Fakultet: Politikih nauka

Smijer: Sociologija
Predmet: Osnove psihologije

Seminarski rad
Tema: Vjerske sekte

Mentor:

Student:

Doc. dr Ljiljana Krneta

Milica Peji, 271/13

Banja Luka, maj 2014. godine

SADRAJ

1. Uvod ............................................................................................................... 2
2. Pojam i nastanak sekti
2.1. Pojam sekti .............................................................................................. 3
2.2. Nastanak i uzroci nastanka sekti ............................................................. 5
3. Vrste i podjela sekti
3.1. Vrste sekti ................................................................................................ 9
3.2. Podjela sekti ............................................................................................ 9
Zakljuak ..................................................................................................... 13
Literatura .................................................................................................... 14

1. UVOD
Pored opasnosti od oruane agresije, terorizma, organizovanog kriminala i korupcije,
ali i narkomanije, koja se u tekstu strategije tretira kao sve izraeniji drutveni
problem , kao znaajan bezbjedonosni rizik pominje se destruktivno djelovanje
pojednih vjerskih sekti i kultova na porodicu i drutvo.
U dananje vrijeme ljudi ive veoma ubrzano. Ljudi su fokusirani na karijeru, posao i
na kraju dana nemaju previe vremena za svoju porodicu, sebe i svoje potrebe. Pa i
ne treba da nas udi pojava organizovanih grupa istomiljenika koje nude
rastereenje, olakanje, duhovno ispunjenje i ozdravljenje. Svojim obeanjima zavele
su veliki broj ljudi kojima je ivot bio stresan ili razoaravajui.
Ta pojava vjerskih grupa koje sebi daju razliita imena i pripisuju razliite epitete se
poslednjih godina sve vie iri i sve vie uzima danak u psihikom zdravlju sve
veeg broja ljudi u svijetu i time razorno djeluje i na njihove porodice. Postojanje
novih religija, religijskih pokreta, sekti i alternativnih duhovnih pokreta i nije
nekakva novost, jer ih je u istoriji religija uvijek i bilo.
Djelovanje vjerskih sekti vodi ka razbatinjenju, a samim ti i dehomogenizaciji i
uopte destabilizaciji naroda.
Prosjeno obrazovan ovjek kod nas zabrinjavajue malo je upuen u religiju. To ga
ini prilino podlonim da prihvati, moda imajui najbolje namjere, sektako uenje
i da utoite za svoje duhovne potrebe pronae u nekoj od sekti.
Zato je, nesumnjivo, dugorono i trajno rjeenje ovog problema edukacija
stanovnitva. Posebno je potrebno rasvijetliti aktivnosti i djelovanje voa vjerskih
sekti, kao i njihove prikrivene ciljeve.
Destruktivno djelovanje pojednih vjerskih sekti i kultova na porodicu i drutvo
postaje sve izraeniji problem i dobija karakter sve znaajnijeg bezbjedonosnog
rizika.

2. POJAM I NASTANAK SEKTI

2.1. Pojam sekti
Rije sekta dolazi od latinskog glagola secare to znai odvajati. Pojam sekte
u ovom smislu ima vrijednosno znaenje. Tu se misli na neku grupu koja se
odvaja od glavne vjerske zajednice i postaje samostalna. U svom stavu i uenju
sekta se suprostavlja tradicionalnoj vjerskoj zajednici (posebno hrianskoj
crkvi), njenom uenju, organizaciji i crkvenoj vlasti. Ako se u tumaenju pojma
sekta poe od latinske rijei sequi to znai slijediti, onda se za sektu moe
rei da je to i manji religijski pokret koji je nastao okupljanjem istomiljenika,
koji slijede i podravaju vou, osnivaa sekte ili istaknutog sljedbenika. Sekta je
manje organizovana religijska grupa predanih vijernika, koja obino nastaje iz
protesta protiv onoga u ta se pretvorila crkva. Za sve lanove sekte
karakteristino je da imaju vrstu organizaciju i jedinstvene obavezne rituale. To
su grupe koje se mogu prepoznati po svojoj manipulaciji usmjerenoj na
psiholoku destabilizaciju svojih sljedbenika, s ciljem da se od njih izvue
potpuna potinjenost, smanjenje kritikog duha, prekid sa opte usvojenim
porukama i koje sa sobom povlae opasnost za individualne slobode, zdravlje,
obrazovanje.
Ljudi, najee, dobrovoljno, kao odrasli, pristupaju sekti, umjesto da pripadaju
po roenju kao kod velikih religijskih (vjerskih) zajednica. Izuzetak moe biti,
kod nekih sekti, da roditelji ukljuuju svoju djecu od malih nogu u ivot sekte, ili
da se itave porodice ukljuuju u sekte. Ulazak u sektu zahtijeva raskid sa ranijim
vjerovanjem i nainom ivota (esto zanemarivanje prethodnih obaveza, pa i
odlazak iz porodice). ivot u sekti podrazumeva vrstu identifikaciju sa grupom i
voom (tijelom i duom). U nekim sektama se zahteva da pripadnici ustupe
imovinu i novana primanja sekti. Iz sekte se teko izlazi, ak i kada se pripadnik
na to odlui.

