Did you ever Like someone?...

Someone..YOU REALLY DON'T KNOW!

Someone you met...BEFORE...by chances.

Talagang bang hindi lang sinasadya ang lahat?

nagkataon lang ang lahat?
O...nakatadhana talaga?
There's a guy I know,
Grade 6 palang ako, pero ang pagkakabanggaan namin...
ay tipong parang pangkaraniwan lamang.
Everything was not a plan.
Hanggang sa maghighschool ako.
Ang taong yun...nakita kong muli siya.
Hindi ko alam kung bakit tumatak ang mukha niya sa isip ko.
Pero sa pangalwang pagkakataon na nakita ko siya,
NAGUSTUHAN KO NA SIYA!

Ang mga galaw niya,

ang mga ngiti niya,
ang bawat expression ng mukha niya,
HINAHANGAAN KO YUNG LAHAT
Bawat galaw niya, tinitingnan ko lang sa malayo.
Umaasang sana mapansin niya ako.
Nakatingin lang ako, humiling... na sana Lumingon ka,
kasi may taong nakatingin sayo, AT AKO YUN!
Masaya naman ako na kahit papaano nakikita kita,
na hinahangaan kita kahit malayo ka sakin,
Hindi lang naman ako yung taong ganito,
Siguro...madami rin sila,
Silang humahanga sayo.
Na gaya ko hinihiling na SANA MAPANSIN MO!
Magbloom man ang feelings na to,
alam ko gusto talaga kita..
PERO OKAY LANG BA NA MAHALIN KITA?
MAMAHALIN BA TALAGA KITA?
o PAGHANGA LANG TALAGA TO?
MAPAPANSIN MO PA KAYA AKO?

HANGGANG TINGIN NA LANG TALAGA AKO?

that's why.. i fell in love with you the moment we met
>ANDREI DAVE ROSALES
Love.101.The Start.
tik.tak.tak.tik.tYun yung una kong narinig nung unti-unti kong dinilat ang mga mata ko. Tunog ng
orasan. Bumangon ako at isinuot yung eyeglasses ko. Letche oh, mahina na ang pan
ingin ko dahil sa pakikipagchat ko kina Mama at Papa na nasa ibang bansa. Sandal
i, anu na bang oras?
"7-WAAAAAHHhh!!!" nagbihis agad ako at nagsipilyo! 7:45 na, konting minuto na la
ng at malelate na ako.
Pumunta akong balcony para kunin yung mga sinampay. Sa pagmamadali, biglang nala
glag yun- sa kabilang bahay.
Napatingin ako dun sa lalaking nandun at dahan dahan pa kamong inalis yung anu s
may ulo niya"AAAAAAhhh!! BASTOS! Bigay mo yan sakin!" hiyaw ko. Magkatabi lang kasi ang balc
ony naming dalwa dito sa 3rd floor. Halos magkatabi.
Hinampas ko siya ng malakas gamit ang patpat sa may ulonan. Napahawak naman siya
sa ulo niya at inayos ang salamin niya.
"Kasalanan ko bang mahawakan yang bra m-" hinampas ko uli siya. And this time na
paupo na siya. Loko talaga yung Kevin na yun. >:(
Dali-dali akong lumabas ng apartment. Bumaba ng hagdanan at naglakad patungong s
chool. Napaisip naman ako, magkaklase kami ni Kevin pero bakit di pa siya umaali
s? Late na diba!? Hay.. bahala na.
Pagdating ng gate, nag-ayos ako ng konti. Sa may buhok, nagpabango, tumingin sa
salamin, at inayos ang eyeglasses ko. Hanggang sa..
"DEFENSE!!! Anu ba habulin niyo ang bola! Depensaaaa!.." ang sipag niya talagang
magpraktis. Napangiti ako. Kumpleto na araw ko.
Malimit dun ako dumaan at hindi talaga sa main gate. Kaya wala akong ginreet na
guard. Dumiretso na akong room. Bubuksan ko na ang pinto, nang..

"Goodmorning, Mau!!!" Mau Antonette Padua ang buo kong pangalan. At ang cute na
sexy'ng babaeng nasa harap ko. Ang 3 years friendship ko, si Pauline Brei Detorr
es. Pau for short. Bagay kami diba.
"May ass. ka na ba?" nakaupo na kami. Magkatabi pa kami. Tanong niya yun habang
kinukuha niya chem ntbk niya. Napahiga ako sa arm chair ko.
"Wala. Alam mo namang hirap na hirap akong mag-aral sa chem diba. :(" nakasibang
ot kong sabi. Lumitaw naman ang mga ngiti sa labi ni Pau.
"Heto. :)" abot tenga ko namang inabot yun. Dumating naman si Kevin. Hindi siya
tumingin sakin. Bumalik na muli ako sa ntbk ni Pau nang madatnan ko siyang nakat
itig sakin habang nakahalumbaba.
"Bakit?"
"May napupusuan ka na ba bhestie?" ang tamis ng mga ngiti niya.
Bigla akong namula. Pumasok sa isip ko yung tunog ng bola. Si Andre Dave. Biglan
g nag-init yung mukha ko. At nagsimula na akong magsagot.
"Wala pa noh." eksaktong tumunog naman yung bell. Napabuntong hininga ako. Thank
s lord. Sorry Pau, pero di pa ako handang aminin ang totoo, lalo na ang nararamd
aman ko kay AD sa ibang tao..
Nung magrecess, habang naglalakad kami sa corridor ng 4th year, napasok na naman
yung topic ni Pau. Na sino ba daw ang napupusuan ko. Kinabahan akong bigla. Tum
ingin ako sa paligid, baka nandyan lang siya. Nakuu.. Kinakabahan ako.. Kailanga
n ko ng sapat na tapang. Lumapit si Pau sakin at pinoke ang pisngi ko.
"Sino na kasi!?" nangilabot ako sa ginawa niya kaya nag-init ang mga pisngi ko.
"Uyy.. namumula ka na oh." tinakpan ko bibig niya.
"Wag kang maingay, baka may makarinig sa pinag-uusapan nating yan." pagkaalis ko
ng kamay ko, nakasimangot siya. At naglakad palayo sakin. Papunta nga pala kami
ng rooftop.. Dapat.
Napabuntong-hininga ako. Aalis na sana ako para iwan siya.. pero di ko rin natii
s eh. Hinabol ko siya at hinawakan ang kamay niya.
"Ngayon, sasabihin mo na ba?" ang totoo, kahit magbestfriend na kami niyang si P
au sa loob ng tatlong taon. Ang masasabi ko lang, hindi talaga namin kilala ang
isa't-isa. Hindi kami open-minded sa isa't-isa. Dito lang kami sa school magbest
friends e..
"Kasi.." ganun pa man. Sobrang bait ni Pau sakin. Ako nga lang ang kaibigan niya
dito at ang kanyang pinakikisamahan. Ewan ko ba. Parang ang laki ng pinagkaiba
namin in other ways.
"Sino?" nangilabot na naman ako sa biglaang paglapit niya sa mukha ko.
Basta na lang ako tumuro sa may unahang kaliwa namin. Tumigil naman siya at ako
naman ay napamulat ng mata.
"Zeji?"
"Huh?" binaba ko na yung kamay ko. Nakatingin parin ako kay Pau.
"Sino siya?" alam kong fake ang mga ngiting pinakita ni Pau nung mga sandaling y

un.
Tumingin ako sa tinuro ko. Ang flirt ng lalaking to! Playboy siguro to.. bakit b
a siya ang naituro ko. Bakit may tao paka sa pinagturuan ko. >:( Senior naman si
ya, kaya di rin naman niya ako mapapansin.. ngumiti ako.
"Kaya nga ayaw kong sabihin sayo eh. Kasi di ko kilala ang crush ko." ramdam kon
g tumingin sakin si Pau. Nakatingin parin ako sa flirt na lalakin yun..
Lalayo na sana ako ng tingin nang bigla siyang tumingin at..

Kindatan ako!.. Waaaah.. :o :o :o

Love.101.The second time
:o Nanlaki yung mata ko at hinila ko agad palayo si Pau.
"Nakita mo yun, yung ginawa nun. Nakakakilabot," inayos ko salamin ko. "Ayoko na
sa lalaking yun!" sabi ko at halatang ayoko talaga. >:(
Huminto sa harap ko si Pau. Ganun pa din ang reaction niya, ang lungkot. May pro
blema ba siya. O medyo napalakas yung pagkakahila ko kanina.
"Sorry, nasaktan ba kita?" huminde naman siya.
"Si Zeji, mabait naman siya." napaewan look ako. Hindi ko kasi maintindihan ang
sinasabi niya. ???
"Sino ba yun?" ang lungkot ng mga mata niya. She try to smile pero nangingibabaw
parin yung lungkot sa mata niya.
Hanggang sa magklase, naging malungkot parin si Pau. Sino ba yung Zeji'ng yun? B
akit sobrang affected si Pau?
Naglalakad ako pabalik sa room galing faculty. Vacant namin, hindi ko naman maka
kasama si Pau dahil busy siya at iniiwasan parin niya ako. Si Kevin naman ay nas
a room at may inaasikaso. At nandito ako mag-isa, umiinom ng juice. May nakita a
kong basketball player na pumunta sa gym. Kaya naisip ko na baka maaari akong ma
nood. Sumilip muna ako kung may nanonood ba, confirmed meron.
Pumunta ako dun sa pinto ng gym, sumilip ako pero wala naman siya dun. Captain b
all pa man din siya. Nasaan kaya yun.
Naglibot-libot uli ako.. Habang naglalakad. Di ko sinasadyang makaencounter ng d

alwang taong nag-uusap. Aalis na sana ako nang masabit yung uniform ko. Yung pal
da pa kamo.
"Anu ba..aalis na ako." sabi ko habang pilit inaalis yung palda ko.
"Zeji, gusto kita!" nacurious na lang ako nung marinig ko yun. Titingnan ko sana
kung sino pero hindi ako makaalis. Pinilit ko paring alisin yun.
"Br-*BLAG*" biglang pumatak yung mga bola. Arouch!!! Sa ulo ko pa, ang daming bo
lang nalaglag.
"Anu yun?"
"Saka na lang tayo mag-usap. Sige." naalis rin yung sabit pero ang sakit ng ulo
ko ah.
:o"Waah! Ang palda ko."
"Hoy! Ikaw ba yan Angelo! Sabi ko naman sayo diba na wag kang mangingialam dyan
ng hindi humihingi ng tulong. Lampa ka talagang tabatsoy!" naramdaman ko yung pa
g-akyat ng isang tao papalapit sakin. Kailangan ko ng umalis! Anu ba..
"Taba-" napalingon ako. Nagkatinginan kami. Napatingin din kami sa paligid. Ang
dumi. Ang gulo. :o
"HOY IKAW! Anung ginawa mo!? Lagot kami kay captain!" agad siyang lumapit.
"WaaaaHhh!!! WAG KANG LALAPIT!!!" napatigil din naman siya.
"Bakit? Kailangan imisin natin to! Bakit ka ba pumasok dito!" lalapit sana siyan
g muli nang humiyaw muli ako.
"Anu bang problema!?"
"Zeji! Magsisimula na ang praktis! Tara na!" walang pagdadalwang isip siyang lum
apit. Hihiyaw sana ako pero tinakluban niya agad ang bibig ko gamit ang kamay ni
ya. At lumapit na sobrang lapit sakin. Napabitiw naman ako sa palda ko at napaha
wak sa uniform ng lalaking yun. Itutulak ko sana siya kaso- :o
"Ze-" nung makita ko ang lalaking papalapit.
:o"Pa-pasenxa! Isipin niyo na lang na wala akong nakita." agad siyang lumabas a
t binagsak ang pinto na malakas.
Bumitaw naman ako sa lalakin yun. Lumayo din siya sakin.
"Sige na, tumayo ka na. Kailangan pa nating imisin to bago ako mamura ni Drei!"
nagsimula na siyang mag-imis. Ako naman.. Naramdaman ko naman ang pagpatak ng lu
ha ko at..
"Waaaaaah. Hu.hu.hu.huhuhu!" tumingin siya sakin ng parang nagulat na naguguluha
n.
"Napag*sob*kamalan.. waaah.. Tayo! Na-na*sob*naaaaaa.. Naghahalikannnnnnnnn!!!"
nasa mata ang mga kamay ko habang pinipigilan lumuha ang mata ko. Ang hirap ng m
ay salamin.
"Kasalanan ko bang bumagsak yung mga gamit namin. Kung hindi dahil sayo hindi ko
rin naman kailangan na gawin yun diba?"

"huhu..waaaaaaahH!" lumapit siya sakin. At pinilit akong patahanin.

"Tumahan ka na. Hindi naman tayo nakita ni Drei na nag-aanu nga. Di ka naman niy
a nakita e." tumingin ako sa kanya. Tumingin din siya sakin. Nasa mata naman niy
a na hindi siya nagsisinungalin.
Aalis na sana ako nang..
"WaaaaHHhh!" tumalikod naman agad siya.
"Hindi ko talaga sinasadya yun! Wala akong nakita!" :-[ naiyak na naman ako.
"Gusto mo bang iwanan na lang kita?" hindi ako sumagot. Umiiyak parin ako. Pero
ramdam ko naman ang pagyapak paalis nung lalaking yun.
Pinilit kong gawan ng paraan yung palda ko. Pati yung salamin ko masisira sa kak
apunas ko ng luha sa mata ko.
Mamaya pa't"Heto isuot mo!" :-[ hindi siya nakatingin sakin pero nakahain naman yung mga je
rsey niya sa palad niya.
"Para saan yan?" :'(
"Hindi ka naman maaaring umalis ng ganan. Nasira ng sobra ang palda mo."
"pero-baka-"nagdadalwang isip kong sagot.
"Anu naman kung makita nila yan. May pakelam ka pa ba, basta makaligtas ka lang
ok na. Sige na, isuot mo na yan!" lumabas na siya at sinarado ang pinto.
Tiningnan ko yung jersey. Pinawi ko yung mga luha ko. Natukso naman akong amuyin
yung jersey niya. Ang bango. Ang bango gaya nung naamoy ko gaya niya kanina yun
g nung sobrang lapit namin sa isa't-isa. Mabango din ang kamay ng lalaking yun.
At after 15 mins,
"s-Salamat!" nakatungo kong sabi. :-[
"Sige na alis ka na. Ako narin ang bahalang kumausap sa office at advicer niyo."
aalis na sana siya.
"Pero paano ka! Ang jersey mo?" he smirks at me..
"Ok lang." ;) then he winks again. For the 2nd time.
Love.101.If he could be the one
knock.knock.knock.knock"Bakit di sarado ang pinto?" si Kevin pala yung kumakatok. Naku nakalimutan ko p
alang ilock yun. Makakalimutin talaga ako.
"Ah..anu, baka kasi dumating ka at dumating ka nga!" ;D nakangiti kong sabi. Pin
at naman niya yung ulo ko at ginulo ang buhok ko. Inayos ko salamin ko. Nakita k
ong may nilapag siyang something, tumingin ako sa kanya.

"Masarap yan." kumuha naman ako ng pinggan.

"Nasira ang palda mo?" bumalik ako sa upuan ko at nakita ko siyang tinatahi na y
ung palda ko. Kaya kumain na lamang ako.
"Bakit nasira to?" bigla akong nakaramdam ng pag-iinit sa katawan ko. Sa tuwing
naaalala ko yung nangyaring yun kanina.. nakakahiya talaga!Bigla akong naubo.
"Ok ka lang?" tapos na pala siyang magtahi. Ang galing talaga ni Kevin. Palagi n
iya akong tinutulungan. :)
Nakatulog na ako pagkatapos naming manood ng tv ni Kevin. Nang magising na lang
ako sa kwarto ko na nakakumot na ako. Si Kevin ang nagdala dun sakin. 6:00 na ri
n. Kaya naghanda na ako para sa pagpasok. Binuksan ko yung cabinet ko at kinuha
yung jersey nung lalaking yun. Mabuti na lang at hindi to nakita ni Kevin, at bu
ti narin at hindi ako naabutan ni Kevin na hindi umattend ng huling subject kaha
pon., kundi.. siguradong kung anu-anong isisipin niya, magsusumbong pa yun sa mg
a magulang ko.
"Mau!" nilapitan ako ni Pau. Alalang alala siya sakin.
"Wala ka kahapon. Bakit?" napaisip ako. Nagpaalam ako sa principal na umuwi na l
amang muna dahil sa emergency'ng nangyari. Alam ko, nagsinungalin ako. Pero wala
na akong choice. Ayokong makita ng kung sino na suot ko jersey nung lalaking yu
n.
Inayos ko salamin ko.
"Nagkaemergency kasi. Wag kang mag-alala, Ok na ako!"
Nagsimula na yung klase kaya nung magkatime naman ako para mag-isa. Pumunta akon
g mag-isa dun sa ibaba nung pinaglalagyan nung bola. Ang locker ng basketball te
am. Tumigil ako sa locker ni Andrei. Ang sarap titigan ng mga pag-aari niya. At
nilagay ko naman yung paper bag sa harap nung locker ng lalaking kahapon uli.
"Go.Go.Go! D-R-E-A-D go.go.go Dread TEAM!!!" nasa gym kami. Required kaming mano
od ng game ng basketball since malapit na ang tournament nila laban sa ibang sch
ool. Buwan-buwan kasi yun. At gantong event yung pinakagusto ko. Tapik.Tapik. Gu
mising ka nga sa katotohanan Mau! Ahehehe.. Nasan ba si Andrei?
"Drei!" yun! :) Ah??? ???
"Iba yung perfume mo ah? Bumili ka ng bago?" magbestfriend sila ng flirt na yun,
I mean nung lalaking yun?
"Hehe. Hiningi ko lang to."
"Pau, pwesto na tayo!" sabay ayos ko ng salamin ko. Umupo kami kung saan malapit
kami at mapapanood talga yung laro.
"Naalala mo ba? Nung first year pa lang tayo."
"Alin, yung pagiging hate ko sa sport na to?"
"Ahaha. Pero nagustuhan mo narin siya diba?" sino bang taong maghehate sa bagay
na sobrang lapit sa taong gusto mo,
"Ikaw? Bakit sobrang gusto mo ng sports na'to?" kay Andrei lang ako nakasteady.

"Basta gusto ko ang sports na'to!" ako din. Gusto ko to! :)

*PrrRRrrrTtt!*
Natapos yung game.
"Tara na Mau!" lumingon ako sa likod ko. Umiinom siya ng tubig. Ang cute niya ta
lga. Wag kang magpakapagod huh. Ihm. :)
*blag*
"Naku?" agad akong umupo para kunin yung salamin ko. May umupo din para iabot yu
n. Nung isuot ko salamin ko at tumingin sa taong yun.
;)
Nanlaki mata ko at nag-init ang buo kong mukha. :-[
"Pa-pasenxa na!" tumungo ako at napatayo.
Inayos ko naman salamin ko habang nakatungo. Dumating naman si titser.
Inayos ko gamit ko, kinapkap ko bulsa ko. :o, kinapkap kong muli, paulit-ulit.
Nung magdismissal, agad akong pumunta sa locker. Hinanap ko yung nawawala kong g
amit. Pero kahit ulit-ulitin ko, hindi ko na ata makikita. Nakuu.. Sana naman wa
lang nakadampot o nakakita man lang ng picture ni Andrei.. Kundi! Hutay ako!
"Huy!" nataranta akong bigla. Inayos ko salamin ko sa sobrang gulat kahit di hal
ata.
"Wag ka kasing mailang!"
"Hey! Bye Zeji! See you around tomorrow!" 4 na babae, nde sila nakadouble unifor
m. Yung white lang suot nila kaya fit at kitang kita talaga ang pagkakahubog ng
katawan. Tapos tong flirt na to ngiting ngiti naman. Tuwang tuwa. ::) >:(
Aalis na sana ako,"Onga pala may ibabalik ako sayo kaya ako naparito.-"
"Zeji!" napatingin siya sa mga dumating na grupo ng kalalakihan niya. Napatingin
narin ako, at nung makita ko yung lalaking nakangiti habang may hawak na envelo
p, nakaramdam na lang ako ng kuryente sa katawan ko. Nag-iinit na naman ang pali
gid ko. Gusto ko ng umalis pero nagpifreeze ako sa kaba. Ayoko mang tumingin kas
i baka mapatingin siya, pero hindi ko mapigilan.
"Mag-iinom kami, sama ka?" ayokong tumingin. Wag kang titingin. Wag Mau!
"Huh. Oo naman." tumingin ako sa lalaking yun, at least sa way na yun, parang na
tingnan ko na rin si Andrei. Pero ang hirap parin..
"Hintay niyo na lang ako sa gate. Pangako bibilisan ko dito." feel ko nakatingin
siya. Pero parang hindi rin. 3 taon ko na siyang napapansin, tinitingnan at nag
ugustuhan. Pero di gaya ko, kahit na kelan, hinding-hindi ako mapapansin ni Andr
ei, ng taong gusto ko, ng Sobra. :(
"Baka matunaw ako sa titig mo." ;) ;D ngumiti na naman siya ng pangflirt. Napabu
ntong-hininga ako. Kung friend siya ni Andrei, bakit di kami mapaglapit ng tadha
na.

"Bakit na naman?" kung mapapalapit ako sa isa sa mga lalaki sa mundo maliban sa
ama ko at kay Kevin, pwede bang si Andrei na lang yun.
"Hindi kita kilala. Kaya wag ka ng lalapit pa, please." si Andrei lang ang gusto
ko, ang hinihiling kong mapansin ako.
Love.101.When?
"Ate Mau bakit di pa nagkakagf si Kuya Kevin? 16 na siya at 3rd year narin?! Sas
ayangin lang niya ang highschool school life niya ng single? Baliw talaga ang ku
ya ko." umirap pa si Kerlin. Siya ang kababatang kapatid ni Kevin. 1st year high
school na siya. Medyo malayo ang room niya sa room namin kaya di kami masyadong
nagbabonding sa school.
Inayos ko ang salamin ko't sumubo na lang.
"Kung kayo na lang kaya?" napatingin lang ako sa kanya.
"Simula pagkabata naman tayo-tayo na ang magkakasama. Nahiwalay lang ako dahil h
ighschool na kayo nung oras na yun. Atsaka crush mo naman si Kuya nun diba?"
"Si Kevin lang naman po kasi ang kaclose kung lalaki. Pero pasalamat narin kay g
od, dahil binigyan na nga niya ako ng nag-iisang lalaking kaclose ko ay gwapo pa
, matalino at masipag. Gentleman at sobrang bait!" kung di siguro nailang sakin
si Kevin nung grade 6 kami. Wala siguro akong kakilalang Andrei sa buhay ko. Wal
a naman kasi akong interesado sa lalaki. Pero nakakapagtaka at nagustuhan ko ng
sobra si Andrei nang hindi ko man lang siya nakikilala.
"Ang tanga-tanga naman kasi ni Kuya. Eh cute ka din naman."
"Naku.Naku. Hindi ako cute. Bukod sa may eyeglasses na ako, may bangs pa ako na
medyo di na maaliwalas tingnan mukha ko. Look at me, ni di na nga ako makita sa
sobrang liit ng mukha ko dahil sa bangs na'to. Tapos ang gulo pa ng buhok ko, ti
natamad akong magsuklay." nakahalumbaba lang siyang nakatingin sakin.
"Cute ka talaga Mau. Yan nga assets mo eh. Yang bangs mo. Yang ugali mo. Ang dam
i mo kasing personality." namula ako. Kaya kumain na lang ako. Kaso nakakadistra
ct talaga tong si Kerlin.
"Luto yan ni Kuya Kevin." saka pa ako naubo nung naubos ko yung pagkain.
"Palagi ka pang dinadalaw ni Kuya sa apartment niyo para lang ipagdala ka ng pag
kain o kaya para mag-imis. Tapos si Kuya rin yung nagpapaalala ng mga bagay na i
mportante na nakakalimutan mo naman. Ang galing noh!" inimis ko na yung pignagka
inin namin para maghugas. Wala dito si Kevin dahil nasa bahay siya ng isa sa mga
kaklase namin, gagawa sila ng tarpuline para sa cheers namin sa basketball team
. Kaya lagi siyang busy.
"Kung magustuhan ka ni Kuya. Magpapaligaw ka ba?" hindi parin ako tinantanan ni
Kerlin. Ramdam ko talaga ang pag-iinit ng katawan ko sa hiya.
"Anu ba yang sinasabi mo. Haha.. Tingnan mo nga, ako at si Kevin," inayos ko ang
salamin ko. "Mukha kaming Nerd Couple. Haha. Kung magsasama kami, para kaming w
eird na parehong malabo ang mata." natawa ako. Ako lang ang natatawa. Napatingin
ako sa kanya ng parang 'Anu'
"Hindi naman talaga malabo mata ni Kuya. Ginagamit niya narin yun pangsuporta. K
ung minsan talaga kailangan niya ng salamin. At ikaw, Ikaw ang talagang malabo a
ng mata! Di ka nga pwede sa madilim e." nagpout ako. Tapos nilagyan ko siya ng b
ula sa ilong hanggang sa nagkakulitan kami at hanggang sa.. Nakatulog na kami pa

rehas at sa apartment pa nila Kevin ako nakatulog.

At kinabukasan, nadatnan ko na lang sarili ko na nasa kama ako ni Kerlin. Magkat

abi kami kaso tulog pa siya. Lumabas ako ng kwarto, nakita ko ang lababong malin
is na. Hindi ko kasi yun naayusang hugasan, siguro si Kevin din ang nag-ayos nit
o.
Nag-iwan na lang ako ng note sa ref nila at bumalik na ako sa apartment ko. Buti
na lang at sabado ngayon.
"Hi Kevin!" sabi ko nung pagkabukas ko ng pinto ko at eksakto palabas naman siya
ng pinto ng apartment nila.
"Saan ka punta?"
"Sa supermarket. Bibili ako ng makakain natin para mamaya."
"Samahan na kita!" hindi na siya nagtaka dun. Palagi ko naman to ginagawa eh. At
saka may dahilan naman talga ako kung bakit ako sumasama sa kanya.
"Salamat nga pala kahapon. Kahit binilin mo na si Kerlin sakin ay ikaw parin ang
gumawa ng paghuhugas. Sori at salamat!"
"Sanay na naman ako. Sige dun muna ako!" nung umalis na siya agad naman akong pu
munta sa pet shop.
"Uy Drei, bakit ba ayaw mo pang iuwi yang si Mori!?" si Andrei. Palagi niyang bi
nibisita si Mori. :) Ang gwapo niya talaga. Mabuti na lang at malapit lang tong
market sa shop.
"Alam mo namang may nagmamay-ari kay Mori diba?"
"Ah- si Mau. Kilala mo ba siya?" nakaramdam ako ng kaba. Ang lakas at ang bilis
ng heartbeat ko. Tiningnan ko siya. Yakap lang niya siya Mori, hindi siya nagsas
alita, hindi niya sinagot. Hanggang sa naisip ko na lang na umalis.
"Nakabili ka ba?"
"Ihm. Heto!" :)
Hindi naman ako umaasa ng mararamdaman niya rin tong nararamdaman ko. Ang gusto
ko lang, kahit papaano tumingin siya, mapansin niya ako at atleast masingit ako
sa puso niya. Kailan ba yun? :( Hanggang ganito na lang ba ako?
Love.101.The name Mau
Napatingin ako dun sa mga estudyanteng nag-umpukan sa may bulletin board. Hindi
naman ako makatingin dahil ang daming seniors. Ang tatangkad nila.
Nagbell naman, unti-unting nag-alisan sila. Kaya pati ako wala ng chance para ma
tingnan kung anu man yung pinagkakaabalahan nila.
"Uhm, punta lang akong guidance huh." sabi ko kay Pau pagkatapos ng dalwang subj
ect namin.
Nireport ko yung nawawala kong school booklet. At agad naman yung pinayagan ni t

eacher. Aalis na sana ako nang mapadaan muli ako dun sa bulletin board. Lumapit
ako.. Naramdaman ko bigla ang heartbeat ko dun sa lalaking nakita ko sa poster.
"Ang gwapo ni Andrei dyan noh?"
"Oo. Bagay talaga sa kanya ang maggitara."
Kasali si Andrei sa Club na'to. Music? Nawala ako sa pagkakatitig sa poster nang
mas dumami pa yung mga babaeng tumitingin. Umalis na lang ako.
Naglakad ako pabalik sa room. Habang iniisip ko na naman yung nangyari kahapon..
kung sinagot ba ni Drei yung tanong nung may-ari, bigla akong nakasagi ng tao a
t tumilapon yung mga papel. Agad akong tumulong.
"Ah pasensya na." nung ibibigay ko na yung papel, biglang bumilis tibok ng puso
ko sa isang lalaking kaharap ko.
"An-" inayos ko ang salamin ko. Imposible. "Pasensya ka na." tumayo kami parehas
. At nilagpasan na niya ako. Hindi ako affected. Sinunod lang niya payo ko. Hind
i na lumalapit yung Zeji'ng yun.
"Euclid, the father of modern Geometry--" naglelecture si Sir. Ako naman, masyad
ong wala sa sarili. Bakit ba ang haba ng oras kapag nabobored ka? Tanong ko yan
ng paulit ulit habang naghihintay ng bell. Nakakita ako ng drawing sa table ko.
Ang itsura ng.. Math teacher ko ngayon? ;D
"Ms. Padua, what is Phytagorean Theorem?" napatayo agad ako at sinagot si Sir.
Pagkatapos kong sumagot, agad naman akong nagdrawing dun sa table. Dinorowing ko
rin si Sir ng may sungay. At buti na lang nagtime na.
Whew! Nakaalis narin kami sa classroom ng titser na yun.
Gabi na kaming nakauwi dahil sa mga dumagdag na subject na nung mga araw ay vaca
nt kami. 6:00 na. Ihahatid sana ako ni Pau kaso sabi ko sabay na kami ni Kevin,
e emergency namang may kailangang puntahan si Kerlin at syempre ok na lang sakin
, kaya ko naman.. :)
Kahit hindi.. :(
aw.aw.a.w.aw!!!
"Ah!" pagganitong gabi na. Medyo di ko na nga makita ng maayos ang daan tapos ma
y mga aso pa. Maawa naman sila sakin oh. Nanginginig pa ang paa ko. Ilang beses
ng nagvibrate ang phone ko pero di ko masagot sa sobrang panginginig ko at takot
.
"Huy ineng."
"Waah! Maawa po kayo sakin! Mabait po akong bata! Ayokong mamatay sa takot, awa
naaa.." sabi ko habang nakapanghandang manununtok na position.
"Naku pasensya ka na ineng, akala ko kasi naliligaw ka. Sige huh. Mga kabataan n
ga naman ngayon.." nagfreeze ako. Nakakahiya ka Mau. (
grrrr..
aw.aw.aw.aw!!!
Agad akong tumakbo ng may narinig akong tahol ng aso, takbo ako ng takbo. Feelin
g ko may sumusunod parin saking aso kahit wala na, hanggang..

