You are on page 1of 774

ACTA

APOSTOLICAE SEDIS
COMMENTARIUM OFFICIALE

ANNUS X I V VOLUMEN X I V

ROMAE
TYPIS POLYGLOTTIS VATICANIS
MCMXXII

5 Ianuarii 1922

Annus XIV - Vol. XIV

Num. 1

ACTA APOSTOLICAE SEDIS


COMMENTARIUM OFFICIALE

ACTA BENEDICTI PP. XV


LITTERAE

APOSTOLICAE

TITULUS AC PRIVILEGIA BASILICAE MINORIS^PRO ECCLESIA SSMAE TRINITATIS


CAESARISBURGI EX DIOECESI CONSTANTIENSI.

BENEDICTUS P P . XV
Ad p e r p e t u a m rei memoriam. P r o p e a litore maris in gallica
civitate Gaesarisburgi, intra Constantiensis dioecesis fines, ecclesia Sanctissimae Trinitati dicata exsistit, q u a e inter ceteras eiusdem u r b i s ecclesias veluti mater ac princeps h a b e t u r a t q u e h o n o r a t u r . I a m vero refert
ad Nos venerabilis frater Ioseph Gurard, Episcopus Constantiensis, eandem sacram aedem, iam a saeculo quinto exstructam, sed ob temporis
ac bellorum iniurias pluries labefactatam et dirutam, tandem saeculo
decimo quinto i n s t a u r a t a m vel potius iterum, ampliore forma, exaedificatam fuisse, ac successu temporis bonae artis operibus sive depictis
sive sculptis pulchrisque altaribus e x o r n a t a m . E a d e m vero ecclesia
postea sacra supellectili locupletata est, et quidem n o n ea t a n t u m q u a e
ad divinum cultum necessaria videretur, sed etiam quae, copia et pretio,
ad o r n a m e n t u m et decus s a c r o r u m r i t u u m conferret; pluresque in ipsa
sacerdotes, quibus archipresbyter praeest, q u a decet dignitate, sacra
a g u n t sollemnia aliasque per a n n u m religiosas supplicationes, q u i b u s
populares, optimates, magistratus, militaresque duces frequentissimi
intersunt. Nil mirum propterea si in eodem templo plures q u o q u e piae
sodalitates, indulgentiis privilegiisque ditatae, sint canonice erectae et
floreant, q u a s inter confraternitas Ssmi S a c r a m e n t i et sodalitas Tertii
Ordinis Sancti Francisci n o n u n o nomine s u n t m e m o r a t u dignae. Neque

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

denique p r a e t e r m i t t e n d u m est, a p u d ecclesiam istam Caesarisburgensem,


Sanctissimae Trinitati dicatam, cum Beatum T h o m a m Helyas, e provincia ipsa o r i u n d u m , iuvenes diu studioseque ad religiosam vitam,
pietatem bonosque mores instituisse, tum, i n e u n t e saeculo decimonono,
congregationem Sororum a Misericordia, q u a r u m princeps d o m u s in
a n t i q u a Ssmi Salvatoris urbe* vulgo Le Vicomte n u n c u p a t a , n u n c exstat,
originem s u a m duxisse, cum Beata Maria Magdalena Postel, ipsius
Congregationis fundatrix, aliquibus sibi sodalibus adiectis, primo ibidem religiosa vota emiserit. Quapropter cum Nos, q u o templi ipsius
decus augeatur, enixe rogati simus, ut eidem sacrae aedi dignitatem,
titulum et privilegia Basilicae minoris impertiri dignaremur, Nos votis
hisce a d n u e n d u m ultro libenterque existimavimus. Q u a re, conlatis consiliis cum VV. F F . NN. S. R. E. Cardinalibus Congregationi Sacrorum
R i t u u m praepositis, m o t u proprio ac de certa scientia et m a t u r a deliberatione Nostris, deque Apostolicae potestatis plenitudine, praesentium
Litterarum tenore, m e m o r a t u m t e m p l u m Caesarisburgense, S s m a e Trinitati dicatum, dignitate ac titulo Basilicae minoris p e r p e t u u m in m o d u m ,
h o n e s t a m u s , cum o m n i b u s h o n o r i b u s , praerogativis, privilegiis, indultis,
q u a e minoribus almae h u i u s Urbis Basilicis de iure c o m p e t u n t .
Decernentes praesentes Litteras firmas, validas a t q u e efficaces semper exstare ac permanere, suosque integros effectus sortiri a t q u e obtinere
illisque ad quos pertinent n u n c et in p o s t e r u m plenissime suffragari;
sicque rite iudicandum esse ac definiendum, i r r i t u m q u e ex n u n c et
i n a n e fieri si q u i d q u a m secus super his, a quovis, auctoritate qualibet,
scienter vel ignoranter attentari contigerit. Non o b s t a n t i b u s contrariis
quibuscumque.
D a t u m R o m a e a p u d Sanctum P e t r u m , sub anulo Piscatoris, die
u mensis decembris a n n o MMXXI, Pontificatus Nostri octavo.

P . C Alfe. GASPARRI, a Secretis Status.

Acta Benedicti PP. XV

EPISTOLAE

I .

AD R. P. D. PETRUM PISANI, ARCHIEPISCOPUM T I T . CONSTANTIBUS EM, DELEGATUM APOSTOLICUM IN INDIIS ORIENTALIBUS: NONNULLA PATERNE ADMONENS IN ECCLESIAE UTILITATEM.

Venerabilis frater, salutem et apostolicam benedictionem. Libenter


q u i d e m egregios amoris a t q u e obsequii sensus accepimus q u i b u s Nos
Indiae catholici e Madraspolitano conventu, in Deiparae h o n o r e m habito,
i n e u n t e hoc a n n o prosecuti s u n t ; eisdemque g r a t u l a m u r vehementer
q u o d ipse coetus in sollemnem cessit christianae fidei ac pietatis erga
i m m a c u l a t a m Virginem significationem. Iamvero ut rei fructus permaneat, et obsignetur q u o d a m m o d o promissio countium, qui. quidem ad
a r a m sacram polliciti s u n t se, Episcoporum ductu, servaturos esse proposita inita, o p p o r t u n u m Nos hic d u c i m u s viam ostendere q u a m catholicus quisque t u m singillatim t u m socialiter religiose sequi debeat. Haec
via seu n o r m a , uti constat ex Evangelio, ex apostolicis litteris scriptisq u e s a n c t o r u m P a t r u m , posita est in obedientia fidelium pastoribus
legitimis iuxta illud: oboedite praepositis vestris et subiacete eis .
Etenim Episcopi in sui regendis dioecesibus nullo p r o r s u s modo ex
s u b d i t o r u m arbitrio pendent, n e q u e ulli alii in agendis r e b u s q u a m
Sedi Apostolicae rationem reddere debent, cum soli P e t r o dictum sit:
P a s c e a g n o s meos, pasce oves meas . Q u a p r o p t e r officium est t u m
cleri t u m fidelium improbare n o n modo in se ipsis sed etiam in aliis
e u m , qui invaluit, independentiae s p i r i t u m ; id enim occasionem praebet
religionis nostrae a d v e r s a r o s zizania in vinea Domini d i s s e m i n a n d o
Caveant igitur ne in Episcoporum decreta inquirant, cum ea suis sententiis non respondent, neve ipsa percenseant a u t p a r v i p e n d a n t q u o q u o
modo, privatim vel publice, verbis vel scriptis, uti iam Litteris Nostris
encyclicis Ad Beatissimi Apostolorum a d m o n u i m u s : Nemo privatus, vel
libris diariis ve vulgandis vel s e r m o n i b u s publice habendis, se in Eccle sia pro magistro gerat. Norunt o m n e s cui sit a Deo magisterium Eccle siae d a t u m . Ecclesia est plebs sacerdoti a d u n a t a et pastori suo grex
a d h a e r e n s . Ex quo sequitur cum Ecclesia on esse qui cum Episcopo

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

n o n sit. Secus enim agentes sacerdotes vel laici, acatholicos, quos inter
versantur, imitarentur, s c a n d a l u m eisdem et a n s a m p r a e s t a n d o ut a
verae Ecclesiae sinu remoti p e r m a n e a n t . O p e r a m potius n a v e n t suo
Episcopo, reverenter eidem o b s e q u e n d o ; n e q u e - etsi integrum cuique
est ad Apostolicam Sedem i u s t a de causa provocare - praetexant, ut
se ab Ordinarii auctoritate et iussis s u b d u c a n t , velle se praescriptiones
sequi ab eadem Apostolica Sede vel ab aliis Episcopis pro sua cuiusque dioecesi fortasse latas. Q u o d si i n t e r d u m q u a s d a m s u a s animadversiones vel optata Ordinario referre censerent, o b s e q u e n t e r id faciant,
atque d u m t a x a t ob veritatis t r i u m p h u m m a i u s q u e Ecclesiae b o n u m ,
n u m q u a m vero imponendo vel minitando, aut, quod peius esset, civiles
auctoritates, ecclesiasticis negotiis p r o r s u s extraneas, a d e u n d o . Verumt a m e n iurisdictio Episcoporum n o n modo in iis exercetur q u a e ad religiosas et ecclesiasticas r e s pertinent, sed in ceteris etiam q u a e s t i o n i b u s
cuiusvis n a t u r a e , q u a e directe vel indirecte cum Ecclesiae sanctae emolumento a n i m a r u m q u e salute coniunguntur. I t a q u e Episcopi tripliei s u a
potestate utentes, magisterii scilicet, ministerii a t q u e regiminis, tueri
debent et auctoritative moderari q u a e s e q u u n t u r : t u m administrationes
ecclesiasticas, q u a m v i s in iis regundis laudabili opera u t a n t u r sacerdot u m vel laicorum, cum Episcopus r e n u n t i a t u s sit in c a n o n i b u s sacris
t u t o r n a t u s cuiuslibet pii operis vel fundationis : t u m catholicam iuventutis educationem, q u a e quidem n u m q u a m a religiosa institutione seiungenda est; cum enim Servator Dominus de se loquens professus sit
u n u s est magister vester, Christus , Christus vero in persona Episcoporum vivat ac doceat, iuxta illud qui vos audit me audit , ipsorum est legitimas ferre n o r m a s q u a s magistri catholici perdiligenter
s e q u a n t u r in iis q u a e ad scholas catholicas et ad clericorum conformationem in Seminariis m a i o r i b u s vel minoribus spectant: t u m denique
necessitudines seu relationes fidelium cum acatholicis in vita civili, iudicando si usus et consuetudo cum quibusdam coetibus vel adhaesio
quibusdam philanthropicis consociationibus, q u a e neutrales seu areligiosas se esse dictitent, grave periculum praebeant, in aliquo casu vel
regione, a recta fide deficiendi. P r a e t e r e a in eo qui praeest n o n solum
p e r s o n a hominis sed* quavis ratione posthabita, Deus ipse conspiciend u s est qui nos alloquitur, admonet, m o d e r a t u r , iuxta illum Scripturae
locum : t a m q u a m Deo e x h o r t a n t e per n o s (II Cor., v, 20). O m n e s
profecto exoptant, etiam in religiosis r e b u s , se ab iis g u b e r n a r i qui
sint eiusdem n a t i o n i s ; in quo quidem i m p r o b a n d i n o n s u n t illi Indiae
catholici qui ab indigenis Pastoribus se regi vellent. Huic optato n u m q u a m sane adversata est Ecclesia, quandoquidem in ea n o n est Gen-

Acia Benedicti PP. XV

tuis et Iudaeus, circumcisio et p r a e p u t i u m , b a r b a r u s et Scytha, servus


et liber , n e q u e est acceptio personarum : idque luculenter ex eo liquet
quod Pontifices Maximi s u m m a m c u r a m semper a d h i b u e r u n t ut clerus
indigena cotidie magis in sanctimonia doctrinaque proficeret. Verum
Ecclesiae t a n t u m est decernere t e m p u s q u a n d o eidem optato satisfieri
conveniat; Ecclesiae, i n q u i m u s , quae singularium dioecesium utilitatibus
t a m q u a m e specula invigilane, iam a n t i q u i t u s missionales miserat, qui
per asperrima q u a e q u e itinerum, miseriarum, persecutionum, christian u m nomen regionibus istis inferrent. Quisquis igitur, r e r u m eventus
p r e c i p i t a n d o , iudicium R o m a e q u o m o d o c u m q u e , voce scriptisve, praevenire contendit, contumacem simul et inobsequentem se p r a e b e t erga
Iesu Christi Vicarium, quasi Eidem non sit -curae de filiorum Indiae
salute a t q u e prosperitate. Sed inter alia q u a e in Mariali conventu acta
sunt, illud etiam constitutum esse comperimus ut opera missionarior u m in convertendis ethnicis ad Christi fidem in dies promoveretur. Ad
h a n c rem, uti pluries ediximus, nihil est Nobis optatius q u a m praedicando Evangelio n o n modo europaei sacerdotes, v e r u m etiam indigena
clerus det operam, cum ipsius maxime, p r a e ceteris, m u n u s sit p o p u lares suos infideles* ad Ecclesiae a m p l e x u m vocare et perducere, ut illa
verba decessoris Nostri f. r. Leonis XIII quantocius felicem h a b e a n t
exitum: Filii tui, India, administri tibi salutis . Meminerint Indi omnes
q u a n t u m valeret ad ethnicorum conversionem, priscis illis Ecclesiae temporibus, christianorum exemplum qui t a m q u a m fratres inter se diligebant. Hos igitur ipsi s e q u a n t u r , et, dissidiis compositis, ita et concordia inter se coniugantur et legitimae auctoritati subsint, ut in pace
et caritate Christi semper p e r m a n e a n t cor unum et anima una; q u a e
vitae ratio p l u r i m u m quidem conferet ad ethnicorum conversionem. Nec
omittant pastoralia Episcoporum m u n i a (nimis q u a n t u m iam gravia),
allevare, seque gratos praestare erga t a m strenuos inclytorum O r d i n u m
et Congregationum alumnos, qui vitam viresque pro Indiae emolumento
impendunt. Quod si fecerint, sciant m a g n u m se Nobis q u o q u e solatium
allaturos: peculiari enim a m o r e Indos prosequimur; inter ipsos q u o d a m modo per Delegatum Nostrum versamur; nihilque faciemus reliqui ut,
quavis soluta quaestione et tranquillatis animis, India christianis omnib u s Asiae c o m m u n i t a t i b u s in exemplum praefulgeat. Atque interea validissimam opem m a g n a e Dei Matris implorantes, q u a e in Mariali conventu Patrona Indiae r e n u n t i a t a est, ac fore confisi ut Qui incepit
in vobis opus b o n u m , ipse perficiat, confirmet solidetque , in auspicium donorum caelestium itemque ut praecipuae benevolentiae Nostrae
signum, tibi, venerabilis frater, Episcopis o m n i b u s istius regionis, uni-

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

versoque clero ac populo unicuique eorum concredito, apostolicam benedictionem effuso animo i m p e r t i m u s .
D a t u m R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , die xv mensis octobris MCMXXI,
Pontificatus Nostri a n n o octavo.

BENEDICTUS P P . XV

II
AD R. P. PAULUM MANNA, SEMINARII DUGBNTANI A SACRO CORDE IESU MISSIONIBUS EXTERIS PROVEHENDIS MODERATORI : DE HOC NOVO MISSIONALI
INSTITUTO VEHEMENTER GRATULATUR.

Dilecte fili, salutem et apostolicam benedictionem.- Libenter admodum certiores facti s u m u s a dilecto filio Nostro Cardinali Praefecto
S. C. de P r o p a g a n d a Fide, Seminarium, a u g u s t o Cordi iesu dicatum,
Dcentae, Avrsanae dioecesis in Campania, munificentia pientissimi
canonici Aloisii Grassia, n u p e r defuncti, esse conditum, eo quidem consilio ut missiones sacrae a p u d infideles p r o m o v e r e n t u r ; in hoc enim
salutarem fructum perspicimus ex encyclicis Litteris Maximum illud
proficiscentem, quae quidem feliciter, propitio Deo, in dies nova capiunt
incrementa. Profecto e x o p t a n d u m erat ut etiam in inferiore Italia missionale institutum excitaretur, iis n o n absimile quae in aliis septentrionalis Italiae u r b i b u s iam florent: q u a p r o p t e r valde n u n c de D u c n t a n a
domo g r a t u l a m u r , utpote q u a e plurimos Evangelii praecones, divino
nutu, per inferiorem italiam s u s c i t a t i l a sit. H u i u s spei certe non fallet
eventus, si piscopi e a r u m regionum simul cum clero, nobis obsequentes, n o n modo missionales vocationes foverint, sed etiam bonos omnes
hortati erunt ut rem precibus ac stipe adiuvent. Ceterum o m n e s n o r u n t
q u a m munifice conferre soleat meridionalis Italiae populus ad ea omnia
q u a e ad magnificentiarn sacri cultus p e r t i n e a t ; sed q u o m o d o melius Deus
coli potest quam ipsius Dei regnum per t e r r a r u m orbem p r o p a g a n d o ?
Iamvero non pauci fuerunt ex Italia meridionali qui, hoc in campo, de
christiana civilique re bene meriti s u n t ; in primisque ille Dei famulus
Matthaeus Ripa, qui a n n o MDCCXXIV pium opus a Sacra Familia Iesu
Christi seu Collegium Sitense Neapoli constituit; is enim multis perag r a n s Caelestis Imperii regionibus, nonnullos bonae spei adolescentes illinc abduxit, ut iidem rite a pietate litterisque instructi, populares

Acta Benedicti PP. XV

il

s u o s deinceps ad christianam fidem converterent. Non defuit a u t e m


Deus sanctis viri coeptis; o p p o r t u n a enim catholicorum ope, Collegium
Sinense diu quidem eximios missionales Ecclesiae suppeditavit, ex quib u s a d h u c nonnulli s u p e r s u n t . Meminerint qui sunt ex inferiore Italia,
p l u r i m o s sane populares suos in variis O r d i n i b u s Institutisque dedisse
o p e r a m sacris missionibus, et aliquos, vel recens, suum sanguinem pro
Fide effudisse. Recte factorum m e m o r q u a e a maioribus acta sunt,
meridionalis Italiae clerus p o p u l u s q u e p a r sit huic tempori missionalis
incrementi, id S e m i n a r i u m considerans n o n modo ad Aversanam dioecesim, sed ad o m n e m meridionalem Italiam pertinens. Quo autem generali
e m o l u m e n t o , n o n particulari d u m t a x a t , id o p u s haberetur, Sacra Congregatio de P r o p a g a n d a Fide ut s u a m p r o p r i a m h a n c institutionem accepit,
a t q u e , se advigilante, eam tradidit regendam Mediolanensi Exterarum
Missionum Societati, u t p o t e q u a e , cum plurimos sotlertesque Evangelii
praecones Ecclesiae praebuerit, et q u a n d a m h a b e t apostolatus sacri traditionem, et spem certam felicis exitus. Velint igitur Episcopi o m n e s ex
inferiore Italia Seminarium a Sacro Corde Iesu Missionibus Exteris provehendis, peculiari suo prosequi patrocinio, q u a n d o q u i d e m t a n t u m universae Ecclesiae b o n u m cum ea re coniungitur. Nos vero q u a m vehementissime largitati b o n o r u m o m n i u m hoc opus c o m m e n d a n t e s , id fore
pro certo h a b e m u s ut, auspice magna Dei Matre, p a t r o n i s autem Iosepho
et Francisco Xaverio, p l u r i m u m valitura sit haec n o v a institutio ad
r e g n u m Iesu Domini amplificandum, eoque maiores allatura utilitates
q u o graviora sunt missionum d a m n a et contraria acatholicorum conata.
T u q u e , dilecte fili, perge alacriter, uti facis, s a l u b e r r i m u m id opus
u r g e r e ; nec enim certe Episcoporum a d i u m e n t a , q u o r u m Nos diligentiam pr<$be novimus, defutura tibi erunt, neque, multo m i n u s , ipsius
Domini auxilia cuius quidem gloriam tantopere promovere tu niteris.
Atque in caelestium m u n e r u m auspicium itemque ut peculiaris benevolentiae Nostrae pignus, apostolicam benedictionem tibi, dilecte fili,
et iis o m n i b u s qui q u o q u o modo r e m iverint, in primisque venerabili
fratri Septimio Caracciolo, Episcopo Aversano, cunctoque clero ac populo
ipsius dioecesis, effuso a n i m o i m p e r t i m u s .
Datum
bris

MCMXxi,

R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , die vir mensis novemPontificatus Nostri a n n o octavo.

BENEDICTUS P P . XV

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

iii
AD R. P. D. AMADEUM C AS ABONA EPISCOPUM CLAVARENSIUMI OCCASIONE DIOECESANAE SYNODI NONNULLA INCULCAT CLERO NOSTRA AETATE NECESSARIA.

Venerabilis frater, salutem et apostolicam benedictionem. Non


ab re, post perlustratati! p r i m u m dioecesim, propositum suscepisti celebrandi dioecesanam Synodum. Q u a m q u a m enim, ut n u n t i a s , Clavarensis
Ecclesia ea c o m m e n d a t u r pietate ac disciplina, de q u i b u s laetari in
Domino liceat, Synodi eiusdem celebrationem cum recens p r o m u l g a t u s
Codex iuris canonici, t u m alia n o n p a u c a suadent.
Habes tu quidem, venerabilis frater, in quo u b e r e cum fructu eia
bores. De clero enim ac de populo, de fide ac de m o r i b u s de cognatisque rebus plurimis tibi in Synodo a g e n d u m erit. Quid in u n a q u a q u e
re praecipiendum v e t a n d u m v e sit, tu videris. Nos in hoc maxime consilium velimus versetur et opera tua, ut q u o t q u o t istic in sortem Domini
vocati sunt, sentientes quid nova postulent tempora, laborent, opus
faciant evangelistae, ministerium suum impleant n o n s a c r o r u m t a n t u m
perfunctione m u n e r u m . Sufficere id forte poterat cum domestico magisterio atque exemplo quisque fidelium vitam exigebat ad o m n e m virtutis legem. Nunc, versis in deteriora m o r i b u s , hoc maxime opus, hic
labor eorum qui sacro funguntur m u n e r e , prodire in p o p u l u m in eoque
salutariter versari: omni q u a licet ope tueri veritatem et ad virtutem
invitare atque allicere: in iuvenilem aetatem, tot circumventarn insidiis,
praecipuas q u a s d a m c u r a s conferre: uti sapienter iis societatum atque
operum adiumentis eaque multiplici caritatis industria, q u i b u s e x p h >
r a t u m est sacerdotale ministerium fructuosius fieri et obtinere latius.
Recte utentibus omnia cooperantur in bonum.
Q u o a d vero b o n a omina, q u a e tibi libet s u m e r e a tempore peragendae Synodi, agnoscimus in iis p i e t a t e m in Nos t u a m ; q u a m repen^
dentes suavissima pietatis vice, caelestium conciliatricem m u n e r u m ,
apostolicam benedictionem tibi, venerabilis frater, o m n i q u e tuo clero
ac populo p e r a m a n t e r in Domino impertimus.
Datum R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , die xiv novembris
Pontificatus Nostri a n n o octavo.
BENEDICTUS P P . XV

MCMXXI,

Acta Benedicti PP. XV

13

IV
AD R. P. D. ALOISIUM FERRI, EPISCOPUM MONTIS ALTI : DE Q U A D R I G E N T E SIMO SIXTI V NATALI CELEBRANDO.

Venerabilis frater, salutem et apostolicam benedictionem. Consilium a Montealtensibus tuis, te duce, initum, singulari solemnitate propediem q u a d r i n g e n t e s i m u m Sixti V natalem a g e n d i , Nos equidem
l a u d a m u s m a g n o p e r e et p r o b a m u s . Nam, q u a n d o hoc est in mores
n o s t r o s inductum, ut s u m m o r u m h o m i n u m qui olim fuerint, memoria
certis t e m p o r u m intervallis celebretur, profecto n o n est hic praetereund a , quem tum animi a t q u e ingenii magnitudine, t u m rerum g e s t a r u m
gloria consentiunt o m n e s et Pontificem et Principem praestantissimum
fuisse. Qui, ut hoc fastigium dignitatis attigit, a t q u e ex hac t a m q u a m
specula circumspexit quo loco res esset christiana et publica, incredibili alacritate visus est incumbere ad omnia, q u a e c u m q u e oporteret,
o r d i n a n d a : in quo quidem insignem et p r u d e n t i a m et celeritatem adhibuit, ut mirabile sit, t a m multa t a m q u e m a g n a eum tam brevi spatio
audaciter suscepta perfecisse feliciter. Isque cum in iudiciis. adminis t r a n d i s specimen severitatis iustitiaeque esset, iis temporibus accommodatissimum, t a m e n nullum miseri a r a m g e n u s patiebatur esse, cui
n o n largiter pro copia succurreret; hodieque e x s t a n t beneficentiae liberalitatisque eius m o n u m e n t a . Ad ceteras a u t e m eiusdem laudes ille quasi
cumulus accedit, quod b o n a r u m artium a t q u e h u m a n i t a t i s com m o d a et
o r n a m e n t a magnificentissime promovit: quo nomine multum Sixto V
sui splendoris haec ipsa alma U r b s in primis debet. I t a q u e tal;s tantique viri a vobis h o n e s t a r i memoriam, a quo maxime ista civitas nobilitata sit, omnino aequum est et c o n s e n t a n e u m . Idem autem Nobis perg r a t u m accidit, u t p o t e quod valde o p p o r t u n u m videatur, non modo quia
immortalia R o m a n i Pontificatus erga h u m a n a m societatem promerita
egregie in hoc Pontifice illustrantur, sed etiam quia in h a c tam late
fusa a n i m o r u m vel ignavia vel contumacia, cum fere iacet maiestas
legum reique publicae auctoritas, aliquid ad r o b o r a n d a m vulgo vel iuris
vel officii conscientiam p u t a m u s t a m clara iustitiae, constantiae sever a e q u e disciplinae exempla posse valere, siquidem in bono lumine collocentur. - Nos igitur, q u a e vos t a n t o nomini perpetuum in m o d u m
h o n o r a n d o instituere cogitatis, ea libenter, quoad licet, iam nunc p a r t i -

14

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

c i p a m u s : tibi autem h o c ultro t r i b u i m u s , ut proximo die anniversario


natalis Sixti V, post solemne sacrum, populo, ex Nostra auctoritate,
benedicas et plenariam peccatorum veniam largiare, usitatis condicionibus lucrandam. Auspicem vero caelestium m u n e r u m ac testem b e n e volentiae Nostrae, apostolicam benedictionem tibi, venerabilis frater,
ceterisque qui ex isto comitatu seu consilio sunt, et clero p o p u l o q u e
tuo p e r a m a n t e r impertimus.
Datum
bris

MGMxxr,

R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , die
Pontificatus Nostri a n n o octavo.

BENEDICTUS P P . XV

ix

mensis

decem-

S. Congregatio de Propaganda Fide

15

ACTA SS. CONGREGATIONUM


SACEA CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE
DECRETUM
NOVUM COLLEGIUM MISSIONUM A SANCTO ALEXIO DE FALCUNERIIS O. S. M. IN
URBE ERIGITUR.

Quo a b u n d a n t i u s idoneos ministros sacris missionibus a p u d exter a s gentes suppeditare valeat, Sacrum hoc Consilium Christiano Nomini
P r o p a g a n d o , cuius potissimum est, pro suo m u n e r e , S u m m i Pontificis
studio dilatandae Fidei, n u p e r r i m e litteris encyclicis q u o q u e manifestato,
obsecundare, in sententiam venit n o v u m Missionum Collegium in hac
alma Urbe erigendi, in quo delecti a l u m n i ad sacras expeditiones peragendas, praesertim a p u d Africae a t q u e Americae gentes, iuxta n o r m a m
a d n e x o r u m s t a t u t o r u m instituerentur.
ipsius autem Collegii, a S. Alexio de Falcuneriis n u n c u p a n d i , sedes
figenda pro n u n c ad Sancti Nicolai Tolentinatis, a p u d religiosos Ordinis
S e r v o r u m Mariae visa est, in meliores aptioresque aedes proxime transferenda.
H a n c vero Sacri Consilii sententiam S s m u s D. N. Benedictus div.
Provid. P p . XV in audientia diei 24 labentis mensis ianuarii, infrascripto S. Congregationis Secretario impertita, a p p r o b a r e r a t a m q u e habere dignatus est, ac p r a e s e n s decretum, quo Collegium praedictum erigitur a t q u e constituitur cum o m n i b u s iuribus ac privilegiis similibus
institutis concessis, confici iussit.
Datum Romae, ex aedibus Sacrae Congregationis de P r o p a g a n d a
Fide, 25 ianuarii 1921, in festo conversionis sancti Pauli Apostoli.

G. M. CARD. VAN ROSSUM, Praefectus.

L.

S.
C. Laurenti, /Secretarius,

16

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

SACBA CONGREGATIO RITUUM


1
PISTORIEN.
CONFIRMATIONIS CULTUS AB IMMEMORABILI TEMPORE
ANDREAE

FRANCHI, EPISCOPO

PRAESTITI SERVO

DEI

PISTORIENSIUM, ORDINIS PRAEDICATORUM,

BEATO NUNCUPATO.

Inter Episcopos qui saeculo xiv Ecclesiam Pistoriensem gubernarunt, doctrina et vitae sanctitate refulsit A n d r e a s F r a n c h i , decus q u o que et o r n a m e n t u m Ordinis P r a e d i c a t o r u m . Q u a p r o p t e r Pistorienses
cives e o r u m q u e rectores, ac praesertim illius Ecclesiae praesules, ad
Causam beatificationis Servi Dei p r o m o v e n d a m , pluries vota depromp s e r u n t a t q u e m a n u s admoverunt. Verum c o m m u n i a vota exsecutioni
d e m a n d a n d a curavit Episcopus Pistoriensis Andreas Santi fe. re., qui,
a n n o 1911, Processu ordinaria auctoritate absoluto, de confirmatione
cultus immemorialis Servi Dei sententiam favorabilem pronuntiavit,
actis processualibus ad sacrorum r i t u u m Congregationem transmissis
pro ipsorum Apostolica confirmatione. - A n t e q u a m de ordine et forma
iudicii atque de exitu Causae fiat sermo, aliquid innuere liceat de ortu,
vita et obitu, necnon de fama sanctitatis et de cultu ecclesiastico ipsius
Famuli Dei. Hic, Pistoriensi in urbe, ex clara progenie de F r a n c h i s vel
de Bocagnis o r t u s a n n o 1335, et a piis p a r e n t i b u s recte institutus, inde
a pueritia futurae virtutis et vocationis religiosae praebuit indicia. Adolescens h a n c vivendi rationem a m p l e x a t u s in Ordine F r a t r u m Praedicatorum, patre ab initio contradicente, h a b i t u m religiosum induit in
Conventu Pistoriensi Sancti Dominici, die 25 martii a n n o 1351. Inter
a l u m n o s pietate et ingenio p r a e s t a n s , doctoratus g r a d u s R o m a e s u m m a
cum laude a s s e q u u t u s est. Sacerdotio a u c t u s , e Superiorum iussu, variis
in scholis docendi m u n e r e mirifice ac fructuose fungitur, simulque sacro
ministerio, potissimum praedicationis evangelicae ex instituto sui Ordin i s , incumbit cum a n i m a r u m solatio et profectu. Omnem laudem et
gloriam non sibi, sed unice Deo referebat b o n o r u m o m n i u m auctori et
largitori, apud q u e m a s s i d u a oratione instabat, plures diu noctuque
transiens horas ad pedes sanctissimi Crucifixi. Beatissimam Virginem

S. Congregatio Rituum

17

Mariam cum Iesu infante ac sanctos Magos peculiari devotione coluit,


et Oratorium confratrum nobilium Pistoriensium, sub invocatione ipsor u m sanctorum erectum, amplificavit sacrisque redemptionis mysteriis
decorari iussit. Episcopo Pistoriensi, Ioanni de Vincentiis, Ordinis Erem i t a r u m Sancti Augustini, vita functo, clero et populo enixe postulante
et S u m m o Pontifice benigne confirmante, suffectus est F r a t e r Andreas
F r a n c h i , sacerdos Ordinis Praedicatorum, qui in virtute obedientiae
g r a v e episcopatus o n u s cum metu et tremore suscepit. Qua vero ratione
E p i s c o p u s A n d r e a s se gesserit in pastorali officio exercendo sufficiat
r e c o l e r e q u a e de prototypo pastore sanctus B e r n a r d u s Abbas scripsit
B e a t o Eugenio P a p a e III, praesertim in libro IV, v e r s u s finem: D e
cetero, considera oportere te esse formam iustitiae, sanctimoniae specu lum, pietatis exemplar, assertorem veritatis, Fidei defensorem , etc.
Quod confirmatur ex iis quae de ipso Andrea tradidit s a n c t u s Antoninus,
Archiepiscopus Florentinus, Servo Dei a e q u a l i s : P r o r s u s m i r a n d a res,
et q u a s i incredibile negocium, nisi oculis nostris vidissemus; multi
enim et magni et obdurati peccatores t u n c conversi sunt ad poeni tentiam, q u o s Deus ad se vocavit a n n o sequenti, peste grassante....
I n n u m e r a e paces ex mortiferi s et diutinis inimicitiis in diversis locis
confectae sunt, confessiones et c o m m u n i o n e s frequentatae. Mira hospi talitas ubique, et benigna susceptio; a c o m m u n i t a t i b u s providebatur
de victu etiam mille h o m i n i b u s sine pretio . - Mensae autem episcopalis reditus Dei F a m u l u s ita distribuit ut maiorem partem impenderet
p a u p e r i b u s piisque operibus subveniendis, divini cultus decori sacrisque
functionibus provehendis, a t q u e sacellis construendis et o r n a n d i s , et
r e l i q u a m p a r t e m m i n i m a m reservaret pro suis necessitatibus vitaeque
conservatione. Insuper palatium episcopale, quod a fundamentis excit a v e r a t , diversorium erat peregrinorum q u i b u s ipse victum q u o q u e minis t r a b a t ac pedes humiliter lavabat. Quod ita placuit Christo Domino,
ut Servo suo, uti fertur, tribueret seipsum recipere sibique inservire
s u b specie pauperis. - Exactis viginti t r i b u s a n n i s ab episcopatu suscepto,
a n n o 1400, ob rationabiles et iustas causas, de Superiorum consensu,
p a s t o r a l e officium sponte dimisit et in coenobium Sancti Dominici libent i u s rediit. T u m , orationi r e r u m q u e caelestium contemplationi, p r o u t
i p s e erat inclinatus, liberius totum se dedit; a t q u e supernis donis et
c h a r i s m a t i b u s d o n a t u s fuit. Brevi post lethali m o r b o vexatus est, quem
patientissime tulit, eoque ingravescente, Sacramentis Ecclesiae refectus,
obdormivit in Domino die 26 maii 1401. In signum et testimonium exis t i m a t i o n i s et venerationis tum clerus tum p o p u l u s ad iusta funebria
confluxit, S a c r u m solemniter peragente ipso Episcopo Matthaeo de DiaACTA, vol. X I V , n. 1. 5-1-922.

18

Acta Apostolicae Sedis <-. Commentarium Officiale

mantibiis, qui A n d r e a e episcopatum r e n u n t i a n t i in dioecesis regimine


successerat, a d s t a n t i b u s sodalibus u n a cum Magistro generali Ordinis
F r a t r u m Praedicatorum. Corpus a u t e m Servi Dei in ecclesiam S a n c t i
Dominici delatum ibique repositum fuit in sepulcro q u o d p a r a v e r a t e i u s
frater Bartholomaeus, p r o t o n o t a r i u s apostolicus et Ecclesiae P r a t e n s i
praepositus. U n a cum fama sanctitatis statim ab obitu, aequali g r a d u
progressus est cultus publicus et ecclesiasticus Andreae exhibitus, q u e m
ad h a n c u s q u e a e t a t e m a b s q u e i n t e r r u p t i o n e viguisse ac vigere a s s e r u n t
et p r o b a n t Causae actores. Studiose enim colligunt et proferunt argum e n t a ad rem pertinentia: ex kalendariis in q u i b u s Servus Dei cum
aliis Beatis et sanctis Ordinis P r a e d i c a t o r u m a d n o t a t u r , ex titulo Beati
ore et scripto passim eidem tributo, ex reliquiis, imaginibus, n u m i s m a t i b u s publicae venerationi expositis vel fidelibus ad pietatem fovendam
distributis. Ipsi actores t r a d u n t quod in praefata ecclesia Pistoriensi
Sancti Dominici, ubi corpus asservatur, q u o t a n n i s die 26 vel 27 mensis
maii, festum celebratur Servi Dei, et ad eius corpus exstant tabellae
votivae, l a m p a d e s accensae, aliaque d o n a oblata in g r a t i a r u m a c t i o n e ;
a t q u e in ipsa ecclesia floret pia Congregatio sub nomine Beati Andreae
instituta, a Romanis Pontificibus recognita et privilegiis ditata. - Hisce
aliisque argumentis et documentis, u n a cum testimonio h i s t o r i o g r a p h o r u m , eorum praesertim qui ab a n n o 1634 ad a n n u m n o s t r u m de Beato
Andrea scripserunt, accurate perpensis, Episcopus Pistoriensis et P r a tensis de cultu immemoriali seu casu excepto affirmativam protulit sent e n t i a m ; atque acta processualia, a n n o 1911 absoluta, statim R o m a m
ad sacrorum r i t u u m Congregationem transmisit. Q u u m vero, ob rationes
extrnsecas, nobilis haec Causa u s q u e ad hos postremos a n n o s m o r a m
passa sit, R m u s P. Ludovicus Fanfani, Ordinis P r a e d i c a t o r u m postulator
generalis, a Sanctissimo Domino Nostro Benedicto P a p a XV petiit
a t q u e obtinuit, per decretum sacrae r i t u u m Congregationis, die 26 aprilis 1920, ut, attentis peculiaribus adiunctis expositis, eadem Causa de
cultu immemoriali seu casu excepto a g a t u r a p u d sacram r i t u u m Congregationem, ad n o r m a m veteris iuris, cum dispensatione a recentioribus
decretis datis diebus 11 novembris 1912 et 31 ianuarii 1913, confirmatis
per Codicem iuris canonici, titulo XXV, de Processu Servorum Dei
per viam cultus seu casus excepti . Quae cum ita sint, rogante prael a u d a t o Postulatore generali, vota q u o q u e d e p r o m e n t e universi Ordinis
Sancti Dominici, E m u s et R m u s Dnus Cardinalis Victorius A m a d e u s
Ranuzzi de Bianchi, huius Causae P o n e n s seu Relator, in ordinario
s a c r o r u m r i t u u m Congregationis coetu s u b s i g n a t a die ad Vaticanas aedes
coacto, s e q u e n s d u b i u m discutiendum proposuit: An sententia lata ab

S. Congregatio Rituum

19

lllmo et Rmo Dno Episcopo Pistoriensi et Pratensi super cultu ab immemorabili tempore exhibito praefato Servo Dei, seu super casu excepto a
decretis sa. me. urbani Papae VIII, sit confirmanda in casu et ad effectum de quo agitur? Et sacra r i t u u m Congregatio, post relationem
Emi P o n e n t i s , audito voce et scripto R. P. D. Angelo Mariani, Fidei promotore generali, o m n i b u s accurate perpensis rescribendum c e n s u i t :
Affirmative, seu confirmandam esse sententiam: die 15 novembris 1921.
Quibus o m n i b u s Sanctissimo Domino Nostro Benedicto P a p a e XV
per infrascriptum Cardinalem sacrae r i t u u m Congregationi Praefectum
relatis, Sanctitas S u a rescriptum eiusdem Sacri Consilii r a t u m h a b u i t
et confirmavit die 23 eisdem mense et a n n o .

g A. CARD. Vico, Ep. Portuen. et S. Rufinae,


S. R. G. Praefectus.
L. S.
Alexander

Verde,

Secretarius.

Il
TAURINEN.
BEATIFICATIONIS ET CANONIZATIONIS SERVI DEI LEONARDI MRIALDO, SACERDOTIS ET FUNDATORIS PIAE SOCIETATIS A SANCTO IOSEPH.

Augustae T a u r i n o r u m , die 26 octobris a n n o 1828, a piis h o n e s t i s q u e


coniugibus Leonardo Murialdo ac Teresia Rho, n a t u s est Dei F a m u l u s ,
eique die sequenti per b a p t i s m u m regenerato in parochiali Sancti Dalmatii ecclesia, n o m i n a L e o n a r d u s , Ioannes Baptista, D o n a t u s ac Maria
imposita s u n t . Octo a n n o s agens, S a v o n a m ductus, a p u d Scholarum
P i a r u m P a t r e s , qui peculiarem c u r a m circa p u e r o r u m eruditionem profitentur, institutus est. Ingenio p r a e s t a n s , obedientia promptus, pietate
fervens, Sacramentis recipiendis a s s i d u u s , conlegii alumnis praeclara
reliquit exempla. A matre in p a t r i a m revocatus ac pio et docto sacerdoti Pullini t r a d i t u s , in h u i u s disciplina, plures doctrinae ac virtutis
effecit progressus. Audito s e r m o n e de poenis inferni, p r i m u m se n o m e n
d a r e cogitavit Ordini Franciscali C a p u l a t o r u m , sed, probati viri ecclesiastici consilio suscepto, in clerum saecularem se adscribere voluit

20

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

atque, r e d e u n t e eius die natali 26 octobris a n n o 1845, in ecclesia Sanctae Clarae clericalem h a b i t u m , a confessario b e n e d i c t u m , libenter
induit. In regio a t h e n a e o Taurinensi variis disciplinis addiscendis sedulo
incubuit, sed praecipue in Seminario eiusdem civitatis studiis theologicis et Sacrae S c r i p t u r a e egregiam sane o p e r a m navavit, adeo ut in
Academiam S o l a r i a n a m fuerit adscitus et, facto periculo, u n a n i m i
doctorum suffragio, l a u r e a theologica meruit decorari a t q u e doctor theologus renuntiari. - Clero Sanctae Mariae adlectus, servato pristino
vivendi more, m a g n o fervore et diligenti p r a e p a r a t i o n e per o m n i u m
Ordinum g r a d u s ascendens, ad presbyteratum evectus est, die 21 septembris anni 1851. Sacerdotio vix inito, eius pietas et caritas uberes deder u n t fructus per eruditionem p u e r o r u m et adolescentium in oratorio
ab Angelo tutelari n u n c u p a t o et in altero Sancti Aloisii a Ven. Ioanne
Bosco condito, quo rogante et comite R u a , a n n o 1857, Sodalibus Salesianis iucundo animo et ferventi studio se obtulit in l a b o r u m et oper u m socium. - In conlegio etiam Sociarum Iesu et in Instituto parvulorum opificum sacerdotali ministerio salutariter functus est. - Anno 1865,
u n a cum p a r e n t i b u s , Parisios se contulit, ubi, in Seminario Sancti Sulpitii degens, s a c r a s disciplinas ab eximiis professoribus plenius hausit,
tum in ipso Seminario t u m in Athenaeo, simulque praebuit publica et
optima ingenii sui specimina. - Anno post, T a u r i n u m reversus, conlegii artificum regimen tenuit, quo t e m p o r e ipse eleemosynas a divitib u s atque stipem extra ecclesiae i a n u a m quaeritare n o n erubuit ad
ipsum conlegium alieno aere g r a v a t u m s u b l e v a n d u m . Insuper t o t u s
erat alumnis religiose instituendis, q u o s diligenti p r a e p a r a t i o n e excitabat ad S a c r a m e n t a rite ac devote recipienda, bonosque mores custodiendos ac t u t a n d o s . Urbanitate, patientia, sedulitate ipse sibi alliciebat
p u e r o s et adultos, pluresque e r r a n t e s ad rectam viam b o n a m q u e frugem
reduxisse fertur. Ex eius discipulis n o n pauci religiosa Instituta ingressi
s u n t et circiter octoginta sacerdotio aucti. - Neque illius caritas defuit
nosocomiis, carceribus aliisque institutis misericordiae operibus addictis, in a e g r o t o r u m , captivorum aliorumque egentium levamen et corporis a n i m a e q u e s a l u t e m . Catholicis consociationibus provehendis, t u m
in Gallia t u m in Italia, plures coetus h a b i t i sunt, q u i b u s ipse religionis
et patriae incensus amore adstitit, a t q u e in c o m m u n e b o n u m , utilem
operam dedit m u t u a q u e vice recepit. I n t e r quos digne c o m m e m o r a t u r
conventus ille P e d e m o n t a n a e regionis, a p u d Montem Vicum, a n n o 1880,
in q u o de suis o p e r i b u s retulit, ceterosque ad similia et maiora excitavit. - Comitatui et Operi Sancti Caroli Borromaei nomine ac patrocinio insignito, vulgo La buona stampa, ad ephemerides aliaque scripta

. Congregatio Rituum

religioni catholicae consona excitanda, imprimenda, evulganda, Leonardus, ab Archiepiscopo Cardinali Alimonda praepositus, p r e t i o s a m t u l i t
opem. - Quod L e o n a r d u s olim d i x e r a t : Opus q u o d n o s Superiores et
assistentes agimus, vinculi religiosi merito a u g e a m u s , hoc ipse perfecit per se et per selectos iuvenes et viros assistentes. P r a e h a b i t o
enim consilio et incitamento q u o r u m d a m sacerdotum et tam Episcopi
Albensis q u a m Archiepiscopi Taurinensis, novam Congregationem religiosam instituendam curavit. Haec Societas, a Sancto Ioseph n u n c u pata, i n a u g u r a t a fuit a n n o 1873, die 19 martii, ipsi castissimo B e a t a e
Mariae Virginis Sponso sacra, eademque die L e o n a r d u s p r i m u s professionem emisit iuxta regulas in similibus Institutis probatas. Deinceps,
die 14 februarii anni 1875, ab Archiepiscopo Taurinensi a p p r o b a t a et
successive, a n n o 1890, decreto laudis honorata, a n n o demum 1904 die
1 augusti, cum votis simplicibus constituta, confirmationem Apostolicam obtinuit. Piae Societati iure pontificio recognitae, Cardinalis P r o tector assignatus est, et m u n u s Superioris, cunctis suffragiis, L e o n a r d o
delatum, q u o d ipse, etsi reluctans, t a m e n sodalibus et, praepositis e n i x e
instantibus, cum merito humilitatis et obedientiae suscepit. Auctis eiusdem Societatis alumnis, domibus iam fundatis et florentibus aliae permultae intra et extra Italiam accesserunt um vario titulo n u n c u p a t a e ,
n e m p e Oratoria, P a t r o n a t u s , Conlegia, Orphanotrofia, Scholae Apostolicae a u t Agricolae, iuxta peculiarem finem proprium. - Humilis Dei S e r v u s
ab ipso nomine fundatoris declinavit, unice intentus ad Superioris munia
recte peragenda in gloriam sui Domini et in omne b o n u m s u o r u m
a l u m n o r u m p r o h e v e n d u m . Romani Pontificis et Ecclesiae catholicae
iuribus et doctrinis addictissimus, sanctorum P a t r u m ac Doctorum, speciatim sancti Alfonsi Mariae de Ligorio, sequens vestigia, perniciosos
errores, potissimum i a n s e n i s t a r u m , validissime impugnavit, p a r a t u s ad
omnia, u s q u e ad mortem, pro iustitia et libertate Ecclesiae adserenda
ac t u e n d a . - Aegritudine, q u a L e o n a r d u s diu afflictabatur, mense martio
a n n i 1900 ingravescente, et die vigesimasexta in peius vertente, Sacram e n t i s Ecclesiae devotissime receptis, inter filios et sodales suos,
o r a n t e s et moerentes, quos sanctis verbis h o r t a t u s fuerat et paterno
a m o r e benedixerat, h o m o Dei piissimam animam exhalavit die trigesima eiusdem mensis et anni. Defuncti corpus biduo mansit expositum
in cubiculo, confluente, in signum aestimationis et venerationis, m u l t i tudine civium ; postea, in duplici arca inclusum et in ecclesiam Sanctae
B a r b a r a e delatum, funere solemniter peracto, in sepulcretum d e d u c t u m
fuit et, in conditorio familiae depositum, in pace quiescit. - I n t e r i m ,
fama sanctitatis q u a m Dei F a m u l u s vivens a d e p t u s fuerat, post obitum

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

magis clara et diffusa, causam dedit ut super ea in ecclesiastica Curia


Taurinensi, ordinaria auctoritate, institueretur Processus Informativus,
cuius acta, vix absoluta, statim R o m a m ad sacrorum rituum Congregationem t r a n s m i s s a sunt. I n s t a n t e a u t e m R m o Dno Camillo Panizzardi,
Piae Societatis a Sancto Ioseph procuratore generali et h u i u s Causae
postulatore, attentisque litteris postulatoriis q u o r u m d a m E m o r u m S. R. E.
Cardinalium, plurium Archiepiscoporum et Episcoporum, necnon Capit u l o r u m , et parochorum T a u r i n e n s i u m atque Ordinum et Congregation u m regularium, piarum Sodalitatum atque illustrium virorum ac mulierum, q u u m , servato iuris ordine, a t q u e scriptis Servi Dei revisis,
nihil obstet q u o m i n u s ad ulteriora procedatur, E m u s et R m u s D n u s
Cardinalis T h e o d o r u s Valfr di Bonzo, eiusdem Causae P o n e n s seu
Relator, in ordinariis sacrorum rituum Congregationis comitiis, subsig n a t a die ad Vaticanas aedes coadunatis, sequens dubium discutiend u m p r o p o s u i t : An sit signanda Commissio introductionis Causae, in
casu et ad effectum de quo agitur ? Et Emi ac R m i P a t r e s sacris tuendis
ritibus praepositi, post relationem ipsius Emi Ponentis, audito voce et
scripto R. P. D. Angelo Mariani, Fidei p r o m o t o r e generali, omnibus
accurate perpensis, rescribendum c e n s u e r u n t : Affirmative, seu signandam esse Commissionem introductionis Causae, si Sanctissimo placuerit;
die 15 novembris 1921.
F a c t a p o s t m o d u m de his Sanctissimo Domino Nostro Benedicto
P a p a e XV per infrascriptum Cardinalem sacrae rituum Congregationi
Praefectum relatione, Sanctitas S u a rescriptum eiusdem sacrae Congregationis r a t u m habens, propria m a n u signare dignata est Commissionem introductionis Causae beatificationis et canonizationis Servi Dei
Leonardi Murialdo, sacerdotis, fundatoris Piae Societatis Sancti I o s e p h ;
die 23 eisdem mense et a n n o .

^ A.

CARD. VICO, E p . P o r t u e n . et S. Rufinae,

S. B, C. Praefectus.
L.S.
Alexander Verde,

Secretarius.

23

S. Congregatio Rituum

III
PHILADELPHIEN.

SEU B U D V I G E N .

BEATIFICATIONIS ET CANONIZATIONIS VEN. SERVI


NEUMANN, EPISCOPI

DEI

IOANNIS NEPOMUCENI

PHILADELPHIENSIS, E CONGREGATIONE

SANCTISSIMI

REDEMPTORIS.
S U P E R DUBIO

An constet de virtutibus theologalibus, Fide, Spe et


proximum,
et

nec

non

de

cardinalibus,

Caritate in Deum et

Prudentia, Iustitia, Fortitudine

Temperantia earumque adnexis, in gradu heroico,

in

casu et ad

effectum, de quo agitur?


Quod praeclara haec super heroicis venerabilis Servi Dei Ioannis
Neponmceni N e u m a n n virtutibus Causa, q u a e perdifficilis visa fuerat
solutionis, q u a e q u e idcirco o m n e m fere spem progrediendi ad ulteriora
deponere fuerat coacta, intermissum r e s u m e r e potuerit actorum c u r s u m
eoque subinde adduci, ut optatum sortita iam fuerit exitum, hoc intrinsecae suimet bonitati acceptum in primis ipsa debet referre, postmodum a u t e m Sanctissimo Domino Nostro Benedicto P a p a e XV.
Qui inde a primo, quem, post p r o m u l g a t u m decretum super heroicis virtutibus venerabilis Servi Dei Ioannis Baptistae a Burgundia,
habuit, sermone, et alias deinceps, p r o u t o p p o r t u n e monebat locus, in
causis nominatim item super virtutibus venerabilium Servorum Dei
Antonii Mariae Gianelli et Marcellini Iosephi Benedicti Champagnat,
quid sit, in quo christianorum virtutum consistere debeat heroicitas,
Angelici Doctoris maxime innixus doctrina, et Benedicti XIV, sacri
h u i u s fori magistri, Suique in Bononiensi sede et in Petri cathedra,
immortalis memoriae Praedecessoris, fretus auctoritate, e proposito est
p e r s e c u t u s ; ex eisque, quibus heroica virtus coalescit, elementis, quodn a m praecipuum sit h a b e n d u m adeo, ut sine illo nulla dari possit heroicitas, enucleavit posuitque in a p e r t o ; illudque in u n a d u m t a x a t situm
sit oportet fideli, iugi et constanti proprii s t a t u s m u n e r u m et officiorum
perfunctione. Q u u m q u e praefato potissimum ex capite ista, q u a e super
heroicis pariter virtutibus, abhinc decennium et ultra, inita fuit disceptatio, in n o n p a u c a s inciderit difficultates dissentientesque experta
fuerit amplissimos sacri h u i u s Ordinis suffragatores, optime se gessit

24

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

egregius, quem causa n a c t a fuit, P a t r o n u s , cum quae, tam claro t a m q u e


excelso admoto et praelucente lumine, c o m m o n s t r a t a sibi fuerat, eam
animo magno, confidenti et alacri ingressus est viam. Haec n a m q u e ,
d u m in altera p r a e p a r a t o r i a Congregatione ad ulteriora pandidit adit u m , in postremo, quod proxime s u b s e c u t u m est, certamine peperit
victoriam; q u a n d o q u i d e m q u a e duo, sive circa p r o b a t i o n u m i n s t r u c t u m
sive circa totius Causae s u m m a m , p r a e s t a n d a erant, haec praestitisse
dicendi s u n t actores.
Sane, quae in medium proferuntur probationes, d o t i b u s a iure
requisitis esse praeditas, clare, distincte et e x p l a n a t e iidem ostendere,
suo p r a e e u n t e sedulo experrectoque P a t r o n o , connisi fuerunt actores,
quippe qui oblatam sibi nullam siverunt elabi occasionem, quin caute
patienterque, semel iterumque adnotarent, facta, q u a e paulo a n t e describenda curaverant, ab oculatis enarrari testibus, eisque auritos q u a n d o que accedere nec n o n documenta, sicut n e m p e s t a t u u n t iubentque conditae leges. Hac via et ratione iustum atque legitimum causae p r a e s t o
esse iuridicum fundamentum, planum facere d u m sategerunt illi, insimul
ad heroicarum virtutum, de q u i b u s in p r a e s e n t i a r u m agitur, necessariam a c c u r a n d a m probationem a n i m u m viresque s u a s converterunt.
Quo autem facilius quis posset aequo iustaque pretio singula a e s t i m a r e
facta, quae iudicialibus consignata s u n t tabulis, hoc aptissimum ipsis
visum est consilium, illudque propterea exsecuti constanter f u e r u n t ;
videlicet res a Dei F a m u l o gestas sic distribuere, ut unicuique vitae
stadio variisque ab eodem susceptis et adimpletis m u n e r i b u s officiisque
propria responderet peculiaris q u a e d a m factorum series. Quod quidem
q u a n t u m contulerit ad rectum de heroicitate virtutum exercendum iudicium, exinde dignoscere fas est fermeque dimetiri, q u o d scilicet nece ssitate q u a d a m factum sit, ut, nonnisi habita ratione c i r c u m s t a n t i a r u m ,
iudicium ipsum, prout eiusdem fert flagitatque n a t u r a , instituere d a t u m
fuerit atque absolvere. Ex eadem insuper inita servataque disceptationis
methodo illud etiam percommode contigit, ut perspicuum q u o q u e fieret,
quae quotque in christianae perfectionis itinere, quod m a t u r e a d m o d u m
venerabilis Ioannes Nepomucenus a r n p u e r a t , de die in diem, de v i r t u t e
in virtutem fecerit ille progressiones; in ista enim animi comparatione,
q u a quis movetur ad perfecte agendum, omnem manifest se p r o d e r e
heroicam virtutem, communiter theologi docent a t q u e sacrorum canon u m interpretes; accommodateque suadent haec celebris Rosignolii
verba: Ratio conservandae virtutis est eius perpetuus usus et exercitatio ;
est enim virtus talentum illud evangelicum, quod nullo modo otiosum
relinqui permittit Deus. Quare, ut obeantur virtutum officia, summopere

S. Congregatio Rituum

vigilandum est, omnisque, quae offertur, occasio, avide arripienda ; siquidem in virtutis curriculo qui non pergit^ regreditur (apud Benedict. X I V ,
lib. III, cap. XXI, n u m . 11).
Ita, allatis iterum et prope probeque inspectis Famuli Dei actioni-,
b u s et operibus, e o r u m q u e agnita praesertim et congrua s t a t u t a aestimatione, iuxta criteria a Benedicto XIV aliisque scriptoribus in hac
peculiari r e r u m disciplina peritissimus, tradita, nedum, contra a t q u e
prima fronte videri potuit, planam et expeditam sese perhibuit causae
h u i u s diiudicatio, v e r u m et, quibus eadem intus pollebat et pollet, emerserunt a p e r t a m q u e in lucem prodierunt praestantia atque dignitas. Quamobrem, h u c q u u m deductus sit sermo, benemerentissimae Congregationi Sanctissimi Redemptoris licet gratulari, utpote quae, recentior
potius q u u m esset aetate, praeter P a r e n t e m legiferum Ecclesiaeque
Doctorem, virum nomine et sanctitate celeberriinum, Alfonsum Mariam
de Ligorio, d u o b u s q u o q u e suis gloriatur alumnis, q u i b u s supremi
S a n c t o r u m iam decreti s u n t honores, sanctis nimirum Gerardo Maiella
et Clemente Maria Hofbauer, aliisque n o n paucis ex eadem legiferi
P a t r i s disciplina profectis eiusque spiritu imbutis et eruditis, q u o r u m
penes s a c r a m r i t u u m Congregationem beatificationis agitantur Causae,
eosque inter venerabilis exstat a t q u e eminet I o a n n e s N e p o m u c e n u s
Neumann, cuius de heroicis virtutibus, plures a n t e annos, institutae
quaestioni strenue invicteque decertantes, bene adiuvante Deo, evicer u n t actores, ut t a n d e m finem imponeret generalis, quae, die vigesima
n o n a superioris mensis, coram Sanctissimo Domino nostro coacta fuit
Congregatio. In q u a a Reverendissimo Cardinali Antonio Vico, Causae
Relatore, sequens ad discutiendum propositum est d u b i u m : An constet de virtutibus theologalibus, Fide, Spe et Caritate in Deum et proximum, nec non de cardinalibus, Prudentia, Iustitia, Fortitudine et Temperantia, earumque adnexis venerabilis Servi Dei Ioannis Nepomuceni
Neumann, in gradu heroico, in casu et ad effectum, de quo agitur? Reverendissimi Cardinales et P a t r e s Consultores
ordine p r o t u l e r u n t
sententias, quibus t a m e n laeto intentoque animo auditis et perpensis,
Sanctissimus Dominus noster s u p r e m u m S u u m iudicium de more pror o g a n d u m duxit, cunctosque, qui aderant, est a d h o r t a t u s , ut interea
Secum funderent preces, ad s u p e r n u m p r o m e r e n d a m auxilium, quod
caelestis consilii E u m efficeret compotem. Q u u m q u e p o s t m o d u m mentem Suam patefacere statuisset, h o d i e r n a m elegit diem Dominicam tertiam Adventus, q u a e a recurrente Missae introitu n o m e n h a b e t Gaudete.
Eapropter, Sacris devotissime operatus, ad Vaticanas aedes arcessiri
iussit Reverendissimum Cardinalem Antonium Vico, Episcopum Por-

26

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

t u e n s e m et S. Rufinae, sacrae r i t u u m Congregationi Praefectum Causaeque Relatorem, u n a cum R. P. Angelo Mariani, Fidei promotore
generali, m e q u e insimul infrascripto Secretario, eisque a d s t a n t i b u s ,
solemniter p r o n u n t i a v i t : Constare de virtutibus theologalibus, Fide, Spe
et Caritate in Deum et proximum, nec non de cardinalibus, Prudentia,
Iustitia, Fortitudine et Temperantia, earumque adnexis, venerabilis Servi
Dei Ioannis Nepomuceni Neumann, in gradu heroico, in casu et ad effectum, de quo agitur.
H o c decretum publici iuris fieri, et in acta sacrorum rituum Congregationis referri m a n d a v i t tertio idus dcembres a n n o MCMXXI.

)$( A. CARD. VICO, E p . P o r t u e n . et S. Rufinae,

S. R. C. Praefectus.
L. ' S.
Alexander

Verde,

Secretarius.

27

ACTA OFFICIORUM
COMMISSIO PONTIFICIA DE EE BIBLICA
DECLARATIO
DE ADDITIONE VARIARUM

LECTIONUM IN

EDITIONIBUS VERSIONIS VULGATAE

NOVI ET VETERIS TESTAMENTI.

In Praefatione ad Lectorem editionis Clementinae versionis Vulgatae S a c r a r u m S c r i p t u r a r u m legitur:


P o r r o in hac editione nihil n o n canonicum
nullae ad marginem
concordantiae (quae posthac inibi apponi n o n prohibentur) nullae notae,
nullae variae lectiones, nullae denique praefationes... Sed sicut Apo stolica Sedes industriam eorum n o n damnat, qui concordantias loco r u m , varias lectiones, praefationes S. Hieronymi et alia id g e n u s in
aliis editionibus i n s e r u e r u n t ; ita q u o q u e non prohibet, quin, alio
genere characteris, in hac ipsa Vaticana editione eiusmodi a d i u m e n t a
pro studiosorum commoditate atque utilitate in posterum adiiciantur;
ita tamen, ut lectiones variae ad marginem ipsius textus minime a d n o tentur .
Q u u m autem sint qui putent ultimis hisce verbis prohiberi additionem variarum lectionum non solum in margine laterali, verum etiam
in inferiore seu ad calcem textus, quaesitum est a Pontificia Commissione Biblica: u t r u m liceat in editionibus versionis Vulgatae tam Novi
quam Veteris Testamenti lectiones varias aliave huiusmodi studiosorum
a d i u m e n t a ad calcem t e x t u s adiicere?
Re examinata, Pontificia Commissio Biblica respondit:
Affirmative.
Q u a m resolutionem S s m u s Dominus Noster Benedictus P p . XV in
audientia diei 17 novembris 1921 a d p r o b a r e dignatus est.

f Henricus L a u r e n t i u s Janssens, O. S. B., Ep. Bethsaiden.


Consultor ab Actis.

28

Acta Apostolicae Sedis ~ Commentarium Officiale

S. CONGREGAZIONE DEI RITI


NOTA DELLE CONGREGAZIONI DEI SACRI RITI DA TENERSI NELL'ANNO

1.-27
2. - 31
3. - 14
4. -

5. - 21
6. 4
7. 2
16
9.
10.

30
13

11.
12.

20
27

13.
14.

4
18

15.

16.

24

17.
18.

14
21

19. - 29
12

21. - 19

gennaio. Congregazione Ordinaria.


Congregazione terza Preparatoria sopra le virt della Ve
nerabile Serva di Dio Maddalena di Canossa.
Congregazione Generale sopra le virt della Ven. Serva
febbraio.
di Dio Teresa Verzeri.
Congregazione Antipreparatoria sopra i miracoli della Venemarzo.
rabile Serva di Dio Suor Teresa del Bambin Ges.
Congregazione Ordinaria.
Congregazione Antipreparatoria sopra i miracoli del Veneaprile.
rabile Servo di Dio Roberto Card. Bellarmino.
Congregazione Preparatoria sopra le virt della Ven. Serva
maggio.
di Dio Maria Eufrasia Pelletier.
Congregazione Generale sopra le virt del Ven. Servo di

Dio Pietro Giuliano Eymard.


Congregazione Ordinaria.

Congregazione Preparatoria sopra le virt del Ven. Servo


ghigno.
di Dio Fr. Mariano da Rocca Casale.

Congregazione Ordinaria Particolare.

Congregazione Generale sopra le virt della Ven. Serva


di Dio Giovanna Antida Thouret.
luglio. Congregazione Ordinaria.

Congregazione Preparatoria sopra i miracoli del Ven. Servo


di Dio Michele Garicots.
agosto. Congregazione Antipreparatoria sopra le virt della Venerabile Serva di Dio Bernarda Soubirous.
ottobre. Congregazione Antipreparatoria sopra i miracoli del Venerabile Servo di Dio Andrea Uberto Fournet.
novembre Congregazione Ordinaria.
Congregazione Antipreparatoria sopra i miracoli del Vene
rabile Servo di Dio Antonio Maria Gianelli.
Congregazione Generale sopra le virt del Ven. Servo di
di Do Fr. Francesco da Camporosso.
dicembre. Congregazione Ordinaria Particolare.

Congregazione Preparatoria sopra le virt del Ven. Servo


di Dio Fratel Benilde.

Diarium Romanae Curiae

SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Con Biglietto della Segreteria di Stato, in data 29 dicembre 1921, il
Santo Padre si degnato di nominare Mons. Carlo Cremonesi, Arcivescovo
titolare eletto di Nicomedia, Suo Elemosmiere Segreto.

Con Brevi Apostolici il Santo Padre si degnato di nominare:


Protonotari apostolici ad instar participantium :
12 novembre 1921. Monsig. Antonio Chimenti, della diocesi di San Sepolcro.
24

Monsig. Tommaso Halabia, Procuratore del Patriarcato


Siro d'Antiochia in Roma.
28

Monsig. Ignazio Seipel, dell'archidiocesi di Vienna.


3 dicembre
Monsig. Vincenzo Damiani, dell'archidiocesi di Manfredonia.
Prelati Domestici di S. S.
16 mareo
20 ottobre
28

29
5

10
11
24

25
27
29
30
6

1921. Monsig. Giovanni Squeri, della diocesi di Piacenza.

Monsig. Giovanni F. Noll, della diocesi di Fort-Wayne.

Monsig. Giovanni C. Thompson, della diocesi di Harrisburg.

Monsig. Adam Christ, della medesima diocesi.

Monsig. Luigi Meuwese, della medesima diocesi.

Monsig. Andrea Arcoverde Albuquerque Cavalcanti, della


archidiocesi di Rio Janeiro.
novembre
Monsig. Emanuele Maria Camargo, della diocesi di Bogota.

Monsig.
Giuseppe Eusebio Diaz, della medesima diocesi.

Monsig. Nicola Daleggio, della diocesi di Sira.


Monsig. Antonio Piegay, della diocesi di Alexandria ( U. S. A.).
Monsig. Francesco Raimondo Da Cunha Pedrosa, dell'ar
chidiocesi di Olinda e Recife.

Monsig. Ludovico Lazzaro Perrachot, delia diocesi di Monaco (Principato).

Monsig. Francesco P. Mac Manus, della diocesi di Des


Moines.
Monsig. Alfredo Emesto Petit, della diocesi di Nancy.
Monsig. Antonio Rocchetti, dell'archidiocesi di Fermo.
Monsig. Edoardo d Alton, dell'archidiocesi di iguana.
Monsig. Tommaso Macken, della medesima archidiocesi.
dicembre Monsig. Pasquale Balsamo, dell'archidiocesi di Napoli.

30

Acta

Apostolicae

Sedis

Commentarium

Officiale

6 dicembre 1921. Monsig. Giovanni Hagan, Rettore del Collegio Irlandese, in


Roma.
7

Monsig. Antonio Okolo-Kulak, dll'archidiocesi di Mohilew.


10

Monsig. Edoardo Leone Lancette, dll'archidiocesi di Parigi.

Monsig. Ludovico Prunel, della medesima archidiocesi.


Monsig. Ernesto Rey m ann, della medesima archidiocesi.

Monsig. Arsenio Rimbault, della medesima archidiocesi.

Monsig. Oronzo Durante, della diocesi di Lecce.

Monsig. Francesco Saverio Greco, della medesima diocesi.

ONORIFICENZK
Con Brevi Apostolici il Santo Padre si degnato di conferire le seguenti
onorificenze:

La Commenda con placca dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:


28 novembre 1921. Al sig. Giorgio Alting von Geusan, del Regno di Olanda.
10 dicembre
Al sig. Carlo Houtte, dll'archidiocesi di Parigi.
La Commenda con Placca dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe militare :
25 novembre 1921.* Al sig. generale Agha Petros.
La Commenda dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:
4 giugno
3 agosto
19
5
25

5
10

1921. Al sig. prof. Enrico Lalou, della archidiocesi di Parigi.

Al sig. dott. Giuseppe Antolin del Cueto, della diocesi di


Avana.
ottobre

Al sig. marchese Vittorio Quesada di San Sebastiano, della


archidiocesi di Cagliari.
novembre
Al sig. Nicola Santovetti, della diocesi di Frascati.

Al sig. Rodolfo Ferrari, della diocesi di Como.

Al sig. barone Alberto Trocchi, della diocesi di Civita Castellana.


dicembre
Al sig. Giuseppe Barca, della diocesi di Bergamo.

Al sig. Federico Lemailre, dll'archidiocesi di Parigi.


Il Cavalierato dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:

18 novembre 1921. Al sig. Roberto Guglielmo Rodgers, del Vicariato Apostolico della Birmania Settentrionale.
21
*
Al sig. Salvatore Camera d'Afflitto, dell'archid. di Napoli.

Al sig. Costantino Fargiallah, del Patriarcato di Cilicia degli


Armeni.

Diarium Romanae Curiae

31

21 novembre 1921. Al sig. dott. Baldassare Melconian, del medesimo patriarcato.

Al sig. dott. Teodoro Hovaghimian, del medesimo patriarcato.


22

Al sig. Teofilo Klem, della diocesi di Strasburgo.


23

Al sig. Deodato Bcher, della diocesi di Coir.


26

Al sig. Francesco Ludovico Giovanni Lourijsen, della diocesi di Harlem.

Al sig. Enrico Reijners, della archidiocesi di Utrecht.


1 dicembre

Al sig. Nicola Coelati-Rama, della diocesi di Mantova.


10

Al sig. Enrico Edmondo Lesage, dell'archidiocesi di Parigi.


16

Al sig. Giovanni Lijnkamp, della diocesi di Harlem.


La Commenda dell'Ordine di S. Silvestro Papa:
24 ottobre 1921. Al sig. Pietro Caminha, della diocesi di Pelotas.
25 novembre
Al sig. Rustem Nedjib.
6 dicembre
Al sig. architetto Raffaele Mazzetti, di Roma.

Al sig. Francesco Saverio Rubenbauer, dell'archidiocesi di


Monaco di Baviera.

Al sig. Filippo Cosmelli, di Roma.

Al sig. Romolo Finocchi, di Roma.


11 &
Al sig. cav. Giuseppe Gonnella, di Roma.
Il Cavalierato dell'Ordine di S. Silvestro Papa:
23 novembre 1921.
6 dicembre

16

Al sig. Alessandro Roesle-Boesch, della diocesi di Coir.


Al sig. Attilio Pellegrini, di Roma.
Al sig. Umberto Randanini, di Roma.
Al sig. Saverio Tagliapietra, di Roma.
Al sig. Enrico Van Heeswijk, della diocesi di Harlem.

MAGGIORDOMATO DI SUA SANTIT


NOMINE
Con Biglietti di S. E. Rma Mons. Maggiordomo, il Santo Padre si degnato
di nominare:
Camerieri Segreti soprannumerari di S. S.:
Il- ottobre 1921. Monsig. Giacomo Herr, della diocesi di Limburgo.
21 novembre
Monsig. Giuseppe Tis, della diocesi di Nitria.

Monsig. Giuseppe Vallero, dell'archidiocesi di Torino.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

22 novembre 1921. Monsig. Filippo Maniero, dll'archidiocesi di Genova.


29

Monsig. Raffaele Alvarez, dll'archidiocesi di Guatemala.


3 dicembre Monsig. Vitantonio Chiantera, della diocesi di Monopoli.

Monsig. Adriano Dienes, della diocesi di Cassdvia.

Monsig. Vito Lattanzi, dll'archidiocesi di Bari.


7

Monsig. Antonio Pizzirani, dll'archidiocesi di Bologna.


15

Monsig. Nicola Margiotta, dll'archidiocesi di Taranto.

Monsig. Gioacchino Sansonetti, della diocesi di Lecce.

Monsig. Paolo Furia, di Roma.


Camerieri Segreti di Spada e Cappa soprannumerario di S. S.:
30 novembre 1921. Il sig. Carlo J. Munich, dll'archidiocesi di Westminster.
14 dicembre

Il sig. marchese Benedetto Arditi, della diocesi di Ugento.


15

Il sig. Michele Valeriano Finat, della diocesi di Malaga.


19

Il sig. visconte Felice d'Arjuzon, dll'archidiocesi di Parigi.


Camerieri d'onore in abito paonazzo di S. S.:
21 novembre 1921. Monsig. Giovanni Postnyi, della diocesi di Nitria.
28

Monsig. Bartolomeo Tucci, della diocesi di Penne e Atri.


29

Monsig. Guglielmo Frings, dll'archidiocesi di Colonia.


6 dicembre
Monsig. Alessandro Castagnino, della diocesi di Chiavari.
Cappellani Segreti d'onore di S. S. :
23 dicembre 1921. Monsig. Raffaele Pisapia, della diocesi di Cava e Sarno.

Monsig. Salvatore Atonna, della medesima diocesi.

NECROLOGIO
8 luglio 1921. Monsig. Carlo D'Amour, Arcivescovo di Cujab.
28 dicembre
Monsig. Guglielmo Kelly, Vescovo di Geraldton.
30

Monsig. Tommaso Grace, Vescovo di Sacramiento.

Annus XIV - Vol. XIV

23 Ianuarii 1922

Num. 2

ACTA APOSTOLICAE SEDIS


COMMENTARIUM OFFICIALE

t
SUMMUS PONTIFEX

BENEDICTUS PP. XY
DIE XXII IANUARII HORA VI
SANCTISSIME OBDORMIVIT IN DOMINO

R. I. P.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ACTA BENEDICTI PP. XV


LITTERAE APOSTOLICAE
I
FACULTAS PERPETUA BENEDICTIONEM ABBATIALEM RELIQUIS CONGREGATIONIS
HUNGARICAE O. S, B. ABBATIBUS CONFERENDI CONCEDITUR ARCHIABBATI
PRO TEMPORE NULLIUS SANCTI MARTINI DE SACRO MONTE PANNONIAE.

B E N E D I C T U S P P . XV
Ad perpetuam ri m e m o r i a m . Curavit exponendum Nobis dilect u s filius Rhemigius Bardos, Archiabbas nullius Sancti Martini de sacro
monte P a n n o n i a e , vulgo P a n n o n h a l m a in Hungaria, et Praeses Congregationis Hungaricae O. S. Benedicti, in votis sibi a d m o d u m esse, ut
pro t e m p o r e Archiabbati dictae abbatiae Sancti Martini, q u a m e m o r a t a e Benedictinae Congregationis Praesidi, perpetuo benigne concedam u s facultatem conferendi auctoritate Nostra Apostolica benedictionem
abbatialem ceteris eiusdem Congregationis Abbatibus ab ipso constituendis ipsique subiectis. Nos autem, probe noscentes i n t i m u m nexum quo
coenobia Congregationis Hungaricae et archicoenobium nullius Sancti
Martini eiusdemque Archiabbas inter se invicem c o n i u n g u n t u r , simulque animo repetentes pluribus a decenniis, ex d i u t u r n a et constanti
consuetudine, Archiabbatem praefatum uti m e m o r a t a e Congregationis
Praesidem, impetratis iterato S a n c t a e h u i u s Sedis indultis, o m n i b u s
reliquis istius Congregationis Abbatibus, auctoritate Apostolica, benedictionem abbatialem impertivisse, optatis his a n n u e n d u m existimavimus.
Q u a m o b r e m , collatis consiliis cum VV. F F . NN. S. R. E. Cardinalibus
Congregationi praepositis pro Religiosorum Sodalium negotiis diiudicandis, Apostolica Nostra auctoritate, praesentium vi p e r p e t u u m q u e in
m o d u m , concedimus ut tam h o d i e r n u s Archiabbas nullius Sancti Martini de sacro monte P a n n o n i a e , q u a m huius in posterum successores pro
t e m p o r e , uti Praesides perpetui Congregationis Hungaricae O. S. Benedicti, facultate p o t i a n t u r conferendi, auctoritate Nostra et R o m a n i Pontificis pro tempore exsistentis, benedictionem abbatialem ceteris ipsius

Acta Benedicti PP. XV

35

Hungarieae Benedictinae Congregationis Abbatibus ab ipso constituendis


ipsique subiectis.
P o r r o h a e c largimur decernentes p r a e s e n t e s Litteras Nostras firmas,
validas et efficaces semper exstare ac p e r m a n e r e , s u o s q u e plenos a t q u e
integros effectus'sortiri a t q u e o b t i n e r e ; dictisque pro t e m p o r e Archiabb a t i b u s n u n c et in posterum perpetuo suffragari; sicque rite i u d i c a n d u m
esse ac definiendum, i r r i t u m q u e ex n u n c et inane fieri, si q u i d q u a m
secus s u p e r his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter
attentari contigerit. Non obstantibus contrariis q u i b u s c u m q u e .
XIII

Datum R o m a e a p u d Sanctum P e t r u m , s u b a n u l o Piscatoris, die


decembris MCMXXI, Pontificatus Nostri a n n o octavo.

P . CARD. GASPARRI, a Secretis Status.

II
SANCTUARIUM B. M. V. DB ARANZAZU, DIOECESIS VICTORIENSIS, TITULO AC DIGNITATE BASILICAE MINORIS COHONESTATUR.

B E N E D I C T U S P P . XV
Ad perpetuam rei memoriam. -In Cantabris m o n t i b u s , dioecesis
Victoriensis intra fines, h a u d procul ab Ofiate , quod est provinciae
Guipuzcoae oppidum, deserto in loco, cui a t e r r a spinis consita sermone
patrio n o m e n est Arnzazu , exstat iam a saeculo decimoquinto s u b
custodia F r a t r u m Minorum percelebre sanctuarium Beatae Mariae Virginis de Arnzazu, in quo asservatur vetusta lapidea imago Deiparae
Virginis Infantem Iesum sinu foventis, quae circa a n n u m MCCCCLXIX a
q u o d a m Ruderico de Balztegui pastore inventa fuisse fertur. P a r v a
p r i m u m aedes in loco apparitionis viciniara incolentium pietate erecta,
brevi, ob g r a t i a r u m copiam Virginis intercessione o b t e n t a r u m , in peramplam ecclesiam cessit artis o p e r u m splendore insignem, ipsaque veneranda imago, in maioris altaris cella publicae venerationi proposita,
pretiosa veste multoque a u r o gemmisque elucet. Minores enim Fratres, q u i b u s t e m p l u m concreditum est, Virginem de Arnzazu iam ab
a n n o MDCCXXXI Cantabricensis Franciscalis provinciae P a t r o n a m eleger u n t ; e a n d e m q u e a n n o MDCCCLXXXVI, clero p o p u l o q u e plaudente, a Victoriensi Episcopo a u r e o diademate redimitam, Nos ipsi, a n n o MDCCCCXVIII,
universae regionis municipum et civium votis concedentes, totius civilis

36

Acta

Apostolicae

Sedis

Commentarium

Officiale

provinciae de Guipzcoa P a t r o n a m p r a e c i p u a m rite declaravimus. I n n u meri fideles e dissitis etiam regionibus e n u n c i a t u m ad s a n c t u a r i u m


peregre confluunt, frequens religiosa familia ibidem cultui inservit et
divinis l a u d i b u s concinendis sedulam o p e r a m n a v a t ; pretiosa sacra supellectili a b u n d a t ecclesia: tandem idem s a n c t u a r i u m sedes est Marialis
confraternitatis non modo per Hispaniam, sed etiam in plurimas Americae regiones atque in Philippinas Insulas diffusae. Haec animo repetentes, cum dilectus filius Nicolaus Vicua Ibarlucea O. F. M. Cantabricensis provinciae Minister, suffultas gravissimis suffragiis tam Episcopi
Victoriensis quam alterius a P r o c u r a t o r e generali Ordinis F r a t r u m Minorum pro Hispania, preces ad Nos porrexerit ut, ad magis fovendam
a t q u e a u g e n d a m christifidelium tam incolarum q u a m exterorum devotionem et cultum in Beatissimam Virginem de Arnzazu, ipsius Deiparae
s a n c t u a r i u m titulo ac dignitate Basilicae minoris decorare dignaremur,
Nos votis his a n n u e n d u m ultro libenterque existimavimus. Quae cum
ita sint, audito venerabili fratre Nostro Antonio S. R. E. Cardinali Vico,
Episcopo Portuensi et Sanctae Rufinae, Sacrorum R i t u u m Congregationi Praefecto, Apostolica Nostra auctoritate, praesentium vi perpetuumque in m o d u m , s a n c t u a r i u m Beatissimae Virginis de Arnzazu, prope
o p p i d u m Oate , provinciae Guipuzcoae, dioecesis Victoriensis i n t r a
fines, titulo ac dignitate Basilicae minoris cohonestamus, o m n i b u s et
singulis honorificentiis ac privilegiis eidem attributis quae minoribus
Almae h u i u s Urbis Basilicis de iure competunt.
Haec largimur decernentes p r a e s e n t e s Litteras Nostras firmas, validas
et efficaces semper exstare ac p e r m a n e r e , s u o s q u e plenos a t q u e integros
effectus sortiri a t q u e obtinere, illisque ad quos pertinent, sive pertinere
poterunt, n u n c et in posterum plenissime suffragari, sicque rite iudicandum esse ac definiendum, i r r i t u m q u e ex n u n c et inane fieri, si quidq u a m secus super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignor a n t e r a t t e n t a r i contigerit. Non o b s t a n t i b u s contrariis q u i b u s c u m q u e .
Datum R o m a e a p u d Sanctum P e t r u m , sub anulo Piscatoris, die
XV decembris MGMXXI, Pontificatus Nostri a n n o octavo.

P. CARD. GASPARRI, a Secretis Status

37

Acta Benedicti PP. XV

III
FACULTAS PERPETUA

REGENDI

ET

ADMINISTRANDI

SEMINARIA

CONCEDITUR

SOCIETATI PRESBYTERORUM A SANCTO SULPITIO.

B E N E D I C T U S P P . XV
Ad p e r p e t u a m rei memoriam. Antiquius nihil, nihil magis N o b i s
cordi est, q u a m ut in sortem Domini vocati iuvenes pie recteque i n s t i t u a n t u r . Iamvero constat et amplissimis p r o b a t u m est suffragiis, Societ a t e m Presbyterorum a Sancto Sulpitio n u n c u p a t a m , conspicuis in Ecclesiam meritis praestantem, ad id instituto suo intendere, videlicet ut
iuvenum clericorum mentes sacris scientiis atque ecclesiasticis disciplinis i m b u a n t u r in Seminariis, eorumque animi ad pietatis studia informentur. E x p l o r a t u m quidem h a b e m u s ex unanimi Sacrorum Antistitum
testimonio, Societatem e a m d e m frugiferum ad propositum sibi finem
a s s e q u e n d u m s u m m a diligentia conniti. Placet igitur Nobis m e m o r a t a e
Societatis coeptis favere, atque, hoc ducti consilio, audito suffragio
VV. F F . NN. S. R. E. Cardinalium Congregationi de Religiosis praepositorum, haec quae infra scripta s u n t largimur atque s t a t u i m u s . N i m i r u m ,
Apostolica Nostra auctoritate, praesentium vi p e r p e t u u m q u e in m o d u m
concedimus, ut Societas Presbyterorum a Sancto Sulpitio, quin Sanctam
h a n c Sedem ad i m p e t r a n d a m in singulis casibus veniam adeat, sacrorum
Seminariorum regimen sibi ab Ordinariis locorum concreditum accipere,
eademque Seminaria sine Deputatorum interventu a sacris canonibus
requisito, t a m in spiritualibus q u a m in temporalibus, administrare libere
ac licite possit et valeat. H a n c autem legem adamussim edicimus servari,
ut, cum Superior generalis t u m Sodales a respectivo Ordinario loci in
o m n i b u s dependeant, eidemque Ordinario, adstantibus d u o b u s ex ordine
canonicorum ecclesiae cathedralis ipsius dioecesis, q u o t a n n i s r e d i t u u m
r a t i o n e m s u b anni exitum reddere teneantur.
Haec m a n d a m u s , decernentes praesentes Litteras Nostras firmas,
validas et efficaces semper exstare ac permanere, suosque plenos atque
integros effectus sortiri a t q u e obtinere, illisque ad quos pertinent, sive
pertinere poterunt, n u n c et in posterum plenissime suffragari, sicque
rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex n u n c et inane fieri,
si q u i d q u a m secus super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter
sive ignoranter attentari contigerit. Non obstantibus apostolicis consti-

38

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

tutionibus atque ordinationibus nec non, speciali licet a t q u e individua


mentione ac derogatione dignis, contrariis quibuslibet.
;
D a t u m R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , s u b anulo Piscatoris, die
xxrn mensis decembris MCMXXI, Pontificatus Nostri a n n o octavo.
P. CARD. G A S P ARRI, a Secretis Status.

EPISTOLAE
I
AD R. P. D. IOANNEM GAMBERONI, ARCHIEPISCOPUM VERCELLENSIUM: DE SACRO
SOLEMNI RITU QUO DIADEMATE ORNARATUR THAUMATURG-A B. M. V. IMAGO
IN METROPOLITANA AEDE.

Venerabilis frater, salutem et apostolicam b e n e d i c t i o n e m . Maxim u s ille venerationis cultus erga sanctissimam Dei Parentem, qui a
p r i m a aetate amoris flamrnam in Nobis accendit semperque aluit, efficit
ut s u m m u m Nobis gaudium afferant o m n e s fidei ac pietatis significationes in honorem Virginis, q u a e universi generis h u m a n i amantissima
est a t q u e dileetissima mater. Fieri igitur n o n poterat q u i n m a g n a afficerentur laetitia cum per te, venerabilis frater, allatum est Nobis de
sacro solem n i q u e ritu quo proximis diebus in ista metropolitana aede
t h a u m a t u r g a Imago diademate ornabitur Beatae Virginis quae sub nomine
Madonna degli infermi tribus abhinc saeculis mirifica pietate colitur. De
hoc faustissimo eventu Nos quidem enixe gratulamur, q u a n d o q u i d e m
h a u d p a r v u m devotionis incrementum ex eo in Deiparam Virginem
futurum, eademque intercedente, in istam dominici gregis p a r t e m electam caelestium m u n e r u m copiam esse profecturam confidimus. Quod
si qui christifideles, seu h o r u m calamitosorum t e m p o r u m fluctibus abrepti, seu erratis doctrinis obcaecati vel vanis i n a n i b u s q u e imaginibus
decepti, religionis facem suis in cordibus exstinxerunt, q u a e proxime
h a b e b u n t u r sollemnia ipsorum animos excitent, fidei flamrnam in eis
iterum accendant eosdemque ad b o n a m frugem revocare valeant. Qua
in re Nos quidem a n i m a d v e r t i m u s p e r o p p o r t u n u m consilium fuisse t u u m
permiscendi sollemnibus, q u a e s u p r a m e m o r a v i m u s , curriculum sacrar u m missionum, q u i b u s fidelium animi apte p a r e n t u r ad D e i p a r a m Virginem dignis p r o s e q u e n d a m h o n o r i b u s , n o n solum sacri ritus maiestate,

Acta Benedicti PP. XV

39

sed etiam e r r a n t i u m conversione a t q u e aucta b o n o r u m sanctimonia.


Dignetur Virgo sanctissima, ut Nos p r e c a m u r vehementer, confirmare
in piis filiis ex Vercellensi dioecesi ea sancta proposita q u a e ipsi ad
Imaginem eius pereelebrem iterabunt, ut uberrimi salutis fructus in
proximis sacris sollemnibus feliciter percipiantur. In h a n c rem, libentissime quidem rogatam benedictionem apostolicam tibi, venerabilis
frater, ceteris Episcopis qui s u a praesentia sancti ritus splendorem
augebunt, oratoribus s a c r a r u m missionum nec n o n iis o m n i b u s qui
sollemnia ista participantes ad sanctissimae Virginis t r i u m p h u m conferent, effuso nimo largimur. Ac praeterea facultatem tibi dantes, venerabilis frater, benedictionem papalem sollemniore die impertiendi, iis
o m n i b u s qui his diebus sollemnibus v e n e r a n d a m Imaginem inviserint
plenariam indulgentiam concedimus, usitatis videlicet Ecclesiae conditionibus l u c r a n d a m .
Datum

R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , die x i v mensis novembris MCMXxi, Pontificatus Nostri a n n o octavo.

B E N E D I C T U S P P . XV

II
AD EM.UM P. D. IOANNEM TIT. SANCTI EUSEBI, S. R. E. PRESB. CARD. CSERNOCH,
ARCHIEPISCOPUM STRIGONIENSEM, CETEROSQUE HUNGARIAE ARCHIEPISCOPOS ET EPISCOPOS, COMMUNI EPISTOLAE RESPONDENS EX

ANNUO CON-

VENTU DATAE.

Dilecte fili Noster ac venerabiles fratres, salutem et apostolicam


benedictionem. In epistola, q u a m coniunctim ad Nos dedistis Budapestini congregati, ornastis Nos iudicii vestri testimonio et, a d v e n t a n t e
a n n u a recordatione nativitatis Christi Redemptoris, cumulastis [ominibus
q u i b u s visi estis desiderabilia omnia plena m a n u conferre in Nos voluisse. P e r g r a t a m h a b u i m u s h a n c amoris significationem libetque hisce
v o s affari litteris, ut omina ominibus c o m m u t a n t e s , quod amantissime
facimus, simul h o r t e m u r ad animose ferendas eas curas a t q u e acerbit a t e s , q u a s nova vobis impertiunt tempora. Nec paucae h a e profecto
s u n t , n e q u e leves. Multa enim vobis s a n a n d a sunt vulnera: m u l t a excit a n d a , q u a e ignorantia vel socordia i a c e n t : m u l t a providenda ut clerus
Christi b o n u s odor sit, ut revirescat in populo a n t i q u a pietas, ut religioni s u u s u b i q u e sit h o n o s . L a b o r u m ac molestiarum moles ne vos

40

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

frangat; pro Christo legatione fimgimini et Qui vos posuit episcopos,


Ipse et vires tribuet et incepta s e c u n d a b i t .
Haec, ut intelligitis, scripsimus moti n o n t a m consilio eos horr
tandi, qui hortatione n o n egent, q u a m studio Ecclesiarum vestrarum ac
p a t e r n a in vos benevolentia, cuius testis sit etiam apostolica benedictio,
q u a m caelestium auspicem m u n e r u m largissimorum, vobis o m n i b u s ,
dilecte fili. Noster ac venerabiles fratres, clero ac populo unicuique
vestrum tradito p e r a m a n t e r in Domino i m p e r t i m u s .
D a t u m R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , die xx decembris
Pontificatus Nostri anno octavo.

BENEDICTUS P P . XV

MGMXXI,

Suprema S. Congregatio S. Officii

ACTA SS. CONGREGATIONUM


SUPREMA SACKA CONGREGATIO S. OFFICII
DECRETUM
DAMNATUR QUODDAM OPUS P. NIVARDI SCHLGL, ORDINIS CISTERCIENSIUM

Feria IV, die 16

novembris 1921

In generali consessu S u p r e m a e Sacrae Congregationis S. Officii E m i


ac Rmi Domini Cardinales in r e b u s fidei et m o r u m Inquisitores generales
proscripserunt, d a m n a v e r u n t atque in Indicem librorum prohibitorum
inserendum laudarunt opus cui titulus : Die heiligen Schriften des Neuen
Bundes: Aus dem Urtext bersetzt mit Erluterungen und einer Einfhrung, von Dr Nivard Schlgl, Ord. Cist., o. . Professor an der W i e n e r
Universitt. Burgverlag Richter u n d Zollner, Wien, 1920.
Et insequenti feria V, die 17 eiusdem mensis et anni, Sanctissimus
D. N. Benedictus divina Providentia P a p a XV, in solita audientia R. P.
D. Assessori S. Officii impertita, relatam sibi Emorum P a t r u m resolutionem approbavit, confirmavit et publicandam mandavit.
Datum Romae, ex aedibus S. Officii, die 16 ianuarii 1922.
Aloisius Castellano, Supremae S. C. S. Officii Notarius.

SACRA CONGREGATIO CONSISTORIALIS


PROVISIO ECCLESIARUM
S s m u s D. N. Benedictus P p . XV, decretis S. Congregationis Consistorialis, h a s quae s e q u u n t u r Ecclesias de proprio singulas P a s t o r e
providit, n i m i r u m :
14 ianuarii 1922. Cathedrali episcopali Ecclesiae Sebenicensi
praefecit R. P. Hieronymum M. Mileia, Ordinis F r a t r u m Minorum Conventualium.

42

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

14 ianuarii 1922. Titulari archiepiscopali Ecclesiae Attaliensi,


R. P. D. Patritium 0'Donnell, h a c t e n u s Episcopum R a p o t e n s e m , q u e m
constituit coadiutorem cum iure futurae successionis Emi P. D. Michaelis
S. R. E. Card. Logue, Archiepiscopi A r m a c h a n i .

SACRA CONGREGATIO CONCILII

PLACENTINA
IURIS PRAESIDENDI

Die

11

decembris 1920

SPECIES FACTI. P e r Bullam

Apostolicae Datariae die 22 ianuarii 1917 datam, sac. Aegidius Agazini constitutus est canonicus coadiut o r cum iure futurae successionis D. Camilli Mangot, Praepositi ecclesiae cathedralis P l a c e n t i n a e . Q u u m vero in praefata cathedrali ecclesia
ad canonicum P r a e p o s i t u m , qui primam obtinet dignitatem in Capitulo,
i u s spectet praesidendi coetibus capitularibus, ante q u a m can. Agazini
coadiutoriae possessionem nancisceretur, in conventu capitulari quaestio instituta est u t r u m coadiutor iisdem praecedentiae iuribus, q u i b u s
p o t i e b a t u r coadiutus, frui deberet. Et q u a m v i s n e q u e ex iure c o m m u n i
n e q u e ex Bulla nominationis id ei competere capitularibus visum esset,
die t a m e n 8 maii 1917 supplicem ad Episcopum o b t u l e r u n t libellum ut
ad quaestionem solvendam o p p o r t u n u m dubium S. Sedi proponeret.
Quare Episcopus, Capituli precibus a n n u e n s , die 12 eiusdem mensis,
supplicem ipsius Capituli libellum ad S a c r a m h a n c Congregationem
misit, a d n o t a n s Can. P r a e p o s i t u m esse la p r i m a Dignit del Capitolo
con diritto almeno consuetudinario di presiedere le a d u n a n z e capitoci l a r i : in s u a assenza presiede il Canonico a n z i a n o , et factum comm e m o r a n s D. Iosephi Caminati qui, c u m esset coadiutor canonici
Praepositi a m e n s e maio 1880 u s q u e ad m e n s e m m a r t i u m 1892, iure
praesidendi in coetibus capitularibus u s u s est, Capitulo minime cont r a d i c e n t e . T a n d e m transcribit verba Bullae nominationis Can. Agazini
q u i b u s coadiutoria ita eidem conceditur ut o m n i b u s privilegiis et
gratiis q u i b u s dictus Camillus [i. e. Can. P r a e p o s i t u s Mangot] ratione
praefatae Praepositurae fruitur, pariter frui possit ac valeat [Coadiu-

S. Congregatio Concilii

43

torj . - Nihilominus ad h a s Episcopi litteras Sacra haec Congregatio


die 16 eiusdem mensis rescripsit: I n casu, o m n i b u s attentis, can oni cum c o a d i u t o r e m Aegidium Agazini n o n ^ a b e r e ius praesidendi coe t i b u s capitularibus .
De his o m n i b u s cum certior factus esset can. Aegidius Agazini,
qui quaestionem h u c u s q u e p e n i t u s ignoraverat, die 4 decembris 1917
ad S. H. C. recurrit a t q u e probare contendit, si minime ex iure communi a u t vi Bullae nominationis, saltem ex consuetudine ius sibi competere praesidendi coetibus capitularibus, idque demonstrare nititur
d u o b u s exemplis s u o r u m antecessorum, Caminati, de q u o supra, et can.
coadiutoris Bissi a. 1817 cuius exstant a d h u c q u a e d a m acta capitularia
hac formula incipientia: Noi Prevosto Coadiutore, Capitolo e Cano nici , etc. P l u r i b u s idcirco ad r e m allatis, enixis precibus postulavit
ut res integra deferretur ad plenarium E m o r u m P a t r u m coetum. Omnib u s itaque de more peractis, et u t r a q u e parte s u a s deductiones proponente, subiectum fuit E m i s P a t r i b u s d u b i u m :
An canonicus coadiutor ius habeat praesidendi coetibus capitule laribus in casu .
Quod attinet ius c o m m u n e , quaestio
expedita est, cum ipse recurrens minime ex hoc titulo p r a e t e n s u m
p r a e s i d e n d i ius vindicet, sed immo provocet ad verba cl. Oietti, Syn.
rer. mor. etc., vol. I, p. 930, n. 1227, ubi docetur haec officia et praee m i n e n t i a s minime stricto iure deberi, sed aliquando permitti in litteris
Apostolicis, vel etiam deberi ex legitima consuetudine. Et merito. Enimv e r o canone 397 Codicis iur. can. clare edicitur: Nisi aliud in statutis
capitularibus caveatur, dignitatibus et canonicis secundum ordinem
praecedentiae i u s et officium e s t : convocare capitulum eique praeesse
ac praescribere et ordinare quae ad chori directionem referantur,
d u m m o d o dignitas sit de gremio Capituli . Atqui in primis certum est
canonicis coadiutoribus non competere ius praecedendi super veris
canonicis. Cfr. S. R. C. decr. auth. 1037 s t a t u e n t i s : Coadiutori etiam
p r i m a e dignitatis q u a l e m c u m q u e clausulam in litteris apostolicis
expressam minime suffragari quin ipse ultimae dignitati, tametsi an nuali, digniorem locum deferre t e n e a t u r . U n d e et S. C. Concilii die
28 iunii 1873 r e s p o n d i t : Praepositi coadiutorem sedere debere post
o m n e s dignitates t a m p r a e s e n t e q u a m absente coadiuto . Et ratio
est quia praecedentia, sicut ntiquioritas, concipi nequit sine possessione ipsius beneficii: a s t cum coadiutor, ut h a b e t De Herdt, Prax.
cap., II, 5, n o n sit verus canonicus sed fictus, n o n h a b e n s ius seu
SYNOPSIS

DISCEPTATIONIS.

Acta

Apostolicae

Sedis

Commentarium

Officiale

titulum in beneficium, sed t a n t u m exercitium et a d m i n i s t r a t i o n e m n o mine coadiuti, penes quem residet totale ius in beneficium , sequit u r in nullam possessionem beneficii coadiutorem mitti valere: n u l l o
modo - ait Pignatelius, t. IX, cons. 185, n. 39 - fuit ei acquisita v e r a
possessio, cum duo in solidum eodem t e m p o r e possidere -nequeant,
sed t a n t u m fuit acquisita possessio administrationis quae n o n suffra g a t u r ad effectum praecedentiae (Similia vide a p u d Scarfant., ad
Geccop., I, tit. XII, n. 5; Barbosa, de can. et dign., c. XXX, n. 26 etc.).
Hinc etiam liquet, secundo, canonicum coadiutorem n o n esse vere et
proprie de gremio capituli, q u a e altera conditio explicitis verbis a Codice, can. c i t , etiam in dignitate vera requiritur ad effectum p r a e s i d e n d i
Capitulo.
ft

Quod vero pertinet ad ius peculiare in casu, istud ne a recurrente


quidem deducitur ex verbis Bullae collationis, in q u a explicita et expressa
mentio praetensi iuris praesidendi non invenitur. Neque illa suppleri
potest ex generali clausula q u a conceditur ut coadiutor pariter frui
possit ac valeat o m n i b u s privilegiis et gratiis q u i b u s fruitur c o a d i u t u s
ratione praepositurae : his enim verbis ea intelliguntur q u i b u s opus est
coadiutori ad officium i m p l e n d u m quod specificatur: eidem ecclesiae in
divinis ac alias inserviendi, et curam a n i m a r u m exercendi, et singulas
alias obligationes ac parochialia munia et officia coadiuto i n c u m b e n tia s u p p o r t a n t i . Coadiutoriae enim - ita Ferraris, v. Canonicatus,
art. X, n. 1 - fuerunt principaliter invectae ne Ecclesia ob impedi m e n t u m coadiuti suo defraudetur servitio ... Et ideo, licet o m n e s et
singulae praerogativae et honores coadiuti coadiutori t r i b u e r e n t u r ,
haec t a m e n omnia esse ad servitium Ecclesiae referenda asserit Gar cias, de benef., p. iv, c. 5, n. 26 . Cf. P i g n a t , loc. c i t , n. 2; Bened. XIV,
quaest. 136; Lotter., de ben., q. 25, n. 36.
I t a q u e punctum praecipuum super quo vertitur controversia, in
consuetudine consistit u n d e potissimum, immo unice, recurrens praet e n s u m ius sibi derivare c o n t e n d i t : n o n fa il ricorrente questione di
d i r i t t o propriamente detto, ma di c o n s u e t u d i n e pi che centenaria,
per cui al canonico coadiutore fu riconosciuta o almeno accordata la
facolt di p r e s i e d e r e . Ad h a n c t a m e n consuetudinem p r o b a n d a m
n o n afferuntur nisi duo casus, alter ex a n n o 1817, alter ex a n n o 1880:
licet autem contrarii non afferantur, quia - teste Episcopo - n u l l u s alius
fuit d a t u s praeposito pro tempore coadiutor toto centenario mox elapso,
tamen, attenta distantia q u a inter se hi c a s u s s e p a r a n t u r , minime videtur ea inde probari frequentia et. actuum continuatio quae ad inducendam legitimam consuetudinem requiritur.

S. Congregatio Concilii

45

Praeterea obiicit et ostendit Capitulum, Bullas n o m i n a t i o n u m utriusque canonici G a m m a t i ' e t - B i s s i ' s a t i s differre in hoc puncto a Bulla q u a
n o m i n a t u s est canonicus r e c u r r e n s : n a m per illas Sedes Apostolica concessit: stallum in choro, ac vocem et votum in capitulo, necnon locum
in processionibus aliisque capitularibus actibus... cum o m n i b u s et sin gulis privilegiis... praeeminentiis, antelationibus et gratiis q u i b u s dictus
coadiutus utitur , etc. Ulterius constat n o n levem circumstantiarum
diversitatem haberi inter casus qui afferuntur et casum de quo disceptat u r : uterque enim coadiutor n o m i n a t u s fuit praevio consensu Capituli, qui
c o n s e n s u s in casu recurrentis requisitus o n fuit; u t e r q u e liber omnino
e r a t ab aliis negotiis et officiis, dum coadiutor in casu gravissimum
p o n d u s curae animarum sustinere debet: hinc facile explicatur cur in
p r a e c e d e n t i b u s casibus Capitulum facile acquieverit et permiserit u t r u m q u e coadiutorem coetibus capitularibus praesidere, q u o d in praesenti
casu non obtinet. Q u a m o b r e m , ut alia sileamus, n o n abest a casibus
q u i afferuntur causa p r e c o n i , q u a prohibetur ut inde v e r u m ius possessione acquiratur. Audiatur Scarfantonius, loc. cit., lib. I,tit, X I I I , n. 38:
Quod si Capitulum passum fuisset coadiutores varias explevisse functiones vel locum occupasse contra id quod de iure eis permissum est
et gerere spectat, non per hoc possunt huiusmodi Coadiutores petere
manutentionem sub praetextu quasi-possessionis adeptae in exercitio
a c t u u m praedictorum, quia isti p r a e s u m u n t u r gesti precario, ideoque
s u n t inhabiles ad obtinendam m a n u t e n t i o n e m ; ac admissio ad eos exercendos censetur facta ad libitum canonicorum, quibus licet nolle quod diu
etiam placuit . Et Pignatellus, loc. cit. consult. 185, n. 9: Posito quod
coadiutor non sit in possessione huiusmodi praerogativae nisi pro
lubitu canonicorum et precario, sequitur quod nulla praescriptio ad
eius favorem inducta est, neque allegari possit in consuetudo, quae,
non praescripta, nullum ius tribuit .
ANIMADVERSIONES EX OFFICIO. - Enunciatae deductiones satis ostend u n t in casu quo de agitur, consuetudinem legitime praescriptam deficere. H a u d ab re t a m e n videtur inquirere, n u m , in praesenti iure quo
u t i m u r Codicis, sola consuetudo afferri valeat ut legitimus titulus praes i d e n t i a e vel praecedentiae favore coadiutorum.

Et v i d e t u r negativam sententiam praevalere oportere. Enimvero, ut


s u p r a ostensum est cum agebatur de iure communi, rationes cur huiusm o d i ius coadiutoribus a b n u a t u r , p e t u n t u r ex ipsa natura rei seu officii
c oadiutoralis : q u a t e n u s nempe coadiutor nullam possessionem habet
beneficii, et ideo verus n o n est sed fictus canonicus, neque ullo modo

46
censeri potest de gremio esse Capituli. Atqui consuetudines q u a e id efficerent q u o d n a t u r a rei sinere nequit, iam ex hoc ipso h a b e n d a e forent
profecto ut irrationabiles.
In casu Codex adeo fortiter requirit ad praesidentiam ut quis sit
de gremio capituli, - ut iuxta s u p e r i u s dicta - ipsis dignitatibus veris et
effectivis huiuscemodi ius concedat sub hac restrictiva clausula: dummodo
sit de gremio capituli : q u a n t o magis id adversari dicendum est coadiutoribus? Et a n i m a d v e r t a t u r generatim, Codicem in casu nonnisi u n i c a m
exceptionem admittere, nimirum salvis statutis particularibus , d u m
commode, si casus tulisset, etiam consuetudines contrarias, ut in aliis
sexcentis casibus, commemorare valuisset. Id clare ostendit consuetudines contrarias, in casu, utpote oppositas menti legislatoris esse habendas, et ideo, ad s u m m u m , t a n t u m m o d o ad tramites can. 5 tolerandas.
Ad s u m m u m - i n q u a m - quia q u a e irrationabiles esse d e m o n s t r e n t u r ,
nec talem quidem tolerantiam admittunt, ut planum est.
Nec demum p r a e t e r e u n d u m est in capitulo Piacentino s t a t u t a particularia haberi magis etiam restrictiva q u a m ius Codicis. Nam cessante p r i m a dignitate, constitutiones capitulares ius praesidendi devolvunt, non quidem ad dignitatem sequentem, sed ad antiquiorem ex canonicis, licet hic - explicite cavetur - sit in ordine subdiaconali . Quum,
iuxta laudata Codicis verba, praescriptum constitutionum in casu o m n i n o
praeservetur atque ut lex sit servandus, vix dicere attinet q u a n t u m e
contrario vulneraretur si praesidendi ius ei qui non solum antiquior
n o n est ex canonicis, sed n o n d u m est canonicus decerneretur. Atqui
certum est nullam consuetudinem dari posse in Capitulis adversus
constitutiones capitulares, cum immo quilibet canonicus in actu possessionis capiendae de earumdem religiosa observantia iusiurandum nuncupare teneatur.
Quare, etc. RESOLUTIO. - P o r r o in plenariis E m o r u m P a t r u m comitiis habitis
die 11 decembris 1920 in Palatio apostolico Vaticano, proposito dubio
Sacra Concilii Congregatio r e s p o n d e n d u m censuit: Negative.
. Quam resolutionem referente postridie infrascripto S. C. Secretario,
Sanctissimus D. N. Benedictus divina Providentia P a p a XV approbare
et confirmare dignatus est.
i.

MORI,

Secretarius.

S. Congregatio de Propaganda Fide

47

SACRA CONGREGATIO DE PROPAGANDA IDE

NOMINATIONES
Brevibus Apostolicis nominati s u n t :
16 decembris 1921. Vicarius Apostolicus de Limon, R. D. Augustinus Blessing, e Congregatione Missionis Sancti Vincentii a Paulo.
19 decembris 1921. Vicarius Apostolicus de Manciuria Meridionali in Sinis, R. P. Ioannes Maria Blois, e Congregatione Parisiensi
Missionum ad exteros.
23 decembris 1921.
Nuti, O. F. M.

Vicarius Apostolicus Aegypti, R. P. Hyginus

SACRA CONGREGATIO
PRO ECCLESIA ORIENTALI

NOMINATIO
Brevi Apostolico n o m i n a t u s e s t :
13

ianuarii

1922.

Delegatus

Apostolicus

in

regno

Persarum,

R. D. H a d r i a n u s Smets, P r o t o n o t a r i u s Apostolicus ad instar partici*


pantium.

48

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

DIARIUM ROMANAE CURIAE


S. CONGREGAZIONE DEI RITI
Marted 17 gennaio 1922, nel Palazzo Apostolico Vaticano si tenuta la
Congregazione Ordinaria dei Sacri Riti, nella quale al giudizio degli Emi e
Rmi signori Cardinali componenti la medesima, sono state sottoposte le seguenti
materie: .. , .
1) introduzione della Causa di beatificazione e canonizzazione del Servo
di Dio Alfredo Pampalon, sacerdote Professo della Congregazione del Ssmo Redentore;
2) Intorno alla revisione degli scritti del Servo di Dio Luca Belludi, detto
Beato, dell'Ordine dei Frati Minori;
3) intorno alla concessione ed approvazione delle Lezioni proprie del
II Notturno nell'Ofiicio della Dedicazione della Chiesa Cattedrale di Plasencia.

SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre si degnato di
nominare:
7 gennaio 1922. Monsig. Luigi Sincero, Consultore della Sacra Congregazione per gli Affari Ecclesiastici Straordinari.

Monsig. Francesco Borgongini-Duca e Monsig. Giuseppe


Pizzardo, Consultori della Sacra Congregazione
Concistoriale.

Il Revno P. Ladislao Marszalkielwicz, dei Resurrezionisti,


Consultore della Sacra Congregazione di Propaganda Fide.
10

Monsig. Decio Botti, Pro-Segretario per VEconomia della


Sacra Congregazione di Propaganda Fide.

49

Diarium Romanae Curiae

Con Brevi Apostolici il Santo Padre si degnato di nominare:


Assistente al Soglio

Pontificio:

13 gennaio 1922. Monsig. Giovanni Gamberoni, Arcivescovo di Vercelli.


Protonotari apostolici ad instar participantium :
16 novembre 1921. Monsig. Amedeo Lefebvre, della diocesi di Sherbrooke.
29

Monsig. Claudio E. Brdet, della diocesi di La Piata.


4 gennaio 1922. Monsig. Carlo Ammirante, dell'archidiocesi eli Napoli.
Prelati Domestici di S. S.:
12 novembre 1921. Monsig. Edoardo Feuiltault, dell'archidiocesi di Qubec.
17 dicembre

Monsig. Vittore Casanova, della diocesi di Ajaccio.

Monsig. Francesco Stefani, della medesima diocesi.

v
Monsig. Giorgio Pris, dell'archidiocesi di Parigi.
18

Monsig. Gualtiero Fitzmaurice, della diocesi di Green-Bay.

Monsig. Guglielmo J. Pel, della medesima diocesi.


20

Monsig. Dionigi 0' Doherty, Rettore del Collegio dei Nobili


Irlandesi, in Salamanca.
4 gennaio 1922. Monsig. Tommaso Maguire, della diocesi di Ardagh.
15

Monsig. Leone Pietro Francesco Gry, della diocesi di Angers.

ONORIFICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre si degnato di conferire le seguenti
onorificenze :
La Commenda con Placca dell'Ordine Piano:
19 gennaio 1922. Al sig. Anatolio de Cock de Rameyen, dell'archid. di Malines.
La Gran Croce dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:
23 dicembre 1921. A S. -E. il sig. Daniele Garcia Mansilla, Ministro Plenipotenziario della Repubblica Argentina presso la
Santa Sede.

A S. E. il sig. Dott. Camillo Krofta, gi Inviato Straordinario e Ministro Plenipotenziario della Repubblica Czeco-Slovacca presso la Santa Sede.
9 gennaio 1922. Al sig. comm. Matteo Liesens, della diocesi di Namur.
La Commenda con Placca dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:
5 gennaio 1922. Ai sig. Valentino Ruiz Senen, della diocesi di Madrid.
13

Al sig. dottor Federico Funder, direttore della Beichspost.


ACTA, vol. X I V , n. 2. 23-1-9

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

50

La Commenda dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe civile:


24 novembre 1921. Al sig. Pietro Emilio D'Anjou, della diocesi di Rimouski.
18 dicembre
Al sig. Augusto Chancerelle, della diocesi di Quimper.
20

Al sig. Taddeo Blazejewicz, consigliere al Ministero per il


Culto Cattolico in Polonia.

Al sig. Cesare Camerini, dll'archidiocesi di Firenze.

Al sig. Valeriano Strzalkowski, del Ministero per il Culto


Cattolico in Polonia.
12 gennaio 1922. Al sig. Enrico Roger, della diocesi di Lilla^
15

Al sig. Carlo Baus, della diocesi di Bruges.

Al sig. Giulio Baus, della medesima diocesi.


21

Al sig. Achille Gasthuys, dll'archidiocesi di Malines.


Il Cavalierato dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:
24 novembre 1921.
16 dicembre
18

3 gennaio 1922.

Al sig.
Al sig.
Al sig.
Al sig.

6
12

18
19

Al
Al
Al
Al
Al
Al

sig.
sig.
sig.
sig.
sig.
sig.

Ermenegildo Lepage, della diocesi di Rimouski.


Ambrogio Malaspiria, della diocesi di Aiaccio.
Gustavo Keller, della diocesi di Green-Bay.
Giovanni Battista Antonio Rougier, della diocesi
di Limoges.
Maurizio Dupont, dll'archidiocesi di Cambrai.
Luigi Buchez-Dansette, della diocesi di Lilla.
Edoardo d'Halluin Francois, della medesima diocesi.
Omero Declerck, della medesima diocesi.
Giuseppe Petit, della diocesi di Namur.
Federico Giovanni Paley, della dioc. di Southwark.

Il Cavalierato dell' Ordine di S. Gregorio Magno, classe militare :


12 gennaio 1922. Al sig. cap. Roger Appert, della archidiocesi di Parigi.
La Commenda dell' Ordine di S. Silvestro Papa :
11 gennaio 1922. Al sig. senatore Giuseppe Libbrecht, della diocesi di Gand.
Il Cavalierato dell' Ordine di S. Silvestro Papa:
3 agosto 1921. Al sig. Antonio Martnez, della diocesi di Portorico.
21 dicembre
Al sig. Uberto Van Gassel-Timmermans, della diocesi di
Ruremonda.
3 gennaio 1922. Al sig. Costantino Acquasanta, della diocesi di Frascati.
12

Al sig. Guido Zappa, di Roma.

Diarium Romanae Curiae

51

MAGGIORDOMATO DI SUA SANTIT


NOMINE
Con Biglietti di S. E. Rma Mons. Maggiordomo, il Santo Padre si degnato
di nominare :
Camerieri Segreti soprannumerari di S. S. :
7 dicembre 1921.

19

21

23

30

'

>
,

Monsig. Pietro Tesauri, della diocesi di Reggio Emilia.


Monsig. Francesco Macchioni, della medesima diocesi.
Monsig. Mario Marcucci, della diocesi di Livorno.
Monsig. Cesare Federici, di Roma,
Monsig. Vendelino Szab, della diocesi di Gran Varadino.
Monsig. Adalberto Schriftart, della medesima diocesi.
Monsig. Edoardo Mittler, dell'archidiocesi di Praga.
Monsig. Venceslao Mller, della medesima archidiocesi.
Monsig. Antonio Vfetl, della medesima archidiocesi.
Monsig. Giuseppe Rieber, della medesima archidiocesi.
Monsig. Giuseppe Zaus, della medesima archidiocesi.
Monsig. Luigi Soldat, della medesima archidiocesi.
Monsig. Ottocaro Vosahlik, della medesima archidiocesi.
Monsig. Francesco Vojta, della medesima archidiocesi.
Monsig. Agostino Skalitzky, della medesima archidiocesi.^
Monsig. Adolfo Bick, della medesima archidiocesi.
Monsig. Venceslao ubr, della medesima archidiocesi.
Monsig. Antonio Hoffmann, della medesima archidiocesi.
Monsig. Domenico Brazda, della medesima archidiocesi.
Monsig. Emanuele Hrdlicka, della medesima archidiocesi.
Monsig. Giuseppe Kebrle, della medesima archidiocesi.
Monsig. Venceslao .Kotreh, della medesima archidiocesi.
Monsig. Giuseppe Pomrhonc, della medesima archidiocesi.
Monsig. Leopoldo Schopf, della medesima archidiocesi.
Monsig. Venceslao Davdek, della medesima archidiocesi.
Monsig. Lorenzo Jakes, della diocesi di Budweis.
Monsig. Giovanni Zeman, della medesima diocesi.
Monsig. Giovanni Paclik, della medesima diocesi.
Monsig. Giovanni Kfiz, della medesima diocesi.
Monsig. Francesco Kukla, della medesima diocesi.
Monsig. Giovanni Praschl, della medesima diocesi.
Monsig. Luigi Simeth, della medesima diocesi.
Monsig. Giovanni Budar, della medesima diocesi.
Monsig. Simone Pokoj, della medesima diocesi.

52

ActaApostolicae Sedis - Commentarium Officiale

30 dicembre 1921. Monsig. Lorenzo Niescher, della medesima diocesi.


.

Monsig. Giovanni Hille, della medesima diocesi.

Monsig. Antonio Stnlik, della medesima diocesi.

Monsig. Carlo Zivsa, della medesima diocesi.

Monsig. Giovanni Ptcnk, della medesima diocesi.

Monsig. Giovanni Feigi, della medesima diocesi.

Monsig. Matteo Hfferl, della medesima diocesi.

Monsig. Giuseppe Zlk, della medesima diocesi.

Monsig. Francesco cua, della medesima diocesi.

Monsig. Venceslao Vones, della medesima diocesi.


7 gennaio 1922. Monsig. Filippo Picconi, di Roma.
12

Monsig. Bernardo Rein, della diocesi di Mnster.

Monsig. Giulio De Lescluze, dll'archidiocesi di Malines.

,
Monsig. Luciano Luciani, della dioc. di Trieste e Capodistria.
Camerieri Segreti di Spada e Cappa soprannumerari di S. S. :
30 dicembre 1921. Il sig. Michele de' Conti Pecei,'-di Roma.
10 gennaio

Il sig. Evan Morgan, dll'archidiocesi di Cardiff.


19

Il sig. Armando de Behault de Dornon, dell'arch.di Malines.

Il sig. Marchese Edoardo Persichetti Ugolini, dll'archidiocesi di Aquila.


Camerieri d'onore in abito paonazzo di S. S.:
15 dicembre 1921. Monsig. Mario Boninsegni, della diocesi di Santo Sepolcro.

Monsig. Nicola Cam aiti, della medesima diocesi.


23

Monsig. Giovanni Batt. Gasparotto, della dioc. di Concordia.

Monsig. Andrea Boucher, dll'archidiocesi di Parigi.


30

Monsig. Filippo Tesa, di Roma.

>> Monsig. Angelo Barbagallo, della diocesi di Acireale.


14 gennaio 1922. Monsig. Tommaso Glasnovi, dll'archidiocesi di Scopia.

>> Monsig. Giuseppe Rochscheid, dll'archidiocesi di Colonia.


17

Monsig. Alberto Maurano, dll'archidiocesi di Udine.

Monsig. Giuseppe De Andreis, della medesima archidiocesi.

Monsig. Giuseppe Fantoni, della medesima archidiocesi.,


Cameriere d'onore di Spada e Cappa soprannumerario di S. S. :
11 gennaio 1922. Il sig. Giorgio* A. John, dll'archidiocesi di Agria.

NECROLOGIO
19 gennaio 1922. Monsig. Carlo Ugo Gauthier, Arcivescovo di Ottawa.
23

* Emo Sig. Card. Enrico Almaraz y Santos, Arciv. di Toledo.

Annus XIV - Vol. XIV

2 Februarii 1922

Num. 3

ICTA APOSTOLICAE SEDIS


COMMENTARIUM OFFICIALE

SUMMI PONTIFICIS BENEDICTI XV


EXTREMA AEGROTATIO, OBITUS, IUSTA FUNEBRIA

AEGROTATIO
S u m m u s Pontifex Benedictus XV die decima septima mensis ianuarii pectoris morbo laborare coepit; cuius t a m e n initiis nulla videbatur
s u b e s s e causa formidinis. P u b l i c u m enim rei n u n c i u m his verbis proferebatur:
Il Santo P a d r e ha dovuto sospendere le udienze e trattenersi a letto
a causa di un catarro bronchiale influenzale che n o n presenta, peraltro,
a l c u n a gravit.
Die a u t e m vigesima m o r b u s necopinato ingravescebat, de q u a re
medici publicum testimonium ita edidere:
20 gennaio, ore 8.
Sua Santit a m m a l a t a da q u a t t r o giorni di bronchite influenzale.
Ieri sera si constatato che il processo infiammatorio si diffuso al
p o l m o n e destro. La notte s t a t a insonne e agitata. Questa mattina la
d i s p n e a intensa.
T e m p e r a t u r a 3 8 ; pulsazioni 104; respiro 58.
Firmati: R. Battistini, L. Cherubini,
A. Bignami, E. Marchiafava.
immmmmiMmamMmrmMfwmHkat
ACTA, VOL. X I V , i i . 3.. 2 - - 9 2 2 .

mm*

IN

54

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Tum E m u s Cardinalis in Urbe vice sacra Antistes, de gravissimo


iam praesenti toto orbi catholico periculo fideles certiores fecit, peculiare
hoc edens praeceptum :
NOTIFICA Z JONE

P e r implorare da S u a Divina Maest la guarigione di S u a Santit,


afflitto da gravissima malattia, ordiniamo che in t u t t e le Messe che si
celebrano nelle Patriarcali Basiliche, nelle Collegiali, e in tutte le altre
chiese di quest'alma Citt, si reciti, fino a n u o v a disposizione, la colletta
pro infirmo ed esortiamo tutti i fedeli, e specialmente le comunit religiose, a pregare per lo stesso fine.
Dal Vicariato, 20 gennaio 1922.
BASILIO CARD. VICARIO.

Beatissimus vero Pater, qui s u m m o m a n e iam sacras dapes de


m a n u R. D. Iosephi Migone cubicularii sui intimi, Missam in contiguo
cubiculo celebranti, receperat, sponte postulavit ut solemni c o n s u e t o
m o r e s a n c t u m sibi Viaticum deferretur. Ad rem vocati E m i Cardinales
qui R o m a e intererant, ad Vaticanas aedes o m n e s accessere, ut sanctissimum S a c r a m e n t u m , a R. P. D. Augustino Zampini, Episcopo Porphyreonensi, sacrarii Apostolici Praefecto, delatum, reverenter ad Beatissimum P a t r e m comitarentur. Ex his E m u s P. D. Orestes Card. Giorgi,
Poenitentiarius Maior, professionis fidei formulam praelegit et absolutionem Aegrotanti rite impertivit.
Die subsequenti, vigesimaprima mensis, s u b primis horis, pariter
Beatissimus P a t e r caelesti epulo refectus est, subindeque, idipsum Eo
firmiter postulante, e x t r e m a sacri Olei unctione a praelaudato R. P. D.
Augustino Zampini est delibutus, a d s t a n t e E m o P. D. Oreste Giorgi,
qui postea rituales ad m o n e n t e s iuvandos preces recitavit, Beatissimo
P a t r e s u m m a cum animi Sui pietate assentiente. - H o r a octava et decim a s e x t a eiusdem diei, vulgata fuere infrascripta medicorum testimonia,
q u a e vel tenacissimi cuiusque animi spem o m n e m p e n i t u s praecidebafit:
21 gennaio, ore 8.
Le condizioni del Santo P a d r e sono peggiorate nella notte, che
s t a t a molto agitata ed insonne. Il processo p n e u m o n i c o si diffuso.
T e m p e r a t u r a 38,4; pulsazioni 120; respiro 60.
21 gennaio, ore 16.
Le condizioni di Sua Santit si sono fatte nella giornata ancor pi
gravi: la respirazione si resa pi faticosa e difficile. Le forze del cuore
si vanno sempre pi affievolendo.
Firmati: R. Battistini,

L. Cherubini*

A. Bignami, E. Marchiafava.

Summi

Pontificis

Benedicti

XV

obitus

OBITUS
Postridie, die dominica, tertia post E p i p h a n i a m , h o r a prima sacrum factum est coram Infirmo, qui sanctissimam Eucharistiam integris
mentis viribus, i m m o cum admirabili pietatis sensu denuo suscepit;
h o r a sexta q u a d r a n t e m i n u s in e x t r e m u m agonem visibiliter ingressus,
SUMMUS PONTIFEX BENEDICTUS XV DIE XXII IANUARII HORA VI SANCTISSIME
OBDORMIVIT IN DOMINO.

A d s t a b a n t cum E m o Card. Poenitentiario Maiore, E m u s Card. P e t r u s


Gasparri a Secretis S t a t u s idemque S. R. E. Camerarius, E m u s Cardinalis A n t o n i u s Vico E.pus P o r t u e n . et Sanctae Rufinae, R. P. D. Carolus
Respighi Praefectus Caeremoniarum, duo clerici secreti de Cappella,
nepotes et famuli Sanctitatis Suae.
E x a m i n e corpus ore sereno placidissime requievit. In eodem cubiculo quo Pontifex spiritum emiserat, pro illius animae suffragio sacrum
fecerunt Emi P a t r e s Cardinales Antonius Vico et Orestes Giorgi, compluresque Archiepiscopi, Episcopi et Praelati.
Interim E m u s Card. P e t r u s Gasparri S. R. E. Camerarius s u m m i
imperii actu Palatii possessionem capiens, iussit i a n u a s de more claudi,
s u b i n d e q u e mortem S u m m i Pontificis E m o Cardinali in Urbe Vicario
significavit, qui, prouti res ferebat, statim ad clerum et p o p u l u m h a n c
alteram edidit notificationem:
Basilio per misericordia di Dio Vescovo di Velletri
delia S. R. C. Cardinale Pompili
Vicario Generale e Giudice Ordinario di R o m a e suo Distretto.
Col cuore profondamente commosso rivolgiamo oggi la parola a
voi, o diletti cattolici di R o m a .
Sua E m i n e n z a Revma il Signor Cardinale Camerlengo della S a n t a
R o m a n a Chiesa, cui spetta dare pubblica fede della morte dei R o m a n i
Pontefici, ci ha fatto pervenire or ora il funesto annunzio ufficiale della
m o r t e del S a n t o P a d r e Benedetto XV a v v e n u t a q u e s t a mattina alle ore 6.
Il n o m e di questo Pontefice r i m a r r per sempre nella storia come
quello di chi, con u n o zelo, u n a sapienza e u n a fortezza incomparabili,
spese il Suo glorioso pontificato nel p r o m u o v e r e in ogni maniera i
supremi interessi della Chiesa, e con inesauribile carit si adoper specialmente neiralleviare in tutti i modi possibili le sofferenze dei popoli
provati dal terribile flagello della guerra.
R o m a particolarmente dovr a Lui riconoscenza eterna per le p r o v e
molteplici della s u a generosit in t a n t e opere di beneficenza spirituale
e materiale, uscite dal Suo cuore di p a d r e .

56

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Non dubitiamo pertanto che voi, o R o m a n i , che gi accorreste con


t a n t o slancio di piet filiale nelle pubbliche chiese a pregare p e r il
comune P a d r e morente, in quest'ora di t a n t o dolore moltiplicherete i
vostri suffragi per la g r a n d e a n i m a del Pontefice defunto.
Vi esortiamo quindi a p r e n d e r p a r t e numerosi ai pubblici e solenni
funerali che, secondo la consuetudine, s a r a n n o celebrati nella patriarcale Basilica Vaticana.
Ordiniamo inoltre che in tutte le chiese di q u e s t ' a l m a Citt, t a n t o
del clero secolare quanto dei regolari o in qualsiasi maniera privilegiate,
si suonino in modo funebre t u t t e le c a m p a n e dall'Ave Maria a u n ' o r a
di notte di luned 23 e marted 24 corr.
Appena trasportati i preziosi resti mortali del S o m m o Pontefice
nella Basilica Vaticana si celebreranno solenni esequie in t u t t e le chiese
sopradette.
I sacerdoti, tanto secolari che regolari, sono esortati ad offrire il
S. Sacrificio in suffragio del defunto S o m m o Pontefice, e le Comunit
dell'uno e dell'altro sesso, come p u r e i fedeli tutti sono invitati a raccomandare a Dio l'anima benedetta di Lui.
Prescriviamo, in ultimo, che in t u t t e le Messe e nelle altre sacre
funzioni si aggiunga la colletta Pro Pontifice eligendo, fintanto che d u r e r
la vacanza della Sede Apostolica.
Dato dalla n o s t r a residenza il 22 gennaio 1922.
BASILIO CARD. VICARIO.

A. Bernabai, Sostituto del 1 ufficio.

Praefectus autem Caeremoniarum Apostolicarum h a s instructiones ad


luctum exteriore quoque habitu significandum, pro suo officio vulgavit:
VARIAZIONI B DISPOSIZIONI DA OSSERVARSI CIRCA IL VESTIARIO

DEGLI EMI-

NENTISSIMI SIGNORI CARDINALI SEDE VACANTE .

Nimia distinzione tra i Cardinali creati dalle sa. me. di Leone XIII,
di Pio X e di Benedetto XV.
S o t t a n a e mozzetta violacea (esclusa la seta); fascia di seta con
fiocchi simili senza oro, calze violacee.
Rocchetto liscio con piccola frangia alla sola estremit delle maniche.
Cappello nero con fettuccia rossa senza oro.
Scarpe nere.

Summi Pontificis Benedicti XV obitus

57

Gli Eminentissimi a p p a r t e n e n t i ad o r d i n i religiosi monastici e m e n dicanti n o n faranno mutazione nel loro vestiario.
T u t t i gli Eminentissimi Cardinali, d u r a n t e la vacanza della S a n t a
Sede, eoia l'abito cardinalizio, eccettuate le sacre funzini, incederanno
in s o l a m o z z e t t i , senza rocchetto.
Nelle Congregazioni u s e r a n n o il consueto abito pi'ano con ferraioIone violaceo.
Cappellani caudatari

avranno

la solita s o t t a n a p a o n a z z a

con

fascia simile e croccia, q u a n d o gli Emi indosseranno la cappa: nelle


altre circostanze la s o t t a n a n e r a e ferraiolone simile..
^2 g e n n a i o 1922.
Per m a n d a t o del Sacro Collegio:
Carlo Respighi,
Proton. Apost., Prefetto delle Cerimonie Pontificie*

VARIAZIONI E DISPOSIZIONI SULLA FORMA DELL'ABITO PRELATIZIO DA USARSI


DAI VESCOVI E DALLA PRELATURA NELLE SACRE FUNZIONI, DURANTE LA
VACANZA DELLA SANTA SEDE.

I Vescovi ed i Prelati, t a n t o nelle Cappelle, q u a n t o nelle altre sacre


funzioni, u s e r a n n o la s o t t a n a n e r a con la coda e senz'alcun o r n a m e n t o
di altro colore. Si potr t u t t a v i a adoperare la detta s o t t a n a anche senza
la coda.
Fascia n e r a di lana con fiocchi simili.
Mantelletta di l a n a n e r a con le mostre simili.
Rocchetto liscio senza merletti con u n a piccola frangia nella sola
e s t r e m i t delle maniche.
Le calze s a r a n n o di lana n e r a e parimenti il collare.
Nel fiocco del cappello n o n vi variazione.
Con l'abito piano u s e r a n n o le calze nere ed il ferraiolone nero
di lana.
22 gennaio 1922.
Per m a n d a t o del Sacro Collegio:
Carlo Respighi,
Proton. Apost, Prefetto delle Cerimonie Pontificie.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

R E C O G N I T I O ET E X P O S I T I O C O R P O R I S

H o r a circiter decima eiusdem diei vigesimaesecundae ianuarii E m u s


Card. S. R. E. Camerarius, accepto moeroris et devotionis testimonio
a ducibus cuiusque ordinis militum S S . P P . AA., cubiculum ubi defunctus iacebat Pontifex de more adiit cum p l u r i b u s ex Emis P a t r i b u s
et Cadaver rite recognovit. Actus vero recognitionis quem R. C. A.
Notarius legit hic est iuxta a s s u e t a m f o r m a m :

IN DEI NOMINE. AMEN.


RECOGNITIO CADAVERIS SANCTAE MEMORIAE BENEDICTI PAPAE XV
ANTEA IACOBI DELLA CHIESA

Die vigesima secunda mensis ianuarii anni millesimi nongentesimi


vigesimi secundi. Cum Sanctissimus D o m i n u s noster divina Providentia
Benedictus XV, sicut Altissimo placuit, hodie h o r a sexta antemeridiana
in palatio apostolico Vaticano, debitum n a t u r a e persolvent, E m u s ac
R m u s D n u s Card. P e t r u s Gasparri, S. R. E. Camerarius, associatus ab
Illmis ac Rmis DD. Camerae Apostolicae Clericis necnon ab Excmis ac
Revmis DD. Hugone Boncompagni-Ludovisi, Vice-Camerario, Francisco
Moretti R. C. A. Auditore Generali, meque eiusdem Camerae Secretario
et Cancellario, se contulit ad locum (vulgo appartamento) pontificium
dicti palatii et ingressus cum o m n i b u s supradictis in cubiculum dicti
Pontificis, ibi Ipsius corpus a d h u c in suo lecto exsistens e x a m i n a t u m
invenit; Eique debitis reverentiis redditis ac pro E i u s a n i m a Deo precib u s effusis, anulum piscatorium praefati Pontificis sibi t r a d e n d u m petiit
ab Illmo ac R m o Dno Camillo Caccia Dominioni, Praefecto dicti cubiculi, qui a n u l u m praedictum ex q u a d a m b u r s a s u m p t u m praelaudato
E m o ac Revmo D. Cardinali Camerario tradidit et consignavit, q u e m
idem E m u s ac R m u s Dominus accepit ad effectum illud deferendi in
p r i m a proxima Congregatione E m o r u m ac R m o r u m DD. S. R. E. Cardinalium, deque illo Illmum et R m u m D o m i n u m Camillum Caccia Dominioni praesentem, quietavit in forma, etc., omni, etc. Successive prael a u d a t a E m u s e t R e v m u s Cardinalis C a m e r a r i u s m a n d a v i t confici
i n v e n t a r i u m cubiculi praedicti et m a n s i o n u m dicti palatii cum interventu illius vel illorum R. C. A. Clericorum qui ad id deputati fuerint.
S u p e r q u i b u s , etc.

Corporis

Summi

Pontificis Benedicti XV

recognitio

et

expositio

Actum in praedicto cubiculo, a me Notario R. G. A. rogato, etc.,


p r a e s e n t i b u s infrascriptis testibus.
Sign.: P e t r u s Card. Gasparri, S. B. E. Camerarius.
Iosephus Giustiniani, Decanus Clericorum Camerae.
Vincentius Rugarmi, Clericus Camerae.
Sanctes Tampieri, Clericus Camerae.
I o a n n e s Biasiotti, Clericus Camerae.
Hugo Boncompagni-Ludovisi, Vice-Camerarius.
f Franciscus Moretti, B. C. A. Auditor Generalis.
Albertus Arborio Mella di S. Elia, testis.
Fridericus Gallori di Vignale, testis.
B a r t h o l o m a e i Farelli, B. C: A. Secretarius et Cancellarius.
T u m Illmi ac Rmi Domini Clerici Camerae omnium et singulorum
Officiorum, in Congregatione Plenae Camerae die vigesimasecunda mensis ianuarii h a b i t a ab E m o et R m o D. Card. P e t r o Gasparri, S. R. E.
Camerario, eis collaturum, possessionem coeperunt in aedibus Vaticanis
per acta lllmi D. Bartholomaei Farelli, R. C. A. Secretarii et Cancellarii, q u i b u s singula inventaria a d n e x a fuerunt.
Q u i b u s rite expletis prima Congregatio generalis Cardinalium in
Curia p r a e s e n t i u m , ad n o r m a m Constitutionis Pii X, Vacante Sede Apostolica, tit. I, cap. % habita est - in aedibus Vaticanis, secretario R. P.
D. Aloisio Sincero ; idque quotidie deinde servatum est u s q u e ad diem
ingressus in Conclave.
P o s t meridiem autem, hora tertia, corpus Beatissimi Patris, pontificalibus i n d u t u m vestibus rubri coloris, n o n t a m e n a n t e a sectum n e q u e
a r o m a t i b u s conditum, o b s t a n t e Eius expressa ultima voluntate, funebri
p o m p a t r a n s l a t u m est e cubiculo in a u l a m T h r o n i, ubi p r i m u m Emi
P a t r e s , Antistites et Praelati de Palatio et de Curia quamplurimi, deinde
toto t e m p o r e pomeridiano et matutinis horis insequentis diei, fideles
R o m a n i t u r m a t i m confluentes, effusis precibus, illud pientissime venerati sunt.
DELATIO

CORPORIS

AD PATRIARCHALEM BASILICAM VATICANAM

Die vigesimatertia ianuarii, feria secunda, post h o r a m n o n a m , Pontificis corpus in Basilicam Sancti Petri reverenter hoc processionali ordine d e l a t u m est. Incedebant p r i m u m excubiae t u m Palatinae t u m Helveticae, bussolantes, Cubicularii tum honoris t u m secreti, duodecim sediarii
cum intorticiis, et duodecim Poenitentiarii q u o r u m Rector, nigram ferens
stolam, parochi vice fungebatur: postea Dux et primates e Protectoribus
latoris Dominici, Ostiarii versis virgis, Helveticae excubiae pagos suae

fr

60

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

gentis repraesentantes; s e q u e b a n t u r E x c m u s D o m i n u s R i c h a r d u s de Samper, Praefectus Palatii Apostolici; Illmi ac Rmi DD. Camillus Caccia
Domin ioni, Praefectus Cubiculi secreti; Carolus Cremonesi, Eleemosyn a r i u s ; A u g u s t i n u s Zampini, Sacrarii Apostolici Praefectus; ceterique
Cubicularii secreti participantes et Praelati P a l a t i n i : itemque Excmi
Nepotes Pontificis; principes Marcus A n t o n i u s Colonna, Pontificio solio
Adsistens, et Alexander Ruspoli, Magnus Magister sacri Hospitii; m a r chiones Ioannes Sacchetti, Forerius Maior, et Franciscus Seriupi, P r a e fectus S t a b u l i ; E x c m u s vir Franciscus Massimo princeps, P r a e p o s i t u s
c u r s u s publici; T r i b u n u s Profectorum lateris Dominici et D u x Helveticae
cohortis. Postea Lectica, super q u a corpus quiescebat Beatissimi P a t r i s
pontificalibus i n d u t u m cum pallio et fanone, a sediariis elata et a famulis circumdata.
Post feretrum in cedebant Emi Cardinales in Curia praesentes, nimir u m : Emi P P . DD. Vincentius Vannutelli, D e c a n u s ; Caietanus De Lai;
A n t o n i u s Vico; I a n u a r i u s Granito Pignatelli di Belmonte; Basilius Pompilj; I o a n n e s Cagher; R a p h a e l Merry del Val; Octavius Cagiano De Azevedo; P e t r u s G a s p a r r i ; Gulielmus M. Van R o s s u m ; A n d r e a s F r h w i r t h ;
R a p h a e l Scapinelli de Lguigno; Victorius A m a d e u s Ranuzzi de Bianchi; T h o m a s Pius Boggiano; A u g u s t u s Silj; T h e o d o r u s Valfr di B o n z o ;
I o a n n e s Ev. T a c c i ; Franciscus R a g o n e s i ; Caietanus Bisleti; L u d o vicus
Billot; Michael Lega; Aidanus Gasquet; Nicolaus Marini; Orestes Giorgi;
Camillus Laurenti.
Hos s e q u e b a n t u r e x t e r a r u m n a t i o n u m Legati, et cum E x c m o P. D.
Ladislao Zaleski, P a t r i a r c h a Antiocheno, complures Archiepiscopi, Episcopi, Praelati R o m a n a e Curiae, Cubicularii secreti et honoris, Ordinum
religiosorum Superiores, atque Patritii nobiiesque R o m a n i .
Ab a u l a T h r o n i ad ingressum Basilicae Sancti Petri psalmi et p i a e
preces devote f u n d e b a n t u r ; in porticu vero Basilicae revmum Capitulum Vaticanum cum cereis accensis religiosissime funebrem p o m p a m
excipiebat, d u m cantores cappellae Iuliae a n t i p h o n a m Subvenite caneb a n t ; q u a completa Rev. Can. D. P a u l u s Leva, vice et nomine Revmi
D. Iosephi De Bisogno, canonicorum decani, p r i m a m impertivit Cadaveri absolutionem. Alteram post c a n t u m psalmi Miserere et a n t i p h o n a m
Libera me, Domine, ad Confessionem B. Petri, s u p r a lecto funebri Cadaveri .imposito impertivit R. P. D. Carolus Pietropaoli, Archiepiscopus
Chalcidensis, e Capitulo Vaticano.
Deinde frequentissimo comitante populo, corpus Pontificis, ipso
praecedente Capitulo, sacra r e s o n a n t e psalmodia, delatum est in sacellum Ssmi Sacramenti, ubi idem Archiepiscopus Chalcidensis tertiam
impertivit absolutionem. Corpus, facibus h i n c inde accensis et P r o t e ctoribus L. D. vigilantibus, ita p o s i t u m est i n t r a septa sacelli, ut, cancellis licet clausis, fideles illud cernere ac venerari facile possent.
His itaque s u b h o r a m decimamprimam absolutis, per totam diem et
i n s e q u e n t e m t r i d u u m i n g e n s fidelium concursus fuit, qui devotissime
a n t e Pontificis exuvias o r b a n t : q u a frequentissima peregrinatione
R o m a n o r u m pietas erga P a t r e m desideratissimum apprime refulsit.

f
Summi Pontificis Benedicti XV tumulatio et depositio

- 61

Postridie, vigesimaquarta mensis, feria tertia, exsequiae ad a n i m a m


Pontificis suffragandam,, de more per dies novem continuas persolvendae, initium h a b u e r u n t in Basilica Vaticana, Missam solemnem Pontificalem de requie celebrante Iilmo ac R m o D. Raphaele Virili Archiepiscopo Ptolemaidensi, a d s t a n t e R m o Capitulo et Clero populique ingenti
multitudine.
TUMULATIO ET D E P O S I T I O
IN CRYPTIS PATRIARCHALIS BASILICAE VATICANAE

H o r a post meridiem tertia diei vigesimaesextae ianuarii, feria quinta,


initium d a t u m est sollemni depositioni corporis S u m m i Pontificis in
cryptis patriarchalis Basilicae Vaticanae, de explicita defuncti voluntate,
qui ibidem testamento suo definitivam sepulturam elegerat.
E sacello n i m i r u m Ssmi Sacramenti, funebri p o m p a Cadaver t r a n s l a t u m est in sacellum Chori, praecedente Capitulo Vaticano cum cereis
accensis. F e r e t r u m antecedebat pluviali nigro i n d u t u s et alba mitra
r e d i m i t a s R. P. D. Raphael Virili, Archiepiscopus Ptolemaidensis idemque Basilicae Vaticanae canonicus, qui a n t i p h o n a m Exsultabunt Domino m o v i t , cantoribus deinde Miserere praecinentibus. Lecticam a
sediariis elatam et a Protectoribus Dominici lateris circumdatam, pros e q u e b a n t u r E m u s Card. R a p h a e l Merry del Val, Basilicae Archipresbyter, R. P. D. R i c h a r d u s de Samper, praefectus sacri Palatii, Carnibus
Caccia Dominioni, praefectus cubiculi secreti, SS. P P . AA. Magister,
Eleemosynarius s e c r e t u s , Praefectus sacrarii Apostolici, Secretarius
Brevium ad Principes, S u b s t i t u t u s Secretariae Status, P r o - s e c r e t a r i u s
S. C. a Negotiis extraordinariis, Cubicularii secreti participantes, Magnus
S. Hospitii Magister, Forerius Maior, Praefectus stabuli, Praefectus
c u r s u s publici, T r i b u n u s maior protectorum lateris Dominici, Duces
Helveticae Cohortis ceteraeque militiae palatinae, frequentes denique
Archiepiscopi, Episcopi, Praelati, Cubicularii, Officiales palatii, itemque
famuli S u m m i Pontificis.
Interea in sacello Chori canonicorum locos occupaverant Emi
S. R. E. P a t r e s Cardinales Vincentius Vannutelli, D e c a n u s ; Caietanus
De Lai, Antonius Vico, I a n u a r i u s Pignatelli di Belmonte, Basilius Pompilj, Ioannes Cagher, Octavius Cagiano de Azevedo, P e t r u s Gasparri,
F r a n c i s c u s B o u r n e , Gulielmus M. Van Rossum, Andreas F r h w i r t h ,
Raphal Scapinelli di Lguigno, P e t r u s La F o n t a i n e , Victorius A m a d e u s
Ranuzzi de Bianchi, D o n a t u s Sbarretti, T h o m a s P i u s Boggiani, Augustus Silj, T h e o d o r u s Valfr di Bonzo, F r a n c i s c u s Ragonesi, I o a n n e s
Tacci, Achilles Ratti, Caietanus Bisleti, Ludovicus Billot, Michael Lega,
Aidanus Gasquet, Nicolaus Marini, Orestes Giorgi, Camillus Laurenti.
Aderant q u o q u e Hierosolymitani Ordinis Equits.
A c o r n u Epistolae sedebant Legati civilium regiminum a p u d Sanctam S e d e m ; item Patricii Nobilesque R o m a n i .
A d s t a b a n t etiam Officiales Secretariae S t a t u s et S. C. a Negotiis
extraordinariis, itemque Clerici et Praelati Camerae Apostolicae.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Beneficiariorum locos t e n e b a n t Archiepiscopi et Episcopi quamp l u r e s ; neque deerant Praelati ex aliis Collegiis, itemque P a r o c h i
u r b a n i . E x t r a septa cappellae Iuliae i n n u m e r i sacerdotes, Religiosi, ac
fideles, preces suas pro requie desideratissimi P a t r i s coniungebant.
F u n e b r i s p o m p a sacellum ingressa est, d u m chorus p s a l m u m Miserere absolvebat: E m u s Card. Camerarius a cornu Evangelii sedit, eique
adsidebat E m u s Card. R a p h a e l Merry del Val Archipresbyter Basilicae.
Super altaris g r a d u s Crux defertur, et post e a m accedunt c a n t o r e s :
ante vero Crucem s t a b a n t Pontificiae D o m u s Praesules.
Dum Pontificis corpus in funebrem a r e a m reverenter demittebatur,
Chorus antiphonam Sicut cervus decantavit, q u a absoluta R. D. Ioseph
Cascioli, Cancellarius et Custos Tabularii Capituli Vaticani, instrument u m sepulturae, totius rei gestae seriem e n a r r a n s , legere coepit.
Interim gestatores sedis pontificiae Corpus Pontificis suo loco extulerunt a t q u e in capsa cypressina condiderunt. Quo accessit E x c m u s et
R m u s R i c h a r d u s de Samper, Sacri Palatii Apostolici Praefectus, qui
seri cum velum album s u p r a faciem Pontificis defuncti stravit: e o d e m q u e
tempore Illmus et R e v m u s Camillus Caccia Dominioni, Praefectus cubi- /
culi secreti, u n u m manticulum coccineum ad pedes Cadaveris deposuit
in quo declaravit ipse contineri noraismata ex a u r o , argento, aere cusa
tempore Pontificatus Benedicti f. r. XV. I n t r a capsam pariter missum
est volumen p e r g a m e n u m inclusum custodia ex metallo cylindraceae
formae, continens eiusdem venerandi Pontificis elogium, quod composuit et recitavit Illmus et R m u s D. Aurelius Galli, Canonicus Vaticanus
et a secretis litterarum l a t i n a r u m ad Principes ; cuius tenor s e q u e n s est :

BENEDICTUS

XV

PONT.

MAX.

Genuae XI hai. dec. anno MDCCCLIV patricio genere natus est ex


Iosepho Delia Chiesa ""ei Ioanna Migliorati marchionibus et ad sacrum
fontem Iacobus appellatus.
Florente aetate cum in patrio Athenaeo iuris lauream adeptus esset
Romae in almo Collegio Capranicensi aere ingenium sacris disciplinis
exooluit.
Sacerdotio initiatus mature Apostolicae Sedi operam navare coepit
ac primum Nuntii apostolici apud Aulam hispanicum adiutor tum in
Romana Curia negotiis publicis tractandis scriba et alter a Cardinali fuit.
Interea ut qui dignis sacerdote virtutibus ornatus esset sacri ministerii munia quantum per occupationes ei licuit sedulus obire consuevit
noctuque supplicationes Sacramenti augusti ad adorandum propositi pien^tissime
frequentava.
Anno MDCCCCVII Archiepiscopus Bononiensis renuntiatus et VII post
annis inter Patres Cardinales adlectus ipsa pastoralis muneris perfun
ctione egregiam viam sibi ad pontificatum maximum munivit.

Summi Pontificis Benedicti XV tumulatio et depositio

63

Itaque cum Pius X sanctae memoriae Pontifex ad Deum

excessisset

in eius locum magna suffragatorum consensione factus est III non. sept.
anno

MDCOCCXIV sibique

Benedicti

XV nomen

adscivit.

Quoniam orbem terrarum invenit maximo post hominum memoriam


bello flagrantem viscera induens caritatis Christi ad tantam calamitatem
minuendam totus incubuit pacem belligerantibus suadere paterno studio
insistit nihilque reliqui fecit quod ad reconciliandos inter se populos
pertineret. Interea mirifice alacer ad suscipienda quaecumque miserias
omne genus bello natas mitigarent incredibilem egenis ex quavis natione
liberalitatem praestitit praecipueque in populis ad inopiam redactis parvulos innumerabiles fame enectos miseratus ipse eis largissime subvenire
et communem largitatem implorare non cessavit.
De animarum salute in exemplum sollicitus datis ad Ecclesiam universam litteris verbum Dei qua ratione praedicandum edixit. Tertium
Franciscanum,
Ordinem per sollemnia
eius
saecularia
commendando
christianos spiritus vulgo ref over e contendit. Natalem DCC Dominici patris
celebrando ad amorem christianae sapientiae ad Apostolicae Sedis observantiam ad Marialis Bosarii consuetudinem omnes cohortatum est. Item
D. N. Mariam magnam Dei Matrem praecipua semper pietate prosecutus
Reginam pacis invocari iussit. Iosephi Deiparae sponsi anno h exeunte
ex quo universalis Ecclesiae patronus declaratus est cultum impense promovit. Ioannae de Arc Margaritae Alacoque Gabrieli a Virgine Perdolente sanctorum caelitum honores decrevit.
Fidei integritatem vigilantissime custodiens Scripturae sanctae recte
interpretandae principia proposito Doctoris Maximi exemplo
confirmavit
cuius disciplinae doctoribus Ephrem Syrum adscripsit.
Iesu
tione

Christi regnum amplificare studens de

apud

ardore

barbaros

sacras

provehenda

missiones

terea

proprium

posuit

deque

Ecclesiae
rebus

Fidei

sapientissimas

adiuvandi
Orientali

in

bonis

sanctae

omnibus

studiorum

edidit

excitato.

Prae-

Consilium

prae-

domicilium in

Urbe

curandae sacrum

Orientis christiani

propaga-

praescriptiones

condidit.
Ad

Ecclesiae

cem iuris

disciplinam

canonici

Pii

congruenter

X iussu

temporibus

Sedis Apostolicae apud Respublicas auctoritatem


ut

ordinandam
et

Civitates illae quibus cum Ecclesia nullae rationes

vim auxit

adeo

intercedebant

offi-

ciorum necessitudinem cum ea coniungere sua sponte confecto


omnes

Codi-

compositum promulgavit.

bello

fere

maturaverint.

Denique

dum

componere res sine

communi populorum
ulla intermissione

utilitati serviens humanas rursus


nitebatur necopinato morbo

inter-

64

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ceptus XII kal. febr. anno MDGGGOXXII placidissime


maerore luctuque orbis terrarum.

decessit

ingenti

Vixit annos LXV1I mens. Il d. I.


Te in pace Pater sanctissime.
Cum autem capsa cypressina suo operculo clausa fuisset, fasciolis
sericis violaceis c i r c u m d a t a est, atque in his duo sigilla impressit s u p r a
liquefactam ceram hispanicam E m u s et R m u s D. P e t r u s Card. G a s p a r o
S. R. E. Camerarius, duo sigilla pariter impressit E m u s et R m u s
D. R a p h a e l Card. Merry del Val dictae Ss. Patriarchalis Basilicae Vaticanae Archipresbyter, duo item E x c m u s et R m u s R i c h a r d u s de S a m p e r
Praefectus Sacri Palatii, duo denique Illmus et R m u s Iosephus De Bisogno, Rmi Capituli Vaticani Decanus.
Quibus peractis capsa ipsa cypressina in aliam p l u m b e a m capsam
introducta est cuius tectorium u n d e q u a q u e s t a n n o firmatum est sigillisque pariter m u n i t u m per m a n u s eorundem qui s u p r a capsam cypressinam sigilla i m p r e s s e r a n t . Tectorium vero p l u m b e u m h a n c exhibet
inscriptionem u n a cum s t e m m a t e gentilitio eiusdem Pontificis:
CORPUS
BENEDICTI XV P M VIXIT ANNOS LXVII M II D I
ECCLES VNIV PRAEFVIT
ANNOS VII M IV D XIX
DECESSIT DIE XXII IAN
AN MCMXXII

Denique et capsa p l u m b e a in alia capsa e ligno castaneo posita


est a t q u e firmiter tectorio clausa s u p r a quo eadem inscriptio cum stemm a t e erat insculpta.
Post h a e c Cadaver recolendae sanctaeque memoriae Benedicti XV
brevi ducta p o m p a e sacello Chori ad Confessionem B. Petri delatum
est, u n d e , industri labore operariorum Basilicae (vulgo Sampietrini),
in cryptas vaticanas veteres introductum est, ibique sepulturae t r a d i t u m
sub primo fornice mediae navis prope altare et cenotaphium Mariae
Christinae Sueciae Reginae.
E X S E Q U I A E IN SIXTINO SACELLO
P r o tribus ultimis e x s e q u i a r u m diebus, haec a Caeremoniarum
Praefecto edita est
INTIMATIO PER CURSORES FACIENDA, DOMI DIMISSO EXEMPLARI

Feria II, die 30 ianuarii 1922, h o r a decima m a t u t i n a , in Sacello


Sixtino Palatii Apostolici Vaticani, in exequiis pro a n i m a sa. me. Benedicti
P p . XV, Missam cantabit E m u s ac R e v m u s D. Card. Caietanus De Lai.

Summi Pontificis Benedicti XV exsequiae in Sixtino sacello

65

P o s t Missam fiet solemnis Absolutio circa castrum doloris cum


assistentia Emorum et. R m o r u m DD. Cardinalium:
Antonii Vico,
Ianuarii Granito di Belmonte,
Basilii Pompilj,
Ioannis Cagliero.
Feria III, die 31 ianuarii, eadem h o r a et in eodem Sacello, Missam
c a n t a b i t E m u s ac R m u s D. Card. Antonius Vico, et in solemni Absolutione assistent Emi et Rmi DD. Cardinales :
Ioseph Francica-Nava di Bontif,
R a p h a l Merry del Val,
Octavius Cagiano De Azevedo,
P e t r u s MaffL
Feria IV, die prima februarii, loco et hora praedictis, Missa celebrabitur ab E m o et Revmo D. Card. Ianuario Granito di Belmonte.
Expleta Missa, recitabitur oratio in laudem defuncti Summi Pontificis,
et postea fiet Absolutio solemnis cum assistentia E m o r u m et R m o r u m
DD. C a r d i n a l i u m :
Alexandri Lualdi,
Desiderati Mercier,
Petri Gasparri,
Ludovici Luon.
Emi et Rmi DD., qui in actu Absolutionis induere debent Pluviale
cum Stola, si ex Ordine Episcoporum, deferre faciant Superpelliceum,
Amictum, Mitram simplicem ex serico damasceno et F o r m a l e : qui vero
ex Ordine P r e s b y t e r o r u m , Amictum et Mitram d a m a s c e n a m t a n t u m .
P r o caudatariis vero
Mitra deferentur.

Superpelliceum et

Velum

pro

sustinenda

I n t i m e n t u r o m n e s et singuli Emi ac Revmi Domini S. R. E. Cardinales, qui, rocheto, vestibus laneis et cappis sericis violaceis induti,
intererunt.
Cappas a s s u m e n t in Aula p a r a m e n t o r u m .
Cappellani caudatarii i n d u e n t croceas super consuetas vestes sricas.
Intimentur q u o q u e Vice-Camerarius, Auditor R. C. A., Antistes Pont.
Domui Praepositus, Archiepiscopi, Episcopi, Protonotarii, Abbates et
Generales Ordinum, Auditores Rotae, Clerici Camerae Apostolicae, Vo-

66

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

t a n t e s Signaturae (qui cappas n o n induent, sed mantelletum et vestem


nigri coloris cum rocheto simplici a s s u m e n t ) , Advocati Consistoriales et
P r o c u r a t o r e s Ordinum Regularium.
De m a n d a t o E m i et R m i Domini Cardinalis Decani
Carolus Respighi,
Protonotarius Apostolicus,

Caerem.

Sedis Apostolicae Praefectus,

Q u a e o m n i a diebus et horis statutis, intervenientibus p r a e t e r e a


Legatis exterarum Civitatum, Equitibus S. M. Ordinis Hierosolymitani,
Nepotibus defuncti S u m m i Pontificis, Patriciis et Nobilibus R o m a n i s ,
itemque delegatis e civitatibus et dioecesibus l a n u e n s i et Bononiensi,
rite et religiose peracta s u n t .
Ad tumuli basim q u a t u o r defuncti elogia legebantur, a R m o Aurelio
Galli ita conscripta:
I
PACIS - CHRISTIANAE SVASOR
INCENDIVM MAXIMI OMNIVM BELLI
RESTINGVERE VEL COHIBERE
FRVSTRA CONATVS
MINVS . V T . ESSET CALAMITOSVM
MODIS OMNIBVS - EFFECIT

II
CATHOLICAE FIDEI PROPAGANDAE
PEROPPORTVNA PRAESCRIPSIT
OPTIMI CVIVSQUE STVDIVM
AD EVANGELII PRAECONES
PRECE - STIPE OPERA ADIVVANDO&
EXCITAVIT

III
SEDIS APOSTOLICAE AVCTORITATE
PVBLICE IN . MAIVS PROVECTA
CIVITATES FERE QVOTQVOT

SVNT

AD AMICITIAE CONlVNCTiONEM
CUM ECCLESIA QUAERENDAM
AD D VX IT

Summi Pontificis Benedicti XV exsequiae in Sixtino sacello

67

IV
CARITATEM IESV CHRISTI
MIRIFICE . EXPRIMENS
VNIVERSAS POPVLORVM MISERIAS
PATERNO ANIMO COMPLEXVS EST
EFFVSAQVE BENEFICENTIA
SVBLEVAVIT

Die vero 1 februarii, novemdialium exsequiarum postrema, a R m o


D. Pacifico Massella, a secretis litteris latinis, conscripta, haec h a b i t a est

BENEDICTI FEL. REC. P P . XV LAUDATIO

Intuenti mihi in pontificatum Benedicti XV, parentis desideratissimi, ac memoria repetenti q u a m multa utilia provisa ab eo Ecclesiae
sint, q u a m brevi temporis spatio, quot inter curas ac sollicitudines turbulentissimae tempestatis, illa sponte occurrit sententia consummatus
in brevi, explevit tempora multa. Etenim n o n t a m d i u t u r n i t a s temporis
metitur vitam, q u a m recte factorum gloria; iique diu vixisse dicendi
sunt, qui operum multitudine iter confecerint m u l t o r u m a n n o r u m .
1

Dictum vulgo est, n u n c occasione obitus et alias saepe, Benedictum


fuisse pontificem caritatis et hoc esse veluti insigne quoddam pontificatus illius. Vere id quidem honorificeque a d m o d u m ; mihique coticedite,
Principes eminentissimi, ut Benedicti laudes in hoc amplissimo consessu, m a n d a t u vestro praedicaturus, caetera pene praetermittens virt u t u m o r n a m e n t a , aliquid breviter attingam de multiplici illius caritate.
Hac enim maxime virtute videntur h o m i n e s propius ad Deum accedere;
et h a c eadem de caussa, digna mihi illa praeter ceteras videtur, quam
in R o m a n o Pontifice commemorem.
Tueri christianum n o m e n , eidemque latius in dies proferendo dare
operam : eniti ut religio splendore praecellat suo, fiatque in o m n i b u s
fons a q u a e salientis in vitam a e t e r n a m , h a e sunt laudes ad q u a s pontifex quem a m i s s u m dolemus, curas in primis cogitationesque contulit.
Neque is profecto erat Benedictus, qui ad pontificia m u n e r a parem,
q u a n t u m homini d a t u m est, n o n afferret animi magnitudinem. Ad tener a m enim in Deum pietatem, q u a m materno cum laete hauserat, et ad
eas virtutes, q u a s pietas inserit et colit, accesserunt consilii prudentia,
1

Sap., IV, 13.

68

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

doctrinae copia, dicendi facultas, agendi sollertia et consentanei generis


nobilitati mores. C u m u l u m auxit r e r u m p l u r i m a r u m usus, tractandis
diu in R o m a n a Curia negotiis c o m p a r a t u s ; nec sine divino quodam
n u m i n e factum fuisse arbitror ut, qui regendae Ecclesiae universae
d e s t i n a n t u r , pascendo dominico gregi aliquandiu vacaret. Hoc t a n t u m
virtutum comitatu, nihil mirum si, v i x d u m r e n u n t i a t u s pontifex maxim u s , Benedictus, quasi in possessionem suam veniret, ita ad Ecclesiae
g u b e r n a c u l a accedere visus sit.
P e r a r d u u m est, eminentissimi P a t r e s , in t a n t a apostolicae potestatis
amplitudine, in t a n t a u b i q u e t e r r a r u m multitudine catholicorum et
varietate ac copia negotiorum, q u a e u n d i q u e ad Apostolicam Sedem
cotidie deferuntur, sequi m o m n i b u s pontificem inexplebili q u a d a m
agendi semper aliquid ac moliendi voluntate p r a e d i t u m . Vix enumer a n d o recolam Codicem iuris canonici, Benedicti auctoritate promulg a t u m ; praedicationem verbi Dei revocatam ad nativam dignitatem;
studia sacrae Scripturae severioribus m u n i t a legibus; curas locatas in
excolendis provehendisque sacris Missionibus; R o m a n a m Curiam novis
auctam consiliis; industriam multiplicem ut Orientis Ecclesiae ad fidei
u n i t a t e m r e d e a n t ; coepta denique plurima ut catholica religio vim suam
salutarem, in publicae ac privatae vitae actionem late diffundat. H u c
spectavit, ut p a u c a proferam ex multis, Tertius F r a n c i s c a n u m Ordo
christifidelium universitati saepe c o m m e n d a t u s ; h u c Dominici, Hieronymi, E p h r e m a l i o r u m q u e sanctorum virorum c o m m e m o r a t a per opportunitatem e x e m p l a ; h u c socialis catholicorum actio temporibus aptius
servire iussa; h u c excitata Rosarii Marialis c o n s u e t u d o ; h u c alendae
fidei ac pietati provisa a d i u m e n t a plurima. Eminet, ut videtis, in his
o m n i b u s caritas boni pastoris qui, d u m t r a d i t u m sibi gregem nutrit ac
fovet, simul oves quaerit, q u a s flebilium casuum vis ab ovili seiunxit,
simul eas persequitur, q u a s nemo a d h u c ad ovile compulit.
Atque ego n o n t a m velim consideretis multiformem h a n c Benedicti
caritatem, diligentiamque q u a negotiis, q u a e in R o m a n a Curia agebantur, a d e r a t omnibus, consiliique lumen q u o d ad omnia afferebat, q u a m
q u a e n a c t u s sit tempora ad providendum maxime difficilia. Vidimus
a r d e n t e m diu i m m a n i bello E u r o p a m : vidimus Austriam, H u n g a r i a m ,
Germaniam, Galliam, R u s s i a m , Britanniam, Belgicam, Italiam finitimasque gentes fere omnes, quasi esset in exitio salus, aliam ex alia in
e a m d e m se coniicere flamrnam: vidimus sacrorum administros arma '
sumere et castra sequi i u s s o s ; paroecias bene m u l t a s viduatas pastor i b u s ; sacra Seminaria ac religiosorum v i r o r u m domos versa in solitud i n e m ; plena denique omnia luctus, plena omnia curarum. Per spa1

Summi Pontificis

Benedicti XV exsequiae

in

Sixtino

69

sacello

tium q u a d r i e n n i o m a i u s , acriter ex u t r a q u e parte bellatum est. Non ius


gentium, non d a t a fides, n o n s a c r o r u m maiestas militum m a n u s a vastatione, a caede cohibuerunt. Quo quisque erat fortior, eo erat crudelior.
Quantae, ex u n o q u o q u e capite, congestae in u n u m hominem sollicitudinum c a u s s a e ! quot incommoda apostolico circumfusa ministerio! Sed
n u m a q u a e multae p o t e r u n t exstinguere caritatem ? Fortior illis o m n i b u s
et ad excogitandum alacrior effectus et ad a g e n d u m , Benedictus clerum
ac populum, fidem ac mores, Orientem a t q u e Occidentem apostolica
providentia complexus est, et caritatis suae vim ad omnes Ecclesiae
vitae partes, ad o m n e s q u e necessitates protulit.
Addite studium ab eo collatum in coniungendis, redintegrandis
amicitiis cum Civitatibus plurimis. In quo, nova sapienter u s u s tempor u m condicione et ipsis temporibus caute serviens, tam felici cum exitu
adlaboravit, ut nesciam an n u m q u a m , a n t e a R o m a n u s Pontifex se honestatum viderit tam multiplici Legatorum corona. Non infructuosum
q u e m d a m o r n a t u m in ea sibi quaesivit B e n e d i c t u s ; sed subsidium simul
ad latius uberiusque i u v a n d a m civitatem.

Evectus enim ad Petri Cathedram cum bellum internecinum fere


t o t a m miscebat ac vastabat E u r o p a m , statim intellexit pontificiae caritati hoc duplex parari m u n u s : m a t u r a n d i pacem et allevandi belli calam i t a t e s ; neque eidem aggrediendo moram attulit.
Magnam r e m et multis difficultatibus impeditam aggrediebatur.
Quae enim bellum excitarant, simultates et odia civitatum inter se,
opes augendi finesque proferendi effrenatae cupidines, eadem obrant
quibuslibet pacis coeptis. Sed n o n is erat Benedictus, quem aspera terr r e n t vel a r d u a e x a n i m a r e n t . Pontificatu vix inito, tametsi u n d i q u e
conclamabatur ad arma, et r u i n a r u m ac caedium consilia ac proposita
t e n e b a n t omnes, pacem, m a g n u m illud christianae fraternitatis b o n u m ,
pacem, omnium altricem b o n o r u m , commendare, suadere instituit.
F u i t qui coeptum hoc et etiam propositum abstinendi ab omni
studio partium, n o n satis probaret, perinde ac proderent nimis timidum
a m o r e m iustitiae, hominem qui in tranquillo tempestatem adversam
timeret. Non his profecto assentitur qui, vacuo a praeiudicatis opinionibus animo, consideraverit R o m a n i Pontificatus officia ac m u n e r a , idemque t e m p o r a et verba recoluerit ac facta Benedicti n o n pauca. In tanto
enimvero a r m o r u m ardore atque a n i m o r u m , q u a n t u m ipsi vidimus et
h o r r u i m u s , administer Illius qui pacis princeps vocari voluit, q u a s sibi
Benedictus eligeret partes, nisi patris qui p l o r a n s se proripit inter diglad i a n t e s filios? Num ageret partes iudicis, rebus n o n satis exploratis,

ACTA, vol. X I V , n. 3. 2-2-922.

70

A et Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

idque in eos, quos caritas filiorum loco esse i u b e b a t ? Patrocinio iustitiae n o n n e satis, ut potuit, consuluit cum toties ad pacem, h o r t a t u s est
q u a e foret iustitiae o p u s ac iustis p o p u l o r u m votis faceret satis; cum
iuris sanctitatem fortibus ac debilibus, s u m m i s a t q u e imis a d s e r u i t ;
cum a Belgica, ab Armenia, a Polonia iram compescuit a t q u e aviditat e m victoris ; cum denique, q u a e graviora crimina satis emerserunt, ea
palam i m p r o b a v i t ? Non eos profecto audiit Benedictus q u o r u m os maledictione plenum est et amaritudine et dolo, sed u n a m officii conscient i a m ; a q u a nec spes nec metus, nec laudes nec criminationes iustum
ac tenacem propositi virum u m q u a m dimoverunt. Non o m n i a p r a e t e r e a
vulgata hac de re s u n t : multa tabulariis s u n t consignata principum,
quae cum proferentur, nimium q u a n t u m Benedicti sapientiam, iustitiam,
constantiam, caritatem illustrabunt.
1

P r o t r a h i t u r interea, ancipiti fortuna, bellum in menses et a n n o s :


nulla iam vacant calamitate civitates : pacem sitiunt omnes. Et eo res
s u n t deductae, ut, o m n i u m sententia, omnis conciliandae pacis spes sit
in R o m a n o Pontifice; e u m q u e adire u n d i q u e plurimi, rogare, obtestari
ut quidquid esset in apostolica auctoritate momenti, impenderet in
c o m p o n e n d a pace. H a u d m o r a t u r Benedictus suae caritatis officia, et
ad moderatores civitatum, quae diversae p u g n a b a n t , R o m a profecta
iterum vox est pontificis hortantis graviter ad pacem et pacis conficiendae q u a e d a m innuentis quasi fundamenta. Quid caussae fuerit cur
etiam h o r t a m e n t a haec inaudita conciderint, iam a r c a n u m non est.
Clandestinum foedus, m a t r i b u s detestatum, E u r o p a e n o n u n o n o m i n e
poenitendum, irritum decreverat infectumque quidquid de pace concilianda R o m a n u s Pontifex u t c u m q u e aggressurus esset. Novimus u n d e
res habuerit zizania: vidimus quid is attulerit qui, n o v u s pacis sequester, in alienam messem intulit falcem. S u n t ea pacis consilia ac foedera, q u o r u m altera ad dividendam p r a e d a m , altera ad bellum contin u a t u m inita n o n immerito visa sunt. R e quidem vera, nec pacati
s u n t animi civium, nec sincera amicitia iunctae civitates: pullulant
ubique intestinae discordiae, et q u a e politicae oeconomicaeque disceptationes iam d u d u m consilia exercent principum, eae nec tolerabiliora
praesentia efficiunt, nec m i n u s formidulosa futura. S a n e q u a m apte
cadit in haec Davidicum illud: qui elongant se a te, peribunt. Non ego
illatae in R o m a n u m Pontificem iniuriae magnitudinem ; n o n moerorem
catholicorum o m n i u m ; n o n d a m n a c o m m e m o r a b o , q u a e E u r o p a e omni
r e t a r d a t a p a x imposuit. Unum n o n silebo, t e m p e r a n t i a m ac mansuetu2

Prov., X, 3.
Ps. LXXII, 27.

Summi Pontificis

Benedicti XV

exsequiae

in

Sixtino

sacello

71

dinem Benedicti, qui, iniuriae immemor, pacem conciliandam firmand a m q u e omni, quo potuit, apostolici ministerio officio iuvare h a u d
destitit, et afflictis bello populis pontificiae caritatis t h e s a u r o s aperuit.
Quam postremam celebraturus l a u d e m , P a t r e s amplissimi, rem
attingo in q u a exsultat ac t r i u m p h a t oratio mea. Non cotidianam stipem indigentibus s u b m i s s a m ; n o n liberalitatem in publicis calamitatib u s ; n o n hospitales d o m o s aegrotis, pueris recipiendis; n o n subsidia
c o m m e m o r a b o a Benedicto largita ad varios pios u s u s plurima. Praeclara haec quidem consuetudo beneficentiae, sed communis cum Decess o r i b u s : illa Benedicti propria et omnium gentium o m n i u m q u e saeculorum praedicatione celebranda, cui exercendae patentissimum campum
bellum aperuit. Cui enim t u n c civium ordini, vel cui generi miseriar u m Pontificis providentissimi caritas n o n libralissime occurrit? Claro
et obscuro loco n a t i s ; divitibus ac p a u p e r i b u s ; catholicis atque iis qui
dissident, nullo facto inter eos religionis vel gentis discrimine, Vatican a e aedes t u n c maxime patuere. Testes vos appello, captivi milites;
vos u n d i q u e h u c cotidie confluentes, t u r b a e virorum ac mulierum, de
infirma valetudine vel de incerta carorum vestrorum sorte sollicitae;
vos, falanges d e p o r t a t o r u m ; vos, pueri puellulaeque, grex immolatorwm
tener, fame, frigore prope p e r i m e n d i ; vos, inermes cives, exsilio, vinculis,
capite, heu miseri! d a m n a t i ; vos denique, matres, vos, viduae, q u a r u m
natis ac viris contigit, alieno sub caelo, in bello oppetere. Salubriorem
spirare aerem in p a t r i a m q u e reverti; mittendis accipiendisque nuntiis
confirmare a n i m u m , lenire dolorem; in libertatem vindicari anxiisque
restitui p a r e n t i b u s ; teneram sustentare tueri vitam; a carcere, a certa
morte liberari; condere sepulcro cara pignora; custodire, inferre in patriam desideratos cineres, dum animae ubique t e r r a r u m sacris expib a n t u r , n o n n e providenti caritate Benedicti d a t u m vobis est? Nonne
quo t e m p o r e E u r o p a fere omnis flagrabat odiis ac sanguine diffluebat,
visae vobis sunt aedes Vaticanae sedes ac domicilium esse christianae
caritatis, et o m n i b u s o m n i u m levandis necessitatibus cor u n u m sufficere
R o m a n i Pontificis?
Venient ad te qui detrahebant tibi, et adorabunt vestigia pedum tuorum. His me Isaiae verbis n o n semel tacite, in animo meo, Benedictum compellasse memini cum ea audirem, q u a e toto belli t e m p o r e
congesta in eum per invidiam sunt, et h a n c perspicerem pene infinitam
vim beneficiorum, q u a e paucis commemoravi. Nescio quomodo, inhaerebat irt mente quasi q u o d d a m a u g u r i u m futurorum t e m p o r u m . Vix
1

TsAL,

LX,

14.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

dum enimvero ab armis cessatum est ac remisit a n i m o r u m aestus, statim consilia ac coepta Benedicti n o n querelae, sed admiratio consecuta
est; eaque tanta, ut Benedicti n o m i n e r e b u s q u e ab eo gestis vel ipsae
p e r s o n a r i n t legumlatorum aulae, eidemque, quasi inito amoris obsequiique certamine, t r i b u t a e u n d i q u e laudes, decreti honores, erecta signa.
At vero n o n haec tibi, Bndicte, quaesita s u n t virtutis praemia,
n o n haec m o n u m e n t a gloriae. Maior et ad maiora n a t u s , maiora sped a s t i . Civis n u n c , ut confidimus, Sanctorum ac domesticus Dei effectus, fruere aeternis iis bonis quae t u a tibi pietate, q u a e laboribus,
q u a e vigiliis, quae t u e n d a iustitia, q u a e exercenda liberalitate, q u a e
suscipiendis invidiis, q u a e tolerandas iniuriis p a r t a olim sunt. Nos quidem et virtutum et beneficiorum t u o r u m perpetuo r e c o r d a b i m u r ; tu
vero ne obliviscaris n o s , et qui e vita iam iam cessurus pacem populis
a Deo precatus es, n u n c validiore precum subsidio, perge hoc iisdem
implorare, ut, redintegrata christiana fraternitate, sedere tandem aliq u a n d o liceat in pulchritudine pacis.

M O E R O R I S TESTIMONIA IN O B I T U SUMMI P O N T I F I C I S

I
EX EXTERARUM CIVITATUM LEGATIS APUD SANCTAM SEDEM

Sabbato 28 ianuarii in septima E m o r u m P a t r u m generali Congregatione, civilium Regiminum Legatis petentibus, Sacrum Collegium
conveniendi aditus rite d a t u s est in aula Consistorii.
Q u i b u s simul congregatis, celsissimus vir marchio de Villasinda,
Legatus extraordinarius cum uteris m a n d a t i s Regni Hispanici, E m o s Pat r e s suo et sociorum n o m i n e hisce reverenter alloquutus est:
Eminentissimes Seigneurs,
Vnrables Princes de l'Eglise,
C'est avec l'motion la plus vive et la plus profonde peine que je
viens a p p o r t e r au Sacr Collge, en ma qualit de Doyen du Corps
Diplomatique accrdit p r s le Saint-Sige, l'expression collective de
n o s condolances p o u r la perte irrparable que, p a r la m o r t imprvue
de Sa Saintet Benot XV, a subi l'Eglise Catholique, et, avec Elle, le
m o n d e entier, ce dont tmoigne un deuil universel.

In

obitu

Summi

Pontificis

Benedicti

27

moer

oris

testimonia

73

Les R e p r s e n t a n t s diplomatiques prs le Saint-Sige,, ici prsents,


en n o m b r e plus g r a n d qu'en a u c u n e a u t r e poque de l'histoire, ressentent cette douleur d ' a u t a n t plus qu'il leur a t donn d'admirer respectueusement de prs les h a u t e s vertus morales et intellectuelles du
Saint-Pre que n o u s pleurons tous, Son esprit j u s t e et gnreux, les
trsors de bont de Son cur apostolique, la charit chrtienne avec
laquelle il a su, d a n s les t e m p s orageux de Son Pontificat, soulager
d'une manire inlassable et sublime les souffrances spirituelles et m a trielles de milliers d'tres h u m a i n s , s a n s distinction de races, de peuples, ni de religions.
D a n s ce m o m e n t si triste, a u x prires du Sacr Collge et celles
d'innombrables curs reconnaissants, n o u s unissons les ntres p o u r ce
Saint Serviteur de Dieu Tout-Puissant, qui est entr dans l'Eternit en
confondant avec Son dernier soupir u n e supplique ultime pour la paix
du m o n d e .
His autem E m u s Cardinalis Decanus ita r e s p o n d e b a t :
Messieurs les A m b a s s a d e u r s ,
Messieurs les Chefs de Mission,
Aprs avoir suivi avec un intrt rempli d'anxit les inquitants
progrs de la maladie si inattendue de Sa Saintet Benot XV, le Corps
Diplomatique n'a pu se dispenser de s'unir encore au Sacr Collge
des Cardinaux, d a n s le deuil immense o n o u s plonge la mort de ce
g r a n d Pontife.
C'est le deuil du m o n d e entier: mais il est plus particulirement
senti par ceux, qui leur position a permis d'apprcier plus de prs
l'action salutaire, apostolique de l'auguste et vnr Dfunt.
Voil pourquoi les nobles expressions de condolances avec union
de prires que, par l'organe de votre digne Doyen, vous venez de Nous
adresser, MM. les Ambassadeurs, MM. les Chefs de Missions, n o u s touchent p r o f o n d m e n t : Nous les accueillons avec la plus vive gratitude.
Elles sont p o u r Nous un soulagement d a n s notre si j u s t e affliction;
elles sont aussi un rconfort pour la tache importante que cette mort
inopine impose au Sacr Collge et que n o u s nous p r p a r o n s accomplir selon le rglement c a n o n i q u e .
P u i s s i o n s Nous avec de tels
de la lumire d'en haut, donner
digne de succder Celui, que
Vhumanit, Aptre de la charit,

encouragements, et surtout avec l'aide


bientt l'Eglise un Chef Suprme,
le m o n d e a acclam: Bienfaiteur de
Pontife de la paix.

74

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

P o s t haec iidem Excmi Civitatum Legati, sui obsequentis animi


sensibus patefactis, ex aula discedebant. Subinde vero ingrediebantur
Equits Ordinis Hierosolymitani, q u o r u m n o m i n e Magni Magistri
L o c u m t e n e n s comes Lambertenghi, q u a n t u m Sacri Collegii moerorem
de s u m m i Pontificis obitu Ordo participaret, disertis verbis t e s t a t u s
est. His q u o q u e praeclarae fidei viris, E m u s Card. Decanus p e r h u m a niter acceptissimum fuisse Apostolicae Sedi praestitum obsequium
significavit.

II
MOERORIS TESTIMONIA PER TELEGRAPHUM SIGNIFICATA
Ex

AEGYPTO:

Paris, 23.
Au nom des m u s u l m a n s d'Egypte le Comit m u s u l m a n de Paris
p r s e n t e toute la chrtient ses condolances mues p o u r la perte
d o u l o u r e u s e de Sa Saintet le P a p e Benot XV, m e de Missionnaire
de la paix sur la terre. Si sa statue rige Constantinople, la capitale
de l'islam, n o u s * d o n n e la consolation d'y voir toujours rflchie son
m e p i e u s e : ses efforts h u m a i n s p o u r la paix mondiale, son profond
respect de la justice et du droit des peuples la libert, seront la page
ternelle d a n s le souvenir du m o n d e entier.
Aly Kamel, chef du comit.

Ex

AFGHANISTAN:

23 janvier.
Veuillez agrer les sentiments de profonde douleur de mon pays et
personnels.
Chir

Ex

Ahmed

Han,

Ministre Afghanistan.

ALBANIA:

Durazzo, 25.
L'Albanie prouve la plus profonde douleur de la perte de Sa
Saintet P a p e Benot XV n o n seulement comme chef spirituel d'une
partie importante de la Nation Albanaise, m a i s aussi comme P e r e charitable des orphelins et enfants p a u v r e s Albanais.
F a n noli,
1

Ministre

des affaires trangres.

Ubicumque nihil aliud significatur, intelligenda sunt missa ad Emum P. D.


Petrum S. R. E. Card. Gasparri.

W.
In obitu Summi Pontificis Benedicti XV moer oris testimonia
Ex

75

ANDORRA:

Seo de Urgel, 26.


Profundamente a p e n a d o fallecimiento S a n t o P a d r e expreso Vuestra
Eminencia sentido psame pueblo A n d o r r a n o asocindose dolor universal.
Sindico General.

Ex

ANGLIA:

Rome, 22 janvier.
P a r ordre du Roi, le Secrtaire d'tat,
d'tre interprte a u p r s de Votre Eminence
avec laquelle Sa Majest a pris connaissance
et de porter V. E. u n e a s s u r a n c e de la
Majest.

lord Curzon, me charge


de la profonde motion
du dcs du S a i n t - P r e ,
sincre sympathie de Sa
T. de Salis.

To Gount de Salis,
London, F . 0 . 2 3 j a n .
Please t r a n s m i t foliowing to Cardinal Secretary of S t a t e :
1 desire on behalf of His Maiesty's Gouvernment to express to
you their sincere condolences u p o n the death of His Holiness the late
Pope, w h o , during his too short t e n u r e of the exalted office, showed
himself so consistent a friend of peace and so firm an advcate of t h e
moral b r o t h e r h o o d of m a n k i n d .
Marquess Curzon.

Ex

ARGENTINA

REPUBLICA:

Rome, 24 janvier.
D'ordre tlgraphique de m o n Gouvernement, en date d'hier, j ' a i
l'honneur de porter la connaissance de V. E. que la Republique
Argentine, s'associant de tout cur au deuil universel de la chr tient, a dcrt des h o n n e u r s spciaux p o u r honorer la mmoire du
G r a n d Pontife qui vient disparatre, .et m ' o r d o n n e d'assister en qua lit de r e p r s e n t a n t spcial de l'Argentine toutes les crmonies
qui se raliseront .
D. Garcia Mansilla.

Buenos Ayres, 24.


En el doloroso fallecimento de Su Santidad Benedicto XV P a p a
apresento a V. E. en n o m b r e del excelentsimo seor Presidente de la

76

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Repblica ei testimonio de los m a s sentidos psames del pueblo argentino y del Gubierno y saludo a Y. E. con la m a s alta y distinta consideracin.
Pueyrredon,
Ministro de las relaciones estranjeras y del Culto.
Ex

ARMENIA:

Parigi, 23 gen. 1922.


La Delegazione Nazionale A r m e n a costernata dalla notizia della
morte di S u a Santit Benedetto XV, P r o t e t t o r e

e Benefattore degli

Armeni, si permette di deporre ai piedi di Vostra E m i n e n z a le sue pi


sincere e pi commosse condoglianze.
La

Delegazione

Nazionale

Armena.

Neully-sur-Seine, 22.
La disgrazia che colpisce l'universo lutto i m m a n e per l'Armenia.
Masraff.
Boston, 25.
Profoundly moved by b e r e a v e m e n t which h a s fallen on Catholic
Ghurch, I xtend on behalf m y self a n d Armenian Ghurch in America
heartfealt condolences for great loss in passing of Benedict XV, who,
in his distinguished Christian activities, did so benigny manifest profound
affection for suffering Armenians.
Bishop Tirayre, Primate of the Armenian Church.

Ex

ASSYRIA-CHALDEA :

Bruxelles, 22.
nos profondes

Trs affect pour l'irrparable perte, prie accepter


condolances.
C o m m a n d e u r Rustein Nedjib,
prsident de
Ex

la Dlgation Assyro-Chaldenne

en

Europe.

AUSTRIA:

Wien, 22.
Profondment m u p o u r la douloureuse nouvelle du dcs du SaintPre, je prie Votre Eminence et le Saint Collge des Cardinaux d'agrer
mes condolances les plus sincres.
Hainisch, Prsident Fdral.

In obitu Summi Pontificis Benedicti XV moeroris testimonia


Ex

77

BAVARIA:

Mnchen, 24.
Tief erschttert d u r c h die Nachricht vom H i n s c h e i d e n Seines Heiligkeit des P a p s t e s Benedikt XV, spreche ich dem Heiligen Kollegium
der Kardinle mein aufrichtiges Beileid a u s .
RPPRBCHT

Mnchen, 23.
in tiefster T r a u e r ber das Hinscheiden Seiner Heiligkeit des P a p s t e s
Benedikt XV bitte ich Euere E m i n e n z n a m e n s der Bayerisches S t a a t s regierung den Ausdruck des innigsten Schmerzes entgegen zu n e h m e n .
Durch den Tod des heiligen Vaters erleidet die ganze Menschheit den
schwersten Verlust: besonders in Bayern wird das segensreiche Wirken
u n d das vterliche Wohlwollen des n u n in Gott r u h e n d e n P a p s t e s fr
alle Zeiten unvergessen bleiben.
Graf Lerchenfeld, Ministerprsident.
Ex

BELGICA:

Rome, 23 janvier.
Monsieur le Ministre des Affaires Etrangres de Belgique vient de
me tlgraphier d'exprimer V. E. les s e n t i m e n t s de profonde affection
avec lesquels Leurs Majests le Roi et la Reine et le Gouvernement belge
ont appris cette pnible nouvelle.
Beyens.

Ex

BOLIVIA:

La Paz, 26.
El S e n a d o Nacional de Bolivia envia a V. E. sentido psame dolorosa
prdida ilustre Pontfice Benedicto XV.
Severo

Feo Antonio Velasco, Senador.


Adoc,

Ex

Segretario,

BRASILIA:

Rio de J a n e i r o , 22.
Apresento a Vossa Eminencia Reverendsima e ao Sacro

Collegio

em nome da Naa Brasileira e no m e u proprio os mais sentidos pzames pelo fallecimento do S u m m o Pontifice Benedicto XV.
Epitacio

Pesspa, President da Repblica.

78

-Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Rio de J a n e i r o / 2 2 .
O Presidente da Repblica, seus Ministros e Brasil inteiro recebiram
com o mais profundos pezar a noticia do p a s s a m e n t o do Santissimo
P a d r e Benedicto XV. O povo Brasileiro sempre se lembrar do paternal
affecto c o n i q u e S u a S a n t i d a d e o distihguiu d u r a n t e o seu Pontificado.
Especialmente rogo a Vossa Eminencia queira accetar a expressae dos
m e u s sentimentos pessoes e me faa o favor de trasmittilos ao Sacro
Collegio da S a n t a Igreja R o m a n a .
Marquis Azevedo,
Ministro de
Ex

Estado

das Relacies exteriores.

BULGARIA:

Sofa, 24.
Profondment afflig p a r la douloureuse perte q u e l'Eglise catholique
vient d'prouver en la personne de Sa Saintet le P a p e Benedictus XV
j ' e s p r i m e Votre Eminence ainsi q u ' a u Saint-Sige mes condolances
les plus sincres.
BORIS.

Sofia, 23.
Je t r a s m e t s Votre Eminence les condolances les plus vives du
g o u v e r n e m e n t bulgare p o u r la lourde perte prouve p a r l'Eglise catholique en la mort de Sa Saintet le P a p e Benedictus XV.
Stambolijsky, Prsident du Conseil.
Ex

CANADIA:

Ottawa Ont., 23.


Condolances prires au nom F r a n c o - o n t a r i e n s ; soumission successeur.
C t. Belcourt, Snateur.

Ex

CHILE:

Bruxelles, 23.
E x c m u s Vir D. R a p h a e l Errazuriz U r m e n e t a , Legatus Rep. Cilenae
Sacro Collegio nuntiavit sese accepisse un caldo dispaccio di condole glianze pervenutogli dal P r e s i d e n t e di quella Republica, a n n u n z i a n t e
il profondo cordoglio del Cile per l'inattesa crudissima s v e n t u r a che
colpisce la Chiesa Cattolica con la morte del g r a n d e e lacrimato Pont e f i c e Benedetto XV .

79

in obitu Summi Pontificis Benedicti XV moer oris testimonia

Santiago, 25.

El S e n a d o del Cile asocindose al duelo de la Iglesia acord levantar su sesin en homenaje a la m e m o r i a de S. S. Benedicto XV.
P e d r o Correa Oraile, vice-presidenle.
Ianuario

Ex

Eguiguren, secretario.

COLOMBIA:

Bogot, 25.
El Gobierno y el pueblo de Colombia se asocian commovidos al
duelo u n i v e r s a l de la Iglesia con motivo del fallecimento de Su Santitad el egregio Pontfice Benedicto XV.
Antonio Jos Uribe, Ministro de relaciones exteriores.

Excius Legatus suis litteris diei 25 haec n u n c i a b a t :

Ho l'onore di t r a s m e t t e r e a V. E. la seguente relazione:


Il Senato della Republica di Colombia profondamente dolente
per la morte del S o m m o Pontefice Benedetto XV che illustr la cattedra
di S. Pietro con veri esempi di abnegazione e di fermezza; che lavor
i n t e n s a m e n t e coi Governi e coi popoli per lenire i rigori della g u e r r a ;
che realizz i pi belli e nobili sforzi per mitigare la miseria ed il
dolore di migliaia di bambini a b b a n d o n a t i e che si sforz con zelo
lodevole per conservare il regno della pace fra le nazioni- e gli u o m i n i ;
ed in omaggio di rispetto ed ammirazione alla memoria del Sommo
Pontefice toglie la s e d u t a in segno di lutto.
Manjarres, Presidente del Senato
Julio Portocarrero, Segretario .

Ex

COSTARICA:

P a r i s , 22.
Con profundo dolor en n o m b r e do Gobierno de Costarica y mio
suplico a Vuestra Eminencia dgnese aceptar p a r a Ella y trasmitir al
Sacro Colegio sus m a s respectuosas condolencias por la prdida inmensa
que hace la Cristiandad por la m u e r t e del S u m o Pontfice Benedicto XV.
Humildsimo Servidor
Peralta, Ministro de Costarica.

80
Ex

Acta

Apostolicae

Sedis

Commentarium

Officiate

DANIA:

Koebenhavn, 24.
Sa iMajest le Roi a y a n t appris avec la plus vive motion la m o r t
de Sa Saintet m'a o r d o n n d'tre a u p r s de Votre Eminence l'interprte de ses sentiments de profonde sympathie. J'y joins au nom du
Gouvernement du Roi l'expression de mes condolances les plus sincres.
Harald Scavenius,
Ministre des a ff. trangres de Danmark.
Ex

FINLANDIA:

Nell'occasione della morte del venerato ed illustre Pontefice Benedetto XV presento a V. E. le sincere condoglianze del P r e s i d e n t e della
Repubblica e del Governo di Finlandia.
Holsti,

Ministro degli Affari Esteri.

E x CIVITATE FIUME :

Fiume, 23.
Fiume partecipa con sincero e profondo cordoglio ai grande lutto
della S a n t a Sede per l'improvvisa scomparsa di S. S. Benedetto XV,
apostolo di pace e di bont cristiana. Prego vi voler accogliere le vive
e commosse condoglianze del governo e del popolo di F i u m e .
Zanella,
Ex

Presidente.

GALLIA;

R o m e , 23.
*
Le Prsident de la Rpublique qui l'Ambassadeur de F r a n c e s'tait
empress de transmettre la lettre de Son Eminence le Cardinal Gasparri,
lui faisant part du dcs de Sa Saintet Benot XV, a rpondu tlgraphiquement. Il prie l'Ambassadeur d'tre a u p r s des m e m b r e s du Sacr
Collge l'interprte des sentiments de profonds regrets que lui cause la
mort du Saint-P re.
L'Ambassadeur de F r a n c e saisit cette occasion pour renouveler
Son Eminence le Cardinal Gasparri les a s s u r a n c e s de sa plus h a u t e
considration.
Jon n a t
R o m e , 23L'Ambassadeur de France prs le Saint-Sige s'empresse de transmettre Son Eminence le Cardinal Gasparri le tlgramme s u i v a n t
qu'il vient de recevoir de son G o u v e r n e m e n t :

In obitu Summi Pontificis Benedicti XV moeroris testimonia

81

Veuillez exprimer les sincres condolances du Gouvernement de


la Rpublique au Cardinal Secrtaire d'Etat et lui faire p a r t des sen timents de profond regret que lui cause le dcs du Souverain Pontife .
L'Ambassadeur de France prie Son Eminence le Cardinal Gasparri
de vouloir bien agrer les assurances de sa trs h a u t e considration.
Jonnart.
Paris, 22.
C'est du plus profond de nos curs que n o u s disons Votre Eminence la douleur que n o u s cause le dcs de Sa Saintet. Elle sait le
reconnaissant attachement qui nous liait l'auguste Pontife. P u i s je la
prie d'agrer notre douloureuse sympathie et d'en transmettre l'expression la maison de l'auguste dfunt.
Duc de Vendme.
R o q u e b r u n e Capmartin, 23.
p r o u v o n s douleur profonde disparition illustre Pontife qui fit t a n t
de g r a n d e s choses et canonisa J e a n n e D'Arc. G a r d e r o n s souvenir ineffaable de son accueil paternel et de toutes ses bonts. Que Votre Eminence daigne agrer expression de notre respect mu.
Hanotaux.
Ex

GERMANIA.

Apostolicus Nuncius in Germania litteris significabat sibi ab Excmo


Viro E b e r t Praeside S t a t u s Germanici per telegraphum hoc missum
fuisse epistolium:
P r o f o n d a m e n t e commosso per la morte di Sua Santit, esprimo
le pi sincere condoglianze a Vostra Eccellenza a nome del Reich tedesco.
La Nazione t e d e s c a . r i c o r d a con infinita gratitudine la grande e
benefica attivit del Pontefice d u r a n t e la guerra mondiale e d u r a n t e
gli anni che a q u e s t a sono seguiti, e cos p u r e le sue aspirazioni instancabili per la ricostruzione del mondo sulle basi della riconciliazione
dei popoli e dell'amore cristiano del p r o s s i m o .
R o m a , 22 gen. 1922..
A S u a Eminenza Revma il signor Card. Vincenzo Vannutelli, Decano
del Sacro Collegio.
Il Signor Presidente del Reich mi ha incaricato di esternare al
Sacro Collegio le pi vive condoglianze sue e del Reich per il trapasso di

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

82

Sua Santit il P a p a Benedetto XV. Il popolo germanico si ricorder con


gratitudine della benevolenza e dell'attitudine u m a n i t a r i a del defunto
Pontefice d u r a n t e la g u e r r a mondiale e nei tempi susseguenti, come
dei suoi sforzi instancabili per la ricostruzione del m o n d o nel senso
della riconciliazione dei popoli e dell'amore del prossimo.
Anche il Signor Cancelliere del Reich mi ha pregato di t r a s m e t tere in n o m e del Governo germanico e nel suo proprio le pi profonde
condoglianze.
Eseguendo l'incarico ricevuto, ho quindi l'onore di ricorrere alla
bont di Vostra Eccellenza, pregandola di voler degnarsi di portare
queste condoglianze alla conoscenza del Sacro Collegio.
Gradisca, Eminenza, l'assicurazione dei sensi della mia pi alta
considerazione.
D. von Bergen.

Ex

GRABGIA:

R o m e , le 23 janvier 1922.
Eminence,
J'ai l'honneur de porter la connaissance de Votre Eminence que
le Gouvernement Royal Hellnique, au reu de la douloureuse nouvelle
du dcs de Sa Saintet Benot XV, de glorieuse mmoire, m'a charg
par dpche tlgraphique d'exprimer Votre Eminence et toute la
Curie Romaine ses sentiments de profonde condolance.
En m'acquittant de ce douloureux devoir je prie Votre Eminence
de vouloir bien agrer les nouvelles a s s u r a n c e s de ma plus h a u t e considration.
P. Scassi,
Envoy extraordinaire de Grce.
Ex

HELVETIA:

Berne, 22.
Le Conseil Fdral Suisse a p p r e n d avec une vive douleur la mort
de sa Saintet le souverain Pontife. Cette perte est d'autant plus grave
qu'elle atteint en Benot XV un des plus g r a n d s et des plus clairs
amis de la paix d a n s le monde. Le Conseil Fdral prie vos E m i n e n c e s
d'agrer pour elles-mmes et pour le Sacr Collge l'hommage de ses
condolances mues et de sa profonde s y m p a t h i e .
1

H a a b , Prsident de la
1

Confdration.

Emi Patres Capita Ordinum, ad quos epistolium missum est.

83

In obitu Summi Pontificis Benedicti 'XV moeroris testimonia

Berlin, 23.
Veuillez agrer condolances sincres auxquelles j ' a j o u t e l'expression
de profonde vnration et gratitude pour sa Saintet dfunte.
Planta,

Ministre de Suisse.

Berna, 22.
1

Prego V. S . comunicare Sacro Collegio che Presidente Confederazione a p p e n a avuta dolorosa notizia morte venerato Pontefice Benedetto XV venuto con onorevole Motta e Capo dipartimento P o m i t o
esprimermi profonde condoglianze governo e popolo Svizzero.
Maglione.

Ex

HIBERNIA:

Dublin, 23.
Veuillez agrer cette expression de la douleur profonde du peuple
Irlandais en prsence de la m o r t du Grand Pontife, qui leur manifesta
si b n i g n e m e n t son affection paternelle.
A r t h u r Griffith,

Prsident du Dail

Eireann.

Dublin, 23.
J'ai l ' h o n n e u r de la p a r t du G o u v e r n e m e n t provisoire de la nation
Irlandaise de prsenter V. E. ses condolances les plus sincres
l'occasion de la perte subie par l'Eglise et par le monde en la mort
du Saint-Pre.
Michael Collins.

Ex

HISPANIA:

Madrid (Palacio) 22 ian.


La Reina y Yo profundamente a p e n a d o s nos asociamos al duelo
de la cristiandad y particolarmente de la catlica E s p a a por la muerte
de Su S a n t i d a d el P a p a Benedicto XV de Quien h e m o s recibidos t a n
valiosos testimonios de afecto. Reciba seor Cardenal, en union del
Sacro Colegio, Nuestro m a s sentido p s a m e .
ALFONSO

Illfmm P. D. Secretarium S. Collegii.

R.

84

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Madrid, 23.
E s t a n d o interrumpidas las sesiones del P a r l a m e n t o interpreto sentimentos u n n i m e s de nuestro Senado al expresar el h o n d o dolor que
e x p e r i m e n t a la E s p a a catlica, identificada con la aflicin no solo de
la cristiandad sino t a m b i n de] m u n d o entero por el fallecimento del
S o b e r a n o Pontifice, que personific en vida t a n insuperables virtualid a d e s p a r a concordia y como cordial sugeridor de pacificaciones espir i t u a l e s . La virtualidad de la institucin s o b e r a n a del Pontificado se
destacar siempre como s u p r e m o poder moral p a r a actuacin amorosa
y pacificadora en las g r a n d e s conflagraciones de la historia; a d e m s
por los anos que Benedicto convivi en Espaa ante su Pontificado
dej entre los E s p a f o l e s imborrables recuerdos, y n i n g n pueblo siente
m a s h o n d a m e n t e que el nuestro, duelo de esta aflicin.
El Presidente del Senado Espaol.
Madrid (Palacio), 23.
Prego V. E. d'accettare le mie pi sentite condoglianze per la gran
disgrazia per cui il mondo e la Chiesa piange.
Isabella di

Borbone, Principessa di

Girgenti.
Madrid, 23

Nell'angoscia di questi tristi giorni Iddio conforta la s u a Chiesa


con affettuoso plebiscito della nazione spagnuola. Sua Maest il Re
v e n u t o personalmente alla Nunziatura per esprimere in nome anche
della Real Famiglia le sue condoglianze al sacro Collegio e per rinnovare n o n solo come cattolico e come spagnuolo, ma anche come Capo
d e l l a Nazione la s u a filiale adesione alla Apostolica Sede. La Regina
Madre con le loro Altezze Reali, Infanti D o n n a Isabella e Don F e r n a n d o ,
si sono uniti alla filiale manifestazione. Il Ministro degli Esteri a voce
e p e r iscritto, a n o m e dell'intero governo e popolo, ha espresso profondo dolore per l'irreparabile perdita, pregandomi tramettere ai sacro
Collegio l'assicurazione di filiale affetto verso la S a n t a Sede. L'Episcopato con visite, telegrammi e lettere, le Congregazioni Religiose, le
Associazioni cattoliche, il popolo tutto eleva con voce u n a n i m e i sentimenti di dolore, e di a t t a c c a m e n t o alla Cattedra R o m a n a e fervide preghiere perch affrettisi eterna beatitudine amatissimo e universalmente
benemerito Pontefice, e perch la desolata Chiesa sia presto consolata
con degno successore.
Tedescumi.