Teko je precizno definisati pojam sekte, a da je to tako, naveemo nekoliko

gledita koja istiu da je sekta:

mala grupa istomiljenika koja se odvojila od neke religijske

zajednice u samostalnu religijsku grupu u kojoj zahtijeva potpunu
pokornost svojih lanova; ona ima neprijateljski odnos prema
tradicionalnim religijskim zajednicama

skup vjernika neke institucionalizovane religije koja je zauzela

posebno gledite o pitanjima uenja, obreda, ivota

manja drutvena grupa koja slijedi neku linost, uenje, neki pravac
uenja ili kolu, s ciljem odbacivanja opteprihvaenih drutvenih ili
crkvenih ciljeva, normi i sredstava drutvene sredine iji dio
predstavlja i, suprostavljajui se postojeem vrijednosnom sistemu i
normama, stvara svoje vlastite smatrajui ih jedino ispravnim

neprijateljski raspoloena zajednica prema tradicionalnoj religijskoj

zajednici koja, uz to, snano pokorava svoje sljedbenike i dosljedno
slijedi svoga osnivaa, odnosno vou

zajednica koja raskida sa ranijim vjerovanjima i nainom ivota,

odbacuje crkvene institucije, hijerarhiju i simbole, bez birokratske
mree sljedbenika, odbacuju hijerarhiju plaenih slubenika i
institucionalnu birokratsku organizaciju1

I. Cvitkovi, Rjenik religijskih pojmova, Sarajevo, 1991, str. 249

2.2. Nastanak i uzroci nastanka sekti

Sekte nisu nova pojava. One su stare, skoro koliko i samo drutvo. Oduvijek su
postojale grupe fanatika koje su slijedile nekog novog harizmatinog lidera. Veina
sekti nastajala je u momentima socijalne krize, u periodima kriza drutveno
ekonomskih formacija i u periodima burnih preobraaja socijalnih struktura ili burnih
revolucionarnih i ratnih potresa.
Istorijska istraivanja dokazuju da su u periodu zaokreta i opte krize robovlasnikog
drutva nastajale sve nove sekte koje su se odlikovale:

protestom protiv drutvenog poretka

negiranjem privatne svojine i ropstva

strogom izolacijom pogleda na svijet

Ove sekte su nastajale od deklarisanih elemenata tj. od propalih zanatlija i trgovaca,

