Synopsis

141K 3.6K 451

by missgrainne

HAPPY NEW YEAR! ????

Let's welcome the Year 2018 with love and happiness in our hearts. ??
I'm looking forward that all of you will still be part of my journey in writing
this 2018. Thank you guys
for supporting me. Love you all! ??
Let's start the New Year with this novel. Hope you all like this. ??
SYNOPSIS:
Pride of Philippine Navy SEAL—Colton Altaraza is known for being beast in
underwater swimming. On his
last mission before he settle down to his long time girlfriend, Colton got shot by
their opponent multiple
times. The pain was unbearable that it almost lost his consciousness right in the
middle of cold dark ocean.
While he was fighting hard for his precious life, a soft delectable lips suddenly
pressed against his, bring
him back to life... Saved him... And invaded his senses.
Ang labi na bumaliw sa kanya sa mga nagdaang gabi...ay ang labi lang naman ng
kanyang bagong private
nurse. Nungkang hahayaan niyang mawala sa mata niya ang dalaga. Ngayon pa? Na hindi
lang ang matatamis
nitong labi ang natikman niya...
9-30-19 First time ko pong basahin mga stories niyo author?? 9/29/19

P 1-1
Prologue
134K 3.8K 5.4K
by missgrainne

Prologue
GAMIT ANG HIGHTECH TELESCOPE ay tinanaw ni Colton mula sa kinaroroonan nila ang
isang
vessel na magdadala sa mga rebeldeng tinutugis nila palabas ng bansa. Bukod do'n,
may mga armas na
kargada rin ang barko na tinatayang mga nakaw mula sa mga sundalong napaslang ng
mga ito.
Ang giyera kontra rebelde sa Zamboanga ay umabot na sa halos isang buwan. Walang
humpay na putukan at
pagsabog ang araw-araw na dinaranas ng mga apektadong tao sa lugar.
Alas onse ng gabi ang nakatakdang alis ng mga sakay ng barko, ayon na din sa
impormasyon na nalakap nila
mula sa pinagkakatiwalaang tao na nakapasok sa kuta ng mga rebelde.
Ibinaba niya ang telescope na hawak at tinignan ang oras sa relong pangbisig. It's
21:02. Military time.
Ang hampas ng alon at ang paminsang-minsang pagsabog sa kalayuan ang siyang
nagsisilbing ingay sa
madilim na paligid.
"Colton," Tawag pansin sa kanya ng kapatid na si Carter.
Kahit liwanag ng buwan lang ang tanglaw nila ay nakukuha pa din nitong kalikutin
ang mga armas na dala
nila. Rifle, bombs and guns.
"Oh?" He murmured rudely.
"I am your big brother—"
"Hindi ko nakakalimutan 'yan—"
"Show some respect, fucker."
He smirked at his brother. Silang dalawa ang naatasan na magkabit ng bomba sa mga
vessel ng rebelde. They
are tandem even before they started they career in Philippine Military. They are
personally pick by their
commodore to do this mission to help the troops to end the war in Zamboanga.
"Kuya, you know how much I love planting bombs in vessels. Give this opportunity to
me." Hinubad niya ang
long sleeve, pants at sapatos niya bago isinuot ang kulay itim na over all rush
guard. "Be my eye this time."
Inilatag ng kapatid ang tatlong bomba sa madahon-dahon na sahig. He squatted to
check the bombs. Inisa-isa
niya iyong tinignan. Lahat iyon ay selyado upang hindi mabasa ng tubig mamaya kapag
sumuong na siya sa
karagatan.
His job is very risky, but his heart is yearning for this. He swore to risk his
life to serve for his Country. He
wanted to be a real hero, not for everyone's eyes but for himself. He wanted to
prove to his parents that the

P 2-1
path he chose to walk is the right path and they should be proud of him.
"Can you swim 500 yards within 12 minutes and 30 seconds?" His brother asked
doubtfully.
"That's only a piece of cake for me." He confidently answered while smirking on his
brother who was
looking at him with evident doubt on the face. "Trust me with this, parang hindi mo
naman ako kapatid."
"Our parents our waiting for us. Bumalik ka dito ng humihinga pa."
"Kahit malalagutan na ako ng hangin, babalik ako. I promise." He lifted his right
hand, swearing. "Basta
dapat ay may babaeng makikipag mouth to mouth resuscitation sa akin dito pagdating
ko."
"Umasa ka pa talaga na may babaeng mapapadpad dito?" Napailing-iling ito bago
inihagis sa kanya ang isang
bomba na kaagad niya namang nasalo. Tumingin ito sa relong pambisig. "Oorasan kita.
It's 21:20 now.
Umalis ka dito ng 21:30."
Ikinabit niya sa tenga niya ang listening device na water proof. Sa bewang niya
naman ikinabit ang tatlong
bomba na selyado na.
"I'll be here at exactly 22:00."
"No, you should be here at 21:57."
"What?" He frowned.
"Kung hindi mo kaya, ako na ang gagawa." Tumayo si Carter at akmang babaklasin sa
kanya ang mga bomba
na ikinabit pero umatras siya. No way!
"Alright. I'll be here at 21:57."
"You only have five minutes to plant the bombs." Colton nod his head and took a
deep breath. "I'll be waiting
here."
"Noted."
"We are running out of time, Colton. Do your job properly and wisely. I don't want
our boss to be
disappointed."
"Hindi ako nagpakahirap mag-training sa America kung may bibiguin lang din naman
ako sa misyon na ito,
Kuya."
"Good. We need to leave this place at exactly 22:00."
Tumango lang siya at determinadong nag-unat ng mga braso, hita, paa at ulo bago
nakipag-fist bump sa
kapatid.
"I'm ready!" Colton declared.
"Be safe."

P 2-2
He hid a smile. His brother will always be his brother.
"You too," Tapos ay walang ingay na sumuong sa tubig, nag-ipon ng hangin sa dibdib
bago inumpisahang
ikampay ang kamay at paa.
Colton is part of Philippine Navy SEAL. Before that, he trained in America for over
a year to be SEAL. He
also served there for three years, then he decided to transferred in Philippines
when his parents built a resort
in Villa Altaraza as an extension to their mansion. He has a dual citizenship since
he was born in America.
He also passed in sniper's training in USA but he really prefer working on water.
He loves the color of
ocean and all the things that has to do with deep blue sea. He likes to swim so
damn much!
"Five minutes more...Colton." He heard his brother's voice through his listening
device.
Hindi niya pa nararamdaman ang paghahabol niya ng hininga dahil sa ilang minutong
paglangoy sa madilim at
malamig na tubig dagat. Bahagya niyang iniangat ang ulo upang matantiya kung gaano
na siya kalapit sa
vessel.
"I can see their look out."
"Of course." Sarkastiko ang tunog ng kabilang linya. "Don't get caught."
Muli siyang bumalik sa paglangoy ng wala masyadong ingay. Nang malinaw na sa
paningin niya ang vessel
ay mas lalo pa siyang pumailalim, tinantiya ang lalim ng tubig bago muling
bahagyang ini-angat ang ulo niya
sa tubig.
"Kailangan ay mas maaga tayong umalis ngayong gabi." Narinig niya ang boses na iyon
sa itaas. Itinago niya
ang sarili sa nguso ng barko sa ilalim. "Alas dyes pasado ay dapat nakaalis na
itong barko sabi ni boss."
"They changed their departure time." Imporma niya sa kapatid.
"What?"
"Mas pinaaga nila ang pag-alis ng barko. Alas dyes pasado."
"Stay with the plan, Colton."
"Yes."
"Dalian mo. 22:30 nakatakda ang pagsabog ng barkong sasakyan ng mga rebelde."
Hindi na siya nagsalita pa at lumangoy pailalim sa barko. Itinulak niya ang katawan
papunta sa puwetan ng
sasakyang pang-dagat, kinalas niya ang isang bomba sa bewang niya tapos ay ikinabit
iyon do'n.
"Two more to go. Come on, Colton." Carter voice is in hurry. "You only have three
minutes left."
Inilubog niya ang katawan sa ilalim ng tubig at lumangoy papunta sa gitnang bahagi
ng barko. Katulad ng
ginawa niya kanina ay do'n niya ikinabit ang isa pang bomba.

P 2-3
Binilisan niya ang paglangoy papunta sa unahan ng barko nang makita niya mula sa
taas na nagsisipasukan na
ang mga rebelde na may mga nakasukbit na armas. Ang iba ay sa tubig nakatingin, sa
may gawi niya. Tila
handang bumaril sa oras na may makitang kaduda-duda.
Inilubog niya pa ang sarili upang hindi mahalata ng mga ito na may tao sa ilalim ng
tubig. Kinalas niya ang
natitirang bomba sa katawan niya at idinikit iyon sa nguso ng barko kasabay niyon
ay ang pagtama ng liwanag
sa gawi niya na nagmumula sa taas.
"Fuck..." He silently curse as he look up and saw three men holding a flashlight,
nakatutok iyon sa gawi niya.
"Parang may gumalaw kanina!"
"Paputukan niyo!"
Bago pa man siya makarinig ng sunud-sunod na putok ng baril ay mabilis na siyang
lumangoy palayo.
He's really skilled in underwater swimming. Buwis buhay ang training sa America at
masaya siya dahil
nalampasan niya ang mga 'yon.
"Colton!" It was his brother's voice, shocked and at the same time worried.
Siguradong narinig ang mga putok ng baril at nakita mula sa telescope ang pag-atake
sa kanya.
"May tao! Nandon!"
Sunud-sunod na putok ang pumailanglang at humahabol sa kanya kahit nasa ilalim na
siya ng dagat. Sa
ibabaw ng tubig ay pansin niya ang mga red dot na sumusunod sa kanya, it was from
rebels rifles.
Ang hindi niya pagkuha ng hangin bago sumuong sa mabilis na paglangoy ang siyang
naghihila sa kanya sa
paghahabol ng hininga. Sa tantiya niya ay siyam na minuto pa ang lalanguyin niya
bago makabalik kay Carter.
Hindi pagkataranta at hindi takot ang dahilan ng bahagyang pagbawas ng bilis ng
langoy niya, kundi, ang
pagkirot ng kaliwang bahagi ng braso niya at ang pagkalat ng sakit sa binti niya.
"Colton! Speak!" He groaned in so much pain as a response, so his brother will know
that he's still breathing.
"Damn! You're alive! Come on!"
Sa kabila ng pananakit ng braso at binti ay nagawa niya pa din languyin ang lugar
kung nasaan ang kapatid.
Nakakaya niya ang sakit pero ang nawawalang hangin sa dibdib niya ay unti-unting
naghihila sa kanya
pailalim. It is so dark and cold, ni wala na siyang makita na kahit ano sa ilalim
ng tubig.
He badly needs some air! Pinilit niyang ini-angat ang ulo sa tubig. Kumuha ng
hangin at inipon sa dibdib
niya. Pagbukas niya ng mata ay natanaw niya hindi kalayuan ang nakatayong pigura sa
dalampasigan. His
brother.
"Go down! Fucking go down! Colton! They have their snipers at your back!"
Bago pa man din siya makalubog ulit sa tubig ay naramdaman niya na ang pagkirot ng
balikat at likod niya.
Another shot from their opponent hit him, making his body weak and unmoving.

P 2-4
If this is the end of his life, he would gladly accept that this is God's plan for
him.
At least, before his life would end, he was able to finished his mission. That's
the only matter that he is proud
of.
Bawat hampas ng malakas na alon ay tila latigo na lumalatay sa katawan niya at sa
mga sugat niya. Sa
sobrang sakit, para na siyang bato na walang pakiramdam. Hindi panaka-naka na
nakakainom na din siya ng
tubig alat.
Colton rest his mind and his body and let the wave brought him to the seashore
where his brother—Carter is
waiting for him.
Tanging hangin lang ang kailangan niya para lumuwag ang paninikip ng dibdib niya.
Nalampasan niya ang
drowning test bilang maging ganap na Navy SEAL, pero tila ngayon pa siya malulunod.
Namamanhid ang mga binti niya. Wala siyang maramdamang sakit sa parteng iyon ng
katawan niya.
Dumadagdag iyon sa alalahanin niya. Not his legs! No, not his legs!
Nakapikit ang mga mata niya pero alam niyang gising ang kamalayan niya dahil
naririnig niya ang paulit-ulit
na tawag sa pangalan niya ng kapatid na may kasama pang malulutong na mura.
"Colton! Tangna ka! Wake up!" His brother gives him CPR but it did not really help
him. "You want me to
cut off your wedding proposal with Gail?!" He threatened him.
No!
Gail is his long time girlfriend and he was planning a wedding proposal to her
after this mission. Kaya
kailangan niya talagang umuwi ng buhay at humihinga.
Carter tried to revive him many times but his body was too weak to response, not
until he heard a woman's
voice from somewhere that gives him the guts to fight more for his life. Maybe this
is the help that his body
was waiting for. A mouth to mouth resuscitation with a woman is not bad at all.
Ikaw Gail ahh lagot ka Kay master Kurt Walang humpay putukan at pagsabog Easy wag
kalimutan gumamit ng condom bhabe ???? ??????

P 2-5
1 ~ The Boss
108K 4K 15.2K
by missgrainne

Chapter One

PABALIK na sana si Karen at ang mga kasama niya sa Manila ng biglang masira ang van
na
sinasakyan nila papunta sa paliparan . Isang linggo lang ang nilagi nila sa Bayan
ng San Isidro upang
magbigay medikal sa mga taong nakaranas at inabot ng pinsala dahil sa giyera sa
kabilang Syudad .
She is a registered nurse and currently working in Banchero's Medical Center in
Manila. Kasama sa
trabaho niya ang mag-volunteer sa tuwing may Medical Mission na ginaganap ang
Banchero's
Foundation. Ang Bayan ng San Isidro ang napili ng may-ari ng Hospital at Foundation
na bigyan ng
tulong kaya naroon sila.
"Magliwaliw muna kayo riyan . Aayusin ko lang muna itong van." Ani sa kanila ng
driver bago
inumpisahang kumpunuhin ang sasakyan .
Ang mga kasama niya ay nagkanya -kanya nang mahahanap ng matatambayan pansamantala
habang
siya ay naglakad - lakad naman. Mag-a-alas dyes na ng gabi, malamig ang hangin ,
amoy niya ang
tubig dagat . Naglakad pa siya hanggang sa matanaw niya na ang malawak na
karagatan.
Wala siyang balak magtungo do'n ngunit may dalawang pigura na nagtulak sa mga paa
niya na
alamin kung ano iyon.
"Fucking wake up Colton!" Napaigtad siya sa galit na boses na iyon ng isang
lalaking nakapaluhod sa
buhanginan , tapos may lalaking nakahandusay sa harap nito. "Colton!" He was giving
him CPR.
Nagmamadali na lumapit siya dito at nakialam na. Bagamat tila naalarma ang lalaki
sa presensya niya
ay wala na siyang pakialam . Lumuhod siya sa buhanginan .
"Ilang minuto na siyang walang malay?" She asked the man.
"One to two minutes."
Mabilis na inihilig niya ang gilid ng mukha sa dibdib ng lalaki upang marinig ang
tibok ng puso nito
kung tumitibok pa kasabay ng marahan na paghawak niya sa palapulsuhan , dinama ang
pulso .
Pumipintig pa iyon.
"He's unconscious." She declared.
Sinubukan niyang i-revive ang lalaking nakasuot ng overall black rush guard ngunit
walang response
mula dito sa ginawa niyang CPR. Tila ibang hangin ang nais ng katawan ng lalaki.
Walang pag - aalinlangan na gamit ang medyo nanginginig na daliri ay ibinuka niya
ang labi ng
lalaking hindi niya naman kilala , tapos ay inilapit niya ang labi niya sa bibig
nito na bahagyang
P 3-1
nakaawang . Maybe, and she's hoping that mouth to mouth resuscitation will help
him.
Binigyan niya ng hangin ang loob ng bibig ng lalaki, dumadampi ang birhen niyang
labi sa labi nito
pero wala na siyang pakialam do'n kahit pa kakaibang damdamin ang hatid sa katawan
niya dahil sa
pagtama ng labi nila.
"Colton!" Said the man at her side. "Fucker! This is not yet your time! You better
wake up!"
Ilang pagbibigay hangin pa ang ginawa niya bago niya naramdaman ang pag - galaw ng
labi ng
estranghero , tila hinahalikan siya. Her eyes slowly roamed all over his face to
see if he's awake.
Sa gitna ng madilim na paligid , maingay na hampas ng alon sa dagat at kakarampot
na tanglaw ng
buwan ay nagkaro'n siya ng pagkakataon na pagmasdan ang lalaking humahalik sa labi
niya.
Kasing dilim ng langit ang malalim nitong mga mata, matalim ang dating, pero batid
niyang may
dinaramdam na sakit sa katawan. Ang tungki ng ilong nito ay tumatama sa ilong niya.
His lips were so
soft and delicious.
" Ummm ..." He moaned deliciously against her lips.
Mabilis na inilayo niya ang mukha nang maramdaman niya ang pagdila - dila nito sa
labi niya. Parang
tumaas lahat ng balahibo niya sa katawan sa ginawa ng lalaki.
"We have to go! We fucking need to go!" The other man is now in hurry.
Inalalayan nito ang lalaking bumangon ngunit katakot - takot na malulutong na mura
ang lumabas sa
bibig nito.
"Fucking shit! My body is in pain! Fuck! Fuck! My legs! Fuck-" She cover his mouth
with her hand.
Naghalo ang inis at mangha na tumingin ito sa kanya. Bigla tuloy siyang nahiya sa
inasta .
"Y-you cursed too much-"
" Bawal ba akong magmura , Miss!?"
"We need to go." The other man muttered, interrupting them.
Pinagmasdan niya ang kabuuan ng lalaki. Hindi gano'n kaliwanag pero batid niya na
may mga sugat
ito, itim na itim man ang suot.
"We need to bring him to the nearest hospital." Suhestiyon niya. "Fifteen minutes
away from here."
"No, thanks." Iika -ika na naglakad papunta sa malalaking puno ang dalawa. "Salamat
pala sa
paghalik sa akin, Miss! Binuhay mo ang kamalayan ko!"
"Hindi kita hinalikan ! Ikaw ang humalik -oh Jesus!"
P 3-2
Napaupo siya at napatakip sa tenga nang biglang pumailanglang ang malakas na
pagsabog sa gitna ng
karagatan. Nang tignan niya, kinakain na ng malaking apoy ang barko . Maitim ang
usok na gawa
no'n .
Nagmamadali siyang tumakbo palayo sa lugar na iyon. Hindi niya na naisip pa kung
nasaan na ang
dalawang lalaki dahil sa takot .
"TINGIN MO ba makikita mo ulit 'yung lalaking 'yon?" Tanong sa kanya ng kaibigan na
si Gelicah matapos
niyang ikwento ang lalaking tinulungan niya na hindi na nawala sa isip niya. Nasa
isang coffee shop sila.
"Yung lalaking nangdidila ng labi!" Tumawa pa ito na ikinainit ng pisngi niya.
Huli niya na natanto noon na hindi lang halik ang ginawa sa kanya ng lalaki, kundi,
dinilaan din ang labi niya.
Sobrang kabastusan iyon para sa kanya pero ang eksena pa na iyon ang madalas na
laman ng panaginip niya!
That man licked her lips sensually and deliciously!
"I don't know. Hmm, pwedeng oo, pwede din naman na hindi na." Ininom niya ang kape
niya, hindi umaasa na
makikita ulit ang lalaki. "Huwag na nga natin isipin ang lalaking 'yon."
"Okey, sabi mo eh." Gelicah shrug off. "So, tuloy na ang pangingibang-bansa mo
after your contract in
Banchero's Medical Center?"
"Yes, if..." She emphasize the last word. "...hindi na nila i-re-renew ang contract
ko. Let's wait and see."
"But I'm hoping that they will give you another year. Good performance ka naman sa
Hospital nila."
"I'm hoping and praying. Mahirap din kasi mangibang-bansa. We all know that."
At paano na ang mga kapatid niya kung gayong milya-milya na ang layo niya sa mga
ito? Hindi niya nga yata
kakayanin pa na malayo pa ng husto sa mga kapatid. Not now. Kaya magsisikap siya na
makakuha talaga ng
trabaho.
Karen is about to take another sip of her coffee when her phone rang. It's an
unregistered number. Kahit pa
gano'n ay sinagot niya.
"Hello?"
"Hi, may I speak to Miss Karen Pescador?"
"Speaking."
"Okey, Miss Karen, we would like to invite you tomorrow for an interview about the
renewal of your
contract at Banchero's Medical Center. This is Miss J at HR Department."
Malapad ang ngiti niya kay Gelicah habang pinapakinggan ang kabilang linya. Mabait
talaga sa kanya ang
langit, hindi siya pinapabayaan.
"I will be there, Ma'am. Thank you." And the line was cut off. "Geez!" Hindi niya
napigilan ang impit na tili
sa magandang balita. "This is it!"
P 3-3
"What was that for?" Gelicah curiously ask.
"I think, I will still be part of Banchero's Medical Center. HR just called me."
She winked at her friend who
was smiling at her, happy as her.
KINAKABAHAN si Karen habang hinihintay ang oras na itinakda upang makausap niya ang
head ng HR
Department. Sana ay dagdagan pa ng dalawang taon ang kontrata niya sa Hospital. She
rather choose to work
here than abroad.
Lumabas ang isang staff mula sa opisina ng HR Office at lumapit sa kanya.
"Miss Karen Pescador?"
"Yes po,"
"Follow me."
Sumunod siya sa babae at naupo sa visitor's chair na kaharap ng HR head. Ngumiti
ito sa kanya, kinakabahan
talaga siya.
"Hindi na ako magpapaliguy-ligoy pa, Miss Pescador. We decided to renew your
contract at Banchero's
Medical Center for another two years..." Imporma nito na labis niyang ikinatuwa.
Why working abroad when you can work here? Not that miles away with your family.
Hindi niya kasi talaga
maatim iwan ang mga kapatid lalo at sa kanya lang umaasa.
"Thank you, Madam!"
"But we are not going to assign you at BMC,"
"S-saan po ako ma-a-assign?"
"We will assign you at Villa Altaraza." Her answer puzzled her. The Villa is sounds
familiar but she's not
really sure kung saan niya iyon narinig o nabasa. "One of the son of Mrs. and Mr.
Altaraza needs a private
nurse. I am asking you now, is it okey to you?"
Tumango-tango siya. "Yes! Yes Ma'am."
"Gusto ko lang malaman mo na hindi biro ang bunsong anak ng mag-asawang Altaraza.
Pang-sampung nurse
ka na na ipapadala namin at umaasa ako na ikaw na ang huli."
"S-sobrang sungit po ba?"
"That's what they said. He's rude. Very hard to please and he has a rough attitude.
Kakayanin mo kaya?"
Nananantiya ang tingin nito. Nanunubok.
"Kakayanin po!" Determinado siyang makapagtrabaho. So lahat, kakayanin niya. Walang
hindi.
"Review this." May ibinigay ito sa kanyang brown envelope na agad niya namang
tinanggap. "That's all about

P 3-4
the patient's medical background. He was recovering now but he still need someone
to look after him
because he can't do things without someone's help. So you'll be there to help him
and take care of him.
Okey?"
"Okey, Ma'am."
"Bukas na bukas din ang alis mo. Nasa loob ng envelope ang plane ticket mo at ang
address ng Villa
Altaraza."
Kahit gaano pa kasungit ang pasyente at kahit gaano kagaspang ang ugali ay
kakayanin niya basta wag lang
siyang sasaktan at talagang lalayasan niya.
Pagkauwi niya sa apartment niya ay inimpake niya kaagad ang mga gamit at damit na
dadalhin kinabukasan.
Maaga din siyang natulog dahil umaga ang flight niya. Sa eroplano niya na lang
babasahin ang medical
background ng pasyente niya.
MASAKIT NA sa balat ang sikat ng araw nang ibaba si Karen ng nasakyan niyang taxi
galing airport sa isang
malawak na lupain. Sa arko na nadaanan nila kanina bago nakapasok sa main gate ay
nakasulat ang Villa
Altaraza. Dito na nga iyon.
Lumapit siya sa guard na nando'n.
"Good morning ho. Ako po ang ipinadalang nurse from Banchero's Medical Center."
Ipinakita niya dito ang
appointment letter niya.
"Kayo po pala ang bagong nurse ni boss."
"Opo."
"This way, Ma'am."
May tinawag itong isang staff do'n na agad naman lumapit sa kanya at kinuha ang mga
bag niya.
Nang tuluyan siyang makapasok sa villa ay do'n niya lang natanto na may mga
swimming pool do'n at mga
rooms na tila mini hotel. It looks like a private expensive resort. The place is so
peaceful and clean, totoong
nakakarelax ang ganitong klaseng lugar.
Nilagpasan nila ang resort at pumasok sa isa pang malaking gate. Nakakalula. May
guard din do'n na nagaabang.
"Bagong nurse po ni boss." Pakilala sa kanya ng staff sa gwardiya.
"Pasok kayo." Binuksan naman nito ang gate.
Gusto niyang mapanganga ng tumambad sa kanya ang magandang mansion. Padaan-daan ang
mga kasambahay
na pare-pareho ng mga uniporme. Ang isa na medyo may edad ang lumapit sa kanila.
"Miss Karen Pescador?" Hinuha nito. Inaasahan ang pagdating niya.

P 3-5
"Opo,"
"Halika. Kanina pa naghihintay si boss sa iyo."
Bakit tila kumabog ang puso niya sa kaba sa ideyang naghihintay sa kanya ang amo
niya?
At mas lalong naghumerantado ang puso niya nang makarating sila sa likod ng
mansion, sa swimming pool
area, nang makita niya ang lalaking nakatalikod sa gawi nila. Nakaupo sa
wheelchair.
According to what she had read about his medical conditions, pagaling na ang mga
sugat nito. Sa braso,
balikat at likod, those were all from a gunshot. Ang kanan na binti nito ang hindi
pa lubusang gumagaling,
nakasemento pa iyon.
"Boss, nandito na po si Miss Karen." Imporma ng babae sa amo nito.
"Leave us alone." His deep baritone voice sent shiver down her spine.
She couldn't help herself but to bit her lower lip and grip the hem of her blouse.
Why is her heart beating like
this like she's excited and at the same time nervous?
Para siyang ibon na gustong kumawala sa hawla ng iwan siya ng kasambahay. Ang kaba
sa dibdib niya ay
palala nang palala.
"G-good morning boss-"
"Tell me, what's good in the morning Miss Pescador?"
Napalunok siya sa swabe ngunit nakakataas balahibong boses nito. She composed
herself, fighting hard to
breath well because of the unexpected feeling that her body shows her.
Nagtagal ang tingin niya sa malapad na balikat at likod nito, tiyak na matigas
iyon. Masarap iyon haplusin
pero tila nakakatakot banggain. She can see the hard muscles on his both arms, it's
moving, humahapit iyon sa
manggas ng cotton shirt na suot nito.
"M-morning, boss." Instead, she said than answering him why her morning is good.
Gumalaw ang galit na ugat nito sa mga braso ng bahagya nitong itukod ang isang siko
sa arm rest ng
wheelchair, he is gently squeezing his jaw.
Nag-iinit ang mukha niya sa ideyang lihim na pamimiyesta ng mata niya sa lalaki.
Ano pa kaya ang
mararamdaman niya kapag humarap na ito sa kanya? Hindi na siya mapakali, gusto niya
nang makita ang
buong mukha ng boss niya.
"I am from Banchero's Medical Center. I had my two years career there as a
registered nurse. I renewed my
contract for another years and our HR assigned me here. It's my pleasure to look
after you, boss." Patuloy
niya ng hindi ito magsalita. "I am Karen Pescador, your new nurse—"
"I know. Hindi mo kailangan magpakilala." Umirap siya sa hangin. Masungit nga
talaga at bastos! "I am
giving you a freedom to leave now."

P 3-6
"What?" Gulantang na tanong niya.
"Yes, leave. What's your problem?"
"Ikaw ang may problema." Ang kaba sa dibdib niya ay biglang napalitan ng inis sa
lalaki. "Lumipad ako dito
mula Manila—"
"Oh, hope to see your wings." He sarcastically said making her rolled her eyes on
his back.
"What I mean boss is, I flew from Manila to get here. I don't want to waste this
opportunity that BMC given
to me. I badly need this job, so please, have mercy on me. Huwag mo naman po akong
palayasin kaagad,
hindi pa nga nag-iinit ang mga paa ko dito sa Villa niyo eh."
"The door is always open if you want to leave me once you get tired on helping me
every time I need help."
Inalis niya ang inis sa dibdib niya. Hinabaan pa lalo ang pasensya niya. Kailangan
niya ang trabahong ito
para hindi na siya umalis ng bansa.
"I will do my best that I can do to help you. I promise you that, boss."
"Don't promise to me! Bawiin mo ang sinabi mo!"
Umiling-iling siya. "A promise is a promise, Mr. Altaraza."
Nakita niyang gumalaw ang dalawa nitong kamay pababa sa gilid nito, sa may gulong
ng wheelchair, trying to
turn around to face her.
Inilang hakbang niya ang pagitan nila upang maalalayan ito nang mapahinto siya
bigla dahil sa hindi
inaasahang mukha ang sasalubong sa kanya.
Paulit-ulit siyang napalunok habang nakatitig sa lalaki.
His growing whisker and his sharp jawline makes him looks hard and dark. Tumiim ang
matalim na mata nito
sa kanya na dumagdag lamang sa kalabog ng dibdib niya. Ipinapaalala ng mapupula
nitong labi ang gabing
laman palagi ng panaginip niya.
"Colton, that's my name. Stop calling me Mr. Altaraza, pakiramdam ko tatay ko ang
tinatawag mo."
"I-Ikaw..." Gulantang pa din siya.
Nakita niya ang pinigil na pag-angat ng sulok ng labi nito, pinanatili ang malamig
na emosyon sa gwapong
mukha.
"What?"
"Ikaw 'yung lalaking nandidila ng labi! You licked my lips!"
Hahah putek ka Colton galawang hokage ??.ano yummy ba? Private nurse ni Colton??

P 3-7
2 ~Warning
100K 3.5K 11K
by missgrainne

Chapter Two
NAG-ISANG linya ang labi ni Karen sa biglaang pagkaramdam ng panggigigil sa
lalaking kaharap. Sino
bang mag-aakalakala na magkukrus pang muli ang landas nila ng lalaking
lumapastangan sa labi niya? Totoo
nga yatang maliit ang mundo sa mga taong nakatadhanang mag-tagpo.
What does it mean then? They are meant to see each other again? That's it?
"Really? Did I lick your lips?" Colton asked, his lips were slightly moving from
side to side as if trying to
suppress a smile.
This man is starting to annoy the hell out of her! Well, halata naman sa itsura
nito na hindi marunong
magpahalaga sa mga simpleng halik sa isang estranghero. Pero para sa kanya, it's
important. That was her
first kiss for Pete's sake!
"Y-yes! I can still remember that night! You stole my first kiss!" She almost shout
at him.
Pagkatapos ng mga katagang iyon ay ang pag-init ng buong mukha niya dahil sa pag-
ilanglang ng malutong na
tawa mula dito.
Kinuyom niya ang kamao ng sumilay ang multong ngiti sa mapupula nitong labi. Kahit
madilim ang oras na
'yon ay hindi niya malilimutan ang mukha ng gwapong lalaking ito! The man who stole
his first kiss!
Ang isang makapal na kilay nito ay bahagyang umangat tila pinipigilan ang pagka-
amuse sa kanya at sa pinaguusapan nila.
"How does it feel then?"
Pinaningkitan niya ang lalaki.
"You have no right to do that on me!"
Kulang na lang ay tumaob ito sa kinauupuan sa sobrang inis niya habang nakatitig
dito.
"Ganyan ka ba tumingin sa boss mo? Parang gusto mo na akong itulak sa swimming
pool."
Paulit-ulit siyang lumanghap ng sariwang hangin para pakalmahin ang sarili. Naiinis
siya oo, pero ang muling
makita ang lalaki ay nagbigay ng ngiti sa puso niya. Bakit ba ganito ang
nararamdamn niya?
"P-pasensya na."
He's still her boss. Itong lalaking ito ang magpapasweldo sa kanya. Kaya dapat ay
itrato niya ito ng tama.
Iwawaksi niya muna ang personal na bagay, trabaho muna.

P 4-1
"Now, take me to my room."
Sa utos nito ay napakurap pa siya pero kalaunan ay naglakad siya papunta sa likod
ni Colton at marahan na
itinulak ang wheelchair.
Pagkapasok nila sa mansion ay kaagad naman silang sinalubong ng dalawang
kasambahay. May dalang tray
ng pagkain.
"Boss, oras na po ng pagkain niyo." Ani ng isang katulong.
"Ayokong kumain!"
"Anong ayaw mo?" Magkasalubong ang kilay niya ng ibaba ang tingin kay Colton.
Matalim ang mata nito ng
salubungin din ang tingin niya nang itaas ang mukha. Hindi siya nagpatinag. "Kakain
ka." Pinal na sabi niya at
bumaling sa dalawang kasambahay na halata ang pag-iwas sa amo na masungit. "Sa
kwarto niya po siya
kakain. Pakidala na lang po ang pagkain niya do'n."
Bigla siyang nagkaro'n ng lakas ng loob sa isipin na may kasalanan sa kanya ang
lalaking ito.
"Hindi nga ako kakain!"
"Where's your room?" Instead, she asked him, ignoring his cute tantrums.
"Turn to the right!" She did turn right as he ordered like a mad man. Pinto ng
elevator ang nasa dulo ng
pasilyo. Tila pinasadya iyon. "Second floor."
Pumasok sila sa loob at pinindot niya ang second floor. Nang bumukas ang pinto ay
kaagad naman silang
lumabas. Tatlong pinto lang ang nakita niya sa malawak na palapag na iyon. Bawat
pinto ay may mga
pangalan.
"Colton, right?"
"You should know the name of your boss! You don't need to ask!"
"Oo na po, boss Colton." Kalmado pa din siya kahit pa binulyawan na siya.
Pinihit niya ang doorknob, niluwagan niya ang pagkakabukas ng pinto bago sila
pumasok sa loob. Madilim,
nakapatay ang mga ilaw, nakasara ang bintana, natatakpan ng makakapal na kurtina.
She turned on the lights. Hindi niya napigilan ang mamangha ng masilayan ang
malawak na silid ng lalaki.
The dark blue and light blue color of his wall makes the room looks manly. It looks
like ocean. Idagdag pa
ang panglalaking amoy ng kwarto na hindi matapang at hindi masakit sa ilong. She
starting to like the scent of
his room and his scent too.
"Saan gusto mong umupo?" May sofa kasi do'n, may couch. Tapos may malaking flat
screen TV.
"I want to rest."
Lumapit siya sa side table ng kama nito upang kunin ang chart na naroon. Tinignan
niya ang oras ng inom ng

P 4-2
gamot nito at ng pagkain.
"I'm sorry, but you have to take your medicine at 9:30am. So, kakain ka muna." She
check her wrist watch.
"Nine in the morning na tapos hindi ka pa kumakain?" She tsk.
"I want to rest my back at my bed." Seryosong sabi nito. Tinantiya niya muna kung
gusto ba talaga nitong
magpahinga o tatakas lang sa pagkain. "My shoulder is fucking hurt!" Nataranta siya
bigla at itinulak ang
wheelchair papunta sa kama.
Maingat na inalalayan ni Karen na tumayo si Colton. Umakbay ang mabigat at matigas
na braso nito sa balikat
niya, halos tumama ang dulo ng mga daliri nito sa ibabaw ng dibdib niya. Pakiramdam
niya ay may kumiliti
sa mga ugat niya.
Iniyakap niya ang mga braso sa bewang ni Colton dahilan ng pagdidikit ng katawan
nila. She could feel his
hard chest against her breast, his body brings heat to her body. Darn. What's
happening to her?
Dahan-dahan ay napaupo na ang binata sa gilid ng kama ngunit nanatili ang magnet sa
katawan nila. Umangat
ang isang kamay niya sa dibdib nito at ang isa naman ay marahan na sumasalo sa may
likod nito.
"May iba pa bang masakit sa iyo?"
Hindi niya alam kung bakit biglang lumabas ang lambing sa boses niya. Siguro ay
dahil nag-aalala siya sa
kalagayan ni Colton.
"My back is hurting too."
"I will check that later. Ipahinga mo muna."
Marahan na inalalayan niya itong makahiga. Halos mapugto ang hininga niya ng
dumulas ang kamay nito sa
bewang niya at nagtagal do'n, bahagyang pumisil, tila do'n kumukuha ng balanse.
Nilabanan niya ang sensayon na bumabalot sa kanya at nag-focus sa kung papaano
maihihiga ang binata ng
hindi nasasaktan.
"Ouch..." Colton suddenly groaned. His hand gripped the side of her small waist.
"W-why?" Nag-alalang tinignan niya ito.
"Your hand touched my wound..."
Maingat na inalis niya ang kamay sa likod nito. Pasimple niyang tinignan ang
posisyon nila. Ang isang kamay
niya ay nakapatong sa dibdib nito, ang katawan niya ay halos dumagan kay Colton.
Masyado silang malapit
sa isa't-isa, nahihirapan siyang huminga.
"Sorry..."
Bahagya siyang lumayo ng maisandal niya na ang likod nito sa unan, sa headrest ng
kama. Hinawakan niya
ang isang binti nito na may balot ng benda, malamang ay nakasemento iyon. Marahan
niyang ini-angat iyon sa
kama.

P 4-3
"Turn off the lights." Utos nito.
"Nah-ah." Umiling-iling siya. "Papakainin pa kita." Napangisi siya ng may kumatok
sa pinto. Siguro ay ang
pagkain na iyon.
Binuksan niya ang pinto at hindi nga siya nagkamali. Ang dalawang kasambahay iyon
na may dalang
masasarap na pagkain. Nang maipasok na ng mga ito ang dala ay kaagad din namang
umalis.
Nilapitan niya si Colton na mukhang may malalim na iniisip. Ito 'yung gwapo na
nakaka-intimidate, 'yung
tipong hindi mo magagawang umamin na gusto mo ito dahil baka insultuhin ka lang at
ang nararamdaman mo.
But who knows? Huwag natin husgahan ang nakikita lang.
"I said, I don't want to eat."
Inumang niya pa din dito ang kutsarang may pagkain kahit iniwas nito ang mukha sa
kanya.
"Sige na please, kahit tatlong subo lang."
"No!"
Paano niya kaya papaamuin ang lalaking ito? Hindi pwedeng araw-araw ay ganito sila.
Maaga siyang tatanda
sa konsumisyon.
Marahan na dumapo ang kamay niya sa baba nito at marahan niyang hinarap sa kanya.
Tumutusok sa palad
niya ang mga tumubong balbas dito. Nakakakiliti.
"Please?" She plead as their eyes met. "Eat up."
Tila napilitan na ibinuka nito ang bibig at kinain ang pagkain na isinubo niya.
Lihim siyang napangiti, feeling
niya baby niya si Colton. She was feeding her baby! Damn! Kinikilig siya sa
sariling iniisip.
"Enough." Pigil nito sa kanya ng halos makaapat na subo na.
"Last na 'to..." Inumang niya sa bibig nito ang kutsara.
Colton look at her, sinasabing ayaw na talaga nito. Hindi niya napigilan ang
bahagyang kagatin ang labi niya
ng tumindi ang intensidad ng titig nito sa kanya. Hindi niya makayanang tapatan,
tila nalulusaw siya.
"Stop!" His voice is like a thunder.
Lalong dumiin ang pagkagat niya sa labi sa galit na boses ng amo. Kailangan ay
sanayin niya ang sarili sa
ugali nito. Kailangan niyang tumagal sa trabaho niya.
"Hindi sapat ang kinain mo, b-boss. Tatlong gamot ang iinumin mo." Mahinang sabi
niya at muling kinagat
ang labi upang pigilan ang takot na mabulyawan ulit. Bahagya pa siyang napayuko,
iniiwasan ang mata nito.
"Stop biting your lips in front of me...or else I will lick it again..."
Mabilis pa sa alas kwatro nang itigil niya ang pagkagat sa labi, kinabahan sa banta
ng binata. She's nervous

P 4-4
but she also felt excited! Masama talaga ang tama niya sa lalaking ito.
Tumayo si Karen at kinuha ang iinumin na gamot ni Colton. Hindi naman na ito
nakipagmatigasan pa, ininom
kaagad ang gamot.
"Mamayang 3:30pm ang susunod na inom mo ng gamot. Babalik ako dito. Aayusin ko lang
ang mga gamit ko."
Colton didn't speak. "Okey lang naman siguro 'yon sa iyo?"
"Come back here right after you finish what you do."
"S-sige."
Tahimik na lumabas siya ng silid ni Colton at nagtungo sa sala ng mansion. Naabutan
niya ang isang
kasambahay na pinupunasan ang mga picture frame.
"Ate..." Kuha niya sa atensyon nito.
"Ikaw pala Miss Karen, may kailangan ka?" Ang mata niya ay hindi sinasadyang matuon
sa mga litrato sa
harap at mukhang napansin nito ang kyoryosidad sa kanya kung sino ang mga 'yon.
"Ang gugwapo ng
magkakapatid ano?"
Yes, they are all handsome even if the men doesn't smile on the photos. Si Colton
ay seryoso, gano'n din ang
dalawang lalaki.
"Oo nga po. Masyado silang seryoso."
"Sa picture lang naman sila seryoso. Mababait ang mga Altaraza."
"Parang hindi naman ho. Ang sungit nga ni Colton—what I mean is boss Colton."
"Neto na lang nagsungit 'yan si boss Colton simula ng maaksidente siya at saka
simula ng..."
"Esmeralda!" Nahinto ang kwentuhan nila sa boses na iyon. Nilingon nila pareho.
Mukhang ito ang
mayordoma ng mansion, ito ang sumama sa kanya kanina upang makita si Colton.
"Mamaya na ang
kwentuhan. Tapusin mo muna ang trabaho mo."
Tumango naman si Esmeralda at nagpatuloy sa ginagawa. Maliit na ngiti ang binigay
niya sa mayordoma
bago nagtanong.
"Nasaan na po pala ang mga gamit ko?"
"Halika, sumunod ka sa akin. Ihahatid kita sa magiging silid mo." Binaybay nila ang
pasilyong dinaan nila
kanina. Binuksan ng mayordoma ang pinto bago makarating sa elevator. "Nariyan na
din ang mga gamit mo,
Miss Karen."
Tumango siya. "Salamat ho."
"Ang telepono riyan ay nakakonekta lamang sa silid ni boss Colton. Tatawagan ka
niya kung kailangan ka
niya."

P 4-5
"Sige po."
"Ipapahatid ko na lang ang pagkain mo dito. Maiwan na kita."
Nang umalis ang mayordoma ay isinara niya na ang pinto. Napangiti siya ng masilayan
ang buong silid niya.
Mukhang new renovated 'yon, pawang mga bago ang mga gamit. Kulay light blue ang
wall, maaliwalas sa
paningin. Gusto niya ang kulay, it reminds her of Colton's room.
Napatingin siya sa telepono sa side table ng bed ng maalala ang binata. Malamang ay
nagpapahinga na iyon.
Inayos niya ang mga damit niya at inilagay sa cabinet do'n. Ilang minuto lang ay
natapos na din siya saka
naman dumating ang pagkain niya.
"Salamat ho ate Esmeralda. Pwede naman ho yatang kahit hindi na ako hatiran ng
pagkain dito." Aniya ng
kinuha ang tray dito.
"Ito ang utos ni boss, eh. Sumusunod lang kami."
"Sino sa mga boss?" Takang tanong niya.
"Si boss Colton."
"Gano'n ho ba. Sige, salamat ulit."
Siguro ay lahat ng naging nurse ng binata ay ganito ang rotation ng pagkain. Though
nakakalungkot kumain ng
mag-isa, pinilit niya na lang din. Mas makabubuti kung kakausapin niya si Colton na
sasabay na lang siyang
kumain sa mga kasambahay kesa mag-isa siya. Tama.
DINAANAN MUNA ni Karen sa kusina ang lunch ni Colton para siya na ang magdala
papunta sa silid ng
binata. Naabutan niya do'n si Esmeralda na inilalagay na ang pagkain sa tray.
"Para kay boss Colton po ba 'yan?"
"Ah oo, Miss Karen."
"Ako na ho ang maghahatid sa silid niya. Papainumin ko din kasi siya ng gamot."
Tinignan muna siya nito bago tumango. "Sige, mukhang hindi masyado masungit sa iyo
si boss."
"Kung alam niyo lang ho." Nailing na bahagya siyang natawa. "But I will do my best
to help him recovered
and healed."
Esmeralda smile sadly as she put a glass of iced tea on tray.
"Ang alam namin dito ay mahihirapang makalakad ulit si sir Colton sabi ng doktor
niya kaya naiintindihan
namin ang kalagayan niya. Kahit bulyawan niya kami ay okey lang sa amin. Lahat kami
kasi rito ay malaki
ang utang na loob sa pamilya nila."
"Mahihirapan? Mukha naman po na nagagalaw niya na ang paa niyang sementado."

P 4-6
"Iyon kasi ang balita sa amin ng mayordoma, Miss Karen."
"I will read his medical background again. Pero I'm sure that he can walk again."
Positibong sabi niya.
"Ipagdadasal ho namin 'yan. At sana kapag nakalakad na ulit si boss Colton ay
makahanap siya ng totoong—"
"K, go to my room now." That low yet intimidating voice suddenly echoed around the
kitchen.
May isang speaker na naka-kabit sa itaas na bahagi ng kusina, do'n nagmula ang
pamilyar na boses.
"Si boss Colton 'yan! Kailangan ka na niya." Nagmamadali na inayos ni Esmeralda ang
paglalagay ng kutsara
at tinidor sa tray.
"Hindi naman ho K ang pangalan ko."
"Baka nahabaan sa pangalan mo kaya ginawa na lang one letter ang tawag sa iyo."
"After one minute and you are not here...you'll be fired." Kumabog ang dibdib niya
sa banta na iyon ng binata.
Mabilis ang bawat hakbang niya patungo sa elevator dala-dala ang tray na pagkain.
Talagang nabahala siya
sa warning ng binata. Ayaw niyang masisante kaagad sa unang araw ng trabaho niya.
"May masakit ba sa iyo?" Bungad na tanong niya kay Colton ng makapasok sa silid
nito.
He was typing on his laptop na nakapatong sa bed table.
"I want to eat." He said without looking at her.
Tumango siya bago ipinatong sa lamesa na may gulong sa ilalim ang tray ng pagkain
at inilapit dito, sa gilid
ng kama.
"Ubusin mo ang mga pagkain na 'yan, boss Colton."
"Cut the boss."
"Kaunti lang kasi ang kinain mo kanina, S-sir."
"Just Colton."
"O-okey, C-Colton. Kumain ka ng madami—"
"Feed me."
Bahagyang namilog ang mata niya. Sinubuan niya na naman ito kanina pero bakit may
kaba sa dibdib niya ng
ito mismo ang magsabi na pakainin niya ito?
"Ahm..."
"You see, I'm busy with my laptop."

P 4-7
"O-okey..." Naupo siya sa gilid ng bed, halos tumama ang gilid ng binti niya sa
binti nitong nakaunat sa kama.
Mukhang wala namang pakialam do'n si Colton. Inumang niya sa bibig nito ang
kutsara. "Ah,"
Colton open his mouth without breaking an eye on his laptop. Hindi dapat niya
maramdaman ang kumikiliti sa
bawat parte ng katawan niya dahil sa ginagawa niya, normal lang naman iyon, pero
bakit ganito.
Sinubuan niya ulit ang binata bago niya naisip na ngayon na sabihin dito ang
tungkol sa rotation ng pagkain
niya.
"Colton,"
"Yes?"
"Pwede bang sumabay na lang ako nang pagkain sa mga kasambahay niyo? Nakakalungkot
kasing kumain ng
mag-isa."
"Now you know how I feel while eating alone."
Do'n niya lang din natanto ang rotation ng pagkain ng binata. Mas mahihirapan kasi
kung sa kusina pa ito
kakain, hindi na pala nito nakakasabay kumain ang pamilya nito.
"Kung gusto mo pwede tayong bumaba kapag kakain na."
"No, let's just eat here together from now on."
"But—"
"Just do what I've said and stop complaining, K." Colton gives her a look. The kind
of look that telling her to
follow him not because he's the boss but because he's Colton Altaraza who doesn't
take no for an answer.
?????? Hehhehehe

P 4-8
3 ~Admiration
100K 3.5K 7.6K
by missgrainne

Chapter Three
INILAPAG ni Karen ang dalawang baso ng gatas sa bilog na lamesa bago naupo sa
bakanteng upuan, katapat
niya si Colton. Sa swimming pool area nila napiling mag-almusal. Kahit papano ay
hindi na nakakalungkot
kumain dahil may kasabay na siya.
"How was your sleep?" She asked him as she put a bacon and slice bread on his
plate.
She is very hands on about feeding him since he takes medicine less than ten
tablets a day. Kailangan talaga
ay may laman ang tiyan nito palagi.
"Not that good. I had to wake up every 3:30 in the morning to take medicine then
after that nahihirapan na
akong makatulog ulit."
Nang makita niya na may gamot itong kailangan inumin nang gano'ng oras, nagpasya
siya na siya pa din ang
magpapainom dito pero hindi siya hinayaan ng binata kaya wala na siyang nagawa pa
kundi kung ano ang
gusto nito.
"Isang linggo mo na lang naman iinumin 'yung gamot na 'yon. Tiisin mo na lang muna,
okey? At kung gusto mo
pwede mo akong tawagan, let's talk. Pangpaantok." She wiggled her eyebrows at him
playfully, trying to be
comfortable on talking to him.
The more she gets comfortable being with him, the more her job gets easy. Right?
"Bakit ba kasi nangyari pa 'to..." He bitterly whispered, enough for her to hear
him.
Naglagay siya ulit ng slice bread sa plato ng binata ng mapansin niyang may gana
itong kumain. Sa wari niya
ay nagustuhan din nito ang pagsasabay nilang kumain.
"It's because you are so strong. Kung iba 'yan, siguradong hindi nila kakayanin ang
sakit. I was reviewing
your medical background and all I can say is, you are very strong man, Colton."
Bahagyang nag-angat ito ng
tingin sa kanya pero binalik din ang tingin sa pagkain. "I salute you for being
brave and for was able to take
all the pain you've been through."
"It took a lot of strength for me to fought for my own life. That was one of the
hardest part happened in my
life... to survived. I was thankful to God for giving me a second chance to live
again. I should be thankful for
all the pain, right? Even I can't walk and can't do the things that I wanted to
do."
Hindi niya alam pero may sumisipang saya sa puso niya sa ideya na nalampasan ng
binata ang hamon ng
buhay nito. He's brave and strong enough to survive. For her, Colton Altaraza is
the man!
"That's one of the things that people should always remember, be thankful to Him
because we're alive.
Masaya, malungkot o masakit man ang pinagdadaanan natin dapat ay ipagpasalamat pa
din natin 'yon sa

P 5-1
Kanya, dahil kahit na gano'n ay nandito pa din tayo at malayang nakikita ang ganda
ng mundo." Uminom siya
ng gatas, si Colton ay sa kanya na nakatingin. His gaze starting to wobble her
knees. "A-at naniniwala ako na
makakalakad ka ulit at magagawa mo na ang lahat ng gusto mo." Then she smile shyly
at him.
"It will take a lot of hard work and time before I can walk again."
"Mabilis lang ang oras, Colton. Isa pa nandito naman ako...sasamahan at tutulungan
kita hanggang sa
makapaglakad ka na ulit."
"Baka magsawa ka lang." He's negativity making her think of things in a positive
way.
"Of course not." Agap niya. "Hanggat alam kong kailangan mo pa ako, hindi kita
iiwan, unless, ikaw mismo
ang magpalayas sa akin. Gawain mo pa naman na magpalayas ng mga nurse." K murmured
the last sentence.
Colton smirked at her. "Because I don't like their service."
So, kailangan ay pagbutihan niya ang pagseserbisyo sa lalaking ito? Para hindi siya
mapatalsik.
"That's why?" Tumango-tango siya.
"And they were all doing pa-cute on me." May pagkadismaya sa boses nito. "Howell's
nurses are all pretty
yes, but will never pass my taste kahit magpa-cute pa sila ng husto."
"K-kilala mo ang may-ari ng Banchero's Medical Center?" Manghang tanong niya, may
kislap sa mata.
Howell Banchero is her boss but she doesn't always see him in the Hospital. She has
a secret crush on him,
every nurses in the BMC has a crush on him though.
"Yes, he's a close friend."
"Talaga?" Lalong umatikabo ang pagkainterasado niya sa topic nila.
"Why? You look so interested about him." Nananantiya ang tingin nito sa kanya.
Nahalata kaagad siya. "Are
you secretly admiring him?" His voice is more intense now.
"Everyone is admiring him. He's a good doctor and—"
"And he's soon to get married, so stop your admiration for him." He annoyingly
said. She doesn't know about
that news though. "You better keep his marriage thing to yourself. It's private."
Marahan siyang tumango at tinapos na ang pagkain niya. Hindi na pinansin pa si
Colton na nakamasid lang sa
kanya kahit pa naiilang talaga siya sa uri ng tingin na ipinupukol nito sa kanya.
KANINA PA gustong ilublob ni Karen ang mga paa niya sa tubig sa pool. Araw-araw
niyang nakikita na
nililinis ang tubig do'n kahit wala namang naliligo. Mas madalas ang nilalagi nila
ni Colton sa swimming
pool area dahil gusto nito ang atmospera sa lugar na iyon.
Nalaman niya din na out of town and dalawang kapatid nito tapos ang magulang naman
ay sa isang linggo pa
darating galing Italy, nagbukas ng resort do'n ang pamilya Altaraza.

P 5-2
Lumapit siya sa gilid ng pool at inabot niya ang tubig do'n, kinawkaw.
"Do you know how to swim?" Colton asked from her back.
Nilingon niya ito at tipid na ngitian. "Yes, I like being in water especially sa
mga tubig dagat. I like ocean."
"Me too."
"Hmm?"
Naupo siya sa gilid ng pool. She bent her knees and rest her chin above it then
look at him.
"I love ocean and every thing that has to do with deep blue sea."
"Do you know how to swim?"
"Of course, that's one of my favorite sports." He proudly said.
Curiosity suddenly hit her.
"Pero bakit nang una kitang nakita..." Tumiim ang tingin nito sa kanya, kung may
nais ipahiwatig ang klase ng
tingin na iyon ay hindi niya masabi. "Ahm, you were unconscious."
Ang gusto niya sanang sabihin ay mukha itong nalunod nang gabing iyon at nawalan ng
malay.
"My body was too weak that time because of the pain."
"I guess, after that..." Itinuro niya ang sementadong binti nito. "Yan ang
kinalabasan?"
Colton nod his head. "But I have no regrets to what happened to me. I feel proud of
myself actually."
She's confused now. Hindi ito nagsisisi sa nangyari at proud pa sa sarili? Bakit?
Is there something special
behind of what happened to him?
"I'm glad to hear that from you. But I am wondering what really happened to you
that night..."
Umiling-iling si Colton. "It's very confidential, K."
Naiintindihan na tipid niya itong nginitian, kasama sa ngiti niya ang pagtawag nito
sa kanyang K. Is that his
endearment to her? Why does it sounds so good? It makes her heart dance in
happiness every time she heard
Colton's calling her K.
"So," Nag-iisip siya ng pwede pa nilang pag-usapan. Nitong mga nakalipas na araw
nakikita niya na
nababawasan na ang pagkamasungit ng binata at madalang na din siya nitong bulyawan.
Nakakatulong din
siguro ang pakikipag-usap niya dito tungkol sa mga bagay-bagay. "Kapag nakapaglakad
ka na ulit, what is the
first thing on your list that you want to do?"
"To have a hardcore sex." Colton answer truthfully making her face turned red!

P 5-3
Why he has to be so bold?
Hindi niya naiwasan na takpan ng dalawang palad ang mukha dahil ramdam niya talaga
na nag-init ang mga
pisngi niya sa sagot ng binata. Siya ang nahiya!
"Colton naman!"
"Why?" She could hear the amusement on his voice. "Sinagot ko lang naman 'yung
tanong mo."
Gigil na inalis niya ang nakatakip sa mukha niya. Umusli ng bahagya ang labi niya
ng makita itong tila
nasisiyahan habang nakatingin sa naging reaksyon niya.
"Aside from having a h-hardcore s-sex." Nahihirapan siyang banggitin ang katagang
iyon, para sa kanya kasi
ay sobrang pribado at sensitibo ng bagay na 'yon. "What else do you want to do?"
"Swimming."
Lumipat ang atensyon nito sa swimming pool na kulay asul ang tubig dahil na din
blue ang tiles ng floor at
light blue naman ang wall. It really looks like an sleeping ocean, no waves that
people some times are afraid
about and at the same time it thrilled them.
"Do you really like that sports huh?"
"Yea, so damn much." Dumaan ang kalungkutan sa mga mata nito ngunit nawala din
kaagad na parang
namalikmata lang siya. "When I was a kid, I only wanted when I grew up was to join
in swimming
competition in Olympics...but, my parents never let me, even once." The bitterness
on his voice was evident,
but his face remain stoic.
"Bakit daw?"
Colton gave her a quick glance then back his attention on the water beside her.
"Just because they wanted me to focus on my study so I could help them and my
brothers to manage our
business, including the Villa Altaraza. My parents are very strict when it comes to
our business."
Ang kaba na dumaan sa dibdib niya sa ideyang istrikto ang magulang ng binata ay
hindi nakalampas sa kanya.
Dapat na nga ba niyang ihanda ang sarili sa pagdating ng mga ito sa isang linggo?
"You didn't reach your childhood dream because of your parents?"
"I didn't, but what I did when I grew up really made them mad at me."
"What did you do?" She inquisitively ask, starting to get more interested about
Colton's life.
"That's when I started my career in United States Navy." His lips form a sexy
smirk.
God! Why does he has to be sexy while smirking?
K eyes widened in so much surprise as her mouth parted a little because of a sudden
admiration for him. His

P 5-4
looks is admirable, that's given, but his job really gets her. She was fascinated
with a man who works in
Military, she found them a hero who exist in real life and Colton is one of them?
"Wow," That's the only word she can utter.
"I let my parents dictate me in what to do when I was young, but not when I grew up
and can make my
decision on my own. With or without their consent I will do what I wanted to do in
my life." Colton eyes
went down to his injured leg and smile sadly. "They are blaming me now to what
happened to me."
Dumapo ang isang kamay niya sa sementado nitong binti at marahan na hinaplos iyon.
Alam niyang walang
mararamdaman si Colton sa haplos niya pero napansin niya ang bahagya nitong
pagkaidtad siguro ay hindi
inaasahan ang aksyon niya.
"Your parents are just worried kaya gano'n ang naging reaksyon nila sa nangyari sa
iyo." Mababa ang boses
niya.
"No, they are not. Pakiramdam ko nga ay mas gusto nila na nagkaganito ako para
hindi na ako makabalik sa
trabaho ko."
"Don't think about it. Nagagalit sila sa iyo kasi ayaw nilang nasasaktan ka kasi
anak ka nila, eh..." She was
caressing his injured leg gently, relaxing him.
"They should've at least understand what was their son's wanted. Hindi ko hahayaan
na diktahan na naman
nila ako sa pangarap ko, not this time."
K sighed. Mahirap makipag-argumento sa taong alam mong buo na ang pasya at hindi na
mababali pa. Pero
susubukan niyang magbigay na lang ng suhestiyon para mapahaba din ang pag-uusap
nila.
"Mukhang maganda din naman kung tutulong ka sa pamamahala ng negosyo niyo. May mga
tubig din naman
dito. That's what you want di ba, you can swim anytime."
"No, I don't like to manage our business." Mariin na sabi nito. "I have my brothers
to do it for me. What I
want is to continue my career in Philippine Navy, not to sit all day and do some
paper works inside the four
sides of a fucking office." Napangiwi siya sa tindi nang hindi pagsang-ayon ng
binata sa pamamahala ng
negosyo ng mga ito. "Let's stop talking about it. Hindi na mababali ang desisyon ko
sa gusto ko sa buhay."
"But remember that your parents loves you."
Colton groaned at that, making her bit the side of her cheek to stop herself from
smiling. He's really dissent at
that thought and it makes him looks cute yet hottie.
"When you meet my parents, you wouldn't say that again."
"You are so harsh on them." She stopped from caressing his injured leg. "Are you
their youngest son?"
"Yea," He muttered softly. "You?"
"Ahm, I'm the oldest."

P 5-5
"The oldest are usually the breadwinner of the family. Are you one of them?"
She give him a small smile. "Yes, kaya mahalaga sa akin ang trabaho ko kasi nag-
aaral pa ang mga kapatid
ko."
"Where is your parents?"
"They are gone."
She tried hard not to show her sadness in front of him upon remembering her
parents. She's doesn't need
sympathy from other people. Her parents died right before she graduated from
College. That was the very
sad and painful moment of her life. She should've celebrate her achievement for
graduating as summa cum
laude but she didn't. They didn't. Instead, she and her siblings mourning at their
lost.
"Sorry to hear that, K."
She force a smile, trying to convince him that it's okey but deep inside her, she's
not really okey. Malaking
responsabilidad ang iniwan sa kanya ng magulang pero kinakaya niya at kakayanin
niya para sa mga kapatid
niya.
"It's okey," Ang mga salitang iyon ang pinaka makasinungalingang salita na madalas
niyang sabihin upang
takpan ang bigat sa balikat niya.
"Where are your siblings?"
Is he interested about her life? Or he was asking because he starting to pity her?
Ayaw niya. Hindi dapat na
kaawaan siya nito.
"Huwag na natin pag-usapan—"
"Where are they?" Ulit nito sa mas mabigat na tinig kasing bigat ng titig nito sa
kanya na nagpapakaba sa
kanya.
Napalunok siya, iniwasan ang mata nito, muling itinuon ang atensyon niya sa
swimming pool at tahimik na
nilaro ng kamay niya ang may kalamigang tubig.
"N-nasa bahay ng tiyahin namin sa probinsya."
"How many are your siblings?" Mabigat pa din ang boses nito at seryoso.
"T-three," She was stuttering, she could feel the hard stares he was giving her.
"They are all studying?" Tahimik siyang tumango, natatakot na baka kapag sumagot na
naman siya ay hindi na
niya mapigilan ang panginginig ng boses niya. His stares making her heart race,
pakiramdam niya ay
nahirapan siyang huminga bigla. "Tapos ikaw lahat ang nagpapaaral?"
"Y-yes," Nahimigan niya kahit sa sarili niya ang pagka-proud sa pagpapaaral sa
tatlo niyang kapatid. "Raissa
is in grade school, Raquel is in high school and Rachel is in College."

P 5-6
"Nakaya mo?" The amazement on his voice making her heart smile.
His solemn face might showing how tough he is, but the amazement on his voice
contradict his face emotions.
"Oo naman at kakayanin para sa kanila." Nanunudyo na kinindatan niya si Colton na
napailing na lang.
"Malapit na ang summer..."
"Yea, bawas gastos." K chuckled.
"You are away from them. Kailan ka umuuwi?"
Ngumuso siya. Hindi naman siya palaging nakakauwi sa Samar dahil bukod sa malayo
iyon ay mas pinipili
niya na ang ipapamasahe niya ay ipadala niya na lang sa mga kapatid.
"Madalang ako umuwi sa amin. Sana this summer makauwi ako."
"They can visit you here."
Mabilis siyang umiling, isipin niya pa lang kung magkano ang magagastos ay
napapangiwi na siya tapos ay
tatlong kapatid niya pa ang papamasahian niya.
"I'd rather send them the money than spend it to buy a ticket for them to see me.
Nakakapag-video call naman
kami. That's enough."
"Don't worry about the expenses. I will be the one—"
"Colton,"
"I will be the one who will pay their plane ticket to get here." He said with
finality and authority over his
voice. "You should spend more of your time with your siblings. I'm sure they miss
their ate." And turn
around, rolling his wheelchair away, leaving her astonish by his own decision.
?????????? Omg ka hahahah

P 5-7
4 ~ Deal
90.3K 3.4K 4K
by missgrainne

Chapter Four
MALALIM NA ang gabi ngunit hindi si Karen datnan ng antok. Iniisip niya si Colton
dahil maghapon itong
nagkulog sa silid nito, papaakyatin lang siya kapag oras ng inom ng gamot. Hindi
din siya masyado
kinakausap. Nababahala tuloy siya, baka may ginawa siyang hindi maganda at baka
maging sanhi iyon ng
pagpapatalsik sa kanya sa trabaho.
Napapitlag siya ng biglang tumunog ang cellphone niya. Nang inabot niya mula sa
gilid ng lamesa ng kama
niya at tignan ang caller ay bigla siyang kinabahan.
Rachel is calling...
Hindi tatawag ang kapatid niya nang ganitong oras kung walang problema. Pero sana
ay wala.
"Hello? Rachel? Bakit gising ka pa?" Kalmado lang ang boses niya ng saguting niya
ang tawag.
"Ate! Si Raissa kasi..."
"A-ano ang nangyari? May nangyari ba?"
"Ate... Nandito kami sa Hospital nila Auntie, si Raissa kasi sobrang taas ng
lagnat."
Napatayo siya at nagpalakad-lakad. Kinakain ng pag-aalala ang dibdib niya para sa
bunsong kapatid.
"Hanggang ngayon ba ay mataas pa din? Ano ang sabi ng doctor? Ano ang dapat gawin?
Bakit mataas ang
lagnat? Ano ang result ng lab niya?"
Sa dami niyang tanong, hindi na makasingit ang kapatid niya. Ganito yata talaga.
"Ate, huwag ka ng mag-alala. Pinaalam lang namin sa iyo. Kasi di ba, sabi mo
ipaalam lahat sa iyo ang
nangyayari dito." Tumango-tango siya. Iyon talaga ang bilin niya sa mga kapatid
niya. Nangingilid ang luha sa
gilid ng mga mata niya dahil sa labis na pag-aalala. "Hindi na lang ako papasok
bukas para mabantayan ko si
Raissa."
"Si Raquel nasaan? Si Auntie?"
"May exam bukas si Raquel. Si Auntie naman ay papasok sa trabaho."
Malalim siyang bumuntong hininga. Siya dapat 'yung nagbabantay kay Raissa, siya
dapat ang nando'n at hindi
ang kapatid niya. Pero malabo iyon, kailangan niyang maghanap-buhay para mabuhay
silang magkakapatid at
matustusan niya ang pangangailangan ng mga ito.
"Magpapadala na lang ako ng pera para sa gastusin niyo sa Hospital. Tawagan mo ako
kaagad kung ano ang
magiging desisyon diyan. Okey?"
P 6-1
"Opo, ate."
"H-hayaan niyo kapag nakapaglakad na ang pasyente ko, uuwi ako diyan. Mag-li-leave
ako sa trabaho para
mabantayan ko kayo."
"Salamat ate ha." Ang kaninang pinipigil niyang luha ay tuluyan ng kumawala.
"Magpahinga ka po. Kami na
ang bahala dito. Love you, te."
Parang biglang natunaw ang puso niya sa narinig na halos magpa-iyak sa kanya ng
husto.
Isang pasalamat lang sa kanya ng mga kapatid niya, isang sabi lang na mahal siya ng
mga ito, pakiramdam
niya napawi na lahat ng lungkot sa dibdib niya na pilit niyang itinatago. Tila
gumagaan ang pasanin niya sa
balikat sa tuwing naririnig niya na mahal siya ng mga kapatid niya at na-appreciate
ang mga ginagawa niya
para sa mga ito.
This what ate does di ba? To help her younger siblings and to be a father and
mother to them. Kaya hindi siya
dapat maging mahina dahil siya ang ilaw at haligi na sinasandalan ng mga kapatid
niya.
KAHIT KULANG sa tulog si Karen dahil sa kaka-monitor niya magdamag sa kalagayan ni
Raissa ay pinilit
niya pa rin bumangon ng maaga para mapakain si Colton at mapainom ng gamot.
"Good morning." Masiglang bati niya kay Colton nang makapasok siya sa silid nito.
He was sitting on his wheelchair, looking fresh with his grey v-neck shirt and
white jogging pants.
"Hindi ka nakatulog ng maayos?" Puna nito sa kanya na mataman na pinag-aaralan ang
mukha niya.
"M-medyo,"
She avoid an eye contact at Colton. She's worried that he could read her again
without putting so much effort.
"Bakit?"
Hindi naman niya kailangan sabihin dito ang nangyari sa kapatid niya baka kaawaan
lang siya nito. Kinuha
niya ang chart sa side table at binasa iyon.
"You have your schedule tomorrow to your doctor. He will check your injured leg."
"Why you did not sleep good?"
Ang diin sa boses nito ay nagsasabing sagutin niya ang tanong na iyon bago pa nito
ulitin ulit iyon sa
pangatlong pagkakataon.
"N-namamahay lang siguro ako." Mariin na kinagat niya ang labi sa pagsisinungaling.
Colton's adams apple bobbled up while staring at her lips. Makailang ulit siyang
napalunok bago ito
tinalikuran at nagkunwaring inaayos ang kama nito.
"Ilang araw ka na dito. Kagabi ka lang namahay?" The sarcasm on his voice makes her
heart ache for

P 6-2
unknown reason. Tila ba alam na nagsisinungaling lang siya. "Bakit namamaga ang mga
mata mo? Don't tell
me cockroaches bit you?" He followed it with sarcastic short laugh.
Karen silently took a deep breath. Colton being sarcastic is not good to her. It
aches her heart and she hates
it!
"Halika, kumain na tayo." Akmang maglalakad siya papunta sa likod nito upang itulak
ang wheelchair nang
hawakan siya nito sa palapulsuhan. Pakiramdam niya mapupugto ang hininga niya dahil
sa kapit na iyon sa
kanya ng binata. Mainit ang palad nito na sumasakop sa palapulsuhan niya.
"Colton..."
"Hindi tayo lalabas dito hanggat hindi mo sinasabi sa akin ang bumabagabag sa iyo."
Nagbaba siya ng tingin
sa binata, matalim ang mata nito pero hindi sa kanya nakatingin, kundi sa labas ng
bintana. "And don't you
ever lie to me again."
"I'm okey—"
"That's bullshit!" His furious voice intimidate the hell out of her, making her
body shuddered in fear.
Hindi niya alam kung para saan ang namumuong tubig sa gilid ng mga mata niya.
Kung sa takot kay Colton ba? Takot na masisante siya nito? Gayong kailangan na
kailangan niya ng pera dahil
dengue ang findings ng doktor sa bunsong kapatid.
Sa private hospital pa naka-confine si Raissa dahil malayo sa bahay ng tiya nila
ang public hospital.
"H-huwag ka naman magalit—"
"I will fire you—"
"Huwag!" Tuluyan ng bumagsak ang luha sa mga mata niya na kaagad niyang pinunasan
gamit ang malayang
kamay. "P-please, C-Colton, kailangan ko ang trabahong ito. Pakiusap..." She's
almost begging, but it doesn't
matter now. What matter is, how she can convince him not to fire her, not this
time.
"I don't like to be with someone who lies to me..."
Humikbi siya. Natatakot na talaga siya sa desisyon ng binata. 'Yung takot niya ay
hindi para sa sarili niya
kundi para sa mga kapatid niyang umaasa sa kanya.
"S-sorry..."
"Huwag kang umiyak." Tumango-tango siya, pinipigilan ang luhang nagbabadya na
namang bumagsak. "Face
me..." Marahan na iginaya siya ni Colton sa harap nito, hawak ang palapulsuhan
niya. "What happened?" His
face softened as he stare at her face.
She was seating at the side of his bed and he is in front of him, watching her on
her weakest side.
Ang kamay nitong nakahawak sa kamay niya ay nakadantay sa kandungan niya. Hindi
binitibitiwan, marahan
na hinahawakan.

P 6-3
His hands were warm and big, enough to cover her hand. It feels so good being held
by Colton Altaraza. She
felt secure.
"Don't fire me..." Halos pabulong na sabi niya, nakayuko, nakatingin sa magkadikit
nilang mga kamay.
"I will not fire you if..." Sinadya nitong bitinin ang sasabihin dahilan para mag-
angat siya ng tingin dito.
"If what?"
"If you tell me what's going on on you, K."
Muli ay napayuko siya sa kandungan niya upang iwasan muli ang titig nito.
Nagdadalawang-isip kung
sasabihin niya ba o hindi dito ang bumabagabag sa kanya. Pero sa huli, nanaig ang
una.
"'Yung bunso kong kapatid..."
Ipinikit niya ang mga mata. Pinipigilan ang muling pagbuhoas ng emosyon. Nagiging
sensitibo talaga siya
kapag mga kapatid niya na ang pinag-uusapan. Sino bang hindi?
Ang pamilya ang unang tao na nagbibigay sa atin ng lakas pero sila din ang minsan
nagiging dahilan ng
kahinaan natin. They are our strength and also our weakness.
"What happened to Raissa?" He asked tenderly.
Hindi niya alam kung bakit parang tila humahapdi ang puso niya sa himig na iyon.
Is he pity her? This is what he hates about to someone, to feel pity for her. But
she is too emotional right now
to argue and talk about on what she feels.
"Baby... Tell me..." His voice was raspy, begging for an answer.
He squeeze her hand gently, telling her that she can trust him.
Paano pa ba siya makakapagsalita ng maayos kung ganito ang sitwasyon nila ni
Colton?
Ang marahan na pisil nito sa kamay niya ay mas lalo lang nagpapahina ng loob niya
pero nagpapalakas ng
kabog sa dibdib niya.
Pakiramdam niya ay isa siyang babasagin na bagay sa mga sandaling iyon, na isang
galaw ng pagkakamali
lang ay mababasag siya ng walang kalaban-laban.
K silently took a deep breath before answering him.
"S-sinugod sa Hospital kagabi. Sobrang taas ng lagnat niya. A-ang findings ng
doctor dengue daw. Nnatatakot ako..." Hindi niya napigilan ang sarili na aminin ang
totoong saloobin para sa kapatid. "B-baka kung
ano ang mangyari kay Raissa. W-wala ako sa tabi niya."
Sinapo niya ang mukha ng dalawang palad nang bumuhos na naman ang emosyon niya.

P 6-4
"Hush..." She felt Colton's hand caressing her back, trying to calm her. "She will
be okey. Huwag ka ng
masyadong mag-alala."
"G-gusto ko silang puntahan pero alam kong malabo iyon ngayon..."
"You can go and visit them, K. They need you now."
Hilam ang luha sa mata nang mag-angat siya ng tingin sa binata tapos ay umiling.
Gustung-gusto niyang gawin
ang bagay na iyon pero hindi maaari, ngayon pa? Na kailangan niyang mag doble
kayod.
"I can't just go there whenever I want. I have my work here. K-kung hindi ako
magtatrabaho, paano na kami?
Titiisin ko na lang..." Malungkot ang boses niya. "Nakakaya naman namin m-magtiis
muna."
"I will give you a short leave. Is that okey?"
"Colton..." Protesta niya. "Kung naaawa ka sa akin, please, huwag kang maawa. Ayoko
na kinakaawaan ako
o kaming magkakapatid."
"Hindi ako naaawa sa iyo, okey?" Namumungay na ang dating matalim nitong mga mata.
"Hindi ko alam... Nnag-aalala ako para sa mga kapatid mo." Bigo itong bumuntong
hininga. Tila kahit ang sarili ay hindi
maintindihan. "They are too young to live without you by their side. Dapat ay
magkakasama kayo."
Alam niya naman 'yon, pero mas nangingbabaw ang kagustuhan niya na lumayo sa mga
ito at isakripisyo ang
pagsasama-sama nila para sa mas malaking halaga na kinikita niya sa Manila.
And now, in Villa Altaraza being Colton's private nurse, she earn a lot. Three
times ang laki ng sahod niya na
hindi niya na minsan pinapaniwalaan pero 'yon ang nasa kontrata na pinirmahan niya.
Siguro ay talagang mayaman lang ang amo niya na handang magpakawala ng pera para
lang may makatuwang
ito sa araw-araw. At napaka laking tulong ang hatid ng halagang iyon sa kanya...sa
kanilang magkakapatid.
"Naiintindihan ko. Thank you for your c-concern." Tinuyo niya ng husto ang luha sa
pisngi at mata niya bago
nagpakawala ng marahan na hangin sa dibdib. "Halika, kumain ka na."
"Uuwi ka sa mga kapatid mo o sisisantehin kita? You choose."
Hindi makapaniwala na tinignan niya ang binata. He is really serious! Ang matalim
na mata nito ay ang
patunay na seryoso ito sa sinabi!
Nasapo niya ang noo. Pakiramdam niya dinagdagan ni Colton ang pagka-stress niya.
Iniisip niya din na dapat ay umuwi siya pero natatakot siya na wala na siyang
trabahong babalikan. Wala ng
slot sa BMC for nurse kaya nga pagiging private nurse ang ibinigay sa kanya.
Bumalatay sa mukha niya ang pangamba na kapag umuwi siya ay wala na siyang
babalikang trabaho. Madali
lang itong makahanap ng ipapalit sa kanya kaya hindi big deal dito kung umalis man
siya.
"K-kailangan kong magtrabaho para sa kanila." Nanginig ang boses niya.

