Love Contract

Written By: Imsupergal

Prologue:
Paano kung one day, isang araw, nalaman mo nalang na may boyfriend ka na?
Pero, ang magiging boyfriend mo pala, eh yung pinaka-ayaw mo pa.
Pero wala kang magawa dahil, NAKATALI KA SA ISANG KONTRATA.
Anong gagawin mo?
Chapter 1
Yumi's P.O.V
"bruhitaaaaaaaa!" tawag sa akin ni Kyla.
"oh baket? may problema ka nanaman?"
"wala naman. namiss lang kita! haha!"
"tss."
"sungit naman neto. menopause ka dre?"
"sira! eto kasing si Kurt eh! umagang-umaga nangbwi-bwisit nanaman! >3<"
"bakit? ano ginawa nya sayo?"
*flashback*
naglalakad ako papunta sa locker ko nang biglang...
*BLAAAAAAAG!*
"ano ba?! hindi ka tumitingin sa dinadaanan mo!" sabi ko.
"sorry miss."
inangat ko yung ulo ko tapos...
"IKAW?"
"ako nga. sorry miss beautiful. sinasadya ko." mapang-asar nyang sabi.
"PAEPAL KA!" tumayo ako "maka-alis na nga dito! bwisit! kainis! grrrrr! >3<"
*end of flashback*
"nabunggo ka lang naman pala eh. bat masyado kang galit?"
"eh kasi naiinis ako sa pagmu-mukha nya! sa tuwing nakikita ko sya, tumataas nal
ang yung blood pressure
ko!"
"okay...kalma kalma girl. eto naman. ang swerte mo nga eh! ikaw yung inaasar ng
heartthrob dito sa buond
school. ikaw nga lang yata kinakausap nya eh."
"psh! pake ko?!"
Ayan, sa sobrang galit ko hindi ko na na-introduce ang sarili ko. Ako nga pala s
i Yumi. Sayumi Aira Suzaki. Halfjapanese
ako. Halata naman diba? Pangalan palang. Isa po akong 3rd year high school stude
nt. Broken family kami.
Yung magaling kong tatay kasi eh! Sumakabilang BUHAY este BAHAY. Bread-winner ak
o ng pamilya. Working
student na rin ako sa edad na 15. Nagtra-trabaho ako sa bakery ng kaibigan ng na
nay ko. Kahit pa-paano natutustusan
naman ang pang-araw araw na gastusin namin. Isa akong scholar kaya hindi ko na k
ailangang problemahin
ang expenses para sa tuition. Tapos, sa school na to, isa lang ang pinaka-iinisa
n ko sa lahat! Si KURT! grrrr!
Nakaka-inis talaga! Simula kasi nang malipat ako sa school na to, naging target
range na nya ako. Badtrip talaga!
"tara na nga! baka ma-late pa tayo sa klase eh." sabi ni Kyla.
Sya naman si Kyla. Ang bestfriend ko. Sa lahat ng tao dito, sya lang ang nakilal
a kong mayaman na mabait at simple
lang. Pang-mayaman kasi ang school na to.
Andito na kami sa room. Nagre-review lang kami kasi may quiz sa science! Badtrip
! Pero kailangan ko mag-aral
alang-alang sa scholarship ko.
Okay dumating na si "angry bird"
Yun yung tawag sa kanya ng mga estudyante nya kasi nakakatakot talaga sya. Makuh
a ka na sa tingin nya, kung
hindi nako! Hindi ko nalang alam anong gagawin nya sayo.
Tapos na ang quiz! Buti madali lang.
*kring*
Yes! Recess na!
"oy bruhita dalian mo na! gutom na talaga ako!" sabi ni Kyla.
"oo na! maghintay ka nga! inaayos ko pa gamit ko eh!" pagkatapos kong ayusin yun
g mga gamit ko, lumabas na
kami ng classroom at nagpunta sa cafeteria. habang naglalakad kami sa cafeteria
bigla akong binunggo ni Cassey
na may hawak hawak na juice sa kamay nya, kaya ayun natapunan yung damit ko ng j
uice!
"yan kasi! ta-tanga tanga! hindi tumitingin sa daanan."
what the FUDGE!
"ako pa may kasalanan? eh ikaw kaya tong naka-bunggo sa akin!"
"ugh. hello? alam mo naman palang dadaan ako eh, bakit hindi ka pa umiwas? diba
girls?"
"tama tama!" sabi ng mga kasama nyang WANNABEES.
"tanga mo kasi eh! next time mag-ingat ka ha?" tapos naglakad na sya papalayo ka
sama yung mga
WANNABEES nya.
"hoy Cassey! hindi porket sikat ka dito eh ibig sabihin nun pwede mo nalang gany
anin ang mga estudyante
dito!" napatigil naman sya sa sinabi ko.
"Yumi. tama na." pag-awat sa akin ni Kyla.
"hindi Kyla eh! masyado naman syang masama! hindi porket sya ang pinaka-maganda
at pinaka-mayaman
dito magre-reyna reynahan na sya." napatingin na yung mga ibang estudyante dito
sa cafeteria. tapos naglakad
sya pabalik sa amin.
"excuse me Yumi. correction, hindi ako nagre-reyna reynahan. ako ang REYNA dito
sa school na to. kuha
mo? saka, sino ka ba para pag salitaan ako ng ganyan? SCHOLAR ka lang dito! isa
kang hampas lupa!"
"Cassey tama na. iwan mo nalang kami ni Yumi. ayaw namin ng gulo. tama na please
." pag-awat ulit ni Kyla.
umalis na si Cassey. "okay ka lang ba bruhita?"
"oo naman! nakaka-init lang talaga ng dugo yun si Cassey!"
Yun si Cassey. Ang reyna-reynahan sa school. Nakaka-inis yun eh! Ako palagi yung
inaaway nun kasi daw nilalandi
ko si Kurt. Yuck naman! Hinding hindi ko yun gagawin noh! Kung gusto nya saksak
pa nya sa baga nya si Kurt eh!
Over my dead body, hinding hindi ko papatulan yun si Kurt!
"ayan, madumi na tuloy yung damit mo." sabi ni Kyla.
"oo nga! kainis eh! wala pa naman akong dalang extra shirt."
"tara! pahiramin nalang muna kita."
"ha? wag na."
"hindi. okay lang yun. tara!" hinila ako ni Kyla palabas ng cafeteria. pumunta k
ami sa locker nya tapos kinuha nya
yung extra nayng t-shirt. "oh suot mo na yan."
"sige." pumunta ako ng CR para magbihis. pagkatapos kong magbihis, bumalik na ka
mi sa room kasi tapos na din
ang recess. nagugutom tuloy ako. hindi ako kumain nung recess eh. tapos may bigl
ang pumasok sa room na lalaki.
"okay class, you have a new classmate. please introduce yourself."
"ah, hello! ako nga pala si Bryan. Bryan Fuentebella. nice meeting you all! ^_^"
infairness, ang cute nya ah!
"sige Mr. Fuentebella, umupo ka na. dun ka nalang umupo sa pinaka-likod, sa tabi
ni Ms. Suzaki." umupo na si
Bryan sa tabi ko. ako lang kasi ang walang katabi sa room. pinaka-dulo ako at va
cant kasi yung katabi ko.
"okay let's continue our discussion... blah blah blah...."
"hi! ako si Bryan! ^_^"
"hello. ako si Yumi." inabot nya yung kamay nya para makipag-shake hands. nakipa
g-shake hands naman ako.
hindi ako nakikinig sa lesson ni ma'am. nagdo-doodle lang ako sa likod ng notebo
ok ko. ang bait kong estudyante
noh? haha!
*kring*
Nag bell na. That means lunch time na! buti naman. Babawi ako ngayong lunch, hin
di ako nakakain kaninang recess
eh. Treat naman ni Kyla kaya okay lang. Hehe ^_^V
"tara na bruhita! gutom na ako." sabi ko kay Kyla.
"uy, sama mo naman yan si Bryan, kawawa naman eh." pabulong nyang sabi. kawawa d
aw. sus, siguro crush
lang ni Kyla si Bryan kaya ganun.
"bakit hindi nalang ikaw ang magsabi?"
"eh ikaw na!"
"sige na nga. basta treat mo ah?"
"oo na! palagi naman eh."
Nginitian ko nalang si Kyla at nilapitan ko si Bryan.
"hello ulit." sabi ko.
"hi! ^_^"
"uhm.. Bryan, sabay ka na samin ngayong lunch. para naman hindi ka mag-mukhang l
oner."
"talaga? sige!" pumunta na kami sa may pintuan.
"oy bruhita, kilala mo naman na si Bryan diba?" sabi ko kay Kyla na kanina pa ka
mi hinihintay.
"ah oo! hello! ako nga pala si Kyla, bestfriend ni Yumi ^_^" lawak ng ngiti ni b
ruhita. sabi na nga ba eh. crush
nya tong si Bryan. haha!
"dalian na natin! baka wala nanaman tayong pwesto dun sa cafeteria. gutom na gut
om pa naman na
ako." pumunta na kaming tatlo sa cafeteria. buti nalang nakahanap kami ng table.
"ako nalang o-order para sa inyo." sabi ko. "ano ba gusto nyo?"
"lasagna akin!" sabi ni Kyla.
"eh ikaw Bryan, ano gusto mo?"
"ay hindi. wag na."
"wag ka na mahiya! treat naman ni bruhita to eh! diba bruhita?"
"oo treat ko na. wag ka na mahiya." sabi ni Kyla na may ngiti sa mga labi nya.
"lasagna nalang din akin." sabi ni Bryan.
"sige sige. dyan lang kayo ha?" iniwan ko na sila dun at pumila para sa bilihan
ng pagkain.
"ate dalawa nag pong lasagna tapos isang chiken adobo. 2 rice po yun ha?" mataka
w ba ako? gutom ako eh!
sorry naman! nung nakabili na ako bumalik na ako sa table namin. masaya naman pa
la tong kasama si Bryan eh.
marunong maki-sakay sa trip namin ni bruhita. actually, masaya syang kasama.
"ang takaw mo naman Yumi! kaya ka tumataba eh." pang-aasar sa akin ni Kurt.
"ano bang pakealam mo? dun ka nga! shooo! alis! chupeee!"
"sige aalis na sabi mo eh. dahan dahan lang sa pagkain yumi baka mabulunan ka."
"CHE!"
"sino yun?" tanong ni Bryan.
"si Kurt yun. sya yung anak ng may-ari ng school na to. nakaka-badtrip talaga yu
ng lalaking yun!"
"ah. bakit ka nya inaasar? close ba kayo nun?"
"close? hindi noh! as in neveeeeeer! mortal enemy ko yun forever!" natapos na ka
ming kumain. natapos na
pala AKONG kumain. ako nalang kasi hinihintay nila eh. haha! time na din kaya bu
malik na kami sa room.
FAST FORWARD
"naaaaay! andito na po ako!" pinuntahan ko si nanay sa kusina at nagmano ako.
"kamusta sa school anak?"
"ganun pa din nay! nakaka-badtrip! nakaka-inis talaga yung Kurt na yun nay. tapo
s nay, si Cassey tapunan
ba daw ako ng juice?! kaya ayun, pinahiram nalang ako ni Kyla ng extra shirt nya
."
"ah *ehem* *ehem*"
"oh nay, okay lang ho ba kayo? lumalala na yung ubo nyo ah. kung magpa-check up
na ho kayo sa doktor?"
"nako anak *ehem* hindi na. sayang lang yung bayad *ehem*"
"nay naman."
"ok lang ako anak. wag kang mag-alala."
"sige ho nay, punta ho muna ako sa kwato ko ha? magpapalit lang ho ako ng damit.
"
"sige anak bilisan mo *ehem* malapit ng matapos tong niluluto ko."
"oho." pumunta na ako sa kwarto at nagpalit ng damit. hay! kawawa naman si nanay
. lumalala na yung ubo nya pero
ayaw nya paring pumunta ng doktor. baka may masamang mangyari sa kanya. wag nama
n sana.
Chapter 2
"anak! kakain na!"
"oho! tatapusin ko po muna tong homework ko."
Hay! Nakaka-inis naman. Ang dami kasing homework eh. Nakaka-tamad tuloy.
"ateeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee!!!!! tawag ka na ni nanay. kakain na nga kasi tayoo
!" sabi ni Nica.
Sya si Nica. Ang kapatid ko. Pangalawa sya sa aming tatlong magkakapatid. Grade
5 pa lang yan. Ang kulit nyan
sobra. Mas isip bata pa sa bunso naming kapatid.
Lumabas na ako sa kwarto namin at pumunta sa hapag kainan.
"ano ulam natin?"
"syempre ate! ang favorite natin! SARDINAAAAAAAS!!" sabi ni Nico.
Yan naman si Nico. Ang bunso sa amin. Hindi sya kambal ni Nica ha? Gusto lang ni
nanay na Nico ang ipangalan sa
kanya.
"talaga? ang sarap naman!" naupo na ako at nagsimula na kaming kumain. naawa na
ako sa mga kapatid ko.
araw-araw nalang sardinas ang ulam namin. ako nga lang ang nakaka-kain ng masara
p sa amin eh. ni minsan hindi
pa nakatikim ang mga kapatid ko ng mga masasarap na pagkain.
"hayaan nyo Nico pati Nica, kapag naka-graduate si ate at naka-hanap ng magandan
g trabaho, hindi nalang
puro sardinas ang kakain natin."
"talaga ate? talaga?" sabi ni Nico.
"talagang talaga!"
Pagkatapos naming kumain, pumunta na sila Nico at Nica sa kwarto. Ako naman, tin
utulungan ko si nanay magligpit
ng plato.
"Yumi..."
"po?"
"may boyfriend ka na ba?"
"po?! wala noh! mag-aaral po muna ako. wala akong oras para sa mga ganyan."
"anak, kailangan mo na nun. pano nalang kung wala na ako? sinong mag-aalaga sayo
?"
"nanay naman. wag naman kayong mag-salita ng ganyan. saka nay bata pa ho ako. pa
g-aaral po muna ang
priority ko sa ngayon para mapa-kain ko naman ng masasarap na pagkain sila Nico
at Nica."
Pagkatapos kong tulungan si nanay, pumunta na ako ng kwarto at humiga na sa mali
it na sofa. Dito ako natutulog.
Kasi share si Nico, Nica at nanay ng higaan. Buti nalang at may sofa pa kami dit
o na sira.
"ate.." si Nico yun.
"oh gising ka pa?"
"obvious naman ate diba? alangan namang kakausapin kita habang tulog ako." sya n
a mahilig mambara -___-
"oh ano yun?"
"ate totoo bang mamamatay na si nanay?" ha? mamamatay?
"anong mamamatay? sino naman nagsabi sayo nyan?"
"narinig ko yung kwento ni nanay kay Aling Ising kanina."
"hindi totoo yun Nico. matulog ka nalang ha?"
"opo. good night ate."
"good night."
Ano nanaman tong pinagsasabi ni Nico? Hindi naman mamamatay si nanay diba? Hindi
diba? Kasi kung oo, hindi
naman maglilihim sa amin si nanay. Saka, wala namang malubhang sakit si nanay eh
.
***
"bruhita! ang aga mo yata today?" sabi ni Kyla.
"wala trip lang."
"oh. eh bakit wala kang energy today?"
"hindi ko rin alam."
"alam ko na kung bakit!"
"bakit?"
"hindi mo pa kasi nakikita si Kurt. Yihiiiii!"
"hindi noh! asa naman bruhita!"
"sus! denial queen talaga."
"tigilan mo nga ako!"
"okay okay. easy lang. ingatan mo puso mo."
Nandito kami sa Garden ng school. Malapit sa gate.
"bruhita may sasabihin ako sayo."
"ano naman yun?"
"eh kasi. bruhita, aalis ako bukas."
"san ka pupunta? gala ba yan? sama ako!"
"sira! pupunta ako ng America..."
WHAT?!
"iiwan mo ako dito?! TT_TT"
"bruhita 3 months lang naman eh."
"kahit na! sino na lang ang kasama ko dito sa school palagi? sino nalang kakausa
pin ko dito? sino nalang
mangli-libre sa akin tuwing recess at lunch? sino nalang ang tatawagin kong bruh
ita? wag mo akong iwan.
huhuhu. TT_TT"
*boooogsh* <--- sound effect ng batok ni Kyla. XDD
"OA naman neto! aalis lang ako ng bansa noh! hindi ako mamatay! babalik naman ak
o eh. eto naman. saka
andyan naman si Bryan eh."
"hindi naman kami close nun eh."
"edi makipag-close ka. problema ba naman yun?"
*kring*
"time na pala! halika na bruhita!" hinila ako ni Kyla at tumakbo kami papuntang
classroom. nung malapit na kami
sa classroom, napansin naming ang daming tao sa pintuan ng room namin. nagkaka-g
ulo yung mga babae.
"ano meron?" tanong ko.
"ba, ewan ko. tara lapit tayo." pumunta kami ni Kyla sa mga babaeng nagkaka-gulo
.
"excuse me po. makiki-raan po. ay sorry po!" ang hirap naman dumaan! muntik na k
aming matapakan dito kasi
singit kami ng singit ni Kyla. bakit ba kasi sila nakaharang sa room namin?
YES! After 2095739487520934573 years, naka-pasok din kami sa room.
O_O
Anong ginagawa nya dito?!
"hello ms. beautiful." bati nya sa akin. grrrr! nandito nanaman sya para mang-as
ar? taenang buhay to oh!
"ano nanaman kailangan mo ha? mang-aasar ka nanaman ba?"
"mang-aasar? bakit naman kita aasarin? pumunta lang naman ako dito para dalawin
ka eh."
"huh? eh bakit mo ako dinadalaw?"
"hay. nakalimutan mo na ba? sinagot na kita kahapon diba?"
O_O
Dahil sa sinabi nya, nag-bulungan lahat ng mga estudyante na nandito. Ano bang p
inagsasabi netong lalaking to?
GRRRRRRRR! Nakaka-inis talaga!
"hoy! anong sinagot? EXCUSE ME LANG HA! hindi kita niligawan noh! hindi naging a
t magiging tayo! saka
sino ka ba para sabihan ako ng ganyan? kapal ng mukha mo ah!"
"aray naman babe! ang sakit dito oh" turo nya pa sa dibdib nya.
GRRRRRRRRRRRR!!!!! BWISIT KAAAAAAAA!!!!
"P*T@NG IN@ MOOOOOOOOOO KURT!!! NAKAKA-BWISIT KA NG ARAW ALAM MO YUN?! PALAGI
NALANG!! HINDI BA PWEDENG IBA NALANG BWISITIN MO? HINDI AKO INTERESADO SA PANGBW
I-BWISIT
MO KAYA PLEASEE!!! T@NG IN@ TANTANAN MO NA AKO!!!!"
O_O <-- reaksyon nila.
After nun, hindi na sya nakapag-salita. Umalis na sya at ako naman umupo na ako
sa upuan ko. Pinag-bubulungan
ako ng mga kaklase ko. Wala akong pake-alam. Sino ba naman kasign hindi magagali
t nun? Nakaka-inis yun diba?
Yung gagawan ka ng kwento kahit hindi naman totoo. Ang masaklap pa, yung mga nak
a-palibot na nga tao sayo ay
chismo't chismosa. Nakaka-badtrip lang ng araw.
Saka ko lang pala napansin, wala si Bryan? Absent?
Chapter 3
"grabe ka bruhita! minura mo si Kurt!"
"dapat lang sa kanya yun. nakaka-inis kaya!"
"eh pero bruhita, sya parin ang anak ng may-ari ng school."
"so? ano naman?"
"anong ano naman? dahil sa ginawa mo, anytime pwedeng mawala ang scholarship mo!
"
"anong gusto mong gawin ko?"
"MAG-SORRY KA!"
Ako? Magso-sorry? PSH! Hindi noh! Bakit naman ako magso-sorry? Ako ba may kasala
nan kung bakit ko sya
namura? Kasalanan nya yun noh! MANIGAS SYA!
Recess na at nandito kami ngayon ni Kyla sa cafeteria. Kaming dalawa lang. Wala
kasi si Bryan eh, absent. Ano ba
yan. Second day nya sa school tapos a-absent sya bigla. Edi ayun, habang nagkwe-
kwentuhan kami ni Kyla yung
mga ibang studyante naman ako ang pinagkwe-kwentuhan. Ang sasama pa ng tingin ni
la sa akin. Bakit sa akin pa
sila nakatingin ng masama? Ako na nga yung inasar diba? Sabagay, ano ba naman ka
sing laban ko sa Kurt na yun?
Eh halos pagnasaan na sya ng mga babae dito eh.
"nako bruhita, pano na yan? aalis na ako bukas wala ka ng kakampi dito."
"nako bruhita, yakang-yaka ko sila noh! palaban yata to!"
"tss. sabi mo yan eh."
Kurt's P.O.V
"dude! ayos ka lang? HAHAHA!" sabi ni Michael
"oo nga dre. akalain mo yun? minura ka lang nung babaeng yun? HAHAHA!" sabi nama
n ni Kevin.
Yan ang mga sira kong kaibigan. Sila Kevin at Michael. Pero, marami kami eh. Mga
nasa 6 kami. Silang dalawa ang
pinaka-close ko sa kanilang anim.
"kasalanan mo naman kasi dre eh. kung hindi mo sana sinabing kayo, eh di sana hi
ndi ka minura nung
babaeng yun." singit naman ni Steve.
"akala ko naman kasi kikiligin sya pag sinabi ko yun. you know, katulad ng ibang
babae na sinasabihan ko
ng ganun. akala ko mangingisay sya at mamumula sobra sa sasabihin ko."
"pero dude, namula sya. pero hindi dahil sa kilig. dahil sa galit. HAHAHA!" sabi
ni JM.
"oo nga! HAHAHA!" pag-agree naman netong si JN, ang kambal ni JM.
Papunta kami ngayon sa cafeteria. Hindi ko talaga makalimutan yung ginawa nung b
abaeng yun sa akin! Murahin
daw ba ako? Well, kasalanan ko naman kasi. Pero, I thought kikiligin sya sa mga
sinabi ko. Pero mali pala ang inisip
ko nun. I thought ang babalik sa akin ay mga sweet words kagaya ng 'ang sweet na
man! iloveyou!' o kaya naman eh
'susss! hindi mo lang ako matiis eh! pa-kiss nga!' yung mga ganun. Pero yung bum
alik sa akin eh yung 'PUTANG INA
MO'
Iba sya sa mga babaeng nakilala ko.
"so dude, ano gusto mong gawin sa kanya? expelled?" sabi ni Michael
"eh diba scholar lang yun? what if ipatanggal mo yung scholarship nun?" sabi nam
an ni Kevin.
"wala."
"HA? WALA?" sabay sabi nung lima.
"oo wala."
"bakit naman?" sabi ni Aeron.
"iba sya sa mga babaeng nakilala ko. she's interesting."
"sus pare, hindi mo mapo-pormahan yun!" sabi ni JN.
"oo nga! hindi magkaka-gusto sayo yun pre!" sabi ni Aeron.
"wanna make a bet?" sabi ko.
"sige ba!" sabi ni JM.
"okay! DEAL!" sabi nilang lima.
Nandito na kami sa cafeteria. Ang magulo at maingay na cafeteria ay naging tahim
ik. Syempre, dumating kami eh.
Kaming anim ang pinaka-sikat at pinaka-gwapo sa lahat ng nandito sa campus. Dagd
ag mo na din pala ang pinakamayaman
sa mga lalaki. As usual, uupo kami dun sa table namin tapos tatawag kami ng isan
g studyante na bibili ng
mga pagkain namin.
"dre, ayun sya oh." turo ni Kevin sa isang babaeng naka-upo malapit sa table nam
in. si Yumi lang pala. pinagmasdan
ko sya. ang ganda nya pala kapag naka-side view. teka! ano ba tong pinagsasabi k
o?!
"oh. ano meron?"
"pare yung bet natin!" sabi ni Aeron.
"hindi pa magandang timing ngayon. baka mas malutong pa na mura abutin ko."
"oo nga naman. mga atat naman kayo masyado. antayin nyo lang na matalo si Kurt s
a bet natin.
HAHAHA!" sabi ni Michael tapos nakipag-apir pa kay Aeron at JN.
Langya tong mga to. Tss. Mapapahiya lang sila sakin noh. Gagawa ako ng paraan pa
ra ma-inlab tong si Yumi sakin.
FAST FORWARD
"dad! i'm home!"
"oh how's your day?"
"it's fine."
Sya ang daddy ko. Sya palagi ang nasa bahay. Baliktad sila ng case ni mama. Si m
ama naman yung may pagkaworkaholic.
Astig yung daddy ko eh, house husband. May ganun ba? Haha!
"anything interesting happened on school today?"
"actually dad meron. there's this girl.."
"crush mo?"
"hindi dad. wait lang hindi mo pa ako pinapatapos eh."
"sige sige. continue."
"ayun nga. there's this girl na minura ako kanina."
"bat naman? ano nanamang kabulastugan ang ginawa mo?"
"eh kasi dad ganito yun, sabi ko dun sa babae na kami na. tapos ayun, minura ako
. haha!"
"wow. first time yan ah! let's celebrate! meron pa palang hindi nagkaka-gusto sa
yo!"
"alam ko dad. iba sya sa mga nakilala ko."
"dahan-dahan lang Kurt, baka naman ma-fall ka dyan."
"ako? psh! hindi noh! bat naman ako magkakaguso sa babaeng hindi naman ako gusto
?"
"you'll never know Kurt."
Huh? Di ko gets. Bahala na nga si dad dyan. Pumunta na ako sa kwarto ko. Kinuha
ko yung CP ko para i-check yung
mga messages. Puro naman GM -___-
I'll take a short nap muna.
Yumi's P.O.V
"bruhita! ayusin mo na nga yang mukha mo! kaya ka pumapanget lalo eh."
"pano naman aayos tong mukha ko? eh hindi ko nga makalimutan yung kanina."
"alam mo bruhita, forget mo muna yan! last day na kitang makakasama ngayon oh ta
pos ganyan pa yung
mukhang ipapa-alala mo sakin? NGUMITI KA NGA!" ngumiti naman ako.
"bruhita, mami-miss kita. bakit ka pa kasi aalis?"
"may ipapa-kilala daw sila papa sa akin. baka daw makursunudahan ko."
"arranged marriage nanaman?"
"yep."
Hay. Ang hirap ng buhay ni Kyla. Eh kasi palagi nalang syang isine-set up sa arr
anged marriage. Pero mabait naman
yung mga parents nya, kung hindi type ni Kyla yung guy, hindi naman tinutuloy yu
ng arranged marriage.
"eh bakit naman 3 months? ang tagal naman yata nun!"
"eh kasi nga gusto nila mommy na eto na daw talaga yung maging fiance ko. kaya,
kailangan ko mag-stay
dun ng 3 months para makilala pa yung guy."
"ah."
"wag ka na ngang malungkot dyan! mag-bonding nalang tayo!"