protjeranih seljaka sa zemlje, robova i propalih robovlasnika.
Danas preovlauje miljenje da je prvobitno hrianstvo nastalo iz judejskih sekti ili
esenaca.
Za esence Rimski istoriar Plinije Stariji kae: To je bio usamljen narod i najudniji
na svijetu, bez ijedne ene, odricao se svake ljubavi bez novca...
U blizini sekte esenaca nalazila se jevrejska sekta Kurmana kod Mrtvog mora.
Nain ivota sekte Kurmana bio je strogo propisan. Imali su zajedniki rad, obrede i
molitve. Ona je pruala mir i sigurnost i zato su ljudi u nju ulazili da bi se oslobodili
Gospodara mraka i istrebljenja.
Odanost prema sekti ispoljavala se za vrijeme Jevrejskog rata, kada su lanovi
Kurmana doivljavali uase, jer su bili rastrzani na mukama, uvijani, lomljeni i
paljeni. Stradali su sa osmijehom i bez suza, davajui duu uvjereni da e je uskoro
ponovo dobiti.
Masovno nastajanje sekti deava se za vrijeme poetnog stadijuma raspada
feudalizma, odnosno u zaetcima uspostavljanja kapitalistikog naina proizvodnje.
Fenomen sekti svoje porijeklo vodi iz dva specifina naina nastajanja, iz dva
ivotna stava, iz dve doktrinalne pozicije.
Jedna od njih je religija a druga sekularizacija.

Nagla pojava velikog broja sekti poklapa se sa pojavom industrijske revolucije u

XIX i XX vijeku i sa procesom sekularizacije, kada vjerske institucije gube veliki dio
drutvenog znaaja.
Jo u l6. vijeku isposnik Grigorije Palama, ispisujui svoju hriansku antropologiju,
insistira na trihotominom ustrojstvu linosti kod svakog ovjeka tj. postojanju
diferenciranih manifestacija duha, due i tijela. Ova trihotominost u kasnijim
naunim konceptualizacijama prerasta u ve uobiajnu distinkciju na nau bioloku
dimenziju, duevnu, koju dijelimo samo sa ivotinjama, te duhovnu, iji smo
posjednici samo mi ljudi.
Veza duevne sfere sa duhovnom kod ovjeka nam je takoe dobro znana i
elaboracija ove sprege ima svoju dugu istoriju. Veza duhovnosti i ovjekove bioloke
dimenzije aktuelizovana je tek u posljednjih nekoliko decenija zahvaljujui
intrigantnim i relevantnim istraivanjima u oblasti neuroteologije i neuropsihologije.
Svima im je zajedniko traganje za odgovorom na pitanje postoji li bioloka osnova
duhovnosti.
Neuropsiholog M.Persinder u svojim istraivanjima otiao je najdalje i poslije njih
je tvrdio da je u sljepoonim renjevima ljudskog mozga otkrio boju taku za
koju kae da je spiritualni centar smjeten u neuronskim spletovima a ija se
elektroaktivnost mijenja onog trena kada ovjek pone da intenzivno razmilja o
duhovnim i religioznim temama.
Jung smatra da je duhovno prosvjetljenje sutina ljudskog postojanja te da je
prirodna datost ovjeku da bude homo religiosus a da je Bog njegov najvaniji
arhetip.
Dakle, pristup ovjekovoj duhovnoj sferi odavno je bio mogu kroz percepciju
njegove pripadnosti tradicionalnim religijama dok pripadnost sektama moemo
smatrati deformiuim oblikom ovog pristupa jer se sreemo sa psihopatolokim
sadrajem ovjekove duhovnosti, kompromitacijom i tekim oteenjem njegovog
duhovnog zdravlja.
Naime, nijedna tradicionalna religija nije propovijedala zlo dok je ono kod mnogih
sekti ugraeno u njihovo dogmatsko uenje, zlo i nasilje su njihove vodee
programske odrednice. Ve povran osvrt samo na stravina i sve uestalija ubistva i
samoubistva, koja su dirigovana i ritualizovana u okrilju sektne ideologije, govore

