tubig. Natigilan si Loraine nang
lumapit siya. May umandar na kapilyuhan sa isip niya.

"Do you want to play, baby?" nakangiting tanong niya sa dalaga.

Nagsalubong ang kilay nito. "What game?"

"This!" Pagkasabi niyon ay tinilabsikan niya ito ng tubig-dagat sa mukha. Nagulat

ito sa ginawa niya kaya napatili ito.

"Ayy, ano ba?!" Natatawang sinabuyan niya ito ng tubig paulit-ulit. Wala itong
ginawa kung lumayo at tumili.

"Travis, ano ka ba? Stop! Di ka nakakatuwa! Kaasar ka! Ayyy! Grabe, tumigil ka nga!
Tigil nga sabi! Ay, kainaman ka namang unggoy ka, eh! Ano ba?! Ayy! Stop it!"

"Kung ayaw kong tumigil, ha? May magagawa ka ba? Ha? Sagot!" naaaliw na sabi niya
habang patuloy ang ginagawa. Naaaliw siya sa reaksyon nito. Maarte itong tumitili
habang sinasabuyan niya ito.

"Wala nga! Kaya nga pinapatigil kita, di ba?! Ayy! Tumigil ka na nga! Ayy! Hindi ka
talaga titigil, ha?"
Humakakhak siya. "Hindi talaga!"

Maya maya ay gumaganti na ito. Sinasabuyan na rin siya ng tubig. Para silang mga
batang naghahabulan at nagsasabuyan ng tubig-dagat.

Kung sakaling may nanonood sa kanila ngayon, paniguradong nag-eenjoy ang mga iyon.
Ngunit wala.

Silang dalawa lamang ni Loraine ang nasa islang iyon. Sila lamang ang tao doon at
kanilang kanila ang paraisong iyon. His heart were filled by joy and happiness at
the moment.

He was indeed so happy!

Gusto niyang magsisigaw sa sobrang saya. Sa sobrang tuwa.

Itinigil niya ang pagsaboy dito ng tubig. Hinabol niya ang dalaga at nang mahuli
niya ito ay hinapit niya ito sa beywang. Nagulat ito at biglang napalundag sa
kanyang ginawa. Tuloy nawalan ito ng balanse at gayundin siya.

Sabay silang bumagsak at hindi sinasadyang napatungan niya si Loraine. But the
unexpected thing is their lips unexpectedly met. Na para bang tadhanang mangyari
iyon nang sandaling iyon.

His lips curved into a smile when he taste her sweetness. She has the sweetest
lips ever. And he could kiss her every second, every hour and every day.

Hinalikan niya ito. He move her lips against her. In a sweet rhythm, he lick the
seams of her lips slowly. Their breaths mingling. She tasted like a sweet honey.
Para siyang bubuyog na pinapak ang labi nito.

"Ohh.." kumawala ang ungol sa labi ni Loraine.

She like it. She like what he is doing. Parang bumalik ang isip niya sa nangyari sa
kanila sa may ilog. The kiss they shared way back there was undeniably one wild
kiss. Ngunit ngayon ay kakaibang halik naman ang pinagsasaluhan nila. This time
they are not wild, they are just sharing the sweetest gentle kiss ever.

"Travis?"

"Uhmmm?"

"A-ang bigat mo..." mahinang reklamo nito. He chuckled.

"Masanay ka na, babe. Kailangan talaga na ako lagi ang nasa ibabaw" pagbibiro niya.
Umalis siya sa ibabaw nito kahit tutol ang kanyang katawan. He still want to feel
her body. Her softness was making her really hard. Humiga siya sa tabi nito.

She flushed. "Loko! Ang bigat mo talaga, Travis. Ang laki mo kasing tao. Ilang oras
ka ba nagbababad sa gym?"

"Bakit? Mas naging yummy ba ako ngayon?" nanunudyong aniya sa dalaga. Tumingin siya
dito nang maramdaman niyang nakatingin ito sa kanya.

Nagtama ang kanilang mga mata ni Loraine. He smiled at her.

Umirap ito sa kanya. "You flatter yourself."

He grinned. "But that's the truth. Gumanda naman talaga ang katawan ko, di ba? Ala-
Chris Hemsworth na."

"Oo na. Basta talaga sa kayabangan, ikaw na ang pwedeng maghari."

"Yeah, but you are my queen."

"Asus, classic line! Idadamay mo pa ako sa kayabangan mo. Hoy!" Tumayo ito at
pinagpag ang buhangin na dumikit sa malaporselanang kutis nito. He was tempted to
touch her skin at the moment.

But he found pleasure by just staring at her voluptous goddess of a body. Again,
his shaft grew hard and alive. Nang mapatingin si Loraine sa kanyang harapan ay
namilog ang mata nito. Sabay tingin sa kanyang mukha.

Nginisian lang niya ito sabay sabing, "Walang magagawa. May nakahain sa mata ko,
eh." And his eyes look at her boobs down to her belly and much lower to where he
want to enter his hard warrior.

I want to take her. Take her now, bulong ng isang bahagi ng utak niya na
nagsusumigaw sa pagnanasa para sa dalaga.

At hindi na siya nagpatumpik-tumpik pa. Bago pa nito magawang tumalikod sa kanya

ay mabilis na tumayo siya at hinagip ang beywang nito. Nabigla ito, ngunit hindi
nakapalag ng hawakan niya ang batok nito at halikan ng mariin sa labi.

He kissed her like crazy. But still there was the sweetness. The sexual tension
between them was alive again. He kised her now the way he had been fantasizing to
kiss her. Hot. Wet. Deep. She clung to him.

The heat of her body made his body heaten up like a big river of fire. Oohh, how
he love the feeling of being close to her and being like this forever. Kinuha niya
ang isang hita nito at ipinulupot sa beywang niya.

He put her hand on her ass and pressed it against her big bulge. He want her to
feel his hardness. He want her to feel how rough he could be. How ready he is for
what is about to happen. He also want her to be ready.

"Ahh.. Travis!" pag-ungol ni Loraine nang maramdaman ang kahandaan niya. The way
she moaned his name was very sensual, her sensual voice was like erotic music to
his ears. Mas lalo lang nitong pinag-iinit ang katawan niya.

Maya maya ay tinugon na rin ni Loraine ang maiinit na halik niya. Her luscious
lips started to make movements against his mouth. Her nails digging onto his
shoulders, kissing him back. Her tongue slowly lick his lips and that made her mind
blow. Oh, God! She was blowing his mind with just a kiss!

So, he continued to ravish her mouth. And she also did the same. Hindi niya alam
kung ilang minuto silang nasa ganoong eksena. Ang tanging nasa utak lang niya ay
ang tikman ang mga labi nito at ang halikan ito na para bang walang bukas.

Mga ilang saglit pa ay binuhat niya ito at inihiga sa buhanganin. His lips was
never leaving hers. Kinubabawan niya ito. Mas lalong nagpaigting ng pagnanasa niya
ang mga ungol na kumakawala sa bibig nito. Hindi na talaga niya kaya. He want to
take her now.

He removed her red bikini top in one easy tag. Kumislap sa pagkamangha at tuwa
nang lumantad sa mga mata niya ang malusog nitong dibdib. Hindi siya nagkamali sa
pagpapantasya niya sa dalaga. He wasn't mistaken when he was imagining the color
and shape of her nipples. Her twin berries were rosy pink and very responsive.

Her breasts were perfecly shaped and full. Hinawakan niya ang isang dibdib nito at
dinama niya iyon. Man, she has the perfect boobs that every man dreamed of. She was
firm and perky! He bent and sucked one of her nipple. Deep.

Oh, so tasty.. So sweet!

Hindi napigilan ng dalaga ang mapaliyad sa kanyang ginawa. She moaned his name,
"Travis... Yes.. Oh, yes..!"

Pinagbuti niya ang pagsuso sa dunggot ng dibdib nito. His expert tongue lick, kiss
and softly bite her nipple. Lumiyad pa ito habang pinakakawalan ang ungol na tanda
na nagugustuhan nito ang ginagawa ng dila niya.

"Do you like this?" At 'yong isa namang dunggot nito ang sinalakay ng kanyang dila.
He sucked her other nipple, biting and nipping at her. Tinugon nito iyon sa
pamamagitan ng malalakas na ungol nito. She rewarded him by her breathy, excited
moans.

Her moans was just so sexy that he could not wait to hear more when he take her
body. Hard. Fast. Hard. Fast. He was just soo horny now. He was ready to fuck, no,
he was ready to make love to her.
He grab the garter of her bikini at pinunit niya iyon. Tiningnan niya ang reaksyon
ni Loraine.

Ngunit balewala lang dito ang pagpunit niya sa bikini na suot nito. Ahh, pwede
naman niya itong ibili ng bago. O kahit 'wag na. He want her without panty or
bikini.

Hell, yeah. Pupunitin din naman niya iyon.

He grin at his own thought. Nang matanggal niya ang sagabal na tela ay hindi niya
mapigilang manlambot sa nakita. But in other part, that just made his cock soo hard
and alive.

Goodness! Man, she was so damn beautiful. The sight of her creamy thighs made him
lick his own lips nervously. Damn! This is not the first time he saw a live wet
womanhood. Ofcourse, he had been with many women before. He had been intimate
before. But there are no woman in his heart except Loraine.

And now, seeing her fully naked makes him a very proud man. Finally..!

"Open your legs.." he commanded, softly. Hindi siya nito binigo.

He put her finger at her wet pussy and make a movement to spread her molten folds,
giving him a mout-watering view of her own river of fire. Yes, she is already wet
but he want to pleasure her first before. So, he stroke his one finger inside her,
his skin felt the creamy proof of how much she wanted him.

"Oh, you're so wet, baby.. Do you want me to continue fingering you?" he asked
teasing.

"Y-yes.. Yes..!" So, he go on fingering her.

"You're so hot, babe.. I can feel you.."

"Ohhh... Oh, Travis..! Yes.."

"Do you want me?"

"Y-yes..!"

"Do like what my finger is doing?"

"F-fuck, yes!"

"You want me to continue?"

"O-ofcourse!"

Napangiti siya. Her choppy, breathy voice of answering is a proof that she was in
need. She needed him. His finger continued to enter her moist sex. In and out, he
continue to pleasure her by his finger.

Maya maya ay lumakas ang ungol ng dalaga. She was panting hard. She was moaning so
loud.

"Oh my..! Oh my god! Travis, please?! Please..!" Inalis niya ang kanyang daliri sa
pagkababae nito at siyang ipinalit niya ang kanyang bibig.

He was fantasizing to do that from the very beggining. Because he want to taste
her. And he wasn't wrong when he thought that she is the sweetest woman.

Yes, she is! Her between legs taste like his favorite dessert. Yeah, yeah.

His lips and tongue were on her wetness, tasting and licking, exploring the secrets
of her sweet paradise. Ibinuka pa nito ang hita. She was open for him.

She wanted to be tasted. And now he's aware that she had gone wild, uninhibited and
starved for him. He groaned. How he love to be like this forever.

He could not stop himself licking and tasting her. Man, she was so sweet. So wet
and so hot! Hindi ganito ang inaasahan niya. Hindi niya inakalang magiging very
responsive sa kanya ang dalaga. She didn't disappoint him!

"Oh, Travisss! Go on, yes.. Yes, please.. Don't stop, just continue.. like that..
Yes! Like that, baby boy! Ohhh!" she moaned loudly. Halos sabunutan na siya ng
dalaga. Ngunit di niya iyon pinansin. His mind was focused only to one thing:
pleasuring her.

After few minutes, she moaned his name in a loud voice. Then she exploded.

Tumayo siya upang hubadin na ang kanyang swimming trunks.

Nagmamadaling hinubad niya iyon habang nakatingin sa mukha nito. She looked so
satistified by his mouth's performance.

PAKIRAMDAM ni Loraine ay tumakbo siya ng ilang kilometro. Habol habol niya ang
kanyang hininga. Mariin siyang napapikit.

She had never imagined this kind of intimacy, nor this kind of heavenly pleasure
that Travis gave her. When his mouth played on the center of her womanhood she felt
like there's a big fire of pleasure built up inside her womb.

Spiraling like a coils of fire and ready to burst from inside her. Hindi niya
napigilan noon ang mapaungol ng malakas. Gusto niya ito. Gusto niyang ipagpatuloy
nito ang ginagawang pagpapaligaya sa pagitan ng kanyang mga hita. Kung hindi ay
tiyak niyang mamamatay siya sa sobrang pagnanasa!

Fuck, she never felt like that before, It was soo good, so sinfully erotic. And
then, she came. The pleasure came.

Ngunit hindi natapos ang kasiyahan niya. Nakita niyang tinanggal na niya Travis
ang suot nitong swimming trunks. She gasped when she saw his huge and big alive
warrior. It was quite ready and standing like a proud warrior ready to fight for a
wild, sexy battle. Her eyes widened in shock, awe and.. fear.

"Oh my god..!" nasambit niya at nag-init ang kanyang pisngi. Sunod-sunod na lulon
ang ginawa niya. Is that thing that will beak her gem?

Geez! He was impressively big and well hung. His size is scaring her like hell but
at the same time it makes her thighs wet for more pleasure.

"Do you like what you're seeing?" Travis asked.

Lumunok siya. Hinawakan nito ang pagkalalaki and then he slowly masturbated it. My
god! He was teasing her. Pruweba na doon ang ngiti nitong ubod ng kapilyuhan.

"You know, you can touch my "warrior" if you want."

Ngumisi ito at kinuha ang kanyang kamay. He wrapped her hands around his aching
thickness. Muntikan na siyang mapatili sa init na hatid ng paghawak niya sa 'bagay'
na iyon.

Oh, shet! Hindi mahawakan ng kanyang daliri ang kabuuan nito. Napansinghap siya at
sinubukan na hawakan muli. She tightened her hands around him. At parang may
sariling isip na gumawa iyon ng galaw.

He don't need to guide her. Parang alam na niya ang gagawin. She made a stroke on
his length until it feels good to her. Parang sarili niya ang pinapaligaya niya.
Maya maya lang ay umibabaw na ulit ito sa kanya. She felt him rubbed the tip of his
cock against her pussy.

Napaungol siya. Ginawa ulit nito iyon. Pabalik-balik. He even rubbed his head on
her wetness like he was writing, like he was drawing a shape. He did that. Again..
and again... and.. Again.

"Travis...." Paulit ulit niyang tinawag ang pangalan nito. She want him now. She
was so ready now. Nakayakap nasa beywang nito ang kanyang mga hita at gumagawa na
ng ritmo ang kanyang balakang.

Gusto na niyang pumasok ito sa kanya. Gustong gusto na niyang kuhanin na nito ang
pinaka-iingatan niya. She desperately want to be fuck.

Yes, yes, she want him inside her, rocking and pumping so hard and fast. Wala na
siyang pakialam pa sa mundo. Wala na siyang pakialam kung sino ito at kung anong
ginawa nito.

What matters is that he was Travis and he must make love to her!

At hindi siya nito pinaghintay pa. He pushed his shaft inside her wetness.

Napaigik siya. Tila hindi nito narinig ang pag-igik niya at nagtuloy tuloy ito sa
pagbaon sa kaibuturan niya.
"O-ouch...!" nasasaktang sambit niya.

Napatigil ito, hindi gumalaw. Nababaghang tumingin ito sa kanya.

Namimilog ang mga mata.

Then, he speak. "Y-you're a virgin?" Tila gulat na gulat na tanong nito. Tumingin
ito sa magkasugpong mga ari nila. And there, nakita nito ang ang proof ng pagkawala
ng kanyang pagkababae.

Isang tango ang itinugon niya. Ipinikit niya ang mga mata at iniiwas ang mukha
dito. But he cupped her face and make her look at him. "Loraine.."

"Y-yes. I'm a virgin."

"Then, why didn't you tell me? Dapat ay naging banayad lang ako. Nabigla ka ba?"

"Y-yes.. But i.. i can take it."

"Are you sure?"

"Yes."

At gumalaw ulit ito sa loob niya. But this he was gentle. Mariin itong napapikit.
"God, Loraine! You are so tight! Ohhh..! Fuck...!"

Napapikit din siya.

Now, her flesh give way to his thickness. Kung kanina ay sakit at kirot ang
naramdaman niya, ngayon naman ay kakaibang pangangailangan ang nanaig sa kanya.
Tila binura ng mga nakakakiliting galaw ng binata sa ibabaw niya ang kirot dulot ng
pagkabasag ng pinakakaingatan niyang gem. She felt so full of him, so streched and
impaled.

"Travis... " she cried his name in both pleasure and in nagging pain.pleasure
Ngunit sa tingin niya ay mas nangingibabaw na ang pleasure.

Ang kaligayahang bumabalot sa pagkatao niya ay uncomparable sa lahat ng kaligayahan

na naranasan niya. Sandaling tumigil ito at tinanong siya.

"Does it still hurt, baby?"

Umiling siya ngunit tila hindi ito kumbinsido. "Loraine.. Honestly, does it still
hurt you?"

"No. Travis, please.. Don't stop.... I want this. There's nothing that hurting me
now.. please, continue. I want you.. Please.. I want you to make love to me!"

Kumislap sa parehong kagalakan at katuwaan ang asul na mga mata ng binata. "I want
you, too, Loraine. I promise i won't stop."

"Yes, just go on.. make love to me.."

Mga ilang saglit pa ay bumilis ang pag-ulos ng binata. Mas dumoble ang sarap na
nalasap niya sa mabilis na paggalaw nito. He pumped harder on her wetness. Deeper.
Faster. He take her like it will be his last time to make love to a woman.

Then, he change the style of his strokes and hit the spot of her that makes her
moaned louder. He was hitting her G-spot!
"Oh my..! Travis, yes! Like that! Like that! Hit me there, ohhh! Fuck me like
that..! Oh, yesss!" And she began to buck against him.

Pakiramdam niya ay may namumuo na naman sa loob niya. She felt she is going to
burst again.

Natatamaan nito ang pinaka-sensitibong parte ng pagkababae niya at parang nababaliw

siya doon. Kaylakas ng ungol na pinakakawalan niya at kahit ang inata ay sumasabay
na sa kanya.

"Yes! You like this, huh? Do you feel me, baby?" he wheezed.

"Ohhhh...Yesss! Travis, i'm coming...! I'm coming!" she wailed as she reached her
peak, her back arching off the white sand like an arrow.

Her hips gyrating against his. "Travis.. Travis.. Travis..!"

He groaned harshly and went so wild. He was taking her roughly now and chasing his
own satisfaction.

And later on, she felt him coming.

And after few seconds, she felt him fill her with the hot liquid fire of his
release. Pagkatapos niyon ay nagdilim na ang kanyang paningin.
####################################
Chapter Nine
####################################

CHAPTER NINE

NAGISING SI Loraine sa mga maiinit na haplos sa kanyang pisngi. Unti-unti niyang

iminulat ang kanyang mga mata. Nakita niyang nakatingin sa kanya si Travis habang
nakapangalumbaba. Puno ng pag-aalala na nakatingin ito sa kanya.

"How are you feeling, babe?" tanong nito. Napatitig siya dito.
Ano'ng nangyari? Gusto sana niyang itanong. Ngunit napakawalang-kwentang itanong pa
iyon dahil bumalik kaagad sa isip niya ang nangyari lang kanina sa kanila ni Travis
sa tabing-dagat. The had sex in the beach.
Yes, a wild sex in the beach.