"mall?"
"sige ba! treat ko na."
"ano pa hinihintay natin? tara na!" umalis na kami sa bahay nila Kyla. sumakay k
ami sa kotse nila.
Nandito na kami sa mall. Nasa isa kaming botique.
"eto nalang bruhita mas bagay to sayo." sabi nya sabay abot ng pink t-shirt.
"bruhita, wala akong pera noh!"
"treat ko nga diba?" well, no choice na. binili nya ako ng mga shoes at mga dami
t. ang yaman talaga ni Kyla -__-
Nandito kami ngayon ni Kyla sa isang fast food. Sabi ni Kyla sa mamahaling resto
nalang kami kumain pero
tumanggi na ako. Kasi naman eh, ang dami na nyang nabili sa akin na mahal tapos
gusto pa nyang kumain ako sa
isang mamahaling resto? May hiya din naman ako minsan noh!
Iniisip ko ring bilhan ng pagkain sina Nico at Nica pero, bente pesos lang ang d
ala kong pera. Binilhan din sila ni Kyla
ng mga laruan. Pati nga si nanay eh, binilhan nya ng damit at gamot. Ang bait ta
laga ni Kyla, kaya bestfriend ko yan
eh!
***
Nandito na ako sa harap ng bahay namin. Hinatid na rin ako ni Kyla kasi gabi na
rin kami naka-uwi.
"nay! nandito na po ako!"
"....." bat walang sumasagot? wala si nanay?
"Nico! Nica!"
Biglang lumabas si Nico sa kwarto namin.
"ate! wag ka ngang maingay! natutulog si nanay, kanina pa nga sya ubo ng ubo eh.
"
"ha? eh kumain na ba kayo?"
"opo. nagluto na po si ate ng sardinas."
"ah. kamusta naman na si nanay? pina-inom nyo na ba yun ng gamot?"
"yun nga ate eh. wala na pong gamot si nanay."
"ha? buti nalang pa bumili si Kyla. eto oh, painom mo kay nanay." sabay abot ko
sa gamot ni nanay. kinuha
naman nya ito.
Pumunta ako sa kwarto para tingnan kung okay na si nanay. Okay na sya, natutulog
na. Nakatulog na din yung mga
kapatid ko. Ako nga din matutulog na. Nakaka-pagod kaya mag-shopping! Haha!
***
Maaga akong nagising, dahil ngayon na ang alis ni Kyla. Ihahatid ko pa sya sa ai
rport.
"nay! alis na po ako ha? hahatid ko po muna si Kyla sa airport."
"airport? anong gagawin nya dun?" tanong ni nanay.
"mamaya ko nalang po ikwe-kwento nay. sige po alis na ako bye!"
Agad akong pumunta sa bahay nila Kyla. Nadatnan ko sya sa kwarto nya na nag-aayo
s ng gamit.
"oy bruhita, ready na you? because ready na me. haha!" sabi ko.
"tss. bruhita naman eh, aalis na ako tapos magbibiro ka pa?"
"nye? ang gulo mo bruhita ah! kahapon, gusto mo maging masaya ako tapos ngayon n
aman gusto mo ako
maging malungkot?"
"bruhita naman eh! kahapon yun noh! hindi ka ba nanunuod sa mga telenovela? yung
magdra-drama bago
muna umalis?"
"watda! kailangan pa nun? -_____-"
"dali na bruhita! last na request ko na nga to sayo eh."
"okay okay. haha! lights camera action!" sabi ko. lumapit ako kay Kyla at niyaka
p ko sya. "bruhita! mami-miss
talaga kita! huhuhu! wala na akong kasama pumasok ng school! huhuhu! wala ng man
lilibre sakin! huhuhu!
maghihirap nanaman ako! huhuhu!" BWAHAHAHAHA! natatawa talaga ako sa ginagawa ko
! HAHAHA!
"ayoko na nga bruhita! nakakatawa naman tong ginagawa natin eh! HAHAHA!" sabi ko
.
"che! tara na nga lang!" lumabas na kami sa kwarto ni Kyla at tinulungan ko syan
g magbuhat ng bagahe nya. grabe
ang bigat ha! ano naman kaya laman nito? mga libro siguro. di ko ba nabanggit? b
ook lover tong si Kyla eh -___-
Sumakay na kami sa kotse nya at pina-andar na ito. Hindi mahahatid nila tito at
tita si Kyla sa airport kasi busy ang
sched nila. Kaya ako nalang mag-isa.
***
Nandito na kami sa airport.
Hay! Ano ba yan! Dito pa yata ako maiiyak eh! TT_____TT
"bruhita! tinatawag na yung flight....mo.....oh....." hindi ko talaga napigilan,
tumulo na yung mga luha ko. waaaa!
huhuhu!!!
"hala ka! wag ka na umiyak! baka isipin pa ng mga tao dito inaaway kita." tapos
bigla nyang binaba yung
bagahe nya tapos niyakap nya ako. huhuhu! TT_____TT mami-miss kita Kyla!!! TT___
__TT
Humiwalay na ako sa pagkakayakap ko sakanya.
"sige na bruhita, baka iwan ka pa ng eroplano ako pa sisihin mo." sabi ko habang
pinupunasan yung mga luha
ko na tulo pa rin ng tulo.
Ngumiti lang sakin si Kyla. Kinuha na nya yung bagahe nya at naglakad pa-alis. P
ero bago sya maglaho ng tuluyan,
nag ba-bye muna sya sakin.
Waaaa!!! Wala na si Kyla! TT_____TT
Mami-miss kita bruhita! TT__________TT
Chapter 4
Pagkatapos kong ihatid si Kyla, ako naman yung hinatid nung driver nila sa schoo
l. Oh diba may service ako ^O^
"salamat po." tapos lumabas na ako ng kotse.
Paglabas ko ng kotse gulat na gulat lahat ng nakakita sakin. Bakit? Ngayon lang
ba sila nakakita ng babaeng
bumaba sa kotse?
=___________=
Tapos pagpasok ko ng gate, madaming nagbu-bulung bulungan. Siguro dahil nga yun
sa nangyari kahapon.
Psh. Bahala sila dyan!
Wala akong pake!
"YUMI!" si Bryan lang pala.
"uy Bryan! bat ka absent kahapon?"
"ah wala naman. nagka-emergency lang sa bahay."
"ah."
"teka, asan si Kyla?"
"yun na nga eh. wala na si bruhita." sabi ko habang naka-pout yung lips ko.
"ha? eh asan sya?"
"nasa America na. iniwan ako" =3=
"anong gagawin nya dun? saka kelan sya umalis?"
"eh kasi may ipapakilala daw sakanya yung mga magulang nya tapos kaka-alis nya l
ang kanina."
"ano ba yan! hindi man lang ako nakapag-paalam."
Maaga pa pala. Napag-isipan namin ni Bryan na maglakad lakad muna sa garden.
"Bryan may itatanong lang ako."
"ano yun?"
"crush mo ba si Kyla?"
"ha? pano mo naman nasabi yun?"
"wala lang. masama bang magtanong?"
"hindi naman."
"so, ano nga?"
Hindi na sya sumagot >3<
"oo... crush ko si Kyla." AYUN SUMAGOT SYA!
"TALAGA TALAGA? ^O^"
"oo na. wag ka nga maingay, pinagti-tinginan ka ng mga tao oh."
"sus! hayaan mo sila! kahapon pa yan eh."
"kahapon? may nangyari ba kahapon?"
"oo meron."
"ano?"
*KRIIIIIIIIIING*
"uy time na pala! dalian mo baka ma-late tayo. mamaya ko nalang ikwe-kwento sa c
lassroom." hinawakan ko
yung wrist nya tapos tumakbo na kami. baka kasi ma-late kami eh. si angry bird p
a naman ang unang teacher namin
ngayon.
FAST FORWARD
LUNCH NA! ^O^
Teka, wala nga pala akong pera.
Pano ako kakain? Wala na palang mangli-libre sakin! TT_______TT
Bahala na nga. Hindi nalang ako kakain.
Pagpasok namin ng cafeteria, sakin nanaman sila naka-tingin.
Ang ganda ko ba para titigan nila ako ng ganyan?
JOKE LANG ^___^
Tapos bigla nalang akong nilapitan ni Cassey with her WANNABEES.
"hoy Yumi!"
"problema mo?" sabi ko.
"sino nagsabing pwede mo nalang murahin si Kurt ng basta basta?"
"bakit? free country naman to ah! lahat ng gusto ko gagawin ko!"
"alam mo, scholar ka lang dito...."
"alam ko yun, oh tapos?" sabi ko na may halong pangbabara.
"ibig sabihin, MATUTO KANG RUMESPETO. mas mayaman kami sayo."
"eh ano naman kung mayaman kayo? bakit kapag ba mayaman ang isang tao iba na kag
ad? ano kayo mga
alien? mga kamag-anak yata kayo ni ET eh."
"what the? HOW DARE YOU!" tamang-tama nung sasampalin na nya ako, may pumigil sa
kanya. tapos bigla
nalang may kumaladkad sakin.
Chapter 5
Kurt's P.O.V
Papunta ako mag-isa sa cafeteria.
Wala yung mga barkada ko eh. Hindi ko alam saan pumunta.
Nag-cutting siguro yun.
Nandito na ako sa table namin. At kasasabi ko lang, mag-isa lang ako dito.
"hi Kurt!"
"hello Kurt!"
Hay. Hirap talaga maging gwapo.
[a/n: WEW! ANG HANGIN!]
Tapos napansin kong pumasok si Yumi sa cafeteria. Nung pumasok na sya, lahat ng
tao naka-tingin sa kanya. Galit
yata sila sa ginawa nya sakin eh. Hindi ko naman sila masisisi. Mahal talaga nil
a ako eh. Nilapitan ni Cassey si Yumi.
Hindi ko marinig yung mga sinasabi nila. Pero, nase-sense ko na inaaway ni Casse
y tong si Yumi. Si Cassey pa, eh
palaging nang-aaway yan dito. Akala nya kung sino sya. Sa totoo lang naiinis ako
sa mga babaeng ganun. Napakabossy
tapos kung makapang-away at maka-pintas akala nya wala syang imperfections.
Nilapitan ko sila kasi delikado na. Sakto, sasampalin na sana ni Cassey si Yumi
pero pinigilan ko. Parang pipigilan pa
nga nung kasama ni Yumi na lalake si Cassey eh. Kaso, naunahan ko. Ang bagal kas
i =_____=
Pagkatapos nun, hinila ko sya palabas ng cafeteria.
"UY! ANO BA! BITAWAN MO NGA AKO!" pilit nyang kinakalas yung kamay ko sa kamay n
ya pero hindi nya
magawa. tapos, binitawan ko sya.
"NAKAKA-INIS KA ALAM MO YUN! NANG DAHIL SAYO MUNTIK NAKONG MASAMPAL NI CASSEY!"
"huh? nang dahil sakin, hindi ka nasampal ni Cassey." sabi ko.
"ano ba atraso ko sayo ha? bakit kung makapang-asar ka sakin feeling mo close ta
yo! >3<"
"wala."
"alam mo ba lahat ng tao dito galit na sakin! kasalanan mo kasi eh!"
"anong ako? bakit? sino ba yung nagmura?"
"EH SIRA ULO KA PALA EH! kung hindi mo sana ako sinasabihan ng ganun edi sana hi
ndi kita namura!"
Galit na sya. Lumalaki na yung butas ng ilong nya eh. Tapos namumula na sya.
CUTE ^O^
Teka?! Anong cute? Umayos ka nga Kurt!!!!
"okay, sorry na. ano ba gusto mo?"
*GRUUUUUUU*
Narinig ko yung tyan nya. Kumukulo na. Haha! Gutom na siguro.
"halika nga." hinawakan ko sya ulit tapos dinala ko sya sa labas ng gate. pwede
akong lumabas kahit kelan ko
gusto. syempre, ako may-ari neto eh.
End of P.O.V
Yumi's P.O.V
"uy! san mo ba ako dadalhin?!" nagugutom na ako. san ba kasi ako dadalhin ng lal
akeng to?
Waaaaaa! gutom na ako TToTT
Tapos nagulat nalang ako ng tumigil kami sa isang resto.
"oh bakit ka tumigil? anong gagawin natin dito?" pagtatanong ko.
"diba gutom ka na? edi kakain tayo."
"ha? eh wala akong pera."
"ako bahala." pumasok na kami sa loob ng resto. ano ba yan, naka-uniform pa kami
. baka sabihin nila nag-cutting
kami o kaya naman nagda-date. tumawag sya ng waiter. hindi ko marinig yung sinas
abi nya eh, kasi wala naman
talaga syang sinasabi. may tinuturo lang sya sa menu.
Tapos bigla nalang dumating yung mga waiter. Wow! Ang daming pagkain! *_______*
"ang dami naman yata."
"eh kasi narinig ko yung ungol ng tyan mo kanina. kaya dinala kita dito. saka, s
orry gift ko nalang."
Waaaaaaaaaaa! Si Kurt ba talaga tong nasa harap ko? Eh bakit ang bait bait nya?
*___*
Dami talagang pagkain! Mauubos ko kaya to?
"hinay hinay lang sa pagkain. baka mabulunan ka." sabi nya.
"ehh kasheeee anngggg shaaarhhaaaap shaaarhhaaaap kasheeee ehhhh."'
"takaw naman."
Hindi ko nalang sya pinansin. Nguya nguya nalang ako.
Ang sarap talagaa ^O^
Waaaaaaa! Busog na ako.
Ang dami pang natira.
"ano busog ka na?" sabi nya.
Tumango nalang ako.
"anong gagawin mo dyan?" turo nya sa pagkain.
"pwede bang i-uwi yan? papakain ko nalang sa mga kapatid ko."
"sige." tinawag nya yung waiter tapos inutusan nyang ipa-take out nalang yung pa
gkain.
"Thank you ma'am, sir, come back again."
Lumabas na sya at naglakad papalayo. Sumunod naman ako.
"hindi na ba tayo babalik sa school?" tanong ko.
"wag na. papagalitan lang tayo."
"ha? eh pano yung bag ko?"
"papakuha ko nalang mamaya."
"eh saan na tayo ngayon?"
"ewan."
"anong ewan? hindi mo alam?"
"hindi."
=______________=
To be continued....
Chapter 6
Naglakad lakad lang kami kung saan.
Hindi ko nga alam kung nasan na kami eh. Sinusundan ko lang sya.
Ang daming babae ang tumitingin sa kanya. Edi sya na gwapo! Ano ba yan. Para nam
ang wala syang kasama.
"psssssst. asan na ba tayo?"
"nasa earth."
=_________=
"tss. uwi na ako."
"okay."
Okay? Okay -________-
"pano ba umuwi?"
"maglakad ka."
ANO BA YAN! PILOSOPO KASI EH NOH! >3<
"seryoso ako! wag mo nga akong inisin!"
"sumunod ka nalang kasi."
Sabi ko nga susunod nalang ako. Edi ayun, lakad kami ng lakad. Medyo nauuna sya.
Nandito ako sa likod nya.
Tapos hanggang sa nadaan na namin yung school.
Tumigil na sya kaya tumigil din ako.
"sige uwi na ako. salamat sa pagkain!" sabi ko tapos umalis na ako.
LAKAD.
LAKAD.
LAKAD.
Eh?
"bat moko sinusundan?!" sabi ko sakanya.
"huh? ikaw? sinusundan ko? hindi noh! kasalanan ko bang parehas tayo ng dinadaan
an?"
"psh." naglakad nalang ako ulit. sus, sinusundan nya parin ako. bahala nga sya d
yan. hindi ko sya papansinin.
Medyo malapit na ako sa bahay. Natatanaw ko na si nanay, nasa labas. Ano kayang
ginagawa nya dun?
"nay! nandito na po ako!" nagmano ako kay nanay.
"oh ang aga mo yata? asan yung bag mo? ano yang dala mo? sino yang kasama mo?"
"nay mahabang kwento."
"iho, pumasok ka muna."
"ay wag na nay, aalis na yan diba?" tapos tiningnan ko si Kurt ng masama.
"ano ba naman anak! minsan na nga lang tayo magka-bisita sa bahay eh." nilapitan
ni nanay si Kurt "sige
iho, pasok ka." pumasok naman sya.
"pagpasensyahan mo na tong bahay namin ha?"
"hindi, okay lang po."
Po? Po? Marunong sya mag po? O__O
"sige iho upo ka." umupo naman si Kurt. ano bang balak neto ha? -_______-
"iho, matanong ko lang anong pangalan mo?"
"ah, Kurt po."
"Kurt? pamilyar sakin yun."
"ay nay, sila Nica?"
"nasa kwarto."
"NICO! NICA! HALIKAYO DALI!"
Lumabas naman sila.
"ate ano yan?" tanong ni Nico.
"pagkain."
"talaga? *O*" sabi ni Nica.
"oo. dali kuha na kayo ng plato tas kainin nyo na to." kumuha si Nica ng dalawan
g plato tapos nilagay na nya
yung natirang pagkain sa isang mangkok. napansin naman yata ni Nico si Kurt.
"ate, sino sya boyfriend mo?"
"HINDI NOH! wag mo yan pansinin, BWISITA ko lang yan." talagang in-emphasize ko
yung BWISITA.
"Yumi naman." suway ni nanay "ah Kurt pagpasensyahan mo na tong si Yumi ha?"
"okay lang po. sanay na po ako sa ugali nyan."
ANONG SANAY?
CLOSE BA KAMI? =________=
Bigla namang napahawak si nanay sa dibdib nya tapos ubo sya ng ubo.
"oh nay ayos lang po ba kayo?"
"ah oo ayos lang ako." sabi nya habang inuubo pa.
Tapos....
"NAAAAAAAAAAAAAAY!!!!!!!!!!!"
End of P.O.V
Kurt's P.O.V
"NAAAAAAAAAAAAAAY!!!!!!!!!!!"
Ah! Sht! Bigla nalang nahimatay yung mama ni Yumi. Hindi na ako nag-alinlangan p
a, binuhat ko yung mama nya
tapos agad akong lumabas.
"pumara ka ng taxi!" sabi ko. sumunod naman sya. yung dalawa nyang kapatid umiiy
ak na.
Sinakay ko na yung mama nya sa taxi.
"Nico, Nica, dito lang kayo ha? bantayan nyo yung bahay! wag kayong aalis kahit
anong mangyari!" utos ni
Yumi. sumakay na din si Yumi sa taxi.
***
Nandito na kami sa ospital. Okay na din ang lagay ng mama ni Yumi. Biglang pumas
ok yung doctor.
"doc ano pong nangyari? ano pong nangyari sa nanay ko?"
"iha, malala na ang sakit nya."
"ha? ano pong sakit? wala naman pong sakit si nanay eh."
"hindi mo ba alam? she has lung cancer. stage 4. malala na ito. at kapag hindi i
to nagamot ng Kemo, maaring
mawala ang buhay nya." umalis na yung doctor. napansin ko si Yumi. maluha luha n
a sya.
"Yumi..."
"okay lang ako *sniff* Kurt *sniff*" umiiyak na sya. anong gagawin ko?
Hindi ko inaasahan ang sunod kong ginawa. Niyakap ko sya.
Hindi ko alam, pero may nagtutulak sa akin na yakapin ko sya.
Tapos, bigla nalang nag ring yung cellphone ko.
Kumalas ako sa pagkaka-yakap sa kanya.
"hello?"
(Kurt! asan ka ba?)
"mommy?"
(asan ka bang bata ka? umuwi ka na dito! mayroong emergency.)
"anong emergency?"
(basta. umuwi ka na dito!)
Then, she hanged up.
"Yumi, uuwi na ako."
"sige *sniff* salamat sa pagdala kay *sniff* nanay dito *sniff*"
Naawa ako kay Yumi. Ayaw kong iwan sya dito.
***
"oh anak, andito ka na pala."
"anong emergency to mom?"
"halika Kurt, umupo ka muna." sinunod ko naman si mommy at umupo ako. nandito ri
n si Cassey. ano namang
ginagawa nyan dito?
"hindi mo manlang ba babatiin si Cassey?" sabi ni mommy.
"mommy, deretsuhin nyo na nga po ako. ano po bang emergency meron?"
"anak kasi, ipapa-arranged marriage ko kayo ni Cassey."
"WHAT?! AYOKO! MAY GIRLFRIEND AKO!" yun nalang ang nasabi kong palusot. kahit wa
la akong girlfriend
ngayon.
"Kurt, pwede ka bang makausap sa kusina?"
"okay." sinunod ko si mommy. nagpunta kami sa kusina.
"mommy! may girlfriend ako!"
"alam ko, hindi ka naman nawawalan ng girlfriend eh. araw-araw ka naman nagpapal
it ng girlfriend diba?"
"mommy, dati yun!"
"Kurt, I just want the best for you..." best daw, sabihin mo gusto mo lang yung
yaman nila Cassey.
"nag-aalala ako kasi araw-araw iba nalang ang babae mo. baka bukas mag-iba nanam
an yung sinasabi mong
GIRLFRIEND mo."
"mommy hindi. sure na talaga ako. sya na talaga."
"talaga? ipakilala mo nga sakin yang GIRLFRIEND mo. kapag ikaw at ang GIRLFRIEND
mo nag tagal ng 1
buwan, hahayaan na kita sa gusto mo. hindi na kita pipiliting ipakasal kay Casse
y." umalis na si mommy at
kinausap ulit si Cassey.
Sus. Isang buwan lang pala eh!
Ang problema, sino naman gagawin kong girlfriend ko?
Arggggggggggghhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh =________=
Chapter 7
Yumi's P.O.V
Nung sumunod na araw, pumasok ako ng malungkot ang mukha. Paano naman kasi, may
malubhang masakit si
nanay. Namamaga pa nga yung mata ko kaka-iyak eh. Hanggang ngayon, nandun pa din
si nanay sa ospital. Bakit
naman hindi nya sinabi na meron syang cancer?
Hindi ko din naman masisisi si nanay. Ayaw nya lang naman na mag-alala kami nila
Nico at Nica.
Pero pano ko mababayaran yung kemo?
Hindi naman sapat yung pagtra-trabaho ko sa bakery nila Aling Mercy.
Hindi naman ako pwedeng manghiram kay Bryan.
Nakakahiya naman eh. Saka, kaka-meet lang namin nung isang araw tapos ngayon man
gungutang na ako?
Hay! Ang hirap naman.
Naglalakad ako sa corridor.
Nang may biglang humigit sakin.
Si Kurt lang pala.
"ano kailangan mo?"
"okay na ba ang mommy mo?"
"hindi."
"kailangan mo ba ng pera?"
Nagulat ako sa tinanong nya.
Kailangan ko ba?
Hindi. Hindi ko kailangan ng pera.
Kailangang kailangan ko ng pera!
"bakit?" tanong ko.
"tutulungan kita. ako na magbabayad ng expenses para sa mommy mo pero sa isang k
ondisyon.."
"anong kondisyon?"
"you'll be my girlfriend. for a month."
Girlfriend?
"sige."
"sige? hindi ka na magpapakipot pa?"
"anong magpapakipot?!"
"wala. gusto mo lang talaga maging girlfriend ko eh."
"kapal ng mukha mo oy!"
"sus. tatanggi ka pa eh. gusto mo naman ako."
"WHAT DA!!!! wag na nga!" aalis na sana ako pero hinawakan nya ako.
"haha! pikon. joke lang."
"psh."
"ano payag ka na?"
"oo na! pero hindi ibig sabihin nun may gusto ako sayo! kuha mo?"
"okay. see you later." umalis na sya.
Anong see you later?
Ay bahala na nga si batman.
Gagawin ko to para kay nanay!
Nandito na ako sa classroom.
Ang ingay naman ng mga kaklase ko.
"Yumi, may problema ka ba?"
"ha?"
"sabi ko, may problema ba? magang maga yung mata mo oh. umiyak ka ba?"
"hindi wala. wag mo nalang to pansinin."
Dumating na yung teacher namin. Saka ko lang napansin, WALA PA PALA YUNG BAG KO!
Asan na ba yun? T____T
Sabi ni Kurt kukunin nya yun. T_____T
*O* <-- naging ganito yung mukha ng mga kaklase kong babae.
"Yes Mr. Williamson? What do you want?"
"Ma'am, bibigay ko lang po tong bag ni Sayumi Suzaki."
Lahat ng kaklase ko sakin napunta yung tingin. Hindi ko nalang sila pinansin. Tu
mayo ako at lumapit ako kay Kurt.
Kinuha ko yung bag ko.
"thank you." sabi ko.
"welcome. bye BOO. i love you." sabi nya.
Nilakasan nya talaga yun. Narinig tuloy ng mga kaklase ko.
KAINIS!!!!
"kainis ka!" binulong ko sakanya. bumalik na ako sa upuan ko. nagbulungan naman
yung mga kaklase ko.
Nakakahiya talaga! =3=
***
Recess na.
Kasama ko si Bryan sa cafeteria.
Ang awkward naman. Ang tahimik kasi namin eh.
Hindi ko alam kung pano sya kakausapin.
Habang naupo ako, may tumabi sa akin.
"hi boo!" bati nya.
"ha? anong boo?"
"boo naman. pati endearment natin kinakalimutan mo?"
Ay adik!!! -______-
Nanlaki tuloy yung mata ni Bryan.
"k-k-kayo b-ba?" tanong ni Bryan.
Ba't sya na-uutal?
"obvious ba pre?" pagsusungit naman netong si Kurt. "halika ka na nga boo." hina
wakan nya yung kamay ko
tapos lumabas kami ng cafeteria. yung mga babae nakatingin samin. ang sama talag
a ng tingin nila -______-
Tapos tumigil sya sa corridor.
"oh. anong gagawin natin dito?" hindi sya nagsalita.
Grabe nice talking ha!! >_<
May kinuha sya sa pocket nya na papel tapos inabot sakin.
"ano to?"
"basahin mo." sabi ko nga babasahin ko.
Binasa ko naman.
Eh? Kontrata?
RULES TO BE FOLLOWED:
1. NO FLIRTING WITH OTHER PEOPLE
2. BE SWEET WHEN OTHERS ARE AROUND
3. HINDI PWEDE MA-INLOVE!
Sus. Yan lang pala eh.
Ang arte naman kelangan talaga may kontrata pa.
"pirmahan mo yan." sabay abot nya sakin ng ballpen. pinirmahan ko naman. binalik
ko na sa kanya yung kontrata.
"halika na balik na tayo sa cafeteria." sabi nya sakin.
Bigla nya akong inakbayan O_O
"t-teka! b-bakit ka nang-aakbay!"
"syempre. girlfriend kita diba?" sabi nya pa habang naka-ngiti.
"t-tekaa---"
"shh. wag ka nalang maingay."
Anong wag maingay?! Ayos lang ba sya?!!!!!
Tinanggal ko yung kamay nya. Tapos nauna akong mag-lakad.
Pagpasok ko ng cafeteria, tumahimik ulit sila.
=________=
Tapos pumasok din si Kurt.
