‫سويتُر وريڻيَم‪،‬‬

‫اوم ڀُور ڀُوه سوه تت ِ‬

‫گايتري منتر‬ ‫ديوسيه ڌي مهي ِڌييو يونهه پرچو! ديات‪.‬‬ ‫ڀرگو! َ‬

‫اوم = پراڻن جا داتا – ست‪ ،‬ڀولوڪ‪ ،‬ستيه سروپ‬
‫ڀوه = دک ناش ڪندڙ – چت = ڀوه لوڪ چيتنيه‬
‫‪-----------------------‬جگديش راٺي‬
‫سروپ‬
‫سوه= سک سروپ – آنند روپ‪ ،‬سرڳ لو ڪ‬
‫تت = انهي – تيج اننت برهما‬
‫سويتر! = جگت کي پئدا ڪندڙ‬
‫وريڻيم! = گرهڻ ڪرڻ يوگيه – سريشٽ‬
‫ڀرگو = شڌ گيان سروپ تيج – پاپن کي ناش ڪرڻ‬
‫‪Prayer‬‬ ‫وارو‬
‫‪Being the Absolute, True being,‬‬ ‫ديوسيه = ديو – گڻ واري پرميشور جي پرڪاش ۽‬
‫آنند ڏيڻ وارو! پرماتما‬
‫‪Consciousness and Bliss, you‬‬ ‫ڌي مهي = اسان ڌارڻ ڪريون‬
‫‪play the roles of all the three‬‬ ‫ڌييو = ٻڌي کي‪ ،‬ست مارگ ۾‬
‫‪Gods - Brahma, Vishnu and‬‬ ‫يو = جو پرميشور‬
‫‪Shiva. As Vishnu, you have but‬‬ ‫نهه = اسانجي‬
‫پرچو ديات = پريرت ڪري‪ ،‬شڀ ڪرم ۾ لڳائي‬
‫‪one face, as Brahma four and as‬‬
‫ارٿ‪ :‬س!!چدانند (پ!!راڻ ج!!و دات!!ا‪ ،‬ڏک ناش!!ڪ‪ ،‬س!!ک‬
‫‪Shiva five. They gladden the‬‬ ‫سروپ‪ ،‬آنند روپ) وراٽ سروپ‪ ،‬سڀ سنسار! کي پئدا‬
‫‪sight of all who behold them.‬‬ ‫ڪرڻ وارو پاربرهم! پرماتما جيڪ!!و ورڻ يوگي!!ه آهي‪،‬‬
‫‪As Brahma you prefer the back‬‬ ‫اسانجي ٻڌي کي پرڪاش وان بڻائي‪ ،‬۽ شڀ ڪ!!رمن ۾‬
‫‪of the swan for your seat, as‬‬ ‫لڳائي‪.‬‬
‫اس پرماتما (وگيان آنند س!!وروپ) س!!ويتر! ڪي س!!رو‬
‫‪Vishnu you like to ensconce‬‬ ‫اپاس!!يه پرب!!رهم! س!!وروپ تيج ڌي!!ان ڪ!!رتي هين ج!!و‬
‫‪yourself on the back of Garuda‬‬ ‫هماري ڌرم آدي وش!يڪ ٻ!ڌيون ڪ!ا س!ڀ ڪرم!ون ۾‬
‫‪(A large mythological eagle -‬‬ ‫پريرت ڪرتي هين‪.‬‬
‫‪like bird believed to be the‬‬ ‫گايتري منتر وي!!دن ج!!و من!!تر آهي ۽ هن کي مه!!ا من!!تر‬
‫‪vehicle of Lord Vishnu) and as‬‬ ‫چي!!و وي!!و آهي‪ .‬ه!!ر هن!!دو (دوج) ال ِء نتي!!ه س!!ک جي‬
‫پراپتي ۽ سروٿا ڏک جي نورتي روپ موڪش جو داتا‬
‫‪Shiva you make the sacred bull‬‬ ‫گايتري منتر مڃيو ويو آهي‪.‬‬
‫‪your conveyance; all these‬‬ ‫‪‬‬
‫‪stand ready. O Great Lord, pray‬‬
‫!‪rid me of my afflictions‬‬

‫مهيشوري يوا شڪتي‬ ‫‪2‬‬

 ‫هندو سڀيتا ۾ اسين ڇو‪ ..........‬ڪندا آهيون‬
‫اسين ڇو ڏيئو ٻاريون ٿا؟‬
‫‪---------------------------------------------‬چونڊ‪ :‬اوم پرڪاش پي راٺي (ميرپورخاص)‬
‫اڳيان نم!ان ي!ا جهڪ!ان ٿ!و‪ ،‬منهنجي!ون کيڪ!ارون‬
‫رام رام‪ ،‬آداب تنهنجي ال ِء آهن‪.‬‬
‫جي!!ون ش!!ڪتي‪ ،‬ايش!!ورتا‪ ،‬آتم!!ا ي!!ا ايش!!ور‬
‫جيڪو مون ۾ آهي‪ ،‬اهو ساڳيو ج!!و س!!اڳيو س!!ڀني ۾‬
‫آهي‪ .‬هن هڪڙائي يا ايڪتا کي تس!!ليم ڪن!!دي هٿ‬
‫ج!!!وڙي مڃت!!!ا ڏين!!!دي‪ ،‬اس!!!ين س!!!رنمائي رام رام‬
‫ڪري!!!ون ٿ!!!ا ملڻ واري م!!!اڻهو َء ۾ ه!!!ردم موج!!!ود‬
‫ايشورتا کي‪ .‬اهوئي ڪارڻ آهي جو بزرگ شخص‬
‫يا ايشور کي نمستي چوندي اس!!ين ڪ!!ڏهن ڪ!!ڏهن‬
‫اکيون ٻوٽي ڇڏيندا آهيون‪ ،‬ڄڻ ته اس!!ان ان!!در ڏس!!ي‬
‫رهيا هجون‪ ،‬ايشورتا جي سدا موج!!ودگي کي قب!!ول‬
‫ڪندي ۽ هن ڏانهن اش!ارو ڪن!دي هن رم!!ز س!ان‪،‬‬
‫ط!!ور‪” ،‬رام رام“‪ ،‬جئ!!ه ش!!ري ڪرش!!ڻ“‪” ،‬نم!!و‬
‫نارائڻ“‪” ،‬جئه سيئا رام“‪” ،‬اوم شانتي“‪” ،‬اوم نمهه‬
‫شوايه“‪” ،‬هري اوم“ وغيره لفظ چئبا آهن‪.‬‬
‫اسين ڇو ‪ ............‬پيشاني يا نرڙ تي‬
‫تلڪ ڏيون ٿا؟‬
‫مهيشوري يوا شڪتي‬
‫روش!!ني اهڃ!!اڻ آهي علم ج!!و‪ ،‬۽ اون!!داهي‬
‫اي!!!اڻپ ج!!!و‪ .‬ايش!!!ور ‪Knowledge principal‬‬
‫(چيتني!!!ه) آهي‪ ،‬جيڪ!!!و س!!!مورن علمن ج!!!و من!!!ڍ‬
‫(سرچش!!!مو) ي!!!ا بني!!!اد‪ ،‬ڏات ڌڻي ۽ پرڪاش!!!ڪ‬
‫(چمڪائيندڙ) آهي‪ ،‬انهي ڪري روشني کي ايشور‬
‫جو سوروپ سمجهي پوڄيو ويندو آهي‪.‬‬
‫علم يا وديا اياڻپ کي ائين هٽ!!ائي ٿي‪ ،‬ج!!يئن‬
‫روشني اونداهي ج!!و پ!!ردو پ!!ري ڪ!!ري ٿي‪ .‬بلڪ‬
‫علم جٽا َء ڪندڙ اندروني ڌن آهي جنهن جي وسيلي‬
‫سڀ ٻاهريون ڪارس!!تانيون ِس!ڌ (پوري!!ون) ڪ!!ري‬
‫سگهجن ٿيون‪ .‬تنهنڪري اسين علم يا وديا‪ ،‬جيڪ!!ا‬
‫اعلي ت!!!رين آهي‪،‬‬‫ٰ‬ ‫ڌن دولت جي مڙي!!!و ئي روپن ۾‬
‫جي اڳيان مٿو ٽيڪڻ ال ِء ڏيئو ٻاريندا آهيون‪ .‬علم ي!ا‬
‫وديا اس!!ان جي س!!ڀني ڪ!!رمن جي پٺ!!ڀرائي ڪ!!ري‬
‫ٿي‪ .‬تنهنڪري اسين سڀني شپ موقعن دوران ڏي!!ئي‬
‫(ديپڪ) کي اس!!ان جي ارادن ۽ اعم!!الن جي ش!!اهد‬
‫طور روشن رکون ٿا‪.‬‬
‫پ!و ِء ڀال بلب ي!ا ٽي!وب الئيٽ ڇ!و ن!ه روش!ن‬
‫ڪجي؟ اه!!!ا پڻ اون!!!داهي کي هٽائين!!!دي آهي پ!!!ر‬
‫روايتي تيل ي!!ا گيه!!ه واري ڏي!!ئي جي آتمڪ اهميت‬
‫اڃ!!ا مٿ!!ڀري آهي‪ .‬ڏي!!ئي ۾ تي!!ل ي!!ا گيه!!ه اس!!ان جي‬
‫واسنائن يا من جي غلط الڙن جي ۽ وٽ اهم ي!!ا آپي‬
‫جي نشاندهي ڪن ٿ!!ا‪ .‬آتمڪ گي!!ان س!!ان من!!ور ٿيڻ‬
‫تي واسنائون آهستي آهس!!تي ک!!پي وڃن ٿي!!ون ۽ اهم‬
‫پڻ نيس!!ت ن!!ابود ٿ!!ئي ٿ!!و‪ ،‬ڏي!!ئي ج!!و ش!!علو هميش!!ه‬
‫مٿڀرو ٻري ٿ!!و‪ .‬س!!اڳي ريت اس!!ان خ!!ود کي اه!!ڙي‬
‫اعلي ت!!ر‬
‫ٰ‬ ‫علم يا وديا سان س!!ينگارڻ جڳ!!ائي جيڪ!!ا‬
‫‪.‬آدرشن ڏانهن وٺي وڃي‬
‫ها‪ ،‬فقط ڳوڙهي گيان جو پرڪاش!‬
‫تنهن ڪ!!ري انهن ريتن ۽ رس!!من ۾ پرم!!پرا‬
‫کان عقل ۽ ڏاهپ وارو آتمڪ ڌن سمايل آهي‪.‬‬
‫اسين ڇو ‪ .......‬نسمتي ڪندا آهيون؟‬
‫اسين نمستي ڇو ٿا ڪريون؟‬
‫نسمتي جيتوڻيڪ اتفاقي! يا رس!!مي کيڪ!!ار‪،‬‬
‫ته!!ذيبي لوڪاچ!!ار ي!!ا وري پوڄ!!ا پ!!اٺ ج!!و حص!!و‬
‫سمجهجي! ٿو‪ ،‬ته به جيڪ ڪجهه نظر اچي ٿو‪ ،‬ان‬
‫کان تمام گهڻ!!و وڌيڪ ان ج!!و اديش (مقص!!د) آهي‪.‬‬
‫سنسڪرت ۾ انهي َء لف!!ظ ج!!و اش!!تقاق آهي‪ :‬نمه!!ه ‪+‬‬
‫مع!!!!ني آهي‪ ،‬آ ٌء تنهنجي‬
‫ٰ‬ ‫تي = نمس!!!!تي‪ ،‬جنهن جي‬
‫‪3‬‬
 ‫اسين ڇو ‪ ...........‬پوتر خاڪ لڳائيندا‬ ‫اسين ڇو‪ ..........‬پيشاني َء يا نرڙ تي تلڪ‪ ،‬پوٽو ۽‬
‫انهن جهڙو نشان لڳايون ٿا؟‬
‫آهيون؟‬ ‫تلڪ ي!!!ا پوٽ!!!و لڳ!!!ائڻ وارن ت!!!وڙي ٻين ۾‬
‫معني آهي اها جنهن سان اسان‬ ‫ٰ‬ ‫ڀسم لفظ جي‬
‫پوترتائي جو احساس جاگ!!ائي ٿ!!و‪ .‬اه!!و هڪ ڌرمي‬
‫ج!!ا پ!!اپ ن!!اس ٿين ۽ ايش!!ور کي ي!!ا د ڪي!!و ويڃي‪.‬‬
‫عالمت ط!!ور س!!ڃاتو وڃي ٿ!!و‪ .‬تلڪ جي نش!!اني ۽‬
‫”ڀ“ اش!!ارو ڪ!!ري ٿ!!و ”ڀرس!!تنم“ (ن!!اس ڪ!!رڻ)‬
‫رنگ ۾ م!!اڻهو جي ذات‪ ،‬ڌرمي پنٿ جي س!!ڃاڻپ ۽‬
‫ڏانهن ۽ َس!!!! َم ”س!!!!مرنم“ (ي!!!!اد ڪ!!!!رڻ) ڏانهن‪،‬‬
‫ايشور جي آڪار مطابق فرق هوندو آهي‪.‬‬
‫تنهنڪ!!ري ڀس!!م ج!!و لڳ!!ائڻ ب!!رائين جي نيس!!تي ۽‬
‫آڳ!!اٽن وقتن ۾ ورڻ ي!!ا رن!!گ تي ٻ!!ڌل چ!!ار‬
‫نابودي ڪري ٿو ۽ ايش!!ور جي س!!مرتي کي اج!!اگر!‬
‫ذاتيون جهڙوڪ برهمڻ‪ ،‬کتري‪ ،‬وئش ۽ شودر جدا‬
‫ڪري ٿو‪ .‬ڀس!!م کي وڀ!!وتي ب!!ه ڪوٺب!!و آهي (جنهن‬
‫جدا نمونن جا نشان لڳائيندا هئا‪ .‬برهمڻ اڇ!!و چن!!دن‬
‫معني آهي پرتاب‪ ،‬جس) ڇاڪاڻ ته هي انهي َء‬ ‫ٰ‬ ‫جي‬
‫جو نشان لڳائين!!دو ه!!و جنهن م!!ان م!!راد پويترت!!ائي‬
‫کي مهم!!ا س!!ان ن!!وازي ٿي جيڪ!!و هن ج!!و ڌارڻ‬
‫(پ!!!اڪيزگي) ه!!!ئي ڇاڪ!!!اڻ ت!!!ه س!!!ندس ڪ!!!رت‬
‫ڪري ٿو يا جسم تي لڳائي ٿو‪ .‬هن کي ”رکشا“ به‬
‫پروهتپ!!ڻي ۽ ودوان واري ه!!ئي‪ .‬ک!!تري به!!ادري ي!!ا‬
‫!ني حف!!اظت! ج!!و ذريع!!و)‬
‫چئب!!و آهي (جنهن جي مع! ٰ‬
‫سورهيائي جي اهڃ!!اڻ ط!!ور ڳ!!اڙهي ڪم ڪم ج!!و‬
‫آهي‪ ،‬ته خاڪ (ڌوڻي) لڳائڻ سان ماڻهن کي شڌ ي!!ا‬
‫نش!!ان لڳائين!!دا هئ!!ا ڇاڪ!!اڻ! ت!!ه اهي س!!ڀاويڪ ئي‬
‫پاڪ ڪري انهن کي خراب صحت ۽ گن!!اهن ک!!ان‬
‫جنگجو نسل سان واسطو رکندا هئا‪ .‬وئش ڪيسر يا‬
‫محفوظ رکي ٿي‪.‬‬
‫هئڊ جو پيل!و نش!!ان لڳائين!دا هئ!ا‪ .‬جيڪ!!ا خوش!حالي!‬
‫گيان جي اگني ۾ آهوتي لڪڙي جو ڀسم ٿيڻ‬
‫جي عالمت هئي‪ .‬وئش جو سڀاويڪ ڪرم هو وڻج‬
‫تربيت وار اباڻپ ۽ ڍرائي (ڪمزوري ) جي وناش‬
‫۽ واپ!!ار ۽ کيس ڌن پي!!دا ڪ!!رڻ جي ئي لگن لڳ!!ل‬
‫ٿيڻ جي مهفوم ۾ به ورت!!و وڃي ٿ!!و‪ ،‬اس!!ان رک ي!!ا‬
‫هوندي هئي‪ .‬شودر خدمت ي!ا ش!يوا چ!ا ڪ!ري جي‬
‫خ!!اڪ لڳ!!ايون ٿ!!ا‪ ،‬اه!!ا انهي ڳاله!!ه جي تص!!ديق‬
‫عالمت طور ڪاري ڀسم يا خ!!اڪ‪ ،‬ڪس!!توري ي!!ا‬
‫ڪري ٿي ته اسين هن ديهه ي!ا جس!م س!!ان ڪ!وڙي‬
‫ڪوئلي جو تلڪ لڳائيندا هئا‪ ،‬ڇاڪاڻ ته انهن ج!!و‬
‫ايڪت!!!ا (س!!!ڃاڻپ) کي اگ!!!ني (باه!!!ه) جي س!!!پرد‬
‫ج!و س!ڀاويڪ ڪ!رم ه!و ب!اقي ٽن ج!اتين جي انهن‬
‫ڪري!!ون ۽ جنم ۽ م!!رڻ جي ٻن!!ڌنن م!!ان ض!!رور‬
‫جي س!!ڀاويڪ ڪ!!رمن ۾ س!!هايتا ۽ س!!يوا ڪ!!رڻ‪.‬‬
‫مڪت يا آزاد ٿيون‪ ،‬ته جسم فنا ٿيندو ۽ هڪ ڏينهن‬
‫وڌيڪ اهو ته وشڻو ج!!ا پوڄ!!اري “‪ ”u‬ش!!ڪل ج!!و‬
‫خاڪ ۾ خاڪ ٿي ويندو‪ .‬اس!!ان کي تنهنڪ!!ري هن‬
‫چندن تلڪ ج!!و ليپ لڳ!ائين ٿ!ا ۽ ش!و ج!!ا پوڄ!اري‬
‫سا گهڻ!!و لڳ!!ا ُء ن!!ه رکڻ گه!!رجي‪ .‬اه!!ا س!!جاڳي ش!!ل‬
‫ڀسم يا خاڪ جي ترپنڊر (= شڪل ۾) لڳ!!ائين ٿ!!ا ۽‬
‫اس!!ان کي ه!!ر ح!!الت ۾ وقت ج!!و ق!!در ڪ!!رڻ جي‬
‫ڪم“ جي ڳ!!اڙهي نقطي‬ ‫ڪم ُ‬‫دي!!وي ج!!ا پوڄ!!اري ” ُ‬
‫ترغيب ڏئي‪ ،‬جيئن اس!!ين پنهنجي وقت ج!!و به!!ترين‬
‫(ٽٻڪي) مان ڪم هالئين ٿا وغيره وغيره‪.‬‬
‫استعمال ڪري!!ون‪ ،‬هن ڳاله!!ه کي م!!وت تعل!!ق فق!!ط‬
‫پوري جسم‪ ،‬خاص ڪري پيش!!اني ۽ ڀ!!رون‬
‫تاڪيد نامو سمجهڻ جي غلطي ن!!ه ڪ!!رڻ گه!!رجي‬
‫جي وچ واري سوکشم جا ِء مان اليڪٽرو ميگنيٽڪ‬
‫بلڪي انهي َء حقيقت ڏانهن ط!!!!اقتور اش!!!!اري جي‬
‫(مقناطيسي‪ ،‬ب!!رقي ڌارائ!!ون) له!!رن جي ص!!ورت ۾‬
‫معني ۾ وٺجي ته وقت ۽ لهر ڪنهن جو به اوسيئڙو‬ ‫ٰ‬
‫توانائي جاري ٿيندي آهي‪ ،‬اه!!وئي ڪ!!ارڻ آهي ج!!و‬
‫نٿا ڪن‪.‬‬
‫ڳڻتي جي نتيجي ۾ گرمي اپجي ٿي ۽ مئي ج!!و س!!ور‬
‫ڀسم يا خاڪ جو تعلق خاص ڪري ڀڳوان‬
‫ٿئي ٿو‪” ، ،‬تلڪ“ يا ”پوٽو“ پيشاني َء کي ٿ!!ڌو رکي‬
‫شو ش!!نڪر س!!ان جوڙي!!و وين!!دو آهي‪ ،‬جيڪي ڀس!!م‬
‫ٿو‪ ،‬اسان کي محفوظ رکي ٿو‪ .‬۽ توان!!ائي جي زي!!ان‬
‫کي پنهنجي س!!موري جس!!م تي ڌارڻ ڪن ٿ!!ا‪ .‬ش!!و‬
‫کي روڪي ٿو‪ .‬ڪڏهن ڪ!!ڏهن ت!!ه پ!!وري پيش!!اني‬
‫ڀڳت ”ترپنڊر“ (_ ”هن نموني) جي شڪل ۾ ڀس!!م‬
‫”چن!!!دن“ ي!!!ا ”ڀس!!!م“ س!!!ان ڍڪي وين!!!دي آهي‪.‬‬
‫لڳائين!!دا آهن ج!!ڏهن اه!!و مرڪ!!ز ۾ ڳ!!اڙهي داغ‬
‫پالس!!ٽڪ جي بن!!دين ( ‪ )Stick Bindis‬کي وري‬
‫سميت لڳائبو آهي‪ ،‬تڏهن ش!!و ش!!ڪتي َء ج!!و مظه!!ر‬
‫وري ڪتب ۾ آڻڻ سودمند ناهي‪ ،‬پو ِء ڀلي انهن م!!ان‬
‫سمجهي ويندي آهي (شڪتي ۽ مادي يا جڙ پ!!دارٿ‬
‫سجاوٽ جو مقصد کڻي پورو ٿيندو هجي‪.‬‬
‫مهيشوري يوا شڪتي‬ ‫‪4‬‬
‫ٿيڻ کان لشڪر جي جيت جي اعالن ڪرڻ خ!!اطر!‬
‫به انهي َء جي استعمال ڪبو آهي‪.‬‬
‫ج!!يئن هڪ ڪٿ!!ا ۾ چي!!ل آهي ت!!ه شنکاس!!ر‬
‫راکش!س ديوت!ائن کي شڪس!!ت ج!!و س!واد چک!ائي‪،‬‬
‫ويدن کي چ!!ورائي س!!منڊ جي ت!!ري ۾ وڃي لڪي!!و‪،‬‬
‫ديوت!!ائن م!!دد ال ِء ڀڳ!!وان وش!!ڻو کي ٻ!!اڏايو‪ ،‬جيڪ!!و‬
‫پ!!!!!!!و ِء‬
‫متس!!!!يه‬
‫(مڇلي)‬
‫اوت!!!!ار‬
‫يع!!!!!ني‬
‫”مڇ‬
‫اوت!!ار“‬
‫جي‬
‫روپ ۾‬
‫پرگهٽ ٿيو ۽ شنکاسر کي قتل ڪيو‪ .‬ڀڳوان س!!ندس‬
‫شنک جي شڪل جهڙي ڪن ۽ س!!ر جي ه!!ڏي کي‬
‫ڦ!!وڪ ڏي!!ئي وڄ!!ايو‪ .‬اوم ج!!و پ!!وتر آواز نڪ!!ري‬
‫نروار ٿيو‪ ،‬جنهن مان ويد ظاهر ٿيا‪ ،‬ويدن ۾ سانڍيل‬
‫سمورو گيان اوم ج!!و ئي وس!!تار ۽ س!!ندس تڪمي!!ل‬
‫آهي‪ .‬تنهن ڪ!!!!ري انهي َء تي ش!!!!نک ج!!!!و ن!!!!الو‪،‬‬
‫شنکاس!!ر پوي!!ان پي!!و‪ .‬ش!!نک کي جيڪ!!ڏهن اس!!ين‬
‫پنهنجن ڪنن جي ويجه!!و رکي محس!!وس ڪري!!ون‬
‫ت!!ه اس!!ان کي س!!منڊ ۾ اٿن!!دڙ له!!رن ج!!و آواز ٻ!!ڌڻ ۾‬
‫ايندو‪.‬‬
‫قديم د‍ؤر ۾ هر ڳوٺ ۾ هڪ وڏو ۽ مکي!!ه ۽‬
‫ٻي!!ا ڪجه!!ه نن!!ڍا نن!!ڍا من!!در هون!!دا هئ!!ا‪ ،‬س!!ڀني اهم‬
‫پوجائن ۽ پوتر موقعن تي آرتي دوران شنک وڄايو‬
‫ويندو هو‪ .‬جيئن ته ڳوٺ اڪثر ننڍا نن!!ڍا هون!!دا هئ!!ا‬
‫تنهن ڪري ش!!نک ج!!و آواز س!!موري ڳ!!وٺ ۾ ٻ!!ڌو‬
‫ويندو هو‪ .‬جيڪي ماڻهو مندر وڃڻ ک!!ان ڪنهن ب!!ه‬
‫س!!بب جي ڪ!!ري الچ!!ار هئ!!ا‪ ،‬انهن کي ش!!نک ج!!و‬
‫آواز ي!!اد ڏيارين!!دو ه!!و ت!!ه پنهنجي پنهنجي ڪم کي‬
‫ڪجهه س!!يڪنڊن ال ِء وش!!رام ڏي!!ئي مانس!!ڪ ط!!ور‬
‫ڌڻي َء اڳيان مٿو ٽيڪين‪( .‬شنک جو آواز ماڻهن جي‬
‫من کي‪ ،‬انهن جي ڏهاري مش!!غول مص!!روفيات جي‬
‫!او جي بلن!!دي تي‬ ‫وچ ۾ به‪ ،‬پرارٿن!!ا ۽ ڀڳ!!تي ڀري!!ل ڀ! َ‬
‫هڪ پل ڀر ال ِء پهچائڻ جو ڪم به ڏيندو هو‪).‬‬
‫اسين ڇو ‪..............‬آرتي ڪندا‬
‫آهيون؟‬
‫مهيشوري يوا شڪتي‬
‫ج!!!و ميالپ جيڪ!!!و س!!!موري درش!!!يه (ظ!!!اهر) ۽‬
‫ادرش!!يه (ب!!اطن) ڪائن!!ات جي تخلي!!ق ٿ!!و ڪ!!ري)‬
‫خاڪ ه!!ا آهي جيڪ!!ا ڪ!!اٺي َء جي مڪم!!ل س!!ڙي‬
‫وڃڻ ک!!انپو ِء بچن!!دي آهي ۽ ن!!اس ن!!ٿي ٿ!!ئي‪ ،‬س!!اڳي‬
‫ريت‪ ،‬ايش!!ور ب!!ه الف!!اني س!!چ آهي‪ .‬جيڪ!!و بيش!!مار‬
‫نالن ۽ روپن واري سموري تخليق جي پرلي!!ه (فن!!ا)‬
‫ٿيڻ کانپو ِء باقي رهي ٿو‪.‬‬
‫ڀسم جو دوا جي حي!!ثيت س!!ان وڏو ق!!در آهي‬
‫۽ گهڻن آي!!ور وي!!دڪ دائ!!ون ۾ انهي َء ج!!و اس!!تعمال‬
‫ڪيو وڃي ٿو‪ .‬جس!!م جي غ!!ير ض!!روري آالڻ کي‬
‫اها جذب ڪري ٿي ۽ ٿڌ ۽ مٿي جي سور جي بچ!!ا ُء‬
‫ڪرڻ ۾ ڪارگر آهي‪.‬‬
‫اسين ڇو ‪ ...........‬مندر ۾ لٽڪندڙ‬
‫گهنڊ وڄائيندا آهيون؟‬
‫گهنڊ وڄائڻ سان پيدا ٿيندڙ آواز کي شڀ سمجهيو ۽‬
‫مڃيو ويندو آهي‪ .‬هن مان اوم شبد يا آواز جي اتپتي‬
‫ٿئي ٿي‪ ،‬جيڪو ايشور جو سرو وي!!اپڪ (ه!!ر هن!!ڌ‬
‫موج!!ود) ن!!الو آهي‪ .‬ايش!!ور جيڪ!!و نيڪ فع!!الي ي!!ا‬
‫خوش!!بختي جي پ!!رم س!!يما (م!!نزل) آهي‪ ،‬هن جي‬
‫ساکشاتڪار (درشن ڪرڻ) ال ِء ضرورري آهي ته‬
‫اندر ۽ ٻاهر نيڪ فعالي جو راڄ هجي‪ .‬ايتري ق!!در‬
‫جو جڏهن اسين شاس!!تر جي طريقئ!!ه ڪ!!ار م!!وجب‬
‫آرتي ڪن!!دا آهي!!ون ت!!ڏهن ب!!ه گهن!!ڊ ئي وڄائين!!دا‬
‫آهيون‪ .‬ڪڏهن ڪڏهن ناد يا سنک جي شڀ ش!!يد ۽‬
‫س!!نگيت جي س!!ازن ج!!ا آواز ان س!!ان جوڙب!!و آهي‬
‫گهنڊ ناد يا سنگ ۽ سنگيت جي س!!ازن وڄ!!ائڻ م!!ان‬
‫وڌيڪ م!!راد اه!!ا ب!!ه آهي ت!!ه انهن جي آواز ۾ غ!!ير‬
‫متعلق آواز ۽ تبصرا دٻجي وڃن ٿا‪ ،‬نه ته اهي پوجا‬
‫پاٺ ڪندڙ جي ڀگ!!تي َء ۽ پوج!!ا ڀ!!او‪ ،‬ايڪ!!ا گرت!!ا ۽‬
‫آتمڪ شانتي ۽ وگهن پيدا ڪري سگهن ٿا ي!!ا ڌي!!ان‬
‫ٻي طرف ڦيرائي سگهن ٿا‪.‬‬
‫اسين ڇو ‪ ...........‬سنگ يا ناد‬
‫وڄائيندا آهيون؟‬
‫من!!درن ۾ ي!!ا گه!!رن ۾ شاس!!تر وڌي م!!وجب‬
‫پوڄا کان پهرين هڪ يا ڪيترائي دفعا سنک يا ناد‬
‫وڄايو يا ڦوڪيو ويندو آهي‪ .‬ڪ!!ڏهن ڪ!!ڏهن آرتي‬
‫ڪ!!!رڻ جي دوران ي!!!ا ڪنهن ش!!!ڀ م!!!وقعي جي‬
‫نشاندهي ال ِء ب!ه س!نک وڄ!ائبو آهي‪ .‬ل!ڙائي ش!روع‬
‫‪5‬‬
 ‫‪‬‬
‫سنتن جا انمول وچن‬ ‫‪‬‬
‫‪-------------------‬مونيڪا ڪشور! ڪمار‬
‫سڀني ساڌن ۾ رام نام اتم ساڌن آهي‪.‬‬
‫‪ ‬رام ننڍڙو نالو آهي پ!ر ڦ!ل وڏو ڏين!دو آهي‪،‬‬
‫ج!!!يئن ان!!!اج ج!!!و داڻ!!!و نن!!!ڍڙو پ!!!ر ٻج جي‬
‫صورت ۾ ڪيڏون وڏو سنگ ڪري ٿو‪.‬‬
‫‪ ‬ڀڳ!!!تي م!!!ارڪ س!!!ڀ ک!!!ان س!!!ولو آهي‪.‬‬
‫جيستائين پراڻ آهي تيس!ين ت!!ائين انس!!ان کي‬
‫ڪرم ڪرڻ آهن‪.‬‬
‫‪ ‬سڳتي ال ِء اڀياس ۽ ويراڳ ضروري آهي‪.‬‬
‫‪ ‬اٿيسور کي سڀ ڪجهه درپڻ ڪرڻ وي!!راو‬
‫آهي ڪاهي جي ساک ناهي آهي‪ ،‬ل!!وڀي کي‬
‫نڪ (‪ )Nose‬ن!!!!اهي‪ ،‬ڪ!!!!روڌي کي پي ُء‬
‫ناهي‪ ،‬ڀڳت کي س!!راپ ن!!اهي‪ ،‬ناس!!تڪ کي‬
‫ج!!اپ ن!!اهي‪ ،‬گي!!اني جي م!!اپ ن!!اهي‪ ،‬ڀڳت‬
‫ڪرڻ ۾ پاپ ناهي‪.‬‬
‫‪ ‬ست ڪرم (سچ) سان س!!ک ۽ دش!!ٽ ڪ!!رم‬
‫(ڪوڙ) سان دک ملي ٿ!!و‪ .‬اه!!و ق!!درت ج!!و‬
‫هڪ اٽل نيم آهي‪.‬‬
‫‪ ‬ڌرن ج!!و ڀن‪ ،‬جي!!ون ۽ س!!اهه تي ڀرس!!و ن!!ه‬
‫آهي ۽ انهن سان نيهه نه لڳايو‪.‬‬
‫‪‬‬
‫مهيشوري يوا شڪتي‬
‫آرتي َء ج!!و ڪاري!!ه گهڻ!!و ڪ!!ري ڪ!!افور‬
‫س!!ان س!!رانجام ڏب!!و آهي‪ ،‬هن ج!!وهڪ ڪ!!ارگر‬
‫آتمڪ قدر املهه آهي‪ .‬ڪافور جو پورڻت!!ا اه!!ا آهي‬
‫جو ٻري وڃڻ کانپو ِء ان جو ڪوبه نام ۽ نشان باقي‬
‫نٿ!!و رهجي وڃي‪ ،‬ڪ!!افور اس!!ان جي جنم جنم!!انتر‬
‫جي واس!!نائن ي!!ا الڙن جي نمائن!!دگي ڪ!!ري ٿ!!و‪،‬‬
‫ج!!ڏهن اهي گي!!ان جي اگ!!ني َء ۾ روش!!ن ٿين ٿي!!ون‪،‬‬
‫جيڪا ڀڳوان (ستيه) کي پرجيولت (ظاهر) ڪ!!ري‬
‫ٿي‪ ،‬اسان جون واسنائون ان ک!!ان پ!!و ِء پنهنج!!و پ!!اڻ‬
‫کي ان ۾ پورڻتا سان ڀسم ڪن ٿيون‪ ،‬آپي يا اهم ج!!و‬
‫ن!!ام ۽ نش!!ان ب!!ه پوي!!ان ن!!ه ڇڏين!!دي جيڪ!!و اس!!ان ۾‬
‫ويڪتيتو (انفراديت) جو احساس اتپن (پيد) ڪ!!ري‬
‫ٿو‪ ،‬اه!و احس!اس ئي اس!ان کي ڀڳ!وان ک!ان ج!دا ي!ا‬
‫مختلف رکي ٿو‪ .‬جيئن ڪافور ٻرندي ٻرندي ايشور‬
‫جي وڀوتي پڌري ڪري ٿو‪ ،‬هو پنهنجي پاڻ کي فنا‬
‫ڪري به وڻندڙ سڳنڌ خارج ڪري ٿ!!و ت!!يئن اس!!ان‬
‫پنهنجي آتمڪ ان!!تي ۾‪ ،‬پنهنجي گ!!رو ۽ س!!ماج جي‬
‫سيوا ۾ تنميه (مگن) رهن!!دي‪ ،‬پنهنج!!و س!!ڀ ڪجه!!ه‬
‫بلڪ پنهنجي پاڻ کي به ‪p‬خوش دلي ۽ رضامندي َء‬
‫سان اوس (ضرور) ئي قربان ڪريون ۽ پ!!ريم جي‬
‫خوشبو َء چوطرف ڦهاليون‪.‬‬
‫س!ج‪ ،‬چن!ڊ‪ ،‬ت!!ارا‪ ،‬وڄ ۽ اگ!ني روش!ني َء ج!!ا‬
‫قدرتي ذريعا آهن‪ .‬ڀڳوان ڪائن!!ات جي هن عجب ۾‬
‫وجهندڙ سڀني قدرتي ڏيکن ج!!و منب!!و (بين!!اد) آهي‪.‬‬
‫اه!!و ڪي!!ول ڀڳ!!وان جي ڪ!!ري ئي آهي ت!!ه س!!ڀ‬
‫ڪجه!!!ه س!!!تاوان ش!!!ڪتي س!!!ان ڀرپ!!!ور) آهين ۽‬
‫چمڪن ٿا‪ ،‬آرتي َء جي شعلي سان ڀڳوان کي من!!ور‬
‫ڪ!!رڻ س!!ان‪ ،‬اس!!ان ج!!و ڌي!!ان (اننت) روش!!ني جي‬
‫هڪ ماتر بيناد ي!!ا من!!بي ڏانهن ڇڪجي! ٿ!!و جيڪ!!ا‬
‫گيان ۽ جيون جي عالمت آهي‪.‬‬
‫تنهنڪري جڏهن اس!!ين آرتي ڪن!!دا آهي!!ون‬
‫تڏهن ائين سر سان اچاريندا آهيون‪.‬‬
‫نه تتر سوريو ڀاتي نه چندر تارڪم‬
‫نيها وديوتو ڀانتي ڪتووم اگنهه‬
‫تميو ڀانتي منو ڀاتي سروم‬
‫ننسيه ڀاسا سرو مدم وڀاتي‬
‫ه!!!و ( ڀڳ!!!وان ) اُتي آهي ج!!!تي س!!!ج نٿ!!!و‬
‫چمڪي‪ ،‬نه وري چنڊ‪ ،‬تارا ۽ وڄ‬
‫پو ِء هن ننڊي شعلي ( منهنجي هٿ ۾ ) جي ڇا‬
‫مجال‬
‫(ڪائنات ۾ هر شئي ) چمڪي ٿي‪.‬‬
‫ڪيول ڀڳوان جي ڪري‬
‫۽ صرف هن جي روشني سان اسين سڀ روشن‬
‫ٿيون ٿا‪.‬‬
‫‪6‬‬
 ‫آئــــي هــــولـــي آئـــــي‬
‫‪-------------------------------------------------‬کجو مل لڌر – ڪراچي‬
‫ڪري هي اتسؤ ملهائيندو! ڪر‪ .‬وسنت پنچمي تي‬
‫وس!نت دي!و مات!ا پ!ر ڪ!رتي ‪ Mother Nature‬جي‬
‫گرڀ ۾ داخل ٿين!دو! آهي ۽ ان ج!!و جنم ڦڳڻ مهي!!ني ج!و‬
‫پونم تٿي تي ٿيندو آهي‪ .‬جڏهن پوري پرڪرتي! سرسبز‬
‫وڻن ٻوٽن ۽ رنگ برنگي! گلن سان س!!ينگار! جي وين!!دي!‬
‫پرڪرتي جي هن سنگار کي وڌيڪ نک!!ارڻ‬ ‫ِ‬ ‫آهي‪ .‬ماتا‬
‫ال ِء اسين قسم قسم جي رنگن سان هي تيوهار! ملهائين!!دا‬
‫آهي!!ون‪ ،‬جيڪ!!ا وس!!نت جي پوج!!ا ئي آهي‪ .‬وس!!نت جي‬
‫جنم جي ڪٿا هيٺ مدن رهن ۾ ڏجي ٿي‪.‬‬
‫مدن رهن‪ :‬ڪام ديو ج!!و هڪ!!ڙو ن!!الو ”م!!دن“‬
‫مع!!ني آهي جالئڻ ي!!ا س!!اڙڻ‪ ،‬دور‬ ‫ٰ‬ ‫ب!!ه آهي ۽ رهن جي‬
‫ق!!ديم ج!!و ش!!روعات ۾ نارڪاس!!ر ن!!الي هڪ راکش!!س‬
‫ديوتائن کي جيتي سرگ لوڪ تي قبضو! ڪري ورتو‪،‬‬
‫تارڪاس !ر کي‬
‫ُ‬ ‫ت!!ڏهن برهم!!اجي ديوت!!ائن کي ٻ!!ڌايو ت!!ه‬
‫ص!!رف ڀڳ!!وان شوش!!نڪر مه!!اديو! ج!!و پٽ ئي م!!اري‬
‫سگهندو جيڪو اڃا پيدا ئي ڪونه ٿي!و ه!و‪ .‬تنهنڪ!ري!‬
‫برهم!!اجي! ديوت!!ائن کي مش!!ورو ڏن!!و ت!!ه وڃي ڀڳ!!وان‬
‫مهاديو کي پرارٿنا ڪن ته پٽ کي اتپن ڪري‪ .‬ان جي‬
‫وقت ڀڳ!!!وان مه!!!اديو ت!!!ه ڊگهي عرص!!!ي واري ڌي!!!ان‬
‫سماڌي ۾ لين هو‪ .‬ديوت!!ائن ج!!و ڪاري!!ه ِس!ڌ ڪ!!رڻ ال ِء‬
‫مه!!اديو! جي س!!ماڌي ڀن!!گ ڪ!!رڻ ض!!روري ه!!ئي‪ .‬پ!!ر‬
‫اهڙو ڪم ڪ!!ري ڪ!!ير؟ ڇاڪ!!اڻ ت!!ه جنهن ب!!ه اه!!ڙو‬
‫ڪم ڪي!!و ڀڳ!!وان مه!!اديو ک!!ان بچي ڪون!!ه س!!گهندو‪!.‬‬
‫آخرڪ!!ار ديوت!!ائن هن ڪم ال ِء ڪ!!ام دي!!و کي پرارٿن!!ا‬
‫ڪئي‪ .‬اهو ڄاڻيندي ب!!ه ت!!ه ڀڳ!!وان مه!!اديو جي ڪ!!روڌ‬
‫ک!!ان ه!!و بچي ڪون!!ه س!!گهندو پ!!ر پراپڪ!!ار پ!!رم ڌرم‬
‫ڄاڻي‪ ،‬ڪام ديو ڀڳوان مهاديو جي سحاڌي ڀنگ ڪرڻ‬
‫ال ِء تيار ٿيو‪ .‬ان ديوتائن کي چيو ته هو اڪيلي سر اهو‬
‫ڪم نٿو ڪري سگهي‪ ،‬تنهنڪري ان کي مدد واس!!طي!‬
‫وسنت ديو جي به ضرورت آهي‪ .‬ديوت!!ائن جي پرارٿن !ا!‬
‫تي برهماجي! وسنت ديو کي پيدا ڪي!و‪ .‬پ!و ِء ڪ!ام دي!!و‬
‫پنهنجي پت!!ني ”رتي َء ۽ وس!!نت دي!!و س!!ا گ!!ڏجي ڀڳ!!وان‬
‫مه!!اديو جي س!!ماڌي ڀن!!گ ڪ!!رڻ ال ِء روان!!و ٿي!!و‪ .‬اتي‬
‫پهچي ڪام ديو ۽ وسنت اهڙي ليال رچائي جو ص!!رف!‬
‫پورو وايو! منڊل نکارجي ويو! پر سڀ جيو جنت!!و‪ ،‬پکي‪،‬‬
‫جانور توڙي! ٻيا پراڻي ڪام جو شڪار ٿي ويا‪ .‬ان بعد‬
‫ڪام ديو چوڙي! مهاديو جي سماڌي ڀنگ ڪري ڇڏي‪.‬‬
‫تڏهن ڀڳوان مهاديو! ڪ!!روڌ س!!ان ڀ!!رجي پنهنج!!و ٽي!!ون‬
‫ني!!تر (اک) کولي!!و‪ ،‬جنهن م!!ان اگ!!ني نڪ!!تي‪ ،‬جنهن ۾‬
‫ڪام ديو ڀسم ٿي ويو‪ !.‬انهي ڪري اس!!ين هن ڏينهن تي‬
‫م!!دن هن وارو! اتس!!و ملهائين!!دا آهي!!ون‪ .‬هن ڏينهن اس!!ان‬
‫کي به ڪام ديو کي جيتڻ گهرجي‪.‬‬
‫پراچين ڪال ۾ هڪ ”ڊون!!ڊا“ ن!!الي راکش!!س‪ ،‬ڪ!!ڏهن‬
‫ڪنهن ڳوٺ ۾ ته ڪڏهن ٻئي ڳ!!وٺ ۾ وڃي‪ ،‬ٻ!!ار اغ!!وا‬
‫ڪ!!!!ري انهن کي ک!!!!ائي چٽ ڪ!!!!ري ڇڏين!!!!دو! ه!!!!و‪.‬‬
‫تنهنڪري ماڻهو ڏاڍا دکي ۽ پريشان هئا‪.‬‬
‫مهيشوري يوا شڪتي‬ ‫‪7‬‬
‫ا‬
‫س!!!!ان جي‬
‫سنسڪرتي ۽ سڀيتا توڙي! اسان جو ڌرم ايترو! قديم آهي‬
‫جيتري هن جڳت جي عمر آهي‪ .‬انهي ڪري اسان ج!!ا‬
‫پرٻ‪ ،‬تيوهار‪ ،‬اُتسؤ وغ!!يره ب!!ه انيڪ آهن‪ .‬ن!!ه ص!!رف‬
‫اي!!!ترو پ!!!ر ڪن ڪن ت!!!ٿين (ت!!!اريخن) تي هڪ ک!!!ان‬
‫وڌيڪ جدا جدا پرٻ به ٿين ٿا‪ ،‬تنهنڪري هڪ سال ۾‬
‫ٽي سؤ پنجهٺ کان به وڌيڪ تيوهار ٿيندي آهن‪.‬‬
‫ايئن هوندي به اسان جا مکيه تيوهار چ!!ار آهن‬
‫يع!!ني رنگن ج!!و تيوه!!ار ”ه!!ولي“‪ ،‬ڌاڳن ج!!و تيوه!!ار!‬
‫راکي يا رکشا ٻنڌن‪ ،‬روشنين ج!!و تيوه!!ار ”ڏي!!اري“! ي!!ا‬
‫ڍيپاولي ۽ ”دسهڙو“ جيتوڻيڪ اهي چار تيوهار! پوري!‬
‫هندو ج!!اتي وڏي ج!!وش ۽ ج!!ذبي س!!ان ملهائين!!دي آهي‪.‬‬
‫ت!!ڏهن ب!!ه ورڻ (ج!!اتي) ڌرم م!!وجب مکي!!ه ط!!ور راکي‬
‫براهمڻ جاتي جو تيوه!!ار آهي‪ ،‬دس!!هڙو! کش!!تريه ج!!اتي‬
‫جو‪ ،‬ڏياري ويش ج!!اتي ج!!و ۽ ه!!ولي ش!ودر! ج!اتي ج!!و‬
‫تيوهار آهي‪.‬‬
‫ڦڳڻ مهيني جي پونم! (ڪڏهن ڪڏهن چ!!وڏس)‬
‫ت!!ٿي تي اس!!ين ه!!ر س!!ال ه!!ولي ج!!و تيوه!!ار ملهائين!!دا‬
‫آهي!!!ون‪ ،‬جنهن کي ”م!!!دن رهن“ ۽ وس!!!نت اتس!!!ؤ ب!!!ه‬
‫ڪوٺي!!و وڃي ٿ!!و‪ ،‬ٻ!!ئي ڏينهن تي اس!!ين ”ڌولي ون!!دن“‬
‫(ڌوڙي!و) ج!و تيوه!ار! ملهائين!دا آهي!ون‪ .‬مختص!ر! ط!ور‬
‫انهن جو اتحاس هيٺ ورڻن ڪجي ٿو‪.‬‬
‫ه!!ولي هڪ موس!!مي! تيوه!!ار! آهي‪ .‬هن ڏينهن‬
‫کان سياري جي مند پ!!وري ٿي وس!!نت (به!!ار) جي من!!د‬
‫شروع ٿئي ٿي‪ .‬دور! قديم وارا اسان جي رشي دني!!ا جي‬
‫سڀني علمن جا ڄاڻون هئا‪.‬‬
‫مند جي بدلجڻ جو پرڀاؤ انسان جي جسم تي به‬
‫پوندو آهي‪ .‬جنهن سان ڪي بيماريون ب!!ه جنم وٺن!!ديون‬
‫آهن‪ .‬انهن کان بچڻ ال ِء اسان جا جي رش!!يئن هن ڏينهن‬
‫تي هڪ ”ايشٽي َء (يگيه) ج!!و بني!!اد وڌو‪ .‬هن ڏينهن تي‬
‫هر نن!!ڍي وڏي ڳ!وٺ ي!ا ش!هر ۾ يگي!!ه ڪي!ا وين!!دا هئ!!ا‪،‬‬
‫جنهن ۾ آهوتي طور! ٻي سامگري! سان گڏ موسمي! مي!!وا‬
‫۽ ڀ!!اڄيون ب!!ه ان يگي!!ه ڪن!!ڊ ۾ ه!!وم ڪي!!ون وين!!ديون‬
‫هيون‪ ،‬اهڙن يگين جي خوشبودار! دونهين سان موسمي‬
‫جراثيم مري ويندا هئا‪ ،‬تنهنڪ!!ري م!!اڻهن ج!!و بيم!!ارين‬
‫کان بچا ُء ٿي ويندو ه!!و‪ .‬هن ک!!ان عالوه خ!!اص ڪ!!ري‬
‫هن ڏينهن تي ساوا چڻ!ا (ه!وال) پچ!ائي ي!ا س!يڪي کاي!ا‬
‫ويندا هئا‪.‬جنهن مان به مرضن کان بچا ُء ٿي ويندو! ه!!و‪.‬‬
‫اس!!ان کي ب!!ه هن ڏينهن تي اهي ه!!وال ض!!رور ک!!ائڻ‬
‫گهرجن‪ ،‬هونئن به اسان ڏٺو آهي ته هن ڏينهن مندرن ۾‬
‫رڌل چڻن (يا چڻن جي دال) جو ئي پرساد ڪي!!و وين!!دو‬
‫آهي‪ ،‬جنهن جو ڪارڻ اهوئي آهي‪.‬‬
‫وسنت اُتسؤ‪ :‬گيتاجي ۾ ڀڳوان وس!!نت رُت کي‬
‫پنهنجي وڀوتي! چيو آهي‪ .‬مهاڀ!!ارت ۾ هڪ هن!!ڌ ڀڳ!!وان‬
‫شري ڪرشڻ ڌرمراج يڌشٺر! کي چي!و ت!ه ت!ون وس!نت‬
‫ديو جي پوج!!ا ڪ!!ري هي اتس!!ؤ ملهائين!!دو! ڪ!!ر‪ .‬س!!نت‬
‫پنچمي ٿي وس!!نت دي!!و (‪ )1‬مات!!ا پرڪ!!رتي جي پوج!!ا‬
‫سڀ ڳالهيون ثابت ڪن ٿيون ته هوليڪ!!ا لعن!!تي ن!!ه پ!!ر‬ ‫هڪڙي ڏينهن ديو رشي ن!ارد انهن م!اڻهن وٽ‬
‫لعل هئي‪.‬‬ ‫آي!!و‪ .‬هن ڪش!!ٽ ک!!ان بچڻ ج!!و اپ!!ا ُء پڇڻ تي ن!!اردجي!‬
‫ماڻهن کي چيو ته ڦڳڻ جو پونم جي س!!انجهي جي وقت‬
‫‪‬‬ ‫س!!ڀني ڳ!!وٺن ج!!ا ٻ!!ار ٻ!!ڍا چ!!اهي ج!!وان ن!!ر ۽ ن!!اريون‬
‫گ!!ڏجي‪ ،‬هٿن ۾ ل!!ٺيون ک!!ڻي‪ .‬ڍول وڄائين!!دا! وڃي ڳ!!وٺن‬
‫جي مي!!دانن ۾ جم!!ع ٿي ڳ!!اريون بڪڻ ش!!روع! ڪن ۽‬
‫ڍول وڄائي! ڏاڍو شور مچائين‪ ،‬م!!اڻهن جي ايئن ڪ!!رڻ‬
‫تي جڏهن ڊونڊا ڏٺو ته سڀ ماڻهو کيس مارڻ ال ِء تي!!ار‬
‫آهن‪ ،‬تڏهن هو ات!!ان س!!دا ال ِء ڀڄي وي!!و ۽ م!!اڻهن کي ان‬
‫ک!!ان نج!!ات ملي‪ ،‬ه!!ولي تي ڦ!!اڳون ڳ!!ائڻ ج!!و رهمس!!يه‬
‫صرف اهوئي آهي‪.‬‬
‫هوليڪا َدهَن‪ :‬هن واقعي جو تعل!!ق س!!ت ُج!!گ‬
‫سان آهي‪ .‬دئيت راجا هرڻي!!ه ڪش!!پ جي ڀيڻ ج!!و ن!!الو‬
‫هوليڪا يا هوال ڪاهو‪ .‬ان کي برهما جي پ!!اران تپس!!يا‬
‫جي ڦ!!ل ط!!ور هڪ اه!!ڙي اوڍڻي _چ!!ادر ڀ!!اچٺي) ملي‬
‫هئا جيڪا اوڍڻ سان ان تي باهه جو ڪوبه اثر ڪون!!ه‬
‫ٿيندو هو‪ .‬هرڻيه ڪشپ پاڻ کي ايشور! ڪوٺي پرجاکي‬
‫سندس پوجا ڪرڻ جو حڪم جاري ڪي!!و‪ .‬س!!ندس پٽ‬
‫ٻالڪ ڀڳت پرهالد اهو حڪم مڃڻ کان انڪار ڪري‬
‫ڇڏيو تنهنڪري هرڻيه ڪشپ کيس ط!!رح ط!!رح س!!ان‬
‫اول سمجهائڻ‪.‬‬
‫پو ِء ڌمڪ!!ائڻ ۽ پ!و ِء س!تائڻ ش!روع ڪي!!و‪ ،‬پ!!ر‬
‫پرهالد ڪين مڃيو‪ ،‬تڏهن هرڻيه ڪشپ ان کي مارائڻ‬
‫جا انيڪ اپا ُء ورتا‪ ،‬ه!!ر ڀ!!يري پ!رهالد محف!!وظ رهي!و‪.‬‬
‫آخرڪار هرڻيه ڪشپ هوليڪا کي گهرائي! حڪم ڏنو‬
‫ت!ه ٻ!الڪ پ!رهالد کي ک!ڻي چت!اتي چ!ڙهي ان کي ڀس!م‬
‫ڪ!!ري ڇ!!ڏي‪ .‬جيت!!وڻيڪ هوليڪ!!ا ائين ن!!ٿي ڪ!!رڻ‬
‫چاهيو پِر ڊپ وچان انڪار به ڪونه ڪري سگهي‪.‬‬
‫هوليڪا من ۾ ويچ!!ار! ڪي!!و ت!!ه ه!!و ڪي!!ترائي‬
‫پاپ ڪري چڪي آهي پر هن ڀيري اهو پاپ هرگز نه‬
‫ڪندي‪ .‬ان فيصلو! ڪيو ته ڀڳوت ڀڳت ٻ!!الڪ پ!!رهالد‬
‫کي بچ!!ائڻ ال ِء ه!!و آتم بلي!!دان ڪن!!دي‪ ،‬ڦڳڻ مهي!!ني جي‬
‫پونم هئي‪ ،‬چتا تيار ڪري وئي هوليڪار س!!ان وغ!!يره‬
‫ڪري صاف! ڪ!!پڙا پ!!ائي پوي!!تر ٿي چت!!ا جي پريڪ!!ر‬
‫ڪ!!ئي پ!!و ِء ڀڳت پ!!رهالد کي ک!!ڻي وڃي چت!!اتي وي!!ٺي‪.‬‬
‫جڏهن چتا واري! باهه ڀڙڪي ته هوليڪ!!ار! اه!!ا وردان‬
‫واري اوڍڻي پ!!اڻ ت!ان الهي ان س!!ان پ!رهالد کي ڍڪي‬
‫ڇڏيو‪ .‬هوليڪا جو شرير ڀسم ٿي ويو ۽ پرهالد سالمت‬
‫رهي!!و‪ .‬هن واقعي جي ي!!اد ۾ اس!!ين ه!!ولي ج!!و تيوه!!ار‬
‫ملهائيندا آهيون‪.‬‬
‫پاٺڪن جي شنڪا جو نوارڻ ڪرڻ ض!!روري‬
‫آهي‪ .‬هن تيوهار جو نالو پرهالد ن!!ه پ!!ر ه!!ولي آهي‪ .‬ان‬
‫ڏينهن اس!!ين ”ه!ولي“ ج!!و پ!وجن ڪن!!دا آهي!!و‪ ،‬پ!!رهالد‬
‫جونه انهي کي پريڪرما! ڏيندا آهيون‪ ،‬ان چتا جو ٽان!ڊو‬
‫گهر کڻي ويندا آهي!!ون ۽ ان ۾ م!!ان اڌ س!!ڙيل ک!!وپرو! ب!!ه‬
‫پرساد طور کڻندا آهيون‪ ،‬ٻئي ڏينهن انهي چت جي ڀس!!م‬
‫کي پاڻي جي ڪار ڏيئي ان ڀسم جو تلڪ لڳائي‪ ،‬اس!!ين‬
‫” ڌولي ون!!دن“ س!!ان ان جي پوج!!ا ڪن!!دا آهي!!ون‪ .‬اهي‬