Napangiwi siya nang biglang makaramdam ng paghahapdi sa pagitan ng kanyang mga

hita. She was feeling sore. And it's because she was a virgin when he take her.
Tapos ay hindi pa biro ang sukat ng pagkalalaki ng binata. Akala pa nga niya ay
hindi iyon kakasya because he was big. Mariin siyang napapikit ng bumalik sa isipan
niya kung anong itsura ng sandata nito. Gumapang ang kiliti sa kanyang kaibuturan.
Pinipilit niya kapain ang damdamin. Wala siyang maramdaman na regrets sa nangyari.
Wala siyang naramdaman na galit o kahit kaunting sama ng loob kay Travis dahil sa
pagsasamantala nito sa kahinaan niya.
No, bakit siya magagalit. Hindi naman talaga pinagsamantalahan ni Travis ang
kahinaan niya. Siya ang kusang bumigay. Siya ang kusang nagbigay ng opportunity sa
binata na paligayahin siya. She gave him the signs that she want him to make love
to her. Iyon 'yon.
Kaya wala siyang dapat na ikagalit. And she was not angry or mad. Infact, she felt
like she want to celebrate. She want to celebrate for the lost of her virginity.
She is now a complete woman of her own. Hindi niya alam, pero kakaibang kasiyahan
para sa kanya ang hindi na maging virgin. Kung ang iba ay dinadamdam ang pagkawala
ng kanilang pagkabirhen, siya ay tuwang-tuwa pa. Dahil kusa niya iyong ibinigay.
Ginusto niya ang nangyari at ginusto niya iyong ibigay. Hindi siya nabigo na
maligayahan after being devirginize by one special man. She didn't regret loosing
her virginity, because now, she fully understand the meaning of being a woman.
"Hey, babe. Are you mad at me?"
Idinilat ni Loraine ang kanyang mga mata dahil sa tanong na iyon ni Travis.
Nginitian niya ito. "No, why do you think i would get mad at you?"
"B-because of what happened. I admit i take advantage of you---"
"Please, stop saying that. You didn't take advantage of me, Travis. I gave up
myself to you. Wala akong dapat ikagalit kasi ibinigay ko ang sarili ko ng kusa.
And i don't have any regrets."
"But you're a virgin.."
"Yes, i am."
"Hindi ka ba talaga nagsisisi? You don't love me. Ibinigay mo ang sarili mo sa akin
kahit hindi ako ang mahal mo o mas tamang sabihin na inangkin kita kahit alam kong
di mo ako mahal."
"The truth is i don't really feel any regrets for what happen. Tama ka. I don't
love you. But i like you, Travis. Kahit hindi ko gusto na magustuhan ka."
"You like me na?" there's a hope in his voice that makes her heartache. Ganito ba
takaga kalaki ang pagkakagusto sa kanya ng binata? Na kahit ang salita "I like You"
ay sapat na upang mabigyan ito ng malaking pag-asa.
Tumango siya. "I admit now that i like you. The sexual tension between us is
undeniable, Travis."
"Ramdam mo pala 'yon. Akala ko ako lang ang nakakaramdam." Ngumiti ito. "So, how
are you now? Alam mo ba kung gaano ako natakot ng mawalan ka ng malay after our
sex?"
Nagsalubong ang kilay niya. "I blocked out?"
"Yes. And you scared me so much! Kaya agad na dinala kita dito sa bahay. Pinaliguan
muna kita bago dalhin dito sa kama mo."
"Pinaliguan mo ako?"
Tumango ito. "Kailangan, eh. Para mahimasmasan ka. And at the same time ay
malinisan ang katawan mo."
Napalunok siya. Hindi niya ma-imagine na pinaliguan siya nito habang nwalang malay.
My god, ano kayang itsura niya? Para siguro siyang bata.
"Anyway, ano na ba'ng nararamdaman mo, babe? Masakit ba?"
"A bit sore. But i will be okay."
"Sigurado ka? Baka may magagawa ako para mawala ang hapdi?" Binigyan siya ng isang
matamis na ngiti. Napagtanto din niya na pareho pala silang walang saplot sa
katawan ni Travis. Nababalutan lang siya ng kumot sa punong dibdib at sa hita.
"E-ewan ko sa 'yo.." Namula ang pisngi niya nang maalala kung paano siya pinalagaya
ng binata gamit ang labi nito. She want him to do that to her again.
"Do you want me to kiss it to take all the pain away?" anito sa mababang tinig.
Tila nang-aakit na bilhin niya ang ipinagbibili nito.
Lumulon siya, sunod sunod. Kapagkuwan ay tumango.
He grinned like a little boy. "Your wish is my command, babe." Pagkasabi niyon ay
bumaba ang ulo nito sa pagitan ng kanyang mga hita. Her eyes closed when he began
worshipping her with his lips and tongue. And till she was screaming, shouting at
him in an orgasm that made her world spasm and shake her body. She arched her body
off the bed like an arrow.
Ngunit hinawakan lang siya ng binata at hindi pinakawalan. Patuloy lamang ang
ginagawang pagpapaligay sa kanyang pagkababae hanggang marating na naman niya ang
pangalawang paraiso! Geez, his mouth and lips are so talented!
"I love you, Loraine," she heard him say moments later.
Her heart had turned to mush. She never thought she could ever be love like that.
Oh Lord, she felt like a Queen.
 HABOL HABOL ang hininga ni Loraine matapos ang ginawa niyang pagpapaligaya dito.
She was still breathing hard, but there's no doubt that he had satisfied her over
and over again.

He kissed her thighs and get off the bed. Kinumutan niya ito.
Nagmulat ito ng mata at nakangiting tumingin sa kanya. "T-thank you.." she almost
whispered.
"Your welcome, baby."
Nagtakaka naman siyang tiningnan nito. "H-how about you?"
"How about me?" He smiled wickedly. "I will just masturbate it. I can't take you
now. I'm sure i will just hurt you." Tila napapahiyang tumango ito.
Ayaw niyang masaktan ito. Alam naman niya na mahapdi pa din ang pagkababae nito.
Baka kapag ginalaw niya ito ngayon ay baka hindi na ito makalakad ng maayos. She
might walk scarcely. Hindi naman niya gustong pahirapan ito.
"Magpahinga ka muna, babe. Ihahanda ko lang ang dinner natin. 'Wag ka munang
tumayo, okay? Dyan ka lang humiga."
"S-sige."
Tumalikod na siya ngunit napatigil siya nang tawagin siya nito. Sye pre, lumingon
siya. "Pwede ba'ng magsuot ako ng kahit underwear lang o t-shirt?"
Natawa siya. "Pwede naman," nangingiting sagot niya at kumuha sa closet nito ng
underwear at isang t-shirt na maluwang. Iniabot niya dito at ito na ang pinag-bihis
niya. Pagkatapos maglagay ng kasuotan ay nagsalita ulit ito. "Pwede rin ba'ng
magsuot ka naman kahit boxers lang pagbalik mo?"
He chuckled and cough because of what she said. "As you wish, baby."
Mabilis na natapos niya ang paghahanda ng dinner nila ni Loraine at nilagay iyon sa
malaking tray. Dinala niya iyon sa kwarto ng dalaga at magkasabay silang kumain. Pa
insan minsan ay sinusubuan niya. How he love to served her like he was her slave
and she was his Queen.
Yeah, his Queen. Bagay na bagay sa dalaga ang tronong iyon dahil ito lamang ang
tanging nagre-reyna sa puso niya.

KINABUKASAN ay nagising si Loraine na mag-isa sa kanyang kwarto. Iginala niya ang

paningin sa kabuuan ng silid ngunit wala doon si Travis.
Nagtaka siya. She thought he sleep with her. Bago siya makatulog kagabi ay katabi
pa niya ito at hinahagod ang kanyang buhok. Oo, nakatulog siya sa paghagod nito sa
mahabang buhok niya. And she also remember him singing lullabies for her!
Lokong iyon! Ano siya, bata?
Ngunit na-touch naman siya sa ginawa nitong pag-aalaga sa kanya kagabi. Pakiramdam
niya ay babasagin siyang gem na iniingatan nito. Nakita ulit niya ang side nito na
sobrang maalaga at maalahanin. Iyon ang nakilala niyang si Travis noo. Ganoon
talaga ang binata. Natatandaan niya dati ng minsan siyang mapadapa. Agad na
dinaluhan siya nito at pinatahan.
"Ayos lang 'to. Malayo ba to sa atay, baby.. Tahan ka na, okay?" Iyon ang mga
sinabi nito sa kanya noon habang nilalagyan ng band aid at alcohol ang sugat niya.
Siya naman ay lalo pang umiyak. Paano ba naman kasi, nilagyan pa nito ng alcohol
ang sugat niya. Mas lalo lang humapdi!
Napangiti siya sa ala-alang iyon. Kapagkuwan ay nag-inat siya at bumangon mula sa
kama. Tinungo niya ang bintana at hinawi ang kurtina.
Sinalubong siya ng sinag ng araw. Hindi pa mainit ang sikat ng araw. Infact,
masarap iyon sa pakiramdam. She felt good and wonderful. Ang sarap ng gising niya!
At higit sa lahat ang ganda ng umaga niya. Hindi niya pinansin ang bahagyang hapdi
na nararamdaman niya sa pagitan ng kanyang hita. Naglakad siya palabas ng kwarto.
Wala siyang naririnig na anumang inga. Marahil ay natitilog pa ngayon si Travis.
Naisip niyang puntahan ito sa kwarto nito. Hindi niya kabisado ang mga silid sa
bahay na iyon, ngunit malakas ang pakiramdam niya kung saan ang kwarto ng binata.
Tinalunton niya ang maliit na pasilyo at huminto sa tapat ng isang silid. Ang silid
na iyon ang nasisiguro niyang kwarto ni Travis. Hahawakan pa lanh niya ang doorknob
ng biglang bumukas ang pinto.
Napasinghap siya nang bumulaga sa pintuan ang malaking pangangatawan ni Travis.
Naka-boxer shorts lang ito. Pupungas-pungas pa ito, halatang kagigising lamang.
Napamulagat ito nang makita siya. "Loraine? A-anong ginagawa mo dyan?" tanong nito.
"Nakatayo. Ano ba'ng nakikita mo?" pataray na aniya sa lalaki.
"No. I mean, gising ka na---"
"Oo, gising na ako. Kita mo naman, mulagang-mulaga na ako, di ba? Mukha ba akong
natutulog na nakamulat ang mata?" pilosopang sabi niya.
Napangiti ito. "Agang-aga pinipilosopo mo ako, ah. Halikan kaya kita dyan."
Tumaas ang kilay niya at pilyang ngumiti. "Bakit hindi mo kaya gawin?"
"Why not?" Hinapit siya nito at hinalikan nga siya sa labi. Kaagad na tinugon niya
iyon.
"Uhmm.. You taste so sweet, baby.." sabi nito nang pakawalan ang kanyang labi.
Napangiti siya. "Oh, yeah? Kahit hindi pa ako nag-tootbrush?"
"Yeah, baby. Kahit di ka pa nag-toothbrush."
She chuckled. "Lakas talaga ng tama mo sa akin."
"Malakas talaga. Kaya ka nga nandito sa isla ko, eh." nakangising sabi nito.
Kinutot niya ito sa tagiliran. Pinangko naman siya nito at ipinasok sa kwarto nito.
Natatawang pinaghahampas niya ito sa dibdib.
"Sige, babe.. Panggigilan mo pa ako. Libreng libre akong magpapa-harass sa 'yo,"
pagbanat pa nito.
"Ha-ha! Loko!"
Inihiga siya nito sa kama at kinubabawan. They were so intimate. Pata silang bagong
kasal kung umasta nang sandaling iyon. Tila hindi sila magkaaway noong nakaraang
araw. Parang pusa pa nga siya na gustong kalmutin lagi ang mukha nito. Parang tigre
pa siya kung tumingin dito. Ang bilis ng pangyayari.
They were not so close last time, but now they were like lovers. Lovers that's so
sweet at each other. Nahigit niya ang hininga ng maramdaman niya ang unti-unting
pagkabuhay ng pagkalalaki nito sa kanyang puson. He was getting hard obviously.
Napa-ungol siya habang nadadama niya ang init na hatid niyon. Muli siyang siniil ng
halik. She felt like her bones melted because of the kiss. He tasted so fucking
good.
His firm lips molded against hers, his tongue enter her mouth and suck her tongue.
She groaned in his mouth and return his kiss deeper. She clung to him and feel his
body more.
"Loraine... Wait." Pinutol nito ang halik at tumitig sa kanyang mga mata.
Magkadikit ang kanilang mga noo at pareho nilang habol-habol ang hininga.
Sinalubong niya ang init ng titig nito. "Why?"
"Hindi ka pa pwede. I know you're still sore. We can't do it right now. Masasaktan
ka." Tila hirap na hirap ito sa paghinga at masasalamin sa mga mata nito ang
pagpipigil na galawin siya. Ramdam niya ang ebidensya ng pagnanasa nito sa kanyang
puson. He wanted her, pero pinipigilan nito ang sarili para sa kanya.
He's so nice. He was really nice at her dahil iniisip nito ang mararamdaman niya
kesa sa sariling pangangailangan nito para sa kanya. She felt something tug at her
chest.
Gusto niyang maiyak, pero pinigilan niya ang mapaluha. Baka sabihin naman nito na
masyado siyang ma-drama.
"Eh, ano na lang ang gagawin natin? You can't make love to me."
"Maybe, we should talk."
"Talk? Mag-aaksaya lang tayo ng laway."
"No. Mahalaga ang pag-uusapan natin." Humiga ito sa tabi niya at niyakap siya.
"Tungkol saan ba?"
"Tungkol sa atin."
Sandaling namayani ang katahimikan sa pagitan nila. Oo nga pala. Hindi pa malinaw
sa kanilang dalawa kung ano na ang mangyayari sa kanila.
"So, papayag ka na ba na maging akin?" basag ni Travis sa katahimikan.
"Hindi ba inangkin mo na ako?" balik tanong niya dito.
"Yes. Pero hindi pa natin napag-uusapan ang tungkol sa pagiging official natin.
Hindi ko pa nalalaman ang sagot mo. I want you to answer if it's a no or yes. If
yes, then we are officially a couple. But if you answer no, then you have no choice
but to accept."
"Ngek! Ganoon din naman kahit mag-yes o kaya mag-no ako. Iisa lang ang kababagsakan
ko. Ikaw pa rin."
He chuckled. "Para wala ka nga'ng lusot sa akin. So, ano na? Is it a yes or a no?"
"Sa tinin ko, hindi mo na kailangan na itanong mo pa 'yan." Ngumiti siya ng
matamis. "It's a yes."
Kumislap ang mga mata nito sa parehong katiwaan at kagalakan. He cupped her face
and kiss her tenderly. "Wala ng bawian 'yan, ha. You're stuck here with me."
"Habambuhay?"
"Yes." Napalunok siya.
"H-hindi muna ako iuuwi sa amin?"
"Sa ngayon ay hindi muna. You will be here with me as long as i want to you here."
Bigla siyang napaisip. Paano kung wala na itong balak na ilabas siya sa isla nito?
Paano kung hindi na siya makabalik sa kanila dahil ayaw nito? Paano kung habngbuhay
na siyang nakaburo sa isla nito? Nginatngat ng lungkot ang dibdib niya at napalayo
siya sa binata.
"Paano kung hindi mo na ako gustong ibalik sa amin? I have my own life there,
Travis. Hindi naman pwedeng habambuhay ako dito. Alam mo ba kung bakit ako
nagagalit sa 'yo? Kasi parang tinatanggalan mo ako ng freedom. Pakiramdam ko ay
magiging alipin mo ako at kailangan kong magpamanipula at magpasakop sa 'yo. I felt
like i'm gonna be a submissive and you're the dominant. Isa pa, alam kong
naghihiganti ka lang sa akin. That's why you abduct me, right? Hindi ko lang alam
kung may iba ka pa'ng gustong gawin sa akin. Meron ka pa ba'ng ibang plano sa
akin?"
Nagsalubong ang kilay na tumingin ito sa kanya. "Yes. But that is to marry you."
Lagot. Talagang matatali nga siya sa binata. Pero sa imbes na magalit ay parang
nakadama pa siya ng kakaibang saya. Parang bigla ay gusto niyang magpa-party.
Hindi lang niya iyon ipinahalata.
"You'll marry me? Kung papakasalan mo ako, kailangan mo muna akong iuwi sa amin.
Aba, ayaw ko ng civil wedding lang."
"Sino ba'ng nagsabi na civil wedding lang? Syempre, alam ko naman kung ano'ng gusto
mo."
"Dapat lang. Malaki ang atraso mo sa akin. Balak mo pa yata akong iburo dito sa
isla." Inirapan niya ito.
"Ha? Wala akong balak na ganoon, babe. Hindi mo naman yata ako naiintindahan."
Hindi siya sumagot. Niyakap siya nito.
"Hindi mo nga ako naiintindihan. You think na hindi na kita ilalabas sa islang 'to?
Funny, babe. Syempre, may balak naman ako na ilabas-labas ka sa isla. Hindi naman
tao dito maninirahan. At makikita mo pa ang parents mo. Makakasama mo pa ang mga
friends mo at makaka-attend ka pa ng parties. Bakit? Ano 'bang akala mo?"
Hindi ulit siya umimik. Nagkamali nga marahil siya ng intindi. O baka siya lamang
ang nag-assume sa mga bagay na naisip niya.
"W-wala."
"Loraine, mahal kita. Mahal na mahal kita. Masaya akong nandito ka sa tabi ko. Ayaw
ko muna sana na maputol muna ito. So, please.. bare with me. Let us enjoy what is
happening now. Mag-enjoy ka lang dito sa isla. Isipin mo lang na nagbabakasyon ka
lamang dito na kasama ang nobyo mo. Iyon lang ang isipin mo sa ngayon. Forget all
the things that you worry about. Huwag mo munang isipin kung ano ang mangyayari
bukas. And don't worry about your parents.. Ako na ang bahala sa bagay na iyon, ha?
Just let me be with you. Can you do that?"
Tumango siya. Naantig ang kanyang damdamin sa mga salitang narinig niya dito.
Pakiramdam niya ay desperado talaga ang binata na makasama siya. Pero ang inisip
lang niya ay ang mga masasamang bagay na gagawin nito sa kanya at ang umisip ng
paraan kung paano matakasan ito. He just want her to be with him. Ang makasama siya
ay napapasaya na dito.
That makes her heart ache for him. She felt so bad. Bigla din niyang naisip ang
ginawa niyang pananakit sa damdamin nito ilang taon na ang nakaraan. That must be
hard for him. She hurt him too much before.
Ngayon lang niya napagtanto ang bagay na iyon. Nasaktan niya ito noon.
Yumakap siya kay Travis. Mahigpit na niyakap din siya nito. Pagkatapos ng ilang
segundo ay kumawala siya sa yakap nito. May gusto lang siyang linawin dito.
"Travis, nasaktan ba talaga kita ng sobra noon?" tanong niya.
Tumango ito. "Yes. Pero tanggap ko na iyon ngayon."
"Are you still mad at me because of that?"
"No!" sagot agad nito. "Sabi ko, tanggap ko na 'yon ngayon. Kung ano man ang
nagyari noon sa atin, tadhana na mangyari 'yon. Hindi ko na makuha pa'ng magalit sa
'yo, because you're here with me."
"Really?"
"Yes. Huwag mo ng isipin ang nakaraan. What matters now is were together. We will
be happy together. That's a promise. Naniniwala ka ba?".

"Yes."
Kinintalan siya ng halik nito sa noo. "Sya, mag-almusal na tayo. Baka kapag di ako
makapag-pigil pa, e ikaw ang ma-almusal ko."
Napahagikhik siya. "Sige."

PAGKATAPOS nilang kumain ni Travis ng almusal ay niyaya siya nito sa tabing-dagat.

