3.

1 Nilai Agama dan Kepercayaan

Sikhisme
Animisme
Taoisme
Confucianisme

Sikhisme

SIKHISME
salah satu agama terbesar di dunia.
berkembang pada abad ke-16 dan 17 di India
agama monoteistik yang diasaskan mengikut
ajaran Guru Nanak
9 orang guru lain di Punjabi, India pada abad ke15.
agama ke-5 terbesar di dunia, dengan > daripada
23 juta penganut.
berasal daripada perkataan Sikh, yang datang
daripada kata dasar iya dalam bahasa Sanskrit,
yang bermakna "murid" atau "pelajar", atau ika
yang bermaksud "arahan".

3 komponen penting
Kitab suci Sikhisme ditulis dalam
bentuk puisi dengan 3 komponen
penting iaitu:
Keperluan perkembangan insan
Perhubungan antara manusia
Penyelarasan kewujudan roh yang
disifatkan sebagai matlamat terakhir

h
a
l
a
d
a
a
i
l
u
m
n
a
i
:
t
d
u
a
k
b
i
i
r
r
e
b
i
t
kepe
r
e
p
e
s
n
a
k
i
a
r
a
n
dise
1. Kebijaksanaan
atau Kearifan
2. Kejujuran
3. Keadilan
4.
Kesederhanaan
5. Keberanian
6. Merendah diri
7. Kepuasan diri

5 perkara yang tidak baik secara

moral:
Dorongan hawa nafsu (Kam)
Tamak (Lobh)
Keghairahan dengan kehidupan
duniawi (Moh)
Kemarahan (Krodh)
Keangkuhan(Ahankar)

 Perayaan : Vasakhi disambut pada 13 April setiap

tahun.
LIMA K
kes (rambut yang tidak dicukur),
kangha (satu sikat untuk memastikan bahawa
rambutnya sentiasa bersih)
kada (gelang besi waja sebagai tanda ketaatan
kepada guru)
kach (memakai seluar pendek yang labuh hingga ke
bawah lutut)
kirpan (satu pedang untuk menandakan gagah berani

Kebijaksanaan
Kejujuran

Kearifan boleh dicapai menerusi pendengaran dan

ilmu rohani.
Persetujuan antara pertuturan dan pemikiran serta
keyakinan dan tindakan seseorang.

Kesederhanaan

Mengawal diri secara sederhana, tidak kejam atau

keterlaluan.

Keadilan

Meliputi kesamaan sosial, hormat terhadap hak

orang lain dan tidak mengeksploitasi orang lain.

Keberanian

Penyuaraan kebenaran kerohanian tanpa

permusuhan dgn sesiapa.

 Vasakhi (bahasa Panjabi: , vaiskh, juga dikenali

sebagai Baisakhi) ialah salah satupesta menuai kuno
di Punjab, yang juga menandakan bermulanya tahun
suria baru dan musim menuai baru.
Vasakhi juga membawa kepentingan keagamaan
bagi penganut agama Sikh.
Vasakhi jatuh pada hari pertama bulan Vaisakh dalam
kalendar Nanakshahi suria, bersamaan dengan 14
April dalam kalendar Gregory.

ANIMISM
E

ANIMISME

Kepercayaan animisme/kepercayaan kepada

makhluk halus dan roh dipercayai merupakan
asas kepercayaan agama yang mula-mula
muncul dalam kalangan manusia primitif purba
kala.
Kepercayaan animisme mempercayai bahawa
setiap benda di bumi ini
seperti kawasan tertentu, gua, pokok atau batu
besar
mempunyai semangat yang mesti dihormati agar
semangat tersebut tidak mengganggu manusia,
malah membantu mereka dari semangat dan roh
jahat dan juga dalam kehidupan seharian mereka.
Semangat ini juga dikenali dengan pelbagai
nama, antaranya jin, mambang, roh, datuk, tuan,
dan penunggu.

 Mengikut encyclopedia, kepercayaan

animisme merupakan peringkat awal
manusia mulai mempunyai agama.
Perkataan animisme berasal daripada
perkataan Latin Animis yang membawa
makna nyawa atau roh.
Mengikut kepercayaan ini, mereka percaya
bahawa alam ini mempunyai pelbagai
kuasa yang menunggu atau mendiami di
gunung, bukit, busut, sungai, laut, pokok
dan tanaman.

