You are on page 1of 13

వజయ సవపనం _ మదటి భాగం

(By g.suguna2000@gmail.com)

"వాటస యువర నేమ?"

పది నమషాల నశశభాా నన అత పయ


ర తనం మద భంగపరుసూూ వజయ తన ఎదురుగుండా నలబడి
ఉనన మెరుపు తగను అడిగింది. ఆ మెరుపు తగ ఏదో చెపిింది గాన ఆమాటలు వజయ
వనపించుకోలేదు. ఎందుకంటే ఆ అమాాయన చూసీ చూడగానే అదుుతమెైన ఆమె సౌందరయం

వజయను దాదాపు కటి ి పడేసింది. ఆమెను నఖశఖపరయంతం చూసూూ ఉండటంలోనే పదినమషాలు

గడిచపోయన వషయం వజయకు తెలయలేదు .

ఆదివారం ఆఫీస కి సెలవు కావడంతో, బాగా తెలలవారాక ఎనమదింటికి నదల


ర ేచ సాననం చేసిన
తరవాత బదా కంగా ఉండడంతో బెడ
ర టస
ో ి తో ఆమలెట తయారు చేసుకొన తంటూ గాల స లో ఒక లారజ పెగ

వసీీ, సోడా కలుపుకొన నెమాదిగా సిప చేసూూ రిలాకస డ గా టీవ చూసుూ నన వజయకు కాలంగ బెల

వనపడింది. "ఎవరైై ఉంటారబాా" అనుకుంటూ ఉండగానే గురొూ చచంది, పనమనషి మానేసి

వారమెైందన. పోయన ఆదివారమే పనమనషి "మా ఊరు పోతుండానమాగారూ . మా అమాాయ

కడుపుతో ఉండాది. ననననే మా అలుల డి కాడి నుండి ఉతూ రం వచచంది. ఆరోనెల. సూసుకోడానకి

ఒవురూ నేరు.మరో నాలుగు నెలలదాకా రాలేనమాా".అన చెపిి వజయ దగగ ర తాను దాచుకునన

డబుా మతూ ం తసుకొన వెళళపోయంది . " కాసూ చదువుకునన అమాాయ ఎవరైన


ై ా ఉంటే తనకు

సరైవంట మెయడ గా చూసిపెటిమ " న వజయ తన ఆఫీసులో పన చేసుూ నన వారిలో చాలా మందికి

వారం కిితమే చెపిి ఉంచంది ఎందుకంటే , తను ఇంటిలో లేనపుిడు వచేచ ఫోన లు ఆనసర

చేయడానకి కాసూ యనా ఇంగల ీషు తెలసిన వారయతే మంచదన . పాత పనమనషితో ఈ వషయం లో

చాలా ఇబాందులు పడాలస వచచంది.

నననరాతే ర తన కొలగ ఫోన చెసి చెపిింది , తనకు తెలసిన ఒక అమాాయ వజయ అవసరానకి సరిగాగ

సరిపోతుందన . ఆమె ఒకపుిడు బాగా బత


ర కిన అమాాయే అయనా పస
ర ుూ తం చాలా కషాి లలో
ఉననదన,కాసూ సెనసటివ గా చూసుకోమన ఆదివారం పొద
ర ుా నేన ననున కలవమన చెపాినన కూడా

చెపిింది.

కాలంగ బెల వన, టీపాయ మద ఉనన వసీీ బాటిలూ, సోడా సీసా ఫిజ
ర లో పెటి తలుపు తసిన
వజయ కళళ ముందు కనబడిన మెరుపు తగై బహుశా తన కొలగ చెపిిన అమాాయేనన

అరథ మెైంది. ఎందుకంటే ఆటైైములో ఆ ఇంటికి ఎవరూ వచేచ అవకాశం లేదు.ఆధునకత ఉటి ిపడే

బంగాల , బయట పోరికో , ఒక పక


ర ీగా గైసి హౌస, గేటునుండి గుమాం వరకూ పొడవయన రహదారి ,

దారికిరువెైపులా పూల కుండీలతో చాలా ఠీవగా కనపిసుూ ంది. ఆ మాటకొసూ ే ఆ లొకాలటీలోన

ఇళళనన దాదాపు ఆతరహలోనే ఉంటాయ.

