Paduaan.

nummer 3
Februari 2011
humedia.nl/ProFile/Paduaan

De ingang van een openbaar gebouw moet rookvrij zijn. Daar trekt
de rookenclave op de FCJ zich echter weinig van aan. Dat vindt de
faculteitsdirectie niet leuk, brutaal en onfatsoenlijk. Het moet maar
eens afgelopen zijn. Maar hoe, in godsnaam?
door merlijn ensinG

Er is de afgelopen jaren van alles ge-
probeerd om rokers voor de ingang te
weren. De rode strepen en het waar-
schuwingsteken op de grond mochten
niet baten. Ook de rookzone voor café
Stef ’s, de rookruimte in de fietsenstal-
ling en de borden die studenten ver-
zochten voor de ingang weg te blijven
haalden niets uit.
Nu zijn daar de rode loperpaaltjes en
sanctiemogelijkheden. Bij brutaal ge-
drag of voortdurende overtreding kan
schorsing volgen.
“Roken voor de deur is voor de mees-
te mensen een gedachteloze handeling.
Dit veranderen kost tijd en specifieke
aandacht”, zegt Eric Leltz, commis-
sielid van de Facultaire Medezeggen-
schapsraad. “Aanspreken is het devies.”
Volgens Boudewijn Dominicus, Ma-
nager Bedrijfsvoering, heeft dat weinig
nut. Dit gebeurt op een te kleine schaal
om succesvol te zijn. “Als ik rokers vraag
ergens anders te staan, hebben ze twee
minuten later hun oude positie weer
ingenomen. Of ze wijken helemaal niet
en blazen de rook uit in mijn gezicht.
Vrij brutaal.”
Vorig jaar opperde Dominicus al om
een rookbrigade in het leven te roe-
pen: twee vriendelijk ogende vrouwen
moesten rokers structureel verzoeken
elders te genieten van hun peuk. Nie-
mand reageerde op de vacature. Domi-
nicus: “Een prijsvraag met hét idee
om rokers en niet-rokers fatsoen-
lijk met elkaar om te laten gaan,
dat lijkt me wel wat.” Voor de
crea bea’s op de FCJ:
alle ideeën zijn wel-
kom op kamer
2F240.

Onfatsoenlijk
volkje, die rokers
. FCj
docenten staan
in hun hempie
. HET GESpREk
kirsten verdel verveelt
. GETEST
energievelden:
‘lijken onder de
zich na ‘obama’ en
voor de klas ‘dsb’. nu wikileaks? mediatheek’
pagina 2 pagina 6 pagina 12