nam da je homo sapiens ulaskom u pakleni krug sektne pripadnosti postao homo
demens i zauvijek sruio osnovni princip svih religija i vjerovanja na ovom svijetu
sjedinjenje s dobrom.
Savremena psihijatrija spremnost rtve ( pristalice neke sekte ) da se povinjuje i
ispunjava sve zahtjeve sekte tumai modifikacijom moralne svijesti pojednica,
uspostavljanjem svojevrsne mentalne kontrole nad njom, izopaavanjem njene
duhovne sfere, a sve to pod snanim uticajem sektne ideologije. U ovakvom
tumaenju rezultati viktimolokih domena sekte se nesporno ukazuju kao zlo i
destruktivnost ili, preciznije reeno, kao paradoksalna transformacija ljudske
duhovnosti i njenih sutinskih sadraja koje nalazimo u svim tradicionalnim
religijama kao to su ljubav i transcedencija.
Na ovaj nain svaka sekta postie svoj osnovni cilj da putem psiholoke
destabilizacije kod svojih sljedbenika uspostavi bezuslovnu odanost, pokornost i da
otkupi njihov kritiki duh sa konsekutivnim odbacivanjem opteprihvaenih naunih,
etikih, graanskih, pravnih i drugih vrijednosti, te vrlo izraenim nepotovanjem
tradicionalnih vjerskih zajednica.
Mnogi autori socijalno-psihijatrijske orijentacije ve due vremena zagovaraju stav
da je svako pripadnitvo sekti novi oblik bolesti zavisnosti a definicija sekti kao
duhovne droge odavno se odomaila kako u laikom tako i u strunom
vokabularu. I pod dejstvom droge, ali i pod teretom pripadnitva nekoj sekti,
pojedinac odlazi u sasvim drugu stvarnost. Autori koji se bave komparativnim
istraivanjem ove dvije adikcije tvrde da se u sluaju adikcije na sekte radi o
mentalnoj manipulaciji gdje se bihejvioralnim kondicioniranjem uspostavlja sindrom
adikcije. Isti autori u ovoj vrsti adikcije vide kompletnu tj. fiziku, psihiku i
socijalnu zavisnost te pojavu apstinencijalnog sindroma tj. novi sljedbenik sekte
poinje da pokazuje veliku privrenost sekti koja se na fenomenolokom planu u
svojoj punoj klinikoj ekspresivnosti pokazuje kao intelektualna i emocionalna
zavisnost, koje su dovoljne da se konstituie potpuna opnijenost sektom vidljiva u
slijepoj poslunosti i bespogovornom izvrenju zadataka.
Ve smo rekli da se kontaminacija duhovnog prostora odvija na matrici mentalne
destabilizacije ( popularno ispiranje mozga ) sa elementima psihotraumatizacije
koja vodi luenju endogenih opijata endorfina i enkefalina, to izaziva efekte

bezbolnosti i relaksacije. Kada se ovi endogeni opijati razgrade, koji se stvaraju u

mozgu sektne rtve, javlja se potreba za novom stimulacijom njihovog luenja te
rtva odlazi guruu gdje doivljava retraumatizaciju, koja e stimulisati ponovno
luenje endogenih opijata. I tako se ulazi u krug ije se trajanje sve vie boji
depresivnou i esto prekida suicidom.
rtve sektne adikcije doivljavaju ne samo mentalnu destabilizaciju i destrukciju, ve
i fiziku i socijalnu, to ih u jednom momentu ini vrlo ozbiljnim psihijatrijskim
sluajevima.
U sekte se esto ulazi, to psihijatri dobro znaju, u funkciji odbrane od psiholokih
doivljavanja ili nekog drugog psihijatrijskog poremeaja a u cilju definitivnog
povratka homeostatskog balansa.
Uzroci nastanka sekti su sledei:

nezadovoljstvo stanjem u crkvi i njenim odnosom prema okruenju i

drutvu

psiholoka stanja i krizne situacije kod pojedinaca emocionalna

nesigurnost, umor, neostvarene elje, tekoe i tjeskobe u svakodnevnom
ivotu

potreba za pripadanjem nekome i traganje za identitetom mogu biti est

uzrok odlaska u sekte koje nude toplinu i zajednitvo

traganje za smislom ivota, loe stanje u porodici, nedostatak prijatelja,

prisustvo egzistencijalnog straha i apokaliptikih oekivanja za koje se ne
mogu nai odgovori i utjeha u svakodnevnom ivotu

potreba za duhovnim vostvom za vrstom rukom u rukovoenju

zajednicom, za potinjavanjem i sluenjem autoritetu

opte stanje u drutvu ( krize, siromatvo ) takoe moe biti jedan od

uzroka. Frustrirani, izgubljeni i hendikepirani pojedinci, ili nekoliko njih,
nastoje da formiraju grupu uz iju e pomo napakostiti sredini koja ih
nije prihvatila, ili se revanirati nekom stvarnom ili umiljenom
subjektu koji je prepreka njihovom djelovanju.