O_O <-- itsura ng mga tao
Pano ba naman kasi? Inakbayan nanaman nya ako!
Lumapit samin si Cassey.
"Kurt! bakit inaakbayan mo yang babaeng yan?" tanong nya
"eh bakit? girlfriend ko sya eh."
Tapos nag-iba yung mukha ni Cassey. Yung mukhang nakaka-takot. Lagot! Magtra-tra
nsform na yata sya sa totoong
alien face nya!
Nag walk-out nalang sya bigla.
Hindi na nya ako inakbayan. Nauna syang maglakad.
Sinundan ko naman sya.
Pero bigla akong tinawag ni Bryan.
"Yumi!" lalapit na sana ako kay Bryan pero, hinawakan nya ulit yung kamay ko.
"wag kang pupunta dun. dito ka lang." sabi nya.
Umupo naman ako sa tabi nya.
Awkward parin.
Naka-tingin sa amin yung mga tao.
Tahimik lang sila.
Tahimik lang din ako.
Waaaaa! Nakakatakot na tumingin yung mga babae. >3<
***
FAST FORWARD
Uwian na. ^O^
Mapupuntahan ko na si nanay.
Palabas na ako ng gate ng biglang, may humigit nanaman sakin.
Ba yan, ang hilig nya manghila =________=
"sakay."
"ha?"
"sabi ko sumakay ka na!"
Sabi ko nga sasakay ako sa kotse nya.
"san tayo pupunta?"
"sa bahay."
BAHAY?! O_O
Anong gagawin namin dun?
Hindi kaya... WAAAAAAAAAAAA!!!
Ayoko! Virgin pako!! TTOTT
Chapter 8
Kurt's P.O.V
Nandito na kami sa bahay ko.
Sinama ko tong si Yumi kasi ipapakilala ko sya kay mommy.
Hindi ko alam kung bakit si Yumi.
Sa totoo lang, nabigla nalang ako nung inalok ko syang maging girlfriend ko.
Sa lahat naman kasi ng mga naging EX ko, si Yumi pa.
Si Yumi na iba.
"yaya si mommy?"
"ay sir, wala po ang mommy nyo. umalis po eh."
"ah ganun ba? sige."
Tiningnan ko si Yumi.
"wala pala si mommy sa bahay."
"ah. baket ba ako nandito?"
"ipapa-kilala sana kita kay mommy eh."
"ah ganun ba? sige pupunta na ako sa ospital para bantayan si nanay."
"sama na ako."
"ha? sure ka?"
"oo."
Bumalik kami sa kotse at umalis na.
***
Nandito na kami sa ospital, sa kwarto ng mommy ni Yumi. Nandito rin yung mga kap
atid nya.
"ate, sino po ba sya?" turo nung batang babae sakin.
"ah si Kurt yan." sabi naman nya.
"boyfriend mo ate?"
Hindi makasagot si Yumi. Bakit kaya?
Mahirap bang sabihin na boyfriend nya ako?
"oo. boyfriend ako ng ate mo." ako nalang ang sumagot.
Tumingin pa sya sakin, parang nagulat. Ang laki pa nga ng mata eh. Haha! Ang cut
e!
"talaga po? ^O^"
"ah..eh..Nico, Nica gutom na kayo?"
"opo." sabi naman nung batang lalaki. sya siguro si Nico.
Nag-iba yung mukha ni Yumi.
"may problema ba Yumi?" tanong ko.
Lumapit si Yumi at bumulong sya sakin.
"uhmm...ano kasi...p-pwede bang pautang muna? wala kasi akong pera pambili ng pa
gkain kina Nico at Nica
eh...babayaran kita pramis."
"nagugutom ka din ba?"
"hindi."
"sige. ilalabas ko muna yung mga kapatid mo. papakainin ko nalang sila sa labas.
"
"talaga? uwaa! salamat! ^O^"
Ang cute nya ngumiti.
*DUB DUB DUB*
Bakit ganto? Ang bilis ng tibok ng puso ko?
May sakit ba ako sa puso?
Ay ewan!
"Nico, Nica, sama muna kayo kay Kurt."
"san po tayo pupunta?" tanong ni Nica.
"kakain." matipid kong sagot.
"sige po taraa! ^_^" sabi naman ni Nico.
***
Paglabas namin ng ospital, pumunta kami sa Jollibee sa tapat.
"kuya...dito po ba tayo kakain?" tanong ni Nico.
"oo..bakit?"
"talaga po?! *O* first time lang po kasi namin kakain ni ate dito!" sabi ni Nico
.
Talaga?
First time?
Pumasok na kami sa loob. Pinaupo ko silang dalawa sa available na table malapit
sa may glass wall. Ako naman,
umo-order na.
Pagkatapos kong um-order, pinuntahan ko na sila.
"sige na kain na kayo."
"kuya...ano to?" tanong ni Nico
"ano kaba Nico yan yung tinatawag nilang French Fries. yung napapanood natin sa
patalastas sa bahay nila
Aling Sugar."
"ah..eto ba yun?" kumuha sya ng isang pirasong fries tapos sinubo nya "wow! ang
charap pala neto! *O*"
Pinakain ko na sila tapos, bumalik na kami sa ospital.
"ah Yumi, aalis na ako." sabi ko habang naka-ngiti.
"ah. sige, hatid na kita sa labas." tapos tiningnan nya yung dalawang kapatid ny
a. "bantayan nyo muna si nanay
ha? ihahatid ko lang 'tong si Kurt."
"opo ate!" lumabas na kami ni Yumi sa kwarto. ang tahimik naman namin. hindi ako
sanay. mas gusto ko kapag galit
sya.
"Kurt..." hindi ko napansin, nasa parking lot na pala kami.
"hmm?"
"salamat ha? hindi ko alam kung anong gagawin ko kung wala ka dito." sabi nya ha
bang naka-ngiti sya.
Ang ganda mo Yumi!
*DUB* *DUB*
Abnormal na yata 'tong puso ko, bigla bigla nalang tumitibok ng mabilis. May sak
it na ba ako sa puso?
"ah..hindi wala yun! girlfriend naman kita diba?" sabi ko.
"CHE!" haha! naasar na sya. ang cute! =3
"sige na, alis na ako."
"sige. ingat ka." mag-ingat? concern sya?
"concern ka sakin! haha!"
"anong concern?! sige, binabawi ko na! wag kang mag-ingat!! mabangga ka sana!!!!
" galit nanaman sya. haha!
nakakatuwa talaga 'to. pikon. haha!
"joke lang. eto naman. pikon kagad? haha! sige na boo, alis na ako. ILOVEYOU!" s
abi ko. tapos pumasok na
ako sa kotse. pinaandar ko na 'to. habang paalis ako, nakita ko sya sa side mirr
or. galit sya. hahaha! ang cute cute
nya talaga.
Chapter 9
Yumi's P.O.V
Nakakainis talaga yun! GRRRRRRR!!! >_<
Pero nung sinabi nyang 'ILOVEYOU' bakit parang, namula ako?
Kinilig ba ako nun?
AISH. HINDI YUMI!! HINDI KA KINIKILIG!!
GALIT KA LANG!! TAMA!!!
Nandito na ulit ako sa kwarto.
"Yumi..." sabi ni nanay habang binubuksan yung mga mata nya.
"nay..." lumapit ako sa kanya at hinawakan ko ang kamay nya.
"nay naman, bakit hindi mo sinabi sakin na may sakit ka?" pagpapatuloy ko.
"ayaw ko lang na mag-alala kayo." sabi nya habang nakatingin sa ibang direction.
"nay bakit kami nalang palagi ang iniintdi mo?" naiintindihan ko naman na mahal
nya kami pero sana isipin nya
na kapag bigla nalang syang mawala malulungkot kami. hindi na sumagot si nanay.
Pumasok yung nurse. "iha, tapos na ang visiting hours. kailangan ng magpahinga n
g pasyente."
Lumapit ako kay nanay at hinalikan ko ang noo nya. Ganun din ang ginawa nila Nic
o at Nica.
***
Umaga nanaman.
Bigla ko tuloy na-miss si bruhita.
Kahit ilang araw palang sya naka-alis.
Tapos ko na din gawin ang mga ritwal ko.
MALIGO.
MAGBIHIS.
KUMAIN.
"ATEEEEEEEEEEEEEEEEE!!!!! may bisita ka!!!!!!" sigaw ni Nica. lumabas naman ako
ng kwarto.
"oh? anong ginagawa mo dito?" tanong ko.
"sinusundo ka." tapos ngumiti sya. waaaaaaa!!! wag kang ngumiti!! guma-gwapo ka
lalo eh!! *O*
"b-bakit mo ako sinusundo?" ba yan! nauutal tuloy ako! -_______-
"girlfriend kita diba?"
>/////////////<
Hala! Feeling ko ang init ng mukha ko.
Nilalagnat ba ako? TToTT
"oy! tulala ka dyan! elib ka naman sa ka-gwapuhan ko noh?" oo! ay este HINDI!!!
ano ba!!! >3<
"CHE!!!" tapos bigla syang lumapit at kinurot yung pisngi ko. "whaaaaaaaaaaaaa!!
!! mashakheeeeeeeetttttt!!!
thamaaaaa naaaaaaaaaah!!!!!!!!!!" hindi sya nakikinig. tinatawanan nya lang ako
TToTT
"excuse me lang PO ha. wag na PO kayong maglandian dyan PO kasi PO male-late na
PO kayo." tinanggal na
nya yung pagkakahawak sa pisngi ko. ako naman hinihimas ko pa. ang sakit kaya. n
amumula pa nga yata eh. ang
bad nya!! TT____TT
"ayan kasi eh. lika na nga boo, pinapagalitan na tayo ng kapatid mo eh." hinawak
an nya yung kamay ko. hindi
ko naman matanggal kasi ang higpit ng hawak nya sakin. pinapasok nya na rin ako
sa kotse.
Spell awkward? Edi K-A-M-I.
Ang tahimik.
Si Kurt kasi nagda-drive tapos ako naman nakikinig ng music.
When a day is said and gone in the middle of the night and you're fast asleep my
love.
Stay awake looking at your beauty telling myself Im the luckiest man alive.
Cause so many times I was certain you was gonna walk out of my life...
Yey! Statue yung pinapa-tugtog. Favorite ko yan eh ^O^
Bigla naman akong napatingin kay Kurt.
I'm like a statue, stuck staring right at you.
Got me frozen in my tracks, so amazing you take me back.
Each and eveytime the love to last.
Ang haba pala ng pilik-mata nya, mas mahaba pa sakin *O*
Ang gwapo nya kahit side-view lang.
Statue stuck staring right at you.
So when I'm lost for words, a great time to disappoint you.
It's just that I can't believe that you're so beautiful. (Stuck like a statue)
Don't wanna lose you no. (Stuck like a statue)
Tapos, bigla naman syang napatingin sakin.
Umiwas tuloy ako ng tingin at binaling ko yung tingin ko sa bintana.
Alam nya kayang tinitigan ko sya?
Waaaaaa!!! Nakakahiya! >3<
End of P.O.V
Kurt's P.O.V
BADTRIP NAMAN!
Traffic pa -________-
Napa-tingin ako kay Yumi na nakatingin parin sa bintana.
I'm like a statue, stuck staring right at you.
Got me frozen in my tracks, so amazing you take me back.
Each and eveytime the love to last.
Ang ganda nya. Kahit sideview.
*DUB* *DUB*
Statue stuck staring right at you.
So when I'm lost for words, a great time to disappoint you.
It's just that I can't believe that you're so beautiful. (You are the reason)
Stuck like a statue. (The reason for living)
Ang ganda ng mga mata nya...
Don't wanna lose you no. (The reason for breathing)
Stuck like a statue. (You're so beautiful)
Ang tangos ng ilong nya...
And you're so beautiful. (And I want you to feel it)
Stuck like a statue. (Cause so bad I'm needing)
Ang amo ng mukha nya...
Don't wanna lose you no. (You're the reason for breathing)
Stuck like a statue. (You're so beautiful)
Ang mga labi nya...
Pinkish...
Parang ang sarap, halikan...
When the day is end and done and in the middle of the night you're fast asleep m
y love...
I'm the luckiest man alive...
Tapos, nagkasalubong yung mga mata namin kasi tumingin din sya sakin.
"hoy! anong tinitingin-tingin mo dyan?"
"wala. ang ganda mo kasi." pero hininaan ko lang yun para hindi nya marinig.
"ha? ano yun?"
"wala po." tapos, nag-drive na ako ulit kasi humupa na yung traffic.
Chapter 10
Yumi's P.O.V
Nakarating na kami sa school. Tapos, pagpasok palang namin, lahat na ng mga baba
e naka-tingin samin ay este
sakin.
Waaaaaaaa!! Maka-tingin naman sila. Kakainin ba nila ako? TT_____TT
Mas lalo pang sumama yung tingin nila nung hinawakan ni Kurt yung kamay ko.
"uy ano baaaa!! bitawan mo na ako oh. tingnan mo yung mga fangirls mo, parang gu
sto na nila akong
kainin!" hindi sya sumagot. binalewala nya lang ako.
"hala! sila na ba?"
"siguro. holding hands oh!"
"eh diba yan yung nagmura kay papa Kurt?"
"oo nga! tapos ngayon, sila na?! hindi ako papayag!!"
Ayan nagbulungan na sila. Waaaaaaaa! Ano na gagawin ko? TToTT
"wag mo nalang silang pansinin. inggit lang yan." sabi nya. psh. eh baka mamaya
sugurin na ako ng mga babae
neto sa room namin. natatakot tuloy ako.
"a-ano Kurt, una na ako. kasi may quiz kami eh. hindi pa ako nag-aaral." pagsisi
nungaling ko.
"teka----" hindi ko na sya pinansin. tinakbuhan ko nalang sya. eh kasi naman eh.
naiilang ako. holding hands pa
kami.
***
Pagpasok ko ng room, lahat ng babae naka-tingin sakin. Tapos bigla nalang ako ni
lang dinumog ng mga tanong.
"kayo ba ni papa Kurt?"
"oo nga! kayo ba?"
"kung kayo nga, bakit mo sya minura?"
"pakipot ka pa! may pa-mura mura ka pang nalalaman tapos magiging kayo rin naman
pala."
Waaaaaa! Help me!! TT___TT
"padain nyo na po ako."
"hindi ka namin papadaanin hanggang hindi mo sinasagot yung mga tanong namin." w
aa! interrogation na ba
'to? T________T
"uhm, excuse me mga miss..." sabi ni Bryan. yung mga babae naman na kanina lang
eh inaaway ako, ngayon
kinikilig na sila. psh. ang landi!
"a-ano y-yun?" sabi nung babae na umaway sakin kanina.
"pwede bang wag nyong awayin 'tong bestfriend ko? please lang ha?" eh? bestfrien
d? bestfriend nya na ako?
ang bilis yata!
Natameme naman yung mga babae sa sinabi nya. Edi ayun, naka-daan din ako. Umupo
na kami ni Bryan sa mga
upuan namin.
"uy Bryan, salamat ha?"
"wala yun." sabi nya habang nakangiti.
"nga pala Yumi...diba ayaw mo naman kay Kurt?" pagpapatuloy nya.
"ha? bat mo naman natanong?"
"eh bakit...kayo na? diba, ayaw mo sakanya?"
"secret lang natin 'to ha?" sabi ko ng mahinang boses. "kunyari lang yun."
"kunyari?" sabi nya habang naka-kunot yung noo nya.
"oo. kunyari lang yun. kasi may kontrata kami." kwi-nento ko na yung buong pangy
ayari kay Bryan.
"ah. buti naman." sabi nya.
"ha? anong buti naman?"
"ah. eh. wala."
Nagsimula na ang klase. Pero, may asungot na dumating. May binigay syang papel d
un sa teacher namin.
"okay class, may bago na kayong clasmate." bagong classmate? si Kurt! -_______-
edi ayun, kinikilig naman
yung mga kaklase kong babae. pumasok na sya sa room at tumingin sakin. "Mr. Will
iamson, dito ka nalang sa
unahan maupo."
"ma'am pwede po bang sa tabi nalang ako ni Sayumi Suzaki umupo?" whatda?! SAKIN
PA?! hay jusko po! mas
lalo akong dudumugin ng mga fangirls nya! TT_____TT lumapit naman sya sakin.
"pare, dun ka nalang sa unahan umupo." sabi nya kay Bryan. sumunod naman si Brya
n pero, parang galit pa yata
sya. nako! sorry Bryan!! T_____T
"okay let's continue our discussion..." sabi ng teacher namin.
"anong ginagawa mo dito?" sabi ko. pero mahina lang.
"wala lang. haha." bulong nya.
"alam mo ba ng dahil sa ginagawa mo, mas lalo akong dudumugin ng mga fangirls mo
?!"
"wag kang mag-alala...nandito lang naman ako BOO eh. hindi kita iiwan." sabi nya
habang naka-ngiti. tapos
talagang in-enemphasize pa nya yung BOO! nakakainis naman!!!! >3<
Chapter 11
Yumi's P.O.V
"uy Yumi!" sabi nya habang kinakalabit ako. hindi ko sya papansinin, bahala sya.
"uy! psssssst!!!" sabi nya ulit.
Ang kulit naman ng taong 'to. Hindi na nga pinapansin diba? Ibig sabihin, hindi
na dapat guluhin pa. Ba yan! Bakit pa
kasi naging katabi ko 'to eh! Pinag-sisisihan ko nang pumayag ako sa deal namin.
"uy Yumi!!!" sabi nya ng mahina. syempre, hindi nya nilalakasan baka pagalitan k
ami ni ma'am eh.
"Yumi naman eh!!! pansinin mo nga ako!" sabi nya habang pinipindot-pindot yung b
raso ko. okay, naririndi na ako
ah!!!
"ANO?!" nasabi ko tuloy ng malakas. nagtinginan tuloy yung mga kaklase ko, pati
na din si ma'am.
"yes Ms. Suzaki, any problem?" tanong ni ma'am.
"ah..wala po." sabi ko. nag discuss na ulit si ma'am.
"ayan kasi. muntik ka na tuloy mapagalitan, ang lakas lakas kasi ng boses." sabi
nya, habang nakatingin kay
ma'am. eto ba nang-iinis na? sya kaya yung may kasalanan kung bakit ako napasiga
w.
"ako may kasalanan? ikaw kasi eh! ang kulit mo!" sabi ko. pero mahina lang.
"eh kasi hindi mo ako pansinin eh."
"eh kasi nga, ayaw kitang pansinin. obvious naman diba? kaya nga kita inii-snob
kanina." napa-tingin naman
sya sakin.
"bakit?" huh?
"anong bakit?"
"bakit ayaw mo akong pansinin?" hmm..bakit nga ba? hindi ko rin alam eh! -______
-
"wala lang." matipid kong sagot.
"anong wala lang?" napa-tingin naman sya sakin, tapos napa-kunot yung noo nya.
"wala lang. as in wala lang. haha!"
"psh."
"Ms. Suzaki! Mr. Williamson! will you get out of my class? NOW!" sabi ni ma'am.
"hala! anong ginawa ko ma'am?" sabi ko.
"you're disturbing my class. kung gusto nyo, sa labas kayo mag-usap!" sabi ni ma
'am. nakakatakot. lumalaki
yung butas ng ilong nya.
"p-pero..."
"I SAID GET OUT!!" sabi ko nga lalabas na ako. waaa! badtrip naman! wala na akon
g nagawa, lumabas na ako ng
classroom, sumunod naman sakin si Kurt.
"ikaw kasi eh!!! kung hindi mo sana ako kinakausap edi sana hindi ako mapapalaba
s!!!" sabi ko kay Kurt. nasa
labas na kami at medyo malayo na kami sa classroom.
"anong ako? ano ka chiks?" sabi nya.
"hindi. chicklet." pangbabara ko. nakakainis kasi eh! first time kong mapalabas
sa classroom, alam nyo ba yun ha?
nakakahiya kaya yun!!
"vice ganda..." eh? ano konek ng chicklet sa vice ganda? ang layo ah!
"huh? ano konek?" pagtatanong ko.
"para kang si vice ganda. kamukha mo na nga, mahilig ka pang mambara." ABA! SUMU
SOBRA NA 'TO AH!!!
HINDI KO NAMAN KAMUKHA SI VICE GANDA DIBA?!
"KAPAL MO! alam ko naman na hindi ako maganda pero DUUUUHHHHHH!!!! alam ko naman
sa sarili ko na
hindi ko kamukha si vice ganda noh!!!" nakakainis!!! feeling nya naman ang gwapo
gwapo nya. psh!
[a/n: WEH? NUNG LAST CHAPTER LANG, SABI MO ANG GWAPO NYA! -______-]
Psh! Sinabi ko ba yun?
Pwes, binabawi ko na! Sya na ang pinaka-panget sa lahat ng nakilala ko!!!
"uy Yumi! san ka pupunta?" tanong nya habang hinahabol ako. nilalayuan ko na kas
i sya. nakakainis eh!
"sa CR. magje-jebs sama ka?" hala! sinabi ko yun? nakakahiya!!! >/////<
"ah. hindi sige, antayin nalang kita. dalian mo ah?" hala? naniwala sya?
"UTO-UTO! ang slow mo alam mo ba yun?!" tumigil ako at humarap sakanya nung sina
bi ko yun. nasa likuran ko
lang kasi sya. pero, hinawakan nya lang yung mga kamay ko.
"joke lang yun. sinabi ko lang yun para tumigil ka sa paglalakad. effective diba
? haha!" sabi nya. AISH!!!
badtrip na ako!
"bitawan mo nga ako! peste! badtrip na ako!" hindi ko matanggal yung kamay ko sa
pagkakahawak nya.
"ayoko nga. bahala ka dyan." sabi nya habang hinihigpitan yung pagkakahawakan ny
a sakin.
"bitawan mo sabi ako ehhh!!!" hinila ko yung kamay ko at success! natanggal ko a
ng kamay ko sa pagkakahawak
nya. lumakad na ako papalayo.
"uy! boo!!!" tawag nya sakin. hindi ako si boo. saka, walang tao hindi nya dapat
ako tinatawag ng ganyan.
"HINDI AKO SI BOO!" sigaw ko.
"EH BAKIT KA SUMAGOT?!" sigaw nya. oo nga noh. ay tanga ko talaga -______-
"PAKEALAM MO BA?" sigaw ko ulit. para lang kaming mga baliw dito. haha! sinisiga
wan namin ang isa't-isa.
"BOO NAMAN EH!! TIGIL KA MUNA PLEASE!!!"
"BAHALA KA SA BUHAY MO! DYAN KA NA!!!"
Pero napatigil ako nung, may biglang yumakap sakin mula sa likod.
>////////<
"boo, sorry na oh. sorry kung napalabas ka kanina ni ma'am. sorry kung sinabihan
kita na kamukha mo si
vice ganda. sorry na boo. patawarin mo na ako please. sorry kung na-badtrip ka.
sorry. i love you. sorry
na." hindi ko alam pero biglang tumigil ang mga nasa paligid ko. hindi ko alam k
ung imagination ko lang yun o
sadyang nababaliw lang ako sa sinabi nya.
"ano, sorry na?" pagtatanong nya.
"ayaw!" sabi ko.
"ano gusto mo gawin ko?" sabi nya habang nakayakap parin sakin.
"gusto ko ng pagkain!" oo! gusto ko nun! gutom na ako eh!
"psh. ang takaw talaga."
"oo na! matakaw na kung matakaw! basta gusto ko ng pagkain!" sabi ko. ang sarap
naman ng buhay ko. para
lang akong prinsesa at si Kurt ang maid-slash-alipin ko. haha! XD
Chapter 12
Kurt's P.O.V
Ano ba yan. Bakit ba kasi ang takaw ng babaeng 'to?
Hindi naman tumataba -_______-
Nag-punta kami ng cafeteria, kasi nga nagugutom sya.
"ano gusto mo?" pagtatanong ko sa kanya.
"ayaw ko dito." ano ba yan. arte naman.
"ano gusto mo?"
"gusto ko ng cotton candy!" isip bata.
"walang cotton candy dito." tapos nag-pout sya. ano ba yan! pasalamat sya cute s
ya.
ANO? ANONG CUTE? ERASEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE.
Hinila ko sya palabas ng school.
"san tayo pupunta?" pagtataka nya.
"gusto mo ng cotton candy diba?"
"pupunta tayo sa park? *O*" biglang kuminang yung mga mata nya. isip-bata talaga
'to.
"oo."
"YEEEEEEEEEEEEEYYYYYYY!!!!!!"
"wag ka ngang sumigaw. isip-bata ka talaga."
"ang sungit naman neto! kanina lang ang lambing lambing mo eh!!" nag-pout sya bi
gla.
"kaya ko lang naman ginawa yun kasi may nakatingin satin." totoo naman eh. may t
ao kasi kanina,
pinagmamasdan kami kaya ko sya nilalambing. "saka asa ka naman na lalambingin ta
laga kita. hindi kita type."
"YABANG MO AH!! HINDI RIN KITA TYPE NOH!! ASA KA DIN!!!!!!!"
"kunyari ka pa. gusto mo naman ako eh."
"HINDI NOH! FEELER MO! ANG PANGET PANGET MO KAYA!"
"wow grabe. ang ganda mo."
"CHE!" tapos bigla syang umalis.
"uy teka lang san ka pupunta?"
"BIBILI AKO NG COTTON CANDY!!! BAHALA KA DYAN! ANG PANGET MO!!!!" talagang sinig
aw nya pa yun.
madami tuloy tumingin. ano ba yan. nakakahiya naman kasama 'tong babaeng 'to. sk
andalosa.
"uy! diba si Kurt Williamson yun?"
"oo nga!! sino yung babae? saka bakit nya sinabihan ng ganun si Kurt?"
"yun yata yung girlfriend nya eh!"
"eh bakit sinigawan nya ng panget?"
"baka LQ."
Ayan. Sabi na nga ba. Mga chismosa! -_______-
Kailangan ko gumawa ng paraan. Ayokong masira ang image ko dahil lang sinabihan
ako ng babaeng yun ng
panget.
[a/n: OA? PARANG SINABIHAN KA LANG NG PANGET E!]
Sanay kana kasi Miss Author. Eh ako, gwapo ako. Nakakahiya yun! Lalo na't narini
g ng iba.
[a/n: ANONG SANAY?!? SIPAIN KITA DYAN E! BAKA GUSTO MONG TUMALSIK PAPUNTANG MARS
?!?]
Joke lang! Hehe ^_^V
Hinabol ko si Yumi.
"psssst."
"che! wag mokong papansin! panget ka!"
"hindi kaya! ang gwapo ko kaya! tingnan mo!" hindi pa rin nya ako nililingon.
"panget!" sabi nya.
Yumi's P.O.V
Nakakainis!! Akala ko naman totoo na yun. Hindi pala.
Eh, bakit ba ako nadi-disappoint?
Hindi naman kaya...
*DUB* *DUB*
Oh no! Hindi!