85

In obitu Summi Pontificis Benedicti XV moeroris testimonia


Ex

HOLLANDIA :

R o m e , 24.
J'ai l'honneur de porter la connaissance de V. E. Rie que le
Ministre des Affaires Etrangres m'a charg de prsenter au Sacr
Collge l'expression de la respectueuse et profonde sympathie du Gouvernement de Sa Majest la Reine en prsence du dcs du Souverain
Pontife.
Jonkheer 0. van Nispen tot Sevenaer.
Ex

HUNGARIA :

Mandatum iniunctum Excmo Vir iosepho S o m s s h , Legalo Hungariae a p u d Apostolicam Sedem, iuxta eiusdem litteras ad Sacri Collegii
Secretarium, d. d. 23 ianuarii:
Veuillez exprimer Son Eminence le Cardinal Dcan les condo lances de Son Altesse Serenissime le Gouverneur de Hongrie.
Le Ministre Royal des Aff. trangres .
Budapest, 23.
L'assemblea nazionale ungherese quai r a p p r e s e n t a n t e della sovranit della Nazione, apprese con profondo cordoglio la notizia della morte
del Santo P a d r e e decise d'inviare a Vostra Eminenza l'espressione del
suo sincero dolore pel decesso del gran P a p a della pace.
Giuseppe de Bottiik,
Ex

Vicepresidente.

JAPONTA :

Tokio, 26.
J ' a p p r e n d avec u n e profonde affliction la mori de Sa Saintet le
P a p e Benedictus XV et m'empresse de vous adresser mes plus sincres
condolances.
YOSHIHITO.

Tokio, 26.
En a p p r e n a n t la mort de Sa Saintet le P a p e Benedictus XV, je
m'empresse de vous offrir mes plus vives condolances.
Hirohito.
Tokio, 23.
G o u r n e m e n t imprial J a p o n prsente ses sincres condolances
l'occasion du dcs de Sa Saintet.
Uchida.
ACTA, vol. XIV, n, 3. 2-2-922.

7 -

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

86
Ex

INDIA:

Firenze, 22.
Regret extremely sad news of death of His Holiness pope Benedict XV. Pleace accept my depeest sympathy.
Maharaiah of Porbandar.
Ex

LATVIA:

Riga, 27.
Au nom du gouvernement Letton je prie Votre E m i n e n c e vouloir
bien agrer expression condolance profonde et sincre au dcs de Sa
Saintet le P a p e Benot XV. La Lettonie n'oubliera pas la bnvolence
paternelle avec laquelle il a donn ses ouailles leur propre Evche
et que sous son pontificat la Lettonie a t r e c o n n u e .
Meierovics,
Ex

premier

Ministre.

LIECHTENSTEIN*:

Vaduz, 24.
Avec la plus profonde douleur Je gouvernement de la principaut
de Liechtenstein a appris Ja mort de Sa Saintet le P a p e et ressenti
profondment la grande perte qu'y a souffert le m o n d e . Je prie le saint
Collge de vouloir bien agrer l'expression de ma p l u s ' g r a n d e et sincre
condolance.
Ospelt, Chef du gouvernement.
Ex

LITHUANIA:

Je suis charg p a r les autorits de la Lithuanie de porter V. E.


comme reprsentant actuel du Saint-Sige les plus profondes condolances de ma Nation p o u r la perte immense que l'glise catholique
et la Lithuanie viennent de faire en la p e r s o n n e de l'incomparable
P a p e Benot XV.
Je suis en mesure de Vous a s s u r e r que -tous les lithuaniens conserveront jamais le souvenir le plus r e c o n n a i s s a n t p o u r ce g r a n d
Pape qui occupera la plus i m p o r t a n t place d a n s l'histoire de la Lithuanie
rgnre.
Georges Narjanska,
Reprsentant de la Lithuanie prs du Saint-Sige.
Ex

LUSITANIA:

Twickenham, 23.
Profondment mue devant la mort du Pre c o m m u n de tous les
fidles je prie le Cardinal d'accepter et t r a n s m e t t r e au Sacr Collge
l'expression de mes douloureux s e n t i m e n t s .
Reine

AMALIE

de Portugal.

87

In obitu Summi Pontificis Benedicti XV moer oris testimonia

Twickenham, 2 3 . .
Profondment m u s p a r la douloureuse nouvelle de la mort du
S a i n t - P r e , la Reine et moi n o u s prions V. E. de vouloir accepter et
t r a n s m e t t r e au Sacr Collge l'expression de notre tristesse p o u r la
g r a n d e perte du chef vnr de notre sainte Religion.
MANUEL

R.

Celsissimus vir Joachim P e d r o Martins, Legatus e x t r a o r d i n a r i u s


Lusitaniae cum liberis m a n d a t i s , E m o Card. Sacri Collegii Decano litteris d. d. 24 ianuarii sibi significavit ita m a n d a t u m fuisse a L u s i t a n o
Regimine:
P r s e n t e r au Sacr Collge ses condolances pour le dcs de
Sa Saintet le P a p e Benot XV, sous le pontificat duquel a eu lieu le
renouvellement des relations entre le P o r t u g a l et le Saint-Sige .

Ex

LUXEMBURGO:

Luxembourg, 2 2 .
C ' e s t avec u n e triste motion que n o u s venons d ' a p p r e n d r e q u e
le Saint-Pre a r e n d u le dernier soupir. Particulirement favorises p a r
la bont paternelle du Dfunt, n o u s vous prions de t r a n s m e t t r e au Sacr
Collge en notre n o m et au n o m du peuple Luxembourgeois l'hommage
de notre profonde condolance.

CHARLOTTE FLIX.

Luxembourg, 2 2 .
P r o f o n d m e n t m u p a r la nouvelle inopine du dcs de Sa Saintet Benot XV, le Gouvernement Grand Ducal prie Votre Eminence de
bien vouloir accepter l'hommage de ses plus vives condolances. Le
L u x e m b o u r g s'associe de t o u t cur au deuil qui vient de frapper l'glise
p a r la perte du g r a n d e et vnr Pontife qui fut un bienfaiteur de
l'humanit.

Ex

Reuter, Ministre d'Etat

MALTA:

Malta, 2 2 .
Deeply grieved to h e a r of t h e death of His Holiness the Pope,
please acceipt heartfelt sympathy.
Plumer, Governor o f Malta.

88

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Malta, 24.
Senato e Assemblea legislativa di Malta profondamente addolorati
per la morte dei Santo Pontefice Benedetto XV t r a s m e t t o n o a Vostra
Eminenza le loro condoglianze.
M. De Bono, Presidente del Senato,
E. Arrigo, Presidente dell'Assemblea.
Ex MoNOcENSi PRINCIPATU:

Paris, 22.
La mort du pape me cause u n e impression trs pnible. J'adresse
Votre Eminence l'expression de mes plus vifs regrets.
ALBERT,

Ex

Prince de Monaco.

MONTENEGRO:

Rome, 24 j a n v .
Gouvernement royaume Montngro et peuple montngrin sont
profondment et douloureusement attrists

dcs

Souverain

Pontife

dont la mort prive F h u m a n i t du plus grand et plus sincre aptre


de la paix et de l'amour, et le Montngro du plus h a u t et du plus
g n r e u x soutien.
Gnral Voutchinitch,
Prsident du gouvernement montngrin.
Ex

NICARAGUA:

Managua, 24.
La muerte del Sumo Pontfice ha causado profunda commocin al
pueblo y gobierno

catlicos de Nicaragua. Como

Gobernante de la

Nacin y hijo fedel de la Iglesia, envi a Vuestras E m i n e n c i a s la


expresin de ese doloroso sentimento con los mios personales m u y
expresivos.
Diego Manuel C h a m o r r o .

Managua, 27.
Congreso de la Republica de Nicaragua sesin solenne acord
declarar duelo nacional fallecimento Santsimo P a d r e ilustre Pontfice
Bento XV presentar su profonda condolencia al Exmo Sacro Collegio
por t a n irreparable prdida p a r a el cristianismo y p a r a el m u n d o entero.
Salvador Castillo, Presidente del Congreso.

89

In obitu Summi Pontificis Benedicti XV moeroris testimonia


Ex

NORVEGIA :

Kristianja, 23.
Veuillez agrer sincres condolances du g o u v e r n e m e n t norvgien
occasion dcs du Souverain Pontife.
Raestad,
Ex

Ministre aff.

trang.

PALAESTINA:

Haifa, 27.
Comit Musliman-chrtien profondment affect dcs S a i n t - P r e ,
m a l h e u r universel, offre au Sacr Collge respectueuses condolances.
Saad Mourad.
Jaffa, 24.
Socit I s l a m o - c h r t i e n n e a p p r e n d avec g r a n d e consternation mort
Sa Saintet, prsente respectueusement ces condolances.
Omar i t t a r , Prsident.
Ex

PANAMA:

P a n a m a , 27.
La m u e r t e de S. S. Benedicto XV est un r u d o golpe a los ideales
de paz y de justicia que el predic p a r a el m u n d o . P a n a m a l a m e n t a
su desaparicin y se asocia al duelo que hoy e m b a r g a a la Iglesia
catholica.
Porras,
Ex

Presidente.

PARAGUAY:

Assuncin, 23.
El Gobierno y pueblo del P a r a g u a y se asocian con sentimiento
h o n d o pesar, al duelo de la Iglesia por la muerte de Su Santidad
Benedicto XV.
Eugenio Ayala, Presidente de la Eexmblica.
Ex

PERUVIA:

Lima, 23.
I n t e r p r e t a n d o el profundo dolor de la nacin P e r u a n a y de su
gobierno por el fallecimento del ilustre Pontfice Benedicto XV presento vivamente consternado a Vuestra Eminencia la expression de la
m a s sentida condolencia filial.
Augusto B. Leguia, Presidente del Peru.

90..

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Lima, 23.
Dgnese Vuestra E m i n e n c i a aceptar mis sentimentos de viva condolencia par la desgracia q u e afflije a la Cristiandad con la perdida
de nuestro glorioso Pontfice Benedicto XV.
A. Salomon, Ministro de relac. exteriores del Peru.
Lima, 24.
Senado del P e r u pujse de pi en homenaje a la memoria del
Santo P a d r e y encrgame expresarle su sentida condolencia por la irreparable prdida que afflije a la Iglesia universal.
General

Canevaro, Presidente.
Lima, 25.

La Cmara de d i p u t a d o s que me honoro presidir ha acordado unanimemente expresar a Vuestra Eminencia y al Colegio Cardenalicio su
sentida condolencia por el fallecimento del egregio Sumo Pontfice. Al
cumplir con este doloroso encargo ruego a Vuestra Eminencia accepte
los sentimentos de mi alta consideracin.
P e d r o Jos R a d a y Gamio,
Presidente de la Cmara de Diputados del Peru.
San Sebastian, 23.
Profundamente a p e n a d o por la m u e r t e de nuestro Augusto Pontfice, el Gobierno del P e r u me encarga t r a n s m i t a a Vuestra Eminencia
y al sacro Colegio su mas sentido psame al que u n o el mio muy
profundo y verdadero.
Goyeneche, Embajador del Peru.
Ex

POLONIA:

Varsovie, 26.
Au n o m du g o u v e r n e m e n t Polonais et en mon nom je tiens exprimer Votre Eminence les plus vives condolances l'occasion de la
m o r t du Souverain Pontife et tmoigner q u e t o u t e la Pologne prend
p a r t au deuil profond de l'Eglise. Veuillez agrer l'expression de mon
profond dvouement.
Skirmunt.
R o m e , 25 j a n v i e r 1922.
Le Ministre de Pologne a l ' h o n n e u r de t r a n s m e t t r e Son Eminence
le Cardinal Gasparri les plus sincres condolances que le Chef de

In

obitu

Summi

Pontificis

Benedicti

XV

moer

oris

testimonia

01

l'tat l'a tlgraphiquement charg de prsenter en son nom Son


Eminence et au Sacr Collge l'occasion de la mort du Souverain
Pontife Benot XV.
L. Skrzynski.
Ex RUSSIA :

Rome, 22 j a n v .
D'ordre de Son Excellence Mr. Je Prsident de la Confrence des
A m b a s s a d e u r s de Russie, j ' a i l'honneur de t r a n s m e t t r e Votre Em. R m e
les respectueuses condolances de la Confrence l'occasion du dcs
du Souverain Pontife Benot XV qui a daign tmoigner p e n d a n t son
grand Pontificat tant de sympathie la Russie et u n e si souveraine
bont nos compatriotes.
A. Lyssakovsky.
Ex

SANCTI

MARINI

REPUBLICA:

S. Marino, 25.
Il Consiglio Generale oggi a d u n a t o ascoltava commosso la commemorazione da noi fatta di S. S. Benedetto XV, che diede fraterno conforto alle nostre pie istituzioni, assenso al nostro libero regime, dopo
di che toglieva seduta in segno di lutto.
Esprimiamo a V. E. il vivo cordoglio del Governo e del popolo
Sammarinese. Alle solenni esequie indette nella nostra cattedrale interv e r r a n n o in forma ufficiale dignitari e cittadinanza con noi profond a m e n t e addolorata.
I Capitani Reggenti : Egisto Moiri, Giuseppe Lonci.
II Segretario di Stato : Giuseppe Fiorellini.
Ex SANCTI SALVATORIS REPUBLICA:

San Salvador, 2.3.


El mio Gubierno a p e n a d o por la muerte de Su Santidad Benedicto XV a p r e s e n t a su sincero pesar.
P a r r e s , Ministro de las rei. estr.
Ex

SAXONIA:

Roma, 27.
Sua Altezza Reale la Principessa Matilde

di Sassonia profonda-

mente commossa dalla morte del S. P a d r e , mi ha pregato di esprimere


a Vostra Eminenza R m a e al S. Collegio le pi rispettose e sincere
condoglianze.
f Fedele di Stoetzingen, Abate Primate O. S. B.

92

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

E x R E G N O SERBORUM, CROATORUM ET SLQVENORUM:

Rome, 22.Je prie V. E. de vouloir bien accepter au nom de mon gouvernement


ainsi qu'en mon nom personnel les condolances les plus sincres p o u r
la perte si p r m a t u r e que l'Eglise vient de faire par suite du dcs
d'un si g r a n d Pontife.
Dott. Louis Bakotic.
Ex

SUECJA :

Marchese Lagergren, Vaticano - R o m a .


Slocholm, 22.
Voglia trasmettere a chi di diritto le mie condoglianze personali
all'occasione della grave

perdita del Papa

cos sinceramente amico

della pace e della riconciliazione delle nazioni.


Branting.
Ex STATIBUS FOEDERATIS AMERICAE:

Washington, 22.
Deeply regretting to learn of the demiet of His Holiness Benedict XV
the President desires me to express to Your Eminence profound condolences. His love of h u m a n i t y , his promotion of peace as well kindly
spirit and great learning won for Hirn place in t h e h e a r t s of men
everytimes. His death will be deeply m o u r n e d t h r o u g h o u t h the Units
States.
Charles Vans, Secretari) of the States of the U. S. A.
Ex

VENETIOLA :

Caracas, 24.
Gobierno y pueblo Venezuelanos l a m e n t a n profundanente falleeimento esclarecido Pontifice Benedicto XV associandose al duelo de la
Iglesia catlica. Dgnese acceptar psame.
V. Marquez Bustillos,
Presidente provisional de los Etados

Unidos de Venezuela.

Sed fere i n n u m e r a testimonia pietatis et obsequii recepta sunt non


solum a Civitatibus, verum etiam a municipiis, consociationibus, clarissimis viris publicis et privatis, quin recolantur ab omni ordine Cleri t u m
saecularis t u m regularis profecta; q u i b u s cum fieri p r o r s u s n e q u e a t ut
singulatim r e s p o n d e a t u r , Sacrum Collegium publice hic g r a t u m a n i m u m
significat erga o m n e s q u o t q u o t Ecclesiae luctum participarunt.

R. I. P.

Araras XIV Vol. XIV

6 Februarii 1922

Num. 4

COMMENTARIUM OFFICIALE

ANNUNTIO VOBIS GAUDIUM MAGNUM


HABEMUS

PAPAM

EMUM AC RMUM DOMINUM CARDINALEM

ACHILLEM RATTI
QUI SIBI NOMEN IMPOSUIT

PIUS XI
^>o|^|gg*..

Laetissimum hoc praeconium ab Emo P. D. Caietano Biseti, S. R. E. Cardinali Protodiacono, e superiore porticu patriarchalis Basilicae Vaticanae
prolatum est feria H, die 6 Februarii 1922, hora 12,27.

Sua Santit PIO Papa XI, con tutte le riserve in favore


dei diritti inviolabili della Chiesa e della Santa Sede, che
ha giurato di asserire e di difendere, ha impartito la Sua
prima benedizione dalla loggia esterna sulla piazza di
San Pietro, con la particolare intenzione che la benedizione stessa sia diretta non solo ai presenti sulla piazza
di San Pietro, non solo a Roma, all'Italia, ma a tutte
quante le nazioni ed a tutte le genti, e porti a tutti l'augurio e l'annunzio di quella universale pacificazione che
tutti cos ardentemente sospirano.
Dal Vaticano, 6 febbraio 19M.

LUIGI SINCERO,
Segretario

del Sacro

Collegio.

Sanctissimus Dominus Noster PIUS Divina Providentia


PP. XI, integre reservatis sanctissimis iuribus Ecclesiae et
Apostolicae Sedis, quae, interposita iurisiurandi religione,
asserere ac vindicare promisit, primam Suam benedictionem, e superiore porticu Basilicae Sancti Petri in forum
prospicienti, populo impertivit, id praecipue Animo Suo
intendens, ut haec eadem Benedictio non ad praesentes
tantum in foro Sancti Petri, nec ad Almam solam Urbem,
ad Italiam dumtaxat pertineat, verum etiam ad cunctas
quotquot sunt in orbe terrarum Civitates et gentes extendatur, auspicium ferens et nuncium communis reconciliandae
Pacis quam quidem omnium hominum animi tam impense
exoptant.
Ex Aedibus Vaticanis, die 6 februarii 19

ALOISIUS SINCERO,
Sacri

Collegii

Secretarius.

96

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ACTA SS. CONGREGATIONUM


SACRA CONGREGATIO
DE DISCIPLINA SACRAMENTORUM
PRAESUMPTAE

MORTIS

CONIUGIS

18 novembris 1920
Ordinarius Z., in Hispania, supplici porrcelo libello, Sacrae huic Congregationi casum exposuit p r a e s u m p t a e mortis cuiusdam . A. V., t r a n s misitque processum ad h u n c finem confectum, expetens an uxori viri
qui m o r t u u s asseritur, alias inire n u p t i a s permitti possit.

O m n i b u s perpensis, Sacra haec Congregatio rescripsit: Ordinarius


canonicas inquisitiones complere velit ad n o r m a m instructionis S. C.
S. Officii a. 1868, Matrimonii vinculo. Si peractis enunciatis inquisitioni bus, iudicium sibi efformare n o n valeat, quo t r a n s i t u s ad alias nuptias
permittere queat, t u n c o m n i a acta ad h a n c S. Congregationem mittat .

Ast idem Ordinarius respondit nihil amplius addi p o s s e ; deficere


vero a r g u m e n t a directa q u a e viri m o r t e m d e m o n s t r e n t ; sed, o m n i b u s
inspectis, fortasse non deficere indicia, ex q u i b u s iure coniugis obitus
erui possit. Nihilominus cum res incerta sibi videretur, iudicio Sacrae
Congregationis eam libenter submisit.
In peracto processu h a b e t u r i u r a t u m examen^ uxoris oratricis ac
novem testium ad rem excussoruni, et a d d u n t u r nonnulla exhibita documenta, praesertim q u a e d a m epistola ab asserto defuncto scripta ad
uxorem.
Porro, ut desumitur ex concordibus depositionibus fide dignis,
A. A. V., agricola ex oppido P., dioecesis Z., circa exitum a n n i 1902
vel ineunte a n n o 1903, a n n u e n t e uxore, negotiationis causa in Americam meridionalem se contulit, cum triginta a n n o r u m aetate esset et
b o n a valetudine frueretur. Ac duos fere a n n o s ipse transegit in urbe
Rosario de Santa F, in Republica Argentina, ut scienter deponit testis
I. A., qui ibidem cum ipso erat.
Ex ea u r b e a s s e r t u s defunctus epistolas ad uxorem et coniunctos
contineatis vicibus misit; quin etiam eidem uxori q u a m d a m pecuniae

S. Congregatio de disciplina Sacramentorum

97

s u m m a m , u s q u e ad q u i n g e n t a s et quinquaginta hispnicas libellas, mittere curavit.


Sed repente, ex mense decembri anni 1905, nullam amplius de se
notitiam p r a e b u i t ; n e q u e q u i d q u a m de ipso ex eo t e m p o r e rescitum est.
Praefatus testis I. A., qui, ut s u p r a dictum est, cum illo convixit,
refert eum, eodem exeunte a n n o 1905, in l o n g i n q u a m regionem, ad caedendas arbores, perrexisse, sed ex t u n c nihil amplius in ipsa America
de eo sciri potuisse.
P r a e t e r e a p a t e r et m a t e r oratricis aliique testes referunt matrem asserti defuncti vidisse olim epistolam a q u o d a m eiusdem loci conscriptam,
qui in Republica Argentina morabatur, suae familiae missam, in qua,
inter alia, scribebat q u e m d a m eiusdem loci n o n amplius fore r e d i t u r u m
ad fodendos lapides; quod h a b i t u m fuit velut nuncium mortis A. A. V.
Depositiones ipsorum p a r e n t u m asserti defuncti n o n h a b e n t u r ; sed
p a r o c h u s ad iudicem retulit matrem ipsius in iudicium venire renuisse,
cum nolit s u a m n u r u m novas inire n u p t i a s ; patrem vero cum quo
locutus fuit, concordare cum iis q u a e testes retulerunt.
insuper, uti testes unanimiter edicunt, a s s e r t u s defunctus bonis
m o r i b u s p r a e d i t u s erat; religiose vivebat; u x o r e m , filiam ex ea genitam,
parentes et coniunctos diligebat, p r o u t etiam constat ex epistola, q u a m
ipse die 17 decembris 1905 ad u x o r e m misit, q u a e q u e t a n t u m m o d o asservata est, et in actis profertur; ita n e m p e ut, si reapse n o n obierit, ipsius
silentium deinceps explicari posse non videatur.
Nec defuerunt complures investigationes ad ipsum inveniendum
institutae, sed semper in irritum cesserunt. I a m enim, pater ac m a t e r
oratricis, a n n o 1908, in ipsam Americam q u o q u e profecti, inutiliter ibidem de genero exquisierunt; consanguinei ipsius A. A. V. frustra interrogaverunt concives ex America r e d e u n t e s ; atque instante syndico natalis
oppiduli, qui etiam in processu deposuit, Consul h i s p a n i c u s in u r b e
Rosario de Santa F annis 1918 ac 1920 frustra et ipse indagines peragere curavit, h u i u s q u e responsio in actis continetur.
Ex his circumstantiis fama de obitu A. A. V. a testibus asseritur,
quin videatur in c o m m o d u m e o r u m q u o r u m interest, fuisse c o n c i t a t a ;
uxor a u t e m alteri se coniunxit, p u t a n s s u u m v i r u m d e m o r t u u m esse,
et spe ducta se q u a m p r i m u m novas n u p t i a s legitime esse inituram.
Iamvero E E . P P . in generalibus comitiis habitis die 18 novembris 1920, o m n i b u s circumstantiis m a t u r e perpensis, ad d u b i u m : An
oratrici permitti possit t r a n s i t u s ad alias nuptias in casu , respond e r u n t : Affirmative.
t A. Capotosti, Ep. Thermen., Secretarius.

98

Acta Apostolicae Sedis - Commentantur}, Officiale

SACRA CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE

I
DECRETUM
R. P. D. ROBERTUS BUERKLER, EPISCOPUS SANGALLENSIS, PRAESES PRO HELVETIA RENUNCIA TUR PIAE UNIONIS CLERI A MISSIONIBUS.

Optimo sane consilio Helveticae nationis soffertissimi Antistites


desideriis Summi Pontificis, ut opera pro missionibus exteris magis
magisque ubique foveantur, obsecundare cupientes, illud sibi c u r a n d u m
censuerunt ut Piae Unionis Cleri a missionibus, q u a e in pluribus iam
nationibus u b e r r i m o r u m fructuum foecunditate floret, sodalitates instit u e r e n t u r etiam in Helvetica regione.
Quapropter Sacra haec Congregatio Christiano Nomini P r o p a g a n d o ,
ut praedictae piae consociationis felicia sint exordia a t q u e amplissima
h a b e a n t u r q u a m p r i m u m in b o n u m missionum incrementa, per praesens
decretum Praesidem eiusdem generalem pro universa regione Helvetica
Illmum ac R m u m D n u m R o b e r t u m r k l e r , Episcopum Sangallensem,
constituit atque nominat, cum o m n i b u s iuribus ac privilegiis tali muneri
adnexis.
Contrariis q u i b u s c u m q u e n o n o b s t a n t i b u s .
Datum Romae, ex aedibus Sacrae Congregationis de P r o p a g a n d a
Fide, die 3 octobris 1921.

G. M. CARD. VAN ROSSUM, Praefetus.

L. ' S .
j P e t r u s , Archiep. Diocletanus, Secretarius.

S. Congregatio de Propaganda Fide

99

II
DECRETUM
MUNUS ATQUE TITULUS VICARII APOSTOLICI GERMANIAE SEPTENTRIONALIS CONCEDUNTUR EPISCOPO OSNABRUGENSI PRO TEMPORE.

Vicariatus apostolici Germaniae septentrionalis administrationem


u s q u e ab a n n o Domini MDCCCXLI R m o D. Episcopo Osnabrugensi pro
tempore committere huic Sacrae Congregationi m o s fuit; idem vero
R m u s Ordinarius u s q u e ad praesens t e m p u s Pro-vicarii apostolici Missionum Germaniae septentrionalis titulo o r n a t u s est, idque m u n u s gessit.
Cum a u t e m Eminentissimorum P a t r u m h u i u s Sacrae Congregationis
in plenario concilio die x i v h u i u s mensis habito, mens fuerit dictum
Vicariatum firmius stabilire, iidem Eminentissimi Patres, eiusdem R m i
Ordinarii precibus a n n u e n t e s , R. D. Guilelmum e r n i n g , Episcopum
Osnabrugensem, titulo a t q u e m u n e r e Vicarii apostolici Germaniae septentrionalis d e c o r a n d u m censuere. Id autem propositum Ssmo Domino
Nostro Benedicto divina Providentia P a p a e XV ab infrascripto h u i u s
Sacrae Congregationis Secretarium, in audientia eiusdem diei r e l a t u m ,
Sanctitas S u a benigne a p p r o b a r e confirmareque dignata est simulque
decretum hoc edi mandavit.
D a t u m R o m a e ex aedibus Sacrae Congregationis de P r o p a g a n d a
Fide, die xv novembris anni Domini MCMXXI.

G. M. CARD. VAN

ROSSUM, Praefectus.

L . >S.

f P. Fumasoni-Biondi, archiep. Diocletan., Secretarius.

100

Acta Apostolicae

ACTA

Sedis -

Commentarium

Officiale

TRIBUNALIUM

SACRA ROMANA ROTA

Causae in Tribunali S. R. Rotae anno 1921 actae, q u a r u m definitiva sententia editur t a n t u m in p a r t e dispositiva.
I. N. N.-(sub secreto). - NULLITATIS MATRIMONII, ex capite conditionis

appositae.
Turnus Rotalis: I. Prior, Ponens, F. Cattani Amadori, I.-Grazioli.
Vinculi Defensor substitutus: C. Conte.
Advocatus: V. Sacconi.
Dubium: An constet de nullitate matrimonii, in c a s u .
Definitio die 8 ianuarii d a t a : Negative .
II. PARISIEN. - NULLITATIS MATRIMONII, ex capite consanguinitatis.
Turnus Rotalis: R. Chimenti, Ponens, M. Massimi, I. Grazioli.
Vinculi Defensor: Henr. Quattrocolo.
Advocatus: H. Benvignati.
Dubium: An constet de nullitate matrimonii, in casu .
Definitio die 12 ianuarii d a t a : Affirmative .
I I I . N. N. (sub secreto). - DEPOSITI AD PIAS CAUSAS.

Turnus Rotalis: I. Prior, Ponens, F. Cattani Amadori, P. Rossetti.


Promotor iustitiae: R. Vicentini.
Advocati: A. D'Alessandri, C. Astorri.
Dubia: I. An constet de nullitate sententiae in Curia N. N. p r o latae. IL An Dominus Y. Z. s u m m a m libellarum acceperit a Do mina X pro instituto
eidemque tradere t e n e a t u r .
Definitio die 18 ianuarii d a t a : Ad I negative. Ad II affirmat i v e simul cum fructibus legalibus a b a n n o . . . inclusive, e t detractis
expensis .

101

S. Romana Rota
I V . BERGOMEN. - REDITUS GAPELLANIAE.

Turnus Rotalis: F. Cattani Amadori, Ponens, P. Rossetti, R. Chimenti.


Advocati: A. D'Alessandri, V. Sacconi.
Dubium: An sententia Rotalis diei 29 iulii 1919 sit confirmanda
vel infirmanda in casu .
Definitio die 26 februarii d a t a : Sententiam Rotalem diei 29 iulii
a. 1919 esse infirmandam; seu Capellano loci Capannelle non spectare
u sum fructum praedii, de quo agitur .
V. FLORENTINA. - NULLITATIS MATRIMONII, ex capite amentiae.

Turnus Rotalis: F. Cattani Amadori, P. Rossetti, Ponens, R. Chimenti.


Vinculi Defensor: Henr.
Advocatus: O. Negri.

Quattrocolo.

Dubium: A n constet de. nullitate matrimonii, in c a s u .


Definitio die 16 martii d a t a : Negative .
VI. N. N. (sub secreto). - NULLITATIS MATRIMONII, ex capite conditionis

appositae.
Turnus Rotalis: R. Chimenti, Ponens, M. Massimi, I. Grazioli.
Vinculi Defensor substitutus:

C.

Conte.

Advocatus: V. Pozzan.
Dubium: A n constet de nullitate matrimonii, in c a s u .
Definitio die 8 aprilis d a t a : Affirmative .
VII.

VICARIATUS APOSTOLICI OCEANIAE CENTRALIS. -

NULLITATIS

MA-

TRIMONII, ex capite vis et metus.


Turnus Rotalis: I. Prior, Ponens, F. Cattani Amadori, I. Florczak.
Vinculi Defensor substitutus: C. Conte.
Advocatus: N. Boattini.
Dubium: An constet de nullitate m a t r i m o n i i .
Definitio die 9 aprilis d a t a : Affirmative .
V I I I . N. N. (sub secreto). - IURIUM ET DIFFAMATIONIS.

Turnus Rotalis: R. Chimenti, M. Massimi, Ponens, I. Grazioli.


Promotor iustitiae: R. Vicentini.
Advocati: T. Ambrosetti, V. Sacconi.
Dubia: I. An et q u a n t u m p a r o c h u s X t e n e a t u r solvere RR. P P .
d o m u s N. N. in retributionem operae ab iis parocho praestitae, a n n o

Acta Apostolicae Sedis -

Commentarium

Officiale

in casu. II. An constet de iniuria RR. P P . irrogata vel de eorum


b o n a fama laesa per p a r o c h u m X, ita ut locus sit satisfactioni d a m n o r u m reparationi, a t q u e p o e n a r u m inflictioni .

Definitio die 27 aprilis d a t a : A d I affirmative, et p a r o c h u s Xsolvat RR. P P . d o m u s N. N. in retributionem operae ab iis praestitae
a n n o ... lib. ital. ... Ad II. Constare de R R . P P . bona fama laesa
per p a r o c h u m X, a t q u e locum esse iuxta m o d u m in sententiae extensione explicandum, satisfactioni et d a m n o r u m reparationi, n o n vero
p o e n a r u m inflictioni .
IX. PATAVINA. - NULLITATIS MATRIMONII, ex capite amentiae.
Turnus Rotalis: P. Rossetti, Ponens, R. Chimenti, M. Massimi.
Vinculi Defensor: Henr. Quattrocolo.
Advocatus: T. Ambrosetti.
Dubium: An sententia Rotalis sit confirmanda vel infirmanda

in casu .
Definitio die 10 maii d a t a : Sententiam Rotalem esse confirai an dam, seu non constare de nullitate matrimonii .
X. MOHILOVIEN. - NULLITATIS MATRIMONII, ex capite vis et metus.

Turnus Rotalis: I. Prior, Ponens, F. Cattani Amadori, P. Rossetti.


Vinculi Defensor: Henr. Quattrocolo.
Advocati: V. Sacconi, C. Astorri,
Dubium: An constet de nullitate matrimonii in casu .
Definitio die 13 maii d a t a : Affirmative .
XI. N. N. ( s u b secreto). - NULLITATIS MATRIMONII. Quaestio incidentalis.
Turnus Rotalis: M. Massimi, Ponens, F. Solieri, I. Florczak.
Vinculi Defensor: Henr. Quattrocolo.
Advocati: C. Astorri, H. e n v i g n a t i .
Dubium: An causa a d m i t t e n d a sit ad novum examen .
Definitio die 13 maii d a t a : A f f i r m a t i v e .
XII. N. N. (sub secreto). - NULLITATIS MATRIMONII, ex capite impotentiae.
Turnus Rotalis: P. Rossetti, Ponens,* R. Chimenti, M. Massimi.
Vinculi Defensor: Henr. Quattrocolo.
Advocatus: V. Sacconi.
Dubium: An constet de nullitate matrimonii in c a s u .
Definitio die 28 maii d a t a : Affirmative .

103

S. Romana Rota
XIII.

VICARIATUS

APOSTOLICI

INSULARUM

GILBERTIN. -

NULLITATIS

MATRIMONII, ex capite vis et metus.


Turnus Rotalis: R. Chimenti, Ponens, M. Massimi, I. Grazioli.
Vinculi Defensor: Henr. Quattrocolo.
Advocatus: T. Ambrosetti.
Dubium: An constet de nullitate matrimonii in c a s u .
Definitio die 1 iunii data : Affirmative .
ex capite vis et metus.
Turnus Rotalis: F. Cattani Amadori, Ponens, P. Rossetti, R. Chi-

X I V . NICIEN. - NULLITATIS MATRIMONII,

menti.
Vinculi Defensor: Henr.

Quattrocolo.

Advocati: N. Ferrata, V. Sacconi.


Dubium: An constet de nullitate matrimonii in casu .
Definitio die 22 iunii data : Affirmative .

X V . PARISIEN.

NULLITATIS

MATRIMONII,

ex capite clandestinitatis.

Turnus Rotalis: P. Rossetti, Ponens, R. Chimenti, M. Massimi.


Vinculi Defensor substitutus:
Advocatus: V.

G.

Conte.

Sacconi.

Dubium: An sententia Rotalis diei 5 maii 1914 sit confirmanda


vel infirmanda in casu .
Definitio die 23 iunii data : Confirmandam esse sententiam Ro talem, seu non constare de nullitate matrimonii .

ex capite vis et metus.


Turnus Rotalis: R. Chimenti, Ponens, M. Massimi, I. Grazioli.
Vinculi Defensor: Henr. Quattrocolo.

X V I . TRANSILVANIEN. - NULLITATIS MATRIMONII,

Advocatus: A. Wynen.
Dubium: An constet de nullitate matrimonii in casu .
Definitio die 5 iulii d a t a : . Affirmative .

X V I I . MOGUNTINA. - NULLITATIS MATRIMONII,- ex defectu consensus.

Turnus Rotalis: F. Cattani Amadori, Ponens, P. Rossetti, R. Chimenti.


Vinculi Defensor: Henr. Quattrocolo.
Advocatus: H. Benvignati.
Dubium: An constet de nullitate matrimonii in casu .
Definitio die 14 iulii d a t a : Negative .

104

Acta Apostolicae
X V I I I . PHILADELPHIA.

Sedis

- Commentarium

NULLITATIS

Officiale

MATRIMONII,

ex [defectu con-

sensus.
Turnus Rotalis: I. Prior, Ponens, I. Sole, E. Schneider.
Vinculi Defensor substitutus: C. Conte.
Advocati: V. Sacconi, A. Aloisi-Masella.
Dubium: An sententia Rotalis diei 9 februarii 1920 sit confir m a n d a , vel infirmanda in casu .
Definitio die 16 iunii d a t a : Confirmandam esse sententiam Rota lem, seu constare de nullitate matrimonii .
ex capite vis ei metus.
Turnus Rotalis: M. Massimi, Ponens, I. Grazioli, F. Parrillo.
Vinculi Defensor: Henr. Quattrocolo.
Advocatus: V. Pozzan.

X J X . HYDERABADEN. - NULLITATIS MATRIMONII,

Dubium: An constet de nullitate matrimonii in casu .


Definitio die 2 augusti d a t a : Affirmative .
X X . PARISIEN.

DISPENSATIONIS

MATRIMONII.

Turnus Rotalis: P. Rossetti, Ponens, R. Chimenti, M. Massimi.


Vinculi Defensor substitutus:

C.

Conte.

Advocatus: N. Ferrata.
Dubium: An sententia Rotalis diei 17 augusti 1920 sit confir m a n d a vel infirmanda in casu .
Definitio die 3 augusti data : Confirmandam esse sententiam Ro talem, seu consilium p r a e s t a n d u m esse Ssmo pro dispensatione s u p e r
matrimonio rato et non c o n s u m m a t o .
X X I . CAMENECEN, - NULLITATIS MATRIMONII, ex capite vis et metus.

Turnus Rotalis: F. Cattani Amadori, Ponens, P. Rossetti, R. Chimenti.


Vinculi Defensor substitutus:

C.

Conte.

Advocatus: V. Sacconi.
Dubium: An constet de nullitate matrimonii in casu .
Definitio die 6 augusti d a t a : Affirmative .
X X I I . N.. N. (sub secreto). - NULLITATIS MATRIMONII, ex capite clan-

destinitatis*
Turnus Rotalis: M. Massimi, Ponens, I. Grazioli, F. Parrillo.
Vinculi Defensor: H e n r . Quattrocolo.
Advocati: N. Ferrata, V. Sacconi.

105

S. Romana Rota

Dubium: I. An constet de. nullitate matrimonii in casu .


Definitio die 6 augusti d a t a : Negative .
XXIII.

PARISIEN.

NULLITATIS

MATRIMONII,

ex capite conditionis

appositae.
Turnus Rotalis: F. Solieri, Ponens, I. Florczak, I. Sole.
Vinculi Defensor substitutus:
Advocatus:

N.

C.

Conte.

Ferrata.

Dubium: An constet de matrimonii nullitate in casu .


Definitio aie 11 augusti d a t a : Affirmative.
XX

V . PARISIEN. - NULLITATIS MATRIMONII,

ex capite conditionis ap-

positae.
Turnus Rotalis: L Grazioli, Ponens, F. Parrillo, F. Solieri.
Vinculi Defensor: Henr.
Advocatus: A.

Quattrocolo.

D'Alessandri.

Dubium: An constet de nullitate matrimonii in casu .


Definitio die 1 augusti d a t a : Negative .
X X V . DE MANILA. - LEGATORUM PIORUM.

Videntibus

omnibus.

Promotor iustitiae:

F.

Bracci.

Advocati: F. Santi, T. Ambrosetti.


Dubium: An b o n a de q u i b u s in clausula 116 testamenti L. Gu mmela, Conventui de C a n d a b a t r i b u t a sint intuitu P P . Augustinia n o r u m , ita ut ad ipsos, n o n ad missionem seu paroeciam, eorundem
dominium pertineat in casu .
Definitio die 16 augusti d a t a : Bona de q u i b u s in clausula 116
testamenti L. Gumamela, conventui de C a n d a b a tributa esse intuitu
P P . Augustinianorum, ita ut ad ipsos, n o n ad missionem seu paroe ciam e o r u n d e m dominium pertineat in c a s u .
XXVI.

VICARIATUS

APOSTOLICI

TONKINI

ORIENTALIS.

NULLITATIS

MATRIMONII, ex capite vis et metus.


Turnus Rotalis: F. Cattani Amadori, Ponens, P. Rossetti, R. Chimenti.
Vinculi Defensor substitutus:
Advocatus: A. Carabini.

C.

Conte.

Dubium: An constet de nullitate matrimonii in casu .


Definitio die 18 augusti d a t a : Affirmative.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

iOt

XXVII. iV. N. (sub secreto). - EXCOMMUNICATIONIS.

Turnus Rotalis: M. Massimi, Ponens, I. Grazioli, F. Parrillo.


Promotoris iustitiae substitutus: G. Conte.
Advocatus: H. Ben vignati.
Dubium: An constet actorem in excommunicationem incurrisse
in casu .
Definitio die 18 augusti d a t a : Negative .
XXVIII.

affinitatis

iV. A , (sub

secreto).

NULLITATIS

MATRIMONII,

ex

capite

illicitae.

Turnus Rotalis: i. Prior, Ponens, F. Cattani Amadori, P. Rossetti.


Vinculi Defensor: Henr. Quattrocolo.
Advocatus: A. Carabini.
Dubium: An constet de nullitate matrimonii in casu .
Definitio die 12 novembris d a t a : Negative .
XXIX. CADURCEN. - NULLITATIS
appositae.

MATRIMONII,

ex capite conditionis

Turnus Rotalis: h Prior, Ponens, F. Cattani Amadori, P. R o s s e t t i .


Vinculi Defensor substitutus: C Conte.
Advocatus: N. Patrizi.
Dubium: An sententia Rotalis diei 7 iunii 1920 sit confirmanda
vel infirmanda in casu .
Definitio die 30 novembris d a t a : Sententiam Rotalem esse con firmandam, seu constare de nullitate matrimonii,.
XXX.

N. N. (sub secreto).

- NULLITATIS MATRIMONII, ex capite impo-

tentiae.
Turnus Rotalis: R. Chimenti, Ponens, M. Massimi, I. Grazioli.
Vinculi Defensor substitutus:
Advocatus: H.

C.

Conte.

Benvignati.

Dubium: An constet de nullitate matrimonii in casu .


Definitio die 6 decembris d a t a : Affirmative .
XXXI. LiNGONEN. - NULLITATIS MATRIMONII, ex capite vis et metus.
Turnus Rotalis: P. Rossetti, Ponens, R. Chimenti, M. Massimi.
Vinculi Defensor substitutus:

C.

Conte.

Advocatus: A. Carabini.
Dubium: An constet de nullitate matrimonii in casu .
Definitio die 17 decembris d a t a : Affirmative .

107

S. Romana Rota

XXXI. N. N. (sub secreto). - DISPENSATIONIS SUPER RATO.


Turnus Rotalis: M. Massimi, Ponens, I. Grazioli, F. Parrillo.
Vinculi Defensor: H e n r . Quattrocolo.
Advocatus: V. Sacconi.
" '
'
.
Dubium: An consilium p r a e s t a n d u m sit Ssmo pro dispensatione
a matrimonio rato et n o n c o n s u m m a t o .
Definitio die 30 decembris d a t a : Affirmative .

II
Causae quae, eodem a n n o 1921, transactae fuerunt vel peremptae,
vel quae, a b s q u e definitiva sententia, ex peculiaribus circumstantiis,
finem habuerunt.
I. BURDIGALEN. - NULLITATIS MATRIMONII, ex

capite

clandestinitatis,

coram R. P. D. P. Rossetti.
Attenta procuratoris actoris declaratione, appellationem non prosequendi, die 3 februarii, R. P. D. P o n e n s mandavit acta

causae in

archivo S. Tribunalis esse reponenda.


IT. NOLANA. - NULLITATIS MATRIMONII, ex capite vis et metus, coram
R. P. D. I. Grazioli.
Attenta morte rei conventi, die 9 martii 1921, causa finem habuit.
I I I . PARISIEN. - NULLITATIS MATRIMONII,

ex capite vis et metus, coram

R. P. D. I. Grazioli.
Cum actrix, licet iterum iterumque monita, s u u m procuratorem
n o n constituit, nec comminationi eidem inflictae, intra t e m p u s s t a t u t u m ,
respondisset, R. P. D. P o n e n s , die 2 aprilis, causam declaravit desertam.
IV. MOHILOVIEN.

NULLITATIS

MATRIMONII,

ex capite defectus con-

sensus.
Die 9 aprilis, R R . P P . DD. I. Prior, Ponens, F. Cattani Amadori
et P. Rossetti, Auditores de t u r n o , sequens t u l e r u n t d e c r e t u m :
Attentis: 1) Bina sententia conformi, q u a constare de nullitate
matrimonii p r o n u n c i a t u m est; 2) appellatione a Vinculi Defensore
Curiae Mohilovien. ad N. S. Ordinem interposita; 3) Voto Defensoris
Vinculi ex officio N. S. Tribunalis, quo appellationem non esse pro s e q u e n d a m censet.
Nos, Auditores de t u r n o , diligenter perlectis et ponderatis actis
causae, voto a d h a e r e n t e s Vinculi Defensoris ex officio, declaramus

108

Acta Apostolicae

Sedis -

Commentarium

Officiale

duplicem sententiam conformem pro nullitate matrimonii consuetos


effectus h a b e r e ad n o r m a m iuris .
V. TERGESTINA. - NULLITATIS MATRIMONII, ex impedimento ligaminis.
Die 23 iunii, RR. P P . DD. I. Prior, Ponens, F. Cattani Amadori
et P. Rossetti, Auditores de t u r n o , s e q u e n s t u l e r u n t decretum :
Attentis Vinculi Defensoris voto et praesertim confessione appell a n t i s , qui n e m p e aperte fatetur mulierem Carolam ligatam esse
vinculo ligaminis m a t r i m o n i o prius contracto cum Iosepho B. a d h u c
vivente, iudices infrascripti Rotales appellationem a viro Carolo H.
interpositam contra sententiam Curiae Tergestinae diei 1 martii 1921,
a d t r a m i t e m can. 1799 1 reiiciendam esse censent, et eandem reii eiunt. Posita enim extra controversiam validitate prioris matrimonii
inter Carolam B. et Iosephum B., necessario sequitur nullitas subse quentis matrimonii a muliere Carola B. cum Carolo H. attentati, ac
proinde n o n esse locum appellationi p r o s e q u e n d a e .
VI. VRATISLAVIEN. - DIFFAMATIONIS SEU COMPETENTIAE, coram R. P.
D. I. Grazioli.
Cum ex u n a parte nulla in casu obtenta fuerit Commissio Pontificia, ac ex altera actor nec appellaverit, nec appellare potuerit contra
decretum diei 23 decembris 1918 Tribunalis ^Vratislaviensis, eo quod
fuerit eidem favorabile, R. P. D. P o n e n s , die 2 aprilis, decrevit recurs u m ab eodem actore a p u d Rotam interpositum n o n esse recipiendum.
VTI. STEN. - CONVENTIONIS, coram R. P. P. Rossetti.
Attenta compositione inter partes contendentes m u t u o consensu
admissa, D. P o n e n s , die 14 iulii, decrevit litem esse finitam, actaque
causae esse r e p o n e n d a .
VIII. PARANEN. - IURIUM, coram R. P . D. 1. Prior.
Attenta concordia inter partes inita, die 16 novembris D. P o n e n s
declaravit litem esse finitam.
IX. COVINGTONEN. - SOLUTIONIS, coram R. P . D. I. Prior.
Lite contestata et dubiis concordatis, concordia inter partes inita
est; q u a p r o p t e r - ad tramitem tit. XVIII, lib. IV, cap. I, Cod. Iuris Can. D. P o n e n s , die 17 novembris, declaravit litem inter eosdem esse finitam.
Ex Cancellaria, 30 ianuarii 1922.
T. Tani, Notarius..

Annus XIV - Vol. XIV

22 Februarii 1922

Num. S

ACTA APOSTOLICAE SEDIS


COMMENTARIUM OFFICIALE

COSTOLATE ET EXALTATIO

SSMI DOMINI NOSTRI PII PP. XI

CONCLAVIS

ADPARATIO

Ad normam. Constitutionis Pii Pp. X, Vacante Sede Apostolica, d. d. 25 decembris 1904, Emi ac Rmi Patres S. R. E. Cardinales a die obitus Benedicti XV
f. r., quae fuit xxn ianuarii 1922, usque ad diem qua Conclave ingressi sunt,
h. e. n februarii eiusdem anni, quotidie ante meridiem Congregationes generales praeparatorias habuerunt in palatio Vaticano : in quibus, integre perlectis
tum praelaudata Constitutione, tum alia eiusdem Pii Pp. X Commissum Nobis,
de civili veto seu exclusiva, tum Leonis Pp. XIII Praedecessores Nostri cum
adiecta Instructione, iusiurandum omnes et singuli Cardinales praesentes praestiterunt iuxta praescriptam formulam sequentis tenoris:

FORMULA
IN

IURISIURANDI

PRIMA

AB

EMIS

CONGREGATIONE,

AG
SEDE

RMIS

S. R. E. CARDINALIBUS

APOSTOLICA

PRAESTANDI

VACANTE.

Nos Episcopi, Presbyteri et Diaconi S. R. E. Cardinales promittimus, vovemus et iuramus, inviolabiliter et ad unguem omnes et singulos nos esse observaturos contenta omnia in Constitutione Summi
Pontificis Pii Decimi De Sede Apostolica vacante et de Romani Pontificis
electione, quae incipit Vacante Sede Apostolica, data die vigesima quinta
decembris anno millesimo nongentesimo quarto; necnon in Constitutio
nibus Commissum Nobis de civili Veto seu Exclusiva, uti vocant, in electione Summi Pontificis, ab eodem Pio Decimo data die vigesima ianuarii
-eiusdem anni millesimi nongentesimi quarti, ac Leonis XIII Praedecessoris Nostri cum adiecta Instructione, data die vigesima quarta maii
ACTA, vol. X I V , n. 5. 22-2-9-22.

110

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

a n n o millesimo octingentesimo octogesimo secundo. Item p r o m i t t i m u s ,


vovemus et i u r a m u s , q u o d quilibet ex Nobis in R o m a n u m Pontificem,
Deo sic disponente, erit a s s u m p t u s , i u r a etiam temporalia, p r a e s e r t i m
de civili R o m a n i Pontificis principatu, libertatemque Sanctae Sedis
integre ac strenue, adserere et vindicare n u n q u a m desistet, a t q u e eamdem h a n c promissionem et i u s i u r a n d u m , post eius ad S u m m i Pontificatus fastigium a s s u m p t i o n e m , r u r s u s praestabit.
Praecipue autem p r o m i t t i m u s et i u r a m u s , s u b poenis in praedicta
Pii Decimi Constitutione Vacante Sede Apostolica statutis, Nos accuratissime et quoad omnes, etiam familiares seu Conclavistas n o s t r o s ,
secretum esse servaturos in iis o m n i b u s , q u a e ad electionem R o m a n i
Pontificis quomodolibet pertinent, et in iis q u a e in Conclavi seu in loco
electionis aguntur, neque secretum praefatum q u o q u o m o d o violaturos,
sive ipso Conclavi d u r a n t e , sive etiam post novi Pontificis electionem,
nisi peculiaris facultas a u t expressa dispensatio ab eodem futuro Pontifice Nobis tributa fuerit; itemque nullo modo a quavis civili potestate,
quovis praetextu, m u n u s p r o p o n e n d i Veto sive Exclusivam, etiam s u b
forma simplicis desiderii, esse recepturos, ipsumve hoc Veto, qualibet
ratione Nobis cognitum, patefacturos, sive singulis p u r p u r a t i s P a t r i b u s ,
sive scripto, sive ore, sive directo ac proxime, sive oblique ac per alios,
sive ante Conclave, sive ipso p e r d u r a n t e ; nullique interventui, intercessioni, aliive cuilibet modo, quo laicae potestates cuiuslibet g r a d u s et
ordinis voluerint sese in Pontificis electione immiscere, auxilium vel
favorem p r a e s t i t u r o s .
Hanc formulam
Cardinalis Decanus coram omnibus Cardinalibus
iubeat a Praefecto Caeremoniarum elata voce legi. Deinde singuli Cardinales
dicent:
Et ego N. Cardinalis N. spondeo, voveo, ac iuro .
Et

imponentes

utramque

manum

super

Evangelium,

adiungent:

Sic me Deus adiuvet et haec S a n c t a Dei Evangelia .


Constitutis et paratis quae ad iusta funebria Summi Pontificis persola
venda spectabant, quam cito omnia ad Conclave inchoandum necessaria Emi
Patres decreverunt et disposuerunt : ad rem etiam nominatis singularibus
coetibus, vulgo Commissionibus, nimirum :
1) Pro inquisitionibus de qualitatibus Conclavistarum eorumque approbatione, itemque pro eorum designatione, qui Conclavi inservire deberent:
Emi ac Revmi Patres Domini:
Caietanus De Lai,
Basilius Pompilj,
Donatus Sbarretti.

Conclavis adparatio

111

2) Pro constructione et clausura Conclavis, ac pro cellarum dispositione.


Emi ac Revmi Patres Domini:
Raphael Merry del Val,
Victorius Amadeus Ranuzzi de Bianchi,
Ioannes Ev. Tacci.
Itaque habiti sunt :
OFFICIALES CONCLAVIS

Sacri Collegii Secretarius: Illmus ac Rmus D. Aloisius Sincero, Adsessor


S. C. Consistorialis.
Gubernator Conclavis: Excmus ac Revmus D. Richardus de Samper,
Sacri Palatii Praefectus.
Custos Conclavis: Excmus-D. Ludovicus e Principibus Chigi Albani della
Rovere, Mareschallus perpetuus S. B. E.
eiusque Capitanei: Ioseph Alessandri,
Caietanus Senni,
Philippus Faustus Marucchi,
Henricus Alessandri,
Franciscus Bersani, a Secretis.
Praefectus Sacrarii Apostolici : Illmus et Revmus D.Augustinus Zampini,
Episcopus Porphyreonensis.
Confessarii munere fungens : R. P. Augustinus Ruelli, O. E. S. A., Subsacrista.
Caeremoniarum Magistri: Revmi Domini:
Carolus Respighi, Prot. Ap., Praefectus Caeremoniarum
Apostolicarum,
Ioseph Tani,
Ioannes Bapt. Menghini,
Aloisius Capotosti,
Carolus Grosso,
Marcus Martini,
Henricus Dante.
Architecti: Constantinus Sneider,
Fridericus Mannucci.
Commissarius Conclavis: Virginius Iacoucci
Medici: Raphael Battistini,
Ioseph Proli.
Chirurgus: Aloisius Cherubini.
Provisor: Franciscus Xaverius Seganti.
Commeatui Praefectus: Marius Seganti.
Cellerarius: Pius Manzia.
Pharmacopola : Fr. Caelidonius Ocen, ex Ord. FF. S. Ioannis de Deo,
cum socio adiutore.

118

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Ab Architectis Conclavis proposita, demum ab altera Patrum Cardinalium


Commissione probata et in Congregatione Generali plenissime acceptata est
sedula haec ratio clausurae Conclavis consulendi:

ITINERARIO E DESCRIZIONE DELLE CHIUSURE INTERNE ED ESTERNE DEL PERIMETRO DEL CONCLAVE.

I d u e ingressi, il principale ed il secondario, sono rispettivamente


nel cortile di S. Damaso e nell'androne che s e p a r a i due cortili dei
Pappagalli e Borgia.
Procedendo a destra dell' ingresso sul cortile di S. D a m a s o trovasi
la porta che d accesso agli uffici del Maggiordomato. Questi sono isolati dal Conclave nell'interno m e d i a n t e c h i u s u r a della porta e bollo,
nell'esterno con parete in legno provvisoria. chiusa p u r e con doppia
parete in legno la loggia sul portico di Costantino.
Segue la scala di accesso al cortile dei Maresciallo dal portico di
Costantino.
Questa scala chiusa all'esterno con la porta sotto la s t a t u a di
Costantino, all'interno con parete di legno e bollo.
Salendo la scala del Maresciallo e percorrendo la Sala Regia trovasi la loggia della Benedizione, che chiusa con porta m u n i t a di bollo,
t a n t o all'interno q u a n t o all'esterno.
T o r n a n d o sulla Sala Regia si accede alla Cappella Paolina, che
ha comunicazione con la s u d d e t t a loggia con la p o r t a assicurata all'interno con bollo ed all'esterno con p a r e t e in legno. Nella Sagrestia vi
la comunicazione con i corridoi della Basilica di S. Pietro mediante
botola sul pavimento assicurata a l l ' i n t e r n o con bollo; all'esterno p u
essere assicurata con la chiusura delle p o r t e nei corridoi.
T o r n a n d o sulla Sala Regia trovasi la Scala Regia, la cui comunicazione col portico di Costantino interrotta con.parete in legno. Segue
poi la Cappella Sistina che completamente isolata dal piano inferiore
con m u r a t u r e .
Nel piano inferiore alla Cappella Sistina, e precisamente nel corridoio, vi il passaggio al cortile Borgia, ove trovasi l'altro ingresso
al Conclave.
T o r n a n d o dalla Cappella Sistina e portandosi nel Cortile dei P a p pagalli vi la scala a b r a n c h e t t e che d accesso all'appartamento di
Mons. Sostituto. Questo accesso chiuso all'interno con parete e bollo,
all'esterno con la porta di detto a p p a r t a m e n t o .

Conclavis adparatio

113

La Segreteria di Stato, che occupa il piano superiore del fabbricato


della sala Ducale, isolata dal Conclave con c h i u s u r a delle porte e bollo
e con pareti provvisorie, sia nell'accesso principale, sia nella comunicazione interna coll'appartamento di Mons. Sostituto.
I locali della Floreria, le sale Borgia, le stanze di Raffaello ed i
locali superiori, avendo comunicazioni con la scala Borgia, sono isolati
con le orte m u n i t e di bollo e pareti provvisorie.
Discendendo nel Cortile di S. D a m a s o trovasi lo studio del Musaico,
che r i m a n e completamente internato nel Conclave.
I locali inferiori al Cortile di S. D a m a s o , ove sono le munizioni e
le officine aventi accesso dalla porta incontro all' ingresso del Musaico,
sono isolati all'interno con la chiusura della detta p o r t a m u n i t a di bollo,
ed all'esterno con parete provvisoria.
P r o c e d e n d o al cortile di Sisto V vi la n u o v a scala che d accesso
al nuovo palazzo al Belvedere.
La chiusura di questa comunicazione fatta a l l ' i n t e r n o con il cancello m u n i t o di bollo, all'esterno con la chiusura della porta a piedi
della scala. Essendo poi tutto il palazzo di Sisto V chiuso nel Conclave,
r i m a n g o n o solo le due comunicazioni con i due a p p a r t a m e n t i di
Mons. Maggiordomo e di Mons. Maestro di Camera, le quali, come al
solito, sono chiuse con le porte m u n i t e di bollo e pareti provvisorie.

MISSA DE SPIRITU SANCTO

His itaque sollicite effectum datis, R. P. D. Caeremoniarum Praefectus


de mandato Sacri Collegii, praeceptionem edidit pro Missa de Spiritu Sancto
ante ingressum in Conclave celebranda, sequentis tenoris:

INTIMATIO PER CURSORES FACIENDA, DOMI DIMISSO EXEMPLARI

Feria v, die 2 februarii 1922, h o r a n o n a cum dimidio, in Sacello


Paulino Palatii Apostolici Vaticani, ab E m o et R m o D. Vincentio Vannutelli Missa solemnis de Spiritu Sancto celebrabitur.
Emi et Rmi DD. Cardinales, vestibus laneis et Cappis sericis violaceis induti, accdent.
Post Missam h a b e b i t u r oratio de eligendo S u m m o Pontifice .
E a d e m die, post meridiem, h o r a tertia cum dimidio, Emi et R m i
DD. Cardinales, induti veste et mozzetta violaceis laneis cum zona serica
eiusdem coloris, in Sacellum praedictum convenient.

114

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium 0ciale

Deinde, praecedente Cruce, cantoribus h y m n u m Veni Creator cont i n e n t i b u s , supplicabundo ritu, incipiendo a senioribus, Conclave ingred i e n t u r , et reliqua ibi de m o r e p e r a g e n t u r .
Eminentissimi P a t r e s supradictis vestibus in scrutinio u t e n t u r .
De m a n d a t o Emi et Rmi Domini Cardinalis Decani.
Carolus Respighi,
Proton. Ap.,

Caerem.

S.

Sedis Apostolicae Praefectus.

Oratio autem de eligendo Summo Pontifice post absolutam Missam a


R.. P. D. Aurelio Galli, litteris Apostolicis ad Principes scribendis Secretario,
habita haec est:
ORATIO DE ELIGENDO PONTIFICE

Cum, abhinc a n n i s vix septem, ex hoc ipso suggestu ad vos, eminentissimi Patres, de Pontifice Maximo eligendo orationem h a b u i s s e m ,
s a n e nihil m i n u s p u t a b a m hoc intervallo futurum, q u a m ut i t e r u m de
ea gravissima causa, iussu m a n d a t u q u e vestro, vos alioqui deberem,
praesertim cum p a r e n s ille catholici nominis meritissimus, q u e m erep t u m dolemus, spem b o n a m certamque nobis faceret diuturni princip a t u s . Sed arcana Dei consilia veneremur, qui fidelem servum et prudentem uti praeter opinionem super familiam s u a m constituerat, ita
contra exspectationem ad aeterna meritorum p r a e m i a in caelum evocavit. Nunc igitur v e s t r u m erit designare eum, cui Deus ipse Ecclesiae
sanctae gubernacula committat. Profecto, m a x i m u m omnium o n u s ac
m u n u s semper fuit rei christianae p r a e e s s e ; id vero n u m q u a m fortasse
t a n t u m habuit, q u a n t u m hoc tempore, difficultatis. Benedicti quidem
Pontificatus incidit in tempestatemi post n a t o s h o m i n e s turbulentissim a m , siquidem teterrimo bello flagrabat orbis t e r r a r u m : at, qui eum
excepturus est, is r e r u m condicionem inveniet n o n multo tranquilljor e m . Nam si eiusmodi incendium iam restinctum est, a d h u c t a m e n eius
reliquiae fumant passim minacissimae ex ingentibus, q u a e exstant in
omni genere, m i n i s . I t a q u e exoptatae pacis ut h o m i n e s , iuvante Deo,
faciat compotes, videntur in primis fore illius partes, quem in a u g u s t a
Petri Cathedra vestris suffragiis locaveritis. Qui quidem qualis vir debeat esse, ut et celsissimae dignitati et populi christiani votis respondeat, vos, eminentissimi P a t r e s , religiose vobiscum considerabilis. Interea
sinite, ut q u a e in eo praecipue requiri hodie videantur, ego, vestrae
voluntati obsecutus, paucis expediam.

Oratio de eligendo Pontifice

115

Si quis diligenter m a l a i n t u e a t u r q u i b u s iam d u d u m laborat h u m a n a societas, agnoscat in eis necesse est n o n t a m c o m m u n e m sortem
mortalis vitae, doloribus a e r u m n i s q u e obnoxiae, q u a m scelerum vindicem iram Dei, homines a se abalienatos misericordi consilio verberantis,
ut revocet ad s a n i t a t e m . Nulla enimvero aetas a bellorum h o r r o r e
vacavit, q u a n d o q u i d e m effrenatae animi cupiditates semper ad aliorum
rura Violanda h o m i n e s impulerunt. Sed bellum recens, quale bellum
nulla b a r b a r i a gesserat, t a m i m m e n s u m , t a m crudele, t a m d i u t u r n u m ,
n o n dubie indicavit, h o m i n e s m a g n a m p a r t e m de via declinasse, suspicere in caelum b o n a q u e immortalia appetere desivisse, et omnes cogitationes s u a s abiecisse in t e r r a m . I t a q u e eius contentionis insaniam
t a m multae t a m q u e m a g n a e s u n t et comitatae et consecutae miseriae
ut nec maiores u m q u a m n e q u e p l u r e s in g e n u s h u m a n u m invaserint.
E a s vero cernimus ibi m a x i m e exstitisse, ubi omnis religionis contemptu
constituta esset, t a m q u a m fundamento, respublica. Quoniam a u t e m qui
c o m m u n i existimatione florere solent, n a t u r a l i u m r e r u m scientia plus
a e q u o confisi, q u a e c u m q u e fidei s u p e r n a t u r a l i s sunt, superbe a s p e r n a r i
consueverant, n o n sine Dei n u t u factum est, ut h o m i n e s ipsam scientiam
in s u u m ipsorum interitum converterent, a t q u e intelligerent experiendo
contumaces elatosque spiritus in divinam maiestatem cum pernicie
exitioque sui esse coniunctos.
Resedit t a n d e m derepente ille aestus internecivi belli et quidem Dei
miserentis beneficio resedit. Num t a n t a e calamitatis perpessio h u m a n o
generi fuit, q u e m a d m o d u m sperari licuerat, d o c u m e n t o ? Num aliqua facta
est privatim publiceve a u t in nationum inter nationes commercio emendatio disciplinae? Mutuas etiam n u n c , s i m u l t a t e s exercent populi quos
inter bellum fuit; et alteri quidem o m n e s i n t e n d u n t ervos ad ea q u a e
a r m i s quaesita sunt, retinenda, alteri ad eadem aliquando posthac recup e r a n d a . Quod si civitates inter se a caedibus et vastationibus abstinent,
at cives civibus, ordines ordinibus adeo r e d d u n t studia p a r t i u m infestos,
ut fere cotidie hostiles incursiones et funesta latrocinia fiant. P r a e terea, infiammata bello, cupido delicate molliterque vivendi latissime
mores d e p r a v a v i t ; cuius rei a r g u m e n t o est, q u o d feminarum p l e r a e q u e
tali cum o r n a t u iam solent prodire in publicum ut n a t i v a m verecundiam
plane exuisse videantur. Hinc, p r a e e u n t i b u s exemplo iis qui, cum q u a e stui bellum haberent, ex tenui fortuna, ad m a x i m a s copias subito perven e r u n t , ingens p e c u n i a r u m in res i n a n e s et voluptarias profusio increbrescit; q u a e quidem n i m i u m q u a n t u m confert ad rationes civitatum
p e r t u r b a n d a s , praesertim quia, late fusa aviditate habendi, t a m e n laboris
et operae fastidium incessit multitudini.

116

Acto Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Haec omnia profecto s u n t eiusmodi quae, cum h u m a n a e societatis


grave t e m p u s declarent, t u m etiam graviora p o r t e n d a n t . I t a q u e v i d e m u s ,
q u a n t o studio qui civitatibus p r a e s u n t , orbis t e r r a r u m res et politicas et
oeconomicas n i t a n t u r componere, sed simul q u a m exiguo cum fructu.
Nam his q u a t t u o r fere annis pluries plurifariam ob eam nobilissimam causam i n u n u m c o n v e n e r u n t ; necdum t a m e n pacem optatissimam m u n d o
adfuturam spes ostenditur. E t e n i m bella sibi ipsi p a r e r e h o m i n e s poss u n t ; pacem veri nominis, nisi Deo adiuvante, n o n possunt. Siquidem
nulla alia re p a x continetur nisi ordinis tranquillitate ; qui ordo omnino
postulat, ut h u m a n a omnia, r e r u m auctori et conservatori Deo subsint
eiusque legibus pareant. Cum igitur populi, iustitiam violantes caritat e m q u e m u t u a m , in q u i b u s d i v i n a r u m legum s u m m a consistit, acerba
contentione inter se confecerint, si volent in pacis possessionem restitui, p r o r s u s necesse est, ut a Deo et veniam rogent paenitendo, et ad
plagas, q u a s ipsi sibi fecerint, c u r a n d a s auxilium implorent. Et vere, ut
verbis u t a r desideratissimi P a t r i s , q u e m n u p e r amisimus, h a s t a n t a s
miserias contemplanti q u i b u s p r e m i t u r h u m a n u m genus, sponte venit
in m e n t e m viator ille evangelicus, qui descendens ab Ierusalem in
Iericho, incidit in latrones, a q u i b u s despoliatus, plagisque impositis,
est semivivus relictus. Magna enim est inter u t r u m q u e similitudo; et
q u e m a d m o d u m ad illum misericordia motus, S a m a r i t a n u s accessit,
qui, alligatis vulneribus, infusoque oleo et vino, duxit eum in stabu lum, et c u r a m eius egit; ita ad s a n a n d a h u m a n a e societatis vulnera
m a n u m s u a m adhibeat oportet Iesus Christus, cuius quidem Samari t a n u s ille personam s u s t i n e b a t . Ipse est qui, profuso in p r e t i u m
suo Sanguine, m u n d i salutem in a e t e r n u m c o m p a r a v i t : Et non est in
alio aliquo salus. Nec mim aliud nomen est sub caelo datum hominibus
in quo oporteat nos salvos fieri : hominibus, i n q u a m , non singulis t a n tum, sed etiam populis, et iis universis. Iamvero Christus Dominus perpetuo ad s a l v a n d u m g e n u s h u m a n u m o p e r a m adhibet Ecclesiae, S p o n s a e
suae, a t q u e eo maxime u t i t u r administro, qui s u a m vicem gerit in terris
. R o m a n u s Pontifex.
1

Videtis igitur, eminentissimi P a t r e s , q u a n t u m intersit, hoc t a m


necessario tempore, ut is quem vos designatur! estis Tesu Christi Vicarium, o m n i b u s quidem et mentis et animi v i r t u t i b u s eluceat, sed abundet a n t e omnia misericordia et caritate Christi. Qui, si coram esuriente
multitudine penitus ad benignitatem com moveri visus est ut diceret
misereor super turbam, q u a n t o cum misertionis s e n s u aspicere n u n c
1

Epist. Encycl. Pacem, Bei munus.

Act, IV,

m.

Oratio de eligndo Pontiee

117

debet h o m i n u m universitatem in tt miseriis et doloribus iacenteml


P r a e s e r t i m q u a c u m q u e p e r v a g a t u s est belli cus furor, immensi terra r u m t r a c t u s obiiciuntur ubi solitudo et vastitas, ubi inculta et reli cta omnia ; redactae u s q u e eo plebes ut victu, vestitu tectisque ipsis
careant; viduae o r p h a n i q u e innumerabiles, qui cuiuslibet opis i n d i g e n t ;
incredibilis multitudo debilium, infantium potissimum ac p u e r o r u m
in affectis corporibus t e s t a n t i u m belli recentis atrocitatem . Q u a r e
infinitus p r o p e c a m p u s patebit novo Pontifici, ubi, divini Cordis interpres, multiformem s u a m caritatem exerceat, simul ipse largiter tot necessitatibus, pro s u a facultate, s u c c u r r e n s , simul b o n o r u m omnium opes
ad s u c c u r r e n d u m sollicite advocans.
Nec vero h a e c solum mala c o r p o r u m et e x t e r n a Pontificem postul a n t p l e n u m alacritatis ad m e d e n d u m , sed illa etiam, et multo magis,
q u a e ad m o r e s et instituta pertinent. Aegrotat enim, uti dixi, funditus h u m a n a societas a t q u e o m n i b u s eius p a r t i b u s oportet s a l u t a r e m
Christi virtutem Christi Vicarius admoveat. Principio diligentem det
operam reconciliandis inter se t u m civium ordinibus t u m civitatibus,
nec finem faciat id hortandi, a n t e q u a m sanctum omnes h a b e a n t fraterno
ritu inter se diligere, cum ab eodem conditore Deo profecti e o d e m q u e
divino sanguine redempti ad eadem p o t i u n d a a e t e r n a b o n a destinentur.
Sed enim h o m i n e s idcirco im mortalia illa negligunt acerrimeque de
f i u x a r u m r e r u m possessione contendunt, q u o d a p u d plerosque s u m m a
est ignoratio christianae doctrinae et naturalismi, qui dicitur, o m n i b u s
blandientis cupiditatibus, solum praecepta valent. Scilicet haec est labes
h o r u m t e m p o r u m maxima, hic quasi fons o m n i u m , q u i b u s p r e m i m u r ,
maiorum, q u o d veritate, q u a m Iesus Christus nobis attulit, n o n alitur,
n o n illustratur, q u o a d oportet, g e n u s h u m a n u m ; hoc t a m q u a m cibo
d e s t i t u t a e , miserabiliter tot a n i m a e tabescunt, h a c t a m q u a m luce carentes, per offusas errorum t e n e b r a s ad interitum r u u n t s e m p i t e r n u m .
I t a q u e o m n i n o Ecclesiae o p u s est tali Pontifice, qui, studio a n i m a r u m
incensus, omni ope a t q u e opra n i t a t u r christianam sapientiam usqueq u a q u e diffundere. Isque etiam p r u d e n t i a h o m i n e s g u b e r n a n d i u s u q u e
r e r u m polleat oportebit: q u a r e ad officium quod sibi maxime in P e t r o
impositum est, docendi o m n e s gentes, rite e x s e q u e n d u m , omnium q u o s
p a r sit adiutores ei participesque esse sanctissimi muneris, studia incitabit. P r a e c i p u a m igitur q u a m d a m c u r a r u m p a r t e m clero tribuet eique
p a t e r n a cum vigilantia aderit ad m o d e r a n d u m , ad c o m m o n e n d u m , ad
c o h o r t a n d u m . Sacrae vero instituendae iuventuti, u t p o t e quae m a x i m a s
spes Ecclesiae sanctae contineat, peculiarem omnino diligentiam impertiet, ideo n i m i r u m ut, cum bene o m n i b u s r e b u s instructa evadat ad

118

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

divinum ministerium, t u m praesertim potens


sana, et eos qui contradicunt arguere.

sit

exhortari

in

doctrina

Ipse autem, quod ad praeconium t u t e l a m q u e veritatis attinet, negligendus sane n o n p u t a b i t b o n o s doctosque laicos, qui quidem egregiam
o p e r a m clero n a v a r e p o s s u n t cum alio pacto, t u m cotidiana ac periodica, ut aiunt, scripta vulgando. Incredibilis est enim h u i u s m o d i scription u m vis in u t r a m q u e partem, cum ab iis legendis raro inveniatur qui
sese abstineat, ad easque populus opiniones s u a s conformare consueverit. Quare efficiendum est, ut ad eos christiana sapientia hoc saltem
i n s t r u m e n t o perveniat, qui eam ex ore sacerdotis exquirere ipsi n o n
solent. Ceterum, scriptores catholici, qui ad t a n t u m m u n u s a s s u m u n t u r ,
c u r a n d u m erit ut illud, diligenti adhibita praeparatione, adeant, idemque
sancte pro dignitate gerant.
Iam illud quoque a t t e n d e n d u m vobis est, eminentissimi P a t r e s , diligenter : saeviente bello, cum in dies excresceret egentium n u m e r u s , abund a n t e s opibus acatholici h o m i n e s praesto nostris fuere, specie quidem
ut eorum necessitatibus liberaliter subvenirent, re autem ut de m a t e r n o
Ecclesiae gremio eos a b s t r a h e r e n t . Qui p e r s e v e r a n t a d h u c in regionibus
catholicorum pervagari ad haereticae pravitatis luem disseminandam ;
atque u t i n a m res eis n o n succederet ob eam, q u a m pervulgatam dixi,
- coniunctam inopiae - inscitiam religionis. Nec vero id solum agunt,
acrius quidem quam antea, ut Ecclesiam catholicam in suis ipsius finibus
o p p u g n e n t , sed etiam multimodis impediunt, ne a p u d b a r b a r o s amplius
sua tentoria dilatet, cum missiones catholicae m a g n a s bello i a c t u r a s
fecerint t u m apostolicorum h o m i n u m t u m facultatum, ipsi autem praesidiis omnis generis affluant. Huic rei domi forisque t a m incommoda
ut occurratis, intelligitis, eminentissimi P a t r e s , eligendum vobis esse
Pontificem in quo insignis a r d o r sit ad r e g n u m Iesu Christi vel confirmandum vel amplificandum, quique o m n i b u s q u o t q u o t sunt, filiis
Ecclesiae perstudiosis persuadeat, velint sibi opera, prece, re esse adiumento, ut plebem christianam in avita fide retinere possit lateque christianum n o m e n propagare.
Ego vero sentio me h a c t e n u s , cum a d u m b r a r e studerem Pontificem novum, qualis videretur esse debere, ea, q u a e ipse Benedictus XV
gesserit, s u m m a t i m attigisse. Nam quis ad dolores populorum consolandos eo plenior misericordiae ac sollicitudinis? Quis ad necessitates
inopum sublevandas beneficentior? Quis in pace gentibus s u a d e n d a
a u t in e a r u m sedandis inimicitiis i n s t a n t i o r ? Quis autem studiosius
1

Ad Tit., I, 9.

Oratio de eligendo Pontifice

119

u n q u a m curavit, ut christianae doctrinae p a b u l o aleretur p o p u l a r s


pietas a t q u e ipsius Evangelii lectione caesceret? Cui etiam m a x i m a e
curae fuit catholicae fidei et integritatem t u e r i . i n nostris et fovere
a p u d ethnicos incrementa. Quod si aliquid ex iis q u a e , c o m m u n i s salutis causa, susceperat, non p r o s p e r u m successum habuit, m a g n a t a m e n
eius laus est id s u m m a contentione esse c o n a t u m . I t a q u e vulgatissima
p r u d e n t i u m opinio est, necessitate q u a d a m fore, ut qui m o x ad Ecclesiae
catholicae g u b e r n a c u l u m sedebit, is n o n alia via c u r s u m dirigat, nisi
q u a Benedictus direxerit, t a n t o cum emolumento apostolicae auctoritatis.
I a m vobis c o m m u n i t e r consultantibus, P a t r e s eminentissimi, magnis
Ecclesiae universae precibus exoratus, adsit Spiritus S a n c t u s , auspice
et p a t r o n a Maria Virgine Deipara, quae vobis ex hac imagine suavissime arridet Mater Boni Consilii. Vos vero Ecclesiae, m a x i m u m s u u m
P a s t o r e m et Magistrum desideranti, praeclare satisfacturos p u t a t e , si,
pro vestra sapientia et sacrosancti conscientia officii, eum in beati Petri
C a t h e d r a Pontificem constituens, in quo Benedicti XV, praeter cetera
v i r t u t u m o r n a m e n t a , patiens, benigna, actuosa, p r u d e n s caritas revixisse
videatur.
I N G R E S S U S IN CONCLAVE
Opportuno tempore R. P. D. Carolus Respighi, Caeremoniarum Apostolicarum Praefectus, has ediderat pro clausura et custodia Conclavis instructiones tum ad Emos Patres, tum ad Gubernatorem et Mareschallum, tum ad
Praelatos quibus sollicitudo de re demandata fuerat, nimirum:

I
DISPOSIZIONI PER LA CHIUSURA E CUSTODIA INTERNA DEL CONCLAVE
o

I Gli Eminentissimi Signori Cardinali primi dell'Ordine dei Vescovi,


dei Preti e dei Diaconi, u n i t a m e n t e al Camerlengo di S. R. C, si comp i a c e r a n n o a d u n a r s i nel pomeriggio di gioved 2 febbraio 1922, all'ora
che far notificare l'Emo Decano, nell'aula dei P a r a m e n t i .
2 Nella stessa Aula si t r o v e r a n n o Mons. Segretario del S. Collegio,
il Prefetto delle Cerimonie Apostoliche, che funger da Notaio, e due
Maestri di Cerimonie, che fungeranno da Testimoni, nonch i signori
Architetti del Conclave.
3 All'ora designata il corteo nlover per le verifiche necessarie ed
o p p o r t u n e e per le constatazioni, a n o r m a dei Regolamenti del Conclave.
4 Le chiusure interne ed esterne del Conclave s a r a n n o effettuate
contemporaneamente.

120

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

5 Adempiute t u t t e le formalit, il corteo t o r n e r nella Sala dei


P a r a m e n t i , dove sar d a t a lettura del relativo rogito, con l'apposizione
delle necessarie firme.
6 Il Corteo s a r scortato dai due Custodi dell'Aula del Conclave
e dai Domestici degli Emi Capi di Ordine e Camerlengo, che recher a n n o torcie accese.
30 gennaio 1922.
Carlo Respighi,
Proton. Ap., Prefetto delle Cerimonie della

S. Sede Apostolica.

II
DISPOSIZIONI PER LA CHIUSURA E CUSTODIA ESTERNA DEL CONCLAVE

I S. E. il Signor Principe Maresciallo e S. E. Monsignor Governatore del Conclave si compiaceranno trovarsi gioved 2 febbraio, alle
ore 15, nell'Aula dei P a r a m e n t i , in attesa di esser chiamati dal Maestro
delle Cerimonie Apostoliche, per p r e s t a r e il g i u r a m e n t o , innanzi al
S. Collegio dei Cardinali, nella Cappella Sistina.
2 Al suono della campana, che s a r ordinato dall'Emo Decano per
indicare l chiusura del Conclave, S. E. il Signor Principe Maresciallo
e S. E. Mons. Governatore, accompagnati dai loro seguiti, e sotto la
direzione dei Maestri di Cerimonie e dei Signori Architetti, p r o c e d e r a n n o
alle verifiche esterne del Conclave, dopo le quali se ne far la chiusura,
mentre altrettanto sar effettuato n e l l ' i n t e r n o .
3 S. E. il Signor Principe Maresciallo e S. E. Mons. Governatore,
fatta la chiusura del Conclave, si a d u n e r a n n o nella Sala verde dell'app a r t a m e n t o di Mons. Maestro di Camera, e quivi dal Decano dei Monsignori P r o t o n o t a r i Apostolici s a r data lettura del Rogito di c h i u s u r a
del Conclave, e s a r a n n o apposte al medesimo le relative firme.
4 S. E. il Signor Principe Maresciallo e S. E. Mons. Governatore
del Conclave nell'esercizio delle loro funzioni sono scortati dalla Guardia
Svizzera.
5 Gli Officiali addetti alla p e r s o n a di S. E. il Signor Principe
Maresciallo h a n n o la vigilanza delle Rote, presso le quali s a r a n n o ancora
i Cursori Apostolici.
6 Presso le Rote custodite dai R m i Prelati s a r a n n o le G u a r d i e
Svizzere e Palatine.

Conclave

7 II corteo, di S. E. il Signor Principe Maresciallo e di S. E. Monsignor Governatore, nella verifica di chiusura esterna del Conclave, s a r
a c c o m p a g n a t o da q u a t t r o Palafrenieri e dai domestici in livrea dell'Eccellentissima Casa Chigi sorreggenti le torcie.
30 gennaio 1922.
Carlo Respighi,
Proton. Ap., Prefetto delle Cerimonie della S. Sede Apostolica.

III
DTSPOSIZIONI PER I PRELATI ADDETTI ALLA CUSTODIA DELLE ROTE DEL CONCLAVE.

1. Gli Illmi e R m i Monsignori Decani dei Collegi degli Arcivescovi


e Vescovi Assistenti, P r o t o n o t a r i Apostolici, Uditori di Rota, Chierici
di Camera, Votanti di S e g n a t u r a si compiaceranno avvertire i loro Colleghi, che nel prossimo gioved 2 febbraio 1922, alle ore 15, si trovino
nell'Aula precedente quella dei P a r a m e n t i dei Palazzo Apostolico Vaticano, ove p u r e si t r o v e r a n n o gli altri Officiali, per muoversi ordinatamente, ad invito di Mons. Maestro delle Cerimonie, e recarsi a prestare
il consueto g i u r a m e n t o sulla custodia delle Rote del Conclave.
2. Il Decano dei P r o t o n o t a r i Apostolici presenzier le chiusure del
Conclave e ne rogher l ' i s t r u m e n t o nell'appartamento di Mons. Maestro
di Camera.
3. Delle due Rote che sono a capo della Scala di Pio IX, a destra,
nell'ingresso al Cortile di S. Damaso, la I s a r custodita dai Monsignori P r o t o n o t a r i Apostolici e dai Prelati Chierici di C a m e r a ; la 2 dagli
Arcivescovi e Vescovi Assistenti e dagli Uditori della S. Rota.
a

&

4. Le due Rote che sono nella p o r t a t r a il Cortile dei Pappagalli


e quello Borgia, che servono per i n t r o d u r r e le derrate ed i commestibili, s a r a n n o custodite dai Prelati Votanti di Segnatura.
5. Le R o t e r i m a r r a n n o a p e r t e dalle ore otto alle dieci e mezzo e
dalle ore quindici alle sedici e mezzo.
6. Gli abiti da u s a r e s o n o : s o t t a n a n e r a con fascia di lana e fiocchi
color nero, rocchetto liscio senza merletto, e mantelletta di color nero.
7. I Decani dei rispettivi Collegi designeranno i t u r n i da osservare
nella custodia delle medesime Rote.
30 gennaio 1922.
Carlo Respighi,
Proton. Apost., Prefetto delle Cerimonie della S. Sede Apostolica.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Itaque ordine et normis praescriptis, hora tertia post meridiem diei II februarii, Conclave ingressi sunt Eminentissimi et Reverendissimi Patres S. R. E.
Cardinales:
Ex Ordine Episcoporum
Vincentius Vannutelli, Episcopus Ostiensis et Praenestinus, Sacri Collegii
Decanus.
Caietanus De Lai, Episcopus Sabinensis, Sacri Collegii Subdecanus, a
Secretis S. C. Consistorialis.
Antonius Vico, Episcopus Portuensis et Sanctae Rufinae, Sacrorum Rituum Congregationis Praefectus.
Ianuarius Granito Pignatelli di Belmonte, Episcopus Albanus.
Basilius Pompilj, Episcopus Veliternus, in Urbe Vicarius.
Ioannes Cagher, Episcopus Tusculanus.

Ex

Ordine Presbyterorum

Michael Logue, tituli Sanctae Mariae de Pace, Archiepiscopus Armachanus.


Ioseph Franc ica-Nava di Bontif, tit. SS. Ioannis et Pauli, Archiepiscopus
Catanensis.
Augustinus Richelmy, tit. S. Mariae in Viae, Archiepiscopus Taurinensis.
Bartholomaeus Bacilieri, tit. S. Bartholomaei in Insula, Episcopus Veronensis.
Raphael Merry del Val, tit. S. Praxedis, Secretarius Supremae Sacrae Congregationis S. Officii, Archipresbyter patriarchalis Basilicae Vaticanae.
Octavius Cagiano de Azevedo, tit. S. Laurentii in Damaso.
Petrus Maffi, tit. S. Chrysogoni, Archiepiscopus Pisanus.
Alexander Lualdi, tit. SS. Andreae et Gregorii ad divum Scauri, Archiepiscopus Panormitanus.
Desideratus Mercier, tit. S. Petri ad Vincula, Archiepiscopus Mechliniensis.
Petrus Gasparri, tit. S. Laurentii in Lucina, S. R. E. Camerarius.
Ludovicus Henricus Luon, tit. S. Mariae Novae, Archiepiscopus Rhemensis.
Paulinus Petrus Andrieu, tit. S. Honuphrii.in monte laniculo, Archiepiscopus Burdigalensis.
Antonius Mendes Bello, tit. S. Marcellini et Petri, Patriarcha Lisbonensis
et Indiarum Orientalium.
Franciscus Bourne, tit. S. Pudentianae, Archiepiscopus Westmonaste-.
riensis.
Guilelmus M. Van Rossum, tit. S. Crucis in Hierusalem, Praefectus Sacrae
Congregationis de Propaganda Fide.
Ioannes Csernoch, tit. S. Eusebii, Archiepiscopus Strigoniensis.
Gustavus Fridericus Piffl, tit. S. Marci, Archiepiscopus Viennensis.

Conclave

123

Alfonsus M. Mistran gelo, tit. SS. Mariae Angelorum in Therm is, Archiepiscopus Florentinus.
Andreas Frhwirth, tit. SS. Gosmae et Damiani.
Raphael Scapinelli di Lguigno, tit. S. Hieronymi Illyricorum.
Petrus La Fontaine, tit. Basilicae SS. XII Apostolorum, Patriarcha Venetiarum.
Victorius Amadeus Ranuzzi de Bianchi, tit. S. Priscae.
Donatus Sbarretti, tit. S. Silvestri in Capite, Sacrae Congregationis Concilii Praefectus.
Ludovicus JErnestus Dubois, tit. S. Mariae in Aquiro, Archiepiscopus Parisiensis.
Thomas Pius Boggiani, tit. SS. Quirici et lulittae.
Alexius Ascalesi, tit. S. Callisti, Archiepiscopus Beneventanus.
Aloisius Ioseph Maurin, tit. Ssmae Trinitatis in monte Pincio, Archiepiscopus Lugdunensis.
Adolphus Bertram, tit. S. Agnetis extra moenia, Episcopus Wratislaviensis.
Augustus Silj, tit. S. Caeciliae, Supremi Tribunalis Signaturae Praefectus.
Ioannes Solde viia y Romero, tit. S. Mariae de Populo, Archiepiscopus
Caesaraugustanus.
Theodorus Valfr di Bonzo, tit. S. Mariae supra Minervam, Praefectus
Sacrae Congregationis de Religiosis.
Alexander Kakowski, tit. S. Augustini, Archiepiscopus Varsaviensis.
Edmundus Dalbor, tit. S. Ioannis ante portam Latinam, Archiepiscopus
Gnesnensis et Posnaniensis.
Franciscus Ragonesi, tit. S. Marcelli.
Michael de Faulhaber, tit. S. Anastasiae, Archiepiscopus Monacensis et
Frisingensis.
Ioannes Benlloch y Viv, tit. S. Mariae de Aracaeli, Archiepiscopus
Burgensis.
Franciscus Asis. Vidal y Barraquer, tit. S. Sabinae, Archiepiscopus Tarraconensis.
Carolus Ioseph Schulte, tit. SS. Quatuor Coronatorum, Archiepiscopus
Coloniensis.
Ioannes Tacci, tit. S. Mariae trans Tyberim.
Achilles Ratti, tit. SS. Silvestri et Martini in Montibus, Archiepiscopus
Mediolanensis.
Ex Ordine Diaconorum
Caietanus Bisleti, Proto-diaconus S. Agathae in Suburra, Praefectus
Sacrae Congregationis de Seminariis et Studiorum Universitatibus.
Ludovicus Billot, diac. S. Mariae in Via Lata.
Michael Lega, diac. S. Eustachi!, Praefectus S. Congreg, de Sacramentis.
Aidanus Gasquet, diac. S. Mariae in Porticu, Bibliothecarius et Archivarius S. R. E.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Nicolaus Marini, diac. S. Mariae m Domnica, a Secretis Sacrae Congregationis pro Ecclesia Orientali.
Orestes Giorgi, diac. S. Mariae in Cosmedin, Poenitentiarius Maior.
Camillus Laurenti, diac. S. Mariae Scalaris.

Eminentissimis Patribus Cardinalibus in Sixtino Sacello coadunatis,


Excmus D. Richardus de Samper, Praefectus Sacri Palatii Apostolici et Conclavis Gubernator, coram iisdem in manibus Emi Cardinali Decani iusiurandum emittebat hac formula:
Ego R i c h a r d u s de Samper, Sacri Apostolici Palatii Praefectus ac
Conclavis Gubernator, promitto et iuro quod fidelis ero Sacro Collegio
E m i n e n t i s s i m o r u m ac Reverendissimorum Dominorum Sanctae Ecclesiae Cardinalium et diligenter ac fideliter officio meo fungar iuxta Constitutiones Apostolicas de electione R o m a n i Pontificis editas.
Sic me Deus adiuvet et h a e c Sancta Dei Evangelia .
iusiurandum pariter in eodem Sacello coram S. Collegio in manibus Emi
Cardinalis Decani praestabant Excmus D. Ludovicus Chigi, Conclavis Mareschallus, Patriarchae, Archiepiscopi et Episcopi Solio adsistentes, Protonotarii
Apostolici de numero participantium, Auditores S. R. Rotae, R. Camerae Apostolicae Clerici, Votantes Signaturae, iique demum omnes quibus quocumque
modo custodia Conclavis committenda erat.
Conclavistae vero in Sacello Paulino iusiurandum iuxta Constitutionem
Pii Pp. X, Vacante Sede Apostolica, nuncupaverant latine sacerdotes, viri laici
sua quisque lingua, coram R. P. D. Secretario S. Collegii et R. P. D. Carolo
Respighi, Apostolicarum Caeremoniarum Praefecto; videlicet:
Ego
constitutus

coram

te

factis per me SS. Dei Evangeliis coram me positis, iuro et promitto


me inviolabile servaturum esse secretum in o m n i b u s et singulis, q u a e
de novi Pontificis electione deque iis, q u a e in Conclavi seu in loco
electionis aguntur, quovis modo cognoverim, adeo ut nec directe, nec
indirecte, neque nutu, n e q u e verbo, n e q u e scriptis, vel alias q u o m o d o libet, i p s u m mihi violare liceat, et hoc n e d u m sub poena excommunicationis latae sententiae, futuro Pontifici speciali modo reservatae, privative etiam quoad S. Poenitentiariam, sed etiam sub p o e n a privationis
c u i u s c u m q u e beneficii, pensionis, officii vel m u n e r i s ipso facto incurrend a e in casu transgressionis. Quod secretum accuratissime ac religiose
servabo etiam post p e r a c t a m novi Pontificis electionem, nisi ab eodem
Pontifice peculiaris facultas a u t expressa dispensatio mihi concessa fuerit.
Sic me Deus adiuvet et haec s a n c t a Dei Evangelia, quae propriis
m a n i b u s tango.

Conclave

lo .. :

125

stando dinanzi a
toccando colle mie proprie mani i Santi Evangeli, giuro e prometto che
osserver un inviolabile e rigoroso segreto su tutte e singole quelle
cose, le quali in q u a l u n q u e modo venissi a conoscere, riguardanti la
elezione del nuovo Pontefice e ci che avverr nel Conclave o nel luogo
della elezione, e che n o n violer in alcun modo questo segreto, n
direttamente, n indirettamente, n con parole, n con scritti, n c o n
segni, o in altra qualsiasi g u i s a ; e ci n o n solo sotto p e n a di scomunica, riservata in modo speciale al futuro Pontefice, ad esclusione anche
della Sacra Penitenzieria, e da incorrersi senz'altra dichiarazione col
solo fatto della violazione del giurato segreto, ma anche sotto altre
pene anche gravissime da infliggerai isi dalla stessa Santit Sua in caso
di trasgressione. Il segreto io giuro e prometto che m a n t e r r coscienziosamente anche dopo a v v e n u t a l'elezione del nuovo Pontefice, a m e n o
che n o n mi venga su ci concessa dal medesimo Pontefice u n a espressa
e speciale facolt.
Cos Dio mi aiuti e questi Santi Evangeli, che tocco colle mie mani.
Hisce peractis, egressi sunt omnes e Sacello Sixtino, exceptis tantum
Patribus Cardinalibus qui ibidem congregati lectionem Apostolicarum Constitutionum rursum audierunt ; postea vero, ianuis sacelli patefactis, nobili comitante quemquam Dominici Lateris Protectore, suam quisque cellam adivit.
Tum, iuxta supra relatas normas, perfecta est visitatio et clausura Conclavis. Ter nimirum, iussu Cardinalis Decani, campanula personata, Caeremoniarum Magistri ambulacra sedulo perlustrarunt proclamantes Extra omnes.
Cum vero omnes egressi essent, S. R. E. Camerarius Conclave intus rite claudebat et claves sibimet ac Praefecto Caeremoniarum et Praelatis custodibus
iuxta morem assignabat.
Deinde, accensis fanalibus, Camerarius et tres Cardinales in suo singuli
Ordine Priores, una cum Praefecto Caeremoniarum latebras et omnes ngulos
Conclavis attentissime perscrutarmi, ne quis ex iis qui in Conclave prohibentur esse, intus forte remansissent. De qua re sequens confectus est
ROGITUS

CLAUSURAE

INTERNAE

CONCLAVIS

In n o m i n e Domini. Amen.
u n i v e r s i s et singulis hoc publicum i n s t r u m e n t u m visuris, lecturis
et audituris n o t u m sit q u o d die secunda mensis februarii, anni millesimi nongentesimi vigesimi secundi, h o r a sexta vespertina Emi ac
R m i DD.: D n u s Vincentius miseratione divina Episcopus Ostiensis et
Praenestin., S. R. E. Card. Vannutelli, Sacri Cardinalium Collegii Decanus;
D n u s Michael titulo S. Mariae de Pace S. R. E. card. Logue, Archiep.
A r m a c h a n . Prior in Ordine P r e s b y t e r o r u m ; D n u s Caietanus S. A g a t h a e
ACTA, vol. X I V , n. 5. 82-2-92.

10

126

Acta

Apostolicae

i edis

Commentarium

Officiale

Proto-diaconus S. R. E. Card. Bisleti, et D. P e t r u s tit. S. Laurentii in


Lucina Presbyter Card. Gasparri S. R. E. C a m e r a r i u s , u n a m e c u m
ac testibus infrascriptis Apostolica Sede per obitum sa. me. Benedicti P P . XV vacante, t o t u m Conclave perlustrarunt, q u o d diligenti adhibita perquisitione, muris o b s t r u c t u m et ex omni p a r t e clausum inven e r u n t ; atque exclusis o m n i b u s qui in eo p e r m a n e r e n o n d e b e b a n t ,
i a n u a m tribus clavibus obfirmarunt: hoc ipsum Conclave in eodem
s t a t u esse iudicarunt ac reperiri ut tuto et legitime possit ad election e m R o m a n i Pontificis deveniri et ad formam P a n a e Constitutionis
de more procedi.
Acta fuerunt in Palatio Apostolico a p u d S a n c t u m P e t r u m in i p s o
Conclavi anno, mense, die et h o r a quibus supra, praesentibus R e v m i s
DD. Iosepho Tani et I o a n n e Baptista Menghini Caeremoniarum A p o stolicarum Magistris testibus per me adhibitis a t q u e r o g a t i s .
ALOISIUS

SINCERO, Secretarius Sacri Collegii.

Ioseph Tani, Apost. Caerem. Mag., testis.


Ioannes Bapt. Menghini, Apost. Caerem. Mag., testis.
Ego
Caeremon.

Carolus

Respighi,

Praefectus,

Protonotarius

Apost.

S.

Sedis

Apostolicae

rogavi.

Eodem tempore ab Exmis DD. Gubernatore et Principe Mareschallo eadem


extra geruntur, clavibus ipsius Mareschalli diligenti custodiae commissis.
Huius clausurae et clavium traditionis pariter duplex confectus est a Subdecano Protonotariorum Apostolicorum
ROGITUS CLAUSURAE EXTERNAE CONCLAVIS

Ex parte

Exmi

Domini

Pro-Mareschalli

Conclavis.

In n o m e di Dio. Amen.
Sede v a c a n t e per la seguita morte
della S a n t a Memoria di P a p a Benedetto XV
I n s t r u m e n t o di consegna delle chiavi del Conclave
e della chiusura del medesimo.
Il giorno due febbraio millenovecentoventidue.
Io Giuseppe Wilpert, Sotto-Decano del Collegio dei P r o t o n o t a r i Apostolici, a richiesta di S. E. il Principe Don Ludovico Chigi della Rovere
Maresciallo perpetuo di S. R. C, Custode del Conclave, Nobile Patrizio
Coscritto R o m a n o , Principe del Sacro R o m a n o Impero, ecc., mi sono

Conclave

127

recato al Vaticano nella sua presente residenza, gi di Mons. Maestro


di Camera, ora assegnata alla predolata E. S. per la custodia del p r e s e n t e
Conclave, e che trovasi a met della scala n u o v a che c o n d u c e al cortile
di S. D a m a s o .
Acceduto col e introdotto nei suoi a p p a r t a m e n t i vi ho r i n v e n u t o
S. E. il Sig. Principe D. Ludovico Chigi, residente o r d i n a r i a m e n t e n e l
palazzo della Farnesina, in Via Lungara, 230.
Poco dopo al mio arrivo, alle ore sei pom. sopraggiunto negli
a p p a r t a m e n t i u n o dei Monsignori Maestri delle Cerimonie Pontificie,
col mandatovi dagli Emi signori Cardinali Capi d'ordine, a n n u n c i a n d o
che era giunta l'ora della chiusura del Conclave, in seguito di che S. E.
si m o s s a alla volta della porta principale del Conclave, ove era atteso
dalle predolate Eminenze LL. R m e .
S. E. il sig. Principe era a c c o m p a g n a t o da me infrascritto SottoDecano dei P r o t o n o t a r i Apostolici, d a l l ' I l l m o e R m o Mons. Giovanni
Biasiotti, Chierico della R. C. A., da Mons. Maestro delle Cerimonie, dai
Capitani delle Rote, dal sig. Bartolomeo Farelli Segretario e Cancelliere
della R. C. A., e dai testimoni sigg. Principi D. Giuseppe Lancellotti e
Don Sigismondo Chigi Albani della R o v e r e insieme alla sua corte, e
circondato dai Capitani della guardia d e s t i n a t a alla custodia del Conclave e da alcuni uomini della Guardia Svizzera.
Ascesa la scala n u o v a del Palazzo Apostolico che m e n a al cortile
di S. Damaso, alla p o r t a del medesimo che costituisce la gran porta
del Conclave, ha r i n v e n u t o sulla soglia l'Emo e R m o sig. Card. Pietro
Gasparri, Camerlengo di S a n t a R o m a n a Chiesa, insieme agii Emi suoi
colleghi Capi d ' O r d i n e . L ' E m o Camerlengo ha allora consegnato u n a
borsa di damasco cremisi g u a r n i t a con fettuccia e fiocchi d ' o r o a
Mons. Prefetto delle Cerimonie Pontificie, il quale ha estratto dalla
medesima cinque chiavi di diverse grandezze, delle quali due si riferiscono alla porta d'ingresso secondaria del Conclave, situata a l l ' a n drone fra i due cortili di S. D a m a s o e dei Pappagalli, e le altre tre alla
porta principale suddescritta; quali chiavi sono state provate alle varie
serrature, insieme a quella del piccolo sportello, che fa p a r t e integrale
della porta grande stessa. Eseguito ci e riposte le chiavi nella borsa,
q u e s t a dall'Emo Camerlengo stata consegnata all'Eccellentissimo signor Principe, il quale ha replicato le prove delle chiavi nelle singole serrature.
Dopo ci S. E. il sig. Principe, prese intelligenze con le ridette Eminenze LL. Revine, ha decretata la c h i u s u r a formale del Conclave, e dopo
scambievoli offici ha il mentovato sig. Principe alla stessa presenza mia

128

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

e degli altri s u n n o m i n a t i Signori e dei testimoni suddetti, serrato ed


effettivamente chiuso con dette chiavi la porta e lo sportellino del Conclave dalla p a r t e di fuori, nel p u n t o che si sentito distintamente che
si faceva il medesimo dalla p a r t e di dentro, ed in tal guisa circa le ore
sei e mezzo si formalmente chiusa la porta principale del Conclave,
dopo di che si p a s s a t o alla chiusura dell'altra p o r t a secondaria con
le chiavi superio r m e n t e ricevute, quali sono state riposte nella m e n t o v a t a borsa e ritenute dalla prelodata Eccellenza Sua, la quale u n i t a m e n t e
a me infrascritto con l'accennata scorta e seguito si restituita nel suo
appartamento.
Delle quali cose perch in ogni tempo ne resti p e r p e t u a memoria
stato rogato il presente atto.
Atto fatto in solidum coi predetti Mons. Giovanni Biasiotti, Chierico
di Camera, e Sig. Bartolomeo Farelli, Segretario e Cancelliere della R. C. A.,
in R o m a nel Palazzo Apostolico Vaticano, nell'appartamento sopra indicato di Sua Eccellenza il sig. Principe, presenti, ecc.
Cos .
LUDOVICO Princ. CHIGI ALBANI DELLA ROVERE.
Giuseppe Alessandri, Capitano del Conclave.
G a e t a n o Senni, Capitano del Conclave.
Filippo F a u s t o Marucchi, Capitano del Conclave.
Enrico Alessandri, Capitano del Conclave.
Giovanni Biasiotti, Chierico della R. C.A.
Bartolomeo Farelli, Segret. e Cancell. della R. C. A.
Giuseppe Lancellotti, teste.
Sigismondo Chigi della Rovere, teste.

Ita

est:
Iosephus Wilpert,
Apostolicorum de
numero

Sub-Decanus Protonotarium
participantium.

A r i s t o d e m u s Pulci, Secretarius
Ex parte

Excmi

Domini

Gubernatoris

Collegii.

Conclavis:

In Nomine Dei. Amen.


Sede Apostolica Vacante per obitum
s. m. Benedicti P a p a e XV
Visitatio et Recognitio exterioris partis Conclavis.
D i e s e c u n d a februarii a n n o millesimo nongentesimo vigesimo secundo.
Ego Ioseph Wilpert, S u b - D e c a n u s Collegii P r o t o n o t a r i o r u m Apostolicorum pro p a r t e ad instantiam Excmi et Rmi Di Richardi De

129

Conclave

Samper, Conclavis G u b e r n a t o ris, ac Illmi D i Virginii lacoucci, Consistorialis Aulae Advocati et Commissarii Generalis Conclavis, accessi
m e q u e personaliter contuli ad P a l a t i u m Apostolicum Vaticanum, u b i
t o t u m Conclave c o n s t r u c t u m inveni in illa Palatii Apostolici parte q u a e
circumscripta r e m a n e t adscendendo novas scalas q u a e i m m i t t u n t ad
a t r i u m sancti Damasi, a dextris ex a t r i o militum h e l v e t i o r u m , a f r o n t e
ex prato et atrio vulgo di Belvedere et a sinistris ex aliis atriis vulgo
dei Pappagalli e della Sentinella.
U n a cum Excmo et R m o Dno G u b e r n a t o r e ac Illmo Dno Commissario Conclavis supradictis ac Illmo ac R m o Dno I o a n n e Biasiotti,
R. C. Ap. Clerico ac Illmis Dis Constantino Sneider Architecto Conclavis, et Domino Bartholomaeo Farelli Cancellario et Secretario Rev. Camerae Apostolicae, ac testibus infrascriptis ad hoc spcialit r adhibitis,
loca praedicta perlustravi, facta u n a cum singulis p r a e n o m i n a t i s diligenti perquisitione in qualibet exteriori parte Conclavis, eaque totaliter
ac u n d i q u e muris clausa inveni, d u a b u s t a n t u m pro ingressu in Conclave relictis ianuis ligneis, q u a r u m altera in culmine scalae, quae ducit
ad atrium Sancti Damasi et altera, q u a e ducit ex atrio vulgo dei Pappagalli ad praefatum a t r i u m Sancti Damasi, q u a r u m custodia E x c m o
principi domino Ludovico Chigi commissa e s t .
Super quibus, etc.
Actum in solidum cum praedictis Illmo et R m o Dno Ioanne Biasiotti, R. C. Ap. Clerico, necnon Illmo D. B a r t h o l o m e o Farelli Rev.dae
Camerae Ap. Secretario et Cancellario, R o m a e in Palatio Apostolico
Vaticano, praesentibus, etc.
RIGHARDUS DE SAMPER,

Virginius

lacoucci,

Constantinus

G u b e r n a t o r Conclavis.

Conclavis

Sneider,

Commissarius

Generalis.

Architectus.

Iosephus Lancellottus, testis.


Sigismundus Chisius della Rovere.
B a r t h o l o m a e u s Farelli, R. C. A. Secr. et Cancell.
Ioannes Biasiotti, Clericus R. C. A.
i o s e p h u s Wilpert, ut supra.
Aristodemus

Pulci, Secretarius

Collegii.

130

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

TEMPORE

CONCLAVIS

Ad ea moderanda quae ad exteriorem habitum Eminentissimorum Patrum


et eorumdem familiarium pertinerent, R. P. D. Praefectus Caeremoniarum Apostolicarum hanc ediderat praeceptionem:
DISPOSIZIONI PER IL

VESTIARIO DA USARSI

DAGLI

EMINENTISSIMI

SIGNORI

CARDINALI E DALLA LORO CORTE, DURANTE JL CONCLAVE.

Gli Emi Signori Cardinali nella Messa privata de Spiritu Sancto,


che ascolteranno nei giorni del Conclave, e d u r a n t e gli Scrutini u s e r a n n o
la sottana e la mozzetta violacea di lana, con fascia di seta e fiocchi
simili senza oro e la Croce pettorale con il consueto cordone rosso-oro.
F a r a n n o portare anche la Cappa di seta violacea, con il rocchetto
griccio, che indosseranno nella seconda adorazione dell'Eletto Pontefice.
I Conclavisti u s e r a n n o sempre la sottana ed il ferraiolone di color
n e r o , e porteranno seco u n a cotta per l'assistenza alla Messa privata
del proprio E m o .
I domestici u s e r a n n o il frack, calzone lungo di color nero e crav a t t a bianca.
Gli Eminentissimi Signori Cardinali si rendono avvisati che nella
p r i m a mattina del Conclave, alle ore 8,30, sar celebrata d a l l ' E m o
Signor Cardinale Decano la Messa letta de Spiritu Sancto, nella quale
gli altri Emi si accosteranno alla S. Comunione.
30 gennaio 1922.
Per m a n d a t o del Sacro Collegio:
Carlo Respighi,
Proton. Apost., Prefetto delle Cerimonie della S. Sede Apostolica.
Memoria etiam dignissima sunt quae Emus ac Revmus Cardinalis in
Urbe Vie Sacra Antistes publice edixerat ad divinum auxilium Patribus de
gravissimo negotio consulturis impetrandum:
D ISPOSIZIONI ED ORDINI PER LE PUBBLICHE PRECI IN TEMPO Dl SEDE VACANTE

Basilio per Misericordia di Dio Vescovo di Velletri


della S. R. C. Cardinale Pompili,
Vicario Generale e Giudice Ordinario di R o m a e suo Distretto
In questi giorni i cuori della Cristianit, stretti di mestizia per la
m o r t e del Santo Pontefice Benedetto XV, sono a n c h e palpitanti per l'avvenimento che si a p p r e s t a della successione al Trono di S. Pietro. Tutte

131

Conclave

le genti, aspettando, sono ora rivolte a questa nostra R o m a e al


Vaticano.
Preghiere, o fedeli, preghiere e penitenza vi chiede in questi momenti
solenni la Chiesa, affinch il Signore G crei un Sacerdote fedele, il quale
L serva secondo il Suo Cuore e cammini sempre dinanzi al Suo Cristo.
P r e g h i a m o , a d u n q u e , con u n a n i m e perseveranza, interponendo l'intercessione di Maria Santissima Regina degli Apostoli. Lo Spirito Santo
aleggi sensibile ed a m o r o s o sugli Eminentissimi Congregati, s'insinui,
ardente fiamma, nei loro petti, inspiri e commuova le loro lingue.
Supplici ed umili Ti imploriamo, Signore, a voler concedere per
l ' i m m e n s a Tua piet alla S a n t a Chiesa R o m a n a tale Ponfefice, che
sempre a Te piaccia per l'assidua sua cura del popolo cristiano, e a
questo, per sapiente governo, in gloria del T u o nome, riesca degno di
ossequio reverente e devoto (Messa per l'elezione del Sommo Pontefice).
Ci p r e v e n g a n o p r o n t a m e n t e le Tue misericordie; aiutaci, o Dio
nostro Salvatore, a gloria del nome T u o ; noi, T u o popolo e pecorelle
della T u a greggia, annunzieremo le lodi Tue d'una in altra generaci zione (Salmo LXXII1).
Inerendo alle disposizioni contenute nella Costituzione del Beato
Gregorio X, Ubi periculum (cap. III, de Elee, in 6), ordiniamo che, incominciando dal 2 febbraio, in cui gli Eminentissimi Signori Cardinali
e n t r e r a n n o in Conclave, fino al termine di esso Conclave, in t u t t e le
Patriarcali Basiliche, nelle Collegiate e nelle altre Chiese dei Secolari
e Regolari, nelle quali si celebra la Messa conventuale, dopo la medesima
si recitino dal celebrante le preci prescritte.
Ordiniamo, inoltre, che nelle infrascritte Basiliche Patriarcali e
Minori e nelle altre Chiese, che eventualmente p o t r a n n o essere indicate,
nei giorni ad esse assegnati, si esponga il Santissimo Sacramento dalle
ore otto della mattina fino a circa Y Ave Maria della sera, e che nel
deporlo si cantino le Litanie de' Santi con le preci per la Sede Vacante
ed in fine si impartisca al popolo la Benedizione Eucaristica.
.

8 BASILIO CARD. VICARIO

A. Bernabai, Sostituto del I

Ufficio.

Venerd 3 febbraio: S. Pietro in Vaticano. Sabato 4 febbraio:


S. Maria in Trastevere. Domenica 5 febbraio: S. Lorenzo in D a m a s o .
- S. Maria a i Monti. Luned 6 febbraio; S. Maria in Traspontina. Sacro Cuore al Castro Pretorio. Marted 7 febbraio: S. Maria sopra
a

132

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Minerva. - S. Gioacchino in Prati. Mercoled S febbraio: S. A g o s t i n o .


- S. Camillo. Gioved 9 febbraio: S. Carlo al Corso. - S. Maria della
Vittoria. Venerd 10 febbraio: S S m o Nome di Ges. - S. Maria
Immacolata al Quartiere Tiburtino. Sabato 11 febbraio: S. Teresa al
Corso d'Italia. - S. Francesco a Ripa. Domenica 12 febbraio : S. Carlo
ai Catinari. - S. Maria Liberatrice al Testaccio.

E L E C T I O SUMMI P O N T I F I C I S
a

>

Tribus itaque integris diebus, 3 , 4 et 5 februarii 1922 consultationes et scrutinia P a t r u m p e r d u r a v e r e : t a n d e m die 6 mensis, q u a e
fuit feria secunda h e b d o m a d a e ante Septuagesimam, feliciter in S u m m u m
Pontificem electus est E m u s ac R m u s D n u s Cardinalis ACHILLES R A T T I ,
qui E m o Cardinali Decano, nomine totius Sacri Collegii, requirenti
Acceptasne electionem de te canonice factam in S u m m u m Ponti ficem , affirmative respondit. E i d e m q u e iterum p e r c o n t a n t i : Quo modo vis vocari , r e s p o n d i t : P i u s XI.
a

De hisce r e b u s faustissime gestis, illico R. P. D. Praefectus Caeremoniarum Apostolicarum idemque P r o t o n o t a r i u s Apostolicus, Carolus
Respighi, i n s t r u m e n t u m redegit in h a n c formam :

ACTUS ACCEPTATIONIS SUMMI PONTIFICATUS

In nomine Domini. Amen.


Ego Carolus Respighi, Protonotarius Apostolicus et
Sanctae Sedis Caeremoniarum Praefectus ex officio rogatus,
attestor et omnibus notum facio Eminentissimum et Reverendissimum Dominum ACHILLEM titulo Ss. Silvestri et Martini in Montibus S. R. E. Presbyterum Cardinalem RATTI,
Archiepiscopum Mediolanensem, acceptasse electionem canonice de Se factam in Summum Pontificem, Sibique |nomen
imposuisse : Pius DECIMUS PRIMUS , ut de hoc publica
quaecumque instrumenta confici possint.
Acta haec sunt in Conclavi post obitum fel. rec. Benedicti PP. XV, hac die sexta mensis februarii anno Domini
MCMXXH, testibus adhibitis atque rogatis, Rmo Dno Aloisio

133

Electio Summi Pontificis

Sincero Sacri Collegii Secretario et Rmis DD. Iosepho Tani


et Ioanne Baptista Menghini, Apostolicarum Caeremoniarum
Magistris.
ALOISIUS SINCERO, a Secretis S, Collegii.

Ioseph Tani, Apost Caerem. Magister.

Ioannes Bapt. Menghini, Apost. Caerem. Magister.


Carolus Respigfii,
Protonotarius Apostolicus, Caerem. Apost. Praefectus.
Papali veste iuxta morem i n d u t u s , statim Pontifex a p o s t o l i c a m
impertivit benedictionem Emis Cardinalibus, e o r u m q u e prima excepit
obsequia, vulgo adorationem.
P o s t e a E m u s Cardinalis Decanus, Magistris C a e r e m o n i a r u m comit a n t i b u s , a n u l u m piscatorium digito induxit Pontificis, qui illum P r a e fecto C a e r e m o n i a r u m tradidit, ad nomen in eo Suum insculpendum.
PROMULGATIO

Interea populo exspectanti, e superiore porticu Basilicae Vaticanae


laetissimum praeconium d a b a t E m u s Cardinalis Caietanus Bisleti, Diaconorum p r i o r :
ANNUNTIO
ET

VOBIS

REVERENDISSIMUM

SUIT

GAUDIUM
DOMINUM

MAGNUM,

HABEMUS

PAPAM

ACHILLEM R A T T I ,

EMINENTISSIMUM

QUI SIBI NOMEN IMPO-

: PIUS XI.

I m m e n s u s inde p l a u s u s multitudinis eo vel magis invaluit cum


rescitum est mox Pontificem ex eodem loco primam Apostolicam B e nedictionem populo esse i m p e r t i t u r u m . Ac revera paulo post S u m m u s
Pontifex e fenestra porticus in forum prospicienti apparuit, o m n i b u s
vehementer conclamantibus. Ubi vero t u r b a intenta conticuit, Pius P P . XI
elata firmaque voce benedictionem iuxta Caeremoniale R o m a n u m sollemniter impertivit, et p o p u l u m laeta acclamatione plaudentem peram a n t e r iterum atque iterum salutavit, a n t e q u a m in s u a s se conferret
aedes.
Significatum p o r r o ex officio est, per ministerium Excmi Mareschalli
Conclavis, S u m m u m Pontificem, h a n c p r i m a m Benedictionem ad cunctas q u o t q u o t s u n t gentes et civitates extendisse Animo Suo, t a m q u a m
p r a e n u n t i a m et auspicem universalis exoptatae pacificationis.

134

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

RESERATIO

CONCLAVIS

Antequam statuta reserationi Conclavis hora advenisset, Emus P. D. Guilelmus tit. S. Clementis S. R. E. Presb. Cardinalis O' Connell, Archiepiscopus
Bostoniensis, mox ad Urbem appulsus, vehementer se desiderare professus est
ut statim ad Beatissimum Patrem et ad Collegas suos admitteretur. Cuius
optatis piissimis factum est satis, ad rem instrumento rogato ut sequitur:

* In n o m e di Dio. Amen.
Sede Vacante per la seguita morte
della Santa Memoria di Benedetto P a p a XV.
I s t r u m e n t o dell'entrata in Conclave di Sua Eminenza R e v m a il
Signor Cardinale Guglielmo O' Connell, Arcivescovo di Boston, il giorno
6 febbraio 1922.
Io Giuseppe Wilpert, Sotto Decano del Collegio dei Protonotarii
Apostolici, a richiesta di S. E. il Sig. Principe Don Ludovico Chigi
Albani della Rovere, Maresciallo perpetuo di S a n t a R o m a n a Chiesa,
Custode del Conclave, Nobile Patrizio Coscritto R o m a n o , Principe del
Sacro R o m a n o Impero, ecc., mi sono recato al Vaticano nella sua presente residenza gi di Mons. Maestro di Camera ora assegnata alla prelodata Eccellenza Sua per la custodia del p r e s e n t e Conclave, e che trovasi
a m e t della scala n u o v a che conduce al Cortile di S. D a m a s o .
, Acceduto col e introdotto nei suoi a p p a r t a m e n t i vi ho rinvenuto
S. E. il Sig. Principe D. Ludovico Chigi Albani della Rovere, residente
o r d i n a r i a m e n t e nel palazzo della Farnesina, in Via L u n g a r a , N. 230.
Avendo la prelodata Eccellenza Sua avuto avviso che S. E. R e v m a
il Sig. Cardinale Guglielmo 0' Connell, Arcivescovo di Boston, giunto
in R o m a dopo la chiusura del Conclave sarebbe venuto in questo stesso
giorno nella sua Residenza per quindi e n t r a r e in Conclave, ha dato le
o p p o r t u n e disposizioni per il ricevimento della Eminenza Sua.
Alle ore 14 giunto avviso che la E m i n e n z a Sua era alla porta d'ingresso del Palazzo, FEccmo Sig. Principe a n d a t o ad incontrarla all'ingresso del suo a p p a r t a m e n t o , ed introdottala insieme al suo Conclavista
e ad altre pergone che l'accompagnavano, si i n t r a t t e n u t o con Sua
Eminenza, finch n o n giunto avviso che l'Eccmo Sig. Principe era
atteso alla porta del Conclave a richiesta degli Eminentissimi Cardinali.
Acceduto S. E. il Sig. Principe col accompagnato da me infrascritto
Sotto Decano del Collegio dei Protonotari Apostolici, dal R m o Mons. Gio-

135

Meseratio Conclavis

vanni Biasiotti, Chierico della R. Camera Apostolica e dal Sig. Bartolomeo Farelli Segretario e Cancelliere della stessa R. Carnera Apostolica,
e seguito dalla s u a nobile Corte, dal C o m a n d a n t e la t r u p p a Svizzera,
e circondato dalle guardie Svizzere, n o n c h seguito dai testimoni Signor
Principe Don Giuseppe Lancellotti e dal Sig. Principe Don Sigismondo
Chigi della Rovere, stato richiesto a n o m e del S. Collegio di aprire
la porta.
E s t r a t t a la chiave dalla b o r s a ed osservata prima a t t e n t a m e n t e la
integrit della chiusura precedente come al rogito del giorno 2 febbraio u. s. ha effettivamente aperta la porta medesima.
I n t a n t o sopraggiunta col Sua E m i n e n z a R e v m a col suo Conclavista.
Scambiatisi doverosi offici fra l'Eminentissimo Card. Camerlengo e
Sua E m i n e n z a ora introdotta, n o n c h con S. E. il Sig. Principe, ha la
stessa Eccellenza sua proceduto all'esatta chiusura della porta suddetta.
E s a u r i t a in tal guisa la onorificentissima incombenza del suo officio,
l'Eccmo Sig. Principe accompagnato e circondato come sopra si ricondotto nel suo a p p a r t a m e n t o portando seco, secondo il costume, la b o r s a
delle chiavi.
Delle quali cose, da me infrascritto Sotto Decano del Collegio dei
P r o t o n o t a r i Apostolici vedute ed osservate, ho rogato, in solidum col
R m o Mons. Giovanni Biasiotti, Chierico della R. Camera Apostolica e
col Sig. Bartolomeo Farelli Segretario e Cancelliere della stessa Camera
Apostolica, il presente Istromento affinch sempre ed in ogni futuro
tempo ne apparisca la verit.
Atto fatto in R o m a nel Palazzo Apostolico nell'appartamento soprindicato di Sua Eccellenza il Sig. Principe, presenti, ecc.
LUDOVICO CHIGI ALBANI DELLA ROVERE,

Maresciallo di S. C.

e C u s t o d e del Conclave.
Bartolomeo Farelli, Segr. e Cariceli, della B. C. A.
Giuseppe Lancellotti, teste.
Sigismondo Chigi della Rovere, teste.
Cos .
Mgr. Giuseppe Wilpert, Protonot. Apost, di numero Partie.
Sac. Aristodemo Pulci, Segr. del Coli, dei Proton. Ap. d. n.

136

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Eminentissimus Pater ingressus laetans se iunxit ceteris Patribus Cardinalibus ad nova obsequia, vulgo secundam adorationem, quae Beatissimo
Patri in Sixtino Sacello horis pomeridianis praestita de more fuere. Quibus
peractis, extra et intra clausura Conclavis tollebatur, ad cuius rei gestae memoriam, solemne instrumentum in hanc formam rite exaratum est.

ISTROMENTO DI APERTURA SOLENNE DEL CONCLAVE

In Nome di Dio. Amen.


Sotto il Pontificato di S u a Santit
Pio

PP.

UNDECIMO

L'anno primo del Pontificato correndo l'Indizione R o m a n a u n d e cima.


11 giorno 6 febbraio millenovecento ventidue.
Io Giuseppe Wilpert, Sotto Decano del Collegio del P r o t o n o t a r i
Apostolici, a richiesta di S. E. il sig. Principe D. Ludovico Chigi Albani
della Rovere, Maresciallo perpetuo di S. R. Chiesa, Custode del Conclave, Nobile Patrizio Coscritto R o m a n o , Principe del S. R. Impero, ecc.,
mi sono recato in Vaticano nella s u a presente residenza, gi di Monsig.
Maestro di Camera, ora assegnata alla prelodata Eccellenza Sua per la
custodia del presente Conclave, e che trovasi nella Scala n u o v a che
conduce al Cortile di S a n Damaso.
Acceduto col e introdotto nei suoi a p p a r t a m e n t i vi ho rinvenuto
S. Ecc. il Sig Principe D. Ludovico Chigi Albani della Rovere, residente ordinariamente nel suo Palazzo della Farnesina, in via della Lungara, 230.
N e P m e n t r e che la prelodata Eccellenza Sua aveva avuto incerto
sentore che nello scrutinio di q u e s t a mattina erasi eseguita l'elezione
del Sommo Pontefice, si inteso il s u o n o festivo delle c a m p a n e di
S. Pietro e contemporaneamente le acclamazioni del popolo all'annuncio
che veniva fatto d a l l ' E m o Card. Gaetano Bisleti sulla loggia principale
della facciata della Basilica di S. Pietro, essere stato canonicameute
eletto il Sommo Pontefice nella persona del Cardinale ACHILLE RATTI,
arcivescovo di Milano.
C o n t e m p o r a n e a m e n t e la prelodata Eccellenza Sua ha avuto partecipazione dal Rev. Monsig. Luigi Sincero, Segretario del S. Collegio, che
il S. Collegio notificavagli la elezione avvenuta del Supremo Gerarca
ed era in seguito avvisata che nel pomeriggio sarebbesi proceduto
all'apertura delie porte del Conclave.

Beseratio Conclavis

137

Conformemente a ci l'encomiato Sig. Principe, preceduto dai suoi


familiari, accompagnato da me infrascritto Sotto-Decano dei Protonotari Apostolici, dall'Illmo e R e v m o Monsig. Giovanni Biasiotti, Chierico
della R. Camera Apostolica e dal sig. Bartolomeo Farelli Segretario e
Cancelliere della stessa R. Camera Apostolica, dai Capitani delle Rote,
dal Sig. Comm. Costantino Sneider, architetto del Conclave e dai testimoni Eccmi Sig. Principe D. Giuseppe Lancellotti e Sig. Principe D. Sigismondo Chigi della Rovere, u n i t a m e n t e alla s u a Corte e ad alcuni uomini
della Guardia Svizzera si avviato alla porta principale dei Conclave.
Acceduto coi e constatata l'integrit della chiusura esterna, con
le chiavi che seco portava nella consueta borsa, ha aperto la porta al
di fuori, m e n t r e altrettanto opera vasi al di dentro.
Previ ordini dati dall' Eccellenza Sua che n i u n o penetrasse allora per
la porta del Conclave, lasciata col la s u a Guardia Svizzera, S u a Eccellenza seguito da me infrascritto Sotto-Decano dei Protonotari Apostolici, dal Rev. Monsig. Giovanni Biasiotti, dal sig. Bartolomeo Farelli e
dagli altri sunnominati Signori, si inoltrato nell'interno fino alla porta
della Cappella Sistina; e, constatato che la seconda adorazione aveva
gi avuto luogo, e che il S. P a d r e e gli Emi Signori Cardinali gi
erano usciti dalla Cappella Sistina ed erano ritornati nei loro privati
appartamenti, lo stesso Sig. Principe Maresciallo seguito dalla sua Corte
e dagli altri personaggi, come sopra, si recato nel provvisorio appart a m e n t o di Sua Santit, sito nella seconda loggia, dove gi abitava
l'Elemosiniere Segreto, ed ivi ha avuto l'onore di essere ricevuto dal
Santo P a d r e , il quale lo ha onorato con indubbi segni di soddisfazione.
Il Sig. Maresciallo ha presentato poi il suo seguito e da ultimo rinn o v a n d o l'espressione della sua devozione, stato ammesso al bacio
della m a n o ed ha ricevuto l'Apostolica Benedizione.
Il prelodato Sig. Principe, accompagnato sempre come sopra dalle
Guardie Svizzere, si restituito nel suo a p p a r t a m e n t o , da dove ha ringraziato la Guardia suddetta.
Delle quali cose, perch in ogni tempo ne resti p e r p e t u a memoria,
io infrascritto Sotto-Decano dei Protonotari Apostolici ne ho rogato in
solidum col R e v m o Monsig. Giovanni Biasiotti, Chierico della R. Camera
Apostolica e col Sig. Bartolomeo Farelli, Segretario e Cancelliere della
stessa R, Camera Apostolica, il presente istromento ad istanza del prelodato Sig. Principe.
Atto fatto in R o m a nel Palazzo Apostolico Vaticano nell'appartam e n t o sopra indicato di S. E. il sig. Principe D. Ludovico Chigi Albani

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

138

della Rovere, presenti i gi nominati Signori, cio i Capitani delle R o t e ,


l'Eccellentissimo sig. Principe D. Giuseppe Lancellotti, l'Eccellentissimo
sig. Principe D. Sigismondo Chigi della Rovere, quali testimoni.
LUDOVICO

Principe

CHIGI ALBANI

DELLA

ROVERE,

Maresciallo di S. G. e Custode del Conclave.


Giovanni Biasiotti, Chierico della R. C. Ap.
Bartolomeo Farelli, Segretario e Cancelliere della R. C. A.
Giuseppe Alessandri, Capitano del Conclave.
Gaetano Senni, Capitano del Conclave.
Filippo F a u s t o Marucchi, Capitano di Conclave.
Enrico Alessandri, Capitano del Conclave.
Giuseppe Lancellotti, teste.
Sigismondo Chigi della Rovere, teste.
Costantino Sneider, Architetto.
Cos .
Mons. Giuseppe Wilpert,
Sotto-Decano dei Protonotari Apostolici di

numero

part.

Sac. Aristodemo Pulci,


Segretario del Coli, dei Prot. Ap. d. n. p.

Die 7 februarii, hora 11,30, in Sacello Sixtino, Beatissimus Pater, tertio


obedientiam, vulgo adorationem, Eminentissimorum Patrum Cardinalium excepit, dum chorus hymnum Ambrosianum musicis concentibus efferebat. Recitatis vero ab Emo Card. Vincentio Vannutelli, S. C. Decano, orationibus pro
gratiarum actione et pro Pontifice, Benedictionem Apostolicam peramanter
impertivit, atque, relicta cella ubi tempore Conclavis deguerat, in aulas Pontificias ingressus est.

CORONATIO SUMMI

PONTIFICIS

Ad solemnia Coronationis Summi Pontificis congruenter asperitati hyemis


aptanda, haec edita est a Praefecto Caeremoniarum Apostolicarum:

INTIMATIO PER CURSORES FACIENDA DOMI DIMISSO EXEMPLARI

Ssmi D. N. Pii P a p a e XI Coronationis solemnia in Basilica Vaticana fient Dominica in Septuagsima, die 12 mensis februarii 1922, h o r a
octava cum dimidio.

Coronatio Summi Pontificis

139

E m i et R m i DD, Cardinales, vestibus et calceamentis rubris, ad


P a r a m e n t o r u m a u l a m in prima contignatione Palatii Apostolici accdent,
ut cappas r u b r a s c u m pellibus ermellineis a s s u m a n t .
Deferre iterim facient ad sacellum S. Gregorii, in eadem Basilica,
amictum, m i t r a m serico-damascenam, velum pro eadem sustinenda,
sacrum p a r a m e n t u m coloris albi suo Ordini p r o p r i u m , videlicet: C a r dinales Episcopi pluviale ex tela argentea simplici cum formali et s u p e r pelliceo; Presbyteri casulam opere phrygio o r n a t a m ; Diaconi vero dalmaticam similiter o r n a t a m , et omnes superpelliceum pro Caudatario,
qui i n d u e t u r consueta crocea super vestem violaceam.
RR. DD. P a t r i a r c h a e , Archiepiscopi, Episcopi, ceterique in Aula
s u p r a porti cum Basilicae cappas seu vestes sibi congruentes a s s u m e n t ;
et in Basilicam descendentes in sacello S. Sebastiani convenient.
Deferre q u o q u e faciant in sacellum c h o r i : Episcopi a m i c t u m , pluviale ex tela argentea et m i t r a m l i n e a m ; Abbates (locum in Cappella
habentes), amictum, pluviale ex serico damasceno et m i t r a m l i n e a m ;
Praelati vero, exceptis Protonotariis, superpelliceum.
S s m u s D. N., Cardinalium comitante Collegio, per scalam q u a e ducit
ad sacellum Ssmi Sacramenti in Vaticanam Basilicam d e s c e n d e n s , in
Sacrario sacra p a r a m e n t a assumet, et in dicto sacello, Canonicos et
Clerum Basilicae ad pedis osculum recipiet. Adorato Venerabili Sacramento in sacello S. Ioseph exposito, sella gestatoria vectus, ad S. Gregorii sacellum accedet, ibique DD. Cardinales ad osculum m a n u s et Episcopos ad osculum pedis excipiet.
Pontificali Benedictione a Ssmo D. N. impertita, DD. Cardinales
sacra p a r a m e n t a induent, Caudatarii superpelliceum et velum pro mitra.
P r a e t e r C a u d a t a r i u m u n u s vel duo t a n t u m nobiles familiares DD. Cardinales c o m i t a b u n t u r .
Interim in sacello Chori R m i Patriarchae, Archiepiscopi, Episcopi
et Abbates (locum in Cappella habentes) pluviale; Poenitentiarii Vaticani
c a s u l a m ; Clerici R. C. A., Votantes Signaturae et tres priores sacrae
R. Rotae Auditores superpelliceum a s s u m e n t . Ex iisdem Auditoribus,
qui Subdiaconi m u n e r e fungetur p a r a m e n t a in ipso Gregoriano sacello,
ceteri amictum et tunicellam in eodem Choro, ubi et pluvialia alba Sacri
Consistorii Advocati, a s s u m e n t .
Decanus Signaturae Votantium m o n e a t septem ex suis collegis, qui
in Acolythorum officio ministrent ; m o n e a t q u o q u e octo ex Referendariis,
qui, induti rocchetto s u b mantelletto, praesto sint ut baldachini h a s t a s
s u p r a Pontificem in supplicatione ab eodem sacello ad altare maius sustineant, q u a s post Missam u s q u e ad sacellum B. M. V. Perdolentis dfrent.

140

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

C a n t a t a h o r a Nona et reliquis de more peractis, processionali ordine,


ad altare SS. Apostolorum Pontifex deferetur.
P o s t Confessionem DD. tres Cardinales Episcopi priores orationes
super Pontificem recitabunt. Thurificatione peracta, Pontifici in Solio
sedenti, DD. Cardinales, pedem, m a n u m et faciem osculando, obedientiam p r a e s t a b u n t : Episcopi ad pedis et genu, Abbates et Poenitentiarii
autem ad pedis t a n t u m osculum admittentur.
Missa absoluta, s u p r a eminens suggestum a n t e confessionem B. Petri
a Cardinali Diacono Priore Pontifex solemniter coronabitur; Benedictionem solemnem impertietur, et Plenariam Indulgentiam elargietur.
Emi DD. Cardinales in B. M. V. Perdolentis sacello cappas reassument, ibique, S u m m o Pontifici pontificalibus indumentis exuto, Eminentissimus Decanus, totius Sacri Collegii n o m i n e , fausta feliciaque
augurabitur.
I n t i m e n t u r itaque omnes singuli Emi ac R m i DD. S. R. E. Cardinales, P a t r i a r c h a e , Archiepiscopi, Episcopi t a m Solio assistentes q u a m
n o n assistentes, Vicecamerarius, Princeps Solii, Auditor R. C. A., Antistes
P o n t . Domui praepositus, Magnus Magister Sacri Hospitii, Protonotarii
Apostolici, Abbates et Generales O r d i n u m mendicantium (locum in Cappella habentes), S. R. Rotae Auditores, R. C. A. Clerici, Signaturae
Votantes, Sacrae Consistorialis Aulae Advocati, Poenitentiarii Vaticanae
Basilicae, P r o c u r a t o r e s t a m Ordinum regularium q u a m Sacri Palatii
Apostolici, Cubicularii et Officiales ceterique intimari soliti.
De m a n d a t o Sanctissimi D. N. P a p a e
CAROLUS RESPIOHT,

Proton.

Apost.,

Caerem.

Praefectus.

Ritu splendidissime absoluto, Emus ac Rmus Card. Vannutelli S. Collegii


Decanus, Purpuratorum Patrum Senatus omina et vota nobilissimis hisce
verbis expromit:
Beatissime

Pater,

Dignetur Sanctitas Vestra fausta h a c die Vestrae in Petri Cathed r a m exaltationis, Cardinalium gratulationes et vota benigne excipere,
q u a e , totius Sacri Collegii nomine, laeto animo Cardinalis Decanus
porrigere gestit.
L a e t a m u r equidem cum orbe universo eum ad supremam Pontificis
dignitatem evectum esse, cuius electio et divinae Maiestati grata, et
Ecclesiae regimini salubris, et Iesu Christi regno in terris dilatando
apprime apta videatur.

G oronatio Summi Pontificis

Id p r a e m o n s t r a r i t u m a s s u m p t u m a Te n o m e n T u a e c o n s o n u m
pietati, t u m l a r g a illa d o n o r u m copia q u a Te divina benignitas ditavit.
Accedunt eximia merita, q u a e constanti studio et labore in Religionis
defensionem et ecclesiasticae disciplinae observantiam, historicis documentis perquisitis, libris editis, difficillimis m u n e r i b u s perfunctus, Tibi
comparasti.
Divi Ambrosii et Caroli Borromaei spiritu i m b u t u s iam agnoscebaris cum ad insignem Mediolanensem Sedem missus fuisti: sed t a m
cito illi bonum P a s t o r e m te ostendisti, ut quasi raptim, sed Deo sic
disponente, ad p a s c e n d u m altiore de loco Iesu Christi gregem fueris
assumptus.
Diu n u n c ac prospere, o m n i u m P a t e r et Magister, in Petri Sede
m a n e a s , p r o u t populi nobiscum Ominantur, Sanctae Sedis s a l u t a r e m
actionem, perturbatio hisce t e m p o r i b u s , experti ac in illam confisi.
Heres m a g n a n i m i t a t i s Pii IX, sapientiae Leonis XIII, firmitatis PiiX,
Benedicti XV charitatis, faxit Deus ut Undecimus P i u s verae pacis
instaurationem assequatur,,cui operi t a m impense a m a n t e r q u e Benedictus adlaboravit, atque ita Christus in Suo Vicario magis magisque inter
gentes honorificetur.
Velis interim, Beatissime Pater, peculiaris Benedictionis Apostolicae
dono Sacrum Collegium u n i v e r s u m recreare, quo ftet ut ad Sanctitatis
Vestrae latus, eiusque ductu, gravibus suis m u n e r i b u s alacriter utiliterque respondeat.

Ad haec Beatissimus Pater peramanter ita respondit:


Pro iis q u a e t a m h u m a n i t e r , t a m pie, t a m religiose, nomine non
solum tuo verum etiam o m n i u m P u r p u r a t o r u m P a t r u m , eminentissime
et colendissime Domine, dixisti, gratias tibi et toti p u r p u r a t o Collegio
quam m a x i m a s et ago et h a b e o .
Vestrae enim in me t a m grandis caritatis et pietatis aeternum m e m o r
a e t e r n u m q u e gratus ero.
Faxit Deus ut vota q u a e in Ecclesiae b o n u m , in salutem a n i m a r u m
inque pacificationem gentium et populorum promebas, q u a m ditissime
impleantur.
U t i n a m a u t e m adsit mihi spiritus verae et magnae illius sanctitatis
q u a e in Ambrosio et Carolo t a m magnifice claruit; u t i n a m adsit etiam,
u n a cum spiritu, sapientiae quo Leo XIII polluit, spiritus ille christianae
t u m in Deum t u m in h o m i n e s pietatis cuius in u t r o q u e Pio t a n t u s et
tam' beneficus fuit splendor.
ACTA, vol. XIV, ii. 5. 32-2-922

11

142

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Cuna enim haec o m n i a ad conciliandam a p u d D e u m et h o m i n e s


g r a t i a m maxime valeant, t u m eo ipso per q u a m aptissima s u n t ad pers e q u e n d u m perficiendumque illud universalis pacificationis opus, in q u o
Benedicti P a p a e XV, P a t r i s desideratissimi, m e r i t u m m a x i m u m et gloria
praecipua fuit m a n e t q u e .
Interim q u a e c u m q u e fausta, q u a e c u m q u e prospera, q u a e c u m q u e
fortunata det tibi totique P u r p u r a t o r u m Collegio et universae Ecclesiae
benedictus Deus, sicut indignissimus Vicarius eius benedicens rogat-,
Denique, cum Beatissimus Pater ad suas rediturus Aedes, ab Eminentissimo Patre Cardinali Sacri Collegii Decano edoctus fuisset, ingentissimam
multitudinem in foro adhuc praesentiam Pastoris et Magistri sui inexplebili
cupiditate desiderare, licet hora serior esset, in transitu, x fenestra porticus
superioris Basilicae in forum prospicienti, se conspectui dare ac Benedictionem
Suam super populum maxima laetitia gestientem et ovantem, paterno nutu et
animo iterare dignatus est.

SSMI DOMINI NOSTRI PII PP. XI


CURRICULUM

VITAE

N a t u s in oppido Desio archid. Mediolanensis

die 31

die 20
Sacerdotio a u c t u s R o m a e
.
In Doctores Bibliothecae A m b r o s i a n a e adscitus
mense
Mediolani
.
mense
E i u s d e m Bibliothecae P r a e s e s electus . .
e 6
P r a e l a t u s Domesticus renunciatum. . . .
e 1
P r a e s e s Bibliothecae Apostolicae Vaticanae
die 14
C a n o n i c u s patriarchalis Basilicae Vaticanae
e 28
P r o t o n o t a r i u s Apostolicus s u p r a n u m e r u m

maii

1857

decembris T879
novembri
martio
martii
septembris

octobris

1888
1907
1907
1914
1914
1914

D e p u t a t u s in Visitatorem Apostolicum Poloniae


die 25

et finitimarum regionum
N u n t i u s Sedis Apostolicae in Polonia .
Archiepiscopus N a u p a c t e n s i s publicatus in G on
sistorio
. . . . . . . . . . .

die

iunii

1919

die

iulii

1919

octobris
aprilis

1919
1921

iunii

1921

februarii

1921
1922

1922

die 28
Consecratus Varsaviae
die 19
Archiepiscopus Adanensis
S. R. E. Cardinalis tit. Ss. Silvestri et Martini in
Montibus creatus et publicatus in Consistorio die 13
die 13
Archiepiscopus Mediolanensis
die 6
Ad S u m m u m Pontificatum electus
Solemniter c o r o n a t e

aprilis

. . . . . . die 12

S. Poenitentiaria Apostolica,

ACTA

143

TRIBUNALIUM

SACKA POENITENTIABIA APOSTOLICA


(SECTIO DE INDULGENTIIS)

INDULGENTIAE APOSTOLICAE
QUAS SSiVUS D. N. PIUS P P , XI IN AUDIENTIA D. CARD. MAIORI POENITENTIAv

RIO IMPERTITA DIE 17 FEBRUARII 1922 LARGITUS EST.

Monita
1. R e s aptae ad recipiendam benedictionem pro Indulgentiis Apostolicis lucrandis sunt t a n t u m m o d o coronae, rosara, cruces, crucifixi,
parvae statuae, n u m i s m a t a , d u m m o d o n o n sint ex s t a n n o , p l u m b o , vitro
aliave simili materia, q u a e facile confringi vel consumi possit.
2. i m a g i n e s Sanctorum alios ne repraesentent q u a m rite canonizatos
vel in p r o b a t i s martyrologiis relatos.
3. Ut quis valeat Indulgentias Apostolicas lucrari necesse est ut
aliquam ex r e b u s benedictis ab ipso S u m m o Pontifice, vel a sacerdote
facultate praedito, super se deferat a u t in domo s u a decenter retineat.
4. Ex expressa S S . Domini nostri declaratione, per Apostolicarum
i n d u l g e n t i a r u m concessionem nullatenus derogatur Indulgentiis a S u m mis Pontificibus iam alias forte concessis pro precibus, piis exercitiis
Tel operibus infra recensendis.
Indulgentiae
1. Quisquis saltem semel in h e b d o m a d a recitare consueverit coron a m Dominicam, vel aliquam ex coronis B. Mariae Virginis, vel r o s a r i u m
a u t saltem eius tertiam partem, r e i divinum officium, vel officium parvum
eiusdem B. Mariae Virginis, vel integrum officium Defunctorum a u t
saltem vesperas a u t n o c t u r n u m cum laudibus, vel psalmos poenitent i a e a u t graduales, vel consueverit in ecclesia christianam catechesim
tradere, a u t domi illam suos filios, propinquos vel famulos docere, vel
in carceribus detentos a u t aegrotantes in nosocomiis misericorditer invisere, vel p a u p e r i b u s q u o m o d o c u m q u e opitulari, vel Missae interesse
e a m ve, si fuerit sacerdos, celebrare, servatis solitis conditionibus confessionis sacramentalis, sanctae Communionis et alicuius orationis ad
m e n t e m S u m m i Pontificis, lucrabitur Indulgentiam plenariam diebus
Nativitatis Domini, E p i p h a n i a e , Resurrectionis, Ascensionis, Pentecostes,
SS. Trinitatis, Corporis Domini eiusdemque SS. Cordis; Purificationis,
Annuntiationis, Assumptionis, Nativitatis et i m m a c u l a t a e Conceptionis

Atta Apostoieae Seis - Commentarium ufficiale

B. Mariae Virginis; Nativitatis S. Ioannis B a p t i s t a e ; u t r i u s q u e festi


S. l o s e p k Sponsi B. Mariae Virginis; Ss. Apostolorum Petri et Pauli,
Andreae, Iacobi, Ioannis, Thomae, Philippi et Iacobi, Bartholomaei, Matthaei, Simonis et Iudae, Matthiae, a t q u e O m n i u m Sanctorum.
%. Si quis vero ad sacramentalem confessionem ac ad sanctam Communionem minime accesserit, corde t a m e n contritus ad mentem S u m m i
Pontificis aliquantisper precatus fuerit, singulis diebus s u p r a recensitis
necnon aliis festis Domini et B. Mariae Virginis, Indulgentiam lucrabitur
septem a n n o r u m totidemque q u a d r a g e n a r u m ; diebus Dominicis ceterisque per a n n u m festis de praecepto, indulgentiam q u i n q u e a n n o r u m
totidemque q u a d r a g e n a r u m ; quovis, d e m u m , alio a n n i die, Indulgentiam
t r e c e n t o r u m dierum.
3. I n s u p e r quisquis, aliquod, ex praedictis pietatis vel charitatis operibus expleverit, quoties id peregerit, q u i n g e n t a r u m dierum Indulgentiam acquiret.
4. Quisquis ad aeris campani signum sive m a n e , sive meridie, sive
vespere orationem vulgo Angelus Domini, tempore autem paschali Regina
caeli, aut, eas ignorans, semel Pater noster eum Ave Maria; itemque
s u b p r i m a m noctis h o r a m , edito pro Defunctorum suffragio c a m p a n a e
signo, psalmum De profundis vel, si e u m nesciat, Pater noster cum Ave
Maria recitaverit, acquiret Indulgentiam centum dierum.
5. E a n d e m Indulgentiam acquiret qui quavis feria sexta de P a s s i o n e
et morte D. N. Iesu Christi a l i q u a n t u l u m pie cogitaverit terque Orationem Dominicam et Salutationem Angelicam devote recitaverit.
6. Qui s u a m conscientiam excusserit et peccata sua sincere detes t a t o fuerit cum proposito se emendandi, devoteque recitaverit Pater
noster, Ave Maria et Gloria Patri in honorem Ssmae Trinitatis, a u t in
m e m o r i a m Quinque Vulnerum D. N. Iesu Christi, .consequetur Indulgentiam trecentorum dierum.
7. Quisquis pro fidelibus oraverit qui s u n t in t r a n s i t u vitae, vel saltem
pro iis semel dixerit Pater noster cum Ave Maria, c e n t u m dierum Indulgentiam lucrabitur.
8. Quisquis, d e m u m , in mortis articulo constitutus, animam suam
devote Deo commendaverit et, iuxta instructionem fel. rec. Benedicti XIV
in Const. q u a e incipit Pia mater 5 aprilis 1747, p a r a t u m se exhibuerit
obsequenti animo mortem, a Deo opperiri, et vere poenitens, confessus
ac S. Communione refectus vel, si id nequiverit, saltem contritus invocaveri t corde, si labiis sit impeditus, S s m u m n o m e n Iesu, plenariam Indulgentiam consequetur.
Datum Romae, ex S. Poenitentiaria Apostolica, die 17 februarii \92%
B e r n a r d u s Colombo, S. P. Regens.
L.

S..

Io. Bapt. Menghini, Substitutus..

Annus XIV - Vol. XIV

15 Martii 1922

Num. 6

ACTA APOSTOLICAE SEDIS


COMMENTARIUM OFFICIALE

ACTA P I I PP, XI
MOTU PROPRIO
9E PRAESCRIPTIONIBUS CONSTITUTIONIS PIANAE VACANTE SEDE APOSTOLICA
ALIQUA EX PARTE INNOVANDIS.

PIUS

PP. XI

Cum proxime ex occasione Conclavis, in quo, arcano


Dei providentis consilio, ad catholicae Ecclesiae principatum, nullis Nostris meritis, evecti sumus, omnia, quae ad
Apostolicam Sedem vacantem et ad Romani Pontificis electionem pertinent, ad praescripta dirigerentur Constitutionis Apostolicae, quam s. m. decessor Noster Pius X die xxv
mensis decembris an. MCMIV ediderat, ipsi -VV. FF. NN.
S. R. E. Cardinales in coetibus cotidie habitis, qui Congregationes generales praeparatoriae vocantur, optare se significarunt, ut posthac aliquod eius Constitutionis caput sic
mutaretur, quemadmodum rerum temporumque ratio postularet. Itaque, re attente perpensa, de Apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, Motu proprio ac certa scientia, haec, quae sequuntur, decernimus atque edicimus :
I. Derogantes iis, quae in Constitutione Pii X Vacante
Sede Apostolica tit. II, cap. i, n. 33 praescribuntur, ut Cardinalibus, qui longius absunt, fiat Urbem tempore adeundi
ACTA, vol. XIV, n. 6. 15-3-S>2.

12

146

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

facultas, decem dierum moram, quae, post diem obitus


Summi Pontificis, ad Conclave ineundum dabatur, ad
quindecim solidos dies prorogamus; praetereaque Sacro
Cardinalium Conlegio potestatem facimus ingressus in
Conclave etiam per alios duos tresve dies proferendi, ea
tamen lege, ut decem et octo ad summum* diebus elapsis,
Cardinales, quotquot praesentes aderunt, statim Conclave
ingrediantur et ad electionis negotium procedant. Quod
vero attinet ad novendialia, servatis iis quae in memoratae
Constitutionis tit. I, cap. v, n. 26 leguntur de exsequiis, tribus postremis diebus, sollemniore ritu persolvendis, Cardinales, in primo eorum conventu, praefinient dies, quibus
sex priora habenda sint.
II. Quod in eadem Constitutione decernitur tit. II,,
cap. n, n. 3 8 , ita volumus observari, ut cuilibet Cardinali,,
quamvis liberum sit duobus servientibus, clericis, vel laicis, vel uno clerico et uno laico uti, liceat tamen unum solum eumque laicum in Conclave secum adducere. Quod vero
additur de servientibus Cardinali infirmo concedendis, id
omnino immutatum esto.
III. Legem, quae de Communione a Cardinalibus facienda habetur in Piana illa Constitutione tit. II, cap. v,
n. 5 4 , sic novamus, ut liceat cuilibet Cardinali sacrum facere ; qui vero, quavis de causa, se a sacro peragendo abstinuerim is in designato sacello et consueta Missa ad sacram
Synaxim accedat.
Iubemus autem Nostras has Litteras Motu proprio datas legi coram omnibus S. R. E. Cardinalibus praesentibus,
in prima Congregatione generali, quae post obitum Summi
Pontificis habebitur. Contrariis non obstantibus quibuslibet.
Datum Romae apud Sanctum Petrum die i mensis Martii, an. M C M x x i i , Pontificatus Nostri primo.
PIUS

PP. XI

Acta Pii PP. XI

147

LITTERAE APOSTOLICAE
CUSTODIA ET PROCURATIO SANCTUARII B. M. V. AD RUPES ET CONTINENTIUM
AEDIUM, IN DIOECESI NEPESINA, DENUO COMMITTITUR MINORIBUS E P R O VINCIA SAXONIAE.

PIUS PP. XI
Ad p e r p e t u a m rei memoriam. S a n c t u a r i u m B. Mariae Virginis
ad R u p e s , q u o d valli Suppentoniae, h a u d ita procul a Nepesina u r b e ,
impendet, et a finitimis populis celebratur, praesertim ex quo pius illius
solitudinis incola Iosephus Andreas Rodius, cum S. Benedicto Iosepho
L a b r e conunctissimus, gradibus et fornice in vivo saxo m a n u ipsius
sua, cotidiano quattuordecim a n n o r u m labore, effossis, viam ad specum
in media r u p e situm munivit, fel. rec. decessores Nostri Leo* XIII et
P i u s X cum cordi h a b e r e n t quam maxime, a u g e n d u m eius decus utilitatesque peregrinorum, illuc magno n u m e r o confluentium, p r o v e h e n d a s
q u o q u o pacto curaverunt. Alter enim vetustae cryptae custodiam cur a m q u e Franciscalibus Provinciae Saxoniae a S. Cruce d e m a n d a v i t ;
alter n o n modo S a n c t u a r i u m continentesque aedes Basilicae minoris
titulo ac privilegiis honestavit, declaravitque in bonis censeri Apostolicae Sedis, sed etiam decrevit, e o r u n d e m locorum s a c r o r u m custodiam
et procurationem ad Minores ex ea Provincia in perpetuum pertinere,
ita t a m e n ut Provinciae Minister in custodia illa ac procuratione
g e r e n d a Apostolicae Sedis vice fungeretur. Sed cum, a n n o MCMXvr,
Provinciae Minorum Saxonicae Minister, ob m u t a t a s ex bello r e r u m
condiciones, Basilicae, coenobii a t q u e ecclesiae regimen, de consensu
Pontificis, abdicasset, idem p r o x i m u s fel. rec. decessor Noster Benedictus XV putavit r e m se tempestivam facturum, si in illius locum, mun u s et iura ipsum Ministrum Ordinis Generalem suffecisset, et Sanctuarium reliquasque sacras aedes, q u a e in h u i u s veluti corpore inhaerent,
eiusdem Ministri Generalis, t a n q u a m procuratoris Apostolicae Sedis,
iurisdictioni proxime a t q u e immediate subiecisset. Quod quidem fecit,
datis Motu proprio Litteris die x i x mensis septembris eo ipso a n n o ;
Franciscalibus vero Saxonibus in p a t r i a m reversis, in coenobio ad
R u p e s religiosi viri a Praeposito Ordinis delecti sedem constituerunt,
qui S a n c t u a r i u m custodirent et divino cultui prospicerent. R e s se ita
h a b u e r u n t continuo quinque h o r u m a n n o r u m spatio. Verumtamen, cum,
bello restincto, iam nihil obsit q u o m i n u s Franciscales e Saxonia denuo

Acta Apostolicae Sedis .- Commentarium Officiale

148

Sanctuarii curam suscipiant, quod, e o r u m potissimum opera, pietatis


popularis, quasi q u o d d a m c e n t r u m per eam regionem effectum e s t ;
c u m q u e praeterea magno e o r u m desiderio vicini oppidi cives t e n e a n t u r ,
utpote qui, Coenobio propiores, spiritualium beneficiorum copiam pi ofecto largiorem acceperint; rei in pristinum statum restituendae consilium, a proximo fel. rec. decessore Nostro initum luctuosissimoque eius
obitu interceptum, ad effectum adducere libenter m a t u r a m u s . Itaque
his Litteris, auctoritate Nostra, derogantes, ad priorem partem quod
attinet, iis quae s t a t u t a s u n t Motu proprio die xix mensis septembris
anni MCMXVI, custodiam ac procurationem Sanctuarii B. Mariae Virginis
ad Rupes, Coenobii et r e l i q u a r u m s a c r a r u m aedium, quae veluti u n u m
c o r p u s efficiunt, denuo Minoribus e Provincia Saxoniae a S. Cruce nunc u p a t a committimus, hac lege ut illius Provinciae Minister in ea custodia ac procuratione gerenda, ut antea, Apostolicae Sedis vice fungatur, salva t a m e n Praepositi Ordinis iurisdictione.
Atque haec volumus et iubemus, contrariis quibuslibet minime
obstantibus.
Datum R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , sub anulo Piscatoris, die
XX mensis februarii a n n o MCMXXII, Pontificatus Nostri primo.
P.

CARD.

GASPARRI,

a Secretis Status.

EPISTOLA
AD VIRUM PRINCIPEM CAMILLUM FRANCISCUM MASSIMO*. DE SOLEMNIIS TER
SAECULARIBUS SANCTO P H 1 L I P P O NERIO DECRETIS.

Signor Principe,
Se a codesto illustre Comitato R o m a n o per le feste del terzo centenario dalla canonizzazione di s a n Filippo Neri fu tanto o p p o r t u n a m e n t e
diretta u n a parola d'incoraggiamento e di encomio dall'immortale Nostro
predecessore Benedetto XV, di v. m., n o n men giusto che eguali sentimenti di p a t e r n a soddisfazione e di ' legittima gioia si esprimano da
Noi che - trasferiti per divina Provvidenza a questa Cattedra di
s a n Pietro dalla sede di san Carlo e di Federico Borromeo, legati
a m b e d u e da tenerissimi vincoli con l'Apostolo di R o m a - veniamo ad
1

De eodem argumento, cfr. infra, p. 152.

Acta Pii PP. XI

149

avere verso lo stesso apostolo un titolo di particolare venerazione. Perci


non meno del compianto Pontefice, chiamato dal Signore a solennizzare
la faustissima ricorrenza fra il tripudio degli angeli, Ci compiacciamo del
pio e lieto avvenimento tre volte secolare, e Ci congratuliamo non solo
del p r o g r a m m a con cui il Comitato R o m a n o intende farne solenne e
degna commemorazione, ma dello zelo col quale esso va traducendosi
in atto per mettere in piena luce l'umile e g r a n d e figura del glorioso
maestro e padre della r o m a n a giovent, nel quale si congiunsero, in
mirabile e quasi s o p r a n n a t u r a l e a r m o n i a , la severa e rigorosa austerit
dell'asceta con la pi dolce e soave amabilit e carit evangelica. Ben
di cuore pertanto facciamo voti che i prossimi festeggiamenti, raccogliendo intorno all'urna del Santo, circonfusa di novella gloria e di
novello splendore, t u t t o il popolo di R o m a ed in primo luogo le balde
schiere della cattolica giovent, segnino, quasi pietra miliare nella storia
gloriosa di quest'alma Citt, un efficace e potente risveglio di piet e
di fede, in particolar modo divengano essi, per l'efficace intercessione
di questo grande amico di p i o e degli uomini, un forte argine al dilagare di quella corruttela e miscredenza che il flagello della g u e r r a ha
lasciato in triste retaggio, e siano alla tribolata u m a n i t l'aurora di
quella pace vera e d u r a t u r a che poggia soltanto sulla vita v e r a m e n t e
e interamente cristiana. Con tale augurio Noi imploriamo da Dio
l'abbondanza dei celesti favori s u l l ' i n t e r o Comitato R o m a n o , ed in
auspicio dei medesimi impartiamo con particolare paterno affetto l'apostolica benedizione a Lei, signor Principe, lustro ed a n i m a del Comitato,
ai singoli componenti del medesimo, ai benemeriti Padri Filippini, ai
membri dell'Oratorio secolare della Chiesa Nuova e a tutte quelle pie
persone che in qualsivoglia maniera contribuiranno a glorificar Dio nella
esaltazione del glorioso atleta della fede e della carit, san Filippo Neri.
Dal Vaticano, li 8 marzo 1922.

PIUS PP. XI

150

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ACTA BENEDICTI PP.. XV


LITTERAE APOSTOLICAE
INDULGENTIIS AUGETUR PIUM SODALITIUM SANCTAE UNIONIS EUCHARISTICAE
REPARATRICIS IN CIVITATE MEDIOLANENSI.

B E N E D I C T U S P P . XV
Ad p e r p e t u a m rei m e m o r i a m . Refert ad Nos Procurator generalis Carmelitarum Excalceatorum iam inde ab a n n o MCMXIV, auctore
dilecto filio Paschale Gatti, professo Tertii Ordinis saecularis B. Mariae
Virginis a Monte Carmelo et S. Teresiae a Iesu, et p r o b a n t e Episcopo
Cardinali, Albana in civitate, P i a m fidelium Unionem initam fuisse
titulo Sanctae Unionis Eucharisticae reparatricis potissimum ad finem
promovendi frequentiam C o m m u n i o n u m et orandi a t q u e expiandi iuxta
Nostram et R o m a n i Pontificis mentem. Nos Ipsi frugiferam Unionem
die p r i m a mensis iulii superioris anni s u p r e m a auctoritate probavimus,
e a m q u e Carmelitarum Ordini credidimus, praesertim- Archiconfraternitati
sancti Foederis Eucharistici, q u a e Mediolani in ecclesia ad Ssmi Corporis
Domini sedem h a b e t ; e a n d e m q u e U n i o n e m in ea ipsa Ecclesia dilectus
filius Noster Achilles Ratti, Cardinalis Archiepiscopus Mediolanensis, canonice erexit propriisque munivit legibus. Nunc a u t e m cum enixae Nobis
preces adhibitae sint, ut Unioni eidem peculiares n o n n u l l a s de thesauro
Ecclesiae Nobis divinitus commisso indulgentias largiri de Apostolica
Nostra benignitate dignemur; Nos, quibus m e m o r a t a e Unionis incrementum maxime cordi est, optatis his concedendum ultro libenterque existimavimus. Q u a m ob rem, audito dilecto filio Nostro S. R. E. Cardinali
Poenitentiario Maiore, de omnipotentis Dei misericordia ac BB. Petri
et Pauli Apostolorum Eius auctoritate confisi, o m n i b u s et singulis n u n c
et in posterum exsistentibus Promotori generali, zelatoribus et sociis
inscriptis a t q u e inscribendis in Sancta Unione Eucharistica reparatrice
quoties sacram synaxim percipiant in spiritu reparationis et ad mentem S u m m i Pontificis, plenariam ; itemque si singulis annis, Nativitatis
Uomini Nostri Iesu Christi, Circumcisionis, Epiphaniae, Paschatis Resurrectionis, Ascensionis, Corporis Domini, nec n o n I m m a c u l a t a e Conceptionis, Nativitatis, Annunciationis, Purificationis et Assumptionis Beatae

Acta Benedicti PP. XV

151

Mariae Virginis Deiparae festis diebus, vere poenitentes et confessi ac


sacra C o m m u n i o n e refecti, p r o p r i a m Unionis ecclesiam, si habeant, secus
cuiusque curialem, a medietate diei praecedentis ad mediam u s q u e
noctem respectivae festivitatis visitent, ibique pro christianorum principum concordia, h a e r e s u m exstirpatione, peccatorum conversione ac
sanctae Matris Ecclesiae exaltatione pias ad D e u m preces effundant,
quo die iniuncta pietatis opera impleant, plenariam omnium peccatorum
s u o r u m indulgentiam et remissionem misericorditer in Domino conced i m u s . Zelatoribus a u t e m ac zelatricibus dictae P i a e unionis, quoties
aliquem fidelem in Unionem ipsam inscribendum curaverint, iisdemque
et reliquis inscriptis, quoties vel ad modestiam s e r v a n d a m in vestibus,
in verbis et in operibus aliquem hortati fuerint, a u t quovis modo offensionem in Deum impediverint, vel aegrotum ad Ecclesiae S a c r a m e n t a
excipienda invitaverint, toties de poenalium n u m e r o in forma Ecclesiae
solita quinque a n n o s e x p u n g i m u s . P r o m o t o r i a u t e m generali et zelatoribus sacerdotibus dictae Piae Unionis veniam impertimur, ex q u a ipsi
extra U r b e m cruces, sacra n u m i s m a t a , coronas precatorias et p a r v a s
Domini Nostri Iesu Christi, Beatae Virginis et Sanctorum ex metallo
s t a t u a s , sub unico Crucis signo servatisque servandis, in forma Ecclesiae solita benedicere q u e a n t c u m applicatione indulgentiarum q u a e
n u m e r a n t u r in elencho per typos edito sub die v mensis septembris
a n n o MGMXIV, n o n exclusis, quod ad rosara et coronas precatorias, indulgentiis a S. Birgitta n u n c u p a t i s et aliis q u a e a P a t r i b u s Crucigeris
appellantur. Iisdem q u o q u e P r o m o t o r i generali et zelatoribus sacerdotibus, d u m m o d o ad sacramentales confessiones excipiendas sint probati, veniam facimus, unico pariter Crucis signo, benedicendi Crucifixis,
iisque applicandi plenariam indulgentiam, a q u o c u m q u e ex fidelibus
in mortis articulo constitutis l u c r a n d a m , ad n o r m a m decreti S u p r e m a e
S. Officii Congregationis die x mensis iunii a n n o MGMXIV dati. Ad haec
i n d u l g e m u s , ut Missae q u a e ad quodlibet cuiusque ecclesiae altare rite
per quemvis sacerdotem a d p r o b a t u m saecularem, seu, de Superiorum
s u o r u m licentia, regularem, celebrabuntur pro anima Promotoris generalis, zelatorum, zelatricum et sociorum enunciatae u n i o n i s , ei animae
pro q u a celebratae fuerint perinde suffragentur ac si fuissent ad privilegiatum altare peractae. T a n d e m largimur* ut P r o m o t o r generalis et
zelatores sacerdotes pro tempore exsistentes quater in h e b d o m a d a altaris
privilegiati indulto gaudeant. P o r r o permittimus, ut, exclusa plenaria in
mortis articulo l u c r a n d a indulgentia, P r o m o t o r i generali, zelatoribus,
zelatricibus, sociisque universis liceat plenariis supradictis ac partialibus
indulgentiis functorum vita labes poenasque, si malint, expiare.

Acta Apostoieae Sedis - Commentarium Officiale

P r a e s e n t i b u s perpetuis futuris t e m p o r i b u s valituris. Volumus a u t e m


ut praesentium Litterarum t r a n s u m p t i s , seu exemplis, etiam impressis,
m a n u alicuius Notarii publici subscriptis ac sigillo p e r s o n a e in ecclesiastica dignitate vel officio constitutae munitis, ea p r o r s u s fides a d h i b e a t u r ,
q u a e adhiberetur ipsis praesentibus si forent exhibitae vel ostensae.
XXII

D a t u m R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , sub anulo Piscatoris, die


decembris MCMXXI, Pontificatus Nostri a n n o octavo.
P. CARD. GASPARRI, a Secretis Status.

EPISTOLAE
I
AD VIRUM PRINCIPEM CAMILLUM FRANCISCUM MASSIMO: DE SOLEMNIIS DECRETIS SANCTO PHILIPPO NERIO, TERTIO PLENO SAECULO EX QUO IN ALBUM
SANCTORUM RELATUS EST.

Signor Principe,
Con particolare soddisfazione del Nostro animo abbiamo appreso
che i P a d r i Filippini e l'Oratorio secolare della Chiesa Nuova si apprestano a celebrare solennemente il terzo centenario dalla canonizzazione
di s a n Filippo Neri, e che h a n n o affidato ad un Comitato, di cui Ella
benemerito Presidente, il compito di p r o m u o v e r e tale celebrazione.
Molto opportuno Ci s e m b r a t o il p r o g r a m m a di rendere memorabile la fausta ricorrenza, pi che con la p o m p a dei festeggiamenti, con
l'efficacia di manifestazioni e di opere che mirino a r i t e m p r a r e , sull'esempio di san Filippo, la fede e le virt cristiane.
Noi vogliamo sperare che in tale m a n i e r a rifulger di n u o v a luce
la mite figura del grande Apostolo di R o m a , il quale seppe congiungere alla santit pi a u s t e r a l'amabilit disinvolta ed il sorriso della
festevolezza. Speriamo soprattutto che si riaccenda in mezzo ai giovani
il fervore da lui acceso q u a n d o li conduceva alla visita ed all'assistenza
degli infermi negli ospedali, al catechismo dei fanciulli e degli operai,
e sulle t o m b e dei martiri, e q u a n d o , a chi gli auspicava gli onori della
terra, egli rispondeva g u a r d a n d o il cielo: P a r a d i s o , p a r a d i s o ! .
Se per tutti i r o m a n i t o r n e r grato che si rievochino questi cari
ricordi, molto pi' ci t o r n a gradito a Noi, che a m i a m o con speciale
affetto q u e s t ' a l m a citt di R o m a , dal cui episcopato Ci deriva la s u p r e m a
autorit, che, per q u a n t o immeritevoli, rivestiamo.

Acta Benedicti PP. XV

153

Perci ben volentieri, signor Principe, mettiamo a sua disposizione


la Nostra offerta per concorrere alle spese della n u o v a u r n a , che, nella
presente occasione, si stabilito di fare con l'obolo dei fedeli, per
custodire pi d e g n a m e n t e il caro deposito delle spoglie mortali del
Santo. Ed a q u e s t a sacra u r n a verremo in spirito pellegrinando coi
Nostri figli per implorare da Dio, nella diffcile ora che volge, su questa
Nostra citt i divini favori.
I n t a n t o Ci grato d ' i m p a r t i r e a lei, signor Principe, ai P a d r i Filippini, ai membri del Gomitato e dell'Oratorio secolare della Chiesa
Nuova, l'apostolica benedizione.
Dal Vaticano, 24 n o v e m b r e 1921.
B E N E D I C T U S P P . XV

II
AD E.MUM P. D. AUGUSTUM TITULO SANCTAE CAECILIAE S. R. E. PRESB. CARDINALEM SILJ: DE HOSPITIO

FILIABUS

CARCERE DETENTORUM

IN VALLE

POMPEIA EXCITANDO,

Dilecte fili Noster, salutem et apostolicam benedictionem. Datis


h o d i e r n a die litteris ad dilectum filium B a r t h o l u m Longo, probari Nobis
significavimus consilium ab ipso initum hospitalis excitandae d o m u s in
Valle P o m p e i a filiabus carcere detentorum excipiendis. Iamvero hoc
ipsum hospitium, sicut cetera opera P o m p e i a n a , obtineat v o l u m u s pontificalis instituti dignitatem ; ita quidem ut Delegationis Pontificiae, q u a m
Nos sacrae aedi adiunctisque beneficentiae operibus p r o p o s u i m u s , illud
auspicio d u c t u q u e condatur, c o n d i t u m q u e ab eadem Delegatione et
regatur et administretur. Nec d u b i u m est quin vir egregius p r i m u s
omnium c a p t u r u s sit de hoc praescripto Nostro voluptatem, utpote qui,
h o r u m operum decori simulque perennitati et incremento prospiciendi
causa, a n n o MCMVI eadem in possessionem Apostolicae Sedis transtulerit. Quae res q u a n t a e fuerit opportunitatis ex eo perspici licet quod,
his vix exactis quindecim annis, P o m p e i a n a opera, Nostrae Delegationis
sollertia, m i r a n d u m in m o d u m profecerunt. Nam, ut praecipua q u a e d a m
attingamus, c o m m e m o r a r e libet et a l u m n o r u m ex u t r o q u e sexu triplicatum fere n u m e r u m , et hospitium pro filiis vinctorum ingenti molitione
a u c t u m ; et officinas variis artificiis ab alumnis exercendis i n n o v a t a s ; et
o r p h a n o t r o p h i u m puellarum atque aedificia Basilicae continentia valde

154

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

amplificata; et scholas pueris P o m p e i a n i s a p e r t a s , itemque alia plura


rei sociali i u v n d a e instituta; et speculam sismieo-meteorologicam conditam, e a m q u e omni i n s t r u m e n t o locupletatam ; et d o m u m s a c e r d o t u m
Basilicae sacra p r o c u r a n t i u m exstructam ; denique t u r r i m c a m p a n a r i a m
m a g n a e molis ex vario m a r m o r e , iussu Decessoris Nostri f. r. Pii X in
Christi R e d e m p t o r i s honorem i n c h o a t a m m u l t u m q u e iam provectam,
q u a m quidem quantocius absolvi cupimus, eo magis q u o d ex ruinis
P o m p e i o r u m veterum assurgens, o m n i b u s ostendet q u a m magnifice christiana religio de idolorum cultu triumpharit.
I t a q u e cum de his o m n i b u s vehementer g a u d e m u s tibique gratul a m u r ex animo, tum fore confidimus ut Delegatio Pontificia, cui tu
pro t u a officii conscientia egregie praees, id q u o q u e novum opus omni
cura p r o s e q u a t u r , tenuiores puellas levando e a r u m q u e animos ad chris t i a n a m virtutem fingendo.
Quam quidem ad rem, o p p o r t u n u m a Deo auxilium precati in caelestium m u n e r u m auspicium, itemque ut p a t e r n a e benevolentiae Nostrae
pignus, tibi, dilecte fili Noster, ceterisque a p u d s a c r a m aedem et coniuncta
opera elaborantibus, in primis vero potissimis illis a d i u t o r i b u s tuis dilectis
filiis Vincentio Celli et Iosepho De Angelis, quos quidem sacerdotes
optimos hic honoris causa n o m i n a m u s , a t q u e etiam iis o m n i b u s qui
charitatis stipem ad P o m p e i a n a m Nostram Delegationem mittentes, instit u t u m n o v u m iuvabunt, apostolicam benedictionem effuso animo in
Domino impertimus.
D a t u m R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , die v mensis decembris
anno MCMXXI, Pontificatus Nostri octavo.
B E N E D I C T U S P P . XV

III
AD EGREGIUM VIRUM BARTHOLUM LONGO, DE EODEM ARGUMENTO

Diletto figlio. Con benevolenza del t u t t o p a t e r n a abbiamo accolto


il reverente omaggio delle sue pubblicazioni: Vie meravigliose della
Provvidenza e 11 Rosario e la Nuova Pompei, l'una delle quali commemora o p p o r t u n a m e n t e il trentesimo a n n o dell'Ospizio Educativo per i
figli dei carcerati, e l'altra d l'annunzio ed-i p r o g r a m m a di u n a n u o v a
istituzione, che della p r i m a corona e compimento e che consiste nella
fondazione di un asilo e luogo di educazione per le povere figlie dei

Acta Benedicti PP. XV

155

d e t e n u t i . Con q u e s t a opera Ella desidera concretare finalmente un disegno


vagheggiato da lungo t e m p o e la cui attuazione costituirebbe un novello
trionfo della cristiana carit ed insieme un tratto della divina clemenza,
perch le sarebbe riservato il conforto di poter iniziare, all'et di ottanta
a n n i , u n ' o p e r a destinata a salvare t a n t e infelici fanciulle, la cui innocenza trovasi esposta ai pi gravi pericoli. Noi ce ne rallegriamo vivamente con Lei e ne volgiamo un inno di ringraziamento alla misericordia del Signore, ma in pari tempo Le facciamo l'augurio che il b u o n
Dio Le riserbi il conforto anche maggiore, di poter salutare, come Falba,
cos il pieno meriggio del nascente Istituto. P e r la prosperit e per
l ' i n c r e m e n t o del quale formiamo fin d'ora i pi ardenti voti, mentre
confidiamo che la divina Provvidenza, la quale ha fatto sorgere nella
gloriosa Valle di Pompei, merc la generosit dei fedeli, il magnifico
Santuario m a r i a n o e le molteplici opere di beneficenza che lo circondano
in quella guisa che le stelle coronano il capo della Vergine santa, voglia
a n c h e sovvenire l a r g a m e n t e alla n u o v a provvidenziale impresa. F r a t t a n t o ,
in auspicio dei celesti aiuti, Noi i m p a r t i a m o di tutto cuore l'apostolica
benedizione a Lei, diletto figlio, alla n o n meno diletta di Lei consorte
la signora contessa De Fusco, ed a tutti quei pii benefattori che in qualsiasi modo p o r t e r a n n o il loro contributo al sollecito compimento della
novella salutare istituzione.
Dato in R o m a presso S. Pietro, il 5 dicembre 1921, del Nostro Pontificato a n n o ottavo.
B E N E D I C T U S P P . XV

IV
AD EGREGIUM VIRUM ALOISIUM OSTER, PRIMARIUM IN GERMANIA SODALITATIS A
SANCTA INFANTIA IESU ADMINISTRATOREM, SEPTUAGESIMO QUINTO EXEUNTE
ANNO EX QUO IBIDEM PRAEFATA SOCIETAS EST CONSTITUTA.

Dilecte fili, salutem et apostolicam benedictionem. I u c u n d u m sane


n u n t i u m d u d u m accepimus, sodalitatem scilicet a Sancta Infantia Iesu
cotidie magis per Germaniam universam florere, idque praeclara sollertia cum tua, t u m ceterorum o m n i u m quos tu h a b e s pii operis socios.
Imprimisque n o n p a r u m charitas Nos affecit catholicorum Germaniae
p u e r o r u m , qui quidem, quamvis ipsi m a g n a in egestate versarentur,
curam t a m e n de tot parvulis in tenebris, et u m b r a mortis sedentibus

156

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

habere n o n desierunt. Profecto preces vel stipem p r o sacris missionibusofferendo iidem optimos se a l u m n o s p r a e b u e r e pueruli Iesu, qui ob eam
causam venit in h u n c m u n d u m ut salvum faceret quod perierat. Neque
minore laude ornatos hic v o l u m u s viros o m n e s qui t a m salutare opu&
provehere istic c o n t e n d u n t : satis compertum est q u a n t u m conferat id
studium s a c r a r u m missionum ad excitandum in animis adulescentium
fidei spiritum ac virtutis a r d o r e m . Itaque non modo de rei catholicae
incremento, sed etiam de recta iuventutis institutione hi bene mereri
dicendi sunt. Nunc vero, a n n o exeunte quinto et septuagesimo ex q u a
feliciter societas a sancta Infantia in Germania constituta est, vehementer de perceptis fructibus laetati, debitas vobiscum Deo agimus
grates, ac p r e c a m u r ut suis m u n e r i b u s Iesus infans vos cumulare velit,
praecipueque dono pacis veri nominis, q u a m ipse nascens hominibus
bonae voluntatis de caelo deduxit. Quorum b o n o r u m in auspicium
itemque ut p a t e r n a e benevolentiae Nostrae pignus, tibi, dilecte fili,,
iisque omnibus qui ad societatem istam q u o q u o modo pertinent, a p o stolicam benedictionem a m a n t i s s i m e in Domino impertimus.
Datum
bris

MCMxxi,

R o m a e a p u d Sanctum P e t r u m , die
Pontificatus Nostri a n n o octavo.

VIII

mensis decem-

B E N E D I C T U S P P . XV

V
AD RR. PP. DD. BASILIUM SUCIU, ARCHIEPISCOPUM ALBAE-TULIENSEM, RAYMUNDUM NETZHAMMER,

ARCHIEPISCOPUM BUKARESTIENSEM, CETEROSQUE RU-

MENIAE EPISCOPOS O B S E Q U I O S 1 S LITTERIS RESPONDENS EX PRIMO EORUMDEM CONVENTU DATIS.

Venerabiles fratres, salutem et apostolicam benedictionem. Iucundum sane Nobis accidit litterarum officium q u o d e conventu Bucarestiensi, coram Legato Nostro n u p e r habito, c o m m u n i t e r ad Nos dedistis: ea enim vos declarastis q u a e egregia v e s t r a in Iesu Christi Vicarium
pietate ac fide digna sunt. Profecto nihil plane utilius esse potest, quam
ut saepe P a s t o r e s sacri in u n u m conveniant, quo melius, collatis consiliis, suis dioecesibus, post t a n t a m praesertim rerum omnium conversionem, prospiciant. Itaque magni facimus praeclaram v e s t r a m clerique
istius sollertiam: quae quidem cum valde, saeviente bello, desudariL,
t u m , eo confecto, vel latior patet ei campus ut t a m magna fidei d a m n a

Acta Benedicti PP. XV

157

r e s a r c i a n t u r et ad pristinam christianae vitae professionem populus


feliciter revocetur. Libentes igitur in partem diligentiae vestrae Nos
venimus, quidquid a vobis ad a n i m a r u m fructum sit consultum approb a n d o ; q u a e coepta ut Deus sua ope fortunet precamur vehementer.
Atque caelestium m u n e r u m conciliatricem itemque p a t e r n a e benevolentiae Nostrae testem, vobis, venerabiles fratres, cunctoque clero et
p o p u l o unicuique vestrum concredito, apostolicam benedictionem effuso
a n i m o impertimus.
bris

Datum R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , die x n i mensis decemMGMxxi, Pontificatus Nostri a n n o octavo.

B E N E D I C T U S P P . XV

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

158

ACTA SS. CONGREGATIONUM


SACRA, CONGREGATIO CONSISTORIALIS
' I
ALBIENSIS
DENOMINATIONES DIOECESIS

DECRETUM

Castrensem et Vauriensem dioeceses t u m vetustate tum Praesulibus, qui illas o b t i n u e r u n t , illustres fuisse ecclesiastica docet h i s t o r i a ;
ex h a c enim plane constat u t r a m q u e sedem erectam fuisse a I o a n n e XXII
a n n o MCGCXVII atque inter P a s t o r e s nonnullos sacra p u r p u r a decoratos
exstitisse vel etiam ad S u m m u m Pontificatum e v e c t o s u t i Clementem VII,
u s q u e d u m , per conventionem a n n o MDCCCI cum gubernio Gallico a
S. Sede initam, a m b a e sedes suppressae archidioecesi Albiensi adiectae
fuere. Ecclesiae t a m e n cathedrales a d h u c n o m i n e ac splendore clarescunt. Quae cum memoria recoleret h o d i e r n u s Archiepiscopus Albiensis,
S S m u m D. N. P i u m P P . XI supplex deprecatus est ut in posterum
sua Ecclesia etiam titulis m e m o r a t a r u m Ecclesiarum denominari possit.
Sanctitas p o r r o Sua ut aliquod s u a e p a t e r n a e benevolentiae p i g n u s
ostenderet t u m erga Archiepiscopum t u m erga clerum et fideles, qui
illas civitates incolunt, oblatis precibus a n n u e r e dignata est; ideoque
de Apostolicae potestatis plenitudine statuit ac decrevit ut posthac
Albiensis Ecclesia Castrensi et Vauriensi q u o q u e titulis condecoretur,
a t q u e Albiensis, Castrensis et Vauriensis n u n c u p e t u r ; itemque illius
Archiepiscopus Albiensis, Castrensis et Vauriensis audiat.
Super hisce a u t e m idem Beatissimus P a t e r p r a e s e n s edi iussit consistoriale decretum perinde valiturum ac si s u p e r iisdem Apostolicae
sub plumbo Litterae expeditae fuissent.
Contrariis quibusvis n o n obstantibus etiam speciali mentione dignis.
D a t u m R o m a e ex Secretaria Sacrae Congregationis Consistorialis,
die 17 februarii 1922.
Vp.C. CARD. DE LAT, Episc. Sabinen., Secretarius.
L.

S.
Aloisius Sincero, Adsessor.

S. Congregatio Consistorialis

II
P R O V I S I O ECCLESIARUM
S s m u s D. N. P i u s P p . XI, decretis S. Congregationis Consistorialis,
h a s q u a e s e q u u n t u r Ecclesias de proprio singulas P a s t o r e providit,
nimirum:
10 februarii 1922. Metropolitanae Ecclesiae Olindensi et Recifensi
praefecit R. P. D. Michaelem de Lima Valverde, h a c t e n u s Episcopum
Sanctae Mariae. ,
Titulari episcopali Ecclesiae Verissensi, R. P. D. Heivetium Gomez
de Oliveira, h a c t e n u s Episcopum Sancti Aloisii de Maranho, quem constituit Coadiutorem cum iure futurae successionis R. P. D. Silverii Gomez
Pimenta, Archiepiscopi Mariannensis.
Titulari episcopali Ecclesiae Siuniensi, R. D. Franciscum Mariam
Gonzalez, Canonicum Magistralem cathedralis Zamorensis, quem deputavit Auxiliarem R. P. D. Francisci Mendoza, Archiepiscopi de D u r a n g o .
17 februarii. Titulari episcopali Ecclesiae Eeniensi, R. P. Augustinum Giustiniani, O. F. M., quem deputa vit Auxiliarem R. P. D. Augustini Simeone, Episcopi Adiacensis, cum obligatione residendi in civitate
Bastia.
20 februarii. Titulari episcopali Ecclesiae Isiondensi, R. D. E m m a nuelem Anatolium Chaptal, quem deputavit Auxiliarem Emi ac Revmi
P. D. Ludovici S. R. E. Card. Dubois, Archiepiscopi Parisiensis.
22 februarii. Cathedrali episcopali Ecclesiae Sancti Augustini,
R. P. Patritium Barry, a n t e a eiusdem dioecesis Vicarium Generalem.
Titulari archiepiscopali Ecclesiae Germiensi, R. D. Michaelem
Sheehan, quem constituit Coadiutorem cum iure futurae successionis
R. P. D. Michaelis Kelly, Archiepiscopi Sydneyensis.
Titulari episcopali Ecclesiae Surensi, R. D. I o a n n e m Swint,
quem deputavit Auxiliarem R. P. D. Patritii Donahue, Episcopi Whelingensis.
Titulari episcopali Ecclesiae Antipyrgensis, R. D. Hermenegildum
Ricci, O. F. M., quem constituit Vicarium Apostolicum Hu-p occiduoseptentrionalis.
24 februarii. Metropolitanae Ecclesiae Glasguensi, R. D. Donald u m Mackintosh, Rectorem Collegii Scottorum in Urbe.
Titulari archiepiscopali Ecclesiae Berythensi, R. P. D. Augustum
De Assis, h a c t e n u s Episcopum titularem Diocletianopolitanum.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

24 februarii 1922., Cathedrali Ecclesiae S. Ludovici Potosiensis,


R. P. D. Michaelem de la Mora, h a c t e n u s Episcopum de Zacatecas.
Cathedrali Ecclesiae Centumfocensi, R. P. D. Valentinum Zubizzareta, h a c t e n u s Episcopum Camageyensem.
Cathedrali Ecclesiae Camageyensi, R. D. Henricum Perez Serantes, Vicarium generalem dioeceseos Centumfocensis.
7 martii. Cathedralibus episcopalibus Ecclesiis Terracinensi,
Setinae et Privernensi invicem perpetuo unitis, R. P. Salvatorem Baccarini, e Congregatione Resurrectionis D. N. I. C.
Metropolitanae Ecclesiae Mediolanensi R. P. D. Eugenium Tosi,
h a c t e n u s Episcopum Andriensem.
Titulari episcopali Ecclesiae E b r o n e n s i R. D. I o r d a n u m Corsini,
archipresbyterum Sancti Georgii in Br aida Veronae, quem deputavit
Auxiliarem Emi ac Rmi P. D. Bartholomaei S. R. E. Cardinalis Bacilieri,
Episcopi Veronensis.

SACKA CONGREGATIO CONCILII


LAUDEN.
CIRCA DONARIA VOTIVA ET ALIENATIONES

DUBIA
Attentis deductis et resolutis in causa Dioecesis N. Donariorum
votivorum, die 12 iulii 1919 (A. A. S., XI, p. 416), Ordinarius Laudensis
ab h a c Sacra Congregatione reverenter postulavit infrascriptorum dubior u m solutionem:
I. Utrum ad alienationem rerum u t c u m q u e pretiosarum, semper
necessarium sit beneplacitum Apostolicum, an possit Ordinarius intra
certos s u m m a e limites h u i u s m o d i alienationem permittere.
II. Utrum ad alienationem q u o r u m c u m q u e d o n a r i o r u m votivorum
r e q u i r a t u r beneplacitum Apostolicum, an possit Ordinarius de eisdem
disponere, intra certam s u m m a e q u a n t i t a t e m .
III. An ad alienationem donariorum votivorum r e q u i r a t u r beneplacitum Apostolicum, q u a n d o ipse oblator donarii in alienationem ultro
consentiat.
IV. U t r u m mera oblatio doni ad altare vel ad sacram iconem, praesumptionem voti secum ferat, an positive constare debeat d o n a r i u m
ex voto oblatum esse.

S. Congregatio Concilii

161

V. An in Ordinarii facultate sit, q u a n d o Consilium administrationis


et Capitulum cathedrale inter se dissentiant, supplere alterutrius consensum, t u m in negotio alienationum t u m in quovis aequipollenti contractu.
Die 14 ianuarii 1922, Sacra Congregatio Concilii in plenariis
E m o r u m ac Revmorum P a t r u m comitiis in Palatio Apostolico Vaticano
habitis, perpensis o m n i b u s , r e s p o n d e n d u m censuit:
Ad 1. Ad Pontificiam Commissionem Codicis p r o canonibus authentice interpretandis.
Ad 2. Affirmative ad primam p a r t e m ; negative ad alteram.
Ad 3. Affirmative.
Ad 4. Donarium praesumi votivum nisi de contraria donatoris vel
offerentis voluntate aliunde constet.
Ad 5. Negative.
F a c t a a u t e m de praemissis SSmo Domino Nostro Benedicto P P . XV
relatione per infrascriptum Sacrae Congregationis S e c r e t a r i u m , in
Audientia postridie habita, Sanctitas S u a d a t a s resolutiones a p p r o b a r e
et confirmare dignata est.
D. CARD. SBARRETTT, Praefectus.

L. S.
*

I.

Mori, Secretarius.

SACRA CONGREGATIO DE RELIGIOSIS


I
DECRETUM
;

DE QUINQUENNALI RELATIONE A RELIGIONIBUS FACIENDA

Sancitum est in Codice iuris canonici, ut quilibet s u p r e m u s Moderator sive monasticae Congregationis sive cuiusvis Religionis iuris pontificii quolibet q u i n q u e n n i o , a u t saepius si ita ferant Constitutiones,
relationem de statu religionis ad S a n c t a m Sedem mittat.
Ut a u t e m hoc c a n o n u m praescriptum ordinate et utiliter effectum
.detur, h a e c Sacra Congregatio, re m a t u r e perpensa, ea q u a e s e q u u n t u r
decernenda statuit:
I. Q u i n q u e n n i a sint fixa et c o m m u n i a o m n i b u s Religionibus, iiicip i a n t q u e a die p r i m a mensis ianuarii 1923.
ACTA, vol. XIV, n. 6. 15-3-922

13

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Relationem itaque e x h i b e b u n t :
A) Ex Religionibus v i r o r u m :
a) in primo quinquennii a n n o :
Ordines militares.

Canonici Regulares, Monachi,

b) in altero: Mendicantes.
c) in tertio: Clerici Regulares.
d) in q u a r t o : Congregationes votorum simplicium tam clericales
q u a m laicales.
e) in q u i n t o : Societates virorum m o r e religiosorum viventium,
sine votis a u t cum votis privatis.
B) Ex Religionibus mulierum relationem mittent Congregationes,
habito respectu ad regionem in q u a exstat d o m u s princeps Instituti, seu
ubi sedem ex officio habet Moderatrix Generalis, sequenti r a t i o n e :
I a n n o q u i n q u e n n i i : ex Italia, H i s p a n i a et Lusitania,
II a n n o : ex Gallia, Belgio, Hollandia, Anglia et Hibernia,
III a n n o : ex reliquis E u r o p a e regionibus,
IV a n n o : ex u t r i u s q u e Americae p a r t i b u s ,
V a n n o : ex aliis orbis p a r t i b u s , et insuper Societates mulierum
sine votis more religiosarum viventium vel cum votis privatis.
II. Congregationes q u a e relationem iam forte exhibuerint intra
q u i n q u e a n n o s praecedentes eum, in quo, ad n o r m a m s u p r a descriptam
eam mittere deberent intra q u i n q u e n n i u m 1923-1927, e x i m u n t u r ab ea
r u r s u m mittenda pro hac p r i m a vice.
III. In e x a r a n d a relatione pro Institutis v o t o r u m simplicium prae
oculis h a b e a n t u r quaestiones propositae in Instructione d a t a a S. C. E E .
et RR., n u n c vero ab H. S. C. reformatae ad Codicis conformitatem,
eisque fideliter r e s p o n d e a t u r .
IV. Moderatores vero supremi Ordinum Regularium et e a r u m
Congregationum etiam votorum simplicium a u t Societatum more religiosorum viventium, q u a e ad relationem m i t t e n d a m ante Codicis p r o mulgationem n o n tenebantur, q u o a d u s q u e aliter a Sacra Congregatione provideatur, relationem de statu suae Religionis integram et
veritati r e s p o n d e n t e m - s u p e r quo eorum conscientia o n e r a t u r - diligenter exarare curent ea ratione et forma, q u a e Instituti n a t u r a e aptior
videatur; ita t a m e n , ut ex ea Apostolica Sedes de s t a t u tam materiali
q u a m morali et disciplinari Religionis plenam sibi notitiam c o m p a r a r e
queat.
P r i m a a u t e m relatio, a n t e alia de actuali s t a t u religionis, contineat
notitias historicas de Ordinis aut Congregationis fundatione; et praecipue
ea quae spectant ad eiusdem approbationem per Apostolicam Sedem et

S. Congregatio de Religiosis

163

ad Constitutiones q u i b u s in praesenti regitur. I n t e r n a q u o q u e regiminis


forma et n a t u r a v o t o r u m e x p o n a t u r , et si q u a mutatio in hisce facta
fuerit decursu t e m p o r u m a u t si q u a in Regulae observantia relaxatio,
et q u a d a m auctoritate inducta fuerit, declaretur.
Si q u a Congregatio
frequentius mittenda in
promulgationem revisis aut
respectu ad ea q u a e de

peculiare praescriptum h a b e a t de relatione


Constitutionibus a Sancta Sede post Codicis
approbatis, hoc s e r v a n d u m erit, nullo habito
quinquennio praesens decretum praescribit.

S s m u s D. N. Pius P p . XI in audientia concessa infrascripto P. Abbati


Secretario die 25 februarii 1922, praesentis decreti tenorem adprobavit,
ab o m n i b u s servari et publici iuris fieri mandavit, contrariis quibusc u m q u e minime o b s t a n t i b u s .
D a t u m R o m a e ex Secretaria S. Congregationis de Religiosis, die
8 martii 1922.
T H . CARD. VALPRB DI BONZO, Praefectus.

L. S.
Maurus M. Serafini, Ab. O. S. B., Secretarius.

II
DE MUNERE SUPREMI MODERATORIS AD VITAM

DUBIUM
S. Congregationi Religiosorum Sodalium negotiis praepositae subiectum fuit sequens d u b i u m :

An fundatores a u t fundatrices Congregationum Religiosarum vel


P i a r u m Societatum, more Religiosorum viventium, qui quaeve m u n e r e
Supremi Moderatoris a u t Moderatricis in sua Congregatione funguntur,
ius h a b e a n t illud retinendi ad vitam, n o n o b s t a n t e praescripto Constit u t i o n u m , q u a e durationem m u n e r i s praedicti ad certum t e m p u s coarctent et reelectionem eiusdem personae u l t r a certum limitem prohib e a n t ? .

S. Congregatio, re m a t u r e perpensa, r e s p o n d e n d u m censuit: Ne gative, nisi apostolicum indultum obtinuerint .


F a c t a a u t e m de praemissis relatione Ssmo D. N. Pio divina Providentia P p . XI, in audientia infrascripto P. Abbati Secretario concessa,

164

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

die 25 februarii 1922, Sanctitas S u a resolutionem S. Congregationis


approbavit et confirmavit ac publici iuris fieri mandavit.
D a t u m R o m a e ex Secretaria S. Congregationis de Religiosis, die
6 martii 1922.
i

T H . CARD. VALFR DI BONZO, Praefectus.

L. S.
Maurus M. Serafini, Ab. O. S. B., Secretarius.

III
APPROBATIONES
Decretis Sacrae Congregationis de Religiosis, S s m u s D n u s Noster
Pius P p . X I :
25 februarii 1922. Instituti Sororum Misericordiae, Tertii Ordinis S. Francisci, cuius d o m u s princeps in archidioecesi Olomucensi
sita est, Constitutiones, experimenti gratia, ad septennium, approbavit.
Congregationem religiosam S o r o r u m Filiarum Sancti Camilli de
Lellis Conf., vulgo Figlie di S. Camillo n u n c u p a t a m , cuius d o m u s
princeps
gratia,

in Urbe
ad

sita

septennium,

est, laudavit eiusque Constitutiones, experimenti


approbavit.

SACRA CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE


I
DECRETUM
EX VICARIATU APOSTOLICO DE ZANZIBAR DISTRAHITUR STATIO MISSIONALIS DE
LIMURU ET CUM ADNEXO TERRITORIO ADDICATUR VICARIATUI APOSTOLICO
DE KENYA.

R. P. D. Philippus Perlo, Vicarius Apostolicus de Kenya in Africa


Centrali, expostulavit, ut territorium civile de L i m u r u in Vicariatu Apostolico Zanzibariensi propriae s u a e missioni cederetur. Cum R. P. D.

S. Congregatio de Propaganda Fide

165

Ioannes Neville, Vicarius Apostolicus Zanzibarien., ad id adnuisset, Emi


ac Revmi h u i u s Sacrae Congregationis P a t r e s , in comitiis generalibus
die 14 superioris mensis ianuarii, quo fidei christianae progressui in
dicto territorio aptius provideretur, precibus praelaudati Praesulis adn u e n d u m esse censuerunt, a t q u e expetitum territorium in sequentibus
f i n i b u s determinaverunt, n e m p e :
Vicariatui Apostolico de Kenya, eam territorii plagam Vicariatus Zanzibariensis esse cedendam ad occidentem positam cuiusdam lineae, q u a e
a Vico Matera in missione Kenya incipit, per lineam rectam procedit
ad meridiem in Vicariatum Apostolicum Zanzibarien., u s q u e ad p u n ctum ubi parallelum geographicum de Lim u n i , sex millia p a s s u u m et
dimidium (italice decem kilom.) ab eodem d i s t a t ; q u a e q u e linea deinde
a L i m u r u semicirculum describens (cuius r a d i u m sit sex millia p a s s u u m
et dimidium) c u r s u m parallelum de L i m u r u ad p a r t e m oppositam
attingit, ubi Vicariatus Apostolici Nili Superioris fines inveniuntur.
Quam E m o r u m P a t r u m sententiam in audientia diei 13 februarii
eiusdem anni Ssmo Domino Nostro Pio Div. Prov. P a p a e XI ab infrascripto Sacrae Congregationis Secretario relatam, Sanctitas Sua adprobare r a t a m q u e h a b e r e dignata est, p r a e s e n s q u e in re decretum edi
iussit.
D a t u m R o m a e . e x aedibus Sacrae Congregationis de P r o p a g a n d a
Fide, die 20 februarii an. 1922.

G. M. CARD. VAN ROSSUM, Praefectus.

f Petrus, Archiep. Diocletanus, Secretarius.

II
PROVISIO ECCLESIAE
Decreto Sacrae Congregationis de P r o p a g a n d a Fide diei 19 octobris 1921, Benedictus P a p a XV metropolitanae Ecclesiae Scodrensi praefecit R. P. D. Lazarum Miedia h a c t e n u s Episcopum Scopiensem.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

III
NOMINATIONES
Successivis decretis Sacra Congregatio Christiano Nomini Propagando nominavit ad s u u m beneplacitum :
11 februarii 1922. R. P. Aloisium Martin a Ssmo Corde Iesu,
ex Ordine Carmelitarum Discalceatorum, Administratorem Apostolicum
archidioecesis
Ispahanensis.
de

17 februarii. R. P. D. Antonium Stoppani, Vicarium Apostolicum


Bahr-el-Ghazal, Administratorem Vicariatu Apostolici de Gartum.

18 februarii. R. D. Henricum Gogarty, ex Instituto a Spiritu


Sancto, Administratorem Apostolicum
Vicariatus de Kilima-Njaro.
22 februarii. R. D. Gallum Steiger, O. S. B., Praefectum Apostolicum de Lindi.

SACRA CONGREGATIO RITUUM


I
QUEBECEN, SEU LEODIEN.
BEATIFICATIONIS ET CANONIZATIONIS SERVI DEI A L F R 1 D I PAMPALON, SACERDOTIS PROFESSI E CONGREGATIONE SANCTISSIMI REDEMPTORIS.