ఆ అమాాయ గురించన మరికొనన సంగతులు ఫోన లో కొలగ చెపిింది . ఈ అమాాయ మనననే

టైంత పాసయయంది. తలల తండుల


ర ు పోయనేడాదే సడన గా ఆకిసడెంట లో పోవడంతో ఆమె

ెై ోయంది . ఒంటరిగా బత
ఒంటరిదప ర ుకుతూ ఉండడంతోనూ, బయట ఉదో యగాల వేటలో ఉండడంతోనూ

కాబోలు చరై ధరించ ఉంది. తలల తండుల


ర ది పేరమ వవాహం కావడంతో వారింటికి బంధువుల

రాకపోకలు ముందునుంచ తకుీవగా ఉండేవ . పెదాగా ఆసథ ిపాసుూ లు లేకపోవడంతోనూ , పెైగా ఆడపిలల

కావడంతో బంధువులు ఎవరూ ఆమెను పెదాగా పటి ించుకోలేదు. తలల తండుల


ర ు మగిలచపోయన కాసూ

ఆసూ ిన సేనహితుల సాయంతో అమేాసి, వచచన డబుానూ, ఇనూసరైనస అమౌంటునూ కలపి

బాయంకులో ఫికస డ డిపాజట గా వేసుకున, ఒక చననరూమ తసుకున ఉంటూ, ఒక ఫెైనానస

కంపెనలో చనన ఉదో యగంలో చేరి, వలు చకిీనపుిడు తెలసిన పిలలలకు టూయషన లు చెపుికుంటూ ,

ర ీ పెరైవేటు గా ఇంటర మడియట చదువుతోందన కూడా కొలగ చెపిింది. సూీలోల ఉండగా ఫసి
ఒకపక

రాంకర అన, చదువు తపి మరో ధాయస కూడా ఉండేది కాదన తెలసింది.
"బాయంకులో పన చేసుూ నన రాధగారు పంపించారండీ, వజయగారు మరేనాండీ? " అన చాలా నమరతగా

అడిగిన ఆఅమాాయకి తలూపి లోనకిదారిచచంది. తను సోఫాలో కూరొచన , ఆ అమాాయనే తదేకంగా

చూడసాగింది.

ఐదుననర అడుగులు ఉంటుందేమ? తన పక


ర ీనుండి వెళుతుననపుిడు తన చెవుల వరకూ

హైైటుననటుల గమనంచంది. పొడవెైన మెడతో , నమాపండు రంగుతో మసమసలాడిపోతూ చాలా

అందంగా ఉంది. ఒకపుిడు బాగా బత


ర కిన అమాాయన తెలుసూూ నే ఉంది? కాళళకు వెండి

పటి ీలునానయ. చెవులకు జకాలు వేల


ర ాడుతునానయ. చకీగా కోటేరువేసన
ి ముకుీ చవరనునన

చనన ముకుీపుడక తళుకుీమంటంోది. చర కటి డం కొితూ కావడంతోనేమ, చాలా శద


ి ా తసుకొన

కటుి కుననటుల ఉంది. షోకేసులో బొమాలా , చర శరీరానకి బాగా హతుూ కున ఉండడంతో శరీరంలోన

వంపులు తరిచదిదాినటుల కనపిసుూ నానయ. ఛాత దగగ రా, హిపస దగగ రా బాగా వెైడ గా ఉనన బాడీ.

నడుం దగగ ర మాతంర సననగా ఉండి బాగా వంపు తరిగింది. మనషి మాతంర నాజకుగా ఉండడంతో,

ఎతూ ెైనపిరుదులతో పొడవుగా కనపిసో ూంది . పెదా పెదా కళళను ఆలచపిలాల ఇంతంత చేసుకున

అమాయకంగా తరపుితూ గదిలోన ఖరీదయన వసుూ వులన, షాండల ియర నూ, వాల టు వాల కారైిట

ర నూ చూడసాగింది. మహంలో హైైసూీల పిలలలకుండే


నూ, గోడలకునన నలువెతుూ తెైలవరణ చతాల

లేతదనం ఇంకా పోలేదు .

వజయ తననే చూసూూ ఉండడం గమనంచ, కాసూ సిగుగ పడి, తల దించుకుంది. దాంతో వజయ తన

చూపులతోనే ఆ అమాాయ శరీరానన ఆపాదమసూ కం తడిమేయసాగింది. చాలా సంపద


ర ాయంగా

కనపిసో ూంది . మహనకీ, పాదాలకూ లైైట గా పసుపు రాసుకుంది.కళళకు కాటుక పెటుి కున, రైండు

చేతులకూ గాజలు వేసుకుంది.ఈకాలం అమాాయలా లేదు. మెడలో సననన గోలడ చెైన వేసుకుంది.

