Professional Documents
Culture Documents
53 .000 Steps
53 .000 Steps
000 steps
five.three.zero.zero.zero.
Prologue
A skip breaks all.
Ang tanga ko daw.
Panu. Nasakin na daw ang lahat.
Kayamanan. Kagandahan. Katalinuhan. Kasikatan at kay gwapong boyfriend.
Pero ang lahat ng yun?
Binalewalat sinayang ko.
Pero kung minsan kasi, masyado tayong nabubulag sa mga bagay na meron tayo.
Thats why sometimes we take them for granted.
Not realizing the consequences we might face after what we did.
Kung minsan, sadyang mapaglaro ang tadhana.
And we simply have no other choice but to face it
Anong gagawin mo kung mabuntis ako pero hindi ikaw ang ama?
Minsan kong itinanong yan sa boyfriend at pinakamamahal kong si Cian.
Ridiculous.
One ridiculous question.
One very ridiculous question.
A nonsense.
Hindi ko lang ineexpect na dahil sa tanong na yan
Mag-iiba ang direction ng daan na tinatahak ko.
Akala ko maayos kong mararating ang dulo ng journey ko dahil sa napakaperpektong path ko.
One step a time, ika nga.
But one wrong step.
A skip.
Breaks everything.
My life. My future. My everything. My love.
Anu pang natitira para sakin?
Anu pang magagawa ng isang hakbang?
One
A stepping-stone.
Kanina ko pa tinitignan ang cellphone ko, asking myself whether I should or should I not call
my mother. I know by now, shes probably gone hysterical. Malaman mo ba namang naglayas ang
unica hija mong
inaakala mong matino sa di malamang dahilan eh.
And worse, hindi basta bastang layas ang ginawa.
Nilakbay lang naman ang Pilipinas mula sa bansang Inglatera.<<OTor: tamah buh ang ispelling?!
Hehe.
Well thats me.
Niobe.
Thats the first time I met Cian.
*Beeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeppppppppp!
Nagulat ako ng biglang prumeno ng malakas si manong driver.
Muntikan pa daw akong mauntog sa passengers seat.
Manong, ano pong problema? yung beep pala is nang galing sa ibang kotse. Nagulat sa biglang
pagpreno
ni manong driver.
Nasiraan ho tayo maam oh.
sakay na lang ho kayo sa ibang taxi. Kakailanganin ko pang dalhin sa talyer to eh talyer?
Naintriga naman ako sa talyer.
Well, tutal wala naman akong importanteng gagawin at nakakatamad magbuhat ng mga pinamili
habang
nagtatawag ng taxi eh
Sasama na lang po ako sa talyer. Nagkamot lang naman ng ulo yung driver tapos tumango.
After 30 minutes siguro saka palang dumating yung parang truck na maghihila sa taxi na
sinasakyan ko
papunta sa talyer. Grabe ah. Is this what you call customer service?
Sa totoo lang feeling ko nagkamali ako ng desisyong sumama eh.
Nag-init lang kasi dugo pagdating namin sa talyer.
Panu ang tagal na nga kaming pinag-antay para sunduin nung truck
Antagal pa ding simulang ayusin yung taxi ni manong driver.
Manong, talaga ho bang matagal ang service dito? at nilalakasan ko pa boses ko niyan para
marinig nung mga tao sa talyer.
actually po maam ganyan talaga. Pag halatang walang pera yung nagpapagawa. Ampf? Ay
ganun? Kumulo naman lalo dugo ko.
naiinis ako sa mga taong ganun.
Yung tipong wala kang pera kaya magpasensiya ka.
Ugh. Customer parin yun noh.
ANU BA YAN?! ANONG KLASENG TALYER TO? I was already shouting niyan. Napatingin tuloy yung
ibang
customer na mukhang may pera. Talagang may distinction eh noh?
Tapos biglang may lumapit saking lalaki. Mga kaage ko lang ata to eh.
Tapos puro grease yung mukha niya. Malamang worker yan dito.
May problema po ba tayo dito, miss? miss miss mo mukha mo.
Oo. Meron. Tawagin mo yung manager niyo dito. Gusto kong magreklamo. Ibang klase naman kayo.
Kanina pa kami dito ni Manong taxi driver, ni wala man lang nag-aasiste samin. Anu ba yan?!
What kind of management do you have here? o diba? Ang taray ng lola niyo.
Ngumiti itong si grease boy at winave pa yung tool na hawak niya na di ko malaman kung anu ang
tawag at
sinabing,
Ako ang manager ng talyer na to.
Two
Bahay-bahayan
Ako ang manager ng talyer na to.
Oops.
Gab Borromeo at your service. At ngumiti naman itong si grease boy.
Feeling naman niya magpapadaig ako. Porket Manager daw siya. HECK NO!
well, you heard my complaint, Mr. Manager. At talagang emphasized yung pagkakasabi ng Mr.
Manager
jan ah.
Nagstep forward palapit sakin si Mr. Manager aka Grease Boy.
First and for most, maam. Inemphasize din niya yung pagkakasabi niya ng maam. Gaya gaya
puto maya
naman.
Nauna silang dumating so they were served first. Hindi po kami nangmamata ng tao dito. I,
specially, wont allow it.
This time, it was I who took a step closer.
so kailangan full force kayo sa iisang customer? Kailangan lahat ng employees mo e nakatutok
sa iisang
customer? Eh yang mga yan pinagtututuro ko yung mga empleyadong nakatunganga lang naman.
anong ginagawa ng mga yan?! Nakatunganga lang sila ah. Grabeng purwisyo kayo dito eh. anu.
Sinong
may gustong kumalaban sakin? HAHA.
Nang mga sandaling yun, napansin ko si Manong Taxi Driver na nakatayo sa tabi ko. abay ayun.
Nakanganga. HAHA.
ok. I must admit. Fault iyon ng employees ko. and Im sorry for causing you trouble. Abay
marunong rin naman palang magsorry eh. sasagot sagot pa eh. but heck, I wont accept apologies
here.
How bout this. Since we already caused you trouble dahil according to you, matagal ang
service namin, Ill charge you free. And I tot I tot hindi sila nangmamata ng tao dito? E what
do you call this?
ayoko. Anong tingin mo samin? Walang pambayad?!
nang mga sandaling yun eh parang nabasa ko ang iniisip ni Manong Taxi Driver na sinasabing..
NOOOOOoooooooo!!!! Wala nga akong pambayad!!! HAHA.
Kahit magkano pa yan, BABAYARAN KO yan. Ngisi ni Manong Taxi Driver o. Oo na, ako na
magbabayad.
HAHA.
Hindi naman po sa ganun. But if thats really what you want, then, how about a 50% off eto
siniko na
talaga ko ni Manong Taxi Driver kaya naman wala na akong ibang nasabi kundi
Ok.
So all in all 500 lang ang binayaran ko kasi di naman malala yung nagging sira ng taxi ni
Manong taxi
Driver. I dont talk cars kaya hindi ko rin alam yung nangyari sa taxi basta alam ko hindi
malala,. Yun na yun. HAHA.
E panu kung pasukin mo ko sa kwarto? Hehehe. Eto, halatang nagulat siya sa tanong na to at
the same
time e namula ang loko. Pero siyempre mabuti na yung nagkakaintindihan kami diba? Mahirap na.
uhm. Edi tanungin mo ko kung Pulis o sapak? good idea. Good idea. Both on my side pero mas
gusto ko
kung sapak. Wahahahaha.
Tss. As if naman papasukin talaga kita. Wag kang mag-alala, kahit magkasunog hindi ako papasok
jan.
sabi niya habang naglalakad papuntang sofa.
Hindi na rin ako nakipag-away pa kay whats his name again?
Uhm.. grease boy slash Mr. Manager slash MagnaMan? O whatever.
Basta yun, kasi pagod at inaantok na rin ako.
So natulog na lang nga ako.
Then, I fell into a deep sleep.
Kung saan, nagpatuloy ang panaginip ko kanina.
Or should I say my nightmare.
Niobe.
I turned around to see him coming my way.
Asan si lumingon lingon siya sa paligid as if hes looking for something
or someone.
Cian? I dont see him somewhere around here? ahh.. how odd.
Hes looking for Cian? The person he hates the most and vice versa?
Surprising ah.
Hes out of town with his family so he cant make it tonight. Tumango tango siya as if
naiintindihan niya yung sinasabi ko kahit halata namang hindi siya nakikinig.
Niobe! Come over here! Join us!
Lumayo na ko sa kaniya at sumama sa mga kaibigan ko.
As for him, he just stayed there, watching me dance the night off. Creepy pero sanay na rin
ako. HEHE.
Tsaka e bakit ba? Party girl ako e at nasa birthday naman ako ng kaibigan ko. so its ok to have
fun.
But then
Niobe? Can you come here? I need some help. Sabi ni Ralph na nasa isa sa mga rooms dito.
Ako naman, na nakainom na ng konti just like everyone in here,
E pumunta na lang sa kinaroroonan ni Ralph.
When I got there, it was very dark that I can see nothing but darkness.
Tapos..
Niobe.
Aaaaaaahhhhhhhhh!!!!! Nagising akong pawis na pawis, hingal na hingal at ramdam na ramdam ko
ang mabilis na pagtibok ng puso ko.
Ghad.
I dont know kung papayag ka but theres really no choice for us. E anu nga? Kulit ah. HAHA.
Since we both have no house to go home to pasuspense?
How about, we share? Lets live in here together?
a-anu daw?
:o :o :o
LIVE IN?
Four
First day.
May choice pa ba ko?
I asked him matapos kong matulala ng ilang Segundo.
Nagkibit balikat lang si Gab.
E panu yan? This apartment can accommodate only one person.
Ok lang. I have school sa umaga at work sa hapon na inaabot hanggang gabi. Im out of the
house most of the time so you have the house by yourself. Matutulugan lang naman ang kailangan
ko and available naman
ang couch for that.
Hmm.. nakakahalata na ko kay Gab Borromeo at your service a.
Bakit ang gentleman niyan?
Oh-kay. Ikaw may sabi niyan a. I said na parang may hint of doubt. Pero aba siyempre, hindi
na ko
tatangi. Magrereklamo pa ba ko eh pinagbibigyan na nga ako. Ehehe..
O sige, alis na ko. may klase pa ko ng 1pm eh.
and there, umalis na si Gab Borromeo at your service niyo.
Habang naiwan naman akong mag-isa dito sa apartment.
Alam niyo ba yung feeling ng mag-isa?
Boring pero may sense of freedom.
Nakakapanis ng laway pero Malaya.
Wala akong ginawa maghapon. Kain. Tulog. Kain. Nood TV. Tulog.
Yun lang siguro ang ginawa ko buong hapon.
Feeling ko nga naging batugan ako ngayong araw eh.
Maybe bukas lalabas na lang ako.
Malling or something. Tutal halos naubos ko na rinyung mga pinamili ko kahapon.
*kring!
Calling
Ate Yvette
Mabilis kong kinuha yung phone ko at sinagot to.
Di ko alam kung matutuwa ba ako o malulungkot sa pagtawag ni Ate Yvette.
Hello?
Niobe! Ghad! How are you doing there? Nahanap mo ba yung apartment?
Im fine, ate. Nahanap ko naman. Madali lang namang matunton tong apartment mo eh. I grabbed
the
last apple I have by the kitchen table.
Nagugutom na naman ako eh. HEHE.
Kaya lang she should know about Gab.
Kaya lang?
huminga ako ng malalim at umiba ng pwesto ng pagkakaupo sa chair ng dinning table.
Does your bestfriend have a brother? Halata sa boses ni Ate Yvette na naguluhan siya sa
tanong ko.
Meron naman. Si what was hes name? Gabrielle! Tama. Tama. Si Gab. Bat mo natanong? so he
was saying the truth. Kakilala nga niya si Ate at kapatid nga siya ng bestfriend ni ate Yvette.
Well, nakatira lang naman siya sa apartment mo for the last two years. At siya ang dinatnan
kong nakatira dito.
Nagulat si Ate Yvette sa sinabi ko and somehow medyo nagworry siya.
Yun eh ayon sa interpretation ko sa boses niya ah.
Oh? So pinatira pala niya si Gab. So anong ginawa mo? Pinaalis mo? Kawawa naman. Baka walang
pupuntahan yun. I heard may problem yun sa family nila.
Haay si Ate talaga. Nakareact kagad.
Di pa nga ko hinahayaang makasagot.
No. I didnt. First of all, I have no right to send him out of the house. Pareho lang naman
kaming nakikitira.
So we decided na magshare na lang sa pagtira sa apartment mo.
Napansin kong nagulat na parang nag-isip si Ate.
Hindi kasi siya sumagot agad. Yun nga, parang nag-isip muna ng susunod niyang sasabihin.
But Niobe. Hindi naman sa may doubt ako kay Gab. But. You dont know him yet youre going to
live in a house with him? she has a point. Pero alam ko naman ginagawa ko. and after all, as
if pareho kaming may choice ni Gab Borromeo. *OTor: at your service! Hehe..
I know. But I can see that hes a good person, Ate Yvette. Dont you?
Niobe, the last person you said that to I cut her off.
Alam ko na rin naman kung san papunta ang usapang ito eh.
Ate.
Then we both fell silent for a matter of secondsminutes.
Until it became awkward for the both of us.
Maiba ako. Hows mom doing? ayoko sanang itanong si Mama pero kinailangan ko rin kasing
isegway ang
usapan and Im really getting worried about mom kaya hindi ko na rin natiis.
ayun. Depressed. Di malaman kung san ka hahagilapin. Siyempre diba? Kasi ako lang may alam.
HAHA.
But shes fine. Were helping her. Pero haay.. heto na naman po siya.
Kelan mo ba balak sabihin sakaniya? Kelan mo ba siya kakausapin? You know, neither of us can
keep this away from her. I know. I know. But still
I dont know. Nilapag ko sa mesa yung apple na ngayoy buto na lang.
haay.. niobe. Anu nang plano mo niyan ngayon?
Ate Yvettes words kept on repeating in my head as I let the water coming from the shower to
fall down on my face.
Anu na nga bang balak ko?
Anu na nga bang gagwin ko sa buhay ko?
Narinig kong bumukas yung pinto sa sala.
Hmm dumating na siguro si Gab.
Inabot ko naman na yung twalya, tinuyo ang sarili ko,
And then I wrapped it around my body.
Pero
Bigla akong napalingon sa biglang pagbukas ng pinto.
Nagkatitigan kami.
Titig.
Titig.
Titig.
Hanggang sa biglang nalaglag yung panga niya at umakyat lahat ng dugo niya sa ulo niya.
Sorry! Sorry! sabi ni Gab sabay sara ng pinto.
And the last thing he heard from me?
GAB BORROMEO!!!
At your service. Ehe.
*BLAG!
Nagulat siya sa paghampas ko sa mesa.
We have to make some boundaries. Napayuko lang si Gab.
I dont want something like that to happen ever again. Or else! hindi po ako galit.
Nagpapaliwanag lang.
Im sorry. Di ko sinasadya. I forgot to tell you na sira nga pala yung lock sa CR. Tapos hindi
ko naman alam na andun ka pa sumenyas ako na magstop siya kaya nagstop naman siya.
Thats why we will make boundaries. Hahatiin natin ang bahay. Meron lang place na hanggang dun
lang
tayo pwedeng umapak. Gets? As for the bathroom, maglalagay ng twalya sa may door knob if ever
may
gumagamit to let the other know na may nag-ooccupy ng bathroom.
Tuloy tuloy lang akong nagsalita tapos maiging nakikinig lang si Gab Borromeo at your service.
Aba. Antakot lang niya kanina noh. Muntik muntikan lang madagdagan yung pasa niya sa mukha.
HAHA.
And we will have a contract na pipirmahan nating dalawa. The contract would be stating na
bawal na bawal ngang umapak sa side ng isat isa. Mind your own spot kung baga. At once
magkaron ng breach sa contract, that person would have to leave.
Harsh ba? OA?
ee.. mabuti na yung safe diba?
Tulad nga ng sabi ni ate Yvette, hindi ko parin siya kilala. At lalaki parin siya noh.
Haay
Naalala ko na naman tuloy.
You know, ok lang kahit ayaw mo ng luto ko you dont have to oops. Naoffend siya. Bawi naman
ako.
No, its not that I dont like it. Di ko pa nga natitikman eh. and in fact it looks so
tempting pero ewan.
Meron something sa amoy nung Fried Chicken mo na nakakapagbaliktad ng sikmura ko eh.
tinignan lang niya ko tapos hinila niya yung kamay ko.
napatingin ako sa floor kasi muntik na kong lumagpas sa hatian namin.
I think napansin din niyang nagworry ako dun.
I dont care kung magcross ka sa line. Di kita palalayasin. Even I would cross the divisions.
Dadalhin kita sa ospital, you dont look ok. Aalis na lang ako pagkatapos.
At ayun nga, hinatak niya ko papunta sa pintuan not minding the divisions.
Ayun tuloy, pareho kaming nagbreach sa contract.
Pero pagdating sa pintuan
Wait. Wait. Gab. Sabi ko sabay tanggal ng kamay ko sa kamay niyang nakahawak sa kamay ko. anu
daw?
HAHA.
Huminto naman siyat tinignan ako.
Ok. Im not considering this. I was referring to the breach of contract na nagaganap.
Pero di na ko kailangan magpaospital. OA ka ah. HAHA. And Im sorry, kakainin ko na anumang
lutuin mo
but just not the fried chicken. Ang baho kasi.
Haay.. ang kulit mo. At ginulo niya yung buhok ko tapos e bumalik na sa kitchen at kumain
mag-isa.
Haay.. naguilty naman daw tuloy ako.
Bawi next time. Di ko lang talaga kayang masikmura yung fried chicken.
Nagpadeliver na lang ako ng pizza for my lunch.
Bigla rin kasi akong nagcrave ng pizza e. ayun. Enjoy pa rin ang lunch ko.
Nung hapon naman e nakatulog lang ako ulit matapos kong maligo.
At nung magising ako e isa lang ang hinanap ko.
Gab? nanonood si gab nun ng TV at napalingon siya sakin ng tawagin ko siya.
may alam ka bang bilihan ng mangga dito? HAHA. Kala niyo si Gab hinahanap ko noh?
HECK NO! mangga ang hinahanp ko. HAHA.
Meron naman. Bakit? buong pagtataka niyang tanong.
Saan? Bibili sana ako. Tinignan naman niya ko nun na parang nagdududa.
Ako na lang bibili. Dito ka na lang. Namumutla ka pa eh. Sa ilang linggong pagstay ko kasama
siya,
medyo nasanay na rin ako sa pagkagentleman niya.
At ayun nga.
Lumabas siya ng apartment para bilhan ako ng mangga.
After ilang minutes eh nakabalik rin naman siya agad.
Nanood pa nga ako ng TV nung dumating siya dala yung mangga.
Edi ang saya ko naman. HEHE. Kinuha ko pa agad sakaniya yung supot ng mangga.
Sinundan niya ko hanggang kusina nung babalatan ko na yung mangga at weird lang kasi puno ng
pagdududa yung tingin niya sakin. Parang may iniisip siyang di ko maintindihan.
Pero di ko na siya inintindi
Yung mangga eh. Hehehehe..
Hanggang sa
Niobe? Buntis ka ba?
Six
Usapang buntis
Niobe, buntis ka ba?
kumulog ang langit. Nagtahulan ang mga aso. Narinig ko ang pagtibok ng puso ko. At
HAHA! Ako? Buntis? HAHAHA! tumatawa akong lumayas sa kitchen at pumasok sa kwarto dala-dala
yung
manggang pinabili ko kay Gab.
Sinawsaw ko yung isang pirasong mangga sa bagoong. Kinain ko. Tapos
Tumulo na lang yung luha ko.
Haay..
Hindi na ko lumabas ng kwarto buong hapon hanggang mag gabi na.
Hindi na nga ako nakapag Dinner pa. Diretso tulog na lang.
Hindi na rin ako inistorbo ni Gab kaya tuloy tuloy na rin yung pagmumukmok ko.
Kinabukasan
*knock! Knock!
Nagising ako sa mga katok sa pintuan.
Niobe, its me. Gab. Ay malamang. Sino ba nga ba?
Im going out for a walk. Tatanong ko lang sana baka parang nag-aalinlangan pa siyang ituloy
yung
sasabihin niya.
Baka gusto mong sumama. Para makapasyal ka naman. Sabi niya, sounding hopeful.
Pero hindi ako sumagot.
Di ko rin kasi alam kung anu isasagot ko eh. Alam niyo yun?
Yung parang gusto ko pero ayaw ko rin.
Dahil nga sa walang narinig na sagot si Gab mula sakin e wala na rin siyang nagawa.
Narinig ko na lang ang mga yapak niyang palayo na.
And I dont know whats gotten into me.
Narealize ko na lang
Gab?
nakatayo na kot naglalakad kasama siya.
Hmm? Here. Inabot niya sakin yung isang ice cream na binili namin kay Mamang sorbetero.
Thanks. Umupo kami dun sa bench na malapit.
Lagi ka ba dito?
yung dito na sinasabi ko ay walang iba kundi isang park.
Ang astig nga dito eh. maraming puno, maraming halaman.
Maraming tao pero hindi yung nakakastress na maraming tao. Alam niyo yun?
Yung parang sa mga mall, maraming tao na nakakastress.
Dito, wala lang yung mga tao. Hehe.. I mean, wala silang effect.
Siguro kasi maganda yung vibes ng mga tao dito. Unlike sa mga mall, magulo.
Medyo. Kapag ganitong wala akong ginagawa. Minsan nakakainip sa apartment e. sabi niya nang
nakatingin sakin. He ended it with a smile.
Bat mo natanong? oo nga. Bat ko natanong? HEHE..
Wala lang. Di ko alam na may ganitong lugar pala na malapit sa apartment e panu ko kaya
malalaman e
bahay mall lang napupuntahan ko. HEHE.
nginitian lang ako ni Gab.
Maya-maya pa pinag-uusapan namin ni Gab yung tungkol sa park na to.
Nang may isang batang may dalang mga balloons ang biglang lumapit samin.
kuya, mahiya ka nga. Nagulat naman kami pareho ni Gab sa batang to. Napagdiskitahan pa si
Gab.
Bakit? nakisakay naman itong si Gab. HAHA.
Dinedate mo yang girlfriend mo, di ka man lang nagbibigay ng balloons. Ang cheap mo
naman. Toinks! HAHA. Ayos sales talk nitong batang to ah. HAHAHA.
Natawa naman ako dito sa nakakatawang batang ito. HAHA.
Si Gab naman e napa chuckle, tinignan ako nang nakangiti at binalik naman yung tingin dun sa
batang
patawa.
Bata, sa tingin mo ba sasaya tong girlfriend ko pag binigyan ko ng balloons mo? ako lamang
po ay muntik muntikang mabulunan sa mga sandaling ito.