Mags-swimming daw sila.
"Swimming? Baka ang pagsi-swimming na sinabi mo ay mauwi sa ibang bagay, ha."
pagbibiro niya sa binata.
Nginisian lang siya nito. "Promise. Magpipigil ako. Pero mag-promise ka sa 'kin na
pipigilan mo rin ako. Baka mamaya ikaw ang masisid ko."
"Loko!" Natawa siya, pabirong hinampas niya ito sa balikat. "Pero 'yong totoo, may
balak ka ba'ng manisid mamaya?" Diniinan pa niya ang salitang "manisid" at nang-
aakit na tumingin sa labi nito.
"Depende. Kung handa ka ba'ng magpasisid, eh."
Napuno ng halakhakan nila ang buong kabahayan.
Hindi na sila nag-abala pang magpalit ng suot. Kung ano ang kasalukuyang suot nila
ay iyon na suot nila ng magpunta sa tabing-dagat. Sakay pa siya sa likuran ni
Travis habang papunta doon. They were so happy together. Panay ang palitan nila ng
jokes sa daan. At nang makarating na sa dagat ay walang katapusang habulan sa dagat
at pagsasabuyan ng tubig ang ginawa nila. Tila wala silang kapaguran dahil
pagkatapos nilang mananghalian ay bumalik uli sila doon. Mabuti na lamang at may
sunblock na iniabot sa kanya si Travis. Ini-apply niya iyon sa buong katawan para
hindi siya mangitim.
Nagdala na rin sila ng snacks doon. Kapag napagod sila ay pupunta lang sila sa
isang malaking puno at doon nila kakainin ang dala nilang snacks. At magku-
kwentuhan sila ng kung ano-ano. Kahit walang sense ay pinag-uusapan nila. Tulad na
lang ng, "Alam mo ba kung bakit ako gwapo?" tanong nito habang nginungaya ang
kinakaing Nagaraya.
Amused na tumingin siya dito. "Bakit?"
"Kasi maganda ka. Bagay tayo. Bagay na bagay," may pagka-mayabang na sagot nito at
kinindatan pa siya.
"H-ha? Anong connect?"
He chuckled like a child. "Wala. Wala na akong maisip, eh."
Natawa siya. "Alam mo, ilang jokes na ang namatay sa iyo ngayon. Hindi ka talaga
pwedeng joker. Pasalamat ka at gwapo ka."
"He-he!" pagtawa ni Travis. "Iyon na nga, eh. Pasalamat ka rin dahil gwapo ako.
Siguradong, kapag nabuntis kita, kasing-gwapo ko ang magiging anak natin."
She burst out laughing. "Ang hangin talaga!"
"Mahangin pala, ha." Natatawang nilapitan siya nito at kiniliti siya. Napatili siya
nang dumako ang kamay nito sa kanyang tagiliran. Malakas ang kiliti niya doon, pati
sa kanyang leeg at sa kanyang paa. "Travisss! Please, stop!" tili niya.
"Hindi. Hindi kita titigilan." nakakalokong sabi nito.
At hindi nga siya nito tinigilan na kilitiin. Kung hindi pa siya nag-reklamo na
sumasakit na ang kanyang puson ay hindi nga ito titigil.
Bandang alas-kwatro na ng umalis sila ni Travis doon. Pagkauwi nila ay nagsabi siya
dito na maliligo muna. "Maliligo ka na? Gusto mo ba'ng paliguan pa kita?" sabi nito
sa kanya. Natatawang umiling siya.
"No, thank you. Baka mapatagal pa ako sa banyo."
"And why is that?"
"I think you know na."
Nakangising nilapitan siya nito. "Bakit nga?"
Nakagat niya ang ibabang labi. "Alam mo na.. Baka hinddi ka makapag-pigil. Maituhog
mo bigla 'yan." sabay nguso sa harapan nitong namumukol.
Nanlaki ang mga mata nito.
Natatawang tumakbo kaagad siya papunta sa kanyang kwarto sa takot na kilitiin na
naman siya nito 'pag naabutan.
At naligo na siya.
Hay... Ang saya ng pakiramdam niya. Naisip niya habang nasa ilalim ng shower at
tumutulo sa kanya ang tubig na nagmumula doon.
####################################
Chapter Ten
####################################

CHAPTER 10

KINAGABIHAN.

Kakatapos lang nilang mag-dinner ni Travis nang utusan ulit siya nito na mag-hugas
siya ng plato. Syempre, nag-alma muna siya.

Bah, sa ganda niyang iyon paghuhugasin na naman siya nito ng plato? Tama na 'yong
isang beses na pinag-hugas siya nito 'no.

"Ano, maghuhugas ka ng plato o makakatanggap ka sa 'kin ng punishment?" pananakot

sa kanya nito para makapag-hugas siya ng plato. Alam na niya iyon, kaya di na siya
natatakot sa punishment na sinasabi nito. She was sure that the punishment he was
saying is to kiss her.

Huh! Akala nito matatakot siya nito sa punishment na nalalaman nito. Neknek nito!

So, she choose the punishment. "Punishment. Ikaw na ang maghugas niyan. I'm so
tired na."
Ngumiti ito ng makahulugan. "Okay. You want the punishment, huh? Sige, pumunta ka
na sa kwarto mo. Doon ko ibibigay ang punishment ko."
Nagtaka siya. "Bakit sa kwarto pa? Pwede naman sigurong sa living room na lang."
"Ah, gusto mo sa living room? O, sige. Go there and wait for me, baby. Get ready,
tatapusin ko lang ang paghuhugas."

Hindi niya pinansin ang makahulugang ngiti nito at pumunta na sa living room.

Sa isip-isip niya ay tinanong niya kung ano'ng punishment nito.

SHE WANT punishment, huh?

Ibibigay niya ang gusto nito.

Gustong mapatawa ni Travis sa naiisip niyang punishment na ipapataw niya sa

dalaga. Mas pinili nito ang punishment kesa sa maghugas ng plato. Akala siguro nito
ay madali lang ang punishment niya.

Napangisi siya habang ini-imagine na ang magiging itsura nito habang ibinibigay
ang punishment niya. Mabilis na hinugasan niya ang mga plato. Kainaman na babae
iyon. Kababaeng tao, siya pa ang aasahan pati sa paghuhugas ng plato. Kung di lang
niya talaga mahal niya.

Pagkatapos maghugas ng plato ay pinuntahan na niya si Loraine na nakaupos sa

mahabang sofa at matamang naghihintay sa kanya.
Ngumiti siya nang makita siya nito. "Ano, handa ka na ba?" tanong niya. Umupo siya
sa tabi nito.

"Yep. Ano ba'ng punishment 'yan?" tanong naman nito. Wala itong ka-ide-ideya sa
punishment niya.
"Sagutin mo muna ang tanong ko, handa ka na ba'ng tanggapin ang punishemnt mo
kapalit ng hindi paghuhugas ng plato?" kunwari'y seryoso na sabi niya.

Natatawang tumango ito habang amised na nakatingin sa kanya. "Yes, Sir!"

Sige, tumawa ka lang, babe. Tingnan natin kung tumawa ka pa mamaya. Sabi niya sa
sarili.

"So, let the punishment begin!"

PINILI ni Loraine ang tanggapin ang punishment kesa sa paghuhugas ng plato dahil
akala niya ay simple lamang ang punishment na ibibigya nito sa kanya. She thought
that punishment is just a kiss. O kaya ay kiliti ng limang minuto.

Ngunit malayong malayo sa iniisip niya ang "parusa" na natanggap niya. Hindi
lamang limang minutes nagtagal ang parusa nito. Mas matagal pa na hindi niya talaga
inasahan!
My goodness!

Gusto niyang magsisigaw sa galit at sa sobrang frustration dahil sa mga ginagawa

ni Travis kanina pa. Mahigit tatlong oras na yata nito ibinibigay sa kanya ang
punishment na iyon at tila wala itong balak na tantanan siya!

"Travis naman! M-maawa ka na! Please....! Huwag mo na akong pahirapan ng ganito!"

pagmamakaawa niya sa binata. Mahigpit na ang pagkakahawak niya sa matipunong
balikat nito.
"No.. Hanggang madaling araw ko ito gagawin. Para next time ay sumunod ka na at
alam mo ang punishment na haharapin mo. At para matuto ka na rin na maghugas ng
plato. You're a woman pero paghuhugas ng plato ay di mo alam?" litanya nito.
"Promise. I'll follow you next time. Pinili ko lang naman ang punishment kasi i'm
so pagod na. Travis naman.."
"Yes, you must take my orders next time. But you must accept this punishment first.
Ito ang ginusto mo, eh."
"Travis...! Oh.."

She closed her eyes and moaned. His mouth sucked her breast, biting and nipping
her. She felt every part of her body become sensitive because of his mouth and
tongue. Her skin was burning up and her body slowly turned into a fire. "I like
that, Travis.. Yeah.."

Tagaktak na ang pawis niya sa katawan at ganoon din si Travis. Malamig ang gabi
ngunit para sa kanya nag-iinit iyon kasi hanggang nagon ay hindi pa rin niya
naaabot ang kasukdulan niya. Ayaw kasing ipaabot sa kanya iyon ni Travis. Kanina pa
siya tinatakam nito at iyon nga ang ikinaiinis niya.

Kung alam lang niya na ganoon ang magiging punishment niya ay magaling pa na
naghugas na siya ng plato. Siguro'y tulog na sana siya ng ganitong oras!

"Open your legs, babe."

Sinunod niya ito. At mga ilang egundo lang ay nasa pagitan na ulit ng hita niya
ang bibig ng binata. Her tongue stroked her, again and again.. back and forth..
around and around.. so slow.. so fast..

At nang mararamdaman niyang malapit na siya sa kasukdulan ay saka naman tumigil si

Travis.

Geez..!

Nagmulat siya ng mata at nakita niyang ngi-ngisi-ngisi ang binata na nakatingin sa

kanya. "Nabitin ka, ano?" nakakalokong sabi nito.

Malakas na pinalo niya ito sa balikat. "Naman, Travis..! Kainis ka naman, eh!"

Humalakhak ito. Pero nasa mga mata nito ang nag-aapoy na pagnanasa tulad niya.

They just felt the same now. Malakas lang talaga ang kontrol nito kesa sa kanya.

"Ano ba naman, Travis?! Nakaka-frustrate ka na! Why don't you give it to me? Ilang
oras na tayo sa "punishment" na ito!" mangiyak-ngiyak na sabi niya. Inis na inis na
siya sa pagpaparusa nito sa kanya. "Kapag hindi mo pa ituloy ang ginagawa mo, hindi
mo na uli ako makukuha! You won't ever taste my p*ssy again!"

Sa imbes na mabahala, tinawanan lang siya nito ng malakas. Pagkatapos ay agad din
naman na nag-seryoso. "Okay. I think you had too much of my punishment. And i also
reach my limit."

Naghubad na ito ng kasuotan at kinubabawan siya.

He bent to kiss her lips. Napaungol siya nang sa wakas ay maramdaman na niya ang
init ng hubad na katawan nito sa kanya.

"Oh, Travis...! I want you, yes, i want you... ohh..!"

Sne was hot and wild and wet. She couldn't wait to have him inside her, hard and
huge and throbbing with his great arousal.

At hindi na siya nito pinaghintay pa. Ibinigay na nito ang kanina pa niyang
hinihintay na ibigay nito. Bilang nawala ang lahat ng kanyang frustrations.
Hinigitan pa nito ang pagbibigay sa kanya ng masasarap at maiinit na ulos ng
kaligayahan.

He drove into her to the hilt. Hanggang sa kumawala na ang kanyang matinding
pagnanasa.
She reach her peak and she felt so satisfied that she want to screamed in
satisfaction. Ngunit patuloy pa rin sa pag-ulos ang binata.

This time he drove wildly and with pure unadultered animal mating. His tongue on
her mouth were imitating the movement of his shaft inside her, his fingers digging
into her soft silky skin greedily and his breath becoming heavy and almost panting
hard.

Nagsisimula na rin niyang marating ang pangalawang kasukdulan. Mga ilang saglit pa
ay magkapareho nilang narating ang paraiso ng kaligayahan at parehong kumawala sa
kanila ang malakas na ungol na dulot ng kasiyahang natamo.
 AT PAGKATAPOS ng pangyayaring iyon ay siya na lagi ang nagpi-prisintang maghugas
ng plato. Tuwing pagkakatapos nilang kumain ay siya na ang naghuhugas ng plato.
Hindi na niya hininihintay pa na sabihan siya ng binata.

She had learned her lesson. Hindi na muli siya tatanggap ng punishment dahil
ganoon pala ang klase ng parusa ang ibibigay nito sa kanya. Binabalewala na lang
niya ang pang-aasar sa kanya nito at ang pag-ngisi nito tuwing nakikita niyang
nanonood ito sa kanya habang nag-huhugas ng plato.

Oh my god! Kung di lang dahil sa 'punishment'
She will not wash dishes like her maids do. At
friends na napaghuhugas siya ng plato ng isang
pang-aasar. Ngunit nag-eenjoy na naman siya sa
may natuto siyang panibagong bagay.
na 'yon ay hindi niya gagawin iyon.
kung malalaman ng kanyang mga rich
lalaki, tiyak makakatikim siya ng
gawain na 'yon. Pakiramdam niya ay

She felt like she achieve something important.

"Ayos, ah. Marunong ka na.. Mukhang sanay na sanay ka ng mag-hugas ng plato," sabi
ni Travis habang pinapanood siya.
"Yeah, right," aniya at sarkastikong nginitian ang binata. "Pwede na nga akong mag-
apply na dishwasher, eh. Magkano ba ang sahod ko sa ginagawa mong 'to?"
He grinned. "Hmm.. Tama na ang one hundred fifty kisses sa 'yo."
"Neknek mo! Ikaw lang ang ginaling."

Two days na mula ng huli siyang sinipingan nito. At iyon ay noong gabi pa ng
pagbibigay nito sa kanya ng 'punishment'. Na-miss niya ang pagdadaiti ng hubad
nilang katawa. She missed his touch. Two days lang pero para siyang misis na
tigang.

Oh, geez! Ano ba'ng pinag-iisip niya. Tigang? Bakit naman siya matitigang? Duh.

Hindi naman yata siya nagiging sex addict no! She admit that Travis was a very
good lover in bed pero 'wag naman sana na ma-adik siya sa mga ginagawa ng bibig at
sandata nito! Grabe naman 'yon, oy!

"Pagkatapos mo dyan sa paghuhugas, lalabhan mo naman ang mga damit at u derwears

mo, ha."

What the heck?!

Namilog ang mata niya sa narinig at marahas na napalingon kay Travis.
"Anong sinabi mo? Ako, paglalabahin mo?"
"You heard it clearly, babe."
"What the F?!"
"Huwag ka na dyan magmura, babe. Just do what i say. O kung ayaw mo ay pwede naman
na ako ang gagawa niyan. Pero alam mo na ang mangyayari, di ba?"

Napamura ulit siya ng mahina. Unang ginawa nito ay ang paghugasin siya ng plato.
Ngayon naman ay paglalabahin pa siya? Gusto sana niyang isipin na ginagawa lang
siya nitong maid! Baka mamaya ay siya naman ang paglinisin nito ng kabahayan.

That's bullshit!
Just as she thought, he would just dominate her.

At parang maiiyak siya. Ngunit hindi na siya nagsalita. Itinikom na lang niya ang
bibig at ipinagpatuloy ang ginagawa. Nang matapos siya doon sa lababo ay agad na
nagpunta siya sa kanyang kwarto upang kunin ang mga damit at undies na ginamit
niya. Hindi niya tinitingnan si Travis. Nilagpasan lang niya ito kahit may sinabi
ito sa kanya. Wala siyang otas na makipag-biruan pa dito.
 Pagkakuha niya ng mga kasuotan na ginamit niya ay dinala niya iyon sa banyo na
ginagamit niya. Doon siya maglalaba. Pwede naman sigurong sa bathtub na lang siya
magkusot. Ano ba'ng alam niya sa paglalaba?

Wala!
Iniaasa lang niya iyon sa mga maids niya sa bahay. Hindi pa niya nararanasan ang
maglaba kahit kailan pero ngayon ay mararanasan niya.

Oh, no! Kawawa naman ang kamay niya, makakaranas na magkusot ng damit.

Naalala niya na wala nga pala siyang sabon na gagamitin. Lumabas

siya sa kanyang kwarto at pumunta sa isang cabinet sa kusina kung saan may mga
sabon na nakalagay.

Naramdaman niya si Travis sa likod niya.

"Tutulungan na kita." sabi nito. Hindi niya sinagot ito, tuloy tuloy lamang siya sa
pagkuha ng sabon. Kinuha niya ang isang Surf powder at pumihit na pabalik. Ngunit
humarang sa daan niya ang binata. "Galit ka ba?" tanong nito.
"Hindi. Humarang ka sa daan ko." malamig na wika niya at pinipilit na dumaan ngunit
sinasanggahan nito ang dinadaanan niya.
"Bakit galit ka?"
"Hindi nga sabi ako galit. Padaanin mo nga ako." hindi tumitingin na sabi niya.
"Hindi ka galit pero hindi ka makatingin sa akin?"
Humugot siya ng malalim na hininga at tumingin na dito. "Okay. Ano ba'ng gusto
mo?"

"Wala. Tinatanong ko lang kung bakit galit ka? I'm just joking nang sinabi kong
maglaba ka ng mga clothes mo. Tinitingnan ko lang kung anong magiging reaction mo."
Hindi siya umimik at ibinaling ang mukha sa ibang panig. "Hey, wag ka namang
magalit. Umimik ka naman." Hinawakan nito ang braso niya pero inalis niya iyon.
"Ewan ko sa 'yo."

Nilagpasan niya ito.

BUONG ARAW siyang hindi inimikan ni Loraine. Nabahala siya. Hindi siya makatulog
ng gabing iyon. Maya't maya siyang naupo para mag-isip.
Nagkamot siya sa ulo.

Ano'ng gagawin niya ngayon?

Wala naman siya talagang balak na paglabahin ang dalaga. Siya naman sana ang
gagawa noon. Pero hindi niya alam kung bakit bigla na lamang niyang sabihin dito na
ito na ang maglaba ng mga damit ito. He just want to make a joke.

Natutuwa lang kasi siyang makita ang dalaga na naghuhugas na ng plato. At na-isip
niya na ano kaya ang itsura nito kapag naglalaba? Just imagining her doing those
household chores makes him grin from ear to ear.
Ngunit mukhang dinibdib ng dalaga ang biro niya at tinotoo. Maghapon siyang hindi
nito pinansin. Natapos itong maglaba. Nakita pa nga niya itong nag-sampay. Hindi
nga rin siya nito sinabayan sa dinner na mas lalong ikinabahala niya.
Nang katukin niya ito sa kwarto nito para sabay silang kumain ay hindi siya nito
sinagot. Bumalik siya sa mesa at mag-isang nag-hapunan.
Nagsisisi siya. Bakit pa kasi niya nabiro ng ganoon ang dalaga? Di sana'y di pa ito
sa kanya nagalit.

"Arggh! Ang tanga mo kasi. May pabiro-biro ka pang nalalaman," aniya sa sarili.

Hindi pa siya nakuntento at tinuktukan niya ang ulo. Maya maya ay nagdesisyon
siyang bumaba upang uminom ng alak. Makakatulong iyon sa kanya para makatulog naman
siya.
####################################
Chapter Eleven
####################################

WARNING: R18.

CHAPTER 11

NAKARAMDAM ng gutom si Loraine kaya nagdesisyon siya na bumaba sa kusina at

kumain. Siguro'y tulog na ngayon si Travis. Alas dies y media na kasi. Tiniis lang
niya ang huwag lumabas para hindi ito makita.
Hindi pa rin nawawala ang inis niya sa binata. Papanindigan niya na hindi ito
kausapin.

Matapos na utusan siya nito na parang maid basta na lang niya iyon papalampasin.
Damn!
She was a heiress at hindi dapat niya nararanasan ang ipinapagawa nito.

But in the brighter side ay may maganda naman na idinulot ang paglalaba niya ng
kanyang mga damit at undies.