‫مهيشوري يوا شڪتي‬ ‫‪8‬‬

 ‫جــــنــم ســڦــل‬
‫‪------------------------------------------------------------‬جڳديش راٺي‬
‫ڪمن ۾ گذري وڃي ٿو اڄڪلهه ته ‪ 5‬سيڪڙو! پنج!!ون‬
‫حصو به ڌرم جي ڪم ال ِء ڪڍڻ مشڪل آهي‪.‬‬
‫”بچپن کي!!ل ۾ کوي!!ا‪ ،‬ج!!واني ڪ!!ام وس هوئي!!ا‬
‫بڙهاپا کاٽ پر سويا‬
‫عمريا بيت جاتي هئه ڪرو هري ڪا ڀجن پياري‬
‫هن جي!!!ون جي نن!!!ڍي عرص!!!ي ۾ هڪ جنم ۾‬
‫س!!!ڀني شاش!!!ترن ج!!!و اڀي!!!اس ڪ!!!رڻ ۽ س!!!مجهڻ ڏاڍو‬
‫مشڪل آهي‪.‬‬
‫انهي مس!!!!ئلن کي ڏس!!!!ندي! ڀڳ!!!!وان ڪرش!!!!ن‬
‫دائاپريگ جي آخ!!ري وقت ۾ منش ج!!اتي جي ڀلي ال ِء ۽‬
‫ڌرم کي ق!!!ائم رکڻ ال ِء هن مرتي!!!و! ل!!!وڪ ۾ ڌرتي تي‬
‫اوت!!ار! ڌاري آي!!و‪ ،‬مهاڀ!!ارت جي ل!!ڙائي‪ ،‬ڪ!!ورون ۽‬
‫پانڊون جي وچ ۾ لڳي‪ ،‬ڪرشن ڀڳوان پانڊو ارجن جي‬
‫رٿ (گهوڙي گاڏي) جو سارٿي! بڻي ٿو‪ ،‬جن!!گ ش!!روع‬
‫ٿيڻ ک!!ان پهري!!ائين رٿ کي ٻنهي ف!!وجن جي وچ ۾ آڻي‬
‫ٻيه!!اري! ٿ!!و‪ .‬اتي ارجن دل شڪس!!تو ٿي همت ه!!اري‬
‫هٿيار ڦٽا ڪري ٿو‪ ،‬۽ جنگ ڪرڻ جي دل ن!!ٿي ٿ!!ئي ۽‬
‫ڪرشن ڀڳوان کان سوال ڪري ٿو ته ڪهڙي نم!!وني!‬
‫مس!!ئلي م!!ان نڪ!!ري س!!گهجي ٿ!!و‪ ،‬ڌرم س!!نڪٽ ک!!ان‬
‫ڪيئن مڪت ٿي سگهجي ٿو‪.‬‬
‫ڀڳوان ارجن کي سڀني ڌرم شاشترن جو س!!ار‪،‬‬
‫نچ!!وڙ! ڪ!!ڍي ص!!رف ڏي!!ڊ گه!!ڙي ‪ 36‬منٽن ۾‪ ،‬ن!!اهري‬
‫مهي!!!ني جي ش!!!ڪل پڪش ايڪادش!!!ي آچ!!!ر ڏينهن تي‬
‫ٻڌائي ٿو‪ .‬انهي ڀڳوان جي مک ڪمل جي واڻي يا گيت‬
‫کي ”شريمد! ڀگود گيت!!ا“ جي ن!!الي س!!ان چي!!و وڃي ٿ!!و‪.‬‬
‫مطلب ڀڳ!!وان ج!!و گيت‪ Paragraph .‬گيت!!ا ۾ ڪ!!ل ‪18‬‬
‫اڌيا َء ي!!ا ب!!اب ‪ Chapter‬آهن‪ ،‬ڪ!!ل ‪ 700‬سنس!!ڪرت‬
‫زبان جا شلوڪ آهن هڪ پهريون شلوڪ ڌرتراش!!ٽر!‬
‫جي زب!!اني! ‪ 41‬س!!نجئه جي زب!!اني‪ 84 ،‬ش!!لوڪ ارجن‬
‫جي زباني ۽ ‪ 574‬ڪرشن ڀڳوان جي مک ڪمل سان‬
‫چيا ويا آهن‪.‬‬
‫اها گيتا مهاڀ!!ارت پ!!راڻ‪ ،‬گ!!رنٿ جيڪ!!و دني!!ا ۾‬
‫وڏي ۾ وڏي ڪويتا‪ ،‬ش!!اعري‪ ،‬نظم ي!!ا بيت آهي ان ج!!و‬
‫هڪ حصو ڀيشم پورو (‪ )Chapter‬اڌيا َء ‪ 25‬کان ‪42‬‬
‫۾ ٻڌايو ويو آهي‪ ،‬گيتا گيان جڳت جي ڪلياڻ ال ِء اس!!ان‬
‫جه!!ڙن اگي!!انين موڙم!!تي! انس!!ان ذات ال ِء ۽ ن!!ه ڪنهن‬
‫خاص طبقي جاتي ال ِء هن ڪلجگ جي سمي ۾ ڪلي!!اڻ‬
‫واسطي ٻڌايو ويو! آهي‪ ،‬هڪ گيت!!ا شاش!!تر ج!!و س!!هارو!‬
‫وٺي انهي جو پٺن منن ڪري منش جاتي پنهنجو جيون‬
‫س!!ڦل ڪ!!ري س!!گهي ٿي‪ ،‬ڀ!!رمن ڀ!!ولن جي اب!!تي واٽ ۾‬
‫ڀٽڪڻ ک!!!ان بچ!!!ائي رکن!!!دو ۽ اج!!!اين چنت!!!ائن ک!!!ان‬
‫ڇوٽڪارو! ڏيئي سک شانتي! ڏيندو‪ .‬گيتا گي!ان اي!!ترو ت!ه‬
‫مهيشوري يوا شڪتي‬
‫ڌرم شيوا‬
‫۽ پوڄا جو‬
‫ماگ جهلي جنم سڦلو ڪرڻو آهي‪،‬‬
‫منش ديهي پائي ڪجهه نه ڪيو ته چوراسي چڪر ۾‬
‫ڀٽڪڻو آهه‪.‬‬
‫”اوم نمو ڀگوتي واسُديوايه“‬
‫اسان جي سناتن ڌرم جا شاش!!تر تم!!ام گهڻ!!ا آهن‬
‫معني ئي آهي جنهن جي آد ۽ انت جو‬ ‫ٰ‬ ‫ڇو ته سناتن جي‬
‫پتو ڪونهي‪ ،‬اهو سرشٽي جو وجود! (اتپتي) ۾ اچڻ کان‬
‫ش!!روع! ٿي!!و ۽ هميش!!ه ال ِء آخ!!ر ت!!ائين رهڻ وارو! ڌرم‬
‫آهي‪.‬‬
‫دنيا ۾ ڪن ڌرمن جو ٻج ب!ه ڌارين جي ڪ!اهن‬
‫ڪرڻ ۽ جنگون جوٽڻ س!!ان ختم ڪي!و وي!و پ!!ر س!!ناتن‬
‫ڌرم ق!!ائم رهڻ ج!!و ثب!!وت ڏن!!و انهي جي ت!!اريخ گواه!!ه‬
‫آهي‪ .‬انهي ڌرم کي قائم رکڻ ال ِء‪ ،‬اهڙا س!!ميلن ڪ!!ري‪،‬‬
‫پرچ!!!ار ڪ!!!رڻ‪ ،‬م!!!اڻهن کي پنهنجي! ڌرم ک!!!ان واق!!!ف‬
‫ڪ!!رائڻ جي اش!!د ض!!رورت آهي‪ ،‬س!!وامي وويڪانن!!د‬
‫مهراج چيو ته ‪you are sons of Aaryas the‬‬
‫‪lions. Awake arise and do not stop till‬‬
‫‪ .goal is achieved‬جيئن مٿي ٻڌايو ويو ته ڌرم جا‬
‫شاشتر انيڪ آهن‪ ،‬جهڙوڪ چار ويد‪ ،‬بنيادي ڌرم ج!!ا‬
‫شاشتر چيا ويا آهن‪ )1( ،‬رگ‪ )2( ،‬يج!!ر‪ )3( ،‬س!!ام ۽ (‬
‫!ني آهي ڄ!!اڻ‪ ،‬گي!!ان (علم) ي!!ا‬ ‫‪ )4‬اٿر وي!!د‪ ،‬وي!!د جي مع! ٰ‬
‫س!!!!ڃاڻپ ‪ Knowledge or wisdom‬وي!!!!دن کي‬
‫”شرتي“ چيو وي!!و آهي‪ .‬اهي شاش!!تر ي!!ا ڪت!!اب دني!!ا ۾‬
‫!ني‬
‫”س!مرتيون“ مع! ٰ‬ ‫قديم مڃيا وڃن ٿ!ا‪ ،‬ٻي!!ا شاش!!تر آهن ِ‬
‫ياد ٿيل‪ ،‬اهي سڀ سنسڪرت زبان ۾ لکيل آهن ۽ ڌيان‬
‫يوگ سان حاصل ٿيا آهن‪ .‬چار اُپ وي!!د آهن جه!!ڙوڪ‬
‫آيرويد‪ ،‬ڌنر ويد‪ ،‬گنڌرو! ويد ۽ ارت وي!!د ٻي!!ا آهن ش!!يلپ‬
‫شاشتر سُوپڪار! شاشتر وغيره وغيره‪.‬‬
‫انهي ک!!!!!!ان عالوه ِس!!!!!!مرتيون جه!!!!!!ڙوڪ‬
‫منوس!!مرتي‪ ،‬ياگي!!ه ولڪ‪ ،‬وش!!نو‪ ،‬گ!!وتم‪ ،‬يم‪ ،‬انگ!!يرا‪،‬‬
‫شڪر اپستب‪ ،‬وياس‪ ،‬ڪاتياين‪ ،‬ديول ن!!ارد وغ!!يره ٻي!!ا‬
‫شاش!!!تر آهن‪ 18 .‬پُ!!!راڻ ۽ ‪ 18‬اُپ پُ!!!راڻ جيڪي وي!!!د‬
‫وياس مهراج جي نالي لکيا ويا آهن ب!!رهم‪ ،‬پ!!دم‪ ،‬وش!!نو‬
‫ِش َو‪ ،‬ڀاگوت‪ ،‬ن!ارد‪ ،‬مارڪنڊي!ه‪ ،‬اگ!ني‪ ،‬ڀويش!يه‪ ،‬لنگه!ه‬
‫واراهه‪ ،‬سڪند‪ ،‬ڪورم‪ ،‬گروڙ‪ ،‬وامن‪ ،‬متسيه برهمانڊ!‬
‫وغيره انهي ک!!ان س!!وا ِء س!!ٺ شاش!!تر! ڇه!!ه فالس!!في ج!!ا‬
‫!ورو ممانس!!ا اُت!!ر ممانس!!ا‪ ،‬گ!!وتم‬
‫ڪتاب رشين جا ڌنل پ! َ‬
‫وغيره‪.‬‬
‫م!!اڻهو جي عم!!ر ‪ 70-60-50‬ي!!ا وڌ ۾ وڌ ‪100‬‬
‫سال ٿين!!دي آهي انهي عم!!ر ۾ گهڻ!!و عرص!!و ت!ه دن!!وي!‬
‫‪9‬‬
 ‫مهان‪ ،‬سندر‪ ،‬سرل اپنائڻ جوڳ!!و‪ ،‬جي!!ون گ!!ذارڻ يوگي!!ه‬
‫مختص !ر! ۽ اتم آهي ج!!و دني!!ا جي ڪي!!ترن ئي زب!!انن ۾‬
‫وڏن مفڪ!!!رن ترجم!!!و ڪي!!!و آهي اڄ ت!!!ه انگري!!!زي!‬
‫فرانس!!!ي‪ ،‬جاپ!!!اني‪ ،‬فرانس!!!ي! اردو‪ ،‬س!!!نڌي‪ ،‬ع!!!ربي‪،‬‬
‫گجراتي وغيره ٻولين ۾ گيتائون ملي سگهن ٿي!!ون‪ ،‬گيت!!ا‬
‫۾ ڪرم گيان تي وکيان ڪ!!ئي وي!!ئي! آهي ڀڳ!!تي ڪ!!رم‬
‫جوهڪ حصو آهي‪ ،‬ڀڳوان ڪرم ۽ ڀڳ!!تي ۽ گي!!ان ج!!ا‬
‫م!!ارگ بي!!ان ڪ!!ري ٻ!!ڌايا آهن ڪه!!ڙو ب!!ه م!!ارگ وٺي‬
‫منش مڪتي پائي سگهي ٿو‪ .‬شاشترن ۾ منش جيون ج!!ا‬
‫چار پرسارٿ يا مقص!!د (‪ )1‬ڌرم‪ )2( ،‬ارٿ‪ )3( ،‬ڪ!!ام‬
‫۽ (‪ )4‬موڪش ٻڌايا ويا آهن‪ .‬انهي کان م!!ٿي ٻي!!و س!!رل‬
‫سولو مارگ ٿي نٿو سگهي‪.‬‬
‫گيتا مڪتي جي داتا آهي چوراس!ي! جي چڪ!!ر‬
‫مان ڇڏائڻ واري آهي‪ .‬جيو کي بار ب!!ار چوراس!!ي ل!!ک‬
‫ج!!وڻين ۾ ڀٽڪڻ ک!!ان بچ!!ائي ٿي ‪ .‬اوگ!!تي ٿي م!!رڻ بع!!د‬
‫ڀوت پريت ٿي ڀٽڪڻ کان ڇڏائي ٿي‪.‬‬
‫گيتا خود گرو سروپ! آهي مهاتما گان!!ڌي لکي!!و‬
‫آهي ته جڏهن به زن!!دگي ۾ الجهن ٿ!!ئي ٿي ت!!ه م!!ان گيت!!ا‬
‫م!!ان راه!!ه ڳولين!!دو آهي!!ان گيت!!ا مات!!ا منهنجي رهنم!!ائي‬
‫ڪن!!دي آهي‪ .‬رس!!تو ڏين!!دي آهي س!!ڀ ک!!ان وڏو گ!!رو‬
‫جڳت ۾ ڪرشڻ مهراج آهي‪.‬‬
‫وسديو! ستم ديوم! ڪنس چاروڻ مردنم‬
‫ديوڪي پرمانندم وندي! ڪرشڻم جگت گروم‬
‫ديهه ڌرتي ڪا ڦل يه ڀج من ڪرشن مرار‬
‫منش جنم ڪي موج ملي نه وارم وار‪.‬‬
‫گيتا مهاتم ۾ لکيل آهي ته پرار ٻ!!ڌ کي ڀوڳين!!دڙ!‬
‫منش به جيڪڏهن نت گيتا جو اڀياس ڪندو رهي ته ان‬
‫کي هن لوڪ ۾ ئي جيون مڪت ۽ س!!کي ڄ!!اڻو ۽ اه!!و‬
‫منش ڪرمن ۾ لپٽجي نٿو‪ .‬جيڪڏهن هي جيو گيت!!ا ج!!و‬
‫اڀياس هر روز ڪندو رهي ته جهڙي طرح ڪمل جي‬
‫پن تي پاڻي ٽڪي ڪين س!!گهندو ته!!ڙي! ط!!رح هن کي‬
‫ڪوبه پاپ سپرش ڪ!!ري نٿ!!و س!!گهي‪ .‬ج!!تي گيت!!ا ج!!و‬
‫پستڪ هجي ۽ جتي سندس پاٺ ٿيندو هجي اتي پرياڳ‬
‫کان وٺي سڀ تيرٿ آهن‪ ،‬س!!ڀ ديوت!!ائون‪ ،‬رش!!ي م!!ني‪،‬‬
‫يوگي‪ ،‬نارد‪ ،‬اوڌو‪ ،‬پارشدن سهت گوپي! ۽ گوال وغ!!يره‬
‫پ!!اڻي اتي س!!هائتا اچي!!و ڪن‪ ،‬پ!!وري! گيت!!ا پ!!اٺ ڪ!!ري‬
‫سگهي ته تمام سٺو ن!!ه ت!!ه هڪ اڌي!!ا َء ج!!و پ!!اٺ نت نيم‬
‫ڪجي‪ ،‬جيڪڏهن هڪ اڌيا َء نٿ!!و ٿي س!!گهي ت!!ه هڪ‬
‫شلوڪ ي!!ا اڌ ش!!لوڪ ب!ه ش!رڌا وش!!واس س!!ان ڪ!وئي‬
‫پڙهي ٿو ته ڀڳوان ان جو ڪلي!!اڻ ض!!رور ڪ!!ري ٿ!!و‬
‫ڪلياڻ ضرور ڪري ٿو‪،‬‬
‫‪Happy Holi‬‬ ‫‪‬‬
‫®‬
‫‪j%‬‬

