Nagsimula ang lahat sa isang sulyap. Hindi ko inakala na magkakaganito ang lahat.

Isa naman akong mabuting tao, isang mabuting Pilipino, isang mabuting Katoliko, pero bakit ganito? Bakit ako natukso? Marami akong mga tanong na kahit kailan man walang makakasagot. Pero, alam ko sa sarili ko na kahit ano man gawin ko, kaya kong tumigil kahit kailan kong gusto. Pinapangako ko sa sarili ko, bukas; bukas talaga sasabihin ko kay Irma na tapos na kami at hindi na pwede mangyari ito muli. Nagsimula ang lahat sa isang sulyap. Tumawag ang aking lola sa amin noong kailan para pauwiin ako sa probinsya, dahil may sakit daw si Tiyo Obet at kailangan niyang tulong. Hindi ko naisip noon kung ano ang mali sa sitwasyon na yon, o kung bakit sa lahat ng pamangkin ni Tiyo Obet ako pa ang naisipan nilang tawagan, pero wala akong pakialam noon. Nababanas na ako sa buhay sa Maynila at kailangan ko ng magbago ng daloy kahit ilang linggo lang. Naisip rin nila na isama ko ang kapatid kong si Cindy, na mag didisisiete sa darating na buwan, dahil madalang lang siya makauwi sa probinsya. Pagdating ko sa bahay ng lola ko, nakita ko si Irma sa may labas ng pintuan. Nagulat talaga ako ng lubusan ng makita ko na walang suot si Irma, ang kanyang buong kabababaihan nakalantad para makita ng buong mundo. Nandun siya, nakapwesto sa may pintuan, nakatuwad at naghihintay para kay Berting. Dumating naman si Berting, nakahubad rin, at nakahanda ang kanyang sandata. Nang wala man lang alinlangan, ipinamalas ni Berting kay Irma ang buong kalalakihan niya, at sila ay nagisa. Hindi naman sa konserbatibo ako, pero naisip ko, Kilala ko tong dalawa na to. Hindi ba sila nahihiya? Tinuloy lang ni Berting ang pagsalakay niya kay Irma. Ang isang kamay ni Berting ay nakahawak sa pwet ni Irma habang naglalaro ang kanyang kanan sa suso ni Irma. Ang kanyang malambot at magandang suso. Humawak naman si Berting sa balikat ni Irma at sinimulang ibaon ng tuluyan ang kanyang espada sa loob ni Irma, at hindi na niya napigilan ang sarili niya. Berting! Diyos ko po Berting, huwag ka tumigil! Santisima Trinidad, Berting, bilisan mo pa! Sige, hiyaw ni Irmang sobrang lakas na sigurado akong narinig na ito ng lahat ng kapitbahay, pero napansin ko na parang walang pumapansin sa gawain ng dalawa. Sa huli ko na nalaman na sanay na pala ang lahat sa gawain ng dalawang nagmamahalan na ito at natuto nalang silang mabuhay sa harap ng mga pangyayaring ito. Habang nagaganap ang lahat ng ito, nakatayo lang kami ni Cindy sa harap ng gate. Hindi kami makakibo, at walang reaksyon sa aming mga mukha. Hindi ko alam kung ano iisipin ko, at tila hindi gumagana ang utak ko sa mga oras na iyon. Hindi rin ata maisip ni Cindy kung ano ang tamang gawin sa sitwasyon na iyon, at napakapit nalang siya sakin ng maigi. Nang natapos rin sila, at napasigaw si Berting dahil napamalas rin niya ang kanyang biyaya sa loob ni Irma, doon ko lang naisip na umimik para masabi na nandito na kami. Ah! George! Cindy! Nandito na pala kayo. Tara, pasok, imbita ni Irma. Parang wala lang nangyari kanina. Nanginginig ang tuhod nilang dalawa, at napaupo pa nga sa sahig si Berting. Hindi ko na inisip kung ano ang ibigsabihin ni Irma sa pagimbita niyang pumasok, at pumaloob nalang kami ni Cindy sa bahay ng mahal naming