Abay oo, Kuya. Jackpot ka niyan. Hahaha. Comedy ito ah. HAHA.
Sabi mo yan ah. Pagbilhan mo kong tatlo. Sarap batukan nitong si Gab e. lakas ng trip. HAHA.
ay, alam ko yan. Three for I, love, you. Aprub yan, kuya. At talgang ganito pa ang itsura
nung bata habang sinasabi yan kay Gab >> O0
HAHA. Matapos mauto nung patawang bata si Gab sa pagbili niya ng tatlong balloons e lumayas na
rin yung
batang yun. HAHA. Pambihirang bata e.
O, sasaya daw yung girlfriend ko eh. HAHA. Inabot niya sakin yung tatlong balloons. Siraulo
to. Di ko maintindihan kung ako tinatawanan niya o sarili niya. HAHA.
Err. Thanks. HAHA. Tawa na lang din ako. Watta happening naman kasi. HAHA.
Later on, pareho kaming nadistract ng may dumaang buntis.
Bata lang yung buntis, feeling ko mas bata pa sakin. Kasama niya yung Mama niya na mukhang
galit at
hinihila siya papuntang somewhere.
Tsk. Ang bata bata pa e. I know hes referring dun sa teenager na buntis. Pareho kasi kami ng
tinitignan.
Kasalanan din nung Nanay, di niya pinalaki ng maayos yung anak niya. tong anak naman, ang
agang
nagpabuntis. Akala niya ang dali lang magkaron ng pamilya. Nagulat ako sa mga sinabi ni Gab.
Parang may malalim na pinaghuhugutan.
Kaya ang daming batang mga magulang e. Kaya maraming broken families. Masyado kasi
nagmamadali,
akala alam ang lahat. Ooh. Mula sa pagkakatingin ni Gab dun sa mag-inang buntis yung anak e
binaling
niya sakin yung tingin niya.
Anu sa tingin mo? napangiti naman ako sakaniya tapos tumingin dun sa papalayong mag-ina.
Sa tingin ko mali ka. Tingin ko hindi rin ginusto yan nung nanay. Sino ba namang ina ang gusto
magkaganun ang anak nila diba? Hindi naman lahat ng ina, pabaya sa anak kaya napapariwara sila.
Minsan,
sadyang ganun lang ang nangyayari. Sumandal ako dun sa bench at nagcross legs.
Hindi rin natin masisisi yung anak. Lalo kung inlove, kasi pag inlove, nabubulag yan. Lahat na
hahamakin, di na mag-iisip. Saka lang niya maiisip yung pagkakamali niya pag nangyari na. Pero
hindi naman lahat ng teenage moms e ganun. Meron din yung mga napatingin ako sa lupa, sa
damuhan.
Meron ding mga pinagsamantalahan. Na lalong hindi natin masisisi dahil biktima lang din
sila. Huminga ako ng malalim. Nun ko narealize na nakatitig na pala sakin si Gab. Di ko alam,
pero bigla na lang akong namula nung ngumiti siya.
Meron ka rin palang malalim na side. Sabi niya na parang amazed na amazed. Loko to, nu
tingin niya
sakin? Mababaw?
maiba ako. Bigla ko lang kasing narealize.
may isang linggo na rin tayong nakatira sa iisang bahay pero wala parin akong masyadong alam
sayo.Diba? Ang alam ko lang ata is:
1) Siya si Gab Borromeo at your service!
2) Nag-aaral sa umaga, nagtatrabaho sa gabi.
3) Kapatid ng bestfriend ng pinsan ko.
Ayos diba? HAHA.
E.. anu bang gusto mong malaman? hmm.. sige, magsimula tayo sa slambook questions.
What is your full name? simplest question muna. HEHEHE.
Uhm? Gabriel Marco Borromeo? ay di siya sure sa name niya, may question mark o. HAHA. Di,
nawiweirdan lang yan sa tanong ko. HAHA. Tango tango lang naman si ako.
Age?
18. Aw. Legal na siya. Ako hindi pa. Sa December pa ko magiging legal e. hehe.
Favorite music? Favorite TV show? Favorite food? yung itsura ni Gab e ang weird na talaga.
HAHA.
Teka, teka nga. Anu to? Slambook? nakangiti naman akong tumango sakaniya. Hehe.
ee.. ayusin mo naman yung tanong. Aba. Demanding ah. Gusto ata niya yung ala boy abunda
questions
eh. edi sige, pagbibigyan kita.
Sige. Sige. Seryoso na. HEHE. hindi muna ko nagsalita agad. Nag-isip pa muna ako. HEHE.
niya pinansin tong si neighbor namin. Nginitian ko na lang tuloy at nagpaalam na rin ako.
O sige, sa susunod na lang. Nice meeting you? di ko alam pangalan e.
Ezra. Nakangiti niyang sabi sakin.
Niobe. Tapos nakipagshakehands ako sakaniya.
Pero napabitiw ako agad kasi nagulat ako kay Gab.
Bigla ba naman akong inakbayan.
Pasok na. Sabi lang niya habang kinakaladkad ako papasok ng apartment. Di na tuloy ako
nakapagpaalam
ng maayos ayos kay Ezra.
Naasar naman ako kay Gab kaya pagsara na pagsara nung pinto e tinaray ko nga ang mokong.
Problema mo? Ang rude mo naman kay Ezra. Parang di mo kapitbahay a. ayoko lang din talaga
nung
inasal niya. Parang nakakapanibago rin kasi e. alam niyo yun. Ang gentleman niya tapos biglang
ganun siya makitungo sa babae. Kahit kulang pa sa tela yung damit ni Ezra di parin tama yun.
Wag kang makikipagkaibigan dun. Sabi lang niya as he sat on the sofa at tinatanggal yung
shoes niya.
At bakit naman? by this time e natanggal na ni Gab yung shoes niya kaya lumingon siya sakin
para Makita ako.
Just trust me, Niobe. Wag kang makikipagkaibigan sakaniya.
Inirapan ko na lang siya tapos pumasok na ko sa room.
Para kasing nakakawalang gana siya kausap e.
Kinabukasan, wala na si Gab pagkagising ko. Maaga siguro siyang pumasok sa school.
Nung mga 10am na siguro nun, napagpasyahan kong lumabas ng bahay. Mall ulit, tapos parang feel
ko rin
bumalik dun sa park na pinuntahan namin ni Gab kahapon. And if ever possible, maghahanap na rin
ako ng
trabaho.
But just as I went outside of the apartment.
Nakasalubong ko si Ezra.
Oh, Hi! Alis ka? nakangiti niyang tanong sakin. Kaya naman di ko rin maiwasang di siya
ngitian.
Oo e, sige.. tapos dumiretso na ko sa labas habang siya naman e papasok.
Oh. Kailangan mo ba ng trabaho? May alam ako. Pwedeng pwede ka.
Oo nga. Naalala kong may alam nga pala siyang trabaho.
Bat pa nga ba ko maghahanap kung meron namang anjan sa harap ko na. Diba?
Kaya lang kasi
Just trust me, Niobe. Wag kang makikipagkaibigan sakaniya.
Pero sabagay. Anu nga naman pakialam ni Gab. E sa gusto kong magtrabaho.
Tsaka, di ko naman kaanu anu si Gab. Wala siyang magagawa kung pakikisamahan ko si Ezra o
hindi.
Napabalik tuloy ako ng di oras sa loob.
Uhm.. Ezra? Open pa ba yung job offer mo sakin?
Dont be. Sasamahan kita kausapin ang mama mo. I saw his sincerity kaya hindi ko maiwasan but
to feel
awed by his gesture.
I really tried to response by smiling.
But when I was about to biglang umakyat ang sikmura ko.
Giving me no choice but to cover my mouth with my hands at tumakbo papuntang CR para sumuka.
Agad namang sumunod sakin ang best friend kong si Ally and Gab after her.
Bes yan na lang ang nasabi ni Ally habang hinahagod yung likod ko.
I know she feels sorry sa nangyayari sa buhay ko. tulad ko.
I know she pities me cursing the one responsible for what had happen to me. Tulad ko.
At tulad ko, she wishes she could do something but then we have to see the reality na wala
kaming
magagawa.
I so pity myself.
Hindi ka ba naasiman? biglang natanong sakin ni Ally habang pinapanood akong kumain ng
mangga. In
fairness to her, she has always been at my side since she came here. Sa gabi lang ata kami
nagkakahiwalay dahil hindi naman siya pwedeng tumira dito sa apartment. She has her own.
She once talked me to stay with her in her apartment but I said no.
Ayaw kong magpabigat kay Ally, not that I want to be a burden kay Gab. Its just that in a way,
akin ang apartment na to.
Hindi. Ansarap kaya. Try mo. Sabi ko, giving her some. Pero humindi naman siya so akin na
lang to.
HEHE.
Pinanood lang ako ni Ally habang nginangata ko tong manggang to. HEHE.
Later on, sabay pa kaming napatingin ni Ally sa pinto nang biglang dumating si Gab.
Pero napahinto talaga ako sa pagkain the moment I saw him.
Hindi dahil sa anu pa man pero dahil sa hawak-hawak niyang box of pizza na pinabili ko
sakaniya.
He was willing so
Pizza mo. Nakangiting sabi niya as he placed it on top of the table. Dumiretso lang naman
siya agad sa sofa nun bago pa man ako makapagthank you.
But when I was about to, bigla naman akong nainterrupt ng pagtunog ng phone ni Ally.
Tinignan muna niya ko with a weary look bago niya sagutin yung phone at lumayo ng kaonti.
But I could still hear her.
Po? she paused listening carefully to the person on the other line.
Ok. Ill tell her po. It was a very short conversation dahil inend na agad ni Ally yung phone
niya after she said this.
Then she turned around to look at me with a worried look.
Its your mom. And she spoke the words I wouldnt want to hear at the moment.
She wants to meet you at the caf near the mall. Napahinga ako ng malalim as my gaze flicked
from Ally to Gab.
Nagdecide si Ally na uuwi na lang siya at hindi na sasama samin ni Gab. For all I know, takot
Ma. You need to know something. I breathed in a large amount of air. My mom didnt respond,
instead,
bigla na lang siyang umiyak while she reached out to me para mayakap ako ulit.
Alam ko na, anak. Sinabi na ni Ally at ng pinsan mo. Kaya pala hindi siya sumama. But I
didnt mind that.
Tumulo na rin kasi ang luha ko. Alam na niya pero hindi man lang niya ko sinigawan nung nakita
niya ko.
instead, she acted as if she doesnt know anything. Nagiguilty ako.
Andami kong gusting itanong kay Mama. Andami kong gusting sabihin.
But I kept my mouth shut. Inantay ko na lang na mauna siyang magsalita.
Alam kong mas maraming gustong sabihin si Mama. Mas marami siyang gustong itanong.
Then my mom finally released me, at nagsettle na kami dahil nakakahiya rin sa mag-amang
nanonood
samin as of the moment. I think alam ni Tito Robert ang nangyayari kahit wala kaming sinasabing
anu mang words na makakapagsabi kung anu ba talagang deal ang nagaganap. Sa tingin ko, nag-usap
na sila ni
Mama. And Gab, obviously knew about it.
Pero anak. Tell me She reached for my right hand na nasa ibabaw ng table leaving my left
hand free.
Sinong ama?
oh no. I wasnt prepared for that question. Hinanda ko lang ang sarili ko sa magiging reaction
ni Mama at yung mismong pagsasabi ko sakaniya ng issue. But not this.
Ma Hindi ko alam kung panu ko sasabihin. Hindi ko alam kung dapat ko bang sabihin. Basta,
umurong yung dila ko at hindi ako nakapagsalita until
hinawakan ni Gab yung left hand ko. as in yung holding hands.
Pare-pareho kaming nagulat nina Mama at Tito Robert sa gesture na ito ni Gab.
Pero ang pinakaikinagulat ko sa lahat e nang sabihin niyang
Ako po.
Nine
It
Ikaw?!
Sabay-sabay kaming nagsalita nina Mama at ng Daddy ni Gab.
Kaya tuloy napatingin sila sakin.
I mean. Opo siya po. Tapos napayuko na lang ako. Nahiya naman daw ako biglang tumingin kay
Gab or
kay mama or sa Daddy ni Gab.
Blag!
Hinampas ng Daddy ni Gab yung table. Kaya lalong hindi ako makatingin sa kahit sino sakanila.
And yung
kamay ni Gab na nakahawak sa kamay ko? It feels so heavy.
But then, Gabs father didnt spoke.
H-How did that happen? Tanong ni Mama na parang di makapaniwala sa news na sinabi namin
sakaniya.
Kahit ako di rin makapaniwala e. HEHE.
I tried to think na pwedeng isagot sa tanong ni Mama. After all, andito na kami. Might as well
go with the flow. Pero wala. Shut down ang utak ko. buti na lang nagsalita si Gab. Im
beginning to think that hes
becoming my life savior.
It happened sometime a month ago. Nagbakasyon po ako sa lugar niyo. It was an accident.
Kinikilabutan ako nung sinasabi to ni Gab. Pero infairness, it sounded real enough. Real
enough dahil to tell you it happened... sometime ago.
Di ko lang maiwasan di malungkot sa sinabi niyang It was an accident.
Yan ba ang dahilan ng break-up niyo ni Cian? it hurt. It hurt to hear his name. Lalo pat
nasa isang
sentence about my pregnancy issue.
O-opo. Sabi ko nang nakayuko parin. Humigpit naman yung pagkakahawak ni Gab sa kamay ko.
titignan
ko sana siya but then I realized na tumutulo pala yung luha ko. pinunasan ko na lang tuloy with
my other free hand.
Ma? I managed to look at my mom. Right now, iisang tanong lang ang umiikot sa utak ko. though
Im
afraid to hear its answer, naglakas loob parin akong itanong.
H-How did dad take it? Si Dad. Mom accepted it dahil wala na siyang magagawa and she
understand pero
ibang case si Dad. Im not sure if hes gonna accept it as well.
Ngumiti si Mama.
Speaking of your Dad, Ill be staying here in the Phillipines cause he let me handle our
business with Mr.
Borromeo here. Galit si Dad. Sinubukan ni mama na isegway ang usapan but none of us bought it.
Anong balak mo? First time na nagsalita ng dad ni Gab after therevelation. Yung tinginan ng
mag-ama?
Creepy. Kaya hindi namin nagawang magsalita ni Mama.
Pananagutan ko. simpleng sagot ni Gab. Ghad. Is he out of his mind? Dinadamay niyang masira
ang
buhay niya sa sira kong buhay.
Im a father, Gab. Your Father. at hindi madali maging ama, so Ill propose na ihandle mo ang
isa sa big company natin and not just the auto shop. Mas malaki ang kikitain mo dun, mas
masusoportahan mo ang
pamilya mo. Hindi madali gumawa ng Pamilya. Thats the longest speech Iv heard him say. At
first akala ko tatanggapin yan ni Gab dahil sobra sobrang tulong yung binibigay ng Dad niya.
But then He just laughed.
Youre my father. Are you sure? nagulat ako. He said that in a very sarcastic tone.
Nakakabastos.
Well, I think Im gonna be a better father than you are. Sa mga salitang binitawan ni Gab,
umapaw yung tension sa hangin. Feel na feel ko. napansin ko ring pareho kami ng position ni
Mama na nakatulala sa mag-amang to, hindi makapagsalita. Funny, kung iisipin, wala silang
kinalaman sa issue. They arent related to my problem in any way.
Kinakabahan tuloy ako.
Then what are your plans now? Minor pa si Niobe. Anu? Maglilive-in kayo? What? sabi ng
fathter ni Gab in the same sarcastic tone Gab used.
Of course not. Hindi ako papayag. Like I said, I will be a better father than you are. I will
also be a better husband than you. Pag nag18 na si Niobe, Im gonna marry her. Huwat? Watdahel
is this guy talking
about?! Hes not even the real father of my baby? Nababaliw na ba siya?
Well, then.
Tahimik kami ni Gab buong time na nasa car kami.
Ako, tahimik dahil inaayos ko sa isip ko yung mga sasabihin ko sakaniya. Kasi sobrang dami.
Andaming mga tanong at mga gusto ko lang talagang sabihin. Sa sobrand dami, umabot na kami sa
bahay di ko pa naaayos
yung thoughts ko.
As for him, normal lang sakaniya ang maging tahimik.
I opened the door, kasunod ko lang naman ang kanina pang hindi nagsasalitang si Gab.
Dumiretso ako sa door ng room ko habang umupo naman si Gab sa sofa.
Thats when I finally manage to speak my thoughts.
Gab? tumingin siya sakin. Ang ewan lang kasi parang wala lang sakaniya yung mga nangyayari,
yun e
ayon sa pagkakaintindi ko sa mga mata niya.
Bat mo ginawa yun? tanong ko. di naman napigilan ng ulo ko na yumuko after kong sabihin yan.
[url=http://www.imeem.com/people/bjHRMu/music/ROGx9Rfh/paraluman-ft-kean-tabi/]Click Me![/url]
Hindi sumagot agad si Gab. Instead, naramdaman kong lumapit siya sakin.
So he was standing in front of me. Nilift niya yung nakayuko kong ulo para matignan niya ko or
the other way around. Walang takas ang mga mata ko.
Ako si Gab Borromeo, at your service, diba? sabi niya ng nakangiti. Pero malungkot yung mga
mata. And I dont know what happened to me, natauhan na lang ako nakapikit si Gab and Im
tracing his eye lids. Weird.
Er. Sorry. Sabi ko sabay layo ng kamay ko sa mukha niya na may matching dramatic look away.
Hehe.
hindi ko nakita dahil sa iba ako nakatingin but I felt that Gab smiled.
And what about the marriage thing you said? Are you out of your mind?! medyo napalakas yung
boses ko
sa pagsabi niyan. Bigla kong naalala yung purpose ng pag-uusap naming to e.
Like hello? You are obviously not the father of this. Sabay turo ko sa tiyan ko.
At anu ba? Pakakasalan mo ko?! Your not even my boyfriend. Napairap tuloy ako. Feeling ko
sobrang
ridiculous ng mga pinaggagagawa ng taong to. No, hindi siya feeling lang. Ridiculous talaga
siya.
Is this just about your dad or gusto mo na talaga sirain yang buhay mo?
Maybe this is just about my dad. Maybe gusto ko na ngang sirain yung buhay ko. Maybe. Maybe
not. Ugh.
Wala nang sense sinasabi nitong si Gab e.
pinandilatan ko tuloy. May takot ata talaga sakin si Gab kasi bigla niyang niraise yung hands
niya sa air.
Tipong sumusuko siya.
Cant you just thank me? ugh. Pinandilatan ko ulit.
I-I just want to help you. Bat ba ayaw mong maniwala? I sighed in defeat.
Lumakad na lang ako palapit sa sofa at umupo.
Sinundan lang naman ako ni Gab.
But if Im going to help you He was looking at the TV while saying that. Tinignan ko naman
siya.
I need to know something. Inantay kong ituloy niya yung sinasabi niya. Pero ang tagal ng
pause.
And before niyang ituloy yung sinasabi niya e tinignan rin niya ko.
Sinong ama?
and there.
Anong gagawin mo kung mabuntis ako pero hindi ikaw ang ama?
By the way, Im Cian. You are?
Si Ralph. Yun ang masama dun!
Niobe, you know I trust you. Malaki ang tiwala ko sayo and I know hindi mo sisirain ang
tiwalang yun. May tiwala ako sayo pero wala akong tiwala sakaniya.
oh look, its Niobe.
Shes so great, isnt she?
Waaah! Bespren! I love you!
Anak, were so proud of you.
Im honored to be your father.
I love you with all my heart, Niobe.
Niobe, alam mo ang swerte mo. Nasayo na ang lahat
Niobe? Can you come here? I need some help.
Niobe
Niobe, the last person you said that to
Meron ding mga pinagsamantalahan. Na lalong hindi natin masisisi dahil biktima lang din
sila.
Oo, buntis ako.
Sinong ama?
Sinong ama?
Anong gagawin mo kung mabuntis ako pero hindi ikaw ang ama?
Natauhan na lang ako humahagulgol na ko sa iyak.
At hawak ni Gab sa parehong kamay niya ang mukha ko.
Shh.. Shh.. Its ok Niobe. Its ok. He said with all the sincerity.
And there was something in his eyes that I couldnt tell.
Pero there really was something.
And that something made me do nothing
But to hug him.
Niyakap rin naman niya ko. ng mahigpit.
Its ok.
Ten
Fathers and husbands
NOOOOooooooo!!!!
boyfriend
mong si Pinutol ko na yung pagsasalita niya bago pa man niya matapos.
Ally! ayokong pinag-uusapan ang bagay na to e.
Sorry
Natapos ang usapan namin dun kasi biglang tumunog yung cellphone ko.
Calling
Gab Borromeo
Hello?
Niobe. Yeah, its gab allright. Pero maingay sa lugar niya. Medyo choppy tuloy.
I called your mom and shes gonna fetch you there. He really wouldnt let it go. Kaya ko
naman kayang pumunta sa bahay mag-isa. Kung nakapunta nga ako dito galing England e. Pati
kasama ko pa si Ally
ngayon.
Bakit? Di ba I was suppose to go to her?
Like hahayaan kitang magcommute mag-isa. Ok. I gotta admit. Natouch naman ako.
I told her na may exams ako at ayaw mong umabsent ako. Ow. He made an excuse.
I hope you dont mind my excuse.
Ok lang naman. Uhm. Thanks.
Though susunod parin ako sa hospital para sunduin ka. Haay.. masyado ata ang paninindigan
niya sa pagiging Gab Borromeo at your service
You know you dont have to.
Yeah, right. Sarcasm.
Ill just see you later. May klase na ko e. Bye. And the last thing I heard was a toot..
toot..
Pinatay ko yung phone at initcha sa kabilang sofa.
So? What did your knight in shining armour said? kung minsan intrigera talaga tong si
ALexcess kimberLY
e.
May pinaalala lang. Pupunta kasi kami ni mama sa OB e. at balak ko ring isama si Ally.
Sama ka. That wasnt a question or a statement. Its an order.
Sure.
Nagpadeliver si Ally ng pagkain galing sa Shakeys. Siyempre may pizza. Hehe. Lately,
nakakahiligan ko ang pizza e. yun bang bigla-bigla na lang ako nagkecrave kumain ng ganun.
Basta.
After lunch, halos katataposlang namin kumain ni Ally nang dumating si Mama para makapunta na
kami sa
OB Gyne. Di naman malayo yung ospital so we got there on time. Sa hospital naman, Ally was
trailing
behind my mom and me so I got a chance to talk to her privately for the first time.
Ma? di ko sure kung I-oopen ko yung topic na to e.
Yes, anak? may hinahanap si mama sa bag niya kaya hindi siya nakatingin sakin. Lumakas naman
loob
kong magsalita.