najzad, veoma znaajan uzrok ulaska u sektu moe biti vjetina voe
kojom prodobija sljedbenike. Rije je o njegovoj harizmi , izgledu,

nastupu i odnosu prema sljedbenicima, odnosu prema uoj i iroj okolini,

drutvu, odnosno njegovom pogledu na svijet.
3. VRSTE I PODJELA SEKTI
3.1. Vrste sekti
Postoji zaista veliki broj novih religija, novih vjerskih pokreta, alternativnih religija,
malih vjerskih stranaka i zajednica.
Prema kriteriju odnosa prema svijetu, odnosno drutvu postoje sljedee vrste novih
religija, odnosno novih vjerskih pokreta i sekti tj. onih koje svijet:

priznaju afirmativne

ne priznaju tj. odbacuju negatorske

prilagoavaju se svijetu prilagoene

U prvu grupu spadaju religije koje imaju afirmativni odnos prema svijetu i drutvu,
one koje prihvataju mnoge vrijednosti, ciljeve i tenje drutva smatrajui da mogu
ponuditi bolje rjeenja za njihovo ostvarenje kako bi ljudi bili sreniji i uspjeniji.
U drugu grupu spadaju oni koji imaju negatorski odnos prema svijetu i drutvu
istuui da su izopaeni i tetni za razvoj duhovnosti. Pristalice ovih religija i lanovi
pokreta se izdvajaju iz drutva, esto odvajaju od porodice i prijatelja. Unutranja
organizacija ovih grupa temelji se na apsolutnoj predanosti, poslunosti i pokornosti.
Njihovi lanovi vjeruju u apokalipsu koja e dovesti do kraja svijeta.
U treu grupu spadaju pokreti i religije koje se svijetu prilagoavaju. Rije je o
grupama koje doista svijet kritikuju istiui da se vratio grijehu i da ne ivi prema
Boijim namjerama, ali se svijetu prilagoava s ciljem da se u njemu obnovi duhovni
ivot.
3.3. Podjela sekti
Sekti danas ima mnogo. Rauna se da ih ima preko dvije hiljada u cijelom svijetu,
razliitih su obiljeja, kako dogmatskih tako i geografskih. Postoji vie principa po
kojima moemo izvriti podjelu sekti. Ovdje je kao kriterijum podjele uzeto uenje,
to jest zvanina religija, od koje su se sekte odvojile. Tako imamo:

pseudohrianske sekte one koje su se odvojile od zvaninog uenja

hrianske crkve

pseudohinduistike i dalekoistone sekte osnova i matica su hinduizam

i budizam

sinkretistike sekte mjeavina raznih zvaninih religijskih i jeretikih

pravaca, kao i okultizma i magije

satanistike sekte one koje otvorene propovijedaju satanizam, tj. da ja

avo ( Satana ) bog i da mu se treba klanjati i rtve prinositi

Svaka od ovih podjela dalje se moe podijeliti, tako da se pseudohrianske sekte

mogu dalje podijeliti na:

adventisti ( subotari ) ova sekta osnovana je 1833.godine od strane

VilIjema Milera. Ime subotari dobili su po tome to svjetkuju subotom a
ne nedeljom. Svoja vjerovanja zasnivaju na ponovnom dolasku Hrista.
Najvanija

obiljeja

ove

sekte

su:

razgranato

organizovano

misionarstvo; smatraju da imaju dar prorostva; slave subotu i smatraju da

subota ne slui za odmor ve za razvoj dubokog odnosa jedinstva izmeu
ovjeka i Boga; vjeruju da nema svjesnog ivota poslije smrti; Hrist je
jedini posrednik izmeu Boga i ovjeka;