P 6-5
"They need you. They are more important than having a job."
"Alam ko 'yon! Sobrang importante nila sa akin na kahit hindi kami magkakasama ay
titiisin ko basta
matustusan ko lang ang pangangailangan nila!"
Tumayo siya at napasambunot sa sarili. Bigong-bigo siya sa mga oras na iyon. Hindi
nakakatulong ang
argumento nila ni Colton.
"Your stressing yourself. Can you please sit down?" Mas mababa na ang boses ng
binata kesa sa kanya.
Hindi niya kayang kontrolin ang sarili kapag kalagayan na ng mga kapatid niya ang
pinag-uusapan. Sobrang
sensitibo at emosyonal niya na para bang ano man sandali ay mawawalan siya ng
lakas, pero kailangan
niyang labanan ang mga damdamin na 'yon.
"Don't make me choose, please..." Nagmamakaawa ang mga mata niya, umaasa na
magbabago ang desisyon
nito.
"Bakit ba ayaw mong umuwi muna?"
"Dahil nangangamba ako na...na papalitan mo ako." Halos pabulong na sagot niya.
"Iyon ba ang pumipigil sa iyo sa pag-uwi mo?"
Marahan siyang tumango, nasa sintido ang daliri dahil nananakit iyon.
"You know how much important this job to me, Colton. Lalo na ngayon..."
"Let's make a deal then."
"What?" Gulantang siya. "What kind of deal?"
"Sit down first." Itinuro nito ang kama, ang espasyo na inupuan niya kanina.
Nahahapo naman na naupo siya at matamlay na tinignan ang gwapong kaharap.
"Ano?"
Itinukod nito ang siko sa arm rest ng wheelchair, nadepina lalo ang muscle nito sa
braso at ang mga galit na
ugat pababa sa kamay. Even his forearm scream how hard and rough he is as a man.
Kahit gaano pa siya ka-stress ngayon, nakukuha niya pa din pansinin ang bawat galaw
ng binata. He's really
an eye candy.
"You will go home..." She groaned at Colton, nakakunot na ang noo niya ngunit hindi
iyon pinansin nito. "And
you will stay there from three to four days only, okey?"
"What's the deal there?"
"Kapag lumagpas ka sa araw na itinakda ko, sisisantehin kita." Tumango siya,
masyadong madali ang deal

P 6-6
nila. Kahit papaano ay nababawasan ang sakit ng ulo niya. "Hindi lang 'yon,
baby..."
Inaantok na tinignan niyang muli si Colton. Ang pagtawag nito sa kanya ng
endearment na iyon ay para bang
alak na nagpapalasing sa kanya.
Alam niyang seryoso ito sa deal nila. Sa isang banda, sumaya ang puso niya sa ideya
na uuwi siya at
makakasama ang mga kapatid niya kahit ilang araw lang. It's been a while.
"Ano pa?" She lazily ask.
Mataman na nakatutok sa kanya ang tingin ni Colton, hindi na siya magtataka kung
mapapansin nito ang
pamimigat ng talukap ng mga mata niya.
"I want you to call me and remind me to eat and take my medicines while you are
there."
May trabaho pa din siya kung ganon. Pero ayos lang 'yon. Ang mahalaga ay makauwi
siya sa mga kapatid
niya at may trabaho siyang babalikan pa.
"Deal!" She agreed.
Colton smirk at her. Para bang may iniisip ito na hindi niya mabasa dahilan para
magduda siya.
"What are you thinking?" Duda niyang tanong.
"Gusto kong matulog ka ngayon para mamaya sa byahe ay may lakas ka." Ani lang nito
pero hindi talaga siya
mapakali.
"S-sigurado ka ba na may babalikan pa akong trabaho sa'yo?" She wants an assurance
from him about it.
Kahit 'yon man lang ang mapanghawakan niya, ayos na sa kanya. "H-hindi mo ako
papalitan?"
Colton deep brown eyes gaze at her, making her heart skip a bit. Kapag lagi silang
ganito, siguradong
manghihina siya sa bawat titig nito.
"Hindi kita papalitan..." Pabulong na sabi nito na tila ba isa 'yong pangako. "Come
back here, okey?"
She gave him a small smile and nod her head. Oo naman, babalik siya. Babalikan niya
si Colton.
Double meaning lol Baby speed lang ganon

P 6-7
5 ~ Ego
85.6K 3.2K 1.8K
by missgrainne

Chapter Five
DAHAN - DAHAN na binuksan ni Karen ang pinto ng silid ni Colton, magpapaalam siyang
aalis na.
Nakahanda na ang lahat ng gamit niya na iniwan niya muna sa sariling silid. Isang
paalam na lang ang kulang
para makaalis na siya ng tuluyan.
Naabutan niya ito sa balcony na mukhang malalim ang iniisip. Tanaw ang buong Villa
Altaraza kasama ang
resort. Pababa na ang araw.
"Ahm, aalis na ako." Aniya.
Napansin niya kanina sa swimming pool area na kausap nito ang kapatid, sa wari niya
ay Carter ang pangalan
niyon at nakita niya na din ang lalaki nang gabing una niyang nakita si Colton.
Mukhang masinsinan ang pag-uusap ng magkapatid kaya hindi na muna siya nanghimasok
para magpaalam.
"Call me once you arrive in Samar." Bilin nito nang hindi siya tinitignan.
Karen nodded her head. "Sige."
Mabigat ang loob niya hanggang sa makasakay siya ng taxi papunta sa airport. Kung
bakit? Siguro ay dahil
naramdaman niya ang biglaang paglamig ng pakikitungo sa kanya ni Colton. But the
deal is a deal, right?
May babalikan pa siyang trabaho sa Villa Altaraza. Iyon ang isniksik ni Karen sa
isip niya habang nasa byahe
siya para naman kahit papano ay mapanatag ang loob niya.
MALAKAS at galit na boses ng Auntie Anizza niya ang narinig niya habang papalapit
sa bahay nito. Hindi
iyon magandang salubong para sa kanya lalo at ilang buwan na siyang hindi
nakakauwi, tapos ganito?
"Ang tagal ko ng nagtitiis sa inyong magkakapatid! Kung palayasin ko na lang kaya
kayo?!"
"Auntie, huwag naman po." Nagmamakaawa ang boses na iyon ni Raquel. "Magpapadala na
naman si ate sa
katapusan, makakabayad na po kami ng upa sa inyo. Kailangan lang po namin ngayon ng
pera para sa gamot
ni Raissa. Bukas pa kasi magpapadala si ate. Hindi siya makalabas sa Villa."
"Wala akong ipapautang sa inyo!"
Nasa bungad na siya ng pinto. Tanaw niya na ang itsura ni Raquel na halos maiyak na
pero ang tiyahin nila ay
nanatiling bato. Para itong dragon na binubugahan ng apoy ang kapatid niyang unti-
unti ng natutupok.
"Sige na Auntie..." Akmang hahawakan ni Raquel ang kamay ng matanda ngunit iwinaksi
lang nito 'yon pero
nagpumilit ang kapatid. "Kahit magkano po—"
"Sinabi ng wala!" Tapos ay itinulak ang kapatid niya na muntik ng masubsob.
P 7-1
Pigil ang luha niya nang pumasok ng bahay at marahan na itinayo si Raquel na
halatang nagulat sa pagdating
niya.
"A-ate? Ate!" Tapos ay niyakap siya ng mahigpit.
Kahit gusto niya ng umiyak ay hindi niya ginawa. Wala sa isipan niya ang
pagpapakita ng kahinaan lalo at
kaharap ang kapatid niya.
"Oh! Nandito ka pala. Mabuti naman." Nameywang sa kanila ang Auntie Anizza.
"Hindi niyo naman ho kailangan saktan ang kapatid ko, Auntie." Kalmado lang ang
boses niya pero sa totoo
lang ay masama ang loob niya sa naabutang eksena.
At siguradong mas sasama lalo ang loob niya kung malaman niya na pinagmamalupitan
ng tiyahin ang mga
kapatid niya tapos ay wala siyang kaalam-alam.
"Makulit 'yang si Raquel! Sinabi ko ng wala akong ipapautang pero sadyang mapilit!"
"Kahit na ho. Hindi niyo pa din sana itinulak. Paano kung sumama ang bagsak niya sa
sahig? Panibagong
problema na naman."
Tumaas lang lalo ang pagkakaarko ng kilay ng tiyahin. Hindi siya nakakaramdam ng
takot, kundi masama
talaga ang loob niya sa nasaksihan.
"Ate, huwag ka ng makipagtalo. Please..." Halos pabulong sa kanya ni Raquel,
mahihimigan ang takot sa
boses nito.
"Magpupunta ho muna kami sa Hospital." Tinalikuran sila ng tiyahin nang magpaalam
siya.
Ang mahalaga sa ngayon ay mapuntahan niya ang bunsong kapatid na tiyak na matutuwa
kapag nalaman na
naroon siya.
Inilagay niya muna ang traveling bag niya sa silid ng mga kapatid. Isang silid lang
iyon na may tatlong kama
at isang banyo. Inuupahan pa nila sa tiyahin buwan-buwan iyon, pero wala naman kaso
sa kanya iyon basta
maayos ang lagay ng tatlo.
Maayos nga ba talaga?
Ipiniling niya ang ulo sa negatibong tanong na 'yon ng isang bahagi ng utak niya.
MADILIM na nang maalala ni Karen si Colton. Ilang oras na ang nakakalipas ng
makauwi siya at nakalimutan
niya na ang bilin ng binata sa kanya. Shit!
Mabilis na kinuha niya ang cellphone sa sling bag at muntik ng mabitawan iyon ng
biglang tumunog.
The call is from unregistered number.
Wala siyang numero ni Colton, paano niya nga pala iyon tatawagan o ititext?

P 7-2
Natapos ang pag-ring ng hindi niya nasagot. Tinignan niya ang message box niya.
Tatlong message ang
nando'n from unregistered number. She read the message.
It's me Colton. Where are you?
Lihim niyang kinagat ang labi. Paano nalaman ng binata ang numero niya? At bakit ba
kinikilig siya?
Where the fuck are you?!
Napangiwi siya sa pangalawang mensahe.
Answer your fucking phone!
Bago pa man din siya makapagreply ay tumunog na ulit ang cellphone niya.
Kinakabahan na sinagot niya iyon.
"Hello—"
"Bakit hindi mo sinasagot ang mga text messages ko!? Bakit hindi mo sinasagot ang
mga tawag ko?!" That
angry voice from other line making her bit her tongue. "K!" Halos mapaigtad siya sa
boses ni Colton.
"S-sorry..." Iyon lang tangi ang nasabi niya.
Isang malalim na buntong hininga sa kabilang linya ang narinig niya. Ilan segundong
katahimikan ang
namayani bago iyon binasag ng binata.
"Did you arrive safe?"
Lahat ng pangamba sa dibdib niya ay biglang nawala dahil sa paos na boses nito.
Alam niya na kalmado na
ito. That easy?
"Y-yes... Medyo naging busy lang kanina. Pasensya na talaga, Colton. Hindi kita
natawagan para sa oras ng
pagkain at pag-inom mo ng gamot."
"Dot forget to call me tomorrow."
Tumango-tango siya na para bang kaharap lang ang kausap.
"P-pangako. Hindi ko na kakalimutan."
"How's Raissa?" Pag-iiba nito ng usapan na nagpangiti sa kanya.
Nakakatuwa lang isipin na bukod sa natandaan nito ang pangalan ng kapatid niya,
nararamdaman niya din na
may pakialam ito sa kung anoman ang pinagdadaanan nila.
She doesn't want to assume but she could feel him care about her. Or maybe, he pity
her?
Iwinaglit niya sa isipan niya ang bagay na 'yon at sinipat niya ang bunsong kapatid
na natutulog sa hospital
bed.

P 7-3
"Bumaba na ang lagnat niya. Hindi na ako masyadong nag-aalala. Thanks God."
Napapagod na napasandal
siya sa inuupuan. "Sino pala ang kasama mo bukas sa doctor?"
"My brother."
"'Yung kausap mo kanina?"
"Nakita mo kami?" He seems so alarmed.
"Oo, magpapaalam sana kasi ako sa iyo pero mukhang importante ang pinag-uusapan
niyo kaya hinintay ko na
lang na makabalik ka sa kwarto mo."
"Okey."
She check the time at her wrist watch.
"9:30pm iinom ka ng gamot ha." Paalala niya. "Kumain ka muna."
"I will."
Katahimikan.
Wala na siyang iba pang masabi kay Colton at mukhang gano'n din ito sa kanya.
Nagpapakiramdaman lang
sila kung sino ang tatapos ng usapan nila.
"Ahm, Colton..."
"Hmm?" Seems like he was waiting for her to talk first.
"Thank you ha." She bit her nail when he didn't speak. "Hayaan mo pagbalik ko
riyan, aayusin ko pa lalo ang
trabaho ko para makabawi ako sa iyo."
"Don't think about your job here for a moment. Enjoy your stay there with your
siblings, K. How's Rachel and
Raquel?"
And now that he mentioned the name of her two siblings, her smile widened in
happiness. Natandaan talaga
nito ang pangalan ng mga kapatid niya? Ang talas naman ng memorya ng gwapong ito.
"N-nasa bahay na sila. May pasok kasi bukas."
"Ate..." Napabaling siya kay Raissa nang tawagin siya.
Nagpaalam siya sa kausap. "Colton, mamaya na lang ulit ha." Hindi niya na hinintay
na makasagot ang binata.
Dala ang cellphone nang naupo siya sa gilid ng hospital bed at nakangiting tinignan
ang kapatid.
"Kamusta ang pakiramdam mo?"
"Masaya."

P 7-4
"Talaga? Wala ng masakit sa iyo?"
"Kasi nandito ka. Kaya wala ng masakit sa akin, ate."
"Asus! Nangbobola ka pa diyan." Marahan niya itong kiniliti sa bewang na mahinang
ikinabungisngis ng
bunso nila.
"Ate, magkakasama na ba tayo? Dito ka na ba magtatrabaho?" Napawi ang ngiti niya
bigla.
Gustuhin niya man ang ideya na iyon ay alam niyang malabo pang mangyari 'yon sa
ngayon.
"H-hindi, Raissa. Binigyan lang ako ng short leave ng boss ko kaya nakapunta ako
dito." Nakita niya ang
lungkot na bumalatay sa maliit na mukha ng bunsong kapatid. She sighed. "Hayaan mo,
kapag tapos na ang
trabaho ko, dito na ako titira kasama niyo."
"Kailan 'yon ate Karen?"
Pinaglaruan niya ang maliliit na daliri ng kapatid, malungkot siyang napangiti.
Kung pwede lang manatili na
lang siya kasama ang mga ito ay gagawin niya.
Makakahanap siya ng trabaho dito pero hindi kasing laki ng kinikita niya sa Manila
lalo pa ngayon na private
nurse siya ng isang anak mayaman. Halos triple ang sweldo niya kay Colton na
talagang ikinabigla niya. She
can't just give up her job with him!
"K-kapag gumaling na ang boss ko."
"Ate, ilipat mo na lang kami ng bahay."
Kumunot ang noo niya sa biglaang request ng kapatid.
"Bakit?" Nag-iwas ito ng tingin sa kanya. "Raissa..." Mahinahon ang boses niya.
"Give me one good reason
kung bakit gusto mong lumipat ng bahay?"
"P-pinapalo ako palagi ni Auntie Anizza kahit kaunting pagkakamali lang. Ayoko na
sa bahay niya Ate..."
Pakiramdam niya nanikip bigla ang dibdib niya sa pinaghalong galit, sama ng loob at
sakit. So it's true?!
Pinagmamalupitan ang mga kapatid niya ng kanilang tiyahin?!
Pinilit niyang pinalakas pa ang loob para ipakita sa kapatid na hindi siya
nasasaktan sa nalaman.
"B-bad si Auntie sa iyo?" Her voice is shaking. Raissa nod her head. "K-kay ate
Raquel at Rachel, b-bad din
ba siya?" Muli ay tumango lang ang bunso nila.
Hindi alintana ang pagtitimpi sa boses niya na huwag umiyak.
Naaawa siya sa mga kapatid niya. Hindi niya akalain na gano'n ang trato sa mga ito
ng tiyahin nila!
Natutunaw ang puso niya, masakit. She felt so guilty at herself for leaving her
siblings with a monster!
"Ate, huwag mong sasabihin kay Auntie na ako ang nagsumbong sa iyo ha?" Napaka
inosente na pakiusap nito

P 7-5
sa kanya. Kumurap-kurap siya, nangangamba na mahulog ang mga luha sa mga mata bago
marahan na
tumango. "K-kasi ayokong paluin niya ako. Masakit siya mamalo ate." Kita niya ang
takot sa mata ni Raissa.
Naikuyom niya ang kamao sa galit. Hindi niya papalagpasin ang bagay na 'to! Walang
pwedeng manakit sa
mga kapatid niya!
"H-hindi sasabihin ni ate." Pilit niyang nginitian si Raissa upang mapanatag ito.
"Magpahinga ka na at
magpagaling para makapaglipat na tayo ng bahay."
"Talaga?" Umaliwalas ang mukha ng bunsong kapatid. "Salamat, ate! Mahal kita."
Niyakap niya ito at hinayaan na mahulog ang butil ng luha na kanina pa gustong
kumawala.
"M-mahal ko din kayo. Mahal k-kayo ni ate." She whispered, trying not to sob.
Kumikirot ang puso niya sa imahe na sinasaktan ang mga kapatid niya. Hindi siya
makapapayag na maulit ang
mga pananakit ng tiyahin niya. Kailangan niya gumawa ng hakbang para matigil na ang
pananakit na 'yon ng
tiyahin.
MATAMAN niyang tinitignan si Raquel at Rachel na hindi makatingin sa kanya ng
deretso. Nasa labas sila
ng silid ni Raissa, para kung sakaling tawagin sila ng bunso ay maririnig agad
nila.
"Uulitin ko, sinasaktan ba kayo ni Auntie Anizza?" Hindi pa din sumagot ang dalawa.
Nagsisikuhan pa.
Malalim siyang bumuntong hininga. Kumukuha ng mahaba pang pasensya. "Rachel,"
"Ate..."
"Umamin na kayo. Sinabi na sa akin ni Raissa na pinapalo siya ni Auntie. Anong
ginagawa niyong aksyon
para protektahan ang kapatid niyo?"
"U-umiiyak na lang..." Mahinang sagot ni Raquel. Nasapo niya ang noo.
"S-sinasaktan din ba kayo ni Auntie?" Sabay na tumango ang dalawa bilang
kompirmasyon. "Bakit hindi niyo
sinasabi sa akin?!" Tumaas ang boses niyang bigong-bigo, ikinaigtad iyon ng mga
ito.
"Ate... S-sorry." Rachel voice almost crack. Kung takot sa na umamin sa kanya o
takot sa tiyahin nila ay hindi
niya na alam. "Ayaw ka namin mag-alala kaya hindi namin sinasabi sa iyo. Saka kaya
naman namin 'yung
sakit—"
"Tama na!" Nasasaktan na awat niya at tumalikod sa dalawa para hindi makita ang
mabilis na pagbagsak ng
luha sa pisngi niya.
Kagabi, halos hindi siya makatulog dahil sa sobrang sama ng loob niya. At babaunin
niya ang sama ng loob
niya kapag hindi niya hinarap ang tiyahin nila.
"H-huwag mo ng ipaalam kay Auntie Anizza na sinabi namin sa iyo. Magagalit iyon sa
amin ate. Sigurado
ako na papaluin niya na naman kami." Mariin siyang napapikit sa pakiusap ng
kapatid. "Ate Karen, please..."
Marahas na pinunasan niya ang mga luha bago hinarap ang dalawa. Makailang beses
siyang humugot ng

P 7-6
hangin sa dibdib upang pakalmahin ang sarili.
"Pumasok na kayo sa loob." Turo niya sa kwarto ni Raissa.
"Pero ate—"
"Pasok!" Galit na sabi niya dahilan kung bakit nagkukumahog ang dalawa na pumasok.
Inayos niya ang sarili bago lumabas ng Hospital. Hindi niya kayang palagpasin ang
ilang pang oras na hindi
nakakausap ang tiyahin. Saktan na siya, huwag lang ang mga kapatid niya!

MATALIM na tingin ang ipinukol ni Colton sa kapatid nang walang pakundangan na

pumasok sa
silid niya. Prenteng naupo sa couch si Carter, tapos ay binigyan siya ng isang
mapaglarong tingin nang
makita si Karen na mahimbing na natutulog sa kama niya.
After they talked about her siblings and done with their deal, he let her sleep on
his bed. Is it big deal?
Well, no other woman sleep on his bed here in their mansion even Gail. He didn't
usually stay there
though, not until the incident happened to him. So it's really nothing. Right? He
convince himself.
"Dito na ang bagong silid ng nurse mo?" Carter voice was sarcastic.
"Shut up," A low chuckled escape his brother's mouth, making him shoot him a dagger
looks. "Why
are you here?"
"I miss the Villa."
"Since you are here, ikaw na lang ang sumama sa akin bukas."
"Where?"
"Sa orthopedic. My doctor will check my leg." Muli ay lumipad ang tingin nito sa
dalaga . He doesn't
like it. "Quit staring at her!"
"Oh-oh," Nagtaas ito ng dawalang kamay, senyales na hindi papalag sa kanya. "Bakit
ako? May nurse
ka naman."
"She will leave tonight and don't ask why." Pinagulong niya ang wheelchair malapit
sa pinto. "Let's
talk outside."
Walang nagawa ang kapatid kundi sumunod sa kanya. Ito ang nagtulak ng wheelchair
niya hanggang
sa makarating sila sa swimming pool area.
"I remember that girl." Carter said as he look around the mansion. He was referring
to Karen. "What
did you do, Colton?"
"It's none of your business, Kuya."
Nagpalakad - lakad ito sa gilid ng swimming pool. Tantiyado ang bawat hakbang ,
tila tinitignan ang
P 7-7
repleksyon sa tubig. Nag- aagaw na ang liwanag ng umaga at tanghali.
"One of Howell's nurses?" Colton remain silent, but yes is the answer. "Akala ko sa
dilim lang siya
maganda..." Tumalim ang mata niya na kulang na lang ay tumaob sa tubig ang kapatid,
but Carter
doesn't seem to bother. "Mas maganda pala ang nurse mo kapag maliwanag ."
"Mind your own business and stop talking about K."
"Uh? You have an endearment for your nurse?" Then he whistled playfully.
He show him his middle finger making his brother laugh at him. This annoying fucker
starting to piss
him off!
" Nakausap mo na ba?" Pag - iiba niya ng usapan sa mas kalmadong boses.
"Ayaw makipag - usap . Huwag mo ng pilitin ang ayaw." Carter take a quick glance at
him to see his
reactions but he remain stoic. "Get a replacement instead."
"Easy to say..." He murmured sarcastically.
"I was stalking her in Manila. If I were you, I will set myself free. Women are
just around, why stick to
someone who only love you at your best but leave you at your worst?"
"Stop!" His jaw clenched. But what his brother said hit something on him.
"You know what, Gail wanted is for you to walk again. So if you really want her in
your life. You better
fix your mess and learn to walk again."
Hindi na siya nag- abala pang sumagot sa kapatid. Alam niya naman na iyon ang gusto
ng dating
kasintahan para balikan siya at tanggapin ang marriage proposal na inalok niya.
Bigo siya na makamit
ang matamis na oo ng babae dahil sa kalagayan niyang inayawan nito!
The result of his marriage proposal at Gail frustrates him and it hurts his ego!
Damn it!
Only his ego, but not his heart? tama bakit mo ipipilit ang sarili mo sa taong di
ka kayang tanggapin sa kung ano ka..parang si jhon loyd at bea
lang yan di ba YOU HAD ME AT MY BEST SHE HAD ME AT MY WORST yun lang un diba..????
di ko tanda kung ganyan nga ung linya
na un

P 7-8
6 ~ Kiss
88.1K 3.2K 1.3K
by missgrainne

Chapter Six
NAPANATAG si Colton ng lubusan sa naging resulta nang pagbisita niya sa kanyang
doctor, dahil sa wakas
ay tinanggal na ang semento sa kanyang binti. Pwede niya na din sanayin ang mga paa
upang makapaglakad
ulit.
Kabilin-bilinan sa binata na huwag 'yon masyadong pwersahin dahil kung hindi ay
malaki ang tyansa na
muling sumakit ang mga iyon. He needs to stay calm and wait until his feet become
fully recovered.
"Do you want me to tell Gail about your condition? I'm sure she will be happy."
Carter asked him while
driving home while he's in front passenger seat of their grey land cruiser.
"Na-ah, huwag muna."
Sinulyapan siya nito. "Bakit naman?"
"I want to surprise her." Isinandal niya ang ulo sa headrest ng inuupuan niya.
"Gusto ko na kapag nagkita
kami, nakakapaglakad na ako."
"Okey."
Ilang minuto lang ay nakapasok na ang sasakyan sa Villa. Sabay pa silang napatingin
sa pamilyar na sasakyan
na nakaparada sa garahe nila.
"Nandito na sila?" Tanong niya sa sarili at sa kapatid.
"I think, yes."
Si Carter ang unang bumaba ng sasakyan at kinuha ang wheelchair niya sa backseat
bago siya inalalayang
makababa.
Pagkapasok nila sa mansion ay ang ama niya ang nadatnan nila. Nakatingin sa kanila
pareho. Sabi na nga ba
at dumating na ang mga ito galing Italy.
"How's my son?" His father asked, ignoring Carter's presence.
At dahil likas na bastos ang kapatid ay nagderederetso ito sa pangalawang palapag
ng mansion nang hindi din
pinapansin ang ama nila. Patigasan. Patatagan. Pataasan ng pride. Iyan ang labanan
ng dalawa.
His father blame Carter to what happened to him. That's the main reason why the two
are not in good terms.
"Better than before, dad." He answered.
"What's your doctor said?"

P 8-1
"Pwede ko na daw umpisahan igalaw ang mga paa ko basta huwag lang masyadong
pupwersahin."
"Good. Your mom would be happy to know that." His father look around, seems like he
was searching for
something, then his eyes went back at him. "I've been looking to your new nurse,
Colton."
"Why?"
"Where is she?"
"Pinag-leave ko."
"Or you fired her?" Nananantiya ang tanong nito, alam ang ginagawa niya sa mga
nurse na hindi niya gusto.
"No, hindi ko gagawin 'yon." Agap niya.
Wala sa isip niya na sisantehin si Karen, bakit naman? Gusto niya ang pag-aalaga ng
dalaga sa kanya. She
cares for him like a baby. Damn, he like it so much!
Nang maisip niya ang dalaga ay nagpaalam siya sa ama na aakyat na siya sa silid
niya. He can do it alone
though, pero kapag kasama niya si Karen ay hinahayaan niyang ito ang umalalay sa
kanya dahil iyon ang gusto
niya.
Inilabas niya ang cellphone sa bulsa and dial her number. He will tell her what's
the doctor told him. Dapat
ay alam din iyon ng dalaga.
"Hey," Bungad niya nang sagutin ni Karen ang tawag ngunit hindi kaagad ito
nagsalita kundi pawang mga
hikbi sa kabilang linya ang narinig niya. "Are you okey? Why are you sobbing—"
"Colton..." K voice is shaking, that's when he confirmed that she was crying.
"What happened?" Pinuno ng dalaga ng pag-aalala ang dibdib niya bigla. "Tell me..."
"Si A-Auntie..." Then sobbed like she did something bad.
"What about her?" Mga mahihinang hikbi na lang ang narinig niya sa kabilang linya.
Malalim siyang
bumuntong hininga. It's frustrating when you want to do something but you cannot do
it because of his
condition. He wants to see her to know what happened but he can't do it! "K..." Mas
mahinahon na ang boses
niya ngayon.
"C-Colton, m-mamaya na lang tayo mag-usap." She almost ask for his understanding
that she can't talk to him
right now.
May kung anong damdamin ang namumuo sa dibdib niya sa tuwing nakikita o alam niya
na may problema ang
dalaga. Is he pity her?
NANG MAKARATING si Karen sa bahay ng Auntie Anizza ay kaagad niyang inimpake ang
mga gamit ng
mga kapatid. Wala do'n ang tiyahin niya, siguro ay namalengke. Buo na ang desisyon
niya na ilipat ng
matitirahan ang tatlo, 'yung malayo sa taong mananakit sa mga ito.

P 8-2
"Bakit ka nag-iimpake?" Halos mapatalon siya sa boses na iyon sa may likod niya.
Sinulyapan niya ang tiyahin na dumating na pala. Nakapameywang ito sa bukana ng
pinto. Nakaarko ang isang
kilay, nanunuya.
"Ililipat ko na ho ng bahay ang mga kapatid ko." Aniya habang nilalagay sa mga
maleta ang mga damit.
"Bakit? Ayaw na ba nila dito sa bahay ko?"
"Ayoko lang ho na may manakit na naman sa kanila kahit sa kaunting pagkakamali
lang."
"At ano ang ibig mong sabihin Karen? Na sinasaktan ko ang mga kapatid mo?!" Mataray
na bulyaw nito pero
hindi siya papasindak.
"Bakit Auntie, hindi ba?" Hinarap niya ang tiyahin. "Hindi ko ho hahayaan na saktan
niyo ulit sila.
Nagpapakahirap at nagpapakapuyat ako sa pagtatrabaho sa Manila para guminhawa kahit
papano ang buhay
ng mga kapatid ko kasi ayokong magmukha silang kawawa. Pero kung sasaktan niyo sila
dahil sa mga
simpleng pagkakamali lang, parang kinawawa niyo na din sila. Mas makakabuti ho na
alisin ko na sila dito
kesa ganyan ang pagtrato niyo sa kanila."
"Aba't napaka walang utang na loob mo naman!" Nakita niya ang pagbalatay ng galit
sa mukha nito.
"Kinupkop ko kayo dito para hindi kayo magmukhang kawawa! Tapos ganyan pa ang
maririnig ko sa iyo?!"
"Maraming salamat ho sa pagkupkop niyo sa amin at sa mga kapatid ko pero hindi ho
sapat 'yon para saktan
niyo sila!"
Nang-gagalaiti na tuluyan ng pumasok sa silid ang tiyahin. Hinanda niya ang sarili
kung ano man ang maaari
nitong gawin sa kanya ay hindi niya hahayaan na makanti siya nito.
"Aba at sumasagot ka pa!" Pinigil nito na sapukin siya. Nungkang papasapok siya!
"Nagsisisi ho ako na ipinagkatiwala ko sa inyo ang mga kapatid ko. Hindi ko
hahayaan na saktan niyo ulit
sila." Inisa-isa niyang ilabas sa pinto ng silid ang mga maleta. "Kung ako po ang
sasakyan niya, okey lang,
kakayanin ko, titiisin ko." Inilapag niya ang maleta at tinignan ito. "Pero ang mga
kapatid ko? Hindi ho ako
makakapayag." Umiling-iling siya. "Nagsisikap po ako para mapaaral ko sila, mag-isa
ko silang tinataguyod.
Tumatayo ako bilang ama't ina sa kanila. Sana man lang ho ay inisip niyo ang
paghihirap ko bago niyo sila
saktan. Triple ho 'yung sakit na naramdaman ko nang malaman kong sinasaktan niyo
sila. Habang ako ang
iniisip ay mabigyan sila ng maayos na buhay, kayo naman ho puro pananakit sa mga
kapatid ko. Hindi na
kayo naawa sa mga bata."
"Huwag mo akong pagsalitaan ng ganyan!"
"Para ho alam niyo na mali ang ginagawa niyo." Kumuha siya ng pera sa wallet niya
at ibinigay iyon sa
tiyahin. "Heto ho ang bayad namin sa upa, sa tubig at kuryente." Tapos ay tuluyan
ng lumabas ng silid, dala
ang tatlong maleta.
"Wala kang utang na loob! Tama lang na umalis kayong magkakapatid sa pamamahay ko!"
Narinig niya pang sigaw ng tiyahin sa kanya bago siya tuluyang lumabas ng bahay at
pumara ng tricycle. Ang
P 8-3
tiya Anizza niya ang tanging malapit na kamag-anak nila. Kapatid ito ng ama niya
pero malayong-malayo ang
ugali ng dalawa. Kung sana buhay ang magulang niya, hindi na sana siya nahihirapan
ng ganito.
Sa Chapel si Karen ng Hospital dumeretso at do'n ibinuhos ang lahat ng sama ng loob
niya sa tiyahin.
Hinayaan niya ang sarili na umiyak upang mabawasan ang bigat ng dibdib niya.
Kung kanina ay nagawa niyang pigilan ang mga luha, ngayon na nag-iisa na siya ay
hindi niya na kaya. Her
weak side always there when she's alone.
After a few minutes of crying her heart out her phone suddenly vibrate. Not a right
timing but at least it
stopped her from sobbing for a moment.
Colton is calling...
Nagdadalawang isip siya kung sasagutin ang tawag o hindi. Pinunasan niya ang luha
bago pinindot ang
answer button. Hindi niya dapat idamay ang trabaho sa personal niyang kadramahan sa
buhay.
"Hey," Masiglang boses ng binata ang bumungad sa kanya. Buti pa ito injured leg
lang ang problema. Hindi
niya mapigilan ang hikbing kumawala na naman sa kanya. "What happened? Why are you
sobbing—"
"Colton..." Sambit niya sa pangalan nito na para bang gusto niyang magsumbong sa
ginawa ng tiyahin sa mga
kapatid niya.
Masasandalan ang kailangan niya sa mga sandaling iyon pero alam niyang hindi si
Colton ang nararapat sa
posisyon na 'yon.
Sino ba siya sa akala niya para pagtuunan ng pansin nito? Private nurse lang naman
siya nito, ni hindi nga sila
magkaibigan.
"What happened? Tell me..." Ang pag-aalala sa boses ng kabilang linya ay lalo
lamang nagtulak sa kanya sa
sunud-sunod na hikbi. Bakit ba ganito ang lalaking ito!
"Si A-Auntie..." She really wanted to tell him about it but she was stopping
herself. Ayaw niyang idamay ito
sa kahinaan niya! Damn it!
"What about her?" She continue sobbing, pitying herself for being weak. "K..."
Colton's smooth voice melt
her heart. Lalo lamang siyang nanghihina.
"C-Colton, m-mamaya na lang tayo mag-usap. P-pasensya na." Pakiusap niya upang
hindi na nito marinig pa
ang mga hikbi niya bago niya pinatay ang tawag.
Sinapo niya ang buong mukha gamit ang dalawang palad saka ibinuhos ang luha para
kapag kaharap niya na
ang mga kapatid ay hindi na siya maiiyak.
Mama... Papa... B-bakit ganito... Ang bigat ng responsibilidad p-pero kakayanin ko
po para sa iinyo...para sa mga k-kapatid ko. Miss na miss ko na kayo, Ma, Pa...
Nang masigurado niyang wala ng luhang lalabas sa mga mata niya ay saka lang siyang
bumalik sa silid kung
saan naghihintay sa kanya ang mga kapatid.
P 8-4
SA BILIS nang takbo ng araw hindi niya na halos namalayan kung paano siya nakahanap
ng bagong
matitirahan ng mga kapatid niya. Walking distance lang ang apartment sa eskwelahan
ng mga ito at ang
kapitbahay naman ay mga guro kaya panatag siyang iwan ang mga kapatid niya.
Lumabas na din ng Hospital si Raissa. Ngayon ay kasalukuyang nagbabalik ng lakas.
"Aling Saling, kayo na ho ang bahala sa mga kapatid ko ha." Bilin niya sa matandang
dalaga na nakuha niyang
magbantay sa kanyang mga kapatid.
"Ako na ang bahala sa kanila, hija. Mag-ingat ka sa byahe mo."
Nasa eskwelahan na si Raquel at Rachel, si Raissa naman ay natutulog. Nagbabawi pa
ng lakas.
Nakapagpaalam na siya sa mga ito kagabi pa. Kaya expected na ang pag-alis niya.
Nakatayo siya sa maliit na gate ng apartment, nasa gilid niya ang traveling bag
nang may isang kulay itim na
mamahaling sasakyang ang huminto sa tapat niya, mismo.
Hindi niya iyon pinansin, bagkos bahagyang umusog sa gilid upang hindi siya
matakpan.
Nang bumukas ang tinted glass window ng driver seat at sinorpresa siya ng gwapong
lalaki ay do'n na
tuluyang kumunot ang kanyang noo lalo at nasa kanya ang atensyon nito.
"Hi," Bati nito sa kanya. "Magtatanong lang sana ako."
Umangat ang isang kilay niya. "Ano 'yon?"
"I'm on my way to Isla Fuente. Am I hitting the right track?" Itinuro nito ang
unahan. Halata naman na hindi
nanggu-good time ang makisig na lalaki. "I cannot contact my friend. The signal
here is fucking bad." Ang
pagbigkas nito ng Ingles ay may accent.
Umiling-iling siya. Kung iyon ang tinutukoy nitong Isla ay mali ito ng daan na
tatahakin. Sa kabilang bayan pa
iyon, halos dalawang oras pa ang layo.
"Hindi po riyan ang daan patungong Isla Fuente." Itinuro niya ang pabalik na daan.
"That's the right way.
Maneuver your car back to the end of this street and go straight to the airport.
Do'n ang tamang daan."
Nakita niya na napapagod itong pumikit at isinandal ang ulo sa headrest ng
inuupuan. Mukhang mahaba na ang
ibiniyahe ng lalaking ito.
Pagmulat ng mga mata ay bumaba ang tingin nito sa bag niya na nasa kanyang gilid at
nag-angat ng tingin sa
kanya.
"Aalis ka, Miss?"
"Oo," Inilinga niya muli ang mata sa daanan ng mga tricycle ngunit lahat ng
dumadaan ay may mga sakay.
"Get in. I can drive you out of this street."
"Hindi. Okey lang. Maghihintay na lang ako ng tricycle."

P 8-5
"Saan ka ba pupunta?" At bakit ba ito nagtatanong? Hindi naman sila magkakilala.
"Sa Palawan."
"Oh? So you are going to airport?" Tahimik siyang tumango. "Sabay na lang tayo.
Don't worry, I'm harmless."
Then he gave her a smile with assurance. "Baka mahuli ka pa sa flight mo kung
maghihintay ka pa dito ng
ilang minuto."
Tinignan niya ang oras sa relong pambisig at napangiwi ng makita kung anong oras
na. It's eleven in the
morning. Two in the afternoon ang flight niya at halos isang oras ang layo ng
airport.
"O-okey lang—"
"No, it's not okey Miss." Umiling pa ito at sa kanyang panggigilalas ay lumabas ito
ng sasakyan. Wearing a
grey long sleeve and denim jeans, nahagip kaagad ng kanyang mata na matikas ang
pangngatawan nito.
Gwapo din pala talaga lalo at sa malapitan. "By the way, I'm Brooke." Naglahad ito
ng kamay. "And you?"
"K-Karen," She shook his hand in a formal way. Tinumbasan niya ang pormalidad ng
pagpapakilala nito sa
kanya.
"I'm not that heartless to make you wait for a ride when I can drive you to
airport, Karen." Wala siyang
nagawa nang kinuha nito ang traveling bag niya, binuksan ang backseat at inilapag
do'n. "Let's go."
Para siyang nahipnitismo ni Brooke na pumasok sa sasakyan nito. Kung bakit ay wala
siyang maramdaman na
gagawan siya nito ng masama kaya napasakay na din siya sa front passenger seat.
Nangangalahati na sila sa tahimik na byahe nang maisipan niyang i-text si Colton.
To Colton:
Mamayang gabi ang dating ko riyan.
Ibabalik niya na sana ang cellphone sa bag ng mag vibrate iyon. Colton is calling!
Ilan beses siyang tumikhim. Tapos ay napalingon din kay Brooke na seryoso lang
naman sa pagmamaneho
pero mukhang napansin nito ang pagsulyap niya.
"Go on. Answer your phone, Karen. I don't mind." Inunahan na siya ng lalaki kaya
sinagot niya na ang tawag.
"Colton?" Aniya.
"Ipapasundo kita sa airport."
"Ha? Huwag na." Nahihiyang tanggi niya.
"No," Mariin din na tanggi nito. "Papapuntahin ko do'n ang driver. He will wait for
you there."
"Colton—"
"Babe, sino ang kausap mo?" The flirty voice from his background makes her forehead
knotted. Who's that?

P 8-6
"I will call you later." It was Colton's voice now, then the line was cut off.
Nagtataka na tinignan niya ang screen ng cellphone niya. May kasamang babae si
Colton? Bakit tila hindi
gusto ng puso niya ang ideya na iyon?
"Your boyfriend?" Brooke teased. Nabaling ang atensyon niya dito.
"H-Hindi. Pasyente ko." 'Yun naman ang totoo di ba?
"So, you're single?"
"Yes," Wala sa sariling sagot niya at ibinaling sa labas ang atensyon.
"Here," Sa pagtataka niya ay ibinigay nito ang cellphone sa kanya.
"Anong gagawin ko diyan?" Tukoy niya sa mamahalin na phone nito.
"Give me your number."
"At bakit naman?"
"We're friends. Friends should communicate." Deklara nito nang hindi niya kinuha
ang cellphone.
Namamangha itong bumaling sa kanya. "I'm fucking engaged, okay?" Anito na parang
sinasabing wala itong
ibang balak kundi pakikipagkaibigan lang talaga.
Sa nalaman ay do'n lang yata siya natauhan. Mukha kasi itong maglalaro lang ng
babae. At bakit niya ba
iniisip ang bagay na 'yon?
Kinuha niya ang cellphone nito at inilagay do'n ang number niya. Wala naman masama
sa ginawa niya, di ba?
Tutal, pakikipagkaibigan lang naman ang pakay nito.
NATATANAW na ni Karen ang arko ng Villa Altaraza mula sa sinasakyan niya, tanda na
malapit na sila sa
mansion. Mahaba man ang naging byahe niya ay napawi naman ang pagod niya sa ideya
na may babalikan pa
siyang trabaho.
Si Manong Alfred din ang nagsundo sa kanya sa airport. Kung ano ang sabihin ni
Colton ay iyon talaga ang
nasusunod.
"Salamat ho." Aniya sa tsuper ng ihinto ang white SUV na sinakyan niya sa garahe.
May tatlong hindi pamilyar na sasakyan ang nakaparada do'n. Siguro ay may bisita
ang pamilya Altaraza.
"Welcome back, Miss Karen! Natawa siya sa salubong sa kanya ni Esmeralda.
Akmang kukunin nito ang bag niya nang i-iwas niya. Kaya niya naman iyon at hindi
siya sanay nang
pinagsisilbihan.
"Ako na ho. Hindi naman mabigat." She smile shyly. "Ahm, nasaan si b-boss Colton?"

P 8-7
"Nasa swimming pool area."
"Gabi na ha. Baka mahamugan."
"Ikaw talaga. Masyado mo ng bini-baby si boss."
Uminit ang pisngi niya. Gano'n ba ang tingin ng mga kasambahay? Nahiya tuloy siya
bigla.
"H-hindi naman ho. Inaalagaan ko lang para mas lumakas siya at makapaglakad na."
"Tama 'yan. Gusto na din namin na makapaglakad siya ulit. Masaya ang mommy niya sa
balita ng doctor nung
nakaraang araw."
Kailangan niya na nga talaga makausap ang binata tungkol sa bagay na 'yon.
"Sige ho. Ipapasok ko muna sa silid ko itong mga gamit."
Naligo muna siya at nagpalit ng pajama at spagetti strap sando bago lumabas ng
silid niya. Pinuntahan niya si
Colton sa swimming pool area.
Napangiti siya ng matanaw ang binata na nakatingin sa tubig, kumikislap iyon dahil
sa maliliit na ilaw sa
itaas na bahagi ng pader na napapalibutan ng nakadikit na mga halaman at bulaklak.
She step forward but stop for a moment when she saw a sexy woman walk towards him
and hug him from
behind.
Nakita niya na gumapang ang isang kamay ni Colton papunta sa nakayakap na braso ng
babae at marahan na
hinaplos iyon. Tapos ay tiningala ang babae at nginitian.
She step backward, wanting to avoid seeing Colton being intimate to a woman whom
she think is special to
him. Ngunit hindi pa man din niya na-i-ikot ang sarili patalikod sa mga ito ay
nakita niya na na nagtagpo ang
labi ng dalawa para sa isang napaka-init na halik.
Colton was kissing the woman torridly, making her heart hammering inside her chest.
What a welcome back surprise to her.
?????? ang bilis ??????

P 8-8
7 ~ Rival
89.2K 3.2K 2K
by missgrainne

A/N: Sorry, Chapter 8 ang na-post kagabi. Tanga ko! Grr! In-unpublish ko na 'yung
Chapter 8. Happy
reading.
Chapter Seven
KAREN turned off the lights inside her room and lazily lay down on bed. Ang tanging
liwanag lang na
pumapasok sa bintana ng silid niya ay ang mga ilaw sa labas ng mansion.
Seeing Colton kissing that woman made her feel like a withered flowers. Hindi pa
nga siya masyado
nakakarecover sa ginawa ng tiyahin sa mga kapatid niya, tapos ganito ang sasalubong
sa kanya? Another
heartache?
Why does she have to be affected by the way? It's his life after all, so he can do
whatever he likes!
Napabalikwas siya ng mag-ring ang telepono sa gilid ng lamesa ng kama. Malakas ang
radar niya na ang
binata iyon.
Natapos ang isang mahabang ring na hindi niya sinagot, kung bakit? Hindi niya din
alam. Nagtatampo?
Nagagalit? O masama ang loob dahil sa nasaksihan?
Nang mag-ring ulit 'yon ay napilitan na siyang sagutin dahil baka may kailangan
ito.
"Hello?"
"So, you're home." Colton's sarcastic voice welcomed her. "You didn't even tell
me."
"I was about to tell you kaya lang..." She bit hair forefinger nail. "M-may kausap
kang babae kanina." Hindi
sumagot si Colton. "Do you need something? Kung wala, matutulog na kasi ako."
"Okey, take a rest."
Sa gano'n natapos ang pag-uusap nila ng binata. Pinilit niya na lang din matulog at
iniwasan ng isipin pa ang
nasaksihan kanina. Dapat ay hindi siya magpa-apekto at makialam sa personal na
buhay ni Colton lalo at may
involve na babae na sa wari niya ay kasintahan nito.
PASADO alas otso na ng umaga ng akyatin niya si Colton sa silid nito. Dala niya na
din ang almusal nila.
Hindi niya na nagawa pang kumatok dahil sanay na naman siya na pumapasok na lang
bigla. Kaya lang ay
nasorpresa siya sa nadatnan.
The woman from last night were sitting on the single sofa while Colton is on his
bed, laying there like a lazy
man.
"G-good morning." Bati niya sa dalawa.

P 9-1
Ang atensyon ng binata ay kaagad na lumipad sa kanya at sa almusal na dala niya.
Pero ang babae ay tinaasan
siya ng kilay, obviously hindi siya kilala. Maiihantulad niya ito sa mga
magagandang mukha ng artista sa
bansa. Ang mala-porcelana nitong kutis at ang ma-alindog na tindig ng katawan ay
nakakababa ng self-esteem
niya. Bagay na bagay ito kay Colton.
"Who are you?" The woman asked, lifting her one eyebrow.
"Ako po ang nurse ni b-boss Colton."
"I know! From your looks..." Pinasadahan ng babae ng tingin ang kabuuan niya at
pakiramdam niya ay inuuyam siya. "You're really his nurse. But what's your name?"
"Karen." Ngumiti siya dito, nanatiling casual ang pakikitungo.
"Good. Pakainin mo na 'yang si Colton. Ayaw kasing kumain." Utos nito na medyo
ikinairita niya.
Iyon naman talaga ang ipinunta niya do'n pero nairita siya bigla ng utusan siya
nito na para bang ito ang
nagpapasweldo sa kanya!
Inilapag niya ang tray sa gilid ng lamesa at naupo siya sa gilid ng kama.
"Kailangan mo ng kumain." Mababa lang ang boses niya, ramdam niya ang mga titig ng
babae sa kanya.
"Wala kang gana?"
"Yes, I think." He said, without looking at her but on the window.
"Ano ba ang gusto mong kainin?"
"Nothing."
"Ahm, ano pala ang sabi ng doctor mo?" Pag-iiba niya ng usapan tapos ay bumaba ang
mata sa binti nitong
wala ng semento. "Pwede ka ng mag-practice maglakad?" Manghang tanong niya at
napangiti pa.
Colton nod his head. "Anytime by now."
"Let's try then!"
Do'n na bumaling sa kanya ang binata. "You will help me?"
"Of course! Bakit hindi?"
Pansamantala na lumipad ang mata nito sa babae sa likod lang niya, napawi bigla ang
ngiti niya. Bumangon
ito upang maupo sa bed, maagap niya itong naalalayan.
"Let's go to swimming pool area."
Umiling siya. "Later, you have to eat first." That made him groan. Kinuha niya ang
kutsara at nilagyan iyon ng
pagkain bago inumang sa bibig ng binata. "Ah,"

P 9-2
Colton leered but eventually open his mouth a little. She hid her smile at what he
did.
Ang seryoso nitong mukha ay lalo lamang nagpapagwapo dito.
Makailang beses niya ng nasubuan ang binata nang makialam na ang babae.
"Ako na ang magpapakain sa kanya. Lumabas ka na."
Napatingin siya sa babae na nakatayo sa gilid niya tapos ay kay Colton para humingi
ng kompirmasyon, ito
ang boss niya, ito lang ang susundin niya. Ngunit tikom ang bibig ng binata, parang
naghihintay pa nga na
subuan niya, so that's what she did. Inumang niya ulit ang kutsarang may pagkain na
kaagad naman nitong
kinain.
"I said, get out!" Napaigtad siya sa pagtaas ng boses ng babae.
"Gail," May banta sa boses ni Colton ng banggitin ang pangalan.
Inagaw sa kanya ni Gail ang kutsara. Tumayo na siya upang hindi na sila magbanggaan
pa nang maupo ito sa
kaninang inuupuan niya.
Kinuha niya ang gamot ni Colton at inilapag iyon sa lamesa.
"Pagkatapos niyang kumain, kailangan ay mainom niya ang mga gamot na ito." Bilin
niya sa babae habang
inaayos ang mga tableta.
"Huwag mo akong utusan."
"Hindi kita inuutusan, binibilin ko lang."
"Hindi ako ang nurse niya at bakit ako ang magpapainom?" Gail lifted her eyebrow
and look at her with
pompous smile. "Ikaw ang nurse, do your job."
"Okey, I'll stay then."
Tinalikuran niya si Gail at siya naman ang naupo sa sofa. Hindi niya ang mga ito
tinitignan. Naiirita lang siya
sa nakikita.
"Enough..." Marahan na inilayo ni Colton ang kamay ni Gail na may hawak na kutsara.
Lumapit na siya sa dalawa bago pa magtalo ang mga ito. Nakita niya naman na sapat
na ang kinain ng binata
para makainom na ng gamot.
"Here," Kinuha ni Colton ang inabot niyang tableta, paglagay nito sa bibig ay
maagap niyang inumang dito
ang nguso ng baso para makainom.
Wala na siyang pakialam kahit gaano pa katalim ang mga titig sa kanya ni Gail.
Basta gagawin niya ang
trabaho niya.
Inalalayan niya si Colton ng akmang tatayo na ito.

P 9-3
"Ako na." Inagaw sa kanya ni Gail ang braso ng binata at sa balikat nito isinampay
'yon.
"Careful." She said as he step forward. Nakaalalay pa din siya, ngunit sa kabilang
bahagi naman.
Colton is tall. Alam niyang hindi kakayanin ni Gail ang bigat nito dahil kahit siya
ay nabibigatan sa
pagsampay ng isang braso nito sa balikat niya.
"Why don't you use your wheelchair?" Suhestiyon ng babae, halatang hindi
komportable na alalayan ang
binata. Idagdag pa ang mataas na takong ng stiletto nito.
"Nabibigatan ka na ba?" Colton asked Gail.
"Y-yes, pero bakit kapag nasa ibabaw kita hindi ka naman mabigat."
That supposed to be a normal conversation between a couple but it was not when
she's around. And she's not
that stupid to know what's Gail was talking about!
"Because that's different thing, babe."
Hindi niya napansin na humigpit ang kapit niya sa damit ng binata sa likod. Great.
Sa harapan pa talaga niya
nag-uusap ng kapusukan ang mga ito!
Nag-ngingitngit ang kalooban na humiwalay siya kay Colton upang buksan ang pinto.
"Uh, you're so heavy, babe!" Reklamo ni Gail nang halos buong bigat ng binata ay
sinalo nito.
"Come back here, K." Umirap siya sa hangin bago humakbang palapit ulit sa dalawa.
Iniyakap niya ang braso sa bewang ni Colton ngunit hindi niya inaasahan ang ginawa
nito. Marahan na
pinadulas nito ang kamay sa bewang niya at do'n nagtagal.
Nag-angat siya ng tingin dito ngunit sa entrada ng silid naman ito nakatingin.
Hindi siya komportable na
mahawakan siya ng binata sa parte na iyon, parang kinikilabutan siya na hindi niya
mawari at parang
kinikiliti ang maliliit na ugat niya sa katawan.
NAKALABAS na sila sa elavator nang dumistansya si Gail sa binata. Nagtataka na
tinignan niya ito, hindi
maganda ang timpla at iritado.
"Hindi ko na kaya!" Gail almost shouted in annoyance and walk away from them.
Narinig niya ang mahinang pagbuntong hininga ni Colton. Hindi nagustuhan ang ginawa
ng kasintahan.
"Come on." Tinapik niya ito bandang itaas ng pang-upo upang maglakad na ito. "Weak
naman pala 'yang
girlfriend mo." Nakairap na ani niya at ipinatong ang braso ng binata sa balikat
niya na kanina ay nasa
bewang niya.
"She doesn't like that I'm weak."
Mabagal at tantiyado na lang ang bawat hakbang nila. Maingat din ang pagyapos ng
mga braso nila sa isa't-

P 9-4
isa. They are almost hugging each other. She can feel the side of his body bumping
at the side of her breast,
giving her an electrifying feeling.
"D-dapat ay alam niya na hindi lahat ng oras ay malakas ka."
"Sinabi ko na 'yan sa kanya."
"Palibhasa anak mayaman kaya hindi sanay sa bigat." She murmured.
Nang marating nila ang swimming pool area, may isang lalaki na do'n na sa wari niya
ay therapist. Hinihintay
ang pagdating nila.
"Good morning, sir Colton. I am Jonas." Bati ng lalaki sabay tingin sa kanya at
tipid siyang nginitian.
She gave Jonas a friendly smile. That's when she felt Colton's arm wrap around her
shoulder, marahan ngunit
mapag-angkin.
"Are you from BMC?" Colton was referring at Banchero's Medical Center.
"Yes Sir. Kasabay ko po si Doctor Howell papunta dito."
Pakiramdam niya ay umaliwalas lalo ang mukha niya sa narinig. Totoo bang kasama
nito ang doktor na
hinahangaan niya?
"Okey, let's start then."
Tinulungan siya ni Jonas sa pag-alalay kay Colton. Nilatagan ng brown carpet and
tiled floor, upang
maiwasan ang pagkadulas.
Marahan na binitiwan niya si Colton at hinayaan na si Jonas ang umalalay. Nasa
gilid lang siya,
pinagmamasdan ang pagbabalanse ng binata sa katawan. Sa dalawang gilid nito ay may
barrier na makapal
na lubid upang hawakan nito at kuhanan din ng balanse.
Colton walk slowly and surely. Siya ang kinakabahan sa binata dahil baka bigla
itong bumagsak at hindi
maagapan ni Jonas kaya lumapit na din siya sa barrier.
"Okey lang naman na nandito ako di ba?" She asked Jonas who nods as answer. Halos
magkatabi na sila at
parehong alerto sa mabagal na paglalakad ng binata.
"K, wait for me at the end of barriers." Utos sa kanya ni Colton ng bahagya silang
lingunin. Tila ba ayaw nito
na nakadikit siya kay Jonas.
Kaagad siyang sumunod. Tatlong dipa na lang ang layo nila. Pinapanood niya si
Colton na naglalakad palapit
sa kanya, nakangiti siya. Pakiramdam niya ay isa siyang ina na pinagmamasdan ang
baby niya sa unang araw
ng paglalakad nito. Talaga yatang nasanay na siya na baby-hin si Colton. Nag-init
bigla Ang pisngi niya sa
makatotohanan na ideya na iyon.
"Closer..." Ilahad niya ang dalawang kamay sa harap niya, inaanyayahan ang binata
na lumapit pa sa kanya.
"Careful..."

P 9-5
Habang papalapit ito sa kanya, saka naman naghumerantado ang pintig ng puso niya.
Ang lahat ng atensyon
nito ay nasa kanya lang, na para bang siya ang tropeyo na ninanais nitong maabot sa
mga sandaling iyon.
Mas nag-igting ang kagustuhan niyang abutin ang kamay ni Colton nang inilahad din
nito ang isang kamay sa
kanya, reaching her.
"Konti na lang..." She playfully mouthed as they both smiling at each others,
seeing him smiling at her was
new to her.
Humakbang siya ng isa upang tuluyan ng maabot ang kamay nito.
"I made it..." Halos pabulong na wika ni Colton nang magtagpo ang mga kamay nila.
Pakiramdam niya ay maluluha siya. Hindi niya inaasahan na mabilis ang progress ng
paglalakad muli ng
lalaki. Akala niya kasi ay matatagalan. Ang negatibong bagay na 'yon ay kaagad
niyang in-ignora. Gusto niya
nang makita ito na namumuhay na ulit ng normal at walang hadlang sa anoman ang nais
nitong gawin.
"Congrats..."
Marahan na hinila siya ni Colton at sa pang-gigilalas niya ay niyakap siya nito.
Ipinahinga ang ilalim ng baba
sa balikat niya. Ang isang kamay ay nakayapos sa likod niya habang ang isa ay
kahugpo ng kamay niya. Tila
ba nagsilbi siyang sandalan nito sa mga sandaling 'yon.
"I made it, K. I made it."
Maliit ang ngiti niya ng haplusin ang likod nito. Ramdam niya ang saya sa binata.
His voice shows how
happy he is right now.
"Ikaw pa. Ang lakas mo kaya. Sisiw lang sa iyo ang paglalakad ulit." Colton
chuckled on her neck at what
she said.
Pakiramdam niya ay tumaas ang mga balahibo niya sa katawan ng tumama ang mainit na
hininga nito sa isa sa
pinaka sensitibong parte ng katawan niya, her neck.
"Babe!"
Kusang umikot ang mata niya sa boses na iyon. Sabay nilang nilingon si Gail,
naglalakad na ito papunta sa
kanila. Bago pa man nito mahablot si Colton ay marahan na silang naghiwalay. Pero
nakaalalay pa rin siya sa
binata.
"What?"
"Nakakapaglakad ka na?" Gail's beautiful face softened as she looks at him.
"A bit."
"I want to see, Colton. Ulitin mo." Tumikhim siya kaya nakuha niya ang atensyon
nito. "What?" Mataray
talaga ang babaeng ito.

P 9-6
"Baka mapwersa ang mga paa niya."
"At ano ba ang pakialam mo?"
"Iniisip ko lang kung ano ang alam kong makakabuti sa kanya. Hindi natin pwedeng
ipilit ang isang bagay na
gusto natin dahil lang gusto natin iyon."
"Ano ang gusto mong palabasin? Na masyado akong pumapapel sa buhay ng sarili kong
fiance?"
Kasing talim ng tingin nito ang balisong na tumusok sa dibdib niya sa kaalaman na
fiance ito ni Colton. Mas
malala pa pala sa inaasahan niya ang mararamdaman niya.
Ang babaeng kaharap niya lang naman ang mapapang-asawa ng lalaking alam niyang
unti-unti nang
nakakapasok sa puso niya. Dapat ay habang maaga pa ay supilin niya na ang namumuong
damdamin para sa
binata.
Ngayon, kaya niya pa 'yung kirot, paano kapag naglaon na? Sa huli, siya din ang
kawawa at ang masasaktan
sa isang bagay na wala naman siyang karapatan.
Napayuko siya. Iniiwasan na makita ng mga tao do'n ang pagbalatay ng pagkapahiya at
pait sa kanyang
mukha.
"Hindi 'yon ang ibig kong sabihin Gail—"
"Ma'am Gail!"
"Ma'am Gail..." Ulit niya. This woman in front of her is her boss' fiance, not just
some random girls who's
trying to flirt with Colton. She should respect her too, right? "What I mean is,
huwag natin pilitin si boss
Colton na maglakad ulit dahil hindi pa naman talaga sanay ang mga paa niya."
"Why you didn't tell me about this? Na ngayon na pala siya maglalakad!"
"You walked away from him a minutes ago, di ba?" Sana lang ay hindi nahimigan ang
sarkasmo sa boses
niya.
"So, it's my fault?"
"Wala akong sinabi."
"You know, you're getting into my nerves." Hindi niya na pinansin pa ang babae
bagkos ay inalalayan na lang
si Colton. "Stay away from my fiance!" Gail said angrily as she slap her forearm.
"Gail!" It was Colton's astounded voice.
"What? Kakampihan mo ang babaeng 'to?" Gail pointed a finger on her.
"No, but you don't need to lay a finger on her and hurt her that way. Don't do that
again."
"So, kinakampihan mo nga?!"

P 9-7
Kinalas nito ang braso ni Colton na nakaakbay dito bago pa man din niya maalalayan
ang binata ay
nahawakan na ng babae ang braso niya. Hindi niya ininda ang pag-diin ng mahahaba
nitong kuko sa balat niya
dahil ang atensyon niya ay na kay Colton na halos mabuwal sa kinakatayuan, mabuti
na lang ay maagap na
nakalapit si Jonas at naalalayan ito. Do'n lang siya nakahinga ng maluwag.
"Bitiwan mo ako." Mahina ang boses niya, may diin. Kalmado niyang tinignan ang
babae.
"I know what kind of trick you were using to get Colton's attention. May I remind
you that he's mine. Mine
alone."
"Take off your hand on me, Ma'am Gail." She said, ignoring her accusation.
"At ano ang akala mo? Papatulan ka ng finace ko?"
Hindi lang ang boses nito ang nang-uuyam pati na din kung paano siya nito tinignan
mula ulo hanggang paa na
para siyang alikabok na nakaharang sa daan nito.
Iwinaksi niya ang braso upang makawala sa pagkakahawak ng babae ngunit mas lalo
lang bumaon ang kuko
nito sa balat niya.
"Nakikiusap ako sa isang napaka propesyunal na paraan, Ma'am Gail. Bitiwan mo ako."
Ang pasensya niya
ay nauupos na na parang kandila.
"Gail, take off your hand on her." Si Colton iyon sa mababa at kalmadong tinig.
"No! Your nurse should know her place and her place is not here." Pagkatapos
bumaling sa kasintahan nito
ay muling ibinalik ang mapangmata na tingin sa kanya. "You are not belong here
woman."
Umangat ang isang kamay ni K upang alisin ang kamay ni Gail nakahawak sa kanya at
pilit na inilayo ang
kamay nito sa braso niya. Napangiwi siya ng gumuhit ang dulo ng kuko nito sa balat
niya at huli na ng napigil
niya ang sarili dahil naitulak niya ito dahilan ng pagbangga ng likod nito sa
dibdib ni Colton.
"How dare you!" Sa galit at pagkabigla ay namumula na ang mukha ng babae.
Matalim ang mata niya nang tignan ito ng makita ang gasgas ng kalmot sa braso niya.
Namumula din ang mga
'yon, halatang-halata dahil maputi at makinis ang kutis niya.
"Papalagpasin ko ang ginawa mo ngayon, Miss Gail, pero sisiguraduhin kong sa
susunod na ilapat mo pa ang
mga daliri mo sa balat ko..." Kinuyom niya ang mga kamao sa galit at sakit sa
dibdib niya. "...hindi lang 'yan
ang kaya kong gawin sa iyo."
With that words, she turned around and walk away from them, pretending that she's
strong enough to fight for
herself...but not strong enough to fight for what she really feels.
Hala kaigat ba oi! Bida-bida kase yan pahiya!

P 9-8
8 ~ Yes...
90.6K 3.2K 1.2K
by missgrainne

Chapter Eight
"SUMABAY ka na sa amin mag-almusal." Colton said as he stare intently at her.
She was checking his medicines kung aabot pa 'yon ng isang linggo. Kung hindi, ay
balak niyang isabay
mamaya papunta sa bayan dahil magpapadala siya ng pera sa mga kapatid niya.
Halos ilang araw na ang nakakalipas nang huling magkasagutan sila ng kasintahan
nito at sa araw-araw na
nagkikita sila ni Gail ay talagang hindi maiwasan na mag-ingusan silang dalawa.
"Ayos lang ako, Colton. Sasabay na lang akong mag-almusal kina ate Esmeralda
mamaya."
Kinuha niya ang reseta ng gamot at inilagay 'yon sa bulsa ng suot niyang white
nurse uniform. Sa totoo lang ay
pwede naman na hindi na 'yon ang suotin niya pero mas komportable siyang gumalaw
kapag suot niya ang
uniform niya. White top, white pants and white shoes.
Tumayo si Colton mula sa pagkakaupo sa sofa. Tipid siyang napangiti, kahit wala ang
tulong niya ay
nakakatayo na ito ngunit pinananatili nila na dapat ay alalay pa din ang paglalakad
nito.
"Magpupunta ka ba sa bayan mamaya?"
"Oo eh. Magpapadala ako ng pera sa mga kapatid ko. Isasabay ko na din bilhin ang
mga gamot mo."
"Ipapahatid kita." Tumango lang siya at hindi na nagprotesta pa. "Kumain ka muna
bago umalis."
Tinignan niya si Colton. Halos isang dipa lang ang agwat nila, he's really tall.
Idagdag pa ang matikas at
matigas na hulma ng katawan nito. Sa taas niyang 5'7 ay nanliliit pa din siya kapag
kaharap na ang binata.
"Mauna ka na sa baba. Aayusin ko pa itong mga gamot mo." Aniya sabay iwas ng tingin
dito at ibinaling sa
mga tableta at capsule na nasa side table.
"Iniiwasan mo ba ako, K?" Akusa nito, 'yon ang dating sa kanya ng tono nito.
Sinadya niyang ikunot ang noo upang ipakita dito na walang katotohanan ang sinabi
nito ngunit ang totoo ay
oo...iniiwasan niya si Colton.
Kung bakit?
Ay dahil natatakot siya na kapag mas napalagay pa ang loob niya sa binata ay
tuluyan na nitong bulabugin ang
puso niya. Natatakot siya na baka makalimutan niya na amo niya ito at nalalapit na
ang kasal nito. Her heart
ache automatically as the thought of him getting married soon.
"Kung iniiwasan kita, sana ay wala ako ngayon dito sa harap mo." She almost
whispered.

P 10-1
Naalarma siya ng mula sa gilid ng mata niya ay humakbang pa papalapit sa kanya si
Colton. She could almost
smell his scent.
"Then look at me."
Itinigil niya ang pag-aayos sa medicine kit at hinarap ito. Gusto niyang panghinaan
ng mga tuhod nang makita
kung gaano katindi ang intensidad ng titig sa kanya ni Colton. His stare makes her
heart weak and hopeless.
Kung sana ay hindi niya alam na may kasintahan ito ay baka umasa pa siya, pero ang
namuong pag-asa noon
ay kaagad niyang sinupil nang malaman na nasa isang relasyon ito na umabot na nang
ilang taon.
Tinapatan niya ang titig sa kanya ni Colton kahit pa sumasakit na ang puso niya sa
labis na pagtibok niyon.
"What?" K lifted her eyebrow at him, pretending that she's not affected by his
presence.
She heard Colton sighed. "Why do you have to be so cold?" He almost groan in
frustration. Ang gwapo
nitong mukha ay tila nahihirapan.
"Hindi naman..." Mahina niyang sabi.
"Tell me..." Halos manginig ang buong katawan niya sa labis na sensasyon nang
hawakan ni Colton ang isa
niyang kamay. "...may ginawa na naman bang hindi maganda sa iyo si Gail?" Masuyo
nitong tanong.
Umiling siya. Hindi na nasundan pa ang pananakit sa kanya ng babae at hindi niya
hahayaan na masundan pa
iyon.
Ang malapad at mainit na kamay ng binata ay bahagyang umangat sa braso niya na mas
lalo lamang
dumadagdag sa init na gumuguhit sa bawat ugat niya sa katawan.
"H-hindi ko hahayaan na saktan ulit ako ng fiance mo." Hindi niya naitago ang pait
sa boses niya.
Nang mag-angat siya ng tingin sa binata ay napansin niya na amuse siya nitong
tinitignan ngunit nando'n pa din
ang bigat.
"Sabihin mo sa akin kapag tinangka ka niyang saktan. Okey?"
Gamit ang hinlalaki nito ay binaybay ang may kahabaang kalmot ni Gail sa braso
niya. Halos matuyo na iyon
dahil ilang araw na ang nakalipas pero halata pa din lalo at apat na mahahabang
kalmot iyon.
"Kaya kong ipagtanggol ang sarili ko. Baka nga unahan niya pa akong magsumbong sa
iyo." Tinarayan niya
ito pero mahina lang itong natawa sa inasta niya.
"That's my girl! Palaban!"
Napanguso siya. Bakit ba nagawa pa siya nitong angkinin samantalang malinaw naman
na...walang batayan
'yon.
"I am not your girl," She whispered.

P 10-2
Walang sabi-sabi na marahan siyang hinila ni Colton palabas ng silid, sa siko niya
ito nakahawak. Hanggang
sa makalabas sila ng elevator ay hindi siya nito binibitiwan.
Naaalarma na siya dahil iilang kasambahay na ang nakakita sa kanila at sa kamay
nito na marahan na
nakahawak sa braso niya, tila hindi hahayaan na makalayo siya dito.
"Colton, bitiwan mo ako." Mahina ang boses niya, tanaw niya na ang kusina.
Hindi sinunod ng binata ang pakiusap niya hanggang sa makarating sila sa hapag-
kainan.
Ang magulang nito ay naroon na pati si Carter. Si Gail naman ay matalim ang tingin
sa kanya, napayuko siya
sa hiya sa mga sandaling iyon.
Ang lalaking ito, gusto yata na mapahamak pa siya!
"Colton, maupo na kayo." Sabi ni Mr. Altaraza.
Dinala siya ni Colton sa kabilang panig kung saan may dalawang bakanteng upuan sa
tabi ni Carter.
Ipinaghila siya nito ng upuan dahilan kung bakit ang mga pares ng mata na naroon ay
bumaling sa kanya dahil
sa ginawa nito.
Nakakahiya man ay hindi na siya makagalaw pa at alam niyang kabastusan kung aalis
siya.
Colton seated beside Gail, where he belong. The sight of him getting close to that
woman makes her heart
pound in so much jealousy.
Ngayon na nasa hapag kainan siya kasama ang mga Altaraza...ngayon niya labis
natanto na sobrang layo ng
agwat nila ni Colton...
Na hindi na dapat siyang umasa pa...
Na hindi siya nababagay sa lalaki...
At higit sa lahat ay natanto niya na napakalayo ng agwat ng pamumuhay nilang dalawa
kaya hindi talaga
pwede ang munting damdamin na namumuo sa puso niya.
Malungkot at masakit isipin pero iyon ang katotohanan na dapat niyang tanggapin.
Hindi sila bagay ni Colton.
Hindi siya ang babaeng para dito.
Sana isiniksik niya na iyon sa utak niya unang lapag pa lang ng mga paa niya sa
Villa Altaraza. Ngunit
sadyang makulit ang puso niya, pigilan niya man ay umaalpas pa din ang damdamin
para sa lalaki.
"Karen," Tawag pansin sa kanya ni Mr. Altaraza.
"P-po?"
"Ano sa palagay mo ang dahilan ng mabilisang paglalakad ulit ni Colton?"
Nabaling ang atensyon niya sa binata na sa kanya nakatingin. Tumikhim siya ng tila
may bumara sa lalamunan

P 10-3
niya bago sumagot.
"Given na po na malakas ang katawan ni boss Colton—"
"Cut the boss, K." It was Colton who was frowning at her.
Hindi niya ito pinansin lalo pa at nakikita niya sa gilid ng mata niya ang tingin
ng ina nito sa kanya.
"—bukod po na nakakatulong ang mga gamot niya ay alam ko po na determinado talaga
siyang makapaglakad
ulit. Kaya po ganito kabilis ang resulta ng muli niyang paglalakad."
"And I know it's all because of me, right babe?"
Si Gail iyon na malambing pang humilig sa balikat ng binata na ikinangitngit ng
damdamin niya. But Colton
didn't say a thing.
"Isa pa po sigurong dahilan ay dahil may mga bagay na gusto niyang gawin. To be
inspired to do something
you really wanted is only one of the reasons kung bakit po mabilis na nakakarecover
ang mga pasyente kahit
gaano pa kalala ang sinapit nila."
Tumango-tango si Mr. Altaraza, contented with her answer.
"How about you helping my son? Bakit hindi mo isinama?"
Do'n na sa tanong na iyon bumaling ang tingin niya kay Mrs. Altaraza. Pilit niya
itong nginitian kahit pa mas
na-i-intimidate siya dito kesa sa asawa nito.
She's wearing a beige formal dress. Sets of diamonds were place on her ears, neck
and ring finger. Hindi
man sobrang magarbo at naglalakihan sa paningin pero nangingibabaw pa din ang
matayog na imahe nito. Her
aura scream of demand and respect.
Kahit sa hapag kaininan na iyon ay alam niyang hindi siya nababagay pero pinipilit
niya na lang ang sarili.
"Hindi ko po kasi nakikita ang sarili ko bilang isa sa inspirasyon ni Boss Colton
para makapaglakad siya
ulit." Magalang na wika niya. "Ang mga pag-alalay ko sa kanya sa tuwing kailangan
niya ng
makakapitan...Ang mga ilang beses na pamimilit ko sa kanya na kumain at uminom ng
gamot...at ang
mahahabang pasensya na naibibigay ko dahil may pagka-matigas ang ulo niya... Lahat
po 'yon ay parte ng
trabaho ko."
Binalingan niya si Colton na madilim ang mukha at mahigpit ang kapit sa mga
kubyertos, kung bakit ay hindi
niya din alam.
"At the end of the day, it's still Colton's determination and his inspirations are
the reason for his fast
recovery." Karen silently took a deep sigh. "At higit po sa lahat ay nakakatulong
po talaga ang suporta ng
pamilya lalo na 'yung mga nagmamahal sa kanya." She smile at them, hiding the
bitterness inside her.
Isang karangalan na makasama niya sa hapag kainan ang mga taong kilala sa isa sa
nakakaangat sa lipunan,
pero sana ay huwag ng maulit iyon dahil sa labis na kaba na hatid niyon sa kanya.
Hindi siya nababagay sa
lugar na iyon.
P 10-4
"That's why we are here," It was Gail again. Itong babaeng ito ang nababagay do'n.
Kailangan ay tanggapin
niya iyon. "I am here to be his strength. I am here to support him lalo na ngayon
na nakakapaglakad na siya."
Proud na sabi ng babae, tinaasan siya ng noo ngunit hindi niya pinansin at tinapos
na ang pagkain.
Hanggat maaari ay ayaw niyang nakakausap si Gail dahil tiyak na sa pagtatalo lang
mauuwi ang lahat at baka
magkasakitan pa sila. O mas mainam na sabihin niya na baka ito ang mas higit na
masaktan dahil ipinangako
niya sa sarili na hindi magpapa-api sa babae o kahit na sino pa.
PASAKAY na sana sa itim na SUV si Karen nang makita niya si Colton na animo
humahangos na makalapit
sa kanya.
"Wait,"
Mataman niyang pinagmasdan ang binata na palapit na ng palapit sa kanya. Alalay
lang ang bawat hakbang
nito pero halatang hinahabol siya kanina.
"Bakit?" Takang tanong niya nang tuluyan na itong makalapit.
Malalim siyang napabuntong hininga nang makita ang butil-butil na pawis nito sa
noo. Kinuha niya ang panyo
sa bag niya at walang agam-agam na pinunasan ang pawis ng binata, na bahagyang
nagpatayo dito ng tuwid.
Hindi na naman bago sa kanya na punasan ito ng pawis, pero bakit tila ito pa ang
naninibago sa ikinikilos
niya?
"Gusto kong sumama sa iyo sa bayan." Anito ng mahamig na ang sarili.
Ibinalik niya ang panyo sa bag bago muling nag-angat ng tingin dito.
"May gusto ka bang ipabili? Ako na ang bibili para sa iyo, Colton."
Umiling ito na parang bata bago lumagpas ang tingin sa kanya, sa pintuan ng SUV na
nakabukas, ang driver ay
naghihintay lang na pumasok silang dalawa.
"I'm bored here. I want to see new things outside the villa."
At bakit ba kinukwestyon niya pa ito? Samantalang nandito lahat ng karapatan na
gawin ang gusto nito kahit
walang pahintulot niya.
"S-sige. Tara na."
Pinauna na siya ni Colton makasakay tapos ay tumabi sa kanya. Nang maisara na ang
pinto ay saka lang
umandar ang sasakyan.
Dumaan ang ilang minutong katahimikan sa kanilang dalawa. Paminsan-minsan ay
tumatama ang braso at hita
nila sa isa't-isa dahil sa pagtakbo ng sasakyan.
"Nakita kita kanina..." Aniya.
"Hmm?"