O, dalian niyo, sakay na. Sabi ni mama na sumasakay na sa kotse niya. Pero lahat kami
napalingon at
natigilan nung
Ako na po mag-uuwi kay Niobe. Si Gab.
Ka-kanina ka pa? I was suddenly conscious remembering yung mga sinabi ko kay Ally kanina.
Ngumiti
lang si Gab. Ugh.
O sige, hijo. Bye anak. Bumaba ulit si mama para ikiss ako sa cheeks. Nginitian ko lang naman
si mama
as a response.
Tara na, Ally.
Then Gab and I stood there, watching them drive away until we cant see them anymore.
Nagsimula na akong maglakad papuntang parking lot pero biglang hinawakan ni Gab yung kamay ko
kaya
napatigil ako para lingunin siya.
Niobe I just want you to know that He rubbed the back of my hand with his thumb. And it
gave me
shivers.
when I declared to be the father of tinignan niya yung tiyan ko.
It also means Im declaring myself to be a husband to you.
Eleven
Past, present, future
I-I thought hinawakan nung babae yung braso ng lalaki pero umiwas ito.
you love me. The girl looked away in pain.
I do. Sabi nung lalaki na napayuko rin matapos niyang sabihin yun. Then he looked at
something else, away from the girl.
but this is just different.
I felt the pain in those words.
And because of those words, my mind drifted away.
It drifted to a dream, a nightmare that Ive been denying all this time.
Cian, listen to me. Please. naiiyak na ko.
Feels like my last hope is falling away.
Ive heard enough, Niobe. And I dont want hear it anymore. Sa tingin mo ba hindi ako
nasasaktan sa mga nangyayari? Ginusto mo man yan o hindi, nangyari parin. And its hurting me
like hel, Niobe!
I fell silent sa mga salitang binitawan ni Cian.
I know perfectly na hindi madali to, na hindi basta basta ang bagay na to.
But I still gotta try.
Kasi tulad nga ng sabi ko, Cian is my only hope now.
My last chance.
But it seems like
Dont you love me? lumapit siya sakin at hinawakan ang mukha ko with both of his hands.
You know I do. I love you and theres just no other word to describe it. Butjust as I
thought.
He dropped his hands and turned away from me.
this is different, Niobe.
ui, Niobe.
Natauhan lang ako ng bilang may kamay na nagwewave sa harap ng mukha ko.
Napatingin tuloy ako sa taong nasa tabi ko.
Kanina pa kita kinakausap, hindi mo ko pinapansin. Sabi ni Gab na may nakakatawang facial
expression.
Natawa tuloy ako bigla. HAHA.
Sorry. What were you saying?
hindi naman siya sumagot. Umiling-iling lang tapos ngumiti at tumingin sa TV.
Ako rin tuloy e napatingin sa TV. Kanina pa pala tapos yung pinapanood kong romantic film.
HAHA.
Pero ang weird ni Gab ah. Hehe.
From time to time kasi nararamdaman kong tumitingin siya sakin.
Pero pag titignan ko naman siya, ngumingiti lang siya.
Di ko tuloy di mapigilang di matawa. Hehe.
Pero nagulat talaga ako as in napahawak ako sa chest ko nang biglang humiga si Gab sa tiyan ko.
hey!
shh!
actually, hindi naman siya nakahiga sa tiyan ko.
dinikit lang niya yung tenga niya as if his listening to it.
Bakit hindi sumisipa si baby? si baby. Napangiti naman ako.
Gab, Im 3 months pregnant. Wala pa atang paa yung baby ko. paanu sisipa yan? bumangon na
siya nun
galing sa pakikinig sa tummy ko.
Ah. Ganun ba? tumango ako.
Pero gumawa na naman si Gab ng nakakagulat at nakakatawang bagay.
Tinaas lang naman niya yung left arm ko, showing off my arm pit.
:o :-[
GAB! nagpanic naman ako. Panu kasi, tinitignan niya yung kili-kili ko. dyahe e. HAHA.
Wag kang malikot.
Eh! tinakpan ng right hand ko yung kili-kili ko. Nakakahiya kasi. Ang kulit ni Gab e.
E anu ba kasi ginagawa mo? ang weird weird niya e.
E sabi kasi nila umiitim daw kili-kili ng mga babae pag buntis. Minsan, libagin pa. E bat
ikaw hindi? Buntis ka ba talaga? HAHA. Natatawa na talaga ko sa mga ginagawa nitong si Gab e.
HAHA. At ngayon ka pa nagdoubt sa pregnancy ko ah. HAHAHAHA. Ngumiti siya, yung nahihiyang
ngiti.
Tapos hinawakan niya yung batok niya. HAHA. Ang cute. Parang bata. Hehe.
Gusto ko lang kasi malaman yung mga nangyayari sainyo ni baby. Ni baby. My heart keeps on
jumping
everytime I hear that.
Bakit naman?
Wala lang. Para alam ko kung pano ko kayo aalagaan.
nang antukin na ko e natulog na kami pareho.
Pero siyempre ako, sa kwarto. Siya naman, sa sofa.
Hindi naman ako nakatulog agad. I was just staring at the ceiling the whole time.
Tumingin ako sa relo to check the time and its already 2:30 in the morning.
Ghad. I think kailangan kong bumalik sa doctor regarding this thing.
Nadadalas na kasi ang insomia ko e.
Knock! Knock!
Nagulat ako. Though it was a soft knock on the door, nagulat parin ako.
I just dont expect him to knock at this hour of the night.
Naguguluhang binuksan ko yung pinto.
Yes?
Oh. Pero parang mas nagulat siya to see me awake.
What do you need?
Thats exactly what Im gonna ask you. Huh? Naguguluhan ako. Hehe. napansin niya ata na di ko
magets
yung sinasabi niya so nirephrase niya yung statement niya.
Arent you gonna ask me to buy weird stuff sa ganitong oras? I was actually waiting for it.
Ow. HAHA.
Natawa naman ako.
HAHA. Masyado siguro ang panonood mo ng movies, Gab. HAHAHA. Tinignan lang niya ko, still
waiting na
may ipabili ako sakanya. HAHA. Hay naku.. HAHA.
Naah. Wala naman akong weird stuff na gusting ipabili. Maybe next time. So that hell let go
this topic.
HAHA.
Bat gising ka pa? Halata sigurong hindi pa ko nakakatulog. Nahahalata yun sa mata diba?
uhm di ako makatulog e. tumango lang si Gab tapos umupo siya sa sofa niya.
Halika pinat niya yung space sa tabi niya.
NOOOOoooo! Buntis po ko! (hehe. parang di bagay sabihing bata pa po ko. HAHA.)
A-anong gagawin mo?
basta, higa ka dito. Huwat?!
H-Ha? sabi ko habang lumalapit ng dahan-dahan kay Gab.
Pag-upo ko naman sa tabi niya, nilagyan niya ng unan yung lap niya.
Higa na. Pinagpag naman niya yung unan na nasa lap niya. Tinignan ko lang yun. Iniisip kung
hihiga ba ko o hindi. Pero
Higa na, Niobe. Kaya humiga na ko, nakatingin sa direction ng TV.
Close your eyes. Sabi niya. At si uto-utong ako e pumikit naman. Later on
[url=http://www.imeem.com/eyfreelrocks/music/3Ybv0cDm/airdate-better-days/]CLICK ME![/url]
This time I'm so sure that we lost every last word.
in a moment so securely we lose it all so quickly.
and i surrender everything. everything.
Is this just one big mistake.
take all we have and you throw it away.
show me light.
give me soul.
just give me anything at all.
Cuz im not waiting.
waiting for better days.
Waiting for better days.
Gabs voice is amazing. Parang may magic na nakakapagrelax sakin.
His voice is putting my soul in peace.
By this time, hes just humming the tune. But the effect is still the same.
take all we have
and you throw it away.
give me light.
give me soul.
just give me anything at all
because im not waiting.
waiting for better days.
i held on to whats wrong instead of pushing away.
i kept u here too long trying to say
Di nagtagal, I fell asleep because of Gabs singing.
His voice did not just put it me at peace and made my spirit relax.
But also
I felt safe, specialand loved.
Twelve
Godparents
Kelan balik mo sa England ha, Ally?
she grabbed one apple dun sa basket na lalagyan ng fruits. Hmp.
Binili para sakin yun ni Gab e.
Well as long as your in here. Dito rin ako. Sabay kagat sa apple.
Tumayo naman ako, tinignan lang ako ni Ally as if asking kung bat ako tumayo.
CR break. Sabi ko lang sakaniya at tumango naman siya.
Pagbalik ko naman galling CR break
ihi ka ng ihi. She noticed.
Normal lang daw yun sabi ni Mama. Ineexplain kasi sakin lahat ni mama e kaya nga shell be
staying here with me until Im settled na raw.
And speaking of staying
So going back what do you mean as long as Im here? tinapon na niya yung apple na kinakain
niya
kanina. Yung binili para sakin ni Gab. Ampf. Bilis maubos e. hehe.
I think thats kinda self explanatory bes. She sat beside me.
No, what I meant was paano studies mo? Paano si JV? JV is her boyfriend whom she left in
England.
Paano ang life mo sa England? Anu na lang sasabihin nina Tita? we both know that she has
better chances now in england than I do. At isa pa, I wont allow it that shell also sacrifice
for my sake. Lahat na lang sila ginigive up yung meron sa kanila just for me. Its unfair.
Mom knows my plans. At pumayag naman siya. As for my studying, pagtapos mong manganak babalik
ako
sa pag-aaral.
WHAT?! what on earth is this girl talking about?
bat ka titigil? You dont need to do that, Ally. Does your mom also approve of this? I was
basically
freaking out. Anu ba naman kasi tong pinaplanon gawin ni Ally. Napaka absurd.
Yeah. I definitely dont need to. BUT I want to. She smiled. and yes, alam ni mama. Dont
worry
napapayag ko siya. Napapayag? May duda ako.
bakit? Anu bang sinabi mo kay Tita?
I just told her na nangako tayong sabay manganganak someday. But your pregnant now and Im
not. So
basically Im breaking the promise, you know they dont like broken promises. So Im gonna act
like one
para parehas tayo. She made that up. Obviously. Hehe. tinignan ko nga siya ng masama. Nagsigh
naman
siya.
I wouldnt allow you on this, Niobe. And THAT, they understand. Aw. I was really touched sa
sinabi ni ally.
Alam ko rin namang maiintindihan nina Tita kasi para na kaming magkapatid ni Ally. They know me
as much
as they know her.
Biglang naputol ang moment namin ni Ally nang tumunog ang cellphone ko.
Calling
Gab Borromeo
Oh.
Niobe? hmm nakakapagtaka. Hes whispering.
Napatawag ka?
Look at the clock. Sabi niya nang pabulong parin.
Tinignan ko naman yung clock. It 12:30 ng tanghali.
12:30. just checking kung nainom mo na yung vitamins mo. Ow. He called just for that. Kaya
lang nakakapagtaka lang kung bat pabulong siya magsalita.
Yeah, nakainom na ko. Thanks for your concern. Pero bat ka bumubulong?
Ah. Nasa klase pa kasi ako. Baka marinig ng professor naputol yung sinasabi niya kasi may
biglang sumigaw ng
MR. BORROMEO! WHAT ARE YOU DOING?! na sinundan ni Gab ng
Sige na, Niobe. Bye. At lastly, ang mahiwagang tooot. Tooot. Weird, eh?
Sino yun? tanong ni Ally.
Pero bago pa man ako nakasagot e may nagtext naman.
1 message
Gab Borromeo
Yeah. Siya na naman.
Uhm. Si Gab lang. Sagot ko kay Ally habang binubuksan yung message ni Gab.
And it said:
4got 2 tel. Pick u up at 6pm.
Sama mo Ally.
Ooh. Anu na naman kaya yun?
I looked up at my best friend.
Are you free later at 6?
before 6pm, nasa bahay na si Gab.
Inantay pa niyang makabihis ako bago kami umalis.
And when I asked him kung san kami pupunta?
Birthday ng bestfriend ko e. He wanted to meet you. Oh. E panu nalaman ni bestfriend niya ang
tungkol
sakin? Does that mean kinukwento ako ni Gab sakaniya?
Hmm..
Bat kasama si Ally? Gusto rin niya makilala?
hindi naman sa ayaw kong sumama like hello? Libre to noh. Pero, oo nga. Bat kasama pa ko?
comment
ni ally na nakaupo sa backseat ng kotse ni gab.
I just thought na mas ok kung may kasamang kakilala si Niobe. Mostly kasi ng andun, classmates
at friends namin. Baka ma-out of place si Niobe, not that Im letting that happen. Aw.
Explanation ni Gab habang
concentrated na nakatingin sa road.
Tahimik na lang kaming tatlo sa kotse habang papunta dun sa venue ng birthday party ng best
friend ni
Gab. Tumigil lang kami nang marating namin ang MANILA HOTEL.
Nagkatinginan kami ni Ally. Yung tingin na ang sinasabi e big time ang bespren ni gab a.
Di man kami nagsasalita, nagkakaintindihan parin kami.
Then we preceeded ballroom area ng hotel.
Gab held my hand tulad ng sa mga couples.
Pero nauuna siya sa pagkalakad kesa samin ni Ally.
Well.. our pretend starts now. Hehe.
usapan nilang
yan.
Siguro narinig din ni Gab yung tsismis nila kasi inakbayan niya ko bigla.
Yun nga lang
Ang pogi naman pala kasi ng nakabuntis e. toinks. Anu yun? Compliment kay Gab? O insulto?
E yun e. Haliparot naman pala kasi. Tignan mo, mukhang ok lang din sa ina. Ugh! That does it.
Mga walang modong tsismosa to. Nasa simbahan pa man din.
Lilingunin ko na sana yung mga tsismosa pero hinigpitan ni Gab yung pagkakaakbay niya sakin.
Tipong parang one-hand hug.
pigilan mo ko. Makakatikim sakin yang mga tsismosa sa likod. Bulong sakin ni mama na talagang
galit na.
Kung wala lang siguro kami sa simbahan.
Ma, hayaan mo na sila. Wala tayong mapapala kung papatulan natin sila naputol yung sinasabi
ko kay
Mama kasi
dapat lang yan sakaniya. Malandi kasi. Ugh. Bakit? Close kami? Alam niya yung storya? Sino
siya para yurakan ang pagkatao ko? ANG KAPAL!
At hindi ko na palalagpasin to!
Patayo na ko nun para harapin yung mga walang kwentang chismosa nang
Excuse me po. Diyos po ba kayo para manghusga ng tao? natahimik yung dalawang tsismosa at
natawa
yung ibang taong mukhang nakikinig rin sa usapan ng dalawang hindi marunong mahiya na to.
Napayuko
naman yung dalawa, napahiya.
Respeto naman po. Kung hindi man samin, Sakaniya na lang. Sabay turo ni Gab sa altar.
Nasa simbahan pa man din kayo.
Humarap na si Gab pero nag ngitian pa sila ni mama bago maisakatuparan yun. Hehe.
Magkasundo talaga sila e noh? Haay
Tapos inilipat niya yung kamay niyang nakaakbay sakin sa right hand ko at yun naman ang
hinolding hands.
Ampf. To be honest, minsan feeling ko nanananching na lang si Gab. HAHA. Feeling ko rin e noh?
HAHA.
Then later on, nagsimula na ang misa. Banal mode naman na ko. hehe.
At wala nang mga tsismosang nagtsitsismisan. Banal mode na rin sila.
Siyempre, hindi ko na ilalagay dito yung misa ng pari diba? Hehe.. baka antukin lang kayo.
Hehe..
Dun na lang tayo sa part nang
Peace be with you, anak. Kiniss ako ni mama sa cheeks.
Peace be with you rin, Ma. Labyu. Tapos sumilip naman itong si Ally na nasa tabi ni Mama.
Bruha! Peace! nagpeace sign lang si Ally na nakangiti. Natawa ako e, parang Korean lang na
nagpapapicture eh. HAHA.
Tapos siniko ako ni Mama.
Yung asawa mo. Sabi niya na parang medyo nanunukso. And I was caught off guard sa sinabi ni
mama
kaya napatingin ako biglaan kay Gab and surprisingly, napatingin rin siya sakin.
Nagkatinginan kami. Neither of us is prepared for this.
Nagkatitigan kami ng ilang Segundo before
He kissed me.
A smack on the lips.
Natulala siguro ako nun ng matagal na panahon kasi natauhan na lang ako nasa tabi ko na si Ally
at
bumubulong pa.
Hoy, upo na. Nun lang talaga ako natauhan. And when I looked around, nakaupo na yung ibang
tao. Buti
na lang meron pang ibang nakatayo pa. Di ako masyadong halata. Hehe..
napahiyang napaupo na lang tuloy ako.
Pretend pa ba yun or for real na? Kiel? Ikaw ba yan? HAHA.
Di ba dun ka nakaupo sa kabilang side ni Mama? Bat ka napunta jan? I change the topic. Iwas
intriga.
Duh? Nakipagpalit ako. Quit changing the topic! medyo naiiritang bulong niya sakin.
Ally best friend, pretend. Malamang. Nasa simbahan po. Hindi pa dapat siya titigil sa
pagtatanong sakin but then dahil sa dinugtong kong nasa simbahan po e tumahimik na siya.
At hindi na nga nangulit pang muli ang best friend kong si Ally hanggang sa nakauwi na kami ni
Gab sa
bahay.
Uhm. Err, sorry. He said as soon as we entered the apartment.
Ha? I asked nung paupo ako sa sofa.
Lumakad naman siya palapit sakin. Nagblush siya at humawak sa kaniyang batok.
Sorry about the iniwas niya yung tingin niya sakin. Hindi niya masabi yung last word.
Napasmile tuloy ako.
Ok lang. Part of the pretend. Sabi ko na lang sakaniya ng nakangiti. He smiled back at umupo
na sa tabi ko sa sofa, nakapatong yung left hand sa sandalan nung sofa.
About naman dun sa mga nasa likod natin kanina. Ugh. Pinaalala pa niya. Nalungkot tuloy ako
bigla.
What about them?
nagulat ako kasi bigla niyang hinawakan yung mukha ko at hinarap sa mukha niya so that
matitignan ko
yung mga mata niya.
uhm.. gusto ko lang sanang sabihing wag mong isipin yun. Hindi importante kung anu mang
sabihin ng
ibang tao. Sabi niya, looking straight into my eyes.
At kahit wala akong takas sa pagtingin sa mga mata niya
Sinikap ko paring umiwas ng tingin.
I know. And I shouldve been prepared. I should have known that people would judge me. Part
naman yun
ng pagiging dalagang ina. Hindi maiiwasan ang tsismis ng mga taong walang alam gawin kundi
magcomment base sa nakikita nila. Not realizing that not everything they see is the real thing.
Most people are like that.
But like I said, hindi importante yun. Whats important is what the people you love thinks of
you, what you think of yourself. Binaba na ni Gab yung kamay niyang nakahawak sa mukha ko, but
were still looking at each other. Theres something in his eyes that makes me stare. Hindi ko
magawang alisin yung mga mata
ko sa mga mata niya.
and what I think about you
We were silent for a moment pero nakalock parin ang mga mata namin sa isat isa.
Then bigla na lang bumaba yung tingin ni Gab.
I dont know. Was he looking at my chin?
O sa ilong ko?
May kulangot ba ko? Diyahe naman!
Then he looked away sabay ng pagtayo niya.
Ba-bakit? since hindi naman siya nakatingin e kinapa ko yung ilong ko, wala namang dumi.
Hehe.
uhm. Wala. Wala. He walked towards the door.
Ang INIT dito, Im going out for a walk. Gabi na, matulog ka na.
NOTE:
Hindi ko pa po nararanasang mabuntis o manganak.
So I really dont know how it feels or how the whole process goes.
I only wrote based on sa mga napapanood ko sa TV,
Some researches I made,
At siympre sa tips&info from ate peachy.
Its hard to write and explain something you havent experienced yet
So I really REALLY tried to make this as realistic as I could.
But still purely based on my imagination.
Fourteen
The Song
AAAAAAARRRRRrrrrrrrGGGGGhhhhh!!!!!
huhuhu. Im glad that my baby has grown inside my tummy at na malapit na siyang lumabas, but
still, I
cant accept the effect it gives me!
Bakit?! Manganganak ka na?! Gab came from the living room, panicking.
Lagi yang ganyang everytime Im gonna make weird noises, since malapit na akong manganak. Hehe.
No. but I wish. I rolled my eyes and sat by my bedside where Gab also came to sit.
Babys making me Fat. With a capital F. ni hindi ko na nga Makita paa ko oh. Bummer. Gab just
chuckled.
Niobe. Your really worried about that? he answered na parang bang nawiweirduhan at hindi
makapaniwala
sa kahibangan ko. hehe.
And whats not to worry? Baka pag labas ni baby di na bumalik figure ko noh.
ko lang si Ally. Hehe. pero ok lang naman si Kiel (madatung. Hehe.) at for the sake narin ng
pag-ako ni Gab kay baby kaya ko kinuhang ninong si Kiel.
But do you know what that means?! It meant that me, the ninang she quoted the word ninang.
and that mongoloid, the ninong now, she quoted the word ninong.
would be the second parents of your baby! konting konti na lang magwawala na si Ally. Hehe.
I can tell.
Hehe..
Natawa na lang tuloy ako sakaniya.
Yes, thats true. Pero Ally, hindi mo kailangang pakasalan si Kiel dahil ninong siya at ninang
ka. So dont worry about it, ok? She just rolled her eyes. Malalim talaga galit nun kay Kiel
mula nung last time e. hehe..
Tatayo sana ako para kumuha ng tubig sa ref.
Pero pagtayo ko, dahan dahang napaupo ulit ako. Dahan dahan kasi nag-iingat ako.
O, bakit? ally saw my pained expression kaya napatanong siya.
Biglang sumakit balakang ko e.
anu ba kasing gagawin mo? Alam mo namang malapit ka nang manganak, galaw ka pa ng galaw.
Ayan.
Napagalitan pa tuloy ako. Hehe..
Kukuha ng tubig. Alangan naman kasing parati na lang ako nakaupo. Pwet ko naman ang sasakit
niyan.
Hay naku, ako na lang kukuha. She stood up and walked to the kitchen.
baka mapanu ka pa at di tayo matuloy sa school ni gab. Awayin pa ko nun. Haha. Ay oo nga
pala, pupunta pa kami sa school ni Gab.
Inabot sakin ni Ally yung baso ng tubig na kinuha niya pero nung hawak ko na
Blag!
Ahhhh! Arayyyyy!
What? Anu nangyari sayo, Niobe?! Tatawagan ko na ba si Gab?! Nagpanic agad si Ally. Pero
nawala rin
naman agad yung sakit.