పొడవుగా పెటుి కునన తలకం బొటుి కింిద అదా ిన కుంకుమనూ , పిరుదులు దాటి ఉనన పొడవెైన ,

ఒతూ ెైన, నలల న జడలో గుచచన గనేనరు పువువనూ చూసూ ే అపుిడే దేవుడికి దణణ ం పెటుి కున

వచచనటుల గా ఉంది. ఆమెను చూసూూ ఉంటే చాలా అహలదంగా ఉంది. దానకి తోడు చర కటుి ఆమె
అందాలను దివగుణీకృతం చేసో ూంది . పెట
ై చెంగున నడుం వెనుక నుంచ తపిి కొసను కుడిచేతతో

సుతారంగా పటుి కున ఉంది. బొడుడ పెైకి చర కటి డంతో ఆమె పిరుదులు బాగా ఎతుూ గా

కనపిసుూ నానయ. చాలాసేపటినుండి తసుకుంటునన వసీీ మతుూ బాగా తలకైకిీ ఉండడం వలల

వజయ మూడ కూడా మంచ రొమాంటిక గా ఉంది.. వజయ చూపులు ఆ అమాాయ నడుం

భాగానకీ, చరకిింద కపిడిపోయన ఎతెైన వకసంపదకూ మధయ చురుగాగ కదులుతూ ఎతుూ పలాల లన

బేరీజ వేయసాగాయ. ఆ అమాాయ వేసుకునన బగుతు జాకైట లో నుండి ఉబకివసుూ ననటుల నన

ై పూరూ ిగా దాచలేకపోతోంది . జాకైట కు , నడుం వదా బగించ కటి ిన చరకటుి కు


పాలండల షేపును పెట
మధయ అరచెయయ మందాన కనపిసుూ నన తెలలన పొటిపెై నునన మడతలోల వజయ చూపు

ఇరుకుీపోయంది . గతంలో ఎవరిన చూసినా· తన మనసులో ఇటువంటి సంచలనం కలగలేదు.

ఎందుకో గాన ఈఅమాాయన పదే పదే చూడాలనపిసో ూంది . ఏవేవో తయయటి ఆలోచనలు

వసుూ నానయ. ఇలాంటి అందమెైన అమాాయన సెలైకి చేసి పంపిన తన కొలగ కు మనసులోనే

థాంకస చెపుికుంది వజయ.

వజయకు మనననే నలభెై దాటాయ. భరూ గలఫ లో పన చేసుూ ంటాడు. ఒకీడే కొడుకు.

బెంగుళూరులో పన చేసుూ ంటాడు. పెళళ కాలేదు.నజానకి వజయకు ఉదో యగం చేయాలసన అవసరం

లేదు. కేవలం కాలకేపం కోసం చేసో ూంది .కావాలసనంత డబుా. ఏ బాదర బందీ లైదు.దేనకీ లోటు

లైదు.జవతం వడడ ించన వసూ రిలా సాగిపోతోంది . రోజలు బోరుగా గడుసుూ నానయ . భరూ సరదాగా

అలవాటు చేసిన 'మందు ' , ఇపుిడు టైైం పాస కు ఉపయగపడుతోంది. పారిీలోల ఫామల అంతా

తాగుతారు. తండీర కొడుకులదా రూ ఎపుిడొచచనా ఫారిన సరుకు తెచచ పడేసూూ ఉంటారు .

వజయ చూపులు ఎకీడ చకుీకునానయ గమనంచన అమాాయ, సిగుగ గా, "ఏమటీ? ఈ మేడం

తనేసేలా చూసో ూంది ." అనుకుంటూ తన పొడవాటి పెట


ై చెంగును సరుాకుంది గాభరాగా . ఆ గాజల

గలగలలతో ఉలకిీపడి ఈలోకంలోకి వచచన వజయ "ఇదేమటీ? ఎపుిడూ ఇలా కాలేదు. చవరికి

అందమెైన మగాళళను చూసినపుిడు కూడా ఇటువంటి ఫీలంగ కలగలేదు . తనకేమెైందివాళ.


బహుశా గత కొనన నెలలుగా, భరూ కు దూరమెై ఉండడం వలల నేమ" అనుకున తల ఒకసారి

వదిలంచంది.

"న పేరు? " మళళ అడిగిందామెను.

ఇదేమటి, ఈ మేడమ మళళ అడుగుతోంది, అనుకున మళళ చెపిింది

"సవపన! మేడం". వణ మటినటుల గా అనపించంది వజయకు.