P 10-5
"Huwag mong pwersahin ang mga binti mo sa paglalakad, Colton, kahit pa gustung-
gusto ng fiance mo."
Nakita niya kasi ito at si Gail kanina sa swimming pool area, nagpumilit ang babae
na paglakarin ito kahit
ilang balik lang pero mukhang nawili at pinaulit-ulit si Colton.
"Pinagbigyan ko lang,"
She tsk.
"Hindi ba masakit ang binti mo ngayon? Hindi ka ba nakaramdam ng sakit after that?"
"A bit, but I feel better now." He assured her but she's not that easy to convince,
especially when it comes to
his health.
"I will massage your leg when we get home. Ang tigas kasi ng ulo mo, eh."
"Sorry na..."
He sounds like a cute little boy who was asking for forgiveness for being
hardheaded.
Wala sa sariling nakagat niya ang pang-ibabang labi saka itinuon ang tingin sa
labas ng binatana. Bakit ba
simpleng sorry lang nito ay grabe maghumerantado ang puso niya?
"Y-you don't need to apologise, Colton."
"I don't like when you're worried about me." His raspy voice starting to melt her.
Marahan siyang tumango at gustong mapangiti ngunit kaagad niyang sinupil bago pa
tuluyang lumitaw sa labi
niya.
Tinignan niya si Mang Alfred na wala naman din pakialam sa kanila ni Colton, naka-
focus ito sa
pagmamaneho.
"Kung ayaw mo pala...dapat ay huwag na munang matigas ang ulo mo."
"Pero gusto ko kapag pinapagalitan mo ako."
Ngayon, hindi niya na alam ang dapat niyang maramdaman. Lamang na lamang ang kilig
sa kanya at hindi niya
kayang iwaksi na lang 'yon bigla dahil lang sa hindi dapat.
Idinipa ni Colton ang isang braso papunta sa likod niya, sa headrest ng inuupuan
nila. Kung titignan ay parang
nakaakbay na ito sa kanya.
"Mas gusto mo na nagagalit ako sa iyo?" Ngumuso siya, iba din pala ang trip ng
gwapong ito.
Unti-unti ay naramdaman niya na ang braso ni Colton na nasa balikat niya na.
Bahagya siyang nag-angat ng
tingin dito at napalunok nang magtama ang mga mata nila.
Umangat ang mga sulok ng labi nito tapos ay mas lalong ibinaba ang mukha sa kanya
dahilan kung bakit mas

P 10-6
lalong tila nahirapan siyang huminga.
"Hindi ako tumatanggap ng mga sermon, but with you..." Sinadya nitong putulin ang
mga salita at mas inilapit
pa ang distansya ng mga labi nila. Their lips were almost touching. "...I will
gladly accept everything that
comes from you—"
Umawang ang mga labi niya nang biglang namreno ang driver kasabay ng paglapat ng
labi nila ni Colton sa
isa't-isa. It was a quick kiss but damn, her heart won't stop beating that it
almost ache her chest!
"What happened?!" Colton asked the driver worriedly.
Hindi man lang binigyan pansin ang panandaliang paglapat ng mga labi nila.
Sumulyap sa rearview mirror ang tsuper.
"May biglang tumawid na bata, boss."
Pareho silang napalinga sa labas. There, she saw a cute little boy at the safe side
of the road.
"Okey lang po kaya 'yung bata?" Aniya.
"Oho..." Sa side mirror sumulyap ang driver. "Parating na ang siguro ay nanay nung
bata."
Nang tignan niya ay palapit na ang isang babae na mukhang ina nga ng bata tapos ay
masinsinan na nag-usap
ngunit hindi na nila marinig.
"Tara na ho." Sabat ni Colton kaya umandar na ulit ang sasakyan.
Ilang minuto lang ay nakarating na sila sa bayan. Dumeretso siya sa remittance
center habang dalawa niyang
kasama ay naiwan naman sa van.
Matapos niyang maipadala ang pera sa mga kapatid ay sa botika naman siya nagpunta
upang bumili ng gamot
ni Colton.
Wala pang isang oras ay nakabalik na siya kung nasaan nakaparada ang sasakyan. Si
Manong Alfred lang ang
naabutan niya sa labas.
"Si Colton po?" Tanong niya.
"May bibilhin daw siya, Miss Karen."
Naghintay sila nang ilang minuto bago niya natanaw ang binata. Wearing his black
sunglasses and white cap,
naglakad ito palapit sa gawi nila. Tila ba isang supladong modelo na nasa
pampublikong lugar. Makaagaw
atensyon. Napapatingin kay Colton ang mga tao, lalo na ang mga kababaihan.
Nagbubulungan pa ang mga
nando'n at nagsisikuhan. They're giggling while ogling.
"Nabili mo na ba lahat ng dapat bilhin?"
Hindi man lang ni Karen namalayan na nakalapit na sa kanya si Colton kung hindi pa
magsalita at hawiin ang

P 10-7
mga takas na buhok sa mukha niya.
"A-ah, oo." She force a smile. Hinahamig ang sarili sa bahagyang pagkatulala.
Nahahanay din siya sa mga
babaeng nahuhumaling sa karisma nito. Hanggang tingin na lang talaga sila. "Ikaw b-
ba? Ano ang binili mo?"
Her eyes drop down on the black paper bag on his hand. Sa pagkakaalam niya ay brand
iyon ng iba't-ibang
klase ng alahas, madalas ay mga singsing, ayon na din sa desenyo na nakapinta sa
paper bag.
Hindi niya na hinintay pang sagutin siya ni Colton, pumasok na siya sa loob ng van,
sumunod naman kaagad
ang binata. Nang maisara nito ang pinto ay saka lang tuluyang tumabi sa kanya.
Sinundan niya ng tingin ang paper bag nang ilapag nito iyon sa gilid nito na para
bang hindi 'yon masyadong
mahalaga.
"Ikakasal ka na pala 'no?" Mahina ang boses niya na para bang may sumakal bigla sa
leeg niya nang sambitin
ang mga katagang iyon.
Colton take a quick glance at her with no emotions written on his face, then his
eyes went back on the road.
Slowly, he nods his head, telling her 'Yes...Yes, I will get married...'
That's when she realized that her heart were tearing apart in a very hurtful way.
Share mo lang ?? ?? Luh ayoss kalangg?PabiboOoOoo

P 10-8
9 ~ Bikini
99.7K 3.6K 767
by missgrainne

Chapter Nine
TUNAY nga talagang may mga bagay na gustuhin man natin ay hindi mapapasatin, lalo
pa't matagal ng
nakalaan iyon sa iba. Kung dati-rati ay ninanais niyang manatili sa Villa Altaraza
ng mas matagal pa, ngayon
na sinang-ayunan na ni Colton ang hinuha niyang nalalapit nitong pagpapakasal,
parang sinasakal siya ng
sarili niyang kagagawan.
But who's to blame? Nagmahal lang naman ang puso niya... 'yon nga lang, do'n pa sa
taong hindi na dapat
pang mahalin.
"Miss Karen, baka gusto mong sumama sa amin mamaya?" Untag sa kanya ni Esmeralda.
Nagdidilig ito sa malawak na hardin ng mansion, kung saan ilang metro lang ang layo
sa fountain. Araw ng
Linggo ngayon, ang rest day na ibinigay sa kanya ni Colton.
"Saan naman?" Tanong niya, nakamasid dito.
"Sa Resort. Mag night swimming tayo." Lumingon ito sa kanya, nakangisi. "Sama ka
ha."
"S-sige, wala din naman akong gagawin. Anong oras ba?"
"Bago mananghalian ay tutulak na tayo do'n. Kami na ang bahala sa pagkain natin."
Tumango-tango siya.
"Free entrance din naman tayo do'n kaya wala na masyadong iisipin."
"Sinu-sino ba tayo?"
"Ako, ikaw, si Manong Alfred at ang asawa niyang cook dito. Si Ricky at sasama din
si Wenna." Tukoy nito
sa isa pang kasambahay na nakatoka naman sa paglalaba. Muli ay nilingon siya ni
Esmeralda. "At ang alam
ko ay makikisali din sa atin si Sir Jonas," Hindi maalis ang ngisi sa labi nito.
"Si Jonas? 'Yung Therapist ni Colton?"
Mabilis itong tumango. "Oo, Miss Karen. Mabait ang batang 'yon, nakikihalubilo. At
isa pa ay gwapo!"
K chuckled. "Tama lang ang ginagawa niya para hindi siya mainip dito."
Sa Resort tumutuloy si Jonas, iyon ang alam niya. Mananatili ito do'n hanggat hindi
pa natatapos ang session
ni Colton. Siya kaya? Hanggang kailan mananatili? Gayong nakikita niya na ang
mabilis na improvement sa
paglalakad ni Colton. Hindi na siya magtataka kung isang araw ay aalis na siya sa
mansion.
"Balita ko nga at marami ang nagkakagusto do'n. Mga waitress at receptionist ng
Resort."
"Tiyak na hindi nga siya maiinip kung gano'n." Sabay silang nagtawanan ni Esmeralda
at natigil iyon ng
marinig ang pamilyar na boses sa likod nila.
P 11-1
"Oras ng trabaho at bakit kayo nagtsitsismisan riyan?" Patuya na sabi sa kanila ni
Gail.
Umikot ang mata niya sa iritasyon. "Makaalis na nga." Mahinang paalam niya kay
Esmeralda na ngayon ay
seryoso na sa pagdidilig.
"Basta, mamaya Miss Karen ha." Bulong nito. Tango lang ang naisagot niya at
tinalikuran na. Ayaw niyang
pati ito ay madamay.
Sa entrada ay nakita niyang nakapameywang sa kanila si Gail. Suot ang white short
shorts at asul na pangitaas na litaw ang cleavage, nakita ang ganda ng hubog ng
katawan nito. Lalo lang tuloy siyang sinampal ng
katotohanan na kung sa pisikal na anyo ang pag-uusapan, Colton won the jackpot.
Aware naman kaya ang
lalaki sa kagaspangan ng ugali ng fiance?
Malapit na siya sa entrada at nanatili itong nakatayo do'n. Mas mataas lang ito ng
kaunti sa kanya, gayon pa
man ay hindi naman siya ginagapangan ng takot kung sakaling magpang-abot na naman
sila.
"Excuse me." Casual na sabi niya ngunit hindi man lang ito gumalaw.
Nang tignan niya ito ay nakaarko ang isang kilay nito, nanghahamon. Malalim siyang
bumuntong hininga.
Paano nga ba siya iiwas sa away kung ang away mismo ang lumalapit sa kanya?
"If I were you, I will ask Colton to give you a break...a long break, rather."
Paunang sabi nito. "I know you're
bored, pero hindi mo pwedeng idahilan 'yan para makipagtsismisan sa mga
kasambahay."
"Hindi ako nakikipagtsismisan."
"Then, ano ang ginagawa niyo, huh? Nagtatawanan pa kayo sa oras ng trabaho!"
"Bakit? Kailan pa pinagbawal ang magtawanan sa oras ng trabaho?" She cannot control
the sarcasm on her
voice.
She saw how her beautiful face heated in anger. "Don't you dare talk to me like
that!" Gail pointed a finger on
her. Again! "Nurse ka lang ng fiance ko at wala kang karapatang pagsalitaan ako ng
ganyan—"
"Gail!"
Hindi niya alam kung matutuwa siya sa pagdating ni Colton o maiinis lang siya dahil
hindi man lang siya
nakasagot sa babae.
Galit na nilingon ito ni Gail. "What? Pagtatanggol mo na naman itong nurse mo?!"
Imbes na sumagot, ay tinignan siya ni Colton. His emotionless eyes bored into here
making her heart thump
crazily. Kung bakit kahit sa ganitong pagkakataon ay nagagawa pa din nitong baliwin
ang puso niya. Nagiwas siya ng tingin. Hindi niya kayang tumagal ng titigan kung
gano'n na lang magwala ang puso niya dahil
dito.
"Where are you going?" Colton asked gently.
Kung hindi niya pa ulit tignan ang binata ay hindi niya malalaman na siya pala ang
tinatanong nito dahil sa

P 11-2
kanya na naman nakatingin. O talaga bang hindi nito inalis ang tingin sa kanya?
"Sa kwarto." Sinadya niyang palamigin ang boses niya.
Inisang hakbang ni Colton ang pagitan nito at ni Gail. He's now standing beside his
fiance, giving her a good
view how perfect they are together.
Itinago niya ang pait na ngiti sa kanyang labi. Gail is right, she's not belong
here. Wala siyang puwang sa
mundong ginagalawan ng mga ito. Isa lamang siyang hamak na extra sa buhay pag-ibig
ng dalawa.
Sinundan niya ng tingin ang kamay ni Colton ng hawakan nito sa siko si Gail at
marahan na hinapit palapit,
upang sa gayon ay wala ng harang sa daraanan niya.
Nakayuko na nilagpasan niya ang mga ito at nagderederetso sa kanyang silid. Naupo
siya sa gilid ng kama at
hinilamos ang mukha gamit ang dalawang palad.
"Hindi ko dapat ito nararamdaman! Hindi dapat ako nasasaktan! Hindi dapat ako
nagseselos!" Bigo niyang
kinakastigo ang sarili. "They're bound to marry each other before I came in the
picture! I don't like to be a
villain on their love story!" Karen shook her head absentmindedly. "Dapat ay
matigil na itong kahibangan ko!
Hindi ko siya pwedeng mahalin...Hindi pwede..."
ANG ASUL na tubig sa pool at ang mga lumalangoy do' na kasama niya ay ang siyang
nagpapapayapa sa
damdamin ni Karen. Hindi niya na batid ang pananghaliang sikat ng araw na tumatama
sa lounge na inuupuan
niya.
"Swimming tayo?" Nakangiting aya sa kanya ni Jonas.
He's wearing a printed summer shorts and goodness he's topless! Kaya naman pala
palinga-linga at padaandaan sa gawi nila ang ilang grupo ng kababaihan!
"Mamaya na. Magpapaaraw muna ako." Binuntutan niya iyon ng maiksing tawa.
Naupo ito sa katabing lounge. Balak talagang kausapin siya. "You want to have a tan
skin?"
Wala sa sariling pinasadahan niya ng tingin ang kabuuan niya. Hindi man kaiksian
ang suot niyang summer
shorts ay litaw pa din ang hubog at puti ng binti niya. Kulay pink ang manipis na
spaghetti strap sando ang
suot niya at sa ilalim niyon ay itim na bikini. She tied her hair in a messy bun
and wear her sunglasses.
"Hindi naman. Na-miss ko lang magpaaraw. Pakiramdam ko ang tagal kong hindi
nakalabas."
"Matagal ka na bang nagtatrabaho bilang nurse ni Colton?"
"Ahm, mag-iisang buwan pa lang halos. At sa palagay ko ay ilang buwan na lang ay
aalis na ako."
Tiyak na malulungkot siya kapag dumating na ang araw na iyon, pero siguradong
sasaya din siya dahil sa
wakas ay maayos na ang kalagayan ni Colton. Iyon naman ang ipinunta niya sa Villa
Altaraza, hindi ba?
Tulungan ang binata na gumaling at makapaglakad ulit.
"Well, for sure you can easily find a job in Manila when it happens." Nakita niya
sa gilid ng kanyang mata

P 11-3
ang pagpasada ng tingin sa kanya ni Jonas, pero wala siyang maramdaman na kahit
ano. Pero bakit kapag si
Colton ang tumitingin sa kanya ay hindi kaagad siya magkandamayaw? "With your
looks, papasa kang
model."
Inismidan niya ito. "Huwag ako ang bolahin mo riyan."
Noong nasa kolehiyo siya, palaging siya ang napipili upang irepresinta ang course
nila pagdating sa mga
beauty pageant. Pero hindi iyon ang hilig niya kahit pa sa sarili niya ay alam
niyang may ibubuga siya. Kaya
naman, medyo nakasanayan niya na kapag may pumupuri sa kanya.
"It's true. Napagkamalan pa nga kita noon na girlfriend ni Colton."
Binalingan niya ito saglit at muling itinuon ang tingin kina Esmeralda na ngayon ay
kaharutan ang isa sa mga
hardinero, si Ricky.
Gustuhin niya man na mapagkamalan na kasintahan ni Colton ay pinigil niya ang
sarili. Dahil alam niyang
aasa lang siya sa wala.
"My fiance na 'yon." Sana ay hindi nito nahalata ang pagka-ampalaya niya.
"That's good then. Bagay naman sila ni Gail." Ngumuso siya. Oo alam niya! Hindi
kailangang ipagdikdikan sa
mukha niya! "So, I assume, you're single?"
"Yea," Sa sagot niya ay parang naligayahan si Jonas. Ang lapad ng ngiti nito.
Napailing-iling tuloy siya.
"Anyway, do you like something to eat? Or to drink? Ikukuha kita."
"Ahm," Nag-isip siya saglit. Hindi pa pala siya nanananghalian. "Rice and grilled
pork chop will do." She
gave him her cute smile.
"Sure. Wait for me here."
Sinundan niya ng tingin si Jonas hanggang sa makalapit ito sa cottage na inuukupa
nila kung nasaan ang mga
pagkain at gamit nila.
For the ninth times she scan the whole resort. The mini hotel in front of them
looks classy. Sa may likuran na
bahagi ng pwesto niya ang reception area. Nakapalibot sa entrada ng resort ang mga
halaman at mga iba'tibang uri ng bulaklak.
May tatlong malalaking swimming pool sa buong lugar. Ang isa ay para sa mga bata at
ang dalawa ay para sa
mga taong kaya ang lalim ng tubig at ang isa ay nakapwesto sa tapat mismo ng Hotel.
Kung saan ekslusibo
lamang sa mga guests na naka-check in sa Hotel mismo.
Ilang minuto lang ay bumalik na si Jonas, dala ang pagkain nilang dalawa. Inilapag
nito ang mga 'yon sa ratan
na lamesa na pinag-gigitnaan ng lounge nila.
They're in the middle of eating their late lunch when a familiar built caught her
eyes. Parang gusto niyang
mabilaukan nang makita si Colton na papalapit sa gawi nila. Hindi natabunan ng
sikat ng araw ang dilim ng
mukha nito.
P 11-4
"Let me..." Sabi ni Jonas bago niya naramdaman ang daliri nito sa gilid ng labi
niya. "Okey na..."
Wala dito ang atensyon niya kundi na kay Colton na mas lalong bumigat ang bawat
dampi ng tingin sa kanya.
Literal na napalunok siya.
"Enjoying the view?" She could hear the sarcasm on Colton's voice as he dangerously
looks at Jonas.
"Yes," Simpleng sagot ni Jonas, tila hindi naman batid ang talim ng titig ng
binata.
Tumikhim siya at isa iyong pagkakamali dahil bumalik ulit ang tingin sa kanya ni
Colton. Hindi na siya
mapakali lalo at napansin niyang tumagal ang tingin nito sa dibdib niya. Uminit ang
pisngi niya.
"K-kain..." That was awkward!
Colton didn't speak.
"Sir Jonas! Halika na! Mag swimming na tayo—" Nabitin sa ere ang kamay ni Esmeralda
nang makita si
Colton. "B-boss, nariyan ho pala kayo."
At ang masungit na amo nila ay hindi man lang pinansin si Esmeralda, bagkos, hindi
inalis ang tingin sa kanya
na para bang kapag nalingat ito ay mawawala siya sa paningin nito.
"Sige!" Mas lalo siyang pinanghinaan ng loob nang tinakbo ni Jonas ang siwmming
pool. Nagtawanan sila
Esmeralda ng nag-dive ito.
Wala siyang nagawa kundi ibaling kay Colton ang atensyon niya. Kahit pa tinutunaw
siya ng mga titig nito.
"Upo ka." Aniya.
Nagpatuloy siya sa pagkain pero itinigil din iyon ng hindi ito gumalaw. Nag-angat
siya ng tingin dito,
nagtatanong ang mga mata.
"Hanggang anong oras kayo dito?" He suddenly asked, without breaking an eye
contact. Damn it!
"S-sabi ni Esmeralda until midnight. Ayos lang ba 'yon?" Kung hindi pwede, ay okey
lang din naman sa
kanya.
"Do you like to stay here until midnight?" Masuyo pero nananantiyang tanong nito.
Ngumuso siya tapos ay buong puso na tumango. Then, she heard Colton sighed, parang
ang bigat ng
problemang pasan.
Gusto niyang masulit ang day off niya. Isa pa first time niya sa resort na iyon.
"Okey then, I'll stay here until midnight."
"W-what?" Natarantang bulalas niya.
Naupo ito sa lounge na inupuan kanina ni Jonas. His v-neck grey shirt and white
shorts looks really good on

P 11-5
him. He's wearing an expensive flip-flops. Tamang-tama sa lugar kung nasaan sila.
"Don't you like my presence here?"
"W-wala akong sinabi." Napainom siya ng juice. Kabado dahil sa presenya nito.
"That man..." Bahagya nitong nilingon si Jonas na pansin niyang panaka-nakang
nagnanakaw ng sulyap sa
kanila. "...is hitting on you."
"Nakikipagkaibigan lang 'yung tao, Colton."
He groaned. "May kaibigan ba na hahawakan ang gilid ng labi mo? At bakit ba
nagpapahawak ka sa gagong
'yon?"
Nakikita niyang iritado ito pero mas nairita siya bigla. Alam niyang walang malisya
ang ginagawa ni Jonas
kaya nga magaan ang loob niyang makipag-usap.
"Para may inalis lang sa gilid ng labi ko..." She murmured.
"I will find a new therapist."
Napapantastikuhan na tinignan niya si Colton. Ano ba ang problema ng lalaking 'to?
Bigla-bigla na lang
susulpot at bibigyan siya ng sakit ng ulo! Day off niya, di ba? At bakit ba nandito
itong amo niya?
Okey fine, this is their freakin resort, pero bakit dito pa napili manatili kung
nasaan sila?
"Why? He's doing his best to help you. Wala akong makitang dahilan para humanap ka
pa ng iba!"
"You want him to stay? Para ano?" Nasapo niya ang noo sa kunsumisyon. "Huwag kang
makikipag-usap sa
kanya."
What? Is he really prohibited to talk to Jonas? Hindi porke amo niya ito at lihim
niya itong iniibig, ay
susundin niya na ang ano man ang gusto nito!
She glared at Colton.
"You're being irrational!" Kumulo bigla ang dugo niya at napatayo.
Sinundan lang siya ng tingin ni Colton. Kung gano'n lang rin ang pag-uusapan nila
ay mas mabuti pang itigil
na nila. Bakit ba ganito umasta ang lalaking ito? Natutuliro siya!
"Where are you going?" He asked coldly, a little bit alarmed.
"Maliligo!"
She took off her pink spaghetti strap sando and summer shorts annoyingly, revealing
her black bikini. Sa
kulay ng kanyang suot ay lumitaw lalo ang kulay ng balat niya at walang ka-effort
effort na nadepina ng husto
ang malulusog niyang dibdib. Ang cleavage niya ay nagmamalaki.

P 11-6
Uminit ang pisngi niya bigla nang galit na pinasadahan ng tingin ni Colton ang
kabuuan niya tapos ay nagtagal
sa kanyang dibdib. Marahas na nagtaas baba ang Adam's apple nito.
"No! You're not going to swim wearing that piece of shit." Mahina pero mariin na
sabi nito. His jaw is
clenching dangerously.
Nadagdagan lang lalo ang inis niya sa pagbabawal nito sa kanya! Nagmamartsa na
nagpunta siya kung nasaan
bahagi ng swimming pool sila Jonas at hindi na pinansin pa ang pagtawag sa kanya ni
Colton. Tiyak na magaaway lang sila.
"Ang sama ng tingin sa iyo ni boss Colton." Pasimple siyang siniko ni Esmeralda sa
ilalim ng tubig.
Ngumuso siya at hindi lumingon sa gawi ng binata. Malakas ang loob niya kanina
dahil naiinis siya.
Hanggang saan kaya ang lakas ng loob niya? Mukhang hindi aalis si Colton, dahil
prente lang itong nakaupo
sa lounge at totoong masama ang tingin sa kanya.
"Hayaan mo na. Ganyan naman talaga 'yan." Sagot niya para matapos na.
"Pero in fairness Miss Karen, kabogera ka pala! Ang sexy mo!" Si Wenna iyon na
nakangisi sa kanya.
"Yea, sexy nga." Sinang-ayunan naman ni Jonas. "Papasa na ngang model sa men's
magazine."
"Nambola na naman." She rolled her eyes.
"Nagugutom na ako." Reklamo ni Wenna. "Tara, ate Esmeralda, kain muna tayo."
Iyon nga ang ginawa ng mga ito. Nagsialisan, sila ni Jonas ang natira.
"Lumalangoy ka?" Tanong nito, mukhang may naiisip na gawin.
"Oo naman!" Mayabang na sagot niya. "Bakit?"
"Let's play then." Itinuro nito ang dulo ng mahabang swimming pool. "Paunahan tayo
makarating do'n.
Game?"
"Iyon lang ba? Game!"
Ngising aso sila pareho ni Jonas. Matagal-tagal na din na hindi siya nakalangoy.
Ang huling outing nila ay
nung nakaraang taon pa kasama ang mga kapatid niya. Nakakamiss din pala.
Surely, Colton missed swimming so bad! Then suddenly her eyes went on him. Inirapan
niya ito, kulang na
lang ay baguhan siya ng apoy dahil sa talim ng tingin sa kanya.
"In a count of three, okey?" Ganadong paalala ni Jonas. "One, two..." Pareho silang
nag-ipon ng hangin sa
dibdib. "Three!"
Sabay nilang ikinampay ang mga kamay at paa sa tubig. Sa bilis ng galaw ni Jonas ay
hindi na siya magtataka
kung mauna ito sa finish line. Ilang kampay pa lang ang nagagawa niya ay hinahapo
na siya. Sa bawat
malakas na tilamsik ng tubig sa paligid niya, hindi niya na napansin na may nag-
dive sa starting line nila.

P 11-7
Nasisiyahan siya sa paglangoy ng biglang may bagay na humawak sa isang paa niya at
hinila iyon pailalim
dahilan kung bakit mabilis ang pagbaba ng katawan niya sa tubig. Binalot siya ng
matinding kaba dahil nasa
malalim siya na parte!
Nahihirapan na idinilat niya ang mga mata sa ilalim ng tubig para lamang makita si
Colton na nakahawak sa
binti niya. Damn it!
Nagpupumiglas ang kanyang paa ngunit imbes na pakawalan ay hinapit lang siya nito
sa bewang. Sinenyasan
niya itong nauubusan na siya ng hangin, akala niya ay papakawalan siya nito,
bagkos, idinikit lang nito ang
labi sa kanya na para bang ang halik nito ang magliligtas sa kanya.
Automatiko na yumapos ang mga braso niya sa batok nito sa takot na pakawalan siya
sa ilalim. Nakakaliyong
pumulupot naman ang matitigas na braso ni Colton sa maliit na bewang niya at mas
lalo pa siyang hinapit
palapit dito. Ni ang tubig ay ayaw nitong bigyan ng espasyo sa pagitan nila.
Nawawala siya sa tamang pag-iisip sa pagdadampi ng labi nila at hindi iyon lubos na
nakakatulong sa estado
niya sa mga oras na iyon. Mukhang napansin iyon ni Colton kaya umahon sila sa
tubig.
"You!" Galit pero nanghihina na kastigo niya dito. Kumuha siya ng hangin.
Lagpas sa ulo niya ang tubig, kung hindi nakaalalay ang braso ni Colton sa bewang
niya ay siguradong
lulubog siya. Hanggang leeg naman nito ang tubig, di hamak na mas matangkad sa
kanya.
Nang umayos na ang paghinga niya ay muling binalingan si Colton. Handa niya na ulit
itong bulyawan ngunit
natigil siya sa ere ng makita na nakayapos ang mga braso niya sa leeg nito at
gahibla lang ang layo ng labi
nila.
"You don't know what I'm going through watching you wearing this..." He whispered
huskily.
Naramdaman niyang gumapang ang kamay ni Colton mula sa likod niya papunta sa bewang
hanggang huminto
sa tiyan niya. Ang apoy na dala ng palad nito ay hindi kayang apulahin ng tubig sa
paligid nila.
"C-Colton..." Her voice sounds begging. Begging for his touch.
Muling gumapang ang kamay nito paangat sa kanyang dibdib. Her heart beat gone wild.
"You will change or..." She close her eyes as he his palm cupped her breast and
massage it lightly. "...I will
take this bikini off using my lips..." He sensually whispered, making her shiver
silently.
asan si jonas? umahon na ba sa pool? asan si jonas when all of this is happeningg

P 11-8
10 ~ Underwater (SPG)
114K 3.5K 785
by missgrainne

Chapter Ten
WALANG panama ang lamig ng tubig sa paligid sa bawat maiinit na haplos at pisil ni
Colton sa kanyang
dibdib. Tila ba binalot siya ng apoy sa gitna ng lamig, hindi maawat ang init sa
kanyang katawan.
Colton suddenly inserted his hand on her bikini and found her hardened nipple. He
pinch it a little bit harder
using his thumb and forefinger, enough for her to groan deliciously. His other hand
were slowly caressing her
back, down to her butt.
"C-Colton..."
Kung para saan niya tinawag ang pangalan nito ay hindi niya na din alam. Basta,
gusto niya ang bawat daan
ng palad nito sa kanyang katawan.
"Yes?" His husky voice melt her.
Hindi nakakatulong ang gano'ng klase ng boses nito sa estado niya, bagkos, parang
iyon pa ang dahilan kung
bakit nag-alab ang apoy sa kanya. Colton, calling her 'baby' turns her on!
Napalunok siya nang makita ang mapungay nitong mga mata habang ang bawat patak ng
tubig galing sa basang
buhok ay nakakaakit na naglalandas sa mukha nito, pababa sa gilid ng panga, sa baba
at babagsak sa tubig.
Wala na nga yata siyang maipipintas sa ratsada ng mukha ng kaharap. Napakahirap
tanggihan. Napakahirap
mag-asam na isang araw ay mapapasakanya ito.
Pasimple niyang iginala ang mata sa buong resort. Maligalig ang mga tao na naliligo
sa mababang bahagi ng
swimming pool, hindi sila pansin.
"B-baka may makakita sa atin."
Her back is facing their cottage. Kung hindi siya lilingon patalikod ay hindi niya
makikita ang mga tao do'n.
"Afraid that someone will see us?" A sexy smirk suddenly form his lips as his eyes
went at where their
cottage is.
Sino ang hindi matatakot kung may makakita sa kanilang dalawa na magkadikit ang
katawan sa ilalim ng
tubig? That would never be okey, lalo at ang lalaking kasama niya ay pagmamay-ari
na ng iba. Sa isang
kisap-mata lang ay natauhan siya. Mali ito!
Nakikiusap ang kanyang mga mata nang mag-angat ng tingin sa binata. Ayaw niyang
magkasala. Hindi tama
itong ginagawa nila!
"S-stop it, Colton." She whispered.
Inilapag niya sa dibdib nito ang kanyang dalawang palad at marahan na inilayo sa
kanya pero hindi man lang
P 12-1
ito natinag, bagkos, mas lalo pa siyang hinapit palapit dahilan kung bakit
naramdaman niya sa bandang puson
niya ang matigas na bagay na dumampi do'n.
Karen eyes widened as reality hit her! His throbbing manhood were poking her
sensually! Uminit ang pisngi
niya at tinampal ang dibdib nito.
"Look, what you did to me, K."
Pinagdikit nito ang kanilang mga noo, nakita niya ang mariin nitong pagpikit,
nahihirapan. Napapikit na rin
siya nang mabagal na pinisil-pisil nito ang kanyang dibdib nang salit-salit. Ang
kaninang dantay lang ng mga
palad niya sa dibdib nito ay nagiging madiin na dahil sa sensasyong ipinaparanas
nito sa kanya.
"Colton..." Sobrang lambing ng boses niya, ngayon niya lang 'yon narinig sa tanang
buhay niya.
"Yes, baby?" He's very attentive. Seems like he expect her to call his name in that
tone.
Ang isang kamay nito sa kanyang likod ay nakakapanindig balahibong gumapang sa
gilid ng bewang niya
papunta sa kanyang puson, na nagbigay sa kanya ng pakiramdam na kapag inihinto nito
ang paghaplos sa
kanya ay matinding kabiguan ang matatamo niya.
"P-please..." She's literally begging!
"Please what?" Mapaglaro ang tinig nito. Gusto niya mang mag-reklamo ay hindi na
nagawa. Natatakot na
baka wakasan nito ang nasimulan.
Nawala na sa isipan niya na nasa pampublikong lugar sila. She arch her body,
wanting him to touch her more.
Kung ano ang mayro'n sa palad nito ay isa na lamang mahika sa kanya.
Mapaglaro na hinawakan ni Colton ang garter part ng kanyang bikini at nanunudyong
ipinasok ang mga daliri
sa loob, tapos ay huminto. Pagkainis ang lumukob sa kanya na napalitan din nang
pagkataranta nang marinig
ang boses ni Wenna sa likod na bahagi niya.
"Miss Karen! Halika, kumain ka na!"
Isang sulyap ang ginawa niya kay Wenna. Ang kamay nito ay nasa ibabaw ng mata,
tinatakpan ang malakas na
sikat ng araw. Maliit din ang mata nito dahil sa silaw.
"Get off, Colton..." Biglang taboy niya sa binata, natatakot na mapansin ni Wenna
na kasama niya ito. Mabuti
na lang talaga ay nasisilaw ito sa tirik na araw. "B-baka makita ka nila. Ayokong-"
Hindi niya na natapos ang
sasabihin dahil inilubog ni Colton ang sarili sa tubig, nanatili ang pagyapos ng
mga braso nito sa kanyang
bewang.
Nilingon niya si Wenna. "Susunod na ako!" Sigaw niya para marinig nito.
Slowly, she felt Colton's lips kissing her flat stomach while his hands gripping
the sides of her waist.
Ibinabalik ang init ng kanyang katawan na pansamantalang natupok.
Napatayo siya ng tuwid ngunit useless lang dahil hindi abot ng kanyang paa ang
tiled floor. Nakalutang siya
sa tubig sa tulong ng binata.
P 12-2
"Malalim na riyan! Okay ka lang ba?" Wenna asked, worried.
Nakagat niya ang pang-ibabang labi at hinawakan ang ulo ni Colton sa ilalim ng
tubig nang maramdaman niya
ang halik nito na bumaba sa kanyang puson, pababa. Fuck it!
"A-Ayos lang ako, W-Wenna!" Pinilit niyang huwag mautal.
Pakiramdam niya ay namimintig ang gitnang bahagi ng kanyang katawan. Hindi naman
siya lumalangoy pero
bakit tila hinihingal siya? Lalo na nang kagatin ni Colton ang garter ng kanyang
bikini gamit ang labi nito
tapos hinila pababa.
Nasa hita niya na ang kanyang bikini. Halos maputol ang kanyang paghinga habang
naghihintay sa mga
susunod na gagawin ng binata sa katawan niya.
"Sigurado ka ba, Miss Karen?"
Napapikit siya. Ang isang kamay ay mariin na nakahawak sa balikat ni Colton. Habang
ang isang kamay ay
napasabunot sa buhok nito nang maramdaman ang mapanuksong pagdampi-dampi ng labi
nito sa maliit na
kuntil ng kanyang pagkababae.
Pakiramdam niya ay isang kayamanan na mahirap matagpuan ang kanyang hiyas sa paraan
ng paghalik nito.
Napakasarap ng bawat dampi ng malambot nitong labi, nakakakiliti.
Ilang ulit siyang napalunok nang walang sereseremonyang dumulas nang paulit-ulit
ang dila nito sa kanyang
hiwa. Para itong may hinahabol. Nanghina kaagad ang kanyang mga tuhod. Nanlalambot.
Nakakabaliw.
"S-sigurado a-ako-ohh!" Ang imbes na normal na boses ay naging ungol sa huli.
"Okey! Kami na lang muna ang kakain!"
Guminhawa ang pakiramdam niya nang umalis na si Wenna. Pero halos kapusin ulit siya
ng hininga nang
maramdaman ang mga binti niya na ipinatong ni Colton sa balikat nito ng walang
kahirap-hirap.
Sa nanlalabong mata ay inaninag niya ang binata. He is almost seating and squatting
at the swimming pool
tiled floor. His hands were possessively wrap around her thighs. His face were
facing her womanhood,
ready to dive in. Hindi siya binibigyan nang pagkakataong makaalpas. Ang buong
bigat niya ay pasan nito,
but seems like he doesn't care at all.
Ang taas ng tubig ay nasa ibabaw na bahagi ng kanyang dibdib at ang kanyang kamay
ay nasa ulo ni Colton,
handang-handa na sa susunod na mangyayari. Ginising ng binata ang pagnanasa niya sa
isang bagay na
kailanman ay hindi niya pa naranasan.
Kagat ng mariin ang kanyang pang-ibabang labi ay muli niyang dinama ang pagdila ng
mapagparusang dila
nito sa kanyang pagkababae.
Napatingala siya sa langit habang nakapikit dahil sa sarap na lumukob sa kanya.
Hindi na abot ng kanyang
isipan kung paano iyon nagagawa ni Colton sa ilalim ng tubig. Ang mahalaga sa kanya
ay ang bawat hagod ng
dila nito sa bawat sulok ng kanyang kaselanan.

P 12-3
"Ohh! Shit! Come on..." Mahinang ungol niya ng pinatigas ni Colton ang dulo ng dila
at tinudyo-tudyo ang
butas niya.
He lick really good. Nakakahibang. Pansamantala ay nalimutan niya ang kamalian sa
ginagawa nila.
Hinayaan niya ang sariling magpakalunod sa sarap. Hinayaan niya ang sariling
sisirin ni Colton ang perlas na
iniingatan niya.
Halos panawan na siya ng ulirat at makabitaw sa pagkapit sa ulo ni Colton nang
sipsipin nito ang kanyang
cl*toris at ipagduduldulan ang bibig sa pagkababae niya. Literal na maninisid ang
lalaking lihim na
nagpapatibok ng kanyang puso.
Ilan pang nakakaliyong himod ng dila nito sa pribadong parte ng katawan niya ay
naramdaman niya na ang
paninigas at panginginig ng kanyang mga hita bago nailabas ang likido mula sa
kanyang loob. Ngayon lang
niya naranasan ang gano'ng klaseng sarap.
Marahan ang naging kilos ni Colton sa ilalim. Ramdam niya ang pagkawala ng mga
binti niya sa balikat nito,
ang pagyapos ng matitigas nitong braso sa kanyang bewang at ang pag-ahon nito sa
ilalim ng tubig na parang
walang kababalaghang ginawa.
Nanghihina na isinandal niya ang mukha sa dibdib nito. Wala siyang masabi. Walang
lakas para magsalita.
Mabilis anh pintig ng puso niya, hinahapo siya.
Tahimik pa siyang napangiwi ng tila hanggang sa mga sandaling iyon ay ramdam niya
pa rin ang dila ng
binata na naglulumikot sa pagkababae niya. Uminit bigla ang kanyang pisngi.
"Tired?" Masuyong bulong ni Colton, marahan na hinahaplos ang kanyang isang braso.
Walang lakas na tumango siya. Totoong napagod at nawalan ng enerhiya. Hindi man
siya sumisid, sinisid
naman siya nito.
"B-balik na ako sa cottage." Bulong niya.
"Wait a minute baby. I'm gonna wash you first."
And his wash that he was talking about is inserting his hand on her bikini until
his finger found her swollen
flesh.
Napapikit siya ng marahan na humagod ang mahabang daliri nito sa hiwa niya, ramdam
niya ang dulas sa
parteng iyon.
"Colton..." She called his name weakly.
Ipinagpatuloy nito ang paghagod ng daliri sa kanyang pagkababae hanggang sa mawala
ang madulas na
likidong kumalat do'n.
Unti-unti ay bumaba ang mukha nito sa kanyang leeg, parang nahihirapan sa ginagawa.
Parang isa 'yong
parusa. Para bang sobrang pagpapahirap ang ginagawa niya dito.
Ang hininga nito ay tumama sa kanyang leeg, nananindig ang balahibo niya sa batok
dahil do'n.
P 12-4
"Please, change." Nagmamakaawang sabi nito. Hirap na hirap.
Ngumuso siya. "W-wala na akong ibang dalang damit pangligo."
Colton groaned at her neck. "Hindi lang 'yon ang gagawin ko sa iyo kapag...kapag
hindi mo ibinalot ang sarili
mo. Pakiusap..."
"I'm comfortable wearing this bikini."
Mula sa gilid ng kanyang leeg ay ramdam niyang nagtagis ang bagang nito.
"Please, baby...stop torturing me." Nakagat niya ang loob ng pisngi dahil sa labis
na kabiguan sa tinig nito.
"Alam kong hindi mo intensyon ang akitin ako...pero...tang ina...makita ko lang ang
mga binti mo, nawawala
na ako sa sarili." He painfully groaned again. "What did you do to me, K..." Anito
na para bang kaya niyang
sagutin ang tanong na 'yon.
Ang kamay nito na nasa gilid ng bewang niya ay mapangahas na pumisil. Umarko kaagad
ang katawan niya,
nadikit lalo ang malulusog niyang dibdib dito.
"N-naliligo lang naman ako, ha."
"Yon na nga. Naliligo ka lang. Lang."
Inis na nag-angat siya ng tingin dito. Madilim ngunit namumungay pa din ang mga
mata nitong nakaderekta sa
kanya. Gusto niya ng matunaw. Gusto niya ng mag-iwas ng tingin pero mas pinili
niyang lakasan ang loob at
kastiguhin ito.
"Hindi ko kasalanan kung n-naaakit ka sa a-akin!"
"Of course, walang kasalanan ang baby ko..." Bulong ni Colton. Uminit na naman ang
pisngi niya.
Lalo nitong inilapit ang mukha sa kanya. Tinikom niya ang bibig para hindi siya
nito mahalikan, kung sakali.
Nakita niya ang pagdilim lalo ng mga mata nito dahil sa ginawa niya.
"D-don't kiss me..." Tahimik na iginala niya ang tingin. "Someone might see us.
This is wrong, Colton.
Ikakasal ka na." Her heart tightened in pain, because of idea of him marrying Gail.
Nagbabadya ang luha sa gilid ng kanyang mga mata. Unti-unting siyang inuusig ng
konsyensya dahil sa
kapusukan nila ni Colton kanina. Nayurakan niya ang fiance nito! Kailanman ay hindi
niya inisip ang mangagaw at manira ng relasyon.
Ano ang ginawa niya? Bakit hinayaan niya ang sariling lamunin ng makamundong
pagnanasa? Bakit
nagpakain siya sa apoy?
Marahas na kumawala siya kay Colton at halos makainom ng tubig sa biglaang
pagkilos.
"K..." Naalarma ito.
Umiling-iling siya tapos ay malungkot na ngumiti. "I'm sorry. Nagkamali ako. Sana
ay hindi na ito makarating

P 12-5
kay Gail. Nakakahiya, Colton. Nakakahiya." Puno ng disgusto sa sarili ay lumangoy
siya palayo sa binata.
KAKAAHON lang ni Karen sa tubig at naglalakad na papunta sa mga nakhilerang beach
lounge nang may
babaeng staff ng Resort ang lumapit sa kanya.
"Miss," The woman said and handed her a white robe.
Sinuklay niya ang basang buhok gamit ang daliri at nagtataka na tinignan ang puting
roba.
"Ahm, hindi para sa akin 'yan."
"Po? Ikaw ang nurse ni boss Colton, di ba?"
Isang tango ang ginawa niya. "Yes,"
"Ibigay ko daw po ito sa iyo pag-ahon mo, sabi ni boss."
"Si Colton?"
"Opo, Miss."
Inilibot niya ang tingin sa paligid upang hanapin ang binata ngunit kahit ni anino
ay hindi niya makita.
Napipilitan na kinuha niya ang puting roba nang humampas ang hangin.
"Thank you." Aniya at ibinalot na sa kanya ang makapal na telang iyon.
Altaraza.
Iyon ang nakaburdang pangalan sa kanan na bahagi ng roba, pantay sa dibdib. Masyado
naman yata siyang
espesyal sa pagbibigay sa kanya ng roba?
Malalim siyang bumuntong hininga. Kasabay ng pagpikit ng kanyang mata ay ang
sariwang ala-ala kanina
lang sa ilalim ng tubig ang bumalot sa kanya.
Napangiwi siya ng maramdaman sa kaselanan niya ang tila paghagod pa din ng dila ni
Colton sa parteng iyon.
"Shit..." Mahinang mura niya.
Ano ba itong ginawa sa kanya ng lalaking iyon? Wala na ito lahat-lahat sa paningin
niya ay ramdam niya pa
din ang presensya nito sa gitnang bahagi ng kanyang katawan.
"Miss Karen! Tara dito!" Sa tawag na iyon ni Esmeralda mula sa cottage sa likod
niya ay nawala ang
mahalay na pag-iisip niya.
Ngumiti siya dito at hinakbang ang mga papunta sa mga ito. Naupo siya sa kaliwang
bahagi ng sementadong
cottage. Sa gitna ay ang mahabang lamesa na puno ng mga pagkain, prutas ay may alak
pa siyang nakita.
Marahil ay iinom ang mga ito.
Kasalukuyan siyang namimili kung ano ang kakainin niya nang marinig niya ang
malisyosong tinig ni Wenna.

P 12-6
"Ang sarap talaga ni boss Colton..."
Nahinto siya sa pagkuha ng barbecue nang marinig ang sinambit na pangalan.
"Wenna, magtigil ka nga riyan! Baka may ibang makarinig sa iyo!" Saway ni
Esmeralda, pero nagpatuloy ang
isa.
"Tignan mo naman 'yung mga braso, parang kapag kinapitan ka ay hindi ka na
makakawala kahit anong piglas
mo."
Kinuha niya ang isang barbecue at kinagatan iyon. Hindi niya tinatangkang hagilapin
kung nasaan ang binata.
Ayaw niya itong makita.
"Wenna! Tumahimik ka nga!"
"Kaya maraming nagkakandarapa diyan kay boss Colton eh! Parang ang bagsik sa kama."
Nag-init ang pisngi
niya sa sinabing iyon ni Wenna! Walang preno talaga ang bibig ng isang ito. "Alam
ko na ngayon kung bakit
palaging tanghali nagigising si Ma'am Gail kapag nasa mansion siya. Mukhang
palaging pinapagod ni boss
tuwing gabi."
Hindi niya na napigilan at sinulyapan si Wenna na nakatingin sa swimming pool na
pinanggalingan niya.
Agresibo at nagpapantasya ang kislap ng mga mata nito.
Do'n ay nakita niya si Colton na mukhang kakaahon lang sa tubig. He's standing
there with all his might
wearing a dark blue swimming trunks. Umiwas kaagad ang kanyang mga mata sa
nakaumbok na alaga nito.
Nakakainit ng pisngi, lalo at naramdaman niyang buhay na buhay iyon kanina sa
ilalim ng tubig.
"Wenna! Itikom mo nga 'yang bibig mo!" Si Esmeralda sa nag-e-eskandalong boses.
Pinunasan ni Colton ang basang buhok gamit ang puting tuwalya na ibinigay ng isang
staff sa hotel. His
muscles on his arms flexed every time he moves. Ang galit na ugat sa braso nito ay
tila nagpapatibay na
kapag oras na nayapos ka ay mahihirapan ka ng makawala talaga.
"Mukha talagang mabagsik si boss Colton! Ang daming patay na patay diyan eh!"
Kabilang yata siya sa patay na patay kay Colton? Hanggang do'n na lang 'yon.
Kailangan niya nang magising
sa reyalidad.
Nagngi-ngitngit ang kalooban niya na kinain ang barbecue. Sana kasi ay kaya niyang
manduhan ang puso niya
para hindi na siya nagkagusto pa sa lalaking pag-aari na ng iba.
"Tumahimik ka na, Wenna. Naglalakad na patungo dito si boss Colton. Mukhang
kakain." Sabi ni Esmeralda
at natataranta na inayos ang mga pagkain sa lamesa. Si Wenna ay tumulong na din.
Nabitin sa ere ang pagkagat niya sana sa huling piraso ng barbecue nang makita si
Colton na naglalakad
papunta sa cottage nila. Ang talim ng mga mata nito ay nakaderekta sa kanya na para
bang paparusahan siya
nito sa kasalanan na hindi niya alam na nagawa niya.
Kakabog-kabog ang dibdib niya nang nasa harap na ng cottage ang binata. Malinaw na
lalo sa paningin niya
P 12-7
ang gwapo ngunit madilim na aura ng mukha nito. He's really hard and intense!
"Boss, kain ka." Magalang na aya ni Esmeralda.
Tumango lang ito tapos ay inilang hakbang ang pagitan nilang dalawa at walang sabi-
sabing tumabi ng upo sa
kanya.
"I want to eat...again." Colton said to her, almost whispering.
Tumikhim siya. Baradong-barado ang lalamunan. Bakit parang iba ang dating sa kanya
ng tono nito at iba rin
ang tinutukoy nito? Uminit bigla ang pisngi niya sa naisip.
"A-anong gusto mong kainin?" Hindi siya makatingin dito. Sariwa pa sa ala-ala niya
ang ginawa nila kanina
sa ilalim ng tubig.
Colton lean closer to her ear for a whisper. Naging alerto kaagad siya dahil ang
mga pares ng mata ng mga
kasama nila ay nakatuon sa kanila.
"Right now, it's you who I want...to eat." He erotically said, making her knees
wobbles.
Landeeeee tlagaaaa???????? Pagkain ba tinutukoy mo ????????

P 12-8
11 ~ I Want You
99.3K 3.3K 296
by missgrainne

Chapter Eleven
"UH! You want barbeque?! Okey!" Bulalas ni Karen at kaagad na lumayo kay Colton
upang kumuha ng
barbeque na kaluluto lang ni Esmeralda. Hindi niya mawari kung bakit mas lalong
lumalala ang pakikisama
nito sa kanya. Pinipilit niya nang umiwas, pero mukhang hindi nito batid iyon.
Isang malaking pagkakamali ang nangyari sa kanilang dalawa sa swimming pool kanina
at ayaw niya ng
dagdagan pa iyon sa pamamagitan ng pakikipaglapit sa binata. Dapat ay maging casual
lang ulit ang
pakikitungo niya dito. Siya, bilang nurse ni Colton at ito ay bilang amo niya.
Hindi na dapat iyon lumagpas pa
sa mas malalim na samahan na magdadala sa kanya sa isa na namang kasalanan.
"Ano pa ho ang gusto niyong kainin boss?" Si Esmeralda, nakabaling kay Colton.
"I like that one." Inginuso ng binata ang hawak niyang barbeque. "Come here, K. I
want that."
Kinalma niya ang sarili at pinilit maging casual sa harap nito at ng mga taong
kasama nila do'n. Muli ay
naupo siya sa tabi ni Colton, ngunit binigyan niya ng distansya ang pagitan nila
para hindi na muling magdikit
pa ang kanilang mga katawan. Kapwa sila basa ng tubig, pero ramdam niya ang init sa
bawat isa.
Tahimik na inabot niya dito ang hawak na barbeque. Kinuha nito iyon saka hinuli ang
mga mata niya bago
kinagatan. Mga matang nagsasabing nakagawa na naman siya ng kasalanan dito.
"Miss Karen, pwede na bang mag-inom si boss Colton?" Tanong sa kanya ni Ricky, ang
hardinero, may
hawak itong bote ng alak.
"Of course Ricky, I can drink—"
"Hindi siya pwedeng uminom." Putol niya sa sinasabi ni Colton na para bang isang
nobya na binabawalan
uminom ang kanyang nobyo.
Binalingan niya ang binata. Madilim ang mga mata nito na naliliwanagan ng kaunting
pagkaaliw sa kanya.
"Kahit kaunti lang? Hindi pwede?" Masuyong sabi nito na naglagay ng bara sa
lalamunan niya.
Bakit kailangan maging tunog na masunurin itong boyfriend na kailangan ay magpaalam
pa sa kanya, na kung
papayag siya ay ayos lang at kung hindi naman ay susundin nito?
"Pumayag ka na Miss Karen..." Nanunudyo ang boses na iyon ni Wenna. Nilalantakan
nito ang sugpo do'n.
"Kahit ilang shot lang. Hindi naman magpapakalasing si boss Colton."
"He needs to take medicine tonight..." She said and take a quick glance at him.
"Pero kung gusto mo maginom, ikaw ang masusunod."
"Pwede naman pala! Shot tayo boss Colton." Maligayang aya ni Ricky at inilapag sa
lamesa ang bote ng alak.
P 13-1
Colton move closer to her. At dahil nasa sulok siya ay wala ng dahilan para umusog
siya. Kung lilipat naman
siya ng puwesto, baka mahalata ng mga kasama nila na literal na iniiwasan niya ang
binata.
Abala na sa pag-aayos ng lamesa ang mga kasama nila nang magsalita si Colton na
halos pabulong lang.
"Baby, if you don't like me to drink, I won't drink."
Hindi niya ito tinignan. Mahahalata Ang lihim nilang pag-uusap. Isa pa, masyado
nitong inilapit ang mukha sa
gilid ng ulo niya, baka kapag humarap siya ay ang labi nito ang sumalubong sa
kanya.
"A-ayos lang. Basta huwag kang mag-inom ng madami."
He nod his head slowly. "Okey, I won't."
Lumipas ang ilang segundo ay nag-umpisa ng mag-inom ang mga kasama niya. Ilang
beses na siyang tinagayan
pero ilan beses niya din iyon tinanggihan. Hindi siya umiinom ng alak dahil bukod
sa namumula siya, ay
nagpa-palpitate din siya kapag nalapatan ng alak. She'd rather drink water than
liquor.
"Isang beses lang Miss Karen..." Pamimilit ni Wenna sabay abot ng shot glass sa
kanya.
Alam niyang hard ang alak na iniinom ng mga ito dahil na din sa kaunti lamang ang
bawat tagay sa bawat isa.
Handa na naman sana siyang tumanggi ngunit napilitan siyang kunin ang shot glass
nang makita kung sino ang
paparating sa gawi nila.
Walking like a ramp model, wearing a red one piece bikini that hugged her sexy
body, Gail eyed her like a
mistress who caught on cheating with her fiance.
"Ma'am Gail!" Kabado ang boses na iyon ni Esmeralda.
Mabilis na nilagok niya ang alak at pinigil na mapangiwi sa sobrang pait niyon at
sa pag-guhit ng init niyon
sa lalamunan niya pababa sa kanyang tiyan. Wala sa sariling kumuha siya ng isang
barbeque sa lamesa at
kinagatan iyon para lamang matabunan ang pait na naiwan ng alak sa kanyang dila.
"Looks like you guys are enjoying your rest day." The sarcasm on Gail's voice is
evident. "And looks like
someone is enjoying, too." At nag-aakusang tinapunan siya ng tingin.
Para siyang binubuhusan ng malamig na tubig nang nagbalik tanaw sa kanya ang
naganap sa kanila ni Colton
kanina. Ngayon na kaharap niya si Gail, sobra ang disgusto niya sa sarili dahil
nayurakan niya ang pagkatao
ng kapwa niya babae. Nakakapagsisi ang kanyang ginawa. Pinagsisisihan niya iyon ng
labis.
"Gail, what are you doing here?" Colton baritone voice boomed around.
"I just want to have fun? Like what you do?" Lalong tumalim ang mata ng babae nang
mapansin na masyado
silang magkalapit ni Colton.
"I thought you're going back to Manila."
Umarko ang isang kilay ni Gail. Nanunuyang bumalatay ang isang hilaw na ngiti sa
mapupulang labi.

P 13-2
"Aren't you happy to see me here, huh? Bakit, Colton? Nakakasagabal ba ang
presensya ko dito sa harap
mo?"
Tahimik lang silang naroon. Ang masayang kwentuhan kanina ay nawala na, katulad ng
sikat ng araw na
lumubog na. Umihip ang malamig na hangin na nagpakislot sa kanya.
"No, you're not."
Yumuko siya at nilaro ang daliri na nasa kanyang kandungan. Of course, kailanman ay
hindi magiging sagabal
si Gail kay Colton. Kung may sagabal man, siya iyon.
"Then, join me, babe. I want to swim."
Dapat ay hindi siya piping nananalangin na huwag sumunod si Colton sa gusto ng
babae, ngunit iyon ang
ginawa niya sa mga sandaling iyon. Ipinalangin niyang sana ay manatili ang binata
sa tabi niya kahit na isa
iyong kadamutan at kahit na hindi iyon ang dapat niyang gawin.
Nang tumayo si Colton, unti-unti ang pagpunit ng kung anong bagay sa puso niya. At
nang magpaalam ito sa
kanila, naipamukha lang sa kanya na kahit anong mangyari at kahit nasa anong
sitwasyon sila, handa siya
nitong iwan para sa babaeng mahal nito. Unfortunately, she's not the one he love.
It's Gail, his fiance.
"I'll be back here." Paalam ni Colton, kung para sa kanya o sa mga kasama nila ay
hindi niya na binigyan
pansin pa.
MULA sa hindi kadiliman at kalayuan na bahagi ng swimming pool ay tanaw na tanaw ni
Karen sina Colton
at Gail na tila seryosong nag-uusap sa gitna ng tubig.
She's wondering what they're doing or what Colton's hands doing on Gail's body
under the water? Did he
touch Gail like what he did to her? Is he going to kiss Gail's stomach and lick her
private part too...
Ipniling niya ang ulo upang burahin ang nakakamatay na imahe na iyon ng dalawa,
kasabay niyon ay ang pagikot ng kanyang paningin. Wala siyang balak mag-inom ngunit
sa sitwasyon niya sa mga sandaling iyon ay
hindi niya na napigilan pa ang sarili.
"Miss Karen, shot?" Itinaas ni Wenna ang shot glass sa harap niya. Tinatantsa kung
kaya niya pa bang
uminom o hindi na.
"Yea," Tinatamad na kinuha niya ang glass at walang sabi-sabing nilagok ang lahat
ng laman niyon kahit pa
sobrang pait pa.
"Woah! Broken hearted ka ba?" Jonas playfully voice suddenly echoed.
Hinanap niya kung saan iyon nanggaling at nakita niya ang binata sa bandang likod
ng inuupuan niya.
Nakapatong Ang siko nito sa sandalan ng konkretong mahabang upuan niya na pa-
parisukat na nakapaligid sa
cottage.
Hinampas niya ito sa braso. "Saan ka galing? Bakit ngayon ka lang bumalik?"
Ngayon niya lang napansin na wala nga pala ang presensya nito kanina matapos nilang
magpaligsahan sa
P 13-3
paglangoy nung tanghali.
"Had to talk to Doc Howell. Don't tell me you miss me already?"
Karen chuckled. "Of course not! Come here, join us!" Hinawakan niya pa ito sa
braso, pero kinailangan pa
nitong umikot papunta sa entrada ng inuokupa nilang cottage kaya binitiwan niya
din.
"Mukhang kanina pa kayong nag-iinom ha." Jonas sat beside her, where Colton seated
awhile ago.
"Namumula na si Karen..." Mapaglarong pinisil ng lalaki ang kanyang pisngi na
nagpangiwi sa kanya.
"Stop!" Muli ay hinampas niya ang braso nito.
"Mabilis lang siyang malasing sir Jonas. Oh, tagay ka..." Inabot dito ni Wenna ang
shot glass na kaagad
naman nitong tinanggap at ininom ng walang reklamo.
"Sir, may girlfriend na ho ba kayo?" Casual na tanong ni Esmeralda, paminsan-minsan
lang itong tumagay.
"Wala pa ho."
"Bakit hindi niyo na lang ligawan si Miss Karen? Tutal ay bagay naman kayong
dalawa." Lasing na nga
talaga itong si Esmeralda.
"Who knows? One day..." Jonas playfully wink at her making the two woman giggled.
"Bagay nga talaga kayo!" Kinikilig at halos tumili pa si Wenna.
Naiiling na lang siya at natatawa na din. Oo at gwapo, matipuno at may pinag-aralan
si Jonas ngunit hindi
niya pa yata kayang utusan ang puso niya na ibaling ang atensyon sa ibang lalaki.
But, yes, who knows? Malay niya ba at isang araw ay si Jonas pala ang nakalaan
talaga para sa kanya? Si
Colton ay magiging bahagi na lamang ng ala-ala niya..at si Jonas ang lalaking
totoong magmamahal sa kanya?
"Mahilig talagang magreto ang dalawang 'yan. Pagpasensyahan mo na." Si Mang Alfred
na kanina pa tahimik,
tila nagmamasid lang sa nangyayari sa paligid. Ito ang pinaka matanda sa kanilang
naroon. "Miss Karen, kung
lasing ka na ay hindi mo kailangan pilitin ang sarili mong tanggapin lahat ng tagay
sa iyo."
"A-ayos lang po, Mang Alfred." Tipid na ngiti ang naibigay niya na wala naman
siyang reaksyon na nakuha
pa mula sa matanda.
"Ikaw na, Ricky!" Si Wenna ang nagsilbi nilang tanggera.
Pangatlong bote na nila. Ramdam niya ang pagkalasing nilang mga babae ngunit hindi
ng mga lalaki na halata
na sanay sa alak. Pumipikit-pikit na ang kanyang mga mata.
Muli ay sinulyapan niya kung nasaan si Colton at gusto niyang matawa sa pait nang
saktong makita ang
dalawa na magkadikit ang mga labi. Kaagad niyang iniwas ang tingin sa mga ito.
Natural lang na magselos
siya, hindi ba? Magseselos na lang siya ng palihim at kikimkimin ang saloobin.
"You look very tipsy. Are you sure you're okey?" Jonas asked worriedly. "Gusto mo
ihatid na kita sa

P 13-4
mansion?"
"I'm okey," But deep inside I'm not. Gusto niya sanang idagdag. "Thank you, but I
can manage, Jonas." Her
lips pouted lazily. "We will stay here until midnight. Let's just enjoy the night."
"I'm going to get you a hot soup. Do you like it? Or coffee? Hot chocolate? What do
you prefer?"
"Hot chocolate?" Para naman mawala 'yung pait na nararamdaman ko.
"Okey, wait for me here." Tumayo si Jonas at bumaling sa mga kasama nila. "How
about you guys? Coffee or
soup?"
"Kami na ho sir ang o-order! Maraming salamat!"
"No, no, stay there." Anito kay Esmeralda na akmang tatayo sana. "Ako na lang.
Hintayin niyo na lang ako
dito."
Wala na silang nagawa pa nang umalis si Jonas upang kumuha ng mainit na maiinom.
Silang mga babae ay
hindi na din muna sumali sa tagayan. Si Mang Alfred at Ricky lang ang nag-iinom.
Isinandal niya ang ulo sa ibabaw ng matigas na sandalan ng inuupuan at ipinikit ang
kanyang mga mata.
Pinapahupa niya ang pagkahilo na nararamdaman at ang pagpitik ng kanyang sintido sa
dami ng alak na
nainom. Sigurado siya na maya-maya lang ay makakatulog na siya. Hihintayin niya na
lang ang hot chocolate
na kinuha ni Jonas, tapos ay magpapahinga na siya.
NAGLALAKAD na si Colton pabalik sa Cottage nang matanaw niya si K na nakasandal ang
ulo sa inuupuan
nito na para bang wala ng malay. Ang dapat na alalay na lakad niya dahil sa basa
siya at basa ang kanyang
dinadaanan ay naging mabilis.
Ibinalot niya sa sarili ang dark blue na roba na ibinigay ng isang staff sa hotel
bago tuluyang nilapitan ang
cottage.
"Boss Colton..." Hindi niya na pinansin ang pagtawag sa kanya nino sa dalawang
kasambahay.
Lumapit siya sa inuupuan ni K. Nakita niyang nakapikit na ang mga mata nito.
"Nakatulog na." Boses iyon ni Mang Alfred. Tumango lang siya.
"Ihahatid ko na siya." Aniya at marahan na binuhat si K, narinig niya ang mahina
nitong pag-ungol ngunit
hindi naman nag protesta ang katawan.
Walang naging reaksyon ang mga kasama nila pero alam niyang nagpipigil lang ang mga
ito ng sasabihin, lalo
na ang dalawang babaeng kasambahay.
"S-sige boss. Kami na ang bahala sa mga gamit ni Miss Karen."
"Bring it back to the mansion."
"Yes boss Colton!" Sabay at tila taranta pang sagot ng dalawa.

P 13-5
Sa kaliwang bahagi ng lugar siya nagtungo kung saan may elevator papunta sa hotel
suite niya. Masyado ng
malayo ang lalakarin niya kung sa mansion niya pa dadalhin si K at isa pa tiyak na
pag-aawayan na naman
nila ni Gail kung makikitang kasama niya na naman ang paborito niyang nurse, ika
nga ng babae.
With the help of the hotel's bellboy he just saw on his floor, he was able to open
the door of his suite. Umalis
din naman kaagad ang bellboy nang makapasok na sila.
Marahan na inilapag niya sa kanyang kama si K, tapos ay tumayo sa paanan ng kama.
His hands were on his
hips while staring at the beautiful woman sleeping on his bed. Nakalihis na ang
robang suot nito, tanaw niya
ang itim na bikini top nito at ang mayayaman nitong dibdib. Colton groaned. K's
chest and legs gives him a
hard on.
"What to do baby?" He asked huskily as if she will answer him.
K shifted her position. Tumagilid ito ng higa, ang isang bahagi ng roba ay nahulog
sa binti nito kaya lumitaw
Ang itim na bikining suot.
Muli ay nahihirapan na napaungol siya nang wala sa sarili na kinalas ng dalaga ang
pagkaka-ribbon ng roba
at tila naiinitan na inalis iyon sa katawan nito. Kung hindi siya aalis do'n at
ititigil ang pagtitig dito ay
siguradong may sasakit sa katawan niya dahil sa pagpipigil na gawan na naman ng
kapusukan si K.
Colton is about to turn around to avoid being temp to kiss and touch her, when a
sweet familiar voice
suddenly called his name in a very seductively tone.
"C-Colton..." Her eyes were still close. Her pinkish lips were little bit parted.
Nahihirapan na gumapang siya sa kama. Gamit ang likod ng kanyang palad ay hinaplos
niya ang pisngi ng
dalaga. Nakakapaso ang init niyon at nakakatunaw ang lambot ng pisnging iyon.
"Yes baby?" He said gently. "Do you want something? Tell me..."
K moan softly. "I-I w-want..."
He move closer. He's now almost touching her delicious lips. It's tempting, very
tempting that it's hard for
him to resist. She always drive him insane effortlessly.
"What is it?" He whispered on her lips.
Her parted lips move a little then speak with her eyes still close. "...Colton..."
She keeps on calling and
begging his name.
Hirap na hirap na siya dahil sa pagtawag lang nito sa pangalan niya ay parang
torture na para sa kanya.
"Yes, I'm here. Can you open your eyes? Please?"
Unti-unti ay tila pinipilit nitong buksan ang antok na antok na mga mata. Tila
pinipilit alisin ang pagkalango
sa alak.
"Colton..." Napapikit siya nang dumampi ang malambot na kamay nito sa kanyang
panga. Ramdam niya ang

P 13-6
namumuong init sa pagitan nila.
"Baby..." Paos na sabi niya at hinabol ng labi niya ang kamay nitong nasa kanyang
panga, dinampian iyon ng
masuyong halik.
Namumungay ang mga mata ng dalaga, nilalasing siya... Binabaliw siya...
"I want y-you..." Malambing at lasing na bulong ni K dahilan kung bakit napigtas
ang pasensyang kanina niya
pa pinipigilan.
"Damn it..." He moan softly and claim her lips for a rough yet gentle kiss.
Paasa pafall san ka ba galing Jonas hahaha di kita napansin

P 13-7
12 ~ Mistake (SPG)
110K 3.6K 401
by missgrainne

A/N: HAPPY VALENTINE'S DAY TO ALL! ??

I dedicated this chapter to all my readers who's married and in a relationship now.
Have a blast day to
all of you! Dahan - dahan lang ha. ????????????
Chapter Twelve
MULING naipikit ni Karen ang kanyang mga mata nang halikan siya ni Colton matapos
aminin dito ng buong
puso na ninanais niya ito sa mga sandaling iyon. Marahan, uhaw at mapag-angkin ang
klase ng halik na
iginagawad nito sa kanya. Mahina siyang napadaing nang lumapat sa kanyang bewang
ang isang palad ng
binata at humaplos do'n.
Sa nanghihina niyang mga kamay ay nahagilap niya ang batok ni Colton at do'n siya
kumunyapit habang
nakikipagsabayan siya sa bawat galaw ng dila nila sa loob ng bibig ng isa't-isa.
Panaka-naka na sinisipsip
nito ang kanyang dila at uhaw na kakagatin ng marahan ang kanyang labi. She could
almost taste the liquor
she drank mixed with his minty saliva. Para siyang lalong nalalasing sa bawat
pinagsasaluhan nilang
mapusok at mainit na halik.
She never thought she would be able to kiss him that way...to touch him the way she
wanted and to admit in
front of him on her drunken condition that she wanted him.
"C-Colton...uhm..." She controlled her moan when his lips travel down to her neck,
to her collarbone and at
the valley of her breast.
Colton hand on her waist traveled at her back body and loosen the ribbon of her top
bikini. Humalagpos
kaagad ang bikini niya at tumambad sa mukha ni Colton ang nagmamalaki niyang
dibdib. Nakagat niya ang
kanyang labi nang mainit na hininga pa lang ng binata ang dumampi sa tuktok niya,
para na siyang nawawala
sa sarili.
Ibinaba niya ang tingin dito, naghihintay sa susunod nitong gagawin sa katawan
niya. Kung bakit ba handang
handa siya sa kung anoman ang mangyayari sa kanilang dalawa. Hindi na abot ng
kanyang isipan kung tama
ba iyon o mali.
"You're drunk..." His husky voice hit something on between her thighs, making it
wet. "I don't want to take
advantage, K...but damn,"
"I-I want this..." Pabulong na sambit niya. Humuhugot ng lakas ng loob sa alak na
ininom.
She aggressively arched her body to him, making him groaned painfully. But
eventually, he slowly lick her
nipple and his one hand massaging her other breast. Automatiko na gumapang ang
isang kamay niya sa buhok
ng binata nang maramdaman na ipinasok nito sa bibig ang kanyang nipple at marahan
na sinisipsip na animo
may masarap na katas na nakukuha do'n. Para siyang sinisilaban ng malaking apoy.
"Uhm...ohh—oh."

P 14-1
Lumalim ang kanyang paghinga nang pagpalit-palitin ni Colton sipsipin ang dalawang
niyang naninigas na
utong habang ang isang kamay nito ay nakakaliyong humahaplos sa ibabaw ng bikini
niya, tinutudyo ang
pagkababae niyang natatakpan ng manipis na tela.
He expertly suck and sip her nipples. Lick her breast and bit it gently. Sigurado
siyang mag-iiwan ng marka
ang bawat halik ng binata sa mayayaman niyang dibdib.
Slowly, his kiss travel down to her stomach. Alam niya na ang susunod nitong
gagawin, katulad ng ginawa
nito sa kanya sa ilalim ng tubig kanina. Nakakamatay ang antipasyon. Para siyang
hindi makapaghintay na
hubarin ni Colton ang natitirang tela sa katawan niya nang i-angat niya ang
balakang.
Colton chuckled sexily with her action. "Baby, you're too aggressive when you're
drunk."
She bit her lips shamely. Her pinkish cheeks heated up.
"P-Please..." Nakikiusap siya sa bagay na hindi niya alam kung para saan ba.
"Of course, I will take this bikini off..." Anito na tila nabasa ang kanyang
hinaing. Napapikit na lang siya at
hinayaan ang binata sa ano pa mang nais nitong gawin sa katawan niya. Ang
pagsinghap niya ay hindi niya
napigilan ng marahas na ipinaghiwalay ni Colton ang kanyang mga binti. Hinawakan
ang magkabilang ribbon
ng kanyang bikini at ibinaba iyon.
Kagat ang kanyang labi na inangat niya ang balakang at ang kanyang mga binti upang
tuluyan na nitong maalis
ang sagabal na telang iyon. He threw her bikini somewhere and stare at her
womanhood.
Nahihiya na ikikipot sana ang kanyang mga binti ngunit maagap na napigilan ng
binata ang kanyang tuhod.
He's kneeling in between her thighs, staring intently at her most private part.
"T-take off your robe..." She said sweetly.
The ribbon of his dark blue robe is slightly loosened up, giving her the view of
his well cut and firm chest
down to his stomach. His dark eyes and furrowed eyebrows, making her heart race.
His thin lips twitched a
little as if suppressing a sexy smirk.
Mabagal na kinalas nito ng tuluyan ang pagkakatali ng roba, pinagmasdan niyang
mahulog sa balikat nito ang
telang iyon hanggang sa lumapag sa kama. She gulp as the perfect view of Colton's
body welcomed her. Ang
maninipis na balahibo sa dibdib, pababa sa puson ay nakakaakit na imahe na
nagpapatuyo ng lalamunan niya.
Wearing his swimming trunk, she shamelessly look at the bulge in between his
thighs. It's huge and mad like a
beast who's ready to attack her anytime.
"You stare at me as if you really want me..." He whispered dangerously with the
hint of a bit amusement.
She dramatically pout her lips and nod her head. "Atleast this time, I admit about
it."
Colton caught her eyes effortless. "I want you too, more than you want me."
Knowing that he wants her too makes her heart celebrating for it's glory. The
feeling is mutual, then?