Lola. Umupo kami sa sofa, at umupo si Irma at si Berting sa kabilang sofa. Hindi ko mapigilan ang sarili ko na mapansin na may tumutulo pang gatas galing kay Irma. Sa totoo lang, labag man sa kalooban ko, pero handang handa na ang malabakal na sandata kong umaksyon. Hindi naman sa nagustuhan ko ang ginawa nila; hindi ako natutuwa sa mga pangyayaring iyon at kung pwede lang, sana hindi ko na nakita iyon. Hindi ko lang talaga mapigilan ang sarili ko. Natural naman ang reaksyon ko diba? Tinatanong kita, mambabasa, kung nandoon ka sa sitwasyon ko noon, diba iyon din ang mangyayari sayo? Kasalanan ko ba na akoy isang tao lamang? Nasaan po si Tiyo Obet? ang una kong tanong sa dalawa. Ah, George... Sa totoo lang, huli na kayo. Tinuluyan na si Tiyo Obet mo kagabi lang. Sa Linggo ang libing, sagot ni Berting sa akin. Hindi ako makapaniwala. Nahulog daw sa hagdan si Tiyo Obet noong Lunes at nabali ang likod niya, tapos sinabayan raw ng karamdaman niya sa puso, stroke, cancer sa itlog at tatlong siezure. Hindi raw siya umabot ng umaga.

Sinabi ko sa kanila na sige, dito nalang muna kami ni Cindy hanggang Linggo. Apat na araw lang naman, at sa Lunes ay babalik na kami ng Maynila. Sige. Pinakita samin ni Irma ang mga kwarto namin, may sobrang dalawang kwarto para sa mga bisita sa taas, at doon namin linagay ang aming mga kagamitan. Kaunti lang naman ang dala ko: ilang damit pang isang linggo, pera, cellphone at isang litrato namin ni Lolot Lola noong bata pa ako. Sanggol palang si Cindy noon. Habang tinitingnan ko tong litrato na to, nagaalala ng mga panahong lumipas na, pumasok si Cindy sa kwarto ko. Kuya, sabi niya. Bakit? Ayos ka lang? May ipis sa kwarto mo? sabi ko, ngumingisi sa tawa. Sa totoo lang hindi talaga nakakatawa yung sinabi ko. Wala lang talaga akong maisip na sabihin kay Cindy. Hindi, gago. Di ko kasi makalimutan yung, ano..., sagot naman ng kapatid ko. Umupo siya sa tabi ko sa kama. Ikaw ba, kuya, ano naisip mo doon? Hindi ko rin alam, Cindy. Huwag mo na isipin iyon, sabi ko. Sa totoo lang nasa isip ko parin ang ginawa nila Irma. Ayaw mawala sa utak ko ang kiskisan ng katawan nilang dalawa, ang pag-iisa ni Berting at ni Irma. Huwag mo na isipin iyon. Ganoon lang siguro talaga sila, dagdag ko. Tumatayo parin ako dahil sa pangyayaring naganap kanina, at hindi ko mapigilan to. Pinagdasal kong huwag sana mapansin ni Cindy ang aking kalalakihan pero huli na. Iniisip mo parin e. Kita ko o, sabi ni Cindy, nakatutok sa aking sandantang nagmamakaawa nang lumabas. Alam mo, kuya... ako rin e. Hindi ko ba alam kung bakit ba, pero ano... basta. Ano, Cindy? tanong ko. Hindi ako makapaniwala, nandito ang kapatid ko, disisais, nasa harap ko at nagsasabi ng mga ganitong bagay sa akin. Alam mo na... yung kanina kasi. Di ko ba alam. Ewan, sabi ni Cindy. Hanggang ngayon, hindi parin ako naniniwala na nangyari talaga ang mga sumusunod. Linapag ni Cindy ang kamay niya sa singit ko, at sinabi sa akin, Kuya George, di m ba naiisip na gawin ang mga ginawa nila kanina? Ginamit ni Cindy ang mga daliri niya at pinaglaruan niya ang aking dragon na, sa puntong iyon, ay gising na gising na at gustong makawala. Anlambot ng mga daliri ni Cindy, ramdam na ramdam ko talaga ang kanyang mapagmahal na hawak kahit may suot akong