"గుడ నేమ! నలబడే ఉననటుి నానవు. ఇలా కూరోచ,’ తన పక


ర ీనునన సోఫా వెైపు చూపించంది .

"ఫరావలేదు మేడమ. " చాలా ఒబడియంట గా చెపిింది.

"నో నో, .. ......నో ఫారాాలటీస, నువువ ఫీరగా మూవ కావచుచ. ఇది న ఇలల ే అనుకో". అనగానే,

నెమాదిగా అడుగులో అడుగు వేసుకుంటూ సోఫా వెైపు చాలా నాజగాగ ఆమె నడుసుూ ంటే , కాళళ

పటి ీలు సననగా లయబదా ంగా మగుతుంటే, వజయ ముచచటగా చూసింది. కాసూ ఎతూ ెైన కాళుళ

కావటంతో, పిరుదులు బాగా షేప వచచ పొంకంగా కనపిసుూ నానయ .

సోఫా అంచు మద మహమాటంగా ముందుకి వంగి కూరుచంది . అది పక


ర ీ సోఫా కావడంతో , సవపన

సెైడ వూయలో వజయ కు కనపించసాగింది.

పొందికైన చర కటుి లో సననన నడుము ఎంతటి మగాడినెైనా పడగొటి ేసేలా ఉంది . పెైట పక
ర ీ సందు
లోంచ కనపిసుూ నన పాలండుల ఎతుూ గా ఉండి వంగున కూరోచవడంతోదాదాపుగా ఆమె మకాళళకు

తగులుతునానయ.. పిరుదులు దాటిన ఒతూ ెైన ఆమె నలల న జడకొసను మడతలు వేసి కల ిప పెటి

ముడిలా వేసింది. గోలడ సాిట రంగు చర. బొడుడ పెైన కుచచళుళ . తెలుపు రంగు జాకైటుి . పొడవు

చేతులు. లోపల బార చాలా బగించ కటి ి నటుి గా తెలుసో ూంది . నుననన మెడ మద సననన గోలడ చెన

చాలా సెకీసగా కనపిసో ూంది . మగిలన పొడవెైన మెడ అంతా ఓపెనే . చర కపెియయడం వలన, జాకైట

ముందు ఎంత ఓపెన గా ఉందో తెలయడం లేదు. బలమెైన పిరుదుల షేపులు ఊరిసుూ నానయ.

"చాలా సుకుమారంగా కనపిసుూ నానవ, ఇంటి పనులు చేయగలవా," అడిగింది వజయ.


"చేసాూ ను మేడమ," మేడం ఇంపెరసస కాలేదేమనన కంగారుగా చెపిింది.

గాభరాగా చెపిిన ఆమె తరు చూసి వజయ సననగా నవువ కుంది.

ర చర వెైపే చూపులు పోతోంటే , ఇక తటుి కోలేక తన


ఎంత ఆపుకుందామనుకునాన, నాజకైైన ఆమె సి క

ర వెైపు నడిచంది. గాల స లోనకి వసీీ వంపుకొన, సోడా కలుపుకొంటుంటే ,


వసీీ గాల సు కోసం ఫిజ

సవపన చాలా వంతగానూ కాసూ భయం గానూ చూసింది. మరొక గాల సులో ఆరంజ కూలడ ంరక పోసి ,

తసుకువచచ సవపనకు ఇచచంది. మహమాటపడుతూనే తసుకుంటూ సవపనగమనంచంది మాడమ

నుండి వసుూ నన ఘాటైైన వాసనను. అపుిడు అరా మెైంది సవపనకు అపిటి వరకు ఆగదిలో వసుూ నన

వాసనకు కారణమేమటో. దూరం నుండి నడిచ వచచందేమ గబగబా రైండు గుికీలు కూల డింరక

ర ింది.
తాగ

అటూ ఇటూ తరుగుతూ మాటాల డుతుననటుల గా సవపన కూరుచనన సోఫా చుటూి తరుగుతూ

సవపనషేపులను అననవేపులా చూసూూ వజయ అడగసాగింది.

"రాధ న వషయాలనన ఫోన లో చెపిింది º. ఎకీడ ఉంటునానవ"

"జనయర కాలేజ పక
ర ీనే మేడమ"

"అబో ా చాలా దూరమే. ఎంతసుూ నానవ రూముకి"

'ఐదు వందలు మేడమ."