Guni-guni ko lang yun!
Hindi ako inlove kay Kurt!
Hindi pwede!!!!
Hindi ako mai-inlove sa taong KUPAL katulad nya!
"Yumi naman." sabi nya. nandito na kami sa park. hindi ko parin sya pinapansin.
bibili nalang ako ng cotton candy.
AY. WALA PALA AKONG PERA
-______________________-
Uupo nalang muna ako. Nakakapagod kaya maglakad.
Pero, pagka-upo ko, wala na si Kurt.
Asan na yun? Iniwan nya ako? T3T
Eh bakit ba ako nalulungkot?
Ano naman kung iwan nya ako?
Pakealam ko sakanya?!?
Gusto ko na ng cotton candy T______T
Wala pala akong dalang pera T__________T
Malas ko naman. Huhuhu T____T
"oh." sabay abot nya sakin ng cotton candy.
COTTON CANDY! *O*
"THANKYOUUUUUUUUUUUUUUUU!!!!!!! ^O^" niyakap ko sya bigla. nagulat ako kaya agad
akong kumalas.
"hindi ka na galit sakin? bati na tayo ulit?" bati na kami? nag-away ba kami?
"oo na! pero panget ka parin!"
Chapter 13
Kurt's P.O.V
3 araw na ang lumipas.
Ganun pa rin naman.
Fake Girlfriend ko si pa rin si Yumi.
At patuloy ko parin syang iniinis. Haha!
"oy!"
".........."
Grabe. May kausap ako. -__________-
"HOY YUMI!" sigaw ko habang inii-snap yung mga fingers ko sa harap nya.
"a-ay butiki! ano ba! bat ka nanggugulat?" sabay hampas nya sakin sa braso ko.
"ikaw naman kasi eh! kanina pa kita kinakausap hindi ka naman nakikinig!" tapos
nag-pout ako. pa-cute effect
lang. haha!
"a-ah ganun ba? s-sorry." bat sya nags-stammer? may problema ba sya?
"ok ka lang ba?"
"oo naman. okay lang ako." tapos ngumiti sya at nag-thumbs up. pero bakit ganun?
nakikita ko sa mga maya nya
na malungkot sya.
"Yumi, alam kong may problema ka. sabihin mo lang sakin."
"wala naman akong problema. inaalala ko lang kasi si nanay."
"bakit naman?"
"naalala mo naman yung sabi nung doktor kahapon diba?" ay oo nga pala. pumunta k
asi kami sa ospital
kahapon. dinalaw namin yung mommy ni Yumi.
*Flashback*
"doc, kamusta na po yung nanay ko?"
"i'm sorry to say this but...mas lalong kumakalat ang mga cancer cells sa katawa
n nya. lumulubha na ang
sakit nya. i'm sorry but, hindi na sya magtatagal."
Bigla nalang umiyak si Yumi. "doc may magagawa *sniif* pa ba tayong *sniff* para
an?"
"kemo nalang ang makakapag-pagamot sa kanya. pero, her body is too weak to under
go kemo."
"wala *sniff* na po bang *sniff* ibang paraan? *sniff*"
"i'm sorry iha, but right now, isang himala nalang ang makakapag-pagaling sa mom
my mo." umalis na yung
doctor. umiiyak pa rin si Yumi.
"Yumi..."
"Kurt... *sob* ano ng gagawin ko? *sob*" niyakap ko sya.
"wag ka ng umiyak. gagaling ang mommy mo."
*End of flashback*
"ayos lang yan. wag kang mag-alala. naniniwala ako na gagaling ang mommy mo."
Tapos tumahimik ang paligid.
Finally, she broke the silence. "salamat nga pala ah?"
"salamat saan?"
"sa lahat lahat. alam mo, kung wala ka siguro, hindi ko na alam anong gagawin ko
."
"ok lang yun. ako pa! gwapo ako eh! hahaha!"
"ano naman konek nun?"
"wala. gwapo lang talaga ako! haha!"
"ang hangin!" tumawa sya. hindi ko alam kung bakit pero tuwing nakikita ko syang
masaya...
Sumasaya na rin ako.
Yumi's P.O.V
3 araw na ang dumaan.
Fake Boyfriend ko pa rin ang asungot na si Kurt.
Miss ko na si bruhita.
At lalong lumalala ang sakit ni nanay.
Hay. Ang hirap naman ng buhay ko.
Nandito kami ngayon ni Kurt sa park.
Hindi ko alam kung bakit kami nandito.
Bigla nalang may lumapit sa akin na batang lalaki. Umiiyak sya.
"bakit ka umiiyak?" pagtatanong ko.
"nawawala...huhuhu po ako huhuhu eh"
"anong pangalan mo?"
"Dj po. huhuhu."
"wag ka nang umiyak Dj ha?" sabi ko habang yakap yakap sya "hahanapin natin kasa
ma mo."
"talaga po?! *O*"
"oo. wag ka ng umiyak. tahan na." pinunasan ko yung mga luha ni Dj.
"tutulungan ka namin ni Kurt. kaya tahan na." tiningnan ko si Kurt at binigyan n
ya ako ng 'bakit-ako-kasama-dyanlook'
tapos binigyan ko sya ng 'um-oo-ka-nalang-please-look'
"oo nga little kid. tutulungan ka namin. wag ka nang umiyak." sabi ni Kurt. gali
ng ko talaga. haha!
Tumayo na ako at tinulungan si Kurt na tumayo.
Naglalakad-lakad lang kami sa park habang buhat-buhat ko si DJ at si Kurt naman,
nasa tabi ko lang.
"wow! ang cute naman nila!"
"oo nga! ang cute pa nung bata."
"syempre, maganda yung mommy, gwapo yung daddy ano pa bang ine-expect mo?"
"happy family sila! ^^"
Teka, kami ba yung pinag-uusapan nila? KAMI NGA!!!!
Napa-tingin naman ako kay Kurt.
"psh." yan lang ang nasabi nya.
"ano Dj, hindi mo pa rin ba nakikita yung kasama mo?"
"hindi pa po eh. huhuhu."
"wag ka na umiyak. makikita din---"
"DJ!!!!!"
Kurt's P.O.V
"DJ!!!!!"
O_O
Si...si... ARIA?!?
"TITAAAAAAAAA!!!!" tumakbo si Dj papunta kay Aria.
"nako bata ka! where have you been? kung san san ka pumupunta! nag-alala ako say
o!"
"tita! im sorry. huhuhu!"
"it's ok Dj. next time don't do that again okay? you're making tita very nervous
."
"yes tita. they helped me naman eh." turo ni Dj samin.
"K-kurt?"
"h-hello A-aria..."
Chapter 13.1
Yumi's P.O.V
"K-kurt?"
"h-hello A-aria" sabi ni Kurt na nau-utal pa. magkakilala sila?
"kamusta na?" tanong ni Aria.
"o-ok lang naman." sabi ni Kurt. bakit sya nauutal? saka bakit kung maka-tingin
sya kay Aria eh parang matutunaw
na si Aria.
Teka, bakit ba ako nagseselos?
Argh! Hindi ako nagseselos!
Ang akin lang naman kasi, eh kasama nya yung girlfriend nya eh. Tapos kung maka-
tingin sya sa iba eh akala mo
pagnanasaan na nya yung babae. Sabihin na natin na FAKE GIRLFRIEND nya lang ako.
Hindi naman tama yun
diba? Ano yun bastusan ganun? Nakakainis talaga! Grrrrrrrrr! >.<"
"ah g-girlfriend ko nga pala si Yumi." psh. buti naman napansin nya ako! >_<
"girlfriend?" tanong nya habang naka-kunot yung noo nya. bakit? hindi ba sya mak
a-paniwala? >_<
"oo. may problema ba?" sabi ko.
"akala ko kasi hindi na magkaka-girlfriend 'tong si Kurt eh." huh?
"bat naman?"
"eh kasi---"
"that's what you think Aria. pero madami na akong naging girlfriend, after you."
Sabay pa nilang sabi. Teka, ano yun? AFTER YOU?
Wait...
"K-kurt, EX mo ba sya?"
"yes." sabay naman nilang sabi. kailangan talaga sabay? duet?!?
Hindi ko alam, pero pag kasabi nya nun, biglang may kumirot sa dibdib ko.
"a-ah... s-sige, Kurt una na ako ah? baka kasi maka-istorbo pa ako sa inyo eh."
tapos lumakad na ako
papalayo.
"YUMI! WAIT LANG!" sigaw ni Kurt. pero hindi ko sya pinakinggan. lakad lang ako
ng lakad. psh. bat ba ako
nagkakaganto? ex nya naman yun eh! saka, hindi naman ako nagseselos diba?
Oo na! Nagseselos na! >.<
Pero, ano namang karapatan ko para mag-selos?
FAKE GIRLFRIEND nya lang naman ako diba?
Aaaaaaaaaaaaaargh! Ang hirap naman neto!
Chapter 13.2
Yumi's P.O.V
Nandito pa rin ako sa park. Medyo naka-layo na ako kina Kurt. Naka-upo lang ako
sa swing.
Pinag-mamasdan ko lang yung mga bata maglaro.
Buti pa sila, ang saya saya nila.
Hindi manlang sila namo-moblema.
Wala silang iniintinding love life.
Kasi, ang iniintindi lang nila ay ang paglalaro.
Nagulat ako ng biglang may tumakip sa mga mata ko. Hinawakan ko yung kamay at ti
nanggal ko. Tapos, lumingon
ako sa likod.
"oh, anong ginagawa mo dito?" sabi ko kay Kurt. "tapos na ba kayo mag-usap ni Ar
ia?"
"Yumi, ano bang nangyayari sayo? nagseselos ka ba?" umupo sya sa isang swing kay
a magkatabi na kami.
"ako? etong mukhang to?" turo ko sa sarili ko "magseselos? hindi noh! asa ka nam
an!"
"eh bakit bigla kang umalis?"
"wala." SYEMPRE NAGSESELOS AKO! ANG MANHID MO NAMAN! HINDI PA BA OBVIOUS!?
"Yumi naman eh, nagseselos ka noh?"
"hindi nga!" tapos bigla syang ngumiti. "oh, bat ganyan ka maka-ngiti?"
"kasi, nagse-selos ka."
"hindi kaya. feeler mo!"
"oo kaya. aminin mo na kasi!"
"hindi nga!" tapos... "WAAAAAAAAA!!!! TAMA NA!! HAHAHAHA!!!! PLEASE TAMA NAAAA!!
!!
HAHAHA!" pano ba naman kasi? kinikiliti nya ako!
"ayoko nga. aminin mo muna na nag-seselos ka."
"HINDI NGA AKO WAHAHHAHAHAHA NAGSESELOS HAHAHAHA!!!!"
"hindi ako naniniwala."
"OO NA OO NA!! HAHAHAHA!!!!! NAGSESELOS NA AKO! HAHAHAHA\!!!" WAAAAAA! nasabi ko
yun!?
"sabi na nga ba eh!" tumigil na sya sa pagkiliti sakin.
"psh."
"bakit ka naman nagseselos? may gusto ka na sakin noh? ayieeeeeeee!"
"che! hindi noh!"
"nagde-deny ka pa. gusto mo na ako eh. ayieeeeeeee!!!!!!!"
"HINDI NGA!!!! ANG KULIT MO!"
Bat sya tumahimik? May sinabi ba akong masama? Nagsasabi lang naman ako ng totoo
eh, hindi ko naman talaga
sya gusto eh. Nagseselos lang naman ako.
"oh, bat ka nanahimik?"
"hindi mo ako gusto?" naging seryoso yung mukha nya.
"hindi nga sabi eh!"
"ah."
"bakit, may problema ba?"
"meron."
"ano naman yun?"
"hindi mo ako gusto eh. pano ba yan? I'm starting to like you Yumi..."
Teka, hindi pa nag sy-sync in yung sinabi nya.
Processing...
Loading...
Loading...
ANO DAW? I'M STARTING TO LIKE YOU DAW?!?
Chapter 14
Yumi's P.O.V
I'm starting to like you...
I'm starting to like you...
I'm starting to like you...
I'm starting to like you...
like you...
like you...
Aaaaaaaaaaaargh! Ano ba! Paulit-ulit sa utak ko yung sinabi ni Kurt.
Totoo kaya yun?
Baka naman ginu-good time lang ako nun kahapon?
Naguguluhan na ako! -________-
"Yumi, ayos ka lang ba?" Sabi ni Kurt. Nandito pala kami sa classroom.
"Ah? Oo ayos lang ako." HINDI AKO OKAY! IKAW KASI EH! INII-STRESS MOKO! XD
"Ms. Suzaki!" Pagsingit naman ng teacher namin.
"Y-yes ma'am?" Baka palabasin nanaman ako neto! T___T
"Gusto ka daw kausapin ni madam principal. Pumunta ka na sa principal's office,
ngayon na."
*gulp*
Lumabas na ako ng classroom at nagpunta sa principal's office.
"P-pinapatawag nyo daw po ako?"
"Yes iha."
"B-bakit p-po?"
"Iha wag kang mabibigla ha, but Im sorry to say this. You're mother just passed
away."
Hindi ko alam anong gagawin ko pagkatapos nun.
Iiyak ba ako, tatakbo ba ako, magwawala ba ako.
Lumabas ako ng principal's office. Tumutulo na yung mga luha ko.
*kring*
Recess na nila.
Madami nang makakakita sakin na umiiyak.
Pero wala akong pake-alam.
"Yumi?"
"K-kurt..." Tuluyan na talagang tumulo ang mga luha ko. Umiiyak na ako. Niyakap
ako ni Kurt.
"Anong problema Yumi? Bat ka umiiyak?"
"K-kurt...p-patay na si *sob* nanay..." Ibinaon ko yung ulo ko sa chest ni Kurt.
Humahagulgol na ako.
"Shh...Tahan na..." Sabi nya habang sinusuklay yung buhok ko. "Pupuntahan natin
ang mommy mo." Kumalas
na sya sa pagkakayakap sakin at hinawakan ang kamay ko. Umiiyak pa rin ako.
Nagpunta kami sa carpark kung saan naka-park yung kotse nya. Pumasok na ako sa l
oob at nag-simula na syang
mag-drive. Tahimik lang kami. Walang nagsasalita samin.
"Yumi, gusto mo bang daanan muna natin sila Nica?" Hindi ako nagsalita. Tumango
nalang ako. Masyado akong
stressed para magsalita pa. Nandito na kami sa tapat ng bahay. "Yumi, ikaw nalan
g pumasok. Antayin nalang
kita dito sa labas." Tumango na lang ako ulit at pumasok na sa bahay.
"Ateeeeeee! Ang aga mo yata?" Sabay yakap sakin ni Nica.
"Si Nico?"
"Nasa kwarto po. Teka ate, umiyak ka ba?"
"Tawagin mo si Nico. Pupunta tayo sa ospital." Hindi ko sinagot yung tanong nya.
"Opo." Pumasok sya sa kwarto at tinawag si Nico. Lumabas na kami ulit ng bahay.
Naka-sakay na kami ngayon sa
kotse ni Kurt.
FAST FORWARD
Nandito na kami sa ospital.
"Miss, asan na yung katawan ni Alma Suzaki?" Tanong ni Kurt sa nurse.
"Ah sir, nasa morgue pa po." Sabi nung nurse.
"Ah sige, thank you." Tiningnan ako ni Kurt at hinawakan nya ako sa kamay. Tapos
pumunta kami sa morgue kung
nasan naka-lagay yung katawan ni nanay.
"S-si nanay ba yan?" Tanong ni Nica na umiiyak na. Tumango lang ako. Hindi ko ka
yang mag-salita. Ang sakit eh.
Ang sakit sakit. Umiiyak na kami nila Nica at Nico.
"Nanay, bakit mo kami iniwan? Huhuhu! Sabi mo diba hindi mo kami iiwan? Huhuhu!"
Sabi ni Nico. Habang
nakayakap sa katawan ni nanay. Lumapit ako at hinawakan ko ang kamay ni nanay.
"Nay..." Sabi ko habang humahaulgol pa rin. "Nay naman eh. Bakit naman ngayon pa
? *sniff* Ngayon pa na
malapit na ako grumaduate *sniff* Pano na yan nay? *sniff* Sino nang gigising sa
min tuwing umaga? *sniff*
Sino nalang ang magluluto para kay Nico at Nica? *sniff* Bakit ngayon pa nay? *s
niff* Bakit?"
"Yumi..." Sabay hawak sakin ni Kurt sa balikat ko. "Siguro may dahilan kung baki
t ganun ang nangyari."
Tiningnan ko si Kurt "Bakit ganun Kurt? Ang sakit eh!"
Niyakap nya ako ulit "Ibuhos mo lang lahat yan Yumi. Nandito lang ako. Hinding h
indi kita papabayaan." Sabi
nya habang sinusuklay yung buhok ko. Ibinaon ko ulit yung ulo ko sa dibdib nya a
t humagulgol ako ng malakas.
"Wag ka na umiyak. Nababasa na yung uniform ko eh." Pinalo ko sya sa braso, pero
yung mahina lang. "Joke
lang." Sabi nya ulit.
Buti nalang talaga nandito si Kurt. Atleast, may masasandalan ako. May kasama ak
o sa pagluluksa ko. Merong
nagco-comfort sakin. Ang swerte ko sakanya.
Chapter 15
FAST FORWARD [AFTER 1 WEEK.]
Yumi's P.O.V
"San ka ba galing ha?"
"Wag ka nga sumigaw Kurt!"
"Eh kasi naman eh! Kung saan saan ka pumupunta! Hindi ka man lang nagpaalam saki
n!" Ay nako naman! -
_____-
"Kasama ko si Bryan." Biglang nag-iba yung itsura nya. "Oh, anong nangyari sa mu
kha mo?"
"San kayo pumunta? At bakit mo sya kasama?" Survey ba 'to? Nasa The Buzz bako? -
___-
"Sinamahan ko lang sya sa pinsan nya."
"Bakit? Hindi nya ba kayang magpunta dun mag-isa? Kailangan kasama ka pa?"
"Ano ba problema mo ha? Parang sumama lang ako kay Bryan eh..."
Ang laki naman ng problema neto. Masama bang sumama kay Bryan?
"Naalala mo ba yung kontrata natin ha?" Kontrata? Ano naman konek nun?
"Oh, anong meron dun?"
"Natatandaan mo pa ba? Rule no. 1, no flirting with other people..." Anong flirt
ing? Flirting ba tawag dun?
"Porket sumama lang kay Bryan flirting kagad tawag dun? PSH! BAHALA KA NGA DYAN!
" Nakakainis! Hindi
naman flirting tawag dun eh. Sinamahan ko lang naman si Bryan eh, walang malisya
. Lumabas ako ng bahay. Teka,
bakit ako yung lumabas? Eh bahay ko yun eh! Aish, bahala na nga. Di naman ako pw
edeng bumalik dun, magmumukha
akong tanga -____-
"YUMI!!!" Pfft. Manigas ka dyan Kurt! "Hoy Yumi! Saglit lang naman!" Hinawakan n
ya ako sa wrist ko. Napatigil
naman ako dun.
"Yumi, tingnan mo naman ako oh." Ayaw ko nga! "Please, Yumi?" Hay. Matitiis ko b
a naman 'tong taong 'to?
Mahal ko 'to eh! Oo na, inaamin ko na. Mahal ko na si Kurt. Quiet lang kayo ha?
Wag kayo maingay kay Kurt!
Humarap ako kay Kurt. "Yumi, I'm sorry. Eh kasi naman eh, nag-aalala lang naman
ako sayo. Hindi ko man
lang alam kung san ka pumunta. Nag-alala lang naman ako kasi, baka may nangyari
nang masama sayo."
"Ok." Matipid kong sagot.
"Ikaw naman kasi eh, hindi ka manlang mag-text o tumawag." Dagdag pa nya.
"Eh? Wala nga akong cellphone eh! Pano naman kita mate-text?"
"Ay oo nga pala noh. Hahaha!" Sira-ulo talaga -___-
May kinuha sya sa bulsa nya. "Oh." Abot nya sakin nung iPhone 4s.
"Anong gagawin ko dito?"
"Kainin mo."
"Psh!" Nag-cross arms ako.
"Malamang binibigay ko nga sayo diba?" Inabot nya ulit yung iPhone. "Engot talag
a. Kunin mo na."
"Eh? Edi, wala ka ng cellphone?"
"May isa pa ako." May kinuha sya ulit sa bulsa nya. iPhone 5 naman. Sya na mayam
an. "Kunin mo na dali,
nangangawit na ako." Kinuha ko na yung iPhone.
"Pano ba 'to? Hindi ako marunong neto eh." Sabi ko habang pinagmamasdan yung iPh
one. Hindi ako marunong
gumamit ng cellphone eh. Kahit yung sinasabi nilang 3210 ba yun?
"Engot talaga. Akin na nga!" Kinuha nya ulit.
"O-oy! Bat mo kinuha? Akin na yan diba?" Pinitik nya ako sa noo.
"Abnormal! Tuturuan nga kita diba?" Sabi ko nga eh. Umupo kami sa isang bench. T
apos, tinuruan nya ako kung
pano gamitin yung iPhone. "Ano? Marunong ka na?"
"Oo naman! Ako pa, madali yata ako matuto ^O^" Pinitik nya ako ulit sa noo. "Ano
ba?! Nakaka-dalawa ka na
ah?!?"
"Engot ka kasi eh. Hahaha!" Binatukan ko naman sya.
"Sinong engot?"
"Ikaw! Paulit-ulit? Kasasabi ko lang diba? Hahahaha!" Binatukan ko sya ulit. Nak
aka-asar na 'to ah!
"Che! Bahala ka nga dyan! Engot pala ah? Tss." Aalis na sana ako pero hinawakan
nya ako.
"Joke lang. Pikunin talaga 'tong engkot ko."
"Engot ko? Pagmamay-ari mo ako?"
"Oo. Hindi mo ba alam? Ako lang ang pwede mag may-ari ng puso mo. At ikaw lang a
ng pwedent mag mayari
neto." Tapos tinuro nya yung dibdib nya.
>//////<
"Namumula ka engot. Hahahaha!" Tapos pinipindot pindot nya yung pisngi ko. "Kini
kilig ang engot ko.
Hahahaha!"
"Che!" Sabi ko habang naka-pout.
"Oy, engot!" Lumingon naman ako...
*tsup*
O////////////////////O
N-NAG KISS KAMI!!!!!!!!!!!! Ninakaw nya ang first kiss ko! Eh kasi naman eh! Ang
lapit pala ng mukha nya sa pisngi
ko. Dapat hindi nalang ako lumingon. Ang engot ko talaga! Engoooooot! >_<
"Ikaw ah. May pagnanasa ka sa mga labi ko. Hahahaha!" Ano daw? FEELING NYA!
"Asa ka naman!" Pinapalo ko sya sa braso. "Epal mo! Nakakainis ka!"
"Kunyari ka pa eh. Nagustuhan mo naman." Tapos binigyan nya ako ng seductive gla
re. Na-aattract ako sa mga
mata nya! O////O
"FEELING MO! NAKAKAINIS KA! HINDI NAMAN EH!" Nag-pout ako.
"Pout pout ka pa ah? Halikan kita dyan eh."
O________O
"JOKE LANG. HAHAHAHA!!"
"CHEEEEEEE!!!!!!!! NAKAKAINIS KAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!!! Maka-alis
na nga
dito!" Tumayo na ako at umalis.
"OY! SAN KA PUPUNTA?" Sigaw nya.
"UUWI NA AKO!" Psh.
"OKAY! INGAT KA BOO HA? MADAMING ADIK DYAN SA TABI-TABI. ILOVEYOU ENGOT!!!!"
>///////////////<
Ano ba 'to? Bakit ba palagi nalang nya akong pinapa-kilig? Nakakainis na sya ah!
>_<
Chapter 16
Yumi's P.O.V
*bzzzzzt* *bzzzzzt*
Ay palaka! Errrr, may nag-text lang pala -____-
From: ASUNGOT
Hoy Engot! Kita tayo sa park. Ngayon na mismo.
Park? Anong gagawin namin dun?
Ay bahala na nga. Nag-ayos na ako tapos pumunta sa park.
Wala namang tao dito eh!
Maglalakad-lakad muna ako. Baka makita ko din sya along the way.
Kurt's P.O.V
"Today is the day bro. Aamin na ako kay Yumi." Sabi ko kay JM.
"Sure ka na ba dyan bro?" Tanong ni JN.
"Sure na ako pare!"
"Pano yung bet natin? Ano? Panalo na kami? Hahahaha!" Tapos tumawa sila Kevin.
"Wala na akong pake-alam sa bet na yun."
"Wala pare, tokis ka eh!" Sabi ni Michael.
"Hayaan mo na yan. Atleast inlab na ulit 'tong si Kurt pagkatapos syang saktan n
i Aria."
Siniko ni Michael si Kevin. Napa-aray naman si Kevin.
"Past is past na mga pare. Wala nang dapat balikan kay Aria." Sabi ko.
"So pare, ano na plano natin?" Sinabi ko na sa kanila yung plano ko. Pagkatapos
nun, ti-next ko na si Yumi
TO: YUMI ENGOT <3
Hoy Engot! Kita tayo sa park. Ngayon na mismo.
***
Nandito na ako sa park. Actually, kami pala. Nandito yung buong barkada ko eh. S
usuportahan daw nila ako. Asan
na kaya yun si Yumi? Baka naman nawala na yun. Hahaha!
*bzzzzt* *bzzzzt*
"Hello?"
(Kurt! Where are you? I need you to go home now!)
"Mommy naman! Can your thoughts wait?"
(No Kurt. You have to go home now!)
"Aish! Mommy, just give me a few minutes please..."
(Kurt, I said now!)
PUNYETA NAMAN! NAKAKA-BADTRIP NAMAN 'TO! WRONG TIMING PA EH! >_<
"Oh pare, may problema ba?" Sabi ni Michael.
"Pinapauwi na ako ni mommy."
"Bakit daw?" Tanong naman ni JN.
"Hindi ko alam."
"Pano na yan pre?"
"Tatawagan ko nalang si Yumi."
Dialling Yumi Engot <3...
(Hello?)
"HOY ENGOT! Bat ang tagal mo sumagot?"
(Eh sorry naman!)
"Ok. Asan ka ba?"
(Andito na ako sa park. Bakit mo ba ako pinapunta dito? Saka, asan ka ba ha?)
"Umuwi ka na."
(Tangna! Anong umuwi? Pinapunta mo ako dito tapos papauwiin mo ako? Ginu-good ti
me mo nanaman ba
ako ha?)
"Sorry Yumi. Nagka-emergency lang talaga."
(Psh.)
"Babawi nalang---" Leche. Babaan daw ba ako? -____-
"Oh pare, ano na?" Tanong ni Kevin.
"Binabaan ako pare."
"HAHAHAHAHA! IKAW KASI EH! HAHAHAHAHA!" Binigyan ko ng death glare si Kevin. Tum
ahimik naman sya.