pantalon. Hindi ko matingnan sa mukha si Cindy sa sobrang hiya, pero hindi ko mapigilan ang sarili ko na mapansin ang kagandahan ng katawan niya. Menor de edad pa ang aking kapatid, pero perpekto ang pagkagawa ng Diyos sa kanya; perpektong mukha, perpektong kutis, perpektong hugis ng katawan. Hindi malaki ang suso niya pero sakto lang sa katawan niya. Payat siya at hindi gaano katangkad, at hanggang balikat ang kanyang buhok. Habang nasusulyap ng aking mga mata ang aking nakakabata, hindi ko matanggal sa isipan ko ang aking konsensya, na nagsasabing mali ang ginagawa ko. Linagay ko ang kamay ko sa balikat ni Cindy, pero hindi ko masabi sa kanya na itigil niya ang ginagawa niya. Tumingin siya sakin. Kuya, kung ayaw mo... sabihin mo lang, sabi niya. Wala akong masabi. Binuksan na niya ang pantalon ko at dahan-dahan niya itong binaba. Hindi na niya hinubad ang aking brief at hinawakan niya ng maigi ang aking titeng hindi na mapakali. Hinimas niya ang aking armas at nanginig ako sa sarap. Hindi ko na mapigilan ang sarili ko, at ipinasok ko ang aking mga kamay sa ilalim ng t-shirt niya. Tinaas ko ang kanyang bra at sabay hinimas ko ang kanyang suso. Sakto lang sa kamay ko ang kanyang suso, at ang tigas ng pakiramdam ng utong niya sa aking palad. Anlambot ng suso ng kapatid ko, parang mga bagong unan. Napahiyaw sa tuwa si Cindy, at kumandong siya sa harap ko. Hinubad na niya ang brief ko, at itinaas ko na ang suot niyang t-shirt. Mali man na sabihin ko to, pero ang ganda talaga ng kapatid ko.

Hawak ng kapatid ko ang tite ko. Minasahe niya gamit ng parehong kamay ang galit kong panundot, at hindi ko na mapiglan ang sarili ko sa pagungol. Tumingin ulit siya sakin. Kuya..., hindi ko na siya pinatapos. Hinubad ko na ang pantalon na suot niya at tinanggal ko ang kanyang panty, dahil hindi na ko mapakali. Basang basa na ang mahal kong kapatid. Napansin ko rin na walang buhok si Cindy sa parteng iyon, at ang linis tingnan ng kanyang butas. Malaanghel. Dinaan ko ang mga daliri ng kanan kong kamay sa kanyang birhen na bulaklak. Pinalaruan ko ang mga labi nito, at ang labas ng butas niya, at dahan dahan kong ipinasok ang isang daliri sa kanya. Hindi ako makapaniwala, nasa loob ng kapatid ko ang daliri ko. Naglaro sa loob ng sandali ang daliri ko, pagkatapos ipinasok ko ang isa pang daliri. At isa pa. Tatlo na ang daliri sa loob ni Cindy. Tila baha na ang loob niya sa sobrang basa. Hinugot ko ang mga daliri ko at tinikman ko ang masarap na nektar ng aking kapatid. Matamis siya na may pagkaalat. Cindy... Di ko na kaya. Kailangan ko to, batid ko sa kanya. Umoo siya at kumapit siya sa akin ng maigi. Hiniga ko ang sarili ko sa kama, nakapatong ang katawan niya sa katawan ko, nagkikiskisang balat, handang handa na akong makipagisa sa aking kapatid. Nararamdaman ko na ang basa ng kapatid ko, ang nginig ng kanyang katawan habang nakapatong siya sa akin. Dahan-dahan kong ipinasok ang ulo ng aking tite sa kanyang birhen na butas. Nararamdaman ko nang gustong lumabas ang aking gatas; hindi ko makakayanang tumagal dito. Nararamdaman ko na ang sikip at nararamdaman ko nang papasok na siya, at nararamdaman ko ang katob ng buong katawan ni Cindy habang nakakapit siya sa akin, at hindi ko talaga inasahan ang mga sumunod na nangyari. George! Cindy! Pwede