She learned how to wash her clothes kahit sa bathtub lang siya naglaba. Sa mga
damit na kinuskusot niya ibinuhos ang gigil niya kay Travis kaya ewan niya kung
hindi pa iyon malinis. Isinampay niya ang mga damit na nilbhan sa labas para
mabilis iyon matuyo at kinuha niya nang malapit ng magdilim.

Pagkatapos niyang kumain ay hinugasan niya ang ginamit na plato at kutsara. Then,
she drink a glass of water. Nang makarinig siya ng papalapit na yabag.

Kilala niya ang mga yabag na iyon. Malas niya, gising pa pala ang tinamaan ng
lintik.
"Loraine.." tawag nito sa kanya.

Hindi niya ito nilingon.

"Bakit? Hihingi ka ng sorry? Huwag na. Just a waste of your saliva. Wala akong
balak na makipag-bati sa 'yo." Itinabi niya ang baso at hinarap ito.
"Loraine naman..." nagsusumamo ang mga mata nito. "Nagbibiro lang naman ako, eh."
"Tse. Hindi nakakatawa ang biro mo. Nasabi ko na ba sa iyo na hindi ka pwedeng
maging joker?" Tumango ito. "Hindi talaga bagay sa 'yo kasi hindi ka nakakatawa.
Infact, nakakainis ang sinabi mo."
"Ano ba'ng gagawin ko para mapatawad mo ako?" tumingin ito sa kanya na parang
nagpapaawa. And it's working! Pero tinikis niya ito.
"Wala! Wala kang kelangan gawin."
"Sabihin mo lang kung ano'ng gagawin ko para mapatawad mo, babe."
"Don't babe me. Hindi tayo mag-nobyo!"
Nagulat ito. "Akala ko ba tayo na mula ng may mangyari sa atin?" nagtatakang tanong
nito.
"Wala naman ka naman na sinabing nobya mo na ako, ah? Ang sabi mo lang---"
"Yes, wala akong sinabing nobya na kita. But i remember telling you that you are
mine starting that day."
Naumid ang dila niya. Nga naman.
"Ah, basta. I won't forgive you."
"Loraine.. Don't do this to me. Sabihin mo lang ang gusto mo at gagawin ko,"
desperadong wika nito. May bombilyang tila umilaw sa utak niya.
"Sabi mo kahit ano, ha? Sige, iuwi mo ako sa akin at quits na tayo."
Namutla ang binata at napalulon. "W-wag naman ganyan.."
"Eh, di patabihin mo na lang ako at babalik na ako sa kwarto ko." Sinubukan niyang
lumusot sa hinaharangan nito ngunit matibay ang panangga nito. Hindi talaga siya
padaanin. Nang bigla bigla'y hinapit nito ang beywang niya at pumaloob siya sa mga
bibig nito. Napasinghap siya.

Then, his mouth landed on hers. Biglang naglaho ang anumang galit, hinanakit at
inis niya kay Travis nang magtagpo ang kanilang mga labi. His mouth molded against
her, giving a lot of sweet electric desires on her body. Mariin siyang napahawak sa
mga braso nito ng lumalim pa ang halik nito.

Hinawakan nito ang laylayan ng suot niyang pantulog at itinaas iyon upang mahubad
sa kanyang katawan. Wala siyang suot na brassiere kaya naging madali dito ang
susunod na hakbang. He lower his head to suck the peak of one of her breast.
Kumawala ang ungol sa bibig niya.

He suck the other breast, and geez, he was like a hungry baby. Tila atat na atat
ito na matikman ang gatas na lalabas doon. Pakiramdam niya ay kakapusin siya ng
hininga sa ginagawa ng binata.

Nabigla siya ng binuhat siya nito at ihiga sa malaking mesa. Nagbabaga sa

pagnanasa ang masasalamin sa mga mata ng binata ng tumingin siya dito. Then, he
tore his own clothes.
Pagkatapos ay pinunit nito ang panty niya na dahilan upang mapasinghap siya. He
went wild and crazy. "Spread your legs.." he commanded.
"Travis..." she called his name softly, shyly. Pakiramdam niya ay hubad na hubad na
ang buong pagkatao niya nang sandaling iyon.
"Do it."
She closed her eyes and did his command. The next thing she knew is he was
spreading her between thighs and his tongue stroked her.
"Ohh...!"
He circled her clit, now distended and begging to be petted. Her hips shot off of
the table restlessly. Sunod-sunod na malalakas at malulutong na ungol ang
pinakawalan niya. "Babe you're so wet.. You re so hot.. Did you like this?"
"Yes. Travis..! Ohhh yes!" she moaned loudly, her fingers twisting on his hair.
He's so good. Such a good lover he is. She would never get tired of him. She will
always look forward on making love at him.
He stopped, only to position his c*ck on her wetness. Tiningnan niya ang ginagawa
nito. Hinawakan niya ang pagkalalaki nito at siyang nag-gabay papasok sa kanyang
lagusan.
She gasped again, pleasure starting to built up. He began pumping into her, pushing
in and out of her slowly then forcefully. "Babe.. yes, yesss!"
He was pumping so hard, so deep! She knew any moment, she will come. At hindi siya
nagkamali. Pagkatapos ng ilang ulos nito ay narating na niya ang kasukdulan. At
maya maya lang ay sinundan siya ni Travis. Hingal na hingal itong umupo.
The time na naka-recover siya ay bumaba siya sa lamesa at malakas na sinampla ang
binata.
Tila na-shock ito sa ginawa. "Why? Na-disappoint ba kita? Pwede mo naman sabihin ng
maayos na gusto mo ng round two, ah? Hindi 'yong basta basta mo ako sinasampal.
Shit!" Sinapo nito ang pisngi at hinaplos iyon.
"Hindi 'yon!"
"Eh, ano?"
"You used sex against me..! Akala mo hindi ko alam?!" gigil na gigil na sabi niya.
"H-ha? Ano ba'ng sinasabi mo?" pagmamaang-maangan pa nito.
"'Wag ka nga na mag-maang-maangan pa dyan!"
"Hindi ako nagma-maang-maangan! Hindi ko alam ang sinasabi mo." tanggi nito.
"Oh, really? Ginamit mo ang sex para ma-distract ako. Noong sinabi ko na iuwi mo sa
akin, bigla mo na lang akong hinalikan at nauwi sa sex. Ginamit mo pa ang sex dahil
akala mo mapapatawad kita? Matapos mo ako gawing utus-utusan? Ginaling ka!"
Napanganga ito. Ngali-ngaling sampalin uli niya ito sa pagiging best actor sa
pagmamaang-maangan. Kunwari'y walang alam! Hmp!
Tumayo ito mula sa kinauupuan. "Hey.. 'Wag ka namang magalit ng ganyan. I'm not
using sex here. And i'm not having se with you!"
"Eh, anong tawag mo doon sa ginawa lang natin?"
"That's not s*x! That's making love. Men who love their woman usually make love to
them. And i love you."
Inirapan niya ito. "Asus, Classic line! Sinasabi mo lang 'yan para ma-distract mo
na naman ako."
"I'm not distracting you. Sinasabi ko lang sa 'yo ang totoo. Please, wag ka na sa
'kin magalit. Kung gusto mo babawi ako. Utusan mo lang ako. Ipagawa mo sa akin ang
kung anumang gusto mo. Pero huwag naman 'yong hiniling mo kanina. Hindi ko pa
kayang mahiwalay ka sa akin, babe. Please naman 'oh." nagsusumamo ang tinig nito at
halos nagmamakaawa na. Kulang na nga lang ay lumuhod ito.
"Sige. I'll forgive you in one condition."
"Sige! What is it?" Nabuhayan ito.
"Make love to me until morning."
Namilog ang mga mata nito.
Ngumisi siya. "Hindi ako nagbibiro. Dali, doon tayo sa kwarto ko."

ALAS DOS na ng umaga. Dapat ay natutulog na si Travis ngunit malayo sa pagtulog

ang ginagawa niya ngayon. Dahil nagbabayad siya ngayon ng kasalanan sa isang mala-
dyosang kagandahan na nakapatong sa kanya at gumagawa ng galaw na parehong
nagdadala sa kanila sa rurok ng kaligayahan.
Maya maya ay nagpalit sila ng posisyon. Ang dalaga naman ang nasa ilalim at siya
naman ngayon ang nakapatong dito.
"Are you ready to fire again, big boy?" nakangising tanong nito, nang-aakit ang
tinig at namumungay ang mga mata.
"Yes. Are you ready?"
"Yes. I am."
Ngumiti siya at nagsimula na ulit na umulos. Kapwa nila narating ang kasukdulan ng
may malalakas na ungol.
Mag-uumaga na ng makatulog sila. Hindi na kailangan pang isalaysay ang mga
nangyari. Because they made love multiple times.

"BAKIT parang ang ganda ng ngiti mo?"

Napalingon si Loraine kay Travis. Wala itong pang-itaas na saplot at tanging shorts
lang ang suot nito. Nasa ilalim siya ng malaking puno ng mangga. Tinatalupan niya
ang mangga na hawak nang marinig niya ang binata.
As usual, hindi niya mapigilan ang mga mata na hagudin ng tingin ang perpektong abs
nito na parang nililok ng isang magaling na manglililok. Kung ganito ang tanawin na
lagi niyang makikita, pihadong maya't maya siyang tulo ang laway.
Lumapit sa kanya ang binata at tumabi. Kinintalan siya nito ng halik sa labi
dahilan upang lalo siyang mapangiti.

He was so sweet.
Really. Kaya parang ang sarap-sarap lagi ng pakiramdam niya. Napapansin din niya na
kumikinang ang kanyang mga mata kapag nakaharap siya sa salamin.
Nakikita niya doon ang isang magandang babae na laging nakangiti at nagniningning
ang mga mata sa sobrang kasiyahan.

Hindi tuloy niya napigilang itanong sa sarili, "Inlove na ba ako?"

Kasi hindi pa niya nararanasan ang ganoong pakiramdam. Kahit nagkaroon na siya ng
maraming boyfriends, hindi niya masasabing nagmahal siya. Dahil sabi nila, kapag
nagmahal ka na, wala ka ng hahanapin pang iba at siya na lamang ang tangi mong
nakikita na makakasama sa buhay mo.

Hindi niya naramadaman ang ganoong feeling sa past boyfriends niya. Kahit ng
naging sila ni Travis noon ay hindi pa niya iyon nararamdaman.

Maybe, because she was still young.

Ngunit ngayon ay ganoon na ang nararamdaman niya.
At kay Travis niya nararamdaman ang feeling na iyon. Masaya siyang kasama ito.
Hindi dahil lang sa sweet ito sa kanya, kundi dahil sa nararamdaman niya ang
comfort sa mga bisig nito. Kapag kasama niya ito, tila nasa isang paraiso siya. Na
sila lamang dalawa ang magkasama at magkapiling.
If life means to be with Travis, doon na siya sa piling nito. Kahit hindi na siya
umuwi sa kanila ay ayos lang sa kanya. Basta makasama lang niya ang binata.
"Hey, i'm asking you." untag ng binata.
"What?"
"Why are you smiling like that? May binabalak ka ba?" may pagdududa sa tinig nito.
Napagsalubong ang kilay niya. "Anomg binabalak ang pinagsasabi mo dyan?"
"Baka mamaya kasi mah binabalak ka na umalis, eh. Alam ko naman na kahit halatang
inlove ka na sa akin, gusto mo pa rin na umalis dito sa isla. Am i right?"
Kinuha nito ang tinalupan niyang mangga sa kamay at kinagatan.
Napabungisngis siya. Ang paranoid lang talaga ng binata 'pag minsan. Naisipan
niyang patulan ito. "Bakit mo nalaman na iyon nga ang binabalak ko? Ang lakas ng
radar mo, ha."
Biglang sumama ang tingin nito sa kanya at binitawan ang kinagatang mangga. "So,
iyon nga?"
"Oh, yeah? Aangal ka?" pang-iinis niya. Nginisian pa niya ang kumag!
Umismid ito. "Kahit naman na makatakas ka sa akin o ang makaalis dito sa isla,
susundan pa rin naman kita kahit saan ka pupunta. Hindi naman kita tatantanan, eh."

"Talaga? Paano kung maghanap ako ng iba agad-agad?"

Sumeryoso na ng tuluyan ang mukha nito. "You will not. Sisiguraduhin ko naman na
buntis ka na bago pa makaalis dito, eh." Kapagkuwan ay niyakap siya at dinaganan.
 Bumunghalit siya ng tawa ng pugpugin siya ng halik nito sa leeg. Nagbibiro lang
naman siya ng sabihin niya ditong may binabalak siya, pero mukhang nagiging seryoso
ito kapag naririnig ang bagay na iyon.

At may balak pa itong buntisin siya!

"Do you want to make love under the mango tree?" tanong nito maya maya sa tonong
pakanta.
"As in here?"
"Yeah, baby."
"Ikaw ang bahala. Basta wag mo ba naman punitin na naman ang panty ko!"
Napuno ng tawa ang paligid. Ngunit mga ilang saglit lang ay mga ungol ng
kaligayahan naman ang pumuno sa paligid nila.

***

Huwa magugulat sa makikita mo sa gilid. Natural 'yan. R18 nga ang novel na 'to, di
ba?
####################################
Chapter Twelve
####################################

CHAPTER 12

"TRAVIS, ano na naman ba itong pakulo mo?" tanong niya sa binata habang nilalagyan
siya nito ng blindfolds. Kasalukuyan silang nasa tabi ng ilong, sa may talon kung
saan ay dinala na rin siya nito ng ilang beses. Minsan nga ay doon pa nagaganap sa
tabi ng ilog nagaganap ang kanilang lovemaking. Malaya silang gawin ang kung
anumang naisin nila dahil alam nilang wala naman na makakakita.

"Maghintay ka lang. I'm sure na magugustuhan mo ang inihanda ko para sa 'yo." sabi
nito habang inilalagay nito ang takip sa mata niya. Sinigurado talaga nito na hindi
siya makakakita.
"Ano ba'ng inihanda mo sa 'kin?" tanong niya.
"Maghintay ka nga lang."
"Kailangan ba na may makatakip sa mga mata ko?" tanong pa niya.
"Oo naman. May surpresa kasi akong ipapakita sa 'yo."
"At ano naman 'yon?"
"Hindi ka ba makahintay?"
"Hindi, eh. Ikaw naman ang excited."

He chuckled then kiss her on her cheeks. "Ang kulit talaga ng baby ko. Tayo na
nga." At parang sako na binuhat siya nito. Syempre, napatili siya ng malakas. "Ay,
ano ba naman, Travis! Ibaba mo ako!" aniyang pinagpapalo ang binata.

"Huwag kang malikot! Baka pareho tayong bumagsak sa tubig. Ikaw rin."
"Eh, saan mo ba ako dadalhin? Para naman akong sako lang kung bitbitin mo, eh!"

Tumawa ito, pagkatapos ay kinurot ang singit niya. Napatili ulit siya.
"Ano ba?! You're so bastos! May pakurot-kurot ka pa sa singit na nalalaman!"

"Malikot ka, eh. Huwag kang malikot, para madali kitang madala sa kweba."

Nahintakutan siya sa narinig. "Sa kweba mo ako dadalhin?"

"Oo. Kaya 'wag kang malikot. Siya ka, ipapakain kita sa malalaking paniki. 'Uomg
kasing-laki ni Batman."
"What?! Travis, no! Please, dalhin mo na ako kung saan mo gusto basta 'wag lang
dyan. Pretty please? You know, i'm scared of paniki!"
"Ha-ha! You're scared, babe?"
"Yes! I don't want to enter that creepy cave!"
"Pero paano ba 'yan nandito na tayo sa loob?"
Tumindig ang balahibo niya. "N-nasa loob na tayo?"
"Yes. But don't screamed or you will wake up the bats. Ayaw mo naman na pareho
tayong kagatin ng paniki di ba?"

Napalunok siya, pero sumagot. "Y-yes." Hindi na lang siya nagsalita. Pinigil niya
ang sarili na gumawa ng ingay sa takot na baka magising ng boses niya ang mga
paniki. Tuloy-tuloy lamang si Travis sa paglalakad. Tahimik sa loob ng kweba ngunit
may naririnig siyang lagaslas ng tubig sa loob.
Maya maya ay ibinaba na siya nito.
"Are you ready?" mahinang bulong nito sa kanya.
"Yes." Tinanggal na nito ang blindfolds niya. Pagmulat niya ng mata ay sinalubong
siya ng magandang pagkaka-set ng mesa sa kanyang harapan. May mga nakahaing pagkain
doon at may malaking kandila sa gitna ng mesa.
Inilibot niya ang paningin. Hindi naman madilim doon dahil may liwanang na
nagmumula sa mga butas sa kweba. Magagandang rock formations ang nakita niya at sa
paligid at sa mataas na ceiling ng kweba.
Wow.

Just wow.

Sa isang sulok ng kweba ay nakita niya ang maliit na butas kung saan may numabagsak
na tubig. Tila isa iyong maliit na talon sa loob ng kweba. Ang ganda, hindi niya
maiwasang mamangha. Kakaiba ang itsura ng kwebang iyon.

Hindi tunay na nakakatakot ang lahat ng kweba dahil ang isang iyon ay napakaganda!
Pero maya maya ay napaisip siya. Nasaan ang mga paniking sinasabi nito? Tumingala
siya sa kisame at wala naman siyang nakikitang maiitim na bagay na nakasabit doon.
Naniningkit ang mga matang hinarap niya si Travis. "Nagustuhan mo ba?" nakangiting
tanong nito.
"Nagustuhan ko. Thanks for the effort. Pero ipaliwanag mo kung bakit sinabi mong
may paniki dito? Tinakot mo lang ba ako? Paki-explain nga." Nameywang siya.
"Err.. Ang ingay mo kasi. Tili ka ng tili. Kaya---"
"Kaya tinakot mo ako? Ganoon?"
Napangiwi ito. "Ganoon na nga."
Nagkamot pa ito ng batok. Ngali-ngaling batukan niya ito!
Tumaas ang kilay niya. "Ganoon pala, ha? O, sige. Mag-isa ka dito. Aalis na ako."
Hinarangan siya nito. "Wala namang ganyanan. Nagpakahirap akong mag-ayos nito para
sa lunch date natin, tapos magwa-walk out ka lang? Sayang naman kung masasayang
lang ang effort ko. Saka, may paniki naman talaga dito. Kaso wala sa parteng ito.
Nasa kabila pa."
Humalukipkip siya. "Sige na nga. Basta sa susunod huwag mo na uli akong tatakutin,
ha? Sa susunod na tinakot mo ako ng ganoon, hihilingin ko talaga na habulin ka ng
mga paniki dito," pagbababala niya sa binata.
Tumawa lang ito at iginiya siya sa mesa. Ipinaghila siya ng upuan at pinupo. Umapo
na rin ito.
"Bakit mo nga pala naisip na dito tayo mag-lunch?" tanong niya kay Travia habang
kumakain na sila. As usual, sarap na sarap na naman siya sa mga luto nito. Lalo na
ang favorite niyang bopis.
Nilunok muna nito ang kinakain bago sumagot. "Wala lang. Para maiba naman. Baka
kasi nagsasawa na ka na sa bahay. At saka, gusto kong ipakita sa 'yo ang kagandahan
ng kwebang ito. Alam mo kasi magagandang sceneries sa islang ito. Hindi lamang ito
ang kwebang makikita mo sa Isla Arosa. Marami pang iba. Ito lang ang nauna ko sa
'yong ipakita kasi malinis dito at walang dumi. Wala din na hayop na gagambala sa
atin. Pwede nga tayong magpalipas dito ng gabi, eh."
"Talaga? Bakit nga hindi tayo dito magpalipas ng gabi? Exciting!"
"Sabi mo 'yan, ha?"
"Oo naman."
"At isa pa nga pala, hindi pa natin ito nababasbasan." Gumuhit ang pilyong ngiti sa
labi nito. "Baka pwede natin itong binyagan mamaya, babe. Pwede ba?"
Ngumuso siya. "Ikaw talaga! Dyan ka magaling."
"Sadya. Magaling naman talaga ako. Kaya nga halos ayaw mo na sa akin bumitiw tuwing
gabi, eh!"
"Ang naughty mo! Kainis ka, ha."
"Asus, gustong gusto mo naman ang pagiging naughty ko. Kaya nga gustong gusto mong
isubsob ko ang mukha ko kay "kitty" mo!" sinundan nito ng malakas na tawa ang
sinabi. At talagang pinaka-diinan pa nito ang pagkasasabi ng salitang kitty!