"Sige, aalis na ako." Pagkatapos nun, umuwi na ako.
***
Nandito na ako ngayon sa bahay.
"Kurt, magbihis ka. May tux na sa room mo. Pupunta tayo sa party ng mga Reyes."
"Anong gagawin natin dun?"
"Basta." Leche naman! Umuwi ako ng bahay para lang dito? Putchang gala naman oh!
Sinunod ko yung utos ni mommy. Pumunta ako sa room ko tapos sinuot ko yung tux n
a nakalagay sa bed ko.
"You look perfect Kurt!" Sabi ni mommy habang hawak hawak ako sa braso.
"Yeah yeah. Asan pala si daddy?"
"Ah, nauna na sya sa party."
"Ah ok. Shall we go?" Lumabas na kami ng bahay ni mommy at sumakay na sa kotse.
Pareho kaming nasa back
seat. Ayaw kasi ni mommy na ako yung nagda-drive pag kasama sya kasi ang bilis b
ilis ko daw magpatakbo ng
kotse.
***
We're here na sa party nila Aria. Yep, ang famly nila Aria ang nagho-host ng par
ty na 'to. As usual, madaming tao,
lahat naka-formal. Yung mga babae naka-gown. Yung gown na sobrang haba. Tss. Kay
a I hate attending to parties
like these. Akala mo sasalang sila sa red carpet sa sobrang haba ng gown nila -_
____-
"Mare!!!" Tawag ni mommy kay Tita Irene, ang mommy ni Aria. Lumapit naman si Tit
a kay Mommy at nagbeso sila.
Nakipag-beso din ako kay Tita. Dumating naman si Aria.
"Hi Tita!" Nakipag-beso si Aria kay mommy.
"Oh my! Aria is that you? Ang laki na nang pinagbago mo ah! And you're getting m
ore beautiful."
"Thank you po Tita." Nag-smile sya. Tapos bigla syang tumingin sakin. "Uy Kurt!
Where's your girlfriend?"
"Nasa bahay nila." Matipid kong sagot.
"Oh ok. C'mon? Let's go have a seat." Hinawakan ako ni Aria sa braso ko tapos na
upo na kami. Kaming dalawa
lang ang nasa table.
"Good Day to all!" Nagsisimula na yung party. "As you know, this party has a big
revelation." Huh? Ano ba yung
pinag-sasabi ni Tita? "Well, the big revelation is, our daughter Aria Reyes is g
etting married." Tumingin naman
ako kay Aria habang naka-kunot yung noo ko. Nag-smile lang sya sakin.
"If you're wondering who will be the LUCKY GUY to marry my daughter, it's no oth
er than Kurt Dylan
Williamson!" Namatay lahat ng ilaw at may spotlight lang na nakatutok samin.
THE FUCK?!?
Yumi's P.O.V
NAKAKAINIS NAMAN!
Papapuntahin nya ako dito tapos papauwiin nya lang pala ako? Sino namang hindi m
ababadtrip dun diba?
No choice naman ako, lumabas nalang ako sa park. Nandito ako sa bangketa. Naglal
akad habang nakasimangot.
Kainis lang talaga!
Eh kaso, bigla akong napatingin sa right side ko...
O____________________O
Y-yung b-bench... Kung s-saan naglaho ang v-virginity ng l-lips kooooo! Ano ba y
an! Nagfa-flasback yung nangyari.
GRRRRRRRRRR! >_< Sa lahat naman unang makakatikim ng lips ko yung asungot na yun
pa! Oo nga mahal ko
sya pero... NAKAKAINIS LANG TALAGA SYA!
Binalik ko na yung tingin ko sa dinadaanan ko at nagsimulang mag-lakad. Habang b
aglalakad, iniisip ko parin yung
nangyari kahapon. Aaaaaaaaaaaaa!!!! Hindi ko makalimutan!
[A/N: Syempre, first kiss nga diba? Meron bang nakakalimot ng first kiss? XD]
Psh. Eksena mo! =P
"Ano ba yan miss! Tumingin ka naman sa dinadaan mo!" Sabi nung naka-bunggo ko.
"Ay sorry po!" Ba yan! Lutang na ako! Yung pesteng kiss kasi na yun eh!!!!
Hindi ko makalimutan! >_<
Chapter 17
Kurt's P.O.V
Hinila ko palabas ng venue si Aria.
"Aray ko Kurt! Ano ba nasasaktan ako!" Binitawan ko na yung braso nya nang makal
ayo na kami sa venue.
"Anong pakulo nanaman 'to Aria ha?"
"Bakit ako ang sinisisi mo? Hindi ko naman kasalanan eh!"
"Matagal mo na ba 'tong alam?" Hindi sya maka-sagot. "Oh, bat hindi ka makasagot
sakin ha?"
"Oo! Matagal ko na 'tong alam!"
"Eh bakit hindi mo man lang pinigilan yung mga parents mo? Aria alam mo namang m
ay past tayo eh!"
"Ano naman kung may past tayo ha? Kurt, I still love you! I know, deep inside, m
ahal mo pa rin ako at hindi
mo ako kayang kalimutan."
Yumi's P.O.V
Nandito na ako sa bahay.
"HOY YUMI! LUMABAS KA NGA DYAN!" Hala, patay si Aling Echang! -_____- Lumabas ak
o ng bahay.
"Hoy Yumi! Ang tagal tagal nyo nang hindi binabayaran 'tong bahay nyo! 5 buwan n
a ako nag-aantay! Asan
na ba ha?"
"Aling Echang, wala pa po talaga kaming pera eh."
"Ay nako hindi! Puro nalang 'Aling Echang wala pa po kaming pera'! Mabuti pa lum
ayas na kayo ngayon
kung hindi ka pa magbabayad!"
"Aling Echang, bigyan nyo pa kami ng isang buwan---"
"ANO? ISANG BUWAN PA? LECHE NAMAN YUMI! AKO NAGHIHIRAP DAHIL SA GINAGAWA MO EH!
LUMAYAS NA NGA KAYO DITO! PAGBALIK KO AYAW KO NANG MAKITA YUNG MUKHA MO AH!" Uma
lis na
si Aling Echang.
Hala, pano na 'to? San kami tutuloy ngayon? Ba yan eh! T_______T
Tatawagan ko nalang si Kurt!
Dialling... ASUNGOT
'The subscriber cannot be reach, please try again your call later...'
Ano ba yan! Bad timing naman! Malas ko talaga! T_________T
***
Tapos na kami mag-empake ng gamit namin nila Nico. Huhuhu san kami pupunta ngayo
n?
"Ate! San na tayo titira?"
"Hindi ko alam! Y_Y"
"Ate upo muna tayo dun." Turo ni Nica sa isang bench. "Pagod na ako eh!"
"Sige." Naupo na kami dun sa bench. Sinusubukan ko namang tawagan si Kurt pero,
hindi sya sumasagot. Ano ba
yan! Kung kelan naman kailangan ko yung asungot na yun saka naman sya hindi ma-c
ontact!
*beep* *beep*
"AY SIOMAW!" May tumigil na sasakyan sa harap namin. Tapos lumabas yung nagda-dr
ive. "U-uy! Bryan?"
"Oh Yumi, anong ginagawa nyo dito?"
"Eh ikaw? Anong ginagawa mo dito?"
"Pupunta sana ako sa inyo eh. Bat dala-dala nyo gamit nyo?"
"Pinalayas kami sa bahay namin eh! T_T"
"Ah ganun?" Lumapit sya samin tapos kinuha yung mga gamit namin.
"Uy! San mo dadalhin yan?" Hindi nya ako sinagot. Nilagay nya yung mga gamit nam
in sa likod ng kotse nya.
Tapos binuksan nya yung pintuan nung kotse.
"Ano, sakay na?" Nagmadali namang sumakay sila Nico at Nica sa kotse.
Lumapit ako sakanya. "San tayo pupunta?"
"Sa bahay namin."
"Talaga? Ok lang ba?"
"Oo! Ok lang yun! Bestfriends naman kita diba?" Naka-ngiti nyang sabi.
"Uwaaaaaaaaaaaa!!! Thank you talaga!!!! ^O^" Sa sobrang tuwa ko, nayakap ko sya
ng mahigpit.
"Y-yumi...A-ahhhckkk...H-hindi ako ma-makahinga!"
"Ay sorry. Hehe! ^_^V" Kumalas na ako tapos pumasok na kami sa kotse nya.
"Asan ba si Kurt? Alam nya ba yung nangyari?"
"Hindi ko sya ma-contact eh." Nag-pout ako.
"Tss. Buti nalang dumating ako."
Nginitian ko sya. "Oo nga eh! Savior kita! ^_^"
***
Nakarating na kami sa bahay nila.
*O*
Ang laki! Sobrang laki! HUWAAAAAAAAAAAAAAAW!
"ATE! DITO NA TAYO TITIRA? ANGGANDADITOOOOOOOOO!!!!!!!!" Sabi ni Nica.
"Sunod kayo sakin, hatid ko na kayo sa kwarto nyo." Sumunod naman kami kay Bryan
.
Astig yung bahay nila, may elevator! O_O
Nandito na kami sa guest room.
Waaaaaaaaaaaaaaaaaa! Guest room pa ba 'to? Eh parang master's bedroom na 'to eh!
Ang laki! *O*
"Yumi, eto ang kwarto mo muna. Ok lang ba?"
"Seryoso ka ba? OKAY NA OKAY NA OKAY NA OKAY KAYA!!" Tapos nag-thumbs up ako sak
anya. Tapos
lumabas sya ng kwarto. Sumunod din naman kami. Hahaha. XD
"Eto naman yung kwarto nila Nico pati Nica."
"Eh? May sarili din silang kwarto? Nako, wag na! Nakakahiya na. Sa iisang kwarto
nalang kami."
"No big deal Yumi. Saka, mga bisita ko kayo dito." Ngumiti sya. Sabi ko nga sya
na gwapo kapag naka-ngiti eh!
Pagbukas nya nung isang guest room...
*O* <-- Kami ng mga kapatid ko.
Yung kwarto! Ang ganda! For kids talaga sya! Merong computers, tapos yung parang
sa mga pang-arcade, meron
din dito. Basta! Ang ganda talaga!
[A/N: I-imagine nyo nalang po yung kwarto ng bata dun sa Home Alone 4. Ganun po
yung kwarto nila Nico at
Nica.]
"KUYABRYAN!KWARTOTALAGANAMINTO?!" Sabi ni Nica.
"Oo." Naka-nigiting sabi ni Bryan.
"Tara na ate! Laro tayo dun!" Hinila ni Nico si Nica at naglaro na sila.
"Ate, iwan nyo na kami dito. Kaya na namin ni Nico dito."
"Etchuserang bata! Hindi natin 'to bahay!"
"Okay lang yun Yumi. Tara na, hayaan na natin sila dyan. Tutulungan na kita sa m
ga damit mo."
"Ay hindi na! Ok na, ako nalang." Baka kasi makita nya yung mga *gulp* undies ko
. ><"
"Sure?"
"Yea sure."
To Be Continued...
Chapter 17.1
"So, Bryan, asan yung mommy mo?"
"Wala. Pumunta sya ng Singapore kasama yung asawa nya." Oo, may step-dad si Brya
n. Namatay kasi yung
dad nya sa isang car accident nung kakapanganak palang nya. Hindi ko pa nakikita
yung step-dad nya pero yung
mommy nya, nakita ko na. Ang ganda nung mommy nya as in! Nandito pala kami sa li
ving room nila, nanonood ng tv.
Yung dalawa kong kapatid nandun, ine-enjoy yung bago nilang kwarto.
"Alam ba nila na dito muna kami titira pansamantala?"
"Hindi pa. Pero okay lang yun, gusto ka naman ni mommy eh."
"Talaga?"
"Yep." Waaa! Nakaka-flatter naman! >///<
Kurt's P.O.V
Nakaka-batrip naman!
Bakit hindi nalang patahimik ni Aria ang buhay ko?
Psh. Mahal nya pa daw ako?
WALANJO. NEKNEK NYA!
Pagkatapos nya akong saktan, babalik sya dito tapos malalaman ko nalang na ikaka
sal kami?
WHAT THE FUCK!
Niloloko nya ba ako?
Nakapag move-on na ako sakanya no!
Naglalakad ako ngayon papunta kela Yumi.
Pano na ako magco-confess kay Yumi neto?
Hindi pa siguro 'to ang tamang panahon.
Hay! -_____________-
"Yumi? Yumi!" Kumakatok ako sa pintuan nila pero walang sumasagot. Walang tao?
"Ayy koooya, wala na po sila Yumi dyan. Pinalayas po sila ni Aling Echang." Sabi
nung baklang dumaan.
"Ha? Alam mo ba kung san sila pumunta?"
"Hindi po eh."
"Sige, salamat." FUCK. ASAN SILA?!? Kinuha ko yung cellphone ko at in-on ko 'to.
16 MISSED CALLS
3 MESSAGES
Aish! Kanina pa pala tumatawag si Yumi! Ang tanga ko, bakit ko pinatay yung cell
phone ko! Aaaaaaaaargh! Binasa
ko yung mga text ni Yumi.
FROM: YUMI ENGOT <3
HOY KURT! ASAN KA BA? TULUNGAN MO KAMI, PLEASEEEEEEEE! T______T
FROM: YUMI ENGOT <3
KURT. KURT. KURT. SAGUTIN MO YUNG CELLPHONE MO!
FROM: YUMI ENGOT <3
Wag na pala. Di ko na kailangan tulong mo. Natulungan na ako ng iba, SALAMAT NAL
ANG HA?
AH SHIT NAMAN!
Matawagan nga muna sya.
DIALLING.... YUMI ENGOT <3
"Hello?"
(Hello? Sino po ito?)
"Nica! Si Kuya Kurt 'to."
(Ah. Hello Kuya!)
"Nica, asan kayo? Okay lang ba kayo?"
(Ok na po kami Kuya. Tinulungan po kami ni Kuya Bryan.)
"Bryan? Nasa bahay kayo ni Bryan?"
(Opo. Ganun na nga po.)
"Sige. Sige."
Dali-dali akong pumunta sa bahay nila Bryan.
*ding dong*
"Ah, sir, may kailangan po kayo?" Tanong nung maid sakin.
"Andyan ba si Bryan?"
"Opo sir. Wait lang po, tatawagin ko lang po sya." Umalis na yung maid. Pagktapo
s ng ilang minuto, bumalik na
ito. "Pasok po kayo sir." Pumasok naman ako. Pagpasok ko nakita ko si Yumi, naka
-upo sa sofa.
"Yumi?" Napatayo si Yumi nung makita nya ako. Nilapitan ko sya at niyakap.
"Bitawan mo nga ako." Sabi nya. Di ko sya pinakinggan. Niyakap ko lang sya ng ma
higpit. "Bitawan mo ako sabi
eh!" Binitawan ko naman sya. Hinawakan ko sya sa wrist nya.
"Tara na Yumi. Dun ka na mag-stay samin." Tinanggal nya yung kamay ko sa wrist n
ya.
"Ayoko. Dito lang ako." She said coldly.
"W-why? Galit ka ba sakin?"
"Hindi. Sige na, umalis ka na."
"Galit ka sakin eh!"
"Hindi nga."
"Galit ka eh!"
"Hindi."
"Galit!"
"HINDI NGA EH!"
"Galit ka eh!"
"Hindi nga sabi! Ang kulit mo!"
"Eh bakit ka ganyan?" Nilapitan ko sya tapos niyakap ko sya.
"Nakakainis ka talaga!" Pinagpapapalo nya ako sa dibdib. "San ka ba galing ha? N
ung una pinapunta mo ako
sa park tapos di ka pala susulpot!" Pinapalo nya pa rin ako. "Tapos nung tinataw
agan kita hindi ka naman
sumasagot! Nakakainis ka talaga! I hate you Kurt! I hate you!" Niyakap ko sya ng
sobrang higpit para hindi nay
na ako mapalo.
"I-I'm s-sorry. Sorry Yumi. Patawarin mo ako, please?"
"AYOKO NGA!" Aish. Ang hirap naman i-please netong babaeng 'to -_______-
"Hmm... Ano ba gusto mo? Gagawin ko lahat mapatawad mo lang ako."
"Gusto ko, ilibre mo ako ng pagkain. Nagugutom na ako eh! ^O^" 'tong babaeng 'to
, puro pagkain nasa isip.
Tumaba sana 'to.
"Aish. Sige na nga."
"Yey!" This time, she responded from my hug. "Thank youu." She said in a sweet v
oice.
Chapter 17.2
Yumi's P.O.V
Ang lakas ko talaga sa taong 'to! ^O^
Feeling ko tuloy, prinsesa na ako. Hahaha!
"Hoy! Dalian mo nga maglakad!"
"Eh kung bagalan mo kaya? Sa haba ng legs mo sa tingin mo ba maabutan kita? Duh!
" Pano ba naman kasi,
ang bilis bilig maglakad. Psh! -______-
"Sabi ko nga babagalan ko na eh." Tumigil sya muna saglit tapos eto namang si ak
o, patakbong pumunta sa
kanya. "Bagal bagal bagal kasi eh!" Nagsimula na syang maglakad, actually kami p
ala. Binabagalan na nya yung
lakad nya kaya nakaka-sabay na ako. ^_^V
"San ba tayo pupunta? Gutom na ako eh." Sabi ko habang naka-pout.
"Di ko lam." Matipid nyang sinabi.
"Waaaaaaaaa? Gutom na ako eh! T_T"
"Edi kumain ka."
"Wala akong pera eh! Sabi mo ililibre mo ako!" Hinampas ko sya sa braso, pero ma
hina lang.
"Huh? Wala kaya akong sinabi kanina." Waaaaaa! Ulyanin na ba 'to? -____-
"BAHALA KA NGA DYAN! TOKIS KA!" Tapos bine-latan ko sya, tumalikod na ako at uma
lis.
"UY! SAN KA PUPUNTA?" Sigaw nya ng medyo nakalayo na ako.
"SA KALAWAKAN!" Matino kong sagot. Hahaha.
"AKALA KO BA MAGPAPALIBRE KA? AYAW MO BA?" Napa-tigil naman ako sa sinabi nya. L
umingon ako
sakanya, pero hindi ko makita yung expression ng mukha nya kasi malayo na ako. "
OH ANO? SASAMA KA BA O
SASAMA KA?" Hindi na ako sumagot, tumakbo ako pabalik sa kanya. "PG talaga. Kaya
tumataba eh."
Tiningnan ko yung sarili ko "Eh? Hindi naman ako mataba ah!"
"Mataba ka. Tingnan mo, mas mataba ka pa sakin."
"Hindi naman eh!" Tapos nag-pout ako.
"Tss. Kiss kita dyan eh." >//////////<
"CHE!" Hinampas ko sya sa braso. "Asan na ba tayo? Gutom na ako eh!"
"Dun nalang tayo." Turo nya sa McDonalds.
"Ok! ^O^" Agad naman kaming pumunta sa McDo.
"Good Afternoon ma'am, good afternoon sir!" Bati ni manong guard. Nang makapasok
na kami, pumila na sya sa
counter tapos ako naman, naghanap ng bakanteng upuan. Nung nakahanap na ako, sye
mpre umupo na ako.
"Oh...." Lapag nya sa tray. Tapos, umupo sya sa tabi ko. Ang daming pagkain! ^_^
V
"Takaw mo naman yata? Dami nyan ah, kaya mo ubusin yan?"
"Hindi naman sakin yan eh. Sayo yan."
"WAA! SAKIN? LAHAT NG YAN? O_O"
"Oo. Busog pa ako eh."
Di naman yata puputok tyan ko neto? Eh kasi bumili sya ng Chicken w/ Spag. tapos
may rice pa tapos monster float
tapos large fries tapos may apple pie tapso may big mac pa.
"Di ko kayang ubusin lahat 'to! T_T"
"Ubusin mo yan..."
"Di ko kaya!" Naka-pout kong sabi.
"Sige, pag hindi mo na-ubos yan, may parusa ka sakin!"
"Anong parusa naman yun?"
"Basta." Saka sya nag-evil smile sakin.
*gulp*
I have a bad feeling about this T_T
"Kainin mo na."
"Eto na nga oh, kakain na eh!" Una kong kinain yung Spaghetti pati yung Chicken
na may rice. Busog na ako
T____T
"Oh, say ahhhhhhh!" Abot nya sakin nung fries. Kinain ko naman tapos yun sinubua
n na nya ako hanggang sa
maubos yung fries. Pati nga yung apple pie eh. Pinagti-tinginan na kami tuloy ng
mga tao dito! Nakakahiya! O////O
"Tingnan mo oh! Ang cute nila!" -girl 1
"Awww, how sweet!" -girl 2
"Nakaka-inggit naman, sana ako din may ganyan." -girl 3
Ehhhhhh, nakakahiya talaga! >////////<
After a while, BUSOG NA BUSOG NA TALAGA AKO. May Big Mac pang natitira! Ajujuju!
T__T
"Ayoko na Kurt, busog na talaga ako."
"Kainin mo yan."
"Ayoko ko na. Sasabog na talaga yung tyan ko! T_T"
"Dahil hindi mo naubos, may parusa ka sakin." Tapos nag-evil smile sya.
"Hala, ayaw! >.<" Sabi ko habang ini-iling iling ko yung ulo ko.
"Di mo naubos yung pagkain eh. Wala kang magagawa." Sabi nya habang naka-ngiti p
arin.
"Fine! May magagawa pa ba ako?" Tapos nag-pout ako ulit "Ano ba yung parusa ko h
a?"
"Kiss..."
"Ah, kiss lang pala eh. WAIT WHAT?"
"Kiss... Dito oh" Turo nay sa labi nya.
"Eh! Ano ka chiks? Ayoko nga!"
"Wala, yan ang parusa ko sayo. Bawal madaya."
"Ehhhhhhh! Madaming tao oh!"
"So?" Tssss T______T
"Nakakahiya kaya!"
"Kinakahiya mo ako?"
"Hindi."
"Hindi naman pala eh. Dali na, parusa mo yan eh." May magagawa pa ba ako? Nilapi
t ko na yung mukha ko sa
mukha nya pero slow lang. Waaaaa! Help me naman! Sana may biglang tornado na dum
aan sa harap namin o kung
ano man yun. Pleaseee! T___T
*tsup*
Waaaaaaaaaaa! *Laslas buhok* Ki-niss nya ako! T_T
"Tss. Ang bagal mo naman! Hahalik lang eh!"
"Che! T_T" FOR THE SECOND TIME AROUND! AJUJUJUJU! T_____T Tumingin nalang ako du
n sa glass window.
"Yumi..." Lumingon naman ako.
*tsup*
WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA! SA CHEEKS NAMAN! T______T
Kawawa naman ako sa lalaking 'to. Ajujuju! TT__TT
"Sumu-sobra ka na ah!" Pinalo ko sya sa braso ng malakas. Napapa-aray naman sya.
Niayakap nya ako, yung pa-side na yakap "Sorry. Nagustuhan mo naman eh."
"NEKNEK MO! NAKAKA-INIS KA ALAM MO BA YUN? T_T"
"Sorry na. Hahaha. Ang cute mo kasi magalit eh." Sabi nya habang naka-yakap pa r
in sakin. Pero this time,
binaon nya yung ulo nya sa shoulder ko.
>/////////<
ANO BA KURT. TAMA NA, WAG MO NA AKONG PAHIRAPAN!
2 WEEKS NALANG. 2 WEEKS NALANG ANG KONTRATA NATIN.
PAANO KITA MAKAKALIMUTAN KUNG PALAGI KANG GANITO SAKIN?
PAANO KO MATITIGIL ANG PAGMAMAHAL KO SAYO KUNG PALAGI KA NALANG SWEET?
ANG HIRAP KURT. HIRAP NA HIRAP NA AKO.
Chapter 18
Yumi's P.O.V
Hay nako Kurt...
Kurt. Kurt. Kurt. Kurt.
ANO BA! SI KURT NALANG BUKAMBIBIG NG ISIP KO! >.<"
Namimiss ko na sya -3-
[A/N: Kahit kasama mo lang sya kanina?]
Oo! Miss ko na sya, ajujuju! Bored na din ako! T_T
*tok tok*
Bumukas yung pinto at nakita kong naka-silip si Bryan.
"Oh Bryan, ano meron?"
"Wala lang. Pwede pumasok?"
"Ugh? Oo naman?" Pumasok sya at sinara na yung pinto tapos umupo sya sa bed.
"Close na kayo nun ni Kurt ah."
"Hehe."
"Mahal mo na ba sya?" Straight forward nyang tanong. Tiningnan ko sya and I can
see na he's really serious. "Oh,
hindi ka maka-sagot? So, it means mahal mo talaga sya."
Huminga ako ng malalim "Byan, hindi ko na alam anong gagawin ko. 2 weeks nalang
yung kontrata namin. I
don't want to get more attached to him kasi ako lang din naman ang masasaktan sa
huli. Malay mo, after 2
weeks balewalain nya nalang ako. Baka after 2 weeks, hindi na nya ako papansinin
. Baka after 2 weeks,
kalimutan na nya ako. Baka, kalimutan nya lahat ng mga times na kasama nya ako.
Hindi ko kaya yun Bryan,
hindi." Nagsimulang tumulo ang mga luha ko.
"Yumi naman." Pinunasan nya yung mga luha ko "Hindi magagawa ni Kurt yun."
"Eh pano kung gawin nya, Bryan? *sob* Kawawa *sob* naman ako." Nagulat ako nang
bigla akong niyakap ni
Bryan.
"Yumi, always think positive! Hindi naman magagawa ni Kurt yun kasi naging parte
ka na rin ng buhay nya.
And I think, isa ka sa mga taong importante para sakanya. Kaya, tahan na okay?"
Hinimas himas ni Bryan yung
buhok ko. Kumalas na sya sa pagakakayakap nya "Papatawag nalang kita kay Manang
Cecil kapag ready na
yung dinner, ha?" Tumango nalang ako at lumabas na sya sa kwarto ko.
Always think positive? Mahirap kaya yun! Paano ka magiging positive kung merong
isang side sayo na palaging
tumututol sa lahat ng iniisip mong maganda, diba? Saka, sa tingin ko hindi naman
ako importante kay Kurt eh. I'm
just one of his toys. Ang sakit lang diba? Yung paglaruan ka lang ng taong mahal
mo. Siguro, hindi ko muna sya
papansinin. Tama! Sasanayin ko na ang sarili ko nang wala sya. Siguro naman kaya
ko yun diba?
Sana nga. Haay! -_________-
*tok tok*
"Ma'am Yumi... Kakain na po kayo."
"Sige po manang, susunod na po ako." Lumabas na ako ng kwarto at nagpunta sa din
ing area. Nandun na sila
Nico at Nica pati na din si Bryan.
^__________________^ <---- Mukha nilang tatlo
"Ano meron? Maka-ngiti kayo wagas ah?"
"Ah eh wala. Sige na Yumi, upo ka na ^_^" Sabi ni Bryan.