Paduaan Februari.indd 1 2/8/11 11:49 AM

 2 FCj
05.33.74
Het alarm in de mediatheek gaat door
merg en been, maar baliemedewerker
Dirk Jan hoort het al bijna niet meer.
Het meisje, door wie het alarm zo te-
keergaat, vraagt netjes of ze door mag
lopen. Dirk Jan kijkt even in haar tas –
“Heb je echt geen bibliotheekboeken
meegenomen?” – en zegt dat ze dan
mag gaan.
Hij werkt nu tweeënhalf jaar in de
mediatheek op de FCJ. Het opzoek-
werk vindt hij het leukst. Dan vragen
de mensen hem wat, en dan kan hij de
boekenkasten of de databanken indui-
ken. Of hij alles uit zijn hoofd weet?
“Nee. Maar ik weet dat bijvoorbeeld de
reisverhalen bij 05.33.74 staan.”
Het monster diep van binnen
I
TipS
n de documentaire ‘How violent are you?’ pro-
beert hardcorepacifist Michael Portillo uit te
zoeken wat doodgewone mensen beweegt tot do-
delijk geweld. Portillo drijft zichzelf in zijn zoek-
tocht tot het uiterste om te zien waar zijn grens
ligt. Hij staat oog in oog met ex-kindsoldaten en
hooligans maar voert je ook langs ogenschijnlijk
zoete kindertjes. Schuilt er achter een façade van
beschaving in ieder van ons een potentiële psy-
chopaat? Ontdek het in deze BBC Horizondocumentaire en leer meer over jezelf
dan je lief is.
http://documentarystorm.com/psychology/how-violent-are-you
Portretten van bijzondere mensen
D e website one11 kijkt op een andere manier
tegen het nieuws aan. Vanuit het perspec-
tief van de zogenoemde bouwers, helden: slechts
een kleine ‘radar in de machine’. Portretten van
deze mensen, gemaakt door Nederlandse ver-
slaggevers en journalisten, komen van over de
hele wereld. Ondergesneeuwde verhalen krijgen
hier een kans. Van een elfjarige journaliste in een
sloppenwijk in Delhi tot vrouwelijke worstelaars
in Bolivia. Niet vanuit het dramatische, vernietigende perspectief dat de afgelopen
jaren zo leidend is geweest in het nieuws. One11 zegeviert in het verzamelen van
alledaagse mensen met een bijzonder verhaal.
www.one11.nl
FCj TWEETS
@ERiN_GABRiEl lol, Frisdrank @MiCHElBiTTER Tussentijdse
met 2!!!! cent omhoog gegaan op resultaten: 2 slapende leerlin-
de #svj. 2!!!! REVolUTiE!! gen, 4 gapende en 3 gamende
@GoEDHARTjASMijN Docent studenten. En de rest die iets
over anale sex, kan alleen op anders doet. #hu #fcj #school
de #svj @THoMASMiCHEl18 ik mocht
zojuist de FCj niet in van de
@ESTHER951 Eerste dag weer
beveiligingsman. “je bent de
op fcj naar school... Zijn de
leraren natuurlijk weer laat! doelgroep niet”, zei hij
Paduaan Februari.indd 2
MINIREPO .
liSANNE VAN SADElHoFF
Zijn collega Liza neemt de boeken in
die worden ingeleverd. Boetes worden
bij de studenten als normaal gezien.
Soms rekenen studenten uit dat het
goedkoper is het boek een paar dagen
te laat in te leveren dan het te kopen.
Een meisje vraagt of ze een boek dat
ze nu leent, kan verlengen tot en met de
tentamenweek. Liza schudt haar hoofd
– natuurlijk kan dat niet. “Dat zou ie-
dereen wel willen, dan is er echt een run
op die verplichte boeken.”
Ondertussen is Dirk Jan op zoek
naar de nietjes zodat een stageverslag
aan elkaar geniet kan worden. “Ja, die
diversiteit in mijn baan is het leukst”,
glimlacht hij.
Groentjes z
mentor in ‘
De FCJ laat onervaren docenten voor de klas staan, zonder dat
ze begeleid worden zoals het beleid dat voorschrijft. Niet alle
nieuwkomers hebben didactische cursussen gevolgd voordat ze
hun eerste college geven.
Iedere nieuwe docent die zonder erva-
ring op de FCJ komt, moet een didac-
tische opleiding volgen. “Maar in de
praktijk blijken cursussen moeilijk in te
plannen”, zegt Ellen Lücker, teamleider
bij Bedrijfscommunicatie. “Een cursus
is dus geen vereiste om voor de klas te
mogen staan.”
De FCJ doet volgens Lücker veel
beroep op docenten die nog weinig
voor de klas hebben gestaan. Aspirant-
docenten met didactische ervaring
hebben volgens haar een voorsprong.
“Maar het krijgen van docenten met
vakinhoudelijke kennis én didactische
ervaring lukt niet altijd, de spoeling is
dun. Wij moeten dan wat water bij de
wijn doen.”
Klassenvertegenwoordigers wijzen
op onervaren docenten. “Wij hebben
als klas ervaren hoe zwaar het is als
iemand zonder ervaring voor de klas
staat”, vertelt Kasper Hermans, twee-
dejaars journalistiekstudent. “Leraren
weten niet precies wat de bedoeling is
van opdrachten en hebben ook niet alle
Er wordt samengewerkt, overlegd en
gewoon gekletst in de mediatheek. En
gezocht, naar boeken. ‘Als een nacht
van duizend sterren’ is het boek dat Liza
nu uit de boekenkast haalt voor een
student. Hij leunt over de balie. “Had
ik nog een vraagje, hè. Ik heb nog een
collectie oorlogsboeken, daar moet ik
vanaf, want ik heb veel te veel boeken in
mijn kamertje. Ik slááp er bijna op. Kan
ik die aan jullie verkopen?” Hij krijgt
een e-mailadres van een contactper-
soon en gaat dan weg. Boek en student
gaan door het alarmpoortje. Dat deze
keer niet afgaat.
Lisanne
door robbie kammeijer
opdrachten op een rijtje.”
Mentor
Het huidige beleid om docenten te
begeleiden is anderhalf jaar oud. On-
derdeel van dat beleid is dat nieuwe
docenten een mentor krijgen aangewe-
zen. Maar: “Door de snelle groei van de
faculteit is het moeilijk om genoeg er-
‘Het is zwaar als
iemand zonder
ervaring voor de
klas staat’
varen mentoren te vinden”, aldus Lüc-
ker. “We kijken daarom kritisch naar
de huidige methode en zoeken naar
andere manieren om docenten te gaan
begeleiden.”
Frédérik Ruys, in het verleden één
periode docent Redactionele Vorm-
geving, kreeg naast begeleiding door
andere RV-docenten geen mentor aan-
geboden. “Omdat ik geregeld op de
2/8/11 11:50 AM
 Paduaan
Februari 2011
‘
“De rokers voor de ingang storen mij niet”
“Het stoort mij niet heel erg. Soms
moeten anderen zich erdoorheen
wringen, omdat iedereen voor de
ingang staat. Er zijn nu gewoon te
weinig overdekte plekken voor alle
rokers. Dat is slecht geregeld.”
lAURA
1e jaars
CM
zonder
‘t diepe
Ik doceer dus ik besta
LESGEVENDUvMoMoIrES
HU een gastles verzorg en hier ook zelf
Journalistiek heb gestudeerd, dacht ik
er minder lang over na dan ik voor an-
dere opleidingen zou hebben gedaan.”
Ook hij heeft geen cursus gevolgd.
“Wel kreeg ik een mailtje over een in-
werkprogramma dat ik kon vinden op
Sharepoint.”
De jongste opleiding op de FCJ,
Communication & Media Design,
haalt sinds september 2009 veel docen-
ten uit het beroepenveld. Opleidings-
manager Bernard Weerdmeester: “Al
snel blijkt dat veel van hen didactisch
tekortkomen.” Iedere nieuwe docent
volgt daarom een vijfdelige didactische
cursus. “Ook gastdocenten die niet
in loondienst zijn volgen deze korte
cursus, daar wordt tijd voor gemaakt.”
Voor vaste docenten is een vervolgcur-
sus een vereiste. Het resultaat is volgens
Weerdmeester wisselend. “De een pakt
de cursus beter op dan de ander.”
Bespottelijk
Vanuit de HU is bepaald dat iedere
Paduaan Februari.indd 3
“Ik rook zelf en heb er geen last
van. Voor passerende mensen ga ik
altijd aan de kant. Dat er bewaking
staat is geldverspilling en volgens
mij willen ze gewoon goed voor de
dag komen op open dagen.”
lENNARD
3e jaars
DC
LESGEVEN IN 10 STAPPEN
docent in 2017 over een masterdegree
moet beschikken.
“Bespottelijk!”, reageert Daan Weste-
rink, gastdocent bij Journalistiek. “Dit
is een hbo-opleiding, geen universi-
teit! Praktijkervaring moet bijgehou-
den worden, dát is belangrijk.” In de
praktijk blijkt tenslotte dat niet iedere
nieuwe docent alles over zijn cursus
EiGEN iNiTiATiEF
westerink heeft kort geleden op eigen
initiatief een week meegelopen bij rtv
utrecht. “ik kom nog uit de tijd van
monteren met de editor, nu filmen en
monteren journalisten alles zelf. ik vind
het belangrijk dat de vakkennis van
docenten op peil blijft”, legt ze uit. “je
mag aannemen dat iedere docent jaar-
lijks stage loopt in de praktijk, maar
de directie moet docenten stimuleren
in de praktijk werkzaam te blijven.”
STElliNG
“Ik vind het prettig wanneer er
géén rokers staan. Ze blokkeren de
ingang en niet-rokers moeten door
hun rook heen. Toen ik zelf nog
rookte, stuurde ik de rokers nog
wel eens weg.”
jANET
Receptioniste
FCj
HOE OVERLEEF IK EEN KLAS STUDEN
BoIor e
v
JBlke
EL
do
ce
t n
TEN
kan lezen in een docentenhandleiding.
“Dat is wel de bedoeling”, zegt Lücker.
“Maar in de praktijk volgen de cursus-
sen elkaar zo snel op, dat we al blij zijn
met alleen een studentenhandleiding.”
Wat als de deskundigheid van docen-
ten door de drukke planning in de knel
komt? Lücker: “Dat komt dan aan de
orde in de functioneringsgesprekken.”
voor FCj-docenten is volgens lücker
tien procent van hun jaartaak bestemd
voor ‘deskundigheidsbevordering’.
bij Cmd-docenten is dat zelfs twintig
procent. “we stimuleren docenten
naar congressen te gaan, of als free-
lancer werkzaam te blijven”, zegt ze.
westerink pleit voor meer bijspijker-
cursussen. “studenten prikken anders
zo door docenten heen, de ontwik-
kelingen gaan razendsnel.”
FCj 3
DC’ers maken
apps voor Vrede
van Utrecht
Tien derdejaars studenten Digitale
Communicatie (DC) van de project-
groep ‘Nieuwe Dingen Doen’ gaan sa-
men met studenten van de Universiteit
Utrecht apps met de historische infor-
matie ontwikkelen. Zij doen dit voor
stichting Vrede van Utrecht. De apps
moeten ervoor zorgen dat het publiek
historische informatie direct kan ‘bele-
ven’ in de omgeving waarin die historie
zich heeft afgespeeld. Het project is on-
derdeel van het Siriusprogramma, het
programma voor ‘excellente studenten’
op de Hogeschool Utrecht.
Studiehokken op
derde verdieping
In de E-vleugel op de derde verdieping
zijn vijf nieuwe werkplekken voor stu-
denten gerealiseerd. Iedere ruimte telt
vier computers, per hok is er voor acht
personen ruimte om te werken. Eerder
zat de afdeling Marketing en Commu-
nicatie ingekwartierd in deze vleugel,
zij zijn vertrokken naar de locatie Ou-
denoord.
Lectoraat voor
Communicatie
Het kenniscentrum van de FCJ is op
dit moment volop bezig met het ont-
wikkelen van een lectoraat Marketing-
communicatie. Een gebied waar het
kenniscentrum tot nog toe geen onder-
zoek in deed. Vanaf september werkt
het kenniscentrum al de inhoud uit en
zoekt het opdrachtgevers. Het doel is
om genoeg opdrachtgevers binnen te
halen, zodat deze leerstoel zelfvoorzie-
nend wordt. In april wordt besloten of
het lectoraat doorgang vindt.
Onze redactie is op zoek naar een
> Hoofdredacteur
> Art director
> Eindredacteur
Ben je betrokken bij de faculteit en heb
jij interesse om plaats te nemen in de
redactie van de Paduaan? Stuur dan
een mailtje met je gegevens, een korte
motivatie, CV en een zelfgemaakte
productie naar paduaan.fcj@gmail.
com. Het maakt niet uit welke studie je
volgt en last but not least: je krijgt er
een leuke bijdrage voor.
2/8/11 11:50 AM
 4 FCj