ba sumali sa laro nyo? Napatigil kami. Napatalon si Cindy at muntik na siya mahulog sa kama. Si Irma nasa may pintuan, nakatitig at ngumingisi. Pulang pula kami sa hiya, at napatulog agad ang kaibigan ko. Hindi ko alam kung natutuwa siya sa ginagawa namin, o kung pinagtatawanan niya kami. Tumayo agad si Cindy at nagmadali pabalik sa kanyang kwarto sa sobrang hiya. Hindi na niya nagawang isuot muli ang pantalon niya sa pagmamadali, at hindi ko na siya hinabol. May mas malaki pa akong problemang kailangang harapin. Ano naisip niyong dalawa, tanong sakin ni Irma habang sinara niya ang pinto, at nagawa niyo iyon? Nakatingin siya sa akin pero hindi ko siya matingnan. Umupo ako sa kama at nakatingin lang ako sa pantalon ko sa sahig. Hindi ko alam kung galit ba siya sa akin. Tingnan mo ko kapag kinakausap kita, George, sabi niya sa akin. Napilitan akong lumingon, pero hindi ko siya matingnan sa mukha. May suot si Irma na nightgown, pero kita mo parin ang katawan niya sa ilalim nito. Mas matanda si Irma sa aming dalawa ni Cindy, pero kahit may agwat ang edad naming dalawa, parang dalaga parin siya kung kumilos. Hindi ko maiisip na masasabi ko to, pero maganda parin si Irma pagkatapos ng lahat. Ang ganda ng balat niya, at ng katawan niya, at ng buhok niya, at wala akong pwedeng ipintas sa kanya. Sayang lang at... George, matanong ko lang, nagawa mo na ba to dati? ang tanong sa akin ng mahal kong si Irma. Napatulala ako, pero sa puntong ito, dapat natuto na akong hindi magulat sa mga pangyayari. Hindi nalang ako kumibo. George, tuloy niyang pagtanong sa akin, nakapitas ka na ba ng bunga galing sa puno ng isang dalaga? M... may girlfriend ako sa Maynila. Nagawa na namin ng ilang beses, pero patago kasi walang nakakaalam tungkol samin, mahinhin kong sinagot kay Irma. Hindi naman sa nahihiya ako sa girlfriend ko, pero nahihiya talaga ako kay Irmat nakita pa niya kami ni Cindy kanina. Napangiti nanaman si Irma sa akin at nagsimula siyang lumapit sa akin. Napatungo ako dahil hindi ko parin siya matingnan ng harapan. Hindi ko namalayan na halos magdikit na pala ang nguso namin at napatalon ako ng onti. Napatitig ako sa kanya. Ang puti ng kutis niya, at parang kinatam ang mukha. Medyo basa ang labi niya, ang tangos ng ilong niya at ang lalim ng mata niya. Sa pagpipilit ng sangkatauhan

na mapalapit sa kaperpektuhan ng Diyos, masasabi ko ng lubos puso na si Irma ang pinakaperpektong nilalang sa balat ng lupang ito. George..., ang huling salitang lumabas sa mga labi ni Irma. Hindi ko na napigilan ang sarili ko at hinalikan ko si Irma, kahit alam kong mali ito. Nagdikit ang aming mga labi, at dumaan ang kuryente galing sa kanya papunta sa akin. Naramdaman ko ang init ng katawan niya. Hinawakan ko siya ng mahigpit at naramdaman ko ang tibok ng puso niya. Parang hindi na natapos ang saglit na nagkakilala ang aming mga labi, at sa sandaling iyon naramdaman ko ang lahat ng kagalakan ng mundo sa aking puso. Lumayo rin si Irma at natapos rin ang paghalikan namin. Lumuhod siya sa harap ko at inilapit niya ang kanyang mukha sa aking kaibigan. Nararamdaman ko ang kanyan malagkit na titig sa aking unti-unting gumigising na sandata, ninanamnam niya at hindi pinapakawalan ang bawat detalye ng aking naglalakihang