Ciri yang paling utama bagi

kepercayaan animisme( percaya
kepada kewujudan
roh /semangat)

a) Masyarakat ini percaya bahawa roh seseorang yang mati akan

merayau ibarat tanpa tuan.
b)

percaya roh orang mati akan menganggunya.

c) percaya setiap roh orang mati akan kembali datang

melawatnya.
d) selalu mengadakan arwah seperti pada hari ke-3, 7, 100 .
e)
percaya kepada semangat-semangat iaitu satu kuasa ghaib
terdapat dalam tumbuh-tumbuhan dan binatang, maka pemujaan
telah diadakan oleh pawang untuk kebaikan seperti pagi menjadi,
hindari bencara alam.
f)

pantang larang juga diamalkan seperti hormat kepada laut

Confucianisme
http://www.youtube.com/results?
search_query=confucianisme

Kehidupan Confucius
Confucius dilahirkan dalam sebuah keluarga kelas
pemerintahan dan nama sebenarnya ialah Kung Fu Tze.
Beliau juga sangat mahir tentang "Li", iaitu susunan
tingkah laku yang baik.
walaupun keluarganya dalam kesusahan, Confucius tetap
belajar dengan tekun dan berjaya memasuki
perkhidmatan kerajaan semasa berusia 17 tahun.
Confucius menghabiskan masa beberapa tahun untuk
belajar dan menjadi guru, beliau menjadi seorang guru
yang berpindah dari satu tempat ke satu tempat yang
lain untuk 10 tahun sebelum kembali ke Lu pada tahun
484 SM. Pada masa itu, Confucius telah merantau dan
menyebarkan ajarannya.

Ajaran Confucius
Confucianisme tidak dianggap sebagai satu agama
yang berunsurkan ketuhanan tetapi merupakan
prinsip-prinsip hidup yang baik.
Confucianisme berasaskan ajaran Confucius dapat
dirumuskan dalam Ajaran
konsep
Jen yang menekankan
Confucius
perasaan perikemanusiaan terhadap orang lain dan
harga diri.
Ajaran Confucius dikumpulkan oleh pengikutpengikutnya dalam bentuk buku yang bertajuk LunYu atau Analekta. Dua orang pengikutnya yang
terkenal ialah Hsun Kuang dan Meng Tze (Mencius).

 Confucius merupakan orang yang pertama di China

yang cuba menulis sejarahnya dengan lebih sistematik.
Beliau juga menulis sebahagian daripada 5 klasik yang
dihasilkan pada zaman Chou.
Ajaran-ajaran Confucius adalah berkenaan dengan Li
atau Rukun Bangsa. Antaranya ajaran Confucius ialah
bagaimana keamanan dan kepatuhan boleh dibawa
kepada negaranya.
Dalam ajaran Confucius, terdapat lima jenis
perhubungan baik yang menetapkan peranan individu
dalam masyarakat iaitu pemerintah kepada rakyat, ibu
bapa dan anak, suami dengan isteri, abang dengan adik
dan kawan dengan kawan.

 Dari segi ibu bapa pula, beliau mengatakan bahawa kasih saying
patut diberi kepada anak-anak mereka termasuklah membimbing
dan mendisiplinkan anak. Seseorang juga harus menjaga negerinya,
negeri adalah disamakan dengan sebuah keluarga yang besar.

Dari segi politik pula, Confucius menganggap raja yang jujur dan adil
adalah seorang raja yang dapat disanjung tinggi. Rakyat perlu
hormat dan taat kepada kerajaan. Confucius menegaskan bahawa
raja adalah ketua keluarga dan rakyat adalah ahli-ahli keluarganya.
Raja harus memberi contoh dan teladan yang baik kepada rakyat.
Dalam sesebuah negara, kerajaan harus menimbulkan keyakinan
rakyat, rakyat harus dijaga dengan makanan yang mencukupi,
kedaulatan negara mesti dipertahankan dengan mempunyai pasukan
tentera yang kuat. Confucius mengatakan bahawa raja harus
melindungi rakyatnya dan harus berperanan sebagai Shang-Ti.