DE STUDENT
DiE ik NooiT VERGEET
. Twintigjarig
jubileum reden
voor feestje DC
Soms zijn er studenten die een onuitwisbare
De opleiding Digitale
indruk achterlaten op docenten. Communicatie (DC) bestaat
Deze aflevering: Paul de Lange over Ger de Gram. dit jaar twintig jaar. Dit
door lisanne van sadelhoFF
wordt gevierd op 23 juni. In
aanloop naar deze dag helpen
verschillende opleidingen mee
Er klonk een oerkreet door de elkaar toe.” aan in dit jubileum.
school en docent Paul de Lange Op één van de laatste dagen in
door irene van eerden
keek zijn collega Gert-Jan Ped- Beijng, toen de Olympische Spe-
demors aan. Toen barstten ze in len werden afgesloten, zaten ze Een thema dat op dit moment op de op-
lachen uit. De kreet was afkomstig weer met z’n allen in een Chi- leiding speelt is ondernemerschap. Een
van journalistiekstudent Ger de nees restaurant. In een aparte aantal oud-studenten en mensen uit het
Gram, die zojuist telefonisch te kamer. Ineens sprak Ger de bedrijfsleven vertellen hier op de jubi-
horen kreeg van Peddemors dat Gram: “Deze etentjes, zo met leumdag tijdens een symposium over.
hij mee mocht naar Beijing om z’n allen aan tafel, ga ik heel De dag wordt afgesloten met een reünie
daar met een groep studenten de erg missen.” Er was een stilte, van alumni, studenten, medewerkers en
krant The Daily niemand zei wat. oud-medewerkers van de opleiding.
Dutch te maken
over de Olym-
‘Eigenlijk werd Maar werd
hier en daar
instem-
Ook andere opleidingen op de FCJ
besteden aandacht aan het jubileum
pische Spelen. hij gezien als mend geknikt en van DC. Zo gaat Arthur Blok, docent
De Lange: “Wij De Lange werd op Bedrijfscommunicatie, met zijn studen-
zaten boven, een heel stoere de één of andere ten in de cursus ‘Het grote verhaal’ een
Ger was bene- jongen’ manier geraakt portal voor DC maken, in wiki-stijl. De
den. We konden door deze op- eerste versie hiervan wordt gepresen-
door het hele gebouw het gejuich merking. “Ger werd eigenlijk teerd op de jubileumdag. De opleidin-
horen. Geweldig.” een beetje gezien als een stoe- gen Journalistiek en Eventmanagement
In Beijing werd de groep, die re jongen. Eerder die week had leveren eveneens een bijdrage binnen
uit negen studenten en twee do- hij zich nog door de menigte hun eigen vakgebied.
centen bestond, steeds hechter. gewrongen om zijn microfoon De opleiding blijft zich altijd ont-
“Tijdens ons eerste etentje samen onder de neus van Prins Wil- wikkelen. Opleidingsmanager Willem
gooide een student in de groep: lem-Alexander te stoppen. Als zo Spee: “Wat moet je nu oppakken om te
laten we allemaal eens vertellen iemand dan zoiets gevoeligs zegt, zorgen dat een student die binnenkomt
uit wat voor een gezin we komen’”, betekent dat echt wat. De groep vier jaar later als hij weer weggaat wel bij
zegt De Lange. “We groeiden naar had een heel sterke band.” de tijd is?” In de afgelopen twintig jaar
is de opleiding en vooral de omgeving
flink veranderd. “Dat geldt zowel voor
de positie van de DC-er als adviseur als
voor de media waarmee wordt gewerkt.
Mobiel internet was er bijvoorbeeld
Foto: kim seiGnette
twintig jaar geleden nog niet.”

.
EVEN
Iedere ochtend mediteert ICM-docent Karin Bosveld in
haar werkkamer. Sinds anderhalf jaar geeft ze cursus-
sen mindfulness, om ook anderen te helpen met hun
BELLEN
MET
‘gevecht met het leven’.
door robbie kammeijer

Ons lichaam liegt niet

Sinds wanneer ben jij ‘mindful’?
“Dat weet ik niet precies. Maar toen ik midden twintig was vroeg
iemand eens wat mijn intuïtie mij zei. ‘Intuïtie?’, antwoordde
ik. ‘Die heb ik niet.’ Ik leefde vooral via de ratio. Maar als je het
koud krijgt, je hart sneller gaat kloppen of je misselijk wordt,
zijn dat signalen die je niet moet negeren. Je lichaam liegt niet.
Het is meer dan alleen maar het voertuig van je kostbare geest.”
Je bent sindsdien een ander mens?
“Nee. Maar ik ben wel anders in het leven komen te staan. Toen
ik jaren geleden voor de klas stond, werd ik totaal leeggezogen
door iedereen die mijn aandacht vroeg. Nu ben ik bewuster in
het moment aanwezig en kan ik mijn energie beter verdelen.”
Wat is de link tussen mindfulness en communicatie?
“Studenten denken vaak dat communicatie een te bestuderen
onderwerp is buiten jezelf, maar communicatie be-
gint in je eigen lichaam en geest. Als je je bewust
bent van je eigen overtuigingen en automatische ge-
dachten en patronen, ben je duidelijker en oprech-
ter naar anderen toe. Je communiceert effectiever.”
En een journalist die met beide poten stevig in de modder
staat: heeft die wat aan mindfulness?
“Een mindfulle journalist zou een fantastische gesprekspartner
zijn. Door mindfulness word je je bewuster van jezelf, maar be-
sef je ook dat andere mensen bagage meedragen. Dan kun je
zonder oogkleppen op en bewust van alle kleine signalen die
op het moment aanwezig zijn, je werk doen. Je gesprekspart-
ner zal meer loslaten.”
Volgend jaar start Bosveld de minor Mindful Communiceren.

Paduaan Februari.indd 4 2/8/11 11:50 AM

 Paduaan
Februari 2011
FCj 5

Oh oh, plUSjES...
+ eilandjescultuur van vakken is

nieuw leerplan
verleden tijd.

+ meer aansluiting verschillende cur-

sussen met de beroepspraktijk.