‫پرڀو الل گالب چند ٻالواڻي‬

‫هول سيل ڪريانه مرچنٽ مٺي‬
‫مهيشوري يوا شڪتي‬ ‫‪10‬‬
‫فون‬
‫‪0333-2510531‬‬
 ‫سناتن ڌرم جا ڏهه اوتار‬
‫ڪيو ان وقت هاله!!ل زه!!ر نڪت!!و جيڪ!!و ڀڳ!!وان‬
‫پاڻ پيتو ۽ ڀڳ!!وان ش!!و ني!!ل ڪنٺ چوراي!!و‪ ،‬اه!!ڙي‬
‫نموني زهر کان پو ِء ڪام ديو‪ ،‬اچي شيرو! گهوڙو‪!،‬‬
‫اي!!راوت ه!!!اٿي‪ ،‬ڪوش!!!وڀ ه!!ڻي‪ ،‬ڪلپ ورکش‪،‬‬
‫اپس!!!!رائين‪ ،‬ڀگون!!!!تي! لڪش!!!!مي‪ ،‬واڙوڻي‪ ،‬ڌنش‪،‬‬
‫چندرما‪ ،‬شنگ‪ ،‬ڌن ونتري! ۽ آخر ۾ امرت نڪتو‪.‬‬
‫ام!!رت ال ِء ديوت!!ا ۽ راڪش!!ش پ!!اڻ ۾ وڙهڻ لڳ!!ا‪،‬‬
‫تڏهن ڀڳوان پنهنجي ليال س!!ان ام!!رت ديوت!!ائين کي‬
‫ڏنو ام!!رت ٻي ديوت!!ا ل!!وگ ام!!ر ٿي وي!!ا‪ .‬۽ ل!!ڙائي ۾‬
‫فتح حاصل ڪئي‪ .‬ان کان پو ِء ديوتا بار بار ڀڳوان‬
‫ڪڇپ جي ساراهه ڪ!!رڻ لڳ!!ا‪ .‬انهي جي س!!اراهه‬
‫۽ اس!!توتي ڪ!!رڻ س!!ان ڀڳ!!وان خ!!وش ٿي چي!!و ت!!ه‬
‫ديوتائو! جيڪو ماڻهو ڀڳوان جي (سهاري) آس!!ري‬
‫سان شروع ڪري ٿو‪ .‬اهي ئي ديوت!ا! چي!!ا وڃن ٿ!!ا‪.‬‬
‫انهن کي سچي ش!!انتي‪ ،‬س!!ک ۽ امرت!!ا جي پواپ!!تي‬
‫ٿئي ٿي ۽ جيڪو اڀمان يع!!ني اهنڪ!!ار س!!ان ڪ!!رم‬
‫ڪن ٿا انهن کي ڪ!!ڏهن ب!ه ام!!رت جي پواپ!!تي! ن!ه‬
‫ٿيندي‪ .‬اهڙي ڪڇپ ڀڳوان کي نمسڪار! ڪري!ون‬
‫ٿا‪.‬‬
‫ڀڳوان پرليه واري! پاڻي م ٻڏي‬ ‫واراهه اوتار‪:‬‬
‫وي!!!!!!!ل پرٿ!!!!!!!وي! ج!!!!!!!و اڌار ڪ!!!!!!!رڻ جي ال ِء‬
‫”واراهه“سوهر“! ج!!و س!!ريرڌارڻ ڪي!!و‪ .‬اوالد کي‬
‫هميشه ماتا پت!!ا جي پوج!!ا ۽ ش!!يوا ڪ!!رڻ گه!!رجي‪.‬‬
‫ڀڳوان چي!!و ت!!ه اوه!!ان ڌرم مط!!ابق ڌرتي جي س!!ار‬
‫سنڀال ۽ پالنا ڪريو ‪ ،‬يگين س!!ان ش!!ري ه!!ري جي‬
‫آراڌنا ڪيو‪ ،‬پر جاکي پالڻ سان منهنجي! وڏي شيوا‬
‫ٿيندي‪ .‬سڀني جي رهڻ واري! ڌرتي هن وقت پرلي!!ه‬
‫جي پاڻي ۾ ٻڏي ويئي آهي آ ٌء ڌرتي! جو پالڻ ڪ!!يئن‬
‫ڪريان اهو حال ٻڌي برهماجي کي چنت!!ا ٿي ڌرتي‬
‫جي اڌار ال ِء س!!وچڻ تي برهم!!اجي جي نڪ م!!ان‬
‫اوچت!!و من!!ڊي جي ش!!ڪل ج!!و هڪ واراه!!ه ش!!يش‬
‫يعني ٻالڪ نڪتو جيڪو ڏس!ندي! ئي ڏس!ندي جب!ل‬
‫جيڏو ٿي ويو! ۽ وڏا آواز ڪرڻ لڳ!!و برهم!!اجي! کي‬
‫ڀڳوان جي مايا سمجهڻ ۾ دي!!ر ڪون!!ه لڳي ڀڳ!!وان‬
‫جو گوڙ! ٻ!!ڌي برهم!!اجي! اس!!توتي! ڪ!!رڻ لڳ!!ا انهي‬
‫استوتي تي ”واراهه ڀڳوان پرشن ٿي!!ا“ ٿ!!وري دي!!ر‬
‫کان پو ِء واراهه ڀڳوان ٻ!!ڏل ڌرتي کي پنهنجي! ڏاٺن‬
‫تي کڻي پاتال مان م!!ٿي پ!!رگهٽ ٿي!!ا مه!!اپراڪرمي‬
‫هرڻا ڪشپ واراهه ڀڳوان س!!ان ڪي!!ترائي! پ!!اڻي ۾‬
‫حمال ڪيا پر ڀڳوان وارا هه هن کي موت جي نن!!ڊ‬
‫سمهاري ڇڏيو پاڻي مان ٻ!!اهر پ!!رگهٽ ٿي!!ل ڀڳ!!وان‬
‫کي ڏس!!ي برهم!!ا وغ!!يره ديوت!!ا! هٿ ٻ!!ڌي هن جي‬
‫اس!!توتي ڪ!!رڻ لڳ!!ا واراه!!ه ڀڳ!!وان پ!!اران پنهنجي‬
‫ک!!!ڙن س!!!ان پ!!!اڻي کي روڪي! ان کي پرٿ!!!وي کي‬
‫نصب ڪي!!و وي!!و اه!!ڙي واراه!!ه ڀڳ!!وان کي اس!!ين‬
‫نسمڪار ڪيون ٿا‬
‫مهيشوري يوا شڪتي‬
‫هن سنس!!ار ۾ ڪي!!ترائي مش!!هور ڌرم (م!!ذهب)‬
‫آهن‪ .‬پر انهن مان ”سناتن ڌرم‪ “،‬ب!ه هڪ آهي ”س!ناتن‬
‫معني آهي ”سچ جو آنند“ حقيقت ۾ اسان جي‬ ‫ٰ‬ ‫ڌرم“ جي‬
‫ڌرم جونالو هندو ڌرم ن!!ه پ!!ر ”س!!ناتن ڌرم“ آهي هن!!دو‪،‬‬
‫بگڙيل ٻولي جو لف!!ظ آهي‪ .‬هن!!دو لف!!ظ اص!!ل ۾ ”س!!نڌو“!‬
‫آهي اڳ!!!ئين زم!!!اني ۾ ”جين ڌرم“ وارا ج!!!ڏهن س!!!نڌو‬
‫ماٿڙي ۾ رهڻ تڏهن اهي سنڌو بدران هندو س!!ڏائڻ لڳ!!ا‪.‬‬
‫جيڪي اڄ تائين پاڻ کي هندو سڏائين ٿا‪.‬‬
‫”سناتن ڌرم“! موجب ڪ!!ل (‪ )10‬ڏه!!ه اوت!!ار (جنم)‬
‫ٿي!ا آهن (‪ )1‬متس!يه اوت!ار (مڇ اوت!ار) (‪ )2‬ڪڇپ (‪)3‬‬
‫واراهه اوتار (‪ )4‬نرس!!ينهه اوت!!ار (‪ )5‬وامن اوت!!ار (‪)6‬‬
‫پرشورام! اوتار (‪ )7‬رام اوت!!ار (‪ )8‬ڪرش!!ڻ اوت!!ار (‪)9‬‬
‫ٻُڌ اوتار (‪ )10‬ڪلڪيه اوتار‪!.‬‬
‫متسيه اوتار ( َم َڇ اوتار) ستن رشين جي حڪم سان‬
‫(آگيا سان) راجا ستيه ڀڳوان هري جو ڌيان ڪ!!رڻ‬
‫لڳ!!و‪ .‬ان وقت وڏي س!!منڊ م!!ان متس!!يه جي روپ ۾‬
‫ڀڳوان پ!!ڌرايا‪ .‬تنهن ک!!ان پ!!و ِء پرلي!!ه واري س!!منڊ ۾‬
‫گهمن!!دي متس!!يه ورت راج!!ا کي گي!!ان ڀڳ!!تي ج!!و‬
‫اپديش ڏنو‪.‬‬
‫هئپ!!!!ه گري!!!!و ن!!!!الي هڪ راڪش!!!!ش ه!!!!و جنهن‬
‫برهماجي جي مک ڪمل مان نڪت!!ل ”وي!!دن“ کي‬
‫چورائي پاتال ۾ وڃي لڪي ويهي رهي!!و ه!!و‪ ،‬تنهن‬
‫تي ڀڳوان متس!!يه ه!!ئي گري!!و راڪش!!ش کي م!!اري‬
‫”ويد“ واپس وٺي آيو‪( ،‬ويدن جو اڌار ڪي!!و) س!!ڀ‬
‫جگت جي ڀالئي ڪرڻ واري ان متسيه ڀڳ!!وان کي‬
‫سڀ نمسڪار ڪريون ٿا‪.‬‬
‫ڪڇپ اوتار (ڪڇئو اوت!!ار) ديوت!!ائن ۽ راڪش!!ش‬
‫جي دشمني! جي ڪري ه!!ر وقت ل!!ڙائي ج!!و ڊپ ۽‬
‫جهيڙا ٿيندا هئا‪ .‬تنهن ڪري ديوتا‪ ،‬برهم!!ا جي جي‬
‫ص!!الح س!!ان جگت گ!!رو جي ش!!رڻ ۾ آي!!ا‪ .‬ت!!ڏهن‬
‫ڀڳوان ”هري“ چي!!و ت!!ه توه!!ان س!!ڀ م!!اڻهو گ!!ڏجي‬
‫دانوراج!!ه ”ٻلي“ س!!ان مل!!و ۽ ان کي پنهنج!!و! نيت!!ا‬
‫س!!مجهي ان س!!ان گ!!ڏ س!!مندر ول!!وڙڻ س!!ان آخ!!ر ۾‬
‫ام!!رت نڪرن!!دو‪ !.‬ان ام!!رت کي پ!!يئڻ س!!ان توه!!ان‬
‫سڀ امر ٿي ويندا ۽ پاڻ ڀڳ!!وان ان!!تر ڌي!!ان ٿي وي!!ا‪.‬‬
‫ان کان پو ِء سڀني ديوتائن ٻلي س!!ان ملي واس!!وڪي‬
‫نانگ کي رسي ٺاهي ۽ مندر اچل جبل کي جهيرڻو!‬
‫ٺاهي سمندر! کي ولوڙڻ ش!!روع ڪي!!و‪ .‬پ!!ر ٻ!!ڏڻ تي‬
‫ڀڳوان چيو ته پهرين ”گڻيش“ ديو جي پوجا ڪريو‬
‫پو ِء ڀڳوان ڪڇپ (ڪڇئو) جو اوتار ڌارڻ ڪري‬
‫مندراچل کي پنهنجي! پٺي تي ک!!ڻي بيٺ!!و گه!!ڻي دي!!ر‬
‫ان کان پو ِء به ”امرت“ نه نڪتو تڏهن ڀڳ!!وان پ!!اڻ‬
‫پنهنجن هٿن سان ٻنهي ط!!رفن ک!!ان ول!!وڙڻ ش!!روع‬
‫‪11‬‬
 ‫هرڻا ڪشپ جي قتل تي‬ ‫نرسينهه اوتار‪:‬‬
‫‪‬‬ ‫س!!ندس ڀ!!ا ُء هرڻي!!ه ڪش!!پو کي گهڻ!!و ڏک رس!!يو‪،‬‬
‫ڀڳ!!وان ه!!ري ج!!و دش!!من ٿي تنهن ڪ!!ري هرڻي!!ه‬
‫ڪشپو ”تپ“ ڪيو جنهن تي هن پرماتم !ا! ک!!ان وڏا‬
‫وردان حاص!!!ل ڪي!!!ا هن کي ديوت!!!ا‪ ،‬منش‪ ،‬پش!!!و‬
‫وغيره جي هٿان نه م!رڻ ج!و وردان ملي!و‪ .‬وردان‬
‫ملڻ ڪري ه!!و اجي!!ه ٿي وي!!و‪ .‬هرڻي!!ه ڪش!!پو ڏاڍو‬
‫ظ!!الم ه!!و‪ .‬اي!!تري ق!!در ج!!و آخ!!ر ديوت!!ا ڀڳ!!وان جي‬
‫استوتي ڪ!!رڻ لڳ!!ا ۽ ڇٽڪ!!اري ال ِء پراٿن!!ا ڪ!!رڻ‬
‫لڳا انهي پراٿنا مان راضي ٿي هري ن!!ارائڻ هرڻي!!ه‬
‫ڪشپو کي م!!وت جي منهن ۾ اڇالئڻ جي خ!!اطري!‬
‫ڪرائي‪ .‬ديئتن جي راجا جو اتياچار ڏينه!!ون ڏينهن‬
‫وڌندو ويو‪ !.‬ايتري قدر جو سندس پٽ پرهالد کي به‬
‫ڀڳوان ج!!و ن!!الو وٺڻ جي ڪ!!ارڻ ه!!ر ط!!رح ج!!ون‬
‫تڪليفون ڏيڻ لڳ!!و‪ .‬ڀڳت پ!!رهالد ودي !ا! وٺڻ دوران‬
‫به هري جو ڪيرتن ڪندو هو‪ .‬۽ اڪثر ٻ!!ارن کي‬
‫ڌرم جو اپديش ڏيندو هو‪ .‬اها ڳالهه ٻ!!ڌي پت!!ا هرڻي!!ه‬
‫ڪشپو پرهالد تي ڏاڍو ڪاوڙيو! ۽ دربار ۾ س!!ڏايو‪.‬‬
‫پرهالد جي نمرتا جي مورتي ب!!ڻي‪ ،‬هٿ ٻ!!ڌي م!!اٺ‬
‫م!!اٺ ۾ دئيتي!!ه راج جي اڳي!!ان اڀ!!و ٿي وي!!و‪ .‬ت!!ڏهن‬
‫راجا ڏاڍو ڪاوڙيو ۽ داٻا ڏنا تنهن تي پرهالد چي!!و‬
‫ته پتا جي!برهما کان وٺي ڪک تائين س!!ڀني نن!!ڍن‬
‫وڏن چر اچ!!ر جي!!ون کي ڀڳ!!وان پ!!اران ئي پنهنجي!‬
‫وس ۾ ڪري رکيو ويو آهي اهي پرميشور پنهنجن‬
‫ش!!!ڪتين کي جي س!!!هاري هن جه!!!ان جي رچن!!!ا‪،‬‬
‫رکش!!اء س!!نهار ڪن ٿ!!ا‪ ،‬توه!!ان هن اسرس!!ڀا َء کي‬
‫ڇ!!ڏي ڏي!!و‪ .‬پنهنجي! من کي س!!ڀني جي ال ِء س!!خي ۽‬
‫مهربان بنايو‪ ،‬ايترو! ٻڌي راجا ڪاوڙ مان الل پيل!!و‬
‫ٿي ويو ۽ پنهنجي آسڻ تان لهي باه!!ه ۾ تپاي!!ل لوه!!ه‬
‫جي ٿنڀي ڏانهن ڏسي ۽ ٿنڀي تي ُمڪو هڻي چيو ت!!ه‬
‫هن ۾ تو کي ڇا ٿو نظ!!ر اچي‪ ،‬اي!!تري ۾ انهي تپاي!!ل‬
‫ٿنڀ مان ”ڀڳوان نرسينهه“نڪري نروار! ٿيا‪.‬‬
‫هن جو اڌ حصو ش!!يهن ج!!و ۽ اڌ حص!و! م!!اڻهو‬
‫جي روپ ۾ ه!!و‪ ،‬لخ!!تي مين!!ئي ليال ڌاري نرس!!ينهه‬
‫ڀڳوان پارات هرڻيه ڪشپو جي جي!ون ليال س!هاپت‬
‫ڪئي ويئي يعني ان جي حياتي جو ڏيئو گ!!ل ڪي!!و‬
‫ويو ۽ پ!!رهالد ڀگت جي رکش!!ا ڪ!!ئي‪ ،‬هڪ دفعي‬
‫راجا هرڻيه ڪش!!پو پنهنجي ڀيڻ کي ملي!!ل وردان ۾‬
‫مليل چادر ڍڪي (جيڪڏهن باهه ۾ ويهي! ت!!ه باه!!ه‬
‫اث!!ر ن!!ه ڪن!!دي ه!!ئي) باه!!ه ۾ هولڪ!!ا ڀيڻ ۽ ڀگت‬
‫پرهالد کي ويه!اريو وي!و‪ .‬پ!ر باه!ه ب!ه پ!رهالد کي‬
‫ڪ!!و نقص!!ان ن!!ه ڏن!!و پ!!ر ه!!و لڪ!!ا س!!ڙي رک ٿي‬
‫وي!!ئي‪ ،‬انهي ڏينهن جي خوش!!ي ۾ ه!!ر هڪ هن!!دو‬
‫(س!!ناتن ڌرم وارو) هولڪ!!ا جي س!!ڙي م!!ري وڃڻ‬
‫جي خوشي! ۾ ”هولي“ جو ڏڻ جوش ۽ ج!!ذبي س!!ان‬
‫ملهائيندو! آهي‪ .‬هولي جي ٻ!!ئي ڏينهن هڪ ٻ!!ئي تي‬
‫رنگ هاري خوشي جو اظهار ڪيو ويندو آهي‪.‬‬
‫اهڙي سرو وياپڪ نرسينهه ڀڳوان کي اس!!ين س!!ڀ‬
‫نمسڪار ڪريون ٿا‪.‬‬
‫مهيشوري يوا شڪتي‬ ‫‪12‬‬
 ‫ســنـــڌيـــت‬
‫‪---------------------------------------------------------‬منو توالرام! گدواڻي‬
‫پنهنجن نالن سان ملڪ وس!!ايا‪ ،‬هي اه!!و راج!!ا ”ش!!بي“‬
‫هو جنهن پنهنجو! شرير‪ ،‬ڳڀ!!ا ڳڀ!!ا ڪراي!!و ه!!و‪ .‬۽ جنهن‬
‫جي ملڪ جو نشان اڄ تائين ”سبي“ قائم! آهي‪.‬‬
‫ق!!ديم س!!نڌي ٻ!!ولي َء ۾ ڪڻڪ کي ”ڪيڪي!!ه“‬
‫چوندا هئا‪ .‬م!!ون کي ڪ!!افي ثب!!وت ملي!!و آهي ت!ه دني!!ا ۾‬
‫پهري!!ائين پهري!!ائين ڪڻڪ س!!نڌ ۾ پي!!دا ٿي‪ .‬هين!!ئر جي‬
‫حقيقت ب!!!!ه ائين ئي مڃي چڪي آهي ت!!!!ه ڪڻڪ جي‬
‫پوک تاريخ جي زماني کان گهڻو آڳاٽي آهي‪.‬‬
‫هندس!!تان س!!ان ”س!!نڌ“ س!!ولي َء ريت ”پنج!!اب“ دوران‬
‫گڏيل آهي جنهنڪري ات!!ان ج!!و ق!!ومي ۽ ذات پ!!ات ج!!و‬
‫فرق ڦير‪ ،‬سنڌ ۾ ديرو ڄمائي نه س!!گهيو‪ ،‬ق!!ومي ڀي!!دن ۾‬
‫ورڻن ج!!ا اپڀي!!د آهن‪ ،‬۽ انهن ۾ ڌرمي ۽ م!!ذهبي اختالف‬
‫ب!!ه آهن‪ .‬ه!!ر ڪنهن ڌرم کي تلڪ لڳ!!ائڻ ج!!و پنهنج!!و‬
‫پنهنجو نمون!!و آهي‪ .‬۽ ٻي!!و ت!!ه ڇ!!ڏيو پ!!ر گ!!ڏجڻ ج!!و ب!!ه‬
‫پنهنج!!!و‬
‫طريق!!!و‬
‫انمول موتي‬ ‫آهي‪.‬‬
‫‪---------------------‬ويندر! ريشما پنپاليه‬
‫جيڪڏهن ” ڪرشڻ پنتي َء“ س!!ان اتي ڪنهن ”رام رام‬
‫“ ڪئي ته هڪدم ڏمر جي پوندي‪.‬‬
‫پر سنڌ ۾ اها م!!ذهبي ۽ ڌرمي ن!!ه ڪ!!ا ڇڪت!!اڻ‬
‫نه ڪا ڇوت ڇات‪ .‬س!!نڌ ج!!و ب!!رهمڻ‪ ،‬آزاد ط!!رح س!!ان‬
‫سڀني ذاتين ۽ ڌرمي م!!اڻهن س!!ان هڪجه!!ڙو پي!!و اٿن!!دو‬
‫ويهندو‪ !.‬ڪه!!ڙو ب!!ه ودوان ب!!رهمڻ‪ ،‬پ!!ير پٿ!!وري ( ج!!و‬
‫چي!!و وڃي ٿ!!و ت!!ه مينگه!!واڙ! آهي ) اڳي!!ان ب!!ه نمي ٿي‬
‫س!!گهيو‪” .‬س!!نڌ “ ۾ چ!!ارئي! ج!!اتيون (ب!!رهمڻ‪ ،‬ک!!تري‪،‬‬
‫ويش‪ ،‬ش!ودر! ) هڪ ٿي رهي!ون ۽ اه!ا ج!اتي ڀي!د‪ ،‬جي‬
‫بيماري سنڌ ۾ نه ڦهلجي سگهي‪.‬‬
‫ص!!وفي ط!!ريقي جنم ڀلي ڪ!!ٿي ب!!ه ورت!!و‪ ،‬پ!!ر‬
‫زور سنڌ جي زمين تي پڪڙيائين‪ .‬۽ اتيئي ڪامل ٿي!!و‪،‬‬
‫ڇ!!!ا ال ِء‬
‫ت!!!ه اتي‬
‫‪Happy Holi‬‬ ‫اڳي!!!!ئي‬
‫®‬
‫‪j%‬‬ ‫اهي‬
‫عناصر‬
‫گريش ڪمار آسنداس‬ ‫۽ اث!!!!ر‬
‫موج!!ود ڪريانه مرچنٽ ميگهواڙ محله‬
‫هئ!!!!!!ا‪.‬‬
‫مٺي‬ ‫شاهه ۽‬
‫فون‪:‬‬
‫مهيشوري يوا شڪتي‬
‫‪0333-2513834‬‬
‫سچ پچ ته خود هي َء ”سنڌيت“ لف!!ظ ت!!ڏهن ک!!ان‬
‫زبان تي جاري رهيو آهي‪ ،‬ج!!ڏهن اس!!ين ”س!!نڌ“ ڇ!!ڏي‬
‫آيا آهي!!ون‪ ،‬اه!!ا گهڻن کي اٽپ!!ٽي ڳاله!!ه لڳن!!دي‪ ،‬پ!!ر آهي‬
‫بلڪل ٺيڪ‪ .‬ڇو ته سنڌ ڇڏڻ بع!!د پهري!!ائن اه!!و س!!وال‬
‫جاڳيو ته سنڌ واريون! ڳالهيون به ڇڏڻيون آهن ڇا؟ انهن‬
‫”سنڌ“ وارين ڳالهين کي اڳي چئبو ه!و‪” .‬س!نڌو! س!ڀيتا“‬
‫مگ!!ر پ!!و ِء ”س!!نڌ“ م!!ان ئي اس!!م ڪي!!و وي!!و ”س!!نڌيت“‪،‬‬
‫”سنڌ“ کان ڄڻ وڌيڪ س!هڻي پ!ئي لڳي اه!ا ”س!نڌيت“!‬
‫ڪارڻ ته اها پنهنجي سنڌ جون ي!!ادگيريون ٿي ڏي!!اري‪،‬‬
‫ته اسان جو سنڌ سان ن!!اتو ڪ!!ڏهن ن!!ه ٽٽن!!دو! ۽ الش!!ڪ‬
‫اهو ناتو ڪنهن ڏينهن کينچي ان سان مالئيندو‪!.‬‬
‫سڀيتا جي پوري! وص !ف! ڏيڻ ت!!ه مش!!ڪل آهي‪،‬‬
‫پ!!ر ٿلهي ليکي ت!!ه اهي ڌارائ!!ون ۽ له!!رون جي ته!!ذيب‬
‫ٿيون گهڙين‪ ،‬پنگتي ۽ م!!ذهبي عقي!!دا‪ ،‬ريت!!ون رس!!مون‪،‬‬
‫رواج ۽ ني!!تي‪ ،‬ادب ۽ فن‪ ،‬ه!!نر ۽ ڌن!!ڌا‪ ،‬ڪ!!اريگري! ۽‬
‫واپ!!ار‪ ،‬تم!!دن ۽ ملڪي مع!!امال‪ ،‬ته!!ذيب ۽ س!!ڀيتا ج!!و‬
‫س!!انچو! آهن‪ ،‬وري ڇاڪ!!اڻ ت!!ه انهن س!!ڀني تي ملڪ ۽‬
‫ان جي ماحول جو گهرو! اث!!ر رهي ٿ!!و تنهنڪ!!ري! اهي‬
‫به سڀيتا ۾ سمايل آهن‪.‬‬
‫آگاٽو سنڌ ديس ت!!ه گهڻ!!و وس!!يع ه!!و‪ ،‬جنهن کي‬
‫”سپت سنڌو“! ڪري چوندا هئا‪ ،‬ڇ!!و ت!!ه ان م!!ان مکي!!ه‬
‫ست نديون وهندڙ هيون‪ .‬اهي هي آهن‪.‬‬
‫ش!!!تدرو (س!!!تلج)‪ ،‬پرش!!!ڻي! (راوي)‪ ،‬اس!!!ڪني‬
‫(چناب)‪ ،‬وتستا (جهلم)‪ ،‬ارجڪئا (بياس) سوما (وهندا)‬
‫۽ ”سنڌو“‪.‬‬
‫معني ”ساگر“! هو‪.‬‬‫ٰ‬ ‫آڳاٽي زماني ۾ ”سنڌو“! جي‬
‫مهاڀارت‪ ،‬رام!!ائڻ ۽ ٻين شاس!!ترن ۾ ب!!ه اه!!و ش!!بد وري!‬
‫وري اچي ٿو‪ .‬عجب اهو آهي ته ٻين سڀني ندين جا ناال‬
‫بدلجي وي!ا آهن‪ ،‬مگ!ر ”س!نڌو“ ن!الو اڄ ت!ائين دائم ق!ائم‬
‫آهي‪ ،‬اڄ ج!!ڏهن ”رام ب!!اغ“ کي ”آرام ب!!اغ“ مس!!لمانن‬
‫ڪي!و آهي‪ ،‬۽ ٻ!ئي ط!رف ”درگاه!ه ب!زار“ کي ”دُرگ!ا!‬
‫بزار“ هندن ڪيو آهي‪ ،‬تڏهن به مجال ن!!ه آهي ج!!و هن‬
‫”سنڌو“ نالي سان ڪا هٿ چراند ٿي سگهي‪.‬‬
‫سنڌ ڀارت جو هڪ اهم دروازو! ۽ نگهبان پ!!ئي‬
‫رهيو آهي‪ .‬عربن ان کي ”باب الهن!!د“ ب!!ه ان ئي نس!!بت‬
‫سان پئي ڪوٺيو آهي‪ .‬ان چوڻ ۾ به ڪ!!و مب!!الغو! ڪين‬
‫آهي ت!!ه ”ڀ!!ارتي س!!ڀيتا جي ش!!روعات س!!نڌ ک!!ان ٿي“‪.‬‬
‫وي!!دن جي رچن!!ا‪ ،‬س!!نڌو َء جي پ!!وتر ڪنٺن تي ٿي‪ .‬س!!اڌ‬
‫ٻيلي جو پر اچين اتهاس جاچيو ته نهايت ئي اوچ آهي‪.‬‬
‫ش!!ري رامچن!!در جي ڏاڏي ”يي!!اتي“ جي ڪ!!ل‬
‫م!!ان راج!!ا ”اش!!يز“! جي پنجن پٽن ورش!!ادرو‪ ،‬س!!وير‪!،‬‬
‫ڪيڪئ!!ه‪ ،‬مدرڪ!!ه ۽ ش!!بي َء س!!نڌو جي ڪن!!اري تي‬
‫‪13‬‬
 ‫سوامي َء کي هر فرد هڪ نگاه!!ه س!!ان ڏس!!ڻ لڳ!!و‪ ،‬ٻ!!ڌ‬
‫ڌرم ۽ جين ڌرم به سنڌ ۾ آي!!ا‪ .‬پ!!ر پنهنج!!و نج س!!ڪو ن!!ه‬
‫ڄمائي سگهيا‪ .‬انهن کي به ”سنڌيت“جي سگهه س!!وگهو‬
‫ڪري ڇڏيو‪ !.‬ايتريقدر جو هن ”ڀڳتي ڪال“ ۾ ”س!!ک‬
‫پنت “ ب!!ه پنهنج!!و ”اڪ!!الي روپ“ س!!نڌ ۾ ڄم!!ائي ن!!ه‬
‫سگهيو‪.‬‬
‫‪1942‬ع تائين‪ ،‬مون سنڌ ۾ س!!ومرن کي ڳ!!وٺن‬
‫۾ ڏياري ۽ دسهڙو! ڪنهن روپ ۾ ڪندي ڏٺو!‪ ...‬اهڙي‬
‫آهي اسان جي ”سنڌيت“ جنهن جي فقط هڪ پهلو َء تي‬
‫مون مس روشني! وڌي آهي‪.‬‬
‫‪‬‬

‫وڏو ڪم ڪري!!و مگ!!ر وڏي ڪم جي دع! ٰ‬

‫!وي‬ ‫(‪)1‬‬
‫نه ڪريو‪.‬‬
‫ڀڳوان کي اهو ن!ه چئ!و ت!ه اس!ان جي مش!ڪل‬ ‫(‪)2‬‬
‫ڪيڏي وڏي! آهي بلڪ!!ه مش!!ڪل کي چئ!!و ت!!ه‬
‫ڀڳوان ڪيڏو وڏو آهي‬
‫ڪجهه ماڻهو چوندا آهن ته ڀڳ!!وان اس!!ان کي‬ ‫(‪)3‬‬
‫سڀ کان وڏو تحفو زن!!دگي ڏني آهي‪ .‬منهنجي‬
‫خي!!ال ۾ م!!وت آهي ڇ!!و ت!!ه م!!وت ک!!ان س!!وا ِء‬
‫زندگي جي ڪا اهميت نه هوندي آهي‪.‬‬
‫ڀڳوان چئي ٿو ته تون ڪندو اهو آهين جيڪو‬ ‫(‪)4‬‬
‫تو چاهين!!دو! آهين‪ .‬پ!!ر ٿين!!دو اه!!و آهي جيڪ!!و‬
‫آئ!!ون چاهين!!دو آهي!!ان ت!!ون اه!!و ڪ!!ر جيڪ!!و‬
‫آئون چاهين!!دو آهي!!ان‪ ،‬پ!!و ِء اه!!و ٿين!!دو جيڪ!!و‬
‫تون چاهيندي‪.‬‬
‫ڄ!!اڻي ڇ!!ڏ اگ!!ر ت!!ون پنهنجي ڀڳ!!وان تي ڀ!!رو‬ ‫(‪)5‬‬
‫سون رکين ٿو ته اهو ب!ه ڄ!اڻي ڇ!ڏ ت!ه ڀڳ!وان‬
‫تنهنجي ڀروسي! کي ٽٽڻ ڪو نه ڏيندو‪!.‬‬
‫ڪير چ!!وي ٿ!!و ت!!ه ڀڳ!!وان ڏس!!ڻ ۾ ڪون!!ه ٿ!!و‬ ‫(‪)6‬‬
‫اچي هڪڙو اهو ته آهي جيڪو نظ!!ر اچي ٿ!!و‬
‫جڏهن ٻيو ڪير نظر نه ٿو اچي‪.‬‬
‫انسان پنهنجي زندگي! ۾ هر شي ُء پوي!!ان ڊوڙي‬ ‫(‪)7‬‬
‫ٿو مگر ٻه شيون انسان پويان ڊوڙن ٿيون (‪)1‬‬
‫هن جو ”دضق“! (‪ )2‬موت‬
‫زن!!!!دگي ٻن ڏينهن جي آهي هڪ!!!!ڙي ڏينهن‬ ‫(‪)8‬‬
‫تنهنجي حق ۾ ۽ هڪڙي ڏينهن تنهنجي خالف‬
‫ج!!ڏهن تنهنجي ح!!ق ۾ هجي ت!!ڏهن غ!!رور ن!!ه‬
‫ڪجان ۽ هڪڙي ڏينهن جڏهن تنهنجي! خالف‬
‫هجي ته صبر ڪجان‪.‬‬
‫‪‬‬

‫مهيشوري يوا شڪتي‬ ‫‪14‬‬

‫ڀڳت پرهالد ۽ ڀڳتي جا رهنما اصول‬
‫‪--------------------------------------------------‬راڪيش ‪ M‬چوڌري (سامارو)‬