P 14-2
"Colton!" She surprisingly called his name as he suddenly lifted her legs and push
it a little above her
stomach.
Her knees almost touching her breasts. Her toes were almost touching his back
shoulder. Colton's arms were
hugging the back of her legs and his tongue started licking her wetness.
Sa talas ng mapagparusang dila ni Colton ay halos mapatili siya sa pag ungol sa
bawat marahas pero
masarap na himod nito sa basa niyang pagkababae. Mahigpit ang kanyang kapit sa
bedsheet, pabaling-baling
ang ulo sa unan at umaangat ang balakang sa hindi matatawarang sarap na
ipinapalasap sa kanya.
"Oh! My... Ohh, ohh... Colton... Ooohhh!" She moan crazily while arching her hips,
hinahabol ng dila nito ang
kanyang pagkababae kahit pa nahihibang na siya sa sarap na halos gusto niya ng
lumayo sa binata. "Oohh,
baby... B-baby..."
Humigpit ang yakap ni Colton sa kanyang magkabilang binti, sinusubukan siyang
ipirmi sa kama habang
walang patid ang pagdila at paminsan-minsan ay pagsipsip nito sa pagkababae niyang
basang-basa na.
Ramdam niya ang mabilis na paglabas ng kanyang orgasmo pero nagpatuloy lang ito sa
pagdila sa hiwa niya
at sa butas niya na tila ba inaalis ang kalalabas lang na likidong lumabas sa
kanya.
"Ummm..." Colton moan deliciously while tasting her.
Nanginginig ang kanyang mga hita. Ang kiliti na dulot ng dila nito sa pagkababae
niya ay dinadala na naman
siya sa rurok ng langit. Ni hindi siya makawala sa yapos ng matigas na braso ng
binata sa hita niya, wala pa
itong balak pakawalan siya.
"C-Colton... Ohh!" Hindi niya matapos-tapos ang masarap na daing. Hinagilap niya
ang kamay nito at
kinapitan, telling him to stop. "Baby...umm..."
"Hmm?"
"M-my legs is..." Nangangawit ang kanyang mga binti. "Put it down..."
Marahan na binitiwan nito ang kanyang mga binti at ibinaba sa kama ang kanyang paa.
Napaungol siya nang
paghiwalayan nito ang mga 'yon at ipinagpatuloy ang ginagawa.
Literal na napasabunot ang dalawang kamay niya sa buhok ni Colton nang hindi nito
tinigilan sipsipin ang
sensitibong kuntil ng pagkababae niya na tila ba alam nitong iyon ang spot na
pinaka paborito niyang
pinagtutuunan nito ng pansin, hindi nga ito nagkamali. Isa na namang orgasmo ang
namumuo sa kanyang
puson.
"Oh my...baby...baby! Ohh!" She pulled his hair closer to her wetness and let him
eat her, alive, until she
cum.
Ang panginginig na naman ng kanyang binti ang senyales na lumabas na naman ang
likido ng kamunduhan.
Nanghihina na hinawakan niya ang braso ng binata at inayang umalis na sa pwesto na
iyon. Pakiramdam niya
ay sobrang sensitibo na ng pagkababae niya, kung nakikita niya lang iyon ay
siguradong namumula na iyon.
Umahon si Colton sa pagitan ng kanyang mga hita at may kaunting ngisi sa labi nang
magtapat ang kanilang
P 14-3
mga mukha. His lips were so read and swollen, she could see the liquid at the sides
of his lips.
"Y-You..." Hindi niya matuluy-tuloy ang sasabihin, bigla siyang tinamaan ng hiya.
"What?" Bulong nito sa ilalim ng tenga niya. He's starting to remove his swimming
trunk.
"Y-you're so g-good in..." Napalunok siya nang kumawala ang pagkalalaki nito at
tumama sa basa niyang
pagkababae.
"Good in what, baby?" He playfully kiss her ear. "Licking you?" Nahihiyang tumango
siya. Totoong
umaamin. Totoong magaling ito. Sanay na sanay. Nakakainis mang isipin na ilang
babae na ang dumaan sa
mga dila nito ay iwinaksi niya na lang ang ideyang iyon. Masisira lang ang mood
niya. "Did you like it?"
Hindi pa ba halata sa bawat maiingay na ungol niya? Kung may susunod pa nga ay baka
mapaos na talaga
siya.
"I l-love it..." Sa sobrang hina ng boses niya, kahit siya ay hindi na iyon
marinig.
"You would love this more..." He whispered seductively as he move forward not to
enter her but to brush his
erect manhood to her wetness. Para siyang kinikiliti sa sarap sa bawat pag-kiskis
ng dulo ng pagkalalaki nito
sa hiwa niya.
Inangkla niya ang mga braso sa balikat ng binata at sinundan niya ang bawat
nanunudyong hagod ng katigasan
nito sa gitna niya.
Colton twinge then let out a very short moan. Natigilan ito pansamatala at nagbaba
ito ng tingin sa kanya, may
pagbabanta ang malalim nitong mga mata. Ngumuso siya. Kabaliwan, pero gusto niya
nang maramdaman si
Colton sa loob niya. Kaya, muli niyang iginalaw ang balakang upang masalubong ang
kahandaan nito.
"Karen..." Para itong galit na nahihirapan. Nakita niya ang mariin na pagpikit ng
mga mata nito at ang pagtiim
ng mapanganib na panga.
"I want you, Colton!" She frustratedly arched her body again against him making him
more and more
dangerous and hot as he moan painfully at what she did.
"You will be hurt..." He said softly, very different on what is written on his
face. "Let's take this a little bit
slow and gentle..."
"But..."
"Don't push me to my limit, baby. Okey? I don't want you to be hurt." Parang sunud-
sunuran na bata na
tumango siya. "Good..." He kiss her on the forehead and started pointing his
hardened tip on her entrance.
His arms were at her sides, supporting his weight. Matikas ang tindig ng mga braso
nito, naglilitawan ang
mga galit na ugat na tila ba kinokontrol ang paglabas ng mga iyon. Katulad ng
pagkontrol nito sa sarili na
huwag siyang biglain.
Humigpit ang kapit niya sa balikat ni Colton nang mabagal na ipinasok nito sa
entrada niya ang dulo ng
matigas nitong pagkalalaki. Hindi niya napigilan ang pagngiwi sa kirot na unti-
unting bumabalot sa kanya.
P 14-4
Nang makita niyang nakatitig ito sa kanya na tila inaabangan ang magiging reaksyon
niya, kinagat niya ang
pang-ibabang labi upang maitago ang sakit, natatakot na ihinto nito ang ginagawa
dahil lang nasasaktan siya.
Hindi man makita sa mukha niya ang kirot na nararamdaman ay batid niyang alam nito
iyon dahil sa higpit ng
kapit niya sa balikat nito na para bang do'n siya kumukuha ng lakas na labanan ang
sakit nang unti-unting pagangkin sa kanya ng binata.
"C-Colton..." A painful moan escape her lips before she felt him kiss her
passionately as he thrust more
deeper to finally claim her as his.
Sinagot niya ang bawat halik na iginagawad ng binata, umaasang iyon ang magpapalis
ng sakit sa gitnang
bahagi ng kanyang katawan. He's huge and long. He's hot and hard. Sa loob niya ay
ramdam na ramdam niya
si Colton.
His lips leave her lips and travel down to her neck, giving her wet kisses there as
he slowly move inside her.
Kahit na masakit ang kahit kaunting galaw nito ay hindi siya nagpadaig, nilabanan
niya ang hapdi at dinama
ang marahan na halik sa kanya ni Colton mula sa leeg pababa sa kanyang mayayaman na
dibdib.
Dumulas ang isang kamay niya sa braso nito habang ang isa ay nasa ulo ng binata,
humahaplos, habang ito ay
may pag-iingat na hinahalikan ang paligid ng nipples niya.
Naipikit niya ang mata nang mag-umpisa si Colton sa mabagal na pagbayo sa loob
niya. Sa bawat maingat na
pagdulas ng matigas nitong pagkalalaki sa loob niya ay napapawi ang sakit na
lumukob sa kanya kanina,
pinalitan ng kakaiba na namang sarap.
"Oohhh... Oh..." She moan softly as he suck her one nipple and thrust a little bit
faster now. She arched her
body as he gently bit her one nipple and pulled it a little using his teeth, then
suck it again. "B-baby... Ohh..."
Ang mga siko nito ay nasa magkabilang gilid niya at nakalapag sa kama, nagsisilbing
suporta sa bigat nito.
Ang salamin sa kisame na tila saksi sa bawat galaw nila ay ngayon niya lang
napansin na naroon pala. Seems
like the mirror is watching them on how they claim each other.
Colton large frame almost covered her. Watching him above her and doing wander to
her body, pleasure her.
His broad back and the hard muscles that moves every time he moves, making her feel
hot. His round sexy
butt, his impressive long legs and the back of his head that is busy licking and
sucking her nipples, she will
memorize every bit of it...every bit of him. She will forever cherish every details
tonight with the man she
love.
Another long and hard thrust from Colton, she could almost taste her own orgasm. Sa
kasabikan na maabot
iyon ay naging agresibo siya sa pagsalubong sa bawat marahas na pagbayo ng binata
sa kanya.
"Ohh Colton... Ohhhh..."
Umaangat ang kanyang katawan sa mabilis at sunud-sunod na pagragasa ni Colton sa
loob niya. Her head
almost touching the head rest of the bed. Wala na din ang unan sa kanyang ulo. Ang
bedsheet ay nag mistulang
binagyo sa pagkagusot. The comforter were touching the floor dramatically.
Parahas nang parahas ang bawat pag-angkin sa kanya ng binata habang tumatagal. Tila
may humahabol dito

P 14-5
na pareho nilang dapat maabutan.
"Ohh baby—ooohhhh..." She arched her body once again and let out a long delicious
moan as a mindblowing orgasm exploded. "Colton..."
He thrust faster and deeper one last time before he pulled out to spit his semen
outside her. Masarap siyang
napapikit ng maramdaman ang mainit na likido nito sa pagkababae niya na sumabay sa
pag-agos ng kanya
palabas.
Colton's body slowly collapse above her. He rested his head on her neck. They are
both gasping from air.
Dama niya ang mabilis na pintig ng puso niya sa pagkahingal at sa katotohanan na
naibigay niya ang sarili sa
lalaking mahal niya.
A weak smile suddenly form her lips as the reality of their infidelity hit her.
Hindi niya napigilan ang paglandas ng luha sa kanyang mga pisngi. Huli na nang
mapunasan niya iyon dahil
bumagsak na ang ilang butil ng tubig sa balikat ng binata dahilan kung bakit
napaangat ito ng tingin sa kanya.
Colton worriedly look at her. Then he gently wipe her tears using his thumb and
kiss her on the lips.
"Why are you crying?" He asked as if he's hurting. Hindi siya makapagsalita,
natatakot na hindi niya
mapigilan ang paghikbi. "Baby... Tell me..." Anito na para bang mamamatay kapag
walang narinig na sagot
mula sa kanya.
Tahimik na kinalma niya ang pusong nasasaktan. "I'm sorry...Colton..."
That is the only thing she know that she needs to do. Saying sorry to what they
did. She started everything for
saying she wants him. Kung hindi niya iyon sinabi sa binata ay siguradong hindi
naman sila hahantong sa
ganito. This is all her fault for being so in love with him...for being selfish and
for making him want her, too.
"Why my baby feel sorry, huh?" He tenderly said. He is brushing her messy hair
using his fingers.
"For w-wanting you...even I know that all of these are just n-nothing to you. P-
pinagbigyan mo lang ako."
Kahit masakit at nakakababa ng dignidad bilang isang babae ang ginawa niya,
kailangan ay may gawin pa din
siya para kahit papano ay maiangat ang sarili niya o kahit ang pride niya lang. At
isa lang ang naiisip niya
para mangyari iyon. She will stay away from him. She will risk her job so she could
save herself and her
little pride.
"Didn't I tell you that I want you too?" Kahit ano pa ang sabihin nito ay buo na
ang kanyang pasya.
Umiling-iling siya. Sarado na ang isipan niya sa kahit anong salita pa man na
pakawalan nito para lang
mapagtakpan ang pagkakamali nila pareho. Ang pagkakamali ay pagkakamali na, itama
man nila iyon o
takbuhan, mananatiling pagkakamali iyon na nagawa nila.
"I will resign as your private nurse—"
"No!" Mahina pero mapanganib na sambit nito. Colton lean forward, closing their
distance. His minty breath
making her head spinning. "Papanagutan kita. Akin ka." He territorially said,
making her shut her mouth.
P 14-6
Yawaaaaaaa Hahaha yung mapapatawag ka na lang ng baby ?????? i feel you
girl! ??????

P 14-7
13 ~ Turn On
99.3K 3.3K 664
by missgrainne

A/N: Very very light lang ang bs dito. Btw, girls, how was your Valentine's
Day/Date? ????
Chapter Thirteen
NABIBIGATAN na inalis ni Karen ang braso na nakayapos sa tiyan niya. Medyo madilim
sa buong silid
kung nasaan siya. Hindi niya makita ang labas dahil ang malapad na salaming bintana
ay natatakpan ng
makakapal na kurtinang kulay beige. Nang muling bumalik sa tiyan niya ang brasong
inalis ay tuluyan niya
nang binalingan ang lalaking katabi niya.
Sleeping peacefully, Colton Altaraza's arm wrapped around her waist territorially.
Her head place above his
chest making it her pillow for long hours probably. His small sounds of snoring
making her smile. Under the
white bed sheet are their naked bodies. It feels so warm. It's feels like she meant
to be on his arms, fitting
perfectly around it.
So, this is what it feels like to wake up beside Colton Altaraza after a steamy
night with him? Dreaming
about that she really meant for him...even in reality, she's not.
Ilan pang minuto ang ginawa niyang paninitig sa gwapong mukha ng binata bago unti-
unting sumiksik sa utak
niya na hindi iyon tama...hindi tama ang lahat ng ginawa nila at ang namagitan sa
kanilang dalawa! Everything
was a mistake!
Sa kanyang pang-gigilalas ay wala sa sariling inilayo niya ang sarili kay Colton
dahilan kung bakit nabulabog
ang mahimbing nitong pagtulog. He lazily squeeze his eyes before turning to her.
His sleepy dark eyes
starting to lose her sanity, again.
"What is that?" He sleepily asked with the tone of raucousness on his damn voice.
Paulit-ulit niya munang kinumbinsi ang sarili na magalit sa sitwasyon nila at sa
ginawa niya bago pa siya
tuluyang makapagsalita.
"I n-need to leave—"
"For fucking what reason?" Colton shifted his position annoyingly, tumagilid ito ng
higa, he is now facing
her, trying to reach her hand but she pushed herself away.
Alam niyang kapag nahawakan siyang muli nito ay mababali na naman ang desisyon
niyang lumayo dito.
Sobra-sobra na ang epekto sa kanya ni Colton, madampian lang siya ng balat nito ay
para na siyang maamong
tupa na susunod sa anoman ang naisin nito.
"You know that...everything was a mistake, Colton. What happened between us was a
big mistake—"
"Who told you?"

P 15-1
Pinanlisikan niya ito ng mga mata sa isipin na para dito ay hindi mali ang ginawa
nila. What is it then? He's
in a relationship! He's getting married! And they had sex! Can someone please tell
her that it was not a
mistake?
"You're getting married!" She frustratedly said, almost shouting at him.
Ang emosyon niya tungkol sa bagay na iyon ay mukhang hindi niya na mapipigilan pa.
Ang pagngitngit ng
saloobin niya ay kayhirap iwaglit.
"K..." Suyo nito at muling umusog para tuluyan na siyang maabot, kung uurong pa
siya ay mahuhulog na siya
sa kama.
Hinuli nito ang mga kamay niyang nakakuyom na nakahawak sa kumot na nagtatakip sa
kahubaran niya. Sa
kaunting liwanag na bumabalot sa kanila ay pansin niya ang malapad na dibdib nitong
nalalapatan ng
maninipis na balahibo. Ang kumot na pinaghahatian nila ay ang siyang nagsilbing
takip naman sa pribadong
bahagi ng katawan nito.
"Hindi ko gusto na sumira ng relasyon...pero..." Hindi niya na matuloy ang
sasabihin dahil mabilis na
naglandas ang mga luha sa kanyang pisngi. "S-sorry... Sorry talaga..." Humihikbing
sabi niya.
Muli ay ikinulong siya ni Colton sa mga bisig nito kaya lalo lang siyang napaiyak.
Dapat ay naiwasan niya na
ito pero bakit ang hirap-hirap gawin ng bagay na iyon? Bakit kahit alam niyang mali
ay sige pa din siya sa
pagpayag na makalapit ito sa kanya?
"You didn't destroy anything K..." He said gently. "And didn't I tell you that I
will be responsible to what
happened between us?"
"Hindi mo ako kailangan panagutan."
Bakit pa? Sigurado naman siyang hindi mabubuntis dahil ni isang beses ay hindi niya
naramdaman ang likido
nito sa loob niya. Siguro nga, wala lang talaga dito ang lahat. Siguro nga ay
talagang nag-ingat ito para hindi
siya mabuntis, para wala siyang habol dito. Kung sabagay, wala siyang balak
maghabol.
Minsan sapat na na nakuha niya ito sa paraan na gusto niya kahit pa mali iyon. Ang
naisin na mapasakanya si
Colton ng tuluyan ay isa lamang pangarap na kailanman ay hindi maaring mangyari
dahil nakalaan na ang
puso nito sa ibang babae.
"Don't try your luck for stopping me to what I want to do."
"Wala kang dapat panagutan! Hindi ako mabubuntis! We made it many times but you
never did it inside me!"
They did it many times for the whole night but he didn't do it inside her even
once! Wala talaga siyang
maalala.
Namumula ang mukha at nang-gagalaiti sa galit nang binalak niyang kumawala sa yakap
nito ngunit maagap
siya nitong napigilan. She glared at him and punch him on the chest. Colton
chuckled at what she did making
her more annoyed.
"That's what my baby's whining about?" He playfully stroking her back with his
fingers. "For not doing it
inside you?"
P 15-2
Ngayon ay mas naging mapaglaro ang kaunting pagtaas ng mga labi nito habang mataman
na pinapanood ang
reaksyon niya at ang ano pang galaw na gagawin niya.
"It's not that!"
"Because I'm thinking about you..." Tumalim lalo ang pakikipagtagisan niya ng titig
dito ngunit ito ay tila
amuse lang siyang pinagmamasdan.
He's thinking about her? What an excuse! He's good in playing safe. Kung mabubuntis
siya ay siguradong
magiging threaten siya at ang baby na hindi matuloy ang kasal nito, so better to be
safe, right? Nilukob ng pait
ang puso niya bigla.
"Thank you for thinking about me then." She muttered with the hint of sarcasm.
Ang isang kamay nito ay gumapang papunta sa kanyang panga at tumigil do'n. Her
breasts touching his hairy
chest. Tila pareho nilang naramdaman iyon ngunit pareho lang silang nagpipigil
dahil may dapat pa silang
pag-usapan.
"As much as I want a hold on you for having a baby, I still need to consider your
feelings about it, but you're
too drunk and I was too insane to ask you first before doing it."
Dapat ba siyang matuwa dahil gano'n ang tumatakbo sa isip nito? O baka naman
sinasabi lang nito iyon para
bilugin siya? But wait, what did he say? Did he...
"Kahit magkaanak tayo. Hindi ko siya gagamitin para lang maghabol sa iyo."
Makatotohanan na sambit niya
kung talagang magbunga nga ang ginawa nila. She's too drunk to feel him spreading
his seeds inside her!?
Having Colton with her right now is a happy feeling already, what more if having
his child? Mas masaya
sana iyon ngunit hindi nila mabibigyan ng kumpletong pamilya ang kanilang anak
dahil sa ibang babae ito
nakatakdang ikasal. Kaya, huwag na lang. Hindi na lang siya susubok.
"So, I'll be the one who chase you and our baby, then."
"We can't have baby—"
"Unless one of us is not capable on giving child."
"I'm capable of carrying a child!"
"Then, there will be no problem for having our child?"
"What the hell are you talking about!?"
Isang makahulugang ngiti lang ang isinagot nito sa kanya bago pinagapang ang isang
kamay papunta sa dibdib
niya at nag-umpisa nang imasahe ang mga 'yon. Bumaba ang labi nito sa kanyang leeg,
humahalik pataas sa
ilalim ng kanyang tenga. Ang init na kiliti na hatid niyon ay bumubuhay sa kanya.
"You're too drunk to remember that I did it inside you once...twice...and thrice.."
Paos na bulong nito bago
unti-unting pumatong sa kanya. Automatiko na humiwalay ang mga binti niya upang
bigyan ito ng karapatan

P 15-3
ulit na angkinin siya. "And I'm not going to hesitate to do it again, right...now."
Anito bago binagtas ng labi
ang kanyang dibdib pababa sa kanyang tiyan at pababa pa sa pagitan ng nakabuka
niyang mga hita.
Kaagad na umangat ang balakang niya nang maramdaman na pinaglalandas ni Colton ang
dila sa bahaging
iyon ng katawan niya. Muli ay nilukob na naman siya ng makamundong pagnanasa.
MAHIHINANG tinig ang muling nagpagising kay Karen sa mahimbing na pagtulog. Nang
imulat niya ang mga
mata ay nasilaw pa siya dahil sa pumasok na liwanag sa silid na nanggaling sa
bahagyang nakalilis na kurtina
ng sliding door patungo sa veranda, kung saan tanaw ang buong resort.
Do'n ay napansin niya ang pamilyar na rebulto na nakaupo sa bakal na puting upuan,
patalikod sa kanya. Sa
glass center table ay may nakahain na na pagkain para sa dalawang tao.
Wearing his dark blue robe, Colton rested his back at the chair while holding his
cellphone. He's talking to
someone. Slowly, she get up from bed and find her robe at the couch near her.
Sinuot niya iyon bago tahimik
na naglakad papunta sa sliding glass door. Hindi niya pa man din nahahawakan iyon
ay napahinto na siya sa
narinig.
"I need to have a check up for my leg...Yes." He paused for a moment. "Sumakit
ulit, but it's bearable now
unlike before. I just want to make sure na hindi na ako babalik sa dati." Tumango
ito sa kausap sa kabilang
linya. Probably his doctor. "Yes, I will wait here. Bye."
Nang nailapag nito ang cellphone sa lamesa ay do'n na siya tuluyang lumabas.
Lumingon kaagad ito sa gawi
niya nang marinig ang pagbukas ng pinto.
"You're awake—"
"Sino ang kausap mo?" Deretso siyang naupo sa bakanteng upuan sa tapat nito. Umayos
ito ng upo tapos ay
hinainan siya. Hindi pinansin ang tanong niya! "Colton!"
He sighed. "Why don't we eat first?"
"Your doctor?" Patuloy niya.
"Eat." He motion her to eat. "And let's talk after."
"No!"
Umangat ang mga kilay nito habang umiinom ng kape. Ibinaba nito ang tasa sa lamesa
tapos ay nakakaakit na
inosenteng dinilaan ang pang-ibabang labi na tila ba inalis ang lasa ng kape na
naroon.
"I talked to my doctor and asked to check my leg."
"Sumakit ba ulit? Bakit? Ano ba kasi ang ginawa mo?" Sa nag-aalalang tinig niya
nasabi iyon. Tatayo pa sana
siya upang tignan ang binti ng binata pero napigilan siya nito.
"Stay there. I'm fine."
"Ang sabi ko sa iyo huwag mong pupwersahin."

P 15-4
"I'm sorry, napwersa kagabi at kanina." Tapos ay kinindatan siya nito.
Nag-init ang pisngi niya at itinuon ang atensyon sa pagkain sa hapag. The foods is
combination of their
brunch. Nakakatakam at nagugutom na din naman siya. Gusto niya na sanang umpisahan
kumain ngunit
pumapasok talaga sa isip niya ang mga bagay-bagay. Sumakit ba ang binti ni Colton
dahil sa kanya? Dahil sa
ginawa nila?
The memory of him carrying her to the shower room flashed her mind. Inaangkin siya
nito habang buhat siya
kanina. Marami pa silang posisyon kagabi na alam niyang napupwersa ang mga binti
nito kaya siguro
sumakit? Tapos ang ala-ala pa sa pagbuhat nito sa kanya sa ilalim ng swimming pool!
Bumalik lahat sa utak niya ang maiinit na eksena sa kanila ni Colton pati ang ilang
beses nitong pagputok sa
loob niya nitong umaga lang!
"You're blushing..."
Lalong nag-init ang pisngi niya nang mapansin iyon ng lalaki.
"Mainit dito." Palusot niya.
"Yea." Anito na tila nasisiyahan at halatang hindi lusot ang palusot niya. "You're
thinking of what?"
"Wala!" Kinagatan niya ang clubhouse sandwich upang mahinto na ang usapang iyon.
Sarili niya na mismo
ang nagpapahiya sa kanya sa harap nito.
Matatapos na silang parehong kumain nang magsalita si Colton sa nananatiyang boses.
"You're not going to resign as my private nurse, right?"
Now that he mentioned that, she's thinking about it. Isasakripisyo niya ang trabaho
at ang paglayo sa lalaking
mahal niya para lang mailigtas ang pride niya bilang isang babae? Para takbuhan ang
kasalanang ginawa
nila? Gano'n ba?
"Magaling ka na. Hindi mo na ako kailangan."
"I need you." Mabilis na nahagilap nito ang kamay niyang nakapatong sa lamesa. "If
that's only your reason
for leaving me, then I will not allow you."
Tinuon niya ang tingin sa buong Altaraza Resort upang iwasan ang nakikiusap ngunit
mapanganib nitong mga
mata.
"You don't understand me Colton!"
"Then make me understand you, K."
"Hindi ko kayang humarap kay Gail!" Umiling-iling siya at tuluyan itong hinarap.
"You're engaged and soon
to get married! Ano ba ang mahirap intindihin do'n?! Bakit ba kailangan ay manatili
pa ako sa tabi mo? Para
ano? Para saan?"

P 15-5
"Dahil gusto ko..."
Bigo niya itong tinignan. Bigo siyang ngumiti at bigo na umiling-iling. Telling him
that's impossible. It's
impossible for her to stay just because Colton said so. Gustuhin niya man ay
itinutulak siya ng katotohanan
palayo dito.
"Gusto mo?" Ang tinig niya ay nanunumbat. "Dahil lang gusto mo! Paano si Gail,
ha?!"
"Why don't you think about us first before anyone else?"
"Because there is no us, Colton! Walang tayo!" Her heart ache at that thought.
"Just because I gave myself to
you it doesn't mean that I am yours...it doesn't mean that you're mine."
"You are mine." He dangerously whispered and gripped her hand but not enough to
hurt her. "And I will do
anything so I could have us. I could have you, alone."
"You can't do that!"
"Of course I can." Colton smile at her. A kind of smile that makes her shiver.
"You are getting married!"
Halos mapaiyak na siya sa frustrasyon dahil hindi nito binibitawan ang kamay niya.
Tila ba alam na kapag
binitawan siya ay lalayasan niya ito ng walang kaabog-abog.
"Yes, soon—"
"Fuck you!" He cursed frustratedly at him for admitting that in front of her after
what he said, what he did and
after why they did! The sides of her eyes starting to watered. Her heart was
beating so loud that it hurts her.
"As much as I want to fuck, I can't now baby. I have to finish talking to you."
"I don't like to talk to you!" And glared at him, pursing her lips angrily.
"Damn..." He curse softly. "You're too stubborn that it turns me on." She could see
the burning fire on his
dark dangerous eyes. "I'm already hard baby, stop staring at me that way or else we
will end up naked here
and moaning."
Wag kasi jidger tapusin mo muna yong kwento..malay moba na tinapos na pala ni
colton ang sa kanilang dalawa nung fiancee parang saabihin
na ni colton ehh ayaw lang makining ni karen..hahayys! Hay.. Nd ko siya kaya
tapusin.. Lipat na aq ako kay blake.. Un feeling ko.. Nd nman
sobra gago tulad nitong si colton... Kc c colton parang nd siya para sa happy
ending un kwento nila. Mga manloloko

P 15-6
14 ~ Secret Affair
98.3K 3.1K 168
by missgrainne

A/N: Hello Grainners! Please take time to read my short announcement about one of
my novel here.
"Magdalene: The Stripper" is already published under Sweetheart Romances.
Price: P180 (+ Shipping Fee)
To those who wants to have a signed copy, you can message me here or on my Facebook
account for
order form. At pwede din po kayong makabili sa ating mga online seller/reseller sa
mas mababang
halaga. Sana po bumili kayo. ??????
Chapter Fourteen
COLTON loosened his grip on her hand when they heard the doorbell rang. They looked
at each other
curiously, not expecting that someone might visit them. Then an image of angry Gail
suddenly kicked in.
Binalot ng kaba ang puso niya. Ang isip niya ay pinaligiran ng mga negatibong
pangyayari sa imahe na kapag
nakita ng babae na magkasama sila ni Colton...sa iisang kwarto, iisang kama at
magkatabing natulog
magdamag.
Mabilis siyang napatayo, tumunog ang mga kubyertos dahil sa pagtama ng kamay niya
sa bilog na babasaging
lamesa. Kailangan niyang magtago! Iyon ang unang pumasok sa isip niya!
The doorbell rang again making her more nervous than she is right now. She heaved a
sighed and regretfully
stare at the man who's seating and watching her panic moves.
"Colton! Get up! Gail might see us!" She's so desperate that she wanted to punch
him for being so cool.
"Calm down, K."
"Calm down?!" The doorbell rang again. Napatingin siya sa pinto na tagos sa sliding
door. "Don't tell it to
me because I can't freaking calm down when I know that someone will see us
together, in one room—"
Tumayo ito at bigla siyang kinabig payakap dito.
Ramdam niya ang panginginig ng kanyang katawan pati na ng labi niya. Marahil ay
namumutla na rin siya sa
kahihiyan at takot sa mga sandaling iyon. Takot na isasampal sa harap niya na kahit
ibinigay niya ang sarili sa
binata, wala pa ring magbabago. Iba pa rin ang papakasalanan nito, not that she's
wishing him to marry her
though.
Ang imahe na ipapahiya siya ni Gail bilang isang kabit ni Colton sa harap ng
maraming tao ay talagang hindi
niya maatim. Ano na lang ang magiging tingin sa kanya ng mga kakilala at mga
kapatid niya kapag nalaman ng
mga ito ang bagay na 'yon? Kailangan niya na talagang magtago bago pa sila
maabutan!
"You're shaking..."
Pinipigilan niya ang sarili ngunit talagang nararamdaman ni Colton ang panginginig
niya lalo at yakap siya
P 16-1
nito. Ayaw na naman siyang pakawalan!
"Si G-Gail..."
"She's not here if that's makes you worry."
"Then, where is she?!" Hindi pa din siya kumbinsido.
"She flew to Japan last night."
"S-sino ang nasa labas kung gano'n?" Ngayon ay mas humina pa ang boses niya.
Kinakalma na ang sarili.
"Howell?"
Nag-angat siya ng tingin dito, nagtama ang mga mata nila. His one hand caressing
her shoulder, the other one
was traveling on her waist then to her back.
"Si Doc Howell?" Colton nodded. "Nandito siya?"
"Yes, he's been staying in resort for a days now."
"Ba't hindi ko siya nakikita?"
Nagsalubong ang mga kilay nito at dumilim ang anyo. Walang panama ang liwanag na
tumatama sa gawi nila.
"Why do you have to see him then?"
Ngumuso siya. Howell Banchero is her boss. He's the owner of Banchero's Medical
Center. Wala namang
kaso kung gusto niyang makita ang binatang doktor, di ba?
"He's my boss and I admire him." His jaw suddenly clenched. "I-I need to get
dress..."
Pareho nilang tinignan ang puting roba na suot niya. Nakalilis na ang tela sa
bandang dibdib niya kaya
nakalitaw ang maumbok na bahagi ng kanyang dibdib at pansin niya na tila mas pulang
marka do'n. Pasimple
niyang inayos iyon bago pa pagtuunan ng pansin ng binata.
"No, you're not going to change."
Huminga siya ng malalim. "Wala din naman akong ipangpapalit? Wala ang bag ko dito."
"I'll call Esmeralda to bring your clothes here." Tumango siya at hindi na
nakipagtalo pa.
Nang muling tumunog ang doorbell do'n lang sila naghiwalay. Pumasok sila sa loob,
siya ay dumeretso sa
shower room habang si Colton ang magbubukas ng pinto.
In front of the bathroom's big mirror, she slowly removed her robe. Bumagsak sa
paanan niya ang puting roba
at namula ng todo ang kanyang mukha nang makita ang maraming pantal sa buong
katawan niya. Kinagat niya
ang pang-ibabang labi dahil sa nakikita. Sa dibdib niya ang pinaka maraming
kissmark, pababa sa tiyan niya
at sa puson. Mariin siyang napapikit nang makita na pati sa mga hita niya ay may
mga pulang marka rin.

P 16-2
"That man!" She murmured shamely. "What did he do..."
Nahihiya na ibinuka niya ang hita upang masigurado kung pati sa parteng 'yon ay
umabot ang mga pulang
marka. Uminit ang batok niya nang mapansin ang mga kissmark sa paligid ng
sensitibong parte ng kanyang
katawan. Nangibabaw ang mga pulang marka sa maputi niyang kutis!
Bago pa siya kainin ng hiya ay nagpasya na siyang maligo. Bagong roba ang ginamit
niya. Sa ilalim ay suot
niya ang underwear na nakita niya do'n, may tag pa ang mga iyon. Hindi niya na
masyado pang inisip kung
saan galing iyon dahil mas mahalaga na lumabas siya nang may saplot sa ilalim ng
roba lalo at dinig niya ang
mumunting tinig na nag-uusap sa sala ng hotel room nila.
"I'm sure you drink your medicine on time with the help of Miss Karen?" That low
baritone voice from living
room making her stop from pulling the doorknob of their room. "It wouldn't be hard
for you to follow her
since I know that you've got the nurse you like."
"Stop it Howell!" And that was Colton dangerous voice.
What are they talking about? Colton got her? Are they talking about bedding her?
Alam ba ni Howell na may
nangyari sa kanila? Bakit ba pakiramdam niya ay pinagkaisahan siya? Pinagpustahan
siya? And he likes her?
She's very confused on what she's heard.
Howell let out a soft chuckle. "Let me see your leg, Colton. Baka namamaga na."
That's her cue to show up. Marahan ang naging paghakbang niya papunta sa mga ito.
Hindi pa man din siya
tuluyang nakakalapit ay nilingon na siya ng dalawa.
Ang mata ni Colton ay walang kaabog-abog na pinasadahan ang kabuan niya. He's
seating on a long sofa,
wearing his cotton shirt and jogging pants. In front of him is the man she's
secretly admiring of. Howell
Banchero look gorgeous on his black longsleeve that fit perfectly on him and his
khaki pants. She can't help
herself but to smile shyly for seeing him.
"G-good afternoon, Doc Howell." She casually greet, hiding her enjoyment.
"Have a seat Miss Karen." He seriously said and motion her to the vacant single
sofa in front of them.
Tahimik siyang naupo. Bagamat nahihiya dahil tanging roba lang ang suot niya.
Mainam na hindi iyon
masyadong binigyan pansin ng binatang doktor. He's very respectful and he remain
formal.
Howell is now checking Colton's leg. "Tell me if it's hurt." Anito at bahagyang
pinisil ang isang parte ng binti
ni Colton dahilan kung bakit tila napaigtad ang binata.
"Fuck..."
Bumalik si Howell sa upuan nito at prenteng sumandal do'n bago mayabang na
pinagkrus ang mga binti.
"I suggest you to stop forcing your legs, especially that one." Turo nito sa
napinsalang binti noon ni Colton.
"It's okey to have an extra activity..." Sabay makahuluhan na sumulyap sa kanya na
para bang may alam talaga
sa nangyayari sa kanila ni Colton. "But you have to limit yourself. Huwag niyong
pwersahin." Howell look
maliciously at her while saying the last sentence. "And Miss Karen, I hope you're
doing your job very well."
P 16-3
Nahiya na tumango siya. "Opo, doc."
"Anyway," Umakto itong tatayo na. "I have to leave."
"Pero doc, paano po..." Howell lifted his eyebrows questionably. "Ahm, okey lang po
ba 'yung binti niya? Ookey lang din po ba na i-massage minsan?"
Sa gilid ng kanyang mata ay pansin niya ang paninitig sa kanya ni Colton. Pagod na
nakasandal ito sa
inuupuan.
"Napwersa lang ang binti niya kaya sumakit. And yes, it's okey to massage his leg,
it would help to relax his
muscles."
"Thank you, doc."
"Take care of your patient Miss Karen..."
"Yes po."
"I'm not her patient!" Colton groaned.
"Oh, ano ka niya kung gano'n?" Sarkastikong tanong ng binatang doktor.
"It's none of your business, Banchero."
"Your welcome, Altaraza." He smirked then bid a goodbye.
Nang tuluyan nang makalabas ang binatang doktor saka niya na kinastigo si Colton sa
pagpapamalas ng
kagaspangan ng pag-uugali nito sa boss niya.
"Why did you have to treat him that way?" Medyo iritado niyang sabi.
Bumaling ito sa kanya. "What?"
"You're rude. He's my boss."
"I don't fucking care."
"Colton!"
Ipinikit nito ang mga mata, isinandal ang ulo sa headrest ng long sofa. "We were
childhood friends. Sanay na
siya , so stop whining about me being rude to your crush." He bitterly said then
leered at her.
Pinigil niya ang mapangiti sa nakitang itsura nito. Para bang masama ang loob na
malaman na crush niya si
Howell. It's just a crush and it is very different to what she's feeling about
Colton. Very different.
"Bumalik na tayo sa mansion." Pagbabago niya ng usapan.
"Papanindigan mo talagang may gusto ka sa lalaking 'yon? Hindi mo man lang
itatanggi?" Hindi ito

P 16-4
makapaniwala na nakatingin sa kanya na para bang gusto nitong itanggi niya na crush
niya ang kaibigan nito.
"Crush lang 'yon..." Uminit ang pisngi niya pero nawala din kaagad 'yon nang
tumalim ang mga mata nito. "It's
not a big deal."
"Hindi ka pwedeng magkagusto sa iba!"
"Why not?"
Tila ito tigre na nag-umpisa ng magalit dahil sa inosenteng tanong niyang iyon.
Kulang na lang ay sakmalin
siya sa isang pigil na pamamaraan.
"Dahil sa akin ka! Ako lang ang pwede mong gustuhin! Wala ng iba!" Napangiwi siya
sa bigat ng mga
salitang iyon.
Ang puso niya ay lumalagabog sa loob ng kanyang dibdib. Ang labis na pag-angkin sa
kanya sa tono ng
pananalita nito ay nagbibigay bara sa lalamunan niya. At nang tumayo ito at inilang
hakbang ang pagitan nila
ay para na siyang hindi makahinga.
Nakadukwang ito sa kanya, ang dalawang kamay ay nasa arm rest ng sofa, kinukulong
siya sa paraan na gusto
nito. His dark eyes drifted on her madly.
"It's only a c-crush..." Paliwanag niya.
"Kahit pa." Kalmado pero nakakataas balahibo pa din ang tono nito.
"A-ano ang gusto mong gawin ko?" She's looking at her side, avoiding the intensity
of his gaze.
When Colton didn't answer, she face him only to find out that he's staring at her
intently and painfully.
"Are you o-okey?" She asked with the hint of concern on her voice. "Gusto mo
ipahinga muna ang binti mo?"
Tahimik itong tumango. Napabuntong hininga siya. Naalala ang pagreklamo nito sa
binting sumasakit.
"Halika, do'n ka sa kwarto."
Unti-unti itong lumayo sa kanya upang makatayo siya. Sa pag-iisip na masakit ang
binti nito ay hindi na siya
nag-alinlangan na iyakap ang braso sa bewang nito. Ang isang braso naman ni Colton
ay nakaakbay sa kanya.
Pareho silang tahimik ng pareho silang nahiga sa kama.
Like what she did last night, she made his broad chest as her pillow. Then she let
him hug her using his both
strong arms. They are both silent. Sometimes, we don't really need to tell the
words we wanted to tell.
Sometimes, our heartbeats were enough to understand each other's hidden feelings.
Hearing his heartbeat makes her smile inwardly. It's like a music to her ears that
she would never tired of
hearing.
"Are you still sore?" Colton asked softly after a long while.
"H-hindi na."

P 16-5
Lumipas na ang hapdi sa pagitan ng kanyang mga hita. Tila nasanay na sa laki ng
binata. Uminit bigla ang
kanyang pisngi at natampal ito sa dibdib sa kahihiyan nang maalala ang mga pulang
marka sa mga tagong
parte ng katawan niya.
"What was that for?" Hinuli nito ang kamay niya. Ang pagbaba ng tingin nito sa
kanya ay ramdam niya.
"I saw a lot of red mark on my body! You!"
Kulang na lang ay duruin niya ito ngunit wala siyang lakas na gawin iyon lalo at
pinagsiklop nito ang kamay
nila at ipinirmi sa ibabaw ng dibdib nito, kaharap ng mukha niya, ipinapakita ang
pag-iisa nilang dalawa at
ang tuluyang pagsakop nito sa kanya.
"I heard your sexy moans every time I marked you...so, I guess, you like those
kissmark on you."
Like a dumb, she can't find away to speak. Especially when she knows that all of it
was a damn true! She
likes his every kiss and every touch. She like him very much that she can't afford
on staying away from him
even she wanted it! Kahit na isinisigaw ng isip niya na lumayo at umiwas dito, ay
hindi niya magawa!
Alipin siya ng bawat haplos at halik ni Colton. Isang alipin na umaasang makakamit
ang pagmamahal na hindi
laan para sa kanya.
ISANG impit na tili ang pinawalan ni Esmeralda nang pagbuksan niya ito ng pinto.
Dala ang paper bag na
naglalaman ng ilang pirasong damit niya na ipinakuha ni Colton sa mansion.
Malisyosong pinasadahan nito ng tingin ang kabuuan niya na nababalot ng puting
roba.
"Lasing na lasing ka kagabi..." Isang tango ang naging sagot niya dito. "Kasama mo
bang natulog rito si boss
Colton?" Nakangisi ito. "Hindi kasi siya umuwi sa mansion kagabi."
"Ahm," Paano niya ba sasagutin ang tanong na iyon.
"Tumawag lang si boss kaninang umaga at nagbilin na dalhan ka ng damit sa room
number na ibinigay niya.
Hindi ko lang alam kung nasaan siya?"
Halata sa mukha ni Esmeralda na wala talaga itong alam kung nasaan ang amo. Kahit
papano ay nakahinga
siya ng maluwag dahil hindi sinabi ni Colton na magkasama sila buong gabi, magpa-
hanggang ngayon. He's
sleeping on their room. So Esmeralda won't see him.
"Salamat dito ha?" Pag-iiba niya ng usapan. "Babalik na din naman ako sa mansion.
Wala lang kasi akong
damit kaya hindi ako makalabas." Totoo ang rason niyang iyon at syempre may ibang
rason pa na hindi niya
na pwedeng sabihin sa kausap.
"Okey, Miss Karen. Nariyan din ang cellphone mo." Turo nito sa paper bag.
"Sige, salamat."
Nakita niya pa ang pasimpleng pagsilip nito sa loob bago tuluya nang nagpaalam na
babalik na sa mansion.
Isinara niya ang pinto at nagtungo na ulit sa kwartong inuukupa nila ni Colton
ngunit wala na ang binata sa
kama nang datnan niya.
P 16-6
Like a de javu, she saw him on the veranda, his cellphone on his ear and his back
facing her. She sat at the
edge of the bed and started to get her clothes inside the paperback, but wondering
who's on the other line?
Ang bahagyang nakabukas na sliding door ay ang siyang nagbibigay ng tinig na
nanggagaling sa labas. Hindi
sapat ang paminsang-minsan hampas ng hangin para matabunan ang pagtaas at
naiiritang boses ni Colton.
"Because I don't fucking want it anymore!" He paused. "No, no, Gail... I don't want
it. Let's talk about it when
you get home."
Her heart beat rapidly as she heard the name. So, he's talking to his fiance while
she's out of his sight?
Colton was shaking his head while listening to the other line. His disapproval was
showing. It seems like
they're arguing on something.
Karen's phone rang suddenly making the sounds echoed around the room. Iyon din ang
dahilan kung bakit
napalingon sa gawi niya si Colton. Ang cellphone ay nasa tenga pa, mataman siyang
tinitignan habang tila
nakikinig pa sa kausap sa kabilang linya.
Sa kalituhan at pait na nararamdaman dahil sa kaalam na kausap ng binata ang
babaeng tunay na mahal nito ay
napatay niya ang tawag na galing sa isang hindi pamilyar na numero.
Nagmamadali siyang pumasok sa banyo upang makapagbihis na at makaalis na sa silid
na iyon.
Hindi niya pa halos naisusuot ng maayos ang summer dress na dinala ni Esmeralda ay
napaigtad na siya sa
sunud-sunod na katok ni Colton sa pinto.
"K!"
Masama ang tingin na ipinukol niya sa frame ng pintuan na akala mo ay tatagos sa
taong nasa likod niyon.
"Bakit?" Pilit pinakalma niya ang boses.
"Open the door."
"M-matatapos na ako!"
Tinapos niya ang pagsuot sa dress na may kababaan ang neckline at napangiwi ng
lumitaw ang cleavage niya
at ang iilang pulang marka do'n. Sa sunod na katok no Colton ay hindi na siya
nakapag-isip pang itago iyon
dahil binuksan niya na ang pinto.
"Bakit ba?" Masungit na sabi niya, halos irapan ito.
"You're leaving?" His eyes drifted on her chest, she selfishly covered it with her
hands making her smirk at
her.
"Babalik na ako sa mansion. Salamat nga pala at hindi mo ipinaalam kila Esmeralda
na hindi tayo
magkasama." Dapat ay casual lang iyon ngunit kahit siya ay rinig ang sarkasmo at
pait sa tono niya.
He's hiding her! Itinatago siya nito sa iba dahil alam din nitong mali ang ginagawa
nila! Dapat ay gumaan ang

P 16-7
pakiramdam niya na iniligtas siya nito sa mata ng mga mapanghusgang tao, di ba?
Pero bakit tila masama ang
loob niyang tanggapin ang katotohanan na isa lamang siyang sekreto para dito?
"Because I know that you won't like if I tell them we're together."
"That's okey. I know that you're just protecting yourself to avoid an issue of
having a secret affair to your
private nurse." She smirked bitterly at him.
"No, I was just protecting you." He's about to hold her hand but she step backward
to avoid his touch. His
eyes darkened at her sudden action. "And you're not my secret affair, K..."
"Ano mo ako kung gano'n?" Hamon niya.
Colton groaned lazily and step forward. His eyes on her lips, looking at it as if
seduced by it.
"I already marked you as my territory, baby, so you are mine. I hope that's enough
answer for you to stay with
me."
Umiling siya. May kapaitan na bumabalot sa puso niya dahil alam niyang hindi siya
kay Colton. Siguradong
hindi siya magiging para dito dahil lang sa sinabi nito at dahil lang sa may
namagitan na sa kanila. He belong
to someone else and unfortunately, she's not that someone.
Bat ka nagseselos boyfriend ka baaaa? Boyfriend boyfriend haaa???????????? Kawawa
si karen hayss :<

P 16-8
15 ~ Promise?
92.3K 3K 200
by missgrainne

A/N: Salamat sa mga Votes and Comments. Nakaka-inspire po! ??

Chapter Fifteen
LUMIPAS ang mga araw na sa mata ng mga taong nakapaligid sa kanila ay normal lang
na alaga niya si
Colton at nurse siya nito, pero kapag silang dalawa na lang daig pa nila ang may
relasyon dahil sobra sila
kung maglingkisan at kahit maghalikan pa 'yan.
Katulad na lang ngayon, nasa mahabang sofa si Colton nakahiga, nakaunan sa
kandungan niya habang
nanonood sila ng Hollywood action movie. Sa kwadradong gitnang lamesa ay mga snacks
at maiinom. Para
na rin silang nasa sinehan sa laki ng screen ng TV at nakapatay na ilaw sa loob ng
silid nito kung nasaan sila.
Tinapik ni Karen ang kamay ng binata nang gumapang iyon sa loob ng suot niyang
blouse at dinama ang isang
dibdib niya. Colton groaned but remain his hand on her breasts while watching.
"Wala ka bang balak lumabas? Palagi na lang tayong nagkukulong dito sa kwarto mo."
Puna niya sa
nangyayari.
"I like to rest my leg."
She purse her lips into thin line. Maayos na naman na ang binti nito. Pakiramdam
niya tuloy ay ginagawa lang
nitong dahilan 'yon para manatili siya sa tabi nito.
"I guess your leg is okey. Hindi na sumasakit, di ba?"
"Minsan..."
Dumukwang siya kay Colton upang makita ng maayos ang mukha nito lalo ang mga mata
kung
nagsisinungaling ba sa kanya.
"Really?"
Mabilis na umangat ang isang kamay nito sa batok niya at kinabig siya palapit tapos
ay nanggigigil na
hinalikan sa labi. Saglit lang iyon pero ang mga rambutan niya sa katawan ay
nagrambulan kaagad.
"Yes, really." He whispered softly.
Bumuntong hininga siya. Gamit ang mga daliri ay sinuklay niya ang buhok ni Colton.
Alagang-alaga niya ito
na kulang na lang ay baby-hin niya. Ilang buwan na din naman simula ng mag-umpisa
siyang magtrabaho dito,
napalapit lalo ang loob nila sa isa't-isa nang may nangyari sa kanila. Kaya siguro
mahirap sa kanya na iwan
na lang ito bigla dahil lang natatakot siyang harapin ang kasalanang ginawa nila.
"It's almost lunch. Kukuha ako ng pagkain mo."

P 17-1
"I'll call Esmeralda for that. Stay with me here." Colton shifted his position.
He's facing her stomach now and
he wrapped his arms possessively on her waist.
"Ilang araw na tayong palaging nagkukulong dito sa kwarto mo, Colton. Baka kung a-
ano na ang iniisip ng
mga k-kasambahay niyo..."
"You always care about what other people's think about." Paos at pabulong na sabi
nito. Nakapikit ang mga
mata, nakalapat ang mukha sa tiyan niya.
Paanong hindi niya iisipin? Sa tuwing lumalabas siya ng silid ni Colton at nakikita
siya nila Esmeralda ay
kakaiba ang kislap ng mata ng mga ito, nanunudyo.
"Ayoko lang na mag-isip sila ng iba...lalo at totoo ang iniisip sila."
"Don't mind them, K."
"Hindi pwedeng ganito palagi tayo, Colton." May frustrasyon sa tinig niya. "Ngayon,
ayos pa itong mga
nakaw na sandali natin..." They stolen moments together thrilled her, but until
when they are like this?
Hanggang kailan nila kayang gawin ang mga nakaw lang na sandali nila? "...pero
paano kapag dumating na si
Gail?" That's her concern ever since she and Colton started playing the burning
fire.
"Don't worry about Gail. I'll talk to her once she's back."
"At ano ang sasabihin mo?" Kinakabahan na tanong niya.
Siguro naman ay hindi sasabihin ni Colton sa babae ang namagitan sa kanila?
Ililihim din nito iyon? Gano'n
ba? Naman! Paano pa matutuloy ang kasal kung malaman ni Gail na nagtaksil Ang
binata? Tapos siya?
Mawawala na sa eksena? Matatapos ang trabaho niya at aalis sa Villa Altaraza na
para bang walang
nangyari?
Bakit parang kaysakit sa parte niya kung gano'n nga ang kahihinatnan ng lahat?
Pero hindi ba ay dapat inaasahan niya na iyon? Dahil sa una pa lang, alam niya nang
hindi siya ang babaeng
nababagay sa isang Colton Altaraza.

LUMIPAS ang ilang araw sa kapipilit niya kay Colton na lumabas sila o kahit siya
lang. Nang payagan siya
ng binata ay parang gusto niya na lang ulit magkulong dahil sa mga bisitang hindi
niya inaaasahang darating
sa mismong araw na iyon.
"I really like Villa Altaraza, Carreine. It feels like I'm in paradise."
The woman who age like Colton's mother scanned the whole mansion with amazement on
her face. Sa likod
nito ay nakatayo ang dalawang tila katulong nito na may hawak na iilang maleta.
"Thank you. That's why Gail's like to stay here." Sagot naman ng ina ni Colton.
Marahil ay sabay-sabay itong
dumating galing kung saan at sa mansion dumeretso.
"You see, my daughter like your Villa. Kulang na nga lang ay dito na iyon tumira
kung hindi lang namin
napipigilan ng daddy niya."
P 17-2
"The long wait is over for Colton and Gail. Soon, she will live here together with
my son." Masayang sambit
ni Mrs. Altaraza na bumiyak sa puso niya.
Hindi kaya narito ang ina ni Gail dahil sa nalalapit na kasal nito at ni Colton? At
hindi man lang sinabi sa
kanya ng binata ang tungkol sa bagay na iyon? Oo at inaasahan niya ang pag-iisang
dibdib ng dalawa pero
hindi ganitong kabilis.
"I can't wait for the two of them to tie a knot. Gusto ko nang magka-apo,
Carreine."
Mrs. Altaraza chuckled softly. "Soon, Gracie."
Mapait siyang ngumiti at akmang babalik na sa silid niya nang biglang siyang
tawagin ng ina ni Colton.
"Karen..."
Kinakabahan at nahihiya na muli niyang ibinalik ang tingin sa mga ito.
"Po?"
"Where's my son?"
"Nasa kwarto niya po, Madam."
Sa gilid ng kanyang mga mata ay pansin niya ang masungit at mapagmataas na
paninitig sa kanya ng mommy
ni Gail. Manang-mana dito ang anak nito!
"Is he okey? Ang sabi ng mga kasambahay ay madalang lumabas si Colton ko." She
puckered her lips. Colton
is probably Mrs. Altaraza's favorite son.
"Paminsan-minsan daw po ay sumasakit ang binti niya at minsan naman po ay wala sa
mood na lumabas."
Tumango ito, naiintindihan.
"Tell him that Gail's parents will visit here tonight. I expect him to have a
dinner with us."
"Sasabihin ko po." Sana lang ay hindi nahalata ang pait sa boses at mukha niya.
"And, I expect you to come too, Karen."
What? Did Mrs. Altaraza invite her to have a dinner with them and Gail's parents?
What a torture for her!
"S-sige po." Kahit ayaw niya ay wala naman siyang makitang dahilan para tanggihan
ang paanyaya nito.
Kailangan ay umarte siyang normal lang ang lahat, kahit pa maisip niya pa lang na
ikakasal na si Colton ay
parang dinudurog na ang puso niya.
PUMASOK si Karen sa sariling silid at tinawagan si Colton. Hindi niya kayang
humarap ngayon sa binata
dahil baka umiyak lang siya. Masyado siyang mahina kapag kasal na nito ang pinag-
uusapan.
"Hindi ka na bumalik..." Bungad ni Colton sa kanya.

P 17-3
Inalis niya ang bara sa lalamunan. Pinanatiling normal ang mabigat na tibok ng puso
niya.
"Ahm, your mom talked to me."
"Anong sinabi?" Rinig niya ang pananantiya sa boses ng binata.
Alam na nito na dumating ang magulang nito at ni Gail? O inaasahan na iyon ni
Colton? Hindi man lang siya
pinahapyawan?
"She asked about your health and told me to join on dinner tonight with your family
and Gail's parents."
"I don't like to dine with them."
"Colton!" Hindi niya alam kung bakit hindi siya sang-ayon sa desisyon nito.
"Come here, baby. I'd rather eat with you than wasting my time eating and talking
about their nonsense."
"Huwag mong ipahiya ang magulang mo." Malamyos na sabi niya. "Be at least civil
with them especially to
your future in-laws."
Colton groaned annoyingly. "I'll go down. Wait for me there."
"No—" Before she could even mutter that word, he already cut off the line.
Hindi magkandamayaw si Karen sa kaalaman na pupuntahan siya ng binata sa silid
niya. Dapat ay mas lalo
silang mag-ingat dahil maraming mata ang makakakita sa kanila!
When the doorknob clicked, alam niya ng si Colton iyon. Nanghihina na napaupo siya
sa gilid ng kama nang
makita ang binata, he double locked the door then turned to her.
Ang bawat hakbang nito palapit sa kanya ay naninindak. Ang mga mata ay madilim
ngunit may pagsusumamo.
Hindi niya na maintindihan ang dapat niyang maramdaman! Kaharap niya ngayon ang
lalaking nakatakda ng
ikasal pero heto sila at pilit na nagnanakaw ng mga sandali!
"Let's stop this, Colton." His stares melted the coldness of her voice.
"Let me handle this. Okey?" He squatted in front of her and hold her both hands
gently.
"I don't know what's your plan. Nalilito ako sa mga ikinikilos mo at sa mga
sinasabi mo." Bigo niyang
sambit.
Mas ginagap pa nito ang kanyang kamay at hinagkan ang mga 'yon, pinapawi ang mga
agam-agam sa puso
niya.
"Just trust me with this, baby."
"Paano si Gail—"
"Sshh..."

P 17-4
Tumayo ito, hinawakan siya sa mga balikat at dahan-dahan na pinahiga. Pinanlakihan
niya ito ng mga mata
nang paghiwalayin ang mga binti niya at kubabawan siya.
"Colton..." Protesta niya, nasa tamang pag-iisip pa.
Bumaba ang labi nito sa kanyang leeg at hinalik-halikan siya sa parteng 'yon. "Are
you going to dine with
us?"
"H-hindi ko kayang tanggihan ang mommy mo..." Hinawakan niya ang magaspang nitong
panga dala ng
tumutubong mga balbas do'n at inangat upang magtama ang mga mata nila. "...even it
will torture me hearing
all of you planning about your wedding." She uttered and smile sadly at him.
"You like me..." That's not even a question!
K bit her lower lip and nod her head as an answer. She saw how his face lightened
dangerously at that.
Nakakakaba ang kagwapuhan nito. Gustong magtatalon ng puso niya.
Sinakop niya ng dalawang kamay ang panga nito at pinatakan ng halik sa labi.
"I'm sorry for liking you...for wanting you, Colton... Alam kong mali, pero handa
ako sa anoman ang maging
desisyon mo. Tatanggapin ko." Kahit mahirap... Kahit masakit...
"Are you sure? You will accept whatever my decision is?"
Hindi sa tanong nito siya mas lalong kinabahan kundi sa tono ng pananalita nito na
naninigurado kung
tatanggapin niya ba talaga.
"Like that I have other choice?"
"I promise not to give you other choice."
Sinimangutan niya ito. Bakit ba iba ang nararamdaman niya? Bakit parang ayaw nito
na maikasal kay Gail?
Siya lang ba? O mas pinipili lang ng utak niya na iyon ang isipin niya para bigyan
ng kaunting pag-asa ang
puso niya?
Colton suddenly caress her hair using his fingers while looking intently at her.
Nakakailang man ay nagagawa
niya pa din pantayan ang paninitig nito sa kanya na para bang kapag kumurap ito ay
mawawala siya sa
paningin nito.
"Promise me..." He whispered.
"Hmm?"
"Promise me that you'll never leave me...Karen."
Panandalian ay huminto ang mga bagay na tumatakbo sa isip niya at napalitan iyon ng
sinasabi nitong
pangako.
"I don't think I can promise you that..." Sa mga palad niya ay damang-dama niya ang
pag igting ng panga nito.

P 17-5
"I m-mean, Gail doesn't like my presence. Unless, you like seeing girls fighting
because of you?"
"No,"
"I'd rather leave than seeing you happy with her." She whispered, hiding her sudden
loneliness.
"I don't think I could be happy with other girl...unless it's you." His low raspy
voice making her knees turn
into jelly. "I need your assurance that you'll never leave me no matter how hard
the circumstances is."
"I promise... I won't leave you, Colton." Sa nalilitong estado niya ay naipangako
niya iyon sa binata. Hindi
niya ito iiwan hanggat alam niyang kailangan pa siya nito.
Colton smile tenderly at her before claiming her lips into one passionate kiss. Her
eyes close deliciously as
she felt his hands started caressing every part of her body. It's like claiming her
again as his.
WEARING a beige simple fitted dress, dollshoes and a cute clip at the side of her
wavy hair, Karen went out
on her room just to freaking feel a hurting grip on her arm.
Sa pagtataka ay tinignan niya ang kamay na iyon ni Gail na kanyang braso. Dahil
busy din ang mga tao sa
mansion dahil sa gaganapin na dinner ay walang nakakapansin sa kanilang dalawa,
bukod pa na sa sulok ang
silid niya.
"What—"
"What?" Ginaya siya nito sa isang mapanuyang tono. "My first impression last. Alam
ko talagang lalandiin
mo si Colton!" Mahina pero nagpipigil ang galit sa boses nito. Ngayon ay hindi niya
maipagtatanggol ang
sarili. "Masarap ba ang fiance ko, ha?! Napaligaya ka ba niya katulad ng ginagawa
niya sa akin?!"
K silently took a very deep breath. This is what's scaring her. Facing this woman
and their infidelity!
"Hindi ko alam ang sinasabi mo—"
"Fucking liar! You bitch!" Namumula ang mukha nito sa sobrang galit. Ikinahihiya
niya ang sarili sa mga
sandaling iyon. "I saw you and Colton at hotel's CCTV footage! So stop denying that
you're not both cheating
on me while I wasn't around!" Kumislap ang gilid ng mga mata nito, nagbabadyang
bumagsak ang isang
masakit na luha.
Seeing Gail in pain makes her breathing hard. Isang babae ang nasasaktan at umiiyak
sa harap niya dahil sa
kasalanan na nagawa nila ni Colton. Kung sa kanya nangyari iyon ay siguradong
ganito din ang
mararamdaman niya o higit pa.
Kung saan siya kumukuha ng lakas na itanggi ang totoong paratang nito ay hindi niya
na alam. Ang nais niya
lang ay kumawala sa mga kamay nito at lisanin ang lugar na iyon.
"Nagkakamali ka—"
"Bullshit!" Gail painfully curse as her grip tightened even more.
Kulang nalang ay kaladkarin siya nito at ipahiya sa mga taong nag-aabang sa hapag-
kainan. At hindi nga siya

P 17-6
nagkamali dahil pilit siya nitong kinakaladkad papunta sa lugar kung nasaan
sigurado ay naro'n na ang mga
magulang nito at ni Colton.
"Stop it, Gail! You're making a scene!" Nagpupumiglas siya kaya hindi siya nito
mahila-hila paalis.
"I have a proof, Karen! I don't make a scene! I don't fucking need it though!"
"Get your hands off me!" Sa nanginginig na mga kamay ay nagawa niyang alisin ang
mga palad nito sa braso
niya.
K step backward, so Gail won't have a chance to reach her again.
"Bitch..." Gail said that with so much disgust. "Umalis ka na. Hindi ka na
kailangan ni Colton. Huwag ka
nang umasa na hindi matutuloy ang kasal namin. Can't you see?" Itinuro nito ang
pasilyo papunta sa kusina.
"Our parents are waiting there. Ang kapal naman ng mukha mo kung haharap ka pa sa
kanila. Pagkatapos ng
ginawa mo? Saan ka kumukuha ng lakas ng loob na manatili dito sa mansion? Sa bawat
halik at haplos ni
Colton ba? O sa bawat matatamis niyang salita? You're so stupid to believe on him,
knowing that we're
freaking engaged and soon to get married! Wala kang lugar sa kanya...alam mo dapat
'yan!"
Parang sunud-sunod na malalakas na sampal na lumapat ang mga salitang iyon sa mukha
niya. This is what
she's got for pushing herself to the man who's already promised to someone... Pain
and embarrassment.
Sa nanghihinang mga paa at basag na puso ay bumalik siya sa kanyang silid para mag-
impake ng kanyang mga
gamit.
Hinayaan niyang bumagsak ang luhang kanina pa pinipigilan. Mga luha na tanging
saksi sa pagpipilit niya sa
isang bagay na hindi naman talaga para sa kanya.
This kind of life is not for her. Colton was not the man that meant for her... And
she's not belong in Villa
Altaraza.
This is so wrong hunny! ?? My kasalanan nmn tlg si karen kht ano pa trato ni gail
kay colton mali prin si karen kht saan mo angulo mo tingnan
isa prin cyang kabit. Kc hnd pa nmn break up si gail at colton Ahay ito lng ang
bidang malandi.

P 17-7
16 ~ Elope
86.3K 3.2K 1.1K
by missgrainne

Chapter Sixteen
PANAY ang punas ni Karen sa walang humpay na pag-agos ng luha sa pisngi niya.
Napapatakan ng luha ang
mga damit na sinasalansan niya sa maleta. Bago pa siya maabutan ni Colton sa silid
niya ay kailangan niya
nang umalis.
Sa isang maleta nagkasya ang mga damit at personal na gamit niya. Dahan-dahan na
binuksan niya ang pinto
at sumilip sa magkabilang bahagi ng pasilyo bago tuluyang lumabas.
Sa likod ng mansion napili niyang dumaan dahil do'n ay hindi tanaw ang kusina kung
saan ay palagay niya
naroon na ang mga bisita.
"Miss Karen!" Napahinto siya sa paglalakad at nilingon si Wenna. Galing ito sa
swimming pool area.
"Sshh!" Inilagay niya ang hintuturo sa ilong.
"Saan ka pupunta?" Mahina ang boses ni Wenna habang palinga-linga sa paligid.
"Aalis ako. May emergency k-kasi sa bahay." Pagsisinungaling niya na mukhang hindi
bumenta sa babae.
"Iyon ba talaga ang dahilan?"
"Oo."
"Eh, bakit ka umiiyak?"
Napakurap-kurap siya at wala sa sariling pinahid niya ang luha sa pisngi saka
malungkot itong nginitian.
"Basta, huwag ka na lang maingay."
"Tatakas ka."
"Kailangan kong umuwi sa amin, Wenna. Naghihintay sa akin ang mga kapatid ko."
"Bakit hindi ka magpaalam muna kay boss Colton?"
Mapait siyang ngumiti dito. "Tatawagan ko na lang si C-Colton mamaya kapag hindi na
siya busy." As if na
gagawin niya ang bagay na iyon.
"Hmm sige. Mag-iingat ka. Bumalik ka kaagad ha."
Isang tango lang ang isinukli niya kay Wenna bago mabibigat ang mga paa na
nagpatuloy na sa paglalakad,
palabas ng Villa.

P 18-1
This is the right thing to do, to stay away from Colton. To set him free and let
him marry the woman she
loves. Sa huli, matatanggap niya din naman ang kapalaran niya, hindi ba?
Matatanggap niya na minsan sa
buhay niya, may isang Colton Altaraza na nagpangiti sa kanya at nagpatibok ng puso
niya.
Isang malungkot at mapait na ngiti ang rumehistro sa labi niya, kasabay niyon ay
ang isa pang patak ng luha na
bumagsak sa pisngi niya.
Bago tuluyang makalabas sa malaking gate ng Villa Altaraza, sinulyapan niya ang
mansion sa huling
pagkakataon. Masagana ang ilaw na nakapaligid ro'n. Hindi man tanaw ang loob, pero
batid niyang may mga
taong nagdidiwang sa saya sa mga sandaling iyon.
"Goodbye... Colton." She whispered painfully before she continue walking away...
Away from the man she
truly loves.

HANDA na sana niyang salubungin ng ngiti ang babaeng pumasok sa silid niya ngunit
kaagad napawi iyon
nang hindi si Karen, kundi si Gail ang sumundo sa kanya.
"What are you doing here?" He asked coldly. Inaayos niya ang pagkakatupi sa siko ng
navy blue longsleeve
na suot.
"Sinusundo ka?" Gail answered sweetly. She walks towards him and about to give him
a kiss but he titled his
head back to avoid her red lips. Nakita niya ang galit na rumehistro sa mukha nito.
"Avoiding my kiss now?
Why Colton? May iba na bang humahalik sa iyo?"
"Hmm," He smirked.
"How dare you!" Lalapit sana ito sa kanya ngunit napigil mismo nito ang sarili.
"Sino?! Huh?! Ang malanding
nurse mo ba!?"
Mariin na napapikit si Colton upang kalmahin ang sarili. Pagdilat niya ay matalim
niya itong tinignan.
"Say that word again to K and you'll see."
"Alam ko na ang lahat Colton! Alam ko na ang pagtataksil na ginawa niyo sa akin ng
nurse mo! Mga walang
hiya kayo!"
"Stop it, Gail. Walang patutunguhan ang usapan na 'to."
Nanggagalaiti sa galit ang babae pero ni hindi niya makuhang masindak. Tuluyan na
nga talagang nawala ang
pagmamahal niya para kay Gail o minahal niya nga ba talaga ito sa loob ng ilang
taon nilang magkasintahan?
Nakapagtataka na ngayon ay nagdadalawang isip siya sa naramdaman para dito.
"Did I hurt your ego so much for leaving you at your most worst state? Kaya ba
gumaganti ka ngayon?!" Gail
walked closer and hug him tight. "I'm sorry, okey? Patawarin mo ako. Nabigla lang
ako nang mga oras na
'yon." Ngayon ay nagsusumamo ito. "Nandito na ako. Hindi na kita iiwan, Colton.
Papakasal na ako sa iyo..."
Parang may nakakahalong sakit ito nang hawakan niya sa magkabilang balikat at ilayo
sa kanya. Gail's hug is
nothing to him now, unlike before. No more spark of lust anymore.

P 18-2
"Forget about it, Gail." Colton look at her with no emotions written on his face.
"We're over."
"What?!" Nag-eeskandalo ang tinig nito at ang galaw ng katawan. "You can't do this
to me! Naghihintay na sa
atin ang mommy at daddy!"
"Leave."
"Colton!" Gail is still shocked at his action. "You're joking, right? Please,
babe... Please tell me your
joking..."
He face the roof of his room and close his eyes tightly only to see Karen's
beautiful face. He curse silently.
He's really crazy over her! Darn!
"Wait for me at the kitchen, Gail. We'll talk about it."
"But Colton..."
"I will wait for K, sabay kaming bababa."
"Huwag mo na siyang hintayin!" Kunot-noo niya lang itong tinignan. Gail smile
creepily. "Pinalayas ko na
ang nurse mo! Tutal naman—ouch!"
He gripped her arm dangerously, making her wince. "What did you say?!"
"Nasasaktan ako Colton..."
"Tell me, what did you do to K?!"
"Bitiwan mo ako!" Pero mas lalong humigpit ang kapit niya sa maliit nitong braso.
"Umalis na siya! Iniwan
ka na niya!"
Clenching his teeth, he left the room fastly, ignoring her calling his name. What
matter right now is for him to
see Karen and make sure that she's still in Villa!
Pagkabukas ng elevator sa unang palapag ay kaagad niyang tinakbo ang silid ng
dalaga. Ipinagpasalamat niya
na hindi iyon naka-lock.
"K!"
Sa kama ay hindi niya nadatnan si Karen at kahit sa shower room ay wala din! Nang
marahas niyang buksan
Ang mga cabinet ay mas lalong nag-alab ang tinitimping galit nang makitang wala ng
laman iyon!
"Fuck! Fuck!" Colton curse so loudly that it echoed around the room. His anger for
not seeing his lovely
nurse and the knowledge that she left him without saying goodbye starting to ruin
him!
When he left the room, he saw Gail's outside, waiting for him. He shoot him a
dagger look, making her step
backward.
"Look what you did..." Itinuro niya ang tahimik na silid ni Karen. "Sino ang
nagbigay sa iyo ng karapatan na

P 18-3
palayasin siya?!"
Kung hindi lang ito babae ay siguradong nasaktan niya na ito dahil sa galit na
bumabalot sa kanya!
"She deserve that! She's a bitch and—ouch! Colton!" He dangerously gripped her
arms, letting her feel his
anger towards her.
"Huwag mo siyang igaya sa iyo." Parang kutsilyo na sumugat dito ang mga salitang
iyon nang mamutla ito sa
sakit at pagkabigla. "Stop fooling around me, Gail. I'm not stupid."
"Colton! What's happening? Bitawan mo si Gail!"
"Tita Carreine!" Mabilis na tumakbo si Gail papunta sa mommy niya saka yumakap.
"What happened hija?" His mother is very fond on Gail.
"Tita..." She sobbed and started crying. Damn it!
Nanliliit ang mata ng ina nang tignan siya. Nanghuhusga. Nagtatanong at nagtataka.
But, he doesn't have much
time to explain what's really happening.
"I need to cool down." He said firmly.
"No. Kailangan mong humarap sa mga magulang ni Gail."
"I'm sorry, mom. I can't." He walk towards them, then stop in front of them to see
Gail clearly. She's hugging
his mother. "We're not done yet." He muttered warningly at her and walk away from
them without looking
back even his mother called his name.
Nang makasakay siya sa sasakyan ay pinasibad niya kaagad iyon palabas sa gate. He
get his phone on his
pocket and to dialed K's number but she's fucking out of reach!
"Damn it!" He punch the steering wheel frustratedly.
Ang paunti-unting pagpatak ng ulan ay nababanaag niya na sa madilim na daan.
Binabagtas niya ang kahabaan
palabas ng Villa. Walang dumadaan na pampublikong sasakyan do'n, kung meron man ay
madalang kaya
malakas ang pakiramdam niya na hindi pa nakakalayo si K. Sana ay makita niya ito
kaagad dahil ikababaliw
niya kung hindi!

GAMIT ang kanyang sling bag ay tinakpan ni Karen ang ulo upang kahit papano ay
panangga sa malalaking
tipak ng ulan na nag-uumpisa nang lumakas.
Natatanaw niya na ang high way, kung saan dumadaan ang mga pampublikong sasakyan.
Ngunit alam niya din
na malayo-layo pa ang babagtasin niya para makarating do'n.
May iilan na dumadaang sasakyan galing sa Villa pero hindi niya tinangkang pumara.
Ngayon na mukhang
hindi na papaawat ang ulan at wala siyang makitang masilungan, siguro ay susubukan
niyang pumara ng
sasakyang dadaan palabas sa Villa.