baptisti osnovani su 1521.godine u Njemakoj. Ime ove sekte potie

od grke rijei bapticeni to znai uroniti u vodu. Njihova osnovna
obiljeja su: svoje uenje zasnivaju na Svetom Pismu; Hrist je jedini
gospodar svijesti i ljudske due; vjernikom se postaje dobrovoljno; tvrde
da nema praroditeljskog grijeha; krtavaju samo odrasle;

boija djeca familija ljubavi osnovani su 1968.godine u SAD od

strane Dejvida Berga. Okupljaju mlade u prirodi, po parkovima i
plaama. Berg je sebe nazvao Mojsije David i proglasio se prorokom
apokalipse kao i svetenikom crkve spasenja. Tvrde da je ljubav
neophodna za spasenje kao i da su sve stvari, koje vode ka ljubavi i
jaanju te ljubavi, dozvoljene;

jehovini svjedoci osnovao arls Tejz Rasel 1851.godine. Jehovini

svjedoci

su

jedna

od

najbrojnijih,

najrasprostranjenijih

najsciplinovanijih sekti u svijetu. Osnovne karakteristike su: mi ostali

hriani znamo kako je Bogu ime, a to je Jehova; Isus nije razapet na
krstu, ve je bio objeen; Hristova majka nije Bogorodica; nema

10

potovanja krsta; dua nije nikakva duhovna sutina, razliita od tijela,

niti nadivljuje tijelo, tijelo je nosilac ivota a dua krvi;

mormoni su osnovani 1830.godine u SAD od strane Dozefa Smita.

Uenje zasnivaju na knjizi Mormoni koju smatraju autentinom
dodatkom Biblije.

nazareni nazarene je osnovao 1830.godine vajcarac Samuel Frelih. U

svom uenju oni odbacuju: sveto pismo Starog zavjeta i smatraju ga
samo istorijskom knjigom; Bogorodicu i svetitelje; potovanje krsta i
ikona; post; crkvene praznike;

rije ivota ova sekta nastala je krajem sedamdesetih godina u

vedskoj. Moto ove zajednice je: muzika, igra, veselje, veliki hor i
ozdravljenje. Bolest smatraju posljedicom nedovoljne vjere u Boga;

crkva boija osnovani su 1886.godine u SAD. Vjeruju da krtenjem i

estim molitvama mogu da ine uda;

Pseudohinduistike sekte se mogu dalje podijeliti na:

falungong osnovana je 1992.godine od strane Li Honde. Ova sekta je

mjeavina budizma, taoizma i igunga.

harekrina osniva je ri rimad Baktivedanta Prabhupada. Ono to je

karakteristino za ovu sektu je potpuno negiranje nacionalne i religijske
posebnosti;

transcedentalna meditacija osniva je Mahes Prasad Varma. Ova

tehnika je jednostavan, prirodan nacin usmeravanja paznje prema
mirnijim nivoima mentalnih aktivnosti;

karma centar koristi elemente vie religija, primjenjuju meditaciju,

jogu, hipnozu, psihoterapiju itd.

Zatim, sinkreistike sekte se mogu dalje podijeliti na:

antropozofi osniva je Rudlof tajner. U svojim uenjima nastoji

objasniti tajnu i sutinu ovjeka koristei okultizam, ezoterij, kao i
hinduistike i budistike religije

11

iluminati nastali su 1776. godine. Ciljevi iluminata su: graanska i

socijalna jednakost; pravilna raspodjela materijalnih dobara; racionalnije
korienje materijalnih dobara; ouvanje ivotne sredine;

masoni - Drugaije se nazivaju i slobodni zidari. Prema Bogu se odnose

kao prema velikom arhitekti koji ne pripada bilo kojoj religiji. Odnos
prema Bogu kod masona jeste odnos prema Velikom arhitekti, Tvorcu.

novo doba ( new age ) - Nastala je 1893. godine u ikagu. Ovaj pokret
se drugaije naziva i " religija Novog doba ". Ono to je karakteristino
za ovaj pokret je da organizacija nije vrsta. Njihov osnovni cilj je da
zagospodare planetom Zemljom tako to e formirati jednu svjetsku
vladu koja e da kontrolie jednu vojsku i policiju na svijetu.