*BlaG*
Nagpatak yung salamin ko nung mapaupo ako dahil sa sobrang lakas na pagkakabump
ko sa taong yun. Tas napahikbi pa ako, umiiyak na pala ako. Napatungo lang ako k
aya di masyadong halatang umiiyak ako.
"Ok ka lang ba miss?"
"Kaparehas natin siya ng uniform. Schoolmate natin siya! Miss?"
"Ang lakas kaya ng pagkakabundol niya sayo. Masakit pwit nan." tumawa pa sila ng
konti.
"Mau?"
"MAU!!!" napatingin ako sa familiar na boses. Agad na lumapit yung tao.. May nil
agay siya sa mukha ko, yung salamin ko pala.
"Text ako ng text, tawag ako ng tawag, anu bang nangyari! Ok ka lang ba?" nakaha
wak si Kevin sa both shoulders ko.
"UwaaaAHh! May*sob*Aso!!! Hina*sob*Habol Akooo.." nasa mata ko ang mga kamay ko,
iyak ako ng iyak. Kinuha naman ni Kevin yung bag ko at itinayo ako. :'( :'(
"Sige na, tahan na. Sori. Tara na." i noded. At umalis na kami. Feel ko.. That t
ime.. may narinig ako.. 'Mau' ang boses ni Andrei. :(
Love.101.Netti's Anger
Hanggang ngayon.. di parin naalis sa isip ko ang familiar na boses na yun. :)
"Mau." ang sarap pakinggan ng sarili mong pangalan kung sasabihin 'to ng special
someone para sayo.
"Bakit mo tinatawag ang pangalan mo?" nagulat ako kay Kerlin. Nasaan ba to kanin
a?
"Wala lang. :) Naiimagine ko kasi kung tatawagin ba ako nung taong yung sa panga
lang yun, mas magiging special siguro pangalan ko."
"May kinagugustuhan ka na bang lalaki?" nilamig akong bigla. Nasa balcony kami p
ero pinagpapawisan ako ng malamig. Nag-init yung pisngi ko kaya nagkunwari akong
nag-aayos ng salamin.
"Ipakilala mo siya sakin huh-"
"Hoy Kayong Dalwa Kakain na!"
"Nandyan na!~" ipapakilala? Hindi ko nga siya kilala eh. :(
"Sige na! Mau.. sumali ka na rin! Mau~" pamimilit sakin ni Pau. Kanina pa siya s
imula nung matapos ang 2 subject namin ngayong umaga. Tama, panibagong araw na n
gayon. At gusto niya rin akong sumali sa Glee Club na exclusives for Music. At s
asali siya.. kasali siya sa choir kaya ayan ata at gusto ring sumali dito.. Pero
kung kayo ba ako, sasali kayo lalo na't nandun yung taong pinakagusto mo? Diba
nakakailang yun? :-[
"Tulungan na lang kitang magbigay ng form. O di naman kaya ako na lang magbibiga
y, ganun din naman mangyayari e kahit sumali ako."
" :P hehe.. Alam mo namang takot ako sa mga lalaki diba?" sabi niya with matchin
g nahihiyang action pero ang cute niyang tingnan. Hindi oa.

"Ok! Basta wag mo lang akong pipilitin. :)" ngumiti naman siya. Kahit di sabihin
ni Pau, alam kong ayaw niya akong sumali, ewan pero di ko maintindihan ang naki
kita ko sa mata niya. At kahit ayaw niya, ayaw ko rin naman. May kasabihan nga,
'Ang tunay na nag-aanyaya, sinasamahan ng hila' tama ba ako? ;D ;D ;D
Pumunta na ako dun sa may Table nung Club na yun. Nandun nga ang 5 member ng Dre
d Team, wala dun si Andrei, alam kong may klase sila, 4th year kasi siya. Pero,
nakita ko na nandun yung flirt na ewan, nagskip siya ng class?
Pipila pa pala. Pero parating palang ako, nagtawanan na sila. Nung una di ko pin
ansin, siguro nagkataon lang na kahit eksaktong dating ko sila talaga natawa per
o nakatingin sila sakin. Magpapakatanga ako.. pero.. di na talaga kaya ng timpi
ko.
"Hahaha..malabo kasi mata eh, hehe, bwahahaha!" yung iba nagpipigil lang pero yu
ng isa, halatang nag-eenjoy sa pagtawa, hindi sana siya mapagod.
"T-tama na nga," bumunot na ako.
"Heto nga." nagpakainosente muna ako. Ayokong magalit.
"Kunin yun!"
"Ayoko nga."
"Ikaw nga."
"Umiyak pa yan eh."
Nag-hihintay parin ako na kukunin nila yung form. Kahit di ako tumingin kay Zeji
, nasisinagan ko parin siya. Halatang ungentleman, nagpapakawalang pake siya, ba
kit di na lang siya tumawa! >:(
"Heto oh," sabi kong muli. Pero nagpipigil parin sila sa pagtawa. Hindi ko man m
agets ang dahilan ng pagtawa nila pero isa lang alam ko, Ako yun! May isang nagp
umilit tumayo kahit nagpipigil sa pagtawa. Kinuha niya ang form ni Pau nang bast
a-basta, ang bastos. Saka ko napansing, pati yung iba nakakapansin. Napapahiya n
a ako dito.
Matagal narin, bago ko to maramdaman.. >:D
"Sandali nga lang, may dumi ba sa mukha ko?" :) naagaw ko ang atensyon ng lahat
kahit mahina lang boses ko. Humarap ako sa limang lalaking yun, and I smirk at t
hem.
*laughter*
"Ahahaha! Hindi Miss, salamin meron ka! Anu ka ba!" tumawa siya ng tumawa. Yung
iba niyang kasama nanahimik na.
"Paano kaya natin makikita mukha niya e halos matakluban na yun ng bangs niya at
mahaba niyang buhok. Sadakong may salamin, ahahaha!" napangiti yung tatlo. Bulo
ng yun.
"First time kong makatanggap ng username, you know." tumingin siya sakin. Parang
nakaramdam narin siya. :)
"Pwede ba, wag kang epal. Umalis ka na nga!" >:(
"Napakawalang-hiya talga ng mga lalaki ngayon." bulong ko.
"Miss.Miss, pwede ba kami naman?"

"Naranasan mo na bang humiga sa kabaong?" hinarapan ko yung mga babae. At pakita

ng gusto lang naman nilang magpacute.
"Ang yabang mo ah." may naglakas loob na harapin ako. Medyo naging mayabang ata
ako.. :)
***
"Huwag mong hahawakan si Mau!" hinawakan ko ang kamay ni Mau. Buti na lang at na
kita ko agad ito, kundi baka napaaway na siya sa babaeng mukhang troublemaker na
'to.
"Tara na Mau." kinuha ko ang kamay niya peroAgad siyan kumalas sakin at tumalon dun sa table at sinuntok yung lalaking kausa
p niya kanina. Napahiga yung lalaki. May dugo sa labi niya. Sinubukan siyang awa
tan nung tatlo kasama nung lalaking nasuntok ni Mau..
"Huwag niyo siyang hahawakan!"
"Ikaw, SUMOSOBRA KA-" agad ko namang hinarangan si Mau para protektahan.
"Mas lalo lang lalala kung gagawin mo yan!" mas dumami yung tao. Si Mau, hinawak
an niya ako sa likod. Ang sakit. Sobrang sakit ng pagkakahawak niya. Galit na ga
lit siya. Kahit ganon, sinubukan ko siyang yakapin, at mas lalong humigpit ang k
almot niya sa likod ko.
"Ah!" ang sakit talaga. :'(
"Ke-" nahimatay siya.
"What's happening here!?" may mga teacher na dumating. Binuhat ko si Mau. Tumakb
o agad ako sa clinic.
4 years ago, bago siya maging ganito muli. 9 years ago, bago siya inabandona ng
tunay niyang ama. Paulit-ulit sinasaktan si Mau sa maliit na bahay na yun. Hangg
ang ngayon, ang sugat na yun ay nasa bahaging hita niya parin. Ang galit sa puso
ni Mau Antonette Javier, ay di na mabubura.
Love.101.My Savior
"Kuya! Kuya! *gasp* si Mau?" nakita ko si Kuyang ginagamot ng isa sa mga nurse.
Nilagyan din siya ng bandage sa katawan. After 4 years, hindi ko akalain na magk
akaganito na naman siya. Mau.. kailan ba maalis ang galit na yan? :(
Unti-unti niyang tinaas ang jogging pants niya.
"Wah! Anung ginagawa mo?!" akala namin, tipong wirdo lang talaga si Mau. Pero nu
ng pinakita niya yung legs niya, may bandage kaming nakita.
"Si Kerlin at si Kevin lang ang mga kaibigan ko.." inalis niya ang bandage at ma
laking peklat ang nakita namin. Pumatak ang mga luha niya.
"Mau?"
"Kundi dahil kina Mr. and Mrs. Padua, hindi ko siguro makikita ang tunay na kahu
lugan ng buhay. Uhuuuh..*sob* ayoko na! Ayoko ng bumalik sa bahay na yun!"

Bata pa lang kami, iyakin na siya. Mahina at matatakutin. Palagi siyang kinukulo
ng ng tunay na ama niya sa madidilim na lugar kaya siguro naapektuhan ang paning
in niya. Paulit-ulit na sinasampal, binubugbog, at kinukulong. Yun ang kwento ni
Mau. 9 years old siya ng ampunin siya nina Ms. and Mrs. Padua. Masayahin siya,
pero sa kabila ng mga mukhang walang salamin na yun, ang matang napupuno ng gali
t, nagtatago ang masakitin si Neti, ang palaban na Mau. Kinalimutan na niya ang
palayaw na yun, simula nung mamatay ang tunay niyang ama. Hindi na niya nakwento
ang tungkol sa pagkamatay na yun. Pero alam ko, hindi totoong masamang tao si M
au.
"Mau sana, gumaling ka na." :(
***
Kinatok ko ang pinto. Agad namang may nagbukas niyon.
"Mau?" napatungo ako. Nag-iinit ang mukha ko. Nahihiya na ako kay Kevin. :-[
"May kailangan ka ba?"
"Salamat talaga ng sobra," mahina kong sabi. Hindi siya umimik. Tumingin ako sa
kanya, parang wala lang sa kanya.
"Anu?" nahihiya ko paring sabi. :-[
"Anu bang kailangan mo?" hinigit ko siya papasok.
"Uy!"
Hinawakan ko yung damit niya. Kinakabahan ako. Nagtataka siya. Hinawakan niya an
g kamay ko pero inunbutton ko agad siya.
"Mau- :-[" nakapantulog na si Kevin. Labas na yung katawan niya. Kinakabahan ako
. Nakita ko..
Dahan-dahan kong hinubad yung suot niya, pigilan man niya ko, desisyon ko to. Na
kita ko lahat.. Pumatak ang mga luha ko. Napaupo ako. :'(
"I'm sorry.. Sori Kevin." nakatungo ako at umiiyak. May bandage ang katawan ni K
evin at yun ay..
Pinat niya ang ulo ko.
"Ayokong umiiyak ka." lalo pa tuloy akong naiyak. Niyakapa ko siya.
"Bumalik na naman ako. Hindi ko na naman napigilan ang sarili ko..*sob*Nagpadala
na naman ako sa galit ko.. pagod na ako! Ayoko ng bumalik.. Kevin." hinigpitan
niya ang yakap niya sakin.
"Tandaan mo, madaling maghilom ang normal na sugat. Nasaktan mo nga ako physical
ly, pero yung sugat sa puso mo mas masakit. Nasasaktan ako pagnagkakaganan ka..
Mau, sabihin mo nga paano ko ba masasaktan ang Mau na yun?" lumuwag ang pagkakay
akap namin sa isa't-isa. Nagkatinginan kami. Nagkatitigan kami sa isa't-isa. Wal
ang umiibo, walang nagsasalita..
"*yawn*Anu bang ginagawa ninyo? >:(" bigla naming binitawan ang isa't-isa.
"WaaaAHh! Bakit hubad ka Kuya!" napatingin ako. At namula, Agad namang nagbihis

si Kevin.
"Kayong Dalwa!- Alas-dose na ng gabi pero kung ano-anung ginagawa niyo. Malaman
ko lang na may namamagitan pala senyo! Isusumbong ko kayo kina Tita at Mama!*yaw
n*" nagkatinginan kami ni Kevin.
"Makatulog na nga lang. Hayy.." tumayo kaming parehas at medyo natawa.
"SigeAhm.. SALAMAT TALAGA Kevin!" ngumiti ako at agad lumabas.
Hmm.. Paano nga ba? Paano nga ba mapapaiyak ang 'Akong iyun?
:'(
Love.101.The sweet Revenge

"Ms. Padua and Mr. Calizar, please proceed to the Disciplinarian Office." kalagi
tnaan ng klase ng mapatawag ako. Inaasahan ko na yun. Naging masyado akong carel
ess nung araw na yun, kaya dapat managot ako. Parang nalasing ako at ngayon wala
man lang akong maalalang ginawa ko. Sigh.
"Ms. Padua,"
I bowed, "Goodmorning Miss, sorry po.. Anu po bang-"
"It's ok Mau, everythings alright. Hindi to makakarating kina Mr. and Mrs. Padua
. Just sign it, :)" umupo naman agad ako. Habang pumipirma ako, nakita ko ang la
laking yun na lumabas na. ???
"Ahm- pwede na po ba akong--"
"You may go. Salamat, :)" hinabol ko siya. Alam ko medyo nakakahiya to pero.
"Sandali!" nakatungo akong hinarangan siya. :-[
"Ganan ka ba humarap sa mga nagawan mo ng problema." inayos ko ang salamin ko at
tumingin sa kanya. Mata sa mata.
"Salamat at Sorry. Pero kung hindi ka naman din-" naglakad siya lampas sakin.
"Ungentleman ako, alam ko! Yun na ako eh, sino ka ba para respetuhin ko." nilagp
asan niya ako pero rinig ko parin siya.
"Wala akong dahilan para mag-appologize kung bakit ako nagkaganun.. pero.." nagl
akad naman din ako palayo. "Ayokong tinitingnan ng mga tao, na mahina ako, lalo
na ng mga lalaki."

Hmm.. nakakabagot din palang mag-aral. Nandito ako ngayon sa rooftop ang actuall
y, vacant time namin. Kaso pagkatapos nito, may exam kami. Naiinis akong maging
top 10, bakit ba naging ganito ako? Sigh.
"Heto." inabutan ako ni Pau ng drinks pati ng lemon bread, favorite ko to. :)
"Ang lakas mo pala noh." naubo ako bigla. :o :-[
"Ahaha, akala ko parang nerd ka lang din, pero para ka rin palang si Kevin. Cool
." napatitig ako sa mga mata ni Pau. Bakit siya nagsasalita nun, kilala na ba ni
ya ako? Ni hindi nga siya nagtatanong ng about sa mga likes and dislikes ko. Hin

di rin niya nilagay sa slum ntbk namin nung 1st year kung sino bestfriend niya.
Minsan naghihinala na ako sa kanya.
Pero, tinuring ko parin siyang kaibigan ko. Kahit hindi real ang friendship na y
un.
"Thanks nga pala sa pag-abot nung form. :)" kahit di niya ipakilala ang tunay na
siya. Sasamahan ko parin siya. Sigh. Pero problema ko, di rin ako makapag-openup eh.
"Congrats, Mr. Gil. You got the perfect score!" pumalakpak lahat. Ang galing ni
Kevin.
"And then Ms. Padua, you got 29 over 30!" pumalakpak din sila. Kumaway si Pau at
nginitian ako. At eksakto namang nagtime.
Hila-hila ako ni Pau na pumunta sa Bulletin board. Ang daming mga estudyante at
halos babae ang nagtatakbuhan at sinakop ang buong bulletin board.
Group-group pala yun. Group 1 for Giutar, 2 for piano, 3 for violin, 4 for drums
, 5 for those who apply to sing. Para palang banda..
Makipagsiksikan man si Pau, babalik parin siya sa huli. Kumain na kami ng lunch
pero ganon parin ang dami. Nagpabalik-balik na kami eh. Bakit parang hindi inaas
ikaso ng dred team na yun. At para.. may mapala naman ako sa pauli-uli kung nagb
abantay at least si Drei diba, o kaya iannounce nila para marinig ko naman boses
niya. Tama. Tama. Haha.. Toinks!
Ang huling balik na namin eh nung malapit ng mag-uwian. Masayang malaman ni Pau
ang resulta, magaling naman kasi siyang kumanta. At sigurado.. makakasali siya't
makakapasok.
Pero matagal din siyang nakatitig at nakatayo sa bulletin board. Lumapit ako. ??
?
"Pauline Brei Detorres , nakapasa ka oh." hindi niya ako pinansin at nakatitig p
arin riya sa iisang direksyon. Tiningnan ko yung tinitingnan niya, hindi ko pa n
ababasa yun nang bigla siyang magsalita.
"Sumali ka ba Mau?" seryoso niyang tanong nang hindi man lang tumitingin. Titing
nan ko ng muli yung tinitingnan niya nang..
"Mau Antonette Padua pala huh.. 8)" napatingin kaming parehas sa likod namin. 4
na lalaki.
"Dito pa lang magsisimula ang paghihigante ko, labo!" lalaking nakalagay ang kam
ay sa may pocket. At ang cool, gwapo, at.. mayabang? Kung flirt at di mayabang,
Zeji yun.. Kung ganun,. sino ba to???
Tumawa yung tatlong parang ewan. Yung tabatsoy, tanda ko rin yun. Sino ba sila ?
??
"Zeji?"
"Zander Tai, 3rd year highschool, 16 yrs old, at sa section D. Ngayon nakapagpak
ilala na ako.. maaari na ba akong lumapit sayo?" ngumiti siya. Nakakadugo naman
ng ilong to. Napapalibutan ako ng mga coolness hot guys. >:(

Pero di ako natutuwa..

"BAKIT NIYO AKO SINALI SA CLUB NINYOooooo!!!.." sigaw ko, at yung limang lalakin
g yun ay agad na tumakbo habang nagtatawanan. Nakakaasar,
ANG BASKETBALL TEAM!!! >:(
Love.101.I Hope
Matapos ang nangyari. Hindi na ako mapakali sa mga pinaggagagawa ko at gagawin k
o.. Takot ako sa crowd, ayokong najujudge ako.. pero mga 5 hours something.. Mar
aranasan ko na ang mga yun. Mag-aaudition ako.. WaaaAHh! Mapapanood ako ng lahat
! Ng maraming tao..
"Katapusan ko na." hindi ba dapat maging masaya ako kung makasali ako sa Club na
yun, hindi lang ako makakapagperform kasama ang Dred Team pero.. Atleast dun..
makakasama ko si Andrei. ::D
:( Pero kailangan ko bang magsakripisyo?
"Hindi ko akalain na hanggang huli.. kakailanganin parin natin magkaganito." mal
ungkot na sabi ni Pau habang inaabot niya sakin yung fav. drinks ko, lemon juice
.
"Don't worry, sigurado naman ako na makakapasok ka! Kung napili ka nga dahil sa
form na binigay mo.. paano pa kung kakanta ka! Napakagaling mo kayang kumanta!"
hinawakan ko ang kamay niya. Hinawakan niya rin ang kamay ko. :)
"Salamat Mau." napatingin ako sa mga kamay naming magkahawak. Ang init ng mga ka
may ni Pau.
"Pasensya ka na!" binawi niya ang kamay niya. Ngumiti siya at umalis na lamang.
Gusto kong sabihing matalik na kaibigan ko siya. Na tinuring ko talagang kaibiga
n si Brei.. kaso.. Paanong paraan?

Lahat kami ay pumunta sa library. Nakita ko si Pau sa bench, talagang ginagawa n

iya ang lahat sa pagkanta. Papasok na kami sa library nang biglang nag-SHH! si M
rs. Librarian. Grupo ng mga lalaki..
"Uy kayo! Section 4-A, wag nga kayong maingay!" 4-A.??? :o ???
"Kayo naman Mam eh, kami lang nandito at kayo. Diba kayo natatakot na palaging t
ahimik.. balita ko pa.--" hinampas ni Mrs. Glorriane yung guy na nagsalita. Nagt
awanan sila. Tinawag naman ako ng mga kaklase ko, nakahanap na sila ng mauupuan.
"Nandito rin ang 3-A kaya tumahimik na kayo at wag magulo, huh?" napatingin sami
n ang 4-A debale dun sa isa. 5 lalaki, yung isa dun.. Taga dread team. Tumingin
siya sakin. Nagfreeze naman ako ng magkaeye-to-eye kami. Inalis na niya yung tin
gin sakin. :-[
"Mrs. Glorriane, paresearch din po nito. Kailangan po kasi namin to." tumingin n
a ako sa libro ko para hanapin yung topic. Sinulat ko yung mga important details
.

"Mabuti pa si Daison, atleast kailangan talaga ang library."

"Naku! Nagpasama nga po yan eh!"
"5 libro po kailangan namin, Mrs. Glorriane!"
"Uy Andrei, kung di ko pa maaalala, makakalimutan mo pa. Edi nagkataong wala par
eparehas tayong ass."
"Ahahahaha!" napatigil ako. Nandito si Andrei. Ibig sabihin..
"Aba, tahimik sabi."
"Sorry Mrs. Glorriane." ang lalaking di man lang humaharap na yun ay si Drei. Ta
lagang wala siyang pakealam sa iba.
"Heto na!"
"Salamat po." umalis na silang may tigigisang libro. Napatungo ako nung dumaan s
ila sa harap namin at nilingon din naman sila agad. Hindi talaga siya tumitingin
. Isa lang talaga ang prioridad niya. Ganon ba siya kawalang-pakealam sa babae?
:(
Pumunta naman kami sa Geometry's Classroom namin. May sarili kang room sa Math p
ag si Sir Oligar ang teacher mo. Umupo na kami pagkatapos naming maggreet. Kinuh
a naman namin yung activity sheet. Nung makuha ko yung akin, habang sinasagutan
ko yung sheet ko.. may naaninag akong something. Inurong ko ng konti yung sheet
ko. At nakita ko yung nakasulat. :o :D
Quote
"Inis ka rin kay Sir?"

May nagreply sa drawing ko. :o Naramdaman ko yung heartbeat ko at sobra akong na

tuwa. Hindi ko man alam kung sino ang taong nasa likod nito pero.. Nakakaramdam
ako ng sobrang tuwa. Ang babaw ko noh, :P
Quote
"Konti. Pero masyado siyang wrong timing magtawag ng studyante pag-recitatio
n."

Nireplayan ko naman siya.

"Ok pass your answer sheet." mabuti na lang at nakaabot ako. Papaalis na kami na
ng..
"Uy Drei, turuan mo ko ah."
"Nandito yung mga sagot, pg. 94." sila? Si Andrei.. Kay Sir Oligar na classroom,
ang 4-A din. Ibig sabihin ba nito,.. may posibilidad na.
"Good-afternoon 4-A."
"Good-afternoon Sir!" nagsarado na ang pinto.
Gusto kong malaman.. :-[

"Mau tara na!"

"Oo!" kung saan nakaupo si Andrei. At sino sa 4-A students ang nakaupo sa table
ko? Sino yung taong yun? ??? :(
Love.101.I am
"Sa tingin mo makakapasok ka ba sa Club kung nahihiya ka?"
"Anu kasi.. ang gagwapo niyo.." :D kahit sabihin nating bulong yun. At least nam
an.. maisip niya na nakamicrophone siya. Buong class 3-F na ay nagsigawan.
"P-pwede bang isa pa?" nagpacute pa yung babae. Nagsalita naman kaagad yung guy
na hindi nakanectie at bukas pa yung black uniform.
"Ang kailangan ng Club ay magaling sa Music. Our school needs it. Sana naman ala
m mo yun.. If we give you another chance, ibig sabihin, may chance yung iba na b
alewalain lang itong audition kasi may second chance naman, ganun ba yun." ang t
aray. Nakakatakot.. :(
"Hindi na--"
"Sorry." ngumiti naman yung isa. Ang mayabang nayun. Hindi man lang siya marunon
g makiramdam. :(
"Detorres, Pauline Brei?" ang ganda talagang pakinggan ng pangalan ni Pau. :o wa
h. Siya na pala. :D
Sumilip muli ako. Ang dami talagang tao. Pero hindi yun ang napansin ko. Yung mg
a 4th year na dread team, ang ganda ng mood nila kay Pau. Dahil ba yun sa ganda
ni Pau? Nag-ayos ako ng salamin. Sakin siguro.. pahihirapan ako nito. Inayos kon
g muli yung salamin ko.
Ang Glee Club ay samahan ng mga estudyanteng marunong tumugtog at kumanta, iba t
o sa choir, kasi estudyante ang nagpapagalaw at nag-aasikaso dito. At dread team
ang napiling grupo since halos lahat sa kanila ay may banda. Kasali na dun si A
ndrei, tumutugtog siya ng gitara, 4th year siya at dapat isa siya sa mga nakaupo
at una mong makikita pag kumanta ka. Pero bakit ba pagchance na niya akong mapa
nsin, dun pa sa oras na yun siya wala. Ang 15 na kalalakihan na yun ang mamumuno
ng Glee Club. At halos lahat sa kanila hearthrobs. May mga itsura, malakas ang
appeal at may pangalan sa school. Mga gwapo ang mga basketball player na yun. Si
gh.
Sumilip muli ako. Napakaganda ng boses ni Pau.
"Mau?" bakit parang bumibilis ang tibok ng puso ko?
"Mau?" nilingon ko si Pau. Kaso..
"Ah!" nagkasagian kami at parehas na nahulog. Nakita kami ng lahat. Nakakahiya.
:-[
Tumayo si Pau at nilend niya kamay niya. Agad ko naman yung tinanggap at tumayo.
Nakatingin lahat at nagtatawana, nagbubulungan. :-[
"Ms. Padua, ganan mo ba iwelcome ang sarili mo?" sabi ni yabang. Nakatungo ako.
Umalis na si Pau sa tabi ko.
"Hindi ka man lang ba titingin samin. At ipakita ang itsura mo sa lahat ng audie

nce?" ang yabang neto, pahihiyain talaga ako. Wag kang magagalit Mau. Just be yo
urself.
Inayos ko salamin ko at tiningnan lahat. Nagbubulungan sila. Tatawa at tititigan
ako ng masama. Parang gusto ko ng magwalk-out sa kahihiyan nang iabot nila saki
n yung microphone. Hawak ko na to. Yung mga 4th year na yun.. parang walang buha
y na nanonood. Ineexpect nila sigurong gaya ako ng iba. Pero may iba na.. inaaba
ngan ako.. inaabangan ang kahihiyang magagawa ko. :-[ Nagsimula akong magsalita.
Hindi ba to nakakahiya.. :-[
I'm an angel, I'm a devil I Am sometimes in between
I'm as bad it can get And good as it can be
Sometimes I'm a million colors Sometimes I'm black and white
I am all extremes Try to figure me out you never can
There's so many things I am
I am special
And powerful
Sometimes I'm
Sometimes I'm
But that's so

I am beautiful I am wonderful
Unstoppable
miserable
pitiful
typical of all the things I am

I'm someone filled with self-belief

And haunted by self-doubt
I've got all the answers I've got nothing figured out
I like to be by myself I hate to be alone
I'm up and I am down But that's part of the thrill
Part of the plan Part of all of the things I am
I am special
And powerful
Sometimes I'm
But that's so

I am beautiful I am wonderful
Unstoppable
miserable Sometimes I'm pitiful
typical of all the things I am

I'm a million contradictions

Sometimes I make no sense Sometimes I'm perfect
Sometimes I'm a mess Sometimes I'm not sure who I am
I am special
And powerful
Sometimes I'm
But that's so

I am beautiful I am wonderful
Unstoppable
miserable Sometimes I'm pitiful
typical of all the things I am

I am special I am beautiful I am wonderful

And powerful Unstoppable
Sometimes I'm miserable Sometimes I'm pitiful
But that's so typical of all the things I am
Of all the things I am
I am special I am beautiful I am wonderful
And powerful Unstoppable
Sometimes I'm miserable
Sometimes I'm pitiful
But that's so typical of all the things I am
[imaginary voice po ni hilary duff]
"Ah anu.." hanggang ngayon.. Tahimik ang paligid. Kahit yung mga 4th year na yun
nakatulala, may naglakas loob na nagsalita. Ngumiti siya at napakabait niya.
"You passed." napakaangelic ng ngiti niya. Nakita ko naman kung paano mang-irap

ang mayabang na yun.