In Canadensi Americae Septentrionalis regione a t q u e in oppido


prope civitatem Quebecensem Notre-Dame de Levis n u n c u p a t o , die
24 novembris a n n o 1867, ab honestis piisque p a r e n t i b u s Antonio P a m palon et Iosephina Dorion, ortum h a b u i t e a d e m q u e die in sacro fonte reg e n e r a t a est Dei F a m u l u s Alfridus P a m p a l o n . N o n d u m sexennis matrem
amisit, q u a e sicut Beatissimae Mariae Virginis cultum in eo specialiter
insererat, ita moriens ipsum eidem Deiparae Virgini, t a m q u a m filium
a m a n t i s s i m a e matri, obtulit et commendavit. Q u u m pater ad secundas
transisset n u p t i a s , et ipse et noverca p u e r u m suavitate m o r u m animiq u e c a n d o r e h a b u e r e carissimum. Succrescens aetate Alfridus frequent a r e coepit scholam parochialem cum fructu et laude in aemulationem

S. Congregatio Rituum

167

aequalium et a d m i r a t i o n e m magistrorum. Biennio post, n o v e m circiter


a n n o s agens, ut litterarum rudimentis imbueretur, p a t r i u m Collegium
ingressus est; et a n n o insequenti ad sacram Synaxim p r i m u m devotissime accessit. Naturali ingenio s t u d i u m ac diligentiam a d i u n g e n s in
variis disciplinis m u l t u m profecit, speciatim in sacra doctrina. P r u d e n t i a
et comitate a n i m o s concilians, p a r v a s dissensiones iuveniles componere
solebat a t q u e sermones et mores, ubi fieret opus, industria s u a moderari satagebat. Orationi assiduus, t e m p u s animis recreandis destinatum
saepe saepius in sacello a n t e Beatae Mariae Virginis simulacrum, effusis
precibus, impendebat. Ad poenitentiae t r i b u n a l et ad Ssmae Eucharistiae
s a c r a m e n t u m frequenter accedebat, a b s q u e ulla virtutis ostentatione et
q u a v i s h u m a n a consideratione despecta. Unde exemplar v i r t u t u m et
iuvenis angelicus appellabatur. Hisce primis aetatis a n n i s Alfridus operam praecipue navavit disciplinis, quae ad commercium pertinent, p u t a n s
sibi vitam in statu saeculari d u c e n d a m esse. Sed in eius a n i m u m religiosae vocationis s e m e n incidere coepit, q u a n d o ipse, semel i t e r u m q u e
gravi m o r b o correptus, sensit ad aliud vivendi g e n u s a Deo esse vocat u m . T u n c p r o p o s i t u m voto sancivit, cum convaluisset se Congregationem d o m u m q u e religiosam ingressurum. Quod, opitulante Dei gratia et
p r o b a n t e spiritus moderatore, de s u p e r i o r u m consensu et licentia, undeviginti a n n o s n a t u s , in Collegio Ligoriano Pulcriprati (Beaupr), rite perfecit. T u m , Trudonopolim in Belgio missus, die 8 septembris a n n o 1886
h a b i t u m religiosum induit, ibique, tyrocinio incoepto a t q u e laudabiliter
expleto, a n n o sequenti, die 8 septembris, religiosa vota n u n c u p a v i t .
Exinde P u l c r u m i u g u m (Beauplateau) translatus, quod est in Luxemburgo Belgico, in Collegio Congregationis Ssmi R e d e m p t o r i s studiis
philosophicis biennium et theologicis q u a d r i e n n i u m transegit, ingenii
mediocritatis i p s o r u m q u e studiorum difficultatibus superatis per laborem, diligentiam ac praecipue per auxilium divini Spiritus, assidua
prece, sanctis operibus ac observantia religiosa imploratum. Interea
Ordines minores et maiores per g r a d u s u s q u e ad sacerdotium suscepit,
et die q u a r t a octobris a n n o 1892 devotissime sacris primitus operatus
est. I n s e q u e n t e a n n o 1893, studiis absolutis, ad s a c r u m ministerium in
civitate Mons exercendum destinatus, eiusmodi officio multa cum laude
fungitur; atque inter cetera m u n i a operariis fratribus spirituales tradit
commentationes. Post a n n u m P u l c r u m i u g u m iterum petit, ibique alter u m tyrocinium peragit ex Instituto Ligorianae Congregationis, q u a e
suos a l u m n o s ita prioris tyrocinii fervorem renovare atque excitareintendit, simulque illos ad sacerdotalia m u n e r a recte a g e n d a instruit
ac p r a e p a r a t per labores, sermones et orationes. Montem reversus, con*-

168

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

eionibus, confessionibus, aliisque ministeriis et caritatis officiis sedulo


incumbens, potissimum in aegrotos et p a u p e r e s , o p p o r t u n u m praestitit
auxilium sacris expeditionibus suisque sodalibus missionariis. Anno 1894
ad exitum vergente, crudelis morbi signis in lethalem thysim conversis,
t e n t a t u s , se t o t u m divinae voluntati commisit et acquievit. Medicorum
consilio et superiorum iussu salubriorem et nativum aerem respirare
curavit in canadensi Pulcriprati collegio, quo a m o d e r a t o r i b u s et a l u m n i s
desideratus et expectatus pervenit die 15 septembris a n n o 1895. Quant u m potuit, sacris ministeriis suam operam tribuere nisus est; sed, ingravescente morbo, a quovis labore abstinere coactus fuit. Attamen, vires
corporis et mentis, licet debilitatas, adhibuit precibus fundendis, libris
pietatis legendis atque scribendis, r e b u s q u e divinis meditandis, d u m
morbi cruciatus absque ullo q u e s t u patienter ferebat. Sacrum q u o q u e
fecit u s q u e prope ad m e n s e m a n t e obitum, et deinceps, S s m a Eucharistia quotidie refectus, etiam in oratorium se duci rogabat, ibique diu
m a n e b a t o r a n s et a d o r a n s ante S s m u m S a c r a m e n t u m in tabernaculo
a s s e r v a t u m . T a n d e m , die trigesima mensis septembris a n n i 1896, c u m
animam iam ageret, Dei F a m u l u s , Crucifixum in pectore p r e m e n s et
fixis oculis in imaginem Beatae Mariae Virginis de Perpetuo Stwcursu,
clara et alta voce, m i r a n t i b u s a d s t a n t i b u s , Canticum Marianum integre,
persolvit: et ita, in brevi vitae cursu c o n s u m m a t u s , meritis dives e terreno exsilio ad caelestem p a t r i a m evolavit. - De eius virtutibus et votor u m observantia n o n est hic loquendi locus. Verum innuere liceat ferventem eius devotionem in A u g u s t i s s i m u m Ssmae Trinitatis mysterium
et in Dominum n o s t r u m Iesum Christum infantem, patientem, glorios u m et e u c h a r i s t i c u m . In Beatissimam Virginem Mariam a pueritia
peculiari pietatis affectu ferebatur, e a m q u e studiose colebat a t q u e ab
aliis h o n o r a r i s a t a g e b a t ; illius amore magis incensus ab a u r e o libello
sui P a t r i s legiferi sancti Alfonsi de Mariae gloriis. Ecclesiae catholicae
et R o m a n o Pontifici addictissimus, obsequium et obedientiam praestitisse fertur, s a n a m v e r a m q u e doctrinam ac legem et sacra iura t u e n d o
a d v e r s u s acatholicos, quos historiae ecclesiasticae studio refutaba!.
I m p o t e n s factus aliis operibus, benignissimum Deum suosque sanctos
p a t r o n o s et mediatores suppliciter exorabat, ut apostolicis consodalium
et missionariorum laboribus uberrimi r e s p o n d e r e n t salutiferi fructus. Interim, fama sanctitatis Servi Dei, q u a e in eius vita i n t r a q u o s d a m
fines circumscripta lucebat, post obitum magis clara et diffusa, assertis
q u o q u e gratiis seu prodigiis aucta, cum christifidelium concursu d
sepulcrum, opem implorantium et patrocinium, Processibus informativis
Ordinaria auctoritate constructis in dioecesibus Quebeeensi et Leodiensi
1

169

S. Congregatio Rituum

a d i t u m aperuit. Quibus absolutis et R o m a m ad sacram R i t u u m Congregationem transmissis, p r a e h a b i t a scriptorum eiusdem Servi Dei revisione et subsequenti declaratione diei 28 aprilis 1920, nihil obstare
q u o m i n u s ad ulteriora procedi possit , q u u m , servato iuris ordine,
omnia in p r o m p t u essent, ad quaestionem discutiendam de Causae
introductione d e v e n t u m est. Quapropter, instante R m o P. Claudio Benedetti, Congregationis Ssmi R e d e m p t o r i s et Causae postulatore, attentis
litteris postulatoriis Eri ac Rmi Di Cardinalis Ludovici Nazarii Bgin,
archiepiscopi Quebecensis, et Sacrorum Antistitum suffraganeorum atque
R e v m o r u m Archiepiscoporum et Episcoporum ceterarum P r o v i n c i a r u m
Canadensium, rogantibus q u o q u e R m i s Praesulibus Congregationis Ssmi
Redemptoris, u n a cum Rectore maiore et Superiore generali P. P a t r i t i o
Murray, et clero ac populo urbis Levis aliisque illustribus viris ac mulier i b u s e coetu saeculari et religioso, E m u s et R m u s D n u s Cardinalis
A i d a n u s Gasquet, eiusdem Causae P o n e n s seu Relator, in ordinariis
s a c r o r u m R i t u u m Congregationis comitiis subsignata die ad Vaticanas
aedes coadunatis, sequens d u b i u m discutiendum proposuit: An sit signanda Commissio introductionis Causae in casu et ad effectum de quo agitur? Et Emi ac Rmi P a t r e s sacris tuendis ritibus praepositi, post relationem ipsius Emi P o n e n t i s , audito R. P. D. Angelo Mariani, Fidei promotore generali, o m n i b u s sedulo perpensis, rescribendum c e n s u e r u n t :
Affirmative, seu signandam esse Commissionem Introductionis Causae, si
Sanctissimo placuerit. Die 17 ianuarii 1922.
Quibus omnibus Sanctissimo Domino n o s t r o Pio P a p a e XI p e r
infrascriptum Cardinalem Sacrae R i t u u m Congregationi Praefectum
relatis, Sanctitas Sua rescriptum eiusdem Sacrae Congregationis r a t u m
h a b u i t propriaque m a n u signare dignata est Commissionem Introductionis Causae Servi Dei Aifridi P a m p a l o n , sacerdotis professi e Congregatione Ssmi Redemptoris, die 22 februarii 1922.

^ A. CARD. VICO, Ep. P o r t u e n . et S. Rufinae,

S. B. C. Praefectus.
L. B S.
Alexander

Verde,

Secretarius.

Acta Apostolicae Sedis

170-

Commentarium

Officiale

II
DE COLLECTA IMPERATA SEU ORATIONE PRO PACE

DUBIUM
E x p o s t u l a t u r , est a Sacra R i t u u m C o n g r e g a t i o n e :
U t r u m probari vel tolerari possit consuetudo in u n a vel altera
dioecesi exsistens, q u a collecta imperata seu Oratio pro pace Deus a
quo sancta desideria etc., a d d a t u r P o s t c o m m u n i o n i Missae de die
currente, omissis Secreta et Postcommunio de Pace.
Et sacra R i t u u m Congregatio, audito specialis Commissioni voto,
propositae quaestioni r e s p o n d e n d u m censuit Negative ad u t r u m q u e ,
iuxta Rubricas et Decreta .
Atque ita rescripsit et declaravit. Die 18 februarii 1922.
8 A. CARD. Vico, E p . Portuen. et S. Rufinae,
S. R. G. Praefectus.
L. % S.
Alexander Verde,

Secretarius.

SACRA CONGREGATIO
PRO ECCLESIA ORIENTALI
PROVISIO

ECCLESIARUM

Decretis diei 25 februarii 1912, iuxta designationem iam factam


die 17 ianuarii a Benedicto f. r. XV, S S m u s D o m i n u s Noster P i u s P P . XI
Cathedrali Ecclesiae Magno-Varadinensi ritus r u m e n i praefecit R. P. D.
Valerium T r a i a n u m F r e n t i u , h a c t e n u s Episcopum L u g o s i e n s e m ; Cathedrali Ecclesiae Lugosiensi R. D. Alexandrum Nicolescu, canonicum
metropolitanae Ecclesiae Albae-Iuliensis.

Diarium Romanae Curiae

171

DIARIUM ROMANAE CURIAE


NOMINA PONTIFICIA
Con Suo venerato chirografo del 6 febbraio 1922, Sua Santit PIO PP. XI
si degnato nominare Suo Segretario di Stato l'Emo e Revmo signor Cardinale PIETRO GASPARRI.

S. CONGREGAZIONE DEI RITI


Marted 21 febbraio 1922, nel Palazzo Apostolico Vaticano, con l'intervento
degli Emi e Rmi signori Cardinali, e col voto dei Rmi Prelati Officiali e dei
Consultori teologi, componenti la Sacra Congregazione dei Riti, si tenuta
la Congregazione Terza Nuova Preparatoria per discutere il dubbio sopra
l'eroismo delle virt esercitate dalla Ven. Serva di Dio Maddalena Marchesa
di Canossa, Fondatrice dell'Istituto delle Figlie della Carit.
Marted 7 marzo 1922, presso l'Emo sig. Card. Antonio Vico, Ponente della
Causa di beatificazione e canonizzazione della ven. Serva di Dio Teresa del
Bambin Ges, religiosa professa dell'Ordine dei Carmelitani Scalzi, nel Monastero di Lisieux, si tenuta la Congregazione dei Riti Antipreparatoria, per
discutere tre miracoli che si asseriscono operati da Dio per intercessione della
medesima Venerabile, i quali vengono proposti per la sua beatificazione.

SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre si degnato di
nominare:
7 febbraio 1922. Monsig. Camillo Caccia-Dominioni, Suo Maestro di Camera.

Monsignori Alberto Arborio Mella di S. Elia, Giuseppe


Migone, Federico Callori di Vignale, Monalduzio
Leopardi, Carlo Confalonieri, Suoi Camerieri Segreti Partecipanti.
22

L'Emo sig. Card. Donato Sbarretti, Protettore della Congregazione delle Suore di Moutiers.

172

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

28 febbraio 1922. L'Emo sig. Card. Donato Sbarretti, Membro della S. Congregazione degli Affari Ecclesiastici Straordinari.
2
marzo

Monsig. Ubaldo Mannucci, Prelato Uditore del Tribunale


della Sacra Romana Rota.

MAGGIORDOMATO DI SUA SANTIT


NOMINE
Con Biglietti di S. E. Rma Mons. Maggiordomo, il Santo Padre si degnato
di nominare:
Camerieri Segreti soprannumerari d S. S.:
8 febbraio 1922. Monsig. Benedetto Giuseppe Virili (Roma).

Monsig. Gaetano Malchiodi (Roma).

Monsig. Edmondo Nolan, dell'archidiocesi di Westminster.

Monsig. Arturo Filippo Jackmann, della medesima archidiocesi.

Monsig. Eugenio Tisserant (Nancy e Roma).

Monsig. Enrico Carusi (Roma).

Monsig. Stanislao Legrelle (Malines e Roma).


Monsig. Emilio Cali occhia (Roma).
9

Monsig. Ambrogio Gianni.


14

Monsig. Alfonso Greco (Roma).

Monsig. Giacomo Giuseppe Redmond, della diocesi di Liverpool.

Monsig. Vincenzo Bruneiii, della diocesi di Novara.


15

Monsig. R. Guglielmo Clapperton, della diocesi di Aberdeen.


17

Monsig. Giuseppe Leone Gallardo, dell'archidiocesi di Buenos-Ayres


~

Monsig. Giuseppe Climnt y Ureta, della diocesi di Pamplona.

Monsig. Antonio Wojnillowicz, della diocesi di Luceoria e


Zytomir.

Monsig. Valeriano Baranowski, della medesima diocesi.

Monsig. Stanislao Jachniewicz, della medesima diocesi.

Monsig. Venceslao Nejmak, della medesima diocesi.

Monsig. Giorgio Zwolinski, della medesima diocesi.


18

Monsig. Emerico David, dell'archidiocesi di Colonia.

Monsig. Antonio Giuseppe Mojta (Beja).

Monsig. Oreste Gurini, della diocesi di Recanati.

Diarium Romanae Curiae

173

18 febbraio 1922. Monsig. Giuseppe Sorbellini, della diocesi di Loreto.


21

Monsig. Gustavo Franceschi, dll'archidiocesi di BuenosAyres.

Monsig. Bernardo J. Mahoney (Roma).

Monsig. Michele Curran (Roma).


22

Monsig. Vito Lattanzi, dll'archidiocesi di Bari.

Monsig. Salvatore De Angelis (Roma).

Monsig. Leone Gromier (Roma).


24

Monsig. Gaetano Giusino di Belsito (Roma).


Camerieri Segreti di Spada e Cappa soprannumerari di S. S. :
8 febbraio 1922. Il sig. marchese Enrico Rappini (Roma).

Il sig. marchese Paolo Viti Mariani (Roma).

Il sig. Cristoforo De Paus, del Vicariato Apost, di Norvegia.

Il sig. marchese Gaetano De Felice (Roma).

Il sig. conte Ranieri Callori di Vignale, della diocesi di


Casal Monferrato.

Il sig. marchese Eduardo Persichetti Ugolini, della diocesi


di Aquila.
9

Il sig. conte Paolo Folicaldi (Roma).

Il sig. conte Cesare Caterini (Roma).


13

Il sig. conte Antonio Cagiano de Azevedo (Roma).

Il sig. conte Pietro Galeotti Ottieri della Ciaja, della diocesi di Chiusi.

Il sig. conte Marcantonio Caracciolo del Leone (Roma).

Il sig. marchese Giuseppe Sacripanti Vituzzi (Roma).

Il sig. Giuseppe Sterbini (Roma).

11 sig. conte Pietro Chiassi (Roma).

11 sig. conte Giovanni Chiassi (Roma).


14

Il sig. conte Bernardo De Maupas de Juglart, dll'archidiocesi di Parigi.

Il sig. conte Enrico Pocci (Roma).

11 sig. conte Agostino Caterini (Roma).

Il sig. barone Teodoro Cramer Klett di Norimberga.


15

Il sig. comm. Giuseppe Angelini (Roma),


>>

Il sig. conte Luigi De Savignac, dll'archidiocesi di Parigi.

Il sig. conte Cognard D'Agoret, della medes. archidiocesi.

Il sig. conte Bandino Ugurgieri della Berardenga, dll'archidiocesi 'di Siena.

Il sig. marchese Giovanni Siciliano di Rende (Roma).

[1 sig. conte Pietro Vial di Sant'Agata (Napoli e Nizza).


16

Il sig. conte Adriano Aloisi-Masella (Roma).

174

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

17 febbraio 1922. Il sig. marchese Alberto Ferrari (Roma).

Il sig. conte Carlo De Loppinot, della diocesi di Nancy.

Il sig. conte Francesco Vitali, dell'archidiocesi di Fermo.

Il sig. Domenico Silvestri (Roma).

Il sig. comm. Guglielmo Humphrey Page, della diocesi di


Bruges.

Il sig. Michele Valeriano y Finat dei marchesi de Baides,


della diocesi di Malaga.

Il sig. Adolfo Zaleski, della diocesi di Luceoria e Zytomir.

Il sig. Alessandro Weriha-Darowski, della medes. diocesi.


18

Il sig. conte Paolo Santucci (Roma).

Il sig. Evan Morgan, dell'archidiocesi di Cardiff.

* Il sig. conte Vincenzo Maria Petrangolini, dell'archidiocesi


di Udine.

il sig. marchese Antonio De Faria (Losanna).

Il sig. Tommaso Hughes Kelly, dell'archidiocesi di NewYork.

Il sig. Giuseppe Visibelli, dell'archidiocesi di Firenze.

Il sig. marchese Filippo Sassoli de' Bianchi, dell'archidiocesi di Bologna.

Il sig. Alfredo de' conti Lazzarini, della diocesi di Macerata.

Il sig. conte Carlo Le Moyne de Martigny (Parigi).


21

Il sig. conte Riccardo Ceccopieri Maruffi (Roma).

Il sig. conte Massimiliano Zara (Roma).

11 sig. conte Luigi Zara (Roma).

Il sig. conte Isidoro Colonna Czosnowki (Roma).

Il sig. conte Leone Colonna Czosnowski (Roma).

Il sig. conte Giovanni Alfonso Castelli Mandosi Mignanelli


(Roma).

Il sig. conte Giuseppe Giovanni de Broqua, della diocesi


di Dijon.

Il sig. barone Pietro Andrea Pidoux de Madure, della diocesi di Saint-Claude.

Il sig. Giovanni Leslie, dell'archidiocesi di Armagh.

Il sig. Alfonso Fernandez de Alcalde y Fernandez de Vrela,


della diocesi di Madrid.

Il sig. conte Gerolamo Medolago Albani, della diocesi di


Bergamo.

Il sig. conte Pio Medolago Albani, della medesima diocesi.


22

Il sig. marchese Pio Del Turco Rosselli, dell'archidiocesi


di Bologna.

Diarium

Romanae

175

Curiae

Camerieri d'onore in abito paonazzo di S. S.:

8 febbraio 1922. Monsig. Augusto Pelzer (Roma).


14

Monsig. Fourier Bonnard (Roma).


15

Monsig. Luigi Scialdoni (Roma).


18

Monsig. Giulio Snchez, della diocesi di Santander.


Camerieri d'onore di Spada e Cappa soprannumerari di S. S. :
8 febbraio 1922. Il sig. comm. Giuseppe Salviucci (Roma).

Il sig. comm. Samuele Walker O' Neill (Roma).

Il sig. Camillo Serafini (Roma).

Il sig. comm. Pietro De Sanctis (Roma).

Il sig. cav. Francesco Diamilla Magnelli (Roma).

Il sig. conte Vincenzo Negri da Oleggio, dell'archidiocesk


di Milano.

Il sig. comm. Pio Folchi (Roma).

Il sig. comm. Enrico Tuccari (Roma).

Il sig comm. Odoardo Tabanelli (Roma).

Il sig. Marcello Tabanelli (Roma).

Il sig. avv. Giuseppe Casini (Roma).

Il sig. comm. Francesco Emilio Sassi (Roma).

Il sig. comm. Giuseppe Frasean (Roma).


14

11 sig. Giovanni Campa (Roma).


15

Il sig. comm. Augusto Grossi Gondi (Roma).


16

Il sig. 0. Giorgio John, dll'archidiocesi di Agra.


17

Il sig. cav. Giovanni Ladelci (Roma).

Il sig. Ladislao Jaroszyski, della diocesi di Luceoria e


Zytomir.

Il sig. Sigismondo Czerwinski (Roma).


18

Il sig. comm. Edoardo Persiani (Roma).

Il sig. comm. Salvatore Parisi (Roma).


21

-
Il sig. Alberto Buffa, della diocesi di Alessandria.
Cappellani Segreti d'onore di S. S.:
8 febbraio 1922. Monsig. Luciano Rossi (Roma).
17

Monsig. Stanislao Cichocki, della diocesi di Luceoria e Zytomir.


Cappellani Segreti di S. S. :
9 febbraio 1922. Monsig. Francesco Gasoni.

Monsig. Luigi Testoni.

Monsig. Filippo Giobbe.


18
y>
Monsig. Alfredo Piermattei.

176

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Chierici Segreti di S. S.:


9 febbraio 1922. Monsig. Riccardo Magnanensi.

Monsig. Enrico Remiddi.

NECROLOGIO
21 aprile 1921. MOD sig. Rinaldo Muoz Olave, Vescovo tit. di Pogla.
12 luglio
Monsig. Ilarione Giuseppe Montty, Arcivescovo titolare di
Beyruth.
18 settembre
Monsig. Tommaso O' Gorman, Vescovo di Sioux Falls.
12 dicembre
Monsig. Giacomo Trobec, Vescovo tit. di Licopoli.
7 gennaio 1922. Monsig. Francesco Saverio Brunet, Vescovo di Mont-Laurier.
Monsig. Emanuele Damasceno da Costa, Vescovo di Angra.
27
Monsig. Venceslao Sangesa y Guia, gi Vescovo di Cuenca.
15
Monsig. Hussig Ghulian, Arcivescovo di rito armeno, gi
18
di Mardin.
24

Monsig. Bartolomeo Clemente Cmbes, Arcivescovo di Cartagine.


28

Monsig. Desiderato Giacinto Berthoin, Vescovo di Aut u n .

Monsig. Ramiro Fernandez y Valbuena, Vescovo titolare


di Scillio.
Ippolito
Teissier, Vescovo di Mysore.
Monsig.

Annus XIV - Vol. XIV

3 Aprilis 1922

Num. 7

ACTA APOSTOLICAE SEDIS


COMMENTARIUM OFFICIALE

ACTA PII PP. XI


MOTU PROPRIO
GRATIAE ET PRIVILEGIA CLERICIS CONCLAVISTIS CONCESSA

PIUS PP. XI

Romani Pontificis providentiae convenit, ut eos paternae caritatis significationibus primos prosequatur, quos et
Sibi devinctos et officii retinentissimos, in ipso ineundo supremi apostolatus munere, cognoverit. Aequum igitur censemus, clericos Conclavistas infra scriptos, ceterosque ecclesiasticos viros, pariter infra nominandos, qui in Conclavi, in
quo ad Petri Cathedram evecti sumus, vel Nobis et VV. FF.
NN. S. R. E. Cardinalibus uti familiares adstiterunt vel demandata sibi munia sollerter obierunt, peculiaribus gratiis
ac privilegiis augere. Itaque Motu proprio et certa scientia
haec quae sequuntur decernimus.
I. Clerici Conclavistae, qui secuti sunt S. R. E. Cardinales in Urbe degentes aut dioecesibus Italiae regendis
praepositos, gratias, provisiones aut commendas quorumvis
beneficiorum, si quae forte sibi conferantur, itemque Litteras Apostolicas de iis conficiendas, gratuito, at semel tantum, habeant.
II. Clericis Conclavistis S. R. E. Cardinalium, qui dioeceses extra Italiam moderantur, oratorii privati ius esto, ea
ACTA, vol. XIV, n. 7. 3-4-922.

14

178

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

tamen lege, ut Ordinarius oratorium ante visitaverit ac prob a r i ! Quo ipso iure, eadem condicione servata, ceteris Conclavistis tum frui liceat, cum infirma sunt valetudine.
III. Idem esto privilegium iis qui comitati sunt S. R. E.
Presbyteros Cardinales Gulielmum 0'Connell Archiepiscopum Bostoniensem, Ludovicum Nazarium Bgin Archiepiscopum Quebecensem et Bionysium Dougherty Archiepiscopum Philadelphiensem, quamvis hi post electionem Nostram advenerint ; modo tamen iis ne desint cetera quae in
Conclavistis requiruntur.
IV. Gratis prorsus dentur Apostolicae de his privilegiis
ac iuribus Litterae.
V. Quoniam vero clericis Conclavistis, qui adfuerunt
S. R..E. Cardinalibus in Urbe commorantibus aut dioeceses
Italiae regentibus, pro Apostolicae Sedis tenuitate non licet
Nobis, quod decessores Nostri consueverunt, perpetuas constituere pensiones, iisdem, ut in hoc etiam genere aliqua voluntatis Nostrae significatio ne desit, trecentas libellas singulis, semel tantum, attribuimus.
Non obstantibus Constitutionibus, Ordinationibus Apostolicis, aliisque licet speciali et individua' mentione dignis;
quibus omnibus et singulis, etiamsi de illis specialis et individua habenda mentio, eorumque tenores inserendi forent,
illis alias in suo robore permansuris, hac vice dumtaxat specialiter et expresse Motu proprio derogamus, ceterisque contrariis quibuscumque, cum clausulis opportunis.
Fiat

motu proprio:

A.

Et cum absolutione a censuris ad effectum etc. Et cum


declaratione quod reliqua privilegia et indulta contenta in
similibus Motus proprii schedulis a nonnullis Romanis Pontificibus praedecessoribus Nostris favore Conclavistarum
alias editis, ob hodiernas rerum ac temporum circumstantias, pro nunc in suspenso remaneant. Et quod praesentis

179

Acta Pii PP. XI

Nostri Motus proprii schedulae signatura sufficiat et ubique


fidem faciat in iudicio et extra illud, quibuslibet contrariis
non obstantibus ; et quod praemissorum omnium et singulorum maior et verior specificatio et expressio fieri possit in
Litteris, si videbitur, expediendis, in quibus singulorum
Conclavistarum nomina et cognomina exprimi et describi,
seu pro expressis et descriptis haberi possint, inter quos
Sacrista et Magistri Caeremoniarum Cappellae Nostrae,
nec non Secretarius Collegii eorumdem Cardinalium. Volumus autem quod Litterarum super praesentibus conficiendarum ac etiam praesentis Nostri Motus proprii transumptis
impressis ac manu alicuius personae in ecclesiastica dignitate constitutae subscriptis et sigillo munitis, eadem fides,
tam in iudicio quam extra illud adhibeatur, quae originalibus Litteris vel praesenti Motui proprio originali adhiberetur, si forent exhibitae vel ostensae, aut exhibitus vel ostensus foret. - Fiat : A.
Datum Romae apud Sanctum Petrum, die xn mensis
martii anno MDCCCCXXII, Pontificatus Nostri primo.
PIUS

P P . XI

INDEX CLERICORUM CONCLAVISTARUM

ALOISIUS SINCERO,

Adsessor S. Congr. Consistorialis, Sacri Collegii Se-

cretarius.
AUGUSTINUS ZAMPINI,

ex Ordine Eremitarum S. Augustini, Episcopus

tit. Porphyrien., Sacrarii Apostolici Praefectus.


CAROLUS RESPIGHI,

Praefectus Caeremoniarum Apostolicarum.

IOSEPH TANI,
IOANNES BAPTISTA MENGHINI,
ALOISIUS CAPOTOSTI,

) Magistri Caeremoniarum.
MARCUS MARTINI,
CAROLUS GROSSO,

HENRICUS DANTE,

180

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

P r e s b y t e r ; conclavista N O S T E R , d u m Cardinalatus h o n o r e fungebamur.

CAROLUS CONFALONIERI,

Presbyter: VINCENTII, Episcopi Ostiensis et P r a e nestini, Card. VANNUTELLI.

HUMBERTUS BERTINI,

Presbyter: CAIETANI, Episcopi Sabinen., Card. D E LAI.


PETRUS RAVELLT, Presbyter: ANTONII, Episcopi P o r t u e n s i s et Sanctae
Rufinae, Card. VICO.
IOSEPH TONDINI,

P r e s b y t e r : IANUARII, Episcopi Albani, Card. GRAN I T O P I G N A T E L L I DI BELMONTE.

IOSEPH MENGHINI,

IOSEPH CANDIDORI,

P r e s b y t e r : BASILII, Episcopi Veliterni, Card. POM

PILJ.
PETRUS

BORGIA,

P r e s b y t e r : IOANNIS, Episcopi Tusculani, Card. CA-

GLIERO.
P r e s b y t e r : MICHAELIS, Tit. Sanctae Mariae de Pace,
Card. LOGUE.

IOANNES W A R D ,

P r e s b y t e r : I O S E P H I , Tit. S S . Ioannis et Pauli, Card.


FRANCICA-NAVA DI B O N T I F .
ADULPHUS BARBERIS, P r e s b y t e r : AUGUSTINI, Tit. Sanctae Mariae in

ALFIUS D'AGATA,

Viae, Card. RICHELMY.


SILVINUS TOMBA, P r e s b y t e r : BARTHOLOMAEI, Tit. S. Bartholomaei in
Insula, Card. B A C I L I E R I .
ALOISIUS CENTOZ, Presbyter: R A P H A E L I S , Tit. S. Praxedis, Card. MERRY
D E L VAL.
P r e s b y t e r : OCTAVII, Tit. S. Laurentii in Damaso,
Card. CAGIANO DE AZEVEDO.
ARTHURUS CONELLI, P r e s b y t e r : P E T R I , Tit. S. Chrysogoni, Card. MAFFI.
HECTOR BARANZINI, Presbyter: ALEXANDRI, Tit. S S . Andreae et Gregorii ad d i v u m Scauri, Card. LU ALDI.
VINCENTIUS DI LORENZO,

P r e s b y t e r : D E S I D E R A T I , Tit. S. Petri ad Vincula,


Card, MERCIER.

AUGUSTUS SORDET,

P r e s b y t e r : P E T R I , Tit. S. Laurentii in Lucina,


Card. G A S P A R R I , S. R. E. Camerarii.
HERNESTUS CAMUS, Presbyter: LUDOVICI H E N R I C I , Tit. S. Mariae

ARTHURUS

GERVASI,

Novae, Card. LUON.


AUGUSTUS GIRARDINI, P r e s b y t e r : P A U L I N I P E T R I , Tit. S. Honuphrii
in m o n t e Ianiculo, Card. ANDRIEU.
P r e s b y t e r : ANTONII, Tit. S S . Marcellini et Petri,

IOANNES BARROS,

Card. MENDES B E L L O .
ARTHURUS JACKMANN, P r e s b y t e r : FRANCISCI, Tit. S. P u d e n t i a n a e , Card.
B O URNE.

Acta Pii PP. XI


RICHARDUS HABERLIN,

181

P r e s b y t e r : GUILELMI, Tit. S . Clementis, Card.

0'CONNELL.
P r e s b y t e r : GUILELMI, Tit. S. Crucis in Hierusalem, Card. VAN ROSSUM.
- IULIUS LABERGE, P r e s b y t e r : NAZARII LUDOVICI, Tit. SS. Vitalis, Gervasii et Protasii, Card. BGIN.
PHILIPPUS LANGDON,

SOLDANUS

MESLINI,

P r e s b y t e r : IOANNIS, Tit. Sancti E u s e b i i , Card.

CSERNOCH.
GARTNER, P r e s b y t e r : GUSTAVI F R I D E R I C l , Tit. S. Marci,
Card. P I F F L .
CAESAR CORTINI, P r e s b y t e r : A L F O N S I , Tit. S. Mariae Angelorum in
IOANNES

Thermis, Card. MISTRANGELO.


HERMANNUS BONAZZI, P r e s b y t e r : ANDREAE, Tit. SS. Cosmae et Damiani,
Card. F R H W R T H .
P r e s b y t e r : R A P H A E L I S , Tit. S. Hieronymi Illy-

ARCHANGELUS MATTER,

ricorum, Card. SCAPINELLI DI LGUIGNO.


HUGO CAMOZZO, P r e s b y t e r : P E T R I , Tit. SS. XII Apostolorum, Card.
LA F O N T A I N E .
P r e s b y t e r : VICTORII AMAD A E I , Tit. S. Priscae,
Card. RANUZZI DE BIANCHI.
FORTUNATUS RASPANTI, P r e s b y t e r : DONATI, Tit. S. Silvestri in Capite,
Card. S B A R R E T T I .

AMBROSIUS GIANNI,

P r e s b y t e r : LUDOVICI H E R N E S T I , Tit. S. Mariae in Aquiro, Card. D U B O I S .

CAROLUS DE L A BARRE,

P r e s b y t e r : THOMAE P I I , Tit. SS. Quirici et


Iulittae, Card. BOGGIANI.

SEBASTIANUS TARTAGLIA,

THBODORICUS

DE

ANGELIS,

Presbyter: A L E X I , Tit. S. Callisti, Card.

ASCALESI.
P r e s b y t e r : ALOISII I O S E P H I , Tit. Ssmae Trinitatis
in m o n t e Pincio, Card. MAURI N.
PAULUS KRAUSE, P r e s b y t e r : A D U L P H I , Tit. S. Agnetis extra moenia,
ANTONIUS RONCHE,

Card. B E R T R A M .
ODDO ZANGOLINI, Presbyter: AUGUSTI, Tit. S. Caeciliae, Card. SILJ.
MICHAEL MONJE, P r e s b y t e r : IOANNIS, Tit. S. Mariae de Populo, Card.
SOLDEVILA Y R O M E R O .
Presbyter: T H E O D O R I , Tit. S. Mariae s u p r a

ALBERTUS VUILLERMOZ,

Minervam, Card. VALERE DI BONZO.


ALEXANDER FAJECSKI, P r e s b y t e r : A L E X A N D R I , Tit. S. Augustini, Card.
KAKOWSKI.

182

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

THADDAEUS

ZAKRZEWSKI,

Presbyter : EDMUNDI, Tit. S. Ioannis ante

p o r t a m Latinam, Card. DALBOR.


P r e s b y t e r : FRANCISCI, Tit. S. Marcelli, Card. RA-

FRANCISCUS VAGNI,

GONESI.
P r e s b y t e r : MICHAELIS, Tit. S. Anastasiae, Card.
DE F A U L H A B E R .
IOSEPH WHITAKER, P r e s b y t e r : DIONYSII, Tit. S S . Nerei et Achillei,

FRANCISCUS MLLER,

Card. DOUGHERTY.
IOSEPH SANZ, Presbyter: IOANNIS, Tit. S. Mariae de Aracoeli, Card.
B E N L L O C H Y VIVO.
MAXIMUS ALBAGS, Presbyter: FRANCISCI ASSIS., Tit. S. Sabinae, Card.
VIDAL Y B A R R A Q E R .
HEMERICUS DAVID, P r e s b y t e r : CAROLI I O S E P H I , Tit. SS. Q u a t u o r Cor o n a t o r u m , Card. S C H U L T E .
FERDINANDUS CENTO, P r e s b y t e r : IOANNIS, Tit. S. Mariae t r a n s Tyberim,
Card. TACCI.
PORPHYRIUS CORDEIRO,

P r e s b y t e r : CAIETANI, Diaconi S. Agathae, Card.

BISLET.
P r e s b y t e r : LUDOVICI, Diac. S. Mariae in Via Lata,

GREGORIUS AGUILAR,

Card. BILLOT.
NATHANAL BOATTINI,

P r e s b y t e r : MICHAELIS, Diac. S. Eustachii, Card.

LEGA.
Presbyter: AIDANI, Diac. S. Mariae in Porticu,
Card. GASQUET.

IOSEPH DREHMANNS,

IOANNES POLI,

P r e s b y t e r : NICOLAI, Diac. S. Mariae in Domnica, Card.

MARINI.
Presbyter: O R E S T I S , Diac. S. Mariae in Cosmedin,
Card. GIORGI.

PETRUS CATALDI,

ANTONIUS BARRECA,

P r e s b y t e r : CAMILLI, Diac. S. Mariae Scalaris, Card.

LAURE N TI.
Fr. AUGUSTINUS RUELLI, ex Ordine E r e m i t a r u m Sancti Augustini, Subsacrista.

Acta Pii PP. XI

183

LITTERAE APOSTOLICAE
I
ERIGITUR IN SINIS

NOVA

PRAEFECTURA APOSTOLICA DB LANG-LONG APPEL-

LANE A.

PIUS

PP. XI

Ad p e r p e t u a m rei memoriam. Quae catholico nomini a e t e r n a e q u e


fidelium saluti bene, prospere ac feliciter eveniant, ea ut m a t u r e praestemus, Nos a d m o n e t supremi apostolatus officium, quo in terris fungimur.
Iam vero, cum venerabilis frater i o a n n e s B. De Gubriant, Visitator Apostolicus regionis Sinensis, Apostolicam h a n c Sedem instanter flagitaverit,
ut missio s e p a r a t a erigeretur pro incolis e stirpe Dioy, qui h a b i t a n t in
parte meridio-oceidentali vicariatus Apostolici de Kui-Ceu et in parte occiduo-septentrionali vicariatus Apostolici de Koang-si, atque huic Visitatoris
Apostolici postulationi etiam petitiones accesserint venerabilium fratrum
tam Francisci L. Seguin Vicarii Apostolici de Kui-Ceu, q u a m Mauritii Ducur Vicarii Apostolici de Koang-si: Nos, collatis consiliis cum V V. F F .
NN. S. R. E. Cardinalibus negotiis P r o p a g a n d a e Fidei praepositis, omnibusque rei momentis attente perpensis, m e m o r a t o r u m P r a e s u l u m votis concedendum esse existimavimus. Quare, Apostolica Nostra auctoritate, praesentium tenore, a vicariatu apostolico de Kui-ceu seiungimus territorium
complectens sub-praefecturas civiles de Panhien, Pougan, Ganlan, Hinjen,
Hiny, Tchenfong, Lanlong, Tsehen, Loufou : insuper districtus de Matchang, Nicoutchang, Tchehiang, pertinentes ad subpraefecturam de
Kouanlin et districtus de P o t a n g , Hohon, Yangkia et Cheten ex subpraefectura de Tseyuin. A vicariatu autem Apostolico de Koang-si seiungimus subpraefecturas civiles de Liniun, Silong, Silin. Hoc autem territorium sic a dictis vicariatibus Apostolicis s e p a r a t u m , Apostolica similitef
Nostra auctoritate, per praesentes erigimus in praefecturam Apostolicam
ab urbe Lang-Long n u n c u p a n d a m et societatis Parisiensis pro missionibus exteris curis concredendam.
P o r r o haec s t a t u i m u s , decernentes p r a e s e n t e s Litteras firmas, validas
a t q u e efficaces semper exstare ac p e r m a n e r e , suosque plenos a t q u e
integros effectus sortiri et obtinere, illisque ad quos spectant sive spectare poterunt, n u n c et in posterum amplissime suffragari; sicque rite
iudicandum esse ac definiendum, i r r i t u m q e ex n u n c et inane fieri,

184

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

si q u i d q u a m secus super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter


sive ignoranter, attentari contigerit. Non o b s t a n t i b u s contrariis q u i b u s cumque.
Datum R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , sub anulo Piscatoris, die
XVI februarii MCMXXII. Pontificatus Nostri a n n o primo.
P . CARD. GASPARRI, a Secretis Status.

n
ERIGITUR PRAEFECTURA APOSTOLICA DE NAGOYA IN IAPONIA

Ad p e r p e t u a m rei memoriam. In hac sublimi Principis Apostolorum cathedra divinitus collocati, in o m n e s catholici orbis regiones, vel
longo t e r r a r u m marisque spatio dissitas, oculos mentis Nostrae convertimus, et quae christiano nomini p r o v e h e n d o bene vertant, quae rei
sacrae procurationi melius gerendae expdiant, ea sollicito ac paterno
studio decernere m a t u r a m u s , iamvero, cum venerabilis frater I o a n n e s
P. Rey, e societate Parisiensi pro missionibus exteris, Archiepiscopus
Tokyensis, et dilectus filius Ioseph Reiners, e societate Verbi Divini de
Steyl Praefectus Apostolicus de Nijgata in Iaponia, Sanctae huic Sedi
exposuerint pius aequo vasta esse s u a e iurisdictionis territoria: Nos,
collatis consiliis cum V V. F F . NN. S. R. E. Cardinalibus negotiis Prop a g a n d a e Fidei praepositis, p r a e h a b i t o favorabili voto Delegati Apostolici in Iaponia, o m n i b u s q u e rei m o m e n t i s attento ac sedulo studio
perpensis, m e m o r a t o r u m O r d i n a r i o r u m votis benigne concedendum censuimus. Quare Apostolica Nostra auctoritate, p r a e s e n t i u m vi, ab archidioecesi Tokyensi seiungimus d u a s praefecturas civiles Aichi et Gif u
n u n c u p a t i s ; et a praefectura Apostolica de Nijgata tres praefecturas
civiles Fukui, Ishikawa et Toyama. Territorium a u t e m h a r u m q u i n q u e
civilium praefecturarum sic s e p a r a t a r u m erigimus in distinctam praefecturam Apostolicam, ab urbe principe de Nagoya n u n c u p a n d a m , curis
concredendam societatis Verbi Divini de Steyl. Verum s t a t u i m u s n o v a m
h a n c missionem de Nagoya, t e m p o r a n e a ratione, Praefecto Apostolico
de Nijgata in administrationem esse concredendam.
Decernentes praesentes Litteras firmas, validas a t q u e efficaces semper exstare ac p e r m a n e r e , s u o s q u e plenos a t q u e integros effectus sortiri
et obtinere, illisque ad quos pertinent, sive pertinere p o t e r u n t , n u n c et in
p o s t e r u m amplissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definien-

Acta Pii PP. XI

185

d u m , irritumque ex n u n c et inane fieri, si q u i d q u a m secus super his,


a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter, attentari contigerit. Non o b s t a n t i b u s contrariis q u i b u s c u m q u e .
D a t u m R o m a e a p u d Sanctum P e t r u m , sub anulo Piscatoris, die
XVIII februarii MGMXXII, Pontificatus Nostri a n n o primo.
P . CARD. GASPARRI, a Secretis Status.

Iii
BEATA MARIA VIRGO IN CAELUM ASSUMPTA IN GALLICAE NATIONIS PATRONAM
PRAECIPUAM SANCTAQUE IOANNA ARCENSIS IN MINUS PRINCIPALEM PATRONAM RITE ELECTAE DECLARANTUR ET CONFIRMANTUR.

PIUS PP. XI
Ad perpetuam rei memoriam. Galliam, Ecclesiae filiam primogenitam merito appellatam, R o m a n i Pontifices Nostri decessores iugiter
per saecula singularibus p a t e r n a e voluntatis significationibus prosecuti
sunt. Decessor quidem Noster bo. me. Benedictus P p . XV, cui maxime
cordi fuit spirituale b o n u m Galliae, praenobili huic nationi peculiare
benevolentis animi pignus exhibere cogitavit. Etenim cum n u p e r VV.
F F . Nostri Cardinales, Archiepiscopi et Episcopi Galliarum unanimi
consensu per venerabilem fratrem Stanislaum Touchet, Episcopum Aurelianensem, supplices ferventesque ad ipsum preces admovissent, ut Beat a m Virginem Mariam sideribus receptam in Gallicae nationis P a t r o n a m principem, in alteram vero caelestem patronam S a n c t a m I o a n n a m
Aurelianensem Puellam declarare dignaretur, Decessor idem Noster
optatis hisce piis benigne concedendum c e n s u i t ; at morte interceptus,
quod m e n t e conceperat consilium exsequi nequivit. Sed Nobis, modo
ad sublimem Principis Apostolorum c a t h e d r a m divinitus evectis, grat u m a c c e p t u m q u e est desideratissimi Nostri decessoris v o t u m implere
et, s u p r e m a Nostra auctoritate, illa decernere q u a e in e m o l u m e n t u m
Galliae bene, prospere feliciterque eveniant. Constat ex veteri proverbio
R e g n u m Gallicum regnum Mariae fuisse v o c a t u m : idque iure. A primis enim Ecclesiae saeculis ad n o s t r a u s q u e tempora, I r e n a e u s et
Eucherius, L u g d u n e n s e s a m b o , Hilarius Pictaviensis, Anselmus, p r i m u m
in Gallia dein in Anglia Archiepiscopus, Bernardus Claravallensis,
F r a n c i s c u s Salesiu, aliique plures sancti Doctores Mariam celebrarunt,

186

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Deiparaeque Virginis cultum per Galliam provexerunt, ampiificarunt.


Lutetiae Parisiorum, in celeberrima Universitate studiorum, cui a Sorb o n a titulus, iam inde a saeculo decimo tertio, p r o b a t u m historice est
Virginem fuisse sine labe conceptam conclamatami. Sacra etiam monumenta a n t i q u a m erga Virginem populi pietatem luculenter t e s t a n t u r :
triginta q u a t u o r enim cathedralia Galliae templa Deiparae Virginis
titulo gaudent, inter q u a e m e m o r a r e iuvat celeberrima, Rhemis, Parisiis,
Ambiani, Carnuti, Constantiae et R h o t o m a g i erecta. F r e q u e n s concurs u s fidelium ad Marialia sanctuaria, q u o t a n n i s , hac nostra quidem
aetate, peregre confluentium, ostendit aperte quid possit in populo erga
Deiparam pietas; et saepius in a n n o Lapurdensis basilica, licet perampla, impar videtur innumeris peregrinorum t u r m i s continendis. Ipsa
Virgo Mater, gratiarum o m n i u m a p u d Deum sequestra, iteratis apparitionibs devotionem Gallici populi p r o b a r e et confirmare visa est. Quin
eliam Galliae principes et proceres sibi gloriae iugiter d u x e r u n t , devotionem erga Virginem profiteri et tueri. Ad veram Christi fidem conversus, Clodovaeus continuo super druidici templi r u i n a s fundamenta
ponit ecclesiae Nostrae Dominae, q u a m Childebertus filius eius absolvit. P l u r a templa Mariae dicat Carolus Magnus. Normandiae Duces
Reginam nationis praedicant Mariam. Sanctus Ludo vicus Rex quotidie
Virginis officium devote recitat. Ludo vicus XI, pro voto solvendo, Nostrae Dominae t e m p l u m in loco Clry aedificat; t a n d e m Ludovicus X I I I
Galliae R e g n u m dedicat Mariae iubetque ut q u o t a n n i s , festo die Virginis in caelum a s s u m p t a e , solemnes in universis Galliae dioecesibus
p o m p a e h a b e a n t u r : h a s q u e solemnes p o m p a s et in praesens agi singulis annis n o n i g n o r a m u s . Quod attinet ad Puellam Aurelianensem,
q u a m decessor Noster ad s u p r e m o s caelitum honores evexit, n e m o
inficiari potest, eam, Virginis auspiciis, liberandae Galliae missionem
suscepisse et consummasse. P r i m u m enim Nostrae Dominae de Berm o n t , postea Aurelianensis, denique patrocinio R h e m e n s i s Virginis
freta, t a n t u m opus virili pectore aggressa, inter enses districtos interrita, inter castrorum licentiam intemerata, s u p r e m o a discrimine p a t r i a m
liberavit,* Galliamque restituit. Ipsa caelestibus m o n i t a vocibus, glorioso
v exilio nomini Iesu, Galliae veri Regis, illud addidit Mariae. Ipsa, rogo
imposita, inter flammas s u p r e m o ore Iesu et Mariae n o m i n a ciens,
advolavit in caelum. Asperrima tempestate p r a e s e n t e m Aurelianensis
Puellae opem experta, Gallia gaudeat ergo eadem altera caelesti P a t r o n a ;
i d . p o s t u l a t clerus et populus, id q u o d iam g r a t u m fuit p r a e l a u d a t o
Nostro decessori, etiam Nobis ipsis placet. Q u a r e , collatis consiliis cum
VV. F F . NN. S. R. E. Cardinalibus Congregationi praepositis pro Sacris

187

Acta Pii PP. XI

Ritibus tuendis, Motu proprio atque ex certa scientia et m a t u r a deliberatione Nostris, deque Apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium vi, p e r p e t u u m q u e in m o d u m , Beatissimam Virginem Dei Genitricem Mariam, sub titulo Assumptionis in caelum, uti praecipuam
universae Galliae a p u d D e u m P a t r o n a m rite electam declaramus et
confirmamus, cum o m n i b u s privilegiis atque honorificentiis, quae huic
nobili titulo ac dignitati competunt. Insuper enixis votis Antistitum,
cleri ac fidelium e dioecesibus et missionibus universae Galliae obsec u n d a n t e s , illam inclytam Puellam Aurelianensem, quam omnes Galliae
catholici cives t a m q u a m heroem religionis et patriae peculiari admiratione ac veneratione agnoscunt et recolunt, Sanctam I o a n n a m Virginem
Arcensem, uti P a t r o n a m m i n u s principalem Galliae, pleno populi suffragio electam, libentissime declaramus et c o n s t i t u i m u s , interposita
similiter s u p r e m a Nostra Apostolica auctoritate, honorificentiis o m n i b u s
ac privilegiis pariter attributis, q u a e huic minoris P a t r o n a e titulo de
iure competunt. P r e c a m u r propterea b o n o r u m o m n i u m auctorem Deum,
ut, u t r a q u e caelesti P a t r o n a , Deipara n e m p e in caelum Assumpta et
S a n c t a I o a n n a Virgine Arcensi, aliisque Sanctis P a t r o n i s locorum et
Titularibus ecclesiarum, t a m dioecesium quam missionum, suffragantib u s , Gallia catholica ad spem verae libertatis et pristinae dignitatis
erecta, sit vere R o m a n a e Ecclesiae filia primogenita, et avitas gioriosasque traditiones mente, opere et amore foveat, servet, adaugeat, in
b o n u m religionis ac patriae.
Haec largimur, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque
efficaces semper exstare ac p e r m a n e r e ; suosque plenos a t q u e integros
effectus sortiri atque o b t i n e r e ; universaeque Gallicae nationi, n u n c et
in posterum amplissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex n u n c et inane fieri, si q u i d q u a m secus super
his, a quovis, quavis auctoritate, scienter sive ignoranter, attentari contigerit. Non obstantibus contrariis q u i b u s c u m q u e .
Datum R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , sub anulo Piscatoris, die
u mensis martii a n n o MCMXXII, Pontificatus Nostri primo.

P.

CARD.

GASPARRI,

a Secretis Status.

188

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

IV
PIA CONSOCIATIO A CHORIS MARIANIS IN URBE INDULGENTIIS ET GRATIIS
i SPIRITUALIBUS AUGETUR.

PIUS PP. XI
Ad perpetuam, rei memoriam. Cum, sicuti accepimus, in ecclesia
ad Sanctae Theresiae de Urbe canonice erecta exsistat pia consociatio
a Choris Marianis , et P r o c u r a t o r generalis Carmelitarum Excalceat o r u m enixas Nobis humiliter preces adhibuerit, ut moderatoribus, zelatoribus et sociis in ipsa consociatione inscriptis n o n n u l l a s de t h e s a u r o
Ecclesiae Nobis divinitus commisso indulgentias et spirituales gratias
largiri dignemur, Nos, ut ipsa societas uberiora in Domino i n c r e m e n t a
capiat, optatis his a n n u e n d u m , q u a n t u m in Domino possumus, existim a v i m u s . Quam ob rem, audito dilecto filio Nostro S. R. E. Cardinali
Poenitentiario Maiore, de omnipotentis Dei misericordia ac B B . P e t r i
et Pauli Apostolorum E i u s auctoritate confisi, o m n i b u s et singulis n u n c
et in p o s t e r u m existentibus praefatae associationis moderatoribus, zelatoribus et sociis, qui die primae inscriptionis, a u t u n o ad cuiusque
arbitrium eligendo die e septem continuis immediate s e q u e n t i b u s : et
semel in m e n s e die similiter ad arbitrium eligendo: nec non q u o t a n n i s
Nativitatis, Circumcisionis, SSmi Nominis Iesu, Epiphaniae, Paschatis
Resurrectionis, Ascensionis, Corporis Christi, Sacri Cordis Iesu, et Pentecostes ac Sanctissimae Trinitatis festivitatibus: pariterque S S m a e Virginis Immaculatae Conceptionis, Nativitatis, Praesentationis, Annuntiationis, Visitationis, Purificationis, Assumptionis et Commemorationis
Mariae Sanctissimae a Monte Carmelo festis d i e b u s : item festis Archangelorum Michaelis, Gabrielis et R a p h a e l i s , et Sanctorum Angelorum
C u s t o d u m ; pariterque festo Nativitatis Sancti Ioannis Baptistae, festo
et sollemnitate Sancti Iosephi, Virginis Sponsi ; festis Sanctorum X I I Apostolorum, Sanctorum Omnium, S a n c t o r u m ex Ordine Carmelitarum,
Sancti Ioannis a Cruce, Sancti Francisci Xaverii, Sanctae Theresiae a
Iesu, B e a t o r u m Dionysii a Nativitate et Redempti a Cruce; die t a n d e m
festo a n n u o piae consociationis, qui vulgo vocatur F e s t a Missionaria ,
a d m i s s o r u m sacramentali confessione expiati a t q u e eucharisticis epulis
refecti, propriam societatis ecclesiam, si praesto sit, secus q u a m v i s
aliam ecclesiam sive cappellani publicam, a medietate diei praecedentis
ad mediam u s q u e noctem festi respectivi, devote visitent, ibique pro
christianorum principum concordia, h a e r e s u m exstirpatione, peccatorum
conversione ac Sanctae Matris Ecclesiae exaltatione pias ad Deum pre-

Acta Pii PP.

XI

189

ces effundant, quo die iniuncta pietatis opera impleant, p l e n a r i a m :


insuper iisdem moderatoribns, zelatoribus et sociis n u n c et in p o s t e r u m
in eadem societate existentibus, in cuiuslibet eorum mortis articulo,
si, vere poenitentes et confessi, SSmum Eucharistiae S a c r a m e n t u m
s u m p s e r i n t , vel, q u a t e n u s id facere nequiverint, saltem contriti, n o m e n
Iesu ore, si potuerint, sin m i n u s corde, devote invocaverint, et m o r t e m
t a m q u a m peccati stipendium patienti animo susceperint, etiam plenariam omnium peccatorum suorum indulgentiam et remissionem misericorditer in Domino concedimus et largimur. Iisdem autem moderatoribus, zelatoribus et sociis praesentibus et futuris, quo die in Tabernaculo
latentem Eucharistiam contrito saltem corde, precesque, ut superius
diximus, fundentes celebrent, septem a n n o s totidemque q u a d r a g e n a s :
quoties vero vel precibus vel stipe sacras Carmelitani Ordinis missio
nes adiuvent, de n u m e r o poenalium dierum in forma Ecclesiae solita
centum e x p u n g i m u s . Concedimus quoque, Apostolica Nostra auctoritate,
per praesentes, indultum, ut Missae, q u a e ad quodvis c u i u s q u e ecclesiae altare rite c e l e b r a b u n t u r pro anima cuiusque moderatoris, zelatoris, nec non sodalis defuncti, ipsi animae perinde suffragentur, ac si
fuissent ad privilegiatum altare p e r a c t a e ; et moderatoribus ac sacerd o t i b u s in ipsam Societatem n u n c et in p o s t e r u m adlectis sive adlegendis, d u m m o d o aliter simili facultate n o n g a u d e a n t , q u a t e r in hebdom a d a personale altaris privilegiati indultum tribuimus. Tandem iisdem
m o d e r a t o r i b u s et sacerdotibus inscriptis, qui sint ad sacramentales confessiones excipiendas probati, facultatem facimus benedicendi, unico
Crucis signo , extra Urbem, servatis formula et ritu praescriptis,
obiecta pietatis, iisque applicandi indulgentias a Nobis concessas sub
die XVII februarii mensis vertentis anni MGMXXII : nec n o n coronas precatorias cum applicatione indulgentiarum tum P P . Crucigerorum tum
S a n c t a e Birgittae: denique Crucifixos, cum applicatione indulgentiae in
m o r t i s articulo l u c r a n d a e a quovis fideli, qui, s u b statutis conditionibus,
C rucifixum sic benedictum vel deosculatus sit vel saltem tetigerit. Cont r a r i i s n o n o b s t a n t i b u s quibuslibet. P r a e s e n t i b u s perpetuo valituris.
Volumus a u t e m , ut praesentium Litterarum t r a n s u m p t i s seu exemplis, etiam impressis, m a n u alicuius Notarii publici subscriptis, ac
sigillo p e r s o n a e in ecclesiastica dignitate constitutae munitis, eadem
p r o r s u s fides adhibeatur, q u a e adhiberetur ipsis praesentibus, si forent
exhibitae vel ostensae.
D a t u m R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , sub anulo Piscatoris, die
xi mensis martii a n n o MCMXXII, Pontificatus Nostri primo.
P. CARD. GASPARRI, a Secretis Status.

190

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ACTA

B E N E D I C T I XV

CONSTITUTIO APOSTOLICA
GOMPSANA, GAMPANIENSIS
S. ANGELI DE LOMBARDIS ET BISAG1ENSIS
DISMEMBRATIONIS ET UNIONIS

BENEDICTUS

EPISCOPUS

SERVUS SERVORUM DEI


AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Ad christifidelium b o n u m maxime confert, ut dioeceses ita distrib u a n t u r , quo e a r u m regimini ac necessitatibus facilius et c o m m o d i u s
occurri possit. Hinc est q u o d si nova t e m p o r u m ratio effiagitet ut id
immutetur, quod olim fuerat sancitum, Apostolica Sedes n o n a b n u a t ,
sed in more habeat, dioeceses separare, unire, novisque limitibus circumscribere, p r o u t ipsa res postulat, ut a m o v e a n t u r ea, q u a e in anim a r u m verterent perniciem. Iamvero id plane accidit relate ad archidioecesim C o m p s a n a m et ad dioecesim Campaniensem, Compsanae ab
a n n o millesimo octingentesimo decimo octavo u n i t a m , et in p e r p e t u a m
administrationem Archiepiscopo Compsano concreditam. Distantia enim
et difficultate viarum iter a C a m p a n i a ad oppidum Compsam d i u t u r n u m
et grave e s t ; et idcirco Ordinarius s u a s oves invisere, et h a e s u u m Ordin a r i u m adire, ut plurimum, nequeunt, nisi magnis toleratis expensis et
tempore n o n modico emenso. Q u a p r o p t e r vix ab istius ordinationis
initio adversus h a n c d u a r u m dioecesium u n i o n e m querelae m o t a e sunt,
et modo ab u n a , modo ab altera n o v a ordinatio expetita fuit. Nuperrime vero Capitulum cathedrale C a m p a n i e n s e m o r a s a b r u m p e n d a s esse
duxit et ad r e m e d i u m afferendum t a m noxio ecclesiastici regiminis
statui, supplices preces Nobis obtulit, ut Campaniensis dioecesis seiungeretur ab archidioecesi Compsana, ipsique proprius Episcopus constitueretur. Qua petitione S. Congregationis Consistorialis examini subiecta,
eidem S. Consilio visum est, bono a n i m a r u m cessurum dioecesim Campaniensem separare ab archidioecesi Compsana, novos utriusque Eccie-

Acta Benedicti XV

191

siae limites statuere et archidioecesim Gompsauam copulare cum dioecesibus unitis S. Angeli de Lombardis et Bisaciensi, servato, q u a n t u m
fieri poterat, ordine civilis divisionis. Nos a u t e m v o t u m Venerabilium Frat r u m Nostrorum S. R. E. Cardinalium excipientes, et spirituali fidelium
bono prospicere cupientes, re m a t u r e perpensa, o m n i u m ac singularum,
q u o r u m haec res interest, vel sua interesse p r a e s u m a n t , consensu suppleto, auctoritate Nostra et de Apostolicae potestatis plenitudine, stat u i m u s ut m e m o r a t a dioecesis Campaniensis s e i u n g a t u r ab archidioecesi
Compsana, u t r a q u e novis limitibus circumscribatur, ut infra indicabimus,
et archidioecesis C o m p s a n a u n i a t u r , copuletur et principaliter a d i u n g a t u r
dioecesibus unitis S. Angeli de Lombardis et Bisaciensi. Suo itaque honore
antiquae archidioecesi Compsanae servato, illius Ordinarius nomen, titulum ac h o n o r e m habebit Archiepiscopi Compsani et Episcopi S. Angeli
de L o m b a r d i s et Bisaciensis; et q u a Archiepiscopus C o m p s a n u s s u b d i t a
habebit oppida vulgo n u n c u p a t a Coma, S. Andrea di Coma, Andreita,
Cairano, Galitri, Teora, Quaglietta, Senerchia, Galabritto, Caposele, Pescopagano. Ordinarius a u t e m Campaniensis, praeter oppida iam n u n c sibi
propria, hoc est Campagna, Caggiano, Satriano Lucano, S. Angelo le
Fratte, Savoia di Lucania vulgo n u n c u p a t a , obnoxia sibi habebit Contursi, Palomonte, Oliveto Citra, Buccino, S. Gregorio Magno, Salvitelle,
Auletta, Laviano, Santo Menna, Castelnuovo di Coma, Valva, Colliano,
etiam vulgo n u n c u p a t a , q u a e omnia h u c u s q u e in dioecesi C o m p s a n a
erant, sed, q u u m sint in circumscriptione civili Campaniensi et Campaniae propiorem et faciliorem h a b e a n t accessum, eidem dioecesi adiung u n t u r u n a cum oppido Vietri di Potenza vulgo n u n c u p a t o , quod est in
provincia civili Potentina. Insuper, quod modo attinet, Episcopus Campaniensis Sanctae Sedi erit immediate subiectus. P r o dotatione a u t e m mens a r u m episcopalium volumus ut census, canones et praestationes, q u a s
paroeciae Ecclesiarum Compsanae et Campaniensis solvere tenentur, ei
dioecesi t r i b u a n t u r cui paroeciae ipsae subiiciuntur. P r a e t e r e a ex reditibus publici aerarii d u a e tertiae partes, quae ad libellas octo millia
ducentas triginta q u a t u o r n u m e r a n t u r , adscribantur Episcopo Campaniensi, tertia vero pars Archiepiscopo Compsano, qui insuper percipiet
omnes r e d i t u s m e n s a r u m episcopalium S. Angeli de Lombardis et Bisaciensis. Omnia a u t e m et singula documenta, quae attinent ad paroecias
s e p a r a n d a s et a d i u n g e n d a s dioecesi Campaniensi, servatis servandis et
q u a n t u m fieri poterit, tabulario Curiae Campaniensis t r i b u a n t u r . Cathedralis Ecclesiae Campaniensis, ut s u p r a circumscriptae, constituimus
Episcopum venerabilem fratrem Carmelum Cesarano, h a c t e n u s Archiepiscopum C o m p s a n u m et Administratorem p e r p e t u u m Campaniensem,

192

Acta Apostoieae Sedis - Commentarium Officiale

q u e m proinde absolvimus a vinculo metropolitanae Ecclesiae Gompsanae


et d e c o r a m u s titulo ad personam Archiepiscopi-Episcopi Gampaniensis.
Ecclesiae vero metropolitanae C o m p s a n a e praeficimus venerabilem
fratrem Iulium Tom masi, h a c t e n u s Episcopum S. Angeli de Lombardis
et Bisaciensis, quem proinde Archiepiscopum C o m p s a n u m et Episcop u m S. Angeli de L o m b a r d i s et Bisaciensem constituimus.
Quae autem hisce Litteris Apostolica auctoritate a Nobis decreta
sunt, nemini, ullo t e m p o r e , infringere, a u t iis repugnare, vel q u o m o d o
libet contraire liceat. Si quis, q u o d Deus avertat, hoc a t t e n t a r e praesumpserit, sciat se obnoxium e v a s u r u m esse poenis a sacris c a n o n i b u s
contra obsistentes exercitio ecclesiasticae iurisdictionis statutis.
Ad praemissa omnia et singula exsecutioni m a n d a n d a , cum omnibus
facultatibus necessariis et opportunis, d e p u t a m u s venerabilem fratrem
Albertum Costa, Episcopum Melphiensem et Rapollensem, eique tribuentes etiam potestatem subdelegandi alium virum, in ecclesiastica
t a m e n dignitate constitutum, ita ut ipse valeat et satagat q u a e c u m q u e
ordinare, declarare, statuere ac definitive decernere, quae huic rei conficiendae e r u n t necessaria. Eidem exsecutori Apostolico adiicimus obligationem, intra sex menses a d a t a p r a e s e n t i u m Litterarum computandos, ad S. Congregationem Consistorialem t r a n s m i t t e n d i a u t h e n t i c u m
exemplar peractae exsecutionis. Volumus autem et m a n d a m u s ut h a r u m
Litterarum t r a n s u m p t i s etiam impressis, m a n u t a m e n alicuius Notarii
publici subscriptis, et sigillo alicuius in ecclesiastica dignitate constituti
munitis, adhibeatur eadem p r o r s u s fides, q u a e hisce litteris tribueretur
si originaliter exhibitae vel ostensae fuerint.
Decernimus denique h a s praesentes Litteras valituras, contrariis quibuslibet, etiam peculiari et expressa mentione dignis, minime obstantibus.
Datum R o m a e a p u d Sanctum P e t r u m , a n n o Domini millesimo nongentesimo vigesimo primo, die trigesima mensis septembris, Pontificatus
Nostri a n n o octavo.
)$j C. CARD. DE LAI, Episc. Sabinen.
S. C. Consist. Secretarius.

O. CARD. CAGIANO
S. B. E. Cancellarius.

Ludo vicus Schller, Protonotarius Apost.


Leopoldus Capitani, Reg. Sub. ex spec. dei.
Loco ffc Plumbi.
Beg. in Cane. Ap., vol. XXVI, n. 6.

Suprema, S. Congregatio S. Officii

ACTA SS. CONGREGATIONUM


SUPREMA SACKA CONGREGATIO S. OFFICII
DECRETUM
REPROBATIO

L I B R I : UNE

MYSTIQUE

DE

NOS J O U R S

Emi ac Rmi Domini Cardinales in rebus fidei et morum Inquisit o r e s generales, in ordinario consessu habito feria iv, die 15 martii 19%%
d e c r e v e r u n t : Opus cui t i t u l u s : Chanoine S. Legueu - Une mystique
dt nos jours. Sur Gertrude-Marie, religieuse de la Congrgation de
Saint-Charles d'Angers esse reproban dum.
Et insequenti feria v, die 16 eiusdem mensis e t a n n i , Sanctissimus
D. N. P i u s divina Providentia Papa XI, in solita audientia R. P. D.
Assessori Sancti Officii impertita, relatam sibi E m o r u m P a t r u m resolutionem r a t a m h a b u i t et publici iuris fieri mandavit.
Datum Romae, ex aedibus S. Officii, die 17 martii 1922.
Aloisius Castellano, Supremae S. C. S. Officii Notarius.

SACKA CONGREGATIO CONSISTORIALIS


I
AMAZONENSS-FLUMINIS NIGRI
DE FINIUM COMMUTATIONE

DECRETUM
R e v m u s Apostolicus Praefectus Fluminis Nigri n u p e r a Sancta
*Sede postulavit, ut a dioecesi Amazonensi d i s t r a h e r e t u r paroecia a
S a n c t a Rita de Mouia n u n c u p a t a s u a e q u e praefecturae u n i r e t u r , t u m
ob illius regionis a n i m a r u m salutem, t u m ob ipsius praefecturae comACTA, vol. XIV, n. 7. 3-4-itS.

45

194

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

m o d u m . Quare Ssmus D n u s Noster P i u s P a p a X I , accedente consensu


R. P . D . Irenaei Joffily, Episcopi Amazonensis, et suffragante Ulm o ac R m o
Dno Henrico Gasparri, Archiepiscopo Sebastensi, in Brasiliana Republica Apostolico Nuntio, suppleto, q u a t e n u s o p u s sit, q u o r u m intersit vel
s u a interesse p r a e s u m a n t , consensu, hoc consistoriali decreto, p e r i n d e
valituro ac si Apostolicae sub plumbo Litterae expeditae fuissent, praefatam paroeciam S. Ritae de Moura, cum o m n i b u s et singulis fidelibus
ibi exsistentibus, a dioecesi Amazonensi separat et Apostolicae praefecturae Fluminis Nigri coniungit et unit. Contrariis q u i b u s c u m q u e h a u d
obstantibus. Ad haec a u t e m exsecutioni m a n d a n d a idem S s m u s D n u s
d e p u t a t R. P. D. Henricum Gasparri, Archiepiscopum Sebastensem, in
Brasiliana Republica Apostolicum N u n t i u m , eidem t r i b u e n s necessarias
et o p p o r t u n a s facultates, etiam subdelegandi ad effectum de quo agitur,
quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum, onere eidem
imposito ad h a n c S. Congregationem mittendi, intra sex menses a d a t a
praesentium computandos, a u t h e n t i c u m exemplar exsecutionis peractae.
D a t u m Romae, ex aedibus Sacrae Congregationis Consistorialis,
die 3 martii 1922.
)$l C.
h.

CARD. D E

LAT, Episc. Sabinen., Secretarius.

S.
Aloisius

Sincero, Adsessor.

II
TAMAULIPANAE
DE EPISCOPALIS SEDIS TRANSLATIONE

S S m u s D n u s Noster P i u s P P . XI, decreto S. Congregationis Consistorialis, die 3 martii 1922, statuit ut episcopalis sedis dioeceseos
T a m a u l i p a n a e a civitate Victoria in u r b e m Tampico transferatur.

III
P R O V I S I O ECCLESIARUM
Decretis Sacrae Congregationis Consistorialis, Benedictus fel. r e c .
Pp. XV, h a s q u o q u e Ecclesias de proprio singulas P a s t o r e providit:
20 decembris 1921. Titulari episcopali Ecclesiae P a p i a n e n s i praefecit R. P- Hyginum Nuti, Vicarium Apostolicum Aegypti.

S. Congregatio Consistorialis

195

21 decembris 1921. Titulari episcopali Ecclesiae Tegeensi, H. D.


Augustinum Blessing, Vicarium Apostolicum de Limon.
29 decembris. Titulari archiepiscopali Ecclesiae Nicomedien si,
R. D. Carolum Cremonesi, Elemosynarium Sanctitatis Suae.
Titulari episcopali Ecclesiae Lambactitanae, R. P. Ioannem M.
Blois, Vicarium Apostolicum Manciuriae Meridionalis.

Item successivis eiusdem Sacrae Congregationis


Dominus Noster Pius divina Providentia P p . X I :

decretis S s m u s

13 martii 1922. Titulari episcopali Ecclesiae Myriophytensi praefecit R. D. Arnoldum Verstraelen, e Societate Verbi Divini de Steyl,
Vicarium Apostolicum I n s u l a r u m S u n d a e Minorum.
17 martii. Titulari archiepiscopali Ecclesiae Cabasitanae, R. P*
D. O t h o n e m Nuez et Zarate, h a c t e n u s Episcopum Z a m o r e n s e m in America Septentrionali, q u e m constituit Coadiutorem cum iure futurae successionis R. P. D. Eulogii Gregorii Gillow, Archiepiscopi de Antequera.
Titulari archiepiscopali Ecclesiae Dramensi, R. P. D. Guilelmum
Piani, h a c t e n u s Episcopum tit. Palaeoplitanum, quem constituit Deleg a t u m Apostolicum in Insulis Philippinis.
Cathedrali Ecclesiae Sacramentensi, R. P. D. P a t r i cium Keane*
h a c t e n u s Episcopum titularem S a m a r i t a n u m .
Cathedrali episcopali Ecclesiae Squillacensi, R. D. A n t o n i u m
Melomo, Rectorem Seminarii Consentini.
18 martii. Titulari episcopali Ecclesiae Scillitanae, R. P. D. Ben i a m i n u m I o s e p h u m Keiiey, h a c t e n u s Episcopum S a v a n n e n s e m .
22 martii. Titulari episcopali Ecclesiae l a b r u d e n s i , R. D. Henricum Friteau, e Congregatione Spiritus Sancti, Vicarium Apostolicum
de Loango.
Titulari episcopali Ecclesiae Tiberiopolitanae, R. D. A d a l b e r u m
Fleischer, Vicarium Apostolicum de Mariannhill.
28 martii. Titulari episcopali Ecclesiae Legionensi, R. D. Iulian u m Leventoux, e Congregatione Iesu et Mariae vulgo E u d i s t a r u m ,
Vicarium Apostolicum Sinus Sancti Laurentii.

Acta Apostolicae Sechs - Commentarium Officiale

196

SACRA CONGREGATIO DE RELIGIOSIS

CIRCA

PECUNIAS

PRAESTITI

RELfGIOSlS

TEMPORE

OBVENIENTES

OCCASIONE

SERVITII

MILITARIS

BELLI.

DUBIA
Sacrae Congregationi Religiosorum Sodalium negotiis praepositae,
sequentia dubia pro o p p o r t u n a solutione subiecta fuere:
I. Utrum religiosi sollemniter professi ad tenorem iuris c o m m u n i s
q u i d q u a m pecuniarum, q u a e illis occasione servitii militaris d u r a n t e
bello praestiti obvenerunt, vel ob venient, iure sibi retinere valeant, vel
potius eas o m n e s suo Ordini refundere teneantur.
II. U t r u m religiosi sollemniter quidem professi, sed ex indulto
Apostolico post professionem n i h i l o m i n u s . capaces adquirendi, quidq u a m p e c u n i a r u m , de q u i b u s in p r i m o dubio, s u a s facere valeant a b s q u e
assensu et licentia expressa sui Superioris maioris.
III. U t r u m religiosi simpliciter professi, sive in p e r p e t u u m sive ad
t e m p u s , q u o r u m constitutiones excludunt post professionem omnem
ulteriorem acquisitionem bonorum temporalium, t e n e a n t u r dictas pecuniae o i n t e s suae Religioni t r a d e r e .
IV. U t r u m religiosi q u o m o d o c u m q u e simpliciter professi in perpet u u m vel ad t e m p u s , sive in Ordine sive in Congregatione, q u o r u m
constitutiones n o n obstant, de pecuniis titulo stipendii (le solde) acceptis q u i d q u a m s u u m facere valeant, vel potius quidquid post eorum
dimissionem ex exercitu superfuerit, respectivae Religioni tradere
teneantur.
V. U t r u m pensio vitalitia data ob mutilationem vel debilitationem
in bello perpessam religiosis simpliciter professis, vel iis de q u i b u s in
can. 673 1, a u t d e m u m iis q u o r u m vota vel p r o m i s s a suspensa maneb a n t , pertineat ad respectivam Religionem a u t Societatem.
VI. U t r u m e m o l u m e n t a pecuniaria, ob decus militare (la mdaille
militaire, la croix de la lgion d'honneur) in bello r e p o r t a t u m obvenientia, pertineant ad ex-milites a u t potius ad Religionem.
VII. U t r u m retributio singulis militibus in actu eorum dimissionis
t r i b u t a t a m q u a m sollemne publicae gratitudinis signum (la prime de la
dmobilisation) pertineat ad Religionem.

197
VIII. Utrum qui de pecuniis occasione beiti perceptis contra superiores resolutiones, iam d i s p o s u e r i t etiam in favorem tertii, t e n e a n t u r
ad restitutionem.
Porro Eminentissimi P a t r e s in plenario coetu ad Vaticanum habito
die 24 februarii 1922, re m a t u r e perpensa, ad proposita dubia respondendum censuerunt:
Ad i. Negative ad l
Ad II. Negative.

a m

a m

partem ; affirmative, ad 2 .

Ad III. Affirmative, q u o a d religiosos qui tempore servitii militaris


votis ligati e r a n t ; negative, q u o a d ceteros.
Ad IV. Si agatur de iis qui t e m p o r e servitii militaris votis adstricti
e r a n t : negative ad l partem, affirmative ad 2 ; si vero de iis q u o r u m
vota cessarunt, affirmative ad l
p a r t e m ; quoad alteram v e r o : a e q u a m
compensationem suae Religioni t r a d a n t .
a m

a m

a m

V. Quoad religiosos tempore servitii militaris votis obstrictos: pertinet ad Religionem; quoad ceteros : pertinet ad personam, q u a e t a m e n
tenetur eam suo Instituto tradere q u a m d i u in eo p e r m a n e a t .
a n )

a m

Ad VI. Negative ad l
partem ; affirmative ad 2 , nisi de iis agatur
qui votis non erant obstricti tempore belli.
Ad Vil. Affirmative-, nisi tempore belli votis ligati minime fuerint,
Ad VIII. Affiritative; nisi religiosus ex permissione Superioris, rationabiliter p r a e s u m p t a , egerit.
Facta a u t e m de praemissis relatione Ssmo D. N. Pio Div. Prov.
P p . XI ab infrascripto P. Secretario S. Congregationis, in audientia
habita die 25 februarii 1922, Sanctitas Sua resolutionem E E . P a t r u m
approbare et confirmare dignata est.
Datum Romae, ex Secretaria S. Congregationis de Religiosis, die
16 martii 1922.

T H . CARD. VALPR DI BONZO, Praefectus.

L.

SB S.

Maurus M. Serafini, Ab. O. S. B . , Secretarius.

198

SACKA CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE


I
LITTERAE CIRCULARES
DE

PRIMO

INTERNATIONALI

CONVENTU

CONSOCIATIONIS

MISSIONALIS CLERI

MENSE IUNIO INEUNTE IN URBE HABENDO.

Quo centenaria commemoratio Sacrae Congregationis de P r o p a ganda Fide ( M D C X X I L - M C M X X I I ) dignior atque sacris missionibus utilior
evadat, visum est heic R o m a e primum internationalem conventum indicere Missionalis Cleri Consociationis, de q u a S u m m u s Pontifex fel. rec.
Benedictus XV" in Encyclicis litteris Maximum illud, diei 30 novembris
a. 1919, haec inter alia h a b e b a t : Scitote igitur Nos cupere in omnibus
orbis catholici dioecesibus eam q u a m vocant Missionalem Cleri Consociationem institui, quae in dicione sit Sacri Consilii Christiano Nomini Propagando, cui quidem S. C. o m n e m iam h u i u s rei fecimus facultatem .
Quod quidem iam a S u m m o Pontifice Benedicto XV in audientia diei
n mensis novembris e. a. a d p r o b a t u m , gloriosus Pontifex P i u s divina
Providentia P a p a XI benigne confirmare r a t u m q u e h a b e r e dignatus est.
Diebus itaque i, n, III proxime futuri mensis iunii, mane t a n t u m
(ab h o r a n o n a ad h o r a primam p. m.), in aula magna Apostolicae Cancellariae praedictus c o n v e n t u s habebitur, h u n c in finem nempe ut laudatae Missionalis Cleri Consociationis (vulgo: Unione Missionaria dei
Clero) notitia, eaque certa et quibusvis dubitationibus libera, publice
d e t u r ; mediaque praefiniantur ad eandem in omnibus catholici orbis
dioecesibus excitandam ac fovendam.
P r a e s e s conventus erit E m u s ac R e v m u s Dominus Camillus Laurenti S. R. E. Diaconus Cardinalis, eiusque vices gerent R. P. D. Guido
Conforti, Archiep. episcopus P a r m e n . et R. P. D. Iulius Tiberghien,
Archiep. tit. Nicaenus.
A c t u a r i u s : Illmus et R e v m u s D. Caesar Pecorari, S. G. d e ' P r o p a g a n d a Fide S u b s e c r e t a r i u s ; eiusque vices geret R e v m u s D. P e t r u s
Ercole, Secretarius Missionalis Cleri Consociationis in Urbe.
Consilium vero eiusdem conventus nonnulli Urbani Antistites nec
n o n religiosi viri e singulis nationibus R o m a e degentes, constituent.

S. Congregatio de Propaganda Fide

199

Cum itaque perplures catholici orbis Archiepiscopi a t q u e Episcopi,


proxime futuro m e n s e maio in Urbem sint adventum, occasione auspicatissima Eucharistici conventus, eos omnes per p r a e s e n t e s rogamus, iis
n o n exceptis in quorum dioecesibus supradicta Missionalis Cleri Con.
sociatio n o n d u m constituta fuit, ut adesse quoque velint eiusdem Piae
Consociationis conventui ad sacrarum missionum b o n u m et increment u m ; quod Ssmo D. N. Pio divina Providentia P a p a e XI gratissimum
apprime fiet.
Libelli seu tesserae pro conventu Missionalis Cleri Consociationis
penes Secretariam S. C. de P r o p a g a n d a Fide haberi poterunt.
Datum Romae, ex aedibus S. Congregationis de P r o p a g a n d a Fide,
die prima mensis aprilis MGMXXI.
G. M. CARD. VAX ROSSUM, Praefectus.

L. I$I S.
f P. Fumasoni-Biondi, Archiep. Diocletanus, Secretarius.

n
DECRETUM
DISTRICTUS CIVILES DE YENKI ET DE ILAM A VICARIATU APOSTOLICO MANOIURIAE SEPTENTRl 0NAL1S SEPARANTUR ET DEFINITIVE ADIICIUNTUR VICARIATUI APOSTOLICO DE WONSAN IN COREA.

P o s t erectionem vicariatus apostolici de Wonsan in Corea, R. P.


Abbati Bonifacio Sauer, Episcopo tit. Appian., eiusdem Ordinario, commissa fuit administratio districtuum civilium de Yenki et Ilam, pertin e n t i u m ad vicariatum apostolicum de Manciuria septentrionali.
Cum autem RR. P P . DD. Vicarius Apostolicus de W o n s a n et
Vicarius Apostolicus de Manciuria Septentrionali (accedente consensu
favorabili, t u m Superioris Societatis Parisiensis pro missionibus exteris,
cui concredita est missio de Manciuria Septentrionali, tum Archiabbatis
S. Ottiliae, cui s u b s u n t missionarii vicariatus de Wonsan), petiissent
ut idem territorium de Yenki et de Ilam definitive huic vicariatui de
Wonsan uniatur, ad efficacius providendum, tum adsistentiae fidelium,
tum p a g a n o r u m conversioni, Emi ac Rmi P a t r e s h u i u s Sacri Consilii
Christiano Nomini propagando, re m a t u r e perpensa, in comitiis generalibus diei 13 mensis martii decreverunt districtus civiles de Yenki et de
Ilam s e p a r a n d o s esse a vicariatu de Manciuria Septentrionali et definitive u n i e n d o s esse vicariatui de W o n s a n .

Acta

Apostolicae

Sedis

Commentarium

Officiale

Quam E m o r u m P a t r u m s e n t e n t i a m S u m m o Pontifici Pio divina


providentia Papae XI, in audientia eiusdem diei a R. P. D. h u i u s Sacrae
Congregationis Secretario relatam, Sanctitas Sua a d p r o b a r e r a t a m q u e
habere dignata est, ac p r a e s e n s in re decretum expediri mandavit, contrariis q u i b u s c u m q u e n o n o b s t a n t i b u s .
Datum Romae, ex aedibus S Congregationis de P r o p a g a n d a Fide,
die 19 martii 1922.
G. M. CARD. VAN ROSSUM,

h.

Praefectus.

* s.
f P. Fumasoni-Biondi, Archiep. Diocletanus, Secretarius.

III
P R O V I S I O ECCLESIAE
Ssmus D n u s Noster Pius Divina Providentia P P . XI, decreto h u i u s
Sacri Consilii Christiano Nomini P r o p a g a n d o diei 4 martii 1922, cathedrali Ecclesiae Rosen si praefecit R. P. Iacobum Moris, e Congregatione
Sanctissimi Redemptoris.

SACRA CONGREGATIO RITUUM


RESCRIPTA AD AUGENDAM CELEBRITATEM SOLLEMNIUM TERTIO EXEUNTE SAECULO
AB INSTITUTA SACRA CONGREGATIONE DE PROPAGANDA FIDE INDICTORUM.

!
DE ADDITIONE OPPORTUNAE IN VOCATIONIS LITANIIS SANCTORUM

Beatissimo P a d r e ,
La Commissione per i festeggiamenti del terzo centenario della
S. Congregazione di P r o p a g a n d a , presieduta dall'Emo Cardinale Prefetto
della medesima, supplica instantemente la S a n t i t Vostra perch voglia
benignamente degnarsi di a p p r o v a r e la seguente invocazione e di dare
ordine che venga inserita nelle Litanie dei S a n t i :
Ut omnes errantes ad unitatem Ecclesiae revocare, et infideles universos ad Evangelii lumen perducere digneris: Te rogamus, audi nos.

S. Congregatio liituum

ROMANA
Sanctissimus D o m i n u s Noster Pius P a p a XI, referente infrascripto
Cardinali Sacrae R i t u u m Congregationi Praefecto, suprascriptam invocationem pro privata et publica recitatione, necnon pro additione Litaniis Sanctorum post invocationem Ut cuncto populo christiano, etc.,
a p p r o b a r e et ad u n i v e r s a m Ecclesiam extendere dignatus est. Contrariis
non o b s t a n t i b u s q u i b u s c u m q u e . Die 22 martii 1922.
8 A. CARD. Vrco, Ep. Portuen. et S. Rufinae,
S. R. C

Praefectus.

L. ffi S.
Alexander

Verde,

Secretarius.

II
DE CELEBRATIONE MISSAE VOTIVAS PRO FIDEI PROPAGATIONE SEMEL IN ANNO
IN QUALIBET DIOECESI.

Beatissimo Padre,
La Commissione per i festeggiamenti del terzo centenario della
S. Congregazione di Propaganda, presieduta dall'Emo Cardinale Prefetto
della medesima, supplica umilmente la Santit Vostra perch voglia
benignamente disporre che in ogni diocesi sia celebrata u n a volta l'anno,
in giorno da stabilirsi dai rispettivi Ordinari, la Messa votiva de Fidei
Propagatione,

nell'intento

di

eccitare

cos

maggiormente il

clero a

favore delle sacre missioni ed ottenere dal Signore gli aiuti necessari
per il maggior sviluppo delle medesime.

ROMANA
Sanctissimus D o m i n u s Noster Pius P a p a XI, h i s precibus ab infrascripto Cardinali Sacrae R i t u u m Congregationi Praefecto relatis, benigne
a n n u i t pro gratia iuxta petita, ita t a m e n , ut praedicta Missa votiva
de Propagatione Fidei cum Gloria et Credo celebrari possit semel in a n n o
diebus ab Ordinario cuiusque loci designandis, exceptis tamen Festis
duplicibus I et II classis, Dominicis maioribus, necnon Octavis I et il
ordinis, Feriis et Vigiliis quae sint ex privilegiatis: servatis Rubricis.
Contrariis n o n o b s t a n t i b u s q u i b u s c u m q u e . Die 22 martii 1922.
g A. CARD. Vico, Ep. Portuen. et S. Rufinae,
S. R. C. Praefectus.
L. j$j S.
Alexander Verde,

Secretarius.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ACTA

TRIBUNALIUM

SACRA ROMANA ROTA


Citatio edictalis

ROMANA
NULLITATIS

MATRIMONII

(FOLCHI-BAILLY)

Cum ex actis processus in Curia Mediolanensi peractis, constet


Dominam P a u l a m Bailly, in causa conventam, reperiri n o n posse, per
p r a e s e n s edictum eandem citamus ad c o m p a r e n d u m , sive per se sive
p e r P r o c u r a t o r e m legitime constitutum, coram Nobis in sede Tribunalis
S. R. Rotae (Palazzo della Dataria, via della Dataria, n. 94, Roma) die
o maii 1922, hora 10, ad d u b i u m c o n c o r d a n d u m vel infrascriptum subscribendum, et ad diem destinandam q u a h a b e b i t u r T u r n u s Rotalis pro
causae, de q u a supra, definitione.
DUBIUM
An

sit proponenda

ad

novum

examen praesens

causa.

Ordinarii locorum, parochi, sacerdotes et fideles q u i c u m q u e notit i a m h a b e n t e s de domicilio a u t commorationis loco Dominae praefatae,
curare debent, si et q u a t e n u s fieri possit, ut de h a c edictali citatione
p a r s conventa m o n e a t u r .
L. ff S.

F r a n c i s c u s Solieri, Ponens.
-

Ex Cancellaria T r i b u n a l i s S. R. Rotae, die 20 martii 1922.


Ioannes

Ladelci, Notarius.

ao3'

Traduction

TRIBUNAL DE LA SACRE ROTE ROMAINE

Citation par edit

ROMANA
NULLITATIS

MATRIMONII

(fOLCHI-BAILLY-)

Puisqu'il conste des actes du procs, qui a t fait d a n s la Curie de


Milan, q u e Madame Paule Bailly, dfenderesse en cette cause, ne peut
-tre trouve, sur l'instance de l'Avocat de Monsieur Philippe Folchi,
Nous citons p a r le prsent dit la mme dfenderesse comparatre
p a r propre, p e r s o n n e ou par p r o c u r e u r lgitimement constitu, devant
Nous, au sige du Tribunal de la S. Rote R o m a i n e (Roma, Palazzo
della Dataria, via della Dataria, n. 94) le 5 mai 1922, 10 heures du
matin, p o u r souscrire le doute ci-dessous rapport et fixer le j o u r de
la proposition de la cause devant la Rote.

DOUTE
Est-ce que la cause prsente doit tre propose pour un nouvel examen.
Les Ordinaires des lieux, les curs, les prtres et les fidles ayant
connaissance du domicile ou du lieu de la rsidence de la dite dfenderesse doivent, d a n s la mesure du possible, l'avertir de la prsente
-citation.
Franois Solieri, Ponent.
L. )$i S.
Donn Rome, le 20 mars 1922.
J. Ladelci, Notaire.

204

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

DIARIUM ROMANAE CURIAE


Marted 28 marzo, la Santit di Nostro Signore ha riceYuto in solenne Udienza le Loro Maest il Re ALBERTO e
la Regina ELISABETTA del Belgio, col Loro Figlio Primogenito LEOPOLDO, Duca del Brabante.
Il Santo Padre si degnato di rispondere a mezzo della Sua Segreteria di Stato ai singoli telegrammi con cui Enti civili e morali e persone
private avevano umiliato al Suo Trono omaggio di filiali auguri nella
fausta circostanza della Sua esaltazione alla Cattedra di S. Pietro.
Se qualcuno di tali omaggi fosse rimasto senza risposta, ci si deve
al fatto che il telegramma di riscontro non ha potuto essere inoltrato per
insufficienza d'indirizzo. L'Augusto Pontefice desidera tuttavia che anche
per la via presente giungano a tutti indistintamente i graziosi sensi del
Suo paterno gradimento.

S. CONGREGAZIONE

DEI R I T I

Marted 14 marzo 1922, nel Palazzo Apostolico Vaticano, dinanzi all'augusta presenza del Santo Padre, si tenuta ia Congregazione Generale dei Sacri
Riti, nella quale, gli Emi e Revmi signori Cardinali, i Revmi Prelati ed i
Consultori teologi, componenti la medesima, hanno discusso e dato il loro
voto sul dubbio delle virt in grado eroico nella Causa di Beatificazione ~
Canonizzazione della Venerabile Serva di Dio Teresa Eustocbio Verzeri, Fondatrice dell'Istituto delle Figlie del Sacro Cuore di Ges.
Marted 21. marzo 1922, nel Palazzo Apostolico Vaticano, si tenuta la
Congregazione Ordinaria dei Sacri Riti, nella quale, al giudizio degli Emi
Revmi signori Cardinali componenti la medesima, sono state sottoposte le
seguenti materie:
1) introduzione della Causa di Beatificazione e Canonizzazione del Servo
di Dio Pietro Casani della Nativit di Maria Santissima, Sacerdote professo
della Congregazione dei Chierici Regolari Poveri della Madre di Dio e delle
Scuole Pie.
2) Riassunzione della Causa di Canonizzazione del Beato Angelo da
Furcio, Confessore, Sacerdote professo degli Eremitani di Sant'Agostino.
3) intorno alla revisione degli scritti del Servo di Dio Pietro Renato
Rogue, Prete della Missione, ucciso, come si asserisce, in odio alla Fede.
4) Concessione ed approvazione dell'Officio e Messa (e dell'Elogio da
inserirsi nel Martirologio) in onore del Beato Angelo de Scarpetti, Confessoredei suddetto Ordine Agostiniano.

Diarium, Bomunae Curiae

205

SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre si degnato di
nominare :
11

marzo

1922. Monsig. Ubaldo Mann/ucci, Consultore detta Sacra Congregazione del Concilio.
17 Il sig. Card. Gennaro Granito Pignatelli di Bel monte, Pro*
tettore dell'Istituto dei Religiosi Terziari Cappuccini della Vergine Addolorata.

U medesimo Emo sig Cardinale, Protettore dell'Istituto


delle Religiose Terziarie Cappuccine della Sacra
Famiglia dell'arcMd. di Valenza (Spagna).
26

Monsig. Diego Venini, Cameriere Segreto Partecipante di


Sua Santit.

Con Brevi Apostolici il Santo Padre Benedetto XV di fel. mem. si era


degnato di nominare:
Protonotarii apostolico ad instar participantium:
3 gennaio 1922. Monsig. Alfredo Leme, della diocesi di Sez.
Prelati Domestici di S. S.:
.6

luglio

1921. Monsig. Bernardo Giorgio Traudt, dll'archidiocesi di Milwaukee.

Monsig. Boleslao Goral, della medesima archidiocesi.

Monsig. Davide 0' Hearn, della medesima archidiocesi.


3 dicembre
Monsig. Carlo Baden, dll'archidiocesi eli Cincinnati.
4- gennaio 1922. Monsig. Tommaso P. Smith, della diocesi di Altoona.

Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si


degnato di nominare:
Assistenti al Soglio
13
20

marzo

Pontificio:

1922. Monsig. Tommaso Giuseppe Walsh, Vescovo di Trenton.

Monsig. Giovanni Becker, Arcivescovo di Portalegre nel


Brasile.
Protonotarii Apostolici ad instar participantium :

13 febbraio 1922. Monsig. Michele Faloci Pulignani, della diocesi di Foligno.


21

Monsig. Giovanni Enrico Fox, della diocesi di Trenton.


Monsig. Giuseppe Duarte Dias d'Andrade, della diocesi di
24
*

Coimbra.
26

Monsig. Domenico Claessens, della diocesi di Ruremonda.

206
6

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

marzo

15

16
23

1922. Monsig. Enrico Castelli, dell'archidiocesi di Napoli.

Monsig. Rodolfo Ottavio Maria Harscout, della diocesi di


Annecy.

Monsig. Carlo Napoleone Garipy, dell'archidioc. di Quebec.

Monsig. Andrea Micheletti, della medesima archidiocesi,


professore decano della facolt giuridica nella
Universit di Lublino.

Monsig. Elia Pietro Simorre, della diocesi di Costantina.

Monsig. Francesco Saverio Vales Failde, della diocesi di


Madrid.
Prelati Domestici di S. S.

11 febbraio 1922. Monsig. Giuseppe A. Wbitaker, dell'archid. di Filadelfia.

Monsig. Ettore Baranzini, Rettore del Seminario dei Santi


13
Ambrogio e Carlo, in Roma.
.

Monsig. Andrea Boucher, dell'archidiocesi di Parigi.

22
Monsig. Giuseppe Rotondi, dell'archidiocesi di Milano.

Monsig. Ermenegildo Pellegrinetti, Uditore della Nunziatura Apostolica di Polonia.


Giovanni
Ivasco, della diocesi di Gheiia.

Monsig.

Monsig. Guglielmo I. Mac Kean, della diocesi di Trentork,


24

Monsig. Pietro I. Petri, della medesima diocesi.

Monsig. Guglielmo P. Cantwell, della medesima diocesi.

Monsig. Giovanni I. Greerisill, dell'archidiocesi di Filadelfia.

Monsig. Tommaso F. Me Nally, della medesima archidioe.

Monsig. Giuseppe A. Me. Cullongb, della medesima archid.

Monsig. Decio Botti, di Roma.


3 marzo

Monsig. Elia Caversasio, dell'archidiocesi di Milano.


9

Monsig. Giuseppe De Angelis, della diocesi di Norcia.


20

Monsig. Ernesto Camu, dell'archidiocesi di Reims.

,
Monsig. Luciano Paulot, della medesima archidiocesi.

Monsig. Leonzio de Villeneuve, della diocesi di Monaco


22
(Principato).

Monsig. Tito Paffetti, di Roma.


23

Monsig. Francesco Roberti, di Roma.

24
Monsig. Giacomo Sprankling, della diocesi di Southwark.
-

ONORIFICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre Benedetto XV di fel. mem. si era
degnato di conferire le seguenti onorificenze:
La Commenda dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe civile:
15 gennaio 1922. Al sig. Alessandro Sbardella, della diocesi di Palestrina.
16

Al sig. Rodolfo Kohlruss, Console generale della Repubblica Austriaca a Lubiana.


Il Cavalierato dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:
5

luglio

1921. Al sig. Guglielmo Giorgio Bruce, dell'archid. di Milwaukee.

Diarium Romanae Curiae

207

La Gran Croce dell'Ordine di S. Silvestro Papa :


17 gennaio 1922. AI sig. barone Minora Saito, Governatore generale di f'.hosen (Corea).
La Commenda dell'Ordine di S. Silvestro Papa:
5 gennaio 1922. Al sig. prof. Michele Aguilar Cuadrado, Primo Astronomo
dell'Osservatorio di Madrid.
17

Al sig. Takekichi Matsunaga, Segretario Capo del Con. Cent


nel Governo di Chosen.

Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si


degnato di conferire le seguenti onorificenze:
La Gran Croce dell'Ordine Piano:
29

marzo

1922. A S. E. il barone Eugenio De Beyens, ambasciatore del


Belgio presso la S. Sede^

A S. E. il sig. Enrico laspar, ministro degli Esteri in Belgio.

Al sig. conte Giovanni de Merode, Gran Maresciallo della


- . '
Corte Belga.
La Commenda con Placca dell'Ordine Piano:

22 febbraio 19%2. Al sig. Ludovico Kintsschots, dll'archidiocesi di Malines.


2 marzo

Al sig. Carlo Paz, Inviato di Bolivia presso la Santa Sede


in Missione straordinaria.
La Commenda dell 'Ordine Piano :
29

marzo

1922. Al sig. conte Guy d'Oultremont, aiutante della Corte del


Belgio.
Il Cavalierato dell'Ordine Piano:

29

marzo

1922. Al sig. capitano comandante, conte Andrea de Meeus, ufficiale d'ordinanza del He del Belgio.
Al sig. Fernando Muuls, segretario del ministro degli Esteri
del Belgio.
Al sig. cav. Stefano Ruzette, segretario dell'ambasciata del
Belgio presso la S. Sede..,

La Gran Croce dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:


26 febbraio 1922. Al sig. Giulio Acosta Garcia, Presidente della Repubblica
di Costarica.
29 marzo

Al sig. conte Filippo de Lannoy, Gran Maestro della Casa


della Regina del Belgio.
La Commenda con Placca dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:
2
17

marzo

1922. Al sig. Alessandro Alvarado Quirs, Ministro degli Esteri


della Repubblica di Costarica.
Al sig. barone Enrico de Woelmont, gi Consigliere della
Ambasciata Belga presso la Santa Sede.

Acta

La

Apostolicae

Commenda

13 febbrio 1922. Al

Al

marzo
Al
>>

AI

AI
10

20
5

13

29

dell'Ordine

sig.
sig.
sig.
sig.
sig.

A sigAI sig.
Al sig.

Al sig.
Al sig.

//

Sedis

Cavalierato

di

Commentarium

S. Gregorio

Officiale

Magno,

classe

civile:

Giacinto Mazzola, della diocesi di Brescia.


Cesare Dobici, della diocesi di Viterbo.
avv. Nicola Sterbini, di Roma.
avv. Bruno Freddi, di Roma.
dott. Giorgio Maria von Jochner, Direttore Generale degli Archivi di Stato, in Baviera.
Giuseppe Picard, dell'archidiocesi di Quebec.
Onesimo Pouliot, della medesima archidiocesi.
dott. Alfonso Mac Dowel, dell'archidiocesi di Rio
Janeiro.
Max Lo Gerard, segretario del Re del Belgio.
barone Enrico de Traux de Wardin, segretario della
Regina del Belgio.

dell'Ordine

di

S.

Gregorio

Magno, classe

civile

13 febbraio 1922. Al sig. Giuseppe Sarda, dell'archidiocesi di Parigi.


15

Al sig. Gabriele .Salle, della medesima archidiocesi.


17

Al sig. Mariano de Odriozola y Alvarado, dell'archidiocesi


di Saragozza.
20

Al sig. Amedeo Pernazza, della diocesi di Amelia.

Al sig. avv. Giuseppe Pourqui, della diocesi di Prigueux.


21

Al sig. prof. Benedetto Coligion, della diocesi di SaintClaude.


24.

Al sig. Mario Seganti, primo commesso nella Floreria dei


Sacri Palazzi Apostolici.
6 marzo

Al sig. Giovanni Mulinacci, dell'archidiocesi di Firenze.

Al sig. Cesare Parissi, della medesima archidiocesi.


13 Al sig. Simeone Matte, dell' archidiocesi di Quebec.

Al sig. conte Maria Gaspare Edoardo de Roquefeuil, della


diocesi di Moulins.

Al sig. Giuseppe Eugenio Cornillon, della diocesi di Puy.

Al sig. Ercole Nicoli-Cristiani, della diocesi di Brescia.


.16

Al sig. Martino Verberk, della diocesi di Bois-Ie-Duc.

Al sig. Antonio Domenico Leonardo Claassen, della diocesi


di Harlem.
22

Al sig. Vittore Adam de Villiers, delia dioc. de La Runion.


La

Commenda

con

Placca

dell'Ordine

di

S.

Silvestro

Papa:

17 febbraio 1922. AI sig. Rentaro Mizuno, Amministratore civile di Chosen


(Corea).
Il

5. marzo

10

17

1922.

Cavalierato

Al
Al
Al
Al
Al

sig.
sig.
sig.
sig.
sig.

dell'Ordine

di

S.

Silvestro

Papa:

Ugo Palagi, dell'archidiocesi di Firenze.


Ernesto Parenti, della medesima archidiocesi.
Alfredo Fabrini, di Roma.
Roberto Torcal, della diocesi di Madrid.
Rufino Bianco, della medesima diocesi*.

Diarium

Romanae

Curiae

209

MAGGIORDOMATO DI SUA SANTIT


NOMINE
Con Biglietti di S. E. Rma Mons. Maggiordomo, il Santo Padre si degnato
di nominare:
Camerieri Segreti soprannumerari di S. S.:
14 febbraio 1922. Monsig. Venturino Bracci, della diocesi di Civita Castellana,
Orte e Gallese.

Monsig. Francesco Bracci, della medesima diocesi.


18

Monsig. Carlo Brown, dll'archidiocesi di Westminster.

Monsig. Enrico Barton Brown, della medesima archidiocesi.

Monsig. Giorgio Coote, della medesima archidiocesi.

Monsig. Enrico Daly, della medesima archidiocesi.

Monsig. Lionello Evans, della medesima archidiocesi.

Monsig. Serafino Banfi, della diocesi di Sonthwark.

Monsig. Arturo Cocks, della medesima diocesi.

Monsig. Carlo Coote, della medesima diocesi.

Monsig. Federico Northcote, della medesima diocesi.

Monsig. Enrico Hinde, della medesima dicesi.

Monsig. Giorgio Wallis, della medesima diocesi.

Monsig. Carlo Grassi, della diocesi di Lugano.


22

Monsig. Giovanni Andreucci, dll'archidiocesi di Spoleto.


24

Monsig. Salvatore Gangarelli, dll'archidiocesi di Catania.

Monsig. Giovanni Ward, dll'archidiocesi di Armagh.

Monsig. Giovanni Poli (Roma).

Monsig. Auad Nehmatalla (Roma).


25

Monsig. Giuseppe Luchenti, della diocesi di Norcia.

Monsig. Pietro Fidanza, della medesima diocesi.

Monsig. Mariano Ricci, della medesima diocesi.

Monsig. Leandro Corbellini, della medesima diocesi.

Monsig. Alessandro Sobaux, della diocesi di Luon.


28

Monsig. Paolo Furia (Roma).


3 marzo
Monsig. Luigi Centoz (Roma).

Monsig. Giuseppe Bouzek (Roma).

Monsig. Antonio Rezk, del Patriarcato di Gerusalemme.


6

Monsig. Giovanni Perraro (Roma e Ivrea).


7

Monsig. Angelo Cocconcelli, della diocesi di Guastalla.

Monsig. Giovanni Chinaglia, della diocesi di Adria.

JVlonsig. Antonio Lizza, dll'archidiocesi di Genova.

Monsig. Virgilio Mollino, della medesima archidiocesi.

Monsig. Paolo Muller-Simonis, della diocesi di Strasburgo.

Monsig. Pietro Niezgoda, dll'archidiocesi di Varsavia.

Monsig. Taddeo Jachimowski, della medesima archidiocesi.

Monsig. Giorgio Sienkiewicz, della medesima archidiocesi.

Monsig. Antonio Burzynski, della medesima archidiocesi.

Monsig. Antonio Cieplinski, della medesima archidiocesi.

Monsig. Taddeo Czechowski, della medesima archidiocesi.


>

Monsig. Alessandro Fajecki, della medesima archidiocesi^


ACTA, vol. XIV, n. 7. 3--922.

16

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

n o

9
?>

10

11
,

>)

13

14

15

mareo

1922. Monsig. Francesco Kaczynski, della medesima archidiocesi,

Monsig. Sigismondo Pacirkowski, della medesima archidiocesi.

Monsig. Giuliano Roczkowski, della medesima archidiocesi.

Monsig. Stanislao Admski, dell'archidiocesi di Gnesna e


Posnania.
>>

Monsig. Stanislao Czapski, della medesima archidiocesi.

Monsig. Ladislao Hozakowski, della medesima archidiocesi.

Monsig. Stanislao Janasik, della medesima archidiocesi.

Monsig. Giuseppe KIos, della medesima archidiocesi.

Monsig. Stanislao Krzeszkiewicz, della medesima archidioc.

Monsig. Venceslao Mayer, della medesima archidiocesi.

Monsig. Stanislao Okoniewski, della medesima archidioc.

Monsig. Teodoro Taczak, della medesima archidiocesi.

Monsig, Taddeo Zakrzewski, della medesima archidiocesi.

Monsig. Giuseppe Crosatti (Roma).

Monsig. Cesare De Sanctis (Roma).

Monsig. Liberato Tosti (Roma).

Monsig. Amleto Giovanni Cicognani (Roma).

}>
Monsig. Aristodemo Pulci (Roma).

Monsig. Giacinto Parisio (Roma).

Monsig. Raffaele Kanotti, della diocesi di Segna e Modrussa.

. Monsig. Venceslao Pese, della medesima diocesi.

Monsig. Martino Krompoti, della medesima diocesi.

Monsig. Giovanni Gianombello, dell'archidiocesi di Torino;

>>
Monsig. Giuseppe Vallero, della medesima archidiocesi.

Monsig. Luigi CondiOi della medesima archidiocesi.

Monsig. Antonio Pizzirani, deirarchidiocesi di Bologna.

Monsig. Luigi Fanti, della medesima archidiocesi.

Monsig. Benedetto Reali, della diocesi di Corneto Tarquinia


e Civitavecchia.

Monsig. Giuseppe Zaccarella (Roma).

*
Monsig. Michele Langel i (Roma).

Monsig. Salvatore Errnini (Roma).

Monsig. Anselmo Poock, della diocesi di Salford.


y

Monsig. Carlo Roth well, della medesima diocesi. ,

Monsig. Michele Masiello, della diocesi di Irsina.


,
Monsig. Amilcare Sarno, della diocesi d i Alife.

Monsig. Giuseppe";Prbsting, della diocesi di Osnabrk.

Monsig. Giovanni Miozzi (Roma).

Monsig. Pio Cenci (Roma).

Monsig. Carmelo Conte (Roma).

Monsig. Alfonso Gentile (Roma).


.

Monsig. Giovanni Ferro (Roma).

Monsig. Giovanni Romagnoli (Roma).

Monsig. Giuseppe Malusardi (Roma).


>

Monsig. Alfredo Ottaviani (Roma).

Monsig. Domenico Tardini (Roma).

*
Monsig. Pietro Borgia (Roma).
. >>

Monsig. Francesco Vagni (Roma);

Monsig. Giuseppe Cesarmi (Roma).

Diarium Romanae Curiae

16
18

marzo

20
23

24

27

1922. Monsig. Raffaele Anbra y Navarro, della diocesi di Cadice.


Monsig. Alfonso Toda y uo de la Rosa, della diocesi di
Madrid-Alcal.
Monsig. Luigi A. Mena, dell'archidiocesi di S.Domingo.
Monsig. Federico Schlatter, dell'archidiocesi di Friburgo.
Monsig. Giuseppe Pejretti, dell'archidiocesi di Torino.
Monsig. Luigi Galli, della diocesi di Imola.
Monsig. Luigi Grilli, della medesima diocesi.
Monsig. Candido Ciuffa (Roma).
Monsig. Giuseppe Gamba, della diocesi di Fossano.
Monsig. Ferdinando Pogliani, dell'archidiocesi di Milano.
Monsig. Luigi Pepe, della diocesi di Castellamare di Stabia.
Monsig. Paolo Berti, della diocesi di Fiesole.
Monsig. Cesare Badii, della medesima diocesi.
Monsig. Gorino Gori, della medesima diocesi.
Monsig. Roberto Geri, della diocesi di Novara.
Monsig. Giuseppe Falciola, della medesima diocesi.
Monsig. Vincenzo Marucco, della medesima diocesi.
Monsig. Giuseppe Gallenzi, della medesima diocesi.
Monsig. Stefano Cominazzini, della medesima diocesi.
Monsig. Ferdinando Callerio, della medesima diocesi.
Monsig. Pietro Mortarino, della medesima diocesi.
Monsig. Giovanni Antonio Peretti, della medesima diocesi.
Monsig. Giovanni Tolosano, dell'archidiocesi di Torino.
Monsig. Edoardo Bosia, della medesima archidiocesi.
Monsig. Michele Mossotto, della medesima archidiocesi.
Monsig. Pietro Valimberti, della medesima archidiocesi.
Monsig. Tommaso Sabatino, della diocesi di Aversa.
Monsig. Domenico de Rosa, della medesima diocesi.
Monsig. Porfirio da Silva Mendes Cordeiro, del Patriarcato
eli Lisbona.
Monsig. Giuseppe Zucca, della diocesi di Trieste e Capo
d'Istria.
Monsig. Alberto Bartolomasi, della medesima diocesi.
Monsig. Luciano Luciani, della medesima diocesi.
Monsig. Mario Marcucci, della diocesi di Livorno.
Monsig. Giuseppe Cavina Durazzo, della diocesi di Faenza.
Monsig. Eutimio Pasotti, della medesima diocesi.
Monsig. Giuseppe Calderoni, della medesima diocesi.
Monsig. Francesco Gardini, della medesima diocesi.
Monsig. Placido Ferniani, della medesima diocesi.
Monsig. Giovanni Battista Tasselli, della medesima diocesi.
Monsig. Filippo Scardo vi, della medesima diocesi.

Camerieri Segreti di Spada e Cappa soprannumerari di S. S. :


14 febbraio 1922. Il sig. marchese Antonio Spinola (Roma).
21

Il sig. Murtha Quinn, dell'archidiocesi di Filadelfia.

[1 sig. Giovanni Coy le, della medesima archidiocesi.

Il sig. Guglielmo Long, della medesima archidiocesi.

Il sig. Giuseppe Gallagher, della medesima archidiocesi.

212

Acta

Apostolicae

Sedis

Commentarium

Officiale

14 febbraio 1922. Il sig. Giovanni Lonergan, della medesima archidiocesi.


>

Il sig. Daniele J. Murphy, della medesima archidiocesi.

Il sig. Ignazio Horstman, della medesima archidiocesi.

Il sig. barone Michele Tufarelli, dell'archidiocesi di Napoli.

II sig. Valentino Bellia, dell'archidiocesi di Torino.

Il sig. Carlo Girolamo Vaughan, dell'archid. di Newport. 24

Il sig. Girolamo dei marchesi Serlupi (Roma).

[1 sig. Vittorio Quesada marchese di San Sebastiano, dell'archidiocesi di Cagliari.

Il sig. conte Camillo Ruffin, dell'archidiocesi di Tours.

U sig. Francesco di Mauro di Capua Sanseverino conte di


Montoro (Roma).

Il sig. Riccardo Sella, dell'archidiocesi di Torino.

Il sig. conte Riccardo Pecci (Roma).

Il sig. Gaetano Paradisi Miconi, della diocesi di Veroli.

Il sig. marchese Giuseppe M. Guglielmi delle Rocchette


(Roma).

'

Il sig. principe Ambrogio Caracciolo di Melissano e di


Scanno, dell'archidiocesi di Napoli.
2

Il sig. conte Marcello Czarnecki, dell'archidiocesi di Gnesna


e Posnania.

Il sig. principe Olgierdo Alessandro Czartoryski, della medesima archidiocesi.

Il sig. Giovanni Hasche, della medesima archidiocesi.

Il sig. Taddeo Jackowski, della medesima archidiocesi.

Il sig. Romano Komierowski, della medesima archidiocesi.

II sig. conte Francesco Kwilecki, della medesima archidiocesi.

Il sig. conte Stefano Lacki, della medesima archidiocesi.

Il sig. conte Carlo Stablewski, della medesima archidiocesi.

Il sig. Stanislao Turno, della medesima archidiocesi.

Il sig. Fernando de Thomaz de Bossierre, della diocesi di


Namur.

Il ig. barone Alfonso Maria de Montpellier de Vedrin, della


medesima diocesi.

Il sig. Adolfo Wesmel, della medesima diocesi.


>>

Il sig. Alessandro Rawlinson, dell' archidiocesi di Westminster.


3 marzo

Il sig. conte Ferdinando de Montenon, della diocesi di


Lavai.

Il sig. conte Giuseppe de Crouij-Chanel, della medesima


diocesi.

Il sig. conte Enrico de Bylandt, della diocesi di Harlem.

Il sig. comm. Aurelio Pecoraro, dell'archidiocesi di Napoli.


7

Il sig. nobile Giacomo Lucheschi, della diocesi di Ceneda


Vittorio.

Il sig. conte Paolo d'Artet, dell'archidiocesi di Malines.

Il sig. conte Paolo Lefebvre, della medesima archidiocesi.

Il sig. Edoardo Jambers, della medesima archidiocesi.

'.

Il sig. marchese Antonio Zacchia Rondinini, dell'archidiocesi di Bologna.

Diarium

10
.
11

13

14
15

16

18

>>

21
23
24

marzo

Romanae

Curiae

213

1922. Il sig. Giovanni Marjoribanks-Egenon, dll'archidiocesi di


Londra.

11 sig. conte Felice Grabowski, dll'archidiocesi di Varsavia.

Il sig. Stanislao de Grabinski, della medesima archidiocesi.

Il sig Stanislao de Godlewski, della medesima archidiocesi.

Il sig. Enrico Rosier, della diocesi di Saint-Claude.

Il sig. marchese Angelo Marini Clarelli (Roma).

Il sig. Lucio Suttor, dll'archidiocesi di Parigi.

Il sig. visconte Arturo Edoardo Giuseppe Noel Campden,


della diocesi di Nottingham.

Il sig. conte Francesco Messina (Malta).

Il sig. marchese Fabrizio Paolucci de' Calboli, della diocesi di Forl.

Il sig. marchese Gian Ranieri Paolucci de' Calboli Ginnasi,


della medesima diocesi.
11 sig. comm. Michele Pecci (Roma).

Il sig. Giuseppe Gamazo y Garcia de los Ros, della diocesi


di Madrid.

Il sig. conte Antonio Giacinto Cagninacci, della diocesi di


Ajaccio (resid. Parigi).

II sig. Salvatore Perniisi barone- di Fioristella, della diocesi


di Acireale.

Il sig. marchese Carlo de Lara y Guerrero, della diocesi di


Madrid.

Il sig. barone Daniele Carlo M. de la Chausse, dll'archidiocesi di Westminster.

Il sig. conte Saverio de Maistre, della diocesi di Versailles.

Il sig. marchese Mattia de Oate y Lopez, della diocesi di


Madrid.

Il sig. marchese Benedetto Arditi, della diocesi di Ugento.

Il sig. conte Fabio Carducci Artenisio, dll'archidiocesi di


Taranto.

Il sig. conte Cristiano d'Elbe, della diocesi di Bayonne.

Il sig. conte Ottone Figarolo di Groppello, dll'archidiocesi


di Torino.

Il sig. Ugo Herman, dll'archidiocesi di Colonia.

Il sig. marchese Alfredo Mattei (Malta).

Il sig. Leonardo Lindsay, dll'archidiocesi di Westminster.

Il sig. comm. Ernesto Laane, della diocesi di Breda.

11 sig. conte Carlo Guiglia, dll'archidiocesi di Genova.

Il sig. conte Thierry Michael de Pierredon, dll'archidiocesi di Parigi.

Il sig. conte Carlo Moore, dll'archidiocesi di Westminster.

Il sig. marchese Enrico de Lara y Guerrero, della diocesi


di Madrid-Alcal.

Il sig. Raimondo Pidal y Lobaton, della medesima diocesi.

Il sig. Raimondo de Paramo Jimnez, della medes. diocesi.

Il sig. Giovanni de Velasco y Nieto, della medes. diocesi.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Camerieri d'onore in abito paonazzo di S. S.r


14 febbraio 1922. Monsig. Alfredo Ferri, della diocesi di Civita Castellana,
Orte e Gallese.
17

Monsig. Girolamo Robba, della diocesi di Casale Monferrato.


24

Monsig. Giuseppe Giovannelli (Roma).

Monsig. Pietro Bagarotti, della diocesi di Cotrone.

Monsig. Mattia Leutzen, dell'archidiocesi di Colonia.

Monsig. Giuseppe Pagella, della diocesi di Alessandria.


3 marzo

Monsig. Arcangelo Matter, della diocesi d'Ischia.

Monsig. Carlo Rossi, della diocesi di Pavia.

Monsig. Giovanni Provedoni, della medesima diocesi.


7

Monsig. Tommaso Glamovi, dell'archidiocesi di Scopia.

Monsig. Marcello Nowakowski, dell'archidiocesi di Varsavia.

Monsig. Severino Poptawski, della medesima archidiocesi.

Monsig. Leone Kalinowski, della medesima archidiocesi.

Monsig. Ippolito Skimborowicz, della medesima archidioc.

Monsig. Michele Wozniak, della medesima archidiocesi.

Monsig. Giovanni Podbielski, della medesima archidiocesi.

Monsig. Giuseppe Kozankiewicz, dell'archidiocesi di Gnesna e Posnania.

Monsig. Andrea Ussorowski, della medesima archidiocesi.

Monsig. Casimiro Lutosawski, dell'archidiocesi di Varsavia.


9

Monsig. Luigi Biondi (Roma).


>>

Monsig. Giuseppe Tondini (Roma).


11

Monsig. Angelo Barbagallo, della diocesi di Acireale.

Monsig. Giuseppe Patan, della medesima diocesi.

Monsig. Mario Sardo, della medesima diocesi.


lo

Monsig. Luigi Monticelli, della diocesi di Alife.

Monsig. Francesco Mazzarella, della medesima diocesi.


14

Monsig. Giuseppe Bruno (Roma).

Monsig. Romolo Del Duca (Roma).

Monsig. Giuseppe Cammarota (Roma).

Monsig. Giuseppe Panzavolta, della diocesi di Forl.

Monsig. Antonio Bertaccini, della medesima diocesi.


Monsig. Giuseppe Rambelli, della medesima diocesi.
15

Monsig. Giovanni Pasquali, della diocesi di Frascati.


16

Monsig. Filippo De Giorgi, dell'archidiocesi di Milano.


18

Monsig. Jodoco Verdnnen, della diocesi di Breda.

Monsig. Luigi Francesco Conti, della diocesi di Imola.

Monsig. Vincenzo Marabini, della medesima diocesi.


23

Monsig. Amedeo Carrillo Archidonaj della diocesi di Madrid-Alcal.


24

Monsig. Cesare Lenzi, della diocesi di S. Miniato.

Monsig. Emidio Tognozzi, della medesima diocesi.

Monsig. Ranieri Barnini, della medesima diocesi.

Monsig. Oreste Masini, della medesima diocesi.

Monsig. Carlo Morra, della diocesi di Asti.

Mnsig. Michele Corninola, di Fossano.

Monsig. Andrea Vigo, dell'archidiocesi di Torino.

Diarium

24

marzo

Romanae

Curiae

215

1922. Monsig. Pier Felice Biglia, della diocesi di Cuneo.

Monsig. Antonio Albertini, della diocesi di Faenza.

Monsig. Michele Veroli, della medesima diocesi.

Camerieri d'onore di Spada e Cappa soprannumerari di S. S. :


18 febbraio 1922. Il sig. comm. Giuseppe Fornari (Roma).

Il sig. Antonio Gaggio!! (Roma).


24

Il sig. conte Ernesto Rubinacci, dll'archidiocesi di Napoli.

Il sig. Enrico M. Cousin, dll'archidiocesi di Besanon.

Il sig. Paolo Geng, della diocesi di Versailles.

Il sig. Amedeo Giovanni Battista Richardet, dll'archidiocesi di Parigi.


25

Il sig. Giorgio Everard, della diocesi di Vedrin.


3 marzo

Il sig. comm. Aristide Leonori (Roma).

Il sig. cav. Francesco Zonghi Lotti, della diocesi di Fabriano.


7
11 sig. a v v. Piero Bassetti, della diocesi di Forli.

... .
Il sig. comm. Giorgio Bezzina (Roma e Malta).

Il sig. Leone Klecki, dll'archidiocesi di Varsavia.


11

11 sig. cav. Ulisse Passani, dll'archidiocesi di Parma.

11 sig, Eugenio dei baroni Selvaggi, della diocesi di Lecce.


14

Il sig. comm. Federico Mannucci (Roma).

Il sig. Alfredo Stagni (Alessandria d'Egitto).


15

U sig. comm. Giuseppe Barluzzi (Roma).

Il sig. comm. Luigi Josi (Roma).

Il sig. comm. Guglielmo Alliata (Roma).

11 sig. Paolo Albini (Mentone).


16

Il sig. Francesco Ceballos y Gonzales, della diocesi di Cadice.


18

Il sig. Luigi Codini, della diocesi di Montefiascone.

>>
Il sig. comm. Pietro Umberto Giaj-Levra, dll'archidiocesi di Torino.

Il sig. comm. Maurizio Musso, della medesima archidioc.

.11 sig. comm. Gaetano Dupr (Roma).


23

Il sig. comm. Romano de Soczynski (Filippopoli).


24

Il sig. Augusto Gregorj (Roma).


Cappellani Segreti d'onore di S. S.:
24 febbraio 1922. Monsig. Lorenzo Ciccone (Aquila e Roma).
6 marzo

Monsig. Michele Epifani (Abbazia di Subiaco).


9
Monsig. Giovanni Cruise (Toronto e Roma).
11

Monsig. Luigi Capossela (Roma).


18

Monsig. Francesco Cersosimo, dll'archidiocesi di Conza.


Camerieri d'onore extra Urbem di S. S.:
7

10
27

marzo

1922.

Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.

Giovanni Matulanis, dll'archidiocesi di Varsavia.


Giovanni Tarnowski, della medesima archidiocesi.
Emiliano Tymieniecki, della medesima archidiocesi.
Pietro Maria Castaeda (Santiago del Chili).
Ferdinando Benelli, della diocesi di Faenza.

216

.Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Cappellani d'onore extra Urbem di S. S:


7

marzo

1922. Monsig. Pietro Grski, dell'archidiocesi di Varsavia.

Monsig. Paolo Gregor, dell'archidiocesi di Gnesna e Posnania.

Monsig. Vincenzo Bull (Nottingham e Firenze).


Cappellano

11

marzo

Comune

Sopranumerario:

1922. Monsig. Francesco Orzi.

NECROLOGIO
27 gennaio 1922. Monsig. Luciano Leone Lacroix, Vescovo tit. di Vallis.
30

Monsig. Alberto Leone Le Nordez, Vescovo tit. di Dionisiopoli.


18 marzo

Monsig. Giovanni von Euch, Vescovo tit. di Anastasiopoli


e Vic. Ap. di Danimarca e Islanda.
28

Monsig. Michele Napotnik, Vescovo di Lavant.


29

Monsig. Salvatore Bella, Vescovo di Acireale.

NB. - Nel Necrologio precedente (p. 176) da togliersi la menzione di Monsignor Rinaldo Muoz Olave; dinanzi al nome di Monsignor Sangesa y Guia e ai
nomi seguenti, da supplirsi: febbraio.

Annus XIV - Vol. XIV

20 Aprilis 1922

Num. 8

ACTA APOSTOLICAE SEDIS


COMMENTARIUM OFFICIALE

ACTA P I I PP. XI
AD R. P. D. IOSUE SIGNORI, ARCHIEPISCOPUM GENUENSIUM: DE INTERNATIONALI
CONVENTU AD PACIS NEGOTIA TRACTANDA GENUAE COADUNATO

SS.MI DOMINI N O S T R I

LITTERAE AUTOGRAPH AE '


Dal Vaticano, il 7 aprile 1922.

Venerabile Fratello,

Con vivo piacere abbiamo letto la lettera che Ella s


opportunamente ha diretto al suo popolo in occasione della
Conferenza Internazionale, che per la prima volta in codesta
gloriosa Citt riunisce in pacifica discussione vincitori e
vinti, ed alla quale si volgono le speranze generali dei popoli.
Rappresentanti del Dio di pace e di amore il quale
con particolare provvidenza respicit super egenwm et pau-

perem, e che con inscrutabile giudizio Ci chiam cos inopinatamente a raccogliere, con la successione al Supremo Pontificato, la missione di beneficenza e di pace del Nostro compianto Predecessore, Noi, come facciamo voti, cos nutriamo
fiducia che gli Inviati delle Potenze vogliano considerare
le tristi condizioni nelle quali tutti i popoli si dibattono, con
animo non soltanto sereno, ma anche disposto a qualche
sacrifizio sull'altare del bene comune ; il che sarebbe e la
prima condizione per portarvi efficace rimedio e il primo
passo verso quella pacificazione universale che tutti somACTA, vol. XIV, n. 8. 20-4-9*2.

17

218

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

mmente desiderano. Se anche nel fragore delle armi, come


dice la bella divisa della Croce Rossa : inter arma caritas,
deve regnare la carit cristiana, ci deve essere maggiormente vero dopo che furon deposte le armi e firmati i trattati di pace ; tanto pi che gli odii internazionali, triste retaggio della guerra, vergono a danno anche dei popoli vincitori e preparano per tutti un ben pauroso avvenire, non
dovendosi dimenticare che la miglior garanzia di tranquillit non una selva di baionette ma la mutua fiducia ed
amicizia. Ed anche se dall'ambito della Conferenza vogliasi
esclusa ogni discussione non solamente sui trattati precedentemente conclusi, ma anche sulle imposte riparazioni,
ci non sembra impedire ogni ulteriore scambio di idee che
valga a facilitare ai vinti il sollecito adempimento dei loro
impegni ; il che finalmente si risolverebbe anche a vantaggio dei vincitori.
Animati da questi sentimenti di eguale amore verso
tutti i popoli che Ci inspira la missione affidataci dal Divin
Redentore, "Noi Fin vito che Ella, Venerabile Fratello, fedele
interprete del Nostro pensiero, dirigeva al suo popolo, lo
estendiamo a tutti i fedeli, esortandoli ad unire le loro preghiere alle Nostre per il felice esito della Conferenza. La
benedizione del Signore discenda sopra di essa; e dalle decisioni che con intelletto d'amore, come confidiamo, si prenderanno, rifulga sulla povera umanit quella tanto auspicata
concordia che affratellando i popoli, li spinga nuovamente,
dopo tto anni di dolori e di rovine, sul luminoso cammino
del lavoro, del progresso e della civilt ; e si avveri cos
l'ideale della Chiesa, la quale, come ben dice (De moribus
Ecclesiae Catholicae, I, 30) S. Agostino : cives civibus, gentes gentibus et prorsus homines, primorum parentum recordatione, non societate solum, sed quadam etiam fraternitate
coniungit.

Con questo fervido augurio impartiamo a Lei, Venerabile Fratello, al Clero e popolo della diletta Archidiocesi
Genovese, l'Apostolica benedizione.
PIUS

PP. XI

219

Acta Pii PP. XI

(Traduction).

Du Vatican, ie 7 avril 1922.

Vnrable Frre,

C'est avec un bien vif plaisir que Nous avons lu la lettre que vous avez si opportunment adresse votre peuple l'occasion de la Confrence Internationale, qui, dans
votre glorieuse ville, runit pour la premire fois en discussion pacifique vainqueurs et vaincus, et vers laquelle se
tournent les esprances gnrales des peuples.
Reprsentant du Dieu de paix et d'amour qui de
particulire providence respicit super egenum et pauperem
:

et qui, par l'effet d'un jugement impntrable, Nous a appel si inopinment recueillir, avec la succession au Suprme Pontificat, la mission de bienfaisance et de paix de
Notre regrett Prdcesseur, Nous faisons des vux, confiant qu'ils seront exaucs, pour que les dlgus des Puissances veuillent bien considrer d'un esprit non seulement
serein, mais encore tout dispos quelques sacrifices sur
l'autel du bien commun, la triste situation o se dbattent
tous les peuples. Ce serait la fois la premire condition
pour y porter remde efficace et le premier pas vers cette pacification universelle dont tous ont le plus grand dsir. Si
dans le fracas mme des armes, suivant la belle devise de la
Croix Rouge inter arma caritas, doit rgner la charit chrtienne, cela se doit vrifier davantage encore, une fois les armes dposes et les traits de paix signs; d'autant plus que
les haines internationales, triste hritage de la guerre, tournent au dsavantage des peuples vainqueurs eux-mmes
et prparent pour tous un bien redoutable avenir; car il ne
faut pas oublier que la meilleure garantie de tranquillit
n'est pas une fort de baonnettes, mais la confiance mutuelle
et l'amiti. Et mme en cartant, si Ton veut, de la Confrence toute discussion aussi bien sur les rparations imposes que sur les traits prcdemment conclus, cela no semtble pas devoir empcher tout change ultrieur d'ides qui

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

tendrait faciliter aux vaincus le prompt accomplissement


de leurs engagements; ce qui finalement tournerait aussi,
bien l'avantage des vainqueurs eux-mmes.
Anim de ces sentiments d'gal amour de tous les peuples, que Nous inspire la mission Nous confie par le Divin Rdempteur, cette invitation que vous-mme, Vnrable Frre, adressiez, exact interprte de Notre pense, votre peuple, Nous retendons tous les fidles, les exhortant
unir leurs prires aux Ntres pour l'heureuse issue de la
Confrence. Que la bndiction du Seigneur descende sur
elle et que des dcisions qui y seront prises dans un esprit
d'amour, comme Nous en avons la confiance, resplendisse
sur la pauvre humanit cette concorde si dsire qui, unissant les peuples d'un lien de fraternit, soit de nature les
pousser de nouveau, aprs huit ans de douleurs et de ruines,
sur le chemin lumineux du travail, du progrs et de la civilisation; et que se vrifie ainsi l'idal de l'Eglise qui, suivant
Fheureuse expression de Saint Augustin (De moribus Ecclesiae Catholicae, I, 30) : cives civibus, gentes gentibus et
prorsus homines, primorum parentum recordatione, non societate solum, sed quadam etiam fraternitate coniungit.

En mme temps que Nous exprimons ce vu fervent,


Nous vous accordons vous, Vnrable Frre, ainsi qu'au
Clerg et au peuple du bien-aim archidiocse de Gnes, la
bndiction apostolique.
PIUS P P . X I

Acta Pii PP. XI

<m

LITTERAE APOSTOLICAE
I
A VICARIATU APOSTOLICO DE D AR-ES-S A LAM IN AFRICA ORIENTALI DUAE SEPARANTUR REGIONES

EX

QUIBUS

EFFORMATUR

NOVA

PRAEFECTURA

APO-

STOLICA SUB NOMINE DE IRINGA.

PIUS PP. XI
Ad futuram rei m e m o r i a m . Quae rei sacrae procurationi melius g e r e n d a e c o n d u c a n t et catholico nomini a e t e r n a e q u e fidelium saluti
bene, prospere ac feliciter eveniant, ea ut m a t u r e p r a e s t e m u s , Nos
a d m o n e t supremi apostolatus officium, quo divinitus in terris fungimur.
Iamvero, cum vicariatus apostolicus de Dar-es-Salam in Africa orientali per expulsionem Missionariorum Congregationis O. S. B. a S a n c t a
Ottilia, nationis G e r m a n i c a e , o r b a t u s propriis P a s t o r i b u s m a n s e r i t ,
N o s t r a q u e idcirco indigeat ope, Nos, collatis consiliis cum VV. F F . NN.
S. R. E. Cardinalibus negotiis P r o p a g a n d a e Fidei praepositis, haec q u a e
infrascripta s u n t s t a t u e n d a censuimus. Nimirum missionem e a m d e m
curis a d s i g n a m u s F r a t r u m Ordinis Minorum S. Francisci Asisiensis
Capulatorum e provincia Helvetica; itemque, cum ab occidentali p a r t e
vicariatus enunciati, ut ibidem m a i o r a fidei incrementa p r o m o v e a n t u r ,
o p p o r t u n u m consilium visum sit n o n n u l l a s regiones dismembrare, Nos,
Motu proprio a t q u e ex certa scientia et m a t u r a deliberatione Nostris
deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium tenore, a
dicto vicariatu de Dar-es-Salam d u a s regiones de Ugogo et Uhehe subt r a h i m u s sive d i s m e m b r a m u s , atque easdem d u a s regiones sic separ a t a s , in praefecturam apostolicam sub nomine de Iringa erigimus, curis
c o n c r e d e n d a m Sacerdotum Instituti Taurinensis B. M. V. a Consolata.
Limites a u t e m novae h u i u s praefecturae de Iringa definiantur a linea,
quae, a q u o d a m puncto fluminis R u a k a p r o p e stationem Vidunda incipiens, s e q u a t u r ad meridiem praecipitium a l t o r u m montium de Uchungwe
ita ut p r o m o n t o r i a a d s c r i b a n t u r vicariatui de Dar-es-Salam u s q u e ad
medium inter fluvios R u i p a et Mgeta; u n d e , m e d i a m t e n e n s viam inter
praedictos fluvios, p e r d u c a t ad flumen Kilombaro, vulgo Ulanga, cuius
insula m a g n a addicatur dicto vicariatui; deinde s e q u a t u r cursum fluminis Kilombaro u s q u e ad p u n c t u m quo, t a n g e n s flumen Pitu, n o m e n

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

s u m i t R u h u d j e ; t a n d e m s e q u a t u r cursum eiusdem fluminis usque ad,


lacum Nyassa ex q u o scaturigines habet.
Haec s t a t u i m u s , d e c e r n e n t e s

p r a e s e n t e s Litteras

Nostras firmas,

validas et efficaces semper exstare ac p e r m a n e r e ; suosque plenos atque


integros effectus sortiri a t q u e obtinere, illisque ad q u o s pertinent, sive
pertinere poterunt, n u n c et in posterum amplissime suffragari; sicque
rite iudicandum esse ac definiendum, i r r i t u m q u e ex n u n c et inane fieri,
si q u i d q u a m secus super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter
sive ignoranter attentari contigerit. Non o b s t a n t i b u s Apostolicis ordinationibus, aliisque speciali et individua mentione dignis, ceterisque contrariis q u i b u s c u m q u e .
Datum R o m a e apud

S a n c t u m P e t r u m , sub a n u l o Piscatoris, die

in martii MCMXXII, Pontificatus Nostri a n n o primo.

P . GARD. GASPARRI, a Secretis Status.

II
NOVI EFFORMANTUR VICARIATUS

APOSTOLICI DE

KANS

ORIENTALI ET DE

KANS OCCIDENTALI IN SINIS, ABOLITIS MISSIONE DE ILI, VICARIATU DE


KANS SEPTENTRIONALI ET PRAEFECTURA DE KANS MERIDIONALI.

PIUS PP. XI
Ad futuram rei m e m o r i a m . Apostolatus officium commissum
Nobis divinitus id postulat, ut in illis regionibus in q u i b u s christiana
res feliciter incrementa sumpserit, n o v a s missiones erigere p r o p e r e m u s ,
ut, aucto q u i d e m P a s t o r u m n u m e r o , totius Dominici gregis custodiae
consultum sit. i a m v e r o Congregationis I m m a c u l a t i Cordis B. M. V. de
Scheut curis i m m e n s a territoria u s q u e n u n c concredita fuerunt in Sinis,
q u a e c o m p r e h e n d u n t r e g i o n e s de Kans, de K u k u n o o r et de T u r k e s t a n
Sinensi, praeter alia q u a e vicariatus apostolicos de Mongolia constit u u n t . Acriter t a m vasta in provincia Missionarii de Scheut in evangelizationem i n c u b u e r u n t , p l u r i m a s q u e christianitates fundarunt, ita
ut labor in dies creverit; n u n c tamen, q u a m v i s conspicuus n u m e r u s
s a c e r d o t u m indigenarum in illis missionibus h a b e a t u r , i m p a r Congregatio eadem de Scheut effecta est ad t a m lata territoria a d m i n i s t r a n d a .
Q u a r e Nos, collatis consiliis cum V V. F F . NN. S. R. E. Cardinalibus
negotiis P r o p a g a n d a e Fidei praepositis, o m n i b u s q u e rei m o m e n t i s sedulo

M3

Acta Pii PP. XI

studio perpensis, propositionibus dilecti filii hodierni Superioris generalis Congregationis Immaculati Cordis B. M. V. de Scheut ac concordi
voto t u m Ordinariorum locorum, t u m venerabilis fratris I o a n n i s B. De
Gubriant Archiepiscopi Marcianopolitani, qui Sinenses Missiones n u p e r
visitavit, a d n u e n d u m esse c e n s u i m u s : e a q u e quae infra scripta s u n t
edicimus idcirco a t q u e s t a t u i m u s . Nimirum, Motu proprio atque ex certa
scientia et m a t u r a deliberatione Nostris deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, p r a e s e n t i u m vi, constituimus a t q u e decernimus ut in
civili regione de K a n s aliisque finitimis, sacris p r a e l a u d a t a e Congregationis operariis opem ferant duo alia I n s t i t u t a : Societas n e m p e Verbi
Divini de Steyl et Ordo F r a t r u m Minorum S. Francisci Asisiensis Cap u l a t o r u m . Minorum Capulatorum curis t r i b u a t u r evangelizatio territorii de Wei-tchoan-tao et de King-yuen-tao quae..constituent vicariatum
apostolicum de Kans orientali; Congregationis de Steyl curis concred a n t u r T u r k e s t a n Sinensis, Ngn-su-tao, Kai-leang-tao, Sining-tao, Lanchan-tao, K u k u n o o r et territorium mongolicum de Alachan, q u a e regiones constituent vicariatum apostolicum de Kans occidentali. Institutum
a u t e m Immaculati Cordis B. M. V. de Scheut evangelizare perget reliq u a territoria de Ning-hia-tao, Ning-tiao-Leang, principatus monglicos
de Otok, Wuchen, Tjassak, Hang-king et colonias sinenses de ripa sinistra fluminis Flavi u s q u e ad colonias de Wu-yuen-hien inclusive et
insuper alia territoria vicariatus apostolicos de Mongolia constituentia.
Istis t a m e n regionibus nova circumscriptio ecclesiastica per alias Apostolicas Litteras d a b i t u r ; interim vero a n t i q u a Missio de Iii et vicariatus apostolicus de K a n s septentrionali necnon apostolica praefectura
de K a n s meridionali abolita censeantur.
Haec constituimus, decernentes p r a e s e n t e s Litteras Nostras firmas,
validas et efficaces semper exstare ac p e r m a n e r e ; s u o s q u e plenos a t q u e
integros effectus sortiri a t q u e obtinere, illisque ad quos pertinent, sive
pertinere poterunt, n u n c et in p o s t e r u m amplissime suffragari; sicque
rite i u d i c a n d u m esse ac definiendum, i r r i t u m q u e ex n u n c et inane fieri,
si q u i d q u a m secus s u p e r his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter
sive ignoranter attentari contigerit. Non o b s t a n t i b u s Apostolicis ordinationibus, aliisque speciali et individua mentione dignis, ceterisque contrariis q u i b u s c u m q u e .
D a t u m R o m a e a p u d Sanctum P e t r u m , sub anulo
viri martii M C M X X I I , Pontificatus Nostri a n n o p r i m o .
P.

CARD.

GASPARRI,

Piscatoris, die

a Secretis Status,

224

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

III
PRAEFECTURA APOSTOLICA INSULARUM SNDAE MINORUM IN INDIIS HOLLANDICIS ERIGITUR IN VICARIATUM APOSTOLICUM.

PIUS PP. XI
Ad futuram rei memoriam. Ex officio supremi Apostolatus,
q u o , nullis quidem meritis Nostris, ad s u p r e m u m Ecclesiae regimen
divinitus vocati, fungimur, in o m n e s christiani orbis regiones, vel longo
t e r r a r u m m a r i s q u e spatio ab hoc catholici orbis centro disiunctas,
oculos mentis Nostrae convertimus et q u a e sacrae rei procurationi melius gerendae, catholicoque nomini amplificando conducant, ea sollicito
studio decernere m a t u r a m u s . I a m v e r o , cum in praefectura apostolica
I n s u l a r u m S u n d a e Minorum plurimos religionis fructus res catholica
protulerit, ita ut, s t a t i o n u m , ecclesiarum, fideliumque n u m e r o nec n o n
evangelicorum operariorum copia, ecclesiastica administratio n o n p a r u m
ibidem progressa sit, o p p o r t u n u m visum est consilium praefecturam
e a m d e m in apostolicum Vicariatum erigere. Quare, collatis consiliis cum
V V. F F . NN. S. R. E. Cardinalibus negotiis P r o p a g a n d a e Fidei praepositis, Motu proprio a t q u e ex certa scientia et m a t u r a deliberatione
Nostris, deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, p r a e s e n t i u m
vi, praefecturam apostolicam I n s u l a r u m S u n d a e Minorum, iisdem confiniis ac titulo servatis, in Vicariatum Apostolicum erigimus a t q u e constituimus.
Haec s t a t u i m u s , decernentes p r a e s e n t e s Litteras Nostras firmas,
validas et efficaces semper exstare ac p e r m a n e r e ; suosque plenos atque
integros effectus sortiri a t q u e obtinere, illisque ad quos spectant, sive
spectare poterunt, n u n c et in p o s t e r u m amplissime suffragari, sicque
rite i u d i c a n d u m esse ac definiendum, irritum que ex n u n c et i n a n e fieri,
si q u i d q u a m secus super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter
sive ignoranter a t t e n t a r i contigerit. Non o b s t a n t i b u s Apostolicis ordinationibus, ceterisque contrariis q u i b u s c u m q u e .
Datum Romae a p u d S a n c t u m P e t r u m , s u b a n u l o Piscatoris, die
XII martii MCMXXH, Pontificatus Nostri a n n o primo.
P.

CARD.

GASPARRI,

a Secretis Status.

Acta Pii PP. XI

225

EPISTOLAE
I
AD R. P. IOSEPHUM ANTONIUM A S. IOANNE IN PERSICETO, FRATRUM MINORUM
CAPUCCINORUM MINISTRUM GENERALEM: DE NATALI TRECENTESIMO S. FIDELIS A SIGMARINGA, PROTOMARTYRIS S. C. DE PROPAGANDA FIDE, PROPEDIEM CELEBRANDO.

Dilecte fili, salutem et apostolicam b e n e d i c t i o n e m . Cum alia, q u a e


in Benedicto XV, decessore Nostro desideratissimo, praeclara fuerunt,
t u m vero s t u d i u m , quo flagrabat, dilatandi christiani nominis h a b e n t e s
propositum Nobis ad i m i t a n d u m , equidem ob memoriam^ sacri Consilii
Fidei p r o p a g a n d a e abhinc annis ccc instituti eadem quae ipse cogit a b a t in p r o x i m u m mensem m a i u m singularia sollemnia, si Deus adiuv e n t , acturi s u m u s . Haec a u t e m rei faustae recordatio fieri profecto
nequit, q u i n simul natalis trecentesimus recolatur beatissimi Martyris,
qui sui sanguinis profusione sacrae eius Congregationis primordia consecravit. Q u a m q u a m Fidelis a Sigmaringa praecipua q u a d a m laude celeb r a n d u s est, n o n solum quia, pretiosa morte pro Christo oppetita, hierom a r t y r u m , q u o t q u o t post Congregationem conditam catholicas missiones
illustrarunt, p r i m u s exstitit, sed etiam quia, vitae innocentia, Missionalibus nostris, q u e m a d m o d u m se ad apostolicum m u n u s digne accingerent, fuit d o c u m e n t o . Nullus enim eo paratior u n q u a m aut i n s t r u c t o r
ad apostolatum accessit, cum et ingenium doctrinarum studiis egregie
excoluisset, et in c h r i s t i a n a r u m virtutum exercitatione esset diligentissime v e r s a t u s . Quo quidem in genere nihil erat eius erga catholicos
populos actuosa p r a e s t a n t i u s caritate, q u a haereticam ab eis prohibere
luem contendebat. i t a q u e ad omnem sanctitatis excellentiam progressus,
meruit ipso in limine missionis, ab hac Apostolica Sede ei concreditae,
ut ad caeleste p r a e m i u m evocaretur, martyr pro fide occumbens, q u a et
defendenda et p r o p a g a n d a tot iam labores t a m q u e frugiferos exantlavisset.
Quod si o m n i b u s fidei sanctae cultoribus n o n potest huius tanti viri
n o m e n n o n earum esse, certe Ordini vestro, cuius is clarum l u m e n
decusque fuit, decet, esse carissimum.
Quare, dilecte fili, quod accepimus, vos propediem facturos ut Fidelem a Sigmaringa propriis laudibus a t q u e h o n o r i b u s celebretis, id scito

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Nobis vehementer probari. Eo enim celebrationem h u i u s m o d i -arbitramur, quo valde cupimus, posse valere, ut et notitiam c u l t u m q u e fortissimi Martyris vulgatiorem faciat, et novos bonosque operarios apostolicos vestris missionibus acquirat, et maxime i p s o r u m Missionalium
diligentiam exacuat c o n s t a n t i a m q u e sustentet.
Quo a u t e m res vel fructuosior eveniat, Nos vobis, pro sacris sollemnibus quae per a n n u m integrum a die xxiv proximi aprilis agetis,
easdem concedimus facultates et indulgentias, q u a e ex praescripto
S. R i t u u m Congregationis diei xx mensis maii anni MCMXII pro triduanis supplicationibus in h o n o r e m beati vel sancti novensilis fieri solitis,
tribuuntur.
Auspicem interea divinorum m u n e r u m , itemque p a t e r n a e benevolentiae Nostrae testem, tibi, dilecte fili, et universae, cui praepositus es,
F r a t r u m Minorum Capuccinorum familiae, apostolicam benedictionem
amantissime i m p e r t i m u s .
D a t u m R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , die
Pontificatus Nostri a n n o primo.

VII

mensis martii

MCMXXII,

PIUS PP. XI

II
AD R. P. D. ANSELMUM RIZZI EPISCOPUM ADRIENSEM, QUINTUM AC VICESIMUM
SACERDOTII SUI NATALEM ACTURUM.

Venerabilis frater, salutem et apostolicam benedictionem. Cum,


divinae Providentiae consilio, nullis Nostris meritis, universitati pastor u m et fidelium praefecti simus, facere equidem n o n p o s s u m u s , quin
laeta tristia cum iis, pro p a t e r n o animo, participemus. I t a q u e facile,
venerabilis frater, intelleges, q u a m iucunde Nos affecerit q u o d n u p e r
accepimus, q u i n t u m ac vicesimum sacerdotii n a t a l e m a te propediem
a c t u m iri: quo evento - quod, cuicumque accidit sacrorum administro,
sane accidit g r a t i s s i m u m - sicut singulare in te Dei beneficium ostenditur, ita qui tibi commissi sunt, ad a p p a r a n d a in diem x v n h u i u s mensis
sollemnia mirifice excitantur. Est profecto cur h a u d mediocre capias ex
h a c rei faustitate episcopalium c u r a r u m solacium ; tibi enim p r o r o g a t u r
aetas, q u a m quidem a e t a t e m scis sancte utiliterque agere, et ex ipso
gratulantis populi studio a p p a r e t fore, ut, quicquid in eius b o n u m

Acta Pii PP. XI


exinde molieris, a n i m o r u m consensu n o n careat u b e r r i m o q u e fructu.
Haec vero utilitatum copia q u i n sit ex actuosa opera t u a posthac,
maior q u a m ante, exspectanda, n e m o u n u s dubitabit qui quidem emensum hoc a te in dioecesi g u b e r n a n d a septem a n n o r u m spatium respexerit. Novimus enim, hoc intervallo, praesertim cum bellum ingravesceret, ea te caritate aegris a t q u e sauciis in nosocomiis adfuisse, et
ad levandas gregis necessitates, te sic pecunia r e b u s q u e tuis spoliasse,
ut n o n m o d o civium tibi a d m i r a t i o n e m conciliaveris, sed ipsi q u o q u e
rei publicae moderatores praeclaram tibi h a b u e r i n t h a b e a n t q u e gratiam.
H u c praeterea accedit, quod nulla excogitentur istic ac perficiantur
iuvenibus rite excolendis incepta, quae patrocinio ac munificentia t u a
n o n ipse fulcias ac provehas. Communi igitur cleri populique tui gaudio,
quod in publicas ac praecipuas laetitiae significationes se iam effundet,
quasi cumulum perlibenter afferimus gratulationibus ominibusque Nostris;
o m i n a m u r autem, te q u a m diutissime servari gregi isti tuo i n c o l u m e m ,
talia in eo r e g u n d o tibi c o m p a r a n t e m etiam promerita, quae amplissim a m a Christo Iesu P a s t o r u m Principe pariant tibi aliquando mercedem. Cuius vero auspicem p a t e r n a e q u e benevolentiae Nostrae testem,
tibi, venerabilis frater, itemque universo clero populoque tuo apostolicam benedictionem p e r a m a n t e r impertimus.
D a t u m R o m a e a p u d Sanctum P e t r u m ,
a n n o MGMXXII, Pontificatus Nostri primo.

PIUS PP. XI

die

iv

mensis

aprilis

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

228

ACTA SS. CONGREGATIONUM


SACRA CONGREGATIO CONSISTORIALIS
PASS AVIEN.-RATISBONEN.
DE FINIUM DIOECESIUM COMMUTATIONE

DECRETUM
Cum R. P. D. Sigismundus de Ow-Felldorf, Episcopus Passaviensis,
assentiente Episcopo Ratisbonensi, postulaverit ab Apostolica Sede ut
tria loca Ereiung, Zaining et Voeglsberg, pertinentia ad paroeciam Hebertsfelden, dioecesis Ratisbonensis, ab eadem paroecia d i s m e m b r a r e n t u r
et -viciniori paroeciae Neuhofen dioecesis Passaviensis unirentur, Sanctissimus D. N. P i u s P a p a XI, id in b o n u m incolarum illorum locorum
cessurum cernens a t q u e attento favorabili voto R, P. D. Eugenii Pacelli,
Archiepiscopi titularis Sardian. et Nuntii Apostolici, preces benigne
excepit.
Quapropter Sacra haec Congregatio Consistorialis, in exsecutionem
Apostolici m a n d a t i , vi ac tenore praesentis Consistorialis decreti, memorata loca a paroecia Hebertsfelden et dioecesi Ratisbonensi avellit ac
seiungit atque paroeciae Neuhofen in dioecesi Passaviensi perpetuo attribuit et unit.
Ad haec exsecutioni m a n d a n d a d e p u t a t u r idem R. P. D. Eugenius
Pacelli, cui t r i b u u n t u r facultates o m n e s ad id necessariae et o p p o r t u n a e ,
etiam subdelegandi ad effectum de quo agitur quemlibet virum in ecclesiastica dignitate c o n s t i t u t u m : facto eidem onere mittendi intra sex
m e n s e s ad eandem Sacram Congregationem a u t h e n t i c u m exemplar peractae exsecutionis.
Contrariis quibuslibet n o n obstantibus.
D a t u m Romae, ex aedibus Sacrae Congregationis
die 6 aprilis 1922.
^ C. CARD. DE LAI, E p .
L.

Consistorialis,

Sabinen., Secretarius.

S.
Aloisius

Sincero, Adsessor.

S. Congregatio Concilii

229

SACRA CONGREGATIO CONCILII


UTINEN.
DISMEMBRATIONIS PAROECIARUM

Die 14 ianuarii 1922


Archiepiscopus- Utinensis ex iusta et canonica
causa partes territorii q u a r u m d a m paroeciarum n u p e r d i s m e m b r a v i t
e a s q u e u n a cum adnexis fidelibus ac decimarum dominicalium iuribus
p e r p e t u o aliis finitimis paroeciis univit, r e m a n e n t e t a m e n paroeciis
d i s m e m b r a o s sufficienti r e d i t u u m portione. Modo idem Archiepiscopus
et alias id g e n u s dismembrationes, bono a n i m a r u m postulante, peragere
i n t e n d i t ; sed eius Capitulum cathedrale h a c de re exquisitum a u t u m a t ,
id per Ordinarium iure proprio fieri h a u d posse, q u u m ex canone 1 4 2 2
C. I. C. uni Apostolicae Sedi reservetur dismembratio, quae, detractis
bonis beneficialibus fiat, quin n o v u m erigatur beneficium .
SPECIES FACTI.

Quamvis Utinensis Archiepiscopus innixus alteri canoni 1 4 2 7 in


c o n t r a r i a m abeat sententiam, ad omne d u b i u m tollendum a t q u e ad
tutius procedendum, ab hac S. Congregatione suppJiciter postulavit
authentice declarari, u t r u m Ordinarius e n u n c i a t a s dismembrationes
propria auctoritate agere possit, an e contrario Apostolica facultate indigeat; quo postremo in casu petiit praeterea sanationem quoad praeteritum a t q u e Apostolicum indultum ad similes dismembrationes posthac
peragendas.
Ad recte a s s e q u e n d a m vim can. 1 4 2 2 in
concordia cum can. 1 4 2 7 itemque cum can. 1 5 0 0 , qui vel p r i m a facie
ad c a s u m quo de agitur facere videtur, oportet canonicam dismembrationis notionem praemittere. I a m ante editum Codicem ad rem animadvertebat cl. Wernz, Ius decretalium, vol. II, tit. XIII, n. 2 6 9 : Dismem bratto beneficii ecclesiastici sensu stricto h a b e t u r , si, m a n e n t e u n i t a t e
beneficii, p a r s substantiae b o n o r u m aut saltem redituum beneficia lium ab eo in p e r p e t u u m s e p a r a t u r et sine ulla novi beneficii ere elione iam existenti alteri beneficio vel causae piae vel fabricae eccle siae indigenti applicatur. Quae dismembratio reducitur ad alienationem
bonorum ecclesiasticorum ex causa necessitatis vel evidentis utilitatis
SYNOPSIS DISCEPTATIONIS.

230

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ecclesiae factam. Quare eadem requiritur competentia S u p e r i o r u m


ecclesiasticorum, aequitas causarum, conditionum et solemnitatum
necessitas v. g. beneplaciti Apostolici q u o a d res pretiosas alienandas
atque in aliis alienationibus bonorum ecclesiasticorum. At vix admitti
potest a n t i q u o r u m et recentiorum c a n o n i s t a r u m sententia, in beneficiis
inferioribus v. g. parochialibus, sed n o n in favorem beneficiorum sim plicium, h u i u s m o d i dismembrationem generatim ab Episcopo a b s q u e
beneplacito Sedis Apostolicae fieri posse. Nihil enim efficitur, si q u i s .
provocet ad a r g u m e n t a ex antiquatis capitibus iuris Decretalium v. g.
cap. 10, X, de praeb. III, 5, petita. Nam saeculo decimo quinto a
P a u l o II Constit. Ambitiosae, de alienatione b o n o r u m ecclesiasticorum
novae sanctiones publicatae sunt. Neque urgeri potest altera ratio in
alienationibus r e r u m pretiosarum inter ipsa instituta ecclesiastica n o n
requiri beneplacitum Sedis Apostolicae. Nam haec opinio cum iteratis
decisionibus S. C. C. conciliari n e q u i t ; a r g u m e n t u m vero ex principali,
sed t a n t u m partiali fine Constit. Ambitiosae petitum, scilicet impe diendi t r a n s i t u m b o n o r u m ecclesiasticorum ad u s u s profanos, ex sese
inefficax est . Verum ab ea specie, pro q u a scriptor iste necessitatem
vindicat beneplaciti Apostolici prouti postea s t a t u t a est can. 1422, idem
s u b i n d e distinguit dismembrationem latiore sensu, his v e r b i s : Cui
dismembrationi affinis est separatio partis territorii et populi ab u n o
officio ecclesiastico, quae, sine novi officii ecclesiastici erectione, cum
alio officio ecclesiastico iam existente coniungitur . Et h a n c ex contrarietate rationis, quia n i m i r u m aequiparari nequit alienationi directae b o n o r u m ecclesiasticorum, Episcopis explicite docet esse permissam. E a m d e m doctrinam concinne perstringebat Oietti Synopsis, 's. v.
Dismembratio. - D i s m e m b r a t i o beneficii ecclesiastici stricto sensu est
subtractio partis b o n o r u m beneficialium vel r e d i t u u m ab aliquo bene ficio exsistente et in sua substantia p e r m a n e n t e , q u a e in p e r p e t u u m
addicantur alteri beneficio vel causae piae sine novi beneficii ere ctione... Reducitur ad alienationem bonorum ecclesiasticorum; q u a r e
ad eam faciendam r e q u i r u n t u r eaedem causae et solemnitates, quae
ad alienationem b o n o r u m ecclesiasticorum iuris praescripto necessa riae s u n t et inter alia beneplacitum Sedis Apostolicae. Schmalzgr., etc. .
Dismembrationi strictae dictae affinis est ea, quae, a l i q u a n d o
etiam dicitur dismembratio partialis, et consistit in separatione partis
territorii et populi ab u n o officio ecclesiastico ut a n n e c t a t u r alteri
officio ecclesiastico praeexistenti, ut q u u m p a r s populi alicuius paroeciae
addicitur alteri paroeciae Eam f acere possunt illi, qui facultatem habent
erigendi ea officia, de q u i b u s agitur; hinc, si quaestio est de episcopa-

S. Congregatio Concilii.

231

tibus, solus R o m a n u s Pontifex; si a u t e m de parochiis agitur, non solus


R o m a n u s Pontifex (cfr. S. C. Gnsist. in Placent. 15 mart. 1909), sed
etiam Episcopus est competens (S. C. Concil. 23 aprii. 1864; in Syrac.
28 mart. 1903), verum ex gravi causa et servatis legitimis solemni t a t i b u s . Itaque, ex hac doctrina, probe distinguenda erit dismembratio proprie dicta - cuius obiectum directum et exclusivum s u n t b o n a
beneficii, q u a e q u e proinde indolem seu rationem h a b e t mere oeconomicam et ideo c o m m u n i b u s legibus de alienatione b o n o r u m subiacet - a
d i s m e m b r a t i o n e m i n u s propria, cuius obiectum est pars territorii, q u a e que proinde rationem seu indolem mere moralem, iurisdictionalem seu
disciplinarem habet, eiusdem generis ac erectio et suppressio, ac propterea iisdem facultatibus erigendi et supprimendi plane contineri videtur, iuxta notissimam regulam : Cui m a i u s conceditur, et m i n u s concedi
v i d e t u r . Non debet cui plus licet, quod m i n u s est, n o n licere . Ulp.,
1. 21, ff. de reg. iur., 4, 17. Nec obstat quod per accidens, cum h a c territorii separatione etiam b o n o r u m seu p r o v e n t u u m aliquam i m m i n u tionem, is, de cuius iurisdictione territorium erat, persentire d e b e a t ;
q u u m id n o n directe et exclusive intendatur, sed necessario permitti
debeat, iuxta effatum: Accessorium n a t u r a m sequi congruit principale lis ; cap. 42, de Reg. Iur., in VI (V, 12).
H a n c vero doctrinam ultro recepit ac pro more expolivit n u p e r
d a t u s Codex iuris canonici.
Ex canone enim 1421 h a b e t u r divisio beneficii cum ex u n o , duo
vel p l u r a beneficia fiant; dismembratio, cum pars territorii a u t bonorum
alicuius beneficii ex eodem d e t r a h i t u r et alii beneficio vel causae piae
a u t ecclesiastico instituto assignatur .
Canon a u t e m 1427 n o n solum attribuit Episcopis ius peragendi divisionem beneficii seu paroeciae hisce v e r b i s : p o s s u n t etiam Ordinarii ex
iusta et canonica causa paroecias quaslibet... dividere, vicariam per p e t u a m vel n o v a m paroeciam erigentes , verum etiam dismembrationem territorii beneficii seu paroeciae, aliis verbis s u b s e q u e n t i b u s : a u t
e a r u m territorium d i s m e m b r a r e , quin n o v u m erigatur beneficium
seu paroecia.
Contra, canone 1422 reservatur Apostolicae Sedi t a n t u m dismembratio bonorum beneficii seu paroeciae, n e m p e quae detractis bonis
beneficialibus fiat quin novum erigatur beneficium . Ratio h u i u s reservationis Apostolicae n o n videtur, hodie, proprie in eo consistere q u o d
in casu a g a t u r de vera alienatione b o n o r u m ecclesiasticorum ; quia secus
e a m Ordinarii, saltem ad t r a m i t e m iuris Codicis, vi canonis 1532, u s q u e
ad s u m m a m lib. 30.000 peragere valerent. Ex adverso id r e p e t e n d u m

232

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

videtur - p r a e t e r q u a m ad praecavendos a b u s u s inde forsan orituros, ne


scilicet ut u n u m a d o r n e t u r altare e x p o n e t u r alterum - ex eo quod in
t h e m a t e agitur de alienatione absque compensatione seu pretio, idest de
vera bonorum ecclesiasticorum donatione, cui saepius obstat c o n t r a r i a
f u n d a t o r u m vel o b l a t o r u m voluntas, ad q u a m s u p p l e n d a m minime protenditur O r d i n a r i o r u m potestas.
Q u u m i t a q u e dismembrationes ab Archiepiscopo Utinensi peractae
n o n sint beneficales sed territoriales, idest r e d u c a n t u r ad veras delimitationes finium paroecialium, n o n videtur a m b i g e n d u m ipsas iuxta
tenorem canonis 1427 esse in eiusdem Ordinarii potestate. H o c enim
canone iam definitive explosa censeri debet contraria opinio F a g n a n i ,
o u i x , aliorumque severiorum, q u a m tenuisse videtur etiamnum Rota,
in Annecien., 5 febr. 1918; Derthonen., 31 ian. 1919, etc., iuxta quos haec
dismembratio fieri n o n posset ab Episcopo, h a c o b s t a n t e causa, quod
fines certi paroeciarum, utpote ad ius publicum pertinentes, iam nonnisi
a S u p r e m a Auctoritate i m m u t a r i valeant (cfr. c. 1509, 3).
Nec in contrarium opponi posse videtur simultanea decimarum
dismembratio ; n a m haec nonnisi secundario et per accidens s u b s e q u u t a
est dismembrationem ipsius territorii, d u m canone 1422 r e s e r v a t u r S. Sedi
dismembratio t a n t u m b o n o r u m beneficii seu paroeciae, quin simul territorium dismembretur. Praeterea, ut a d n o t a t Archiepiscopus Utinensis
in primis litteris diei 7 iunii 1921 tratterebbesi nel caso di stralcio di
decime domenicali, pagate precisamente dagli abitanti del territorio
dismembrato e unito all'altra parrocchia, i quali diffcilmente si adat t e r a n n o a pagare alla parrocchia dalla quale per ragioni canoniche
sono stati divisi . Denique decimae de q u i b u s agitur s u n t parvi
momenti, q u u m idem Archiepiscopus in postremis litteris diei 3 decembris 1921 haec s u b d a t : Le frazioni gi s m e m b r a t e e unite alle altre
parrocchie coll'attribuzione dei rispettivi quartesi, per la quale chie deva sanatoria nell'ipotesi che avessi ecceduto la mia competenza
ordinaria, sono quelle di Soleschiano, tolta a Pavia di Udine e u n i t a
a Marzano, e quella di Casanova tolta a S. Margherita e u n i t a a P a s sons. Soleschiano d a v a a P a v i a d'Udine un quartese in media di un
quintale di frumento e di due quintali di g r a n t u r c o . Una miseria,
come diceva lo stesso parroco di Pavia, che non bastava neppure a
compensarlo della spesa del cavallo. Le cinque case di Casanova aggreg a t e a P a s s o n s d a v a n o a S. Margherita in media un quintale di fru mento e dodici quintali circa di g r a n o t u r c o , c o m p u t a n d o anche i
campi rimasti al di l del n u o v o confine e sotto la giurisdizione di
S. Margherita. La terza frazione n o n a n c o r a s m e m b r a t a e che sarebbe

233

S. Congregatio Concilii

da dismembrarsi dalla parrocchia di Madrisio dietro ripetute insistenti


richieste dei frazionisti a motivo della grande l o n t a n a n z a , sarebbe
Cornazzais da unirsi a V a r m o : e questa n o n d che il q u a r t e s e del
piccolo suo territorio (ab. 250), che si riduce ad alcune centinaia di
lire, m e n t r e al parroco r i m a n e il quartese di altre q u a t t r o grosse frazioni .

Ideo, nec videtur necessarium in h a c facti specie provocare a d


can. 1500 s t a t u e n t e m : Diviso territorio personae moralis ecclesiasticae
ita ut illius pars alii personae morali uniatur vel distincta p e r s o n a
moralis pro parte dismembrata erigatur; etiam b o n a c o m m u n i a quae
in c o m m o d u m totius territorii erant destinata, et aes alienum quod
pro toto territorio contractum fuerat, ab auctoritate ecclesiastica, cui
divisio competat, cum debita proportione ex b o n o et a e q u o dividi
debent etc. . Etenim hic canon agit de bonis communibus totius territorii ex quo fit dismembratio, q u e m a d m o d u m patet etiam ex tenore
canonis 1427 3; d u m decimae in t h e m a t e h a b e n d a e sunt uti b o n a propria ad partem t a n t u m territorii dismembrati spectantia; et ideo necessario s e q u u n t u r territorium cui accedunt.
Quare, etc.
RESOLUTIO. - Propositis itaque dubiis:
I. An loci Ordinario absque beneplacito Apostolico competat dismembratio paroeciarum in casu.
Et q u a t e n u s negative:
II. An et quomodo, praeter sanationem quoad praeteritum, concedi
possit facultas peragendi dismembrationem aliarum paroeciarum in casu.
Sacra Congregatio Concilii, in plenariis E m o r u m ac R e v m o r u m
P a t r u m comitiis, die 14 ianuarii 1922 in Palatio Apostolico Vaticano
habitis, r e s p o n d e n d u m censuit:
Ad

I. Affirmative.

Ad II. P r o v i s u m in primo.
F a c t a autem postridie de praemissis S S m o Dno Nostro Benedicto
Div. Prov. P P . XV relatione per infrascriptum Sacrae Congregationis
Secretarium, Sanctitas Sua d a t a m resolutionem a p p r o b a r e et confirmare
dignata est.
I.

ACTA, vol. X I V , n. 8. 20-4-922.

MORI,

Secretarius.

18

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

SACRA CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE


I
P R O V I S I O N E S VICARIATUUM A P O S T O L I C O R U M
Brevibus Apostolicis nominati s u n t :
15 februarii 1922. Vicarius Apostolicus de Hup occiduo-meridionali, R. P. Herrnenegildus Ricci O. F. M.
14 martii. Vicarius Apostolicus Insularum Sundae Minorum in
Indiis Hollandicis, R. D. Arnoldus Verstraelen, e Societate Verbi Divini
de Steyl.
22 martii. Vicarius Apostolicus de Mariannhill, R. P. Adalberus
Fleischer, Superior generalis Congregationis Missionariorum de Mariannhill.
Vicarius Apostolicus de Loango, R. D. Henricus Friteau, e Congregatione Spiritus Sancti.
28 martii. Vicarius Apostolicus Sinus Sancti Laurentii in Canadensi Dominio, R. D. Iulianus M. Leventoux, e Congregatione Iesu et
Mariae, vulgo E u d i s t a r u m .
Vicarius Apostolicus de Kansii orientali in Sinis, R. P. D. Salvator Walleser, O. F. M. Capuccinorum, E p i s c o p u s tit. Tanagrensis.
Vicarius Apostolicus de Ninghia, R. P. D. Godefridus Frederix,
e Congregatione Tmmaculati Cordis B. M. V. de Scheut, Episcopus tit.
Tagastensis.

n
NOMINATIONES
P e r decretum Sacrae Congregationis de P r o p a g a n d a Fide, d. d.
21 martii 1922, R. D. Salvator Nuffel, O. S. B., electus est Praefectus
Apostolicus de Transwaal septentrionali, in Africa meridionali.
Item eadem Sacra Congregatio nominavit ad s u u m beneplacitum
decreto diei 3 aprilis R. D. H u b e r t u m Otto, e Congregatione Immaculati
Cordis B. M. V.de Scheut, Administratorem Apostolicum Vicariatus de
Kans occidentali; et decreto diei 5 e. m. R. D. H i e r o n y m u m Van Aertselaer, e Congregatione Immaculati Cordis B. M. V. de Scheut, Administratorem Apostolicum Missionis de Mongolia exteriori.

S: Congregatio Rituum

235

SACRA CONGREGATIO RITUUM


ROMANA SEU BERGOMEN.
BEATIFICATIONIS ET CANONIZATIONIS VEN. SERVAE DEI

TERESIAE EUSTOCHIO

VERZERI, FUNDATRICIS FILIARUM SACRI CORDIS IESU.

SUPER DUBIO

An constet de virtutibus theologalibus, Fide, Spe et Caritate in Deum et


proximum, nec non de cardinalibus, Prudentia, Iustitia, Fortitudine,
et Temperantia earumque adnexis, in gradu heroico, in casu et ad
effectum, de quo agitur?
Multae quidem in hac Causa excitatae inde ab initio fuerunt difficultates. Quae si cui fortasse graves adeo videri potuerint, ut Causae
ipsius a r d u u m sane incertumque portenderent exitum, id, ceu valde proclive est coniectare et arguere, factum exinde fuit, quod scilicet eaedem
perpensae s u n t difficultates seorsim ab universa praefatae venerabilis
Ancillae Dei Teresiae Eustochio Verzeri vita, et a peculiari praesertim,
quod sortita illa fuerat, ingenio nec n o n cunctis n o n d u m bene compertis
et exploratis adiunctis, quibuscum, uti vere certoque contigerant, nexa
et colligata m a n e n t facta, u n d e obiiciendi s u m p t a fuerat materies. Quapropter huc q u u m primae spectaverint responsiones, q u a s ad p r i m u m
editas animadversiones, alterius quoque P a t r o n i valido efficacique sibi
adscito auxilio, concinnandas sategit Defensio, incommodorum mole,
quibus impedita nimis nimisque fatigata exterius apparebat, n o n modice
levari coepta est Causa. Quae idcirco eodem pergens itinere, eo u s q u e
fauste feliciterque est subinde progressa, ut vel ipsae, q u a e . e x adverso
oppositae fuerant difficultates, dum, p r o u t e a r u m fert n a t u r a e a r u m q u e
sibi proposuerat auctor, pervestigandae et a d q u i r e n d a e veritati magnopere inservierunt, apta insimul ministraverint arma, quibus ex inito
certamine superior evaderet Defensio illudque cum victoria concluderet.
Equidem, de venerabilis Teresiae virtutibus q u u m e proposito ediss e r u n t testes, a prima exorsi eiusdem Servae Dei aetate, q u a e d a m in
medium illi proferunt quae, externo licet ex cortice i m p u n e praetermitti
posse viderentur, penitius t a m e n inspecta p o n d u s suum p a n d u n t atque
m o m e n t u m . Ita, puerascebat a d h u c T e r e s i a ; siquidem vix q u i n q u e n a t a

36

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

erat a n n o s , q u u m , q u o d a m festo die prolapsa est in t e r r a m totaque,


q u a induebatur, luto nova aspersa est vestis, e a m q u e exuens, gravissima
haec christianaeque sapientiae plena fertur protulisse v e r b a : Ecco che
sono le vanit del mondo! (Summar., pag. 35). S u b idem pariter t e m p u s q u i n q u e n n i s n a m q u e a u t saltem sexennis erat, q u u m , piae matris suasu,
ad s a c r a m e n t u m Poenitentiae p r i m u m accessit; si quae a u t e m , e a in
aetate, esse t u n c p o t e r a n t illius admissa, multis cum lacrymis confessa
est sacerdoti, qui sancti Aloisii Gonzagae n o m i n e eam dilaudavit. Ast,
l a u d e m h a n c aegre a d m o d u m tulit planeque a se reiecit Teresia; neque
ad confessarium e u m d e m , qui t a n t u m sibi n o n dubitavit tribuere praeconium, amplius est r e v e r s a ; sibique posthac selegit quoque familiae
suae confessarium, sacerdotem Iosephum Benaglio, Bergomensis cathedralis ecclesiae canonicum illiusque Seminarii rectorem (Ibid., pagg. 304405).
P a r v a quidem ista sunt, sed sagaci expertoque viro sat firmum perhibent a r g u m e n t u m excellentis sublimisque illius operis, quod in Teresia
m a t u r r i m e perficere aggressa fuerat divina Gratia, cui, sua ex parte,
advigilandi erectoque animo cooperari inde a pueris assuescebat Teresia
adeo, ut iam n u n c , sicut inclusam semine, futuram prospicere liceat ac
demirari eiusdem sentiendi agendique rationem a t q u e peculiare sanctitatis genus, ad q u o d eam delegerat Deus.
v

Revera, vixdum Teresia, quae interim adoleverat, a n u p e r memorato


suimet confessario, sacerdote Iosepho Benaglio, accepit, h u i u s neptem,
nomine Virginiam Simoni, Benedictinarum a sancta Grata coenobium
esse ingressam, sortis eiusdem compotem fieri valde concupivit. Quocirca,
generose abiectis c o m m o d i s m u n d a n i s q u e spretis illecebris, q u a e e conspicuo diviteque gentis suae statu copiose m a n a b a n t , quod tantopere
exoptaverat, est assecuta, q u a m v i s m a g n a e a t q u e cito eam invenerint
a e r u m n a e , quae, ut provisum a Deo erat, venerabilem Teresiam, quoad
inter h o m i n e s est diversata, ferme oppleverunt, vitaeque ipsius praecip u a m veluti i m p r e s s e r u n t n o t a m . Vix enim attinet dicere q u a e q u o t q u e
eidem, ob t r i n u m asceterii sanctae Gratae ingressum et egressum, perferenda fuerint convicia, obtrectationes, repugnantiae, contradictiones,
molestiae aliaque generis eiusdem, quae t a n t u m abfuit, ut vim suam
remitterent multoque m i n u s desinerent, q u i n potius magis magisque
excreverunt in dies, praecipue q u u m de nova condenda et g u b e r n a n d a
a c t u m est sodalitate ; cunctisque t a n d e m , t a m q u a m cumulus, comitialis
accessit m o r b u s , quo per q u a t u o r postremos vitae a n n o s divexata fuit
acerbe. Iamvero q u u m in hoc, quod, cuiusdam instar incruenti martyrii,
s u b e u n d u m Ancillae Dei fuit per integrum paene aetatis suae spatium,
eximium illa, oculatis e n a r r a n t i b u s et a d m i r a n t i b u s testibus, exhibuerit

S. Congregatio Rituum

237

exemplum humilitatis, patientiae, fortitudinis et obedientiae conscientiae


s u a e m o d e r a t o r i b u s ; q u a e q u e interea m u n e r i s sui conditinisque propria
erant, mira constantia et fidelitate observare et custodire perrexerit: a p t a
atque idonea s u p p e t u n t , hoc ipso, elementa, quibus, ipsam Ancillam Dei
adeptam fuisse sibi heroicae virtutis meritum a t q u e laudem p r o b a t u r et
patescit.
"
;
i
i;

Neque, h a c semel iuridice confecta p r a e s t i t u t a q u e probatione, pert u r b a r e eam valent suoque e loco dimovere q u a e contra facere, ex eisque
difficilem sibi proponi concertationem ipsimet, disceptationis exordio,
arbitrati fuerant actores. Haec sane, sive in scriptis Servae Dei s u u m
n a n c i s c u n t u r fundamentum, sive in studio partium, in q u a s scissus r e p e riebatur t u n c temporis Bergomensis clerus. E scriptis a u t m nonnullae
prostant allataeque s u n t Servae Dei epistolae, q u a s ad subiectas sibi
sorores identidem dare curabat; in eisque si q u a n d o q u a e d a m occurr u n t , q u a e facile probari h a u d posse p r i m a fronte apparent, ex eo hoc
accidit, q u o d absoluta p r o r s u s ratione eadem accipiantur. Verum, si,
uti oportet, p e r s o n a r u m , ad q u a s m i t t e b a n t u r epistolae, a e q u a ratio
h a b e a t u r , planum t u n c fit atque perspicuum n o n de principiis rem esse
in abstracto propositis, sed de q u i b u s d a m peculiaribus o p p o r t u n i s q u e
monitis, q u a e venerabilis Teresia eisdem sororibus dare m u n e r i s s u i
esse ducebat pro diversa e a r u m indole spiritusque necessitate, in q u a
singulas versari ipsa probe noverat Ancilla Dei. Hisce aliae s u c c e d u n t
epistolae, in quibus, quos acerbos patiebatur angores suis venerabilis
Teresia confessariis aperiebat, quibusque Servae suae Deus periculum
facere optaverat; in eoque victrix illa merebatur discedere, quotidie et
ubertim proficiendo in humilitatis virtute, illuc u s q u e progrediens, u t ,
coram Deo constituta, nihil in semetipsa, praeter defectus, imperfection.es
et peccata cogeretur agnoscere. Quo ex capite eiusdem p e n s a n d a e s u n t
iustoque pretio existimandae notae illae haesitationes et anxietates, quae
eam inquietam adeo t e n e b a n t a t q u e sollicitam, q u e m a d m o d u m cuncti
s u a s u m sibi h a b u e r a n t eius confessarii, ipsique certiores fieri p o t u e r a n t
testes, qui intima illius usi erant consuetudine, suisque externa facta, de
q u i b u s t a n t u m iudicat Ecclesia, inspexerant oculis. Quod si n o n aeque
o m n e s e Borgomensi clero eamdem de Teresia foverint opinionem, id
potiusquam ipsam Teresiam, eiusdem respiciebat spiritus magistros conscientiaeque moderatores, utpote qui sibi debito n o n h a b e b a n t u r in
h o n o r e ab iis potissimum ex eodem Bergomensi clero, qui novas m i n u s que t u t a s s e c t a b a n t u r d o c t r i n a s ; eosque proinde iniuste temereque egisse
h a u d ita multo post probavit e v e n t u s ; q u a n d o q u i d e m Caietanus Benaglio,
P e t r u s Aloisius Speranza, Alexander Valsecchi et H i e r o n y m u s Verzeri

238.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ad episcopalem evecti s u n t dignitatem, i p s a m q u e Bergomensem aliasque


fintimas n o n mediocri cum laude n e q u e parvo cum fructu administrar u n t Ecclesias.
Utraque itaque, positiva n e m p e et negativa, seu indirecta, heroicarum v i r t u t u m probatione, e praescripto iuris, allata, absolvi potuit
quaestio, quae, abhinc sexennium, heroicis super virtutibus fuerat instituta, t r i b u s de more C o n g r e g a t i o n i b u s ; antepraeparatoriam quippe et
praeparatoriam, q u a e praecesserant, generalis subsecuta est Congregatio
quae, die decima q u a r t a superioris mensis martii, coram Sanctissimo
Domino n o s t r o Pio P a p a XI coacta fuit. In q u a a Reverendissimo Cardinali Raphaele Merry del Val, Causae Relatore, s e q u e n s ad discutiendum
propositum est d u b i u m : An constet de virtutibus theologalibus, Fide, Spe
et Caritate in Deum et proximum, nec non de cardinalibus, Prudentia,
Iustitia, Fortitudine et Temperantia earumque adnexis venerabilis Servae
Dei Teresiae Eustochio Verzeri, in gradu heroico, in casu et ad effectum,
de quo agitur? Omnes, qui c o n v e n e r a n t q u u m Reverendissimi Cardin a l e s tum P a t r e s Consultores suas quisque ex ordine a p e r u e r u n t sententias ; q u i b u s t a m e n intento laetoque animo exceptis et perpensis, Sanctissimus Dominus noster s u p r e m u m Sibi reservavit iudicium, cunctasque,
qui aderant, ut c o m m u n e s fervidasque funderent Deo preces, interim
est a d h o r t a t u s , praesidium et l u m e n a P a t r e l u m i n u m i m p e t r a t u r u s .
Q u u m q u e decretoriam sententiam S u a m patefacere statuisset, h o d i e r n a m
designavit diem Dominicam Passionis; ideoque, divina Hostia ferventer
oblata, ad Vaticanas aedes arcessiri iussit Reverendissimos Cardinales
Antonium Vico, Episcopum Portuensem et S. Rufinae, sacrae rituum
Congregationi Praefectum, et Raphaelem Merry Del Val, Causae Relat o r e m , u n a cum R. P. Angelo Mariani, Fidei P r o m o t o r e generali, m e q u e
insimul infrascripto Secretario, eisque a d s t a n t i b u s , solemniter p r o n u n tiavit : Constare de virtutibus theologalibus, Fide, Spe et Caritate in Deum
et proximum, nec non de cardinalibus, Prudentia, Iustitia, Fortitudine
et Temperantia earumque adnexis venerabilis Servae Dei Teresiae Eustochio Verzeri, in gradu heroico, in casu et ad effectum, de quo agitur.
Hoc a u t e m decretum publici iuris fieri, et in acta s a c r o r u m r i t u u m
Congregationis referri mandavit postridie Kalendas apriles anno MCMXXII.

Cfr

A. CARD. VICO, E p . Portuen. et S. Rufinae,

S. B. C. Praefectus.
L. J$i S.
Alexander

Verde,

Secretarius.

S. Romana Bota

ACTA

239

TRIBUNALIUM

SACEA ROMANA BOTA


I
DE MANILA
LEGATORUM

PIORUM

Benedicto PP. XV feliciter regnante, Pontificatus Dominationis Suae


anno septimo, [die 16 augusti 1921; BB. PP. DD. Ioannes Prior, ProDecanus, P o n e n s , Fridericus Cattani Amadori, Petrus Rossetti, Raphael
Chimenti, Maximus Massimi, Iulius Grazioli, Franciscus Parrillo, Franciscus Solieri, Iosephus Florczak, Iacobus Sole et Egon Schneider, Collegii
rotalis Auditores in causa De Manila - Legatorum P i o r u m , inter S a c r a m
Provinciam S S . Nominis Iesu O. E. S. Augustini, repraesentatam per
legitimum procuratorem Thomam Ambrosetti, advocatum, et R. D. Vincentium L a p u s , parochum loci Candaba , repraesentatum per legitimum procuratorem Felicem Santi, advocatum, interveniente et disceptante
in causa Promotore Iustitiae huius S. Tribunalis, sequentem in quarto
iurisdictionis gradu
tulerunt definitivam sententiam.
Q u a r t a iam vice in iudicio agitatur causa de dominio praediorum,
q u a e pia femina Lucia G u m a m e l a conventui P P . Augustinianorum de
Candaba, p r o p e urbem Manilensem in Insulis Philippinis, testamento
suo diei 16 decembris 1679, sub clausula 116, cum onere Missarum reliquit. P r a e d i a contigua in eodem latifondo, Delayap seu Marimla n u n cupato, per clausulam eiusdem testamenti immediate superiorem, 115 nim i r u m , Provinciae SSmi Nominis Iesu eiusdem Ordinis Eremitarum
S. Augustini legavit, cum simili obligatione Missas pro se suisque celeb r a n d i . P a u l l o post, defuncta pia testatrice, Definitorem plenarium
dictae Provinciae, in q u a situm est oppidum Candaba, die 14 maii 1680
facultatem dedit P a t r i Provinciali u t r u m q u e [legatum acceptandi. De
m a n d a t o , itaque, et s c r i p t a , licentia sui Provincialis, Fr. I o s e p h u s a
Cruce, P r i o r conventus Candabensis, coram notario i n s t r u m e n t u m confici iussit die 25 ianuarii 1681 in exsecutionem clausulae 116, ubi solemniter declarat: che fin da ora e per sempre assegna fonda nella
chiesa e convento sotto l'invocazione di S. Andrea, che dota con le

MO

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

dette 45 cabalitas, con i detti stagni, nella qualifica di Priore che egli
di questo convento, aftinch come beni di esso siano conosciuti ed
avuti, e in vista di essi, ora e per sempie, abbia l'obbligo il detto
Rev. P a d r e Priore di detto convento di Candaba, e gli altri che in
avvenire gli s u c c e d e r a n n o e s a r a n n o Priori di esso, di dire, in ciascun
anno, le dette otto Messe... con le rendite e frutti che d a r a n n o i detti
terreni ... i quali r e s t e r a n n o p e r p e t u a m e n t e come beni del convento .

Provincia et conventus Candabensis haec bona pacifice p o s s e d e r u n t


u s q u e ad a n n u m 1771, quo tempore religiosi in insulis Philippinis per
edictum Gubernatoris civilis, Anda, eiecti s u n t e paroeciis, seu missionib u s , eisque suffecti fuerunt sacerdotes saeculares, q u i b u s commissa fuit
administratio et concessus ususfructus b o n o r u m , q u a e ad religiosos pertinebant. Hi, autem, pluries protestati sunt a p u d Regem Hispaniarum, et
t a n d e m a n n o 1826 per decretum regium in possessionem missionum et
bonorum redintegrati sunt. P a t r i b u s Augustinianis, vero, t a n t u m m o d o
a u n o 1354 reddita fuit possessio praediorum conventus Candabensis,
p o.* t ohitdm nimirum parochi Aniceti de Mercede, qui anno 1826 iam
dictae n i-sionis curam agebat, ibique u s q u e ad m o r t e m remansit.
Possessio latifundi conventui legati penes P P . Augustinianos ab
illo tempore perduravit u s q u e ad h o d i e r n a m litem. Quamvis, enim,
bello d u r a n t e F o e d e r a t o s Americae S t a t u s inter et H i s p a n i a m , a n n o 1898
a paroecia Candabensi, sicut a ceteris I n s u l a r u m paroeciis, discedere
coacti sint, neque post pacem compositam et I n s u l a s Foederatis Americae Statibus t r a d i t a s , ad curam a n i m a r u m in oppido Candabensi
exercendam admissi fuerint, b o n a t a m e n conventui a Lucia G u m a m e l a
relicta a d h u c possidebant et a d m i n i s t r a b a n t a n n o 1904; quo tempore
Rev. Vincentius L a p u s , qui ad curam C a n d a b e n s e m come parroco
interino ab Ordinario Maniiensi d e p u t a t u s fuerat, a tribunali dioecesano petiit ut praedia, de q u i b u s in clausula 116 testamenti Luciae
Gumamela, sibi t a m q u a m parocho loci C a n d a b a adiudicarentur, idque
obtinuit sententia Curiae Manilensis, die 4 augusti 1908. Cum autem
appellatio a P P . Augustinianis interposita deserta declarata fuerit, quia
eorumdem p r o c u r a t o r t e r m i n u m p e r e m p t o r i u m a iudice statutum ad
appellationem prosequendam neglexerat, sententia in rem iudicatam
transiit et ad exsecutionem d e m a n d a t a fuit.
In eadem a u t e m exsequenda, per decretum Curiae, die 5 iunii 1909,
P P . Augustiniani sub p o e n a c e n s u r a r u m iussi s u n t parocho L a p u s tradere n o n s o l u m praedia s u b clausula 116 inclusa, sed etiam alia s u b
clausula 115 Provinciae SS. Nominis Iesu legata, de q u i b u s nihil in
iudicio disceptatum vel actum fuerat. P r o v o c a r u n t , itaque, P P . Augu-

S. Romana Rota

stiniani ad N. S. Ordinem postulantes restitutionem in integrum, et c a u s a


agitata fuit coram b. m. R m o P. D. Sebastianeiii, Decano, s u b his dubior u m formulis: 1. An sit locus restitutioni in i n t e g r u m ; et q u a t e n u s
affirmative: 2. Ad quem pertineat dominium controversorum b o n o r u m
(cum fructibus) legatorum a pia femina; Lucia G u m a m e l a in casu .
Ad haec dubia r e s p o n s u m est in sententia diei 7 februarii 1916: Ad
I. Affirmative; ad II. Pertinere ad Fratres AugusUnianos Provinciae
SS. Nominis Iesu . Quae sententia plene confirmata est sententia alterius turni rotalis, Ponente R. P. D. Petro Rossetti, lata die 17 febr. 1919.
Contra rem iudicatam ex d u a b u s sententiis conformibus exsurgentem, ad n o r m a m can. 1902, I Codicis iuris canonici, victus r e c u r s u m
interposuit ad S u p r e m u m Tribunal Apostolicae Signaturae, petens declarationem nullitatis sententiae, vel saltem restitutionem in i n t e g r u m .
Causa proinde acta fuit super d u o b u s dubiis ad tramites can. 1603 1,
n. 3 et 4, et can. 1604 3, constitutis: 1. An constet de nullitate
sententiae rotalis in c a s u ; et q u a t e n u s Negative: 2,. An sit locus resti tutioni in integrum . Respondit Apostolica Signatura sententia lata
die 6 martii 1920 edita a u t e m decisione die 6 aprilis 1920: Ad I. Negative;
ad II. Affirmative . Coarctata tamen fuit restitutio in integrum ad legatum clausulae testamenti 116, ut ex exarata decisione Supremi T r i b u nalis p a t e t : ... circa legatum clausulae 116 iterum iudicium fieri debere
constabat, ac propterea adversus r e m iudicatam procul dubio restitutio nem in integrum ex explicito praescripto legis concedere oportebat .
In eadem decisione ratio assignatur ob quam, ad n o r m a m can, 1905
2, n. 4, petita restitutio concessa fuit; quia videlicet: evidenter
neglectum fuit legis praescriptum ; et lex in casu est peculiare stat u t u m ultimae voluntatis piae testatricis, quod evidenter neglectum
fuisse dicitur, quia nullimode vel saltem non satis consideratum fuit,
iuxta praescriptum can. 1536 1 et 533 1, n. 3 et 4, an fundi conventui
tributi regularibus q u a talibus seu reduplicative, vel potius intuitu m i s sionis seu paroeciae iisdem donati sint : an item b o n a legata fuerint ad
Dei cultum beneficientiamve eo ipso loco i m p e n d e n d a m .
o

Quod, itaque, in sententia rotali omissum fuisse iudicatum est, in


hodierno iudicio est supplendum. Cum autem partes de dubii formula
p r o p o n e n d a convenire n o n potuerint, pJenarium N. Auditorium - omnibus enim videntibus, ad n o r m a m can. 41 3, Legis Propriae causa diiudicanda est - sequens dubium, ad t r a m i t e m can. 24 3, Legis Propriae,
ex officio determinavit:
An bona, de q u i b u s in clausula 116 testamenti Luciae Guma mela, conventui de Candaba tributa sint intuitu P P . Augustiniano-

242

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

r u m , ita ut ad ipsos, n o n a u t e r m a d missionem seu paroeciam, eorum dem dominium pertineat in casu .
IN IURE. - Imprimis n o t a n d u m est q u o d altera sententia rotalis coram
Rossetti, ex reiecto nullitatis capite per sententiam Apostolicae Signat u r a e , integra in suo robore p e r m a n e t ; i m m o , vim rei iudicatae et firm a t a e habet q u o a d b o n a sub clausula 115 Provinciae Augustiniana
a d i u d i c a t a ; ratione a u t e m restitutionis in integrum a Supremo Tribunali concessae, quoad alia bona sub testamenti clausula 116, rotalis
sententia consueta iuridica sequela rei iudicatae caret, quae aliter ex
bina s e n t e n t i a conformi de iure communi exsurgeret.
S e c u n d o loco, recolendum est P P . Augustinianos in iudicium raptos
fuisse u t p o t e possessores bonorum controversorum : actor enim Vincent i u s Lapus, uti legitur in sententia primi gradus, a Curia Manilensi
p o s t u l a v i t : Il diritto di a m m i n i s t r a r e , usufruire e sopportare i pesi
di u n a Cappellania costituita di alcuni terreni sul territorio di De l a y a p . . . i quali p r e s e n t e m e n t e si trovano amministrati dalla Corpo razione Agostiniana, ed i cui titoli sono intestati ai Parroci Religiosi
che furono di quel paese . Possessio a u t e m - uti explorati iuris est,
et n o t a t Reiff., lib. % tit. 12, n. 40 - relevat ab onere p r o b a n d i , et
transfert istud in actorem, n a m : actore non p r o b a n t e , qui convenitur,
etsi nihil praestiterit, obtinebit, ut dicitur in cap. Cum Ecclesia, fin. h. t.
Concordat t e x t u s in 1. Possessiones, c. De Probationibus, ibi: Non enim
possessori incumbit necessitas p r o b a n d i eas (possessiones) ad se pertinere, cum, te (actore) in probatione cessante, dominium apud eum
r e m a n e t ; cum similibus .
A t t a m e n ipse possessor ius s u u m plene probare tenetur, quoties
actor fundatam intentionem in iure h a b e t ad obtinendum id quod petit,
seu quoties ipsi assistit iuris p r a e s u m p t i o . Ita Reiff., 1. c, n. 41 et 4 2 :
... ratione p r a e s u m p t i o n i s stantis contra possessorem, aliquando transfertur o n u s p r o b a n d i in r e u m seu possessorem ...; hoc ipsum accidit quoties actor intentionem suam h a b e t fundatam in iure communi, n a m t u n c
alia p r o b a t i o n e n o n indiget, sed reo possessori incumbit o n u s p r o b a n d i ,
arg. can. Contra mores, Dist. 100; et 1. Possidentis, C, de probatione .
H a n c privilegiatam iuris conditionem p a t r o n u s actoris suo clienti,
sacerdoti Lapus, frustra vindicare conatur. Citat primo loco c a n o n e m
Codicis 1536 1, ubi dicta iuris p r a e s u m p t i o e n u n c i a t u r respectu donationum, q u a e fiunt rectoribus ecclesiarum: N i s i contrarium probetur, p r a e s u m e n d u m ea q u a e d o n a n t u r rectoribus ecclesiarum, etiam
religiosorum, esse ecclesiae d o n a t a . At lex n u p e r dati Codicis, vim

S. Romana Rota

obligandi exserentis a die 19 maii ann. 1918, vel n o v a m inducit disciplinam, et t u n c casui nostro n o n est certo a p p l i c a n d a (cfr. can. 10,
Cod. 1. C ) ; vel veterem a n t e a vigentem refert, et t u n c eius intellectus
ex veteris iuris auctoritate necnon ex receptis a p u d p r o b a t o s auctores
interpretationibus a e s t i m a n d u s est (can. 6 % Cod. I. C ) . R e l a t u s vero
canon potissimum ex Const. Romanos Pontifices, Leonis X I I I , q u a m et
ipse p a t r o n u s pro s u a thesi invocat, excerptus dicitur; hinc an et quaen a m p r a e s u m p t i o sit ibi s t a t u t a , et an sub eius ductu t e s t a m e n t u m
Luciae (rumamela, an. 1689 conditum, interpretari oporteat, accurate
investigandum.
Et recolendum imprimis Constitutionem in t h e m a t e recentissimi
iuris esse, cum pro Anglia edita die 8 maii 1881 ad insulas Philippinas
die 1 ianuarii 1910 d u m t a x a t extensa fuerit. Sive autem in eius parte
dispositiva, q u a vel novum ius constituit vel prius s t a t u t u m confirmat,
sive in parte narrativa, ubi testimonium reddit de iure olim vigente, praet e n s a e iuris praesumptionis favore paroeciae vel missionis relate ad b o n a
per t e s t a m e n t u m relicta, exceptis t a n t u m m o d o aedificiis, n u l l u m vestigium reperitur. Pontifex, legem constituendo, s u p r e m a sua auctoritate
ea confirmat quae ab altera Synodo Westmonasteriensi s t a t u t a fuere:
Iubet, igitur, ratio, itemque Nos constituimus, hac in re religiosos ad
leges Westmonasteriensis Synodi sese affatim accommodare oportere . In
decretis vero h u i u s Synodi iuris praesumptio favore missionis seu paroeciae restringitur ad aedificia, usibus religiosis destinata, q u a e vel ab
aliquo benefactore providentur, vel, partim saltem, ex stipe a fidelibus
collata eriguntur, quo altero casu praesumptio favore missionis est iuris
et de iure. Simul autem cavetur ut dicta praesumptio iuris vel iuris et
de iure ad novas t a n t u m fundationes applicetur, ubi de regularibus est
quaestio. En Synodi v e r b a : IV. Quotiescumque erigatur a u t provideatur ecclesia seu schola, sive aliud quodvis aedificium u s i b u s religiosis d e s t i n a t u m , sive ex integro sive ex parte pecuniis collatis a fidelibus, vel etiam a quavis societate piorum catholicorum, eleemosynarum
administratrice, eiusmodi aedificium h a b e n d u m est veluti in p e r p e t u u m
illi loco addictum. Et q u a m v i s missio de q u a agitur sit ab aliqua corporatione religiosa occupata et administrata, eleemosynae illae praes u m u n t u r n o n corporationi ipsi, seu Dei cultui promovendo et pauper u m levamini fuisse collatae, eoque in loco ad hosce u s u s erogandae.
V. Similiter iudicandum, si ab aliquo benefactore talia aedificia alicubi
provideantur, nisi certissime constet declarasse se in tali erectione n o n
loci eiusque fidelium c o m m o d u m respexisse, sed Ordini illi d o n u m
voluisse conferre : Regulae sub numero praecedenti et sub hoc traditae,

Acta

Apostolicae

Sedis

Commentarium

Officiale

quoad ius in fundationes, sunt applicandae ad novas tantum fundationes,


cum de Regularibus agitur . H a e c a d i u n c t a cautio, q u a vis retroactiva
decreti expresse excluditur, procul dubio d e m o n s t r a t dictas iuris p r a e sumptiones in iure c o m m u n i n o n exstitisse: nulla enim erat ratio cur R e gulares quoad a n t i q u a s fundationes ab onere a iure c o m m u n i imposito
eximerentur a S. Congregatione de P r o p a g a n d a F i d e , cuius a p p r o b a t i o n e
S y n o d u s Provincialis Westmonasteriensis indigebat ut vim legis Haberet.
De fundis vero per donationes vel t e s t a m e n t a fidelium ad pias
causas destinatis Synodus speciatim agit sub n u m e r o secundo et tertio
eiusdem decreti VIII, in q u i b u s de p r a e s u m p t i o n e iuris o m n i n o silet,
et praecipit dumtaxat ut, ubi dubia est intentio donatoris vel testatoris,
interpretatio fiat iuxta consuetas regulas canonicas. Ita sub n u m e r o IT:
Igitur a d l a b o r a n d u m ut omni modo d e t e r m i n e t u r (si d u b i u m existat)
intentio et animus donatoris vel testatoris alicuius fundi, et ut usui ab
ipso definito ipsius fructus accuratissime applicentur . Sub n u m e r o I I I :
Si vero huiusmodi intentio n o n constet ex aliquo certo d o c u m e n t o ,
servandae sunt regulae sive canones, quibus de tali voluntate recte iudicari possit .
Sed neque ex parte narrativa Constitutionis Leonianae p r a e s u m ptio iuris deduci potest. Ad rem certe n o n faciunt verba a p a t r o n o
actoris citata: Nihil enimvero in his decernendis vel praecipiendis est
actum, quod iuris c o m m u n i s doctrinis vulgatissimis apprime n o n congruat . Hic enim agitur taxative de d u o b u s rescriptis S. Congregationis
de P r o p a g a n d a Fide diei 19 aprilis 1869 et diei 10 maii 1868, in q u i b u s
nihil h a b e t u r de praetensa iuris p r a e s u m p t i o n e , sed q u o r u m p r i m u m
statuit Regulares, bonorum temporalium, quae ipsis intuitu missionis
t r i b u t a sunt, Episcopis rationem reddere oportere, n o n autem eorum
quae ad ipsos q u a regulares spectant : I. Missionarii regulares bon or u m regularium, ad ipsos q u a regulares spectantium, rationem Episcopis
reddere non tenentur. II. E o r u m t a m e n b o n o r u m , q u a e missioni vel
regularibus intuitu missionis t r i b u t a fuerunt, Episcopi ius h a b e n t ab
iisdem Missionariis regularibus, aeque ac a parochis cleri saecularis,
rationem exigendi . Alterum rescriptum in mandatis dederat ut b o n a
missionum diligenter describerentur, ea secernendo quae propria missionum essent ab iis q u a e ad sodalitia sodalesve singulos p e r t i n e r e n t .
In posteriori p a r a g r a p h o Constitutionis agitur de iuris p r a e s u m ptione favore missionis, ibique p r i m a facie videretur thesis actoris s u s t i neri per verba ab ipso citata: -Praeterea si in p a r o c h u m r e c t o r e m v e , a
q u i b u s spiritualia alimenta fideles accipiunt, h a u d inconcinne p r a e s u m i
potest collata liberalitas, ubi ecclesia bonis praedita sit, per q u a e reli-

S. Romana Rota

244

gionis decori et ministrorum tuitioni prospiciatur, longe aliud iudicium


esse debet ubi eam b o n o r u m copiam ecclesia n o n habeat, ac liberalitate fidelis populi unice ac potissimum sustententur. T u n c enim largitores p u t a n d i forent voluisse consulere cultus divini splendori et religionis d i g n i t a t i . At p a t r o n u s actoris in citatione facienda periodum
complere obliviscitur, verba principalia in fine omittens, quibus omissis
alius exsurgit doctrinae sensus. Scripsit enim S u m m u s Pontifex: T u n c
largitores p u t a n d i forent voluisse consulere cultus divini splendori et
religionis dignitati, ea ratione et modo quem ecclesiastica auctoritas decerneret .
Si, videlicet, lex q u a e d a m ab auctoritate ecclesiastica feratur, seu,
uti ulterius exponitur in Constitutione Pontificia, si legis auctoritas
sese interponat, tempora et causas largitionum praestituens, h a c lege
ligantur voluntates fidelium, qui n e q u e u n t pro arbitrio m o d u m et finem
designare in q u e m oblatam stipem erogari oporteat. Hic, nimirum, non
est quaestio de regula interpretationis faciendae in dubio de intentione
largitoris, q u a beneficium parochi vel rectoris sit praeferendum, si ecclesia bonis praedita sit, sin aliter, ecclesiae vel missioni favendum esset;
agitur potius de pii largitoris voluntate, etiam clare manifestata, per
legem limitanda : nequit enim facere privata voluntas - prout addit
Constitutio - ut quod a legitima potestate in b o n u m commune praecipitur, certo destituatur effectu . Id ulterius patet ex allato exemplo
legis primitivae Ecclesiae, q u a c a u t u m fuit ut pecunia omnis dono accepta, n o n solum ad Dei cultum et p a u p e r u m levamen adhiberetur, sed
etiam ad h o n e s t a m cleri sustentationem. Nullius autem legis auctoritas
in casu nostro se interposuit ad piae testatricis voluntatem limitandam.
Ea a u t e m quae in Constitutione Romanos Pontifices ex auctore Reiffenstuel r e f e r u n t u r de oblationibus fidelium, ad rem n o s t r a m n o n faciunt,
quia de oblationibus sensu stricto canonico tractat, p r o u t in tit. 30, lib. 3,
Decretalium, De Decimis, Primitiis et Oblationibus, quae dona per testam e n t u m relicta n o n complectuntur: et in verbis ex commentario Reiffenstuel citatis iste auctor quaestioni sibi propositae r e s p o n d e t : Ad quem
p e r t i n e a n t oblationes in vel extra ecclesiam factae? (Reitfenstuel, lib. III,
tit. 30, n. 190). Cum, videlicet, in hisce casibus largitorum intentio, uti
p l u r i m u m , lateat, hinc praesumitur, praesumptione per consuetudinem
inducta, uti notat Constitutio Pontificia, eas donationes, paucis t a n t u m
subductis ab auctore Reiffenstuel indicatis, intuitu ecclesiae factas fuisse.
I n d e a u t e m regula desumi nequit ad i n t e r p r e t a n d a m testatoris volunt a t e m imperfecte expressam in i n s t r u m e n t o solemniter confecto, quod
dicta consuetudo nullatenus afficit.