సననన గులాబరంగు సవపనపెదాలు మెలలగా కూలడ ంరక రంగు సంతరించుకుంటునానయ. సవపన

పెదాల కొసలనుండి కూల డింరక చుకీ జారబోతూ ఉంటే , వజయ మనసు లయ తపిింది. ఆ

చుకీను అందుకునే మగాడెకీడ ఉనానడో అనుకోగానే కొంచం జైలసీగా అనపించంది . ఇంతలో

సవపన పెదాల మధయనుండి సరుిన దూసుకొచచన సననన నాలుక, ఆ చుకీన లోనకి లాగుకొంది.

సవపనను పొదివ పటుి కున ఆమెతో కూల డింరక తాగిసూూ , ఆరంజ కలర లోనకి మారుతునన ఆమె
పెదాలను ముదాా డుతూ, ఆమె అధరామృతానన ఆసావదిసూూ , ఓహ.. ఊహిసూూ ంటేనే ఆ సీన చాలా

బాగుంది. ఎవరో ఆ అదృషి వంతుడు. ఇంత అందం ఎవడో అనామకుడి చేతలో పడిపోవలసిందేనా అన

మనసు కొంచెం బాధగా మూలగింది. సరైైన జతకాడు దొరకాలేగాన , తన అందాలనన మెతూన

పరుపులపెై ఆరబోసి , నును సిగుగ తో తన సొగసులనన మనసూిరూ ిగా ఎవరో ఒకరికి మాతమ
ర ే
సమరిణం చేసుకొన సవరగ వహరం చేసే సంపద
ర ాయపు సూ ీ లా కనపిసుూ నన ఈ పదిాన జాత కనయ

ఎవరి సవంతమ?

తనే మగాడెైతేనా? ఒకీసారి అనపించంది. కాకపోతేనేం , తను ఇపుిడు మాతంర ఆ అదృషి ం

పొందలేదా . అయనా ఆ అవకాశం తనెందుకు తసుకోకూడదు. అనుకోగానే మనసు తయగా

మూలగింది.

‘ఛ..ఛ ఇదేమటి , ఈ లైసిాయన ఆలోచనలు సుళుళ తరుగుతునానయ తనలో’ అన ఉలకిీ

పడింది.

ఫిరజ దగగ రకు వెళళ మరలా కూల డింరక తసుకొచచ, ఖాళ అయన సవపన గాల సును నంపుతూ ఓరగా

సవపన జాకైట పెై సందు కోసం వెతకింది.

"ఊ___. హు" పెట


ై పినునలతో బగించేసి ఉననటుి ంది.

ఒకీసారిగా తన ఆలోచనలు కాలేజ రోజలకు మళాళయ. ‘తను లైసిాయన సినమాలు చాలా

చూసిందిగాన, తనను అంతగా ఆకటుి కునన అమాాయెవరూ తగలకపోవడంతో అంతగా అడావనస

అయేయ అవకాశం ఎపుిడూ రాలేదు. హసి ల లో ఎనోన జంటలన చూసింది. తనకు కూడా సెైట కొటి ిన

అమాాయలునానరు. నజానకి ముదుా లు, కౌగిలంతలూ, మంచం మద ఒకరిపెై ఒకరు పడి దొరలడాలూ

వంటి పెైపెై వయవహరాల వేళాకోళాలు దాదాపు చాల మంది హసి లోల ఉండే అమాాయలకు కామన.

అవ చాలావరకూ కాజవల గా ఉండేవే గాన, మరీ అంత సీరియస గా ఉండేవ కాదు. తను కూడా

అటువంటి వాటికి ఎకైసపష నేమ కాదు. అయతే అంతకు మంచ పూరూ ి (?) వయవహరం ఎవరితోనూ
సాగలేదు. అయనా తపేిముంది. ఈఅమాాయతోనే మదలు పెడితే పోయందేముంది . మెలలగా

ముగుగ లోకి లాగగలగ తే ? ఒంటరిద.ి కషాి లలో ఉంది. చెపుికోడానకి ఎవరూ లేనటుి నానరు.’ అనన

ఆలోచన వచాచక మనసు కొంచెం తెరిపిన పడింది.

ఒంటరి ఆడపిలల అంటే మగాళళకే కాదూ, ఆడాళళకూ లోకువేనేమ ? అనుకోగానే నవువ వచచంది.

అయనా తనేమ కడుపు చెయయబోవడం లేదు , వేరే అనాయయం చేయడం లేదు కదా. తను కోపరేట

చేసినా, చేయక పోయనా ఇదా రిలో ఎవరికీ పోయేదేమ లేదు అన సరా ి చెపుికుంది . తన

ఆలోచనలలో సిషి త రాగానే వజయ లో కోంచెం హుషారు వచచంది. జాగితూగా డీల చెయాయల
అనుకుంది.