P 18-4
Parang dininggin ng langit ang dasal niya nang may ilaw ng sasakyan ang paparating.
Hindi na siya nag atubili
at pinara iyon.
Pinilit niyang ngumiti nang huminto ang sasakyan sa tapat niya at bumukas ang
bintana ng tsuper. Ngunit
napawi ang ngiti niya nang ngumisi sa kanya ang lalaki.
"Yes, Miss? Wanna ride?" He's bald and old. She found his smile creepy.
"Ah, wala ho. Nagkamali lang ako ng pinara."
"Walang masyadong dumadaan na sasakyan dito. Pwede kitang ihatid palabas." Muli ay
ngumisi ito. It's
scaring her!
Umatras siya sa gilid. "Salamat na lang ho, Manong."
"Sige na. Halika. Pumasok ka na. Mababasa ka ng ulan."
"Okey lang po talaga. Hihintayin ko na lang po ang kaibigan ko." Pagsisinungaling
niya dahil mukhang hindi
siya nito tatantanan.
Dalawang ilaw muli ang natanaw niya sa likod ng sasakyan nito. Iyon ang ginawa
niyang dahilan para
tuluyang mapaalis ang matanda.
"Ah, nariyan na ho ang kaibigan ko." Itinuro niya pa ang paparating na sasakyan sa
likod.
Nakahinga siya nang maluwag nang biglang umalis ang sasakyan sa harap niya kaya
nagkaro'n siya nang
pagkakataong parahin ang paparating na itim na van.
Kasabay nang paghinto sa tapat niya ng itim na Starex na iyon ay ang walang awat na
pagbagsak naman ng
malakas na ulan.
Napatili si Karen sa lamig bago kinuha ang maleta at nagmamadaling pumasok sa black
Starex. Lalo lang
siyang nilamig at nagtaasan ang kanyang mga balahibo dahil sa lakas ng aircon sa
loob.
She's very cold and she's shaking but still able to notice that the van didn't move
a bit. Wala sa sariling
napatingin siya sa driver side. Para siyang pinaliguan ng nagyeyelong tubig nang
salubungin niya ang talim ng
titig sa kanya ni Colton.
Yes! Of all people! Why Colton?!
"Ahm..." Hindi siya makahagilap ng sasabihin! Natataranta siya sa hindi inaasahang
presensya nito!
"Where are you going?" His voice is cold as the weather. His dark dangerous eyes
darkened even more as he
stare intently at her. Pakiramdam niya tuloy ay ang laki ng kasalanan niya dito.
"U-uuwi ako—"
"Tatakasan mo ako—"

P 18-5
"Hindi!" Gagap niya ngunit mukhang mas lalo lang dumilim ang awra nito.
Ang headlights lang ang nagsisilbing liwanag nila ngunit malinaw sa paningin niya
ang kawalan ng emosyon
sa mukha ng binata.
"Really? Then why are you going home?"
"Because—"
"Without telling me?" Nanunumbat ang tinig na pinasadahan nito ng tingin ang
katawan niya. Colton sighed
heavily before roaring the engine lazily. "Sasama ako sa iyo." Sa pinalidad ng
boses nito kahit siya ay hindi
na makatanggi pa. "Please, change your clothes. You might get cough and cold."
Lutang pa siya sa nangyayari. Wala sa sariling binuksan niya ang maleta at kumuha
ng damit do'n. Hinubad
niya ang suot na dress kahit pa sa rearview mirror ay pasulyap-sulyap sa kanya ang
binata.
"Eyes on the road." She whispered shyly as she unhook her brassier.
But Colton being Colton didn't listen to her. Muli ay sinulyapan siya nito sa
salamin at napaungol nang
saktong nahubad niya na ang bra niya ay nakita nito. Tinakpan niya kaagad ang
dibdib gamit ang damit na
nakuha. Sa lamig ng panahon ay nakuha pa ng pisngi niyang mag-init!
Mahabang katahimikan ang namayani bago ito muling nagsalita sa mas kalmado na
boses.
"Come here..." Colton patted the front passenger seat.
Parang batang sunod-sunuran na umalis siya sa pwesto para makalipat sa harap. Gamit
ang kanan kamay ay
naalalayan pa siya nito upang hindi siya matumba.
"Sa airport mo na lang ako ihatid."
"Sasama ako sa iyo."
Mariin siyang napapikit. Heto na naman sila! Magkasama na naman! Ano pa ang silbi
nang pag-iwas niya
kung ito na mismo ang lumalapit sa kanya?
"Ayoko na nang gulo, Colton. Please, hayaan na natin ang isa't-isa."
Ang pagtiim ng bagang nito, ang mahigpit na hawak sa manibela at kambyo ay tanda na
nagpipigil ito ng galit.
Galit kung para saan o para kanino ay hindi niya masabi.
"You promised..."
Like a stone that throw at her head, her promised for not leaving him suddenly
flashed her mind.
Nangako siya at hindi niya tinupad! Walang saysay ang promise niya kung gano'n.
Wala siyang isang salita!
Pero ang pag-alis niya ang tanging paraan para matapos na ang lahat! Kaya nga kahit
mahirap at masakit ay
mas pinili niyang umalis na lang!

P 18-6
"Ano ang gusto mong gawin ko? Ipahiya ka sa harap ng pamilya mo? Hindi ko kaya,
Colton. I don't want to
ruin your reputation just because we cheated on Gail! Kasalanan ko ang lahat ng
ito!"
"Wala kang kasalanan... Wala tayong kasalanan!"
Litung-lito na binalingan niya ito ngunit sa malabo at madilim na daan lang ito
nakatingin na para bang may
kinakalaban ito do'n na ito lang ang nakakakita.
"Hindi ko talaga maintindihan..." Naiiyak na sabi niya. "Pinapaasa mo ako!"
Hinuli nito ang kamay niya at marahan na pinisil. "Please, take a rest. We will
talk about all of this
tomorrow."
"Colton!"
"Please baby..." Nakikiusap ang boses nito bago siya inabot at hinagkan sa noo.
"Too much for this day. I
want you to rest."
Inaantok, napapagod at nanghihina na tumango na lang siya. Naubusan na ng lakas
para makipagtalo pa.
Sa dami nang nangyari sa araw na iyon, hindi na siya nagtaka na nakatulog siya at
naalimpungatan lang nang
may magagaan na halik na tumatama sa gilid ng labi niya. K open her eyes only to
see Colton is kissing her.
What a nice way to wake her.
"Hummm..." She moaned sleepily.
"Aren't you hungry?"
Inunat niya ang mga braso at tumama iyon sa headrest ng kama. Nagtataka na inilibot
niya ang tingin sa
paligid. They're inside a hotel room!
"Where are we?"
"Secret." Colton playfully kiss her cheek.
K groaned. "I want to go home."
"Yes, we will. Don't worry."
"Kailan?"
"I will wait for my friend to book us a flight to your hometown. They're fully book
last night and this
morning."
Inaantok na bumaluktot siya at itinakip sa kanyang ang comforter. Sa labas ay may
kalakasan ang ulan.
Nakakatamad nga talagang bumyahe kapag ganito ang panahon. Mas masarap matulog!
"Can I continue my sleep? Hindi pa naman ako nagugutom."

P 18-7
"You're skipping."
"Kakain ako mamaya pagkagising ko. Okey?"
Colton pursed her lips sexily then nodded his head.
"Okey then. Let's sleep together and cuddle."
Hinayaan niya ang binata na tabihan siya at yakapin siya. Sa mga sandaling iyon,
hindi niya iniisip na
nagnanakaw sila ng sandali. All she think at the moment is, making herself happy
being with him.
"How was the dinner last night?" She absentmindedly asked him.
"Ruined." Simpleng sagot nito tapos ay isiniksik ang mukha sa leeg niya.
Ang isang kamay ay nasa loob ng blouse niya, sa ibabaw ng dibdib niya na para bang
do'n talaga iyon dapat
nakalagay.
"Bakit?"
"Because I like to marry someone else?" He whispered, making her heart beat crazily
and hurtfully.
"M-may bago k-kang gusto?"
Colton chuckled amusingly. "Yea,"
Naiinis na inilayo niya ito sa kanya ngunit hindi ito nagpatinag! Pinaglalaruan ba
siya ng lalaking ito?!
"Umalis ka na! May iba ka pa lang gusto—"
Humalakhak ito. Kaysarap sa tenga ng tunog no'n.
"Jealous at yourself baby?" Natatawa pa din ito pero siya ay kinakalampag na ang
dibdib sa tindi ng tibok ng
puso niya.
Bahagya itong bumangon upang mas maayos siya nitong nakikita. Sa inis ay namumula
ang mukha niya. But
his face lightened like something is funny and it annoyed her.
"Huwag mo akong tignan!" She's frowning at him.
Bakit ba napakadali lang sa lalaking ito na patibukin ang puso niya?
Hinaplos ni Colton ang mukha niya gamit ang likod ng palad habang masuyo siyang
tinitignan na para bang
hindi siya nito pagsasawaan. Kinakabahan talaga siya sa tuwing tumititig ito sa
kanya.
"Magtanan tayo..." Malambing na bulong nito.
Laban na laban naman kayo HAHAHAHHAHAHAHAHAH Wow tanan ...

P 18-8
17 ~ Live In
91.9K 2.9K 550
by missgrainne

Chapter Seventeen
"MAG-TANAN?!"
Sa sobrang gulantang ni Karen, hindi na halos tumakbo sa tama ang pag-iisip niya.
Ang daming tanong na
naglalaro sa utak niya dahil sa sinabing iyon ni Colton. What does it mean? Inaya
siya nitong magtanan, dahil
ano? Dahil ba gusto din siya nito? Ano pa ba ang iba pang pwedeng dahilan nito?
Para ba takasan ang
pagkakamali nila? Pagkakamali pa rin ba iyon?
"Yes, tanan." He stressed the last word as if she doesn't understand what does
mean.
"B-bakit?"
Colton groaned, making her question looks stupid for her.
Sa namumungay na mga mata ay walang kahirap-hirap na nahagilap nito ang mga mata
niyang gusto mang
umiwas, ay pinili nalang na hindi. His stares hypnotizing her, it makes her heart
gone crazy, crazy over him.
"Because I want to be with you... I like you so much." He whispered desperately, as
if confessing his feelings
for her was a very hard thing to do.
K bit her lower lip to suppress a smile. She saw how his face heated up after he
said those words. Mabilis
na nag-iwas ito ng tingin sa kanya, kulang na lang ay umalis sa tabi niya.
"You like me..." She teasingly whispered back and reach for his sharp jaw, so she
could see his eyes again.
"You're teasing me."
"You like me."
"I do,"
Kinulong niya sa kanyang mga palad ang panga nito at marahan na dinampian ng halik
sa labi. Batid niyang
panandalian itong nabigla sa ginawa niya, pero nang maintindihan Ang ibig sabihin
ng halik niyang 'yon ay
unti-unting nagliwanag ang gwapong nitong mukha na sumasalamin sa liwanag ng kanya.
"Magtanan tayo..." Nahihiyang sabi niya, pumapayag sa nais ni Colton. "Pero..."
"What is it, baby?" Masuyo nitong tanong na para bang gagawin at susundin lahat
kung anoman ang gustuhin
niya.
"Gusto kong sa...bahay tayo magpunta. Para makasama ko din ang mga kapatid ko."
"Sure thing. Anything else you want?"

P 19-1
She pursed her lips, thinking on what else she wants?
"Ahm, ayokong biglain ang mga kapatid ko..." Ngumuso siya nang makita na naging
seryoso na naman ito.
Mukhang alam na ang gusto niyang mangyari.
"So..." He trailed off. "What's your plan?"
K caressed his jaw gently. She can't believe this is happening now. Colton is with
her and will be with her,
until when by the way? She shook her head silently to erase that thought.
"P-pwede bang sa ibang bahay ka muna?"
Kinagat niya ang loob ng pisngi nang makita ang pagdilim ng anyo nito at maramdaman
sa palad niya ang
pagtiim ng panga nito, pero nananatili ang masuyong tingin sa kanya.
"Hmm..." His lips were form into thin line, making him more looks dangerous and hot
at the same time.
Damn, she wants to kiss him torridly right now!
"K-kasi maliit ang apartment namin. We only have one room there." His face remain
stoic. She felt so
nervous!
"Then we will buy a new house. A big one."
"Colton!" Bulalas niya, halos mapabangon, kaya lang ay mabilis siya nitong
naantabayanan. "Hindi mo
kailangan gawin 'yan..."
"Why not?" Nahimigan niya ang bahagyang iritasyon dito, pero hindi naman siya
naapektuhan, bagkos,
natutuwa pa siya sa hindi malaman na dahilan na naiinis ito.
"That's too much."
"That's not too much for my future wife." His raspy voice and what he said, making
her gasped.
Future wife? Really? Maybe she's dreaming? But she heard it right! Freaking right!
Gusto niyang sambunutan ang sarili niya sa saya, sa kilig at sa katangahan niya na
huli niya nang naisip na
pumayag nga pala siyang makipagtanan dito. Saan ba hahantong ang lahat? Sa pag-
aasawa nilang dalawa, di
ba? Magiging mag-asawa sila ni Colton!
"H-habang hindi ka pa nakakabili ng bahay—"
"I can buy a damn house right now. Just tell me."
She suddenly glared at him. Perks of being rich! It looks like he's denominating
her!
"No," Mahigpit na pagtanggi niya.
Nakatitig lang din si Colton sa kanya, tinatantsa ang mood niya. Ilan segundo din
silang nagtitigan bago ito
bumuntong hininga, bigo.

P 19-2
"Fine, you won."
She remain serious, but deep inside her she's celebrating. Haha. She won! She's
like laying in the cloud,
floating in joy.
HATING GABI na nang makarating sila Karen sa apartment na tinutuluyan ng mga
kapatid niya. The dimlight
inside the house told them that her siblings were already sleeping. Nagkatinginan
sila ni Colton nang
makatapat sa pinto.
"Do you have a spare key?" He asked.
Ngumuso siya at umiling. Gustuhin niya man sorpresahin ang mga kapatid sa pagdating
niya, mukhang hindi
iyon mangyayari dahil kailangan niya tawagan si Rachel para pagbuksan sila. She get
her cellphone on her
sling bag and dialed her sister number.
Pinagmamasdan siya ni Colton at siya ay nakatingin din dito habang hinihintay na
sumagot ang kapatid.
"Hello, ate?" It was Rachel sleepy voice from other line.
"Sorry, nadistorbo kita Rachel. Ahm, pwede bang pakibuksan 'yung pinto?"
"Huh? Nasa labas ka?" Gulat ang tono ng kapatid. "Ate? Sandali, bubuksan ko."
Pinatay niya ang tawag at napangiti. Talagang namimiss niya ang mga kapatid.
Nadagdagan ang saya niya
nang makauwi siya sa kanila at kasama pa ang lalaking mahal niya. But what really
makes her heart dance in
happiness is the thought that she and Colton were together, like a loving couple to
each other.
Nang bumukas ang ilaw sa sala at tumunog ang doorknob ay mas lalo siyang hindi
magkandamayaw sa galak.
Rachel's messy hair and sleepy face welcomed her.
"Ate!" Sa tuwa ay nayakap siya ng kapatid. "Akala ko nananaginip ako."
"You're not dreaming... Nandito talaga ako—k-kami."
Nang kumalas ng yakap sa kanya si Rachel, saka lang nito natanto na may kasama
siya. Colton is standing
beside her with all his might, his one hand is on her lower back.
"Hi, sorry to disturb your sleep." His deep baritone voice making Rachel gasped.
Parang nawala bigla ang
antok ng kapatid.
"H-hello, Kuya..."
"Colton. Kuya Colton, yea." Inilahad ng binata ang kamay. "Rachel, right?"
Nahihiyang tinanggap ni Rachel ang kamay nito tapos ay tumango-tango. Hindi maalis
ang tingin sa kasama
niya, namamangha.
"O-opo,"

P 19-3
"Pumasok na tayo." Aniya. Niluwagan ni Rachel ang pinto, pinagmasdan sila ni Colton
na pumasok sa loob.
"Pwede ka nang bumalik sa pagtulog, Rachel. Ako na ang bahala dito."
Tumango-tango naman ang kapatid, tapos ay muling tinignan si Colton. Pinaikot niya
ang mga mata.
Siguradong, bukod sa nagagwapuhan ang kapatid sa binata, ay nagtataka din ito kung
bakit magkasama sila.
Colton sat at the single sofa, his eyes scanned the whole house. Nahihiya siya
dahil mas malaki pa ang
bathroom nito kesa sa apartment nila!
"Ate," Halos hindi iyon lumabas sa bibig ni Rachel nang lapitan siya.
"Bakit?"
"Boyfriend mo?" Bulong nito.
Boyfriend? Ano nga ba sila ni Colton? Nagtanan sila pero walang label ang relasyon
nila? Ano ba ang
sasabihin niya sa mga kapatid niya?
"Ahm,"
"She's my girlfriend." Colton said, making her eyes widened, same with Rachel! "I'm
your sister's
boyfriend." Then he smiled.
Rachel nodded her head then grip her arms. "Ate! Ang gwapo! Parang artista!" Then
she whispered,
controlling a giggle.
Pinandilatan niya ang kapatid para maitago ang kilig niya. So, they're boyfriend
and girlfriend, huh?
"Matulog ka na, Rachel. May pasok ka pa bukas."
"Oo na, ate." Bumaling si Rachel sa binata. "Kuya Colton, goodnight."
"Sleep well, Rachel."
Nang makapasok na ang kapatid sa nag-iisang silid do'n ay saka lang siya lumapit
kay Colton. Nag-aalala
kung saan niya ito papatulugin. Nag-suggest siya kanina na mag check in muna ito sa
malapit na Hotel ngunit
hindi ito pumayag lalo at hindi siya kasama. Anong klaseng pagtatanan ang ginawa
nila kung gano'n nga ang
mangyayari?
"Ayos ka lang ba dito?" Aniya, tinignan ang mahabang sofa. Tiyak na hindi kasya
do'n si Colton.
"Yes, don't mind me."
Malalim siyang bumuntong hininga. Ayaw niya itong do'n matulog pero wala nang
available bed para dito.
Pero siguradong may extra foam sila.
"Sandali lang ha."
Colton just nod his head. She went inside the room and search for an extra foam. Sa
tatlong single bed ay

P 19-4
naroon natutulog ang mga kapatid. Si Rachel ay himalang tulog na din. Nang makita
niya ang folded foam ay
lumabas siya kaagad ng silid at binalikan si Colton, hawak nito ang cellphone pero
nung nakita siya ay
ibinulsa ang aparato.
May katext ba ito? Kung oo, sino? Si Gail ba? Ang mommy ba nito?
"Hey," Tawag pansin nito sa kanya, tumayo at kinuha ang foam na hawak niya.
Napakurap siya. Hindi na
muna niya iisipin ang mga bagay-bagay patungkol sa naiwan nila sa mansion.
Maingat na iginilid ni Colton ang center small table at ang mga sofa saka inilatag
ang foam na kakasya silang
dalawa. Muli ay bumalik siya sa silid upang kumuha ng unan at kumot. Para silang
nagbabahay-bahayan!
Nang maayos na nila ang hihigaan ay natawa siya bigla. Umiling-iling. Enjoying what
they're doing at the
very moment.
"What's funny?" He asked, seating on the foam. She's standing right there, watching
him.
"We are going to sleep together..."
"Yeah,"
Ayaw niyang maabutan sila ng mga kapatid niya na magkatabi silang natutulog ni
Colton! Ano ba itong
ginagawa niya! Pabara-bara ang desisyon niya, pero nandito na. She's not holding it
back! She wants Colton,
she love him! She wants to be with him, too. So, this is it! She needs to deal with
this kind of arrangement
they have.
Colton motioned her to sit beside him. Nagpaubaya siya at tumabi dito. Pinagsiklop
nito ang kanilang mga
daliri, napatingin siya sa mga daliring iyon. Their fingers fit perfectly at each
other. The veins at the back of
his palm up to his arms, making it looks like everything he hold and touch, will
become his territory.
Now that he is holding her, it felt like he's owning her... She's his.
"I'm sorry to put you into this." She whispered.
"Nah," Colton frowned. "As long as I am with you, I will be okey. Don't worry and
don't be sorry."
A small smile form her lips. He really understand her. Things happened very fast.
Ilang buwan pa lang ang
nakakalipas na amo niya ito, ngayon ay tila nag-uumpisa sila sa pagiging mag-asawa!
Is this really
happening??
"We need to wake up early in the morning, para hindi nila tayo maabutan na
magkatabing natutulog."
Tumango si Colton, para bang lahat ng sasabihin niya ay susundin at susuportahan
lang nito.
"Afraid that they would see us hugging each other?" She nodded slowly to answer the
question. "Okey, you
better rest."
Tumayo si Colton at akmang magtatanong siya kung saan ito magpupunta, ngunit hindi
niya na itinuloy nang
naglakad ito papunta sa nag-iisang bathroom ng apartment. Mariin siyang napapikit.
Hindi sila dapat tumagal
sa gano'ng sitwasyon. Kailangan nilang makahanap ng bahay kung saan magkakaro'n
sila ng privacy.
P 19-5
Ilang minuto na siyang nakapikit nang maramdaman na tumabi ulit sa kanya ang
binata. His natural scent and
minty breath invaded her senses. Ramdam niya ang pagtagilid nito ng higa. Nawala
kaagad ang antok niya
nang gumapang ang isang kamay nito sa loob ng blouse niya, sa ilalim ng bra niya.
"Behave." She used her warning tone.
"We really need to buy a new house." Anito, nasa leeg niya ang mukha.
"We'll talk about it tomorrow."
Colton chuckled. "Yes, boss."
And that made her chuckled, too. This man is teasing her!
"Matulog na nga tayo." Natatawang sabi niya at umayos ng higa, kinapitan ang braso
nitong nakayakap sa
kanya.
She close her eyes tightly as she felt him kiss her on the lips. It was a quick
goodnight kiss, but she can't stop
herself from smiling inwardly.
MAHIHINANG komosyon ang ang unti-unting nagpamulat sa mata ni Karen. Liwanag ng
ilaw sa kusina ang
nagpasilaw sa kanya. Ang ilaw sa sala kung saan siya nakahiga ay nakapatay, at ni
wala pang pumapasok na
sinag Mula sa bintana na natatabunan ng light floral pink curtain.
Napabalikwas siya sa pagbangon nang hindi niya maramdaman si Colton sa kanyang
tabi. Nasaan na ang
lalaking iyon? Iniwan na ba siya? Panaginip lang ba ang lahat? Para siyang lutang
na tumayo. Kaagad na
nahagip ng nanlalabo niya pang mata ang kusina, kung saan nakaupo ang tatlo niyang
kapatid sa hapag kainan,
na tila naghihintay na may maghain sa mga ito.
"Anong trabaho mo, Kuya Colton?" That voice was from Raquel. She's looking at the
other side of the
kitchen, where she thinks, Colton is.
"I'm in military." Napapikit siya sa malalim at paos na boses ng binata. Hindi pa
abot ng mata niya si Colton,
pero boses palang nito ay nahuhulog na siyang lalo.
"Wow! Hero ka po pala!" Her youngest sibling, Ryzza in an amazed tone. She heard
Colton let out a short
amusing laughed but didn't speak.
She's about to walk towards the kitchen but stopped when she saw Colton holding a
plate with fried hotdog,
ham and egg. Her siblings faces lightened in excitement and admiration as they
watch Colton serving foods
for them.
Siya dapat ang gumagawa niyon! Bakit ba kasi hindi siya nagising nang mas maaga!
Walang nagawa na
tuluyan na niyang nilapitan ang mga ito. Ang binata ang unang nakapansin sa kanya.
"Good morning, baby." He greeted her sweetly, making her and her siblings almost
gasp!
Lalo siyang parang hindi na makahinga nang lumapit sa kanya si Colton at dinampian
siya ng halik sa labi.
Goodness!
P 19-6
"M-morning..." Umagang-umaga ay nag-iinit ang mukha niya.
"Good morning, ate! Kain ka na." Aya sa kanya ni Ryzza.
"Oo nga ate. Tikman mo ang niluto ni Kuya Colton. Ang sarap!" Segunda naman ni
Rachel na malapad ang
ngisi.
"Gwapo na, magaling pang magluto!" Halos paikutan niya ng mata si Raquel na parang
nag-e-endorso lang.
"Thank you, girls." Si Colton na nasisiyahan sa mga papuri ng mga kapatid niya.
Muli itong bumaling sa
kanya. "Coffee? Milk?"
"How about you? What do you like?" She asked him back. It's her job to make him
coffee, right?
"Hmm, I want...you." He whispered sensually and wink at her. Damn!
She glared at him to hide a face. Is he seducing her? Really? Early in the morning?
"How a-about coffee with cream?"
"Yes, please."
"Okey, sit and wait for me." She motioned him to sit down and like a lost cute
puppy, he obliged to his new
master.
K made him a coffee and give it to him. Naupo siya sa tabi ni Colton dahil do'n
lang din ang bakanteng upuan.
Nagpatuloy sila sa pagkain pero nagpatuloy din ang mga kapatid niya sa pag-
interview kay Colton. The
conversation went on and on until her siblings left the house to go to school.
"I need to go shop." Colton said, while roaming around the apartment. Seems like
he's still not finished on
checking the whole place.
"Okey, sasamahan kita."
"And, we need an aircon here."
Napangiwi siya. Hindi talaga sapat ang electric fan dito. Naalala niya pa kung
gaano kalamig ang kwarto nito
sa mansion.
"S-sige,"
"Is that okey to you?"
"Oo naman,"
"How about a new house?" Do'n na umarko ang isang kilay niya. Na-gets kaagad nito
ang pagtutol niya.
"Okey. A new apartment unit for us, then?" That's when she nod her head for a
confirmation. "Good. The
door next to this unit is vacant. We will occupy it and we will live there.
Together."

P 19-7
"So, we are going to live in?" She asked, making it sure. Her heart is beating like
crazy again!
"Yes,"
"L-like husband and wife living in one roof?"
His intense eyes bored into her, melting her, making her breathing hard. She's not
use in his every stares.
Tinutunaw pa din siya.
"Exactly." His husky voice turns her on. Slowly, she nod her head, giving him the
rights to plan for them as a
man and as a husband to be.
Underr hahahahah?????????? Liked lng ?? Dpat love ehh. Ewan ko sau colton ,
nademonyo ka ????

P 19-8
18 ~ First Day
87.3K 2.9K 448
by missgrainne

Chapter Eighteen
"7,000 MONTHLY, kasama na ang tubig at kuryente, boss. Pwede niyo rin ho upahan ang
bakanteng lote
riyan para sa sasakyan niyo. Isang libo na lang ho. Bale, 8,000 lahat." Sabi ng
landlady ng apartment na
uupahan nila.
The color cream paint of the wall brightened the whole place. It has one bed room
and two bathroom, one is
in the bedroom and the other one is in the kitchen, just enough for them to live.
They can have their privacy.
Malinis at bagong renobasyon. Kagaya halos ng unit na tinitirahan ng mga kapatid
niya, di hamak na mas
malaki lang ng kaunti itong uupahan nila ni Colton.
"Okey, we will occupy this unit." Colton said in a business tone.
"Anytime, boss! Pwedeng-pwede niyo na pong okupahin." He just nod his head and
handed her the money.
Malulutong na tag-iisang libo ang nasa kamay ngayon ng landlady. Binibilang sa
harap nila, tapos ay
nakangiting nag-angat ulit ng tingin sa kanila. "One month deposit, one month
advance. Salamat sa inyo."
"Thank you din po." Aniya.
Bumaling sa kanya ang Ginang. "Swerte mo, hija. Ang gwapo ng asawa mo." Uminit
bigla ang pisngi niya sa
sinabi nito.
Umakbay sa kanya si Colton, nangingiti. "Maganda din naman ang asawa ko."
Asawa ko? Why it sounds so good on her ears?
"Walang duda, boss! Kaya nga bagay na bagay kayo!" Colton chuckled, obviously,
enjoying the conversation.
"Osya, maiwan ko na kayo. Mamalengke pa ako."
Nang umalis na ang landlady, saka lang sila ni Colton napag-isa. Iginala niya ang
paningin sa apat na sulok.
Walang appliances kaya kailangan pa nilang bumili ng lahat ng kakailanganin nila
para matawag na bahay
ang titirahan nila.
"Can we go to the Mall now?" Colton asked softly, hugging her from behind. They're
both looking at their
new home as a husband and wife.
"Tara? Mukhang marami tayong bibilhin."
"Yea,"
She turned around slowly and cupped his jaw using her palms. She could almost feel
his growing whiskers,
it tingling her.
"Seryoso ka ba talaga dito? I mean..." Nawalan siya bigla ng sasabihin.
P 20-1
Colton smile lovingly at her before leaning closer to kiss her lips. "Seryosong-
seryoso."
"G-gusto mo talaga tayong maging mag-asawa?" Nahihiyang tanong niya, halos pamulhan
ng pisngi.
Nanatili itong nakatitig sa kanya kaya napanguso siya. Hindi niya alam kung ano ang
tumatakbo sa isip ng
gwapong lalaking ito.
"Hindi ba halata?" Kinabig siya ni Colton palapit dito, sapat na para madama nito
ang dibdib niya. Sana lang
ay hindi madama ang malakas na pintig ng kanyang puso.
"P-paano kung mahirap pala itong gagawin natin? Paano kung hindi natin ito ma-
handle ng maayos?"
"We can handle everything as long as we're together. I can do anything even if it's
hard as long as you are
here with me. Please... Don't be scared."
Marahan siyang tumango, inaalis ang mga agam-agam sa puso niya. Kung seryoso si
Colton, dapat ay gano'n
din siya. Kailangan ay maging matatag din siya para kung may problema man na
dumating ay kaya niyang
harapin...kaya nilang harapin basta magkasama lang sila at magtutulungan.
Gano'n dapat ang mag-asawa. Di ba?
They may not be a legal husband and wife on paper and on the eyes of people, but
for her, she and Colton are
already a husband and wife.
Wala namang masama at wala namang mawawala kung iyon ang iisipin niya at
papaniwalaan niya. Besides,
nowadays, there are many couple who lives together in one roof even they aren't
marriage.
Hindi naman sa sinusuportahan niya ang pagsasama ng hindi kasal, pero kasalukuyang
nasa gano'n estado sila
ng lalaking mahal niya kaya buong puso niyang tatanggpin ang sitwasyon nila. What
matter is, they are happy
being together. They both wanted to be in this situation.
SHE and Colton were holding their hands together when they entered in appliances
center. The happiness she
was feeling that they have a freedom to act like a real couple in public is beyond
her imagination. Who
would've thought that this will happened?
Having Colton beside her made her feel that he was giving her a freedom to hold
him, to touch him and to tell
people that she is his. She is really his!
"What do you like?" Colton motioned the sofa set. Different style and different
color.
Lahat ng mga sofa set na naroon ay pasado sa panlasa niya, ngunit siguradong hindi
ang halaga ng mga 'yon.
Unang tingin palang, alam niyang mamahalin talaga. Nang makita niya ang mga presyo
ay napangiwi siya.
"Ang mamahal..." She murmured.
"K, don't look at the price."
She walked towards the dark blue sofa set with color ocean blue pillows. The round
glass center table and

P 20-2
the small light blue vase with artificial flower on it, passed her taste
effortless.
"How about this?" Nag-angat siya ng tingin kay Colton.
He pursed her lips sexily then nod. "If that's what you want, then, we will buy
it."
"I'm asking you..."
"I like the color." He simply said. "It looks like ocean."
Matamis niya itong nginitian. Of course! She knew his favourite color! Blue, ocean
blue, navy blue, whatever
that has to do with blue.
"Yan na lang ang bilhin natin. Kakasya naman 'yan sa sala."
Long sofa, two single sofa and glass round table. Sapat na para sa kanilang dalawa.
Si Colton na ang
kumausap sa staff habang siya ay nagtitingin-tingin naman.
Sumunod nilang nilapitan ang mga refrigerator, washing machine and flat screen TV.
Siya ang pumili ng
lahat, hinayaan siya ni Colton sa bagay na iyon. Sinigurado niya na hindi ang
pinaka mahal ang bibilhin nila
pero garantisado naman at subok ng gamitin.
"Don't forget the aircon baby." Bulong nito sa kanya, nasa gilid niya. Nilingon
niya ito at pinisil ang tungki ng
ilong dahilan kung bakit ito napangiwi. "What was that for?"
"Ang cute mo kasi..." Sabi niya na lang tapos ay tinawanan ito. Hindi talaga ito
sanay ng walang aircon eh.
"Cute lang?"
"Sobrang cute?"
Colton groaned. "Gwapo ako."
She laughed at his cute reaction. Nag-hagikhikan din ang mga staff na sumusunod sa
kanila.
"Gwapo ka nga, sir. Akala nga namin artista ka." Puri ng isang staff na babae.
"Pero mas gwapo ka pa sa mga artista, sir!" Segunda naman nung lalaking staff na sa
palagay niya ay
binabae. "Mas hot at mas yummy!" Confirm!
"Bakla ka! Magtigil ka nga! Nakakahiya kay Ma'am." Saway ng isang babae at tumingin
sa kanya. "Pasensya
na, Ma'am. Ang gwapo po kasi ng asawa niyo, eh. Hindi makatarungan."
"A-ayos lang." She smile shyly at them.
"Swerte mo, Madam. Pag-gising mo sa umaga si sir ang bubungad sa iyo. Bago mo
ipikit ang mga mata mo sa
gabi, si sir pa din ang makikita mo." The ladyboy said dreamily.
Masyado nga siguro siyang swerte? Colton Altaraza is a good catch! While she on the
other hand, is a simple

P 20-3
girl living in a simple life. She works hard to support her siblings on her own.
Nothing is special about her,
but why Colton likes her? Why Colton wants to be with her? Why Colton is doing all
of these for her? Why?
PAGBABA nila ng taxi ni Colton galing sa Mall ay kaagad na nahagip ng mata niya ang
pamilyar na itim na
Starex na nakaparada sa bakanteng lote, sa tabi ng unit na inuukupa nila.
"Sasakyan niyo 'yan di ba?" Nagkibit balikat lang ang binata. "Sino ang nagdala
dito?"
"My brother." Simpleng sagot nito.
"Sir, ipapasok na namin?" A boy from appliances center interrupted them.
"Ah, yes." Colton motioned them at their unit's door.
Mula sa truck na pinaglagyan ng mga appliances ay ibinababa ng mga tauhan ang mga
pinamili nila at isaisang ipinasok sa apartment. Nakita niyang sabay-sabay na
lumabas ang tatlo niyang kapatid sa unit ng mga
ito tapos ay naglakad papunta sa gawi nila, nagtatanong ang mga mata.
"Ate, ang dami niyong pinamili." Si Rachel na nasa likod niya.
"Tatlo ang aircon, ate!" Masayang itinuro ni Ryzza ang tatlong aircon na binili
nila.
"Ilalagay sa kwarto niyo ang isang aircon." Imporma niya, dahil iyon ang gusto ni
Colton. Lalagyan ng aircon
ang kwarto ng mga kapatid niya.
"Talaga ate? Wow! Ang bait talaga ni Kuya Colton! Hindi lang ikaw ang mahal niya,
pati din kami!" Bulalas
ni Raquel.
Nilingon niya ito ngunit sa mga taong may dala ng appliances na ipinapasok sa unit
nila ito nakatingin.
What did she say? Mahal siya ni Colton? Bakit parang ayaw niyang paniwalaan iyon?
Siguro ay dahil hindi
naman sinasabi sa kanya ng binata ang mga salitang iyon?
"Yes. Mabait talaga si Colton." Pagsang-ayon niya at nginitian ang mga ito.
Nakikita niya sa mukha ng mga kapatid niya na masaya naman ang mga ito. Mukhang
wala naman ang mga
itong magiging problema patungkol kay Colton? At sa pagsasama nila ng binata sa
iisang bubong? Pero
kailangan ay makausap niya pa din ang mga kapatid sa desisyon nila ni Colton.
"Ay, ate, may bisita pala kayo ni Kuya." Si Rachel na nagpalinga-linga, tila may
hinahanap.
Her forehead knotted, confused to who was their visitor.
"Sino?"
"Ayun oh! Si Kuya Carter!" Sinundan niya kung saan nakaturo ang daliri ni Raquel.
"Ang gwapo niya din, ate!
Pinagtitinginan nga siya ng mga tao kanina eh."
There, Carter Altaraza standing in front of small store with all his glory, he was
puffing his cigarettes

P 20-4
arrogantly while looking at where they are. He waved at them, and smile, almost
smirking.
"Nakakakilig!" Rachel giggled. "Yung mga muscle niya sa braso parang ang sarap
lambitinan!"
Sinaway niya ang kapatid. Wala rin pinagkaiba ang mga ito sa mga babaeng nakakakita
kay Colton at kay
Carter. Well, who's to blame? The Altaraza brothers are one hell good looking dude!
"Ate, papalapit na siya..." Si Raquel na parang maiihi habang pinagmamasdan si
Carter na naglalakad palapit
sa kanila.
"Tumahimik nga kayong dalawa. Ang harot niyo." She glared at her two siblings.
"Ang kj mo ate Karen! Paano pa kaya kung si Kuya Colton ang pagnasaan namin?" She
looks at Rachel in
disbelief. She's only sixteen and yet she talks like that? "Ang bagsik pa naman ng
mga ugat sa braso ng
boyfriend mo, ate. Parang ang sarap—aw!" Hindi nito naituloy ang sasabihin dahil
kinurot niya sa tagiliran.
"Ate naman eh..."
"Hey," It was Carter, standing near them.
"H-hello boss,"
"Cut the boss, Karen. My brother will surely punch me if he ever hear you call me
like that."
"Ano ang itatawag sa iyo ng ate ko kung gano'n?" Rachel asked shamelessly.
"Kuya Carter? Like how you and your siblings called me." He answered coolly.
"Okey, Kuya Carter. May kapatid ka pa po ba bukod kay Kuya Colton?" She glared at
Rachel. What the hell?
"Yes,"
"Talaga? Sino? Ilan taon? Nasaan siya?" Interesadong sunud-sunod na tanong ni
Raquel. Napahilot siya sa
magkabilang sintido.
"He's busy running our business."
"Ano ang business niyo Kuya?"
"Rachel, Raquel, pumasok na nga kayo sa loob." Sita niya sa dalawa at pinanlakihan
ang mga ito ng mata
para matinag. Nakasimangot na nagpaalam ang mga ito sa kanila. "Isama niyo na din
si Ryzza sa loob.
Hintayin niyo ako, ipagluluto ko kayo."
"Opo," Sabay-sabay na sabi ng mga ito at sumibat na.
Bumuntong hininga siya. "Pasensya ka na sa mga kapatid ko, ngayon lang kasi ang mga
'yon nakakita ng—"
"Kasing gwapo ko?" Carter cut her off smugly.
K let out a short laughed. Mahangin din talaga ang isang 'to. Well, Carter is not
your typical boy next door

P 20-5
type. He's handsome but he still looks ruthless even he tried to smile. His army
cut made him looks badass!
Right before she could even speak, a large warm hands suddenly snaked her waist.
Nag-angat siya ng tingin
kay Colton at napangiwi nabg makita ang masamang tingin nito sa kapatid.
"Where's the key?" Carter get the car key inside his pocket and handed it to
Colton. "Thanks, you may go
now."
Nabigla siya sa biglaang pagtaboy ng binata sa kapatid pero tinawanan lang ito ng
lalaki.
"I'm not hitting on your girl." Depensa ni Carter na tila iyon ang makakapagpakalma
sa nakakabatang kapatid.
Colton leered and guide her inside their unit without looking at Carter who was
following them.
"Pasok ka." Aya niya sa bisita nila.
Nang makaupo sa bagong single sofa si Carter ay sinundan niya si Colton na sa
kusina dumeretso. Kumuha ito
ng maiinom sa ref na sigurado siyang hindi pa malamig. Ang mga groceries na
pinamili nila ay nasa lamesa
pa at ang iba ay nasa island counter.
"What's the problem?" K asked Colton tenderly, she was caressing his shoulder.
"Nothing..." Uminom ito ng tubig, tila kinakalma ang sarili.
Bumuntong hininga siya tapos ay inihilig ang ulo sa dibdib ng binata. He look
pissed on something she
doesn't know.
"Nothing? Really? You're hiding something from me. I can feel it."
"I'm okey now."
"Pero kanina hindi ka okey?"
"I'm pissed."
Naglalambing na yumakap siya sa bewang nito at tiningala ito. "Care to tell why?"
Colton looked down at her for a seconds then avoid her gaze. "Just forget it."
"Ayaw mo talagang sabihin? Hmm?"
"I don't want to see you laughing with other man. It pissed me off." Now, he sounds
so annoyed.
"He's your brother—"
"And he's a man." Masungit na sabi nito.
Nangingiti na tumingkayad siya at hinalik-halikan ang labi nito. Ayaw niya mang
umasa, pero feeling niya ay
nagseselos ito kahit hindi naman dapat. He's so cute when he's jealous! Darn!

P 20-6
Nang hinapit siya ni Colton papalapit dito at sagutin ang mga halik niya, ay
naalarma siya. Siya na mismo ang
nag-layo ng labi niya dito. Nakita niya ang iritasyon sa mukha nito dahil sa inasta
niya.
"We have visitor." She reasoned out before he could even ask her.
"Kissing is normal."
"I know, we could kiss all day here, but not right now, okey? Talk to your brother
first, then I will cook our
dinner."
"Alright. Like I have a choice?" Colton shrugged off. He kissed her on the lips
before he left her to talk to his
brother.
NASA kalagitnaan na siya ng pagluluto nang marinig niya ang pagbukas-sara ng pinto.
Nang nilingon niya ay
si Colton ang nakita niyang naglalakad papunta sa kanya.
"It smells good. What is it?" He move closer and look at what she's cooking.
"Beefsteak, ha."
"Yes," Sumulyap siya sa likod nito. "Nasaan si Kuya Carter? Pinauwi mo?"
"Nope," He muttered popping the last letter. "Lumabas,"
"Bakit?"
"He will buy something. And oh, he's with your siblings."
Parang sumakit bigla ang ulo niya. Kilala niya ang mga kapatid, hindi iyon mga
nahihiya. Sinama pa sa
pamilihan, tiyak na kapag nag-offer si Carter na pumili ng gustong bilhin ay hindi
ang mga 'yon magaatubiling kumuha nga ng kung anong gusto.
"Dapat ay hindi niya na isinama. Magpapabili lang ang mga 'yon, eh."
"There's no problem about it. We like to spoil girls." And then he wink at her.
Sinimangutan niya lang ang
pagpapa-cute nito.
"Ano ba ang bibilhin nila?"
"Something to eat?"
"Matatapos na akong magluto, bibili pa sila ng ibang pagkain?" Muli niyang itinuon
ang atensyon sa niluluto.
Nang gumapang ang kamay ni Colton sa bewang niya papunta sa tiyan ay parang
kakapusin siya ng hininga!
She could feel his broad chest on her back. The way his warm strong arms envelope
her, giving her the
feeling that he will never ever let her go. And it made her heart jump.
"Kakainin pa din naman natin 'yang niluto mo. Dadagdagan lang natin." Masuyong wika
nito, inaamoy ang
buhok niya at hinahalikan siya sa ulo. Napapapikit tuloy siya, dinadama ang bawat
dampi ng labi nito sa ulo
niya. "I want this night to be special."

P 20-7
Kung may iba pa itong ibig sabihin sa sinabi nito ay hindi niya na nabigyan pang
pansin dahil mas focus siya
sa labi ni Colton at sa kamay nitong nasa ilalim ng blouse niya na marahan na
pinipisil-pisil ang magkabila
niyang dibdib.
"A-ano pa ba ang paborito mong pagkain? Para iyon ang iluluto ko." She suddenly
throw a question, trying
hard not to let out a small moan.
Colton lips went down to her neck, he was kissing her there sensually which made
her eyes closed. "Wala
naman akong paboritong pagkain..." He licked her neck, then his lips travel up to
her ear, seducing her.
"...kakainin ko lahat, basta galing sa iyo..." He whispered seductively, sounds
like it has a double meaning
for her.
Sus barya lang yan sayo?????? Anggggg mura naman grabeee????????????????

P 20-8
19 ~ Ring (SPG)
97.5K 3.1K 148
by missgrainne

Chapter Nineteen
"WE'RE HERE!" Carter voice suddenly boomed around the house. But it didn't stop
Colton from hugging her
from behind.
"They're here..." Sabi niya saka hinawakan ito sa braso upang alisin ang
pagkakayapos sa kanya pero hindi
pa din ito natinag.
"I don't mind. I like hugging you."
Hanggang sa harapin niya ang mga kapatid na kakapasok lang. Ang daming dalang paper
bag ng mga ito na
galing sa mga sikat na restaurant at fast food chain. Sabi na nga ba! Ang mga
kapatid niya nga naman talaga.
"Ate! Nilibre kami ni Kuya Carter!" Si Ryzza na may dalang french fries. Naupo ito
sa bakanteng upuan.
"Hello Kuya Colton." Ryzza smile sweetly at Colton and waved.
"Hi there my little sister."
That endearment put a smile on her lips. He's really fond on having a sister, maybe
because they doesn't have
one.
Ipinatong ng binata ang baba sa kanang balikat niya. Nakayapos ang mga braso sa
bewang niya. Hindi man
lang tablahan ng hiya sa nakakakita sa kanila. Really?
"Nilalanggam ako!" Halos patiling sabi ni Rachel nang madatnan ang ayos nila ni
Colton. Kumibot lang ang
labi niya.
Inalis ng dalawa niyang kapatid sa lamesa ang groceries na ipinamili nila ni Colton
at inilipat ang lahat ng
'yon sa island counter, bago inilapag ang mga pagkain naman na pinamili ng mga ito.
"Why don't we start our dinner? Nagugutom na ang bisita niyo." Carter said
sarcastically
Tinapik niya ang braso ni Colton para lumayo na sa kanya at makapaghain na siya,
para makakain na din sila.
"Suite yourself, man." He said dryly to his brother. She glared at him for being
rude again. Colton pursed her
lips then slowly loosened his hug on her. "Yea, let's start our dinner."
Tinulungan siya ni Rachel at Raquel sa paghahain ng niluto niyang beef steak. Ang
pinamili ng mga ito ay
inihain din nila sa lamesa. Si Colton, Carter and Ryzza ay parang mga senorito at
senorita na naghihintay na
hainan. Well, the Altaraza brothers were born with a gold spoon on their mouth, so
being senorito for them is
normal.
"Ate, ano ba ang mayro'n?" Usisa ni Raquel, na siyang tiyak na nakakatunog na ng
ginagawa nila ni Colton.

P 21-1
"Oo nga ate Karen. Bakit nandito din si Kuya Carter? Bumisita lang ba talaga? O
baka may iba pang rason?"
Mahina lang din ang boses ni Rachel.
Pasimple niyang sinulyapan sa lamesa sa likod lang nila ang magkapatid tapos ay
mahinang bumuntong
hininga.
"Sasabihin ko sa inyo ang p-plano namin ni Colton, pero pwede bang huwag muna
ngayon?"
"Kailan naman?"
"Bukas. Pagtapos natin magsimba lahat."
"Sige ate." Pasimpleng sumulyap din si Raquel sa magkapatid na Altaraza tapos ay
ibinalik ang tingin sa
kanya. "Saan matutulog si Kuya Carter?"
Pinanlakihan niya kaagad ng mata ang kapatid nang makita ang pilyang ngiti sa labi.
"Sa hotel siya matutulog."
"Eh ikaw ate? Saan ka matutulog?" Now that Rachel asked her that, maybe this is the
right time to tell them a
little bit about her and Colton.
"Dito—" Napangiwi siya nang biglang impit na tumili ang dalawa. As in pigil na
pigil!
Pinag-gitnaan siya ng dalawa at halos siksikin na.
"Magtatabi kayong matulog ni Kuya Colton?" Raquel asked, giggling.
"Yes," She answered casually, but she could feel her cheeks burning.
"Baka mabuntis ka ate!" She glared at Rachel for being blunt. But her sister
doesn't mind. "Pero okey lang
'yon. Ang ganda kaya ng genes nila Kuya Colton... Hindi na tayo lugi." Humagikhik
ito na sinabayan ni
Raquel.
Napailing-iling na tinapos niya ang ginagawa at dinala sa lamesa ang mga pagkain.
Nang lahat ay nakahain na
ay nag kanya-kanya na silang upo sa tatlong bakante pang upuan. She's sitting
beside Colton.
"Looks yummy." Carter looked at the beefsteak.
"Thanks." She muttered shyly.
"Feed me." Colton suddenly whispered. "Please..."
Panandalian niya munang tinitigan ang binata. Seryoso ang mukha nito pero
naglalambing. She pout her lips
but eventually she served him foods on his plate.
Ang mga kapatid niya ay maganang kumakain. Ang dalawa ay pasulyap-sulyap sa kanila
ni Colton na para
bang kinikilig pa. Tapos ay mas lalong lalapad ang ngisi kapag kay Carter titingin.

P 21-2
"So..." Raquel trail off, making them eyed her. She suddenly felt nervous. "Let's
get into the point, ate and
Kuya Colton. What's your plan?"
"Raquel..." She warned her sister and look at Ryzza who's busy on eating.
Ayaw niya sanang pag-usapan ang bagay na iyon sa harap ng nakababatang kapatid
dahil hindi naman iyon
maiintindihan ni Ryzza at baka maguluhan pa.
Ginagap ni Colton ang isang kamay niyang nasa ibabaw lang ng lamesa, tila kinakalma
siya.
"Raquel, we will tell it to you and to Rachel about our plans. Let's just wait
until tomorrow." Mababa ang
boses ng binata. "Okey lang ba?"
"Sa akin okey lang!" It was Rachel who's smiling cutely at them.
Raquel didn't speak, she just nod her head and continue eating.
"Thank you girls for understanding." Colton said gently before looking at her and
smile, telling her that
everything will be alright so she doesn't need to worry 'bout anything.
"Let's just enjoy our dinner tonight as a family." Carter lit up the atmosphere. He
was holding a can beer then
lifted it. "Cheers!"
Parang ilaw na biglang nagliwanag ay naghagikhikan ang mga kapatid niya tapos ay
inangat din ang baso ng
juice at sabay sinambit ang Cheers!
She's smiling at them. Seeing them enjoying their life made her enjoy her life,
too... Together with her
siblings and the man she loves, Colton Altaraza.
"MATULOG na kayo, maaga pa tayo bukas para magsimba." Bilin niya sa mga kapatid at
pinatay na ang ilaw
sa kwarto ng mga ito.
"Goodnight, ate Karen."
"Sleep well to you and Kuya Colton."
"Sweet dreams ate."
Sabay-sabay na sabi ng mga ito sa kanya na dahilan nang pag-ngiti niya.
"Goodnight..."
Isinara niya ang pinto sa kwarto, pinatay ang ilaw sa sala bago isinara at ini-lock
ang mayor na pinto ng
apartment unit ng mga kapatid. Ilang hakbang lang ay nasa bahay na siya nila.
There, she saw Colton washing
the dishes in their kitchen sink.
"Ako na ang maghuhuhagas niyan..." Malambing na sabi niya at kinapitan ito sa braso
upang itigil ang
ginagawa.
Colton kissed the side of her head. "This is nothing. I lived in America,
remember?"

P 21-3
"You can do household chores?"
"Yea,"
"Kahit na. Ako dapat ang gumagawa niyan, Colton."
Pero nagpatuloy ito sa paghuhugas. At totoong marunong nga. Malinis at organisado
ang ginagawa nila. Who
would've thought that this intimidating man can do household chores? Ang lalaking
nakatira sa mansion at
lumaki ng marangya ang pamumuhay ay marunong sa gawaing bahay?
"You better rest, K. Alam kong napagod ka buong araw." Nilingon siya nito. "Wait
for me in our bedroom."
Tapos ay kinindatan siya.
Ngumuso siya at nag-iwas ng tingin. Hindi pa din siya sanay sa kapilyuhan ng
lalaking ito. Imbes na sundin
ito ay mas pinili niyang ilagay sa cabinet ang goods na pinamili nila at ang iba ay
sa ref niya inilagay.
Kung ilang minuto silang natapos sa pagligpit ng mga kailangan ligpitin ay hindi
niya na inalam pa.
Kasalukuyan siyang nagshoshower ngayon at ang kaba sa dibdib niya sa ideyang
hinihintay siya ni Colton na
lumabas mula roon ay hindi nakakatulong, bagkos, ay lalo lang parang ayaw niyang
maabutan si Colton na
gising pa.
Napaigtad siya habang nagtatapis ng tuwalya nang kumatok ang lalaking laman ng isip
niya.
"K, are you alright there?"
She took a deep breath, to calm her senses. "Y-yes, tapos na ako."
Nang hindi na nagsalita si Colton ay napilitan na siyang lumabas kahit pa parang
nagrarambulan ang mga
rambutan niya sa loob ng katawan.
With a white towel that wrapped around her, she saw him seating on the bed, his
back resting at the head rest
while looking at her intently. She gulped as his eyes drifted on her cleavage. Kung
aayusin niya at itatago sa
mata nito iyon ay wala din naman saysay pa. Bakit pa? Kung nakita na naman nito
iyon.
Palapit na siya sa cabinet upang kumuha ng underwear nang tawagin siya nito. Deym!
"Baby..." His voice was raspy as if he's drunk.
"U-umm?"
"Come here." He patted the vacant space beside him. Wearing a dark boxer shorts, he
looks sinfully
handsome on their new king-size bed.
Kabado pa din nang mabagal siyang naglakad papunta dito. Ang mahinang tunog ng flat
screen TV sa silid
nila ay mas nadadaig ng malakas na pintig ng puso niya!
Tahimik na naupo siya sa tabi ni Colton. Malamlam ang mga mata na tinignan niya
ito.

P 21-4
"Why? Do you need something?" She asked, almost whispering.
Seeing his bare chest is not a big help for her right now. She wants to lay a
finger on it and caress it!
Humigpit ang kapit niya sa gilid ng tuwalyang nakapalupot sa kanya upang pigilan
ang sarili sa naiisip. Hindi
niya napansin na sa sobrang higpit ng kapit niya ay unti-unting kumakalas ang
pagkaipit ng tela sa ibabaw ng
dibdib niya.
Sa pag-angat ng kamay ni Colton papunta sa pisngi niya ay parang hindi na siya
makahinga sa antipasyon
nang pagdampi ng daliri nito sa pisngi niya. Her grip on the towel tightened even
more, making it loosened
the ribbon above her chest. The towel slowly fell off, and before she could even
stop it, she heard his soft
but loud curse.
"Fuck..."
K bit her cheek as she saw how desire flashed his eyes while looking at her
breasts. The towel were on her
stomach, covering her thighs. She's about to get a hold of a towel when she felt
his hands on her wrist,
stopping her.
Colton swallowed hard. It gives her goosebumps in a good way!
The only lights that filled their room were from the TV screen. His face darkened
and his jaw was clenching.
Everything about him turns her on. He always makes her heart beat rapidly.
"I want you..." He whispered.
Hindi siya makahanap ng sasabihin! She wanted to tell him that she wants him too,
but she can't utter a word!
Napakahirap umahon sa pagkalunod sa mga maiinit at madidiin na titig nito.
"Tell me that you want me, too. Please..." He's almost begging for her answer.
Mariin niyang ipinikit ang mga mata upang pakalmahin ang sarili. Nang nagmulat siya
ay hindi nagbago ang
intensidad ng titig sa kanya ni Colton, bagkos, ay tila lalong nag-alab.
"I want you, too—" Before she could even finish her sentence, Colton claim her lips
with hunger.
Ipinikit niya ang mga mata para mas damhin pa ang halik na pinagsasaluhan nila. He
tasted her lips, sucked it
and nipped it. Nangingiti siya sa paraan ng paghalik nito sa kanya, para bang
kaytagal siyang hindi na halikan.
A soft moan escaped her lips as she felt his hand on her breasts and the other one
was on her thighs. The
towel that covers her private part is nowhere to be found now.
Colton licked her lips deliciously before his lips went down to her neck, down at
the valley of her breast.
She was seating there, watching him kissing her breasts alternately. She parted her
legs a little wider to give
him a complete access to touch her feminity.
"Colton... Umm..." Her one hand reached for his hair and the other one was on his
strong arms.
His lips travel down to her stomach. Parang mapapatiran na siya ng hininga sa
kakahintay hanggang umabot

P 21-5
ang labi nito sa tamang destinasyon.
Nagmulat siya ng mata at nakita niyang bumaba ito sa kama, lumuhod sa sahig bago
tuluyang pinagparte ang
mga binti niya paharap dito. Her toes were at the edge of the bed while he's head
were between her thighs.
Marahas na napakapit siya sa bedsheet nang walang sereseremonyang pinaglandas ng
paulit-ulit ni Colton
ang dila sa hiwa ng pagkababae niya. Katulad nang unang gabi nila, mas ramdam niya
ngayon ang sarap dahil
hindi siya lasing. Sarap na ito lang ang papayagan niyang magparanas sa kanya.
COLTON can't help himself but to cursed silently every time he heard Karen moan and
every time she arch
her hips to rub her feminity on his tongue.
"B-baby... Ohh! Ohhhh..." She cried so loud like a wounded beast while he keeps on
lapping his tongue on
her wetness. "Ohh.... Colton! C-Colton... Yes, oh, yes..."
She taste really sweet that it makes him insane! He inserted a finger on her tight
entrance while licking her
clit*ris. He really know how to turns her on. She loves to be eaten and he likes
doing it to her though.
Using his free hand, he reach for the drawer beside him, he opened it without her
notice and closed it when
he already get the important thing he will give her tonight.
This is the only way to make her his, legally.
NAHIHIBANG na si Karen sa init at sarap na ipinapadama sa kanya ng asawa. Oo asawa,
dahil pakiramdam
niya ay mag-asawa na nga talaga sila kahit hindi naman sila kasal. But who cares if
she and Colton didn't
married yet? What matters to her is their happiness. And happiness is being with
someone you love.
"Colton..." Malambing na tawag niya dito nang tuluyan na nitong naipasok ang
kahabaan sa loob niya.
He kissed the side of her lips. "Hmm?"
Her hands were place above her head. He was gripping her both wrists, not enough to
hurt her. Her breasts
touches his hairy chest. He's between his thighs, moving slowly in and out.
"I love you..." She said that three words with no hesitation. Her hearts is beating
so loud that it aches her.
Admitting her feelings for him wasn't hard as before. Maybe, eloping helps her to
finally let her feelings
known. They eloped because they wanted too, right? Not because they were running
for something or
someone.
Colton bit his lower lips, he's staring at her before placing a soft kiss on her
lips. Tila may gustong sabihin
ngunit pinilit manahimik na lang.
He started thrusting in and out in a very sensual way. Damang-dama niya ang matigas
na kabaan nitong
nakakaliyong kumikiskis sa loob niya. He's so huge and so hot!
Bumaba ang mukha nito sa ilalim ng tenga niya
at napapikit siya sa kiliti nang nahihirapan na bumulong ito.

P 21-6
"You love me..."
Yes! Her mind is shouting before her. Indeed that she's in love with him.
"Y-yes," She stammered because of his slow movement inside her.
She wants it fast and hard! She arch her hips to meet his thrust but he remain on
his own pace. It frustrates
her!
"You want it fast, ha." He chuckled softly under her ear.
"Please..." Muli ay inangat niya ang balakang at napaungol nang imbes na salubungin
siya ni Colton ay mas
binaon pa nito sa loob niya ang katigasan nito! Parang napakasarap na parusa iyon
sa kanya. "Shit..." Mahina
niyang mura.
"No cursing baby..."
"I want it fast and hard," Malambing ang boses niya pero halos tunog magmakaawa
iyon.
"I will, but I want you to say Yes to me first."
"Yes!" She said fastly! What the hell is with her?
Slowly, she felt him slid something on her ring finger. Her eyes widened as she
touch what he slid using her
other fingers!
A ring!
Colton look at her lovingly. With her teary eyes, holding her sobs, she managed to
kiss him on the lips.
"Will you marry me, Miss Karen Pescador?" He asked softly while kissing her lips.
K nods her head happily. Tears rolled down her cheeks. She's hoping that she's not
dreaming! If this is real,
who's her to refuse his marriage proposal?
"Y-yes...Colton...ohh," A delicious moan escaped her lips as he thrust deeper.
"I'll m-marry you..." With that,
she let him claim her over and over again.
Bibinyagan na ang new bed ahahahah?????????? Sana ol may cleavage

P 21-7
20 ~ Villain
90.7K 2.4K 136
by missgrainne

Chapter Twenty
HALOS mabanat na ang labi ni Karen kakangiti habang pinagmamasdan ang singsing sa
daliri. A white gold
ring with a small diamond on it, that sparks every time the lights hit on it. She
doesn't need to ask Colton how
much it is, because the way she looks at the ring, it screams millions.
"Ate, kanina ka pa nakangiti diyan." Untag sa kanya ni Raquel, sabay tingin sa
singsing sa daliri niya. Pilya
siya nitong nginitian. "Kailan ang kasal niyo?"
Inayos niya ang seatbelt niya. They are waiting to Colton, he's still inside their
house, getting his phone on
their bedroom. Her three siblings were on the backseat, readying themselves for an
almost one hour travel to
Church.
"We're still planning about it, Raquel." Kahit wala naman talaga silang plano pa ng
binata.
She's really shocked when he proposed last night while they're making love. How can
she say 'No' with that
kind of proposal? Wala talaga siyang kawala! But all in all, she really love the
way he proposed. It's
unforgettable.
"Pero ate, pakiramdam ko papakasalan ka kaagad ni Kuya Colton. Pakiramdam ko lang."
Wala sa sariling
sabi ni Rachel na nagse-selfie pa. "Kasi naman palagi siyang nakayapos sayo, parang
gusto lagi kang nasa
tabi niya."
She bit the side of her cheek to suppress a smile. Colton became clingy as time
goes by. Habang tumatagal,
mas lalo niya pang nakikilala ang fiance niya. At mas lalo niya din hinahangaan.
"He's a sweet man, that's why." Simpleng sagot niya.
She saw Colton locking the door and the gate, then walk towards the driver's seat.
Sporting a plain v neck
shirt and jeans, with black sunglasses, he looks handsome effortlessly. Who would
have thought that he is her
fiance?
"Ano ba ang pinakain mo kay Kuya Colton, ate? Bakit parang baliw siya sa iyo?"
Tanong ni Rachel na
saktong narinig ng binatang kapapasok lang sa sasakyan. "Ay sorry." Rachel made a
cute face on them.
Colton took off his sunglasses. He take a glance at her, down to her breasts and
between her thighs, then
smirk. He seems like answering her sister's question by looking at her private part
of her body! Her face
burned. He's hiding a naughty smile!
"Ano nga ba ang pinakain mo sa akin? Bakit nababaliw ako sa'yo?" Colton asked,
almost choke her.
"Ewan ko sayo." She mouthed at him. She can't hide the smile on her lips. Iniwas
niya ang tingin sa binata
bago pa nito mahalata na kinikilig siya.

P 22-1
He suddenly unbuckled his seatbelt and move closer to her, just enough for her to
hear his husky voice.
"Kung anoman ang pinakain mo kaya ako nababaliw...siguradong nasarapan ako ng
husto." Then he place a
soft kiss at the side of her lips.
He proper his seat and buckled his seatbelt as if nothing is happened. He move the
steering wheel skillfully
before he drove off to the City.
Inihilig niya ang ulo sa headrest at ipinikit ang mga mata. Ilang buwan palang
simula ng magkakilala sila ni
Colton, pero heto sila ngayon, sinusubok ang pagiging mag-asawa. Masyadong mabilis
ang mga pangyayari
sa buhay niya... Itong buhay na ba talaga kasama ang lalaking mahal niya ang para
sa kanya?
Paano kung ang lahat ng ito ay hindi maging permanente? Paano kung hiram pa rin
talaga ang bawat sandali
nila? Tapos ay sa huli, hindi pala talaga sila?
She silently took a deep breath to erase the negative thoughts on her mind before
she felt Colton's hand on her
hand, inangat nito iyon bago niya naramdaman ang marahan na paghalik-halik nito sa
kamay niya.
Colton and his sweetness.

TAHIMIK ang tatlo niyang kapatid habang nagmimisa. Nasa isang mahabang upuan sila,
si Colton ang sa
pinaka dulo, katabi niya. Nakahawak ito sa kamay niya. Paminsan-minsan ay kinakapa
ng daliri ang singsing
niya.
"We should start planning about the wedding." He whispered.
"Y-yes we will," She nervously and excitedly answered.
"I can't wait."
"Hmm,"
Colton lean closer. His lips is on the side of her head, as if kissing her there.
"I want to get married as soon as possible, K. Maybe this week? Or tomorrow?"
Halos mapasinghap siya sa mabilisang desisyon nito. Mabilis niya itong nilingon,
muntik pang magtama ang
labi nila dahil sa ginawa niya.
"You're too fast,"
"You said Yes to my proposal, why do we have to delay the wedding?"
Hindi siya do'n nakasagot. Oo nga naman. Bakit ba nabibigla pa siya sa mala palos
nitong desisyon kung
walang kaabog-abog na nag 'Oo' siya sa pagpapakasal dito.
"Let's talk about all of this later when we back home, okey?" Masuyong sabi niya.
Tahimik naman itong
tumango. Hindi na nangulit pa.

P 22-2
Pagkatapos ng misa ay nagpasya silang sa Mall na kumain. Beinte minutos ang layo
niyon sa simbahan. Nasa
loob na sila ng starex nang magsalita si Raquel.
"Kuya Colton, magpupunta ba ang magulang mo sa kasal ninyo ni ate?"
Nakita niya ang pagsulyap ni Colton sa backseat mula sa rearview mirror, tapos ay
itinuon ulit ang atensyon
sa daan. Seryoso ang ratsada ng mukha.
"We will invite them in our wedding."
"Excited po kami na makilala ang magulang at mga kapatid mo, Kuya. Siguradong
mababait din sila, katulad
mo." Rachel said excitingly.
Mabait naman talaga ang pamilya Altaraza pero bakit parang hindi siya komportable
na pupunta nga ang
magulang ni Colton? Lalo ang mommy nito. There's something at the back of her mind
telling her that
marrying Colton in front of his parents wasn't a good idea. It's selfish to think
about it, but she couldn't stop
herself from doing it.
Pakiramdam niya ay may tututol sa kasal nila, kung sino ay hindi niya pa masabi.
"Hayaan niyo muna kami ni Colton pag-usapan ang tungkol sa kasal, Rachel, Raquel."
Aniya, upang matigil
ang usapang kasalan.
"Okey, ate..." Halos sabay na pagsang-ayon ng dalawa.
"Flower girl ako ate ha?" It was Ryzza. She's seating between her two siblings.
"Oo ba!" Nilingon niya ang bunsong kapatid saka kinindatan, kaya napahagikhik ito.

THEY'RE in the middle of eating their lunch at one of the exclusive restaurant when
she felt someone
looking at them. Pasimple niyang iginala ang tingin, ngunit bigo siyang hanapin ang
mga matang tila
sinusundan siya o sila kanina pa simula nang pumasok sila sa Mall.
"Hey," Colton get her attention. "What's bothering you?"
"H-huh? W-wala naman." She force a smile to make it looks everything is normal.
"Hindi mo ba gusto ang pagkain?" Pareho silang nagbaba ng tingin sa plato niya na
kaunti lang ang bawas.
Bigla ay nawalan siya ng gana kahit pa masasarap ang nakahain sa hapag. Ang mga
kapatid niya ay hindi na
makausap dahil busy na sa pagkain. "What do you like to eat? Just tell me..."
"I'm okey. Mabilis lang akong nabusog." Panandalian ay tinitigan siya nito,
tnatantsa kung nagsasabi siya ng
totoo o baka may itinatago lang siya.
"Hmm,"
"Okey nga lang ako..." Sinakop niya ng palad ang panga nito at pinatakan ng halik
sa labi. Huli niya na
natanto ang ginawa niyang aksyon dahil nakita iyon ng mga kapatid niya.
Naghagikhikan pero wala namang
nagtangkang asarin siya.
P 22-3
"Anyway, we will go shop today for you and your siblings clothes, shoes, bags,
etc.." Colton announced,
making her siblings stop from eating. Their eyes were sparkling in happiness.
She looks Colton in disbelief.
"N-no, you don't need to do that, Colton. Gastos lang 'yan." Maagap na pagtanggi
niya.
"Remember, I like to spoil girls... Especially you." Then he winked at her.
"No," Umiling-iling siya.
"Ang kj ni ate Karen..." Umirap sa hangin si Rachel. Pinandilatan niya ito ng mata
kaya napangiwi.
Si Colton naman ay umusog lalo upang makatabi siya ng husto na para bang hindi pa
sila magkatabi kanina.
His legs touches hers. Ang isang braso nito ay nasa sandalan ng inuupuan nila na
tila inaakbayan siya.
"I want us to get married tomorrow." Bulong nito sa tenga niya na siya lang talaga
ang nakakarinig.
"What?" She gasped lowly.
"I can't fucking wait for another day to marry you if I can do it tomorrow or even
today."
Napainom siya ng juice dahil sa dagundong ng puso niya. Malamig sa loob ng
restaurant pero bakit tila
tagaktak ang pawis niya sa noo?
Parang nahipnotismo na napatango-tango siya, sumasang-ayon ng walang kaabog-abog.
Bakit nga ulit
papatagalin pa ang pagpapakasal nila? Kung pwede naman na silang magpakasal? Hindi
man muna sa
simbahan, pero sa huwes pwedeng-pwede na.
Yes, they will get married very soon.
"Restroom lang ako," Paalam niya kay Colton na tumango lang.
The restroom was located at the corner of the restaurant which people can't see
unless they pay attention.
Karen get inside at one of the five cubicles. She heard the door opened then closed
while she's inside the
cubicle. For sure, someone get inside, too.
She opened the cubicle's door after she pee, that's when she heard a disgusting
familiar voice.
"So, how's the bitch from Province?" She almost jump in surprised when she saw
Gail, looking at her
reflection in the mirror.
Wearing a tight high waist ripped black jeans, boots and crop top, she looks like a
villain who's ready to
attack her opponent. Her high ponytail, well-contoured cheekbones, perfect eyebrows
and maroon lipstick,
screams vengeance and anger.
"You're following us." She smirked, trying to hide her nervousness.
The woman is very intimidating. She could still remember how she treated her way
back when she was in

P 22-4
Villa Altaraza. She's beautiful, but her bad attitude makes her ugly on her eyes.
"I'm here for Colton, not for you."
"Oh, following him like a dog to her master?"
"Shut the fuck up, Karen!"
Gail glared at her. She didn't flinch a bit. She remain standing there, she doesn't
have plan to walk closer
though. Having enough distance between her and Gail is an advantage for the both of
them. She doesn't want
to make a scene. She needs to remain calm.
"You better move on, Gail. Colton wasn't yours anymore. He's mine. Alone." She
lifted her hand to show her
ring. "And we're getting married anytime soon. So what's the use of following him
here? Trying to get him
back? Trying to win him again?"
Gail face turned red because of anger. She saw how her jaw clenched while looking
at her reflection in the
mirror. But like her, she knew how to control her composure.
"Getting married anytime soon? Really, huh? Without his parents blessings? Are you
that desperate to marry
him? Kahit alam mong tutol sa kasal niyo ang magulang niya? Kahit alam mong
maraming tutol sa kasal niyo?
Magpapakasal ka pa din? Ang kapal talaga ng mukha mo." Gail said, insulting her and
slapping her for the
second time. "After you seduced him, after you ruined our relationship, you have
the face to talk to me like
that?"
"Colton was part of your past. Accept it, Gail. Why don't you just move on. Ako na
ang mahal niya—"
"Mahal?!" She cut her off. "Mahal bang maituturing kung hindi ka niya kayang i-
harap sa magulang niya?
Bagkos, itinanan ka! Itinira ka sa maliit na bahay! You know what? Because you are
not enough for his
parents standards. You are not the one woman whom they expect their son to marry!
You are nothing but a
dust who needs to rid off!"
Paulit-ulit na parang kutsilyong tumatarak sa dibdib niya ang lahat ng sinabi ni
Gail. She's not enough, alam
niya naman iyon. Pero masakit pala kapag sa iba pa manggagaling.
The idea of Colton's parent's hating her, made her heart ache. She will marry him
without his parents
blessings? Marrying him even if they're against their marriage? Even if they're
against her?
"We will let them know about our marriage—" An insulting laugh from Gail, making
her stopped her
sentence. Telling her that it will be useless, kahit pa ipaalam nila iyon ay
tututol pa din ang mga ito.
"Go on, girl. Push your luck." Umiling-iling ito, natatawa at nang-iinsulto. "I
guess, you better keep your
marriage as a secret?" Kumunot ang noo niya bigla sa suhestiyon nito. "Or better
not to marry him instead?"
"I will marry him no matter what!"
"Unless you like to give his mother an another heart attack?"
"W-what do you mean? Ano'ng nangyari kay Mrs. Altaraza?" Nadgadagan bigla ang kaba
sa kanyang dibdib.
P 22-5
"You care for her now?" Gail arched her one eyebrow.
"Inatake siya sa puso? Tama?"
Mariin siyang tinitigan ni Gail sa repleksyon sa salamin. Nawala na ang kaba sa
dibdib niya, bagkos,
napalitan iyon ng pag-aalala para sa ilaw ng tahanan ng pamilya Altaraza.
"Yes, you're right. That's why I'm here."
"Are you going to tell it to Colton?"
"My plan is none of your business."
"Ako na ang magsasabi sa kanya."
"Bahala ka... Alam mo naman na mahalaga kay Colton ang magulang niya. Tiyak na mas
mahalaga sila kesa
sa'yo." She glared at Gail. Parang may binabalak ito pero hindi niya mawari kung
ano. She shouldn't trust her.
"Once na nalaman niya na nasa hospital ang mommy niya, sigurado akong lilipad 'yon
pabalik sa mansion at
iiwan kang mag-isa. Paano nga pala ang kasal niyo?"
"Mrs. Altaraza is still in the hospital?" Nawalan na siyang ng pakialam sa iba
nitong sinabi. She needs to
know what happened to Mrs. Altaraza.
"Since the last time you and Colton eloped." Mapait na sabi nito, na para bang
napakalaking kasalanan ang
pagtatanan nila ng binata. "So if I were you, I won't come with Colton. Tita
Charine doesn't want to see you,
she might get another heart attack if she did." Gail get her lipstick inside her
Gucci bag and put something on
her lips. "Do you understand?"
Hindi siya makapagsalita. Dapat ay malaman kaagad ni Colton ang tungkol sa mommy
nito. Pero bakit may
nagtutulak sa kanyang huwag niya munang sabihin? She's so selfish! Mrs. Altaraza is
much more important
than her! Isaksak niya dapat sa kukote niya iyon. Ang pamilya at magulang ang
pinaka unang tao na mahalaga
sa lahat, bago ang iba.
"What took you so long?" Tanong ni Colton nang makabalik siya sa table nila.
Ang mga kapatid niya ay halos tapos ng kumain pati si Colton. Siya na lang ang
hinihintay para makaalis na
sila do'n.
Pinagmasdan niya ang binata, alam niyang masaya itong kapiling siya. Pero hindi ba
mas masaya kung
kasama din nila ang pamilya nito? Paano mangyayari 'yon kung siya mismo ang naglayo
dito sa Villa
Altaraza?
"Ate, namumutla ka." Puna ni Raquel.
"Umuwi na kaya tayo?" Si Rachel na mukhang napansin ang pagkabalisa niya.
"Let's go home. Napagod yata ang ate niyo."
"Y-yes," Tipid na pagsang-ayon niya.

P 22-6
Nakakapagod ang maraming iniisip. Ang kasal nila ni Colton. Ang kalagayan ng ina
nito. At ang tila panganib
na nag-aabang sa kanya.
Naku gail dami mong sinasabi .. epal ka maxado wla na kaung maggw kung c K na ang
mahal ni colton... Bakit gail cla ba ung pakakasalan ni k
di nmn ahh?? Soo back off gurl, nasayo na c colton b4 peru anong gnwa mo?? Tsk tsk
tapos ngaun mag hahabol ka??

P 22-7
21 ~ Visitor's News
74.8K 2.5K 96
by missgrainne

Chapter Twenty One

TAHIMIK ang naging byahe nila Karen pabalik sa bahay nila. Tila ba napansin ng mga
kapatid niya na wala
siya sa mood makipag-usap, maging si Colton ay tahimik lang din na nagmaneho. Hindi
mawala sa isip niya
ang pag-uusap nila ni Gail. Seeing her and hearing the bad news stressing her out.
Nang dumating sila sa bahay nila ay sa kwarto kaagad siya nila ni Colton tumuloy.
Hindi niya alam kung
paano sisimulan ang pagsasabi sa binata sa nangyari sa mommy nito. Seems like he
doesn't know the news.
Are they hiding it from him?
When Carter visited them, parang wala naman itong sinabi kay Colton tungkol sa
kalusugan ng ina nila. Kung
alam man ng fiance niya, siguradong sinabi na iyon sa kanya. Di ba?
"Did I make you tired last night?" Malambing na tanong ni Colton nang tabihan siya
sa kama.
He's topless. His well-cut muscles on his arms scream how strong he is. The hair on
his lower abdomen
making her gulp. Wearing his dark checkered boxer, she could almost see the bulge
between his thighs. And
knowing that there's nothing underneath, makes her sweat! Her fiance and soon to be
husband legally is
smoking hot!
"A little bit." She answered truthfully.
Colton really made her tired last night, okey. They made love until midnight, then
he made her sleep for a
couple of minutes, before he took her again. Literal, na kaunti lang ang naging
tulog niya kagabi.
"Okey. I will make you rest tonight."
K chuckled.
Kahit papano napapawi ang pagod sa kanya dahil sa mga banat nito. Hinaplos niya ang
panga ng binata.
Bagong shaved ito, kaninang umaga lang.
"Hmm, can we move our wedding day?" She asked, looking at his eyes that captivates
her.
"Did I pressure you?"
She nodded slowly. "Y-yes,"
"I'm sorry for that. But yes, we can move our wedding. When do you like?"
He slid his one hand inside her bra and started caressing her breasts. He's
starting his business again! Palagi.
Palagi na lang nitong ginagawa iyon sa tuwing magkatabi sila. Para bang nakasanayan
na nitong himasin at
pisil-pisilin ang dibdib niya.