Eh? Weird! -________-
Kukuha na sana ako ng pagkain pero pinigilan nila ako.
"HEP HEP!" Sabay nilang sinabi with matching hand gesture pa.
"Oh bakit? Bawal na ba kumain?"
"May kulang pa."
"Huh? Anong kulang?"
"Hindi ano, sino" Tapos ngumiti si Bryan. Yung ngiting nakaka-loko.
"Eh? Ano bang pinagsasasa---"
"SURPRISE BRUHITAAAAAAAAAAA!!!!"
Uwaaaaaaaaaaaaaaa! Si Kyla, nagbalik na sya!!!!!
Agad kong niyakap si Kyla.
"Bruhita miss na miss na kita. Huhuhuhu! T_T"
"Ako din bruhita. Miss na talaga kita, sobra!"
"Ang aga mo naman yata umuwi bruhita. Akala ko ba 3 months pa?"
*boogsh*
"Aray naman! Kakadating mo palang mambabatok ka na kagad!"
"Eh kasi eh! Ayaw mo naman yata ako dito." Nag-pout sya. Awww. Ang cute talaga n
i bruhita as ever! *O*
"Hindi kaya! Ang saya ko nga eh, nandito ka na! ^_^"
"Ehem. May ibang tao pa kasi dito." Eksena ni Bryan.
"Eto naman si Bryan, eksaherada! Hahaha!" Sabi ni Kyla.
"Upo na nga tayo bruhita, para naman hindi ma-OP yung isa dyan." Umupo na kami a
t nag-kwentuhan kami.
Kaya pala ang agang umuwi ni Kyla kasi hindi daw sya sinipot ng soon-to-be-groom
-DAW nya. Kaya ayun.
"Oy ikaw, Yumi ah. Hindi mo man lang sinabi sakin."
"Ang alin?"
"Yung tungkol sa inyo ni Kurt. Ayieeeee, kayo na pala ha. Sabi na nga ba eh!" Ps
h. Kurt nanaman. Nakakainis.
"Hehe." Ngumiti ako, pero yung fake lang. After namin, mag-usap usap, umuwi na s
i Kyla. Thank you talaga at
bumalik na si Kyla. Namiss ko talaga sya eh! Sobraaaaaaaaa! ^O^
***
Nandito na kami ni Bryan sa school. Sa garden to be exact. Hinihintay namin si K
yla eh. Syempre, bonding bonding
din :)
"YOW GUYS!" Sigaw ni Kyla.
"Wow grabe, ang tagal mo ha!"
"Sorry. Hihi! ^_^V" Ehhhhhhhh. Ang cute talaga! *O*
"Pakurot nga!" Kinurot ko sya sa cheeks nya.
"AHRHAAAAAAAAAYYYY!!!" Eek! Ang cute nya masaktan. MWAHAHAHAHA! Ang sama ko bang
bestfriend?
Hahaha ^O^
Binitawan ko na yung pisingi nya. Hinihimas nya naman 'to.
O_O
Nagulat ako nang biglang may yumakap sakin mula sa likod.
"Boo! I miss you!"
Ewan ko ba, kinikilig ako pero at the same time parang nawala ako sa mood. Tinan
ggal ko yung kamay nya na nakapaikot
sakin.
"Tara na. Gusto ko nang pumunta sa classroom." Sabi ko.
"Eeeeeeh. Mamaya na. Nagmo-moment pa kayo dyan eh!" Sabi ni Kyla.
"Oo nga boo. Mamaya na, maaga pa oh." Tapos hinalikan nya ako sa cheeks.
Nag walk-out nalang ako. Paano ko naman magagawa yung plano ko kung panay dikit
sya sakin? Baka hindi ko sya
makalimutan nyan eh! >.<
Bryan's P.O.V
"Oh, ano nangyari dun?" Tanong ni Kurt.
"Ewan. Mood swings. Meron yata yun eh." Sabi naman ni Kyla.
Hay. Kawawa naman si Yumi. Alam kong iniiwasan nya si Kurt. Hindi ko naman sya m
asisisi eh. Iniingatan nya lang
yung sarili nya na hindi masaktan. Eh pero may tiwala naman ako kay Kurt eh. Ala
m ko namang hindi nya maiiwan
nalang basta basta si Yumi. Alam ko deep inside, mahal na ni Kurt si Yumi.
***
Kurt's P.O.V
Uwian na, pero hindi pa rin ako pinapansin ni Yumi.
Ano problema nun? Galit ba yun sakin?
"Uy Yumi, pansinin mo naman ako oh. Ano ba ginawa ko?"
"....." Hindi pa rin sya sumagot. Patuloy pa rin nyang inaayos yung gamit nya.
"Yumi, hatid na kita sa inyo ha?"
"......" Hindi pa rin sya sumasagot. Ano ba! Nahihirapan na ako ah! Leche!
Kinuha na nya yung bag nya tapos lumabas na ng room.
"Yumi! Antayin mo naman ako!" Lumabas na din ako ng room.
"Hey babe!" Lumapit sa 'kin ang isang babae.
Eh? Anong babe?
"Err, do I know you?" Naka- kunot noo kong sabi. Napatigil naman din si Yumi, na
katitig lang sya samin.
"Of course. Babe naman, you're so makakalimutin na."
"Sorry miss pero I don't know you eh."
"Well, will this make you remember me?"
Yumi's P.O.V
"Well, will this make you remember me?" Biglang hinalikan nung babae si Kurt. Ak
ala ko hindi magre-respond si
Kurt pero, I thought wrong </3
NAGLALAPLAPAN SILA
SA HARAP KO PA MISMO.
Ang sakit! Ang sakit sakit!
Tumakbo ako. Tumakbo ako sa kawalan. Tumutulo yung luha ko. Naririnig ko pang si
nisigaw ni Kurt yung pangalan
ko. ang sakit sakit sakit talaga eh!
Ayan, sa sobrang pagtakbo ko, nadapa pa ako. Napa-upo ako sa kalsada at tuluyan
na akong humagulgol. Hindi ako
umiiyak dahil nadapa ako, umiiyak ako dahil kahit anong gawin ko, mahal ko talag
a si Kurt at nasasaktan na ako.
"Tss. Ang clumsy clumsy mo kasi! Engot talaga!" Tumingala ako para makita kung s
ino yung nagsasalita.
"Ayoko sayo! Layuan *sob* mo ako!"
"Hay. Engot talaga." Lumuhod sya sa harap ko. "Tingnan mo yung tuhod mo oh, ang
laki ng sugat." Binalewala
nya lang yung sinabi ko. Hindi nya ako pinakinggan. "Oh? Bat ka umiiyak? Masakit
ba?"
"Oo! *sob*"
"San banda?"
"Dito *sob* oh." Turo ko sa puso ko. Natahimik naman sya sa sinabi ko. "A-alam m
o ba y-yung r-reaksyon ko
nung naglaplapan kayo ng b-babaeng yun sa harap *sob* ko? Ha? Alam mo *sob* bang
gusto kitang *sob*
awayin nun! Pati yung babae! *sob* gusto kong sabunutan yung m-malanding yun! *s
ob*"
"Yumi, wala yun."
"Anong wala yun? *sob* Di mo ba nage-gets Kurt *sob* ha? Ang m-manhid mo *sob* n
aman! Hindi pa ba
*sob* halatang mahal kita? *sob*"
"Yumi..."
"Pero alam ko namang wala akong pag-asa diba? *sob* Kasi, laruan mo lang ako. *s
ob* Hindi mo ako mahal!
*sob* Hindi mo ako mahal!" Tumayo na ako pero napaupo ako bigla dahil sa sakit n
g tuhod ko.
"Yumi, hatid na kita kela Bryan." Nilagay nya yung kamay ko sa balikat nya saka
nya ako inalayan mag lakad.
***
"Okay na Kurt. Kaya ko na."
"Sure ka?"
"Oo." Tinanggal ko na yung kamay ko sa balikat nya. Papasok na sana ako pero hum
arap ako sa kanya ulit. "Kurt,
about dun sa sinabi ko kanina, wag mo nalang pansinin yun. Siguro, mas mabuti na
ring tapusin na natin
'to." Pumasok na ako at dumeretso sa kwarto.
Iyak ako ng iyak.
Bakit ba ako umiiyak? Dapat nga maging masaya ako diba? Kasi, wala na sya sa buh
ay ko. Hindi na rin ako
masasaktan pa. Pero kasi, ang sakit talaga eh! Akala ko pa naman sasabihin nyang
mahal nay rin ako, pero, wala
akong narinig eh. Ni hindi nga nya pinansin yung sinabi ko kanina. Okay na rin s
iguro 'to. Makakalimutan ko naman
sya diba? Sana....
Chapter 19
Kurt's P.O.V
Dialling Yumi Engot <3....
*toot toot toot*
DAMN! Bakit ba ayaw nya sagutin?
Siguro, mas mabuting tapusin na natin 'to...
Siguro, mas mabuting tapusin na natin 'to...
Tapusin na natin 'to...
Tapusin na natin 'to...
AH SHIT! Paulit-ulit nalang!
Wala na ba talaga kami?
P-pero mahal nya ako diba?
Tanga mo kasi Kurt eh!
Bakit ba kasi ako nag-respond sa kiss nung flirt na yun?
ARGHHHHHHHH!
I HATE MYSELF. TAE!
"AHHHHHHHHHHHHHH." Sa sobrang inis ko sa sarili ko, nasuntok ko yung pader ng se
cret hide-out naming magbarkada.
"Pare! Easy ka lang." Pag-kalma sakin ni Kevin.
"Ikaw naman kasi eh! Bakit mo pa pinatulan yung babaeng nanghalik sayo?" Sumbat
naman ni JN.
"Pare naman, lalaki ako! I have my own needs! Eh kung kayo kaya, halikan nalang
ng babae hindi ba kayo
magrerespond?"
"Sabagay. Kung hot yung mangga-ganun sakin, baka hindi ko mapigilan ang sarili k
o." Sabi ni JM.
"Eh dapat, kinontrol mo yung sarili mo." Sabi ni Steve.
"Oo nga. Kasalanan mo yan pre." Sabi naman ni Michael.
"Tss. Oo na! Kasalanan ko na! Shit lang mga pare eh! Mahal ako ni Yumi, pero hin
ayaan ko syang makawala!"
"Eh bakit hindi mo kausapin?" Sabi ni Kevin habang pumapapak ng Piattos.
"Ayaw nga sagutin yung tawag ko eh! Saka, hindi ako papansinin nun."
"Ano na gagawin mo?" -JM
"Hindi ko alam."
"Eh pano kung suyuin mo?" -JN
"Pano?"
Nag-huddle up kaming magbarkada. Pinag-usapan namin kung pano ako mapapatawad ni
Yumi. Sana gumana 'tong
plano ng mga ugok na 'to kung hindi nako, lagot sila sakin!
Kyla's P.O.V
[NAKANAKS FIRST TIME. XD]
Calling unregistered number...
Eh? Sino naman kaya 'to?
"Hello?"
(Kyla!)
"Sino 'to?"
(Si Kurt 'to!)
"IKAW? ANONG KAILANGAN MO HA? WALANG HIYA KA! BAKIT MO SINAKTAN YUNG BESTFRIEND
KO?!" Oo, alam ko na yung nangyari. Na-kwento na sakin ni Bryan, lahat-lahat! Ka
wawa naman ang bestfriend ko.
Anong klaseng bestfriend ako? Wala ako nung kailangan nya ako!
(Kyla, calm down! Tulungan mo naman ako please!)
"ANONG TULUNGAN? BAKIT KITA TUTULUNGAN HA?!?"
(Sige na Kyla please! Look, mahal ko ang bestfriend mo---)
"Anong mahal? Eh kung mahal mo sya, bakit ka nakipag-halikan sa ibang babae, ha?
!"
(Kyla, I don't have my time to explain. Please, tulungan mo nalang akong mapataw
ad ni Yumi. Mahal ko si
Yumi, Kyla. Hindi ko kayang hindi sya nakikita at nakaka-usap. Please Kyla. Hind
i ka magsisisi, promise!)
"Fine! Pero the next time na saktan mo ang bestfriend ko, malalagot ka talaga sa
kin!"
(Thank you, Kyla!)
"Osya, ano ba maitutulong ko sayo?"
(Well....) Nagsimula na syang ikwento yung gagawin ko. (Ano kaya mo ba?)
"Oo naman! Yakang yaka! Sige na, ba-bye na."
In-end call ko na. Mapuntahan na nga si bruhita.
Yumi's P.O.V
Nandito ako sa kwarto ko, nagmumukmok.
Wala na ba talaga?
Tapos na?
Aish, syempre tapos na! Ako na nga nagsabi diba?
Pft. Stupid Yumi! >_<
*tok tok*
"Pasok." Unti-unti namang bumukas yung pintuan. "Oh bruhita, anong ginagawa mo d
ito?"
"Bakit? Ayaw mo ba?"
"Hindi, masama magtanong?"
"Hindi. Haha." Humiga sya sa bed. "Bruhita, single ka na daw? Ok ka lang ba?"
Okay lang ba ako? SYEMPRE HINDI!
"Oo naman, okay lang ako!" Ngumiti ako at nag thumbs-up.
"Well, then, LET'S CELEBRATE!"
"Huh? Anong celebrate?"
"Eh syempre, dahil single ka na, magce-celebrate tayo." Kailangan ba yun? What a
nice bestfriend naman. Di
nalang ako damayan eh noh? -__________-
*tok tok*
Bumukas yung pinto.
"Uy, may dala na akong pulutan pati inumin. Ano, okay lang ba?" Sabi ni Bryan.
"Eh? May magagawa pa ba ako?" Pumasok na si Bryan at nilapag yung pulutan pati y
ung beer sa bed. So,
nakapalibot kaming tatlo dun sa beer at pulutan.
Bryan's P.O.V
AFTER A WHILE....
"Alhammm nyoo bah ang shaket? Mahal koh sha eh! Taposh ganun ganun lang fala." S
abi ni Yumi. Aish,
lasing na 'tong babaeng 'to! -________-
"Yumi, tama na. Ang dami mo ng nainom oh."
"Ehhhhh. Alham moh Vryan ang KJ moh! Akhala koh bah magshe-shelebreyt teyo?"
"Tama na, okay? Tapos na!" Tinitigan ko ng masama si Kyla at binigyan ko sya ng
kasalanan-mo-'to-eh look.
"Bruhita..." Sabi ni Kyla habang sinusuklay yung buhok ni Yumi. "Tama na yan. Bu
kas nalang ulit, magcecelebrate
pa tayo bukas!"
"Ahyokooo ngah! Mash gushtoh koh nga---" Ayan, bumagsak na sya. Kinuha ko na yun
g mga beer at pagkain at
lumabas na. Sumunod naman sakin si Kyla.
"Siguraduhin mo lang Kyla na gagana 'tong plano na'to ha?"
"Oo, promise. It'll work." Sabi nya at tuluyan na syang umalis.
Chapter 20
Yumi's P.O.V
~.~
Aray! Ang sakit ng ulo ko.
Ano ba nangyari kahapon?
Err, wala akong matandaan -_______-
Teka, anong oras na ba?
HALA 8:00 NA! MALE-LATE NA AKO!!!
Naligo na ako at nag-ayos. Lumabas na ako ng kwarto.
"MANANG CECIL! Bakit hindi nyo po ako ginising? T_T"
"Eh ma'am kabilin-bilinan po ni Sir Bryan na wag kayong gisingin." Whaaaaaat? Si
Bryan? Aish! Lagot sakin
yung lalaking yun! Grrrrrrrrr! >_< Agad akong lumabas ng bahay at nag marathon p
apuntang school. Shet naman!
Malayo pa naman yung school sa bahay nila Bryan. HUMANDA KA SAKIN BRYAN! KAKATAY
IN KITA NG BUHAY!
***
Nandito na ako sa gate. Hingal na hingal ako.
Whooo, inhale...
Exhale...
Inhale...
Exhale...
In---
Nagulat ako ng biglang may bata na nagbigay sakin ng rose.
"Eh, para sakin 'to?" Tumango naman yung bata. "Sino nagbigay?" Hindi sumagot yu
ng bata at sa halip,
tinakbuhan ako. Nye, natakot yata sakin? Mukha ba akong multo? Bahala na nga! Ka
nino naman kaya 'to galing?
Tss, mamaya na nga 'to. Late na talaga ako!
Pumasok na ako ng gate.
"Miss, para sayo." Sabi nung lalaking kasing edad ko lang yata, habang inaabot y
ung isa pang rose.
"Kanino galing 'to?" Hindi sumagot yung lalaki. Tapos naglakad na sya palayo. Ay
ganun? Is-snoban? -______-
Nagsimula ulit akong maglakad.
"Ms. Suzaki!" Lumingon ako para tingnan kung sino yung tumatawag sakin.
"Bakit po Sir Castillo?"
"Oh." Abot sakin ni Sir ng rose.
"Sir, para sakin po 'to?"
"Hindi, sakanya. Sayo ko nga binibigay diba? Malamang, sayo yan." Sabi ko nga pi
losopo si Sir diba? -_____-
"Kanino po galing?"
"Secret." Psh. Etchusero! "Pumunta ka nalang sa quadrangle para malaman mo."
"Eh Sir, male-late na po ako eh."
"Sige na, pumunta ka na! Excused ka naman eh!" Sabi ni Sir with matching nakaka-
lokong ngiti. Katulad nga ng
sinabi nya, pumunta ako sa quadrangle. Eh, bat ang daming tao? Saka bakit may st
age? May concert ba?
Nagulat nalang ako nang biglang may spotlight na tumutok sakin. Lahat ng estudya
nte nagsi-tinginan sakin tapos
nahati sila sa gitna. Bale, parang may aisle papunta dun sa stage. Tapos biglang
lumapit sakin si Bryan tapos may
inabot syang rose.
"Huy Bryan! Kanino ba galing 'to?"
Ngumiti sya "You'll see."
Tapos biglang may nag-play na music. Habang ine-escort ako ni Bryan papunta dun
sa may stage. Oh diba, parang
JS lang eh. XD
Back at One by Brian McKnight
It's undeniable, that we should be together.
It's unbelievable, how I used to say that I'd fall never...
Habang papalapit kami sa stage, nakita ko si K-Kurt? Sya yung kumakanta. Psh! Ka
ya pala sintunado eh!
The basis is need to know
If you don't know just how I feel
Then let me show you now that I'm for real
Nandito na ako sa stage.
If all thing in time will reveal...
Palapit sya ng palapit sakin.
One, you make my dream come true
Two, just wanna be with you
Hinawakan nya yung pisngi ko.
Three, girl it's plain to see that you're the only one for me
Four, repeat steps one throught three
Five, make you fall in love with me
If ever I believe my work is done, then I'll start back at one.
Binitawan nya yung mic "Can I have this dance?" Pumayag naman ako.
"Bakit?" We're now dancing.
"Anong bakit?" Sabi nya habang naka kunot yung noo nya.
Tinuloy ni Steve yung kanta.
It's so incredible
The way things work themselves out
"Bakit mo 'to ginagawa?"
And all emotional
Once you know what it's all about, hey
For us to be apart
I never would have made it very far
'Cause you know you've got the keys to my heart
"Kasi, mahal kita..." Teka, ano daw?
One, you make my dream come true
Two, just wanna be with you
"A-ano yun?"
Three, girl it's plain to see that you're the only one for me
Four, repeat steps one throught three
Five, make you fall in love with me
If ever I believe my work is done, then I'll start back at one.
Tumigil sa pag-kanta si Steve at natigil din ang pag-sayaw namin. Tapos, bigla n
yang kinuha yung mic na nasa
sahig. Nagulat ako nang bigla syang lumuhod at kinuha yung kamay ko.
"Tumayo ka nga dyan! N-nakakahiya!"
"Sayumi Aira Suzaki, I'm sorry. Sorry kung naging gago ako. Sorry kung nasaktan
kita. Pinagsisisihan ko
yun. Yumi, bumalik ka na sakin. Hindi ko kaya kapag wala ka. Yumi, totoo na 'to.
Mahal na mahal kita. H-hindi
ko alam na ikaw lang pala ang makakapagpatibok ne'to" Sabay turo sa puso nya "Pi
napangako ko sayo,
magtitino na ako. Bumalik ka lang sakin, please? Wag mo akong iiwan Yumi. Wag...
"
Aww. Kinilig naman ako sa sinabi nya. Pero, totoo na ba 'to? Nananaginip lang ba
ako? Baka naman hindi totoo yung
sinasabi netong lalaking 'to.
Tumayo na sya sa pagkaka-lulod nya at nakahawak pa ri nsya sa kamay ko. "Yumi, p
atawarin mo na ako, please
naman Boo."
"PATAWARIN MO NA YAAAAAAAN!"
"OO NGA!!" Sigaw ng mga estudyanteng nanunuod samin.
Tss. Mga echusero't echusera! Sila ba yung nasaktan? Psh! :P
"Ano? Patawarin mo na daw ako oh." Nag-pout sya. Aww, cute ^O^
"Ayoko nga!" Tapos bine-latan ko sya.
"Hala?"
"Joke lang. Hehe ^^" Pagkatapos nun, niyakap ko sya.
"So, bati na talaga tayo?"
"Opo."
"Totoo na 'to Yumi ha? Wala nang kontrata?" Kumalas ako sa yakap nya. Tapos hina
likan ko sya sa lips nya.
Pero hindi sya smack. Matagal sya. 10 seconds... 20 seconds... 30 seconds...
"TAMA NA YAN! PDA NA KAYO!" Sigaw ni Michael. Eeeek! Nakakahiya! >////<
"Tss. Bad Yumi." Bulong nya sakin, tapos binigyan nya ako ng evil grin. Nakakahi
ya talaga >///< "Tara na nga,
baka mangamatis ka na nang tuluyan dyan eh. Haha!" Waaaa! Namumula ako? O///O Bu
maba kami ng stage na
magka-holding hands at naglakad papuntang classroom.
"Kurt..."
"Hmm?" Sagot nya sakin habang naka-ngiti. Naglalakad pa rin kami sa corridor.
"Bakit ka nag-respond sa kiss nung babae?" Napatigil naman sya dun. Napatigil di
n ako, magka-holding hands
kami eh. XD
"Eh kasi ano..." Bakit hindi nya alam ang isasagot nya?
"Kasi?"
Humarap sya sakin at hinawakan ang pisingi ko "Wag mo nang alalahanin yun okay?"
"Tss. Fine." Sabay pout ko.
"Cute talaga ^_^" Tapos naglakad na kami ulit.
I swear, this is the best day ever! Ngayon, kampante na ako. Ngayon, alam ko na
mahal nya rin pala ako. Hindi ko na
kailangang magpanggap pa. Hindi ko na kailangang itago na nasasaktan ako. Panata
g na ako. Sigurado na akong
etong lalaking 'to, ang mamahalin ko habang buhay. And that is not a promise, th
at is the truth.
Chapter 21
Yumi's P.O.V
Pagpasok na pagpasok palang namin sa room, naghiyawan at nagpalakpakan na kagad
mga kaklase namin. Pano
ba naman kasi? Magka holding-hands kami eh. Eh sya kasi eh, ayaw nya bitawan yun
g kamay ko. >////< Ang saya
saya ko lang talaga ngayong araw na 'to, swear. Umupo na kami sa upuan namin. Wa
la daw yung teacher namin eh,
nagka-emergency daw. Buti naman. Yung mga classmates ko parang nakawala sa cage
eh. nagwawala ^_^V
"Pssst." Sabi ko habang pino-poke ko sya. Aba ang sungit ng loko, hindi ako pina
nsin, inub-ob lang yung mukha nya
sa desk. "Pssst." Kinakalabit ko pa rin sya. Inangat naman nya ung ulo nya.
"Ano problema mo?" Sungit naman. Kanina lang, ang sweet sweet tapos ngayon, err.
Mood swings lang? Babae?
May mens? -_____-
"Wala!" I said with sarcasm. Nakakainis! Di na nya ako pinansin, inub-ob nya uli
t yung ulo nya sa desk. Psh. Nag
cross-arms nalang ako. Tapos yung mga classmates ko naman mga ususero't-ususera.
LQ daw ba kami? Anong
LQ? LQ ba? HINDI KO ALAM. Basta, ang alam ko nagtatampo ako sakanya, yun lang. N
akakainis naman kasi eh.
Tama ba namang isnob-in ako? Diba parang ang sama naman nun? Kanina lang hindi n
ya mabitaw-bitawan yung
kamay ko tapos ngayon, ayaw nya ako pansin. Psh. How patotic. (Ganyan po talaga
yung 'pathetic'. Hahaha. Galing
sa kaibigan ko. Tawagin nalang natin syang PUBS. XD) Di ko rin sya papansinin, k
ala nya. Kumakanta nalang ako
habang naka-tingin sa bintana.
"Lalalalala..."
"Baliw." Napatingin naman ako sa kanya. Pero binigyan ko sya ng masamang tingin
yung tingin na parang galit ka
na naiinis. Yun, ganun yun. "Bakit?" Nagtanong pa sya kung bakit? Psh naman! -_-
Bahala sya dyan. Nag-roll eyes
nalang ako tapos tumingin nalang ako sa bintana habang binibilang yung mga ulap.
(nabibilang ba yun? XD) Sya
naman kumakalabit ngayon. Akala nya ah, di ko rin sya papansinin katulad nung gi
nawa nya. Susungitan ko rin sya!
:P
"Uy Boo." Kinakalabit pa rin nya ako. Alam nyo ba yung feeling na, gustong-gusto
mo na syang kausapin kaso
nagtatampo ka pa sa kanya. Ganun yung feeling ko ngayon. NAGTATAMPO AKO SAYO. BA
D KA! :(
"Uy Boo, galit ka?" Hindi ako galit, nagtatampo ako! :( Kainis ka! >_<
"Boo, magsalita ka naman oh. Sige, pag hindi ka magsalita...." Ayan nanaman sya
sa mga consequences nya.
Errrrrr! >_<
"Ano, ha? Ano?!"
"Bat ka galit?"
"Hindi ako galit."
"Eh bakit hindi mo ako pinapansin?"
"Eh kasi eh! Di mo ako pinapansin kanina!" Sabi ko habang naka-pout.
"Haha! Kaya naman pala eh, nagtatampo ang boo ko." Di ako nagsalita. Naka-pout l
ang ako habang naka-tingin
sa upuan na nasa harap ko. Tapos nagulat nalang ako nang bigla nyang hinawakan y
ung pisngi nya 'tas dahandahang
hinaharap yung pisngi ko sa harap nya. Nilapit nya yung mukha nya sakin tapos pi
natong nya yung noo sya
sa noo ko. Nagtitigan lang kami. Kung staring contest 'to, ako siguro unang mata
talo. O kaya naman, tunaw na tunaw
na ako.
"Alam mo bang mahal na mahal na mahal na mahal kita?" Sabi nya habang naka-ngiti
. Ngumiti lang din ako.