ఇటు వజయ ఆలోచనలు ఇలా సాగుతూంటే అటు సవపన ఆలోచనలు మరోరకంగా సాగుతునానయ.

కొంపతసి తను ఈ మాడమ కి గాన నచచలేదా? రాధామేడమ ఈ ఇంటల ోపన గురించ చెపిగానే తను

చాలా సంతోషించంది. వజయా మేడమ చాలా రిచ అన, పేమెంట వషయంలో చాలా లబరల గా

ఉంటారన చెపిింది. ఈమె దగగ ర జాయన అయతే చాలు, బహుశా వేరే ఏ చట


ో ా పనులు చేయాలసన

అవసరం లేకపోవచచన కూడా చెపిింది . ఆమె మాటలన బటి ి వజయను ఇంపెరస చేసూే మంచజతం

దొరుకుతుందన ఆశ పడింది . ర వెతుకుీంటూ వచచంది. చాలా


శభంరగా తయారైై వజయ అడెస

ఈజగా దొరికింది . సిటీలో చాలా పోష లొకాలటీలో కటి బడడ బంగాల అది . బయట ఔట హౌస తో చాలా

అందంగా ఉందనుకొంది. మంచ ఇంటల ో ఉదో యగమన సరదా పడింది . తరా ఇపుిడు చూసూ ే పన

పాడయేయలా ఉంది. ఈమాడమ ఉలుకూ పలుకూ లేకుండా తననే గుచచగుచచ చూసో ూంది . తను గాన

ో , కొతూ పనలో చేరటం కోసమన తనేమ శభంరగా తయారైై రావడమే


నచచలేదా? కొతూ చట

తపెిైందేమ? నజమే, పనమనషి పనమనషి లా ఉండాల గాన, ఏదో ఫాషన షో కి వెళళనటుల గా

వెళళతే ఎలాగ. అన మనసులో తనను తాను తటుి కుంది. బహుశా తను ఉండేచట
ో ు

దూరమెైందనుకుంటుందేమ? దానవలల లేట గా పనలోకి వసాూ ననుకుంటుందేమ? వజయ


కాజవల గా అపిటివరకూ అడిగిన మామూలు పశ
ర నలేన భూతదా ంలో చూసుకుంటూ పరి పరి

వధాలుగా సవపన ఆలోచనలు పోతునానయ .

"మరు చెపిిన అనన పనులూ చేసాూ ను మేడమ. హౌస కల ీనంగ నుండి కుకింగ వరకూ . మరు ఆఫీస

క వెళేళలోగానే పనులనన కంపల ీట చేయగలను. కావాలంటే మరు కొననరోజలు టైసింగ గా చూసిన

తరావత తసుకోవచుచ మాడమ," చాలా కానఫడెంట గా చెపాిననుకుంటూ కొదా ిగా ఆగింది. ఇంగల ీష
కలసిన చకీన ఆకైసంట తో పలుకుతునన సవపన మాటలకు ముగుు రాలౌతూ తన ఆలోచనల నుంచ

బయట పడింది వజయ,

‘ఫరావలేదు సవపాన( మదటిసారి పేరు పెటి పిలుసుూ ంటేనే ఏదో పులకరింత గా ఉంది )

చూసుూ నానవుగా, నేనొకీదాా నన. రోజంతా ఆఫీసులోనే ఉంటాను. రిలాకసడ గా నువువ ఇంటి

పనచేసుకోవచుచ.’

మేడమ మటాల డుతుంటే, మదటల ోసవపనకు తను వంటుననది కలో నజమ అరు ం కాలేదు . అంటే,..

అంటే,.. మేడం తనను ఆకైసపి చేసినటల ేనననమాట. అరు ం కాగానే ఎగిరి గంతేయాలనపించంది.

వజయ చెపుికుపోతోంది .

‘ఇలుల మాతంర నట గా మెయంటైయన చెయాయల. అందంగా , "న” లా ఉంచాల,’ అంది "న" అనన

మాటను సి ెస ై ు కొంటైగా చూసింది.


ర చేసూూ సవపన వెప

సవపన బుగగ లు సిగుగ ల మగగ లే అయాయయ. తను అందంగా ఉననదనన కామెంటస చాలా మంది

నుండి చాలాసారుల వనాన, తను పస


ర ుూ తం వునన టైనషన లో చాలా ఆనందానన కలగించ గొపి రిలఫ

అనపించంది. అంటే తన ముసాూ బు వలల తనకేమ మేడం నుండి వయతరేకత లేదననమాట. పెైగా

పొగుడుతోంది . ఇంకేం కావాల. సిగుగ తో ఎరుపెన


ై సవపన బుగగ లు వజయ కు మరింత నచాచయ.