P 23-1
"Akala ko ba pagpapahingahin mo ako? Bakit naglilikot na naman 'yang kamay mo?"
Colton groaned. "I can't stop myself. Let me touch you, only touch. No licking and
kissing." Pagkumbinsi nito
sa kanya na parang mas sarili pa nito ang kinukumbinsi.
"Hindi mo ba namimiss ang pamilya mo?" Kapagkuwan ay pag-usisa niya.
"Why are you asking?"
"Bakit hindi? Pamilya mo sila. Your brothers, your parents. Do you miss them?"
Humigpit ng bahagya ang yakap nito sa kanya mula sa likod. Marahan siyang
napapikit, dinama ang mga bisig
nito na nakapalupot say kanya. Kung sana ay madali na lang ang lahat sa kanilang
dalawa, kung sana wala
lang tutol sa pagmamahalan nila, e di sana ay hindi na siya nahihirapan at
nagdadalawang isip pa.
"I do, okey. But if you'd ask me to pay a visit in mansion to see them, my answer
is no."
"Do you communicate with them?" Stupid question! Of course he doesn't! Madalang
niyang makitang hawak
nito ang cellphone at kung may katawagan man, si Carter lang.
"I don't need to. Sanay sila na wala ako."
"Sanay ka din na wala sila?"
"Nasanay na din." Hinalikan nito ang leeg niya. "Why don't we talk about our
wedding? When do you like?
Which church?"
Paano niya nga ba sasabihin dito ang tungkol sa kalagayan ni Mrs. Altaraza kung
ibang usapan ang gustong
nitong pag-usapan nila? But this is about their wedding, right? Dapat ay excited
siya! Dapat ay masaya siya!
Dapat ay wala nang bumabagabag sa kanya bago sila ikasal kaya dapat ay sabihin niya
na dito ang tungkol sa
ina nito!
"M-may sasabihin sana ako sa'yo..." This is it!
"What is it?" She could feel the intensity over his voice. "You already said Yes to
me, baby." He reminded
her as if she forgot about it, as if she would cancel there wedding.
K shifted her position. Ngayon ay magkaharap na sila, nakita niya sa mga mata nito
ang pangamba at
kailangan niyang alisin ang pangambang iyon. Slowly, she kiss him on the lips,
telling him how much she
loves him and how much she wanted to marry him.
"I will marry you, okey? Ayokong pagdudahan mo ang nararamdaman ko sa'yo, Colton.
Things happened so
fast between us, but I have no problem with that as long as I know that we're true
to ourselves and to our
feelings. Simula ngayon, gusto kong mas maging tapat pa tayo sa isa't-isa, 'yung
wala tayong itinatago..."
"I don't hide anything..."
Marahan niya itong tinanguan at nginitian. Siguro nga, siya lang itong may
itinatago sa kanilang dalawa. Kung
patuloy niya itong pagtataguan, hindi iyon maganda para sa isang relasyon. Kaya,
sasabihin niya na bago pa

P 23-2
mahuli ang lahat.
K silently took a deep breath.
"I saw Gail," She thought that Colton will be surprised, but he didn't. He's
showing her his stoic face. She
can't read him!
"When?"
"Kanina sa Mall." Ngumuso siya nang hindi nagbago ang ekspresyon ng mukha nito.
"She was following us,
Colton. Alam niya kung saan tayo nakatira. Ayoko ng gulo. Ayokong pati ang mga
kapatid ko ay madamay."
May bahid na pag-aalala ang boses niya. "Gail is capable in doing things that could
ruin me. I won't be
surprise if one day, she show up here and make a scene."
"I will talk to her, okey? Stop worrying. I won't let her hurt you again." Hinawi
nito ang mga takas na buhok
sa pisngi niya bago siya hinalikan sa noo. "What else did she tells you?"
"A-about your mother's health..." His eyebrows furrowed, curious.
"What about my mom?"
"Mrs. Altaraza rushed in the Hos—" She stopped mid sentence when her phone suddenly
rang.
Nasa side table iyon ng bed nakapatong, balak niya sanang balewalain at ipagpatuloy
ang sinasabi pero
inunahan na siya ni Colton na abutin iyon mula sa likod niya.
"Unregistered number," He murmured before answering the call. He place the phone on
his ear. "Who's this?
Why are you calling my wife?" Uminit ang pisngi niya sa endearment na binanggit
nito. His face is so serious
that it scares her. "Fuck off, dude. She's married to me, stop calling her!" Then
he cut the line, almost throw
her phone on bed.
"Sino 'yung tumawag?" Maang na tanong niya. Walang ideya kung sino at bakit alam
ang number niya?
"He said, you two were friends. But I don't believed him."
"Lalaki?"
Colton lips form into thin line while staring at her, as if reading her thoughts.
Wala sa sariling nakagat niya
ang pang-ibabang labi. Kung tama ang hinala niya, baka si Brooke 'yon? The man she
met when she visited
her siblings before.
"Yes, a man."
"Si Brooke 'yon,"
Lalong nagsalubong ang makakapal na kilay ni Colton. Dumilim ang mukha at gumalaw
ng bahagya ang
panga. Mapanganib kung titignan, pero bakit parang mas natutuwa siyang pagmasdan
ito sa ganoong estado?
He seems like ready to beat someone anytime!

P 23-3
"Who's that?" His cold baritone voice, tells her that he doesn't like the news
about her, receiving a call from
a man.
"I met him when I visited my siblings here, remember? When Ryzza got sick."
"And you gave your number to him?"
"Nakikipagkaibigan lang naman 'yung tao."
"Kahit na! Bawal kang makipagkaibigan sa mga lalaki!" Napangiwi siya ng marahas na
gumalaw ang panga
nito, tanda na nagpipigil ng galit sa kung kanino.
"Oo na... Hindi na. Okey? Huwag ka nang magalit." Naglalambing na yinakap niya ito
at isiniksik ang sarili
sa malapad na dibdib ng binata.
Naramdaman niya ang pag buntong hininga nito at ang tila pagpayapa ng katawan.
Nakakatuwang isipin na
gano'n niya lang kadali pakalmahin si Colton. Isang lambing niya lang, wala na
kaagad ang galit nito.
Malamang, gano'n din siya sa binata, hindi niya nga yata kakayanin na magalit dito
ng matagal.
Maybe because that's how love works, you can't stay mad to the one you love.
"We will buy a new SIM card for you." She looks at him in disbelief. Like, what?
Colton just leered,
ignoring her reaction. "I don't want any man other than me calls you or send you
text messages. I am very
territorial, K. You should now that by now."
As much as she doesn't want to believe on him, but the way he acts, Colton is
indeed territorial! Nung una
palang dapat ay napansin niya na 'yon. It started with Jonas, na halos ayaw siyang
palapitin at ipakausap
samantalang wala naman malisya ang bagay na 'yon. Idagdag pa na wala naman pa
silang relasyon no'n ni
Colton. Dati pa man ay mapag-angkin na nga talaga ito.
Karen is about to speak to continue telling him about his mother when they heard a
knocked from the main
door.
"Ate! Ate! May bisita kayo ni Kuya Colton!" It was Raquel and Rachel's voice from
outside.
"Are you expecting someone to visit you today?" He asked her. Umiling siya.
Sino naman ang bibisita sa kanya na hindi kilala ng mga kapatid niya? Gelicah, her
only friend is in Manila
and her siblings knew her. It must be Colton's visitor.
"Baka bisita mo?" Hinuha niya.
Colton just shrugged. "I don't expect someone to visit us today. My brother is out
of town."
"Tignan natin."
Tinulungan siya nitong bumangon. Inayos niya ang pagkaka-hook ng bra niya dahil
tinanggal iyon ni Colton
kanina. Nang makitang okey na ang itsura niya ay sabay na silang lumabas ng silid
upang tignan kung sino ang
hindi nila inaasahang bisita sa araw na iyon.

P 23-4
KAREN stopped from walking when she saw their visitor who's siting comfortably on
their single sofa.
Wearing a fitted dress that hug her body sexily and high heels sandals, Gail's was
looking at them with
bitterness on her face.
"Who told you to come here?" Colton asked coldly at their visitor. Nakaakbay ito sa
kanya, naramdaman ang
pagkabigla niya sa hindi inaasahang bisita nila.
"No one told me to come here, babe." The woman answered sweetly.
"You're not welcome here, Gail. You better go back to Manila."
Gustuhin niya mang mag react ay hindi niya magawa lalo at nakita niya ang
pagbalatay ng sakit at disgusto sa
mukha ng babae. Come to think of it. Gail and Colton were in a relationship for a
long time and just a
snapped of a fingers, their relationship ruined just like that. And it's because of
her? She shook her head
silently, erasing the negative thoughts. She's not the reason of their break up.
There must be a deeper reason
why they split. Nagkataon lang na nando'n siya sa mga oras na kailangan siya ni
Colton at hindi naman din
nila inaasahan na mahuhulog sila sa isa't-isa.
"Colton, mag-usap tayo..." Nagsusumamo ang boses ni Gail.
Napapikit siya, inuusig siya ng kanyang konsyensya dahil sa ginawa nila ng binata
kahit hindi naman dapat.
Hindi dapat! Hindi! Nang may nangyari sa kanila ni Colton, wala ng relasyon ang
dalawa. Gail tried to make
it up with him, but she's too late for that because of what happened between her
and Colton. Naramdaman
niya na simula nang may namagitan sa kanila ng binata ay hindi na siya nito
pinakawalan hanggang sa umabot
sila sa pagtatanan.
"We're over, Gail. Wala na tayong dapat pag-usapan pa."
"No! We're not yet over, Colton! You know how much I wanted you back!" Matalim na
lumipad sa kanya ang
tingin ni Gail. Hindi siya nagpasindak. Taas noo na sinalubong niya ang mata nito.
"But because of that gold
digger—"
"Fucking shut up!" Colton voice thundered around their small house.
Mabuti na lang at nakasara ang pinto at ang mga kapatid niya ay nasa kabilang unit
na. Ayaw na yaw niyang
masaksihan ng mga kapatid ang ganitong uri ng pagtatalo. Ayaw niyang malaman ng mga
ito kung paano sila
nagsimula ni Colton. Na ang magiging tingin ng mga ito ay isa siyang mang-aagaw na
babae at mapanira ng
relasyon. Her image is very important to her because she wanted to be a role model
to her siblings. And
hearing this kind of conversation between her, Gail and Colton are not good for her
siblings.
Marahan na hinawakan niya si Colton sa braso upang pakalmahin ito. The muscles on
his arms were
dangerously moving. He's controlling his anger. His face became dark when he looks
at his ex girlfriend.
"Please, umalis ka na, Gail." Taboy niya sa pormal na paraan, tunog nakikiusap.
"Ayoko ng gulo."
"Ayaw mo ng gulo pero ikaw itong nagsimula ng gulo?!" Matabang na sabi ng babae at
tumayo mula sa
kinauupuan. Gail is taller than her, she stands like a ramp model.
The woman scanned the whole house with bitterness on her face. Hindi niya
ikinahihiya ang tinitirahan nila
P 23-5
ni Colton, pero kung tignan ni Gail ay para bang basura ang tinitirahan nila.
Nakakainsulto sa parte niya iyon.
She tried hard not to complain, she wants this to stop. She wants Gail to leave
them, alone and happy. How
can she do that?
"Leave." Colton motioned the door to his ex girlfriend.
Gail stands straight and face them with a little pride on her. She's wondering
what's on her mind and what
she's feeling now? Does they hurt her so bad?
Gaano ba kasakit mawalan ng taong minamahal at malaman mong napunta ito sa iba ng
gano'n lang?
Gaano ba kasakit malaman na dapat ikaw ang pakakasalan pero ibang babae ang
itinanan? At ngayon,
binabalak na pakasalan.
Gaano ba kasakit na dati-rati ikaw lang ang babaeng nakikita ng mga mata niya at
minamahal niya? Pero
ngayon ikaw na itong nanghihingi ng pagmamahal at kaunting pansin mula sa kanya?
At higit sa lahat, gaano kasakit makita ang taong mahal mo na kasama ang babaeng
ipinalit sa'yo?
Kung sa kanya nangyari iyon, siguradong wasak ang puso niya. Marahil, ang babaeng
kaharap nila ngayon ay
basag na basag sa loob at pinipilit lang na magtapang-tapangan para humarap sa
kanila.
Gail suddenly fake a cough. The hatred on her eyes were very visible. She can't
blame her.
"Before I go, I would like to tell something very important to you, Colton..." She
trailed off, making her
nervous. Gail smirked at her, as if she knew what she feels at that moment.
Kinukutuban na siya na ang
tungkol kay Mrs. Altaraza ang sadya ng babae, kung may iba man, sana ay hindi siya
masaktan.
"Tell it then leave."
"But I guess, your future wife already tell it to you?" Muli ay sinulyapan siya ng
babae sa nakakainsultong
pamamaraan. "Am I right, Karen? Sinabi mo na ba kay Colton ang balita?"
Napalunok siya bigla lalo na nang nagbaba ng tingin sa kanya si Colton, nagtatanong
ang mga mata. Ito na nga
ba ang ikinatatakot niyang mangyari. Kung bakit ba nagpatumpik-tumpik pa siya
kanina.
"What is it, baby?" Masuyong bulong nito sa kanya.
"I was about to tell it to you kanina—"
Gail interrupted.
"So, hindi mo pa pala sinabi? Bakit? Natatakot kang iwan niya nang hindi pa kayo
kasal? Afraid that your
only hold on him is the ring on your finger? Huh?" Gail chuckled sarcastically. "I
thought you love Colton,
why do you need to hide it from him then? Alam mong importante iyon sa kanya!"
"I don't hide it from him!" Sikmat niya. Hindi na kayang kontrolin pa ang sarili.
Naiinis siya at nagagalit.
Balak yata ni Gail na pagmukhain siyang may itinatago siya kay Colton! Samantalang
sasabihin niya naman
talaga ang tungkol sa ina nito.
P 23-6
"Really, huh?" Gail crossed her arms over her chest, showing them her cleavage.
Umirap siya sa hangin. Is
she trying to seduce Colton? In front of her?!
"Umalis ka na, Gail. Hayaan mong kami na ang mag-usap ni Colton sa bagay na 'yon."
"How selfish of you, Karen." Iiling-iling ang babae.
"Spit it out, Gail." Colton commanded impatiently.
"Oh well, about tita Carreine, ahm..."
"What about mom?"
"She rushed in the hospital again yesterday—"
"What?! Why?!" Napapikit siya boses ni Colton. Inalis nito ang pagkakaakbay sa
kanya at inilang hakbang
ang pagitan nito at ni Gail.
Seeing them this close makes her feel envy at Gail. She is really fit to Colton.
Bagay na bagay ang dalawa
kapag tinitignan. No wonder their relationship lasted for a years, but not until
she came in the picture. Karen
heaved a sigh. She looks like an annoying villain of their love story.
"She wanted to see you, Colton. Please... This is the only thing I can do for your
mom to help her recover." A
drop of tears rolled down at Gail's cheeks. Karen heart aches when she hug Colton
and sobs on his chest.
"Please... Come with me, not for me, but at least for your mother."
Babe mo muka mo.. Brooke shiit... ????

P 23-7
22 ~ Jealousy (SPG)
94.5K 2.8K 103
by missgrainne

Hello girls! After holy week na ang susunod na update. Have a blessed week
everyone! ????
Chapter Twenty Two
KAREN fake a cough to get Colton's attention. Seeing him and Gail too close makes
her jealous.
Sinusubukan niyang initindihin ang nararamdaman ni Gail, pero hindi niya kayang
makita na gano'n ito kalapit
sa binata. Umiiyak at halos magmakaawa ito, na sa palagay niya ay napapapayag na
nito si Colton sa gusto
nitong mangyari. Gayun pa man, rerespetuhin niya kung ano man ang maging desisyon
ng fiance niya, wala
siyang tutol, dahil alam niyang para iyon sa ina nito.
"I'm sorry," Hingi ng paumanhin ni Gail nang kumalas ito ng yakap sa dating
kasintahan. She carefully wipe
her tears away using the back of her hand. "I'm too affected and worried to what
happened to Tita Carreine."
"I understand." That was Colton, he step backward until she reached her. He snaked
his one arm on her
waist. Ngayon na nasa tabi niya na ulit ito, nawala na ang selos na kumakain sa
kanya kanina. "We'll fly
tonight to Manila to visit mom—"
"Ikaw lang ang gustong makita ni tita Carreine. Hindi ang babaeng 'yan!" Gail
pointed a finger on her.
"Hindi mo ako kailangang duruin! Baka nakakalimutan mo na nasa loob ka ng pamamahay
ko!" Mahina pero
matalim ang boses niya, dahilan kung bakit unti-unting ibinaba ng babae ang daliri,
natauhan. "Isa pa, wala
akong balak na sumama kay Colton—"
"K!" Agap ng lalaki. "Sasama ka sa akin."
Hindi niya ito pinansin. Na kay Gail lang ang atensyon niya. "I understand that
Mrs. Altaraza doesn't want to
see me. Ayoko ng lumaki pa kung anoman ang hindi pagkakaunawaan. Irerespeto ko kung
ano ang gusto niya."
"Mabuti naman at hindi ka susunud-sunod na parang aso kay Colton—"
"Because we're different, Gail." She cut her off. "I trust Colton so much na kahit
alam kong malayo siya at
hindi ko nakikita, alam kong hindi siya gagawa ng bagay na alam niyang makakasakit
sa'kin. Hindi ko siya
kailangan sundan nang sundan kagaya nang ginagawa mo." Then she smirked at Gail,
who's raising her
eyebrows.
Kahit pa gustuhin niyang sumama kay Colton ay hindi niya ipipilit ang sarili niya.
Kahit pa maisip niya pa
lang na magkakasama ito at si Gail ay nasasaktan na siya at kinakain ng selos.
Kailangan niyang isaalangalang ang kagustuhan ni Mrs. Altaraza na ayaw siyang
makita. Ayaw niya nang dagdagan pa ang gulo na
ginawa nila ni Colton sa pamilya nito at ni Gail. Kaya siguro ayaw siyang makita ng
ina ng fiance niya ay
dahil siya ang dahilan kaya naudlot ang kasal ng dalawa. Kontrabida ang tingin sa
kanya.
"You can leave now Gail. Thanks for the info." Si Colton na muling imwinestra ang
pinto.

P 24-1
"See you soon, Colton. We'll wait for you." Isang nanunuyang sulyap ang ibinigay sa
kanya ng babae bago
tuluyang umalis sa bahay nila.
Nang marinig niya ang tunog ng sasakyan sa labas na wari ay umalis na, saka lang
siya naglabas ng hangin sa
dibdib. Nagpunta siya sa kusina upang kumuha ng maiinom, si Colton ay sumunod naman
sa kanya.
"Sasama ka sa akin..." Anito.
Nagsalin siya ng tubig sa baso. "Hindi ako kailangan do'n. Ayos lang naman ako
dito, Colton. Tatawagan at
itetext mo naman ako di ba?"
Colton stare at her for a moment, reading her. Pilit niyang pinanatili ang
casualidad at kalmadong aura niya
upang hindi ito magduda na ayaw niya naman talaga na umalis ito na hindi siya
kasama. Kung wala sana si
Gail sa eksena ay okey lang, kaya lang ay nando'n ang babaeng 'yon. Tiyak na hindi
siya mapapakali kakaisip
sa dalawa.
Itinaas ni Colton ang kamay na tila inaanyayahan siyang lumapit dito. Nakasandal
ito sa island counter.
Ibinaba niya ang baso sa lamesa at lumapit dito. Automatiko na yumapos ang mga
braso nito sa bewang niya
at hinapit siya palapit pa. Ramdam niya sa kanyang puson ang nakaumbok na bagay sa
gitnang bahagi ng
katawan nito. Nakakakiliti at masarap sa pakiramdam ngunit kailangan niyang
pakalmahin ang sarili.
"I want you to come with me, baby. Be there for me... Please..." Napapikit na lang
siya sa mahinang
paglalambing ng fiance. "I need you there. Kailangan kita sa lahat nang nangyayari
sa buhay ko. Gusto ko ay
palagi kang nando'n, kasama ako."
"Paano ang mommy mo? Galit siya sa akin... Ayaw niya akong makita."
"I'll talk to her. Just give me time, okey?"
She nodded. "Sasama ako sa iyo, pero... Hindi na lang ako sasama sa Hospital."
Nag-isip ito saglit habang kinakagat-kagat ang pang-ibabang labi. Hindi man
intensyon na akitin siya, pero
ramdam niya ang pag-iinit ng katawan niya. His lips reminds her of him between her
thighs. Darn!
"Call. You will stay in our hotel room while I'm in the hospital."
Dahil sa paninitig niya sa labi nito ay hindi niya na makuha pang makasagot,
bagkos, ay tango lang ang
naisukli niya. Maya-maya ay naramdaman niya ang isang kamay ni Colton na dumulas
papunta sa tiyan niya,
pababa sa kanyang puson. Wala pa man din ay napadaing na siya ng ipasok nito ang
kamay sa ilalim ng panty
niya at gamit ang daliri ay marahan na pinaglandas ang mga 'yon sa hiwa niya.
"Umm," Daing niya, kagat ang labi. Napakapit siya sa braso nito. Bahagya niyang
ibinuka ang mga binti
upang bigyan pa ito ng laya sa paghimas sa pagkababae niya.
"My wife is turn on..." He whispered, then chuckled under her ear. "You're so
wet..." He's playfully rubbing
his finger on her cl*t. Her wetness making it easy for him to touch her there.
Lumapag ang mukha niya sa malapad na dibdib ni Colton ng maramdamang ipinasok nito
ang dalawang daliri
sa loob niya. Mabagal na nilalabas-masok habang hinahalik-halikan siya sa leeg. His
wet kisses on her neck
P 24-2
to her nape, making her close her eyes.
"Ummm... Colton..." Malambing na daing niya. Napapatingkayad sa tuwing ibinabaon ng
binata ang daliri sa
loob niya. Ang isang kamay nito ay nasa ilalim na ng kanyang bra, pinaglalaruan ang
ut*ng niya gamit ang
daliri.
Losing her sane, she tiptoed to reach Colton's lips. She kiss him passionately and
wildly, while he was busy
rubbing her feminity. A moan scaped her mouth when he sipped her tongue. Sa sarap
ay napapikit na lang
siya at dinama ang mapusok na halik na iginagawad nito sa kanya at ang nakakabaliw
na paglulumikot ng
daliri nito sa kanyang pagkababae.
Only Colton can make her wet, insane and wild. His every sensual touch, hot kisses
and massive body,
everything about him really turns her on. He can satisfied her always. If she will
rate him from one to ten
when it comes to bed, she will give him a points higher than ten. He mastered
everything to pleasure a
woman.
Nasanay na siya sa mga halik, yakap at haplos ni Colton, siguradong hahanap-hanapin
niya ang mga 'yon
kapag nagkalayo sila. Kaya naman kahit ngayon lang ay magiging madamot siya, sasama
siya dito, huwag
lang itong malayo sa piling niya at huwag lang itong hayaang maagaw sa kanya ng
iba.
MADALING ARAW na nang makalapag sila sa Manila ni Colton. Sa isang sikat na hotel
sila nag check-in
kung saan ilang minuto lang ang layo sa BMC kung nasaan si Mrs. Altaraza. The room
is filled of dim lights.
The wall were combination of beige and dark brown color. From where she was
sitting, she can see the
skycrapers from outside the glass sliding door of the small veranda of their suit.
Tahimik na binuksan niya ang pintong iyon habang si Colton naman ay nakaupo sa kama
at may kausap sa
cellphone. Malamang ay ang kapatid nito, si Carter. Marahil ay ipinaalam na nasa
Manila na sila.
Bahagyang sumilip siya sa ibabang bahagi ng hotel. Ang kalmadong liwanag ng mga
street lights at ang tila
busy na mga sasakyan na dumadaan sa kalsada kahit hindi pa sumisikat ang araw, ay
tila ibinalik siya sa
buhay niya noon nang wala pa si Colton.
She could still remember her night duties in Banchero's Medical Center before. She
missed working as a
normal nurse who you seen in Hospital. She missed BMC and her co-nurses there. She
missed to talk to a
friend. Namimiss niya ang lahat ng ginagawa niya nung hindi pa pumapasok sa buhay
niya si Colton. What is
happening to her?
"Hey," Nawala ang pag-iisip niya nang may yumapos sa kanya mula sa kanyang likod.
"What are you
thinking?"
Maliit ang ngiting kumawala sa kanya sa tanong na iyon. Halata ba masyado na may
malalim siyang iniisip?
O sadyang kayang-kaya lang siyang basahin ng lalaking ito?
"I'm thinking about my past life..."
"Your past life, huh."
"Yah," Tumango siya ng isang beses. "Yung buhay ko nung wala ka pa. Normal ang
lahat sa akin at ang
P 24-3
trabaho ko hanggang sa—"
"—dumating ako sa buhay mo?"
"Oo, hanggang sa dumating ka." Natatawang sabi niya. Nang humigpit ang yakap nito
sa kanya na para bang
lalayasan niya ito ay mas lalo siyang natawa. "Ang higpit ng yakap mo, naiipit na
ang tiyan ko..." Reklamo
niya kuno, pero nasisiyahan siya sa inaakto nito.
"Huwag na huwag mong tatangkaing iwan ako, Karen. I will find you myself. I swear."
It seems like a threat
but her heart rejoice for what he said. "Ugh! Why I have this feeling that I need
to bring you with me to the
hospital?" And now, he sounds frustrated. This man is really something! He can give
you your freedom, yes,
but in just a couple of seconds, he became territorial, his usual self.
"Una sa lahat, wala akong balak na iwan ka, Colton. Sana ay nararamdaman mo 'yan."
Masuyong sambit niya
galing sa puso. "Pangalawa, napag-usapan na natin na dito lang ako sa hotel habang
nasa Hospital ka di ba?
Why changing your mind now?" He remain silent. He's busy smelling her hair and
kissing it. "Colton..."
"Hmm?" He whispered, kissing the side of her head.
"Hindi ka naman nakikinig eh..."
"I'm listening."
"Let's clear this talk before we take a nap."
"Lahat ng gusto mo, susundin ko, K... What my wife wants, what she gets. Just
promise that you'll never run
away from me again, without my knowledge."
Nakagat niya ang pang-ibabang labi nang maalala ang pangako niya dito noon na hindi
niya ito iiwan, pero
hindi niya naman natupad. Ngayon, parang ayaw niya ng mangako, gagawin niya na lang
ang manatili sa tabi
nito kahit pa buong mundo ang tumutol sa kanila.
"Ngayon pa ba kita iiwan?" Itinaas niya ang isang kamay, upang ipakita dito ang
singsing na kumikislap dahil
tinatamaan ng iilang ilaw. "Ngayon pa na malapit na tayong ikasal? Ngayon pa na
alam ko sa sarili kong
hindi ako magiging masaya kapag hindi ka kasama? Ngayon pa ba? Na sigurado na
akong..." Humugot siya ng
malalim na buntong hininga para sa huling salitang aaminin niya, na sana noon niya
pa sinabi kay Colton.
"Are you sure of what?" He asked huskily.
She gripped his arms that hugs her. She could feel her heart beating so loud! "N-
na... Ahm, sigurado akong mmahal kita, Colton..." He cursed softly at that, making
her heart gone wild. "I love you very much."
"Oh... baby..." He murmured.
Marahan siyang humarap dito upang masilayan ang mukha nito. Ang liwanag nang pag-
angat ng araw ay
tumatama sa kanilang dalawa. Sapat na upang maaninag ng lubusan ang kislap ng
kasiyahan sa malalim na
mga mata nito.
She smile at him. "My love for you and this ring," She show him her ring again.
"are enough reason for me
P 24-4
not to leave you."
Sa seryosong mga mata ay pinakatitigan siya ni Colton. Nakakatawang isipin na
hanggang sa ngayon ay
kinakabahan pa din siya sa tuwing tinititigan siya ng binata.
"I waited so long to hear that words from you..."
Ngumuso siya. "Ngayon lang ako nagkaro'n ng lakas ng loob umamin sa'yo ng
nararamdaman ko. Matagal ko
na 'tong itinatago, hindi ko lang masabi noon." Napapikit siya ng dumampi ang labi
nito sa kanyang noo. His
strong arms were wrap around her waist. "Ngayon na alam mong mahal kita, sana at
alisin mo na sa isip mo
na kaya kitang iwan Colton... Mananatili ako sa tabi mo kahit na tumutol sa atin
ang buong mundo."
Colton cursed softly for the second time. "You makes my heart beat like crazy. Damn
it..."
Tumingkayad siya at pinaghahalikan ito sa labi, sa gilid ng labi, sa tungki ng
ilong, sa pisngi at sa noo.
Hanggang sa buhatin siya nito. Automatiko na yumakap ang mga hita niya sa bewang
nito at kumunyapit ang
mga braso niya sa batok ni Colton. Their face were just inch away. The morning sun
light filled them.
"Good morning, mahal ko..." She greet him teasingly and plant a kiss on his lips
again.
"Mahal ko..." He whispered, looking directly at her eyes.
"You're calling me?"
Coltom brush his lips on hers, teasing it and bitting it. Mas lalo pa niyang
idinikit ang katawan dito, dahilan
kung bakit halos maipit na ang dibdib niya sa dibdib nito.
"My wife is teasing me...huh."
"Nope," She said, popping the letter 'P'. "I just want to feel your body before you
leave."
"We still have enough time to make love." Bumaba ang labi nito sa kanyang leeg,
kaya napatingala siya. "Do
you like to do it here?"
"Uhm... Sa loob na lang, Colton... Maliwanag na dito."
"Call me 'Mahal Ko' first." He ordered.
She laughed sexily at that. "Mahal ko..."
"Good. Whatever you want, love..." Nakagat niya ang pang-ibabang labi nang pumasok
sila ni Colton sa loob
at marahan siyang ibinaba sa kama.
Nakakatiyak siyang papagurin na naman siya ng binata hanggang sa siya na mismo ang
sumuko. Katulad na
lang nang nagyari sa kanila sa kusina ng bahay nila at umabot pa sila sa kwarto.
Nakatulog siya pagkatapos
nilang magtalik nang magtalik. Kaya naman si Colton na ang nag-asikaso ng mga damit
na dadalhin nila
habang natutulog siya.

COLTON was drying his hair using a white towel when his phone vibrate. Nilapitan
niya ang lamesa kung
P 24-5
nasaan iyon at tinignan ang caller. It's Gail. He didn't answer her call. Dala ang
cellphone ay naglakad siya
sa bedroom kung saan natutulog ang asawa niya.
Napapamura pa din siya sa isip niya sa tuwing ipapamukha niya sa sarili na asawa
niya na si Karen, kahit na
hindi pa naman sila naikakasal.
K was sleeping peacefully. The white comforter were covering her naked body. Her
bare shoulder and her
cleavege who has his kissmarks were free to his eyes. Colton gulped at the sight.
Kung hindi lang niya
kailangan bisitahin ang mommy niya, nungkang lalayo siya sa tabi nito.
Slowly, he caress her hair. He's about to kiss her on the lips when she shifted her
position. She is now facing
him, sideway. Mas lalong nagmalaki ang dibdib nito na halos hindi na matakpan dahil
bahagyang bumaba ang
comforter na nakatabing sa katawan nito. Kung hindi lang nag vibrate ang cellphone
niya ulit, ay baka hindi
niya na naman napigilan ang sarili na angkinin ulit ang asawa.
"Yeah?" Bungad niya sa kabilang linya.
"Mom is waiting for you." It was his brother, Carter. "I need to leave soon. I have
an important thing to do.
Hurry and come here."
"I'll be there in a few minutes, tell her."
"Gail is here, too."
He sighed. "Palagi ba siyang nandyan?"
"Yes, she's mom's favorite, remember?"
Napatingin siya kay Karen nang lumapag ang isang kamay nito sa may hita niya. She's
half-asleep. He caress
her shoulder down to her arms gently.
"I don't want her there."
"Then, tell her your concern. Your ex wanted you back. I assume that you know about
it?"
He rested his back at the head rest of the bed while continue carresing K's
shoulder and creamy soft arms.
"I know about it and I fucking don't like it."
Carter laughed violently on the other line. "Oh, freaking cool! My lil bro is
really in love now with his
private nurse."
"Shut the fuck up." Colton said chuckling. "She's no longer my private nurse, she's
my wife now."
"Not yet in the paper, but keep being territorial though. I'll support you."
"Thanks, bro."
"No problem. See you if I see you. Adios!" Then the line was cut off. Inilapag niya
sa side table ang

P 24-6
cellphone at tinignan si K na naalimpungatan.
"My brother was on the line. I'm sorry to disturb your sleep."
She sleepily nod. "Tawagan mo ako mamaya ha?"
"Sure," Hinalikan niya it sa ulo. "Continue your sleep. I'll leave soon."
"Nando'n ba si Gail?" Sa inaantok nitong mga mata ay nakuha pa siyang tignan.
Kaagad niyang nakita ang
pag-aalala at selos sa magagandang matang iyon.
"Yes," Can someone slap him for being honest even if will make her jealous?
"Hmm, o-okey..."
Inilapit niya ang labi sa labi ng asawa. Nagtatampo na ngumuso ito kaya nagdampi
ang mga labi nila. Gusto
niyang matawa dahil halatang nagseselos ito. She looks really cute.
"Are you jealous, aren't you?" He teased.
"Kung sasabihin kong oo, may magagawa ka ba?" Hamon nito, sa paos na boses.
Colton tried hard not to be affected by her seductive voice. Not now, he fucking
needs to leave!
"I won't ask you to stop being jealous, coz I like it. What I want to do with your
jealousy is this..." And his
this is, kissing her torridly, making her stilled for a seconds. "And this..." He
removed the comforter easily.
K welcome him her naked sexy body. Her proud round breast, flat stomach and
seductive legs, made him out
of his mind. He skillfully parted her legs and position his face between her
thighs.
"Umm! Colton!" She called his name in surprised. K hand grab his hair and massage
it gently.
He grin before kissing her private part. Damn it! He couldn't help himself but to
devour and praise his wife!
Tang ina mue! Hayop ka! Burn ??????

P 24-7
23 ~ Waiting
81.3K 2.4K 159
by missgrainne

Chapter Twenty Three

"BOSS, nandito na tayo." Their family driver informed him when the SUV stopped
infront of BMC. Sinundo
siya nito sa Hotel kanina kaya hindi niya na kinailangan pang mag-commute papunta
sa Hospital.
His mother expected him to visit today because Gail told her so. It's eight in the
morning already, when he
looked at the Hospital infront of them, he sighed. It's the same Hospital where he
stayed for a couple of
months when accident happened to him. It wasn't nice to be back, but he needs to...
for his mother.
"Okey. By the way, I'll call you later to fetch Karen at Hotel."
"Sige boss."
Binuksan niya ang pinto ng SUV saka tuluyang lumabas. The Hospital is a bit huge
compare to other Hospital
in the City. Colton walk towards the front desk when someone grab his arms, kaagad
siyang napatingin sa
kung sino iyon.
"I've been waiting for you since six in the morning, Colton. What took you so
long?" It was Gail, sporting a
peach pencil cut dress and stilletto. Her expensive bag were on her arm.
Maagap na inalis niya ang kamay nitong nakahawak sa braso niya. He saw the hurt on
her face, but he ignored
it.
"I did not tell you to wait for me, Gail." Supladong wika niya saka nauna nang
naglakad palayo sa babae.
"Wait! Colton!" Habol nito. "Tita Carreine's room is on the VIP floor."
Nahabol siya ni Gail sa elevator. Sabay silang pumasok at siya ang nagpindot sa
fifth floor dahil nando'n ang
VIP rooms. Inaasahan niya naman na makikita niya ang dating kasintahan sa Hospital
kaya lang ang inaalala
niya ay si Karen. Hanggat maaari ay ayaw niyang nagseselos ang fiance, nakakatakot
na baka layasan siya.
Women are hard to read and hard to spell.
Nang tumunog ang elevator tanda na nasa tamang palapag na sila ay pinauna niya nang
pinalabas si Gail. Of
course he's a man, he respect women. She was part of his past, he still consider
it. But their relationship will
never be the same again, he's hoping that Gail would accept it.
Sa tahimik, malinis at mahabang pasilyo ay iilang malalaking silid lang ang naroon.
The VIP floor doesn't
looks like a Hospital, it's looks like an expensive Hotel. He roamed the whole
place and look for his
mother's room.
"There," Gail pointed the close door from the right side. A familiar man standing
there, one of his parents
bodyguard. Then he saw his mother's name on the door. Mrs. Carreine Altaraza.

P 25-1
Naglakad sila papunta do'n at nang mapansin sila ng bodyguard ay kaagad silang
tinguan at binati.
"Good morning Boss... Senorita Gail."
"Morning." He greeted back but the woman beside him didn't say a thing.
The bodyguard opened the door for them. Pinauna niya ulit si Gail na makapasok bago
siya. The carpeted
floor at his mother's room welcomed his feet.
"Darling! My son..." His mother call him gladly. "Come here. Give me a hug,
anak..." Then she wide her
arms for a hug.
Naiiling na inilang hakbang niya ang pagitan nila at binigyan ng magaan na yakap
ang ina na mukhang ayos na
ang kalagayan. He's thankful for her fast recovery. Heart attack was not a joke.
Naupo si Colton sa upuan sa gilid ng kama. Sa gilid ng mga mata niya ay nakita niya
si Gail na parang may
pinagkakabusy-han sa mini kitchen. The big flat screen TV is on. There were mini
sala and couch to sleep.
"How are you feeling, mom?"
"So far, so good, anak... Especially that you're here." His mother eyes went on
where Gail is. "Thanks to my
future daughter in-law for bringing you here."
He frowned at that. "Your future daughter in-law wasn't here. I hope it wouldn't
hurt your feelings."
Umiling-iling ang ina. Nawala ang ngiti sa labi, napalitan ng pagkadismaya. Malalim
itong bumuntong
hininga na para bang mauubusan ng hangin sa dibdib.
"That woman... She's not good for you. She's not the right one for you, anak.
Kailan mo ba makikita na si Gail
talaga ang para sa'yo? Look," She motioned her hand to Gail, they were facing her
sexy back. "You two been
together for almost a years, Colton. Hahayaan mo bang masira lang ng gano'n ang
pinagsamahan niyo dahil
lang sa babaeng hindi mo pa namang lubusang nakikilala?" His mother tsked and
heaved a sigh.
"Mom, can we please stop talking about this nonsense? I came here to visit you, not
to hear your some sort of
sermon."
"Sumasakit ang ulo ko sa'yo, anak—"
"Hey guys, breakfast?" Gail interrupted. She's smiling. A tray of breakfast is on
her hand. Tumayo siya at
kinuha iyon sa dalaga saka inilapag sa gilid na lamesa.
"See? Saan ka pa makakahanap ng katulad ni Gail?"
"Mom," Aniya, pinuputol na ang usapang 'yon.
"Tita, hayaan niyo na po muna si Colton. Siguro ay naguguluhan lang siya. Mas
mabuti pang mag-breakfast ka
na, iinom ka pa ng gamot di ba?"
His mother nod. "Yes, and thank you for taking care of me, Gail."

P 25-2
Gail waved her hand, telling her it's not a big deal. "It's my job to take care of
my future mother in-law." And
that made his mother chuckled.
"Yes, that's why I really like you for my son. I'm sure you will take care of him,
too."
"I assure you with that, Tita."
"Let's just wait for him to bump his head and eventually realize that his private
nurse wasn't the one for him."
The two girls were talking as if he's not hearing them. He keeps his mouth shut.
What they said will never
happen, he likes Karen very much that he can't afford of losing her. Ngayon pa nga
lang ay namimiss niya na
ang asawa. Gising na kaya ito? O baka mahimbing pang natutulog? Pinagod niya na
naman kasi bago siya
umalis sa Hotel kanina. He smile inwardly for being naughty.
Si Gail ang nagpapakain sa mommy niya. Nanonood lang siya sa dalawa. His mother is
very fond of Gail, if
only she knew what Gail did to him before, he's sure as hell that his mother will
hate her to the core.
"How about you? Ano'ng gusto mong breakfast?" Gail suddenly asked him.
"I'm full. Nag breakfast na ako." Then he smirked when a memory of his delicious
breakfast flashed his mind.
Him, between his wife's thighs. Damn it!
"Ano naman ang kinain mo?" Mataray na tanong nito.
Colton just frowned at his ex-girlfriend. "You wouldn't like to know."
Nakita niya kung paano nagtagis ang bagang nito na para bang alam kung ano ang
inalmusal niya. "Mas
masarap ba sa breakfast mo dati?" Hindi niya inaasahan na sasabihin iyon ni Gail.
Colton rest his back at the couch and stare intently at his ex. Of course, he knew
what she was talking about.
It's about their intimate moment before when they're still in a relationship.
"Hmm, yes."
"Bakit parang alanganin 'yang sagot mo." Gail smirked at him. "Baka mas masarap
'yung almusal mo dati."
Lumapit ito sa kanya. Ang mommy niya ay nakapikit na ang mga mata, nagpapahinga
pero alam niyang gising
pa. Dumukwang ang babae, lumitaw ang cleavege nito pero wala na siyang maramdaman.
Hindi na siya
nalilibugan. Nawala na nga talaga ang damdamin niya para dito.
"I love my breakfast. Mas masarap 'yon. Nakaka-addict." Yes, he's addicted at his
wife's taste. Sarap na
sarap siyang sambahin si K. Na kahit tulog ang asawa niya ay nadidistorbo dahil sa
ginagawa niya.
Gail clenched her teeth. "Mas masarap ako sa kanya!" Pigil ang galit na mahinang
boses nito. Hindi niya ito
kinibo at laking gulat niya nang biglang kumandong sa kanya si Gail, idinikit ang
dibdib sa kanya. Her soft
breasts nothing to do with him now. Indeed that his feelings for her was gone.
"Get off..." He ordered.

P 25-3
"How about this huh?" Gail grind her hips, teasing his manhood.
"Fuck..." May diin na inilayo niya ang babae sa kanya at tinignan ito ng masama.
"Don't do that again."
"Why? I know you're still affected with my touch, Colton. Why holding it back?"
"I'm not a cheater like you."
"Oh, that's bullshit!" Muli sana itong lalapit sa kanya nang tumayo siya at
binigyan distansya ang agwat nila.
"Afraid of me?"
"I don't want to get near you."
"Because you're still affected. Admit it, Colton. Kung hindi mo ako napigilan
kanina sigurado akong
mararamdaman kita."
"Really? Beat me." Hamon niya. Hindi na siya apektado. Alam niya 'yon.
"You'll see." Hamon din nito bago pinaglandas ang mga daliri sa dibdib nito na para
bang inaakit siya. "I
know you missed licking this..." Her fingers slowly ran down to her stomach and
down. "And eating this..."
She place her fingers between her thighs.
Colton smirked and lean closer. His lips is on her neck, her scent doesn't affects
him anymore.
"Gusto kong malaman mo na..." Pangbibitin niya.
"What?"
"...na may iba na akong dinidilaan...na may iba na akong kinakain... At ang asawa
ko lang 'yon. Wala ng iba."
"Damn you!" Galit na itinulak siya nito. She's really angry. Her face is red now
because of her anger at him.
"Stay away from me from now on. We're over, Gail. Accept it."
"No! Hindi ako papayag! Sisiguraduhin kong babalik ka sakin!" Banta nito na
nagpailing sa kanya.
Napabalik siya sa inuupuan nang mag walk out si Gail. He's not sorry for being
rude. She deserve more than
that. He's watching TV News when his phone vibrate. Kaagad niyang kinuha 'yon sa
bulsa ng pantalon at
tinignan kung sino ang nagtext. Colton lips instantly form a smile when he saw K's
picture on the screen.
Wife:
How's your mom?
He typed a reply.
Me:
She said she's getting better. How are you there? Kumain ka na ba?
He's tapping his phone while waiting for her fast reply.

P 25-4
Wife:
Ngayon palang ako kakain. Ikaw ba? Kumain ka na?
A naughty smile escpaed his lips, then he type a message.
Me:
Kumain na ako kanina bago umalis sa Hotel. Remember? ;)
Colton couldn't help himself but to chucked when he read her reply.
Wife:
Argh! Iba naman 'yung kinain mo kanina. Hindi 'yon nakakabusog!
Me:
Hindi nga nakakabusog pero masarap naman.
Wife:
You're crazy! Kumain ka na riyan.
He keeps being naughty at his wife.
Me:
Ikaw lang ang gusto kong kainin. Humanda ka mamaya. Itatali kita.
Colton is chuckling while typing a message. A minutes has passed but he didn't
received a reply from her.
Kaya ang ginawa niya ay tinawagan niya ito.
NAHIHIYA at pinamumulahan na ng mukha si Karen dahil sa palitan nila ng text
messages ni Colton.
Goodness! Kumakain pa naman din siya sa restaurant sa Hotel, tapos puro kahalayan
ang asawa niya.
Hubby:
Ikaw lang ang gusto kong kainin. Humanda ka mamaya. Itatali kita.
Hindi siya maka-move on sa text na iyon ni Colton. Na-i-imagine niya pa lang na
itatali siya nito ay parang
hindi na siya mapakali sa excitement. Tapos ay kakainin at didilaan ang pagkababae
niya ng walang humpay?
Isipin niya palang ay nanghihina na siya. Kaninang umaga nga lang ay ginawa na iyon
ni Colton bago ito
umalis, huwag niyang sabihin mauulit na naman?
Napaigtad siya nang mag vibrate ang cellphone niyang nasa ibabaw ng lamesa.
Napanguso siya at nangiti
nang makita ang pangalan at litrato sa screen ng caller.
Hubby is calling...
Kung bakit ay kinakabahan at na-e-excite siya nang sinagot niya ang tawag ng asawa.
"Hindi ka na nagreply." Bungad nito.
"I'm eating." Dahilan niya, totoo naman din iyon. Hindi niya lang din talaga alam
ang isasagot sa huling text
message nito.

P 25-5
"Hmm, what are you eating?"
Tinignan niya ang mga pagkain sa hapag. "Rice, bacon, pan cake and orange juice.
Ikaw? Ano'ng kinain mo
diyan?"
"I told you I'm full. Masarap ang almusal ko kanina..."
"Argh!" Impit siyang napatili para pigilan ang iba pang lalabas sa bibig nito.
Colton let out a very sexy laugh. "Did I made you blushed there?"
"Hindi lang blush—"
"And wet?"
Karen eyes widened because of his bluntness. "Colton your mouth..." Saway niya.
"Ahhh, my wife is turn on."
"Shut up."
He whistled playfully at the other line. "I'm shutting my mouth now. I
just...just..."
"Ano?" Sumimsim siya ng juice.
"Namimiss na kita kaagad." Muntik na siyang masamid dahil sa narinig.
Ibinaba niya ang baso at pasimpleng tumikhim. "Ilang oras palang tayong hindi
nagkikita... M-miss mo na
kaagad ako?"
"It feels like I haven't seen you for a months. I miss my wife already."
A cute smile form her lips. Grabe talaga ang lalaking ito kung magpakilig sa kanya!
Nahuhulog tuloy siya
lalo.
"Ahm okey, magkikita naman tayo mamaya."
"Hindi mo ako namimiss?" Nananantiya ang tinig nito.
Kinagat niya ang pang-ibabang labi bago sumagot. Nakakahiya pero aamin na siya
tutal asawa niya naman ito
though hindi pa talaga siya sanay na magsabi ng nararamdaman.
"Namimiss..." She heard him curse softly. It sounds so sexy on her ears. "Siya nga
pala, pwede bang
makipagkita ako sa—"
"I'm back! Looks who's with me." Natigil siya sa pagsasalita nang marinig ang
pamilyar na boses sa kabilang
linya.
"K-kasama mo ba si Gail?" That's a stupid question for an obvious answer, but she
needs Colton's

P 25-6
confirmation.
"Yes baby, can we talk later?"
Hindi niya ngayon alam ngayon kung ano ang mararamdaman sa pag-amin nito at
biglaang pagtatapos ng
usapan nila.
"Mom, dad, Colton is here!" Gail announced. She heard it.
"Ahm, s-sige." Siya na mismo ang pumutol sa tawag at nanghihina na inilapag sa
lamesa ang cellphone.
Pagak siyang natawa. Nasasaktan at nagseselos siya na hindi naman dapat. Colton
made it clear to her that
there's no reason to be jealous. She should trust him. Napatingin siya sa singsing
na nasa daliri at napangiti.
That ring is her ace. That ring is her reminder, that no matter what happened,
Colton will still choose her...
He will marry her. He promised that to her.
PABALIK-BALIK si Karen sa suite nila dahil hindi na siya mapakali. Colton didn't
reply to her text
messages. He's out of reach, too. She's worried. It's eleven in the evening already
and yet no Colton's in their
hotel room.
Napaigtad pa siya nang may mag doorbell. Nagmamadali niyang tinungo ang pinto at
umaasang ang asawa
iyon ngunit laking dismaya niya nang hindi si Colton, kundi si Gail ang naroon.
"Ano'ng ginagawa mo dito?" Malamig na tanong niya ngunit tinaasan lang siya nito ng
kilay.
Gail crossed her arms above her chest, making her breasts more define. She leered
at the sight. The thought
of Colton caressing and sucking Gail's breasts before, annoyed her. So better to
stop thinking about their past
relationship.
"I'm here to tell you that Colton can't be with you tonight."
"At bakit ko naman papaniwalaan 'yang mga sinasabi mo?"
"Just because he's with his mother and Tita Carreine wanted him to stay in the
Hospital for tonight." Gail
eyed her confidently. "I also like to inform you that I will be staying in the
Hospital, too. You know," She
shrugged her shoulder. "Tita Carreine doesn't want me to leave Colton alone. She
wanted us to be together
even she knew that you are here waiting for his son to arrive. She doesn't really
care about you, Karen. I
don't want to hurt your feelings, but reality sucks."
"I don't believe you. Darating si Colton. Hihintayin ko siya." Pigil ang galit
niya. Hindi niya ipapakita dito na
apektado siya sa mga sinasabi nito. "Umalis ka na."
"Well, ikaw ang bahala. Maghintay ka hanggang sa pumuti 'yang mga mata mo."
"Out!"
"Sa akin si Colton ngayong gabi." Mapanganib na sabi nito na para bang may masamang
binabalak. "You'll
see, I'll do everything for him to come back to me—"

P 25-7
"Get out!" She shouted at Gail and slammed the door angrily.
Nanggigil na sumalampak siya ng higa sa kama. Siguradong nagpunta lang si Gail para
galitin siya. Uuwi si
Colton at babalikan siya. Iyon ang pilit isinisiksik niya sa isip niya hanggang sa
lumipas ang mga oras na
wala pa ding Colton na dumarating.
Four in the morning but she's still awake, waiting for his text messages and
calls...waiting for him to arrive,
but still, no Colton in their suite.
Sleepily, she close her eyes and smile sadly at herself.
Double kill haha Kayo na lang kaya magpakasal dalawa ng mama ni Colton? Gusto niyo
naman isa't isa e.

P 25-8
24 ~ Love
75.2K 2.7K 172
by missgrainne

Chapter Twenty Four

"GIVE MY PHONE back to me." He dangerously eyed Gail. He's controlling her temper,
but he's already
pissed. One more annoying thing, he will surely explode in no time.
"Wala nga sa akin." Inosenteng wika nito na naglahad pa ng dalawang kamay. They're
outside of his mother's
room. The bodyguard were silently watching them.
Nakatulog siya sa couch kaninang tanghali at pag-gising niya wala na ang cellphone
niya. Sino ba ang dapat
niyang pagbintangan? Si Gail? Ang mommy niya? Ang mga magulang ni Gail na bumisita
kanina? O ang mga
nurse na pumapasok sa kwarto? His instinct told him that Gail was the one who stole
his phone.
"I fucking need to call my wife to inform her that I won't be home tonight." Mahina
ang boses niya, totoong
nagtitimpi na huwag sakmalin ang babaeng kaharap.
"She's not your wife."
"Asawa ko siya."
"Hindi pa kayo kasal."
"Fucking give my phone!" Marahas na hinila niya ang mamahaling bag ni Gail at
kinalkal kaya lang ay wala
do'n ang hinahanap niya. Padaskol niyang binalik dito ang bag at pumasok sa silid.
"Son..." His mother called him weakly. She's laying on bed.
"I'll be back here tomorrow. I need to leave."
"No, no." Pilit itong bumabangon pero nakita niya itong nahihirapan kaya nilapitan
niya ito pinahiga ulit.
"Bukas ka na umalis anak. I want you here tonight, please? Kahit ngayong gabi lang.
Pagbigyan mo ako."
Malalim siyang napabuntong hininga. Kung sana ay nasa kanya ang cellphone niya ay
hindi siya nahihirapan.
He badly need to talk to his wife. Alam niyang naghihintay si Karen sa kanya.
"Tita, aalis po muna ako." Si Gail na kapapasok lang sa silid. "May pupuntahan lang
ako saglit."
"Go ahead hija. Come back here, okey?"
"Yes po."
Colton leered at Gail when she looks at him. Duda pa din siya na ito talaga ang
kumuha ng cellphone niya.
Kung may masama itong binabalak, sisiguraduhin niyang hindi ito magtatagumpay. He's
aware that Gail
wants him back, but it will never happen. Never.

P 26-1
"Mom, you better sleep." He checked the time on his wrist watch. "It's late now.
Eleven in the evening."
"Later son. I will wait for Gail. Baka pagtulog ko ay umalis ka at hindi ka na
bumalik." May bahid na
pagtatampo ang boses ng ina. "Ang tagal mong nawala. Hinayaan kita sa desisyon mo
kahit labag sa loob
namin 'yon ng daddy mo. Kahit pa nasaktan ang magulang ni Gail dahil sa ginawa niyo
ng private nurse. I
hope this time, ako naman muna ang pagbigyan mo. I want you to stay here for
tonight."
Tango na lang ang naging tugon niya. Alam niyang may mga nasaktan dahil sa
pagtatanan nila ni Karen pero
hindi siya nagsisisi dahil masaya siya na kasama ang asawa niya.
Colton heaved a sighed and close his eyes tightly. Karen's beautiful face flashed
his mind and it made him
smile.
NAALIMPUNGATAN si Karen nang may mabibigat na braso ang dumagan sa tiyan niya. Ang
lampshade sa
gilid na lamesa ang tanging liwanag na tumatama sa kanila. Inaaninag niya kung si
Colton ba talaga ang
yumakap sa kanya o baka nananaginip lang siya?
"I'm sorry..." His raspy voice made it clear to her that she's not dreaming. This
for real.
"Umuwi ka pa." Kung saan galing ang sarkasmo sa boses niya ay wala na siyang
pakialam.
Inabot niya ang cellphone sa katabi niyang lamesa at tinignan ang oras. Ala sais na
ng umaga. At dahil
makapal ang kurtina sa bintana ay hindi mahahalata sa kwarto nila na maliwanag na.
She remove his hands on
her waist coldly. It made him groaned sleepily.
"Are you mad?"
At sinong hindi magagalit? Gusto niya sanang isigaw pero hindi niya nagawa. Ramdam
niya na sobrang
inaantok na ito at pinipilit lang na magising para kausapin siya.
"Bakit ngayon ka lang umuwi?" Galit talaga ang boses niya kahit mahina iyon.
"My mom wanted me to stay in the Hospital. I can't say No."
"Sana nagtext ka o kaya tumawag man lang para alam ko! Para hindi ako nag-aalala at
para hindi na ako
naghintay!" Pinigil niya ang paglabas ng luha sa gilid ng kanyang mga mata. Masama
ang loob niya sa hindi
pagpapaalam sa kanya ni Colton at mas nadagdagan 'yon ng kay Gail niya pa talaga
nalaman na hindi ito
makakauwi. "Gasino na lang ba na magpaalam ka? Alam mo naman na naghihintay ako.
Alam mo naman na
hindi ako napapakali kapag wala akong alam sa mga nangyayari sa'yo."
Nanatiling tahimik si Colton at mas lalo lang siyang niyakap na mas lalong
ikinangitngit ng damdamin niya.
Ang mukha nito ay nasa leeg niya, inaamoy at hinahalikan.
"I made you worried, I'm sorry. I lost my phone."
"What an excuse!" Puno ng sarkasmong sabi niya.
"Totoo. Maniwala ka."

P 26-2
"Sana nakitawag ka. Sigurado namang may cellphone and mommy mo at ang ex-girlfriend
mo."
"The problem was I don't memorize your number. I should memorize it."
Siya naman ngayon ang nanahimik. Inaalis niya ang sama ng loob niya. Masyadong
maaga para makipagaway pero hindi niya kayang kimkimin ang nararamdaman niya.
"Can I have my sleep now?" Maya-maya ay tanong ni Colton, marahan na hinahaplos ang
tiyan niya paangat
sa dibdib niya.
"Bahala ka sa buhay mo."
He groaned then rolled over. He's now on her top. His sleepy eyes stare at her.
"Nagtatampo ang asawa
ko..." Inirapan niya ito. "What can I do para hindi ka na magtampo?"
"Umalis ka sa ibabaw ko. Alis!" Tinulak niya ito sa balikat pero hindi naman
natinag. "Colton hindi ako
nagbibiro. Umalis ka diyan."
"You know how much I love this position, K..." He erotically whispered. "Or maybe,
better if I change
position."
"Isa." Banta niya.
Unti-unti ay pinaghiwalay nito ang binti niya pero pilit niyang ikinipot iyon.
Bumaba din ang katawan nito
hanggang sa makarating ang ulo sa tiyan niya at parang alam niya na ang gagawin
nito kaya mabilis niya itong
hinampas sa braso.
"Ouch..." Arte lang nito, hawak ang brasong hinampas niya. Nakatingala ito sa
kanya, ang ulo ay nasa puson
niya. Hindi masyado makagalaw at maisagawa ang plano dahil naiipit ng dalawang
binti niya.
"Huwag ka diyan."
"Ayaw mo?" Sinong may ayaw?! Gusto niya! Pero lalabanan niya ang sigaw ng isip
niya. Itinaas nito ang
night dress na suot niya hanggang sa ilalim ng dibdib niya. He's now facing her
black lacy panty. Goodness!
"Matulog ka na. Alam kong puyat ka. Nagbantay kayo magdamag ni Gail, di ba?"
Nahinto ito sa paghalik-halik sa puson niya at muling itinuon ang atensyon sa
kanya. His strong arms were
hugging her legs firmly as if she will run away from him any moment.
"How'd you know?"
"Na kasama mo si Gail magdamag?"
"Yeah," He's now kissing her thighs. Pinigil niyang huwag mapadaing dahil sa
kiliti. His lips were so soft
and teasing.
"Well," Hindi niya sasabihin dito na nagpunta si Gail at sinabihan siya na hindi
ito makakauwi. Ayaw niya na
talaga ng gulo.

P 26-3
"Who told you?" Hinalik-halikan ni Colton and pagkababae niya kahit pa may suot pa
siyang panty ay
ramdam niya ang init na hatid ng labi nito.
"Ahm," Kinagat niya ang pang-ibabang labi ng pinatigas nito ang dulo ng dila at
tinudyo-tudyo ang hiyas
niyang namimintig na sa kagustuhang mabigyan pa ng pansin. "A-akala ko ba matutulog
ka?"
"Nawala na ang antok ko... Iba na ang gusto kong gawin." Mababa ang paos na boses
nito. Ang mainit na
hininga ay tumatama sa hita niya.
"M-matulog na tayo." Pilit niyang nilalabanan ang sensasyon na unti-unting
bumabalot sa kanya. "Colton..."
Banta niya at pinanlakihan ng mata ang binata nang sinubok nitong hubarin ng
tuluyan ang panty niya.
"Hindi ka na nagtatampo?" Naninigurado ito.
Matagal siya bago sumagot kaya walang sabi-sabi na ibinaba nito ang panty niya at
akmang sasambahin na
ang pagkababae niya nang mapigilan niya ito sa ulo.
"Hindi na ako nagtatampo." Mabilis na sabi niya at napapikit. Pakiramdam niya ay
nabitin siya nang umalis si
Colton sa pagitan ng mga hita niya at pagpantayin ang mga mukha nila.
"Palagi na kitang itetext at tatawagan. Okey? Ayokong nag-aalala ka at nagtatampo."
Suyo nito at hinalikan
siya sa may labi. "I will memorize your number, too."
Marahan na hinaplos niya ang panga ni Colton tapos ay hinalikan din ito sa labi.
Nawala na talaga ang tampo
at sama ng loob niya. Pati ang selos niya ay nawala na din, dahil kasama niya na
ito.
"We'll buy you new phone. Ingatan mo na ha? Para hindi na mawala."
"Opo," Napangiti siya sa parang masunuring batang sagot nito.
Maingat na umalis sa ibabaw niya si Colton at pumuwesto sa gilid niya. Kaagad na
pumulupot ang braso nito
sa katawan niya. Ang mukha ay nasa gilid ng ulo niya.
"Kailan ka babalik sa Hospital?" She asked while caressing his hairy hard arms.
"Tomorrow? I want to spend a day with you."
"Papasyal tayo?"
"If that's what you like. Pwede din magkulong na lang tayo dito. I can make love
with you all day here."
"Ikaw talaga." Pinanggigilan niya ang braso nito. "Puro ka kalokohan."
"I'm serious here."
"Nah, gusto kong mamasyal mamaya."
"Okey, mamamasyal tayo."

P 26-4
"Great! Kaya matulog ka na para may energy ka."
Mahina itong natawa at hinalikan siya sa ulo. "Silly. I always have an energy.
Ilang round ba ang kaya mo?"
"Heh! Hindi 'yan ang tinutukoy ko." Humarap siya ng higa dito at hinalik-halikan
ito sa labi kahit nakapikit
na. Niyakap niya din ito na parang ayaw niya nang pakawalan. She would never let
him go. "Sleep well
mahal ko..."
"You too, mahal ko." He whispered gently. His endearment made her heart race!
Hindi man direktang sabihin sa kanya ni Colton na mahal siya nito, kahit papano ay
alam at ramdam niya
naman. Kung hindi siya nito mahal, aayain ba siya nitong magtanan? Aayain ba siya
nitong magpakasal?
Though, she wants to hear from him that she loves him, maybe, better to wait for
the right moment. Darating
din naman ang araw na sasabihin sa kanya ni Colton ng harap-harapan na mahal siya
nito. She will wait for
that moment to come.
AFTER buying Colton's new phone in the Mall, they go straight to an expensive
restaurant for their late
lunch. Tanghali na kasi nagising ang fiance niya. Alam niyang puyat ito kaya hindi
niya na tinangkang
distorbohin ang tulog kanina. Nag-stay lang din siya sa Hotel at nakipagkwentuhan
sa kaibigan niyang si
Gelicah sa phone. Nagpupumilit na makipagkita sa kanya pero hindi siya
nakapagdesisyon kaagad dahil may
lakad sila ni Colton. Ngayon ay nagtext na naman ang kaibigan.
Gelicah:
What now? Ayaw mo pa din makipagkita? Ikakasal ka na lahat-lahat, hindi ko pa din
nakikilala ang fiance
mo.
Napanguso siya sa mensaheng iyon. Alam niyang medyo nagtatampo ito sa hindi niya
pagbabalita kaagad
nang nangyari sa kanya sa Villa Altaraza.
Karen was about to type a reply when Colton fake a cough. He was tapping the table
with his fingers. The
vein on his arms were moving too, because of his movements.
"Who are you texting?" He asked, looking deep into her eyes as if she's doing
something against his back.
"My friend."
"A friend." Tumango-tango ito. "I didn't know you have one."
"Of course! Ano'ng akala mo sa akin hindi marunong makipagkaibigan?" Pagtataray
niya bago kumagat sa
pizza na in-order niya.
"Who's friend? A girl? Or a boy?" Lumiit ang mata nito, naghihintay ng sagot niya.
"A girl." Ibinalik niya ang atensyon sa cellphone ngunit hindi pa din
makapagdesisyon kung kailan niya
pwedeng kitain ang kaibigan. Muling bumalik ang tingin niya sa asawa na magana nang
kumakain. "Ahm,
mahal..." Nakagat niya ang pang-ibabang labi nang napahinto ito sa pagkain at unti-
unting nag-angat ng tingin
sa kanya.
"Yes?" His eyes were sparkling

P 26-5
"My friend wants to see me. Nangungulit at nagtatampo na. P-pwede bang makipagkita
ako sa kanya?"
"Ikaw lang?"
"K-kung okey lang sa'yo, samahan mo ko para makilala mo din siya."
"I like that idea. Meet her now."
"Agad-agad?" Bulalas niya.
"Where is she?"
"Malapit lang ang condo niya dito."
"Cool. Tell her to meet us here."
Umaliwalas bigla ang mukha niya sa excitement na makita ang kaibigan makalipas ang
ilang buwan. Ang
dami niyang ikukwento kay Gelicah. They have been texting each other some times but
their communication
isn't enough to tell her friend what's going on on her.
"Okey, i'll text her the address here."
Bumalik si Colton sa pagkain at siya naman ay tinext na sa kaibigan ang address
kung nasaan sila ni Colton.
Nang maubos ang ilang slice ng pizza na kinakain niya ay nagtawag ulit siya ng
waiter para um-order pa.
"You were eating pizza a lot. You like it that much?" Puna ni Colton nang siya lang
halos ang umuubos ng
pizza.
"Masarap lang siguro ang pizza nila dito." She's not a fan of pizza, it's weird
that she's now craving for it.
"We can bring some in our hotel, if you want."
Ang kaninang maaliwalas niyang mukha ay lalo pang nagliwanag. Ngayon palang ay
natatakam na siyang
lantakan ang pizza sa hotel, mag-isa man siya o kasama ang fiance.
"Sure! I like that idea." Dumukwang siya sa lamesa at pinatakan ng matamis na halik
sa labi si Colton,
dahilan kung bakit natawa ito ng bahagya.
"That was so sweet!" A familiar voice from her back said.
Mabilis na nilingon niya ang pinanggalingan ng boses at napatayo sa inuupuan nang
makita ang kaibigan na
nakangisi sa kanya. Gelicah took off her brown sunglasses and wide her arms for a
welcome embrace.
"Goodness! Namiss kita!" Sabi niya at niyakap ang kaibigan. "It's been a long
while."
"Yes, miss you too girl."
Nang kumalas siya ng yakap ay nahihiya niyang binalingan si Colton na prenteng
nakasandal sa inuupuan
habang pinagmamasdan siya.

P 26-6
"Ahm, by the way, this is Colton..." She motioned her hand on him, making her
friend eyed him.
"Hello," Gelicah waved her hand at him.
"Colton, this is my friend, Gelicah." She introduce her.
Dumukwang sa lamesa ang fiance niya at inilahad ang kamay sa kaibigan na hindi niya
malaman kung
nahihiya o na-e-excite.
"Please to meet my wife's friend." Colton uttered, making her blushed.
"Wife?!" Bulalas ng kaibigan at nagpalipat-lipat ng tingin sa kanya at sa fiance
niya.
She nodded her head shyly. "Y-yes,"
"Oh my..." Gelicah shook his hand fastly and excitedly.
"Have a seat you two." Sabi ni Colton na kaagad naman nilang sinunod. "And enjoy
our meal."
Gelicah is still shocked. She looks at Colton then to her, then to the foods on the
table.
"Let's eat?" Nakangiting aya niya sa kaibigan na inumang pa ang slice na pizza.
Napangiwi ang kaibigan bigla. "Kailan mo pa naging paborito ang pizza, Karen? Last
time I checked, you
weren't very fond in that kind foods."
Napawi ang ngiti niya bigla saka napasimangot. "Masarap ang pizza nila dito. Why
don't you try it? Come on
Icah, you will like it too."
Maarteng kumuha ng isang slice ng pizza ang kaibigan at maarte ding kumagat. Kung
hindi niya lang ito kilala,
iisipin niyang nagpapa-cute ito kay Colton.
"Well, masarap nga." Tumango-tango ito tapos ay bumaling sa fiance niyang sa kanya
naman nakatingin. Then
Gelicah looks at her and mouthed.
"Ang yummy!"
Karen cheeks burned and she glared at her friend, telling her to stop, but her
friend being a hardheaded
woman did not listen to her, instead she mouthed again.
"Mukhang masarap sa kama ,girl!"
Sa hiya niya ay sinipa niya ito sa ilalim ng lamesa dahilan kung bakit napaigik
ito. Pinigil niya ang matawa sa
reaksyon ng kaibigan na nakangiwi at hinihimas ang binti sa ilalim ng lamesa.
"You know, Colton, ang bayolente nitong asawa mo." Reklamo ni Icah, inirapan niya
lang ito.
"I don't think so. She's so sweet and caring." Patol naman ni Colton na alam ang
ginawa niyang paninipa sa
kaibigan sa ilalim ng lamesa.

P 26-7
Icah sighed heavily. "Okey fine. Sweet and caring na, ganyan talaga mga nurse,
maalaga."
"That's why I am so in love with her." Colton said huskily. His intense gaze at
her, making her breathing hard.
She's sweating and her hands were trembling because of her mixed emotions.
Did she heard it right? He said, he loves her! Damn it! Colton loves her!
Her heart thump loudly and crazily. Hearing that three words from him, making her
wants to cry. She became
so fragile all of a sudden. She's being sensitive. Karen couldn't help herself but
to let her tears rolled down
her cheeks.
She was sobbing for Christ's Sake!
"Hala. Bakit ka umiiyak?" Icah asked worriedly.
Napansin niyang tumayo si Colton at lumapit sa kanya. He squatted at her side, he
held her hand and help her
wipe her tears. Maingat nitong hinawakan ang panga niya at iniharap dito. The
gentleness of his touch melt
her.
"What's wrong with my baby?" Masuyo nitong tanong, dinamdapian ng magagaan na halik
ang pisngi niyang
nadadaluyan ng luha.
She couldn't utter a word. She keeps on sobbing and crying infront of him and her
friend. She's very happy to
know that he loves her. That's the only matters to her at the moment. His love for
her.
Wala na finish na ahahahaha???????????? Buntis naaa halaaa kaaa????????????????

P 26-8
25 ~ Threat
79.9K 2.7K 186
by missgrainne

A/N: Lumagpas ako sa word count ko /chapter. ??:)

3,490 words? Not bad. Keep voting and keep leaving a comment, it inspire me a lot.
Chapter Twenty Five
"ANO NA naman ba ang nangyari? Bakit ganyan 'yang itsura mo? Kahit yata magaling na
pintor ay hindi
kakayanin ipinta 'yang mukha mo, girl." Pang-aasar sa kanya ni Icah. She visits her
on her condo because
Colton is in the hospital again.
Lukot ang mukha at masama ang loob na pinag-interesan niyang kainin ang pizza na
ipina-deliver nila. They
were in veranda, looking at the busy road of Makati. The heat of the sun light were
starting to irritate her.
Well better to be here, than staying at the hotel, alone and mad.
"Ilang beses na siyang inuumaga ng uwi. Wala na siyang oras sa akin. Colton spent
most of his time in the
hospital with his mother and ex girlfriend. I feel like..." Malakas siyang naglabas
ng hangin sa bibig. "I want
to go home and leave him here until his mother finally recover. I don't want to
wait for him without knowing
exactly on what time he will be home. Nakakapagod."
"That's not good to hear." Nanatiling nakatayo ang kaibigan sa sliding door, ayaw
mainitan habang mataman
siyang pinagmamasdan. Wearing a super short shorts and cotton lose shirt, Icah's
wavy ash gray hair were
blowing by wind, she looks like a normal girl who lives in a normal life. But she
knew better. She's very
different from any other girl she'd met. "You should understand his situation,
Karen. Hindi pwedeng bastabasta ka na lang magdedesisyon dahil lang sa hindi mo
gusto ang nangyayari sa inyo."
"What do I do?"
"Talk to him." Sagot nito na para bang ang stupid ng tanong niya. "Tell him your
feelings. Always remember
that when you're in a relationship, communication is a must."
"Look like you have a lot of experience about relationship, if I know..."
"This is not about me and my freaking relationship. It's about you and Colton, so
shut it up." Then her friend
arched her eyebrow.
She rested her back on the steel chair. "How could I talk to him? Pagdating niya
palagi na lang siyang
natutulog kaagad, akala mo ay palaging pagod at puyat na puyat. He have an eyebags
na... Ang pangit niya na
talaga!"
"Wow girl! Kulang na nga lang ay kainin ng buo ng mga babae ang asawa mo kung
makatingin ang mga 'yon.
Pangit pa sayo 'yon?"
"He's ugly. Basta, hindi na ako nagagwapuhan sa kanya. Naiirita ako." Iritado
talaga siya kay Colton no'ng
nakaraang araw pa lalo't nagsunud-sunod ang mga araw na hindi siya nito mabigyan ng
oras.