+ het vak ‘nieuwsbericht’ wordt als

Ja, er zijn nog veel zorgen en kinderziektes waaraan de komende
maanden aandacht moet worden besteed. Toch lijkt het nieuwe
leerplan, dat nu twee blokken draait in het eerste jaar van
Journalistiek, op de goede weg te zijn.
Aan het begin van cursussen is nog te
vaak onduidelijk wat er precies gaat
gebeuren. Ook worden lessen nog te
veel door docenten op hun eigen ma-
nier ingevuld, wat zorgt voor verschil-
lende lesmethoden tussen docenten
onderling. Dit zorgt voor een niet altijd
even vloeiende aansluiting tussen de
verschillende vakken in een blok, wat
wel een belangrijk speerpunt is. Bij het
vak ‘Nieuwsportal’ wordt de feedback
als ‘mager’ en de werkdruk als ‘laag’ er-
varen.
De kinderziektes die naar boven
komen hebben zowel betrekking op
de inhoud van het leerplan, als op de
docenten die de lessen verzorgen. Dat
stelt opleidingsmanager Hubert Roza.
door merlijn ensinG
“Misschien hebben we wel iets te veel
van ze gevraagd met zo’n enorme cul-
tuuromslag. Maar het kon niet anders,
er moest iets gebeuren. Het is deels een
proces van ‘trial and error’: van uitvoe-
ren, evalueren en weer bijstellen. Dat
wisten we van tevoren”, aldus Roza.
Jaarcoördinator Tanja van Bergen
sluit zich daar bij aan. Docenten moe-
ten simpelweg wennen aan de nieuwe
lesmethoden en samenhang tussen de
verschillende cursussen. “We hebben
voorafgaand aan de invoering te weinig
‘droog geoefend’. Je kunt van alles op
papier zetten, maar in de praktijk wijst
het zich pas. Dat gaat steeds beter en
daar zullen we continu hard aan blijven
werken: nog meer overleggen bijvoor-
beeld.” zeer leerzaam ervaren.
Er gaan ook veel dingen goed. Zo is
er voldoende ruimte voor studenten
om zichzelf te profileren en is er een
...EN MiNNETjES
gemeenschappelijk gevoel dat ze echt
worden opgeleid tot journalist. - draagvlak voor leerplan onder
(inhouds)docenten lijkt vrij laag
Selectie te zijn. meer hierover in volgende
Van Bergen maakte zich wel even zor- Paduaan.
gen dat het nieuwe eerste jaar ‘te leuk’
zou zijn er daarmee niet onderschei-
dend genoeg. Maar de cijfers over de - docenten blijven op oude
vertrouwde wijze lesgeven.
uitval tot 1 februari weerspreken dat:
31 eerstejaars hebben zich uitgeschre-
ven, tegen 28 vorig jaar om deze tijd. - het aantal genodigden uit de
Mocht aan het eind van het jaar als- beroepspraktijk is over twee
nog blijken dat de nieuwe propedeuse blokken op één hand te tellen.
gemakkelijker is dan het oude eerste
jaar, dan zal het niveau volgend school-
jaar alsnog opgekrikt worden. Van - tentamenresultaten (multiple-
choice) vallen te negatief uit voor
Bergen: “Ik hoor vaak dat ouderejaars
studenten. beide blokken behaalt
jaloers zijn op de lichting van dit jaar.
Dat is terecht. We bieden een veel com- meer dan vijftig procent een
pleter programma dan vorig jaar.” onvoldoende.

Foto’s: mariette twilt

Het lichaam zoals God het bedoeld heeft: bloot. Naakt. Net zoals de
lichamen op de portretten die in de wc’s hangen. Wie zijn of haar behoefte

BEELDIG.
doet in het kleinste hokje van de FCJ, wordt geconfronteerd met foto’s van
blote lichamen, hoofden, handen en voeten. Bedacht door kunstenares
Tessa van der Waals. En bekeken door iedereen die plast of poept.

Paduaan Februari.indd 5 2/8/11 11:50 AM

 6 HET GESpREk
Van het type
lastig en
doortastend
Kirsten Verdel (33) zat in het Rotterdams campagne-
team van de PvdA, werkte in 2008 in Washington voor
Barack Obama en bracht onlangs een boek uit over de
ondergang van de DSB Bank. Na jarenlang communi-
ceren in verkiezings- en crisistijd verveelt Verdel zich.
Jij zat met DSB midden in een cris-
sisituatie. Wat viel je toen op?
“Het hele DSB-verhaal was een hype.
En een hype heeft een voordeel en
een nadeel. Het voordeel is dat je weet
dat alles toch maar gehyped wordt: de
eerste periode nemen journalisten al-
les klakkeloos van iedere partij over, of
het nu DSB, DNB (De Nederlandsche
Bank) of het Ministerie van Financiën
is. Dus als je dan een goede bood-
schap hebt, meld die dan en het wordt
nieuws. Maar het is ook een gevaar.
Want ook al zijn de feiten in die eerste
periode niet juist, het zijn wel de basis-
beelden die blijven bestaan.”
Hoe zat het in de periode vooraf-
gaand aan de crisis met DSB met be-
trekking tot communicatie?
“Als DSB mij een half jaar eerder had
gebeld, had ik misschien nog iets kun-
nen doen. De bank had publiekelijk ex-
cuses moeten aanbieden voor gemaak-
te fouten. DSB had een half jaar voor de
oproep van Lakeman de producten na-
melijk al op orde gemaakt, de bank was
inmiddels bijna het braafste jongetje
van de klas. Maar dat hadden ze toen
niet goed gecommuniceerd. Zolang je
niet toegeeft dat je fouten hebt gemaakt
blijf je ongeloofwaardig.”
Je had bij de Obamacampagne een
taak eerder in het proces. Toen hielp
je Obama aan zijn winst. Nu, twee
jaar later, is zijn populariteit enorm
gekelderd. Hoe komt dat?
“Dat is heel simpel. Ten eerste: de ver-
wachtingen waren veel te hoog gespan-
nen. Als je op een heel hoog voetstuk
wordt geplaatst, dan kan je alleen nog
maar vallen.”
Paduaan Februari.indd 6
door robbie kammeijer
Maar komt dat niet door jullie groot-
se campagne?
“Ja. En dat kon ook niet anders, anders
had hij nooit gewonnen.”
Toch is die populariteit van toen ver-
dwenen.
“Dat klopt. Dat is het tweede punt:
les één van campagne voeren is: stick
to your message. De boodschap van
Obama was ‘hope and change’. Als je
dan voorstellen bij voorbaat aanpast
aan de mogelijke wensen van de Re-
publikeinen, dan begin je al met een
compromis, dat vervolgens alleen maar
verder kan verwateren. In plaats van dat
hij het gezondheidsstelsel ging hervor-
men, breidde Obama het slechts uit. In
plaats van de financiële sector te her-
structureren, werd er meer geld tegen-
aan gegooid.”
Hij heeft simpelweg zijn beloftes
niet waargemaakt?
“Obama is heel bedachtzaam en terug-
houdend. Hij wil er samen uitkomen
als er problemen zijn. Maar als je merkt
dat de Republikeinen zich terugtrek-
ken en overal tegenin gaan, stop dan
met halfslachtige pogingen om toe-
nadering te zoeken, dat lukt toch niet.
Maar dat heeft hij wel te lang gedaan,
dat is zijn eigen schuld.”
Wat kan de Nederlandse politiek le-
ren van de Amerikaanse?
“In Amerika is de researchafdeling het
belangrijkste van de campagne. Neder-
landse partijen hebben helemaal geen
researchafdeling. Wij maakten op ieder
dossier voor elk mogelijk politiek on-
derwerp een statement, dat we binnen
een minuut naar journalisten konden
Verdel: “In Nederland is amper sprake van research. Wat weten we nou van Wilders?”
mailen. Als John McCain iets onzin-
nigs over dat onderwerp zei, hoopten
we dat journalisten dan niets van hem
publiceerden, of klakkeloos ook ons
verhaal op zouden nemen. In Neder-
land is amper sprake van research. Wat
weten we nou van Wilders’ geschiede-
nis van vóór de PVV? Niets! In Ame-
rika zouden researchafdelingen dat tot
op de kleinste details weten, je kunt te-
genstanders confronteren met eerdere
daden en uitspraken en laten zien dat
ze zichzelf tegenspreken.”
En dat pakt het publiek op, net als
hypes?
“Ja. Journalisten pakken het snel op, en
dan dus ook het publiek. Het publiek
dsb onthoudt alleen de kop.”
‘als ze een Na de campagne van Obama en het
boek over DSB werk je nu bij een
halF jaar eerder lobby- en communicatiebureau. Dat
lijkt minder spannend.
hadden Gebeld, “Ik mag heel wisselende klussen doen,
maar ze hebben niet het niveau van de
kon ik missChien spanning en sensatie van wat ik deed.
Ik verveel me nu wel een beetje. Rop
noG iets doen’ Gonggrijp vroeg laatst of ik iets voor
2/8/11 11:50 AM
 Paduaan
Februari 2011
HET GESpREk 7

CV
2000 – 2005 studie bestuurskunde aan de erasmus universiteit rotterdam

2005 – 2006 Campagneleider Pvda Gemeenteraadsverkiezingen

rotterdam

2005 – 2007 Pvda statenlid in de provincie zuid-holland

2008 lid van het campagneteam van barack obama

(presidentsverkiezingen vs)