Halata naman sa mga mata nya eh. I can see joy in his eyes. No pain, no doubts,
no regrets, just happiness and
love, that's just all I can see. I swear, ang swerte swerte ko sakanya, kahit di
na nya sabihin, I can see it, alam kong
mahal nya ako at mahal ko din sya.
*tsup*
"I..."
*tsup*
"love..."
*tsup*
"you"
*tsup*
"Yumi"
*tsup*
"very"
*tsup*
"much" Hahalikan pa nya sana ako pero pinigilan ko na sya gamit ang kamay ko. Eh
kasi, lahat ng kaklase namin,
samin na nakatingin. Nakakahiya kaya >////<
"Psh. Bitin -_____-" Hala. Abuso na 'to ah. Ang dami na kaya nun, bitin pa rin?
Di pwede sakin yan, kala nya ah!
Hahaha ^^
"Good Morning class!" Sabi nung adviser namin. Nag good-morning din naman kami.
"Guys, may bago nanaman
kayong classmate." Classmate? Matatapos na school year may bago pang classmate?
Siguro gusto humabol. XD
Pumasok na yung babae pero laking gulat ko nang makita ko si Aria. Pagpasok na p
agpasok nya naka-tingin lang
sya samin tapos ako naman, tiningnan ko si Kurt. Hinawakan lang ni Kurt yung kam
ay ko nang sobrang higpit.
"May you introduce yourself?" Sabi ni Sir Vallinas.
Tumango naman si Aria. "Hey guys, I'm Aria Cruz. I'm 16 and I hope magka-friends
ako dito. That's all, thank
you." She said with a sweet smile. Naririnig ko yung mga lalaki samin, manghang
mangha sila sa kagandahan ni
Aria. No wonder naman na anyan ang mga kaklase ko sa kanya. Sino ba namang hindi
magkakagusto sa kanya
diba? She's really pretty. Kaya hindi na rin ako mabibigla kung sya ang first lo
ve ni Kurt. She's really beautiful and
anytime, maaring mahulog si Kurt sa kanya. Pero, I trust Kurt naman eh. Hindi na
man nya ako ipagpapalit kay Aria,
diba?
"Well then, since wala ng bakante sa likod, dito ka nalang umupo sa harapan. Is
it okay with you?"
"Oo naman po." Tapos umupo na sya sa harapan.
"Okay class..." Pagpapatuloy ni Sir Vallinas "Alam nyo namang malapit na ang JS
Prom diba?" Prom? Ay oo
nga pala! Kailangan pa ba pumunta sa prom? Wala namang gagawin dun kundi sumayaw
ng sumayaw eh. Yung
mga kaklase ko naman excited na excited sa prom. Kesyo rarampa daw nila yung mga
isusuot nila, kesyo sino daw
escort nila. Eeeeeer! Ayoko nun. Masyadong pang-sosyal. Di naman ako sossy eh. M
ahirap lang ako. Saka wala
akong gown na mahihiraman kaya hindi nalang ako siguro pupunta.
"At ang theme natin sa Prom ay masquerade." Masquerade? Kung hindi ako nagkakama
li yun yung may maskara
diba? Ayoko na talaga. Hindi na ako sasali. Masyadong... errrrrrrr -___-
"Class, compulsory ang pag-attend ng prom. Attendance is a must. So be ready wit
h your dates and have
fun!" What the? Malas naman! Bakit compulsory pa? Kaininis naman eh! Ayaw ko nga
pumunta eh -3- "That's all
for today. Maaga ang dismissal dahil may meeting pa kaming mga teachers. Sige, g
oodbye class." Tuluyan ng
umalis si Sir Vallinas. Yung mga kaklase ko nagsimula ng umalis at ang pinag-uus
apan nila, yung tungkol sa prom.
Inayos ko na din yung mga gamit ko.
"Hey Kurt." Sabi ni Aria.
"Oh. Hello." Sabi ni Kurt nang hindi tumitingin kay Aria.
"Hi Yumi. ^_^"
"Hello din. ^_^"
"Aria, ano bang ginagawa mo dito?"
"Eh? Gusto ko lang naman tanungin kung may date ka na sa prom." WHAT? Is she ask
ing permission to Kurt na
maging escort nya sa prom? Hello! Nandito po ako. Nandito ang GIRLFRIEND nya!
"Sorry, pero may date na ako." Tapos hinawakan nya yung kamay ko. Aww. Pahiya na
man si Aria nun! Yeeeeeey!
^O^
"Tss. Alam mo Kurt, you should spending more time with your Fianc."
O_O
"A-anong f-fianc?"
"Oh. Di mo pa ba alam? I'm very sorry to hear that. Kurt naman, hindi mo pa sina
sabi sa kanya? Well, ako na
ang magsasabi. Kurt and I are getting married." Ewan ko ba. Bigla nalang nadurog
yung puso ko nung sinabi nya
yun. Tumutulo na yung mga luha ko.
"Ah g-ganun? C-congrats ah." Tumayo na ako sa pagkaka-upo ko at lumabas na ng ro
om. Totoo ba? Bakit hindi
nya sinabi sakin? KAINIS NAMAN! SABI NA NGA BA EH! NILOLOKO NYA LANG AKO! Bakit
ba ang tanga tanga
ko? Bakit ba naniwala ako sa kanya? Baka naman hindi nya talagang gusto ikasal?
Baka naman napilitan lang sya?
Ewan ko! Gulong-gulo na ako!
"Yumi! Sandali lang!" Naramdaman kong niyakap nya ako mula sa likod. Pero, tinan
ggal ko yung kamay
nya. "Yumi I can explain." I'll listen to your explanations Kurt, but not now. N
adadala ako ng emosyon eh. Ewan ko
ba, napaka-OA ko. Sorry ah?! Nagmamahal lang naman kasi ako eh! Kayo kaya, kapag
nalaman mo nalang na
ikakasal pala yung mahal mo sa first love nya hindi ka ba masasaktan? hindi ka b
a mag-aalala? Ang sama sama
talaga ng tadhana eh noh? Kanina lang ang saya saya namin tapos ngayon, eto nana
man. Hay. Kelan ba 'to
matatapos? -______-
Chapter 22
Yumi's P.O.V
"Hoy Bruhita! Anyaree sayo? Naka-busangot mukha mo dyan?"
"Ehhhhh! Si Kurt kasi eh!"
"Bakit? War kayo?"
"Hindi."
"Eh ano lang?" Umupo sa tabi ko si Kyla.
"Kyla, si Kurt....Ikakasal na."
"HA? ANONG IKAKASAL?" Napatayo sya sa sinabi ko.
"Ikakasal sya kay Aria." I sighed. "Bruhita, anong gagawin ko?" Sabi ko.
"Sa ngayon bruhita? I guess, tanggapin mo muna. Saka, ano ka ba. Mahal ka nun ni
Kurt noh, hindi nya
hahayaang ikasal sya sa ibang babae."
"Eh Kyla naman eh! Hindi lang naman sya basta-basta ikakasal eh. Sa FIRST LOVE n
ya sya ikakasal. Kyla,
hindi ko alam anong gagawin ko. Paano kung magbalik ang feelings nya para kay Ar
ia? Paano kung
kalimutan nya nalang ako bigla? Kyla, maganda si Aria. She is really beautiful.
Kaya hindi imposible na
bumalik ang feelings ni Kurt para sa kanya. Kyla, pano nalang kung sa isang igla
p, mawala sya sakin? Hindi
ko kaya yung Kyla, hindi..." Niyakap ako ni Kyla and she's comforting me. I felt
safe with her hug. Feeling ko,
walang masamang mangyayari. Seriously, this girl is the best. Sya lang ang nagin
g kasangga ko sa lahat. Kahit,
abnormal 'tong bestfriend ko, hindi ko siguro kaya na mawala sya sakin. I'm real
ly blessed she's here by my side.
"Bruhita naman, ang nega nega mo. Walang mangyayaring ganun, okay?"
"Kyla, paano ko yung mangyari?"
"Kung sakali man, titiyakin kong hindi na buhay si Kurt bago ang kasal nila." Hi
nampas ko naman sya sa
braso.
"Ang sama mo naman!"
"Joke lang! ^_^V May gown ka na para sa prom?"
"Wala. Isa pa yun sa mga problema ko."
"Tara, labas tayo!"
"San tayo pupunta?"
"Bili tayo ng isusuot sa prom."
"H-ha?"
"Halika na." Hinila nya ako palabas ng kwarto tapos nag-commute lang kami papunt
ang mall. Pagdating namin dun,
hindi mapakali 'tong si bruhita dahil sa dami ng gowns na naka-display. Ano ba y
an. After naming maka-bili ng gown,
umuwi na kami.
***
JS PROM
JS na.
Wala akong escort kaya si Bryan lang pati si Kyla nalang ang sasama sakin.
Nandito ako ngayon sa kwarto, nilalagyan ako ng make-up ni Kyla.
...
Nandito na kami sa venue. Wala akong makilala dahil lahat ng mga studyante ay na
ka-maskara. Syempre,
masquerade nga yung theme nung party diba? Kami din namang tatlo eh naka maskara
. Asan kaya si Kurt? Siguro
date nya si Aria.
Naupo muna kami sa table namin. Hanggang sa nagsalita na yung MC. Pagkatapos mag
salita nung MC,
nagkayayaan na yung iba para sumayaw. Si Bryan at Kyla naman nandun na, nagsasay
aw. Ako nalang natira dito sa
table namin. Awwww. Forever alone.T_T
"Ehem...Can I indulge you to dance with me?" Akala ko si Kurt pero hindi. Iba yu
ng boses nya eh. Inabot nung
lalaki yung kamay nya. Pumayag na rin ako kesa naman maging loner ako dito diba?
Edi ayun, sumayaw din kami.
Medyo na-disappoint ako kasi akala ko si Kurt na yung nagyayaya sakin. Sabagay,
pano naman malalaman ni Kurt
na ako 'to diba? Naka-maskara nga eh. XD
"Naniniwala ka ba sa pamahiin about masquerade parties or balls?"
"Ha? Hindi ko nga alam yun eh."
Tumawa naman sya ng mahina. Anong nakakatawa dun? Kasalanan ko bang hindi ko ala
m yun? "Ganito kasi yun,
kapag daw may nakasayaw ka sa isang masquerade ball, tapos biglang nag-strike yu
ng clock ng 12 o'clock
ibig sabihin daw nun yung nakasayaw mo daw ang taong makakasama mo habang buhay.
"
"Eh? Pano kung wala kang kasayaw? Edi wala kang makakasama habang buhay?"
"Siguro..."
"Hindi ako naniniwala dyan. Syempre, pano kapag wala kang nakasayaw nun edi wala
ka nang makakasama
habang buhay? Hindi naman pwede yun noh. Saka, nasa sa atin na yun kung sino ang
makakasama natin sa
habang buhay noh."
Tumawa ulit sya ng mahina. "Sige, salamat sa oras mo. May iba pa kasing naghihin
tay na isayaw ka eh." Ha?
Ano daw? Pagkatapos nun, binatawan na nya yung waist ko. Tapos merong sumulpot u
lit na lalaki at inaya ako
magsayaw. Ganun yung nagyari ng paulit-ulit-ulit. Ang sakit na nga ng paa ko kak
asayaw eh.
"Hi Miss..." Teka, pamilyar boses ne'to ah.
"Teka, Bryan?"
"Ano ba yan. Nakilala mo'ko kagad?" Nakita kong nag-pout yung lips nya. Abnormal
talaga 'tong si Bryan.
Hinawakan nya yung waist ko tapos ako naman naka-hawak sa magkabilang side ng ba
likat nya. Tapos ayun,
nagsayaw kami. Tahimik lang kaming nagsasayaw. Walang umiimik samin. Nagulat ako
nang biglang namatay yung
ilaw. Tapos ang masama pa, bumitaw sakin si Bryan. Eh ang dilim dilim pa naman.
Uwaaaaa! T_T Kapa ako ng kapa
pero bakit wala akong makapa? Wala na bang tao? Iniwan ba nila ako? Eeeeeeeeee!
T_T Tapos bigla nalang may
ilaw na nakatutok sakin. Spotlight sya at sakin lang talaga naka-tutok. Walang t
ao sa paligid, pagtingin ko sa likod ko
nandun sila lahat. Ako lang yung natira sa dance floor. Sa gitna pa talaga. Tapo
s naaninag ko si Kurt, may dala
syang rose at palapit sya ng palapit sakin. Nung makalapit na sya sakin, inaya n
ya ako mag sayaw.
To be continued...
Chapter 22.1
Yumi's P.O.V
Now Playing: Gotta Be You by One Direction [Aria Clemete Cover] -->
Girl I see it in your eyes you're disappointed
'Cause I'm the foolish one that you anointed with your hear
I tore it apart
And girl what a mess I made upon your innocence
And no woman in the world deserves this
But here I am, asking you for one more chance
Sumasayaw na kami ngayon. Nakabaon yung ulo ko sa chest nya habang yakap-yakap n
ya ako. Lahat ng tao samin
lang naka-tingin, na samin din yung spotlight.
"Kurt, bakit hindi mo sinabi sa'kin na ikakasal ka pala?" Wala na akong pakealam
kung may makarinig man
sa'kin. Ang gusto ko lang marinig ay yung explanation nya. Yun lang.
Can we fall, one more time?
Stop the tape and rewinde
Oh and if you walk away I know I'll fade
'Cause there is nobody else
It's gotta be you
Only you
It's gotta be you
Oh, Only you
"Kaya hindi ko sinabi sayo kasi, hindi mo naman kailangan malaman yun." Ouch. Ba
kit? Ano lang ba ako sa
kanya? Laruan nya lang? Bakit ayaw nya ipaalam sakin? Unfair naman yata yun. "Ka
si, hindi ko naman
hahayaang makasal ako sa iba. Ikaw lang naman ang gusto kong makaharap sa altar
at makasama ko
habang buhay. Hindi ko naman papatulan yun si Aria kasi ikaw lang naman ang nila
laman ng puso ko eh."
Now girl I hear it in your voice and how it trembles
When you speak to me, I don't resemble, who I was
You've almost had enough
And your action speak louder than words
And you're about to break from all you've heard
Don't be scared, I ain't going no where
I'll be here, by your side
No more fears, no more crying
But if you walk away
I know I'll fade
'Cause there is nobody else
It's gotta be you
Only you
It's gotta be you
Oh, Only you
"Psh. Subukan mo lang talaga pumatol sa Aria na yun. Makikita mo hinahanap mo."
Tumawa naman sya.
Tapos nilapit nya yung mukha nya sakin. Dahil mas matangkad sya sakin, kailangan
nyang magpaliit ng onti para
maging magkasing level kami.
Oh girl, can we try one more, one more time?
One more, one more, can we try?
One more, one more time
I'll make it better
One more, one more, can we try?
One more, one more,
Can we try to make it all better?
'Cause It's gotta be you
Only you
It's gotta be you
Oh, Only you
It's gotta be you
Only you
It's gotta be you
Oh, Only you
"I love you to infinity and beyond Yumi." Sa sobrang lapit namin, nararamdaman k
o na ang hininga nya. Laking
gulat ko nang hinalikan nya ako. I responded to his kiss. His kiss is something
really special. No other things in this
world can replace his kiss. I'm feeling heaven right now. Natapos yung kiss nami
n pagkatapos yata ng 20 seconds.
Tapos yung mga ibang couples naki-sayaw na din sa amin.
"Boo, ang sakit na ng paa ko." Sabi ko sakanya habang naka-pout. Kanina pa kasi
ako sumasayaw eh. Eh nakahigh
heels pa man din ako. Buti sana kung naka-flats lang, okay na okay pa.
"Mamaya na, may hinihintay pa ako."
"Pero, masakit na talaga yung paa ko eh, tingnan mo may paltos na." Hindi nya ak
o pinansin, tiningnan nya lang
yung wrist watch nya na para bang may hinihintay talaga sya. Ano ba meron? May d
apat bang hintayin?
*ding dong*
12 o'clock na pala? O_O
"Ayan, ikaw na talaga ang makakasama ko habang buhay." Ha? Anong pinagsasasabi n
g lalaking 'to? Wait...
"Pati ikaw, naniniwala ka dun? Haha!" Naalala nyo ba yung sinabi nung unang naki
-sayaw sakin? Yung pamahiin
about sa mga masquerade ball. Di ko aakalaing maniniwala sya dun. Eh pamahiin la
ng naman yun eh ^^ Pero
nakakatuwa rin kasi, talagang gusto nyang mangyari yung sa pamahiin. Gusto nya a
ko lang talaga yung
makakasama nya habang buhay.
"Masakit na ba paa mo?"
"Oo eh." Bigla nya akong binuhat. Yung buhat pang kasal! O_O "T-teka! H-hoy! Bab
a mo'ko!"
"Eh masakit na yung paa mo diba? Bubuhatin nalang kita." Sabi nya with his match
ing nakakalokong ngiti.
Uwaaaa! No choice, pinalibot ko nalang yung dalawang kamay ko sa leeg nya. Tapos
naglakad sya palabas ng
venue. Hanggang sa pinasok nya ako sa kotse nya. "Ikaw kasi eh. Di ka nag-iingat
, nagka-paltos ka
tuloy." Kumuha sya ng band-aid sa bag nya tapos nilagay nya yung band-aid sa par
t na may paltos.
"T-thank you."
"Anong thank you? May kapalit yan!"
"Hala, nag thank you na nga ako eh!"
"Gusto ko may kapalit."
"Psh. Sige, fine! Ano ba kapalit?" Ngumiti sya tapos tinuro nya yung lips nya.
"Ayoko nga! Sumusobra ka na ah! Tapos na yan kanina eh!"
"Tss. Ok." Hala, nagtampo yata. Lumipat sya dun sa driver's seat tapos pina-anda
r na yung kotse. San nya ako
dadalhin? O_O
"San tayo pupunta?" Hindi nya ako sinagot. Hala, nagtatampo nga sya :( Kasalanan
ko 'to! Errr! Stupid Yumi! >.<
Bigla nalang tumigil yung kotse. Tiningnan ko sa window car kung nasaan na kami
pero, hindi ko marecognize yung
lugar eh.
"Baba." Sabi nya ng may seryosong boses. Nakakatakot sya! T_T Note to self: wag
na wag galitin ang isang Kurt
Williamson.
*gulp*
Bumaba na ako sa kotse nya. WOOOOOOOOOW! Ang ganda ng place! *O* Para syang gard
en. Isang malaking
garden tapos punong-puno sya ng flowers.
"Ang ganda naman dito! *O*" Sabi ko habang naka-upo sa sahig tapos nags-star gaz
ing. Saktong timing pa ng
langit, ang ganda ganda din. Kumikinang ang mga bituin at ang buwan ay maliwanag
. Sobrang maliwanag. Napakagandang
lugar naman dito. Mas gusto ko pang tumira dito.
"Pamana sa'kin 'to ng lolo ko..." Hinawakan nya yung kamay ko. "Sabi nya, dito k
o daw dalhin ang babaeng
mamahalin ko habang buhay." Napatingin naman ako sakanya. Ako ba yung tinutukoy
nya?
"A-ako ba?"
"Engot talaga -____-"
"Naninigurado lang naman ako eh. Baka kasi dinala mo na din dito si Aria..."
"Hindi. Ikaw pa lang ang dinadala ko dito."
"Sure?"
"Bakit ayaw mo maniwala? -______-"
"Hehe. ^_^V" Hinalikan ko sya sa lips. Syempre, may kapalit daw yung kanina eh.
Niyakap nya ako sa ilalim ng
maliwanag na buwan...
Chapter 22.2
Kurt's P.O.V
"Yumi..."
"zzzZzzzZzzzZ" Aish! Tinulugan na pala ako -_____- Sabagay, madaling araw na eh.
Saka, pagod na rin siguro 'to.
Binuhat ko na so Yumi, yung buhat pangkasal, tapos pinahig ko na sya sa loob ng
kotse ko. inagmasdan ko muna
sya. Ang ganda ganda ganda talaga ng mapapangasawa ko. Ang amo amo ng mukha pag
tulog.
"Boo, sana palagi ka nalang tulog para palaging ma-amo mukha mo." Baliw na yata
ako eh. Kinakausap ko pati
mga taong tulog. Hindi naman ako naririnig nyan. Hinawakan ko yung pisngi nya. T
apos sinuklay-suklay ko yung
buhok nya.
*tsup*
Di ko na napigilan. Hinalikan ko ang pinskish nyang labi. Sorry naman, ang sarap
sarap kasi halikan eh. Errr. This is
gay. Tama na nga, magda-drive na'ko. Umupo na ako sa driver's seat tapos nag-sim
ula na akong mag-drive. Iuuwi
ko na ba 'to? Oo, i-uuwi ko na sya... SA BAHAY NAMIN. *evil grin*
Yumi's P.O.V
*blink*
*blink*
"Uwaaaaaa! A-anong g-ginagawa mo d-dito sa kwarto ko?!" Napa-upo ako sa kama tap
os pinagpapalo ko sya ng
unan.
"T-teka l-lang, u-uy!" Tinigil ko na yung pagpalao sa kanya. "Anong kwarto mo? K
warto ko 'to!" Huh? Napatingin
naman ako sa paligid. Tae, hindi ko nga 'to kwarto! Pahiya naman ako dun >//< "T
ss. Kung ano-ano iniisip ne'to.
Hindi kita ginalaw noh." Niyakap nya ako mula sa likod. "Siguro, gusto mo lang t
alaga---"
"CHE! PERVERT KA! PERVERT!"
"Kurt, anong kagu---" Pumasok yung mommy nya! O_O
*gulp*
Napatayo ako nung makita ko yung mommy nya. Gulat na gulat talaga yung rection n
g mommy nya pero naging
kalmado naman sya after a few seconds. Nasabi ko na ba sainyong hindi pa ako kil
ala ng parents ni Kurt? Hindi pa
nya ako pinapakilala eh -3-
"G-good M-morning p-po."
"And you are?"
"Y-yumi S-suzaki po."
"Girlfriend ko." Sabi ni Kurt habang kalmadong kalmado. Di ba sya kinakabahan? A
ko, oo! Eh pano ba naman,
nakita nung mommy nyang nagyayakapan kami. Baka may isipin syang masama.
"Ahh..." Tiningnan ako ng mommy from head to toe. Waaa! Ang panget panget ko pa
man din ngayon. Gulo-gulo
yung buhok ko, tapos hindi pa ako nagpapalit ng damit. May laway pa nga yata ako
eh. Waaaa! Nakakahiya talaga!
T_T "Alam mo bang ikakasal na'tong anak ko?"
"Ah, eh o-opo."
"Well in that case, bakit ka pa nandito? Alam mo naman na palang may fiance na '
tong anak ko eh." Lumapit
sa'kin yung mommy nya. "Alam mo, I don't like you. Kaya pwede bang layuan mo na
ang anak ko at pwede
bang wag ka nang magpakita pa sa kanya ulit?"
"Ma! She's my girlfriend!"
"And Aria is your fiance."
"Mommy, hindi ko mahal si Aria! Si Yumi ang mahal ko."
"My decision is final, Kurt. Ikakasal ka kay Aria. Kapag hindi ka nagpakasal sa
kanya, kukunin ko lahat ng
binigay namin ng daddy mo sayo."
"Sige, kunin mo kung gusto mo. Hinding hindi ako magpapakasal kay Aria. Mommy mi
nsan naman ako
naman yung hayaan mong magdesisyon. Buhay ko 'to ma. Walang ibang magko-kontrol
ne'to kundi ang
sarili ko. Hayaan mo na ako ma. "
"As I've said, my decision is final." Umalis na yung mommy nya. Ang sakit naman
nun. How nice diba? Unang
meeting palang namin ng mommy nya, ayaw na nya sa'kin. Layuan ko pa daw si Kurt.
Hindi ko kayang layuan si Kurt.
Mahal ko sya.
Bryan's P.O.V
Nandito na sila mama pati yung asawa nya. Psh! Ayaw ko sa bagong "asawa" ni mama
eh. Hindi ako boto sa kanya.
Japanese yung "asawa" nya, pero marunong at nakakaintindi 'to ng tagalog. Si Yum
i pala, hindi pa umuuwi,
sinusubukan kong tawagan sya pero hindi ko ma-contact. Yung mga kapatid nya nag-
aalala sa kanya. Pati din ako.
Ang saya ng JS kagabi. Si Kyla lang kasama ko buong magdamag. Ang saya saya saya
ko talaga. Oo, matagal na
akong may gusto kay Kyla. Ewan ko ba, mahal ko na yata sya eh. Pero, wala akong
guts para sabihin yun sa kanya.
Oo na, ako na torpe! -__-
Sabi nga nila mama pina-arranged marriage daw nila ako eh at kailangan kong pumu
nta ng America. Pero hindi ako
pumayag kaya hindi ako pumunta. Eh nung nalaman kong pumunta pala si Kyla sa Ame
rica edi sana pumayag
nalang din akong pumunta dun. Eh kaso, baka isipin nilang interesado ako sa marr
iage na yun.
"Bry, magbihis ka." Sabi ni mama.
"Bakit? Ano tingin mo sakin, walang damit?"
"Tangek! Magpalit ka ng damit mo, aalis tayo."
"San tayo pupunta?"
"Sa langit. Dalian mo, wag kana magtanong." Ganda ng sagot ng mama ko no? Ganyan
yan eh. Para lang kaming
barkada nyan. Nagpipilosopohan, nagbabarahan pati nagbabatukan. Feeling ko nga,
kapatid ko lang si mama eh.
Feeling teenager. Hindi naman halata kay mama na matanda na sya eh, alagang alag
a nya yung mga balat nya. Ni
isang bakas ng wrinkles wala kang makikita sa kanya. Fresh na fresh talaga. Pero
, hindi nagpapa-Belo si mama or
kung ano ano mang ano dyan. XD
Sinunod ko naman si mama. Nagbihis na ako at bumaba na sa sala. Pagbaba ko sa sa
la, pinagbilin ko kagad kay
Manang Cecil yung mga bata. Tapos, sabi ko rin, i-text nalang ako kapag naka-uwi
na si Yumi. Sumakay na kami sa
kotse ng "asawa" nya. Tumigil yung kotse sa isang fancy restaurant. Pumasok na k
ami dun at binati kami nung mga
waitress. Pero, nagulat ako nung umupo kami sa same table na kinauupuan nila Kyl
a.
"B-bryan?" Sabi ni Kyla habang nauutal.
"Uy Kyla, ikaw pala!"
"Magkakilala na pala si mare eh. Hindi naman pala mahirap pagkasunduin ang mga '
to." Sabi ni mama.
"Eh mama, bestfriend ko 'tong si Kyla eh." Naupo na kaming lahat. "Ano ba meron?
"
"Bry, kasi ang parents ni Kyla ay mga childhood friends namin ng daddy mo. Kaya
naman napagkasunduan
namin na, ipa-arrange marriage kayong dalawa."