No, ok lang ako. Sabi ko nang medyo makarecover na ko dun sa sakit. Pero pinagpawisan ako ah.
Im calling Gab. Ill tell him na hindi na tayo pupunta sa school niya at baka I cut her
off. Ok pa naman ako e. masyado lang. Hehe..
Ally, Im fine.
So to cut it short, natuloy parin ang aming pagpunta sa school ni Gab.
Nagmamadali na ko nun kasi malapit nang mag3pm.
Pero napahinto ako sa paglakad, pagtungtong na pagtungtong namin ni Ally sa loob ng campus.
show me light
give me soul
just give me anything at all
because im not waiting,
waiting for better days.
waiting for better days
Gabs voice was all over the place.
And I remember, this is the same song that he sang to me months ago. Nung inaatake ako ng
insomia.
Sa auditorium daw, Niobe. Nagmadali kaming hanapin yung auditorium nun. Anlaki naman kasi ng
campus
nila tapos andami pang pasikot-sikot. Pero we got there on time, katatapos palang kantahin ni
Gab yung
lullaby niya sakin.
When we entered the auditorium, nakita ko si Gab na nasa stage, hawak ang isang gitara.
Kasama rin niya si Kiel and some other guys na may kaniya-kaniyang instrument na hawak.
Gab has a band? Di ko alam yun ah.
Nang mapansin ni Gab na andun na kami sa auditorium, ngumiti siya. So I smiled back.
Pero at the same time e biglang nagsialisan yung mga bandmates niya, living him alone sa stage.
Uhm this songs for my wife who carries my daughter inside her womb. He said smiling at me.
And looking at me, ONLY. As if Im the only person inside the room.
Siniko pa ko ni Ally para sabihing,
Ang sweet ng PRETEND husband mo ah. Namula na lang ako.
Nagulat yung mga tao sa sinabi ni Gab. Yung iba na nakatayo malapit samin, I heard na sinabi
nilang May asawat anak na si GAB?!.
WTF?! Si Gab?! The PERFECT guy?! Nakabuntis?!
aw. Taken na ang labs ko.
Nalungkot naman tuloy ako bigla sa mga narinig ko. They werent suppose to think of Gab that
way.
Ako lang dapat. Nagtinginan pa sakin yung mga taong nakapansin na sakin nakatingin si Gab.
Ghad.
[url= http://videokeman.com/rascal-flatts/bless-the-broken-road-rascal-flatts/]CLICK ME![/url]
Then he started playing his guitar.
I set out on a narrow way many years ago
Hoping I would find true love along the broken road
But I got lost a time or two
Wiped my brow and kept pushing through
I couldnt see how every sign pointed straight to you
Hindi ko alam kung anong feeling yun nafeel ko the moment I heard his voice sing.
The only thing I know is that, I felt something.
Every long lost dream led me to where you are
Others who broke my heart they were like Northern stars
Pointing me on my way into your loving arms
This much I know is true
That God blessed the broken road
That led me straight to you
Then out of the blue, biglang lumitaw ulit yung isang bandmate ni Gab. Yung pianista, I think.
But this time, hindi na sa stage. Pero papalapit sakin, hawak ang isang rose.
Gab! Tawagan mo yung number sa calling card sa waller ko! sabi ko sakaniya nang namimilipit
sa sakit.
Sumunod naman agad siya sa sinabi ko at tinwagan si Manong Taxi Driver.
Hindi ko na alam kung anong pinag-usapan nila at hindi ko narin inalam dahil mas iniintindi ko
ang baby
kong gusto nang lumabas. Sana maging ok siya
Palakad lakad si Gab sa labas ng pinto ng kotse nang dumating si Manong sakay ng kaniyang taxi.
Sinakay ako agad ni Gab sa backseat at kinausap si Manong.
Manganganak na ?! pati ata si Manong nagpapanic na.
Oho! Pakibilis po! pero wala pa sa pagpapanic ni Gab.
Pinaharurot ni Manong Taxi Driver yung taxi niyang pinagawa ko nine months ago.
At habang nag-aantay kaming makarating sa ospital, habang nakabingit sa gitna ng buhay at
kamatayan
narealize ko ang isang bagay
Gab Borromeo at your service.
Ikaw na ang gumamit ng bedroom. Ill use the couch.
and since wala naman akong pasok ngayon, naisip kong magluto mamayang lunch nang makakain ka
naman ng matino.
Bata, sa tingin mo ba sasaya tong girlfriend ko pag binigyan ko ng balloons mo?
Just trust me, Niobe. Wag kang makikipagkaibigan sakaniya.
Alam ko na pero ayokong maniwala. Hindi ako maniniwala unless ikaw mismo ang magsabi.
Ok lang yan. Kasama mo ko, hindi kita pababayaan. Tara.
It also means Im declaring myself to be a husband to you.
Wala lang. Para alam ko kung pano ko kayo aalagaan.
But like I said, hindi importante yun. Whats important is what the people you love thinks of
you, what you think of yourself.
and what I think about you
Gab Borromeo at your service.
Ive realized that theres someone na laging nag-aalaga sakin, laging gumagawa ng mga bagay
bagay to
make it easy for me. And he has done a lot of things for me and baby. BIG THINGS.
Pero ngayon, its all me. Ako lang ang pwedeng tumulong sa sarili ko para maipanganak si baby.
This time, hindi na magagawa ni Gab ang bagay na to for me. He has done his part, now, its my
turn. And
Im afraid. Natatakot ako. Natatakot sa mga pwedeng mangyari. Natatakot sa mangyayari. And most
importantly, natatakot akong mag-isa. And
I need Gab.
Gab Wag mo kong iiwan. Nagawa kong sabihin kahit hindi ko na maintindihan yung nararamdaman
ko.
naiihi, napupupu, whatever. Basta may gustong lumabas.
Naramdaman ko ang mainit na kamay ni Gab sa malamig kong mga kamay.
Andito lang ako, Niobe. Hindi kita iiwan. I felt relieved after hearing those words. Pero
biglang binawi nang marinig ko ang mga sumunod na salita
Im sorry, Sir. Hanggang dito na lang po kayo. NO! HINDI! Ipapasok nila ako sa Operating Room
nang wala si Gab! Hindi pwede. Hindi ko kakayanin pag wala si Gab.
HINDI! HINDI KO ILALABAS ANG BATA PAG HINDI SIYA KASAMA! nagawa ko pang sumigaw kahit sobrang
haggard na ng situation ko. Hindi ko sigurado ang naging reaction nung nagsalita na yun. Hindi
ko rin alam kung pinapasok nila si Gab. Basta ang alam ko.
My babys coming out.
Hindi masakit nung nilalabas na nila si baby mula sa loob ko.
Hindi masakit cause theres no word to describe the feeling. Ngayon ko naapreciate ang mama ko
dahil
alam ko na kung gaano kahirap ang pinagdaanan niya nung pinanganak ako. Ngayon lumalabas lahat
ng
galit ko sa tatay ng baby ko, dahil kung hindi dahil sakaniya wala ako ngayon sa sitwasyon na
to.
At ngayon rin ako naging sobrang thankful sa tatay ng baby ko. Dahil kung hindi dahil sa kaniya
wala ako sa sitwasyon na to. Walang baby. Walang Gab.
Ibat ibang tunog ang naririnig ko sa paligid though Im not quite sure kung ano yung mga tunog
na yun. I can hear people talking. Pero hindi ko marinig ang boses ni Gab.
Gab
Andito lang ako, Niobe
Then, I heard a babys cry. My babys cry.
Automatic reaction ko ang maging masaya. SOBRANG SAYA.
And then, the last thing I saw was a light.
Nawalan ako nang malay na iyak ni baby ang huling naririnig.
At nagkamalay rin akong iyak ni baby ang unang narinig.
Baby shh ang ganda ganda naman ni baby. Manang mana kay mommy. Muntik naman akong
mabilaukan nang marinig ko yun. At napansin rin ako agad ni Gab.
And I saw him, carrying my baby. Like what a father should.
O. Gising ka na pala. Si baby o. yung ngiti niya habang iniintroduce niya sakin ang baby ko?
It makes my heart jump. Hindi dahil sa kung anu pa man ah.
Natouch lang ako. Ganito kasi ang naimagine kong ngiti ng daddy ko nung pinanganak ako.
Ito rin yung ngiting naimagine kong ngiti ng tunay na daddy ng baby ko.
Pero ito ang naging ngiti ni Gab. Ngayon.
Lumapit siya sakin and handed my baby to me.
Now, ganito pala yung feeling ng mga nanay kapag hawak na nila sa mga kamay nila yung baby na
dinala
nila for nine months.
Now, I understand.
Hmm Tama nga si Daddy Gab. Si Gab naman yung muntik mabulunan sa sinabi ko. hehe.
Mana ka nga sakin. Hehehe. Abay malamang. Anak ko e. hehe.
Anong ipapangalan mo sakaniya? Ngumiti ako.
Gusto ko kasi, matawag siya sa pangalan na yun once na lumabas na siya sa loob ko.
Pareng Kiel, gutom lang yan. Tanghali na rin oh. HAHA. Sige nat idate mo na tong bespren
ko.
Nananahimik kasi nagkukutkot ng kuko niya dun sa sulok. Ayan tuloy, dinamay ko.
Magsasalita sana si best friend Ally kaya lang tinakpan na agad ni Kiel yung bibig niyat
kinaladkad na
palabas ng kwarto.
ahldfadjfhaldfnal! jaldnalkdfakdfkadjfka!!!!
Oo na. Sinasagot na kita. Alam ko namang labs mo ko e.
HAHA. Ang kulit. Somehow, narelieve ako at nawala na yung magugulo.
Baka kasi matakot si baby sa ingay nung dalawa kapag nagbabangayan. Hehe. Pero nalungkot din
ako,
nabawasan ang mga nagpapasaya sakin.
Na at the same time e kinabahan rin dahil sa isang unexpected visitor.
Niobe? ang daddy ni Gab.
Gab. Mas naunang nakita ni Tito Robert si Gab kasi andun si Gab sa sofa na dating inuupuan
nina Kiel at Ally. Habang ako naman e nasa kama, karga si gabbie.
Andito po ako, Tito. Nagrespond ako kasi feeling ko theres a growing tension again. Hehe.
Nakita naman ako ni Tito, ngumiti at lumapit saming mag-ina.
Ito na ba ang apo ko? sabi niya, asking permission kung pwede niya mabuhat yung apo niya.
Siyempre
pwede naman. Kaya lang naguilty ako bigla. Akala kasi niya, apo niya talaga si Gabbie.
Baby ako ang lolo mo. Awts.
Anong pangalan niya? natulala na pala ako, di ko pa sana mapapansin kung di pa tinawag ni
tito Robert
yung atensyon ko.
Phoebe Gabrielle po. Gabbie for short. Tinignan ko nun si Gab at ngumiti. Ngumiti rin naman
siya. Abay dapat lang noh. Ipinangalan ko sakaniya ang maganda kong anak e. HEHe.
At dahil sa pagtingin kong yun kay Gab e napatingin rin si tito sa anak niya.
Pero hindi naman nagsalita.
Well then. Gabbie. Ayaw mang ipakita ni Tito Robert, hindi niya maitagong masaya siyang
Makita si
Gabbie. Ang apo niya.
Siya nga pala. I have something for you, Niobe. Ooh.
Naku. Hindi na po sana kayo nag-abala, Tito. Nakakahiya e.
Dad. Okaya Pa. Nung una naguluhan ako sa sinabing to ni Tito, narealize ko na lang ng
mapansin ko ang nananahimik na si Gab dun sa sofa. Oo nga pala.
Nilabas ni Tito ang isang cellphone. Nagdial siya tapos
Here. Cellphone yung something?
TitoI mean, Dad. Meron na po akong hindi ko na natuloy pa yung sinasabi ko kasi ininsist
niya yung
phone.
At nang Makita ko yung phone, theres someone on the other side of it pala.
Dahan dahan kong nilagay sa tenga ko yung phone.
Right at that very moment, may naramdaman akong mga brasong nagsqueeze sakin para mas maging
close
ako sa unan ko. and another hand that rubbed my arms na nakayakap sa unan ko.
My eyes flew open.
Naalala ko lang kasi
Si Gab nga pala yung unan ko.
Automatic reaction ko ang biglang pagtayo sa pagkakahiga ko.
Yun din naman ang naging dahilan ng biglang pagmulat ng mga mata ng natutulog na si Gab.
Ahem. Ahem. Sorry naman nakaistorbo kami ah. Siraulong Kiel to.
For the first time, agree ako sayo Kiel. Sige ah, maiwan na muna ulit namin kayo. ENJOY!!!
isa pa tong bespren ko.
Binato ko nga ng unan. Take note: hindi si Gab ah. HAHA.
Mga sira! Masama na bang matulog ngayon? Tumawa lang yung dalawang yun ng nakakaloko tapos
lumabas na ulit ng kwarto.
Bayaan mo na sila. Lakas [url=http://tinyurl.com/ojk5mm]TRIP[/url] lang yung mga yun.
Nagkakamot pa ng mata si Gab habang sinasabi yan. Ang cute. Parang bata lang.
Lakas trip. Inulit ko lang. Hehe.
Tumayo na ko nun at sinilip si baby Gabbie.
Tulog pa siya. And she looks like an angel.
Sino bang ina nitong batang to? Bat ang ganda? Maganda rin siguro yung ina. HAHA.
Tumabi sakin si Gab na nakatayong tinitignan si baby Gabbie.
Alam mo? Ganyang ganyan ka rin matulog. Weh? Malamang. Anak ko kaya yan. HAHA.
Panu mo nalaman? Pinapanood mo ko matulog noh?! jinojoke ko lang po siya mga kaibigan.
Abay tinaasan naman ako ng kilay.
Ako nagpapatulog sayo tuwing may insomnia ka diba? ooh. Oo nga pala. Hehehe. Sorry naman po.
Sabi ko nga e. I turned around pabalik sana sa kama.
Pero sa kaclumsihan ko e, natisod ako ng sarili kong paa.
Kaya ayun. Natumba ako.
Good thing Gab was able to catch me. Good thing nga ba?
Bumagsak kaming dalawa sa kama, wiith him on top of me.
Nakatungkod ang mga tuhod niya sa kama, arms wrapped around my waste habang nakatungkod rin sa
kama yung left hand niya sa kama ko, grasping my right hand. And
His face, a centimeter close to mine.
Napalunok ako pero hindi ko magawang gumalaw.
O maski alisin man lang ang tingin ng mga mata ko nag-aalab niyang mga mata.
Then his eyes flickered from my eyes down to my lips.
Gulp.
Pumikit siya. At unti-unting nabawasan ang centimeter gap na yun hanggang sa
Maam, Sir! Bawal ho yan dito! Pareho kaming nagulat sa biglang pagsulpot nung nurse. Kaya
bigla kaming napatayo palayo sa isat isa.
bedroom
niya e.
Inaayos ang tutulugan namin ni baby Gabbie. At talagang balak niyang itabi si Baby Gabbie
ngayong gabi ah.
Dun na lang po kayo sa kwarto. Tabi kayo ni Niobe. Ako na lang po dito sa sala. Oo nga. Tama
si Gab.
Ganun naman talaga dapat e.
Oo nga. Sakin ka na lang tumabi. Tsaka bat mo pa kailangan itabi dito si Gabbie. Like hello?
Ako ang
nanay. Siya ang lola. Hehe.
Ay nako. Kwarto niyo yan e. nakikitira lang ako. And Since kakabalik niyo lang ditto, Im
sure di ka pa nakakapagpahinga. I know what it feels manganak noh. So ako na muna ang magaalaga kay Gabbie nang
makapagpahinga naman kayo. Natanga lang kami ni Gab sa sinabi ni Inay.
Pero ngumiti lang siya na parang sinasabing ay nako tapos nun e tinulak na niya kami ni
papasok ng
kwarto sabay sinara yung pinto.
Amp ah. Naiwan si baby Gabbie sa labas.
MATULOG NA KAYO. Pahabol na sigaw pa e. HAHA.
Ang kulit ng nanay ko. Napailing na lang ako as I sat sa bed ko.
Sumunod si Gab pero tumayo lang siya sa tapat ko.
Peram ng unan. Dito na lang ako sa lapag. Sabi niya grabbing one pillow. Pero hinatak ko ulit
yung unan na kinukuha niya at nilagay yun sa gitna ng kama.
Malaki ang kama. And your in luck, available pa yung kabilang side. Parang ewan naman to.
Ngumiti lang siya tapos umupo dun sa kabilang side ng bed.
Though, pwede bang lumabas ka muna? Papalit lang ako ng pantulog. Ang aga naman kasi ng
pagdating
ni Mama kanina, di pa ko nakakapagbihis ng pantulog. Tapos dahil sa kaguluhang dala ni mama e
nawalan
ako ng chance na magbihis.
Ah. Ok. Agad agad namang tumayo ulit si Gab para lumabas.
Pero one inch palang na nabubukas yung pinto e sinara agad from the outside.
Sinundan naman yun ni mama ng
Bawal nang lumabas. Gabi na. Haay. Ang kulit.
Panu na yan ngayon? Ayaw ko ngang matulog ng hindi nagpapalit.
Gab turned around.
pipikit na lang ako? medyo nahihiya pang sabi ni Gab. At since mukhang wala naman akong
choice e
tumango na lang ako, pumikit siya at tumalikod.
At nagbihis na ko. Hehe.
Tinatanong na pala ako ni Mama kung kelan daw ang binyag ni Gabbie. Kinausap ko naman siya
habang
nagbibihis ako. Para naman mabawasan yung awkwardness kahit pano.
Osige, planuhin na natin. Sino ba kukunin mong mga ninong at ninang? sina Kiel at Ally palang
ang nasa utak ko e. since wala naman ako masyadong kakilala dito.
Hindi ko pa nga alam e. tapos na, pwede ka nang humarap. Sabi ko sabay upo sa kama na siyang
pagharap naman sakin ni Gab.
Pero biglang napaiwas ng tingin si Gab. Weird.
Uhm? Wala ka bang pantulog na tshirt? sabay pa ata kaming nagblush sa tanong niyang yan.
Ah eh. Wala e. pasensiya naman. Sanay akong matulog na onting tela lang ang suot.
Nagulat na lang ako nung lumapit siya sakin at hinubad niya yung tshirt na suot niya.
A-anong ginagawa mo? nakakasyak. Bigla ba naman daw may lalaking magtanggal ng tshirt sa
harap mo.
Napaiwas naman tuloy ako ng tingin. Pero hindi nakalagpas sa mga mata ko nung binigay niya
sakin yung
tshirt na yun.
Suotin mo na muna. Unti-unti akong tumingin sakaniya.
At nakita kong may suot siya sando. HEHE. Utak ko kasi kung anu-ano iniisip e. HEHE.
But ghad. Napalunok ako.
Nacocompliment ng sandong suot niya yung hubog ng katawan niya.
Feeling ko tuloy pinagpapawisan ako. HEHE.
Pero kinuha ko naman yung tshirt ni Gab at sinuot.
Tapos pumunta na si Gab dun sa side niya ng kama at humiga.
Hes facing the other side of the room, yung likod nakaharap sakin.
Humiga na rin ako, identical sa position ni Gab.
I was facing the other side of the room, with my back on Gab.
Pumikit na ko. At napatanong naman ako sa sarili ko.
Makakatulog kaya ako?
Uhm gab?
Yes? medyo inaantok na yung boses ni Gab.
Goodnight.
Nineteen
The continuation
Ok. This time its different.
Nadidistinguish ko na si Gab from my pillow. HEHE.
I mean, I didnt end up hugging him again at akalaing pillow siya.
Though hindi ko rin masabing hindi nga ako nakayakap sakaniya. Para kasing oo pero hindi.
Alam niyo yun? Yung ulo ko nakahiga sa arms niya pero malayo sakaniya tapos hawak niya yung
right hand
ko kasi magkaharap kami.
Niobe pabulong niyang tawag sakin in his soothing na inaantok pang boses.
Hmm? reply ko ng nakapikit pa. Inaantok pa kasi ako e. tapos medyo ginalaw ko yung paa ko.
Niobe! Wag kang gagalaw. Nagtaka ako sa toni ng boses ni Gab.
Pabulong parin but very cautious.
Unti-unti kong binuksan ang mga mata ko, careful not to move any part of my body.
Wag daw kasi akong gagalaw e. hehe.
At ang gwapong mukha ni Gab lnag naman ang nakita ko.
Hindi siya gumagalaw. As in. Though hes looking at me as if hes implicating something.
Kaya lang di ko naman maintindihan.
Then I heard a sound
Eek! Eek! bigla naman daw akong kinabahan pero unti-unti ring tumingin sa direction kung saan
nang gagaling yung sound.
And to my surprise, the sound is a actually a
DAGAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!! nagpanic at nagpumiglas ako as the rat leap all over
the
bed.
Niobe, shh. Gab leaned towards me to settle me down pero napaover ata ang pagpupumiglas ko
kaya
Bog!
We fell off the bed with me on top of him and with my face unnecessarily close to his.
Then, finally, tumalon na yung daga sa kama at bumalik sa lungga niya.
Haay
The worst is finally over. Umagang-umaga ah.
ehem. Ehem. Which brings me back to Gab na kasalukuyang you know.
Ugh. Sorry. Tatayo na sana ako but then he grabbed my hand at hinila ako to retain or
position.
Which is very awkward.
Naramdaman kong nagblush ako at ngumiti naman siya.
I just would like to ask
will you go out with me?
Hmm. Pwede magtanong? naglalakad kami ng mga sandaling to sa pathway ng park na malapit lang
sa
apartment. Yes, that very same park we went to before.
Pwede naman. Tapos ngumiti siya. As usual.
Bat mo naisipang lumabas? Ngayon? para kasing biglaan.
Wala lang. Naisip ko lang na its a good time to spend some time since nasa bahay si mama mo
at hindi pa tayo nakakapagcelebrate. Naguluhan naman ako sa last part na sinabi niya.
Celebrate? Celebrate what?
Dont you think na dapat tayong magcelebrate sa pagkakapanganak mo kay Gabbie? ooh.
Sinecelebrate
ba yun? Gabbie herself is a celebration.
Ooh. Fine then.
Naglakad-lakad pa muna kami around the park.
Kwento ng onti pero wala rin naman talaga kaming napagkukwentuhan.
Pareho kasi kaming hindi masyadong madaldal.
Tapos umupo kami sa isa sa mga benches dun sa park.
I think, ito rin yung bench na inupuan namin noon. Eto kasi yung bench na kita mo ang lahat pag
dito ka
nakaupo.
Pag lumaki-laki na si Gabbie, dalhin natin siya dito. Suggest ni Gab ng nakangiti with that
hopeful eyes of his. Napasmile naman ako.