May biglang pumalakpak, na sana dapat aalis na ako. Hinanap ko yun pero.. lahat
na sila ay pumalakpak.
"We like you, 4eyes!!!" sabi ng lahat. Napatungo ako at ngumiti. First time kong
makaramdam na magustuhan ako ng lahat, sa paraang akala ko mapapahiya ako.
Ngumiti ako sa lahat. At nakita ko sa mukha nila ang pagkagulat.. Ewan ko ba kun
g bakit. Pero, hindi ko talaga akalain na ang talentong matagal kong tinago ay m
agugustuhan nila. :)
Habang naglalakad ako sa corridor, pathway or kung saang lupalok ng campus.. Baw
at estudyante napapatingin sakin. Ngingiti o may magugulat. Ako naman nakatungo
lang at hiyang-hiya.
"Pau?" pero sa kabila nun. May isang umiiwas. Hindi ako kinakausap ni Pau. :(
"Congrats Miss Padua, you got the perfect score." binigay ni Sir Oligar ang acti
vity sheet ko. Napatingin ako kay Pau. Dapat ngayon ngingiti siya. Pero hinde eh
. May nagawa ba ako? :(
Nagpatuloy ang paglelecture ni Sir. Halos mabaliw na ako sa kakahintay na sana l
umingon si Pau, mabuti na lang naalala ko yung table.
Quote
"Haha.. Uo ganun nga.. Parang siyang ganto."
with matching drawing pa. Ang cute niyang magdrawing.
Quote
"Ang cute mong magdrawing."

Yun ang reply ko.

Nagtime naman. Bumalik na kami sa classroom. Habang kinakap-kap ko yung bag ko..
may something naman na parang nawawala. Kaya nung matapos yung klase, agad kong
chineck ang classroom ni Sir.
Mabuti na lang at umaalis na ang 4-A. Naaninag ko pa si Yabang bago umalis oh, n
asaan ba si Drei? Sigh. Papasok na ako sa room nang..
"Sori nakalimutan ko kasi. :P"
"Ingatan mo kasi gamit mo. Konti na nga lang yung dinadala natin."
"Pasensya naman."
Magkasama sila ni yabang. At..
Step.Step.Step
:o

Quote
"Magaling ka rin."
inarrow niya yung drawing ko. Ang taong nasa likod nito ay..
Quote
"Salamat.."
pero di ko tinapos yun dun.. Nilagyan ko pa ng isang message sa may sulok. Kay D
rei kasi..
Quote
"Babae ako. Ok lang ba yun sayo."
maliit na sulat lang yun.. Siguro di naman nia mapapansin yun. Kay Drei kasi.. p
arang wala lang ang mga babae. Hindi siya malapit sa babae o lumapit man sa mga
to.. bakit kaya? :(
Love.101.Nice Guy
"Padua, Mau Antonette. Please proceed to G.C. Office." nagdadaldalan kami ng mga
kaklase ko ng marinig ko yan. About to stand na ako nang..
"BILISAN MO!!!" nanindig mga balahibo ko kaya agad akong tumakbo. Ang mga dred n
a yun! >:(
Nilagay na sa bulletin board ang 30 students na nakapasok sa audition. Arte nga
nila, 539 students ang xumali, 300 ang napili nilang form na wala naman ako nun
pero sinali, tapos 50 lang nakapag-audition kasi tinatamad na daw sila then 30 l
ang makakapasok. >:( 5 for who can play guitar, 5 for piano, violin, and drums t
hen 5 for girls na magaling kumanta and 5 for boys na magaling at pangrock ang b
oses. 45 bale kami, 30 sa audition at 15 sa dred. At yung mga dred na yun na pin
amumunuan ni Daison, Daison anu nga ba yun..
"BAKIT NA NAMAN BA!" gasp.gasp.gasp! Hingal na hingal talaga ako.
"Late ka na naman! 8)" yan na naman ang seryoso niyang mukha. Anu nga ba ipilyid
o nito? ??? T-Tan? Nga ba yun? Daison Tan? Mayaman din ang lokong to eh.. Half t
aiwanese, at si Zeji ay malaysian? Buti pa si Drei, pure pilipino, at sobrang gw
apo. Di hamak na 5X n gwapo si Drei! :D
"Narinig kong tinawag mo na naman si Mau?" may kumulbit sakin. Nandito na si Zej
i.
"May iaanounce lang ako labo. Diba sabi ko.. di pa ako tapos?" sumide-view yung
yabang. Ang sama ng tawag niya sakin. >:(
Nakaharap ang upuan ni Zeji sakin habang nakahalumbaba siya at nakatingin sakin.
"Di pa ba sapat yung sapilitan mo akong sinali sa Club niyo?"
"Hindi pa." ok honest siya! >:(

"Anu nga uling ginawa niya sakin?"

"SINUNTOK KA NIYA AT HANGGANG NGAYON MAY BANDAGE ANG MAGWAPO MONG MUKHA!" :D :D
:D lahat sila tumawa. Ang dialogue nung yabang na yun.
"Alam mo na naman siguro?" nagsmirk siya sakin kahit nagdodota siya.
"Hi Mau!" inakbayan ako ni Angelo. Dala ako oh. Mataba kasi to.. ang lambot. ::D
"Uy tabatsoy, wag ka ngang magaslaw!"
"Sori naman. Gusto mo Mau?"
"Ok lang ako."
"Masyado kang pacute." sinamaan ko ng tingin yung yabang.
"Anu ba talagang pinunta ko?"
"Magiging Personal Alalay ka ng basketball team." napajaw drop ako.
"Makakasama natin siya, Lagi?!" :o
"Yehey masaya yun."
"Bakit Daison?"
"Kailangan pala natin nun?" ang lalaking to. Gumagawa talaga siya ng mga bagaY n
a magpapahirap sakin.
"Uo. Dahil minsan yung captain natin napapagod ng mag-utos at sumigaw. Maawa nam
an kayo kay Drei, ang laki ng responsibility niya satin." lahat nagnod. Ganon pa
la kasipag at karesponsable si Drei.. Hm :[
"At ngayon isasalin na namin sayo ang dapat ginagawa namin!" tinuro pa niya ako.
Parang bata.
"Bakit ka natatawa?"
"Di bagay sa seryoso mong mukha yang ganang act.. Ahahaha.." natawa silang lahat
at nakaramdam naman ako.
"Sori.." :(
"Kung akala mo madale lang to. Nagkakamali ka, magpasalamat ka na lang sakin kun
g tutulungan ka ni Drei dito." umalis na siya. Hindi talaga. Wala nga siya dito
tapos tuwing kukulitin niya ako umiiwas siya. Ni di man lang siya tumitingin. Ni
hindi niya ata ako pinapakinggan pagkumakanta. Napakamanhid.
Umalis na silang lahat.
"Bye Mau." pinat ni Angelo ulo ko.
"Wag kang mag-alala. Kahit seryoso at suplado si Drei, hindi naman yun kagaya ni
Daison na nangdededma. Atsaka parang kaisa ka na rin namin siguro naman as capt
ain e hindi ganun niya agad iiwan responsibilidad niya. Nandito rin naman kami."
ang sweet ng ngiti ni Zeji.
"Bakit kasi kailangan kong parusahan. :("
"Tara, magbreak na lang tayo." ang bait pala ng chikboy na'to. Uo chikboy siya p
ero di siya yung tipong puro hangin o mambobola.
Talagang ganun lang at siya makisama.. kenkoy ba? :)

Love.101.With his documents

Frenchfries, chips, burger, barbecue, at drinks. Ang dami naman niyang binili. :
o
"Dahil masyado kang badshot, dinamihan ko yung mga binili ko." nakakahiya. :-[
"Gusto mo ba dito tayo sa canteen kumain?" nakangiti siya habang nagtatanong. Na
patingin ako.. ang daming tao. May isang grupo ng mga babaeng nakatingin dito. M
asyadong pacute. Ah sila yung mga sexy'ng babae na nakikipaglandian kay Zeji. Ka
ya pala ngiting-ngiti to oh. ::(
"Ako na lang magdala ng foods since libre lang naman ako." inayos ko salamin ko
at naunang maglakad.
"Sige sa back building na lang tayo."
Kami lang ang nandun. Kumakain lang siya ng tahimik. Walang nagsasalita nang big
lang tumunog yung phone niya,
"Hello?"
"Zej! Punta ka dito sa gym.. may meeting ang team!" ang boses ni..
"Tapos na kayong kumain?"
"Aba't may pagkain kaya dito!" ang lakas ng boses ni Angelo. Napangiti si Zeji.
Tumayo siya at tumingin sakin. Kumakagat pa ako ng burger.
"Sige andyan na ko." tumayo na din ako.
"Ah.. yung foods, di ubos-" tiningnan lang niya yun.
"Iyo na yan, hintayin mo nga pala kami sa office." tiningnan ko yung plastik. An
g daming natira.

At sinunod ko naman yung sinabi niya. Mag-isa lang ako. 30 mins. wala akong gina
gawa. Naisip kong kalikutin gamit nila. Yung iba nandito yung locker, pero kay A
ndrei nandun sa gym, nung minsang nasira ang palda ko. Tiningnan ko ang computer
, kumpleto sila sa technology ah. Malaya silang mag-announ2e dito, ipahayag ang
lahat ng kalokohan nila at pwede ring.. kumanta dito si Andrei. :D
May nakita akong iba't-ibang documents. May tigigisa silang documents. Ang mga p
angalan, mga kalokohan talaga, may darkdevil, rocknfunk, taz may mga badwords pa
.. May I'm with stupid, o open dis as* at kung anu-ano.. Loko-loko talaga ang mg
a to. May nakita akong naiiba.. with matching panbabaeng pangalan, davetelle???
Dinouble-click ko yun.. At puro isang babae lang nandung picture. Ang ganda nung
babae.. mga kalevel niya si Pau. Ang ganda talaga.. Sino 2? May mga name pa lik
e.. ganda noh, loves ko yan, mukhang anghel, anghel sa lupa.. Bading ba ang mayari ng documents na to? Kristelle Hernandez? Ito pala ang pangalan ng babaeng to
. Inayos ko ang salamin ko. Mamaya habang iniscrol ko yung mouse.. Nakita ko ang
pangalan ni Andrei, Andrei Dave Rosales.
Kinabahan ako.. parang alam ko na ibig sabihin. Ang babaeng yun.. 'loves ko yan'
hindi naman totoong hindi siya interesado sa babae, na umiiwas siya. Siguro gan
on lang talaga siya kalayo sakin, hindi ko naman talaga siya kilala eh. Minsan l
ang nagkrus yung landas namin, pero walang ibig sabihin yun.. Ang nangyaring yun
samin.. nangyayari naman talaga sa lahat. Imposibleng mapansin ako ng taong yun

kahit gawin ko pa yung best ko. We're not really destined to each other. :(
Idodouble-click ko na sana yung files kahit nasasaktan ako at kinakabahan..
"Ma-" napatigil ako. Ang files na yun ay kay..
:o
:(
:'(
"Mau nandito ka na pala. Nabored ka ba?" napatayo ako. Sa sobrang gulat bigla ko
ng naitumba yung upuan at yung mga papel ay nagsilaglagan.
Ang sakit-sakit. Agad akong lumuhod para ayusin yung papel. Agad namang inayos n
i Zeji yung upuan.
"Files pala ni Drei ang tinitingnan mo." napatigil ako.
"Si Telle, alam mo ba na siya yung dating nasa katayuan mo-" tumayo agad ako at
nilagay yung papel sa may lamesa. Aalis na sana ako"Nakita mo ba lahat?" hindi ko alam kung anu to. Pero nasasaktan ako. Ngayon lan
g ako nalinawagan.. akala ko we make and choise our own destiny, pero.. dahil ba
sa masyado akong nagmove-forward. Akala ko ok lang pero.. dapat pala ginamit ko
yung utak ko. Malabo talaga, malabong mapansin pa niya ako.
"Mau." nakatitig si Zeji sakin. Nag-aalala ang mga mukha niya.
:'(
:'(
*sob*
Saka ko lang napansin na..
*sob*
Umiiyak pala ako.. :'(

Love.101.He's kind.. like--

"Ok, see you tomorrow class." nakatulala ako. Ibang araw na naman.. pero parang
bang wala naman akong nakalimutan. Nandito parin hanggang ngayon yung sakit.
"Mau!"
"Uy, tara na." tumayo naman agad ako. Habang naglalakad ako, bigla naman akong n

asagi.
"Mau?" inayos ko agad yung ntbk na nasagi ko. Nakita ko yung pangalan.. kay Pau.
"Salamat." at umalis na agad siya.. Nang di man lang niya ako tinitingnan. Hindi
na kami nag-uusap. Pero para sa iba normal lang yun.. Hindi naman kasi namin ka
ilanman nabanggit na magbestfriend kami. Pero nakakapagtaka huh.. Bakit ba siya
nagagalit ng ganyan? :(
"You may sit." ilalagay ko pa lang yung ntbk ko nang makita ko na yung reply niy
a. Hindi yung isa ang nereplayan niya kundi yung maliit na message sa may sulok.
Quote
"Ganon ba. Ok lang yun. At least di na ko bored. Kahit medyo nakakapagod, hi
ndi naman masamang maging babae eh. XD"

reply ni Andrei, atleast dito may connection kami. Pero kahit ganon.. gusto kong
malinawan. :(
Quote
"Dahil ba sa gusto mong babae? Siya ba, napapasaya ka ba niya?"

At di rin nagtagal.. Nagtime na. Nireplayan ko siya.

"Ah nandito na pala kayo." inayos ko yung table at hinanda ko yung makakain nila
. Inayos ko rin salamin ko. "Pasensya na, yan lang budget natin?" napatingin ako
sa lahat, wala na namang Andrei.
"Mabuti naman at alam mo na ang schedule mo Mau." ayoko sa mga lalaki.. pero sa
huli, sa kanila pa ako mas napalapit. Sigh.
"15 drinks pala hinanda mo."
"Ah pasensya na. Hindi ko naman akalain na-"
"Busy'ng tao talaga si Andrei. Palagi pa niyang gustong mag-isa. Nakakain ka na
ba?"
"Ah oo." napatungo ako. Naiilang ako.,
"Sa budget ng Dred ka kukuha ng pambili ng pagkain para sa lahat, including you.
" napatingin lahat kay Daison.
"Kaw ba yan tol?" binato niya ng papel si Daison. At nagtawanan sila.
Nung matapos ang araw, bumalik naman akong muli sa office at naglinis. Bawat sul
ok nilinis ko yung gamit nila. Nung una kong punta dito.. ang gulo-gulo! Sobra!
Dahil lang ata sakin kaya lumilinis to. Mga lalaki nga naman. Umalis na ako pagk
atapos. Naaninag ko pa ang basketball court, nandun parin yung ibang players. :)
Papunta na akong locker nang.. ??? :o

Nagkaeye-to-eye kami. Pero syempre dahil gwapo siya dapat nga naman siya ang una
ng mang-isnab. Sama talaga nitong makatingin. Nagpalit na ako ng sapatos. Lumapi
t naman siya sakin. Akala ko ba malaki talaga galit nito sakin. ???
"May kasabay ka ba?" nagulat ako ng konti nung itanong niya yun. Medyo madilim n
a pala?
Napatungo ako at inayos ko salamin ko saka ko siya tiningnang muli.
"Wala." tapos umalis na siya. Medyo nagtaka ako ng konti huh. ???
"Anu ba! Uuwi ka pa ba?!" bigla niyang sigaw. :o ganto naman look ko.
"Huh?"
"Wala naman din akong kasabay kaya sabay na tayo." tapos naglakad na siya. Ako n
aman, e baka lumalim galit nito kaya di na ko nagdalwang isip.
"Sori nga pala sa inasta ko nung araw na yun." nasa likod niya ko at halos walan
g umimik samin kanina pa.
"Yun. Diba sinuntok kita." nakatungo ako. Kaya nasagi ko siya.
"Naku, p-pasensya." lumayo agad ako.
"Pero pinahiya kita. Atsaka tang* ka talaga noh. Paano ka nakakalakad kung palag
i kang nakatungo, yan tuloy mag-aapologize ka ng di mo man lang nalaman na humin
to talaga ako. Tss!" yabang talaga nito.
Naglakad muli siya. Wala na namang usapan to oh.
"Dito na lang ako at salamat." umalis na ako. Pero di pa ako nakakalayo..
"Sa mga susunod na araw, ayoko ng umuuwi ka ng ganito." nilingon ko siya. ???
"Bakit, dala ka na bang masuntok?" napangiti ako. Medyo napatakip siya ng bibig,
parang nahiya siya.
"Sinusubukan mo ko! >:( Ganito ka na laging uuwi pagschool-days! Sasabay ka sa t
eam!" atsaka siya umalis muli. Di ko talaga maintindihan ang mayabang na yun.
???
:o
WAAAAaAhh! Bakit naman ganun kagabi na.. Sigh.

Love.101.It really.. HURTS

"DEFENSEEeee!!!"
"Go ANDREI-iii GO DREDdddddd!!!!~" lahat nasa gym. May practice game kasi ang Dr
ed kaya heto lahat ng hs student narito at nagchicheer, pati mga pep squad napap
atigil sa pagpapractice dahil sa seryosohang laban ng team. 2 weeks na lang kasi
at laban na nila sa ibang school.

"ZejiIi, ang BOLA!" lahat sila alerto. Lahat energetic.

Ganito pala kaseryoso ang isang sport. Lahat sila ganon kaseseryoso. Kahit si Ze
ji di na lumitaw ang matamis na ngiti. Bawat team member ata e may cheerer. Hear
throbs talaga sila, pero si Andrei ang nangunguna. Nakakaenjoy siyang panoorin.
Parang bata lang na seryoso. :)
*PrRRrT!*
Break na nila..
"Ang gwapo talaga ni Andrei."
"Heto o panyo ko, gamitin mo. Ahahaha.." kahit saan pinagbubulungan siya.
"Zeji!" pati tong Zeji'ng to. May karelasyon ba siya sa isa sa apat na yun? ???
"Mau?"
"Ah-Heto!"
"Nakakauhaw."
"Nakakapagod ang sabihin ninyo."
*laughter*
Ang huhusay nila. Ang sarap titigan ng team na'to.
"Ah? Pasensya na." nakatingin silang lahat sakin na parang may inaabangan sila g
aling sakin.
"Wala ka man lang bang sasabihin?" sabi ni Zeji.
"Gaya ng anu?" ang slow mo. Diba dapat icheer mo rin sila.
"Di pa ba sapat yung nagawa namin para di ka namin mapasaya?" nang-aasar ba siya
? ??? Ang slow ko talaga.
"Manager ka namin, bakit wala ka namang masabi?" isa sa mga player ang nagsalita
.
"Manager?!!" medyo nagulat nga ako. :o
"Hindi naman talaga totong P.A. ka namin. Nasaiyo naman kung paano mo kami aalag
aan." sabi ni Angelo habang ngumingiti pa. Ang cute nito. Kaso.. parang hindi ko
pa feel ang maging kaisa nila.
"Anu- Ma-"
"Kung siya si Kristelle, atleast yung mabunganga niyang bibig ay di lang para ma
gmura. Mas energetic pa siya sa crowd kung icheer tayo."
"Tapos, yung nakakairita niyang bibig, isisigaw yung cheer na yun, kahit baduy."
"Hahampasin pa tayo para lang mabuhay dugo natin."
"Sisigawan niya tayo kapag ang gulo natin sa sarili."
"Ang siga'ng yun."
Lahat sila bukang-bibig ay yung Kristelle, kahit si Andrei napapatingin at napap
angiti. Ganon kaespesyal ang babaeng yun. :(
"Pasensya na sainyo."
Biglang may umakbay sakin. :-[

"Napilitan lang naman kasi si Mau, kaya siguro nahihiya pa siya." napatungo ako.
Nag-iinit ata ako.
"DRED TEAM!!!" pumito na yung referee. Nagsub naman yung iba, kasama si Angelo.
Kumalas na si Angelo at kumain.
"a-Anu!" tumigil sila. Inayos ko salamin ko at tiningnan silang lahat. Nagbow ak
o..
"NAPAKAGALING NIYO!" :-[ hindi ko alam ang reaction nila.. Pero may nagpat ng ul
o ko. Tumingin ako.
"Do your best, Manager!" si Zeji. Ngumiti silang lahat at umalis din naman.
Saka ko naramdaman yung warm, ang saya ko. :-[ :)
:) Biglang bumilis yung tibok ng puso ko.
"Fight! DREDdd!!!" Nginitian ako ni Andrei?!!! :o :-[

Bumalik na ako sa classroom. Nagklase kami. Napag-isip-isip ko na siguro kailang

an ko ding gawin ang best ko para magkaayos na kami ni Pau. Nung mga walang tao,
nilagay ko yung letter na dalwang araw ko ng pinaghahandaang ibigay sa kanya.
Atsaka kami dumiretso kay Sir Oligar. Naglelesson na si Sir habang tinitingnan k
o si Pau. Sana basahin niya. Sana magkaayos na kami.
Napatingin din ako sa table ako. Nagreply siya.
:o
:)
:(
:'(
"Copy and answer this class."
"Mau, may papel ka ba? Penge naman oh?"
"Sir, lahat po ba ng formula na ating pinag-aralan?"
"Mau?"
"Yes. Then turn to page 109, answer exercise B."
"Mau.."

*teardrops*
Ang sakit. Bakit ako umiiyak.. bakit pumapatak ang mga luha ko? Bakit kahit na a
nung pahid ko.. ayaw nilang tumigil.
"Mau, ok ka lang-"
*sob*

Bakit ako umiiyak? Bakit ang sakit-sakit. *sob* bakit..

"Ms. Padua, what's wrong." napatingin ako. Lahat sila sakin nakatingin. Lalapit
si Sir, di niya maaaring makita to.
"Ms. Padua!?" sa sobrang pagpapanic nailaglag ko gamit ko.
"What's this. You're writing on my table! Erase that! Immediately!!!" agad ko na
mang binura yun gamit yung eraser ko. Lumuluha parin luha ko.
"Are you ok Ms. Padua?" agad kong kinuha ang ntbk ko at kinupya yung sinasabi ni
Sir. I noded.
"Be sure." pero kahit anung gawin ko.. ang sakit-sakit. Ang mga salitang yun..
Quote
"Wala ka namang pake dun!"
sinabi niya ang mga masasakit na salitang yun.. :'(
Love.101.Don't Cry
Maghahapon na pero hindi parin dumadating si Mau. Tinext ko naman siya para ipaa
lala yung sched niya pero bakit wala pa siya?
"Hi, Brei!" napalingon ako. Bakit siya nandito?
"Hm :),"
"Anung kailangan mo?"
"Masama kasi pakiramdam ni Mau kaya hindi siya nakapunta. Mas mabuti ng alam niy
o para di kayo magalit."
"Ok na ba siya?" umiling siya.
"Sa tingin ko malala yung nararamdaman niya." halata sa mukha ni Brei na hindi s
iya nagsisinungalin. Nagbow siya bago umalis.
"Ang ganda niya talaga.."
"Baliw! May sakit na nga yung manager natin." napatigil ako sa paglalaro. Nag-aa
lala ako. :(
"Drei, anu, magpapraktis pa ba tayo?" nakita kong wala sa sarili si Drei, parang
ang lungkot niya rin.
"Ah, anu-"
"Anu kaya kung dalawin natin si manager." sabi ni Angelo. Ang warm-hearted talag
a nito.
"Mahina talaga siya." hindi yan totoo. Ginagawa niya lahat.
"Tara! Magpractice na tayo captain!" nagsitayuan sila at umalis, yung iba di pa
naiingli dahil busy.
"Andrei?-" biglang may nagbukas ng pinto. Tungong-tungo siya at nakahawak sa sal
amin.

"Pasensya na kung late ako."

"Puro pasensya ka na lang ba?" dinedma siya ni Daison. Parang ang lungkot-lungko
t ng mukha niya. Umiyak ba siya?
"Ok lang Mau." hindi siya sakin nakatingin. Lampas sakin.
"Andrei, bakit di ka pa nagpapraktis. Susunod ako." siya ang tinitingnan ni Mau.
"Ah- oo. Sige, alis na ako."
"Ikaw rin, mamura pa kayo ng coach niyo. Maghahanda na ako ng makakain niyo." ka
hit hawakan niya ang salamin niya. Naaaninag ko parin yung lungkot sa mga mata n
iya. I noded na lang at umalis na.
Nagpraktis na kami.
ng punishment nito.
ra sa basic traning
agtaka parin, bakit

Mabuti naman at hindi ako nalate kundi baka mabigyan pa ako

Tumakbo kami ng 10 beses at nag-lay-up isa isa, nagdrible pa
at nag-aral mag3-points. Kaso.. kahit iwasan ko man, nakakap
ba parang nag-iba ang mood nitong si Andrei?

"Oh Zander, saan?"

"Mag-CR lang po ako."
"Bilisan mo." nagnod naman ako at agad na tumakbo.
Bumalik ako sa office. Nung pagkabukas ko ng pinto, siya agad ang nakita ko. Ngi
ngitian ko sana siya as greet kaso.. Natulala ako sa kanya.
*sob*
:(
umiiyak.. siya. Lumuluha ang mata ni Mau. Nasasaktan siya. Nahihirapan. Bakit? B
akit nagkakaganan siya? Tulala lang siya pero lumuluha ang mata niya.
"Mau,"
***
Nakakapagtaka, bakit ba ako nasasaktan ng sobra? Wala naman dapat akong ikaiyak
diba? Wala akong makitang tamang dahilan para umiyak ako. Tanga lang talaga ako.
:'(
"Pasensya na kung late ako." sabi ko, dapat normal lang. Pero nagpahalata parin
ako, hindi ko kaya, hindi ko kayang humarap ng ganito sa harap niya.
"Puro pasensya ka na lang ba?" ginalit ko na naman si Daison. :-[
Pero kahit ganon, nandyan naman si Zeji para saluhin yung kahihiyan ko. Sumunod
yung iba na magpapraktis na. Hindi ko naman sinasadyang mapatingin kay Andrei. H
indi ba dapat, huwag akong tumingin sa kanya kasi.. Baka makita niya sa mga mata
ko na umiyak ako.
"Andrei, bakit di ka pa nagpapraktis. Susunod ako."
Ang dami ko talagang saviors sa buhay. Ayokong malaman pa niya yung totoo. Umali
s na si Andrei pero di rin nagtagal si Zeji.
Mag-isa na lang ako. Habang inaayos ko ang makakain nila, ginawa ko talaga ang l

ahat para maging busy ako at di na lang maalala yung nangyari.. Pero.. kahit anu
ng gawin ko. 'Wala ka namang pake dun!' Tama siya.. :'( :'(
Ang kapal ng mukha mo Mau, sinamantala mo na nga ang pagkakataon na makachat siy
a pero.. umiral pa ang kasamaan ng ugali mo. Anu bang ginawa ni Andrei.. Anu ban
g ginawa niya at gustong-gusto mo siya. Sa totoo lang hindi niya intensyong sakt
an ako, malay ba niya. At sino ba ako.. alam ba niya lahat. At pagsinabi ko ba,
sasabihin niyang.. 'Sori, di ko naman alam na gusto mo ako' pero may gusto siyan
g iba. *teardrops* Bakit ba ang tanga-tanga ko.. Bakit nagpadala ako sa emosyon
ko.. hindi ko dapat ginusto ang taong kahit na kelan ay di ko naman talaga nakil
ala. (.. Ako ang may kasalanan. Hindi ko agad pinigilan ang nararamdaman ko.. hi
ndi dapat ako umasang mapapansin niya. Oo.. umasa ako.. At umaasa parin ako.
Kailan.. Hanggang kailang ang feelings na'to. Gusto ko na'tong mawala. Gusto ko
na siyang mabura.. gusto ko ng magmove-on sa lahat. Masyado na akong nagpapakata
nga.. Umaasa.. Humihiling ng sobra"Wag.. wag kang umiyak."
Love.101.Everything's Fine.. not actually

"Wag.. Wag kang umiyak." napatingin ako. Nararamdaman ko

o, ang walang tigil na pagluha nito. Nakatingin lang ako
sakin. Lumuhod siya sa harap ko.. gamit ang panyo niya..
ang yun. Dun.. mas naramdaman ko ang sakit.. ang sobrang

ang pagpatak ang luha k

sa kanya, lumapit siya
Pinawi niya ang mga luh
sakit.