2009 – heden adviseur bij Communicatiebureau dröge & van drimmelen

2009 boek: ‘van rotterdam naar het witte huis’ over haar werk
voor obama

2010 boek: ‘Project homerus’ over de val van de dsb bank

kans andere dag over economie, er is geen

” Foto: anP
WikiLeaks wilde doen. Dat was op
de dag waarop hij een paar uur later
hoorde dat de Amerikaanse justitie ge-
gevens over hem op had gevraagd. Daar
schrik je dan van. Het zou fantastisch
zijn om een organisatie als WikiLeaks
te helpen, maar dan moet het niet zo
zijn dat je eventueel uitgeleverd kan
worden aan Amerika, daar heb ik iets
minder zin in.”
In 2006 stond je op de PvdA-lijst
voor de Tweede Kamer. Wil je nog
de politiek in?
“Uiteindelijk zou ik dat het liefst doen.
Maar dat is heel erg lastig. Bij de vorige
verkiezingen kwam ik helemaal niet op
de lijst, door een of andere klotesmoes,
maar ze wisten dat ik met DSB bezig
was. En dat vonden ze maar eng. En dat
is het probleem: ik ben een risico. Het
wordt door mensen in de PvdA mij bij-
voorbeeld niet bepaald in dank afgeno-
men dat ik Wouter Bos, de grote leider,
aanval in mijn boek over DSB.”
Je bent ook campagneleider bij de
PvdA in Rotterdam geweest. Een
plek in een Nederlandse campagne,
GevraaGd om
voor wikileaks
is dat een optie?
“Ik bied mijn diensten al jaren aan,
sinds ik terug ben uit Amerika. Eén
keer heb ik mijn verhaal kunnen ver-
tellen bij de Kamerfractie, maar verder
bleef het stil. Ik heb zelfs Job Cohen tot
twee keer toe aangeboden te helpen,
maar geen reactie.”
En dat komt door je boek over DSB,
denk je?
“Mensen vinden mij lastig, dat is het.
En ja, ik ben soms ook wel lastig. Het
werd niet gewaardeerd dat ik in 2006
commentaar had op de campagne. Er
werd niet geluisterd en toen dik verlo-
ren. Kritiek wordt binnen de PvdA he-
laas vaak een beetje weggemoffeld. Nu
ja, ik word er wel een beetje cynisch
van: het gaat echt lekker in de peilin-
gen…”
Het gaat dus om de goede mensen
op de goede plaats. Maar wat voor
inhoudelijke les heb jij voor de PvdA
op dit moment?
“Wederom les één: stick to your mes-
sage. Je móet iets kiezen. Job Cohen
heeft het de ene dag over onderwijs, de
lijn. Kies! Dan kan je mensen duidelijk
maken waar je voor staat. Kortgeleden
‘ik ben is de keuze gevallen op ‘Het moet eer-
lijker’. Een boodschap die past bij de
kern van de PvdA: opkomen voor de
zwakkeren. Mooi, dan moeten ze dat
nú uitdragen.”
te werken’
Met die boodschap komen ze een
half jaar na de verkiezingen, een
maand voor de provinciale verkie-
zingen. Is dat niet slecht getimed?
“Welkom in de wondere wereld van de
politiek! Het kost allemaal veel tijd om
tot een strategie te komen, er zijn wei-
nig mensen om campagne te voeren en
er is een hoop geouwehoer.”
En toch wil jij nog steeds de politiek
in.
“Als je het voor elkaar krijgt iets te be-
reiken in de politiek, bereik je er een
hele grote groep mensen mee. Maar het
is wel heel ingewikkeld om iets te berei-
ken. Maar al loop je honderd keer stuk:
misschien dat het daarna wel een keer
lukt. Ik houd mij vast aan mijn motto:
‘Het is beter te streven naar het onmo-
gelijke, dan te berusten in het haalbare’.”
kiRSTENS BoEk
verdel geeft in ‘Project homerus’ naar
eigen zeggen een subjectief oogge-
tuigenverslag van de val van dsb. uit
gesprekken met scheringa en andere
hoofdrolspelers maakt ze op dat de
bank geen foute producten meer
had, maar de dnb en aFm de bank
lieten klappen.

Paduaan Februari.indd 7 2/8/11 11:50 AM

 8 HET ECHTE lEVEN

Het gaat
om de
inhoud
Sinds december 2010 heeft NRC Handelsblad een
nieuwe website. Eén van de journalisten achter deze
vernieuwing is Peter van der Ploeg (28), zesdejaars
student Journalistiek. Al vanaf oktober is hij daar
werkzaam als internetredacteur. En dat terwijl hij nog
altijd geen diploma heeft.
door quirinus martijn Foto: aleXander sChiPPers

“Internet staat bij mij altijd aan; op de
computer, maar vooral op mijn telefoon.
Het is fantastisch wat je daarop allemaal
vindt. Eigenlijk is internet een grote ver-
zamelbak van video’s, foto’s, geluid en
tekst. Het gaat erom dat je verhalen wilt
vertellen die genegeerd dreigen te wor-
den omdat ze niet zo ‘sexy’ zijn. Ik voel
de verantwoordelijkheid als journalist
om mensen de andere kant van een ver-
haal te laten zien. De manier waarop je
een verhaal brengt, is van ondergeschikt
belang. Het gaat mij om de inhoud.
De afgelopen weken was ik druk be-
zig met livebloggen over de onlusten in
Egypte en omstreken. Daarnaast maak
ik een Twitterplan voor de krant. Ik heb
wel ideeën over hoe je als krant met be-
hulp van Twitter meer bezoekers naar
je site kunt trekken. Maar Twitter moet
je ook weer niet overschatten: hoeveel
mensen twitteren er nu werkelijk?”
Rob Wijnberg
“Ik weet wel een beetje hoe dat werkt,
het gebruik van social media, en ben
zelf ook aardig actief. Daardoor lijkt het
alsof ik van alles doe, maar dat is niet zo.
En dat is geen valse bescheidenheid. Ik
heb de afgelopen jaren niet stilgezeten,
maar er zijn gasten die jonger zijn dan ik
en veel meer hebben bereikt. Rob Wijn-
berg bijvoorbeeld als hoofdredacteur
van nrc.next. Dat zijn mensen die écht
iets hebben bereikt.”
Blije Peter
“Door mijn nul-urencontract en kan elk
moment een belletje krijgen met de me-
dedeling dat ze mij niet meer nodig heb-
ben. Maar ik ben nog niet afgestudeerd,
dus ik mag blij zijn dat ik daar nu al kan
werken. Als het maar een jaar duurt, ben
ik al heel tevreden. Ik kan hier een hoop
leren en het staat mooi op mijn cv. Waar
het hem om gaat, is dat ik gewoon leuke
dingen kan doen. Dat ik mij kan bezig-
houden met het vertellen van verhalen
die ik belangrijk vind.
“Vastomlijnde plannen heb ik niet,
wel kortetermijnambities. Soms denk
ik: mijn laatste stukjes waren niet echt
sterk. Ik wil mijzelf continu verbeteren.”
Kijk voor een uitgebreide versie van
dit artikel op www.humedia.nl

DE PRAKTIJK.
EEN GREEp UiT
in deze rubriek geven professionals uit de wereld
van communicatie en journalistiek iedere editie
hun inspirerende visie op het vak.