‫پ!ر!م!ا!ت!م!!!ا! و!ق!ت! ۽! ڪ!ن!ه!ن! م!خ!ص!!!و!ص! ج!گ!ه!!!ه!‬ ‫ڀ!ڳ!ت! پ!!!!ر!ه!ال!د! ج!ي! ڪ!ٿ!!!!ا! و!ش!!!!ن!و! پ!ُ!!!!ر!ا!ن! ۽!‬
‫ت!ا!ئ!ي!ن! م!ح!د!و!د! ن!ا!ه!ي! پ!ر! م!ا!ت!م!ا! ه !ر! ج!گ!ه !ه! ت!ي! م!و!ج !و!د!‬ ‫ڀ!!ا!ڳ!و!ت! ۾! ا!چ!ي! ٿ!ي!‪ !.‬ص!!د!ي!ن! ک!!ا!ن! ڀ!ڳ!!ت!ي! م!!ا!ر!ڳ! ج!!ا!‬
‫آ!ه!ي!‪ !،‬ه !ر! ش !ي! ۾! م!و!ج !و!د! آ!ه!ي! ۽! س!ر!ش !ٽ!ي! ج!ي! ڪ!ڻ!‬ ‫پ!و!ئ!ل!ڳ! ڀ!ڳ!ت! پ!ر!ه!ال!د! ج!ي! ز!ن!د!گ!ي! م !ا!ن! س !ب!ق! ح!ا!ص !ل!‬
‫ڪ!ڻ! ۾! ه!ن! ج!و! و!ا!س!و! آ!ه!ي!‪!.‬‬ ‫ڪ!ن!د!ا! ر!ه!ي!ا! آ!ه!ن!!!‬
‫پ!ر!م!ا!ت!م!!ا! پ!ن!ه!ن!ج!ي! ڀ!ڳ!ت!ن! ک!ي! ڪ!!ڏ!ه!ن! ب!!ه! ن!ٿ!!و!‬ ‫پ!ر!ه!ال!د! ه!ر!ڻ!ا!ڪ!ش!پ! ر!ا!ج!ا! ج!!و! و!ڏ!و! پ!ٽ! ه!!و!‪!.‬‬
‫و!س!ا!ر!ي! ۽! پ!ر!م!ا!ت!م!ا! ت!ه! ڀ!ڳ!ت!ن! ج!و! د!ا!س! ه!و!ن!د!و! آ!ه!ي!‪!.‬‬ ‫ر!ا!ج!!ا! ه!ر!ڻ!ا!ڪ!ش!!!پ! ڀ!ڳ!!!و!ا!ن! ب!ر!ه!م!!!ا! (!ڪ!!!ٿ!ي! ڪ!!!ٿ!ي!‬
‫پ!ر! م!ا!ت!م!ا! ه!م!ي!ش!ه! ڀ!ڳ!ت!ن! ج!ي! ر!ک!ي!ا! ال! ِء! پ!ا!ڻ! ک!ي!‬ ‫ڀ!ڳ!و!ا!ن! ش !ن!ڪ!ر! ب !ه! ڄ!ا!ڻ!ا!ي!ل! آ!ه!ي!)! ک!ا!ن! و!ر!د!ا!ن! و!ر!ت !و!‬
‫ظ!ا!ه!ر! ڪ!ن!د!و! آ!ه!ي!‪!.‬‬ ‫ه!و! ت!ه! ه!و! ڪ!ن!ه!ن! ب!ه! ج!ا!ن!و!ر! ي !ا! ا!ن!س !ا!ن! ج!ي! ه!ٿ !ا!ن! ن!ه!‬
‫پ!ر!م!ا!ت!م!ا! ڪ!ڏ!ه!ن! ب!ه! ظ !ا!ل!م!ن!‪ !،‬ر!ک!ش!ش !ن!‪ !،‬د!ئ!ي!ت!ن!‬ ‫م!ر!ي!‪ !،‬ن!ه! ا!ن!د!ر! ۽! ن!ه! ٻ!ا!ه!ر!‪ !،‬ن!ه! ڏ!ي!ن!ه!ن! ج !و! ۽! ن !ه! ر!ا!ت!‬
‫۽! ش!ي!ط!ا!ن!ن! ا!ڳ!ي!ا!ن! ب!ي!و!س! ن!ا!ه!ي! ٿ!ي!ن!د!و! آ!ه!ي!‪!.‬‬ ‫ج!!و!‪ !،‬ن!!ه! ز!م!ي!ن! ت!ي! ۽! ن!!ه! آ!ڪ!!ا!ش! ت!ي! م!!ر!ي!‪ !.‬و!ر!د!ا!ن!‬
‫ڀ!ڳ!ت! پ!!ر!ه!ال!د! ج!ي! ڪ!ٿ!!ا! م!!ا!ن! و!ر!ت!!ل! ا!ه!ي!‬ ‫م!ل!ڻ! ج!ي! ڪ!ر!ي! ر!ا!ج!ا! م!غ!ر!و!ر! ٿ!ي! و!ي!!و!‪ !.‬م!غ!!ر!و!ر!ي!ت!‬
‫س!!!ک!ي!ا!ئ!و!ن! ڀ!ڳ!!!ت!ي! ت!ح!!!ر!ي!ڪ! ج!!!و!ن! ب!ن!ي!!!ا!د! ب!!!ڻ!ي!و!ن! ۽!‬ ‫۾! ا!چ!ي! ڪ!ا!ئ!ن!!!ا!ت! ج!ي! س!!!ڄ!ي! خ!ل!ق!ت! ت!ي! ظ!ل!م! ڪ!!!ر!ڻ!‬
‫ڪ!ي!!ت!ر!ا!ئ!ي! آ!چ!ا!ر!ي!!ه!‪ !،‬س!!ن!ت!‪ !،‬ر!ش!!ي! ۽! ُم!!! ن!ي! ِه! ن! ج!!و!‬ ‫ل!ڳ!و! ‪!.‬ه!ر! ل!و!ڪ! ت!ي! ه!ا!ه!ا!ڪ!ا!ر! م!چ!ي! و!ي !و!‪ !.‬آ!خ!ر!ڪ !ا!ر!‬
‫پ!ر!چ!ا!ر! ڪ!ر!ڻ! ل!ڳ!ا!‪!.‬‬ ‫ڀ!ڳ!!و!ا!ن! و!ش!!ن!و!‪ !،‬د!ي!و!ت!!ا!ئ!ن! ک!ي! ي!ق!ي!ن! ڏ!ي!!ا!ر!ي!و! ت!!ه! ٺ!ي!ڪ!‬
‫و!ق!ت! ت!ي! ه!ر!ڻ!ا! ڪ!ش!پ! ج!و! خ!ا!ت!م!و! ڪ!ن!د!س!!!‬
‫‪‬‬ ‫پ!ي! ُء! ج!ي! ب!!!!ر!خ!ال!ف! پ!ٽ! پ!!!!ر!ه!ال!د! ڀ!ڳ!ت! ا!م!ن!‬
‫پ!س!ن!د! ۽! پ!ر!ي!م! پ!ر!چ!ا!ر!ڪ! ه !و!‪ !.‬ن!ن !ڍ!پ!ڻ! ک !ا!ن! ئ!ي! ڀ!ڳ !و!ا!ن!‬
‫و!ش!ن!و! ج!ي! ڀ!ڳ!ت!ي! ط!ر!ف! م!ا!ئ!ل! ه!و!‪ !.‬ا!ه !ا! ڳ!ا!ل!ه !ه! س !ن!د!س!‬
‫پ!ي! ُء! ه!ر!ڻ!!!ا! ڪ!ش!!!پ! ک!ي! ه!ر!گ!!!ز! م!ن!ظ!و!ر!ن!!!ه! ه!!!ئ!ي!‪!.‬‬
‫ه!ر!ڻ!ا!ڪ!ش !پ! ه !ر! ط !ر!ح! ج !ا! ح!ي!ال! ه!ال!ي !ا!‪ !،‬ه !ر! ط !ر!ح!‬
‫س!ا!ن! د!ه!ش !ت! ز!د!ه! ڪ !ر!ڻ! ج!ي! ڪ!و!ش !ش! ڪ !ئ!ي!!! ق!ت !ل!‬
‫ڪ !ر!ڻ! ج!ي! ڪ!و!ش !ش! ڪ !ئ!ي! م!گ !ر! ”!و!ه! ش!!م!ع! ڪ!ي!!ا!‬
‫ب!ج!ه!ي! ج!س!ي! ر!و!ش!ن! خ!و!د! خ!د!ا! ڪ!ر!ي!“!‬
‫س!!و! ڀ!ڳ!!و!ا!ن! و!ش!!ن!و! ا!ن!ه!ن! ج!ي! ه!!ر! ڪ!و!ش!!ش!‬
‫ن!ا!ڪ!ا!ر!ه! ڪ!ر!ي! ڇ!ڏ!ي!‪ !.‬آ!خ!ر! ڪ!ا!ر! ه!ڪ! ڏ!ي!ن!ه!ن! ت!ن!!!گ!‬
‫ٿ!ي! ه!ر!ڻ!ا!ڪ!ش!!!!!!پ! پ!!!!!!ر!ه!ال!د! ک!ي! ڇ!ڪ!ي! گ!ه!ڻ!ن! ٿ!ن!ڀ!ن!‬
‫و!ا!ر!ي! و!ڏ!ي! ه!ا!ل! ۾! و!ٺ!ي! آ!ي!و!‪!.‬‬
‫ه!!!ت!ي! ز!و!ر! ز!و!ر! س!!!ا!ن! پ!!!ر!ه!ال!د! ت!ي! ر!ڙ!ي!!!و!ن!‬
‫ڪ !ر!ڻ! ل!ڳ!!و! ت!!ه! ”!ٻ!!ڌ!ا! ڪ!!ٿ!ي! آ!ه!!ه! ت!ن!ه!ن!ج!!و! ف!!ر!ا!ڊ!ي!‬
‫و!ش!ن!و!“!؟! پ!ر!ه!ال!د! و!ر!ا!ڻ!ي!و! ت !ه! پ!ر!م!ا!ت!م !ا! ت !ه! ه !ر! ج!ڳ!ه !ه!‬
‫م!و!ج !و!د!ه! آ!ه!ي!‪ !،‬ه !ر! ش !ي! ۾! م!و!ج !و!د! آ!ه!ي!‪ !،‬اُ!ت!ي! ه!ر!ڻ !ا!‬
‫ڪ!ش!پ! ه!ڪ! ٿ!ن!ڀ! ڏ!ي! ا!ش!ا!ر!و! ڪ!ن!د!ي! چ!ي!!و! ڇ!!ا! ا!ن!ه!ي!‬
‫۾! آ!ه!ي! و!ش!!!ن!و!؟!“! پ!!!ر!ه!ال!د! ه!!!ا!ڪ!ئ!ي!‪ !،‬ه!ر!ڻ!!!ا! ڪ!ش!!!پ!‬
‫ط!ي!ش! ۾! ا!چ!ي! و!ي!!!!و! ۽! ه!ن! ٿ!ن!ڀ! ک!ي! ز!و!ر! ز!و!ر! س!!!!ا!ن!‬
‫ٽ!و!ر!ڙ!ڻ! ل!ڳ!و!‪ !.‬آ!خ!!ر! ڀ!ڳ!ت! ج!ي! ل!ڄ! ر!ک!ڻ! ٰ!ال! ِء! ا!ن!ه!ي! ٿ!ن!ڀ!‬
‫م!!!!ا!ن! ڀ!ڳ!!!!و!ا!ن! و!ش!!!!ن!و! ن!!!!ر! س!!!!گ!ن!ه!ه! (!ن!ر! =! م!ن!ش!‪!+‬‬
‫س!!ن!گ!ه!ه!=! ش!!ي!ن!ه!ن!)! ج!!و! ا!و!ت!!ا!ر! و!ٺ!ي! و!ر!د!ا!ن! م!ط!!ا!ب!ق!‬
‫ه!ر!ڻ!ا! ڪ!ش!پ! ج!و! و!ڌ! ڪ!ي!و!‪!.‬‬
‫پ!ر!ه!ال!د! ج!ي! ڀ!ڳ!ت!ي! ج!و! م!ث !ا!ل! ت !ا!ر!ي!خ! ۾! ڪ !ٿ!ي!‬
‫ب!ه! ن!ٿ!و! م!ل!ي!‪ !.‬ڪ!ج!ه!ه! س!ب!ق! آ!م!و!ز! ڳ!ا!ل!ه!ي!و!ن! ج!ي!ڪ!ي! ه!ن!‬
‫ب!ي! م!ث!ا!ل! ڪ!ٿ!ا! م!ا!ن! م!ل!ن! ٿ!ي!و!ن!‪!.‬‬

‫مهيشوري يوا شڪتي‬ ‫‪15‬‬

 ‫س!ت!ي!ه! و!ا!د!ي! ر!ا!ج!ا! ش!ب!ي!‬
‫‪------------------------------------------------------‬ڪپيل ديو راٺي (ڇاڇرو)‬