armas. Tiningnan niya ang tite ko, at tiningnan niya ako, at ngumiti siya sa akin. Inilapit niya ang kanyang labi sa ulo at hinalikan niya ito,at nanginig ang buong katawan ko. Natuwa siguro si Irma sa reaksyon ko, dahil hinalikan pa niya ulit ang tite ko at sinimulan niya itong dilaan parang kendi. Dahan-dahan ang pagdaan ng dila niya sa akin, parang pinaglalaruan niya ako. Dinilaan ni Irma ang kabuuan ng aking tite hanggang sa mabasa na ito ng kanyang laway. Pagkatapos, dahan dahan niyang ipinasok ang aking alaga sa loob ng kanyang bibig, at sinimulan niya itong paglaruan gamit ng kanyang malambot at mapagmahal na dila. Hindi ko na makaya ang ginagawa niya. Masyado siyang magaling, at masyadong masarap ang bibig niya. Ang higpit ng kapit niya sa akin, parang sisipsipin niya ang kaluluwa ko. Saktong sakto para sa akin ang butas ng bibig niya, at ayoko nang matapos itong saglit na ito. Hindi ko na napigilan ang sarili ko, at parang Pinatubong hindi na mapakali, sumabog ang aking biyaya sa loob ng bibig ni Irma. Pinuno ko ng gatas ang kanyang butas at pakiramdam ko naubos na ang lahat sa kanya. Nanginig ang tuhod ko nang lumabas ang huling patak ng aking binhi at tinanggal ko na ang pagkasaksak ng aking gamit sa bibig ni Irma. Tumingin sakin si Irma, ngumiti ng bahagya at linunok niya ang bigay ko sa kanya. Malapot siya, at medyo matamis. Ano kinakain mo? sabi sakin ni Irma. Pagkatapos, dinilaan niya ang ulo ng kaibigan ko para namnamin ang natirang semilya. Napahiga nalang ako sa kama, walang imik, at tumayo na ang mahal ko. Itutuloy natin to mamaya, George. Huwag ka magalala, batid niya sa akin. Lumabas siya sa pintuan parang walang nangyari, at narinig kong kinausap niya si Berting, at narinig ko sila bumaba, at pagkatapos nabalot na ang kwarto ko ng katahimikan. Dumaan ang mga oras at nagdaan ang araw nang walang nangyayari. Lumabas ako ng bahay para magpahangin. Nagkulong si Cindy sa kwarto niya, nahihiya parin dahil nahuli kami ni Irma. Pumunta ako sa bahay nila Tiyo Obet para makiramay ng sandali. Kapatid ni Inay si Tiyo Obet, pero kahit kailan hindi kami naging masyadong malapit. Maaga kasi kami umuwas papuntang Maynila at madalang kami kung pumunta sa probinsya. Pinanganak si Cindy sa Maynila, hindi tulad ko na nakaranas pa ng kaunting kabataan dito. Nakita ko ang asawa at ang kapatid ni Tiyo Obet, sina Rosing at Penchang, magkasamang nagluluksa sa isang sulok. Kinausap ko sila at nakiramay ako. Tinanong nila ako kung dadalo rin ba ako sa libing, kung kasama ko kapatid ko, kung nasan magulang ko, at kung ano-ano pa. Nagpalipas ako ng ilang oras sa kanila, at nakipagbaraha ako kasama ng mga ilang tambay doon, bago ko makita si Penchang muli, at sinabi niya sa akin na hinahanap na raw ako ng lola ko. Gabi na raw, sabi niya, umuwi ka na at matatapos na siya magluto ng hapunan, sabi niya sa akin. Minabuti ko nang umuwi. Lugi naman ako sa baraha e, kaya ayos lang. Pagpasok ko sa bahay, kinamusta ako ni Cindy, at pumunta na kami sa kusina para kumain. Hindi na namin pinagusapan ang nangyari kanina, at sa loob-looban naming dalawa, minabuti na naming kalimutan nalang ang pangyayari. Patay malisya rin kami ni Irma. Tahimik kami kumain ng hapunan, at tahimik din kami umakyat ni Cindy sa sarili naming mga kwarto.