I na kraju, satanistike sekte, pojam Satana susree se u uenjima svih religija, s tim
to se, shodno razlikama u religijama, razlikuju i doktrine o Satani. Karakteristike
satanizma, kao savremenog pokreta oboavanja Satane, su:

satanistike doktrine predstavljaju se danas otvoreno i to kao doktrine

za oslobaanje ovjeka od religijskih normi, stega i ogranienja

podrazumijeva se da sljedbenici, radi ljepeg ivota poslije smrti, treba

da vjeruju u Satanu kao palog anela, gospodara tame, vladara
podzemlja

gordo i nadmono, satanizam sebe predstavlja kao nadnauno i

nadreligijsko uenje koje je Crkva vekovima ljubomorno krila od
ljudi

Na terenu hrianskih naroda satanisti odbacuju Isusa Hrista kao

mesiju, te slue Satani, oekujui od njega nagradu i ugodniji ivot
poslije smrti

Okultizam i magija neizbjeni su elementi satanskih rituala, koji se

mogu nazvati i satanosluenjima". Postoje simboli koji parodiraju
crkvena znamenja, krst okrenut naopako, svijee zapaljene fitiljem
okrenutim nadolje i sl. Postoje i tipino sataniki simboli, kao to su:
mrtvaka glava koja simbolizuje prihvatanje smrti kao ulaska u carstvo
podzemlja i mraka, u carstvo Satane; heksagam koji predstavlja simbol
borbe i pobjede Satane nad Bogom, pri emu krug predstavlja vjenost;

12

simbol tri estice 666 jeste broj Velike zveri Antihrista, kao grafika
predstava

zvezde

pentagram

simbolie

posjedovanje

kosmike

inteligencije koja rezultira posjedovanjem svemoi i apsolutne vlasti

ZAKLJUAK
Poznato je da su sekte danas postale jedan od veih problema sa kojima se svijet
bori. Sekte, irom svijeta, kroz zloupotrebu vjerskih prava i sloboda, ire svoju
paukovu mreu u lovu na ljudske due u koju se zaplie sve vei broj lakovjernih.
Voe vjerskih sekti uglavnom tee jednom cilju, a to je materijalno bogatstvo. Dok
svojim manipulisanim vjernicima, sugeriu slijepu poslunost i skromnost, oni se
bogate. Djelovanje vjerskih sekti, u svakom sluaju, sve vie uzima danak u
psihikom zdravlju svojih sljedbenika, a esto dovodi i do toliko visokog stepena
destrukcije, koja uzrokuje brojne posljedice, poev od asocijalnog ponaanja,
ugroavanja javnog reda i mira, skrnavljenja raznih objekata, svetilita, groblja, pa
zatim i autoagresije - samoranjavanja, samoubistva; seksualne izopaenosti i brojnih
i raznovrsnih krivinih djela, sve do onih najteih kao to su ubistva, otmice,
razbojnitva i silovanja.
U svijetu se sekte porede sa drogom, tj. da su sekte jedna vrsta omamljenosti,
nesvjesnsti. Moda to i jeste tako jer sekte djeluju na psihu ovjeka.
Sektama se vie ne bave samo mjesne, matine vjerske zajednice, nego i zdravstveni
radnici, pedagozi, pripadnici organa bezbjednosti, sociolozi i mnogi drugi.
tetnost navedenih parareligijskih grupa i pojedinaca primarno se manifestuje kroz
ugroavanje psihikog zdravlja graana. Po pravilu, posljedino, strada i porodica
lana sekte. Obzirom, da im se najee sugerie da se izdvoje iz svog "demonskog"
okruenja, lanovi sekti sve svoje interese svode na interes sekte. Tako djeca gube
roditelje ili roditelji djecu, u zavisnosti samo od toga ko je u sekti.

13

LITERATURA

Kovaevi, B. ( 2012 ). Nove religije. Banja Luka: Evropski defendologija centar za

nauna, politika, ekonomska, socijalna, bezbjedonosna, socioloka i kriminoloka
istraivanja
www.odjek.ba/?broj=21&id=05
www.studenti.rs/skripte/sociologija/sekte-4/

14

15