ముఖయంగా చుబుకం మదయలో ఉనన చలక , సవపన ముఖానకే రాజధానలా భాసిసో ంూ ది .


ర ీనే మారైీట వుంది. నేను ఆఫీస కి వెళళన తరావత పొవ
‘పక ర జనస తేవచుచ . సాయంతంర నేను

వచాచక నవు వెళళవచుచ. న టిఫిన, భోజనం ఇకీడే చేసేయవచుచ.’


అంటూ కాసూ ఆగింది వజయ.

సవపన కళళలోల కి చూసూూ తన ఫీలంగస గమనసూూ చెపిింది. ‘నకు అభయంతరం లేకపోతే , బయట

ఫరినషడ గైసి రూమ వత అటాచడ ఉంది. నువువ దానన వాడుకోవచుచ.నకు రైంట ఖరూచ తగగ ినటుల

ఉంటుంది. ఒంటరి అమాాయవ కదా! సేఫిీ గా కూడా ఉంటుంది." చేపకు ఎర వేసుూ నానననుకుంది

వజయ.

ఆమాటతో సవపన జసి కల ీన బౌలడ అయయంది. ఏదో జాక పాట తగిలనటల ే మనసు ఆనంద లోకాలోల కి

తేలపోయంది . వజయ దేవత లాగే కనపించంది. తన లోపల ఉబకి వసూూ నన సంతోషం అంతా

మహంలో వెలగిపోతూండగా , ‘ఇంకా అభయంతరం కూడానా’ అనుకుంటూ ,"థాంకూయ వెరీ మచ

మేడం, థాంకస ఎలాట’ అంటూ సంబర పడింది.

‘నువువ మగతా చట
ో ల చేసుూ నన పనులు న వలునుబటి ి చేసుకోవచుచ. పూరూ ిగా ఆ పనులు మానేసినా

పరవాలేదు. న సాలరీ గురించ బెంగ పడకు. న శాటిసాఫకన కి మంచే ఉంటుంది. ఇకీడే ఉంటావు

కాబటి ి పెదాగా ఖరుచ కూడా ఉండకపోవచుచ . ఆ టైైమున న చదువుకి ఉపయగించుకోవచుచ’. అన


ముగించంది.

సవపనకు ఇంక ఏమ మాటాల డడానకి కూడా నోరు రాలేదు. వజయ కాళళ మద పడాలనపించంది.

"ఎపుిడు జాయన అవవమంటారు మేడం" అన మాతంర అనగలగింది.

" వలలో చకిీందిరా పిటి" అన వేటగాడిలా లోపల అనుకుంటూ "న వలున బటి ి, ఈరోజైైనా

పరవాలేదు, ఆదివారం కాబటి ి నేను నకు అనన చూపించడానకి అవకాశం ఉంటుంది. న లగేజ
ఏమెైనా ఉంటే తెచచ ఔట హౌస లో పెటుి కో, చదువుకుంటునన అమాాయవ కదా! నువువ

పన మనషివగా నేను అనుకోవటం లేదు. నా పెరసనల అటైండెంట గా ఉండొఛుు ‘ . . . అంటూ లేచ

వెళళ తాళాలు తెచచ ఇచచంది.

సవపనఏదో ఎకాజ మ పాసెైనంత ఆనందంగా లేచ , మరోసారి మేడం కు థాంకస చెపిి , ఈరోజ

సాయంతమ ై ు నడిచంది.
ర ే వసాూ ను మేడం" అంటూ గేట వెప

ఆమె నడుసుూ ంటే, అటూ ఇటూ లయబదా ంగా ఊగుతునన జడను, రైండు పిరుదులపెై మదా ెలలా

తడుతునన జడ చవరి ముడిన చూడసాగింది వజయ. వెనుక నుంచ సవపన షేప మరింత మత

పోగొడుతోంది . సననన నడుము కిిందా పెన


ై ా ఉనన వశాలమెైన ఆమె అందాలన చూసూ ే ,

అపిటికపుిడు ఆమెను అలా ఎతుూ కైళళ బెడ రూమ కి తసుకైళాళలనపిసో ూంది . పరుపుపెై పడేస,ి

వెనుక నుంచ మదెకిీ.. నలువునా కౌగిలంచుకున నలపేసూూ ....ఇంకా .. ఇంకా..... కొంచెం సేపు