‫و!ر!ا!ڻ!ي!!و! ت!!ه! ”!ا!ڙ!ي! ه!ي! ت!!ه! خ!و!ش!!ي! ج!!ا! آ!ن!س!!و! آ!ه!ن!‪!،‬‬ ‫ه!ڪ! س !م!ي! ج!ي! ڳ!ا!ل!ه !ه! آ!ه!ي! ت !ه! ه!س !ت!ن!ا! پ !و!ر!‬
‫م!ن!ه!ن!ج!ي! ک!!ا!ٻ!ي! ا!ک! ت!!ه! ا!ن!ه!ي! ا!ن!ت!ظ!!ا!ر! ۾! آ!ه!ي! ڪ !ڏ!ه!ن!‬ ‫ت!ي! ڀ!ا!ر!ت! و!ن!ش! م!ا!ن! ش!ب!ي! ر!ا!ن!ا! ن!ا!ل!ي! ر!ا!ج!ا! ح!ڪ!!!و!م!ت!‬
‫م!ن!ه!ن!ج!و! ک!ا!ٻ!و! پ!ا!س!و! ق!ر!ب !ا!ن! ٿ !ئ!ي! ٿ !و!‪ !،‬ا!ه !و! ٻ!ڌ!ن !د!ي! ئ!ي!‬ ‫ڪ!ن!د!و! ه!و!‪!.‬‬
‫ڪ!ب!!و!ت!ر! ۽! ب!!ا!ز! پ!ن!ه!ن!ج!ي! ا!ص!!ل!ي! ر!و!پ! ا!گ!!ن!ي! د!ي!!و! ۽!‬ ‫ر!ا!ج !ا! ش !ب!ي! س !چ! ت!ي! ق !ا!ئ!م! ر!ه!ڻ!‪ !،‬ا!ن!ص !ا!ف!‪ !،‬۽!‬
‫ا!ن!د!ر! د!ي!و! ۾! پ!ر!گ!ه!ٽ! ٿ!ي!ا!‪ !.‬۽! خ !و!ش! ٿ!ي! ر!ا!ج !ا! ک!ي! گ!ه!ڻ !ا!‬ ‫و!چ!ن! ن!ڀ!ا!ئ!ڻ! ج!ي! ح!و!ا!ل!ي! س!ا!ن! ڏ!ا!ڍ!و! م!ش!ه!و!ر! ه!و!‪!،‬‬
‫ئ!ي! و!ر!د!ا!ن! ڏ!ن!ا!ئ!و!ن!‪!.‬‬ ‫ه!ڪ! د!ف!ع!ي! ر!ا!ج!ا! م!ح !ل! ج!ي! ڇ!ت! ت!ي! ا!ڪ!ي!ل !و!‬
‫و!ي!ٺ!و! ه!و! ت !ه! ه!ن! ڏ!ٺ !و! ت !ه! ه!ڪ! ڪ!ب !و!ت!ر! و!ڏ!ي! ت !ي!ز!ي!‬
‫‪‬‬ ‫س!ا!ن! ه!ن! ط!ر!ف! ا!چ!ي! ر!ه!ي!و! ه!و!‪ !.‬۽! ه!ن! پ!ٺ!ي!ا!ن! ب!ا!ز! ل!ڳ!و!‬
‫پ!ي!و! ه!و!‪ !،‬ب!ا!ز! ک!ا!ن! ب!چ!ڻ! ال! ِء! ڪ!ب!و!ت!ر! ر!ا!ج !ا! و!ٽ! پ!ن!ا!ه !ه!‬
‫و!ر!ت!ي!‪ !،‬ڪ!ب!!و!ت!ر! ر!ا!ج!!ا! ک!ي! چ!ي!!!و! ”!ا!و!ڀ!!ا!ر!ت! و!ن!ش!!!ي!‬
‫ر!ا!ج !ا! م!ن!ه!ن!ج!ي! ز!ن !د!گ!ي! ب!چ !ا! َء! آ!ئ !و!ن! ت !و!ن! و!ٽ! پ!ن!ا!ه !ه!‬
‫و!ٺ!ڻ! آ!ي!و! آ!ه!ي!ا!ن!“!‪ !.‬ر!ا!ج !ا! ڪ!ب !و!ت!ر! ک!ي! پ!ن!ا!ه !ه! ڏ!ي!ڻ! ج !و!‬
‫و!ع !د!و! ڪ !ر!ي! ٿ !و!‪ !.‬ح!ال!ن!ڪ !ه! ر!ا!ج !ا! ال! ِء! ا!ه !و! ن!ئ !و!ن!‬
‫ت!ج!ر!ب !و! ه !و!‪ !،‬م!گ !ر! ب!ا!د!ش !ا!ه!ه! س !و!چ!ي!و! ت !ه! ڪ!ن!ه!ن! ب !ه!‬
‫ڏ!ا!ڍ!ي! ۽! ا!م!ي!ر! ک!ي! ح!ق! ن !ا!ه!ي! ت !ه! ه !و! ڪ!ن!ه!ن! ه!ي !ڻ!ي! ۽!‬
‫ب!ي!و!س! ک!ي! ت!ن!گ! ڪ!ر!ي! و!ڻ!‪ !،‬ج!ا!ن!و!ر! ۽! پ!س !و!پ!ک!ي!ن! ج!ي!‬
‫ب !ه! ا!ن!س !ا!ن!ن! و!ا!ن!گ !ر! م !د!د! ڪ !ر!ڻ! ک !پ!ي!‪ !.‬ت!ن!ه!ن! ڪ !ر!ي!‬
‫ر!ا!ج!ا! چ!ي!و! ت!ه!‪!” !.‬پ!ٽ! ف!ڪ!ر! ن!ه! ڪ!ر!“! ب !ا!ز! ت!ن!ه!ن!ج!ي! پ !ر!‬
‫ک!ي! ب!ه! ن!ٿ!و! ڇ!ه!ي! س!گ!ه!ي!!! ج!ي!ئ!ن! ب !ا!ز! ر!ا!ج !ا! و!ٽ! پ!ه!ت !و!‬
‫ت!ه! چ!ي!ا!ئ!ي!ن! ت!و!ن! م!ه!ن!ج!و! ک!ا!ڌ!و! ل!ڪ !ا!ي!و! آ!ه !ه!!! م!ه!ر!ب !ا!ن!ي!‬
‫ڪ !ر!ي! ڇ !ڏ! ا!ن!ه!ي! ک!ي! ت !ه! م !ا!ن! پ!ن!ه!ن!ج!ي! ڌ!ر!م! ا!ن!و!س !ا!ر!‬
‫ا!ن!ه!ي! ک!ي! ک!ا!ي!ا!ن!‪!.‬‬
‫س!ت!ي!ه! و!ا!د!ي! ر!ا!ج!ا! ڏ!ٺ !و! ت!ه! ه!ڪ! ط !ر!ف! م !و!ن!‬
‫‪Happy Holi‬‬ ‫ڪ!ب!و!ت!ر! ک!ي! پ!ن!ا!ه!ه! ج!و! و!ا!ع!د!و! ڪ!ي!و! ت !ه! پ !ئ!ي! ط !ر!ف!‬
‫®‬
‫‪j%‬‬ ‫ب!ا!ز! ک!ي! ب!ه! پ!ن!ه!ن!ج!ي! ک!ا!ڌ!ي! ک !ا!ن! ر!و!ڪ !ا!ن! پ!ي !و!!! ر!ا!ج !ا!‬
‫آ!خ!ر! ڪ!ا!ر! ا!ن!ه!ي! ڌ!ر!م! س!ن!ڪ!ٽ! ک!ا!ن! ب!چ!ڻ! ال! ِء! ب!!ا!ز! ک!ي!‬
‫ارجن الل چترو مل اللواڻي‬ ‫چ!ي!ا!ئ!ي!ن! ت!ه! ت!و!ن! ه!ن! ڪ!ب!و!ت!ر! ج!ي! و!ز!ن! ب!ر!ا!ب!ر! م!ن!ه!ن!ج!و!‬
‫م!ا!س! ک!ا! ِء! ‪ !.‬آ!خ!ر!ڪ !ا!ر! ه!ن! ش !ر!ط! ت!ي! ر!ا!ض !پ!و! ٿ!ي !و! ت !ه!‬
‫اسٽور‬ ‫ب!ا!د!ش!!!ا!ه!ه! ب!غ!!!ي!ر! ڪ!ن!ه!ن! ر!ن!ج! و!غ!م! ج!ي! ڪ!ب!!!و!ت!ر! ج!ي!‬
‫پروپرائيٽر‪!:‬‬ ‫ب!ر!ا!ب!ر! پ!ن!ه!ن!ج!و! م!ا!س! ب!ا!ز! ج!ي! ک!ا!ڌ!ي! ال! ِء! ڏ!ي!ن !د!و!‪ !.‬ر!ا!ج !ا!‬
‫ڀيشم ڪمار اللواڻي‬ ‫چ!ا!ق!و! ۽! س !ا!ه!م!ي! گ!ه !ر!ا!ئ!ڻ! ال! چ!ي !و! س !ا!ه!م!ي! ج!ي! ه!ڪ!‬
‫پ!ا!س!ي! ڪ!ب!و!ت!ر! ۽! ٻ!ئ!ي! پ!ا!س!ي! ر!ا!ج!ا! ج!!و! م!!ا!س! و!ج!ه!ن!!د!ا!‬
‫و!ي!ا!‪ !،‬م!گ!ر! ڪ!ب !و!ت!ر! ج !و! پ!ل !ڙ!و! ه!م!ي!ش !ه! ڀ !ا!ڙ!ي! ر!ه!ي !و!!!‬
‫ج!ي!ئ!ن! ج!ي!ئ!ن! م!ا!س! و!ج!ه!ن!د!ا! ر!ه!ي!ا!‪ !،‬ت !ي!ئ!ن! ت !ي!ئ!ن! ڪ!ب !و!ت!ر!‬
‫ج!!و! و!ز!ن! ب!!ه! و!ڌ!ن!!د!و! ر!ه!ي!!و!‪ !،‬ا!ي!ئ!ن! ب!ا!د!ش!!ا!ه!ه! پ!ن!ه!ن!ج!ي!‬
‫س !ا!ڄ!ي! پ!ا!س !ي! ج !و! ت!ق!ر!ي!ب !اّ! س !ڄ!و! م !ا!س! ڪ !ٽ!ي! ڇ !ڏ!ي!و!‬
‫م!گ!ر! پ!ل!ڙ!و! ڪ!ڏ!ه!ن! ب!ه! م!ت!و!ا!ز!ن! ن!ه! ٿ!ي!و!!!‬
‫ا!ن!ه!ي! س!م!ي!ه! ر!ا!ج!ا! ج!ي! ک !ا!ٻ!ي! ا!ک! م !ا!ن! ل !ڙ!ڪ!‬
‫ن!ڪ!ر!ي! آ!ي!و!‪ !،‬ت!ن!ه!ن! ت!ي! ب!ا!ز! ا!ع !ت!ر!ا!ض! و!ا!ر!ي!ن !د!ي! چ!ي!!و!‬
‫ت!ه! ”!ه!ي! ر!ا!ج !ا! م!ا!ن! ه !ا!ڻ!ي! ت!ن!ه!ن!ج !و! م !ا!س! ن!ٿ!و! ک !ا!ئ!ي!‬
‫س!گ!ه!ا!ن! ج!و! ت!و!ن! ڏ!ک! ڪ!ر!ي!ن! ٿ!و!‪ !،‬ت!ن!ه!ن! ت!ي! ش!ب!ي! ر!ا!ن!ا!‬
‫مهيشوري يوا شڪتي‬ ‫‪16‬‬
‫ن!ن!!!ڍ!ا!ئ!ي!‪ !،‬و!ڏ!ا!ئ!ي!‪ !،‬س!!!ک! د!ک!‪ !،‬ن!ف!!!ع!‪ !،‬ن!ق!ص!!!ا!ن!‪ !،‬ج!!!ي!ئ!ڻ!‬
‫م!ر!ڻ!‪ !،‬خ!و!ش!ي! غ!م!‪ !،‬م!ا!ن! ا!ڀ!م!ا!ن!‪ !،‬س!ر!د!ي! گ!ر!م!ي! و!غ!ي!ر!ه!‬
‫ک!ا!ن! پ!ا!س !و! ڪ !ر!ڻ! ۽! ‪ !.6‬ڪ!و!م!ل!ت !ا!‪ !،‬س !ر!ل!ت!ا!‪ !،‬۽! ٻ !ڌ!ي! ۽!‬
‫و!و!ي!ڪ! ڌ!ا!ر!ڻ!‪ !.8 !.‬و!گ!ي!!ا!ن!‪ !،‬ج!ي!!و!‪ !،‬ا!ي!ش!!و!ر!‪ !،‬س!ر!ش!!ت!ي!‬
‫و!غ!ي!ر!ه! ج!و! س!ن!ٻ!ن!ڌ! خ!ا!ص! ط!ر!ح! ڄ !ا!ڻ!ي! ڪ !ر!ي! ا!ن!س !ا!ن!‬
‫ج!ي! ڀ!ال!ئ!ي! ۾! ا!ن! ک!ي! ل!ڳ!!!!ا!ئ!ڻ!‪ !.‬آ!س!!!!ت!ڪ!ي!ه!‪ !،‬ا!ي!ش!!!!و!ر! ۽!‬
‫گ!ر!و!ج!ن! ج!ي! اُ!پ!ا!س !ن!ا! (!س !ن!د!ن! و!ي!ج!ه !و! پ!ه!چ!ڻ!)! ۽! ش !ي!و!ا!‬
‫ڀ!ڳ!ت!ي! ڪ!ر!ڻ!‪ !.‬ا!ه!ي! ا!ٺ! ب!ر!ه!م!ڻ! ج !ا! ف !ر!ض! آ!ه!ن!‪ !.‬ا!ي!ئ!ن!‬
‫ن!ه! آ!ه!ي! ت!ه! ا!ه!ي! ف!ر!ض! ر!ڳ!و! ب !ر!ه!م!ڻ! ک !ا!ن! س !و!ا! ِء! ٻ!ي !و!‬
‫ن!ه! ٿ!و! ڪ!ر!ي! س!گ!ه!ي!‪ !،‬ه!ي! س!!ڀ! ال! ِء! ض!!ر!و!ر!ي! آ!ه!ن!‪!،‬‬
‫ل!ي!ڪ!ن! خ!!ا!ص! ڪ!!ر!ي! ب!!ر!ه!م!ڻ! ال! ِء! س!!ڀ!ا!و!ي!ڪ! آ!ه!ن!‪!.‬‬
‫م!ن!و! م!ه!ر!ا!ج! و!ر!ي! ب!ر!ه!م!ڻ! ج !ا! ه!ي!ٺ!ي !ا!ن! ف !ر!ض! ڄ!ا!ڻ!ا!ي !ا!‬
‫آ!ه!ن!‪!.‬‬
‫پ!ا!ڻ! و!د!ي!ا! ح!ا!ص!ل! ڪ!ر!ڻ! ۽! ٻ!ي!ن! ک!ي! و!د!ي!!ا! ڏ!ي!ڻ!‬
‫۽! س!ج!ا!ڳ!ي! ڏ!ي!ا!ر!ڻ!‪!.‬‬
‫ي!گ!ي !ه! پ!!ا!ڻ! ب !ه! ڪ!ن! ۽! ٻ!ي!ن! ک!ي! ب !ه! ڪ !ر!ا!ئ!ن!‪!،‬‬
‫د!ا!ن! پ!ا!ڻ! ب!ه! و!ٺ!ن! ۽! ٻ!ي!ن! ک!ي! ب !ه! ڏ!ي!ن!‪ !.‬ج!ي!س !ت!ا!ئ!ي!ن! ع!ق !ل!‬
‫ج!ي! ڊ!و!ر! ج!و! س!و!ا!ل! آ!ه!ي! ت!ه! س!چ!و! ب!ر!ه!م!ڻ! ا!ه!و! ئ!ي! ٿ!ي!‬
‫س!گ!ه!ي! ٿ!و!‪ !.‬ج!و! م!ٿ!ي!ن! ا!ص!و!ل!ن! ت!ي! پ!و!ر!ي! ر!ي!ت! ع!م!ل!‬
‫ڪ!ر!ي!‪ !.‬ج!ي! ن!ه! ڪ!ر!ي! س!گ!ه!ي!و! ت!ه! پ !و! ِء! ع !ا!م! پ !ر!ش! ۽!‬
‫ه!ن! ۾! ف!ر!ق! ڪ!ه!ڙ!و!‪!.‬‬
‫”!ک!ش!ت!ر!ي!“!‬
‫م!ن!و! م!ه!ر!ا!ج! و!ا!ر!ي! ز!م!ا!ن!ي! ک!ا!ن! ا!ه!و! س!!م!ج!ه!ي!و!‬
‫و!ي!ن !د!و! ه !و! ت !ه! ر!ا!ڄ! ج !ا! ح!ق !د!ا!ر! ص !ر!ف! ک!ش !ت!ر!ي! ٿ!ي!‬
‫س!گ!ه!ن! ٿ!ا!‪ !.‬ل!ي!ڪ!ن! ا!ڄ!ڪ!ل!ه!ه! ا!ئ!ي!ن! ن!ا!ه!ي!‪ !.‬ز!م!ا!ن!و! ڪ!ا!ف!ي!‬
‫ت!ر!ق!ي! ۽! ا!و!چ! ت!ي! پ!ه!چ!ي! چ!ڪ!و! آ!ه!ي!‪ !.‬پ!و! ِء! ا!ه!ڙ!ي! و!ق!ت!‬
‫م! ص!!ر!ف! ک!ش!!ت!ر!ي! ڪ!!ل! ک!ي! ر!ا!ڄ! ڪ!!ر!ڻ! ج!!و! ح!!ق!‬
‫ڪ!ٿ!ا!ن! ٿ!و! ن!ص!ي!ب! ٿ!ئ!ي!!!‬
‫م!ن!و! م!ه!ر!ا!ج! ک!ش !ت!ر!ي! ج!ي! ف!ر!ض !ن! ک!ي! ه!ي !ٺ!ي!ن!‬
‫ر!ي!ت! و!ر!ڻ!ن! ڪ!ي!و! آ!ه!ي!‪!.‬‬
‫پ!و!ر!ي! پ!و!ر!ي! ا!ن!ص!ا!ف! س!ا!ن! پ!ر!ج !ا! ج!ي! ر!ک!ش!!ا!‬
‫ڪ!ر!ڻ!‪ !،‬پ!ا!س!خ!ا!ط!ر!ي! ڇ!ڏ!ي! ا!ت!م! پ!ر!ش!ن! ج!!و! س!!ت!ڪ!ا!ر! ۽!‬
‫د!ش!ٽ!ن! (!ن!ي!چ! پ!ر!ش!ن!)! ال! ِء! ن!ف !ر!ت! ڪ !ر!ڻ!‪ !،‬س !ڄ!ي! پ!ر!ج !ا!‬
‫ج!و! پ!و!ر!و! پ !و!ر!و! پ !ا!ل!ڻ! ڪ !ر!ڻ!‪ !،‬پ!ر!ج !ا! ک!ي! د!ا!ن! ڏ!ي!ڻ! ۽!‬
‫”چار ورڻ“‬
‫‪--------------------------------------------------‬چونڊ‪ :‬رشيدت راڻو! مل راٺي‬
‫ڏ!ي!ا!ر!ڻ! س!پ!ا!ت!ر!ن! ج!و! ڌ!ن! و!غ!ي!ر!ه! س!ا!ن! س!ت!ڪ!ا!ر! ڪ !ر!ڻ!‪!،‬‬
‫و!ي!د! آ!د!ي! ش!ا!س !ت!ر!ي! ج !و! ا!ڀ!ي !ا!س! ڪ !ر!ڻ!‪ !،‬و!ش !ي!ن! ۾! ن !ه!‬
‫ڦ!ا!س!!ي! ج!ت!ي!ن!د!ر!ي!!ه! (!ا!ن!!د!ر!ي!ن! ک!ي! ق!!ا!ب!و! ر!ک!ن!!د!ڙ!)!‪ !،‬ه!ي!‬
‫مهيشوري يوا شڪتي‬
‫ه!ن!!د!و! ڌ!ر!م! ۾! ع!!ا!م! ط!!ر!ح! چ!!ا!ر! و!ر!ڻ! ل!ي!ک!ي!!ا!‬
‫و!ي!ن !د!ا! آ!ه!ن!‪ !،‬ب !ر!ه!م!ڻ! ک!ش !ت!ر!ي!‪ !،‬و!ئ!ش !ه! ۽! ش !و!د!ر!‪ !.‬ا!ه!ي!‬
‫چ!ا!ر!ئ!ي! و!ر!ڻ! ا!ن!ه!ي! ڪ!ر!ي! ٺ!ا!ه!ي!ا! و!ي!ا! ت!ه! ج!ي!ئ!ن! ه!ر!‬
‫ڪ!!و! پ!ن!ه!ن!ج!!و! پ!ن!ه!ن!ج!!و! ڪ!م! ۽! ف!!ر!ض! پ!!و!ر!ا! ڪ!!ر!ي!‬
‫س!گ!ه!ي! ۽! ا!ي!ئ!ن! ڪ !ر!ڻ! س !ا!ن! ئ!ي! د!ن!ي !ا! ج !و! ڪ!ا!ر!و!ب !ا!ر!‬
‫چ!ڱ!ي! َء! ن!م!!و!ن!ي! ه!ل!ي! س!!گ!ه!ن!د!و!‪ !.‬و!ي!!د! ۾! و!ر!ي! چ!ئ!ن! ئ!ي!‬
‫و!ر!ڻ!ن! ب!ا!ب!ت! ه!ن! ر!ي!ت! و!ر!ڻ!ن! ڪ!ي!ل! آ!ه!ي!‪!.‬‬
‫و!ر!ا!ٽ! ا!ي!ش!و!ر! ج!ي! چ!ئ!ن! ا!ن!گ!ن! ک!ي! چ!ئ!ن! و!ر!ڻ!ن!‬
‫س!ا!ن! ال!ڳ!و! ڏ!ي!ک!ا!ر!ي!و! و!ي!و! آ!ه!ي!‪ !،‬ج!ي!ئ!ن! ت!ه! ب!ر!ه!م!ڻ! م!ک!!ه!‬
‫آ!ه!ن!‪ !،‬ک!ش!!ت!ر!ي! ٻ!!ا!ن!ه!و!ن!‪ !،‬و!ئ!ي!ش!!ه! ش!!ر!ي!ر! ج!!و! د!ڙ!و! ي!!ا!‬
‫ٽ!ن!گ!ه!و!ن! ۽! ش!و!د!ر!ن! ج!ي! پ !ي!ر!ن! س !ا!ن! م!ش !ا!ب!ه!ت! ڪ !ئ!ي!‬
‫و!ي!ئ!ي! آ!ه!ي!‪ !.‬ش!ر!ي!ر! ج!و! م!ٿ!ي!و!ن! ح!ص!و! گ!ي!ا!ن! ج!و! ڀ!ن!ڊ!ا!ر!و!‬
‫ه!و!ن!!!د!و! آ!ه!ي!‪ !.‬ا!ن! ال! ِء! ب!!!ر!ه!م!ڻ! گ!ي!!!ا!ن! و!ا!ن! ٿ!ي!ن! ٿ!!!ا! ۽!‬
‫س!ن!د!ن! ا!ه!و! ب!ه! ف!ر!ض! آ!ه!ي! ت !ه! ٻ!ي!ن! ک!ي! ب !ه! گ!ي !ا!ن! س !ا!ن!‬
‫ڀ!ر!ن! ۽! ڌ!ر!م! ج!ي! س!چ!ي! ر!ا!ه!ه! ڏ!ي!ک!ا!ر!ي!ن! ۽! و!د!ي!ا! د!و!ر!ا!ن!‬
‫س !ڀ!ن!ي! و!ر!ڻ!ن! ج!ي! ش !ي!و!ا! ڪ!ن!‪ !.‬ک!ش !ت!ر!ي! ر!ا!ج !ا!ئ!ي! ٻ !ل!‬
‫ر!ک!ن!د!ڙ! آ!ه!ن!‪ !،‬ا!ن! ڪ!ر!ي! س!ن!د!ن! ف!!ر!ض! آ!ه!ي! ت !ه! پ!ر!ج !ا!‬
‫ج!و! پ!ا!ل!ڻ! ڪ!ن! ۽! د!ي!ش! ۾! ر!ه!ن!د!ڙ! ظ!ا!ل!م!ن! ۽! پ!!!ا!پ!ي!ن! ک!ي!‬
‫ر!و!ڪ!ڻ! ج!ي! ڪ!و!ش!ش! ڪ!ن! ۽! د!ش!!م!ن! ک!ي! س!!ز!ا! ڏ!ي!ڻ!‪!،‬‬
‫د!ي!ش! ج!ي! ش!ي!و!ا! ۽! ر!ک!ش!ا! ڪ !ر!ڻ!‪ !.‬و!ئ!ش !ي!ه! و!ر!ي! و!ا!پ !ا!ر!‬
‫ڪ!ر!ڻ! ۽! ڌ!ن! ڪ!م !ا!ئ!ڻ! ال! ِء! آ!ه!ن!‪ !،‬ا!ه !و! ڌ!ن! ن !ه! ص !ر!ف!‬
‫پ!ن!ه!ن!ج!ي! ال! ِء! ڪ!م!ا!ئ!ڻ!و! ا!ٿ!ن!‪ !،‬ج!ه!ڙ!ي! ط !ر!ح! ب !د!ن! ۾! پ!ي!ٽ!‬
‫ک!ا!ڌ!ي! ک!ي! ه!ض!م! ڪ!ر!ي! ا!ن! م!ا!ن! ط!ا!ق!ت! ج!!ا! ج!!ز!ا! ه!ٿ!‬
‫ڪ!!ر!ي! ش!!ر!ي!ر! ي! ٻ!ل!!و!ا!ن! ب!ڻ!!ا!ئ!ي!ن! ٿ!!ا!‪ !.‬ا!ه!!ڙ!ي! ط!!ر!ح!‬
‫و!ئ!ش!ي!ه! ج!و! م!ک!ي !ه! ف!ر!ض! آ!ه!ي! ت!ه! ڌ!ن! ڪ!م !ا!ئ!ي! د!ي!ش!‬
‫ج!ي! ش!!ي!و!ا! ۽! ل!ڳ!!ا!ئ!ي!ن!‪ !.‬ب!!ا!ق!ي! ش!!و!د!ر! (!گ!ه!ٽ! س!!ر!ن!د!ي!‬
‫و!ا!ر!ا!)! ه!ن!ن! ج !و! ڪ!م! ا!ه !و! آ!ه!ي! ت !ه! م !ٿ!ي!ن! ٽ!ن!ه!ي! و!ر!ڻ!ن!‬
‫ج!ي! ش !ي!و!ا! ڪ !ر!ڻ!‪ !.‬ا!ڄ!ڪ!ل!ه !ه! ۽! گ!ه!ڻ !و! و!ق!ت! ا!ڳ! ک !ا!ن!‬
‫ڏ!ٺ!و! و!ي!و! آ!ه!ي!‪ !،‬ت!ه! ا!ن!ه!ن! چ!ئ!!ن!ي! و!ر!ڻ!ن! ۾! ج!ي! ا!و!چ! ذ!ا!ت!‬
‫ج!ا! آ!ه!ن!‪ !،‬ا!ه!ي! پ!ا!ڻ! ۽! و!ي!ڇ!ن! ج!ا! ج!ب!ل! ک!ڙ!ا! ڪ!ي!!ا! ج!ن!ه!ن!‬
‫ڪ!ر!ي! ڀ!ا!ئ!پ!ي! ۽! ب!ر!ا!د!ر!ي! خ!ت!م! ٿ!ي! و!ڃ!ي! ٿ!ي!‪!.‬‬
‫ب!ر!ه!م!ڻ!‬
‫ڀ!ڳ!ت! گ!ي!ت!ا! ۾! ش !ر!ي! ڪ!ر!ش !ڻ! ڀ!ڳ !و!ا!ن! ب !ر!ه!م!ڻ!‬
‫ج!ا! ف!ر!ض! ه!ن! ر!ي!ت! ڄ!ا!ڻ!ا!ي!ا! آ!ه!ن!‪ !،‬ب !ر!ه!م!ڻ! ج !ا! ه!ي!ٺ!ي !ا!ن!‬
‫ا!ٺ! ف!ر!ض! آ!ه!ن!‪!.‬‬
‫م!ن! ۾! ب!!!ر!ي! ڪ!م! ج!ي! ڪ!!!ڏ!ه!ن! ب!!!ه! ا!ڇ!!!ا! ن!!!ه!‬
‫ڪ!ر!ي!‪ !.2 !.‬س !ڀ!ن!ي! ا!ن !د!ر!ي!ن! ک!ي! ب !ر!ي! ڪ!م! ک !ا!ن! چ!ڱ!ي!‬
‫ڪ!م! ۾! ل!ڳ!!!ا!ئ!ڻ! ‪ !.3‬م!ن! ۽! ش!!!ر!ي!ر! ک!ي! پ!و!ي!!!ت!ر! ر!ک!ڻ! ‪!.4‬‬
‫‪17‬‬
‫آ!ه!ي! ج !و! ب !ر!ا!ه!م!ڻ! ڪ!ن!ه!ن! ک!ي! پ!ن!ه!ن!ج!ي! و!ي!ج!ه !و! و!ي!ه!ڻ!‬
‫ب!ه! ڪ!و!ن!ه! ٿ!و! ڏ!ي!‪ !،‬م!ط!ل!ب! ت!ه! ا!ه!ي! ب !ر!ه!م!ڻ! ئ!ي! آ!ه!ن! ۽!‬
‫ه!ئ!ا! ج!ن! پ!ن!ه!ن!ج!ي! ر!ت!ب!ي! ج!و! غ!ل!ط! ف!ا!ئ!د!و! و!ٺ!ي! ۽! ا!ن!س!ا!ن!ي!‬
‫ج !ذ!ب!ي! ڌ!ر!م! ج !ا! س !چ!ا! ڪ !و!ڙ! ا!ص !و!ل! ٻ !ڌ!ا!ئ!ي! د!ٻ!ا!ئ!ي!ن !د!ا!‬
‫ر!ه!ي !ا! آ!ه!ن! ۽! ا!ه !ڙ!ي! ط !ر!ح! ه!ن!ن! پ !ئ!ي! چ !ا!ه!ي!و! ت !ه! ٻ!ي!ن!‬
‫س!ڀ!ن!ي! ت!ي! ب!ر!ه!م!ڻ! ئ!ي! ر!ا!ڄ! ڪ!ن!‪ !،‬س!چ! ت!ه! ا!ه!و! آ!ه!ي! ت !ه!‬
‫ه!ن!ن! ا!س!!!ا!ن! ک!ي! ڌ!ر!م! ج!ي! س!!!چ!ي! ر!ا!ه!!!ه! ت!!!ه! ڪ!و!ن!!!ه!‬
‫ڏ!ي!ک!ا!ر!ي!‪ !.‬ا!ل!ٽ!و! ا!س!ا!ن! ک!ي! ج!ا!ه!ل! ر!ک!ي!ا!ئ!و!ن!‪ !،‬ن!ت!ي!ج!و! ا!ه !و!‬
‫ن!ڪ!ت!و! آ!ه!ي! ج!و! ا!س!ا!ن! ک!ي! پ!و!ر!ي! خ!ب!ر! ب!ه! ن!!ه! آ!ه!ي! ت!!ه!‬
‫ڌ!ر!م! ڇ!ا! آ!ه!ي! ۽! ا!ه !ڙ!ي! ط !ر!ح! ا!س !ا!ن! ک!ي! پ!ن!ه!ن!ج!ي! ڌ!ر!م!‬
‫ب!ا!ب!ت! ڪ!ج!ه!ه! ب!ه! م!ع!ل !و!م! ڪ!و!ن !ه! ٿ!ي! س !گ!ه!ي!و! ۽! ا!س !ا!ن!‬
‫ج!!!و! ا!ت!ه!!!ا!س! ا!ئ!ي!ن! ئ!ي! پ!!!و!ر!ج!ي! و!ي!!!و!‪ !.‬ا!ڄ! ج!ي! د!و!ر! ۾!‬
‫چ!ئ!ن! و!ر!ڻ!ن! ب!د!ر!ا!ن! پ!ن!ج! و!ر!ڻ! ب!ن!ج!ي! چ!ڪ!ا! آ!ه!ن! ۽! ا!ه!!و!‬
‫آ!ه!ي! ه!!ر!ي!ج!ن! (!ا!ڇ!!و!ت!)!‪ !.‬ڪ!ي!!ت!ر!ي! د!ک!!د!ا!ئ!ڪ! ڳ!ا!ل!ه!!ه!‬
‫آ!ه!ي! ج!!و! ا!ن!س!!ا!ن! ڪ!و!ن!!ه! ٿ!!ا! م!!ڙ!ن! ۽! و!ڃ!ن! ٿ!!ا! ڌ!ر!م! ۾!‬
‫ن!ف!!!!!!!ر!ت! ج!!!!!!!و! ٻ!ج! پ!و!ک!ي!ن!!!!!!!د!ا!‪ !،‬ذ!ر!ا! ا!ن!ه!ن! ڌ!ر!م! ج!ي!‬
‫ٺ!ي!ڪ!ي!د!ا!ر!ن! ک!ا!ن! پ!ڇ!و! ت!ه! س!ه!ي! ت!ه! آ!خ!ر! ه!و! ڪ!ي!ر! ٿ!ي!ن!د!ا!‬
‫آ!ه!ن! ج!!!!و! ه!ن!ن! ڌ!ر!م! و!د!ي!!!!ا! ڌ!ن! و!ا!پ!!!!ا!ر! ج!!!!ا! د!ر!و!ا!ز!ا!‬
‫ه!!ر!ي!ج!ن!ن! ال! ِء! ب!ن!!د! ڪ!ي!!ا! آ!ه!ن! ۽! ا!ن!ه!ن! ک!ي! ن!ي!چ! ڄ!!ا!ڻ!ي!‬
‫پ!!!ا!ڻ! ک!ي! ا!و!چ! س!!!ڏ!ا!ئ!ي!ن! ٿ!!!ا!‪ !.‬ج!!!ڏ!ه!ن! س!!!ڀ! ه!ڪ! ئ!ي!‬
‫پ!ر!م!ا!ت!م!ا! ج!ا! ا!ن !گ! آ!ه!ي !و!ن!‪ !.‬س !ڀ! پ!ن!ه!ن!ج!ي! ڪ !ر!م! ۾! ا!ت!م!‬
‫آ!ه!ن!‪ !.‬ذ!ر!ا! س!!!و!چ!ي!و! ت!!!ه! س!!!ه!ي! ج!ي!ڪ!!!ڏ!ه!ن! ج!س!!!م! ج!ي!‬
‫ڪ!ن!ه!ن! ا!ن!گ! ک!ي! ڪ!ٽ!ي! ڇ !ڏ!ب!و! ي !ا! و!ر!ي! ڪ!ن!ه!ن! ا!ن !گ!‬
‫ج!ي! پ!ر! گ!ه!و!ر! ن!ه! ل!ه!ج!ي! ت !ه! ي!ق!ي!ن !اّ! ا!ه !و! ا!ن !گ! ب!ي!ڪ !ا!ر!‬
‫ٿ!ي! و!ي!ن!د!و!‪ !.‬ا!ن!س!ا!ن!ي! ز!ن!د!گ!ي! ج!و! ڪ!ر!د!ا!ر! ت!ه! ش!!و!د!ر! ي!!ا!‬
‫ه!ر!ي!ج!ن! ا!د!ا! ڪ!ر!ي! ر!ه!ي!ا! آ!ه!ن!‪ !.‬س!و! ب!ر!ه!م!ڻ! ک!ش!!!ت!ر!ي! َء!‬
‫ج!ي! ڪ!ر!م!ن! ک!ا!ن! ب!ه! ا!ت!م! آ!ه!ن! ش!ي!و!ا! ج!ي! م!ه!م !ا! ا!ي!ش !و!ر!‬
‫پ !ا!ڻ! ڪ !ئ!ي! آ!ه!ي!‪ !.‬ذ!ر!ا! غ !و!ر! ت !ه! ڪ!ر!ي !و! ج !و! گ!ن !د!گ!ي!‬
‫ڦ!ه!ال!ئ!ي!ن!‪ !،‬ڪ!ن! ڪ!چ !ر!و! ڪ!ٺ !و! ڪ!ن! ا!ه!ي! ا!و!چ! آ!ه!ن! ۽!‬
‫ج!ي! ص!!!ف!ا!ئ!ي! ڪ!!!ر!ي! ا!س!!!ا!ن! ک!ي! ج!!!ي!ئ!ڻ! ج!ي! ت!و!ف!ي!!!ق!‬
‫ب!خ!ش!ي!ن!‪ !،‬ا!ه!ي! ن!ي!چ! آ!ه!ن!؟!‬
‫ا!م!ي!!د! ت!!ه! ا!س!!!ا!ن! ۾! س!!ج!ا!ڳ!ي! ا!ي!ن!!د!ي! ۽! ا!س!!ي!ن!‬
‫پ!ن!ه!ن!ج!ي! ڌ!ر!م! ج!ي! ا!ت!ه!ا!س!ي! ک!ي! ا!ن! ا!و!ن!د!ا!ه!ي! غ !ا!ر! م !ا!ن!‬
‫ڪ!!ڍ!ي! ر!و!ش!!ن!ي! َء! ۾! آ!ڻ!ي!ن!د!ا!س!!و!ن! ۽! ا!ن! ذ!ا!ت! پ!!ا!ت! ج!ي!‬
‫ڪ!!و!ڙ!ن! ا!ص!!و!ل!ن! ک!ي! ٽ!!و!ڙ!ي! ”!ه!م! س!!ڀ! ا!ي!ڪ! ه!ي!ن!“!‬
‫ج!و! ن!ع!ر!و! ب!ل!ن!د! ڪ!ن!د!ا!س!و!ن!‪!.‬‬
‫”!ذ!ا!ت! پ!ا!ت! ڪ!ا! ڀ!ي!د! ن!ه! ڪ!و!ئ!ي!‪!،‬‬
‫ه!ر!ي! ڪ!و! ڀ!ج!ي! س!و! ه!ر!ي! ڪ!ا! ه!و! ِء! “!‪!.‬‬
‫ش!ر!ي! ر!ا!م!چ!ن!د!ر! پ!ڻ! ڀ!ي!ل !ڻ!ي! ج !ا! ج !ا! ج!و!ٺ !ا! ٻ !ي!ر!‬
‫ک!ا!ڌ!ا! ه!ئ!ا!‪ !،‬ا!ن! ڪ!ڏ!ه!ن! ب!ه! ن!ي!چ! ا!و!چ! ج!و! ف!ر!ق! ن !ه! ر!ک!ي !و!‬
‫ت!ه! پ!و! ِء! ا!س!ا!ن! ک!ي! ب!ه! گ!ه!ر!ج!ي! ت !ه! ا!ه !ڙ!ن! ا!و!ت !ا!ر!ن! ج!ي!‬
‫ش! ق!د!م! ت!ي! ه!ل!ي! س!چ! ک!ي! پ!ر!ک!ي!و!ن!‪!.‬‬ ‫ن!ق! ِ‬
‫و!ر!ت!ل! ڪ!ت!ا!ب!‪ !:‬س!ن!ڌ! ج!ا! س!ن!ت!‬
‫‪‬‬
‫مهيشوري يوا شڪتي‬
‫ش!ر!ي!ر! ۽! آ!ت!م!ا! ک!ي! ٻ!ل!و!ا!ن! ب!ڻ!ا!ئ!ن! ا!ه!ي! س!ڀ! ک!ش !ت!ر!ي!ن! ج !ا!‬
‫ڪ!ر!م! آ!ه!ن!‪ !.‬ڀ!ڳ!و!ا!ن! گ!ي!ت!ا! ۾! پ!ڻ! ک!ش!ت!ر!ي! ج !ا! ڪ !ر!م! ه!ن!‬
‫ر!ي!ت! ٻ!ڌ!ا!ي!ا! آ!ه!ن!‪!.‬‬
‫س!و!ر!ي!ه! ٿ!ي! ه!ز!ا!ر!ن! د!ش !م!ن!ن! س !ا!ن! ب !ه! ا!ڪ!ي!ل !و!‬
‫ل!!!ڙ!ا!ئ!ي! ڪ!!!ر!ڻ! ۾! ب!ي! ڊ!پ!!!و! ه!ئ!ڻ!‪ !،‬ت!ي!ج! ت!ي!ج!پ!ڻ!!!و! ه!ئ!ڻ! ۽!‬
‫د!ش!ٽ!ن! ت!ي! د!ه!ش!!ت! ر!ک!ڻ!‪ !،‬ڌ!ر!ت!‪ !،‬ه!م!ٿ! م!ض!!ب!و!ط!ي! َء! ۽!‬
‫ڌ!ي!ر!ج! ک!ي! ڌ!ا!ر!ڻ!‪ !،‬ر!ا!ک!ش !س! ر!ا!ڄ!ن!ي !ت!ي! ۽! ح!ڪ!م !ر!ا!ن!ي! َء!‬
‫۾! ج!ي! ڪ!ا!ر!ي!ه! ڪ!ر!ڻ !ا! آ!ه!ن! ت!ن! ۾! چ !ت!ر!ا!ئ!ي! ۽! س !ي!ا!ڻ!پ!‬
‫ر!ک!ڻ!‪ !،‬ل!ڙ!ا!ئ!ي! ۾! ڪ!ن!ه!ن! ر!ي!ت! ب!ه! پ!ٺ!ت!ي! ن!ه! ه!ٽ!ي! ڪ!ي!ئ!ن!‬
‫ب!ه! ڪ!ر!ي! د!ش !م!ن! ج !و! ن !ا!س! ا!و!س! ڪ !ر!ي!‪ !،‬و!د!ي !ا! د!ا!ن!‬
‫س!ا!ن! پ!ر!ج!ا! ج!و! پ!ا!ل!ڻ! ڪ !ر!ڻ!‪ !،‬س !د!ا!ئ!ي!ن! ه!ر!ه!ن !ڌ! ا!ي!ش !و!ر!‬
‫ک!ي! ڏ!س!ڻ! ۽! ب!ن!ا! ڪ!ن!ه!ن! ڪ!ا!ر!ڻ! ڪ!ن!ه!ن! ک!ي! ڪ!ش!ت! ن!ه!‬
‫ڏ!ي!ڻ!‪ !،‬ا!ه!ي! س!ڀ!ا!و!ي!ڪ! ڪ!ر!م! ک!ش!ت!ر!ي! ج!ا! آ!ه!ن!‪!.‬‬
‫و!ئ!ش!ي!ه!‬
‫م!ن!و! م!ه!ر!ا!ج! و!ئ!ش !ي!ه! ج !ا! ه!ي!ٺ!ي !ا!ن! ڪ !ر!م! و!ر!ڻ!ن!‬
‫ڪ!ي!ا! آ!ه!ن!‪!.‬‬
‫گ!ا!ن! ِء! ج!ي! ر!ک!ش!ا! ڪ!ر!ڻ! ۽! پ!ا!ل!ڻ! ڪ!ر!ڻ!‪ !،‬د!ا!ن!‪!،‬‬
‫و!د!ي!ا! ۽!ڌ!ر!م! ج!ي! و!ا!ڌ!ا!ر!ي! ال! ِء! ڌ!ن! خ!ر!چ! ڪ !ر!ڻ!‪ !،‬ه !و!ن!‬
‫و!غ!ي!ر!ه! ي!گ!ي !ه! ڪ !ر!ڻ!‪ !.‬و!ي !د! و!د!ي !ا! و!غ !ي!ر!ه! ش!ا!س !ت!ر!ن! ۽!‬
‫و!گ!ي!ا!ن! ج!و! پ!ڙ!ه!ڻ!‪ !،‬ه!ر! پ!ر!ڪ!ا!ر! ج!ي! و!ا!پ!ا!ر! س!!ا!ن! د!ي!ش!‬
‫ج!و! و!ا!ڌ!ا!ر!و! ڪ!ر!ڻ!‪ !.‬ک!ي!ت!ي! ڪ!ر!ڻ! و!غ!ي!ر!ه!‪ !.‬ڀ!ڳ!و!ت! گ!ي!ت!ا!‬
‫۾! پ!ڻ! ا!ه!ي! س!ا!ڳ!ي!ا! ڪ!ر!م! چ!ي!ل! آ!ه!ن!‪!.‬‬
‫ش!و!د!ر!‬
‫ش!و!د!ر! ل!ف!ظ! ج!ي! ص!ح!ي!ح! م!ع!ن! ٰ!ي! آ!ه!ي! پ!ٺ!ت!ي! پ!ي!!ل!‬
‫ي!ا! گ!ه!ٽ! ڄ!ا!ڻ! و!ا!ر!و!‪ !.‬م!ن!و! م!ه!ر!ا!ج! ش!و!د!ر! ج!ا! ڪ!ر!م! ه!ن!‬
‫ر!ي!ت! و!ر!ڻ!ن! ڪ!ي!ا! آ!ه!ن!‪!.‬‬
‫ا!ي!ر!ش!!!!!ا!‪ !،‬د!ر!م!ي!ش!‪ !،‬ن!ن!!!!!د!ا!‪ !،‬ا!ڀ!م!!!!!ا!ن! ڇ!!!!!ڏ!ي!‪!،‬‬
‫ب !ر!ا!ه!م!ڻ!‪ !،‬ک!ش !ت!ر!ي! ۽! و!ئ!ش !ي!ه! ج!ي! ش !ي!و!ا! ڪ !ر!ڻ!‪ !.‬ه!ن!‬
‫ج!و! ه!ڪ! ئ!ي! ڪ!ر!م! چ!ي!ل! آ!ه!ي!‪!.‬‬
‫ه!ا!ڻ!ي! ا!ه !و! ڏ!س !ج!ي! ت !ه! ا!ن!ه!ن! چ!ئ !ن!ي! و!ر!ڻ!ن! ج !ا!‬
‫ف!!!ر!ض! ڪ!ي!!!ت!ر!ن! ق!!!د!ر! ص!!!ح!ي!ح! آ!ه!ن! ۽! ا!ن!ه!ن! م!!!ا!ن!‬
‫ڪ!ن!ه!ن! س!!!ا!ن! ا!ا!ن!ص!!!ا!ف!ي! ت!!!ه! ن!!!ه! ڪ!!!ئ!ي! و!ي!!!ئ!ي! آ!ه!ي!‪!.‬‬
‫ح!ا!ل!ت!و!ن! ه!م!ي!ش!ه! ه!ڪ!ج!ه!ڙ!و! ڪ!و!ن !ه! ٿ!ي !و!ن! ر!ه!ن!‪ !.‬و!ق!ت!‬
‫ب !ه! و!ق!ت! ح !ا!ل!ت!ن! ح!ڪ !و!م!ت!ن!‪ !،‬س !م!ا!ج! ۽! ٻ!ي!ن! ڳ !ا!ل!ه!ي!ن! ۾!‬
‫ڦ!ي!ر!ڦ!ا!ر! ٿ!ي!ن!د!ي! ر!ه!ي! ٿ!ي!‪ !،‬م!ن!و! م!ه!ر!ا!ج! و!ا!ر!ي! ز!م!ا!ن!ي! ۾!‬
‫۽! ا!ڄ! و!ا!ر!ي! ز!م!ا!ن!ي! ۾! ت!م !ا!م! گ!ه !ڻ!ي!ن! ص !د!ي!ن! ج !و! و!ق!ت!‬
‫گ!ذ!ر!ي! چ!ڪ!و! آ!ه!ي! ۽! ا!ه!و! ص !ا!ف! ظ !ا!ه!ر! آ!ه!ي! ت !ه! ه!ي!‬
‫ج!ي!ڪ! چ!!!ا!ر! و!ر!ڻ! م!ن!!!و! م!ه!!!ر!ا!ج! ا!ن! ز!م!!!ا!ن!ي! ۾! ۽! ا!ڄ!‬
‫و!ا!ر!ي! ز!م!ا!ن! ۾! گ!ه!ڻ!ي!ن! ص!د!ي!ن! ج!و! و!ق!ت! گ!ذ!ر!ي! چ!ڪ !و!‬
‫آ!ه!ي! ۽! ا!ه!و! ص !ا!ف! ظ !ا!ه!ر! آ!ه!ي! ت !ه! ه!ي! ج!ي!ڪ!ي! چ !ا!ر!‬
‫و!ر!ڻ! م!ن !و! م!ه !ر!ا!ج! ا!ن! ز!م !ا!ن!ي! ۾! ٺ!ا!ه!ي !ا! س !ي! ا!ن! و!ق!ت!‬
‫ج!ي! ض!ر!و!ر!ت! م!ط!ا!ب!ق! ه!ئ!ا!‪ !.‬ا!ن! و!ق!ت! ک!ا!ن! و!ٺ!ي! م!ٿ!!ئ!ي!ن!‬
‫د!ر!ج!ي! و!ا!ر!ا! ه!ي!!!!ٺ!ي!ن! د!ر!ج!ي! و!ا!ر!ن! س!!!!ا!ن! ب!ي! د!ر!د!ي! َء!‬
‫ج!ي! ه!ل!ت! ڪ!ن !د!ا! آ!ي !ا! آ!ه!ن!‪ !،‬ڳ!ا!ل!ه !ه! ا!ي !ت!ر!ي! و!ڌ!ي! و!ي !ئ!ي!‬
‫‪18‬‬
 ‫ڀـــالئـــي‬
‫‪--------------‬اميت تارا چند النگهڻي‬
‫هڪ رات سمنڊ جي لهرن سان گڏ ت!!ري‬
‫آيل سوين مڇيون ڪن!!اري جي ريت تي رهجي‬
‫وي!!!ون‪ .‬انهن مڇين وٽ ت!!!رپي م!!!رڻ کانس!!!واء‬
‫ڪوئي چارو ن!!ه ه!!و‪ .‬اتي هڪ ڇ!!وڪري انهن‬
‫کي ترپن!دي ڏس!ي‪ ،‬وڏي ڦ!رتي س!ان هڪ هڪ‬
‫ڪ!!!ري انهن مڇين کي پ!!!اڻي ۾ وجهن!!!دو وي!!!و‪.‬‬
‫ج!!!ڏهن هڪ م!!!اڻهو انهي ڇ!!!وڪري کي ائين‬
‫ڪن!!دي ڏٺ!!و ‪ ،‬ت!!ه چ!!وڻ لڳ!!و “ ه!!تي ت!!ه س!!وين‬
‫مڇي!!!!!ون آهن‪ ،‬تنهنجي هڪ!!!!!ڙي ڄ!!!!!ڻي جي‬
‫ڪوشش سان ڪهڙو فرق پوندو؟؟”‪ .‬اهو ٻ!!ڌي‬
‫انهي ڇ!!!وڪڙي هڪ وڌيڪ مڇي کي پ!!!اڻي ۾‬
‫اڇالئيندي چيو ته “ منهنجي هن ڪوش!!ش س!!ان‬
‫انهي مڇي کي ته ضرور فرق پيو هون!!دو جنهن‬
‫کي نئي زندگي ملي آهي‪”.‬‬
‫اسانکي ڪڏهن به ڀالئي جي ڳڻپ نه ڪرڻ‬
‫کپي‪ ،‬صرف پنهنجي پنهنجي وس مطابق يوگ‬
‫دان ڏيون ته شل هي جيجل ڌرتي سدا خوشحال‬
‫رهي‪.‬‬
‫‪‬‬