246

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Neque ipsa citata Constitutio h a n c regulam ad i n t e r p r e t a n d a m testatoris voluntatem supplere dicenda est: etenim in eadem per totam desid e r a t u r quaelibet mentio t e s t a m e n t i a u t t e s t a t o r u m ; ac s o l u m m o d o
c o m m e m o r a n t u r , in sensu mox citato, largitores: ... quid largitor
voluerit .
Nec iuvat actori regula a S. Sede admissa, iuxta R e v m u m Archiepiscopum Cerretti, in negotiis tractandis cum Statibus Foederatis Americae Septentrionalis de bonis ecclesiasticis in Insulis Philippinis, n e m p e :
che fosse riconosciuta ad essi (religiosi) la propriet di quei beni i
q u a l i m base a documenti fosse risultato che erano ceduti o donati
all'Ordine Religioso e non alle parrocchie o chiese, il che q u a l o r a n o n
fosse chiaramente risultato, i beni s'intendevano donati o ceduti alla
parrocchia . Scitum enim est S. Sedem in h u i u s m o d i negotiis cum
Statu civili agendis, pro bono rei publicae et salute a n i m a r u m , iuribus
inconcussis ecclesiasticis, etiam pro subditis, renunciare posse et solere.
Unde ex actis in talibus negotiis nefas esset concludere regulam a
S. Sede a d m i s s a m iuris communis doctrinam pro d u o b u s saeculis anteactis referre. Ceterum, illius controversiae definitio i m m u t a t u m reliquit
dominium latifundi Marimla seu Delayap, cuius possessio post dictam
compositionem factam penes P P . Augustinianos a d h u c manebat;
Maioris speciei a r g u m e n t u m forsitan p a t r o n u s actoris invenire
potuisset in decretali Innocentii III cap. 15, tit. 26, lib. 3, De testam.
et ultim. volunt., ubi expresse agitur de legato facto Episcopo, quod
decernit Pontifex p r a e s u m e n d u m esse intuitu ecclesiae relictum, nisi
testator p r o p i n q u u s sit Episcopi, quod etiam observandum esse voluit
in casu aliorum, qui ecclesiasticam administrationem h a b e r e n t : Requisisti de iis, inquit, q u a e testator pro a n i m a sua legat in ultima voluntate, qualiter sint inter Episcopum et Ecclesiam dividenda... Sed cons i d e r a n d u m est diligenter, u t r u m testator leget hoc m o d o : Relinquo
(inquit) istud Episcopo, a u t : Relinquo istud Ecclesiae . In primo
casu distinguendum est, u t r u m r e l i n q u a t u r illud Episcopo ab extraneo,
an a propinquo. Si ab extraneo, generaliter v e r u m est, quod praesumitur esse relictum intuitu Ecclesiae, non p e r s o n a e . . . Si vero relinquat u r illud Episcopo a propinquo, p r a e s u m i t u r esse relictum non intuitu
Ecclesiae sed personae, nisi forte contrarium p r o b a r e t u r . . . Illud a u t e m
est generaliter o b s e r v a n d u m circa eum qui potest p r o p r i u m possidere,
praelationem, vel administrationem Ecclesiae non h a b e n t e m , quod si ei
aliquid specialiter relinquitur, n o n solum a propinquo, verum etiam ab
extraneo, intelligitur esse relictum non intuitu Ecclesiae sed personae,
nisi probatio in contrarium a p p a r e r e t .

S. Romana Rota

247

A t t a m e n decretalis Innocentii III casui nostro applicari nequit, quia


Doctores, duce A Mostazo, tenent in dict. cap. Requisisti sermonem
non esse de legato pio, sed profano facto Episcopo (A Mostazo, De
causis piis, lib. i, cap. 1, n. 20); hinc distinctio inducta inter e x t r a n e u m
et c o n s a n g u i n e u m legantem, q u a t e n u s ille p r a e s u m e n d u s sit voluisse
Ecclesiae, Episcopi sponsae, prospicere et legatum pium relinquere, alter
vero, causa sanguinis, personae Episcopi prospicere et consequenter
legatum profanum r e l i n q u e r e ; Pontifex nimirum suo decreto favorem
causae piae tribuit. Controversia hodierna, autem, vertitur inter duas
causas aequo iure pias, m o n a s t e r i u m nempe P P . Augustinianorum et
missionem Candabensem, u n d e pontificium decretum uni prae alteri
n o n favet.
Praeterea, saeculo decimo septimo, quo tempore scilicet Lucia Guamela elogium s u u m confecit, teste Card. De Luca, qui vita functus
est an. 1683, q u a t u o r a n n o s post mortem piae testatricis, praevaluit
doctrina quod, licet causa pia in ultimis voluntatibus et legatis iuris
favore g a u d e a t respectu defectus solemnitatum a lege positiva praescrip t a r u m , nullo t a m e n privilegio prae causis profanis fruatur, ubi quaestio fit de imperfecta seu obscura voluntatis legantis manifestatione. Ita
in Summa legatorum, n. 6 8 : Duplex itaque defectus vel im perfectio in
legatis aliisque ultimis voluntatibus dignosci solet, voluntatis scilicet ac
solemnitatis; in iis itaque voluntatis defectum respicientibus (quidquid
aliqui male opinentur) nullus est piae causae favor... q u o n i a m defectus
est n a t u r a e , cui legis positivae privilegia n o n dispensant, ut generaliter
in t e s t a m e n t o r u m a l i a r u m q u e v o l u n t a t u m sede, occasione legatorum
advertitur . Admittit quidem favore causae piae praesumptionem benignae interpretationis, h a n c t a m e n p r a e s u m p t i o n e m negat esse talem praes u m p t i o n e m iuris, q u a e clarae seu plenae probationi t a n t u m m o d o cedere
debeat, sed quaestionem esse potius facti q u a m iuris affirmat, et dictam
p r a e s u m p t i o n e m favore causae piae cedere oportere fortiori p r a e s u m ptioni in contrarium. Favor piae causae - scribit (De legatis, disc. 14,
n. 6 seq.) - h u n c effectum operatur, magis benignae ac latae interpretationis
p r a e s u m e n d o voluntatem disponentis eo modo quo melius
ac pinguius illa impleri potest. ... Ubi vero facti circumstantiae ob clar a m probationem, vel fortiores praesumptiones, dictam p r a e s u m p t i o n e m
cessare faciant, ... t u n c favor causae piae nullius est operationis, ex
vera propositione pluries insinuata sub tit. De testam., quod piae causae
privilegium operativum est in iis, q u a e p e n d e n t a iuris positivi subtilitate et solemnitatibus, n o n autem in iis, quae s u n t voluntatis ac
iuris n a t u r a e . . . Et consequenter t a m q u a m in quaestionem facti et volun-

248

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

tatis potius quam iuris, ... decisio r e g u l a n d a est ex f acti circumstantiis


ex quibus verisimilem disponentis voluntatem indagare oportet, illamq u e servare.
IN FACTO. - P r a e s u m p t i o iuris, itaque, in casu actori n o n favet, nec
is p r o i n d e ab onere p r o b a n d i relevatur, cum P P . conventi in meliori
conditione sint possidentium. A t t a m e n dato et non concesso, quod praes u m e n d u m sit b o n a controversa legata fuisse conventui intuitu missionis, nisi contrarium probetur, dicendum est in casu plene constare bona,
de quibus in claus. 116 testamenti Luciae Gumamela, intuitu P P . Augus t i n i a n o r u m conventui de C a n d a b a fuisse legata.
Imprimis id patet ex verbis ipsis clausulae 116, praesertim si cum
clausula superiore (n. 115) c o m p a r e n t u r : Dichiaro parimenti che tutti
i miei seminativi etc. li lascio in limosina al Convento del Beato San f Andrea qui di C a n d a b a ; ad elezione del P a d r e Priore F r a Giuseppe
della Croce resti fondarne cappellania, perch godano di Messe le
anime dei miei genitori e io, e i miei fratelli. Faccia q u a n t o c o m a n d o .
N o t a n d u m praesertim est testatricem n o n dixisse simpliciter: lascio al
Convento , sed: lascio in limosina al Convento : familiae scilicet
religiosae de C a n d a b a - conventus enim, c o m m u n i t a t e m F r a t r u m Augus t i n i a n o r u m significat, n o n d o m u m materialem, q u a e subiectum iuris
esse n e q u i t - constitutae ex F r a t r i b u s Mendicantibus qui de eleemosynis vivebant, eleemosynam conspicuam reliquit. Merito, igitur, F r a t r e s
illius eleemosynae e u m d e m esse scopum r e p u t a r u n t ac aliorum donor u m , quae ipsis a piis legatoribus titulo eleemosynae obveniebant, nempe
ad eorum substentationem. Hic eleemosynae scopus, a qualitate legatarii
indicatus, n o n minus clare emergit ex considerata qualitate personae
legantis. Lucia Gumamela, enim, u t p o t e inter Tertiarias Ordinis S. Augustini cooptata, se filiam Ordinis r e p u t a b a t et sororem P P . Augus t i n i a n o r u m , q u a e i n clausula 1 4 t e s t a m e n t i v o c a t : M i s H e r m a n o s
Confradres de nuestro P a d r e S. Augustin . H a b i t u Ordinis indutam
sepeliri se iussit: exsecutores suae ultimae voluntatis detegit tum ipsum
P r i o r e m Provincialem eius temporis, Fr. I o a n n e m Xeres, t u m illius
praedecessorem, Fr. I o s e p h u m Duque, a m b o s ex Ordine E r e m i t a r u m
S. Augustini, q u i b u s , a i e b a t : do ogni mia facolt come se io fossi
loro, perch possano difendere cause contro chiunque, pretendesse di
pregiudicare i miei diritti... e di possedere terreni dei miei, tutti i
quali i n t i e r a m e n t e consegno ai miei esecutori testamentari, fino alFul t i m a sentenza definitiva; e cos facciano ci c h e comando, che mia
v o l o n t . Ex pluribus titulis, nimirum, ostenditur testatricis a n i m u s
v

249

S. Romana Bota

in religiosos p r o p e n s u s , u n d e iure arguitur ipsam, eleemosynam F r a tribus Mendieantibus relinquendo, religiosis ipsis benefacere voluisse.
E a d e m conclusio fluit ex contextu clausulae 116. I m m e d i a t e enim
sequitur clausulam (n. 115), q u a alia pars latifundi Marimla Provinciae
legata fuit, cuius terminos accurate repetit. In clausula 115 legitur:
... le dono per elemosina alla Provincia del SSmo Nome di Ges del
Nostro S. P a d r e Agostino ; ad elezione del Nostro P. Provinciale resti
farne cappellania e applicare Messe pei miei genitori ecc. . Cui respondet clausula 116: lascio in limosina al convento del Beato S. Andrea qui
in Candaba; ad elezione del Padre Priore, F r . Giuseppe della Croce,
resti farne, cappellania, perch godano di, Messe le anime dei miei
g e n i t o r i ecc. . B o n a a u t e m Provinciae legata, intuitu P P . Augustin i a n o r u m collata fuerunt, p r o u t statuit res iudicata, ex duplici sententia
conformi exsurgens. Neque aliam interpretationem patitur clausula subsequens, iisdem terminis expressa, siquidem ex materia subiecta ratio
diversae interpretationis n o n h a b e t u r . Si dicatur conventum missionem
seu Doctrinam* localem, ens iuridicum a conventu certe distinctum,
q u o d a m m o d o repraesentasse, sicut Capitulum ecclesiam collegiatam
q u a m regit, q u a t e n u s missionis administratio ad conventum spectabat,
idem dici potest de Provincia respectu missionum quibus praeerat, cum
pro omnimoda auctoritate q u a gaudebat, per speciale privilegium exemptionis a S u m m i s Pontificibus H a d r i a n o VI et S. Pio V concessum,
Doctrinas sibi subditas potestate quasi-episcopali regeret et administraret. Si itaque ecclesiastica administratio missionum in casu P r o vinciae non obstat q u o m i n u s b o n a intuitu P P . Augustinianorum t r i b u t a
esse dicantur, ita nec in casu conventus obstare debet, perpensis praesertim rationibus superius allatis et aliis hic breviter indicandis.
Omnino congruum, enim, piae testatrici videri debuit, ut, facta provisione pro Ordinis Provincia, n o n praetermitteretur, in bonis distribuendis, d o m u s religiosa in loco Candaba, iurium subiectum a Provincia
distinctum (can. 488 6, Cod. I. C ) , q u a c u m arctiore consuetudinis
vinculo iungebatur. In territorio enim Candabensi erat sedes heredit a r i a familiae suae, ibique per ministerium P a t r u m c o n v e n t u s vita eius
religiosa e n u t r i t a fuit. Priori conventus praecipue, Fr. Iosepho a Cruce,
multum debuit, eique in elogio suo g r a t u m a n i m u m profitetur: per il
grande aiuto che mi ha dato e il g r a n d e amore che ha verso di me
(claus. 110). Quapropter, a t t e n t a maxime indole solemnis documenti, a
perito legali, nimirum, iuxta minutissimas instructiones testatricis in
125 clausulis m a g n a cum c u r a confecti, alia clausulae 116 significatio
impossibilis evadit. F i n g a t u r paulisper, enim, testatricem, post e x a r a t a m
ACTA, vol. XIV, n. 8. 2 0 - 4 - 9 2 2 .

19

Acta

Apostolicae

Sedis

Commentarium

Officiale

clausulam I l o , q u a latifundi p a r s assignata fuit Ordinis Provinciae


notario m a n d a t u m dedisse aliam latifundi p a r t e m in clausula subsequenti non ad utilitatem P P . Augustinianorum, sed ecclesiae seu missionis ab ipsis a d m i n i s t r a t a e destinare: iam evidenter patuisset necessitas n o v a m adhibendi formulam ex illis quamplurimis, q u a e menti
sponte occurrunt ad n o v u m scopum d e t e r m i n a n d u m . Vox Doctrina ex.
gr. (centrum missionis cum cura a n i m a r u m ) , q u a e etiam sub finem
testamenti nominatur, adhiberi poterat, vel Missio, vel locutio generica
q u a b o n a d e s t i n a r e n t u r ad salutem a n i m a r u m p r o c u r a n d a m , vel ad divin u m cultum p r o m o v e n d u m etc. etc. Hisce a u t e m o m n i b u s locutionibus
praetermissis, eadem donationis formula ac in clausula 115 selecta fuit
ad aliam latifundi p a r t e m conventui a t t r i b u e n d a m . E a d e m itaque verba
in clausulis iuxta positis e u m d e m sensum h a b e r e necesse est. U n d e de
m e n t e testatricis concludendum est iuxta n o t u m effatum: Quod voluit
expressit, quod noluit tacuit (ad text. in c. unie. Sui autem, C.
De caduc, tollend.). Ex verbis ipsius testatricis, igitur, voluntas eius
explorata est; spiritus et littera dispositionis t e s t a m e n t a r i a e conven i u n t : Lucia Gumamela diligebat Ordinem A u g u s t i n i a n o r u m , et m a x i m e
conventum eorumdem in loco Candaba, a t q u e in eo voluit beneficium
collocare.
y

Ex clausulae exsecutione pariter liquet b o n a conventui legata fuisse


intuitu communitatis religiosae. Plenarium Provinciae Definitorium, in
sessione diei 14 maii 1680, Priori Provinciali facultatem fecit ea omnia
peragendi q u a e necessaria essent ad formalem legati acceptationem:
Diamo autorizzazione al n o s t r o P a d r e Provinciale perch col suo Defi nitorio possa accettare le cappellanie che fond d o n n a Lucia Gumamela
per questa Provincia e per il nostro convento di Candaba, facendo a
ci le pratiche necessarie di cui a b b i a m o avuto comunicazione .
H u i u s m o d i rei consulere spectabat ad F r . Iosephum a Cruce qui
m u n u s s u u m explevit per i n s t r u m e n t u m coram notario die 25 ianuarii 1681 confectum, ubi legitur: Innanzi a me... comparso il P. Giu seppe della Croce, Priore del paese Candaba... e con licenza esibita
dei M. R. P. Fr. Diego di Ges... disse che d o n n a Lucia Gumamela...
l a s c i disposto nella clausula 116 che si gravasse sulla chiesa di
S. A n d r e a del detto paese di C a n d a b a 45 cabalitas di terreno netto,,
c h e sono situate nel territorio di Marimla... Quindi nel miglior m o d o
il R. P. F r . Giuseppe della Croce, P r i o r e di detto paese di Candaba^
dichiara che fin da ora impone, assegna e fonda, e per sempre, nella
c h i e s a e convento di S. Andrea, che dota con le dette 45 cabalitas,
con i detti stagni, nella qualifica di Priore che egli di questo con-

S.

Romana

Rota

vento, affinch come beni di esso siano riconosciuti ed avuti; e i n v i s t a


di essi ora e per sempre abbia l'obbligo il detto Priore di detto con vento di Candaba, e gli altri che in avvenire gli s u c c e d e r a n n o . . . di
dire in ciascun a n n o le 8 Messe..v con le rendite e frutti che d a r a n n o
i detti terreni seminativi... i anali resteranno perpetuamente come beni
del convento ... ed allo adempimento del suddetto obbliga i beni e rendite
di detto convento, perch riconosce r i d o n d a r e a p r o ' ed utilit di esso .
I t a q u e praefatus P. i o s e p h u s a Cruce, utpote exsecutor istius particularis voluntatis, a testatrice d e p u t a t u s ad fundandam cappellaniam,
in citato i n s t r u m e n t o Missarum o n u s in specie determinavit, e i u s d e m q u e
subiectum demonstravit et fundum legatum

i u x t a m e n t e m testatricis

adsignavit. Ad cappellaniam a u t e m fundandam, seu ad Missarum celebrationi in p e r p e t u u m providendum, praeter o p u s exsecutoris, ulterius
r e q u i r e b a t u r ut fundus legatus simul cum onere Missarum ab illa persona acceptaretur cuius favore relictus fuit. P. I o s e p h u s a Cruce, v e r o ,
duplex h a b u i t officium in loco Candaba, Prioris n e m p e conventus et
Rectoris missionis seu Doctrinae, ac proinde u t r i u s q u e iura tueri debuit.
P r o m u n e r e suo autem uti P r i o r conventus, n o n ut Rector missionis,
legatum simul et o n u s pro conventu, n o n pro missione acceptavit:
... il R. P. Fr. Giuseppe della Croce ... assegna e fonda e per s e m p r e
nella chiesa e convento di S. Andrea, che dota con le dette 45 cabale litas, con i detti stagni, nella qualifica di Priore che egli di questo
convento . Acceptatio itaque legati cum eiusdem

onere

facta

fuit

nomine conventus, n o n missionis.


Ea mente, porro, confectum est i n s t r u m e n t u m , ut in p e r p e t u u m
constaret de subiecto dominii b o n o r u m et oneris adiecti; in eo a u t e m
exsecutor categorice affirmat b o n a esse c o n v e n t u s : ... i quali r e s t e r a n n o
p e r p e t u a m e n t e come beni del detto c o n v e n t o . . . affinch come beni
di esso (convento) siano conosciuti ed avuti ; et pro Priore conventus
eiusque successoribus o n u s Missarum in p e r p e t u u m acceptatur. Nefas
autem fuisset P. Iosepho a Cruce in documento solemni, quo de dominio b o n o r u m constare deberet, eadem conventui attribuere, cuius ipse
erat Prior, si reapse pertinuissent ad missionem, cuius ipse erat Rector.
Praeterea, nullo iure potuisset omnia alia b o n a conventus o p p i g n o r a r e
in a d i m p l e m e n t u m obligationis a s s u m p t a e , si haec super missione et
non super conventu gravasset: E ad a d e m p i m e n t o del suddetto, obbliga
i beni e rendite di detto convento, perch riconosce r i d o n d a r e a p r o '
ed utilit di esso .
Hisce o m n i b u s rite consideratis, facilis est responsio difficultati a
p a t r o n o actoris motae, qui ex cappellania fundata in ecclesia S. Andreae

25

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

nella chiesa e convento di S. A n d r e a , deducere vellet b o n a Conventui legata fuisse intuitu missionis, siquidem, uti ait, ecclesia S. A n d r e a e
ad missionem pertinebat, et pro particulari devotione ecclesiae materialis
testatricem Missam in e a d e m fundatas voluisse contendit, cum ibi sepeliri se iusserit, ibique genitores eius sepulti fuerint. E contrario enim
ecclesia S. Andreae non unice ad missionem, sed principaliter ad monasterium pertinebat t a n q u a m eius m e m b r u m ; n a m , ut recte n o t a t sententia coram Rossetti, conventus non constat u n a habitationis domo, in
q u a servatur vita communis, sed etiam ecclesia, sacris peragendis destinata. U n d e vox ecclesia, si n u d e accipiatur, in casu, aequivoca dici
potest, sed ex verbo adiuncto conventus nella chiesa e convento di
' S. Andrea omnis aequivocatio tollitur, et s e n s u s d e t e r m i n a t u r ad
significandam monasterii partem, Ipse P. I o s e p h u s a Cruce, revera,
ecclesiam S. Andreae, in citato i n s t r u m e n t o , n o n considerat ut a conventu
distinctam, sed ut quid u n u m cum conventu efformantem. ita in parte
n a r r a t i v a documenti dicit: c h e d o n n a G u m a m e l a . . . lasci disposto
nella clausola 116 che si gravasse la chiesa di S. Andrea del detto
paese di Candaba di q u a r a n t a c i n q u e cabalitas ecc. , cum constet in
clausula 116 n o n ecclesiam n u n c u p a r i , sed conventui ti. Testatrix ipsa
statuit quidem Missas aliquot esse celebrandas, sed nihil cavit de loco
celebrationis. Nullo modo sollicitam se ostendit de divino cultu in ecclesia S. Andreae fovendo, de bono fidelium qui ibidem Missas audirent,
sed d u m t a x a t de suffragiis, q u i b u s a n i m a ipsius a n i m a e q u e s u o r u m iuvarentur, quod fieri potest per Missas ubivis celebratas. Heic iterum, itaque, effatum s u p r a citatum applicari p o t e s t : Quod tacuit, noluit .
Non licebat a u t e m P. Iosepho a Cruce, exsecutori istius particularis dispositionis testamentariae, voluntatem i m m u t a r e testatricis,
obstante lege c a n o n i c a : Exsecutores, ait Pirhing (lib. 3, tit. 26, n. 132),
non p o s s u n t a iusta et licita testatoris voluntate discedere, vel eam in
aliud o p u s q u a n t u m v i s melius c o m m u t a r e ; ut colligitur ex c. Conquestus, 16, de for. comp. Cfr. etiam Conc. Trid., sess. 22, c. 5, de reform.;
Santi - Leitner, lib. 3, tit. 26, n. 76; Cod. I. C. can. 1514. Neque praes u m e n d u m est eum voluisse religiosorum, conditione o i deteriorem efficere, c o n v e n t u s iurat in b o n a legata m i n u e n d o . Exsecutor, scilicet,
determinationem loci celebrationis Missarum t a n q u a m conditionem bonis
legatis adnectere nec potuit nec voluit. U n d e determinatio loci n o n erat
conditio legato adiuncta, sed potius n a t u r a l e consectarium ipsius eleemosynae pro Missis conventui relictae. Ubi enim melius celebrari poter a n t Missae nisi in conventu ipso, seu in ecclesia conventui adnexa,
u t p o t e eiusdem p a r t e integrali? Illa quidem perpetuitas loci intimo n e x u

S. "Romana Rota

253

iungitur cum perpetuitate b o n o r u m conventui inhaerentium, q u a e a


testatrice absolute volita fuit, uti s u p r a d e m o n s t r a t u m est, et ab eadem
d e p e n d e t : Ora e per sempre abbia l'obbligo il detto P. Priore di detto
convento di Candaba, e gli altri che in avvenire gli succederanno, di
dire in ciascun a n n o le dette 8 Messe con le rendite e frutti che
d a r a n n o i detti terreni seminativi, i quali resteranno perpetuamente
come beni del convento . Alio itaque translatis religiosis, cessat ratio
cur in ecclsia S. A n d r e a e Missae celebrari debeant, cum, resoluta domo
conventuali, ipsa ecclesia, q u a monastica, non amplius existat. Demonstrative, scilicet, seu ratione religiosorum ibi c o m m o r a n t i u m , locus celebrationis in exsecutionis i n s t r u m e n t o indicatur, n o n autem taxative
pro particulari devotione illius ecclesiae materialis, ac proinde iuxta
doctrinam Card. De Luca (Adnot. ad Conc. Trid., disc. 17, n. 4), in sententia rotali citatam, onera et iura legati religiosos sequi debent.
Ex observantia, denique, decursu a n n o r u m h a u d aliter concludi potest. O m n i m o d a enim facultas ex p a r t e religiosorum, q u a c o n s t a n t e r usi
sunt, disponendi pro lubitu de praefatis bonis, intelligi nequit, si intuitu
missionis, n o n a u t e m communitatis Augustinianorum legata fuerint. Ita
ex. gr., a n n o 1695, vi capitularis decreti, Provincia SSmi Nominis Iesu
universa bona, his h a u d exclusis, q u a e conventui de C a n d a b a per testam e n t u m Luciae Gumamela obvenerant, sibi a d m i n i s t r a n d a reservavit.
Anno 1698 celebratio et onera Missarum ex facultate capituli provincialis ab ecclesia S. Andreae ad civitatem Manilensem t r a n s l a t a sunt.
Anno vero insequenti b o n a i t e r u m conventui de C a n d a b a adsignata sunt,
imposito t a m e n onere solvendi decem centesimas partes fructuum in
favorem Provinciae, r e m a n e n t e obligatione Missarum penes Priorem P r o vincialem. Anno t a n d e m 1784 bona, onera et iura, ita decernente capitulo
Provinciali, in c o n v e n t u m civitatis Manilensis definitive transierunt.
H u i u s m o d i vicissitudines in bonis administrandis et oneribus implendis nullam p r a e b e n t difficultatem t a n t u m m o d o in hypothesi q u o d b o n a
ad d o m u m religiosam Ordinis E r e m i t a r u m S. Augustini cum solo Miss a r u m onere p e r t i n u e r i n t ; t u n c enim eorumdem u s u s et administratio,
necnon solutio onerum iuxta constitutiones et regulas eiusdem Ordinis,
salva testatricis voluntate, ordinari d e b e b a n t : re enim vera, P. I o s e p h u s
a Cruce in legato acceptando et cappellania fundanda declaravit, obligationes a s s u m p t a s Ordinis regulis et constitutionibus subiectas esse
debere : A t u t t o ci si obbliga il detto P a d r e nella surriferita forma,
e come si p u obbligare a seconda delle sue regole e costituzioni .
Quod vero ad fructus attinet b o n o r u m controversorum, de q u i b u s
in praesenti instantia h a u d speciatim disceptatum est, DD. Auditores

254

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

dispositionem in sententia rotali


im m u t a n d a m censuerunt.

coram Rossetti

statutam

n o n esse

Quibus omnibus t u m in iure cum in facto perpensis, Christi nomine


invocato, Nos infrascripti Collegii rotalis a u d i t o r e s pro tribunali sedentes, et solum Deum p r a e oculis h a b e n t e s , decernimus, declaramus et definitive sententiamus, ad propositum d u b i u m : An bona, de q u i b u s in
clausula 116 testamenti Luciae Gumamela, conventui de C a n d a b a t r i b u t a
sint intuitu P a t r u m Augustinianorum, ita ut ad ipsos, n o n ad missio n e m seu paroeciam, eorumdem dominium pertineat in casu , respond e n t e s : Affirmative, seu bona, de q u i b u s in clausula 116 testamenti
Luciae Gumamela, conventui de Candaba t r i b u t a esse intuitu P a t r u m
Augustinianorum, ita ut ad ipsos, n o n ad missionem seu paroeciam,
e o r u m d e m dominium p e r t i n e a t ; et insuper fructus esse restituendos a
parocho L a p u s Augustinianis P a t r i b u s sicut in expositione s e n t e n t i a e
d e c l a r a t u m est. E x p e n s a s a u t e m triplicis instantiae rotalis inter partes
compensatas esse volumus.
Ita p r o n u n c i a m u s , m a n d a n t e s Ordinariis locorum et ministris trib u n a l i u m ad quos spectat, ut exsecutioni m a n d e n t h a n c n o s t r a m definitivam sententiam, ad tramitem tituli XVII, lib. IV, Codicis iuris canonici, et a d v e r s u s reluctantes procedant ad n o r m a m ss, c a n o n u m , et
praesertim cap. 3, sess. XXV, de reform. Conc. Trid., et can. 1924 Cod.
i. c, iis adhibitis exsecutivis et coercitivis mediis, quae magis o p p o r t u n a
et efficacia pro r e r u m adiunctis exstitura sint.
R o m a e , in Sede Tribunalis S. R. Rotae, die 16 augusti 1921.
Ioannes Prior, Pro-Decanus, Ponens
Fridericus Cattani Amadori
P e t r u s Rossetti
R a p h a e l Chimenti
Maximus Massimi
iulius Grazioli
F r a n c i s c u s Parrillo
Franciscus Solieri
i o s e p h u s Florczak
Iacobus Sole
Egon Schneider
Ex Cancellaria, 9 novembris 1921.
T.

Tani,

Notarius.

S. Romana Rota

255

II
Citatio

edictalis

IMOLENSIS
NULLITATIS

MATRIMONII

(MAZZOLANI-MANCURTI)

Cum ex actis processus in Curia Imolensi peractis, constet Domin a m l u s t i n a m Mancurti, in causa conventam, reperiri n o n posse, ad
i n s t a n t i a m p a t r o n i actoris, Domini Dominici Mazzolani, per praesens
edictum eandem conventam citamus ad comparendum, sive per se sive
per procuratorem legitime constitutum, coram Nobis in sede Tribunalis
S. R. Rotae (Palazzo della Dataria, via della Dataria, n. 94, Roma) die
20 iunii 1922, hora 11, ad dubium concordandum vel infrascriptum
subscribendum, et ad diem destinandam, q u a habebitur T u r n u s Rotalis
pro causae, de q u a supra, definitione.

DUBIUM
An

constet

de nullitate matrimonii in casu.

Ordinarii locorum, parochi, sacerdotes et fideles q u i c u m q u e notitiam h a b e n t e s de domicilio a u t commorationis loco Dominae praefatae,
curare debent, si et q u a t e n u s fieri possit, ut de hac edictali citatione
pars conventa m o n e a t u r .
Fridericus Cattani Amadori, Ponens.
L.
Ex Cancellaria Tribunalis S. R. Rotae, die 4 aprilis 1922.
Ioannes

Ladelci, Notarius.

256

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Traduction.

TRIBUNAL DE LA SACRE ROTE ROMAINE

Citation par dit

IMOLENSIS
NULLITATIS

MATRIMONII

(MAZZOLANI-MANCURTI)

Puisqu'il conste des actes du procs, qui a t fait d a n s la Curie de


Imola, que Madame Justine Mancurti, dfenderesse en cette cause, ne
peut tre trouve, sur l'instance de l'Avocat de Monsieur Dominique
Mazzolani Acteur, Nous citons par le p r s e n t dit la m m e dfenderesse
comparatre par propre p e r s o n n e ou par p r o c u r e u r lgitimement constitu, devant Nous, au sige du Tribunal de la S. Rote R o m a i n e (Roma,
Palazzo della Dataria, via della Dataria, n. 94) le 20 j u i n 1922, 11 h e u r e s
du matin, p o u r souscrire le d o u t e ci-dessous r a p p o r t et fixer le j o u r
de la proposition de la cause devant la Rote.

DOUTE
Conste-t4l de la nullit du mariage dans

le cas prsent?

Les Ordinaires des lieux, les curs, les p r t r e s et les fidles ayant
connaissance du domicile ou du lieu de la rsidence de la dite dfenderesse doivent, d a n s la mesure d possible, l'avertir de la prsente
citation.
Frdric Cattani-Amadori, Ponent de la cause.
L. % S.
Donn R o m e , le 4 avril 1922.
J. Ladelci, Notaire.

S. Romana Rota

257

COMMISSIO PRAELATITIA PARTICULARIS

Citatio edictalis

ROMANA
NULLITATIS

MATRIMONII

(DENTICE

DI

FRASSO-WILDE)

Die 31 martii 1922


Cum, ubi actu commoretur Domina Georgia Wilde, in causa de
q u a s u p r a rea conventa, certo non sciatur, infrascriptus Iudex in causa
Instructor, ad instantiam actoris, Caroli e comitibus Dentice di F r a s s o ,
per praesens edictum, eamdem citat ad c o m p a r e n d u m coram Ipso in
suo domicilio, Romae, via P o , 31, die 11 iulii 1922, hora q u a r t a cum
dimidio post meridiem, ad depositionem faciendam iuxta interrogationes
eidem p r o p o n e n d a s .
Monetur autem Domina Georgia Wilde quod, si die et h o r a statutis
n o n compareat, nihilominus in causa, ea absente, ad ulteriora procedetur.
Ordinarii locorum, parochi, sacerdotes et fideles q u i c u m q u e de domicilio a u t loco commorationis praefatae Dominae notitiam h a b e n t e s ,
c u r a b u n t ut, in q u a n t u m id fieri possit, ipsa de edictali h a c citatione
certior fiat.
Iulius
L. ffi S.
Ioannes

Ladelci, Actuarius.

Grazioli, Iudex Instructor.

258'

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Traduction.

COMMISSION PRLATIGB PARTICULIRE

Citation par dit

ROMANA
NULLIT

DE

MARIAGE

(DENTICE

DI FRASSO-WILDE)

Gomme le domicile actuel de Madame Georgette Wilde, dfenderesse


d a n s la susdite cause, est inconnu, le soussign Juge Instructeur, sur
d e m a n d e de l'acteur Monsieur le comte Charles Dentice di Frasso, p a r
le prsent dit cite la m m e dfenderesse comparatre en personne
p a r devant Lui son domicile, R o m e ; via P o , 31, le 11 juillet 1922,
q u a t r e heures et demie de l'aprs-midi, p o u r faire sa dposition s u r les
questions qui lui seront poses.
Si Madame Georgette Wilde ne p a r a t r a pas le j o u r et l'heure indiqus, on p o u r s u i v r a toutefois le procs en son absence.
Les Ordinaires des lieux, les curs et les fidles ayant connaissance
du domicile ou de la rsidence de Madame Georgette Wilde devront,
d a n s la mesure du possible, l'avertir de la prsente citation.
Donn Rome, le 31 m a r s 1922.
Jules

h.

S.
J e a n Ladelci, Actuaire.

Grazioli, Juge Instructeur.

259

Diarium Romanae Curiae

DIARIUM ROMANAE CURIAE


S. CONGREGAZIONE DEI RITI
Marted 4 aprile 1922, presso l'Emo e Revmo Signor Cardinale Aidano
Gasquet, Ponente della Causa Romana di beatificazione e canonizzazione del
Venerabile Cardinale Roberto Bellarmino della Compagnia di Ges, si tenuta
la Congregazione dei Sacri Riti Antipreparatoria per discutere tre miracoli,
che si asseriscono da Dio operati per intercessione del medesimo Venerabile
Porporato, i quali vengono proposti per la sua beatificazione.

SEGRETERIA DI STATO
NOMINA
Con Biglietto della Segreteria di Stato, il Santo Padre si degnato di
nominare:
4

aprile

1922. Monsig. Giovanni Prior, Decano della S. R. Rota, Consultore della Sacra Congregazione del S. Officio.

MAGGIORDOMATO DI SUA SANTIT


NOMINE
Con Biglietti di S. E. Rma Monsignor Maggiordomo, il Santo Padre si
degnato di nominare:
Camerieri

9
U

13
16

marzo

1922.

Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig,
Monsig.
Monsig.

Segreti

soprannumerari

di

S.

S.:

Silvio Fagiolo (Roma).


Luigi Gavazzi (Roma).
Antonio Anelli (Roma).
Giacomo Gentili della diocesi di Sabina.
Luigi Vason, del patriarcato di Venezia.
Antonio Frollo, del medesimo partiarcato.
Giuseppe Busetto, del medesimo patriarcato.
Giacomo Valle, del medesimo patriarcato.
Vincenzo Lpez Garcia, della diocesi di Malaga.
Vitantonio Chiantera, della diocesi di Monopoli.

260

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

16

marzo

18,

21

24

28,

30

31

1922. Monsig. Pietro Giurazza, della diocesi di S. Angelo de' Lombardi.

Monsig. Scipione Pensuti (Roma).

Monsig. Giuseppe Baviera, dell'archidiocesi di Bologna.

Monsig. Tommaso Layrai, della diocesi di Cahors.

Monsig. Nicol Pomati, dell'archidiocesi di Genova.

Monsig. Angelo Cataldi, della medesima archidiocesi.

Monsig. Pietro Malfatti, della medesima archidiocesi.

Monsig. Francesco De Negri, della medesima archidiocesi.

Monsig. Prospero Casella, della medesima archidiocesi.

Monsig. Vittorio Belleno, della medesima archidiocesi.

Monsig. Angelo Piana, della medesima archidiocesi.

Monsig. Antonio Santillana, dell'archidiocesi di Angelopoli.

Monsig. Giovarmi Battista Cheso, della diocesi di Padova.

Monsig. Giovanni Avril, dell'archidiocesi di Lione.

Monsig. Angelo M. Montenegro, dell'archid. di Guatemala.

Monsig. Erlindo Garcia, della medesima archidiocesi.

Monsig. Polidoro Stockman, della diocesi di Monterey e


Los Angeles (S. U. A.).

Monsig. Giovanni Cawley, della medesima diocesi.

Monsig. Luigi Bardoni, dell'archidiocesi di Lucca.

Monsig. Michele Carriero, della diocesi di Ostuni.

Monsig. Ignazio Solaro del Borgo, dell'archid. di Torino.

Monsig. Felice Gallinetti, dell'archidiocesi di Bologna.

Monsig. Emiliano Cagnoni,. della medesima archidiocesi.

Monsig. Luigi Demel, dell'archidiocesi di Olmtz.

Monsig. Giuseppe Kachnik, della medesima archidiocesi.

Monsig. Gustavo Klug, della medesima archidiocesi.

Monsig. Giovanni Kubick, della medesima archidiocesi.

Monsig. Giuseppe Kuca, della medesima archidiocesi.

Monsig. Giuliano Roska, della medesima archidiocesi.

Monsig. Giovanni rmek, della medesima archidiocesi.

Monsig. Francesco Koupil, della medesima archidiocesi.

Monsig. Enrico Manuel, della medesima archidiocesi.

Monsig. Maurizio Ruzika, della medesima archidiocesi.

Monsig. Ulderico Karlik, della medesima archidiocesi.

Monsig. Paolo Heider, della medesima archidiocesi.

Monsig. Giovanni Hejel, della medesima archidiocesi.

Monsig. Luigi Hlavinka, della medesima archidiocesi.

Monsig. Riccardo pacek, della medesima archidiocesi.

Monsig. Giuseppe Vyvleka, della medesima archidiocesi.

Monsig. Antonio Kobliha, della medesima archidiocesi.


Monsig. Domenico Belli, della diocesi di Fabriano.

Monsig. Giovanni Norcia (Roma).

Monsig. Carlo Veneziani, della diocesi di Piacenza.

Monsig. Caprasio Pallotti, dell'archidiocesi di Bologna.

Monsig. Melchiorre Barberis, della diocesi di Novara.

Monsig. Giorgio di Lorenzo (Roma).

Monsig. Fiorenzo Canuti, della diocesi di Citt della Pieve.

Monsig. Alfonso Dnier, della diocesi di Moulins.

Monsig. Angelo Gaeta Caselli (Roma).

Diarium Romanae Curiae

31

mareo

1922. Monsi
>
Monsi

Monsi,
Monsij
Monsi{

Monsi

Monsi

Monsi

Monsi

Monsi

Monsij

Monsi

Monsi
Monsi

Monsi
Monsi

Monsi

Monsi

Monsi
Monsi
Monsi

Monsi

Monsi

Monsi

Monsi

Monsi
Monsi

Monsi

Monsi

Monsi

Monsi

Monsi
Monsi

Monsi

Monsi

Monsi

aprile
Monsi

Monsi

Monsig

Monsi

Monsi

Monsi

Monsi j

Monsi

Monsi

Monsi;

Monsij

Monsi
'

Monsi
Monsi,

Francesco Stoppa Guioni (Roma).


Giuseppe Ronza, dll'archidiocesi di Vercelli.
Tommaso Novella, della medesima archidiocesi.
Romualdo Past, della medesima archidiocesi.
Carlo Salamano, della medesima archidiocesi.
Aurelio Motta, della medesima archidiocesi.
Giovanni Franzioni, della medesima archidiocesi.
Francesco Kutnar, della diocesi di Kniggrtz.
Antonio Kruby, della medesima diocesi.
Giovanni Cerny, della medesima diocesi.
Francesco Protschwitzer, della medesima diocesi.
Gustavo Domabyl, della medesima diocesi.
Antonio Kaska, della medesima diocesi.
Antonio Schreiber, della medesima diocesi.
Antonio Nyrlt, della medesima diocesi.
Giovanni Letosnik, della medesima diocesi.
Giuseppe Kaplan, della medesima diocesi.
Giovanni Kobr, della medesima diocesi.
Giovanni Jindra, della medesima diocesi.
Adolfo Brix, della medesima diocesi.
Giovanni Veverka, della medesima diocesi.
Paolo Rozinek, della medesima diocesi.
Edoardo Knopp, della medesima diocesi.
Ferdinando Zajicek, della medesima diocesi.
Giuseppe Domasinsky, della medesima diocesi.
Stefano Dvorak, della medesima diocesi.
Venceslao Dvofcek, della medesima diocesi.
Giovanni Kuhn, della medesima diocesi.
Ludovico Novotny, della medesima diocesi.
Giuseppe Novotn^, della medesima diocesi.
Ugo Doskocil, della medesima diocesi.
Luigi Leder, della medesima diocesi.
Giovanni Janisch, della medesima diocesi.
Giuseppe Pospiil, della medesima diocesi.
Vincenzo Blazk, della medesima diocesi.
Giuseppe Johu, della medesima diocesi.
Edoardo Gallini, dll'archidiocesi di Bologna.
Giuseppe Fanti, della medesima archidiocesi.
Fidenzio Mellini, della medesima archidiocesi.
Alfonso Terzi, della medesima archidiocesi.
Giovanni Nogara, della dioCeei di Molfetta.
Luigi Ercoli, della medesima diocesi.
Roberto Nogara, dll'archidiocesi di Fermo.
Giuseppe Rossino, dll'archidiocesi di Vercelli.
Ettore Castelli (Milano e Fano).
Francesco Mennini, dll'archidiocesi di Firenze.
Marcello Mimmi, dll'archidiocesi di Bologna.
Bruno Kratzig, della diocesi di Trieste e Capo
d'Istria.
Antonio Signori, della diocesi di Rieti.
Bartolomeo Orsi, della medesima diocesi.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

10

aprile

1922.

11

Monsig. Giovanni Ugolinelli, della diocesi di Poggio Mirteto.


Monsig. Carlo Fissore, dell'archidiocesi di Torino.
Monsig. Giovanni Durando, della medesima archidiocesi.
Monsig. Giovanni Senerchia, della diocesi di Bovino.
Monsig. Giampietro Certo, dell'archidiocesi di Messina.
Monsig. Giuseppe Savio, della diocesi di Saluzzo.
Monsig. Emanuele Vieira, del patriarcato di Lisbona.
Monsig. Antonio Gioacchino Alberto, del medesimo patriarcato.
Monsig. Giovanni Crisostomo de Freita Barros, del medesimo patriarcato.
Monsig. Edoardo Coelho Ferreira, del medesimo patriarcato.
Monsig. Luigi Giambene (Roma).
Monsig. Carlo Petrelluzzi, dell'archidiocesi di Sorrento.

Camerieri Segreti di Spada e Cappa soprannumerari di S. S. :


24 febbraio 1922. II sig. Vincenzo de Giovanni duca di Santa Severina (Benevento-Napoli).
25

Il sig. marchese Claudio Leone Lagergreen, del Vicariato


Apostolico di Norvegia (Stoccolma).
>>

Il sig. marchese Claudio Lagergreen, del medesimo vicariato


(Stoccolma).
21 marzo

Il sig. comm. Luigi Corsanego Merli, dell'archidiocesi di


Genova.

Il sig. marchese Lodovico Gavotti, della medesima archid.

Il sig. marchese Flavio Durazzo, della medesima archid.

Il nobile sig. Giuseppe Granello di Casaleto, della medesima


archidiocesi.

Il sig. marchese Alberto Carrega, della medesima archid.

Il sig. marchese Franco Doria Lamba, della medesima archidiocesi.

Il sig. conte Giuliano Gmbaro, della medesima archid.


Il sig. conte Agostino Ra vano, della medesima archidiocesi.

Il sig. marchese Tommaso Balbi, della medesima archid.


28

Il sig. comm. Gennaro Elefante, dell'archidiocesi di Gonza.

Il sig. Giuseppe M. de Urquijo y Ibarra, della diocesi di


Vitoria (Spagna).

Il sig. conte Antonio M. de Murua de Lariz, della medesima diocesi.


31

Il sig. conte Carlo de Simony, della diocesi di Bigione.

Il sig. Armando de Behault de Dornon, dell' archidiocesi


di Malines.

Il sig. conte Giovanni de Victorica y Casuso, della diocesi


di Madrid-Alcal.

Il sig. marchese Raimondo de Dalman y de Olivart, della


medesima diocesi.

Il sig. Giuseppe de Rujula y de Ocholerena, della medesima


diocesi.

Il sig. marchese Giuseppe Romero Lerroux y Juseu, della


medesima diocesi.

Diarium Romanae Curiae

31

marzo

1922. Il sig. marchese Agostino Fernandez de Pearanda y de


Anguio,-della medesima diocesi.

Il sig. conte Alfonso Crespo y Martin Romero Galvez del


Postigo y Godoy, della diocesi di Madrid-Alcal.
3
aprile

Il sig. Cesareo Alvarez de la Rivera, della medesima diocesi.


Il sig. Vasco de Que vedo Pessanha, della medesima diocesi.
6

Il sig. Gerardo Marco Borden, dell'archid. di New-York.


8

Il sig. conte comm. Francesco Bernetti Evangelista, dll'archidiocesi di Fermo.


11

Il sig. Candido R. de Celis y Mediavilla, della diocesi di


Madrid-Alcal.

Il sig. Raffaele del Rio del Val, della diocesi di Vich.

Il sig. Girolamo Gigli, dll'archidiocesi di Napoli.

Il sig. Enrico Jerningham Stafford, dll'archidiocesi di


Westminster.
Camerieri d'onore in abito paonazzo di S. S.:

9
11

21
24

marzo

1922.

28

30

31
8
10

aprile

Monsig. Massfmino Milani, della diocesi di Sabina.


Monsig. Luigi Bagato, del patriarcato di Venezia.
Monsig. Francesco Silvestrini, del medesimo patriarcato.
Monsig. Giuseppe Magnasco, dll'archidiocesi di Genova.
Monsig. Fortunato Giacomello, della diocesi di Padova.
Monsig. Porfirio A. Ruiz, dll'archidiocesi di Angelopoli.
Monsig. Giovanni Battista Gasparotto, della diocesi di Concordia.
Monsig. Eugenio Manzanedo, della medesima diocesi.
Monsig. Luigi Graziano, della diocesi di Cotrone.
Monsig. Leepoldo Villanueva, dll'archidiocesi di Angelopoli.
Monsig. Francesco Gillig, dll'archidiocesi di Olmtz.
Monsig. Carlo Polzer, della medesima archidiocesi.
Monsig. Giuseppe Kubicek, della medesima archidiocesi.
Monsig. Giuseppe Schinzel, della medesima archidiocesi.
Monsig. Bonifazio Seget, della medesima archidiocesi.
Monsig. Giuseppe Zimmermann, della medesima archid.
Monsig. Mario Boninsegni, della diocesi di Borgo S. Sepolcro.
Monsig. Nicola Camaiti, della medesima diocesi.
Monsig. Pietro Andrucci, della medesima diocesi.
Monsig. Francesco Cominelli (Roma).
Monsig. Mariano Castel Moya, della diocesi di Temei.
Monsig. Casimiro Nogueira Gonalo, del patriarcato di Lisbona.

Camerieri d'onore di Spada e Cappa soprannumerari di S. S. :


11 marzo
16

21

1922.

Il
Il
Il
Il
Il
Il

sig.
sig.
sig.
sig.
sig.
sig.

Giuseppe Casanova Dalf, dell'archid. di Valenza.


Alfonso M. Galea (Malta).
comm. Giovanni M. Migone, dell'archid. di Genova.
conte Ernesto Lombardo, della medesima archidiocesi.
Lorenzo Dufour, della medesima archidiocesi.
Alix Julien, della diocesi di Montpellier.

264

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

27 marzo 1922. Il sig. Roberto Grossi, della diocesi di Citt della Pieve.
28

Il sig. avv. Antonio Ceribelli (Roma).

Il sig. Giovanni Torre, dell'archidiocesi di Napoli.

Il sig. Andrea Camera, dell'archidiocesi di Gonza.

, Il nobile sig. cav. Raffaele Valensise, della diocesi di Mileto.

Il sig. Federico Pustet, della diocesi di Ratisbona.


31

. Il sig. Emmanuele Ravents y Noguer, della diocesi di


Madrid-Alcal.

11 sig. Giuseppe Ravents y Noguer, della medesima diocesi.


5 aprile

Il sig. Maurizio de la Charie, della diocesi di Lavai.

Il sig. Enrico Haas Spithver (Roma).


x
11 marzo
28

30

11 aprile

Cappellani Segreti d'onore di S. S.:

1922. Monsig. Bartolomeo Clementini, del Patriarcato di Venezia.


Monsig. Raffaele Kozk, dell'archidiocesi di Ol mutz.

Monsig. Celestino Becchetti, della diocesi di Nocera e Gualdo.

Monsig. Aristide Grossi, della diocesi di Vigevano.


Camerieri d'onore extra Urbem di S. S.:

16
28

5
10

marzo

1922. Monsig. Emilio Vasari, dell'Abbazia nullius di S. Lucia


del Mela.

Monsig. Luigi di Milia, dell'archidiocesi di Conza.

Monsig. Giuseppe Bena, dell'archidiocesi di Imtz.

Monsig. Carlo Lysy, della medesima archidiocesi.


aprile

Monsig. Gioacchino Pereira Secco, della diocesi di Beja.

Monsig. Luigi Mulas, della diocesi di Ogliastra.


Cappellani d'onore extra Urbem di S. S:

31

10

marzo

aprile

1922. Monsig. Ludovico Mondini, della diocesi di Piacenza.


Monsig. Francesco Monti, dell'archidiocesi di Vercelli.

Monsig. Giuseppe Scarcella, dell'archidiocesi di Messina.

NECROLOGIO
4
U

aprile

1922. Monsig. Michele De Iorio, Vescovo tit. di Dorileo.

Monsig. Giacomo Sereggi, Arcivescovo tit. di Cizico.

Annus XIV - Vol. XIV

8 Maii 1922

Num. 9

ACTA APOSTGElii
COMMENTARIUM OFFICIALE

ACTA PII PP. XI


AD

EMUM

P.

D.

PETRUM

GASPARRI, A
SIS

TIT.

S.

LAURENTII

SECRETIS STATUS:

LEGATORUM

DE

PACE

DE

IN

PELICI

LUCINA

S.

R.

E.

PRESB.

SUCCESSU CONVENTUS

CARD.

IANUEN-

AUSPICANDO.

SS.MI DOMINI N O S T R I

LITTERAE A UTO GR APH AE


Dal Vaticano,.29 aprile 1922.

Signor

Cardinale,

Il vivissimo desiderio onde siamo animati di vedere


finalmente stabilito nel mondo l'impero della vera pace, la
quale consiste principalmente nella riconciliazione degli
animi e non soltanto nella cessazione delle ostilit, Ci fa
seguire con la pi sollecita premura, anzi con trepida ansia,
il corso della Conferenza di Genova, per cui abbiamo gi
invitato il popolo fedele ad implorare con fervida preghiera
le benedizioni di Dio. E non possiamo nascondere, Signor
Cardinale, la intima soddisfazione che provammo dal sapere^rimossi, grazie al buon volere di tutti, gli ostacoli che
fin da principio sembravano allontanare la possibilit di
ogni accordo.
Nessuno infatti pu dubitare che il felice esito di un
cos grande Consesso il quale in s accoglie i RappresenACTA, vol. X I V , n. 9. 8-5-922.

20

266

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

tanti di quasi tutte le Nazioni civili, non abbia a segnare


una data storica per la civilt cristiana, specialmente in
Europa. I popoli che hanno tanto sofferto per il passato
conflitto e per le recenti sue tristissime conseguenze, giustamente desiderano che per opera della Conferenza sia
rimsso, per quanto possibile, il pericolo di nuove guerre
e provveduto al pi presto alla restaurazione economica
dell'Europa. Col pieno conseguimento di s nobili intenti,
connessi fra loro, o col prepararne almeno le basi per il
futuro e non lontano avveramento, la Conferenza di Genova avr ben meritato dell'Umanit, preparandole quasi
un'Era nuova di pace e di progresso, in cui si possa dire con
la frase biblica che iustitia et pax osculatae sunt, non disgiungendosi la carit dalle, esigenze della giustizia.
Un s fatto ritorno allo stato normale dell'umano consorzio nei suoi elementi essenziali, conforme ai dettami
della retta ragione che pure certa ordinazione divina, torner sommamente vantaggioso a tutti, vincitori e vinti,
ma singolarmente a quelle infelici popolazioni dell'estrema
Europa, le quali, desolate gi dalla guerra, dalle lotte intestine, dalla persecuzione religiosa, sono ora per giunta decimate dalla fame e dalle epidemie, mentre racchiuderebbero nei loro territori tante fonti di ricchezza e potrebbero
essere forti elementi di restaurazione sociale. A queste popolazioni, quantunque divise, per antica infelicit dei
tempi, dalla nostra comunione, giunga insieme a quella
del Nostro compianto Predecessore, la Nostra parola di
compatimento e di conforto ed insieme il voto ardente del
Nostro cuore paterno di vederli con Noi godere degli stessi
doni di unit e di pace , espressi dalla comune partecipazione dei santi Misteri.
Che se per colmo di sventura, anche in questa Conferenza venissero a fallire i tentativi di sincera pacificazione
e di duraturo accordo, chi pu pensare, Signor Cardinale,
senza trepidazione, quanto si aggraverebbe la condi-

Acta Pii PP. XI

267

zione gi cos misera e minacciosa dell'Europa colla prospettiva di sofferenze sempre maggiori ed il pericolo di conflagrazioni che travolgerebbero con s tutta la civilt cristiana, poich, come ben dice S. Tommaso (De regimine
Principum, I, 10) e la esperienza conferma, desperatio audacter

ad

quaelibet

attentanda praecipitat.

Quindi che Noi, per quella universale missione di


carit affidataci dal Divin Redentore, torniamo a scongiurare tutti affinch con spirito cristiano e con la mutua benevolenza che esso ispira, si uniscano nell'intento di procurare il bene comune che ridonder infine anche & vantaggio
maggiore e pi duraturo delle singole nazioni. Ma poich
ci non potr farsi pienamente senza la grazia efficace
di quel Dio che e deve essere riconosciuto Autore primo
e Reggitore supremo della societ :* Rex regum et Dominus dominantium, a Lui -esortiamo di nuovo caldamente
tutto il popolo cristiano che ricorra, ripetendo in favore
della civile societ la bella preghiera che nella liturgia veneranda della Settimana Santa abbiamo fatto per la
Chiesa : Deus et Dominus Noster pacificare, adunare et
custodire dignetur toto orbe terrarum, detque nobis quietam et tranquillam vHtam degentibus glorificare Deum Patrem
Omnipotentem.

Cos veramente potr conseguirsi quella prosperit


pubblica che il rotrale fine di ogni societ civile e che
anche la Chiesa promuove, dirigendo gli uomini al loro fine
soprannaturale : ut sic transeamus per bona temporalia ut
non amittamus aeterna.

Nel portare a Sua conoscenza questi Nostri sentimenti


e questi voti, affinch i Nostri rappresentanti diplomatici
se ne facciano caldi interpreti presso i rispettivi Governi e
popoli, Noi Le impartiamo ben di cuore, Signor Cardinale,
l'Apostolica Benedizione.
PIUS

PP. XI

268

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

(Traduction).

Du Vatican, le 29 Avril 1922.

Monsieur le Cardinal,

L'ardent dsir dont Nous sommes anim de voir enfin s'tablir dans le monde l'empire de la paix vritable qui consiste
principalement dans la rconciliation des esprits et non pas seulement dans la cessation des hostilits, Nous fait suivre avec
le plus vif empressement, et mme avec une anxit mle de
crainte, le cours de la Confrence de Gnes pour laquelle Nous
avons dj invit le peuple fidle implorer par de ferventes
prires les bndictions de Dieu. Et Nous ne pouvons dissimuler, Monsieur le Cardinal, l'intime satisfaction que Nous prouvons savoir que, grce la bonne volont de tous, les obstacles qui, ds le principe, semblaient loigner la possibilit de
tout accord, ont t surmonts.
Personne ne peut douter, en effet, que l'heureuse issue d'une
aussi importante runion qui,renferme dans son sein les Reprsentants de presque toutes les nations, n'ait marquer une date
historique pour la civilisation chrtienne, spcialement en Europe. Les peuples qui ont tant souffert du conflit pass et de
ses rcentes consquences si tristes, dsirent juste titre que
l'uvre de la Confrence carte, autant qu'il est possible, le pril
d guerres nouvelles, et pourvoie au plus vite au relvement
conomique de l'Europe. Si elle assure pleinement ces nobles
buts, intimement lis entre eux. ou tout au moins, si elle tablit
les bases de leur future et prochaine ralisation, la Confrence
de Gnes aura bien mrit de l'humanit en lui prparant comme
une re nouvelle de paix et de progrs au sujet de laquelle on
pourra dire, en se servant des paroles de la Sainte Ecriture que
<( la justice et la paix se sont embrasses , tout en ne sparant
pas la charit des exigences de la justice.

Acta Pii PP. XI

269

Un semblable retour l'tat normal de l'humanit dans


ses lments essentiels, conforme aux principes de la droite raison, lequel est galement en rapport avec une certaine ordonnance divine, sera souverainement profitable tous, vainqueurs
et vaincus, mais .particulirement ces malheureuses populations de l'extrme Europe, qui dj dsoles par la guerre, par
les luttes intestines, par la perscution religieuse, sont l'heure
actuelle dcimes par la faim et par les pidmies, alors qu'elles
possdent dans leurs territoires tant de sources de richesses et
qu'elles pourraient tre de puissants lments de restauration
sociale. A ces populations, bien que, de longue date dj, elles
soient spares de Notre communion par le malheur des temps,
Nous souhaitons que parvienne, avec celle de Notre regrett Prdcesseur, Notre parole de compassion et de rconfort, ainsi que
le vu ardent de Notre cur paternel de les voir jouir avec Nous
des mmes bienfaits d'unit et de paix exprims par la commune participation aux saints Mystres.
Que si, par comble de malheur, les tentatives de sincre pacification et d'accord durable venaient chouer encore dans
cette Confrence, qui donc, Monsieur le Cardinal, peut penser
sans effroi l'aggravation qui en Rsulterait des conditions dj
si malheureuses et si menaantes de l'Europe avec la perspective de souffrances toujours plus grandes et le danger de conflagrations capables d'entraner avec elles toute la civilisation
chrtienne, puisqu'aussi bien, comme le dit trs justement Saint
Thomas (De regimine Principum, I, 10) et comme l'exprience
le confirme, le dsespoir entrane audacieusement tous les
attentats .
C'est pour cela que Nous-mme, en vertu de cette mission
universelle de charit qui Nous a t confie par le Divin Rdempteur, Nous supplions les Reprsentants de toutes les Nations d'unir leurs efforts, selon l'esprit chrtien et avec la mutuelle bienveillance qui en dcoule, en vue de procurer le bien
commun qui, en fin de compte, tournera un bien plus grand
et plus durable pour chaque nation. Mais puisque cela ne se

270

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

peut faire pleinement sans le secours efficace de ce Dieu qui est


et qui doit tre reconnu comme l'Auteur premier et le Gouverneur suprme de la socit, Rex regum et Dominus dominantium , c'est Lui que Nous exhortons de nouveau avec instance
le peuple chrtien de recourir, redisant en faveur de la socit
civile la belle prire que, dans la vnrable Liturgie de la Semaine Sainte, Nous avons faite pour l'Eglise : Deus et Dominus
Noster pacificare, adunare et custodire dignetur toto orbe terrarum, detque nobis quietam et tranquillam vitam degentibus glorificare Deum Patrem Omnipotentem.

C'est ainsi que pourra vraiment s'obtenir cette prosprit


publique qui est la fin naturelle de toute socit civile et que
l'Eglise favorise galement en dirigeant les hommes vers leur
fin surnaturelle : ut sic transeamus per bona temporalia ut non
amittamus aeterna.

En portant votre connaissance ces sentiments et ces vux


de Notre cur afin que Nos Reprsentants diplomatiques s'en
fassent les chaleureux interprtes auprs de leurs Gouvernements et de leurs peuples respectifs, Nous vous accordons de
grand cur, Monsieur le Cardinal, la bndiction apostolique.
PIUS

PP. XI

Acta Pii PP. XI

271

LITTERAE APOSTOLICAE
I
DIVISIO VICARIATUS APOSTOLICI MONGOLIAE OCCIDUO-MERIDIONALIS IN DUOS
VICARIATUS APOSTOLICOS DE NING-HIA ET DE SOUEI-YUEN NUNCUPANDOS.

PIUS PP. XI
Ad futuram rei m e m o r i a m . Christiani gregis sollicitudo, quem
Nobis divina Providentia commisit, id maxime c u r a n d u m s u a d e t quod
facilius ipsius utilitatibus provehendis ubique gentium conducat. Quare,
cum audierimus, in pluribus territoriis, q u a e in regionibus de Turkestan,
de Kans, de Mongolia u s q u e n u n c evangelizata fuerunt a missionariis
Congregationis Immaculati Cordis B. M. V. de Scheut, mox vero curis
concredita sunt

Ordinis Minorum Capuccinorum

et

Societatis Verbi

Divini de Steyl, adeo multa incrementa fidei emersisse ut t u m venerabili


fratri Aloisio Van Dyck Episcopo tit. Abbiritensi et Vicario Apostolico
de Mongolia occiduo-meridionali, t u m dilecto filio Superiori generali
Congregationis Immaculati Cordis B. M. V. de Scheut o p p o r t u n u m visum
fuerit petere divisionem vicariatus Mongojiae occiduo-meridionalis in
d u a s distinctas missiones, Nos, conlatis consiliis cum VV. F F . NN.
S. R. E. Cardinalibus negotiis P r o p a g a n d a e Fidei praepositis, Motu proprio atque ex certa scientia ac m a t u r a deliberatione Nostris deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium tenore, e vicariatu
apostolico Mongoliae occiduo-meridionalis, a quo iam p a r s cui n o m e n
Alachan sublata fuit, ut seiungantur etiam alia territoria de Ning-hiatao, Ning-tiao-leang, principatus Mongolici de Otok, Wuchen, Tjassak,
H a n g - K i n g , et coloniae Sinenses in ripa sinistra fluminis Flavi sitae,
u s q u e ad colonias W u - y u e n - h i e n inclusive, decernimus, q u a e regiones
constituant vicariatum apostolicum de Ning-hia, curis eiusdem Congregationis Immaculati Cordis B. M. V. de Scheut credendum ; parti autem,
quae reliqua inde erit, adiiciatur ea p a r s territorii de Souei-yuen, q u a e
ad vicariatum de Mongolia centrali pertinet, a quo t a m e n erit seiungenda. Territorium autem quod ex his o m n i b u s constiterit, n o m e n vicariatus apostolici de Somiyuen accipiat, n o m e n q u e vicariatus apostolici
Mongoliae occiduo-meridionalis p r o r s u s aboleatur.
H a e c statuimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas a t q u e
efficaces semper exstare ac p e r m a n e r e , suosque plenos atque integros
effectus sortiri et obtinere, illisque ad q u o s spectant, sive spectare pote-

272

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

rimt, n u n c et in p o s t e r u m amplissime suffragari; sicque rite iudicandum


esse ac definiendum, i r r i t u m q u e ex tunc a t q u e i n a n e fieri si q u i d q u a m
secus, super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter vel ignoranter
attentari contigerit. Non o b s t a n t i b u s contrariis q u i b u s c u m q u e .
D a t u m R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , s u b a n u l o Piscatoris, die
XIV martii a n n o MCMXXII, Pontificatus Nostri primo.
P . CARD. GASPARRI, a Secretis Status.

II
DIVISO TERRITORIO VICARIATUS DE MONGOLIA CENTRALI, ULTERIUS CONSTITUUNTUR VICARIATUS APOSTOLICUS DE TCHAGAR ET MISSIO DE MONGOLIA EXTERIORE .

PIUS PP. XI
Ad futuram rei m e m o r i a m . In catholicae Ecclesiae administratione, q u a m Apostolica auctoritate gerimus, nil ferme Nobis potest accidere gratius q u a m christifidelium bonis multiplicandis ubique gentium
providere ac prospicere. Quare cum p l u r a territoria, q u a e in regionibus
de Turkestan, de Kans, de Mongolia, u s q u e n u n c a missionariis Congregationis Immaculati Cordis B. M. V. de Scheut evangelzala, curis
concredita fuerint aliarum religiosarum sodalitatum, Nos, conlatis consiliis cum VV. F F . NN. S. R. E. Cardinalibus negotiis P r o p a g a n d a e
Fidei praepositis, Motu proprio a t q u e ex certa scientia ac m a t u r a deliberatione Nostris deque apostolicae Nostrae auctoritatis plenitudine,
p r a e s e n t i u m tenore vicariatum apostolicum de Mongolia centrali, a quo
iam p a r s cui n o m e n Souei-yuen sublata fuit, r e d u c i m u s ad solam region e m de Tchagar et n o m e n vicariatus apostolici de Tchagar eidem dam u s ; ab eo a u t e m seiungimus t o t a m p a r t e m septentrionalem, q u a e fere
inevangelizata exstat, q u a e constituat Missionem de Mongolia exteriore.
Haec s t a t u i m u s , decernentes praesentes Litteras validas et efficaces
semper exstare ac p e r m a n e r e , suosque plenos a t q u e integros effectus
sortiri et obtinere, illisque ad quos spectant sive spectare p o t e r u n t n u n c
et in posterum amplissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac
definiendum, i r r i t u m q u e ex n u n c a t q u e inane fieri si q u i d q u a m secus
s u p e r his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. Non o b s t a n t i b u s contrariis q u i b u s c u m q u e .
D a t u m R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , s u b anulo Piscatoris, die
XIV martii a n n o MCMXXII, Pontificatus Nostri p r i m o .
P . CARD. GASPARRI, a Secretis Status.

Acta Pii PP. XI

273

III
DIVISIO VICARIATUS APOSTOLICI DE

SCIAN-SI SEPTENTRIONALI IN SINIS ET

ERECTIO PRAEFECTURAE APOSTOLICAE DE TATUNG-FU .

PIUS P P . XI
Ad futuram rei m e m o r i a m . Concreditum Nobis divina benignitate m u n u s p r o v e h e n d a e ubique gentium h u m a n a e salutis in Christo,
id m a x i m e praestari postulat q u o d Ecclesiae a d m i n i s t r a n d a e pro varia
t e m p o r u m o p p o r t u n i t a t e profuturum sit. Quare, cum venerabilis frater
Agapitus A. Fiorentini, Episcopus titularis R u s a d i t a n u s et Vicarius Apostolicus de Scian-si septentr, in Sinis, instanter postulaverit ut, ob nimiam
amplitudinem, in d u a s p a r t e s divideretur suae iurisdictionis territorium
n o v a q u e proinde erigeretur missio; c u m q u e dilectus filius Superior generalis Congregationis Immaculati Cordis Mariae de Scheut proposuerit
fundationem Seminarii centralis pro missionibus suae Congregationi
religiosae concreditis in urbe Tatung-fu, q u a e in extrema parte septentrionali vicariatus apostolici de Scian-si septentrionali sita est, Nos, conlatis
consiliis cum V V. F F . NN. S. R. E. Cardinalibus negotiis P r o p a g a n d a e
Fidei praepositis, Motu proprio atque ex certa scientia ac m a t u r a deliberatione Nostris, deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine,
praesentium tenore ab actuali vicariatu apostolico de Scian-si septentrionali sex sub-praefecturas civiles de Tatung-fu, Jang-kao, Tienchen,
Hunyuan, Kwangling et Lingkin seiungimus easque erigimus in praefecturam apostolicam s e p a r a t a m , ab u r b e Tatung-fu n u n c u p a n d a m , et
curis credendam P a t r u m Congregationis Immaculati Cordis B. M. V. de
Scheut.
Haec statuimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas a t q u e
efficaces semper exstare ac p e r m a n e r e , suosque plenos a t q u e integros
effectus sortiri et obtinere, illisque ad quos spectant sive spectare poter u n t n u n c et in posterum amplissime suffragari; sicque rite iudicandum
esse ac definiendum, irritumque ex n u n c a t q u e inane fieri si q u i d q u a m
secus super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter vel ignoranter
attentari contigerit. Non o b s t a n t i b u s contrariis q u i b u s c u m q u e .
D a t u m R o m a e apud S a n c t u m P e t r u m , s u b a n u l o Piscatoris, die
XIV martii a n n o MCMXXII, Pontificatus Nostri p r i m o .
P. CARD. GASPARRI, a Secretis Status.

274

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

EPISTOLAE
I
AD R. P. ELIAM MAGEN NIS, MODERATOREM GENERALEM ORDINIS CARMELITARUM,
LABENTE SAECULO SEXTO EX QUO PRIVILEGIUM SABBATINUM VULGATUM EST, RELIGIONEM IN B. M. V. DE MONTE CARMELO IMPENSE INCULCAT.

Dilecte fili, salutem et apostolicam benedictionem. Petis tu quidem a Nobis ut, labente saeculo sexto ex quo Sabbatinum Privilegium
vulgari coepit in Ecclesia, religionem in Virginem Mariam a Monte Carmelo et laicorum sodalitates q u a e a Virgine eadem n u n c u p a n t u r , omnibus quotquot s u n t per orbem catholicis c o m m e n d e m u s . Hisce iisdem
litteris ac libenter a d m o d u m id facimus. Almam enim Dei Matrem,
q u a m a pueris a m a m u s impense, placet hoc etiam demereri pietatis
testimonio atque ea auspice initia ordiri Pontificatus Nostri. Nec diu
c o m m o r a n d u m Nobis est in c o m m e n d a n d i s sodalitatibus, q u a s et Virgo
ipsa c o m m e n d a t liberalitate sua, et Praedecessores Nostri plurimis cumul a r u n t gratiis, et actuosa caritas Religiosorum Carmelitarum tam late
per orbem t a m q u e u b e r e cum fructu propagavit. Satius ducimus eos
hortari qui sodalitatibus iisdem n o m e n dederunt, ut perseveranti studio
h a e r e a n t iis o m n i b u s q u a e praescripta s u n t ad l u c r a n d a s concessas
Indulgentias in primisque m a x i m a s illas q u a e S a b b a t i n a e dicuntur.
Diligentes enim se diligit Virgo, nec q u i s q u a m sperare iure potest se
eam h a b i t u r u m adiutricem in morte, nisi in vita eius inierit g r a t i a m
.tum abstinendo a culpa, t u m quidpiam p r a e s t a n d o quod cedat in eiusdem h o n o r e m .
De delatis officiis memorem tibi profitemur a n i m u m , ac caelestium
conciliatricem m u n e r u m Nostraeque testem benevolentiae, apostolicam
benedictionem tibi, dilecte fili, religiosis viris q u i b u s praees iisque omnib u s qui s u n t ex sodalitatibus q u a s s u p r a m e m o r a v i m u s , p e r a m a n t e r in
Domino impertimus.
D a t u m R o m a e a p u d Sanctum P e t r u m , die x v m martii a n n o MCMXXII,
Pontificatus Nostri primo.
.

PIUS PP. XI

Acta Pii PP. XI

275

II
AD R. P. LUCAM A MARIA SANCTISSIMA PRAEPOSITUM GENERALEM ET AD UNIVERSUM ORDINEM FRATRUM CARMELITARUM EXCALCEATORUM: DE

HONO-

RIBUS S. THERESIAE DECRETIS, TERTIO PLENO SAECULO EX QUO IN ALBUM


SANCTORUM EIUS NOMEN RELATUM EST.

Dilecti filii, salutem et apostolicam benedictionem. Q u a m q u a m


h a u d sane diu est, cum decessor Noster fel. rec. P i u s X, datis ad vos
litteris, Theresiam, legiferam Matrem vestram, amplissimo honestavit
praeconio, t a m e n aliquid de eius laudibus attingere etiam Nobis videtur o p p o r t u n u m , non tam quia tertius a n n u s saecularis adest, ex
quo caelitum s a n c t o r u m h o n o r i b u s aucta est - id enim u n a cum
praestantissimis viris q u a t u o r ei contigit - quam quia h u n c ipsum in
a n n u m natalis trecentesimus incidit sacri Consilii christiano nomini
p r o p a g a n d o . E t e n i m in Theresia n o n solum singularis q u a e d a m sapientia
movet admirationem, sed etiam illud studium, quo incredibiliter ardebat,
ut omnes, qui ubique essent, catholicae fidei expertes Ecclesiae sanctae
sese adiungerent. I a m ab ineunte aetate h u n c apostolicum a r d o r e m
ostendit, cum de p a t e r n a domo se clam subducens, Evangelii dissemin a n d i aut martyrii pro Christo faciendi causa, in Africani traiicere tentavit. Quod propositum si t u n c peragere prohibita est, divinae Providentiae n u t u m licet agnoscere, eam in aliud t e m p u s reservantis, quo
pro Ecclesia multo uberius m u l t o q u e felicius laboraret. - Profecto, q u a m
Iesus Christus Ecclesiae pollicitus erat perpetuam praesentiam suam ad
opitulandum, ea praeclare, si u n q u a m alias, patuit s u b l u t h e r a n a e haeresis o r t u m ; cum, qui n o v a t o r u m i m p e t u m r e t u n d e r e n t , non pauci sanctimonia et actione vitae mirabiles exstiterunt. In eo n u m e r o nobilem
sibi locum Theresia vindicat; de q u a in decessoris Nostri Gregorii XV
gravissimis litteris ita scriptum legimus: In diebus nostris fecit (Deus)
salutem m a g n a m in m a n u feminae;... q u a e excelsiora moliens, et vir tutem s e x u s animi m a g n i t u d i n e supergressa, accinxit fortitudine lum bos suos et roboravit brachium suum, et instruxit exercitus fortium,
qui pro domo Dei Sabaoth et pro lege eius et pro m a n d a t i s eius a r m i s
spiritualibus decertarent (Bull, canoniz.).
Scilicet, seraphico a m o r e haec Deum diligens, nihilque toto pectore
nisi-Dei gloriam a n h e l a n s , o m n i n o pati, n o n poterat, aliqua ex p a r t e
r e g n u m Christi c o a n g u s t a r e quod contra magis magisque per orbem

276

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

terrae amplificari vehementissime cupiebat; e a m q u e ob causam, Eliae


spiritu, quo ipsa agebatur, eum a l u m n o s disciplinae suae diligentissime
imbuisset, eos contumaciae perfidiaeque haereticorum obiecit; c u m q u e
videret graves fidelium i a c t u r a s t a m e n fieri, eosdem suos filios ad quaer e n d a m infidelium salutem convertit, ut Ecclesiae detrimenta idoneis
emolumentis compensarent. Interea mirificae c u i u s d a m opportunitatis
subsidium evangelicis operariis comparavit, constituto a p u d o m n i a Carmel itidum asceteria precum et paenitentiae apostolatu, qui dicitur, quo
sacratae virgines in apostolicos fratrum labores uberem de caelo opem
devocare n o n cessant.
Itaque sapientissimae Matris h o r t a t u praeceptisque conformati, n o n
est mirum, si sodales Carmelitae in traducendis ad fidem b a r b a r i s alacres
diligentesque in exemplum sese praestare i n s t i t u e r i n t ; qui quidem demand a t a m sibi dominici agri p a r t e m ad excolendum multo sudore a t q u e
etiam suo ipsorum cruore, quotiescumque r e s postulavit, perfuderunt.
Atque in hoc genere illud n o n silebimus, Carmelitarum excalceatorum
consilia et studia n o n p a r u m a p u d h a n c Apostolicam Sedem valuisse,
ut propriam S a c r a m Congregationem conderet catholicae fidei propag a n d a e ; quod Clementis VIII, Pauli V et Gregorii XV acta l o q u u n t u r .
Nos igitur hoc fausto T h e r e s i a n a e familiae tempore, dilecti filii, ves t r a m domesticam laetitiam participantes, q u a m velimus ista, q u a e celeb r a t u r i estis, sacra saecularia m a g n u m vobis afferant studii salutaris
incrementum. Quare a g i t e ; sic seraphicae Matris sollemnem renovate
memoriam, ut simul, eius et praescripta et exempla recolendo, q u a e ad
Evangelii diffundendum l u m e n pertinent, a n i m o s vestros redintegretis.
Item ex v e s t r o r u m recordatione maiorum qui, Theresiae repleti spiritu, in
regionibus b a r b a r o r u m n o n mediocri cum Ecclesiae utilitate d e s u d a r u n t ,
h u n c percipite fructum, ut ad sacras missiones eo vel impensius incumbatis. I t a cum sanctissimae Matri p e r g r a t u m feceritis, t u m vero s u m m a
Nostra vota, q u a n t u m est in vobis, expleveritis: siquidem nihil quicquam
h a b e m u s antiquius, q u a m u t cum a n i m a r u m t a m immenso n u m e r o , q u a e
in tenebris et u m b r a mortis sedent, lucem et vitam Christi R e d e m p t o r i s
c o m m u n i c e m u s . Auspicem divinorum m u n e r u m ac testem p a t e r n a e
benevolentiae N o s t r a e , tibi, dilecte fili, et universo isti, cui praees,
Ordini apostolicam benedictionem amantissime i m p e r t i m u s .
Datum Romae apud Sanctum Petrum,
a n n o MCMXXII, Pontificatus Nostri primo.
PIVS PP. XI

die

xxxt mensis martii

S. Congregatio Consistorialis

277

ACTA SS. CONGREGATIONUM


SACRA CONGREGATIO CONSISTORIALIS
PROVISIO

ECCLESIARUM

S s m u s D. N. P i u s P p . XI, decretis S. Congregationis Consistorialis,


h a s q u a e s e q u u n t u r Ecclesias de proprio singulas P a s t o r e providit,
nimirum:
12 martii 1922. Cathedrali Ecclesiae Trevirensi praefecit R. P. D.
R u d o l p h u m Bornewasser, h a c t e n u s Episcopum titularem Bitensem et
Auxiliarem Archiepiscopi Coloniensis.
2 aprilis. Titulari Ecclesiae archiepiscopali Caesareae Ponti,
R. P. D. Vincentium Pulisic, h a c t e n u s Archiepiscopum J a d r e n s e m .
7 aprilis. Cathedralibus Ecclesiis R u b e n s i et Bituntinae invicem
perpetuo unitis, R. D. Placidum Ferniani, p a r o c h u m F a v e n t i n a e dioeceseos.
11 aprilis. Titulari episcopali Ecclesiae Paralensi, R. D. I o a n n e m
Smit, Vicarium Apostolicum de Norvegia et Spitzberg.
28 aprilis. Cathedrali Ecclesiae Castri Maris Stabiarum, R. P.
D. H u b e r t u m M. Fiodo, h a c t e n u s Episcopum Bovinensem.
2 maii. Cathedrali archiepiscopali Ecclesiae Vrhbosnensi, R. P.
D. Ioannem Saric, h a c t e n u s Episcopum titularem Caesaropolitanum.
21 aprilis. Cathedrali Ecclesiae Zamorensi Americae Septentrionalis, R. P. D. E m m a n u e l e m Fulcheri et Pietrasanta, h a c t e n u s Episcopum Cuernavacensem.
Cathedrali Ecclesiae Cuernavacensi, R. P. D. Franciscum U r a n g a
et Saenz, h a c t e n u s Episcopum titularem Tlousinum.
Cathedrali Ecclesiae Campecorensi, R. D. F r a n c i s c u m Gonzalez,
canonicum magistralem ecclesiae cathedralis Zamorensis Americae Septentrionalis.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

SACRA CONGREGATIO DE RELIGIOSIS


I
INSTRUCTIO
SEU ELENCHUS QUAESTIONUM AD QUAS RESPONDENDUM EST A MODERATORIBUS
SEU MODERATRICI BUS GENERALIBUS INSTITUTORUM VOTA SIMPLICIA PROFITENTIUM IN RELATIONE AD

S. SEDEM QUINTO QUOQUE ANNO TRANS-

MITTENDA.
E

(A

Sacra

Congregatione

tramitem Codicis
revisa

et

iuris

Episcoporum
canonici

et Regularium

Sacra

primum

Congregatione

edita,

ad

de Religiosis

emendata).
PRAEMITTENDA

1. Doceatur q u a e decreta a p p r o b a t i o n i s
q u a n d o , i n s t i t u t u m a S. Sede obtinuerit.

seu commendationis, et

2. Quinam sit finis sive scopus peculiaris Instituti.


3. Num titulus Instituti ab initio a s s u m p t u s a u t scopus vel h a b i t u s
sodalium aliquatenus p o s t m o d u m i m m u t a t i fuerint et q u a n a m auctoritate.
4. Quot sint sodalium classes. Q u a e n a m vota e m i t t a n t u r .
5 . * Quot sodales ab initio u s q u e in p r a e s e n s , a u t saltem ultimo
vicennio, h a b i t u m Instituti i n d u e r i n t .
6. * Quot sodales a fundatione Instituti u s q u e in praesens, a u t saltem ultimo vicennio, et quomodo, ab eo recesserint, sive tempore novitiatus, sive post emissa vota t e m p o r a n e a , sive post emissa vota perpetua. Num et q u o t fuerint fugitivi vel apostatae.
7. Q u a n d o n a m ultima relatio ad S. Sedem missa fuerit.
I. -

DE

PERSONIS

A) De admissis.
8. Quot postulantes ab ultima relatione admissi fuerint.
9. N u m pro singulis habita sint testimonia a iure requisita ; speciatim vero litterae testimoniales :
a) pro viris in genere,
b) pro clericis,
* Ad interrogationes aut interrogationum partes asterisco notatas nonnisi in
prima, post promulgatam hanc instructionem, relatione respondendum erit.

S. Congregatio de Religiosis

.279

c) pro illis (viris a u t respective mulieribus) qui in Seminario, collegio vel alius religionis p o s t u l a t u a u t novitiatu fuerunt; et quidem
iureiurando firmatae.
10. Num speciali aliquo modo seu i n d u s t r i a ad n o m e n I n s t i t u t o
dandum, quis allectus fuerit; et praesertim n u m e p h e m e r i d u m ope moderatores h u n c in finem usi sint.
11. Num praeterea exquisita fuerit sufficiens notitia circa eorum
indolem et mores quoties id necessarium erat vel o p p o r t u n u m .
12. Quoties et super q u i b u s impedimentis seu defectibus dispensatio necessaria fuerit et a q u o n a m Superiore ecclesiastico concessa.
13. Num postulatum o m n e s ii q u i b u s p r a e s c r i p t u s est peregerint per
t e m p u s s t a t u t u m in domo in q u a regularis disciplina servetur.
B) De Novitiis.
14. Quot et q u a e n a m sint d o m u s
auctoritate S. Sedis instituta sit.

novitiatus et n u m u n a q u a e q u e

15. Quot novitii post u l t i m a m relationem h a b i t u m Instituti susceperint.


16. Quot n u n c in novitiatu degant.
17. Num novitii a professis rite separati existant.
18. Num o m n e s h a b e a n t integrum exemplar constitutionum.
19. Num omnes a n t e professionem per a n n u m i n t e g r u m et contin u u m in domo novitiatus sub c u r a magistri degerint.
20. Num magister novitiorum ab o m n i b u s officiis oneribusque vacet,
q u a e novitiorum curam et regimen impedire possint.
21. Num, q u a n t u m et q u a auctoritate, t e m p u s no vitiatus,.ultra terminum in constitutionibus praefinitum, prorogatum vel i m m i n u t u m fuerit.
22. U t r u m novitii primo novitiatus a n n o vacaverint t a n t u m m o d o
exercitiis pietatis, an aliis etiam et q u i b u s operibus addicti fuerint.
23. Num d u r a n t e secundo a n n o novitiatus (ubi peragitur) novitii in
alias d o m u s missi fuerint, et n u m servata fuerit instructio S. G. de Religiosis diei 3 novembris 1921.
24. (In Institutis Sororum). N u m a n t e admissionem ad h a b i t u m , ad
p r i m a m professionem t e m p o r a r i a m et ad professionem p e r p e t u a m , Episcopus vel eius delegatus praescriptam voluntatem adspirantis, et grat u i t o , exploraverit.
25. N u m professioni, quoties locus erat, p r a e m i s s a fuerit vel alias
o p p o r t u n e peracta cessio administrationis p r o p r i o r u m b o n o r u m ac dispositio de e o r u m d e m u s u et usufructu.
26. Num a novitiis a n t e professionem votorum temporariorum testam e n t u m de bonis p r a e s e n t i b u s vel forte obventufis libere conditum fuerit.

280

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

G) De Professis.
27. Quot n u n c sint in Instituto sodales:
a) votorum t e m p o r a r i o r u m ,
b) votorum p e r p e t u o r u m .
28. N u m vota t e m p o r a r i a semper t e m p o r e debito fuerint r e n o v a t a .
29. N u m sodales tempore debito ad vota p e r p e t u a admissi fuerint
post elapsum t e m p u s votorum t e m p o r a r i o r u m .
30. Quot sodales sive professi sive novitii post u l t i m a m relationem
obierint.
D) De egressis et dimissis.
31. Quot post ultimam relationem ab Instituto recesserint:
a) ex novitiis,
b) ex professis expleto t e m p o r e v o t o r u m t e m p o r a r i o r u m ,
c) p e r d u r a n t i b u s votis temporariis,
d) post emissa vota perpetua.
32. N u m in dimittendis sodalibus s e m p e r observatae fuerint, pro
c a s u u m diversitate, n o r m a e in sacris c a n o n i b u s et in propriis constitutionibus praescriptae.
33. N u m (excepto casu urgenti de q u o in cann. 653 et 668) aliquis
dimissus aut egressus fuerit:
a) ante acceptam sententiae vel decreti confirmationem ab Apostolica Sede, si a g a t u r de viris professis a votis p e r p e t u i s ; vel a n t e
acceptam ab eadem S. Sede decisionem, si de Sororibus a votis perpetuis professis agatur.
b) p e n d e n t e recursu ad S. Sedem, si de professis a votis temporariis,
c) a b s q u e praevia dispensatione, ab ipso religioso expostulata,
super votis emissis.
34. (In Institutis sororum). Num egressis q u a c u m q u e de causa dos,
quomodolibet constituta, integre t r a d i t a fuerit, u n a cum supellectili
q u a m ad I n s t i t u t u m a t t u l e r a n t , in eo statu in quo t e m p o r e egressus
reperiebatur.
35. Num iis q u a e , sine dote receptae, ex propriis bonis sibimet providere n o n valebant, in casu egressus ex Instituto, necessaria ex caritate
suppeditata fuerint, q u i b u s modo t u t o ac convenienti d o m u m redire et
per aliquod t e m p u s h o n e s t e vivere p o t u e r i n t .
II. - DE REBUS

A) De domibus.
36. Quot domos I n s t i t u t u m habeat, et in q u i b u s n a m dioecesibus:
an et quot h a b e a t provincias.

S. Congregatio de Religiosis

281

37. An et q u o t novae d o m u s post ultimam relationem apertae fuer i n t : et an in o m n i b u s intercesserit legitima auctoritas et servata fuerit
ratio in constitutionibus praescripta.
38. Quot sodales diversarum classium in singulis domibus commorentur, et (si diversa opera ab Instituto exerceantur) q u i b u s n a m operibus addicti sint.
39. Num post ultimam relationem d o m u s aliqua suppressa fuerit
et c u i u s n a m auctoritate.
40. U t r u m singuli sodales proprias cellas habeant, an saltem in
c o m m u n i dormitorio s u u m quisque cubile convenienter ab o m n i b u s aliis
separatum.
41. Num infirmis curandis s e p a r a t u s locus u n d e q u a q u e a p t u s addictus sit.
42. Num pro recipiendis hospitibus adsint in domo cubicula sufficienter, ut decet, a communitate religiosa separata.
43. (In Institutis Sororum). Num habitatio capellani sive confessarii i n g r e s s u m s e p a r a t u m et nullam cum Sororum habitatione communicationem habeat.
B) De bonis.
44. Q u i n a m fuerint ab ultima relatione a n n u i reditus et expensae :
a) t u m Instituti in c o m m u n i ;
b) tum u n i u s c u i u s q u e domus.
45. Num ab ultima relatione sive I n s t i t u t u m in communi, sive certae d o m u s in particulari, nova bona mobilia vel immobilia et cuius
valoris obtinuerint.
46. Num pecuniam semper utili foenori et honesto ac tuto collocaverint.
47. U t r u m et q u a m iacturam b o n o r u m s u o r u m , post ultimam relationem, fecerint, vel d a m n a subierint, et q u a de causa.
48. Num et quae bona, sive im mobilia sive mobilia pretiosa abalienaverint, et q u a facultate.
49. Num illorum b o n o r u m , q u a e capitalia vocantur, p a r t e m
q u a m consurnpserint.

ali-

50. N u m arca communis vel d o m u s aliqua particularis aere alieno


gravetur, et q u a n t o .
51. Num ab ultima relatione nova debita contraxerint; q u a e n a m ,
et q u a auctoritate.
52. Num b o n a temporalia, tum religionis universae, tum singular u m provinciarum et d o m o r u m , per oeconomos rite deputatos administrentur ad n o r m a m sacrorum c a n o n u m et constitutionum.
ACTA, vol. XIV, n. 9. 8-5-922.

21

28

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

53. Num oeconomi, sive generalis sive locales, rationem s u a r u m


a d m i n i s t r a t i o n u m praescriptis t e m p o r i b u s rddiderint; et n u m huiusmodi rationes modo praescripto e x a m i n a t a e et a p p r o b a t a e fuerint.
54. N u m lites de bonis h a b e a n t .
55. N u m pecuniae aliaeque r e s pretiosae caute custodiantur iuxta
n o r m a s hac de re traditas et praescriptum constitutionum.
56. Num et q u o pacto pecuniam sive res pretiosas, a saecularibus
depositas, custodiendas acceptaverint.
57. (In Institutis Sororum). U t r u m dotes Sororum iuxta leges canonicas in tuto ac fructifero investimento de consensu Ordinarii loci collocatae fuerint; an et q u a e e a r u m pars, quo modo et cuius permissu
in expensas faciendas i n s u m p t a fuerit.
58. Num et q u a e n a m legata pia seu fundationes in Instituto, sive
pro Missis celebrandis, sive pro operibus caritatis exercendis, existant.
59. Num h u i u s m o d i onera fideliter adimpleta fuerint.
60. Num pecunia, q u a huiusmodi fundationes constitutae fuerunt,
rite collocata et seorsim ab aliis quibuslibet administrata fuerit.
61. Num Episcopo iuxta sacrorum c a n o n u m praescriptum de h u i u s modi fundationibus ratio reddita fuerit.
62. Q u a n t u m superfluae pecuniae in fine cuiuslibet anni a singulis
d o m i b u s in a r e a m c o m m u n e m collatum fuerit.
63. U t r u m sponte an invite h u i u s m o d i pecuniae collatio ab omnibus
facta fuerit.
64. Num superiorissa vel oeconoma h a b e a t pecunias, de quibus libere,
etsi pro bono instituti, disponat, q u i n ullam rationem reddat.
I I I . - DE DISCIPLINA

A) De vita religiosa.
65. Num in u n a q u a q u e domo exercitia spiritualia pro singulis diebus,
mensibus, annis vel aliis certis t e m p o r i b u s s t a t u t a accurate p e r a g a n t u r .
66. N u m o m n e s sodales quotidie Missae sacrificio assistant.
67. U t r u m o m n e s sodales exercitiis c o m m u n i b u s interesse possint, et
an illis qui q u a n d o q u e pro negotiis domesticis ab aliquo exercitio comm u n i eximuntur, saltem concedatur t e m p u s privatim illud peragendi.
68. Num serventur canonica s t a t u t a :
a) q u a n t u m ad conscientiae manifestationem n o n exigendam,
b) quoad sacramentalem confessionem,
c) circa eucharisticae c o m m u n i o n i s frequentationem.
69. Num adsint confessarii ad iuris n o r m a m designati; n u m et qui
a b u s u s irrepserint, sive ex p a r t e Superiorum libertatem a lege con-

283

S. Congregatio de Religiosis

cessam coarctantium, sive ex parte s u b d i t o r u m permissa libertate abutentium.


70. N u m in Institutis S o r o r u m ubique quovis triennio confessarius
ordinarius mutetur, vel debita auctoritate confirmetur.
71. Num praescriptiones de clausura servanda in parte d o m u s Religiosis reservata fideliter observentur.
72. Num Religiosis frequenter permittatur locutorium adire et an
Constitutiones in hac re serventur.
73. Num Religiosis e domo egredientibus, extra casum necessitatis,
a Superioribus socius a d d a t u r .
74. Num, q u a ratione et quibus t e m p o r i b u s h a b e a n t u r institutiones
catecheticae et piae exhortationes ad conversos aliosque a l u m n o s nec
non ad famulos seu convictores.
75. N u m et q u a e n a m scripta periodica sodales e d a n t a u t illis conscribendis o p e r a m conferant: n u m in iis, sicut etiam in libris edendis,
statutae leges servatae fuerint.
76. N u m et q u i b u s libris, sive antiquis sive recentioribus, etiam
m a n u scriptis, sola m o d e r a t o r u m Instituti licentia editis sodales u t a n t u r .
B) De observantia quarumdam specialium legum.
77. Num omnia circa
observata fuerint:

Capitulum generale

praescripta diligenter

a) quoad litteras convocatorias;


b) quoad electionem delegatorum ;
c) quoad electionem s c r u t a t o r u m et secretarii;
d) quoad electionem Moderatoris generalis;
e) quoad
generalium.

electionem

Consiliariorum,

Oeconomi

et

Secretarii

78. N u m omnino liberum fuerit sodalibus litteras, q u a e ab inspectione Superiorum exemptae sunt, sive scribere sive recipere.
79. N u m lex de m u t a n d i s Superioribus post s t a t u t u m t e m p u s fideliter observetur. Num, quot dispensationes et a quo super h a c lege
impetratae fuerint.
''
80. Num Moderator generalis et Superiores provinciales praescriptam
d o m o r u m visitationem rite peregerint.
81. Num Moderator generalis et Superiores sive provinciales sive
locales praefinitis t e m p o r i b u s consiliarios suos convocent, ut cum eis
agant de negotiis sive Instituti sive provinciae sive domus.
82. Num in deliberationibus debita libertas consiliariis servata fuerit.
83. Num in Consilio generali electiones libere et iuxta n o r m a s praescriptas factae fuerint.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

84. U t r u m ubique vigeat vita c o m m u n i s ; n u m o m n i b u s sodalibus


necessaria, praecipue q u o a d victum et vestitum, a Superioribus ea q u a
decet p a t e r n a caritate suppeditentur, et an forte sint qui haec sibi ab
extraneis procurent.
85. Num alicubi sodales sint n u m e r o insufficientes ita ut nimis oner e n t u r laboribus cum gravi valetudinis discrimine.
86. Num provideatur ne quid desit infirmis ex iis, q u i b u s iuxta
propriam cuiusque conditionem indigent, atque ut in corporalibus et
, spiritualibus necessitatibus q u a par est caritate subleventur.
87. (In Institutis Clericorum). Quot annis clerici vacent studiis:
a) litterarum h u m a n i o r u m ,
b) philosophiae, et
c) theologiae.
Q u a t e n u s a u t e m studia domi p e r a g a n t u r , quot professores singulis
disciplinis tradendis sint addicti.
88. Num alumnis a u t etiam magistris alia officia committantur quae
a studiis eos avocent.
89. Num omnes s t u d e n t e s :
a) integrum cursum studiorum perfecerint antequam e domo studiis destinata exierint;
b) a n t e promotionem ad sacros Ordines studia per leges canonicas respective praescripta rite perfecerint;
c) cetera o m n i a a sacris canonibus pro admissione ad Ordines
requisita (circa titulum ordinationis, litteras dimissorias, etc.) religiose
observaverint.
90. N u m servata fuerit lex de examine a sacerdotibus q u o t a n n i s ,
saltem per q u i n q u e n n i u m , peragendo.
91. N u m aliquando exerceatur negotiatio per sacros canones interdicta: item an ars aliqua vel industria q u a e frequentiorem afferat consuetudinem cum extraneis; quibus cautelis, t u m pro salute illorum sodalium qui his incumbunt, tum pro e x t e r n o r u m aedificatione.
92. An Superiores curent inter suos subditos promovere notitiam
et exsecutionem decretorum S. Sedis, quae religiosos respiciunt: item an
publice legantur, praeter proprias constitutiones, decreta quae Apostolica
Sedes legenda praescripserit.
C) De operibus Instituti.
93. Quot p e r s o n i s (vel classibus p e r s o n a r u m ) beneficia contulerint
sodales iis operibus q u i b u s iuxta scopum sui Instituti sese devovent.
94. Si n u m e r u s i s t a r u m p e r s o n a r u m post ultimam relationem alicubi
i m m i n u t u s fuerit, indicentur rationes.

S. Congregatio de Religiosis

95. {Pro

Institutis

quae

stipem

ostiatim

285

colligunt):

a) an ex constitutionibus clare et certo constet de iure seu officio


stipem ostiatim colligendi ;
) an sacrorum c a n o n u m praescripta et S. Sedis decreta hac de
Ve edita in o m n i b u s religiose observentur.
96. Num ab Institutis Sororum h a b e a n t u r in suis domibus diversoria a u t valetudinaria pro personis quibuscumque, etiam diversi s e x u s ;
et q u a t e n u s affirmative, cuius licentia et q u i b u s cautelis.
97. Num et quomodo Sorores in seminariis vel collegiis vel quibuscumque ecclesiasticorum virorum domibus rem domesticam g e r e n d a m
assumpserint.
98. Num Sorores opera q u a e d a m caritatis exerceant (v. g. erga infantes aut parturientes a u t chirurgi cultro incisos) quae virgines Deo dicatas
et h a b i t u religioso i n d u t a s dedecere videantur.
99. N u m Sorores, q u a e infirmis in privatorum domiciliis i n s e r v i u n t ,
praescriptas a Constitutionibus cautelas semper adhibeant.
100. N u m Superiores permiserint commorationem sodalium in domi bus saecularium, et q u a n t o tempore.
101. (Pro Institutis virorum). Num aliquod Institutum S o r o r u m
quasi ab ipsis dependens, sibique aggregatum, directe vel indirecte, reti n a n t vel dirigant et q u a n a m auctoritate.
102. Num post u l t i m a m relationem aliquod novum opus, vel potius
nova species o p e r u m , aliis iam existentibus adiuncta fuerit, et q u a n a m
auctoritate.
.
103. Num in Instituto vel in aliquibus domibus irrepserint a b u s u s
et q u i .
104. N u m querelae vel difficultates exsistant :
a) cum Ordinariis locorum,
6) cum confessariis,
c) cum capellanis.
105. (Pro Institutis laicalibus utriusque sexus). An domos h a b e a n t
in q u i b u s suscipiantur ad c o m m o r a n d u m adolescentes respectivi sexus
qui publicas scholas laicas frequentant, quibus in locis, q u a s ve scholas
adeant, q u o m o d o et per quos eorum religiosae instructioni consult u m sit.
*
* *
R e s p o n s a a u t e m ad suprascriptas quaestiones non solum a Moderatore seu Moderatrice generali, sed etiam a singulis Consiliariis seu
Assistentibus generalibus, praevio m a t u r o examine, signanda erunt. Si

286

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

a g a t u r de Congregatione mulierum, signanda pariter e r u n t ab Ordinario


loci in quo s u p r e m a Antistita cum suo Consilio residet.
Q u o d si quis ex iisdem Consiliariis seu Assistentibus aliquid magni
m o m e n t i praeterea S. Sedi significandum esse putaverit, id etiam per
privatas a t q u e secretas litteras praestare poterit. V e r u m t a m e n m e m o r
ipse sit conditionis suae et sciat conscientiam s u a m graviter oneratum iri,
si quid a veritate alienum secretis eiusmodi litteris exponere praesumpserit.
R o m a e , ex
25 martii 1922.

Secretaria Sacrae Congregationis de Religiosis, die

T H . CARD. VALFR DI BONZO, Praefectus.

L.%8.
Maurus M. Serafini, Ab. O. S. B., Secretarius.

II

'

APPROBATIONES

Decretis Sacrae Congregationis de Religiosis, S S m u s Dnus Noster


Pius P P . X I :
20 martii 1922. Societatis religiosae a Divino Salvatore n u n c u patae, cuius domus princeps in Urbe sita est, Constitutiones definitive
approbavit.
Institutum Sororum vulgo ab I m m a c u l a t a n u n c u p a t u m , cuius
d o m u s princeps in civitate Ianuensi sita est, approbavit et, ad septennium, experimenti gratia, eius Constitutiones.
4 aprilis. Instituti Sororum a Domina Nostra Matre Misericordiae, cuius d o m u s princeps Tilburgi, in Hollandia, in dioecesi Buscoducensi, sita est, novas Constitutiones definitive approbavit.
Instituti Sororum vulgo Figlie di Maria Ausiliatrice nuncu?
pati, cuius d o m u s princeps in dioecesi Aquensi sita est, novas Constitutiones definitive approbavit.

S. Congregatio de Propaganda Fide

287.

SACKA CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE


\

EPISTOLA
AD EPISCOPOS, VICARIOS, PRAEFECTOSQUE APOSTOLICOS AC MISSIONUM SUPERIORES :

DE RELATIONIBUS MISSIONUM, SINGULIS

QUINQUENNIIS EXHI-

BENDIS.

Sacrum Consilium Christiano Nomini P r o p a g a n d o per epistolam


d a t a m die 1 iunii a. 1877 Vicarios et Praefectos Apostolicos monebat,
ut temporibus pro visitatione S S . Liminum a Sixto V, constitutione
Romanus Pontifex diei 20 dec. a. 1585, pro Episcopis statutis, vel frequentius, prout mos iam alicubi invaluerat, accuratas relationes de
toto eorum pastorali m u n e r e deque o m n i b u s ad Missionum s u a r u m
s t a t u m pertinentibus, transmitterent. E u m in finem epistolae adnecteb a t u r series quaestionum, quibus in praedicta relatione exaranda respondere satagerent Superiores Missionum.
Verum, promulgato Codice iuris canonici, quo n o n n u l l a innovata
sunt aliaque aliter ordinata, expedire visum est ut m e m o r a t a e q u a e stiones aliquantulum i m m u t a r e n t u r , quo eiusdem Codicis praescriptionibus plenius responderent, atque omnimode cohaererent.
Itaque, de mandato SSmi D. N. Pii PP. XI, nova haec quaestion u m series ad n o r m a m cc. 300 et 340 1 Codicis I. C. ab universis
Episcopis, Vicariis Praefectisque Apostolicis ac Missionum Superioribus
subiectis huic S. C. de P r o p a g a n d a Fide in posterum prae oculis h a b e n d a
erit in relationibus conficiendis.
Ad SS. Liminum visitationem a u t e m quod attinet serventur cc. 299
et 341.
ANIMADVERTENDA

I. Relatio latina lingua, nitidis characteribus, in charta n o n translucida conscribenda erit et ab ipso Ordinario et ab u n o saltem ex canonicis vel consultoribus (in dioecesibus) a u t ex consiliariis Missionis
subsignanda, adiectis die, mense et a n n o quibus d a t a fuerit.
II. In p r i m a relatione, post acceptam praesentem epistolam d a n d a ,
ad singulas quaestiones, q u a e infra p o n u n t u r , accurate ac plene responderi debet.

288

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

I I I . Idem faciendum erit ab omni novo Missionis Superiore, p r i m a


vice q u a relationem q u i n q u e n n a l e m exhibere debebit.
IV. In relationibus quae p r i m a m sequentur, Ordinarii omittere
p o t e r u n t ea omnia, q u a e p a r t e m historicam c e t e r a s q u e generales notitias Missionis respiciunt, si i m m u t a t a permanserint.

CAPUT
GENERALES

NOTITIAE MISSIONIS

1. a) Breve compendium historicum circa originem, progressus ac


mutationes dioecesis, vicariatus sive praefecturae a u t Missionis conficiendum erit. Brevissima q u o q u e a d u m b r a t i o fiat de historia religiosa
Missionis, de persecutionibus praesertim, ac de illustrioribus m a r t y r i b u s .
b) Describenda superficies, confinia q u i b u s continetur territorium Missionis. Insuper charta geographica Missionis, si fieri potest,
addatur.
c) Brevis notitia detur de natura loci caelique temperie, ac de fertilitate terrae, de ratione et mediis itinerum. Q u i n a m morbi in ea forte
praevaleant, et quibus cautelis vitari possint.
2. a) De divisionibus civilibus territorii, de principalioribus
tibus, de reipublicae seu Gubernii civilis forma.

civitas

6) De incolarum propriis moribus, indole, origine ; de praecipuis


commerciis, et industriis regionis ac de varietate stirpium, linguarum ac
religionum.
c) Quinam incolarum numerus: quot inter incolas sint catholici;
si autem varii adsint ritus, quot catholici in singulis; et inter non c a t h o licos quot ethnici, m a h u m e t a n i , hebraei, haeretici, etc.
CAPUT

II

DE CONSTITUTIONE MISSIONIS EIUSQUE DIVISIONE ECCLESIASTICA

3. Quinam locus residentiae Ordinarii cum o m n i b u s


ad epistolas inscribendas necessariis.

indicationibus

4. In quot christianitates vel sectiones seu districtus aliasque circumscriptiones Missio divisa sit, et an ibi s a c e r d o t u m residentiae sint
stabiles, et an facilis sit ad eas accessus.
5. a) An et quot adsint in dioecesibus paroeciae vel in aliis Missionibus quasi-paroeciae cum p r o p r i a ecclesia, territorio d e t e r m i n a t o et
peculiari rectore. - An erectio paroeciarum et q u a s i - p a r o e c i a r u m facta
fuerit per decretum a s s e r v a t u m in archivo Missionis. An observentur

S. Congregatio de Propaganda Fide

289

instructiones h u i u s S. C. diei 25 iulii a. 1920 et diei 9 dec. a. 1920 (cfr.


Acta Apostolicae Sedis, a. 1920, pag. 331 et a. 1921, pag. 17), circa erectionem paroeciarum vel quasi-paroeciarum.,
6) An parochi, vel quasi-parochi (c. 451 2) applicent Missam
pro populo (c. 466), tributum solvant pro Seminario (c. 1356 1), suas
obligationes servent (cc. 451-470), et libero exercitio in cura a n i m a r u m
gaudeant, iuxta c. 415.
6. An h a b e a n t u r vicarii foranei (cc. 217, 445 seq.) et Missionis
districtus ita ordinati sint, ut plures uni sacerdoti t a m q u a m Superiori
subsint.
i 7. a) An spes affulgeat Missionem in plures dioeceses vel vicariatus
seu .praefecturas in p o s t e r u m dividendi, et q u o m o d o h a n c divisionem
Ordinarius praeparet, instituendo in u n a q u a q u e parte illa opera, quibus
opus est ut Missio i n d e p e n d e n s haberi possit.
b) An et q u a e n a m pars Missionis adsit quae nunquam fuerit evangelizata; an et q u o m o d o provideri possit eius evangelizationi.
8. U t r u m in singulis districtibus, paroeciis vel quasi-paroeciis diligenter serventur libri baptizatorum, confirmatorum, matrimoniorum et
defunctorum, nec n o n s t a t u s a n i m a r u m , ad n o r m a m c. 470.
9. An q u a e in cc. 375 et seqq. de archivo dioecesano h a b e n t u r ,
h a b i t a ratione locorum et p e r s o n a r u m , in Missione constituta sint ad
n o r m a m c. 304 1.
10. E x p o n a t u r insuper an h a b e a t u r directorium seu collectio regul a r u m et consuetudinum Missionis circa ea, quae a sacerdotibus t u m in
s u a vitae ratione t u m in fidelium regimine sint s e r v a n d a ; illudque
S. G. exhibeatur.
11. Dicatur u t r u m adsit catechismus, an sit communis cum aliis Missionibus eiusdem regionis, et an in variis libris h u i u s generis servetur
uniformitas circa doctrinae e x p o s i t i o n e m ; ac eius exemplar ad h a n c
S. C. mittatur.
CAPUT

III

DE ORDINARIO EIUSQUE PRAECIPUIS COOPERATORIBUS


IN REGIMINE MISSIONIS

12. a) Indicet Ordinarius n o m e n et cognomen suum, aetatem, originis locum et I n s t i t u t u m religiosum si ad aliquod pertineat, et q u a e n a m
indulta et facultates a S. Sede receperit.
) In dioecesibus dicat Ordinarius, an sedes metropolitana sit, an
et q u a s h a b e a t suffraganeas s e d e s ; et quem Ordinarium appellationis

290

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

i u x t a c. 1594 2 Metropolita, p r o b a n t e Sede Apostolica, sibi elegerit;


si vero suffraganea, q u e m Metropolitam h a b e a t ; si denique nulli Met r o p o l i t a e suffragetur, queni Metropolitam pro concilio provinciali et pro
iudicio appellationis sibi constituerit iuxta cc. 285, 292 et 1594 3.
c) An Episcopum auxiliarium vel coadiutorem cum futura success i o n e h a b e a t ; et indicet eius aetatem, locum originis, Institutum religiosum si alicui pertineat.
d) Dicat an s e c u n d u m praescriptum c. 309 constituerit s u u m
Pro-Vicarium vel Pro-Praefectum, et indicet eius nomen, aetatem, n a t i o n e m , Institutum religiosum si alicui forte pertineat; atque de eius qualitatibus et opere a d u m b r a t i o aliqua fiat.
e) In dioecesibus vero, e x p o n a t u r q u a e n a m vigeat ratio providendi, Sede episcopali vacante, dioecesis regimini (cc. 429-443).
f) Utrum constituerit u n u m Vicarium generalem (in dioecesibus)
vel Vicarium delegatum (in aliis Missionibus), et si plures ob q u a m rationem (c. 366, 3) ; ac similiter referat de eorum aetate, natione, an ad
aliquod Institutum religiosum pertineant, de eorum qualitate et opere
brevis notitia detur.
13. a) In dioecesibus u t r u m adsint capitulum cathedrale et alia capitula insignia an communiae cleri ad modum c a p i t u l o r u m ; et q u a e eorum
praecipua s t a t u t a ; u t r u m Episcopus nominet consultores dioecesanos
(c. 423), et quis eorum n u m e r u s .
b) in aliis Missionibus vero u t r u m adsit Consilium Missionis ad
n o r m a m c. 302, quot in eo exteri et quot indigenae sacerdotes h a b e a n t u r ; q u a e eiusdem Consilii attributiones.
14. a) An Ordinarius in regione sibi commissa commoretur et observantiam legum ecclesiasticarum urgeat (c. 386); an et q u a n d o Missionem
visitaverit iuxta c. 301 ; an praeter loca, res, libros et archiva, persona*
Ii t e r q u o q u e clericos examinaverit, eos singillatim audiendo ut cognosceret quae sit uniuscuiusque vitae ratio, quae sit confessionis sacramentalis frequentia et alia h u i u s m o d i ; an in visitatione inspexerit quoque
quae referuntur ad pia legata adimplenda et an circa Missarum m a n u a lium satisfactionem ac stipem omnia constituerit ad n o r m a m cc. 824-844.
b) An visitationem S S . Liminum suo tempore personaliter vel
per procuratorem perfecerit.
15. An praecipuos presbyteros indgenas et exteros congr eget semel
saltem in a n n o ut possit ex singulorum experientia et consilio deducere, quae sint perfectius in Missione o r d i n a n d a (c. 303).
16. a) Utrum et quomodo synodum celebraverit, et q u a n d o novissima
synodus congregata fuerit (c. 304 2).

S. Congregatio de Propaganda Fide

b) An aliquando consilium ineat cum Ordinariis vicinioribus vel


eiusdem regionis in maioribus negotiis pertractandis.
c) Q u a n d o Missionum concilium nationale vel regionale celebratum
fuerit, et an o p p o r t u n u m sit illud iterum convocari (c. 304, 2).
17. a) Quae m u t u a relatio intercedat inter Ordinarium et Superiores
Religiosos (cc. 296 2 - 298) et an cum Superiore locali religioso
eiusdem Instituti cui pertinet, Ordinarius concorditer vivat.
6) Utrum missionarii Episcopo, Vicario vel Praefecto Apostolico
a u t Missionis Superiori etiam ut religiosi subsint ; vel alteri Religioso
Superiori sint subiecti, et saltem an sint Ordinario subiecti ad n o r m a m
cc. 295, 296, 297, 630, 631.
c) An ipse Ordinarius, prout de iure, officia et residentias missionariis assignet (c. 296 1 coli. can. 454 5).
d) An in removendo aliquo missionario etiam religioso, praescriptiones c. 307 observentur.
18. Quomodo se h a b e a t Ordinarius cum civili loci auctoritate; an
eius dignitas et iurisdictio sarta tectaque ita semper servari potuerit, ut
n u n q u a m detrimentum libertati et immunitati Ecclesiae obvenerit.

CAPUT
DE

ADIUTORIBUS

IV

SACRI

MINISTERII

1. - De sacerdotibus in genere
19. a) Numerus, nomina et praecipuae notae singulorum sacerdotum
exterorum et indigenarum dentur. De iis qui zelo, pietate, scientia et
disciplina'eminent, specialiter, indicato q u o q u e nomine, dicatur.
b) Q u a m idoneitatem ad sacra ministeria atque ecclesiastica officia
et q u a m vivendi rationem clerici praeseferant. An obligationes clericor u m , de quibus in cc. 124-144, ipsi adimpleant.
20. a) Utrum ipsis occasio detur saltem semel in mense ad Sacram e n t u m confessionis accedendi aliosque presbyteros invisendi et m u t u o
adiumento fruendi.
6) An omnes sacerdotes iuxta praescripta cc. 126 et 595 1, n. 1
exercitia spiritualia peragant.
c) U t r u m ecclesiastici viri, sive saeculares sive regulares, clericali
habitu a u t religioso u t a n t u r , an saltem ea veste quae eorum s t a t u m
minime dedeceat (c. 136); et in modo sese gerendi an admittant quae
decus sacerdotale laedant (c. 138).
d) Si in Missione ecclesiastici viri h a b e a n t u r qui aliqua dignitate a S. Sede decorati sint, tituli quibus singuli exornati sint a t q u e

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

concessionis dies, officium et g r a d u s q u i b u s g a u d e a n t in clero Missionis,


aliaeque notitiae o p p o r t u n a e signictientur.
21. a) U t r u m omnes sacerdotes studio doctrinae moralis i n c u m b a n t ,
et utrum ad hoc studium fovendum h a b e a n t u r conventus pro c a s u u m
moralium examine conficiendo (cc. 131, 448).
b) An in usu facultatum q u a s accipiunt nimis latas interpretationes ac im p r o b a n d a m facilitatem sequantur.
22. An praedicationi verbi Dei (cc. 1337 seq., 1347) etiam inter
paganos assidue i n c u m b a n t ; an sint aliqui ex missionariis huic operi
exclusive addicti; vel hoc ministerium catechistis remittant, de suis fidelibus t a n t u m solliciti. Quae media a d h i b e a n t u r ut verbum Dei etiam
in magnis u r b i b u s , optimatibus et doctis paganis a n n u n t i e t u r i u x t a
instructiones huius S. G. diei 18 octob. a. 1883 et diei 19 martii a. 1893
(cfr. Collectanea S. C. de Prop. Fide, vol. 11, p. 187 n. 1606, et pag. 2 8 6
n. 1828).
23. Num negligentia vel otiositas aliquem ecclesiasticum in suo munere obeundo detineat; num inobedientiae vel avaritiae vel incontinentiae speciem quis in s u a vita praeseferat.
24. An sacerdotes miti ratione erga christianos se gerant, an c i r c a
modum sacri ministerii exercendi uniformitatem curent.
25. a) An charitas et concordia inter ecclesiasticos regulares et saeculares, exteros et indigenas foveatur.
b) an et quot sacerdotes sive exteri sive indigenae titulum Missionarii Apostolici ab hac S. G. P r o p . Fidei receperint.
26. An a r e r u m politicarum studio et a negotiis saecularibus se abstin e a n t (cfr. c. 139 3, 4; Instructiones h u i u s S. G. Propag. Fidei a. 1659,
ut in Collectanea, vol. I, pag. 42 n. 135; et diei 6 ianuarii, a. 1920).
27. An et qualia vulgentur in Missione diaria catholica, an recte
dirigantur, an sacerdotes o p e r a m suam ipsis praebeant, et in casu affirmativo, an ad n o r m a m can. 1386.
2.

- De Missionariis exteris

28. E x p o n a t u r imprimis an sacerdotes exteri, q u i b u s sacrum ministerium exercendum in Missione concreditum est, sint saeculares vel regulares, et cuius Instituti; u t r u m et quot fratres laicos addictos h a b e a n t .
An sufficiens e o r u m numerus sit pro necessitate Missionis.
29. An singuli missionarii exteri studio linguae vernaculae istius
gentis sedulam dent operam et an e a m ad praedicandum v e r b u m Dei
inter indigenas et in audiendis confessionibus indigenarum s e m p e r ac
recte a d h i b e a n t (cfr. Instructionem citatam diei 18 octob, a, 1883).

S. Congregatio de Propaganda Fide

293

30. a) An missionarii bona immobilia possideant ; an industriam vel


commercium exerceant (c. 142).
b) An Religiosi missionarii fidelibus et infidelibus exemplo sint
regulari observantia praesertim trium votorum paupertatis, castitatis
et obedientiae.
31. An in aedificandis et ornandis sacris aedibus et residentiis missionariorum peregrinae tantum artis forma adhibeatur, vel, q u a n t u m
possibile est, nativae etiam ipsius gentis artis species, pro opportunitate,
servetur.
32. De qualitate et opere praecipuorum missionariorum qui inter alios
excellunt referatur; atque de singulis edicatur: locus originis, aetas, et
quot iam ab annis in missione versentur.
3- - De Clero indigena
33. a) Singulariter sermo instituendus de clero indigena, ac imprimis
de idoneitate sacerdotum, deque animi qualitatibus q u i b u s praediti appareant.
b) U t r u m aliqua distinctio h a b e a t u r inter clerum indigenam et
s a c e r d o t e s exteros, q u i b u s in r e b u s et q u a m ob rationem. Quibus in officiis
indigenae sacerdotes adhibeantur, an ab aliquibus officiis ipsi arceantur.
c) Utrum et quot indigenae inter sacerdotes religiosos vel inter
fratres laicos inveniantur.
34. Utrum sacerdotes indigenae in familia cum parentibus cohabitent, vel c o m m u n e m vitam cum missionariis agant. (Cfr. Instruct, cit. 18
octob. a. 1883).
35. An clerus indigena h a b e a t quo honeste vivere possit. An pro senib u s et infirmis d o m u s aut saltem subsidia adsint, quibus adiuvari possint.
4. -

De Institutis religiosis et de aliis personis


quae in Missione adlaborant

36. a) An et q u a e instituta religiosa utriusque sexus adsint, quot domus,


et quot in eis indigenae et exteri. An Ordinarius sive per se sive per
a l i u m quinquennalem visitationem domorum religiosarum utriusque sexus
peregerit, iuxta cc. 296 1, 512, 513, et q u a e de iis magis notatu
digna videantur.
b) U t r u m Religiosi u t r i u s q u e sexus vitam c o m m u n e m ducant.
c) An Instituta religiosa b o n a possideant, nomine proprio, in
Missione.
37. Q u a e n a m eorum pro Missione utilitas; quae opera dirigant et
quo successu; an indigenarum et p a u p e r u m curae atque institutioni

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

praecipue a t t e n d a n t ; idque exprimatur sive q u o a d Instituta virorum sive


quoad I n s t i t u t a mulierum.
38. Si pro indigents h a b e a n t u r i n s t i t u t a religiosa dioecesani iuris
vel societates sive virorum sive mulierum in communi sine votis viventium, eorum n o m e n Ordinarius dicat, nec n o n finem, sodalium n u m e r u m , utilitatem; an emittant vota temporaria vel p e r p e t u a ; et alia h u i u s modi.
39. De Religiosis mulieribus Ordinarius referat:
a) an observentur canonicae leges circa admissionem ad novitiatum, professionem, clausuram, confessarios ac b o n o r u m temporalium
administrationem iuxta cc. 512, 513, 520-527, 533-535, 547, 549, 550,
552, 600-605.
b) an sint quae infirmis in privatis d o m i b u s adsistant, a u t rem
domesticam in nosocomiis, Seminariis, vel similibus virorum domibus
g e r a n t ; an c a u t u m sit de vitandis periculis, et an aliquid h a b e a t u r
reprehendendum.
40. U t r u m Virgines indigenae extra claustra viventes h a b e a n t u r , et
q u a e e a r u m vita et opera.
41. Quot catechistae et magistri scholarum utriusque sexus h a b e a n t u r ; an et quot viri et quot mulieres pueris moribundis baptismi
collationi sint addicti; q u o m o d o eorum honestae sustentationi provideatur.
CAPUT
DE

SEMINARIIS

42. An Seminarium adsit, et in casu affirmativo referatur enucleate :


a) de numero et statu e o r u m qui externam disciplinam regunt,
qui spiritualiter a l u m n o s dirigunt, qui docent (cc. 1358, 1361);
b) de statu a e d i u m ; de reditibus et oneribus, hoc est de statu
activo et passivo pii Instituti; et an h a b e a t u r ecclesiasticum t r i b u t u m
pro Seminario (c. 1356) ;
c) de iis quae v i d e a n t u r necessaria ad meliorem Setninarii s t a t u m
43. an Collegium praeparatorium ad Seminarium h a b e a t u r ; an d stinctum sit Seminarium in maius et minus (c. 1354 2); et quot
alumni in singulis. An Missionis conditio exigat ut d u m t a x a t Seminarium m i n u s constituatur et Seminarium maius regionale erigatur,
(c. 1354 3; cfr. Instruct, cit. diei 18 octob. a. 1883).
44. ~a) An observentur cc. 1363, 1371 circa a l u m n o s admittendos vel
excludendos. An servetur c. 1357 circa visitationem alumnorum et regulas
internas.

S. Congregatio de Propaganda Fide

295

b) Quibus studiis ad n o r m a m cc. 1364-1366 clerici i n c u m b a n t et


praesertim an linguam, latinam et patriam alumni accurate addiscant.
An in pietate clerici se exerceant ut in c. 1367 praescribitur, et an spiritu
ecclesiastico i m b u a n t u r urbanitatisque legibus excolantur, (c. 1369).
45. a) Si Missio Seminario careat, q u o m o d o consulatur pro comparandis sacerdotibus Missioni necessariis.
b) An studium habeatur seligendi bonae spei iuvenes ad clerum
indigenam c r e a n d u m ; u b i n a m et quo fructu educentur (c. 305).
46. An Ordinarius curet ut aliquis a l u m n u s pietate et ingenio praestans peculiaria collegia, praesertim q u a e Romae sunt, a d e a t ut ibidem
in studiis perficiatur (c. 1380).
47. An a n t e ordinationem clerici ad aliquod ministerium per aliquod
tempus exercendum a p u d presbyteros idoneos m i t t a n t u r , probationis
causa; et quibus s u b cautelis, ne vocatio clericorum detrimentum aliquod
patiatur.
CAPUT

VI

DE GENTIUM CONVERSIONE, ET DE CATECHUMENIS

48. Quomodo procedatur ad propagandam fidem inter ethnicos, in illis


praesertim regionibus ubi christiani n o n d u m h a b e n t u r vel pauci t a n t u m ; et an opera t a n t u m catechistarum vel etiam sacerdotum exteror u m et indigenarum adhibeatur (cfr. Instruct. S. C de P r o p . Fide diei
8 septembris a. 1869, in Collectanea, vol. II, pag. 21, n. 1346).
49. a) U t r u m adsint hospitia pro catechumenis utriusque sexus, et
quomodo ordinata sint. An omnes indiscriminatim qui petunt, statim ad
c a t e c h u m e n a t u s hospitia mittantur, vel solum post congruum t e m p u s
probationis. Q u a n t o t e m p o r e duret haec probatio.
b) An pecunia vel alia*beneficia materialia p r a e b e a n t u r infidelibus
fidei ignaris, ut ad c a t e c h u m e n a t u m t r a h a n t u r ; vel solus finis catechum e n a t u s sit praeparatio proxima ad baptismum pro illis qui iam dispositi sunt et veritates principaliores religionis iam cognoscunt. Quam
vigilantiam directe Ordinarius h a b e a t h a c in re.
c) Quanto tempore instructio catechumenorum d u r e t , an sit
sufficiens. An post b a p t i s m u m neophytorum, instructio et educatio
christiana p e r d u r e t aliquibus m e n s i b u s (cfr. Instruct, cit. diei 18
octob. a. 1883).
d) An curet Ordinarius ut neophyti ad aliquam stationem vel
christianitatem, post baptismum, adscribantur.

296

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

CAPUT V I I

DE QUIBUSDAM PIIS INSTITUTIS DIFFUNDENDAE FIDEI UTILIBUS

50. U t r u m erectum sit aliquod nosocomium, an dispensara medic a m e n t o r u m h a b e a n t u r , et quomodo a d m i n i s t r e n t u r reditus pro infirm o r u m sustentatione.
51. a) An et quot adsint orphanotrophia pro pueris et puellis, et
q u i b u s subsidiis sustententur.
b) An et q u a e n a m opificia h a b e a n t u r ubi pueri et puellae aliquam
artem addiscant.
52. a) Utrum et quae alia instituta charitatis h a b e a n t u r : ut hospitia
leprosorum, brephotrophia, gherontocomia et alia huiusmodi.
b) An officinae typographicae h a b e a n t u r , quo facilius libri sacri
vel scholares in b o n u m religionis evulgentur (cc. 1381, seq.).
c) Quae aliae fabricae in b o n u m Missionis institutae sint.
53. a) An adsint, praesertim in magnis civitatibus, inter catholicos,
uniones illae q u a e sociales vocantur; an circuli pro iuventute etc.; an
aggregationes operariorum, agricolarum etc. in aliquem charitatis finem
vel m u t u u m subsidium; an directioni et moderationi Ordinarii et Apostolicae Sedis dociles s u b s i n t ; q u a e n a m inde p r o m a n e n t beneficia moralia et temporalia.
b) An cura g e r a t u r ut qui h u i u s m o d i associationibus adscripti
sunt, in fidei doctrina instituantur et christianam vitam ducant.
CAPUT

VIII

DE EDUCATIONE IUVENTUTIS IN SCHOLIS

54. a) Circa scholas pro indigenis, sive pueris sive puellis, enucleate
referatur tum de earum numero, t u m de e a r u m gradu et distributione
in variis Missionis locis; scilicet an in praecipuis christianitatibus hab e a n t u r saltem scholae ad catechesim et preces addiscendas; u t r u m in
singulis districtibus vel sectionibus scholae sive inferiores sive superiores ad litteras -et reliquas scholares disciplinas addiscendas exstent;
an aliquod aliud superioris instructionis i n s t i t u t u m adsit, et q u o n a m in
loco. An scholae sufficiant liberis fidelium (c. 1379), et an in ipsis christianae institutioni iuventutis apte provideatur. N u m e r u s autem sive
singularum scholarum sive a l u m n o r u m dicatur.
b) Quomodo deficientiae scholarum superiorum consuli in posterum possit.

S.

Congregatio

de

297

Propaganda Fide

c) Quibus credita sit iuventutis i n s t i t u t i b , quot sint magistri


catholici et q u o t acatholici vel infideles; q u o m o d o s u s t e n t e n t u r . An
h a b e a t u r schola normalis pro m a g i s t r o r u m formatione vel q u o m o d o
eius deficientiae provideatur.
55. a) An in ipsas a d m i t t a n t u r etiam filii acatholicorum sive infidelium sive haereticorum; et quibus cautelis ne fidei catholicorum nocere possint; quinam ipsorum n u m e r u s respectu catholicorum; quomodo instructioni religiosae catholicorum provideatur (c. 1373); et n u m
minister acatholicus pro instructione religiosa acatholicorum admittatur.
6) An in memoratis scholis servetur o m n i m o d a separatio pueroa puellis.
56. An adsint in dioecesi, vicariatu vel praefectura seu Missione
scholae ministrorum protestantium vel scholae paganae; q u i n a m earum
n u m e r u s et g r a d u s ; an et quot adsint scholae neutrae ab auctoritate
civili c o n s t i t u t a e ; u t r u m catholici eas frequentent, an iusta ratione, et
q u o m o d o eorum instructioni religiosae provisum sit; et q u a e n a m cautelae ad periculum perversionis a pueris catholicis arcendum adhibeantur, iuxta c. 1374.
rum

CAPUT

IX

DE EDUCATIONE IUVENTUTIS IN COLLEGIIS

57. a) An et quot adsint convictus seu collegia, sive pro masculis sive
pro foeminis; cui eorum directio concredita sit ; u t r u m pro solis catholicis an in ipsa a d m i t t a n t u r infideles vel haeretici et q u i b u s cautelis;
quinam ipsorum n u m e r u s respectu catholicorum, quomodo provideatur
educationi religiosae catholicorum; an aliqua institutio religiosa detur
acatholicis et infidelibus, et quo fructu; num a d m i t t a n t u r ministri cult u s acatholici, vel adolescentes ad e o r u m templa a d d u c a n t u r .
b) Quinam fructus pro religione h a b e a t u r ex istis collegiis mixtis;
an potius aliquod ex his periculum pro fide h a b e a t u r vel immineat,
e) An collegium pro catechistis efformandis habeatur.
CAPUT

DE POPULO FIDELI

58. Si laici ad Aulam Pontificiam pertinentes h a b e a n t u r , n o m e n et


titulus h o n o r i s in aula Pontificia obtentus, dies concessionis aliaeque
notitiae d e n t u r .
59. Dicatur: a) quot sint n u m e r o catholici, et quinam sint generatim fidelium mores; q u a e n a m ratio vitae christianae privata in familiis;
ACTA, vol. XIV, n. 9. 8-5-92.

ms

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

q u a e n a m publica in oppidis et civitatibus; an in externis pompis et


solemnitatibus magis consistat, q u a m in vero pietatis spiritu.
b) An massonicae sectae addicti, vel etiam massonismi vel socialismi societates habeantur, quot n u m e r o , quanti m o m e n t i ; et quid fiat ad
o c c u r r e n d u m huic malo.
,
c) Utrum in exercitio iurium politicorum et civilium fideles catholici religionis bono et Ecclesiae libertati pro viribus consulant.
60. Quomodo generatim p a r e n t e s et qui loco p a r e n t u m s u n t prolis
educationi religiosae prospiciant (cc. 1113, 1372).
61. N u m fideles cum paganis vel haereticis ita versentur, ut spirituale ipsis d a m n u m vel religioni detrimentum obveniat.

CAPUT

XI

DE SACRAMENTORUM ADMINISTRATIONE

62. E x p r i m a t u r an in administrando baptismo serventur omnia p r a e cepta Ritualis R o m a n i et Codicis i. c. (praesertim cc. 740-744, 765-769).
Speciatim vero, an fiat aliqua divisio caeremoniarum et quo idiomate
interrogationes fiant (cc. 755-761).
63. An sacerdotes a n t e q u a m b a p t i s m u m adultis conferant, de statu
libero eorum vel legitimo matrimonio diligenter inquirant et quae sint
inquirendi normae.
64. An curent presbyteri ut ad s a c r a m e n t u m confirmationis fideles
opportuno tempore accedant, et in periculo mortis infantes illud recipiant (cc. 785, 787 seq.).
65. An et qui sint in Missione casus reservati, u t r u m in reservatione m o d u s et n o r m a e praescriptae cc. 895, 897, 898 observentur, et
u t r u m fidelibus sufficienter innotescant (c. 899).
66. a) Utrum fideles solemni p r a e p a r a t i o n e et p o m p a ad primam
Communionem admitti soleant, an excitentur ut frequenter et etiam quotidie, ubi sacerdos adest, p a n e eucharistico reficiantur (c. 863).
b) An fideles praeceptum paschale (c. 859) adimpleant.
67. An presbyteri diligentes se p r a e b e a n t in reficiendis moribundis
extrema unctione aliisque Sacramentis.
68. An in dioecesi, vicariatu vel praefectura a u t Missione forma
celebrationis matrimonii ad n o r m a m c. 1094 observetur. Et an a n t e a
praemittantur, q u a e in iure praescripta sunt (c. 1019 et seq.).
69. a) Quomodo se gerant sacerdotes in dispensationibus circa matrimonii impedimenta, et an curent observantiam instructionum h u i u s
S. C. circa aetatem praescriptam.

Si

Congregatio

de

Propaganda Fide

b) An dispensationes matrimoniales gratis concedantur (c. 1056),


et in scriptis, et u t r u m exprimatur delegatio Apostolica (c. 1057).
70. An a b u s u s matrimoniorum mixtorum invaluerit, et q u a frequentia et q u o m o d o circa ea presbyteri se gerant (cc. 1060, 1064,
1065, 1071).
71. An in celebratione matrimoniorum christiani immisceant aliquas
caeremonias super stitiosas.
CAPUT

XII

DE REBUS AD DIVINUM CULTUM SPECTANTIBUS

72. a) An in sacris functionibus ac praesertim in administratione


S a c r a m e n t o r u m , et in solemni Missae celebratione ritus omnes S. R. E.
fideliter serventur (cc. 733, 1261); u t r u m cantus adhibeantur, et an iuxta
canonicas praescriptiones (c. 1264).
b) An ingressus in
(c. 1181).

ecclesiam sit, p r o u t debet, semper g r a t u i t u s

c) Utrum et q u i n a m populares cantus in ecclesiis permittantur,


73. An servetur, quoad asservationem Ss. Eucharistiae, can. 1265;
an caveatur q u o d c u m q u e periculum irreverentiae; an ea asservatio fiat
cum debita decentia et q u a e n a m sit in t a n t u m S a c r a m e n t u m fidelium
devotio.
74. a) Utrum ad maiorem divini cultus decorem et ad pia opera
exercenda, canonice instituti sint Tertii Ordines saeculares, Confraternitates, sive virorum sive mulierum, praesertim SS. Sacramenti et Christianae Doctrinae (c. 711 2), aliaeque piae Uniones potissimum pro
iuvenibus; quo n u m e r o et quo religionis profectu.
b) An hae associationes servent praescripta c. 690 de subiectione
erga Ordinarium, et c. 691 de administrationis modo.
75. An in cultu divino ac veneratione
tiones irrepserint et quae.
CAPUT

Sanctorum aliquae

supersti-

XI

DE FESTIS, IEIUNIIS ET ABSTINENTIA

76. a) Q u a e n a m festa de praecepto in Missione observentur et an


peculiares difficultates h a b e a n t u r ad alia introducenda q u a e in Codice
praescripta s u n t (c. 1247).
b) Quae a p u d fideles sit observantia festorum.
77. a) Quae ieiunia, quique abstinentiae dies serventur; an uniformitas h a b e a t u r respectu viciniorum Missionum et u t r u m introductioni

300

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

legis c o m m u n i s (c. 1250 et seq.) obstet potius necessitas indigenarum


q u a m E u r o p a e o r u m , et q u a e sit ista necessitas.
b) Quae a p u d fideles sit observantia legis abstinentiae et ieiunii.
CAPUT

XIV

DE ECCLESIIS, SACELLIS ET PRESBYTERII

78. E x p r i m a t u r an sit in Missione numerus sufficiens ecclesiarum


et sacellorum; quot ea sint, et u t r u m m u n d a , decentia et saltem n e cessariis ad divinum cultum o r n a m e n t i s instructa sint.
79. An ecclesiae rite custodiantur ne furtis et profanationibus
obnoxiae fiant; et eae in q u i b u s SS. Eucharistia adservatur, quotidie,
si fieri potest, per aliquot h o r a s fidelibus p a t e a n t (c. 1266); q u o m o d o
o b s e r v e n t u r cc. 1267-1271 circa custodiam SSmi Sacramenti.
80. An catholicas cultus Ubere exerceatur; et q u a t e n u s negative, an
ratio suppetat q u a obstacula e medio auferantur.
81. An iuxta ecclesias, capelias et oratoria adsit residentia pro sacerdote vel etiam decens presbyterium ; a u t saltem aliquis locus ubi sacerdos
convenienter manere possit. N u m sacerdos necessitate compellatur cibum
et s o m n u m capere in domibus christianorum, et an in hoc a b u s u s
habeatur.
CAPUT

XV

DE COEMETERIIS ET SEPULTURIS

82. a) U t r u m
invaluerint,

et

q u a e superstitiones in funeribus a p u d christianos

b) An et quae taxae in funeribus exigantur.


83. An exsistant coemeteria separata pro christianis, clausa et benedicta; et an canonicae de his leges servari possint et serventur (c. 1205
et seq.). Si n o n h a b e a n t u r , ad id o b t i n e n d u m quid tentari possit.
CAPUT

XVI

DE BONIS ECCLESIAE EORUMQUE ADMINISTRATIONE

84. An et quibus limitationibus iuxta leges civiles Missio bona, sive


mobilia sive immobilia, possit proprio nomine possidere; et quae cautelae
a d h i b e a n t u r ut securitati ecclesiasticorum b o n o r u m provideatur.
85. An institutum sit Consilium Administrationis et quot presbyteris
exteris et indigenis constet; et an Ordinarius in negotiis maioris momenti
illos audiat (c. 1520).

S. Congregatio de "Propaganda Fide

301

86. a) An administratores particulares sive ecclesiastici sive laici


r e d d a n t q u o t a n n i s Ordinario rationem suae administrationis (c. 1525) et
servent iuris praescripta circa modum ipsius administrationis (cc. 1523,
1526, 1527, 1544, 1516, 1530-1533, 1538-1542).
b) An circa oblationes in c o m m o d u m Missionis serventur praescripta cc. 1182, 533 1, 4, 630 4, 631 3, et 535 de e a r u m admini
stratione et ratione Ordinario r e d d e n d a ; et an collectores se abstineant
a vexatoria et odiosa requisitione.
c) An inventaria immobilium, mobilium et sacrae supellectilis
u n i u s c u i u s q u e ecclesiae vel pii loci confecta in duplici exemplari, altero
pro pio opere, altero pro Curia Ordinarii, h a b e a n t u r (cc. 1296, 13001302, 1522).
87. a) Utrum b o n a immobilia vel reditus in p r o m p t u Missio h a b e a t
ut sustentationi missionariorum, cleri indigenae et expensis pro divino
cultu satisfaciat.
b) Si b o n a immobilia n o n h a b e a n t u r , an spes adsit ut pedetentim
certi reditus sive per oblationes fidelium sive alio modo constitui
possint (cfr. Instr. S, C. de P r o p . P., 19 martii a. 1893, ut in Collectanea
v. II, p. 286 n. 1828, II).
c) Breviter prospectus accepti et expensi detur ut in appendice
cap. XVI.
88. a) Circa Missarum stipem, quae t a x a synodalis in Missione
vigeat (c. 831). An sacerdotes Missas colligant, q u i b u s intra a n n u m ipsi
satisfacere n e q u e a n t (c. 835); an exuberantes ad Ordinarium transmitt a n t (c. 841).
b) Q u o m o d o serventur quae cc. 843, 844 praescripta s u n t de
libro tam personali, q u a m ecclesiarum proprio, pro Missis a d n o t a n d i s .

CAPUT X V I I '
IUDICIUM SUMMATIM EXPOSITUM CIRCA STATUM MISSIONIS

89. Ordinarius, o m n i b u s in u n i v e r s u m complexis, dicat, praesertim


in sua prima relatione, quid actu sentiat de materiali ac morali condicione Missionis, quae spes melioris status affulgeat, q u a e n a m m a i o r a
discrimina immineant.
90. hi sequentibus vero relationibus addat, quomodo et quo fructu
ad effectum perduxerit monita et mandata, si q u a e S. C. in s u a responsione ad praecedentem relationem dederit; et u t r u m progressus, regress u s , an potius idem ferme persistens status in r e b u s fidei et m o r u m

302

Acta

Apostolicae

Sedis

Commentarium

Officiale

haberi, videatur in Missione, et q u a e n a m h a r u m rerum censeantur causae,


quaenam p r o p o n a n t u r remedia.
Datum Romae, ex aedibus Sacri Consilii P r o p a g a n d a e Fidei, die
Paschae Resurrectionis, a. 1922.
G. M. CARD. VAN ROSSUM, Praefectus.

fa P e t r u s F u m a s o n i Biondi, Archiep. Diocletan., Secretarius.

APPENDIX
COMPENDIUM NOTIONUM CIRCA STATUM MISSIONUM
I
GENERALES NOTITIAE MISSIONIS

Superficies km. quadratis e n u n t i a t a : N . . . .


Limites, q u a s regiones vel provincias vel praefecturas civiles Missio
comprehendat...
Residentia pro Superiore Missionis, quae s i t . . . Detur accurata et completa inscriptio a d h i b e n d a in epistolis...
7 quot catholici indigenae: N . . . . catholici exteri: N . . . .
Incolae} q t haeretici vel schismatici: N . . . .
( quot ethnici : N . . . . m a h u m e t a n i : N . . . . hebraei : N . . . .
U O

11
DE CONSTITUTIONE MISSIONIS EIUSQUE DIVISIONE ECCLESIASTICA

Quot christianitates vel missiones (idest cumulationes familiarum christianarum) : N . . . .


Quot diversarum cbristianitatum consociationes vel districtus, vel sectiones : N . . . .
. Quot paroeciae vel quasi-paroeciae canonice e r e c t a e :
ctiones q u a s i - p a r o e c i a r u m : N. ...
An et quot Vicarii Foranei a d s i n t : is....

N....;

quot colle-

iii
DE ORDINARIO EIUSQUE COOPERATORIBUS IN REGIMINE MISSIONIS

Ordinarii Missionis ... n o m e n . . . n a t i o . . . a e t a s . . .


Coadiutoris cum futura successione, vel
natio ... aetas ...

Episcopi Auxiliarii... n o m e n ...

"S. Congregatio

de

303

Propaganda Fide

Pro-Vicarii... vel Pro-Praefecti... n o m e n ..., natio ... a e t a s . . .


Vicarii generalis (vel Vicarii Delegati)... n o m e n . . . natio ... aetas ...
In dioecesibus quot canonici vel consultores dioecesani, ac inter eos
quot exteri: N.... quot indigenae: N ...
In Consilio Missionis... quot exteri: N.... quot indigenae: N....
In Consilio Administrationis... quot exteri: N.... quot indigenae: N. ...

IV
1-3. - De Clero
Nomen Ordinis vel instituti cui Missio est concredita ... quot d o m u s : N....
Sacerdotes religiosi... quot exteri: N.... quot indigenae: N. ...
Laici religiosi... quot exteri: N . . . . quot indigenae: N....
Sacerdotes saeculares... quot exteri: N.... quot indigenae: N. ...

4.

- De Institutis religiosis et de aliis personis


quae in Missione adlaborant

An et quae communita- nomen ... quot d o m u s : N . . . .


tes virorum, et sin- quot sacerdotes exteri: N.... et i n d i g e n a e : N.
g u l a r u m dicatur
quot laici exteri: N.... et indigenae: N. ...
An et quae communitan o m e n . . . q u o t d o m u s : N....
tes mulierum, et de
quot a l i e n i g e n a e : N.... quot indigenae : N.
iis dicatur
An et quot Virgines indigenae extra claustra viventes: N.
Quot Catechistae v i r i : N.... et q u o t m u l i e r e s : N . . . .
Quot Magistri catholici: N.... et q u o t acatholici: N....
Quot Magistrae catholicae: N.... et quot acatholicae: N . . .
Quot Baptizantes viri: N.... et m u l i e r e s : N . . . .

V
DE

Seminarii
Seminarii
Seminarii
giae:

SEMINARIIS

praeparatorii... quot alumni : N . . . .


minoris... quot a l u m n i : N . . . .
maioris... quot auditores philosophiae:
N....

An et quot alumni extra Missionem

N.

instituantur: N . . .

quot

theolo-

304

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

VI
DE

CATECHUMENATUS

Quot pro viris: N . . . . quot m e n s i b u s coacti: N.... a quot auditoribus frequentati: N....
Quot pro mulieribus: N.... quot m e n s i b u s : N.... a quot auditoribus frequentati: N....
VII
DE QUIBUSDAM INSTITUTIONIBUS DIFFUNDENDAE FIDEI UTILIBUS

/ quot d o m u s pro viris: N.... cubilia: N....


Nosocomia pro in- \
hospites per a n n u m : N. :
firmis
) quot d o m u s pro mulieribus : N.... cubilia: N....
'
hospites per a n n u m : N....
j puerorum; quot d o m u s : N.... quot a l u m n i : N....
Orphanotrophia . j p n
. q ^ d
n . . . . quot puellae: N....
U e

a r u m

U 0

o m u s :

( quot domus : N....


Brephotrophia . . ) quot pueruli nutricibus crediti: N....
( quot familiarum christianarum curis d e m a n d a t i : N . . . .
Alia

U 0

hospitia
.. ..
ritatis

o m u s

>r0

ea ( ^ ^ *
%
^
N.... quot h o s p i t e s : N....
s quot domus pro mulieribus : N. ...
f ^
*
\ quot hospites: N....
Pharmacopolia q u o t : N.... et quot curae ibi confectae: N....
Typographiae q u o t : N.... quot typographi : N.... quot libri editi: N....
n
-c v a n a . ( C * P p u e r i s : N. ... etr pro^ q u o.t r p u e l l i s : N....
Opmcia
( quot pro puellis: N.... et pro quot puellis: N
110

r o
r

VIII
DE

1.

SCHOLIS

Scholae

Missionis

A) - Pro solis catholicis


Quot scholae precum
sexus: N.... in
Quot inferiores pro
s e x u s : N.... in
Quot superiores pro
s e x u s : N.... in

pro p u e r i s : N.... quot pro puellis: N.... quot mixti


iis quot a l u m n i : N.... quot a l u m n a e : N....
p u e r i s : N.... q u o t p r o puellis: N.... quot mixti
iis quot a l u m n i : N.... q u o t a l u m n a e : N....
pueris: N.... quot pro puellis: N.... quot mixti
iis quot a l u m n i : N.... q u o t alumnae N....

S. Congregatio de Propaganda Fide

305

Quot professionales pro pueris:. N.... quot pro puellis: N.... quot mixti
s e x u s : N . . . . in iis quot a l u m n i : N.... quot a l u m n a e N....
B) - Scholae mixtae pro catholicis et non catholicis
Quot scholae pro p u e r i s : N.... quot pro puellis: N.... quot mixti sexus N....
Catholici: q u o t a l u m n i : N.... quot a l u m n a e : N....
Non-catholici: quot a l u m n i : N.... quot a l u m n a e : N....
2.

Scholae privatae acatholicorum

Quot inferiores: N.... frequentatae ab acatholicis: N.... a catholicis N....


Quot superiores: N.... frequentatae ab acatholicis: N.... a catholicis N....
Quot professionales: N.... frequentatae ab acatholicis : N.... a catholicis N....
3. - Scholae publicae
Quot inferiores: N.... q u a s adeunt acatholici: N.... catholici: N....
Quot superiores: N.... q u a s a d e u n t acatholici: N.... catholici N....
Quot professionales: N.... q u a s a d e u n t acatholici: N!... catholici: N....

IX
DE

COLLEGIIS

1. - Collegia Missionis
Quot collegia pro solis catholicis, sive p u e r i s : N . . . . sive puellis: N....
Quot mixta cum non catholicis, sive pro pueris: N.... sive pro puellis: N....
Nomen u n i u s c u i u s q u e ; et q u a e societas religiosa collegii regimen
habeat.
Quot alumni catholici i n d i g e n a e : N....; quot e x t e r i : N....

non catholici indigenae: N....; quot exteri: N....


alumnae catholicae indigenae: N....; quot exterae: N....

non catholicae i n d i g e n a e : N....; quot e x t e r a e : N . . . .


2. - Collegia acatholicorum
Quot collegia pro p u e r i s : N.... quot alumni acatholici: N . . . . ; quot catholici: N....
Quot collegia pro puellis: N.... quot a l u m n a e acatholicae: N.... q u o t
catholicae: N....

306

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

X,

XI

DE FRUCTIBUS SPIRITUALIBUS

Christianitates in quibus missio praedicata est: N....


Quot aliae praedicationes fidelibus: N.... quot infidelibus: N...,
Quot infideles, haeretici, vel schismatici conversi: N. ...
Quot baptismata adultorum in periculo mortis: N....
Quot extra periculum mortis: N. ...
Quot baptismata infantium paganorum in periculo m o r t i s : N....
Quot infantium fidelium: N....
Quot Confirmationes: N....
Quot Confessiones de p r a e c e p t o : N.... quot devotionis: N. ...
Quot Communiones p a s c h a l e s : N.... quot devotionis: N....
Quot Extremae Unctiones: N. ...
Sacer Ordo quot clericis collatus: N....
Quot Matrimonia benedicta inter fideles: N ... quot m i x t a : N....
Quot Defuncti adulti: N.... quot p u e r i : N...-;

XII,

XTII

DE FDBLIUM ASSOCIATIONIBUS

Qui Tertii Ordines... et quot in a n n u m inscripti : N....


Quae Confraternitates... et quot in a n n u m inscripti: N....
Q u a e Piae Uniones... et quot in a n n u m adscripti: N....

XIV
DE SACRIS AEDIFICIIS

Sanctuaria quae peregrini a d e u n t : N. ...


Ecclesiae publicae: N . . . .
Sacella cum residentia pro m i s s i o n a r i o : N.... absque residentia: N....

XV
DE

COEMETERIIS

An adsint et quot Coemeteria clausa et benedicta: N....

307

S. Congregatio de Propaganda Fide

XVI
DE BONIS ECCLESIAE

Quinam sint valor fundorum, valor capitalium, et q u a e pecunia aliis


credita.

Quale,

iuxta taxam synodalem,

stipendium

Missarum...

i bonorum immobilium ...


Reditus

'

industriae (ex concessione) ...

) pecuniae creditae...
I ex aliis fontibus...
i proprii Instituti religiosi...
. De ratione I
accepti.

i ex Pio Opere Propagationis F i d e i . . .

j Subsidia et j
oblationes

'

S. Infantiae a l i o r u m q u e si-

milium...
collecta ex fidelibus indigenis...
ex benefactoribus exteris ...

u t r u m et q u a n t a pecunia m u t u o accepta...
Ex aliis capitibus...
ad personas Missionis alendas et retri-

Impensae

De ratione

pro
pro
pro
pro
pro
pro

b u e n d a s ...
cultu...
Seminariis...
scholis et collegiis ...
c a t e c h u m e n a t i b u s ...
aliis institutionibus ...
itineribus missionariorum ...

expensi.
In
vectigalibus...
Pro conservatione immobilium ...
Pro novis aedificiis...
Sumptus pro foenore aeris alieni...
Sumptus pro extinguendis debitis ...
Pecunia aliis mutuo data...
Ex aliis
capitibus..

' *

n,
NOMINATIO
Brevi Apostolico n o m i n a t u s e s t :
12 aprilis 1922. Vicarius Apostolicus Norvegiae et

de Spitzberg,

R. D. Henricus Ioannes Smit, ex archidioecesi Ultraiectensis

308

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

SACRA CONGREGATIO RITUUM


ROMANA SEU LUGANA
BEATIFICATIONIS
FESSI
DEI

ET

CANONIZATIONIS SERVI

CONGREGATIONE

SCHOLARUM

CLERICORUM

DEI PETRI

CASANI,

REGULARIUM

SACERDOTIS

PAUPERUM

PRO-

MATRIS

PIARUM.

Lucana in urbe, u n a e a d e m q u e die 8 septembris a n n o 1570 n a t u s


et sancto baptismi lavacro a b l u t u s est Dei F a m u l u s P e t r u s Gasani.
-Parentes h a b u i t Gasparem et Elisabetham Gasani, genere, censu et
pietate claros-. Vir autem, uxore defuncta, meliora charismata secutus,
Congregationem clericorum regularium a Matre Dei ingressus, a t q u e
in ea usque ad senectutem perseverans, sancte vixit et obiit. P e t r u s
a u t e m , optima indole praeditus, a p r i m a e v a aetate, religionis, gravitatis
et solertiae ac frvoris specimen dedit. Studiosus ac pius in Deum,
misericors ac b e r a u s in p a u p e r e s , ecclesias atque sacra devote ac
libenter frequentabat, vitamque ducebat illibatam. Inter cetera, uti fertur,
a pravis condiscipulis t e n t a t u s ac in discrimine positus virtutis amittendae, e fenestra in praecipitem fugam se coniecit atque ab u t r o q u e
animae et corporis periculo, Dei ope, integer et incolumis evasit. P e r spicaci, quo pollebat, ingenio, assiduoque studio, litteris latinis, s a n a e
philosophiae et medicinae arti et scientiae sedulam navavit operam in
athenaeo Pisano. Musicam q u o q u e didicit et organi sonitu sacras functiones divinasque laudes in ecclesia potissimum franciscana comitatus
est. In festo die Epiphaniae post Missam cui inservierat Petrus, quadam visione ipse recreatus fuisse p e r h i b e t u r Pueri Iesu, qui collo Servi
Dei torquem a u r e a m , instar nobilis catenae, circumposuit, i p s u m q u e spiritali luce et arcana voce invitasse ad perfectam vitae et passionis suae
imitationem. Unde memor tanti beneficii, illam composuit laudem,
q u a e incipit: Dolce catena, q u a m q u e ipse duiciter et iucunde decantare
solebat, d u m totis suis viribus Christo Deo a d h a e r e r e g a u d e b a t . Ver
t e n t e a n n o 1594, die 16 augusti, propensa animi voluntate ac libertate,
nomen dedit Congregationi religiosae a Matre Dei, in Conlegio S a n c t a e
Mariae, Cohortis Landiniae, Lucae. B e a t u s I o a n n e s Leonardi, illius Con
gregationis fundator, s u u m a l u m n u m P e t r u m valde aestimavit ac dilexit,
e u m q u e in socium et a secretis sibi adsciyit in visitatione Apostolica.

S. Congregatio Rituum

309

monachorum Vallis U m b r o s a e in Hetruria. Tyrocinio laudabiliter peracto,


Dei Servus, R o m a m missus, in Conlegi R o m a n o theologicis disciplinis
diligenter incubuit a t q u e praeceptorem h a b u i t Ven. R o b e r t u m Bellarmino et condiscipulum Sanctum Aloisium Gonzaga. Lucam reversus,
a n n o 1600, religiosa vota simplicia n u n c u p a v i t et, sacerdotio insignitus,,
sacrosanctum Missae sacrificium prima vice obtulit Altissimo. Ibidem
auctor exstitit et p r i m u s praefectus Congregationis Sanctae Mariae ad
Nives pro selectis i u v e n i b u s ; sacrosque sermones e suggestu ad populum faciebat, c u m s u b s e q u e n t e fama docti ac pii praeconis. Elapso
decennio, iuxta regulas Sodalitatis a Matre Dei, a n n o nempe 1604, die
20 iulii, Dei F a m u l u s solemnem professionem emisit coram successore
Patris F u n d a t o r i s et moderatore generali P. Alexandro Bernardini. Hic
quoque, ad exemplum sui antecessoris, P e t r u m aestimatione et a m o r e
prosecutus, R o m a m secum duxit, eiusque operam valde utilem in gravibus negotiis expediendis adhibuit, commisso eidem officio secretarii
generalis. In hac u r b e Dei F a m u l u s d o c u m e n t a et exempla Sancti Philippi Neri recentia a e m u l a t u s , confessarius, concionator, educator optimus p r o x i m o r u m saluti consuluit per mirabiles peccatorum conversiones
et per p u e r o r u m ac iuvenum christianam instructionem. Anno aetatis
suae quadragesimo R o m a e degentem novit I o s e p h u m Calasanctium, qui
Scholarum P i a r u m Institutum pueris et adolescentibus christiano more
erudiendis condere satagebat, et ne novae Familiae religiosae auctoris
ac fundatoris speciem sumeret, exoptabat ut s u u m Institutum cum
altero Lucensi iam exsistente, a Matre Dei n u n c u p a t o , coniungeretur.
Voti compos Calasanctius effectus est per u t r i u s q u e Instituti concordiam et u n i o n e m a S u m m o Pontifice Paulo V per Litteras Apostolicas
in forma Brevis datas die 14 ianuarii a n n o 1614 legitime a p p r o b a t a m .
P e t r u s Casani h u i u s m o d i unioni maxime favit, probe noscens Scholas
Pias ad q u a s excolendas erat inclinatus, t e m p o r u m necessitatibus valde
congruas, religioni et societati m a g n a m utilitatem esse allaturas. Exinde,
duodecim religiosi viri e pia domo Sanctae Mariae in Porticu, ubi
Lucensis Congregatio residebat, ad coenobium Sancti Pantaleonis transierunt. Ex his rector fuit r e n u n t i a t u s noster P e t r u s , q u i ' e t i a m pro
Scholarum Piarum Familia, evangelicae paupertatis votum per Apostolicum decretum sanciri curavit. Attamen, post triennium, idem Pontifex
P a u l u s V Congregationem a Matre Dei ab Instituto Scholarum P i a r u m
seiunxit; sed P e t r u s in p a u p e r e Scholarum Piarum Instituto r e m a n e r e
praetulit ob suam specialem vocationem, a n n u e n t e et favente ipso fundatore Iosepho Calasanctio a cuius latere et conversatione nequibat avelli.
Quod n o n sine provido Dei consilio contigisse p u t a n d u m est, ut nempe

310

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

in a r d u o novi sodalitii regimine et incremento ipsimet Institutori ab


a l u m n o Petro validum suppedifaretur auxilium et solatium. Hinc, die
festo Annuntiationis Beatae Mariae Virginis, a n n o 1617, Calasanctius
a Cardinali Protectore novae Congregationis Scholarum P i a r u m habit u m religiosum suscepit, et post ipsum alii q u a t u o r d e c i m sodales ad
e u n d e m habitum i n d u e n d u m admissi sunt, et p r i m a s P e t r u s Casani,
qui, relicto familiae nomine, in memoriam sui diei natalis et ob devotionem erga suam caelestem p a t r o n a m , Petrus a Nativitate Dominae
Mariae appellatus est. Hic Calasanctianae Familiae tyronum magister
adlectus, ad Sancti Pantaleonis, regulam in decem praecepta distinctam
pro ipsis aliisque a l u m n i s sodalibus concinnavi!, q u a m idem F u n d a t o r
sua auctoritate probavit. Inter illos tyrones effulsit conspicuum virtutis
speculum Ven. Glicerius Landriani. Cum institutione t y r o n u m simul
p u e r o r u m et adolescentium magisterium conciliavit P e t r u s , qui etiam
complura monasteria monialium in perfecta regularis disciplinae observantia a u t instituit aut restauravit. Ardenti studio et alacri opere ita
i n s t i t u t u m Scholarum P i a r u m propagavit, ut eiusdem Confundatur cum
Calasanctio meiuerit appellari. Ipsius Instituti s t r e n u u s propagator fuit
Narniae, Savonae, Genuae, R o m a e , Neapoli, et primus Provincialis in
Liguria. Postea, Visitator generalis in Germania, Polonia et Moravia,
piares calvinianos et l u t h e r a n o s convertisse et in Ecclesiae catholicae
fidem et u n i t a t e m induxisse fertur. Nec praeterire licet, quod Dei Famulus Nicolaoburgi ad haeresim s a c r a m e n t a r i o r u m ibi grassantem retundendam, devotionem et cultum in augustissimum Eucharistiae Sacram e n t u m totis viribus fovere et augere sategit per solemnem et publicam in Festo Ssmi Corporis Christi supplicationem. I m p e r a t o r Austriae
et Rex Poloniae voluntate et opere Servi Dei salutiferae missioni benigne adstiterunt, d o m o s q u e Instituti in respectivis eorum dominiis apert a s specialibus gratiis ac privilegiis h o n e s t a r u n t . Anno 1641, Superiorum
praecepto obtemperans, licet s e p t u a g e n a r i i et a recenti morbo convalescens, iter trium mensium aggressus a Polonia R o m a m rediit ut Capitulo generali Ordinis interesset, adiutor et consiliarius sancti F u n d a toris. Absoluto Capitulo, mansit in Urbe et sacerdotale ministerium confessionis et praedicationis salubriter peregit. Illius exhortationibus
a d h a e r e n s Camilla Orsini, Brachiani ducis filia, Marci Antonii Burghesii vidua, o m n i b u s m u n d i oblectamentis valedixit et in asceterium
religiosum se recepit. Postremis vitae a n n i s Dei F a m u l u s particeps passionis fuit in gravissima illa insectatione, q u a e adversus sanctum Calasanctium eiusque Congregationem exorta fuit, et cum illo etiam in
custodiam coniectus. In quibus angustiis versatus, humilitatis, obedien-

S. Congregatio Rituum

311

tiae ac fiduciae s e n s u s in eminentissimum Deum et in beatissimam


Virginem Mariam constanter ostendit. Cardinalis Cesarmi s u a e Congregationis patroni interventu, e carcere dimissus, novis Ordinis p r a e p o sitis, quibus, ab auctoritate ecclesiastica, Scholarum P i a r u m regimen
precario commissum fuerat, vir religiosus se t o t u m exemplari virtute
subiecit. Deo sicMisponente, P e t r u s Casani pacem Ordini restitutam non
vidit, sed meliorem et perennem in Domino quietem invenit. Nam,
a n n o 1647, aetatis suae septuagesimo septimo, labore, austeritate et
morbo, quem patientissime tulit, confectus, Ecclesiae Sacramentis refectus
ac roboratus, a d s t a n t e et consolante dilectissimo P a t r e Calasanctio, die
13 octobris e terreno exilio ad caelestem patriam evolavit. Fidelium
t u r m a e , aestimationis et devotionis causa, ad solemne funus in ecclesia
Sancti Pantaleonis celebratum confluxere, et per aliquot dies, etiam
postquam Petri corpus ibidem t u m u l a t u m fuerat, piorum civium frequentia iterata et continuata est. Interim fama sanctitatis vitae et virt u t u m supernis charismatibus aucta, q u a m Dei F a m u l u s in vita sibi
adeptus fuerat, post obitum magis in dies clara et diffusa emicuit. Quare
super ea t u m R o m a e t u m Lucae Processus informativi auctoritate Ordinaria constructi sunt. Quibus absolutis et sacrorum rituum Congregationi exhibitis, q u u m , iuxta ordinem iuris, omnia in p r o m p t u sint et
nihil obstet q u o m i n u s ad ulteriora procedatur, instante R m o P. Francisco Tiboni, Causae postulatore u n a cum universa Congregatione clericorum regularium P a u p e r u m Matris Dei, Scholarum Piarum, atque
attentis Litteris postulatoriis q u o r u n d a m E m o r u m S. R. C. Cardinalium,
praeeunte E m o Domino Alfonso Card. Mistrangelo, Scholarum P i a r u m ,
Archiepiscopo Fiorentino, atque plurium Archiepiscoporum et Episcoporum, necnon Capitulorum ecclesiarum cathedralium, Ordinum seu
Congregationum religiosarum aliorumque virorum ecclesiastica vel civili
a u t militari dignitate p r a e s t a n t i u m , E m u s ac R m u s Dominus Cardinalis
Victorius A m a d e u s Ranuzzi de Bianchi, eiusdem Causae Ponens seu
Relator, in Ordinariis S a c r o r u m R i t u u m Congregationis comitiis subsignata die ad Vaticanas aedes coadunatis, sequens dubium discutiendum
p r o p o s u i t : An sit signanda Commissio introductionis Causae in casu et
ad effectum de quo agitur ? Et E m i ac R m i P a t r e s sacris t u e n d i s ritibus
praepositi, post relationem eiusdem Emi Ponentis, audito R. P. D. Angelo Mariani, Fidei promotore generali, o m n i b u s perpensis, rescribendum c e n s u e r u n t : Affirmative, seu signandam esse Commissionem introductionis Causae, si Sanctissimo placuerit. Die 21 martii 1922.
Quibus o m n i b u s Sanctissimo Domino nostro Pio P a p a e XI per
infrascriptum Cardinalem sacrae rituum Congregationi Praefectum relatis

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

312

Sanctitas Sua rescriptum eiusdem sacrae Congregationis r a t u m h a b e n s ,


propria m a n u signare dignata est Commissionem introductionis Causae
beatificationis et canonizationis Servi Dei Petri Casani a Nativitate Beatae
Mariae Virginis, sacerdotis professi e Congregatione clericorum regularium P a u p e r u m Matris Dei, Scholarum P i a r u m , die 22 eisdem mense
et a n n o .
A. CARD. VICO, Ep. P o r t u e n . et S. Rufinae,

S. B. G. Praefectus.
L.

S.
Alexander

Verde,

Secretarius.

NB. - Pag. 201 in II pro eo quod est cum Gloria et Credo , legendum : sine
Gloria et cum Credo, adhibito colore violaceo .

SACRA CONGREGATIO
PRO NEGOTIIS ECCLESIASTICIS EXTRAORDINARIIS

DECRETUM
NOMINATUR ADMINISTRATOR APOSTOLICUS PRO CIVITATE G-EDANENSI

Ex audientia SSmi,

die 21 aprilis 1922

Sanctissimus Dominus Noster Pius, Divina Providentia P p . XI,


quo aptius consuleret a n i m a r u m bono in territorio liberae Civitatis
Gedanensis (vulgo Banzig), decrevit territorium illud, iuxta praesentes
limites politicos definitum, a iurisdictione Episcoporum Culmae et Warmiae s u b t r a h e r e et proprio Administratori A p o s t o l i c o r u m mittere. Munus
autem administrandi praedictum territorium, Sanctitas Sua deferre
dignata est ad n u t u m Sanctae Sedis Illmo ac Revmo Do E d u a r d o
O'Rourke, episcopo titulari Caneensi, ita ut is eadem potestate ibidem
fruatur, q u a m obtinent Ordinarii in s u a dioecesi. Contrariis quibuslibet
minime obfuturis.
D a t u m R o m a e e Secretaria eiusdem
mense et a n n o ut supra.
F.

Sacrae Congregationis, die,

Borgongini-Duca,

Pro-Secretarius.

Pontificia Commissio ad Codicis canones authentice interpretandos

313

ACTA OFFICIORUM

PONTIFICIA COMMISSIO
AD CODICIS CANONES AUTHENTICE INTERPRETANDOS

DUBIA

CIRCA

CANONEM

139

I. An S. R. E. Cardinales, Archiepiscopi, Episcopi sive residentiales,


sive titulares, ad n o r m a m canonis 139 4, m u n u s s e n a t o r u m a u t deputatorum sollicitare vel acceptare possint.
II. An Ordinarii locorum in concedenda licentia sacerdotibus, qui
se candidatos ad d e p u t a t o r u m comitia sistere cupiunt, potius difficiles
q u a m faciles se praebere debeant.
Resp.
Ad l . Negative et ad mentem. Mens est: Si vi constitutionis civitatis, Cardinales, Archiepiscopi, Episcopi sint de iure senatores, et S a n c t a
Sedes aliquo modo id probaverit, Cardinales, Archiepiscopi, Episcopi
possunt sine speciali licentia Sanctae Sedis huiusmodi m u n u s explere,
d u m m o d o per Vicarium generalem aliove modo suis obligationibus satisfaciant. Jn quolibet autem alio casu Cardinales, Archiepiscopi, Episcopi
sive residentiales, sive titulares indigent venia Sanctae Sedis.
u m

Ad 2

u m

. Affirmative ad l

a m

p a r t e m , negative ad 2*.

R o m a e , 25 aprilis 1922.

P.

CARD.

GASPARRI,

Praeses.
Aloisius

ACTA, Vol. XIV, n. 9 - 8-5-922.

Sincero,

Secretarius.

314

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

DIARIUM ROMANAE CURIAE


Mercoled 3 maggio la Santit di Nostro Signore ha ricevuto in
udienza di formalit S. E. il Sig. Vaclav Pallier, Inviato straordinario
e Ministro Plenipotenziario della Czeco-Slovachia per la presentazione
delle lettere credenziali.

S. CONGREGAZIONE DET RITI


Marted 2 maggio, nel Palazzo Apostolico Vaticano, con F intervento degli
Emi e Rmi Signori Cardinali e col voto dei Rmi Prelati Officiali e dei Consultori Teologi, componenti la Sacra Congregazione dei Riti, si tenuta la
Congregazione Preparatoria per discutere il dubbio sopra l'eroismo delle virt
esercitate dalla Ven. Serva di Dio Maria Eufrasia Pelletier, Fondatrice della
Congregazione delle Suore del Buon Pastore.

SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Con Biglietto della Segreteria di Stato, il Santo Padre si degnato di
nominare:
2 maggio 1922. Monsig. Roberto Vicentini, Arcivescovo tit. di Elenopoli,
Nunzio Apostolico in Colombia.

Con Breve Apostolico il Santo Padre Benedetto XV di fel. mem. si era


degnato di nominare:
Assistente al Soglio Pontificio :
15 gennaio 1922. Monsig. Giovanni Battista De Gubriant, Arcivescovo titolare di Marcianopoli.

Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si


degnato di nominare:
Assistente al Soglio Pontificio:
12

aprile

1922. Monsig. Domenico Bianconi, Vescovo di Ferentino.

Diarium Romanae Curiae

315

Protonotarii Apostolici ad instar participantium :


24 marzo
27

30

8
11
28

1922. Monsig. Giacomo P. Brady, della diocesi di S. Giuseppe.

Monsig. Leone Privier, della diocesi di Poitiers.

Monsig. Alessandro Stuart, dll'archidiocesi di S. Andrea


ed Edimburgo.
aprile -
Monsig. Gaetano Grazia, dll'archidiocesi di Bologna.

Monsig. Martino Long, della diocesi di Bathurst.

Monsig. Giovanni Maria Garosi, della diocesi di Chiusi e


Pienza.
Prelati Domestici di S. S.:

marzo

20
23
27

31
3
5
10

11

27

29

aprile

922. Monsig. Riccardo Giuseppe Haberlin, dell'archidiocesi di


Boston.

Monsig. Riccardo Neagle, della medesima archidiocesi.

Monsig. Arturo Connolly, della medesima archidiocesi.

Monsig. Giuseppe Me. Glinchey, della medesima archidioc.

Monsig. Dionigi Casaroli, dll'archidiocesi di Bologna.

Monsig. Giovanni Limmer, della diocesi di Duluth.

Monsig. Pietro Ciriaci, di Roma.

Monsig. Enrico A. 0'Kelly, della diocesi di Peoria.

Monsig. Giovanni Madonna, dll'archidiocesi di Chieti.

Monsig. Vincenzo Santoni, della diocesi di Albano.

Monsig. Loreto Forti, della diocesi di Rieti.

Monsig. Francesco Norbegni, della diocesi di San Sepolcro.

Monsig. Giuseppe Merra, della diocesi di Andria.

Monsig. Giovanni Brophy, della diocesi di Bathurst.

Monsig. Giacomo Coffey, della medesima diocesi.

Monsig. Giuseppe Marcozzi, della diocesi di Ascoli Piceno.


>>
Monsig. Francesco Onori, della medesima diocesi.

Monsig. Domenico Maggio, della diocesi di Vicenza.

Monsig. Domenico Giorgi, dll'archidiocesi di Bagdad.

Monsig. Giorgio Stti, del Patriarcato Siro di Antiochia.

ONORIFICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si
degnato di conferire le seguenti onorificenze:
La Placca dell'Ordine Piano:
26
.

marzo

1922. Al sig. comm. Pietro Mencacci, Esente della Guardia Nobile


Pontificia.
Al sig. marchese Girolamo Sacripante, Tenente della Guardia
Nobile Pontificia.
La Commenda dell' Ordine Piano :

aprile

1922. Al sig. comm. Francesco Saverio Seganti, Maestro di Casa


dei SS. P P . AA.

316

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Il Cavalierato dell'Ordine Piano:


26

10

marzo

1922. Al sig. nobile Ferdinando Lucernari, Guardia Nobile


Sua Santit.

Al sig. conte Giovanni Battista Pecci, Guardia Nobile


Sua Santit.

Al sig. conte Paolo Canale, Guardia Nobile di S. S.

Al sig. conte Camillo Pietromarchi, Guardia Nobile di S.

Al sig. nobile Fabio Petrucci, Guardia Nobile di S. S.

Al sig. conte Federico Moroni, Guardia Nobile di S. S.


aprile

Al sig. marchese Manfredo Fioravanti, Guardia Nobile


Sua Santit.

di
di

S.

di

La Commenda con Placca dell Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:


2

aprile

10

1922. Al sig. Enrico Antonio Adolfo Cloppenburg, della diocesi di


Harlem.

Al sig. comm. Federico Mannucci, Sotto-Foriere dei Sacri


Palazzi Apostolici.
Al sig. comm. Pietro Costa, Reggente della Floreria Apostolica.
Al sig. dott. Cristiano Jordan, gi Primo Segretario nella
Ambasciata di Germania presso la Santa Sede.

La Placca dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:


8

aprile

20

1922. Al sig. comm. Costantino Sneider, Architetto dei Sacri Palazzi Apostolici.

Al sig. Armando Marne, dell'archidiocesi di Tours.

La Commenda dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe civile:


30
7

marzo
aprile

21
25

27

30

1922. Al sig. dott. Augusto Ougier, della diocesi di Nizza.

Al sig. Giuseppe Romero Lerroux y Juseu, marchese di Crdenas de Montehermoso y de Casa-Pealver, della
diocesi di Madrid.

Al sig. avv. Luigi Agenore Celati, di Roma.

Al sig. Giuseppe Lorenzo Murray, della diocesi di Pembroke.

Al sig. avv. Giorgio Enrico Boivin, della diocesi di SaintHyacinthe.

Al sig. avv. Vincenzo Angelini de Miccolis, della diocesi di


Conversano.

Al sig. dott. Mariano Tacchi-Venturi, di Roma.

La Commenda con Placca dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe militare:


26

marzo

1922. Al sig. Lelio dei principi Orsini, Cadetto della Guardia Nobile di S. S.

Diarium Romanae Curiae

317

Il Cavalierato dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:


21 marzo
31
.
5 aprile
9

Il

20
22
24
28
30

1922. Al sig. Prospero Rigot, della diocesi di Lilia.


Al sig. maestro Edoardo Dagnino, di Roma;

AI sig. Alberto Jacquot, dll'archidiocesi di Cambrai.

Al sig. Pio Manzia, Primo Commesso nell'Ufficio del Maestro di Casa dei SS. PP. AA.

Al sig. ing. Fabio Massimo De Rossi, Aggiunto Assistente


nell'Ufficio del Foriere Maggiore dei SS. PP. AA.
'

Al sig. Teodoro Warnecke, Redattore Capo del Westflischer


Mercur.

Al sig. Riccardo Weglau, Direttore della Tipografia "Westfalica.

Al sig. Enrico Couturier, della diocesi di Poitiers.

Al sig. Leone Giacomo Hunziger, della diocesi di Quimper.


*
Al sig. cav. Filippo Sneider, di Roma.

Al sig. Guglielmo Reed-Lewis.

Al sig. Leonzio Maria Francesco Enrico Rimbaud, della


diocesi di Frjus.

Il Cavalierato dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe militare:


21

aprile

1922. Al sig. Pio Morra, Tenente di seconda classe della Gendarmeria Pontificia.

La Commenda con Placca dell'Ordine di S. Silvestro Papa:


10

aprile

1922. Al sig. Costantinesco Barbo, gi Primo Segretario nella Legazione di Romania presso la Santa Sede.
La Commenda dell'Ordine di S. Silvestro Papa:

7
9

aprile

19

1922. Al sig. Alceste Chiatti, di Roma.

Al sig. avv. prof. Pietro Badoncini, Segretario del Maggiordomato e della Prefettura dei SS. PP. AA.
Al sig. Camillo Viviani, di Roma.
Il Cavalierato dell' Ordine di S. Silvestro Papa :

6
19

aprile

1922. Al sig. barone Alessandro Monti, della diocesi di Brescia.

Al sig. Alfredo Mottironi, di Roma.

MAGGIORDOMATO DI SUA SANTIT


NOMINE
Con Biglietti di S. K. Kra Monsignor Maggiordomo, il Santo Padre si
degnato di nominare:
Camerieri Segreti soprannumerari di S. S.:
14 febbraio 1922. Monsig. Giuseppe Candidori (Roma).
18

Monsig. Zollano Meszlwyi, dll'archidiocesi di Strigonia.

318

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

3 marzo,
7

11

16
. .

...
18

31

10 aprile

11

12
20

21

24
25

1922.

Monsig. Alfredo Vitali (Roma).


Monsig. Oreste Di Magno, della diocesi di Anagni.
Monsig. Luigi Cossio (Roma).
Monsig. Giuseppe Grivetti (Roma).
Monsig. Guido Poletti (Roma).
Monsig. Vincenzo Postacchini (Roma).
Monsig. Giovanni Battista Imperiali,, della diocesi di Sabina.
Monsig. Enrico Caiazzo (Roma).
Monsig. Carlo Hodinr, dell'archidiocesi di Praga.
Monsig. Venceslao Lerch, della medesima archidiocesi.
Monsig. Giuseppe Asti, dell'archidiocesi di Milano.
Monsig. Cesare Gaffuri, della medesima archidiocesi.
Monsig. Giuseppe Samsour, della diocesi di Brnn.
Monsig. Alessandro Testi Rasponi, dell'archid. di Bologna.
Monsig. Bernardo Berckschfer, della diocesi di Osnabrk.
Monsig. Ermanno Schiermann, della medesima diocesi.
Monsig. Giuseppe Piagge, della medesima diocesi.
Monsig. Bernardo Dinkgrefe, della medesima diocesi.
Monsig. Corrado Seling, della medesima diocesi.
Monsig. Giovanni Mussa, dell'archidiocesi di Torino.
Monsig. Michele Marczell, dell'archidiocesi di Strigonia.
Monsig. Antonio Avosani, della diocesi di Cremona.
Monsig. Giovanni Carozzo, della diocesi di Chiavari.
Monsig. Francesco Rollino, della medesima diocesi.
Monsig. Francesco Cuneo, della medesima diocesi.
Monsig. Luigi Concha, della diocesi di Bogot (Colombia).
Monsig. Domenico Colasanti, della diocesi di Veroli.
Monsig. Rodolfo Bruckmayer, dell'archidiocesi di Monaco e
Frisinga.
Monsig. Giuseppe Lican, dell'archidiocesi di Gorizia.
Monsig. Melchiorre Fermaglio, della diocesi di Padova.
Monsig. Pietro Codemo, della medesima diocesi.
Monsig. Antonio Tommaseo, della medesima diocesi.
Monsig. Giuseppe Centanni, della diocesi di Osimo.
Monsig. Nicola Manna, dell'archid. di Acerenza e Matera.
Monsig. Alfio D'Agata (Roma).
Monsig. Alfonso Gribaldi, dell'archidiocesi di Torino.
' Monsig. Nicola Margiotta, della diocesi di Cava e Sarno.
Monsig. Francesco Pazzini, della diocesi di Montefeltro.
Monsig. Filelfo Bezzi (Roma).
Monsig. Michele iacchini (Roma).
Monsig. Giuseppe Falzacappa (Roma).
Monsig. Vincenzo Santoro (Roma).
Monsig. Benedetto Renzoni (Roma).
Monsig. Pietro Giorgio, della diocesi di Isernia e Venafro.
Monsig. Dario Costantini, del Patriarcato di Venezia.
Monsig. Giovanni Pilati, del medesimo Patriarcato.
Monsig. Giuseppe Kupka, della diocesi di Brnn.
Monsig. Giovanni Sedlk, della medesima diocesi.
Monsig. Massimiliano de Berchem, dell'archidiocesi di Praga.
Monsig. Carlo Sentroul, della diocesi di Bruges.

Diarium

26

aprile

Romanae

Curiae

319

1922....Monsig. Sebastiano Tartaglia, della diocesi di Malta.


Monsig. Domenico Facchini (Roma).

Camerieri Segreti di Spada e Cappa soprannumerari di S.S.:


7
18

marzo

10

aprile

11
20

.: /

1922. Il sig. duca Casimiro Lubecki, della diocesi di Cracovia.

il sig. eonte Luigi Affre de Saint-Rome, dll'archidiocesi di


Parigi.

11 sig. barone Leone de Trtaigne, della diocesi di Soissons.

Il sig. visconte Patrizio de Wall, della diocesi di Saint-Claude.


11 sig. Paolo Lambert, della diocesi di Lilla.

Il sig. conte Enrico Turquel Bavard de la Boisserie, della


diocesi di Beau va is.

Il sig. conte Prospero Keller, deirarchidiocesi di Parigi.

li sig. conte'Paolo Jonglez de Ligne, della diocesi, di Versailles.

11 sig. Adriano d'Esclaiber, della diocesi di Arras.

Il sig. barone Camillo de Warenghien, della diocesi di Lilla.

Il sig. conte Giorgio de Montgermont, dll'archidiocesi di


Bouen.

Il sig. Edgardo Nlting, della diocesi di Osnabrk.

Il sig. libero barone Sigfrido de Hobe-Gelting, della medesima diocesi.

Il sig. Carlo J. Munich, deirarchidiocesi di Westminster.

Il sig. Antonio de Navarro, dll'archidiocesi di Birmingham.

11 sig. cav. Salvatore Sferrazza Sciascia, della diocesi di


Girgenti.

11 sig. Massimiliano Tiefenbacher, della diocesi di Osnabrk.

Il sig. conte Carlo Olivieri di Vernier, dll'archidiocesi di


Torino.

Il sig. Francesco Semer, dll'archidiocesi di Berlino.


11 sig. Enrico Carrion y Vecin, della diocesi di Madrid Alcal.
Il sig. baronetto comm. Stuart Coats, dll'archidiocesi di
Westminster (Londra).

Il sig. conte comm. Tommaso Pate, della diocesi di Livorno.


Camerieri d'onore in abito paonazzo di S. S.:

li

18

28
10

marzo

aprile

1922.

Monsig. Tito Crespi, della diocesi di Ventimiglia.


Monsig. Rocco Beltrami, della diocesi di Novara.
Monsig. Augusto Fidecicchi (Roma).
Monsig. Giuseppe Mancini (Roma).
Monsig. Carmelo Parisi (Roma).
Monsig. Antonio Carestia, della diocesi di Ascoli-Piceno.
Monsig. Giovanni Di Benedetti, della medesima diocesi.
Monsig. Carmine Artaserse, della diocesi di Cotrone.
Monsig. Giulio Mancini (Roma).
Monsig. Giovanni Antonelli (Roma).
Monsig. Vincenzo Botto, della diocesi di Chiavari.
Monsig. Alessandro Castagnino, della medesima diocesi.

320

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

10 aprile

11

20

21

26

1922. Monsig. Emilio Valenzuela Balen, della diocesi di Bogot


(Colombia).
Monsig. Andrea Restrepo Saens, della medesima diocesi.
Monsig. Pio Carboni, della diocesi di Veroli.
Monsig. Giacomo Marroni, della medesima diocesi.
Monsig. Gabriele Migliorini, della diocesi di Vicenza.
Monsig. Ottavio Ronconi, della medesima diocesi.
Monsig. Alfonso Gutirrez, dell'archidiocesi di Angelopoli.
Monsig. Giovanni Battista Bonato, della diocesi di Padova.
Monsig. Tebaldo Celati, della diocesi di Massa Marittima.
Monsig. Antonino Prato, della diocesi di Piazza Armerina.
Monsig. Agostino Schiessler, della diocesi di S. Ippolito.
Monsig. Federico Gambucci, della diocesi di Gubbio.
Monsig. Giovanni Prosswitz, della diocesi di Brnn.
Monsig. Giuseppe Dvorak, della medesima diocesi.
Monsig. Francesco Bulla, della medesima diocesi.
Monsig. Francesco Kelbl, della medesima diocesi,
Monsig. Giuseppe Svoboda, della medesima diocesi.
Monsig. Arturo Quattrucci (Roma).

Camerieri d'onore di Spada e Cappa soprannumerari di S. S.:


10
12
20
26

aprile

1922.

Il
Il
Il
Il

sig. Alfonso Renna Iannini, della diocesi di Veroli.


sig. Giovanni Del Bo, dell'archidiocesi di Milano.
sig. Massimo Gerard (Teneriffa nelle Canarie).
sig. Francesco Ferrata (Roma).

Cappellani d'onore extra Urbem di S. S:


10

25

aprile 1922. Monsig. Giovanni Croce, della diocesi di Chiavari.

Monsig. Ambrogio Grosso, della medesima diocesi.

Monsig. Ilario Pejran, della medesima diocesi.

Monsig. Giovanni Amschl, della diocesi di Secco via.


Cappellani Segreti d'onore di S. S. :

12
20

aprile

1922. Monsig. Enrico Nigrini.

Monsig. Raffaele Pisapia, della diocesi di Cava e Sarno.


Cappellano

20

aprile

Comune

Sopranumerario:

1922. Monsig. Gerardo Gerardi.


Bussolante Pontifcio Sopranumerario :

12

aprile

1922. Il sig. cav. Ernesto Coletti.

NECROLOGIO
2

aprile

1922. Monsig. Giuliano Vidal, Vescovo tit. di Abido, Vicario Apostolico delle Isole Fidgi.

Annus XIV - Yol. XIY

8 Iunii 1922

Num. 10

ACTA APOSTOLICAE SEDIS


COMMENTARIUM OFFICIALE

ACTA PII PP. XI


MOTU PROPRIO
DE

PIO

OPERE

PROPAGATIONE

FIDEI

AMPLIFICANDO

PIUS PP. XI

Romanorum Pontificum in hoc maxime versari curas


planum est oportere, ut sempiternam animarum salutem, Iesu Christi regno per orbem terrarum dilatando, quaerant, quandoquidem divinus Ecclesiae Conditor apostolis
suis sic mandavit : Euntes docete omnes gentes; Praedicate Evangelium omni creaturae. Id Petrus, id successores
eius nunquam praetermiserunt : eamque ipsam ob causam,
quo tempore experientiam virorum industria et labor, maria pervestigando, ignotas regiones invenerat, atque ad
novos populos aditum hominibus apostolicis patefeoerat,
decessor Noster illustris Gregorius XV, sapienter existimans, ut eius Acta loquuntur, praecipuum pastoralis officii
(( caput esse propagationem Fidei Christianae , sacram Congregationem Propagandae Fidei instituit, quo quidem immensum plane opus apostolatus apud infideles melius promoveretur. Huius enim Congregationis est cum missionarios
in omnes partes dimittere eosque pro locorum rationibus
1

MATTH., X X V I I I , 1 9 .

MARC, X V I , 1 5 .

ACTA, vol. XIV, n. 10. - 8-6-93-2.

24

322

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

disponere, tum personis institutisque et consilio et re praesto esse, omnia denique praestare, quaecumque, ad subveniendum Missionum necessitatibus, studium apostolatus ac
multiplex Christi caritas suaserit. Quod vero proprie attinet
ad rerum externarum subsidia, quae ad Missionum catholicarum bonum quamquam potissima non sunt, magnum tamen momentum habent, ea olim decessores Nostri largiter
ipsi praebuerunt. Accedebat, ut principes christiani, opinione
quoque adducti scilicet non exiguarum omnis generis utilitatum, quas suis regnis nationibusque obventuras sperabant, magnis easdem Missiones liberalitatibus adiuvarent.
Nunc autem alia prorsus condicione ac fortuna haec Apostolica Sedes utitur, ut constat ; neque ei iam ad Ecclesiae
sanctae fines proferendos multum; licet rerum publicarum
largitate confidere.
Ceteroqui numquam fortasse alias tantus exstitit in
populo christiano animorum motus ad provehendas Missiones, quantus nuper excitatum est, ex quo decessor Noster
desideratissimus, Benedictus XV, Litteras Encyclicas Maximum illud ad orbem catholicum ea de causa dedit. Nimirum optimo diligentissimoque Pontifici tam acerba laborum ac dolorum perpesso, dumi diuturnum bellum mansit,
ac deinde pace Europae suadenda propemodum defatigato,
Dei benignitate hoc est oblatum solacii, ut in Africa, an
Asia, in America certis argumentis prospiceret Evangelicae
praedicationis successus multo felieiores, quam antea, mox
futuros.
Nos vero quos eadem tenet atque alit exspectatio, Nostrum intelligimus esse rei nulla deesse ope, ob eamque
causam curare perdiligenter, ut et quae ille sapientissime
praescripsit, religiose serventur, et quibus Missionarii nostri subsidiis indigent ad melius elaborandum, ea illis
abunde suppetant. Subsidia quidem, quae externis in bonis
consistunt, solent religiosorum! familiae, pro suis quaeque
Missionibus, ex populo christiano conquirere : populus au-

Acta Pii PP. XI

323.

tenvvel fidei amore caritatisque studio motus vel alio etiam


honestissimo sensu, dat non invitus, atque in nonnullis nationibus affluenter. Verum neque haec stipes eorrogandi ratio accommodata est singularum Missionum necessitatibus,
neque per eam licet aequabiliter atque ordine universas
administrare Missiones maiore cum earum emolumento ac
stabilitate.
Quaecumque igitur inventa sunt genera particularibus
Missionibus opitulandi, Nos, aequo ac decessores Nostri,
comprobantes, habemus in animo catholicarum Missionum
universitati, certa ratione et via, ex catholici orbis collatione, consulere, ita quidem ut et corrogatae apud omines
nationes ab omnibus, quotquot sunt, Ecclesiae filiis vel minutae stipes in unum acervum, universe Missionibus tuendis destinatum, colligantur, et haec pecunia omnis, potestati quidem arbitrioque comfmissa Nostro dumtaxat et
Sacrae Congregationis Christiano nomini propagando, per
delectos a Nobismetipsis viros, in omnes distribuatur Missiones, pro uniuscuiusque necessitate.
Iam vero cogitantibus Nobis quo pacto id propositum
efiiciamus, feliciter occurrit praeclarum illud Lugdunense
Opus a Propagatione Fidei nuncupatum, quod abhinc ipsis
centum annis homines aliquot pietatis caritatisque laude
spectatissimi condiderunt. Nemo est qui singularia promerita instituti huius ignoret; quod quidem inter Galliae catholicae recentiora ornamenta et decora numerari debet ;
hoc enim societatis vinculo colligati, mirabile est quam
multi ex omni ora ac parte terrarum Missiones catholicas
adhuc suo et stipis auxilio et piae precationis suffragio iuvare consueverint. Quapropter magnis pontificalis indulgentiae muneribus ac privilegiis Opus, de quo loquimur,
cumularunt decessores Nostri, praecipueque Gregorius XVI
Apostolicis Litteris Probe nostis die xv augusti MDCCCXX,
et Leo XIII Epistola Encyclica Sancta Dei civitas die III
decembris M D C C C L X X X , omnibus Episcopis universoque fide-

324

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

lium gregi honorificentissimis verbis commiendarunt." Nobis


autem hoc loco dilaudare libet utriusque Consilii, Lugdunensis et. Parisiensis, a quibus gubernatur, prudentiam
maxime et aequitatem in adiuvandis non iis tantum Missionibus, quas nobilissima Gallorum gens, pro tradito a
maioribus Fidei sanctae custodiendae ac promovendae studio, usquequaque constitutas habeat, verum etiam, quas
ceterae gentes, Iesu Christi spiritu in certamen honestissimum instinctae, condiderunt.
Ob eam igitur, quam memoravimus, causam, potius
quam aliquid novi inveniamus, faciendum videtur, ut ipsum
Opus Propagationis Fidei, sede eius in hanc almam Urbem,
totius Ecclesiae caput, translata, aptius a Nobis reddatur
ad mutata tempora, Nostraque ornatum auctoritate, Pontificale fiat instrumentum stipibus fidelium ad usum Missionum universarum colligendis. Idque Nos effecturi sumus
eo libentius quia qui tum Lugduni tum Lutetiae Parisiorum huic Operi praesunt, datis ad Nos pientissimjs litteris
professi sunt se, ut filios Ecclesiae observantissimos, magna amplexuros voluntate, quidquid posthac de re sibi suisque civibus carissima haec Sedes Apostolica decreverit. In
quo quidem lectissimo viri se et catholica professione et
Gallico nomine dignos praebuerunt, cum aperte ostenderint tanti apud se esse dare operam regno Iesu Christi in
terris amplificando, ut ceteras res, vel quas recte meritoque
diligunt, posthabere non dubitent. Nos vero huiusmodi
animi habitum eumque non modo eorum proprium sed comimnmem catholicorum hominum ex Gallia, sic probamus ut
in /aciem Ecclesiarum vehementer commendemus.
Itaque de Apostolicae potestatis plenitudine, Motu
proprio ei corta scientia, haec statuimus et sancimus :
I. Pium Opus a Propagatione Fidei, in novam formam redactum, iam nunc Romiae esto apud Sacram Congregationem de Propaganda Fide, ut ipsius Apostolicae Sedis sit instrumentum ad fidelium stipes undique cogendas

Acta Pii PP. XI

325

easque erogandas in usum omnium Missionum catholicarum.


IL Operi universo Consilium, praesidebit, a Nobis
per eandem Sacram Congregationem electum ex Clero earum
nationum, quae sollemne habeant certam pecuniae vim in
Opus conferre.
III. Natio Gallica, utpote quae ipsum Opus, de quo
agitur, pepererit, atque in traducendis ad fidem barbaris
utilissime semper laboraverit, Generalis Consilii praecipuo
quodam iure particeps esto.
IV. Pium Opus itemque Generale Operis Consilium
quem ad modum dirigi oporteat, gemina lege, his adiuncta
Litteris, statutum est.
V. Consilia uniuscuiusque Nationis centralia, quae
dicuntur, ad has Nostras leges, de sententia Generalis Consilii, sua ipsorum statuta exigant. Quod sicubi huiusmodi
Consilia desiderentur, ea quam primum Episcopi instituenda
curabunt. Ubi autem res iam simili instituto adsit, quamquam alio nomine, eorumdem erit efficere ut, omni sublato
discrimine, ad hoc Opus redigatur, vehementer enim in
hoc genere ad fructum interest, ubique, quantum locorum
varietas patitur, teneri aequabilitatem.
Nos equidem, patrocinio freti Mariae Virginis Immaculatae, atque Apostolorum Principum Petri et Pauli, illius
quoque magni Fidei Catholicae propagatoris, Francisci Xaverii, huius sodalitatis patroni caelestis, ex divina benignitate iam fore confidimus, ut quod decessori Nostro optatissimum fuit hoc ipsum Opus a Propagatione Fidei, itemque
alia duo a Sancta Infantia et a Sa,ncto Petro Apostolo ad
Cleri indigenae institutionem, quae Opera haec Apostolica
Sedes agnoscit sua, laetabile iam capiant incrementum.
Pro certo autem habemus Episcopos ceterosque sacrorum
Antistites in hac causa omnem operam studiumque, apud
suam quemque Ecclesiam, Nobis navaturos, adhibita in
1

BENEDICTUS

XV, in litt. encycl. Maximum illud.

326

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale-

primis Consociatione Cleri Missionaria, quae dicitur : quam


Consociationem, mirifice sane opportunam, Nobisque non
minus ac decessori Nostro probatam, si quidem apud se desit, condere maturabunt.
Quaecumque vero his Litteris statuta a Nobis sunt, ea
omnia firma et rata esse iubemus, contrariis quibusvis non
obstantibus.
Datum Romae apud Sanctum Petrum, die III mensis
maii, in festo inventionis S. Crucis, MCMXXII, Pontificatus
Nostri anno primo.
PIUS PP. XI

PII OPERIS A PROPAGATIONE FIDEI STATUTA GENERALIA

I. Pium O p u s a Fidei Propagatione, q u o d inter alia in c o m m o d u m


Missionum instituta p r i m u m locum obtinet, u n u m ac vere catholicum
est: consociatio scilicet omnium ex omni gente fidelium n o n solum ad
orbis terrae evangelizationem coniunctis ad Deum precibus a d i u v a n d a m ,
sed etiam ad labores missionariorum stipe collata sustinendos, a t q u e
ad p e c u n i a m a fidelibus oblatam Missionibus distribuendam.
II. Idem Pium Opus Lugduni in Gallia a n n o Domini 1822 constit u t u m est: deinceps saepius a R o m a n i s Pontificibus privilegiis ac donis
spiritualibus c u m u l a t u m , denique a S u m m o Pontifice Pio divina Provid e n t i a P p . XI M o t u p r o p r i o die 3 maii 1922 edito ad dignitatem instrumenti Apostolicae Sedis evectum.
III. Quare Pium Opus proxime nititur auctoritate Sanctae Sedis u n d e
s u a m vim r o b u r q u e m u t u a t u r ; domicilium autem p r a e c i p u u m R o m a e
h a b e t in aedibus Sacrae Congregationis de P r o p a g a n d a Fide, a qua,
licet seiunctum, t a m e n pendet.
IV. Sodales Operis a d s c r i b u n t u r christifideles u b i q u e t e r r a r u m
degentes, qui duodecim saltem sint a n n o r u m a t q u e in singulas hebdom a d a s vel vicesima m libellae p a r t e m (vulgo u n u m solidum), vel libellae
q u a r t a m in singulos menses, vel libellas d u a s et sexaginta centesimas
partes q u o t a n n i s conferant: iidem praeterea quotidie semel Pater et Ave
recitare debent, addita invocatione: Sancte Francisce Xaveri, ora pro
nobis. Ii vero qui semel d u c e n t a s libellas solvunt, sodales in p e r p e t u u m
adscribuntur.

Acta Pii PP. XI

M7

V. Pii Operis sodales in decurias vel centurias vel chiliarchias vel


aliter p r o locorum r e r u m q u e adiunctis distribuuntur.
VI. P i u m O p u s n o n t a n t u m pecuniam a sodalibus oblatam, sed
etiam ab aliis quibuslibet sponte allatam : stipendia q u o q u e pro Missis
celebrandis : a t q u e etiam b o n a immobilia, resque pretiosas cuiusvis
generis in c o m m o d u m Missionum libentissime recipiet.
VII. Pii Operis administratio s u p r e m a est penes Consilium Superius Generale R o m a e consistens a p u d Sacram Congregationem de Prop a g a n d a Fide. Eidem praeest Secretarius pro tempore Sacrae Congregationis de P r o p a g a n d a Fide qui ad id m u n u s a S u m m o Pontifice expresse
n o m i n a t u r . Consilium vero iuxta s t a t u t a s leges agit ac regitur.
VIII. In singulis nationibus, in q u i b u s Pium Opus viget, constit u e n t u r Nationalia Consilia q u a e Consilio Superiori Generali consistenti
in Urbe subiecta erunt. E o r u m Praesides a Sacra Congregatione de
P r o p a g a n d a Fide, consideratis Episcoporum votis, eligentur.
IX. Consilium Superius Generale curabit:
1) ut a p u d o m n e s nationes, Episcopis adiuvantibus, P i u m Opus
rite instituatur, a t q u e incrementum capiat, praesertim Consiliis Nationalibus institutis;
2) ut u n a e a d e m q u e ratio servetur in subsidiis inter Missiones distribuendis ;
3) ut congruenter n a t u r a e Pii Operis nova incepta pro regionibus
diversa in u n u m c o m p o n a n t u r ;
4) ut examini subiiciantur atque r a t a h a b e a n t u r statuta, item ration u m libri qui a Consiliis singularum n a t i o n u m sibi oblati e r u n t ;
5) ut pecunia a fidelibus oblata Missionibus aequabiliter distribuatur
iuxta regulas a Sacra Congregatione de P r o p a g a n d a Fide ad id s t a t u t a s .
X. P e c u n i a collecta q u o t a n n i s mense martio a Consilio Superiore
Generali Missionibus distribuitur. Eidem Consilio Superiori Generali
licet ad arbitrium Praesidis alias largitiones extra id t e m p u s erogare.
XI. O m n e s Missiones, nulla excepta, hac pecunia iuvantur, q u a e
quidem, necessitatum ratione habita, omnibus aequabiliter distribuitur.
De acceptis atque distributis stipibus quotannis in commentario Pii
Operis referatur.
XII. Missionum necessitates Consilio Superiori Generali patefiunt
cum ex certa notitia Sacrae Congregationis de P r o p a g a n d a Fide, tum
ex responsionibus ad peculiare quaestionarium a Missionariis datis.
X I I I . Consilia vero in singulis constituta nationibus curam h a b e n t :
1) ut P i u m O p u s in o m n i b u s regionis dioecesibus rite c o n d a t u r
conditumque promoveatur;

328

Acta Apostolicae Sedis .- Commentarium Officiale

2) ut Pii Operis n a t u r a a t q u e proposita o p p o r t u n e evulgentur, p r a e sertim libris vel foliis editis, singulorum populorum indoli c o n g r u e n tibus, inter quae Annales de Propagatione Fidei vernacula lingua confecti praecipui h a b e n d i s u n t ;
3) ut pecunia collecta in singulis dioecesibus recte a d m i n i s t r e t u r
a t q u e ad Consilium S u p e r i u s Generale t u t o mittatur.
XIV. In singulis a u t e m dioecesibus Pii Operis Moderatores ab Episcopis eliguntur ob eam causam ut a p u d o m n e s paroecias, parochis
instantibus, eiusdem Pii Operis i n c r e m e n t u m curent, pecuniam a fidelibus oblatam colligant, eamque ad Consilium Nationale mittant.
XV. Pio Operi in singulis nationibus promovendo valde confert
Consociatio Cleri Missionaria, q u a e eo spectat ut animos sacerdotum
ad P i u m Opus a t q u e ad cetera h u i u s m o d i o p e r a p r o m o v e n d a excitet.
XVI. Congruenter fini ad quem P i u m O p u s est institutum, t u m
Consilium Superius Generale, t u m Consilia Nationalia, t u m etiam Moderatores dioecesani sedulo c u r a b u n t ut in adscriptorum animis per
conciones supplicationesque sollemnes fides viva, pietas sincera, zelus
a n i m a r u m vigeant, u n d e Pio Operi divina m u n e r a ad u b e r e s eius fructus
concilientur.