ఉననటల యతే, మందు నషా లో వజయ ఆ పన చేసి ఉండేద.ే

ఇంతలో బయట గేటు గైడ వేసూూ ఒకీసారి వెనకిీ తరిగిన సవపన, మేడం ఇంకా తననే చూసూూ
ఉండడంతో ఏం చెయాయలో తెలయక తతూ రపాటుతో ఒకీ కణం ఆగి మనోహరంగా నవవ గిరుకుీన

వెనుతరిగి వెళళపోయంది . అలా తరగడంలో పొడవెన


ై జడ వసురుగా సవపన చుటూి తరిగి

ముందుకువెళళ, తొడలమధయ కొరడాలా తగిలంది. ఇకీడ వజయ కు గుండెలు జారినటల యయంది. ఆ


నవువతో మెైకం కమాన వజయ గొంతు తడారిపోయనటల ై గబ గబా ఫిజ
ర వదా కు వెళళ ఖాళ

అయపోయన గాల స నండా వసీీ ఒంపుకొన , సోడా కలపాలనే ధాయస కూడా లేకుండా , అలానే గాల స

ర ేసింది. 'రా' (సోడా కలపన అచచమెైన వసీీ ) తాగ


ఎతూ పటి ి రైండు గుకీలోల సగం తాగ ర టం జవతంలో

ఇదే మదటి సారి. అయనా పెదాగా ఏమ అనపించలేదు. ‘సవపన అందం తనకు అంత కికిీచచందా?

ఏమ? అలాగే ఉంది’.


‘బహుశా ఇటువంటి అమాాయ నవువన చూసేనేమ, ఆడదాన నవువ చాలా పవర ఫుల అంటారు,’

అన అనుకొంది. " హమాయాయ! చలక బోనులో పడింది , ఇక మచచక చేసుకోవడమే తరువాయ.

దారిలో పడిందా, ఇదా రికీ పండగే, తను సవపనను కీప లా ఉంచుకుంటుంది. పువువలోల పెటి

చూసుకుంటుంది. ఇదా రికీ రేయంబవళూళ సవరగ సుఖాలే ! లేద.ో ..?, ఈ అమాాయ న బలవంతం గా

ఒకీసారైైనా అనుభవంచాల. దారుణ మానభంగమే’ అన కసిగా అనుకుంటూ గాల సులో మగిలన సగం

‘రా’ వసీీన గొంతులో పోసేసు కుంది . అయనా తాపం చలాల రలేదు. , ‘అయనా మానమెలా

పోతుంది . బలాతాీరమనాలేమ’ అన నవువకుంటూ తలుపు గైడ పెటింది,

ఈ వేడి తగాగ లంటే ‘ఇంకా ఏదో చెయాయల. ఏదో చెయాయల . ఎలా, ఎలా’ అనుకున అటూ ఇటూ

చూసుూ ంటే, అకీడ సవపన తాగ


ర గా కొంచెం మగిలన కూలడ ంరక తో ఉనన గాల స టీపాయ పెై కనపడింది.

దాహంతో ఉననవాడికి చెరుకు రసం గాల సు దొరికినటల యయంది వజయకు. సవపన ఎంగిల చేసన
ి ఆ

ర ింది. ఒకీసారిగా సవపనపెై తను


కూల డింరక న అపురూపంగా తసుకున మెలలగా సిప చేసూూ తాగ

చేసుూ నన ఆలోచనలు మరోసారి గురుూ వచచ, మనసంతా తయయగా మారింది. సవపన ఎంగిల ఎంత

మధురం గా ఉంది. సోడా కలపన "రా వసీీ" కూడా ఇవవన కికుీ వజయకు సవపన ఎంగిల చేసిన

గుికైీడు కూల డింరక ఇచచంది. ఇందుకేనేమ, పబ


ర ంధ కవులు పిరయురాల పుకిీటి మదయం గురించ

అంతగా వరణ ించారు అనపించంది.

ఆ గాల సును ముదుా పెటుి కుంటూ , అందులోన చవరి బొటుి ను కూడా నాలకపెై . వంపుకుంటూ,

తూలుకుంటూ బెడ రూమ కి వెళళ , బెడ పెై అడడ ంగా పడిపోయ సవపన ఆలోచనలతోనే గాఢ నదర
లోకి జారుకుంది వజయ. - - - - - to be
continued

వజయ సవపనం

(మదటి భాగం సమాపూ ం)


(By g.suguna2000@gmail.com)
***

You might also like