Tinakpan ko ang mukha ko. Umiiyak na talaga ako.. hindi ko maalis.. hindi ko map
igilang umiyak. Ang sakit-sakit.
"*sob*Tama na.. ayoko na.. ayoko na.. waaah.. *sob*" nakakahiya.. dahil kahit an
ung gawin ko.. hindi ko na mababago ang nangyari.

"GALINGAN NATIN TEAM!!! 1 week na lang at LABAN NA!"

"WoOOoh!!!"
3 araw na din ang nakakalipas at mas lalong pang lumala ang pag-iiwas ni Andrei.
But for now.. kailangan ko ring umiwas right?
"d-Do your best!" sabi ko habang pinipilit itaas ang kamay ko para icheer-sila.
Nagsmirk si Daison pero nang-isnab parin. Yung iba nag-ok-sign sakin, at ginulo
naman ni Angelo ang buhok ko. Tumawa kaming lahat.
"Nag-iimprove na si Manager!"
*laughter*
"Magcelebrate tayo.. mamaya!" lahat ay sumigaw.
Ngumiti rin si Zeji sakin.
Habang nakatungo akong umiiyak, hinawakan niya ang ulo ko.
"Diba dapat hindi umiiyak ang mga babae. Pero naisip mo ba, yang mga luhang yan.
. deserving pumatak. Mas cute ka pag.. ngumingiti.. kaya maging masaya ka na lan
g. :)"
Siya lang yung nandyan para icomfort ako. Ang taong yun..

"Si Zeji?"
"Nakuu.. sigurado di na naman yun dito kakain." pero kahit siya yung taong yun.
Kahit di naman niya sabihin.. halata naman.. na simula din nung araw na yun.. ay
umiwas na siya. Hindi na niya ako kinakausap. :(
"Hindi ba dapat sama-sama tayo?!"
"Bakit pagwala si Drei, hindi mo siya hinahanap?" nangilabot ako. May konting tu
wa pero.. nasasaktan parin ako.
"Eeh.. crush niya si Zej?" nanlaki ang mata ko! Napalingon agad ako kay Drei.. n
aglalaro siya ng GTA, mabuti naman wala siyang pake.
"Si Daison?"
"Ah.. na.. Nasa.. anu.. Ka-kausap niya si.. b-Brei."
"Ganun. Hahanapin ko silang dalwa!"
Agad akong tumakbo at hinanap sila.
Nasaan ba sila. Pumunta ako sa canteen, backbuilding, sa court, pero ni isa sa m
ga alam kong pwede niyang puntahan ay wala siya. Naglakad-lakad ako sa corridor
ng iba't-ibang level.
"Ahahaha.. ikaw talaga. Sige na.. pupunta na kami. Anu bang oras." mga naghaharu
tang babae.
"Mamaya.. Wala naman akong gagawin." napatigil ako sa paglalakad.
"Ikaw talaga.. oo na. Pasasayahin muli kita." sabi nung babae habang hinahawakan
g ang mukha ni.. Zeji. Parang nang-aakit. Kulang na lang at maghalikan sila.
Umalis na ako dun ng walang sinabi. Ayokong maabala ko pa sila. Kahit na aminin
kong ayaw ko sa ganung lalaki.. kay Zeji.. Hindi ko siya magawang i-hate. Baka n
ga.. tapos sinabi pa niyang wala siyang gagawin.. wala nga siguro siyang balak n
a umattend mamaya sa celebration. :( Hindi ko na lama ngayon ang nangyayari? :(
:-[
"Ah!?-"
"So-ri!" tungong-tungo kong sabi. :-[
"Ok ka lang ba?"
"Mau?" napatingin ako sa babaeng nagsalita. Medyo hindi ako makakibo nung kausap
in niya ako.
"Palagi ka kasing nakatungo." this time, nginitian ako ni Daison. Nandito ang ya
bang?
"Pau?" ngumiti si Pau.
"Sorry rin huh. Ok ka lang ba?" napakagentle ng ngiti niya. Napangiti rin ako.
"Oks na!" umalis na sa pagkakaleaned tong si Daison sa pader habang nasa pocket
ang mga kamay niya. Lumapit siya sakin at nginitian ako, sinenyas niya rin akong
umalis na. Kumaway naman si Pau. Aalis na ako..
"Pwede bang.. makipagsaya ka samin mamaya!" tumungo ako at naghintay sa sagot ni
ya.
"Oo ba." tumingin agad ako.

"Salamat!" ngumiti ako. Masaya ako.. dahil ayos na kami. Hindi na siya galit. :)
Kahit feeling ko may konti pa akong problemang naiwan? :(
Love.18.Just like that

"Ang sarap mo palang magluto!"

Nasa H.E. kami. Nagluluto si Pau. Mabuti na lang at nandito siya, hindi na ako n
aoOP, nabigyan ko pa sila ng masarap na handmade food. Hindi yung bili na lang a
ko ng bili. Sigh. Paano ko pa mahihigitan yung dati nilang Manager.
"Salamat talaga Pau." inayos ko ang salamin ko. "Don't worry, ako ang maghuhugas
ng lahat ng pinagkainan natin. :)"
"Ok lang ako Mau." nagkangitian kami.
Nagluluto si Pau ng barbecue at yung mga players nagkakaraoke na. Wala dito si Z
eji. Lumapit naman si Daison. Tinulungan niya si Pau, hindi naman ako makatulong
dahil wala naman akong alam sa kusina. Parang nag-iba yung ihip ng hangin. Di m
an lang ako pinapansin nung dalwang to. Nakatitig lang ako sa dalwa.
"Ako na dyan."
"Hindi ok lang."
:)
Gentleman pala ang yabang nito. Aba't, ang gwapo palang talaga nito. Lalo na kap
ag hindi to seryoso at suplado. Kaya rin pala nitong ngumiti ng matamis.. pero b
akit kaya..
"Daison, o may paminta ka sa mukha." inalis yun ni Pau. Bagay sila sa isa't-isa.
Inayos ko salamin ko. Aba perfect couple! 8)
"Saan?" namumula si Daison. Blooming si Pau. Di naman kaya..
"MAU ANTONETTE PADUA!!!" bigla akong nahulog sa upuan.
:o :o
"Aray?!" agad na lumapit si Pau sakin.
"Ok ka lang ba Mau?" inalalayan niya akong tumayo.
Inirapan naman ako ni Daison. Pero imbis na makaramdam ako ng galit..
"Ok lang ako Pau." inayos ko salamin ko. Nginitian ko naman si Daison. Medyo nam
ula naman siya tapos umiwas ng tingin.
"Manager! Kanta ka naman ng isa dito!" ako naman ay nagulat. :o
"Ganda mo daw kumanta eh!" namula ako. :-[
"KaNTA! KANTA! Kanta! Kanta!!!" sumigaw sila ng paulit-ulit. Napatungo ako. Daha
n-dahan kong tinuro si Pau.
"Ahahaha. Sige na ako muna." pumunta si Pau dun. Natutuwa talaga ako kasi tinuri
ng ko siyang Bestfriend.
"Isip bata." may biglang nagsalita sa may tenga ko. Napalayo ako ng konting.
"Kitams ang pula-pula mo!" pinat niya ang ilong ko. Nag-iinit nga pakiramdam ko.
Tapos pa tumawa siya, ang.. ganda ng ngiti niya. Ang gwapo niya. :-[

Hinawakan ko kamay niya na nakapat sa ilong ko para ibalik sa kanya at lumayo ak

o ng konti sa kanya. Sobrang close namin.
"Hindi dapat ganyan ang inaasta mo." at umalis na ako. Naupo ako malapit sa mga
nagkakaraoke.
"Bakit mo iniwan si Daison?" ang lungkot ni Angelo kahit kumakain pa siya. Kumuh
a ako ng drinks para sa kanya.
"Salamat Mau." ngumiti ako at inayos salamin ko.
"Hindi ko naman siya iniwan. Baka si Pau, Bakit ba ang lungkot mo?"
"Walang gusto si Brei kay Daison. Ganun din alam ko kay Daison. Pero di pa siya
nagkakagf ever since."
"Paano mo naman nasisigurado yan." ang lungkot talaga ni Angelo.
"Tingnan mo, ikaw ang tinitingnan ni Daison at hindi si Brei." unti-unti akong t
umingin kay Daison. Nagkaeye-to-eye pa kami. Ako nga ba ang tinitingnan niya. In
ayos ko salamin ko at inalis na tingin sa kanya.
"Si Pau.. si Pau nga sabi gusto.." nakita ko si Andrei. Hindi man lang siya maki
halubilo. Anu na kayang nangyari dun sa table?

Natapos ang kasiyahan. Yung iba umuwi na

nakatulog lang. Naghuhugas naman ako ng
ry ko'to! Binanlawan ko lahat ng hugasin
yung mga baso't kutsara't tinidor. Dahil
yun.. Kaso ang pinggan..

dahil sa kalasingan. May iba lasing pa,

pinggan. Ang daming huhugasan. Pero car
at pinatas. Nilagyan ko naman ng sabon
madali lang mabilis ko naman nabanlawan

"Mau, kailangan mo ba ng tulong?" si Angelo.

"Ok lang ako. Inaantok ka na pati. Atsaka magpahinga ka na. Maempacho ka pa. Aha
ha.." napangiti si Angelo at nakinig naman siya sakin.
Lalagyan ko na sana ng sabon yung pinggan nang madulas ang kamay ko.
"Whew! Ang dulas naman kasi." binigay niya sakin ang pinggan.
"Salamat-"
"Tutulong na ako." sinuot niya yung apron. Nagsimula na siyang magsabon ng pingg
an. Napapalayo ako ng konti. Nararamdaman ko parin yung sakit. Ang sakit sa kato
tohanan na.. wala lang to. Hindi ko dapat nilalagyan ng meaning ang lahat.
"Sabi ko tutulong lang ako. Bakit lumayo ka?" pero ramdam ko parin ang pintig ng
puso ko..
Nasaktan man ako.. pero patuloy ko parin siyang nagugustuhan.
"n-Nandyan na! Sori huh.."
Love.19.Love sick? Jealous?

Quote

"I'm sorry."
Yun ang reply ni Andrei. Kaya pala. Kaya siguro hindi ko siya nakikitang affecte
d. Kasi hindi naman siya ganon kasuplado eh. Mabait din siya.
"Pau!"
"Oh?"
"Anu.. salamat nung isang araw." hindi siya tumingin sakin ng diretso. Galit na
naman ba siya? :(
"Salamat.. hindi ko alam kung tama ba akong magalit sayo nun. Hindi nga kita sig
uro kilala para i-judge kita. Salamat.. dahil naging kaibigan kita." kahit nakas
ide-view siya, nakikita ko ang bahaging masaya at malungkot sa mukha ni Pau.
Naglalaro ako ng mga games sa internet. Like Family Feud. Since kahit papaano, y
ung kalahati ng team ay nakukuha ko na ang loob. Hirap kasi ring kausapin nung m
ga taga ibang section not like B and A. Yung mga C and the others, minsan dinede
dma na ako. Si Angelo at Zeji lang ata ang kaclose ko sa ganung section. A and B
talaga ang pumapansin sakin. Kaya minsan nahihiya ako. Mabuti na lang at dinown
load ako ni Zeji ng sarili kong games. Pero hanggang kahapon ko pa siya di nakik
ita? O dahil di narin niya ako pinapansin at si Andrei narin ang nakasteady sa u
tak ko..
Biglang nagbukas ang pinto,
"Tapos na-" nagkaeye-to-eye kami. Walang nagsalita o umalis ng tingin. Matagal d
in yun.. kung hindi.. :-[
"Nagluto ka na ba ng makakain namin, labo?" biglang may nagsalita sa likod ni Dr
ei. Si yabang. Wrong timing oh :(
"Anu.. Nakabili..--"
"Di ka nga pala marunong magluto noh." tumuloy naman si Andrei sa sadya niya.
"Geh, una na ako Daison." byebye Drei. :(
"Ah.. Oo-- eh Este--"
"Nasaan ba ang utak mo? Malabo na nga ang mata mo, malabo pa utak mo.
Masakit ang ulo ko.." agad akong lumabas.
"Saan ka pupunta!!!" sigaw niya kaya napatigil ako.
"Bibili ng gamot-"
"Dito ka lang. Kailangan ko ng bantay." agad akong lumapit sa kanya. Hinawakan k
o ang leeg niya. Napatingin siya at biglang namula ng sobra.
"Lumayo ka nga sakin!!!" tumalikod siya ng higa sakin.
"Pa-pasensya ka na talaga!.. Dai-son." bumalik ako sa computer. Kinuha ko cp ko.
Dinial ko number ni Kevin para ibili ako ng gamot. Napatingin ako kay Daison..
akala ko nakatingin siya sakin. Ang init niya. Sigurado ako na hindi lang sakit
ng ulo yun..

Pinatay ko yung aircon. Lumapit ako sa kanya at nilagyan ang noo niya ng basang
tuwalya.
"Dapat.. si Pau ang nasa posisyon ko e. Sorry huh. Ganito kasi yung mga napapano
od kong movie'ng love story, accidentally. Aalagaan ka ng taong gusto mo.. panig
urado gagaling ka!" may kumatok. Agad naman akong tumayo. Inayos ko salamin ko..
"Hm.. Salamat!" sinarado ko na agad ang pinto. Hindi ko kilala yung lalaking yun
. Pero nagpasalamat naman ako kaya ok narin yun.
Lumapit ako kay Daison. I poke him. Nagising naman siya. Jacket lang niya yung n
agsisilbing kumot.
"Inum ka muna." bumangon naman siya. Binigay ko yung papel.
"Anu yan?" parang rin pala tong bata. Hindi, may pagkaisip-bata talaga. :D
"Durog na gamot." tiningnan niya ako ng suspiscious look. ???
"Isubo mo yung durog na gamot. Nag-iinit ka kasi talaga.. kaya baka, naisip ko l
ang, baka mahirapan ka.." agad niyang sinubo yung gamot. Inubo siya.
"Sandali! Tubig. Tubig!" humiga siya.
"Gusto mo bang umuwi na?" umiling siya.
"Magpapahinga muna ako. Dyan ka lang-" at gaya nga ng sinabi niya nagstay lang a
ko sa tabi niya.
Pinatay ko na yung computer. Mga 30 mins. after umalis muna ako dun. Mahimbing n
aman ang tulog niya kaya pumunta na ako sa gym. Hinanda ko na lamang yung kakain
in nila.

"Si Daison?" napatigil ako sa paglalakad. Eksakto namang nagbreak sila.

"Tulog. May sakit. Sige balik na lang ako mamaya huh.." tumakbo na ako.
***
Lahat seryoso at pursigido sa paglalaro. Kaya masyadong nakakapagod. Tumatakbo k
ami para habulin yung bola nang mapansin ko si Mau.
"Zeji!" pinasa sakin ni Mike ang bola. Dinrible ko naman yun hanggang makarating
sa ring. At nung maishoot ko, nagpatuloy ang laro. Napatingin ako kay Mau. Tapo
s na siyang maghanda ng makakain namin. Pero bakit nagmamadali naman ata siya.
*PRrrrrrRTt!*
Nagkameron ng break. Umalis na si Mau.
"Nakakapagod!"
"Nauhaw ako dun ah!"
"Ang sarap talaga ng mga binibiling pagkain ni Mau. Saan kaya niya to binili."
"Saan pumunta si Mau?"

"Ewan. Nagmamadale eh." tumabi naman ako kay tabatsoy. Kumuha ako ng snacks sa k
anya.
"Wag. Bigay to sakin ni Mau eh."
"Damot nito!-" tinago ni Angelo yung potato chips niya na hihingin ko sana. Napa
tawa ako ng konti at uminom ng tubig.
"Bakit ka nga pala laging may extra food kay Mau!?" napatingin ako kay Angelo. A
lam ko wala namang crush tong tabatsoy na'to kay Mau. Natawa na lang ako.
"Stretchable ang tyan nito eh!" tumawa yung iba. Nagpout lang si Angelo.
"Uy kayong lima. Kayo naman ang pumasok. Pahinga lang kami." may bigla akong nai
sip.
"Drei, dun muna tayo sa room!" napatigil siya sa pag-inom.
"Tulog si Daison dun." at kung nandun si Mau. Marahil sila lang ang nandun.
"May sakit si Dai diba, tawag ako sa kanila. Papakaunin ko na siya-" medyo nagta
ka yung iba sa sinabi ko pero tumakbo na ako.
Pumunta ako sa locker at dinial no. ng butler nina Dai. Binaba ko naman agad yun
g phone matapos kong sabihin yung sadya ko. Tumakbo na ako patungo sa office..
Bubuksan ko na ang pinto.. nang.. makita ko ang hindi inaasahan,
Tulog si Mau.. at-- :o :o >:(
"Nandito ka pala.."
"Anung balak mo?" tumayo siya. Tumigil siya sa tabi ko. >:(
"Kaming dalwa lang ang nasa kwartong to. Anu kayang gagawin ng isang normal na l
alaki?-Masakit ang ulo ko. Thanks cuz!" ga** >:( >:( >:(
Love.20.Eyes of mine
Mga 1 buong araw ding nawala si Daison. Malapit naring magNov..
"Mau, turuan mo nga ako dito sa part na'to." hindi pa nagsisimula ang klase. Per
o ganito na ang malimit namin gawin ni Pau. Nag-aaral kami bago magsimula ng kla
se.
May biglang pumasok sa room namin.. nagets naman agad ni Pau yung tinuro ko. Nap
atingin ako sa new face..
"Pau.. Sino-" tumingin yung guy sakin. Pati si Pau napatingin. Lumapit pa yung g
uy.:o
"Yung lunchbox mo nakalimutan mo!" nanlaki ang mata ko. Napatayo ako, inayos ko
salamin ko.

"K-k-k-Kevin?" inayos ko ng paulit-ulit ang salamin ko. Bakit walang suot na sal
amin si Kevin?! :o :o
"Oa! Kaya pala nandedma ka pagkatapos mong magpabili ng gamot." tulala parin ako
. Hinila naman ni Pau ang palda ko kaya napaupo ako.
"It's your turn, tuturuan naman kita sa chem." inayos ko salamin ko at sinulyap
muli si Kevin.
Ibang-iba siya sa look niyang yan. :D
"Mas gumwapo si Mr. Gil diba. Mas bagay kay Kevin ang walang salamin. :)" napati
ngin din naman ako. Somehow, parang naging Hot si Kevin, ang gwapo nga niya..

"Mau, 3 huh! Kailangan nasa auditorium ka na huh!" inayos ko salamin ko at pauli

t-ulit na tumango.
May yakap-yakap akong libro at ngayon ay patungong rooftop. Naglalakad ako sa ma
y corridor ng 4th year nang.. may narinig akong nag-istrumming ng gitara. May na
gpapatugtog. Ang ganda ng pagtugtog niya. Ang linis.
Isang lalaking nasa sulok, maputi.. estudyante ng 4-A. Nagsimula na siyang magpa
patugtog ng something.. Ang ganda.. Hindi ko man alam ang kantang yun pero ramda
m ko kung paano niya kantahin.
Napaleaned ako sa pader. Sa kabila ng pader ay siya naman ang nakaleaned. Isang
pader lang ang namamagitan samin kaya rinig na rinig ko yung boses niya.
A

A
E
E
The stars lean down to kiss you
Fm
Fm D
D
And I lie awake and miss you
A
A
E
E
Fm Fm
D D
Pour me a heavy dose of atmosphere
A
A
E
E
'Cause I'll doze off safe and soundly
Fm
Fm
D
D
But I'll miss your arms around me
A
A
E
E
Fm Fm
I'd send a postcard to you dear
D
D
(A A E E D D Fm Fm)2x{lead into next verse}
'Cause I wish you were here
A

A
E
E
I'll watch the night turn light blue
Fm
Fm
D
D
But it's not the same without you
A A
E
E
Fm Fm D D
Because it takes two to whisper quietly
A
A
E
E
The silence isn't so bad
Fm
Fm
D
D
Till I look at my hands and feel sad
A
A
E
E
'Cause the spaces between my fingers
Fm
Fm
D
D

Are right where yours fit perfectly

(A A E E Fm Fm D D)2x
A

A
E
E
I'll find repose in new ways
Fm
Fm
D
D
Though I haven't slept in two days
A
A
E
E
Fm Fm
D D
'Cause cold nostalgia chills me to the bone
A
A
E
E
But drenched in vanilla twilight
Fm
Fm
D
D
I'll sit on the front porch all night
A
A
E
E
Fm
Fm
Waist-deep in thought because when I think of you
D
D
A
A E E Fm Fm
I don't feel so alone
D
D
A
A E E Fm Fm
I don't feel so alone
D
D
A
A E E Fm Fm D D
I don't feel so alone
A

A
E
As many times
D
D
I'll think of
Fm
Fm
I'll think of

E
as I
A
you
D
you

Fm Fm
blink
A E E Fm Fm D D A A E E
tonight
D A A E E Fm Fm D D
tonight

*switching chords*
B

B
F
F
When violet eyes get brighter
Ep
Ep
F
F
And heavy wings grow lighter
B
B
F
F
Ep
Ep
F F
I'll taste the sky and feel alive again
B
B
F
F
And I'll forget the world I knew
Ep
Ep
F
F
But I swear I won't forget you
B
B
Ep
Ep
F
F
Oh, if my voice could reach back through the past
Ep
Ep
F F
I'd whisper in your ear,
Ep
Ep
F
B
Oh darling I wish you were here
[/Yung boses nung guy, imaginary voice na kagaya ng owl city]
Napakagaling kumanta. Nararamdaman ko yung emotions niya. Wala namang tao at buk
as yung pinto at ibang bintana, nag-iisa ba siya sa loob.
Natapos siyang magpatugtog nung sumilip ako. Wala akong nakitang tao nang..
:o
:o
:o
:o

Si Andrei!? 8)
Bigla siyang bumulaga sakin na nanggaling sa ilalim. Yumuko ata siya. Nagkatitig
an kami..

walang may ayaw bumawi ng tingin.

Love.21.With him

"Mau!" sigaw ni Pau habang kumakaway. Nakatungo ako habang papalapit sa tabing u
puan ni Pau.
"Mabuti naman at nandito na lahat." si Daison ang President ng Club since siya n
aman ay maraming experiences sa activity.
Inayos ko ang bangs ko. Ang daming nakapasok. Sigurado ako na mahuhusay sila sin
ce nakikita ko namang magaling pumili tong si Daison, mabuti na lang at magaling
na siya. :)
"Magkakamerond tayo ng iba't-ibang grupo. Nalalapit na ang Halloween, magkakamer
on ng Incoming Program ang Club. At lahat tayo magpipresent!"
45 ang members ng club kaya 9 group ang mangyayari.. 5 per group.
"Yung nakaaasign na group parin ang gagawin nyong role! Kung wala kayong singer,
instrument ang gagamitin niyo base kung saang group kayo!
At kung puro singers naman kayo.. mag-isip kayo ng paraan para hindi magmukhang
baduy yung group niyo!" nakatungo ako habang tinitingnan kung anung group ako.
"6?" hinahanap ko ang group 6.
Nakita ko si Angelo kinakawayan ako. Tumingin ako sa paligid para maniguradong k
ung ako nga yun. Lumapit ako sa kanya.
"Hi Mau!"
"Group anu 'to?" nakatungo kong tanong kay Angelo.
"Magkakagroup tayo. Ako, ikaw, si Daison, Rhea, at si Andrei." parang naemphasiz
e yung name ni Andrei sa utak ko.
Pinaupo ako ni Angelo sa tabi niya. Napalingon naman ako kay Andrei. Naggigitara
talaga siya.. ngayon ko lang siya natitigan ng ganong kalapit.
Parang tumigil yung oras namin nung aksidenteng nagkatitigan kami sa may bintana
ng yun. Magkatitigan kami na para bang walang may ayaw na pigilan yun. Umayos na
lang kami ng tayo nung maramdamam namin medyo matagal din yung titigan na yun.
"Yung sintas kasi ng sapatos ko." sabi niya habang inaayos yung buhok niya.
"So-sorry!" tumungo ako.

"Ah?-" napatigil siya. Medyo napatungo siya at may narinig ako..

"Ahahaha.. talaga palang tama si Daison. ahahaha.. puro sorry lang ang alam mong
salita!" tumatawa siya habang nasa noo niya yung kamay niya. Ang cute tingnan n
i Andrei sa pagtawang niyang yun.. ang gwapo niya talaga.. lalo na sa malapitan.
Tumingin siya sakin ng seryoso,
"Hindi.. totoo yun.." sabi ko na parang nangunguso pa.
Pero naghalfsmile naman siya. At tumawa ng konti..
Hindi lang sa tingin si Drei, kung gusto ko talaga siya. Dapat ipaglaban ko siya
diba? At dapat handa akong masaktan para sa kanya.
Bigla siyang tumigil sa pagstrumming. Nahuli niya akong nakatingin sa kanya. Per
o.. ngumiti siya. :) :o
Medyo nag-init pakiramdam ko pero masaya ako.. sobra!
"Ok dito nagtatapos ang meeting. May 2 araw lang tayo para sa practice. Ang prog
ram kasi ay gaganapin pagkatapos ng monthly tournament namin ng basketball team.
Gabi yun."
"3 araw na lang pala at laban na nila." may humawak sa balikat ko.
"Kaya galingan mo Mau sa pagsuporta samin." nagnod ako. Kita ko si Andrei sa lik
od ni Angelo. Ang gwapo niya talaga.
"Hoy labo! Wag ka munang uuwi mamaya. Bukod sa may practice ang team, magkakamer
on tayo ng maagang practice para sa Club!" sabi ni Daison habang papalapit sakin
.
Inayos ko salamin ko. "Oo, tutulong ako ng mabuti sa team." tapos umalis na siya
. Dedma ba yun.
"Medyo gumagaan na ang loob sayo ni Fafa Dai." ngumiti ako.
"Andrei!" kinalibutan ako nung biglang isigaw yun ni Angelo. "Tara na!" naramdam
an ko naman ang presence ni Andrei sa likod ko.

Habang nagpapractice yung iba, yung members naman na taga C and F ang mga kakuli
tan ko sa bleachers. Iba't-ibang technique daw para macheer ko ang Team ang tinu
turo nila sakin. May nakapamewang na style na galit na expression. Tatawa sila a
t magbubulungan.
O di naman kaya itataas ko kamay ko ng paulit-ulit sabay sabi ng 'Mga Kulugo tak
bo/Depensa/Rebound' kung anu-ano pa. Kaso masyadong mahina ang boses ko. Pati yu
ng mga naglalaro naaabala ko na sa mga pinagkikilos ko. Sama nga ng tingin ni Da
ison sakin eh. Tatawa naman tapos yung 5, medyo mukha na ata akong tanga.
Naglalakad kaming apat sa diliman papunta kina Daison. Tahimik lang sila. Galit
pa ata..
Tiningnan ko si Andrei. Pati siya nakatingin sa kawalan.. habang nakaheadphone,
nakikinig ng kanta at daladala yung gitara niya habang nasa pocket yung kamay ni

ya. Ang cool niyang tingnan. Parang rockista, malinis nga lang at maaliwalas dah
il sa maayos niyang uniform. Ang cool.. at ang swerte ng magiging gf niya.
"Kung may nagawa man akong mali, sori na." napatungo ako.
"Bakit mo kasi kailangan pang mag-act ng ganun kung hindi ka naman ganon."
"Gusto ko lang naman kayong i-cheer."
"I-cheer mo kami, sa paraang alam mo." ang cold na talaga niya. Inakbayan naman
ako ni Angelo.
"Yung kung paano ka mag-act kanina. Ganun kasi si Kristelle.. :-[ at hindi magan
da kung ipapaalala mo ang senpai manager namin. Matagal kasi namin siyang nakasa
ma. Magulo talaga kami nun.. at sigurado kung ikaw nasa pwesto ni Telle nun, bak
a sumuko ka na. Halos lahat samin mga tipong gangster." napalingon ako kay Andre
i. Rinig ba niya pinag-uusapan namin?
"Kahit si Drei." singit ni Daison. "May pagkaemo kasi ang lokong yan. Moody pa..
pero hindi siya emo magdala ng damit huh." parang ako ba nun?
"Lagi na lang siyang sinisigawan ni Telle. Hindi naman ganun kagalit galit si Dr
ei kung iisipin. Siya pa nga ang pinaka matino samin. Pero snob kasi yan e, sery
oso at tahimik. Di gaya ni Daison namamansin pa yan eh at medyo magulo, pero si
Drei nun, snob lang siya kahit kanino. Ni di nga niya kami pinapansin e, wala si
yang trust sa lahat sa di malamang dahilan."