STATUTA PRO CONSILIO SUPERIORE GENERALI PII OPERIS A PROPAGATIONE


FIDEI.

I. Consilium Superius Generale Pii Operis a Propagatione Fidei


R o m a e sedem h a b e t a p u d Sacram Congregationem de P r o p a g a n d a Fide
cui proxime subiicitur.
II. Idem constat Praeside, Vicepraeside, Secretario Generali aliisque
m e m b r i s t u m ecclesiasticis t u m laicis. Ii s u n t :
1) Praesides
sunt;

Consiliorum q u a e in singulis nationibus

constituta

2) nonnulli viri ecclesiastici R o m a e c o m m o r a n t e s qui nationum ad


P i u m Opus p l u r i m u m conferentium s i n g u l a r u m singuli p e r s o n a m gerent;
3) aliquot alii vel sacerdotes vel laici qui ob peculiarem rerum
peritiam Pio Operi valde profuturi videantur.
III. P r a e s e s Consilii Superioris Generalis est Secretarius pro tempore Sacrae Congregationis de P r o p a g a n d a Fide, qui t a m e n ad hoc
m u n u s Praesidis Pontificia auctoritate n o m i n a t u r .
IV. Gallorum genti, a p u d quos P i u m O p u s o r t u m habuit q u o r u m q u e
praeclara merita in operibus missionalibus p r o m o v e n d i s eminent, h o n o s
tribuitur d u a s sedes tenendi in Consilio Superiore Generali.

Acta Pii PP. XI

329

V. Ob easdem causas u n u s ex Gallicis Consilii membris fungetur


m u n e r e Vicepraesidis Consilii Superioris Generalis.
VI. Sacra Congregatio d P r o p a g a n d a Fide, Praeside excepto, C o n silii m e m b r a , n o n neglectis Episcoporum optatis, a d . q u i n q u e n n i u m
instituit.
VII. Si q u e m ex Consiliariis inter P u r p u r a t o s P a t r e s cooptari a u t
episcopali dignitate honestari contingat, is hoc ipso a Consiliarii m u nere cessat.
VIII. Consilii Superioris Generalis duo praecipue sunt : P i u m O p u s
administrare a t q u e pecuniam a fidelibus oblatam Missionibus rite distribuere.
IX., Ad p r i u s quod attinet, Consilio Superiori Generali cum Consiliis
singularum n a t i o n u m concordissima ratio intercedit:
1) ut a p u d o m n e s nationes, Episcopis opem conferentibus, P i u m
Opus instituatur a t q u e i n c r e m e n t u m capiat;
2) ut u n a a d m i n i s t r a n d i ratio
adiuvandis;

servetur

in Missionibus subsidiis

3) ut congruenter n a t u r a e Pii Operis nova incepta pro r e g i o n i b u s


diversa in u n u m c o m p o n a n t u r .
4) P r a e t e r e a Consilii Superioris Generalis est examini subiicere a t q u e
rata h a b e r e Consiliorum singularum n a t i o n u m s t a t u t a : itidem r a t i o n u m
libros u n a cum pecunia q u o t a n n i s sibi oblatos a p p r o b a r e .
X. Ad subsidia Missionibus rite distribuenda Consilio Superiori
Generali curae e s t :
1) pecuniam in u n u m collectam in fundis tutis ac frugiferis collocare ;
2) e a n d e m pecuniam resve alias forte oblatas Missionibus aequabiliter distribuere secundum regulas a Sacra Congregatione de P r o p a g a n d a
Fide ad id statutas, in eum finem d u m t a x a t ut Christi regnum u b i q u e
gentium dilatetur.
XI. P r a e s e s P i u m O p u s regit de pleno consensu Emi Cardinalis
Praefecti Sacrae Congregationis de P r o p a g a n d a F i d e ; praeest sessionib u s Consilii Superioris Generalis eiusque deliberationes et decisiones
gubernat.
XII. Vicepraeses, Praeside absente, eiusdem partes implet; p r a e terea Praesidi in communicationem laboris s u a s vires confert quasi
p r o x i m u s ac studiosissimus administer.
X I I I . Consilium Superius Generale quod maiori parti p l a c u e r i t ,
decernit. Decreta vero quae de r e b u s maioribus fieri contingat, subiiciuntur Sacrae Congregationi de P r o p a g a n d a Fide ut eidem p r o b e n t u r .

330

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

XIV. Secretarius Generalis n o m i n a t u r a Sacra Congregatione de


P r o p a g a n d a Fide, p r o p o n e n t e Consilio Superiore Generali. Ei m a x i m e
incumbit Pii Operis p r o c u r a t i o ; idem in coetibus Consilii Superioris
Generalis suffragium consultivum h a b e t ; m u n e r e fungitur ad n u t u m
Sacrae Congregationis de P r o p a g a n d a F i d e ; h o n o r a r i u m accipit.
XV. Secretarius officialibus inferioribus proxime p r a e e s t ; p r a e p a r a t
negotia in coetibus Consilii Superioris Generalis a g e n d a ; Consilii Superioris Generalis m a n d a t a exsequitur; litteras mittit accipitque, aliaque
h u i u s m o d i m u n e r a explet.
XVI. Secretario autem s u b s u n t Vicesecretarius, Arcarius aliique
officiales stipendio conducti, quos Consilium Superius Generale, p r o u t
res postulat, nominat.
. XVII. Vicesecretarius Secretario in o m n i b u s adsistit, eiusque absentis
vices gerit, itemque sessionibus Consilii Superioris Generalis, ubi opus
sit, interest. Is a Consilio Superiore Generali n o m i n a t u r , p r o p o n e n t e
Secretario.
XVIII. T h e s a u r i Custos aream Pii Operis diligentissime custodit:
p r a e t e r e a q u o t a n n i s accepti et expensi rationem, a d u o b u s Censoribus
ad id a Consilio Superiore Generali deputatis excussam a t q u e p r o b a t a m ,
Consilio subiicit.
XIX. Arcarius p e c u n i a m ab adscriptis d a t a m vel ab aliis oblatam
recipit; sub n u t u autem thesauri Custodis diligenter administrat.
XX. Consilium Superius Generale semel in mense fere convenit;
extra ordinem vero, p r o u t res postulet. P e n e s Praesidem ius est et
officium idem convocandi.
X X I . Conveniunt omnia Consilii m e m b r a R o m a e c o m m o r a n t i a ;
eaque suffragii deliberativi ius h a b e n t .
XXII. Pecunia a christifidelibus oblata, q u o t a n n i s mense martio
distribuitur a Consilio Superiore Generali.
XXIII. Omnes vero Consiliarii extra R o m a m degentes, m a t u r e advoc a n t u r ad coetum a Consilio Superiore Generali mense martio h a b e n d u m .
XXIV. T r i b u s vel q u a t u o r ex Consilii m e m b r i s committitur ut, anteq u a m Consilium Superius Generale ad pecuniam distribuendam conveniat, distribuendi rationem p r a e p a r e n t e a m q u e Consilio p r o p o n a n t .

Acta Pii PP. XI

331

CONSTITUTIONES APOSTOLICAE
I
SANCTI A L O I S I I DE MARA N H O
E T SANCTI

IOSEPHI

GRAJAHUENSIS

ERECTIONIS PRAELATURAE NULLIUS ET PROVINCIAE ECCLESIASTICAE

PIUS

EPISCOPUS

SERVUS SERVORUM DEI


AD

PERPETUAM REI MEMORIAM

Rationi congruit et convenit honestati, ut ea, q u a e de R o m a n i


Pontificis gratia processerunt, licet, eius superveniente obitu, Litterae
Apostolicae desuper expeditae n o n fuerint, s u u m t a m e n s o r t i a n t u r
effectus.
Cum itaque cathedralis Ecclesia Sancti Aloisii de Maranho, quae
civilem s t a t u m eodem n o m i n e ex integro complectitur, t u m extensione
territorii, tum fidelium n u m e r o adeo ampla esset ut ab u n o Antistite
c o n g r u e g u b e r n a r i nequisset, eiusdem dioecesis Ordinarius, rem ipsam
m a t u r a deliberatione perpendens, collatis cum Apostolico Nuntio et cum
Metropolitano Belemensi consiliis, mediisque necessariis pro viribus
c o m p a r a t i s , laudabiliter sapienterque a fel. rec Benedicto Papa decimo
q u i n t o , Praedecessore Nostro, petiit ut intra suae dioecesis fines praelat u r a nullius erigeretur.
Eodem tempore Ordinarius Belemensis petiit quoque tit Ecclesia
Sancti Aloisii de Maranho, cuius conditiones in dies meliores evadunt,
ad Ecclesiae metropolitanae gradum et dignitatem extolleretur.
Quibus precibus idem Praedecessor Noster a n n u e n s , de consilio
S. R. E. Cardinalium Sacrae Congregationi Consistoriali praepositorum,
s u p p l e t o , q u a t e n u s o p u s esset, q u o r u m interesse p r a e s u m e r e t u r consensu, facultate q u o q u e u t e n s in Apostolicis sub plumbo Litteris - die
vigesima septima mensis aprilis a n n i Domini millesimi octingentesimi
n o n a g e s i m i secundi datis - Apostolicae Sedi reservata, die s e c u n d a
mensis d e c e m b r i s elapsi anni millesimi nongentesimi vigesimi primi a

33

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

dioecesi Sancti Aloisii de Maranho h a s q u a e s e q u u n t u r paroecias


seiunxit: Sancta Cruz da Borra do Gorda, San Pedro de Alcantara de
Carolina, N. Senhor do Bomfim de Grajahu, S. Thereza de Imperatriz e
Porto Franco, S. Francisco Xavier de Turyassu, in q u i b u s finibus erexit
ac instituit p r a e l a t u r a m nullius Sancti Iosephi Grajahuensis n u n c u p a n dam, donec haec in propriam ac distinctam dioecesim erigi posset.
Simulque decrevit ut eadem, ad omnes iuris effectus, esset p r o prie ac vere nullius dioecesis, u s q u e d u m de ea aliter disponere visum
fuisset. Sedem eius p r a e l a t u r a e constituit in urbe vulgo Grajah, cuius
paroecialem ecclesiam, sub titulo et invocatione Sancti Iosephi, in ecclesiam praelatitiam erexit, cum o m n i b u s iuribus ac privilegiis, q u a e ceteris
civitatibus et ecclesiis episcopalibus e a r u m q u e civibus in Brasiliana
ditione competunt. In eadem ecclesia idem Praedecessor Noster instituit sedem ac dignitatem praelatitiam, ad instar episcopalis dignitatis,
pro uno Praelato nullius dioecesis, qui ipsi ecclesiae ac praelaturae
praeesset, cum iuribus, officiis, mensa, h o n o r i b u s ac privilegiis, quibus
Ecclesiarum Praesules in Brasiliis u t u n t u r et gaudent, iis d u m t a x a t
exceptis, quae, ex peculiari indulto vel ex iure, ad Episcopos t a n t u m
pertinent.
Ut a u t e m Praelatus omnia m u n e r a sua explere posset q u a e Episcopi in suis dioecesibus, idem Praedecessor Noster statuit ut P r a e latus ipse charactere ac dignitate episcopali esset insignitus, iubens
propterea ut ipsi, u n a cum P r a e l a t u r a , titulus episcopalis conferretur.
Quae autem in memoratis Litteris diei vigesimae septimae mensis
aprilis a n n i millesimi octingentesimi nonagesimi secundi hac de re dispon u n t u r , religiose servari pariter iussit, iuxta canones Codicis et Concilii
Plenarii Americae Latinae.
H u i u s praelaturae dotationi, divini cultus expensis aliisque necessitatibus attribuit et assignavit oblationes, subsidia et donationes q u a s cumque, q u a e titulo gratuito ad hoc conferrentur.
I n s u p e r Praedecessor Noster S. Aloisii de Maranho Ecclesiam a
iure metropolitico archiepiscopalis sedis Belemensis de P a r a absolvit
et exemit, e a m q u e ad gradum et dignitatem Ecclesiae metropolitanae
evexit et extulit, cum o m n i b u s ac singulis iuribus, privilegiis et praerogativis, q u a e sedibus archiepiscopalibus et metropolitanis Brasilianae
regionis competunt.
Item h u i u s Ecclesiae Capitulum ad metropolitani g r a d u m evexit,
ita ut exinde o m n i b u s praeminentiis, h o n o r i b u s , iuribus ac privilegiis,
quibus cetera metropolitana Capitula in Brasiliis ordinarie g a u d e n t et
fruuntur, frueretur pariter et gauderet.

'Acta Pii PP. XI

333

H u i u s Ecclesiae metropolitanae iurisdictionem extendit ad civiles


S t a t u s de Maranho et P i a u h y . Dioecesim igitur P i a u h u n e n s e m
e t p r a e l a t u r a m nullius de Bono Iesu a iure metropolitico archidioec e s i s Belemensis de P a r a exemit ac subtraxit, easque u n a cum praelat u r a nullius Sancti Iosephi Grajahunensis n u p e r erecta in suffraganeas
a t t r i b u i t metropolitanae sedi Sancti Aloisii de Maranho. Q u a r u m Eccles i a r u m Praesules e a r u m q u e clerum et p o p u l u m igitur metropolitico iure
metropolitanae sedis Sancti Aloisii de Maranho subiectos constituit et
declaravit.
Nos autem, qui hisce diebus fel. rec. Benedicto P a p a e decimoq u i n t o , e vivis inopinato ac perdolenter erepto, successimus, omnia
q u a e supra m e m o r a v i m u s r a t a h a b u i m u s e t confirmavimus, r a t a q u e
per praesentes Litteras declaramus.
P r a e s e n t e s a u t e m Litteras et in eis contenta q u a e c u m q u e , etiam
si quilibet, q u o r u m interest, vel s u a interesse p r a e s u m a n t , auditi n o n
fuerint ac praemissis n o n consenserint, etiam si expressa, specifica et
i n d i v i d u a mentione digni sint, nullo u n q u a m tempore de subreptionis,
v ei obreptionis, a u t nullitatis vitio, seu intentionis Nostrae, vel quomodolibet alio substantiali et inexcogitato defectu, notari, impugnari, vel
in controversiam vocari posse; sed eas, t a m q u a m ex certa scientia ac
p o t e s t a t i s plenitudine factas et e m a n a t a s , perpetuo validas exsistere et
fore, suosque plenarios et integros effectus sortiri et obtinere, atque ab
o m n i b u s ad quos spectat inviolabiliter observari debere, et si secus
s u p e r his a q u o c u m q u e , quavis auctoritate, scienter vel ignoranter conti gerit attentari, irritum p r o r s u s et inane esse et fore v o l u m u s et decernimus.
Hisce itaque ut s u p r a constitutis, ad eadem omnia exsecutioni mand a n d a , m e m o r a t u s Praedecessor Noster deputavit, et Nos etiam deput a m u s , venerabilem fratrem Henricum Gasparri, Archiepiscopum Sebas t e n s e m , h o d i e r n u m in Brasiliana Republica Apostolicum Nuntium,
eidem p r o p t e r e a tribuentes necessariae et o p p o r t u n a s facultates, etiam
s u b d e l e g a n d i ad effectum de quo agitur quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum, onere t a m e n eidem imposito ad Sacram
Congregationem Consistorialem mittendi intra sex menses a d a t a praes e n t i u m L i t t e r a r u m authenticum exemplar exsecutionis peractae.
M a n d a m u s denique ut h a r u m Litterarum t r a n s u m p t i s , etiam impressis, m a n u t a m e n alicuius notarii publici subscriptis, ac sigillo alicuius
in ecclesiastica dignitate constituti munitis, eadem p r o r s u s a d h i b e a t u r
fides, quae hisce Litteris Nostris tribueretur, si exhibitae vel ostensae
forent.

334

Acta

Apostolicae

Sedis

Commentarium

Officiale

Nos obstantibus, q u a t e n u s opus sit, regulis in synodalibus, provincialibus, generalibus u n iversalibusque conciliis editis, specialibus, vel
generalibus constitutionibus et ordinationibus Apostolicis, et quibusvis
aliis R o m a n o r u m Pontificum P r a e d e c e s s o r u m Nostrorum dispositionib u s , ceterisque contrariis q u i b u s c u m q u e .
Nemini ergo h a s Litteras Nostras erectionis, exemptionis, evehectionis, decreti, mandati, derogationis et voluntatis infringere, vel contraire liceat. Si quis, vero, temerario ausu, hoc attentare praesumpserit,
indignationem omnipotentis Dei ac B e a t o r u m Petri et Pauli Apostolorum Eius se noverit i n c u r s u r u m .
Datum R o m a e a p u d Sanctum P e t r u m , a n n o Domini millesimo nongentesimo vigesimo secundo, die decima mensis februarii, Pontificatus
Nostri anno primo.

G.

CARD.

DE LAI, Episc. Sabinen.

O.

S. C. Consist. Secretarius.

CARD.

CAGIANO

S. R. E. Cancellarius.

R a p h a l Virili, Protonotarius Apost.


Ludovicus Schller, Protonotarius Apost.
Loco v Plumbi.
Reg. in Cane. Ap., vol. XXV, n. 27.

il
GUAYANENSIS
DISMEMBRATIONIS

PIUS

ET

ERECTIONIS

EPISCOPUS

SERVUS SERVORUM DEI


AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Quoties R o m a n i Pontifices noverunt q u a s d a m adesse regiones, ubi


Episcopi, t u m ob locorum distantiam, tum ob itinerum difficultatem,
gregi suo praesto esse n o n possent prout oporteret, eisdem occurrere
pro viribus semper s t u d u e r u n t .
Cum itaque f. r. Benedicto P a p a e decimoquinto, Praedecessori Nostro, compertum esset in amplissima dioecesi

Guayanensi plurimos

Acta Pii PP. XI

335

adesse Indos, q u i b u s opitulandis Episcopi pares esse n e q u e u n t , iis opport u n e consulere statuit; sed, rem ad exitum d u c t u r u s , e vivis inopinato
cessit. Verum saeva m o r s consilium eius minime peremit, et Nos qui
hisce diebus eidem Benedicto P a p a e decimoquinto successimus, statim illud perficiendum curavimus.
Quapropter, auditis h a c in re interesse h a b e n t i b u s et suppleto, quat e n u s o p u s sit, quorum intersit vel s u a interesse p r a e s u m a n t , consensu,
de Apostolicae potestatis plenitudine, per h a s praesentes Litteras Apostolicas, a praefata dioecesi Guayanensi partem territorii distrahimus,
in eaque vicariatum apostolicum Caronensem n u n c u p a n d u m erigimus
ac instituimus. Eiusque fines e r u n t : ad s e p t e n t r i o n e m : clivus fluminis
Orinoco, a P o r t u Sancti Felicis usque ad territorium foederale Delta Amacuro n u n c u p a t u m , dein iidem fines civiles huius territorii, quod ex
integro continebitur in ipso apostolico vicariatu; ad orientem: iidem
fines qui Rempublicam de Venezuela a Guayana Britannica s e p a r a n s ;
ad meridiem: Respublica Brasiliana usque ad originem fluminis Paragua in radicibus m o n t i u m vulgo Sierra Paracaima; ad occidentem:
flumen Paragua u s q u e ad continentiam eius in flumen Garoni et postea
ipsum flumen Oaroni u s q u e ad P o r t u m Sancti Felicis.
Quem vicariatum, ad tramitem iuris, auctoritati S. Congregationis de
P r o p a g a n d a Fide subiicimus, itemque decernimus ut, hoc non obstante,
pars sit ecclesiasticae provinciae S Iacobi de Venezuela, illumque committimus benemerito Ordini F r a t r u m Minorum S. Francisci Capuccin o r u m : reservato t a m e n iure Nobis et Apostolicae Sedi vicariatum
ipsum in propriam ac distinctam dioecesim erigendi, quoties id in Domino expedire visum fuerit.
Quae autem hisce Litteris, Apostolica auctoritate, a Nobis decreta
sunt, nulli h o m i n u m , ullo u n q u a m tempore, infringere a u t iis r e p u g n a r e
vel quomodolibet contraire liceat. Si quis, quod Deus avertat, hoc attentare praesumpserit, sciat obnoxium se evasurum esse poenis a sacris
canonibus contra obsistentes exercitio ecclesiasticae iurisdictionis statutis.
Ad haec a u t e m exsecutioni m a n d a n d a d e p u t a m u s venerabilem frat r e m P h i l i p p u m Cortesi, Archiepiscopum titularem Siracensem ac in
Republica de Venezuela Nuntium Apostolicum, eique necessarias huic
negotio facultates tribuimus, etiam subdelegandi alium virum, in ecclesiastica dignitate constitutum, ac definitive sententiam dicendi de quavis
occurrente difficultate vel oppositione, imposito onere ad S a c r a m Congregationem Consistorialem infra sex menses, fidem, authentica forma
e x a r a t a m , peractae exsecutionis h u i u s Nostri m a n d a t i transmittendi.

336

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Decernimus denique h a s praesentes Litteras valituras contrariis quibus-^


libet, etiam peculiari et expressa mentione dignis, minime obstantibus.
D a t u m R o m a e a p u d Sanctum P e t r u m , a n n o Domini millesimo nongentesimo vigesimo secundo, die q u a r t a mensis martii, Pontificatus
Nostri a n n o primo.
8 C. CARD. DE LAT, Episc. Sabinen.

S. Congreg. Consistorialis Secretarius.

O. CARD. CAGIANO
S. B. E. Cancellarius.

Iulius Cam pori, Protonotarius Apostolicus.


Raphael Virili, Protonotarius Apostolicus.
Loco %k plumbi
Reg. in Cane. Ap., vol

XXV, n. 12.

EPISTOLAE
I
AD

R.

P.

IOANNEM

SAECULO

RAFFIN,

EXEUNTE

AB

SOCIETATIS
APOSTOLICA

MARIAE
EIUSDEM

PRAEPOSITUM
INSTITUTI

GENERALEM,

APPROBATIONE.

Dilecte fili, salutem et apostolicam benedictionem. F a u s t a profecto a t q u e iucunda vobis erit dies ix h u i u s m e n s i s ; exibit enim tum
feliciter saeculum cum ad Societatem istam, cui tu praees diligenter,
a decessore Nostro f. r. Pio VII eae Litterae missae sunt, ex q u i b u s
t a n q u a m e s u p e r n a virtute atque auspicio, institutum v e s t r a m t a m laeta
cepit optimorum fructuum incrementa. Nos igitur, quibus, pro Apostolico, officio, nihil magis curae esse debet q u a m salus a n i m a r u m ac divini
regni amplificatio, libentes a d m o d u m hac u t i m u r occasione ut valde
g r a t u l e m u r quod et D e u s vobis u b e r t a t e m s u o r u m m u n e r u m concesserit, et fideliter sollertia vestra benignitati eius responderit. Ac certe
non sine peculiari q u a d a m Dei ope factum est ut in Societate ista clarissimi sane viri e d u c a r e n t u r ; quos inter, praeter Petrum Chanel, Australasiae P r o t o m a r t y r e m , I o a n n e m Claudium Colin P a t r e m vestrum legiferum et Blasium Marmoiton, sodalem adiutorem, recensere hic Nobis
licet illos quoque venerabiles Dei famulos Marcellinum C h a m p a g n a t et
I u l i a n u m Eymard, qui quidem, sua vice, religiosorum familias, in Ecclesiae sanctae utilitatem, o p p o r t u n e condiderunt. Q u a m p r a e s e n s autem

337

Acta Pii PP. XI

hoc toto t e m p o r e Deus adfuerit, ex m a g n o sodalium n u m e r o metiri


licet a t q u e ex g e s t a r u m rerum magnitudine; scimus enim q u a n t o p e r e
desudarit i n d u s t r i a vestra vel in recta institutione iuvenum vel in p r a e dicatione divini verbi, eaque non modo a p u d cultas gentes sed etiam
a p u d inhospitales Oceaniae insulas, ubi plurimas missiones constituistis,
q u a e saepe ipso missionalium sanguine sacratae sunt. H a e c o m n i a
spem afferunt vos etiam in p o s t e r u m a d n i s u r o s esse ut cotidie magis
de re christiana civilique bene mereatis, a n i m o s s u m e n t e s ex h a c event u s faustitate ut meliora q u a e q u e pro Dei gloria, alacritate nova, aggrediamini. In h a n c causam, cum praecipua in Virginem Matrem religio,
a qua institutum vestrum n o m e n traxit, tum singularis pietas certe
conferet q u a quidem Apostolicam Sedem prosequi consuevistis. Nos
interea, Nostrae erga vos benevolentiae t e s t a n d a e causa, perlibentes
saecularia sollemnia, quasi p r a e e u n d o , participamus, quae proxime, uti
a u d i m u s , in omnibus instituti vestri d o m i b u s sacrisque aedibus celeb r a n d a s u n t . Quo autem recordationis h u i u s splendorem a u g e a m u s et
fructum, ex a n i m o concedimus ut q u i c u m q u e singulis Congregationis
t u a e d o m i b u s p r a e s u n t vel qui ab eisdem delegantur, ipsi nomine Nostro
a d s t a n t i b u s benedicant, P l e n a r i a m eis admissorum veniam p r o p o n e n t e s ,
usitatis videlicet conditionibus lucrandam.
Ac caelestium d o n o r u m a u s p e x p a t e r n a e q u e caritatis Nostrae testis
apostolica sit benedictio, q u a m tibi, dilecte fili, et universae religiosor u m familiae q u a m moderaris, effuso animo impertimus.
D a t u m R o m a e a p u d Sanctum P e t r u m , kalendis martiis
Pontificatus Nostro a n n o primo.

MCMXXII,

PIUS PP. XI

II
AD E.MUM P. D. GUSTAVUM FRIDERICUM TITULO SANCTI MARCI S. R. E. PRESB.
CARD. PIFFL, ARCHIEPISCOPUM VIENNENSIUMI

ADVERSUS

MALAS EORUM

ARTES QUI AVITAM FIDEM GENTIS LABEFACTARE CONTENDUNT.

Dilecte fili Noster, salutem et apostolicam benedictionem. Pastoralis vigilantiae t u a e hoc etiam diligimus fructum, dioecesanum conv e n t u m eo indictum proposito, ut cleri populique tui consilia ac studia
coniungas a d v e r s u s malas eorum artes, qui istic, post bellum, specie
sublevandae plebis, plebem ipsam a d o r i u n t u r in re o m n i u m praestanACTA, vol. XIV, n. 10. . 8-6-922.

25

338

Acta Apostolicae SedAs - Commentarium Officiale

tissima, id est catholica fide, q u a m multiplici fallacia labefactare in


animis ac funditus delere conantur. I a m q u e , uti affertur, in u r b i b u s
t in agris, in officinis et in scholis et fere u b i q u e tam late p a t e n t
r u i n a e , ut remedia differre nefas omnino sit. H o c ne igitur infelici
Austriae, tot oppressae calamitatibus, supererai, ut nec avitae eiusdem
religioni p a r c e r e t u r ? Sollicitat id Nos q u o q u e vehementer, eosque hort a m u r qui conventui intererunt, ut iungant sententias et o p e r a m et animose decertent. Agitur enim de illo uno ac necessario, quo amisso, nihil
est q u o d possit p r o d e s s e ; et q u a n t o est gravius d a m n u m ac praesentius
periculum t a n t o est d e c e r t a n d u m studiosius.
Auspicem divinorum a d i u m e n t o r u m ac felicis laborum exitus, apostolicam benedictionem tibi, dilecte fili. Noster, et iis o m n i b u s qui conventui a d e r u n t vel eidem p a r a n d o ac celebrando adlaboraverint, pera m a n t e r in Domino i m p e r t i m u s .
Datum R o m a e a p u d Sanctum P e t r u m , die
Pontificatus Nostri a n n o primo.

xvui

aprilis

MCMXXII,

P I U S P P . XT

III
AD

R.

P.

AUGUSTINUM

LANENSIS
TER

A SS.MO

INSTITUTA

GEMELLI,

O.

F.

M.,

UNIVERSITATIS

CORDE'IESU RECTOREM

GRATULATIONES

ET

MAGNIFICUM:

STUDIORUM
DE

EADEM

MEDIOFELICI-

VOTA.

Diletto figlio Nostro, salute e apostolica benedizione. Con vivo


compiacimento abbiamo ricevuto il volume nel quale trovansi raccolti
i documenti riguardanti la fondazione dell'Universit Cattolica del
Sacro Cuore e la s u a attuale organizzazione; e dagli stessi documenti
abbiamo p o t u t o t r a r r e u n a b e n gradita conferma di ci che a Noi era
gi p e r s o n a l m e n t e noto, cio del notevole progresso che in s breve
lasso di tempo si fatto nel giovane Ateneo, t a n t o nei riguardi della
s u a organizzazione materiale, q u a n t o nell'ordine intellettuale e scientifico. N meno accetto al Nostro cuore riuscito il nobile indirizzo
che accompagnava l'offerta del volume, e nel quale i promotori, gli
insegnanti e gli alunni p r o t e s t a v a n o la loro filiale devozione a questa
Cattedra di verit, e confermavano i loro propositi di attendere con
t u t t e le forze ad un assiduo lavoro, disposti a n c h e a sempre nuovi

Acta Pii PP.

XL

339

sacrifizi per rendere l'Universit capace di svolgere il suo nobilissimo


p r o g r a m m a e la s u a i m p o r t a n t e e delicata missione. Senza dubbio,
come a b b i a m o visto espresso nel medesimo indirizzo, dalla Universit
Cattolica del Sacro Cuore n o n poco si attende la Chiesa, molto s p e r a n o
coloro che congiungono l'ardore delia fede al culto della scienza, ma
ad essi si rivolgono p u r e gli sguardi, n o n sempre benevoli, di quelli che
militano in altro c a m p o ; per cui g r a n d e la responsabilit di quell'Istituto. Esso peraltro non potr n o n corrispondere alla universale aspettativa se, continuando a confidare pi negli aiuti divini che nelle proprie
forze, perseverer costantemente nel proposito di serbarsi degno delle
sue nobilissime origini e delle sublimi sue finalit. E poich trattasi di
un Ateneo che si v a n t a del n o m e di cattolico, la pi perfetta e costante
sottomissione alle direttive pontificie forma sempre per esso l'indispensabile condizione per m a n t e n e r e alto ed onorato il suo vessillo, nel
quale campeggia il m o t t o : In scientia religio et in religione scientia .
P e r uniformarsi a questo motto, che la sintesi del suo p r o g r a m m a
didattico e morale, ed in cui religione e scienza si armonizzano e si
confortano a vicenda, esso dovr, per ci che r i g u a r d a la religione*
attendere col massimo impegno alia formazione morale ed alla spirituale educazione della giovent, onde p r e p a r a r e quella n u o v a generazione che possa cooperare efficacemente alla rinnovazione religiosa e
morale della societ ed alla instaurazione del Regno di Dio sulla terra.
P e r q u a n t o concerne poi la dottrina, esso dovr m a n t e n e r e alta la s u a
autorit nel campo scientifico, e perci dedicarsi con severa diligenza e
con perseverante lavoro allo studio delle u m a n e discipline, e concorrere
validamente a quel sano progresso delle scienze che p r e p a r a a l l ' u o m o
nuove vittorie e sempre pi gloriose conquiste. Cos dalla luce dei fatti
verr a n c o r a u n a volta dimostrato che tanto lungi la Chiesa dall'o stacoiare il culto delle arti e delle scienze, che anzi in molte guise
lo favorisce e lo p r o m u o v e . Non ignora essa infatti n disprezza i
vantaggi che ne derivano a l l ' u m a n o consorzio; anzi sostiene che come
le arti e le scienze e m a n a n o da Dio, sede della sapienza, cos, q u a l o r a
siano debitamente trattate, a Dio, coll'aiuto della s u a grazia, diretta mente conducono (Conc. Vat., Sess. III, De Fide catholica). Infatti
alla ragione u m a n a che spetta il compito nobilissimo di p r e p a r a r e la via
alla fede, compito che cos bene descrisse S. Agostino contro gl' increduli
dei suoi t e m p i : S u n t qui p u t a n t christianam religionem p r o p t e r e a
ridendam esse potius q u a m t e n e n d a m , quia in ea n o n res q u a e videatur
ostenditur, sed fides r e r u m q u a e n o n videntur h o m i n i b u s i m p e r a t u r .
Nos ergo ad hos refellendos, qui p r u d e n t e r sibi videntur nolle credere

340

'

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

q u o d videre n o n possunt, etsi n o n valemus h u m a n i s adspeetibus mon s t r a r e divina q u a e credimus, t a m e n h u m a n i s m e n t i b u s etiam illa q u a e
non videntur credenda esse m o n s t r a m u s . Onde lo stesso santo Dottore, che t a n t a parte diede alla ragione u m a n a , nel difendere ed illustrare
la dottrina cattolica, compendi in bella sintesi l'ufficio della ragione
medesima di fronte alla fede, a s s e r e n d o che dallo studio delle cose
u m a n e fides s a l u b e r r i m a . . . gignitur, n u t r i t u r , defenditur, r o b o r a t u r .
Se la n u o v a Universit Cattolica, con l ' a i u t o di quel Cuore in quo
s u n t o m n e s thesauri sapientiae et scientiae , congiunger allo studio
vasto e profondo delle u m a n e discipline un n o n meno vasto e profondo
culto delle verit cattoliche, contribuir validamente a dissipare i funestissimi errori di tutti coloro i quali credono di trovare contraddizioni
t r a la scienza e la fede, ci che, come gi disse il Concilio Vaticano, da
q u e s t o proviene principalmente, che o i dogmi della fede n o n furono
intesi ed esposti secondo la m e n t e della Chiesa, o falsi e fantastici
principii sono ritenuti come postulati della ragione . Attenendosi a
tali norme, per q u a n t o , come in tutte le grandi cose al loro inizio,
non poche n lievi siano le difficolt da affrontare e gli ostacoli da
superare, il novello Istituto Universitario Cattolico r i p r e n d e r le gloriose tradizioni delle Universit in ogni tempo fondate dai Nostri Predecessori, le quali nel Medio Evo furono i soli fari che attraverso quella
t e n e b r o s a et trasmisero a noi il benefico raggio dello scibile u m a n o
e divino, ed illustrer di n u o v a luce le salutari dottrine della religione
cattolica, con s o m m o giovamento della u m a n a societ. questo il voto
che Noi ^ i n n o v i a m o di tutto c u o r e ; m e n t r e in contrassegno di p a t e r n a
benevolenza ed in auspicio dei celesti favori i m p a r t i a m o di tutto cuore
l'Apostolica Benedizione a Lei, diletto figlio, ai promotori, agli insegnanti, agli alunni e ai benefattori della a Noi dilettissima Universit
del Sacro Cuore.
Dato in R o m a , presso S. Pietro, li 22 aprile 1922, del Pontificato
Nostro a n n o primo.

PIUS PP. XI

Acta Pii PP. XI

Sii

IV
AD E.MUM P. D. AUGUSTINUM TITULO SANCTAE MARIAE IN VIA PRESB. CARD.
RICHELMY, ARCHIEPISCOPUM TAURINENSIUM, QUINQUAGESIMUM SACERDOTII
SUI

NATALEM IN EUCHARISTICO REGIONALI CONVENTU CELEBRATURUM.

Dilecte fili Noster, salutem et apostolicam benedictionem. Cum


optatis votisque Nostris r e s p o n d e a n t ea omnia q u a e c u m q u e tibi fausta
eveniunt, libentes equidem comperimus proxime completum iri et L a n n o s
c u m tu sacerdotii primitias pie Deo litavisti et xxv ex quo ad insignem
sancti Maximi sedem evectus es. E t e n i m dignissimum te iudicamus
quem n o n modo cives, tui quidem studiosissimi, publicis amoris et observantiae significationibus p r o s e q u a n t u r , v e r u m etiam Nosmet Ipsi p a t e r n a
a m p l e c t a m u r gratulatione. Iam pridem enim t u a m p e r s p e x i m u s sedulitatem et curam, qua, p r i m u m Eporediensem Ecclesiam, deinde T a u r i nensem, cui n u n c p r a e e s , rite tueri consuevisti : praecipuaeque t u a e
ducitur laudi ea, tot annis, in clero ac populo fovisse sanctissima studia,
q u i b u s et religionis ardore ipsi calrent et s u m m a in Christi Vicarium
excellrent pietate. F r u a r e igitur t u o r u m laetitia Nostraeque testimonio
c a r i t a t i s ; in spe quidem a e t e r n a e illius remunerationis, q u a m tibi P a s t o r u m o m n i u m Princeps, Iesus Dominus, suo tempore, p r a e b i t u r u s est.
Iamvero alia est c a u s a cur tibi tuisque g r a t u l e m u r ex a n i m o ; regionalis scilicet conventus, qui istic, ad cultum Eucharistiae Sanctae prov e h e n d u m , sollemniter propediem agetur. Atque auspicato sane contingit
u t Augustae T a u r i n o r u m , i n u r b e quidem Sacramenti p r e s t a n t i s s i m a ,
h u i u s m o d i h a b e a t u r coetus, paucis ante diebus q u a m in Urbe, catholici orbis capite, u n i v e r s u s Eucharistiae conventus celebretur. Profecto u b e r e s inde salutis fructus exspectari licet; m a x i m e q u e si frequentissimi christifideles, uti confidimus, istuc ex variis provinciis cong r e d i e m u r nobile fidei suae testimonium edituri. I t a q u e urge, dilecte
fili Noster, hoc coeptum alacriter, cum ceteris quos h a b e s operis socios :
siquidem pulcherrima erit laborum t u o r u m corona auctus in Iesum
cultus, mysticis velis latescentem, qui solus civitates, tam saevis iactat a s fluctibus, in t u t i s s i m u m pacis p o r t u m deferret. Quo a u t e m triplex
iste eventus augustior fiat, tibi d a m u s libentes ut semel, cum volueris,
a d s t a n t i b u s n o m i n e Nostro benedicas, plenariam eisdem a d m i s s o r u m
veniam p r o p o n e n s , usitatis videlicet conditionibus l u c r a n d a m . Caele-

342

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

s t i u m q u e a u s p e x m u n e r u m ac peculiaris benevolentiae Nostrae testis,


apostolica sit benedictio, q u a m tibi, dilecte fili Noster, cunctoque tuo
clero ac populo vigilantiae t u a e credito, effuso animo impertimus.
Datum R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , pridie kal. maias MCMXXII,
Pontificatus Nostri a n n o primo.

PIUS PP. XI

V
AD E.MUM P. D. BASILIUM

EPISCOPUM VELITERNUM S. R. E. CARD. POMPILJ,

IN URBE VICE SACRA ANTISTITEM: DE FELICI SUCCESSU XXVI CONGRESSUS


EUCHARISTICI.

Signor Cardinale,
Pochi giorni or sono, circondati da u n ' i m m e n s a c o r o n a di figli
amatissimi, convenuti in q u e s t ' a l m a citt da ogni parte del m o n d o per
glorificare Ges nella Santissima Eucaristia, avevamo il piacere di dare
principio al XXVI Congresso Eucaristico internazionale e di esprimere
la dolce speranza, anzi la ferma fiducia, del suo completo successo.
tale s p e r a n z a ha corrisposto u n a realt che Ci riempie l'anima di
s a n t a letizia. Nei passati giorni a b b i a m o seguito, col pi vivo interessamento e con crescente commozione dell'animo, lo svolgersi del prog r a m m a , p r e n d e n d o p a r t e in ispirito a tufto ci che c o m p i t a s i , sia
nelle assise eucaristiche come nelle sacre funzioni. Ed a b b i a m o rilevato, con particolare soddisfazione, n o n soltanto la piet e lo zelo, ma
l ' e n t u s i a s m o con cui i fedeli h a n n o voluto mostrare, con l'affollarsi alla
sacra mensa, la loro filiale tenerezza verso il dolce Ges fatto Ostia di
pace e di amore, ed onorare il Prigioniero dei divini tabernacoli con
manifestazioni religiose degne della citt che centro dell'orbe cattolico
e sede del Vicario di Ges Cristo. Compimento poi veramente m e m o rabile e culmine del Congresso stata la g i o r n a t a di ieri, nella quale
la citt dei P a p i e dei Martiri ha celebrato il trionfo dell'Eucaristia,
p o r t a t a gloriosamente per le vie pavesate a festa, in mezzo ad innumerabili folle plaudenti nel trasporto di religiosa esultanza. questo un
avvenimento di significato cos g r a n d e e universale, che lascer scritta
nei fasti della R o m a cristiana u n a delle pagine pi luminose e proclam e r per la voce delle nazioni qui convenute la divina bellezza del p i

Acta Pii PP. XI

343

santo dei nostri Misteri. S o m m a m e n t e consolati di q u e s t a affermazione


di fede e di devozione alla Santissima Eucaristia, Noi ringraziamo in
primo luogo la divina Misericordia, che, in mezzo alle molte amarezze
di questi tempi t a n t o calamitosi, ha voluto riserbarCi negli inizi del
Nostro Pontificato un conforto quale n o n potevamo a t t e n d e r c i maggiore. Ma la Nostra gratitudine n o n pu n o n estendersi a tutti quelli
che con mirabile alacrit h a n n o contribuito alla b u o n a riuscita di
q u e s t e feste; e particolarmente rivolgiamo le espressioni della p a t e r n a
Nostra riconoscenza a Lei, signor Cardinale, ai suoi immediati cooperatori, n o n c h a tutti i m e m b r i dei vari comitati che con la loro attivit h a n n o contribuito ad un esito cos trionfale. Ed ora che a Ges,
vittima d'amore per gli uomini, i cattolici di tutto il m o n d o , in questo
centro della cristianit, h a n n o consacrato il loro cuore, Noi continueremo a pregare affinch n o n v a d a n o dispersi i tesori di vita eterna
raccolti in queste giornate di letizia e di propiziazione presso la t o m b a
dei santi Apostoli, sulle arene tinte del sangue dei Martiri, nelle maestose basiliche r o m a n e e persino nei mistici recessi delle c a t a c o m b e ;
che anzi essi costituiscano, dopo i venticinque precedenti, il promettente inizio della seconda serie degli Eucaristici Congressi. Piaccia a
Ges, principe della pace, dilatare il suo regno per ogni ceto sociale,
cos che, affratellati gli animi di t u t t i gli u o m i n i in un solo amplesso
di fede e di amore, sulla terra, gi allagata di sangue e di lagrime,
spunti la bella iride di pace, e dall'arca mistica dei santi tabernacoli
spicchi il volo per l'azzurro dei cieli la colomba col ramoscello d'ulivo.
Con questo voto del cuore e con questo dolcissimo presagio impartiamo
con effusione di animo l'Apostolica Benedizione a Lei, signor Cardinale,
ai suoi zelanti cooperatori, ai vari comitati del Congresso Eucaristico,
ed a tutti coloro che in queste sante giornate h a n n o offerto a Ges
S a c r a m e n t a t o il fiore della loro piet della loro devozione.
Dal Vaticano, 29 maggio 1922.

PIUS PP. XI

344;

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

HOMILIA
HABITA INTER

MISSARUM

SOLEMNIA, SACRA

PENTECOSTES DIE, IN

TEMPLO

VATICANO." DE FIDEI PROPAGATIONE. *

Accipietis virtutem supervenientis Spiritus Sancti in vos et eritis mihi


testes usque ad ultimum terrae. In omnem terram exivit sonus eorum et
in fines orbis terrae verba eorum.
1

Sempre bella, sempre grande la solennit della Pentecoste accanto


a quelle del Natale del Signore e della P a s q u a di Resurrezione. In
queste l'inizio dell'opera di redenzione ed il suo compimento nella pers o n a del divin R e d e n t o r e ; nella Pentecoste, l'inizio dell'applicazione
della redenzione stessa a t u t t o , il m o n d o , a tutti i popoli, a tutti gli
u o m i n i . Uscivano gli Apostoli dal coccolo e, guidati da Pietro, di l
p o r t a v a n o al m o n d o l'annuncio g r a n d e della b u o n a novella, obbedendo
al cenno divino: Euntes docete omnes gentes; praedicate Evangelium
omni creaturae. Uscivano e fiduciosi i n s e g n a v a n o , evangelizzavano il
mondo. A loro, ai loro immediati successori ed a quelli che a n d a r o n o
appresso per il solco da loro tracciato, il m o n d o classico si apriva ed
e r a pervaso della verit evangelica. Dopo il m o n d o antico, il m o n d o
medioevale e poi a n c o r a il m o n d o m o d e r n o fino ai nostri giorni. E la
Croce dal Golgota p a s s a al L a b a r o e dal Labaro alla cupola gloriosa
che qui ci a d u n a i n t o r n o al sepolcro del Principe degli Apostoli.
3

Ma la Pentecoste odierna bella di particolare bellezza, g r a n d e di


particolare grandezza; un centenario, il terzo centenario di u n ' a l t r a
Pentecoste, anch'essa mirabile e veramente divina. Il cenacolo della
n u o v a Pentecoste fu qui in R o m a . Al posto di Pietro era un t a r d o suo
successore, Gregorio XV; al posto degli Apostoli e degli u o m i n i apostolici era u n a pleiade di anime grandi e sante, il P. Domenico di Ges
e Maria, il P. Girolamo da Narni, il B. Giovanni Leonardi da Lucca,
il Prelato Vives, e molti, molti altri. Il gennaio 1622 vede e saiuta gli
inizi della Congregazione de Propaganda Fide. La Bolla Inscrutabili,
del 22 giugno dello stesso a n n o , la p r i m a di quel Bullarium Congregationis de Propaganda Fide, che s a r il libro d'oro, i meravigliosi
* Ex notis stenographicis.

8.

Act., I ,

Ad Bom.,

MARC,

X,

XV,

18.
16.

Acta Pii PP. XI

345

annali della n u o v a Congregazione, la t a r d a ma vera, splendida continuazione degli Actus Apostolorum. Che d u n q u e a v v e n u t o ? p e r c h ?
con quali conseguenze?
Il fatale a n d a r e , il dissolversi e corrompersi dell'elemento u m a n o
che quaggi accompagna il divino, le negligenze, le sonnolenze degli
amici del bene, la perfida a u d a c i a dei fautori del male, i mali esempi
in alto e la facile imitazione in b a s s o , il ritorno al paganesimo nel
costume pubblico e privato, avevano nel secolo decimosesto scatenata
in E u r o p a la terribile bufera della riforma che doveva s t r a p p a r e dal
cuore della Chiesa tanti popoli.
Ma Iddio, sollecito anzitutto dell'onore della s u a Sposa, la Chiesa,
volendo m o s t r a r e che n o n era abbreviata la s u a m a n o salvifica, che
n o n erano esauriti nella sua Chiesa i tesori della verit e della santit,
del secolo della riforma fa il secolo del Concilio di Trento, il secolo
del rifiorire degli antichi Ordini monastici, il secolo del pullulare di
innumerevoli nuove, famiglie religiose, il secolo d'oro della santit, il
secolo di sant'Ignazio, di san Carlo Borromeo, di san Filippo Neri, di
s a n F r a n c e s c o Saverio e di s a n t a Teresa. Questo ha fatto Iddio. Ed
altro a n c o r a ; che per consolare e compensare la Sposa s u a della perdita di tanti popoli, ispir la creazione della Congregazione de Propaganda Fide.
Semplice e g r a n d e nelle sue linee fondamentali, la sacra Congregazione de Propaganda Fide n o n fu u n ' i m p r o v v i s a z i o n e , ma bens il
m a t u r o frutto di quell'esperienza di apostolato che aveva condotto la
Chiesa alla conquista del mondo, dai primi secoli dell'evangelizzazione
fino a quel giorno. La Congregazione de Propaganda chiamava a raccolta, coordinava, disciplinava e rendeva con ci stesso pi efficaci
q u a n t e erano forze vive per la difesa e per le conquiste della fede
contro l'avanzare minaccioso della riforma: difesa che arrestasse e preservasse contro di q u e s t a i tesori della vita cristiana; conquista che
avanzasse per portare o v u n q u e la luce del Vangelo, la santit della
legge, e per p r o c u r a r e nuovi figli alla Chiesa. - Magnifica schiera che su
due fronti c o m b a t t e ! Da u n a parte Fedele da Sigmaringa e mille altri
che lo seguono e che difendono la verit della fede cattolica di fronte
agli errori della riforma; dall'altra Francesco Saverio e, si p u ben dire,
milioni di apostoli novelli venuti da ogni nazione per portare in ogni
angolo della terra la luce del Vangelo di Cristo Ges. Ed insieme alla luce
del Vangelo essi p o r t a n o d o v u n q u e anche gli inizi primi della vera civilt.
Da q u e s t a trisecolare altezza, alla quale ci condusse la m a n o di
Dio, si offre agli occhi nostri u n o spettacolo di meravigliosa grandio-

346

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

sita e bellezza. Sono milioni di confessori che sacrificano la vita loro


nell'apostolato, confermandolo con gli esempi della loro virt. Sono
migliaia di martiri caduti nel solco stesso irrorato dal loro s a n g u e , che
d a n n o alla verit divina la t e s t i m o n i a n z a pi solenne che si possa dare,
la testimonianza del sangue. Sono innumerevoli religiosi che p o r t a n o
in mezzo alle b a r b a r e genti i gigli e le spine della loro vita a Dio consacrata. Sono migliaia e migliaia di vergini a Dio votate, che v a n n o
seguendo i missionari per concorrere a n c h e esse alla diffusione della
luce del Vangelo fino agli ultimi confini della t e r r a .
Ed i n s i e m e , sono milioni di a n i m e s t r a p p a t e alle tenebre dell'errore, alle aberrazioni della barbarie. S o n o milioni di anime nelle
quali t o r n a a risplendere l ' i m m a g i n e di Dio ch'era quasi scancellata.
Sono milioni di a n i m e per le quali il cuore del R e d e n t o r e n o n deve
pi dolersi, perch per esse n o n p e r d u t o il frutto della Redenzione.
Di t u t t a questa g r a n d e opera oggi d e g n a rievocazione il terzo
centenario di P r o p a g a n d a Fide e ad essa si volge commosso il Nostro
cuore nel gaudio della riconoscenza verso Dio e vers i generosi che
furono s t r u m e n t i della s u a infinita bont. per questo che oggi tutto
il m o n d o , insieme a Noi, leva a Dio il suo pensiero di gratitudine e di
ammirazione e per t u t t a la Chiesa s'innalza fino al trono di Dio R e d e n tore l'inno della gloria e del ringraziamento.
P e r ben misurare gli effetti ed avere il giusto rilievo delle cose,
bisogna g u a d a g n a r e certi p u n t i di vista e raggiungere certe distanze.
Dio ci ha posto in queste condizioni. Oggi le cifre delle statistiche
mondiali h a n n o la loro eloquenza ed a q u e s t a eloquenza il Nostro
cuore esulta, il Nostro spirito si dilata, perch lo spettacolo che per
essa si contempla g r a n d e e v e r a m e n t e divino.
Ma se la n o s t r a riconoscenza verso Dio e verso tutti i generosi che
furono e sono s t r u m e n t o delle sue grazie n o n ha limite, lo ha purtroppo la nostra gioia. Venerabili fratelli e figli dilettissimi, molto si
fatto, molto si o t t e n u t o , molte a n i m e si sono salvate, molta gloria
si d a t a a Dio. Ma q u a n t e n o n sono le a n i m e che a n c o r a si perdono,
q u a n t e n o n sono quelle per le quali ancora i n v a n o sparso il Sangue
del R e d e n t o r e ? Sono masse profonde di popoli, t a n t o profonde q u a n t o
il continente nero, q u a n t o le i m m e n s e regioni d e l l ' I n d i a e della Cina;
sono queste masse che a s p e t t a n o a n c o r a la parola della salute. I missionari di P r o p a g a n d a , le loro guide, i Vescovi, i loro coadiutori, i catechisti, i religiosi, le vergini missionarie sacre a Dio, t u t t a la milizia
santa di Dio l, davanti a queste m a s s e ; ma il n u m e r o degli operai
insufficiente e m a n c a n o i mezzi all'opera. P e n s a t e ! Essi sono l sicuri

Acia Pii PP. XI

347

della vittoria, pronti a dare per essa la v i t a ; ma le armi m a n c a n o ,


m a n c a n o le munizioni. E la schiera magnifica costretta ad a r r e s t a r s i ;
e frattanto altri accorrono sul c a m p o : e n o n sono gli araldi della cattolica verit. u n o spettacolo angoscioso. questa l'angoscia che torm e n t a v a il cuore del Nostro venerato Predecessore e P a d r e in Cristo
e volgeva il suo spirito alle opere missionarie c h i a m a n d o tutto il m o n d o
in aiuto di queste istituzioni divinamente benefiche e p r o m e t t e n d o che
sarebbe venuto qui oggi, e che da questo stesso luogo avrebbe rivolto
la parola al m o n d o intero per chiamare ogni cuore cristiano in aiuto
delle s a n t e missioni.
Venerabili fratelli e figli dilettissimi, anche in nome di cos venerato P a d r e Nostro e vostro che a voi ci rivolgiamo e da questa vedetta
apostolica lanciamo il grido di raccolta a tutto il m o n d o cattolico. La
splendida visione dell'apostolato cristiano, ci fa oggi pi che mai sentire di essere, per q u a n t o i n d e g n a m e n t e , il Vicario di Ges Cristo che
diede il S a n g u e suo per le a n i m e ; oggi pi che mai profondo sentiamo
il palpito della p a t e r n i t universale alla quale Iddio ci chiama. Cos
Ci conceda Iddio di dare q u a n t o ancora Ci resta di attivit e di vita
per la salute di tante anime che ancora la a s p e t t a n o ! Cos ascolti il
m o n d o la Nostra chiamata e tutti vengano in soccorso delle anime che
Cristo ha redente e che a n c o r a v a n n o p e r d u t e nell'errore e nella barbarie. Nessuno s a r cos angusto di cuore da n o n lasciarsi a t t r a r r e dalle
magnifiche promesse di q u e - t o m o m e n t o s o l e n n e : la partecipazione ai
pi alti meriti cui possa l ' u o m o aspirare, i meriti di u n ' i m m e n s a
opera di apostolato divino, i meriti di tanti martiri della verit e
della carit, i meriti di u n a beneficenza della quale Iddio stesso n o n
potrebbe fare la maggiore, p e r c h la beneficenza della fede e della
salute nel Sangue del R e d e n t o r e . Nessuno sia che lasci passare invano
il m o m e n t o solenne di t a n t e speranze per u n a pi grande diffusione
della grazia riparatrice. - Che anche u n ' a n i m a sola si perda per la n o s t r a
tardanza, per la n o s t r a m a n c a n z a di g e n e r o s i t ; che a n c h e un solo
missionario debba arrestarsi perch gli vengano meno quei mezzi che
noi p o t r e m m o avergli ricusati, u n ' a l t a responsabilit alla quale n o n
a b b i a m o forse t r o p p o frequentemente pensato nel corso della vita n o s t r a .
Quanti qui siamo, in pi o meno larga misura, abbiamo tutti g o d u t o
ogni giorno dei benefizi della redenzione. Fin dalla culla il segno della
fede ha illuminato i giorni della n o s t r a vita. F i n o dai primi anni ci fu
dato assiderci alla Mensa divina e partecipare al celeste banchetto.
Q u a n t e volte, nei momenti di calma, abbiamo pensato, con pensiero
fatto di meditazione e di ringraziamento, a questi benefizi ricevuti dalle

348

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

m a n i di Dio? E quale stata la conseguenza di queste riflessioni?


A n d r e m o forse al t r i b u n a l e di Dio senza aver ringraziato il Signore e
corrisposto ai benefizi che con t a n t a larghezza ci ha d a t o ? Noi ci sentiamo debitori a Dio i m m e n s a m e n t e pi che tutti gli altri; ma anche l'ultimo dei fedeli pu e deve ripetersi : Quid retribuam Domino pro omnibus
quae retribuii mihi? Che cosa posso offrire al Signore in corrispondenza
delle grazie ricevute? Ecco l'occasione, propizia come nessun'altra. Per
la fede che abbiamo ricevuto da Dio, cooperiamo a dare la fede ad
altre anime. Per i tesori di grazie di cui Dio ci ha colmati, cooperiamo
con tutte le forze a portare questi tesori pi lontano che sia possibile,
al pi g r a n d e n u m e r o di creature del b u o n Dio.
Ecco quello che oggi d o m a n d a a voi, a tutti i figli suoi il Vicario
di Ges Cristo. Ecco perch Egli n o n esita da q u e s t a altezza a stendere
la m a n o a tutti, a d o m a n d a r e a tutti aiuto, soccorso, contributo.
Interprete di riconoscenza, incitatrice di generosit, discenda o r a su
voi, o venerabili fratelli e figli Nostri dilettissimi e su q u a n t i altri sono
figli Nostri lontani, la benedizione apostolica. Scenda sopra i confesa
fessori della fede che in quest'ora s t a n n o combattendo le battaglie della
verit e del bene sulle frontiere dell'errore e della barbarie. Scenda su
q u a n t i t e n d o n o ad essi soccorritrice la mano. Scenda sulle elette religiose
che dai silenzi del chiostro si sono gettate animose nella lotta santa.
Scenda sugli inizi del clero indigeno nel quale riposta t a n t a Nostra
speranza. Scenda su tutti quelli che generosamente prestano soccorso
all'opera s a n t a della Propagazione della Fede, che, proprio in questo
m o m e n t o , in questa solennit trisecolare, con gesto m a g n a n i m o - veramente degno di primogeniti fedeli e generosi - v e n u t a a schierarsi pi
presso alla Sede Apostolica ed a mettersi a p o r t a t a di m a n o del Vicario
di Ges Cristo per offrirgli sempre pi largo e pi pronto il contributo
prezioso. Scenda su quell'ineffabile Opera della S a n t a Infanzia, che
t a n t i gigli eletti ha portato e vien p o r t a n d o all'Agnello divino. Scenda
su tutte le opere che vengono e v e r r a n n o in aiuto alla provvidenziale
Congregazione di P r o p a g a n d a e specialmente s u l l ' U n i o n e Missionaria
del Clero che si va diffondendo con t a n t o frutto. E che lo spirito missionario si accenda oggi nel cuore di tutti i sacerdoti ed infiammi tutti
i fedeli e li guadagni all'opera "santa e divina.
R la Nostra benedizione, fatta preghiera, risalga al trono di Dio
e vi ripeta la supplica che proprio in questi giorni lo Spirito divino
metteva sulle l a b b r a e nel cuore della s u a Chiesa: Ut omnes errantes
ad unitatem Ecclesiae revocare et infideles universos ad Evangelii lumen
perducere digneris: T rogamus, audi nos!

349

Suprema S. Congregatio S~. Officii

ACTA SS. CONGREGATIONUM


SUPREMA SACRA CONGREGATIO S. OFFICII
DECRETUM
DAMNATUR QUODDAM OPUS R. P. NIVARDI SCHLGL ORDINIS CISTERCIENSIUM

Feria IV, die 17 maii 1922


In generali consessu S u p r e m a e S. Congregationis S. Officii Efni ac
Rmi Di Cardinales in r e b u s fidei et m o r u m Inquisitores Generales
proscripserunt, d a m n a r u n t atque in Indicem librorum prohibitorum
i n s e r e n d u m m a n d a r u n t opus cui t i t u l u s : Die heiligen Schriften des Alten
Bundes, von Dr. Nivard Schlgl, 0. Cist., erster B a n d .
Et insequenti feria V, die 18 eiusdem mensis et anni, Sanctissimus
D. N. P i u s divina Providentia P a p a XI, in solita audientia R. P. D. Assessori S. Officii impertita, relatam sibi E m o r u m P a t r u m resolutionem
approbavit, confirmavit et publicandam mandavit.
D a t u m R o m a e , ex aedibus S. Officii, die 19 maii 1922.
Aloisius Castellano, Supremae S. G. S. Officii Notarius.

SACRA CONGREGATIO CONSISTORIALIS


I
PREMSLIEN. LATINORUM-LEOPOLIEN. LATINORUM
DE MUTATIONE FINIUM DIOECESANORUM

DECRETUM
Fideles pagi Uryez, archidioecesis Leopoliensis

Latinorum, q u u m

a propria parochiali ecclesia in Skole circiter viginti milliarium spatio


absint, per R. P. D. I o s e p h u m S e b a s t i a n u m Pelczar, Episcopum Premislien. L a t i n o r u m , preces humiliter Sanctitati S u a e porrexerunt, ut a

350
m e m o r a t a paroecia disgregarentur a t q u e paroeciae in Schodnica, dioecesis Premisliensis L a t i n o r u m , a q u a paroecia sex t a n t u m milliaribus
distant, u n i r e n t u r .

P o r r o S s m u s D. N. P i u s P P . XI, a t t e n t a iusta causa petitae dismembrationis, necnon habito favorabili suffragio t u m a R. P. D. Laurentio
Lauri, Archiepiscopo titulari Ephesien. ac Nuntio Apostolico in Polonia,
t u m a R. P. D. iosepho Bilczewski, Archiepiscopo Leopolien. Latinor u m , benigne a n n u e n d u m censuit.
Q u a m ob rem haec S. G. Consistorialis, in exsecutionem Apostolici m a n d a t i , praesenti Consistoriali decreto, p a g u m Uryez a paroecia
Skole et archidioecesi Leopolien. Latinorum separat a t q u e paroeciae
Schodnica et dioecesi Premislien. L a t i n o r u m in p e r p e t u u m attribuit.
Ad haec a u t e m exsecutioni m a n d a n d a d e p u t a t u r idem R. P. D. Laur e n t i u s Lauri, cui c o m m i t t u n t u r facultates o m n e s ad effectum de quo
agitur necessariae et opportunae, etiam subdelegandi quemlibet virum
in ecclesiastica dignitate constitutum: facto eidem onere mittendi intra
sex menses ad eandem Sacram Congregationem a u t h e n t i c u m exemplar
peractae exsecutionis.
Contrariis quibusvis n o n o b s t a n t i b u s .
Datum Romae, ex aedibus Sacrae Congregationis Consistorialis,
die 29 aprilis 1922.
g C.

CARD.

DE

LAI,

E p . Sabinen., Secretarius.

L. S.
Aloisius Sincero, Adsessor.

II
WLADISLAVIENSIS-KIELGENSIS
DISMEMBRATIONIS

ET

UNIONIS

DECRETUM
Incolae pagi Rudnih Wielki paroeciae Kozieglowy, in dioecesi Kieleensi, ob notabilem ab ecclesia paroeciali distantiam, per R. P. D. Stan i s l a u m Zdzitowiecki, Episcopum Wladislaviensem, supplicarunt S S m o
D. N. Pio P P . XI, ut a praefata paroecia s e p a r a r e n t u r et viciniori paroeciae Starcza, dioecesis Wladislaviensis, aggregarentur.
Iamvero Sanctitas Sua, attentis o m n i b u s ac praesertim favorabili
voto t u m R. Pi D. Laurentii Lauri, Archiepiscopi titularis Ephesien. et

S. Congregatio Consistorialis

351

Nuntii Apostolici in Polonia, t u m R. P. D. Augustini Losinski, Episcopi


Kielcensis, oblatis precibus benigne annuit.
Q u a p r o p t e r S. Congregatio Consistorialis, vi Apostolici m a n d a t i , per
p r a e s e n s decretum, pagdm Budnik Wielki a paroecia Kozieglowy et a
dioecesi Kielcensi d i s m e m b r a i a t q u e paroeciae Starcza dioecesis Wladislaviensis perpetuo unit.
Ad praemissa exsecutioni m a n d a n d a d e p u t a t u r idem R. P. D. Laur e n t i u s Lauri, cui t r i b u u n t u r facultates omnes ad id necessariae et
opportunae, etiam subdelegandi ad effectum de quo agitur quemlibet
virum in ecclesiastica dignitate c o u s t i t u t u m ; facto onere mittendi i n t r a
sex menses ad h a n c Sacram Congregationem Consistorialem a u t h e n ticum exemplar peractae exsecutionis.
Contrariis quibusvis n o n obstantibus.
Datum R o m a e , ex aedibus S. C. Consistorialis, die 15 maii 1922.
j$| C.

CARD.

DE

LAI,

Episc. Sabinen., Secretarius.

L. & S.
Aloisius Sincero, Adsessor.

III
PROVISIO

ECCLESIARUM

S s m u s D. N. Pius Pp. XI, decretis Sacrae Congregationis Consistorialis, has quae s e q u u n t u r Ecclesias de proprio singulas Pastore providit,
nimirum:
26 aprilis 1922. Titulari episcopali Ecclesiae Maxulensi praefecit R. P. Leo ne m Classe, e Societate Missionariorum Africae, Vicarium
Apostolicum n u p e r erecti vicariatus de Ruanda^
Titulari episcopali Ecclesiae Mustitanae, R. P. Iulianum Gorju,
ex eadem Societate, Vicarium Apostolicum n u p e r erecti vicariatus de
Urundi.
Titulari episcopali Ecclesiae Resainensi, R. P. Vincentium Duarte,
e Societate Iesu, Vicarium Apostolicum de Ngan-hoei.
Titulari episcopali Ecclesiae Orcistiensi, R. P. Angelum M. J.
Gouin, e Societate Parisiensi pro Missionibus Exteris, Vicarium Apostolicum de Laos.
12 maii. Cathedralibus Ecclesiis Gravinensi et Montis Pelusiij
invicem perpetuo unitis, R. P. D. I o a n n e m S a n n a , h a c t e n u s Episcopum
A m p u r i e n s e m et Templensem.

352

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

17 maii 1922. Titulari episcopali Ecclesiae T l o u s i n a e , R . P?*Banielem Ri vero, Canonicum poenitentiarium ecclesiae cathedralis Sanctae
Crucis de Sierra, quem constituit Coadiutorem cum iure futurae successionis R. P. D. Iosephi Belisarii Santistevan, Episcopi eiusdem dioecesis
Sanctae Crucis de Sierra.
19 maii. Cathedrali Ecclesiae Casertanae, R. P, D. Natalem
Gabrielem Moriondo, h a c t e n u s Episcopum titularem Gidyessensem.
2 maii. Titulari Archiepiscopali Ecclesiae Adanensi, R. D. Hermenegildum Pellegrinetti, designatum N u n t i u m Apostolicum in Regno S e r b o r u m - C h r o a t a r u m et Slovenorum.
Cathedrali Ecclesiae Siouxormensi, R. D. B e r n a r d u m Mahoney,
moderatorem spiritus in Collegio U r b a n o pro America Septentrionali.
26 maii. Titulari episcopali Ecclesiae Leptimagnensi, R. D. Mon a l d u t i u m Leopardi, quem deputavit Coadiutorem cum iure futurae successionis R. P. D. Alfonsi Andreoli, Episcopi Recinetensis et Lauretani.
2 iunii. Metropolitanae Ecclesiae Ottaviensi, R. P. D. Iosephum
Medardum E m a r d , h a c t e n u s Episcopum Campivallensem.

SACRA CONGREGATIO DE RELIGIOSIS


I
CIRCA

CONSUETUDINEM

EXIGENDI

TAXAM PRO

EXPLORATIONE

VOLUNTATIS

ADMITTENDARUM AD HABITUM ET PROFESSIONEM IN RELIGIONIBUS MULIERUM.

DUBIUM
Ordinarius dioecesis N., exposuit Sacrae Congregationi de Religiosis,
quod consuetudo forsan immemorabilis h u i u s dioecesis N., et s u p r a
400 a n n o r u m memoriam comprobata, tenuit semper t a x a t i o n e s ali q u a s pro canonica voluntatis religiosarum exploratione ab e a r u n d e m
exigere communitatibus.
Afferebat insuper rationes propter quas talis consuetudo ipsi videb a t u r confirmanda, praecipue quod in praesenti ex Codicis praescripto
non bis uti antea, sed ter p r a e s t a n d a est exploratio; quod cum Ordinarius in pluribus occupatus personaliter eam explere nequeat, alium
sacerdotem delegare c o g a t u r : ad h a e c t a m e n Episcopus non h a b e t
u n d e a r d u u m laborem, dignissimum mercede, istius sacerdotis, remu n e r a r e possit .

S. Congregatio de Religiosis

353

Sacra Congregatio, prae requisito voto d u o r u m Consultorum, rem


detulit a d plenarium coetum E m o r u m P a t r u m per s u b s e q u e n s d u b i u m :
An c o n s u e t u d o exigendi t a x a m pro exploratione voluntatis Religio sarum s u s t i n e a t u r in c a s u .
P o r r o Emi P a t r e s in Generali Congregatione habita ad Vaticanum
die 18 martii h u i u s anni, o m n i b u s perpensis, r e s p o n d e n d u m censuer u n t : Negative.
F a c t a autem de praedictis relatione SSmo Domino Nostro Pio div.
Prov. P p . XI ab infrascripto P. Ab. Secretario S. Congregationis in
audientia diei 20 martii 1922, Sanctitas S u a E m o r u m P a t r u m resolutionem a p p r o b a r e dignata est.
MAURUS M . SERAFINI,

Ab. O. S. B . , Secretarius.

II
POSTULATUM CIRCA NUMISMA SUBSTITUENDUM PARVO HABITUI SEU SCAPULARI
PRO TERTIO ORDINE S. FRANCISCI ET ALIIS,

Cum pluries petitum fuerit ut, attentis praesertim q u a r u m d a m region u m exigentiis, in commoditatem christifidelium Tertio Ordini saeculari Sancti Francisci et aliis nomen dare cupientium, facultas fieret
c o m m u t a n d i p a r v u m habitum seu scapulare eorumdem Tertiorum Ordin u m in n u m i s m a ex aere confectum, piam aliquam imaginem proferens,
cum o m n i b u s iuribus, indulgentiis et privilegiis parvo habitui adnexis,
haec Sacra Congregatio Negotiis Religiosorum Sodalium praeposita,
re m a t u r o examini subiecta, o p p o r t u n u m duxit Sanctissimo Domino
Nostro Pio Div. Prov. P P . XI supplicare, ut auctoritate Apostolica
dignaretur decernere quid a g e n d u m esset in casu.
P o r r o Sanctitas Sua, in Audientia concessa die 20 martii 1922
R m o P. D. Secretario h u i u s Sacrae Congregationis, o m n i b u s perpensis,
quoad expetitae facultatis concessionem a n n u e n d u m h a u d esse censuit.
Considerans t a m e n q u a e Leo X I I I fel. r e c , in cap. III, 6, Regulae
Tertii Ordinis saecularis Sancti Francisci sancivit, scilicet: Si q u a
h u i u s capita legis q u e m q u a m servare causa gravis et iusta prohibeat,
eum ex p a r t e lege solvi, eademve capita c o m m u t a r i p r u d e n t e r liceat.
Cuius rei Praefecti Ordinarii F r a n c i s c a n u m et PrimLOrdinis et Tertii,
item Visitatoribus, facultas p o t e s t a s q u e sit , voluit ut Superiores Tertii
Ordinis^saecularis Sancti Francisci, q u o a d Tertiarios suos, ea potestate
ASTA, vol. XIV, n. 10. 8-6-92-2.

- ~

26

354

Acta Apostolicae Sedis - Commentarmm Officiale

u t a n t u r in singulis casibus, iusta gravique accedente causa, ad s u p r a m e m o r a t a m c o m m u t a t i o n e m elargiendam.


v

Revocavit insuper, p r o u t praesentis declarationis t e n o r e revoca V


quamlibet facultatem c o m m u t a n d i h a b i t u m c u i u s c u m q u e Tertii Ordinis
saecularis in numisma, sive per R e s c r i p t u m sive per ipsam p e r s o n a m
S u m m o r u m Pontificum in scriptis a u t vivae vocis oraculo impertitam*
Contrariis n o n o b s t a n t i b u s quibuslibet.
D a t u m R o m a e , ex Secretaria Sacrae Congregationis Negotiis Religiosorum Sodalium praepositae, die 25 martii 1922.

TH.

CARD.

VALFR DI BONZO,

Praefectus.

L. )$( S.

Maurus M. Serafini, Ab. O. S. B., Secretarius.

III
APPROBATIONES
Decretis Sacrae Congregationis de Religiosis, S S m u s Dnus Noster
Pius P P . X I :
9 maii 1922. Congregationem religiosam S o r o r u m Scholarum,
Tertii Ordinis Sancti Francisci, cuius d o m u s princeps sita est Mar
burgi, in dioecesi Lavantina, laudavit, eiusque Constitutiones, experimenti gratia, ad septennium, approbavit.
Congregationis religiosae F r a t r u m a Sancto Aloysio Gonzaga
n u n c u p a t a e , cuius d o m u s princeps in loco Oudenbosch, in Hollandia,,
in dioecesi Bredana, sita est, Constitutiones experimenti gratia, ad septennium,
approbavit.
}

Congregationem religiosam S o r o r u m Tertii Ordinis Sancti F r a n cisci, vulgo S u r s Hospitalires de S a i n t e - E l i s a b e t h , L u x e m b o u r g


n u n c u p a t a m , cuius d o m u s princeps in ipsa civitate L u x e m b u r g e n s i s i t a
est, laudavit, eiusque Constitutiones, experimenti gratia, ad septennium^
approbavit.

8. Congregatio de Prepugandn Fide

355

SACKA CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE


I .
RESTITUITUR NOMEN VICARIATUS APOSTOLICI NANKINSNSIS

DECRETUM
Cum in comitiis generalibus h u i u s Sacrae Congregationis diei 1 mer*sis augusti praeteriti anni 1921 n o v u s vicariatus apostolicus de Nganhoei per d i s m e m b r a t i o n e m a vicariatu apostolico de Kiang-nan seu N a r ianensis erectus fuerit, etiam nomen istius Missionis i m m u t a t u m est in
illud de Kiang-sou quod est n o m e n sub-provinciae civilis. T a m e n cum
R. P. D P r o s p e r P a r i s , Vicarius Apostolicus de Kiang-sou, petierit ut
eadem Missio vetere more ab u r b e principe de Nan-kin appellaretur
q u a e fuit sedes illustris antiquorum Episcoporum Sinensium, potius
q u a m n o m i n e sub-provinciae civilis, Emi Patres in comitiis generalibus
diei 10 mensis aprilis vertentis a n n i precibus R. P. D. Prosperi P a r i s
a n n u e n t e s , vicariatum apostolicum de Kiang-sou a p p e l l a n d u m potius
esse c e n s u e r u n t Nankinensem.
Q u a m E m o r u m P a t r u m sententiam SSmo D. N. Pio Div. Prov.
P P . XI in audientia eiusdem diei a R. P. D. Secretario h u i u s S. C.
relatam, Sanctitas S u a a p p r o b a r e r a t a m q u e h a b e r e dignata est, ac praesens in re decretum confici iussit.
D a t u m R o m a e , ex aedibus Sacrae Congregationis de P r o p a g a n d a
Fide, die 1 maii 1921.

G. M. CARD. VAN ROSSUM, Praefectus.

L. S.
f P. Fumasoni-Biondi, Arch. Diocletan., Secretarius.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

356

II
NOMINATIONES
Brevibus Apostolicis nominati s u n t :
26 aprilis 1922. Vicarius Apostolicus de Ruanda in Africa Centrali, R. P. Leo Classe, e Societate Missionariorum Africae.
- Vicarius Apostolicus de JJrundi in Africa Centrali, R. P. Iulian u s Gorju, e Societate Missionariorum Africae.
27 aprilis. Vicarius Apostolicus de Ngan-hoei, R. P. Vincentius
Duarte, e Societate Iesu.
Vicarius Apostolicus de Laos, R. P. Angelus M. J. Gouin, e Societate Parisiensi pro Missionibus Exteris.

SACRA CONGREGATIO RITUUM


DECRETUM
DE EVANGELIIS STRICTE PROPRIIS IN FINE MISSAE LEGENDIS

Expostulatum est a Sacra Rituum Congregatione: Quaenam, sint


i n Missali R o m a n o , editionis typicae, Evangelia stricte propria intime
Missae legenda, iuxta novas eiusdem Missalis Rubricas Generales
(tit. IX, n. 3)
Et Sacra eadem Congregatio, audito specialis Commissionis suffragio, omnibus accurate perpensis, ita r e s p o n d e n d u m censuit:
f. Evangelia stricte propria h a b e n t sequentes Missae de Mysteriis,
Festis seu Personis q u a e insigni dignitate pollent; n e m p e :
1

Additiones et variationes in Rubricis Missalis, IX, De Evangelio in fine Missae ,


3. Denique, si nullum Dominicae, Feriae, Vigiliae, aut alicuius ex Octavis supra,
num. I, recensitis. Evangelium in fine Missae fuerit legendum, dicitur ultimum Evan gelium Missae sive Officii, primo loco inter cetera quae Evangelium stricte pro prium (et non appropriatum, vel ex aliquo Communi assignatam, vel per Octavam
e Festo repetitum) habeant, commemorati .

S. Congregatio Rituum

357

a) Domini, excepta Missa Dedicationis Ecclesiae, cum Evangelio:


Ingressus
Iesus;
b) B. Mariae Virginis; excepta Missa Assumptionis ipsius B. M. V.,
cum E v a n g e l i o : Intrabit Iesus in quoddam castellum;
c) s a n c t o r u m Arehangelorum et Angelorum Custodum ;
d) sancti I o a n n i s Baptistae et sancti Ioseph, Sponsi B. M. V.;
e) s a n c t o r u m X I I Apostolorum.
II. Item Evangelia stricte propria exhibent Missae Ss. Innocentium Mm., S. Mariae Magdalenae Poenitentis., S. Marthae Virg., Commemoratio O m n i u m SS. S u m m o r u m Pontificum a t q u e o m n e s Missae
votivae q u a e in ipso Missali primo loco exstant; non vero Missae votivae
ad diversa q u a e incipiunt a Missa pro eligendo Summo Pontifice, etc.
Atque ita rescripsit, declaravit ac decrevit. Die 29 aprilis 1922.

| A. CARD. VICO, E p . P o r t u e n . et S. Rufinae,

S. R. O. Praefectus.
L. S.
Alexander Verde, Secretarius'.

358

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ACTA

TRIBUNALIUM

SACKA ROMANA ROTA

Citatio

edictalis

PANORMITANA
NULLITATIS

MATRIMONII

(MANNINO-LI

GOTTl)

Cum ex actis processus constet D n u m I o s e p h u m Li Gotti, h a c in


Causa conventum, reperiri n o n posse, instante p a t r o n o Actricis Angelae
Mannino, per p r a e s e n s edictum e u n d e m citamus ad c o m p a r e n d u m , sive
per se, sive per P r o c u r a t o r e m legitime constitutum, coram Nobis in
sede T r i b u n a l i s S. R. Rotae (Palazzo della Dataria, via della Dataria,
n. 94, Roma) die 1 a u g u s t i 1922, h o r a meridiana, ad dubium concord a n d u m vel infrascriptum subscribendum, et ad diem d e s t i n a n d a m , q u a
habebitur T u r n u s Rotalis pro causae, de q u a s u p r a , definitione.

DUBIUM
An

constet

de

nullitate matrimonii in casu.

Ordinarii locorum, parochi, sacerdotes et fideles quicumque notitiam h a b e n t e s de domicilio a u t commorationis loco praefati Domini,
curare debent^ si et q u a t e n u s fieri possit, ut de h a c edictali citatione
idem m o n e a t u r .
Franciscus Parrillo, Ponens.
L. S .
Ex Cancellaria Tribunalis S. R. Rotae, die 13 maii 1922.
Ioannes

Ladelci, Notarius.

359

8. Romana Rota

Traduction.

TRIBUNAL DE LA SACRE ROTE ROMAINE

Citation par dit

P AN O R M IT AN A
NULLITATIS

MATRIMONII

(MANNINO-LI

GOTTI)

Puisqu'il conste des actes du procs que Mr Joseph Li Gotti, dfend e u r en cette cause, ne peut tre trouv, sur l'instance de l'avocat de
la demanderesse Ange Mannino, Nous citons par le prsent dit le m m e
dfendeur comparatre, par propre personne ou par P r o c u r e u r lgitim e m e n t constitu, devant Nous, au sige du Tribunal de la S. Rote
R o m a i n e (Roma, Palazzo della Dataria, via della Dataria, n. 9) le
1 aot 1922, 12 heures du matin, pour souscrire le doute ci-dessous
r a p p o r t et fixer le j o u r de la proposition de la cause devant la Rote.

DOUTE
Conste-t-il de la nullit du mariage dans le cas prsent?
Les Ordinaires des lieux, les curs, les prtres et les fidles ayant
connaissance du domicile ou du lieu de la rsidence du dit dfendeur
doivent, d a n s la mesure du possible, l'avertir de la prsente citation.
Franois Parritlo, Ponens.
L. S .
Donn Rome, le 13 mai 1922.
J. Ladelci, Notaire.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

360

II
Citatio edictalis

HIEROSOLYMITANA
NULLITATIS

MATRIMONII

(NASSER-SALAME)

Cum, ex actis processus in Curia Hierosolymitana peracti, constet


Dnum Bishara Ibrahim Salame, in c a u s a conventum, illic reperiri n o n
posse, per praesens edictum eundem citamus ad c o m p a r e n d u m , sive per
se, sive per P r o c u r a t o r e m legitime constitutum, in sede Tribunalis Sacrae R o m a n a e Rotae (Palazzo della Dataria, Via della Dataria, n.- 94,
Boma) coram Nobis die 17 augusti 1922, h o r a decima, ad dubium concordandum vel infrascriptum s u b s c r i b e n d u m , et ad diem destinandam
q u a h a b e b i t u r T u r n u s Rotalis pro causae de q u a s u p r a definitione.

DUBIUM
An constet de nullitate matrimonii in casu.

o r d i n a r i i locorum, parochi, sacerdotes et fideles q u i c u m q u e notitiam habentes de domicilio a u t commorationis loco Domini praefati,
c u r a r e debent, si et q u a t e n u s fieri possit, ut de hac edictali citatione
pars conventa moneatur.
P e t r u s Rossetti, Ponens.
L. g* S.
Ex Cancellaria Tribunalis S. R. Rotae, die 30 maii 1922.
ioannes

Ladelci, Notarius.

361

S. Romana Rota

Traduction.

TRIBUNAL DE LA SACRE ROTE ROMAINE

Citation par dit

HIEROSOLYMITANA
NULLITATIS

MATRIMONII

(NASSER-SALAME)

Puisqu'il conste des actes du procs, qui a t fait d a n s la Curie


de Jrusalem, que Monsieur B i s h a r a I b r a h i m Salame, dfendeur en
cette cause, ne p e u t ici tre trouv, Nous citons, par le prsent dit, le
mme dfendeur comparatre, par propre personne ou p a r un Procureur lgitimement constitu, devant Nous, au sige du T r i b u n a l de la
Sacre Rote R o m a i n e (Palazzo della Dataria, Via della Dataria, n. 94,.
Borna) le 17 aot 1922, 10 h e u r e s du matin, pour souscrire le d o u t e
ci-dessous rapport, et fixer le j o u r de la proposition de la cause dev a n t la, S. R. Rote.
DOUTE
Oonste-t-il de

la nullit du mariage dans

le cas prsent?

Les Ordinaires des lieux, les curs, les prtres et les fidles a y a n t
connaissance du domicile ou du lieu de la rsidence du dit dfendeur
doivent, d a n s la mesure du possible, l'avertir de la prsente citation.
Pierre Rossetti, Portent.
L. S.
Donn Rome, du sige de la S. Rote Romaine, le 30 mai 1922.
J e a n Lade Ici, Notaire.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

DIARIUM ROMANAE CURIAE


S. CONGREGAZIONE

DEI RITI

Marted 16 maggio, nel Palazzo Apostolico Vaticano, dinanzi all' Augusta


presenza del Santo Padre, si tenuta la Congregazione Generale dei Sacri
Riti, nella quale gli Emi e Rmi Signori Cardinali, i Rmi Prelati ed i Consultori Teologi, componenti la medesima, hanno discusso e dato, il loro voto
sul dubbio delle virt in grado eroico nella Causa di Beatificazione e Canonizzazione del Venerabile Servo di Dio Pietro Giuliano Eymard, Fondatore
della Congregazione dei Sacerdoti del Santissimo Sacramento.

SEGRETERIA DI

STATO

NOMINE
Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre si degnato di
nominare :
16 maggio 1922. Il sig. Card. Ottavio Cagiano de Azevedo, Protettore dell'Istituto delle Suore Ancelle del S. Cuore di Ges,
di Varsavia.
29

Monsig. Ermenegildo Pellegrine!ti, eletto Arcivescovo titolare di Adana, Nunzio Apostolico nel Regno dei
Serbi, Croati e Sloveni.

Con Brevi Apostolici il Santo Padre Benedetto XV di fel. mem. si era


-degnato di nominare:
Prelati Domestici di S. S.:
3 dicembre 1921. Monsig. Giacomo Giorgio Doherty, della diocesi di Dtroit.
18 gennaio 1922. Monsig. Pasquale Llopez Pomares, della diocesi di Barcellona.

Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si


degnato di nominare:
Assistente al Soglio Pontifcio :
10 maggio 1922. Monsig. Giovanni Battista Ressia, Vescovo di Mondov.

t>iarwm "Romanae Curiae

363

Protonotarii Apostolici ad instar participantium :


5 aprile 1922. Monsig. Gennaro Mndez, dll'archidiocesi di Messico.
12 maggio

Monsig. Paolo Mannens, della diocesi di Ruremonda.

Monsig. Nicola D'Acunzo, dll'archidiocesi di Napoli.


15

Monsig. Teodoro Teissier, dll'archidiocesi di Algeri.

Monsig. Francesco Balconi, dll'archidiocesi di Milano.


*

Prelati Domestici di S. S. ;.

11 marzo 1922. Monsig. Edoardo Mears, della diocesi di Cleveland.


4 maggio

Monsig. Carlo Dumaz, della diocesi d Tarantasia.

Monsig. Vincenzo Moscardi, dll'archidiocesi di Aquila.

Monsig. Giovanni Antonietti, della dioc. di Cagli e Pergola.

Monsig. Antonio Luciarini, della medesima diocesi.

Monsig. Mario Clermont, dll'archidiocesi di Tolosa.


10

Monsig. Giovanni Andras de Marcy, della diocesi di Ne vers.

Monsig. Bernardo Antonio De Wit, dell'archid. di Utrecht.


15

Monsig. Dario Valori, della diocesi di Volterra.

Monsig. Angelo Pierattini, della medesima diocesi.

Monsig. Giovanni Muzi, della diocesi di Teramo.


18

Monsig. Michele Hartig, dell'archid. di Monaco e Frisinga.


22

Monsig. Giuseppe Esdra Laberge, deH'archidioc. { Qubec.

ONORIFICENZE
Con Breve Apostolico il Santo Padre Benedetto XV, di fel. mem. si era
degnato di conferire la seguente onorificenza:
La Commenda dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile :
SO dicembre 1921. Al sig. Amilcare Fontana, dll'archidiocesi di Modena.

Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si


degnato di conferire le seguenti onorificenze:
La Gran Croce dell'Ordine Piano:
S maggio 1922. A S. E. il sig. Giovanni I. C. Bratiano, Presidente del Consiglio dei Ministri di Rumania.
Ii Cavalierato dell'Ordine Piano:
15 maggio 1922. Al sig. Giorgio Sury DAspremont, Maggiore della Guardia
Svizzera Pontificia.

364

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

La Commenda dell'Ordine di San GregorioMagno, classe civile:


5 maggio 1922. Al sig. Giovanni Plessea, Direttore politico della Presidenza
del Consiglio dei Ministri di Rumania.

Al sig. Antonio Passos Miranda Filho, dell'archidiocesi di


Rio Janeiro.
9

Al sig. cav. Paolo Martinucci, di Roma.


11

Al sig. avv. Giuseppe Tacchi, della diocesi di Bergamo.


12

Al sig. dott. Giovanni Vriens, della diocesi di Bois-le-Duc.


Il Cavalierato dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe militare:
15 maggio 1922. Al sig. Luigi Haas, Capitano della Guardia Svizzera Pontificia.

Al sig. Cristiano Caspar, Capitano della Guardia Svizzera


Pontificia.
fi Cavalierato dell'Ordirne di S. Gregorio Magno, classe civile:
4 maggio 1922. Al sig. Vintila Petal, Segretario della Legazione di R u mania presso la Santa Sede.

Al sig. Marcello Romanesco, Segretario della Legazione d


Rumania presso la Santa Sede.

Al sig. Guglielmo Andrea Mac Kenzie, dell'archidiocesi di


Westminster.
7

Al sig. Vincenzo Trifogli, di Roma.

Al sig. Giuseppe Floridi, di Roma,


12

Al sig. Crisostomo Giuseppe Gerardo Struycken, della diocesi d Harlem.

Al sig. Luciano Attout, della diocesi di Namur.

Al sig. Giorgio Pirson, della diocesi di Namur.


15

Al sig. Giovanni Battista Maccari, della diocesi di Bergamo.


La Commenda dell' Ordine di S. Silvestro Papa :
3 maggio 1922. Al sig. cav. Francesco Tedeschi, Capitano della Guardia
Palatina d'onore.
4

Al sig. Stefano I. Plechoiano, Capo Gabinetto del Presidente del Consiglio dei Ministri di Rumania.
10

Al sig. Atta Costantinesco, Segretario di Legazione e Segretario di S. E. il Presidente del Consiglio di


Rumania.
Il Cavalierato dell'Ordine di S. Silvestro Papa:
31 marzo
3 maggio

1922. Al sig. prof. Alfredo Brianti.

Al sig. Galileo Soavizzi, di Roma.

Diarium Romanae Curiae

365

MAGGIORDOMATO DI SUA SANTIT


NOMINE
Con Biglietti di S. E. R ma Monsignor Maggiordomo, il Santo Padre si
degnato di nominare :
Camerieri Segreti soprannumerari di S. S.:
14 febbraio 1922. Monsig. Alessandro Pagliai unga, della diocesi di Civita Castellana, Orte e Gallese.
11 marzo

Monsig. Tommaso Garone, dll'archidiocesi di Taranto.


13

Monsig. Giacomo M. Shane, della diocesi di Hexham e Newcastle.


16

Monsig. Giulio Chiavoni (Roma).

..;
Monsig. Costantino Aiuti (Roma).

Monsig. Luigi Hver (Roma).

Monsig. Giuseppe Trezzi (Roma).

*
Monsig. Gaetano Roma, della diocesi di Veroli.

Monsig. Giulio Paolucci (Roma).


11 aprile

Monsig. Isaia Isola, della diocesi di Concordia.

Monsig. Ladislao Ranura, dll'archidiocesi di Strigonia.

Monsig. Stefano Csarszky, della medesima archidiocesi.

Monsig. Giovanni Drahos, della medesima archidiocesi.

Monsig. Stefano Madarsz, della medesima archidiocesi.

Monsig. Vittore Mtfty, della medesima archidiocesi.

Monsig. Alessandro Moser, della medesima archidiocesi.

Monsig. Giuseppe Mssmer, della medesima archidiocesi.

Monsig. Emmanuele Pokorny, della medesima archidiocesi.

Monsig. Giuseppe Trikl, della medesima archidiocesi.

'
Monsig. Adalberto Turi, della medesima archidiocesi.

Monsig. Michele Trk, della medesima archidiocesi.


20

Monsig. Francesco Olgiati, dll'archidiocesi di Milano.

Monsig. Chiaffredo Gosso, della diocesi di Saluzzo.

Monsig. Giovanni Battista Cavallotti, della medesima dioc.


25

Monsig. Giacomo Graaf, della diocesi di Haarlem.


26

Monsig. Enrico Giuseppe Taskin, della medesima diocesi.

Monsig. Pietro Adriano Thier, della medesima diocesi.

Monsig. Adriano Giovanni Holierhoek, della medesima dioc.

Monsig. Pietro Carlo Wijtenburg, della medesima diocesi.

Monsig. Guglielmo Van Stee, della medesima diocesi.

Monsig. Teodoro Giovanni Bosman, deila medesima dioc.

366

26

29

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

aprile

1922. Monsig. Giorgio Enrico Stoffels, della medesima diocesi.

Monsig. Antonio da Rosa Marques, dell'archidiocesi di Evora.

Monsig. Costantino Augusto Sangreman Henriques, della


medesima archidiocesi.
3 maggio

Monsig. Roberto Patten, dell'archidiocesi di Birmingham.


,

Monsig. Maurizio Ignazio Morissy, della diocesi di Plymouth.

Monsig. Alfredo Sperling, dell'archidiocesi di Birmingham.


4

Monsig. Benedetto Fralleone, della diocesi di Segni.


5

Monsig. Gelsomino Onesti, dell'archidiocesi di Conza e Campagna.

Monsig. Donato Pagano, della diocesi di Bovino.

Monsig. Andrea Alasia, della diocesi di Ivrea.

Monsig. Giuseppe Assom, dell'archidiocesi di Torino.

Monsig. Antonio Piccinelli, della diocesi di Como.

Monsig. Giovanni Battista Gianera, della medesima diocesi.

Monsig. Tommaso Verga, della medesima diocesi.

Monsig. Giuseppe Cattaneo, della medesima diocesi.

Monsig. Valerio Valeri (Roma).


8 ,

Monsig. Enrico Adani, dell'archidiocesi di Modena.


10

Monsig. Vincenzo Tuzj, della diocesi di Aquino, Sora e Pon


tecorvo.
11

Monsig. Nazzareno De Angelis, della diocesi di Terni.


12

Monsig. Alfonso Zagni, dell'archidiocesi di Bologna.


13

Monsig. Giacomo Bertini-Morini, della diocesi di Livorno

Monsig. Augusto De Angelis, della diocesi di Sezze.

Monsig. Giovanni Ceraso, dell'archidiocesi di Capua.


17

Monsig. Vincenzo Barile, della medesima archidiocesi.

Monsig. Salvatore Merola, della medesima archidiocesi.


19

Monsig. Pio Cassinari, della diocesi di Piacenza.


22

Monsig. Bernardino Ricci, dell'archidiocesi di Modena.


Camerieri segreti di Spada e Cappa soprannumerari di S. S.:
10
20

aprile

1922. Il sig. conte Renato Przezdziecki, dell'archid. di Varsavia.

Il sig. Giuseppe Dalla Torre conte di Sanguinetto (Padova Roma).


26

Il sig. Edoardo T. Agius, dell'archidiocesi di Westminster


(Londra).
4 maggio

Il sig. Gino Ghezzi, della diocesi di Arezzo.


5

Il sig. Camillo Bellaigue, dell'archidiocesi di Parigi.

>> Il sig. conte Alessandro Acquaderni, dell'arci)idioc. di


Bologna.

.Diarium Romanae Curiae

367

5 maggio 1922. Il sig. Mario Caracciolo de' principi di Forino, deirarchidiocesi di Napoli.
17

Il sig. Cirillo Rocke, dll'archidiocesi di Westminster.


Camerieri d'onore in abito paonazzo di S. S.:
24 febbraio 1922. Monsig. Augusto Zaffarame, della diocesi di Orte, Civita.
Castellana e Gallese.

Monsig.
Luigi
Braccetti (Roma).
16 marzo
7>

Monsig, Giuseppe De Gennaro (Roma).


Giuseppe Fiocchi (Roma).

Monsig.

Monsig. Desiderio Demny, dll'archidiocesi di Strigonia.


11 aprile

Monsig. Giuseppe Metzker, della medesima archidiocesi.


29
Monsig. Sebastiano Gaetano, della diocesi di Castellamare
di Stabia.
Monsig. Cristiano Krabbel, dll'archidiocesi di Colonia.

Monsig. Giuseppe De Andreis, dll'archidiocesi di Udine.


2 maggio

Monsig. Alberto Manzano, della medesima archidiocesi.

Monsig. Vincenzo Martnez Gamez, della diocesi di Jan.

Monsig. Domenico Fiori, della diocesi di Poggio Mirteto.

Monsig. Giuseppe Musante, della diocesi di Livorno.

Monsig. Stefano Piccinelli, della diocesi di Como.


sMODSig. Alfredo Miotti, della medesima diocesi.
Monsig. Alessandro Evreinow (Roma).

Monsig. Pietro Dell'Oste, dll'archidiocesi di Udine.


13
Monsig. Giovanni Castellani, della medesima archidiocesi.

Monsig. Giuseppe Fantoni, della medesima archidiocesi.

Monsig. Giuseppe Lodolini, della diocesi di Montefeltro.

Monsig. Dionigi Bracco, della diocesi di Teggiano.


15
Monsi e. Gaetano Rossi, della diocesi di Larino.
20
Camerieri d'onore di Spada e Cappa soprannumerari di S. S. :
26 aprile 1922. Il sig. Pasquale Pinto, della diocesi di Capaccio-Vallo.

Il sig. Giambattista Rossi Veratti, dell'archid. di Modena.

Il sig. Onofrio dei conti Iannuzzi, della diocesi di Adria.


3 maggio

[1 sig. Riccardo Squadrilli, della medesima diocesi.

Il sig. Fernando Mariosa Erausquin, della diocesi di Avila.


5
Cappellani Segreti d'onore di S. S. :
11

5
16

aprile 1922. Monsig. Guglielmo Zelliger, dll'archidiocesi di Strigonia.

Monsig. Ignazio Szmord, della medesima archidiocesi.


maggio

Monsig. Pietro Majolani, della diocesi di Como.

Monsig. Adeodato Amoni, della diocesi di Nocera Umbra.

368

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Cappellano d'onore extra urbem :

4 maggio 1922. Monsig. Raffaele Gargiulo, della diocesi di Castellamare


di Stabia.
Cameriere d'onore extra Urbem di S. S.:
13 maggio 1922. Monsig. Giuseppe Buffoni, dell'archidiocesi di Udine.

N'ECRLTOGIO
19 maggio 1922. Monsig. Eulogio Gregorio Gillow, Arcivescovo di Antequera.

Annus XIV - Vol. XIV

1 Iulii 1922

Num. 11

APOSTOLICAE SEDIS
COMMENTABIUM OFFICIALE

ACTA PII PP. XI


CONSTITUTIO APOSTOLICA
BRACARENSIS
DISMEMBRATIONIS ET INSTITUTIONIS NOVAE DIOECESEOS

PIUS

VILLAE REGALENSIS

EPISCOPUS

SERVUS SERVORUM DEI


AD

PERPETUAM REI MEMORIAM

Apostolica Praedecessorum Nostrorum sollicitudo in a n i m a r u m


salutem a s s e q u e n d a m eos semper induxit ad c u r a n d u m ut ecclesiastica
orbis catholici circumscriptio t e m p o r u m r e r u m q u e condicionibus apte
responderet.
Cum itaque archidioecesis Bracharensis, in Lusitania, latissime pateret et christifideles provinciae civilis vulgo Traz-os-Montes ob accessus
difficultates ad l o n g i n q u a m episcopalem sedem, n o n sine gravi incommodo negotia religiosa agere valerent, h o d i e r n u s Archiepiscopus Brachare nsis ab Apostolica Sede enixe postulavit ut nova in illa provincia
institueretur dioecesis, loco saltem illarum q u a s fel. rec. Leo P a p a X I I I ,
Praedecessor Noster, per Apostolicas sub p l u m b o Litteras Gravissimum
Christi Ecclesiam die trigesima mensis septembris a n n i millesimi octingentesimi octuagesimi primi datis, t e m p o r u m necessitatibus compulsus,
suppresserat.
Q u u m a u t e m haec n o v a e dioeceseos erectio fidelium commoditati
et a n i m a r u m bono suffragari videretur, fel. rec. Benedictus P a p a XV,
Praedecessor etiam Noster, preces sibi oblatas benigne excepit; sed,
ACTA, vol. XIV, n. 11. 1-7-922.

27

370

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

a n t e q u a m aliquid ad r e m decerneretur, audiri iussit cunctos Lusitaniae


Episcopos, imprimis vero Antistites Brigantiensem et Lamacensem, quor u m hoc propius intererat, q u u m n o n n u l l a e paroeciae etiam ex ipsorum
dioecesibus avellendae essent.
- H o r u m igitur habito suffragio, et suppleto insuper, q u a t e n u s o p u s
sit, aliorum, q u o r u m interest vel s u a interesse p r a e s u m a n t , consensu,
Nos, qui fel. rec. Benedicti P a p a e XV, e vivis inopinato ac perdolentem
< erepto, successi mus, ex consulto S. R. E. Cardinalium negotiis ecclesiasticis extraordinariis praepositorum, n o v a m dioecesim ab oppido
Villa Real, Villaregalensem n u n c u p a n d a m , constituere decrevimus in
h u n c qui sequitur m o d u m .
Imprimis s t a t u i m u s ut nova haec dioecesis integram c o m p r e h e n d a t
civilem provinciam, q u a e a dicta civitate Villa Real n o m e n m u t u a t u r ,
finibusque eiusdem provinciae circumscribatur. Dioecesi autem ita noviter erectae a t t r i b u i m u s biscentum q u i n q u a g i n t a et septem paroecias,
q u a r u m , c e n t u m sexaginta septem a dioecesi Bracharensi seiungendae
erunt, undeviginti a Brigantiensi, et septuaginta u n a a L a m a c e n s i ;
n i m i r u m a dioecesi B r a c h a r e n s i archipresbyteratus vulgo Boticas, qui
habet sexdecim paroecias; Mondim de Basto cum quattuordecim paroeciis; Montalegre cum q u i n q u e s u p r a triginta paroeciis; Villa Pauca de
Aguiar cum sexdecim paroeciis; Villa Beai cum viginti q u a t t u o r paroeciis;
et q u a t t u o r s u p r a triginta paroeciae ex municipio de Chaves, et q u i n q u e
s u p r a viginti ex municipio de Valpassos; a dioecesi Brigantiensi undecim
paroecias ex municipio de Chaves, et octo ex municipio de Valpassos;
a dioecesi Lamacensi municipia Alij cum duodeviginti paroeciis; Mesao
Frio cum septem paroeciis; Murga cum novem paroeciis; Begoa cum
decem paroeciis; Sabrosa cum quindecim paroeciis; Santa Marta de
Penaguio cum decem paroeciis, et particulam municipii de Villa Beai
cum d u a b u s paroeciis.
U r b e m vero Villa Beai in sedem et c a t h e d r a m episcopalem constit u i m u s cum o m n i b u s iuribus, privilegiis ac h o n o r i b u s , q u i b u s ceterae
sedes episcopales Lusitaniae f r u u n t u r ; item ecclesiam paroecialem
S. Dominici ibidem exstantem ad gradum et dignitatem cathedralis evehim u s cum iuribus, h o n o r i b u s , insigniis et privilegiis, q u i b u s aliae cathedrales iure vel legitima consuetudine g a u d e n t .
M a n d a m u s praeterea ut ibidem Capitulum cathedrale c o n s t i t u a t u r
cum iuribus et privilegiis, q u i b u s legitime cetera Capitula in Lusitania
pollent, firma t a m e n electione Canonicorum et Dignitatum Capituli ad
tramitem iuris c o m m u n i s . Quod, si in p r a e s e n s ob t e m p o r u m a d i u n c t a
fieri non potest ut Canonicorum Capitulum constituatur, volumus ut,

Apta Pii PP. XI

371

loco Canonicorum, dioecesani Consultores, iuxta canones q u a d r i n g e n tesimum vigesimum t e r t i u m et sequentes, eligantur. Verumtamen p r u dentiae et iudicio infradicendi Exsecutoris h a r u m Litterarum r e m i t t i m u s
u t r u m in p r a e s e n t i a r u m magis expediat ad Capituli cathedralis constitutionem illico devenire, a u t ad dictorum Consultorum electionem.
Decernimus insuper ut dos novae dioecesis c o n s t i t u a t u r ex redit i b u s Apostolicorum i n d u l t o r u m , q u a e veterem Cruciatae Bullam substit u u n t , emolumentis Curiae episcopalis et oblationibus a piis fidelibus
sponte datis, in q u o r u m liberalitatem m u l t u m confidimus.
P a r i t e r s t a t u i m u s ut, q u a m p r i m u m fieri poterit, S e m i n a r i u m dioecesanum, iuxta dispositiones Codicis et regulas a Sacra Congregatione
de Seminariis s t a t u t a s erigatur, in quo sanctuarii administri institui ac
excoli valeant: interea vero iis qui sacerdotium appetunt, meliori q u o
fieri poterit modo provideat Ordinarius, eos nimirum mittens in alia
proximiora Seminaria.
D e m u m h a n c neo-institutam dioecesim suffraganeam constituimus
archidioeceseos Bracharensis, et q u o u s q u e eadem dioecesis de proprio
P a s t o r e provideatur eiusdem regimen venerabili fratri E m m a n u e l i Vieira
de Mattos, h o d i e r n o Archiepiscopo Bracharensi, ut Administratori Apostolico, committimus, ipsi tribuentes facultates ac iura omnia, q u a e huic
muneri congruunt.
P r a e s e n t e s autem Litteras et in eis contenta q u a e c u m q u e , etiam ex
eo quod quilibet q u o r u m interest vel s u a interesse p r a e s u m a n t , auditi
n o n fuerint, ac praemissis non consenserint, etiam si expressa, specifica
et individua mentione digni sint, nullo u n q u a m tempore de subreptionis, vel obreptionis, a u t nullitatis vitio, seu intentionis Nostrae, vel
quolibet alio licet substantiali et inexcogitato defectu notari, impugnari,
vel in controversiam vocari posse, sed eas, t a m q u a m ex certa scientia
ac potestatis plenitudine factas et e m a n a t a s , perpetuo validas exsistere
et fore, s u o s q u e plenarios et integros effectus sortiri et obtinere, a t q u e
ab o m n i b u s ad quos spectat inviolabiliter observari debere, et si secus
super his a q u o q u a m quavis auctoritate, scienter, vel ignoranter contigerit attentari, irritum p r o r s u s et inane esse et fore volumus et decernimus.
Hisce o m n i b u s ut s u p r a constitutis, ad eadem omnia exsecutioni
m a n d a n d a d e p u t a m u s venerabilem fratrem Achillem Locatelli, Archiepiscopum titularem Thessalonicensem, in Lusitania Apostolicum Nuntium, eidem conferentes necessarias et o p p o r t u n a s facultates, etiam
subdelegandi, ad effectum de quo agitur, quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum, cum onere t a m e n ad Sacram Congregatio-

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

372

n e m Consistorialem mittendi infra sex menses, ab hisce Litteris datis


computandos, a u t h e n t i c u m exemplar exsecutionis peractae.
M a n d a m u s denique ut h a r u m Litterarum t r a n s u m p t i s , etiam impressis, m a n u t a m e n alicuius notarii publici subscriptis, ac sigillo alicuius
in ecclesiastica dignitate constituti munitis, eadem p r o r s u s a d h i b e a t u r
fides, quae hisce Litteris Nostris tribueretur, si exhibitae vel o s t e n s a e
forent.
Non ostantibus, q u a t e n u s opus sit, regulis in synodalibus, provincialibus, generalibus, universalibusque conciliis editis, specialibus, vel
generalibus constitutionibus et ordinationibus Apostolicis et quibusvis
aliis R o m a n o r u m Pontificum praedecessorum Nostrorum dispositionibus,
ceterisque contrariis q u i b u s c u m q u e .
Nemini ergo h a s Litteras Nostras dismembrationis, erectionis, e x e m ptionis, decreti, mandati, derogationis et voluntatis infringere, vel eis
contraire liceat. Si quis, vero, temerario ausu, hoc a t t e n t a r e praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei ac B e a t o r u m Petri et Pauli, Apostolorum eius, se noverit i n c u r s u r u m .
D a t u m R o m a e a p u d Sanctum P e t r u m , a n n o Domini millesimo nongentesimo vigesimo secundo, die vigesima mensis aprilis, Pontificatus
Nostri a n n o primo.

g C. CARD. DE LAI, Episc. Sabinen.

O. CARD. CAGIANO

S. C. Consist. Secretarius.

Iulius
Raphael
Loco

Plumbi.

Reg. in Cane. Ap., vol. XXV, n. 29.

S. B. E. Cancellarius.

Gampori,
Virili,

Protonotarius Apostolicus.
Protonotarius

Apostolicus.

Acta Pii PP. XI

373

LITTERAE APOSTOLICAE
I
DIVISO TERRITORIO VICARIATUS APOSTOLICI DE KIVU, ERIGUNTUR VICARIATUS
DE RUANDA ET DE URUNDI IN AFRICA CENTRALI.

PIUS PP. XI
Ad perpetuam rei m e m o r i a m . Exigit apostolicum m u n u s , q u o
universi orbis christi fideles Nobis, divino consilio, commissi sunt, ut
e o r u m saluti et profectui, q u a n t u m in Domino p o s s u m u s , consulamus.
Hac quidem de causa, q u u m Moderator generalis Societatis Missionariorum Africae, q u o r u m curis vicariatus apostolicus de Kivu in Africa
centrali concreditus est, enixis verbis a Nobis petierit, ut, pro benignitate Nostra, prospicientes christifidelium bono in illis regionibus longinquis, a t t e n t a territorii amplitudine nec n o n operariorum evangelicorum commoditate, e vicariatu ipso d u a s distinctas Missiones erigere
dignemur, memorati Moderatoris generalis votis benigne o b s e c u n d a r e
censemus. Qua re, conlatis consiliis cum VV. F F . NN. S. R. E. Cardin a l i b u s negotiis Sacrae Congregationi de P r o p a g a n d a Fide praepositis,
haec q u a e infrascripta sunt s t a t u i m u s ac decernimus. Nimirum m o t u
proprio a t q u e ex certa scientia et m a t u r a deliberatione Nostris, deque
Apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, p r a e s e n t i u m vi, ex territoriis, q u i b u s m o d o integre constat vicariatus Kivunensis, duos novos
distinctos vicariatus efformamus, eisque n o m e n facimus de Ruanda et
de Urundi a d u o b u s distinctis i n d i g e n a r u m regnis, q u a e vicariatum
Kivunensem ad praesens constituunt; e o r u m d e m q u e vicariatuum c u r a m
eidem Societati Missionariorum Africae committimus. Novi vero vicar i a t u s de R u a n d a lirnites a flumine Kagera ad orientem, a flumine
Rusisi et lacu de Kivu ad occidentem definiantur, itemque ad meridiem
et ad septentrionem a finibus, quibus m e m o r a t a indigenarum regna de
R u a n d a et de U r u n d i inter se dividuntur. Vicariatus autem de U r u n d i
constet territorio, quod reliquum superest antiqui vicariatus Kivunensis.
Haec s t a t u i m u s , decernentes praesentes Litteras Nostras firmas, validas
a t q u e efficaces semper existere et fore; s u o s q u e plenos a t q u e integros
effectus sortiri a t q u e obtinere, illisque ad quos pertinent, sive spectare
p o t e r u n t , n u n c et in p o s t e r u m plenissime suffragari; sicque rite iudi-

374

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

c a n d u m esse ac definiendum, irritumque ex n u n c et i n a n e fieri, si


q u i d q u a m secus super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive
ignoranter contigerit attentari. Non o b s t a n t i b u s Apostolicis constitut i o n i b u s et ordinationibus, aliisque speciali et individua mentione dignis,
ceterisque contrariis q u i b u s c u m q u e .
Datum R o m a e , a p u d S a n c t u m P e t r u m , sub anulo Piscatoris, die
XXV aprilis MCMXXII, Pontificatus Nostri a n n o primo.

P . CARD. GASPARRI, a Secretis Status.

II
SANCTUARIUM B. M. V. IN OPPIDO ASPRICOLLIS, ARCHIDIOECESIS MECHLINIENSI^, TITULO ET PRIVILEGIIS BASILICAE MINORIS AUGETUR.

PIUS

PP. XI

Ad perpetuam rei memoriam. P e n e s oppiduium Aspricollis vulgo


Scherpenheuvel, h a u d longe a civitate Lovaniensi, archidioecesis Mechliniensis intra fines, priscis a t e m p o r i b u s , uti fertur, vetus exstabat quercus cuius praefixa erat trunco devota Virginis Deiparae imago. A n n o s a m
h a n c ad ilicem, n a r r a n t historici frequenti n u m e r o confluxisse fideles,
ut opem praesentem implorarent Virginis, q u a e ex loco hoc mirandis
aegrotorum sanationibus, aliisque charismatibus et prodigiis i n n u m e r i s ,
se vere a p u d Deum g r a t i a r u m o m n i u m sequestram ostendit. Quare prius
a n g u s t u m sacellum inibi erectum est, dein, crescente per a n n o s peregrin a n t i u m n u m e r o etiam e dissitis regionibus, cura Archiducum Alberti
et Isabellae, provinciarum foederatarum e l g i c a r u m g u b e r n a t o r u m , et
catholicorum Hispaniarum R e g u m munificentia, vertente saeculo xvn,
celeberrimum in honorem Virginis t h a u m a t u r g a e surrexit t e m p l u m ,
molis amplitudine n o n m i n u s q u a m mirificis operibus excellens, ubi
vetus et miraculis inclytum Virginis simulacrum est' religiose asservatum. Hoc quidem simulacrum praedivite super altari publicae venerationi propositum, ab Archiepiscopo Mechliniensi postea Cardinali Dec h a m p s , nomine et auctoritate Praedecessoris Nostri rec. mem. Pii P P . IX,
a n n o MDCCCLXXII solemni ritu a u r e o diademate r e d i m i t u m eftulsit. In h o c
sanctuario, pretiosa quidem et copiosa sacra supellectili instructo, in
p r a e s e n s p a r o c h u s et q u a t u o r capellani divino cultui assiduam operam
n a v a n t , s a c r u m q u e ministerium actuose i m p l e n t ; f i d e l e s a u t e m n u m -

Acta Pii PP. XI

375

q u a m intermisso studio t e m p l u m celebrant, et devotione, fide et gratiar u m actione ducti, t u r m a t i m ad Virginem concurrunt, etiam ut singularia illa privilegia et indulgentias a s s e q u a n t u r quibus idem s a n c t u a r i u m
R o m a n i Pontifices praedecessores Nostri locupletarunt. Haec animo recolentes, benigne preces excipiendas esse censuimus q u a s nuper Nobis
adhibuit dilectus filius Noster Desideratus S. R. E. Presbyter Cardinalis
Mercier, ex dispensatione Apostolica Archiepiscopus Mechliniensium, qui
supplicibus votis Nos deprecatus est, ut occasione auspicata q u i n q u a gesimi r e c u r r e n t i s anni a coronatione eiusdem Virginis simulacri, m e m o r a t u m s a n c t u a r i u m titulo et privilegiis Basilicae minoris cohonestare
dignaremur. Quae cum ita sint, collatis consiliis cum VV. F F . NN.
S. R. E. Cardinalibus S a c r o r u m R i t u u m Congregationi praepositis, Apostolica Nostra auctoritate, p r a e s e n t i u m vi p e r p e t u u m q u e in m o d u m ,
t e m p l u m Aspricollense intra fines archidioecesis Mechlininsis, B e a t a e
Mariae Virgini sacrum, ad t i t u l u m ac dignitatem Basilicae minoris
evehimus cum o m n i b u s honorificentiis et privilegiis q u a e Basilicis h u i u s
almae Urbis m i n o r i b u s de iure competunt.
Haec concedimus, decernentes p r a e s e n t e s Litteras Nostras firmas,
validas et efficaces semper exstare ac p e r m a n e r e ; suosque plenos a t q u e
integros effectus sortiri a t q u e obtinere, illisque ad quos pertinent, vel
pertinere poterunt, n u n c et in p o s t e r u m amplissime suffragari, sicque
rite i u d i c a n d u m esse ac definiendum, i r r i t u m q u e ex n u n c et inane fieri,
si q u i d q u a m secus super his a quovis, auctoritate qualibet, scienter
sive ignoranter attentari contigerit. Non obstantibus Apostolicis ordinationibus, ceterisque contrariis q u i b u s c u m q u e .
D a t u m R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , sub a n u l o Piscatoris, die
II mensis maii a n n o MCMXXII, Pontificatus Nostri primo.

P. CARD. GASPARRI, a Secretis Status.

376

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

EPISTOLAE
I
AD E.MUM P. D. ANTONIUM TIT. SS. MARCELLINI ET PETRI S. R. E. PRESB. CARD.
MENDES BELLO, PATRIARCHAM LISBONENSEM, CETEROSQUE ARCHIEPISCOPOS
ET EPISCOPOS LUSITANIAE: OFFICIOSIS LITTERIS RESPONDIT EX COMMUNI
CONVENTU DATIS.

Dilecte fili Noster ac venerabiles fratres, salutem et apostolicam


benedictionem. Non potuit Nobis n o n esse vehementer i u c u n d a significatio pietatis vestrae. Vix dum, miserentis Dei consilio, evecti s u m u s
ad Beati P e t r i Cathedram, uti ad ceteros o m n e s catholici orbis Episcopos, ita ad vos mens provolavit N o s t r a ; sed afictae iam diu Ecclesiae
vestrae res propius vos animo a d m o v e r u n t Nostro. Nunc patet primum
ad vos os Nostrum et oblata occasione u t i m u r libentissime, ut gratulemur vobis pastoralem diligentiam, pietatem, fidem, et h o r t e m u r , si
hortari necesse est, ad p a r e m t e m p o r i b u s vigilantiam et constantiam.
U t i n a m cito dies illucescat, quo avitae religionis decus avitas in Lusit a n o populo i n s t a u r e t l a u d e s !
Quae Nobis t a m a m a n t e r ominamini, ea n i m i u m q u a n t u m c u p i m u s .
Sed videtis t e m p o r a : videtis h o m i n u m ingenia ad invidiam proniora,
q u a m ad aequitatem. Utcumque, despondere a n i m u m h a u d oportet, sed
potius confirmare, erigere spe, excitare ad fructuosos labores. Eo u t i m u r
duce qui, q u a n d o velit, imperat ventis et m a r i , et venti et m a r e obed i u n t Ei.
De delatis officiis gratias vobis agimus ex animo, ac caelestium
conciliatricem m u n e r u m Nostraeque testem benevolentiae, apostolicam
benedictionem vobis o m n i b u s , dilecte fili Noster ac venerabiles fratres,
clero ac populo unicuique vestrum tradito p e r a m a n t e r in Domino impertimus.
D a t u m R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , die xxxi martii MCMXXII, Pontificatus Nostri a n n o p r i m o .

PIUS PP. XI

Acta Pii PP. XI

377

II
AD E.MUM P. D. IOANNEM EPISCOPUM TUSCULANUM. S. R. E. CARD. CAGLIERO,
SEXAGESIMUM SUI SACERDOTII NATALEM CELEBRATORUM.

Diletto figlio Nostro, salute ed apostolica benedizione. Se da tutti


salutata come u n a particolare grazia celeste quella di poter gustare
dopo dieci lustri la ineffabile gioia delle primizie sacerdotali, q u a n t o
maggiormente devono festeggiarsi coloro, ben pochi in vero, ai quali la
misericordia divina concede di celebrare, dopo dodici lustri, le mistiche
nozze con l'Agnello immacolato! Nessuna meraviglia p e r t a n t o Ci desta
il vedere che da ogni parte ti giungono, diletto figlio Nostro, le pi calde
congratulazioni neh'auspicatissimo giorno in cui, per la terza volta novello
Levita, rinnovi sull'ara santa il Sacrificio della Nuova Legge. Esultano
teco, e ben a ragione, i numerosi figli della Pia Societ Salesiana del
Ven. Giovanni Bosco, della quale tu sei la gloria pi bella n o n solo
per lo splendore della sacra P o r p o r a , ma anche e s o p r a t t u t t o per d u e
caratteristiche che in te particolarmente rifulgono: la costanza, con cui,
in ogni tempo, luogo o vicissitudine, ti sei m a n t e n u t o fedele allo spirito ed alle direttive del grande F o n d a t o r e ; l'instancabile attivit di
missionario, che dalla Patagonia, primo campo del tuo zelo apostolico,
si estese alle altre vaste regioni dell'America Meridionale e Centrale,
suscitando con il plauso e con l'ammirazione generale, nobilissimi entusiasmi di s a n t a emulazione t r a i tuoi stessi confratelli.
Per questa t u a infaticabile, e, per divina grazia, fruttuosissima operosit missionaria e civilizzatrice del nuovo mondo, Noi rileniamo di
n o n a n d a r lungi dal vero giudicando fin d'ora che sull'orizzonte cristiano dell'et n o s t r a l'opera t u a briller di viva luce, accanto a quella
di un altro n o n meno illustre missionario, apostolo delle lande africane,
la cui u m i l t francescana fu p u r essa m e r i t a m e n t e esaltata ai supremi
fastigi della dignit cardinalizia. Pi che legittimo e n a t u r a l e lo spirituale conforto che ti deriva dall'odierno fausto avvenimento; giacche,
d a n d o u n o s g u a r d o ai lungo percorso c a m m i n o , lo vedi rigoglioso di
frutti di bene religioso e morale, tutto seminato di tesori di vita eterna.
E poich le gioie dei figli, n o n meno che i loro dolori, sono comuni
al P a d r e , Noi b e n volentieri dividiamo teco la presente mistica letizia,
e Ci congratuliamo che la t u a floridezza di salute dia adito alla pi
lusinghiera speranza c h e per molti a n n i a n c o r a avremo la consolazione

378

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

di vedere messe a profitto della Chiesa le tue energie t u t t o r a vigorose


ed il tuo inesauribile zelo. questo il voto che facciamo di tutto cuore ;
m e n t r e in unione a tutti i tuoi confratelli sparsi in ogni plaga del m o n d o
teco Ci associamo a sciogliere a Dio l ' i n n o del pi fervido ringraziamento.
Intanto Ci caro invocare su di te l ' a b b o n d a n z a dei celesti carismi,
ed eguale preghiera facciamo b e n di cuore a Dio per il tuo a m a t o confratello e Nostro diletto figlio D. Giovanni Battista Francesia, di cui
p u r e si o n o r a fin dagli inizi la g r a n d e famiglia salesiana, e al quale
stata riservata la bella sorte di dividere teco la letizia e gli ineffabili
gaudi di un ugnale giubileo. In auspicio poi degli stessi divini carismi
ed in contrassegno del Nostro particolare affetto, i m p a r t i a m o con t u t t a
l'effusione dell'animo a te, diletto figlio Nostro, al tuo benemerito confratello Don Francesia, ai singoli figli e figlie della Pia Societ Salesiana e, primo fra tutti, al novello R e t t o r Maggiore, l'apostolica benedizione.
Dato in Roma, presso San Pietro, add 14 giugno 1922.

PIUS PP. XI

379

Suprema S. Congregatio S. Officii

ACTA SS. CONGREGATIONUM


SUPKEMA SACRA CONGREGATIO S. OFFICII
I
DECRETUM
DAMNANTUR OPERA OMNIA SCRIPTORIS ANATOLE FRANCE

Feria IV, die 31 maii 1922


In generali consessu S u p r e m a e S. Congregationis Sancti Officii, E m i
ac R m i Dfii Cardinales in r e b u s fidei e t j n o r u m Inquisitores Generales,
p r a e h a b i t o DD. Consultorum volo, d e c r e v e r u n t : Opera omnia auctoris
Anatole France, ad praescriptum Codicis I. C. can. 1399, 2, 3, 6, 8, 9,
p r o h i b e r i ipso iure, eaque in Indicem Librorum prohibitorum inser e n d a esse .
Insequenti vero feria v, die 1 iunii eiusdem anni, Sanctissimus D. N.
P i u s divina providentia P a p a XI, in solita audientia R. P. D. Assessori
S. Officii impertita, relatam sibi E m o r u m ac R m o r u m P a t r u m resolut i o n e m approbavit, confirmavit et publici iuris fieri praecepit.
D a t u m R o m a e , ex aedibus Sancti Officii, die 2 iunii 1922.
s

Aloisius Castellano, Supremae S. G. S. Off. Notarius.

II
DECRETUM
INTIMATUR EXCOMMUNICATIO IN SACERDOTES ADHUC PARTICIPES DAMNATAE
SOCIETATIS IEDNOTA ATQUE

PROSCRIBITUR EIUSDEM

NOMINIS

COM-

MENTARIUM PERIODICUM.

Q u u m certis a u c t o r i b u s n o n sine gravi m o e r o r e S u p r e m a haec Sacra


Congregatio Sancti Officii, fidei m o r u m q u e integritati t u t a n d a e p r a e p o sita, compererit praescriptiones contra schismaticam q u o r u m d a m e Tche-

380

Acia Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

coslovachia sacerdotum consociationem lednota q u a e appellatur, iam


inde ab a n n o 1920 ab eius regionis Episcopis editas et a Sede Apostolica
(videsis Acta Apost. Sedis, vol. XII, pag. 57, n. I et pag. 585, n. II) prob a t a s et confirmatas, in irritum cecidisse : ne in re tanti m o m e n t i suo
m u n e r i suisque partibus deesse videatur, illa s u a edicta q u i b u s memor a t a m consociationem reprobavit ac dissolvi iussit, impensius renovare
i t e r u m q u e confirmare cogitur, p r o u t praesenti decreto r e n o v a t iterumq u e confirmat.
Sacerdotes igitur q u o t q u o t s u n t qui dissolutae consociationis quom o d o c u m q u e a d h u c sint participes, nisi intra quindecim dies ab h u i u s
decreti promulgatione per Episcopos facienda c o m p u t a n d o s , a schismatico proposito resipiscentes, suorum Episcoporum ac Sedis Apostolicae
m a n d a t i s plene atque absolute se subiecerint, excommunicationem Apostolicae Sedi reservatam ipso facto, a b s q u e alia declaratione, se incursuros sse sciant ; q u a t u o r vero illi sacerdotes, qui consociationis eiusdem
praesidium (quod vocant) constituunt, excommunicatione nominatim cum
o m n i b u s iuris effectibus, novo decreto insuper se m u l c t a t u m iri.
H a c ipsa occasione, periodicum c o m m e n t a r i u m , cui pariter titulus
lednota, haec eadem S u p r e m a Sacra Congregatio omnino reprobat,
d a m n a t ac proscribit, u n a q u e simul excommunicationem Sedi Apostolicae speciali modo reservatam, in can. 2318 1 s t a t u t a m , ad eiusdem
commentarii editores, defendentes, legentes, ac r e t i n e n t e s , expresse
extendit.
Sacrorum e Tchecoslovachia Antistites curae sibi h a b e b u n t hoc
decretum, Ssmi D. N. D. Pii Pp. XI auctoritate confirmatum, in sacerd o t u m ad quos spectat, fideliumque sibi subiectorum notitiam, ut efficacissime in Domino videbitur, sine m o r a ' p e r f e r r e ; et q u a m p r i m u m
S a c r a m Congregationem de rei exitu certiorem facere.
D a t u m Romae, ex aedibus Sancti Officii, die 14 iunii 1922.

Aloisius Castellano, Supremae S. O. S. Off. Notarius.

S.

Congregatio

381

Consistorialis

SACRA CONGREGATIO CONSISTORIALIS


I
MARSICANAE ET SS.MAE TRINITATIS CAVENSIS
DISMEMBRATIONIS ET UNIONIS

DECRETUM
Quo magis expedite consulatur curae a n i m a r u m , R. P. Placidus
Nicolini, Abbas O r d i n a r i u s Ssmae Trinitatis Cavensis, ab Apostolica
Sede postulavit ut paroeciae loci Tramutola, in sua abbatia sitae, attrib u e r e t u r ea p a r s paroeciae loci Paterno, in dioecesi Marsicana, q u a e ad
municipium civile T r a m u t o l e n s e pertinet. S s m u s D. N. P i u s P p . XI,
preces benigne excipiens, de consulto E m o r u m P a t r u m S. C. Consistorialis, de Apostolicae potestatis plenitudine, ac suppleto q u o r u m intersit
vel s u a interesse p r a e s u m a n t consensu, hoc Consistoriali decreto, perinde
valituro ac si Apostolicae sub p l u m b o Litterae desuper expeditae fuerint,
statuit ut praefata pars paroeciae loci Paterno, quae intra fines civiles
municipii Tramtola continetur, cum o m n i b u s et singulis fidelibus ibi
c o m m o r a n t i b u s , a dioecesi Marsicana separetur et abbatiae S s m a e Trinitatis Cavensi coniungatur et u n i a t u r ; ita ut ecclesiasticae iurisdictionis
limites paroeciae loci Tramutola iidem sint et coincidant cum limitibus
iurisdictionis civilis; proindeque iurisdictio parochi loci Tramutola extend a t u r ad totum territorium municipii loci Tramutola, et fines dioecesis
Marsicanae et abbatiae Ssmae Trinitatis Cavensis ita pariter circumscrib a n t u r . P a r o c h u s a u t e m loci Tramutola persolvet parocho loci Paterno
libellas quinquaginta, singulis a n n i s , d u r a n t e vita ac m u n e r e R. D. Raphaelis Petracca, praesentis paroeciae rectoris. Ad praemissa a u t e m
exsecutioni m a n d a n d a , Sanctitas S u a d e p u t a t praefatum P. Abbatem,
eidem tribuens necessarias et o p p o r t u n a s facultates, etiam subdelegandi,
ad effectum de quo agitur, quemlibet virum in ecclesiastica dignitate
c o n s t i t u t u m ; facta eidem obligatione intra sex menses, a subsignata die
c o m p u t a n d o s , ad h a n c S a c r a m Congregationem mittendi a u t h e n t i c u m
exemplar peractae exsecutionis. Contrariis quibusvis non obstantibus.
D a t u m R o m a e , ex aedibus Sacrae Congregationis Consistorialis, die
29-maii 1922.
83 C. CARD. DE L A I , Episc. Sabinen., Secretarius.
L. % S.
Aloisius

Sincero, Adsessor.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

382

II
TOLETANA IN AMERIGA-GLEVELANDENSIS
DE FINIUM COMMUTATIONE

DECRETUM
Cum R m u s Episcopus T o l e t a n u s in America, assentiente Episcopo
Clevlandensi, ab Apostolica Sede postulaverit, ut tres comitatus vulgo
n u n c u p a t i Erie, Huron et Bichland ad dioecesim Clevelandensem pertinentes ab eadem dioecesi d i s m e m b r a r e n t u r et m e m o r a t a e dioecesi
Toletanae u n i r e n t u r , SS. D. N. P i u s P P . XI, id in b o n u m incolarum
illorum locorum cessurum cernens a t q u e attento favorabili voto R. P.
D. Ioannis Ronzano, Archiepiscopi titularis Melitenensis et Delegati
Apostolici; suppleto, q u a t e n u s opus sit, quorum intersit vel sua interesse p r a e s u m a n t , consensu, preces benigne excipiens, hoc Consistoriali
decreto, perinde valituro ac si Apostolicae sub p l u m b o Litterae d e s u p e r
expeditae fuerint, praefatos comitatus Erie, Huron et Bichland, cum
o m n i b u s et singulis paroeciis et fidelibus ibi exsistentibus, a dioecesi
Clevlandensi separat et dioecesi Toletanae in America coniungit et
unit.
Ad haec exsecutioni m a n d a n d a Sanctitas Sua deputare dignata est
l a u d a t u m R. P. D. Ioannem Bonzano, cui facultates o m n e s ad id necessarias et o p p o r t u n a s tribuit, etiam subdelegandi ad effectum de quo agit u r quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum : facto eidem
onere mittendi intra sex menses ad h a n c S a c r a m Congregationem
a u t h e n t i c u m exemplar peractae exsecutionis.
Contrariis quibusvis minime o b s t a n t i b u s .
D a t u m R o m a e , ex aedibus Sacrae Congregationis Consistorialis,
die 12 iunii 1922.

g C. CARD. DE L A I , Episc. Sabinen., Secretarius.


L.

S.

Aloisius

Sincero, Adsessor.

383

S. Congregatio Consistorialis

III
AD EM.MOS ARCHIEPISCOPOS BOSTONENSEM ET PHILADELPHIENSEM ALIOSQUE
REV.MOS ARCHIEPISCOPOS, EPISCOPOS ET ORDINARIOS IN FOEDERATIS STATIBUS AMERICAE: LITTERAE DE VISITATIONE APOSTOLICA

MOX FUTURA.

Cum S s m u s Dominus Noster Pius P p . XI his diebus decreverit ut


visitatio apostolica fiat in dioecesibus et Ecclesiis S t a t u u m Foederator u m Americae, de m a n d a t o eiusdem Sanctitatis S u a e , pro meo m u n e r e ,
hoc propero o m n i b u s Ordinariis dictae regionis nunciare. Haec c u r a
Sanctitatis Suae erga Americae Ecclesias a p p r i m e grata o m n i b u s evadere debet, eo quod ostendit q u a n t o studio et a m o r e S u m m u s Pontifex
oculos intendat in h a n c catholicae Ecclesiae partem, q u a e adeo insignis
est et in dies magis floret, ut idcirco maiore quotidie studio sit excol e n d a : sed vel magis grata erit cum ad hoc Visitatoris Apostolici m u n u s
Sanctitas S u a elegerit S u u m Delegatum R. P. D. I o a n n e m Bonzano,
Archiepiscopum Melitenensem, qui d i u t u r n a commoratione, rerum et
p e r s o n a r u m cognitione, animi rectitudine et in h a n c rempublicam amore,
n o t u s et a c c e p t u s p r a e alio quolibet c e n s e n d u s est. S u p e r v a c a n e u m
itaque esse videtur ipsum singulis Ordinariis commendare, quo facilius
et expeditius ministerium s u u m adimplere valeat.
Omnia praeterea fausta ac felicia in Domino o m i n a t u s , impenso
a n i m o adprecor ut in. n o v u m et insigne rei religiosae a u g m e n t u m haec
visitatio cedat.
D a t u m R o m a e , ex aedibus Sacrae Congregationis Consistorialis, die
14 iunii 1922.
C. CARD. DE LAI, Episc. Sabinen., Secretarius.
L.

S .

Aloisius Sincero, Adsessor.

IV
DE MUTATIONE T I T U L I A R C H I D I O E C E S E O S LI N AREN SIS
Decreto Sacrae Congregationis Consistorialis, diei 9 iunii 1922, R. P.
D. Ioanni de Iesu Herrero et P i n a facultas d a t a fuit a s s u m e n d i pro
s u a archidioecesi, relicto titulo Linarensi, t i t u l u m Montereyensem, ab
u r b e Monterey , ubi sedes episcopalis s e m p e r fuit.

384

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Y
PROVISIO ECCLESIARUM
S s m u s D n u s Noster P i u s Divina Providentia P P . XI, decretis Sacrae
Congregationis Consistorialis, h a s q u a e s e q u u n t u r Ecclesias de proprio
singulas Pastore providit, n i m i r u m :
26 aprilis 1922. Titulari episcopali Ecclesiae Resainensi praefecit
R. P. Vincentium H u a r t e S. I., Vicarium Apostolicum de Ngan-hoei. *
26 maii. Titulari episcopali Ecclesiae Leptimagnensi, R. D. Mon a l d u t i u m Leopardi, Cubicularium intimum Sanctitatis Suae de n u m e r o
participantium, q u e m deputavit Auxiliarem R. P. D. Alfonsi Andreoli,
Episcopi Recinetensis et L a u r e t a n i . *
7 iunii. Cathedrali Ecclesiae Sancti Severi, R. D. O r o n t i u m
L u c i a n u m D u r a n t e , Antistitem U r b a n u m , p a r o c h u m loci Melendugno,
dioecesis Lyciensis.
9 iunii. Titulari episcopali Ecclesiae Nebensi, R. D. I o a n n e m
Rossi, Vicarium capitularem metropolitanae ecclesiae Mediolanensis,
q u e m deputavit Auxiliarem R. P. D. Eugenii Tosi, Archiepiscopi electi
eiusdem Mediolanensis ecclesiae.
12 iunii. Titulari archiepiscopali Ecclesiae Cassiopensi, R. P.
D. P r i m u m Bianchi, h a c t e n u s Episcopum Dyrrachiensem.
19 iunii. Titulari episcopali Ecclesiae Caesaropolitanae, if. D.
H e r m a n n u m I o s e p h u m Straeter, p a r o c h u m Sancti Iosephi in Grefeld,
q u e m deputavit Auxiliarem E m i P. D. Caroli Iosephi Card. Schulte,
Archiepiscopi Coloniensis.
23 iunii. Titulari archiepiscopali Ecclesiae Ptolomaidensi, R. D.
Caesarem Orsenigo, Canonicum metropolitanae ecclesiae Mediolanensis,
d e p u t a t u m I n t e r n u n t i u m Apostolicum in Hollandia.
26 iunii. Titulari episcopali Ecclesiae T a d a m a t e n s i , R. P. Firmin u m Guichard e Congregatione Spiritus Sancti, d e p u t a t u m Vicarium
Apostolicum de Brazzaville.
* Ita emendanda quae de utraque provisione prostant pag. 351 (356) et 352.

S. Congregatio de Propaganda Fide

38&

SACRA CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE


I
IMMUTATUR NOMEN VICARIATUS APOSTOLICI CONGI GALLICI SUPERIORIS

DECRETUM
Cum Alexander Le Roy, Superior generalis Instituti a Spiritu Sancto,
cuius curae vicariatus apostolicus Congi Gallici Superioris in Africa
centrali commissus est, expostulasset ut n o m e n vicariatus praedicti ob
geographicas rationes m u t a r e t u r , Emi h u i u s Sacri Consilii P a t r e s in
plenario consessu diei 12 currentis mensis, petitioni de q u a s u p r a libenter
a d n u e n t e s , s t a t u e r u n t vicariatum apostolicum Congi Gallici Superioris
in posterum a p p e l l a n d u m esse de Brazzaville a civitate ubi Vicarius
Apostolicus propriam sedem habet. - Q u a m quidem E m o r u m P a t r u m
sententiam Ssmo D. N. Pio div. prov. P p . XI in audientia diei 12 eiusdem
mensis et anni ab infrascripto huius Sacrae Congregationis Secretario
relatam, Sanctitas Sua benigne a d p r o b a r e r a t a m q u e habere dignata est,
et praesens in re decretum confici iussit.
D a t u m R o m a e , ex aedibus Sacrae Congregationis de P r o p a g a n d a
Fide, die 14 iunii 1922.
G. M. CARD. V. ROSSUM, Praefectus.

L.&S.
Pro R. P. D. Secretario
Caesar

Pecorari,

Subsecretarius.

II
NOMINATIONES
Sacra Congregatio de P r o p a g a n d a Fide datis respective decretis
declaravit ad s u u m beneplacitum :
10 maii 1922. Praefectum Apostolicum de Iringa in Africa Centrali, R. P. F r a n c i s c u m Cagher, Sacerdotem Instituti a Consolata.
10 iunii. Praefectum Apostolicum de Celle Orientali, R. P. Aemi
lium Rolin, Ordinis P r a e d i c a t o r u m .
21

iunii. Praefectum

Apostolicum Districtus

Centralis

Promontorii

Bonae Spei, R. P. D. Franciscum H e n n e m a n n , Episcopum tit. Coptitensem.


Praefectum Apostolicum

Lacus Alberti in Africa

Centrali,

R.

I o s e p h u m Matthijsen, e Societate Missionariorum Africae.


A*BA, rol. XIV, n. 11. 1-7-922.

2*

P.

386

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

SACRA CONGREGATIO RITUUM


I
GRATIANOPOLITANA SEU PARISIENSIS
BEATIFICATIONIS ET CANONIZATIONIS VEN. SERVI DEI PETRI IULIANI EYMARD
FUNDATORIS CONGREGATIONIS

PRESBYTERORUM A

SANCTISSIMO

SACRA-

MENTO.
SUPER DUBIO

An constet de virtutibus theologalibus, Fide, Spe et Caritate in Deum et


proximum ; nec non de cardinalibus, Prudentia, Iustitia, Fortitudine
et Temperantia earumque adnexis, in gradu heroico, in casu et ad
effectum, de quo agitur?
Apostolici h u i u s decreti, quo a p p r o b a n t u r et heroicae declarantur
exercitae a venerabili Servo Dei P e t r o Iuliano E y m a r d virtutes, aecomm o d u m magis magisque cum peculiari Causae indole nexum et colligatum n u l l u m equidem fieri excogitarique poterat exordium, q u a m ea
in memoriam revocando, et ferme veluti a n t e oculos p o n e n d o , q u a e
heic a l m a in Urbe t a n t o cum avitae pietatis t a n t o q u e cum christianae
professionis uberrimo fructu peracta n u p e r fuerunt vigesimi sexti Eucharistici coetus internationalis sollemnia, aere perennioribus consignanda
m o n u m e n t i s , q u e m a d m o d u m cito probeque intelligit sibique s u a s u m
habet, qui p a r u m p e r a t t e n d a t a n i m o q u e revolvat, quis praefatus fuerit
venerabilis Dei F a m u l u s , q u a e q u e eiusdem eminuerit praecipua sanctit a t i s nota.
R e m n a m q u e paullo altius repetenti aliquid occurrit, quod silentio
h a u d est p r a e t e r e u n d u m , sedulo immo est p e r p e n d e n d u m , quippe q u o
nobile continetur praesagium futurae sortis et muneris, quae, ut prov i s u m a Deo erat, venerabilem P e t r u m Iulianum E y m a r d m a n e b a n t .
Sicut enim iudiciales e n a r r n t tabulae, vel ante q u a m mortalem h a n c
ille ingrederetur vitam, coniugibus E y m a r d eiusmodi facta fuerat praed i c t a ; videlicet iam prope eos suscepturos esse infantem, qui n e d u m
genti suae singularem pareret gloriam, verum et, q u o d q u e longe m a i u s ,
religiosam conderet Familiam, q u a e Sanctissimi Sacramenti cultui p r o -

ti. Congregatio Rituum

387

venendo et amplificando tota addicta foret planeque mancipata. H a n c


a u t e m v a c u a m n e q u a q u a m exstitisse v a t i e i n a t i o n e m , q u i , a prima exorsi
Servi Dei aetate, et per varia subinde eiusdem vitae stadia fuerant subsecuti, m i r u m in m o d u m c o m p r o b a r u n t eventus.
I n d e propterea fit, ut cuncta, q u a e egit operatusque fuit venerabilis
P e t r u s Iulianus, q u o a d inter h o m i n e s est di versatus, qui naviter studios e q u e collegerit complexusque cogitatione fuerit, facere hic procul dubio
nequeat, q u i n agnoscat et fateatur, q u a e , velut missio q u a e d a m , a Deo
credita sibi fuerat, e a m d e m , t a m q u a m vocationem suam, mirabili constantia et fidelitate venerabilem Dei F a m u l u m fuisse p e r s e c u t u m cumulateque adimplevisse.
Sed, ceu cuique prudenti viro, aequo iustoque r e r u m aestimatori
statim facilique negotio apparet, haec recensuisse idem profecto fuit
a t q u e apta et idonea adinvenire, suppeditare et in medium proferre elementa, quibus optimo conficiatur iure, christianas a venerabili Servo
Dei Petro Iuliano E y m a r d excultas virtutes g r a d u m illum, q u e m henricum appellant, fuisse a d e p t a s .
Praeterea, quo praenobili huic Causae integer s u u s constaret honos,
id m a x i m e curae fuit, ut q u a e motae ex adverso fuerant, eaedem penitus
everterentur difficultates, illaque inter eas nominatim, quae peculiarem
q u e m d a m respiciebat Servi Dei gestum, semel t a n t u m ab eo admissum,
ideoque a communi, constanti et perpetuo ab ipsomet servata agendi
ratione i n s u e t u m prorsus a t q u e alienum. Quapropter, tutissimis eisque
notis satis satisque pervagatis adhibitis normis, quas hoc de loco comm u n i t e r t r a d u n t theologi; nec n o n cunctis bene perpensis pensitatisque
facti circumstantiis, q u a n t u m v i s nihil a d m o d u m erui exinde posset, q u o d
eam quovis modo infirmare s u o q u e e loco dimovere valeret - quae certo
s t a t u t a solid eque firmata iam fuerat positiva, atque, hoc ipso, potior necessariam heroicarum virtutum demonstratione!, attamen, si, uti
oportet, iuridicum inspiciatur et e x p e n d a t u r fundamentum, quo p r a e dicta s u p e r s t r u i t u r difficultas, difficultas ipsa, ubi consisteret, locum
a m p l i u s n o n habet. Revera, q u u m u n i u s solummodo et incerti testis
dictis t o t a innitatur, t a m q u a m iuridice p r o b a t a eadem nequit h a b e r i ;
eaque idcirco, perinde atque n o n existeret, existimanda est iudicibus,
quippe qui, nonnisi iuxta acta et p r o b a t a modo et forma a lege praescriptis, suum proferre debent iudicium.
H u c igitur progressus q u u m sit sermo, promerita sibi laude solertes
actuosique ornandi s u n t a c t o r e s ; optima n a m q u e in re suum illi locar u n t laborem, cum P a r e n t i s sui legiferi Beatificationis causam i m pigro
erectoque animo a p u d Apostolicam Sedem p r o m o v e n d a m c u r a r u n t ;

388

Acta

Apostolicae

Sedis - Commentarium

Officiale

e a m q u e celeri potius s e c u n d o q u c cursu ad istam praecipuam, q u a e de


heroicis virtutibus est, a d d u x e r i n t quaestionem, cuius cognitio, t r i b u s
de more disceptationibus, s u u m sortita est exitum in Congregatione
generali, quae, die decima sexta superioris mensis maii, coram Sanctissimo Domino nostro Pio P a p a XI coacta fuit. In q u a a Reverendissimo Cardinali Antonio Vico, causae Relatore, sequens ad discutiendum propositum est d u b i u m : An constet de virtutibus theologalibus,
Fide, Spe et Charitate in Deum et proximum; nec non de cardinalibus,
Prudentia, Iustitia, Fortitudine et Temperantia earumque adnexis venerabilis Servi Dei Petri Iuliani Eymard, in gradu heroico, in casu et ad
effectum, de quo agitur? T u m Reverendissimi Cardinales t u m P a t r e s
Consultores proprias d i x e r u n t sententias, q u i b u s t a m e n laeto i n t e n t e q u e
animo exceptis. Sanctissimus Dominus noster s u p r e m u m S u u m iudicium
p r o r o g a n d u m duxit, ut c o m m u n i b u s fervidisque precibus, praesertim in
proxime futuris Eucharisticis conventibus e proposito effundendis, divinae
innotesceret significatio voluntatis. Q u u m q u e p o s t m o d u m m e n t e m S u a m
patefacere statuisset, hodiernam selegit diem Dominicam Sanctissimae
Trinitatis; eapropter, Sacris devotissime operatus, ad Vaticanas aedes
arcessiri iussit Reverendissimum Cardinalem Antonium Vico, Episcopum
P o r t u e n s e m et S. Rufinae, sacrae r i t u u m Congregationi Praefectum causaeque Relatorem, u n a cum R. P. Angelo Mariani, Fidei P r o m o t o r e
generali, meque simul infrascripto Secretario, eisque a d s t a n t i b u s , solemniter p r o n u n t i a v i t : Constare de virtutibus theologalibus, Fide, Spe et
Caritate in Deum et proximum; nec non de cardinalibus, Prudentia,
Iustitia, Fortitudine et Temperantia earumque adnexis venerabilis Servi
Dei Petri Iuliani Eymard, in gradu heroico, in casu et ad effectum, de
quo agitur.
Hoc a u t e m decretum publici iuris fieri, et in acta sacrorum rituum
Congregationis referri m a n d a v i t tertio idus iunii, a n n o MCMXXII.

A. CARD. VICO, E p . P o r t u e n . et S. Rufinae,

S. R. C. Praefectus.

L.JSS.
Alexander

Verde,

Secretarius.

S. Congregatio Rituum

389

II
VALENTINA
BEATIFICATIONIS ET CANONIZATIONIS VEN. SERVAE DEI MARIAE MICHAELAE A.
SANCTISSIMO SACRAMENTO, FUNDATRICIS ANCILLARUM SANCTISSIMI SACRAMENTI ET CARITATIS.
SUPER DUBIO

An constet de virtutibus theologalibus, Fide, Spe et Caritate in Deum et


proximum; nec non de cardinalibus,
Prudentia, Iustitia, Fortitudine et Temperantia earumque adnexis, in gradu heroico, in casu et
ad effectum, de quo agitur ?
Vitae venerabilis Ancillae Dei Mariae Michaelae a Sanctissimo Sacramento d u a e s u n t partes, q u a r u m u n a m in saeculo illa t r a d u x i t ad septim u m ac trigesimum aetatis suae a n n u m ; alteram vero, uti F u n d a t r i x
et s u p r e m a Antistita pii Instituti, cui S o r o r u m seu Ancillarum Sanctissimi Sacramenti et Caritatis i n d i t u m est nomen, ad obitum u s q u e exegit,
q u a e q u e undeviginti a n n o r u m conclusa fuit spatio. Q u a e quidem binae
vitae partes etsi p r i m a fronte et externo veluti ex cortice non p a r e s
inter se, sed dissonae potius esse videantur, nihilominus, si, uti sapientem q u e m q u e nec temere iudicantem maxime decet virum, sedulo consideratoque inspiciantur et p e r p e n d a n t u r , mira exsurgit concordia, q u a
efficitur, ut penitius inquirenti et pervestiganti arcta cognatione invicem
c o n i u n c t a s eaedem se sistant, seque m u t u o q u o d a m et amico foedere
sociatas probent.
Quapropter, vel tunc, cum a m u n d a n i s illecebris n o n d u m se penitus
s u b t r a x e r a t Dei F a m u l a , eisque a d h u c m a n e b a t implicita, quippe e nobilissimo et praedivite gentis suae statu copiose m a n a b a n t , ipsam Mariam
Michalam g a u d e t a n i m u s suspicere a t q u e admirari n o n p a u c a et p r a e clara edentem generosae virtutis specimina, quae eo tanti pluris s u n t
facienda, quo ad versantia magis et r e p u g n a n t i a p r o r s u s e r a n t adiuncta,
q u i b u s in mediis eidem Ancillae Dei crebro nimis fermeque quotidie
r e r s a r i obtigerat. Quod si u n a simul cum hisce eximiarum virtutum
actibus i n t e r d u m accidat, eiusdem venerabilis Mariae Michaelae q u o s d a m

390

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

etiam a p p r e h e n d e r e in compositos irascentis animi m o t u s , exinde qui


a u t u m a r e t statim ducere se posse c o n t r a F a m u l a e Dei sanctitatem argumenta, n o n mediocriter opinione s u a ille f a l l e r e t e .
Siquidem ingressa q u u m fuerit venerabilis Maria Michaela christian a e perfectionis semitam, praefatae semitae s u p e r i u s descripta statione
n e q u a q u a m s u b s t i t i t ; si substitisset enim, sacer hic Ordo vocatus fortasse n o n fuisset u m q u a m ad heroicas eiusdem discutiendas virtutes.
Ast, cui m a t u r e a d m o d u m se commiserat, a n i m o s e prosecuta postmod u m est illa iter; in eoque quot q u a n t a e q u e factae ab ipsa fuerint ad
e x t r e m a m u s q u e vitae lineam p r o g r e s s i o n e s ; eaeque q u a n t o in pretio
m o d o essent h a b e n d a e , certo vereque addiscere in primis oportet ex
d i u t u r n a illa, adsidua, strenua, i n t e r n a a t q u e e x t e r n a p u g n a , q u a e
eidem s u b e u n d a fuit Dei Ancillae a t q u e perdiu fructuoseque sustinenda.
Istiusmodi n a m q u e p u g n a eo asperior evasit in dies, quo difficilius et
salebrosius sese p r a e b e b a t illud salutare adeo, a d e o q u e p r o v i d u m redemptionis opus, q u o d m u l t o r u m h o m i n u m a n i m u m viresque gerens, perficiendum suscepit, s u s c e p t u m q u e omnigena inter obstacula, contradidictiones a t q u e convicia alacriter invicteque ad o p t a t u m Ancilla Dei
perduxit exitum.
Ita, u t r a m q u e inter, superiorem n e m p e et alteram, q u a e subsecuta
subinde fuerat, vitae periodum, qui exstitit foras egreditur nexus, fitque
manifestus. Q u a n d o q u i d e m e celsissima, in q u a locata erat, sede, ultro
libenterque descendens, cum ad misrrimas eas puellas venerabilis
Maria Michaela m a t e r n a caritate accessit, ut e vitiorum coeno, q u o
dilapsae fuerant, eriperet, a t q u e Deo civilique cultui restitueret, nedum
pericula et insidias, q u i b u s passim obnoxiae illae fiebant, ipsamet,
a d h u c in saeculo degens, pernoverat Dei F a m u l a , verum et secum q u o que attulerat q u a m n a t u r a sortita fuerat p r o m p t a m quidem et alacrem
indolem, sed fervidam adeo, ut q u a n d o q u e discurreret ad i r a m ; eiusmodi videlicet indolem, q u a m conditi Sodalitii magnopere deposcebant
initia.
Itaque, q u u m , omnia fortiter et suaviter disponente divite semper
in misericordia Deo, quo iugiter c o n s t a n t e r q u e spectaverat, ut vocanti
Deo o b t e m p e r a r e ! s u a m q u e perficeret vocationem, eo fauste feliciterque
advenerit venerabilis Dei Ancilla, duplicem illa a d e p t a esse dicenda est
victoriam : u n a m scilicet, cum, cunctis devictis difficultatibus profligatisque impedimentis, benemerentissimam erexit Ancillarum Sanctissimi
Sacramenti et Caritatis Sodalitatem, q u a e conspicuos n o n m i n u s q u a m
u b e r e s suos pergit ferre et p e r e n n a r e fructus; alteram autem, ad b o n u m
t r a h n d o et perducendo, q u a s nascendo n a t u r a l e s contraxerat p r o p e n -

S. Congregatio Rituum

391

siones ita n e m p e ut, acri perpetuoque, quod Dei F a m u l a sibi indixerat,


bello, eaedem n a t u r a l e s propensiones correctae- et e m e n d a t a e , mirabiliter
conversae postea fuerint in praecipuas sui operis seu apostolatus dotes,
aut, clarius, in a p t a atque idonea i n s t r u m e n t a . U t r a m q u e vero tertia
mirifice adauxit cumulavitque victoria, q u a m in nobilissimae mortis
genere, q u a sublata est, nacta fuit venerabilis Dei Ancilla: m a r t y r quippe
occubuit caritatis.
Quibus ex o m n i b u s illud c o m p r o b a t u r et patescit, in quo iectissim a e h u i u s Causae intimum situm est meritum ; Causaeque ipsius quantum insuper p o n d u s excrescat a t q u e m o m e n t u m e proxime celebratis
Eucharisticis solemnibus, q u a e omnium a d h u c o b v e r s a n t u r oculis, per
se ipsa efficacius loquitur et eloquentius clamat res, quin eam o p u s sit
inconcinnis planeque i m p a r i b u s a d u m b r a r e verbis. Nil propterea m i r u m ,
si haec venerabilis F a m u l a e Dei Mariae Michaelae a Sanctissimo Sacramento Beatificationis causa a rec. me. Leone P a p a X I I I digna h a b i t a
fuerit, q u a e sacrae r i t u u m Congregationi cognoscenda committeretur,
e a d e m q u e , introducta q u u m fuerit, m i n o r i b u s interea superatis iudiciis,
adeo progressa deinceps fuerit, ut, abhinc sexennium, super virtutibus
heroicis instituere licuerit actionem, quae, ceu de more, in tribus agitata
est Congregationibus; a n t e p r a e p a r a t o r i a n i m i r u m , p r a e p a r a t o r i a et generali, a n n o superiore, die vigesima sexta mensis aprilis, coram felicis
recordationis Benedicto P a p a XV habita.
Q u a m ob rem, cunctis, q u a e h u c u s q u e satis copioseque u t r i m q u e
fuerant disceptata, fideliter religioseque resumptis, eisque per nova
etiam studia auctis et illustratis, Sanctissimus Dominus noster P i u s
P a p a XI c o m p e r t u m facere sibi valuit a t q u e e x p l o r a t u m , q u a e pro
C a u s a definienda necessaria forent, cuncta praesto esse elementa. Verumtamen, q u u m t a m gravis momenti negotium in deliberatione versaretur,
Beatissimus P a t e r diuturnis precibus sibi concedendum esse s p a t i u m
est r a t u s , a n t e q u a m s u p r e m a m S u a m ederet sententiam. Q u u m q u e
e a m d e m manifestam facere statuisset, h o d i e r n a m designavit diem Dominicam, q u a Sanctissimae Trinitatis percolitur Mysterium; ideoque piissime perlitato Eucharistico sacrificio, ad Vaticanas aedes arcessiri voluit
Reverendissimum Cardinalem A n t o n i u m Vico, Episcopum P o r t u e n s e m
et S. Rufinae, sacrae r i t u u m Congregationi Praefectum, c a u s a e q u e
Relatorem, u n a cum R. P. Angelo Mariani, Fidei P r o m o t o r e generali,
m e q u e insimul infrascripto Secretario, eisque a d s t a n t i b u s , solemniter
edixit: Constare de virtutibus theologalibus, Fide, Spe et Caritate in Deum
et proximum; neo non de cardinalibus, Prudentia, Iustitia, Fortitudine
et Temperantia earumque adnexis venerabilis Servae Dei Mariae Micha-

392

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

lae a Sanctissimo Sacramento, in gradu heroico, in casu et ad effectum,


de quo agitur.
H o c decretum in vulgus edi, et in acta sacrae r i t u u m Congregationis inseri iussit tertio idus iunii, a n n o MCMXXII.

{ ' A . CARD. VICO, Ep. P o r t u e n . et S. Rufinae,

S. R. C. Praefectus.
h.

C S.
Alexander Verde,

Secretarius.

III
VENETIARUM
TEMPLUM B. M. V. SALUTIFERAE DICATUM PRIVILEGIIS BASILICAE MINORIS
CONDECORATUR.

Exstat Venetiis illustris ecclesia p r o p r i a continentis Seminarii Patriarchalis, quae veluti u n u m ex praecipuis illius Civitatis m o n u m e n t i s se
exhibet. Etenim antiquitate, amplitudine, s t r u c t u r a a t q u e artis operibus aliisque omne g e n u s o r n a m e n t i s ex fidelium liberalitate et pietate
a d a u c t a excellit. Ex voto ac decreto celeberrimae reipublicae Venetae
ob liberationem a peste a n n o MDCXXX g r a s s a n t e originem duxit eiusque
primarius lapis rite benedictus i m p o s i t u s q u e fuit a n n o sequenti. Templum brevi temporis spatio i n c h o a t u m et a b s o l u t u m simulque expiatum
et benedictum ad c u l t u m divinum d e d i c a t u r ; sed solemnis eius consecratio a n n o t a n t u m MDCLXXXVII peracta fuit in h o n o r e m Beatissimae
Virginis Mariae cuius prodigiosa icon, q u a e o p u s est ex schola et a r t e
graeca, a b insula Creta a n n o MDGLXXII a s p o r t a t a fuerat a b eximio ipsius
reipublicae Duce Francisco Maurocenio. Nec solum incolae, sed et advenae
et peregrini, sive singillatim sive t u r m a t i m illud t e m p l u m a d e u n t Beatissimae Virginis opem imploraturi e a m q u e devotissimi invocant a t q u e
speciali titulo appellant Salutiferam seu Dominam salutis ad corporis
animaeque salutem r e c u p e r a n d a m vel s e r v a n d a m . Hisce expositis et perpensis, R m u s D. i o a n n e s Canonicus Jeremich, Antistes U r b a n u s , ecclesiae Rector et Seminarii Moderator, c o m m u n i a cleri et populi Venetiarum
ac P a t r i a r c h a t u s vota d e p r o m e n s , amplissimo q u o q u e Emi Cardinalis Petri
Lafontaine P a t r i a r c h a e commendationis officio suffultus, S s m u m D. N.

393

S. Congregatio Rituum

B e n e d i c t u m P a p a m XV humillimis precibus exoravit ut s u p r a d i c t a m


ecclesiam Beatissimae Mariae Virginis Salutiferae n o m i n e dicatam ad
t i t u l u m et dignitatem Basilicae minoris evehere dignaretur. Sanctitas
porro S u a preces ab infrascripto Cardinali Sacrae R i t u u m Congregationi Praefecto relatas p e r a m a n t e r excipiens, p r a e l a u d a t a m ecclesiam
titulo et dignitate Basilicae minoris, cum privilegiis et honorificentiis
q u a e minoribus h u i u s almae Urbis Basilicis competunt, benigne condecoravit. Indulsit q u o q u e eadem Sanctitas Sua, ex speciali gratia, ut
p r a e s e n s decretum vim ac r o b u r h a b e a t perinde ac si super h u i u s m o d i
Basilicae minoris privilegio Litterae Apostolicae in forma Brevis expeditae fuerint. Contrariis n o n o b s t a n t i b u s q u i b u s c u m q u e . Die 23 decembris 1921.
)$( A. CARD. VICO, Ep. P o r t u e n . et S. Rufinae,

S. R. d. Praefectus.
L. $ S.
Alexander

Verde, Secretarius.

IV
DUBIUM
CIRCA MISSAS .C B REQUIE IN TRANSLATIONE CADAVERIS OLIM H.UMAT

E x p o s t u l a t u m est a Sacrorum Rituum Congregatione:


Utrum Missa de Requie, q u a e celebratur in translatione cadaveris
iam h u m a t i in-definitivam sepulturam, g a u d e a t privilegiis Missae exse quialis ut in die obitus seu depositionis, quamvis exsequiale funus pera ctum fuerit occasione praecedentis sepulturae .
Sacra porro R i t u u m Congregatio, audito specialis Commissionis suffragio, r e s p o n d e n d u m censuit: Negative, sed ad casum p r o p o s i t u m eadem
Sacra Congregatio extendit privilegia contenta in novis Rubricis Missalis tit. III, de Missis defunctorum, n. 6.
Atque ita rescripsit, declaravit et indulsit. Die 16 iunii 1922.,
)$( A. CARD. VICO, Ep. P o r t u e n . et S. Rufinae,

S. R. C. Praefectus.
L. S.
Alexander

Verde,

Secretarius.

394

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ACTA

TRIBUNALIUM

SACRA POENITENTIARIA APOSTOLICA


DUBIUM
CIRCA INDULGENTIAS APOSTOLICAS, EAS NEMPE QUAS DIE 17 FEBRUARII 1922
SS.MUS D. N. PIUS PP. XI LARGIRI DIGNATUS EST.

In canone 933 praescribitur u n o e o d e m q u e opere, cui ex variis


titulis Indulgentiae a d n e x a e sint, n o n posse p l u r e s acquiri Indulgentias,
nisi aliud expresse c a u t u m fuerit . Cum a u t e m Indulgentiis Apostolicis a Ssnio D. N. Pio P p . XI die 17 februarii 1922 benigne impertitis praem i t t a n t u r q u a e d a m monita, q u i b u s s u b n. 4 edicitur, ex expressa declaratione eiusdem Ssmi Domini nostri, per Apostolicarum I n d u l g e n t i a r u m
concessionem n u l l a t e n u s derogari Indulgentiis a S u m m i s Pontificibus
iam alias concessis pro precibus, piis exercitiis vel operibus ibi recensitis; humillime quaeritur u t r u m per h u i u s m o d i declarationem reipsa
c a u t u m sit, ad n o r m a m postremi incisi citati canonis 933, ut u n o eodemque ex operibus in elencho Indulgentiarum Apostolicarum recensitis
plures Indulgentiae respective acquiri p o s s i n t ?
S. Poenitentiaria Apostolica ad p r o p o s i t u m dubium, die 9 maii 1922,
r e s p o n d e n d u m censuit: Affirmative, facto verbo cum Sanctissimo.
Quod r e s p o n s u m , ab infrascripto Cardinali Poenitentiario Maiore in
audientia diei 2 iunii praedicti anni, Ssmo D. N. Pio P p . XI relatum,
eadem Sanctitas Sua benigne confirmavit, ac publici iuris fieri iussit.
D a t u m R o m a e , in Sacra Poenitentiaria Apostolica, die 14 iunii,
a n n o 1922.
O.

CARD.

GIORGI,

Poenit. Maior.

L. S.
S. Fagiolo, S. P. Secretarius.

S. Romana Rota

395

SACKA ROMANA ROTA

I
TARENTIN.
IURIUM

Sede Apostolica vacante per obitum sa. me. Benedicti PP. XV, die
3 februarii 1922, BR. PP. DD Franciscus Porrillo, P o n e n s , Franciscus
Solieri et Iosephus Florczak, Auditores de turno, in causa Taren tin. I u r i u m - inter Archiconfraternitatem, vulgo nuncupatam Immacolata
degli Artieri , loci Martina Franca, appellantem, repraesentatam per
legitimum procuratorem R. D. Victorium Pozzani, advocatum, et Confraternitatem Nativitatis et septem Dolorum B. M. V. eiusdem loci, appellatam, repraesentatam per legitimum procuratorem D. Angelum D'Alessandri, advocatum, interveniente et disceptante in causa Rmo Promotore
iustitiae H. S. T., sequentem definitivam tulerunt sententiam.

Laudabilem u s u m religiose servant Confraternitates loci M a r t i n a


F r a n c a , archidioecesis Tarentin., visitandi processionaliter S s m u m
Eucharistiae S a c r a m e n t u m in u r n a r e p o s i t a m ad m o d u m sepulcri,
Feria V in Coena Domini et Feria VI in Parasceve. Ex inducto more,
h u c u s q u e servato, Confraternitas sub titulo Nativitatis et septem Dolor u m B. M. V. visitationem processionaliter peragit sub v e s p e r a m Feriae V,
d u m aliae septem Confraternitates idem pium explent exercitium s u m m o
m a n e insequentis Feriae VI. Usu, d u r a n t e superiore bello, intermisso
ex civili vetito, ac iterum, restitutis r e b u s , r e s u m p t o , Archiconfraternitas
s u b titulo Immacolata degli Artieri a n n o 1919 licentiam a Curia flagitavit visitationem ad F e r i a m V transferendi ; q u o d vix rescivit altera
Confraternitas, m o r d i c u s restitit q u o m i n u s a d m o t a e preces, favorabili
voto Commissionis liturgicae iam com munitae, exaudirentur, asserens
sibi uni ius esse talem visitationem processionaliter ducendi praefata
F e r i a V; imo libello dato petiit, quod, per Curiae decretum, tale exclusivum ius, ab immemorabili exercitum, firmare tur

396

Acta

Apostolicae

Sedis

Commentarium

Officiale

Archiconfraternitas in ius vocata, actricis intentioni hisce in terminis sese opposuit: per giudicare con equanimit la d o m a n d a sotto messa da questa Arciconfraternita all'approvazione dell'autorit eccle siastica, basta rilevare che, m e n t r e la Congrega Nativit sette Dolori
insiste nel voler p e r p e t u a r e la tradizione della s u a processione, che
esce nelle ore vespertine e che si ritira nelle ore alte della notte, la
n o s t r a Arciconfraternita invece domanda di uscire in processione nelle
. ore antimeridiane del Gioved Santo e di ritirarsi prima che esca la
processione della Congrega opponente. Si vede chiaro che la d o m a n d a
dell'Arciconfraternita altamente informata al rispetto dell'ordine e
del diritto, sema contrasto col diritto altrui .
Lite inter partes contestata, tria dubia Iudicis cognitioni fuerunt
submissa ad ipsam litem e x h a u r i e n d a m ac decernendam, n e m p e : 1) Se
la consuetudine v a n t a t a dalla Congrega " Nativit e sette Dolori
debba dirsi immemorabile, ovvero rimonti ad un'epoca relativamente
r e c e n t e e p r o p r i a m e n t e al 1865. - 2) Se la detta Congrega con
aver fatto essa sola la processione dei Gioved Santo, senza contese stazione fino al 1919, ha p o t u t o prescrivere contro il diritto delle altre
Confraternite del luogo di fare la stessa processione nello stesso
g i o r n o . - 3) Se l'Arciconfraternita " Immacolata degli A r t i e r i , , possa
v a n t a r e il privilegio di fare la stessa processione nello stesso giorno
in forza di un Breve Apostolico del 25 maggio 1819 . Quibus dubiis
Curiae Officialis, sententia 27 februarii 1921, respondit: Ad l affirmative ad primam partem, negative ad s e c u n d a m ; ad 2 affirmative, et ad
3
negative; atque in sequelam datae responsionis decrevit: da
accogliersi in t u t t a la s u a integrit la istanza p r e s e n t a t a da p a r t e
della Congrega Nativit e sette Dolori di Maria Ssma il 28 dicem bre 1919, e per da riconoscere e riconfermare alla medesima Con grega il diritto di fare essa soia, fra tutte le Confraternite ed Arci confraternite del luogo, la processione per la visita ai santi Sepolcri
nel giorno di Gioved Santo, riconoscendole tale diritto come suo pri vilegio .
u m

u m

u m

Ab h a c sententia vieta Archiconfraternitas Rotale Auditorium tempore utili appellavit, et p a r t i u m procuratores binas dubiorum formulas
pro controversi iuris solutione iudicio Nostro subiecerunt, n e m p e :
I. An constet de iure exclusivo Confraternitatis vulgo n u n c u p a t a e
". Nativit e sette Dolori di Maria Ssma loci Martina Franca, pro cessionaliter visitandi Ssmum Eucharistiae S a c r a m e n t u m in u r n a repo situm (vulgo Sacri Sepolcri) Feria V Maioris H e b d o m a d a e , in casu.
Et q u a t e n u s negative. II. An constet de iure Archiconfraternitatis,

S. Romana Mota

mi

vulgo n u n c u p a t a e " I m m a c o l a t a degli Artieri eiusdem loci, eandem


visitationem processionaliter peragendi, in casu ".
Cum vero D. P o n e n t i visum fuerit, per assertum privativum ius
ex Confraternitatis p a r t e , et ab appellata sententia recognitum, Ordinarii T a r e n t i n i i u r a p e s s u m d a r i posse, ipsumque ordinem publicum
forte in discrimen v e r s a r i , interventum in causa P r o m o t o r i s Iustitiae
h u i u s S. T. decrevit, et successive, editas ab eo animadversiones, u n a
cum p a t r o n o r u m allegationibus, R. P. D. Archiepiscopo communicari
mandavit, facta eidem facultate alias addendi, pro sui iuris tuitione,
rationes. Atque responsione accepta die 25 iunii superioris anni, q u a
declaravit sibi nihil adiiciendum superesse doctis animadversionibus
Promotoris Iustitiae, ad ulteriora progressum est.
In iure. - Nomine sacrarum processionum significantur sollemnes
supplicationes, q u a e a populo fideli, duce clero, fiunt, eundo ordinatim
de loco sacro ad locum sacrum, ad excitandam fidelium pietatem, ad
com m e m o r a n d a Dei beneficia, eique gratias agendas, ad divinum auxilium i m p l o r a n d u m (can. 1290 1, Cod. iur. can.). Haec definitio processiones publicas pressius respicit: h a b e n t u r autem et privatae seu
particulares, q u a e vel f i u n t inter privatas aedes, p u t a monasteriorum
et parochiae, vel a privatis personis coetum universalem ecclesiae non
convocando (Ferraris, v. Processio, append. n. 3). Particularibus processionibus accensentur, q u a e a clero et fidelibus uni particulari ecclesiae adscriptis, vel a Regularibus aut Confraternitatibus per vias ducunt u r (Wernz, t. 3, n u m . 565, II, V); at q u a e c u m q u e ipsae sint, publicae
n e m p e vel privatae a u t particulares ( d u m m o d o de iis n o n agatur, q u a e
i n t r a ecclesiae vel monasterii cancellos perficiuntur), Episcopi loci iudicio, privative quoad omnes, subiectae m a n e n t circa e a r u m permissionem, abolitionem et translationem, consuetudine vel praescriptione etiam
immemorabili n o n obstante, p r o u t pluries SS. R R . Congregationes,
praesertim R i t u u m , decrevere.
Processiones q u a e i n v e n i u n t u r legitime introductae, nova n o n indigent, de iuris rigore, Episcopi licentia singulis vicibus flagitanda, ;mo
ecclesiarum Rectores easdem omittere vel transferre nequeunt, inaudito
et contradicente Episcopo (can. 1294 1). At si alicubi consuetudo
vigeat, singulis vicibus licentiam petendi, u t p o t e iuri et disciplinae
favorabilis, m a n u t e n e n d a est. Potest nihilominus Episcopus, particulares
praesertim processiones, legitime licet introductas, ex causa prohibere
si fuerit r e p e r t u m expedire, ut p r o h i b e a n t u r (S. R. C. in Elboren.,

398

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale


uni

ad 2 , die 14 ianuarii 1617), integro t a m e n recursu, ad licentiam supplendam, penes S S . Congregationes.


Ad Confraternitates quod attinet, nullo p r o h i b e n t u r iure, q u o m i n u s
processiones intra a m b i t u m propriae ecclesiae perficere, iuxta cuiusque
s t a t u t u m , valeant, vel consuetas, legitime introductas, per vias d u c e r e ;
at iure ipsae n o n p o t i u n t u r processiones novas inducendi, sine Episcopi
loci licentia. In decreto generali Urbis d orbis, 10 dec. 1703, ad d u b i u m
sub n. 22: A n eaedem processiones (iuxta cuiusque Confraternitatis
s t a t u t u m ) fieri possint extra ambitum ecclesiarum absque licentia illor u m p a r o c h o r u m , per q u o r u m territorium t r a n s e u n d u m e s t , S. R. C.
r e s p o n d i t : negative, nisi adesset licentia Episcopi. Et can. 1294 1,
God. praescribit: P a r o c h u s vel quivis alius nequit processiones novas
inducere, vel consuetas transferre vel abolere, sine Ordinarii loci licentia . A b s o n u m exinde est de iure Confraternitatum loqui in subiecta
materia.
A liturgicis legibus n o n i m p r o b a t u r , q u o m i n u s d u a e vel plures processiones eadem die h a b e a n t u r , d u m m o d o diverso tempore, p r o u t Innocentius XI disposuit in causa vertente inter F r a t r e s Ordinis Minorum
et P P . Praedicatores in Indiis, circa supplicationem Ssmi Corporis Christi
in Dominica infra Octavam eiusdem h a b e n d a m , decernens ab u t r i s q u e
e a d e m m a n e haberi posse, d u m m o d o distinctis horis ab Episcopo praescribendis (Constit. Sua Nobis, a. 1696). Et in e u n d e m s e n s u m decisum
fuisse etiam a S. C. E E . et RR., testatur F e r r a r i s , 1. c, n. 30. Id a u t e m
caute n o t a n d u m , quod ii qui in quasi-possessione sunt aliquam processionem faciendi, ius h a b e n t ne ab aliis turbentur ; et cum iuris exercitium hac in re nonnisi concipiatur p r a e e u n t e Episcopi licentia, hic
n o n potest e a m d e m aliis largiri in possidentium praeiudicium (nisi
prohibitio pro his ex causa praecesserit); u n d e inter d u o s aeque gratificatos Episcopi licentia, ille praeferendus, qui in quasi-possessione
versatur, vel antiquior existit. At cautius a d h u c m o n e n d u m , quod -iurbatio sensu iuridico est accipienda, q u a t e n u s iuris possessi exercitium
praepediat, vel eidem molestias inferat, non autem sensu morali, ex
animi passione orta, a e m u l u m aemulosve videndo eamdem processionem eadem die celebrantes. T a n d e m a n i m a d v e r t e n d u m , quod m a n u tentio turbato in s u a quasi-possessione concedenda, tantummodo ad
limites possessionis, et ad statum in quo quis reperitur tempore motae
litis coarctanda est, p r o u t pluries decrevit R o t a (Dec. 704, n. 4, p. 1;
Dec. 16, n. 13, p. 6; Dec. 97, n. 9 et 20; Dec. 76, n. 1, p. 5, Bec):
cohaerenter principio, q u o d praescriptionis materiam moderatur, tantum
praescriptum, quantum possessum, ita ut praescriptio commensuretur cum

S. Romana Rota

399

ipsa possessione (ibi, Dec. 484, n. 3, p. 1; Dec. 502, n. 6, p. 4, t. 1;


Dec. 2 1 , n. 16, p . 14).
In facto. - Visitatio, q u a m sodales Confraternitatis B. M. V. sub
titulo Nativit e sette Dolori , processionaliter d u c u n t S s m u m Eucharistiae S a c r a m e n t u m adoraturi Feria V Maioris H e b d o m a d a e , indolem
praesefert particularis potius processionis, quam merae peregrinationis.
I p s a enim, p r a e e u n t e Cappellano, de loco sacro ad sacrum initium
ducit et fertur, s t a t u a B. M. V. Perdolentis circumdata; ad excitandam
confratrum pietatem indicitur, et ad publicum cultum exercendum
praecipue intenditur. Nec alius indolis est ea, q u a m de Ordinarii licentia
perficere intendit Archiconfraternitas I m m a c o l a t a degli Artieri , p r o u t
ex ipsius patroni scriptis didicimus: Confraternitas intendit more
solito visitare sepulcra, scilicet... confratribus binis et processionaliter
incedentibus, suis indutis saccis ac sodalitii insignia gerentibus, oran tibus et p s a l m o d i a n t i b u s , p r a e e u n t e altero e cappellanis, in m a n i b u s
poenitentiae crucem gestante, et in extremo loco sequente Virginis
Perdolentis simulacro . Hisce visitationibus igitur, a b u s i b u s forte
irreptis expurgatis (can. 1295), iuris n o r m a e superius traditae applicandae sunt, a q u i b u s coeteroquin deflectendum n o n esset, etsi piis
peregrinationibus vel publicis pietatis exercitiis eas accensere p l a c e r e t
Siquidem politia, ut aiunt, in ordine et cultu publico tuendo ac moder a n d o , ad u n u m Episcopum in sua dioecesi spectat, et q u a m v i s Confraternitates hoc nomine appellentur, quia in incrementum q u o q u e
publici cultus erectae s u n t (can. 707 2), n e q u e u n t t a m e n extra prop r i a m ecclesiam h u n c pro arbitrio exercere, nec collegialiter cum propriis insigniis et s u b proprio vexillo paroeciam vel u r b e m circumire,
sine speciali Episcopi licentia.
Verum Confraternitas Nativit e sette Dolori , ex facto quod
h u c u s q u e ipsa u n a talem visitationem perfecerit praefata Feria V, exclusivum ius c o m p a r a s s e praetendit pro integra die, et ex u s u immemorabili, quem p r o b a n d u m assumpsit, putavit et p u t a t aliarum Confratern i t a t u m i u s praescripsisse; quod appellata sententia plene concessit.
At id sustineri n o n potest.
Et r e v e r a ; qui asserit sibi privative vel exclusive ius esse processionem aliquam ducendi, duo simul affirmat d u o q u e consequenter prob a n d a a s s u m i t : ius nempe faciendi, et ius prohibendi ne alii idipsum
faciant. Q u a n d i u privativum ius privilegio continetur, h a u d difficile est
ex concessionis terminis eius indolem metiri; at si, in eius defectu,
possessio immemorabilis adducitur, t a n q u a m privilegii probatio p r a e -

400

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

suniptiva, satis n o n est u n a possessio iuris faciendi processionem, sed


praecise exigitur iuris prohibendi possessio, q u a privativum ius in sua
speeie conficitur. Quo posito principio, s u p e r v a c a n e a resultat appellatae
sententiae a r g u m e n t a t i o , coeteroquin docta, corrivta ex incontroversa
possessione iuris faciendi processionem unice ex p a r t e Confraternitatis
N a t i v i t e sette Dolori , Feria V in Coena Domini, et fallax inde
d e p r o m p t a conclusio circa ius exclusivum vel privativum eidem comp e t e n s ; possessio enim iuris prohibendi, factis positivis, n o n negativis
conficitur, et q u o d ceterae Confraternitates e a n d e m processionem h u c usque n o n fecerint, prohibitione evenisse ex Confraternitatis parte
aliarumque s e q u u t a acquiescentia, nec ostensum^ nec ostendi tentat u m est.
His a d d a t u r quod, cum Confraternitates iure n o n p o t i a n t u r processiones novas inducendi, et praescriptio non concipiatur, quo i u r a aliena
usucapienda d e s i d e r a n t u r , desidia vel acquiescentia ex e a r u m p a r t e
ipsis nocere n o n p o t e s t : non entis nullae sunt qualitates vel proprietates: exinde p r a e t e n s u m ius exclusivum, q u a t e n u s existeret, in p r a e iudicium iurium Episcopi unice in t h e m a t e retorqueretr, cui privative
revera spectat h a n c m a t e r i a m indulgere et m o d e r a r i . H a e c iura, vero,
praescriptioni vel immemorabili obnoxia esse n o n posse, ipsi contendentes cum appellato iudice pacifice concedunt.
Cohaerenter his traditis principiis, inutile d u x i m u s petitioni Confraternitatis adstipulari circa p r o b a t i o n e m in forma iuris assertae immemorabilis, e a m q u e reiecimus incidentali sententia diei 10 decembris
superioris a n n i ; posita enim inefficacia possessionis, u t u t i m m e m o r a bilis, ad fines praesentis iudicii, frustra p r o b a b a t u r , q u o d p r o b a t u m n o n
relevabat. Ad r e m Card. De Luca s u p e r q u a e s t i o n e pro veritate consultus : an c o m m u n i t a s prohibere possit Domino loci, seu Baroni, n o v u m
hospitium, ex eo q u o d ipsa solum de praeterito illud h a b u e r i t : respondi, ita ille, quod in hoc statu, et donec ex parte dictae C o m m u n i tatis fieret formalis probatio ad h u i u s iuris privativi praescriptionem
necessaria, et q u a m ex facti circumstantiis r e p u t a b a m moraliter impossibilem, improbabilis erat eius oppositio. ... Neque obstare dixi longam
observantiam retroacti temporis, q u o n i a m cum hoc ius prohibendi dicat u r de Regalibus, a t q u e ob expressam iuris resistentiam non competens
recognoscendus Superiorem, nisi vel ex privilegio Principis vel ex legitima praescriptione, privilegium vero n o n adesset, ideo ut praescriptio
s u f f r a g a n t u r , d u m a g e b a t u r de iure corporali et facultativo, qualisqualis illa requireretur et sufficeret, dari n o n potest nisi concurrentibus
prohibitione et subsequuta acquiescentia per t e m p u s congruum, quae stant

S. Romana Rota

401

loco possessionis ad praescriptionem o m n i n o necessariae. U n d e propterea neglexi a s s u m e r e inspectionem s u p e r qualitate praescriptionis


ad id necessariae, an scilicet esse deberet immemorabilis, ut u n a est
opinio, vel sufficeret tricenria seu q u a d r a g e n a r i a iuxta alteram, q u o n i a m qualisqualis opinio teneretur, effectus erat idem, dum ex cessante
dicto necessario requisito, cessare dicebatur eius initium sive ingressus,
sine quo inanis labor est disputare de progressu (de Regal., Disc. 143).
Ambigendum n o n est, Confraternitatem Nativit e sette Dolori ,
ex quasi-possessione q u a m habet, ducendi processionaliter visitationem
Feria V Maioris h e b d o m a d a e , ius sibi comparasse a d v e r s u s perturbatores ut in s u a possessione m a n u t e n e a t u r : at cum h u i u s m o d i ius possessi temporis limites praetergredi nequeat, coarctatum esse debet vespertinis horis praedictae Feriae, in q u i b u s consuevit visitationem peragere.
Ultra id, nihil aliud, quaesito iure, p r a e t e n d e r e potest.
Vicissim, ex iuris principiis, suo loco expensis, liquido descendit,
n o n posse Archiconfraternitatem I m m a c o l a t a degli Artieri praetendere, quod ipsi facultas fiat controversam visitationem instituendi h o r i s
antemeridianis praedictae Feriae. Ex facto enim quod exclusivum ius
Confraternitati Nativitatis et septem Dolorum recognitum n o n fuit,
h a u d sequitur posse ipsam, iure q u o d a m nativo, talem visitationem
peragere vel transferre ad e a n d e m Feriam, p r o u t ex altero dubio p r o posito, in quo de iure sibi competente disputationem assumpsit, non
dubie coniicitur. Minus recta, consequenter, h a b e n d a sunt, q u a e ad rem
scribit eius p a t r o n u s : meminerit Ordinarius, quod h u i u s m o d i reli gionis exercitia profluunt n o n ab ipsius concessione, sed d e p e n d e n t
a libera voluntate Congregationum, q u a e pro lubitu facere vel omit tere p o s s u n t .
Cum ad u n u m loci Episcopum iure spectet licentiam concedere,
sive pro n o v a i n d u c e n d a a q u o q u a m processione, sive pro ea ad alium
diem transferenda, ipse u n u s concessionis iudex est, qui, o m n i b u s
rimatis casus adiunctis, quid a g e n d u m sit, decernit. Visitationes processionaliter ductae, de q u i b u s in t h e m a t e , a b u s i b u s q u i b u s forte scatent e x p u r g a t a e , p l u r i m u m certe conferunt ad cultus publici increment u m , eo potissimum die, quo memoria recolitur institutionis S a c r a m e n t i
salutis, et quo Christus D o m i n u s maximis opprobriis a Iudaeis satur a t u s est. At circumstantiae etiam p e r p e n d e n d a e s u n t p e r s o n a r u m et
locorum, ut videatur an revera inducenda novitas ad cultus increment u m conferre possit, anve consultius sit quieta n o n movere ad scandala
vel m a i o r a mala v i t a n d a : q u a e omnia cum loci Episcopo perspecta esse
debeant, eius iudicio credita manent.
ACTA. vol. X I V , n. 1 1 . 1-7-922.

29

402

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Nec d e m u m asserto iuri Archiconfraternitatis suffragari potest Breve


S. P. Pii VII diei 15 maii 1819, q u o indulgentiae illius sodalibus largiantur, processionaliter visitantibus SS. Eucharistiae S a c r a m e n t u m in
u r n a repositum Feria V Maioris h e b d o m a d a e et Feria VI in Parasceve^
Nihil enim ibi de p r a e t e n s o iure vel privilegio cavetur, sed n u d u m
factum in eo enunciatur, quod concessionis i n d u l g e n t i a r u m fundamento
esse debebat, p r o p o s i t u m n e m p e ipsius Archiconfraternitatis visitandi
processionaliter etc. de licentia Episcopi. Breve igitur indulgentias largitur servatis de iure servandis, q u a e in eo n o n supplentur, sed integra
q u i b u s spectant s e r v a n t u r . Imo factum q u o d Breve per integrum saeculum exsecutioni m a n d a t u m n o n fuit, indicium n o n aspernabile suppeditat ad a r g u e n d u m , loci Ordinarium p r u d e n s n o n existimasse sodalibus licentiam pro visitatione per m o d u m processionis c o n c e d e r e ,
eosque e contra contentos retinuisse, si bini et bini, ad invicem separati et a b s q u e cruce erecta incederent, ecclesiasque visitarent. Id eruitur
ex precibus ab Archiconfraternitate admotis S. C. Ind. et Reliq. an. 1865,
ut indulgentias a Pio VII concessas lucraretur, licet n o n processionaliter SS. S a c r a m e n t u m in u r n a repositum visitaret; nel 1819 p e r
lucrare maggiormente le Indulgenze, o t t e n n e r o dalla sa. me. di Pio VII
di poter esercitare il pellegrinaggio, visitando i Santi Sepolcri pro cessionaliter et de licentia Episcopi. F u r o n o infatti autorizzati al desi derato pellegrinaggio dal Vescovo, il quale prescrisse loro di eseguire
tali processioni a due a due, e a certa distanza, vestendo le proprie
insegne, senza inalberare la croce... Avendo per ora avvertito che
n o n accedendo alla visita s u e s p r e s s a processionalmente, n o n lucrano
le concesse Indulgenze, i Confratelli del s u d d e t t o Pio Sodalizio sup plichevoli implorano u m i l m e n t e , che p o s s a n o usufruire delle I n d u l genze loro concedute, bench n o n si rechino all'adorazione del S. Se polcro processionaliter, ma a due a d u e nel m o d o sopra descritto .
Quibus precibus S. C. ex audientia SSmi diei 4 augusti 1865 benigne
annuit, p e t i t a m q u e concessionem arbitrio et conscientiae Ordinarii
Tarentin. commisit, qui vice s u a sic rescriptum est e x e q u u t u s : Sodass les Virginis I m m a c u l a t a e Martinae civitatis g a u d e a n t de Indulgentiis
concessis in a n n o 1819 a P a p a Pio VII, q u a m v i s bini et n o n proces sionaliter se conferant in Feria V et VI Maioris h e b d o m a d a e ad visi t a n d a s ecclesias, quo a s s e r v a t u r SS. Eucharistia in u r n a , quoties e a r u m
visitatio fiat cum signo Sodalitatis, ut moris .
Quibus o m n i b u s in iure et in facto consideratis, Nos infrascripti
Auditores de t u r n o , pro tribunali sedentes et D e u m solum p r a e oculis

403

8. Romana Rota

h a b e n t e s , Christi n o m i n e invocato, dicimus, d e c l a r a m u s et definitive


s e n t e n t i a m u s , propositis dubiis respondentes : ad l Negative, &d 2 Ne-gative, integro iure Archiepiscopi ad n o r m a m ss. c a n o n u m .
u m

u m

In expensas o m n e s iudiciales u t r a m q u e p a r t e m c o n d e m n a m u s , et
q u o a d eas, q u a e in Curia primae instantiae factae fuerunt, q u a e q u e
s t a n t e appellatione super c a u s a principali h u c u s q u e persolutae n o n
sunt, volumus et m a n d a m u s ab u t r a q u e parte v i r i u m r e p e n d e n d a s esse
n o n ultra mensem ab h u i u s sententiae notificatione, appellatione n o n
obstante.
Ita p r o n u n c i a m u s , m a n d a n t e s Ordinariis locorum et ministris trib u n a l i u m ad q u o s spectat, ut exsecutioni m a n d e n t h a n c n o s t r a m definitivam s e n t e n t i a m , et a d v e r s u s reluctantes procedant ad n o r m a m
ss. c a n o n u m , et praesertim tit. XVII, lib. IV, Codicis iuris canonici;
iis adhibitis exsecutivis ac coercitivis mediis, q u a e magis o p p o r t u n a et
efficacia pro r e r u m adiunctis e x t i t u r a sint.
R o m a e , in sede T r i b u n a l i s S. R. Rotae, die 3 februarii 1922.
Franciscus Parrillo, Ponens,
Franciscus Solieri.
Iosephus Florczak.
L. ffi S.
Ex Cancellaria, 14 martii 1922.
T.

Tani, Notarius.

Aota Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

404

n
Citatio edictalis
ROMANA
NULLITATIS

MATRIMONII

(FOLGHI-BAILLY)

Die 14 iunii 1922


Cum ignoretur locus commorationis D a e P a u l a e Bailly, in causa
conventae, instante P a t r o n o Actoris, Philippi Folchi, per praesens edictum e a n d e m citamus ad c o m p a r e n d u m , sive per se, sive per procuratorem legitime constitutum, coram Nobis in sede T r i b u n a l i s S. R. Rotae
(Palazzo della Dataria, Via della Dataria, n. 94, Roma) die 8 augusti 1922, hora u n d e c i m a , ad dubium concordandum vel infrascriptum
subscribendum, et ad diem d e s t i n a n d a m , q u a h a b e b i t u r T u r n u s Rotalis
pro causae, de q u a supra, definitione.

DUBIUM
An constet

de nullitate matrimonii in

casu.

Ordinarii locorum, parochi, sacerdotes et fideles q u i c u m q u e notitiam h a b e n t e s de domicilio a u t commorationis loco Dominae praefatae,
curare debent, si et q u a t e n u s fieri possit, ut de hac edictali citatione
e a d e m moneatur.
Ioannes Prior, Ponens.
L. S.
Ex Cancellaria Tribunalis S. R. Rotae, die 17 iunii 1922.
Ioannes

Ladelci, Notarius.

S. Romana Rota

Traduction.

TRIBUNAL DE LA SACRE ROTE ROMAINE

Citation par dit

ROMANA
NULLITATIS

MATRIMONII

(FOLCHI-BAILLY)

Die 14 iunii 1922


Puisqu'il conste que Madame P a u l e Bailly, dfenderesse en cette
cause, ne peut tre trouve, sur l'istance de l'Avocat de Monsieur Philippe Folchi, Nous citons, p a r le prsent dit, la mme dfenderesse
comparatre, p a r propre personne ou p a r un p r o c u r e u r lgitimement constitu, devant Nous, au sige du T r i b u n a l de la Sacre Rote R o m a i n e
(Palazzo della Dataria, Via della Dataria, n. 94, Roma) le 8 aot 1922,
11 h e u r e s du matin, p o u r souscrire le doute ci-dessous rapport, et
fixer le j o u r de la proposition de la cause devant la S. R. Rote.

DOUTE
Conste-t-il de

la nullit du mariage dans

le cas prsent?

Les Ordinaires des lieux, les curs, les prtres et les fidles a y a n t
connaissance du domicile ou du lieu de la rsidence de la dite dfenderesse doivent, d a n s la m e s u r e du possible,l'avertir de la prsente citation.
J e a n Prior, Ponent.
L. S.
Donn Rome, du sige de la S. Rote Romaine, le 17 j u i n 1922.
J e a n Ladelci, Notaire.

4G

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ACTA OFFICIORUM
PONTIFICIA COMMISSIO
AD CODICIS CANONES AUTHENTICE INTERPRETANDOS

DUBIA
SOLUTA IN PLENARIIS COMITIIS EMORUM PATRUM

De electione et postulatione
1. U t r u m ad n o r m a m can. 180 1, concurrente postulatione cum
electione, si in primo, altero et tertio scrutinio suffragia dividantur
inter p o s t u l a t u m et eligibilem, atque nec p o s t u l a t u s d u a s tertias p a r t e s
Suffragiorum obtinuerit, nec eligibilis maioritatem absolutam, sed relativam t a n t u m , hic valide electus sit.
% Si plures sint eligibiles, u t r u m valide electus sit qui inter eos
maioritatem obtinuerit relativam.
u m

R e s p . : Ad l affirmative, seu in tertio scrutinio valide eligi maioritate relativa, excluso postulato.
u m

Ad 2 affirmative, seu inter eligendos valide eligi e u m qui obtinuit maioritatem relativam, excluso hoc q u o q u e in casu postulato.

De

reservatione

dignitatum

U t r u m ad n o r m a m can. 396 1 Sedi Apostolicae reservetur collatio dignitatum, q u a e n u l l a m p r a e b e n d a m , nulla emolumenta, a u t valde
exigua a d n e x a h a b e a n t .
R e s p . : Affirmative.
R o m a e , 1 iulii 1922,

P.

CARD.

GASPARRI,

Praeses.
Aloisius

Sincero,

Secretarias.

Diarium Romanae Curiae

407

DIARIUM ROMANAE CURIAE


S. CONGREGAZIONE DEI RITI
Marted 13 giugno, nel Palazzo Apostolico Vaticano, con l'intervento degli
Emi e Revmi signori Cardinali, e con il voto dei Revmi Prelati Officiali e dei
Consultori Teologi, componenti la Sacra Congregazione dei Riti, si tenuta
la Congregazione Preparatoria, per discutere il dubbio sopra l'eroismo delle
virt esercitate dal Venerabile Servo di Dio Mariano da Rocca Casale, Laico
professo dell'Ordine dei Frati Minori.
Marted 20 giugno, nel Palazzo Apostolico Vaticano, si tenuta la Congregazione dei Sacri Riti Particolare, nella quale gli Emi e Revmi Signori
Cardinali e i Rmi Prelati Officiali, componenti la medesima, hanno dato il
loro voto sopra le seguenti materie:
1) Intorno alla validit di tutti i Processi costruiti sopra i miracoli che
si asseriscono operati da Dio per intercessione del Beato Giovanni Eudes,
Fondatore della Congregazione di Ges e Maria e dell'Ordine della Beata Maria Vergine della Carit, miracoli avvenuti dopo la solenne Beatificazione del
medesimo Beato.

2) Intorno alla validit ed al rilievo del Processo Apostolico costruito


nella Curia di Napoli, sopra la fama di santit della vita, delle virt e dei
miracoli in genere del Venerabile Giovanni Battista Guarino, Parroco di S. Pietro
a Paterno.
3) Intrno alla validit di tutti i Processi Apostolici ed Ordinari costruiti per la Causa di Beatificazione e Canonizzazione della Venerabile Lucia
Filippini, Fondatrice e Superiora dell'Istituto delle Maestre Pie, chiamate dal
cognome di lei.
4) Intorno alla validit ed al rilievo del Processo Apostolico costruito
nella Curia di Napoli, sopra la fama di santit delle virt e dei miracoli in
genere della Venerabile Caterina Volpicelli, Fondatrice dell'Istituto delle Ancelle del Sacro Cuore di Ges.
5) Intorno al culto in ossequio ai decreti di Urbano VIII, non mai
prestato al Servo di Dio Leonardo Murialdo, Sacerdote secolare, Fondatore
della Pia Societ di San Giuseppe.
6) Intorno al culto, come sopra, non mai prestato alla Serva di Dio
Maria Aikenhead, Fondatrice dell'Istituto delle Suore della Carit, in Irlanda.
7) Finalmente intorno al culto, come sopra, non mai prestato alla Serva
di Dio Eustella Harpain, Vergine secolare.

408

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Marted 27 giugno, nel Palazzo Apostolico Vaticano, dinanzi l'augusta


presenza del Santo Padre, si tenuta la Congregazione Generale dei Sacri Riti,
nella quale gli Emi e Rmi signori Cardinali, i Rmi Prelati ed i Consultori
teologi, componenti la medesima, hanno discusso e dato il loro voto sul dubbio
delle virt in grado eroico nella causa di beatificazione e canonizzazione della
Ven. Giovanna Antida Thouret, Fondatrice dell' Istituto delle Suore della Carit.

SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre si degnato di
nominare:
23 giugno 1922. Monsig. Cesare Orsenigo, eletto Arcivescovo tit. di Tolemaide
di Libia, Internuncio Apostolico in Olanda.
27

Monsig. Augusto Boudinhon, Referendario nel Supremo Tribunale della Segnatura Apostolica.

Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si


degnato di nominare:
~

Assistenti al Soglio Pontificio : '

'

22 maggio 1922. Monsig. Pasquale Gagliardi, Arcivescovo di Manfredonia.


19 giugno

Monsig. Arturo Stanislao Touchet, Vescovo di Orlans.


Protonotarii Apostolici ad instar participantium :
18 maggio 1922. Monsig. Eugenio Spee, della diocesi di Liegi.
20

Monsig. Sebastiano Tognon, dell'archidiocesi di Gorizia.


22

Monsig. Leonardo Margiotta Zema, dell'archidiocesi di Reggio Calabria.


< giugno
Monsig. Emiliano Schopfer, della diocesi di Bressanone.
9

Monsig. Giuseppe Leone Napoleone Campean, dell'archidiocesi di Ottawa.


13

Monsig. Donato Tartaglione, dell'archidiocesi di Capua.


15

Monsig. Raffaele Di Biase, della diocesi di Aversa.

Monsig. Gabriele Cloutier, dell'archidiocesi di S. Bonifacio


18

Monsig. Michele Boland, della diocesi di Duluth.

Diarium Romanae Curiae

409

Prelati Domestici di S. S.:


16 maggio 1922. Monsig. Antonio Pica, della diocesi di Teggiano.

Monsig. Luigi Verone, della medesima diocesi.


21

Monsig. Giovanni Poli (Roma).


22

Monsig. Bettino Bettoni, della diocesi di Crema.

Monsig. Samuele Ciceronescu, della diocesi di Gran Varadino.


23

Monsig. Patrizio Dunne, dll'archidiocesi di Chicago.

Monsig. Tommaso P. Bona, della medesima archidiocesi.

Monsig. Francisco A. Purcell, della medesima archidiocesi.


24

Monsig. Giuseppe J. Cunneely, della diocesi di Newark.

Monsig. Tommaso J. Kernan, della medesima diocesi.

Monsig. Eugenio P. Carrol, della medesima diocesi.

Monsig. Giuseppe H. Meehan, della medesima diocesi.

Monsig. Erminio Rovagnati, dll'archidiocesi di Milano.


28

Monsig. Alfonso Kannengieser, della diocesi di Strasburgo.


29

Monsig. Giuseppe Antonella (Roma).


30

Monsig. Salvatore Raia, della diocesi di Conversano.

Monsig. Celestino Mah, della diocesi di Alexandria (S. U. A.).


1 giugno

Monsig. Francesco Evola, dll'archidiocesi di Monreale.


8

Monsig. Michele Giuseppe Brady, della diocesi di London.


9

Monsig. Francesco Tschann, della diocesi di Bressanone.

Monsig. Urbano Draxl, della medesima diocesi.


10

Monsig. Umberto Ugliengo, della diocesi di Casale.

Monsig. Lorenzo Cresti, dll'archidiocesi di Siena.

Monsig. Gaetano D'Ardia, dll'archidiocesi di Sorrento.


11

Monsig. Enrico Vandame, della diocesi di Lilla.


13

Monsig. Antonio Camilli, della diocesi di Aquino.


14

Monsig. Agostino Parzado Garcia, della diocesi di Salamanca.