Nag-init ng husto ang mukha niya.

May katotohanan kasi ang sinabi nito. She always want him to worshipped her p*ssy.
She always want him to kiss and lick her thighs. Gustong gusto niya itong gumagawa
noon sa kanya. Because his lips and tongue makes her wild and feel so liberated.

"Stop! Kumain na nga lang tayo. Kung saan-saan pa napupunta ang usapin natin, eh."
aniya para tumigil ito.
"Chicken.." panunudyo pa nito. Pinalo niya ang kamay nito at sinamaan ito ng
tingin.
"Tigil sabi. Isa pa."
Humagikhik ito. "Don't worry, babe. Papaligayahin kita mamaya. Dito mismo."

Napalunok siya, natakam bigla. Tuloy hindi na siya nakakain ng husay. Naisantabi
niya ang sarap ng kinakain.

Her mind was distracted by the thought of him f*cking her in that cave.

"OHHH...! Yesss, Travis! Ohhh!" she moaned while Travis continue to rammed like a
raging bull inside her.
"Oh, God... Loraine.. I'm coming."
"I-im coming, too.." She hold on tightly to his biceps, her nails digging hardly on
his skin but he didn't care.

He made a mighty push and then he exploded inside her.

Ofcourse, sinabayan niya ito. They both satisfied by the lovemaking in the cave.

Niyakap niya pagkatapos ng ilang sandali. "I love you," bigla niyang nasambit.
Hindi niya alam kung saan nanggaling iyon. Basta na lang niyang nasambit. Maybe, it
came from her heart.

Nabigla ito at napatitig ng matagal sa kanya. Tila hindi nito inaasahan ang sinabi
niya. Ngunit hindi maipagkakaila ang kasiyahan na masasalamin sa mga mata nito.
"Babe... A-are you sure?"

Ngumiti siya. "Yes."

"Hindi ka lang nabibigla? I mean hindi ka ba nadala lamang sa performance ko?"

Hinampas niya ito, tapos ay tumawa. "Ofcourse, not! You think i love you just you
are good in making me come?"

"Totoo?" hindi pa rin makapaniwalang tanong nito.

Hinalikan niya ito. Para ipakita na sinsero talaga siya ng sinabi niyang mahal niya
ito.

"Yes, Travis. I love you. Believe me, i love you. Wag mo'ng isipin na minahal lang
kita dahil sa kaya mo akong paligayahin sa pisikal na pamamaraan. I love you
because you make me happy and you make me fall for you."

"Oh, Loraine!"

Mahigpit na niyakap siya nito. Na para bang ayaw siyang pakawalan pa. "I love you,
too. Hindi mo lang alam kung gaano mo ako pinasaya. You don't know how you make me
the happiest man when you say you love me. Finally, you did love me!"

Muli siyang hinalikan nito with all the love he felt. At magpapatunay doon ang
luhang umalpas sa mga mata ng binata.

She knew he was really so happy!

Tinugon niya ang halik nito ng buong pagmamahal din. Ngunit naputol iyon ng may
narinig siyang pagaspas ng pakpak sa kisame. "Travis.. ano 'yon?"
"Hmm.. ano'ng ano 'yon?"
"Narinig mo ba 'yong parang pagaspas ng pakpak? Sa bandang itaas?" napapalunok na
saad niya.
"Ahh.. Nakalimutan ko ba'ng sabihin sa 'yo na may manananggal dito?"
Hinampas niya ito sa balikat. "Travis naman!!! Tinatakot mo na naman ako, eh!"
Humalakhak ito. "Joke lang, babe. Paniki marahil iyon. Baka umabot sa kabilang
kweba ang mga ungol mo kanina kaya siguro ay may nagising."
"Hindi nga?"
"Oo. Ang lakas mo kasing umungol, eh. Kailangan soundproof ang kwaro kapag ginagawa
natin ang bagay na 'yon!"
Muli niya itong hinampas sa balikat at kapwa sila humalakhak. And then, they made
love again and again.

PINAGMASDAN ni Loraine ang tubig sa talon na bumabagsak sa ilog kung saan sila
kasalukuyang nagbababad ni Travis. Nakasandal siya sa matipunong dibdib nito habang
ito naman ay nakasandal sa malapad na bato.

They were like Adan and Eve, both naked and enjoying each other's company without
worrying the whole world. Kakatapos lang nilang maglaba sa bahay.
 Yes, naglalaba sila ng nobyo. Naging gawain na rin niya iyon at hindi na aiya
nagagalit kay Travis kapag inuutusan siya nito na maglaba o kaya ang maghugas ng
plato. Siya na nga rin ang nag-prisinta na maglaba ng mga damit nito, pati na ang
underwear.

Napapahagikhik na lang siya minsan kaya kapag nilalabhan ang mga brief ng binata.
Ang akward kasi, but she loved him so much kaya ginagawa niya iyon. Tinutulungan
naman siya nito. Inaagaw pa nga nito ang kanyang undies at ito ang nagpupumilit na
maglaba. Wala naman siyang magawa kundi pabayaan ito.

Pati ang paglilinis ng bahay ay ginawa na niya. At nagtutulungan silang dalawa ni

Travis. Siya ang nagpupunas ng mga alikabok sa mga gamit at ito naman ang nagma-map
at nagwawalis.

Nagtataka nga siya kung bakit wala itong maid na naiwan doon o caretaker man lang.
Kaya tinanong niya ito. At ang naging sagot nito, "Kaya ko na naman kasi ang gawain
dito. At isa pa, ayaw kong may istorbo sa ating dalawa. Paano natin magagawa ang
ang mag-make love sa living room kung may maid na nakatingin?"
Tinawanan na lamang niya ang sagot nito.

Ngunit hindi niya maiwasang maisip kung ano ang buhay ni Travis sa labas ng isla,
kung anong trabaho nito at pinagkukunan ng ikakabuhay. At palaisipan sa kanya ang
biglang yaman nito.

Ang pagkakaroon ng isla ay hindi biro. Kailangan mo munang maging multi-billionaire

para makabili ka ng isa. At iyon ang hindi niya maiwasang maisip.
Hindi naman niya makuhang magtanong. Hangga't maaari ay ayaw muna niya iyong
ungkatin.

Baka kasi hindi ito handang i-share sa kanya ang bagay na iyon.
"What are you thinking?" maya maya'y tanong sa kanya ng binata.
"I'm thinking about you.."
"Ows? That's so sweet of you. Patay na patay ka na sa akin, ah. Ano ba'ng iniisip
mo tungkol sa akin? Kung malakas pa ako para sa third round natin? Iyon ba?"
She chuckled. "Loko mo. Baka ikaw ang nag-iisip kung kakayanin ko pa ang third
round."
"You're right. Kaya mo pa ba?" pabirong tanong nito.
"Ha-ha! Wala ka ng kasawaan sa akin, ha! Katatapos nga lang natin ng second round!
Baka umay na ang islang ito sa mga pinaggagawa natin!"
Hinagod ng kamay nito ang kanyang buhok. "Eh, ano ba'ng iniisip ko?"
Nagatubili siyang sagutin ito, pero sa huli ay sinabi na rin niya ang laman ng
isip. "I was just thinking kung bakit nagkaroon ka ng sarili mong isla."

"Iyon lang? Pamana ito sa akin ng Daddy ko bago siya mamatay."

"M-may Daddy ka? Akala ko lumaki kang walang ama. Di ba, sinabi mo sa akin 'yon?"
nagtatakang tanong niya.
"Yes. Totoong sinabi ko 'yon. It's true that he left my mother after he impregnant
her. Nabanggit ko sa 'yo noon na isang prostitute ang ina ko, di ba?"

Tumango siya.

"Sa trabaho niyang iyon ay nakilala niya ang biological Dad ko at nagkaroon sila
ng relasyon. But when my mother got pregnant, he left her. Wala noon na magawa ang
ina ko kundi ang ipagbuntis ako dahil hindi daw niya kaya na ipalaglag ako. Ngunit
namatay din naman siya sa panganganak sa akin. At lumaki ako sa bahay ampunan.
Bagaman pinapaaral nila ako ay hindi ko gusto ang naging patakaran doon kaya tu
akas ako. Nakilala ko naman ang iyong ama ng muntikan niya ako mabangga. Doon
nagsimula kung bakit ako nakapagtrabaho sa inyo. At kaya pinag-aral din ako ng
Daddy mo."

"Ah... Kaya pala naging boy ka sa amin. Pero paano mo nakilala ang Daddy mo?"

"Ipinahanap niya ako. At nalaman niya kung nasaan ako. Nagta-trabaho pa ako noon sa
inyo ng mahanap niya ako. Nagkausap pa kami at sinabi niyang nagsisisi daw na
iniwanan niya ang ina kong nagbubuntis ito. Kailangan daw kasi niyang bumalik sa
Amerika kung saan naman talaga siya nakatira. Anyway, my Dad is an American British
businessman. May ari siya ng maraming hotel chains sa America at sa iba pang bansa.
Kasama na ang Pilipinas. Kasama ang kompanya niya sa isa sa mga pinaka-mayamang
kompanya sa buong mundo."
Napalunok siya. Mas mayaman pa pala ang Daddy nito sa Daddy niya. "A-anong nangyari
sa pag-uusap niyo ng Daddy mo?"

"Pinipilit niya akong sumama sa kanya sa Amerika. Pero ayaw ko."

"Why?"

"Because at that time ay nobya pa kita. At hindi ko kayang mawalay sa 'yo. Kahit na
mayaman ang Daddy ko ay hindi muna sumama sa kanya. That's how much i love you.
Kaya ko'ng ipagpalit ang lahat para sa 'yo."
"Pero, nakipag-break ako sa 'yo..." Natigilan siya, saka muling nagsalita. "Kaya ka
ba bigla na lamang umalis sa bahay ay dahil sa ginawa ko sa 'yo?"
Tumango ito. "You break my heart that time, baby. Kaya tinawagan ko si Daddy at
tinanggap ko na ang alok niya na doon na manirahan sa Pilipinas. At para mag-aral
din. Napalitan na din ang apelyedo ko. From being a Mendoza, i become Travis
Ferrara."
 Napayuko siya. Ngayon ay malinaw na sa kanya. Mayaman ang Daddy nito kaya ito
ngakaroon ng mga arian-arian na katulad ng Isla Arosa. At mayroon din itong
kompanyang pinapatakbo na.
"Eh, bakit ka nandito sa Pilipinas kung nasa Amerika naka-base ang kompanya niyo?"
"Dahil sa 'yo. Ano pa nga ba?"
"Dahil sa akin? Talaga lang, ha." Tumaaa ang kilay niya, pero sa totoo lang ay
kinikilig siya.
"Oo. At nag-iisip na rin ako na kapag nakasal tayo ay dadalhin na rin kita sa
Amerika, pero kung ayaw mo dito na lang tayo sa Pilipinas magse-settle. Dito ko na
lang din ibe-base ang company."
"Gagawin mo 'yon para sa akin?" tanong niya.
Humigpit ang yakap nito sa kaya. "Syempre naman. Kung nasaan ka, dapat naroon din
ako. Kahit na hindi ko nagustuhan ang ginawa mo sa akin noon, hindi ako tumigil sa
pagmamahal ko sa 'yo. I already forget the past."
"You're so nice to me. Did you know that?"

"No, i'm not nice kasi i abduct you. If i am really nice, then i did'nt abduct
you. I'm bad and selfish, but i did that because i love you so much."
"You're still nice to me. Dahil hindi ka tumigil sa pagmamahal sa akin. At hanggang
ngayon ay minamahal mo pa rin ako."
"Can you please stop saying nice to me? I'm not nice, okay?" naiinis na sabi nito,
kapagkuwan ay ngumiti ng mala-demonyo. "Because i'm a greedy man."

Bigla itong pumatong sa kanya.

Napasinghap siya ng bigla nitong ipulupot ang hita niya sa beywang nito at umulos
ng walang sabi sabi. "Travis..!" paungol na tawag niya sa binata.
Ngumisi ito ng nakakaloko. "See? I'm not nice."

Napapikit siya sa mainit na bagay na iyon sa kanyang lagusan. "Yes, you're not
nice. You're so horny!"
####################################
Chapter Thirteen
####################################

Chapter Thirteen

LORAINE opened her eyes drowsily. May tumatapik sa kanyang balikat.

"Baby, gising na.. Umaga na."

Inaantok na umungol siya. "Gising na, babe. It's already nine-thirthy in the
morning."
Idinilat niya ang isang mata at sa inaantok na tinig ay nagsalita siya.

"Now?" tanong niya sa nobyo. Inaantok pa talaga siya. Paano ba naman hindi? Mag-
uumaga na yata nang pinatulog siya nito.

"Wake up now. Remember we have a lunch date at Isla Cuenca."

"Ha? Ngayon naman 'yon? I thought it will be tomorrow."

"No. It will be today. Inulit ko na 'yon sa 'yo kagabi bago matulog, di ba?
Nakalimutan mo na kaagad?"
She groaned. "I must have misheard it last night. Or maybe sinabi mo 'yan sa akin
while we are making love."

"Yeah."

"Kaya naman pala... Big boy, don't remind of something important when we are making
love. Alam mo naman siguro na lutang ang utak ko kapag mga ganoong sandali."

Tumawa ito, kapagkuwan ay humiga sa tabi niya at niyakap siya ng mahigpit. Pinugpog
siya nito ng halik sa leeg. Nakikiliting natawa siya.

"Hindi ka ba excited na makalabas sa isla, babe?" tanong nito.

"Syempre, excited. Pero parang mas gusto ko yata na dito na lang tayo sa kwarto,
magkasamang," nginitian niya ito ng pilya bago ipagpatuloy ang sasabihin, "alam mo
na.."

Malakas na tawa ang pinakawalan nito. "Pilya ka, ha. Makikita mo mamaya ang
hinahanap mo."

"Talaga lang, ha. Hindi pa ba naubos kagabi ang lakas mo?"

"Hindi pa. Marami yata akong karga na inihanda ko ulit para mamaya," anitong
ngumiti ng pilyo at saka kinindatan siya. Nanggigigil tuloy siyang halikan ito,
pero baka mauwi lang ang simpleng paghalik niya sa pagtatalik.

Napangiti siya at binalikan sa isip ang mga masasayang nangyari sa kanilang dalawa
sa Isla Arosa nitong nakaraang mahigit na tatlong linggo.

Sa pananatili niya sa islang iyon maraming magagandang alaala na naitatak sa

kanyang isip. Mga magagandang ala-ala na alam niyang hindi niya kailanman
makakalimutan.

Naroong nagigising silang dalawa ni Travis na magkatabi sa kama at magkayakap na

animo mga ibong hindi mapaghiwalay. He would kiss her on lips and greet her good
morning. Pagkatapos ay babangon sila at pupunta muna sa tabing dagat upang panoorin
nila ang pagsikat ng araw sa silangan. Nasa bisig siya nito at nakahilig ang ulo sa
matipunong dibdib nito.

At pagkatapos noon ay uuwi muna sila para mag-almusal.

Ipagluluto siya nito at siya naman ay parang prinsesa lang na naghihintay dito na
matapos magluto. Hindi ito napapagod na pagsilbihan siya. Iyon ang napansin niya
dito. Maya't maya kasi siyang tinatanong nito kung ano ba daw ang gusto niyang
kainin, kung nagugutom ba daw siya.

Hindi ito nahihiyang ipakita kung paano siya nito inaalagaan. Pakiramdam niya ay
alagang-alaga talaga siya nito.

At sa hapon naman ay napunta sila sa ilog at doon naliligo. Mas gusto kasi nito na
magkasabay sila. At hindi siya nahihiya kung maghubad siya sa harapan nito, lalo na
kapag naliligo.

Ano pa ang ikakahiya niya? Nakita na nito ang kabuuan niya. Hindi lang nakita,
natikman pa.

Napahagikhik siya.

"Ano'ng itinatawa mo dyan?" tanong ni Travis na narinig ang paghagikhik niya.

"May naisip lang ako."

"Ano?"

"Naisip ko lang 'yong times kapag naliligo tayo sa ilog."

"And?"

"Natatawa ako. Kasi para tayong batang parehong hubo't hubad at naglalaro pa. Ano
kaya kung may CCTV dito sa isla? Siguro na-record na ang lahat ng mga pinaggagawa
natin."

"So what kung may CCTV? Tayo lang naman ang makakapanood noon at hindi ko papayagan
na mapapunta 'yon sa kamay ng mga manyakis. Madudukot ko lang ang mata nila, tapos
ipi-prito ko at ipapakain sa mga uwak."

"Yuck! You're so gross!"

"Seryoso. Ayaw ko na may ibang nakakakita pa sa katawan mo. Dapat na ako lang.
You're naked body are only for my eyes," possesive na wika nito at niyakap pa siya
ng mahigpit.

She smiled again. "Napaka-possesive mo talaga. Mukhang wala na akong kawala sa 'yo,
ah."

"Wala na talaga. Sa akin ka na at wala ng iba pa'ng lalaki na pwedeng mag-akin sa

'yo."

"Eh, paano kapag may mas gwapo pa'ng lalaki na manligaw sa akin at 'yon ang piliin
ko?"

"Nobyo mo na ako. Hindi ka na pwedeng magpaligaw. Bakit? Huwag mo'ng sabihin na may
balak ka pa na magpaligaw? Sa tingin mo ba ay hahayaan pa kita na magpaligaw sa
iba? No way."

Hindi na niya napigilan ang sariling halikan ito. Tinugon naman nito ang halik
niya. At syempre, mga ilang saglit pa ay nauwi ang halikan na iyon sa isang maiinit
na pagtatalik.

Wala na yata silang kasawa-sawa sa isa't isa.

"BABE, sabay tayo maligo, ha?" narinig niyang sabi ni Travis mula sa labas ng
kwarto habang inililigpit niya ang mga gulo sa kwarto niya.

"Oo! Wait lang, nag-aayos lang ako dito," tugon niya sa binata.

Patapos na siya sa pagliligpit ng mapahawak siya sa noo niya. Pakiramdam niya ay

naliliyo siya. Nagtaka siya.

Wala pa naman siyang masyadong ginagawa upang mahilo ng ganoon. Pero maya maya ay
natutop niya ang bibig at bigla siyang tumakbo papunta sa banyo ng kwarto. At
nagduduwal siya sa toilet bowl. Matapos siyang magduduwal nasapo niya ang noo.

No, no, no. She could not be pregnant.

She could not be... Oh, shit!

Napapikit siya. Hindi siya gumagamit ng pills. Hindi din gumamit si Travis ng
anumang proteksyon tuwing nagtatalik sila. It could be possible na mabuntis siya
nito!

The thought made her sick. Paano na 'yan? Sasabihin ba niya kay Travis? Ngunit
hindi pa naman siya ganoon kasiguradong buntis siya. Hangga't di pa siya
nakakakonsulta sa doktor ay hindi niya malalaman. Kailangan din niya ng pregnancy
kit.

Humugot siya ng malalim na hininga at tumingin sa salamin sa banyo. She looked

pale.