Good idea. Sabi ko na lang. Hehe. Sabi niya inyo hindi kami madaldal e. Hehe. Bigla siyang
tumingin sakin pero nakangiti parin.
Naalala mo nung last time na nagpunta tayo dito? last time? Hmmm
Yeah. I guess I remember. Medyo natawa pa ko sa mga naalala ko. Well, thats the time na
tatlong bagay palang ang alam ko kay Gab.
1) Siya si Gab Borromeo at your service!
2) Nag-aaral sa umaga, nagtatrabaho sa gabi.
3) Kapatid ng bestfriend ng pinsan ko.
Kung sabagay. Anu na nga bang alam ko sakaniya ngayon?
Yang tatlong yan parin naman e. Except that may explanation na yung tatlo.
Like siya si Gab Borromeo at your service, my personal hero.
Nag-aaral sa umaga, nagtatrabaho sa gabi, an independent person, very responsible.
Kapatid ng bestfriend ng pinsan ko, got some family issues.
Pero all in all, wala parin akong masyadong alam sakaniya.
May pagkamisteryoso rin kasi tong si Gab e.
Wala lang. Narealize ko lang na maraming nagbago. Hindi ko akalaing ma hindi na niya nasabi
yung
dapat niyang sasabihin kasi may biglang umextra.
Kuya, mahiya ka naman. This boy looks familiar. Napatingin sakaniya si Gab at pareho silang
nagulat sa isat isa. HAHA.
O, bata? Ikaw na naman? ah. Oo nga. Naalala ko na. Yung batang nagbebenta ng balloons. Though
wala
na siyang dalang balloons ngayon.
Ahehe. Ikaw pala yan, kuya. Di ka pa din nagbabago, cheap ka pa din. Haha. Natawa naman ako
sa batang to. HAHA. Parang ewan lang. HAHA.
oh? Bat na naman ako cheap? magsesales talk na naman tong batang to e. mukha nga lang
hindi na
balloons kasi hindi na balloons yung hawak niya ngayon.
E dinedate mo yung girlfriend mo di mo naman binibigyan ng roses. Asensado na si bata e.
Roses na ngayon. HAHA.
E pano yan? Di ko na siya girlfriend? ay ganun? Nasyak naman yung bata. Parang napahiya.
Asawa ko na siya e. Hinawakan niya nun yung hands ko. Nabulunan naman daw ako ng walang
kinakain nun. HAHA. At biglang nabuhayan si bata batuta.
Edi mas ok, Kuya. O0 ang kulit e. HAHA. Tinignan pa ko ng pang-asar look niya. HAHA.
Congrats, ate. HAHA. Tawa na lang ako.
O siya, pagbilhan mo na ko ng tatlong rose. Dali. HAHA. Demanding pa. HAHA. Agad naming
nagbigay si
bata batuta ng tatlong rose nang nakangiti parin. Yung pang-asar. HAHA.
Tama yan, Kuya. 3 for I labs you. WAHAHAHA. Ang adik ng batang to.
Kaya lang may kulang pa e. naging seryoso yung mukha ni Gab at niraise yung kamay namin para
ipakita
kay bata batuta.
Wala kaming wedding ring. Nagpout pa ang loko. HAHA.
Madali lang yan, kuya! O0 biglang tumakbo si bata batuta nun. Weird. HAHA.
Ang kulit talaga nung batang yun. Natawang kumamot sa ulo niya si Gab at binitawan na yung
kamay ko.
HAHA.
oo nga e. pinapatulan mo pa kasi. Ngiti lang ang sagot sakin ni Gab. Just in time rin kasi
biglang bumalik si bata batuta dala ang isang tray ng mga singsing. Adik ah.
Oh kuya, ate. Pili na. Wahahaha. Patawa ah. HAHA.
Pero seryoso namang pumili si Gab until his eyes stopped sa pair of ring na
[url=http://z.about.com/d/weddings/1/0/S/4/RhodiumfingerprintWeddingBands.jpg]ITO[/url].
Simple lang, halos walang design. Pero ito na kasi yung pinakamatino sa lahat ng mga fancy
rings na
nandun sa tray ni bata batuta. HEHE.
Kinuha yun ni Gab tapos kinuha rin niya yung kamay ko. Nakangiti pa siya niyan ah.
Niobe, do you take me, Gab Borromeo, as your lawfully wedded husband? In sickness and in
health, till
death do us part? nasyak naman ako nun. Pero natawa na lang sa absurdity ng ginagawa ni Gab.
HAHA.
Pero pinandilatan lang naman niya ko kaya
I do. Medyo natawa pa ko niyan. HAHA. Tapos sinuot na niya sakin yung ring. HAHA. Oi, di pa
bayad yan.
HAHA.
Tapos inabot niya sakin yung isang ring, yung ring na para sakaniya.
GHAD. Is he kidding me?
Pinandilatan ako ulit. Guess, not.
Do you take me, Niobe Alcaraz, as your lawfully wedded wife? the hell ah. HAHA. in sickness
and in
health, till death do us part.
I do. Natawa na rin si Gab. HAHA. Tapos sinuot ko na sakaniya yung ring niya.
Nagulat kami kasi biglang umepal na naman si bata batuta.
You may kiss na bride. Wahahaha. At siya daw ang pari ah? HAHAHAHA.
Tawa naman ako.
Pero hindi na ko nakatawa pa nung
:-* :-* :-*
G-gab.nasyak ako. Pero ngumiti lang siya nung lumayo na siya sakin.
Pag-uwi namin sa apartment, worried na mukha ni Mama ang sumalubong samin.
Oh, ma? Anong nangyari sayo?
Wala naman. Nakausap ko lang kasi yung paring magbibinyag kay Gabbie. Ay, oo nga pala. Yung
binyag
ng anak ko.
Oh? Ano daw po sabi? May problema po ba? umiling lang si mama.
wala naman. Pero sabi niya mas mabuti daw kung
ipakasal muna kayo ni Gab bago ang binyag ng bata.
Twenty
Thank you. Gab
Happy Christening, baby Gabbie!
bati ni Ally as she got gabbie from my arms.
Ninangs turn kay Gabbie. She declared ng nakatingin sakin with that wide smile of hers.
Now, samahan mo na yung ASAWA mo sa pag-entertain sa mga bisita. Then she pushed me using her
arms na kumakarga sa anak ko and left me standing alone there.
So what really happened?
Wala naman. Pero sabi niya mas mabuti daw kung ipakasal muna kayo ni Gab bago ang binyag ng
bata.
What? pareho pa kami ng reaction ni Gab sa sinabi ni Mama.
Pero feeling ko mas exaggerated yung akin.
Ma?! What on earth are you talking about? seriously, I dont know how to respond.
Nagiging incoherent ang thoughts ko. Ugh.
Bakit? Is there something wrong with the two of you getting married? nagpause si Mama at
tinignan kami ni Gab ng suspicious. Napasigh tuloy ako.
After all, you already have Gabbie at dun na rin naman ang punta niyo. Why prolong? bumilis
ang tibok ng puso ko. In my mind, I was already panicking.
Mom dont know what shes talking about.
Wala naman sa plano naming ni Gab ang makasal because at the first place theres nothing going
on
between us. Though napaisip ako
Saan nga ba kami papunta ni Gab?
Your right, Ma. Dun din kami papunta ni Niobe. Nanlaki ang mga mata kong napatingin kay Gab.
Ngumiti lang siya
.
But I dont think now
things that the two of
Niobe happiness, but I
he seriously looked at
is the right time for that. Bata pa po kami ni Niobe, theres a lot of
us can do. At kaya ko pong isacrifice yung mga bagay na yun to give
wouldnt let her give up those things. Natulala na lang ako kay Gab as
my mom saying those things.
Gusto ko pong maranasan ni Niobe lahat ng experience any normal teen would go through. And
lastly,
ayoko pong matali si Niobe sakin dahil kailangan. I want her to marry me for the reason that
its our
destiny.
Aw. I found myself smiling alone in the middle of a crowded room. Toinks.
Ayiee. May pangiti ngiti ka na mag-isa ngayon ah. Di ko napansin na nasa malapit ko lang pala
si Kiel.
sabihin mo nga sakin. Secret lang natin. Pabulong na sabi ni Kiel. May topak talaga to.
HAHA.
Ano bang sinasabi mo Kiel? natatawa ko pang sagot sakaniya.
Secret lang natin. Di ko sasabihin kay bespren. Inlab ka na ba sakaniya ah? seryoso pa ang
pagkakatanongsakin ni Kiel niyan. Tinignan ko nga rin siya ng seryoso tapos
Wahahahaha! sumimangot tuloy si Kiel.
What? Mukha na ba kong clown kaya mo ko pinagtatawanan? HAHA. Pinat ko lang yung shoulders ni
Kiel
nang tumatawa.
Ok lang yan, Kiel. Then nagsimula na kong naglakad para batiin sana ang ilan sa mga bisita
but then
Ang babata pa ng anak nina Amelia at Robert. Bat naman nila hinayaang magkaganito?
natigilan ako. I know for a fact na narinig din ni kiel ang mga narinig ko. He also stopped
like I did.
Balita ko 18 palang si Gab at 17 naman itong si Niobe. Hininaan pa niya ng onti yung boses
niya but still loud enough for me to hear.
Underage pa. I clenched my fist. With those simple words, they imply many things.
At nagsasama na sila sa iisang bahay kahit di pa kasal. I felt the hands of Gabs best friend
touch my shoulders trying to console me.
Niobe pero bago pa man siya makapagsalita ng words of comfort niya e hinarap ko na siya ng
nakangiti.
I wont hide. Haharapin ko ng taas noo at nakangiti pa ang mga taong nanghuhusga sakin.
Niobe turned 18 already. And Ill be 19 soon. Nagulat ako ng Makita ko si Gab na nakangiting
nakikipag-usap dun sa dalawang bisitang pinagchichismisan kami.
Kung magchichismisan po kayo, make sure your information are right. The gaze of the visitors
suddenly
turned to me na sinundan ng pagtingin rin sakin ni Gab.
Nagwiden up agad yung ngiti niya as his eyes touch mine.
Niobe, sweetheart. Have you met Mrs. Santiago and Mrs. Enriquez? he said as he gestured na
lumapit ako sakanila. Lumingon ako kay Kiel para magpaalam cause I almost forgot that hes
standing behind me.
Tumango ang siya at lumapit na ko sakanila.
At that moment Gabs expression turned serious.
Mawalang galang na po. But I think you owe her an apology. Nashock talaga ko sa sinabing to
ni Gab.
Pati na rin sina Mrs. Santiago at Mrs. Enriquez pero parang narealize din nila yun kaya
Pasensiya ka na Niobe, hija. Ngumiti lang ako sakanila.
Ok lang po yun.
Sobrang nakakapagod yung buong araw ko.
Kaya naman pagdating sa bahay e nakatulog agad ako.
Pinapainom ko pa nga ng gatas si Gabbie nun sa kama e. Hehe.
As I drifted to sleep, hindi ako nanaginip or whatever.
Dala na rin siguro ng sobrang pagod.
Nagising na lang ako at around 3am or 4am in the morning dahil sa pag-iyak ni Gabbie.
Pero pag tingin ko sa lugar kung san nakahiga si Gabbie
Sikat yang boyfriend mo dito sa campus. Sa department man ng mga college o sa high school.
Crush ng
bayan yan e. sabi niya na parang wala lang. Pero automatic kaming napatingin bigla ni Ally
sakaniya.
Ewan ko rin kung anong nakita niya sa mukha ko pero bigla siyang napasagot ng
Oh. Dont worry, di ako kasali sa bayan na yun. Hehe. ayoko rin ng nakikitsismis, ang cheap e.
wahahaha.
Finaly na talaga, I like this girl. Hehe.
Ay nako. Magkakasundo tayo. SARAP ILIBING NG MGA TSISMOSA E. BATO BATO SA LANGIT TAMAAN
MAGKABUKOL. WAHAHAHHAA. Ayan na naman. Bumabalik ang pagkabaliw ng aking bespren. HAHA.
Natawa lang tuloy kami pareho ni Sandra.
Pero feeling ko, mahal na mahal niyo talaga ang isat isa ni Gab. Toinks. Nasamid naman daw
ako niyan.
At natawa lang si Ally.
Bakit? Panu ba maging boyfriend ang isang Gab Boromeo? napatingin ako niyan kay Ally pero
tinignan
niya lang ako as if curious din siya sa magiging sagot ko niyan. Haay..
Si Gab? Hes
inisip ko ng mabuti si Gab. Si Gab at ang mga bagay ng ginagawa niya for me. Iniisip ko ng
mabuti kung
anu bang salita ang best para idescribe si Gab. Si Gab Boromeo at your service ng buhay ko.
Perfect. Nasamid naman daw yung dalawa sa sinabi ko.
He sure is. Pigil na natatawang sabi ni Sandra habang si Ally naman e tumatawa talaga. Amp a.
HAHA.
Though napaisip rin ako
Paano ko masusuklian ang pagkaperfect ni Gab?
Twenty-Two
Hugs
Wala ba talagang cook book sa bahay niyo?
medyo napapraning na tanong ko kay Ally habang pinagchachagaan yung lumang cook book na nakita
ko
lang na nakatambak dito sa apartment ni Gab.
Wala nga. Di na kailangan ng cook book ni Yaya Bening noh. Sabi ni Ally nang nilalaro niya si
Gabbie.
Bat kasi kailangan pang pagluluto ang naisipan mong gawin? E hindi ka naman marunong magluto.
Binilhan mo na lang sana ng something si Gab. Maappreciate naman niya yun.
material ba yung mga ginagawa ni Gab para sakin? Di naman diba? This is the least I could do
for him.
Nagbuntong hininga lang si Ally habang bumalik naman ako sa pagluluto kuno ko.
Ok, the deal is
Naisipan kong bumawi sa lahat ng tulong, sakripisyo, pag-aalaga at kung anu-anu pang ginawa ni
Gab para
samin ni Gabbie.
He has been there for us for a year now pero kahit once di ko man lang siya napagsilbihan,
naipaglaba o
naipagluto.
I mean, he always acted as a husband to me and a father to Gabbie. But I have never acted as a
wife to
him. Kung kaya kong maging ina kay Gabbie, Im sure I can be a wife to Gab. And I think its
about time.
Kaya kahit hindi ako marunong magluto e sisikapin ko. HEHE.
Hay naku. Good luck na lang sayo. At tumawa pa ng mapang-asar si Ally. Wow ah, ang supportive
ni best
friend ko. Hehe.
Haay
Culinary was never a good choice for me. HEHE.
Its been a long time since you attempted to cook. She said, trying to reminisce the old days.
Ako, hindi ko na sinubukang alalahanin pa. Masyadong madugo ang cooking days ko noon. HAHA.
As I remember, the last time you tried to cook for someone was nung first anniversary niyo ni
Cian kaya lang I cut her sentence off bago pa man niya matapos.
Ally, didnt we agreed to forget unnecessary things? and its been a long time since I heard
his name nor have I seen his face, smelled his perfume, touched his skin
WAKE UP NIOBE!
Remember: Gab. Gabgabgabgabgab.
I dont know how many tries I did just to make one dish for Gab.
Basta ang alam ko, hindi lang isang beses nor dalawa nor sampu HEHE.
Andami ko atang nasayang na ingredients, paulit ulit kasi ako.
Siyempre, practice makes perfect nga diba?
Andami ko rin pawis na nailabas sa katawan dahil sa pagluluto na to.
Mabisa palang pampapapayat ang pagluluto. HEHE.
And most importantly, no pain no gain. Natutuhan ko yan sa pagluluto kong to.
Napaso yung braso ko, nadikit kasi sa kawali. HEHE.
Tatanga tanga kasi yung kawali, dumikit sakin.
E mainit pala siya. HEHE.
Pero ok lang, may worth naman e.
I started out cooking at around 4:45pm at natapos ako ng 9:00 pm.
Daig ko pa nagluto ng pagkain sa banquet noh?
Hmm. Infairness, nakakain naman siya. Comment ni Ally nung pinatikim ko sakaniya.
Tulog na rin kasi si Gabbie kaya walang kalaro ang bespren ko, so mabuti pang gawin na lang
siyang food
taster. Hehe.
Ang sama mo. Di naman ako ganun kasama magluto noh. Tumingin lang si Ally sakin at hinawakan
ang
shoulders ko with both of her hands.
Believe me, ganun ka kasama magluto. WAHAHAHA. Aw. Why do true friends need to stab straight
to your
heart? HAHA.
May I take note that tumatawa pa si babae habang nagpupulot while Gab was smiling all the time.
Masaya sila ah.
Finally, after ilang years ng pagpupulot ng gamit ni babae e narating din nila ang kinatatayuan
ko.
I automatically flaunted a smile.
A fake one.
What are you still doing outside? Di ka pa kumain? Ay malamang kumain na ko kasi may date nga
po tayo
diba? Kung pwede lang umirap sa mga sandaling to e.
Di ko sinagot yung tanong niya but instead e tinignan ko lang si baba na nakangiti rin tulad
ko.
oh, siya nga pala. Cynthia, this is Niobe. Niobe, this is Cynthia. Bagong clerk sa autoshop.
Hmm.. now I know. Kaya naman pala inuumaga ng pag-uwi galing autoshop niya.
Kaya pala panay ang overtime.
Hi, its nice to finally meet gabs di ko na pinatapos pang magsalit si Cynthia.
Actually, tapos na ko kumain, Gab. I think Id better be going now. Bye. At sinabayan ko ng
bonggang
bonggang pagtalikod sakanila at mabilis na paglakad palayo.
Marahil naweirduhan sila sa inasal ko pero wala akong paki.
Niobe! I heard gab coming after me.
Pero wala rin akong paki.
Nagdire-diretso lang ako sa paglakad hanggang marating ko ang main entrance ng mall.
niobe! Sandali lang! Gab was shouting already pero hindi parin ako lumingon.
Instead, binilisan ko pa lalo ang paglakad ko para di na niya ko maabutan.
Kaya nagulat talaga ako nang
Niobe, I said wait for me. Hingal na hingal siya nun at nanlalamig pa yung kamay niyang
nakahawak sa
braso ko. Which I shook to get his hands off mine.
Gab, Im going home. I told him in a firm voice.
Tumalikod rin naman ako agad nun at nagpunta sa parahan ng mga taxi.
Just too bad, there arent many cabs at the moment.
Kaya di na rin ako nagtaka nang may lalaking tumabi sakin.
Niobe anu bang problema natin? when I glanced at him, he wasnt looking at me.
He was staring at the distant without looking at anything in specific.
Pero nakalipas ang ilang Segundo at hindi parin ako sumasagot humarap na siya sakin at
hinawakan ang
mga balikat ko.
I was specially shocked to see his eyes, worried, scared, sad eyes.
Anu bang nagawa ko? Bakit ka nagkakaganyan? Tell me, Niobe. I I want to understand. While
seeing his
eyes and hearing his voice all at the same time
[url=http://www.imeem.com/rbjohnny/music/XfSXVjj5/taylor-swift-white-horse]<Listen to me>[/url]
irresponsible. Sinilip ko siya sa window, he really is soaking himself in the rain with a big
bouquet of roses in his hands, soakes as much as he is.
Hindi ako papasok jan unless you say so. There was something in his voice that made me think
that he
was crying but I still couldnt be sure dahil kung umiiyak man siya, the raindrops are wiping
them off.
So I just tried to ignore him.
Nagsend ako ng GM saying na kauuwi ko lang at good evening sa lahat.
Several people replied immediately but it was Allys message that I read first.
And it says
Ally C.
How was your date with Gab?
Pinasaya mo ba siya ngayong birthday niya? ;D >:D ^-^ ::)
Wait.
Birthday ngayon ni Gab?
Twenty-Five
The Reason
Hindi ako mapakali.
Right at this moment, I am debating with myself whether I should just ignore Gab and let him
stay where he is or
I should just give up and finally let him.
Ugh. I hate you, Gab Borromeo.
Stressed of thinking what to do, initcha ko yung phone ko sa one-seater sofa at sinabayan ng
paghiga sa
mahabang sofa, sa tulugan ni Gab.
Haay
Mali ba kong magalit? Mali bang hayaan ko si Gab sa labas?
Kasi kung hindi ako mali, bakit ako nahihiya sa sarili ko?
Bakit ako nagiguilty?
Siguro nga mali siya, mali siya pero mali rin ako.
Di ko pwedeng hayaang pagpakabasa siya sa ulan para lang parusahan ang sarili niya.
Because I know, na kung ako ang nagkamali, kung ako ang nakasakit sakaniya
He would never let me punish myself.
And so Ive decided.
Pumunta ako sa backyard ng apartment to get an umbrella para matigil na ang kalokohan naming
ito.
Pero wala akong nakitang payong dun.
Instead, I saw a backyard filled with colorful flowers.
And then sa gitna ng mga bulaklak, andun ang isang round table with 2 chairs arranged in a
candle light dinner arrangement.
Lahat e basang basa ng ulan but still I was shocked sa nakita ko.
Pero biglang nagtransform ang shocked na mga mukha nina Ally at Kiel into a sly smile.
Ngiting nang-aasar. Tinging mapang-asar.
Anong ginagawa niyo? at talagang kailangang sabay pa silang magtanong.
But neither one of us ni Gab ang sumagot.
Feeling ko namumula ako. Amp.
oops. My bad. Biglang nagrelax yung mukha ni Kiel pero hindi parin mawala yung tingin niyang
mapangasar.
Happy Birthday pala, dude. Mukhang HAPPYing HAPPY ka ah.
Naiintriga ba kayo sa love story ni Ally?
Gusto niyo ba malaman ang behind the scenes ng love life nina Ally at Kiel?
Well
Lets take a break from Niobe and Gabs journey in 53.000 steps
And take a peek at Ally and Kiels unrequited love story.
Special Chapter
Twenty-Six
From Ally, with Love
Sino ba si Alexcess Kimberly?
Sino ba si Ally? Sino ba ako?
The car screeched to a stop as we reached Niobes house.
Bakit mo ko dinala dito? I asked him while looking down at my hands.
I really dont know why among all the people in the world, it was him that I had to turn to
now.
Birthday ni Gab e. he answered.
I felt that he was looking at me. So I just gazed at him in response.
Di ako naniniwala na dinala niya ako dito dahil lang sa birthday ni Gab.
He sighed in defeat as our eyes met.
Wag mo nga akong tinitignan ng ganyan. Naiinlove ako sayo e." hindi ko narinig yung mga huling
sinabi niya, I just saw his lips move.
Anong sabi mo?
Ang sabi ko, best friend mo si Niobe, diba? tumango ako, slightly.
I can lend you my shoulders for you to cry on pero siya parin ang best friend mo. You should
be talking to her, not me. Napabuntonghininga ako habang lumabas naman siya ng kotse at
pumunta sa side ko para
pagbuksan ako ng pinto.
I gotta admit, hes right.