17

Monsig. Wilfredo Jubinville, dll'archidiocesi di San Bonifacio.

ONORIFICENZE
Con Breve Apostolico il Santo Padre Benedetto XV, di fel. mem., si era
degnato di conferire la seguente onorificenza:
Il Cavalierato dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:
11

ottobre

1921. Al sig. Giuseppe Micara, della diocesi di Poggio Mirteto.

410

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si


degnato di conferire le seguenti onorificenze:
La Commenda dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe civile:
19 maggio 1922. Al sig. conte Thierry Michel de Pierredon Maria Enrico,
della diocesi di Frjs.
31

Al sig. cav. Alessandro Noghes, della diocesi di Monaco


(Principato).
1 giugno

Al sig. Bartolomeo Farelli, (Roma).


3

Al sig. dott. Otto Ender, Presidente del Governo del Vorarlberg.


8

Al sig. cav. Agostino Wright.


9
Al sig. Pietro Van Nu nel, della (diocesi di Gand.
11

Al sig. conte Renato Przezdziecki, dell'archidiocesi di Varsavia.


12

Al sig. Alberto Marcilhacy, dell' archidiocesi di Parigi.

Al sig. Luigi Gucherousset, della medesima archidiocesi.

Al sig. Teodoro Laurent, della medesima archidiocesi.

Al sig. Eugenio Muniot, della medesima archidiocesi.


13

Al sig. avv. cav. Giorgio M. Armando Fresneau, della diocesi di'Angers.


15

'
Al sig. duca Francesco de Prusse des Cars, della diocesi
di Le Mans.
16

Al sig. marchese Edoardo Persichetti-Ugolini, dell'archidiocesi di Aquila.

Al sig. Ferrando Fourcade, deirarchidiocesi di Parigi.

Al sig. Leone Cornar, della medesima archidiocesi.


17

Al sig. cav. Elzar Miville-Dchne, dell'archidiocesi di


Quebec.

Al sig. Giuseppe Dufour, della medesima archidiocesi.


>

Al sig. Alfredo Dejardins, della medesima archidiocesi.


19

Al sig. Eugenio L'Ebraly, della diocesi di Clermont.

Al sig. cav. Casimiro Pajot, della medesima diocesi.

Al sig. cav. Edoardo Everat, della medesima diocesi.

Al sig. dott. Ludovico Necchi, dell'archidiocesi di Milano.


Il Cavalierato dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:
20 aprile 1922. Al sig. Patrizio Enrico Callahan, della diocesi di Louisville,
17 maggio

Al sig. Francesco Thabaud-Deshoulires, dell'archidiocesi


di Parigi.
19

Al sig. Roberto E. Jennings, della diocesi di Newark.


30

Al sig. prof. Augusto Audollent, della diocesi di ClermonL

Diarium Romanae Curiae

411

31 maggio 1922: Al sig. Adolfo Blanchy, della diocesi di Monaco (Princi;


pato).
1 giugno

Al sig. Giovanni Goris, dll'archidiocesi di Malines.

Al sig. Paolo Delandskeere, della medesima archidiocesi.

Al sig. Leone Malli, della diocesi di Tournai.


2

Al sig. Luigi Vincent, della diocesi di Lilla.

Al sig. Luigi -Watine-Duthoit, della medesima diocesi.


3

Al sig. Giuseppe Gohm, della diocesi di Bressanone.


8

Al sig. Giuseppe Serafini, della diocesi di Corneto e Civitavecchia.

Al sig. Giuseppe Vastapane, dll'archidiocesi di Torino.


12

Al sig. Giovanni Pietro Miller, dll'archidiocesi di OregonCity.


13

Al sig. Renato Quid' Beuf, della diocesi di Le Mans.


16

Al sig. Gustavo Daumas, dll'archidiocesi di Parigi.


19

Al sig. Maurizio Basse, della diocesi di Clermont.


La Gran Croce dell'Ordine di S. Silvestro Papa:
30 maggio 1922, A S. E. il sig. Sigfrido Meierovics, Presidente del Consiglio
dei Ministri, e Ministro degli Affari Esteri della
Lettonia.
15 giugno

Al sig'. ing. Pietro icaza y Aguirre, della diocesi di Vitoria.


La Commenda dell' Ordine di S. Silvestro Papa :
30 maggio 1922. Al sig, dott. Adriano Enrico Maria Giuseppe Van Rooy,
della diocesi di Harlem.

Al sig. Giovanni Lasdin, Capo Gabinetto del Ministro de^


gli Affari Esteri della Lettonia.
16 giugno

Al sig. cav. Ercole Grossoni, dll'archidiocesi di Milano.


Il Cavalierato dell'Ordine di S. Silvestro Papa:
1 giugno
3

15

1922.

Al sig. Pasquale Sorrenti, dll'archidiocesi di Catanzaro.


Al sig. Lorenzo ivirchmair, dll'archidiocesi di Torino.
Al sig. Giuseppe Arneodo, della medesima archidiocesi.
Al sig. Luigi Sourti, dll'archidiocesi di Auch.

412

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

MAGGIO RDOM ATO DI SUA SANTIT


NOMINE
Con Biglietti di S. E. Rma Monsignor Maggiordomo, il Santo Padre si
degnato di nominare:
Camerieri Segreti soprannumerari di S. S.:
11

18

10
20

3
12
13
16

17
23
27
31

marzo 1922. Monsig. Francesco Lazzara (Roma).

Monsig. Filippo Picconi (Roma).


Monsig. Stefano Janeo vie, della diocesi di Ni tra.

Monsig. Stefano Spusta, della medesima diocesi.


Monsig. Ugo 0' Reilly, dell'archidiocesi di Brooklyn.
Monsig. Emilio Valeri, della diocesi di Tivoli.
aprile

Monsig. Davide Rossi, dell'archidiocesi di Milano.

Monsig. Alessandro Macchi, della medesima diocesi.


Monsig. Giuseppe Polvara, della medesima, diocesi.

Monsig. Giuseppe Magri, della medesima diocesi.

Monsig. Giuseppe Vincenzi, della diocesi di Alife.


maggio
Monsig. Giuseppe Gingolani, della*diocesi di Recanati.
Monsig. Eugenio S. Burke, della diocesi di Newark.
Monsig. Eccelso de A J mei da, dell'archidiocesi di Goa.
Monsig. Claudio, Maurilio Alvares, della medesima archid.
Monsig. Lucio Rocco Giuseppe Va.z, della medesima archid.
Monsig. Giuseppe Alves Landim, della diocesi di Pesqueira
(Pernambuco).
Monsig. Francesco Andriulli, dell'archidiocesi di Acerenza.
Monsig. Raimondo Hourcastagn, della diocesi di Bayonne.
Monsig. Giuseppe Mariani, della diocesi di Volterra.
Monsig. Francesco Saverio Gleiss, della diocesi di S. Ippolito.
Monsig. Giuseppe Macho, della medesima diocesi.
Monsig. Antonio Pommer, della diocesi diSeckau.
Monsig. Domenico Zanette, della diocesi di Ceneda.
Monsig. Giuseppe Urrutia Raba, della diocesi di Santander.
giugno
Monsig. Vittorio Romolo Danesi (Roma).
Monsig. Guglielmo Hawkswell, della diocesi di Leeds.
Monsig. Michele Fernicola, dell'archidiocesi di Campagna.
VI onsig. Valentino Valentini, della diocesi di Foligno.
Monsig. Domenico Della Vedova, della medesima diocesi.
Monsig. Alessandro Paglia, della medesima diocesi.

Diarium Romanae Curiae

8
-

10

12

gmgno

1922.

'

14

16

17

19

20

413

Monsig. Giuseppe Apap-Bologna, dll'archidiocesi di Malta.


Monsig. Paolo Gauci, della medesima archidiocesi.
Monsig. Paolo Muscat, della medesima archidiocesi.
Monsig. Enrico Calleja Schembri, della medesima arcbidioc.
Monsig. Spiridione Penza, della medesima archidiocesi.
Monsig. Francesco Marengo, della medesima archidiocesi.
Monsig. Alfonso Agius, della medesima archidiocesi.
Monsig. Evandro Moretti, della diocesi di Citt della Pieve.
Monsig. Manfredo Torchi, dll'archidiocesi di Siena.
Monsig. Alberto Marelli, della medesima archidiocesi.
Monsig. Nazareno Orlandi, della medesima archidiocesi.
Monsig. Mario Nunzi, della diocesi di Arezzo.
Monsig. Adolfo Agostoni, dll'archidiocesi di Bologna.
Monsig. Gavino Marras, della diocesi di Bosa.
Monsig. Giuseppe Gregorio Tavares, della dioc. di Portalegre
Monsig. Francesco Cancio, della medesima diocesi.
Monsig. Carlo Koci.
Monsig. Riccardo Bartoln! (Roma).
Monsig. Antonio Ender, decano parroco di Feldkirck (Bressanone).
Monsig. Vincenzo del Signore, della diocesi di Fano.
Monsig. Giorgio Narjauskas (Lituania).
Monsig. Raffaello Maestrini, della archidiocesi di Firenze
Monsig. Giuseppe Giondini, della medesima archidiocesi.
Monsig. G. B. Camoni, della diocesi di Bagnorea.
Monsig. Carlo Papini, dll'archidiocesi di Lucca.
Monsig. Giuseppe Rossini, della diocesi di Faenza.
Monsig. Paolo Blaho, dll'archidiocesi di Strigonia.
Monsig. Evaristo Czaykowsky, della medesima archidiocesi
Monsig. Adalberto Haliczky, della medesima archidiocesi.
Monsig. Giuseppe Kovts, della medesima archidiocesi.
Monsig. Francesco Vghj della medesima archidiocesi.
Monsig. Francesco Fornara, della diocesi di Novara.
Monsig. Francesco Gillow, della diocesi di Liverpool.
Monsig. Pietro Giuseppe Geraud, della diocesi di Saint-Flour.
Monsig. Giuseppe Kubica, della diocesi di Gurk.
Monsig. Luigi Biferi, dell'abbazia di Subiaco.
Monsig. Gaetano Dattilo, dll'archidiocesi di Cosenza.
Monsig. Angelo Sironi, della medesima archidiocesi.
Monsig. Antonio Del Vecchio, della medesima archidiocesi.
Monsig. Francesco Caruso, della medesima archidiocesi.
Monsig. Sisinio Peretto, della diocesi di Adria.
Monsig. Ernesto Piana, della medesima diocesi.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

414

21 giugno
22

1922. Monsig. Giuseppe Bolzoni, della diocesi di Borgo S. Donnino.


H Monsig. Giuseppe Stefanini, della diocesi di Livorno.

Monsig. Francesco Hrubik, dell'archidiocesi di Praga.

Monsig. Giovanni Rihnek, della medesima archidiocesi.

Monsig. Carlo Hilgenreiner, della medesima archidiocesi.

Monsig. Francesco Yank, della medesima archidiocesi.

Monsig. Michele Mareth, della medesima archidiocesi.

Monsig. Giuseppe Zumbo, dell'archidiocesi di Reggio Cai.

Camerieri segreti di Spada e Cappa soprannumerari di S. S. :


24 febbraio 1922. Il Sig. baronetto Tommaso Grattan Esmonde, dell'archidiocesi di Dublino.
13 marzo

Il sig. Paolo Malafosse, della diocesi di Montpellier.


17

11 sig. conte Arbeno Attems, dell'archidiocesi di Gorizia.

Il sig. Giovanni Carlo Ogilvie Forbes, della diocesi di


Aberdeen.
26

11 sig. marchese Ippolito dei conti Armoni, dell'archidiocesi di Milano.


27

Il sig. Camillo Salvi, della medesima archidiocesi.

Il sig. conte Alfonso Zabeo, della diocesi di Padova.


1 giugno

II sig. conte Roberto Carrelli Palombi, dell' archidiocesi di


Napoli.

Il sig. Apollonio de Arlas y Joval, della diocesi di Barcellona.

Il sig. Antonio Goicoechea y Coscullueia, della diocesi di


Madrid-Alcal.
2
*

Il sig. conte Paolo Manassei di Collestatte (Roma).


7

Il sig. Enrico Curties, della diocesi di Northampton.

Il sig. conte Giovanni Battista Borgogelli Avveduti, della


diocesi di Fano.
9

Il sig. Cecilio Carlo Blunt, dell'archidiocesi di Parigi.


10

Il sig. marchese Felice Toraldo, della diocesi di Nicotera e


Tropea.
16

U sig. conte Giacinto de Cabrai Amorini da Cunha, della


diocesi di Digione.

Il sig. Enrico Davignon, dell'archidiocesi di Malines.


20

Il sig. principe Carlo Gonzaga, dell'archidiocesi di Milano.


Camerieri d'onore in abito paonazzo di S. S.:
11
20
17

marzo 1922. Monsig. Francesco Cesarini (Roma).


aprile

Monsig. Oreste Pantalini, dell'archidiocesi di Milano.


maggio
Monsig. Ludovico Harza, dell'archidiocesi di Strigonia.

Diarium Romanae Curiae

415

28 maggio 1922. Monsig. Antonio Morselli, dell'archidiocesi di Modena.

Monsig. Serafino Pellini, della diocesi di Livorno.


27

Monsig. Francesco Saverio Olivares, della diocesi di La


Serena.
30

Monsig. Mario Pi, dll'archidiocesi di Cagliari.

Monsig. Giuseppe Uras, della medesima archidiocesi.

Monsig. Elsio Argiolas, della medesima archidiocesi.


31

Monsig. Antonio Cancellieri, dll'archidiocesi di S. Severina.

Monsig. Angelo Gennai, della diocesi di Volterra.

Monsig. Gaetano Coli, della medesima diocesi.

Monsig. Carlo Schwinglhofer, della diocesi di Seckau.

Monsig. Emilio Cappellini, dll'archidiocesi di Firenze.

Monsig. Luigi Chiarelli, della diocesi di Ceneda.


7 giugno 1922. Monsig. Antonio Lidestri, della diocesi di Caltagirone.
9

Monsig. Giovanni Gori, della diocesi di Cesena.

Monsig. Giuseppe Alvisi, della medesima diocesi.


10

Monsig. Fedele Periccioli, dll'archidiocesi di Siena.


12

Monsig. Alberto Valverde Alonso, dell'archid. di Valladolid.

Monsig. Raffaele Volpini, della diocesi di Chiusi.


13

Monsig. Francesco Varano, della diocesi di Aversa.


14

Monsig. Olindo Fedi, deirarchidiocesi di Firenze.

Monsig. Luigi Fanfani, della medesima archidiocesi.


16

Monsig. Giorgio Dorangrichi, dll'archidiocesi di Monreale


17

Monsig. Luigi Zelliger, dll'archidiocesi di Strigonia.

Monsig. Giulio Gaudnik, della medesima archidiocesi.

Monsig. Teodoro Bussay, della medesima archidiocesi.

Monsig. Emerico Majer, della medesima archidiocesi

Monsig. Augusto Giustiniani, dell'Abazia di Subiaco.


20

Monsig. Eraclio Mazzocco, della diocesi di Adria.


22

Monsig. Antonio Mller, della diocesi di Bressanone.


23

Monsig. Liberale Dell'Angelo, deirarchidiocesi di Udine.


Camerieri d'onore di Spada e Cappa soprannumerari di S. S. :
20 aprile 1922. Il sig. comm. Alessandro Maupetit, della diocesi di Limoges.
17 maggio

Il sig. Enrico Ramez, dll'archidiocesi di Cambrai.

Il sig. Enrico Craigen, della diocesi di Aberdeen.


1 giugno

Il sig. cav. Carlo Bronzuoli, dll'archidiocesi di Firenze.

Il sig. Domenico Piani, dll'archidiocesi di Modena.


2

Il sig. Livio Cari mini (Roma).


10

Il sig. Giorgio di Cannona, dll'archidiocesi del Messico.


13

Il sig. avv. Domenico Ardia, dll'archidiocesi di Napoli.


17

l sig. Ladislao Lubanski, della diocesi di Luceoria-Zytornir.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

416

Cappellani Segreti d'onore di S. S. :

5 maggio 1922. Monsig. Licinio Refice (Roma).


31

Monsig. Luigi Pozzobon, della diocesi di Ceneda.


Camerieri d'onore extra Urbem di S. S.:
17 giugno

1922.

Monsig. Filippo Saulini, dell'abbazia di Subiaco.


Monsig. Tommaso Marocchini, della medesima abbazia.
Monsig. Francesco Ciarlo, della diocesi di Savona.
Monsig. Francesco Herzog, della diocesi di Praga.
Cappellano d'onore extra urbem :

20 giugno 1922. Monsig. Michele Polin, della diocesi di Adria.

AVVERTENZA
Si comunica per ogni effetto che in data 13 agosto 1920, per ordine di
S. E. Monsignor Maggiordomo di Sua Santit, Prefetto dei Sacri Palazzi Apostolici, fu revocato il brevetto in data 9 ottobre 1917 a favore del sig. Vincenzo
Costanzo, amministratore proprietario della Societ Internazionale di viaggi
e trasporti (Societ Cattolica di viaggi), con il quale gli era stata concessa
la facolt di innalzare lo Stemma Pontifcio.

NECROLOGIO
17

marzo

1922. Monsig. Uberto Oliviero Chalifoux, Vescovo titolare di Aureliopoli.


12 giugno

Monsig. Domenico Bianconi, Vescovo di Ferentino.


25,

Emo sig. Cardinale Teodoro Valfr di Bonzo, del titolo di


Santa Maria sopra Minerva, Prefetto della S. C.
dei Religiosi.

Annuis XIV - Vol. XIV

25 Iulii 1922

Num. 12

ACTA APOSTOLICAE SEDIS


COMMENTARIUM OFFICIALE

ACTA P I I PP. XI
EPISTOLA APOSTOLICA
AD VENERABILES FRATRES, PATRIARCHAS, PRIMATES, ARCHIEPISCOPOS, EPISCOPOS ORBIS CATHOLICI : RUSSIS FAME LABORANTIBUS OPEM IMPLORAT.

PIUS PP. XI
VENERABILES

FRATRES

SALUTEM ET APOSTOLICAM BENEDICTIONEM

Annus fere iam est, ut meministis, ex quo decessor


Noster desideratissimus, paterno dolens animo de miserrimi s Russiae populis, qui, ob calamitatem) post natos homines maximam, pestilentia et fame consumerentur, communem miserationem benefcentiamque iis vehementissime
imploravit, simulque cunctos qui rebus publicis praeessent,
diligenter curavit -admonendus, quantum interesset humanae societatis, ut collatis et consiliis et viribus celeriter efficienterque tot tantisque necessitatibus subvenirent. Item
memoria tenetis, Nos quoque, pro eadem, Nobis a Iesu Domino tradita, misericordiae hereditate, cum ad Civitatum
legatos, qui Genuam convenerant, sollicitas nuper litteras
dederimus, rogantes, darent communiter operam rebus earum gentium in ordinem adducendis, tum ipsis gentibus,
quamvis diuturna temporum tristitia ab hac Apostolica
Sede seiunctae essent, consolationem verbis amantissimis
ACTA, vol. X I V , n. 1 2 . 2 5 - 7 - 9 2 2 .

30

418

'

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

adhibuisse, declarantes quam cupide earum ad Ecclesiae


unitatem reditum expectaremus.
Profecto, his tantis privatim publiceque prementibus
omnes fere nationes angustiis, tamen largiter bonorum ca
ritas invitationibus Romani Pontificis respondit. In quo
sane eminuerunt - libet enim hic profiteri - subsidiorum vim
summa consensione et ratione quadam conferendo, dilecti
filii ex copiosioribus Americae regionibus, qui quidem suo
beneficio non solum tot aerumnoss sibi, sed humanum
ipsum genus obligaverunt. Nec silentio praetereundum est
eamdem in rem Senatus Americani consulto ingentem pecuniae summam esse decretam.
At vero huiusmodi subsidia maiorum imimensitati paria
minime fuerunt ; nec esse poterant. Acerbiores quotidie nuntii perferuntur ad Nos, et miserabiliores usque efnagitationes calamitosorum, in quibus innumerabiles plane sunt,
quotquot alieni auxilii maxime indigent ut infantes, ut
pueri, ut feminae, ut senes, quibus, nisi mature succurratur,
horrfica mors obeunda est, aut certe amarissima vita tabescendum.
Itaque, urgente Nos sacrosancto munere, quo fungimur,
Pastoris summi Parentisque communis ut hominum universitatem caritate Nostra complectamur, toto animi impetu
invocamus vos iterum, Venerabiles Fratres, per vosque,
omnes quicumque christiane atque adeo humane sentiunt,
ad opitulandum tantis miseriis, ut quo magis illae acereverint, eo amplius dilatentur spatia caritatis.
Quoniam vero - quod vos non fugit - ad huius beneficentiae efficacitatem ac fructum omnino opus est ut stipum et
collatio et partitio recte atque ordine fiant, idcirco vestrae
erit diligentiae, Venerabiles Fratres, quam, accommodatissime rebus, corrugare stipes; quae deinde, per delectos a
Nobis viros, eo quo necessitas postulaverit, deferentur, ab
iisdem, nullo religionis nationisve discrimine, egentissimo
cuique distribuendae.
7

Acta Pii PP. XI

419

, Cum deceat autem Nos ad hanc rem exemplo laetoque


Nostro esse aliis hortationi, quantum Haec Apostolicae Sedis condicio patitur, libellarum italicarum vicies quinquies
centena millia eo destinamus. Sed ante omnia humili prece
ac supplici instabimus, ut paene infinitae Russorum multitudini, inedia emorientium, quos quidem tanto cariores habemus quanto calamitosiores cernimus, divinam benignitatem conciliemus. Atque auspicem mercedis sempiternae, paternaeque benevolentiae Nostrae testem, vobis, Venerabiles
Fratres, itemque omnibus qui miseros fratres adiuturi.sunt,
apostolicam benedictionem amantissime impertimus.
Datum Romae apud Sanctum Petrum, die x mensis iulii, anno M C M X X I I , Pontificatus Nostri primo.
PIUS

PP. XI

420

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

CONSTITUTIO APOSTOLICA
S. IGNATIUS

DB LOYOLA CAELESTIS EXERCITIORUM SPIRITUALIUM PATRONUS

DECLARATUR.

PIUS

EPISCOPUS

SERVUS SERVORUM DEI


AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Summorum Pontificum haec fuit semper praecipua cura


ut quae ad pietatem vitaeque christianae perfectionem
magnopere conducerent, ea summis laudibus commendarent, validisque incitamentis promoverent. Iamvero inter
varia eiusmodi adiumenta insignem sibi locum vindicant ea
quae S. Ignatius divino quodam instinctu in Ecclesiam invexit Exercitia Spiritualia. Quamquam enim, quae Dei miserentis est benignitas, numquam defuerunt qui res caelestes
penitus perspectas Christi fidelibus contemplandas apte
proponerent, tamen Ignatius primus libello, quem composuit, cum litterarum etiamtum plane rudis esset, quemque
Exercitia Spiritualia ipse inscripsit, rationem quamdam et
viam peculiarem peragendi spirituales secessus docere coepit, qua ad peccata detestanda vitamque, D. N. Iesu Christi
exemplo, sancte disponendam fideles mirifice iuvarentur.
Cuius ignatianae methodi virtute factum est, ut summa horum Exercitiorum utilitas, quemadmodum decessor
Noster praeclarae memoriae Leo XIII affirmavit, comprobaretur trium iam saeculorum experimento.... omniumque
virorum testimonio qui vel asceseos disciplina vel sanctitate
morum maxime per idem tempus floruerunt . Praeter tot
tamque illustres sanctimonia viros vel ex ipsa ignatiana familia, qui omnem virtutis rationem ab hoc veluti fonte se
mutuatos esse disertissime sunt professi, duo illa Ecclesiae
1

Ep. Ignatianae commentationes ad P. Lud. Martin, Praep. Gen. Soc. Iesu.

Acta Pii PP. XI

lumina commemorare libet e clero saeculari : S. Franciscum


Salesium et S. Carolum Borromaeum. Franciscus enim ut se
ad episcopalem consecrationem rite comjpararet, ignatianis
Exercitiis studiose vacavit, in iisque eam vivendi rationem
sibi ordinavit, quam semper deinceps tenuit secundum reformationis vitae principia in libello S. Ignatii tradita. Carolus autem Borromaeus, ut fel. rec. decessor Noster Pius X
ostendit, et Nosmet ipsi ante summum Pontificatum editis
historiae monumentis demonstravimus, horum Exercitiorum in se vim expertus, quibus ad vitam perfectiorem impulsus erat, eorumdem usum in.clerum populumque divulgavit. Ex addictis vero religiosae disciplinae sanctis viris feminisque satis est exempli causa nominare illam altissimae
contemplationis magistram Theresiam et seraphici Patriarchae filium Leonardum a Portu Mauritio, qui quidem tanti
faciebat S. Ignatii libellum, ut omnino eius methodum in
animabus Deo lucrandis se sequi confessus sit.
Romani igitur Pontifices hunc parvae quidem molis sed
admirabilem librum cum iam inde a prima eius editione
sollemniter approbarint, laudibus extulerint, Apostolica auctoritate communierint, deinceps eius usum, tum sanctis indulgentiae muneribus cumulando, tum novis subinde praeconiis honestando, suadere non destiterunt.
Itaque Nos, persuasum habentes temporum nostrorum
mala inde maximam partem originem ducere, quod iam non
sit qui recogitet corde] comperto autem Exercitia Spiritualia secundum S. Ignatii disciplinam peracta valere plurimum ad infringendas perarduas difficultates, quibus humana societas nunc passim conflictatur; exploratoque laetam virtutum segetem, sicut olim ita hodie, in sacris secessibus maturescere, cum inter religiosas familias sacerdotesque saeculares, tum inter laicos et - quod nostra praesertim
1

Litt. Encycl. Editae saepe.


BENEDICTUS X I V in Litt. Apost. Quantum secessus.
1ER., X I I ,

11.

422

Acta Apostolicae Sectis - Commentarium Officiale

aetate mentione singulari dignum est - inter ipsos opifices;


summopere exoptamus, ut usus horum Exercitiorum Spiritualium latius in dies diffundatur et illa pietatis domicilia,
quo vel mensem integrum! vel octo aut, si id fieri nequit,
pauciores dies seoeditur, tamquam ad perfectae vitae christianae palaestram, frequentiora usque exsistant ac floreant.
Quod cum a Deo pro Nostra dominici gregis caritate
precemur, Sacrorum Antistitum universi fere orbis catholici
ex utroque ritu flagrantissimis studiis votisque satisf acientes
atque etiam hoc tempore, in quod feliciter tum anni saecularis tertii a Sanctorum honoribus Ignatio tributis, tum quarti
ab huius aurei libelli confectione solemnia incidunt, cupientes Ipsi Nostri in S. Patriarcham grati animi non dubiam
significationem dare, proposito Nobis exemplo Nostrorum
Decessorum qui alios aliis Institutis Praestites Tutelares
attribuerunt, adhibitis in consilium venerabilibus Fratribus
S. R. E. Cardinalibus Sacrorum Rituum Congregationi
praepositis, auctoritate Nostra Apostolica, S. Ignatium' de
Loyola omnium Exercitiorum Spiritualium ideoque institutorum, sodalitiorum, coetuum cuiusvis generis, iis qui Exercitia Spiritualia obeunt, operam studiumque navantium, Patronum Caelestem declaramus, constituimus, renuntiamus.
Decernimus vero has litteras Nostras firmas, validas et
efficaces esse semperque fore, suosque plenarios et integros
effectus sortiri et obtinere, contrariis non obstantibus quibuslibet.
Datum Romae apud Sanctum Petrum, anno Domini
millesimo nongentesimo vigesimo secundo, die vigesima
quinta mensis iulii, Pontificatus Nostri anno primo.
A. CARD. VICO, Ep. Portuen. et S. Rufinae
S. B. C. Praefectus.

Raphal

O. CARD. CAGIANO
S. B. E. Cancellarius.

Virili,

Protonotarius

Apostolicus.

Leopoldus Capitani, Subst. Reg. ex spec. deleg.


Loco

Plumbi.

Beg. in Cane. Ap., vol. XXV, n. 5 5.

423

Acta Pii PP. XI

EPISTOLA

AD EMOS PP. DD. GULIELMUM, TIT. SANCTI CLEMENTIS, S. R. E. CARD. O' CONNELL, ARCHIEPISCOPUM BOSTONIENSEM, AC DIONYSIUM, TIT. SS. NEREI ET
ACHILLEI, S. R. E. CARD. DOUGHERTY, ARCHIEPISCOPUM PHILADELPHIENSEM, CETEROSQUE ARCHIEPISCOPOS ET EPISCOPOS FOEDERATARUM AMERICAE SEPTENTRIONALIS CIVITATUM:

DE

CATHOLICA

WASHINGTONIENSI

STUDIORUM UNIVERSITATE PROVEHENDA.

Dilecti filii Nostri ac venerabiles fratres, salutem et apostolicam


benedictionem. Q u a n d o q u i d e m probe novimus q u a n t u m valeant catholica Instituta ad a n i m o s m e n t e s q u e recte conformandos, facere n o n poss u m u s , ab ipso Pontificatus Nostri initio, quin o m n e s c u r a s cogitationesque in ea A t h e n a e a nobilissima conferimus, quae, ut ista studiorum
Universitas, eo consilio s u n t condita ut et veritatis magistros parent,
et fusius doctrinae christianaeque sapientiae l u m e n per t e r r a r u m orbem
diffundant.
I t a q u e cum semper o p u s istud amaverimus, ex quo scilicet a decessore Nostro fel. rec. Leone X I I I , c u r a n t i b u s quidem americanis Episcopis, constitutum est, t u m n u m q u a m , occasione data, eorum sollertiam laudare p r a e t e r m i s i m u s qui modis o m n i b u s iuvare ipsum cont e n d e r u n t , p e r s u a s u m sibi h a b e n t e s valde a d m o d u m usui fore rei
catholicae in America domicilium s t u d i o r u m in quo altius adolescentes
virtute sacrisque disciplinis se excolerent. Iamvero inter alias c a u s a s ,
q u a e , ad Universitatem c o n d e n d a m , ab Episcopis allatae s u n t per comm u n e s litteras ex tertio a l t i m o r e n s i conventu datas, fuit illa animorum conditio quae ... penitiore potissimum veritatis, tum revelatae tum
naturalis, investigatione, sive ex parte populi fidelis, sive praesertim ex
parte cleri, contra errores serpentes tutari potest atque in fide roborari.
H a e rationes, iam t u m graves, graviores s a n e in praesens factae s u n t ,
d u m ubique pro viribus e n i t a n t u r o m n e s u t ordo i n societate h u m a n a
constabiliatur. Patet enim n u l l a m fore h u i u s m o d i r e s t a u r a t i o n e m , nisi
recte educetur i u v e n t u s ; nec educatio quaelibet a p t a est ad assequend u m finem, sed illa d u m t a x a t in q u a ipsa scientiae institutio religione
ac virtute, t a m q u a m fundamento, nititur, q u a m q u e Ecclesia modis omnib u s c o m m e n d a r e n o n cessavit.

Acta Apostolicae Sedis -, Commentarium Officiale

Verum cum oporteat omnino ut studiosa iuventus a r d o r e simul


caleat doctrinae ac pietatis, praesertim m a g n a m Dei Matrem colendo,
q u a e est pariter Sedes sapientiae ei Fons pietatis, idcirco o p t i m u m sane
consilium inierunt a m e r i c a m Episcopi nationalem aedem I m m a c u l a t a e
Conceptionis a p u d Universitatem catholicam e x s t r u e n d i : est enim cons e n t a n e u m ut prope scientiae t e m p l u m etiam Domus orationis exsistat,
p r o p t e r e a quod pietas ad omnia utilis est...
et scientia sine pietate
inflat. Hac de causa Nos, n o n secus ac decessores Nostri fel. rec. Pius X
ac Benedictus XV, p a t e r n a sane benevolentia cum Universitatem t u m
n o v u m sacrae aedis coeptum p r o s e q u i m u r ; ac p r e c a m u r ut quantocius
id m a g n u m perficiatur opus, ex quo, t a m q u a m e sede benignitatis suae,
Virgo Mater caelestia salutis et s a p i e n t i a e m u n e r a per Americam u n i v e r s a m dilargietur.
Itaque, venerabiles fratres, ad finem illum animos vestros revocantes, q u e m sibi p r o p o s u e r u n t decessores vestri in Universitate condenda,
id curetis o p t a m u s ut e u m d e m finem adipiscamini s e c u n d u m n o r m a s
Litterarum Apostolicarum Magni Nobis gaudii, q u i b u s quidem Leo X I I I
constitutionem ipsam in usum deduxit. Ita vos haec tria facile consequemini: 1) ut lectissimi de clero p o p u l o q u e viri i n s t i t u a n t u r qui a
doctrina rite instructi, et Ecclesiae laudi e r u n t et catholicam fidem
explicare tuerique p o t e r u n t ; 2) ut doctores deinceps seminariis vestris,
collegiis et scholis in omne t e m p u s p a r e n t u r , iique n o n modo omni
n u m e r o exculti, sed etiam genuino sensu catholico penitus imbuti;
3) ut perfecta denique conspiratio et u n i t a s h a b e a t u r in iuventute recte
u n g e n d a ; quod quidem magni ponderis est, p r a e s e r t i m in America, ubi
educandi ratio t a m certis firmisque principiis regitur ut similitudinem
q u a m d a m a t q u e formam Instituta omnia inter se praeferant.
E q u i d e m probe intelligimus, n o n u n a m t a n t u m sed plures Universitates s t u d i o r u m o p p o r t u n a s esse in t a n t a p a t r i a e vestrae amplitudine ;
verum male novis h u i u s generis operibus consuleretur, si ea imperfecte
evaderent vel in eis n u m e r u s desideraretur et i n c r e m e n t u m F a c u l t a t u m
ipsarum. Pluribus enim Universitatibus imperfectis u n a est a n t e p o n e n d a
q u a e sit r e b u s o m n i b u s instructissima. H a e c s a n e fuit Episcoporum
Americae sententia, cum a Sede Apostolica petierunt ne constitutio
p r o b a r e t u r aliarum Universitatum vel eidem favor praestaretur, donec
Episcopatus ipse voluntatem s u a m in h a c re n o n ostendisset. Quod
quidem desiderium secuta, Sacra Congregatio de P r o p a g a n d a Fide, per
rescriptum die x x i n mensis martii MDCCCLXXXIX d a t u m , ea declarans
q u a e iam a Leone X I I I in Apostolicis Litteris Magni Nobis gaudii,
edicta fuerant, prohibuit q u o m i n u s aliae Universitates vel instituta

Acta Pii PP. XI

425

similia in America conderentur, p r i u s q u a m omnes ordinariae Facultates


in catholica Universitate Washingtoniensi constitutae essent.
Ac plane o p p o r t u n a p r u d e n s q u e fuit h a e c prohibitio, praesertim
si consideretur m u l t a s alias esse hodie c o m m u n e s necessitates, easque
gravissimas, q u a e caritatem fidelium ac beneficentiam expostulant. Huc
accedit q u o d Washingtoniense I n s t i t u t u m , praeceptores p a r a n d o futuris
Universitatibus, exemplar praeclarissimum erit o m n i b u s a t q u e efficax
unitatis vinculum, si b o n o r u m o m n i u m conatu, ductu quidem Americae Episcoporum, plene idem cumuiateque perficietur. Id enim reminisci oportet, in Universitatem scilicet conferendas esse, uti constat ex
sapienti Constitutione Leonis XIII, o m n e s curas cogitationesque totius
americani E p i s c o p a t u s ; q u o d si paucis, n e c e s s a r i o , ea committitur
regenda a t q u e a d m i n i s t r a n d a , o m n i b u s t a m e n cordi i n c r e m e n t u m eius
esse debet, cum in b o n u m o m n i u m Americae dioecesium eadem excitata
sit. In h a n c r e m necesse est omnino, venerabiles fratres, ut certum vos
ac definitum coeptum seu programma, collatis consiliis, proponatis, quo
melius ipsa Universitatis emolumenta, quae exspectantur, assequamini.
Hoc coeptum - quod vos certe comprobationi Nostrae q u a n t o c i u s subiicietis - optatos fructus l a t u r a m esse confidimus, potestatem d a n d o t u m
Facultates n o v a s condendi, t u m necessariam pecuniae vim expeditius
colligendi atque a d m i n i s t r a n d i . Etenim n o n d u b i t a m u s quin iste clerus
p o p u l u s q u e - cuius quidem munificentiae t a m mira exstant omne g e n u s
m o n u m e n t a - P a s t o r u m exemplum studiose sequens, largiter sane libenterque, uti solet, s a l u b e r r i m u m Universitatis suae opus iuvare velit.
Nos vero, quoniam experiendo
erga Iesu Christi Vicarium, t u m
futurum s p e r a m u s ut hae litterae
c o m m u n e m n i s u m a u g e n d u m quo
magis istic p r o v e h a t u r .

novimus cum egregiam fidem vestram


s t u d i u m a n i m a r u m impensissimum,
efficaciter conferant, Deo favente, ad
catholicae disciplinae cultus cotidie

Ita m a g n u m Nobis afferetis a d i u m e n t u m in Apostolico hoc m u n e r e


perfungendo quod Dei Providentia, a r c a n o quidem consilio," Nobis commissum voluit; vosque m a g n a m capietis ex conscientia officii vestri
laetitiam cum regni Iesu Domini in terris tam sedulo amplificare fines
contenditis. Qua spe laeti, ac laetissima q u a e q u e precati, in auspicium
caelestium d o n o r u m , itemque ut praecipuae benevolentiae Nostrae
signum vobis, venerabiles fratres, universoque gregi unicuique vestrum
concredito, apostolicam benedictionem effuso animo impertimus.
D a t u m R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , die xxv aprilis, a n n o
Pontificatus Nostri primo.
PIUS PP. XI'

MGMXXI,

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ACTA SS. CONGREGATIONUM


SACKA CONGREGATIO CONSISTORIALIS

COLONIENSIS-MONASTER1ENSIS
DE FINIUM DIOECESIUM COMMUTATIONE

DECRETUM
Cum E m u s P. D. Carolus I o s e p h u s S. R. E. Card. Schulte, Archiepiscopus Coloniensis, suo n o m i n e et de c o n s e n s u R m i Episcopi Monasteriensis, suppliciter postulaverit a Ssmo Dno Nostro Pio P p . XI, ut
portio vici Rennekoven parochiae Lobberich, in dioecesi Monasteriensi, a
m e m o r a t a parochia et dioecesi seiungeretur a t q u e viciniori paroeciae
Dornbusch, archidioecesis Coloniensis, a g g r e g a r e t u r , Sanctitas Sua,
attentis omnibus ad rem facientibus, h a b i t o q u e favorabili suffragio
R. P. D. Eugenii Pacelli, Archiepiscopi titularis Sardiani et Nuntii Apostolici in Germania, benigne a n n u e n d u m censuit.
Quapropter haec Sacra Congregatio Consistorialis, in exsecutionem
Apostolici mandati, forma ac tenore praesentis decreti, statuit, ut portio
vici Rennekoven, a paroecia Lobberich et dioecesi Monasteriensi separetur atque paroeciae Dornbusch archidioecesis Coloniensis perpetuo
uniatur.,
Ad p r a e m i s s a a u t e m exsecutioni m a n d a n d a d e p u t a t u r idem R. P.
D. E u g e n i u s Pacelli, cui c o m m i t t u n t u r omnes facultates necessariae et
o p p o r t u n a e , etiam subdelegandi aliquem ex viris in ecclesiastica dignitate constitutis, ad effectum de quo agitur: facto onere mittendi intra
sex menses ad eamdem Sacram Congregationem exemplar a u t h e n t i c u m
exsecutionis peractae.
D a t u m R o m a e , ex aedibus Sacrae
die 4 iulii im

Congregationis Consistorialis,

jjl C. CARD. DE L A I , Episc. Sabinen., Secretarius.


U. * S.
Aloisius Sincero, Adsessor.

S. Congregatio Consistorialis

427

II
PROVISIO ECCLESIARUM
S s m u s D n u s Noster Pius Divina Providentia P P . XI, decretis Sacrae
Congregationis Consistorialis, h a s q u a e s e q u u n t u r Ecclesias de proprio
singulas P a s t o r e providit, n i m i r u m :
19 maii 1922. Cathedrali Ecclesiae Augustodunensi praefecit
R. P. D. H y a c i n t h u m Chassagnon, h a c t e n u s Episcopum titularem Modrensem.
Titulari episcopali Ecclesiae Abydensi, R. D. S t e p h a n u m Faugier, protonotarium Apostolicum ad instar , Vicarium Generalem
Emi Archiepiscopi Lugdunensis, quem constituit Auxiliarem eiusdem
Emi Archiepiscopi Lugdunensis, cum onere residendi in urbe Sancti
Stephani.
23 iunii. Cathedrali Ecclesiae Sinaloensi, R, D. Augustinum
Aguirre Ramos, p a r o c h u m sacrarii metropolitanae ecclesiae de Guadalajara.
27 iunii. Cathedrali Ecclesiae Oriolensi seu Aloniensi, R. P. D.
Franciscum Xaverium Irastorza et Loinaz, h a c t e n u s Episcopum titularem Dorensem, priorem Militarium Ordinum.
Cathedrali Ecclesiae Gerundeusi, R. P. D. Gabrielem Llompart
et J a u m e , h a c t e n u s Episcopum Sancti Christophori de L a g u n a .
Cathedrali Ecclesiae Savannensi, R. P. Michaelem Keyes, e Societate Mariae.
28 iunii. Cathedrali Ecclesiae Tricaricensi, R. D. R a p h a e l e m
delle Nocche, sacerdotem ex archidioecesi Neapolitana.
4 iulii. Titulari archiepiscopali Ecclesiae Cyzicensi, R. P. D.
I o s e p h u m Morabito, h a c t e n u s Episcopum Miletensem.
7 iulii. Titulari episcopali Ecclesiae Faustinopolitanae, R. P.
Aloisium Ianssens, e Congregatione I m m a c u l a t i Cordis B. M. V. de
Scheut, Vicarium Apostolicum de Mongolia Orientali.
8 iulii. Titulari episcopali Ecclesiae Bitensi, R. P. D. Fridericum
Eis, h a c t e n u s Episcopum Marianopoiitanum et Marquettensem.
Titulari episcopali ecclesiae Spigacensi, R. D. Franciscum Gilfillan, rectorem templi cathedralis Ludovicopolitani, quem d e p u t a v i t
Coadiutorem, cum iure futurae successionis, R. P. D. Mauritii B u r k e ,
Episcopi Sancti Iosephi in America.

428

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

III
DESIGNATIONES
Ad n o r m a m can. 1594 2 R. P. D. Leopoldus D u a r t e a Silva,
Metropolita Sancti Pauli, semel pro semper pro appellatione a causis
in p r i m a i n s t a n t i a coram se pertractatis designavit Ordinarium Campinensem. - Item ad tramites can. 285 et 1594 3 R. P. D. Paschalis
Berardi, Archiepiscopus Caietanus, Metropolitam C a p u a n u m ad e u m d e m
effectum designavit.
Quas designationes S S m u s D n u s Noster P i u s Div. Provid. P P . XI,
a p p r o b a r e dignatus est.

SACRA CONGREGATIO DE RELIGIOSIS


I
DECRETUM
CIRCA INDULTA PROROGANDI CAPITULUM GENERALE

F a c t u m est aliquando, praecipue d u r a n t e bello, ut haec Sacra Congregatio alicui Ordini aut Congregationi religiosae indultum prorogandi
celebrationem Capituli- generalis ob peculiaria t e m p o r u m a u t rerum
adiuncta concesserit cum clausula ad n u t u m S. Sedis .
Ne a u t e m diutius Capitulorum generalium celebratio differatur,
Sacra Congregatio de Religiosis, o m n i b u s diligenter perpensis, m a n d a t
ut quaelibet Religio a u t Congregatio religiosa, q u a e i n d u l t u m cum praedicta clausula obtinuerit, Capitulum sine m o r a celebrare debeat, non
ultra finem proximi anni 1923. C a r e n t ergo Superiores generales ad
q u o s pertinet, Capitulum ita m a t u r e convocare ad n o r m a m constitut i o n u m , ut intra praedictum tempus eius celebratio locum h a b e r e possit.
Contrariis q u i b u s c u m q u e minime o b s t a n t i b u s .
D a t u m R o m a e , ex Secretaria Sacrae Congregationis de Religiosis,
die 23 iulii 1922.
C.

CARD.

LAURENTI,

Praefectus.

L. % S.
Maurus M. Serafini, Ab. O. S. B., Secretarius.

S. Congregatio Consistorialis

429

II
APPROBATIONES
S s m u s D n u s Noster P i u s P p . XI, decretis Sacrae Congregationis de
Religiosis, h a r u m q u a e s e q u u n t u r religionum Constitutiones definitive
approbavit, scilicet:
10 iunii 1922. Congregationis F r a t r u m Scholarum C h r i s t i a n a r u m
de Hibernia, vulgo Christian Brothers n u n c u p a t a e , c u i u s d o m u s princeps in archidioecesi Dublinensi sita est.
Congregationis Sororum Tertii Ordinis Sancti Francisci, a Iesu
Infante n u n c u p a t a e , cuius d o m u s princeps in ipsa civitate Asisiensi
sita est.
Congregationis S o r o r u m U r s u l i n a r u m Hieronymitarum, cuius
d o m u s princeps in oppido dioecesis Bergomensi vulgo Gandino sita est.

SAGRA CONGREGATIO RITUUM


I
NEAPOLITANA SEU BISUXTINA
BEATIFICATIONIS

ET

CANONIZATIONIS

VEN.

SERVAE

DEI

IOANNAE

ANTIDAE

THOURET, FUNDATRICIS INSTITUTI SORORUM A CARITATE.


SUPER DUBIO

An constet de virtutibus theologalibus, Fide, Spe et Caritate


proximum',

nec

non

de

cardinalibus, Prudentia,

ei lemperantia earumque adnexis, in gradu heroico,

in Deum et

Iustitia, Fortitudine
in casu

et

ad

effectum, de quo agitur?


Q u e m a d m o d u m est in more positum, atque ipsa cuiusvis a d s t r u e n dae d e m o n s t r a n d a e q u e quaestionis fert postulatque n a t u r a , circa probationum instructum, q u i b u s praenobilis haec regitur et s u s t e n t a t u r Causa,
diu copioseque in primis est disceptatum eo sane consilio, ut eaedem,
q u a e in m e d i u m proferuntur, probationes, u t r u m tales revera essent,
quales e praescripto iuris r e q u i r u n t u r , certum fieret a t q u e exploratum.

430

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Equidem, cum p r i m u m , a n n o millesimo octingentesimo nonagsimo


quinto, in ecclesiastica Neapolitana curia super sanctitatis vitae, virtutum et miraculorum fama Ancillae Dei I o a n n a e Antidae T h o u r e t canonica episcopali iure inita est inquisitio, cunctos inter, qui auditi t u n c
perpensique fuerunt testes, tres d u m t a x a t vix invenire fuit, qui e a m d e m
n o v e r a n t Dei F a m u l a m . Quibus idcirco tribus t a n t u m m o d o testibus
proprie vereque iuridica confici debuisset probatio, q u a n d o q u i d e m , vel
ipso communi efflagitante iure, cum oculati s u p p e t u n t testes, si qui de
auditu praeterea occurrant, ii nonnisi adminiculi loco s u n t h a b e n d i .
I d q u e eo vel magis ad istas transferri est o p u s Beatificationis et Canonizationis causas, quo excellentia e a r u m p r a e s t a t a t q u e g r a v i t a s : inde
profecto fit, ut, q u u m p r a e omnibus, q u a e in h u m a n i s a d h i b e n t u r p r o bationibus, nulla potior illa dari possit a t q u e dignior, q u a e ex oculatis
p r o m a n a t t e s t i b u s ; ea quippe rem facit physice evidentem testibus, qui
viderunt, et insimul facit moraliter in summo gradu evidentem iudicibus,
qui non viderunt (Benedictus XIV, lib. III, cap. 1, n. 2); isthaec proinde
hisce in Beatificationis et Canonizationis causis, velut o r d i n a r i a et propria, existimanda sit probatio, utpote q u a e ipsarum queat e x a e q u a r e
gravitatem. Et revera, si de peculiari q u o d a m sermo n u n c esset facto
eoque satis augustos praefinitosque inter limites circumscripto, n u l l u m
dubium, quin eiusmodi probandi factum t o t u m ferendum esset o n u s a
tribus praefatis de visu testibus. Sed de virtutibus modo quaestio q u u m
esset, pro iis dignoscendis certoque diiudicandis universam compertam
habere oportet vitae Servae Dei seriem eiusque agendi rationem ; ad hoc
vero insufficientes o m n i n o p l a n e q u e i m p a r e s tres illi exsistunt t e s t e s ;
ideoque, ut ipsius expediendae Causae adesset potestas, ad beneficium
seu privilegium confugere necesse fuit indirectae seu subsidiariae, q u a m
vocant, probationis.
Haec a u t e m q u u m sita in eo sit, ut e testibus coaiescat de auditu
q u a n d o q u e a videntibus q u a n d o q u e non, variisque r o b o r e t u r adminiculis, idoneis ad vim et auctoritatem faciendam, iam facile patet q u a n t u m
praedicto ex capite superior exstet seque p r o d a t huiusce, de q u a agitur,
conditio prae nonnullis aliis antiquis Causis. In istis enim, dilato per
plura interdum saecula iudicialium actorum initio, traditionem oralem,
hoc n o m i n e dignam, a r u m o r e quodam vel a fama apte discernere difficile
saepenumero evadit negotium. H o m i n u m n a m q u e singulae repetendae
l u s t r a n d a e q u e s u n t ante actae aetates, ut innotescat, an oralis traditio
ab oculatis testibus s u a m traxerit originem et per viventium subinde
sermones iugiter constanterque perseverans ad novissima haec u s q u e
manaverit tempora. Aequalia insuper afferenda s u n t documenta iisque

S. Congregatio Rituum

431

praedita notis dotibusque, q u a s s a n a e critices deposcunt normae. Iamvero, etsi eadem indirecta seu subsidiaria superius descripta iudiciali
probatione, rei q u a d a m necessitate, in ista q u o q u e sua, q u a m agunt,
Causa, uti fruique c o g a n t u r actores, eoque posito probandi genere,
duplicandus propterea erit miraculorum n u m e r u s , ut quod ex humano
testimonio deest, divino compensetur: n i h i l o m i n u s , d u m in praesenti
Causa coaeva fideque historica digna m i n i m e desiderantur d o c u m e n t a ,
ad testes a u t e m q u o d potissimum attinet, ne oculati illi tres vix recenseri
videantur, in ordinaria quaestione rogati, nedum in h o c eodem ordinario processu, sed in ipsis etiam apostolicis inquisitionibus qui excussi
fuerunt, m a x i m a ex parte, testes s u n t de auditu a videntibus. Quod
sane idem profecto est ac dicere, i p s u m iam in propatulo esse primigenium oralis traditionis fontem, quin ulterius ullimode i n q u i r e n d u s sit
seduloque p e r v e s t i g a n d a .
Ita ab extrinseca a l l a t a r u m p r o b a t i o n u m facie, ad intimam digredienti ipsarum p r o b a t i o n u m s u b s t a n t i a m cuique prudenti viro magni
ponderis maximeque cum totius Causae s u m m a coniunctum visum hoc
fuit, ut videlicet naviter a t t e n t e q u e eam quaereret perspectamque sibi
facere studeret, q u a in christianis tractandis virtutibus venerabilis Serva
Dei I o a n n a Antida T h o u r e t p r a e d i t a fuerit, animi comparationem. Quumque, per integram discurrendo ipsius F a m u l a e Dei aetatem, instituisset
ille inquisitionem, inquisitionis eiusdem exitus hic fuit, ut nimirum,
quoties de caritate Dei deque p r o x i m o r u m caritate, de incolumi servando t u e n d o q u e o m n i u m pretiosissimo catholicae fidei t h e s a u r o , de
offensa Dei vel m i n i m a vitanda, de proprii m u n e r i s fideliter religioseque adimplendis p a r t i b u s agebatur, toties eamdem suspicere licuerit et
admirari Dei Ancillam adeo p r o m p t a m p a r a t a m q u e , ut medias inter
gravissimas i n t e r n a s externasque difficultates, quin subsisteret u m q u a m ,
multoque minus regrederetur, alacriori immo infractoque animo illud
prosecuta u s q u e fuerit christianae perfectionis iter, quod m a t u r e a d m o d u m generoseque fuerat ingressa. Q u a m ob rem, q u u m per integram
suae vitae cursum, a p r i m a n e m p e aetate ad obitum u s q u e , ea, ceu
n u p e r videre fuit, se gesserit ratione Dei F a m u l a , heroice eadem se
gessisse dicenda est, p r o u t ex ipsa descendit vera atque g e r m a n a heroicitatis notione. Neque heroicam venerabilis Ancillae Dei virtutem plus
semel eclypsim fuisse p a s s a m facta ostendunt, q u a e , ut contra facerent,
in medium fuerant prolata. Nam, si, uti oportet, u n a simul cum omnib u s peculiaribus adiunctis, sicut reapse acciderunt, eadem inspiciantur
et p e n s e n t u r facta, statim t u n c levique negotio confirmatur et patescit,
a u t heroicae n o n r e p u g n a r e virtuti, a u t cum ea posse componi, a u t

432 '

'

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

etiam heroicam virtutem firmare magis a t q u e in maiorem m e r i t a m q u e


lucem proferre, q u e m a d m o d u m q u a diligentia p r a e s t a t ac dexteritate
s u a d e r e et evincere pro viribus adnisus est P a t r o n u s egregius.
H a c itaque via et ratione p l a n a m potius a t q u e expeditam praeclarae Causae h u i u s sese perhibuit diiudicatio, post e x o r n a t a m praesertim sacroque h u i c Ordini exhibitam additionalem Apostolicam inquisitionem B i s u n t i n a m , ita n e m p e , ut, q u a e , heroicis super virtutibus
abhinc q u i n q u e n n i u m fuerat instituta, perfici absolvique potuerit actio ;
binas siquidem q u a e praecesserant Congregationes, a n t e p r a e p a r a t o r i a m
scilicet et p r a e p a r a t o r i a m , generalis s u b s e c u t a est Congregatio, q u a e
die vigesima septima superioris mensis iunii, coram Sanctissimo Domino
nostro Pio P a p a XI coacta fuit. In q u a a Revmo Cardinali Ianuario Granito Pignatelli di Belmonte, causae Relatore, s e q u e n s ad discutiendum
propositum est Dubium : An constet de virtutibus theologalibus, Fide, Spe
et Caritate in Deum et proximum; nec non de cardinalibus, Prudentia,
Iustitia, Fortitudine et Temperantia earumque adnexis Venerabilis Servae
Pei Ioannae Antidae Thouret, in gradu heroico, in casu et ad effectum,
de quo agitur? O m n e s qui convenerant t u m R e v m i Cardinales t u m P a t r e s
Consultores sua quisque ex ordine suffragia ediderant, quibus t a m e n
auditis et perpensis, Sanctissimus D o m i n u s noster a d s t a n t i b u s indixit
preces, q u a r u m ope Ipse a Spiritu sapientiae et consilii ad s u p r e m u m
proferendum iudicium illustraretur. Q u u m q u e mentem S u a m aperire
statuisset, hodiernam designavit diem Dominicam V post P e n t e c o s t e n ;
eapropter, divina Hostia ferventer oblata, ad Vaticanas Aedes arcessiri
iussit R e v m o s Cardinales A n t o n i u m Vico, Episcopum P o r t u e n s e m et
S. Rufinae, sacrae r i t u u m Congregationi P r a e f e c t u m , et I a n u a r i u m
Granito Pignatelli di Belmonte, Episcopum A l b a n e n s e m , causaeque
Relatorem, u n a cum R. P. Angelo. Mariani, Fidei P r o m o t o r e generali,
meque insimul infrascripto Secretario, eisdemque adstantibus, solemniter
p r o n u n t i a v i t : Ita constare de virtutibus theologalibus, Fide, Spe et Caritate in Deum et proximum; nec non de cardinalibus, Prudentia, Iustitia,
Fortitudine et
Temperantia earumque adnexis venerabilis Servae Dei
Ioannae Antidae Thouret, in gradu heroico, ut procedi possit ad ulteriora;
ad discussionem nempe quatuor miraculorum.
Hoc a u t e m Decretum publici iuris fieri, et in acta sacrae r i t u u m
Congregationis referri m a n d a v i t septimo idus iulii, a n n o MCMXXII.
i$l A. CARD. VICO, E p . P o r t u e n . et S. Rufinae,

S. B. G. Praefectus.

h.

S.

Alexander

Verde,

Secretarius.

S. Congregatio tituum

433

II
MEDIOLANEN.
BEATIFICATIONIS ET CANONIZATIONIS SERVI DEI CONTA RDI FERRINI, VIRI LAICI,
PROFESSORIS ATHENAEI PAPIENSIS ET ALIORUM.

Inter illustres Ecclesiae filios iii statu et conditione saeculari viventes,


q u o s haec a l m a m a t e r omni tempore Christo genuit, eiusque fide, lege
et gratia instruit ac sanctificat, merito r e c e n s e n d u s est C o n t a r d u s Ferrini, a l u m n u s , doctor ac praeceptor in Universitate studiorum, ingenio,
d o c t r i n a et virtute n o t u s a t q u e clarus, simulque societatis religiosae et
civilis decus et o r n a m e n t u m . Mediolani ortus die 4 aprilis a n n o 1859,
, parentes probitate ac religione p r a e s t a n t e s sortitus est, R i n a l d u m , scientiarum n a t u r a l i u m cultorem et professorem, et Aloisiam Buccellati, cuius
a m o r e , solertia m o r u m q u e suavitate, a n i m o r u m consensio a t q u e integritas in familia s e r v a b a n t u r . Eadem die natali Dei F a m u l u s sancto
b a p t i s m a t e regeneratus, deinde, a n n o 1863, sacro chrismate confirmatus,
ad sanctam Synaxim primitus a d m i s s u s est. A pueritia catechesi, orationi aliisque pietatis exercitationibus diligenter intentus, utpote ex
filiis n a t u maior, o p e r a m p a r e n t i b u s libentissime suppeditabat auxiliariam in educatione christiana fratris ac sororum. Elementariis atque
gymnasii studiis in Instituto Boselli cum laude absolutis, Lycaeum,
Beocariae n o m i n e h o n e s t a t u m , adiit. Papiam deinde concessit pro studiis Universitatis, ibique, inter Conlegii Borromaei a l u m n o s adscitus, a
m o d e r a t o r i b u s et condiscipulis o p t i m u m disciplinae, studii ac pietatis
retulit testimonium. Inter cetera fertur quod ipse, mense mariali, sodales
perducere satagebat ad aliquod t e m p l u m , praesertim Ssmi Nominis Iesu,
ad a u d i e n d o s sermones de Beatissima Maria Virgine, de qua, etiam saepissime familiariter conversando, eos cum intellectu et fervore alloquebatur. E m e n s o Athenaei curriculo atque certamine feliciter superato,
plenis suffragiis pecuniarium p r a e m i u m c o n s e q u u t u s est, studiis supe
rioribus in extero Athenaeo perficiendis a s s i g n a t u m ; ideoque Berolinum
a n n o 1880 missus est, ut in illa celebrata Universitate scientiam iuris
uberius acquireret. - Litteris m u n i t u s , q u i b u s Episcopus P a p i a e Riboldi
Episcopo Breslaviae iuvenem sibi n o t i s s i m u m et, q u o d maxime refert,
virtutum laude acceptissimum, c o m m e n d a b a t , C o n t a r d u s Ferrini illuc
pervenit, ibique n u m q u a m de pristino vivendi more remisit. Ad eccleACTA, vol. XIV, n. n. 25-7-22.

31

434

Acta

Apostolicae Sedis

Commentarium

Officiale

siam sanctae Ursulae et ad Sacra saepe accedebat singulisque d i e b u s


festis ac dominicis divino convivio se recreare curabat, ecclesiam q u o q u e
sanctae Edwigis adibat, ubi solemnia p e r a g e b a t u r , q u a n d o q u e cum
processione augustissimi Sacramenti. Egregium fidei ac devotionis spectaculum, q u o d in h a c ecclesia die dominica exhibebatur, suis amicis
Oontardus ita scripto n a r r a b a t : Se vedeste, la domenica mattina, il
numeroso stuolo di studenti cattolici universitari in sant'Edwige, ove
si raccolgono, assistere per pi di due ore in devoto raccoglimento
alla funzioni della Chiesa, trasecolereste di meraviglia e benedireste
meco il Signore, che davvero non fecit taliter omni nationi. E r a v a m o
tutti fratelli, tutti partecipi della stessa fede ed animati dagli stessi
s e n t i m e n t i . Nauseato t a n t e volte al triste spettacolo di corruzione, mi
rallegrava tanto sorriso di cielo su quelle fronti giovanili, che aspet tavano meco con gioia tranquilla e serena il Corpo di Cristo (Scritti
religiosi, pag. 56 et 240). Spectaculum vere m a g n u m et i u c u n d u m , Deo,
angelis, hominibus acceptissimum, maiore n u m e r o et splendidiore forma,
R o m a e , i n h a c sancti Petri sede, n u p e r r i m e r e n o v a t u m et amplificatum,
occasione faustissimi et internationalis XXVI Congressus Eucharistici!
Interim Contardus primum inter Athenaei catholicos sodales se adscripsit, eisque, leges contra Ecclesiae iura ac libertatem in illa regione
latas itnprobantibus, libentissime adhaesit. Deinceps, piis consociation i b u s sancti Vincentii a Paulo et Ssmi Sacramenti n o m e n dedit, illar u m q u e officia caritatis et religionis fideliter observavit. Unde Episcopus
Bresla viens is, litteris ad Episcopum Papiensem Riboldi datis, iuvenem
Ferrini potentem lingua germanica, scientia et pietate appellavit, simulque
congratulatus est Italiae si multos possideret iuvenes Contardo similes. Studiis romani iuris feliciter expletis et a germanicis professoribus
maxime c o m m e n d a t u s , Dei F a m u l u s , scientiae causa, Parisiis aliquantulum diversatus est, inde R o m a m venit, ubi tres menses mansit, n o n
solum ad perfectiorem iuris r o m a n i cognitionem ex bibliothecis U r b i s
et peritorum consultationibus h a u r i e n d a m , sed praecipue ad civilitatis
et religionis catholicae t r o p h a e a et m o n u m e n t a invisenda, ad sanctorum
Apostolorum Petri et Pauli, principalium Urbis p a t r o n o r u m , sepulcra
v e n e r a n d a et ad R o m a n u m Pontificem, Petri successorem et Christi
Vicarium, devotissimo amoris, fidei et obedientiae testimonio h o n r a n d u m . Quod religiosissime praestitit, q u a n d o a Leone P a p a XIII, fel. r e c ,
in vaticanis aedibus benignissime exceptus a t q u e a u g u s t a praesentia et
p a t e r n a benevolentia recreatus, ab eodem S a c r u m litante, et ipse adsistens, caelesti pabulo sancte refectus et delectatus fuit. - Volvente
a n n o 1884, Dei F a m u l u s , viginti q u a t u o r a n n o s t a n t u m agens, scientiam.
a

8. Congregatio Rituum

435

i u r i s tradidit in Papiensi Athenaeo. P a u l o post, n e m p e a n n o 1887, facto


periculo victor, Messanam petiit, ibique iuris magisterium exercuit. Anno
a u t e m 1890 in Mutinensi Athenaeo, doctoribus et discipulis collaetantibus, in doctorem iuris electus est. Denique, mense octobri a n n i 1894,
in Papiensi Athenaeo, u n a n i m i doctorum suffragio, praeceptor inter ipsos
cooptatus est. - Ubique scientiae et pietatis praeclaras exhibuit demonstrationes, consalutatus uti sancti I o a n n i s B e r c h m a n s imitator. Illius
optima vivendi ratio et in veritate p r o p a g a n d a apostolatus, mirifice
p a t e n t et illustrantur tum ex pluribus g r a v i b u s q u e scriptis editis, t u m
ex doctis ac eruditis disputationibus, t u m d e m u m ex concordi cuiusque
ordinis civium ac s a p i e n t u m testimonio. Neque solum litterarum et
scientiarum libros pervolutabat, sed mentem ac pietatem assidue fovebat
lectione Sacrae Scripturae, praecipue Epistolarum sancti Pauli, a t q u e
o p e r u m s a n c t o r u m P a t r u m et Ecclesiae Doctorum, necnon Ludovici de
P o n t e Guida spirituale et T h o m a e a Kern pis De imitatione'Christi.
F e r u n t Gontardum quotidie Sacro interesse, caeleste p a b u l u m recipere, augustissimum S a c r a m e n t u m visitare, spiritalibus industriis sese
aliosque perficere, reverentiam et obedientiam sanctae Ecclesiae eiusque
visibili capiti R o m a n o Pontifici sincera mente, totoque corde et ore profiteri, a t q u e Ecclesiae iurium s t r e n u u m defensorem, potissimum in r e b u s
iuridicis et socialibus, c o n s t a n t e r se praebere. Papiae sedem et domicilium h a b e n s , d u m vacationum tempore Sunae a p u d suos p r o p i n q u o s
rusticari solitus erat, itemque Mediolani apud parentes morabatur, Cont a r d u s , in t a n t a m civium et e x t e r o r u m existimationem devenit, ut eum
F e r r i n i a n a e familiae alterum Aloisium vocare n o n dubitarent. Alacri
studio Ecclesiae et societatis civilis utilitatem provexit, piis operibus
t u t a n d i s et christiani matrimonii sanctitati et indissolubili unitati vindicandae, ne a nefanda divortii lege rescindi attentaretur. Doctrinis
falsis et peregrinis p r o r s u s alienus, continuo m a g n a m spem fovebat,
ut h u m a n a societas, cooperantibus b o n a e voluntatis et u t r i u s q u e sexus
personis et institutionibus, u n a cum legitimis liberisque scholis, lycaeis
et athenaeis catholicis, bonis christianisque principiis et moribus inform a r e t u r . F a x i t Deus - aiebat - ut ego videam Crucem Christi debito
h o n o r i u b i c u m q u e t e r r a r u m restitutam: t u n c libenter studioseque can tabo canticum: Nunc. dimittis, Domine, servum tuum in pace!. Quod
C o n t a r d u s concupivit et videre n o n potuit, i m m a t u r a morte p r a e r e p t u s ,
a t q u e o m n e s sanae mentis et actionis a d h u c exoptant, omnipotente et
miserante Deo/ eiusdem h u m a n a e societatis auctore et g u b e r n a t o r e
s u p r e m o , desperare n o n licet. - I t a q u e , die 5 octobris a n n o 1902, Dei
F a m u l u s , q u u m ab ecclesia S o r o r u m Ursulinarum, ubi sanctissimam

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Eucharistiam s u m p s e r a t , rediret, vehementi-febri correptus, m o r b o m a g i s


in dies ingravescente, S a c r a m e n t i s m o r i e n t i u m et benedictione papali
refectus ac r o b o r a t u s , preces iaculatorias in I e s u m R e d e m p t o r e m et in
Deiparam Virginem Mariam ingeminans, oculis m a n i b u s q u e in caelum
elevatis, ad b e a t a m p a t r i a m evolavit, die decimaseptima eiusdem mensis
et a n n i , in aetate q u a d r a g i n t a t r i u m t a n t u m a n n o r u m . - Exsequiis ritu
solemni celebratis, cuiusque ordinis civibus convenientibus, corpus Contardi Ferrini, prius in sepulcreto, dein in conditorio a familia exstructo
depositum est, a d s t a n t i b u s u l t r a c e n t u m q u i n q u a g i n t a adolescentibus
cum viris ecclesiasticis et laicis, a t q u e s e r m o n e s in laudem defuncti
h a b e n t i b u s parocho Bongiovanni et professore Meda, publicae ac meritissimae existimationis et venerationis contesti b u s . - Interea fama sanctitatis q u a m Dei F a m u l u s Mediolani aliisque in locis, ubi c o m m o r a t u s
fuerat, vivens sibi acquisierat, post eius obitum magis clara et diffusa,
R. D. Caroli Pellegrini, praepositi parochi Basilicae Sancti Calimerii,
solerti cura, Archiepiscopalem Curiam Mediolanensem pernio vit ad acta
processualia super ea, Ordinaria auctoritate, conficienda, aliis q u o q u e
processibus rogatorialibus aucta. Quibus o m n i b u s absolutis et Romam
ad s a c r o r u m r i t u u m Congregationem transmissis, servato iuris ordine,
atque scriptorum revisione rite peracta, q u u m nihil obstet q u o m i n u s ad
ulteriora procedatur, instante Rmo Dno Angelo Rotta, Basilicae Vaticanae Canonico, h u i u s causae postulatore, attentisque litteris q u o r u n d a m
E m o r u m S. R. E. Cardinalium, p r a e e u n t e Archiepiscopo Mediolanensi
Cardinali Andrea Ferrari, fel. r e c , inter q u o s merito ac iure commem o r a n t u r Iosephus Sarto, postea P i u s P a p a X, iacobus Delia Chiesa,
postea Benedictus P a p a XV, et Achilleus-Ratti, hodie Beatissimus P a t e r
Pius XI, qui t a n t u m virum Mediolani novit eiusque bonis verbis et
exemplis instructus, o p t i m u m de ipso tulit testimonium, h a n c C a u s a m
usque in p r a e s e n s peculiari favore prosecutus, r o g a t u q u o q u e p l u r i u m
Archiepiscoporum et Episcoporum, itemque Capitulorum, Ordinum et
Congregationum religiosarum, n e c n o n illustrium virorum, praesidum ac
professorum e publicis Ijycaeis a t q u e Athenaeis Italiae a t q u e exterae
regionis, E m u s ac R m u s D n u s Cardinalis R a p h a e l Merry del Val, Patriarchalis Basilicae sancti Petri Archipresbyter et eiusdem Causae P o n e n s
seu Relator, in Ordinariis sacrorum r i t u u m Congregationis comitiis
s u b s i g n a t a die ad vaticanas aedes coadunatis, sequens d u b i u m discut i e n d u m proposuit : An signanda sit Commissio introductionis Causae,
in casu et ad effectum de quo agitur? Et Emi ac R m i P a t r e s sacris
t u e n d i s ritibus praepositi, post relationem ipsius Emi P o n e n t i s , audito
etiam voce et scripto R. P. D. Angelo Mariani, Fidei promotore gene-

437

8. Congregatio Rituum

rali, o m n i b u s accurate perpensis, rescribere censuerunt : Affirmative,


seu Commissionem esse signandam, si Sanctissimo placuerit. Die 4 iulii m%
F a c t a p o s t m o d u m super his Sanctissimo Domino nostro Pio Papae XI per subscriptum sacrae r i t u u m Congregationis Secretarium relatione, Sanctitas S u a rescriptum eiusdem sacrae Congregationis r a t u m
h a b e n s , propria m a n u signare dignata est Commissionem Introductionis
Causae beatificationis et canonizationis Servi Dei Contardi Ferrini,
viri laici, professoris Athenaei Papiensis et aliorum, die 6 eisdem mense
et a n n o .
g A. CARD. VICO, E p . P o r t u e n . et S. Rufinae,

S., R. C. Praefectus.
h. % S.
Alexander Verde,

Secretarius.

III
DUBIUM
DE NOVIS QUIBUSDAM CALICIS FORMIS

Sacrae Rituum Congregationi propositum est sequens d u b i u m :


Utrum liceat, q u a t u o r calices, q u o r u m effigies in ephemeride Benedtktinische Monatschrift (Beuron, 1920, n. 3 4) exhibentur, quique ibidem
in textu pag. 168 184 elogiis efferuntur et n o m i n i b u s " PocuJum caeleste - Genimina vitae - Fios de Virgine - Virga Jesse insigniuntur,
in Missae sacrificio a d h i b e r e ? .

Et Sacra eadem Congregatio, audito specialis Commissionis voto,


o n n i b u s inspectis ac perpensis, rescribendum censuit : Ad R m u m Dnum
Ordinarium loci, qui curet ne calices a formis traditionalibus differant,
ob periculum effundendi sacras Species et excitandi admirationem .
Atque ita rescripsit ac declaravit die 30 iunii 1922.
g A. CARD. VICO, E p . P o r t u e n . et S. Rufinae,

S. R. C. Praefectus.
L. $ S.
Alexander

Verde,

Secretarius.

433

A c t u

A p o s t o l i c a e

S e d i s

C o m m e n t a r i u m

O f f i c i a l e

DIARIUM ROMANAE CURIAE


Marted 11 luglio 19%% la Santit di Nostro Signore,
ba ricevuto in Udienza solenne S. E. il Signor MARCELLO
T. DE ALVEAR, Presidente eletto della Repubblica Argenti aa.

S. CONGREGAZIONE DEL CONCILIO


AVVISO
Si rende noto che il Sacerdote D. Giuseppe Valentini, gi Canonico-parroco di San Clemente in Galluccio nella diocesi di Teano, non ha alcuna
autorizzazione per raccogliere elemosine di sante Messe.
Roma, dalla Segreteria della Sacra Congregazione del Concilio, 30 giugno 1922.
G. Mori, Segretario.

S. CONGREGAZIONE DI PROPAGANDA FIDE


In conformit al Motu proprio Romanorum Pontificum (3 maggio 1922),
che costituisce su pi larga base e pi vasto programma la Pia Opera della
Propagazione della Fede e ne trasferisce la sede centrale in Roma, stato
formato il Consiglio Generale Superiore di essa.
Lo compongono i seguenti Prelati:
Presidente: Monsig. Pietro Fumasoni Biondi, Arcivescovo titolare di Dioelea, Segretario della Sacra Congregazione di Propaganda Fide.
Vice-Presidente: Monsig. Augusto Boudinhon.
Consiglieri: I Presidenti dei singoli Consigli Centrali Nazionali dell'Opera,
e inoltre i sottonotati personaggi residenti in Roma ed appartenenti alle
varie nazionalit:
Monsig. Amerigo David, per la Germania, Austria e Baviera; Monsig.
Bernardo Eras, per l'Olanda; Monsig. Gioacchino lovani, per la Spagna: Monsig. Filippo Augusto Lajoie, per il Canada; Monsig. Adriano Mercado y Riera,
per l'America del Sud ; Monsig. Carlo 0' Hern, per gli Stati Uniti ; Monsig. Giovanni Prior, per l'Inghilterra; Monsig. Angelo Roncalli, per l'Italia; Monsig.
Carlo De T' Serclaes, per il Belgio; Monsig. Gastone Vanneufville, per la
Francia.
A questi in. progresso di tempo saranno aggiunti i rappresentanti di altre
nazionalit.
Ne Segretario Cenerate: Monsig. Giuseppe Nogara.

439

Diarium Romanae Curiae

S. CONGREGAZIONE. DEI .RITJ


-

'

Marted 4 luglio 1922, nel Palazzo Apostolico Valicano, si tenutaria.


Congregazione Ordinaria dei Sacri Riti, nella quale al giudizio degli Emi e
Revmi Signori Cardinali componenti la medesima, sono state sottoposte le
seguenti Cause:
1) Introduzione della Causa di Beatificazione e Canonizzazione del Servo
di Dio Contardo Ferrini, Professore dell'Universit di Pavia.
2) Intorno alla revisione degli scritti della Serva di Dio Maria Crocefssa Di Rosa, Fondatrice dell'Istituto delle .Ancelle della Carit.
3) Intorno alla concessione ed approvazione dell'Officio proprio con la
Messa e dell'Elogio da inserire nel Martirologio dell'Ordine dei Predicatoli, in
onore del Bealo Andrea Franchi, Vescovo di Pistoia, dello stesso Ordine.
Marted 18 luglio 1922, nel Palazzo Apostolico Vaticano, con.l'intervento
degli Emi e Revmi Signori Cardinali e col voto dei Revmi Prelati e Consultori Teologi, componenti la Sacra Congregazione dei Riti, si tenuta la Congregazione Preparatoria, per discutere sul dubbio intorno a tre miracoli, che
si asseriscono operati da Dio per intercessine del Venerabile Servo di Dio
Michele Garicots, Sacerdote secolare, Fondatore dei Preti del Saero Cuore di
Ges, volgarmente detta di Betharram: i quali miracoli vengono proposti per
la Beatificazione del medesimo Servo di Dio.

S EG R ETERI A DI STATO
NOMINE
Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre si degnato di
nominare:
5

luglio

li

16

22

1922. L'Emo sig. Card. Camillo Laurenti, Prefetto della Sacra


Congregas ione dei Religiosi,

L'Emo sig. Card. Donato Sbarretti, Protettore delle Suore


della Carit del Sacro Cuore di Ges, in Madrid.

Gli Emi signori Cardinali Oreste Giorgi e Camillo Laurenti,


Membri della Sacra Congregazione per la Chiesa
Orientale.

L'Eiho sig. Card. Camillo Laurenti, Protettore della Congregazione degli Oblati di San Giuseppe.

L'Eolo sig. Card. Oreste Giorgi, Protettore delle Suore Orsoline della Unione Romana.

L'Emo sig. Card. Camillo Laurenti, Protettore delle Suore


ciantellate, di Pistoia.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

440

Con Brevi Apostolici ii Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si ;


degnato di nominare:
Assistente al Soglio Pontifcio :
13

luglio

1922. Monsig. Federico Eis, Vescovo titolare di Bita.


Protonotarii Apostolici ad instar participantium:

' 5 maggio 1922. Monsig. Cornelio Thomas, dell' archidiocesi di Baltimora.


22 giugno

Monsig. Carlo Rebord, della diocesi di Annecy.


23

Monsig. Nelson H. Baker, della diocesi di Buffalo.


26

Monsig. Guglielmo Pinnington, dell'archid. di Liverpool.


4 luglio

Monsig. Benedetto Martins Junior, dell'archid. di Braga.


b -

Monsig. Matteo delli Muti, dell'archidiocesi di Manfredonia.


10

-
Monsig. Ambrogio Portaluppi, dell'archidiocesi di Milano.

Monsig. Enrico Fabre, dell'archidiocesi di Albi.


Prelati Domestici di S S.:
6 maggio 1922. Mons y. Giacomo Mattews, dell'archidiocesi di Baltimora.
>>

Mons y. Patrizio C. Gavan, della medesima archidiocesi.

Edoardo Giovanni Wunder, della medesima archid.


Mons:
8

Mons] y. Luigi Stickney, della medesima archidiocesi.

Monsi r. Adolfo Fh, della diocesi di San Gallo.


1 giugno

2
Monsi y. Giovanni Meier, della diocesi di Winona (U. S. A.).

Mons] r. Edmondo 0' Coniiel, della medesima diocesi.

Monsi Giuseppe Lefage, della diocesi di Annecy.


19

Monsi r. Enrico Masquilier, della diocesi di Lilla.


20

Monsj r. Francesco De Vito, della diocesi di Teggiano.


21
Monsi Giovanni Nestori, della diocesi di Chiavari.
22

Mns] Luigi de Marco, dell'archidiocesi di Chieti.

Monsi y. Domenico Coia, della medesima archidiocesi.

Mons] Vincenzo Sstito, della diocesi di Squillace.


23

Monsi Ferdinando Kolb, della diocesi di Buffalo.

_
Mons] y. Carlo E. Duffy, della medesima diocesi.

Mons y. Francesco Kasprzak, della medesima diocesi.

Mons] y. Giovanni Nash, della medesima diocesi.

Monsi y. Riccardo 0' Brien, della medesima diocesi.

Mons y. Ges Andrs, della diocesi di Ciudad Real.

Mons y. Alberto dLIorio (Roma).


':
X. Alberto Hayes, della diocesi di Syracuse.

Monsi

y. Giacomo Martino Kirwin, della diocesi di Galveston.

Mons
24

26
Mons y. Giovanni Cocchinetti, della diocesi di Novara.

1 luglio
Mons: y. Francesco Cocola, della diocesi di Bisceglie.

3
Mons y. Giuseppe Smith, della diocesi di Cleveland.

Monsi Giacomo 0' Learg, della medesima diocesi,

Mons r. Francesco T. Moran, della medesima diocesi.

.
Mons] y. Nicola Pfeil, della medesima diocesi.

Mons y, Antonio Giordani, dell'archidiocesi di Camerino.


4
>>

>>

Diarium Romanae Curiae

5
6
14

15

18

luglio

>>

>>

1922.

Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.

441

Angelo Gobbetti, della diocesi di Cremona. .


Tommaso Grce,-dell'archidiocesi di Halifax.
Giacomo Humble, dell'archidiocesi di Glasgow. "
Enrico Forbes, della medesima archidiocesi.
Giacomo Mac Kenna, dell'archid. di Wellington.
Patrizio Giuseppe Power, della medesima archid.
Patrizio Me Inerney, della diocesi' di Leavenworth.
Tommaso H. Kinsella, della' medesima diocesi.
Luigi Ferralis, della diocesi di S. Marco e Bisignano.

ONORIFICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio XT, felicemente regnante, si
degnato di conferire le seguenti onorificenze:
La Gran Croce dell'Ordine Piano :
4

luglio

10

1922. Al sig. marchese D. Giovanni Sacchetti, Foriere maggiore


dei SS. PP. AA.
A S. E. il sig. Marcello T. De Alvear, Presidente eletto della
Repubblica Argentina.
La Placca dell'Ordine Piano:

19

luglio

1922. Al sig. conte Francesco Bezzi-Scali,, Tenente della Guardia


Nobile Pontifcia.
Il

Cavalierato dell'Ordine Piano:

19 luglio 1922. Al sig.; con te Carlo Pocci, Guardia Nobile Pontificia.


La Placca 'dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe militare :
29 giugno 1922. Al sig. comm. Edoardo Tabanelli, Comandante della Guardia
,
,
Palatina.
La Commenda dell'Ordine" di S. Gregorio Magno, classe civile:
19 giugno 1922. Al sig. M. Giorgio Minoret, dell'archidiocesi di Parigi.
3 luglio

Al sig. prof. Siro Grimaldi, dell'archidiocesi di Siena.


4 -

Al sig. Oreste Neri (Roma).


La Commenda dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe militare:
18

luglio

1922. I sig. marchese Luigi Lepri, Cadetto nella Guardia Nobile


Pontifcia.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

442

Il Cavalierato dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:


22
23

giugno 1922. Al

Al

Al

28
Al
Al
1 luglio
>>

Al
3

Al

Al

Al
4

Al
8
Al
15
*

>>

sig.,Ferdinando Carozzi, dll'archidiocesi di Torino.


sig- Edoardo Broussand, della diocesi di Angoulme.
sig. Alessandro Waley, dll'archidiocesi di Westminster.
sig. Giulio Giraud, della diocesi di Grenoble.
sig. Michele Labi anca, dll'archidiocesi di Trani.
sig: Arnoldo De Mascarel, della diocesi di Poitiers.
sig. Ludovico Boinot, della medesima diocesi.
sig. Giorgio de Rogier, della medesima diocesi.
sig- Paolo Fon tant, della medesima diocesi.
sig. ing. Giulio Alessandri, dll'archidiocesi di Firenze.
sig. Paolo Donelan Hoskins, dll'archidiocesi di Wellington.

il Cavalierato dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe militare:


29 giugno

10

luglio

1922. Al sig. Alfredo Coretti, Tenente della Guardia Palatina


d'onore.

Al sig Luigi Bonatti, Tenente della Guardia Palatina d'onore.

Al sig. tenente colonnello Luigi A. Cassinelli, addetto militare alla Legazione della Repubblica Argentina
a Parigi.

Al sig. capitano di corvetta Francesco A. engolea, addetto


navale alla medesima Legazione.
. La Gran Croce dell'Ordine di S. Silvestro Papa:

10

luglio

1922. A S. E. il sig. Daniele Garcia Mansilla, Ministro della Repubblica Argentina presso la Santa Sede.

Al sig. Alberto F. Figueroa, Segretario generale della presidenza della Repubblica Argentina.

La Commenda con Placca dell' Ordine di S. Silvestro Papa


10
21

luglio

1922. Al sig Adamo Bnites Alvear, Segretario generale aggiunto


della Presidenza della Repubblica Argentina.

Al sig. Don Carlo Fernandez Concha.


Il Cavalierato dell'Ordine di S. Silvestro Papa:

20 giugno 1922. Al sig. Gaetano Basilici (Roma).

Diarium- Romanae Curiae

443

i\l A G G IO R DOM A TO DI S U A S A N T I T
NOMINE
Con Biglietti di S. E. Rma Monsignor Maggiordomo, il Santo Padre si
degnato di nominare:
Camerieri Segreti soprannumerari di S. S.:
11 marzo 1922.

13
;

18

20 aprile

17 giugno

20

22

23

26

27

'

Monsig. Ottavio Marenghi (Roma).


Monsig. Giuseppe Tellarini (Roma).
Monsig. Oreste Fraschetti (Roma).
Monsig. Giuseppe Baldi (Roma).
Monsig. Arturo Mazzoni (Roma).
Monsig. Amedeo Bernardini (Roma).
Monsig. Enrico Quattrocolo (Roma).
Monsig. Filippo Bernardini (Roma).
Monsig. Andrea B. Meehan, della diocesi di Rochester.
Monsig. Cesare Mambretti, dll'archidiocesi di Milano.
Monsig. Giuseppe Nmeti, della diocesi del Gran Varadino.
Monsig. Arnoldo Pataky, della medesima diocesi.
Monsig. Vendelino Szab, della medesima diocesi.
Monsig. Gabriele ^eandeau, della diocesi di La Rochelle-e
Saintes.
Monsig. Alessio Meneau, della medesima diocesi.
Monsig. Eugenio Clontour, della medesima diocesi.
Monsig. Amatore Vasquez Cambn, della diocesi di Vittoria.
Monsig. Carlo Gandy, della diocesi di Plymouth.
Monsig. Edmondo G. Britt, della diocesi di Buffalo.
Monsig. Arnoldo Hoffmann, della diocesi di Cassovia.
Monsig. Nicola Pfeiffer, della medesima diocesi.
Monsig. Andrea Sikorszky, della medesima diocesi.
Monsig. Adriano Dienes de Zebegny, della medesima diocesi.
Monsig. Salvatore La Cava, della diocesi di Calanzaro.
Monsig. Michele Atella, dll'archidiocesi di Cosenza.
Monsig. Arturo Gervasi (Roma).
Monsig. Emanuele Pereira iunior, dll'archidiocesi di Braga.
Monsig. Luigi Manzi, dll'archidiocesi di Amalfi.
Monsig. Andrea Proto, della medesima archidiocesi.
Monsig. Alessio Apuzzo, della medesima archidiocesi.
Monsig. Marcantonio Manzi, della medesima archidiocesi.
Monsig. Alessio Usenicnik, della diocesi di Lubiana.
Monsig. Tommaso Zupan, della medesima diocesi.
Monsig. Vittorio Steska, della medesima diocesi.
Monsig. Giuseppe Debevec, della medesima diocesi.
Monsig. Giuseppe Dostal, della medesima diocesi.
Monsig. Giuseppe Ujcic, della medesima diocesi.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

444
27 giugno

28
30

>>

3
.

>\,

1922. Monsig. Giovanni Rogers, della diocesi di S. Francisco in


California.

Monsig. Giacomo Cantwell, della medesima diocesi.

Monsig. Pietro Mller (Roma).


-
Monsig. Giacomo Rossi, della diocesi di Bergamo.

Monsig. Giuseppe Carminati, della medesima diocesi.

Monsig. Vittorio Masoni, della medesima diocesi.

Monsig. Andrea Mancini, della medesima diocesi.

Monsig. Filippo Monti, della medesima diocesi.

Monsig. Giuseppe Frigerio, della medesima diocesi.

Monsig. Angelo Tognoli, dlia medesima diocesi.


. Monsig. Noradino Torricella, della medesima diocesi.

Monsig. Santo Balduzzi, della medesima diocesi.


>
Monsig. Giov. Battista Ruggeri, della medesima diocesi.

Monsig. Luigi Drago, della medesima diocesi.

Monsig. Agostino De Matteis, dell'archidiocesi di Benevento.

Monsig. Tommaso Caliandro, della diocesi di Termoli.


luglio
Monsig. Salvatore Fedele, dell'archidiocesi di Gaeta.

Monsig. Salvatore Leccese, della medesima archidiocesi.

Monsig. Francesco Notarianni, della medesima archidiocesi.

Monsig. Giuseppe Agostini, della diocesi di Treviso.

Monsig. Luigi Fischer, dell'archidiocesi di Olmtz.

Monsig. Vittore Valha, della medesima archidiocesi.

Monsig. Massimo Nobili, della diocesi di Massa.

Monsig. Ettore Andream, della medesima diocesi.

Monsig; Alessandro Guerrieri, della medesima diocesi.

Monsig. Vincenzo Nani, della medesima diocesi.

Monsig. Giuseppe Corona, della medesima diocesi.

. Monsig. "Silvio Giovannoli, della medesima diocesi.

Monsig. Leone Manzetti, della diocesi di Baltimora (S. U. A.).

Monsig. Angelo Varisco, della archidiocesi di Milano.

Monsig. Gaetano Cicognani (Roma).

Monsig. Luigi Scipioni, della archidiocesi di Urbino.

Monsig, Giacomo Ghio, della medesima archidiocesi.

Monsig. Ugo Aiuti, della medesima archidiocesi.

Monsig. Odoardo Petrangolini, della medesima archidiocesi.


.
Monsig. Giuseppe Lugaresi, della diocesi di Cesena,

Monsig. Antonio Kjuder, della diocesi di Trieste.

Monsig. Antonio Ellner, della medesima diocesi.

Monsig. Ugo Mioni, della medesima diocesi.


Monsig. Polidoro Benedini, della diocesi di Mantova.
. ' : Monsig. Eugenio Martini, della medesima diocesi.

^ Monsig. Giuseppe Sartori, della medesima diocesi.

Monsig. Lorenzo Monaco, della archidiocesi di Brindisi.


:
Monsig. Teodoro Cajulo, della medesima archidiocesi.

Monsig. Emilio Hoenning 0'Carroll (Roma).

Monsig. Pio Paschini (Roma).

Monsig. Giuseppe Sacco (Roma).

Monsig. Virgilio Vaiceli i (Roma).

Monsig. Aldo Laghi (Roma).

Monsig. Vincenzo Misuraca (Roma).

Diarium Romanae Curiae

7
8
11

12

luglio

1932.

->

13

14

18

19

20

21

Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.

445

Nazareno Recanatini, dll'archidiocesi di Ancona.


Callisto Cesano* della diocesi di Pinerolo.
Filippo Pirri (Roma).
Sante Peviani, della diocesi di Lodi.
Giuseppe De Vio, dll'archidiocesi di Gaeta.
Carlo Signorelli, della diocesi di Bergamo.
Giuseppe Alessandro Fernandes (resid. Calcutta).
Lorenzo Natale Le Bron de\Vexela, della diocesi
di Ru rem onda.
Monsig. Enrico Everts, della medesima diocesi.
Monsig. Enrico Giuseppe Wouters, della medesima diocesi.
Monsig. Pietro Leonardo Driessen, della medesima diocesi.
Monsig. Zoltano Viz, delia diocesi di Vacia.
Monsig. Ladislao Kontur, della medesima diocesi.
Monsig. Gustavo Schwarcz, della medesima diocesi."
Monsig. Emerico Sandula, della medesima diocesi.
Monsig. Eugenio Toldy, della medesima diocesi.
Monsig. Ladislao Klrik, della medesima diocesi.
Monsig. Ladislao Majer, della medesima diocesi.
Monsig. Velimiro Horvath, della medesima diocesi.
Monsig. Giovanni Liebner de Kakucs, della medesima diocesi.
Monsig. Giovanni Fehr, della medesima diocesi.
Monsig. Oreste Baronetto, della diocesi di Pinerolo.
Monsig. Clemente Meistermann, della diocesi di Mnster.
Monsig. Clemente Barbieri, della diocesi di Arezzo.
Monsig. Giovanni Geisler, della diocesi di Bressanone.
Monsig. Alfredo Cavagna, deirarchidiocesi di Milano.
Monsig. Angelo Zappettini, della diocesi di S. Sepolcro.
Monsig. Nehmatalla Tohm, dll'archidiocesi Maronita di
Cipro.
Monsig. Nehmatalla A ad, della medesima archidiocesi.
Monsig. Giuseppe Hayek, della medesima archidiocesi.
Monsig. Fedele Caroli, dll'archidiocesi di Taranto:
Monsig. Carmine Vincenti (Roma).
Monsig. Pasquale Bardaro, della diocesi di Lacedonia.
Monsig. Giuseppe Stanghetta (Roma).
Monsig. Francesco Piazza (Roma).
Monsig. Maurilio Silvani, della diocesi di Alessandria.
Monsig. Luigi Del Magro, dll'archidiocesi di Lucca.
Monsig. Angelo Fancellu, della dioc. di Ampurias e Tempio.
Monsig. Francesco Cimino, della medesima diocesi.
Monsig. Giuseppe Laurenti, della medesima diocesi.
Monsig. Luigi Banken, della diocesi di Bois-le-Duc.
Monsig. Filiberto Van den Heuvel, della medesima diocesi.
Monsig. Leonardo Berkvens, della medesima diocesi.
Monsig. Giovanni Van den Hevel, della medesima diocesi.
Monsig. Antonio Mutsaers, della medesima diocesi.
Monsig. Mainardo Van Oss, della medesima diocesi.
Monsig. Guglielmo Vlker, della medesima diocesi.
Monsig." Giovanni Selten, della medesima diocesi.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

446
21

luglio

1922. Monsig. Lorenzo Dijkmans, della diocesi di Bois-le-Duc.


Monsig. Gerardo Van der Boer, della medesima diocesi.

Monsig. Carlo Chiarlo, dell'archidiocesi di Lucca.

Camerieri segreti di Spada e Cappa soprannumerari di S. S. :


31
:

20
22

26

28
1
5

marzo

1922. Il sig. Nicola Federico Brady, dell'archidiocesi di NewYork.


aprile

Il sig. visconte Felice d'Arjuzon, dell'archidiocesi di Parigi.


giugno

Il sig. Carlo Guglielmo Clifford, della diocesi di Shrews


bury.

Il sig. Carlo Alberto Jocteau, dell'archidiocesi di Torino.

->
Il sig. cav. Leone Kenny, dell'archidiocesi di Melbourne.

Il sig. conte Giuseppe Gastone La Caille, dell'archidiocesi


di Parigi.

Il sig. Giorgio Bertrand, della medesima archidiocesi.

Il sig. Wilfrido Howell, della diocesi di Plymouth.

.
Il sig. Raimondo del Balzo dei duchi di Presenzano, delTarchidiocesi di Napoli.
luglio
,
Il sig. marchese Carlo Serra y Pickman, delFarchidiocesi
di Siviglia.

Il sig. marchese Ferdinando de Jbarra, della diocesi di


Vittoria.
Carnei iet i d'onore in abito paonazzo di S. S.

11

13
18
31
10
17

22
23

26

27
1
5

marzo 1922. Monsig. Arcangelo Bruni (Roma).

Monsig. Antonio Nicol (Roma - Acerenza e Matera).

' Monsig. l'ilippo Tesa (Roma).

Monsig. Pietro Ercole (Roma).

Monsig. Pietro Biagioi (Roma).

Monsig. Americo Guidi (Roma).

Monsig. Tancredi Tani (Koma).

Monsig. Giovarmi Floersh, della diocesi di Nashville (S. U.).

Monsig. Giuseppe Dineen, dell'archidiocesi di New-York.


aprile
Monsig. Antonio Maria Dos Santos Portugal, del Patriarcato di Lisbona;
giugno
Monsig. Andrea Kriston, dell'archidiocesi di Agria.

Monsig. Carlo Subik, della medesima archidiocesi.

Monsig. Tihamr Tth, della medesima archidiocesi.


, Monsig. Tommaso Frioni (Roma).

Monsig. Barnaba Tost, della diocesi di Cassovia.

Monsig. Michele Paly, della medesima diocesi.

Monsig. Adalberto Wiek, della medesima diocesi.

Monsig. Pietro Catelli, della diocesi di Como.

Monsig. Francesco Rimmaudo, dell'archidiocesi di Siracusa.

Monsig. Ferdinando Ricca, della medesima archidiocesi.

Monsig. Guglielmo Liddy, della diocesi di Syracuse (S. U.).


luglio
Monsig. Benvenuto de Souza, del Patriarcato di Lisbona.

Monsig. Luigi Battelli, deirarchidiocesi di Urbino.

Diarium Romanae Curiae

11
12

14

21

luglio

1922.
'

Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.

447

Vincenzo Sealori, della diocesi di Mantova.


Emilio Caiola, della medesima diocesi.
Francesco Nardo, dell'archidioc. di Santa Severina.
Serafino De.Bellis, della diocesi di Palestrina.
Enrico Andrea Poels, della diocesi di Ruremonda.
Emilio Valenzuela, dll'archidiocesi di Bogota.
Andrea Restrepo Sanz, della medesima archidioc.
Adriano Hermus, della diocesi di Bois-le-Duc.
Giovanni Spranger, della medesima diocesi.
Antonio Vermeulen, della medesima diocesi.
Francesco Lambermont, della medesima diocesi.
Endrico van Hussen, della medesima diocesi.
Giuseppe Sujis, della medesima diocesi.

Camerieri d'onore di Spada e Cappa soprannumerari di S. S.


26 aprile 1922. U sig. conte Paolo Ceccopieri (Roma).
17 ghigno

Il sig. Andrea Anastasio, dll'archidiocesi di Amalfi.


22

Il sig. Antonio Bottero, della diocesi di Treviso.


,

Il sig. Giovanni Domenech y Mart, della diocesi di Barcellona.


L luglio

U sig. Celestino Carretero Ferre, dll'archidiocesi di Granada.


4

Il sig. avv. Angelo D'Alessandri (Roma).


7

Il sig. Giuseppe Luigi de Montalvo y Garcia-Camba, della


diocesi di Madrid-Alcal.

11 sig. Emanuele de Montalvo y Goin, della medesima diocesi.


17

li sig. Nazareno Bianchini, della diocesi di Viterbo e Tuscania.


20

Il sig. Fortunato Pisapia, della diocesi di Cava e Sarno.

11 sig. Francesco Lavitrano, della medesima diocesi.


Cappellani Segreti d'onore di S. S. :
28
30

giugno 1922. Monsig. Sosio D'Angelo, della diocesi di Sessa Aurunca.

Monsig. Giovanni De Guglielmo, dll'archidiocesi di Benevento.


6
luglio

Monsig. Augusto Bertazzoni, della diocesi di Mantova.

Monsig. Francesco Orsatti, della medesima diocesi.



*

Monsig. Dionisio Balzo, della medesima diocesi.


12

Monsig. Stefano Pini (Roma).


Cappellani d'onore extra Urbem di S. S.:
16
5

marzo 1922. Monsig. Dante Biagiotti, della diocesi di Pescia.


luglio

Monsig. Giuseppe Augusto Ferreira, dll'archidiocesi di


- Braga.

Monsig. Emmanuele Gioacchino de Paiva, della diocesi di


Funchal.

.448

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Camerieri d'onore extra Urbem di S. S.:


27 giugno 1922. Monsig. Tommaso Boninsegna, della diocesi di Trento.
12 luglio

Monsig. Giacomo Espar Maranges, della diocesi di Tarazona.

NECROLOGIO
29 giugno 1922. Monsig. Carlo Pietropali, Arcivescovo titolare di Calcide.
11 luglio

Monsig. Pietro Armengaudio Valenzuela, Arcivescovo titolare di Gangra.

Annus XIV"- Vol. XIV

7 Augusti 1922

Num. 13

ACTA APOSTOLICAE SEDIS


COMMENTARIUM OFFICIALE

ACTA P I I PP. XI
EPISTOLA

APOSTOLICA

AD EMUM P. D. CAIETANUM BISLET S. R. E. CARDINALEM

PROTODIACONUM

PRAEFECTUM SACRI CONSILII SEMINARIIS ET STUDIORUM UNIVERSITATIBUS


CURANDIS: DE SEMINARIIS ET DE STUDIIS CLERICORUM.

PIUS

PP. XI

DILECTE FILI NOSTER


SALUTEM ET APOSTOLICAM BENEDICTIONEM

Officiorum ominum sanctissimorum, quaecumque Apostolici m/uneris amplitudo complectitur, nullum sane nec
maius est nec patet latius, quam curare et efficere ut Ecclesiae ad divina sua munia obeunda bonorum ministrorum
satis magna copia suppetat. Id enim est eiusmodi, quod Ecclesiae et dignitatem et efficientiam et vitam ipsam coniunctam habet; quodque ad salutem humani generis tam interest quam quod maxime : siquidem quae mundo parta sunt
a Iesu Christo Redemptore immensa beneficia, ea non cum
hominibus nisi per ministros Christi et dispensatores mysteriorum Dei communicantur. Iam vero ex hac beati Petri
Cathedra, in qua nullo merito Nostro divinitus collocati sumus, circumspicientibus Nobis eum, qui proximis Nostris
curis demandatus est, orbem catholicum, existimare licet ex
ACTA, vol. XIV, n. 13. 7 - 8 - 9 * 2 .

32

450

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

una parte quae et quam magnae sint animarum necessitates,


, ex altera autem quam non eis plurifariam clerus,, pro sua
praesertim paucitate, sufficiat : difficultatesque ad eum rite
supplendum, quae iam gravissimae aderant, quanto factae
sint recentis belli damnis iacturisque graviores. Quod si
omnibus, quotquot divinae gloriae alienaeque saluti student,
longeque ante alios sacris Pastoribus, permolestum accidat
oportet, facile intelligitur Nos, cum omnium Ecclesiarum
curam sustineamus, multo vehementius 'quam ceteros, eam
ipsam ob causam anxios esse atque sollicitos. Itaque in exordio Pontificatus maximi nihil Nobis est antiquius, quam: singulare quoddam studium ad rem tanti momenti conferre :
praecipueque advocatam adhibere operam istius Urbani
Consilii cuius est educationem doctrinamque sacrae iuventutis universae moderari. Novimus enim multa iam a decessoribus Nostris eodem Consilio, ut instrumento, usis peropportune esse praescripta, quae Nos et valde probamus omnia
et Nostrae auctoritatis suffragio confirmamus : verum nonnulla ex iis sunt, quae omnino volumus eo vel impensius urgeri, tamquam sancto proposito maxime conducibilia. Quapropter ad te,, dilecte fili Noster, eiusdem sacri Consilii
praefectum, has damus litteras, ut quemadmodum huius Nostrae tantae sollicitudinis in primis es particeps, ita ad ea
significanda quae eamdem levare possunt, te ipso interprete
utamur.
Principio, quoniam sacri ordinis Ecclesiaeque rationes
artissime, uti diximus, inter se cohaerent, non est dubitandum) quin omni tempore satis hominum a Deo ad sacerdotium
destinetur ; alioquin necessaria in re Deus unquam deesset
Ecclesiae suae, quod nefas est dicere.
Quamquam hac ipsa in re, aeque ac in ceteris quae ad
communem animarum salutem opus sunt, ea divinae providentiae lex valet, ut communes preces amplissimum locum
habeant ad impetrandum. Apertum enim notumque omni-

Acta Pii PP. XI

"

451

bus est illud : Messis quidem multa, operarii autem pauci.


Rogate ergo Dominum messis, ut mittat operarios in messem
suam. Quoniam igitur huic officio optimus quisque satisfacere, Ecclesia praeeunte, consuevit, iam ut candidatorum ad
sacra numerus acerescat, in primis servari cupimus optamusque quod in iuris canonici Codice ita praescriptum est :
Dent operam sacerdotes, praesertim parochi, ut pueros, qui
indicia praebeant ecclesiasticae vocationis, peculiaribus
curis a saeculi contagiis arceant, ad pietatem informent,
primis litterarum studiis imbuant divinaeque in eis vocationis germen foveant
Qui quidem, ubi maturum! tempus
esse iudicaverint, suos alumnos studebunt sacro alicui
Seminario tradere in disciplinam, ut in eis quod ipsi inchoaverint, rite perficiatur. Quod si huic rei tenuitas adolescentulorum fuerit impedimento, nec sacerdotes sumptus
suppeditare ipsi possint, bonorum animos excitent ad succurrendum, proposita rei tum sanctitate, tum etiam incredibili utilitate. Quo loco facere non possumus quin rogemus
omnes,quicumque Ecclesiam diligunt, ut illud Opus vocationum ecclesiasticarum quod, pueris spei bonae et domi
et apud parochos et intra Seminariorum septa sedulo adiuvandis, salubriter institutum est, omni foveant studio atque
promoveant.
Illud enimvero maximae Nobis est curae, modisque
omnibus efficiendum est, quod decessores Nostri Leo XIII
et Pius X saepius praeceperunt, ut sacra Seminaria, nisi ad
eam rem, cuius causa condita sunt, ne adhibeantur, id est
ad sacrorum administros, ut oportet, instituendos. Quare non
modo in eis locus esse non debet pueris vel adolescentulis,
qui nullam ad sacerdotium praeferant propensionem voluntatis, - horum enim consuetudo clericis mirum quantum
obest - sed etiam cum pietatis exercitationes, tum ratio studiorum, tum ipsum gubernationis genus huc omnino spe1

MATTH. I X , 37, 38.

Can. 1353.

Acta Apostolicae Sedis - 'Commentarium Officiale

ctent oportet, ut ad perfunctionem! divini muneris accommodato alumnorum animi praeparentur. Haec esto Seminariorum omnium, nullo excepto, sanctissima lex; cui quidem si religiosius usque adhuc obtemperatum esset, tanta fere ubique
non esset paucitas sacerdotum. Nam hoc est in proclivi, quae
non congruenter suae propriae naturae regantur Seminaria,
ea suum quidem retinere nomen, re autem vera societati
civili multum prodesse posse, at sacro ordini vix aliquid aut
omnino nihil proficere.
Iam quomodo constituta esse oporteat Seminaria ut idonea exsistant sacerdotibus educandis, qui et a pietate et a
doctrina bene instructi sint, non est Nobis in animo hic explicare : dumtaxat nonnulla sunt, quae praecipue, ut maximi
momenti et ponderis, cupimus, dilecte fili Noster, universos
sacrorum Antistites diligenter attendere.
Primum est de linguae latinae studio in litterariis clericorum ludis omni cura fovendo atque provehendo, quam
linguam scientia et usu habere perceptam, non tam humanitatis et litterarum, quam religionis interest. Etenim)Ecclesia,
ut quae et nationes omnes complexu suo contineat, et usque
ad consummationem saeculorum sit permansura, et prorsus
a sui gubernatione vulgus arceat, sermonem suapte natura
requirit universalem, immutabilem, non vulgarem. Huiusmodi cum sit sermo latinus, divinitus provisum est ut is mirifico esset usui Ecclesiae docenti, idemque Christifidelibus
doctioribus ex omni gente magnum ministraret vinculum
unitatis; iis dando scilicet non solum unde, vel locorum intervallo disiuncti vel in unum locum congregati, facile inter
se sensa mentis et consilia conferrent, sed etiam, quod maius
est, unde, quae Ecclesiae matris sunt, altius cognoscerent
et cum Ecclesiae capite artius cohaererent. Utraque de
causa, ut cetera omittamus, liquet clerum, ante alios, latinae
linguae perstudiosum esse oportere; neque enim hic laudes
persequimur, quibus hoc commendatur loquendi genus, pressura, locuples, numerosum, maiestatis plenum et dignitatis

Acta Pii PP. XI

453

quod mire dixeris comparatum ad serviendum Romani Pontificatus gloriae, ad quem ipsa Imperii sedes tamquam hereditate pervenerit. Quod si in quopiam homine laico, qui quidem sit tinctus litteris, latinae linguae, quam dicere catholicam vere possumus, ignoratio quemdam amoris erga Ecclesiam languorem indicat, quanto magis omnes clericos,
quotquot sunt, decet eiusdem linguae satis gnaros esse atque
peritos ! Horum profecto est latinitatem tanto tueri constantius, quanto a sapientiae catholicae adversariis qui saec. XVJ
Europae in una Fidei doctrina consensionem labefactarunt,
acrius eam norunt oppugnatami. Quare - quod ipsum in iure
canonico cautum est - in litterarum ludis, ubi spes sacri
ordinis adolescunt, accuratissime sermone latino volumus
alumnos institui, hanc etiam ob causam, ne deinde, cum ad
maiores disciplinas accesserint, quae latine utique et tradendae et percipiendae sunt, fat, ut prae sermonis inscitia
plenam doctrinarum intelligentiam assequi non possint, nedum se exercere scholasticis illis disputationibus, quibus
egregie iuvenum acuuntur ingenia ad defensionem veritatis.
Ita iam non continget, quod saepius dolemus fieri, ut nostri
clerici sacerdotesque, cum haud satis operae litterarum latinarum studio dederint, neglectis Patrum Doctorumque Ecclesiae copiosis voluminibus, quibus Fidei dogmata exhibentur cum dilucide proposita tum invicte defensa, idoneam
sibi doctrinae copiam a recentioribus petant auctoribus, in
quibus fere non modo perspicuum dicendi genus et accurata
disserendi ratio solet, sed fidelis etiam dogmatum interpretatio desiderari. Quae igitur Paulus Timotheum admonuit :
1

Formam habe sanorum verborum ... Depositum custodi, devitans profanas vocum novitates, oppositiones falsi nominis scientiae, quam quidam promittentes circa fidem exci3

derunt, haec, si unquam alias, his praesertim temporibus


1

Cod. I. C , can. 1364.


II Tim., i, 13.
I Tim., vi, 20, 21.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

454

valent, cum varias errorum fallacias, scientiae nomine spe-,


cieque obtectas, nimis multi usque quaque venditare consueverunt. Has autem quis detegere possit ac redarguere, nisi
Eidei dogmatum probe sensum teneat vimque verborum quibus solemniter sunt expressa, denique nisi ipsum, quo Ecclesia utitur, sermonem calleat ?
Alterum in quo singularem Episcoporum vigilantiam
requirimus, ad altiora adolescentis cleri studia pertinet.
Ommino quae hac de re sunt in iure canonico providentissime statuta, ea sancte inviolateque observari debent, si
quidem consilium est sacerdotum parare copiam, qui tantae
magnitudini muneris impares non sint. Confecto igitur litterarum curriculo, ncstri alumni, ut sacrae Theologiae
aptam praeparationem adhibeant, minimum biennio diligentissime in Philosophiae studio versentur. Scholasticam
intelligimus Philosophiam, a sanctis Patribus Scholaeque
Doctoribus quadam laborum continuatione naviter expolitam, ac denique opera et ingenio Thomae Aquinatis ad summum perfectionis gradum adductam, quam quidem decessor
Noster illustris Leo XIII Fidei propugnaculum ac veluti
firmum Religionis munimentum appellare non dubitavit.
Profecto ipsius Leonis magna laus est Philosophiam Christianam, excitato Doctoris Angelici amore cultuque, instaurasse : atque etiam sic iudicamus, omnium rerum), quas in
diuturno Pontificatu pro Ecclesia et pro societate civili utilissime gesserit, hoc adeo fuisse caput, ut si cetera non adessent, haec una res satis esset ad tanti Pontificis nomen immortalitati commendandum. Itaque in primis sibi curae
habeant magistri Philosophiae in hac disciplina clericis tradenda non solum rationem seu methodum, verum etiam doctrinam et principia sequi sancti Thomae : idque eo faciant
vel studiosius, quod sciunt nullum Ecclesiae Doctorem mo1

Cod. I. C, can. 1365 et 1366.


Litt. Enc. Aeterni Patris.

Acta Pii PP. XI

455

dernistis ceterisque fidei catholicae hostibus ita esse terrori


ac formidini, ut Aquinatem.
Quod autem de Philosophia dicimus, idem est de sacrae
Theologiae disciplina intelligendum. Nam, ut Sixti V verbis utamur : Huius quidem tam salutaris scientiae cogni tio et exercitatio, quae ab uberrimis divinarum Littera rum, Summorum Pontificum, Sanctorum Patrum et Conci ciliorum fontibus dimanat, certe semper maximum Eccle siae adiumentum afierre potuit, sive ad Scripturas ipsas
<( vere et sane intelligendas et interpretandas, sive ad Patres
securius et utilius perlegendos et explicandos, sive ad va ros errores et haereses detegendas et refellendas ; his vero
(( novissimis diebus, quibus iam advenerunt tempora illa
periculosa ab Apostolo descripta, et homines blasphemi>
superbi et seductores proficiunt in peius, errantes et alios
in errorem mittentes, sane catholicae Fidei dogmatibus
(( confirmandis et haeresibus confutandis pernecessaria
est . Etenim id quod efficit ut hoc disciplinae genus vim
scientiae veri nominis habeat, in eoque - ut desideratissimus
decessor Noster praeclare a i t - plena sit, quantum per
humanam rationem licet, explicatio invictaque defensio traditae divinitus veritatis , nihil est aliud nisi Philosophia
Scholastica, duce et magistro Aquinate, in usum ipsius sacrae disciplinae conversa. Hinc apta illa et inter se nexa
rerum et causarum cohaerentia, ille ordo et dispositio
tamquam militum in pugnando instructio, illae dilucidae
definitiones et distinctiones, illa argumentorum firma tas
et acutissimae disputationes, quibus lux a tenebris, verum
(( a falso distinguitur, haereticorum mendacia, multis prae stigiis et fallaciis involuta, tamquam veste detracta, pace tefiunt et denudantur . Consequens est, non bene sacrae
iuventuti consulere,, qui omnem de Theologia institutionem,
1

Bulla Triumphantis, an. 1588.


Motu proprio De Romana Sancti Thomae Academia, an.

BENEDICTUS X V ,

SIXTUS V, 1. C.

1914.

456

Acta Apostolicae Sectis - Commentarium Officiale

scholastica ratione neglecta, ad positivam methodum, ut


dicitur, exigendam putent; multoque minus eos officio suo
satisfacere, qui huius doctrinae magisterium non aliter
exerceant, nisi ordinem seriemque dogmatum atque haeresum doctis disquisitionibus exsequendo. Illa enim positiva
methodus necessario quidem scholasticae adiungenda est,
sed sola non sufficit ; cum bene comparari nostros oporteat
ad Fidei veritatem non modo convincendam, sed illustrandam etiam ac defendendam ; Fidei autem dogmata contrariosque errores ex ordine temporum recensere, ecclesiasticae quidem historiae est, non vero munus Theologiae.
Tertio loco, quod ad clericorum studia pertinet, qui, pro
conscientia officii, ea moderetur, non is profecto praescriptiones iuris canonici negliget de Theologia pastorali: imo
plurimum tribuet huic disciplinae, qua quidem proxime
animarum quaeritur salus. Nec vero dumtaxat, quam sancte
sint divina tractanda, praecipiet ; sed praeterea quemadmodum sint maiore semper cum fructu hominibus applicanda.
In quo ei erit temporum habenda ratio diligentissime. Multa
enim in populi christiani mores rerum cursus induxit, patrum nostrorum inaudita temjporibus : quae pernovisse
hodie sacerdotem! oportet, ut nova novis remedia malis in
Iesu Christi virtute reperiat, et salutarem Religionis vim in
omnes venas afferat humanae societatis,
Denique scito, dilecte Fili Noster, admodum cordi Nobis illud esse quod pariter in iuris canonici Codice statui1

tur : Si constitui Seminarium 'dioecesanum nequeat, aut in


constituto Seminario conveniens institutio, praesertim in
philosophicis ac theologicis disciplinis, desideretur, Episcopus alumnos in alienum Seminarium mittat, nisi Seminarium interdioecesanum vel regionale, auctoritate apostolica,
2

constitutum fuerit. In quo quidem optandum est ut Episcopi, quorum id refert, Apostolicae Sedis providentiam ae1

Cod. I. C., can. 1365 3.

Can. 1354

3.

Acta Pii PP. XI

457

stiment eique libentibus animis suffragentur. Quam multi


enim sunt, qui vel moderatorum praeceptorumque inopia,
vel f ortunarum angustiis, vel alia de causa nequeunt adolescentes clericos, si quos habent maioribus studiis maturos,
apud se curare, ut dignum est, instituendos ? Iis igitur, ut
possent permagno sui muneris officio fungi, opportune haec
Apostolica Sedes opitulata est, conditis, maxime per Italiam,
in singularum regionum commodum, nonnullis Seminariis,
iisque praesidum doctorumque nobilitate florentibus, unde
sacerdotes exsisterent ad omne opus bonum instructi, paratique se devovere totos Dei gloriae animarumque saluti.
Nos equidem id instituti genus, in quo sapientia aeque ac
munificentia decessorum Nostrorum Pii X et Benedicti XV
spectata est, cum sartum et tectum conservare volumus, tum
etiam, quantum est in Nobis, omni ope in maius provehere. At vero par est et consentaneum, sacrorum quoque Antistites, qui eius sint regionis, cuius gratia Seminarium huiusmodi sit excitatum, debere omnes eidem pro virili parte
prospicere. Quos quidem rogamus, ne inviti id faciant, quod
non solum comimainis ab eis, sed propriae etiam ipsorum utilitatis ratio postulat. Etenim si reputaverint - quod res est suam cuiusque causam hic agi, et Seminarium interdioecesanum vel regionale suarum cuique dioecesium Seminarii
maioris instar esse, in quo ipsi eadem iura eademque officia
singuli habeant, nihil sane, quod intelligant a se in eius bonum conferri posse, unquam recusabunt.
Haec habuimus, dilecte Fili Noster, ad te de clericorum
institutione scribere. Iam istius, cui praees, Urbani Consilii
erit curare, ut tum in sacris Seminariis Collegiisque clericorum, tum in magnis Lyceis et facultatibus seu doctorum ordinibus, quicumque eidem Consilio subiecti sunt,
ea diligenter ubique ad effectum adducantur. Eadem ipsa
igitur, ex auctoritate Nostra, omnibus, quorum interest, tu
significatos. Deprecante autem Virgine beatissima, Eius

458

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Matre qui est Sacerdos in aeternum, confidimus rem magno


cum emolumento sacri ordinis, Dei miserentis gratia, successuram.
Auspicem! interea divinorum munerum ac peculiaris
Nostrae benevolentiae testem;, apostolicam benedictionem
tibi, dilecte Fili Noster, amantissime impertimus.
Datum Romae apud Sanctum Petrum die i mensis augusti, anno MCMXXII, Pontificatus Nostri primo.
PIUS

PP. XI

S. Congregatio Consistorialis

459 ^

ACTA SS. CONGREGATIONUM


SACKA CONGREGATIO CONSISTORIALIS

PROVISIO ECCLESIARUM
S s m u s D n u s Noster Pius divina Providentia P P . XI, decretis Sacrae
Congregationis Consistorialis, h a s q u a e s e q u u n t u r Ecclesias de proprio
singulas P a s t o r e providit, n i m i r u m :
23 iunii 1922. Titulari archiepiscopali Ecclesiae Cabasitanae
praefecit R. P. D. H o n o r a t u m Halle, h a c t e n u s Episcopum titularem Pergamensem.
6 iulii. Cathedrali Ecclesiae Manizalensi, R. D. Tiberium Salazar,
p a r o c h u m loci vulgo Sonson in archidioecesi Medellinensi.
21 iulii. Titulari episcopali Ecclesiae Modrensi, R. P. D. Stephan u m Rojas, h a c t e n u s Episcopum Garzonensem.
2 augusti. Titulari archiepiscopali Ecclesiae Gangrensi,R. P. Adrian u m Smets, Delegatum Apostolicum in Perside.

SACRA CONGREGATIO CONCILII


BARULEN.
COLLATIONIS CANONICATUUM

12 novembris 1921 et Id iunii 1922


Antiqua S. Mariae maioris collegiata, in urbe B a r u lensi, vulgo Barletta, erecta, tribus dignitatibus, idest archipresbyteratu
et d u o b u s c a n t o r a t i b u s , constabat, u n a cum 30 portionibus seu officiis.
Clemens XII, Bulla In suprema, die 29 iunii 1731, reservata ut a n t e a
S. Sedi collatione e a r u m d e m trium dignitatum, ceteras 30 portiones seu
officia in totidem canonicatus erexit, q u o r u m collationem ipsi Capitulo
concessit quoties Apostolicae reservationes etaffectiones non obstarent.
SPECIES FACTI.

. 460

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Verum Cappellanus maior regiae C a m e r a e S. Clarae, Neapoli,


q u a d a m sententia diei 9 decembris 1786, collegiatam S. Mariae maioris
et eius Capitulum declaravit regii p a t r o n a t u s , ideoque ius. eligendi et
n o m i n a n d i archipresbyterum aliosque capitulares regi u t r i u s q u e Siciliae attribuit. Q u u m vero Capitulum collegiale S. Mariae maioris s u a s *
h a c de re querelas movisset regi F e r d i n a n d o , hic, rescripto diei 17 aprilis 1790, reservata sibi archipresbyteratus collatione, idem C a p i t u l u m
r e d i n t e g r a n d u m iussit in possessione eligendi more solito capitulares,
eosque sibi p r a e s e n t a n d i pro regia a p p r o b a t i o n e et confirmatione.
Dein P i u s IX, Bulla Imperscrutabili diei 21 aprilis 1860, m e m o r a t a m
S. Mariae maioris Collegiatam in cathedralem aeque principaliter metropolitanae Tranensi u n i t a m erexit, e a m q u e componi statuit 4 dignitatibus
(i. e. archipresbyteratu, archidiaconatu, primiceriatu et t h e s a u r a r i atu),
n e c n o n 20 canonicis ac 12 beneficiatis, simulque, S. Sedi reservata primae
dignitatis seu archipresbyteratus collatione, p r o aliorum c a n o n i c a t u u m
provisione Archiepiscopo pro tempore Barulensi facultatem indulsit tres
digniores ecclesiasticos viros ex universo clero Barulen. laudato utrius que Siciliae Regi eiusque legitimis * successoribus p r a e s e n t a n d i ut ex
iis t r i b u s u n u m nominet, qui ab eodem Archiepiscopo vel per se vel per
alium... canonicam institutionem recipiat; q u o a d vero cetera beneficia,
eadem iuxta solitum conferantur nihilque innovetur , Q u u m a u t e m in
h u i u s Bullae exsecutionem nonnullae exortae fuerint controversiae praesertim circa c a n o n i c a t u u m provisionem, Archiepiscopum inter et Capit u l u m Barulense q u a e d a m inita fuit conventio ab eodem Pontifice Brevi
diei 22 augusti 1874 approbata, vi cuius, excepta prima a r c h i p r e s b y t e r a t u s
dignitate S. Sedi reservata, idem Capitulum n o m i n a r e seu proponere
pergat legitimo recognito Regi, in q u e m Sedes Apostolica rite t r a n s lata privilegia h u i u s m o d i agnoverit, i d o n e a m ecclesiasticam p e r s o n a m
ex universo Barulensi clero, habita q u o a d ipsi m a r i a n a e ecclesiae a d d i ctos ratione servitii a statutis et c o n s u e t u d i n i b u s capitularibus prae scripti et facta etiam facultate e x t r a n e u m a civitate virum deligendi,
q u a t e n u s id in utilitatem et decus ecclesiae cessurum fore in Domino
iudicaverit. At vero nominatio quaelibet h u i u s m o d i nullius roboris
r e m a n e r e d e b e a t . n e c ullum sortiri valeat effectum donec approbatio
accesserit Barulensis Ordinarii, cui iudicium de nominati idoneitate
plene reservatum existat ita ut approbatione h u i u s m o d i denegata ad
alias successive n o m i n a t i o n e s h u i u s m o d i Capitulum et canonici prae fati procedere t e n e a n t u r . Institutio a u t e m personae sic propositae ac
n o m i n a t a e semper et libere ad ipsum Barulen. O r d i n a r i u m spectet
et pertineat et ab eodem sive per se sive per alium virum in eccle-

461

S. Congregatio Concilii

siastica dignitate constitutum ac ab eo rite


debeant... .

delegandum

concedi

H a e c praxis n o m i n a n d i canonicos Barulenses h u c u s q u e servata


est, nisi quod, q u u m ob leges eversivas n u m e r u s capitularium ad 6 beneficiatus et ad 12 canonicos civiliter recognitos, 5 computatis dignitatibus, r e d a c t u s sit, a n n o 1917 adiuncti fuerunt sola Ordinarii auctoritate
tres canonici statutarii qui n o n secus ac ceteri canonici iisdem iuribus
f r u u n t u r ac oneribus tenentur. Et quoniam idem Capitulum, iuxta sta^
tuta, art. 29, ha la c u r a abituale delle anime, n o m i n a a vita per la
c u r a attuale q u a t t r o canonici de gremio Capituli col titolo di canonici
coadiutori curati per la Cattedrale e le altre tre Vicarie. La n o m i n a
di detti canonci coadiutori n o n valida se n o n viene a p p r o v a t a dal l'Ordinario, e per le tre Vicarie sar fatta possibilmente nella p e r s o n a
dei canonici statutari .
H a e 4 coadiutoriae curatae, nempe Cathedralis, S. Sepulcri, S. Mariae a Victoria et S. Familiae, n u p e r a civili auctoritate t a m q u a m verae
paroeciae recognitae s u n t ; Capitulum vero deliberatione diei 25 octobris 1920 renunciavit favore Ordinarii cuicumque iuri, si q u o d haberet,
p r a e s e n t a n d i seu n o m i n a n d i tres canonicos statutarios, in vicarios seu
parochos trium ecclesiarum S. Sepulcri, S. Mariae a Victoria et S. Familiae d e p u t a n d o s . Et h o d i e r n u s Ordinarius Baruiensis ab hac S. C.
inter alia petiit et die 1 febr. 1921 obtinuit che il parroco della Cat tedrale sia un canonico riconosciuto dallo Stato, e che gli altri tre
parroci siano canonici statutari con uguali diritti di quelli riconosciuti
d a l l o S t a t o . . . ; che i 4 parroci siano canonici perch parroci, onde se
per qualsiasi ragione cessassero di essere parroci, cesserebbero di
e s s e r e canonici....
Hisce generatim praeiactis, ad hodiernam quaestionem pressius
q u o d attinet, a d d e n d u m est q u o d Administrator apostolicus Baruiensis
ut provideret canonicis curatis ecclesiarum Cathedralis et S. Sepulcri,
mense martio 1920 concursum indixit, cui n o m e n dederunt q u a t u o r candidati, seu sacerdotes Russo, D'Amato, Spera et De Fidio, qui p o s t r e m u s
periculi minor evasit. Iamvero idem Administrator q u u m censuerit canonicatum s t a t u t a r i u m c u r a t u m S. Sepulcri esse liberae collationis Ordinarii, illud sacerdoti Russo, utpote digniori in concursu recognito, statim
contulit, et reliquit Capitulo facultatem eligendi canonicum c u r a t u m
Cathedralis inter alios d a o s candidatos approbatos seu inter D'Amato
et Spera praetermisso sacerdote De Fidio. Capitulum praetulit sacerdotem Spera, e u m q u e die 25 maii 1920 nominavit ad canonicatum qui
vacaverat die 29 decembris 1918 ob p r o m o t i o n e m canonici P a s t o r e ad

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

462

q u a r t a m t h e s a u r a r i a t u s dignitatem, dum officium curati seu parochi


Cathedralis vacavit d u m t a x a t a die 5 maii 1919 propter obitum sacerdotis Musti, qui e r a t simul archidiaconus seu secunda dignitas et parochus Cathedralis. Sacerdos S p e r a obtinuit quidem regium decretum nominationis in canonicum c u r a t u m Cathedralis, sed n o n d u m est c o n s e q u u t u s
eius canonicam institutionem et possessionem.
P a r i t e r Capitulum Barulense, ut alterum a p p r o b a t u m seu sacerdotem D'Amato praemio r e m u n e r a r e t u r propter decennale praestitum
servitium cooperatoris paroecialis in ipsa Cathedrali, eadem ut s u p r a
die 25 maii 1920, plenis suffragiis 10 eidem pollicitus est nominationem
canonicatus primo vacaturi. Vacato a u t e m die 14 augusti 1920 canonicatus per promotionem sacerdotis Scuro ad s e c u n d a m archidiaconatus
dignitatem, post b i d u u m h a b i t u s fuit capitularis conventus, in q u o
sacerdos D'Amato in canonicum electus fuit a t q u e Ordinario pro approbatione p r a e s e n t a t u s . Quamvis enim ipse ex novem canonicis praesentibus nonnisi q u a t u o r suffragia reportaverit, t a m e n q u i n t u s canonicus
schedulam vacuam deposuit et alii q u a t u o r a voto sese a b s t i n u e r u n t ; ea
t a n t u m de causa quod contenderent ad provisionem eiusdem canonicatus deveniendum n o n esse nisi prius aliis Capituli quaestionibus
solutis.
Verum sacerdos De Fidio, qui in concursu reiectus fuerat, p r i u s
seu die 23 augusti 1920 electionem sacerdotis D'Amato in canonicum,
et dein die 2 insequentis septembris nominationem sacerdotis Spera in
c a n o n i c u m p a r o c h u m Cathedralis Barulensis a p u d S. Sedem ut nullas
denuncia v it.
- I. Nullitatem nominationis canonici
D'Amato ipse praesertim repetit ex defectu maioritatis suffragiorum, eo
q u o d in p o s t r e m a votatione capitulari diei 16 augusti 1920 super 9 capitularibus idem c a n d i d a t u s d u m t a x a t 4 vota sibi faventia reporta vit. Ex
adverso p a t r o n u s Capituli contendit illa 4 vota a sac. D'Amato r e p o r t a t a
u n a n i m i t a t e m in casu praeseferre, quia iuxta canonem 101 Codicis I. C.
in votis c o m p u t a n d i s , demptis votis nullis , ratio h a b e n d a t a n t u m est
e o r u m qui suffragium ferunt , seu votantium n o n a u t e m praesentium, sicut d e c e r n u n t etiam S t a t u t a capitularia, artic. 87: Non avr
valore quella votazione o deliberazione, la quale n o n abbia ottenuto
il suffragio di m e t pi uno dei votanti .
SYNOPSIS

DISCEPTATIONIS.

Nullitatem vero nominationis canonici parochi S p e r a desumit idem


De Fidio ex eo quod, ob negligentiam Capituli et Ordinarii, collatio
eiusdem canonicatus devoluta est ad S. Sedem. Dum enim vacatio

S. Congregatio Concilii

463

canonicatus de quo agitur incepit a die 22 decembris 1918, eius provisio


per electionem sacerdotis S p e r a nonnisi die 16 augusti 1920 effecta est.
E contrario p r o c u r a t o r Capituli sustinet t e m p u s utile 4 m e n s i u m , q u u m
in casu a g a t u r de canonicatu curam a n i m a r u m habente, ex canone 1457
a die t a n t u m concursus c o m p u t a n d u m esse. Iamvero concursus h a b i t u s
fuit die 32 martii 1920, nominatio vero sacerdotis Spera in canonicum
c u r a t u m die 28 aprilis successivi facta fuit.
Verius q u o a d h a n c cannici curati Spera electionem cum distinctione r e s p o n d e n d u m videretur, q u u m in casu officium parochi n o n sit
perpetuo a d n e x u m uni canonicatui, q u e m a d m o d u m constat ex statutis
capitularibus et ex facto q u o d ultimo defunctus canonicus archidiaconus
officio q u o q u e parochi fungebatur. Hinc q u u m Capitulo Barulensi tamq u a m parocho habituali in vim canonis 471 2 competat ius praesent a n d i actualem vicarium cathedralis, iuxta tenorem canonis 161 trimestre utile decurrere incepit a die concursus iuxta citatum c a n o n e m 1457,
ac proinde valida dicenda videtur deputatio sacerdotis Spera ad officium
parochi Cathedralis infra dictum t e m p u s facta. At collatio canonicatus
in casu, quippe qui per se n o n h a b e a t a d n e x a m curam a n i m a r u m ,
ideoque c o n c u r s u m n o n importet, vi canonis 1432 3 ad S. Sedem
devluta esse videtur. Siquidem Capitulum Barulense ex supposito i u s p a t r o n a t u s sibi competente n o m i n a r e omisit canonicum intra q u a d r i mestre ad tramitem canonis 1456, et etiam Ordinarius iure devolutionis
i n t r a s e q u e n s semestre iuxta p r a e s c r i p t u m canonis 1458 canonicatum
ipsum libere conferre neglexit.
II. Verum gravior eaque elegantior quaestio p r o m o t a est ex officio
circa ipsum ius n o m i n a n d i seu p r a e s e n t a n d i canonicos in Capitulo cathedrali Barulensi, u t r u m n e m p e hoc ius seu privilegium a d h u c vigeat post
Codicis I. C. promulgationem, an e contrario ei derogatum sit can. 403
ita se h a b e n t e : E x c e p t i s dignitatibus, ad Episcopum pertinet, audito
Capitulo, conferre omnia et singula beneficia ac canonicatus in ecclesiis
t u m cathedralibus tum collegialibus, reprobata quavis contraria consuetudine et revocato quolibet contrario privilegio, sed firma contraria fundationis lege et praescripto canonis 1435 .
Capituli p a t r o n u s defensione typis edita totis viribus dimicat pro
h u i u s iuris seu privilegii tuitione eiusque etiam in praesens existentia.
Praemisso enim q u o d iuxta canonem 4 iura aliis quaesita itemque
privilegia a t q u e indulta q u a e ab Apostolica Sede... concessa in u s u
a d h u c s u n t nec revocata, integra manent, nisi h u i u s Codicis canonibus
expresse revocentur , contendit ius n o m i n a n d i seu p r a e s e n t a n d i canonicos in casu revocatum non fuisse vi citati canonis 403, qui i u x t a

464

Acta Apostolicae Sedis r Commentarium Officiale

ipsum revoca (eccettuato il caso della legge di fondazione) il privilegio


che altri, fuori dell'Ordinario, abbia di conferire i canonicati, laddove
nel caso n o n si t r a t t a della collazione ma del diritto e privilegio di
n o m i n a r e e p r o p o r r e all'Ordinario i nuovi c a n o n i c i . Contrariam
a u t e m interpretationem, q u a m extensivam et impropriam vocat, excludi
asserit sive a c a n o n e 19 q u a n d o agitur de iuribus legitime quaesitis,
-sive etiam a canone 18 vi cuius l e g e s ecclesiasticae interpretandae
s u n t s e c u n d u m p r o p r i a m v e r b o r u m significationem in textu et contextu
consideratam .
Q u u m p r a e t e r e a iuxta citatum c a n o n e m 18 si lex dubia et o b s c u r a
manserit, ad locos Codicis parallelos, si qui sint, ad legis finem... et
ad mentem legislatoris est r e c u r r e n d u m , patrocinator ad can. 1455,
2393 et praesertim 1471 provocat t a m q u a m ad locos parallelos. Et imprimis q u o n i a m iuxta ipsum canon 1455 a d h u c recognoscit ius a u t privilegium praesentandi, nulla ratio suppetere ait cur hoc i u s denegetur
Capitulo Barulensi quod, teste ipso Pio IX in citato Brevi a n n i 1874,
a saeculis veluti c o m p a t r o n u m iure fruebatur p r a e s e n t a n d i seu pro p o n e n d i legitimo regi idoneam p e r s o n a m , s u b i n d e ab archipresbytero
m a r i a n o , iure proprio, inscio etiam Ordinario, instituendam . Addit
praeterea canonem 2393 expresse admittere ius eligendi, p r a e s e n t a n d i
et nominandi, idque distinguere a collatione vel a iure conferendi his
verbis: o m n e s qui iure eligendi, p r a e s e n t a n d i vel n o m i n a n d i legitime
fruuntur, si neglecta auctoritate illius cui confirmatio vel institutio competit, officium, beneficium aut dignitatem ecclesiasticam conferre praesumpserint, suo iure pro ea vice ipso facto privati m a n e a n t . Denique
in canone 1471 explicite admitti ait privilegium praesentationis veluti
distinctum a titulo seu lege fundationis, q u u m ita s t a t u a t u r : Si cui
Sedes Apostolica sive in concordatis sive extra concordata i n d u l t u m
concesserit p r a e s e n t a n d i ad ecclesiam v a c a n t e m vel ad beneficium
vacans, non inde ius p a t r o n a t u s oritur, et privilegium praesentationis
strictam interpretationem pati oportet ex t e n o r e indulti .
Ex adverso r e t i n e n d u m videtur ius n o m i n a n d i seu p r a e s e n t a n d i
canonicos Capitulo cathedrali Berulensi iam pridem competens, q u u m
n a t u r a m privilegii induat, a relato canone 403 Codicis fuisse revocatum.
P e r h u n c enim c a n o n e m in Capitulis saltem cathedralibus et collegialibus videtur conservatum t a n t u m ius n o m i n a n d i seu p r a e s e n t a n d i a u t
ius p a t r o n a t u s , quod a lege fundationis originem duceret, q u o c u m q u e
alio titulo sive consuetudinis sive privilegii excluso.
Etenim verbum conferre seu collatio dicti canonis 403 ex se importat
collationem liberam beneficiorum n o n solum ad exclusionem aliorum

S. Congregatio Concilii

465

collaturum sed etiam ad exclusionem collationis necessariae, q u a e a


lege fundationis singulorum beneficiorum causa m n o n habeat. Haec vox
collatio sine addito s u m i t u r in Codice pro collatione libera (salva semper
fundationis lege), ex. gr. in canone 396 1 : collatio dignitatum tum
in Capitulis cathedralibus tum in collegialibus Sedi Apostolicae reserv a t u r ; et generatim in canonibus collationem beneficiorum respicientibus. E contrario Codex quoties indicare intendit collationem beneficiorum necessariam, n u n q u a m utitur verbo collatione sine addito sed
c o n s t a n t e r verbis institutione canonica, ex gr. canonibus 148, 149, 332,
1466, 1467, 1468 et ita porro.
Nec p r a e t e r e u n d u m quod in canone p r o s t a n t verba audito Capitulo.
Haec a u t e m auditio Capituli n o n solum Episcopis onerosa, sed inutilis
o m n i n o evaderet si collatio de q u a in hoc canone, praeter casum legis
fundationis, esset etiam necessaria, idest ad praesentationem seu nominationem p a t r o n o r u m .
P r a e t e r e a mens legislatoris hac de re n o n videtur dubia, q u u m eo
tendat ut Ecclesia plenam acquirat libertatem in conferendis beneficiis
praesertim Capitulorum cathedralium (quorum m e m b r a ipsum Episcopi
s e n a t u m constituunt) et collegialium. Unica exceptio facta est quoad
beneficia p a t r o n a t a ex fundatione seu dotatione, ut, q u o a d possit, integra
servetur fundatorum voluntas. Urgetur hoc a r g u m e n t u m ex eo quod,
praecise, ut videtur, ex consideratione h u i u s can. 403, a Commissione pro
a u t h e n t i c a Codicis interpretatione r e s o l u t u m fuerit p r i m u m optionem
iam censeri prohibitam etiam ubi viget ex speciali indulto apostolico
et postea h a n c prohibitionem intelligendam esse non solum quoad
dignitates, sed etiam q u o a d omnes canonicatus .
Res clarior evadit si p e r p e n d a n t u r dispositiones quae a Codice stat u u n t u r in capite de i u r e p a t r o n a t u s . Sane, canone 1448 ius p a t r o n a t u s
definitur s u m m a privilegiorum, cum q u i b u s d a m oneribus, quae ex
Ecclesiae concessione competunt fundatoribus catholicis ecclesiae, cappellae a u t beneficii, vel etiam eis qui ab illis causam h a b e n t . Heic
uti patet i u s p a t r o n a t u s t a n t u m recognoscitur fundatoribus beneficiorum
e o r u m q u e successoribus, n o n autem iis qui illud ex consuetudine vel
privilegio apostolico a u t quovis alio titulo repetunt. Idque ad t r a m i t e m
Concilii Tridentini, cap. 12, sess. 24 de reform.: Nemo, etiam cuiusvis
dignitatis ecclesiasticae vel saecularis, q u a c u m q u e ratione, nisi ecclesiam,
beneficium a u t capellani de novo fundaverit et construxerit, seu iam
erectam, q u a e t a m e n sine sufficienti dote fuerit, de suis propriis et patrimonialibus boni competenter dotaverit, ius p a t r o n a t u s impetrare a u t
obtinere possit a u t debeat .
ACTA, vol. XIV, n. 13. 7-8-92.

33

466

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Nec valide opponi posse videtur h a n c iuris p a t r o n a t u s definitionem


potius q u a m iura p a t r o n a t u s constituta respicere solummodo constit u e n d a . Nam p r a e t e r q u a m q u o d definitiones d a n t u r de r e b u s p r o u t exis t u n t n o n autem prout existere possunt, de facto ex canone 1450 nullum p a t r o n a t u s ius ullo titulo constitui in p o s t e r u m valide potest , a t q u e
Episcopi t a n t u m p o s s u n t fundationem beneficii admittere ea adiecta
conditione ut beneficium p r i m a vice conferatur clerico fundatori vel alii
clerico a fundatori designato , exclusis proinde in posterum iis qui ab
ipsis fundatoribus causam habent, secus ac dicitur in relata iuris p a t r o n a t u s definitione.
o

Nec in contrarium facessere videntur canones 1455, I , 2393 et 1471


a defensore Capituli citati. Nam duo priores canones optime a p t a n t u r
iuribus p a t r o n a t u s ex fundatione, exclusis aliis ex consuetudine vel privilegio. Canon vero 1471, p r a e t e r q u a m referri potest ad futura indulta
peculiari de causa forsan a S. Sede concedenda, intelligendus v i d e t u r
de indultis ex fundatione n o n autem ex solo privilegio a S. Sede concessis; n a m ius p a t r o n a t u s , uti patet ex relata eius definitione, per se
i a m n o n inhaeret ipsi fundationi sed est specialis Ecclesiae concessio.
Exceptio t a m e n fieri debet quoad indulta p a t r o n a t u s etiam privilegiati
in concordatis a S. Sede concessa, quia iuxta canonem 3, Codicis
canones initas ab Apostolica Sede cum variis Nationibus conventiones
nullatenus abrogant a u t iis aliquid o b r o g a n t ; eae idcirco perinde ac in
praesens vigere pergent, contrariis h u i u s Codicis praescriptionibus m i n i m e
o b s t a n t i b u s .
Denique quoad Capitulum B a r u l e n s e n o n videtur ambigendum agi
de iure p a t r o n a t u s ex mero privilegio, q u e m a d m o d u m nec ipse p a t r o cinator Capituli diffitetur. Aliqua fortasse difficultas oriri posset ex eo
quod ius n o m i n a n d i seu p r a e s e n t a n d i in casu innitatur conventione inter
Archiepiscopum et Capitulum Barulenses inita atque a Pio IX Brevi
Rationabilia a n n i 1874 firmata. Sed q u u m conventio ipsa fundetur in
privilegio i u r i s p a t r o n a t u s a S. Sede tunc concesso et n u n c . revocato,
cessante fundamento iuridico concessionis pontificiae, et ipsam conventionem cessare oportet. Quare, etc.
RESOLUTIO. - P o r r o propositis semel et iterum, in plenariis n e m p e
Sacrae Congregationis comitiis diei 12 novembris 1921 et 10 iunii 1922,
dubiis ex officio ita ut sequitur conceptis:
I. An post Codicem iuris' canonici i Capitulo cathedrali Barulensi
adhuc vigere dicendum sit ius nominandi seu praesentandi canonicos
in casu;

467

S. Congregatio Concilii

IL An nominationes sacerdotis D'Amato in canonicum et sacerdotis


Spera in canonicum parochum Cathedralis Baruiensis
sustineantur
in
casu :
Emi ac Revmi P a t r e s , perpensis omnibus, r e s p o n d e n d u m c e n s u e r e :
Ad I. Negative.
Ad IL Sanatis defectibus, sacerdotes Spera et D'Amato immittendos
esse in possessionem respectivi canonicatus, facto verbo cum Ssmo.
Quas resolutiones S s m u s Dnus Noster P i u s div. prov. P a p a XI,
referente infrascripto Sacrae Congregationis Secretario, a p p r o b a r e dignat u s est.
I.

Mow,

Secretarius.

SACRA CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE


I
PROVISIO ECCLESIAE
S s m u s D n u s Noster decreto S. C. de P r o p . Fide, die 21 iunii 1922,
cathedrali Ecclesiae Mysuriensi praefecit R. P. Mauritium B e r n a r d u m
Despatures, e Seminario Parisiensi ab exteris missionibus.

II
NOMINATIONES
Brevi Apostolico n o m i n a t u s est:
28 iunii 1922. Vicarius Apostolicus de Brazzaville, R. P. Firmin u m Guichard, ex Instituto a Spiritu Sancto.
Eadem Sacra Congregatio, decreto diei 15 iulii 1912, renunciavit ad
s u u m beneplacitum R. P. Valentinum Camillum Stappers, O. F. M.,
Praefectum Apostolicum n u p e r erectae praefecturae de L u l u a et K a t a n g a
centrali.

468

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

SACEA CONGREGATIO RITUUM


I
HILDESIEN.
DUBIA

VARIA

Sacerdos Iosephus Machers, qui pro dioecesi Hildesiensi Directorium ecclesiasticum componere debet, de consensu sui Rmi Episcopi,
sequentia dubia, pro benigna responsione, S a c r o r u m Rituum Congregationi humiliter subiecit; n i m i r u m :

A)

De Festo

Patroni principalis eiusque

Octava.

I. Si Missa P a t r o n i principalis vel saltem E v a n g e l i u m n o n est determ i n a t u m , licetne diebus infra Octavam n e c n o n in die Octava (secundum Rubricas novi Missalis ante C o m m u n e u n i u s Martyris et ante
Missas votivas ad diversa positas) aliam Missam vel aliud Evangelium
ex eodem Communi s u m e r e a t q u e in die Festi, an Missam vel Evangelium pro Festo electum per totam Octavam legere o p o r t e t ?
II. Et si affirmative ad primam partem, licetne in casu etiam Lectiones trium Nocturnorum Officii ad libitum ex Lectionibus diversis
eiusdem C o m m u n i s eligere, observata t a n t u m regula, quod Missae et
Officii Evangelium idem esse d e b e t ?

B)

De

Feriis Rogationum.

III. In Missa Rogationum, si ad Processionem celebratur in ecclesia,


ubi etiam Missa de die, sine cantu celebratur, u t r u m C o m m e m o r a t i o n e s
speciales fieri debent an n o n ?

G) De Missis defunctorum.
IV. Si Missa celebratur pro defuncto n o n d u m sepulto, cum vel sine
cantu, diebus q u i b u s Missas quotidianas pro defunctis in cantu resp.
sine c a n t u celebrare licet, u t r u m in o m n i b u s ecclesiis et oratoriis Missa
pro die obitus cum unica Oratione uti oportet?

469

8. Congregatio Rituum

V. Et si affirmative, licetne h a n c Missam etiam post sepulturam


celebrare, si Missa exequialis rationabilem ob causam celebrata nondum est?
,
VI. Diebus ut s u p r a liberis licetne plures Missas, de die III, VII,
XXX, opportuniore post acceptum n u n t i u m , anniversaria, etiam late
s u m p t a , celebrare, a n u n a m t a n t u m ?
VII. Missa cantata in anniversariis, q u a e extra diem obitus ex fundatione celebratur, vel q u a e pro

omnibus

defunctis alicuius coetus

semel quolibet a n n o habetur, u t r u m eo t a n t u m casu gaudet privilegio,


quo certa dies in fundatione vel ex consuetudine coetus est determinata, an etiam, quo dies ad libitum celebrantis vel coetus eligitur?

D) De solemnitatibus Festorum Motu proprio Abhinc d u o s a n n o s


in

Dominicas

translatis.

VIII. Missa de solemnitate, ex Decreto generali S. R. C. super


Motu proprio Abhinc duos annos in Dominicam translata, n u m a parocho
pro populo applicari potest, secundum Additiones et variationes in Rubricis Missalis, II, n. 11, an n o n ?
IX. In dicta Missa, si est de Festo duplici I classis, n u m Commem o r a t i o n e s o m n e s sunt faciendae, q u a e fierent, si Festum in Dominica
oecurreret (secundum Decretum generale S. R. C. super Motu proprio
dicto), an illae t a n t u m , q u a e fiunt in Missa votiva solemni pro re gravi
et publica simul causa (cfr. Add. et varit., V, 3).
.
X. In dicta Missa, de ritu duplici 1 sive II classis, n u m Symbolum
est dicendum, etiamsi Missa Festi per se Symbolo caret nec Commemoratio Dominicae alteriusque Officii, quod Symbolum requirit, facienda
est, an omittitur?
XI. Praefatio in dicta Missa, si Praefatio propria deest ac Missa
sine C o m m e m o r a t i o n e diei celebratur, estne c o m m u n i s ?
E) De Missa in honorem Ssmi Cordis Iesu
prima

Feria

VI mensis

celebranda.

XII. Si dicta Feria VI inciderit in die, q u a de Festo Christi Domini


fiat Officium aut Commemoratio a u t occurrat Vigilia a u t dies infra
Octavam, quamvis Simplicem, loco Missae de Ssmo Corde, n u m semper
Missa de Festo a u t de Vigilia a u t de Octava celebranda est, excepto
casu, quo occurrat Festum duplex I classis vel Commemoratio O m n i u m
Fidelium Defunctorum?

470

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

X I I I . Et si affirmative, n u m ista Missa admittit Gommemorationes


t a n t u m de duplici s e c u n d a e classis et de Feria m a i o r e ?
XIV". Si dicta Feria VI inciderit in Festo duplici I classis, quod
n o n est Christi Domini, n u m in Missa loco dictae Missae de Ssmo Corde
alias celebrandae, Oratio de Ssmo Corde sub u n a conclusione cum prima
addi potest? (cfr. Add. et varit, II, 3) et n u m in casu Commemora-,
tiones praeter supradictas o m i t t u n t u r ?
XV. Si dicta Feria VI inciderit infra Octavam Pentecostes, in Missa
de die, loco Missae de Ssmo Corde alias celebrandae, estne dicenda u n a
t a n t u m Oratio?
F) De Evangeliis in fine Missae.
XVI. Evangelium, q u o d in certis Festis B. M. V. s u m i t u r de Comm u n i F e s t o r u m B. M. V. estne Evangelium stricte p r o p r i u m an n o n ?
XVII. Evangelia, quae dicuntur in Festis Angelorum, S. P a u l i Apostoli, SS. Simonis et Iudae Apostolorum, SS. Marci et Lucae Evangelistarum, S. Stephani P r o t o m a r t y r i s s u n t n e stricte propria?
XVIII. Evangelium de Octava SS. Petri et Pauli Apostolorum, sub
die 3 et 4 mensis iulii n o t a t u m , estne stricte p r o p r i u m ? Et si affirmative, rectene sic proceditur: Si die 4 mensis iulii Officium est de Octava,
in Officio de Festo resp. Dominica, quod die 3 mensis iulii fiet, ultimum
Evangelium n o n legitur de Octava, sin autem u t r a q u e die Commemoratio t a n t u m fit de Octava, die priori Evangelium de Octava legitur in
fine, die vero posteriori n o n ?
Et Sacra R i t u u m Congregatio, audito specialis Commissionis suffragio, o m n i b u s perpensis, propositis dubiis ita r e s p o n d e n d u m censuit:
Ad I. Negative ad p r i m a m partem, affirmative ad secundam partem.
Ad IL Quoad Lectiones III Nocturni, provisum in primo; Quoad
alias Lectiones, affirmative.
Ad III. Affirmative, nisi Missa lecta de die fuerit Conventualis.
Ad IV. Affirmative.
Ad V. Negative.
Ad VI. Affirmative ad
Ad VII. Negative ad I
Ad VIII. Negative, nisi
Rubricis Missalis R o m a n i ,

I partem, negative ad II partem.


partem, affirmative ad II partem.
a g a t u r de Missis c o m p r e h e n s i s etiam in novis
tit. IV.

Ad IX et X. Negative ad I partem, affirmative ad II partem.


Ad XI et XII. Affirmative.
Ad XIII. S e r v e n t u r novae Rubricae Missalis R o m a n i , tit. V, n. III
et IV.
. . . .

471

S. Congregatio Rituum

Ad XIV. S e r v e n t u r novae Rubricae Missalis R o m a n i , tit. V, n. III et


IV, quoad Missas votivas solemnes pro re gravi et publica simul causa.
Ad XV. Affirmative ratione Commemorationis Missae de Ssmo Corde
Iesu, admissis t a m e n , si q u a e sint, collectis imperatis pro re gravi.
Ad XVI et XVII. Provisum per Decretum de Evangeliis in fine
Missae legendis diei 29 aprilis 1922 (Acta Ap. Sedis, p. 356 et seq.).
Ad XVIII. Affirmative, et legatur ipsum Evangelium prima die qua
fiet Octavae commemoratio, etsi dein persolvendum sit Officium eiusdem
Octavae.
Atque ita rescripsit ac declaravit die 16 iunii 1922.
A. CARD. VICO, Ep. Portuen. et S. Rufinae,

S. R. C. Praefectus.
L. * S.
Alexander

Verde,

Secretarius.

: II
AQUEN.
DE C1NER1BUS BENEDICTIS IMPONENDIS EXTRA FERIAM IV CINERUM

R e v m u s Archiepiscopus Aquen. Sacrae R i t u u m Congregationi ea


q u a e s e q u u n t u r reverenter exposuit, n i m i r u m :
Abhinc a multis annis in archidioecesi Aquensi viget consuetudo,
in nonnullis sive p i a r u m d o m o r u m sive paroeciarum ecclesiis, imponendi fidelibus, p r i m a Dominica quadragesimali, cineres praecedenti
Feria IV Cinerum benedictos. Sic enim o m n e s fideles facilius recipiunt
cineres, potius die dominicali q u a m feriali ecclesiam a d e u n t e s ; quaeritur;
Potestne permitti talis u s u s ?
Sacra R i t u u m Congregatio, exquisito specialis Commissionis voto
a t q u e attentis expositis peculiaribus adiunctis, respondendum c e n s u i t :
Ad mentem. Die 30 iunii 1922.
Mens est: Affirmative in casu; d u m m o d o Feria IV Cinerum ritus
benedictionis et impositionis cinerum expletus fuerit, iuxta Missale
R o m a n u m et Dominica p r i m a in Q u a d r a g e s i m a post expletam Missam
a u t extra Missam fiat impositio e o r u m d e m cinerum.
ffc A. CARD. VICO, E p . P o r t u e n . et S. Rufinae,

S. R. G. Praefectus.
h.

S.
Alexander Verde,

Secretarius.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ACTA

TRIBUNALIUM

SACKA ROMANA ROTA


PARISIEN.
NULLITATIS MATRIMONII

Benedicto PP. XV, feliciter regnante, Pontificatus Dominationis suae


anno septimo, 12 ianuarii 1921, RR. PP. DD Raphael Chimenti, P o n e n s ,
Maximus Massimi et Iulius Grazioli, Auditores de turno, in causa P a r i sien. - Nullitatis matrimonii - inter Mariam Genovefam Barbier, actricem,
repraesentatam per
legitimum procuratorem
D. Henricum
Benvignati,
advocatum, et Mawritium Barbier, conventum, interveniente et disceptante
in causa Vinculi Defensore huius S. Tribunalis, hanc tulerunt definitivam
sententiam.
Maria Genovefa Barbier et Mauritius Barbier consanguinei in tertio
aequali gradu - quippe e o r u m aviae Eloysia et Eudoxia Joyeux sorores
e r a n t - obtenta dispensatione, a Curia Parisiensi, vigore indulti S. Poenitentiariae, concessa, rite m a t r i m o n i u m Parisiis inierunt die 3 februarii
an. 1906 in ecclesia parochiali N. Dominae a Gratia loci Passy. Verum
aliud i m p e d i m e n t u m consanguinitatis m a t r i m o n i o o b s t a b a t : siquidem
n u p t u r i e n t e s a c o m m u n i stipite Petro-Claudio Barbier descendebant, a
quo Genovefa tertio, Mauritius q u a r t o g r a d u distabant, n e q u e super
hoc impedimento dispensatio efflagitata fuerat in supplici libello, per
p a r o c h u m seu P r i m u m - v i c a r i u m Protois, n o m i n e s p o n s o r u m , Curiae
Parisiensi porrecto. Vitae consuetudo, q u a e ad duodecim a n n o s fuerat
p r o d u c t a ex eaque proles enata, per dissensiones exortas dissociata est,
et Genovefa cum rescivisset s u u m cum Mauritio m a t r i m o n i u m posse
n u l l u m declarari, prius civile divortium obtinuit et postea in Curia
Parisiensi m a t r i m o n i u m nullitatis ob reticitum i m p e d i m e n t u m accusavit.
Nulla reconciliationis spe affulgente, T r i b u n a l Parisiense die 20 decembris an. 1919 sententiam nullitatis m a t r i m o n i i pronunciavit. Appel

S. Romana Rota

473

latione ex officio interposita, hodie causa, iure a n t e Codicem vigente,


definienda p r o p o n i t u r sub c o n s u e t a disceptandi formula: An constet de
matrimonii nullitate in casu.
1. IN FACTO. - 1. Q u u m per d o c u m e n t a in actis processualibus collecta et per concordes testium depositiones liquido constet de existentia
impedimenti consanguinitatis in tertio et q u a r t o lineae collateralis
gradu, quin ulla dispensatio postulata fuerit, adeo ut ipse Vinculi Defensor asserere n o n haesitaverit : P r a e t e r m i s s a quaestione de impedi menti existentia, super quo nulla fuit effiagitata d i s p e n s a t i o : videtur
enim illa sufficienter constare , RR. P P . DD. censuerunt h a n c q u a e stionis partem obiter t a n t u m esse p e r t r a c t a n d a m .
Revera impedimenti existentiam q u o d attinet, arbore genealogica
instituta, ex c o m m u n i stipite Petro-Claudio Barbier, d e s c e n d u n t do
filii, Stephanus-Iustinus et Franciscus-Eugenius: per S t e p h a n u m ortus
est F e r d i n a n d u s , p a t e r sponsae Genovefae: ex parte vero Francisci
n a t u s est E d m u n d u s a quo procreatus est E r n e s t u s , pater sponsi Mauritii. Inde consanguinitas in tertio et q u a r t o .
2. P a r i t e r constat nullam instantiam Curiae Parisiensi porre clam
fuisse praeter illam in q u a mentio fiebat de tertio t a n t u m aequali consanguinitatis gradu, addita simul declaratione de n o n existentia alius
impedimenti. In supplici libello post subsignationem Primi Vicarii Protois, haec leguntur a Vice officiali Curiae ad d i s p e n s a n d u m d e p u t a t o
subscripta. Les faits et motifs exposs d a n s cette requte ont t
certifis sous la foi du serment par les exposants et p a r Madame
Mulier. Lesquelles ont dclar en outre ne p a s connatre d'autre emp chement ce mariage . Quod confirmatur ab eodem Officiali in adnotatione a d n e x a : Cons. 3, 3. Sign L. C. Barbier-Barbier, inscrite sous
le n. 25 sur le registre de l'Officialit .
3. Testes vero u n o ore d e p o n u n t de duplici consanguinitatis vinculo
inter sponsos i n t e r c e d e n t e : a t t a m e n interrogati: Qui a d e m a n d la dis pense de p a r e n t ? , omnes conveniunt in h a c r e s p o n s i o n e : J'ignore
compltement, je ne sais p a s .
Neque sponsi magis edoctos se ostendunt. Mauritius vagas responsiones p r a e b e t et asserit: Je savais que Genevive et moi n o u s
t i o n s cousins... Il n'y a eu a u c u n e a u t r e dispense accorder, ma
connaissance tout au moins .
Itidem Genovefa fatetur: Je savais que n o u s tions cousins, mais
je ne m'tais p a s inquite du degr de ce cousinage. C'est ma m r e ,
depuis trois a n s dcde et u n e gouvernante, d o n t j ' a i donn l'adresse,

474

Acta

Apostolicae

Sedis

Commentarium

Officiale

Madame Muller, qui o n t fait t o u t e s les d m a r c h e s . Quod confirmt


ipsa Muller in sua attestatione.
~
Cum igitur nulla dubitatio exsurgere q u e a t de existentia i m p e d i menti et simul c o m p e r t u m sit h a u d fuisse pro eo efflagitatam dispensationem, quaestio pro absoluta retineri deberet.
4. V e r u m t a m e n , q u o n i a m Vice-Officialis Curiae ad matrimonii v a k n
rem vindicandum singularem theoriam in attestatione reddidit, cui pro
suo m u n e r e Vinculi Defensor visus est adhaerere, R R . P P . DD. circa
doctrinam quae fulcrum quaestionis constituit, disceptationem instituere
censuerunt.
Duplex occurrit depositio eiusdem Vice-Officialis: in p r i m a candide
fassus est se penitus ignorasse existentiam impedimenti de quo agitur,
ait e n i m : Q u a n t la gnalogie, j ' a i constat qu'il s'agissait d'une
parent au troisime degr gal. Je reconnais aujourd'hui loyalement
que j ' a u r a i s pu dcouvrir l'existence d'une deuxime parent. Je m'en
suis rapport au d o n n de la paroisse, qui ne signalait p a s l'exis tence d ' u n e double consanguinit .
In altera vero depositione s u s t e n t a r e nititur matrimonii validitatem, asserens in dispensatione tertii aequalis g r a d u s implicite ine usum fuisse et aliud impedimentum. Ds que j ' a i commenc donner
des dispenses, j ' a v a i s prvu les difficults des consanguinits multiples
et je m'tais d e m a n d s'il fallait connatre et lever t o u s les empche ments de consanguinit p o u r a s s u r e r la validit du mariage. J'avais
consult sur ce point le professeur JV. N., qui m'a expos alors la
thorie que l'empchement de consanguinit tait un empchement
u n i q u e forme multiple... et que la dispense donne pour un em pchement d'un degr un autre, entranait la dispense des a u t r e s
e m p c h e m e n t s degr gal ou infrieur, m m e s'ils n'avaient p a s
t connus. Dans ces conditions... supposez que la seconde parent
m'ait t dclare ou que je l'aie dcouverte, j ' a u r a i s donn p o u r les
deux e m p c h e m e n t s u n e seule dispense en vertu de l'Induit... et j a m a i s
il ne me serait v e n u l'esprit de faire deux fois l'application de
l'Induit pour ce m m e cas . Haec deponit Vice-Officialis; verum concludit: M o n interprtation peut tre errone, mais je dis l'autorit
s u r laquelle je me suis appuy .
5. Attenta duplici attestatione a Vice-Officiali exhibita, R R . P P . DD.
haec animadvertere arbitrati s u n t : 1) Cum in p r i m a depositione fassus
sit eum p e n i t u s iatuisse existentiam alterius impedimenti, et in dispensante r e q u i r a t u r intentio dispensandi, eius voluntas versata esset in re
p r o r s u s ignorata q u o d stridei cum vulgato a x i o m a t e : nil volitum quin

S. Romana Rota

475

praecognitum ; 2) asserere a u t e m dispensationem pro u n o impedim e n t o ad se t r a h e r e dispensationem pro altero, quia consanguinitas
unicum constituit i m p e d i m e n t u m in forma multiplici, est theoria q u a e
conciliari nequit cum iis q u a e in iure m o x s t a t u e n d a sunt.
.
6. IN IURE. - D. T h o m a s (in IV Sent, dist. 40, q. un., art. 1) h a n c
tradit consanguinitatis definitionem, a communi Doctorum amplexatam :
Vinculum (personarum) ab eodem stipite descendentium carnali pro pagatione c o n t r a c t u m . I a m vero, si consanguinitas n o n ex unico, sed
duplici c o m m u n i stipite proximo oriatur, qui m a t r i m o n i u m inire cupiunt
duplici vinculo a d s t r i n g u n t u r carnali propagatione contracto, ideoque
d u o impedimenta derivantia, et inde necessitas ab u t r o q u e dispensationem petendi.
Quod clarius patebit, si a t t e n d a t u r notio et n a t u r a dispensationis.
Conceptus dispensationis - ita Santi - in eo consistit, ut Superior
ecclesiasticus, integra m a n e n t e dispositione legis pro tota communi tate, eximat a lege aliquod individuum communitatis eiusdem. Ex d a t a
notione sequitur dispensationem considerandam esse t a m q u a m vulnus
legis, ideoque, ceu odiosam iuri, strictam interpretationem pati. Adeo
a u t e m in stylo Curiae urgetur interpretationis rigor ut practica
r e g u l a sequens a d o p t a t a fuerit: dispensatio tantum valet quantum
sonat. Quare excluditur extensio ad casus consimiles, nec valet argu mentatio de maiore ad minus. Unde ex. gr. dispensatio concessa in
s e c u n d o g r a d u consanguinitatis lineae obliquae n o n valet, si oratores
n o n in secundo gradu, sed in tertio vel in q u a r t o consanguinitatis
eiusdem lineae constituti sint (app. 1 ad lib. IV Decr., n u m . 1, 2).
E a m d e m doctrinam tradit cum loquitur de impedimentis e x p r i m e n d i s :
Et quidem hac in re adeo sunt rigidi Doctores, ut a nullitate dispen sationem n o n librent, licet aliud impedimentum reticitum fuerit ex
ignorantia ( 2, n. 35).
7. Nec diversa est doctrina gravissimorum a u c t o r u m qui t e n e n t
dispensationem concessam ab u n o t a n t u m impedimento et n o n ab
altero, vel ab uno simplici consanguinitatis d u m revera est duplex vel
multiplex, et hoc s e c u n d u m etiam b o n a fide reticitum fuit, esse irritam,
quia Superior dispensationem concedit sciens et volens (Ojetti, Synop.,
n. 1824; D'Annibale, vol. III, n. 490, vol. I, n. 225; Snchez, De Sacr.
matr., 1. VII, disp, 50, n u m . 1, 4, 5; Wernz, Ius decr., IV, n u m . 636 et alii).
Neque obstat differentia intercedens inter dispensationem, q u a e strictam interpretationem sequitur, et facultatem dispensandi, quae, u t p o t e
continens favorem et gratiam Principis, latam p a t i t u r interpretationem.

476

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Nam in casibus dispensationis, uti tradit Snchez, a t t e n d e n d a est concedentis intentio. Haec t a m e n conclusio (nempe de stricta i n t e r p r e t a , tione) aliquibus modis t e m p e r a r i solet... Et generatim loquendo, quoties
constat de concedentis intentione, dispensatio extenditur ad id q u o d
concedens intendit. Quare, d u m c. Porro, de privilegiis, dicitur a
verbis et tenore privilegii n o n esse r e c e d e n d u m , intelligi debet, nisi,
aliud de concedentis mente constet (1. VII, disp. 1, n. 11). Iam vero
in praesenti quaestione non agitur de extensione voluntatis in concedente, ut si quis obtinuerit facultatem dispensandi ab impedimento
tertii consanguinitatis g r a d u s valeat dispensare pro q u a r t o : hic duooccurrunt impedimenta distincta, duplici carnali propagatione contracta,
q u o r u m u n u m p e n i t u s ignoratur a concedente dispensationem, et proinde
hic n e q u e sciens n e q u e volens est, n e q u e de eius intentione constare
potest. I m m o si a t t e n d a t u r in casu m e n s concedentis q u a e ostenditur
per o r g a n a R o m a n a e Curiae, expedita p a r a t u r via ad quaestionem solvendam.
8. Et revera Sacra Congr. de Prop. Fide in Instructione 9 maii 1877
haec praescribit : Sed iam se convertit Instructio ad ea quae, p r a e t e r
causas, in uteris supplicibus pro dispensatione obtinenda, de iure vel
consuetudine a u t stylo Curiae e x p r i m e n d a sunt, ita ut si, etiam igno ranter, taceatur veritas a u t n a r r e t u r falsitas, dispensatio nulla effi ciatur: haec autem sunt... 5 n u m e r u s i m p e d i m e n t o r u m , ex gr. si adsit
duplex aut multiplex consanguinitas... Haec prae oculis h a b e r e d e b e n t
n o n modo qui ad S. Sedem pro obtinenda aliqua matrimoniali dispen satione r e c u r r u n t , sed etiam qui ex P o n t . delegatione dispensare p e r
se ipsi valent, ut facultatibus, quibus pollent, rite, ut par est, u t a n t u r .
9. Decisiones praeterea, q u a e ad rem faciant, n o n desunt. E p i s c o p u s
Cenomanensis S. U. Inquisitioni exposuit, n o n r a r o contingere in Gallia
matrimonio iungi sponsos in secundo aequali consanguinitatis g r a d u
devinctos, q u o r u m subinde sobles post secundam generationem easdem
iterum in eodem gradu prohibitas nuptias apptit contrahere, ex q u o
fit ut in hoc posteriore casu sponsis duplex c o m m u n i s stipes existat,
u n u s quidem principalis et r e m o t u s in q u a r t o gradu, alter vero intermedius et p r o x i m u s in secundo. Quibus positis postulavit sequentis
dubii solutionem : In casu stipitis intermedii (secundi gradus) ex duo b u s inter se iterum (in secundo gradu) consanguineis constituti, u t r u m
unicum existat et declarari debeat in libello supplici dispensationis
i m p e d i m e n t u m consanguinitatis, videlicet illud solum quod ex hoc pro ximiori stipite procedit, an insuper duo alia h a b e a n t u r et declaranda
sint impedimenta provenientia a remotiore stipite c o m m u n i (quarti

S. Romana Rota

477

gradus) per lineas in stipite intermedio coniunctas , Sacra Congreg a t i o feria IV, d. 11 martii 1896 r e p o s u i t : Negative ad p r i m u m , affir mative ad s e c u n d u m . Matrimonium igitur pro quo petita sit dispensatio ab u n o t a n t u m consanguinitatis i m p e d i m e n t o t alterum reticeatur, uti in casu, est n u l l u m .
10. Decisionem vero eiudem S.U. Inqu. diei 22 febr. 1899 a Vinculi
Defensore pro sua thesi citatam RR. P P . DD. expendentes, eam arbitrati s u n t potius confirmare q u a m infirmare p r a e s e n t e m conclusionem.
N a m ad d u b i u m : Q u a n d o duo sponsi c o n s t i t u u n t u r in secundo aequali
consanguinitatis g r a d u et eorum avus et avia ipsi in secundo consan guinitatis g r a d u m a t r i m o n i u m contraxerunt, ita ut devinciantur etiam
q u a r t o g r a d u consanguinitatis, u t r u m necessario p e t e n d a sit et obti n e n d a dispensatio super triplici impedimento, nempe in secundo et
in duplici q u a r t o : an valida sit dispensatio forsan petita et obtenta
super duplici t a n t u m impedimento, n e m p e secundi aequalis et quarti
item aequalis . Sacra Congregatio r e s p o n d i t : Quoad p r i m a m par t e m : Affirmative ut in feria IV diei 11 martii 1896 in Cenomanen.;
q u o a d s e c u n d a m p a r t e m pariter affirmative, d u m m o d o e x p o n a t u r casus
uti est, n o n o b s t a n t e errore materiali in computatione impedimento r u m . Iamvero in prima parte affirmatur necessitas exponendi in
instantia sub poena nullitatis duplicem vel multiplicem consanguinitatem, prouti decisum fuit in Cenomanen. superius relata. Deinde
e a t e n u s declarat m a t r i m o n i u m , n o n obstante dispensatione, d u m t a x a t
s u p e r duplici impedimento obtenta, valere, q u a t e n u s casus expositio
tria i m p e d i m e n t a referebat, q u a e nonnisi per materialem errorem computationis ad duo fuerant reducta. Itaque propter fidelem casus expositionem affirmative ad s e c u n d a m p a r t e m respondit. In casu vero de
quo agitur, supplex libellus n o n referebat integram arborem genealogicam, sed exposita t a n t u m consanguinitate in tertio aequali gradu, retinebatur o m n i n o aliud i m p e d i m e n t u m inter sponsos intercedens. Cum
igitur casus h a u d fuerit expositus, nec dispensatio data intelligitur.
P o t e r a t utique aliqua suspicio oriri ex communi cognomine Barbier ,
a t t a m e n reapse exorta n o n est et i m p e d i m e n t u m alterum tam propinq u o s s p o n s o r u m , q u a m Vicarium P r o t o i s ac Vice-Officialem p r a e t e r i t ,
existimantes forsan vel n u l l a m consanguinitatem exstare, vel saltem
n o n eam q u a e ad i m p e d i m e n t u m r e q u i r e b a t u r .
11. P r a e t e r e a iuxta instructionem superius relatam Sacrae Congregationis de P r o p . Fide et c o m m u n e m doctrinam interpretatio facul t a t u m fiat necesse est s e c u n d u m g e n u i n a m verborum significationem
ratione habita generalium principiorum de indultis generalibus vel

478

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

particularibus, praxis, stylique Curiae R o m a n a e , a t q u e .praesertim illius


Congregationis q u a e concessit facultates (Wernz, Ius Decr., IV, n. 622).
I n d u l t a r i u s vero - ait Gasparri - in genere, dispensationem concedens,
s t y l u m o m n e s q u e illas regulas q u a s R o m a n a Curia, q u a e i n d u l t u m
e l a r g i t a est, servet (De matrim., II, n. 458). Cum i t a q u e Curia P a r i siensis facultatem dispensandi per i n d u l t u m S. Poenitentiariae obtinuerit, RR. P P . DD. in praxi h u i u s S. Tribunalis breviter e n u c l e a n d a
censuerunt a d h u c esse insistendum. Quamvis, enim, Datariae Apostolicae diversa fuerit praxis et in clausulis adhibitis amplecteretur etiam
impedimenta b o n a fide forsan reticita (cfr. Gasparri, vol. II, n. 404)
hc indubium est, S. Poenitentiariam constanter in rescriptis h a n c apposuisse c l a u s u l a m : d u m m o d o inter eos aliud canonicum n o n existat
impedimentum . Hinc Wernz, referens sententiam complurium Doctor u m qui defendunt dispensationem stricte esse i n t e r p r e t a n d a m , p r o
eadem concludit quia S. Poenitentiaria in praxi hanc regulam sequi t u r (Dis Decr., IV, n. 636, not. 177). Et Gasparri: Dispensatio est
nulla si aliud existit i m p e d i m e n t u m seu dirimens seu impediens, ex.
gr. si in instantia, sive b o n a sive mala fide, expositus sit g r a d u s sim plex consanguinitatis vel affinitatis d u m est multiplex, quia S. Poeni tentiaria n o n utitur clausula de q u a n u m . 402 (scilicet clausula Data riae Apostolicae) (1. c, n. 410). I t e r u m S. Poenitentiaria d i s p e n s a n s
in tertio non intendit dispensare in q u a r t o , in casu erroris (vol. I,
n. 385). Pariter Santi t e s t a t u r : H a n c regulam (strictae interpretationis)
vidi ego recognitam in Tribunali S. Poenitentiariae (Appendix ad
lib. IV Decr., n. 2).

T a n d e m ipsa S. Poenitentiaria ad d u b i u m propositum : An Episcopus q u a n d o vi specialis indulti Apostolici in aliquo impedimento


m a t r i m o n i u m dirimente dispensat, necessario et ad valorem dispensationis sequi debeat easdem illas regulas q u a s Curia r o m a n a observat , die 1 iunii 1858 reposuit Affirmative.

Iam vero, in casu, cum compertum sit, praeter tertii aequalis g r a d u s


et aliud extitisse tertii et quarti consanguinitatis i m p e d i m e n t u m pro quo
nulla fuit efflagitata dispensatio: cum p a r i t e r c o m p e r t u m sit S. Poenitentiariam, cum dispensat ab u n o impedimento q u o d exponitur minime
dispensare velle ab altero quod reticetur et i n d u l t a r i u m n o n posse alio
modo valide dispensationem concedere, liquido haec conclusio descendit, videlicet, dispensationem concessam vigore indulti S. Poenitentiariae
occasione matrimonii Genovefae et Mauritii Barbier minime extendi posse
ad aliud i m p e d i m e n t u m in supplici libello reticitum et proinde interpretationem Vice-Officialis Curiae Parisiensis h a u d esse admittendam.

479

S. Romana Rota

- H i s c e in facto et in iure perpensis, Nos infrascripti Auditores pro


Tribunali sedentes et solum Deum p r a e oculis habentes, Christi nomine
invocato, d e c e r n i m u s , declaramus et s e n t e n t i a m u s : Constare de matrimonii nullitate in casu, seu ad propositum d u b i u m r e s p o n d e m u s : Affirmative.
Q u a r e m a n d a m u s Ordinariis locorum et ministris tribunalium ad
quos spectat, ut exsecutioni m a n d e n t h a n c nostram definitivam sententiam, et a d v e r s u s reluctantes procedant ad n o r m a m Codicis iuris canonici, lib. IV", tit. XVII, iis adhibitis exsecutivis ac coercitivis mediis, quae
magis efficacia et o p p o r t u n a pro r e r u m adiunctis esse iudicaverint.
Romae, in sede Tribunalis S. R. Rotae, die 13 ianuarii 1921.

Raphael Chimenti-, Ponens.


Maximus Massimi.
Iulius Grazioli.
L. % S.
Ex Cancellaria, 21 ianuarii 1921.
T.

Tani, Notarius.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

480

DIARIUM ROMANAE CURIAE


S. CONGREGAZIONE DEI RITI
Marted 25 luglio 1922, nel Palazzo Apostolico Vaticano, con l'intervento
degli Emi e Revmi signori Cardinali e col voto dei Revmi Prelati e Consultori Teologi, componenti la Sacra Congregazione dei Riti, si tenuta la Congregazione Preparatoria, e discusso il dubbio sopra due miracoli, che si
asseriscono operati da Dio per intercessione della Venerabile Teresa del
Bambino Ges, monaca professa dell'Ordine dei Carmelitani Scalzi, i quali
miracoli vengono proposti per la beatificazione della medesima Venerabile
Serva di Dio.

SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre si degnato di
nominare:
27

luglio

28

1922. L'Emo sig. Card. Camillo Laurenti, Protettore delle Suore


Benedettine dell''Adorazione Perpetua, di Bonn
Endenich.

L'Emo sig. Card. Niccol Marini, Protettore e Visitatore di


tutti gli Istituti Orientali esistenti in Boma.

NECROLOGIO
21
27

luglio

1922. Monsig. Antonio Vincenzo Arenas, Vescovo di Socorro.

Monsig. Antonio de Oliveira Lopes, Arcivescovo di Macei.

Annus XIV - Vol. XIV

31 Augusti 1922

Num. 14

COMMENTARIUM OFFICIALE

ACTA PII PP. XI


EPISTOLA
AD ITALIAE

APOSTOLICA

ORDINARIOS: DE PACIS INTRA FINES ITALIAE RECONCILIATIONE


:

IMPETRANDA.

PIUS

PP. XI

VENERABILI FRATELLI
SALUTE E APOSTOLICA BENEDIZIONE

I disordini che funestarono l'Italia nelle passate settimane, recarono a quanti armano di sincero affetto la loro patria, un profondo dolore insieme ad angoscioso timore per
l'avvenire. Mentre la triste condizione dell'Italia pi altamente-richiede l'unanime concorso di tutti gli ordini dei cittadini, per riparare in qualche msodo le tante rovine accumulate dalla guerra, le passioni di parte li travolgono in conflitti
sanguinosi.
La sublime missione di pace e di amore che il divin Redentore Ci volle affidata in tempi s tristi, o con essa anche il
congenito senso della carit di patria nobilitato, non estinto,
dalla universalit della Nostra cura pastorale, non Ci consente di restar pi oltre silenziosi di fronte a cos doloroso
ACTA, vol. XIV, n. 14. 31-8-922.

34

482

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

spettacolo. Possa questo grido di pace -essere raccolto da


tutti i Nostri gii d'Italia!
Purtroppo la tempesta immane che passata sulla terra,
ha lasciato anche in Italia, anzi pi in Italia che altrove, tristissimi germi di odio e di violenza, mentre ha sopito in molti
l'orrore naturale del sangue. Quindi vediamo le fazioni moltiplicarsi, i loro seguaci inasprirsi ogni giorno pi, trascorrendo spesso,, ora da una parte ora dall'altra, a sanguinose offese con uno strascico interminabile di rappresaglie che
sconvolgono tutta la compagine della vita sociale. Di qui
danni imimiensi, cos a i r estero pel compromesso prestigio,
come all'interno, sia nell'ordine materiale, economico e finanziario, sia nell'ordine morale e religioso, ai quali andr anche
congiunta, se non si prendono in tempo i necessari provvedimenti, una inevitabile decadenza intellettuale. Tali sono le
conseguenze di questa guerra fratricida, la pi contraria
agli elementari principi di civilt cristiana, nonch al genuino spirito della carit divina, che l'essenza del cattolicismo.
Il rimedio a questi mali non pu aversi che dal ritorno a
Dio e dalla piena osservanza della sua legge, il cui disprezzo
fu causa di tante sciagure,, secondo la parola del Signore al
suo popolo (Isaia, XL VII, 18) : Utinam attendisses mandata
(( mea; facta fuisset sicut flumen pax tua . Ritornino dunque
gli uomini a Ges che volle a prezzo del suo sangue renderli
tutti fratelli. Tornando a lui, gli uomini si ameranno anche
fra loro, perch nell'amore di Dio e del prossimo contenuta
tutta la legge evangelica : In his duobus mandatis unice versa lex pendet et prophetae (Matt., XXII, 40) ; anzi
secondo la sublime dottrina di S. Agostino {Tract. 6 iri
loan., 2) : Ad hoc 'Christus nos dilexit ut et nos dirigamus

483

Acta Pii PP. XI

.invicem,-hoc nobis conferens diligendo nos, ut mutua due ctione constringamur inter nos, et, tam dulci vinculo con nexis membris, corpus tanti Oapitis simus . E col ritorno '
di tutti a Ges, verranno pure regolati i rapporti sociali fra /
reggitori e sudditi, tra popoli e Governi, sui quali posa ogni
bene ordinata societ, e che sono disciplinati mirabilmente
sin nei loro dettagli dalla legge evangelica. Anche in mezzo
alle pi violente vessazioni dei potenti, il Principe degli Apostoli (I, Petr., II, 13) raccomandava ai primi fedeli : Subie<( cti... estote ... sive Regi quasi praecellenti, sive ducibus
G tamquam ab eo missis ad vindictae malefactorum , laudem
vero bonorum! : quia sic est voluntas Dei ut benef adente
(( obmutescere faciatis imprudentiumi hominum ignoran tiami : quasi liberi et non quasi velamen habentes mialitiae
(( libertatem, sed sicut servi Dei .
Ora, come con tanta eloquenza ed efficacia insegna
Leone XIII nella sua Enciclica Immortale Dei, del 1 novembre 1885, e nel discorso agli Emi Cardinali dell'I 1 aprile 1899, la missione della Chiesa si appunto di riconciliare
gli uomini con Dio e cos ricondurre fra essi la pace e la fratellanza cristiana ed insieme la prosperit sociale, secondo
anche la promessa divina : Sedebit populus meus in pul<( critudine pacis et in tabernaculis fiduciae et in requie opu(( lenta (Isaia, XXXII, 18). Non ignoriamo, venerabili fratelli, la vostra fedelt a questa divina missione della Chiesa ;
continuate con zelo sempre pi intenso, in questi trepidi
giorni soprattutto, l'opera vostra pacificatrice, che pure
una parte non ultima di quel ministerium reconciliationis
che a noi ha dato il Signore, conforme alla parola, dell'Apostolo (II, Cor., v, 18),, Continuatela nella istruzione e nella
direzione illuminata delle anime ; continuatela con tutti i
1

484

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

mezzi propri del vostro alto officio pastorale e sopra ogni


altro con la preghiera privata e pubblica, gi tanto raccomandata dal Nostro Predecessore, il quale volle, egli stesso,
darne l'esempio e proporne la formula commovente. Sarete
con ci insieme benemeriti della Chiesa e del civile consorzio,
meritando ciascuno di voi la lode che la Chiesa nella sua
liturgia applica ad ogni santo Pastore : Ecce Sacerdos ma(( gnus qui... in tempore iracundiae factus est reconciliatio

(Eccl., XLIV, 13).


Di questa riconciliazione degli a n i m a sia intanto pegno
ed auspicio l'Apostolica Benedizione che di cuore impartiamo a voi, venerabili fratelli, al vostro clero e a tutti i fedeli alle vostre cure commessi.
Dal Vaticano, li 6 agosto 1922.
PIUS

PP. XI

CONSTITUTIO APOSTOLICA
SANCTI

GERMANI

DIVISIONIS ET ERECTIONIS DIOECESIS GASPESIENSIS

PIUS EPISCOPUS
SERVUS SERVORUM DEI
AD PERPETUAM REI MEMORIAM

P r a e d e c e s s o r u m N o s t r o r u m vestigia sedulo prosequentes, ad c a t h o licam g u b e r n a n d a m Ecclesiam ab aeterno illius Auctore, licet immerito,
destinati, o m n e m c u r a m sollicitudinemque Nostram ad ea intendere
volumus, q u a e meliori a n i m a r u m bono ac saluti, magis in Domino novim u s esse profutura.
C u m igitur dioecesis Sancti Germani territoriali circumscriptione
latissime pateat et extrema eius p a r s orientalis, q u a e in sinum Sancti
Laurentii se protendit, nimia distantia absit ab urbe episcopali, iterum

Acta Pii PP. XI

485

i t e r u m q u e e x p s t u l a t u m est ab Apostolica Sede, ut m e m o r a t a territorii p a r s ab eadem dioecesi s e p a r a r e t u r et in novam dioecesim erigeretur.


Q u a m o b r e m , suppieto, q u a t e n u s o p u s sit, q u o r u m intersit vel s u a
interesse p r a e s u m a n t , consensu, Nos, de Apostolicae potestatis plenitudine, existentem dioecesim Sancti Germani bifariam dividimus et,
reservata occidentali p a r t e veteri dioecesi Sancti Germani, orientalem
in novam et distinctam dioecesim, Qaspesiensem d e n o m i n a n d a m , erigim u s et c o n s t i t u i m u s : e a m q u e s t a t u i m u s comprehendere duos comitatus
civiles n u n c u p a t o s Qasp et Bonaventure, q u i n q u e t a m e n exceptis districtibus, qui p a r t e m occidentalem comitatus Bonaventure constituunt,
nimirum Assametquaghan, Restigouche, Milmikk, Mtapdia et Patapdia.
Noviter erectam dioecesim modo q u o d attinet, sedem et c a t h e d r a m episcopalem constituimus in oppido Gasp, quod idcirco ad civitatis episcopalis fastigium extollimus eidem tribuentes omnia privilegia ac iura,
q u i b u s ceterae civitates episcopales ex iure c o m m u n i fruuntur, atque
simul ecclesiam m e m o r a t i oppidi, paroecialem, ut antea, exstituram et
s u b eadem invocatione, ad dignitatem pro-cathedralis evehimus u s q u e d u m alia adiuncta aliter n o n exigant; facta potestate Episcopo Consultores dioecesanos constituendi ad n o r m a m libri secundi, tituli octavi, capitis sexti Codicis iuris canonici. Quod dotem attinet, huic Gaspesiensi
dioecesi a s s i g n a m u s b o n a et reditus omnes, etiam adventicios, q u a c u m q u e ratione ad m e n s a m episcopalem o b v e n t u r a a t q u e Episcopo pro
t e m p o r e concedimus facultatem cathedraticum imponendi, aliaque iuxta
sacros canones, pro eius discreto iudicio, statuendi, quibus necessita;
tibus dioecesis rite consuli possit.
I u b e m u s a u t e m ut, q u o d pertinet ad regimen dioecesis sede vacante,
et ad clericorum et fidelium i u r a et onera et etiam ad erectionem parvi
Seminarii, aliaque huiusmodi, rite serventur quae idem Codex iuris
canonici praescribit, cauto tamen ut alumni Seminarii pro studiis philosophiae et sacrae theologiae ad aliquod m a i u s Seminarium mittantur.
M a n d a m u s insuper ut o m n i a d o c u m e n t a et acta, quae n o v a m dioecesim eiusque clericos et fideles respiciunt, q u a m p r i m u m fieri poterit,
a cancellaria episcopali Sancti Germani t r a d a n t u r curiae dioecesanae
Gaspesiensi ut in eius archivo sedulo asserventur. Praeterea dioecesim
Gaspesiensem in sedem suffraganeam metropolitanae Ecclesiae Quebecensi a s s i g n a m u s et attribuimus, Nobis et Sedi Apostolicae reservata
potestate libere ineundi novam circumscriptionem et designationem, si
id expedire in Domino visum fuerit.

486

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Q u o u s q u e a u t e m dioecesis Gaspesiensis de proprio P a s t o r e provideatur, eiusdem rgimen committimus venerabili fratri Episcopo Sancti
Germani, t a m q u a m Administratori Apostolico, cum o m n i b u s facultatibus,
q u a e huic m u n e r i competunt.
Quae autem hisce Litteris, Apostolica auctoritate, a Nobis decreta
s u n t , nulli h o m i n u m , ullo u n q u a m tempore, infringere, a u t iis repug n a r e , vel quomodolibet contraire liceat. Si quis, quod Deus -avertat,
hoc attentare p r a e s u m p s e r i t , sciat obnoxium se evasurum esse poenis
a sacris c a n o n i b u s contra obsistentes exercitio ecclesiasticae iurisdictionis -statutis.
A d haec a u t e m o m n i a exsecutioni m a n d a n d a d e p u t a m u s dilectum
.filium Nostrum Ludovicum Nazarium titulo SS. Q u a t u o r Coronatorum
de Urbe, S. R. E. Cardinalem Bgin, h o d i e r n u m Archiepiscopum Quebecensem, eique necessarias huic negotio facultates t r i b u i m u s , etiam
subdelegandi alium virum in ecclesiastica dignitate constitutum ac definitive sententiam dicendi de quavis occurrente difficultate, vel oppositione; imposito onere ad Sacram Congregationem Consistorialem intra
sex menses, fidem, a u t h e n t i c a forma exaratam, absolutae exsecutionis
h u i u s Nostri m a n d a t i t r a n s m i t t e n d i .
Decernimus denique h a s praesentes Litteras valituras, contrariis
quibuslibet, etiam peculiari et expressa mentione dignis, minime obstantibus.
D a t u m R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , a n n o Domini millesimo
nongentesimo vigesimo secundo, die quinta mensis maii, Pontificatus
Nostri a n n o primo.

C . CARD. D E LAI, Episc. Sabinen.

O . CARD. CAGIANO

S. Congr. Consist. Secretarius.


Raphal
Ludovicus
Loco >~< Plumbi.
Beg. in Cane. Ap., vol. XXV, n. 43.

S. B. E. Cancellarius.
Virili,

Protonotarius

Schller,

Apostolicus.

Protonotarius
.

Apostolicus.

Acta Pii PP. XI

487

LITTERAE APOSTOLICAE
I
ERECTIO PRAEFECTURAE APOSTOLICAE DE LULUA ET KATANGA CENTRALI IN
AFRICA.

PIUS P P . XI
Ad futuram rei memoriam. Quae catholico nomini aeternaeque
fidelium saluti bene, prospere ac feliciter cedant, ea ut m a t u r e praestemus Nos a d m o n e t supremi apostolatus officium, quo in terris, licet
immeriti, fungimur. Iamvero cum catholica religio in missionibus de
Katanga et de Kasai superiore in Africa centrali, postremis praesertim
a n n i s laeta incrementa susceperit, visum est o p p o r t u n u m consilium, ut
christifidelium commodo aptius provideretur, eiusdem missionis p a r t e m
d i s t r a h e r e n o v a m q u e sic constituere missionem et erigere. Quare, conlatis consiliis cum VV. F F . NN. S. R. E. Cardinalibus negotiis Prop a g a n d a e Fidei praepositis, ex certa scientia ac m a t u r a deliberatione
Nostris deque apostolicae Nostrae auctoritatis plenitudine, praesentium
tenore, ab actuali missione de Lulua ac de Katanga cognominata partem abscindimus, quae hisce finibus contineatur: ad septentrionem
n e m p e politicis terminis territorii de Lulua et cursu fluminum Lova ac
Lualaba u s q u e ad Ankoro regionem ; ad orientem cursu fluminis Luvua
et oris lacus Moro usque ad g r a d u m latitudinis meridionalis n o n u m et
medium, deinde cursu fluminis Lualba u s q u e ad locum, u n d e eiusdem
fluminis fontes e r u m p u n t ; ad meridiem politicis limitibus coloniae et
linea deinde recte ducta ab oris praedicti lacus Moro, quo videlicet
loco latitudinis g r a d u nono et medio illa attinguntur, et iuxta e u m d e m
semper latitudinis gradum producta u s q u e ad flumen Luluaba ad meridiem civitatis Bukama; denique ad occidentem politicis terminis territorii de Lulua, ita videlicet ut n o v a praefectura apostolica, q u a e de
Lulua et Katanga centrali cognomen habebit, constituatur ex p a r t e
septentrionali missionis de Katanga et ex finitimis districtibus civilibus
de Lulua et de Bec ad vicariatum apostolicum de Kasai pertinentibus.
Haec statuimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas a t q u e
efficaces semper exstare ac p e r m a n e r e , suosque plenos atque integros
effectus sortiri et obtinere, illisque ad quos spectant sive spectare p o t e r u n t n u n c et in posterum amplissime-suffragari; sicque rite iudicandum

488

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

esse ac definiendum, irritumque ex n u n c a t q u e inane fieri si quidquam


secus super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter vel ignoranter
.attentari contigerit. Non o b s t a n t i b u s contrariis q u i b u s c u m q u e .
D a t u m R o m a e apud S a n c t u m P e t r u m , sub a n u l o Piscatoris, die
xviii iunii a n n o MCMXXII, Pontificatus Nostri p r i m o .

P. GARD. GASPARRI, a Secretis Status.

II
SEPARATO TERRITORIO E VICARIATIBUS APOSTOLICIS UGrANDENSI ET UE STANLEY
FALLS ERIGITUR PRAEFECTURA APOSTOLICA LACUS ALBERTI IN AFRICA
CENTRALI.

PIUS PP. XI
Ad perpetuam rei m e m o r i a m . Quae catholico nomini aeternaeque
fidelium saluti bene, prospere ac feliciter eveniant, ea ut m a t u r e praestemus Nos admonet supremi apostolatus m u n u s , quo in terris, licet
immeriti, fungimur. Iamvero cum catholica religio in vicariatibus Ugandensi ac de Stanley Falls laeta i n c r e m e n t a susceperit, v i s u m est pero p p o r t u n u m , ut hisce sanctae religionis ampliationibus aptius provideretur, ab iisdem vicariatibus q u a m d a m regionem distrahere in eaque
novam, e a m q u e separatam, missionem constituere. Quare, conlatis consiliis cum W. F F . NN. S. R. E. Cardinalibus negotiis P r o p a g a n d a e
Fidei praepositis, ex certa scientia ac m a t u r a deliberatione Nostris,
deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, p r a e s e n t i u m tenore
ab actualibus vicariatibus apostolicis Ugandensi ac de Stanley Falls
n o n n u l l a s partes s e p a r a m u s , videlicet: a vicariatu Ugandensi regionem
seiungimus ad occidentem Lacus Alberti sitam, q u a e in praesens ad
Belgicum Gubernium civiliter addicta est, itemque a finitima territorii
plaga missionis de Stanley Falls, sequentibus statutis limitibus, nempe :
ad meridiem I g r a d u latitudinis nord, statione de Boga etiam comp r e h e n s a ; ad occidentem meridiano 29 Grenovicensi ; ad s e p t e n t r i o n e m
linea, q u a e s e c u n d u m t e r t i u m q u e g r a d u m latitudinis per medium.dividit,
a t q u e in eodem territorio sic distracto, n o v a m constituimus praefectur a m apostolicam, curis c o m m i t t e n d a m sodalium e Societate missionarior u m Africae, istique novae praefecturae Lacus Alberti n o m e n facimus.
o

Haec s t a t u i m u s , decernentes praesentes Litteras validas et efficaces


semper exstare ac permanere, suosque penos a t q u e integros effectus

489

Acta Pii PP. XI

sortiri et obtinere, illisque ad q u o s spectant sive spectare p o t e r u n t n u n c


et in posterum amplissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac
definiendum, irritumque ex. n u n c a t q u e i n a n e fieri si q u i d q u a m secus
s u p e r his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive i g n o r a n t e r attentari contigerit. Non o b s t a n t i b u s contrariis q u i b u s c u m q u e .
D a t u m R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , sub a n u l o Piscatoris, die
XXVII iunii a n n o MCMXXII, Pontificatus Nostri primo.
P . CARD. GASPARRI, a Secretis Status.

III

RESTITUITUR PERANTIQUA ABBATIA SANCTI MARTINI DE WEINGARTEN ET IN


EAM TRANSFERTUR ABBAS ET CONVENTUS SANCTI THOMAE DE ERDINGTON,
CONGREGATIONIS BERONENSIS O. S. B.

PIUS

PP. XI

Ad p e r p e t u a m rei memoriam. Dilectus filius Ansgarius Hckelmann,


a b b a s monasterii Sancti T h o m a e , Congregationis Beuronensis Ordinis
Sancti Benedicti, retulit ad Nos, ex Sanctae h u i u s Sedis rescripto
die x mensis martii vertentis a n n i dato, factam fuisse veniam ex qua,
inspectis peculiaribus adiunctis rerum, m o n a s t e r i u m Sancti T h o m a e de
Erdington v e n u m d a r e t u r , s u b expressa t a m e n conditione ut, n o n obstante
venditione, iuridice p e r d u r a r e t familia monastica titulusque abbatialis
Sancti T h o m a e cum o m n i b u s suis iuribus ac privilegiis, additaque lege
ut n o v a fixa sedes abbatialis i n t r a t r i e n n i u m provideretur. Nunc ab
eodem A b b a t e certiores facti s u m u s , h a n c fixam sedem abbatialem, Deo
favente, fuisse feliciter inventam. Etenim quo t e m p o r e a r b o r Benedictina in Germania superiore virescebat, saeculis videlicet undecimo ac
duodecimo, abbatia Sancti Martini de Weingarten in territorio Constantiensi p r a e ceteris eminebat, a potentibus ducibus de domo Welforum
condita a t q u e instituta et a vineis uberrimis circumstantibus appellata.
Nec m i n o r e m in Domini vinea segetem per illud temporis s p a t i u m
celeberrimae h u i u s abbatiae a b b a t e s et monachi messuerunt, sanctitate
vitae, doctrinae copia atque h u m a n a r u m litterarum o r n a m e n t o perinsignes. Meminisse iuvat in a b b a t i a e eiusdem templo, molis amplitudine
et artis operibus conspicuo, pretiosissimam asservari Sanguinis Christi
Domini relliquiam, e a m q u e ad recolendam quotannis, feria sexta post

490

.Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Ascensionem D o m i n i , i n n u m e r a s f i d e l i u m t u r m a s peregre n u n q u a m
intermisso studio confluxisse. Etsi, labentibus saeculis, t e m p o r u m a t q u e
h o m i n u m iniuria eadem a b b a t i a a pristino splendore vix excidisse!, t a m e n
cum ad a n n u m u s q u e MDCCCIIT superstes mansisset, per nefas post saecularizationis decretum ab ea m o n a c h i deturbati fuerunt et per cent u m et viginti circiter a n n o r u m s p a t i u m vetus a b b a t i a propriis monachis viduata fuit. Verum in praesens ex auspicato contingit, ut sobles
divi Benedicti ad h a n c vetustam et perillustrem sedem redeat et n o n
sine laetitia comperimus m a x i m a m p a r t e m abbatiae enunciatae, c u r a n t e
^Archiabbate Sancti Martini de B e u r o n et a n n u e n t i b u s Ordinario Rottenburgensi et civitatis Weingartensis municipii rectoribus, denuo fuisse
Benedictinis monachis in u s u m quasi p e r p e t u u m t r a d i t a m et spem prope
certam effulgere futurum ut brevi etiam reliqua p a r s abbatiae ipsius in
proprietatem m o n a c h o r u m t r a d a t u r . Scimus quidem monachos prope
coenobium m a g n u m praedium acquisivisse: sacram aedem pretiosa supellectili refertam o m n i b u s nominibus ecclesiasticae liturgiae celebrandae idoneam esse; denique o m n i a suppeditare q u a e pro monastica familia
s u s t e n t a n d a r e q u i r u n t u r . Placet igitur Nobis a b b a t i a m h a n c , s u p r e m a
Nostra auctoritate, restituere a t q u e in eam transferre monasticam q u o q u e familiam Sancti T h o m a e ; o m n i b u s q u e rei m o m e n t i s attento ac
sedulo studio perpensis cum VV. F F . NN. S. R. E. Cardinalibus Congregationi praepositis pro religiosorum sodalium negotiis pertractandis,
haec quae infra scripta s u n t decernimus, s t a t u i m u s , m a n d a m u s . - I. Nim i r u m apostolica Nostra auctoritate, p r a e s e n t i u m vi p e r p e t u u m q u e in
m o d u m , restituimus p e r a n t i q u a m a b b a t i a m Sancti Martini de Weingarten cum o m n i b u s iuribus ac privilegiis olim eidem concessis (exceptis
t a m e n privilegiis, q u a e referuntur ad temporalia et territorialia a n t e
saecularizationem propria); e a m q u e t a m q u a m abbatiam 'sui iuris Congregationi Beuronensi i n c o r p o r a m u s , nec n o n participem facimus privilegiorum dictae Congregationi concessorum. II. Item auctoritate Nostra,
per praesentes, transferimus Abbatem et Conventum Sancti T h o m a e de
Erdington, Congregationis Beuronensis, in a b b a t i a m Weingartensem sic
restitutam, ut in sedem propriam, servato t a m e n titulo secundario
Sancti T h o m a e . III. Monachos et conversos, q u o s Archiabbas Sancti
Martini de B e u r o n ad a u g e n d a m n o v a m familiam Weingartensem miss u r u s est, dicto conventui saltem ad q u i n q u e n n i u m i n c o r p o r a m u s , ut
omnibus iuribus conventualibus fruantur ad instar eorum, quae secund u m sacros canones et constitutiones B e u r o n e n s e s , iis competunt qui ad
n o v a m fundationem m i t t u n t u r : scilicet, r e t e n t a quidem h o c spatio temporis stabilitate in m o n a s t e r i o - m atre, ab exercitio iurium capitularium

Acta Pii PP, XI

491

ibidem priventur, q u a m d i u eadem in novo monasterio exerceant. IV. Perm i t t i m u s denique hisce monachis et conversis B e u r o n e n s i b u s ad augend a m familiam Weingartensem missis, ut intra q u i n q u e n n i u m transfer a n t stabilitatem s u a m in a b b a t i a m Weingartensem, ubi p r i m u m ipsi,
obtento u t r i u s q u e Abbatis consensu, hoc sponte desideraverint.