Dumaan ang gabi nang tahimik at puno ng alinlangan. Nakahiga lang ako sa kama at sarado lahat ng ilaw. Alas dies imedya palang pero hindi ako mapakali. Walang ingay sa labas ng bahay, at pakiramdam ko ako lang ang nagiisang nilalang sa mundong ibabaw. Malapit na ako makatulog nang biglang may bumulabog sa aking katahimikan, at sinabugan ng liwanag ang aking kwarto nang may nagbukas ng pinto. Magaalas onse na. Bigla akong nabuhayan nang nakita ko kung sino ang nanghihimasok sa aking katahimikan. Si Irma. Irma... sinimulan ko, pero hindi na niya ako pinatapos. Dinikit niya ang labi niya sa labi ko at nagsimula kaming magtalik. Wala kaming mga salitang binatid sa isat isa habang hinubad namin ang aming mga damit. Hinawakan niya ang tite ko at sinimulan niyang masahiin ito ng maigi, habang dinakma ko ang kanyang malambot na suso at dinilaan ko ang kanyang utong. Naririnig ko ang paghinga ni Irma, at nararamdaman ko ang pagkabasa ng tahong niya. Hindi na namin mapigilan ang sarili namin. Tumayo si Irma at inilahad niya ang sarili niya sa harap ko. Sinimulan kong tikman ang matamis na nektar ng kanyang bulaklak habang nakapatong siya sa akin at isinusubo niya ng buo ang aking puno. Pinaglalaruan ng dila namin ang katawan ng mga katalik namin, at tila tumigil ang takbo ng panahon sa mga sandaling iyon. Dinala kami ng aming mga katawan sa isang lugar kung saan walang nasasaktan at lahat ng bagay ay masarap. Sabay kaming nilabasan ni Irma, at napuno ng aking semilya ang bibig niya habang napuno ang bibig ko ng kanyang matamis na nektar. Tumayo muli si Irma, nanginginig ang tuhod, habang nakahiga naman ako at handa paring lumaban. Umupo si Irma sa tuktok ng aking tore at pumasok ako sa loob ng kanyang butas. Masikip si Irma kahit alam kong madalas sila magtalik ni Berting, at pakiramdam ko birhen palang ang katalik ko dahil sa sobrang sikip ng pinasukan ko. Nagsimulang gumalaw si Irma; mabagal muna sa simula pero pabilis ng pabilis, habang nakakapit siya ng maigi sa akin. Nakatitig ako sa kanyang mukha at nakikita ko na gustong gusto niya ang ginagawa namin at napupuno siya ng galak. Lumipat kami ng posisyon at hiniga ko si Irma sa kama, at hindi ko tinantanan ang kanyang puke. Sinundot ko ng sinundot ito gamit ng aking sibat hanggang sa hindi ko na makayanan ang sarili ko. Sa pinakatuktok ng aking karamdaman, tinanggal ko sa pagkasuksok ang aking tite at ibinuga ko ang aking biyaya sa katawan ni Irma. Natapunan ng binhi ang kanyang tiyan at umabot ito sa kanyang suso. Pagkatapos nito, sa sobrang pagod, napahiga ako sa tabi niya at naghalikan kami muli. Irma... tama ba tong ginagawa natin? tinanong ko sa kanya. May asawa ka na, at iisa lang ang dugo na dumadaloy sa atin. Tama bang gawin natin ito? Hindi ako mapakali. Maganda si Irma. Siya ang pinakamagandang tao na nakilala ko kahit kailan pa man, pero sa likod ng utak ko, hindi tama ang ginagawa namin. George... ang pagibig ay pagibig. Walang tama o mali, sagot ni Irma habang nakatitig ng taimtim sa akin. Mahal kita, at ang saya natin pag magkasama tayo. Sayang