Kaya ko lang naman ayaw sabihin kay Niobe dahil alam kong sisisihin niya ang sarili niya pag
nalaman niya.
Which is not the case.
Pero
What did really happen? Anu nga ba ang kwento ng buhay ko?
Tara na? Niobe said when she arrived habang tinitignan ang bugbog saradong lalaki sa tabi
ko.
Kakatalikod palang namin ni Niobe nung
You arent as pretty as they are cause your not pretty at all. Ugh. The nerve this guy!
Gusto pa ata ng round 2 ng pambubugbog ko ah.
Pero malayo layo na kami ni Niobe when I heard him shout.
Youre not pretty because youre beautiful! secretly, I smiled.
Thats how I met him, JV, the love of my life.
We became friends. Naging friends din sila ni Niobe.
And from time to time I got to be his fiance when the role is needed.
Until one time.
Niobe ditched me. Can you believe that? She ditched me!
And worse
Ally! I got to see this guy whom I really dont want to see at the moment.
Cause lately, hes been trying to avoid me and I dont know why.
Shocked to see me, huh? I told him in a sarcastic tome.
He sighed na lalong nakapagpainis sakin.
You know what? Ill help you avoid me, para hindi ka na mahirapan. I told him again as I
turned my back to him and started to walk away.
But he was able to grab my arms to stop me.
Look, Im not avoiding you because Im mad at you. Wow. Now, its clear.
Im avoiding you lately, because Im thinking. Woo. Is that how annoying I am to him? That he
should avoid me for him to be able to think?!
Im thinking na lagi ka na lang nagpapanggap na girlfriend ko, fiance ko. When in fact youre
just a friend.
Hinarap ko siya. Controlling my feelings, ready to burst.
Thank you. Thank you for clearing out that Im just a friend. I turned my back once more,
angry this time.
But what he said next did not only made me stop from walking but also my heart from beating.
Naisip kong bakit mo pa kailangang magpanggap na girlfriend ko kung pwede naman nating
totohanin?
and so we became a couple.
We were happy together, we loved each other so much.
And then Niobe got pregnant and I had to follow her here in the Philippines.
Nang marating ko ang Pilipinas, I met different people.
I met Gab on my very first day in the Philippines.
Naalala ko, pareho pa kaming worried nun dahil gabing gabi na at nawawala si Niobe.
I would never forget how Gabs face lit up the moment I spoke of Niobe and how worried he is
when he felt that Niobes in trouble.
Months later, I met kiel.
I would never foget that first meeting with him.
Miss na miss ko na nun si JV and its so surprising that everything in Kiel reminds me of JV.
Hindi sila magkamukha, hindi sila magkaboses, they had nothing in commonexept for one.
What they both had in common is the feeling they both make me feel in their presence.
Hindi ko alam kung bat ganun ang naramdaman ko when I first laid my eyes on kiel. Ang alam ko
lang
magugustuhan ko siya.
Of course, hindi katulad ng kay JV. But I know I would like him
Siya nga pala, this is ally, my be nacut off ang sinasabi ni Niobe sa bigla niyang
pagsasalita.
katulong niyo? Maganda siya ah, sexy pa.
PAK! WAPAK! BOG! KABLAG!
Or not.
The problem occurred lately.
Suddenly, nagiging cold si JV sakin pag magkausap kami sa phone.
Kung nagkakausap pa nga kami sa phone.
Cause hes not even calling me anymore. And Im left with no idea at all.
All of this, hindi ko sinasabi kay Niobe. Ayoko na pati ako e intindihin pa ng best friend ko.
Pero ngayong araw na to din mismo, I finally talked to JV.
JV, baby, youve called! I may sound excited but in truth worried na talaga akong makausap
siya. I know theres something wrong.
Ally, we need to talk about something.
At hindi nga ako nagkamali.
In the end, I found my self runningand crying.
At sa pagtakbo kong yun, dinala ako ng mga paa ko sa taong pinakaleast kong pupuntahan sa mga
panahong ganito.
Ally! nagulat pa siya nang Makita niya ko sa tapat ng pintuan nila, basang basa sa ulan.
a-anong nangyari sayo? nakayuko ako, so he lift my face para Makita niya.
Para Makita niya akong umiiyak.
Hes eyes. Hindi ko maipaliwanag ang nakikita ko sa mga mata niya.
But theres something in it habang pinupunasan niya ang mga luha ko.
B-bakit ka umiiyak? bakit ako umiiyak?
Im crying because
Ive fallen in love with someone else.
I just cried and cried in front of him.
Hanggang sa niyakap na lang niya ko at wala na akong ibang nagawa kundi yakapin din siya ng
mahigpit.
Shh Andito ako, Ally.
I think, the problem exactly is that
My heart started beatingfor Kiel while it is still beating for JV.
Sino si Ally? Ako si Ally.
At marami ka pang dapat malaman sa akin.
Twenty-Seven
Beat of The Heart
Please please pretty please?
at talagang nagpapuppy eyes pa itong si Sandra samin ni Ally ah. Haha.
Di ko tuloy alam kung matatawa ako o maawa e. haha.
I dunno. Alam mo namang may anak ako at kasabay ko lagi si Gab, I have to go home
immediately. Sabi
ko, sabay pa kaming tumingin kay Ally, waiting for her answer.
Basta pumayag si Niobe, payag din ako. Pag hindi, hindi. Napabuntonghininga na lang tuloy si
Sandra.
Haay.. naawa naman tuloy ako.
Heres the deal kasi.
Birthday daw ng pinsan niyang mas bata sakaniya at dito rin sa school naming nag-aaral. And
shes
celebrating her 17th birthday today. And its a swimming party.
At gusto niyang sumama kami ni Ally sa birthday na yun dahil wala daw siyang kakilala sa mga
bisita ng
pinsan niya.
Gusto ko talaga sana sumama jan, Sands. Kaya lang una sa lahat, wala kaming dalang proper
attire
siyempre may anak nga ako tapossss
natigilan ako ng may biglang may kamay na pumatong sa balikat ko.
Siyempre lumingon ako para Makita kung kaninong kamay yun diba? Hehe.
Sige na. Sumama ka na. Nakangiting sabi sakin ni Gab.
Pero mangangatwiran pa sana ako pero hindi na niya ko binigyan ng chance na makapagsalita.
Niobe, teenager ka pa din. Paminsan minsan dapat naglalakwatsa ka rin. Sige ka, tatanda ka
kagad niyan.
Abat talagang nanakot pa e noh? Haha.
Napalingon ako kela Ally at Sandra.
Abay si Sandra e abot tenga ang ngiti habang Ally naman e ganito ang itsura >> ^-^
Mga adik. Haha.
Haay. E panu si Gabbie? Panu ka? oo nga teenager palang ako. Pero ina na ako, in a way, asawa
rin. And Ive got responsibilities.
Susunduin kita after kong pumunta sa autoshop tapos susunduin natin si Gabbie. Namimiss ko na
rin kasi yung anak ko e. humarap naman siya nun kay Sandra.
Saan ba, Sandra gaganapin yung party?
Ayiee.. ang bait bait talaga ng asawa mo. Pogi pa. Tuwang tuwang sabi ni Sandra nang marating
naming
ang apartment ko.
Natawa na lang si Ally sa reaction ni Sandra.
basta Sandy, hindi na ako masyadong magtatagal ah. Alam mo naman. Sabi ko sakaniya ahbang
hinahanap yung swimsuit ko na talaga namang ipinunta namin dito.
Oo naman. Basta samahan niyo muna ako sandali. Sagot ni Sandy pagkaupo niya sa kama ko sa
tabi ni
Ally.
Hindi na ko nakasagot kasi busy sa paghahanap nung swimsuit ko.
Hindi ko mahanap. Amp.
Maya-maya, biglang tumayo si Ally at lumapit sakin.
Sumandal siya sa pintuan ng cabinet at kinuha yung isinantabi kong two-piece swimsuit.
Anu bang hinahanap mo? E eto na yung swimsuit mo oh. Tinignan ko lang siya ng masama.
Tingin mo susuotin ko yan? 4 months palang yung anak ko magsususuot na ko ng mga ganyan?
Anu naman yun.
Mamaya niyang may fats pa ko, nakakahiya.
Sabihin pa ng mga tao ang tryong hard ko pa.
e yan na lang suotin mo. Anong oras na o. anu pang matitira sa pagparty natin? hay naku. Ang
babaeng
ito talaga.
Tama si Ally, Niobe. Start na daw yung party. Pag nagtagal pa tayo, wala ka nang maabutan. Sa
sinabing yun ni Sandra, napabuntonghininga na lang ako sabay ng pagdampot ng swimsuit.
Osige na nga.
Puro mga babaet lalaking a little bit younger than us ang nandoon sa party.
Lahat sila mga nakabikini at boxers.
Swimming party nga e.
Dun tayo sa loob. Pwedeng magpalit dun.
Pinagtinginan kami as we walked inside the house para magpalit.
Weird.
Ugh.
Hiyang hiya ako sa sarili ko nang makapagpalit na kaming tatlo sa aming mga swimsuits.
Nakakahiya. Kasi naman babaeng kapapanganak lang, here. Ugh.
Good thing is dun lang kami sa isang sulok ng pool nagbabanad, nagkulitan at nagchismisan.
And another good thing is that hindi naman naming kinailangang makihalubilo sa ibang bisita.
Wahahaha.
Uhm, niobe, Ally. Dito muna kayo ah. Pupuntahan ko lang yung pinsan ko. Papakilala ko sainyo.
Ngumiti
at tumango lang ako kay Sandra pero napatingin agad kay Ally nung magsalita siya.
Sama na ko. San ba pwedeng kumuha ng maainom. Kauhaw e. aba. At balak pa ata akong iwan ng
dalawang to.
Ok lang ba, Niobs? Kuha na rin kita ng maiinom. E anu pa nga bang magagawa ko. Tumango na
lang ako.
Then naiwan akong mag-isa sa sulok ng pool. Amp. Lonely. Haha.
At sa pag-iisa kong yun ay napansin ko ang isang lalakibatang lalakiAbout a year or two
younger than I ang nakatingin sakin.
Hes actually checking me out. The hell.
Nagpanggap akong hindi siya nakikita.
But then, napansin kong naglalakad siya palapit dito sa sulok ng pool kung asan ako.
And to my surprise, he came along with my friend Sandra.
Napataas ang kilay ko dun ah.
And then the two of them stopped when they reached me.
Pero hindi sila lumublob sa pool.
Niobe, ito nga pala yung pinsan kong si Carlos. Siya yung birthday celebrator. Lalaki ang
pinsan ni
Sandra? I thought
in shock, napaahon ako sa tubig. Ngumiti yung lalaki to acknowledge me.
But hes still checking me out. Kung san san tumitingin e.
Hi. Niobe. Nice to meet you.
Hi. Hello. I hope youre enjoying my party. Ngumiti lang ako. Hindi naman kasi ako nag-eenjoy
sa party niya e. haha.
Happy birthday nga pala. Nalimutan kong birthday party nga pala niya to.
Sabay pa kaming napatingin ni Carlos kay Sandra nang bigla niyang I-excuse yung sarili niya.
Carlos, ikaw na muna bahala kay Niobe. Pati dun sa isa naming kaibigang si Ally. Pinapatawag
ako ng
mommy mo e. ugh. Iiwan ako ni Sandra sa kamay ng batang ito?
Sige lang, ate Sandra. Ako na bahala. Yun nga problema e. siya ang bahala.
Bat naman kasi antagal kumuha ng maiinom nitong si Alexcess Kimberly na yun?
Pero nagulat naman ako nung dumating si Ally.
Kasama na niya kasi si Gab.
Gab! pero seryoso yung itsura niya at hindi pinansin yung pagtawag ko sakaniya.
Dire-diretso lang siyang naglakad, huminto sa harap ko at hinubad yung tshirt niya?
Tara na. Uwi na tayo. Sabi niya habang sinusuot sakin yung tshirt na hinubad niya.
Ah. E. teka, yung mga gamit ko. Nagpanic naman ako kay Gab. Hindi pa ko ready umuwi e. kasi
halos
kararating ko lang. Hehe.
Kukunin na lang ni Ally yun. Lumipat yung tingin niya kay Ally, pagtingin ko naman kay Ally e
nagnod lang siya kay Gab.
Tapos hinawakan niya yung kamay ko. Holding hands.
Sandali lang, Gab. Hindi pa ko nakakapagpaalam kay Sandra. Hindi naman sa ayaw ko pang
umalis. Ayoko
lang maging rude. Pero
Hayaan mo nga siya. Gatecrasher. Huminto si Gab ng paglakad kaya huminto rin ako.
And then he turned around para harapin si Carlos.
This gatecrasher is the husband of this woman na kanina mo pa binabastos sa pagtingin tingin
mo. At may anak kami.
Natameme si Carlos sa sinabi ni Gab. Pakiramdam ko kahit ako natameme sa sinabi ni Gab. At
pakiramdam
ko lahat ng mata ng mga tao sa party e nakatingin samin ni Gab as we walked out of the house.
Hindi na ko nagsalita pa, hindi na ko pumalag pa. Hinayaan ko na lang na tangayin ako ni Gab sa
paglakad niya.
Tumigil lang siya sa paglakad nang marating na namin yung kotse niya.
Binitawan na rin niya nun yung kamay ko at hinarap ako.
Gab I want to say something pero hindi ko naman alam kung anu dapat kong sabihin.
Nagulat na lang ako ng biglang ilapit ni Gab yung ulo ko sa chest niya.
I felt his warmth, kahit basa pa ko from the pool. Rinig na rinig ko rin yung heartbeat niya.
Mabilis nung una pero unti-unti ring kumalma yung heart beat niya.
Naririnig mo ba yung tibok ng puso ko? naguguluhan at nawiwierdan man sa tanong niya e
sumagot parin
ako.
Oo.
Sana maintindihan mo.
Twenty-Eight
Absence
Karga-karga ni Gab si Gabbie habang nakatingin sakin.
Nakatingin din ako sakanila.
The thought of Gab carrying my daughter like a real father astounded me.
But the thought of leaving them alone for one whole day worries me.
Wag ka nang mag-alala samin ni Gabbie, kaya naman namin to. He kept on assuring me kahit
hindi ako
massure assure.
Oo, nabuhay nang mag-isa si Gab for many years at alam ko namang maaalagaan niya si Gabbie kung
iiwanan ko sila. But then, hindi mo maalis sa isang ina na hindi mag-aalala kung malalayo siya
sa anak niya.
Anu gusto mo, iiwan muna natin si Gabbie sa mama mo tapos ihahatid kita bago kukunin ko ulit
si Gabbie o
balita ko may excursion department niyo ah. that would be the least thing I wanted to hear
from Gab at the moment.
P-pano mo nalaman? dahil ang excursion na yan ang nagpapagulo sa utak ko ngayon.
Madaling kumalat ang balita sa school. So, san punta niyo? nilapag ko sa mesa yung bote ng
gatas ng natutulog na si Gabbie.
Nowhere. Im going nowhere. Di ako sasama sa excursion. Nagulat si Gab sa sinabi ko.
E bakit? napasigh lang ako at lumingon kay Gab
.
Sinong mag-aalaga kay Gabbie? Ayoko naming parati na lang iwan yung anak ko kay mama. Hindi
lang
naman mama at lola yun, businesswoman din. Lumapit ng konti si Gab sa kinauupuan ko at ng
karga kong si Gabbie at ngumiti.
Edi wag mong iwan kay mommy. Ako na lang mag-aalaga sa anak natin. Di ko maintindihan yung
naramdaman ko nang marinig ko yung anak natin. Parang may kung anu lang sa tiyan ko e.
I. Dont know. Sabi ko lang sabay tingin kay gabbie na natutulog sa arms ko.
you know, niobe. Youve already sacrificed your everything for your daughter. Im sure
maiintindihan ni Gabbie. And I think its about time na magbonding naman kami ni Gabbie. He
ended his speech with a glint.
Namangha ako ng maglanding ang mga paa ko sa buhangin ng isang paraiso.
Oo, hindi ko maikailang hindi maituring na paraiso itong lugar ng excursion namin.
Grabe, ang ganda. Isang beach na parang kahit halughugin mo ang buong mundo, dito lang sa
Pilipinas
makikita.
Iba talaga ang ganda ng Pinas. Yun nga lang, kung gano kaganda ang inner Philippines ganun
din kadumi
ang outer covering nito. Hahaha.
So anyway, may isang napakalaking resthouse sa tapat naming tatlong magkakaibigan.
Yung iba ko kasing mga kablock e nagunahan nang pumasok sa loob, parang mga bata.
Pero ako (at siguro pati narin sina Sandra at Ally) e napahinto pa sa labas para iadmire yung
kagandahan ng titirhan namin for a day. Di ko nga namalayang sinasabi ko na pala sa sarili kong
balang araw sa ganitong lugar ako titira e. hahaha.
Swimmingan na!!! parang mga taong ngayon lang nakatungtong sa isang beach na nag-unahan ang
mga kablock ko. Haha. Natawa na lang kaming tatlo nina Sandra at Ally.
Pero
Beep!
Halos tumalon ang puso ko sa gulat ng bigla kaming businahan ng isang kotse (sosyaling kotse).
Feeling ko pare-pareho naming tatlong inakalang masasagasaan na kami pero pagtingin namin,
anlayo
naman ng kotse. Tsk.
Hanggang sa bigla na lang tumawa si Sandra.
O, anong nakakatawa? si Ally na ang sumagot ng tanong ko pero bago pa man siya masagot ni
Sandra e
yung taong nasa loob ng kotse na mismo ang nagsabi ng mga kasagutan sa aming tanong.
Hi, girls. We meet again.
I want to know
nagdekwatro si Mama nun at nilapit niya yung mukha niya sakin.
Sa gulat ko sa mga kalokohan ni mama e napasandal ako sa armrest ng sofa.
Gumagamit ba kayo ni Gab ng condom?! :o :o :o :o :o
nanlaki talaga yung mata ko sa sinabi ni mama. I mean, WATDAHEL?!
Maaaaaa?!!!! nasabi ko na lang na di malaman kung mahihiya ba ko sa sinabi ng nanay ko o
talaga
mahihiya lang ako. Haha.
bakit? Naisip ko lang kasi kung bat di pa nasusundan si Gabbie? 8 months na naman ang
nakakaraan mula
ng manganak ka and you have the house by yourself so I really cant understand why jusko.
Nanghihina
ako sa pinagsasabi ni mama. At nagawa pa niyang magulat sa sariling mga salitang lumalabas sa
bibig niya ah.
unless hindi pa kayo ulit nag
AHHHHHHHHHH! Davmaoskdhfamaldhfalekvjaidpe!!!!!! with matching
pagtakip pa yan ng tenga a.
sa ingay ko, napasilip tuloy yung isang katulong ni mama.
Bakit? Wala na ba akong karapatang malaman ang sexual life ng anak ko? ghad. Pakiramdam ko
hihimatayin ako sa pinagsasabi ng nanay ko.
Ok lang. Kung ayaw mo kong sagutin, si Gab na lang tatanungin ko. Sabay tayo niya.
Buti na lang e nahablot siya ng nanlalamig kong mga kamay.
Ma?! AnuI meanWAAAAAAAHHHH! di ko mapigilang hindi magfreak out sa mga kaganapang ito.
At abay nagawa pa akong tawanan ng may pagkalokaret kong nanay.
Sobra ka naman. Jinojoke ka lang ng mama mo e. jusko. Pakiramdam ko e nanlambot ako at
pinagpawisan ng malamig.
Pambihirang nanay to o, manang mana sakaniya apo niya.
Ang totoo niyang, pinapunta kita ditto kasi malapit na birthday mo. Ay, oo nga noh.
In 2 weeks I will be 19 already.
So? What about it? inirapan ba naman ako ng mama ko. Kulit nito.
Anong so what about it ka jan? I will be organzing a party for you.
Eh? Wag na. Antanda ko na para magparty pa. Kumain na lang tayo sa labas sa birthday ko. Mas
masaya
pa yun e.
Pero hindi, shinake lang ni mama ang kaniyang ulo.
Pumayag na nga akong hindi magdebut nung 18th birthday mo dahil lobo yang tiyan mo pati ba
naman
ngayon? Aba. Hindi na ko papayag na pati ngayong 19th birthday mo e wala parin noh.
Eversince I was born ata e lagging nagpapaparty si mama para sakin.
Kaligayahan niya yun nung bata pa ko e.
Unfortunately, kaligayahan niya yung hanggang ngayon.
So sa ayaw at sa gusto mo, magpaparty ka. I really dont get it kung bakit pa niya ko
kinausap kung siya rin naman ang masusunod?
Nilapag ni Gab si Gabbie sa left side niya ng sofa sabay upo na para bang pagod na pagod.
Umupo rin naman ako sa tabi ni Gab, sa right side niya.
Bale, nasa gitna naming mag-ina si Gab.
Nakatulog agad si Gabbie. Napagod ata sa kakalaro niyo maghapon sa bahay ni mommy. Sabi ko
kay Gab
habang tinitignan ko yung anak ko.
Nakita ko naman sa peripheral vision ko na ngumiti si Gab.
Tapos e nagulat na lang ako ng isandal niya yung ulo niya sa balikad ko at tipong yumakap pa
sakin.
G-gab? sinubukan kong tignan ang mukha niya, nakapikit pero nakangiti. Weird.
Tapos biglang nagsalita pa.
Kung minsan, sa pagpapanggap nating mag-asawang biniyayaan ng isang Gabbie
Halos hindi ako makahinga nung tinrace ng kamay niyang nakaakap sakin yung braso ko before hes
hand
ended being intertwined with my hand.
Di ko maiwasang hindi hilingin na sana totoo na lang ang lahat.
Thirty
19 Questions
One day you wake up and youre a year older. Ugh.
Kaaga-aga di matigil sa katutunog yung cellphone ko.
Stressed sa ingay ng phone ko, karga ang kagigising lang din na si Gabbie e lumabas ako ng
kwarto.
Nagtaka ko.
Madilim ang sala (idagdag mo pa ang gloomy weather sa labas).
At wala si Gab.
Hmm
Gabbie, upo muna ikaw dito. I told my daughter as I let her sit on the sofa.
At abay bigla lang tumawa si Gabbie.
Haay. Kung minsan weird din talaga tong anak ko e. heheheh.
Behave ka, baby. Tumigil nun sa pagtawa si Gabbie as if someone told her to do so.
Kumunot lang ang noo ko, tumayo at pumamewang.
But just in time of my gestures, a low light suddenly lit up to be followed by a slow soothing
music.
[url=http://www.imeem.com/gushiee/music/OdMHH1C8/gio-every-breath/]LISTEN.[/url]
I turned around to see Gab na nakasuot ng sando at shorts pero naka necktie.
Talk about fashion statement. Haha.