P 27-1
"Itigil mo kasi 'yang kakakain mo ng pizza. Nakakalabo yata ng mata 'yan." Gelicah
chuckled. "Hindi ka ba
nagsasawa? Ilang araw mo nang pinagdidiskitahan 'yan dahil sa inis mo sa asawa mo."
Kinagatan niya nang malaki ang slice pizza na hawak at inis na nginuya iyon. Sa
pagkain niya binubunton ang
inis kay Colton. Kung magtatagal pa ang rotation nilang gano'n, nakakatiyak siyang
mauubos ang pasensya
niya at uuwi na lang siya sa kanila. Nakakaboring mag-stay sa hotel at maghintay
kung anong oras darating
ang asawa. Mabuti na lang talaga at ilang kanto lang ang layo ng condominium na
tinitirahan ni Gelicah sa
hotel kaya madali niya itong nabibisita.
"I can't take another more days with this kind of situation. I should talk to him
and let him know my concern.
Kung gusto niya sa Hospital na siya tumira! Magsama sila ni Gail!"
"There!" Icah gasped.
"What?"
Maarte itong sumandal sa pintuan at ipinag-krus ang mga braso sa ibabaw ng dibdib.
"Alam ko na kung bakit
inis ka sa asawa mo. Hmm!" Inirapan niya lang ang kaibigan. "Nagseselos ka!
Nagseselos ka dahil
magkasama ang mag-ex. Hay, nakakaselos at nakakainis nga talaga 'yon."
She's jealous, that's given. Ano bang magagawa niya? Mapipigilan niya ba na huwag
pagsamahin ang
dalawa? Mrs. Altaraza is very fond at Gail, sa kanilang dalawa, she chose Gail over
her. Wala siyang laban
do'n. Ang tanging laban niya lang ay siya ang mahal ni Colton at ang papakasalan.
"Isa pa 'yang babaeng 'yan. Hintayin niya lang na hindi na ako makapagtimpi sa
kanya. Makikita niya talaga
ang hinahanap niya."
"Deym! Fight for it, girl!" Napangiwi siya sa pagmumura nitong may british accent.
"You know, I understand
you now. Knowing that my fiance is with his ex girlfriend? I will surely get mad.
That's not fair! Colton
should think about it and your feelings."
"That's what I was talking about, Icah. I want to talk to Colton and tell him to
stay away from Gail. But, I
guess, that move is such a desperate move." Sinimsim niya ang icedtea at napangiwi
sa mapaklang lasa
niyon. Hindi niya na lang pinansin. Magaspang sa lalamunan! Nakakaduwal!
"You have all the rights, Karen. That's not being desperate. Dapat lang na bakuran
mo ang alam mong sa'yo
lalo pa't may umaaligid sa kanya."
Karen sighed weakly. She's pursing her lips, while thinking how can she starts a
conversation with Colton
about all her concern? Hindi siya pwedeng manahimik na lang at sumabay sa agos.
Gail is such a threat to
her. She trust her fiance, but not his ex-girlfriend.
Who knows what Gail were doing when Colton is around? Is she seducing him? Teasing
him? Begging for
him to get back at her again? What if Colton give in? What if he realize that he
still have a feeling for Gail?
What if they would cheat on her?
There's a lot of things running on her mind and it only stopped when her phone
vibrate.
Karen get more annoyed when she saw Colton's face on the screen. He's calling her.
Sa inis ay hindi niya
P 27-2
sinagot iyon at hinayaan na matapos ang pag-ring.
"Start the chasing Colton Altaraza..." Icah playfully whistled and wiggled her
perfect eyebrows. "Subukan
mo kayang puntahan sa Hospital? Her mom is in BMC, right?"
"She is."
"Then, let's go?" Gelicah excitedly said.
"I'm not in the mood. I want to sleep all day. I don't want to see him. Baka may
hindi kaaya-aya pa akong
makita na magiging dahilan ng lalong pagkainis ko sa kanya."
"Ano naman ang maaaring hindi kaaya-aya mong makikita?" Curious na tinignan siya ng
kaibigan.
"He and Gail, together. I don't like to see them like that. Hindi ako masokista,
Icah. I will just wait for him
tonight."
"Well," Gelicah flipped her hair. "Ikaw ang bahala. Sabihan mo lang ako kapag
kailangan mo ng back up,
okey? Handa akong makipagsambunutan at makipagsampalan para sa'yo."
And that made Karen's chuckled. "Thank you. Pero sana, huwag nang umabot sa sakitan
kung kaya naman sa
maayos na usapan."
"I wish for that, too."
Her phone vibrate again for a text message. Gelicah is inside, getting herself busy
with her stuffs. Karen open
a message from her fiance.
Colton:
What makes you busy there? Why were you not answering my calls?
She move her fingers lazily to type a reply message.
Me:
I'm in Icah's condo. I'm eating. We're chatting when you call.
After she sent the message, she put back her phone on the table, but right before
her phone touch the table, it
vibrate for an incoming call. Colton's face were all over the screen, it annoys
her! The hell? What's
happening to her?
Colton is calling...
Tinatamad at pinilit niyang sinagot ang tawag ng asawa. Wala talaga siya sa mood.
Naiinis siya sa madaming
dahilan at patungkol lahat nang iyon kay Colton.
"Hello..." She said, almost whispering.
"Hey, you okey? You sounds weak."

P 27-3
"I'm fine." Hell yeah! She's inst.
"You sure?"
"Bakit ka ba tumawag? Busy ka di ba?"
"Woah!" Bulalas ng kabilang linya. "Is my wife really okey? What did I do?"
"Wala."
"Come on, mahal ko... Tell me." Colton said softly, making her bit the side of her
cheek. "What's the
problem?"
"Wala."
"Tss." She heard him sighed in the other line. "I'll be home early and let's talk.
Ayoko ng ganyan ka. Hindi
ako mapakali."
"Okey."
"Hmm, did you eat your favorite pizza today?"
Sa tanong na iyon lang siya tila natuwa at naging interesado. "Yea, I bought two
box and brought it in Icah's
condo."
"Two box?" Masaya at gulat ang boses nito na hinaluan pa ng maiksing halakhak. "I
will buy you another box
later. Okey?"
Nangingiti na napatango siya. Sa wakas, napangiti din siya ng asawa ngayong araw.
"I'll wait for that."
"I need to cut the line, K... The doctor is here."
The smile on her lips faded when she heard him called her on her nickname for her.
Where is his Baby?
Mahal ko? Or Wife? He's back to K! Why?
"Okey." She cut the line right before he speak. Annoyed and mad, she put back her
phone on the table and
take a big bite on the pizza as if the food would calm her.
INUBOS ni Karen ang maghapon niya sa loob ng condo unit ni Gelicah. She eats a lot,
watching movie and
sleep. When she woke up, it's already six in the evening. She check her phone to
see if she has a message, she
only have two. One was from Raquel and the other one was from unregistered number.
Raquel:
Hello ate. Kailan kayo babalik ni Kuya Colton? Malapit na ang summer vacation
namin.
Kaagad na nireply-an niya ang kapatid.
Me:
Hopefully next week. Hindi pa kasi nakakalabas sa Hospital ang mommy ni Colton.
Gusto ko na ngang

P 27-4
bumalik diyan.
She sent a message then opened the other one from unknown number.
+63927513****
Hi Karen.
Her forehead knotted. Kilala siya? She type a reply.
Me:
Who's this?
Muli niyang ibinalik ang cellphone sa ibabaw ng lamesa at lumabas ng kwarto ni
Gelicah. Naabutan niya ang
kaibigan sa kusina, inilalabas ang mga pagkain sa paper bag mula sa isang sikat na
restaurant.
"Oh, you're awake." Anito.
"Ah yeah, nakatulog ako pagkatapos kong manood." Kumuha siya ng maiinom sa ref.
Tinatamad na sumandal
siya sa island counter, hawak ang isang basong malamig na tubig. "Can I stay here
for tonight?"
"Huh?" Nilingon siya nito. "Why not? But, why?"
"I'm alone in our suite, I actually don't like that idea."
"Okey. Magpaalam ka kay Colton na dito ka matutulog."
"Itetext ko na lang siya mamaya. Busy pa 'yon."
Nang masalansan ng kaibigan ang mga pagkain sa lamesa ay tuluyan na siya nitong
hinarap at
pinameywangan. Ano na naman ang problema ng isang 'to?
"Are you bored?"
"A bit." She answered truthfully.
"Well, I was planning on going to Club tonight." Her eyebrows arched playfully.
"Wanna join? I hope Colton
doesn't mind."
"Sure!" Mabilis na sambit niya. "He doesn't mind. Magpapaalam na lang ako."
"That's cool! Let's eat first." Imwinestra nito ang pagkain sa hapag. "I don't
cook, so, deal with this foods."
Naupo siya sa bakanteng upuan hindi para kumain, kundi, para panoorin lang itong
kumain. "I'm full. I ate
pizza a lot. I'm gonna watch you while you eat."
"That's ridiculous!" Icah shook her head and started eating. While she on the other
hand, watch her. "If I were
you, I will call my husband and told him I'll go to Club to party. Let's see his
reaction."
"I have this feeling that he wouldn't let me. I know him enough, he's a bit clingy
and territorial."

P 27-5
"He looks like one though."
"Indeed he is."
"Pero magpaalam ka pa din para iwas away. Alam mo naman 'yang mga lalaki, gusto
nila sila lang ang
magliliwaliw. They're a little bit selfish when it comes to their woman."
Isang tango ang naging tugon niya para patotohanan na sa isang banda, tama ito.
Bakit nga kaya gano'n ang
mga lalaki? They don't allow their woman to party, alone, they want to accompany
them. Samantalang kapag
sila ang nagpaparty, sila lang talaga at ang mga kaibigan nila. May mga babae pang
aaligid. How selfish.
Bumalik si Karen sa silid ng kaibigan upang kuhanin ang cellphone. Itetext niya si
Colton at magpapaalam
dito, sana lang ay payagan siya tutal naman ay wala siyang gagawin. Mababagot lang
siya sa hotel
kakahintay. Better to enjoy her night to avoid the boredom.
COLTON stopped from walking and eyed Gail who was following her like a lost puppy.
He's going to
Howell's private clinic to ask his mother's condition, since Howell is her doctor.
For him, his mother looks
okey, she can eat well and she can move her body without complaining. But he needs
to be sure that's why he
need to talk to Howell.
"Don't be too hardheaded, Gail. I told you to stay at Mom's room, not like this. I
don't need your presence
here." He keep his cool.
Gail presence starting to pissed him off. Everyday he's with her, seeing her and
hearing her voice, all her
complains and her thoughts about wanting him back. It's tiring, but he have to deal
with it for his mother.
"That was so harsh, babe. I just want to support you with this."
"I don't need your support. I can do it alone." He furrowed his thick eyebrows.
"And if there's someone
whom I want to support me, it would be my wife. Not you." Then he left her.
"Colton!" Gail shouted his name but he ignored it.
Nakarating siya sa penthouse ni Howell na nasa hospital nang walang sumusud-sunod
sa kanya. He knocked
once, but no one answered. He click the door and it's not lock, so he opened it
only to be surprised by a loud
moans.
Then, his eyes went down to a woman who's laying her back on the table, her legs
were wrap around
Howell's neck, while his fucking friend were seating in his swivel chair, giving
his woman a mind-blowing
p*ssy eating.
"Damn it!" Mabilis na isinara niya ang pinto at naghintay ng ilang minuto sa labas.
Alam niya ang pakiramdam nang nabibitin, so he let them finished their thing. The
sight made him missed his
wife. Ilang gabi na silang hindi nagsisiping dahil inuumaga palagi siya ng uwi at
puyat na puyat dahil hindi
naman siya natutulog sa Hospital. Gail really ruined his trust, that's why he
didn't sleep when she's around.
His ex-girlfriend is bitchy, she can ruin someone in just a blink of an eye. Better
to be extra careful when
she's around.

P 27-6
After a few minutes, the door opened.
"Hey," Howell greeted him with satisfaction written on his face. That's a man's
face after having a great sex.
"Bastard."
The doctor let out a short sarcastic laugh. "Come in."
Naiiling na pumasok siya sa loob. Hindi niya na nakita pa ang babae, malamang ay
nasa nag-iisang silid na
naroon ipinagpahinga ni Howell.
The penthouse were huge and classic. The glass wall at the back seat of Howell is
the view of a busy City of
Makati and those skyscrapers.
Colton seated at the visitor's chair. He felt a little bit uncomfortable knowing
that the table between them was
a sex table now.
Howell wiggled his swivel chair, waiting for him to speak
"I just want to know what is mom's condition? She looks okey to me."
"Well... Tita Carreine is doing fine. Pangalawang beses niya nang isinugod dito at
hindi magiging mabuti
kung aabot pa iyon ng pangatlo. I told her to avoid things that made her stress.
The first attempt was the time
when you and Miss Pescador, eloped." Hindi na siya nagulat na alam ni Howell ang
ginawa nila ni Karen.
His friend knew that his relationship with Gail before was ruined already.
"According to what I heard from
Tita Carreine, Gail was pestering her, she cried like a baby and begged at her to
talk to you. But your mother
cannot contact you that time. Naging hingian siya ng mga sama ng loob ni Gail dahil
sa ginawa niyo ni Karen.
Hanggang sa isang araw ay pati ang magulang niya ay nakialam na. Tita Carreine
can't take it. It's stressing
her out, so she ended in a mild heart attack."
Hindi namalayan ni Colton na nakakuyom na pala ang mga palad niya dahil sa nalaman.
Isa lang ang nasa isip
niya kung bakit nasa Hospital ang mommy niya, it's all because of Gail and her
parents! It's not because of
him and Karen. It's not because they eloped, it's because of Gail who gives her
mother a problem.
"She never told me about it. Why she still choose to be with Gail then? That woman
gives her stress."
"That? I don't know. You should ask Tita Carreine 'bout it."
"Something is up, I guess."
"You'll see, Colton. I don't trust your ex-girlfriend by the way." Howell rested
his back on his swivel chair.
"Anything do you want to ask? Someone is waiting for me." Tapos ay sinulyapan ang
nakasarang pinto sa
bandang kanan.
"Kailan siya pwedeng lumabas ng Hospital?"
"I will visit her tomorrow. If she's really fine, pwede ko na siyang palabasin."
"Okey," Tumayo na siya at nagpaalam. Bubuksan niya na ang pinto ng magsalita si
Howell.

P 27-7
"You are very much welcome Altaraza." The hint of sarcasm on his friend's voice
made him chuckled.
"See you tomorrow."
"I hope to see Karen with you."
"I will try to bring her here." With that, he left Howell's penthouse and went back
at his mother's room.
First, he needs to talk to his mother, he will know the truth. After that, he will
talk to Gail and kick her out
once he get an enough proof that she was the reason why his mother is in the
hospital.
Colton were outside his mother's room when he heard a commotions inside. Bumaling
siya sa bodyguard na
naroon.
"Who's inside?" He asked.
"Si senorita Gail po at ang mga magulang niya, boss."
He's about to enter the room when his phone vibrate. Kinuha niya iyon sa bulsa ng
pantalon at binasa ang text
message mula sa asawa. Karen's pretty face is on the screen of his phone.
Wife:
Can I go to Club tonight? I'm with Icah. I promise, magbibehave ako at hindi ako
iinom. Please, mahal?
The side of his lips twitched up. Who is he to stop her from doing what makes her
happy? His wife must be
bored. He understand her.
His fingers move to type a reply.
Me:
Sure baby. Just send me the address of the Club. I'll pick you there.
He's territorial, alright, but he should know his limits. Ayaw niyang masakal sa
kanya si Karen. He wants to
give her freedom to do what she likes, he will support her. And Clubbing? He trust
his wife so much.
Papayagan niya itong magliwaliw dahil alam niya sa sarili na hindi ito magpapalapit
sa mga lalaking
magtatangka.
Hindi niya na hinintay ang reply ni Karen dahil pumasok na siya sa kwarto ng mommy
niya nang lumakas ang
komosyon. Something is up!
"You always said that to me! You promised me! You promised me that you'll talk to
him! But you didn't—"
"Gail!" His angry voice boomed around the room which made the people there eyed
him. His jaw was
clenching on what he witnessed!
The woman turned to him, shocked and scared. "C-Colton..."
"Get out!" He almost shout at her. He doesn't care if her parents were there! He
cared about his mother's
health!

P 27-8
"N-no, no, babe... I was just—"
"Out!" Galit na itinuro niya ang pinto. Ang mga magulang ni Gail ay napatayo.
Nakita niya ang galit sa mga
mukha ng mga ito.
"B-babe—"
"Shut the fuck up, Gail! Don't you ever call me that! It's disgusting!" Colton take
a dangerous step towards the
bed where he witnessed on how Gail shouted at his weak mother.
He's just controlling his anger not to slap her! He really wanted to punch someone
or something right now to
lessen his anger!
"C-Colton, anak..." His mother trying to calm him by calling his name softly. Alam
talaga nito kapag galit na
siya. Pero hindi mapawi ng tinig na 'yon ang kumukulo niyang dugo.
He looked at Gail's parents. "Makakaalis na ho kayo. Isama niyo na din 'yang anak
niyo."
"Colton!" Awat sa kanya ng dalaga ngunit matalim niya itong tinignan dahilan kung
bakit ito napaatras.
"Umalis na kayo Gail. Hindi ko na maatim na makita ka pa."
"I'm sorry, okey?" She begged. "I was just so hurt that I need to—"
"You were hurt?! Do you think that shit you were feeling gives you the rights to
shout at my mother?! Huh?!"
"Colton, hindi mo ako naiintindihan—"
"Leave!" Sa sobrang galit niya ay marahas niya itong nahawakan sa braso para lang
mapalabas niya.
"You don't need to hurt my daughter! Aalis kami!" Gail's father shouted angrily.
"The door is open. Go ahead, sir." He sarcastically said as he motioned the door.
"You will regret all of this, Colton! You will regret everything you've done to
me!" Gail threatened right
before she left the room.
Last time hubby calling hehehe ang nka phone book lol Ganyan din ginawa mo cheating
on her too... Ito lng yata bida na hate ko ang character
lol.

P 27-9
26 ~ Pleasure (SPG)
91.8K 2.7K 164
by missgrainne

Chapter Twenty Six

COLTON tried hard to keep his cool after Gail and her parents left the room. His
mother were watching him
silently. The only sounds he heard were from the TV and his mommy's sighs. This is
not the right time to
confront her about Gail. His mom needs to rest, she looks worried and at the same
time problematic. This is
not good for her. Hindi dapat ito ma-stress.
"Alright," Pagsuko niya at pagod na isinandal ang likod sa sofa na inuupuan. "I
want you to rest mom. I will
fix everything, okey? I don't want you to worry."
His mother nod her head and smile weakly at him. "If you don't want to stay
tonight, I'll let you."
"Kuya Clane and dad will be here soon. I will wait for them before I go."
"Are going back here?" There's a hint of sadness in her voice, her face were hoping
for him to say Yes.
"Yes. I will be here tomorrow."
"Where is your girl? Mabuti at hindi pa kayo nag-aaway. Ilang araw ka nang umaga
umuuwi."
"She's in our suite. And no, we don't fight. Karen is very understanding. If you
could only give her chance to
know her more. I'm sure you will like her."
He saw his mother leered. Hindi pa din nito gusto si Karen, pero sisikapin niyang
magustuhan nito ang asawa
niya. He really wants to personally introduce her to his parents, one day, he will,
when the perfect moment
comes.
"I'm not yet ready to meet your girl."
"Yes I know. It's okey, we can wait."
Hindi na muli pang nagsalita ang ina. Nakita niyang ipinikit na nito ang mga mata,
nagpapahinga na. Siya
naman ay pinilit ang sariling manood ng TV hanggang sa bumukas ang pinto sa silid.
Napatayo siya nang
iniluwa niyon ang daddy niya at ang panganay na kapatid na galing pa sa America for
a business trip.
"Son," His father muttered and patted his back. "Glad to see you again after being
away for a weeks."
"Same here, dad."
Naupo ang ama sa gilid ng kama saka marahan na hinawakan ang kamay ng mommy niya at
hinalikan sa noo.
He admire his father for loving his mom too much.
"Where's your wife?" His brother, Clane suddenly asked him. He's still in his
business suite. His aura and
style is very far from him and Carter. His eldest brother is known for being a wild
monster in business
P 28-1
world. He's an ex military that turned into a businessman.
"In our suite. Mom doesn't want to see her." Colton shrugged off. "How was your
flight?"
"Long and tiring..."
"You can sleep there." Itinuro niya ang isa pang kwarto na pwedeng tulugan.
"Nah, I won't stay. I have an important meeting early in the morning in the hotel
near here." Tumingin ito sa
ama. "Dad can handle mom well."
"I won't stay, too. I need to see my wife."
Clane wailed. "Love sick."
That made him chortled. "You'll know it when Cupid hit you."
"He already hit me big time." Clane answered meaningfully. "I know the feeling
right before you felt it."
"Congrats then?"
Clane just smirked and shut off his mouth.
Ilang minuto lang ang pinalipas niya ay nagpaalam na siya sa ama at kapatid niya.
Itinext na din kasi sa kanya
ni Karen kung nasaan Club ito. He will go there to join her, then they will be back
at their suite and make
love. Damn it! The thought of making love with his wife excite the hell out of him.
KAREN took another sip of cucumber juice before she type a reply to Brooke's text
message. Ang
unregistered number na nagtetext sa kanya ay ang lalaki pala. Sa kabila ng ingay sa
paligid, usok at malikot
na ilaw ay nakakatuwang isipin na hindi pa siya nahihilo.
Brooke:
I'm on my way there.
Nagulat siya sa text na iyon. Nagtanong lang ito kung nasaan Club siya, hindi niya
akalain na magpupunta pala
ito.
Me:
Are you serious? My husband will pick me here anytime soon.
Nagtext na kasi sa kanya si Colton na papunta na. Nakapagtataka lang na hindi mag-
i-stay sa Hospital ang
asawa. Bakit kaya? She's curious.
Brooke:
It's okey. I want to meet your husband and your friend.
Napangisi siya bigla. Luminga siya sa paligid upang hanapin kung nasaan na ang
kaibigan. There, she saw
Gelicah on the dance floor, dancing with two tall guy. Maharot ang hampas ng bewang
at balakang ng
kaibigan, halatang nakainom na.

P 28-2
Me:
Okey. We'll wait for you here.
After she sent her reply to Brooke. Another message popped up, it was from her
hubby.
Colton:
I'm on my way there. I miss you
Karen pursed her lips to suppress a smile. Kanina ay inis na inis siya kay Colton,
ngayon naman ay kilig na
kilig siya. Ni hindi niya na napansin na may tumabi sa kanya pero sumagi sa pang
amoy niya ang mabangong
amoy na panglalaki. Hindi iyon masakit sa ilong, sapat na para magustuhan niya.
She reply at his message.
Me:
Hurry and get me. ;)
Itinago niya ang cellphone sa purse na dala at muling sumimsim sa juice habang
nangingiti. Kaya siguro
naiinis siya kay Colton dahil namimiss niya na ito. Hindi na tuloy siya
makapaghintay na dumating ang asawa
at bumalik sila sa Hotel. They will have their quality time together and she likes
that idea so damn much.
"You're smiling,"
Napaigtad siya nang may magsalita sa gilid niya. Nang nilingon niya ay namangha pa
siya. Sa dilim ng
paligid ay hindi pa din naitago ang mukha ng gwapong lalaki na nakatingin sa kanya.
His hazel eyes, the
stubbles on his square jaw and his lips were the reasons why women in the Club were
ogling at him. Not to
mention the hard muscles on his arms.
"Brooke?" Bulalas niya nang tuluyang makilanlan ang lalaki.
"Yeah," Itinagilid nito ang ulo at bahagyang itinaas ang beer na hawak. "Cheers?!"
Hindi niya mapigilan ang malapad na ngiti na kumawala sa labi niya. Seeing him
again makes her feel good
in some way. Sino bang mag-aakala na magkikita ulit sila ni Brooke? Ang akala niya
ay ginu-good time lang
siya ng lalaki. But she was wrong. Maybe he really likes to befriend with her.
"Cheers!" Naaliw na idinikit niya ang baso sa bote nito. Naghatid iyon ng
nakakangilong tunog, mabuti na
lang at mas nangibabaw ang ingay sa Club.
"Where's your husband?" Kapagkuwan ay tanong ni Brooke. He's now puffing his
cigarette arrogantly.
"He's on his way na."
"Hindi ka mukhang may asawa, by the way." Casual na sabi nito tapos ay sumimsim ng
alak habang ang mata
ay gumagala sa buong paligid, nahinto sa dance floor kung saan may mga babae't
lalaking malikot na
nagsasayaw, isama na ang kaibigan niya.
"I don't know if that's a compliment, but thank you. Kailangan ay hindi ako
magpabaya sa sarili ko. Alam mo
na, maraming mas maganda at sexy..."
P 28-3
"You're pretty and sexy. Your husband is lucky to have you, Karen. You seems like a
good woman, too."
She laugh lightly at that. This man knows how to make women smile. He looks like an
expert in making
women swoon on his charm. She could see some girls were eyeing her because she's
with a good looking
man.
"Came from a man like you? I don't know if I would ever believe in that. Hmn,
marami ka na yatang
sinabihan ng mga salitang 'yan."
"Yeah," Walang pag-aalinlangan na umamin ito kaya hindi niya napigilan ang matawa
ulit. Hindi man lang
nag deny? Medyo may pagkamahangin din pala ang isang ito.
"I like that honesty Brooke—"
"Hey, enjoying the night?" Natigil siya at napawi ang ngiti sa labi nang may
yumapos na matigas na braso sa
bewang niya. Yapos na halos mahulog na siya sa kanyang inuupuan dahil pati ang
katawan niya ay tumama sa
katawan nito!
Nang tignan niya kung sino iyon, napangiwi siya nang mas madilim pa sa paligid ang
mukha ni Colton na
nakatayo sa gilid niya habang mariin na nakatingin kay Brooke. He looks like a mad
man who's ready to give
a powerful punch to the man infront of them. Ang tila bakal na braso nitong nasa
bewang niya ay isang
senyales na hindi nito gusto kung anoman ang nangyayari.
"Colton, nandito ka na pala." Napangiwi ulit siya nang mas lalong naging mabigat
ang pagyapos ng asawa sa
bewang niya. "Ahm, m-my friend, Brooke."
"Hey, please to meet you." Mapreskong inilahad ng lalaki ang kamay sa harap ni
Colton, pero hindi nito iyon
tinanggap.
"Let's go," Bagkos ay aya sa kanya ni Colton na para bang wala itong narinig.
Kinakabahan na bumaba siya sa high chair at inangkla ang kamay sa braso ng asawa.
"Mauna na kami."
Nahihiya na paalam niya kay Brooke na tumango lang. "Sorry," She mouthed. Brooke
gave her a small smile,
telling her it's okey. Nakakahiya man ay wala na siyang magawa kundi ang umalis.
Colton is not in the mood,
she can feel it.
Naglapag ng pera sa island counter si Colton para sa bills niya saka siya nito
iginaya palabas ng Club. Wala
itong imik habang naglalakad sila papunta sa sasakyan nitong gamit.
Tahimik lang din siyang pumasok sa black starex. Pinapakiramdaman niya ang asawa.
He look pissed. Hindi
niya alam kung bakit, okey naman sila kanina nang magkatext sila. Ano'ng nangyari
ngayon?
Colton start the engine lazily. His eyes focus on the road. He didn't even bother
to look at her! What's wrong
with this man?
They were in the middle of the road when Karen remembered her friend.
"Oh god..." Natakpan niya ang bibig. "Wait mahal! Hindi ako nakapagpaalam kay
Gelicah."

P 28-4
"Just text her and tell her na sinundo na kita." His voice is cold. She doesn't
like it. It makes her worried.
Naglabas siya ng hanging sa dibdib at kinuha ang cellphone sa purse niya. Napamaang
siya nang makita niya
ang tatlong missed calls galing kay Colton. Kaya ba ito malamig sa kanya dahil
hindi niya nasagot ang mga
tawag nito? That time, she was busy chatting with Brooke. The hell!
Pagkatapos niyang i-text si Icah ay ibinalik niya na ang aparato sa purse niya.
Maingat na tumagilid siya ng
upo at masuyong hinawakan ang braso ni Colton. Naramdaman niya kaagad na bahagya
itong natigil pero
saglit lang iyon.
"Galit ka?" Malambing ang boses niya.
"Why would I?"
"Because I missed your phone calls?"
"That's so lame."
"Eh bakit ang cold mo? Hindi ako sanay." Naglalambing na niyakap niya ang braso
nito, sinadya niyang idikit
pati ang dibdib niya.
She suddenly felt hot when Colton's hairy hard arms touches her bare breasts.
Wearing a mini dress that
shows her cleavege isn't good. His hairy arms tickling her and it makes her nipples
hardened!
"Let's talk later."
"I want now..." Ginalaw-galaw niya pa ang katawan dahilan kung bakit kumikiskis ang
dibdib niya sa
matigas nitong braso. Gusto niya ang mainit na sensasyon na iyon.
"I can't talk to you here. I want it in bed." His voice was low and raspy.
Sa sinabi nito ay parang iba ang naiisip niya sa gusto nitong lugar kung saan sila
mag-uusap. Parang ibang
pag-uusap ang tinutukoy nito. At mukhang magugustuhan niya ang uri ng pag-uusap na
iyon.
"I miss you..." She whispered sexily.
Colton muscles on his arm moved, but he didn't try to speak. He's really good in
controlling himself. With a
naughty thoughts on her mind, K lean closer, her breasts were touching his arm. Her
lips were on his neck,
she is almost hugging him.
"K..." After a few minutes, Colton mutter her name in a warning tone.
"Why?" She kissed the side of his lips teasingly. "I thought you missed me?"
She saw his Adams apple bobbled up. He looks hot while driving. His dark eyes were
on the road. His
eyebrows were furrowed annoyingly.
Pinigil niya ang mangiti nang ilapag niya ang isang kamay sa hita ni Colton at
marahan na hinaplos ito do'n,
paangat...

P 28-5
He greeted his teeth but didn't bother to speak. His hands on the steering wheel
tightened. His face darkened,
a kind of darkness she saw every time they make love. Is he really affected with
her touch?
"Karen..." May banta sa boses ni Colton nang gumapang ang kamay niya sa zipper ng
pants nito. He's already
hard! She smile inwardly.
"Hmm..." Karen didn't listen. She slowly carress his hardness, making him gasped
and took a quick glance at
her.
"I'm driving..." Anito pero hindi naman inalis ang kamay niyang humahaplos sa
katigasan nito. She likes
carresing his buddy down there. She felt hot and horny! Where that feelings came
from?!
"I want you..." She whispered seductively and started kissing his neck, his jaw
down to his chest.
Colton groaned and she felt the car suddenly stopped.
Pansamantala ay natigil siya sa paghalik sa dibdib ng asawa nang maramdaman niya
ang kamay nito sa hita
niya, papunta sa kaselanan niya. Parang uhaw sa mga haplos nito nang pinaghiwalay
niya ang mga hita.
Karen stilled for a moment when Colton slid his finger inside her panty and touch
her cl*t. Nahiya siya nang
ramdam niya sa sarili na basa ang pagkababae niya.
"Fuck..." He curse softly. "You're wet..."
Instead of looking on him. She hurriedly unzipped his pants, making him chuckled.
"Why?" Inis na sabi niya.
"My wife is horny..." He teased and slowly he slid a digit inside her. Napapikit
siya sa sarap.
"I said, I want you! Now!" Ewan niya kung bakit para siyang sinisilaban ng apoy.
"Yea, yea..." Colton shifted his seating position to face her.
Marahas na ipinahiwalay nito ang mga binti niya at hinila ang panty niya pababa.
Napasandal siya sa pinto sa
gilid niya, napahawak sa sandalan ng upuan at na-i-angat ang isang binti sa
dashboard nang yumukod sa
pagitan ng hita niya si Colton at inumpisahang sambahin ang pagkababae niya.
Pinigil niya ang malakas na ungol sa bawat marahas na hagod ng dila ng asawa sa
kaselanan niya. Ang isang
binti niya ay hawak nito, nakataas, habang ang isa ay nasa dashboard. Umaalon ang
balakang niya upang mas
lalo pang maramdaman ang pagsamba sa kanya ni Colton.
"Oohh, ohh... Yes, y-yes baby... Lick me...more..." She's out of her mind. She feel
so horny and she wants her
husband so bad!
Ilan pang masasarap at mararahas na hagod ng dila ni Colton sa pagkababae niya ay
naramdaman niya nang
lalabasan na siya. Nang matagal na pinagsisipsip ni Colton ang cl*t niya ay hindi
niya na nakayanan pa ang
paglabas ng orgasmo niya.

P 28-6
"Colton! Colton! Ohh, ohh... Colton!" Sigaw niya at marahan na inilayo ang ulo nito
sa pagitan ng hita niya.
She's gasping from air after her orgasm. Nagtataas-baba ang dibdib niya at
nanghihina ang mga binti niyang
nakabuka pa din. She's so bare infron of him.
"Feeling good now?" He asked playfully while carresing her legs. He looks
satisfied.
Maingat siyang tumango. "Y-yes,"
"What else do you like?"
Napatingin siya sa pagkalalaki nito at nahuli siya ni Colton. Tumikhim siya at taas
noo itong tinignan ulit.
Hindi na dapat siya mahiya, mag-asawa sila! Hindi man sa papel pero mag-asawa na
sila.
"I-I want to t-taste you..." Napatingala ang asawa at mariin na napapikit. He's
cursing and it turns her on! "I
want to pleasure you, too."
When Colton looked at her, he's biting his lips as if controlling something.
"Please? Payagan mo na ako... G-gusto kong..." Kinagat niya ang pang-ibabang labi
at muling napatingin sa
nakaumbok nitong pagkalalaki. "...gusto kong tikman 'yan." At nag-iinit ang pisngi
na itinuro ang pagkalalaki
nito.
Napamura ulit ang asawa bago nito inilahad ang kamay sa kanya para palapitin dito.
Ang lapad ng ngiti niya
na tinanggap ang kamay nito. She really wants to try to pleasure him. She wants to
experience it. She wants to
taste him. Every time she asked for it to Colton, he didn't let her. Hopefully this
time, he will let her.
Karen is about to unbutton his jeans when Colton hand hold her wrist.
"Why?" Disappointment was on her voice.
His bloodshot eyes bore into her. "Are you sure?"
"Yes!"
He lick his lower lips sexily. "That pretty little mouth of yours will be
stretched."
"I can take it." There's a glint of amusement on his eyes and then he shook his
head. He looks so amuse with
something! Annoyed and frustrated, she slap his arm. "Kaya ko! Kakayanin ko nga!"
Gigil na sambit niya at
marahas na tinanggal ang butones ng pants nito.
Colton let out a short sexy laugh. Amaze and surprised by her action. "I'll guide
you, wife..." Marahan na
hinawi nito ang buhok niya upang makita nito ang gagawin niya tapos ay prenteng
sumandal sa inuupuan.
Nanginginig ang kamay na hinawakan niya ang matigas na pagkalalaki ng asawa. He's
huge, long and thick!
Paano niya nga ulit nakayanan iyon noon?
"Give me a hand job first..."

P 28-7
Karen nod and move her hand up and down in a slow motion. Napapalunok siya sa
kahabaan nitong malapit
lang sa labi niya. Namumula iyon sa galit, naglalabasan ang mga ugat. It's scares
her and at the same time it
excites her.
"Can I kiss you now?" Mahinang paalam niya sa asawa. Namumungay na ang mga mata
nito.
"Go ahead... It's all yours." With that, she started kissing the tip of his
hardness.
Unang dampi pa lang ng labi niya sa kahabaan ni Colton ay napaungol kaagad ito. Mas
lalo siyang ginanahan
sa ginagawa. Hinalik-halikan niya ang dulo ng pagkalalaki nito hanggang sa hindi
niya na nakayanan at
isinubo iyon ng buo. Kahit halos mabilaukan na siya dahil tumama ang dulo ng
kahabaan nito sa lalamunan
niya. She wants to pleasure him so bad. She will do her best to pleasure her
husband.
Napapikit siya sa sarap at ligaya na naramdaman niya sa mga sandaling iyon. She
felt like she really owns
him now. Colton is hers and she is his!
yun ang punglilihihan nya?? Meserep yen ahahaaha??????????

P 28-8
27 ~ Hopes
91.5K 2.8K 261
by missgrainne

Chapter Twenty Seven

MALAPAD ang ngiti ni Karen habang papasok sila ni Colton sa elevator. They're
holding their hands. Hindi
maawat ang ngisi sa labi niya matapos ang nangyari sa kanila ng asawa sa loob ng
sasakyan nito. She can
still feel Colton on her mouth. Pakiramdam niya ay nabanat ang labi niya at
nangawit ang panga niya dahil
ilang minuto niya din naman itong pinaligaya.
The feeling that she gave him orgasm made her feel proud of herself. Dati-rati ay
hindi niya gusto ang ideya
na 'yon, pero nang pinalasap sa kanya ni Colton kung gaano iyon kasarap, nagbago
ang pananaw niya. She
likes oral sex and she likes to pleasure her husband with that.
"Your smile makes me smile too." Colton notice her reaction and kiss her hand.
"Masaya ako." Proud na sambit niya.
"I'm happy, too. Thanks to my lovely wife...for a job well done." He whispered the
last phrase.
She smile smugly at him. "Was it good?"
"I give you eight out of ten for a beginner."
"I want it to be ten."
"Of course you will. I'll guide you." Hinalikan nito ang ulo niya at marahan na
pinisil ang kamay niya.
Paglabas nila sa elevator ay napawi ang ngiti sa labi niya nang mapansin ang isang
pamilyar na bulto na
nakatayo sa gilid ng pinto ng hotel room nila. Maging si Colton ay bahagyang
napahinto din sa nakita.
Gail looks dumb and problematic. She pressed the door bell and wait for the door to
open. Akala siguro ay
nasa loob sila ni Colton. Ano ang ginagawa ng babaeng ito sa labas ng suite nila?
May binabalak na naman
na masama?
"Why is she here?" Takang tanong niya sa asawa.
Hindi siya sinagot ni Colton, bagkos, nagpatuloy ito sa paglalakad hawak ang kamay
niya. When Gail look at
their direction, her face lit up when she saw Colton, but it went fierce when she
saw her and their
intertwined hands.
"Colton..." Mabilis sila nitong sinalubong kaya napahinto sila pareho. "Mag-usap
tayo, please? 'Yung nakita
mo kanina, wala lang 'yon. I was so mad, I can't control my emotions. I'm sorry.
Hindi ko talaga sinasadya."
Halos hawakan nito ang asawa niya at magmakaawa.
"I don't need your explanation, Gail. You better leave before I call the security
to drag you out of here."

P 29-1
Colton said coldly and walk towards their hotel room, still holding her hand.
"Colton! Please naman... Huwag ka nang magalit. I won't do it again. Please..."
Gail was following them, her
eagerness to get Colton's forgiveness and attention is to the highest that it made
her look so stupid.
Colton swipe the key card and the door opened. Pinauna siya nitong pumasok,
nakasunod ito sa kanya at
isasara na sana ang pinto nang iharang ng babae ang kamay.
Naaawa siya kay Gail sa totoo lang. Para itong hindi mapakali at wala sa sarili.
Nagmamakaawa sa atensyon
ni Colton pero matigas ang asawa niya.
Marahan na hinawakan niya sa braso si Colton. "You can talk to her. I will wait."
"No," Mariin ang pagtanggi nito, may galit.
"Please Colton... Talk to me..."
But Colton didn't listen, instead he remove Gail's hand on the door and close it
with a force. Napaigtad siya
sa tunog na likha nang pagsara ng pinto. Hindi kaya tinamaan ang mukha ni Gail?
"You're so harsh."
"She deserve it." Sabi lang nito at iginaya na siya papunta sa kama nila.
Naupo siya sa gilid ng kama habang si Colton naman ay pumasok sa shower room. Wala
siyang ideya kung
bakit dumoble ang galit ng asawa niya sa dati nitong kasintahan. Nag-aalala siya
dahil wala siyang alam sa
totoong nangyayari.
Karen is checking her cellphone when the doorbell rang. Kaagad na kumunot ang noo
niya. Hindi niya na
sana papansinin iyon, pero tumunog ulit. This time, sunud-sunod na. Naiinis at
tinatamad na naglakad siya sa
pinto at sinilip sa peephole kung sino ang salarin.
There, she saw Gail's angry face. Sisirain talaga nito ang gabi nila? Wala talagang
hiya? Wala man lang
respeto kahit alam nang magkasama sila ni Colton at matutulog na! Ano ba talaga ang
hanap ng babaeng 'to?
Hanggat maaari ay ayaw niya ng eskandalo pero sinasagad ng babae ang pasensya na
lalo at sunud-sunod
itong nag doorbell! Ang sakit sa tenga at talagang biglang kumulo ang dugo niya!
Gigil na binuksan niya ang pinto na ikinagulat ni Gail.
"Ano ba talaga ang gusto mong babae ka?!" Galit na hinarap niya ito.
"Hindi ikaw ang gusto kong makausap!"
"At sino ang gusto mong kausapin? Ang asawa ko? Pwede ba Gail, move on..." May
disgusto sa boses niya at
sa paraan ng pagtingin niya dito. "Can't you see? Colton doesn't want to talk to
you. He doesn't even like to
see you. Huwag ka nang magbulag-bulagan. Nakakairita na ang presensya mo."
"I want to talk to Colton! Get out of my sight!" Tapos ay marahas siya nitong
itinulak at hindi niya 'yon
inaasahan. Napaatras siya at bumangga ang likod niya sa matigas na bagay,
automatiko na may mga braso na

P 29-2
yumapos sa bewang niya para hindi siya tuluyang ma-out balance.
"Look what you did!" Kumalabog ng husto ang puso niya sa galit na boses ni Colton
sa likod niya. Ramdam
niya sa likod niya ang labis na pagpipigil nito na huwag makapanakit. Kung lalaki
lang siguro si Gail, baka
kanina pa ito bumulagta.
"She's blocking my way Colton... Gusto ko lang naman na—"
Hindi na natapos ni Gail ang sasabihin dahil malakas na isinara ni Colton ang
pinto. Parang masisira yata ang
pinto ng suite nila.
Nagpakawala ng malakas na hangin sa dibdib ang asawa tapos ay mataman siyang
tinignan. Nawala na ang
galit nito, napalitan ng pag-aalala. Masuyo siya nitong dinala sa dibdib nito.
"Sana hindi mo na lang pinagbuksan... Nasaktan ka pa tuloy." Anito, parang ito pa
ang nagsisisi.
"H-hindi naman masakit. Hindi ko lang inaasahan na gagawin niya 'yon."
"You don't know her. She's violent, bitchy and spoiled. Don't trust her."
"She wants to ruin us, Colton." She worriedly whispered. Worried for her safety and
for their relationship.
"I won't let her."
"We won't let her ruin us." Mas may diin na wika niya. Nag-angat siya ng tingin sa
asawa. "Let's sleep?"
Colton nod then they walk towards their bed. Sana lang ay hindi na sila distorbohin
ni Gail. Hindi niya na
talaga papalampasin ang kagagahan ng babaeng 'yon. Hindi na siya mangingiming
gantihan ito kapag sinaktan
na naman siya. Maswerteng dumating lang kaagad si Colton kanina, kung hindi,
siguradong gagantihan niya
ang panunulak sa kanya ng babaeng 'yon.
LUMIPAS ang magdamag na payapa ang naging tulog nila ni Colton. Walang distorbo.
Sana ay natauhan na si
Gail. Oo at masakit ang ipagpalit ka ng lalaking mahal mo sa iba, pero mas masakit
kung hindi nito
matatanggap ang katotohanan na wala ng sila. Tapos na ang lahat sa kanila. May iba
nang nagmamay-ari sa
puso ni Colton, siya na iyon. Hindi na si Gail. Sana ay hindi na sila guluhin pa ng
babae.
"Get yourself ready. We will go to the hospital." Colton voice made her woke up
from her reverie.
Karen is eating breakfast at the veranda. The morning sun light kissing her skin.
The wind were blowing her
messy hair.
Maang na nag-angat siya ng tingin dito. Katatapos lang nitong mag-shower. He's now
drying his hair using a
white towel. He's still on his grey robe. She could see a bit of his hairy chest
and the ripped muscles on his
stomach. Karen gulped. She can't take her eyes off him. She felt like she's in
heat, again.
Even when Colton took a sip of his coffee, he looks so damn hot! He licked his
lower lip after that and bit it
a little. Then look down at her.
Nang inilapag nito ang kape sa bilong na lamesa, do'n lang siya parang natauhan na
naman. Ano nga ulit ang

P 29-3
sinabi ng asawa niya? They will go together in the Hospital? Did she heard it
right?
"W-what did you say? Were going to the Hospital?"
Colton nod, biting his lower lip lightly. "Yes. I can't leave you here alone. Gail
might visit here and pester
you."
"Kaya ko naman ang sarili ko eh,"
Hindi niya lang talaga inaasahan na itutulak siya ni Gail. Kailangan ay maging
alisto pa siya para hindi na
makaisa sa kanya ang babae. She has all the rights to fight for herself and for
Colton. She won't let Gail ruin
them. She promised that to herself!
"I know, but still, I want you with me. Mas mapapanatag ako kapag nasa tabi lang
kita."
Lihim siyang napangiti at kinilig. Colton is protecting her and it makes her love
him more. She will protect
him, too.
"But your mom..." Pinanghinaan siya ng loob nang maalala si Mrs. Altaraza. Gail
told her that Colton's
mother doesn't want to see her. Paano kung atakihin na naman sa puso ang Ginang
kapag nakita siya? Ayaw
niya mangyari 'yon. Napayuko siya, tuluyan nang nawalan ng kompyansa. "Mrs.
Altaraza is mad at me. Ayaw
niya akong makita. H-hindi na lang ako sasama sa'yo mahal..."
Colton lean closer so he could face to face her. Marahan nitong ini-angat ang baba
niya gamit ang hintuturo
upang magtama ang mga mata nila. Naka-usli ang nguso na sinalubong niya ang
malamlam nitong mga mata.
There's an unknown emotion there that she couldn't read.
"Let me handle all of this. Would you trust me?"
Sa bigat at tila nagpapapanatag ng kalooban niya sa tinig nito ay tahimik siyang
napatango. "I trust you with
all my heart." And she mean it.
"Good. I want you to stop worrying 'bout my mom." He tapped her cheek gently with
his fingers. "Can you
smile now?"
Unti-unti ay sumilay ang ngiti sa labi ni Karen. Nabawasan na ang pag-aalala niya
sa mangyayari mamaya
kapag nagkita na sila ni Mrs. Altaraza. Alam niyang hindi siya papabayaan ni
Colton. Tiwala siya sa asawa
niya na hindi siya nito ipapahamak. He will protect her from harm.
KABADO at hindi mapakali si Karen nang makarating sila sa Bachero's Medical Center.
She missed the
place and the ambiance. But the smell inside made her feel like she wants to vomit.
Hindi naman iyon
mabaho. Sobrang linis ng Hospital, tiled floor at air-conditioned. Pero hindi
talaga gusto ng ilong niya ang
amoy do'n. Tila naghalo-halong pabango, alcohol at iba't-ibang klase ng gamot.
Dapat ay sanay siya sa paligid dahil do'n siya nagtrabaho ng ilang taon. Ano'ng
bago ngayon? Bakit parang
gusto niyang umalis sa lugar na iyon para lang makawala sa amoy na hindi matanggap
ng ilong at tiyan niya?
"You're sweating..." Puna sa kanya ni Colton na pinunasan pa ang butil ng pawis sa
noo niya gamit ang likod
ng palad nito. "Are you that nervous to meet my parents?"
P 29-4
Isa pa sigurong dahilan nang kaguluhan sa nararamdaman niya ay ang ideya na muli
niyang makikita si Mrs.
Altaraza, hindi bilang private nurse, kundi bilang fiance ni Colton. Nakakakaba nga
talaga itong gagawin
niya.
Karen force a smile. "Nervous and worried."
"Don't be. I'm here. Hindi kita papabayaan."
"A-alam ko mahal, salamat."
Kahit pa gano'n ay hindi nakatulong ang sinabi ni Colton. Kinakabahan,
pinagpapawisan at hinahalukay pa
din ng kung ano ang tiyan niya.
Sa paglapag ng elevator sa tamang floor ay medyo nabawasan ang kagustuhan niyang
dumuwal dahil iba na
ang amoy do'n. Mabango din, sapat na para matahimik ang pang-amoy niya.
"Good morning, boss, Ma'am." Ang bodyguard na nakatayo sa labas ng silid ni Mrs.
Altaraza ang siyang
unang bumati sa kanila.
"Good morning ho." Aniya. Si Colton naman ay tumango lang at pumasok na sila nang
buksan ng bantay ang
pinto.
The moment her feet touch the carpeted floor and she smell the scent of Mrs.
Altaraza's room, is the moment
her stomach stop from being wild. Mabilis na napanatag siya nang mawala ang bagay
na humahalukay sa
tiyan niya.
"Son, you're early huh." Bati ng ama ni Colton nang masilayan sila. Tapos ay
bumaling sa kanya. "You must
be Karen?"
Kimi siyang ngumiti at tumango. "Opo. Good morning po."
"Nice to finally meet you."
"Nice to meet you din po, Sir."
Colton's father let out a short laugh. "I like the formality, but hearing you
calling me Dad would be great."
Napamaang siya sa sinabi nito at hindi na nakapagsalita pa. Tanggap ba siya ng
daddy ni Colton? Gano'n lang
kadali? Hindi ba ito magagalit sa kanya katulad ng asawa nito?
"It's too early for that, darling." A familiar voice intruded.
Karen eyes settled at the woman who's laying in bed, Mrs. Altaraza were looking at
them with disapproval
on her face. Okey, this is it. She will deal with this woman for her and for
Colton's sake.
"They will end up marrying each other. It would be better if Karen starts to
practice calling me Dad, and
you..." Bumaling ito sa asawa. "calling her Mom."
"No, I don't like it!"

P 29-5
Napahawak siya sa braso ni Colton sa matinding pag-ayaw ni Mrs. Altaraza sa kanya.
Nakaramdam siya ng
kurot sa dibdib niya pero nilabanan niya iyon.
"Okey okey..." Pagsuko ni Mr. Altaraza. "Carreine, darling, please don't be too
hard on Karen. Look at her,
she seems like a good woman. Well, itatanan ba 'yan ng bunso natin kung hindi? You
have to accept that
Colton is getting married soon."
"But I don't expect it to be with that woman!"
"And you expect the bride to be Gail?" Mr. Altaraza mocked. Naupo ito sa gilid ng
kama ng asawa nito
upang manuyo. She can see the love on his eyes for his wife. That's admiring.
"I don't like Gail anymore." Mrs. Altaraza leered. "Let's stop talking 'bout her.
It's stressing me."
"Gail is not allowed to visit here anymore. I have talked to the security team of
this Hospital to ban her."
Colton informed. He didn't tell her about it. Kaya siguro busy ito sa telepono
kagabi bago silang natulog.
Malamang ay kausap ang security head ng BMC. "Nothing to worry now, mom."
Ang ekspresyon sa mukha ng Ginang ay lumambot sa narinig na balita. "Thanks son..."
"For you and for your health." Inakbayan siya ni Colton. "And for my wife's
safety."
Kumunot ang noo ni Mrs. Altaraza. "What? Ginugulo din ba kayo ng babaeng 'yon?"
"Yea, but I made sure everything is okay now. Hindi na siya makakalapit sa'yo at sa
asawa ko."
"Mabuti kung gano'n."
Nang pasadahan siya ng tingin ni Mrs. Altaraza ay parang nabalisa siya. Hindi naman
ito nangmamata, pero
nakakabalisa pa din. Para bang kinikilatis siya nito. Kaya tuloy ay parang gusto
niya ng isiksik ang katawan
kay Colton para lang kumuha dito ng lakas ng loob.
Narinig niya na natawa ang asawa, tapos ay bumulong sa kanya. "Wife, chill. Ganyan
lang talaga siya
tumingin."
Pasimple niya itong siniko. "Shut up."
Natatawa pa din na iginaya siya ni Colton papunta sa mini sala. Nakahinga siya lalo
ng maluwag nang hindi
siya nakarinig ng kahit na anong salita kay Mrs. Altaraza. Tahimik lang sila nitong
pasimpleng
pinagmamasdan habang kausap ang ama ni Colton.
"I expect the worst from my mother when I bring you here without her knowledge..."
Colton uttered as they sit
on the couch. "But I was wrong."
"Ako din. Akala ko pagsasalitaan niya ako ng masakit. Akala ko papalayasin niya
ako." That's what she
expected.
Nakakagaan ng pakiramdam na hindi gano'n ang nangyari. Hindi man siya gusto ni Mrs.
Altaraza para kay
Colton, gagawin niya ang lahat para lang matanggap at magustuhan siya. Matagal na
siyang sabik sa

P 29-6
pagmamahal ng magulang. Gusto niyang kahit papano ay mapunan iyon. Sana ay hindi
siya masyadong
pahirapan ng mommy ni Colton.
"She won't do it. Alam niya kasing magagalit ako at aalis kasama ka kapag ginawa
niya 'yon. She changed a
lot."
"Pangako. Sisikapin kong magustuhan ng mommy mo. Ayoko kasing mag-aaway kayo dahil
lang sa'kin.
Ayokong lalayo ka sa pamilya mo para sa'kin. Gusto ko ay buong pamilya tayo."
"Uh, that's so sweet..." Nanggigigil na bigla siya nitong hinagkan sa labi.
"Colton!" Mahinang saway niya dahil baka makita sila ng magulang nito. Nakakahiya.
But he just laugh
slightly.
"I hope you're feeling good now."
"Okey na ako, mahal ko... Nawala na ang kaba ko. Hindi na din hinahalukay ang tiyan
ko." Sumandal siya sa
inuupuan. "I like the smell here. Hindi nakakaduwal."
"Nakakaduwal? Naduduwal ka?" Parang hindi ito makapaniwala.
"Oo kanina nang pagkapasok palang natin dito sa Hospital. Pinipigil ko lang."
Pinagpawisan nga yata siya
dahil sa pagpipigil niya kanina. "Can we stay here? Ayoko munang lumabas baka hindi
ko na mapigilan."
"S-sure. We can stay here para hindi ka na maduwal."
"Salamat mahal ko..." Maligayang sabi niya at naglalambing na inihilig ang ulo niya
sa dibdib ni Colton. His
hand on her lap and the other one is place on her stomach, gently caressing it.
Sana ay palaging ganito... Masaya at panatag.
I think he could prefer her as his son’s girlfriend not a nurse? Oww, kala ko ako
lang yung nakaalala na nameet na nya one time yung parents ni
Colton galing ibang bansa. Dami na ng nabasa ko iniisip ko tuloy baka sa ibang
story ko nabasa yun. HAHAHAHAHA

P 29-7
28 ~ Darkness
83.8K 2.7K 621
by missgrainne

Twenty Eight
"LONG time no see, Karen. Balita namin nag-asawa ka na. Totoo ba?" Tanong sa kanya
ng dating katrabaho,
Mayeth. Karen is in the nurse station of BMC to visit her co-nurses before.
Hinihintay niya si Colton na
nagpunta sa penthouse ni Doc Howell, kesa sumama ay nagpaiwan muna siya sa nurse
station.
"Ah oo," Kimi na sagot niya.
"Sino naman? Kasama mo ba?" Usisa naman ng isa pang nurse na katrabaho niya no'n.
"Nasa penthouse ni Doc Howell."
"Kaibigan ni Doctor Banchero?" Gulat ang ekspresyon sa mukha ng babae.
"Yes,"
"For sure mayaman 'yan! Alam mo naman mga kaibigan niyan ni Doc, bukod sa mga gwapo
at yummy, mga
mayayaman din!"
Hindi na siya nakasagot at napangiti na lang sa mga ito. Patuloy siya sa
pakikipagchikahan sa mga dating
katrabaho nang may biglang umakbay sa kanya. Napaangat siya ng tingin at nakita
niya si Colton na may
kislap sa mga mata.
"Karen!" Agaw pansin sa kanya ni Mayeth, ang mga ito ay kay Colton nakatingin na
para bang nakakita ng
artista sa personal. Nakakainis!
"Bakit?" Takang sabi niya naman.
"Asawa mo?"
"Yes," Si Colton ang sumagot. "I'm her husband."
"Gano'n po ba sir. Isa nga po pala ako sa nurse na nagmomonitor sa mommy niyo. Anak
po kayo ni Mrs.
Altaraza di ba?"
"Yea,"
Dahil sa pinipigilan na kilig ng mga dati niyang katrabaho ay hindi na ang mga ito
nakapagsalita. Nakatitig
lang ang mga ito kay Colton. Umirap siya sa hangin bago tumikhim.
"Maiwan na namin kayo ng asawa ko. Nice to see you all." Aniya at hinila na si
Colton papunta sa elevator
bago pa ito matunaw.
Tahimik lang sila hanggang sa makarating sa silid ng mommy nito. Naroon ang daddy
nito at dalawang
P 30-1
kapatid. Si Carter ay kadarating lang kaninang umaga habang si Clane ay kasabay
naman ng ama nitong
dumating no'ng tanghali. Gabi na at magpapaalam na sila ng asawa na babalik na sa
Hotel para
makapagpahinga.
"Colton, pwede bang sa mansion na kayo ni Karen tumuloy paglabas ng mommy mo?"
Colton father asked.
Tumingin muna sa kanya ang asawa, humihingi ng permiso sa kanya kung papayag ba
siya sa sinasabi ng ama
nito. Sino ba siya para tumanggi? Ang inaalala niya lang naman ay kung papayag si
Mrs. Altaraza na bumalik
siya sa mansion?
"We will talk about if first, dad. I can't decide right now." Si Colton na naupo sa
couch, katabi niya. Tulog
ang mommy nito. Sa wari niya ay umaayos na ng tuluyan ang kalagayan ng babae.
"How about you Carter? Clane?" Bumaling si Mr. Altaraza sa dalawang lalaking
seryoso na nakaupo sa
dalawang single sofa. "Well, Clane is staying in our Hotel, close to the mansion.
What about you Carter?
Uubusin mo na lang ba ang oras mo dito sa Manila?"
Carter frowned. "Dad, uuwi ako sa mansion. Okey? Just give me time."
"Puro pambababae lang ang ginagawa mo dito sa Manila. Baka magkasakit ka na niyan."
"Woah!" Carter gasped. "I'm healthy and safe. Maingat to, dad..."
Mr. Altaraza heaved a sighed. "I want you all to be on the mansion next week. Your
mom need us. We won't
let her alone in the mansion. Understand boys?"
Sabay-sabay na tumango ang mga ito. No one dare to complain, they will be in the
mansion for the sake of
their mother. Kasama din kaya siya do'n? For sure. Hindi naman siguro papayag si
Colton na magkahiwalay
sila. Kung sana okey lang ang lahat sa kanila, hindi na siya nag-aalala pa sa mga
mangyayari.
"IS THAT okey to you?" Colton asked, they were heading to the Hotel. They're inside
their black starex. Ang
mga mata niya ay nalilibang sa matatayog na gusaling nadadaanan nila. Nakaakbay sa
kanya ang asawa.
She turned her head to him. "Huh?"
"Is that okey to you to go in the mansion?"
Somehow, she felt at ease knowing that her husband wanted to know her thoughts
about it. Yung pakiramdam
na hindi lang ito ang nagdedesisyon, gusto nito na pati ang saloobin niya ay alam
nito.
"Oo naman. Basta okey lang sa mommy mo na nando'n ako."
"Of course. There'll be no problem about it. Kung ayaw niya, sana ay tumanggi na
siya nang nasa Hospital pa
tayo. Di ba?"
"Maybe she's just too weak to complain."
"Nah," Marahan siya nitong kinabig sa dibdib nito. Ramdam niya ang pagdampi ng labi
nito sa ulo niya. "I
know my mom. She will complain if the situation is against her will. I think she
starting to accept you, accept

P 30-2
us."
"Sana..." She murmured. "I want your mom to like me. I want her to forgive me for
what I did."
"Hush... Let's just stop thinking 'bout it. Alam ko naman na matatanggap niya
tayo."
Nang dumating sila sa Hotel ay kaagad na bumagsak ang katawan niya sa kama. Pinilit
niya din ang sarili na
mag-shower kahit sobrang tinatamad na siya. Nakakahiya naman kasi kung tatabihan
niya si Colton na ang
bango-bango tapos siya ay baka amoy pawis pa.
Colton turned off the lights of their bedroom and turned on the lampshade beside
the bed. He lay beside her,
his arms automatically wrapped around her waist. And he started kissing her
shoulder.
"Are you tired?" He asked gently.
"A bit. Why?"
His lips travel up to her neck and gives her wet kisses there. Napapapikit siya sa
kiliting dulot niyon. Alam
niya ang gustong mangyari ni Colton, gusto niya din iyon pero mas nangingibabaw ang
kagustuhan niyang
matulog.
"Okey, let's sleep then."
"You want to make love?" She teased.
"Who wouldn't like that?"
Hinaplos niya ang pisngi ng asawa at pinatakan ng magaan na halik sa labi. "Maybe
tomorrow? Pagod talaga
ako, mahal ko..."
"Yes, I understand." Mataman silang nagtitigan. Hinawi nito ang iilang hibla ng
buhok na nakatabing sa pisngi
niya. "Napapansin ko ang pamumutla mo nitong mga nakalipas na araw. Ayos ka lang
ba?"
Napansin din pala ni Colton ang pamumutla niya. Akala niya ay tingin niya lang iyon
sa sarili niya, totoo pala
talaga. Masama at mabigat din madalas ang pakiramdam niya. Minsan ayaw niyang
sumasama sa Hospital,
pero hindi niya na lang pinapahalata sa asawa.
"Ayos lang naman ako. Pangit na ba ako sa paningin mo?"
"No," Mabilis na agap nito. "You're so beautiful even without make up. I admire
your natural beauty."
She playfully pinched his nose. "Ang tamis talaga niyang dila mo. Asawa mo na ako
binobola mo pa ako..."
"Nagsasabi lang ng totoo. Walang panama sa ganda mo ang mga babaeng nakikita ko."
"What about Gail? She's gorgeous and hot than me."
"You two are very different. Gail is gorgeous and hot but you are more than that.
That's why I love you."

P 30-3
Karen bit the side of her cheek. She's suppressing a smile and giggle. "Mahal mo
talaga ako?"
"I do. I love you very much."
Pinugpog niya ng halik ang buong mukha ni Colton na ikinatawa nito. Napatili siya
ng hawakan nito ang
bewang niya at dalhin sa ibabaw nito. Ang braso niya ay nasa dibdib nito, ang baba
niya ay nakapatong sa
braso niya.
"Mahal din kita..." Buong pusong sabi niya habang mataman na nakatitig sa mga mata
nito.
Her heart were celebrating. Wala na siyang pakialam kung maramdaman ni Colton ang
pagwawala ng puso
niya. Dahil ito naman ang dahilan kung bakit. It's funny how her heart still beat
fast whenever he's staring at
her and saying he loves her. He's the only man who made her feel this way...the
only one who will give
herself and her heart.
"I know,"
"Agh! Ang yabang!"
Colton laugh sexily. "I'm just proud because you love me, too." He gave her a peck
on the lips. "We better
sleep, maaga pa tayo bukas."
"Sana makalabas na ang mommy mo."
"She will. Hopefully this week. Let's wait for the doctor's decision."
Mabigat ang talukap ng mga mata na tumango siya. "Okey. I'll pray for her fast
recovery."
"Thank you." She felt him kiss her on the forehead before she finally close her
eyes and doze off.
ANG BUMABALIKTAD na sikmura ni Karen ang pumutol sa mahimbing niyang tulog.
Inaantok na
napabangon siya sa kama at nagmamadaling nagpunta sa banyo at do'n dumuwal nang
dumuwal. Mahigpit ang
kanyang hawak sa sink. Naluluha-luha na siya dahil pakiramdam niya ay nawalan nang
laman ang tiyan niya.
Isa pang duwal ang pinawalan niya bago niya naramdaman ang mainit na palad na
humahaplos sa kanyang
likod.
Marahan na hinawi nito ang magulong buhok niya upang hindi niya masukahan. He keeps
on carresing her
hair back while she was trying her best to stop vomiting. His warm large palm helps
her to feel better. Ilan
beses siyang humugot ng malalim na buntong hininga at pinakiramdaman ang sarili.
Nang masigurado niyang
nailabas niya na ang dapat ilabas, nagpasiya siyang maghilamos at mag toothbrush.
Nanatili naman ang asawa
sa likod niya.
"Feeling better now?" Colton asked gently, when she turned her head to him. He
enveloped his arms around
her waist.
"A bit."
He kiss the side of her lips and uttered. "You might be carrying my child."

P 30-4
Panandalian na tila huminto ang mundo niya bago siya napayakap ng mahigpit kay
Colton at umiyak sa dibdib
nito. Nanghihina ang mga tuhod niya. Tinatambol ang puso niya sa pinaghalong saya
at kaba. She's expecting
the baby inside her womb since she and Colton didn't use protection, but the
feeling is very unexpected.
Parang isang masayang balitang inaasahan sa hindi sinasadyang pagkakataon.
Ngayon, bukod sa singsing sa daliri niya, may isang anghel pa nagpapatunay pa kung
gaano nila kamahal ang
isa't-isa.
MALAPAD ang ngiti ni Karen habang pinagmamasdan ang sonogram na hawak niya. Litrato
palang iyon pero
kakaibang saya na ang hatid sa kanya ng baby nila. Kalalabas lang nila ni Colton sa
clinic, sa loob din mismo
ng BMC.
"Our baby looks so cute... Look mahal!" Iniharap niya sa asawa ang sonogram.
Nakangiti naman na tinignan
nito iyon.
"Yea, looks like me..."
"Hindi pa naman makikita kung sino ang kamukha."
"I can feel it."
"Sige na, kamukha mo na." Inilagay niya sa sling bag ang sonogram at nagpatuloy
sila sa paglalakad papunta
sa elevator.
Colton pressed the fifth floor when they entered the elevator. Nakaakbay ito sa
kanya, siya naman ay
nakayakap ang braso sa bewang nito. Mula sa repleksyon sa pinto ng elevator ay
nakikita niya kung gaano
sila magkadikit, kung gaano parang tila walang makakapaghiwalay sa kanila. Wala na
nga siguro talaga, lalo
at magkakaanak na sila.
"We have a good news!" Colton announced as they entered at his mother's room.
His father and his brothers eyed them.
"What is it son?" Mr. Altaraza asked, he's sitting at the edge of the bed.
"Karen is pregnant."
Carter gasped. "Congrats!" He's sitting at the single sofa, while Clane is in
couch, busy with his laptop.
"That's really a good news son. I'm happy to both of you." Colton father said and
smile warmly at them.
Hindi sinasadya na napatingin siya sa mommy ni Colton. Nakita niyang tila kumislap
ang mata nito at
umaliwalas ang mukha ngunit kaagad din nagbawi ng tingin nang makitang nakatingin
siya dito. What was that
emotions on her face?
Iginaya siya ni Colton paupo sa long sofa. They're with his brothers.
"Good news so far." Finally, Clane spoke. "Baby is a blessing."

P 30-5
"Yea, it is. Makagawa na nga." Carter whistled.
She heard Mr. Altaraza let out a short laughed. "Do you really think making a baby
is easy as breathing
Carter?"
"It's easy as fuck dad."
Napailing-iling na lang ang ama nito sa sagot ng anak. Well, hindi naman gano'n
kadali gumawa ng bata.
Maswerte nga siya at nakabuo sila kaagad ni Colton. Samantalang 'yung ibang mag-
asawa hindi pa, kahit
ilang taon ng nagsasama.
"Madaling gumawa, pero hindi gano'n kadaling bumuo." Si Colton na nakalapat ang
isang palad sa tiyan niya.
"It's just that, our sex lives is very active." Namula bigla ang pisngi niya dahil
do'n. Kailangan ba talagang
pag-usapan ang bagay na 'yon sa harap ng pamilya ng lalaking 'to? It's awkward,
yes, but it should be normal
to talk about sex since she and Colton are living together. Nothing to shame about.
KAREN is in the middle of eating a pizza when her cellphone vibrate. Colton is out
to buy something for his
mother. Clane and Carter left the hospital this afternoon. She is with Mrs. and Mr.
Altaraza in the same room.
Gusto niya sana ay sumama kay Colton lumabas ngunit maisip niya pa lang ang amoy sa
Hospital ay
bumabaliktad na ang sikmura niya. Kaya naman mas pinili niyang manatili nalang sa
kwarto kahit pa hindi
siya gano'n ka-komportable.
She gets her cellphone on her bag and read a text message.
Hubby:
Come here.
Tumikwas ang kilay niya sa mensahe na iyon. She type a reply.
Me:
Where?
After a few seconds, he replied.
Hubby:
I'm here at the lobby. I'll wait for you.
Hindi na siya nagreply pa. Inubos niya ang pizza na hawak saka tumayo. Kaagad naman
nakuha niya ang
atensyon ng mag-asawa.
"Ahm, pupuntahan ko lang po si Colton sa lobby." Aniya.
"Why don't you just wait for him, hija? Parating na 'yon." Si Mr. Altaraza.
"Nagtext po kasi. Puntahan ko daw siya."
His forehead knotted, but eventually, he nod his head.
Magalang na lumabas siya ng silid. Sumakay sa elevator at dumeretso sa lobby. Karen
look around to search

P 30-6
for Colton, but she can't see him. Akala niya ba nasa Lobby ang asawa? She has this
weird feeling but she
ignore it.
Naglakad pa siya palabas ng Hospital hanggang sa matanaw niya si Colton na patawid
sa kalsada. May bitbit
itong paper bag at box of pizza. It made her smile. Her husband spoiled her when it
comes to her cravings.
She's lucky to have him with her now that she's carrying their child.
"Colton!" Tawag niya nang makalabas siya sa glass door ng Hospital at kinawayan
ito.
His face lit up when he saw her and showed her the box of pizza.
Siguro ay dahil sa excitement ay napatakbo siya sa upang salubungin ang asawa.
"No! Stop right there!" Colton shouted at her shockingly. His eyes widened as he
looks at her right side.
Tila biglang bumagal ang paligid ni Karen nang makita niya sa bandang kanan niya
ang isang mamahaling
kotse na humaharurot papunta sa gawi niya. Napako ang mga paa niya, nanlalaki ang
mga mata at ang kaba at
takot ay bumalot sa dibdib niya.
Bago pa man din siya makabawi sa kaganapan na iyon, narinig niya ang malakas na
sigaw ni Colton ng
pangalan niya...
Karen stepped backwards but it wasn't enough to save herself. Parang siyang
naubusan ng hininga nang
tumama sa kanya ang mabigat at matigas na bagay bago tumilapon ang katawan niya sa
gilid ng kalsada.
Her vision blurred. The pain on her head and all over her body are unbearable. She
couldn't take it. She
could hear voices around her but she's weak enough to open her eyes. Until she
heard a one familiar voice.
"K...wife... Damn it! Damn it!" He touch her pulse gently. So gentle that it melted
her. His touch is gentle but
it hurts her. "Please... Please... Open your eyes... Baby..." His voice was
begging, it almost crack into cry.
She tried to open her eyes, but she just couldn't. She felt so weak. She couldn't
fight for it. Slowly, she let
herself fall into darkness. The kind of darkness that blind her.
,, Nabobother talaga ko sa okey ??

P 30-7
29 ~ Baby...
89.1K 3K 567
by missgrainne

Chapter Twenty Nine

COLTON was starting to get insane because of what happened to Karen. He rushed his
wife in emergency
room after the car hit her. And now he's waiting for the doctor to come out. Her
blood is all over his shirt.
He could still imagine the pain on her face and how she fought for it, but
eventually, Karen lost his
consciousness and that made his heart crumpled painfully. Seeing her in pain was
like hitting his heart by a
sharp knife multiple times.
"What happened? How's she?" Napalingon siya sa tinig na iyon ni Carter. Tinawagan
niya ang kapatid nang
maipasok na emergency room si Karen.
Nanlulumo na napaupo siya bench do'n. "The car hit her and I don't know how's my
wife now." Nasuklay
niya ang buhok gamit ang daliri dahil sa kabiguan. "I don't know what to do...
Hindi ko alam ang mangyayari
sa akin kapag nawala siya, Kuya..."
"She'll we be fine. The baby will be fine too."
"I told her to wait for me at Mom's room. Bakit ba lumabas siya? Pinagalitan ba
siya ni mom?"
"No," Maagap na sabi ni Carter.
"Hindi siya lalabas ng walang dahilan."
"You texted her."
Mabilis na nilingon niya ang kapatid. "No, I did not!"
Carter eyebrows shot up. Maging ito ay parang naguluhan sa isang bagay na
nagpapagulo din sa kanya. He
did not send her text message. Kung may sasabihin man siya kay Karen ay mas
pipilian niyang tawagan ang
asawa.
"You told her to wait at you at the lobby. Dad tried to convinced her to stay, but
she insisted, because you
texted her."
"No, no." Umiling-iling siya. "I did not text her. Why would I? Ayaw ko siyang
palabasin sa kwarto ni
mommy dahil hindi niya gusto ang amoy ng buong hospital. I told her to wait for me
at Mom's room, not at the
lobby."
"Something is wrong, Colton." Anito, tila may napag isip-isip. "If you did not text
her, then who the fuck
texted your wife? It was your number."
"I lost my phone. Remember? I have my new number now."

P 31-1
"The fuck?!" Carter tilted his head annoyingly. "I need to check the CCTV footage
of this hospital." Nang
tumayo ito ay wala na siyang nagawa pa. "I'll be back with some news 'bout what
happened." Tango lang ang
naisagot niya bago tuluyang nawala sa paningin niya ang kapatid.
"Mr. Altaraza, right?" Anang doctor na nagpatayo din sa kanya mula sa inuupuan.
"Yes. How's my wife? How's the baby?" Kabadong tanong niya. Kung mahalata man nito
na kabado siya ay
wala na siyang pakialam. Buhay ng mag ina niya ang nakasalalay dito! "Tell me,
they're okey, right?"
Marahan na tumango ang doctor na nagpalabas ng hangin sa dibdib niya na kanina niya
pa pinipigilan. Kahit
papano ay medyo gumaan ang pakiramdam niya dahil sa balitang iyon. Hindi nawala sa
kanya ang mag-ina
niya.
"We did our very best to save your wife and the baby. We are glad that we made it."
Napabuntong hininga
ang doctor na babae. "But right now, your wife need to rest. Nabugbog masyado ang
katawan niya. We
should be thankful because the baby is safe. Malakas ang kapit ng bata."
Napatingala siya at mariin na napapikit. "Thanks God," He murmured. Binalik niya
ang tingin sa doctor.
"May I see my wife?"
"Later Mr. Altaraza. We will transfer her to her new room. Hintayin mo na lang na
lumabas dito ang mga
nurse kasama ang asawa mo. Maiwan na kita."
"Thanks doc."
A warm smile made it's way to her lips. "That's our job."
Ilang minuto lang ang hinintay niya bago muling bumukas ang pinto at iniluwa ang
apat na nurse na hila-hila
ang hospital bed kung nasaan si Karen na walang malay. Namumutla ito. May gasa ito
sa gilid ng noo. May
mga gasgas din sa braso at binti. She's now wearing a hospital gown.
"This way Sir..." Iginaya siya ng isang nurse na lalaki papunta sa elevator.
Nakasunod lang siya sa mga ito hanggang sa ipasok si Karen sa isang exclusive na
kwarto. It almost same on
his mother's room, mas mukhang mamahalin nga lang ang sa mommy niya.
"Thank you," He said to the nurses before they leave.
Naupo siya sa gilid ng kama ni Karen at marahan na hinawakan ang kamay nito, dinala
niya iyon sa labi niya
habang mataman na nakakatitig sa maamo nitong mukha na walang malay.
"Mahal ko..." Tawag niya dito sa isang malambing na boses. "I know how strong you
are. I know that you can
fight the pain. I just want you to know that I am just here, I can be your
strength. I will never leave you.
Okey?" He gently kissed her hand. "Fight for me...and for our baby. I'll do
everything to find the one who hit
you. I will make sure to put him on jail. Right now, I want you to rest more, I
know that you're in pain. Kung
sana ako na lang ang nasagasaan, hindi ka na sana nasasaktan at ang baby natin."
Kumuyom ang isang kamao
niya sa labis na pagpipigil ng galit. He needs to control himself. Karen doesn't
like when he's mad and he
doesn't like the idea that his wife is mad at him.