P o r r o haec concedimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas


a t q u e efficaces semper exstare ac p e r m a n e r e , suosque plenos a t q u e integros effectus sortiri et obtinere, illisque ad quos pertinent sive pertinere
poterunt, n u n c et in p o s t e r u m amplissime suffragari; sicque rite iudicand u m esse ac definiendum, i r r i t u m q u e ex n u n c a t q u e inane fieri si quidq u a m secus, super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter vel ignor a n t e r attentari contigerit. Non o b s t a n t i b u s contrariis q u i b u s c u m q u e .
VIII

D a t u m R o m a e a p u d Sanctum P e t r u m , sub anulo Piscatoris, die


iulii a n n o MCMXXII, Pontificatus Nostri primo.

P. CARD. GASPARRI, a Secretis Status.

IV
TEMPLUM B. M. V. MATRIS GRATIARUM, UTINI, TITULO AC DIGNITATE BASILICAE
MINORIS CONDE COR ATUR.

PIUS PP. XI
Ad p e r p e t u a m rei memoriam. Minime Nos latet templum Gratiarum Utinensis civitatis a n n o MXXXX conditum et decimo quinto vertente
saeculo r e s t i t u t u m , iure meritoque accensendum esse inter celeberrima
Foroiuliensis regionis et finitimarum etiam provinciarum sanctuaria.
S t r u c t u r a enim molisque amplitudine, non minus q u a m conspicuis artis
operibus, p r a e c l a r u m ac pluribus privilegiis indulgentiisque a u c t u m ,
.vetusta ac miraculis inclyta nobilitatur Beatae Mariae Virginis imagine,
q u a m , aureo diademate a n n o MDCCCLXX auctoritate Apostolica redimitam,
sub invocatione Matris Gratiarum, g e r m a n a pietate, t a m civitatis q u a m
archidioecesis Utinensis fideles v e n e r a n t u r . C o m p e r t u m quidem Nobis
est idem s a n c t u a r i u m ad invisendum, p r a e s e n t e m Virginis opem implor a t u r o s , etiam t u r m a t i m peregrinos confluere, necnon eamdem s a c r a m
aedem copiosa ac praedivite supellectile esse a b u n d e p r a e d i t a m ; ibique
a devoto clero sacras persaepe supplicationes sollemni p o m p a haberi,
l a m vero cum dilectus filius P e t r u s Dall'Oste, h o d i e r n u s p a r o c h u s et

492

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

rector dictae ecclesiae sive sanctuarii Mariae Virginis Gratiarum, n o m i n e


proprio et cleri populique Utinensis, Nos supplicibus precibus rogaverit,
ut e a m d e m ecclesiam ad titulum et dignitatem Basilicae minoris eveh e r e dignemur, h a s q u e preces ornet et cumulet gravissimum suffragium
Archiepiscopi Utinensium, Nos, animo repetentes insignes sanctuarii
illius memorias, optatis his a n n u e n d u m ultro libenterque existimavimus.
Q u a e cum ita sint, collatis consiliis cum venerabili fratre Nostro Antonio S. R. E. Cardinali Vico, Episcopo Portuensi et Sanctae Rufinae,
S a c r o r u m Rituum Congregationi Praefecto, apostolica Nostra auctoritate,
p r a e s e n t i u m vi p e r p e t u u m q u e in m o d u m , ecclesiam sive s a n c t u a r i u m
B e a t a e Mariae Virginis titulo Matris Gratiarum civitatis Utinensis titulo
ac dignitate Basilicae minoris condecoramus cum o m n i b u s privilegiis,
q u a e s u b hac ratione c o m p e t u n t Basilicis h u i u s Almae Urbis minoribus.
Porro haec largimur, decernentes praesentes Litteras firmas, validas
a t q u e efficaces semper exstare ac p e r m a n e r e , s u o s q u e plenos a t q u e
integros effectus sortiri et obtinere, illisque ad quos spectant, sive spectare poterunt, n u n c et in p o s t e r u m amplissime suffragari; sicque rite
iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex n u n c et inane fieri, si
q u i d q u a m secus super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive
ignoranter, attentari contigerit. Non o b s t a n t i b u s contrariis q u i b u s c u m q u e .
D a t u m R o m a e apud S a n c t u m P e t r u m , sub anulo Piscatoris, die
x mensis iulii a n n o MCMXXII, Pontificatus Nostri primo.
P. CARD. GASPARRI, a Secretis Status.

'V
/ A E D E S

CURIALS

LUM

AC

B.

M.

V.

DIGNITATEM

DE

FUNCULO, IN

BASILICAE

CIVITATE VALENCIENNES, AD

MINORIS

TITU-

EVEHITUR.

PIUS PP. XI
Ad perpetuam rei m e m o r i a m . Templa Dei vetustis inclyta memoriis et fidelium religione celebria de more R o m a n o r u m Pontificum Decessorum Nostrorum, singularibus titulis privilegiisque decorare, pro
re ac tempore, satagimus. H o r u m in n u m e r u m satis constat iure merit o q u e esse accensendam sacram aedem curialem Beatae Mariae Virginis
de F u n c u l o , vulgo du Saint Gordon n u n c u p a t a e , q u a e exstat in civitate

Acta Pii PP. XI

493

Valenciennes, archidioecesis ameracensis intra fines. H a c enim in


ecclesia, molis amplitudine et artis operum excellentia maxime decora,
s t a t u a exstat Beatae Mariae Virginis sub enunciato titulo invocatae,
q u a m m a g n o pietatis affectu t a m cives quam exteri veneran t u r et recolunt, potissimum p o s t q u a m cl. mem. Praedecessor Noster Leo P p . X I I I
ipsam Deiparam Virginem caelestem a p u d Deum P a t r o n a m praecipuam
civitatis Valenciennes constituit ac declaravit, die xxrv mensis maii
a n n o MDGGGLXXXXII; similibusque apostolicis Litteris, Piscatoris anulo
die XVI mensis martii an. MDCCCLXXXXVI obsignatis, s t a t u a m m e m o r a t a m
Virginis a Funculo, ipsius R o m a n i Pontificis nomine et auctoritate, sollemni ritu c o r o n a n d u m decrevit. Quare, cum dilectus filius H u b e r t u s
Lancelin, h o d i e r n u s p a r o c h u s decanus ecclesiae memoratae, Nos enixis
precibus flagitaverit, ut ipsam aedem titulo ac dignitate Basilicae minoris cohonestare dignaremur, Nos optatis his concedendum ultro libent e r q u e existimavimus. Idcirco, conlatis consiliis cum VV. F F . NN.
S. R. E. Cardinalibus Congregationi a Sacris Ritibus tuendis praepositis,
apostolica Nostra auctoritate, p r a e s e n t i u m vi p e r p e t u u m q u e in m o d u m ,
ecclesiam paroecialem Beatae Mariae Virginis de Funculo in civitate
Valenciennes, Cameracensis archidioecesis intra fines sitam, ad titulum
et dignitatem Basilicae minoris evehimus, cum o m n i b u s honorificentiis
et privilegiis, q u a e , h a c de causa, Basilicis Almae Urbis minoribus competunt.
P o r r o haec largimur, decernentes p r a e s e n t e s Litteras Nostras firmas,
v a l i d a s et efficaces semper exstare ac p e r m a n e r e ; suosque plenos a t q u e
i n t e g r o s effectus sortiri a t q u e obtinere, illisque ad quos pertinent, vel
p e r t i n e r e poterunt, n u n c et in p o s t e r u m amplissime suffragari, sicque
rite i u d i c a n d u m esse ac definiendum, i r r i t u m q u e ex n u n c et inane fieri,
si q u i d q u a m secus super his a quovis, auctoritate qualibet, scienter
sive ignoranter attentari contigerit. Non obstantibus contrariis q u i b u s cumque.
Datum R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , sub anulo Piscatoris, die
x mensis iulii a n n o MCMXXII, Pontificatus Nostri primo.

P . CARD. GASPARRI, a Secretis Status.

494

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

VI
TITULUS BASILICAE MINORIS ~ CONFERTUR IN IPSA CONSECRATIONE ECCLESIAE
^ABBATIALI VIRGINIS DEIPARAE IN CAELOS ASSUMPTAE, CIVITATIS SANCTI
PAULI IN BRASILIA, O. S. B.

PIUS PP. XI
Ad perpetuam rei memoriam. Media in u r b e Sancti Pauli in
Brasilia exstat ecclesia abbatialis cum continenti monasterio Ordinis
Sancti Benedicti, q u a e a b a n n o circiter rep. sal. MDLXXXXVIII originem
ducit, q u u m vetus ecclesia in honorem Beatae Mariae Virginis in caelum
a s s u m p t a e Deo p r i m u m dicata fuit. H a e c sacra aedes, fere ex integro
n u p e r reaedificata, inter "reliquas civitatis ecclesias excellit molis amplitudine, s t r u c t u r a e nobilitate, artis o p e r u m splendore, aliisque ornamentis
affabre pictis, potissimum in sacello ad a u g u s t i s s i m u m S a c r a m e n t u m
Eucharistiae a s s e r v a n d u m destinato, q u o d e m b l e m a t i b u s musivis seu
vermiculatis valde pretiosis renidet. Hoc in templo, cura ac studio dilecti
filii Michaelis Kruse, Abbatis, exstructo et copiosa ac divite supellectili
referto, monachi Ordinis Benedictini divini cultus decorem c u r a n t impense, s a c r a s q u e functiones digne p e r a g u n t ac devote. Q u e m a d m o d u m
sacrae e x s t r u e n d a e aedi n u m q u a m defuit corrogata fidelium stipes, ita
eidem in posterum servandae, t a m quoad spiritualia q u a m quoad temporalia, plurimum conferent d o n a et largitiones christiani populi et
m o n a c h o r u m p r o b a t a pietas, necnon indulgentiae ac privilegia q u i b u s
ex Apostolicae Sedis venia idem t e m p l u m pollet. Hoc vertente a. MCMXXII,
die sexta mensis augusti, n e m p e festo Transfigurationis D. N. Iesu Christi,
dilectus filius Noster Aidanus S. R. E. Diaconus Cardinalis Gasquet, ex
Ordine Sancti Benedicti, vi concessionis eidem a Nobis factae, enun" ciatam ecclesiam Deo sollemni ritu consecrabit; q u u m q u e , faustissimam
h a n c n a c t u s occasionem, P u r p u r a t u s idem Princeps, Nos enixis precibus
rogaverit, ut ecclesiam eamdem titulo ac dignitate Basilicae minoris condecorare dignemur, ita ut consecratio templi et in Basilicam erectio u n a
simul coniungantur, Nos optatis hisce concedendum ultro libenterque
existimavimus. Quae cum ita sint, conlatis consiliis cum V V. F F . NN.
S. R. E. Cardinalibus Congregationi a Sacris Ritibus tuendis praepositis,
Apostolica auctoritate, praesentium tenore p e r p e t u u m q u e in modum*
Nos ecclesiam titulo Beatae Mariae Virginis sideribus receptae, civitatis
et archidioecesis Sancti Pauli in Brasilia, ad Ordinem Sancti Benedicti
pertinentem, statim ac ipsa consecrata fuerit, in Basilicam minorem

Acta Pii PP. XI

495

erigimus, constituimus ac declaramus, cum privilegiis a t q u e honorificentiis o m n i b u s et singulis, q u a e Basilicis minoribus h u i u s Almae Urbis
competunt.
Haec largimur, decernentes p r a e s e n t e s Litteras Nostras firmas, validas
a t q u e efficaces semper existere et fore; s u o s q u e plenos a t q u e integros
effectus sortiri a t q u e obtinere, illisque ad quos pertinent, sive spectare
poterunt, n u n c et in p o s t e r u m plenissime suffragari; sicque rite iudic a n d u m esse ac definiendum, irritumque ex n u n c et inane fieri, si
q u i d q u a m secus s u p e r his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive
ignoranter contigerit attentari. Non o b s t a n t i b u s contrariis quibuscumque.
Datum R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , sub anulo Piscatoris, die
XXI iulii MCMXXII, Pontificatus Nostri a n n o primo.
P . CARD. GASPARRI, a Secretis Status.

VII
TEMPLUM B. M. V. DE MERCEDE, IN URBE SANCTI IACOBI DE CILE, AD TITULUM
ET DIGNITATEM BASILICAE MINORIS EVEHITUR.

PIUS PP. XI
Ad p e r p e t u a m rei m e m o r i a m . Inter sacras aedes quibus Cilena
regio nobilitatur, templum Beatae Mariae Virgini de Mercede dicatum
in u r b e Sancti Iacobi ipsius reipublicae principe, conspicuum iure meritoque locum obtinet. Etenim n o n solum molis amplitudine et structurae a t q u e artis o p e r u m p r a e s t a n t i a excellit, sed etiam a n t i q u a populi
religione celebrrimum. Et sane hoc in sanctuario, iam inde a tempore
quo Sancti Iacobi u r b s condita fuit, devotissima asservatur lignea imago
Beatae Mariae Virginis de Mercede aureo g e m m a t o q u e diademate S a n ctae h u i u s Sedis auctoritate redimita, q u a m ad invisendam e dissitis
etiam Cilenae nationis regionibus, q u o t a n n i s peregre t u r m a t i m confluunt
fideles publicis in calamitatibus praesentem illius opem imploraturi.
H a e c animo repetentes, cum dilectus filius E m m a n u e l Tapia, Provincialis in republica Cilena F r a t r u m Ordinis Beatae Mariae Virginis a
Mercede, illiusque provinciae regularis Definitores et religiosi o m n e s ,
Nos enixis precibus rogaverint ut illud t e m p l u m ad Basilicae minoris
g r a d u m evehere dignaremur, h a s q u e preces c u m u l e n t a t q u e o r n e n t gra-

496

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

via suffragia t u m Nostri in dicta Republica Legati t u m Archiepiscopi


Sancti Iacobi de Cile nec non P e t r i A r m e n g a u d i i Yatenzuela Episcopi
titularis Gangrensis ex Ordine Beatae Mariae Virginis de Mercede, alior u m q u e q u a m p l u r i u m ecclesiastica non m i n u s q u a m civili dignitate
p r a e s t a n t i u m virorum, Nos optatis his a n n u e n d u m ultro libenterque
existimavimus. Q u a m ob rem, audito venerabili fratre Nostro Antonio
S. R. E. Cardinali Vico Episcopo P o r t u e n s i et Sanctae Rufinae, sacror u m r i t u u m Congregationi Praefecto, ecclesiam in h o n o r e m B e a t a e
Mariae Virginis de Mercede, Deo dicatam a t q u e in u r b e principe Sancti
Iacobi de Cile positam, de apostolica Nostra auctoritate, p r a e s e n t i u m
vi p e r p e t u u m q u e in m o d u m , ad titulum et dignitatem Basilicae minoris
e v e h i m u s cum o m n i b u s honorificentiis ac privilegiis q u a e minoribus
huius Urbis R o m a e Basilicis hac de c a u s a competunt.
P o r r o haec largimur, decernentes p r a e s e n t e s Litteras Nostras firmas,
validas et efficaces semper exstare ac p e r m a n e r e ; suosque plenos atque
integros effectus sortiri a t q u e obtinere, illisque ad q u o s pertinent, vel
pertinere poterunt, n u n c et in p o s t e r u m amplissime suffragari, sicque
rite iudicandum esse ac definiendum, i r r i t u m q u e ex n u n c et i n a n e fieri,
si quidquam secus s u p e r his a quovis, auctoritate qualibet, scienter
sive ignoranter a t t e n t a r i contigerit. Non o b s t a n t i b u s contrariis quibus-,
cumque.
D a t u m R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , sub anulo Piscatoris, die
x x n i iulii a n n o MCMXXII, Pontificatus Nostri p r i m o .

P. CARD. GASPARRI, a Secretis Status.

EPISTOLAE
I
AD R. P. D. PASCHALEM GAGLIARDI, ARCHIEPISCOPUM SYPONTINUM, DIOECESIS
VESTANAE ADMINISTRATOREM.* GRATULATUR EMENSUM XXV ANNUM EPISCOPATUS ET LABORES IN SYNODO APPARANDA.

Venerabilis frater, salutem et apostolicam benedictionem. In eam


incumbis curam, ex q u a h a u d exiguos fructus te laturum confidimus.
Synodi enim celebratione, q u a m iam diu expetiri in u t r a q u e ista dioecesi teque n u n c magno cum studio a p p a r a r e accepimus, novis christianae

497

Acta Pii PP. XI

disciplinae praesidiis novisque pietati comparatis incitamentis, i n n o v a r i


q u o d a m m o d o videtur iuventus Ecclesiae a t q u e uberior spes affulgere
meliorum t e m p o r u m . Sit igitur tibi fausta, sit felix dies 25 vertentis
mensis, n o n ob m e m o r i a m modo initi vigintiquinque a n t e a n n o s episcopalis muneris, q u a m m e m o r i a m tibi g r a t u l a m u r ex animo, sed etiam
ob feliciter a b s o l u t a m Synodum i m p e r t i t u m q u e clero populoque t u o
m a n s u r u m hoc caritatis vigilantiaeque testimonium.
Duplicem eiusdem diei laetitiam Nos quidem pleniorem facimus
apostolica benedictione, q u a m , labores t u o s Deo c o m m e n d a n t e s , muner u m caelestium auspicem Nostraeque testem benevolentiae, tibi, venerabilis frater, et u t r i q u e t u a e dioecesi p e r a m a n t e r in Domino impertimus.
D a t u m R o m a e a p u d Sanctum P e t r u m , die ix aprilis MCMXXII, Pontificatus Nostri a n n o primo.

PIUS PP. XI

II
AD R. P. D. FRANCISCUM CICERI, EPISCOPUM PAPIENSIUM: DE

NATALI XXV

COLLEGII SANCTI AUGUSTINI.

Venerabilis frater, salutem et apostolicam benedictionem. Novos


ac veteres a l u m n o s istius Collegii Sancti Augustini, qui proxime simul
convenient celebraturi Collegii ipsius natalem vicesimum q u i n t u m , petis
tu quidem ut hortatione sancta confirmemus in bono et ad meliora
incitemus. H o r t a n t u r satis sollemnia ipsa in primisque gratiae Deo
a g e n d a e : h o r t a n t u r ipsae parietes c o m m u n i u m aedium et r e r u m plurim a r u m memoria. Siquid addere oportet, a d d i m u s hoc u n u m . Iure
Ecclesia maiora exspectat ab iis, quos adolescentes diligentius instit u e n d o s curavit. Exspectat religionis studium in luc atque in oculis
o m n i u m p r a e s t a n d u m et exempla s u m m a e integritatis et eximiae virtutis. Q u a r e alumni, qui in Collegio v e r s a n t u r , curent ut et bonitate
et disciplina et scientia Ecclesiae exspectationi r e s p o n d e a n t : recolant
ceteri q u a e praecepta christianae vitae olim in Collegio didicerint iisd e m q u e o b s e q u a n t u r in omni vitae t u m publicae t u m privatae actione.
C u m improvidi animi esset oblata beneficia negligere, t u m esset angusti
accepta beneficia obliterare, n o n prae se ferre palam, imo n o n gloriari.
t

ACTA, vol. XIV, n. 14. 31-8-922.

35

498

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Habes, venerabilis frater, q u i b u s monitis fructuosiore sollemnia


reddas. Paucis bis, q u a e t u a e dicendi copiae explicanda^ relinquimus,
a d d i m u s ex a n i m o apostolicam benedictionem, q u a m m u n e r u m caelestium auspicem, tibi a t q u e illis o m n i b u s nec n o n Collegii moderatorib u s ac doctoribus p e r a m a n t e r i m p e r t i m u s .
.
D a t u m R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , die prima maii MCMXXII,
Pontificatus Nostri a n n o primo.

PIUS PP. XI

III
AD EMUM P. D. IOANNEM TIT. SANCTI EUSEBII S. R. E. PRESB. CARD. CSERNOCH,
ARCHIEPISCOPUM STRIGONIENSEM, CETEROSQUE ARCHIEPISCOPOS ET EPISCOPOS HUNGARIAE: COMMUNIBUS RESPONDENS LITTERIS.

Dilecte fili noster ac venerabiles fratres, salutem et apostolicam


benedictionem. In c o m m u n i vestra epistola cum prospera et adversa
gentis vestrae, t u m grato animo ac m e m o r i beneficia recolitis, q u a e
n r u t r a q u e fortuna, a b Apostolica Sede, n u m q u a m intermissa liberalitate, collata in vos sunt. Collata ea quidem s u n t in merentes. Locuples
historia testis multa c o m m e m o r a t egregia H u n g a r o r u m in Ecclesiam
facinora, in primisque celebrat a n i m u m catholicae fidei retinentissimum ;
libetque, cum p r i m u m vos alloquimur, occasionem ex his sumere Hngaros omnes compellandi Apostoli v e r b i s : State in fide; neve inferatis
crimen gloriae vestrae. Hortationem, ut videtis, n o n i n o p p o r t u n a m faciunt
t e m p o r a . Multa enim, uti aliis in locis, ita etiam in H u n g a r i a impen*
d e n t catholicis ex hoc capite discrimina, in eaque maxime advocatam
velimus diligentiam v e s t r a m .
Delata a vobis officia dum vice p r o s e q u i m u r p a t e r n a e caritatis,
divinorum auspicem m u n e r u m apostolicam benedictionem, vobis omnib u s , dilecte fili noster ac venerabiles fratres, clero ac populo unicuique
v e s t r u m tradito p e r a m a n t e r in Domino impertimus.
Datum R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , die II maii MCMXXII, Pontificatus Nostri a n n o p r i m o .
P I U S P P . XI.

Acta Pii PP. XI

499

IV
AD R. P. D. LUCAM PIERGIOVANNI, EPISCOPUM CORNETANUM ET CENTUMCELLARUM, CETEROSQUE EPISCOPOS LATII SUPERIORIS: DE COMMUNI CON^
:I

VENTU NUPER HABITO.

Venerabiles fratres, salutem et apostolicam benedictionem. Felicis exitus conventus, quem proxime celebraturi estis, n o n mediocre
a r g u m e n t u m Nobis praebet sacer recessus, quem pie a d m o d u m conventui eidem praemittere decrevistis. Quid enim r e q u i r a t episcopale
ministerium, quid magis conducat divinae gloriae et a n i m o r u m saluti
se dat facilius i n t u e n d u m tum cum a n i m u s nonnisi caelestia sapit et
quaerit. Potiorem conveniendi causam scribitis afferre n u n c vobis interdioecesanum Seminarium. Nihil est quod Nos quoque magis h a b e a t sollicitos cum, praesertim post bellum, urgeat in dies magis rogare Dominum messis ut mittat operarios in messem suam. Quare consiliis coeptisque
vestris propitium Deum precantes, eius auspicem gratiarum Nostraeque
testem benevolentiae, apostolicam benedictionem vobis omnibus, venerabiles fratres, et gregi unicuique vestrum tradito p e r a m a n t e r in Domino
impertimus.
D a t u m R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , die xvi maii MCMXXII, P o n tificatus Nostri a n n o primo.
PIUS PP. XI

V
AD R. P. D. IOANNEM BEDAM CARDINALE, ARCHIEPISCOPUM PERUSINUM, CETEROSQUE UMBRIAE EPISCOPOS : OFFIC10SIS LITTERIS RESPONDET EX ANNUO
CONVENTU DATIS.

Venerabiles fratres, salutem et apostolicam benedictionem. Dimisso conventu, q u e m Asisii d u d u m egistis, a n t e q u a m ad vestra reverteretis, ea Nobis nuntiastis in q u a e m a x i m e collata voluistis consilia
vestra. S u n t ea sollemnia coetus Eucharistici, qui proxime R o m a e h a b e bitur et Concilium Provinciale, quod propediem celebrare propositum

500

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

vobis est. P e r g r a t u m u t r u m q u e Nobis. C u p i m u s enim ut sollemnibus


iisdem adsint frequentiores qui R o m a e s u n t p r o p i o r e s ; et ad Provinciale Concilium q u o d attinet, oblata occasione libenter utimur, ut p a s t o ralem diligentiam vestram advocemus praesertim in sacra Seminaria,
q u a e n u n c , uti fere u b i q u e , ita etiam a p u d vos vim sentiunt praeteriti
belli. Hoc nimirum p r o v i d e n d u m , ut dominicus ager operarios ne desideret. Multum h a c in re proderit opera p a r o c h o r u m , qui semina vocationis sanctae m a t u r e in adolescentibus d e p r e h e n d e r e valent et b o n a
cum spe excolere. Vix est, ut videtis, q u o d studia vestra r e q u i r a t magis.
Nos quidem, quoniam omne datum optimum et omne donum perfectum desursum est, caelestium conciliatricem g r a t i a r u m Nostraeque
testem benevolentiae, apostolicam benedictionem vobis o m n i b u s , venerabiles fratres, clero ac populo unicuique vestrum tradito p e r a m a n t e r
in Domino impertimus.
D a t u m R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , die xviii maii
tificatus Nostri a n n o p r i m o .

P I U S P P . XI.

MCMXXII,

Pon-

501

S. Congregatio de Religiosis

ACTA SS. CONGREGATIONUM

SACRA CONGREGATIO DE RELIGIOSIS

I
DUBIUM
CIRCA

ACCEPTATIONEM

RESCRIPTI

SAECULARIZATIONIS

VEL

DISPENSATIONIS

VOTORUM.

Huic Sacrae Congregationi propositum fuit pro o p p o r t u n a solutione


sequens d u b i u m :
An Religiosus qui saecularizationis indultum a u t simplicium votole r u m dispensationem impetravit, possit p r i m u m a u t alteram r e c u s a r e
cum a locali Superiore eiusdem notitiam accipit, quamvis Superior
generalis in scriptis iam exsecutoriale decretum rescripti emiserit ad
n o r m a m can. 56 Codicis iuris canonici .
P r a e r e q u i s i t a igitur Consultorum voto, dubium propositum fuit
E m i s P P . in plenario coetu diei 9 iunii 1922, qui, re m a t u r e p e r p e n s a ,
respondendum censuerunt :
Affirmative, d u m m o d o Superiores graves rationes in c o n t r a r i u m
n o n h a b e a n t , q u o in casu ad S a c r a m Congregationem referant .
In audientia a u t e m die sequenti habita ab infrascripto Secretario,
S S m u s D o m i n u s Noster Pius P p . X I E m o r u m P P . resolutionem a d p r o bavit.
D a t u m R o m a e x Secretaria Sacrae Congregationis de Religiosis,,
die I augusti 1922.
a

C.

CARD.

LAURENTI,

Praefectus.

L.&S.
Maurus M. Serafini, O. S. B., Secretarius.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

II
APPROBATIO
S s m u s D n u s Noster P i u s divina Providentia P p . XI, decreto Sacrae
Congregationis,
27 iulii 1922. Instituti Sororum vulgo Hijas de la Divina Pastora
n u n c u p a t i , cuius d o m u s princeps in oppido archidioecesis Hispalensis
vulgo S a n l u c a r de B a r r a m e d a sita est, Constitutiones definitive approbavit.

SACRA CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE


1

DECRETUM
INDICITUR VISITATIO APOSTOLICA NONNULLARUM MISSIONUM 1NDO-SINENSIUM

C u m in Indosinensi regione, laeta, Deo adiuvante, his postremis


temporibus, catholica fides incrementa susceperit ac ampliore libertate
a publicis auctoritatibus ipsa donata sit, hoc Sacrum Consilium Christiano Nomini P r o p a g a n d o , e a r u m missionum necessitatibus commodisq u e optat u b e r i u s prospicere ut uniformi ad s a c r o r u m c a n o n u m n o r m a m
r o b o r a t a disciplina a t q u e a n i m o r u m viriumque inter varias missiones
arcta consociatione formata, ad feliciores progressus res christiana adducatur.
Q u a de re, ab infrascripto eiusdem Sacrae Congregationis Cardinali
Praefecto facta relatione Ssmo D. N. Pio P p . XI in audientia diei
22 mensis maii a n n i 19^2, Sanctitas S u a decrevit ut Apostolicus Visitator
in Indosinenses regiones, q u a e Delegati Apostolici I n d i a r u m Orientalium
iurisdictioni non s u n t subiectae, mitteretur, eo fine et consilio ut, de
m a n d a t o a t q u e auctoritate Apostolicae Sedis missiones perlustrans, o m n i a
accurate investiget de praesenti missionum statu, progressu ac neces-

S. Congregatio, de Propaganda Fide

503

sitatibus; consultisque earum Praesulibus, cum iis agat de iisdem negot i i s ; et postea, peracta integra visitatione, Sedi Apostolicae ea p r o p o n a t
q u a e sibi maxime o p p o r t u n a videantur ad maiora catholicae religionis
incrementa p r o m o v e n d a ; datis interim, si q u a e m o r a m h a u d patiantur,
provisionibus q u a s magis in Domino expedire iudicaverit, ac ceteris
peractis quae, iuxta traditas eidem Visitatori Apostolico per ipsam
S a c r a m Congregationem instructiones, d e m a n d a t a fuerint.
Hoc a u t e m Visitatoris Apostolici m u n u s eadem Sanctitas. Sua committendum iussit R. P. D. Henrico Lecroart, Vicario Apostolico de Celi
Meridio-Orientali, q u e m egregiae animi dotes ac r e r u m experientia ad
id officium a p p r i m e c o m m e n d a n t ; cum o m n i b u s facultatibus necessariis
et opportunis.
.
Qua s u p e r re p r a e s e n s decretum confici Sanctitas Sua iussit, contrariis q u i b u s c u m q u e n o n obstantibus.
D a t u m R o m a e , ex aedibus S. Congregationis de P r o p a g a n d a Fide,
die 7 iunii 1922.
G. M. CARD. VAN ROSSUM, Praefectus.
L.

S.

f P. Fumasoni-iondi, Archiep. Diocletanus, Secretarius.

II
DECRETUM
SEDES VICARIATUS APOSTOLICI DE KUAM-TOM OCCIDENTALI ET HAINAN, IN
SINIS, TRANSFERTUR AD URBEM PAKHOI.

Recto et utili missionum regimini q u a m maxime expedit et confert


ut Ordinarius in ea civitate sedem constituat quae, p r a e ceteris, viarum
facilitate et frequentia, accessum p r a e b e a t celeriorem o m n i b u s aliis missionis locis.
Q u u m itaque actualis residentia vicariatus apostolici de Kuam-tom
occidentali et Hainan in Sinis in e x t r e m a p a r t e missionis sita sit, scilicet
in

u r b e Fort Bayard, d u m m i n i m u s est ibi n u m e r u s christianorum,

et e contrario u r b s Pakhoi n u n c u p a t a , sive incolarum et catholicorum


n u m e r o , sive h o m i n u m r e r u m q u e commerciis, sive denique facili v i a r u m
accessu, p r a e s t a n t i o r sit, R. P. D. A u g u s t i n u s Gauthier, Vicarius Aposto-

504

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

licus praedicti vicariatus, ad m a i u s catholicae fidei incrementum et


decus populique christiani c o m m o d u m , postulavit ut sedes vicariatus
ab u r b e Fort Bayard in u r b e m Pkhoi transferretur; cui petitioni haec
S a c r a Congregatio P r o p a g a n d a e Fidei, facultatibus ordinariis sibi a
S S m o Domino Nostro Pio div. P r o v . P P . XI factis, a d n u e n d u m censuit.
Contrariis n o n o b s t a n t i b u s q u i b u s c u m q u e ;
D a t u m R o m a e ex aedibus Sacrae Congregationis de P r o p a g a n d a
Fide, die 5 augusti 1922.
Gr. M. CARD. VAN ROSSUM, Praefectus;

L.$S.
-J- P. Fumasoni-Biondi, Archiep. Diocletari., Secretarius.

SACRA CONGREGATIO RITUUM


I
DUBIUM
DE MISSIS INFRA OCTAVAM PRIVILEGIATAM III ORDINIS

E x p o s t u l a t u m est a Sacra R i t u u m Congregatione: U t r u m infra


Octavam privilegiatam tertii ordinis, uti est, R o m a e , Octava Ss. Petri
et Pauli Apostolorum, occurrente festo r i t u s semiduplicis, dici possint
< Missae de ipsa Octava; an p r o h i b e a n t u r per novas Missalis Rubricas,
t i t . IV, n. 5 ? .
Et Sacra eadem R i t u u m Congregatio, a u d i t o specialis Commissionis voto, o m n i b u s perpensis, r e s p o n d e n d u m c e n s u i t :
Affirmative ad p r i m a m partem, negative ad secundam ; et Rubrica
i n t e l l i g e n d a est de Officiis ab ipsa Octava extraneis .
Atque ita rescripsit et declaravit. Die 8 iulii 1922.

A. CARD. VICO, E p . P o r t u e n . et S. Rufinae,

S. R. C. Praefectus.

h.

s.
Alexander Verde,

Secretarius.

505

S. Congregatio Rituum

II
DUBIA
DE COETU FIDELIUM SACRO ADSTANTIUM : AN RESPONDERE POSSINT CONIUNCTIM PRO MINISTRO, VEL LEGERE ELATA VOCE QUAE SUNT CANONIS.

S a c r o r u m R i t u u m Congregationi proposita sunt, pro


declaratione, sequentia dubia ; nimirum :

opportuna
.

I. An liceat coetui fidelium adstanti sacrificio Missae, simul et


coniunctim respondere, loco ministri, sacerdoti celebranti?
II. An p r o b a n d u s sit u s u s , quo fideles Sacro adstantes, elata voce
legant Secreta, Canonem, a t q u e ipsa Verba Consecrationis, q u a e , p a u cissimis in Canone verbis exceptis, iuxta R u b r i c a s secreto dici debent
ab ipso sacerdote .
Et Sacra Rituum Congregatio, audito specialis Commissionis voto,
o m n i b u s m a t u r e perpensis, ita r e s p o n d e n d u m c e n s u i t :

Ad I. Ad R m u m Ordinarium iuxta mentem . Mens autem est:


Quae per se licent, n o n s e m p e r expediunt ob inconvenientia q u a e
facile oriuntur, sicut in casu, praesertim ob perturbationes q u a s sacerdotes celebrantes et fideles a d s t a n t e s experiri p o s s u n t cum detrimento
sacrae actionis et r u b r i c a r u m . Quapropter expedit, ut servetur praxis
communis, uti in simili casu pluries responsum est .

Ad II. Negative; neque permitti potest fidelibus a d s t a n t i b u s q u o d


a Rubricis vetitum est sacerdotibus celebrantibus, qui Canonis verba
secreto dicunt, ut sacris Mysteriis maior reverentia concilietur, et in
i p s a Mysteria fidelium veneratio, modestia et devotio a u g e a n t u r ;
ideoque m o s e n u n t i a t u s , t a m q u a m a b u s u s , r e p r o b a n d u s est, et, sicubi
i n t r o d u c t u s sit, omnino a m o v e a t u r .
Atque ita rescripsit, declaravit a t q u e decrevit. Die 4 augusti 1922.

)$( A. CARD. VICO, E p . P o r t u e n . et S. Rufinae,

S. B. G. Praefectus.

Alexander Verde,

Secretarius.

50.6

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

III
ADDITIONES FACIENDAE IN RITUALI ROMANO
TITULUS V
CAPUT

DE SACRAMENTO EXTREMAE UNCTIONIS

P o s t rubricam n. 20, s e q u e n s instructio a d d a t u r : 21. Quando pluribus simul infirmis hoc


Sacramentum ministratur, Sacerdos singulis
aegrotis crucem pie deosculandam porrigat, omnes preces quae unctiones
praecedunt, plurali numero, semel recitet, unctiones cum respectivis for^
mis super singulos aegrotos efficiat, omnes vero preces quae unctiones
subsequuntur, plurali numero semel dicat.

CAPUT

II

ORDO MINISTRANDI SACRAMENTUM EXTREMAE UNCTIONIS

N. 7
Mox dicat: In n o m i n e P a t r i s , etc., post verba per
invocationem a d d a t u r : gloriosae et sanctae Dei Genitricis Virginis
Mariae, eiusque inclyti Sponsi Toseph, et o m n i u m > etc. (uti in Oratione tit. V, cap. 7, Broficiscere etc.).
i

CAPUT

VI

RITUS BENEDICTIONIS APOSTOLICAE IN ARTICULO MORTIS

Rubrica n. 7 compleatur per sequentem instructionem (depromptam


ex appendice Breviarii R o m a n i et ex Decreto S. R. C. diei 8 martii 1879,
n. 3483):
Si vero infirmus sit adeo morti proximus, ut neque confessionis generalis faciendae, neque praemissae'um precum recitandarum suppetat tempus, statim Sacerdos Benedictionem ei impertiatur, dicendo:
Dominus n o s t e r , etc., ut supra.
Et si mors proxime urgeat dicat:
Ego, facultate mihi ab Apostlica Sede tributa, indulgentiam ple n r i a m et remissionem o m n i u m peccatorum tibi concdo. In n o m i n e
Patris B et Filii, et Spiritus Sancti. A m e n .

507

S. Congregatio Rituum

P e r sacrosancta , etc., ut supra.


Benedicat te , etc., ut supra.
In casu vero

'

necessitatis sufficit dicere:

Ego, facultate mihi ab Apostlica Sede tributa, indulgentiam ple n r i a m et remissionem o m n i u m peccatorum tibi concdo, et benedico
t e . In n o m i n e P a t r i s ^ et Filii, et Spiritus Sancti. Amen .
Post n. 4 a d d a t u r :
N. 5. Quando huiusmodi Benedictio Apostolica pluribus simul infirmis impertitur, omnia dicantur semel ut supra, singulari tantum numero
in pluralem immutato.
N. 6. Postea dicit: f Adiutorium , etc.

CAPUT V I I
ORDO COMMENDATIONIS ANIMAE

In Oratione Proficiscere , etc., post verba Virginis M a r i a e add a t u r : in n o m i n e beati Ioseph, inclyti eiusdem Virginis Sponsi .
In Oratione C o m m e n d o te , etc., post verba te complexus astrin gat a d d a t u r : Sanctus Ioseph, morientium P a t r o n u s dulcissimus,
i n m a g n a m spem t e erigat j .
P o s t Orationem Clementissima Virgo , etc., a d d a t u r s e q u e n s :
Oratio.

Ad te confugio, Sancte Ioseph, P a t r n e morientium, tibique, in


cuius beato t r a n s i t u vigiles adstiterunt Iesus et Maria, per hoc u t r u m que carissimum pignus, a n i m a m h u i u s famuli (vel famulae) N. in
extremo agne l a b o r a n t e m enixe commendo, ut ab insidiis diboli, et
a morte perptua, te protegente, liberetur, et ad gaudia a e t r n a pervenire mereatur. Per Christum D o m i n u m n o s t r u m .
RJ Amen .
CAPUT V I I I
IN EXSPIRATIONE

P o s t verba h o r a mortis s u s c i p e a d d a t u r : S a n c t e Ioseph, o r a


pro me. Sancte Ioseph, cum b e a t a Virgine Sponsa tua, peri mihi
divinae misericordiae sinum.
Iesu, Maria, Ioseph, vobis cor et a n i m a m m e a m dono.
Iesu, Maria, Ioseph, adstte mihi in extremo agne.
Iesu, Maria, Ioseph, in pace vobiscum drmiam et requiscam .

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

508

ROMANA
H a s variationes, sive Instructiones et Orationes titulo V Ritualis
R o m a n i , o p p o r t u n e ac respectivis in locis a d d e n d a s , a Sacra R i t u u m
Congregatione propositas, Sanctissimus D o m i n u s Noster P i u s P a p a XI,
referente infrascripto

Cardinali eiusdem Sacri Consilii Praefecto, su-

p r e m a auctoritate S u a approbavit, et in futuris editionibus eiusdem


Ritualis inseri iussit.
Die 9 augusti 1922.
%j A. CARD. VICO, E p . P o r t u e n . et S. Rufinae,

S. R. G. Praefectus.
L.

S.
Alexander Verde,

Secretarius.

S. CONGREGATIO DE SEMINARIIS
ET DE STUDIORUM UNIVERSITATIBUS
I
CALVEN, ET THEANEN.
DE UNIONE SEMINARIORUM CALVENSIS ET THEANENSIS IN SEMINARIUM INTERDIOECESANUM THEANI CONSTITUENDUM.

DECRETUM
Pluribus abhinc annis sacra Seminaria

dioecesium

Calven,

et

T h e a n e n . , q u a e aeque principaliter sunt u n i t a e , pro v a r i i s r r u m adiunctis m i n i m e ad eas n o r m a s ordinari et regi c o m p e r t u m est, q u a e h o r u m


i n s t i t u t o r u m n a t u r a e et fini respondent, q u a s q u e Sedes Apostolica iugiter
praescripsit.
Q u a p r o p t e r S S m u s D. N. Benedictus P P . XV, cui nihil est antiq u i u s nil potius q u a m ut h a e c instituta pariter doctrinae integritate et

509

S. Congregatio de Seminariis et de Studiorum Universitatibus

.vitae sanctimonia floreant, o m n i b u s m a t u r e perpensis, censuit aequiori


clericorum institutioni consultum fore, si a m b o dioecesium Calven, et
Theanen.

Seminaria coalescerent

in u n u m , et hoc in ipsa civitate

Theanen., ubi Episcopus degit, cui m u n u s est p r a e c i p u u m a s s i d u a m


vigilantiam s u a m bono a l u m n o r u m sacri ordinis impertiendi. Q u o d consilium n o n modo n u l l u m dioecesi Calven, afferet detrimentum, imo potius
m a x i m a m utilitatem et c o m m o d u m ; siquidem exploratum est dioecesium
fortunam cum r e c t a clericorum institutione coniungi.
P r o i n d e haec Sacra Congregatio Seminariis praeposita, cui ab ipso
Beatissimo P a t r e d e m a n d a t u m est ut ea statuat, q u a e huic exsequendo
consilio paria sunt, p r a e s e n t i decreto q u a e s e q u u n t u r decernit :
I. Ex d u o b u s Seminariis Calven, et T h e a n e n , n u n c existentibus fiat
u n u m , et hoc constituatur in civitate Theanen., sit utrique dioecesi
p r o p r i u m , et Seminarium interdioecesanum Calven, et T h e a n e n , n u n cupetur ;
II. B o n a et reditus, i u r a et onera simul et privilegia ad S e m i n a r i a
Calven, et T h e a n e n , spectantia, Seminario interdioecesano exinde addicantur ;
I I I . In eligendo D e p u t a t o r u m coetu sive pro disciplina, sive pro
b o n o r u m t e m p o r a l i u m administratione, ad n o r m a m can. 1359, Episcopus
u t r u m q u e Capitulum Calven, et T h e a n e n , audiat.
R m o Ordinario Calven, et T h e a n e n . Sacra Congregatio tribuit facult a t e m q u a e s u p e r i u s s t a t u t a s u n t exsequendi, eique m a n d a t ut de peracta
exsecutione ad i p s a m m e t referat.
Contrariis quibuslibet, etiam
obstantibus.

specifica

mentione dignis, m i n i m e

D a t u m R o m a e , die 2 augusti, a n n o 1921.

CAIETANUS

CARD.

BISLETI,

Praefectus.

L. S.
Ioseph

Rossino,

Substitutus.

Acta Apostolicae Sedis

510

Commentarium Officiale

. n
ROMANA
PONTIFICIAE

UNIVERSITATI

PHILOSOPHIAE

VEL

GREGORIANAE

SACRAE

DE

THEOLOGIAE

URBE

FACULTAS

MAGISTROS

CONCEDITUR

AGGREGATUS

RENUNTIANDI

DECRETUM
Pontificia Universitas Gregoriana Collegii R o m a n i Societatis Iesu,
abhinc tribus annis, Sacra h a c Congregatione p r o b a n t e , biennales altior u m s t u d i o r u m c u r s u s instituit, ut ii, qui o r d i n a r i u m philosophiae sive
theologiae curriculum essent emensi et laurea doctorali donati, in alteru t r a vel u t r a q u e disciplina perfectiores evaderent.
Cum autem laetos u b e r e s q u e h o c i n s t i t u t u m iam ediderit fructus,
R m u s Praepositus generalis eiusdem Societatis enixe postulavit ut Apostolica Sedes h u i u s m o d i c u r s u s s u a firmaret auctoritate ac n o v u m honoris titulum auditoribus illum m e r e n t i b u s decerneret.
Itaque, in plenario conventu, habito die xxi aprilis a n n o vertente,
Eminentissimi P a t r e s non modo rem vehementer p r o b a r u n t , sed etiam
c e n s u e r u n t ut Universitati Gregorianae p o t e s t a s fieret delectos a u d i tores suos vel philosophiae vel theologiae Magistros aggregatus renuntiandi his condicionibus:
I) si auditores iam doctoris l a u r e a m essent adepti ;
II) si in ipsa Universitate Gregoriana Collegii R o m a n i biennium
integrum Magisterii scholam frquentassent, scholaeque exercitationibus
interfuissent ;
III) si aptis experimentis, idest periculis verbo factis et scriptione
ad scientiae r a t i o n e s exacta, idoneos se ad d o c e n d u m probavissent.
Die x-xiii eiusdem mensis, E m o r u m P a t r u m sententiam, referente
infrascripto Sacrae Congregationis Secretario, S s m u s D. N. P i u s PJ?. XI
r a t a m h a b u i t et ad effectum adduci iussit. Q u a m o b r e m Sacra Congregatio, m a n d a t o Sanctissimi, decernit ut Pontificia Universitas Gregoriana
Collegii R o m a n i , seu Praepositus generalis Societatis Iesu, sicut academicos g r a d u s in philosophia, in theologia et in iure canonico, pro accepta
ab h a e Apostolica Sede potestate, confert, sic possit titulum Magistri
aggregati facultatibus philosophiae vel theologiae ipsius Universitatis
conferre sub iis condicionibus, q u a e s u p r a m e m o r a t a e s u n t ; et h a e

S. Congregatio de Seminariis et de Studiorum Universitatibus

511

potestate ei liceat uti in eorum q u o q u e a u d i t o r u m gratiam, qui his


tribus a n n i s i n t e g r u m Magisterii c u r s u m rite absolverint.
In creandis autem Magistris aggregatis eaedem observentur iuris
solemnitates, q u a e in ipso Athenaeo Gregoriano et in ceteris Academiis
pontificiis observari debent, c u m ad g r a d u s academicos idonei promoventur.
Qui vero h u n c Magisterii titulum consecuti sint, eos Sacra Congregatio valde c o m m e n d a t o s vult locorum Ordinariis, utpote maxime aptos
ad philosophiam theologiam ve vel aliquam e a r u m disciplinarum p a r t e m
t r a d e n d a m cum in Seminariis t u m in Universitatibus aliisque clericor u m Collegiis, q u i b u s facta facultas sit academicos g r a d u s conferendi.
Datum R o m a e ex Secretaria Sacrae Congregationis Seminariis et
s t u d i o r u m Universitatibus praepositae, die x x n i , mense iunio, in festo
Ssmi Cordis Iesu, a n n o M C M X X I I .

CAIETANUS

CARD.

BISLETI,

Praefectus.

L- * S.
f Iacobus Sinibaldi, Ep. Tiberien., Secretarius.

SACRA CONGREGATIO
PRO ECCLESIA ORIENTALI

NOMINATIONES
Successivis decretis, Sacra Congregatio pro Ecclesia Orientali:
10 iulii 1922. r Missioni F r a t r u m Franciscalium Superioris Aegypti
praefecit R. P. Marianum Libri, O. F. M.
IS iulii. Missioni P r e s b y t e r o r u m Sancti Vincentii a P a u l o , vulgo
Lazaristes ~ in Perside, praefecit R. P. Franciscum B e r t h o n n e s q u e ,
ex eadem religiosa Congregatione.

'512

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ACTA

TRIBUNALIUM

SACEA ROMANA ROTA

I
PARISIEN.
NULLITATIS

MATRIMONII

(PEMJEAN-THBAUT)

Benedicto PP.
XV feliciter regnante, Pontificatus Dominationis Suae
anno septimo, die 11 augusti 1921, BB. PP. DD. Franciscus Solieri,
P o n e n s , Iosephus Florczak et Iacobus Sole, Auditores de turno, in causa
Parisien. Nullitatis matrimonii inter Violam Pemjean, actricem, repraesentatam per legitimum procuratorem, D. Nazarenum
Ferrata, advocatum, et Rogerium T h b a u t , 'reum conventum, contumacem, interveniente
et disceptante in causa B. D. Vinculi Defensore huius Sacri Tribunalis,
hanc tulerunt definitivam sententiam.
Viola Pemjean, e familia religionis catholicae q u a m maxime observantissima, die 3 ianuarii -anno 1911, Parisiis, in ecclesia parochiali
Sancti Rochi, m a t r i m o n i u m cum Rogerio T h b a u t coram Ecclesia contraxit. Hoc m a t r i m o n i u m infelicissimum h a b u i t exitum. Nam, cum n o t u m
esset et Violae et eius p a r e n t i b u s , dictum Thbaut, patris mores gerentem, n o n modo catholicae religionis n o n esse studiosum, sed imo eidem
s u m m o p e r e infensum, d u m de m a t r i m o n i o c o n t r a h e n d o ageretur, Viola
Rogerio declaravit, se cum eo n o n esse n u p t u r a m nisi ei serio promitteret,
ut ipsa plena frueretur libertate religionis catholicae praecepta servandi,
ac filii nascituri b a p t i z a r e n t u r catholicisque principiis i m b u e r e n t u r . Quae
omnia Rogerius T h b a u t semel atque iterum promisit. Verum statim
apparuit Rogerium promisisse q u o d ex condicto s e r v a t u r o s n o n erat.
Etenim, civili caeremonia peracta, imagines s a c r a s e cubili nuptiali Rogerius abstulit. In ipsa matrimonii celebratione Rogerius i m p u d e n t e r
se gessit atque sponsae preces legenti dixit aperte que c'tait stu-

S. Romana Rota

513

p i d e de lire ces choses . P a r o c h o consensum matrimonialem sciscit a n t i primo respondere renuit, imo anulo nuptiali benedicto anulum
n o n benedictum supposuit. inito matrimonio, Rogerius acerrime obstitit,
ne u x o r ecclesiam frequentaret, illam compulit ut feria sexta maioris
h e b d o m a d a e carnes e d e r e t , illamque prohibuit q u o m i n u s praecepto
paschali satisfaceret, imo eo progressus est ut mortem ei m i n a r e t u r si
filius n a s c i t u r u s baptizaretur. Ex his iurgia ac contentiones statim inter
s p o n s o s orta s u n t ; resque adeo processerunt ut u x o r ad parentes suos
confugere coacta sit; et licet parentum suasione ad domicilium viri
prima vice se reddiderit, t a m e n denuo fugit amplius non r e v e r s u r a .
Cohabitatio coniugalis per quindecim circiter dies perduravit. Ne autem
cum perfido viro quid c o m m u n e haberet, Viola civile divortium petiit
et obtinuit. Hinc curiam Parisiensem adiit petens ut eius m a t r i m o n i u m
ob n o n impletam conditionem sub q u a , ut ipsa ait, initum est, n u l l u m
declararetur. Processu rite ad n o r m a m iuris a p u d curiam Parisiensem
instructo, die 2 octobris anni 1920 sententia prodiit q u a m a t r i m o n i u m
inter Violam Pemjean et Rogerium T h b a u t initum, nullum ob n o n
impletam conditionem declaratum est. A q u a sententia, ad n o r m a m
iuris, iugalis vinculi Defensor ad hoc sacrum Tribunal appellavit. Quare
in secunda instantia haec nullitatis matrimonii causa sub consueto
dubio huic sacro Tribunali p r o p o n i t u r : An de matrimonii nullitate
constet in casu.
IN IURE. Matrimonium, etiamsi ad Sacramenti dignitatem a
Christo Domino n o s t r o elevatum sit, nihilominus contractus n a t u r a m
non immutavit. Et cum contractus sit d u o r u m vel plurium in idem
placitum consensus , ut m a t r i m o n i u m consistat, oportet ut contrahent i u m consensus in idem placitum cadat, n e m p e in t r a d e n d a sibi m u t u a
potestate in corpora in ordine ad prolis generationem. Nil prohibet
t a m e n de facto q u o m i n u s c o n s e n s u s matrimonialis sub conditione ponat u r ; quo in casu matrimonii valor vel suspenditur, vel statim matrim o n i u m n u l l u m est, s e c u n d u m q u o d a g a t u r vel de conditione proprie
dicta, n e m p e de futuro libero contingenti, vel de praesenti vel de praeterito vel de futuro necessario agatur, q u a e p o s t r e m a e conditiones, ut
n o t u m est, conditiones improprie dictae merito appellantur (Cod. iuris
canon., can. 1092).
De q u a c u m q u e conditione agatur, ut m a t r i m o n i u m vere sub conditione initum h a b e a t u r , o p o r t e t : I u t conditio luculentis a r g u m e n t i s
probetur. Nam id generale est in omni contractu, ut protestatio u n i u s
nihil in foro externo prosit. Sola intentio promissori s n o n facit cono

ACTA, vol.

XIV, n. 14. 31-8-9*2.

36

514

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

d i t i o n e m , quae, in mente u n i u s retenta, dicitur propositum abortivum


et nihil in foro externo o p e r a t u r (Inter recentiores, decis. 195, 1 3 ;
cfr. decis, rotai, an. 1909, pag. 108). Id magis de matrimonio dicend u m est, quod in sui favorem iuris p r a e s u m p t i o n e m habet, adeo ut
q u i d q u i d contra matrimonii valorem a d d u c i t u r perspicue p r o b a n d u m
sit (can. 1014 Codicis iur. can.). Quod si c o m p a r s dicat, in m a t r i m o n i a
i n e u n d o conditionem sine qua non inscia p a r t e apposuisse coram testibus, quia dolo egit - quidquid sit de h u i u s conditionis valore in foro
interno - in foro externo saltem difficilioris est probationis, cum o m n e s
iuris p r a e s u m p t i o n e s contra eum militent qui tali modo, inscia a l t e r a
parte, dolose in matrimonium consenserit. 2 Ulterius oportet, ut vel in
actu matrimonii contrahendi, vel ante matrimonii celebrationem conditio actu positivo mentis ponatur, nec fuerit inde revocata. P r i m o in
casu, i n t e n t i o conditionata dicitur actualis; altero in casu virtualis
a u d i t u r (D'Annibale, Summ. Theol. Mor., I, n. 135; Reiff., Ius Canon.
IV, I, n. 346 et seqq.). U n d e intentio conditionata, actualis s e m p e r
requiritur, vel in actu contrahendi m a t r i m o n i u m , vel tempore quod
matrimonii celebrationem praecesserat. Q u a m o b r e m illa intentio q u a e
habitualis dicitur n o n sufficit, ut m a t r i m o n i u m sub conditione initum
dicatur. Nam intentio habitualis n o n est nisi habitudo q u a quis matrim o n i u m n o n contraxisset si errorem, s u b quo m a t r i m o n i u m contrahit^
cognovisset. Talis autem conditio nullo modo consensum afficit qui
absolute praestatur, alioquin quodlibet m a t r i m o n i u m sub errore qualitatis initum n u l l u m esset. E contrario intentio virtualis, q u a m actualis
intentio praecessit, q u a e q u e n o n fuerit revocata, in ipsa matrimonii
celebratione, perseverat (D'Annibale, Summ. Theol. Moral., I, n. 135;
Reiff., 1. IV, t. I, n. 346 et seqq.). E m u s Gasparri docet: Evidens est
m a t r i m o n i u m esse n u l l u m ex defectu consensus, si s u p p o n a t u r et
conditionem vere ac proprie dictam sine qua non a p p o s i t a m fuisse et
h a n c conditionem, q u a e de facto deficit, n o n fuisse r e v o c a t a m : esse
n u l l u m , inquam, in foro externo si illa d u o , clare, argumentis et indiciis
moralem certitudinem parientibus, p r o b e n t u r . . . O m n e s a d m i t t u n t m a t r i m o n i u m esse n u l l u m si conditio sit t a n t u m virtualis, scilicet, q u a n d o
in actu matrimonii de ea ne v e r b u m quidem factum sit, sed apposita
a n t e a fuerit, n o n revocata (De matrimonio, vol. II, n. 1024). Semel
autem constet conditionem, intentione actuali, ante m a t r i m o n i u m posit a m fuisse, revocata n o n p r a e s u m i t u r nisi p r o b e t u r ; ut probat Pitonius, Discept. Eccles., 52, n. 39. Nam, ut dicitur in Versalien. Nullitatis
matrimonii revocatio est factum, et facta n o n p r a e s u m u n t u r sed prob a n t u r (Acta Apost. Sedis, pag. 389, vol. X). 3 T a n d e m c o n s i d e r a n d u m
f

8. Romana Rota

515

est conditiones, sub q u i b u s m a t r i m o n i u m iniri potest, esse a l i q u a n d o


potestativas seu arbitrarias, q u a e n e m p e a sola et libera voluntate pend e n t illius qui d a n d o vel faciendo illas implere potest: veluti d u c a m
te, si religionem christianam amplecti velis . Qua in re bene disting u e n d u m est inter id q u o d sub conditione p o n i t u r cuique alligatur
consensus vel dissensus, et eiusdem conditionis implementum. Profecto,
qui consensum in matrimonio s u b o r d i n a i promissioni alterius partis
aliquid faciendi vel praestandi, in conditione ponit ipsam promissionem
quae sincere et serio fieri debet animo sese obligandi, non vero in conditione promissionis a d i m p l e m e n t u m cadit, quod est potius obligationis seu
promissionis obiectum. Unde si quis, suscepta obligatione, promissionem
n o n adimplet, m a t r i m o n i u m ex hoc t a n t u m invalidum dici n o n potest.
Quod enim altera pars voluit cuique consensum alliga vit, n e m p e susceptio obligationis, adimpletum est, hinc m a t r i m o n i u m stat. Quare bene
ait De Angelis [Praelectiones, hoc titulo, n. 7), violationem promissionis
contractus valorem non inficere, a u t obligationis cuius est causa. Conditio inest, ut ait sacri vinculi Defensor, in actu promissionis .non in"
ipsius promissionis implemento. U n d e si constet, compartem fide promisisse n u l l a m q u e intentionem habuisse sese obligandi, conditio s u b
q u a altera pars consensit, non verificaretur, et matrimonium, non verificata conditione, merito nullum r e n u n c i a r e t u r (D'Annibale, loc. cit.,
n. 41). De cetero, promissione facta, sincere facta praesumitur, nisi cont r a r i u m evidenter probetur.
Nec verum est, consensum alligari non posse promissioni cuius
i m p l e m e n t u m ex v o l u n t a t e proraittentis pendet. Nam in his adest aequivocatio. Siquidem, si promissionis i m p l e m e n t u m ita a libera voluntate
promittentis penderet, ut hic nullam susceperit obligationem adimplendi
q u o d promisit, certe, prouti nulla adest in casu obligatio, ita nulla huic
obligationi non existenti alligari posset conditio. Quod si, e contrario,
promittens libertatem h a b e t non de iure sed de facto, non adimplendi
obligationem promissione susceptam, quisque potest s u u m c o n s e n s u m
huic conditioni alligare, ut n e m p e altera pars ad aliquid d a n d u m vel
p r a e s t a n d u m se sincera promissione obliget.
Neque tenet comparatio inter promissiones q u a e ex canonum dispositione in matrimoniis mixtis exiguntur, in quibus dispensatio n o n conceditur nisi, p r a e t e r iustas causas, cautionem praestiterit coniux acatholicus de amovendo a coniuge catholico perversionis periculo, et
u t e r q u e coniux de universa prole catholice t a n t u m baptizanda et educanda promittat, ac moralis certitudo h a b e a t u r de cautionum implem e n t o . Siquidem, et si p a r s acatholica h a s cautiones seu promissiones

516

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

in pactum d e d u c t a s et scripto e x a r a t a s n o n adimpleat, pienissimo quidem suo valore m a t r i m o n i u m consistit. Etenim, cum h a e promissiones
ab Ecclesia i m p o n a n t u r , p a r s catholica his promissionibus consensum
matrimonialem n o n alligat, n e q u e in essentialia contractus matrimonialis ingrediuntur. Quare, etiamsi p a r s acatholica fide promittat, peccat
utique, sed quia consensus alterius partis his promissionibus n o n subiicitur t a m q u a m conditioni sine qua non, m a t r i m o n i u m validum nihilom i n u s censendum erit. Secus vero dicendum quoties constet partem
catholicam h a s promissiones petiisse t a m q u a m conditionem sine q u a
m a t r i m o n i u m n o n contraheret, et simul constet p a r t e m acatholicam
ficte promisisse ficteque promissiones i u r a m e n t o confirmasse.
IN FACTO. - Hisce praehabitis ad factum descendentes, ex actis
luculenter d e p r e h e n d i m u s :
1. F u n d a m e n t u m adesse quo d n a Viola rationabiliter a Rogerio
T h b a u t promissionem solemnem exegisset, et quidem sub conditione
sine qua non m a t r i m o n i u m contraheretur, ut n e m p e liberum ei esset
praecepta religionis catholicae servare ac filios baptizare eosque in
religione catholica educare. Etenim ex toto processu constat, ipsam
d a m Violam eiusque parentes principiis catholicis esse imbutos, ac
religionis catholicae q u a m maxime observantissimos, eisque notum
fuisse Rogerium et eius praesertim p a t r e m n o n modo religionis catholicae praecepta negligere, sed esse catholicae religioni infensissimos.
Je savais - ait Viola - que Roger T h b a u t ne pratiquait pas la rei gion catholique d a n s laquelle il avait t lev . Item actricis mater
ait: R o g e r T h b a u t n'tait p a s p r a t i q u a n t . Imo, ipsa actrix Rogerium ita allocuta est: Je sais que m a l h e u r e u s e m e n t vous ne partagez
pas mes sentiments religieux: c'est pourquoi je tiens m ' e n t e n d r e
avec vous avant d'aller plus loin; je suis catholique p r a t i q u a n t e , je
veux que mes enfants soient levs comme moi-mme, et si vous ne
pouvez p a s me promettre de raliser plus tard ce petit p r o g r a m m e ,
je me verrai force de ne p a s vous pouser. Je ne me marie que d a n s
ces conditions . De aversione a u t e m Rogerii T h b a u t eiusque patris
erga religionem catholicam, deque pietate et religiositate Violae eiusque
familiae ex toto processu evidenter constat. Q u a m o b r e m q u o d Viola
illam conditionem sine qua non c o n t r a h e n d o m a t r i m o n i u m cum Rogerio
apposuerit, omnino rationabile videtur, ac in actis processualibus evidenter fundamentum habet.
2. Verum, RR. P P . DD. n o n solum a n i m a d v e r t e r u n t fundamentum
seu causam rationabilem exstitisse, q u a talis promissio sub conditione

S. Romana Rota

517

sine qua non a Viola exigeretur, sed etiam manifestum esse, realiter
actricem dictam conditionem apposuisse. Tam ipsa actrix in libello
causae introductionis ait: Monsieur T h b a u t n o u s avait d o n n lieu
de suspecter de sa religion. Mis en d e m e u r e sous la foi du serment
qu'il me laisserait toute libert de pratiquer ma religion et inform
que j ' a t t a c h a i s cette promesse srieuse et loyale la valeur d mon
consentement, il ne se dcida que lorsqu'il vit que la promesse tait
vraiment indispensable et il fit devant ma mre et moi le simulacre
de cette promesse . A iudice interrogata Viola r e s p o n d i t : Oui, j ' a i
d e m a n d mon futur de me p r o m e t t r e formellement de me laisser
pratiquer librement m e s devoirs religieux. Il me l'a promis, s a c h a n t
d'ailleurs parfaitement que s'il ne me faisait pas cette promesse, je
ne d o n n e r a i s pas suite au projet de mariage. C'est d a n s ces condi tions que n o u s fmes fiancs . Et alibi, ut supra vidimus, a iudice
interrogata Viola testatur ita se Rogerium allocutam esse: Je sais que
m a l h e u r e u s e m e n t vous ne partagez pas mes sentiments religieux.;. Je
ne me marie que d a n s ces conditions. Il me promit alors de n'en traver en rien ma libert religieuse, il me dit que c'tait une affaire
entendue... J'avais voulu poser u n e condition sine qua non; il l'avait
accepte. C'est pourquoi, par la suite, je n'ai senti le besoin d'un entre tien seul seul avec m o n fianc s u r ce sujet . Narrat autem Viola
Rogerium e a m d e m promissionem ex petitione m a t r i s eiusdemque actricis
sponsalium t e m p o r e rnovasse, ipsamque promissionem t a m q u a m Conditionem sine qua non praetensam fuisse. Cum enim Viola Rogerio promissionem iam factam recordata esset, m a t e r actricis dixit: De quoi
p a r l e z - v o u s d o n c ? Je la mis s o m m a i r e m e n t au courant de notre con versation. Elle fit trs bien c o m p r e n d r e Roger T h b a u t que son
consentement elle comme le mien dpendait de sa rponse (circa
libertatem religiosam uxori relinquendam). C'est prendre ou lais ser . Rogerius vero r e s p o n d i t : C'est entendu, o u i ; j ' a i promis Vio lette: ce sera ainsi!... Oui, ils seront baptizs, puisqu'il n'y a pour vous
que cela qui compte . Haec omnia, q u a e ab actrice dicta sunt, optime
ab aliis testibus confirmantur. Etenim m a t e r actricis d e p o n i t : Ma fille
fit trs bien c o m p r e n d r e Roger T h b a u t qu'elle posait u n e condi tion s a n s laquelle les fianailles d'abord, le mariage ensuite ne pou vaient p a s tre clbrs. Roger T h b a u t s'engagea alors formellement
cesser toute hostilit religieuse et par consquent laisser sa femme
libre d'accomplir les devoirs spirituels et il souscrivit ds mainte n a n t l'obligation de faire baptizer les e n f a n t s . Et cum Rogerius
T h b a u t e a m d e m promissionem m a t r i actricis, hac a d s t a n t e , renovaret

518

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

dicens: C'est entendu, je l'ai p r o m i s Violette,, ils serons baptizs,


p u i s q u ' i l n'y a p o u r vous q u e cela qui c o m p t e , m a t e r respondit:
Oui, vous-savez q u e p o u r moi il n'y a que c e u x - l qui comptent : c'est
la condition . T e s t a t u r igitur Viola, se in m a t r i m o n i u m cum Rogerio
consensisse sub conditione sine qua non; h a e c confessio ab eius matre,
sub cuius oculis m a t r i m o n i u m conclusum et celebratum fuit, confirm a t u r . In novo vero examine actrix d e p o s u i t : Mon fianc savait trs
bien que par sa rponse il concluait un pacte avec moi. Il savait trs
bien, il avait trs bien compris la condition que je lui avais pose
en t e r m e s quivalents: ou il me laisserait libre d'accomplir t o u s mes
devoirs religieux et de faire baptizer m e s enfants et d a n s ce cas je
consentirais au mariage, ou bien il ne s'engagerait p a s observer
cette condition et dans ce cas je refuserait formellement contracter
mariage avec lui . Itemque m a t e r actricis t e s t a t u r : La fiance n'au rait certainement p a s accept d'pouser le j e u n e h o m m e , si le j e u n e
h o m m e ne s'tait p a s engag a b a n d o n n e r sa mentalit anticatho Iique, laisser sa femme accomplir ses devoirs religieux et par con squent a faire baptizer les enfants. C'tait d'ailleurs u n e condition
sine qua non au consentement de ma fille, P a t e r actricis s u b iuramento d e p o n i t : Nous voulions obtenir de ce dernier la promesse,
qu'il modifierait sa mentalit antireligieuse et p a r . consquent qu'il
laisserait sa femme libre de faire ses devoirs et de baptizer les enfants.
Ce fut l'object d'une condition porte trs n e t t e m e n t par ma fille et
accepte de m m e p a r Roger T h b a u t . Cette condition fut renou vele encore p a r ma femme et accepte u n e fois encore par Roger
T h b a u t a v a n t le mariage... Violette a exig de son futur la promesse
q u ' e l l e aurait toute libert de p r a t i q u e r sa religion... Cette promesse
tait certainement grave d a n s sa pense, et elle aurait r o m p u les pour parlers si elle ne l'avait pas o b t e n u e . Item d n a Fai vre de Costa
i n q u i t : Mon amie (nempe Viola) tenait essentiellement cette pro messe et si elle ne l'avait p a s obtenue, elle n ' a u r a i t j a m a i s consenti
pouser Monsieur T h b a u t , et celui-ci a certainement compris que
s ' i l ne s'engageait pas comme on lui demandait, il n'obtiendrait p a s
la main de Violette P e m j e a n ; c'est pourquoi il a promis . Et testis
a d d i t : La p r o m e s s e en question a t renouvelle environ huit mois
a v a n t le m a r i a g e d e v a n t Madame Pemjean, au cours d'un voyage en
Angleterre, p e n d a n t l't . Eadem h a b e t testis Monier, quae de facta
promissione t e m p o r e n o n suspecto ab ipsa actrice notitiam h a b u i t :
Violette me Fa .dit elle-mme au m o m e n t mme o la chose venait
d e se faire, lors d'un voyage qui m'avait a m e n e P a r i s . La p r o -

S. Romana Rota

519

messe a t renouvelle devant Mad. Pemjean; Mr T h b a u t a d com p r e n d r e que sa fiance tenait effectivement ce point et que son con s e n t e m e n t au mariage y tait s u b o r d o n n . Etiamsi Rogerius in hac
c a u s a c o n t u m a x sit eiusque t e s t i m o n i u m desit, t a m e n eius pater q u a e
ab actrice aliisque testibus relatis prolata s u n t plene confirmat. Ait
o n i m : Mon fils m'a dit que sa fiance Mlle Violette Pemjean avait de
lui exig la promesse qu'il la laisserait entirement libre de p r a t i q u e r
la religion catholique et d'lever les enfants natre de son u n i o n
d a n s la m m e religion. Je sais aussi, p o u r l'avoir entendu dire p a r
mon fils, q u e la fiance avait fait une condition sine qua non de cette
concession ; libert de pratiquer sa religion et d'lever les enfants d a n s
la foi catholique... Je puis affirmer q u e ' m o n fils a accept la condi tion . De veritate a u t e m huius testis nobis fidem facit d n u s Camillus
Mellet Vieville, qui refert p a t r e m Rogerii T h b a u t tempore non suspecto
ei dixisse quae coram iudice ecclesiastico ipse refert, n e m p e : Qu'il
tait trs surpris que son fils, a y a n t les mmes principes que lui, ait
pu p r o m e t t r e de respecter les pratiques religieuses de sa femme et de
prsenter ses enfants au baptme. Cette promesse cependant avait
t faite: le pre le savait, mais il tait certain pour lui que cette pro messe n'avait t pose srieusement. Elle tait de celles que l'on fait
en pareil cas avec la conviction qu'il n ' e n sera j a m a i s question plus
t a r d . Ceterum hic testis a suo parocho exhibetur t a m q u a m un
chrtien fidle, honorable et digne de croyance . Neque hic testis,
t e n o r e can. 1767, 3 , n. 1, repellendus est, quia ab eo, t a m q u a m advocato, ante causae introductionem actrix consilium petiit; n a m nec in
hoc iudicio n e q u e in alio p a r t i b u s assistit vel astitit, sed refert quae a
p a r t i b u s tempore non suspecto accepit.
Cum res ita se habeant, visum est RR. P P . DD. satis constare
Violam Pemjean m a t r i m o n i u m c u m Rogerio T h b a u t contraxisse s u b
praedicta conditione, sine qua m a t r i m o n i u m non contraheretur.
. 3. De cetero, non m o d o Viola praedictam promissionem a Rogerio
voluit, uti conditionem sine qua non contrahendi matrimonii, sed ex toto
processu minime constat a posita conditione ipsam u n q u a m recessisse. Ad q u o d p r o b a n d u m praesto est t u m a r g u m e n t u m negativum, t u m
a r g u m e n t u m positivum. Etenim, ut s u p r a i n n u i m u s , conditio semel ante
m a t r i m o n i u m posita perseverare p r a e s u m i t u r , nisi contrarium probetur.
Nam revocatio est factum, et facta n o n p r a e s u m u n t u r , sed p r o b a n t u r
(cfr. Acta Apost. Sedis, vol. X, pag. 389). I m o positive constat, n u n q u a m
Violam a posita conditione recessisse. Je ne me suis j a m a i s resigne ait actrix - mais j ' e s p r a i s que avec le t e m p s et la douceur je l'am-

520

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

nerai de meilleurs sentiments . I t e m q u e d n a Dumesnil i n q u i t : J'ai


plusieurs reprises t tmoin des scnes entre Mr et Mad. T h b a u t :
ces scnes taient violentes... J'ai e n t e n d u plusieurs fois Madame r a p peller Monsieur la promesse qu'il avait faite de lui laisser elle la
libert religieuse et de faire baptizer les enfants. Monsieur n'a j a m a i s
c o n t e s t cette p r o m e s s e . Concinunt tum alii testes, uti d a Faivre
de Csta, t u m d n u s Thbaut, Rogerii Pater, qui t e s t a t u r : Je dois
dire que la question religieuse tait entre les poux une occasion de
h e u r t s incessants et de querelles continuelles. Je sais qu'il y a eu
tout le t e m p s des querelles l'occasion de la question religieuse, et
c'est cela qui a amen la r u p t u r e
4. Iam (ad ea q u a e s u p r a de iure disserentes notavimus), in conditione in casu non veniebat eiusdem promissionis a d i m p l e m e n t u m , sed ipsa
promissio relinquendi Violam liberam in religione catholica exercenda.
Profecto, semel ac promissio facta est, serio et sincere facta p r a e s u m i tur, et si postea non adimpletur, id ex voluntatis mutatione c r i m i n o s a
r e p e t e n d u m est. Etiamsi n o n facilis probationis sit evincere, promission e m n o n serio et sincere, sed fide positam fuisse, t a m e n R R . P P . DD.
in casu a n i m a d v e r t e r u n t satis constare Rogerium T h b a u t fide et dolose
promissionem ab eo petitam fecisse, ad sibi c a p t a n d u m Violae consensum in matrimonium. Quod luculenter p r o b a t u r si q u a e antecesserunt,
q u a e Gomitata sunt, q u a e q u e subsecuta
sunt
considerentur. Re quidem
vera, cum Rogerius T h b a u t compererit sponsam eiusque familiam
Ecclesiae catholicae praecepta religiosissime servare ac ab eo exigere
solemnem promissionem de libera relinquenda u x o r e in exercitio religionis catholicae, ne puellam o p t a t a m amitteret, n o n modo solemniter
q u o d ab eo petebatur promisit, sed etiam ipse, religionis catholicae
acerrimus inimicus, Ecclesiae catholicae praeceptis o b s e q u e n t e m se
ostendebat. Ideoque ad Missam a u d i e n d a m sponsam eiusque matrem
omitabatur, die veneris legem abstinentiae servabat, obsequio r e s religiosas omnino p r o s e q u e b a t u r . Sed cum civile, ut dicitur, m a t r i m o n i u m
celebratum est, ac proinde securitatem h a b u i t o p t a t a m sponsam n o n
esse a m i s s u r u m , s u a m hostilitatem contra religionem catholicam, n o n
obstante facta promissione, manifestavit. Le mariage civil accompli
le j e u n e h o m m e se rvla tout a u t r e . Il alla m m e j u s q u ' enlever
les t a b l e a u x religieux que j ' a v a i s accrochs d a n s la c h a m b r e moi m m e ; il fit ce dcrichage entre le mariage civile et le mariage reli gieux . In ipso vero actu celebrationis matrimonii religiosi eamdem
hostilitatem contra religionem catholicam ostendit. Actrix deponit:
C o m m e je lisais attentivement ma Messe, il me fit cette rflexion:

S. Romana Bota

521

que c'tait stupide de lire ces choses. Aux questions q u e lui posa le
prtre qui bnissait le mariage, Roger T h b a u t commena p a r ne
p a s rpondre, et le prtre fut oblig de ritrer la question. J'ai eu
depuis l'impression qu'il ne voulait p a s alors s'engager ce q u ' o n
d e m a n d a i t . Ne voulant pas que son alliance soit bnie, il en mit u n e
a u t r e d a n s le plateau et porta ensuite celle qu'il avait gard d a n s sa
poche . Quae o m n i a actrix tempore n o n suspecto retulit dno Faivre
de Costa, et etiam a matre actricis confirmantur, et a d n a Mathilde .de
Costa.
Post vero initum m a t r i m o n i u m religiosum Rogerii T h b a u t hostilitas erga religionem catholicam nullum h a b u i t limitem. Cum enim Viola
t a b u l a s pietas religiosas, q u a e eius cubiculum ornabant, q u a s q u e , ut
diximus, Rogerius abstulit, ad pristinum locum restituere vellet, Rogerius q u o m i n u s hoc fieret acerrime restitit. P r i m a die Dominica impedivit q u o m i n u s Viola praecepto audiendi Missam satisfaceret. Omnia
obiecta religiosa a s u a uxore abstulit, a t q u e eo progressus est ut feria
sexta maioris h e b d o m a d a e Violam ad carnes vescendas cogeret. Cum
uxor ad ecclesiam accesserit ratione paschalis praecepti adimplendi,
contumeliis atrocibus uxorem o b r u i t : e t me prvint que, si je retourn a i s me confesser, il mettrait u n e balle d a n s la tte de mon confes seur. Il avait toujours un revolver s u r lui et me dit qu'il tuerait ma
mre si elle continuait remplir ses devoirs religieux malgr la
dfense de m o n mari . Cum u x o r videretur p r a e g n a n s , Rogerius declaravit qu'il ne voulait p a s que l'enfant soit baptis, il aimerait mieux
e voir mort que baptis . H a e c o m n i a plene confirmantur a p a t r e
actricis qui addit: Les scnes se sont multiplies, les menaces de revol ver a u s s i ; et comme ma femme tait vise par ses menaces, j ' a i eu le
devoir d'informer la police . Item alii testes u n a n i m i testimonio deponunt, uti Mathildes Faivre de Costa, Camillus Mollet Vievilie, qui ab
actrice t e m p o r e n o n suspecto notitiam* h a b u e r u n t . Sed praestat testimonium referre E r n e s t a e Dumesnil, quae testis est ocularis et de scientia
propria, cum fuerit a p u d coniuges T h b a u t ancilla. I a m haec inquit:
J'ai plusieurs reprises t tmoin des scnes entre Monsieur et
Madame T h b a u t ; ces scnes taient violentes: m a d a m e avait p e u r ,
alors elle m'appellait et c'est comme cela que j ' a i entendu plusieurs
fois Madame rappeller Monsieur la promesse qu'il avait faite de
lui laisser elle la libert religieuse et de faire baptizer les enfants.
Monsieur n'a j a m a i s contest cette promesse et je crois que si cette
promesse n'avait t faite, Madame ne se serait p a s marie, car elle
tait t r s attache la religion ; elle voulait aller la Messe, elle

522

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

v o u l a i t m'y faire aller, mais Monsieur me d o n n a i t exprs du travail


pour m'empcher . Ex dictis igitur videtur morali certitudine constare Rogerium T h b a u t fete promisisse q u o d ab eo s u b conditione
sine qua non Viola postulabat.
Nec obstat m a t r i m o n i u m fuisse c o n s u m m a t u m . N a m : 1) a p u d omnes
acceptatum est copulam carnalem per se actum esse libidinis, n o n vero
consensus (Wernz, Ius matrimoniale, n. 98. III); 2) semel ac promissio
facta est, n o n ficte sed serio facta p r a e s u m i t u r , et donec de contrario
o n constaret, matrimonii c o n s u m m a t i o n e m u x o r negare n o n poterat.
Quare n o n videtur mere dicendum cum p a t r o n o actricis, qui conditio n e m posuit cuique consensum s u u m s u b conditione sine qua non alli gaverit, d u m cognoscit conditionem n o n fuisse adimpletam, m a t r i m o nium esse n u l l u m ignorare . Sed difficultas in eo est, an et q u a n d o
de n o n impleta conditione constet. Cum conditio consisteret in susceptione obligationis ex p a r t e Rogerii, non statim nec ita facile Violae constare poterat, Rogerium fide promisisse, et in hoc dubio ipsa, cum sub
potestate viri esset, m a t r i m o n i u m consummavit. Copula carnalis proinde
nullo modo significat Violam a conditione posita recessisse. 3) De cetero,
n o n obstante copulae consummatione, testibus affirmantibus, ipsa cum
marito usque ad illum deserendum conquesta est de conditione n o n
adimpleta, nec alia ratio separationis ex processu apparet. Neque dubium
oriri potest an m a t r i m o n i u m in casu initum fuerit n o n sub conditione
sine qua non, sed sub modo. Nam m o d u s , ut a i u n t Engel-, Reiffenstuel
et passim omnes Doctores, est adiectio alicuius oneris ad quod post
perfectum contractum c o n t r a h e n t e m obligare v o l u m u s . Sed ex dictis
patet Violam Pemjean s u u m consensum praefatae conditioni sine qua
non alligasse.
Nec contra valet quod sacri vinculi Defensor animadvertit, n e m p e
actricem eiusque m a t r e m sibi contradixisse, quia cum in p r i m a depositione de promissione l o q u u n t u r , in p o s t r e m a a s s e r u n t se illam promissionem, sub conditione sine qua non, n o n petiisse. Nam etiam in
supplici libello causae introductionis actrix i n q u i t : J'attachais cette
promesse srieuse et loyale la valeur de m o n consentement . Item
m a t e r in p r i m a depositione dixerat: Ma fille aurait_repouss le j e u n e
h o m m e s'il avait refus cet engagement . Nulla igitur contradictio
invenitur inter depositiones filiae et matris in casu.
Hisce o m n i b u s in iure et in facto rite diligenterque perpensis, Nos
infrascripti Auditores de t u r n o , pro tribunali sedentes, Christi nomine
invocato, et solum Deum p r a e oculis h a b e n t e s , decernimus, et ad pro-

Romana Rota

positum d u b i u m r e s p o n d e m u s :
constare in casu.

Affirmative,

523
seu de matrimonii nullitate
' -

Ita decernimus, declaramus, p r o n u n c i a m u s et s e n t e n t i a m u s , m a n d a n t e s Ordinariis locorum et ministris tribunalium ad quos spectat, ut


exsecutioni m a n d e n t h a n c n o s t r a m definitivam sententiam, ad t r a m i t e m
tit. XVII libri IV Codicis iur. can., et a d v e r s u s reluctantes p r o c e d a n t
ad n o r m a m sacrorum c a n o n u m , et praesertim cap. 3 sess. XXV de ref.
Conc. Trid. et can. 1924 Cod. iur. can., iis adhibitis exsecutivis et coercitivis mediis, q u a e magis efficacia et opportuna pro r e r u m adiunctis
e x s t i t u r a sint.
R o m a e , ih Sede Tribunalis S. R. Rotae, die 11 augusti 1921.

Franciscus Solieri, Ponens.


Iosephus Florczak.
Iacobus Sole.
Ex Cancellaria, 26 novembris 1921.
T.

Tani,

Notarius.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

II
Citatio edictalis
PARISIEN.
NULLITATIS

MATRIMONII

(SCHWEBSCH-MARCEL)

Cum ignoretur locus actualis commorationis Di Vedasti Marcel,


e u n d e m per praesens edictum citamus ad c o m p a r e n d u m , sive per se,
sive per procuratorem legitime constitutum, in sede Tribunalis Sacrae
R o m a n a e Rotae (Palazzo della Dataria, Via della Dataria, n. 9, Boma)
die 20 n o v e m b r i s 1922, h o r a undecima, ad c o n c o r d a n d u m de dubio
disputando vel infrascriptum subscribendum, et ad diem d e s t i n a n d a m
in q u a h a b e b i t u r T u r n u s Rotalis pro causae de q u a s u p r a definitione.
DUBIUM
An

constet

de nullitate matrimonii in casu.

Ordinarii locorum, parochi, sacerdotes et fideles q u i c u m q u e notitiam h a b e n t e s de commorationis loco Domini praefati, curare debent,
si et q u a t e n u s fieri possit, ut de hac edictali citatione m o n e a t u r .
L. g S.

M. Massimi, Ponens.

Ex Cancellaria Tribunalis S. R. Rotae, die 11 augusti 1922.


Ioannes

Ladelci, Notarius.
Traduction

tant inconnu le lieu de la demeure actuelle de Mr Gaston Marcel, par le


prsent dit Nous citons le mme Gaston Marcel comparatre par propre
personne, ou par un procureur lgitimement constitu, au sige du Tribunal
de la S. Rote Romaine (Roma, Palazzo della Dataria, Via della Dataria, n. 94)
le 20 novembre 1922, a l i heures du matin, pour souscrire le doute ci-dessous
rapport, et fixer le jour de la cause devant la Rote.
DOUTE
Conste-t-il de la nullit du mariage dans le cas prsent?
Les Ordinaires des lieux, les Curs, les prtres, ayant connaissance du
lieu de la rsidence du dit Gaston Marcel doivent, dans la mesure du possible,
l'avertir de prsente citation.
M. Massimi, Ponent.
L. & S .
Donn Rome le 11 aot 1922.
Jean Ladelci, Notaire de la S. B. Rote.

525

S. Romana Rota

III
Citatio edictalis
G ARTH AGINEN.
NULLITATIS

MATRIMONII

(LICARI-WIRTENSOHN)

Cum ignoretur domicilium et locus actualis commorationis Domini


Ludovici Eugenii Wirtensohn, e u n d e m per. p r a e s e n s edictum citamus
ad c o m p a r e n d u m , sive per se, sive per procuratorem legitime constitut u m , in sede Tribunalis S. R. Rotae (Palazzo della Dataria, Via della
Dataria, n. 94, Moina), die 24 novembris 1922, hora undecima, ad conc o r d a n d u m de dubio d i s p u t a n d o vel infrascriptum subscribendum, et
ad diem d e s t i n a n d a m , in q u a habebitur T u r n u s Rotalis pro causae, de
q u a supra, definitione.
DUBIUM
An

constet de nullitate matrimonii in casu.

Ordinarii locorum, parochi, sacerdotes et fideles q u i c u m q u e notitiam


h a b e n t e s de domicilio a u t commorationis loco Domini praefati, curare
debent, si et q u a t e n u s fieri possit, ut de hac edictali citatione moneatur.
L. g S.

R. Chimenti, Ponens.

Ex Cancellaria Tribunalis S. R. Rotae, die 11 augusti 1922.


Ioannes

Ladelci,

Notarius.
Traduction

tant inconnu le domicile et le lieu de la demeure actuelle de Mr Louis


Eugne Wirtensohn, par le prsent dit Nous citons le mme comparatre,
par propre personne ou par un procureur lgitimement constitu, au sige
du Tribunal de la S. Rote Romaine (Roma, Palazzo della Dataria, Via della
Dataria, n. 94), le 24 novembre 1922, 11 heures du matin, pour souscrire le
doute ci-dessous rapport, et fixer le jour de la cause devant la Rote. <
DOUTE
Conste-t-il de la nullit du mariage dans le cas prsent?
Les Ordinaires des lieux, les Curs, les prtres, ayant connaissance du
domicile ou du lieu de la rsidence du dit Mr Louis Eugne Wirtensohn doivent, dans la mesure du possible, l'avertir de prsente citation.
L. $ S.
Donn Rome le 11 aot 1922.
Jean Ladelci, Notaire de la S. R. Rote

R. Chimenti, Ponent.

Acta Apostolicae

Sedis

Commentarium

Officiale

ACTA OFFICIORUM
PONTIFICIA COMMISSIO
AD CODICIS CANONES AUTHENTICE INTERPRETANDOS

DUBIA
SOLUTA IN PLENARIIS COMITIIS EMORUM PATRUM

I
De acquisitione domicilii (can. 93)Utrum uxor, a viro malitiose deserta, possit, ad n o r m a m can. 93,
2, obtinere p r o p r i u m ac distinctum domicilium.
Resp. Negative, nisi a iudice ecclesiastico obtinuerit separationem
p e r p e t u a m , a u t ad t e m p u s indefinitum.
II
De obligationibus clericorum (cann.

130, 590)

1. U t r u m parochi vel vicarii curati religiosi examen, de quo in


can. 130, 1, subire t e n e a n t u r coram Ordinario eiusve delegato, si coram
Superiore religioso eiusve delegatis examen subierint, de quo in can. 590.
Et q u a t e n u s n e g a t i v e :
2. Utrum in casu negligentiae Superiorum religiosorum circa examen, de quo in cit. can. 590, Ordinarius loci cogere possit religiosos
istos ut examen, ad n o r m a m cit. can. 130, 1, coram se suisve delegatis subeant.
Resp. Ad 1. Negative.
Ad 2. R e c u r r e n d u m esse in casu ad S. G. de Religiosis.
III

De amissione officiorum ecclesiasticorum (cann. 189, 191)


1. U t r u m , ad n o r m a m can. 189, 2, O r d i n a r i u s r e n u n t i a t i o n e m
valide acceptare possit, elapso iam integro m e n s e a r e n u n t i a t i o n e facta,
q u i n nova intercesserit resignatio.

Pontificia Commissio ad Codicis canones authentice interpretandos

527

Resp. Affirmative, nisi r e s i g n a t a r i u s a n t e acceptationem r e n u n t i a tionis, r e n u n t i a t i o n e m Ordinario exhibitam revocaverit, et revocationem


Ordinario significaverit.
2. U t r u m , ad n o r m a m can. 191, 1, resignans renuntiationem revocare valeat ante acceptationem.
Resp. Affirmative.
IV
De parochis (can. 460)
1. U t r u m can. 460, 2, applicetur d u m t a x a t ad paroecias erigendas post promulgationem Codicis; an etiam ad paroecias iam erectas.
E t q u a t e n u s negative a d l

a m

partem, affirmative a d 2

a r a

2. Utrum idem canonis p r a e s c r i p t u m applicetur etiam paroeciis,


in q u i b u s pluralitas p a r o c h o r u m inducta est n o n consuetudine a u t privilegio, sed legitimo s t a t u t o .
Et q u a t e n u s affirmative:
3. U t r u m i u r a iam quaesita parochis, ut aiunt, proportionariis seu
cumulativis, integra m a n e a n t t u m q u o a d spiritualia, t u m q u o a d temp o r a l i a ; an vero revocentur etiam q u o a d temporalia.
a m

a m

E t q u a t e n u s negative a d l
partem, affirmative a d 2 :
4. U t r u m cura a n i m a r u m principalis et u n i c a t r i b u e n d a sit p a r o c h o
qui praeeminentiam honoris h a b e a t prae aliis; an vero antiquiori possessione.
Resp. Ad 1. Negative ad l
Ad 2. Affirmative.

a m

p a r t e m ; affirmative ad 2 .

Ad 3. et 4. Provisum in p r a e c e d e n t i b u s ; pro applicatione vero^


canonis ad h o s casus particulares r e c u r r e n d u m esse ad S. C. Concilii.
V
De

vicariis

substitutis

.
et

supplentibus

quoad assistentiam matrimoniis (can. 465, 4 et 5)


1. U t r u m vicarius substitutus, de quo in can. 465, 4, possit post
Ordinarii a p p r o b a t i o n e m licite et valide assistere matrimoniis, si nulla
limitatio apposita fuerit.
2. U t r u m idem vicarius id possit etiam a n t e Ordinarii a p p r o b a tionem.
. 3. Utrum idem vicarius parochi religiosi id possit post approbation e m Ordinarii, sed ante approbationem Superioris religiosi.

Acta Apostolicae Sedis

528

Commentarium Officiale

4. Utrum vicarius, seu sacerdos supplens, de quo in cit. can. 465,


5, id possit ante approbationem Ordinarii.
R e s p . Ad 1. Affirmative.
Ad 2. Negative.
Ad 3. Affirmative.
Ad. 4. Affirmative, q u o a d u s q u e Ordinarius, cui significata fuit designatio sacerdotis supplentis, aliter n o n statuerit.
VI
De

vicariis

oeconomis

quoad

applicationem Missae pro populo

(cann. 466, 473)


U t r u m vicarius oeconomus, qui plures paroecias tempore vacationis
regit, u n a m t a n t u m debeat Missam pro populis sibi commissis diebus
praescriptis applicare. *
R e s p . Affirmative, ad n o r m a m can. 473, 1, collati cum can. 466, 2.
VII
De transitu ad aliam religionem (can. 634)
U t r u m suffragium Capituli in a d m i t t e n d o religioso, de quo in
can. 634, ad professionem sollemnem a u t simplicem p e r p e t u a m , h a b e a t
vim deliberativam; an t a n t u m consultivam.
R e s p . Affirmative a d l

a m

p a r t e m ; negative a d 2

a m

VIII
De collati baptismi adnotatione (can.

777)

An verbum illegitimi canonis 777, % o m n e s o m n i n o c o m p r e h e n d a t


illegitime n a t o s , etiam adulterinos, sacrilegos, ceterosque spurios, ita
ut liceat p a r e n t u m ipsorum cognomina inscribere in adnotatione collati
baptismi.
R e s p . Nomina p a r e n t u m ita inserenda esse, ut omnis infamiae
vitetur occasio: in casibus vero particularibus r e c u r r e n d u m esse ad
S. C. Concilii.
IX
De

irregularitatibus

aliisve

impedimentis

(can.

987)

U t r u m nomine filiorum, de q u i b u s in can. 987, n. 1, intelligendi


sint t a n t u m descendentes in linea p a t e r n a u s q u e ad p r i m u m g r a d u m .
Resp. Affirmative.

Pontificia Commissio ad Codicis canones authentice interpretandos

529

X
De custodia ac cultu sanctissimae

Eucharistiae (can.

1274)

Utrum ecclesiae, in quibus, ad n o r m a m can. 1274, 1, sine Ordinarii licentia fieri potest expositio publica seu cum ostensorio die festo
Corporis Christi et infra octavam inter Missarum sollemnia et ad Vesperas, sint illae t a n t u m q u i b u s d a t u m est asservare sanctissimam Eucharistiam.
Resp. Affirmative, firmo praescripto can. 1171.
XI
De reductione onerum Missarum (cann. 1517 et 1551)
U t r u m Ordinarius, ad n o r m a m can. 1517 et can. 1551, ob imminutos reditus, onera Missarum reducere valeat, si id in tabulis fundationum expresse caveatur.
Resp. Affirmative.
XII
De foro competenti (can. 1565)
U t r u m , ad n o r m a m can. 1565, 1, pars ratione contractus conveniri possit coram Ordinario loci, in quo contractus initus est vel adimpleri debet, etiamsi e loco discesserit.
Resp. Negative, salvo praescripto 2 citati canonis.
XIII
De sententia (cann. 1874 et 1894)
U t r u m , ad n o r m a m can. 1874, 5, et can. 1894, n. 3, nullitatis vitio
laboret sententia lata a tribunali collegiali, et subscripta t a n t u m a praeside tribunalis et notario.
R e s p . Affirmative.
XIV
De

foro competenti in causis matrimonialibus (can. 1964)

1. U t r u m uxor, a viro malitiose deserta, eum in causa matrimoniali, ad n o r m a m can. 1964, convenire possit coram Ordinario proprii ac
distincti quasi-domicilii; an vero convenire debeat c o r a m Ordinario
domicilii vel quasi-domicilii viri.
Resp. Negative a d l

a m

Acivi, vol. X I V , a. 13. - 31-8-922.

p a r t e m ; affirmative a d 2

a m

.
37

530

Acta Apostolicae Ses - Commentarium Officiale

2. U t r u m actrix catholica, a viro n o n lgitime separata, q u a e pro


prium ac distinctum

quasi-domicilium habet, virum acatholicum in

causa matrimoniali, ad n o r m a m can. 1964, convenire possit t a n t u m coram


Ordinario proprii ac distincti quasi-domicilii; an vero etiam coram Ordinario domicilii viri.
R e s p . Cum uxor in casu h a b e a t p r o p r i u m ac distinctum q u a s i domicilium, et s e q u a t u r domicilium viri, potest virum convenire coram
alterutro Ordinario.
XV
De subiecto coactivae potestati obnoxio (can. 2233)
U t r u m , ad n o r m a m can. 2233, 2, ob violationem praecepti peculiaris, quod communitum

erat censura

ferendae

sententiae,

post delictum c o m p r o b a t u m censura infligi p o s s i t ;

statim

an vero praemit-

tenda sit nova monitio.


Resp. Affirmative a d t

a m

p a r t e m ; negative a d 2

a m

R o m a e , 14 iulii 1922.

P.

CARD.

GASPARRI,

Praeses.
Aloisius

Sincero,

Secretarius.

Diarium Romanae Curiae

531

DIARIUM ROMANAE CURIAE


S, CONGREGAZIONE DEI RITI
Marted 8 agosto 1922, presso F Emo e Revmo signor Cardinale Niccol
Marini, Ponente della Causa di beatificazione e canonizzazione della Ven. Suor
Maria Bernarda Soubirous della Congregazione delle Suore della Carit e
della Istituzione Cristiana di Nevers si tenuta la Congregazione dei Sacri
Riti Antipreparatoria, nella quale dai Revmi Prelati Officiali e dai Consultori
Teologi della medesima si discusso il dubbio sopra l'eroismo delle virt
esercitate dalla stessa Ven. Serva di Dio.

TRIBUNALE DELLA S. R. ROTA


AVVISO
Si rammenta a quanti vi abbiano interesse, che il tempo utile per le
iscrizioni allo Studio presso questo Sacro Tribunale, decorre esclusivamente dal 10 ottobre al 30 novembre.
Roma, 19 agosto 1922.
G. Prior, Decano.

SEGRETERIA DI STATO
AVVISO
Si comunica per ogni effetto che dall'albo dei Protonotari Apostolici
ad instar stato radiato il nome di Giovanni Antonio Vito Faugiana Ragusa,
della diocesi di Mazzara del Vallo (Annuario Pontificio per Fanno 1922, p. 492).
NOMINE
Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre si degnato di
nominare:
8

agosto

1922. L'Emo sig. Card. Giovanni Tacci, Segretario della Sacra


Congregazione pro Ecclesia Orientali.

532
9

21

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

agosto

1922. il Rmo P. M. Ceslao Paban-Segond, dei Predicatori, Consultore della Sacra Congregazione de Propaganda Fide.

L'Emo sig. Card. Oreste Giorgi, Protettore delle Figlie di


S. Maria della Provvidenza, di Como.

MAGGIORDOMATO DI SUA SANTIT


NOMINE
Gon Biglietti di S. E. Rma Monsignor Maggiordomo, il Santo Padre si
degnato di nominare:
Camerieri Segreti soprannumerari di S. S.
24 febbraio 1922. Monsig. Camillo Gidoni (Roma).
3 maggio

Monsig. Raffaele Casimiri (Roma).


12

Monsig. Pietro Ortolani, della diocesi di Recanati.


3 giugno Monsig. Giuseppe M. Friesenegger, della diocesi di Augusta.
Monsig. Massimiliano Rippler, della medesima diocesi.
Monsig. Anselmo Rotzinger, della diocesi di Meissen.
Monsig. Paolo Kaiser, della medesima diocesi.
Monsig. Enrico Infalt, della medesima diocesi.

Monsig. Francesco Fessier, della medesima diocesi.


Monsig. Anacleto Loreti, della diocesi di Porto e S. Rufina.
12

Monsig. Oscar Manfroni, della diocesi di Meissen.


17

Monsig. Luigi Echelmeyer, della diocesi di Treviri.


22
Monsig. Polidoro Benedini, della diocesi di Mantova.
6 luglio
Monsig. Antonio Corvo, della diocesi di Corneto e Civita18

vecchia.
27 '

28
29
2
3
4

agosto

Monsig. Giovanni Guerrini,dell'archidiocesi di Ravenna.


Monsig. Giulio Morelli, della medesima archidiocesi.
Monsig. Paolo Novaro, della diocesi di Albenga.
Monsig. Francesco Gambelli, della diocesi di Iesi.
Monsig. Aristide D'Alessandro, della diocesi di Lucera.
Monsig. Francesco Saverio Kessler, della diocesi di Spira.
Monsig. Giacomo Herr, della diocesi di Limburgo.
Monsig. Giov. Batt. Gruener, dell'archidiocesi di Bamberga.
Monsig. Paolo Buchmann, della diocesi di Breslavia.
Monsig. Pietro Alesch, della medesima diocesi.
Monsig. Cristiano Gohr, della medesima diocesi.

Diarium Romanae Curiae

agosto

10

12

16
18

533

1922.

Monsig. Agostino Schmitz, della diocesi di Treviri.


Monsig. Alessandro Subtil, della medesima diocesi.
Monsig. Pietro Weber, della medesima diocesi.
Monsig. Cesare Corti ni, dll'archidiocesi di Firenze.
Monsig. Emilio Atzert, della diocesi di Fulda.
Monsig. Guglielmo Jestdt, della medesima diocesi.
Monsig. Guglielmo Frye, della medesima diocesi.
Monsig. Carlo Alessandro Leimbach, della medes. diocesi.
Monsig. Vittorio Thielemann, della medesima diocesi.
Monsig. Giuseppe Cicioni, dll'archidiocesi di Perugia.
Monsig. Paolo Assemani, del Patriarcato di Gerusalemme.
Monsig. Antonio Tabanelli, della diocesi di Modigliana.
Monsig. Umberto Leonardi, della diocesi di Macerata.
Monsig. Filippo Migliozzi, della medesima diocesi.
Monsig. Giovanni Milanez, dll'archidiocesi di Parahyba.
Monsig. Emanuele Martines deMoraes, della medesima archi
diocesi,
Monsig. Francesco Severiano de Figueredo, della medesima
archidiocesi.

Monsig. Emidio Cardoso, della medesima archidiocesi.

Monsig. Abdon Melibeu Lima, della medesima archidiocesi.

Monsig. Pasquale Santo Martino, della diocesi di Nicteroy.

Monsig. Ildefonso Montero Diaz, dell'archid. di Siviglia.

Monsig. Francesco Rainoni, dll'archidiocesi di Milano.

Monsig. Antonio Relia (Roma).

Monsig. Pietro Tramontana, della archidiocesi di Reggio


Calabria.

Monsig. Egidio Lari (Roma).

Monsig. Ettore Felici (Roma).

Monsig. Antonio Farolf (Roma).

Monsig. Federico Fioretti (Roma).

Monsig. Antonio Guerinoni (Roma).

Monsig. Alberto Levarne (Roma).

Monsig. Federico Lunardi (Roma).

Monsig. Aniello Calcara, della diocesi di Valva e Sulmona.

Monsig. Geremia Mologni, della diocesi di Bergamo.

Monsig. Francesco Verquera, della diocesi di Susa.

Camerieri segreti di Spada e Cappa soprannumerari di S. S. :


8
13

giugno 1922. Il sig. libero barone Adolfo Tammenhain de Schnberg,


della diocesi di Meissen.

R sig. barone Giorgio de Montenach (Losanna e Ginevra).

534

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

22 luglio
2 agosto
3

10

16

1922. II sig. conte Alberto Gandelet, della diocesi di Belley.

Il sig. conte Antonio d'Estienne de Prunires, della diocesi di Gap.

Il sig. conte Edvino Henckel Donnersmarck, della diocesi


di Breslavia.
Il sig. conte Antonio de Magnis, della medesima diocesi.

Il sig. conte Giovanni de Praschma, della medesima diocesi.


Il sig. Felice Porsch, della medesima diocesi.

Il sig. libero barone Carlo de Savigny, della diocesi di


Fulda.
Il sig. Giorgio Antoni, della medesima diocesi.
Il sig. Adamo Giuseppe Kiel, della medesima diocesi.

Il sig. conte Volfango Schlitz von Grtz und von Wrisberg,


della diocesi di Hildesheim.

Il sig. conte Giuseppe Pestalozza, dell'archidiocesi di Bamberga.


Il sig. Ermanno de Greve-Dierfeld, della diocesi di Treviri.

Il sig. barone Giovanni de Tretaigne, della diocesi di Soissons.


li sig. conte Baldassare Compostella di Sanguinetto, della
diocesi di Padova.

li sig. Giovanni Enrico Concha y Subercaseaux, dell'archidiocesi di Santiago del Chili.

Il sig. Luigi De Ossa y Brown, della medesima archidiocesi.


Camerieri d'onore in abito paonazzo di S. S.:

18

luglio

22

3 agosto
4

1922. Monsig. Giuseppe Compagnucci, della diocesi di Corneto e


Civitavecchia.

Monsig. Canio. Polestra, dell'archidiocesi di Gonza.

Monsig. Alessio Lepore, della diocesi di Nusco.


Monsig. Antonio Vecchi, della medesima diocesi.

Monsig. Carlo Serena, dell'archidiocesi di Sorrento.


Monsig. Federico Buus, della diocesi di Limburgo.
Monsig. Carlo Kndgen, della medesima diocesi.
Monsig. Michele Mller, della medesima diocesi.
Monsig. Luigi Scelfo, della diocesi di Piazza Armerina.
Monsig. Alfredo Mignini, dell'archidiocesi di Perugia.
Monsig. Giulio Boccali, della medesima archidiocesi.

Monsig. Odilon Continho da Silva, dell'archidiocesi di Parahyba.


Monsig. Francesco d'Assisi Albuquerque, della medesima
archidiocesi.

Diarium Romanae Curiae

.9' agosto

12

18

535

1922. Monsig. Achille de Mello, della diocesi di Nicteroy.

Monsig. Domenico Pimenta de Fiqueredo, dll'archidiocesi


di Diamantina.
Monsig. Antonio de Souza Ne vas, della medesima archidiocesi.

Monsig. Gabriele Amador dos Santos, della medesima archidiocesi.

Monsig. Levi Pires de Oliveira, della medesima archidiocesi.

Monsig. Alvaro Giuseppe de Lima, della diocesi di Maranho.

Monsig. Antonino Arata (Roma).

Monsig. Vittorio Cavagnis (Roma).

Monsig. Efrem Forni (Roma).


Monsig. Umberto Kaldewey (Roma).

Monsig Gustavo Testa (Roma).

Monsig. Bruno Bruno, della diocesi di Susa.

Camerieri d'onore di Spada e Cappa soprannumerari di S. S. :


20

luglio

agosto

1922. Il sig. comm. Giacomo Salvatori (Roma).

11 sig. Giacomo Montoto de Sedas, della archidiocesi di


Siviglia.

Il sig. Raffaello D'Andria (Roma).

Il sig. Valerio Massimo Prolj (Roma).

Il sig. Giuseppe Rossi, della diocesi di Lecce.

Il sig. Filippo Giorgetti, della diocesi di Macerata.

Il sig. Francesco Ctala Soler, dll'archidiocesi di Valenza.


Cappellani Segreti d'onore di S. S. :

19
5

luglio
agosto

7
9

r>
-

'

1922. Monsig. Luigi Aiuti (Roma).

Monsig. Giuseppe Spiriti, della diocesi di Aquino, Sora e


Pontecorvo.

Monsig. Mario Vianello, del Patriarcato di Venezia.

Monsig. Raffaele Martinez Vilar, dell' archidiocesi di Valenza.

Monsig. Vincenzo Avino y Ctala, della medesima archidiocesi.


Monsig. Firmino Vilar, della medesima archidiocesi.
Monsig. Antonio Marin Aparicio, della medesima archidiocesi.
Monsig. Pio Azzalli, della diocesi di Ravenna,

536

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Cappellani d'onore extra Urbem, di S. S.:


1
7

agosto

1922. Monsig. Corrado Marinozzi, della diocesi di Macerata.

Monsig. Agostino Janelli, dell'archidiocesi di Perugia.

NECROLOGIO
15
19

agosto

1922. Monsig. Serafino Many, Decano emerito della S. R. Rota.

Monsig. Giovanni Batt. Rossi, Vescovo di Pinerolo.

Annus XIV - Vol. XIV

31 Octobris 1922

Num. 15

ACTA APOSTOLICAE SEDIS


COMMENTAEITJM OFFICIALE

ACTA P I I PP. XI

EPISTOLA

APOSTOLICA

AD EPISCOPOS ITALIAE, QUOS HORTATUR UT APUD CIVES IMPENSIUS URGEANT


STUDIUM PACIS RECONCILIANDIS.

P I U S P P . XI
VENERABILI FRATELLI
SALUTE E APOSTOLICA BENEDIZIONE

O r a sono pochi mesi solamente, d i n a n z i ai m a l i ed alle


lotte fratricide

che funestavano il nostro diletto Paese,

vi rivolgevamo un caldo appello, esortandovi a dirigere particolarmente la vostra pastorale sollecitudine all'opera di
pacificazione degli a n i m i e dei cuori.

B e n s a p p i a m o con

q u a n t a p r e m u r a avete risposto al Nostro paterno invito ;


ma purtroppo la tanto desiderata tranquillit non ancora
t o r n a t a in mezzo al diletto popolo d'Italia, e r animo N o s t r o
di nuovo profondamente addolorato alla vista dei mali,
ognor pi gravi, che ne minacciano il benessere materiale,
morale, religioso, r i t a r d a n d o s e m p r e pi il r i s a n a m e n t o
delle profonde ferite, doloroso strascico dei l u n g h i a n n i di
g u e r r a . F e d e l i , p e r t a n t o , a q u e l l a m i s s i o n e d i c a r i t affidaACTA, vol. XIV, n. 15. - 31-10-922.

38

538

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

taCi dal Divin Redentore, Noi sentiamo imperioso il bisog n o di indirizzare n u o v a m e n t e a q u a n t i sono cittadini di
I t a l i a u n a p a r o l a d i c a r i t e d i p a c e . I n n o m e d i q u e l l a frat e l l a n z a c h e t u t t i l i u n i s c e n e l l ' a m o r e a q u e s t a t e r r a cos b e n e d e t t a da Dio, in n o m e specialmente di quella fratellanza
p i nobile, perch s o p r a n n a t u r a l e , che nella religione di
Nostro Signore Ges Cristo congiunge i figli d'Italia in u n a
sola famiglia, N o i a t u t t i g r i d i a m o colle p a r o l e di S. Stefano
Viri, fratres estis; ut quid no ceti s alterutrum?

nerabili fratelli,

vogliate

raddoppiare

di zelo

E voi, v e -

nell'opera

s a n t a d i p a c i f i c a z i o n e , cos a l a c r e m e n t e i n t r a p r e s a . E s o r t a t e t u t t i q u e l l i c h e s o n o affidati a l l e v o s t r e c u r e , a m i t i g a r e e, se occorre, a sacrificare p e l p u b b l i c o b e n e i p r o p r i


desideri, ispirandosi ai principi cristiani dell'ordine, ed a
quei sentimenti di carit, di m a n s u e t u d i n e e di perdono, dei
q u a l i il Divino M a e s t r o ha fatto ai suoi fedeli legge sup r e m a . R i t o r n i n o e s s i s i n c e r a m e n t e a G e s C r i s t o qui est
pax nostra,

p e r c h solo a m a n d o L u i si a m e r a n n o a n c h e t r a

loro e, nella f r a t e r n a cooperazione, c o n t r i b u i r a n n o a q u e l l a


generale prosperit della q u a l e poi t u t t i g o d r a n n o i frutti.
D i q u e s t a t a n t o d e s i d e r a t a riconciliazione sia i n t a n t o
pegno ed auspicio l'apostolica benedizione che di cuore imp a r t i a m o a voi, o v e n e r a b i l i f r a t e l l i , al v o s t r o c l e r o e a t u t t i
i f e d e l i a l l e v o s t r e c u r e affidato.
D a l V a t i c a n o , l i 2 8 o t t o b r e 1922.
PIUS P P . XI
1

Act., VII, 26.


Eph., II, 14.

Acta Pii PP. XI

539

CONSTITUTIO APOSTOLICA
MONTE RE YENS IS ANGELORUM ET ALIARUM
DIVISrONIS ET ERECTIONIS

PIUS

EPISCOPUS

SERVUS SERVORUM DEI


AD PERPETUAM REI MEMOTUAM

R o m a n i Pontifices, utpote iesu Christi vices fungentes in terris,


sanctissimum Eius nomen et cultum latius semper propagare s t u d u e r u n t et pari sedulitate prospicere c u r a r u n t spirituali necessitati et utilitati fidelium. Ubi itaque viderunt ob auctum eorum n u m e r u m , vel ob
nimium protractos dioecesium limites, Episcopum non posse necessarias
p a t e r n a s q u e curas erga o m n e s sibi crditos christifideles h a b e r e , novam
ex illis dioecesim erigere c u r a r u n t et p o p u l u m ab a n t i q u a dioecesi
seiunctum novo Pastori commiserunt.
Cum itaque dioecesis Montereyensis Angelorum latissime pateat,
expostulatum est ab Apostolica Sede, ut m e m o r a t a dioecesis divideretur et, finibus quidem dioecesium Sancti Francisci in California et
Sacramenti meliore ratione praestitutis, nova episcopalis sedes erigeretur. Quibus precibus, ut a p t i u s consuleretur christifidelium regimini et
ad m a i u s religionis incrementum hoc conduceret, benigne a n n u e n d u m
censuimus.
Q u a m o b r e m suppleto, q u a t e n u s opus sit, q u o r u m intersit vel s u a
interesse p r a e s u m a n t consensu, Nos, de Apostolicae potestatis plenitudine, exstantem dioecesim Montereyensem Angelorum in d u a s dioeceses
dividimus et constituimus, q u a r u m altera, in septentrionali territorio,
denominabitur Montereyensis Fresnensis., altera vero, in meridionali
parte, Angelorum Sancti Didaci.
Ut autem fines dioecesis Montereyensis Fresnensis rationali m o d o
delineentur, Nos, debitis ad hoc factis dismembrationibus, quod attinet
ad dioecesim S a c r a m e n t e n s e m et ad archidioecesim Sancti Francisci
in California, civiles comitatus, qui s e q u u n t u r , ex integro dioecesi Montereyensi F r e s n e n s i tribuimus, n i m i r u m : Fresno, Inyo, Kern, Kings, Madera, Mariposa, Merced, Monterey, San Benito, San Luis Obispo, Santa
Cruz, Tulare; a s s i g n a m u s dioecesi Angelorum Sancti Didaci octo inte-

540

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

gros comitatus, qui vulgo n u n c u p a n t u r : Imperial, Los Angeles, Orange,


Riverside, San Bernardino, San Diego, Santa Barbara, Ventura, et simul
archidioecesi Sancti Francisci a t t r i b u i m u s t o t u m comitatum Sanctae
Clarae, adeo ut dioecesani fines iidem sint ac fines civilium c o m i t a t u u m .
Nos a u t e m noviter erectae dioecesis Montereyensis Fresnensis sedem
et c a t h e d r a m episcopalem c o n s t i t u i m u s in civitate Fresnensi, q u a m
idcirco ad civitatis episcopalis fastigium extollimus, eidem t r i b u e n t e s
omnia privilegia ac iura quibus ceterae civitates episcopales ex iure
c o m m u n i fruuntur, a t q u e simul ecclesiam Sancti I o a n n i s Baptistae ad
dignitatem cathedralis evehimus et ipsi eiusque pro t e m p o r e Episcopis
t r i b u i m u s honores, insignia, favores, gratias, privilegia et iura, quibus
aliae cathedrales ecclesiae ac earum Antistites iure c o m m u n i vel legitima consuetudine g a u d e n t ; insuper aedes parochiales Sancti Ioannis
Baptistae in aedes seu sedem episcopalem t r a n s m u t a m u s . Dictam
cathedralem Ecclesiam suffraganeam constituimus metropolitanae Ecclesiae Sancti Francisci in California, illiusque pro tempore Episcopos
iuri metropolitico Archiepiscopi S. Francisci subiicimus.
Quod dotem attinet, huic dioecesi Montereyensi Fresnensi bona
assignandus et reditus o m n e s etiam adventicios, q u a c u m q u e ratione ad
m e n s a m episcopalem o b v e n t u r a : ac Episcopo pro t e m p o r e facultatem
concedimus cathedraticum imponendi aliaque iuxta sacros canones pro
eius discreto iudicio statuendi, q u i b u s necessitatibus dioecesis rite consuli possit.
I u b e m u s a u t e m quod spectat ad Consultorum coetus nominationem,
ad Administratoris dioecesis, sede vacante, electionem, ad ipsorum clericorum et fidelium i u r a et o n e r a et quidem ad erectionem parvi Seminarii dioecesani aliaque huiusmodi, rite servari quae Codex iuris canonici praescribit, cauto tamen ut alumni Seminarii pro studiis philosophicis
et theologicis ad aliquod maius Seminarium m i t t a n t u r .
M a n d a m u s insuper ut o m n i a d o c u m e n t a et acta, q u a e dioeceses
Montereyensem F r e s n e n s e m a t q u e Angelorum Sancti Didaci e a r u m q u e
clericos et fideles respiciunt, n e c n o n ea q u a e territoria d i s m e m b r a t a
spectant, respective ad proprias episcopales Curias t r a d a n t u r et in earum
archivis sedulo asserventur.
Quousque vero dioecesis Montereyensis Fresnensis de proprio Pastore provideatur, venerabili fratri Ioanni Cantwell, h u c u s q u e Episcopo
Montereyensi Angelorum, n u n c vero in Episcopum Ecclesiae Angelor u m Sancti Didaci praefecto, eiusdem regimen committimus, t a m q u a m
Administratori Apostolico, o m n i b u s cum facultatibus, q u a e huic m u n e r i
s u n t propria.

541

Acta Pii PP. XI

Quae a u t e m hisce Litteris, Apostolica auctoritate, a Nobis decreta


sunt, nulli h o m i n u m , ullo u n q u a m tempore, infringere, aut iis repug n a r e , vel quomodolibet contraire liceat. Si quis, q u o d Deus avertat,
hoc a t t e n t a r e praesumpserit, sciat obnoxium se evasurum esse poenis
a sacris canonibus contra obsistentes exercitio ecclesiasticae iurisdictionis statutis.
Ad haec a u t e m exsecutioni m a n d a n d a d e p u t a m u s venerabilem fratrem Ioannem Bonzano, Archiepiscopum titularem Melitenensem, in
Foederatis Americae Septentrionalis Statibus Delegatum Apostolicum,
eique necessarias huic negotio facultates t r i b u i m u s , etiam subdelegandi
alium virum, in ecclesiastica dignitate constitutum, ac definitive sent e n t i a m dicendi de quavis occurrente difficultate vel oppositione, imposito onere ad sacram Congregationem Consistorialem intra sex menses,
fidem, authentica forma e x a r a t a m , absolutae exsecutionis h u i u s Nostri
mandati transmittendi.
Decernimus denique h a s p r a e s e n t e s Litteras valituras, contrariis
quibuslibet, etiam peculiari et expressa mentione dignis, minime obstantibus.
Datum R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , a n n o Domini millesimo
nongentesimo vigesimo secundo, die prima mensis iunii, Pontificatus
Nostri a n n o primo.

C. CARD. DE LAI, Episc. Sabinen.

S. Congreg. Consistorialis Secret.


Iulius

Campori,

O. CARD. CAGIANO

S. B. E. Cancellarius.
Protonotarius

Apostolicus.

Leopoldus Capitani, Reg. Subst. ex spec. deleg.


Loco }Jj plumbi.
Reg. in Cane Ap., vol XXV, n. 56.

542

Acta

Apostolicae Sedis

Commentarium

Officiale

LITTERAE APOSTOLICAE
TITULUS BASILICAE MINORIS CONFERTUR ECCLESIAE PRAEPOSITURALI ET PAROECIALI SANCTI MARTINI IN OPPIDO ALZANO MAGGIORE , DIOECESIS BERGOMENSIS.

P I U S P P . XI.
Ad p e r p e t u a m rei memoriam. Vetustissima inter sanctuaria, quib u s Bergomensis dioecesis nobilitatur, iure merito accensenda est praeposituralis et paroecialis ecclesia ad Sancti Martini in civitate vulgo
Alzano Maggiore. Constat sane historicis ex d o c u m e n t i s - i p s a m sacram
aedem fuisse millesimo reparatae salutis fere a n n o primum conditam,
postea, vetustate fatiscentem, iussu Divi Caroli Borromaei restitutam,
t a n d e m munificentia Nicolai Delia Valle, conspicuis impensis, ampliorem
in formam elegantioremque fuisse redactam a n n o MDCLIX, et sequenti
saeculo ad conlegiatae ecclesiae dignitatem provectam, addito eidem
quadraginta canonicorum Capitulo. In p r a e s e n s autem, cum aediles
ipsius templi Nos supplicibus votis deprecati sint, ut ipsum ad Basilicae
minoris titulum et g r a d u m evehere dignemur, Nos, probe noscentes
ecclesiam eamdem, vetustate, amplitudine, s t r u c t u r a et artis operibus
praestantem, praedivite et copiosa sacra supellectili pollere et per
praepositum p a r o c h u m c e t e r u m q u e clerum, sacris m u n e r i b u s actuoso
studio fungentem, divini cultus splendore n o n minus q u a m fidelium
pietate florere, precibus his, amplissimo quidem suffragio communitis
tum dilecti filii Nostri Camilli S. R. E. Diaconi Card. Laurenti, tum
venerabilis fratris Episcopi B e r g o m e n s e m , ultro libenterque, q u a n t u m
in Domino p o s s u m u s , o b s e c u n d a n d u m existimavimus. Q u a m o b r e m ,
audito venerabili fratre Nostro Antonio S. R. E. Card. Vico, Episcopo
Portuensi et Sanctae Rufinae, sacrorum r i t u u m Congregationi Praefecto,

Apostolica Nostra auctoritate, praesentium vi, p e r p e t u u m q u e in modum,


ecclesiam praeposituralem et paroecialem, Deo dicatam et consecratam
in honorem Sancti Martini Episcopi et Confessoris, in civitate Alzano
Maggiore, dioecesis Bergomensis intra fines positam, titulo ac dignitate
Basilicae minoris condecoramus cum iisdem honorificentiis et privilegiis
q u a e Basilicis h u i u s Urbis minoribus hac de ratione competunt.
Haec concedimus, decernentes praesentes Litteras validas et efficaces
semper exstare ac p e r m a n e r e , suosque plenos a t q u e integros effectus
sortiri et obtinere, illisque ad quos pertinent sive pertinere p o t e r u n t n u n c

Acta Pii PP. XI

543

et in posterum amplissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac


definiendum, irritumque ex n u n c a t q u e inane fieri si q u i d q u a m secus
s u p e r his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attent a r i contigerit. Non obstantibus contrariis q u i b u s c u m q u e .
D a t u m R o m a e a p u d Sanctum P e t r u m , sub anulo Piscatoris, die
XXI augusti anno MCMXXII, Pontificatus Nostri primo.

P. CARD. GASPARRI, a Secretis Status.

EPISTOLAE
I
AD E.MUM P. D. IOACHIMUM, TIT. SS. BONIFACII ET ALEXII, S. R. E. PRESB. CARD.
ARCOVERDE DE ALBUQUERQUE CAVALCANTI, ARCHIEPISCOPUM S. SEBASTIANI FLUMINIS IANUARII, CETEROSQUE ARCHIEPISCOPOS ET EPISCOPOS
BRASILIAE: DE PROXIMO NATIONALI CONVENTU EUCHARISTICO.

Dilecte fili Noster et venerabiles fratres, salutem et apostolicam


benedictionem. Providentissimi Dei n u t u certe factum est ut hac aetate
nostra, dum t a n t a errorum vi atque fluxarum r e r u m cupiditate plurim o r u m caritas refrixit, per invectum eucharisticorum coetuum morem,
novo q u o d a m ardore creverit ubique gentium Sacramenti augusti religio.
I t a q u e n u p e r quoque cernere licuit in ipsam h a n c Urbem ex toto terr a r u m orbe convenire homines omnis ordinis, u n o quidem amoris igne
calentes; illo n e m p e quem Servator Noster Iesus Christus venit mittere
in terram vehementissimeque optavit ut accenderetur. Facile igitur intelligitis, dilecte fili Noster et venerabiles fratres, quam libenter didicerim u s universum conventum vos proxime acturos esse, ad Eucharistiae
cultum magis magisque provehendum. Et gaudet quidem iam n u n c anim u s Noster frequentissimum videre Brasilianum p o p u l u m acclamare
aperte Christo Regi, in E o q u e u n o salutis et pacis spem collocare. Atque
utinam h u i u s m o d i pietatis studia ubique exardescant: nihil enim efficacius est ad virtutum o m n i u m incrementa q u a m sacrosanctae Eucharistiae cultus atque inde s u a sponte eftlorescens a e t e r n a r u m r e r u m a m o r .
Contendite igitur, tam sanctum coeptum recte perficere. Nos vero, interea,
p r e c e s Deo a d h i b e b i m u s ut et felices det exitus et optatos fructus conc e d e r e benigne velit. Praeter, autem, c o n s u e t a s indulgentias, privilegium

544

Acta Apostolicae Sedis r- Commentarium Officiale

concedentes celebrandi Missam media nocte post vigiliam, divini m u n e ris auspicem Nostraeque benevolentiae testem, apostolicam benediction e m vobis, dilecte fili Noster et venerabiles fratres, iisque o m n i b u s qui
pio conventui interfuerint, p e r a m a n t e r in Domino impertimus.
D a t u m R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , die x mensis augusti
Pontificatus Nostri a n n o primo.

MCMXXII,,

PIUS PP. XI

Ii
AD E.MUM P. D. PETRUM, TIT. SANCTI LAURENTII IN LUCINA, S. R. E. PRESB,
CARDINALEM GASPARRI, A NEGOTIIS PUBLICIS ADMINISTRUM, QUEM LEGATUM MITTIT AD TRANSVEHENDAM LARETUM BEATAE MARIAE VIRGINIS
NOVAM ICONEM, A SE BENEDICTAM AUREOQUE DIADEMATE REDIMITAM.

Dilecte fili Noster, salutem et apostolicam benedictionem. N o r u n t


omnes quo maerore affectus sit orbis catholicus, cum, h a u d ita pridem,
L a u r e t a n a aede ardescente, imago illa augustissima Beatae Mariae Virginis penitus deleta est, q u a m populi pie frequenterque saeculorum
decursu venerati erant. P r a e t e r ceteros, decessor quidem Noster f. r.
Benedictus XV vehementer eo nuntio c o m m o t u s est, utpote qui aegre s a n e
tulerit t a m - s a c r u m mariale signum fuisse a d e m p t u m christianae genti,
imprimisque urbi Laureto, q u a e Dei consilio delecta est inter o m n e s
ut Nazarenam d o m u m t a m q u a m hospitio reciperet. Is igitur, pro s u a
in m a g n a m Dei Matrem pietate, n o n modo conspicuam pecuniae vim
ad i n s t a u r a n d u m sacellum flammis laesum munifice contulit, sed etiam
nova imagine, veteri quidem q u a n t u m posset simillima, terrestre Familiae Sacrae domicilium o r n a r e cupiebat. Nos, hoc eius optatum, quasi
hereditate sancta accipientes, libenter a d m o d u m ipsum perficiendum
c u r a v i m u s ; iamque edicere n u n c licet idem deductum esse ad effectum
feliciter. Sed h u i u s m o d i decessoris Nostri proposito Nos aliud quidem
o p u s adiectum voluimus, q u o d simul p r o p r i u m esset simulque eum
a m o r e m testaretur quem Nos a pueris h a b e m u s erga caeli Dominam
impensissimum. Q u a p r o p t e r cum Ipsi simulacrum novum Mariae et Iesu
diademate aureo ditaverimus, t u m idem sollemni ritu benedictum coronavimus. Restat, ut effigiem h a n c sacrosanctam n u n c Lauretum transferri curemus, quo r u r s u s v e n e r a b u n d i affluant peregrini ex toto orbe
t e r r a r u m , quasi mariali cultu inter se certantes. Iamvero t a n t a erit rei

545

Acta Pii PP. XI

faustitas ac p o m p a e celebritas, q u a e speratur, ut peculiari ei Viro hoc


officium t r a n s v e h e u d a e imaginis committere censuerimus, qui n o n m o d o
virtutis, splendore et dignitatis vi, sed etiam ob consuetudinem vitae et
r e r u m melius p e r s o n a m Nostram gerere videretur, itaque te, dilecte fili
Noster, Legatum Nostrum ad h a n c rem renun.tiav.imus; te, i n q u i m u s ,
interpretem effectoremque voluntatis Nostrae fidelissimum. Ac revera
tam excelso loco laus t u a sita est, t a m q u e egregia nites conscientia
officii quo fungeris, ut libenter hac etiam occasione u t a m u r singularem
benevolentiam erga te Nostram testificandi. Tot inter c u r a s sollicitudin e s q u e omne g e n u s q u a s , ad rei catholicae utilitatem, tu cotidie partiris Nobiscum, fruare feliciter hoc pulcherrimo m u n e r e , amplissima quidem stipatus corona P u r p u r a t o r u m P a t r u m ac P r a e s u l u m , cleri populique
gestientis. Nos vero cum Nosmetipsos tum militantem Ecclesiam potenti
patrocinio Virginis c o m m e n d a n t e s , paterno effusoque animo tibi benedicimus. Ac denique, quo res cedat in maiorem a n i m a r u m fructum,
facultatem tibi d a m u s papalem benedictionem impertiendi cum plenaria
a d m i s s o r u m v e n i a l i t quidem ut piorum m a n i u m labes eadem expiare
queat.
D a t u m R o m a e a p u d Sanctum P e t r u m , d i e x v n mensis augusti
Pontificatus Nostri a n n o primo.

MCMXXII,

PIUS PP. XI

III
A D R . P . D . VLODIMIRUM
PONTIFICIO
BLICA

INSTITUTO

LEDCHOWSK, S. I.

PRAEPOSITUM

ORIENTALI CUM A T H E N A E O

GENERALEM:

PONTIFICIO

DE RE

DE
BI-

IUNGENDO.

Dilecte fili, salutem et apostolicam benedictionem. Decessor


Noster fel. rec. Benedictus XV, ut probe nosti, Pontificium Institutum,
Orientis r e b u s provehendis, in Urbe condidit; non modo ut Latini sacerdotes in his studiis congruenti quae o m n e s n u m e r o s habeat, institutione formarentur , sed etiam ut Orientales t a m q u a m proprium h a b e rent altiorum studiorum domicilium, ubi in quaestionibus, q u a e magis
ad Orientalem Ecclesiam pertinent, a d m o d u m erudirentur et ordinarium
doctrinae curriculum h a r u m disciplinarum accessione perficerent >. Ac
placet hic sane Nobis cum dilectum filium Nostrum Cardinalem Nicolaum Marini, t u m Abbatem Ildefonsum Schuster, O. S. B., debita

546

Acta

Apostolicae

Sedis

Commentarium

Oficale

laude h o n e s t a r e : optime enim u t e r q u e de eodem Opere meruere. Verum


t a m e n p r o h i b u e r u n t difficultates t e m p o r u m ne, in principio, instituti
sedes alibi collocaretur nisi in Apostolico Hospitio de convertendis ;
q u a e aedes, prope Vaticanum sitae, cum a variis Urbis collegiis nimium
disteni, m i n u s aptae ad a s s e q u e n d u m finem, inventae sunt. Haec intuens,
iam ipse a u g u s t u s conditor Institutum alio transferre cogitabat. Valde
igitur Nos o p t a m u s ut id decessoris Nostri propositum ad effectum quantocius d e d u c a t u r : atque considerantes Institutum Orientale et Biblicum se
invicem iuvare ac complere optime posse, eo magis quod aliquae disciplinae
u t r i q u e sint communes, id volumus ac decernimus ut in hoc Institutum,
cui quidem opportunissima domus in media Urbe feliciter contigit, illius
sedes transferatur; ita tamen, ut i n s t i t u t a s e c u n d u m proprium finem
distincta r e m a n e a n t . Cupimus praeterea eiusmodi fore studiorum ordinem in hoc Athenaeo Nostro, ut omnes studiosi viri, ex qualibet regione,
praeclara occasione u t a n t u r eas quae ad Orientem spectant disciplinas
altius pernoscendi. Itaque, ad hoc consilium efficiendum, te, dilecte fili,
his Litteris Nos eligimus, tibique Institutum Orientale commissum volum u s eodem modo quo a decessore Nostro fel. rec. Pio X I n s t i t u t u m '
Biblicum curis Societatis Iesu concreditum est. Perspecta religiosae
familiae vestrae pietate erga Sedem Apostolicam, id fore pro certo
h a b e m u s ut huic voluntati Nostrae libenter obsequamini, e a m d e m q u e
eximie, ut consuevistis, exsequi contendatis. Profecto novum et grave
o n u s hoc Nostrum m a n d a t u m vobis i m p o n i t ; sed omnino confidimus
n u m q u a m p r o r s u s defuturos esse t h e s a u r o s scientiae ac roboris Sacratissimi Cordis Iesu religiosis eis viris, qui, t a m q u a m remiges validi, ad
n u t u m supremi Ecclesiae Gubernatoris, in maiorem Dei gloriam, improbo
ponderi laetanter h u m e r o s submittunt. Caelestiumque auspicem m u n e r u m ac paternae benevolentiae Nostrae testem, apostolicam benedictionem tibi, dilecte fili, praeceptoribus, alumnis iisque o m n i b u s qui Nostrum Institutum Biblicum et Orientale q u o q u o modo promovent, effuso
a n i m o impertimus.
Datum R o m a e a p u d Sanctum P e t r u m , die xiv mensis septembris
anno MCMXXU, Pontificatus nostri primo.

P I U S P P . XI

Acta Pii PP. XI

547

IV AD EMUM P. D. FRANCISCUM, TIT. SANCTAE RUDENTIANAE, S. R. E. CARD. BOURNE,


ARCHIEPISCOPUM "WESTMONASTERIENSEM'. DE COETU MISSIONALI CONVOCATO AD COMMEMORANDUM CCC ANNUM A SACRA CONGREGATIONE FIDEI
PROPAGANDAE CONDITA.

Dilecte fili Noster, salutem et apostolicam benedictionem. Cum


tertio exeunte saeculo postquam Sacra Congregatio de P r o p a g a n d a Fide
condita auspicato est, a templo Vaticano n o n adstantes t a n t u m m o d o ,
verum etiam catholicos omnes alloqueremur, bona certaque spe teneb a m u r fore, ut, quae, afflante Spiritu Paraclito, ipso Pentecostes die,
verba fecissemus, uberrimi ea fructus exciperent. Cui quidem exspectationi
Nostrae optime congruere rei eventus videtur; n o v i m u s enim, venerabiles
in episcopatu fratres, q u o r u m satis multi praesentes sollemnibus ritibus
aderant, sollicitudinis participes Nostrae, datis ad suos cuiusque fideles
litteris, nomine Nostro impense e o r u m opem stipemque sacris expeditionibus t u e n d i s poposcisse. Iamvero cum mirifice delectati simus perstudiosa Episcoporum in re tanti m o m e n t i voluntate, t u m animi Nostri
voluptatem auxit quod n u p e r audivimus, catholicis e Britannia esse
deliberatum, u n a cum supplicationibus in t r i d u u m h a b e n d i s in gratiar u m actionem, in Coetum convenire quem Missionarium vocant, ad
c o m m e m o r a n d u m trecentesimum a Sacra Congregatione condita a n n u m ,
in quem centesimus q u o q u e ab Opere Propagationis Fidei constituto
feliciter incidit. E x h i b i t u m vero Nobis a Cardinali Congregationis P r a e fecto s t a t o r u m sollemnium libellum cum legeremus, vidimus libenter ea
fore p e r a g e n d a te, dilecte fili Noster, praeside, cuius auctoritate decreta
sunt, itemque assidentibus, honoris et consilii sociis, reliquis Britanniae
P r a e s u l i b u s . Quodsi n o m i n a eorum a t t e n d a m u s , qui curatores Coetui
a p p a r a n d o vel oratores locis e proposito tractandis delecti sunt, dubitare
n o n licet quin c o m m e m o r a t i o ista dignitati gravitatique causae respondeat. Confidimus equidem, sacerdotes ac fideles Britanniae nova ex hoc
Coetu fidei capere incrementa e u m q u e fraternae necessitudinis h a u r i r e
spiritum, quo imbutos esse decet illius nationis cives quae latissime
terra m a r i q u e patet. Necessitudinis, inquimus, q u a omnes fratres in
Christo Iesu s u m u s , et cuius vim qui in animo penitus insidere sinat,
is profecto, p r a e t e r q u a m quod in missionali catholico, omni amoto nationis vel sodalitatis discrimine, generosum agnoscet virum, qui legitime
a p o s t o l a t u s m u n u s a p u d infideles populos s u m m o cum labore a t q u e

548

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

h a u d raro cum ipsius vitae iactura persequitur, largam p r a e t e r e a stipem


in s a c r a r u m expeditionum utilitatem conrogabit, nullo delectu, quemadm o d u m ad universos h o m i n e s , q u i c u m q u e ii sunt, q u o c u m q u e orti genere,
christiana pertinet caritas. Amplificationem vero christiani nominis inter
gentes, q u a e in umbra mortis sedent, a e t e r n a m q u e tot miserrimorum homin u m salutem subsidiis o m n e g e n u s provehere, res est o m n i u m sane praecellentissima ac paene divina, in e a m q u e constat O p u s a Fidei Propagatione t a m incenso incumbere studio, ut non modo principem inter
alia eiusmodi instituta obtineat locum, sed etiam providenter videatur
h o m i n i b u s c o m p a r a t u m , ne diutius id p r o r o g e t u r ac distineatur quod
tam crebro P a t r e m , divina institutione formati, efflagitamus: Adveniat
regnum tuum. - Qua in re nihil certe optabilius q u a m ut catholici omnes
Operi a B'idei Propagatione adscribantur, quod quidem a decessoribus
Nostris, hoc c e n t u m a n n o r u m spatio, sacris indulgentiis locupletatimi,
Nosmetipsi nuper, fausta sollemnis commemorationis occasione, Apostolicae huic Sedi proxime subiecimus a t q u e o b s t r i n x i m u s ; u n d e sequitur,
R o m a n o Pontifici eo Opere, veluti pretioso q u o d a m i n s t r u m e n t o , licere
posthac, ad stipem colligendam a t q u e inter s a c r a r u m expeditionum stationes tempestive opportuneque p a r t i e n d a m , feliciter uti. Cum a u t e m
Operi eidem t a m q u a m subsidiaria inserviant et O p u s a S. Infantia et
Opus, quod, a P e t r o Apostolo n u n c u p a t u m , rectae prospicit cleri indigenae institutioni, nemo non videt, esse u t r u m q u e ceteris anteferendum
inceptis, quae o m n i b u s quidem laudibus digna, peculiare aliquid in hoc
genere sibi propositum h a b e a n t . - I t a q u e si catholici e Britannia hortationibus Nostris o b s e q u a n t u r - quod, ceterum, pro certo h a b e m u s , tant u m a p u d eos christiana caritas potest cum religionis studio atque Apostolicae Sedis veneratione coniuncta - Coetus, q u e m propediem in templo
cathedrali Westmonasteriensi agent, n o n in vacuas declamationes evas u r u s est, ut in h o m i n u m congressionibus saepe fit, sed ea allaturus
catholicis missionibus e m o l u m e n t a , ut infideles populos ita appellare
posse v i d e a m u r : Levate capita vestra, quoniam appropinquat redemptio
vestra. - interea Spiritus Paraclitus in o m n e s , ' q u o t q u o t istuc conventuri
sunt, sapientiae et caritatis m u n e r a effundat: q u o r u m auspicem, itemque
p a t e r n a e benevolentiae Nostrae testem, tibi, dilecte fili Noster, venerabilibus fratribus Archiepiscopis et Episcopis, universoque clero et populo
vobis commisso apostolicam benedictionem p e r a m a n t e r impertimus.
D a t u m R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , die x v n mensis septembris
MCMXXO, Pontificatus Nostri primo.
P I U S P P . XI.

Acta Pii PP. XI

549

V
AD R. P. D. PAULUM GULIELMUM KEPPLER, EPISCOPUM ROTTEMBURGENSEM :
SEPTUAGESIMUM NATALEM GRATULATUR.

Venerabilis frater, salutem et apostolicam benedictionem. Qua


flores a p u d omnes existimatione virtutis, merito quidem boni istius
dioecesis fideles natalem t u u m septuagesimum significationibus grati
animi, ut n u n t i a t u r , propediem prosequentur. De faustitate h u i u s rei
Nobis q u o q u e gratulari tibi libet; p r o b e enim novimus te non modo
pietatis studio et egregiis scriptis nitere, sed etiam i m p e n s a m pastoralis tui m u n e r i s diligentiam s u m m a in h a n c Petri Cathedram observantia c u m u l a r e consuevisse. I t a q u e p l u r i m a s Deo tecum agentes grates
quod te crescere in plebem suam fecerit, illud p r e c a m u r vehementer ut,
ad istius Ecclesiae utilitatem, seros quidem in annos, meritorum similiter plenos, tam sedulum t a m q u e i n d u s t r i u m Pastorem sospitare benigne velit. Quo vero augustius a t q u e ad pietatem publicam salutamus
laetabilem eventum celebres, potestatem tibi d a m u s libenter n o m i n e
Nostro, cum volueris, rite benedicendi populo, p l e n a m q u e a d m i s s o r u m
veniam, ad Ecclesiae praescripta, largiendi. Ac caelestium d o n o r u m
p r a e n u n t i a m esse cupimus apostolicam benedictionem, q u a m tibi, venerabilis frater, tuisque o m n i b u s effuso animo impertimus.
Datum R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , die xix mensis septembris MCMXXII, Pontificatus Nostri a n n o primo.

PIUS PP. XI

550

Acta Apostolicae

Sedi*

Commentarium

Officiale

ACTA SS. CONGREGATIONUM


SACRA CONGREGATIO CONSISTORIALIS
I
PROVISIO ECCLESIARUM
Ssims D n u s Noster Pius divina Providentia P P . XI, decretis Sacrae
Congregationis Consistorialis, h a s q u a e s e q u u n t u r Ecclesias de proprio
singulas P a s t o r e providit, nimirum :
21 iulii 1922. Cathedrali Ecclesiae Melensi praefecit R. D. Ioaehi-m Arrospide, p a r o c h u m in archidioecesi Montisvidei.
22 iulii, Cathedrali Ecclesiae Iaciensi, R. D. F e r d i n a n d u m Cento,
archipresbyterum p a r o c h u m ecclesiae cathedralis .Maceratensis.
25 iulii. Titulari archiepiscopali Ecclesiae Chersonensi, R. P. D.
I o a n n e m Beda Cardinale, h a c t e n u s Archiepiscopum P e r u s i n u m .
5 augusti. Cathedrali Ecclesiae Montispessulani, R. D. R e n a t u m
Migneu, maioris Seminarii Lucionensis rectorem.
8 augusti. Titulari episcopali Ecclesiae Adadensi, R. D. Iacobum
Downey, q u e m constituit Coadiutorem cum iure futurae successionis
R. P. D. A b r a h a e Brownrigg, Episcopi Ossoriensis.
12 augusti. Cathedrali Ecclesiae Huanacensi, R. D. Franciscum
R u b e n Berrea, canonicum cathedralis ecclesiae Arequipensis, in iure
civili doctorem.
16 augusti. Cathedrali Ecclesiae Caiacensi, R. D. Nicolaum
Di Girolamo, archipresbyterum loci Bagnoli del Trigno , dioecesis
Triventinae.
19 augusti. Cathedrali Ecclesiae Cephaludensis R. P. D. I o a n n e m
P u l virenti, h a c t e n u s Episcopum Anglonensem T u r s i e n s e m .
28 augusti. Titulari episcopali Ecclesiae Cynopolitanae, R. D. Rob e r t u m Dobson, q u e m deputavit Auxiliarem R. P. D. Friderici Gulielmi
Keating, Archiepiscopi Liverpolitani.
6 septembris. Cathedrali Ecclesiae Guadicensi, R. P. D. Angel u m Marquina Corrales, h a c t e n u s Episcopum Canariensem.

S. Congregatio Consistorialis

51

9 septembris 1922. Titulari archiepiscopali Ecclesiae Theodosianae, R. P. D. Celsum Costantini, h a c t e n u s Episcopum Hieropolitanum,
Delegatum Apostolicum in Sinis.
12 septembris. Cathedrali Ecclesiae Montis Laurei, R. D. I o s e p h u m
E u g e n i u m Limoges, parochum eccl. Sancti Iovitae, eiusdem dioecesis.
Cathedrali Ecclesiae Triventinae, R. D. Hieremiam Pascucci,
rectorem Seminarii F a n e n s i s et p a r o c h u m ecclesiae S. Antonii, civitatis
Fanensis.
22 septembris. Titulari episcopali Ecclesiae Pryenensi, R. D. Iustum Rivas Fernandez, canonicum metropolitanae Ecclesiae C o m p o stellanae, quem deputavit Auxiliarem Emi P. D. Iosephi Mariae S. R. E.
Card. Martin de H e r r e r a y de la Iglesia, Archiepiscopi Compostellani.
23 septembris. Titulari episcopali Ecclesiae Trallianae, R. P. D.
Antonium Hernndez, h a c t e n u s Episcopum T a b a s q u e n s e m .
octobris. Cathedrali Ecclesiae Hieracensi, R. D. Ioannem Baptistam Chiappe, canonicum theologum ecclesiae cathedralis et rectorem
Seminarii Albinganensis.
12 octobris. Titulari archiepiscopali Ecclesiae The harum, R. D.
Angelum Rotta, Protonotarium Apostolicum supra n u m e r u m et Canonicum Patriarchalis Basilicae Vatic

II
NOMINATIO
Die 17 septembris 1922 S S m u s D n u s Noster, decreto Sacrae Congregatio Consistorialis, nominare dignatus est R. D. Isidorum Sain, Abbatem O. S. B., Administratorem Apostolicum civitatis Fiume et suburbiorum.

UTINEN.
COLLATIONIS

PAROECIAE

Die 19 februarii 1921


SPECIES FACTI.

- Inter plures Utinensis archidioecesis ecclesias, q u a e

Capitulo Collegiali Civitatensi vulgo Cividale unitae sunt, a d n u m e r a t u r


paroecia loci. Fadis, cuius actualis a n i m a r u m cura per vicarium

per-

552

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

p e t u u m seu p a r o c h u m exercetur. Iam ab immemorabili tempore idem


Capitulum instituere perrexit m e m o r a t u m p a r o c h u m de Fadis, q u e m
sibi p r a e s e n t a n d i ius concessit aut verius recognovit comitibus de Cuchanea, eligendum tamen ex t r i b u s idoneis sacerdotibus ab Archiepiscopo Utinensi per concursum approbatis.
Quum patroni de C u c h a n e a in plures stipites creverint atque onera
i u r i p a t r o n a t u s a d n e x a , reficiendi n e m p e paroecialem ecclesiam, sustin e r e detrectaverint, hortante ad n o r m a m can. 1451 1 Codicis canonici
hodierno Archiepiscopo, in ipsius m a n u s illud n u p e r r e n u n t i a r e maluer u n t . Qua posita iurispatronatus cessione quaestio orta est, iudicio h u i u s
S. C. ab Archiepiscopo Utinensi dirimenda subiecta, u t r u m videlicet Capitulo Civitatensi in p o s t e r u m competat ius instituendi parochum de Fadis a b s q u e ulla praesentatione seu libere conferendi paroeciam in casu,
an e contrario eadem paroecia liberae collationis Archiepiscopi evaserit.
SYNOPSIS DISCEPTATIONIS. - Archiepiscopus contendit ex facta iuris-

p a t r o n a t u s cessione ecclesiam paroecialem de Fadis evasisse liberae


collationis Ordinarii, idque ostendere nititur sive ex eo quod secus
frustranea cessisset ipsa renuntiatio, si, ut ipse ait, liberatomi da un
patrono, debba ristabilirsi un altro diritto limitativo della autorit e
giurisdizione del Vescovo , sive etiam quia Capitulum, il quale n o n
aveva finora a compiere che un semplice actus iustitiae, non dovrebbe
ora crescere, per la rinunzia del p a t r o n a t o , nel suo diritto ed eserci tare un actus liberalitatis, quale a p p u n t o la libera collazione di un
benefcio che secondo il diritto canonico spetta al Vescovo .
Ex adverso Capitulum Civitatense sustinet, post factam iurispatron a t u s renunciationem, sibi competere ius libere conferendi paroeciam
de Fadis, ratione praesertim i n n i x u m ex iure n o n decrescendi deprompta,
q u a t e n u s nempe, si paroecia q u a de agitur fieret liberae collationis Archiepiscopi, Capitulum privaretur iure investiendi ipsum parochum h u c u s q u e
pacifice possesso. Ceterum addit a e q u u m videri si i u s p a t r o n a t u s , q u o d
Capitulum prius concessit comitibus de Cuchanea, per eorum renuntiationem iterum ad Capitulum rediret.
Verum abs re n o n erit n o n n u l l a ex officio subnectere.
Q u u m paroecia de Fadis Capitulo Civitatensi unita exsistat, quidquid sit quoad praeteritum, ius eius vicarium seu p a r o c h u m libere
instituendi ad u n u m t a n t u m Archiepiscopum pertinere videtur ex claro
Codicis iure can. 471 2 ad rem decernente: V i c a r i u m praesentat
C a p i t u l u m . . . ; loci autem Ordinarius eumdem, si idoneum... repererit,
instituat . Concinit canon 456 q u o a d vicarios paroeciales religio-

553

S . Congregatio Concilii

sorura. Nec in contrarium facessere valet q u o d hic desideretur expressa


revocatio privilegii apostolici, de quibus canones 4 et 5 Codicis, q u u m
in t h e m a t e potius agi videatur de abrogatione iuris c o m m u n i s praeexsistentis iuxta canonem 6 1 sfatuentem : Leges quaelibet, sive uni versales sive particulares, praescriptis h u i u s Codicis oppositae abro g a n t u r . Siquidem Pius V Bulla Ad exequendam diei i nov. 1567 ad
r e m q u o d attinet haec decrevit : Volumus et ita m a n d a m u s quod dicti
Vicarii perpetui n o n ad liberam Ordinariorum electionem, sed ad nomi nationem illorum, in q u o r u m ecclesiis unitis ponentur, cum ipsorum
O r d i n a r i o r u m seu eorum Vicariorum examine et a p p r o b a t i o n e depu t e n t u r . Unde Leurenius (Forum beneficiale, part. 1, quaest. 116, n. 2)
t r a d i t : Respondeo Vicarios perpetuos, in parochialibus,unitis n o n ad
liberam Ordinariorum deputationem, sed ad deputationem illorum ad
quos spectant ecclesiae u n i t a e vel beneficia, in quibus erigitur Vicaria,
s p e c t a r e . . . Atque ita nominatio ac veluti institutio Vicarii perpetui
pertinet ad rectorem principalem, praecedente t a m e n examine et con sensu Episcopi sive Ordinarii ; et (ib., quaest. 121): Tametsi nomini natio Vicarii perpetui spectet ad rectorem principalem, is t a m e n ab
eo institui nequit sine praevio examine et consensu Episcopi seu Ordi narii . Cf. Bouix, de parocho, pag. 309.
Neque Capitulum Civitatense sibi saltem vindicare posse videtur
ius p r a e s e n t a n d i Archiepiscopo Vicarium seu p a r o c h u m de Fadis, quia
hoc iure absolute se expoliavit per factam concessionem vel melius
recognitionem comitibus de Cuchanea, qui n u n c in favorem n o n Capituli, sed u n i u s Archiepiscopi, ad t r a m i t e m can. 1451 1, idem ius renunciarunt.
Verum idem redire videtur etiamsi ecclesia de Fadis n o n sit Vicaria
perpetua, sed proprie dicta paroecia, idque ex praescripto canonis 455
ita se h a b e n t i s : i u s n o m i n a n d i et instituendi parochos competit Ordi nario loci, exceptis paroeciis S. Sedi reservatis, r e p r o b a t a contraria
consuetudine, sed salvo privilegio electionis a u t praesentationis, si cui
legitime competat . Ius enim instituendi p a r o c h u m de Fadis asseritur quidem provenire Capitulo Civitatensi ex immemorabili consuet u d i n e a S. Sede firmata. Id t a m e n non videtur u n d e q u a q u e certum,
q u u m Bullae q u a e afferuntur l o q u a n t u r d u m t a x a t de curatis et capellanis ad n u t u m amovibilibus, dum e contrario vicarius seu p a r o c h u s
de F a d i s est perpetuus. Sed hoc etiam misso, in relato canone expresse
r e p r o b a t u r consuetudo contraria. Nec refert quod consuetudo in themate sit confirmata a S. Sede, quia haec confirmatio, q u u m non i n d u a t
n a t u r a m novae concessionis seu privilegii, t a m q u a m quid accessorium
ACTA, vol. XIV, n. 15. 3 1 - 1 0 - 9 2 2 .

39

554

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

reputatur, ideoque, desinente consuetudine, et ipsa confirmatio desinat


oportet. Sed etiamsi detur hic agi de vero privilegio apostolico, hoc
q u o q u e in relato canone 455 quoad institutionem, revocatum fuisse
eruitur ex eo quod ibi unica fiat exceptio q u o a d privilegium electionis
et praesentationis parochi, omissa qualibet exceptione q u o a d i n s t i t u tionem. Ceterum et v e r b u m privilegium ibi latius sumi videtur pro quolibet iure, idest etiam pro consuetudine et pro fundatione in ordine
t a n t u m ad parochi electionem vel praesentationem.
Id confirmari videtur ex collatione canonis 455 cum canone 405
ita d e c e r n e n t e : Exceptis dignitatibus, ad Episcopum pertinet, audito
Capitulo, conferre o m n i a ac singula beneficia ac canonicatus in eccle siis t u m cathedralibus t u m collegialibus, reprobata quavis contraria
consuetudine et revocato quolibet contrario privilegio, sed firma con traria fundationis lege . Iamvero si quoad collationem canonicatuum
et beneficiorum in ecclesiis cathedralibus et in ipsis collegialibus fit
revocatio etiam contrarii privilegii apostolici, a fortiori id dicendum
videretur quoad institutionem seu collationem paroeciarum, q u u m hic
a g a t u r de s u p r e m a lege salutis a n i m a r u m .
Quare, etc.
RESOLUTIO. - In plenariis Sacrae Congregationis Concilii comitiis, die
19 februarii 1921, Emi P a t r e s ad propositum dubium, videlicet: An
Archiepiscopo vel Capitulo competat ius conferendi paroeciam in casu,
r e s p o n d e n d u m censuere : Archiepiscopo competere ius instituendi in parochiam quem Capitulum praesentaverit ad normam can. 471 2 C. I. C.
F a c t a a u t e m postridie relatione ab infrascripto S. C. Secretario,
Ssmus Dnus Noster d a t a m resolutionem a p p r o b a r e et confirmare dignat u s est.
I.

MORI,

Secretarius.

SACRA CONGREGATIO DE RELIGIOSIS


DUBIA
CIRCA FUNDATIONES MONASTERIORUM MONIALIUM

Sacrae Congregationi de Religiosis sequentia dubia fuerunt proposita pro o p p o r t u n a s o l u t i o n e :


Contingit aliquando ut m o n a s t e r i a monialium, ex instituto quidem
v o t o r u m solemnium, in q u i b u s t a m e n ex praescripto Apostolicae Sedis

S. Congregatio de Religiosis

555

p r o aliquibus locis vota nonnisi simplicia emittuntur, procdant ad fund a n d u m n o v u m monasterium eiusdem Ordinis, missis a-Iiquibus monialibus in locum eidem praescripto minime obnoxium. Hinc q u a e r i t u r :
o

I . An vota emissa, a u t emittenda, in novo monasterio, ut s u p r a


fundato a u t fundando, h a b e n d a sint solemnia ad n o r m a m iuris c o m m u n i s .
o

I I . An moniales de q u i b u s in can. 488 n 7 possint alibi fundare


nova monasteria absque beneplacito Sedis Apostolicae.
0

I I I . An monasterium monialium cum votis solemnibus et clausura


Papali, q u a n d o in alium locum transfertur, pergat esse clausurae Papalis
et votorum solemnium.
o

IV . Quid iuris q u a n d o

monasterium monialium, de q u i b u s in.,

can. 488 n. 7, transfertur in locum ubi n o n viget praescriptum S. Sedis


de quo in dicto canone.
P o r r o Emi P a t r e s Sacrae Congregationis Religiosorum Sodalium
negotiis praepositae, in plenario coetu habito die 21 iulii 1922, re m a t u r e *
perpensa, r e s p o n d e n d u m c e n s u e r u n t :
Ad I. Affirmative, d u m m o d o accedat beneplacitum Apostolicae Sedis.
Ad II. Negative, et supplicandum S S m o ut fundationes huiuscemodi h a c t e n u s absque Sedis Apostolicae interventione peractas s a n a r e
dignetur.
^
Ad III et IV. R e c u r r e n d u m in singulis casibus ad Apostolicam
Sedem.
F a c t a autem de o m n i b u s relatione SSmo Domino Nostro Pio,
divina Providentia P a p a e XI, in audientia h a b i t a ab infrascripto P. Secretario die 27 iulii, Sanctitas sua E m o r u m P a t r u m sententiam r a t a m h a b e r e ,
et sanationem de q u a in dubio I I concedere dignata est.
o

Contrariis q u i b u s c u m q u e minime obstantibus.


R o m a e , ex Secretaria
11 octobris 1922.
C.
L.

Sacrae Congregationis de

CARD.

LAURENTI,

Religiosis, die

Praefectus.

S.
Maurus M. Serafini, Ab. O. S. B., Secretarius.

556

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

SACRA CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE


NOMINATIONES
Brevibus apostolicis nominati s u n t :
28 iulii 1922.

Vicarii apostolici de Mongolia Orientali

Coadiutor

cum iure futurae successionis, R. P. Aloisius J a n s s e n s , e Congregatione


I m m . Cordis B. M. V. de Scheut.
12 augusti. Delegatus Apostolicus nuper erectae Delegationis Apostolicae in Sinis, R. P. D. C ei sus Costantini, E p i s c o p u s titularis Hieropolitanus.
10 octobris. Vicarius Apostolicus Sueciae, R. D. I o a n n e s E v a n gelista Mller, presbyter ex archidioecesi Frisingensi.
Vicarius Apostolicus Daniae et Islandiae, R. P. Ioseph Ludo vicus
Brems, a l u m n u s P r a e m o n s t r a t e n s i s Abbatiae Averbodiensis.
Item die 19 octobris 1922 Sacra Congregatio de P r o p a g a n d a Eide
declaravit ad s u u m beneplacitum R. P. R o b e r t u m Brown, S. I., Praefectum Apostolicum Zambesiae.

SACRA CONGREGATIO RITUUM


I
DUBIUM
DE NON APPONENDIS TEMPLIS TABULIS CUM NOMINIBUS DEFUNCTORUM IBIDEM
NON SEPULTORUM.

Sacrae Rituum Congregationi pro o p p o r t u n a declaratione sequens


dubium expositum fuit; n i m i r u m :
U t r u m in ecclesiis e a r u m q u e cryptis divino cultui destinatis appo nere liceat t a b u l a s cum inscriptionibus et n o m i n i b u s fidelium defun-

557

S. Congregatio Rituum

ctorum q u o r u m corpora inibi t u m u l a t a n o n sunt nec t u m u l a r i p o s s u n t


iuxta c a n o n e m 1205 2 ,Cod. I. C. .
Et Sacra R i t u u m Congregatio, omnibus accurate perpensis, proposito dubio r e s p o n d e n d u m censuit:
Non licere, iuxta alias resolutiones et ad tramitem decreti S.R. C.
n. 733 et can. 1450 t Cod. I. C. .
Atque ita rescripsit et servari mandavit. Die 20 octobris 1922.
A.. CARD. VICO, Ep. Portuen. et S. Rufinae,
S. R. C. Praefectus.
Alexander

Verde,

Secretarius.

II

ROMANA
CIRCA CAMPANULATI PULSANDAM IN CELEBRATIONE MISSAE

Occasionem nacti Congressus Eucharistici Internationalis hoc a n n o


R o m a e habiti et prospero felicique progre-su probati, q u i d a m Sacror u m Antistites aliique viri dignitate ac pietate conspicui, ad decorem
divini cultus erga ipsum ineffabile Eucharistiae mysterium, etiam per
uniformitatem ritus et aedificationem christifidelium, p r o v e h e n d u m ,
Sacram R i t u u m Congregationem adierunt, reverenter p o s t u l a n t e s :

U t r u m Rubricae q u a e in Ritu celebrandi Missam, tit. VII, n. 8, et


tit. VIII, n. 6, praescribunt ministro pulsare campanulam ad Sanctus
et ad elevationem Hostiae et Calicis, post consecrationem, applicandae
sint etiam ad Missas solemnes seu c a n t a t a s et pontificales, de q u i b u s
t a m e n circa c a m p a n u l a m p u l s a n d a m Missale Romanum in citatis titulis et Caeremoniale Episcoporum, lib. Il, cap. 8, silent? .

Et Sacra eadem Congregatio, audito specialis Commissionis suffragio, q u i b u s d a m casibus a c o m m u n i regula iam exceptis per decreta
edita nn. 3157, Mechlinien., ad 10 (5 septembris 1867), 3448, Societatis
Iesu, ad 2 (U maii 1878) et 3814, Dubiorum (21 novembris 1893), inspecta
praxi c o m m u n i et antiqua, perpensis rationibus quae in casu a e q u e
militant pro Missis privatis et aliis s o l e m n i o r i b u s ; n e m p e : Christifidelium, attentio, laetitia, devotio, fidei catholicae professio in veram ac
realem Iesu Christi praesentiam in S S m a Eucharistia, e o r u m q u e consociatio angelicis choris ad l a u d a n d u m D e u m et a d o r a n d u m ; q u u m
n e q u e obstet p r a e n o t a t u m silentium, quod, sicut in aliis caeremoniis,

558

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

suppletur in casu per expressas R u b r i c a s q u a e n o n distinguunt inter


Missas privatas et Missas solemniores, n e q u e h a s excludunt, proposito
dubio ita r e s p o n d e n d u m censuit: Affirmative, et ad mentem.
Mens autem est: Si u s u s , ex toto vel ex p a r t e contrarius, in aliqua
ecclesia Gonlegiata, Cathedrali et Patriarchali, aliisque ecclesiis seu
o r a t o r i i s h u c u s q u e viguerit, eadem ecclesia seu oratorium, amodo se
conformet c o m m u n i praxi et e n u n t i a t a e R u b r i c a r u m interpretationi;
nisi, loco campanulae, alterum et c o n g r u u m signum adhibeat. Insuner
ad r e m o v e n d u m , q u a n t u m fieri potest, inconveniens quo aliqui de
longinquo vel de p r o p i n q u o in templo sistunt sine attentione ac reve rentia etiam ad praecipuas divinorum mysteriorum actiones, maxime
expedit, ut paulo a n t e consecrationem aliquod c a m p a n u l a e detur
signum, iuxta communem ecclesiarum praxim .
Q u a m resolutionem et m e n t e m Sanctissimo Domino nostro Pio
P a p a e XI, per infrascriptum Cardinalem Sacrae Rituum Congregationi
Praefectum, relatas, Sanctitas S u a r a t a s habuit, approbavit et servari
mandavit. Die 25 octobris 1922.
}$i A. CARD. Vrco, E p . Portuen. et S. Rufinae,
S. R. G. Praefectus.
L. S.
Alexander

Verde,

Secretarius.

NB. - In praecedenti fasciculo pag. 507, lin. 9, sub n. 5, pro eo quod est: semel
ut supra, legatur: semel ut infra.

SACRA CONGREGATIO
PRO ECCLESIA .ORIENTALI
NOMINATIO
Brevi Apostolico n o m i n a t u s est:
19 septembris 1922. Delegatus Apostolicus Mesopotamiae,- Kur distantiae et Armeniae Minoris, R. P. Dominicus Berr, ex Ordine P r a e dicatorum, Archiepiscopus Babylonensis Latinorum.

Diarium Romanae Curiae

DIARIUM ROMANAE CURIAE


S. CONGREGAZIONE CONCISTORIALE
COMUNICATI
Si fa noto che la Societ Patronato S. Michele per gli italiani del sud
emigrati in America, esistente in Palermo, non n riconosciuta, n approvata, n raccomandata dalla S. Congregazione Concistoriale.
Si fa altres noto che il sac. Colombo Andreassi, della diocesi di Aquila,
non solo destituito d'ogni incarico per assistere gli emigranti, ma che anzi
gli stato fatto assoluto divieto di occuparsene.

S. CONGREGAZIONE DEL CONCILIO


AVVISO
Si rende noto che con il giorno 15 del prossimo novembre avr termine
il tempo utile per l'iscrizione dei giovani ecclesiastici allo studio presso la
S. Congregazione del Concilio.
NOTIFICAZIONE
Si notifica agli Ordinari che il sac. Manlio Bozzini, dll'archidiocesi di
Ferrara, non autorizzato a predicare, n ad ascoltare le confessioni, n a celebrare la S. Messa.

S. CONGREGAZIONE DEI RITI


Marted 24 ottobre 1922, presso l'Emo e Rmo Signor Cardinale Gaetano
Bisleti, Ponente della Causa di beatificazione e canonizzazione del Ven. Giuseppe Cafasso, Sacerdote secolare, direttore del Collegio Ecclesiastico di Torino,
si tenuta la Congregazione dei Riti Antipreparatoria, nella quale dai Rmi Prelati Officiali e dai Consultori teologi della medesima, si discusso il dubbio su
due miracoli, che si asseriscono da Dio operati per intercessione dello stesso
Ven. Servo di Dio, i quali vengono proposti per ottenerne la beatificazione.

560

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

TRIBUNALE DELLA S. R. ROTA


Luned 16 ottobre, nel Palazzo Apostolico Vaticano, dopo la Messa de Spiritu
Sancto, dinanzi all'augusta presenza del Santo Padre, fu tenuta la solenne inaugurazione dell'anno giuridico, in cui l'Illmo e Revmo Monsig. Giovanni Prior, Decano
degli Uditori della S. R. Rota, lesse il seguente indirizzo, al quale Sua Santit si
degnava rispondere con elevate parole di assentimento e di benevolenza:

Beatissimo Padre. In questa solennit augurale del prossimo anno


giuridico, il Collegio degli Uditori di Rota, insieme con i suoi egregi collaboratori negli uffici e nel foro, ancor pi per rispondere a un intimo bisogno
dell'animo, che per seguire una salutare consuetudine, dopo aver invocato
dal Datore di ogni perfetto bene e Padre dei lumi l'assistenza che ne prevenga, accompagni e confermi tutti i passi nell'arduo ministero della giustizia,
si raccoglie qui ai piedi del Vostro augusto trono e dalla benedizione di Voi,
Vicario in terra del Sole di giustizia, attende, come da fonte, l'augurale partecipazione di quella sacra maest del diritto e della legge, che deve riflettersi
in tutti i suoi giudicati.
Dall'altezza di questo Sacro Tribunale Romano, Beatissimo Padre, al
quale come a centro convergono direttamente gli appelli giuridici da tutti i
punti della terra, pi agevole, quasi da una specola universale, l'osservazione sintetica sull'andamento della giustizia ecclesiastica, per meglio valutare
quanto benefica opera, anche in questo ramo, svolga nella societ la vigile
cura materna della Chiesa.
A tale proposito ebbi gi nell'anno scorso l'onore di intrattenere l'attenzione della Sede Apostolica sulla preponderanza che prendono nei giudicati
della Rota le cause matrimoniali e a rilevarne le ragioni e il significato,
specialmente in riguardo al flagello del divorzio che imperversa nelle regioni,
donde pi ci deriva la frequenza di tali cause. Ma appunto in riguardo ad
essa si sogliono muovere oggi alla magistratura ecclesiastica ingiustificate
censure : 1) ora quasi che essa determini - per la pretesa costosit di tali
processi - una specie di acceptio personarum a favore delle classi pi agiate,
le quali sole, si dice, potrebbero sobbarcatisi ; 2) ora quasi che sotto il pretesto di dichiarazione di nullit venga la stessa magistratura a., indebolire
quel santo rigore, con cui fu asserita fin qui dalla Chiesa la indissolubilit
del matrimonio cristiano; 3) ora quasi che nella interpretazione della legge
propenda a escogitare nuove figure di motivi di nullit del vincolo coniugale ;
4) e infine le si rimprovera, in confronto con la giurisprudenza che l'ha preceduta, una maggiore indulgenza neh'accogliere i motivi che militino per la
nullit, specialmente quello della vis et metus. E non manca tra i fautori
del nefasto istituto del divorzio chi ne tragga la conseguenza, che in tal
modo la Chiesa, riconoscendosi costretta ad aprire come una valvola di sicu-

Diarium Romanae Curiae

561

rezza contro il principio dell'indissolubilit, venga in pratica a dar rilievo


alla necessit del divorzio.
Contro tali superficiali accuse e molto pi contro una s mostruosa deduzione, pi che la nostra protesta di magistrati - che ci piace ad ogni modo
rinnovare qui solennemente - parla l'esperienza stessa, anche la pi recente,
del nostro Tribunale, con l'arida ma eloquentissima voce delle cifre e della
constatazione diretta.
) Come potr ancora sostenersi che i soli ricchi abbiano facolt di
adire in queste cause il nostro Tribunale a cagione delle gravi spese, quando
i nostri registri dimostrano nel modo pi evidente il largo uso che, appunto
nelle cause matrimoniali, ha presso di noi il benefico istituto del gratuito
patrocinio, pure applicato con la dovuta oculatezza, a favore dei poveri; e
quello, non meno salutare e necessario ai nostri tempi, a favore delle classi
medie, di una amplissima composizione sulle spese, o meglio condonazione,
sotto forma di oblazione determinata, la quale non di rado copre soltanto
una minima parte delle spese sostenute dalla S. Sede? Invero nell'ultimo
sessennio, di 117 cause matrimoniali, in sole 69 si ottenne il totale ricupero
delle spese, mentre in ben 39, ossia per un terzo, la trattazione della causa
fu totalmente gratuita e in 9 non si ottenne che una mera oblazione. E a
dimostrare quanto poco entri in argomento la acceptio personarum sta il
fatto che, mentre, nelle 69 cause suddette, la classe pi agiata ebbe 23 soccombenze contro 46 vittorie, nelle 39 di gratuito patrocinio ben 32 furono le
vittorie e solo 7 le soccombenze, e delle 9 cause a oblazione fssa una sola
naufrag.
2) N deve meravigliare che il numero delle sentenze pronunziate per la
nullit - le quali nell'ultimo sessennio (trascurando 6 cause di dispensa super
rato) furono 80 - superi di molto quello delle sentenze date per la validit,
che di 31, quando si pensi che il nostro tribunale di appello, e mentre
il difensore del vincolo, soccombendo, ha per legge l'obbligo di ricorrere, la
parte attrice, quando soccombe, non sempre insiste nella domanda; onde
avviene necessariamente che il caso di confermare sentenze gi date per la
validit si presenti assai pi raro che quello di confermare sentenze per la
nullit. Le 80 sentenze rotali poi, pronunziate in 6 anni per la nullit di
vincolo del matrimonio, rappresentano una media di appena undici cause per
anno in cui sia stata dichiarata la libert delle parti dal vincolo matrimoniale,
perch in parecchie cause, a tale effetto, non bastava una sentenza sola, ma
eran necessarie due sentenze rotali conformi. Questo fatto basterebbe da solo
a dimostrare quanto sia lontana l'azione giudiziale della Chiesa dal riconoscere in qualsiasi modo la pretesa necessit del divorzio, e ci si rende
ancora pi evidente se vogliamo confrontare tale risultato con le enormi cifre
raggiunte dalle sentenze di scioglimento del legittimo vincolo nei paesi ove
vige quella legge esiziale. Per non parlare di quelle pi elevate verificatesi nel

5.62

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

dopo guerra, erano nel 1913 per la Francia 16,335, per la Germania 17,835
e nel 1916 per gli Stati Uniti d'America 112,036.
3) N maggior fondamento ha la censura che la interpretazione rotale
tenda a creare nuove figure di nullit di matrimonio; anzi pu dirsi che anche
l'esperienza forense abbia contribuito non poco alla restrizione degli impedimenti matrimoniali come stata sapientemente attuata dal Codice. E basta
pur dare un'occhiata agli indici delle Decisiones e agli elenchi pubblicati ogni
anco negli Acta Apostolicae Sedis per convincersi che i motivi di impugnazione su cui si sono svolte le cause rotali, sono invece tutti esattamente i
medesimi della giurisprudenza tradizionale.
4) La medesima fedelt costantemente serbata dal nostro Tribunale alla
sana tradizione dell'antica Rota e poi delle SS. Congregazioni Romane, ci fa
avere agevolmente ragione dell'ultima censura circa una pretesa indulgenza
nell'apprezzare e accogliere piuttosto i motivi per la nullit. Le nostre decisioni, come ognuno pu vedere nei volumi gi pubblicati, mostrano invece,
tutte e ciascuna, una sollecitudine scrupolosa di rintracciare nelle fonti, di
rendere evidente con copiose citazioni, e di seguire con pieno ossequio allo
spirito e alla lettera, codesta medesima tradizione. A questo tendono costantemente i nostri sforzi; a non trasgredire i termini che sapientemente segnarono i nostri Padri . N, per citare quel solo esempio che pi palesemente
stato rilevato, il frequente accogliersi della allegata vis et metus come motivo
di nullit, vuol significare altro, se non la continuazione del tradizionale atteggiamento preso sempre e con tanto merito, anche sociale, dalla Chiesa in difesa
della libert che deve essere garantita a coloro che debbono contrarre un vincolo indissolubile, appunto perch indissolubile; atteggiamento dimostrato in
fulgidi e ammirati esempi della Storia ecclesiastica.
Non dunque a deviare dalla tradizione che rese cotanto gloriosa in passato
la giurisprudenza rotale, unanimemente riconosciuta come la pi degna interprete, ai suoi tempi, delle glorie di Roma come madre e maestra del diritto,
ma a continuarla con sempre pi alacre lena, in piena corrispondenza alla
missione e all'insegnamento della Chiesa, vuole mirare, costante e assidua,
l'opera nostra. E perch a questo fermo proposito non nuoccia mai in noi la
naturale debolezza umana^ noi, magistrati e sacerdoti ad un tempo, fervidamente e senza intermissione imploriamo l'aiuto divino, di cui pegno insieme
e auspicio discenda ora sopra di noi, Beatissimo Padre, la Vostra Benedizione.

Diarium Romanae Curiae

563

SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre si degnato di
nominare:
25

17
24
30
9

12
14
20

agosto 1922. L' Emo sig. Card. Camillo Laurenti, Protettore della Congregazione dei Servi di Carit, fondata dal sacerdote Luigi Guanella.
settembre
L ' E m o sig. Card. Giovanni Tacci, Membro della S. Congregazione di Propaganda Fide.

Monsig. Andrea Jullien, Prelato Uditore nel Tribunale della


S. Romana Bota.

V Effio sig. Card. Gennaro Granito Pignatelli di Belmonte,


Protettore dell'Ordine della SSma Trinit.
ottobre

Monsig. Giovanni Beda Cardinale, Arcivescovo tit. di Chersona, Nunzio Apostolico presso il Governo della
Repubblica Argentina.

Monsig. Angelo Rotta, Arcivescovo tit. di Tebe, Internunzio


Apostolico nell'America Centrale.

Monsig. Francesco Borgongini-Duca, Segretario della S. Congregazione degli Affari Ecclesiastici Straordinari.

L' Emo sig. Card. Gennaro Granito Pignatelli di Belmonte,


Protettore dell'Opera delle Scuole d'Oriente.

Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si


degnato di nominare:
Assistente al Soglio Pontificio:
26

luglio

1922. Monsig. Gustavo Carlo De Majlath, Vescovo di Transilvania.


*
Protonotarii Apostolici ad instar participantium:

20

5
17
25

luglio 1922. Monsig. Giovanni Battista Floridi, della diocesi di Bergamo.

Monsig. Davide Re, della medesima diocesi.


agosto

Monsig. Giovanni Gomez-Delgado, della diocesi di Osma.

Monsig. Domenico Colacchio, della diocesi di Boiano.

Monsig. Paolo Jantausch, dll'archidiocesi di Strigonia.

564

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

23 settembre 1922. Monsig. Luigi Wolkenberg, della diocesi di Szatmar.


30

Monsig. Alessandro Pons, dell'archidiocesi di Cartagine.


12 ottobre

Monsig. Massimino Corsi, dell'abbazia nullius di Montecassino.


Prelati Domstici di S. S.:
22 giugno 1922. Monsig. Andrea Lago, della diocesi di Avana.
20 luglio

Monsig. Paolo Merati, della diocesi di Bergamo.


21

Monsig. Angelo Sanzo, della diocesi di Boiano.

Monsig. Ro.dolfo Ratti, dell'archidiocesi di Milano.


24

Monsig. Giuseppe Cattaneo, della diocesi di Como.

Monsig. Francesco Vagni, di Roma.

Monsig. Giovanni Golden, della diocesi di Auckland.


26

Monsig. Giuseppe Mutschlechner, della diocesi di Bressanone.

Monsig. Giacinto Tamburini, della diocesi di Cornacchie


28

Monsig. Melchiorre Barberis, della diocesi di Novara.

Monsig. Alfonso Malaguti, dell'archidiocesi di Bologna.


2 agosto
Monsig. Agostino Breig, dell'archidiocesi di Milwaukee.

Monsig. Patrizio Durnin, della medesima archidiocesi.

Monsig. Domenico Thill, della medesima archidiocesi.

Monsig. Angelo Raffaele Acocella, dell'archidiocesi di Conza.


5

Monsig. Raffaele M. Castellano, dell'archidiocesi di Sorrento.


12

Monsig. Vittorio Grossi, della diocesi di Lodi.


17

Monsig. Edoardo Parente, dell'archidiocesi di Capua.


26

Monsig. Raffaele Maria Tarin y Torres, della dioc. di Urgel.


29

Monsig. Giacomo Consoli, della diocesi di Anglona e Tursi.


18 settembre Monsig. Francesco Bracci (Roma).

Monsig. Felice Centi, della diocesi di Civita Castellana.


30

Monsig. Pasquale Antonelli, della diocesi di Conversano.

Monsig. Giovanni Cullen, presidente del Collegio inglese


di Lisbona.
10 ottobre
Monsig. Pietro Valimberti, dell'archidiocesi di Torino.
19

Monsig. Francesco Mazzarella, della diocesi di Alife.


20

Monsig. Filippo de Jesus Echeverra, dell'archidiocesi di


Buenos Aires.
21

Monsig. Giovanni Bozzano, dell'archidiocesi di Genova.

Diarium Romanae Curiae

565

ONORIFICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si
degnato di conferire le seguenti onorificenze:
La^Croce

agosto

Supremo

del

Cristo:

1922. A S. E. il sig. Epitacio da Silva Pessoa, Presidente della


Repubblica del Brasile.
La

dell'Ordine

Gran

Croce

dell'Ordine

Piano:

agosto

1922. A S. E. il sig. Giuseppe Emmanuele de Azevedo Marques,


Ministro degli Esteri della Repubblica del Brasile.,
5

A S. E. il sig. dott. Jen Huiching, Presidente del Consiglio


dei Ministri e Ministro degli Affari Esteri della
Cina.
25 settembre
A S. E. il sig. Carlo Magalhaes de Azeredo, Ambasciatore
Straordinario e plenipotenziario della Repubblica
del Brasile presso la Santa Sede.
6 ottobre

Al sig. marchese Francesco Serlupi Crescenzi, Cavallerizzo


Maggiore di Sua Santit.
La

agosto

Commenda

luglio
La

11

agosto

La

Placca

dell'Ordine

Piano:

1922. Al sig. Ouang Ting-tchang, Direttore del Protocollo nel


Ministero degli Affari Esteri della Cina.
Il

31

con

Cavalierato

dell' Ordine

Piano :

1922. Al sig. conte Stanislao Caterini, di Roma.


Gran

Croce dell'Ordine

di S. Gregorio

Magno,

classe civile:

1922. AI sig. Don Alvaro Perez de Barradas y Fernandez de Cordoba, marchese di Bay, duca di Santa Lucia.
Placca

dell'Ordine

di

S.

Gregorio

Magno,

classe

civile:

22 giugno 1922. Al sig. comm. Narciso Gelats, della diocesi di Avana.


Al sig. comm. dott. Giuseppe Ignazio dei conti Del Rivero,

della diocesi di Avana.


Al sig. comm. dott. Giuseppe Del Cueto, della medesima

diocesi.
20
luglio
Al sig. comm. Guglielmo Aliata (Roma).

566

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

La Commenda con Placca dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:


19 lglio
1 agosto
30

1922. Al sig. comm. Luigi Iosi (Roma).

Al sig. dott. Andrea Amici (Roma).


Al sig. cav. Cristoforo de Paus, Cameriere segreto di spada
e cappa soprannumerario di Sua Santit.

La Commenda dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:


8
19

25
27
30
31

luglio

agosto

1922. Al sig. Giacomo Riskallah, di Porto Said.


Al sig. cav. Ferdinando Federici (Roma).
Al sig. comm. Lorenzo De Rossi (Roma).
Al sig. Adolfo Du Sault, della diocesi di Aire.
Al sig. prof. Adolfo Galassini, della diocesi di Alessandria.
Al sig. avv. Giovanni Guasco (Roma).
Al sig. ing. Raffaele Pietrostefani (Roma).

Al sig. Negib Aboussouan, del patriarcato di Gerusalemme.

Al sig. dott. Ubaldo Angeli (Roma).

Al sig. dott. Giuseppe Salvatori (Roma).

Al sig. avv. Cesare Napoli, della diocesi di Susa.


. Al sig. Tchou Louis Ngaosiang, Segretario nel Ministero
degli Affari Esteri della Cina.
7

Al sig. Alessandro Gedda, della diocesi di Cuneo.


16

Al sig. Eugenio Selvaggi, dell'archidiocesi di Taranto.


17

Al nob. sig. Guido Perego, della diocesi di Alessandria.


23

Al sig. Lodovico Sion Arnould, della diocesi di Lilla.


24

Al sig. avv. Luigi Colombo, dell'archidiocesi di Milano.


4 settembre
Al sig. Tommaso Dolz de Espejo y Andreu, conte de la
Florida, della diocesi di Madrid.
21

Al sig. Giovanni Giuseppe Camacho, della dioc. di Roseau.

Al sig. Saturnino Unzue.


22

Al sig. Stefano Egerton Harding, dell'archidiocesi di Birmingham.


23

Al sig. Pietro De Boeck, dell'archidiocesi di Malines.


25

Al sig. Edoardo Ramos De Lima, Consigliere dell'Ambasciata della Repubblica del Brasile presso la
Santa Sede.
27

Al sig. dott. Pietro F. Moylan, dell' archidiocesi di Filadelfia.


5 ottobre

Al sig. dott. Michele Domenico Keily, della diocesi di Plymouth.

Al sig. Guglielmo Dederich, della diocesi di Breslavia.

Diarium Romanae Curiae

567

Il Cavalierato dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:


16 febbraio 1922. Al sig. Teodoro Klefisch, dll'archidiocesi di Scutari.
19 luglio
Al sig. Mario Gregori (Roma).

Al sig. Giuseppe Bizzarri (Roma).

Al sig. Orso Angelini (Roma).


21

Al sig. Alberto Floridi, della diocesi di Narni.


24

AI sig. Tommaso Zanardi, del patriarcato di Venezia.

Al sig. Luciano Boulini, del medesimo patriarcato.

Al sig. prof. Giovanni Ponti, del medesimo patriarcato.


28

Al sig. Vincenzo Mantovani, dll'archidiocesi di Bologna.

Al sig. Filippo Mantovani, della medesima archidiocesi.

Al sig. Aniello Attanasio, della diocesi di Forl.


8 agosto
Al sig. Remigio Hanotel, dell' archidiocesi di Reims.
10

Al sig. Riccardo Serra y Pickman, dell'archid. di Siviglia.


17

Al sig. dott. Gastone Rousseaux, dll'archidiocesi di Parigi.


26

Al sig. Paolo Fabriani (Roma).


30

Al sig. Giovanni Couderc de Saint-Chamant.


5 settembre
Al sig. Giovanni Federico Kolkman, della dioc. di Haarlem.
15

Al sig. ing. Luigi Gasoli, della diocesi di Reggio Emilia.


21

Al sig. Alessio Nguyen Van Nghi, del Vicariato Apostolico


della Cocincina settentrionale.
25

Al sig. Francesco Caio De Mella, Segretario dell'Ambasciata


della Repubblica del Brasile presso la Santa Sede.

Al sig. dott. Alfredo Marchand, della diocesi di Tarbes e


Lourdes.
26
Al sig. Eugenio Corri veau, dll'archidiocesi di Quebec.
27

Al sig. ing. arch. Ferruccio Chemello, della dioc. di Vicenza.


30

Al sig. Roberto Brunner, dll'archidiocesi di Malines.


2 ottobre

Al sig. Ernesto Cappelletti, della diocesi di Vicenza.


3

Al sig. barone Camillo de Warenghien, dll'archidiocesi


di Cambrai.
15

Al sig. Giovanni Pietro Giuseppe Asselbergs, della diocesi


di Breda.
19

Al N. U. Marco Dondi dall'Orologio, della dioc. di Vicenza.


20

Al sig. Gottfried Braun, della diocesi di San Gallo.


La Gran Croce dell'Ordine di S. Silvestro Papa:
5
7

agosto

1922. A S. E. il sig. Shen Soen Ling, Vice-Ministro degli Affari


Esteri della Cina.

A S. E. il sig. Nguyn-hu-Bai, Ministro dell'Interno di


Sua Maest l'Imperatore dell'Annam.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

568

La Commenda dell' Ordine di S. Silvestro Papa :


29
8
25
4
13

1922. Al sig. ing. Enrico Ruffone, dell'archidiocesi di Torino.

AI sig. Mohammed Effendi Baba, di Tripoli di Siria.

Al sig. Andrea Cremaschi, Cancelliere della Legazione della


Repubblica Argentina presso la Santa Sede.
Al sig. dott.. Giuseppe Schwickeratt.
ottobre
.

Al sig. Antonio Vieira Pinto, del patriarcato di Lisbona.


luglio
agosto

Il Cavalierato dell'Ordine di San Silvestro Papa:


20 giugno
19 luglio
22

25

1922. Al

Al
Al

Al

31

agosto

8
9
26

22 settembre

25
3 ottobre

Al
Al
Al
Al
Al
Al
Al
Al
Al
Al
Al
Al
Al

sig.
sig.
sig.
sig.

Gaetano Basilici (Roma).


Filippo Canestrelli (Roma).
Enrico Alessandri (Roma).
Roberto Stutz, Sergente Maggiore della Guardia
Svizzera Pontificia.
sig. Alfredo Angelini (Roma).
sig. Costala Saba, del Patriarcato di Gerusalemme.
sig. dott. Francesco Bernardini (Roma).
sig. Negib Mousalli, dell'archidiocesi di Beirut.
sig. Tommaso Tommasi, dell'archidiocesi di Perugia.
sig. Antonio Siouffi, dell'archidiocesi di Damasco.
sig. dott. Guido Jaeoucci (Roma).
sig. Giovanni Valorani (Roma).
sig. Giovanni Fantozzi (Roma).
sig. Umberto Clementelli (Roma).
sig. dott. Edoardo Marigno, dell'archid. di Buenos Aires.
sig. dott. Tommaso Piovano, dell'archidiocesi di Torino.
sig. Eugenio Nachbauer.

MAGGIO RI) OM ATO DI SUA. SANTIT


NOMINE
Con Biglietti di S. K. Rria Monsignor Maggiordomo, il Santo Padre si
degnato di nominare:
Camerieri Segreti soprannumerari di S. S.:
14 febbraio 1922. Monsig. Felice Conti, della diocesi di Civitacastellana, Orte
e Gallese.
3
marzo

Monsig. Giovanni Pasquazi, della diocesi di Palestrina.


11

Monsig. Francesco Mesik Vajda, della diocesi di Neosolio.

Diarium Bomanae Curiae

11
13
14

29
17

23
28
13

15
19

21
22
23

24

25
28

569

1922. Monsig. Agostino Feldmajer, della medesima diocesi.


Monsig. Michele Klodziej, della diocesi di Cracovia.

Monsig. Giovanni Swiderski, della diocesi di Kamieniec.

Monsig. Giovanni Lewinski, della medesima diocesi.


Monsig. Giovanni Ladygo, della medesima diocesi.
Monsig. Francesco Balicki, della medesima diocesi.
Monsig. Antonio Palladino, della diocesi di Cerignola.
aprile

Monsig. Potito Capriglione, della diocesi di Ascoli Satriano.


Monsig. Gey sa Szemethy, della dicesi di Gran Varadino.
giugno
Monsig. Adalberto Schriffert, della medesima diocesi.

Monsig. Giuseppe Pap, della medesima diocesi.

Monsig. Paolo Noya, della diocesi di Cienfuegos.

Monsig. Colomanno Ferdnyi, della diocesi di Gran Varadino.

Monsig. Vladislao Jastrzebski, della diocesi di Podlachia.


luglio
Monsig. Romano Wilde, della medesima diocesi.

Monsig, Giuseppe Lebeau, dll'archidiocesi di Ottawa.

Monsig. Adamo Blaszczyk, della diocesi di Kielce.


agosto
Monsig. Albino Chojko, della diocesi di Sandomir.
Monsig. Stanislao Koprowski, della medesima diocesi.
Monsig. Giuseppe Rokoszny, della medesima diocesi.
Monsig. Felice Kuropatwiski, della medesima diocesi.
Monsig. Giovanni Kosinski, della medesima diocesi.
Monsig. Casimiro Sykulski, della medesima diocesi.
Monsig. Antonio Rezajski, della medesima diocesi.
Monsig. Tefilo Zdzieblowski, della medsima diocesi.
Monsig. Giovanni Klimkiewicz, della medesima diocesi.
Monsig. Tommaso Emanuelli (Roma).
Monsig, Ignazio Mitterer, della diocesi di Bressanone.
Monsig. Giuseppe Antonio Behrendt, della dioc. di Danzica.
Monsig. Giulio Luigi Lecomte, dll'archidiocesi di Reims.
Monsig. Antioco Cossu, della diocesi di Iglesias.
Monsig. Stefano Csszik, della diocesi di Wesprimia.
Monsig. Geysa Csthi, della medesima diocesi.
Monsig. Ludovico Grone, della medesima diocesi.
Monsig. Giuseppe Lukcsics, della medesima diocesi.
Monsig. Vittorio Radvanyi, della medesima diocesi.
Monsig. Carlo Wimmer, della medesima diocesi,
Monsig, Erminio Iacobelli (Roma).
Monsig. Francesco M. Gjini, dll'archidiocesi di Dimazzo.
Monsig. Alessandro Bitroi, della medesima archidiocesi.
Monsig. Carlo Goetz, della diocesi di Passavia.
Monsig, Carlo Dangl, della medesima diocesi.

Monsig. Bernardo Hauth, della medesima diocesi,


marzo

ACTA, vol. XIV, n. 15

31-10-9 22.

40

570

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

28 agosto 1922.

>>

29

1 settembre
2

11

>>

23

Monsig. Francesco Nobile Orico, della diocesi di Feltre.


Monsig. Gaetano Masi, della diocesi di Belluno.
Monsig. Giov. Batt. Bottio, della diocesi di Treviso.
Monsig. Giovanni M. Vidal, della diocesi di Pamiers.
Monsig. Giovanni Preti, della diocesi di Borgo S. Donnino.
Monsig. Domenico Kaczynski, della diocesi di Lodz.
Monsig. Carto Faferko, della diocesi di Tarnovia.
Monsig. Vittore Stronczynski, della diocesi di Kamieniec.
Monsig. Antonio Servignat, della medesima diocesi.
Monsig. Giovanni Lawrecki, della medesima diocesi.
Monsig. Antonio Skalski, della medesima diocesi.
Monsig. Pietro Trocki, della medesima diocesi.
Monsig. Antonio Liniewicz, della medesima diocesi.
Monsig. Boleslao Paulowiez, della medesima diocesi.
Monsig. Valeriano Pogorzelski, della diocesi di Wladislavia.
Monsig. Tommaso Occhioni, dell'archidiocesi di Fermo.
Monsig. Giovanni van Brssel, della diocesi di Bois-le-Duc.
Monsig. Vincenzo Schweitzer, della diocesi di Rottemburgo.
Monsig. Pietro Lisbona y Alonso, della dioc. di Barcellona.
Monsig. Arturo De Oliveira, della diocesi di Bello Orizonte.
Monsig. Antonio Slami, dell'archidiocesi di Zagabria.
Monsig. Cesare Donini, della diocesi di Cremona.
Monsig. Casimiro Kaszlewski, delia diocesi di Cracovia.
Monsig. Pietro Krawczynski, della medesima diocesi.
Monsig. Sigismondo Kulig, della medesima diocesi.
Monsig. Carlo Nikiel, della medesima diocesi.
Monsig. Giuseppe Pajaczewski, della medesima diocesi.
Monsig. Adalberto Siedlecki, della medesima diocesi.
Monsig. Stefano Skoczynski, della medesima diocesi.
Monsig. Francesco Starowieyski, della medesima diocesi.
Monsig. Francesco Swiderski, della medesima diocesi.
Monsig. Andrea Zajac, della medesima diocesi.
Monsig. Giuseppe Garrone, dell'archidiocesi di Torino.
Monsig. Antonio Colli, della diocesi di Reggio Emilia.
Monsig. Francesco Macchioni, della medesima diocesi.
Monsig. Pietro Tesauri, della medesima diocesi.
Monsig. Prospero Scurani, della medesima diocesi.
Monsig. Giovanni Saccani, della medesima diocesi.
Monsig. Domenico Antonio Gallucci, dell'archidiocesi di
Acerenza e Matera.
Monsig. Ausonio Bossi, della diocesi di Guastalla.
Monsig. Giuseppe Breuer, dell'archidiocesi di Colonia.
Monsig. Pietro Hoeveler, della medesima archidiocesi.
:

Diarium Bomanae Curiae

571

23 settembre 1922. Monsig.-Lorenzo Krichel, della medesima archidiocesi.

Monsig. Carlo Laaf, della medesima archidiocesi.

Monsig. Francesco Maybaum, della medesima archidiocesi.

Monsig. Carlo Mosterts, della medesima archidiocesi.

Monsig. Lorenzo Richen, della medesima archidiocesi.

Monsig. Francesco Saverio Sasse, della medesima archid.

. Monsig. Giuseppe Schller, della medesima archidiocesi.

Monsig. Federico conte de Spee, della medesima archidiocesi.

Monsig. Giovanni Wollersheim, della medesima archidiocesi.


25

Monsig. Filippo Streiner, della diocesi di Gurk.

Monsig. Michele Paulitsch, della medesima diocesi.

Monsig. Francesco Zach, della medesima diocesi.

Monsig. Giuseppe Gasteiger, deirarchidiocesi di Monaco e


Frisinga.

Monsig. Lorenzo Gallinger, della medesima archidiocesi.

Monsig. Giovanni Evangelista Mller, della medesima archid.

Monsig. Bernardo Neumann, della medesima archidiocesi.

Monsig. Sebastiano Staudhamer, della medesima archid.

Monsig. Antonio Vollnhals, della medesima archidiocesi.

Monsig. Teodoro Becker, della medesima archidiocesi.

Monsig. Gaspare Burggraf, della medesima archidiocesi.

Monsig. Riccardo Hoffmann, della medesima archidiocesi.

Monsig. Nicola Brem, della medesima archidiocesi.

Monsig. Carlo Walterbach, della medesima archidiocesi.

Monsig. Gaspare Eirainer, della medesima archidiocesi.

Monsig. Engelberto Lorenzo Fischer, della diocesi di Erbipoli.

Monsig. Giovanni Strohmenger, della medesima diocesi.

Monsig. Federico Roth, della medesima diocesi.

Monsig. Corrado Lippert, della medesima diocesi.

Monsig. Francesco Hergenroether, della medesima diocesi.

Monsig. Giorgio Hemmrich, della medesima diocesi.

Monsig. Liborio Gerstenberger, della medesima diocesi.

Monsig. Ignazio Hergenroether, della medesima diocesi.

Monsig. Adolfo Wentrup, della diocesi di Mnster.

Monsig. Enrico Hasenkamp, della medesima diocesi.

Monsig. Bernardo Nienhaus, della medesima diocesi.

Monsig. Everardo Schwarz, della medesima diocesi.

Monsig. Francesco Richter, della medesima diocesi.

Monsig. Teodoro Kochmeyer, della medesima diocesi.

Monsig. Enrico Bertmans, della medesima diocesi.

Monsig. Ferdinando Nthen, della medesima diocesi.

Monsig. Federico Beelert, della medesima diocesi.

Monsig. Bernardo Rein, della medesima diocesi.

572

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

25 settembre 1922. Monsig. Federico Schmidt, della medesima diocesi.


26
>>
Monsig. Giovanni Vidas, della diocesi di Segna.

Monsig. Francesco Lorbek, della medesima diocesi.

Monsig. Giuseppe Franciskovic, della medesima diocesi.

Monsig. Carlo Smokvina, della medesima diocesi.

Monsig. Antonio Loneari, della medesima diocesi.

Monsig. Antonio Rigoni, della medesima diocesi.


2 ottobre Monsig. Francesco Porcelli, dell'archidiocesi di Salerno.

Monsig. Vincenzo Vece, della medesima archidiocesi.

Monsig. Salvatore Murino, della medesima archidiocesi.

Monsig. Angelo Terrone, della medesima archidiocesi.

Monsig. Giuseppe Ferrari, della medesima archidiocesi.


3

Monsig. Giovanni Battista Colcanappa, della diocesi di Capo


Haitiano.

Monsig. Vincenzo Miossevich, dell'archidiocesi di Zara.

Monsig. Emerico Csepregi, della diocesi di Csand.


6

Monsig. Antonio Delbosco, dell'archidiocesi di Torino.


7

Monsig. Benedetto Censi, della diocesi di Bertinoro.

Monsig. Nazareno Censi, della medesima diocesi.

Monsig. Piersante Borghesi, della medesima diocesi.

Monsig. Alpinolo Lasi, della medesima diocesi.


>>

Monsig. Luigi Santi, dell'archidiocesi di Modena.


9

Monsig. Giovanni Perotti, dell'archidiocesi di Vercelli.


*v>

Monsig. Gaspare Costa, della medesima archidiocesi.


10

Monsig. Potito Fiorenza, della diocesi di Ascoli Satriano e


Cerignola.
11

Monsig. Giacomo Ramer, dell'archidiocesi di Torino.


13

Monsig. Emilio Strenski, della diocesi di Brooklyn.


'
.
Monsig. Giuseppe Kirlin, dell'archidiocesi di Filadelfia.

Monsig. Giuseppe Paganucei, della diocesi di Fano.


16

Monsig. Alessandro de Mahieu, della diocesi di Bruxelles.


20

Monsig. Geremia Canili, della diocesi di Auckland.


21

Monsig. Matteo Dubrovic, della diocesi di Trieste.


Camerieri segreti di Spada e Cappa soprannumerari di S. S. :
3

marzo

20 luglio
22 agosto

1922. Il sig. visconte Luigi G. Franco de Esps Valon, dell'archidiocesi di Saragozza.

Il sig. conte Giovanni Battista Castelli (Roma-Napoli).

Il sig. conte Giovanni de Pontavice, dell'archidiocesi di


Rennes.

Il sjg. visconte Carlo de la Lande Calon, della medesima


archidiocesi.

Diarium Romanae Curiae

26
29

573

agosto

1922. Il sig. marchese Martino Maloney, della diocesi di Trenton.

Il sig. Firmino Carlo de Yeregui, dll'archidiocesi di Montevideo.


11 settembre
Il sig. Severo Severi, della diocesi di Reggio Emilia.
23

Il sig. comm. Carlo Goffredo Custodis, dll'archidiocesi di


Colonia.

Il sig. barone Massimiliano de Frstenberg, della medesima


archidiocesi.

II sig. conte Carlo de Spee, della medesima archidiocesi.

Il sig. conte Guglielmo de Spee, della medesima archid.

II sig. barone Federico de Vittinghoff-Schell, della medesima archidiocesi.


28

Il sig. Renato Philipon, della diocesi di Versailles.


2 ottobre

Il sig. conte Ottone de Westphalen, della dioc. di Mnster.

Il sig. libero barone Massimiliano de Geyr-Schweppenburg,


della medesima diocesi.

Il sig. libero barone Federico de Schorlemer-AIst, della


medesima diocesi.

Il sig. conte Clemente Droste ex Vischering, della medsima diocesi.

11 sig. conte Massimiliano Droste ex Vischering, della medesima diocesi.

Il sig. conte Clemente Agostino Droste ex Vischering, della


medesima diocesi.

Il sig. conte Giorgio Droste x Vischering, della medesima


diocesi.
16

Il sig. conte Raffaele Emaldi, deirarchidiocesi di Firenze.


17

Il sig. Gualtiero Raleigh Kerr, dell'archid. di Westminster.

Il sig. Edoardo Viller Papin, dell'archid. di Saint-Louis.


18

Il sig. Carlo Terlinden, dll'archidiocesi di Malines.


20

Il sig. Marchese Annibale Viti Mariani, della diocesi di


S. Agostino (Florida).
5

Camerieri d'onore in abito paonazzo di S. S.


10 aprile
12 giugno
13 luglio

>/

1922.

Monsig. Giovanni Battista Bernardini, della dioc. di Tivoli.


Monsig. Augusto Ranieri, della diocesi di Porto e S. Rufina.
Monsig. Vittore Kamienski, della diocesi di Podlachia.
Monsig. Carlo Leszczynski, della medesima diocesi.
Monsig. Giovanni Grabonski, della medesima diocesi.
Monsig. Eugenio Pacewski, della medesima diocesi.
Monsig. Mariano Stefanowski, della medesima diocesi.
Monsig. Casimiro Wladislao Powarka, della medes. diocesi.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

574
19

agosto

1922. Monsig. Andrea Glibowski, della diocesi di Sndmir. Monsig. Stefano Swietlicki, della medesima diocesi.
22

Monsig. Federico Moll, della diocesi di Bressanone.


24

, Monsig. Giuseppe Bontz, della diocesi di Wesprimia.


' : v > Monsig. Paoio Csucsay, della medesima diocesi.

Monsig. Stefano Fatr, della medesima diocesi.


,
>>
Monsig. Paolo Wber, della medesima.diocesi.
4 settembre
Monsig. Francesco Saverio Reck, della dioc. di Rottemburgo.
>> -

Monsig. Conrado Kmmel, della medesima diocesi.


..

Monsig. Michele Munz, della medesima diocesi.

Monsig. Carlo Mhler, della medesima diocesi.

Monsig. Stefano Magg, della medesima diocesi.

Monsig. Francesco Fischer, della medesima diocesi.


.

. Monsig. Giovanni Staudenmaier, della medesima diocesi.


9

Monsig. Giovanni Barl, dell'archidiocesi di Zagabria.

Monsig. Lorenzo Radicevi, della medesima archidiocesi.

Monsig. Stefano Korenic, della medesima archidiocesi.


Monsig. Giovanni Borkovic, della medesima archidiocesi.

Monsig. Stefano Njemci, della medesima archidiocesi.