Nasa bahay na kami nina Daison. Nakaupo ako at nakikinig kay Angelo.
"Pero nabago ni Telle ang ugali ni Drei. Dakilang snobhater si Telle kaya ginawa
niya lahat para mapansin siya ng first love niya. At yun nga si Drei."
Pumasok na kami dun sa parang underground nina Daison. Madilim yung place pero n
ung binuksan na ni Daison yun ilaw. Yung place na yun pala ay pinagpapraktisan n
g gig nila. Ang ganda. Parang mini stage ng isang band.. Tapos may billiard pa,
video game, at laruan ng dart. Ang ganda..
Napatingin ako kay Andrei, nag-istramming na muli siya.
Si Kristelle, first love pala niya si Andrei simula ng magfirst year tong si Dre
i sa school nila. Si Andrei kaya, anu bang tingin niya kay Telle? Naalala ko tul
oy yung sa may documents niya, nasasaktan lang ako pagnaaalala yun.
"Mau!"
"Huh?" nakatingin si Drei sakin. Nagblush ata ako. :-[
"Dito ka sa tabi ko. Magpapractice na daw tayo, kanta ka ako ang maggigitara." a
ng gwapo niya para kausapin ako.
Lumapit naman ako kaagad. Nakakausap at nalalapitan ko na si Drei. Tumingin siya
sakin, eye-to-eye at talagang sakin lang siya nakatingin habang inistrumming ni
ya ang gitara niya, napaiwas naman ako. :-[
"Nandito na ako!"
"Late ka na naman!" Rhea name niya diba?
"Pasensya naman. Ah?- Hi 4eyes!" napatawa ng konti si Drei. Nakakahiya to.. :-[

Love.22.The Hidden Feelings

Habang kumakanta, sa kanyang mata lang talaga ako nakatingin. Paano, sabi daw ni
Daison kailangan daw na manggagaling sa puso yung kanta. Ang di ko pa alam vini
video kami ni Rhea kaya todo kaba ako. Pero wala namang sinabi si Andrei. Parang
wala siyang pake.. yung gitara lang niya ang pinpakelaman niya. :(
"Anu yang pinapanood niyo? Nagpraktice na ba kayo?" may kasama siyang yaya..
"Kainan na ba?!" sabay na sabi nina Rhea at Angelo.
"Drei, Mau! Tara!-" yaya niya samin. Patayo na ako nang tinawag naman ako ni Dai
son.
"Halika muna dito. Pagpractisan natin ang boses mo." lumapit naman ako sa kanya.
Napansin kong nakatingin samin ang mga mata ni Andrei.
Medyo kinakabahan ako. Umupo ako sa tabi niya. Pero mas nilapit pa ni Daison yun
g upuan. Hindi na nakatingin si Andrei. Nakatingin lang ako sa kanya at di na si
ya lumingon. Mabuti pa sina Angelo at Rhea nakatutok sa ginagawa namin ni Daison
.
"Go."
Pumasok sa isip ko ang mga tingin at titigan namin ni Andrei. Mas lalo pa akong
kinakabahan. Feeling ko hindi ako makahinga kanina.
Hindi tumitingin si Daison, nakasteady lang siya sa gitara niya. Ako naman nagpa
patuloy lang sa pagkanta.
At nung matapos.. pinanood namin yung video.
"Wow! Ang ganda talaga ng boses mo Mau. Parang singer ka talaga. Ang sarap ulitulitin."
"Ang ganda ng kuha niyo."
Inulit-ulit ni Angelo yung video. Pati yung video2 e tiningnan nila ng mabuti. M
edyo nagtataka lang ako. ???
"Napansin mo?"
"Oo. Nagbablush si Mau nung video nila ni Daison." nakatitig ako kay Andrei. Big
la siyang tumigil sa pag-aayos sa gitara niya.
Napatingin naman ako kina Angelo. Tapos medyo nagtataka rin ako kay Drei.
"Pero kung titingnan. Mas nakakakilig ang video nila ni Andrei." medyo naubo ako
sa gulat. Anu bang sinasabi nila. Nag-iinit ang pisngi ko.
Pero paglingon ko kay Andrei. Wala na siya sa pwesto niya. Saan na siya pumunta?
:(
"Mas nakikita ko yung romance sa video nila ni Andrei. Nagtititigan kasi sila. A
t parang bang may feelings sila pareho sa isa't-isa." anu daw. :-[
"Anu ba yang sinasabi niyo.."

Pinilit kong agawin ang atensyon nila kaso masyadong nakatutok yung atensyon nil
a sa video. Nakakahiya yung mga pinagsasabi nila.
"Pero hindi naman namumula si Mau dun sa video na kasama si Drei. Parang di pa n
ga siya mapakali sa pwesto niyang kasama si Daison. Naiilang siya!"
"Pero tingnan mo kaya kay Drei. Nagtititigan sila hanggang end nung kanta. Ang m
ga mata nila parang may pinahihiwatig na something."
Something. Mabasa kaya ni Andrei na may gusto ako sa kaniya? Kung ganon.. kaya b
a wala naman akong nakikitang special sa mata niya dahil.. wala siyang pakelam s
akin. Di rin niya ako kilala. Di niya talaga ako napapansin. Ngayon lang dahil k
ailangan.
Biglang tumunog ang phone ko. Hindi parin tumitigil ang pag-uusapan nila Angelo.
"Hello?" sina Kevin.
"Ah uo, patapos narin kami." pumasok na si Andrei. Nagkatinginan kami pero umiwa
s agad siya. :(
"Hindi pa kasi kami tapos. Mag-iingat ako." masyadong nag-aalala si Kevin.
"Diba tinuruan mo na naman akong magcommute. Kaya wag kang mag-alala. Mag-iingat
ako." sabi ko.
Mawawalan pa kasi na kasama si Kerlin kung mag-aabala siyang sunduin ako dito. N
agbye na ako. Pagkatingin ko sa kanila. Walang pumansin sakin.. debale sa mga ma
sasamang tingin ni Daison.
"Sino yun? Yung malaboyfriend mong malabo din ang mata. Ay di na nga pala. Sa ba
gay, may itsura naman yun. May gusto ka sa kanya noh?" nakita kong nagbulungan s
ina Angelo na para bang kinikilig pa.
"Boyfriend? Gusto? Si Kevin ay-" naagaw naman atensyon ko nung tumayo si Andrei.
"Uwi na ako." tuluyan na siyang lumabas. Nakatingin parin ako sa kanya.
Bakit ba siya ganon. Pagmoment ko.. parati niyang binabalewala. Nagsasalita ako
para mapatunayang wala akong pinag-iinteresang ibang lalaki.. :(
"Sandali lang, sabay-sabay na tayo Drei!"
"Sige na. Baka magalit na naman yung kumag na yun sakin. Piling talaga bf.. tsk!
" nang-irap pa siya. Bumulong pa rinig ko naman.
"Tara! Mau!"
Nangungunang maglakad si Andrei. Parang talagang lagi siyang walang pake. Kailan
ba niya ako papansinin?
"Ang lalim ng iniisip natin ah." biglang lapit ni Rhea. Nakatingin parin ako kay
Andrei. Inayos ko salamin ko.
"Matagal ko ng kilala si Daison. Nagseselos yun." medyo muntik pa akong matakid.
"Anu bang sinasabi mo,"
Tumawa siya.

"Siguro nalove at first sight siya dahil sa lovable punch mo."

Nakuu naman.. baka marinig yan ni Drei. Ayokong mag-isip siya ng kung anu-ano. B
akit ba humantong ako sa ganito. May mga taong napapalapit nga sakin.. pero baki
t may common friends na kami.. hindi parin ako belong sa buhay niya.
"Wag niyo ngang lagyan ng malisya ang mga ginagawa niya. Masyado lang talaga siy
ang galit sakin." sana marinig mo Drei..

"Nandito na ako."
Nakauwi na ako matapos namin maghiwa-hiwalay sa lrt. At ngayon nandito na nga ak
o.. pero ang likod parin ni Drei ang nakikita ko. Bakit matapos naming kumanta h
indi na niya ako pinansin? Kaya lang ba niya kinausap dahil utos ni Daison.
"Nakakapagod."
Pagdating ko sa salas nadatnan ko si Kevin. Tulog siya. ??? Hinintay ba niya ako
? May biglang pumasok sa utak ko. Hala.. iniwan ko na naman ang pinto kong di na
kalock. Kaya pala siya nakapasok. Lagot ako sa kanya paggising niya.
Pumunta ako sa kwarto.. kinuha ko siya ng kumot. Pagkalatag ko ng kumot sa kataw
an niya.. nakita ko ang table na may pagkain. Sinilip ko yun. Mga fav. ko. Nag-a
bala pa siya. Napangiti ako. Di lang yun.. nandun din yung pagkaing palagi kong
pinabibili sa kanya para sa team. :-[
Palagi na lang si Kevin andyan..
Love.23.I touch his hand
"GO DRED TEAMmmmmmmmm~!!!"
Ang sigaw ng ped squad namin. Sa karamihan ng tao, kahit papaano ay nakakahabol
pa ang boses ng mga supporter namin. Pero ang totoo.. mas kinakabahan ako.
"Miss heto na yung mineral." kukunin ko na sana yung 15 minerals na nakabalot..
"Magandang laro panigurado to. Sync Team vs. Dred Team, sino naman kaya sa kanil
a ang mananalo? Nung taon Sync ang champion diba?"
Bigla kong nailaglag. Nanlambot kasi ang kamay ko nung marinig ko yung about sa
laro.
"Mau!" hindi na ako lumingon pero dalwang lalaki ang lumapit sakin. Tinulungan n
ila ako.
Nasira na yung plastik kaya pareparehas na kaming nagdala. Nararamdaman ko ang p
angangatog ng paa ko. First time kong kasing maging manager ng isang basketball
team at makakasama din nila ako sa loob para subaybayan ang galaw nila. Dapat ta
lasan ko ang paningin ko kasi baka may mainjured sa kanila, dapat may confidence
ako para makasabay ako kay coach sa pagchicheer sa kanila, at idouble time ko y
ung bilis ko at sipag oras na magtime-out. Wah.. sasabog na ang utak ko sa sobra
ng takot sa crowd. :-[

"Nandito na kami!" kumuha sila ng isa-isang mineral.

"Kinakabahan ka?" tanong ni Zeji sakin. Nagnod naman ako. Inakbayan ako ni Angel
o.
"Don't worry gagalingan namin." nakakabuti naman yung ngiti nila pambawas ng kab
a. Chilax Mau, chilax! Sigh.
"Galingan natin team!!!"
"WOooooooo~!!!" pinagpatung-patong nila ang kamay nila. Napansin ko rin yung mga
excited at nakangiting labi nila. Mas kinakabahan pa ata ako sa kanila ah"Ah?" nakatingin pala silang lahat sakin. :-[
"Tara manager!" nginitian naman ako ni coach. Papalapit na ako nang mapansin ko
si Drei. Nakaakbay sa kanya si Daison.
Nakatingin siya pero agad din namang umiwas nung pumagitna ako sa kanila ni Dais
on. :-[ Hindi ko sinadya yun ah. Nilagay ko na yung kamay ko. Nasa ilalim ng kam
ay ko ang kamay ni Drei. Parang nahawakan ko narin ang kamay niya.
"GO.GO.GOoooooo~!!!" medyo natuwa ako sa ginawang pagsigaw nila. Tinaas nila ang
mga kamay nila habang sumisigaw. Diko naman alam ang gagawin.. pero nakahawak a
ng kamay ni Daison sa kamay ko. Nung binitiwan niya agad ko namang hinawakan ang
kamay ko. :-[ ???
Nag-init ang pakiramdam ko. Tiningnan ko naman si Daison pero kasabay niyang nag
tatawan lahat. Hindi niya siguro sinasadya yun. Napatingin ako kay Drei, ngiting
-ngiti siya. Napatingin naman siya nung nagkabungguan ang mga braso namin, nahul
i niyang nakatingin ako sa kanya, medyo ngumiti siya ng fake at napatiklop ang m
ga kamay niya. Ewan ko ba kung naiilang siya.. Pero nginitian niya rin ako, hind
i naman ata. :(
Ang saya. Natuwa narin ako. Saka ko naman napansin si Zeji na nasa harap ko. Nak
atingin siya sa kamay ko. Sa kamay na hinawakan ni Daison. Iniwasan niya ang tin
gin ko at tumingin ng masama sa bahaging tabi ko.. kay Daison. Napatingin naman
ako kay Daison.. nag-evil smirk siya kay Zeji.
"Tara na!" anung problema? ???

Nakaupo na ako na meron pang table. Katabi ko si coach na nakacrossed-arms. Naka

upo narin ang iba. Di lahat nandito, mga sampo lang, mga seniors at si Zeji at A
ngelo na 3rd year. Siguro si Zeji ang next kay Andrei as team captain. Nagwowarm
-up naman yung lima. Si Andrei, Daison, Zeji, Angelo at Chad- siya yung mabait n
a senior na nginitian ako nung nakapasa ako sa club.
Pumito na ang referee at magsisimula na ang laban.
Nagkamayan ang
gad na napunta
na parang ang
ng talaga siya

mga lalaban. Pumwesto na rin sila. Nung pumito muli ang referee a
samin ang bola dahil kay Angelo. Di naman kasi siya ganong kataba
bigat-bigat. Chubby siya na katenga ni Andrei at Zeji. Matakaw la
kaya tabachoy.

Nakapoint agad kami. Naging mainit ang laban. Hanggang sa natapos ang 1st quarte
r. 14 to 9, mas lamang ang kalaban.
Nung mag2nd quarter, nagsimula ng gumalaw-galaw ang team. Di ko masyadong mapans
in si Drei, si Zeji ang napapansin ko. Siya lang kasi ang nakakalay-up ng paulit

-ulit. Nasa kanya pa ang atensyon ng mga babae sa buong gym. Ang lakas ng appeal
niya, paanong hindi may kasamang matatamis na ngiti ang laro niya. Naku oh.. sa
ka ko palang napansin si Drei. Masyado akong nacarried-away sa hiyawan ng mga ba
bae dahil kay Zeji.
"DEFENSE! Defense!~"
"GO SYNC/DRED TEAMmmmmmmmm~!!!"
45-44 ang scores, mas lamang parin ang kalaban. Masyadong seryoso sina Andrei at
Daison. Nakakapagslumdunk naman kahit papaano sina Daison at Chad. Ang defense
ay kay Angelo. Ang Lay-up kay Zeji at ang 3-pointer ay si Andrei.
Hindi pinapasok sina Zeji at Andrei sa loob ng game nung 3rd quarter. Binigyan k
o sila ng tuwalya at tubig. Tinitingnan ko si Drei habang seryosong pinapanood a
ng team. Ganito pala siya. Ang dami ko pa palang di alam, ngayong medyo malapit
na ba ako sa kanya. Mas makilala ko pa ba siya at malalaman ang lahat ng ugali n
iya, ang iba't-ibang mood niya? :)Nagpatime-out siya nung medyo pagod na sina Da
ison, Chad, at Angelo. Sinabi niya ang strategy at dapat gawin sa mga pumalit. A
ng first 5 naman ang namamahinga, at maigi nilang pinag-aralan ang galaw ng kala
ban.
55-55, tabla. Pumasok na muli sila nung 4th quarter. Mas nakakatense pala kapag
patapos na, mas umiinit ang laban. Kulang nalang isipin mong magsusuntukan yung
mga players.
*PRTttttt~*
Tapos na. Naghiyawan lahat.
"WOooooo!!~"
65-70 ang scores. At...
Bigla akong niyakap ni Angelo. :-[
"PANALO TAYO Mau!!!" nanalo kami. :-[ :D
"Ahaha.." binitiwan naman niya ako kaagad at nakipag-hi5 sa kasama. Ang saya nil
ang tingnang lahat.
Si Drei na muli ang tinitigan ng mga mata ko. Pinat nila ang ulo ni Drei at nagk
aakbayan sila habang tumatawa. Ang cute tingnan ni Andrei.
"Ang galing talaga ng DRED!!!" tawa ng tawa silang lahat. Ang sayang tingnan ni
Drei.
"Hm. :)" tiningnan niya ako. Nahuli na naman niya ako. Nakangiti siya sakin. Nak
atingin at nginingitian ako ni Drei. Anung gagawin ko.. nagpifreeze ako, waaaah.
. nagtititigan kami.
"Masipag talaga ang captain niyo."
Sigh. Naputol ang pagtititigan namin.. may sinabi kasi si coach. Pinat niya ang
ulo ni Drei.
"Congrats senyo!"
"Salamat, Coach!" sabay-sabay nilang sabi.
Napakasaya ng araw na'to. :)
Love.24.His promise

Masyadong pagod ang lahat sa mga activities and events na nangyari. Lalo na kami
.. ang Dred team. Pagkatapos kasi ng basketball ay yung concert. Tapos ngayon..
2 days na lang at Periodical!
Lahat kami todo review, ngayon pa't talagang mahina pa ako sa chem.. pati ata an
g geometry ang hirap eh. Mga problem solving pero formula kakaunti. Paano na ang
pagiging kasali ko sa honors. :(
"Heto Mau, lahat ng librong yan pag-aralan mo huh." 5 libro agad ang binigay ni
Kevin. At lahat ng topic na kelangan namin nakatupi.
"Wow ang sweet ni Kevin."
Inayos ko salamin ko at nilingon ang nagsalita. Si Pau, dala niya ang notes niya
sa chem.
"Heto, papahiramin kita nito. Basta pahiramin mo ko ng lahat ng notes mo." ngumi
ti ako.
"Oo."
Tinulungan nila ako. Kahit sa ibang klase, todo aral ako. Ngayon lang ako nahira
pan sa computation dahil sa ibang problem solving na wala namang formulas. Topno
tcher pa man din ako pero ibaba ko pa ngayong 3rd year.
Mabuti na lang kamo at pahinga ang basketball team. Kaya studies na lang sila at
wala munang practice. Minsan kapag vacand kami, paulit-ulit kong tinitingnan yu
ng mga copies ng examples ni Pau. Buti na lang at nakakatulong yun..
Kung minsan naman, binibigyan ako ni Pau ng chocolate. Mas nagiging matibay na a
ng friendship namin at masaya ako..

"It's the ratio of the number of moles of one component of a s-s-solution-" kuma
gat ako ng burger, lunch ko na to.. kailangan ko talagang magsaulo. At kahit pap
aano eh narerecall ko pa yung mga nasaulo ko kakanina ng walang copies.
"solution.. of the total number of moles.." walang tao ang 4-A. Nasan kaya sila?
At bakit ako nandito? "..of all the.. com..p-ponents."
Napatigil ako. Nakita ko si Drei. Hindi ba siya naglunch at nag-aaral siya?
"Aish! Kaasar naman to oh!-" naagaw ang pansin niya nung nahuli niya akong nakat
ingin.
Humigop ako ng juice at iniwasan ang tingin niya. Naglakad ako ng sobrang bagal.
Kinakabahan kasi ako at feeling ko tinitingnan niya ako. Pumapasok sa isip ko y
ung ngiti at tingin niya sakin kahapon. Hanggang ngayon.. ramdam ko parin yung s
aya.. at ang kilig"Mau!" napatigil ako. Muntik pa nga ako maubo.
Dahan-dahan akong lumingon. Tama ang hinala ko, nakatingin nga siya sakin.
Ngumiti siya ng papilit.. pinagpapawisan siya at parang naiilang sa hiya.

"Di ako makapaglunch hangga't hindi ko napapasaya ang cathleya'ng to. Late kasi
ako kanina.. at 10 na ako nakapasok," nakatungo ako habang nakikinig sa kwento n
iya.
Nandito ako sa room ng 4-A, ang room ni Andrei. Katabi ko siya, kausap niya ako
at marami na siyang nasasabi, kinukwento niya ang mga nangyari sa kanya.. at tin
awag niya ako.. sa pangalan ko! Ang saya ko!
"Nakakahiya talaga ako. Section A pero di ko kasi talaga maintindihan ang lesson
nila kanina. Yang blackboard lang ang guide ko." tumingin ako sa board.
"Imposible man dahil mas mababa ang year mo sakin.. pero pwede bang.." turuan ki
ta?
"..dito ka lang."
:o
Napalunok ako ng 10 beses. Akala ko tama ang iniisip ko.. pero ang samahan siya.
Nagfreeze ako.
*thump.thump*
Ang bilis ng heartbeat ko. Pwede na akong mamatay. Di ako pwedeng sumilip sa muk
ha niya.. baka makita niyang.. ang saya-saya ko.
"Dito ka lang.. kasi wala akong kasama. Kailangan ko ng tulong.. nahihirapan kas
i ako.." hindi parin ako umiimik. "Manager ka naman namin diba.. kaya.. pwede ki
tang kausapin. Tulungan mo naman ako.." kawalan ka Andrei. At mahalaga.. ang lah
at ng ginagawa mo sakin ay binabaon ko bilang magagandang alaala.
"Sige.. dito lang ako." halos magusot ko na ang palda ko sa sobrang kaba.
Naramdaman ko ang pagngiti niya.
"Thanks."
Unti-unti.. sinubukan ko siyang tingnan. Parang may bago.. bakit niya ako kinaka
usap? Bakit sa lahat ako pa? Bakit.. gusto niyang samahan ko siya? Nararamdaman
ko yung saya.. ang saya-saya ni Drei.

"Thanks po Miss."
Mabuti naman at nakaabot siya sa pagpasa at 30 mins. Ngumiti pa siya.. parang ma
y magandang nangyari sa kanya.
"Salamat! Mau.." nag-init ang pisngi ko.
"Tara lunch tayo.. libre kita."
"w-Wag na lang, hindi naman kasi ako nagugutom. Ok lang.."
Tumahimik siya bigla.
"Ang ganda ng araw na'to noh?" sa langit siya nakatingin. Alam kaya ni Andrei an
g nararamdaman ko ngayon. Na sobrang saya ko kasi nakakausap at nakakasama ko na
siya. Pinaparinggan niya kaya ako?
"Para sayo, masaya bang makasama ang taong mahal mo?" tumingin siya sakin.

Bahagya akong napatungo. Nararamdaman ko ang mabilis na kabug ng puso ko. Kinaka
bahan ako ng sobra.
"5 months na lang at.. college na ako." pabulong niyang sinabi yun. Napatingin a
ko sa kanya. Alam kong di niya sinadyang marinig ko yun.
Anung meron sa college? ???

"Kapag nagcollege ako. Hinding-hindi kita kakalimutan."

:-[
Love.25.I have a crush on him

'Pag nagcollege ako, hinding-hindi kita kakalimutan' aalalahanin niya ako. May l
ugar na ako sa puso ni Drei. Hindi niya ako kakalimutan.. special ba ako kung ga
non.. masaya ba siyang nakakasama ako. Hihi..hayyy~
"Ah?"
:o
"k-k-Kevin!" tumungo ako at inayos ang salamin ko. Binalikan ko yung reviewers k
o.
"Bukas.. ang, Periodical natin! Matatapos na naman ang isang grading. At pagkata
pos nun.. wala tayong pasok. Halloween na.. pupunta tayo sa sementeryo. At magig
ing BUSY tayo! Anu bang iniisip mo Mau!" tungong-tungo ako sa sinabi ni Kevin. N
akita niya akong nakatulala at parang tanga.
Ayy.. di na bago yun sa kanya. Mukha naman talaga akong tanga lagi-lagi, isip mo
ron pa. Sigh.
"Pasenxa na Kevin. Nag-aaral naman ako.. pero hindi ko lang maiwasang palaging m
ay maalala." hindi siya makasagot. Nag-aral na lang muli ako.
"Sa 4th year.. hindi ko na gagawin komplikado lahat. Mas susubaybayan pa kita..
Mau, pasensya ka na." napatingin ako sa sinabi niya.
Kung iisipin nga, parang dito lang kami close ni Kevin. Di niya ako masyadong pi
napansin sa school.
"Ok lang naman tayo diba?"
"Ang 4th year kasi.. ang.. hmm- Basta! Parang ayoko pang magcollege!"
Si Kevin ayaw magcollege.. pero si Andrei sabik na. Anu bang mangyayari pagnagco
llege sila? At feeling ko may kaugnayan yun sakin? Biglang binaba ni Kevin ang s
alamin ko.
"Sige na mag-aral ka na!"
Medyo di ako mapakali. Yung heartbeat ko.. parang kinakahan sa mangyayari.

Nagring ang bell at nagsimula na kaming magsagot ng mga testpapers. 3 testpapers

dirediretso atsaka magrerecess. Magkakameron ng 30 mins. breaktime. Then ang MA
PEH. Atsak ang lunch. Tapos the rest subject na muli. Medyo mahirap yung chem at
math pero, naalala ko din yung mga pinag-aralan ko at mga techniques to guess w
hat formula should I use.
*Din..don..dan..don*
"WOoooooooo!!!~"
Lahat ay nagsigawan. Kahit saang rooms na malapit samin, maririnig mo ang iba'tibang hiyawan. Ang saya! ::D
Nagsiuwian naman ang lahat ng estudyante. At medyo kaunti na lang ang natira. Ha
bang inaannounce naman na mawawalan nga kami ng 1 week class at Nov. na.
Naglakad-lakad ako sa corridor papuntang G.C. Office. Tinext kasi nila ako na na
ndun si Pau. Sa miror pa lang ng pinto.. kitang kita na ang saya-saya nilang tin
gnan with Pau. Medyo nagtataka na nga rin ako sa closeness ng mga to kay Pau. Pu
masok sa isip ko ang about kay Daison.. you know nandito si Pau.
"Ah!" nilingon ko yung kumulbit sakin.
"Angelo bakit nandito ka sa labas?" sabi ko habang lumilingon sa loob.
"Nahihiya ako." nagbablush siya. Di ko rin to maintindihan kung minsan.
Pumasok na kaming parehas sa loob. Konti sa kanila nakuha namin ang atensyon. Ng
initian ako ni Drei at yun din ang ginawa ko sa kanya. Nakikita ko si Daison. Ma
saya silang nakikipagkatuwaan kay Pau kahit di ko naman alam ang pinag-uusapan n
ila. Pero mas nakikita ko yung happiness ng love sa pagitan ni Pau at Daison.
"Bagay talaga sila noh?" bulong ko kay Angelo.
"Sa tingin mo? Pero si Daison.. wala naman kasi..-"
"Dapat icheer natin si Daison. Minsan lang yan sa tulad niya. Ahahah!" biglang t
umingin si Daison sakin.
"Kain na tayo."
"Oo."
Umalis na ako kahit nakatingin parin si Daison sakin. Hindi ko talaga mabasa ang
tingin niya pagsakin na.
Kumuha ako ng juice. Uminom ako. May biglang lumapit sakin. Binigyan niya ako ng
cake. Tumingin siya sakin..
"Hmm.. Anu.. Tagal narin ah." nagkamot siya ng ulo. Tiningnan niya ako eye to ey
e, walang bawian. "Ka..musta ka? Namiss kita Mau." nung sabihin niya yun. Naramd
aman ko ang heartbeat ko.