‫مهيشوري يوا شڪتي‬ ‫‪19‬‬

 ‫ڪ!ل! ُج!گ! ڌ!ن!ي!ه! آ!ه!ي!‪!.!.!.‬‬
‫‪------------------------------‬جنيش ڪمار ‪ T‬راٺي نئو ڪوٽ‬
‫ڪ!ل!ج!گ! ج!ي! ٻ!ا!ل! ا!و!س!ٿ!ا! آ!ه!ي!‪ !،‬پ!ر! ا!س!ي!ن! ڏ!س!!و!ن! پ!ي!!ا!‬
‫ت!ه! پ !ا!پ! گ!ه!ڻ !و! و!ڌ!ي! چ!ڪ !و! آ!ه!ي!‪ !،‬ا!ن!ه!ي! ه!و!ن !د!ي! ب !ه!‬
‫ا!س!ي!ن! ڪ!ل!ج!گ! و!ا!س!!!ي! ٻ!ي!ن! ي!گ!ن! ج!ي! ڀ!ي!ٽ! ۾! و!ڌ!ي!ڪ!‬
‫ڀ!ا!ڳ!ي!ه! ش!ا!ل!ي! آ!ه!ي !و!ن!‪ !،‬ا!س !ا!ن! ک!ي! س !ه!ج!ت!ا! س !ا!ن! س !ن!ت!ن!‬
‫ج!و! ي!ا! ا!ن!ه!ن! ج!و! و!ا!ڻ!ي! ج!و! س!ن!گ! ح!ا!ص!ل! آ!ه!ي!‪ !.‬ا!ن!ه!ن!‬
‫ج!ا! ا!پ!د!ي!ش! ا!س!ا!ن! ک!ي! ڪ!ت!ا!ب!ي! ص!و!ر!ت! ۾! آ!س!ا!ن!ي! س!ا!ن!‬
‫م!ل!ي! ر!ه!ي !ا! آ!ه!ن!‪ !.‬ص !ر!ف! ا!س !ا!ن! ت!ي! ڪ!ر!پ !ا! ڪ!ن !د!ي!‬
‫ا!ي!ش!و!ر! ا!س!ا!ن! ک!ي! گ!ي!ا!ن! ج!و! ا!م!ر!ت! گ!ي!ت !ا! ج!ي! ر!و!پ! ۾!‬
‫م!ه!ي!ا! ڪ!ر!ي! ڇ!ڏ!ي!و! آ!ه!ي!‪ !.‬ه!ا!ڻ! ت!ه! س !ت! س !ن!گ! ا!س !ا!ن!‬
‫ک!ي! پ!ن!ه!ن!ج!ي! ئ!ي! گ!ه!!ر! ۾! ٽ!ي! و!ي! د!و!ا!ر!ا! م!ي!!ل! ر!ه!ي!!و!‬
‫آ!ه!ي!‪ !،‬ج!ن!ه!ن! س!!ا!ن! ش!!ر!و!ڻ! ج!!و! س!!ا!ڌ!ن! م!!ا!ڻ!ه!ن! ج!ي!‬
‫ا!ڪ!!ث!ر!ي!ت! ڪ!!ر!ي! ر!ه!ي! آ!ه!ي!‪ !.‬ج!ن!ه!ن! س!!ا!ن! ش!!ر!و!ڻ!‬
‫ج!و! س!ا!ڌ!ن! م!ا!ڻ!ه!ن! ج!ي! ا!ڪ!ث!ر!ي!ت! ڪ !ر!ي! ر!ه!ي! آ!ه!ي!‪!،‬‬
‫ه !ر! ڪ !و! ڪ!ن!ه!ن! ن !ه! ڪ!ن!ه!ن! ن!م !و!ن!ي! ڪ !ر!م! ي !و!گ!‪!،‬‬
‫گ!ي!ا!ن! ي!و!گ! ۽! ڀ!ڳ!ت!ي! ي!و!گ! ج !ا! س !ا!ڌ!ن! ڪ !ر!ي! ر!ه!ي !و!‬
‫آ!ه!ي!‪!.‬‬
‫ا!ڄ! ا!ن!ي!ڪ! ا!ج!ا!م!ي !ل!‪ !،‬پ!ر!ي!ک!ش !ت!‪ !،‬و!ڀ!ي!ڪ!ش !ڻ!‪!،‬‬
‫پ!!ر!ه!ال!د!‪ !،‬ڌ!ر!و! َء! ‪ !،‬ڪ!ن!!ت!ي!و!ن!‪ !،‬ت!!ا!ر!ا!ئ!و!ن!‪ !،‬س!!ي!ت!ا!ئ!و!ن!‪!،‬‬
‫ج!ن!ڪ! و!غ!!ي!ر!ه! و!غ!!ي!ر!ه! آ!ه!ن!‪ !.‬ا!ڪ!!ث!ر! م!!ا!ڻ!ه!و! ڇ!ڪ!‬
‫ڏ!ي!ن!!د!ي!‪ !،‬ا!و!ٻ!ا!س!!ي! ڏ!ي!ن!!د!ي! ي!!ا! پ!!ي!ر! ک!ي! ٺ!!و!ڪ!ر! ل!ڳ!ڻ!‬
‫و!ق!ت! ر!ا!م! ج!و! ن!ا!م! ا!چ!ا!ر!ي!ن! ٿ !ا!‪ !،‬گ!و!س !و!ا!م!ي! ت!ل!س !ي!د!ا!س!‬
‫ا!ن!ه!ن! ک!ي! ڌ!ن!ي!ه! ڪ!و!ٺ!ي!ن!د!ي! چ!و!ي! ٿ!و!‪!:‬‬
‫ت!ل!س !ي! ج !ا! ڪ!ي! و!د!ن! ت!ي!‪ !،‬ڌ!و!ک !ي!ئ!و! ن!ڪ!س !ت!‬
‫ن!ا!م!‪!،‬‬
‫ت!ا!ڪ!ي! پ!گ! ک!ي! پ!گ! ت!ر!ي!‪ !،‬م!و!ر!ي! ت!ن!!و!ڪ!ي!‬
‫چ!ا!م!‬
‫ي!ع!!ن!ي! ج!ن!ه!ن! ج!ي! و!ا!ت!!ا!ن! ڀ!!ل! ۾! ئ!ي! ر!ا!م! ج!!و!‬
‫ن!ا!م! ا!چ!ا!ر!ڻ! ٿ!ئ!ي! ٿ!و!‪ !،‬ا!ن! ج!ي! ج!و!ت!ن! و!ا!س!ط!ي! م!ن!ه!ن!ج!ي!‬
‫ب!!!د!ن! ج!ي! ک!!!ل! ت!ي!!!ا!ر! آ!ه!ي!‪ !.‬و!ر!ي! چ!!!و!ي! ٿ!!!و! ت!!!ه!‬
‫”!ڪ!ل!ج!گ! ڪ!ي !و!ل! ن !ا!م! آ!ڌ!ا!ر!ا!“! ص !ر!ف! ڀ!ڳ !و!ا!ن! ج !و!‬
‫ن!ا!م! و!ٺ!ڻ! س!ا!ن! ئ!ي! ا!ن!س!ا!ن! ج!و! ا!ڌ!ا!ر! ي!ق!ي!ن!ي! آ!ه!ي!‪!.‬‬
‫ه!ن! ڪ!ل!ج!!!گ! ۾! ا!س!!!ا!ن! ک!ي! ا!ن!س!!!ا!ن!ي! چ!و!ل!!!و!‬
‫م!ل!ي!و! آ!ه!ي!‪ !،‬ڌ!ر!م! ج!ا! س!ا!ڌ!ن! ا!ي!ت!ر!ا! آ!س!ا!ن!ي! س!ا!ن! ح!ا!ص!ل!‬
‫آ!ه!ن!‪ !،‬ا!ن!ه!ن! ک!ي! ع!م!!ل! ۾! آ!ڻ!ڻ! ب!!ه! ت!م!!ا!م! س!!و!ل!و! آ!ه!ي!‪!،‬‬
‫پ!!و! ِء! ڪ!!ي!ر! م!!و!ر!ک! ه!و!ن!!د!و! ج!!و! ه!ن! م!!و!ق!ع!ي! ج!!و!‬
‫ف!ا!ئ!!د!و! ن!!ه! و!ٺ!ي! پ!ن!ه!ن!ج!!و! ج!ي!!و!ن! س!!ا!ر!ٿ!ڪ! ڪ!و!ن!!ه!‬
‫ڪ!ن!د!و!‪ !.‬ه!ر! ڪ!و! ڪ!ن !د!و! ۽! ا!ئ!ي!ن! ڪ !ر!ڻ! ۾! ل!ڳ !ل! ب !ه!‬
‫آ!ه!ي!‪ !.‬ص!!ر!ف! پ!ن!ه!ن!ج!ي! ل!ک!ش! ک!ي! ه!!ر! و!ق!ت! ڌ!ي!!ا!ن! ۾!‬
‫ر!ک!ڻ! ض!!!ر!و!ر!ي! آ!ه!ي! ت!!!ه! ”!ٻ!ي!ه!!!ر! ه!ن! آ!و!ا!گ!م!ن! ج!ي!‬
‫چ!ڪ!ر! ۾! ا!چ!ڻ!و! ن!ا!ه!ي!‪!“!.‬‬
‫مهيشوري يوا شڪتي‬
‫م!ه!ر!ش!ي!‬
‫و!ي!د! و!ي!ا!س!‬
‫پ!ن!ه!ن!ج!ي!‬
‫د!و!ر! ج!ي! و!چ!و!ا!ر!ي! ع!ر!ص!ي! د!و!ر!ا!ن! س!ن!ا!ت!ن! ڌ!ر!م! ج!و!‬
‫ا!پ!د!ي!ش! ڪ!ن!د!ي! ا!ڪ!ث!ر! ڪ!ر!ي! ن!ا!ر!ي!‪ !،‬ش!و!د!ر! ۽!‬
‫ڪ!ل!ج!گ! ج!ي! ن!ن!د!ا! ڪ!ن!د!و! ر!ه!ن!د!و! ه!و!‪ !.‬ڪ!ج!ه!ه!‬
‫ر!ش!ي!ن! س!و!چ!ي!و! ت!ه! ا!ه!ي! ٽ!ي!ئ!ي! ب!ه! ب!ر!ه!م!ا! ج!ي! س!ر!ش!ت!ي!‬
‫ج!ا! ا!ن!گ! آ!ه!ي!‪ !،‬ت!ن!ه!ن!ڪ!ر!ي! ا!ي!ت!ر!ا! ن!ن!د!ن!ي!ه! ڪ!ي!ئ!ن! ٿ!ا!‬
‫ٿ!ي! س!گ!ه!ن!‪ !،‬ا!ن!ه!ي! ڪ!ا!ر!ڻ! ا!ه!ي! و!ي!د! و!ي!ا!س! ج!ي!‬
‫ا!ه!ڙ!ي! ڪ!ٿ!ن! س!ا!ن! م!ت!ف!ق! ڪ!و!ن!ه! ٿ!ي! س!گ!ه!ي!ا!‪!.‬‬
‫ه!ڪ! ڀ!ي!ر!ي! ا!ه!ي! ر!ش!ي! م!ه!ر!ش!ي! و!ي!د! و!ي!!!ا!س!‬
‫ک!ا!ن! ه!ن! ڪ!ٿ!ن! ج!و! ڪ!ا!ر!ڻ! ڄ!ا!ڻ!ڻ! ال! ِء! ا!ن! ج!ي! آ!ش !ر!م!‬
‫ت!ي! و!ي!ا!‪ !.‬ا!ن! و!ق!ت! و!ي !د! و!ي !ا!س! ن !د!ي! ۾! س !ن!ا!ن! ڪ !ر!ڻ!‬
‫ال! ِء! و!ي!ل! ه!و!‪ !،‬ج!ي!ئ!ن! ا!ن! ر!ش!ي!ن! ک!ي! پ!ا!ڻ! ط!ر!ف! ا!ي!ن !د!و!‬
‫ڏ!ٺ!و! ت!ه! ت!ر!ڪ!ا!ل! د!ر!ش!ي! و!ي!د! و!ي !ا!س! ا!ن! ج !و! ڪ !ا!ر!ڻ!‬
‫ڄ!ا!ڻ!ي!‪ !،‬پ!ا!ڻ!ي! ۾! ٽ!ٻ!ي! ڏ!ن!ي! ۽! پ !و! ِء! ٻ !ا!ه!ر! ن!ڪ !ر!ي! ٻ !ئ!ي!‬
‫ٻ !ا!ن!ه!و!ن! م !ٿ!ي! ک !ڻ!ي! ز!و!ر! ز!و!ر! س !ا!ن! ا!ع!ال!ن! ڪ !ر!ڻ!‬
‫ل!ڳ!!و! ت!!ه! ن!!ا!ر!ي! ڌ!ن!ي!!ه! آ!ه!ي!‪ !،‬ش!!و!د!ر! ڌ!ن!ي!!ه! آ!ه!ي! ۽!‬
‫ڪ!ل!ج!گ! ب!ه! ڌ!ن!ي!ه! آ!ه!ي!‪!.‬‬
‫س!!!ن!ا!ن! ڪ!!!ر!ي! ٻ!!!ا!ه!ر! ا!چ!ي! ا!ن! ر!ش!!!ي!ن! ک!ي!‬
‫خ!ال!ص!و! ڪ!ن !د!ي! چ!ي !و! ت !ه! ن !ا!ر!ي! پ !ر!ش! ج!ي! ڀ!ي!ٽ! ۾!‬
‫ڌ!ن!ي!!!ه! ا!ن!ه!ي! ڪ!!!ر!ي! آ!ح!ي! ج!!!و! پ!!!ر!ش! ک!ي! پ!ن!ه!ن!ج!!!و!‬
‫ج!ي!!و!ن! س!!ا!ر!ٿ!ڪ! ڪ!!ر!ڻ! ال! ِء! ا!ن!ي!ڪ! ج!ن!م! ڌ!ا!ر!م!ڪ!‬
‫س!ا!ڌ!ن! ڪ!ر!ڻ!ا! پ!و!ن! ٿ!ا!‪ !.‬پ!ر! ه!ڪ! ا!س!ت!ر!ي! ص!ر!ف! پ!!ت!ي!‬
‫و!ر!ت! ڌ!ر!م! ج!!و! ٺ!ي!ڪ! ن!م!!و!ن!ي! س!!ا!ن! پ!!ا!ل!ڻ! ڪ!!ر!ي!‬
‫ه!ڪ!ڙ!ي! ئ!ي! ج!ن!م! ۾! پ!ن!ه!ن!ج!و! ج!ي!و!ن! س!ا!ر!ٿ!ڪ! ڪ!!!ر!ي!‬
‫س!گ!ه!ي! ٿ!ي!‪!.‬‬
‫ا!ن!ه!ي! ن!م!و!ن!ي! ه!ڪ! ش!و!د!ر! ب !ه! ب!ن !ا! ڪ !و! ٻ!ي !و!‬
‫آ!ڌ!ي!ا!ت!م!ڪ! س!ا!ڌ!ن! ڪ!ر!ڻ! ج!ي! ص !ر!ف! ٻ!ي!ن! و!ر!ڻ!ن! ج!ي!‬
‫س!ي!و!ا! ڪ!ر!ي! پ!ن!ه!ن!ج!و! ج!ن!م! س!ڦ!ل!و! ڪ!ر!ي! س !گ!ه!ي! ٿ !و!‪!،‬‬
‫ج!ي!ڪ!و! ٻ!ي !ا! ا!ي !ت!ر!و! آ!س !ا!ن!ي! س !ا!ن! ڪ!و!ن !ه! ٿ !ا! ڪ !ر!ي!‬
‫س !گ!ه!ن!‪ !،‬ت!ن!ه!ن! ڪ !ر!ي! ش !و!د!ر! ج !و! ج!ي !و!ن! ب !ه! ڌ!ن!ي !ه!‬
‫آ!ه!ي!‪!.‬‬
‫ب!ي!ش!!!ڪ! ڪ!ل!ج!!!گ! ۾! ا!ن!ي!ڪ! ب!ر!ا!ي!!!و!ن! آ!ه!ن!‪!،‬‬
‫ج!ي!ڪ!ي! ٻ!ي!ن! س!ڀ!ن!ي! ي!گ!ن! ج!ي! م!ق!ا!ب!ل!ي! ۾! ت!م!ا!م! گ!ه!ڻ!ي!و!ن!‬
‫آ!ه!ن!‪ !.‬پ!!!ر! ه!ن! ۾! ه!ڪ! ا!ه!!!ڙ!ي! چ!ڱ!!!ا!ئ!ي! ب!!!ه! آ!ه!ي!‪!،‬‬
‫ج!ي!ڪ !ا! ڪ!ن!ه!ن! ب !ه! ي !گ! ک!ي! ح!ا!ص !ل! ڪ!و!ن !ه! آ!ه!ي!‪!،‬‬
‫ج!ي!ڪ !ا! ا!ن! ج!ي! ب !ر!ا!ي!ن! ک!ي! ب !ه! م !ا!ت! ڪ !ر!ي! ڇ !ڏ!ي!‬
‫ٿ!ي!‪ !،‬ڪ!ل!ج!!!گ! ۾! ت!!!ه! ص!!!ر!ف! م!ع!م!!!و!ل!ي! آ!ڌ!ي!!!ا!ت!م!ڪ!‬
‫س !ا!ڌ!ن! و!ڌ!ي!ڪ! ڦ !ل! ڏ!ي!ڻ! و!ا!ر!و! آ!ه!ي!‪ !،‬ڌ!ر!م! س!!ا!ڌ!ن! ب!!ه!‬
‫آ!س!ا!ن!ي! س!ا!ن! د!س!ت!ي!ا!ب! ٿ!ي!ن!د!ا! آ!ه!ن!‪!.‬‬
‫ا!ڄ! ڪ!ل!ج!گ! ک!ي! آ!ئ!ي! پ!ن!ج! ه !ز!ا!ر! س !ا!ل!ن! ک !ا!ن!‬
‫و!ڏ!و! ع!ر!ص!و! گ!ذ!ر!ي! چ!ڪ!و! آ!ه!ي!‪ !.‬چ !و!ڻ! ال! ِء! ت !ه! ه!ي!‬
‫‪20‬‬
 ‫ڪري ڇ!!ڏي مگ!!ر هن ائين ن!!ه ڪي!!و لڳات!!ار ٽي ڏينهن‬
‫ساگر ديوتا جي اپاسنا ڪئي‪ .‬ٽن ڏينهن کانپو ِء به جڏهن‬ ‫‪‬‬
‫ساگر ديوتا ڪو به جواب نه ڏنو ت!!ه ش!!ري رام ص!!رف!‬
‫ان کي پنهنجو ڌرم ياد ڏيارڻ ال ِء استر کنيو‪.‬‬
‫‪Happy Holi‬‬
‫®‬
‫‪j%‬‬

‫سپر بوٽ هائوس مٺي‬

‫هتي هر قسم جا چپل ۽ بوٽ دستياب آهن‬
‫پروپرائيٽر‪!:‬‬
‫سنيل ايم لکاڻي‬

‫مها پرش‬
‫ڀڳوان شري رام‪ ،‬يقينا ّ هڪ سور وير به هئ!!ا‪،‬‬
‫ڀڳوان ڪرشن گيتا ۾ چيو آه!ه ”ت!!ه وي!رن ۾ آئ!!ون رام‬
‫آهيان“ شري رام چندر گرو ورششٽ! کان‪ ،‬استر ششتر‬
‫۽ ي!!ڌجي ودي !ا! ورتي‪ ،‬وش!!وا م!!تر مهارش !ي! ک!!ان خفي!!ه‬
‫اس!!!ترن جي ودي!!!ا ورتي (جيڪي پ!!!وري! ڪائن!!!ات ۾‬
‫صرف وشو امڙ کي خ!!بر ه!!ئي ۽ هن ڀڳ!!وان ش!!و ک!!ان‬
‫اها ودي!!ا ورتي) هن ک!!ان عالوه رش!!ي آگس!!تيه ک!!ان ب!!ه‬
‫ڪ!!افي ودي!!ا ورتي ش!!ري رام ص!!رف هڪ ت!!ير س!!ان‬
‫ت!!!اتڪي راکشش!!!ڻ کي مڪ!!!تي ڏني م!!!اريچ کي س!!!ت‬
‫سمندر پري اڇاليو‪.‬‬
‫ش!!!و ڌنش ٽوڙي!!!و‪ ،‬جنهن کي ‪ 50000‬م!!!اڻهن‬
‫ڇڪي مح!!ل ۾ آن!!دو ه!!و‪ ،‬اڪيلي ئي ک!!ر ۽ دوش!!ڻ ج!!و‬
‫خاتمو ڪيو‪.‬‬
‫پ!!ر اي!!ڏي وڏي مه!!اوير! هون!!دي ب!!ه ش!!ري رام‬
‫هميشه نمرتا سان هلندا هئا‪ .‬مها ساگر تي ڪ!!روڌ! انهي‬
‫جو هڪ سٺو مثال آهي!‬
‫راوڻ ماتا سيتا کي ‪ 30‬ڏينهن ج!!و ٽ!!ائيم ڏي ٿ!!و‬
‫ته مون سان ش!!ادي ڪ!!ر ورن!!ه قت!!ل ڪ!!ري ڇڏين!!دس‪،‬‬
‫ڀرت شري رام کان واعدو ورتو هو ت!!ه اگ!!ر ه!!و ٺيڪ‬
‫‪ 14‬سال ختم ٿيڻ تي نه پهتو ته هو اڳيئن لمحي پنهنجي‬
‫شرير جو تياگ ڪ!!ري ڇڏين!!دو‪ ،‬تنهنڪ!!ري! ش!!ري رام‬
‫وٽ صرف ‪ 30‬ڏينهن هٿ ۾ هئا‪ .‬انهي عرص!!ي دوران‬
‫راوڻ کي به هارائڻو! هو‪ ،‬سيتا کي ب!!ه واپس آڻڻ!!و ه!!و ۽‬
‫ايوڌي!!ا واپس ب!!ه وڃڻ!!و! ش!!ديد وقت جي ڪمي هئڻ تي‬
‫لڪشمڻ شري رام کي چيو ته ساگر ديوتا کي پڇڻ جي‬
‫بجا ِء حڪم ڏيو‪.‬‬
‫مگ!!ر رام جيڪ!!و ڪي!!و اه!!و ناقاب!!ل يقين ه!!و‪.‬‬
‫جيتوڻيڪ هن وٽ وديا ۽ دل هو ت!!ه س!!اگر کي ب!!ه وس‬
‫مهيشوري يوا شڪتي‬ ‫‪21‬‬
 ‫”عظيم تهذيب“‬
‫‪‬پ!ر!‬
‫پ!ا!ڻ!ي! ا!ن!س!!ا!ن! ذ!ا!ت! ک!ي! ه!ن! ج!ي! ڪ!ي!!ل!‬ ‫‪‬‬ ‫ڪ!ر!ت!ي! ۽! س!ن!ا!ت!ن! ڌ!ر!م! ه!ڪ! ٻ!ڻ!ي! س!ا!ن! ا!ئ!ي!ن! ج!ڙ!ي!ل!‬
‫گ!ن!!د!گ!ي! ک!!ا!ن! پ!!ا!ڪ! ڪ!!ر!ي! ٿ!!و! (! ‪Atharveda‬‬ ‫آ!ه!ن! ج!ي!ئ!ن! ر!و!ش!ن!ي! س!ج! س!ا!ن! ۽! ل!ه!ر!و!ن! س!ا!گ!ر! س!ا!ن!‪!.‬‬
‫‪!)Samhita‬‬ ‫م!ا!ح!و!ل!ي!ا!ت!ي! ت!و!ا!ز!ن! ت!ي! و!ي!د!ن! ۽! ا!پ!ن!ش!د!ن! ۾! ڪ!ا!ف!ي! ز!و!ر!‬
‫ک!و!ه!ه!‪ !،‬ت!ال!‪ !،‬س!و!ر!ا!خ!ن!‪ !،‬ڍ!ن!ڍ!ن!‪ !،‬ن!د!ي!ن!‪!،‬‬ ‫‪‬‬ ‫ڏ!ي!و! و!ي!و! ۽! ا!ه!ا!ئ!ي! ڳ!ا!ل!ه!ه! ر!ا!م!ا!ئ!ڻ!‪ !،‬م!ه!ا!ڀ!ا!ر!ت! گ!ي!ت!ا!‪!،‬‬
‫د!ل!د!ن!‪ !،‬ح!و!ض!ن!‪ !،‬ب!ر!س!ا!ت!ن!‪ !،‬چ!ش!م!ن! ۽! س!!م!ن!ڊ! م!!ا!ن!‬ ‫پ!ر!ا!ن! ۽! س!ن!ت!ن! د!ه!ر!ا!ئ!ي! آ!ه!ي!‪ !،‬م!ا!ت!ا! پ!ر! ڪ!ر!ت!ي! س!ن!ا!ت!ن!‬
‫ن!ڪ!ر!ن!د!ڙ! پ!ا!ڻ!ي!ن! ک!ي! ڀ!ي!ٽ!ا! ڏ!ن!ي! و!ڃ!ي! ٿ!ي!‪!.‬‬ ‫س!ڀ!ي!ت!ا! ۾! پ!و!ڄ!ي! و!ي!ن!د!ي! آ!ه!ي!!!‬
‫م!ه!ا!ڀ!ا!ر!ت! چ !ئ!ي! ٿ!ي! ت !ه! ”!ا!گ !ر! ڪ!ن!ه!ن!‬ ‫‪‬‬ ‫م!ث!ا!ل! ط!و!ر!‪!:‬‬
‫ڳ!و!ٺ! ۾! ه!ڪ! و!ڻ! ب!ه! ا!ه!ڙ!و! ه!ج!ي! ج!ي!ڪ!و! م!ي!!و!ن!‬ ‫م!ن!ش! ک!ي! و!ڻ! ن!!!!!ه! ت!ب!ا!ه!!!!!ه! ڪ!!!!!ر!ڻ!‬ ‫‪‬‬
‫۽! ڦ!ل!ن! س!ا!ن! ڀ!ر!پ!و!ر! ه!ج!ي! ت!ه! ا!ه!و! آ!س!!!ت!ا!ن! ا!ه!م!ي!ت!‬ ‫گ!ه!ر!ج!ن!(! (!‪Rigved Samhita vi - 48-17‬‬
‫و!ا!ر!و! ۽! پ!و!چ!ا! ال!ئ!ق! ب!ڻ!ج!ي! و!ڃ!ي! ٿ!و!‪!.‬‬ ‫ٻ!و!ٽ!ي !و!ن! م!ا!ت !ا!ئ!و!ن! ۽! د!ي!و!ي !و!ن! آ!ه!ن! (! (!‬ ‫‪‬‬
‫ش!ا!ي!د! د!ن!ي!ا! ج!و! ڪ!و!ب!ه! م!ذ!ه!ب! م!ا!ح!و!ل! د!و!س!ت!ي!‬ ‫‪Rigved Samhita x-97-1‬‬
‫ت!ي! ا!ي!ت!ر!و! ز!و!ر! ن!ه! ڏ!ي!ن!د!و! ه!و!ن!د!و! ج!ي!ت!ر!و! س !ن!ا!ت!ن! س !ڀ!ي!ت!ا!‬ ‫و!ڻ! گ!ه!!ر! ۽! ح!و!ي!ل!ي!!و!ن! آ!ه!ن! (!‪Rigved‬‬ ‫‪‬‬
‫ڏ!ي! ٿ!ي!‪ !.‬ا!ه!ا! م!ا!ح!و!ل!ي!ا!ت!ي! ذ!م!ي!!!د!ا!ر!ي! ۾! ي!ق!ي!ن! ر!ک!ي! ٿ!ي! ۽!‬ ‫‪!)Samhita x-97-5‬‬
‫ا!ه!و! چ!ئ!ي! ٿ!ي! ت!ه! ”!ڌ!ر!ت!ي! ا!س!ا!ن!ج!ي! م!ا!ت!ا!“!‪ !.‬ا!ه!ا! ج!ا!ن!و!ر!ن!‬ ‫ٻ!و!ٽ!!ا! ۽! پ!!ا!ڻ!ي! م!ا!ن!و!ج!!ا!ت!ي! ال! ِء! خ!ز!ا!ن!!و!‬ ‫‪‬‬
‫ج!ي! ب!ه! ح!ف!ا!ظ!ت! ج!ي! س!ي!ک! ڏ!ي! ٿ!ي! ڇ!ا!ڪ !ا!ڻ! ت !ه! ا!ن!ه!ن!‬ ‫آ!ه!ن! (! ‪!)Rigved Samhita vii -70-4‬‬
‫۾! ب !ه! آ!ت!م !ا! ه!و!ن !د!ي! آ!ه!ي! ا!ه !ا! ا!س !ا!ن!ک!ي! ا!ه!ن!س !ا!ي!ا! ع !د!م!‬ ‫ز!م!ي!ن! ج!ن!ه!ن! ت!ي! س!م!ن!ڊ!‪ !،‬ن!!د!ي!و!ن! ۽! ٻ!ي!!ا!‬ ‫‪‬‬
‫ت!ش !د!د! ج !و! د!ر!س! ڏ!ي! ٿ!ي!‪ !.‬س !ن!ا!ت!ن! س !ڀ!ي!ت!ا! م!ط !ا!ب!ق! خ !د!ا!‬ ‫پ!!!ا!ڻ!ي! م!و!ج!!!و!د! آ!ه!ن!‪ !،‬ج!ن!ه!ن! ت!ي! ک!!!ا!ڌ!و! ۽! ک!ي!ت!‬
‫ڪ!ا!ئ!ن!ا!ت! ج!ي! ذ!ر!ي! ذ!ر!ي! ۾! م!و!ج!و!د! آ!ه!ي!‪ !،‬ه!ر! م!خ!ل!و!ق!‬ ‫ک!ل!ي!ا!ن! و!ج !و!د! آ!ي !ا!‪ !،‬ج!ن!ه!ن! ت!ي! ز!ن !د!گ!ي!و!ن! س !ا!ه!ه!‬
‫۾! آ!ه!ه! ۽! ه!ر! ا!ن!س!ا!ن! ۾! م!و!ج!و!د! آ!ه!ي! چ!ا!ه!ي! ا!ه!و! ا!ن!س!!!ا!ن!‬ ‫ک!ڻ!ن! ٿ!ي !و!ن! ۽! ه!ل!ن! ٿ!ي !و!ن!‪ !،‬ا!ه !ا! م!ا!ت !ا! ا!س !ا!ن! ت!ي!‬
‫ڪ!ن!ه!ن! ب!ه! م!ت! ج!و! ه!ج!ي!‪!.‬‬ ‫م!ه!ر!ب!!ا!ن!ي! ٿ!!ئ!ي! ۽! س!!ٺ!ي! پ!ي!!د!ا!و!ر! ڏ!ي!‪!.!.!.!.!.!.!.!.!.!.!.‬‬
‫پ!!و!ت!ر! ڳ!ئ!!و!ن!‪ !،‬ج!ب!ل!ن! ج!ي! پ!و!ڄ!!ا!‪ !،‬ن!!ا!ن!گ!ن! ج!ي!‬ ‫‪Athar Veda Hymn the earth bhumi‬‬
‫پ!و!ڄ!ا! ۽! ٻ!ي!ن! ڪ!ي!ت!ر!ن! ئ!ي! ٻ!و!ٽ!ن! ۽! ج!!ا!ن!و!ر!ن! ج!ي! پ!و!ڄ!!ا!‬ ‫‪)sukta‬‬
‫م!ا!ن! ا!س!ا!ن!ج!ا! س!ن!ت! ۽! م!ه!ا!ر!ش!ي! م!!ن!ي!‪ !،‬م!ن!ش! ج!!ا!ت!ي! ک!ي!‬ ‫م!ن!ش! ک!ي! م!س!!!!!ڪ!ن! (!ر!ه!!!!!ا!ئ!ش! ال! ِء!‬ ‫‪‬‬
‫ص !ر!ف! ا!ه !و! پ!ي!غ !ا!م! ڏ!ي!ن! ٿ !ا! ت !ه! م!ن!ش! پ!ر!ڪ !ر!ت!ي! ج !و!‬ ‫م!ن!ا!س!ب! ج!ڳ!ه !ه! )! ج!ي! ح!ف !ا!ظ!ت! ڪ !ر!ڻ! ک !پ!ي! (!‬
‫ح!ص!و! آ!ه!ي! ا!ن!ه!ي! ک!ا!ن! ٻ!ا!ه!ر! ن!ا!ه!ي! ۽! ن!ه! ه!ي! م!ٿ!ي! آ!ه!ي!‬ ‫‪!)Taittiriya Samhita i-8-13‬‬
‫ج!د!ي!د! د!ن!ي!ا! ا!ن!ه!ي! ک!ي! ج !ا!ن!و!ر!ن! ک!ي! م!ڃ!ڻ! و!ا!ر!و! م !ذ!ه!ب!‬ ‫پ!ا!ڻ!ي! م!ن!ش! ج!و! د!و!س!!ت! پ!ن!ه!ن!ج!ي! ا!و!ال!د!‬ ‫‪‬‬
‫س!!م!ج!ه!ي! ٿ!ي! ۽! پ!ن!ه!ن!ج!ي! ط!!ر!ز! ک!ي! ص!!ح!ي!ح! س!!م!ج!ه!ي!‬ ‫ک!ي! ب!چ!ا!ئ!ي! ٿ!و! (! ‪!)Rigved samhita‬‬
‫ٿ!ي! پ!!!ر! ا!ن!ه!ي! و!ڏ!ا!ئ!ي! ۽! ج!!!ا!ه!ل!ي!ت! ج!ي! ڪ!!!ر!ي!‪ !.‬ڌ!ر!ت!ي!‬ ‫ا!ن!س!ا!ن! ک!ي! چ!و!پ!ا!ئ!ي! م!ا!ل! ج!ي! ح!ف!!ا!ظ!ت!‬ ‫‪‬‬
‫ج!و! م!ا!ح!و!ل! ب!ي!ح!د! خ!ر!ا!ب! ٿ!ي! و!ي !و! آ!ه !ه!‪ !،‬ا!س !ا!ن! ق !د!ر!ت!‬ ‫ڪ!ر!ڻ! ک!پ!ي! (!‪!)Taittriya Samhita‬‬
‫س!ا!ن! ک!ي !ڏ!ڻ! ش !ر!و!ع! ڪ!ي !و! آ!ه !ه! ۽! ج!ن!گ!ل!ي! ج!ي !و!ت! ک!ي!‬ ‫‪ ‬ا!ن!س!ا!ن! ک!ي! ج!ا!ن!و!ر!ن! ج!و! خ!ا!م!ي!و!ن! ن!ه! ڏ!س!ڻ! ک!پ!ن!‬
‫ن!ق!ص!ا!ن! پ!ه!چ !ا!ي!و! آ!ه !ه!‪ !،‬م!گ !ر! و!ي !د!ا!ن!ت! ج!ي! ر!ش !ي!ن! ک!ي!‬ ‫(! ‪!)Chandogya upanishad‬‬
‫گ!ي!!ا!ن! ه!!و! ت!!ه! ا!ن!س!!ا!ن! پ!ر!ڪ!!ر!ت!ي! ک!!ا!ن! ا!ل!!ڳ! ن!!ا!ه!ي!‬ ‫پ!!!ا!ڻ!ي! گ!ن!!!د!گ!ي! ب!ر!ا!د!ش!!!ت! ڪ!ر!ي!ٿ!!!و! ۽!‬ ‫‪‬‬
‫ت!ن!ه!ن!ڪ !ر!ي! ا!ه!ي! ب!ا!ر!ب !ا!ر! ا!ه !ا! ئ!ي! ت!ا!ڪ!ي !د! ڪ!ن! ٿ !ا! ت !ه!‬ ‫م !ا!ڻ!ه!ن! ک!ي! پ!و!ي !ت!ر! ڪ !ر!ي! ٿ !و! (!‪VajaSabneya‬‬
‫پ!ن!ه!ن!ج!ي! ب!ه! م!و!ک!ش! ال! ِء! ڪ!م! ڪ!ي!و! ۽! ٻ!ي! م!خ!ل !و!ق! ج !و!‬ ‫‪!)Samhita‬‬
‫ب!ه! ڀ!ل!و! ڪ!ي!و!‪!.‬‬ ‫ج!ي!ڪ!و! ب!ه! ک!ا!ڌ!ي! ج!ي! ر!و!ح!‪ !،‬گ!ه!!و!ڙ!ي!‬ ‫‪‬‬
‫۽! گ!ا!ن! َء! ک!ي! ن!ق!ص!ا!ن! پ!ه!چ!ا!ئ!ي! ٿ!و!‪ !،‬ا!ه!و! م!ا!ڻ!ه!و!‬
‫‪Courtesy :QUOTES FROM VEDAS‬‬
‫‪By: Dr. Kiran Singh‬‬
‫ڊ!ا!ڪ!و! آ!ه!ه!‪ !،‬ج!ي!ڪ!و! پ!ا!ڻ! ب!ه! ٻ !ڏ!ي! ٿ !و! ۽! پ!ن!ه!ن!ج!ي!‬
‫ن!س!ل!ن! ک!ي! ٻ!و!ر!ي! ٿ!و!!!‬
‫‪Happy Holi‬‬
‫‪‬‬ ‫ش!ر!و!ع! ش!ر!و!ع! ۾! ص !ر!ف! پ !ا!ڻ!ي! ه !و! (!‬ ‫‪‬‬
‫®‬
‫‪j%‬‬ ‫‪!)Brihadaranyaka Upanishad‬‬
‫پ!!ا!ڻ!ي! ۽! ج!!ڙ!ي! ٻ!و!ٽ!ي!!و!ن! ز!ه!!ر!ي!ال! ن!!ه!‬ ‫‪‬‬
‫سپر ڪراڪري اسٽور‬ ‫ه!ج!ڻ! ک!پ!ن! (!‪!)Rigveda Samhita‬‬
‫شاهي بازار مٺي‬
‫پروپرائيٽر‪:‬‬
‫جوشن پرديپ ڪمار‬
‫مهيشوري يوا شڪتي‬ ‫‪22‬‬
‫‪0333-2513570‬‬
‫دوت مارڪنڊيه جي پراڻ ڪڍڻ جي ڪئي‪ .‬انهي وقت‬
‫ئي ش!!ولنگ م!!ان ڀڳ!!وان ش!!نڪر اچي يم جي ڇ!!اتي تي‬
‫زور س!!ان لت هن!!ڻي ۽ يم!!راج پ!!ري وڃي ڪري!!و‪ .‬اتي‬
‫مارڪنڊيه ڀڳوان شو جي اپاسنا ڪئي جيڪا اڄ ت!!ائين‬
‫ڪجي ٿي‪ .‬اڳتي هلي اهو ٻالڪ مارڪنڊيه مهان رشي‬
‫ٿيو ۽ تمام وڏي ڄمار پاتائين‪.‬‬
‫‪Happy Holi‬‬
‫®‬
‫‪j%‬‬

‫نريندر تارا چند مٺي‬

‫ڪسان ڊسٽريبيوٽر مٺي‬
‫پروپرائيٽر‪!:‬‬
‫نريندر تارا چند‬
‫مارڪنڊ يه‬
‫مارڪنڊي!!!ه هڪ مهارش!!!ي! ه!!!و‪ .‬هن جي زال‬
‫جون!!الو! م!!روزوتي! ه!!و‪ .‬پ!!ر اهي اوالد جي نعمت ک!!ان‬
‫محروم هئا‪.‬‬
‫رشي ڀڳوان شو جي تپس!!يا ڪ!!ئي‪ .‬ڀڳ!!وان ش!!و‬
‫درشن ڏنو ۽ پڇيو ته ڇا تو کي وڏي عمر ۽ گهٽ عقل‬
‫وارو پٽ ک!!پي؟ ي!!ا نن!!ڍي عم!!ر جي وڏي س!!مجهه وارو‬
‫پٽ ک!!پي؟ رش!!ي وراڻي !و! ڀڳ!!وان م!!ونکي وڌيڪ ٻ!!ڌي‬
‫وارو هڪ پٽ کپي‪.‬تنهن تي ڀڳوان شو چي!!و ت!!ه ت!!وکي‬
‫هڪ پٽ ٿيندو جنهن جي عم!!ر ‪ 16‬س!!ال هون!!دي مگ!!ر‬
‫وڏو گڻ!!وان‪ ،‬ڌر م!!وادي‪ ،‬گي!!اني ۽ وڏين خ!!وبين وارو‬
‫هوندو‪.‬‬
‫گهڻي عرصي ک!!ان پ!!و ِء رش!!ي کي پٽ ڄ!!ائو ۽‬
‫انهي جو نالو مار ڪنڊيه رکيو ويو! مارڪنڊيه جلد ئي‬
‫وي!!دن ۽ شاش!!ترن کي س!!کي ورت!!و‪ !،‬ه!!ر ڪ!!وئي هن‬
‫ٻالڪ کي پسند ڪن!دو ه!و‪ .‬ج!يئن مارڪنڊي!ه س!ورهن‬
‫سالن کي ويجهو! ٿين!!دو پ!!ئي وي!!و‪ ،‬ت!!يئن م!!ا ُء پي ُء ج!!ون‬
‫ڳڻتيون وڌنديون ويون‪.‬‬
‫هڪ ڏينهن مارڪنڊيه پنهنجي پي ُء ک!!ان اداس‬
‫رهڻ جو ڪارڻ پڇيو‪ .‬پي ُء سڄي ڳالهه ٻ!!ڌائي چي!!و ت!!ه‬
‫پٽ هن سال آخر تي تون پ!!ورو س!!ورهن س!!الن ج!!و ٿي‬
‫ويندين مارڪنڊيه وراڻيو ”ڇا اهو سبب آهي جو توهان‬
‫پريشان ٿيا آهيو؟ ڀڳوان شو ته ڀوليناٿ آهه اهو توهان‬
‫ئي مونکي! سيکاريو آهه! هن اڳي گهڻن کي بچايو آه!ه‪.‬‬
‫پراڻن ۾ به مون اهو ئي پڙهي!!و آه!!ه تنهن ڪ!!ري آئ!!ون‬
‫ڀڳوان جي ڏينهن رات پوڄ!!ا ۽ ش!!يوا ڪن!!دس‪ ،‬م!!ونکي‬
‫يقين آهه ته هو م!!ونکي ب!!ه بچائين!!دو مارڪنڊي!!ه س!!منڊ‬
‫جي ڪناري تي شو لنگ ٺاهي‪ ،‬ش!!و جي پوڄ!!ا ش!!روع‬
‫ڪئي‪ .‬ڏينهن ۾ ٽي دفع!!ا ڀڳ!وان جي پوڄ!!ا ڪن!دا هئ!ا ۽‬
‫ڀڄن به ڪندا هئا‪ .‬۽ ڪ!!ڏهن ڪ!!ڏهن م!!وج ۾ نرتي!!ه ب!!ه‬
‫ڪن!!دا هئ!!ا‪ .‬آخ!!ري ڏينهن تي‪ ،‬م!!وت ج!!و ديوت!!ا يم دوت‬
‫اچي چي!!!ائين‪” :‬بن!!!د ڪ!!!رڀڄن‪ ،‬او ڇ!!!وڪر‪ ،‬تنهنجي!‬
‫زن!!!دگي ختم ه!!!اڻي‪ ،‬م!!!رڻ ال ِء تي!!!ار ٿي“ مارڪنڊي!!!ه‬
‫گهٻرائڻ جي بجا ِء شو لنگ سان ائين چنبڙي ويو ج!!يئن‬
‫ڪو ٻار ما ُء جي ڇاتي س!!ان چن!!بڙي! وڃي ج!!يئن ئي يم‬
‫مهيشوري يوا شڪتي‬ ‫‪23‬‬