P 31-2
Malalim siyang napabuntong hininga. Muli niyang hinalikan ang kamay ng asawa upang
maibisan ang galit na
namumuo sa dibdib niya. Nagpapasalamat siya dahil hindi masyadong malala ang lagay
ng mag-ina niya.
Kung nagkataon, baka hindi niya na alam ang gagawin niya. Hindi niya kakayanin kung
mawawala si K sa
kanya. Tiyak na mababaliw siya. Ikamamatay niya ang pangungulila sa asawa!
"I heard what happened." That deep baritone voice from his back making him turned
his head to him. It was
his brother, Clane.
Tumango siya at muling itinuon ang atensyon sa asawa. "Mabuti at nakaligtas siya at
ang baby namin..."
"She survived and saved the baby. She's a strong woman."
"She is." Colton took a deep sigh. "I was so worried. I never felt that kind of
feelings before, even to myself.
Kahit nag-aagaw buhay na ako noon, hindi man lang ako nakaramdam ng sobrang pag-
aalala...ngayon lang."
Clane suddenly patted his back. "You have nothing to worry now, Colton. Ligtas na
ang mag-ina mo sa
kapahamakan. Lets just pray for her fast recovery." Colton nodded his head. "Carter
is working on the CCTV
footage now. We already contact Howell too, about what happened."
"Thanks, Kuya."
"No problem."
"As much as I want to help, I can't now. I can't just leave my wife here."
"Hayaan mong kami na ang gumalaw sa kaso na 'to. And yes, you stay here because
your wife need you."
Ilang minuto lang ang tinagal ni Clane sa silid bago ito nagpaalam na aalis na para
puntahan si Carter.
Gustuhin niya man na siya mismo ang makahanap sa may-ari ng sasakyan na bumangga sa
asawa niya, hindi
niya na magawa. Ayaw niyang umalis sa tabi ni K. Gusto niya na kapag nagising na
ito, siya ang unang
makakita. Dahil alam niyang siya ang una nitong hahanapin at ang baby nila.
PAIN consumed her as she move her body to change her sleeping position. Karen wince
and gasped
hurtfully. She could still remember what happened to her, this must be the result.
Her eyes were still close,
wanting to continue her sleep but the pain all over her body was waking her. Para
siyang nalamog na prutas.
"Careful," A warm hand suddenly caress her shoulder gently.
Pinilit ni Karen na buksan ang mga mata kahit pa mabibigat pa ang talukap niyon.
She wants to see Colton.
Slowly, she open her eyes and was surprised by a handsome man staring lovingly at
her. Colton lips form a
small smile. Tila ba natanggal ang mabigat na bagay na pasan nito nang makita
siyang gising na.
"C-Colton..." She said weakly.
K tried to reach for his face but she cringe when pain hit her arm. Ipinirmi niya
na lang ang kamay sa gilid
niya at ikinuntento ang sarili na tignan lang ang asawa. Colton looks happy to see
her, but his eyes telling a
different emotions. It's far from being happy.
"Huwag ka munang gumalaw. Sariwa pa ang mga gasgas at sugat katawan mo..." Masuyo
siya nitong
P 31-3
hinalikan sa labi. "Gusto mo bang kumain? Ano ang gusto mong kainin?"
"I w-want water." Paos na sabi niya. Natutuyo ang lalamunan niya.
Tumalima naman kaagad si Colton upang kunin ang gusto niya. Ilang hakbang lang ay
nakabalik na ito na may
dalang bottled water. Hinayaan niyang i-umang nito ang tubig sa bibig niya. Halos
mangalahati ang bote bago
siya na-satisfied. Ilang oras ba siyang walang malay? Uhaw na uhaw siya at
nagugutom siya, mas
nangibabaw nga lang ang pagka-uhaw niya.
"Sabihin mo sa akin kapag hindi mo kaya ang sakit ng katawan mo, okey? Magpapatawag
ako ng doctor."
"I c-can handle."
Wala sa sarili na bumaba ang tingin niya sa kamay nitong nakahawak sa kamay niya.
His veined arms looks
really hot and rough. Kahit sa ganoong estado niya ay hindi niya pa din maiwasan na
hindi pansinin ang mga
simpleng bagay na iyon mula dito. Dahan-dahan ay bumaba ang mata niya sa impis
niyang tiyan at do'n lang
tila siya bumalik sa reyalidad na akala niya ay nabalikan niya na ng tuluyan!
"My baby!" Bulalas niya at halos mapabangon pa sa sobrang pag-aalala at pagkabigla.
Kaya lang ay inatake
ng sakit ang katawan niya. "Ouch...." She let out a long groan.
"Hush, hush..." Hindi malaman ni Colton ang gagawin sa kanya, kung hahawakan ba
siya o hindi.
"Y-yung baby n-natin... N-nasa tiyan ko pa s-siya di ba?" Nauutal at kinakabahan na
tanong niya.
Kahit masakit na igalaw ang braso niya ay nilabanan niya iyon upang maidampi ang
palad sa tiyan niya. Wala
siyang ibang maramdaman, kundi sakit lang ng katawan niya. Nanginginig ang mga
kamay niya ay nagbabadya
na ang luha sa mga mata niya. Paano kung...
"Our baby is safe. Huwag ka ng mag-alala sa kanya. Malakas ang kapit niya, sabi ng
doctor kanina."
Hinaplos nito ang buhok niya. Napapikit siya sa kapayapaan na dulot niyon sa kanya
lalo na ang balitang
natanggap.
"My b-baby... Baby..." Naiiyak na sambit niya habang marahan at pilit na hinahaplos
ang tiyan niya. "I'm
sorry... I was careless. S-sorry, sana hindi kita n-nasaktan..." At tuluyan na
ngang bumuhos ang luha sa pisngi
niya. "K-kapit ka lang anak, k-kakayanin natin 'to. K-kakayanin ko l-lahat ng sakit
p-para sa iyo... Para lang
m-mabuhay ka, p-para malusog ka."
Marahan na pinupunasan ni Colton ang namamalisbis na luha sa pisngi niya habang
hinahalik-halikan nito ang
ibabaw ng ulo niya. Malaman niya lang na nasa sinapupunan niya pa ang anak nila,
sobrang saya niya na.
Para bang napawi niyon ang lahat ng sakit na nararamdaman niya.
The baby is okey. The baby is still there. Colton is there, too. Siguro ay sapat na
na dahilan iyon para
malampasan niya ang nangyari sa kanya. Kakayanin niya ang lahat para kay Colton at
sa magiging anak nila.
COLTON is preparing their breakfast, while she's video calling with her siblings.
Ilang araw na silang
nakauwi sa mansion. Ang mommy ni Colton ay nauna pang nakauwi sa kanya. Sa mga
sandaling iyon ay nasa
silid sila ng asawa niya. Kay bilis nga lang talaga lumipas NG araw ano? Parang
kailan lang siya ang nagaasikaso ng almusal ni Colton sa kwarto ding iyon, ngayon
naman ay si Colton na ang tumatayong nurse niya.
P 31-4
Kahit papano ay gumagaling na ang mga gasgas at sugat sa katawan niya, medyo
masakit pa pero kaya niya
na. Nung mga unang araw ay napapahiyaw pa siya sa sakit dahil hindi naman siya
pwedeng uminom ng mga
gamot lalo at antibiotics, or pain reliever. Tinitiis niya na lang talaga ang sakit
para sa baby nila.
"Ate! Excited na kaming makita ulit kayo ni Kuya Colton! Totoo bang sa mansion kayo
nakatira?" Si Rachel
na tutok na tutok sa camera. Kumikinang ang mga mata nito sa kasiyahan at
excitement. "Sobrang laki daw ng
mansion ng mga Altaraza. May Hotel and Resort nga din sila sabi ng classmate ko!
Totoo ba 'yon ate?"
"Totoo lahat 'yon, Rachel. Hayaan mo, pagbabakasyunin namin kayo dito."
Inilapag ni Colton ang baso ng gatas sa lamesa sa harap niya. She mouthed Thanks at
him. Tumango lang ito
at kinuha ang almusal nila na kahahatid lang ng isa sa mga kasambahay.
"Pwede kaming maligo sa swimming pool, ate? Libre?" Ryzza asked.
"Yes, libre." Si Colton ang sumagot nang ilapag ang clubhouse sandwich sa lamesa.
"Talaga Kuya? Salamat!" Ryzza giggled and jump in happiness.
"We are going to book a flight for the three of you. Just wait."
Sabay-sabay na nagtilian ang mga kapatid niya sa sinabing iyon ni Colton. Maging
pati siya ay napangiti.
Hindi kasi muna sila makakabalik sa bahay nila kaya ang mga kapatid niya na lang
ang papagbakasyunin nila
sa Villa Altaraza. Makakasama niya ulit ang mga ito habang summer vacation pa.
"Tuwang-tuwa sila." Aniya nang matapos makipag-usap sa mga kapatid. "Siguradong
araw-araw ang mga
'yon sa swimming pool. Hindi ba sila makaabala sa ibang guest?"
"They're our guest too. Let them enjoy their summer vacation." Kinagatan niya ang
sandwich na inumang nito
sa bibig niya. Colton is really sweet. Maasikaso din ito lalo ngayon na hindi pa
siya masyado nakakagalawgalaw ng maayos. "I already talk to my parents about your
siblings..."
"W-what?" Bulalas niya. Hindi inaasahan ang pag desisyon ni Colton ng mag-isa at
huli nang ipinaalam sa
kanya. "A-anong sabi nila? Anong sabi ng mommy mo? P-pwede naman sila sa isang
hotel room mag stay
habang nandito sila. May pambayad pa naman ako."
"She said yes." Cool na sagot nito at sinuklay ang buhok niya gamit ang mga daliri.
"Huwag mo ng alalahanin
pa ang tutuluyan ng mga kapatid mo. Naayos ko na 'yon. All you have to do now is to
get even better..."
Tapos ay bumaba ang kamay nito sa tiyan niya. "And to stay strong and healthy for
our baby."
Gumuhit ang ngiti sa labi niya. Napapangiti din kasi talaga siya sa tuwing naiisip
ang anghel sa sinapupunan
niya. Tama si Colton, kailangan niyang manatiling malakas at malusog para sa anak
nila. Kaya nga iniiwasan
niya ng mag-isip. Mag-isip ng patungkol sa nangyari sa kanya at sa kung sino ba ang
bumangga sa kanya.
Mawawalan ba ng hustisya ang nangyari sa kanya? Hindi ba mananagot ang may sala?
That's unfair.
Kailangan ay mahanap nila kung sino 'yon!
"Ahm," Tinignan niya si Colton, nakatitig naman ito sa kanya.
"Yes baby?"

P 31-5
"Iniisip ko lang kung s-sino ba ang bumangga sa'kin."
Nakita niya kung paano napalitan ang emosyon sa gwapong mukha nito. Mula sa
pagiging kalmado, naging
madilim ang aura ng asawa niya.
Colton sighed and kiss the side of her head. "Honestly, we have our lead now. My
brothers were working on
it. Hinahanap na kung nasaan siya. Alam mo naman na hindi ako papayag na hindi
managot ang gumawa ng
bagay na 'to sayo, di ba. Pagbabayarin natin siya sa ginawa niya sayo, okey?"
Masuyo nitong hinalikan ang
pisngi niya papunta sa gilid ng labi. "Hindi ako papayag na may taong basta-basta
na lang mananakit sa
babaeng mahal ko. Ako ang makakalaban nila."
Tanga karen Oww sweet

P 31-6
30 ~ Hero
84.8K 2.6K 372
by missgrainne

I'm back! Sorry for not updating guys. Nawala ang drive ko sa pagsusulat at busy
din sa mga bagay-bagay sa
buhay ko. :) Salamat sa paghihintay ng pagbabalik ko. Haha! I missed Colton and my
baby McLaren. Happy
reading! ??
Chapter Thirty
COLTON tilted his head as he heard a familiar footstep coming from behind. He's in
their hotel restaurant,
waiting for his brother, Carter. He sipped on his vodka and put the glass on the
table when Carter sat in the
vacant seat in front of him. He then handed him a brown envelope.
"Its confirm." Carter said and waved his hand on the waitress to get some drink.
"You have a crazy exgirlfriend." Carter was shaking his head smugly.
"Where is Gail now?" He asked, controlling his anger at his ex girlfriend for
hurting the love of his life, his
Karen.
Malakas na ang haka-haka nila na si Gail nga ang may kagagawan nang nangyari kay
Karen. Kailangan lang
talaga nila ng matibay na ebidensya para mapatunayan iyon. Ngayon, nasa harap niya
ay ang ebidensya na
magdidiin kay Gail para managot sa batas. Binuksan niya ang brown envelope at
tinignan ang laman niyon.
There's a different angle of a familiar woman in the printed photos from CCTV
footage inside a expensive
car near Banchero's Medical Center. Inisa-isa niya ang mga kuhang larawan na galing
sa CCTV footage sa
labas ng hospital.
"She's still in Manila. And she's leaving tomorrow—"
"I won't let her run away from me! I will make her pay for what she did to my
wife!"
"We have a warrant of arrest and we are ready to catch her tomorrow. Gusto mong
sumama?" Nagsindi ito ng
sigarilyo dahilan kung bakit halos mapasinghap ang mga waiter at waitress na
naroon. Mabuti na lang at
malayo sa kanila ang ibang guest ng hotel. "Well, I can handle it."
"Gusto kong sumama." Pinal na sabi niya.
"Are you sure? Kilala kita, Colton. You might hurt your ex-girlfriend physically
because you're too angry at
her."
"I try not to."
"Karen wouldn't like that."
Colton sighed. He never hurt a woman, but every time he thinks that Gail hurt his
wife so bad, it makes him
think to get even at Gail. But he knew, it was wrong to hurt a woman physically. He
was raised to respect a

P 32-1
woman and never lay a finger on them.
"I know. I won't hurt Gail. I won't." He sipped on his vodka and when the liquid
made its way to his lungs, he
took the last shot.
"Woah!" Carter gasped. "May I remind you that vodka isn't a water, Colton."
"I want a good sleep tonight."
"For tomorrow, yea?"
"You got it!" Then, they fists bumped. "I'll go back to the mansion now."
"Say Hello for me to Karen."
"Ayoko." Masungit na pagtanggi niya na pinagtawanan lang nito.
"See you tomorrow then."
"You won't sleep on the mansion?"
Nagbuga ito ng usok ng sigarilyo bago pinatay ang upos sa ash tray sa ibabaw ng
lamesa.
"I stay here. I'm with someone."
Colton lifted his eyebrows at his brother. Confused.
"Who's with you?"
"My business is non of your business." Carter said rudely at him.
"I hope it's a girl."
"Of course! What do you think of me—tang ina mo." And that made him laugh at
Carter. "Get out of my
fucking sight Colton baka mabugbog kita ngayong gabi."
"Yes, yes." Then he laugh again.
"Fucking get out!" Carter shouted at him annoyingly, making the waiters and
waitresses looked at their
direction.
"I didn't say anything–"
"Shut the fuck up!"
"I think I met your girl awhile ago. She arrived here yesterday, right?"
Nangulubot ang noo ni Carter, senyales na baka nga tama ang hinuha niya na nakita
niya na ang sinasabi
nitong kasama nito. Bago pa kasi dumating ang kapatid niya ay may nakasabay siyang
babae na papasok din
sa restaurant. As one of the owner of the hotel, its normal to him to talk to their
guests, lalo at nakakasabay
P 32-2
niya maglakad o nakakasalubong man.
"I told her not to go outside without me!"
"Woah! Mas malala ka pa pala sa iniisip ko!" Hindi makapaniwalang pahayag niya.
"Umalis ka na." Taboy nito sa kanya. Wala na talaga sa mood dahil inuubos na ang
alak sa lamesa. Hinayaan
niya ito at bumalik na sa mansion.
MAINGAT na bumangon si Karen nang marinig ang pagbukas ng pinto ng silid nila.
Pasado alas-onse na ng
gabi at ngayon lang dumating si Colton na kanina niya pa hinihintay. Kung saan ito
galing? Wala siyang ideya
at mukhang nakainom pa ito.
"I'm sorry. I disturb your sleep." He whispered huskily and took off his shirt and
throw it on the couch.
The dim light inside their room were enough for her to see how sexy his body is.
Colton just started working
out since last week and she could see the result of his everyday work out. Matigas
ang mga muscles sa tiyan
nito at ang mga ugat sa braso ay lalong nadedepina sa tuwing iginagalaw ang mga
iyon.
"Saan ka nanggaling?"
Colton took a quick glance at her before taking off his pants, leaving his boxer
shorts on. Karen gulped at the
sight in front of her. The bulging thing between his thighs were so inviting.
"I met my brother at the hotel." He's about to walk closer to her, to give her a
kiss but he stopped doing so. "I
take a shower first. You might dislike my smell."
Tumulis ang nguso siya nang sumagi sa ilong niya ang alak na ininom nito. At bakit
ito nag-inom? Anong
problema? May problema ba sila? Baka naman nagsasawa na ito sa pag-aalaga sa kanya?
Bago pa bulabugin
ng mga negatibong bagay ang isip niya ay naramdaman niya na ang pagdampi ng
malambot nitong labi sa noo
niya.
"What are you thinking?" He whispered, giving enough distance between them. She
could still smell the
liquor from him, but its bearable. Hindi katulad ng ibang amoy na kapag hindi niya
nagugustuhan ay talagang
naduduwal siya. Medyo maarte siya magbuntis. Mabuti na lang at maintindihin si
Colton.
"Bakit ka nag-inom? May problema ba?" Mahina at nag-aalala ang boses niya. Paano
kung may problema nga
talaga si Colton? Tapos sa kanya pa pala? Paano kung...
"There's no problem, okey?" Masuyong sabi nito at hinawi ang mga takas na buhok sa
pingi niya. Malamlam
ang mga mata nitong tumutunaw sa kanya. "Stop worrying things. Hindi 'yan
magugustuhan ni baby." Bamaba
ang isang palad nito sa tiyan niya na parang may humaplos na mainit na kamay sa
puso niya. Colton touch is
so gentle. It melt her. "Am I right my angel?" He asked, as if their angel would
answer.
"Hindi ka niyan sasagutin." Natatawang sabi niya at ninakawan ito ng halik sa labi.
"Sige na, mag-shower ka
na."
"I will."

P 32-3
Sinundan niya ng tingin si Colton hanggang sa makapasok ito sa shower room. Marahan
siyang bumalik sa
pagkakahiga at ipinikit ang mga mata.
KAREN is expecting to see Colton beside her when she opened her eyes, but there's
no Colton in bed. This
is a first. Where is he? With her eyes half-close, she scanned the whole room to
search for him. Sa veranda
at sa nakasarang shower room, tila wala talagang Colton do'n.
Napatingin lang siya sa may pinto ng may kumatok do'n. She didn't expect it to be
him, because Colton did
not knock on the door, dahil bigla na lang iyon pumapasok.
"Good morning Miss Karen!" Masiglang bati sa kanya ni Esmeralda. May dala itong
tray na may pagkain.
"Dinalhan kita ng almusal. Ibinilin ni boss Colton kanina bago siya umalis."
"Umalis siya?" Dahan-dahan siyang bumangon.
"Yes Miss,"
"Nagsabi ba kung saan magpupunta?"
Inilapag ni Esmeralda sa center table ng mini sala ang tray tapos ay muling
bumaling sa kanya.
"Hindi sayo nagpaalam si boss?"
Umiling siya. "Hindi,"
"Ang alam ko ay sa Manila sila tutulak kasama si boss Carter. Narinig ko kasi ang
chopper kanina."
"Manila? Bakit naman siya babalik do'n at hindi pa siya nagsabi man lang sakin."
Sumama bigla ang loob
niya.
"Nagmamadali nga siya kanina eh. Parang may hinahabol silang oras." Inayos nito ang
pagkain niya sa
lamesa. "Halika na, mag-almusal ka na at baka nagugutom na 'yang baby niyo."
"Sige. Salamat sa almusal."
Iwinagayway nito sa ere ang isang kamay. "Wala iyon. Trabaho namin na pagsilbihan
ka. Siya nga pala,
darating mamaya ang mga kapatid mo, di ba?"
Nasapo niya bigla ang noo sa narinig. Nakalimutan niya na na ngayon ang dating ng
mga kapatid niya!
"Oo nga pala!"
"Ako ang sasama na magsundo sa kanila sa airport. Ibinilin din sa akin 'yan ni
boss."
"Salamat Esmeralda. Hindi na ako makakasama sa inyo. Alam mo naman..." Malungkot
siyang napayuko.
"Huwag ka ng malungkot Miss Karen. Mananagot din ang gumawa sa'yo niyan."
"Sana nga..."

P 32-4
"Alam mo naman na hindi papayag si boss Colton na hindi mahanap ang demonyong
gumawa niyan sayo.
Hindi nagpapa-argabyado ang mga Altaraza. Kaya magtiwala ka lang."
Marahan siyang tumango. Ilan sandali pa siyang napatitig sa mga pasa at naghihilom
na sugat sa mga parte ng
katawan niya bago niya napagdesisyunan na mag-almusal. Iyon din ang unang araw na
hindi niya kasabay
mag-almusal si Colton simula ng tumira sila sa mansion.
"WE ARE ready to catch Gail. I suggest the both of you to stay here." Bilin sa
kanila ng kaibigan na si Police
Officer 3, Keith Tuazon. They arrived in the airport at exactly seven in the
morning and Gail schedule of
flight is eight in the morning.
"Yes sir!" Carter salute sarcastically at Keith.
"I already assigned my people in every corner of this place to make sure that she
can't escape from us." Keith
looked at his wristwatch before turning his head to him. "Trust me with this,
Colton. I won't let that woman
escape from my hands."
"I trust you enough, Tuazon. If you ever need a back up, we're just here." Colton
look around the airport. "I
don't trust your people."
Keith chuckled and shook his head. "Kung may sumablay man. Ako na ang bahala sa
kanila. Let's just do this
in a legal way."
"According to my source, I heard that Gail won't be alone today." Naglabas ng
sigarilyo si Carter. They're in
smoking area. So it's okey. Nothing to worry. His brother can't live without
cigarettes. Alright. "She's with
her bodyguards. Remind your people, Tuazon. Mukhang nakatunog na si Gail."
"I told you, we are ready for that."
"Good luck with your team." Aniya.
Keith just nod his head before turning his back on them. They watch him walk away
together with some of
police. Naupo siya sa bench habang si Carter naman ay nakatayo sa gilid niya,
humihithit ng sigarilyo.
"Did you tell her about this?" Maya-maya ay untag sa kanya ng kapatid.
"I did not." He get his phone on his pocket and turned it off. "I don't like her to
worry about me. Masama sa
buntis ang masyadong nag-aalala."
"Hindi ka din nagpaalam na aalis ka?"
"I don't think it's necessary. I don't want to lie. I plan to tell her about this
once I put Gail behind the bars."
"You want to surprise her with your secret moves, huh." Nanunuya ang tinig nito.
"I just want to make sure that the justice she deserve is in my hand before telling
her all about this."
"I see." Tumango-tango si Carter na mukhang kumbinsido na. Tapos ay inihulog nito
ang sigarilyo sa tiled
floor at tinapakan. "They're here."

P 32-5
Colton's eyes automatically scan the whole place. There, he saw a familiar woman
together with five
bodyguards. He's about to stand up when Carter's hand place above his shoulder.
"Let them do their job." He said, referring to Keith Tuazon and his team. "Chill,
Colton."
Inalis niya ang kamay nitong nasa balikat niya at pinanood ang unti-unting paglapit
ng mga pulis sa gawi nila
Gail. Naalarma kaagad ang mga unipormadong kasama ng dating kasintahan.
Keith handed her a letter that made her face pale and at the same time, shock. He
is almos smirking on his
mind, when suddenly a fire gun echoed around the airport.
Mabilis na nagkagulo ang mga taong naroon. Nagtatakbuhan, nagtutulakan at ang iba
ay hindi malaman ang
gagawin. All the uniformed policemen came in the picture. The airport's security
team got alarmed by the
sudden gun shot from somewhere.
"We're in trouble!" Carter declared. "Use this." Then he handed him a gun.
"I'll catch Gail!" Kinuha niya ang baril at nagmamadaling lumayo sa mga
nagkakagulong tao. Nawala bigla sa
paningin niya si Gail dahil sa dami ng tao pabalik-balik sa pagtakbo.
Another gun shot echoed around again, making the crowd worst than before. Ang
sunud-sunod at palitan ng
mga putok ng baril ay nagpalala lalo sa magulong paligid. Sa hindi mapaliwanag na
pagkakataon ay isang tili
mula sa isang batang babae ang narinig niya hindi kalayuan sa mga taong
nagkakagulo.
"Daddy! Mommy! Help! Help!" The little kid shouted in fear, begging for help. But
people didn't notice her,
only him does. "Heeeeelppp!"
His eyes drop down to the woman who's dragging the kid violently away from people.
Mabilis ang naging
galaw niya nang sinundan si Gail.
"Gail! Stop! You're hurting her!" Colton shouted in annoyance, making the woman
turn her head to him.
"Leave me alone or I will kill this kid in front of you!!!" The anger on her voice
and on her face were visible.
Marahas na itinutok nito ang baril sa sintido ng bata dahilan kung bakit halos
mabingi sila sa pagpalahaw ng
iyak mula sa kawawang bata.
"No! Mommy! Daddy! No!" Then cry her heart out. It hurts him seeing that little kid
crying and he can't do
anything! Damn him!
"I will leave you alone..." Fuck! Inilahad niya ang kamay dito. "...just please,
let the kid be with her parents."
Gail let out an evil laugh. "Sino ang niloloko mo, Colton?! Hindi na ako maniniwala
pa sayo! Akala mo hindi
ko alam na ikaw ang may kagagawan ng lahat ng 'to?! You wanted me in jail! That
would never happen!"
Sigaw nito na mas lalo pang diniinan ang baril na nakatutok sa bata.
"Put your gun away from that kid, Gail. Please." May diin na sabi niya. Wala ng
panahon makipag-talo pa
dito.

P 32-6
Kung sana ay walang batang madadamay ay kanina niya pa hawak si Gail. Kung sana ay
walang inosenteng
bata ang makakasaksi ng ganitong kalagayan, sana kanina niya pa tinapos ang lahat.
Colton step forward, making her step backward.
"Don't go near me! I will shoot this kid!"
The little girl keeps on crying, but in a silent way. Might afraid that Gail would
shoot her if she cry out loud
again.
Sa gilid ng mga mata niya ay nakita niya si Carter, naghihintay lang na mapansin
niya. Obviously, Gail didn't
notice his brother.
Inilahad niya ang isang kamay sa harap nito. Matalim ang titig sa kanya ni Gail.
Nagtatagis ang mga bagang
nito sa sobrang galit. Hindi man lang siya nasisindak, isa lang ang nasa isip niya
sa mga sandaling iyon...
Iyon ay kung paano niya maililigtas ang bata.
"Sa akin ka galit, hindi ba? Ako na lang ang barilin mo. Ako na lang ang saktan mo.
Huwag mo ng idamay ang
bata."
Idinipa niya ang mga braso sa harap ni Gail. Tila handang-handa na na saluhin ang
bala na tatama sa kanya.
But before closing his eyes, he took a quick un-notice glance at Carter, who is
hiding on the left side. They're
exchanging gazes silently.
"Shoot me." He commanded.
Mariin niyang ipinikit ang mga mata ng maramdaman ang malamig na bagay na tumutok
sa noo niya, kasabay
niyon ay ang pagyapos ng mahigpit na maliliit na braso sa hita niya. The little
girl hug him tight.
"I don't want to die my superhero!" The kid saying that words again and again while
crying.
"Heroes are meant to die, kid." Gail said evilly and pointed the gun tightly on his
forehead. "Say goodbye to
your hero, little girl."
"Nooooo!" The kid shouted painfully right before a gun shot boomed around. Then
everything went black.
HAHAHAHAHA! Sana may story din po si Carter ???????? Napakaseloso hahahahah????????

P 32-7
31 ~ Sorry
78.1K 2.5K 633
by missgrainne

Chapter Thirty One

"I CAN help." Nakangiting wika ni Karen kay Wenna na siyang naghihiwa ng mga
pangrekado para sa
pananghalian nila. Sinadya niya talagang magpunta sa kusina para makatulong dahil
darating din ang mga
kapatid niya ngayong tanghali.
"Kaya ko na ito Miss Karen." Wenna smile at her and look at her stomach. "Alam mo
ba na excited kaming
lahat dito na lumabas ang baby niyo ni boss Colton?" Wenna's eyes twinkled. "Kanino
kaya siya kamukha
ano?"
"Sana kamukha siya ng daddy niya." Humagikhik siya. "Pwede rin naman kamukha ko,
pero gusto ko talaga
makuha niya ang mukha ni Colton."
"Sabagay, makalaglag panty kaya ang kagwapuhan ni boss Colton!"
Napanguso siya sa matinding papuri na iyon ni Wenna at mukhang napansin naman ng
babae ang naging
reaksyon niya. "Ay! Pasensya ka na Miss Karen." Nahihiya na hingi nito ng
paumanhin.
Karen force a smile to avoid the awkwardness. "Ayos lang, Wenna." She walked closer
at her. "Ako na ang
tatapos ng paghihiwa, sige na?" Tinignan lang siya ng babae, nagdadalawang isip
kung pagbibigyan siya o
hindi. "Magtatampo ako kapag hindi mo ako pinagbigyan. Bawal pa naman sa akin ang
magtampo."
"Ha? Ah, heto, Miss Karen. Ikaw na ang tumapos ng hinihiwa ko." Natatarantang sabi
ni Wenna at inayosayos pa ang mga hihiwain niya.
Lihim siyang napangiti. Mainam na rin na ganito at may ginagawa siya, kesa naman
maghapon siyang
maburyo kakaisip kay Colton.
Matatapos na siya sa paghihiwa ng hindi sinasadyang dumulas ang kutsilyong hawak
niya at madaplisan ang
daliri niya.
"Ouch," Daing niya sa biglang pagkirot ng daliri niya.
"Nagdudugo!" Napaigtad siya sa natatarantang boses ni Wenna na dinaluhan siya.
Nang tignan niya ang daliri ay panay daloy lang ng dugo do'n. At hindi niya alam sa
kanyang sarili kung bakit
tila kinain ng kaba ang dibdib niya. Para bang may masamang nangyari na hindi niya
maipaliwanag.
"Namumutla ka, Miss Karen. Ayos ka lang ba?"
Hindi siya makapagsalita. Naramdaman niya na lang na dinaluyan ng malamig na tubig
ang kamay niya.
Natutulala siya. Hindi niya maipaliwanag kung bakit kabadong-kabado siya sa mga
sandaling iyon.
"Miss Karen, ipinapatawag ka po ni Senyora." Napatingin siya sa isa pang kasambahay
ng mansion. Para
P 33-1
itong hindi mapakali. "Sa library room po."
"B-bakit daw?"
Napayuko ito. Tila may itinatago sa kanya na mas lalong nagpadagdag ng kaba sa
dibdib niya. Ngayon lang
siya ipinatawag ng mommy ni Colton, maaring importante ang sasabihin nito.
Marahan na pinunasan ni Wenna ang kamay niya ng puting tuwalya. Sinigurado pa
nitong hindi na iyon
nagdurugo bago pakawalan ang kamay niya.
"Ayos na ako, Wenna. Salamat." Aniya at tahimik na umalis sa kusina. Nakasunod sa
kanya ang isang
kasambahay nang umakyat siya sa pangalawang palapag ng mansion.
Nang makatapat siya sa pinto ng library room ay kinakabahan pa din siyang kunatok.
"Come in." It was Mr. Altaraza's voice from inside.
Tahimik na pumasok siya sa library room at naiwan sa labas ang kasambahay. Naabutan
niyang nakaupo sa
sofa ang mommy ni Colton, nakahilig ito sa bisig ng asawa, humihikbi.
Napukaw ang buong atensyon niya ng magsalita ang reporter sa pinapanood na balita
ng mga ito. The news
was live. Ang reporter ay kasalukuyang nasa labas ng airport. Sa maliit na bahagi
ng screen ay makikita ang
mga taong nagkakagulo sa loob mismo ng airport. Ang mga putukan ng baril ay live na
live din nilang
naririnig.
Nang magsalita muli ang reporter ay halos mabuwal siya sa kanyang kinatatayuan.
"Magkapatid na kabilang sa Philippine Navy SEAL, Carter Altaraza at Colton
Altaraza; kasama sa mga
tumutugis sa mga suspect ng pamamaril sa loob ng airport ngayong umaga."
"C-Colton..." Nanghihinang sambit niya at napaupo sa sofa.
"Hija,"
Napatingin siya kay Mr. Altaraza tapos ay mariin na napapikit.
"Hindi po nagpaalam sakin si Colton. A-anong ginagawa niya sa airport at bakit-"
Naputol ang sasabihin niya
nang biglang may nag flash sa tv screen.
Its a cctv footage inside the airport. There, she saw Gail, holding a gun, may
kasama itong batang babae,
umiiyak. Tapos, kaharap nito ay ang pamilyar na likod ng isang lalaki, si Colton.
Hindi siya pwedeng
magkamali, ang asawa niya 'yon!
Colton suddenly wide his arms, his gesture tell her to shoot him and it break her
heart. Why is he doing that?!
"Kumpirmado na ang nasa video ay si Philippine Navy SEAL, Colton Altaraza. At ang
dating kasintahan
nitong modelo na si Gail Santiago. Ang batang bihag ni Gail ay hindi pa
mapagkilanlan. Maselan po ang kuha
sa CCTV footage ng airport."

P 33-2
"Anak ko! Colton!" Naghihisterya na sambit ni Mrs. Altaraza. Kaagad naman na
nagsipasukan ang iilang
kasambahay.
Siya naman ay titig na titig sa tv screen. Hindi malaman ang gagawin o ang
saaabihin. She's worried about
Colton but she keep it to herself. Ramdam niya ang bahagyang pagsakit ng tiyan niya
dahil siguro sa pinipigil
na emosyon. It hurts her seeing him like that. Ayaw niya man panoorin pero hindi
niya maiwasan.
"He will be alright. Our son will be alright." Pagpapakalma ni Mr. Altaraza sa
asawa.
Habang busy ang mga ito at ang kasambahay sa pagpapakalma sa ginang, siya naman ay
parang mauubusan na
ng lakas lalo na nang itutok ni Gail ang baril sa noo ni Colton.
"C-Colton... Please... No, no..." Paulit-ulit niya iyon sinabi dahilan kung bakit
napatingin sa kanya at sa tv
screen ang mga kasama niya.
"Diyos ko! Nakatutok kay boss Colton ang baril! Diyos ko! Iligtas mo ang—ay
pumutok!"
"Colton!" Karen hysterically called his husband name before everything on CCTV
footage turned into black.
Wala na siyang makitang Colton at kahit anino man lang. Kahit ang reporter ay
mukhang nagulat din sa
pangyayaring iyon. "Colton! Colton!" She keeps on calling his name painfully and
worriedly. Nilapitan siya
ng ibang kasambahay at pinapakalma siya. But the sight of seeing him getting shoot
breaks her heart into a
million pieces. "Colton... Colton..." She weakly call his name. She's starting to
lose her consciousness.
"Miss Karen... Miss Karen..." Tawag sa kanya ng mga kasambahay pero masyado na
siyang mahina para
sumagot. Masyado na siyang nasasaktan para pilitin pa ang sarili niyang labanan ang
dilim. She can't lose
Colton! She can't!
SA BUONG buhay ni Colton ay hindi niya man lang naisip na hahahayaan niyang
matutukan siya ng baril ng
kahit sino man na makalaban niya. Masyado siyang wais para hayaan ang kalaban
niyang malamangan siya.
Pero ngayon, hindi siya hinayaan ng tadhana na masunod ang lagi niyang gusto.
He let his ex-girlfriend to pointed a gun on him because its better this way than
Gail pointed it to the innocent
little girl who's hugging his legs tightly, might afraid that he will leave her
with the devil. Another thing is, he
has Carter on his back. He trust his brother so much to the point that he's willing
to risk his life again. He
trust Carter so damn much because he knew, his brother would never ever let him die
in the hand of his crazy
ex-girlfriend.
"Say goodbye to your hero, kid." Gail said evilly and slowly pull the trigger. Her
hand is shaking.
"Noooo!" Sigaw ng batang babae at bago pa man maiputok ni Gail ang hawak na baril
ay mabilis na hinawi
niya ang kamay nito kasabay ng pagputok niyon at pagdilim ng buong paligid.
Isang putok pa ng baril ang narinig niya bago niya naramdaman ang pagbagsak ng
katawan ni Gail sa harap
niya. Gail groaned in pain, begging for help, but he's too worried at the little
girl who was sobbing silently.
Her body is shaking in fear.
"Please, don't die. Don't die..." The kid hug him even more.
"Hush, hush..." Marahan na hinaplos niya ang buhok nito. "I'm alive. You're safe
now."
P 33-3
Nang hindi ito nagsalita at patuloy sa mahinang paghikbi, minabuti niyang kargahin
ito at maglakad papunta
sa dereksyon kung nasaan si Carter. Its too dark, but he trained to walked and
moved in the dark.
"Here," That familiar voice from his brother caught his attention. Inaninag niyang
mabuti ang kinaroroonan ng
kapatid at nilapitan ito. "Let's go."
Marahan na hinaplos niya ang likod ng batang karga niya. Nakasiksik ang mukha nito
sa may leeg niya at
mukhang nakatulog na.
"I need to bring her back to her parents."
"Tuazon can do that. We need to go, Colton. Ang dami ng reporters sa labas ng
airport."
"I don't care! This kid needs her parents!"
Carter cursed hardly. "I'll contact Tuazon later to get the kid. Let's just get out
of here!"
Nilingon niya kung saan nakahandusay si Gail at muling binalingan ang kapatid.
"Did you shoot her? Is she's still alive?"
"I did not!" Para itong kinilabutan sa tanong niya na parang paratang. "I thought
you're the one who shoot
her?"
"No!" He quickly respond. No! He did not!
"Fuck..." Carter cursed again and dragged him out of that place. "I turned off the
lights and I was about to
shoot her on the hand when I heard a gunshot. I thought it was you. I don't know.
Something is up, Colton. We
badly need to get out of here before the media found us."
"Why the hell it looks like we are running from media? We don't do anything wrong!"
"I know, we just need to cool down. Masyado pang mainit ngayon para humarap sa
media. Hayaan natin si
Tuazon ang sumagot ng lahat ng tanong. Remember that we are out of this case,
Colton."
His brother is right. Hindi naman sila dapat makialam sa sitwasyon kanina pero
hindi niya naman din
hahayaan na may batang madamay pa sa gulong ginawa ni Gail. He felt at ease now
because the little girl is
safe now with his arms.
Natatanaw ni Colton ang chopper na maghahatid sa kanila pabalik sa Villa Altaraza.
Tila humupa na din ang
gulo sa airport pero sa tingin niya ay madami nga talagang media na nagkalat sa
lugar. He saw his brother on
his phone, talking to PO3 Keith Tuazon.
"We need you here, Keith. Kasama namin ni Colton 'yung bata..." Paused. "Yes, she's
safe now. Yes...
Okey... Hurry, bud." Then he cut off the line.
"Keith is coming to get this little girl?" He asked.
"Yeah," Pumasok ang kapatid sa helicopter at pinagana ang makina niyon. "He's
here," Sinundan niya ng

P 33-4
tingin kung saan ito nakatingin.
Wearing his police uniform, Keith run towards them. "I'm fucked up." Bungad ng
kaibigan na kapwa niya ay
nasisilaw sa sikat ng araw. Hinahangin ang buhok nila dahil sa elesi ng helicopter
na umiikot.
"Promotion no more?" Carter sarcastically said, nakadungaw sa bintana.
"I guess, yes..." Keith shrug his shoulder and glance at the little girl on his
arms. "Sleeping, yea?"
"Yeah,"
"Ako na ang bahala sa lahat. Umalis na kayo bago pa kayo makita ng media."
"Thanks, bud." Aniya at maingat na ibinigay dito ang bata. "Bring her back to her
parents."
"I will." Keith nod his head. "By the way, Gail is in our hands now."
"How's she?" Carter asked curiously.
"She's okey. May tama siya ng bala sa balikat."
"Who's the gunman?"
"We still don't know. It's under investigation. I hope that it's not one of you?"
He shook his head. "Must be one of your people."
"Let's see that."
"We will go now." Carter said and waved his hand to Keith. The police officer waved
his hand too and nod
his head.
After an hour, they arrived at Villa Altaraza. Sa hotel dumeretso si Carter at siya
naman ay sa mansion.
Handa na siyang ibalita kay Karen na mabibigyan na ng hustisya ang nangyari dito.
Hawak na ng mga pulis si
Gail at nasisiguro niyang hindi na makakatakas pa sa batas.
"Boss C-Colton..." Sambit ni Wenna nang makita siya. Parang hindi pa ito
makapaniwala na naroon siya sa
mansion.
"Boss..." Pati ang ibang kasambahay nila ay nabibighani na makita siya.
"Where's K?" He asked, ignoring their funny reactions on seeing him.
"S-sa silid niyo po..." Itinuro pa ni Wenna ang pangalawang palapag na para bang
hindi niya alam iyon.
Napailing na lang siya at tinungo na ang kwarto nila ni Karen. Sa labas palang ay
rinig niya na ang komosyon
sa loob at ang paghikbi ng babaeng mahal niya. Dahan-dahan na pinihit niya ang
pinto.
"Ate, please... tumahan ka na..." Si Rachel iyon, nakaupo ito sa kama,
pinaggigitnaan si Karen, kasama ang

P 33-5
dalawa pang kapatid.
His wife keeps on crying and sobbing, he can't see her daw because she's hiding it
with her palms.
"H-hindi... Hindi ko k-kaya na mawala 'yung..." She paused and sob.
"Magagalit si Kuya Colton kapag nalaman niya 'to..." Ani Raquel at hinagod ang
likod ng ate nito.
"Colton wouldn't like it, Karen. Please, calm yourself down." Natuon lang ang
atensyon niya sa isa pang
taong nando'n nang magsalita. Their family doctor. Bakit ito narito?
"A-alam kong h-hindi niya m-magugustuhan itong nangyayari sa a-akin at a-alam ko
din na m-magagalit siya
kapag n-nalaman n-niya ang t-tungkol dito... pero...p-pero s-sana maintindihan n-
niya na m-mahirap din 'to ppara sa'kin... Na s-sobrang sakit na malaman m-mong wala
na... y-yung..." Karen cry painfully.
"Anong wala na?" Hindi niya alam kung bakit tila may kabang bumangon sa dibdib niya
sa mga sandaling
iyon.
"Kuya Colton..."
"Kuya... nandiyan ka pala..."
Sabay na wika ni Raquel at Rachel na para bang nabigla na nando'n siya sa kwartong
'yon.
"Tell me, anong nangyayari dito?" Tanong niya at itinuon ulit ang atensyon kay
Karen na unti-unting nagtaas
ng tingin sa kanya.
Namumugto ang mga mata nito at nang makita siya ay para itong nabigla pero
napalitan kaagad iyon ng takot,
pangamba, pangungulila at saya. Sa halo-halong emosyon sa mukha ni Karen ay tila
siya ang mas
kinakabahan.
"C-Colton..." K called his name sadly, then she started crying again as if she did
something wrong to him.
Inilang hakbang niya ang pagitan nila at masuyo itong niyakap. Nagsitayuan ang mga
kapatid nito.
Nakapaligid sa kanila. Hinalikan niya sa noo si Karen.
"Tell me, what's wrong this time?" He asked gently and brush her messy hair using
his fingers. "What's
wrong with my baby, hmn?" He place a soft kiss on her head. "Makakasama sa baby
natin ang pag-iyak mo...
Tahan na..."
Karen suddenly hug him tight and cry her heart out on his chest. It feels like his
heart is breaking. He doesn't
like to see her like this. Why is she crying? Is something bad happened? Why is
everyone looks sad and
surprised by his presence?
"C-Colton..." K whispered.
"Hmn?"
Again, K hug him so tight, as if afraid that he will run away from her at that
moment. He will never run away

P 33-6
from the love of his love. Never! No matter what happened!
"I'm s-sorry, Colton... I'm s-sorry..." She muttered heartbreakingly.
HAHAHAHAHA oo nga baka naman yung singsing lang yung nawala!! Hindi yung
bata!!! ???????? C clane cguro... kalabisan nmn kung c
brooke hahahha. Sa story ni drake c brooke nag ligtas kai alexza .. hahaha

P 33-7
32 ~ Mrs. Altaraza (SPG)
100K 2.9K 581
by missgrainne

A/N: Hello! Pasensya na po sa sobrang tagal na update ni Colton. Salamat sa hindi

pagbitaw sa
nobelang ito. ??
Ipapaalam ko lang po sa inyo na i-self publish ko ang "Neil Perez: The Hot
Stranger" sa mga gustong
bumili, feel free to send me a message here or send me a friend request to my
Facebook account:
Grainne Lane (MsGrainne WP)
Sana ay mapainit ni Colton at K ang malamig niyong gabi. ??????
Happy reading!
Chapter Thirty Two
"WHY were you sorry?" Colton asked tenderly while brushing her messy hair using his
fingers. Karen
couldn't utter a words. Her mixed emotions making it hard for her to speak. She's
so overwhelmed that
Colton is alive, there's nothing else she could ask for but being with his arms
again.
"Maiwan ko na kayo." Untag ng doctor sa kanila.
Nag-angat ng tingin dito si Colton. "Nothing bad happened to my wife and to my
baby, right?"
The doctor nod slowly and that made Colton let out a loud breath. Para bang
nakahinga ito ng maluwag nang
malaman na maayos ang kalagayan niya at ng anak nila. Was he worried about her
safety? Colton is worried
as her.
"Maiwan na rin namin kayo ate, kuya Colton." Paalam sa kanila ni Raquel.
Tumango lang sila pareho ni Colton. Ang mga taong nakapaligid sa kanila kanina ay
unti-unti ng nawawala sa
paningin nila. Nang silang dalawa na lang ni Colton ang natira sa silid ay hindi
niya na napigilan ang sarili at
niyakap ito ng mahigpit.
"I was so scared..." She whispered, her voice and her hands were shaking.
"I'm sorry. I had to hide it from you." Colton kissed her head and hug her back.
"I'm sorry I made you worry."
"I thought I lost you."
"That won't happen, love. Alam mong gagawin ko ang lahat para lang makabalik ako
sa'yo. I'll do everything
to be in your arms again. I'll do everything so I can hug you like this again."
"I know, but the tv news scared me a lot. Ayokong mawala ka Colton. Mababaliw ako
kapag nangyari 'yon..."
"Sshhh..." Hinalik-halikan nito ang ibabaw ng ulo niya pababa sa noo niya. "Stop
worrying now. Nandito

P 34-1
ako, buhay na buhay." Bumaba ang isang kamay nito sa ibabaw ng tiyan niya.
"Nahahawa sa'yo ang anak
natin."
"You can't blame me."
"I blame myself..."
Lalo niyang isiniksik ang katawan kay Colton. Ang sarap sarap sa pakiramdam na
kayakap niya ito, na
nandito ito sa tabi niya. Kung pwede lang na huwag niya itong palabasin ay gagawin
niya, pero masyado
namang nakakasakal iyon. Hindi pa naman gusto ng mga lalaki ang nasasakal. They
always wants their
freedom.
Maya-maya ay marahan na kumalas siya sa pagkakayakap kay Colton at pinakatitigan
ito. He stare back at her
with a small playful smile on his lips. Karen couldn't help herself but to buy her
lower lip to suppress a
smile.
"I know that kind of smile." She said.
"You know me that much, huh." Bago pa man din siya makapagreklamo ay marahan na
siyang inihiga ni
Colton sa kama at kinubabawan.
She cupped his face using her hands and give him a quick kiss on the lips. "I love
you..." She whispered,
making him groaned.
Unti-unti ay bumaba ang labi nito sa labi niya. And the moment their lips met, she
automatically close her
eyes.
"I love you very much." Colton whispered softly before claiming her lips with a one
passionate kiss.
Napakapit siya sa batok nito at sinabayan ang bawat mainit na halik na iginagawad
nito sa kanya. His lips
were so soft and delicious. He explore his tongue inside her mouth, he's like a
thirsty beast who badly wants
to devour her.
Colton started to undress her and she couldn't help herself but to let him do what
he wants to do with her.
She's always willing to give herself to the man she loves. It is like giving her
heart to him without a doubt.
Nasasarapan na umarko ang katawan niya ng bumaba na sa leeg niya ang labi ni
Colton, pababa sa
malulusong niyang dibdib. He started kissing her bare breast and licking her taut
nipples. He's really good in
all of this! Hindi pa man din bumababa ang ulo nito sa pagitan ng hita ay ramdam
niya na ang pamamasa niya.
She's turn on!
"Colton..." She moan his name when she felt him bit her nipple.
"Sorry..." He whispered, his hot breath hit the sensitive skin of her breast.
"They're bigger than before..."
Nagbaba siya ng tingin dito. He's looking at her breasts while kissing and licking
them.
Napansin niya na rin 'yon. Natural lang dahil buntis siya. Naglalabasan na nga din
ang maliliit na ugat sa
dibdib niya. Hitik na hitik. And Colton seems to like it.

P 34-2
"Ilang buwan na lang hindi ka na pwede riyan..." Aniya habang sinusuklay ang buhok
nito gamit ang daliri
niya.
"Why not?" He keeps on playing her nipple using his tongue. Napapadaing siya sa
sensasyon at parang gusto
niya na lang na mamaya na sila mag-usap at ipagpatuloy nito ang pagpapaligaya sa
kanya.
"My breasts is for our baby."
"And for me." He insisted.
"I don think you'll like the milk taste from my breasts."
"I love everything about you. So yea, akin din ang mga 'to. With or without milk."
He wink at her before he
continue licking all over her breast alternately. She felt so hot.
"Eat me..." She sounds begging and that make Colton stopped from what he's doing
and look at her.
"Say please..." His husky voice drive her insane!
She looks into his eyes. "Please." Then bit her lower lips. He nod and rolled over.
She's now on top of him.
She's sitting on her bare hard and flat stomach. Her wetness doesn't bother the
both of them. "How can you
lick me?" She frustratedly asked him as if she would walk out if he didn't lick
her.
Colton chuckled sexily. "My wife is on fire."
"Colton!"
"Oopps," He's teasing her. "Come here," He held her waist and guide her to his
face.
"Oh shit!" Gulat na sabi niya nang tumama sa pagkababae niya ang mainit na hininga
ni Colton. Her legs were
on the both sides of his head. His hands were holding the both sides of her waist
firmly. Para bang hindi siya
makakawala basta-basta.
"Ride me while I lick you." He whispered huskily again. Ang kiliti na dulot ng
mainit nitong hininga sa
tuwing tumatama sa pagakababae niya ay dinadala siya sa orgasmo na hindi pa
nasisimulan.
"Y-yes," She was stuttering and waiting for him to taste her. The anticipation is
killing her. She badly wants
to feel his tongue on her p*ssy. "Oh fuck!" Napamura siya ng wala sa oras at
mahigpit na napakapit sa
headrest ng kama nila nang walang sereseremonyang hinimod ng dila ni Colton ang
hiwa ng pagkababae niya.
Sinusundan niya ang bawat galaw ng dila nito sa pamamagitan ng paggalaw ng balakang
niya. She ride on his
face literally. Malayang-malaya ang dila ni Colton na naglulumikot sa pagkababae
niya. He's aggressive and
thirsty. He made her feel that he really love eating her. He made her feel that
she's the only woman he wants
to pleasure.
"Ohhh... ohhhh, yes baby. Yes, ohhh!" Her loud moan echoed around their room and
Colton seems to like it.
She's thankful that their room is sounds proof. No one would hear them. No one will
know what the fuck
they're doing inside. She doesn't care what people think anyway.

P 34-3
"Ummm..." Colton moan deliciously while licking her. Pinaghalong marahan at
mahigpit ang kapit nito sa
bewang niya. "I really love your taste. So sweet..."
"Yes baby, oohhh, lick me more..."
Nang maramdaman niyang pinatigas ni Colton ang dila nito at isinentro ang dulo sa
butas ng pagkababae niya,
para na siyang tuluyang mawawala sa sarili. The sensation is too much that she
doesn't even know if she can
handle. Habol ang hininga niya ng itinaas-baba ni Colton ang balakang niya,
naglalabas-masok ang dila nito
sa loob ng pagkababae niya. Nakakakiliti at nakakawala ng ulirat.
"B-baby... ohhhh... Colton... Colton!" Napasambunot siya sa buhok ni Colton nang
sipsipin nito ng sipsipin
ang cl*t niya dahilan kung bakit naabot niya ang nakakabaliw na orgasmo.
Bago pa man bumagsak ang katawan niya sa panghihina ay maagap na naalalayan siya ni
Colton. She's laying
above him. Her face is on his neck. His arms were wrapped around her.
"How was that?" He playfully asked while kissing her temple.
Napangiti siya habang nakapikit. "Mind blowing."
"I'll give you five minutes to get back your energy."
"I'm tired, five minutes wasn't enough." Paglalambing niya.
"Uh, my wife is being selfish."
Maybe she's really being selfish, but what they did really made her tired!
"I will make it up to you later tonight, deal?" Nag-angat siya ng tingin dito at
matamis itong nginitian. Ngiti na
hindi nito magawang tanggihan.
"You really know my weakness." He pinched the tip of her nose and kiss her
forehead. "Deal,"
May ngiti sa labi niya na muling inihilig ang mukha sa dibdib ni Colton at hinayaan
ang sariling matulog. Too
much for this day. She want to rest her mind and body. Stop the worrying and let
herself and her baby to rest.
SA LOOB ng library ng mansion ay kasama ni Colton ang kanyang ama at ang kapatid na
si Carter at Clane.
Clane was stil wearing his suit, he look pissed while Carter's looks serious.
"Can someone explain to me what the hell happened in the airport?" His father voice
was low yet
authoritative. He's seating on his swivel chair, while looking at them alternately.
"I'm out of this." Clane said dryly. "Can I leave now? I have a lots of things to
do in our hotel." He
emphasize the word 'our' telling them that the hotel was theirs, but why the hell
he's the only one working his
ass off to make it on top? He and Carter suddenly became selfish for not helping
their oldest brother on their
business.
"You may leave now, son." His father muttered. Clane left the room without looking
at them. "Carter..."

P 34-4
"Dad, I just helped Colton. Wala naman sigurong masama do'n." Nababagot na wika ng
kapatid niya.
"You always put your brother's life in danger. The first one was—"
"Babalik na naman ba tayo sa umpisa? Do you really think that I want my brother to
suffer? Do you really
think that I'm happy when he's in pain? Come on dad, I'm tired on all of this!"
Carter walked out.
"Carter!" His father shouted but his brother is too hardheaded to stop and look
back. His father heaved a
sigh. "That brother of yours will be the death of me."
"Dad, maybe you're being too hard on him. Walang masamang ginawa si Kuya Carter.
Ako ang may gusto ng
lahat ng 'yon. Palagi niya akong pinagbibigyan. I don't think he deserves how you
treat him." Sumandal siya
sa inuupuan niya.
"He's a rebel. A black sheep in this family."
Napailing na lang siya. "I beg to disagree."
His father took a sip on his coffee before he spoke. "Now tell me, what did you do
to Gail? I seen your face
and Carter's face all over the TV news and social media. What the hell is this
mess, Colton?"
"Well, Gail deserves to be in jail after what she did to my Karen. Gail almost kill
her and my baby. I will
never forgive her."
"You shot her?"
"I would love to but I did not. I swear."
"Then who shot her?"
"I fucking don't have an idea and I don't fucking care anyway." Napainom siya ng
beer na dala ni Carter na
wala namang bawas. "What matters to me right now is Karen and our baby's safety."
"You really like that woman."
"I love her." He said straight to the point. "And I'll marry her very soon."
His father give him a small smile. "I give you my blessing, son. I'm glad to see
you happy again."
"And that's all because of her."
NAGISING si Colton ng may mumunting halik ang dumadampi sa buong mukha niya. When
he opened his
eyes, he saw his wife staring at him lovingly. Hindi na nga yata pagsasawaan ang
ganitong bungad sa kanya
tuwing umaga.
"Good morning, mahal ko..." K greeted him sweetly and kiss his lips.
He groaned. "You making me hard baby..."

P 34-5
She gasp and pinch his arm. "Hindi ka pa nagsawa kagabi?"
"Hinding-hindi ako magsasawa sa'yo, K. Umaga, tanghali, gabi o kahit madaling araw
pa 'yan, palagi akong
handa para sa'yo." Mapaglarong dinala niya ang kamay nito sa alaga niyang buhay na
naman. "Look what you
always do to me when we're on bed."
"Is it my fault, huh?" Pabirong umirap ito sa hangin. "Am I that hot?"
And that made him laugh early in the morning. It's not a joke but it really makes
him laugh. She asked him
with innocent on her face and voice. And that makes her hot!
"Yes you are." Hinalikan niya ang gilid ng labi nito.
"Eh bakit mo ako pinagtatawanan?" Halos malukot na ang maganda nitong mukha. She's
really a beauty. No
wonder he's so in love with her.
"Because... I love you." He bit his lower lip to suppress a smile when he saw her
blushed. His sweet
innocent Karen is blushing early in the morning.
"Get up! Mag-almusal na tayo. Nagugutom na kami ni baby." Anito, itinatago ang
pamumula ng pisngi.
"Why still blushing?" He teased. And K just glared at him. He doesn't mind, he like
it when she's mad.
"Dapat ay masanay ka ng marinig sa akin na mahal kita."
Bahagya pa siyang nagulat ng bigla na lang itong yumakap sa kanya at isiniksik ang
mukha sa leeg niya.
"Bakit ka ba ganyan!" Hinampas siya nito sa dibdib, hindi sapat para masaktan siya.
"What?" Pinagsiklop niya ang kamay nila at dinala niya iyon sa labi niya.
"Palagi mo na lang pinapatibok ng malakas ang puso ko..." That made him smile.
"The feeling is mutual baby."
"Bakit hindi naman halata sa'yo?"
"Because I'm good in hiding my feelings." He kissed the side of her head.
"Magpakasal na tayo, K... I don't
want to wait for another day to marry you. Gustung-gusto na kitang angkinin at
sabihin sa sarili ko na akin ka
na talaga." He really want to claim him as his in a legal way.
"Gusto ko na rin magpakasal sa'yo, Colton. Gusto ko na rin masabi sa sarili ko na
akin ka... Na sa akin ang
lalaking mahal ko." Nag-angat ito ng tingin sa kanya. Her deep brown eyes stare at
him, hypnotizing him.
"Handa ka na bang palitan ang apelyido mo..." Inilapit niya ang labi sa labi nito.
He brush her lips with his.
"...ng apelyido ko?"
K cupped his face using her palms and playfully kiss him on the lips. "Handang-
handa na akong palitan ang
apelyido ko ng apelyido mo." His heart beat crazily at that. Knowing that she wants
to marry him makes him
the happiest man on the Universe.

P 34-6
"I can't wait to hear them call you Mrs. Karen Altaraza. My last name fits on your
name well." Hinaplos niya
ang likod nito papunta sa tiyan. "I couldn't ask for more but to be your husband
and you to be the mother of
our future kids."
Kinanta ko e HAHAHAHAHA. *pinatitibok mo ng kay bilis ang puso ko*
HAHAHAHAHAHAHAHAHAHA #RR Sana oil! ??

P 34-7
Epilogue
136K 3.9K 1K
by missgrainne

A/N: I would like to congratulate myself for completing another story. It took six
months before I
finally finished writing this. I'm grateful that you were guys still here,
supporting me and my stories.
Thank you very much!
Special thanks to one of my Admin, Karen Pescador for letting me use your name.
Hope you like this
story. ??
See you in my next story;
Territorial Men Series 2. Guess who?
I did not proofread this. This will be the last chapter. Love you all! ??
EPILOGUE
KAREN look up on Colton when she felt his hand on hers. Pormal silang kumakain
kasama ang pamilya nito
at ang tatlo niyang kapatid. Kanina pa siya kinakabahan, kung bakit ay hindi niya
maintindihan.
"What's wrong?" He whispered worriedly.
K shook her head and force a smile. Instead, she focus on the foods in front of
her. This formal dinner with
his family made her feel nervous. After an incident at airport, ngayon lang ulit
sila nagkaharap-harap ng
ganito. Though, ayos na naman ang pakikisama ng magulang ni Colton sa kanya, lalo
na ang mommy nito.
"When is the wedding, Colton?" Mrs. Altaraza suddenly broke the silence.
Napalunok siya at kulang na lang ay inumin ang juice sa tapat niya. Ang mga kapatid
niya naman ay tahimik
lang na kumakain pero alam niyang nakikinig ang mga ito.
"Huwag mo nang hintayin lumaki ang tiyan ni Karen." Si Kuya Carter na tila nanunuya
na naman. His aura is
always like that, sarcastic and rude. "Though, she's blooming and..."
"The wedding is on Sunday." Colton cut his off. Umangat ang isang kilay niya pero
hindi naman na kumontra.
"Is that okay to you, Karen?" His father asked her formally.
"O-opo, ang mahalaga po ay makasal kami."
Hindi naman siguro siya tunog oportunista? Na gustung-gusto nang makasal sa isang
Altaraza, di ba?
"Kahit hindi bongga ang kasal, ate?" Napangiwi siya sa tanong na iyon ni Rachel.
Bakit ba hindi ito napagaralan i-preno ang bibig? Nakakahiya sa mga kaharap nila.
"Kahit hindi bongga ate Rachel. Basta makasal na silang dalawa ni Kuya Colton." Si
Ryzza na mukhang

P 35-1
mainit ang ulo. "Dapat makasal na sila habang kasya pa ang gown niya sa kanya. Di
ba ate?" At tumingin sa
kanya. Isang kiming tango lang ang naging sagot niya.
"I will make sure that our wedding will be 'bongga' even if we don't have much time
preparing it." Colton
assured her siblings.
"Kahit hindi bongga, ayos lang sa akin." Sabi niya naman.
Makasal lang siya kay Colton at makasama itong habang buhay ay sapat na sapat na sa
kanya. Hindi niya na
iniisip ang magarbong kasalan sa mga sandaling iyon. All what she wants is to be
Mrs. Karen Altaraza in a
legal way.
"It won't be the wedding of the year, but at least make it a 'bongga' wedding. I
agree with your sister, Karen. I
wanna see all of you wearing gowns." Mrs. Altaraza said, as if the decision is made
for her wedding.
"I wanna see it too." His father agreed.
"The reception will be on our hotel." Kuya Clane said casually. "I will advise my
people about it."
Clane is wearing a tuxedo, his usual daily attire. He got the perfect aura to
describe a CEO. Well, he's
indeed the CEO of Altaraza's Hotel & Resort.
"You only have three to four days for the wedding preparation. I'll contact my
designer to come here for the
gowns and tuxedos." Ang mommy ni Colton na parang excited na at hindi lang masyado
halata.
"Oh ayan ate ha? Bongga na ang kasal mo. Mabuti na lang mayaman ang mapapang-asawa
mo." Si Rachel na
kanina niya pa gustong takpan ang bibig.
Mabuti na lang at parang hindi naman minamasama ng mga Altaraza ang lumalabas sa
bibig ng kapatid niya.
"Ate, ako na ang bahala kumontak sa mga iimbitahin mo. Just give me their contact
numbers." Raquel speak,
finally.
"Sige," she smile at her.
"So, the wedding is all set now!" Mrs. Altaraza announced, then look at her and
Colton. "I give my blessing
to both of you." Nakagat niya ang labi sa balitang iyon. Nakakatunaw ng puso a
tanggap na siya ng tuluyan sa
pamilyang iyon. "Karen, welcome to family Altaraza." She smile at her. "You can
start calling me 'mommy'
from now on."
"Thank you po. Thank you po talaga." Nanunubig ang gilid ng mata niya sa saya dahil
sa pagtanggap sa kanya
ng mga ito. Ramdam niya talagang bahagi na siya ng pamilya Altaraza.
Napatingin siya kay Colton na malamlam ang mga matang nakatitig sa kanya. Yung uri
ng tingin na sinasabing
mahal na mahal siya nito. Sana ay magawa niyang suklian ng higit pa ang pagmamahal
sa kanya ng asawa
niya...or she'd rather say, her soon to be husband, in a legal way.
"Is everything okay to you?" Masuyong tanong sa kanya ni Colton nang sila na lang
dalawa. They are in the
veranda of their room, looking at the small lights came from their resort.
P 35-2
"Yes, sa totoo lang masaya ako dahil marami ang tumutulong para sa kasal natin."
He motioned her to sit on his lap. So she did. His arms were territorially wrapped
around her waist, his
hands were on her stomach. Colton place his chin above her shoulder. Sa ganitong
posisyon nila ay
nakuntento na naman siya. Kuntento siya na sa kanya lang ito.
"Handa ka na ba talagang matali sa'kin?" He sounds unsure. Is he unsure about her
feelings towards him?
May mga bagay ba siyang nagagawa para makaramdam ng ganito si Colton? Hindi ba
sapat ang mga
ginagawa at ipinapakita niya sa pagmamahal dito?
"Are you doubting my feelings for you?" She whispered softly.
She trail the veins on his muscled arms using her finger. Then, his embrace became
tightened, but not enough
to hurt her. He's being clingy again. He's being territorial again.
"No, but I can't be fully contented that you are mine while I don't have my last
name on you, yet....while I
don't have our wedding ring on your finger yet. I have to make sure that you are
really mine."
Itinago niya ang ngiti sa labi. Pinigilan niya iyon hanggat kaya niya. See, he's on
this again. Wanting to claim
her as his in a legal way.
Hindi yata talaga sasapat dito na magkasama sila ngayon at may anghel na
sinapupunan niya. Gusto talaga ay
maging isa sila sa ligal na paraan para lang makuntento ito sa pag angkin ng
tuluyan sa kanya.
"Sayo naman ako ha." Marahan na sambit niya. "Mula sa umpisa palang sa'yo na
ako...at hanggang sa huli,
sa'yo pa rin ang bagsak ko. Wala kang kaagaw sa'kin."
Inihilig niya ang ulo rito. He seems like in deep thought. He looks really handsome
when he's silent and
serious.
"Ang magtangka palang na agawin ka sa akin ay hindi ko na hahayaang gawin nila."
"Takot lang nila sa'yo..." she joked.
"Dapat lang, dahil hindi ko hahayaan na makuha ka ng iba kung pwede naman na sa'kin
ka lang."
"Opo, sa'yo lang ako. Kay Colton Altaraza lang ako." She kiss him on the side of
his lips, making him
groaned. And his groaned suddenly makes her hot! Hormones?! "I want you..." she
whispered seductively
and started kissing him.
A wicked smile form her lips when Colton kiss her back. His hands started roaming
around her body. Ang
maiinit na haplos nito sa kanya ay mas lalong nagbibigay alab sa buong katawan
niya.
"Ummm..." Nahihirapan na umungol siya ng bumaba ang labi nito sa may leeg niya at
may pagkamarahas na
ibinuka ang mga hita niya.
"Do you want me to take you here?" He whispered huskily while giving wet kisses on
her collarbone.

P 35-3
"Y-yes, as long as no one would see and hear us." K answer while closing her eyes
and feel his every hot
and aggressive touch on her.
When Colton unhooked her brassier and removed her panty, that's when the time her
moans became louder.
Her eagerness to be claim by him is on the edge of her insanity. He always gives
her that kind of feeling
when they were making love.
Palagi siyang tila sabik na sabik sa mga haplos at halik nito. Sabik na sabik
palagi na maangkin siya ni
Colton... kasing sabik nang kagustuhan din nitong maangkin siya ng paulit-ulit.
"WHY DO you have to be so picky, Colton? Inaayawan ka na ng mga nurse sa BMC."
Howell said, on the
other line. "They're all scared on you."
He ignore what he said, instead, he asked for another private nurse. Yung nurse na
hindi magpapacute sa
kanya. Yung nurse na hindi masisindak kapag nagagalit na siya. What happened to him
frustrate him so
much. He can't walk! He can't swim! And he can't do his job again!
"Send me another one. Yung magtatrabaho ng maayos at hindi puro pa-cute."
"I will send you the list of names through email. Feel free to choose. Sana naman
tumagal na ang pang
sampung nurse na ipapadala ko sa iyo."
"Let's see," He smirked.
Colton turn on his laptop after he talks to Howell, waiting for the list of nurse
from BMC. Its good that
he's friend with the owner of the hospital, it's easy for him to get an access and
ask to whatever favor he
wants.
Ilang sandali lang ay natanggap niya na ang email galing sa BMC. Inisa-isa niyang
tignan ang mga
listahan ng mga nurse, pero may isang katangi-tangi na kumuha ng pansin niya.
The woman seems familiar to him. If his mind serves him right, he already met the
woman somewhere.
Ang natural na nakapilantik na pilikmata ng babae ay nagbibigay sigla sa maamo
nitong mukha. Her
nose is cute. Her heart shape face is perfectly fit with her hairstyle, her hair is
wavy and looks smooth.
And her pinkish thin lips reminds him on something. Something he couldn't forget.
"Damn..." Colton cursed softly as a memories flashed his mind.
Siya, sa gitna ng malamig at madilim na karagatan, nakikipaglaban sa sarili niyang
buhay. It was
terrible! He doesn't even want to think about it again, but seeing this woman
reminds him of it. Seeing the
woman who saved his life, gives him hope that one day he could walk again.
Her kiss gives strength to him... Her kiss woke him... Her kiss saved him... And
her kiss invaded his dream
every night.
How can a woman do it on him without even trying?
Colton started typing a message about sending the woman to be his private nurse.
His eyes drop down on
her name.
P 35-4
Karen Pescador
"Karen..." Her name slipped on his tongue smoothly, and it make him shook his head.
"Get ready baby..."
He whispered, he doesn't even know why he's suppressing his evil smile.
The woman really caught his interest. There are many scenarios running on his mind
with her on their
mansion, on the pool and on his bed! Its crazy! But damn it! He wants her to be his
private nurse!
"SO, mas nauna ka pa palang nagkagusto sa'kin? Bago ako nagkagusto sa'yo?" Tudyo
kay Colton ng asawa
nang matapos niyang ikuwento kung paano niya ito napapunta sa mansion.
They are in Maldives for their honeymoon and vacation. They just got married last
week. They're officially
husband and wife with papers and rings. Malaya niya na itong tawagin na sa kanya na
talaga dahil legal na
ang kasal nila sa simbahan.
"Hmm..." He hummed, while caressing her stomach.
"Ayaw pang umamin." Karen let out a soft laugh. "Mas nauna kang na-inlove
sa'kin..."
"Who wouldn't fall for you? You're a beauty." Colton hug his wife from behind, they
are watching the sunset
from their room's glass door.
She looks at him over her shoulder. "Dahil maganda lang?" Her lips protrudes
slightly.
He gave her a quick kiss on the lips. "No, your beauty and body is just a bonus. I
love everything about you,
K. The way you walk, the way you speak, the way you move, the way you brush your
hair. I love all that. I
like watching you sleeping beside me... I like your moans,"
"You're crazy!" His wife gasped, then laugh softly.
Niyakap nito ang braso niyang nakayapos dito at marahan na isinandal ang ulo sa may
dibdib niya.
Having K beside him made him feel complete. Never in his life he imagined that he
will be happy and
contented like this just because of a woman. He really love his wife.
"HINDI BA halata na baliw na baliw ako sa asawa ko?" Paos na bulong sa tenga niya
ni Colton.
Pinigil ni Karen ang pag-guhit na naman ng ngiti sa labi niya. Ang lalaking ito
talaga. Napaka-tamis ng dila.
Kailan ba siya masasanay?
Ang magaan na hampas ng hangin ay tinatangay ang suot niyang bestida. Colton was
gripping her hair gently
to avoid being blown by the wind.
Ang kulay ulap na malawak na karagatan at ang nangingislap na buhangin, may mas
gaganda pa ba sa imahe
nila ni Colton? He's hugging her from behind, kissing her head tenderly and
whispering sweet words on her
ear.
A small smile suddenly form her lips. This is her life now, together with the man
she loves and their baby.
She's not even thinking to be with him this close, what more to be his wife?

P 35-5
Iba talaga ang guhit ng tadhana nila. Hindi kayang burahin dahil matagal ng
nakaukit iyon. Matagal ng sa huli,
sila pa rin ang pagtatagpuin at pagsasamahin.
"Mahal kita Colton..." maya-maya ay madamdaming sambit niya. "Hanggang ngayon,
hindi pa rin ako
makapaniwala na sa akin ka na. Akala ko hindi mangyayari ang ganito sa atin. Akala
ko pangarap lang kita na
hindi ko kayang abutin. Pero ngayon, abot na abot na kita..."
"At kayakap mo pa," Hinalikan ng asawa ang leeg niya. "At asawa mo pa."
Marahan siyang tumango at unti-unti ay hinarap ito. Ang malalim nitong mga mata ay
malamlam na nakatitig
sa kanya. Her heart were beating crazily while she's staring back at him.
She can't stop her heart from beating loud, he's the only one can do this on her.
Colton really owns her heart.
SA NALULUHANG mga mata at nanginginig na mga kamay ay marahan na hinawakan ni Karen
ang
kamay ni Colton upang isuot ang singsing na isa sa mga magpapatibay kung paano sila
naging isa sa
mata ng mga taong nagmamahal sa kanila at sa mata ng Panginoon.
Colton stare at her lovingly, looking so handsome on their wedding day. His
military haircut made him
looks authoritative and strong.
His eyes were sparkling in happiness, telling her that no matter where they are and
what is happening,
she's the only one his eyes wants to see. His attention is all on her, waiting for
her to speak.
"Colton..." K cold his name softly. His brow shot playfully, teasing her in an
obvious way. "Alam natin
pareho kung paano ang lahat ng ito nagsimula. Kung paano sa gitna ng kaguluhan at
kadiliman ay
natagpuan natin ang isa't-isa. Its funny how this all about started, it wasn't a
normal set up but I want
you to know how blessed I am because I met you. Kahit na sinusungitan mo ako..."
She paused for a moment when she heard their guests let out a soft laugh because of
what she said. She
stop herself from pouting her lips, then she continue.
Her heart is beating very loud, and Colton stares making it so hard for her to act
normal.
"...kahit na masungit ka sa akin noon, hindi kita sinukuan. Being your private
nurse not only challenged
my patient but also challenged my profession. It wasn't easy at first, until I
learned how to tamed a beast
inside his cage."
Colton couldn't hide the smile on his lips. She doesn't know what's on his mind,
but the way he smile it
seems like he's thinking naughty things between them. By biting the side of his
cheeks, she stop herself
from giggling. Instead, she continue her speech , rather her vows.
"Nandito lang ako...handang-handang sumuporta sa'yo sa lahat ng bagay. Gusto kong
malaman mo na
hanggang sa dulo, handa kitang alagaan. Handa kitang mahalin pa. Handa ako sa lahat
ng bagay na
mangyayari pa sa atin, masaya man iyon o hindi. Nandito lang ako palagi sa tabi mo,
Colton... handanghanda na para sa iyo." Her eyes watered when he ti lted his head
back, holding back his tears. "Mahal na
mahal na mahal kita." She said with all her heart as she slid a ring on his finger.
Sa mga sandaling 'yon, si Colton at siya lang ang mahalaga, silang dalawa lang ang
nakikita ng mga
P 35-6
mata niya. Nangyayari na 'yung sinasabi nilang sa kanilang dalawa lang umiikot ang
mundo.
Hindi niya maipaliwanag ang saya sa puso niya. Ang maging kabiyak ng lalaking mahal
niya ay labis ang
sayang ibinibigay sa kanya.
"Karen..." Colton called her name smoothly and held her hand very gently. She smile
at him, telling him
how happy she is and how she loves him. "When you came into my life, I know to
myself that my heart will
be in danger,"
Hindi niya napigilan ang mapanguso, pero marahan na pinisil lang nito ang kamay
niya. Urging her to
listen to him before jumping into conclusion. She slowly nod her head and stare at
him again.
"I've never met a woman who can make into my dreams every night, who can make me
feel frustrated
when I'm thinking about her, not until I met you. Yes, it's funny how we've met,
but in front of you right
now, I want you to know how thankful I was that I met you that night. I fought hard
for my life and I know
I succeed, but your kiss made me more strong and made me alive. Thank you because
you were there, you
saved me."
"My kiss saved you?" She mouthed at him teasingly.
Colton chuckle softly and nod. "And when I saw you for the second time, I swear to
myself that this
woman will be mine. Ipinangako ko sa sarili ko na hindi na kita papakawalan pa
kahit ano pa ang
mangyari. Hindi ko na papakawalan pa ang nag-iisang babaeng bumaliw sa akin."
Ipinagdikit nito ang
kanilang noo. "I will always be by your side, K. I will always be here to make you
happy. I will always be
here to dry your tears and to erase your pain. I will always be here to protect
you. I will always be here
to love you." He said as if he promised his life to him.
Slowly, he slid a ring on her finger. And that moment, she couldn't control all her
emotions anymore. She
let her tears rolling down her cheeks. She sobs and almost wanted to hug him. This
must be her hormones
too.
She has flying butterflies on her stomach, it feels like their baby's on her womb
is celebrating too.
Colton removed her veil carefully and wipe her tears using his thumbs. He kiss her
on the forehead. Then,
his lips went down on hers.
"Mamahalin kita ng higit pa sa kaya mong ibigay sa'kin... Handa kitang mahalin
hanggang sa wala ng
matira sa'kin..." Bulong ng asawa niya bago siya tuluyang siniil ng halik na puno
ng pagmamahal at
pagsamba sa kanya.
09-30-19 DONE?? Ilang oras ko lang nabasa???? Awww...sana meron png part 2 hehe,

P 35-7