lang at hindi papayag si Berting sa ginagawa natin. Napatulala ako. Hindi ko alam kung ano gagawin ko, pero alam ko hindi tama ang ginagawa namin. Gusto ko pa sana makipagtalo kay Irma, pero tulog na siya. Napagisipan ko sa sarili ko, bakit nagkaganito ang lahat? Isa naman akong mabuting tao, isang mabuting Pilipino, isang mabuting Katoliko, pero bakit ganito? Bakit ako natukso? Marami akong mga tanong na kahit kailan man walang makakasagot. Pero, alam ko sa sarili ko na kahit ano man gawin ko, kaya kong tumigil kahit kailan kong gusto. Pinapangako ko sa sarili ko, bukas; bukas talaga sasabihin ko kay Irma na tapos na kami at hindi na pwede mangyari ito muli. Lumipas ang gabi at sinara ko ang mata ko, pero walang mahimbing sa pagtulog ko. Natapos ang gabi at pumasok muli ang umaga, at paggising ko wala na akong kasama sa kama. Naiintindihan ko naman kung bakit. Lumabas ako ng kwarto at pumasok sa banyo para maghilamos, at naalala ko ang pinangako ko sa sarili ko kagabi. Kailangang matapos kami ni Irma, ngayon din. Lumabas ako ng kwarto at hinanap si Irma.

Bumaba ako patungo sa kusina at walang tao. Hinanap ko si Cindy pero wala rin siya sa bahay. Walang tao sa bahay. Minabuti ko nalang lumabas ng bahay dahil wala naman akong mapapala dito sa loob. Pagdating ko sa kanto nagkita kami ni Berting, at yinaya niya akong sumama sa kanya para magmasidmasid sa paligiran, at minabuti ko naming sumama kaysa magmukhang tangang nagiisa. Linakad naming ang buong barangay, habang naguusap tungkol sa mga bagay bagay. Napatigil kami sa upuan sa ilalim ng puno at umupo kaming dalawa. Lumingon sa akin si Berting, at tinanong niya ako, George, kamusta na kaya si Irma? Bakit? ang sagot ko. Hindi ko siya maintindihan kasi, sagot ni Berting, sabay bugtong-hininga. Nitong kalian kasi, parang laging tinatamad si Irma. Tapos, ang gulo pa niya; dami niyang gusto, gusto ganito, gusto ganyan. Pwede ba akong magtapat sayo, George? Umoo naman ako. Hindi ko alam kung ano mapapala ko. Hindi ko na kayang makasama si Irma. Sawa na ko, George, sa totoo lang, sinimulan ni Berting. Pagkatapos ng libing ni Tiyo Obet mo, iiwanan ko na siya. Aalis nalang ako bigla, maiintindihan naman niya iyon. Hindi ako makapaniwala sa narirnig ko. Pano magagawa ni Berting to? At kay Irma pa! Habang binabatid niya sa akin ang kanyang hinanakit, parang ako ay nasa takilya at nanonood ng pelikulang hindi makamundo. Pero ayaw talaga sumangayon ang utak ko na nagaganap. Gusto ko magmura noon. Gusto ko suntukin sa ngalangala si Berting, sipain siya sa tadyang at paluhurin dahil sa mga sinasabi niya. Hindi ba niya naisip kung gaano kasakit ito kay Irma? Hindi to tama, inisip ko. Pero wala akong masabi. Napa-oo nalang ako. Sinabi ko kay Berting na kailangan ko na bumalik at iniwanan ko na siya doon. Umuwi nalang ako sa bahay ni lola, at baka siguro naman nandoon na si Cindy. O kaya si Irma. Kailangan kong kausapin si Irma. Nagmadali ako pumasok sa pinto para hanapin ang dalawang babae sa buhay ko. Cindy? Irma? Nasaan kayo? isinigaw ko. May narinig akong gumagalaw sa