But the moment I saw him holding that piece of rose and a huge smile on his face, my heart
couldnt stop pumping so hard that it could have exploded.
Ano namang kalokohan yan? ngumiti si Gab and took a step closer towards me.
Sakto rin namang tumawa na may kasamang pag clap pa itong si Gabbie na akala mo e kinikilig.
Amp na
bata. Haha.
Nadistract Napatingin man kami ni Gab kay Gabbie e nagpatuloy parin si Gab sa paglapit sakin
dala-dala
yung rose niya.
Inabot niya sakin yung rose kasabay ng pag-offer ng kaniyang kamay sakin.
May I have a dance with the most beautiful lady in the room? yeah right, ako lang naman kasi
ang lady
dito sa room. HAHA.
I took his hand.
Nilagay niya yung kamay ko sa shoulders niya.
But then my hands stretched itself and wrapped themselves around his neck as he silently
laughed and
reached for my waist.
Boy, my heart wont stop beating so fast.
Ni hindi nga rin ako makatingin kay Gab at feeling ko pinagpapawisan ako ng malamig so I just
buried my
face in his chest.
We swayed as the music played.
Naisip ko kasi, mamaya sa party mo youd be the most beautiful. All eyes would be on you.
Baka hindi na ko makakuha ng chance na maisayaw ka pa. Kaya uunahan ko na sila.
Aw. Napasmile ako.
Hindi ko alam kung paano magreact sa sinabi niya e.
And I think, mamaya sa party ko youd be the most handsome. Pagkakaguluhan ka ng girls.
Parang
nakaramdam ako ng galit sa sarili kong idea and I tried to shove off the idea in my head pero
nasabi ko na.
Amp.
Baka so I just went along with it.
Hindi ko na masolo yung asawa ko. So I think this is for the best. Ugh. Parang bigla akong
nahiya sa sinabi ko. Anu ba yan.
I heard Gab laugh silently.
Tapos nilapit niya yung sa may tenga ko. I could even feel his breathing.
Hindi mo man ako masolo, iyong iyon naman ang puso ko.
I could pretend that I didnt heard what he said.
Pero katangahan yun, cause I heard it. Clearly.
Hindi ako nakasagot sa sinabi niya.
Hindi ko rin alam yung gagawin ko o kung paano ako magrereact sa sinabi niyang yun.
Ang tanging nagawa ko na lang ay ipikit ang mga mata ko as our lips slowly closed the space
between them and
Mama. Papa. Sabay na natigilan sa narinig namin.
Gabbie?! Nagsalita ka?!
Gabbies first words.
Lets all welcome, the birthday celebrator, Ms. Niobe Alcaraz and her escort, Mr. Gabriel
Borromeo.
As everyone applauded as the two of us entered the room
I felt an unexplainable feeling.
It isnt because of the party. It isnt because of the people present in this party.
Its because Gab was beside me.
Bakit ba ganito ang nararamdaman ko?
Gab, pahiram ng asawa mo. Namimiss na daw ako ng readers kaya eextra muna ako. Nagulat tuloy
ako
ng biglang sumulpot itong si Kiel sa harap ko. Hindi naman nag-alinlangang ibigay ni Gab yung
kamay ko
kay Kiel.
Ingatan. Aw.
Bakit ganito na lang makatibok ang puso ko?
Kiel guided me to the dancefloor. Sinayaw niya ko but all the time parang
Bakit wala ako sa sarili ko?
Huy. Alam kong bertdey mo ito. Pero matulala ba naman daw sa kapogian ko? nun lang ata
nanumbalik
ang katinuan ko.
S-sorry, Kiel. Hehe. Napangisi na lang ako. Para kasing
Bakit nahihiya ako sa sarili ko?
ahsus. Dalawa lang yan e. either, masyado kang na awestruck sa kagwapuan ko o natutulala ka
dahil kay
Gab. Nang banggitin ni Kiel yun pangalan ni Gab, bigla na lang akong
Bakit ako namumula?
Bago pa man matapos yung tugtog e may matandang di ko malaman kung sino ang sumingit sa
kwentuhan
at pagsasayaw namin ni Kiel. Nakipagsayaw naman ako.
Pero napansin kong nakatayo si Gab di malayo sa pinagsasayawan namin ng matandang to.
He took a sip sa iniinom niyang
Why do I keep paying attention to him?
Why do I keep on staring at him?
Why do I even thinking about him?
Bakit ba andami kong tinatanong sa sarili ko?
May I? panandaliang tumigil ang utak ko sa mga tanong na gumugulo dito nang biglang sumingit
si Carlos sa pagsasayaw namin ng matandang to.
For a while nakaramdam ako ng relief.
At least, I wont get to dance with that old guy. Pero
Bakit parang si Gab ang gusto kong makasayaw?
Andito ka pala, Carlos!
well, yeah. Dapat lang noh. Andun ka rin nung birthday ko e. he smiled.
Too late na para bumalik pa ulit sa pagtulog. Masyado nang gising ang diwa ko para matulog
ulit.
So I decided na lumabas na lang ng room, iwan ang natutulog ko pang anak sa crib niya at
magtimpla ng
kape at mag-almusal.
Nagkakamot pa ko ng ulo nung lumabas ako ng kwarto at napansin ang natutulog na si Gab sa sofa.
Ewan ko. But there was something in him which drew me towards him.
Well there was always something in him.
Lumapit ako kay Gab.
I stood there, beside his so-called bed, and watch him while sleeping.
Nakakatuwang panoorin si Gab matulog. He ressembles Gabbie.
Hindi sila magkamukha. Malamang. Hindi naman sila magkaanu-ano. But Gab is just like Gabbie
when he
sleeps.
Parang ang peaceful. Parang ang gaan sa pakiramdam. Parang ang sarap mahalin.
It was as if watching Gab sleep is not enough na umupo pa ko to get a better view of him.
And mind you, I cant help but smile.
Natauhan. Nagulat. Natakot. Nahiya. Ako, nang biglang gumalaw si Gab sa sofa at unti-unting
minulat ang
mga mata niya. Nagpanic ako. Pero naisip ko
Bakit ba kasi ako nanonood ng taong natutulog?
Good morning, Niobe nakangiting bati sakin ni Gab habang nag-iinat pa at nakahiga sa sofa.
G-good morning din. Napatayo na lang ako.
Nag-isip ako bigla ng mga palusot na pwede kong sabihin in case tanungin ni Gab kung anong
ginagawa ko
sa kinalalagyan ko. Pero no can do, ayaw gumana ng utak ko. Ngumiti kasi si Gab e.
Hindi na nagsalita ulit si Gab. Pero nakangiti parin siya sakin.
At di ko magawang tumingin sakaniya ng diretso. Amp.
Uhm. Anu. Kasi. Ganito. Anu. Haay naku Niobe. Anu bang nangyayari sayo, hija?
Haay Sa kusina lang ako. I sounded like i was defeated.
Pero nung paalis na ko sa kinatatayuan ko
He quickly caught my hand ang pulled me down beside him.
Para yakapin ako.
Niobe. Dito ka muna. Then he hugged me tighter.
Parang nag-iinit yung buong mukha ko ng mga sandaling yun.
Pakiramdam ko sasabog na yung puso ko sa sobrang bilis ng beat nito.
Para bang umakyat sa highest level yung adrenaline ko.
Ayaw gumana ng utak ko.
I didnt know what to do. I didnt want to do anything.
The only thing I was able to do was to hug him back. Which I wanted to do.
Niobe. Wag kang bibitaw. Wag kang lalayo. Wag mo kong iiwan. Dito ka lang sa tabi ko.
I dont know. But there was something in Gabs tone which implicated that his words meant more
than what it should.
At gusto ko mang sumagot at sabihing, oo, hindi ako bibitiw. Hindi ako lalayo. Hindi kita
iiwan. Dahil gusto kong andito lang din sa tabi mo
No word came out of my mouth.
And so..
Silence fell upon the two of us.
G-Gab. It wasnt really my intention to speak. Basta na lang nagpumilit na lumabas sa bibig
ko ang mga salitang susunod kong sasabihin.
Is this part of our pretend? kasi kung oo, why do we need to pretend if theres no one
watching? If theres just the two of us?
I heard Gabs chuckle. A silent laugh.
No. We are not pretending. Nagpapractice tayong magpanggap. Practice makes perfect after all.
There was humor in Gabs words and still its like he was implicating something with those
words. Hindi ko na
maintindihan
maybe its just me.
Muli, nabalot kaming dalawa ng katahimikan.
And I noticed that neither of us moved an inch. We were like a frozen puzzle piece.
Nabasag lang ang katahimikan ng magsalita ulit si Gab.
Niobe?
hmm?
but instead of him continuing what he was suppose to say
inangat niya ang nakatago kong mukha para matignan niya ang aking mga mata.
For a matter of seconds, he looked into my eyes.
Gustuhin ko mang iiwas ang mga mata ko, hindi ko rin magawa.
Para bang kinapture niya ang mga mata ko na hindi ako pwedeng tumingin sa iba kundi sakaniya
lang.
But then
N-never mind. Kasabay ng pagblush ng pisngi niya.
[SOMEONES POV]
bumukas ang pinto.
SA WAKAS! Feeling ko aamagin na ko dito, ngayon lang nagbukas ang pesteng pintong yan o.
At tulad ng aking inaasahan, lumabas si Gab kasama ang napapabalitang asawat anak niya.
Hmm
Bye bye, Gabbie. Sabi ni Gab sabay kiss sa so-called anak niya na talagang ipinangalan pa
sakaniya.
Then, nabaling ang tingin niya dun sa babae.
Which Im assuming na ang so-called asawa niya.
Dahil malamang hindi katulong yan. Masyadong maganda. HAHAHA.
Bye bye, daddy. Sabi naman nung babae habang kinakaway yung kamay ng so-called anak nila.
[quote]dear my sweet little brother, your beautiful, sexy and gorgeous big sister has arrived
from New York to kidnap your daughter and wife so that you wont see them ever again.
Dadalhin ko sila sa New York para ipakasal si Niobe sa isang kaibigang kano, di pa naman kayo
kasal diba? Pwede pa. so yun nga. Tapos ipapaampon ko na rin si Gabbie sa kanong yun.
Wahahahahaha. Bakit? Trip ko lang. [/quote]
And then I received a nother text mess a ge.
[quote]Oh yes. You know I can do it, ba by. [/quote]
di ko mpigilng hindi mtw s kinwento ni Gb.
Its so obvious n pingtitripn lng siy ng ate niy yet he cted like tht.
Aw. he acted like that dahil sa sinabi ni ate Giselle.
Kikiligin ba ko? Hehe.
and then now, this. Nilock tayo dito sa kwarto ko. Yeah, room to ni Gab na matagal na niyang
hindi
natutulugan dahil ngayon lang daw siya umuwi after 2-3 years.
Well, wala namang problem dun diba? Ilang beses na tayong nagsama sa iisang kwarto. nag-unat
siya.
kaya nga natatawa na lang ako.
Katahimikan.
Biglang bumilis ang tibok ng puso ko nang tignan niya ko.
Niobe, pwede bng mgtnong?
h-ha?
Matagal ko nang gustong itanong kaya lang laging wrong timing pag naaalala kong itanong.
Awkward
naman every time nasosolo kita. Ayun e. nasosolo daw. Bigla naman daw akong nag-isip ng
mabilis ng
times na nasosolo niya ko.
Then I thought to make a full use of ate Giselles plans.
E anu bang gusto mong itanong? Ngumiti siya. Pero may expression na di ko mainterpret.
Yung yung boyfriend mo bang naiwan sa England ang Si Cian. Ngayon lang ulit may nagpaalala
kay
Cian sakin. after a long time.
siya ba ang tunay na ama ni Gabbie? nagulat ako. Ngayon lang nagtanong si Gab ng tungkol sa
tunay na
ama ni Gabbie.
Well, di ko siya masisisi. He ought to know who he is backing for anyway.
Hindi. Hindi si Cian ang ama ni gabbie.
Pero hindi pa ko handang sabihin kung sino ba talaga ang daddy ng anak ko.
Nagsigh si Gab na para bang narelieve siya pero naging seryoso ang expression ng mukha nang
itanong
kung
Mahal mo pa ba siya?
Of course, mahal ko pa siya.
ceiling
nang nakangiti ng mga sandaling ito at ginaya ko ang posisyon niya.
Mmmhmm ayokong umamin at sabihing oo dahil malakas ang pakiramdam kong alam niya kung ano
ang gusto kong patunayan at ayokong isipin niyang inlove na inlove ako sakaniya kahit totoo.
Ayokong
maging cheap. But at the same time, ayoko ring magsinungaling at itanggi ang totoo. Dahil alam
kong sarili ko lang ang lolokohin ko.
Then, umayos siya ng upo niya at medyo lumapit sakin.
Sina Tita Eliza at Gail hindi naman talaga ko galit sakanila. Nagulat ako pero onti lang.
Gusto ko kasi siyang tanungin tungkol sa mag-inang yun pero naunahan na niya ko.
Nalulungkot lang ako sa tuwing nakikita ko sila. At kitang kita nga sa mukha ni Gab ang
kalungkutan.
Bakit naman? napabuntonghininga lang siya.
4 years old ako nung malaman ng mama ko na may ibang babae si Daddy at na nabuntis niya yun.
Which
is yung si Gail nga. Nang mamatay si Mama, dinala niya yung babae niya which is si tita kasama
si gail para tumira dito sa bahay. Though, ok lang kay Ate Giselle dahil kailangan rin naman
daw naming lahat
magmove on, I did not agree with it. Sino ba namang may gustong palitan ng kabit ng tatay mo
ang mommy mo, diba? Pero mabait rin naman si Tita at yung kapatid ko. Kaya nalulungkot ako sa
tuwing
nakikita ko sila. Feeling ko tinatraydor ko si Mama.
Oh. And i guess, dahil sa nalulungkot at nagiguilty siya sa tuwing nakikita niya ang mag-ina
kaya niya
naisipang mamuhay mag-isa. Kaya pala
[url=http://videokeman.com/faber-drive/when-im-with-you-faber-drive/]LISTEN[/url]
hinawakan ko ang mga kamay niya and I felt his gaze kahit kamay lang niya ang tinitignan ko.
He intertwined our hands. Ngumiti ako.
Youre a good person, Gab. Natawa siya ng onti sa sinabi ko.
Aba, di ka naniniwala? natatatawang tumango siya.
Ok. Kung hindi ka mabuting tao edi sana minanyak mo na ko ngayon.
E panu kita mamanyakin? E inunahan mo na ko. HAHA. Natawa lang kami pareho sa sinabi niya.
G@gung
to, ako pa pala ang manyak samin ngayon. HAHA.
Kung masama kang tao sumeryoso na ko pero nakangiti parin.
Edi sana hindi ka nagiguilty sa mama mo at nalulungkot sa pagtanggap mo sa stepmom at half
sister mo.
Kung masama siyang tao, hindi niya rerespetuhin ang kahit sino sakanila at gagawin lang kung
anong gusto niya. But he didnt.
Ngumiti si Gab. Pero mas ngumiti ako.
Kung masama kang taoHindi mo kami sasaluhin ni Gabbie. Ni hindi mo nga ako kilala nung mga
sandaling
yun. Sinong tao ang magsasabing nabuntis niya ang isang estrangherong nagkataong napadpad sa
apartment nito? sabi ko habang naalala ang mga unang pangyayaring naging simula ng storya
naming ito.
I remember them with much joy and gratefulness.
Siguro nga, mabuti akong tao. Pero di na mahalaga yun. Kung mabuti ako o masama. Basta anjan
kayo ni
Gabbie, masaya na ko.
Bumitiw si Gab sa pagkakahawak ng mga kamay namin at nag-unat. Pero sa pag-uunat niyang yun,
nagland
ang right hand niya sa shoulders ko sabay yakap sakin. At dinala niya ko sa paghiga niya sa
kama. We were like that, motionless, for sometime hanggang sa yakapin niya ko ng mas mahigpit.
Kung ako ang naging totoo ama ni Gabbie, I would be the greatest and proudest father in the
world. Aw.
Natouch ako sa sinabi niya.
bakit mo naman nasabi?
kasi ikaw ang nanay niya. Pero mas natouch ako sa sinabi niyang to.
Lumayo siya ng konti sakin para makita ang mukha ko.
Niobe Gusto ko sanang malaman.
Ang alin?
Kung sino ang totoong ama ni Gabbie.
Nag-echo sa tenga ko ang mga salitang binitawan ni Gabbie as a train of thoughts ran into my
mind.
Anong gagawin mo kung mabuntis ako pero hindi ikaw ang ama?
By the way, Im Cian. You are?
Si Ralph. Yun ang masama dun!
Niobe, you know I trust you. Malaki ang tiwala ko sayo and I know hindi mo sisirain ang
tiwalang yun. May tiwala ako sayo pero wala akong tiwala sakaniya.
oh look, its Niobe.
Shes so great, isnt she?
Waaah! Bespren! I love you!
Anak, were so proud of you.
Im honored to be your father.
I love you with all my heart, Niobe.
Niobe, alam mo ang swerte mo. Nasayo na ang lahat
Niobe? Can you come here? I need some help.
Niobe
Niobe, the last person you said that to
Meron ding mga pinagsamantalahan. Na lalong hindi natin masisisi dahil biktima lang din
sila.
Oo, buntis ako.
Sinong ama?
Sinong ama?
kung hindi man magiging akin ang puso mo
Wag!!!
shh. Shh. Its ok its ok. Pawis na pawis at humihikbi sa pag-iyak ako nang marinig ko ang
nag-aalalang boses ni Gab nang makabalik na ko sa tunay na mundo.
Para akong binangungot. Para akong binangungot kahit dilat at gising na gising ako.
wag. Please.. niyakap ako ng mahigpit ni Gab para matigil na ko sa pag-iyak at para
huminahon.
hindi na. Wag kang mag-alala. Sana nga, hindi na.
At sana nga, wala akong dapat ipag-alala.
Thirty-Five
The Hunting
Kadiliman.
Wala akong ibang natatanaw kundi kadiliman. Ironic man, pero sa kabila ng kadilimang bumabalot
sa paligid ko, nakikita ko ang sarili ko. Malinaw kong nakikita ang mga kamay ko, ang mga paa
ko pero itim ang
paligid ko.
Tumakbo ako para hanapin ang liwanag.
Takbo rito. Takbo roon. Tila wala akong kapaguran. Tila wala akong pinatutunguhan.
Ang gusto ko lang ay makatakas sa dilim na aking kinalalagyan.
Sa kalagitnaan ng pagtakas ko sa kadiliman, narinig ko ang isang boses.
niobe
Kilala ko ang boses na yun. Walang duda, sakaniya ang boses na yun.
I love you, cant you see that?!
Nagpatuloy ako sa pagtakbo, pero ngayon, hindi na para tumakas sa dilim kundi para takasan ang
boses na
umaalingawngaw sa tenga ko.
Bakit si Cian pa?! Mas nauna naman kitang mahalin kaysa sakaniya a!
Humahangoshumihikbi gustong makawala pero di makatakas. Its like Im being hunted and I
could
not defend myself.
Niobe.
NIOBE.
NIOBE!!!
Hingal na hingal at pawis na pawis ako nang magising ako sa tunog ng cellphone ko.
Tinignan ko ang alarm clock sa tabi ng kama ko. 10:30 am. I overslept.
Tinignan ko rin ang crib ni Gabbie, wala na siya. Kinuha na siguro ni Gab kanina.
Then, I reached for my phone para basahin ang message na naging dahilan ng pagkagising ko.
Its from my mom:
[center][quote]A mom misses her baby. Lets have lunch today. Tayo lang. [/quote][/center]
well, the baby misses her mom too.
After that, lumabas ako ng kwarto. I saw Gab sitting on the sofa, playing with Gabbie.
Ang malandi kong anak e bungisngis ng bungisngis. HAHA.
Good Morning, sleepyhead. I smiled at him tapos nagtuloy sa kitchen to grab some breakfast.
Nasa oven yung breakfast. I followed as he said and found the breakfast he was sayingan
omelet.
At mukhang hindi rin ako nagkamali sa nasesense ko. Dahil with my question, she dropped her
spoon and
fork at tumingin sakin ng maayos.
Hmm. Actually, yun nga mismo ang dahilan kung bakit ko gustong maglunch tayo ngayong araw.
See?
Pagdating sa mga ganito ni mama, madali siyang mabasa e. hehe.
Ok. Im listening. Umayos ako ng upo at ngumiti kay mama. Ngumiti rin naman siya.
Well matagal na rin tayong nagsestay dito sa Pilipinas. Tumango tango ako. Magto-two years
na rin.
at matagal tagal na ring namumuhay mag-isa ang daddy mo sa England. So I was thinking if
ah. Alam
ko na kung anong gustong sabihin ni mama. Nalungkot naman ako.
If we could go back there? moms eyes lightened up. Napabuntonghininga naman ako.
bakit? Is there something wrong with going back in England? I mean Ayaw mo na bang makasama
ang
daddy mo? Nashock ako sa narinig ko. Of course, gusto kong makasama ang daddy. Eversince
umalis ako
ng England, theres no second of the day na hindi ko ginustong makasama si Daddy.
Pero hindi ko pa talaga kaya.
No. No. Hindi naman sa ganun
If its Gab that youre thinking, pwede ko namang kausapin si Robert para sama-sama parin kayo
sa
England. Alam naman nating lahat na hindi pwedeng pumunta dito ang daddy mo dahil sa mga
negosyo niya
dun. Mahirap. Mahirap ipaliwanag kay mommy ang lahat. Hindi niya maiintindihan. At mas lalong
mahirap
para sakin ang ipaintindi yun sakaniya.
Kaya ngumiti na lang ako.
Namimiis ko na si daddy. And Im sure Gabbie wants to finally meet her grandpa huminga ako ng
malalim.
Nakikita ko na ang ngiti sa gilid ng lips ni mama.
But please understand, ma. Its not yet time. Hindi pa ko handang bumalik sa England. At
tuluyang nawala ang namumuong ngiti sa labi ng aking ina.
Tumango tango si Mama at ngumiti na rin.
Pero hindi ganito yung ngiti niya kanina, malungkot na ngiti.
Malaki na talaga ang baby ko. Sabi niya na medyo natatawa.
I respect your decision, honey.
Mom would be going back home on Christmas Eve.
Looks like it would be my first Christmas na malayo sa mga magulang
One thing lead to another. After ng lunch e nagshopping pa kami ni mama.
Since wala raw siya dito sa pasko, eto na lang daw ang regalo niya sakin at kina Gab at Gabbie.
Haha.
Kaya rin gabi na ko nakauwi. Tapos pagod pa, hindi ko na tuloy maalagaan si Gabbie.
Nahiya naman tuloy ako kay Gab. Siya na nga nag-alaga sa anak ko buong araw, pati ba naman
ngayong
Nagulat ako sa mga kamay na humawak sa balikat but I felt assured at the same time.