Malinaw na hindi niya ine-expect na mabubuntis siya.

Stupid fool!

Anong hindi mo ine-expect ang mabuntis ka? Halos araw-araw na kayong nagtatalik,
paano'ng hindi ka mabubuntis? sabi ng konsensya niya.

Napalulon siya. Nga naman...

Sasabihin niya mamaya kay Travis ang kalagayan niya. Sa lunch date nila. Doon niya
sasabihin.

***

Note: 50 comments for next chapter. Malapit na ang ending nito.

####################################
Chapter Fourteen
####################################

ISLA CUENCA.

INIHATID sila sa nasabing isla ng isang yate na sumundo sa kanila ni Travis sa

Isla Arosa. Kung tutuusin ay kalapit isla na ng Isla Arosa ang Isla Cuenca. At
kalapit naman ng huli ang Isla Esser kung saan siya nagdiwang ng kaarawan niya at
nadukot ng tatlong di-kilalang lalaki.

Simple lamang ang suot niya. Isang kulay rosas na bestida ngunit elegante
sopistikada ang hapit sa kanya at isang pares ng beach sandals ang pam-paa niya.
Habang si Travis ay naka-long sleeves polo na bukas ang tatlong butones sa itaas.
Naaakit tuloy siyang tingnan ang nakasilip na matipunong dibdib nito.

Oh, he is really sexy! piping sabi niya sa sarili.

Hinawakan siya ni Travis sa braso upang alalayan siya sa pagbaba. "Dahan dahan
lang.." paalala ng nobyo.

Tumingin siya sa paligid nang makababa na sila. There's no doubt that Isla Fuenca
is one beautiful island. Iyon ang unang beses niya na makatapak sa islang iyon. Sa
tatlong islang magkakalapit, ang Isla Esser lang kasi ang napupuntahan niya.

Hindi pa niya noon alam na may Isla Arosa. Hindi naman kasi dinadayo ang lugar na
iyon. Tanging ang Isla Cuenca at Isla Esser lang ang dinadayo ng mga turista. Pero
kung makikita ng mga ito ang isla ni Travis, tiyak mamamangha ang mga ito. Lalo na
kung malilibot ang buong isla.

Sa isang bar and restaurant sila unang nagtungo ni Travis para manghalian. Habang
hinihintay ang order nila ay nagdedesisyon siya kung tama ba na sabihin na niya sa
binata ang sitwasyon niya.

Hindi kaya magulat ito?

Well, hindi naman siguro. Baka nga inaasahan na nito ang pagbubuntis niya.
Magsasalita sana siya ng may magandang babaeng lumapit sa pwesto nila. Hapit na
hapit ang suot nito at halos lumabas na ang kabuuan ng suso nito sa bestidang suot.
Bilog na bilog iyon, halatang retokada na.

"Travis?" tawag nito sa nobyo.

Bumaling sa babae si Travis at unti-unting namilog ang mga mata. "Anya?"

"Travis, ikaw nga!"

Niyakap ng babaeng tinawag ni Travis na Anya ang nobyo. Parang nginatngat kaagad
ng selos ang dibdib niya sa nakita.

Sino ang babaeng ito? Paano ito nakilala ni Travis? Anong kaugnayan nito sa nobyo?

Pinigilan niya ang sariling mag-selos. Wala naman siyang dahilan para mag-selos
kaagad. Eh, hindi pa nga niya akam kung anong relasyon ng mga ito.

Tumikhim na lang siya ng tila wala ng balak na maghiwalay ang mga ito.

Naunang kumalas si Travis at tumingin sa kanya. Tiningnan niya ito ng masama.

Grabe lang, hindi pa nga siya nakakatalikod kung makipag-yakapan naman sa ibang
babae parang may balak na hindi humiwalay!

Nanggigigil tuloy siyang paghahampasin ito, lalo na si Anya na sinampal na yata ng

blush-on sa mukha.

"Hi." matipid na nginitian siya ni Anya. Pekeng ngiti naman ang iginanti niya.

Bumaling uli si Anya kay Travis. "Travis, kumusta ka na?" tanong nito sa nobyo.
"Mas lalo kang gumwapo ngayon, ah. Mas naging macho ka na rin. Patingin nga ng abs
mo?" pilya pang ngumiti si Anya.

She rolled her eyes.

Hindi naman yata halatang may pagnanasa ito sa nobyo? At ano daw? Pahawak sa abs?
Sasaksakan kaya niya ito ng tinidor sa kamay.

Ang kati lang, ha.

Betty Bop, ako lang ang pwedeng humawak sa abs niya! Gustong gusto niyang isigaw
iyon dito.

Tumikhim si Travis. "Anya, si Loraine nga pala. Fiancee ko."

Nang bumalinga sa kanya si Anya ay matamis na nginitian niya ito. Halata naman na
nagulat ito sa nalaman.
 Huh! Wala ka ng pag-asa, girl. Sa akin lang ang lalaking pinagnanasaan mo!, she
told herself.

"Ah, may fiancee ka na pala. Ngayon ko lang nalaman. Nagbakasyon ka lang sa

Pilipinas, nagkaroon ka na ng fiancee. Great!" pagkatapos ay ngumiti ito sa kanya.
Parang totoo ang ngiti nito.

"Yes. At may binabalak na namin na magpakasal sa lalong madaling panahon."

"Good. Anyway, nandyan nga pala ang anak mo. Nami-miss ka na noon, eh."
Anak? Ni Travis?

May anak ang nobyo sa babaeng ito?

Parang pinagbagsakan ng langit si Loraine sa narinig. How come na may anak ito
pero hindi man lang nabanggit sa kanya kahit isang beses? Nagbikig ang lalamunan
niya ng makitang kumislap ang mga mata ni Travis sa sinabi ni Anya.

"Talaga? Nandito si Nica? Nasaan?"

May itinuro si Anya. "Iyon, 'oh." At sinundan nila ni Travis ang direksyong
itinuro nito. Hindi siya nakapagsalita. Hindi siya nakakibo sa kinauupuan.

Nakita niya ang isang batang babae na naglalakad palapit sa kanila habang hawak ng
isang yaya. At parang gusto niyang mapaiyak.

Walang dudang anak ni Travis ang batang babae. Kuhang-kuha ng bata ang kulay asul
na mga mata ng nobyo. At ang kilay at labi, kuha rin. Natutop niya ang bibig habang
pinagmamasdan ang bata. Pakiramdam niya ay nagsisikip ang dibdib niya. Parang
mauubusan siya ng hininga.

How could he not tell her na may anak pala ito sa ibang babae? Bakit hindi nito
sinabi sa kanya noong una pa lang?! How could he?

Nagbabadya na tumulo ang mga luha sa kanyang mata. Looking at Travis, makikita
niya ang pananabik sa mukha nito. Tila hindi na nito naalalang kasama siya nito.
Tila hindi na nito naalalang may nobya ito na hindi alam ang tungkol sa anak nito!
Hindi muna nito nakuhang paliwanagan siya.

Tumayo ito at excited na sinalubong ang batang babae. Lumingon muna sa kanya si
Anya at ngumisi na parang nang-aasar. Sinundan na nito si Travis. Tuluyan ng tumulo
ang luha niya ng yakapin at buhatin ni Travis ang bata sa bisig nito.

"How are you, baby?" tanong nito sa bata, humalik pa sa pisngi.

"I'm good, Daddy. I missed you...!"

"Your daddy missed you, too, baby." sabi ni Travis.

Tumabi pa si Anya sa mga mag-ama.

Looking at them, they seems like a family na muling nabuo. They look a happy
family.

Hindi niya nakayanan ang eksenang iyon. Tumayo siya mula sa kinauupuan at lumabas
sa lugar na iyon. Hindi siya nakita ng binatang lumabas dahil nakalimutan na yata
nitong kasama siya nito. Tumakbo siya nang makalabas.
 Basang basa na ang kanyang pisngi dahil sa mga luhang walang patid sa pag-agos.
Gulong-gulo ang isip niya. Ang daming mga tanong sa kanyang isipan. Tinatanong niya
ang sarili kung ano'ng relasyon nina Travis at Anya. Hindi niya alam ang sagot
doon. Maaaring naging mag-nobyo at mag-nobya noon. Pero bakit walang nabanggit sa
kanya si Travis na may nabuntis ito noon?

Ilang linggo silang magkasama ni Travis sa Isla Arosa. Mahigit tatlong linggo
ngunit hindi nito nai-kwento sa kanya ang tungkol kay Anya!

Ipinagkatiwala niya dito ang sarili. Nalaman nito ang lahat ng mga nangyari sa
kanya, wala siyang itinago kahit isa. Pero ano'ng ginawa nito? Hindi nito sinabi sa
kanya ang tungkol sa bagay na iyon.

Kung tutuusin ay may karapatan siyang humingi ng paliwanang mula dito, ngunit
hindi na niya kaya pa ang nakikita. At ang masakit pa, parang balewala lang dito.

Sa harap pa talaga niya ipinamukha nito na may anak ito sa Anya na 'yon! The fact
that he didn't bother explaining made her chest hurt!

Muntikan na siyang mabuwal ng may nabangga siyang katawan ng isang tao. Hindi kasi
niya napansin na may makakasalubong siya. Hindi siya nag-angat ng mukha.

"S-sorry.." paghingi niya ng pasensya sa lalaking nabangga.

Nilagpasan niya ito ngunit napatigil siya ng marinig niyang banggitin nito ang
kanyang pangalan.

"Loraine... Is that you?"

Nilingon niya ang lalaki.

Namilog ang pangalan niya ng makilala ito. "Darius?"

***

50 comments for next chapter. *Winks*

####################################
Chapter Fifteen
####################################

Chapter Fifteen

NAWALA ang ngiti ni Travis ng hindi niya malingunan si Loraine sa mesa nila.
Binitawan muna niya si Nica at pumunta sa mesa. "Where is she?" natanong niya sa
sarili.

Lumapit siya kay Anya at tinanong niya dito si Loraine. "I don't know. Maybe, nasa
rest room siya." sagot nito.

"Anya, can you do me a favor? Pwede ba'ng tingnan mo kung nandoon nga siya sa
restroom, please?"

"Sure." Sandaling umalis ito at pumunta sa restroom. Umaasa siyang nandoon ang
dalaga. Ngunit pagbalik ni Anya, "Wala siya doon, eh," sabi nito.

Inatake kaagad ang dibdib niya ng kaba at mabilis na lumabas sa lugar na iyon.
Hindi niya pinansin ang pagtawag sa kanya ni Anya at Nica. Hindi pwedeng mawala si
Loraine.
Hindi pwedeng mawala ito sa kanya!

"Loraine! Loraine! Loraine!" pa-ulit ulit niyang tinawag ito ngunit walang natugon
sa kanya. Hindi niya din makita ito.

Isang oras niya itong hinanap. Ngunit wala si Loraine sa isla.

Mariin siyang napapikit. Saka nanghihinang napaupo sa buhanginan.

"Travis.." narinig niyang tawag ni Anya sa likuran niya.

Nilingon niya ito, his tears are falling down to his face.

"S-she's gone."

SUMAMA si Loraine kay Darius papunta sa Maynila. Kaibigan niyang matalik ang lalaki
at may iilang beses na nakasama niya ito sa mga charity events. Sinubukan na rin
nito na manligaw sa kanya noon ngunit hindi niya ito sinagot. She only want him to
be her friend, not to be a boyfriend.

Mabait at gentleman kasi ang lalaki. At ayaw niyang humantong sila sa isang
relasyon, hanggang pagkakaibigan lang ang pwede niyang ialok dito. Maluwag naman
nito iyong tinanggap noon.

At tungkol sa pagsama niya dito, hindi niya iyon ginawa upang takasan o lumayo kay
Travis. Sumama siya dito dahil sa balitang sinabi nito sa kanya. Kasalukuyan daw na
nasa ospital ang kanyang Daddy.

Tatlong araw na itong nasa ospital, ayon kay Darius.

Nag-alala siya. Alam naman niyang may iniinda ng sakit ang kanyang ama. Alejandro
Esser may look fit and healthy, but people don't know that he was sick. Naging
masasakitin na kasi ito lately. Marahil ay dahil iyon sa sobra nitong pagta-
trabaho. Masyado kasi itong nakatutok sa mga negosyo nila. Minsan ay wala na itong
pahinga.
Napabuntong-hininga siya. Hindi niya maiwasan na maalala si Travis. Wala pang isang
araw silang nagkakalayo ay nami-miss na niya ito. Parang hindi niya kayang
mahiwalay dito. Pero tuwing maaalala niya ang ginawa nito, ang paglilihim nito
tungkol sa anak nito..

Gusto niyang maiyak.

Gusto niyang ubusin ang mga luha niya sa kakaiyak, ngunit alam naman niyang walang
mababago. Kahit pakiramdam niya'y sinasaksak ng patalim ang dibdib niya tuwing
naaalala ang nakita at naparinig kanina, walang mababago.

Naglihim ito sa kanya tungkol sa nakaraan nito. At iyon ang ikinasasama ng loob
niya. Sa tingin niya ay hindi muna niya gugustuhin na makita ang binata. Kahit na
mahal na mahal niya ito ay kakayanin niyang hindi na muna ito makita. She was not
ready to face him after what he did.

Tama lang siguro na sumama siya kay Darius. Kailangan muna niya na magpakita sa
kanyang mga magulang. Dahil tiyak na hinahanap na siya ng mga ito.
"Loraine.. Bakit parang namumutla ka?" tanong ni Darius maya maya. Katabi niya ito
sa sinasakyang eroplano.

Luckily ay agad itong nakakuha ng ticket papunta sa Manila. Hindi na siya

magtatagal pa sa isla. Makakabalik na din ulit siya sa dati niyang buhay sa city.
Tuloy may utang na loob siya kay Darius. Hindi nito alam kung anong totoong
nangyari sa kanya. Ayaw kasi niyang magsalita at iginalang naman nito iyon.

"Maputla ba ako?" balik-tanong niya kay Darius.

"Yes. Masama ba ang pakiramdam mo? Just tell me when something's wrong, i'm willing
to help."

Nginitian niya ito. "Wala naman ako'ng ibang nararamdam. Thank you."

Hindi niya sinabi dito ang totoo. Naliliyo talaga siya. Dahil siguro iyon sa
pagbubuntis niya. Sigurado na siya ngayong buntis siya. Naalala niyang dapat ay
dinatnan siya ng dalaw last week.

Pero hindi.

Siguro ay nabuntis na siya ni Travis sa una pa lang na pagtatalik nila sa tabi ng

dagat.

Hindi na niya nakuhang ipaalam kay Travis ang tungkol sa pagbubuntis niya. Dapat
ay sasabihin niya sa lalaki kanina ngunit dahil sa biglang pagsulpot ni Anya ay
hindi na niya nasabi.

Ayos lang. Wala na naman siyang balak na ipaako kay Travis ang baby niya. Kaya
naman niya iyong palakihin ng mag-isa. Ngunit ang pino-problema niya ay paano kung
malaman ng mga magulang ang kalagayan niya?

Baka ikagalit iyon ng kanyang Daddy at mas lalo pang sumama ang kondisyon.

Nakatulugan na niya ang pag-iisip doon.

MALUNGKOT na bumalik sa Isla Arosa si Travis. Kasama niyang bumalik sa isla si

Anya at Nica. Sumama ang mag-ina sa kanya sa isla. Na-miss daw kasi ng mga ito ang
lugar na iyon. Matagal-tagal na rin mula ng makatuntong ang dalawa doon. Hindi niya
makuhang magsaya kahit kasama niya si Nica.

Mabigat na mabigat ang kanyang dibdib at parang may mga batong nakadagan doon. His
mind was on one single person. Loraine Esser, the woman he only want all his life
but he unfortunately lost.

Gusto niyang iuntog ang ulo sa sobrang pagsisisi na napakawalan niya ito. Saglit
lang na nawala dito ang kanyang pansin ay nawala na ito sa kanyang buhay.
No, hindi niya mapapayagan na mangyari iyon. Hindi niya mapapayagan na bigla na
lang itong umalis sa kanyang buhay ng hindi man lang nito naririnig ang side niya
at ang kanyang paliwanag.

He already have a theory why she leave. Inakala siguro nito na may anak talaga
siya. Iyon siguro ang dahilan ng biglang pagkawala nito. Ang hindi nito alam ay
hindi naman talaga niya anak si Nica.

Anak ito ng kanyang yumaong kapatid na si Fred. Kapatid niya ito sa ama. Namatay
ito sa isang car accident sa Los Angeles nang minsan na nag-drive ito ng lasing.
Kaya bilang kapatid nito ay siya ang nagbantay sa asawa at anak nito na si Nica.
Sanggol pa lamang noon si Nica ng mamatay ang ama nito. Kaya siya ang nakamulatang
ama-amahan nito. Nasanay na ito na tawagin siyang Daddy kahit na alam ng bata na
hindi talaga siya ang Daddy nito. And as for Anya, hindi niya maipaliwanag kung
bakit parang pinapalabas nito sa iba na siya ang talagang ama ni Nica.

Kaagad naman na pinapaniwalaan iyon ng iba kasi mukha naman talagang anak niya ang
bata dahil sa mga mata nitong tulad ng kanya. Pero natural iyon dahil kahawig niya
ang kanyang kapatid na si Fred. Tuloy nabuo ang hinala ni Loraine na may anak siya
sa iba. Siguro, ngayon ay iniisip nitong niloko niya ito. Iniisip marahil ng dalaga
na hindi siya dito nagtapat ng totoo at hindi man lang niya ipinaalam dito na may
anak siya.

Nagkakamali ito ng hinala.

Wala pa siyang anak. Wala pa siyang nabubuntis.

Kung may balak man siya na mambuntis ay ito lang ang bubuntisin niya. Dahil ito
lamang ang nag-iisang babae na gusto niyang magdala ng sanggol niya sa sinapupunan
nito. Ito lang ang gusto niyang magluwal ng magiging anak niya.

Si Loraine lang ang gusto niyang maging ina ng kanyang mga anak at wala ng iba pa.

Ngunit palaisipan sa kanya kung nasaan ngayon si Loraine? Paano ito nakaalis sa
Isla Cuenca? Sinong kasama nito ngayon? Ano na ang ginagawa nito?
Argghh! Parang mababaliw siya sa kakaisip tungkol sa dalaga. Hindi na dapat niya
ito inilabas sa isla. Dapat nanatili na lang sila sa loob ng bahay tulad ng gusto
nito. Hindi sana ito nawala sa kanya. Hindi sana siya ngayon mabaliw-baliw sa
kakaisip kung nasaan ito ngayon. Hindi sana nito nalaman pa ang tungkol kay Nica.
Hindi na sana ito nag-isip ng masama tungkol sa kanya.
Pero dapat niyang sisihin ang kanyang sarili. Dapat noong una pa lang ay sinabi na
niya sa nobya ang tungkol kay Anya at Nica. Huli na para magsisi pa siya. Nakawala
na ang dalaga.

***

90 comments for next chapter. :))

####################################
Chapter Sixteen
####################################

Chapter Sixteen

TRAVIS was already on his third beer.

Hindi talaga siya makatulog ng gabing iyon. Nami-miss niya ang mga sandaling
kasama niya si Loraine. Napangiti siya ng maalala kung paano nila punuin ang bahay
na iyon ng kanilang mga tawa at halakhak. Lahat ng parte ng bahay na iyon ay naging
saksi sa kanilang pagmamahalan.

Everything in the house spoke of her. The good memories they had were written on
every wall of the house.

At sa tatlong linggong pananatili nito ay naging makulay at masaya ang Isla Arosa.
Lagi niyang maaalala ang mga ginawa nila sa isla.