Bumalik ang feelings ko nung kinomfort niya ako. Crush ko.. Si Zeji. :-/
Love.26.I'll fight with this feeling

Tapos na ang exam. Mabuti na lang.. pagkatapos nito ay wala ng pasok. At magkaka
meron din ng halloween party. Pero di ba masyadong boring yun? :D Papunta ako ng
ayon sa Club Office.
Nandun na yung iba, dumating na din sina Daison at Brei. Tuwing maaalala ko si D
aison.. nung araw na nagkasakit siya. Nung madatnan ko sila at sinabi niya mula
sa sarili niyang bibig ang mga salitang yun. Nakakainis siya. Chikboy ako pero n
agpapakaplayboy act siya! >:( Paanong naisip niyang gawin yun kay Mau. Mabuti na
lang kamo at dumating ako. Pero anu naman kayang iniisip nito? Di ko talaga siy
a mabasa!
Gaya ng lang nung basketball tournament namin. Hinawakan niya ang kamay ni Mau.
Sinamantala niya ang pagkakataon, GA-GO!
At ngayon, the way he look at Mau. Ang sarap dukutin ng mata. Tapos tong si Mau
nakikipaglaban ng tinginan kay Daison. >:( Hindi na nga niya ako pinapansin eh!
Sandali, Zander Tai, diba ikaw ang di pumapansin sa kanya nung una. Ikaw ang dap
at sisihin. Alam mo namang crush ka nun diba. At nung time na nagkakamabutihan k
ayo saka ka pa bumitiw, Ibig kong sabihi, iniwasan mo pa siya at iniwan sa ere.
Aish! Nairita kasi ako sa mga babaeng mahihina. Kaya nga nung nakita ko siyang u
miyak, nalungkot ako.. feeling ko siya gusto ko siyang alagaan. Pero naturn-off
din ako. Gusto ko kasi yung tipo ni Lizette, *Yung fumuflirt sakin* kaso flirt s
iya.
Sigh. Siguro kung walang gusto si Telle kay Andrei, baka nga siya na ang nililig
awan ko. Kaso ngayon.. feeling ko.. nagkakagusto na ako kay Mau. Bakit kasi ako
nagseselos. ARGH! >:(
Nakita ko siyang kumuha ng juice. Kinuha ko narin siya ng cake since busy naman
silang lahat sa pag-uusap about the Halloween Party last year. Nilapitan ko siya
. Nakatingin siya sakin nang walang imik. Mau naman eh, dyan ako mahina. :(
Medyo di ako makatingin pero pinilit kong bigkasin ang mga salitan to..
"Hmm.. Anu.. Tagal narin ah." nagkamot ako ng ulo. Tiningnan niya ako eye to eye
, walang bawian. "Ka..musta ka? Namiss kita Mau." ngayon wala na akong pakealam
sa pride ko. Nagseselos talaga ako kay Daison kaya di ko na siya kayang iwasan.
Inayos niya ang salamin niya.
"Ah anu.. Ok lang ako." nakatingin parin siya saking mga mata. Mabuti na lang wa
lang nagbago.
Medyo nailang siya kaya sumubo na lang siya ng cake. Agad ko namang kinuha ang p
anyo ko nung makita kong may icing sa pisngi niya.
Parang may kuryenteng dumadaloy sa katawan ko habang tinitingnan siya sa mga mat
a at pinupunasan ang pisngi niya.
"Ah.. Ako na lang-"
*Blag*
Bago pa niya bawiin ang panyo ay bigla na lang kaming nakarinig ng nabasag. Pare
hong nakuha ang atensyon namin.
"O-okay lang ako." si Brei? Agad tumakbo si Mau papunta kay Brei.
"Brei ako na." lumapit na lang ako.

"Brei! Dumudugo ang kamay mo!" sigaw ni Angelo habang namumula pa.
"Pau!" pinigilan siyang lumapit dahil puro basag na pieces ng plato ang nakakala
t.
Naligpit na nila ang mga basag na plato. Ginagamot ngayon ni Daison ang kamay ni
Brei.
"Masakit ba?" mahinahon na tanong ni Daison.
"Pau." nag-aalala talaga si Mau.
"Mau, wag kang mag-alala." tiningnan ako ni Brei. Biglang..
:o
:o
???
:-\
:(
Umiyak si Brei. :'( Bakit.. anu na namang nagawa ko para saktan siya.
"Brei?"
"Uuwi na ako!" tumakbo siya paalis. Lahat sila natigilan dahil sa hindi malamang
dahilan na pag-iyak ni Brei.
"Ganon ba kasakit ang sugat niya."
"Susundan ko siya!" pinigilan ko si Mau.

"Wag na.. ako na ang maghahatid sa kanya."

Love.27.Two Persons

Naglalakad na ako pauwi kasama ang team. Pero sa isip ko si Pau parin. Bakit siy
a umiyak? Imposibleng dahil nasasaktan siya sa sugat niyang natamo. Bakit.. Baki
t nung nagkatinginan sila ni Zeji.. nagkaganun na siya. Ganito din ang nangyari
nun. Nung araw na gamitin ko si Zeji na crush ko riya. :( :(
"Uy!" biglang may sumundot sa batok ko. Pagkatingin ko naman sa tabi ko ay si An
drei. Tapos si Angelo yung sumundot. Nginitian ako ni Drei.
"Wag kang mag-alala, panigurado matatapos na ang problema ni Brei.. dahil.. nand
un naman si.. Zeji." naging malungkot si Angelo. Di ko rin siya maintindihan kun
g minsan.

"Magkasama.. sa iisang mansion sina Brei at Zeji." biglang sabi ni Andrei. :-[
"Magkasama sila sa iisang bubong kaya di nakakapagtakang inihatid siya ni Zeji."
"Kaya pala. Mabuti nasa mabuting kamay si Pau."
"Nagseselos ka ba Mau!?" biglang hirit ni Angelo. Nag-init ang pisngi ko. Pati s
i Drei hinihintay ang sagot ko.
"Anu bang sinasabi mo.. si Zeji. Mabait lang talaga siya sakin." tungong-tungo t
alaga ako. Bigla namang..
*blag*
Aray ang ilong ko. Inayos ko bigla ang salamin ko.
"Daison.. anu ka ba naman." sabi ni Angelo. Huminto na naman siya at ako naman p
atungotungo.
"Wag ka ng umasa kay Zeji. Kasi di kayo bagay.. Nerd!" sabi niya habang lumalapi
t sa mukha ko. Medyo nakakahiya yun.
"Wag ka ngang lumapit ng ganyan Daison." nilayo ni Angelo si Daison sakin. At na
kita ko namang nauna ng maglakad samin si Drei. :( Gusto ko pa naman siyang maka
usap ng kagaya dati.

At sa wakas nakauwi narin ako.

Inihiga ko ang buong katawan ko sa kama. Nakakapagod talaga kapag may exam. Akal
ain niyo natapos namin ang exams sa isang araw lang. Inayos ko salamin ko at tin
ingnan ang orasan. 7 something na pala.
*Krinnnnnnnng*
"Hello?"
"Ate Mau! Halika na dito, nakapagluto na si Kuya!"
"Ah oo Kerlin. Magpapalit lang ako ng damit."
Pagkatapos ko ngang magpalit ng damit. Agad na akong nagpunta sa kapitbahay kokina Kevin. Parang di ko narin nararamdaman ang pagod dahil ang sarap talagana m
agluto ni Kevin.
"Anung gagawin mo Ate Mau this week? Wala kasi tayong pasok." tumingin ako kay K
evin.
"Anu kaya kung magpartime job muna tayo?" tumingin siya sakin.
"Hindi ako pede. Dun muna kasi ako sa mga kaklase ko sasama." tiningnan ng masam
a ni Kevin si Kerlin, "Don't worry kuya, nasabi ko na'to kay Mama at Papa, mayam
an ang kaklase kong yun kaya di buong klase ang kasama."
"First year ka palang pero natututo ka ng lumakwatsya!"
"Mag-agree ka na lang kaya kay Ate. Since gusto mo rin namang makabonding si Mau
." biglang nabilaukan s Kevin.

Oonga noh ang tagal narin naming walang scenes ni Kevin. Pag sa school naman kas
i, naaaksaya ko na ang free times ko sa pagiging manager ng basketball tapos mga
6 something na ako nakakauwi kaya kung minsan di na ako nakakasabay sa kanila a
t pinapadalhan na lang nila ako ng pagkain.
"Ah pasenxa kana Kevin huh. Pinag-aalala ba kita?" tumungo si Kevin. Nagtaka nam
an ako. ???
"Kung alam mo lang palagi siyang natutulala kapag walang sumasagot ng phone sa a
partment mo. Na which means nga eh wala ka pa.. hohoho!"
"Tumigil ka na Kerlin!" galit siya pero mahinahon parin ang boses. Napaisip ako.
"Edi yun na lang. Magpart time job tayong dalwa since para narin makapag-ipon ta
yo para sa costume natin sa halloween party." bumalik na sa normal si Kevin. Tin
ingnan naman ako ni Kerlin.
"You mean yung Party for junior and senior! Ang daya niyo talaga!"
Tama.. magkakameron kami ng party. At makikita ko si Drei na nakabihis ng horor
something. Ang sayaa~ o)
"Sa tingin ko may naisip na akong maaari para sating dalwa."
***
Nakakainis talaga ang kadaldalan ng mga babaeng kapatid. Di talaga mapigil ang b
ibig. Eh anu naman kung nag-aalala ako kay Mau. Eh sa akin naman siya hinabilin
ng kanya mama at papa.
"Tapos na ako Kevin!" bigla niyang labas sa lockeroom.
???
:o

:o

:-[

:-/
"Di ba bagay sakin?" sabi niya habang hawak hawak ang malaballoon niyang palda.
Ang cute-cute niya. Bagay na bagay nga sa kaniya yung damit eh. Nagtatrabaho na
nga pala kami. Sa isang cafe..
"l-labas na tayo." sabi ko habang nakatitig na pala siya sakin. Di ko naitanong
kung bagay ba sakin yung suot ko. Mas cute pa siya dahil wala siyang salamin, pi

nagsuot ko siya ng contact lense.

"Welcome Mam and Sir!" yan ang palagi naming sasabihin. Nakakaagaw pansin talaga
ang itsura ni Mau.
Bigla siyang lumapit sa isang table na puro grupo ng lalaki. Pinigilan ko siya.
"Dito na lang ako." tapos tinuro ko yung babagong couple na dumating.
"What is your order Sir?"
Habang sinasabi nila ang mga order nila, nilingon ko muli si Mau.
"Pau?" at.. nakita ko si Pau at Zeji.

Nakatayo si Zeji at hawak ang braso ni Mau, :o >:(

Love.28.The Continuation

Simula na ng bakaryon. 5 araw na wala kami sa school, sa makatlo ng gabi babalik

kami dun para magcelebrate ng halloween party. Pero feeling ko ang dami kong pr
oblemang naiwan. Inatake pa si Pau ng sakit niya nung biyernes at kasalanan ko n
a naman..
"Ze..ji.." dahan-dahan niyang binuksan ang pinto kaya tumayo agad ako at nilapit
an siya.
"Bakit nakabihis ka? Aalis ka ba!?" hawak-hawak ko ang balikat niya.
"Hindi ka pwedeng umalis Brei.. alam mo naman na kailangan mo daw ng pahinga dib
a?" bigla niya akong niyakap. Pero hindi ko siya niyakap.
"Sana totoo.. sana laro lang din yung kay Mau." biglang dumating si Liza. Yung p
ersonal maid niya.
"Mr. Tai, kung maaari po samahan niyo si Miss Brei na lumabas. Gusto niya kasi."
nakayakap parin si Brei sakin. Hindi ko alam kung ayos ba to kasi hindi na siya
nalulungkot o masasaktan ako dahil hindi ko to gusto.
"Pero.. kailangan niyan.."
"Ihihm.." ngumingiti si Brei habang niyayakap niya ako.
"Oo. Aalagaan ko muna siya ngayon." tumingin siya sakin at niyakap muli ako.
Sumakay na kami sa kotse at nagpahatid sa park para makapamasyal din kami ni Bre
i. Kung titigan siya parang wala lang nangyari.. :(
Magkasama kami ni Brei sa isang mansion. Dapat kapatid ko siya sa papel pero aya
w niyang magpaampon dahil.. mahal na daw niya ako. Hindi ko maintindihan kung ba
kit.. at anung nagawa ko.. kung magpapatuloy to, maaari akong ipakasal kay Brei.
Pero siya naman tong nagpapakaokay lang kahit hindi.

Ginagawa ko na ang lahat para maturn-off siya pero para sa kaniya lahat ng yun l
aro. Mabait siya. Mapagbigay.. parang si Mau. Nakikita ko na parang parehas sila
kaya siguro di ako nagtiwala ng nagustuhan ko na si Mau. Pero magkaiba pala sil
a.. dahil hindi kayang magbulagbulagan ni Mau kung alam niyang may mali. Hindi g
anon si Brei, hindi siya naniniwalang.. Gusto Ko si Mau. Oo.. gustong-gusto ko s
i Mau.
Madali lang mahalin si Brei kung hindi siya nagbubulagbulagan. Kahit na kelan ka
si.. hindi siya nagpakita ng galit kahit alam niyang mali. Mali siya kaya Ayoko
ng Ganun. (

"Nagugutom na ako Zeji." sobrang saya niya. At naiiyamot ako sa mga ngiti niyang
yan.. kasi alam kong nasasaktan siya.
"Dito na lang tayo. Parang maganda naman dito eh." hawak parin niya ang kamay ko
.
Pumasok kami at pumili siya ng table. May lumapit na waitress. Nung ibinigay niy
a ang menu..
"Pau.." naagaw agad ng waitress na yun ang atensyon ko. Sa sobrang bigla ko.. ti
nitigan ko siya. Totoo ba'to?
"Mau? Bakit.." ang ganda ni Mau. Hindi ko agad siya nakilala. Nakacontacts lang
siya at sobrang ganda niya. :-[
"Uy Zeji andito karin!" tinuro niya ako. Nakakatuwa siyang pagmasdan. :-[ :)
"Oo. Mau.. kami ni Zeji ay.. magkasama..

KANINA pa." umemphasize sa utak ko yung word na 'kanina'. Parang natakot ako.
Nagbago ang reaction ng mukha ni Mau. Nakangiti lang si Brei.
"Kung ganon kayo ay.." agad akong tumayo at hinawakan ang braso niya.
Tinitigan yun ni Mau. Parang nagtaka siya na ewan. Nagbago ang reaction ni Brei.
"Zej-"
"Mali ang iniisip mo. Kahit anu.. mali to. Kami ay.. nagsasama lang.. na parang.
.

magkapatid." ewan ko kung pagsisisihan ko ba ang sinabi ko. :-\

"Anu ba Zeji!" binitiwan ko na si Mau at hinila ang kamay ni Brei palabas.
Ayoko.. ayokong mag-isip ng kung anu si Mau samin. Gusto ko.. gusto ko napapasay
a ko lang siya.
"Uuwi na kami." nakasakay na kami sa kotse.
"Anu bang ginawa mo Zeji!?"
"Wala namang masama kung may isipin si Mau diba. Mahal kita.. hindi ko naman yun
kinahihiya eh.."
Hindi ko parin siya tinitingnan.
"Magiging masaya siya.. para..

sa'tin."
Sinamaan ko siya ng tingin pero nakangiti lang siya.
"GUSTO KO SI MAU! >:("
Sinigaw ko yun sa harap niya. Nagbago ang reaction ng mukha niya. At..

*SLAPPPPPP*
"Zej- ah-Hm!--- Paandarin mo na manong."
Kahit anung mangyari.. ipaglalaban ko ang nararamdaman ko. -/
Love.29.At last we reach each other

Hanggang ngayon hindi ko parin malaman ang tunay na dahilan kung anu bang nangya
yari. Bakit kaya ang weird ng pakiramdam ko kanina habang magkakasama kaming tat
lo? Parang hindi Pau at Zeji ang kaharap ko a while ago. Tapos.. ang mga sinabi
ni Zeji? Para saan yun? :-\
"Ang lalim ng iniisip natin ah." biglang umimik si Kevin.
Anu ba naman ang ginagawa ko, halos nababalewala ko na siya. :(
"Pasensya ka na Kevin sa mga inaasal ko this past past few days."
"Wala naman tayong problema dun ah." ngumiti siya sakin. Pero nakikita ko parin
ang pagkailang sa mata niya? May nabago ba ako? :-\

Tumigil ako bigla sa paglalakad. Lumingon naman siya sakin. Na nasa likod niya.
"Kevin, hindi muna kita masasabayan umuwi. Dadalawin ko kasi sana si Mori, maaar
i ba?" hinintay ko ang sagot niya.
Malamig ang pakikitungo ni Kevin sakin kanina pa sa may cafe. Kung mapapansin ko
.. pagkatapos yung nung umalis sina Zeji. Pero kailangan ko talagang dalawin si
Mori.
Medyo napatungo ako.
"Sige. Hihintayin ka namin sa dinner, huh?" tiningnan ko siya.
Ngumiti naman ako. At kumaway paalis. Bago pa man ako tuluyang pumunta sa shop.
Nilingon kong muli si Kevin. Bakit kaya ganyan ang kinikilos niya? Parang ang lu
ngkot niya..
"Yo! Hehe.. :-[" nahihiya kong bati sa may-ari na halos nagbabantay na kay Mori
araw-araw. Inayos ko ang salamin ko.
"Galing ah. Natututo ka na." agad naman akong lumapit sa kanya.
Inabot ko ang allowance ni Mori na halos ilang buwan ko ng inde nasasamahan ng m
atagal. Napapadaan lang kasi ako minsan dito at hindi na halos nakakabonding ton
g si Mori.
"Ok na Mau. May nagpapakain dyan sa alaga mo na hinde naman ako." tumingin naman
ako kay Mori na masayang kinakain ang dala kong dog food.
"Pero-"
"Tagabantay na lang ako ni Mori. Ang totoong nag-aalaga sa kanya--"

"SORRY LATE AKO!!!-"

Naputol ang sinasabi ni Kuya Dik na may-ari nga nung shop. Parehas kaming napali
ngon sa may pinto. Nakatungong lalaki na nakabend ang knees sa sobrang hingal. T
umakbo yata sa pagmamadali.
:o :o :o Nagulat nalang ako sa nakita ko..

Kung sino ang lalaking yun.. :o :o

"Mau?" nakatitig parin ako sa kanya. Bakit?.. :o

"Oh Drei, di ka naman late eh. You came in time! You did it! Si Mau narin ang na
gpakain kay Mori. Kaya don't worry." siya? Siya ang tinutukoy ni Kuya Dik na nag
-aasikaso at nag-aalaga kay Mori. Si.. Drei. :-[
"Binibisita mo na pala si Mori?" ang mga tingin niya.. :-[

"Oo. May oras na kasi." naglakad siya palapit sakin.

"Kung ganon dahil ba sa team kaya ka nawawalan ng time kay Mori?" this time na s
a harap ko na siya. He's too close.
"Hmm.. pero okay lang." ang bango niya. :-[
"Kung ganon dapat pala sabay na tayo parating puntahan si Mori." ngumiti siya. A
ng gwapo ni Drei. Matagal ko ng gusto ang ganito. Sana palagi..
"Ahehm!,"
aw.aw.aw.
Napatingin kami kay Kuya Dik at Mori. Lumapit naman si Andrei kay Mori at hinawa
kan ang ulo nito. Dinilaan siya ni Mori sa leeg. Ang leeg niya.. ang puti talaga
ni Drei. :-[
"Uy naglalaway ka na dyan eh!" biglang tapik ni Kuya.
"Huh." napatungo naman ako at inayos ang aking salamin.
"Uy Andrei! Akala ko ba hindi ka kilala ni Mau!? Ikaw ah.. close na pala kayo eh
. Di ka man lang nagkukwento!"
Tama ba ang nakikita ko. Naninigas si Drei? Parang nahihiya siya? ::) Tapos.. an
g pula pa ng tenga niya.? Oh..
"Anu! Kasi.." bigla siyang humarap samin pero nakaupo parin para mapantayan si M
ori.
Nung mapansin niyang nakatingin ako sa kanya. Napatingin naman siya sakin imbes
na kay Kuya Dik. Nawalan ata ng concentration kaya ayun nagulat dahil nakatingin
ako tapos binaleng uli ang pansin kay Mori.
"Uyy.. nagbablush si Mr. Cool!" napahalf smile naman siya pero biglang natawa da
hil sa kakulitan ni Mori.
"Sala--" sasabihin ko sanang salamat kaso bigla naman siyang nagsalita.
"Manager namin si Mau sa team. Kaya.. okay lang naman diba kung kakausapin kita,
Mau?" nanghihina ako kapag sinasabi niya ang pangalan ko. Ang sarap tuloy ireco
rd. :D
Isa rin to sa mga pinapangarap ko.
Patuloy naman ang pakikipagkulitan niya kay Mori. Si Kuya naman nakahalumbaba, p
arang nanonood ng telenovela sa tv.
"Matagal na kitang napapansin Mau. Tuwing umaga.. sa court. Pag may practice.. s
a gym. Sa corridor, mahilig kang mapag-isa at nagbabasa ng kung anung libro. Per
o.. di mo naman ako napapansin eh." tumingin siya sakin. "Pero tama ba ang hinal
a ko? Imahinasyon ko lang ba na tinititigan mo ako? O malapit lang ako sa bagay
na gusto mo?" ngumiti siya.
:-[ Napapansin ako ni Drei.
thump.thump.thump. Ang heartbeat ko. :-[ Sasabog na sila sa sobrang bilis. Tumay

o naman siya bigla.

"Gabi na halos." kinagat niya ang labi niya. He's staring at me.
"Ahm.. ihatid na kita? :-[" nagkamot pa siya ng ulo. :-[
Ang saya-saya ko.
"Di lang ako umimik ng konti, gumawa na kayo dyan ng kachizihan. Magkaguyam pa d
ito." napatungo tuloy ako. Sobra na ang hiya ko.. but actually, ang saya-saya ko
sa mga nalalaman ko. :) :-[
Love.30.He Likes me to--

"Thank You poh!!!"

Yun na lang ang huli namin nasabi ni Kevin nung nagresign na kami. At ngayon par
ehas kaming may 2,000 :P. Kahit di naman talaga yung pera ang kailangan namin.
"Nov. 1 ngayon, uuwi na lang ba tayo?"
Masyado kaming naging tahimik kanina pa. Siguro gaya ko, iniisip rin niya kung d
adalawin ko ba talaga ang totoo kong ama. Sigh.
"Pwede bang samahan mo akong bumili ng bulaklak Kevin?"
Nagnod na lang siya ng walang imik.
Masyadong madaming tao ngayon sa paligid. Halos karamihan na makikita ko sa iba'
t-ibang flower shop ay nakaitim at nakaputi. Bumili kami ni Kevin ng pinakamahal
at pinakamagandang bulaklak.
Last year, nung ganitong event din.. dinala ako nina Mama at Papa sa Hongkong. M
as mabuti daw kasi yun kesa sa may maalala ako at maapektuhan pa yung sakit ko.
Nakarating na kami sa Cemetery at halos lahat ng puntod may makikita kang mga ma
gagarang bulaklak, mga magagandang kandila na may iba't-ibang hugis, at parang k
ung titingnan mo.. napakapayapa.
Nakita din namin ni Kevin ang puntod.. Nagtirik kami ng kandila at unti-unti kam
ing lumuhod at nagdasal. Pagkatapos nilagay ang bulaklak.
"Napatawad ko na siya matagal na.. pero ang batang yun.. Hindi pa. At hanggang n
gayon.. hindi alam kung kaya pang magpatawad. Kung gagaling lang ang trauma kong
yun noh." tumayo kami.
"Siya kaya.. pinatawad na kaya niya ako sa nagawa ko?"
Naging tahimik muli kami ni Kevin.
"Tara na?"
Naglakad na kami palabas ng cemetery at umuwi na rin.
Wala parin si Kerlin at kasama ang mga kaklase niya.. kaya eto.. kami lang lagi
ni Kevin ang magkasama. Nakarating narin kami sa wakas sa apartment. Habang papa
lakad kami papasok.. nakita ko si Andrei.
Nakaleaned siya sa isa sa mga poste dun at umayos din naman ng tayo. Aw.Aw.Aw. T

umahol si Mori.
Naglakad-lakad kami sa tabi ng ilog. Bumaba rin kami para maupo sa bermuda dun.
"Mabuti naman at pumayag kang ipasyal natin si Mori." ang kulit ni Mori.
"Iyo na siya diba.. ok lang ba na kasama pa ako?" dinilaan naman ako ni Mori. An
g kulit niya. ::D
"Gusto ko kasing tayo ang mag-alaga sa kaniya."
Biglang pumasok sa utak ko yung sinabi ni Arthur kahapon, mama at papa? Parang b
ang mga magulang kami ni Mori. :-[ Nakakahiya. Ang dumi ng utak mo Mau.. bakit m
o ba iniisip yun? Anu bang nangyayari sakin.. ang bilis ng heartbeat ko. May pro
blema na ba ang puso ko?
"Since di mo naman ako pinayagan para bayaran si Mori, ito na lang ang kapalit."
ngumiti siya.
Kung tutuusin pa nga panalo parin ako eh.
Ngayon feeling ko sinasamantala ko na ang lahat para kay Drei. Sinasamantala ko
ang sandaling makasama siya.. at hanggang ngayon di ko pa nasasabi ang tungkol d
un sa table. Baka kasi pagnalaman niya.. umiwas siya. At malaman niya na may nar
aramdaman ako sa kanya. Ok lang kaya.. hindi kaya siya magagalit? :-/
"Mau, pupunta ka ba sa Party?"
"o-o.." hinahawakan naming parehas si Mori.
"Mabuti naman kung ganon."
Tama ba ang narinig ko.. gusto niyang pumunta ako dun? :-[
"Pwedeng.. favor?"
"huh?"

"Bride ghost ang theme mo pwede?"

"o-Oo ba!"
Bigla siyang humarap sakin at ngumiti. Napangiti rin ako. Ang saya-saya ko nung
mga sandaling yun. Feeling ko.. may mga bulaklak sa paligid namin. At tinigil ta
laga ang mundo para samin.. sana si Andrei na talaga.
Love.31.OH MY GHOST!

"Bakit bride ghost? Pede naman kahit anung nakakatakot diba? Masyadong weird kun
g yun. At alam mo ba.. karamihan sa mga tao dun, pagandahan ang ginagawa. Baka m
agmukhang ikaw pa ang nakakatakot. Pagtatawanan ka dun Mau."
Nakaharap ako sa salamin habang nakasideward ang mga kamay ko at tinitingnan ang
kabuuan ko. Tiningnan ko si Kevin.. napabuntong hininga ako.
"Hate mo pa naman ang ganyan."

Kanina pa takang-taka si Kevin sa outfit ko. Oonga bakit ganon. Feeling ko pa na

man kapag may contacts akong suot.. kahit papaano gaganda ang image ko. Pero bak
it nakakatakot ata ang itsura ko. Parang talaga ako yung mga nag-aact sa tv. Sca
ry talaga.
Hinawakan ko ang pisngi ko. Si Kevin.. gwapo parin siya. Halatang nilagyan ng ma
ke-up lang. Pero kahit ata nilagyan ako ng make-up.. nakakatakot parin ako.
"Pangit ba ako Kevin?"
"H-hindi noh!" isinigaw ni Kevin ang sagot niya.
Tiningnan ko naman siya at medyo namula siya. Kaya napangiti ako. Kung sinabi ni
Drei na gawin ko'to.. magtitiwala ako. :)

Umalis na kami ni Kevin ng sabay at nakarating din naman.

Malayo palang pero nakikita ko na yung mga lights na nagbibigay ilaw para sa par
ty. Kung siguro walang nakakatakot na outfit, iisipin ko may nagaganap na Party.
. like JS. Pero mas nararamdaman ko ang panginginig at kabug ng puso ko.. trauma
sa madilim. Nakakatakot. Todo ang pagkapit ko sa costumes ni Kevin..
"Don't worry, di ka mawawala sa paningin ko!" ngumiti naman siya.
Nakawak parin ako sa damit niya. Napansin ko naman na may nakatitig sakin.. kaya
sinilip ko. Medyo nanindig ang mga balahibo ko.. nakaramdam ako ng pangingilabo
t. Natatakot ako.. lahat ng bagay nakakatakot.
"m-Ma-MAU?!!" saka lang ako kumalma nung narinig ko ang masayahing boses ni Ange
lo.
Napabitiw ako kay Kevin at napangiti sa kumakaway na si Angelo.
"Dun tayo! Kina Angelo!!!" hinawakan ko ang kamay niya papunta dun. Pero huminto
siya. Nung tiningnan ko siya masama ang tingin niya. Tumingin ako sa tinitingna
n niya.. si Daison.
"Sige sasama ako Mau. Para hindi ka mawala sa tabi ko." hinawakan niya ng mahigp
it ang kamay ko at pinuntahan na namin ang pwesto nila Angelo.
"HI ANGELO, HI PAU, at HELLO.. Daison." masama na naman ang tingin niya. Hindi s
akin.. kundi sa magkahawak kamay namin ni Kevin.
"BAKIT HELLO SAKIN SAKANILA HI! >:(" hindi ko alam kung galit ba siya.
"H-"
"Nakakatakot ka!" magha-hi sana ako. Inirapan naman niya ako.
"Mau! Halika! Cr muna tayo.. parang kasing di ako comfortable sa suot ko." bigla
niyang inagaw ang kamay ko kay Kevin.
"Mau!-"
"Don't worry Mr. Gil, ako naman ang kasama niya. I'll take care of her." nag-aal
ala na naman si Kevin. :(

"Yun naman pala eh. Wag ka ngang paas-if bf ka niya. >:(" nagkatinginan sila ng
masama.
"Pangako Kevin, ok lang ako."
"Ingat Mau!"
Pumunta na kami ni Pau sa Cr. Todo ayos siya sa sarili. Siya.. si Kevin at Daiso
n.. parang di sila nagbago. Magaganda at magagwapo parin sila.
"Ang ganda mo Pau." natawa siya bigla sa sinabi ko.
"Mau, halloween to hindi JS."
"Ako ata.. ginawa ko na ang lahat para kahit papaano makmukha parin akong normal
.. pero nakakatakot parin ang mukha ko." nakasideward na naman ako.
"Sige Cr lang ako." pumasok na siya sa girl's restroom.
Naglakad-lakad naman ako para magsalamin nang..
"WAH!-" anu yun? May nakita akong nakaputi..
:o :o :o
Kinabahan ako bigla. Hala natatakot na ako. Nakaupo parin ako at ayaw tumingin s
a salamin.
"Pau?~"
Sigaw ko habang hinahanap ang pinto kung saan maaaring pumasok si Pau. Pero.. wa
lang sumagot. :o Paano na!!?
Tumayo muli ako at.. this time nakataklob ang mukha ko. Pagtingin ko sa salamin.
.
"WAAAAH~" napataklob ako ng mukha. Natakot ako.. pero narealize ko..
Ako pala yun. :o :-\ :-[
"Anu ka ba Mau, bakit mo tinatakot ang sarili mo?!" tinitigan ko ang mukha ko. "
Make-up lang yan."