Sige na, Niobe. Ako nang bahala kay Gabbie. Ako naang bahala sa anak natin. Then i felt
tension.
Tension, which arose in the fact that Cian, Gab, Gabbie and I are in the same room.
Kinarga ni Gab ang tuwang-tuwang si Gabbie at nakipaglaro sa anak ko while I face this man whom
I loved
but broke my heart.
[url=http://mp3-codes.com/directory/search/Twist+In+My+Story/110074/0/A-Twist-In-My-Story-Secondhand-Serenade]LISTEN[/url]
Cian. Tinawag ko siya to follow me sa balkonahe ng apartment so that we could talk privately.
Ang cute ng anak mo, kamukha mo siya. Ano nga uli ang pangalan niya?
Gabbie. Phoebe Gabrielle Borromeo. Tumango-tango lang siya.
Kapangalan niya yung lalaking nagbukas ng pinto. Ako naman ang tumango.
Bat nga pala Borromeo? Kaninong apelido yun? I gasped in exasperation.
Please, Cian. Bakit ka ba nandito? Anong kailangan mo sakin? His smiling face turned serious.
Isnt it obvious? I went here to get you back.
For Pete sake, Cian. Your too late. May asawa na ako. Naging blangko ang expression ng mukha
niya as
he looked at me.
hindi mo naman siya totoong asawa. Sinabi na sakin ni Ate Yvette. Nakaramdam ako ng galit.
Hindi ko
alam kung bakit.
Kung alam mo naman pala ang totoo, bat kailangan mo pang itanong kung kaninong apelido
ang apelido ng anak ko?!
Dahil gusto kong sabihin mong hindi mo alam! Gusto kong sabihin mong ang alam mo lang ay
apelido ko lang ang gusto mong maging apelido niyo ng anak mo!
ibat ibang emosyon ang nakita ko sa mga mata ng ex-boyfriend ko. Hindi ako nakapagsalita
habang
napabuntong hininga naman siya.
look, Niobe. Hinawakan niya ang kaliwang pisngi ko habang tinitignan ng mga mata niya ang mga
mata
ko.
Mahal na mahal kita noon and it never changed up to this day. But because I loved you so much,
sobra rin akong nasaktan nang malaman kong he trailled off.
You still left me. I said bitterly.
Intindihin mo naman, Niobe. He cupped my face with both of his hands.
Anak ako ng isang business tycoon sa England, hindi ganun kadaling umako ng responsibilidad,
hindi ako
pwedeng magdesisyon ng basta basta. May reputasyong inaalagaan ang pamilya ko. At ako ano?
Walang
reputasyong inaalagaan? Anak rin ako.
Anak ng mga magulang ko, babaeng pinangakuan mong mamahalin no matter what.
May reputasyon rin ang pamilya ni Gab pero nagawa niya kong panindigan. SIYA PA, na hindi ko
kaanu
ano. He whos just some stranger I bumped into because of this apartment yet he became more
than what a
real father is to my child.
But Im not Gab. Im Cian.
Sinundan ng katahimikan ang mga salitang binigkas ni Cian. Hanggang sa napagod na kami sa
nakakabinging katahimikan at hinawakan ulit ng taong ito ang mukha ko.
Niobe, listen to me. He made me look in his eyes. At bakit ganoon?
Sinaktan niya ko. Iniwan niya ko. Ang tagal niyang nawala sa buhay ko pero sa isang tingin, sa
isang salita lang and
I love you. Ive fallen all over again.
Uhm, Niob bigla akong napalayo sa papalapit na mukha ni Cian but he did not let go of my
face or took a step away from me.
Uhm. S-sasabihin ko lang sanangtulog na si Gabbie. Baka gusto mong pagkapihin muna yang
bisita
mo. Inalis ko ang mga kamay ni Cian.
Hindi na. Pauwi na rin naman si Cian. Sabi ko sabay punta sa tabi ni Gab.
You better get going, Cian. And Cian smiled.
Sure. Well talk again.
Hindi na kami nag-usap pa ni Gab tungkol sa mga nangyari at natulog na lang pagkaalis ni Cian.
Yun nga lang, hindi naman ako nakatulog. Parang kanina lang, Im so sure about what Im feeling
tapos
ganun ganun na lang, biglang nagshift na gulong gulo naman ang pusot isipan ko.
Do I really love Gab already? Am I still inlove with Cian?
Nadadala lang ba ako sa kabaitan ni Gab? Naaalala ko lang ba yung pagmamahal ko kay Cian?
Biglang sumagi sa isip ko ang kwento ni Helen (mythology). The face who set sail a thousand
ships.
Naisip ko, in a way, may pagkakatulad kami. Of course, I am not the most beautiful woman on
earth and
not even a ship would sail to fight for me.
Pero I wonder. If the Goddess Aphrodite promised to give her hand to Paris, is it possible that
she love the Prince too? Kahit inabduct lang siya nito? And Menelaus, asawa nga niya siya pero
tunay nga bang mahal
niya siya?
Masasabi mo bang unfaithful si Helen kung di naman niya kasalanang tumibok ang puso niya sa
iba?
E ako? Masasabi bang unfaithful ako kung dalawang tao ang mahal ko?
Wala si Gab sa bahay pagkagising ko kinabukasan.
May note siyang iniwan sa pinto ng ref saying that dumaan lang siya sa autoshop para magcheck
dun at na
babalik siya before lunch.
Sinamantala ko ang pagtulog ni Gabbie para makapaglinis ng bahay at makaligo.
Saktong nagising ang anak ko nang matapos ko ang mga yun at nang may magdoorbell sa pinto.
Tara anak. Binuhat ko si Gabbie.
Im fine, Im fine.
Pero nung tatayo na ko, pareho din silang nag-offer ng kanilang mga kamay for help.
Dahil sa ayaw ko ng mag-isip ng mga dahilan o kung kaninong kamay ang tatanggapin dahil
paniguradong
may issue san man ako humawak e parehong kamay na lang nila ang kinuha ko.
But I put much force on Cians.
Karga kasi ni Gab si Gabbie.
Thanks.
Matapos kong bigkasin ang mga salitang yan ay ipinagdasal ko sa Maykapal na sanay wag na
magbigay ng
instance na mag-uungusan yung dalawa. Nakakapraning.
At sa kabutihang palad ay dininig naman niya ako.
Dumating si mommy.
Anak! nakakatuwang tumakbo si mommy. Hehe.
At tumatakbo siya kasi tinatawag na yung flight niya. Shes late.
Hay naku. Kahit kelan talaga, late ka. May kasamang pagroll pa ng mga mata yan a. hehe.
Hay naku. Anak talaga kita. Sabi niya in the same tone ng pagsasalita ko kanina.
Then she hugged me. Mukhang mabilisang paalamanan ito.
I also think na ng mga sandaling yun lang niya napansin ang mga kasama ko. Sina Gab at Cian.
Gab! Cian Andito pala kayo. But by the way she said that parang para lang kay Cian yung
andito pala
kayo.
Yes, Tita. I couldnt afford not to say goodbye to you. Ewan ko pero parang nainis ako bigla
sa tono ng pagsasalita ni Cian. Parang feeling kasi.
Pwede ba naman pong hindi magpaalam ang son-in-law niyo sainyo? hmm.. kahit san ko tignan,
parang
mas lumalamang parin si Gab kay Cian.
O siya, maraming salamat sainyong dalawa. Gab, pahiram nga muna sa apo ko. Mamimiss ko to
e.
binigay ni Gab si Gabbie kay mommy at niyakap niya ang apo niya ng mahigpit.
Ikaw, are you sure you want me to leave? She asked me after returning Gabbie to Gab.
Nagsmirk lang
ako.
Just take care of Dad. Then she hugged me really really really tight before finally going in
to fly back to england.
Well, ganap na kong ulila dito sa pinas.
We are about to go nung mafeel namin na wala na ang presence ni mommy.
But then, someone suddenly tapped me on my shoulders.
Paglingon ko?
It was
Ralph.
Thirty-Eight
My Daughters Father
Ralph.
Parang automatic na humarang sa pagitan ko at ni Ralph sina Cian at Gab.
Marahil halatang halata sa mukha ko ang takot na nararamdaman ko.
I cant even hear anything around me.
Tanging ang malakas na pagtibok ng puso ko ang umaalingawngaw sa tainga ko.
Anong ginagawa mo rito? at mas lalo nila akong nilayo sa paningin ni Ralph nang isara nila
ang maliit sa space na nag-uugnay saming dalawa.
I dont mean any harm to Niob
G@gu ka! Cian grasped Ralphs collar at hinambalos siya sa pader na nasa likuran niya.
At that moment, humarap sakin si Gab upang ibigay sakin si Gabbie na buhat-buhat niya.
Niyakap ko ng mahigpit ang walang kamalay-malay kong anak.
Sige na, Gab. Take Niobe and Gabbie home. Ako nang bahala rito. Gab nodded kahit hindi
nakatingin si
Cian sakaniya and then humarap siya sakin.
Tara na, Niobe. He took me and my daughter away from the scene, away from that man. I felt
more and
more relieved in each step I took away from him.
Nagulat rin ako. Its the first time na nagkasundo sina Cian at Gab.
Tipong walang pagalingan. Patlang lang.
Nang marating namin ang kotse ni Gab, hindi niya agad binuksan ang kotse.
Instead, we stood there in silence.
Alam ko kung anong gusto mangyari ni Gab. Ayaw niyang magsalita but he was waiting for my
explanation.
And I also knew that its time.
Its time to tell him the truth.
Natauhan ako ng hawakan ng maliliit na mga kamay ng anak ko ang mukha ko.
Umiiyak na pala ako. At mas lalong bumuhos ang bugso ng aking damdamin ng makita ko ang mukha
ng
anak ko.
Humarap ako kay Gab.
Hindi ko magawang tumingin sa mga mata niyang hindi ko madecode.
Gab nagpatuloy ang mga hikbi kong hindi ko mapigilan.
I I was raped. Napaupo ako sa panghihina pero muling pinalakas ng yakap ni Gab.
Kailangan mo siyang kausapin. The car screeched to a stop after our long drive in silence.
I I dont know. Sabi ko kasunod ang isang buntonghininga.
Hindi ka makakapagmove-on kung hindi mo siya haharapin.
I know. Pero Hindi pa ko handa. Siya naman ang nagbuntonghininga while reaching his hands to
touch
my face.
Niobe Kelan ka pa magiging handa?
Nagsimula na akong magprepare para sa Noche Buena namin nang makatulog si Gabbie.
I was expecting na maging masaya ang paskong ito sa kabila ng pagdating ni Cian.
Everything was already planned out.
I will be spending Christmas with Gab and Gabbie at nangako akong ng isang lunch date with
Cian.
Pero
Sa pagdating ni Ralph, ayaw ng maalis ng bigat sa pakiramdam ko.
At mas lalo pang nadagdagan ito nang
KNOCK! KNOCK!
Ako na ang magbubukas ng pinto. Gab announced bago pa man ako mahakbang papuntang pinto.
So I just continued what I was doing.
Narinig ko ang pagbukas ng pinto pero matagal bago ako nakarinig ng boses na nagsalita.
Alam mong ayaw kang makita ni Niobe. Natigilan ako. I automatically knew who Gab was talking
to.
Please I just wanna talk to Niobe, to see my child.
And then what, Ralph? Sabay silang napatingin sakin sa bigla kong pagpasok sa sala.
Anong gagawin mo matapos mo kong makausap? Kapag nakita mo na ang anak ko? tears filled my
eyes.
Hindi ko mapigilang hindi maiyak sa twing makikita ko ang taong nasa harap ko.
Cause everytime I see him, hindi siya ang nakikita ko.
Kundi ang kawalang-hiyaang ginawa niya sakin noon.
Lumapit ako sakaniya at pinagpapalo siya.
Ang g@gu g@gu mo! Sinira mo ang buhay ko! Nilagay mo sa kahihiyan ang mga magulang ko!
Nasaktan
ko sila nang dahil sa ginawa mo! Ngayon, sabihin mo, Ralph ANONG GAGAWIN MO ?!!!
and then Im gonna leave you alone.
Nagulat ako sa isinagot niya na sinundan ng pagyuko niya.
I know I shouldnt pero nakaramdam ako ng guilt sa itsura ng mukha niya.
I know what Ive done. And I know I cant do anything about it. I cant undo it anymore even
if I want to.
The damage has already been done. So I thought the best thing I could do is to take
responsibility on my actions. I know that you dont love me and you never will even if we have
our daughter. So maybe I could just be a father to her in the best way I can. Also, I want to
ask for your forgiveness though what I did to you was unforgivable. And then I promise not to
bother you anymore.
Napangiti ako.
Nakita ko ang sincerity sa words niya. Halos hindi niya alam kung anong una niyang gustong
sabihin.
Ang humingi ng tawad o ang mangako ng kabayaran sa mga kasalanan niya.
I always knew theres goodness inside him hindi lang nakikita ng tao sa paligid niya.
Napalingon kaming lahat ng marinig namin ang tawa ng isang bata.
Then we say Gabbie crawling her way towards us.
hay naku bata ka, hilig mo talaga sa grand entrance. Sabi ko pagkakarga ko sakaniya pero
hindi pa siya nagtatagal sa braso ko, sumasama na kay Ralph.
I know you still love me, Niobe. Cause if you dont, you wouldnt be here now. Unless he
moved his hands back. Binitiwan niya ang pagkakahawak niya sa kamay ko.
Tell me, are you inlove with Gab?
Nagulat ako sa biglang pagbukas ng pinto ng kwarto ko sabay ng pagpasok ng ngiting ngiting si
Gab sa
loob.
hey. Kumatok ako, hindi mo ata narinig. I smiled and he did too us he walked towards me.
Napabuntonghininga ako.
Its one question I cannot escape.
Siguro nga tama ka. Siguro nga, the reason why Im here infront of you ay dahil mahal pa kita.
Pero siguro rin kaya ako nasa harap mo ay dahil sa kabila ng mga nangyari satin in the past,
youre stil a friend.
Napasandal si Cian sa kinauupuan niya.
And im sorry but YES, I am inlove with Gab Borromeo.
Umupo si Gab sa tabi ko sa kama.
Ngumiti siya. Ngumiti rin ako. Tapos humiga siya sa kama, inuunan niya yung mga kamay niya.
Alam mo bang namimiss na kita? Nakangiting nagpeek siya sakin.
Bat ba ayaw mawala ng ngiti sa labi niya? Nakakahawa e.
Namimiss mo ko? Araw-araw naman tayong magkasama a. sabi ko sakaniya sa tonong natatawa.
Nagpatuloy lang naman siya sa pag ngiti.
Then, natripan kong humiga sa chest niya and to wrap my arms around him.
Hmm looks like Ive missed him too.
Nagulat na lang ako nang iangat niya ang mukha ko at halikan ako.
Hindi na dapat ako nagugulat kung halikan man niya ko.
Pero nagulat ako. Kasi Ang aggressive ng halik na yun.
Hiningal ako. Toinks.
At nang masatisfy matapos na siya, e tinawanan lang naman ako ng bonggang bongga.
Tapos tinitigan yung ceiling. Mas maganda na ata ang ceiling ngayon kesa sa byuti ko. Hehe.
Alam mo may isang tao na kinatatakutan ko ng sobra. Kinaiinggitan ko ng sobra.
Hmm? Sino naman? he stroked my hair.
Si Cian mo. Natawa naman ako.
Si Cian? HAHA. Tumayo si Gab sa pagkakahiga, nakaupo na siya. At siyempre dahil siya ang
inuunan ko, malamang, nakaupo na rin ako.
Oo, si Cian. Naiinggit ako sakaniya. Minahal mo kasi siya at who knows? Baka mahal mo pa rin
siya.
Natatakot akong makuha ka niya sakin hindi ka pa man nagiging akin. Gusto kong ngumiti.
Kinikilig kasi
ako. Hehe.
Kung may itatanong ako sayo sasagutin mo ba? woah. What kind of question is that?
di ko pa nga alam yung tanong e. HAHA. Ngumiti lang siya.
Feeling ko
Naiinlove ako sa kaniya sa bawat minutong nagdadaan.
Special Chapter
The First Step
Since patapos na ang storyang ito nina Gab at Niobe
Nais kong maghatid ng isang kabanatang magpapakilala ng lubos sa mga tauhang inyong minahal.
Naks. Parang TAYONG DALAWA lang. HAHA.
Simulan natin sa TAYTOL.
Ever wonder kung bakit 53.000 steps ang taytol ng storyang ito?
Well, ngayon ko lang narealize ang bagay na ito.
As in at this very moment lang.
HINDI KO PALA PWEDENG SABIHIN SA INYO.
ABANGAN NA LANG SA EPILOGUE. HAHAHA.
Let me tell you a story.
Mas maiintindihan niyo sana ang kwentong ito kung
Alam niyo ang buong kwento ng story kong Ang Gasgas Kong Lovestory.
Pero ikukwento ko na rin.
May kakilala ko.
Couple sila. Ang tagal rin nilang magboyfriend-girlfriend.
More than a year, I think.
And then, all of a sudden
Nabalitaan kong nagbreak sila.
Nakita ko yung lalaki isang araw.
Hindi niya ko pinapansin, hindi naman kami close.
Pero nakita ko siya, kasama ang bespren niya.
Malungkot siya. Tipong naiiyak.
At andun ang bespren niya dahil kinocomfort siya nito.
The next day
I found out that the girl was pregnant.
BUT!
NOT with his child.
Nabuntis yung babae na girlfriend ng lalaki ng ibang lalaki.
And then
53.000 steps was born. Hehehe.
You see, the girl became my inspiration sa character ni Niobe.
While the boy became the character of Cian.
Siyempre, minodify ko na ang kwento nila. Hehe.
Naisip ko kasi
Sa lahat ng teenage moms, ilang lalaki ang malakas ang loob
Na mananagot sa kalokohang ginawa nila?
Cause as long as Niobe loves me, nothing else in this world could interfere between the two of
us.
and yes.
I AM PROPOSING TO NIOBE.
Hello? Gab? Napangiti ako sa sarili ko.
Hindi ko maipaliwanag kung bakit ganito na lang ang epekto sakin ni Niobe.
Samantalagang pangalan ko lang naman ang binanggit niya.
Are you on your way? Namimiss na kita. Tumawa siya. At natuwa ako sa pagtawa niyang iyon.
HAHA. Tiis ka muna ng onti. Papunta na ko. Natatawa parin siya.
Good.
But when her laugh faded, silence lurked.
Uhm Gab?
Hmm?
Mahal kita.
Hindi niya alam kung gaanong saya ang idinagdag ng mga salitang yun sa saying nararamdaman ko
ngayon.
Pero
Bakit parang may bahid ng kalungkutan ang pagkakasabi niya nun?
Nasabi mo na yan. Tumawa ulit siya. Playful na tawa.
HAHA. I know. Gusto ko lang ulitin. Baka makalimutan mo. How can I forget such thing? HAHA.
And it was my turn to laugh.
Just hurry and come to me.
Nang ibaba namin ang cellphone
Hindi ko alam kung bakit
Bigla na lang ako nakaramdam ng kalungkutan.
Sir? Hindi pa ho ba tayo magpapack-up? Malapit na pong umulan at kanina pa po tayo nagaantay. Baka hindi na he was interrupted by a loud thunder.
Napasinghap ako.
Gawin niyo ang dapat niyong gawin. Pero hindi ako aalis dito hanggat hindi dumarating si
Niobe.
Sige ho. Kumakamot ng ulong naglakad ito palayo.
Tumayo ako sa kinauupuan ko at naglakad-lakad.
I imagined this place filled with beautiful lights habang nasa gitna kami ng fountain, masayang
pinapanood ang mga fireworks. And its perfect.
Pero
Kahit walang magagandang ilaw, wala kami sa gitna ng fountain at walang fireworks, it would
still be perfect as long as shes there saying that shes willing to love me for eternity as I
will do.
The rain started to fall down from the sky exactly at the moment tears fell from my eyes.
I stood there, ignoring the rain.
Ally Loka
Calling
BESPREEEEEEN! ang nakakabinging pagbati ng bespren kong matagal kong hindi nakita.
Oh? Asan ka na bruha ka. Kanina pa kami nag-aantay ng anak ko dito sa airport. Pinagtitinginan
na kami
ng mga tao. Hmm suddenly, it felt like dj vu.
Yun nga e. Something occured. Hindi kita masusundo. PERO! Nagpatawag na ko ng taxi na susundo
sainyo.
Abangan niyo na lang sa labas ng airport. Haay. Ang bespren kong ito talaga.
Osige sige. Ill see in hours.
I turned to my daughter na inaaliw ang sarili niya sa pagbilang ng mga taong nakasuot ng color
white.
Haay. Kung minsan, weird ang mga laro ng anak ko. HAHA.
Mommy, are we going to see Papa already? hmm. Napakunot ang noo ko sa tanong ng anak ko.
uhm.. Anak, your Dad is in England. Were here in the Phillippines. But lets go, were
leaving already. First of all, daddy ang tawag ni Gabbie kay Ralph. San naman niya nakuha ang
idea na makikita niya ang daddy
niya dito??
Sa labas ng airport, may isang taxi na nag-aantay just like what Ally said.
Ms. Niobe? tumango ako at pumasok kami ng anak ko sa loob ng taxi.
Nasabi na ho ba ng kaibigan ko kung san ang punta namin? ngumiti si manong driver at tumango.
Naalala ko ang pagpunta ka dito five years ago.
Naalala ko ang unang beses na nakita ko si Gab.
Naalala ko ang huling beses na narinig ko ang boses niya.
Mahal ko si Gab.
Mahal na mahal.
Pero
We both know that what the two of had was just a pretend. Yeah. Unfortunately, simula nung
simula alam nila ang buong katotohanan.
Gab and I played husband and wife habang sila nagkukunyaring hindi alam ang pagkukunyari namin.
But we also know that you love him. I hate it when my moms right.
Ma President ako ng kompanya natin and marrying that business is part of my responsibility.
So
payag ako.
Kaya kami nandito ng anak ko.
Kaya ako bumalik ng Pilipinas.
[url=http://www.aimini.net/view/?fid=8u0vHPi214Tsjls7LAEX]LISTEN[/url]
screeeech!
Nagulat kami ng anak ko nang biglang tumigil ang taxi na sinasakyan namin.
Wala akong naalalang sa isang park ang destination namin.
Manong, bakit ho tayo tumigil?
Document Outline
Prologue A skip breaks all.
A stepping-stone.
Bahay-bahayan Haay Niobe, alam mo ang swerte mo. Nasayo na ang lahat Niobe Three
Niobe, alam mo ang swerte mo. Nasayo na ang lahat Niobe? Can you come here? I need some
help.
Niobe