‫انڊونيشيا! ۾ هندو مذهب جو اثر‬
‫انڊونيشيا ۾ ‪ 20‬هزار رپئي جو نوٽ جاري ڪي!!و وي!!و جنهن تي‬
‫ڀڳوان شري گڻيش جو ڦوٽو پرنٽ ٿيل هو‪.‬‬
‫انڊونيشيا ۾ ماڻهن جا ناال‪ ،‬جڳهن جا ناال ۽ ادارن ج!!ا ن!!اال اڄ ب!!ه‬
‫سنسڪرت جي طاقتور اثر کي ظاهر ڪن ٿا‪ .‬جيئن يوگيڪرتا‪،‬‬
‫ب!!!الي ش!!!هر‪ ،‬س!!!ابق ص!!!در ميگه!!!اوتي‪ ،‬ڀاش!!!ا انڊونيش!!!يا ‪( .‬‬
‫‪)Indonasian Language Name‬‬
‫دلچسپ ڳالهه اها آهي جو گهڻن ص!!دين ت!!ائين اس!!انکي‬
‫خبر ئي نه هئي ته ڪو انڊونيش!!يا ۾ ب!!ه هن!!دو رهن ٿ!!ا ‪1927‬ع ۾‬
‫جڏهن رابندرناٿ ٽئگور انڊونيشيا جو دورو ڪي!!و ت!!ڏهن پ!!وري‬
‫ڀارت کي خبر پئي ته انڊونيشيا ۾ ب!!ه س!!ناتن سنس!!ڪرتي ۽ هڪ‬
‫عظيم دور ڏسي چڪي ۽ اڄ به پنهنجي آب و ت!اب س!ان موج!!ود‬
‫آهي‪.‬‬
‫‪‬‬
‫اتر پنج!!اب جي ش!!هر چڪ!!وال ک!!ان ‪ 40‬ڪل!!و‬
‫ميٽر پري هندن مهاراجائن جا ٺهراي!!ل ڪي!!ترائي من!!در‬
‫آهن! اهي من!!!در تقرين!!!ا ّ ‪ 900‬س!!!ال اڳ ۾ ٺاهي!!!ا وي!!!ا‬
‫جيتوڻيڪ ڪٽاس راج مندر ڇهين ص!!دي (‪ )A-D‬جي‬
‫پڇ!!اڙڪي س!!الن ۾ ٺ!!اهيو وي!!و‪ !.‬اه!!و من!!در هميش!!ه ک!!ان‬
‫مختلف عقي!!دن وارن ال ِء پ!!وتر! آس!!ٿان ج!!و درج!!و رکي‬
‫ٿو‪ ،‬هزارين يا تري هر سال درشن ال ِء ايندا آهن ۽ هتي‬
‫‪Arjuna Wijaya Chariot Jakarta, Indonesia‬‬
‫موجود پوترپل! ۾ سنان ڪندا آهن‪.‬‬
‫ڪٽاس سائيٽ تي ست پراڻا من!!در موج!!ود! آهن‬
‫جنهن کي ست گرهه چئبو آهي! رامچن!!در من!!در ه!!ري‬
‫س!!!نگهه ح!!!ويلي جي اڀ!!!ر ۾ آهي! جنهن جي ص!!!رف‬
‫اڀرندي پاس!!ي ک!!ان گيٽ آهي! اه!!ا ٻ!!ه م!!اڙ بل!!ڊنگ آه!!ه‬
‫جنهن جي‬
‫گرائونڊ فلو تي ‪8‬‬
‫ڪم!!!!!!!را آهن ۽‬
‫م!!ٿي چ!!ڙهڻ ال ِء‬
‫ب!!!ه ڏکڻ ط!!!رف!‬
‫س!!!يڙهيون ٺهي!!!ل‬
‫مهيشوري يوا شڪتي‬
‫‪Currency Note issued by Indonesian government‬‬
‫هن!!!!!!دو‬
‫م!!ذهب جي ب!!اري‬
‫۾ هڪ ع!!ام غل!!ط‬
‫فهمي م!!!اڻهن جي‬
‫ذهنن ۾ آهي ت!!!!!!ه‬
‫اها ص!رف ڀ!ارت‬
‫۾ اثر رکي ٿي‪ .‬اهو سچ آهي ته هندو م!!ذهب ۽ وي!!دانت فالس!!افي‬
‫ڀارت ۾ ئي جنم ورتو ۽ اڄ به انهي جا ڪروڙين يونلگ ڀارت ۾‬
‫ئي رهن ٿا‪ .‬مگر اهو ب!ه س!!چ آهي ت!!ه هن!دو م!!ذهب هڪ گلوب!ل‬
‫مذهب آهي‪ .‬جنهن جا عقيدتمن!!د دني!!ا جي ڪن!ڊ ڪ!ڙڇ ۾ موج!!ود‬
‫آهن تاريخي طور هندو مذهب ڪڏهن به رڳو ڀارت ج!!و م!!ذهب‬
‫ناهي رهيو‪ ،‬مثال طور وچ ايشيا ۾ پراچين هندو مورتيون ل!!ڌيون‬
‫ويو آهن جيتوڻيڪ وقت جي بي رحم هٿن مان هندو سنسڪرتي‬
‫به ٻين قديم سنس!!ڪرتين وانگ!!ر گهڻن ئي جڳهن ت!!ان مٽجي وئي‬
‫ليڪن ويدڪ سنسڪرتي اڄ به پنهنجو اث!!ر رکي ٿي‪ .‬اندونيش!!يا‬
‫جيڪو ڪڏهن سناتن س!ڀيتا ج!و گه!!ر ه!و‪ ،‬اڄ ب!ه اه!ا س!!ڀيتا اتي‬
‫پنهنج!!و وج!!ود رکي ٿي‪ .‬جيڪ!!ا اس!!انکي ماض!!ي جي ش!!ان و‬
‫شوڪت ياد ڏياري ٿي‪.‬‬
‫ٻ!!ئي ص!!دي عيس!!وي ک!!ان ‪ 14‬ص!!دي عيس!!وي ت!!ائين‬
‫انڊونيشيا هڪ هندو سلطنت هئي يقينن رش!!ين م!!نين جي ذريعي‬
‫هندو مذهب انڊيا کان انڊونيشيا پهتو مگر ڪي تاريخ دان اهو به‬
‫چوندا آهن ته هندو مذهب جو جنم ئي انڊونيشيا ۾ ٿيو‪ ،‬جيتوڻيڪ‬
‫ڀارت ورش جي ماڻهن جا انڊونيشيا مان وپاري رشتا ڏاڍا قديمي‬
‫آهن‪ ،‬تنهنڪري اهوئي چيو وڃي ٿو ته انڊونيشيا ۾ هن!!دو م!!ذهب‬
‫واپ!!ارين جي ذريعي پهت!!و‪ ،‬مگ!!ر ت!!ازو ٿي!!ل کوجن!!ائن ۾ ملي!!ل‬
‫سنسڪرت لکيڻن مان اهو ثابت ٿئي ٿو ته اه!!و واپ!!ار ذريعي ن!!ه‬
‫پر رش!!ين مينن جي ڪ!!ري ڦهيلي!!و‪ ،‬ب!!الي (انڊونيش!!يا ج!!و ش!!هر)‬
‫ش!!هر جي ادب ۾ مهارش!!ي مارڪنڊي!!ه ج!!و ذڪ!!ر اچي ٿ!!و‪ ،‬جن‬
‫مطابق هو هتي رهيا ۽ پنهنجا پوئلڳ به ٺاهيا‪ ،‬اها ڳالهه به م!!ٿين‬
‫ٰ‬
‫دعوي کي وڌيڪ وزن ڏي ٿي‪.‬‬
‫انڊونيشيا جي مقامي ماڻهن جي ريتن زس!!من رواجن ۽‬
‫عقيدن جي اثر هيٺ هتي هن!!دو ازم ج!!و هڪ منف!!رد فلي!!ور ٺهي‬
‫وي!!!و آهي‪ ،‬بني!!!ادي عقي!!!دا اهي ئي آهن جيڪي اس!!!ان وٽ آهن‪،‬‬
‫جيئن‬
‫‪ ‬سڀئي ديوتا‪ ،‬پرماتما جو انس آهن‬
‫‪ ‬ترم!!ور تي برهم!!ا‪ ،‬وس!!نو (وش!!نو)‪ ،‬س!!و (ش!!و) پي!!دا‬
‫ڪندڙ‪ ،‬وڌائيندڙ! ۽ ماريندڙ‪.‬‬
‫‪ ‬وي!!!دن کي ڌرم ج!!!و ٿنڀ س!!!مجهڻ پُ!!!راڻن ۽ اتهاس!!!ن‬
‫(رامائڻ ۽ مهاڀارت) ۾ عقيدو‪.‬‬
‫جيتوڻيڪ رواجي ڏکڻ ايشيا جي هن!دن وانگ!ر ب!ار ب!ار جنمن‬
‫تي اي!!ترو وش!!واس ن!!اهي مگ!!ر ابن ڏاڏن جي روحن تي گهڻ!!و‬
‫اعتماد آهي‪ ،‬جاتي پاتي اي!!ڏي س!!خت ن!!اهي مگ!!ر ب!!رهمڻ کي اتم‬
‫سمجهيو ويندو آهي‪ .‬هتي برهمڻ من!!درن ۾ ن!!ه هون!!دا آهن‪ ،‬بلڪ‬
‫انفرادي طور خان!دانن ج!ا روح!اني ره!بر ۽ ص!الحڪار هون!دا‬
‫آهن‪.‬‬
‫انڊونيشيا تي آخري هندو سلطنت ماجا پاهٽ (يا مجاپهت) جي‬
‫ٿي گذري آهي‪ .‬مسلم اڪثريت هوندي به اڄ به‬
‫انڊونيشيا ۾ انهي سلطنت جي دور کي سونهري دور س!!ڏيو وڃي‬
‫ٿو ۽ هر حڪومت انهي سلطنت کي پنهنجو آئيڊيل سمجهي ٿي‬
‫ب!الي جي ‪ 90‬فيص!د آب!ادي هن!دو آهي‪ ،‬اس!انجي ب!رعڪس ه!تي‬
‫برهما جي به پوڄا ڪئي وڃي ٿي‪،‬‬
‫‪24‬‬
 ‫ڪٽاس راج تيرٿ آسٿان‬
‫(پاڪستان جو پشڪر تيرٿ)‬
‫‪----------------------------------------------------‬سنديپ ڪمار پارواڻي!‬ ‫آهن‪ .‬من!!!!!!در‬
‫کي بالڪوٽيو‬
‫ب!!ه آهن من!!در‬
‫کي ٻه بالڪنيون آهن جن جي حالت افسرده آهي‪ .‬ه!!تي‬
‫هنومان ۽ شو مندر به آهن جيڪي ڏسڻ الئق آهن‪.‬‬
‫مندر جي باري ۾ ڀڳوان شو سان جڙيل ڪافي‬
‫ڪٿائون آهن! ڪٿا مطابق پنج پانڊو ڀ!!ائرن ‪ 14‬م!!ان ‪4‬‬
‫سال هتي ڪٽي!!ا‪ .‬چي!!و وڃي ٿ!!و ت!!ه ه!!تي موج!!ود ڍن!!ڍ ۾‬
‫ڪرش!!ماتي ط!!اقت آهي‪ .‬ج!!تي يڌش!!ٽر! پنهنجي ڀ!!ا ُء جي‬
‫زن!!دگي واپس آڻڻ ال ِء يکش!!ر کي پنهنجي دان!!ائي س!!ان‬
‫هارايو‪.‬‬
‫ٻي روايت مط!!ابق‪ ،‬س!!تي جي م!!رڻ تي ڀڳ!!وان‬
‫شو ايترو رنو جو هن جي آنسون سان مان ٻه ڀ!!وتر تال‬
‫ٺهي آي!!ا‪ .‬هڪ اجم!!ر ۾ پش!!ڪار وٽ ۽ ٻي ڪٽاڪش!!ا‬
‫مع!!ني آهي اکين ج!!و‬
‫ٰ‬ ‫وٽ ڪٽاڪش!!ا جي نس!!ڪرت ۾‬
‫برسڻ انهي نالي پويان ئي ڪٽاس نالو پيو اڃا هڪ ٻي‬
‫روايت مط!!!ابق هڪ تال ِء ني!!!ني ت!!!ال وٽ ۽ ٻي!!!و تال‬
‫ڪٽاس راج وٽ آهي‪.‬‬
‫هڪ هن!!ڌ اچي ٿ!!و ت!!ه ڀڳ!!وان پنهنجي گه!!وڙي!‬
‫ڪٽاس جي مرڻ تي رنو ۽ ٻه تال ِء ٺهي!!ا هڪ پش!!ڪار‬
‫وٽ ۽ ٻيو ڪٽاڪشا (جنهن مان ڪٽاس نالو پيو) وٽ‪.‬‬
‫عقيد تمند هتي ٽپي هڻڻ کي پوتر سمجهند آهن‪.‬‬
‫انهن مطابق تال َء ۾ وهنجڻ سان گناه!!ه مع!!اف ٿي وين!!دا‬
‫آهن ۽ انسان موڪش پائي ٿو‪.‬‬
‫انهي تال َء جي گهرائي اڃا به هڪ راز آهه‬
‫‪ 07-2006‬۾ پاڪس!!!!!تان گ!!!!!ورنمنٽ! ه!!!!!تي‬
‫مورتيون رکرايون! ت!!ه ج!!يئن س!!ياحت ال ِء هڪ دلڪش‬
‫جڳه!!!ه بڻجي وڃي‪ .‬الل ڪرش!!!ن‬
‫آڏواڻي ‪ 2005‬۾ پاڪس!!!!!!!!تان جي‬
‫دوري دواران انهي مندر جي ياترا‬
‫به ڪئي‪.‬‬

‫‪‬‬

‫‪Happy Holi‬‬
‫®‬
‫‪j%‬‬

‫راٺي پينٽ! ۽‬
‫سينيٽري اسٽور مٺي‬
‫پروپرائيٽر‪:‬‬
‫ڀواني شنڪر راٺي‬

‫مهيشوري يوا شڪتي‬ ‫‪25‬‬

 ‫بچائڻ وارو!‬
‫‪--------------------------------------------------------‬ارمال ديوي ڇاڇرو‬ ‫شري پراشر!‬
‫ڀٽاڙهه‪،‬‬
‫رامانوج‬
‫پو ِء ت!!ون ڪنهن کي س!!مجهين ٿ!!و ڪ!!ير اس!!ان‬ ‫آچاريه جو وڏو چيلو ٿي گذريو! آهي هن پنهنجي سڄي‬
‫کي بچ!!ائي رهي!!و آهي؟ ڇ!!ا اه!!و ڀڳ!!وان ن!!اهي جيڪ!!و‬ ‫ڄمار شري رامانوج آچاريه جي تعليم پرچار ڪرڻ ۾‬
‫اسانکي هر مصيبت کان بچائي رهيو آهي‪ .‬اهو جيڪو‬ ‫گذاري‪.‬‬
‫اس!!ان جي س!!مهڻ جي دوران ب!!ه س!!ڄي ڪائن!!ات کي‬ ‫هي هر روز شام جو ماڻهن کي گيان ڏيندو! هو‪.‬‬
‫هالئي رهيو آهي‪ .‬اسان جي جاڳڻ دوران ب!!ه اس!!ان جي‬ ‫هڪ ڏينهن مض!!مون ج!!و موض!!وع ڇڙي !و! ت!!ه ڀڳ!!وان‬
‫حفاظت ڪري ٿو‪ .‬ڇا تون ايتري ڳالهه نٿو سمجهين‪.‬‬ ‫بچ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ائڻ وارو‬
‫اهي ڳ!!الهيون ٻ!!ڌي ڀڳت ج!!و ڪن!!ڌ ش!!رم س!!ان‬ ‫آهي‪.‬‬
‫جهڪي ويو‪!.‬‬ ‫انهي َء تي اتي ڪنهن س!!وال ڪي!!و‪” ،‬م!!ون ت!ه‬
‫ڀڳت‪ :‬پنڊت جي توهان منهنجا س!!ڀ ش!!ڪ دور! ڪ!!ري‬ ‫دنيا ۾ وڏا ڏک ڏٺا آهن اڄ ڏينهن ت!!ائين ڀڳ!!وان منهنجي!‬
‫ڇڏيا آهن ۽ ثابت ڪيو آهي ته مان ڪي!!ڏو ن!!ه بيوق!!وف!‬ ‫ناهي سُڻي پنڊت جي توه!!ان پش!!تڪن جي بني!!اد تي اه!!ا‬
‫آهيان جو ڀڳوان تي شڪ ٿو ڪيان‪.‬‬ ‫دعوا ڪيئن ٿ!!ا ڪ!!ري س!!گهو! ت!!ه ڀڳ!!وان وڏو بچائن!!دڙ!‬
‫آهي؟‪ .‬مون س!!ان اي!!ڏا دني!!ا ۾ حادث!!ا ٿي!!ا آهن م!!ونکي ت!!ه‬
‫ڪڏهن ڪونه لڳو ته ڀڳوان مونکي بچايو! آهه اه!!و ت!!ه‬
‫‪‬‬ ‫آئ!!ون ئي آهي!!ان جيڪ!!و س!!ڄو ڏينهن ۽ رات ڀڄ ڊُڪ‬
‫ڪريان ٿو‪ ،‬ڀڳوان جو انهي ۾ ڪهڙو ڪردار؟“‬
‫پراشر ڀٽاڙهه ! ڪجهه دير سوچي پو ِء چيو ته‬
‫س!!ڀاڻي ص!!بح س!!وير! م!!ون وٽ اچج!!ان‪ .‬م!!ان ت!!و کي‬
‫تنهنجي خيالن جو ص!!حيح نم!!وني ج!!واب ڏين!!دس ٺيڪ‬
‫آهي‪ ،‬ٻئي ڏينهن طئي ٿيل وقت تي ٻئي گڏيا‪.‬‬
‫پنڊت‪ :‬ڇا تو ڪلهه رات ماني ٺيڪ نموني کاڌي؟‬
‫ڀڳت ؛ ها‬
‫پنڊت! ڇا تو ڪالهه رات ٺيڪ سان ننڍ ڪئي‪،‬‬
‫ڀڳت ؛ ها!‬
‫پنڊت‪ :‬ڪهڙي ٽائيم تي تون سمهڻ وئين؟‬
‫ڀڳت‪ :‬اڌ رات کان ٽي ڪالڪ اڳ ۾‪.‬‬
‫پنڊت‪ :‬ڪهڙي ٽائيم تي ننڍ آئي؟‬
‫ڀڳت‪ :‬اڌ ڪالڪ کانپو ِء‬
‫ڀنڊت‪ :‬ڪهڙي ٽائيم تي صبح جو اٿين؟‬
‫ڀڳت‪ :‬تقريبن سج اڀرڻ کان ٻه ڪالڪ پو ِء‬
‫پنڊت‪ :‬انهي َء جو مطلب ته اهو ٿيو‪ ،‬ته سمهڻ کان پ!!و ِء‬
‫به توکي! سڄي خبر هئي ته آس پاس ڇا ٿي رهيو آهي‪.‬‬
‫ڀڳت‪ :‬پنڊت جي ڇا توهان کي خبر نه آهي ڪنهن ب!!ه‬
‫ستل ماڻهو کي ڪهڙي خبر ت!!ه آس پ!!اس ڇ!!ا ٿي رهي!!و‬
‫آهي‪ ،‬هو ته ننڊ ۾ هوندو آهي‪.‬‬
‫پنڊت جي‪ :‬پو ِء تون چڱي طرح س!!ان س!!مجهي س!!گهين‬
‫ٿو ت!!ه س!!مهڻ جي وقت اس!!ان پنهنجي بچ!!ا ِء نٿ!!ا ڪ!!ري‬
‫سگهون‪ ،‬ننڊ ۾ اسان تي االئي ڪيتريون مصيبتون اچي‬
‫سگهن ٿيون‪ ،‬جنهن گهر ۾ اسان رهون ٿا‪ ،‬اهو اسان تي‬
‫ڪري س!گهي ٿ!و‪ ،‬زه!ريال نان!گ بڇ!ون ۽ ٻي!ا ج!انور‬
‫حملو ڪري سگهن ٿا‪.‬‬

‫مهيشوري يوا شڪتي‬ ‫‪26‬‬


‫مذهب انسانيت‬
‫ج!!ڏهن اس!!ان انس!!انيت م!!ذهب کي اپنائينداس!!ين‪ ،‬ائين‬
‫ڪرڻ سان اس!ان ۾ س!ماجي براي!!ون ۽ بيحودگي!!ون ختم‬
‫ٿي وين!!!ديون ۽ اس!!!ين پنهنجي! م!!!ذهب جي ش!!!ناخت ٿي‬
‫سگهون ٿا‪” .‬مذهب انس!!انيت“ اس!!انکي مت ڀي!!دي‪ ،‬اوچ‬
‫ونيچ ۽ ذات پات جي اثرن کان پاڪيز ڪ!!ري ٿ!!و‪ ،‬هن‬
‫جي ابتدائي تربيت ادب آهي‪ ،‬ڇو ته جنهن ماڻهو ۽ ادب‬
‫ن!!اهي تنهن ۽ علم ڪ!!ڏهن ت!!ه اين!!دو‪ .‬گهڻ!!و پ!!ڙهڻ س!!ان‬
‫انسان علم جي عقابر نٿو ٿئي‪ ،‬اصل حقيقت ڀٽ!!ائي َء جي‬
‫هن سيٽ مان ئي سمجهي سگهون ٿا ته‬
‫پڙهڻ ته پروڙڻ‪ ،‬نه ته پڙهڻ آ مذاق‪،‬‬
‫مطلب ت!!ه ن!!ه ص!!رف پ!!ڙهڻ پ!!ر ان تي عم!!ل‬
‫ڪ!!رڻ ئي حقيقي ت!!ربيت آهي‪ ،‬جنهن س!!ان اس!!ان هڪ‬
‫ٻئي جا فرض محسوس! ڪر ي سگهون ٿا ۽ ذمي!!وارين‬
‫کي س!!مجهي س!!گهون ٿ!!ا‪ .‬۽ انس!!انيت م!!ذهب جي هڪ‬
‫پهلو ”سلوڪ يا برتا َء“ کي ئي سمجهي سگهون ٿا‪.‬‬
‫‪‬‬
‫مهيشوري يوا شڪتي‬
‫دني!!ا‬
‫جي مش!!هور‬
‫فالس!!افرن ۽‬
‫فڪرمن!!!!دن‬
‫ج!!!و چ!!!وڻ‬
‫آهي ت!!ه دني!!ا‬
‫۾ ٻه شيون غور فڪ!!ر رهي!!و آهن‪ .‬هڪ م!!ذهب ۽ ٻي!!و‬
‫سائنس‪،‬‬
‫جنهن شي َء تي عقيدو رکجي اها مذهب آهي‪ .‬۽‬
‫جيڪا شي َء تجرباتي ثابت ٿئي اها سائنس آهي‪ .‬م!!ذهب‬
‫۾ “‪ ”Beleiveness‬آهي ج!!!!!!!ڏهن ت!!!!!!!ه س!!!!!!!ائنس‬
‫‪ Proveness‬تي مبني آهي‪.‬‬
‫مطلب ته مذهب عقيدو آهي ۽ اها ڳالهه واض!!ع‬
‫آهي ته هر انسان جو پنهنجو پنهنجو! عقيدو هوندو آهي‪.‬‬
‫چاهي هڪ ئي گهر جا تيرنهن ڀاتي هجن‪ ،‬پر سڀني جا‬
‫خيال هڪ رخا نه هوندا اهڙي طرح چئي ٿو س!!گهجي‬
‫ته ”هر انس!!ان م!!ذهب آهي“ جي!!ترا م!!اڻهو آهن اي!!ترائي‬
‫مذهب آهن‪.‬‬
‫دانش!!ورن ۽ فالس!!افرن جي لک!!ڻين تحت دني!!ا ۾‬
‫!ني‬
‫وڏو م!!ذهب انس!!انيت آهي‪ .‬در حقيقت اه!!ا ڳاله!!ه مع! ٰ‬
‫خ!يز آهي ت!!ه م!ذهب زن!!دگي گ!!ذارڻ ج!!و هڪ به!ترين‬
‫سليقو ي!!ا ڏان ُء آهي‪ .‬دني!!ا ۾ جيڪي ب!!ه م!!ذهب آهن س!!ي‬
‫ڀي اسان ال ِء سُلي ”راهه مش!!عل“ آهن‪ ،‬م!!ذهبن ج!!و‬
‫س!!وجهرو! معاش!!ري ۾ پي!!دا ٿين!!دڙ! ب!!راين کي ج!!ڙ ک!!ان‬
‫اکيڙڻ جو ۽ پنهنجي ف!!رض تي پابن!!د رهڻ جي تاڪي!!د‬
‫ڪ!!ري ٿ!!و‪ .‬نن!!ڍي ت!!وڙي وڏي‪ ،‬ام!!ير ت!!وڙي غ!!ريب‪،‬‬
‫ڪاري توڙي گ!!وري‪ ،‬۽ اوچ ونيچ جي تف!!اوت کي ختم‬
‫ڪري محبت امن ۽ ڀائيچ!!اري! ج!!و درس رائج ڪ!!ري‬
‫ٿو‪.‬‬
‫اي!!ترو ڪجه!!ه پ!!ڙهڻ‪ ،‬س!!کڻ‪ ،‬ڏس!!ڻ ۽ پ!!روڙڻ‬
‫کان پو ِء به س!!ماج ۾ اس!!ان کي ڪي!!ترين ئي قس!!من ج!!و‬
‫برايون ۽ بيحودگيون ملنديون‪.‬‬
‫موج!!وده دؤر! ۾ ش!!راب وپ!!رائڻ‪ ،‬مارام!!اري‪،‬‬
‫قتل‪ ،‬زنا ُء ڌاڙا‪ ،‬ڦرلٽ‪ ،‬پرايو! مال هڙپ ڪرڻ‪ ،‬ش!!ريف‬
‫ماڻهن ج!و ج!يئڻ جنج!ال ڪ!رڻ‪ ،‬قبض!ا گ!يري‪ ،‬پ!رائي‬
‫حقن تي ڌاڙا‪ ،‬زمينون ضبط ڪرڻ‪ ،‬۽ ڀتا خوري جهڙا‬
‫عنوان عام موضوع! بڻيل آهن‪.‬‬
‫ج!!ڏهن ت!!ه اه!!ڙن افع!!الن جي اج!!ازت ڪ!!وئي‬
‫مذهب نٿو ڏي‪ ،‬پ!!و ِء ڪ!!يئن ٿ!!و چ!!ئي س!!گهجي ت!!ه اهي‬
‫ماڻهو ڪنهن مذهب سان الڳاپيل آهن؟؟‬
‫اسان کي پنهنجي! اندر دنياوي! سوچ پيدا ڪ!!رڻ‬
‫گهرجي ۽ ”انسانيت مذهب“ کي اپن!!ائڻ گه!!رجي دني!!ا ۾‬
‫ذات پات صرف س!!ڃاڻپ ال ِء ٺ!!اهيون وي!!ون آهن اس!!ان‬
‫پنهنجي م!!ذهب تي ت!!ڏهن ئي پ!!ورو لهي س!!گهون ٿ!!ا‪،‬‬
‫‪27‬‬
 ‫اُميد ‪ ........‬ڪاميابي جي ڪرن‬ ‫ڪنهن‬
‫‪----------------------------------------------------‬مينا راٺي ۽ لبنا راٺي‬ ‫ب!!!!!!ه ڪم جي‬
‫ڪوش!!!ش جي‬
‫ڪامي!!!ابي! کي‬
‫اميد چون ٿا‪ .‬جڏهن اس!!ين ڪ!!وئي نن!!ڍو ي!!ا وڏو ڪم پ!!ورو ڪ!!ري ڇڏن!!دس‪ .‬امي!!د انس!!ان جي زن!!دگي جي‬
‫ڪرون ٿا ته اسن جو دماغ امي!!د رکي ٿ!!و‪ .‬ڪامي!!ابي! چ!!راغ کي روش!!ن ڪ!!ري ٿي‪ ،‬امي!!د ئي انس!!ان کي‬
‫جي ال ِء امي!!!د ۽ ناڪ!!!امي! جي ال ِء بيهي! (ڏر) ج!!!و حرڪت ۾ آڻي ٿي‪.‬‬
‫خوف هوندو آهي‪ .‬اسين پنهنجي! مقصد جي ڪاميابي‬
‫‪‬‬ ‫ال ِء اميد رکون ٿا‪ .‬انسان جي زندگي ۾ امي!!د ناڪ!!امي‬
‫ج!!و خ!!وف اين!!دو وڃي ٿ!!و‪ ،‬ايش!!ور ج!!و فرم!!ان آهي‬
‫”م!!ون م!!اڻهو کي هي!!ترو ڏن!!و جي!!ترو هن ڪوش!!ش‬
‫ڪئي‪!“.‬‬
‫محنت ۽ ڪوشش جو رستو‪ :‬اميد پنهنجي! دل‬
‫۽ دماغ ۾ پيدا ٿ!!ئي ٿي‪ .‬غ!!ريب خ!!واب ۾ مح!!ل ۾ رهڻ‬
‫جو سوچي سگهي ٿو پر جڏهن هو محنت نه ڪندو ۽‬
‫نه ڪمائندو ته هن جو خ!واب خ!واب هي رهن!!دو هن‬
‫جي دل ۾ اميد جي ڪا ڪرن ئي ناهي جيس!!تائين هن‬
‫جي دل ۾ هڪ حالل جي روزي ڪم!!ائڻ جي فڪ!!ر‬
‫ئي نه ته پو ِء هو ڪامياب نه رهندو‪ .‬امي!!د انس!!ان کي‬
‫محنت ۽ ڪوشش جو رستو ڏيک!اري ٿي ج!ڏهن امي!د‬
‫رکڻ ڇڏي ڏي!!ون ٿ!!ا ت!!ه مايوس!!ي اس!!ان کي ناڪ!!اري‬
‫بڻائي! ڇڏي ٿي‪ ،‬اميد انسان جي زندگي ۾ جو ڪ!!ردار‬
‫ادا ڪري ٿي هن جو شمار لڳائي نٿو سگهجي‪ ،‬امي!!د‬
‫‪Happy Holi‬‬ ‫جي س!!هاري جي بغ!!ير انس!!ان پنهنج!!ا حوص!!ال ختم‬
‫ڪري ڇڏي ٿو ۽ هن جي ڪوش!!ش ناڪ!!ام! ٿي وڃي‬
‫ٿي‪ .‬روح جنهن خوراڪ تي زنده آهي اها آهي امي!!د‪.‬‬
‫وڪرم مهاديو‬
‫پاران‬
‫ج!!يئن زن!!ده رهڻ ال ِء خ!!وراڪ ض!!روري آهي ت!!يئن‬
‫ڪاميابي حاصل ڪرڻ ال ِء اميد ضروري آهي‪ .‬امي!!د‬
‫ڪريــــانه اسٽور مٺي‬ ‫جو مثال توهان هي به ڏسي سگهو ٿا ته اسڪاٽ لينڊ‬
‫جي بادشاهه! بروس ناڪامي جي ڪارڻ پنهنجي پ!!اڻ‬
‫پروپرائيٽر‪!:‬‬ ‫کي غ!!!ار ۾ لڪ!!!ائي! ورت!!!و‪ ،‬هڪ ڏينهن هن غ!!!ار ۾‬
‫وڪرم راٺي‬ ‫هڪ مڪڙو پنهنجي! خوراڪ ال ِء ڪيتري دفعا مٿي‬
‫چڙهي ٿو ۽ وري ڪري پوي آخرڪ!!ار ه!!و پنهنجي!‬
‫خ!!وراڪ حاص!!ل ڪ!!ري وٺي ٿ!!و‪ .‬بادش!!اهه! کي هن‬
‫جي همت هن ج!و حوص!!لو امي!د ڏس!!ي دل ۾ وڏو اث!!ر‬
‫ٿيو پو ِء چ!!وڻ لگ!!و ت!!ه م!!ان ب!!ه امي!!د رکي جيڪ!!ڏهن‬
‫دش!!من س!!ان مق!!ابلو ش!!روع ڪري!!ان ت!!ه هڪ ڏينهن‬
‫ڪامياب! ٿي وين!!دس‪ .‬۽ آخ!!ر ڪ!!ار ه!!و (‪ )3‬جن!!گ ۾‬
‫ڪامي!!اب! ٿي وي!!و‪ .‬هن جي امي!!د هن ج!!و حوص!!لو‬
‫وڌاي!!و‪ .‬امي!!د زن!!ده رهڻ جي ال ِء آهي‪ .‬انس!!ان پنهنجي!‬
‫ح!!االت ڪم جي ن!!وعيت! جي اعتب!!ار ال ِء امي!!د رکي‬
‫اميد انسان ۾ همت ن!!اممڪن لف!!ظ آهي ئي ڪون!!ه هن‬
‫کي اميد هئي ن!!ه م!!ان جنهن ڪم ۾ هت ڳنڍين!!دس! اه!!ا‬
‫مهيشوري يوا شڪتي‬ ‫‪28‬‬
 ‫خاموش تعمير‬
‫‪---------------------------------------------------‬چونڊ‪ :‬پرتا براء النگهڻي‬
‫ديوي ماتا کان نه ُگهر پ!!ر دني!!ا ۾ تم!ام گهڻ!!ا م!!اڻهو دکي‬
‫آهن انهن جي دک دور ڪ!!رڻ جي ش!!ڪتي ُگه!!ر انهي‬
‫بعد ئي وويڪانند! سچي س!ک جي تالش ۾ ل!وڪ ش!يوا‬
‫ال ِء ميدان عم!!ل ۾ نڪ!!ري پي!!و ۽ ن!!ه ص!!رف هن!!د بلڪ‬
‫آمريڪا جرمني‪ ،‬انگلين!!ڊ ف!!رانس ۽ ٻين ڪي!!ترن هن!!ڌن‬
‫تي پنهنجي ڌرم جو پرچار ڪيو ۽ ماڻهن کي س!!ڌي راه‬
‫تي اچڻ ال ِء آماده ڪي!و س!ن ‪ 1893‬۾ ش!ڪاگو ۾ ٿين!دڙ‬
‫ع!!المي م!!ذهبن جي ڪ!!انفرنس ۾ ش!!امل ٿي هن پنهنجي‬
‫ڌرم جو پرچار! اهڙي نموني ڪي!و ج!و دني!ا جي س!ڀني‬
‫مذهبن وارن هن کي ساراهيو ۽ غور سان ٻڌو سندس‬
‫نالو دنيا جي ڪنڊ ڪڙڇ ۾ مشهور ٿي ويو‪.‬‬
‫آڪس!!!!!!فورڊ يونيورس!!!!!!ٽي! جي پروفيس!!!!!!ر!‬
‫ميڪسمولر سندس دلي آڌر ڀاء ڪيو ۽ اتي ڪي!!ترائي!‬
‫نوجوان سندس پوئلڳ بڻي!!ا‪ .‬واپس!!ي هندس!!تان پهچڻ تي‬
‫مدراس ۾ سندس زبردست آجيان ڪئي ويئي‪ .‬۽ س!!ندس‬
‫پ!!!وئلڳن ۾ ڊاڪ!!!ٽر ايڇ آر نگين!!!در جيڪ!!!و آم!!!ريڪي‬
‫خالئي محڪمي جي تم!!ام وڏي عه!!دي تي فائرهوس!!و‬
‫پنهنج!!و! عه!!دو ڇ!!ڏي ”دي وويڪانن!!د! س!!ينٽر“! ڪني!!ا‬
‫ڪم!!اري ۾ اچي هڪ معم!!ولي! ۽ ع!!ام زن!!دگي گ!!ذارڻ‬
‫لڳ!!و س!!ندس چ!!وڻ ه!!و ت!!ه م!!ون ايس!!تائين مڪينيڪ!!ل‬
‫انجنيئرن!!گ ج!!و مط!!العو پي ڪي!!و پ!!ر ه!!اڻي انس!!اني‬
‫انجنيئرگ جي ميدان ۾ پنهنجو قدم وڌائيندس‪!.‬‬
‫اه!!و ”دي وويڪانن !د! س!!ينٽر“ اڄ ب!!ه تعليم ديهي ت!!رقي‬
‫يوگا ريسرچ ۽ مفيد ڌرمي ڪتابن جي ڇپ!!ائي ج!!و ڪم‬
‫ڪري رهي !و! آهي‪ .‬ڪي!!ئي خوش!!حال! ۽ وڏن عه!!دن تي‬
‫ڪم ڪندڙ ماڻهو پنهنجا ڪم ڪار ڇڏي انهي س!!ينٽر ۾‬
‫اچي حق جي تالش ۾ تمام معمولي زندگي گذاري! رهي!!ا‬
‫آهن‪ .‬۽ انهن جي چوڻ آهي‬
‫‪He is indeed a rich life rich in job‬‬
‫‪satisfaction‬‬
‫آخر اها ئي قوم زنده ق!!وم! آهي جنهن ۾ اعلي ص!!الحيت‬
‫رکندڙ اهڙا ماڻهو ذاتي عيش آرام ۽ عهدن جي قرب!!اني!‬
‫ڏيڻ ال ِء تيار رهن‪ .‬انسانيت جي تعم!!ير! س!!چ ۽ ح!!ق جي‬
‫جس!!!تجو! ۾ اهي م!!!اڻهو بن!!!ا ڪنهن آواز جي خ!!!اموش‬
‫جدوجهد ۾ مصروف! آهن‪.‬‬
‫‪‬‬
‫انمول وچن‬
‫وشال ڪشور راٺي‬
‫‪ُ ‬گرُوجي گيان بنا جيون ائين آهي‪ ،‬جيئن ونجه!!ه‬
‫بنا ٻيڙي هلندي آهي‪.‬‬
‫مهيشوري يوا شڪتي‬
‫سوامي وويڪانند! ڀ!!ارت ج!!و مه!!ان انس!!ان ه!!و‬
‫هن ڀارتيه سنسڪرتي! جو سچو سو روپ ڌارين اڳي!!ان‬
‫رکي س!!!ندس اکي!!!ون خ!!!رچ ڪ!!!ري ڇ!!!ڏيون س!!!وامي‬
‫وويڪانن!!د جي س!!رهاڻ س!!ڄي دني!!ا ۾ ڦهلي!!ل آهي‪ ،‬هي‬
‫مه!!ان گ!!رو س!!وامي! رامڪرش!!ن پ!!رم هنس ج!!و مه!!ان‬
‫شش!!يه ه!!و ۽ س!!ندس رن!!دگي َء ۾ تب!!ديلي آڻڻ ج!!و جس‬
‫سوامي رام ڪرشن پرم هنس کي آهي‪.‬‬
‫سوامي وويڪانند! جو نالو نريندر هو هن مهان‬
‫انسان جو جنم ڪلڪتي ش!!هر ان!!ڊيا ۾ ‪ 12-1-1863‬تي‬
‫برک وڪيل وشنو ناٿ دت جي گهر ٿيو‪ .‬ٻالڪ شروع!‬
‫ک!!ان ئي هوش!!يار! چ!!االڪ ۽ س!!لڇڻو ه!!و گه!!ر ۾ ش!!ري‬
‫مهاڀارت ۽ رامائڻ جي ڪٿ!!ا ٿين!!دي ه!!ئي ۽ ڏاڍي ڌي!!ان‬
‫سان ڪٿا ٻڌندو هو ۽ هن مئٽرڪ جو امتحان ‪ 1879‬۾‬
‫پ!!اس ڪي!!و ۽ ڪلڪ!!تي جي ج!!نرل اس!!يمبلي! ڪ!!اليج ۾‬
‫داخل ٿيو‪ .‬هن ۾ تاريخ فالسافي ۽ ادب جو اڀي!!اس ڪي!!و‬
‫۽ انهي وقت هن ڪيشب چندريسن ۽ مهر شي ديودندر!‬
‫ناٿ جا وچن ٻ!!ڌا پ!!ر هن جي من ۾ ش!!انتي ڪون!!ه ٿي ۽‬
‫سڀني کان پڇندو رهيو ته ڇا توهان مان ڪنهن ڀڳ!!وان‬
‫جو درشن ڪي!!و آهي پ!!ر ڪنهن ب!!ه هن کي مطمئن ن!!ه‬
‫ڪيو‪ .‬هڪ ڏينهن پاڙي! ۾ ڪنهن جي گهر سوامي رام‬
‫ڪرشن پرم هنس آيل هيا ته تريندر! سوامي جو درشن‬
‫ڪرڻ جي ال ِء هن جي گهر وي !و! ۽ س!!وامي ج!!ا درش!!ن‬
‫ڪري ڏاڍو خوش ٿيو‪ ،‬۽ هن س!!وامي ک!!ان اه!!و س!!اڳيو‬
‫سوال ڪيو ته ڇا توهان ڀڳوان جو درشن ڪيو آهي‪.‬‬
‫س!!!وامي! رام ڪرش!!!ن پ!!!رم هنس مش!!!ڪندي‬
‫جواب ڏن!!و ت!!ه ه!!ا م!!ون ڀڳ!!وان ج!!و درش!!ن ڪي!!وآهي‪.‬‬
‫جيئن تون پنهنجي اکين سان چڱي ريت ڏس!!ي گهين ٿ!!و‬
‫تيئن مان پنهنجي نيڻن سان پرڀو کي ڏٺو آهي‪.‬‬
‫نريندر سوامي رام ڪرشن پرم هنس جي اکين‬
‫۾ آتمڪ روش!!!ني ج!!!و درش!!ن ڪي!!و ۽ کيس ش!!رڌا ۽‬
‫وشواش سان پنهنجو! گرو قب!!ولي س!!ندس ٻ!!ڌايل واٽ تي‬
‫اڳتي هلڻ ال ِء پڪو ع!!زم ڪي!!ائين‪ .‬بي اي جي پڙه!!ائي!‬
‫دوران سندس پتا جي ديه!!انت ڪ!!ري کيس گه!!ر ج!!ون‬
‫جواب!!داريون! ب!!ه س!!ڀالڻيون پي!!ون‪ .‬هن سلس!!لي ۾ پنهنجي‬
‫گرو کي وينتي! ڪيائين ته دي!!وي مات!!ا ک!!ان اه!!ڙو ڪ!!و‬
‫وردان وٺي ڏيو جيئن منهنجون م!!الي مش!!ڪالتون دور‬
‫ٿين‪ ،‬گرو کيس چيو ته توکي جيڪي گهر جي سو مات!!ا‬
‫ک!ان پ!!اڻ وڃي گه!ر ۽ دي!وي جي من!در ۾ وڃي س!ندس‬
‫خي!!الن ۾ تب!!ديلي اچي وي!!ئي ۽ م!!الي س!!هائتا گه!!رڻ جي‬
‫بدران صرف! اهو گهريائين ته م!!ون کي اه!!ڙي ٻ!!ڌي ۽‬
‫ڀڳ!!تي دان ڏي ج!!يئن م!!ان مات!!ا تنهنج!!و درش!!ن ڪ!!ري‬
‫س!!!گهان واپس!!!ي ۾ س!!!ندس گ!!!رو رام ڪرش!!!ن کيس‬
‫سمجهائيندي! چي!!و ت!!ه ت!!ون پنهنجي س!!ک ۽ مڪ!!تي ال ِء‬
‫‪29‬‬
 ‫گهر ۾ لڇمي (ڌن) کي تون مات!!ا جي!!ان رکن!!دين‬ ‫‪‬‬
‫ته هو ت!!وکي ُس!ک ڏين!!دي ۽ جيڪ!!ڏهن ان ج!!و‬
‫سوامي بڻجندين ته ڏک ڏيندي‪!.‬‬
‫پِٽا س!!وئم ن!!ارائڻ آهي‪ ،‬مات!!ا پ!!رتيکش لڪش!!مي‬ ‫‪‬‬
‫آهي‪ ،‬اه!!ڙي ڀاؤس!!ان جيڪ!!و ڀڄن ڪ!!ري ٿ!!و‪،‬‬
‫اهو ئي سپتر آهي‪.‬‬
‫من ئي من جو ٻاتڪ‪ ،‬من ئي من جو س!!اڌڪ‪،‬‬ ‫‪‬‬
‫من ئي من جي ه!!ردي ۾ ه!!ر انس!!ان ۽ انس!!ان‬
‫جي ِهر دي ۾ هَري آهي‪.‬‬
‫ڀاو کان بچو‪.‬‬
‫ڀيد َ‬ ‫‪‬‬
‫چنتا ۾ بڏل ش!خص ٻي!و ت!ه ڇ!ڏي‪ ،‬پ!ر ک!اڌو ب!ه‬ ‫‪‬‬
‫هضم نٿو ڪري سگهي‪،‬‬
‫ماتا جي ايمان س!!ان عم!!ر‪ ،‬پت!!ا جي اپم!!ان س!!ان‬ ‫‪‬‬
‫جنس‪ ،‬ڀ!!ائرن جي اپم!!ان س!!ان ڌن ن!!اس ٿين!!دو‬
‫آهي‪.‬‬
‫جڏهن سج ۽ چنڊ به هڪ پل ال ِء آرام نٿا ڪن‪،‬‬ ‫‪‬‬
‫ته انسان ڪهڙي ڳڻپ ۾ آهي‪.‬‬
‫ڪنهن چي!!و آهي ت!!ه ج!!ڏهن م!!ان م!!اڻهن وٽ‬ ‫‪‬‬
‫وين!!دو! آهي!!ان ت!!ه جيڪي ڪجه!!ه آهي!!ان‪ ،‬تنهن‬
‫مان به ڪجهه وڃائي موٽي! ايندو آهيان‪.‬‬
‫من روپي سمنڊ ۾ ج!!ڏهن واس!!نا روپي! ڇولي!!ون‬ ‫‪‬‬
‫بن!!د ٿي وين!!ديون آهن‪ ،‬ت!!ڏهن ئي م!!وتي روپ‬
‫پرماتما ملندو آهي‪.‬‬
‫ج!!ڏهن لوه!!ه پ!!ارس کي ڇهي س!!ون ٿي وين!!دو‬ ‫‪‬‬
‫آهي ته پو ِء هن کي چ!!اهي ڪن ڪچ!!ري ۾ ب!!ه‬
‫ڇو نه ڦٽ!و ڪي!و وڃي‪ ،‬اه!و س!ون ئي رهن!دو‪.‬‬
‫انهي طرح جيڪو پرڀو! کي پراپت ڪري وٺي‬
‫ٿ!و‪ ،‬س!وچاهي! آب!ادي ۾ رهي ي!ا وي!راني! ۾‪ ،‬هن‬
‫کي ڪو دوش نه ٿو لڳي‪.‬‬
‫من اڇي ڪ!!!پڙي س!!!مان آهي‪ ،‬هن تي جه!!!ڙو‬ ‫‪‬‬
‫رنگ چاڙهبو‪ ،‬چڙهي ويندو‪!.‬‬
‫ڌيان ڪرڻ چاهيو ٿا ته ٽن هنڌن تي ٿي سگهي‬ ‫‪‬‬
‫ٿو‪ ،‬من ۾‪ ،‬گهرجي ڪنڊ يا بن ۾‪.‬‬
‫جيڪو ماڻهو پويتر آهي‪ ،‬ان جو معمولي! دوش‬ ‫‪‬‬
‫به گهڻو وڌيڪ ظاهر ٿيندو آهي‪.‬‬
‫قلم!!ون جي!!ترو ب!!ه مض!!بوط هجي‪ .‬پ!!ر ان جي‬ ‫‪‬‬
‫اندروني! راز کي ظاهر ڪرڻ سان اهو ٽڪ!!را‬
‫ٿي پوندو! آهي‪.‬‬