:o
:o
:o

May narinig akong footstep.. papunta dito. Paglingon ko.

"Pau- WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH~~~~!!!" nakabarong!!!
Love.32.Everything was a Lie?

Papalapit siya ng papalapit sakin. Yung paa lang niya angkita ko dahil nakataklo
b ang mukha ko ng kamay ko. Hanggang sa umupo siya sa harap ko at.. napahiyaw na

nga ako..
"AAH!~-" may konting luhang lumabas sa mata ko. Hanggang sa napatigil ako dahil
nakahawak na siya sa mga kamay ko.
Napakaaliwalas ng mukha niya. Parang my ghost in shining armor. Ang gwapo niya t
alaga.. :-[
"Ok ka lang ba Mau?" itinayo niya ako. Ang outfit niya.
Parang kaming mag-asawang parehas na namatay. I'm the bride ang he's the groom.
"Mabuti naman at yan ang sinoot mo. Bagay sayo. Ang ganda." nakatingin lang siya
sa mga mata ko.
Siya lang ang nagsabi niyan. Mas lumapit pa siya sa mukha ko. He's smiling.
"Would you be my bride, tonight?"
He's too close. Yung mga mata lang niyang nakatingin sakin ang nakikita ko. Ang
mga ngiting.. para lang sakin. Napakasaya ko.. parang wala ng katapusan ang kali
gayahan kapag nandiyan siya sa tabi ko. Gusto ko siya.. gustong gusto.

"HOI!~ Matutunaw na yung iniinom mo dyan ah!" si Angelo. Di ko pa pala naiinom a

ng juice na kulay dugo.
"Ahah.. Angelo." hindi maipinta ang kasiyahan ko ngayon.
Inuuga-uga ko ang juice na nasa baso habang pinapanood to.
"Si Andrei.. ganyan na ba talaga siya noon pa."
Naramdaman ko pa ang pag-iinit ng mga pisngi ko. Hanggang ngayon di parin ako ma
palagay.. kinakabahan ako kapag siya ang pinag-uusapan. Kinikilig parin ako. :-[
"Si Drei-" naputol ang sinasabi ni Angelo nang biglang dating ni Daison.
"Nanligaw pala si Drei kay Kristelle."
Napatigil ako sa paglalaro sa juice ko. Napawi din ang ngiti sa mukha ko. Parang
kinabahan ako sa narinig ko.. natatakot.. nasasaktan. :( :-/
"Daison-"
"Kahit college na si Telle, pinupuntahan parin siya ni Drei sa school nila. Kaya
ata kung minsan nalelate siya eh.."
Bumalik sa utak ko yung sinabi niya nung minsang nalate siya at nagpatulong sa e
xercises nila.
"Hindi naman siya ganyan noon eh. Actually.. nagiging good mood lang siya sa bab
ae.. kapag may nangyari sa kanila ng kanyang babae. Yung babaeng mahal niya.."
"Daison, tama na.." ang sakit-sakit. :( :(
"Bakit? Gustong malaman ni Mau ang lahat kay Drei diba.. hayaan mong tulungan na
tin siya. Anu pa ba.. si Drei, first love siya ni Telle at first love din niya s
i Telle. At pagsinagot na siya ni Telle..-" unti-unti tong binulong ni Daison sa

tenga ko, "-they will love each other.. happily ever.. after." gusto ng pumatak
ng luha ko. Namumuo na sila.
"Oh diba Angelo, Fairytale! Happy Ending eh! Hahahah.."
Kaya siguro nilalapitan ako ni Drei. Dahil gusto lang niyang ipakita sa lahat na
masaya siya.. mahal? May minamahal na pala siya. Anu ba 'to. Kinagat ko ang lab
i ko para mapigil lang ang mga luhang gustong-gusto ng pumatak.
"Mau.?"
"Huh?" tiningnan ko si Angelo.
".. inaannounce.. na-- nila yung.. the halloween couple.."
Bakit ang lungkot ng mukha ni Angelo? May gusto ba siya kay Telle? Bakit ganon m
akatingin si Daison.. siya ba ang lalaki dun sa nasabing couple? :'( Ayoko na di
to.. ang sakit-sakit na..
"Mau! Tara na sa stage!" may humawak ng kamay ko.
Nilingon ko siya at saka ko naramdaman..

*sob*

:o

:'(
Umiiyak na pala ako.. at nasa amin ni Drei ang spotlight. Bakit.. bakit hinahawa
kan ni Drei ang kamay ko? Bakit lahat sila nakatingin? Bakit.. ang lungkot ng mg
a mata ni Drei?
Bakit ayaw tumigil sa pagluha ng mga mata ko. :'( :'(

Bakit ang sakit sakit ng mga nalalaman ko?

Love.33.Such in Pain

"Tama yan. Kumain ka lang ng kumain Mau! Sating mga babae.. hindi dapat na umiya

k dahil sa ating mga gustong lalaki."

5 na araw nawala si Kerlin at 2 araw akong di mapalagay at nagmumukmok sa apartm
ent. Sa kadahilanang hindi ko alam.. :( Masyado ba akong mahina.. ganon ko ba ka
gusto si Andrei. :-\ Sayang.. kung hindi siguro ako umiyak ng gabing yun parehas
kami ni Drei na may remembrance picture ng kami bilang Halloween Couple.
"Salamat Kerlin."
Sigh. Puro buntong hininga nalang ako simula ng matapos ang gabing yun. Tapos si
mula din nun.. hindi kami nag-uusap ni Kevin. Masasabi mong iniiwasan niya ako.
:( Di ko naman alam ang dahilan. :-\ Sigh.
"Gusto mo pala yung Andrei Dave na yun? Alam mo bang crush din siya ng mga kakla
se ko. Maraming nakakakilala sa Dred Team. Halos gwapo naman kasi sila. Pero si
Chad ang Favorite ko.. :("
"Bakit Kerlin?" nadadala ata siya ng pagiging malungkutin ko.
Hanggang ngayon nararamdaman ko ang mata ko. Hindi naman ako yung tipong hagulho
l na umiyak pag nasasaktan.. nangyayari lang yun pagnatatakot ako. Pero ang iyak
ko.. yung luha kong yun.. pumapatak lang sila pagnatutulala ako tapos bigla nal
ang akong uub-ob at hihikbi. Hanggang sa maramdaman kong masakit na pala yung na
ngyayari.
"Nuon kasi.. pag sinabing crush akala ko automatic na love. Pero.. bakit hindi s
i Kuya. Bakit di ka napapaiyak ng ganyan ni Kuya kahit na iniwasan ka niya nung
malaman niyang crush mo siya."
"Crush ko lang kasi ang kuya mo at masyado pa tayong bata nun."
"Anung pinagkaiba ng pagiging bata kesa ngayon. Pareho lang naman silang nakakar
amdam diba?"
"Kerlin.." seryosong malungkot si Kerlin.
"Wala ng puwang ang kuya ko noh. Kasi mahal mo na talaga ang lalaking yun.." big
lang bumilis ang tibok ng puso ko.
Parang nasasaktan ako kapag iniisip ko na mamahalin ko ang isang taong.. hindi a
ko pwedeng mahalin.
"Aalis na kami paggumraduate si Kuya. Pupunta kaming Spain para dun mag-aral.. M
au.. ayaw ni Kuyang sumama.. kasi gusto ka niya. Mahal ka ni Kuya Kevin." tuluya
n ko ng nabitiwan ang baso at nabasag yun.
"Naku Mau-"

"Kerlin. Nandito na ako."

Nagbukas ang pinto. Narinig ko ang boses ni Kevin.. nanginginig ako. :o
"MAU!" sabay na sigaw ni Kevin at Kerlin.
Thump.Thump.Thump.Thump
Hawak ni Kevin ang kamay ko. Dumudugo to.. dumudugo ang kamay ko. Tulala ako. Hi

ndi ko alam ang gagawin ko.. :(

"Kerlin, kunin mo ang first aid kit."
Umupo kami ni Kevin. Ginamot niya ang nagdurugo kong kamay. Sobrang.. maalaga si
Kevin sakin. :'( "Aalis na kami paggumraduate si Kuya. Pupunta kaming Spain par
a dun mag-aral.. Aalis siya. Maiiwan ako.. Iiwan nila ako. Wala nakong mga kaibi
gan.. Wala ng mag-aalaga sakin. Wala ng magtatanggol.. Wala na.. mawawala sina K
erli at .. Kevin sakin. :'( Mau.. ayaw ni Kuyang sumama.. kasi gusto ka niya. Ma
hal ka ni Kuya Kevin." Paano. Paano ko masusuklian ang lahat.? Mahal niya ako..
paano ko mapapasaya si Kevin. :'(
"Mau?"
"Mau, masakit ba?"
Bakit. Bakit masyadong masakit ang mga nangyayari.. bakit parang di ko na kaya a
ng sakit. Anu.. anung gagawin ko balang araw?
"Talaga bang.. aalis kayo?"
Walang umimik. Tiningnan ko silang parehas. Hindi sila makatingin parehas.
"Bakit!?" I grab Kevin's T-shirt.
"Wag ka ng umiyak Mau."
"Sinungalin. Sabi niyo! Walang iwanan. Kasi alam niyong di ko kaya.. mga kaibiga
n ko kayo diba!?"
"Uuwi naman sina Tito at Tita dito. Alam bang gusto ka na nilang makasama." di p
arin makatingin si Kevin.
"O kaya naman.. sumama ka na lang kina Tita. Kina Mr. and Mrs. Padua, sa mga mag
ulang mo."
"Hindi pwede.." bumitaw ako kay Kevin.
"Bakit.. dahil ba sa mahal mo yung lalaking yun! Mau! Bata ka pa! Masyado ka nam
ang maaga para dyan!" sinigawan ako ni Kevin.
"Kuya.."
"Umaasa ka!"
Umiiyak na naman ako. At nasasaktan.

"Akala mo ba yun yun." tumayo ako. At umalis sa apartment nila. :'(

Love.34.She's my Girlfriend

Nandito ako sa market para bumili ng mga snacks na makakain ng team bukas. May p
asok na kami bukas pero di parin kami nag-uusap ni Kevin. Bumili narin ako ng ma
kakain ko. Naisip ko.. bakit ba yun nasabi ni Kevin? Alam naman niya hindi ako p
edeng umalis dito dahil nandito ang puntod ng ama ko.
Naglakad-lakad na ako pabalik. Napansin ko lang na madaming tao ngayo. Dahil sig
uro malapit na matapos ang bakasyon.

"MISS EXCUSEeee!!!-"
May narinig akong sigaw. Hinanap ko naman nang biglang*BLAAAAAAAAAAG*
"Aray!!?"
Napaupo kami parehas. Ang sakit ng pagkakabundol niya sakin pero mas nanaig ang
pagkawala ng salamin ko. Nasaan ba yun? ??? Kanina pa ako kapa ng kapa dito. Nas
aan na yun?
"Miss, heto oh. Bwahahahaha!" naisuot ko naman kaagad ang salamin.
Isang babaeng mahabang buhok na nasa side ang hati ng buhok ang nakaupo sa harap
ko na nakangiti. Hindi man matamis ang mga ngiting yun gaya ng kay Pau, pero ma
y nararamdaman akong iba.
"KRIS..TELLE!!!" Telle? ???
"Naku.!" bigla niyang hinawakan ang kamay ko.
"Wag tayo dito!" at tumakbo kami palayo.

At sa isang cafe kami tumigil. Umorder siya ng banana split para saming dalwa at
ice cream din. Inayos ko ang salamin ko at napansin kong kanina pa siya tawa ng
tawa at salita ng salita. Ang energetic niya. :)
"Nakikinig ka ba sakin. Ahahaha! Nakakaasa talaga oh. Buti na lang nakakain nari
n ako. Hihi."
"Kumain ka nga!" sabi niya nung napansin niyang nakatunganga lang ako.
Ang dami niyang inorder. Tapos matatamis at malalamig pa. Okay lang ba tratuhin
niya ako ng ganito.. ibig kong sabihin, hindi namin kilala ang isa't-isa. ???
"Ah.. Kristelle Hernandez ang buo kong pangalan. Telle na lang ang itawag mo sak
in."
:o
Nalaglag ang panga ko sa narinig. Telle.. ang first love ni Andrei. Tinitigan ko
siya at ang babaeng nasa documents at ang babaeng nasa harap ko.. ay iisa. Napa
ka.. ganda niya. :-/ Hindi nakakapagtakang nagustuhan siya ni Andrei. Mabait din
siya.. :'(
"Hindi parin.. ok. I'm a freshman college. I'm a nice person ang don't worry.. d
i ako nangangain ng tao." ngumiti siya.
Bakit nasasaktan ako tuwing nakikita siya? Wala naman siyang ginagawa ah? Nagmam
ahalan lang naman sila. At ako.. epal lang ako sa storya nila. :(
"Kumain ka na kasi. :)"
Sinunod ko naman ang gusto niya. Nakakahiya naman kasi kung sasayangin ko lang.

Habang kumakain ako.. kwento lang siya ng kwento. Nakakatuwa siya. Naiimagine ko
si Andrei habang ngumingiting nakatitig sa kaniya. Siguro sobrang saya niya sa
piling ni Telle. Ilang buwan na ba niyang nililigawan si Telle? Sigurado magigin
g perfect couple sila. Eh kung sabihin ko kay Telle na sa school din niya ako na
g-aaral nung naghs siya. Sigurado itatanong niya si Drei at maaaring matulungan
ko silang dalwa.
At panigurado.. wala na.. wala na akong pag-asa. Masasaktan na ako. Dapat pala..
magmove-on na ako.
"Ikaw naman, sino ka ba?" naglalakad-lakad na kami.
"Mau Anthonette Padua, 3rd year highschool." hinawakan niya bigla ang kamay ko.
"Mau?" tumigil siya sa paglalakad.
"o..O-" :o
"Ate ang itawag mo sakin pwede ba?" inayos ko ang salamin ko. Ang lapit ng mukha
niya kaya I noded na lang.
"So saan ka nga pala napasok?" lumayo na siya at nagpatuloy kami sa paglalakad.
"Sa.. m..m..Mori High." tama ba ang ginawa ko? :-\
"Mori High?"
"Telle?.." napalingon kaming parehas. "Mau!?"
Si Zeji? Nandito siya? Kasama ba niya si Pau? At oonga pala.. si Telle.
"Oh Hi.. Zander Tai right?" nilagay niya ang mga kamay niya sa likod niya. Ngini
tian niya si Zeji.. pero a bit shocked parin si Zeji.
"Ate Telle.. ako nga pala..--"
Nabigla na lang ako nang bigla akong hinigit ni Zeji sa likod niya. Hawak-hawak
niya ang kamay ko. Bakit ganito siya makaasta?
"Close pala kayo Mau, ng dati kong player. How come.. it's coincidence. Mag-anu
ba talaga kayo at ganyan.."
Nakatingin siya sa mga kamay namin ni Zeji na magkahawak. Ang higpit ng pagkakah
awak niya. Hindi ako makapalag. At bakit ba? Anung problema about Telle? Mabait
naman siya eh.

"Girlfriend ko siya, bakit?"

Nalaglag ang panga ko.. kahit ata kay Telle. :o
Love.35.Daison's Confession

"Actually, bagay kayo sa isa't-isa." yun ang huling salita ni Telle bago niya ka
mi iwan ni Zeji. Hindi talaga ako pinakawalan ni Zeji nung mga oras na yun. Pero
nakakapagtaka kung bakit umasta ng ganon si Zeji? Anu bang dahilan at kailangan
naming magpanggap na ganon sa harap ni Telle? Buti na lamang at sinabi niya aga
d kay Telle na hindi. Kundi baka makarating nga yung kay Drei.. :-[
Toink. Anu ba tong iniisip ko. Diba dapat sina Kevin at Kerlin ang inaalala ko.
"Ah-Pau?"
Dahil sa nakasalubong ko narin naman siya, pumunta narin kami sa rooftop.
"Ang ganda ng sikat ng araw noh." sigh. Anu ba tong ginagawa ko. Dapat di ako na
gpapahalatang may problema.
"Mau.."
"Hm." ngumiti ako paglingon sa kanya. :)
Pero.. di effective. Seryoso parin siya. May problema kaya. ???
"Mau, yung.. abt kay Zeji.." nag-iba ang mood ko. Tungkol nga ba kay Zeji? Nagug
uluhan ako sa kanya. ??? "Crush mo lang ba siya? O gusto mo siya!?" humarap siya
sakin. Seryoso si Pau dito.
"Tungkol ba to dun sa.. nangyari dun sa cafe?"
Nakatitig lang siya sa mga mata ko. Hinihintay niya talagang sagutin ko ang tung
kol dito.
"Pau, bakit.. may problema b-" hindi parin siya sumasagot.
"Mabait si Zeji. Alam mo palagi niya akong tinutulungan.." naging malungkot ang
mukha ni Pau. " Gusto ko siya.. dahil kaibigan ko siya. At hanggang dun.."
Medyo nasaktan ako sa sinabi ko. Hindi ko alam kung bakit. Siguro masyadong nagi
ng malapit sakin si Zeji. At gusto ko talaga siyang kasama.. pagkasama ko siya f
eeling ko.. Safe ako.
"Salamat Mau, nagtiwala ka sakin." niyakap ako ni Pau.
Bakit ba ang dami-daming nangyayari ngayon? Na halos di ko na maintindihan. Si Z
eji? Pau? Kevin? at si.. Andrei?? :-/

Nalalapit na nga pala ang Christmas. Magbabakasyon na naman.

"Ok! Lahat tayo! Aattend ng Party! Maliwanag! Gaganapin yun sa gym!!!"
Lahat ng juniors and seniors magkakameron ng night party sa gabi. Habang ang fre
shmen and sophomores ay sa umaga. Ang FS sa field with bompfire at ang JS sa gym
. Kaya lahat kami nandun.
Kumuha ng iba't-ibang materials ang iba't-ibang section. Magkakameron ng band (G
lee Club), mga table, at mga materials para sa Big Christmas Tree. At yung iba..
gaya kong walang ginagawa, tumutulong lang sa paglilinis. Sigh.
"Mau!" may biglang lumapit.

"Masyado mo namang sineryoso ang sinabi ng mga teachers. Wag ka ng maglinis. Gag
awin din naman yan ng mga janitors dito. Hehe." tiningnan ko si Angelo at wala n
ga silang dalang cleaning materials. Pero pinagpatuloy ko ang pagpupunas.. I nee
d to maintain my character.
"Tama na yan! Hikain ka pa. Mawalan pa kami ng manager nito eh." inagaw ni Daiso
n ang basahan ko at basta na lang shinoot kung saang box.
Ako naman dahil wala sa mood. Lumapit dun at hinanap. Pero di yun ang nakita ko.
. ang basahan di ko na makita. Sigh. Tapos ngayon.. si Andrei pa ang nakikita ko
. Nakatingin siya sakin.. ang tagal na pala naming di nag-uusap. Di ko na nga na
kakamusta si Mori. Bigla akong kinabahan.. Thump.Thump. Lalapit si Andrei sakin.
. napahakbang ako paurong.. Natatakot parin ako. Ayoko muna siyang makausap"Dun nga tayo!"
Biglang hinawakan ni Daison ang kamay ko at hinila ako palayo dun.
"Bakit dito tayo sa stage. Diba.. para sa band to." ???
"Dito ka maglinis! At least dito.. nandito kami!" ??? Bakit ba laging mainit ang
ulo ni Daison sakin? ???
"Mau ok ka lang ba? Yung about kay.. anu.. yung sa Halloween Party.. kay.. dun..
Naiintindihan ka namin! Pangako! Ilalayo ka namin kay Andrei!"
Ilalayo? Bakit kailangan nilang gawin yun? Naiintindihan? Anung nangyari at baki
t naiintindihan nila ako? :-/
"Sige kuha lang ako ng cleaning materials para makasama ka namin!" umalis si Ang
elo.
Inayos ko ang salamin ko at umupo na. Pero bago ako makaupo.. biglang hinawakan
ni Daison ang kamay ko. Napalingon ako sa kanya.. pero ang lapit ng mukha niya s
akin.
"Kung manliligaw ba ako sayo! Makakalimutan mo siya!?" bigla ko nalang naramdama
n ang pag-iinit ng pisngi ko. Nagbablush ako. :-[
Umayos siya ng tayo. Hindi na kami ganong kalapit.
"Ang tanga mo palang pumili noh. Ang pinili mo eh yung gaya nun. Misteryoso yun!
Di siya nababagay sayo!" tumingin siya sakin ng masama.
"Gagraduate na kami. 3 months after. After this party.. walang pasok. Sa party,
gusto kong malaman kung pumapayag ka bang magpaligaw sakin! 3 months! After vaca
tion.. 3 months kitang liligawan Mau! At kakalimutan mo siya!" umalis na siya. D
umating naman si Angelo.
"Mau, dun tayo magsimula." hinigit naman niya ako.
Liligawan ako ni Daison? Paano si Pau, sino ba talagang gusto ni Daison? Bakit k
ailangan niya akong ligawan? Bakit, gusto ba niya ako? Si Andrei? Si Andrei ba a
ng tinutukoy niyang dapat kong kalimutan? Alam na ba nila ang nararamdaman ko ka
y Andrei kaya nila ako naiintindihan? Anung isasagot ko bukas? Papayagan ko ba s
i Daison dahil di naman kami bagay ni Drei? Pero paano kung.. mahal ko na pala s
i Drei.. kaya ako nasasaktan. :-\

Quote
1 new message
to: m8-Daison
Pag-isipan mong mabuti. Pag pumayag ka.. hindi kita sasaktan.

Isang gabi lang. Isang gabi lang ang oras ko para sagutin si Daison. Pero ngayon
.. nagdedesisyon na ako. Ayoko. Dahil mahal ko si Andrei at ayaw kong gawing pan
akip butas ang kung sino. Yung ang final decision ko.. pero bakit di parin ako k
ontento. :'(
Ang Pagbabalik.Love.36

Mabilis dumaan ang araw, At ngayon panibagong taon. Oo na...duwag na ako, takot
ako, natakot ako sa mga maaaring mangyari. Kailan lang ba nagsimula ang pagkagus
to ko ng sobra kay Drei...paanong napunta ako sa ganitong sitwasyon.
Mahal daw ako ni Kevin, at ngayon...gusto ni Daison na siya ang piliin ko. Bakit
? Kailan ko nagustuhan na maging ganito ang sitwasyon ko? Ang tanging kagustuhan
ko lang naman ay ang mapansin ako ng taong sobra kong gusto... :'( Pero dun na
lamang, hindi na matupad...tapos may ganito pa. Ang gulo-gulo ko na. Hindi ko na
alam kung anu pa bang dapat kong gawin...palagi na lang akong tumatakas.
"Hello, Honey, natanggap mo na ba ang package? Aw...namimiss ka na namin ni Papa
mo dito. Sana magkakasama tayo noh? Masaya ang White Christmas ko at New Year d
ahil nakasama ka namin. Salamat Anak. Alagaan mo ng mabuti sarili mo" message ni
Mama sa phone.
Kababalik ko lang pala galing ibang bansa. Balik school na uli kasi. Kaso... han
ggang ngayon di ko parin naaayos lahat. Sa pagitan namin ni Kevin at Kerlin. Sa
isasagot ko kay Daison, ang kinikilos ni Shaoran, at ang pag-iwas ko kay Drei. S
ana maayos ko agad.
"Ah?" sabay naming labas ni Kevin sa magkaibang pinto ng apartment namin.
Hindi kami magkatinginan. Ang tagal ko na siyang di nakakamusta. Inayos ko salam
in ko at naglakad. Lumabas din naman galing likod niya si Kerlin. Ganito kami pa
lagi simula nung magkalabuan.
Hanggang sa makarating ng school, walang imikan.
"Hi, Mau!" si Pau. Napangiti ako.
"Ang daming nangyari, alam mo ba yun?" ininom ko juice ko. Recess na namin.
"Nakinig ako sa lahat ng sinabi niya. Nasasakal ko na yata siya. Alam mo ba ang
sama ng taon ko, nasampal ko siya. Umiyak ako sa harap niya, ang sakit sakit na
pala. Pero saka ko lang namalayan." lumeand siya sa wall behind us habang nakati
ngin sa langit.
"Mahal ka niya yata talaga..." naubos ko na pala ang juice ko.

Nagsimula naman ang mga bagong lessons namin. Naninibago ako. Sa looks ko, sa su
rroundings ko, parang lahat hindi tama, parang lahat ang gulo gulo.
Love?
Talaga bang masarap mainlove.
"Ahm Bye Mau!" palabas na kami ni Pau ng gate. Dali dali naman siyang tumakbo pa
tungo sa driver niya. Nang mapagtanto kong...nakatitig si Zeji sa Pau na papaali
s habang nakaleaned lang sa gate at pinapanood paalis si Pau.
"Parang ang haba ng bakasyon noh? Wala ka nung x-mas party? Sayang .. kumanta pa
naman ako nun. Hehe!" ???
Naging tahimik kami habang naglalakad patungo sa walang direksyong daan. Gusto d
aw niya akong makausap pero ngayong magkasama naman kami, parang wala naman siya
ng masabi. ???
"Binago mo hairstyle mo? Ang dami talagang nagbabago." gusto ko sanang magsalita
pero parang di ko oras.
"Mau, magalit ka ba sa mga pinaggagagawa ko?"
"Ha?"
Sa gitna ng daan, parehas kaming napatigil at napatingin sa isa't-isa. Hanggang
sabihin niya ang mga katagang to...

"Kaya mo ba akong mahalin?"

Nagulat ako sa sinabi niya. Pero... mas nakakagulat ang pinahihiwatig ng mga mat
a niya.
"Hindi ako natatakot bastedin ka Zeji. hah! " parehas kaming natawa.
Oo tumatawa kami ng walang katapusan. Dahil...ang Zeji'ng nasa harap ko...ay iba
na.
"Desperada kasi bestfriend mo. Ang tagal kong hinintay na makita ang totoong siy
a.
Minahal ko na talaga ang bestfriend mong yan." nakahawak siya sa noo habang sina
sabi yan.
"Ipaglaban mo siya." nagulat siya sa sinabi ko at ngumiti din naman. Hanggang sa
magdecide na siyang iwan ako.

"Nagbabago talaga ang mga tao."

"Mau Antonette?" napalingon ako sa familiar na boses.
Dun...muling nagbukas ang puso ko para masaktan. Oo...ang sakit.
Ang sakit na makita sina Telle at Drei na magkasama.

"Hi!" nilink niya ang kamay niya sa mga braso ni Drei.

Ang tagal ko ng di nakita si Andrei. Ang gwapo niya talaga...sobra kong gusto an
g lalaking to sa malayuan. At hiniling ko pa...na sana mapansin niya ako. At nga
yong kilala na namin ang isa't-isa...naramdaman ko ang tinatawag nilang...masakt
an.
"May kasama ka?"
Ang sayang tingnan ni Telle. Anu kayang reaction ni Drei. Ayoko...ayokong tuming
in sa mata niya. Ayokong makita na mahal niya ang babaeng kasama niya. Simula ka
si ng araw na yun...mas pinili ko ng iwasan siya. Natatakot ako sa kanya...
Napaurong ako na para bang gustong tumakbo.
"Mau-"
May nasagi ako. Lumingon ako... :o
"Naghintay ka ba ng matagal? Patawad."
"Daison." ang lalaking kinaduduwagan ko.
Palagi na lang siyang nandyan. Sinasalo ako. Mabuti na lang..hindi tuluyang puma
tak ang mga luha ko. :-\
"Sige maiwan na namin kayo."
Napatungo ako habang hawak niya ang kamay ko at sa pangalwang pagkakataong na il
ayo...kay Andrei. :'( Hinawakan ko ang mata ko, umiiyak na naman ako. Matagal ko
na'tong pinigilan diba? :'(
Kinulong niya ako sa mga bisig niya.
"Tumahan ka na." hindi ko mapigilan. Mas lalo akong nanghihina kapag nakikita ko
siya.
"Tiningnan mo ba siya sa mga mata?" umiling ako.
"Dapat sinubukan mo." umiiyak parin ako. Gusto ko ng tumigil pero ayaw talaga.

"Matagal kitang hinintay. Pero di ka dumating...g'go ka Mau. Hindi ako ang iyong
pinili."
Oo g*go ako! !@#$ ako dahil hanggang ngayon ... minamahal ko parin ang taong imp
osibleng mapasaakin. Hinding..hindi ako mapapansin ni drei. Hindi niya ako mapap
ansin gaya ng pagpansin ko sa kanya.
Love.37.Daison's Love

Humiwalay ako sa kanya. Hindi kasi tama na yakap niya ako.