 Bagi masyarakat China. Mereka sangat mementingkan tradisi dan

nilai-nilai murni hasil daripada ajaran Confucius. Beliau
menggalakkan pengikutnya memandang ke zaman silam untuk
mendapat pengajaran supaya masalah dapat diselsaikan. Beliau
yang mewujudkan Confucianisme, juga memetingkan
penyembahan kepada nenek moyang.
Sebagai satu kesimpulan, Confucianisme yang berasaskan ajaran
Confucius memetingkan kesopanan dan kesusilaan dalam
kehidupan seseorang. Tabiat yang terpuji serta kelakuan yang
baik, terutama sekali hormat kepada ibu bapa, orang tua dan
negara adalah perkara yang dituntut daripada penganut ajaran
Confucius. Idea peperiksaan awam untuk memilih pegawai
kerajaan adalah hasil daripada pengaruh Confucianisme supaya
negara dapat dipimpin oleh pegawai yang berkebolehan dan
bukan kerana keturunannya.

Taoisme

 Taoisme berasaskan ajaran Lao Tze dan

Chuang Tzu. Menurut lagenda, Lao Tze adalah
seorang pegawai yang penting di istana
Dinasti Chou. Beliau mula menyebarkan
falsafahnya selepas meninggalkan
jawatannya. Beliau mempunyai ramai
pengikut. Lao Tze dianggap oleh pengikutpengikutnya sebagai nabi bagi ajaran Taoisme.
Ajaran Lao Tze terkandung dalam bukunya
yang berjudul Tao Te Ching.

Tao Te Ching
Ajaran yang terkandung dalam buku ini adalah
reaksi terhadap ajaran Confucius. Ajaran
Confucius menekankan kepatuhan kepada
peraturan sosial seperti dalam keluarga dan
negara tetapi ajaran Lao Tze lebih menekankan
keharmonian alam semesta.
Tao membawa maksud "cara" atau "jalan" bagi
mencapai keharmonian dengan alam semesta.
Ajaran-ajaran Taoisme adalah gabungan
anarkisme dan kepercayaan bahawa kebenaran di
luar fahaman manusia boleh diperolehi dengan
cara bersemadi atau tasawuf.

 Lao Tze menyarankan supaya manusia menarik diri

daripada duniawi dan mencari jalan bahagia secara
mengasingkan diri daripada peraturan duniawi dan
upacara yang merugikan. Perkara yang ideal bagi
pengikut Taoisme ialah manusia seharusnya bebas
daripada peraturan ciptaan manusia. Lao Tze
menganggap bahawa seseorang tidak seharusnya
mementingkan masyarakat pada keseluruhan. Beliau
tidak bersetuju dengan konsep kerajaan kerana ia
dianggap menghalang perjalanan alam.
Taoisme tidak mendapat sambutan yang baik daripada
kalangan terpelajar dan pegawai-pegawai yang
berfahaman Confucianisme.

 Penganut-penganut Taoisme memandang hina

tehadap perkara-perkara keduniaan. Ajaran Tao
menyeru penganutnya supaya jangan
mengubah benda-benda semula jadi. Manusia
tidak boleh mangubah cara hidup melalui
tindakan undang-undang kerana ia menjadikan
kehidupan manusia lebih kompleks.
Lao Tze mengatakan bahawa perasaan tamak
dan nafsu seseorang mendorongnya bertindak
dengan kurang bijak dan tidak rasional.

 Sumbangan penting Taoisme ialah sami-sami

telah membuat banyak perjumpaan dalam
bidang perubatan tradisional. Mereka juga
mencipta ubat bedil, jarum magnetik dan
herba-herba asli.
Taoisme juga membawa pengaruh dalam
bidang kesusasteraan dan kesenian
masyarakat China. Buku-buku Taoisme yang
merupakan koleksi ajaran yang bertulis dalam
bentuk sajak warisan kesusasteraan yang
terkenal.

Sekian Terima Kasih