miChelle van waveren eriC trinthamer koen sChunselaar

Communicatieadviseur woordvoerder e-marketeer
sabel Communicatie nederlandse oxxio
spoorwegen

bedrijFsCommuniCatie CommuniCatiemanaGement diGitale CommuniCatie

“Het aantrekkelijke van werken bij een communi-
catiebureau is dat je heel afwisselend werk doet:
elke klant en elke opdracht is weer anders. Je leeft je
steeds weer in andere doelgroepen en situaties. En
ziet ook parallellen: de uitdagingen in bijvoorbeeld
interne communicatie bij Staatsbosbeheer zijn
vergelijkbaar met die van de NS. Waar je wel tegen
moet kunnen als je bij een bureau werkt, is dat de
klant koning is. Ook al presenteer je een mooi en
goed onderbouwd voorstel, soms wil de klant het
tóch anders.”
“De Nederlandse Spoorwegen zijn van iedereen,
elke Nederlander heeft er een mening over en me-
dia volgen ons kritisch. Dat maakt woordvoerder
zijn bij de NS een schitterende uitdaging. Belang-
rijk daarbij voor mij is om met de collegawoord-
voerders een communicatieadvies te geven waarbij
bedrijfsbeleid omgezet wordt in publiek begrip. Je
moet ‘het’ kunnen uitleggen en dat verhaal moet
ook stáán, dat wordt van je verwacht en daar mag
de reiziger ook op rekenen. Het draait uiteindelijk
om het vertrouwen van je klant.”
“Als E-marketeer bij Oxxio vervul je een spilfunctie
tussen de afdelingen Marketing, Customer Services
en IT of het internetbureau. Je spreekt de taal van
techneuten en begrijpt wat marketeers willen met
een merk. Kortom: je kent de mogelijkheden van
het internet en social media en weet deze te verta-
len naar concrete oplossingen waar de klant en het
bedrijf waar je werkt hun voordeel mee kunnen
doen. Resultaat staat voorop. Als E-marketeer ben
je daarom blij dat alles wat je doet, goed meetbaar
is.”

Paduaan Februari.indd 8 2/8/11 11:50 AM

 Paduaan
Februari 2011
Leer je tekst verkopen. Nu.
Doe het! En doe het nu! Vijftien jaar
geleden heb ik mijn communicatie-
diploma in ontvangst genomen. Nog
dagelijks heb ik plezier van het feit dat
ik daar leerde een goede tekst te schrij-
ven. Als je weet wat voor monsterlijke
gedrochten je in de praktijk tegenkomt,
dan weet je ook meteen dat jouw hel-
der geformuleerde beleidsvoorstel
grote kans van slagen heeft. Simpelweg
omdat de beslisser begríjpt wat je op-
schrijft.
Goed schrijven is niet gelijk aan fout-
loos schrijven. Een goed stuk verkoopt
zichzelf. Het heeft een kop en een
staart, heldere opbouw en argumenta-
tie. En het belangrijkste: je leest tussen
Gezocht: student
met timmermansoog
Het geluid van vallende gipsplaten en een jammerende cirkelzaag
klinkt wanneer je aan komt rijden. Eenmaal binnengestapt zingt
een mannenstem op de radio net ‘De geur van mijn hart’, al snel
vergezeld door een geur van die gipsplaten.
Een blik om de hoek van het nieuwe
kantoor van Studentenklusbedrijf
MijnStudent laat een georganiseerde
chaos van puin en gereedschap zien met
hier een daar een verdwaald colablikje.
MijnStudent is een studentenklusbe-
drijf dat studenten eropuit stuurt om
onder meer verhuis- en tuinklussen te
klaren. Het is begonnen met drie stu-
denten die tijdens hun studie iets bij
wilden verdienen. Joren Harmanny was
Joren Harmanny, mede-eigenaar van Mijn Student, in zijn nieuwe kantoor.
Nu nog een grote bouwput.
Paduaan Februari.indd 9
de regels door de betrokkenheid van de
schrijver. Of het nu een persbericht, een
advies of een redactioneel stuk is.
Het gros van de communicatieadvi-
seurs kan slechts grauwe en saaie tek-
sten schrijven. Mechanisch klopt het en
met een beetje geluk is het ook zonder
taalfouten. Maar écht een goede tekst?
Die je grijpt en verder doet lezen? Dat
zie ik maar zelden. Dat is jammer. Juist
met een ‘goeie pen’ en sterk betoog heb
je je advies, persbericht of beleidsplan
zoveel sneller verkocht. Kun je zo mak-
kelijk nuances aanbrengen in interne of
externe publicaties. En ben je niet van
anderen afhankelijk om je boodschap.
te formuleren.
door irene van eerden
daar één van.
Studenten worden aangenomen op
hun vaardigheden en krijgen daarnaast
een training en een inwerkperiode. Ze
kunnen zelf aangeven wanneer ze kun-
nen en willen werken. Toch, zegt Har-
manny, zijn ze geen uitzendbureau.
Inmiddels hebben ze ruim honderdvijf-
tig studenten in hun bestand en behoef-
te aan een groter pand.
Logisch dat ze een blik studenten
HET ECHTE lEVEN 9
Column. GAST
Zeventien jaar geleden kon ik nog geen
twee zinnen pakkend aan elkaar ver-
binden. Ik las laatst mijn stageverslag.
Men heeft me drie uur later weer wak-
ker moeten maken. Aan het einde van
mijn opleiding wist ik het wel. Pakkend
leren schrijven bestaat uit een combina-
tie van vaardigheden, vakken als crea-
tief schrijven en vooral: heel veel doen.
Oefenen.
Ik doe daarom op deze plek graag
een noodkreet uit de praktijk. Zorg dat
je een goed stuk leert schrijven. En doe
het nu!
Elbrich Raessen
Communicatiestrateeg SNS Reaal
opentrekken voor de klussen. Vandaar gonnen als tuinstudent. Nu doe ik alles
ook de twee jongens met in het wit behalve schoonmaken en computers
‘MijnStudent’ op hun rug die in het toe- maken”, vertelt hij terwijl hij wat stof
komstige kantoor druk bezig zijn. Een van zijn bovenlip veegt.
derde draait net een sigaretje. Bij klusser Rick staan de zweetdrup-
De studenten hebben van twee ruim- pels op zijn voorhoofd als hij zegt: “Pro-
ten vier ruimten gemaakt. Harmanny fessionaliteit uitstralen is de kracht van
staat verbaasd doch tevreden in de MijnStudent.” Een blik door de ruimte
ruimte te kijken naar de resultaten die bevestigt dit: veiligheidsbrillen, oorbe-
de studenten in korte tijd hebben ge- schermers en verplichte schoenen met
boekt. “Voor moeilijke klussen roepen stalen neuzen.
we soms de hulp in van anderen. Maar En terwijl de klussers nog een uur-
voor ons eigen kantoor zien deze mu- tje doorwerken voor ze de boterham-
ren er heel goed uit.” men tevoorschijn kunnen halen, laat
Gertjan schuurt wat overtollig pla- Harmanny de zee van ruimte – en stof
muur in de toekomstige vergaderruim- – achter zich en fietst hij terug naar zijn
te weg. “Via een vriend ben ik hier be- huidige, kleinere kantoor.
Foto’s: mariette twilt
2/8/11 11:51 AM
 10 DE MENS ACHTER

‘Mijn
zorgeloze
leven is
voorbij’

Foto: aleXander sChiPPers en ei-

Van Kerkhoven leerde van Ayaan Hirsi Ali op een andere manier naar Nederland te kijken. Gen arChieF marCo van kerkhoven

Paduaan Februari.indd 10 2/8/11 11:51 AM

 Paduaan
Februari 2011 DE MENS ACHTER 11

persoonlijk
Naam: Marco van Kerkhoven

Leeftijd: 42

Gewoond in: Maastricht, Wijk bij Duurstede, Leiden, Geneve,

Brussel en Alphen aan den Rijn

Thuissituatie: samenwonend met Saskia en hun kinderen

Louise en Felix

Studie: biologie in Leiden

Schrijver van: o.a. Hooggeleerd publiek! (2000) en De

Ramptoerist (2009)