"Aalis na ako." bigla niyang hinawakan ang kamay ko.
"Ang tagal mong nawala, tapos magpapakita ka sakin ng umiiyak? Tara! Mamasyal mu

na tayo.." bigla rin niya akong hinigit. Tapos dinala niya ako sa mall.
Alam ninyo yun, hindi niya binibitawan ang kamay ko. Ang bilis pa niyang maglaka
d, hindi ko tuloy maayos ng mabuti ang salamin ko. Hanggang sa...Dalhin niya ako
sa sinehan.
"Daison, bakit-"
"Shh! Late na nga tayo sa movie tapos ang ingay ingay mo pa. Wag kang mag-alala,
ihahatid kita senyo." napatingin ako sa oras. 6 na pala. Eh anung oras kami mat
atapos?
Nagsimula na yung movie, Amerikan Movie. Parang...LOVE STORY? Napatingin tuloy a
ko kay Daison. Seryoso siyang nanunuod ng movie habang kumakain ng popcorn. For
real ba syang nanonood ng ganito? O ngayon lang? Ang weird ng lalaking to. Pero.
.. napapangiti ako. Siya ba yan? Back to movie na nga, ang dilim pala dito. Buti
na lang gamit ko ang salamin ko. :)

"Ang ganda ng movie noh?" inayos ko salamin ko at tumingin sa salamin, malapit n

g mag9.
"Naintindihgan mo ba ang kwento?" napatingin ako sa kanya.
"Oo naman."
"Nakakaawa yung lalaki noh? Nakipagrelasyon lang yung babae sa kanya dahil yung
totoong gusto nung babae ay nagkataong kaibigan pala nung lalaki." napatigil ako
sa paglalakad. :-\
"Pero alam mo, hindi tama ang ginawa niya. Eh anu kung ginamit siya. Siya parin
naman ang boyfriend diba? Hindi ba dapat..." tumigil din siya at tumingin sakin,
"ang dapat niyang gawin ay ipakita sa gf niya na siya dapat ang mahalin. Ipakit
a niya na mahal talaga niya yung babae. Magagawa niyang maghintay sa pag-ibig nu
ng babae...kung mahal talaga niya yung gf niya. Hindi sya magpapatalo, kahit na.
..ang gusto talaga nung gf ay ang bestfriend niya."
Parang ang awkward ng moment na to. Ang sinasabi ni Daison. :-[
"9 na, siguro uwi na--" sumeryoso ang mukha niya. Parang nasasaktan ako sa mga t
ingin na yan.
"Kaya ko naman maging panakip butas eh. Ayos lang kahit gamitin mo ako para maka
limutan si Drei. Pasasayahin naman kita, Mau.

Mau...I love you." tuluyan ng pumatak ang mga luha ko.

Hindi ko kayang harapin si Daison kaya tumakbo na ako at iniwan siya. Hindi ko m
aintindihan ang nararamdaman ko. Pero...may isa pa pala akong hihilingin. Hindi
ko man kayang balewalain na minahal ko talaga si Drei. Hindi ko man kayang kalim
utan agad si Andrei, hindi ko man kayang hindi umasa.. :'( pero sana naman...SAN
A DALWA NA LANG ANG ANDREI.
Malapit na ang Valentines Day, kaya lahat ngayon busy. Hindi kami masyadong nagk

aklase. Gumagawa kasi kami sa ng maraming props...kaya nga busy lahat.

"Mau, anu ba, kanina pa tayo tinatawag ni Sir. Gagawa tayo ng props. Bakit ka ba
nagtatago?"
"Ha?" pagtingin ko kina Pau. Nakatingin sila sakin na nasa likod ng pinto.
"Ahahahah! Hindi ako nagtatago kasi..." naglakad na kami sa corridor at kinakaba
han talaga ako.
"Daison bilisan mo naman!" nagfreeze ako.
"Sige una na ako!" at mabilis na akong tumakbo nung marinig ko ang pangalan ni D
aison. Oo na...umiiwas na ako.

At ang kinalaglag ko, tutulong ako sa mga magpipintura. May mga nakaassign pala
bawat group para sa gagawin nila. Tapos kagroup ko pala sina Pau, na siya tong t
inakbuhan ko. Kaya ngayon sa mga late ako napasali. Sino pa kaya ang kasama ko..
.Sigh.
"Mau?" napalingon ako sa familiar na boses. Lumakas ang kabug ng puso ko. Iniiwa
san ko nga siya pero we ended like this. Kami parin ang magsasama.
"Nalate kasi ako. So tayo ang magkatulong...for now." nagiging awkward na naman
ang scene. Di ko na kaya to.
Inayos ko ang salamin ko at nagfocus na lamang sa props na gagawin namin. Kumuha
ako ng lapis at nagguhit guhit. Pero...ang lakas talaga ng kabug ng puso ko. Si
...Daison ang kasama ko. Thump.thump.thump. :-[
"Nakita kitang dumaan sa corridor, tapos...nung mapatingin ako sayo," hinawakan
niya ang noo niya na parang nadidepressed. "Imagination ko lang sana, pero...Mau
iniiwasan mo ba ako?" bigla siyang tumingin sakin.
Ang linaw ng mukha ni Daison. Bakit ngayon...bakit sobrang gwapo niya! :-[
"Ahahah! Hindi noh, tara gawin na lang natin toh." tungong tungo ako habang nagg
uguhit. Napakaawkward ng scene. Naiilang ako.
Parang gusto ng lumuha ng mga mata ko sa sobrang sikip na ng nararamdaman ko. An
g hirap hirap. Hanggang ngayong kasi...nagtataka parin ako kung bakit ako napapu
nta sa ganitong sitwasyon. :'(
"Sandali lang huh." I faked a smile without looking at him. Medyo inalis ko ang
salamin ko at pinunasan yung namumuong luha sa mata ko...
thump.thump.thump.thump
Saka ko na lamang napansin, na papalapit ng papalapit ang mukha ni Daison sakin.
.. :o At...

Hinalkan niya ang noo ko? :o :o :o

Mga 1 inch lang yung layo niya sa mukha ko pagkatapos niyang halkan ang noo ko.
Sa sobrang gulat. Tinulak ko agad siya. At tumakbo agad ako.
:'( Bakit niya ginawa niya yun? Nahihirapan na nga ako eh! Kaasar naman oh...huh
u! :'(
Takbo lang ako ng takbo papuntang walang direksyon. Nakatungo habang umiiyak...

*BLAGGGG*
Medyo tumama ang ulo ko sa dibdib ng isang tao. Lumayo ako at nagsorry. Pagtingi
n ko sa taong yun... :o :o :'( :-\
Si drei..."MAU!!!"
Nung marinig ko ang boses ni Daison biglang lumakas ang pintig ng puso ko. Hindi
parin ako makakibo, naistranded ako dahil sa dalwang taong to. :-\
"Mau! Magpakita ka na oh, pangako di ko na gagawin yun!" pagkasabi niya nun. Big
la kong naramdaman na malapit lamang siya sakin.
"Sige...Drei." susubukan ko na sanang tumakbo...Nang...

:o

:-\
Nang bigla niyang higitin ang kamay ko at dalhin sa pinakamalapit na room. Niyak
ap ako ni Drei. Hindi ko alam kung niyayakap ba niya ko para itago kay Daison...
o ako lang tong gumagawa pa ng ibang reason. Hindi ko namalayan. Nakatulala na a
ko sa dibdib niya habang tumutulo ang mga luha ko. :'(
Love.38

Nasa office pala kami. Hindi ko agad napansin.

"Mau?!" nung nawala na ang footstep. Lumuwag naman ang yakap niya. Mabuti na lam
ang at hindi sumilip sa salamin si Daison.
Pero... :'( Hindi ko parin kayang hindi umiyak. Hindi ko kayang pigilan. Nasasak
tan ako. Ang tagal kong hindi siya nakita. :'( At hanggang ngayon, hindi parin a

ko malinawan. Hanggang ngayon...ang sakit-sakit parin. :'(

"Patawad..." bigla namang nagbukas ang pinto. Pero ako pilit paring pinupunasan
ang mga luha ko.
At kahit anung gawin ko. Hindi ko talaga mapigilang hindi umiyak. :'(
"Uy captain! At... manager? Bakit umiiyak si Mau?" tumungo pa ako.
"Ngayon ko lang uli nakitang nagpaiyak si Drei ng babae." tumawa sila.
"Guys-"
"Nagconfess ba si Mau? Haha. At rejected? Haha!" medyo sumeryoso si Andrei.
"Oh JOKE lang.." may kinuha sila sa locker.
"Hindi naman namin alam ang nangyayari eh." bulung bulungan nila.
"Edi wala na ngang gusto si Mau." medyo tumingin ako sa kanila.

"Gusto ko si Andrei!" tumingin silang tatlo.

Ganito reaction nila--> :o :o :o
Mali ba ang ginawa ko? Ayoko lang naman na isipin nila na hindi ko gusto ang tao
ng totoong gusto ko naman. Medyo nagulat din si Andrei. Ngayon...sobrang patheti
c ko na. Sawing sawi na talaga ako. Sana...biglang may 'Boom' at mawala na lang
akong bigla.
"So confession nga to?"
"Wow pare! First time kong makitang may magconfess kay captain. At first time ko
ring makitang nagpapaiyak talaga siya ng mga babae."
"Ganito pala ang feelings pagheartthrob ka sa babae. Kawawa naman." seryoso nila
ng sabi habang parang naaawa pa.
"Ang lakas mo talaga Andrei.--" medyo napatigil sila. Sumama ang tingin sa kanil
a ni Drei. >:(
"Mali kayo. Hindi ko binasted si Mau." tumingin siya sakin. Tumutulo parin ang m
ga luha ko.

"Kasi Gusto ko rin si Mau." ako naman ang nagulat.

Walang umimik.

Walang nagreact.
Walang nagsalita.

Tapos...naramdaman ko yung sakit. Sakit na magkaiba kami. Nasasaktan ako sa kato

tohanan...naiintindihan ko si Drei. Alam ko kung bakit niya to ginawa. :'( Ayaw
lang naman niya akong mapahiya diba? :-\
"So...KAYO!?" may isang naglakas ng loob na magsalita. :o

Walang ulina umimik.

Nakatingin lamang si Drei sakin.
Pinilit kong ngumiti kahit umiiyak parin ako...pero...ayoko talaga nito. Ang sak
it sakit na!
"Namisunderstood lang kayo." imahinasyon ko lang ba yun? O totoong nagulat si Dr
ei sa sinagot ko.
Wala naman talagang dapat siyang ikagulat. Ayokong imisunderstood siya.
"Ang gusto ni Drei at gusto ko ay hindi iisa. Mali ang iniisip niyo...kasi *sob*
magkaiba ang ibig sabihin namin at wala kaming relasyon!" nahihirapan akong umi
yak dahil sa salamin kong suot. Pero mas mahirap dahil nagsisimula na akong humi
kbi.
"Sige, una na kami." umalis naman sila. Hindi parin ako tumitingin kay Andrei.
"Salamat! Pero hindi mo naman kailangan pagtakpan ang sinabi k--" bigla niyang h
inawakan ang braso ko at sumigaw ng ganito.. :'(
"Ganyan mo ba talaga kagusto si Daison!" parang galit si Drei, "o si Zeji. Sigur
ado gusto ka nun, o si Kevin! Ang dami naman Mau! Hindi ba ako pwedeng sumali!?"
medyo nakagat ko na labi ko sa pagpipigil umiyak. Nakita naman niya yun...at bi
glang lumungkot ang mga mata niya. At binitawan na niya ako.
"Siguro si Daison nga. Kaya ba palagi kang dumadaan sa harap ng court para makit
a siya. ... Palagi ka kasing nakatingin samin. Sana pala di na lang ako nagpadal
a sa mga kateamate ko na ako daw yung tinitingnan mo. Sana di na lang kita pinan
sin... Sana di na lang kita nagustuhan." napahawak siya sa batok niya habang nap
apatungo.
"Madami na ba sila. Sina Zeji, kevin at Daison...di mo ba magawang paniwalaan an
g confession ko. O tama ka nga... Magkaiba ang gusto mo sa gusto kong ipahiwatig
. Siguro...gusto mo nga ako. Pero iba sa pagkagusto mo kay Daison." tumalikod si
ya. Nagpipigil parin akong umiyak.

"Kalimutan mo na lang na may nasabi ako." at umalis na siya.

Hmm! *sob* Ang sakit-sakit pala. Ang sakit sakit pala pag sa kanya ko na narinig
ang katotohanan. :'( Bakit ngayon ko lang napansin...bakit ngayon ko lang nalam
an na kahit na kailan hindi intensyon ni Andrei na saktan ako. Siya... Siya iton
g nasasaktan ko... :'(

***

"Ocampo, Jessica?"
"Present!"
"Padua, Mau Antonette?" nasaan si Mau? Bakit wala siya sa table niya? Kanina pan
g 30 mins. siyang umalis sa activity ah. Tapos nagskip naman siya ng klase? Anun
g nangyari? Last class na'to ah?
Natapos kaming maglinis ng classroom. Pero...walang Mau Antonette Padua ang luma
bas o magpakita man lang. Wala ang bag niya. Pero sa ilalim ng table niya, nandu
n ang ibang gamit? Bakit kaya? Ngayon ko lang nakitang ginawa niya yan? Hindi si
ya burara. Napakacareful nga niya sa mga pag-aari niya.
"Nakita ninyo ba si Mau?" narinig ko ang boses ni Zeji habang papunta ako sa loc
ker.
"Hindi eh. Hindi siya pumasok ng klase kanina." mukhang depressed siya.
"Nag-aalala karin?" nagpalit naman ako ng sapatos.
Nung marinig niya boses ko mula sa likod. Hindi agad siya nagresponse na lumingo
n agad. Matagal ko din kasi siyang iniwasan. Obvious naman, lalo na't magkasama
lang kami sa iisang bubong. Pero this time siguro, dapat hayaan ko na lang lahat
ng bagay na syang magdesisyon.
"Sige b--" bigla niya akong nileaned sa locker. At kinulong sa mga braso niya.
"Zej--" :o

"Ayoko ng umiiwas ka.

Magpakatotoo na tayo Pau!" 8)

Love.39.MY EVERLASTING LOVE

Matapos umalis ni Drei. Agad din naman akong lumabas ng Office. At dahil wala pa
mga kaklase ko at busy sa paggawa ng props. Kinuha ko na agad ang bag ko, bag k

o lamang.
Umiiyak akong pumunta sa clinic. Nagsinungalin akong masakit ang mga tyan ko kay
a ako umiiyak. At hindi na rin ako nagpaabalang magpahatid. Agad ko naman yung p
inakita kay guard kaya agad din niya akong pinalabas. Wala naman kasing nakahala
ta sakin. Dahil sa tungong tungo ako, natatakluban pa ng buhok ko ang buong mukh
a ko.
Kaya pagdating ko sa bahay, hindi agad ako nagdalwang isip na humiga at niyakap
ang mga unan ko. Patuloy parin sa pagluha ng mga mata ko. Talagang nasaktan ako.
..ang sakit-sakit. Ang tagal ko ng di umiyak ng gaya nito. Hanggang sa di ko nam
alayan na...
***
Wala si Mau sa huling klase.
Masyado akong naging careless. Sa school ko na nga lamang siya nakikita at napap
ansin, pero bigla na lang siyang nawala sa paningin ko. At ngayon...abcent pa si
ya.
Oo, dito ko lang siya nakikita. Kasi pag sa apartment. Tuwing umaga, kung sinusw
erte sabay kami, Minsan! Pero pag-uwian na. Palaging lock ang pinto ng balcony n
iya at ang pinto. Nagpapasalamat nga ako at di na niya nakakalimutang hindi iloc
k yun. :-\ Pero mahirap parin na hindi parin niya kami pinapansin.
Palaging ganito, palagi na tuwing uuwi ako. Mapapatingin na lamang ako sa pintua
n niya. Papasok na ako...pero bigla uling pumasok sa isip ko yung pinto ni Mau.
Lumapit ako, at paggamit ko ng knob. Hindi lock ??? Hindi na niya to iniiwan eh.
Agad akong pumasok. Wala siya sa salas kaya dali-dali akong kumatok sa kwarto ni
ya. Hindi naman nakasara. Kaya pagpasok ko.
Nakita ko siyang nakatulala. Ang mga matang yun. Si Neti? :o
Lumapit ako sa kanya. At biglang lumuha ang mga mata niyang nakatulala. Ngayon k
o lang muli nakita si Nette este si Mau na wala sa sarili habang umiiyak. Simula
ng mamatay ang ama niya.

Niyakap ko sya.

Ng mahigpit.
"Tahan na..." niyakap naman niya ako. Si Mau na muli sya.
"Ang sakit-sakit. Kevin...nasaktan ko sya. Nasaktan ko kayo... I'm sorry."
PALAGI NA LANG... PINAG-AALALA MO AKO MAU. :'(
***

2 araw na pagkatapos mangyari yun sa pagitan namin ni Andrei. At 2 araw narin at

Valentines na namin. Sigh.
Ayos na kami ni Kevin kahit hindi ko naman maalala kung bakit makita ko na laman
g na nakayakap ako sa kanya habang umiiyak. Dun ko rin napagtanto, na...si Kevin
lang ang nag-iisang tao na lubos na nag-aalaga sakin. Pero, kasalukuyan, iniiwa
san naman ako ni Drei. At si Daison? Imahinasyon ko lang ba o talagang hindi ko
na sya napapansin dahil parati na lamang si Drei ang nasa isip ko. Sigh. Ang gul
o gulo.
"Recess muna tayo?" sabi ni Rica. Sang-ayon naman kami.
Puro junior at senior ang nasa canteen. Madaming tao. Kaya tigigisa kami ng bini
li. Drinks ang akin. Masyadong siksik kasi lahat pagod kaya ganyan kadami. Papal
ayo na ako para bumili...pero...
"Anu? Lemonade ba? O softdrinks?" ang bitbit ni Drei ay tea? Magkaparehas kami.
Napakagat labi naman ako. Tuwing makikita ko sya. Parang tipong sya lang ang pin
apakita ng mata ko at lahat...blanko. Mahal ko talaga ang taong to. Minahal ko t
alaga sya. Pero...naging bulag lang ako all the time.
"Tea? Malamig sya ngayon ah! Okay yan! Ang init naman kasi."
"Hm *nod* dami natin ginagawa."
Wala na naman bisa ang pagiging manager ko sa kanila dahil wala na silang tourna
ment. Sa next school year na uli. Kung saan 4th year na ako at wala na sya.
"Uy si Zeji!" pagmagbabanggaan naman ang mga tingin namin, agad naman syang umii
was.
Pagmagkakasama naman sila ng team at babatiit ako ng iba. Ang layo naman ng ting
in niya.
Pagnagkakataon na parehas kami ng lugar, umaalis sya. Imahinasyon ko lang ba yun
? Pero pagtinititigan ko sya, parang bumalik lang ako noon. Na tinitingnan sya s
a malayo...pero di naman sya lilingon. Galit talaga sya. :-\
"Hm?" may napansin ako. "Nasan si Pau?!" walang kabuhay buhay nila akong tiningn
an.
"Kanina ka pang tulala, kaya hayun di mo nakita na sinundo sya ni Zeji."
"Bagay pala sila noh. :D " ginagawa ni Zeji ang part niya. Ang galing, mabuti na
man at narealize niya, at masaya ako para kay Pau.
"Mau!" napatingin ako sa kaklase kong lalaki. May tinuro naman sya sa may pintua
n. Babaeng iba ang uniform. At... :o
si Telle? :-\

Agad akong tumakbo. Hinanap ko si Drei. Kahit saan hinanap ko sya. Pinagtanong t
anong ko sya sa lahat. Alam ko na kasi ang totoo...
'Nung malaman ko ang pangalan mo, natakot ako. Kasi ikaw si Mau,' anu naman kung
ako si Mau. 'Ikaw ang dahilan kaya hindi niya tinuloy ang panliligaw niya sakin

. Hanggang sa tinuring na lang niya akong kaibigan. Special nga ang turing niya
sakin, pero...ikaw ang palagi niyang kinukwento. Gusto ka niya. Nagustuhan ka ni
ya.' so totoo. Nasan ka Drei! :-\
Nakarating
g mapansin
:o habang
lip ko. :)

ako sa room nila. Hingal na hingal akong sumilip sa salamin. Pero nun
kong wala naman sya...naglakad na lang ako papuntang rooftop. Pero...
naglalakad ako. Natagpuan ko yung pinto nila na bukas. May tao? Pagsi
Nandun si Drei.

"ANDREI!" bigla kong sigaw pero nasa labas lang ako. 'Nalaman din kasi niya na m
ay karelasyon ako habang nanliligaw sya. Pero alam mo...tinanggap parin niya ako
bilang kaibigan. Special parin ako sa kanya. Mabuti ng malaman kong nagustuhan
niya ako kahit sa konting panahon...pero ngayon :'( iba na ang gusto niya. Ang f
irst love niya' tuwang tuwa ako habang nakikita sya sa loob. Bigla namang lumuha
ang mga mata ko kaya agad ko yung pinunasan.
"Pasensya na. Kung wala kang sasabihin, aalis na lang ako. Ayokong makita tayo-"
"MAARI KA BANG MAKAUSAP!" patuloy parin sa pagluha ang mga mata ko.
"Sige," lalabas sana sya.
"WAG! Wag kang lumabas. Dyan ka lang." mas mabuting nahaharangan kami. Kesa sa m
akita niya ang itsura ko. Nahihiya kasi ako.
Tumigil sya at seryosong nakatingin sa kawalan. Iyak parin ako ng iyak. Hindi ko
naman mapunasan ang mga luha ko gawa ng salamin na suot ko. :'( Parang ayoko na
. Natatakot ako. Siya na uli ang Drei na noon. Ang Drei na parang di ko na kayan
g maabot...parang natatakot na ako. Parang napapahiya ako. Wala parin akong laka
s ng loob. Baka magalit na naman sya...

"Gusto kita. Gusto kita...gustong gusto." umiiyak parin ako.

Gusto kong maging patas sa pagiging matapang ni Andrei na sabihin ang lahat ng y
un sakin. Gusto ko rin na malaman niya lahat ng nararamdaman ko. GUSTO KO SYANG
MAABOT.
"Mau, diba--"
"Wala akong gusto kahit na kanino, KUNDI IKAW LANG." tuluyan na syang lumingon s
akin. Napatungo ako at umiiyak parin.
"Palagi kitang tinitingnan. Ang lalaking yun." nung first time kitang makita whe
n I was grade 6. "Ang lalaking naglakas loob na tumulong sakin kahit yung mga ka
sama niya pinagtatawanan na ang isang AKO. Akala ko wala lang. Isa ka lang sa mg
a simpleng tao. Hanggang sa lumipas ang isang taon. Nakita muli kita...at HINANG
AAN.

Palagi kong hiniling na sana lumingon ka. Lumingon ka at pansinin mo ako." hawak
ko ang dibdib ko habang umiiyak.

"Tapos...isang araw. Pinaglapit tayo ng tadhana. Akala ko with that, mapapansin

mo na ako. At least tumitingin ka na sakin kahit may reason. Ako ang manager niy
o. Pero...marami palang nag-uugnay satin.... ang table, si Mori, at ang team. La
hat ng yun... kinatuwa ko. At hiniling ko, sana tuluyan na kitang maabot. Sana m
aging akin ka!"
Naramdaman kong papalapit sya. Kaya agad akong lumapit sa pinto. At pinigilan sy
ang buksan to. Kita ko sya sa salamin. Ang taong...MAHAL KO.
"Mas mabuti ang ganito. Dito naman tayo nagsimula eh. Malayo talaga tayo sa isa'
t isa. Palagi lang kitang titingnan sa malayo...

MAHAL KITA, ANDREI." pinilit kong ngumiti.

Nang bigla niyang buksan ang pinto at higitin ang kamay ko papasok sa room nila
at niyakap niya ako. NIYAKAP NIYA AKO NG MAHIGPIT.
>4 years ago
Nagsimula lahat sa isang pagtatagpo. Pinagtagpo tayo ng pagkakataon. At muli pin
agtagpo tayo ng tadhana.
Natutunan kitang hangaan. With that, pinanood kita sa malayo. Nagustuhan kita. A
ng lahat sayo... Ay GUSTO KO. :-*
Muli, pinaglaruan tayo ng pagkakataon, ang pangarap ko. Unti unting natupad. Han
ggang sa... IPAGLAPIT NA TAYO NG TADHANA.

MINAHAL KITA----MINAHAL MO AKO---Nagsimula lang naman to sa munting pansinan, napansin kita, nagkainterest ako sa
yo. Sinubaybayan kita, nagustuhan kita. Gusto kita, kaya gusto ko palaging nandy
an ka. Hanggang sa...TINAMAAN NA AKO NI KUPIDO.
Ang first crush ko, ang kababata ko, si Kevin. Ang una kong kinamuhian, ang best
friend mo, si Zeji. Ang taong nakaalitan ko, ang malapit sayo, si Daison. Minaha
l nila ako. Pero nung ikaw na...nakilala ko na ang FIRST LOVE KO, ang taong gust
o ko.

Ako si Mau, ito ang love story ko.

THE END: EVER EVER AFTER

"Wooh! Natapos narin! Ready na ako para sa mamayang event!" lahat kami may maska
rang suot.
Pinaglalaruan nga naming magkakaklase. Parang 'bulaga' lang. Valentines na kasi
ngayon. At mamayang mga 5 magsisimula na ang event.
"Pau!" tinawag naman ni Zeji si Pau. Magkatabi lang naman kasi ang rooms namin.
Napasilip ako sa labas habang tinitignan silang paalis. Bakas sa mukha ni Pau an
g kasiyahan, masaya ako para sa kanila. Sobra. Palagi silang magkasama. Lalo pa
ngayon magkakameron ng couple na sayawan. At may bonfire pa. Magiging masaya to
para sa mga couple.
UHM! :o Bigla ko namang nakita si Daison. Napayuko ako at inayos ang salamin ko
at lumingon muli sa kanya. Matapos ang lahat, si Daison nung mga araw na yun..ka
sama niya si Telle. Ewan ko ba kung nagkakataon lang na magkasama sila, pero..nu
ng malaman niyang naging KAMI ni Drei. Hindi na niya ako masyadong nilalapitan.
Labis kong nasaktan si Daison, dahil sa biglaang nangyari.
At hinayaan ko naman syang lumayo. :o AH! :-[ Tumingin sya sakin. Ang mga nasasa
ktang tingin niya. 'Hayaan mong kalimutan kita, my First Love' I tried to smile,
pero...inisnaban niya ako. :-\ Sana maging sila ni Telle. Sana makapagmove-on a
gad sya. Sana may mahalin din siya gaya ng pagmamahal na pinakita niya sakin. Na
ging masama ba ako? :-\
"Mau! Tumulong tayo sa paghahanda ng mga kakainin natin!" yung iba kasi masyadon
g walang ginagawa.
"oO!" binaba ko ang maskara ko.
Tatakbo na kami. Unahan pa nga eh. Ako naman...masyadong nahihirapan kasi hawak2
ko ang salamin ko habang tumatakbo. :P Tama pala si Drei, dapat nagcontact na l
ang ako. Mahihirapan akong magsuot ng maskara. And speaking of Drei...
*BLAG*
"Aray?" napaupo ako. At nalaglag ang salamin ko. Agad namang may nag-abot nun sa
kin at tinayo ako.
Inayos ko salamin ko at nagpasalamat dun sa taong tumulong sakin na sya ring dah
ilan ng pagkaupo ko. Nagbump kasi ang mga katawan namin.
"Sala...mat." :-[ napatingin ako paa hanggan mukha...yung mukha. :o It can't be.
Bakit sya nakasuot ng salamin.
'Ayoko. Ayokong tinitingnan lang ako ng taong gusto ko sa malayuan. Gagawin ko a
ng lahat para tanggalin ang harang na namamagitan satin, Mau. Gusto kita. Gusto
ko palagi kang nandyan!'
Bigla akong namula nung ngumiti sya at naalala ko pa ang sinabi niya 2 days ago.

"Kitams. Real couple na tayo. Girlfriend." biglang bumilis ang tibok ng puso ko.
Napalingon ako sa paligid. Madaming tao at tinawag niya akong girlfriend niya...
Napangiti ako. :) Napansin kong si Drei lang pala ang tinitingnan ng mga mata ko
. Wala na akong pake sa sasabihin ng iba.
"Sige! Kita tayo mamaya, iniwan na ako ng mga kasama ko eh!" inayos ko ang salam
in ko. Ang bilis ng heartbeat ko pero gusto ko ang ganitong pakiramdam.
Aalis na sana ako...
"Mau!!!" lumingon naman ako. Ngumiti siya. :D

"I LOVE YOU!"

Imahinasyon ko lang ba? O totoong sinabi niya yun para sakin para pagsigawan sa
lahat na mahal niya ako. Ilang beses ko bang sasabihin..

MINAHAL KO TALAGA..ANG TAONG TO.