Sa islang iyon ay umusbong muli ang pagmamahalan nila. Walang sagabal. Magkapantay
lang sila nito. Hindi tulad noon na hindi niya ito pwedeng maabot. Dahil hanggang
pangarap lang siya na makapiling ito at mahalin ito ng malaya.

"Travis?" tawag ni Anya sa kanya mula sa likuran. Nilingon niya ito at payak na
nginitian ang babae.

"Hi. Bakit gising ka pa?" tanong niya dito.

Tumabi ito sa kanya.

"I can't sleep, eh. Hindi ako pinapatulog ng konsenya ko."

Tinungga niya ang bote ng beer at saka muling nagsalita, "Wala ka naman kasalanan,
Anya. It's all my fault. Dapat ay naging tapat ako kay Loraine. Kung sinabi ko sa
kanya noon ang tungkol sa existence n'yo ni Anya ay hindi siya siguro nabigla. Ako
ang may pagkakamali because i did not tell her the truth," aniya dito.

"May kasalanan din ako, Travis. Kung pinili ko na lang sana na huwag lumapit sa
inyo at sirain ang lunch date ninyo, i'm sure na kasama mo pa rin siya hanggang
ngayon. Di ko sana nagulo ang relasyon niyo. Ang saya-saya nyo pa man din tingnan
kanina. Kung may dapat ka man na sisihin sa nangyari, it's me."

Hindi siya nagsalita. Hindi niya kayang sisihin ang babae. Wala naman itong
ginawang masama. Hindi niya nakikitang dahilan ito kung bakit nilayasan siya bigla
ni Loraine.

"I only did that because i love you, Travis."

Nagulat siya sa sinabi ni Anya. Namimilog ang mga matang tumingin siya sa magandang
mukha nito. Magkahalong kaba at gulat na nagsalita siya, "Anong sinabi mo?"

"I love you, Travis." Malungkot ang ekspresyon ng mga mata nito.

"Matagal na kitang mahal. Mula pa noong ikaw na ang nagbantay at umasikaso sa

'ming mag-ina. Minahal kita kasi naging mabait ka sa akin. Lalo na kay Anya. At
kung may isang lalaki na gusto kong maging panibago niya ama ay ikaw 'yon, Travis.
Kaya nga tinuruan ko si Anya na tawagin ka niyang Daddy, eh. Para masanay na siya
pagdating ng araw na magkatotoo ang hiling ko na maging tayo. I know it's
selfishness na lumapit pa ako kanina sa 'yo para ipamukha ko sa nobya mo na may
anak ka na kahit ang totoo ay wala. I'm so sorry for that, Travis. I am really
sorry."

Tumayo ito. "Sana ay makita mo ulit siya. At kapag nakita mo na ulit ang nobya mo
ay huwag mo na siyang pakawalan. Because you deserve to be happy. Naging mabait ka
at sobrang maasikaso sa amin ni Anya mula ng mawala si Fred sa amin. Ikaw ang
tumayong ama sa anak ko para kay Fred. And for that, dapat lang siguro na makamtam
mo rin ang kaligayahan na matagal mo ng hinahanap. Aalis din kami ni Anya bukas na
bukas. May kailangan din kasi akong asikasuhin sa pag-aaral ng anak ko."

Narinig niya ang papalayong yabag nito. Napabuntong-hininga siya. Hindi niya alam
na may pag-ibig pala para sa kanya ang babae. He wasn't aware of that. Akala niya
fondness lang ang nakikita niya sa mga mata nito kapag nakatingin sa kanya.

Hindi na pala fondness iyon.

Kundi totoong pagmamahal para sa kanya.

Inubos niya ang alam ng beer at tinawagan si Trevor.

"This better be good, man!" may halong inis na sagot ni Trevor sa kabilang linya.

"Hello, Trevor. Naistorbo ko yata ang session mo." amused na sabi niya sa kaibigan.

"Talaga, pare! I am in a hot session with two girls when you called me up! Paano'ng
hindi ako maiistorbo?"

Amused na tumawa siya. "Pare, itatanong ko lang sana kung alam mo ba kung saan
ngayon nakatira si Loraine?"

"Itatanong ko sa secretary ko. Pero ang alam ko ay sa condo niya sa Ayala. Bakit,
pare? Akala ko ba ay nasa isla mo siya?" tanong pa nito.

Humugot siya ng malalim na hininga. "Long story, pare. Next time ko na lang ik-
kwento. Basta alamin mo kung saan siya nakatira, ha?"

"Oh, sure. Tatawagan na lang kita mamaya."

"Sige, sige."
Pumunta na siya sa kanyang kwarto. He decided na bukas na bukas din ay pupunta siya
sa Manynila upang puntahan ang dalaga. Kailangan na magkalinawan sila. Hindi siya
papayag na mawala ang relaayon nila na binuo nilang dalawa sa isla.

Wait for me, baby.

GABI NA nang makarating si Loraine at Darius sa Manila.

"DARIUS, maraming salamat, ha?" pasasalamat niya sa lalaki habang inihahatid siya
nito sa ospital na kinaroroonan ng kanyang Daddy.

"You're welcome. Basta ba ikaw. You can always ask help for me," nakangiting sabi
nito.

Ngumiti lamang siya.

Maya-maya ay narating na nila ang ospital. Nagpasalamat uli siya dito at nagpaalam
na.

DINATNAN ni Loraine ang kanyang ina na kausap ang kanyang ama nang puntahan niya
ang hospital suite ng Daddy niya. Her mother's eyes widen when she saw her standing
near the door.

"Loraine! Hija, there you are!"

Kaagad na tumayo ito at lumapit sa kanya. Isang mahigpit na yakap ang isinalubong
nito sa kanya.

"God, bumalik ka rin sa amin, hija! Saan ka ba nanggaling? Saan ka ba pumunta at

bigla ka na lang nawala after you birthday celebration? Lahat kami nag-alala sa 'yo
ng labis! Saan ka ba nagpunta, ha? Hindi ka namin mahanap, eh. Akala namin kung ano
ng masamang nangyari sa iyo." umiiyak na wika ng kanyang inang si Amanda. Hindi rin
niya napigilan ang sarili at napaiyak siya. Pinag-alala nga talaga niya ng husto
ang kanyang mga magulang.

"N-nagbakasyon lang ako, Mom." pagsisinungaling niya. Wala siyang balak na sabihin
dito ang tunay na nangyari sa kanya o kaya kung saan talaga siya nanggaling.

"Saan ka ba nagbakasyon? Di ba, kaya ka nga namin pinapunta sa Esser Island ay para
makapag-bakasyon ka?"

"Mom, nag-try lang ako na magbakasyon sa ibang lugar. Nakalimutan kong ipaalam sa
inyo kasi nawala ang mobile phone ko. I'm sorry, Mom, kung nag-alala kayo sa akin.
Promise, hindi ko na uulitin. Magpa-paalam na po ako sa susunod, Mom."

"Bah, dapat lang. Para hindi mo na ulit kami pinag-aalala ng Daddy mo!"Mom
Tumango siya. Kumalas siya sa ina at lumapit naman sa kanyang Daddy. "Dad.. I'm so
sorry. Alam ko pong nag-alala kayo sa akin. Hindi ko po naman intensyon na mag-
alala kayo, Dad."

"I forgive you, hija. But wag mo na ulit gagawin na huwag sa amin na magpaalam
tuwing aalis ka, ha? Pinag-alala mo ako. Pati ang mama mo. Na-stress ako sa sobrang
pag-alala. Nag-iisa ka na nga na prinsesa namin ng Mommy mo, pero mawawala ka pa?
Akala namin kung ano ng nangyari sa 'yo. Hindi mo man lang kami tinatawagan. Ang
hirap mo ding ipahanap. Parang pinagtataguan mo pa kami. Alam mo naman na kahit
nagiging busy kami ng Mommy mo ay mahal na mahal ka pa rin namin. We wish you the
best things. At hangga't maaari ay ibinibigay namin ang lahat ng bagay na gustuhin
mo."

"I know Dad. Hindi ko naman po kayo pinagtataguan. And i love you, too, Dad."
banayad na wika niya. Pakiramdam niya ay lumuwag kahit kaunti ang nararamdamag
bigat sa dibdib niya. Seeing his Dad in a good condition makes her feel better.
Nag-alala din siya kanina ng sobra ng malaman talaga niyang nasa ospital ito.
Sinisisi pa nga niya ang sarili. Aware naman siya na sa lahat ng bagay ay nasusunod
nito ang anumang gustuhin niya.

Napangiti ito. "Mabuti. Halika ka nga dito, hija. Yakapin mo si Daddy. Pinag-alala
mo ako, eh."

Natatawang yumakap siya dito. Lumapit din ang kanyang Mommy at nakiyakap din.

She felt so at the moment. Pumatak ang luha niya sa sobrang tuwa. Finally, she felt
like she's a precious gem of her parents. Dati rati ay hindi niya iyon
nararamdaman. Ngunit ngayon ay nabuksan na niya ang kanyang mga mata na minamahal
talaga siya.

***
####################################
Chapter Seventeen (Part One)
####################################

Chapter Seventeen

NANGANGALUMATA si Loraine ng magising noong sumunod na araw. Pagkagaling niya

kagabi sa ospital kung nasaan naka-confine ang Daddy niya ay umuwi na siya sa
kanyang condo sa Ayala Alabang.

Doon siya natulog. Ngunit hindi naman siya nakatulog ng husay dahil sa matinding
pag-iisip. Her mind was thinking of one important person.

Travis Ferrara, the man she loves.

Pero sinaktan siya nito. Hindi ito nagtapat sa kanya. Kung sana ay naging tapat
ito sa kanya tungkol sa anak nito, hindi siya magdadamdam ng ganoon. She should
have been ready to face his daughter and his ex-girlfriend. Natanggap sana niya
agad na may anak na ito sa ibang babae.

Hindi sana siya nasaktan ng ganoon.

Ang saya-saya pa naman niya kahapon kasama ang binata. First time nilang dalawa
iyon na lalabas ng date mula ng magkasama sila sa Isla Arosa. Ang ganda pa ng
gising niya na katabi si Travis. Sabay pa sila nito na naligo sa kanyang banyo. And
ofcourse, may nangyari pa sa kanila doon.
 They made love countless times.

Ngunit hindi niya inaakala na mapuputol ang kasiyahang iyon. Isang pasabog pa ang
tumambad sa kanyang harapan.

May anak ito at inilihim nito iyon sa kanya. Iyon na yata ang pinakamasakit na
balitang natanggap niya. At ang pinakamasakit na eksenang nakita niya. Kung pwede
lang na kalimutan niya ang bagay na iyon ay nagawa niya. Para hindi na siya
makaramdam ng sakit tuwing maaalala niya ang bagay na iyon.

Napangiti siya ng mapait.

Tumigil na dapat siya sa pag-iisip sa bagay na iyon. Nagiging bitter lang siya
dahil ang lalaking mahal niya ay minalas na may anak na at itinatago pa iyon sa
kanya.

Nakakapangit ang maging bitter. So, she must start moving on now. Marami pa naman
na lalaking dadating at magkakagusto sa kanya. Maganda naman siya at sexy---.

Bigla siyang napatingin sa kanyang tiyan.

And there comes another problem. Ang pagbubuntis niya. Nakumpirma niya kagabi na
tamang buntis nga siya. Hindi lang dahil sa delayed na ang dalaw niya, kundi dahil
sa nag-positive ang pregnancy kit na dinaanan pa niya kagabi sa Mercury Drug para
gamitin.

Iniisip niya ngayon kung paano niya sasabihin sa mga magulang na buntis siya.
Iniisip din niya kung ano ang magiging reaksyon ng mga ito.

Paano ng kanyang mga magulang tatanggapin na buntis siya?

Paano niya sasagutin ang mga tanong ng mga ito kung sakaling tanungin siya kung
sinong ama ng kanyang ipinagbubuntis?

Sasabihin ba niya kung sino?

Sasabihin ba niya na ang dating boy nila na mayaman na ngayon ang bumuntis sa
kanya?

Nasapo niya ang noo. Nai-stress siya. Mabuti siguro kung huwag muna niyang
pakaisipin ang tungkol sa mga bagay na iyon.

That would not help her condition. Baka makasama pa sa bata sa kanyang sinapupunan
kung mag-iisip siya ng mga bagay na maaaring ika-stress niya. Kahit naman na ganito
na ang nangyari, she still want to take care of the baby. Gusto niya iyong isilang
ng malusog at walang problema, Kaya hangga't maaari ay dapat niyang iwasan ang mga
bagay na ikaka-stress niya.

Kokonsulta na rin siya sa doctor upang matingnan ang kanyang pagbubuntis. Mamaya ay
pupunta siya sa alam niyang makakatulong sa kanya.

Tumingin siya sa orasan at bigla siyang npabangon.

Malapit ng magtanghalian! Hindi niya alam na nagising siyang tanghali na. Siguro ay
dahil iyon sa napuyat siya kagabi sa kakaisip.

Naku, naman. Dapat sanayin na niya ang sarili na matulog ng maaga at huwag ng
magpuyat pa.
Iiwasan na rin siguro niya ang kanyang mga socialite na kaibigan at ang mga
pagpunta-punta sa party. Maghahanap na rin siya ng permanenteng trabaho. O di kaya
ay magsimula siyang magtayo ng sarili niyang business. Magagamit niya ang alam niya
sa interior design at sa fashion designing.

Mabuti na lamang at tapos na ang isa niyang kontrata sa pagmo-modeling. Hindi na

niya iyon kailangan pang problemahin dahil sa kanyang sitwasyon. Isa kasi sa
kasunduan sa kanyang kontrata bilang modelo ay ang bawal na mabuntis. Kaya buti na
lang.

Tumayo na siya sa kama at iniligpit ang kanyang kama. Pagkatapos ay kinuha niya ang
kanyang towel at pumunta sa banyo. Kailangan na niyang maligo.

Bukod sa kahapon pa siya ng umaga naligo ay ramdam niyang nangangati na ang kanyang
katawan at nagsusumigaw iyon na maligo na siya.

Habang nasa ilalim siya ng shower at nagsasabon ng katawan ay hindi niya maiwasan
maalala ang mga sandali tuwing naliligo sila ni Travis na magkasama.

Sa ilog man o sa dagat o sa banyo. He would make love to her while taking her a
bath. Maglalakbay muna ang labi nito mula sa kanyang batok, papunta sa kanyang
likod, at pababa pa sa pisngi ng kanyang pang-upo.

Magtatagal ito doon bago siya pihitin paharap at halikan sa bibig. Then, bababa
ang bibig nito sa kanyang leeg at mag-iiwan ito ng kiss marks. Magtutungo ang labi
nito sa tapat ng kanyang dibdib at gagamitin nito ang dila upang paligayahin ang
mga iyon.

He would suck her nipples, then slowly bite it.

Mapapaliyad siya at hahagipin ang buhok nito upang kumapit doon. Kakawala ang
ungol sa kanya kapag umabot na ang mga labi nito sa pinaka-sentro ng kanyang
pagkababae.

She would moaned so loud when he will start making her happy by his playful tongue.

At kapag napaligaya na siya nito ay siya naman ang gagawa ng dapat niyang gawin
upang mapaligay ito. She would go down and will use her mouth to play with his big,
hard and throbbing cock. Sinisigurado niyang mapapaligaya niya ito bago siya
tumigil. After the fourplay, they would make sweet love.

Nagmulat siya ng mga mata. Nabigla siya ng mapagtanto na nasa pagitan ng ng

kanyang hita ang kanyang kamay at naglalaro na ang kanyang isang daliri!

Goshness! Hindi niya namalayang pinapaligaya na pala niya ang kanyang sarili.
Napasandal siya sa pader ng banyo niya ng maramdaman niya ang mainit na likidong
lumabas doon. Nawala siya sa sarili niya. Malinaw na nadala siya sa kanyang
imahinasyon.

Naisip niya.

Ganoon talaga siguro ang buntis. Nagiging mapaghanap sa ganoong klase ng

kaligayahan. Bigla niyang naisip si Travis.

Oh, Travis..! Sana naman ay mag-effort ka man lang na hanapin ako at magpaliwang.
I need you right now, baby. I need you here in my side.. Please, baby come to me
now. Sabi niya sa kanyang isip.
 Nagtapis na siya ng twalya at lumabas na ng kanyang banyo. Nagtungo siya sa
kanyang closet at binuksan iyon. Kumuha siya ng isang bestida at underwear na
susuotin niya.

Napansin niyang madami pala siyang mga damit doon.

Halos nagsisiksikan na. At ang iba ay nakalagay pa sa mga shopping bags. Hindi pa
niya nasusuot ang mga iyon.

Napailing siya.

Siguro ay dapat ibenta niya ang iba doon. Pera din iyon at makakatulong iyon sa
pagbabagong buhay niya.

Napatingin din siya sa maraming naghilerang mamahaling stilletos niya. Iba't ibang
brand iyon na ang isa ay nagkakahalagang sampung libo. Siguro magbabawas siya sa
mga iyon na siyang ibebenta niya. Hindi na naman niya gagamitin ang iba doon kapag
naging ina na siya. Magaling pa na ibenta niya para makadagdag sa magiging pera ng
kanyang baby.

Napangiti siya. Ngayon pa lang ay naiisip na niya ang pera na kakailangan niya
para sa kanyang baby. Excited na talaga siya na maging isang Mommy.

Magbibihis na sana siya nang may nag-doorbell. Napakunot noo siya. Sino kaya ang
bibiaita sa kanya? Wala pa naman nakakaalam na nakabalik na siya maliban kay Darius
at sa kanyang mga magulang. Hindi napigil ang mabilis na pagtibok ng puso at
naglakad na parang excited papunta sa pinto. Sinilip niya ang bisita sa peephole.

OH MY.
####################################
Chapter Seventeen (Part 2)
####################################

WARNING: RATED SPG

Chapter Seventeen

Bumara ang hangin sa kanyang lalamunan ng makita si Travis. Parang gulong-gulo ang
buhok nito na tila paulit-ulit nitong pinapasadahan ng daliri ang buhok. Nakatiim
bagang ito at puno ng tensyon ang katawan ang buong katawan.

His blue eyes were hard and breathtaking. Bagaman mukha itong hindi nakatulog ng
magdamag ay gwapo pa rin ito sa kanyang paningin.

Oh, how he missed him so much!

Wala pang isang linggo niya itong hindi nakikita ngunit pakiramdam niya ay isang
taon silang hindi nagkikita. Nag-doorbell ulit ito, paulit-ulit nitong ginawa iyon.
Hindi pa ito nakuntento at malakas na kinatok ang pinto niya.

"Loraine! Please. I know you re inside. Talk to me, baby. Please?! Loraine..!"

Inipon muna niya ang lahat ng lakas ng loob bago ito pinagbuksan ng pinto. Aktong
kakatok pa ito ng buksan niya ang pinto. "Loraine!" sambit nito sa kanyang pangalan
nang makita siya.
Hindi niya napigilan ang paglundag ng puso sa muling pagkakaharap nila. Oh, how she
love this man. Hindi man ito ang lalaking pinapangarap niya ngunit ito ang lalaking
natutunan niyang mahalin.

Bago pa siya makapagsalita ay agad siya nitong hinagilap sa batok at mariing siniil
ng halik sa labi. The kiss was inevitable.

It was the most natural thing for them to do. His mouth was hard on hers, his
tongue didn't ask for entrance as it invaded her mouth. She melted in his arms
willingly, wholeheartedly.

"God, Loraine... Isang araw pa lang na di ka makita, para na akong mababaliw. I

missed you so much, babe.."

Naramdaman na lamang niya na iniangat siya nito at pinangko papunta sa kanyang

kama. Pahablot na tinanggal nito ang kanyang twalya at muli siyang siniil ng halik.

Mariin. Maiinit. Maalab.