O_______O
"P-pero mommy, h-hindi pwede!" Sabi ni Kyla. Bakit naman hindi pwede? Ayaw nya b
a sakin? :| Tumayo si Kyla at
luamabas ng resto. Sinundan ko naman sya hanggang sa makarating kami sa park.
"Ikaw pala yun." Pasimula ni Kyla "Ikaw pala yung taong dapat na ime-meet ko sa
America."
"T-teka, i-ikaw ba yun?"
"Hindi, hindi. Sya. Kasasabi ko lang naman diba?"
"Teka, wag ka namang magalit. Hindi ko naman kasi alam na ikaw pala yung ime-mee
t ko eh. Edi sana kung
nalaman kong isang Kyla Santiago pala ang pakakasalan ko edi sana pumunta na ako
ng America." Nagulat
yata sya sa sinabi ko eh. "Kyla, matagal na kitang gusto. Actually, hindi na pal
a gusto, Kyla, mahal na kita."
"Bryan, maari ba natin 'tong subukan?"
Chapter 23
Yumi's P.O.V
Pagkatapos nung nangyari, umuwi nalang ako.
"Ay nakooo ma'am Yumi! San kayo galing? Nag-aalala na po si Sir Bryan sa inyo."
Bungad sa'kin ni Manang
Cecil.
"Ok lang ako Manang Cecil." Ngumiti ako at nag thumbs-up sakanya.
"Sige po Ma'am Yumi. Ipaghahanda ko na po kayo ng pagkain."
"Sige po Manang Cecil, magbibihis lang po ako." Pumunta na ako ng kwarto, naglig
o, at nagbihis. Bumaba na
ako pagkatapos nun binati ako ni Tita Elis, yung mommy ni Bryan. Naka balik na p
ala sila galing Singapore.
"Oh, Yumi. Kamusta ka? Ba, gumaganda ka ah."
"Tita naman eh."
"Oh bakit?" Tapos may lalaking pumasok sa sala. "Oh Yumi, by the way this is my
husband..." Pagkasabi nya
nun, ewan ko ba. Parang gusto kong hamapasin yung lalaking nasa harap ko ngayon.
5 years, iniwan nya kami tapos
dito ko lang pala sya makikita? At higit sa lahat, KASAL NA PALA SYA SA IBANG BA
BAE. Well, HOW NICE NAMAN
DIBA? Sino pa ba yung tinutukoy ko? Edi yung magaling kong tatay na iniwan kami!
"Ah... Tita, excuse lang po." Tumakbo ako agad sa kwarto ko. Ewan ko ba, naiiyak
ako. All these years, dito ko
lang pala sya makikita. Hindi ko alam kung anong ire-react ko kapag naka-usap ko
na sya. Hindi ko naman pwedeng
sabihin na "Hello. Ako yung anak mo na nagawa mong iwan para sa iba." Haaaaaaaaa
y. Anong gagawin ko?
T__________T
Bryan's P.O.V
From: Manang Cecil
sir...nkauwi n po c maam yumi.
Hay! Buti naman.
"Sino yung nag-text?" Tanong ni Kyla. Kanina pa kami mag kasama. Sabi nya parang
"date" daw.
"Si Manang Cecil. Naka-uwi na daw si Yumi."
"Ah. Tara, puntahan natin si bruhita."
"Sige." Naglakad lang kami pauwi. Wala kaming sasakyan eh. Pagdating namin sa ba
hay nandun na si mama.
Tinanong namin kung nasan si Yumi, ang sabi nya nasa kwarto daw. Edi nag-punta k
ami sa kwarto nya.
*tok* *tok*
"Pasok."
"Bruhita! Anong nangyari sayo!" Pumunta agad si Kyla sa bed ni Yumi. Nakatakip y
ung unan kay Yumi. Tinanggal
naman ni Kyla yung unan. Teka, umiyak ba si Yumi? Magang maga yung mga mata nya!
"Uwaaa, bruhita ang panget
mo na! Anong nangyari sayo?"
"Bruhita *sniff* n-nakita k-ko na sya *sniff*" Nakita? Sinong nakita? Hindi rin
yata na-gets ni Kyla yung sinabi ni
Yumi.
"Ha? Sinong nakita mo?"
"S-si p-papa..." Papa? Papa nya? Ah! Oo nga pala, iniwan pala sya ng papa nya yu
ng 10 years old pa lang sya.
"Ha? Saan? Kailan?" Dahil mas naging curious ako, tumabi ako kay Kyla. Bale, kah
arap namin si Yumi ngayon at
naka-upo kami sa dulo ng bed nya.
"K-kanina *sniff*" Tapos tumingin sa'kin si Yumi. "Sya yung *sniff* asawa ng mom
my mo *sniff* Bryan."
"T-teka, sure ka ba?"
"Hindi ako pwedeng *sniff* magkamali, Bryan. Kahit *sniff* limang taon na ang na
kakalipas, alam ko pa
*sniff* din ang itsura nya." Ewan ko ba. Parang naiinis ako sa papa ni Yumi. Una
ng-una sa lahat, dahil iniwan nya
si Yumi. At pangalawa, niloloko nya si mama! Hindi ko alam kung anong ire-react
ko nun. Naka-closed fist na'ko at
anytime, baka masuntok ko yung pader sa galit.
Kalma lang Bryan...
Inhale...
Exhale...
Think positive, Bryan!
"Yumi, ano nang gagawin mo? Magpapakilala ka ba sa kanya?" Tanong ni Kyla.
"Hindi ko alam!" Narinig ko ang malakas na hagulgol ni Yumi. Sa totoo lang, naaw
a na talaga ako kay Yumi.
Napaka-bait nyang tao para humarap ng ganitong kabibigat na problema.
"Asan ba si Kurt? Alam nya ba 'to?" Umiling lang si Yumi.
Kurt's P.O.V
"Mommy naman! Pwede ba, wag nyo nang ipilit na pakasalan ko si Aria kasi hindi k
o sya papakasalan!"
"Kurt, I had made my decision, okay? You'll marry Aria whether you like it or no
t."
Sht! I hate this life! Bakit ba hindi ako hayaan ni mommy na mag-decide para sa
sarili ko?! Si daddy naman,
masyadong under kay mommy. Kahit gusto nya akong tulungan, hindi nya magawa kasi
natatakot sya kay mommy.
Pano ko ba 'to malulusutan? Kung hindi ko mapipigilan si mommy, baka pwede ko pa
ng pigilan si Aria. Tama!
Pupunta ako sakanila.
Chapter 24
Yumi's P.O.V
Ang awkward ng atmosphere.
Walang nagsasalita samin, kumakain lang kami.
Ni hindi ko nga matingnan yung "tatay" ko eh.
"So... Tito Ren..." Pasimula ni Bryan. "Ano bang nagustuhan mo sa mommy ko?" Tin
ingnan ko si Bryan, alam
kong may plano sya.
"Well..." Hiniwakan nya yung kamay ni Tita Elise. "You're mother is very beautif
ul, kind, caring and she is very
loving." Sabi nya habang naka-ngiti.
"Oh, I see. Tito Ren, may mga naiwan ka bang pamilya dito sa Pinas?" Sabi na nga
ba eh, itatanong nya yan.
Errrrr! >___< Tiningnan ko si Bryan at binigyan ko sya ng wag-muna-ngayon-please
look. Pero binalikan nya lang
ako ng trust-me look. Oh no! T____T
"W-wala n-naman. W-why?"
"Then you're lying."
"What? Bryan! Anong sinasabi mo?" Sabi naman ni Tita Elise.
"Ma, can't you see? Tito Ren is lying! Meron syang iniwang pamilya dito sa Pilip
inas!"
"Bryan! Wala kang karapatan para sabihin yan! Mag-sorry ka sa Tito Ren mo!" Napa
tayo si Bryan sa pagkakaupo
nya.
"Ma, nagsasabi ako ng totoo! Meron akong ebidensya. Si Yumi..." Napatingin naman
silang lahat sa'kin. "Si
Yumi, Nico at Nica ang mga anak ni Tito Ren na iniwan nya 5 years ago!" Nagulat
si Tita Elise sa sinabi ni Bryan
at halos mangiyak-ngiyak na sya sa sinabi nito.
"R-ren, i-is this true?" Tumayo si papa at lumapit saming magkakapatid. Niyakap
nya kami.
"I'm sorry. I-I'm sorry." Umiiyak na ngayon si papa. Pati kaming magkakapatid um
iiyak na rin. "I'm sorry for
leaving you. B-babawi ako ngayon. N-ngayong nandito na kayo, hindi ko na kayo ul
it iiwan pa."
***
After that dramatic scene, nagpagusapan namin ang nangyari. Tanggap naman kami n
i Tita Elise at okay lang
sakanya na dito na kami manirahan. Pinatawad ko na din si papa kasi useless nama
n kung magagalit pa ako sa
kanya diba? Sabi nga nila, you must forgive ang forget. Pinatawad ko si papa at
kinalimutan ko ang mapait kong
nakaraan.
*Bzzzzzzt*
From: Kurt <3
Yumi, I have to talk to you. Magkita tayo sa park.
Bakit ganun? Parang kinabahan ako bigla sa text nya. Nag-excuse muna ako kay pap
a at kay Tita Elise.
Kurt's P.O.V
"Aria, I have to talk to you." Nandito ako ngayon sa bahay nila Aria hoping na p
wede ko syang mapigilan about dun
sa kasal namin.
"What about?"
"Aria, we have to stop our marriage!"
"Why?"
"Because I love Yumi! Aria naman, hindi mo pa ba naiintindihan? Hindi na kita ma
hal! At kahit anong pilit
mong gawin, hinding hindi kita pakakasalan!"
"Oh, is that so?" Lumapit sya sakin at pinalibot nya ang mga kamay nya sa leeg k
o. She's trying to seduce me. Psh.
That's not gonna work. "Ang swerte swerte ni Yumi. Minamahal nya ang isang Kurt
Williamson. Sige, I'll stop
our marriage." Buti nalang! "Pero, kasabay nun, I'll take Yumi's life." Sabi nya
sabay tawa.
"What the?!" Lumayo ako kay Aria. "Don't even dare touch her!"
"I won't... Only if you'll break-up with her and marry me, instead. Come to thin
k of it Kurt. We'll be a great
couple. We'll have kids. And we'll be happy, forever!"
Hindi ko na alam ang gagawin ko. But, I have to do this. I have to break-up with
her. Alam ko, masakit pero, it's for
her own good. After our marriage, babalikan ko si Yumi, I promise. Umalis na ako
sa bahay nila dahil baka
makapatay ako ng wala sa oras. Tinext ko na din si Yumi na magkita kami sa park.
***
"Kurt! Ang dami kong ikwe-kwento sayo." Nandito na si Yumi. Nandito kami sa park
. Hindi ko kaya. Hindi ko alam
kung san ako magsisimula. Aish, this is gay! Fuck! Bakit ba ang hirap hirap? Tat
apusin ko nalang 'to kaagad para
hindi nya ak makitang nasasaktan. Kailangan ko maging matatag.
"Yumi, I have to tell you something..." Hindi ko 'to kaya. Aaaaaaaaah! Kaya mo '
to Kurt! Para sa seguridad ni
Yumi. "Yumi, it's over..." I saw tears in her eyes.
"T-teka, nakikipag-break ka *sniff* sakin?"
"I'm sorry Yumi. Pero narealize ko na, mahal ko pa rin si Aria." I lied. Alam ko
, nasasaktan sya. Ako rin, I hate to
see her cry. But, argggggggh! Shit! I can't take this any longer. Iniwan ko sya
dun sa park, umiiyak at nasasaktan.
Shit naman! Ang sama sama kong tao!
Yumi's P.O.V
"Napaka-walang hiya ng lalaking yan!" Sabi ni Bryan. "Humanda sya sakin. Hindi a
ko makakapayag na ginawa
nya 'to sa kapatid ko."
"Bryan *sniff* o-okay lang ako. W-wag mo *sniff* nalang patulan." Ang sakit eh.
All of a sudden, akala okay na
lahat. Akala ko, wala na kaming problema tapos yun pala malalaman ko nalang na m
ahal pa rin nya pala si
Aria? "Bakit ganun, Bryan? *sniff* Ang sama sama talaga ng tadahana sa'kin eh. *
sniff* Hindi ba pwedeng
maging masaya nalang ako? Hindi ba pwedeng hindi na ako naghihirap ngayon? *snif
f* Bryan, ang gusto ko
lang naman maging masaya na ang buhay ko, pero *sniff* bakit Bryan? Bakit?" Niya
kap ako ni Bryan. Sa
ngayon, si Bryan lang ang makakapitan ko. "Ang sakit eh. Ang sakit sakit."
"Sige lang, iiyak mo lang yan, mawawala din ang lahat." Sabi nya habang sinusukl
ay yung buhok ko.
Chapter 25
Yumi's P.O.V
AFTER 5 YEARS...
"Nanay, kamusta na kayo? Pasensya na ha, ngayon lang ulit ako naka-dalaw. Nanay,
5 taon na ang
nakalipas. Ayos na ang lahat nay. Nagkita na kami ni papa. Meron na ulit akong b
agong nanay, si Mama
Elise. Meron na din akong bagong kapatid, si Bryan. Nay, graduate na'ko." Tumulo
na yung mga luha ko. "Sabi
ko naman *sniff* sa inyo eh. Makaka-graduate *sniff* ako. Maayos na *sniff* ang
buhay namin ngayon, nay.
Ako na *sniff* ang nag-aalaga sa business ni papa. Kaming dalawa *sniff* ni Brya
n."
Limang taon na din... Limang taon na simula nung iniwan nya ako... Limang taon n
a ang nakakaraan simula nung
nakita ko ulit ang papa ko... Limaong taon na, pero... Mahal ko pa rin sya. Ewan
ko ba. Napaka-traydor ng puso ko.
Sya pa rin eh. Siguro, masaya na sila ni Aria ngayon. Siguro nga, may mga anak n
a sila sa America eh. Oo, nag
migrate sila dun. Pagkatapos nya akong hiwalayan, nalaman ko nalang kinabukasan
na pumunta na pala sila ng
America. Simula nun, wala na akong alam tungkol sa kanya.
Ayun, grumaduate ako sa kursong Business Management. Gusto kasi ni papa, kaming
dalawa ni Bryan ang magcocontinue
ng business nya. Kaya ayun, kami na ang namamahala sa business ni papa. Ayos nga
eh, kasi naka-punta
na ako ng ibang bansa. Naka-punta na ako sa Thailand, Korea, Japan, Taiwan at Ma
laysia.
Kamusta na kaya si Kurt ngayon? Ang saya na nya siguro. Kasama nya siguro ang mg
a anak nya ngayon. Nagsasaya
siguro sila. Peste lang eh! Hindi ko sya makalimutan! Ang sama sama talaga ng bu
hay sa'kin! Ang unfair.
Sya, masaya na kasama yung pamilya nya tapos ako, eto nagluluksa pa rin sa pagka
wala nya.
"Yumi..." Hinawakan ako ni Bryan sa balikat ko. "Tara na, uwi na tayo." Nagpaala
m na ako kay nanay at umuwi na.
Gusto nyo ba malaman ang love life ni Bryan ngayon? Edi ayun, sinagot na sya ni
Kyla at actually, kasal na sila. Eh
kaso, ayaw pa magka-anak nila Bryan eh, kaya ayun, ang lungkot lungkot ko. Gusto
ng-gusto ko pa man din
magkaroon ng pamangkin. :3
"Yumi, may package para sayo. Andun na sa kwarto mo." Sabi ni Mama Elise. Mama n
a tawag ko sa kanya. At
first hindi talaga ako naging comfortable, pero nung tumagal na, nasanay na rin
akong tawagin syang mama.
Pumanik na ako sa kwarto para i-check kung anong package yun. Pagka-pasok ko ng
kwarto, nakita ko ang isang
malaking box. Nakabalot sya sa light pink tapos may bow sya na dark pink. Ang cu
te! ^_^ Ano kaya laman ne'to?
Binuksan ko na. Teka, bakit dress ang laman? Light green sya na dress tapos dun
sa may bandang waist, may
parang belt sya na may malaking flower sa gilid. May napansin din akong letter k
aya binuksan ko ito...
You are invited!
What: Kurt Williamson and Aria Cruz wedding!
When: June 05 20**
Where: *toot* *toot* Church
Pagkabasa ko ne'to, tumulo ang mga luha ko. Bakit ganun? Nananadya ba talaga sil
a? Gusto ba talaga nila ako
makitang umiyak sa harap nila? Gusto ba nilang makita akong nasasaktan? Gusto ba
talaga nilang ipamukha sa'kin
na masaya na sila ngayon? Ang sama sama naman nila. Napaka-sadista nila.
"Oh Yumi, ba't ka umiiyak?" Tanong ni Bryan habang sumisilip sa pintuan. Inabot
ko sa kanya yung invitation
card. "Eh? Akala ko ba kasal na sila? Ano, pupunta ka ba?"
"Hindi ko *sniff* alam." Niyakap ako ni Bryan. Humahagulgol na ako. Hindi ko na
alam anong gagawin ko.
Kurt's P.O.V
"Ah! It's great to be back!" Sabi ni Aria habang naka-sakay kami sa kotse. Nandi
to na kami ulit sa Pinas. Dito
namin napag-desisyunan na ikasal ni Aria. Ewan ko ba. Nami-miss ko na si Yumi. K
amusta na kaya sya ngayon?
Hindi ko man lang sya ma-contact. Nag-iba na sya ng phone number eh. Hindi ko ri
n sya ma-contact through e-mail.
After 5 years, hindi ko aakalaing babalik pa pala ako dito. Akala ko nga sa Amer
ica kami ikakasal ni Aria eh. Pero,
napag-desisyunan namin na ipagpatuloy muna yung pag-aaral namin bago kami ikasal
.
Dalawang araw nalang bago ang kasal namin, pupunta kaya sya? Hindi nya pala alam
na naka-uwi na kami galing
America. Pano nya malalaman? Errr. Stupid Kurt.
Yumi's P.O.V
Wedding day.
Ngayon na. Ngayon na ang araw na ikakasal sila. Napagdesisyunan ko na ring pumun
ta. Pero syempre, kasama si
Bryan. Nandito na kami sa simbahann madami na ding mga tao. Pero sinubukan kong
hindi magpakita. Actually,
sinusubukan ko ngang magtago eh.
Andito na yung groom. 5 years na rin, pero wala pa ring nagbago sa kanya. He's s
till handsome. Nandun lang kami ni
Bryan sa may likuran ng simbahan, para hindi kami masyadong maka-attract ng iban
g tao. Pero, nakita nya ako.
Iniwas ko naman yung tingin ko sa kanya. Ayokong makita nya akong nasasaktan.
Nagsisimula na yung ceremony. Nakikita ko na si Aria. She's still beautiful as e
ver. No wonder sya ang pinili ni Kurt
kesa sa akin. she's now walking down the aisle with his father. How I wish I was
the bride. Sana ako nalang yung
naglalakad sa aisle. Sana ako nalang yung magpapangako sa kanya na forever kamin
g magmamahalan hanggang
sa dulo ng walang hanggan. Naiiyak ako. Pero I don't want them to see me crying.
Kasi, alam kong matutuwa lang
sila na nasasaktan ako.
Nagsimula nang mag-homily yung pari.
"Do you Kurt Williamson, take Aria Cruz as your lawfully wedded wife, to love an
d cherish her? In sickness
and in health? For better or for worse? Until death do you part?"
"I-I do."
"Do you Aria Cruz take Kurt Williamson as your lawfully wedded husband, to love
and to cherish him? In
sickness and in health? For better of for worse? Until death you part?"
Tumingin muna si Aria sa mga tao sa harap nya. "I'm sorry, but I don't." Lahat n
g tao, gulat na gulat. Kami rin ni
Bryan. "Kurt, alam ko namang mahal mo si Yumi kaya, I'm letting you go. Besides,
siguro nga hindi ikaw ang
para sa'kin. Matagal ko nang gustong ipatigil ang kasal natin nung nasa America
pa tayo pero I thought, I'd
bring some suspense. Kaya ngayon, I'm setting you free. Ibibigay na kita sa dapa
t na mag may ari sayo. And
she's here..." Napatingin naman sa'kin si Bryan. He's smiling. Teka, damay ba sy
a dito? "Sige na Kurt, nahiya ka
pa. Lapitian mo na sya. Ayun sya oh." Tapos tinuro ni Aria yung hintuturo nya sa
direction ko. Lahat naman ng tao
napa-tingin sa'kin.
"Huy! Tumayo ka na!" Sabi ni Bryan. Napatayo naman ako. Tapos lumalapit sa sya s
a'kin. Natutuwa ako na
nahihiya na kinakabahan na ewan! Mix emotions ako ngayon. Tapos tinulak ako ni B
ryan papunta sa gitna ng aisle.
Ayan na, palapit na sya ng palapit sa'kin. Bumibilis nanaman yung tibok ng puso
ko.
"Long time no see." Sabi nya sa'kin ng makalapit na sya.
"Ah... Hehe." Yun lang ang tangi kong nasagot. Syempre, hindi pa rin ako makapan
iwala sa mga nangyayari eh.
Sana kung panaginip man 'to, sana hindi na ako magising. If this is a dream, it'
ll be perfect! "T-teka, nananaginip ba
ako?" Tapos binatukan nya'ko. Wow, five years kaming hindi nagkita tapos batok a
ng pang welcome nya sa'kin? -
____-
"Engot ka pa rin talaga. Wala kang pinagbago." Niyakap ko sya. Naiiyak na ako. I
just missed this guy so much. I
waited for him to come back. It's been 5 years. That 5 years of waiting was real
ly worth it. Kumalas sya sa
pagkakayakap nya at lumuhod sya sa harap ko. "Sayumi Aira Suzaki..." Hinawakan n
ya yung kamay ko at hinalikan
nya ito. "I'm sorry sa lahat ng nagawa ko sayo. Sorry kasi sinaktan kita. Ginawa
ko lang naman yun kasi,
ayaw kitang mapahamak. Ngayon nandito na ako, nagbabalik para sayo. Yumi, please
, sumama ka sa'kin,
let's live together happily. Alam ko, wala pa akong singsing ngayon pero, hindi
na talaga 'to
makakatagal... Yumi... Will you marry me?"
Please read the Author's note. I have some important news to tell you po. :)
***
Epilogue
True love can wait...
Isa yan sa mga quotes na pinaniniwalaan ko.
Alam ko na kung bakit...
Alam ko na kung bakit ganun ang tadhana sa'kin...
Palagi akong pinapahirapan...
Palagi akong sinasaktan...
Sa buhay kasi natin, palagi tayong binibigyan ng problema.
Nasa sa'tin yun kung haharapin ba natin 'to o tatalikuran.
I chose to conquer my problems...
Dahil alam kong pagsubok lang 'to.
Sinusubok lang ako ng tadhana kung kaya ko ba o hindi.
That's why, maganda ang kinalabasan ng buhay ko ngayon.
Pero alam kong simula pa lang 'to at malayo pa ako sa katapusan.
"Boo! Asan na yung mangga?" Sigaw ko.
"Di mo pa nga nauubos yang apples eh, naghahanap ka na kagad ng mangga -___-"
"Eh gusto ko ng mangga, please!"
"Aish. Matitiis ba naman kita?" Love na love talaga ako ni Boo. ^_^ Kamusta na b
a buhay ko? Edi ayun, super
saya! Kasal na kami ni Boo at nakatira na kami sa sarili naming bahay. Nakilala
na rin ni Boo si Papa pati si Mama
Elise. Ang saya pala maging asawa no? Mas maganda na ang sitwasyon namin ngayon
kasi, magkasama na kami
sa isang bahay at I'm even falling for him everyday. Tanggap na rin ako ng mommy
nya. Nag-sorry na din sa'kin si
Aria. Si Aria nga pala, bumalik na sya ng America. Dun daw nya hahanapin yung to
toong soulmate nya. Guess what?
Buntis na si bruhita! 4 months na! Di ba, magkaka-pamangkin na ako! ^_^ Si Nico
at Nica naman, nandun sila
nakatira sa bahay nila Mama Elise. Miss ko na nga sila eh, kasi madalang lang ka
mi dumalaw sa bahay nila.
"Yee---" Hindi ko na natapos yung sasabihin ko dahil bigla nalang akong nasuka.
I've been feeling weird these past
few days. Palagi nalang ako nahihilo, tapos palaging gutom, hindi nga ako nabubu
sog eh. Tas minsan minsan, palagi
akong sumusuka. Aish. Ano na ba ang nangyayari sa--
"Okay ka lang?" Wait. Nahihilo, kain ng kain, suka ng suka. Teka, kelan ba hulin
g period ko?
O___________________O
"Boo, b-buntis yata ako."
"Ano? Buntis ka? Magiging tatay na ako!" Bigla nya akong binuhat tapos ang lapad
lapad lapad lapad ng ngiti
nya.
"Teka! Baba mo muna ako." Binaba naman nya ako. Masunurin talaga si boo. "Yata l
ang naman eh, yata."
"Eh basta." Tapos niyakap nya'ko. "Kapag lalaki, gusto ko Junior. Kapag babae na
man, gusto ko
Yuri." Excited? Hindi pa naman sure eh. :3
"I love you Boo." Kiniss ko sya sa lips nya. I'm so happy right now that I've be
en with him for all the good and bad
times. Alam ko hindi maiiwasan ang mga pag-aaway, tampuhan at problema pero kaya
namin 'to. Fighting! ^O^
-ENDAuthor's
NOTE:
Hello! Pasensya na kung panget yung Epilogue. Alam ko, hindi yan yung ine-expect
nyo diba? Sorry talaga T_T
Magpapasalamat na ako sa mga HUMBLE at DEMANDING readers ko. MAHAL KO KAYONG LAH
AT. XD Mamimiss
din kayo nila Kurt, Yumi, Bryan, Kyla at iba pang cast ng Love Contract.
Basahin nyo din po yung mga bago kung stories, kung nagustuhan nyo ang Love Cont
ract, for sure, magugustuhan
nyo rin 'to. I promise, hope to die! Pleaseeeeee! *lumuluhod sa inyo* Sige na na
gmamakaawa na po ako.
Pleaseeeeeeeeeeeeeeee T_T
Cinderella's Step Sister (KhunToria/Milky Couple Fan Fic): http://www.wattpad.co
m/story/1237026-
cinderella%27s-step-sister
MAY BOOK 2 NA PO! Pero, slow update lang sya. Eto po yung link basahin nyo
>> http://www.wattpad.com/4253912-this-love-is-real-lc-book-2-slow-update-chapte
r-2 Wag nyong kalimutan
mag-vote at mag-comment dun ha? ^_____^V
Sa mga manghihingi po ng soft copies, pasensya na po, hindi po muna ako mamimiga
y. Busy po po ang abnormal
na author na 'to eh. Hehe.
Ayun lang, salamat talaga sa lahat. Ajujuju! T______T<PIXTEL_MMI_EBOOK_2005>53</
PIXTEL_MMI_EBOOK_2005>