taas sa may kwarto, at dahan dahan akong umakyat. Inisip ko nab aka si Cindy yon. Galing sa kwarto niya ang ingay e. Dahan dahan akong lumapit sa kwarto niya at sinimulan kong buksan ang pinto. Narinig ko na may humihinga ng malalim. Si Cindy ba yon? Irma... narinig ko. Si Cindy nga! Kasama nya si Irma? Kailangan ko makita to. Binuksan ko ng bahagya ang pinto at tiningnan ko ng maigi. Si Irma at si Cindy nga, nasa kama. Nakahiga silang dalawa at pinaglalaruan ni Irma ang suso ng kapatid ko. Naglalaro ang kaliwang kamay ni Irma sa isang suso ni Cindy habang dinidilaan niya ang utong ng kapatid ko. Naglalaro naman ang mga daliri ng kanang kamay ni Irma sa puke ni Cindy. Napansin ko, basang basa na siya doon, ang kanyang matamis na nektar naguumapaw parang baha. Nakikita ko na ang lagkit na ng mga daliri ni Irma. Tiningnan ko ang mukha ng kapatid ko. Namumula siya at nakapikit, halatang nasasarapan sa pangyayari. Ang lakas ng tibok ng puso ko. Totoo bang nangyayari ito? Sinimulan na ni Irma na dilaan ang buong katawan ng kapatid ko. Dinaanan niya ang bawat sulok, ang bawat kurba ng kangyang makinis at malaporselanang hugis, hanggang sa umabot siya sa pinakahinihintay niyang bulaklak. Sinimulan na ni Irma na dilaan ang kapatid ko, at, sa sobrang sarap, napahiyaw si Cindy ng sobrang lakas. Parang tumigil ang oras sa sandaling iyon. Tumigil ang lahat ng pangyayari. Walang gumalaw na kahit sino. Hindi gumalaw ang mga sasakyan sa kalsada. Umupo ang mga senador sa kongreso. Hindi nagpatayan ang rebelde at sundalo. Sa sandaling iyon, huminto ang mundo sa pagikot, at walang pangyayari na naging mas importante kaysa sa pangyayaring iyon.

Ako rin, napatigil. Parang nawala rin ang lakas ko nang sumigaw si Cindy. Napunta lahat sa ari. Nanginig ang tuhod ko at nawalan ako ng lakas, at muntik na ko masubsob, pero mabuti nalang at nakakapit ako sa pinto. Masyado nga lang ako naging maingay at napansin ako ni Irma. Nakahilatay parin si Cindy sa kama at parang lumalakbay sa kalawakan. Tumingin sa akin si Irma at ngumiti. George, nandyan ka pala. Kanina ka pa? tanong sa akin ni Irma. Napatingin rin sa akin si Cindy, at bigla siyang nagtakip. Namumula si Cindy, siguro nahihiya. Nahihiya rin ako at hindi ako makapasok sa loob ng kwarto. Tumayo si Irma at hinawakan ang kamay ko. Pinaupo niya ako sa kama ni Cindy at sinimulan niyang halikan ang leeg ko. Wala akong magawa. Hindi ko alam kung bakit pero pag dating kay Irma, wala talaga akong kalaban-laban. Napatulala lamang ako at natanga sa pangyayari. Hindi ko inaasahan na ganito ang kalalabasan ng pagpunta naming sa probinsya! Sinimulan akong hubaran ni Irma, at bigla ko nalang napansin na nakahiga na rin ako kasama si Cindy. Nakatingin lang sa akin ang kapatid ko, at hindi ko malaman kung ano iniisip niya. Natutuwa ba siya? Nahihiya? Hindi ko malaman. Nakatitig si Irma sa tumitigas kong titi at dahan dahan niyang linalapit ang kanyang mga labi sa ulo ng aking maliit na kaibigan. Hinawakan naman ni Cindy ang pisngi ko at hinalikan niya ako, habang sinubo ni Irma ang aking sandata.