Speelt: piano en doedelzak

Paduaan spreekt elke editie met medewerkers

van de Faculteit Communicatie en Journalistiek. In
deze interviews ligt de nadruk nu eens niet op de
onderwijsperikelen, maar op de mens achter de
geïnterviewde. Deze editie: Marco van Kerkhoven.
door quirinus martijn

“Vroeger droomde ik van een leven waarin je met leuk
werk een vrij bestaan kan bekostigen. En ik moet eer-
lijk zeggen: in die situatie zit ik nu. Ik ben met jour-
nalistiek bezig, de komende vier jaar ga ik promotie-
onderzoek doen en ik geef les aan jonge, enthousiaste
mensen.
“Toch heb ik weleens gedacht dat als ik alles over
zou mogen doen, ik muzikant zou zijn geworden.
Omdat mijn vader antiekhandelaar was gingen we in
mijn jeugd veel naar Engeland en Schotland om an-
tiek te kopen. Ik was gek op Schotland, de natuur, de
mensen en de marsmuziek. Op de middelbare school
begon ik met doedelzak spelen en kwam ik in een doe-
delzakband terecht met een man of dertig. We hebben
veel opgetreden, tot en met Zuid-Frankrijk aan toe. Ik
zou nu nog wel kunnen spelen, alleen oefen ik allang
niet meer.”
Bekend zijn
“Muziek maken is misschien nog wel leuker dan de
journalistiek vanwege het kunnen combineren van
vrijheid, creativiteit en flexibiliteit. In de journalistiek
zit iets van maatschappelijke betrokkenheid, dat zit in
muziek ook. Ik zou het wel leuk vinden om bekend te
zijn, omdat je dan vaak wat meer geld en mogelijkhe-
den hebt om creatieve ruimte voor jezelf te creëren.
“Het liefste zou ik in een folkband spelen. Daar past
de doedelzak ook wel bij. Waarom ik geen bekende
muzikant ben geworden? De meest voor de hand lig-
gende weg na de middelbare school is toch om te gaan
studeren en daarna een baan te zoeken. Je moet ook
maar net de mogelijkheden hebben. Sowieso kom je
met doedelzak niet heel ver in de muziek; dan had ik
voor gitaar of piano moeten kiezen. En ik had er het
talent misschien niet voor.
“Mijn vader was militair. Dan verwacht je iemand
die heel erg streng en gedisciplineerd is, maar dat was
hij niet. Ik had een heel lieve moeder, die helaas niet
meer leeft. Drie jaar geleden overleed ze op haar zes-
enzeventigste. Dat is best moeilijk geweest. Het was
volkomen onverwachts. Ze bleek een hartkwaal te
hebben, maar dat wisten we niet. Ze is gecremeerd.
Samen met mijn zus hebben we de as uitgestrooid in
de zee. Ik had liever gehad dat ze was begraven, dan
had ik nog naar haar toe kunnen gaan. Dat kan nu niet
meer.”
Ayaan Hirsi Ali
“Begin jaren negentig kwam Ayaan (Hirsi Ali, red.) in
mijn studentenhuis wonen toen ze net was begonnen
met haar studie politicologie in Leiden. We kregen
een relatie. Ze is een intelligente, mooie en exotische
vrouw. Na een half jaar kreeg ze een appartement aan-
geboden van de gemeente en ben ik met haar meege-
gaan.
‘met de doedelzakband
hadden we veel
optredens, tot in zuid-
frankrijk aan toe’
“Wat ik van haar geleerd heb? Creativiteit en over-
levingsdrang. Zij is iemand met heel veel compassie
voor mensen. Ik heb gek genoeg ook veel over Neder-
land geleerd van haar. Als je in Nederland leeft, woont
en opgroeit, dan zie je alles als een binnenstaander,
dus kijk je eigenlijk niet. Zij vertelde aan mij dat Ne-
derland ook iets heeft van een klassenmaatschappij. In
eerste instantie was ik het daar niet mee eens. Als je
dan leert kijken met de bril van een nieuwkomer, dan
zie je dat het toch wat ingewikkelder in elkaar zit dan
je denkt. Ayaan is ook iemand die, net als andere Afri-
kaanse vrouwen, er altijd op is bedacht dat het morgen
afgelopen kan zijn waardoor ze met de dag leeft – dat
trok mij aan. Het valt mij niet mee zo te leven in Ne-
derland.
“Nadat we uit elkaar zijn gegaan zijn we vrienden
gebleven en ze kent mijn huidige vriendin. In de tijd
dat ze zo beveiligd werd, was ik altijd wel onderdeel
van het selecte clubje dat op de hoogte werd gehou-
den hoe het met haar ging. Toen ze vorig jaar jarig was
en er een groot feest voor haar werd georganiseerd in
New York was ik daar bij.”
Gezin
“Mijn vriendin Saskia (met wie Marco twee kinderen
heeft, red.) is ook journalist, ze heeft haar eigen jour-
nalistieke bureau en werkt voor Binnenlands Bestuur.
Ik vind haar een heel goede journalist. Zij heeft veel
minder dan ik de behoefte om een mening te geven en
kan veel beter luisteren. Ik heb snel mijn mening klaar
en oordeel eerder over een ander. Rond mijn dertigste
ontdekte ik dat dat een hele vervelende eigenschap is
voor anderen. In je studententijd heb je nog weinig
verantwoordelijkheden. Daarna krijg je je eerste baan,
kinderen, een duurzame relatie en dus meer verant-
woordelijkheden.
“Ik heb wel eens een column geschreven over waar-
om ik kinderen wilde. Belangrijk was dat een leven
zonder kinderen mij niet aansprak. Zonder kinderen
ben je vrij om te doen wat jezelf wilt, maar met kin-
deren ben je dat in feite ook. Kinderen kosten een
heleboel tijd, maar ze leveren ook veel op: inspiratie
en reflectie. Ze maken je milder en leren je te relati-
veren. Daarvóór was ik meer bezig met materiële za-
ken. Kinderen dwingen je om rust te nemen, om stil
te staan bij de belangrijke zaken in het leven en om
oog te hebben voor hele kleine, onbeduidend lijkende
dingen. Ontbijten bijvoorbeeld of picknicken. Dat is
echt een feest.
“Het grote nadeel als je eenmaal kinderen hebt is
dat je je iedere dag zorgen maakt. Je zorgeloze leven
is echt voorbij. Je hebt voorgoed angstdromen dat er
iets misgaat. Uit zelfbescherming ontwikkel je op den
duur een soort laconieke houding – je moet wel. Je
kunt niet de hele dag bij je kinderen zijn. Bovendien
moet ik werken om geld te verdienen zodat zij het
beter hebben. Ik wil herinnerd worden als een leuke
vader, als een klimboom. Eén kind op je nek en één op
je arm, dat is het mooiste dat er is.”