Ang halik nito ay tila pumawi sa anumang hinanakit niya para sa binata. Pinawi ng
halik niya ang galit na naramdaman niya dito mula kahapon. At nanaig ang
pangangailangan na isinisigaw ng kanyang katawan na para lang sa binata.

Fire lick her flesh at the taste of him. Kusang pumulupot ang mga braso niya sa
leeg nito at ubod ng pananabik na idinikit niya ang katawan sa katawan nito. Sabik
na siyang maangkin muli nito. Sabik na sabik na siyang muling maging isa ang
kanilang katawan.

Parang kaytagal na panahon niyang hindi ito naramdaman sa kanyang balat.

Para siyang kinuryente ng sapuhin ng kamay nito ang kaliwa niyang dibdib. Naging
mapaglaro ang daliri nito sa dunggot niyon. Habang ang isang kamay naman nito ay
naglalaro naman sa kanang dibdib niya at ginagaya ang galaw ng isa pang kamay.

Parang siyang mababaliw sa sensasyon na lumulukob sa kanyang katawan.

Wala siyang ibang magawa kundi ang mapasabunot sa buhok ng nobyo. Sandaling
iniwanan ng bibig nito ang kanyang labi at pinagpala naman ang kanyang dibdib. He
suck the peak of her breast, biting it slowly.

She threw her head back and panted.

Then, he was pulling down his jeans and underwear. Kahit na umuungol ay iminulat
niya ang mga mata at tumingin dito, his blue eyes were looking at her with so much
need and love. Tinulungan niya itong tanggalin ang t-shirt nito. And, oh my god.
Mas lalong naglagablab ang init na nararamdaman niya ng magdikit na ang mga katawan
nilang wala ng anumang saplot.

Naramdaman niya ang maiinit na kahandaan nito sa kanyang pagkababae, humahalina,

tumutudyo-tudyo. She cried out of so much need. He want her in! Now!

"Travis, take me now! Please, baby, fuck me now..!"

"Ofcourse, baby.." He slowly entered her. The feel of his hard warrior felt like a
rod of liquid fire slowly squeezing inside her.

At gusto niya ito, gustong gusto na niya ito. Humigpit ang kapit niya sa balikat
nito at ipinulupot pa ang kanyang mga hita sa beywang nito, tinutudyo ito na ibaon
pa ang sandata nito.
She want him to go deeper into her. Tumigil ito sa pagpasok at tumingin sa kanyang
mga mata. "Sabihin mong mahal mo ako, Loraine. Tell me."

"I love you, Travis.."

"Tell me how much you love me. How much you need me.." utos pa nito sa nanginginig
na tinig.

"I love you so much, Travis.. I need you so much. Please, please go on."

Nagpatuloy na ulit ito sa pag-pasok. "I love you so much, too. And i need you in my
life forever, babe.." madamdaming pahayag nito dahilan upang mapaluha siy. Mahal
din niya ito.

At kailangan din niya ito sa buhay niya.. Kailangan din ito ng baby nila.

He began moving sensuosly above her, making an erotic rhythm.

He took her like he had never done in the past. Deeper, harder, faster and
sweeter. His thrust were so might and relentless, as if he want to ram himself into
her soul, into her whole life.

Their mouths meshed.

Paulit-ulit nilang isinasambit ang pagmamahal sa isa't isa hanggang sa sabay na

nilang narating ang rurok ng kanilang pag-iisang katawan.

"PAANO mo nalaman kung saan ako nakatira ngayon?" Habol-habol pa rin niya ang
hininga ngunit pinilit niyang magsalita upang tanungin ito. Palaisipan sa kanya
kung paano kaagad siya nito napuntahan sa kanyang condo.

Pareho sila ngayong lupaypay at magkayakap sa ibabaw ng kama. Pawisan na pawisan

sila ngunit magkadugtong pa rin ang kanilang mga katawan. His manhood were still
hard inside of her womanhood. Tila kaya pa no'n ang makisabak.

Marahan nitong pinaglandas ang mga daliri sa likod ng kanyang batok at pinigilan
niya ang mapa-ungol sa sensasyong lumukob sa kanya. Her walls quivered around his
alive warrior and both of them groaned. "Uhmm.. Huwag ka'ng ganyang, baby. Paano
tayo makakapag-usap ng maayos kung nagpaparamdam ka na gusto mo pa ng second
round."

"Hindi ako nagpaparamdam. Ikaw itong ayaw mong ilabas ang alaga mo sa akin."
Tinangka niya ang "humiwalay" sa lalaki ngunit pinigilan siya nito.

"Huwag! Hayaan mo na ganyan. Ang sarap, eh." Kumawala ang maikling ungol dito at
saka ngumiti sa kanya nang nakakaloko. Nag-kagat labi pa ang kumag!

Malakas na hinampas niya ang matipunong dibdib nito at napa-aray ito. "Walanghiya
ka! Hindi ako nakikipaglaruan sa 'yong lalaki ka, ha!" Iniiangat niya ang mukha
mula sa pagkakaunan sa dibdib nito. "Sagutin mo ako, paano mo nalaman kung saan ako
nakatira. And how did you enter the building? Hindi ka naman makakapasok dito kung
hindi ka guest."
"Okay, okay. Ipinatanong ko sa assistant ng kaibigan kong si Trevor kung saan ka
nakatira. Ibinigay niya sa akin ang address mo. At tungkol naman sa kung paano ako
nakapasok, ang kaibigan ko na rin ang gumawa ng paraan. Kakilala niya ang may-ari
ng building kaya nakapasok agad ako," paliwanag nito habang nakatitig sa kanya.

How she love those blue eyes when staring at her. Sigurado siyang magiging blue
eyes din ang kanyang baby. Dahil pareho lang naman sila ni Travis na may kulay asul
na mga mata.

"Eh, bakit nakarating ka na agad dito sa Maynila?" tanong pa niya habang

nakikipaglabanan ng titig dito.

"Madaling araw pa lang kasi ay umalis na ako sa Isla Arosa. Isinabay ko na si Anya
at Nica sa akin."

Gumuhit ang pamilyar na sakit at kirot sa kanyang puso nang marinig ang pangalan ng
mag-ina. Parang napakahalaga sa binata ng dalawang iyon. Sabagay, mag-ina nito
iyon, eh. Sa isipin ay parang binibiyak ang kanyang puso.

Nag-iwas siya dito ng tingin at tuluyang humiwalay sa nobyo. Hindi naman siya
pinigilan nito. Nagtakip siya ng kumot sa katawan at tumalikod dito. "Loraine.."

"Ano pa'ng ginagawa mo dito, Travis? Nagpunta ka lang ba dito para sa closure sex?"

"Baby, no!" tanggi agad nito. "Hindi ako nagpunta dito para doon. Nagpunta ako dito
upang ipaliwanag kung ano man 'yang maling konklusyon mo. Hindi ko totoong anak si
Nica at wala akong relasyon kay Anya."

Napatingin siya sa nobyo, nagtatanong ang mga mata. "Ha? Eh, bakit Daddy ang tawag
sa 'yo nung bata kung di mo siya anak? At bakit sinabi ni Anya na anak mo 'yon?"
sunod-sunod na tanong niya.

Oo, naguguluhan siya.

"Dahil iyon ang nakasanayan sa akin na itinawag ni Nica. She is not my daughter,
Loraine. Pamangkin ko siya. Anak siya ng kapatid kong si Fred na namatay sa car
accident noon sa Los Angeles. At asawa naman niya si Anya. Ako lang kasi ang
nagbantay at dumamay sa naiwang mag-ina ng half-brother ko. Kaya parang ako na ang
tumayong Daddy ni Nica. Magaan ang loob ko sa bata, Loraine. At naaawa ako sa kanya
dahil hindi man lang niya nakapiling ng matagal ang kanyang tunay na Daddy. Gusto
ko sana na in a way ay gampanan ko man lang ang pagiging ama-amahan niya dahil anak
naman siya ng kapatid ko. Wala naman ako na nakikitang masama doon. I just want to
help my brother's family," pagk-kwento nito sa kanya.

"A-alam ba ng bata na hindi ka naman talaga ang tunay niyang ama?"

"Yes. Alam ni Nica na kapatid ko ang tunay niyang ama. Pero nasanay na siyang ako
ang tinatawag niyang daddy."

Tumango-tango siya.

Now, it makes sense kung bakit kahawig ni Travis ang bata. Pamangkin pala nito ang
bata. Hindi niya napigilan ang hangaan ang binata sa pagiging mabuting tiyuhin
nito. May malasakit ito sa pamangkin nito. Walang walang sinabi ang kanyang mga
tiyuhin dito. Wala kasing pakialam sa kanya ang mga Tito niya.
 Kahit na simpleng 'hi' ay hindi nasasabi ng mga ito kapag nakakasalubong niya. She
felt proud for Travis.

He is really a good man.

Nakakatiyak siyang magiging isang mabuti itong ama ng kanyang anak. She could
imagine him caring and loving his child... their child. He would be a great father.
Sigurado siya doon.

Nang may maalala siyang itanong. "Bakit parang may gusto sa 'yo si Anya? Akala mo
ba hindi ko pansin kung paano ka niya tingnan at nginitian?"

Napansin rin niya ang disappoinment sa tinig nito nang malaman na fiancee siya ni
Travis. And by the way Anya looked at Travis, may mga kislap sa mata.

Namumula pa ang pisngi at ang ngiti'y walang puknat. Ganoon si Anya kahapon nang
makaharap si Travis. Nakikita niya ang sarili sa babae. Nakakasigurado kasi siya na
sa ganoong paraan din niya tinitingnan ang binata.

She was madly inlove with him.

"Uhmm.. About her, hindi ko alam kung dapat ko ba'ng sabihin pa sa 'yo ito.
Nahihiya kasi ako na nalaman ko'ng may gusto pala siya sa akin. As her husband's
brother, nakakahiyang malaman na may gusto sa 'yo ang asawa ng yumao mong kapatid.
Ako pa ang nahihiya. Hanggang sa kapatid na babae lang kasi ang turing ko sa kanya
at wala ng iba pa. Kung may mahal ako, ikaw lang 'yon."

Namilog ang mga mata niya. "I knew it! Halata naman na may pagnanasa siya 'yo! Mga
tingin pa lang alam na alam na. Ewan ko ba naman sa 'yo kung bakit hindi mo 'yon
nahahalata." Umismid siya sa nobyo. "Pero akala ko talaga ay ex-girlfriend mo
siya."

Ngumiti ito. "No. Wala akong ibang naging ex-girlfriend. Ikaw lang ang naging
girlfriend ko. Pero hindi ko itatanggi na may mga experience na ako pagdating sa
pagtatalik sa ibang babae."

"Hindi mo talaga pwedeng itanggi 'yan. It's obvious."

Humalakhak ito ay niyakap siya mula sa likod. "Napakahilig mo talagang mag-hinala.

Pero gusto ko lang sana itanong kung paano ka nakaalis sa Isla Cuenca."

"Tinulungan ako ni Darius."

"Darius?"

Tumango siya. "Yes. Nakabunggo ko siya paglabas ko sa restaurant na pinagdalhan mo

sa akin. And then, ibinalita niya sa akin na nasa ospital si Daddy. Kaya ayun,
sumama ako sa kanya. Siya na ang sumagot ng pamasahe ko pauwi," pagk-kwento niya.

"Isang lalaki ang nakasama mo pauwi?" may halong galit ang boses nito kaya pumihit
siya upang humarap dito.

"Oo nga. Bakit?" Nakita niyang naniningkit ang mga mata nito. "Don't tell me na
nagseselos ka para sa ganoon na kaliit na bagay?"

"Yes. At may karapatan naman ako. Girlfriend kita kaya may karapatan akong
magselos. Lalo na at basta ka na lang umalis sa tabi ko at ngayon nalaman ko na
sumama ka sa isang lalaki paalis sa islang 'yon. Tell me, may karapatan naman ako,
di ba?"

"Uhh... Yes. Pero mayroon din naman akong karapatan na magalit sa 'yo at maghinala.
Kung naging tapat ka sa akin tungkol sa bagay na iyon o kaya ay nagpaliwanag muna,
hindi ako basta-basta aalis. At saka, nalaman ko naman na nasa ospital si Daddy.
May karapatan naman siguro ako na sumama kay Darius para makapunta kaagad sa
ospital kung nasaan si Daddy. Wala ka din naman dapat na ikaselos dahil unang-una
ay kaibigan ko lang naman si Darius," litanya niya dito dahilan upang ikatameme
nito.

"Okay, i get it. But next time, hintayin mo muna akong magpaliwanag, ha? You scared
me like shit yesterday. Hindi ko alam kung saan ka hahanapin kahapon. Para pa akong
bali na tumatawag sa 'yo. Not knowing na na sumama ka sa isang lalaki." bahagya
pang tumalim ang tingin nito sa kanya.

Lumambot ang kanyang mukha sa sinabi ng nobyo. "Don't worry. Next time ay hindi ko
na muling gagawin ang umalis basta-basta. Isa pa, hindi na rin naman ako lalayo pa
sa 'yo mula ngayon. It's not just only me who will need you, Travis." Hinakawakan
niya ang kanyang tiyan.

Nagsalubong ang kilay nito na sinundan ng tingin ang tiyan niya. Hindi agad nakuha
ang sinabi niya pero mga ilang saglit ay namilog ang mga mata nito. "You mean..."

Ngumiti siya. "Yes. I'm pregnant. I'm pregnant, Travis."

Humalakhak ito at tila hindi makapaniwalang tumingin sa kanya. "A baby?"

"Yes. A baby. Ito naman ang hinihiling mo, di ba? Ang mabuntis ako para wala na
akong takas pa sa 'yo."

"Yes! And it came true! Thank god!"

Niyakap siya nito.

At tinugon naman niya ang yakap nito.

Pumatak ang dalawang butil ng luha mula sa kanyang mga mata. It was a tears of joy
and happiness. Nagpapasalamat siya dito na nagawa siya nitong ipadukot at tadhana
ang nagdala sa kanya sa Isla Arosa. Kung hindi siguro nito ginawa iyon ay hindi
muli magtatagpo ang landas nila. Hindi siguro niya mahahanap ang kaligayahan na
natagpuan niya sa piling nito.

Hindi niya alam kung kailan siya naging mabait para makatanggap ng ganitong
blessing sa buhay niya. Nagpapasalamat siya kay Travis dahil hindi ito tumigil sa
pagmamahal sa kanya mula noon hanggang ngayon.

Maya maya ay naglapat ang kanilang mga labi. At syempre pa, alam na siguro niya
kung saan ang patungo ng matamis na halik na iyon.

Eh, saan pa nga ba?

***

Can you give me three reasons why you are reading my story? Please?

Epilogue, NEXT!
####################################
Epilogue
####################################

This is only a short epilogue.

ONE YEAR LATER

"SIGURADO kapag lumaki ang dalawang iyan, magiging habulin iyan ng chicks at
puputaktihin ng mga talent manager. Ang gwapo, parang Daddy lang nila."

Mahinang natawa si Loraine sa sinabing iyon ng asawa habang magkayakap na

pinagmamasdan nila ang kanilang kambal na sanggol habang matiwasay na natutulog ang
mga ito sa nursery room.

Yes, isang kambal na lalaki ang iniluwal niya nang manganak siya. Pareho pa nga
silang nagulat ni Travis nang malaman na kambal ang dinadala niya. Hindi lang sila
ang nagulat, pati na ang kanyang mga magulang na aware na sa kanilang relasyon.
Syempre, ipinaalam nila iyon sa mga ito.

Laking pasasalamat niya ng hindi tumutol ang kanyang Daddy sa relasyon nila. Nang
una ay nangangamba pa siya na baka hindi nito matanggap ang relasyon nila ni
Travis. But she was wrong. Masaya pa nga ito at boto sa binata para sa kanya.

Nakita pa nga niya kung paano nagulat ang kanyang mga magulang ng makilala si
Travis bilang dating houseboy nila. Malaki kasi ang ipinagbago ng binata at hindi
nakilala agad.

At syempre, proud na proud ang mga ito ng malaman kung ano na ngayon ang ginagawa
nito. Agad-agad ay nagpakasal na sila. Civil wedding muna dahil nagbubuntis pa kasi
siya ng panahong iyon.

Ang plano nila ng binata ay magpapakasal na lang sa simbahan kapag naka-anak na

siya. Napangiti siya ng maalala kung paano inatake ng nerbyos si Travis sa araw ng
panganganak niya. Daig pa na ito ang manganganak kung maka-react ito. Halos
himatayin na yata ito sa nerbyos. Hinding hindi niya makakalimutan ang ala-alang
iyon.

Maayos naman ang naging panganganak niya. Hindi siya masyadong natakot. Mas
nangibabaw kasi ang kanyang excitement na makita ang kanyang kambal na nasa
sinapupunan niya. At saka, confident siya na malalagpasan niya iyon ng maayos.

And thank God, she did.

Muli niyang tiningnan ang mga sanggol. Mahimbing na natutulog ang mga ito. Walang
malay na pinagmamasdan sila ng kanilang magandang Mommy at gwapong Daddy.

"Tama ka, babe. Hahabulin talaga ng mga chicks si Troy at Trey kapag nag-binata ang
mga 'yan. Syempre, mana sa 'yo, eh. At sa akin din."

Matamis na ngumiti siya sa asawa at proud na proud na ngumiti dito. Nakikita na

niya sa hinaharap na magiging habulin talaga ng mga babae ang kanilang kambal. Aba,
sa gwapo ba naman ng mga ito. Pero sana huwag naman na maging playboy o womanizer
ang mga anak.

Tiyak mapipingot niya ang tenga ng mga ito kapag naging masyadong malikot sa
kababaihan.

Humigpit naman ang yakap nito sa kanya at isiniksik ang ulo sa kanyang leeg. "Hmm..
Ang bango-bango mo, babe. Ano kaya kung gumawa naman tayo ng kapatid na babae ni
Troy at Trey ngayon?"

Parang dalagitang humagikhik siya. "Loko ka, Travis! Huwag muna ngayon. Malolosyang
mo naman ako. At saka, ayaw kong makita ka na naman namumutla sa nerbyos. Baka
hindi mo na makayanan sa sunod."

Natawa ito. "Oo nga, no? Pwede naman pag-planuhan na lang natin sa sunod. Pero
pagbigyan muna ako ngayon.. Please?"

"Pagbigyan saan?"

"Na mag-lovemaking tayo dito."

"Ha? Dito? Grabe ka naman, babe! Maawa ka sa mga anak mo. Baka magising ang mga
iyan at umiyak. Sya ka, mahirap pa naman patahanin ang mga iyan at patulugin ulit."

"E, di tahimik lang tayo."

Sinaway niya ito. "Magtigil ka nga'ng lalaki ka. Kung gusto mong gawin natin 'yan.
Doon tayo sa kwarto natin."

"Sa living room na lang."

"Tse. Doon nga sa kwarto natin."

"Sa kusina na lang kaya."

Mahinang sinaway niya ulit ito. "Hoy, magtigil ka. Sa kwarto nga natin. Ang kulit
mo."

"Sa garden na lang."

"Gabi na. Baka mahamugan pa tayo. Kaya sa kwarto na nga natin. Huwag ka nga
makulit, babe."

"Eh, di dito na lang. Para exciting."

Napatili siya ng bigla nitong kurutin ang singit niya. Sumunod sa tili niya ang
pagkagising ng dalawang sanggol nila at nag-iiyak. Pinukol niya ng masamang tingin
ang asawa. "Ayan, nagising na nga!" reklamo niya.

Nginisian siya nito. "E, di patahanin."

Pinagkukurot niya ang asawa. Sumabay ang pag-aray nito sa iyak ng dalawang
sanggol. Pero maya maya lang ay tumahan na ang dalawa at muling nakatulog. Habang
sila ay gising na gising pa rin at pumunta na sa kwarto upang isagawa ang "request"
nito.

***