‫‪‬‬

‫مهيشوري يوا شڪتي‬ ‫‪30‬‬

‫شاگردن کي شري رام چريت مانس‬
‫سکڻ مان فائدا‬
‫‪----------------------------------------------------‬ڪشور ڪمار ‪ H‬النگهڻي‬
‫مظاهرو ڪندو هو‪ .‬هن مان ٻ!!ارن کي تي!!اڳ وارو! ڀ!!او‬
‫سکڻ گهرجي‪.‬‬
‫جڏهن شري رام کي يووراج! مق!!رر پ!!ئي ڪي!!و‬
‫ويو ته ان وڏي فراخدلي! جو مظ!!اهرو ڪن!!دي چي!!و ت!!ه‬
‫اسان چارئي ڀ!!ائر هڪ وقت پي!!دا ٿياس!!ين ۽ اس!!ان ج!!ا‬
‫ڪرڻ ويڌ وغيره سنسڪار به گڏوگڏ ٿيا‪ ،‬کاڌو پيتو ب!!ه‬
‫گڏ ئي رهيو آهي ۽ شادي به هڪ ئي وقت گڏ ٿي آهي‪،‬‬
‫پو ِء ٻين ڀائرن کي ڇڏي مون اڪيلي کي يووراج بڻ!!ائڻ‬
‫ڪ!!ل جي اه!!ا نامناس!!ب ريت آهي‪ .‬هن‬ ‫اسان جي رگهو! ُ‬
‫م!!ان اس!!ان کي س!!کڻ گه!!رجي! ت!!ه پنهنجي ڀ!!ائرن س!!ان‬
‫برابر وارو وهنوار! ڪريون‪.‬‬
‫يووراج پد جي بدران چوڏهن سالن جي بنواس‬
‫ملن تي شري رام راڻي ڪيڪي!!ئي کي چي!!و ت!!ه اه!!ا ت!!ه‬
‫وڏي نص!!يب جي ڳاله!!ه آهي ج!!و بن ۾ م!!ون کي رش!!ي‬
‫منين جو سنگ ملن!!دو‪ .‬پت!!ا ج!!و حڪم‪ ،‬توه!!ان مات!!ا جي‬
‫رضامندي! ۽ پياري ڀ!!ا ُء ڀ!!رت کي راج گ!!دي‪ ،‬هن ک!!ان‬
‫بهتر موقعو! ٻيو ڪهڙو ٿي سگهي ٿو‪ .‬هن ک!!ان انڪ!!ار‬
‫ڪ!!!رڻ ت!!!ه بيوق!!!وفي! ئي ٿين!!!دي‪ .‬هن م!!!ان اس!!!ان کي‬
‫خودغرضي! جي تياڳ جو آدرش وٺڻ گهرجي‪.‬‬
‫بن وڃڻ وقت ماتا ڪوشليا ش!!ري رام کي چي!!و‬
‫ته پتا کان وڏو درجو ماتا جو آهي‪ ،‬تنهنڪ!!ري منهنج!!و‬
‫حڪم آهي ته تون بن ۾ نه وڃ‪ .‬شري رام وراڻيو ته پت!!ا‬
‫س!!ان گ!!ڏ مات!!ا ڪيڪ!!ئي ج!!و ب!!ه اه!!وئي حڪم آهي ۽‬
‫سوتيلي ما ُء جو درجو سڳي ماتا ک!!ان ب!ه مٿ!!اهون آهي‪.‬‬
‫ت!!ڏهن ڪوش!!ليا پنهنج!!ا لف!!ظ واپس وٺي بن وڃڻ ج!!و‬
‫موڪل ڏني‬
‫جڏهن سيتا جي هٺ جي ب!!اوجود ش!!ري رام ان‬
‫کي بن ۾ س!اڻ ڪ!وٺي وڃڻ ک!ان انڪ!ار ڪي!و ت!ه ٻين‬
‫ڳالهين سان گڏ سيتاجي چيو ته ”پو ِء م!!ان پنهنج!!ا پ!!راڻ‬
‫بچائي ڪونه سگهنديس ۽ توهان کي به (منهنجي اگ!!ني‬
‫سنسڪار ال“) هڪ ڏينهن وڌيڪ ترس!!ڻو! پون!!دو! ‪ .‬اه!!ا‬
‫پوري ڪٿا پتي پتني پريم جو هڪ آدرش آهي‪.‬‬
‫لڪشمڻ جڏهن شري رام سان گ!!ڏ بن وڃڻ ال ِء‬
‫ڏاڍو هٺ ڪيو ته ش!!ري رام چي!!و ت!!ه جل!!دي وڃي مات!!ا‬
‫سمترا کان م!!وڪالئي اچ ت!!ه هل!!ون‪ ،‬ه!!تي ٻنهي ڀ!!ائرن‬
‫ج!!و س!!وارٿ! جي تي!!اڳ وارو ڀرات!!ر پ!!ريم ‪Brotherly‬‬
‫‪ Love‬قابل تعريف ۽ آدرش آهي‪.‬‬
‫مهيشوري يوا شڪتي‬
‫شاگردن کي شري رام چريت م!!انس (رام!!ايڻ)‬
‫ض!!!رور پڙه!!!ائڻ ۽ ٻ!!!ڌائڻ گه!!!رجي‪ ،‬ج!!!يئن انهن جي‬
‫زندگي تي مريادا پرشوتوم شري رام جي آدرش چريتر!‬
‫‪ Ideal Character‬جو اثر پ!!وي ۽ انهن ج!!و س!!ڌارو!‬
‫ٿي س!!!گهي‪ .‬هن گ!!!رنٿ ۾ س!!!ت ڪان!!!ڊ ‪ Cantos‬آهن‬
‫جه!!ڙوڪ ٻ!!ال ڪان!!ڊ‪ ،‬ايوڌي!!ا ڪان!!ڊ‪ ،‬ارڻي!!ه ڪان!!ڊ‪،‬‬
‫ڪش!!ڪنڌا ڪان!!ڊ‪ ،‬س!!ندر ڪان!!ڊ‪ ،‬لنڪ!!ا ڪان!!ڊ ا۽ ات!!ر‬
‫ڪانڊ‪ .‬ش!!اگردن کي بل!!ترتيب پ!!وري رام چ!!ريت م!!انس‬
‫جو مطلب سميت اڀياس ڪرايو وڃي ته شري رام جي‬
‫پوري آدرش چريترم! جو علم ه!!ر ٻ!!ار کي آس!!اني س!!ان‬
‫ٿي سگهي ٿو‪ ،‬هي گرنٿ پڙهڻ سان هن!!دي ٻ!!ولي ج!!و‪،‬‬
‫ادبي لفظن جو ۽ شاعري جو علم ت!!ه ٿ!!ئي ٿ!!و‪ ،‬ان س!!ان‬
‫گڏ ڪنهن سان ڪهڙو وهنوار! ڪ!!رڻ گه!!رجي‪ ،‬اس!!ان‬
‫جي هن سنس!!ڪرتي ‪ Civilization‬ج!!و ب!!ه علم ٿي‬
‫وڃي ٿو‪ ،‬جيڪو ڏاڍو فائديمن!!د آهي‪ ،‬رام چ!!ريت م!!انس‬
‫جا دوها‪ ،‬چوپايون‪ ،‬سورٺا‪ ،‬ڇند ۽ شلوڪ (شاعري جا‬
‫الڳ الڳ نمونا) ڏاڍا مٺا س!!رل (آس!!ان) ۽ ش!!اعري جي‬
‫لحاظ ک!ان س!ڀني خ!!وبين س!ان ۽ پ!ريم رس س!ان ٽمٽ!!ار‬
‫ڀريل آهن‪ ،‬انهن جو مطلب ۽ ڀاؤ ته ايترو فائديمن!!د آهي‬
‫ج!!و ان جي تعري!!ف ڪ!!رڻ اس!!ان جي وس ک!!ان ٻ!!اهر‬
‫آهي‪.‬‬
‫هي مه!!!ان بي مث!!!ال گ!!!رنٿ آرٿڪ (م!!!الي)‬
‫س!!!اماجڪ ‪ ،Social‬ڀ!!!وتڪ ‪ Materialism‬ن!!!ئيتڪ‬
‫(دنياوي)‪ ،‬وهنوارڪ‪ ،‬پارماٿڪ ‪ Divine‬وغ!!يره هي‬
‫لحاظ کان ۽ هر طرح سان ڪارآم!!د آهي‪ .‬انهي ڪ!!ري‬
‫انوڀوي ‪ Experienced‬ودوانن‪ ،‬سنتن وغيره هن جي‬
‫ڏاڍي واکاڻ ڪئي آهي‪ .‬هندي ٻولي ۾ اه!!ڙو ه!!ر ط!!رح‬
‫سان خوبصورت ۽ فائديمن!د! گ!!رنٿ ٻي!!و ڪوب!!ه ن!!اهي‪،‬‬
‫ايئن چ!!وڻ ۾ ڪ!!و ب!!ه وڌا ُء ڪون!!ه ٿين!!دو‪ !.‬تنهنڪ!!ري!‬
‫س!!ڀني کي پرارٿن !ا! آهي ت!!ه تن‪ ،‬من ۽ ڌن س!!ان هن ج!!و‬
‫پنهنجي پري!!!وار‪ ،‬س!!!ماج ۽ ج!!!اتي ۾ پنهنجي وس آه!!!ر‬
‫پرچار ۽ پرسار ڪن ۽ پ!!اڻ ب!!ه هن کي پ!!ڙهي هن جي‬
‫اپديشن جو پالڻ ڪرڻ جي ڪوشش ڪن‪ ،‬جيڪو خود‬
‫پالڻ ڪري ٿو اهوئي پرچار به ڪري سگهي ٿ!!و ۽ ان‬
‫جو ئي اثر ٻين تي ٿيندو آهي‪.‬‬
‫نن!!!ڍپڻ ۾ ران!!!د جي دوران جيتڻ جي ب!!!اوجود‬
‫شري رام خودهارائي! ننڍن ڀائرن کي جيتائي پ!!ريم! ج!!و‬
‫‪31‬‬
 ‫بن ۾ چ!!!ترڪوٽ تي ڀ!!!رت ۽ ش!!!ري رام ج!!!و‬
‫هڪ ٻئي کي ايوڌيا جو راج قبول ڪرڻ ال ِء زور ڀرڻ‬
‫سوارٿ تياڳ جو هڪ به!!ترين آدرش آهي‪( .‬اڄڪله!!ه‬
‫ت!!ه راج واس!!طي ڀ!!ا ُء ڀ!!ا ُء کي قت!!ل ب!!ه ڪ!!رائي ڇڏين!!دو!‬
‫آهي‪).‬‬
‫ش!!ري رام ج!!و جٽ!!ايو س!!ان احس!!انمندي‪ ،‬دي!!ا ۽‬
‫پريم سان ڀريل جيڪو وهنوار! آهي‪ ،‬اه!!و ڏاڍو س!!اراهه‬
‫جي قابل ۽ پيروري جوڳو آهي‪ .‬شري! رام هڪ اپويتر‬
‫ڳجه!!ه روپي جٽ!!ايو ج!!و اگ!!ني سنس!!ڪار پنهنجي هٿن‬
‫سان ڪري ٿو ۽ کيس پتا برابر ليکي ٿو‪.‬‬
‫شري رام جو شبري! سان پريم وارو برت!!ا ُء آدر‬
‫اح!!ترام جي قاب!!ل آهي‪ .‬هن م!!ان اه!!و آدرش ملي ٿ!!و ت!!ه‬
‫ڀڳوان پنهنجي ڀگتن سان ڪيترو! پريم ڪري ٿو‪.‬‬
‫ڪش!!ڪندا ڪان!!ڊ ۾ هنوم!!ان س!!ان مالق!!ات ب!!ه‬
‫هڪ وڏو آدرش آهي‪ ،‬جنهن ۾ ش!!!ري رام جي نمرت!!!ا‪،‬‬
‫نِ!!ر اڀمانت!!ا (نهٺ!!ائي)‪ .‬ڪش!!لتا (دانش!!مندي) ۽ پ!!ريم ۽‬
‫هنوم!!ان جي ش!!رڌا‪ ،‬پ!!ريم‪ ،‬ڀڳ!!تي ج!!و آدرش ملي ٿ!!و‪،‬‬
‫دوست سان ڪهڙو وهنوار ڪرڻ گه!رجي‪ ،‬اه!ا س!کيا‬
‫اسان کي ش!!ري رام جي س!!گريو س!!ان برت!!ا ُء م!!ان ملي‬
‫ٿي‪ .‬انهي نموني ش!!ري رام جي راج!!ا والي س!!ان برت!!ا ُء‬
‫مان اسان کي نيتي‪ ،‬ڌرم ۽ ديا جي س!!کيا ملي ٿي‪ .‬راوڻ‬
‫کي به شري رام اول ص!لح ڪ!رڻ ج!و موقع!و! ڏئي ٿ!و‬
‫هن جي مارجي وڃڻ بعد هو وڀيشڻ کي چوي ٿو ته ته‬
‫منهنج!!و پ!!اپي س!!ان ن!!ه پ!!ر ان جي پ!!اپ س!!ان وي!!ر ه!!و‪.‬‬
‫جنگ دوران جڏهن راوڻ ٿڪجي پوي ٿو ته شري رام‬
‫راوڻ کي چوي ٿو ته هاڻ موٽي وڃي آرام ڪر ۽ ٻ!!ئي‬
‫ڏينهن وري تي!اري! ڪ!ري اچ‪ .‬هن م!ان اه!ا س!کيا ملي‬
‫ٿي ته دشمن سان ڪهڙو وهنوار! ڪجي‪.‬‬
‫پ!!ورو! رام چ!!ريت م!!انس هڪ آدرش گ!!رنٿ‬
‫آهي‪ ،‬جنهن ذريعي اس!!!ين پنهنج!!!و! ل!!!وڪ ۽ پرل!!!وڪ‬
‫سڌاري سگهون ٿا‪ .‬تنهن ڪري ٻارن کي ننڍپڻ کان ئي‬
‫رامائڻ پڙهڻ ۽ ٻ!!ڌڻ ج!!و اڀي!!اس ڪ!!رائڻ ڏاڍو فائديمن!د!‬
‫آهي‪.‬‬
‫‪‬‬

‫‪Happy Holi‬‬
‫®‬
‫‪j%‬‬
‫‪Happy Holi‬‬
‫ڊيسينٽ گفٽ سينٽر مٺي‬
‫پروپرائيٽر‪!j:%‬‬
‫®‬

‫ڪارونجهرڪيال‬
‫ڪتاب گهر‬ ‫راجو‬
‫اسان وٽ ڦوٽو! اسٽيٽ ۽ ڪمپوزنگ رعايتي اگهه‬
‫‪Mob:‬‬ ‫‪0334-3300715‬‬
‫آهي‬ ‫تي ڪئي ويندي!‬
‫يوا شڪتي‬ ‫مهيشوري‬ ‫‪32‬‬
‫پروپرائيٽر‪:‬‬
‫ڀيشم ڪمار ۽ ڪمليش ڪمار لکاڻي‬
 ‫استري‬
‫‪--------------------------------------------------------‬جيونتي! ديوي ڇاڇرو!‬
‫ال ِء ميزبان پنهنجي! مرد ال ِء سهڌر مڻي‪ ،‬وغيره وغيره‬
‫تنهنڪ!!!ري اه!!!ا اح!!!ترام جي الئ!!!ق آهي‪ ،‬جيڪي ڪم‬
‫شڪتي نه هئڻ جي ڪري ٿي نٿا س!!گهن‪ ،‬اهي ع!!ورت‬
‫جي سهائتا س!!ان ٿي س!!گهن‪ .‬انهي ڪ!!ري س!!ناتن ڌرم ۾‬
‫عورت کي مٿاهون درجو! ڏن!!ل آهي‪ ،‬ع!!ورت گه!!ر ج!!و‬
‫زي!!ور آهي‪ ،‬ن!!ه ڪي ڀ!!وگ والس جي س!!امگري جنهن‬
‫گهر ۾ مرد عورت کي پورو جائز ح!!ق ڏين!!دا آهن‪ ،‬اتي‬
‫سڀ پدارٿ پاڻيهي اچي وين!!دا آهن‪ ،‬ج!!تي ع!!ورت س!!ان‬
‫ناانصافي! ٿئي ٿي ان گهر ۾ مصيبتون ۽ بيماريون حملو‬
‫ڪنديون آهن ع!!ورت ۾ لڪي!!ل جيڪ!!ا ش!!ڪتي هون!!دو‬
‫آهي تن کي پرش سٺي طرح سان اس!تعمال ڪ!ري ت!ه‪،‬‬
‫هو هڪ گهرجي باغ ۾ گالب جي گل وانگ!!ر خوش!!بو َء‬
‫ڀري ڇڏي ٿي‪ .‬جي هن جي برعڪس ٿئي ته سڪون ۽‬
‫سکه کي جالئي ٿي ڇڏي‪ .‬چوڻي آهي ت!ه ن!اري نن!!دا ن!ه‬
‫ڪرو ناري نرڪ ڪي کاڻ اسن ناري سي هوت هئ!!ه‬
‫ڌور پهالج عورت کان سوا ِء گهر هڪ شمشان جه!!ڙو‬
‫هوندو آهي‪ ،‬عورت کان سوا ِء مرد اڌورو! هون!!دو آهي‪،‬‬
‫انهي ڪ!!ري م!!ردن کي گه!!رجي ت!!ه ع!!ورت کي هڪ‬
‫آدرش ن!!اري بڻ!!ائن‪ .‬ج!!تي آدرش ن!!اري هون!!دي‪ ،‬اتي‬
‫وئڪنٺ ک!!ان وڌيڪ س!!که ۽ آنن!!د ملن!!دو‪ .‬آدرش ن!!اري!‬
‫جو هردو! ‪ -‬ممتا ج!و پلئ!ه ‪ -‬دي!ا ج!و ش!هر ‪ -‬س!يتلتا جي‬
‫ڇانو ۽ ڀگتي جو مثال آهي‪.‬‬
‫‪‬‬
‫مهيشوري يوا شڪتي‬
‫اسان جي ڌرم ۾ استري کي هڪ مٿاهون‬
‫درج!!!!و حاص!!!!ل آهي‪ .‬واقعي! ۾ اس!!!!تري ڪ!!!!ڏهن ڀيڻ‬
‫ڪ!!ڏهن ڌي ُء ڪ!!ڏهن زال ت!!ه ڪ!!ڏهن م!!ا ُء جي روپ‬
‫سان الڳاپيل هوندي آهي ع!!ورت بن!!ا دني!!ا ۾ ڪجه!ه ن!ه‬
‫آهي‪ .‬اسان جي اوتارن ۾ په!!رين ع!!ورت ج!!و ن!!الو پ!!و ِء‬
‫م!!رد ج!!و ن!!الو ج!!يئن س!!يتارام! راڌا ڪرش!!ن وغ!!يره پ!!ر‬
‫!ني ۾ ٿي‬ ‫افسوس اڄ اسان مائرون يا َس ُس!ون ص!!حيح مع! ٰ‬
‫ن!!ه س!!گهيون آهي!!ون ت!!ه ني!!اڻين ۾ روش!!ن ج!!ذبو ڪٿ!!ان‬
‫ايندو‪ ،‬جنهن ڇوڪري کي نه س!!ماج جي ڄ!!اڻ ن!!ه وقت‬
‫جي تقاض!!ا ۽ ن!!ه ڌرمي! ڄ!!اڻ ملي!!ل آهي ت!!ه ه!!و اڳ!!تي‬
‫ساهرن ۾ وڃي ڪهڙا ڦاره!!ا مارين!!دي‪ ،‬جي ڪ!!ا س!!س‬
‫س!!ياڻي هون!!دي ت!!ه ض!!رور! ڪجه!!ه س!!مجهڻ جي ال ِء‬
‫چوندي جو ان کي ڏکيو پيو لڳندو‪ ،‬نتيجو اهو نڪرن!!دو‬
‫جو ذري ذري ڳالهه تي جه!!يڙو لڳ!!و پي!!و هون!!دو آهي‪،‬‬
‫ان جه!!!يڙي! جي ڪ!!!ارڻ دلي س!!!ڪون ختم‪ ،‬جس!!!م ۾‬
‫بيم!!!اري محس!!!وس ٿين!!!دي ۽ م!!!اني ڪان!!!ه وڻن!!!دي‪،‬‬
‫تنهنڪري ڊاڪٽرن جا در ڏسڻا پون ٿا‪ ،‬پ!!و ِء ت!!ه س!!ائين‬
‫فيسن ۽ دوائن ج!!ا ڳ!!اٽي ڀگ!!ا خ!!رچ ۽ ان ج!!و اث!!ر ڏاڍو‬
‫خ!!راب ٿ!!ئي ٿ!!و‪ .‬ذرا س!!و چي!!و ت!!ه اي!!ترو نقص!!ان رڳ!!و‬
‫جه!!يڙي! م!!ان ٿي!!و جي اس!!ان پنهنجي! عق!!ل هالئي!!ون ۽‬
‫پنهنجي اخالقن ڏانهن ڌي!!ان ڏي!!ون ت!!ه ڪي!!ترو پنهنج!!و‬
‫قيمتي وقت ۽ سڪون برباد نه ڪريون ۽ نه ئي م!!ردن‬
‫کي کي نرڪ بدران هڪ سندر سرڳ بنايون‪ ،‬ڪ!!اش‬
‫ڪ!!ا گ!!رو اه!!ڙي ڪرپ!!ا ڪ!!ري س!!دگڻ ڏي‪ .‬اڄ اس!!ان‬
‫ڏسون پيا اڄ جا ٻار نڪما ۽ نٺر آهن‪ ،‬نه وڏن ج!!و ادب‬
‫نه ڪو ڍنگ ڪارڻ ته جه!يڙي ۾ پلي!ل اه!!ڙا ئي ٿين!دا‪،‬‬
‫ٻ!!ار جي په!!رين اس!!تاد م!!ا ُء آهي‪ ،‬اڄ جي م!!ا ُء ٻ!!ار کي‬
‫نپائڻ جي ريت نه ٿي ڄاڻي ٻ!!ار ت!ه ٻ!!ارڻيون! ڪن!!دو ت!!ه‬
‫هن کي پيار سان سمجهائڻ جي ب!!دران چم!!اٽون هڻن!!دي‬
‫آهي جنهن ڪري ٻار وڌيڪ نڪم!!و ٿ!!ئي ٿ!!و‪ ،‬ٻ!!ار کي‬
‫وڻندڙ ڳالهيون نصيحت ڀريل ڪه!!اڻيون ٻڌائين!!ديون ت!!ه‬
‫اهو ٻار وڏا ٿي ب!ااخالق ۽ س!ٺا انس!ان بڻجن!دا ۽ پنهنجي‬
‫خاندان جو نالو روشن ڪن!!دا‪ ،‬چ!!وڻي! آهي ت!!ه ٻ!!ار م!!ا ُء‬
‫جي ڪوت!!اهي س!!بب ڪپ!!اتر‪ ،‬پت!!ا جي ڪوت!!اهي س!!بب‬
‫مورک ڪٽنب جي ڪوتاهي سبب ڪ!!انئر ۽ خ!!ود جي‬
‫ڪوتاهي جي ڪري بکاري‪.‬‬
‫دنيا ۾ ع!!ورت هڪ اه!!ڙي هس!!تي آهي جنهن‬
‫جي برابر ٻي َء ڪابه ش!!ي َء ن!!ه آهي‪ ،‬هي په!!رين ڌي َء‪،‬‬
‫ڀيڻ هون!!دي آهي ج!!ڏهن وڏي ٿ!!ئي ٿي ت!!ه س!!اهرن وٽ‬
‫موڪليو وڃي ٿو‪ ،‬اه!!ا ڌي م!!ان ب!!دلي َء ننهن ٿ!!ئي ٿي ۽‬
‫تنهن ک!!ان پ!!و ِء مات!!ا ٿ!!ئي ٿي ۽ اه!!ا ئي ع!!ورت ڪي!!ترا‬
‫پارٽ ادا ڪري ٿي سنڀال ال ِء ص!!فائي ڪ!!رڻ واري! ‪2‬‬
‫بورچياڻي! ‪ 3‬ڌوٻياڻي! ٻارن جي نوڪري!!اڻي! مهم!!ان جي‬
‫‪33‬‬