Paduaan Februari.indd 11 2/8/11 11:51 AM

 Paduaan
Februari 2011
Z.o.Z. 12

ENERGiEVElDEN
Iedere editie nodigt de Paduaan een expert uit om een
bepaald aspect binnen de faculteit te testen. Dit nummer
worden de energievelden in de faculteit gemeten.
Die punt. Nee. Die voelt niet
lekker. Renate Dries en Jinny
Thielsch wijzen op het uitsteken-
de, stenen zitplantsoentje voor
de school, waar veel studenten
op hangen bij lekker weer. Jinny:
“Door die stenen punt wordt een
energieveld verstoord. Eigenlijk
heb ik nu heel erg de neiging er
omheen te lopen.”
Jinny en Renate oefenen Feng
Shui uit. Een leer uit het verre
Oosten om gezonde energie
‘naar je toe te halen’. Jinny en Renate
kunnen aardbreuken in de aarde en
slechte energiestromen in een ruimte
voelen.
Jinny loopt door de draaideur, kijkt
omhoog en concludeert dat het niet
lekker is om de FCJ binnen te komen.
“Boven de draaideur is het plafond
laag, dat voelt niet goed.”
Maar eenmaal binnen valt het alles
mee. Renate: “Het bruist hier dankzij
jullie enthousiasme. Je voelt dat hier
jonge mensen werken. De docenten
kunnen het werk volhouden dankzij
jullie energie.”
Dan pakken de dames er een wi-
chelroede bij: een lange, zilverkleurige
staaf. “Als je hiervoor openstaat, kan
iedereen hiermee overweg.” Renate
maakt, in haar hoofd, een afspraak met
de wichelroede: die moet linksaf slaan
zodra de computerstraling schadelijk
wordt. Ze staat een paar meter van
de ingang van het computerlokaal af,
loopt naar voren en wordt meteen door
de wichelroede gewaarschuwd. “Ik ben
dus erg gevoelig voor die straling.”
In de mediatheek krijgt Jin-
ny kiespijn; ze voelt dat het
‘niet goed zit’. Renate: “Deze
plek heeft ellende gekend.
Ik denk dat onder de plek
waar we nu staan, één of
meerdere graven liggen.”
Dat is niet erg, verze-
keren Jinny en Renate.
“Niemand overnacht
hier, dus je wordt er
niet voor een lange tijd
aan blootgesteld.” Ze
Column.
STUDENT
door lisanne van sadelhoFF
Vind ik leuk
Twitter is eng, Facebook belachelijk twitter. Ze had ons tijdens het college
en Hyves heeft een complete generatie aangespoord de hashtag #svj te gebrui-
verpest. Deze anti-social mediastand- ken. Hier werd meteen gretig gebruik
punten werden tot voor kort door het van gemaakt, en dan wel door haar
grootste deel van de SvJ-docenten ge- manier van doceren volledig de grond
steund. Maar er is een ware revolutie in te stampen. In mijn eigen timeline
gaande. Zelfs de meest uitgesproken stond: “Naast #dwdd is nu ook het
tegenstanders gaan langzamerhand het gastcollege een plaats om je eigen din-
nut van de sociale netwerken inzien. gen te promoten.”
De vraag die we onszelf nu wel moe- Maar wat moeten we eigenlijk ver-
ten stellen: “Moeten we dat nou wel wachten van deze twitterende-leraar-
willen met z’n allen?” Zo werd ik een revolutie? Ik kan me voorstellen dat
tijdje terug al keihard met mijn neus op wij eerstejaars onze scriptie straks ge-
de feiten gedrukt. woon op Facebook zetten. En dan in
Samen met drie mede-studenten spanning afwachten achter je laptopje.
kwam ik op vrijdagmorgen tien mi- Zal de docent de ‘Vind ik leukbutton’
nuutjes te laat in de les van docent aanklikken of wordt het toch #EPIC-
Pons. Met trillende onderlip en gezich- FAIL?
ten zo bleek als lakens strompelden we
de klas binnen. Goed voorbereid als we Josien
waren, hadden we onze ‘OV-smoezen’ Wolthuizen
perfect op elkaar afgestemd. Toch in-
terrumpeerde Pons ons direct. “Had-
den jullie vannacht maar niet zo laat
‘onder de plek thuis moeten komen, sukkels.” Mijn
waar we nu staan, mede-brakkelingen en ik keken elkaar
aan. Hoe wist hij dat nou in hemels-
liggen meerdere naam? Gelukkig gaf hij zelf grijnzend
graven’ het antwoord. Ik had namelijk om vijf
uur ’s nachts een tweet geplaatst, en die
had hij gelezen. Dom, dom, dom, dom.
Afijn, Pons is de moeilijkste niet, en het
werd ons vergeven.
Docenten zijn zelf trouwens ook
niet altijd onbesproken op de sociale
netwerken. Zo kreeg een gastdocente
onlangs pittige kritiek te verduren via
‘Haar manier van
doceren werd
volledig de grond
ingestampt’
ColoFoN
Hoofdredacteur: Merlijn Ensing Raessen, Koen Schunselaar, Jinny
Thielsch, Eric Trinthamer, Michelle van
Adjunct: Irene van Eerden Waveren
Art director: Mariette Twilt Padua an.
NUMMER 3

Drukkerij: De ingang van

een openbaar
gebouw moet
FEBRUARI 2011
HUMEDIA.NL/PROF
ILE/PADUAAN

Tuijtel
de rookenclave rookvrij zijn. Daar
op de FCJ zich

lopen het gebouw uit.

faculteitsdirecti echter trekt
e niet leuk, brutaal weinig van aan. Dat vindt
eens afgelopen en onfatsoenlijk. de

Eindredacteur: Lisanne van Sadelhoff

zijn. Maar hoe, Het moet maar
in godsnaam?

Er is de afgelopen DOOR MERLIJN

ENSING
probeerd om rokersjaren van alles ge- ergens anders

Onder het te lage pla-

voor de ingang te
weren. De rode te minuten later staan, hebben ze twee
strepen en het hun oude positie
schuwingsteken waar- weer
op de grond mochten ingenomen. Of ze wijken
niet baten. Ook en blazen de helemaal niet
de rookzone voor
Stef ’s, de rookruimte café Vrij brutaal.” rook uit in mijn gezicht.
ling en de borden in de fietsenstal- Vorig jaar opperde
zochten voor de die studenten ver- een rookbrigad Dominicus al om

Redacteur: Robbie Kammeijer

ingang weg te blijven e in het leven
haalden niets uit. te roe-

fond door, langs het puntige

pen: twee vriendelijk
Nu zijn daar de moesten rokers ogende vrouwen
rode
sanctiemogelijkheden. loperpaaltjes en elders te structureel verzoeken
Bij brutaal ge- genieten van hun
drag of voortduren mand reageerde peuk. Nie-
de overtreding op de vacature.
schorsing volgen. kan nicus: “Een Domi-
prijsvraag met
“Roken voor de hét idee
deur is voor de mees- om rokers en niet-rokers fatsoen-
te mensen een gedachtelo lijk met elkaar om
Dit veranderen ze handeling. te laten gaan,

plantsoentje. Jinny glimlacht.

kost tijd en specifi dat lijkt me wel
aandacht”, zegt eke crea bea’s wat.” Voor de
Eric op de FCJ:
sielid van de FacultaireLeltz, commis- alle ideeën
Medezegge zijn wel-
schapsraad. “Aanspreke n- kom op
kamer
Volgens Boudewijn n is het devies.” 2F240.
nager Bedrijfsvoe Dominicus, Ma-
ring, heeft dat weinig

Medewerkers: Quirinus Martijn,

nut. Dit gebeurt
op een te kleine
om succesvol te schaal

Nee. Het voelt nog steeds niet

zijn. “Als ik rokers
vraag

fijn. “Maar”, zegt Renate, “Ge- Alexander Schippers, Kim Seignette,

Annelies Waterlander, Josien
Onfats nlijk
volkje, dieoroeke
lukkig duur het maar een paar
Wolthuizen
seconden, dan zijn we er weer rs
voorbij.” . FCJ
. .
Met dank aan: Renate Dries, Elbrich
Docenten staan HET GESPREK
in hun hempie Kirsten Verdel GETEST
voor de klas verveelt Energievelden:
zich na ‘Obama
’ en

Renate met de wichelroede. “Ie- Foto’s: annelies pagina 2 ‘DSB’. Nu Wikilea ‘Lijken onder de
ks? mediatheek’
pagina 6

contact: paduaan.fcj@gmail.com
pagina 12

waterlander Paduaan Februari.indd

dereen kan hiermee overweg.”

1

2/8/11 11:38
AM

Paduaan Februari.indd 12 2/8/11 11:51 AM