11

Monsig. Giuseppe Bielenin, della diocesi di Cracovia.

Monsig. Giovanni Fiedor, della medesima diocesi.

Monsig. Lorenzo Solak, della medesima diocesi.


,

Monsig. Vincenzo Credidio, della diocesi di S. Marco e Bisignano.


.

Monsig. Giovanni Bertoldi, della diocesi di Reggio Emilia.


23

Monsig. Ferdinando Manzini, dell'archidiocesi di Modena.

Monsig. Giuseppe Mhleu, dell'archidiocesi di Colonia.

Monsig. Guglielmo Arrenbrecht, della medesima archid.


_

Monsig. Enrico Bechern, della medesima archidiocesi.

Monsig. Guglielmo Classen, della medesima archidiocesi.

Monsig. Giuseppe Drammer, della medesima archidiocesi.

Monsig. Paolo Dsterwald, della medesima archidiocesi.

Monsig. Federico Esser, della medesima archidiocesi.

Monsig. Enrico Esser, della medesima archidiocesi.

- Monsig. Francesco Fink, della medesima archidiocesi.

Monsig. Guglielmo Frings, della medesima archidiocesi.

Monsig. Giuseppe Hochscheid, della medesima archidiocesi.

Monsig. Agostino Hoeller, della medesima archidiocesi.

Monsig. Michele Juris, della medesima archidiocesi.

Monsig. Enrico Jansen, della medesima archidiocesi.

Monsig. Pietro Limberg, della medesima archidiocesi.


>>

Monsig. Giovanni Peiffer, della medesima archidiocesi.

Monsig. Giuseppe Prill, della medesima archidiocesi.


:

Diarium Romanae Curiae

575

23 settembre 1922. Monsig. Paolo Tuecking, della medesima archidiocesi.

Monsig. Carlo Giuseppe Sehniitz, della medesima archid.

Monsig. Francesco Umpfenbach, della medesima archid.

Monsig. Ermanno Winter, della medesima archidiocesi.


25

Monsig. Rodolfo Bayer, della diocesi di S. Ippolito.

Mnsig. Corrado Conte de Preysing, dll'archidiocesi di


Monaco e Fri singa.

Monsig. Giovanni Giorgio Widmann, della medesima archid.

Monsig. Giovanni Haindl, della medsima archidiocesi.

Monsig. Costantino Yrg, della medesima archidiocesi.

Monsig. Luigi Cerebotani, della medesima archidiocesi.

Monsig. Nicola Paulus, della medesima archidiocesi.

Monsig. Giuseppe Pichler, della medesima archidiocesi.

Monsig. Pietro Winkler, della medesima archidiocesi.

Monsig. Enrico Laak mann, della diocesi di Mnster.

Monsig. Bernardo Hauschop, della medesima diocesi.

Monsig. Gregorio Rensing, della medesima diocesi.


28

Monsig. Angelo Callegari, della diocesi di Luni, Sarzana e


Brugnato.
2 ottobre

Monsig. Edoardo Herrera Najera, della diocesi di Osma.


3

Monsig. Aurelio Martin, della diocesi di Csand.


10

Monsig. Salvatore Mariani, della diocesi di Orte.

Monsig. Vittorio Zalfa della diocesi di Gallese.


18

Monsig. Eugenio Merio, dll'archidiocesi di Rouen.


20

Monsig. Salvatore Velia, della diocesi di Noto.


Camerieri d'onore di Spada e Cappa soprannumerari di S. S.:
29 agosto 1922. Il sig. Alessandro de Wisniowski, dell'archid. di Varsavia.
9 settembre
Il sig. Beniamino Cimini, dll'archidiocesi di Amalfi.
11

11 sig. Luigi De Simone, della diocesi di Lecce.

Il sig. Francesco Bergmans, della diocesi di Bois-le-Duc.

Il sig. Pietro Maas, della medesima diocesi.


18 ottobre

Il sig. Maurizio Beaufaux, dll'archidiocesi di Malines.


Cappellani Segreti-d'onore di S. S. :
3
22
24

16

marzo 1922. Monsig. Giovanni Caricati (Roma).


agosto

Monsig. Emiliano Boscarolli, della diocesi di Bressanone.

Monsig. Francesco Luttor, della diocesi di Wesprimia.

Monsig. Giuseppe Nmeth, della medesima diocesi.


\

Monsig. Antonio Strausz, della medesima diocesi;

Monsig. Ludovico Vegele, della medesima diocesi.


ottobre

Monsig. Vincengo Bonaccordi, della diocesi di Sutri e Nepi.

576

29

9
23

28

31
23

Acta Apostolicae Seis - Commentarium Officiale

agosto

1922,

settembre

agosto

1922.

settembre

extra

Urbem

Camerieri

d'onore

Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.

Porfirio da Cruz Quintella, del Patriare, di Lisbona.


Paolo Zaluska, della diocesi di Wladislavia.
Stefano Kulinski, della medesima diocesi.
Giuseppe Mller, della diocesi di Rottemburgo.
Giovanni imatoyi, dell' archidiocesi di Zagabria.
Nazario Galieti, della diocesi di Albano.

Cappellani

d'onore

extra

Urbem,

di

di

S.

S.

S.:

S.:

Monsig. Alessandro Fava, della diocesi di Borgo S. Donnino.


Monsig. Bernardo Consolati, della diocesi di S. Severino.
Monsig. Giuseppe De Pasquale, dell'archidiocesi di Cosenza.

NECROLOGIO
26

luglio

1 settembre

25
30
4

12

ottobre

Monsig. Giovanni Grimes, Vescovo di Syracuse (U. S. A.).


Monsig. Silverio Gomez Pimenta, Arcivescovo di Marianna.

Monsig. Silvano Ramrez, Vescovo tit. di Verinopoli.

Monsig. Pietro Giuseppe Lausberg, Vescovo tit. di Tiatira.

Monsig. Patrizio Giacomo Donahue, Vescovo di Wheeling.

Monsig. Antonio Riccardi, Vescovo di Sarsina.

1922.

AVVISO
La Direzione dell' Annuario Pontifcio presso la Segreteria di Stato
interessa vivamente gli Illmi e Rmi Ordinari delle diocesi, i collegi prelatizi,
i Superiori generali degli Ordini religiosi, i Rettori dei collegi ecclesiastici e
tutti i dignitari appartenenti alla Corte pontificia a volerle trasmettere in
tempo utile le relazioni e rettifiche occorrenti per la edizione dell' Annuario
pel prossimo anno 1923, in conformit della lettera circolare dell'Emo sig. Cardinale Gasparri, Segretario di Stato, in data 15 luglio 1915, e delle particolari
istruzioni ricevute al momento delle nomine e promozioni.

Annus XIV - Vol, XIV

15 Novembris 1922

Num. 16

ACTA APOSTOLICAE SEDIS


COMMENTARIUM OFFICIALE

CONCORDAT
ENTRE

LE

S A I N T - S I G E ET LE GOUVERNEMENT DE L E T T O N I E

Le Saint-Sige, reprsent par Son Eminence le Cardinal Gasparri, Secrtaire d'Etat de Sa Saintet Pie XI, et le Gouvernement de Lettonie, reprsent par S. E.\ Monsieur Zigffids -A;
Meierovics, Prsident du Conseil, Ministre des Affaires Etrangres, aprs avoir chang leurs pleins pouvoirs, reconnus en
bonne et due forme, ont convenu des dispositions suivantes:
I . - L a religion- c a t h o l i q u e s e r a l i b r e m e n t e t p u b l i q u e m e n t
exerce en L e t t o n i e et la p e r s o n n a l i t j u r i d i q u e a v e c t o u s les
droits, q u e le Code civil de L e t t o n i e

reconnat a u x autres per-

s o n n e s civiles, lui s e r a r e c o n n u e .
I I . - Le Saint-Sige, en s'entendant avec le G o u v e r n e m e n t de
L e t t o n i e , e t a p r s q u e celui-ci a u r a r e m i s l ' A r c h e v q u e l'glise
et l ' i m m e u b l e d o n t p a r l e l'art. V I I , rige R i g a un Sige Archipiscopal et donne l'Archevque de Riga un ou deux Evoq u e s A u x i l i a i r e s . L ' A r c h e v q u e e t les E v q u e s s e r o n t d e n a t i o nalit lettonne.
I I I . - P o u r t o u t e s les affaires ecclsiastiques l ' A r c h e v c h de
Riga d p e n d r a directement du Saint-Sige.
IV. - Le Saint-Sige avant de n o m m e r l'Archevque de Riga,
notifiera au G o u v e r n e m e n t de Lettonie le c a n d i d a t qu'il a choisi,
ACTA, yol. X I V , n. 16. 15-11-922.

41

573

Acta Apostoieae Sedis - Commentarium Officiale

pour savoir si, du point de vue politique, le Gouvernement n'a


pas d'objections formuler contre ce choix.
V. - Avant d'entrer en fonctions, l'Archevque prtera entr
les mains du Prsident de la Rpublique de Lettonie le serment
de fidlit dans la forme suivante :
Je jure devant Dieu et sur les Saints Evangiles, comme il
(( convient un Evque, de respecter et faire respecter par le
clerg le Gouvernement tabli par la Constitution de la Bpu blique de Lettonie et de ne rien entreprendre qui soit de nature
compromettre l'ordre public .
V I . - Le Saint-Sige, aprs entente avec le Gouvernement de
Lettonie, reconstitue le Chapitre diocsain de Riga selon les prescriptions du Droit Canon.
V I I . - La Rpublique de Lettonie de son ct s'engage :
a) donner Riga pour le culte catholique-romain une
glise cathdrale choisie par le Gouvernement et juge convenable par l'Archevque;
b) donner un immeuble convenable pour servir de rsidence l'Archevque et au Chapitre avec les bureaux de la
Chancellerie et du Consistoire.
- Les membres du Chapitre, les Curs et en gnral tous
les ecclsiastiques sont nomms par l'Archevque selon les normes du Droit Canon.
I X . - Les ecclsiastiques, partir de l'ordre de sous-diacre
inclusivement, sont exempts du service militaire et des autres
fonctions civiques incompatibles avec la vocation sacerdotale,
comme par exemple : jurs, membres du tribunal, etc.
X. - L'Eglise catholique a le droit de fonder et de maintenir
ses propres coles confessionnelles; le Gouvernement de Lettonie s'engage respecter le caractre confessionnel de ces coles
et, de son ct, l'Eglise s'engage respecter toute loi sur les coles prives, conforme cet engagement du Gouvernement.
XI. - Pour la formation d'un clerg letton, un Sminaire ecclsiastique diocsain sera fond selon les prescriptions canoniVIII.

Conventio cum republica Lettoniae

579

ques et sous l'autorit de l'Archevque. La langue employe dans


l ' e n s e i g n e m e n t d u S m i n a i r e , s a u f p o u r l a p h i l o s o p h i e e t l e s matires ecclsiastiques, sera le letton.
P o u r ce q u i c o n c e r n e la f o n d a t i o n d ' u n collge l e t t o n R o m e
ou l'allocation d ' u n n o m b r e d t e r m i n de bourses c e u x des lves q u e l'Archevque v o u d r a e n v o y e r R o m e p o u r y faire des
t u d e s e c c l s i a s t i q u e s s u p r i e u r e s , l e G o u v e r n e m e n t l e t t o n s'entendra avec le Saint-Sige.
XII. - Vu le n o m b r e encore insuffisant d'ecclsiastiques de
nationalit lettonne, l'Archevque a u r a le droit, p o u r u n e priode
de t r a n s i t i o n , de faire v e n i r , selon les besoins, des ecclsiastiques
de l'tranger, q u i p o u r r o n t l i b r e m e n t exercer les fonctions d o n t
ils

seront chargs par l'Archevque. L'Archevque aura

soin

d ' i n d i q u e r a u G o u v e r n e m e n t d e l a R p u b l i q u e les n o m s d e ces


e c c l s i a s t i q u e s p o u r s a v o i r si, a u p o i n t d e v u e p o l i t i q u e , l e G o u v e r n e m e n t n'a pas d'objections formuler contre eux. Les m e m b r e s du C h a p i t r e , les D o y e n s et les C u r s t i t u l a i r e s d o i v e n t tre
citoyens lettons.
X I I I . - La Rpublique de Lettonie ne m e t t r a pas d'obstacles
l'activit, contrle p a r l'Archevque de Riga, des associations
c a t h o l i q u e s en Lettonie, lesquelles a u r o n t les m m e s droits q u e
les a u t r e s associations r e c o n n u e s p a r l'Etat.
XIV. - Les glises, chapelles, cimetires c a t h o l i q u e s s o n t considrs c o m m e p r o p r i t d e l'Eglise C a t h o l i q u e e n L e t t o n i e ; ils
sont librement administrs p a r l'autorit ecclsiastique; ne peuv e n t t r e a l i n s o u c o n f i s q u s p a r q u i q u e c e soit, n i d e s t i n s
d'autres usages contre la volont de l'autorit ecclsiastique.
XV. - L ' i m m u n i t des glises, c h a p e l l e s et c i m e t i r e s s e r a observe selon les n o r m e s d u D r o i t C a n o n .
XVI. - Les proprits de l'Eglise p o u r r o n t tre soumises a u x
i m p t s , c o m m e les b i e n s d e s a u t r e s c i t o y e n s , e x c e p t les difices
d e s t i n s a u c u l t e divin, a i n s i q u e l e S m i n a i r e , les v c h s e t
les p r e s b y t r e s .
X V I I . - Les ecclsiastiques accuss d'avoir m a n q u a u x oblig a t i o n s d e l e u r t a t s a c e r d o t a l s'en j u s t i f i e n t d e v a n t F A r c h e v -

580

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

que ou ses mandataires. Du jugement episcopal il ne peut tre


fait recours au jugement laque.
XVIII. - Si des ecclsiastiques sont accuss prs des tribunaux laques de crimes prvus par le Code de Lettonie, l'Archevque ou son dlgu sera en temps opportun avis et lui, ou son
dlgu, pourra assister aux sances des tribunaux et aux dbats du procs.
XIX. - Les ecclsiastiques condamns par jugement la dtention subiront leur peine d'arrt dans un monastre. Dans les
autres cas, les ecclsiastiques coupables subiront leur peine,
comme les autres condamns, aprs que l'Archevque les aura
privs de la dignit ecclsiastique.
XX. - La dure du prsent concordat sera de trois ans, partir de la date du dpt de la ratification, et sera prolonge par
renouvellement tacite d'anne en anne sauf dnonciation de six
mois l'avance.
En cas de dnonciation du Concordat, les immeubles dont
parle le Concordat, avec leurs immunits, restent acquis l'Eglise Catholique et les personnes vises par le Concordat rentrent dans le droit commun de Lettonie.
XXI. - Le prsent Concordat sera ratifi par le Saint-Sige et
par l'Assemble Constituante de Lettonie.
XXII. - L'change des ratifications sera effectu au Vatican,
et le Concordat entrera en vigueur la date de dpt des ratifications.
En foi de quoi les Plnipotentiaires susnomms ont sign le
prsent Concordat.
Fait au Vatican, ce 30 de Mai 1922, en double exemplaire.
L.&.S.
PIERRE CARDINAL GASPARRI.

ZlGFRIDS A.

MEIEROVICS.

581

Conventio eum republica Lettoniae

DCLARATION

Au nom du Gouvernement de la Rpublique de Lettonie, je


dclare ce qui suit :
Le Gouvernement de Lettonie accordera l'Archevque,
aux Evques, aux Membres du Chapitre un traitement suffisant
pour leur permettre de vivre d'une manire digne de' leur rang
et en cas de divergence sur la quantit du traitement, le Gouvernement s'entendra avec le Saint-Sige. Il s'engage aussi amnager l'immeuble dont il est mention l'art. VII b) du prsent
Concordat. Les difices et les fonds ncessaires pour la fondation
d'un Sminaire ecclsiastique diocsain seront donns par le
Gouvernement de Lettonie et seront de mme maintenues les autres allocations payes jusqu'au prsent parle Gouvernement.
Fait Rome, ce 30 Mai 1922.
ZiGFRIDS' A .

L . J${ S .

MEIEROVICS.

Essendosi tra la Santa Sede ed il Governo della Repubblica


di Lettonia conchiusa e dai rispettivi Plenipotenziari sottoscritta
nel giorno 30 maggio dell'anno corrente, una Convenzione per
tutelare gli interessi religiosi dei Cattolici della Repubblica, oggi
3 Novembre 1922, Sua Eminenza il Signor Cardinale Pietro Ga-<
sparri, Segretario di Stato di Sua Santit, e Sua* Eccellenza, il
Signor Germano Albat, Sottosegretario di Stato degli Affari
Esteri della Repubblica di Lettonia, riuniti nelle camere del Palazzo Apostolico del Vaticano, previa lettura dei rispettivi Istrumenti di ratifica, li hanno trovati pienamente conformi in tutti e
singoli i loro articoli. - In seguito di che, hanno entrambi proceduto allo scambio delle ratifiche medesime, ed in fede di tale A tto
hanno sottoscritto di loro propria mano il presente processo ver^
baie in doppio originale, apponendovi il sigillo delle loro armi.
Roma, dal Palazzo Apostolico Vaticano, il 3 Novembre 1922.
L. & S.

PIETRO CARDINALE GASPARRI.

L. & S.

GERMAIN ALBAT.

8^

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ACTA PII PP. XI


CONSTITUTIO' APOSTOLICA
IASZOVIENSIS
ERECTIONIS ABBATIAE

NULLIUS

PIUS EPISCOPUS
SERVUS SERVORUM DEI
AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Ad supremae Apostolicae Sedis solium, divina disponente clementia,


evecti, inter p l u r i m a s et gravissimas Nostri pastoralis officii curas, eas
potissimum a m p l e c t e n d a s esse p u t a m u s , q u a e ad a n i m a r u m b o n u m et
christifidelium c o m m o d u m magis in D o m i n o conducere dignoscuntur.
Constat Nobis abbatiam, seu monasterium Sanctis I o a n n i s de castro
Jasz, in Tchecoslovachia, Ordinis Canonicorum Regularium Praemonstratensium, per octo iam saecula exsistens ac florens et egregiis monumentis artis conspicuum, h a u d p a u c a sibi acquisivisse merita, potissimum religionis cultu, a n i m a r u m c u r a a t q u e iuventutis institutione.
Cum vero n u p e r Abbas Iaszoviensis, a p p r o b a n t e P r o c u r a t o r e Generali Ordinis P r a e m o n s t r a t e n s i s , ab Apostolica Sede instanter petiisset,
ut ad m a i u s religionis i n c r e m e n t u m , m e m o r a t u m m o n a s t e r i u m ad grad u m abbatiae nullius eveheretur, Nos, q u i b u s nihil potius est q u a m ut
magis magisque foveantur quae ad religionem spectant, oblatis precibus
ultro libenterque a n n u e n d u m existimavimus.
Quapropter, collatis consiliis cum venerabilibus fratribus Nostris
S. R. E. Cardinalibus Sacrae Congregationi Consistoriali praepositis,
Apostolica auctoritate et suppleto, q u a t e n u s opus sit, quorum intersit
vel s u a interesse p r a e s u m a n t , consensu, monasterium Sancti Ioannis de
castro Jasz in abbatiam nullius Iaszoviensem n u n c u p a n d a m erigimus,
e a m q u e Sanctae Sedi immediate subiicimus.
Ad territorium a u t e m praedictae a b b a t i a e constituendum, eidem
q u a e s e q u u n t u r paroecias in p e r p e t u u m a t t r i b u i m u s , videlicet: paroeciam abbatiae exemptae in castro Jasz, paroecias Jasz (civitatis),
Dbrd, Rudnok, Felso-Mecenzf, Jasz-Mindszent in dioecesi R o s n a -

Acta Pii PP. XI

583

viensi; paroecias Jasz-Ujfalu, Lelesz, Kiralyhelniec dioecesis Cassoviensis, a t q u e paroeciam Nagy-Kapos dioecesis Szathmariensis : q u a s
proinde a dioecesibus, q u i b u s h a c t e n u s e r a n t incrporatae, definitive
s e p a r a m u s ac seiungimus. Ecclesiam vero paroecialem Sancti I o a n n i s
de castro Jasz, servato titulo, ad s t a t u m et dignitatem ecclesiae abbatialis nullius extollimus, in eaque sedem abbatialem constituimus, cum
o m n i b u s privilegiis, honoribus, insignibus ac iuribus, q u i b u s ceterae
abbatiae nullius, iure vel legitima consuetudine fruuntur.
Super universam a b b a t i a m , sic constitutam, regimen et iurisdictionem h a b e a t Abbas Iaszoviensis pro t e m p o r e , qui s u a iura et officia ad
t r a m i t e m iuris c o m m u n i s et etiam constitutionum Ordinis Praemonstratensis exerceat. I t e m q u e , quod attinet ad iura et obligationes Capituli abbatialis s e r v e n t u r q u a e in Codice iuris canonici et propriis constit u t i o n i b u s praescribuntur.
I n s u p e r pro Abbatis mensa, Capituli et Seminarii dote, divini cult u s p i o r u m q u e operum expensis, reditus et b o n a assignamus, q u i b u s
a b b a t i a ipsa Iaszoviensis actu potitur, q u a e q u e in posterum obtinebit.
M a n d a m u s q u o q u e ut dilectus filius Melchior Takacs, h o d i e r n u s
Abbas Monasterii Iaszoviensis, sit et m a n e a t p r i m u s Abbas nullius
noviter erectae abbatiae, iis servatis, quae de Abbatis benedictione,
fidei professione et i u r a m e n t i s praestandis s t a t u u n t u r .
Volumus praeterea ut omnia d o c u m e n t a et acta, q u a e respiciunt
paroecias novae abbatiae attributas, q u a m primum fieri poterit a respectivis cuiusque Curiis dioecesanis ad e a m d e m abbatiam Iaszoviensem
t r a n s m i t t a n t u r , ut in eius archivo asserventur.
T a n d e m Nobis et huic Sedi Apostolicae facultatem r e s e r v a m u s
quamlibet dismembrationem vel n o v a m ipsius abbatiae circumscriptionem libere decernendi.
Quae a u t e m hisce Litteris, Apostolica auctoritate, a Nobis decreta
sunt, nulli h o m i n u m , ullo u n q u a m t e m p o r e , infringere, a u t iis repugnare, vel quomodolibet contraire liceat. Si quis, quod D e u s avertat,
hoc a t t e n t a r e praesumpserit, sciat o b n o x i u m se e v a s u r u m esse poenis
a sacris canonibus contra obsistentes exercitio ecclesiasticae iurisdictionis s t a t u t i s .
Ad haec autem exsecutioni m a n d a n d a d e p u t a m u s venerabilem frat r e m Clementem Micara, Archiepiscopum titularem A p a m e n s e m et Nuntium Apostolicum in Tchecoslovachia eique necessarias huic negotio
facultates t r i b u i m u s , etiam subdelegandi alium virum in ecclesiastica
dignitate constitutum, ac definitive s e n t e n t i a m dicendi de quavis occurrente difficultate vel oppositione, imposito onere R o m a m ad Sacram

584

Acta Apostolicae Sedis, - Commentarium Officiale

Congregationem Consistorialem i n t r a sex menses, fidem, a u t h e n t i c a


forma e x a r a t a m , absolutae exsecutionis h u i u s Nostri m a n d a t i transmittendi. Decernimus denique h a s p r a e s e n t e s Litteras valituras contrariis
quibuslibet, etiam peculiari et expressa mentione dignis, minime obstantibus.
D a t u m R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , a n n o Domini millesimo n o n gentesimo vigesimo s e c u n d o , die septima mensis iunii, Pontificatus Nostri
a n n o primo.
C. CARD. DE LAI, Episc. Sabinen.

O. CARD. CAGIANO

S. Congr. Cornisi. Secretarius.

Raphal
Ludo vicus
Loco

S. B. E. Cancellarius.

Virili,

Protonotarius

Schller,

Apostolicus.

Protonotarius

Apostolicus.

Plumbi.

Reg. in Cam. Ap., vol. XXV, n. 52.

LITTERAE APOSTOLICAE
TEMPLUM SS. IOANNIS ET PAULI, VENETIIS, BASILICAE MINORIS TITULO ET
PRIVILEGIIS AUGETUR.

PIUS PP. XI
Ad p e r p e t u a m rei m e m o r i a m . Venetae Reipublicae m o d e r a t o r e s ,
pietate ducti erga religiosam familiam F r a t r u m Ordinis P r a e d i c a t o r u m
t o t t a n t i s q u e meritis claram, assidua potissimum divini verbi praedicatione, a n n o MCCXXXIV e r i g e n d u m curavere Venetiis t e m p l u m Deo dicat u m in honorem S a n c t o r u m Martyrum I o a n n i s et Pauli. Haec a u t e m
sacra aedes, n o n modo molis amplitudine et s t r u c t u r a e nobilitate, sed
mirificis etiam artis operibus enitet. E x s t a t p e n e s eam c e l e b e r r i m u m
sacellum Beatae Mariae Virginis Rosarii, m o n u m e n t u m sacrum et civile
gloriosae navalis victoriae Naupacti, per singulare et mirabile patrocinium obtentae Deiparae eiusdem Virginis, s u b Rosarii titulo a P r a e decessore Nostro Divo Pio V et a fidelibus totius christiani orbis a s s i d u a
et ferventi prece invocatae. A b u n d a t t e m p l u m praedivite sacra supellectili et F r a t r u m Praedicatorum q u o t i d i a n u m ministerium m a x i m e confert ad cultum divinum u n a cum fidelium devotione p r o v e h e n d u m .

585

Acta Pii PP. XI

Insignes q u o q u e reliquiae ibidem servantur religiose, q u a s inter accens e n t u r corpora Sancti Donati et Beati Augustini a Bugella nec n o n pes
Sanctae Catharinae Senensis. Saeviente teterrimo bello n u p e r composito, t e m p l u m enunciatum gravi iactura percussum incendiariae ballistae ictu, mox i n s t a u r a t u m , e o r u m d e m F r a t r u m Praedicatorum cura,
pristinum ad decorem rediit atque opportune et splendide in p r a e s e n s
patet ad sollemniter celebrandas festivitates faustissimi anni septies
centenarii a pretiosa morte sancti Patris legiferi ac F u n d a t o r i s Dominici
Gusmani, Confessoris.
Iamvero cum dilectus filius Alfonsus Gasperini, sacerdos, Prior
Veneti conventus Ordinis P r a e d i c a t o r u m , s u a s u o r u m q u e religiosorum
fratrum, itemque Venetorum civium vota precesque depromens, Nos
suppliciter deprecatus sit, ut hoc templum p r a e s t a n t i s s i m u m ad Basilicae minoris titulum et dignitatem evehere dignaremur, ipsaeque preces
t u m Procuratoris generalis Ordinis P r a e d i c a t o r u m , t u m Delegati P a t r i a r chalis Veneti gravissimo sint commendationis officio com munitae, N o s ,
animo repetentes gloriosas inclytae ipsius sacrae aedis memorias, optatis
hisce a n n u e n d u m ultro libenterque existimavimus. Quare, collatis consiliis cum venerabili fratre Nostro Antonio S. R. E. Cardinali Vico,
Episcopo P o r t u e n s i et Sanctae Rufinae, sacrorum r i t u u m Congregationi
Praefecto, auctoritate Nostra Apostolica, tenore praesentium, t e m p l u m
S a n c t o r u m I o a n n i s et Pauli, Venetiis, Basilicae minoris titulo ac dignitate c o h o n e s t a m u s cum privilegiis a t q u e honorificentiis o m n i b u s q u a e
m i n o r i b u s Almae h u i u s Urbis Basilicis de iure competunt.
P o r r o haec concedimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas
atque efficaces semper exstare ac permanere, suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere, illisque ad quos pertinent sive pertinere
poterunt, n u n c et in posterum amplissime suffragari ; sicque rite iudicand u m esse ac definiendum, irritumque ex n u n c atque inane fieri, si quidq u a m secus, super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter vel ignor a n t e r attentari contigerit. Non obstantibus contrariis quibuscumque.
D a t u m R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , sub anulo Piscatoris, die
XXI octobris anno MCMXXII, Pontificatus Nostri primo.

P.

CARD.

GASPARRI,

a Secretis Status.

586

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

EPISTOLAE
I
AD ILLUSTREM VIRUM DOCTOREM MURRAY BUTLER, PRAESIDEM UNIVERSITATIS
COLUMBIANAE, NEO-EBORACI: DE RESTITUENDA BIBLIOTHECA LOVANIENSI.

Monsieur le Prsident,
Le h a u t intrt que le Saint-Sige a toujours port la cration
et la conservation des bibliothques et des Universits, l'habitude
de p r e s q u e toute Notre vie antrieure et la sollicitude particulire que
Nos Prdcesseurs Nous ont lgue p o u r l'Universit de Louvain, Nous
font saluer avec u n e vive satisfaction tout ce qui concerne la prosprit et la splendeur de ce clbre Institut. C'est vous dire qu'il Nous a
t particulirement agrable d ' a p p r e n d r e q u e v o u s avez constitu aux
E t a t s - U n i s un comit en vue de recueillir les fonds ncessaires pour
reconstruire les b t i m e n t s de la bibliothque de cette illustre Universit. Par u n e h e u r e u s e inspiration le dit comit se propose d'adresser
un appel a u x tudiants et aux coliers de l'Amrique t o u t entire, leur
d e m a n d a n t de souscrire chacun u n e obole p o u r l'uvre. En vous flicitant de cette noble initiative, Nous a i m o n s penser q u ' o n r p o n d r a
avec empressement cet appel, de telle sorte qu'il soit donn de
voir bientt l'difice de la bibliothque de VAlma Mater de Louvain
atteindre et s u r p a s s e r m m e son ancienne splendeur. Ce m o n u m e n t
proclamera ainsi devant la postrit la gnrosit des tudiants amricains, leur a m o u r p o u r la Belgique et leur d v o u e m e n t la cause de la
science et de la h a u t e culture. Daigne le Seigneur couronner de succs
vos efforts et exaucer les vux que Nous formons p o u r votre prosprit
et votre b o n h e u r .
Rome, du Vatican, le 8 septembre 1922.

PIUS P P . XI

Acta Pii PP. XI

587

II
AD E.MUM P. D. PETRUM, TIT. S. CHRYSOGONI, S. R. E. PRESB. CARD. MAFFI,
QUEM LEGATUM MITTIT MODOETIAM, AD PRAESIDENDUM COETUI EUCHARISTICO ARCHIDIOECESEOS MEDIOLANENSIS.

Diletto figlio Nostro, salute ed apostolica, benedizione. Nella


imminenza delle solenni assise eucaristiche, che nella citt di Monza
si a p p r e s t a a tenere l'archidiocesi di Milano, con grandiosit di m a n i festazione pari alla fede ed alla piet del popolo lombardo, il Nostro
cuore, e s u l t a n t e ad ogni avvenimento di tal n a t u r a , n o n p u esimersi
da un senso di particolare soddisfazione, mista ad un certo nostalgico
sentimento, per un convegno da Noi stessi vagheggiato e dai quale Ci
p r o m e t t e v a m o u n a delle pi vive gioie del pastorale ministero sulla cattedra di S. Ambrogio e di S. Carlo. N lo spirito, che p u r e alla g r a n d e
manifestazione sar presente, n il cuore, che desideroso ne invocher
da Dio il successo a incremento del culto e della piet verso la Santissima Eucaristia, sarebbero perfettamente appagati, qualora n o n Ci
fosse concesso di dare forma sensibile a questo Nostro spirituale intervento e di far sentire nella mistica assemblea u n a viva voce che del Nostro
affetto sia l'interprete autorizzato e come l'eco fedele. Noi pertanto alla
t u a persona, diletto figlio Nostro, a b b i a m o rivolto lo sguardo e il desiderio in s fatta circostanza; e delegando te a r a p p r e s e n t a r Ci in quel
Congresso, sentiamo che n e s s u n a parola potrebbe pi eloquentemente
e pi nobilmente della tua ridire l'animo Nostro in quella a d u n a n z a ,
come nessun petto potrebbe meglio accogliere e pi fervorosamente
esprimere i sensi che albergano nel Nostro, dinanzi al n u o v o so e n n e
omaggio reso a Ges in S a c r a me n t o dai Nostri prediletti figli e concittadini.
R e c a n d o tu al religioso convegno la Nostra parola, confortatrice
di propositi e propiziatrice di superni lumi e

conforti, vivo e caldo

s u o n e r sul tuo labbro il paterno messaggio, che, nella festosa celebrazione eucaristica, confondendo in u n a fiamma la fede del P a d r e con
quella dei figli, come anche la gratitudine dell'uno e degl^ altri per il
dono s u p r e m o fatto da Ges alla s u a Chiesa, riaffermer nel Sacramento dell'altare le s u p r e m e ragioni della fratellanza cristiana, cement a t a in quella carit universale ed intima, forte e benigna, di cui centro
e fonte la S S m a Eucaristia, e in quella perfetta concordia di cui la

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

588

Eucaristia stessa - fraterno banchetto - ad un tempo il simbolo per


eccellenza, la pi eloquente espressione e il pi efficace fattore.
Con tale fiducia, che nei Nostro cuore intensa gioia e sicura
garanzia, invochiamo da Dio sul Congresso eucaristico diocesano, che
sta per aprirsi a Monza, tutte le pi elette grazie, e siamo felici gi
nel presentimento che la solenne a d u n a t a frutter in molti cuori s a l u tare risveglio di amore verso Ges Cristo in S a c r a m e n t o e di coscienza
cristiana per un pi alacre fervore di opere di carit e di personale
santificazione, la p r i m a e la pi essenziale condizione per la elevazione
ed il benessere della societ e dei popoli. Ed affinch tutto questo si
avveri, impartiamo con grande effusione di animo l'apostolica benedizione a tutti coloro che h a n n o contribuito o c o n t r i b u i r a n n o al felice
esito del Congresso, ed in primo luogo a te, diletto figlio Nostro, al
Nostro venerabile fratello l'Arcivescovo di Milano, al suo clero, al suo
popolo, ai congressisti tutti quanti.
Desiderando poi aggiungere splendore e motivo di maggiori v a n taggi spirituali alle cerimonie religiose che a v r a n n o luogo nella m e m o rabile circostanza, ti concediamo la facolt, anzi ti diamo espresso
incarico d'impartire, a coronamento di coteste assemblee eucaristiche,
la benedizione papale con indulgenza plenaria da lucrarsi nella forma
consueta della Chiesa.
Dal Vaticano, li 10 settembre 1922.

PIUS PP. Xi

III
AD

R.

P. PAULUM DELL'OLIO, S. I., INSTITUTI

LEONIANI IN URBE ANAGNIA

MODERATOREM: ANNO VIGESIMO QUINTO EXEUNTE AB EODEM INSTITUTO


CONDITO.

Dilecte fili, salutem et apostolicam benedictionem. Quod n u p e r


allatum est Nobis, a n n u m q u i n t u m s u p r a vicesimum proxime expletum
iri a condito in u r b e Anagnia Leoniano Instituto, id laeto libentique
animo excepimus, q u a n d o q u i d e m de illo Collegio agitur, q u o d est Apostolicae huic Sedi arctissime coniunctum. E t e n i m i a m d u d u m compertum
habendus - idque meminisse iuvat - I n s t i t u t u m L e o n i a n u m A n a g n i n u m a
Pontifice Leone XIII conditum et a b u n d e d o t a t u m fuisse 'pro Campaniae provinciae, q u a m r o m a n a m vocant, iuvenibus qui in spem sacer-

Acta Pii PP. XI

589

dotii succreseerent. Leonis vero munificentiam Pii X largitas imitata


e s t ; etenim cum L e o n i a n u m Collegium in Seminarium regionale pro
dioecesibus Latii inferioris Ipse erexisset, factum est ut s t u d i o r u m optim o r u m religionisque domicilium istud latius pateret n o v u m q u e decus
a c q u i r e r e t ; conspicuis a u t e m additis largitionibus, P i u s X I n s t i t u t u m
m i r u m q u a n t u m aluit a t q u e provexit. Neque t a m e n benevolentiae studiive m i n u s in L e o n i a n u m Collegium contulit Benedictus XV, quippe
qui h a u d semel m a g n a m pecuniae vim elargitus, gravibus Collegii necessitatibus, i m m a n i bello partis, occurrerit r e m e d i u m q u e attulerit. Nostror u m igitur Decessorum, quos n u p e r m e m o r a v i m u s , vestigia Nosmet Ipsi
persecuti, vix Pontificatu maximo divinitus suscepto, eam Anagnino
Collegio stipem offerre prperavimus, q u a e n o n solum adiumento foret,
sed etiam benevolentiae Nostrae Nostrique studii cJarum testimonium
praeberet. Nunc vero peculiari iucunditate afficimur cum propitia adsit
occasio p a t e r n a m dilectionem Nostram erga I n s t i t u t u m illud confirm a n d i , quod tot t a n t a s q u e fructus iam pepererit uberioresque etiam,
sic, opitulante Deo, r e d d i t u r u m confidamus. F a u s t i igitur h u i u s eventus
laetitiam Nos quidem libenter participamus, atque b o n a cuncta ominati, vota suscipimus ut magis magisque in dies Collegium a u g e a t u r
o m n i q u e prosperitate floreat. Quae quidem omina ac vota ut r a t a fiant
in caelis, Deo o m n i u m largitori b o n o r u m preces fundimus, simulque
tibi, dilecte fili, iis qui in m o d e r a n d o Instituto u n a tecum naviter adlab o r a n t , o m n i b u s , q u o t q u o t vel modo s u n t vel antea fuere alumnis, apostolicam benedictionem, p a t e r n a e caritatis Nostrae testem, effuso animo
elargimur.
D a t u m R o m a e a p u d Sanctum P e t r u m , die xv mensis septembris MCMXXII, Pontificatus Nostri a n n o primo.

P I U S P P . XI.

IV
AD R. P. D. HIERONYMUM THOM DA SILVA, ARCHIEPISCOPUM S. SALVATORIS IN
BRASILIA, QUINQUAGESIMUM SACERDOTII ANNUM ACTURUM.

Venerabilis frater, salutem et apostolicam benedictionem. Magnas


quidem gratias sospitatori Deo Nos tecum persolvimus, cum a n n u m sacerdoti tui q u i n q u a g e s i m u m a c t u r u s sis; eam enim tibi concessit u s u r a m
temporis et o p p o r t u n a auxilia, ut, praeclaram tu operam pro salute ani-

590

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

m a r u m diu impendens, facile tibi o m n i u m devinxeris voluntates. Quod


certe pulcherrimus est pastoralis diligentiae t u a e fructus. H u c accedit
singulare q u o d d a m pietatis studium, quo n o n solum Apostolicam h a n c
Sedem colere, sed etiam q u a e c u m q u e ab ea profecta s u n t vel docenda
vel agenda, eadem sedulo amplecti in u s u m q u e deducere consuevisti.
Libenter igitur hac u t i m u r occasione t u a m ornandi egregiam sollertiam;
et c o m m u n e m faustae rei laetitiam participantes, illud tibi p r e c a m u r
enixe, ut seros in a n n o s te Deus incolumem istius gregis utilitati benigne
conservare velit. Quo a u t e m augustior simulque fructuosior haec sit
recordatio, facultatem tibi d a m u s sollemni eo die benedicendi populo,
nomine Nostro, plenariam ei p r o p o n e n s a d m i s s o r u m veniam, usitatis
Ecclesiae conditionibus lucrandam. Atque gratulationes Nostras et faustitatis vota apostolica benedictio comitetur, q u a m tibi, venerabilis frater,
t u i s q u e o m n i b u s p e r a m a n t e r in Domino impertimus.
D a t u m Romae a p u d S a n c t u m P e t r u m , die x x i x mensis septembris MCMXXII, Pontificatus Nostri a n n o primo.
PIUS PP. XI

AD EMUM P. D. PETRUM, TIT. SS. XII APOSTOLORUM, S. R. E. CARD. LA FONTAINE, PATRIARCHAM VENETIARUM: DE PARENTALIBUS ANTONII CANOVA
RITE CELEBRANDIS.

Diletto figlio, salute e apostolica benedizione. Assai o p p o r t u n a mente, fra le tante e svariate commemorazioni centenarie, s sta prep a r a n d o quella dedicata all'immortale Antonio Canova, nel paese che
gli dette i natali e che lo v a n t a come s u a fulgida gloria.
Questo giusto tributo di riconoscenza a l l ' i n s i g n e r e s t a u r a t o r e della
scultura italiana ravviva infatti nell'animo Nostro il grato ricordo delle
testimonianze religiose, che con la vasta sua opera egli lasciava in
retaggio alla posterit, e rievoca p u r e , n o n senza compiacimento, la memoria delle prove di singolare considerazione e benevolenza che egli
ebbe in ogni tempo da q u e s t a Sede Apostolica. Di tale predilezione
invero ben lo resero degno le sue grandi benemerenze : non solo quelle
notissime, che i suoi molteplici capilavori, i religiosi in ispecie e, quelli
consacrati al decoro della S a n t a Sede con la glorificazione dei suoi Pontefici, s t a n n o t u t t o r a ad a t t e s t a r e ; ma altre ancora che, se meno cono-

Acta Pii PP. XI

zM

sciute, non furono peraltro n meno utili, n meno importanti. Tali, ad


esempio, l'opera da lui spesa p r i m a a far ritornare alle loro sedi gli insigni
m o n u m e n t i passati oltr'Alpe in seguito alle guerre napoleoniche, e poi
ad ottenere per essi u n a pi efficace tutela mediante l'opportuna provvidenza delle leggi; tali, il suo zelo nell'iniziare quel Museo Lapidario
che ebbe fondazione e nome dal Nostro Predecessore Pio V I I ; ad arricchire del suo, e con g r a n d e generosit, l'Accademia R o m a n a di S. L u c a ;
a favorire e proteggere gli a r t i s t i ; sicch nell'esercizio di queste e altre
opere di virt e di carit, confermando sempre nella pratica delia vita
la sua incrollabile fede di cristiano, lasciava alla storia il memorabile
esempio di u n o spirito altrettanto possente nel r a p p r e s e n t a r e il bello,
q u a n t o fervorosamente assiduo nell'operare il bene.
E ben giusto, pertanto, che alle prove di stima e benevolenza, che
i Nostri Predecessori concedettero sempre in larga m i s u r a a quei g r a n d e
artista, si unisca oggi anche il plauso della Nostra riconoscenza, che
intendiamo di esprimere col prender p a r t e alle prossime feste centenarie.
Ed affinch questa Nostra partecipazione riesca, q u a n t o pi possibile, viva e presente, a te, diletto figlio, abbiamo rivolto il pensiero,
e te, in cos bella circostanza, deleghiamo a rappresentarCi, come quello
che lo splendore della porpora, la dignit della sede e l'eloquenza della
parola r e n d o n o pi particolarmente indicato a farsi interprete del Nostro
pensiero, ad elevare la voce autorevole che dir la gratitudine della
Santa Sede verso Antonio Canova e a riaffermare solennemente come
la Chiesa R o m a n a , in tutti i tempi, n o n abbia mai mancato di r e n d e r e
omaggio ad ogni nobile manifestazione del vero, del buono e del bello.
Cos le onoranze rese nel suo stesso tempio di Possagno ad Antonio Canova, Noi confidiamo ed a u g u r i a m o che abbiano a rivestire pi
particolare splendore, sempre pi degno, cio, della gloria e della virt
dell'artista, assurgendo in pari tempo alla doverosa significazione di un
inno di lode e di ringraziamento al Creatore.
In questa sicura fiducia, t ' i m p a r t i a m o , o diletto figlio, con t u t t a
l'effusione dell'animo Nostro, la benedizione apostolica.
Dato a R o m a presso S. Pietro, li 30 settembre 1922, a n n o primo
del Nostro Pontificato.
PIUS PP. XI

592

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

VI
AD R. P. D. ALOISIUM H1CKEY, EPISCOPUM PROVIDENTIENSEM, QUINQUAGESIMO
ANNO AB EADEM DIOECESI CONDITA.

Venerabilis frater, salutem et apostolicam benedictionem. Peculiari q u a d a m animi iucunditate n u n t i u m accepimus, primo adventantis
mensis novembris dominico die, quinquagesimum a n n u m a condita ista
dioecesi sollemniter celebratum iri. T u a m Nos quidem gregisque tui sanctam laetitiam libenter p a r t i c i p a n t e s , u n a vobiscum debitas Deo gratias
persolvimus t u m q u o d h u i u s temporis decursu tot tantisque beneficiis
vos divina Providentia cumulaverit, t u m q u o d isti filii dilectissimi acceptorum m u n e r u m se memores gratosque aeterno Numini u s q u e praebuerint. Spatium autem praeteriti temporis conspicientibus, u b e r e m q n e
fructuum copiam, q u o s operose collegistis, libenter intuentibus, laetissima Nobis spes affulget fore ut uberiores etiam in posterum, ad gloriam
Dei a n i m a r u m q u e utilitatem, in ista honoris tui sede fructus percipiantur.
Id a u t e m quo facilius eveniat, tibi, venerabilis frater, nec n o n clero
populoque tuo apostolicam benedictionem p e r a m a n t e r in Domino impert i m u s , simulque facultatem facimus t u m tibi t u m singulis ditionis t u a e
curionibus vel aliis sacerdotibus a te designatis, semel impertiendae,
dominico die quem supra m e m o r a v i m u s , benedictionis papalis cum
indulgentia plenaria consuetis Ecclesiae conditionibus lucranda.
Datum R o m a e apud Sanctum P e t r u m , die v mensis octobris
Pontificatus Nostri a n n o primo.

PIUS PP. XI

MCMXXII,

593

Suprema S. Congregatio S. Officii

ACTA SS. CONGREGATIONUM


SUPREMA SACRA CONGREGATIO S. OFFICII

DECRETUM
EXCOMMUNICATIO NOMINALIS ET PERSONALIS FERTUR IN SACERDOTES XAVERIUM DVORAK ET LUDOVICUM SVATOS.

Q u u m certo constiterit et constet sacerdotes Xaverium Dvofk,


archidioecesis Pragensis, et Ludovicum Svatos, dioecesis Litomericensis,
ad dissolutae schismaticae consociationis vulgo J e d n o t a praesidium
(quod vocant) iam pertinentes, s u o r u m Episcoporum ac S. Sedis mandatis et praescriptionibus minime se subiecisse, S u p r e m a haec S. Congregatio Sancti Officii, iuxta Decreta lata diebus 14 iunii et 19 augusti
a n n i currentis, ad excommunicationem nominatim cum omnibus iuris
effectibus in eos ferendam, aegre quidem sed pro suo munere inevitanter, compellitur.
Ne quis igitur amplius, cum detrimento suae salutis aeternae, eorum
communicet operibus malignis, S u p r e m a haec Sacra Congregatio, ad q u a m
spectat fidei m o r u m q u e integritati consulere, de expresso Ssmi Domini
Nostri Pii Div. Prov. P p . XI m a n d a t o , solemniter declarat atque edicit
pr aefatos sacerdotes Xaverium Dvofk et Ludovicum Svatos nominatim
ac personaliter excommunicatione mulctari, e gremio Sanctae Dei Ecclesiae penitus eiici, o m n i b u s publice excommunicatorum plecti poenis,
vitandos esse a t q u e ab o m n i b u s fidelibus vitari debere.
Curae erit Ecclesiarum Tchecoslovachiae P r a e s u l i b u s decretum
h u i u s m o d i , quo efficaciore modo censuerint, ad fidelium sibi subditor u m certam notitiam q u a m p r i m u m deferre, eosque monere h a u d profecto genuinos Ecclesiae Sanctae Dei esse posse filios quotquot praefatis sacerdotibus in posterum scienter a d h a e r e a n t .
]
D a t u m R o m a e , ex aedibus S. Officii, die 8 novembris 1922.
Aloisius Castellano, Supremae S. G. S. Off. Notarius.
ACTA, vol. XIV, n. 16. 15-11-922.

42

594

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

SACKA CONGREGATIO CONSISTORIALIS


P R O V I S I O ECCLESIARUM
Ssmus D n u s Noster Pius divina Providentia P P . XI, decretis Sacrae
Congregationis Consistorialis, h a s q u a e s e q u u n t u r Ecclesias de proprio
singulas P a s t o r e providit, n i m i r u m :
21 aprilis. Titulari archiepiscopali Ecclesiae Pariensi praefecit
R. D. Aloisium A. De Mena, Vicarium Generalem archidioecesis Sancti
Dominici, q u e m constituit Coadiutorem R. P. D. Adulphi Alexandri
Noul, Archiepiscopi Sancti Dominici.
3 octobris 1922. Titulari episcopali Ecclesiae Axiopolitanae,
R. D. F l o r i a n u m Stan, Vicarium Generalem dioecesis Magno Varadinensis R u t h e n o r u m .
9 octobris. Titulari archiepiscopali Ecclesiae Chalcidensi, R. P. D.
Ioannem Baptistam Fallize, h a c t e n u s Episcopum E l u s a n u m .
Titulari archiepiscopali Ecclesiae Sultaniensi, R. P. D. Albertum
Bitter, h a c t e n u s Episcopum Dolichensem.
10 octobris. Titulari episcopali Ecclesiae Loriensi, R. D. Ioannem
Evangelistam Mulier, Vicarium Apostolicum Sueciae.
Titulari episcopali Ecclesiae Rskildensi, R. P. Ludovicum Brems,
Vicarium Apostolicum Daniae et I s l a n d i a e .
20 octobris. Titulari archiepiscopali Ecclesiae M.yretisi, R. D. Ant o n i n u m Zecchini, Delegatum Apostolicum in Lettonia, Lithuania et
Esthonia.

SACEA CONGREGATIO CONCILII


IRROGATUR EXCOMMUNICATIO SPECIALI MODO APOSTOLICAE SEDI RESERVATA IN
SAC. CAIETANUM GLIOZZO, DICESIS PACTENSIS.

DECRETO

Nonostante che il sac. Gaetano Gliozzo sia stato da q u e s t a S. Congregazione dei Concilio prima sospeso e poi dichiarato irregolare per
violata censura, e finalmente anche rimosso dalla parrocchia di Fi-

595

S. Congregatio Concilii

carra, in diocesi di Patti, con rispettivi decreti 8 febbraio, 6 marzo e


5-aprile 1922, tuttavia egli ha osato continuare nell'esercizio dei sacro
ministero e dell'ufficio parrocchiale, mettendosi cos in a p e r t a ribellione
con l'autorit ecclesiastica ed impedendone inoltre l'esercizio della relativa giurisdizione.
Allo scopo pertanto di riparare al pubblico scandalo e di richiam a r e l'infelice sacerdote a sensi di resipiscenza, questa S. Congregazione del Concilio con il presente decreto infligge al predetto Sac. Gaetano Gliozzo la scomunica speciali modo riservata alla Santa Sede, da
contrarsi anche da coloro che comunicassero in divinis con il medesimo sacerdote.
R o m a , 24 ottobre 1922.
D. CARD. SBARRETTI, Prefetto.

L. t S.
G. Mori,

Segretario.

SACRA. CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE


I

DECRETUM
PRAEFECTURA APOSTOLICA DE LULUA ET DE KATANGA CENTRALI CURIS O. F. M.
PROVINCIAE BELGICAE ADDIGITR.

Quo satius christiani nominis propagationi in nuper constituta Apostolica Praefectura de Lulua et de Katanga Centrali prospiceretur,
a t t e n t a F r a t r u m Minorum Provinciae Belgicae sedula omnique laude
digna in illius populi evangelizatione cura atque sollertia, auditoque
R m o P. Ministro generali O. F. M. eiusque praehabito consensu ac
ceteris omnibus m a t u r e perpensis, Sacra haec Congregatio Christiano
Nomini P r o p a g a n d o praeposita, supradictam, novam Praefecturam Apostolicam l a u d a t o r u m P a t r u m curae peculiari ratione committendam censuit, q u o d per praesens decretum statutum, esse voluit.
Datum Romae, ex aedibus S. Congregationis de P r o p a g a n d a Fide,
die 30 octobris anni 1922.
G. M. CARD. VAN ROSSUM, Praefectus.
h.

S.
f

P. Fumasoni-Biondi, Archiep. Diocletan., Secretarius.

596

Acta

Apostolicae

Sedis

Commentarium

Officiale

II
EPISTOLA
AD EMUM P. D. IOANNEM, TIT. S. MARIAE IN ARACOELI, S. R. E. PRESB. CARD.
BENLLOCH Y VIV, ARCHIEPISCOPUM

BURGENSEM, RENUNCIATUM PRAE-

SIDEM GENERALEM PRO HISPANIA PIAE UNIONIS CLERI A MISSIONIBUS.

Eme ac Revme Domine,


Optimo sane consilio Hispanicae nationis sollertissimi Antistites,
n u p e r P a m p e l o n e congregati, illud sibi c u r a n d u m censuerunt ut Piae
Unionis Cleri a Missionibus, iam in pluribus Hispaniae dioecesibus constitutae, p r a e s e s s u p r e m u s eligeretur. Cum autem, latis iuxta n o r m a s
suffragiis peractoque scrutinio, E m i n e n t i a m T u a m R e v m a m ad id m u n u s
designarint, Sacra haec Congregatio Christiano Nomini P r o p a g a n d o , electionem istam libentissime a d p r o b a n s , Te, Archiepiscopum Burgensem,
Praesidem Generalem Unionis Cleri a Missionibus pro universa H i s p a n i a
per praesentes constituit a t q u e n o m i n a t , cum o m n i b u s privilegiis ac
iuribus tali officio adnexis.
Libenti animo, i n q u a m ; nam a p u d o m n e s q u a n t o dilatandae fidei
studio ferveas compertum est, cum praesertim Seminarium pro exteris
Missionibus in t u a archidioecesi Burgensi p e r o p p o r t u n e i n s t i t u e n s .
Magnopere, ergo, decet Te l a u d a t a e Unioni Missionali praeesse cum ex
ea, t a m q u a m ex fonte, opera omnia in c o m m o d u m Missionum instituta,
vitam et i n c r e m e n t u m h a u r i a n t . Quae inter, p r i m u m locum obtinere
oportet Opus Fidei Propagationis, cui, t a m q u a m subsidiaria, proxime
inserviunt Opus a S. Infantia n u n c u p a t u m ac O p u s Sancti Petri Apostoli pro Cleri indigenae institutione.
Denique Eminentiae T u a e omina gratulationesque ex corde offerens,
Deum omnipotentem rogo ut Te donis gratiae suae uberrimis cumulatissime ditet, ac diu sospitem incolumemque servet.
D a t u m Romae, ex aedibus S. Congregationis de P r o p a g a n d a Fide,
14 octobris 1922.
G. M. CARD. VAN

ROSSUM, Praefectus.

L.S.
f P. Fumasoni-Biondi, Archiep. Diocletan., Secretarius.

S. Congregatio de Propaganda Fide

597

III
NOMINATIO
Decreto diei 9 novembris Sacra Congregatio de P r o p a g a n d a Fide
ad suum beneplacitum renunciavit Praefectum Apostolicum I n s u l a r u m
Sancti Petri et Miquelonen. R. D. Carolum Heitz e Congregatione Spir i t u s Sancti.

SACRA CONGREGATIO RITUUM


I
DIOECESIUM ITALIAE HUIUSQUE INSULARUM
FESTUM

S. EUSEBII VERCELLENSIS EPISC. ET MART. AD RITUM DUPLICEM

MINOREM ELEVATUR.

E m u s et R m u s Dominus Cardinalis Richelmy, Archiepiscopus T a u rinensium, et i o a n n e s Baptista Camberoni, Archiepiscopus Vercellensium, u n a cum o m n i b u s e o r u m Suffraganeis sacris Praesulibus, n e c n o n
Archiepiscopi et Episcopi Sardiniae Insulae, Ssmo Domino n o s t r o Pio
P a p a e XI supplicia vota p o r r e x e r u n t ut festum S. Eusebii Episcopi et
Martyris, natione Sardi, diei decimaesextae decembris in Kalendario universalis Ecclesiae sub ritu semiduplici affixum, ad ritum duplicem minor e m elevare dignaretur. Siquidem, ob invictam fidei catholicae confessionem, p e r s e q u e n t i b u s Arianis, a Constantio principe, Scythopolim et
inde in Cappadociam relegatus, m a r t y r i u m passus, a t q u e ob scripta
a d v e r s u s haereticos et praeclara gesta a sanctis Doctoribus H i e r o n y m o
et Ambrosio aliisque P a t r i b u s promerito laudatur.
Sanctitas porro Sua, eiusmodi supplicia vota ab infrascripto Cardinali Praefecto relata p e r a m a n t e r excipiens, e n u n t i a t u m festum S. Eusebii Episcopi et Martyris, in cunctis t a n t u m Italiae h u i u s q u e Insular u m Ecclesiis, sub ritu duplici minori in posterum celebrari mandavit :
servatis Rubricis. Contrariis q u i b u s c u m q u e n o n obstantibus.
Die 25 octobris 1922.
g A. CARD. VICO, Ep. P o r t u e n . et S. Rufinae,

S. R. G. Praefectus.
L. * S.
Alexander

Verde, Secretarius.

598

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

II
ROMANA
DE LAMPADIBUS SUPRA SEPULCRA DEFUNCTORUM ELUCENTIBUS IN COEMETERIIS

Proposito dubio: An aliquid obstet q u o m i n u s l a m p a d e s etiam


electricae a r d e a n t s u p r a sepulcra defunctorum in Christo quiescend u m i n coemeteriis rite benedictis , Sacra R i t u u m Congregatio, a u d i t o
specialis Commissionis voto, r e s p o n d e n d u m censuit:
Non obstare in casu, et ad mentem. Mem est, ut haec lux,
sicut o r n a t u s florum sepulcris appositus, n o n sit t a n t u m officium
h u m a n i t a t i s et solatium vivorum, sed horum in carnis resurrectionem
et vitam aeternam, fidei catholicae testimonium et professio. I n s u p e r
nullum afferri debet d e t r i m e n t u m supplicationibus, quae, iuxta dogma
c a t h o l i c u m , praecipue p r o s u n t fidelibus defunctis, n e m p e sive altaris,
sive orationum, sive eleemosynarum sacrificia .
Atque ita rescripsit ac declaravit die 30 octobris 1922.
^ A. CARD. VICO, Ep. P o r t u e n . et S. Rufinae,

S. B. G. Praefectus.
I..'}" S.

Alexander

Verde,

Secretarius.

SACKA CONGREGATIO

PRO NEGOTIIS ECCLESIASTICIS EXTRAORDINARIIS

DECRETUM
a

EX AUDIENTIA SS.MI, DIE 7 NOVEMBRIS 1922

Sanctissimus Dominus Noster P i u s


consuieret a n i m a r u m bono pro ea p a r t e
Silesia superior n u n c u p a t u r et i n t r a
continetur, decrevit peculiarem ibidem

Div. Prov. P a p a X I , quo aptius


dioeceseos Vratislaviensis, q u a e
limites ditionis Polonicae n u n c
Administratorem Apostolicum

S.

Congregatio

pro

negotiis

ecclesiasticis

extraordinariis

599

constituere, id a u t e m m u n e r i s eadem Sanctitas S u a deferre dignata


est, ad n u t u m Sanctae Sedis, R. D. Augusto Hlond, ex Pia Societate
Sancti Francisci Salesii, c u m o m n i b u s iuribus et privilegiis tali officio
adnexis. Contrariis q u i b u s c u m q u e minime obfuturis.
D a t u m R o m a e , e Secretaria Sacrae Congregationis Negotiis Ecclesiasticis Extraordinariis praepositae, die, mense et a n n o ut supra.
F. Borgongini Duca, Secretarius.

S. CONGREGATIO DE SEMINARIIS
ET DE STUDIORUM UNIVERSITATIBUS
APPROBATIO
Decreto Sacrae Congregationis de Seminariis et u n i v e r s i t a t i b u s Stud i o r u m , die 4 novembris 1922, approbatae sunt Constitutiones Seminarii Longobardi Ss. Ambrosii et Caroli de Urbe.

600

Acta

Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ACTA
e

TRIBUNALIUM

SACKA ROMANA ROTA


AEGYPTI

NULLITATIS

MATRIMONII

QUAESTIONIS

(MSARELLI-DB

INCIDENTALIS

DE

RE

VANNES)

IUDICATA

Pio PP. XI feliciter regnante, Pontificatus Dominationis Suae anno


primo, die 20 iunii 1922, Revmus P. D. Ioannes Prior, Decanus, P o n e n s ,
RR. PP. DD. Fridericus Cattani-Amadori et
Ubaldus Mannucci, Auditores de turno, in causa Aegypti, Nullitatis matrimonii inter Vincentium
Musarelli, actoris defuncti fratrem et heredem, repraesentatum per legitimum procuratorem Christophorum Astorri, advocatum, et Mariam Aloisiam de Vannes, conventam, contumacem, interveniente et disceptante in
causa Promotore Iustitiae, sequentem tulerunt in gradu appellationis
definitivam
sententiam.
Hector Musarelli et Maria Aloisia de Vannes, ambo catholici, die
22 decembris 1919 m a t r i m o n i u m inierunt, quod t a m e n intra septem
menses, die n e m p e 26 iunii 1920, viro instante, nullum et irritum sententia iudiciali declaravit Curia Vicariatus Apostolici Aegypti, ob eiusdem viri consensus defectum, quia n i m i r u m conditio ab ipso apposita
verificata n o n fuerat. Vinculi Defensor, uti par erat, ad Sedem Apostolicam appellavit, a t q u e ad actoris instantiam, ob causam u r g e n t e m ,
S. Congregationi de Disciplina S a c r a m e n t o r u m , ad n o r m a m can. 249
3, rem deferendam censuit.
Cum autem ipse actor intra viginti dies a lata sententia vita functus esset, S. Congregatio ad N. S. Ordinem c a u s a m remisit. F r a t e r
actoris eiusdemque heres, Vincentius Musarelli, cuius interest ut firma
maneat sententia primi g r a d u s ob effectus civiles, qui, ad t r a m i t e m legis
civilis in Aegypto vigentis, a sententia tribunalis ecclesiastici p e n d e n t ,
petiit ut loco defuncti ad c a u s a m p r o s e q u e n d a m admitteretur, perch,
scribit, la de Vannes c o n t i n u a a p o r t a r e il cognome di Musarelli e
pretende diritti sull'eredit del defunto mio fratello, ma sopratutto

8. Romana Rota

601

perch intendo di tutelare la memoria dello stesso caro defunto ed


insieme l'onore della mia famiglia dalle accuse ed offese fatte dalla
de Vannes . Invocatum est ministerium Promotoris Iustitiae, quo
instante simul cum Vincentio Musarelli, Maria A. de Vannes rite citata"
fuit per edictum, cum locus eius commorationis ignotus fuerit: nullum
t a m e n r e s p o n s u m dedit.
Hisce in adiunctis, Iustitiae P r o m o t o r , re melius perpensa, de quaestione praeiudiciali primo a g e n d u m esse censuit, nempe, an sententia
primi g r a d u s vim rei iudicatae haberet, cui proposito libenter adhaesit
Vincentii p a t r o n u s . Iussit, itaque, D. P o n e n s ut dictus p a t r o n u s s u a
iura deduceret, et P r o m o t o r Iustitiae animadversiones o p p o r t u n a s adiiceret sub dubii formula: An sententia primi gradus, q u a nullitas ma trimonii declarata fuit, vim rei iudicatae h a b e a t quoad civiles matri monii effectus, in casu . Quaestio haec incidentalis, itaque, Nobis n u n c
dirimenda proponitur.
IN IURE. - Non omnis sententia exsecutioni definitivae m a n d a r i
potest, sed ea t a n t u m m o d o q u a e in rem iudicatam transiit (can. 1917
Cod. 1. G.). Res iudicata h a b e t u r ex duplici sententia conformi, vel ex
unica sententia ubi nulla in iure conceditur appellatio (can. 1902, 3 1880), vel etiam ubi ius n o n obstat appellationi, sed haec tempore
utili interposita non fuit (can. 1881), aut rite interposita coram iudice a
quo, deserta fuerit coram iudice ad quem (can. 1902, 2), sive ab appellante (cann. 1883-1886), sive a p a r t i b u s litigantibus, qui nullum actum
processualem per a n n u m posuerint, quin aliquod obstiterit impediment u m (can. 1736), perempta videlicet instantia in g r a d u appellationis.
Res iudicata vera et iusta h a b e t u r praesumptione iuris et de iure,
quae probationem in contrarium non admittit (can. 1904 1). Attamen
reapse falsa et, quod ad partes ipsas attinet, quas inter ius facit
(can. 1904 2), iniusta esse potest. Nam, licet qui appellare potest et
tempore utili n o n appellat, sententiae latae consentire iure praesumitur,
aliis omnino causis q u a m p u t a t a sententiae veritate et iustitia moveri
potest ad appellationem p r a e t e r m i t t e n d a m ; iudices quoque appellationis
errare possunt sicut et iudices primi g r a d u s q u o r u m sententiam confirmant. Nihilominus legislator, qui in omni lege ferenda b o n u m c o m m u n e
quaerere debet, sententias hisce in adiunctis merito firmas et irrevocabiles esse voluit, quia boni. publici magis interest ut controversiae
inter subditos insolutae n o n maneant, q u a m q u o d in singulis casibus
iudiciales sententiae veritati et iustitiae a p p r i m e congruant. Senten tiae - ait Pichler, in lib. II, tit. 27, n. 20 - uti et praescriptionis, firmitas

602

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

e t auctoritas n o n fundatur in veritate h u i u s praesumptionis, sed in


ordinatione legali et in bono publico, cuoi publice magis expediat
res iudicatas esse firmas, q u a m esse iustas . Lex h u m a n a , videlicet,
iura et officia singulorum, pro totius communitatis bono, certis limi*

tibus iure meritoque circumscribit.


Q u a e d a m autem s u n t singulorum iura et officia, q u a e cum bono
totius communitatis suapte natura tam intime connexa sunt, ut in iisdem tractandis veritatem et iustitiam obiectivam n u n q u a m liceat posthaberi. De hisce agitur in causis q u a e de statu p e r s o n a r u m fiunt, ex.
gr. voto religionis adscripti, ordine sacerdotali insigniti, veJ,quod nostram
c a u s a m pressius attingit, vinculo matrimoniali alligati. Sententiae in
h u i u s m o d i causis latae n u n q u a m t r a n s e u n t in rem iudicatam (can. 1903),
ac proinde actiones perpetuae s u n t (can. 1701), et sententiae exsecutio,
quoties haec concedi contingat, provisoria dici potest (can. 1989). Ad
rem Snchez, lib. VII, disp. 100, n. 1 : Quod in reliquis sententiis con s e n s u s omittentis debito tempore appellare, possit aliquid operari, ac
eo ipso quod non appellat, videatur consentire. Ex quo consensu sen tentia vires rei iudicatae assumit, cap. Quoad consultationem, De sen tent. et re iudic, ibi ; cum per hoc videatur, per interpretationem iuris,
latae sententiae paruisse. At in causa coniugali nequit consensus omit t e n u s appellationem efficere, ut matrimonium cum impedimento diri menti initum sit validum, vel ut legitime contractum dissolvatur. Quare
sententia per errorem decidens illud esse validum, vel hoc dissolven d u m , nulla ratione assumere potest vires rei iudicatae, sive quod bis
c o n f i r m a t a sit, sive quod ab ea non appellans censeatur consentire.
Quia sententia illa, transiens in rem iudicatam, foveret peccatum, sepa r a n d o veros coniuges, vel uniendo eos qui tales esse nequeunt. At nul Iura vinculum, q u a n t u m c u m q u e multiplicatum, potest firmare actum,
ex quo peccatum consurgit .
Attamen, regula generalis, q u a statuitur sententiam circa matrimoniale vinculum seu de statu coniugati in rem iudicatam non transire,
locum n o n h a b e t ubi vinculum per mortem alterutrius coniugis iam
dissolutum est. Codex enim recens editus hac in re veterem disciplin a m renovat, quae proinde interpretationem accipere debet a probatis
a u c t o r i b u s ad n o r m a m can. 6 eiusdem Codicis. Unanimiter autem docent
auctores, tunc t a n t u m m o d o sententiam in causa matrimoniali in rem
iudicatam t r a n s i r e n o n valere, ubi eiusdem observantia peccatum foveret, quod per consensum p a r t i u m impediri n o n possit. Huic videlicet
principio innixi, quod sententia irrevocabilis esse nequit, quae peccatum nutriret, ad conclusionem devenerunt causas matrimoniales in rem

8. Romana Rota

603

iudicatam transire n o n posse, quia sententia fallibilis, forte falsa, veros


coniuges fortasse separaret vel eos qui coniuges esse n e q u e u n t u n i r e i
Si decretum h u m a n u m iustum et firmum dici nequeat, quod occasionem
vel s t a t u m peccati induceret, id a fortiori obtinet in casu ubi decretum
h u m a n u m est simul ecclesiasticum, quia talis ordinatio s u p r e m o societatis Ecclesiae fini, saluti n e m p e a n i m a r u m , directe contraria esset. Ita
Reiff., lib. II, tit. 27, n. 120: Ceterum, dictum istud quod sententia
in causa matrimoniali non transeat in rem iudicatam, t u n c solum modo procedit, q u a n d o ex illius sententiae observantia n u t r i t u r pec catum, quod u t r i u s q u e partis consensu n o n potest impediri, nec tolli
quoad culpam . Similiter Snchez, supra citatus, lib. VII, disp. 100,
n. 1; Pirhing, lib. II, tit. 27, n. 52; Pichler, eod. tit., n. 15; Schmalzgr.,
lib. IV, tit. 18, n. 2 7 ; Gasparri, vol. II, n. 1507; Mansella, De impedim.
matrim, diriment., part. i, cap. 6, art. 5, n. 2.
Ubi deest, igitur, periculum peccati ex observata sentent a, ut in
casu mulieris q u a e per mortem coniugis liberae vadit ad alias ineundas nuptias, causa matrimonialis c o m m u n i iuris dispositioni subiicitur
quoad definitivam controversiae definitionem. Haec iuris communis
dispositio e n u n t i a t u r in can. 1902: R e s iudicata h a b e t u r . . . 2 Senten tia intra utile t e m p u s n o n appellata; a u t quae licet appellata coram
iudice a quo, deserta fuit coram iudice ad quem . T e m p u s a u t e m
utile ad appellationem faciendam est spatium decem dierum a notitia
publicationis sententiae (can. 1881); ad eamdem vero p r o s e q u e n d a m
coram iudice ad quem conceditur spatium u n i u s mensis, nisi iudex a
q u o longius t e m p u s a d eam prosequendam p r a e s t i t u e r i t .
IN FACTO. - De ipso matrimoniali vinculo, prout de eodem in prima
causae instantia actum fuit, quaestio iam esse non potest: vinculum
enim per viri mortem iam dissolutum est, et nonnisi de eo n u n c quaeri
potest, q u a t e n u s causa exstiterit, vel secus, q u o r u m d a m effectuum civilium. - Vincentius Musarelli, qui loco fratris sui defuncti, cuius heres
est, firmitatem sententiae primi g r a d u s tueri conatur, de eo d u m t a x a t
se sollicitum praebet, ne Aloisia de V a n n e s illam hereditatis portionem
capiat q u a e ad legitimam u x o r e m de iure spectaret, ne ipsa familiae
suae cognomen ferat, etc., prout in libello N. S. Tribunali a se oblato
declarat. Incidenter videlicet orta est praesens quaestio de vinculo ex
controversia, q u a e inter prae tensos defuncti heredes post eiusdem obit u m fervet. U n d e competens esset tribunal ecclesiasticum dictam quaestionem dirimere, etiamsi u t r o q u e coniuge vivente n o n fuisset accusatum m a t r i m o n i u m (can. 1972). Ad Nos, tamen, non spectat declarare

604

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

q u i n a m sint effectus matrimonii civilis, ad n o r m a m can. 1016: Baptiza t o r u m m a t r i m o n i u m regitur iure n o n solum divino, sed etiam canonico,
salva competentia civilis potestatis circa mere civiles e i u s d e m . m a t r i monii effectus . Sed nec ipsa potestas civilis, iuxta legem in Aegypto
vigentem, rite procedere potest, donec constet ex sententia tribunalis
ecclesiastici, an mulier de Vannes coniux fuerit defuncti viri Hectoris
Musarelli, an non. Ad r e m scribit Pro-Vicarius generalis huius Vicariatus
Apostolici: Qui in Egitto il matrimonio ecclesiastico riconosciuto
dall'autorit civile, sia locale che straniera. In base a questo privile gio, un italiano che si sposa in Chiesa, n o n ha che presentare il sem plice documento di contratto matrimonio, firmato dal parroco, perch
senz'altra formalit venga il suo matrimonio riconosciuto dal Conso lato italiano, e subito inscritto nei registri consolari. Tale il caso
del matrimonio Musarelli-de V a n n e s ; fu cio un matrimonio contratto
solo in Chiesa; per opera poi della de Vannes, il documento di questo
matrimonio, firmato dal parroco, fu presentato al Consolato d ' I t a l i a
in Cairo, e in conseguenza venne questo matrimonio inscritto sui
registri consolari. Il Consolato d'Italia in Cairo fu a suo tempo infor mato che in questa Curia di Alessandria questo stesso m a t r i m o n i o
e r a , per regolare processo, attaccato di nullit; copia a n c o r a della
n o s t r a sentenza di nullit di questo m a t r i m o n i o fu t r a s m e s s a a quella.
autorit consolare, la quale ora a sua volta aspetta conferma della
nostra sentenza da R o m a , onde a n n u l l a r e dai suoi registri l'iscritto
atto del matrimonio in parola, e liquidare inoltre t r a i legittimi eredi
la successione del defunto Ettore Musarelli .
E x t r a controversiam est Aloisiam de Vannes nec appellationem
interposuisse, nec eam prosecutam fuisse. Appellatio a u t e m a Vinculi
Defensore facta, q u a m ipse dein p r o s e c u t u s est coram iudice ad quem,
mulieri etiam suffragabatur iuxta canonem 1888: Si u n u s ex pluribus
corris aut actoribus sententiam impugnet, impugnatio censetur ab
o m n i b u s facta, quoties res petita sit individua a u t obligatio solida lis . Res enim petita erat declaratio nullitatis vinculi, cuius validitatem rea conventa ac Vinculi Defensor pariter t u e b a n t u r . E a t e n u s ,
tamen, Aloisia de Vannes appellasse et appellationem prosecutam esse
censeri potest, quin ullum a c t u m p r o p r i u m posuisset, q u a t e n u s de facto
Vinculi Defensor et appellavit et appellationem prosequebatur. Ex aula
vero recedente Vinculi Defensore post m o r t e m alterius coniugis, n e m o
erat qui appellationem ulterius p r o s e q u e r e t u r : n o n ille, qui appellationem deseruit, prout de iure deserere d e b u i t ; n e q u e ipsa rea conventa,
q u a e eo t a n t u m appellationem prosequi censebatur, q u a t e n u s correa

S. Romana Rota

605

fuerat Vinculi Defensoris, et eiusdem ministerio egisse aestimabatur.


Hoc, itaque, appellationem deserente, et ipsa conventa e a m d e m deseruisse videtur.
A t t a m e n , per recessum Vinculi Adsertoris instantia n o n d u m finita
dici debet, sed potius interrupta, ad n o r m a m canonis 1733, ubi legitur:
Si p a r s litigans moriatur, a u t cesset ab officio cuius ratione agit:
I causa n o n d u m conclusa, instantia interrumpitur, donec h e r e s de functi aut, successor litem instauret . Termini h u i u s canonis, stricte
loquendo, casui nostro n o n c o n g r u u n t ; aequitatis t a m e n gratia, et analogiae c i r c u m s t a n t i a r u m praesenti causae a p t a n d o s esse censemus. Ab
initio enim causae duo q u a e r e b a t actor : primo et principaliter libertatem a vinculo, secundario et accessorie liberationem a civilibus vinculi
effectibus, qui ab eodem necessario pendebant. Satis a u t e m erat ei primum in foro ecclesiastico sibi vindicare, ut et alterum, vi ipsius definitivae sententiae ecclesiasticae, a potestate civili aegyptia subinde consequeretur. Defuncto autem actore, de quaestione circa vinculum, q u o d
morte dissolutum fuit, directe agi n o n poterat, sed indirecte t a n t u m ,
q u a t e n u s causa fuerit, vel secus, q u o r u m d a m effectuum civilium, quos
inter eminebat distributio defuncti hereditatis, quae sequestro supposita fuit a potestate civili. Actoris defuncti frater et heres, itaque,
T r i b u n a l i N. se nunciavit t a n q u a m fratris successorem in lite proseq u e n d a , ut effectus vinculi civiles nulli h a b e r e n t u r . Eo videlicet contendebat, ut appellatio contra sententiam primi g r a d u s evacuaretur, ob
r a t i o n e s sive extrnsecas, seu leges q u i b u s regitur iudicialis processus,
sive etiam intrnsecas, per aliam n e m p e sententiam priori conformem,
q u a decisio super causae merito exsecutioni m a n d a r i posset.
o

Ex altera parte, rea conventa actori resistebat, sive quoad vinculi


nullitatem declarandam, sive quoad effectus vinculi civiles, q u o s sartos
tectosque voluit. Sua iura, vero, q u o a d u t r u m q u e , a d a e q u a t e defensa
vidit, ope ipsius legis, qua i n i u n c t u m est officium Vinculi Defensori petitionem actoris q u o a d vinculum impugnandi, et contra sententiam huic
forte favorabilem ad superius t r i b u n a l provocandi (can. 1986). Causa
enim non erat de iis, in can. 1990 enumeratis, quae ob evidentiam rei
facilius a p p a r e n t e m , unica sententia absolvi possunt, et in q u i b u s vinculi
Defensor ad a p p e l l a n d u m n o n cogitur (can 1991). Defensio a u t e m iurium
reae conventae, in appellationis gradu, u s q u e ad mortem viri sui, a
ministerio legis ipsi concessa, per Vinculi Defensoris ex aula recessum
incontinenter ipsi defuit, et nonnisi per se vel per procuratorem ab ea
d e p u t a t u m i u r a s u a ulterius tueri poterat. Coniugis superstitis, quidem,
ut plurimum, n o n interest in foro ecclesiastico litem matrimonialem

606

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

prosequi post vinculum dissolutum, quia effectus civiles matrimonii a


iudice ecclesiastico de more n o n pendent. Aliter autem accidit in casu
nostro ob peculiarem legem civilem, s u p r a m e m o r a t a m , q u a Ttali obligantur, qui regionem aegyptiam incolunt, isti, itaque, potius praesumendi sunt causam quoad effectus civiles prosequi velle. Iniuste autem
r e p e l l e r e t e rea conventa a lite prosequenda ex eo quod appellationem
post primo notificatam sententiam Vicariatus Apostolici interponere
neglexerit, cum iuri suo q u o a d vinculum eiusque effectus satis prospectum fore probe noverit per ipsam legis dispensationem, q u a officium
Vinculi Defensori imponitur idem in g r a d u appellationis adserendi
(can. 1986); ac, utpote correa h u i u s Officialis, et ipsa rea conventa sententiam primi g r a d u s impugnasse censenda erat, licet coram N. S. Tribunali n o n steterit. P e r cessationem m u n e r i s Vinculi Defensoris,* itaque,
instantia h a u d finita est, sed potius interrupta, ad analogiam casus in
can. 1733 s u p r a relati.
H u i u s m o d i casus, vero, in gradu appellationis regitur can. 1885,
quo s t a t u i t u r : 1. Si casus de quo in can. 1733 contigerit intra ter mi n u m ad appellandum utilem, sed a n t e q u a m appellatio interposita sit,
sententia debet iis q u o r u m interest denuntiari, eisque concessi intellige g u n t u r termini a iure statuti a die denuntiationis computandi. 2.
Si contigerit postquam fuerit appellatum, appellatio interposita eisdem
denuntietur, in q u o r u m favorem a die denuntiationis denuo currere
incipit t e m p u s utile ad. appellationem p r o s e q u e n d a m .
Altera, itaque, sententiae denuntiatio post obitum actoris facta fuit
per edictum Revmi Vicarii Apostolici Aegypti, ad instantiam Promotoris
Iustitiae et fratris defuncti actoris, Vincentii Musarelli, nomine ipsius
eiusque sororis, utpote defuncti h e r e d u m , die 28 septembris 1921,
affinch la signora de Vannes ne abbia legale notizia . Refert, praeterea, dictus Vicarius Apostolicus: Per otto giorni, conforme il mio
decreto, dal 28 sett. al 6 ott., fu affissa questa pubblicazione alle porte
di questo Vicariato (can. 1720). Passati gli otto giorni suddetti, e dopo
di essi anche altri dieci susseguenti giorni, n o n comparve in Curia
la signora Maria Luisa de Vannes, n si ricevuto n e s s u n appello
da essa contro la s u a c c e n n a t a sentenza .
Quaestio fieri potest an temporis spatium reae conventae conced e n d u m sit decem dierum ad appellationem i n t e r p o n e n d a m coram iudice
a quo, iuxta can. 1885 1, vel potius triginta dierum ad appellationem
p r o s e q u e n d a m coram iudice ad quem, iuxta 2 eiusdem canonis; siquidem, utpote correa Vinculi Defensoris qui appellavit, et ipsa, ad tramitem
can. 1888, sententiam primi g r a d u s i m p u g n a s s e censenda est. Videretur

S. Romana Rota

607

potius agi de prima hypothesi in casu, seu de appellatione interponenda,


ut a r g u i t u r ex can. 1888, ubi distinguitur inter eum qui reapse appellavit et correos, qui n o n appellarunt, sed sententiam impugnasse censendi sunt, quoties res petita sit individua a u t obligatio solidalis. Rea
conventa revera non appellavit, et discedente Vinculi Defensore, n e m o
coram Tribunali stetit ad appellationem p r o s e q u e n d a m . Attamen, etiam
in s e c u n d a hypothesi, q u o d per denunciationem sententiae factam a
defuncti h e r e d e , qui nullam habuit partem in prima litis instantia,
occasio reae conventae fieret appellationem prosequendi post interruptam instantiam, patet l a p s u m fatalium rem iudicatam contra e a m d e m
i n d u x i s s e ; n a m , n o n solum triginta dies, sed plus q u a m sex m e n s e s a
die d e n u n c i a t a e sententiae elapsi sunt, ei mulier iudici appellationis
n u l l a t e n u s se nunciavit.
Dispositio iuris de instantiae peremptione in g r a d u appellationis
(can. 1736), q u a m invocavit P r o m o t o r Iustitiae, casui nostro applicari
nequit, quia locum h a b e t t a n t u m m o d o ubi nullus actus processualis per
spatium u n i u s anni a q u o c u m q u e positus fuit, quod in casu nostro n o n
est veriiicatum.
Q u i b u s o m n i b u s in iure et in facto perpensis, Nos infrascripti Auditores de t u r n o , pro tribunali sedentes et solum Deum prae oculis h a b e n tes, Christi nomine invocato, dicimus, declaramus et definitive sententiamus, ad propositum dubium respondentes affirmative, seu sententiam
primi gradus, qua nullitas matrimonii declarata fuit, vim rei iudicatae
habere quoad civiles matrimonii effectus, in casu. Statuimus, praeterea,
expensas iudiciales a D. Vincentio Musarelli solvendas esse.
Ita p r o n u n c i a m u s , m a n d a n t e s Ordinariis, locorum et ministris tribunalium ad quos spectat, ut exsecutioni m a n d e n t h a n c n o s t r a m definitivam sententiam ad tramitem tit. XVII, lib. 4, Cod. I. C, et adversus
reluctantes procedant ad n o r m a m ss. c a n o n u m , et praesertim cap. 3,
sess. 25, De Reform., Conc. Trid., et can. 1924 Cod. I. C, iis adhibitis
exsecutivis et coercitivis mediis, q u a e magis o p p o r t u n a et efficacia pro
rerum adiunctis exstitura sint.
Romae, in sede Tribunalis S. R. Rotae, die 20 iunii 1922.
Ioannes Prior, Decanus, Ponens.
Fridericus Cattani-Amadori.

L. 8 S.

U b a l d u s Mannucci.
Ex Cancellaria, 12 augusti 1922.
T.

Tani, Notarius.

608

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

DIARIUM ROMANAE CURIAE


SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre si degnato di
nominare :
25

ottobre 1922. Monsig. Antonino Zecchini, Arcivescovo titolare di Mira, gi


Visitatore Apostolico dei Paesi Baltici, Delegato
Apostolico nella Lettonia, Lituania ed Estonia.
7 novembre
L'Emo sig. Card. Camillo Laurenti, Protettore delle Suore
delle Scuole, del Terz'Ordine Francescano, di Maribor (Lavant).
9

L'Emo sig. Card. Francesco Ragonesi, Protettore delle Suore


Mercedarie di Carit, di Granata.

Monsig. Tommaso Esser, Vescovo titolare di Sinide, i Monsig. Ubaldo Mannucci e Andrea Jullien, Prelati
Uditori della S. R. Rota, e il Revmo P. Giustiniano Serdi, O. S. B., Consultori della Pontificia
Commissione per l'interpretazione del Codice di
Diritto Canonico.

NECROLOGIO
27 ottobre 1922. Monsig. Ippolito Ulivelli, O. F. M., Vescovo tit. di Ortosia,
Vicario Apostolico del Chaco.
28

Monsig. Modesto Everaerts, O. F. M., Vescovo tit. di Tadama, Vicario Apostolico dell' Hu-p occiduomeridionale.

15 Decembris 1922

Amuis XIV - Vol. XIV

Num. 17

ACTA APOSTOLICAE SEDIS


COMMENTARIUM OFFICIALE

ACTA PII PP, XI


SACRUM

C O N S I S T O R I U M

i
Die 11 decembris 1922, in Palatio Apostolico Vaticano, habitum est
Consistorium secretum, cuius acta ex ordine referuntur:
I. -

CAMERARATUS

SACRI COLLEGII

R a p h a e l Cardinalis Merry del Val perulam Sacri S. R. E. Cardinalium Collegii detulit ac reddidit SSmo Dno Nostro Pio P P . XI, qui
eam tradidit Gulielmo Cardinali Van R o s s u m pro hoc anno ipsius
S. R. E. Cardinalium Collegii Camerario.
II. - ALLOCUTIO SS. D. N. PII PP. XI
CREATIO ET PUBLICATIO S. R. E. CARDINALIUM

VENERABILES FRATRES

- Vehementer gratum est, quod, postquam, inscrutabili


Dei consilio, per vestra suffragia in hac Apostolica Sede
constituti sumus, vos demum hodierno die coram congregatos intueri atque affari Nobis licet. Atque ante omnia
volumus personet in hoc consessu desideratissimi decessoris
Nostri Benedicti XV praeconium, qui quidem difficillima,
si quod aliud, tempore Ecclesiam ita gubernavit, ut non
modo bonorum sibi plausum, sed adversariorum quoque adACTA, vol. XIV, n. 17. 1 5 - 1 2 - 9 2 2 .

43

610

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

mirationem eonciliaret. Etenim cum homines inter se odiis


flagraren^ ipse, suadere pacem perseverans, caritatis suae
beneficiis orbem) terrarum replevit. Cuius profecto memoria
in benedictione erit, eamque Nos pie sancteque conservabimus, reputantes praesertim quantum ille magnis in rebus
fidei Nostrae tribueret. Gravissimum Nos quidem suscepimus onus cum in eius locum successimus ; verum, in multis,
quas hoc haud longo spatio experti sumus, molestiis ac difficultatibus, vestra primum et pietas et navitas et prudentia,
tum Episcoporum ceterique cleri et christiani populi erga
Nos observantia et fides, pluribus egregiisque testata significationibus, mirifico sane solacio Nos affecerunt. Haec ipsa
vero ad Nos recreandos etiam posthac praesto Nobis fore confidimus; nam ex hoc Apostolicae dignitatis fastigio universitatem generis humani circumspicientes, ubique cernimus
veteres dolorum permanere causas, et eas novis malis cumulatas novisque periculis.
Atque ut hoc in genere graviora attingamus, valde animum Nostrum etiamnunc sollicitant res Palaestinenses,
illius terrae, inquimus, quam, fidei nostrae tamquam natale
solum, divinus hominum Redemptor suo et sudore multo
excoluit et sanguine consecravit. Testes autem vosmet ipsi
estis, Venerabiles Fratres, quantum; in tuendis Terrae Sanctae rationibus decessor Noster elaboraverit, cuius studiosae
sollicitudinis praeclarum exstat monumentum oratio illa,
quam, die xin mensis Iunii anno superiore, in Consistorio
habuit. Iamvero cum Nationum Societas proxime, ut audimus, in sollemni conventu de Palaestinae rebus denuo actura
sit, decessoris Nostri cum expostulationem tum propositum
Nostra facimus, ut, cum maturitas Palaestinae ordinandae
venerit, Ecclesiae catholicae christi anisque universis sua ibi
salva et incolumia iura sint . Quin etiam hoc addimus, velle
Nos, pro conscientia apostolici officii, Ecclesiae catholicae
ibidem iura - quando ceterorum rationibus tam manifesto
praestant - sarta tectaque esse non solum prae hebraeis

Acta Pii PP. XI

611

atque infidelibus, sed etiam prae acatholicis sectis, cuiusvis


illae gentis nationisque sint.
Magnopere etiam, anxios Nos habent alii Orientales populi, quorum condicio, maximis motibus recenter perturbata,
incendiis, caedibus vastationibusque ingravescit usque adeo,
ut tam egenis ac paene desperatis rebus nemo satis mederi
posse videatur. Tantam ut levaremus miseriarum molem,
omnia equidem, quae in Nostra potestate essent, studiosissime experti sumus, praetereaque Nostrum in Rumenia
Apostolicum! Nuntium misimus Constantinopolim, qui novis
Orientalium calamitatibus, quam uberrime posset, opitulan t u r . Utinam omnia ad iustitiae e,t caritatis legem ibi quam
primum componantur, et regiones illae pace ac tranquillitate
ordinis aliquando potiantur redeantque ad illam temporum
felicitatem, cum et opum abundantia et clarissimorum, hominum sanctitate sapientiaque fiorebant : quod, ceteroqui,
haud plene impetraverint, nisi ad Ecclesiae Matris gremium, unde in eos tam late fructuosus communionis atque
humanitatis vigor manavit, sese receperint.
At non minore angimur cura si ad Russiarum regiones
oculos convertimus, ubi non solumi religiosa civilisque libertas cohibetur, sed etiam miserrimae multitudines contagione
atque inedia adhuc intereunt, in iisque potissimum qui innocentiores sunt aut imbecilliores, ut pueri, ut feminae, ut senes. Quodsi nemo, qui humanitatem non exuerit, tam! tristia
videndo non doleat, profecto communis populorum Parens
penitus debuit commoveri. Nos igitur omnia illa incepta misericordiae plena, quae proximus decessor Nobis persequenda quasi testamento reliquerat, continuavimus, atque adeo,
quantum licuit, amplificavimus, quemadmodum auctae necessitates postulabant. Cum vero tam immensae rei facultates non sufficerent Nostrae, catholicos, atque etiam ceteros
omnes, semel iterumque appellavimus, et quidem tam felici
exitu, ut eorum liberalitas Nobis adhuc fecerit continenter
largiundi potestatem. Nostis autem aliquot egregios viros,

612

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

missu Nostro, interminatas illas peragrare regiones, ut egenis victum, vestitum, medicamenta suppeditent - idque
nullo personarum discrimine et sola dumtaxat necessitatis
ratione habita -, memores tamen officiorum, quae domesticis
fidei, ut Paulus docet, debentur.
Huiusmodi caritatis exercendae rationem profecto, Venerabiles Fratres, veteri more institutoque Romanae Ecclesiae secuti sumus, quam quidem Ecclesiam Ignatius Martyr,
in hanc quoque sententiam, Praesidem caritatis verissime
praedicare potuit ] et hanc ipsam laudem sonat Dionysii Corinthiorum Episcopi ad Soterem Pontificem epistula, admirationis plena gratique animi erga Ecclesiam Romanam,
propter beneficia gregi suo, maximeque Confessoribus fidei,
in summis angustiis amantissime collata. Hic enimvero, de
quo loquimur, caritatis principatus principatum consequitur
dignitatis et gubernationis ; idemque exsistit in Pontifice
Romano ex conscientia ipsa paternitatis universalis, quae,
cum a Deo manat, ex quo omnis paternitas in caelis, et in

terra nominatur, tum a Iesu Christo Pontifici conlata est in


Petro iis verbis : Pasce agnos meos, pasce oves meas; quae

verba ad omnes pertinent, qui vel in grege iam sunt vel ad


ipsum destinantur donec fiat unum ovile et unus Pastor.

Iamvero, quemadmodum egentioribus filiis opem pro facultate attulimus, sic omnibus conciliare summa contentione
studuimus pacis munera ; pacis, inquimus, illius, quae, a
decessore Nostro tam ardenter expetita, nondum humano generi illuxit. Quare rerum publicarum legatos, qui Genuam
convenerant, rogavimus, attente considerarent, quam magno
in discrimine populi omnes versarentur et quae essent tantis
remedia adhibenda malis ; christifideles interim hortabamur
ut a Principe pacis Christo felicem eius conventus exitum
Nobiscum implorarent. Quoniam vero delecti a civitatibus
viri ad oeconomicam Europae condicionem ordinandam, quae
his postremis mensibus multo est facta deterior, propediem
Bruxellas congressuri videntur, eadem Nos invitamenta hor-

Acta Pii PP. XI

613

tationesque.renovandus. Ceterum huiusmodi conventus publici, quorum iam dudum alter alterum excipit, non est dubitandum quin nullo propemodum fructu habeantur, atque
adeo communem populorum exspectationem periculose deeipiant, nisi rerum publicarum rectores inducant aliquando
animum iustitiae postulata cum caritatis rationibus componere : quod ipsum, demum, est victoribus aeque ac victis
profuturum.
Hoc autem Ecclesiae et Romani Pontificis ministerium!
caritatis atque pacis confidimus fore, Venerabiles Fratres, ut
consortioni hominum pacandae ac restituendae plurimum
conducat. Atque talis exsistat opera Nostra cupimus, qualem catholico orbi navarunt duo proximi decessores Nostri ;
quorum alter instaurare omnia in Christo contendit, alter
christianam suadere hominibus pacem non cessavit. Quae
igitur fuerunt utrique in Pontificatu proposita, ea Nos in
unum sic contracta volumus, ut Nostrum tamquam signum
1

hoc sit : pax Christi in regno Christi. Sed hac ipsa de re ube-

rius in Encyclicis Litteris, quas ad universos sacrorum Antistites propediem, quasi sollemnes Natalis Domini et ineuntis anni strenas, daturi sumius.
Restat, ut, amplissimum) Ordinem vestrum supplentes,
sacrae honorem Purpurae lectissimis viris octo decernamus, qui, animi ingeniique laudibus praestantes, vel in dioecesium gubernatione vel in legationibus vel in officiis Romanae Curiae admodum: se Nobis probavere. Hi sunt :
Archiepiscopus tit. Thessalonicensis,
Noster in Lusitania Nuntius Apostolicus.

ACHILLES LOCATELLI,

Archiepiscopus tit. Melitenensis, Noster


in Foederatis Americae Civitatibus Delegatus.

IOANNES BONZANO,

Archiepiscopus Valentinus ad
primatialem Sedem Toletanam electus.

H E N R I C U S R E I G Y CASANOVA,

A L E X I U S CHAROST,

Archiepiscopus Rhedonensis.

614

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

EUGENIUS TOSI,

Archiepiscopus Mediolanensis.

ARCTURUS STANISLAUS TOUCHET,


IOSEPHUS MORI,

Episcopus Aurelianensis.

a Secretis Sacrae Congregationis Concilii.

FRANCISCUS EHRLE,

sacerdos e Societate Iesu.

Quid vobis videtur?


Itaque auctoritate omnipotentis Dei, sanctorum Apostolorum Petri et Pauli, et Nostra, creamus et publicamus
S. R. E. Cardinales
EX ORDINE PRESBYTERORUM
ACHILLEM LOCATELLI.
IOANNEM BONZANO.
HENRICUM REIG Y CASANOVA.
ALEXIUM CHAROST.
EUGENIUM TOSI.
ARCTURUM STANISLAUM TOUCHET.

EX ORDINE DIACONORUM
IOSEPHUM MORI.
FRANCISCUM EHRLE.

Cum dispensationibus, derogationibus et clausulis necessariis et opportunis. In nomine Patris JJ et Filii


et
Spiritus B Sancti. Amen.
III.

PROVISIO

ECCLESIARUM

T u m Beatissimus P a t e r his, q u a e s e q u u n t u r , Ecclesiis proprios


P a s t o r e s assignavit, n i m i r u m :
Metropolitanae Ecclesiae Perusinae praefecit R. D. I o a n n e m Baptistam Rosa, Praelatum Domesticum, Sacrae Congregationis Consistorialis S u b s t i t u t u m .

.615

Acta Pii PP. XI


Cathedrali

Ecclesiae

Pineroliensi,

R. P. D. Angelum

Bartoiomasi,

h a c t e n u s Episcopum Tergestinum et Iustinopolitanum.


Cathedrali Ecclesiae Whelingensi, R. P. D. I o a n n e m Swint, h a c t e n u s
E p i s c o p u m titularem Surensem.
Titulari episcopali Ecclesiae Aureliopolitanae, R. D. Ioannem de Oliveira Mattos Ferreira, Vicarium generalem dioecesis Aegitaniensis, q u e m
constituit Auxiliarem R. P. D. Iosephi Alves Mattoso, Episcopi Aegitaniensis.
Cathedrali Ecclesiae Gaspesiensi, R. D. Franciscum Xaverium
P r o t o n o t a r i u m Apostolicum ad instar participantium.
Cathedrali Ecclesiae Andriensi, R. D. Alexandrum

Macchi,

Ross,

Sancti-

tatis Suae cubicularium secretum supra n u m e r u m .


Cathedrali Ecclesiae
clero U r b a n o .

Ferentinensi,

R.

D. Alexandrum

Fontana, e

Cathedrali Ecclesiae Sarsinatensi, R. D. Antonium Scarante, Seminarii Perusini Rectorem.


Cathedralibus Ecclesiis Ampuriensi et
Templensi invicem perpetuo
unitis, R. D. Albinum Morera, p a r o c h u m loci Caresana dioecesis
Vercellensis.
Cathedrali nuper erectae Ecclesiae Huejntlensi in Mexico,

R. D. Iose-

p h u m Manriquez et Zarate.
Cathedrali

nuper erectae Ecclesiae Papantlensi in Mexico, R. D. Nico-

laum Corona.

Insuper S S m u s Dominus Noster alios per Apostolicas sub p l u m b o


Litteras a Decessore Suo Benedicto fel. rec. XV iam renunciatos sacror u m Antistites publicavit, scilicet:
ARCHIEPISCOPOS:

Scodrensem, L a z a r u m Miedia, iam Episcopum Scopiensem.


Marcianopolitanum,

Ioannem

Bapt. de Gubriant, iam Episcopum

tit. E u r a e e n s e m .
Nicomediensem,

Carolum

Cremonesi.

Olindensem et Recifensem, Michaelem de Lima Valverde, i a m Episcopum S. Mariae.

616"

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Verissensem, Helvetium Gomez de Oliveira, iam Episcopum S. Ludovici de Maragnano.


Attaliensem, Patricium O' Donnell, iam Episcopum Rapotensem.
EPISCOPOS:

Ovetensem, I o a n n e m Baptistam Luis Perez, iam Episcopum tit. Dorylensem.


Conchensem, Crucem L a p l a n a et Laguna.
Dorylensem, Michaelem De Jorio, iam Episcopum Castri Maris.
Superiorensem,

Iosephum

Vallitanum, Lucianum
siensem.
Dionysiopolitanum,
nensem.
Papianensem,

Pinten.

Leonem Lacroix, iam

Albertum

Le

Nordez,

iam

Episcopum Taranta-

Episcopum

Divio-

Hyginum Nuti.

Tegeensem, Augustinum Blessing.


Lambasitanum,

Ioannem

Mariam

Blois.

Sebenicensem, Hieronymum Mariam Mileta.


Arindelensem, Raphaelem Canale O berti.
Magni Varadinensem, Valerium T r a i a n u m Frentiu, iam Episcopum
Lugosiensem.
Lugosiensem,

Alexandrum

Nicolescu.

Deinde vero sacrorum Antistites quorum s e q u u n t u r n o m i n a a Se


per Apostolicas pariter sub plumbo Litteras renunciatos, publicavit
nimirum :
ARCHIEPISCOPOS:

Mediolanensem, Eugenium Card. Tosi, iam Episcopum Andriensem..


Dramensem,
Germiensein,

Gulielmum

Piani.

Michaelem S h e e h a n .

Berytensem, Antonium A u g u s t u m de Assis, iam Episcopum tit. Diocletianopolitanum.


Glasguensem,

Donaldum Mackintosh.

Acta Pii PP. XI

617

Cobas Hanum,, I o s e p h u m Othonem Nuez* et Zarate, iam Episcopum


Zamorensem in America Sept.
Caesariensem, Vincentium Pulisic, iam Archiepiscopum Iadrensem
Pariensem, Aloisium De Mena.
Vrhbosnensem,
tanum.
Adanensem,

Ioannem

Saric, iam

Hermenegildum

Episcopum

tit.

Caesaropoii-

Pellegrinetti.

Ottaviensem, Iosephum Medardum E m a r d , iam Episcopum Campivallensem.


Casslopensem, P r i m u m Bianchi, iam Archiepiscopum Dyrrachiensem.
Ptolemaidensem,

Caesarem

Orsenigo.

Cabasitanum, H o n o r a t u m Halle, iam Episcopum tit. P e r g a m e n s e m .


Cyzicensem, Iosephum Morabito, iam Episcopum Miletensem.
Chersonensem, I o a n n e m B e d a m Cardinale, iam Archiepiscopum Perusinum.
Gangrensem,

Hadrianum

Smets.

Theodosiensem, Celsum Costantini, iam Episcopum tit.

Hieropoli-

tanum.
Chalcidensem, Ioannem Bapt. Fallize. iam Episcopum tit. E l u s a n u m .
Soltaniensem, Albertum Bitter, iam Episcopum tit. Dolichensem.
Thebarum, Angelum Rotta.
Myrensem, Antoninum

Zecchini.

Sancti Ludovici de Maragnano,


iam Episcopum P i a h u n e n s e m .

Octavium

Pereira de Aibuquerque,

Mariannensem, Helvetium Gomez de Oliveira, iam Archiepiscopum


tit. Verissensem.
Euchaitensem,

lordanum

Gijiswijk.

EPISCOPOS:

Siuniensem, Franciscum Mariam Gonzalez.


Eeniensem,

Augustinum

Giustiniani.

lsiondensem, E m m a n u e l e m Anatolium

Chaptal.

618

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Antipyrgensem,

Hernienegildum

Surensem, I o a n n e m
Sancti Augustini,
Gamagueyensem,

Ricci.

Swint.

Patricium

Barry.

Henricum

Perez Serantes.

Centum focensem, Valentinum Zubizarreta et U n a m u n s a g a , iam Episcopum Gamagueyensem.


Sancti Ludovici Potosiensis,
Episcopum de Zacatecas.

Michaelem

Mariam

De

La Mora, iam

Bosensem, Iacobum Moris.


Privernensem,

Setinum et

Terracinensem,

Hebronensem,

I o r d a n u m Corsini.

Salvatorem

Baccarini.

Trevirensem, Rodulfum Bornewasser, iam Episcopum tit. Bitanum.


Myriophytensem,
Squillacensem,

Arnoldum
Antonium

Verstraelen.
Melomo.

Sacramntensem, Patricium Keane, iam Episcopum tit. S a m a r i t a n u m .


Scillitanum, B e n i a m i n u m I o s e p h u m
nensem.
labrudensem,

Henricum

Tiberiopolitanum,

Keiley, iam Episcopum

Savan-

Friteau.

Adalberum

Bubensem et Bituntinum,

Fleischen.

Placidum

Ferniani.

Legionensem, I u l i a n u m Mariam Leventoux.


Paralitanum,

Henricum

Ioannem

Smit.

Zamorensem, E m m a n u e l e m Fulcheri et P i e t r a s a n t a , iam Episcopum


Cuernavacensem.
Campecorensem,

Franciscum

Gonzalez.

Cuernavacensem, Franciscum U r a n g a et Saenz, iam Episcopum tit.


Tlousinum.
Castri Maris seu Stabiensem, H u b e r t u m Fiodo, iam Episcopum Bovinensem.
Maxulensem,

Leonem

Classe.

Mustitanum,

Iulianum

Gorju.

Besainensem,

Vincentium

Orcistiensem,

Angelum

Huarte.

Gouin.

61,9

Acta Pii PP. XI

Gravinensem

et Montis Pelusii,

Ioannem

Sanna, iam

Episcopum

Ampuriensem et Templensem.
Tlousinum,

Danielem Ri vero.

Augustodunensem, Hyacinthum Ghassagnan, iam Episcopum tit. Modrorum.


Gasertanum, Natalem Gabrielem Moriondo, iam Episcopum tit. Cidyessensem.
Abydensem,

Stephanum

Siouxormensem,

Faugier.

Bernardum

Leptimagnensem,

Mahoney.

Monaldutium

Leopardi.

Sancti Severi, Orontium Lucianum D u r a n t e .


Prusensem, I o s e p h u m Marcum Semeria, iam Episcopum Melensem.
Nebensem, Ioannem Rossi.
Caesaropolitanum,
Mysuriensem,

Hermanum

Mauritium

Straeter.

Despatures.

Sinaloensem, Augustinum Aguirre R a m o s .


Tadamatensem,

Firminum

Guichard.

Oriolensem seu Aloniensem, Franciscum Xaverium Irastrz et Loinaz, iam Episcopum tit. Dorensem.
Gerundensem, Gabrielem Llompart et J a u m e , iam Episcopum Sancti
Christophori de Laguna.
Bytensem, Fridericum Eis, iam Episcopum M a r i a n o p o l i t a n u s et Marquettensem.
Tricaricensem, R a p h a e l e m Delle
Manizalensem,

Tiberium

Faustinopolitanum,

Salazar.

Aloisium

Savannensem,

Michaelem

Spigacensem,

Franciscum

Nocche.

Janssens.

Keyes.
Gilfillan.

Melensem, Ioachim Arrospide.


Modrorum, S t e p h a n u m Rojas, iam Episcopum Garzonensem.
Iaciensem,

F e r n a n d u m Cento.

Montis Pessulani,
Adadensem,

Renatum

Iacobum

Mignen.

Downey.

620

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Huanucensem, Franciscum

Ruben

Berroa.

Caiacensem, Nicolaum Di Girolamo.


Cephaludensem, I o a n n e m
et Tursiensem.
Cynopolitanum,

Puivirenti, iam Episcopum Anglonensem

Robertum

Guadicensem, Angelum
riensem.

Doboson.

Marquina

Corrales, iam Episcopum Cana

Montis Laurei, I o s e p h u m E u g e n i u m Limoges.


Triventinum,

Hieremiam

Pascucci.

Pryenensem,

I u s t u m Rivas F e r n a n d e z .

Trallianum, Antonium Hernndez, iam Episcopum T a b a s q u e n s e m .


Axiopolitanum,

Florianum

Stan.

Hieracensem, I o a n n e m Baptistam
Loriensem,

Ioannem

Sanctae Mariae,

Chiappe.

Mulier.

E u s e b i u m Attico.

Goyacensem, E m m a n u e l e m Gomes de Oliveira.


RosJdldensem, i o s e p h u m Ludovicum Brems.
Tabasquensem,
Natalensem,
Adrahensem,
Elusanum,

Paschalem

Diaz.

Iosephum Pereira Alves.


Iosephum
Iosephum

Marianopolitanum

et

Stoffels.
Schinzel.

Marquettensem, P a u l u m Iosephum

Nussbaum,

iam Episcopum Garasensem.


Palaeopolitanum,

Denique

Ernestum

Beatissimus

Coppo.

Pater

confirmavit

factam R. P. D.. Clementis Michaelis


sceni Syrorum, ad

titularem

translationem

canonice

Baccache, iam Episcopi D a m a -

archiepiscopalem Ecclesiam

Chalcedonensem

Syrorum, r a t a s q u e se habere dixit provisiones h a r u m Meichitici ritus


Ecclesiarum, videlicet:
Titularis archiepiscopalis Ecclesiae Laodicensis,

pro R. P.

D. Anto-

nio F a r a g .
Cathedralis Ecclesiae Heliopolitanae, pro R. P. D. Meletio Michaele
Abu Assali.

mi

Acta Pii PF. XI

II
. - TRADITIO RUBRI GALERI EMIS CARDINALIBUS

Die 14 decembris 1922, in Palatio Apostolico Vaticano, h a b i t u m est


Consistorium publicum, in quo Ssmus D n u s Noster P u r p u r a t o r u m P a t r u m
pontificalem galerum sollemniter tradidit sex Cardinalibus nuper creatis
et publicatis in Consistorio diei 11 decembris 1922, videlicet:
IOANNI

BONZANO,

ALEXIO CHAROST,
EUGENIO TOSI,
ARCTURO STANISLAO TOUCHET,
IOSEPHO

MORI,

FRANCISCO EHRLE.

Interea, per Advocatum Sacri Consistorii Vincentium Sacconi pro


tertia vice p e r o r a b a t u r Causa beatificationis et canonizationis ven. Ludovici a Caso ria, F u n d a t o r i s Congregationis F r a t r u m a Caritate, vulgo Bigi.

n. -

PROVISIO

ECCLESIARUM

E a d e m die, in Consistorio secreto, Beatissimus Pater, postquam, consueto ritu, sex praelaudatis P a t r i b u s Cardinalibus os clausisset, alias
etiam Ecclesias de proprio singulas pastore providit, n i m i r u m :
Metropolitanae

Ecclesiae

Toletanae

praefecit

R.

P.

D. Henricum

S. R. E. Card. Reig et Casanova, iam Archiepiscopum Valentinum.


Titulari Archiepiscopali Ecclesiae

Oxyrynchiensi,

R.

P.

D. Victorem

Arrieu, h a c t e n u s Episcopum de P l a t a seu Platensem in Bolivia.


Metropolitanae Ecclesiae

Valentinae, R. P. D. P r u d e n t i u m

Melo et

Alcalde, iam Episcopum Matritensem et Complutensem.


Cathedralibus

Ecclesiis

Matritensi

et

Complutensi

invic&m perpetuo

unitis, R. P. D. Leopoldum Eijo et Garay, iam Episcopum Victoriensem.


Cathedrali

Ecclesiae

Victoriensi,

Nuez, iam Episcopum Oscensem.

R. P. D. Zachariam

Martnez

et

Acta Apostolicae

Sedis - Commentarium

Officiale

Cathedrali Ecclesiae Oscensi, R. P . D . Matthaeum Colom et Can als,


h a c t e n u s Episcopum tit. A n d r a p a n e n s e m .
Cathedrali Ecclesiae Canariensi, R. D. Michaelem Serra et Sucarraz,
Vicarium Generalem Ecclesiae metropolitanae Tarraconensis.
Titulari Episcopali Ecclesiae Dorensi, cui est perpetuo

et canonice

a d n e x u s P r i o r a t u s Q u a t u o r Ordinum militarum in provincia Cluniensi,


R. D. Narcissum de E s t e n a g a et Echeverra, Decanum capituli m e t r o politanae Ecclesiae Toletanae.

III. - TITULI EJVllS PP. CARDINALIBUS ASSIGNATI

Posthaec os aperuit Beatissimus P a t e r novis Cardinalibus, quorum


singulis assignavit :
IOANNI BONZANO,

titulum Sancti Pancratii.

ALEXIO CHAROST, titulum Sanctae Mariae de Victoria.


EUGENIO
ARCTURO

Tosi, titulum Sancti Martini in Montibus.


STANISLAO

TOUCHET,

titulum Sanctae Mariae s u p r a Mi-

nervam.
IOSEPHO MORI,

diaconiam Sancti Nicolai in Carcere Tulliano.

FRANCISCO EHRLE,

diaconiam Sancti Caesarei in Palatio.

IV. - POSTULATIO SACRI PALLII

T u m Raphal Card. Merry del Val, procuratorio n o m i n e et vice


Henrici Card. Reig et Casanova, sistens coram SSmo et praestito p r i u s
iuramento, institit pro pallio obtinendo Metropolitanae Ecclesiae Tolet a n a e ; et post eum pro pallio institerunt P a s t o r e s dati Ecclesiis Scodrensi,

Olindensi,

Vrhbosnensi,

Mariannensi, Compsanae,
ex

successione,

Ottaviensi, Sancti Ludovici de Maragnano,

Glasguensi,

Ravennatensi,

Valentinae

Dyrrachiensi,

et

Perusinae;

itemque,

Carthaginiensi, Antequeriensi

atque, ex privilegio, Augustodunensi.


Quorum
d i g n a t u s est.

postulationibus

S S m u s D n u s Noster

benigne

adnuere

Acta Pii PP. XI

ms

MOTU PROPRIO
DE URBANA MUSICAE SACRAE ALTIORE SCHOLA PONTIFICIA CONSTABILIENDA

PIUS

PP. XI

Ad musicae sacrae restitutionem, secundum Pii X fel.


rec. decessoris Nostri praescripta, itemque statuta in Codice Iuris Canonici ad can. 1264 I, certo efficaciterque diffundendam nulla est dubitatio quin hoc maxime valeat, peritissimos vel cantus Gregoriani vel organi pulsandi vel
sacros modos faciendi magistros bene multos informare et
fngere. Hanc ob causam Piano illo Mota Proprio die xxn
Novembris an. MCMIII edito valde contendebatur, ut ubicumque iam adessent altiores musicorum sacrorum scholae, illae
alerentur omni ope atque adiuvarentur, ubi vero deessent,
ibi daretur opera ut quamprimum exsisterent. Nimium, enim
interesse aiebat Pontifex, ut ipsa Ecclesia suos et praecentores et O r g a n a r i o s et cantores ad germana artis sacrae
principia instituendos curaret. Etenim iam diu experiendo
cognitum est, quae in publicis academiis tradi solet scientia
musicorum, e a m quidem ad id quod Ecclesia quaerit, minime sufficere, atque ad cantum Gregorianum) quod attinet,
omnino esse imparem.
Itaque Motu Proprio illo promulgato, feliciter factum
est ut veteres non solum huius generis scholae revirescerent, sed novae etiam apud plures nationes orirentur. In
primis vero Societas Italica Caeciliana, votis percupiens obsecundare Pontificis, cum persuasum haberet Institutum
huiusmodi si in Urbe, quod caput ac centrum est catholici
nominis, conderetur, adiutrice et patrona Sede Apostolica,
brevi praeclaros esse allaturum fructus et Ecclesiae Romanoque Pontificatui ornamento futurum, negotium dedit suo
ipsius praesidi, doctissimo viro eidemque musicae sacrae re-

624

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

statuendae studiosissimo - quem ereptum dolemus - Angelo


De Santi S. I. qui altiorem Scholam de musica sacra Romae
institueret. Id inceptum magna cum voluptate et approbatione Pius excepit, utpote quod omnino temporibus requiri
videretur. Res autem iam inde a principio optime successit,
tum ob magistrorum sollertiam, tum etiam ob numerum studiumque alumnorum ex variis gentibus eorumque magna
ex parte sacerdotum. Quare in exitu primi anni idem Summus Pontifex datis die iv Novembris anno MCMXI litteris ad
Cardinalem Marianum Rampolla del Tindaro, qui eo tempore Societatis Caecilianae patronus erat, eam Scholam expectationi votisque suis egregie respondisse professus est,
catholicorum hominum liberalitatem invocans, ut Apostolicae Sedi, angustiis laboranti, suppeditarent, unde hanc ipsam
Scholam urbanam constabilire posset atque firmare. Anno
dein M C M x i v , per litteras Cardinalis a negotiis publicis eandem Scholam pontificiam appellavit, eique ratam esse iussit
facultatem iam factam publica et authentica conferendi diplomata idoneitatis, prolytatus, magisterii in Cantu Gregoriano, itemque magisterii in sacrorum confectione modorum
et in organi modulatione.
Nec minorem huic Scholae benignitatem Benedictus XV
decessor Noster desideratissimus impertiit. Etenim paucis
post diebus quam Summum Pontificatum inierat, cum Cardinalem Caietanum Bisleti Societatis Caecilianae simulque
Scholae patronum, atque una Instituti ipsius moderatores
coram admisisset, illud testatus est hanc ipsam Scholam in
rebus carissimis quae tamquam hereditate a decessore Suo
accepisset, se numerare, ob eamque causam omnia rata habere, quae ille pro ea decrevisset, eandemque se omnibus
modis adiuturum. Animadvertens igitur incommoda angustaque in sede Scholam constitisse, alio transferendam - quod
ipsum Decessor cogitar at - Benedictus curavit, eique in vetustis aedibus ad Sancti Apollinaris amplissimam illam aulam Gregorianam diaetasque contiguas in usum attribuit.

Acta Pii PP. XI

625

Neque hoc solum, sed multa alia deinceps, dum vixit, dedit
ei singularis benevolentiae suae documenta.
Quae cum ita sint, Nos quibus, aeque ac decessoribus
Nostris, haec Schola vehementer cordi est, e consilio ut quae
incrementa persequitur, ea certius uberiusque possit assequi,
primum omnium approbantes et confirmantes quaecumque
iidem decessores Nostri hac in causa decreverunt, Motu proprio ac de Apostolicae potestatis plenitudine; haec statuimus et sancimus :
I. - Urbana Schola altior de Musica Sacra eatenus
Pontificia esto ut Apostolicae Sedi proxime subiaceat.
II. - Scholae Patronus esto unus e S. R. E. Cardinalibus, qui eam in sua dicione et potestate habeat.
I I I . - Praeses, ab Apostolica Sede ex alterutro Clero
electus, Scholam gubernabat. Attamen Academico Collegio
licebit significare, quis huic muneri praeficiendus videatur.
In Scholae gubernatione doctores decuriales Praesidi assideant, ex quibus omnibus constabit Collegium! Academicum,
cuius erit cursum studiorum dirigere disciplinaeque vigilare.
IV. - Doctores decuriales a Cardinali Patrono, Consilii Academici rogatu, eligentur.
V. - Cardinali Patrono una cum Praeside et decuria
doctorum ius esto academicos gradus conferendi tum Prolytatus, tum Doctoratus seu Magisterii in cantu Gregoriano,

in sacris modis conficiendis et in organo modulando iis candidatis, qui quidem periculum doctrinae suae voce scriptoque
feliciter obierint. Liceat tamen, doctrinae periclitatione remissa, conferre Magisterii gradum vel ob titulos idoneos ex
quibus de candidati doctrina constare possit, vel honoris
causa ob merita prorsus singularia et illustria.
VI. - Scholae huius proprium esto et cantus Gregoriani peritiam et sacros modos componendi artem - propositis praesertim magnis illis auctoribus polyphoniae qui
saec. X V I floruerunt - et organi modulandi studium provehere.
ACTA, vol. X I V , n. 17. - 1 5 - 1 2 - 9 2 * .

626

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

VIP. - Quicquid Pii X Motu proprio de Musica Sacra


constitutum est, sanctissimae legis instar in omnibus huius
Scholae disciplinis observetur.
VIII. - Omnia Scholae institutionum genera cantus
Gregoriani studio, tamquam fundamento, nitantur. Quapropter nemo in alia quavis disciplina aliquem academicum gradum poterit attingere, nisi qui in cantu Gregoriano iam prolyta sit renuntiatus.
IX. - Clericis cuiusvis nationis eisque ex utroque clero
Schola pateat. Attamen laicos quoque liceat admittere.
X. - Scholae rationibus administrandis consilium adsit, compositum, ex praeside aliisque viris quatuor, quorum
duo a Cardinali Patrono, duo a Collegio Academico electi
sint.
XI. - De Scholae et ordinatione studiorum et rerum
administratione deque honore unicuique doctorum decurialium habendo, proprias leges Cardinalis Patronus condendas
curabit.
Quaecumque vero his Litteris constituta sunt, ea Nos
rata et firma in perpetuum esse volumus et iubemus, contrariis non obstantibus quibuslibet.
Datum Romae apud Sanctum Petrum, die xxn Novembris, in festo S. Caeciliae Virginis Martyris, anno MCMXXII,
Pontificatus Nostri primo.
PIUS

PP. XI

Acta Pii PP. XI

627

EPISTOLA APOSTOLICA
AD R. P. WLODIMIRUM LEDCHOWSKI, PRAEPOSITUM GENERALEM SOCIETATIS
IESU, TERTIO

SAECULO EXEUNTE

AB IGNATIO LOYOLEO ET FRANCISCO

XAVERIO IN SANCTORUM NUMERUM ADSCRIPTIS.

PIUS

PP. XI

DILECTE FILI
SALUTEM ET APOSTOLICAM BENEDICTIONEM

Mediantibus Nobis in hoc limine Summi Pontificatus,


quemadmodum Ecclesiae Sanctae et domi meliorem statum
et foris bona incrementa quaerere possimus, quae sunt officiorum Nostrorum tamquam capita, auspicato contingit ut,
cum aliorum Sanctorum, tum vero Ignatii Loy olei et
Francisci Xaverii memoria, tertio revoluto saeculo postquam
caelestes eis honores decreti sunt, magna cum celebritate
renovetur. Alter enim divino munere auxiliator Sponsae
Christi datus est, novum quoddam aetatis initium ordienti,
quo in medium rerum certamen atque discrimen vocabatur ;
alter in Evangelii luce operose et impigre diffundenda tot
tantisque Spiritus Sancti charismatibus ornatus exstitit, ut
eius virtutis eiusque studii videri posset heres, quibus primi
illi Apostoli praestiterunt.
Iamvero nec periculosum tempus in quo Ecclesiae adfuit Ignatius finem adhuc cepit, cum ex ea radice haec fere
omnia mala effloruerint ; et Iesu Christi Evangelio hodie, si
unquam alias, ostium apertum est magnum et evidens ,
qua praesertim parte Xaverius elaboravit. Itaque visum est
Nobis, dilecte fili, non solum tui Ordinis, sed communi etiam
causa proposita, de Legiferi Patris tui deque maximi eius
alumni laudibus has ad te dare Litteras ; siquidem valde interest, ut et illius institutis magis magisque christianum nomen floreat, et huius auspicio christiani nominis propagatio
revirescat.
1

I Gor., XVI, 9.

Acta

628

Apostolicae

Sedis

Commentarium

Officiale

Hoc est quidem commune omnibus quicumque sanctitatis laudem ex Ecclesiae auctoritate obtinent, in omni virtutum genere excellere ; sed tamen, quemadmodum stella
a stella differt in claritate, sic homines Sancti, ex eo quod
alii in alia virtute singulariter eminent, mirabili quadam inter se varietate distinguuntur. Ita si Ignatii vitam intueamur, admirationem ante omnia movet illa viri magnanimitas
maiorem Dei gloriam avidissime anquirentis ; qui, cum satis
non haberet ipse in omnibus sacri ministerii partibus versari, omniaque christianae beneficentiae officia complecti ob
salutem animarum, socios quoque sibi comparavit promptos
et alacres, expeditissimae militiae instar, ad regnum Dei
apud christianos barbarosque amplificandum. Sed qui rem
penitus perscrutetur, facile reperiet insignem in Ignatio
fuisse obedientiae spiritum, eique tamquam proprium munus
assignatum a Deo, ut ad hanc ipsam virtutem maiore studio
colendam homines adduceret.
Etenim, ut vulgo notum est quae in tempora Ignatius
inciderit, ita non est obscurum, quibus per eam; turbulentissimam tempestatemi afflicta est Ecclesia malis, eorum
omnium hoc fuisse caput, quod homines magnam partem
obedienter servire Deo abnuerent. Principes ad hanc servitutem officii recusandam ii quidem exstitere, qui fidei divinae regulam privato uniuscuiusque iudicio attribuentes,
contumaciter Ecclesiae catholicae auctoritatem repudiarunt.
Verum praeter istos nimis multi aderant qui, si non professione, at re abiecisse Christi Dei viderentur obsequium, quique gentilium more potius quam christianorum viverent,
tamquam si, humanitatis et litterarum studiis renatis, simul
veteris superstitionis aliquid revixisset. Quin etiam affirmare
licet, nisi effrenata quaedam' sentiendi vivendique licentia,
quasi pestiferum virus, societatem christianam latissime infecisset, non sane futurum fuisse ut ex Ecclesiae corpore illa
Nbvatorum haeresis erumperet. Itaque cum in plebe fide1

I Cor.,

XV,

41.

Acta Pii PP. XI

629

lium non solum, sed in sacro ipso ordine divinarum legum


verecundia fere desideraretur seduloque a Novatoribus concitata gentes non paucas, in quibus videlicet laxiora facta
essent officiorum vincula, a materno Ecclesiae complexu divellerete una erat omnium bonorum vox et supplicatio ad
divinum Ecclesiae Conditor em, ut Sponsae suae tam necessario tempore, promissorum memor, subveniret.
Subvenit enimvero, ubi maturum ei visum est, admodum mirifice Tridentini celebratione Concilii. Praeterea in
Ecclesiae solatium praeclara illa virtutum omnium specimina excitavit, Carolum Borromaeum, Caietanum! Thieinaeum, Antonium Zaceariam, Philippum Nerium, Theresiam
aliosque, qui et sanctitatis in Ecclesia catholica perennitatem sua ipsorum vita testarentur, et impietatem perversitatemque morum tam late fusam cum voce, tum scriptis,
tum exemplis coercerent. Plurimum quidem hi omnes utilissimeque elaborarunt ; verum occulta maiorum origo ipsa
erat ab imis radicibus evellenda: atque huic aggrediendae rei
in primis videtur fuisse divino consilio destinatus Ignatius.
Nam in primis ea fuit indole, quam egregie factam dixeris ut ad imperandum, ita ad parendum ; eandemque, iam
inde a puero, militari disciplina roboravit. Animum igitur
cum gereret, natura et institutione sic conformiatum, simul
ac, superno illustratus lumine, cognovit sese ad Dei gloriam,
animarum salute, promovendam evocari, mirum est quanto
cum impetu et voluntate in Regis caelorum castra concesserit. Itaque, eo consilio ut novam militiam rite auspicaretur, totam noctem, ad aram Virginis pervigilavit in armis,
paulloque post in illo Minorissano recessu, quemadmodum
sibi essent praelia Domini praelianda, ab ipsa Deipara didicit, cuius tamquam ex manibus illum accepit absolutissimum
legum codicem - sic enim appellare vere possumus - quo
quisque bonus miles Christi Iesu utatur oportet. Exercitia
Spiritualia dicimus, qualia feruntur caelitus Ignatio tradita ;
non quod cetera generis eiusdem ab aliis usitata parvi fa-

630

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

cienda sint ; sed in his quae secundum Ignatianam rationem


frequentantur, adeo sapienter disposita sunt omnia, adeo inter se arcte cohaerent, ut, modo divinae gratiae quis non
refragetur, radicitus hominem quasi renovent, pleneque reddant divinae obsequentem auctoritati. Hac igitur via cum
se ad agendum comparasset Ignatius, eadem, quos sibi adiunxerat, socios curavit excolendos, cum eos vellet Deo et
Dei Vicario, Romano Pontifici, obedientes in exemplum, et
hanc virtutem prae se ferre tamquam insignitam notam suae
Societatis. Itaque non solum sanxit, ut hoc sui solemne haberent, huiusmodi Exercitiis potissime spiritus fervorem
alere, sed etiam' hoc ipso instrumento eos in omne tempus
armavit, quo ad hominum voluntates ab Ecclesia abalienatae revocandas, easque totas sub Christi potestatem redigendas uterentur.
Testis enimvero historia est, ipsis Ecclesiae hostibus
haud inficiantibus, orbem catholicum, peropportuno per
Ignatium subsidio communitum, celeriter respirare coepisse,
cum facile non sit commemorare, quae et quanta in omni genere Societas Iesu, Ignatio auctore et duce, pro Dei gloria
gesserit. Cerneres impigros sodales contumaciam haereticorum victores retundere ; emendationi corruptorum morum,
ubique studere ; collabefactam clericorum disciplinam restituere ; ad ipsum christianae perfectionis culmen complures
perducere ; praeterea multos esse in iuventute ad pietatem
instituenda bonisque artibus erudienda, nimirum in spem
christianae vere posteritatis ; interim vero infidelibus ad
fidem traducendis egregiam dare operam^ ut imperium Iesu
Christi novis accessionibus propagarent.
Haec omnia Nos libentissime scribendo attigimus, non
solum quia documento sunt divinae erga Ecclesiam benignitatis, sed etiam quia magnam opportunitatem habere videntur ad misera tempora in quibus ad hanc Apostolicam Sedem
evecti sumus. Etenim si mala quibus humanum genus hodie
laborat, ultima ab origine repetantur, omnia profecto pro-

Acta Pii PP. XI

631

venisse dicenda sunt ex ea, quam induxere Novatores a divina Ecclesiae auctoritate defectionem, quae quidem cum
magnum incrementum saeculo xvin in illa rerum omnium
perturbatione acceperit, qua tam arroganter iura hominis
asserta sunt, ad extrema nunc consectaria deducitur. Videmus humanae rationis facultatem insolentius efferri ; quidquid hominis vires captumve excedere vel naturae ambitu
non contineri videatur, contemni ac repudiari ; ipsa Dei iura
sacrosancta, publice privatim, nihil pensi haberi ; sublato
autem omnis potestatis principio ac fonte, qui Deus est, natura consequitur ut iam nulla sit humana potestas cuius
sanctum nomen aut auctoritas habeatur. Itaque divina Ecclesiae auctoritate despecta, brevi civilis imperii fundamenta
nutare visa sunt et corruere, quandoquidem, invalescente
cupiditatum audacia et insania, leges consortionis humanae
impune omnes perverti consueverunt.
Atqui societatis humanae tam profligatis tamque perditis rebus praesens aliquod adhiberi remedium' - quod
omnes boni sentiunt oportere - minime potest, nisi vulgo
obsequium in Deum eiusque voluntati obtemperatio restituatur. Per innumerabiles enim temporum rerumque vicissitudines manet primum et maximum hominibus officium
esse summo rerum omnium Conditori et Conservatori et
arbitrio obedienter obsequi ; quo ab officio quotiescumque
discesserint, miature eis resipiscendum, si velint perturbatum funditus redintegrare ordinem et ab omnium miseriarum, unde oppressi sint, colluvie liberari. Ceterum hac una
re vitae christianae continetur summa ; quod quidem significare videtur Paulus Apostolus, ubi vitam ipsam divini
hominum Reparatoris sic paucis mirabiliter complectitur :
Hurniliavit semetipsum factus obediens usque ad mortem^
mortem autem crucis.
Sicut enim per inobedientiam unius
hominis peccatores constituti sunt multi; ita et per unius
obeditionem iusti constituentur multi.
1

Phil., II, 8.
Rom., V, 19.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Iam vero hunc hominum reditum ad obedientiam Exercitia Spiritualia mirifice adiuvant, quippe quae, praecipue
si Ignatiano instituto fiant, perfectam divinae legi obtemperationem, aeternis Fidei naturaeque principiis innixam,
certissime suadeant. Quapropter, optantes ut eorum usus
latius in dies diffundatur, Nos, exemplum! quoque complurium decessorum Nostrorum secuti, non solum Constitutione Apostolica Summorum Pontificum ea denuo Christi
fidelibus commendavimus, sed etiam S . Ignatium a Loyola
omnium Exercitiorum Spiritualium caelestem Patronum
iussimus. Quamquam enim' non desunt, ut diximus, aliae
Exercitiorum habendorum viae, certum tamen est Ignatianam in eis excellere, ac, maxime ob exploratioremt spem
quam facit solidae mansuraeque utilitatis, uberiore Sedis
Apostolicae approbatione florere. Hoc igitur sanctitatis instrumentum si christifidelium plerique diligenter adhibeant, iam confidere liceat brevi futurum, ut, intemperatae
libertatis cupidine cohibita et restituta officii cum conscientia tum observantia, tandem humana societas exoptatae pacis munere potiatur.
Quae hactenus memorata sunt, ad intestinum ac domesticum christiani nominis commodum proprie pertinent. Illa
ad exterum ipsius incrementum, quae de Francisco Xaverio
placet breviter perstringere' : quamquam) eadem c u m i eo,
quod laudavimjus, Ignatii instituto sunt coniunctissima.
Etenim Xaverium cum totum humanae gloriae levitatibus
deditum invenisset, adeo disciplina sua immutavit Ignatius,
ut eum celerrime extremo Orienti strenuum Evangelii praeconem atque adeo Apostolum dederit. Quae mirifica viri immutatio iure est Exercitiorum virtuti tribuenda. Nam si
immensos terra marique tractus haud semel is peragravit,
si primus Christi nomen in laponiam invexit, quam merito
martyrum insulam quis appellet, si immania pericula obivit
incredibilesque labores exantlavit, si innumerabilia hominum capita sacro baptismatis fonte lustravit, si praeterea
1

Acta Pii PP. XI

633

infinita omne genus portenta edidit, haec omnia Franciscus


ipse patri animae suae, ut aiebat, Ignatio, post Deum, in
suis epistolis referebat accepta, a quo ad Iesu Christi et
cognitionem et amorem in sacro Exercitiorumi secessu penitus imbutus fuisset. Atque hic enimvero extollenda, benignitas est ac sapientia Dei providentis, qui, quo tempore
Ecclesia, cum vehementer sollicitaretur domi, ingentes populorum iacturas foris faciebat, hac una re, scilicet Exercitiorum ope, duplex ei praesidium peperit maximae opportunitatis, id est simul cum domesticae disciplinae reparatore, eum qui, exteras nationes ad Christi fidem adiungendo,
Ecclesiae ipsius detrimenta resarciret. Qui quidem, primus
ex tanto intervallo, Apostolorum! exemplum renovare visus
est ; siquidem et barbarorum gentes non paucas cum ipse
sudore multo excoluisset suisque eximiis virtutibus ad pietatem excitasset, rem christianam! in eis egregie fundavit,
et regiones amplissimas, quae christiano nomini ex omni
aditu clausae essent, nostris Missionalibus patefecit. Is autem spiritus sui, ut par erat, suos in primis sodales reliquit
heredes; quos equidem novimus numquam) ad hanc diem ab
eius virtute degenerasse, sed semper eiusmodi hereditatem
studiose custodisse. Sed Francisci Xaverii memoria et recordatio ceteris quoque Evangelii praeconibus perpetuo
fuit hortamento ; adeo ut is, huius Apostolicae Sedis solemni decreto, Operis a Propagatione Fidei caelestis Patronus sit renuntiatus.
Haec autem aetas in eo etiam habet cum, Xaverii aetate
similitudinem, quod avita fides, a multis nostrorum hominum superbo quodam fastidio repulsa, ad alias nationes,
quae eam sitienter appetunt, migrare velle iam! videtur.
Etenim ex Missionalium litteris intelligere saepe solemus,
in dissitis Africae Asiaeque regionibus evangelicam, segetem prope iam albescere ad messem, qua quidem Ecclesiae
per Europam' damna reparentur. Accedit, ut multo alacriores quam antea fideles se praebeant ad Evangelii propaga-

634

Acta Apostolicae Sedis - Cojnmentarium Officiale

tionemi pr omo vendami. Nos igitur huiusmodi S t u d i u m , divinae certe gratiae instinctu excitatum, valde cupimus usquequaque, Xaverii et exemplo et patrocinio adhibito, inflammari, ut exoratus Dominus messis mittat operarios in mes-

sem suam; eosque optimus quisque christianorum suis et


precibus adiuvet nec opibus destitut,
Quare vos, dilecti filii, quotquot estis e Societate Iesu,
universos hortamur ut solemnem memoriam Parentis Legiferi natuque maximi Fratris vestri recolentes, eorum exemplo, institutum, vestrum:, ab hac Apostolica Sede egregiis
subinde laudibus affectum, novis in Ecclesiam promeritis
continenter augere pergatis. Ac duplicem fructum praesertim ex ista solemnitate percipiatis volumus. Primum ut
Exercitia Spiritualia in vestram et in aliorum utilitatem
quotidie magis studeatis convertere. Scimus in hoc genere
vos instituisse, et felicissime quidem, pro opificibus praecipua quadam sedulitate laborare; optabile est ut in ceteris
omnibus societatis humanae ordinibus pari cum felicitate
laboretis Alterum est de Missionibus catholicis provehendis. Quamquam enim Nos non fugit vestra in hoc diligentia
et industria prorsus singularis - namque ad duo millia novimus numerari ex vobis, qui quadraginta fere in Missiones
distributi, apud infideles versentur - tamen rogamus enixe
Deum ut praeclarum istud in vobis acuat magis magisque
studium ac foveat.
Quae omnia ut ad maiorem Dei gloriam, ad Ecclesiae
sanctae emolumentum, ad animarum salutem vertant, auspicem divinorum munerum, itemque paternae benevolentiae Nostrae testem, apostolicam benedictionem tibi, dilecte fili, atque omnibus, te Praeposito, Societatis Iesu sodalibus amantissime impertimus.
Datum Romae apud Sanctum Petrum, die III mensis
decembris, in festo S. Francisci Xaverii, anno MCMXXII, Pontificatus Nostri primo.
. P I U S P P . XI

635

Acta Pii PP. XI

LITTERAE APOSTOLICAE
ERIGITUR

APOSTOLICA DELEGATIO IN

SINIS

PIUS PP. XI
Ad futuram rei memoriam. Late iam per SinenSem regionem
christiano nomine propagato, plurimis inibi vicariatibus ac praefecturis
apostolicis rite constitutis, Nos gentibus illis dilectionem Nostram et
q u a u r g e m u r in eas caritatem clarius exhibere cupientes, sacrorum
q u o q u e Antistitum, qui illis in partibus pastorale m u n u s exercent, votis
ultro a n n u e n t e s , n o v a m in Sinis Apostolicam Delegationem ad christian a e religionis t u t a m e n et decus s t a t u i m u s constituendam. H a n c autem
in sententiam v e n i m u s hoc ducti consilio, nimirum ut u b e r i u s p a t e r n a e
sollicitudinis iidem populi beneficia persentiant atque Praesules arctioribus inter se vinculis coniuncti Missiones suas gubernent, atque etiam
in amplissima Sinensi regione, sicut iam passim in aliis locis, ex Delegationis Apostolicae institutione nova et quidem potiora christiana res
suscipiat incrementa. Quae cum ita sint, conlatis consiliis cum W . F F .
NN. S. R. E. Cardinalibus negotiis P r o p a g a n d a e Fidei praepositis, omnib u s q u e rei momentis a t t e n t o et sedulo studio perpensis, "motu proprio
a t q u e ex certa scientia et m a t u r a deliberatione Nostris, deque Apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium tenore, Apostolicam
Delegationem in Sinis constituimus a t q u e erigimus. Volumus autem ut
haec Delegatio Apostolica curas suas extendat ad quinque ecclesiasticas
regiones Sinenses cum suis insulis, excepta d u m t a x a t praefectura apostolica insulae F o r m o s a e .
Haec statuimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas a t q u e
efficaces semper exstare ac p e r m a n e r e , suosque plenos a t q u e integros
effectus sortiri et obtinere, illisque ad quos pertinent sive pertinere poter u n t n u n c et in posterum amplissime suffragari; sicque rite iudicandum
esse ac definiendum, irritumque ex n u n c a t q u e inane fieri si quidquam
secus s u p e r his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter vel ignoranter
attentari contigerit. Non obstantibus constitutionibus et ordinationibus
Apostolicis ceterisque contrariis q u i b u s c u m q u e .
D a t u m R o m a e apud Sanctum P e t r u m , sub anulo Piscatoris, die
ix augusti a n n o MCMXXII, Pontificatus Nostri primo.
P. CARD. GASPARRI, a Secretis Status.

Acta

636

Apostolicae

Sedis

Commentarium

Officiale

EPISTOLAE
I
AD B. P. D. ANDREAM CARON, ARCHIEPISCOPUM TIT. CHALCEDONENSEM, QUINQUAGESIMUM SACERDOTII SUI NATALEM CELEBRATURUM.

Venerabilis frater, salutem et apostolicam benedictionem. Cum


a n n o s tu proxime L completurus sis ex quo p r i m u m Deo lita visti, cum
t u a in Nos pietas tum Nostra erga te voluntas o m n i n o postulant ut de
hoc fausto eventu vehementer tibi g r a t u l e m u r . P e r p e t u u m enim cursum
tui m u n e r i s respicientibus, placet sane Nobis t u u m h o n e s t a r e studium
a n i m a r u m , tum professionem fidei in populo excitando, t u m caritatem
exercendo, t u m denique in praedicatione divini verbi d e s u d a n d o . F r u a r e
igitur tam laeto eventu, in exspectatione quidem caelestis illius praemii
quo iustus r e m u n e r a t o r Deus te donabit. Nos vero significationibus
amoris t u o r u m quasi p r a e e u n t e s id valde a Deo tibi precamur, ut in
a n n o s plurimos, m e r i t o r u m similiter plenos, te sospitare benigne velit.
Ac caelestium conciliatrix m u n e r u m simulque benevolentiae Nostrae
testis apostolica sit benedictio q u a m tibi, venerabilis frater, tuisque
o m n i b u s effuso animo i m p e r t i m u s .
Datum Romae a p u d Sanctum P e t r u m , die xxv iulii MCMXXII, Pontificatus Nostri a n n o p r i m o .

PIUS

PP. XI

II
AD BMOS PATRES ADOLFUM CARD. BERTRAM, EPISCOPUM VRATISL A VIENS EM,
MICHAELEM

CARD. DE FAULHABER, ARCHIEPISCOPUM

FRISINGENSEM,

CAROLUM

IOSEPHUM

MONACENSEM ET

CARD. SCHULTE, ARCHIEPISCOPUM

COLONIENSEM, ET AD RR. PP. DD. GERMANIAE ARCHIEPISCOPOS ATQUE


EPISCOPOS.' OBSEQUIOSIS LITTERIS RESPONDET EX ANNUO CONVENTU AD
S. BONIFACII DATIS.

Dilecti filii Nostri, venerabiles fratres, salutem et apostolicam bened i c t i o n e m . Quae, a n n u u m Fuldae episcopalem coetum ineuntes, reverentiae ac pietatis officia Iesu Christi Vicario per c o m m u n e s litteras

Acta Pii PP. XI

637

praestitistis, ea nobis sane p e r g r a t a acciderunt; n e q u e minus Nos iucunde


affecit q u o d referebatis, in hac tam praeclara amoris significatione o m n e s
vobiscum cohaerere Germaniae catholicos viros, quos p r o b a t a fidei
integritas ac praeteritorum memoria beneficiorum efficiunt cum Apostolica Sede coniunctissimos. Qui vero sit a n i m u s in vos Noster, coniicere
iure optimo ex iis potestis q u a e ad dilectos filios scripsimus, Monachii,
rei catholicae causa, congregatos: P r a e s u l e s enim et christifideles Germaniae cogitatione et benevolentia adeo complectimur, ut a e r u m n a s ,
quibus conflictamini, et omnino h a b e a m u s perspectas et, pro p a t e r n a
in vos miseratione, vobiscum u n a doleamus. Id quidem postulat, qua
v e h e m e n t e r incendimur, apostolicae caritatis flamma, quae iubet ipsa
ut illud P a u l i Nostrum faciamus: Quis infirmatur et ego non infirmor,
quis scandalizatur et ego non uror? Pro explorato igitur habetote, operatu vobis Nostram, q u e m a d m o d u m antehac n a v a v i m u s , ita n u m q u a m
esse in posterum defuturam, ut, q u a n t u m licebit, r e m e d i u m ac levam e n t u m a n g o r i b u s vestris afferamus. Qua in t a n t a r e r u m asperitate
fore u t i q u e confidimus, ut fideles, q u i b u s sapienter praeestis, vestris
n o n m o d o tranquillitatis pacisque studiis faveant a t q u e obsecundent,
sed etiam sic se miserenti Deo totos devoveant calamitatesque offerant,
quibus p r e m u n t u r , c o m m u n i a ut optata t a n d e m aliquando impetrent.
Interea genti vestrae o m n e genus solacia a benignissimo Deo precati,
h o r u m auspicem p a t e r n a e q u e benevolentiae Nostrae testem, vobis, dilecti filii Nostri, venerabiles fratres, u n i v e r s o q u e clero et populo vobis
concredito, apostolicam benedictionem p e r a m a n t e r in Domino impertimus.
Datum R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , die x v m mensis septembris
a n n o MCMXXII, Pontificatus Nostri primo.
PIUS PP. XI

III
AD R. P. PHILIPPUM RINALDI, PIAE SOCIETATIS SALESIANAE RECTOREM MAIOREM,

EUMDEMQUE PRAESIDEM PRIMI CONVENTUS NATIONIS ITALICAE AD

SSMI CORDIS IES,U CULTUM PROVEHENDUM.

Diletto figlio, salute ed apostolica benedizione. La devozione profonda che n u t r i m m o fino dai primi anni della Nostra vita al Cuore Sacratissimo di Ges, centro di a m o r e eterno ed infinito, e sorgente viva di

638

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ogni consolazione per la misera discendenza di Adamo, n o n poteva


lasciarci indifferenti all'annunzio che la Pia Societ Salesiana del Venerabile Don Giovanni Bosco, nella propizia circostanza della solenne
inaugurazione del nuovo tempio salesiano dedicato al Sacro Cuore, in
Casale Monferrato, ha indetto il primo Congresso nazionale in onore
del Cuore Sacratissimo di Ges, nella medesima citt. A tale annunzio
pertanto ha esultato di s a n t a letizia l'animo Nostro, e ben volentieri
abbiamo preso visione del p r o g r a m m a del Congresso, riconoscendo l'opportunit e l'importanza dei temi che s a r a n n o svolti d u r a n t e il medesimo. D'altra parte il ben noto zelo dei figli di Don Bosco, promotori
del convegno, e le alte personalit che ne costituiscono la presidenza
onoraria ed effettiva, Ci permettono di p r e g u s t a r n e fin d ' o r a la gioia
di un esito felicissimo, dal quale molto Ci a t t e n d i a m o per il bene delle
anime ed a vantaggio dell'umana societ. F r a i primi risultati di q u e s t a
solenne celebrazione sia il ritorno d e l l ' u m a n i t t r a v i a t a al Cuore dolcissimo di Ges, esempio di mitezza, di m a n s u e t u d i n e e di a m o r e . E
questo il principale voto dell'animo Nostro, giacch siamo profondamente convinti che ispirandosi gli uomini a questo divino e s e m p l a r e ,
cesseranno ben presto le cause delle presenti ostilit che tingono le
citt di sangue fraterno, e si inizier la t a n t o sospirata ra di tranquillit e di pace universale. Voglia il buon Ges esaudire la preghiera che
a tal fine gli rivolgiamo incessantemente, e conceda nella s u a grande
misericordia che i lavori del prossimo Congresso valgano ad o r i e n t a r e
tutti gli animi verso il suo Cuore Sacratissimo, il quale va ripetendo
ognora con amore infinito: Venite ad me omnes, qui laboratis et onerati estis, et ego reficiam vos. I n t a n t o in auspicio dei celesti lumi ed
in contrassegno di paterno affetto impartiamo con effusione di a n i m o
l'apostolica benedizione a te, diletto figlio, come a tutti i tuoi zelanti
collaboratori, ed in primo luogo al diletto figlio Nostro il signor Cardinale Richelmy, Arcivescovo di Torino, ed ai venerabile Nostro fratello
Albino Pella,, Vescovo di Casale, Presidenti o n o r a r i , nonch agli altri
Vescovi che p r e n d e r a n n o p a r t e a questa dimostrazione di fede e di
amore, ai membri del Comitato organizzatore, ai singoli Congressisti
ed a tutti coloro che h a n n o contribuito o contribuiranno in qualsivoglia
maniera al buon esito del Congresso, a glorificazione del Cuore dolcissimo di Ges ed a vantaggio delle a n i m e redente dal suo preziosissimo
Sangue.
Dal Vaticano, li 10 ottobre 1922.
PIUS PP. XI

639

Acta Pii PP. XI

IV
AD

R.

P.

ELIAM

MAGENNIS,

OBSERVANTIAE.*
SEBASTIANI

DE

PRIOREM

COETU TERTII

FLUMINIS

IANUARII

GENERALEM
ORDINIS

CARMELITARUM

CARMELITARUM

IN

ANTIQUAE

URBE

SANCTI

HABENDO.

Dilecte fili, salutem et apostolicam benedictionem. P a s t o r u m


Princeps Iesus Christus, cuius n u t u a t q u e auctoritate catholicae Ecclesiae gubernacula suscepimus, iam q u a e Nobis, in t a m aspero rerum
h u m a n a r u m cursu, curae ac sollicitudines ex apostolico m u n e r e incumbunt, eas, q u a est praecipua in Vicarium s u u m benignitate, h a u d mediocribus laxat identidem t e m p e r a t q u e solaciis. Quo in n u m e r o illud
merito p u t a m u s , quod nuper, dilecte fili, ex litteris h a u s i m u s tuis,
quibus nuntiabas, die q u a r t o mensis decembris, hoc a n n o , in u r b e m
Sancti Sebastiani Fluminis Ianuarii, Brasiliae principem, Tertiarios Carmelitas, p a t r o n o venerabili fratre Archiepiscopo tit. Pharsalensi, conv e n t u r o s esse, ad c o m m e m o r a n d u m cum centesimum a n n u m ex quo
populus Brasiliensis se in libertatem vindicavit, t u m plenum s e x t u m
saeculum p o s t q u a m privilegium, quod S a b b a t i n u m vocant, evulgari
coepit. Atque satis profecto erat causae, cur eiusmodi nuntio vehementer delectaremur. Cum enim actuosa Carmelitarum opera, qui inde a
saeculo xvi r e m catholicam in Brasilia p r o v e h u n t , Tertius Ordo vester,
dilecte fili, per immensas illas regiones sit late p r o p a g a t i s , atque ita
propagetur adhuc, ut bene multi, iique sane optimi, Episcopi ac sacerdotes e gremio sint; c u m q u e idem tam incensa flagret caritate, ut nosocomia aegrotis curandis ludosque pueris recte educendis magno n u m e r o
excitaverit sumptibusque t u e a t u r s u i s ; Nobis videmur iure coniicere
posse ac confidere, futurum, ut ex hac p r i m a sodalium congressione,
aucto a n i m o r u m ardore, intra Ecclesiae adeoque rei publicae Brasiliensis venas nova vigoris ac veluti sanguinis copia auspicato efiluat. Ver u m t a m e n placet, si quidem sodales e Tertio Ordine vestro n o t a t i o n i b u s
stimulisque indigent Nostris, nonnulla breviter significare, in q u i b u s
cupimus o p t a m u s q u e ut eorum studium ac sollertia versetur atque exerceatur. Atque illud in primis v o l u m u s efficiant, ut ne sua in proximos
caritas u n q u a m defervescat, immo etiam ut acrius aestuet et ad maiora
n i t a t u r ; p e r p e n d a n t vero oportet se id nullo pacto assecuturos, nisi
interiore Dei caritate eandem informarint atque aluerint. Sodales igitur
accurate Tertii Ordinis leges religioseque servent, ad e a r u m n o r m a m

640

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

vitae suae i n s t i t u t u m exigentes ; id enim si fecerint, ardentiorem in dies


divini amoris ignem concipient, et, Christi spiritu imbuti ceterisque
s a n c t i m o n i a e exemplo praeeuntes, talia in cives suos congerent beneficia, u n d e pateat, quid homo possit, cuius a n i m u s gratia Dei regatur
et ad o m n e opus b o n u m excitetur. Opera a u t e m sibi fovenda proponant, praeter alia, duo, q u o r u m u t r u m q u e perfectam redolet a n i m a r u m
caritatem. E x p l o r a t u m enim h a b e m u s , religiosos viros, quibus, dilecte
fili, digne praees, Brasiliani passim, q u a n t u m in se est, peragrare, ut
fideles, divini verbi p r a e d i c a t i o n e , ad a e t e r n a e salutis cogitationem
c u r a m q u e revocent; n e q u e ignoramus, uti fere ubique gentium, sic, vel
maxime, per eas regiones evanglicos operarios desiderari. I t a q u e priores T e r t i a r i o r u m partes s u n t o , ut, pro sua in Virginem a Carmelo veneratione, pro caritate patria, missionibus primi Carmelitarum Ordinis
subvenire ac prodesse omni ope studeant, itemque, postquam precibus
a p u d Dominum messis institerint ut mittat operarios in-messem suam,
adulescentes, quos noverint ad sacerdotium vel ad religiosam vitam
vocari, curis o m n e g e n u s et conrogata u n d i q u e stipe ad s a n c t u m propositum p e r a g e n d u m adiuvent. Quo in genere nihil debet Tertiariis
antiquius esse, q u a m incrementis consulere Ordinis vestri, qui, tot viror u m sanctitate inlustris, eo spectat, ut u b i q u e t e r r a r u m celsissimam
caelestis Matris dignitatem ac singularia merita praedicet a t q u e efferat,
cuius munificam erga filios suos benignitatem saecularibus Sabbatini
privilegii sollemnibus recolitis. Conveniant igitur fausto omine Tertiarii
Carmelitae in coetum m e n s e decembri h a b e n d u m , conlatisque consiliis,
in iis sententiis consistant, q u i b u s ad effectum deductis, fidelium in Deip a r a m a Carmelo pietas revirescat et Sodalitas ipsa per totam Brasiliae
rempublicam, cum m a x i m o a n i m a r u m emolumento, mirifice augeatur.
Caelestium interea donorum auspicem p a t e r n a e q u e benevolentiae Nostrae testem, tibi, dilecte fili, universo, q u e m m o d e r a r i s , Ordini et Tertiariis qui in Fluminensem urbem s u n t proxime c o n g r e s s u i , apostolicam benedictionem p e r a m a n t e r impertimus.
D a t u m R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , die xxvin octobris
Pontificatus Nostri anno primo.

PIUS

PP. XI

MCMXXII",

Acta PU PP. XI

Y
AD R. P. D. IOSEPHUM

SGHREMBS, EPISCOPUM CLEVELANDENSEM: SEPTUAGE-

SIMO QUINTO EXEUNTE ANNO EX QUO DIOECESIS EADEM CONDITA EST.

Venerabilis frater, salutem et apostolicam benedictionem. Laet u m s a n e n u n c i u m abs t e d u d u m accepimus, proxime scilicet a n n u m
expletum iri q u i n t u m et septuagesimum ex q u o dioecesis Clevelandensis auspicato condita est. Profecto demirari licet q u a m brevi istic res
catholica creverit in i m m e n s u m , idque praecipue, post Deum, ob praec l a r a m E p i s c o p o r u m clerique diligentiam. Itaque, m a g n a s Deo grates
vobiscum agentes, quod o p p o r t u n a s u a ope, hoc toto tempore, sacris
pastoribus adfuit, equidem g r a t u l a m u r vobis v e h e m e n t e r de hac eventi
faustitate cum quo t a n t a coniungitur s a n c t a r u m r e r u m memoria, ac
felix Ecclesiae matris incrementum. Nosmetipsi publicis istis laetitiae
significationibus q u o d a m modo praeesse volumus, h a s litteras dilectis
Clevelandiae filiis mittendo, peculiarem Nostram erga eos benevolent i a m testificantes. Ac D e u m valde p r e c a m u r ut cotidie magis ista ecclesia recte factorum l a u d e floreat; quod certe continget si Clevelandenses
eo pietatis studio ac professione virtutis nitere pergant, q u i b u s ipsorum
maiores in exemplum praefulserunt. Quo a u t e m celebratio rei augustior
fiat simulque cedat in fructum a n i m a r u m , libenter tibi d a m u s ut, cum
volueris, sollemni sacro perfunctus, n o m i n e Nostro a d s t a n t i b u s benedicas,
Plenariam eisdem I n d u l g e n t i a m p r o p o n e n s , usitatis videlicet conditionib u s l u c r a n d a m . Ac caelestium d o n o r u m praenuntians tibi, venerabilis
frater, cunctoque clero ac populo vigilantiae t u a e credito, apostolicam
benedictionem p e r a m a n t e r in Domino impertimus.
D a t u m R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , die xxx octobris
Pontificatus Nostri a n n o p r i m o .

MCMXXII,

PIUS P P . XI

ACTA, vol. XIV, n. 17. 15-12-922.

45

642

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ACTA SS. CONGREGATIONUM


SACKA CONGREGATIO CONSISTORIALIS
I
LUBLINENSIS-PODLAGHIENSIS
DE MUTATIONE FINIUM DIOECESIUM

DECRETUM
Fideles pagi Krasne, pertinentes ad paroeciam Ostrw et ad dioecesim Podlachiensem, cum longe distent propria ecclesia paroeciali,
per Ordinarium Lublinensem, consentiente R m o Episcopo Podlachiensi,
efflagitarunt ab Apostolica Sede, ut aggregarentur ad ecclesiam parochialem q u a m p r i m u m erigendam in loco Rogamo, dioecesis Lublinensis, a q u a h a u d procul a b s u n t .
P o r r o S s m u s Dominus Noster Pius P p . XI, preces benigne excipiens, statuit, vi praesentis decreti consistorialis, ut p a g u s Krasne a
paroecia Ostrw et a dioecesi Podlachiensi separetur, a t q u e erigendae
ecclesiae paroeciali loci Rogmo, in dioecesi Lublinensi, perpetuo uniatur, et dioecesani fines h a c pariter ratione i m m u t e n t u r .
Ad haec a u t e m exsecutioni m a n d a n d a , Sanctitas Sua deputavit
R. P. D. Marianum Leonem F u l m a n , E p i s c o p u m Lublinensem, eidem
t r i b u e n s facultates ad id necessarias et o p p o r t u n a s , etiam subdelegandi
ad effectum de quo agitur quemlibet v i r u m in ecclesiastica dignitate
constitutum : facto onere i n t r a sex menses mittendi ad h a n c S. Congregationem a u t h e n t i c u m exemplar peractae exsecutionis. Contrariis quibusvis n o n obstantibus.
D a t u m Romae, ex aedibus Sacrae Congregationis Consistorialis,
die 30 octobris 1922.

C.

CARD. D E LAI,

E p . Sabinen., Secretarius.

L. ffi S.
Aloisius Sincero, Adsessor.

8. Congregatio Consistorialis

II
P R O V I S I O ECCLESIARUM

S s m u s D n u s Noster P i u s divina Providentia P P . XI, decretis Sacrae


Congregationis Consistorialis, h a s q u a e s e q u u n t u r Ecclesias de proprio
singulas P a s t o r e providit, n i m i r u m :
27 octobris 1922. Metropolitanae Ecclesiae Sancti Ludovici de
Maragnano praefecit R. P. D. Octavianum Pereira de A l b u q u e r q u e ,
h a c t e n u s Episcopum P i a h u n e n s e m .
Cathedrali Ecclesiae Goyasensi, R. D. E m m a n u e l e m Gomez de
Oliveira, e P i a Societate Salesiana ven. I o a n n i s Bosco.
Cathedrali Ecclesiae Natalensi, R. D. I o s e p h u m Pereira Alves,
P r o t o n o t a r i u m Apostolicum, primam dignitatem obtinentem in metropolitana ecclesia Olindensi-Recifensi.
Cathedrali Ecclesiae Sanctae Mariae, R. D. E u s e b i u m Attico, pres b y t e r u m ex archidioecesi Sancti Salvatoris in Brasilia.
11 novembris. Titulari episcopali Ecclesiae Adrahensi, R. D. Iosep h u m Stoffels, q u e m deputavit Auxiliarem Emi P. D. Iosephi Caroli
Card. Schulte, Archiepiscopi Coloniensis.
l novembris, Titulari episcopali Ecclesiae Elusanae, R. D. Iosep h u m Schinzel, quem deputavit Auxiliarem R. P. D. Antonii Cyrilli
Stojan, Archiepiscopi Olomucensis.
25 novembris. Cathedrali Ecclesiae Marianopolitanae et Marquettensi, R. P. Di P a u l u m Iosephum Henricum N u s s b a u m , h a c t e n u s Epis c o p u m tit. Gerasensem.
1 decembris. Titulari episcopali Ecclesiae Palaeopolitanae, R. D.
E r n e s t u m Coppo, Vicarium Apostolicum de Kimberley in Australia.
decembris. Titulari archiepiscopali Ecclesiae Euchaitensi, R. D.
l o r d a r i u m Gijlswijk, Delegatum Apostolicum in Africa Meridionali.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

SACRA CONGREGATIO DE RELIGIOSIS


DECRETUM
CIRCA CONGREGATIONES RELIGIOSAS AUT PIAS SOCIETATES IURIS DIOECESANI

Quod iam per Constitutionem Conditae a Christo S u m m u s Pontifex


Leo XIII fel. rec. statuerat, hoc clarius in Codice iuris canonici sancitum
est: Congregationes n e m p e religiosas alias iuris pontificii, alias dioecesani iuris esse, ita ut u t r a q u e Congregationum classis religiosae societatis n a t u r a m vere habeat, cum i u r i b u s q u a e ei competunt ; inter q u a e
illud fundamentale est quod quaelibet Congregatio religiosa, legitime
constituta, personalitatem moralem ad n o r m a m iuris i n d u a t eaque potiatur. Ne a u t e m in re t a m gravis momenti ullum dubium oriri possit et
de legitimitate eiusdem personalitatis iugiter constare queat, sapienter
per can. 100, 1 praescribitur ut p e r s o n a e morales (exceptis Catholica
Ecclesia et Apostolica Sede) nonnisi per formale d e c r e t u m a competente ecclesiastico Superiore erigi valeant.
Aliquando tamen, praecipue ante Constitutionem Conditae a Christo
et Motu proprio Dei Providentis diei 16 iulii 1906 s. m. Pii P p . X, factum
est ut nonnullae Congregationes religiosae exsurgerent q u a e ab O r d i n a riis vel toleratae vel etiam implicite a p p r o b a t a e n u n c censeantur, q u i n
t a m e n constet eas per formale decretum fuisse erectas.
Quod cum pluribus incommodis a d i t u m p r a e b e r e possit, et praestet
ut quicumque ambigendi locus circa Congregationum religiosarum legitimitatem auferatur, Sacra Congregatio Negotiis Religiosorum Sodalium
praeposita, o m n i b u s m a t u r e perpensis, e a q u a e s e q u u n t u r statuit:
I. Quilibet Episcopus, a u t P r a e l a t u s quasi-episcopalem iurisdiction e m in territorio separato exercens, q u a m p r i m u m inquirat de o m n i b u s
et singulis Congregationibus religiosis, a u t Piis societatibus ad m o d u m
religiosorum viventibus, u t r i u s q u e sexus, etiamsi unica domo constent,
in s u a dioecesi aut territorio existentibus, q u a e ab Apostolica Sede
saltem per decretum laudis a p p r o b a t a e non fuerint:
1) An per formale decretum episcopale, cuius tenor cognoscatur,
fuerint erectae.
2) An statuta seu constitutiones ab eadem auctoritate a p p r o b a t a s
habeant.

S. Congregatio de Religiosis

645

I i . Si q u a s invenerit Congregationes vel Pias societates q u a e decret u m erectionis minime vel dubie obtinuerint, sed a e q u i p o l l e n t e s per
repetitos actus p l u r i u m a n n o r u m decursu ante Codicis promulgationem,
ab Ordinario t a m q u a m a p p r o b a t a e habitae fuerint, ex. gr. p e r professionis receptionem, s a c r a m visitationem, episcopales ordinationes a u t
similia, Episcopus, nisi aliud adiuncta consulere videantur, i u x t a inferius
dicenda s u b n. III, eas recognoscat per s u u m formale decretum, in q u o ,
breviter iis quae h a c t e n u s praecesserunt expositis, Congregationem religiosam vel P i a m societatem iuris dioecesani e r e c t a m declaret; d u m m o d o
pro Institutis, q u a e post s u p r a m e m o r a t u m Motu proprio Dei Providentis'
a n n i 1906 initium h a b u e r u n t , Apostolicae Sedis venia obtenta fuerit;
Statuit autem haec Sacra Congregatio ut praedictum recognitionis decret u m vim h a b e a t s a n a n d i defectum canonicae erectionis q u o a d praeterit u m , q u a t e n u s opus fuerit.
III. Si Institutum in plures dioeceses fuerit diffusum, O r d i n a r i u s
loci, de quo in n. I, est ille in cuius dioecesi exstat d o m u s princeps,
qui t a m e n decretum recognitionis ne edat nisi collatis consiliis cum
ceteris P r a e s u l i b u s ipsisque saltem n o n contradicentibus.
IV. Si ob s t a t u m Instituti vel ob p a r v u m a l u m n o r u m n u m e r u m ,
a u t ob defectum a r g u m e n t o r u m de q u i b u s in n. II, vel aliis de causis,
Ordinarius minime o p p o r t u n u m iudicaverit aliquam Congregationem
a u t P i a m societatem, de q u a in praecedentibus, per formale decretum
recognoscere, vel aliquis ex Ordinariis, de quibus in n. III, positive obstet,
r e m ad h a n c S a c r a m Congregationem deferat.
V. De universis et singulis Congregationibus a u t Piis societatibus
iuris dioecesani iam legitime erectis, a u t ut s u p r a n u n c recognitis, quar u m d o m u s praecipua vel unica d o m u s in dioecesi in praesenti exsistat, Ordinarius ad h a n c Sacram Congregationem elenchum mittat, in
q u o distincte e x p r i m a t u r :
a) Titulus, b) scopus, c) fundatoris n o m e n et fundationis leges,
d) erectionis a u t recognitionis decretum, e) in q u a s dioeceses facta fuerit
diffusio, f) a l u m n o r u m et domorum n u m e r u s .
VI. Si quis loci Ordinarius in suae iurisdictionis territorio
Congregationis religiosae iuris dioecesani d o m u m principem a u t
i n d e p e n d e n t e m in praesenti exsistere comperiat, certiorem de
faciat h a n c Sacram Congregationem per expressam in scriptis
tionem.

nullam
domum
hac re
declara-

VII. In p o s t e r u m vero, q u a t e n u s Ordinarius, debita venia Apostolicae Sedis obtenta, aliquam novam Congregationem a u t P i a m societat e m religiosam erigere voluerit, satagat ut erectio fiat per formale decre-

646

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

t u m in scriptis datum, cuius exemplar tam in tabulario Instituti q u a m


in Archivo dioecesano s e r v a n d u m erit. De peracta a u t e m h u i u s m o d i
erectione h a n c Sacram Congregationem edoceat, ac decreti exemplar
transmittat, in quo praecipue curet ut tam titulus q u a m scopus Instituti
peculiaris explicite et exacte praefiniatur, habitis p r a e oculis iis q u a e
de h a c re in Normis, a Sacra Congregatione a p p r o b a t i s sub die 6 martii 1921, cap. II et IV {Act. Ap. Sedis, vol. X I I I p. 312), h a b e n t u r .
F a c t a a u t e m de o m n i b u s relatione SSmo Dno Nostro Pio divina
Providentia P P . XI, in audientia h a b i t a ab infrascripto P. Abb. Secretario Sacrae Congregationis, die 25 novembris 1922, Sanctitas S u a decret u m approbavit a t q u e ab o m n i b u s ad q u o s spectat servari mandavit.
Contrariis q u i b u s c u m q u e minime o b s t a n t i b u s .
Datum R o m a e , ex Secretaria Sacrae Congregationis Negotiis Religiosorum Sodalium praepositae, die 30 novembris 1922.

C.

L.

CARD. LAURENTI,

Praefectus.

S.
Maurus M. Serafini, Ab. O. S. B., Secretarius.

S. CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE


I
IMMUTATUR DENOMINATIO NONNULLARUM OCEANIAE MISSIONUM

DECRETUM
P o s t exstinctum recens bellum n o n n u l l a e Oceaniae Missiones s u b
n o v u m d o m i n i u m transiere a t q u e vetera n o m i n a q u i b u s a n t e a vulgo
d e s i g n a b a n t u r in alia mutavere. U n d e necesse fuit ut etiam ecclesiasticae appellationes ita i m m u t a r e n t u r ut novo r e r u m ordini o p p o r t u n e
consentirent. Cui rei prospicientes Emi P a t r e s h u i u s Sacrae Congregationis de P r o p a g a n d a Fide, cum iam praefecturam apostolicam T e r r a e
Gulielmi Orientalis in vicariatum erectam n o m i n e vicariatus apostolici

647

S. Congregatio de Propaganda Fide

Novae Guineae Orientalis donavissent, n u p e r


n e r e ut :

in

eam sententiam

ve-

a) Vicariatus apostolicus Novae Guineae d e n o m i n a n t u r vicariatus


apostolicus
Papuasiae;
b) Vicariatum apostolicum Novae P o m e r a n i a e appellandum dcern r e n t vicariatum apostolicum Rabaulensem;
c) Praefectura apostolica T e r r a e Gulielmi occidentalis n o m e n h a b e ret praefecturae apostolicae Novae Guineae centralis.
H a e c a u t e m proposita c u m ab infrascripto Sacrae Congregationis
Secretario Ssmo Domino Nostro Pio Div. Prov. P p . XI relata fuissent,
in audientia diei x i n h. m., eadem Sanctitas S u a r a t a h a b u i t et confirmavit, h o c decretum de re edi i u b e n s .
D a t u m ex aedibus Sacrae Congregationis de P r o p a g a n d a Fide, die
XIV novembris MCMXII.

G. M. CARD. VAN ROSSUM, Praefectus.

f P. Fumasoni-Biondi, Arch. Diocltan., Secretarius.

II
DE PONTIFICIO OPERE A FIDEI PROPAGATIONE

MONITA
De m a n d a t o Consilii Superioris Generalis Pontificii Operis a Propagatione Fidei, haec publici iuris fiunt, ut prae oculis h a b e a n t u r ab
iis q u o r u m interest,
1. Cum t a n d e m hisce diebus coeperit R o m a e m u n e r a s u a explere
Consilium Superius Generale Pontificii Operis a Propagatione Fidei, de
q u o in Pii P p . XI Motu P r o p r i o Romanorum Pontificum, dato s u b die 3
mensis maii, a. c, et sedem s u a m , licet provisoriam, h a b e a t a p u d S. C.
de P r o p a g a n d a Fide, h u c m i t t e n d u m est quidquid pertinet ad O p u s
ipsum, sive notitiae de constitutione Consiliorum Nationalium, sive
e o r u m S t a t u t a , sive suo t e m p o r e r a t i o n u m libri, sive quaestiones ad
Operis organizationem et diffusionem attinentes, sive modo et t e m p o r e
s t a t u t o pecunia collecta ut pro Missionibus erogetur. Huic Consilio
similiter spectant epistolae, relationes et petitiones eorum, qui, in locis

648

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Missionum o p e r a m n a v a n t e s , a n n u a m subventionem. et subsidia sibi


expostulant.
Quae c u m ita sint, litterae ceteraque i n s c r i b a n t u r : Al Revmo Presidente vel Al Revmo Segretario Generale delia Pontificia Opera delia
Propagazione della Fede - Palazzo di P r o p a g a n d a , Piazza di Spagna,
n. 48, R o m a (6).
2. Notitiae de pecuniis et donis collectis m i t t e n d a e e r u n t m e n s e
ianuario exeunte, idque fiet per P r a e s i d e m Consilii Nationalis vel eius
Delegatum ; in locis a u t e m , ubi Consilium n o n d u m est constitutum, per
Moderatores dioecesanos. Uti evidens est, integrum semper et u b i q u e
esto cuique offerenti immediate ad hoc R o m a n u m Consilium m i t t e r e
oblationes suas. P e c u n i a e vero et d o n a collecta e r u n t ad n u t u m et liber a m dispositionem ipsius Consilii Generalis, cuius officium est m e n s e
martio decernere quibus, q u a m e n s u r a et q u o m o d o sint elargienda et
distribuenda.
3. Cum a u t e m ius sit et officium Consilii Superioris Generalis ration u m libros singulorum Nationalium Consiliorum a d p r o b a r e , sub f i n e m
mensis martii ad ipsum deferendae e r u n t distinctae et clarae relationes
tum de pecuniis donisque oblatis, t u m de e o r u m administratione et de
expensis factis sive pro iis colligendis, sive pro Operis evulgatione, sive
p r o a n n a l i b u s , foliis, imaginibus ceterisque typis impressis.
Satius erit h a s relationes mittere in duplici exemplari, ita ut alter u m R o m a e in Operis archivo asservari possit, alterum r e d d a t u r c u m
notis et signatura.
1

4. Ad Consilium S u p e r i u s Generale item m i t t e n d a s u n t quam citius


S t a t u t a particularia pro Consiliis Nationalibus redacta, in q u i b u s quidem
fideliter retinenda s u n t q u a e p e r t i n e n t ad formam substantialem Operis.
H a e c enim ab ipso Consilio s u n t a d p r o b a n d a .
2

5. I u x t a S t a t u t a Generalia (ib. X) Consilii c o n v e n t u s pro distrib u e n d a pecunia R o m a e h a b e b u n t u r mense martio. Mature ergo Consilio
e x h i b e n d a e s u n t petitiones cum iis relationibus, q u a e ad r e m faciunt.
Hic diligenter a d v e r t e n d u m quod h o c a n n o elementa pro definiendis
subventionibus d e s u m e n t u r ex responsis ad quaestiones propositas a
S. C. de P r o p a g a n d a Fide per epistolam d a t a m die P a s c h a t i s vertentis
a n n i . Curent igitur Revmi Episcopi, Vicarii Praefectique Apostolici ac
Missionum Superiores, ut tempestive, id est a n t e finem vertentis a n n i vel
saltem p r o x i m o ineunte, relationes ipsas t r a n s m i t t a n t . Consilium enim
1

Cf. Statuta Generalia,*IX, 4, itemque Statuta pro Cons. Sup. Gen., IX, 4.
Cf. Statuta cit., loc. cit.

649

S. Congregatio de Propaganda Fide

abstinebit a dandis subsidiis Missionibus, de q u i b u s n o n d u m pervenerit


relatio ad S. G. de P r o p a g a n d a Fide.
Q u a de c a u s a in petitionibus pro a n n u a subventione o p p o r t u n u m
erit significare an n e c n o n praedicta relatio d a t a fuerit.
6. Ad petitiones q u o d attinet, consultius videtur, pro iis Mission i b u s , q u a e concreditae s u n t alicui Ordini, Congregationi, Instituto vel
Seminario, si per e u m d e m respective Superiores vel P r o c u r a t o r e s exhib e a n t u r u n a cum documentis relativis, h a c t a m e n lege q u o d singularum
Missionum n o t a distincta p r a e b e a t u r : Consilium enim nihili faciet petitiones cumulativas.
Vicissim iidem Superiores vel P r o c u r a t o r e s enixe r o g a n t u r ut de
h o c s t a t u t o q u a m citius certiores faciant eos ad quos pertinet, ita ut
o m n e s statis conditionibus satisfacere q u e a n t .
7. Ad subsidia pro itineribus o b t i n e n d a oportet ut, sicut a n t e a ,
diligenter significentur omnia q u a e ad r e m faciunt, sive aetas, sive
conditio itinerantium, sive loca ad q u a e pergunt, et an prima vel altera
vice se conferant ad infidelium regiones pro apostolicis laboribus suscipiendis. O p t i m u m erit addere etiam q u a e et qualis sit expensa sive p r o
vehculo vel schedula itineris (biglietto, billet), sive pro victu. Quae o m n i a
facillima vadent, si a d h i b e a n t u r prospectus ad hoc dispositi, quos requirere licet a p u d sedem h u i u s Consilii Superioris Pontificii Operis. Duplici
a u t e m exemplari exhibendi s u n t .
Datum R o m a e ex Secretaria Pontificii Operis a Propagatione Fidei,
die XXII mensis novembris MCMXXII.

f P. F u m a s o n i Biondi, Archiep. Diocletanus, Praeses.


Ioseph

Nogara,

Secretarius

Generalis.

III
' '

NOMINATIONES

Decreto diei 15 novembris 1922 S. Congregatio de P r o p a g a n d a Fide


Administratorem

Apostolicum

dioecesis

Poonensis, in

Indiis

Orientalibus,

ad s u u m beneplacitum declaravit R. P. Maximilianum Riklin, Societ a t i s Iesu.

650

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Sacra Congregatio christiano Nomini P r o p a g a n d o , iuxta S t a t u t a


Pontificii Operis a P r o p a g a t i o n e Fidei a d n e x a Motu P r o p r i o Romanorum
Pontificum (art. VIII), o p p o r t u n u m duxit hos eligere Praesides pro Consiliis Nationalibus a l i q u a r u m Nationum, videlicet:
R e v m u m Henricum V a z q u e z - C a m a r a s a , can. theologum ecclesiae
cathedralis Matritensis, pro H i s p a n i a ;
R e v m u m can. F r a n c i s c u m R o s s , pro Anglia;
R e v m u m can. I a c o b u m P o m p e n , Vicarium Generalem dioecesis
u s c o d u c e n s i s , pro Hollandia.
I n s u p e r cum R e v m u s D. H e n r i c u s Odelin, P r a e s e s Consilii Centralis Parisiensis, m u n e r i renunciaverit, eius vice eadem S. Congregatio
nominavit R e v m u m can. Aemilium Descamps.

SACKA CONGREGATIO RITUUM


I

ROMANA
DE MISSA VOTIVA PRO FIDEI PROPAGATIONE, DECLARATIO

Per d e c r e t u m Sacrae R i t u u m Congregationis, diei 22 martii vertentis anni 1922, Sanctissimus D o m i n u s noster P i u s P a p a XI benigne
concessit ut Missa votiva de P r o p a g a t i o n e Fidei sine Gloria et cum
Credo, adhibito colore violaceo, celebrari possit semel in anno, diebus
ab Ordinario cuiusque loci designandis, exceptis t a m e n Festis dupli cibus I et II classis, Dominicis maioribus, nec n o n Octavis I et II ordi nis, Feriis et Vigiliis, q u a e sint ex privilegiatis . Q u u m vero nonnullae quaestiones de h a c re n u p e r exortae sint, eadem Sacra Congregatio,
ad o m n e m a m b i g u i t a t e m a m o v e n d a m , audito specialis Commissionis
suffragio, s e q u e n t e m declarationem o p p o r t u n e vulgandam censuit. Missa
votiva pro Fidei propagatione, de q u a agitur in p r a e n o t a t o decreto,
n o n est praeceptiva, sed induttiva, et celebrari potest die p r o cunctis
et singulis dioecesis locis c o m m u n i t e r ab Ordinario designanda, in qui busvis Ecclesiis et Oratoriis etiam privatis, et ab o m n i b u s Sacerdotibus,
cum o m n i b u s C o m m e m o r a t i o n i b u s et Orationibus ritui duplici m a i o r i

651.

S. Congregatio Rituum

et minori congruentibus, salvo s e m p e r onere Missae ex Rubricis et


Decretis p r a e s c r i p t a e ; prouti s u n t Missae Conventuales diei curren tis (non a u t e m Missa m e r e parochialis), Missa de Rogationibus, pro
oratione XL H o r a r u m , etc. Si q u a n d o a u t e m h u i u s m o d i Missa votiva
quomodolibet impediatur, fieri potest eius Commemoratio sub u n i c a
conclusione cum p r i m a Oratione, iuxta Rubricas .
Atque ita rescripsit ac declaravit. Die 17 novembris 1922.
g A. CARD. VICO, E p . P o r t u e n . et S. Rufinae,

S. B. C. Praefectus.
L. % S.
Alexander

Verde,

Secretarius.

II
DUBIA
CIRCA PRAEFATIONES DICENDAS IN MISSIS CUM COMMEMORATIONIBUS

Sacrae R i t u u m Congregationi sequentia dubia pro o p p o r t u n a solutione proposita s u n t ; n i m i r u m :


I. Die 6 februarii et die 12 eiusdem mensis celebrantur respectiva
F e s t a S. Titi, E p . et Conf., et Ss. Septem F u n d a t o r u m Ord. S e r v o r u m
B. Mariae V. Conff. quibus respective a d d e n d a est oratio pro P a p a in anniversario electionis vel coronationis S u m m i Pontificis Pii XI ; quaeritur :
U t r u m Praefatio dicenda sit de C o m m u n i vel de Apostolis?
II. Die 18 novembris, occurrente Dominica de q u a fit Officium cum
Missa et Gommern. Dedicationis Basilicarum Ss. Petri et Pauli App.,
quaeritur:
Praefatio erit de Trinitate vel de Communi quae dicitur in Dedicatione Ecclesiarum?
Et Sacra e a d e m Congregatio, audito specialis Commissionis voto,
praepositis quaestionibus r e s p o n d e n d u m c e n s u i t :
Ad I. Praefatio erit de Apostolis, si commemoratio locum teneat
Missae votivae pro P a p a ab Ordinario praescriptae et eo die impeditae.
Ad IL Praefatio dicenda est de Ssma Trinitate, iuxta Rubricas.
Atque ita rescripsit ac declaravit, die 17 n o v e m b r i s 1922.
A. CARD. VICO, Ep. P o r t u e n . et S. Rufinae,

S. B. C. Praefectus.
L. S.
Alexander

Verde,

Secretarius.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ACTA TRIBUNALIUM
SACRA ROMANA ROTA
i

VICENTINA
SOCIETATIS
QUAESTIONUM INCIDENTALIUM DE APPELLATIONE ET COMPETENTIA

Pio PP. XIfeliciter regnante,


Pontificatus Dominationis Suae anno
primo, die 18 martii 1922, Rmus P. D. Ioannes Prior, Decanus, Ponens*
BR. PP. DD. Fridericus Cattani Amadori et Petrus Rossetti, Auditores
de turno, in causa Vicentina - Q u a e s t i o n u m incidentalium de appellatione et competentia - inter sacerdotem Antonium F., appellantem,
repraesentatum per legitimum procuratorem sac. Victorium Pozzani, advocatum, et Marinum F., interveniente et disceptante in causa Promotore
Iustitiae, sequentem tulerunt definitivam sententiam.
Marinus F., a n n o ineunte 1900 domi suae, in loco C, dioecesis
Vicentinae, officinam condidit ad caseum p r e m e n d u m , vulgo Latteria ,
a e d i b u s ad id refectis et accommodatis. In re e x s e q u e n d a consilio et
opera u s u s est amici sui sacerdotis Antonii F., qui eiusdem generis
officinam in paroecia vicina pro Societate q u a d a m catholica gerebat.
P a u c o s vero post m e n s e s , cum r e r u m gestio in d a m n u m potius q u a m
in lucrum cederet, ab incepto opere destitit, debito libellarum trium
millium circiter o n e r a t u s . Rogavit autem sac. Antonium F . , u t .aes
alienum pro r a t a solveret, quia, uti aiebat, ipsum inter et dictum sacerd o t e m contractus societatis initus fuerat ad negotium gerendum. Renitente
sacerdote, r e c u r s u m fecit ad Curiam Vicentinam, et Pro-Vicarius Episcopi ab Ordinario m a n d a t u m accepit ad rem in linea saltem administrativa definiendam. Cum vero in irritum cessissent omnes eiusdem
conatus ad controversiam c o m p o n e n d a m , et ex alia p a r t e Pro-Vicario
h a u d visum sit c a u s a m in foro dioecesano agere, ipse Marino F. consilium dedit actionem in foro civili instituendi. Huic consilio a d h a e r e n s ,

S. Romana Mota

653

Marinus sacerdotem A n t o n i u m in iudicium r a p u i t coram iudice saeculari, qui, t a m e n , sententia lata die 30 iunii-2 iulii 1906 reum conventum
absolvit. In g r a d u appellationis, deinde, cum iudex ad n o r m a m art. 1341
Cod. civ. itai. probationem testimonialem n o n admisisset, Marinus F.
ulteriori causae prosecutioni renunciavit, q u a p r o p t e r sententia primi
g r a d u s in r e m iudicatam transiit.
Decem fere post a n n o s i t e r u m Marinus F. Curiam Vicentinam adiit,
petens ut ordine iudiciali servato eadem causa cognosceretur: opposita
a u t e m a p a r t e conventa exceptione peremptoria rei iudicatae, et a tribunali admissa, litis libellus a iudice ecclesiastico die 12 augusti 1915
reiectus est. Meliorem a u t e m fortunam Marinus F. h a b u i t in g r a d u
appellationis, penes Curiam Metropolitanam Venetiarum interpositae,
u b i iudex delegatus exceptionem rei iudicatae a sacerdote Antonii F.
o p p o s i t a m sententia interlocutoria, vim definitivae habente, die 1 a u gusti 1917 reiecit, ea praesertim ratione motus, quod iudex saecularis
i n c o m p e t e n s fuerit. Sententia, die 1 augusti lata, sequenti die procuratori sacerdotis Antonii F. tradita fuit a persona q u a d a m tribunali n o n
a d d i c t a , a Secretario eiusdem tribunalis missa, q u a e t a m e n de m u n e r e
sibi commisso nullam fidem exhibere poterat, n e q u e de facta notificatione debitam relationem peregit. P r o c u r a t o r partis conventae, nullius
iuridici valoris existimans communicationem sententiae sibi factam,
appellationem interponere neglexit. Sacerdos Antonius, vero, certior
factus de sententia sibi adversa, per epistolam die 13 augusti ad iudicem Metropolitanum missam, ad N. S. Ordinem provocavit; eius t a m e n
appellatio per aliam sententiam interlocutoriam Curiae Metropolitanae
diei 24 septembris 1917 reiecta fuit, utpote post lapsum fatalium.
Sacerdos Antonius F., itaque, c o n t r a u t r a m q u e s e n t e n t i a m ad N. S.
Auditorium appellavit; c u m q u e Marinus F. ad instantiam recurrentis
c o n t u m a x declaratus sit, quia rite citatus n o n comparuit, p a t r o n u s sacerdotis Antonii F. et Iustitiae P r o m o t o r c o n v e n e r u n t in dubiis sequentibus statuendis, sub q u i b u s c a u s a Nobis dirimenda p r o p o n i t u r : 1. An
lapsis fatalibus appellatio facta sit in casu; et quatenus negative. 2. An
res iudicata in foro saeculari impediat quominus causa in merito agitetur coram tribunali ecclesiastico primae instantiae, seu coram
Curia
Vicentina.
I m p r i m i s de quaestione a g e n d u m , an lapsis fatalibus appellatum
sit. Cum lata fuerit sententia interlocutoria, de q u a agitur^ die 1 augusti 1917, a n t e p r o m u l g a t u m iuris canonici Codicem, quaestioni dirim e n d a e ea a p t a n d a s u n t iuris principia, q u a e t u n c temporis vigebant.

654

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

P e r fatalia i n t e r p o n e n d a e appellationis - scribit Reiff., lib. 2, tit. 28,


n. 155 - intelligitur t e m p u s illud, i n t r a quod g r a v a t u s per sententiam
iudicis vel aliunde appellare potest ab illato sibi g r a v a m i n e , adeo ut
elapso tali t e m p o r e facultas appellandi pereat, a t q u e e x t i n g u a t u r .
T e m p u s a iure concessum est decendium c o m p u t a n d u m a die recit a t a e et publicatae sententiae, si p a r t e s praesentes s u n t editioni sententiae, vel per se vel per p r o c u r a t o r e s . Secus decendium c o m p u t a t u r
a die denunciatae seu legitime intimatae sententiae (Lega, De Iudic,
comp., n. 497). I t e m in decreto S. Congreg. E E . et RR. diei 18 decembris 1835, n. 2, praescribitur: Decem dies n u m e r a r i incipiunt, n o n a
die quo sententia l a t a est, sed a die quo reo vel eius defensori per cursorem d e n u n t i a t a fuit .
P r o v i s u m est, praeterea, in Instructione eiusdem S. Congreg, diei
11 iunii 1880, art. 14, Curiis o m n i b u s ecclesiasticis missa, ut, q u a t e n u s
h a u d praesto sit opera a p p a r i t o r u m Curiae, p e r s o n a qualificata, v. gr.
a c t u a r i u s vel alius tribunalis administer (cfr. Wernz, Ius. Dec, tom. 5,
1, n. 93) a d h i b e a t u r , q u a e sententiam p a r t i b u s et praesertim victo
denuntiet. H a u d excludit t a m e n dicta Instructio q u o d iudex q u e m d a m
tribunali e x t r a n e u m seligere possit, cui m u n u s s e n t e n t i a m c o m m u n i candi committere valeat : constare t a m e n debet de m u n e r e eidem commisso, cum secus p e r s o n a qualificata dici n e q u e a t ; n e c n o n de rite
peracta commissione, die et hora designatis, q u i a fatalium t e m p u s cont i n u u m est et a m o m e n t o in m o m e n t u m decurrit (Reiff., 1. c, n. 159,160).
Denuntiatio sententiae, enim, est a c t u s iudicialis gravis m o m e n t i , a quo
p e n d e t i n t r a breve spatium decem dierum peremptio iuris appellandi
(cfr. Codicis iur. can., can. 1723, 1724).
Iamvero, satis constat ex relatione Officialis Curiae metropolitanae
Venetiarum, quod sententia eiusdem Curiae h a u d legitime d e n u n t i a t a
fuit die 2 augusti 1917. Ait e n i m : Mi piace anche far n o t a r e che t u t t a
la questione dell'appello di Don Antonio E. - n o n constando che la
s e n t e n z a del 1 agosto sia s t a t a notificata officialmente il 2 agosto si fonda sulla irregolarit commessa dal Segretario dei tribunale,
a v e n d o egli fatto consegnare la copia della sentenza al p r o c u r a t o r e
di Don Antonio F. la s e r a del 2 agosto, n o n dall'usciere del tribunale,
ma da un incaricato del Segretario e senza rilascio di ricevuta . Ex
hisce patet, intimationem sententiae iis conditionibus quae a iure requir u n t u r destitutam fuisse, ac proinde sententiam legitime d e n u n t i a t a m
n o n fuisse.
P e r s o n a enim, imprimis, q u a e sententiam rei conventi procuratori
tradidit, n o n ea erat qualitate induta, q u a e iure exigitur in eo qui

S. Romana Rota

655

a c t u m iudicialem exsequitur: tribunali enim e x t r a n e u s erat, ac proinde


qualitas executoris decreti iudicialis ipsi ex officio provenire n e q u i b a t ;
sed n e q u e ex commissione illi facta a Secretario tribunalis, qui proprio m a r t e agebat sine m a n d a t o iudicis, qui solus potuit m u n u s illud
e x t r a n e o c o m m i t t e r e ; praeterea, nec h u i u s defectivi m a n d a t i ullum
signum exhibere potuit, ita ut rei conventi procuratori constare n o n
posset sententiam sibi a tribunali notificatam fuisse; neglexit insuper
m a n d a t a r i u s relationem de tradita sententia in actis deponere, ita ut
ex istis de sententia d e n u n t i a t a n o n constaret. Ex sententia hisce conditionibus rei procuratori intimata t e m p u s fatalium incipere n o n potuit,
ut ex superius in iure delibatis plane liquet. I u x t a legem Codicis, quae
h a c in re disciplinam olim vigentem confirmat, p r o u t citatio n o n legit i m e facta nullius valoris est, ita et illegitima sententiae denunciati
(can. 1723, 1724, C. I. C ) . P r i m u m d u b i u m , itaque, DD. Auditores dimitt e n d u m c e n s u e r u n t negativa r e s p o n s i o n e .
Ad s e c u n d u m d u b i u m g r a d u m facientes, q u a e d a m c e n s u e r u n t in iure
praemittenda. Vis rei iudicatae iuxta veterem disciplinam in novo Codice
confirmatam, ita in can. 1904 exponitur: 1. Res iudicata praesumptione iuris et de iure h a b e t u r vera et iusta, nec i m p u g n a r i directe
potest. 2. Facit ius inter p a r t e s et dat exceptionem ad impediendam
novam eiusdem causae introductionem .
Res iudicata, vero, exsurgere potest ex sententia legitime lata sive
fori civilis sive fori ecclesiastici: s t a t u m n e m p e obiectivum inter partes
i n d u c t u m per r e m iudicatam in foro "civili admittere debet iudex ecclesiasticus, et vicissim. Ecclesia enim agnoscit auctoritatem S t a t u s civilis
in re p u r e temporali, ac proinde eiusdem p o t e s t a t e m n o n solum legiferam, sed etiam iudiciariam et coactivam. Re enim vera, in cap. 2, De
except., in VI Decretalium, statuto principio quod exceptio rei iudicatae per ecclesiasticum iudicem admitti debeat in foro saeculari, haec
a d d u n t u r : Similiter iudices ecclesiastici exceptionem ipsam (si coram
ipsis excipiatur de re per saecularem iudicem iudicata) admittant, in
his q u a e a n i m a r u m periculum n o n i n d u c u n t : per Superiores suos, nisi
fecerint, animadversione debita castigandi . U n d e unanimiter docent
auctores exceptionem rei iudicatae ex sententia lata per iudicem saecularem opponi posse coram iudice ecclesiastico. Cfr. Pirhing, lib. %
tit. 25, n. 29; Reiff., eod. tit., n. 132; Schmalzgr., eod. tit. n. 4 8 ; Wernz,
tom. 5, P. L, n. 413, not. 22. Ratio est - ait Pirhing, 1. c. - t u m quia per
s e n t e n t i a m iudicis ius parti acquisitum est, pro q u a lata est sententia,
q u o d alius iudex laedere vel auferre n o n debet; t u m quia, nisi u n u s

656

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

iudex resrvaret legitimam sententiam alterius, derogaretur iurisdictioni


illius... I d q u e m a x i m e procedit si sermo sit de iudice ecclesiastico
et saeculari, q u o r u m fora et iurisdictiones, licet diversae sint, d e b e n t
t a m e n se invicem adiuvare, et m u t u o i u r a s u a defendere .
Ut a u t e m exceptio rei iudicatae actionem impediat, de tribus constare d e b e t : nimirum, in actione i n t e n t a 1) e a m d e m esse r e m petitam,
2) eamdem esse p e r s o n a s iuridice consideratas, et 3) eamdem esse caus a m petendi. Cfr. Lega, De Iudic. vol. I, p. 642. E a e d e m conditiones
r e q u i r u n t u r ex iure civili italico (Cod. Civ., art. 134): ita Garlo Lessona,
Manuale di Procedura Civile, p. 399: Occorre a) che la cosa domand a t a sia la stessa (eadem res); e si ha V eadem res q u a n d o la seconda
d o m a n d a n o n p u coesistere col dispositivo della p r i m a sentenza; b) che
la d o m a n d a sia fondata sulla medesima c a u s a (eadem causa petendi), e
la causa petendi consiste nel fondamento giuridico della d o m a n d a , quale
venne dedotto in giudizio, e r i t e n u t o dalla sentenza, c) che la d o m a n d a
sia tra le medesime parti e proposta da esse nelle medesime qualit
(eadem conditio personarum). L'eadem conditio personarum va considerata giuridicamente.
In casu nostro e x t r a controversiam est h a s o m n e s conditiones
h a b e r i : eadem scilicet est r e s petita, e a d e m causa petendi, c o n t r a c t u s
n e m p e societatis, et eaedem s u n t personae, etiam iuridice consideratae.
Ratio dubitandi itaque n o n est, an, supposita re iudicata, h a e c validam
et p e r e m p t o r i a m constituat exceptionem contra litis instaurationem,
sed, an, a t t e n t a iuris canonici doctrina, reapse exstet in casu res iudicata relate ad forum ecclesiasticum, q u a e respectu fori civilis a iudice
saeculari admissa est. Sententia, enim, q u a e vitio nullitatis laborat, rem
i u d i c a t a m constituere n o n valet. Sententia iudicis saecularis, a u t e m ,
iuxta t r i b u n a l metropolitanum Venetiarum, nulla est ob incompetentiam
iudicis, qui iurisdictione carebat super sacerdote reo convento, r a t i o n e
privilegii fori. Alia causa incompetentiae n e c allegata est, nec fingi
p o t e s t : agebatur enim de praetenso contractu circa b o n a p u r e t e m p o ralia in territorio iudici saeculari subiecto, ubi contractus initus fuisse
dicebatur, et ubi p a r t e s domicilium fovebant.
T o t a quaestio, igitur, in eo vertitur, an Marinus F. licentiam Ordinarii vel Superioris legitimi h a b u e r i t sacerdotem A n t o n i u m F. ad forum
civile t r a h e n d i . O r d i n a r i u s , enim, h u i u s m o d i i m p e d i m e n t u m incompetentiae iudicis saecularis, ex fori privilegii proveniens, auferre potest,
i m m o certis in adiunctis auferre debet (Instructio Sancti Officii, diei
23 ianuarii 1886), veniam concedendo ut clericus in foro civili conveniatur.

S. Romana Rota

657

Ad dictum quaesitum, vero, affirmative respondendum est, ut colligitur ex testimonio iudiciali Pro-Vicarii Episcopi Vicentini, qui iicentiam
concessit, confirmato per attestationem extraiudicialem ipsius Marini F.,
q u i dictam licentiam obtinuit. Interrogatus, enim, Pro-Vicarius a i u d i c e :
Se, e per quali ragioni, egli abbia semplicemente consigliato o formal mente autorizzato Marino F. a t r a d u r r e D. Antonio F. davanti al foro
civile, invece di insistere p r c h e l a causa fosse canonicamente decisa
d a l l ' a u t o r i t ecclesiastica in conformit del privilegium fori; sub fide
iuramenti r e s p o n d i t : Consigliato certo; autorizzato, n o n ricordo; a u t o r i z z a z i o n e formale, n o .
Certo constat, itaque, ex iurata depositione testis, de acto suo ad
proprium et publicum officium s p e d a n t e , Pro-Vicarium Vicentinum conr
silium Marino F. dedisse adeundi forum civile; in hoc a u t e m consilio,
o m n i b u s perspectis circumstantiis, praesertim p r o u t ab ipso Pro-Vicario
e x p o n u n t u r , implicite continebatur venia auctoritatis ecclesiasticae a
iure requisita. 1) Pro-Vicarius enim iurisdictione potiebatur ad debitam
licentiam concedendam: Il Pro-Vicario ha certamente autorit giuris dizionale nei limiti che gli concessa dal Vescovo . Neque dubitat
Pro-Vicarius de propria competentia licentiam impertiendi in casu, ut
colligitur ex eius responsione s u p r a citata, ubi dicit se non meminisse
de venia ab ipso expresse concessa, simulque negat se dictam veniam
solemniter seu formaliter i m p e r t i i s s e . 2) Licentia legitime concedi poterat sine solemnitatibus, seu vivae vocis o r a c u l o ; nullibi enim in iure
ad hoc r e q u i r u n t u r solemnitates, et in dioecesi Vicentina h u i u s m o d i
licentia voce non scriptis ab Ordinario vel eius Vicario impertiri solebat:
... dal Vescovo o dal Vicario, che di metodo la d a n n o a voce e n o n
in iscritto . Ideoque et Pro-Vicarius bene egisset, exemplum Superiorum sequendo. 3) Licentia, porro, in adiunctis dari debuit, quia fatetur
Pro-Vicarius se noluisse ut causa agitaretur in foro ecclesiastico, timens
ne sententia ad exsecutionem d e m a n d a r i non posset: et ceteroquin pacificam rei solutionem frustra tentaverat. Ita enim statuit Instructio S. Officii diei 23 ianuarii 1886: Si in eis locis (ubi privilegio fori derogatum
non fuit) n o n dabitur iura sua prosequi, nisi apud iudices laicos, t e n e n t u r
singuli prius a proprio ipsorum Ordinario veniam petere, ut clericos
in forma convenire possint; e a m q u e Ordinarii n u m q u a m denegabunt,
t u m maxime cum ipsi controversiis inter partes conciliandis frustra
o p e r a m dederint (cfr. can. 120, 2, Cod. Iur. Can., 4). Pro-Vicarius insuper
ab Episcopo m a n d a t u m accepit, ut ipse fatetur, ad rem aliquo m o d o
inter partes c o m p o n e n d a m ; immo, inter negotium t r a c t a n d u m auctoritate s u a u s u s est ad poenas canonicas sacerdoti Antonii F. c o m m i n a n d a s
ACTA, vol. XIV, n. 17. 15-12-928.

.658

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

(epist. sac. Antonii F. die 6 febr. 1905): u n d e consilium ab ipso d a t u m


iudicem saecularem a d e u n d i actori Marino F. aliud significare n o n potuit
q u a m q u o d ipsi venia Ordinarii de iure requisita concessa fuit. 5) Denique,
ipse sac. A n t o n i u s F. aperte fatetur in epistola ad q u e n d a m R m u m P r a e sulem die 14 maii 1908 missa, simul cum consilio et ipsam licentiam
a Curia Vicentina se h a b u i s s e c a u s a m agitandi in foro civili; hoc modo
videlicet consilium sibi p r a e s t i t u m intellexit: Da questa rispettabile
Curia a- mezzo di Mons. C. ebbi il permesso, anzi il suggerimento di
procedere contro D. Antonio F . . . . per un debito che egli nega dovermi .
Non defuit itaque competentia iudicis saecularis, quia i m p e d i m e n t u m
privilegii fori a legitima auctoritate ecclesiastica sublatum fuit, ac
proinde rem iudicatam in casu haberi dicendum est.
Quibus o m n i b u s in iure et in facto perpensis, Nos infrascripti Audi
tores de t u r n o , pro tribunali sedentes et solum D e u m prae oculis habentes, Christi n o m i n e invocato, dicimus, d e c l a r a m u s et definitive sententiamus, ad proposita dubia r e s p o n d e n t e s : Ad p r i m u m Negative seu
appellationem n o n esse factam lapsis fatalibus. - Ad s e c u n d u m Affirmative seu r e m iudicatam in foro saeculari impedire q u o m i n u s c a u s a in
merito agitetur coram tribunali ecclesiastico p r i m a e instantiae, seu
coram Curia Vicentina: s t a t u i m u s p r a e t e r e a expensas iudiciales esse
inter p a r t e s c o m p e n s a n d a s .
i t a p r o n u n c i a m u s , m a n d a n t e s Ordinariis locorum et ministris tribunalium ad quos spectat, ut exsecutioni m a n d e n t h a n c n o s t r a m definitivam sententiam ad tramitem tit. X VI II, lib. 4 Cod. iur. can., et a d v e r s u s
reluctantes procedant iuxta n o r m a m sacrorum c a n o n u m , et praesertim
cap. 3, sess. 25. De Reform. Conc. Tridentini et can. 1924 Cod. iur.
can., iis adhibitis exsecutivis et coercitivis mediis, q u a e magis opport u n a et efficacia pro rerum adiunctis exstitura sint.
Romae, in sede T r i b u n a l i s S. R. Rotae, die 18 martii 1922.
Ioannes Prior, Decanus, Ponens.
Fridericus Cattani Amadori.
P e t r u s Rossetti.
L. S.
Ex Cancellaria, 7 aprilis 1922.
T.

Tani, Notarius.

659

S. Romana Rota

il
Citatio edictalis
PARISIEN.
NULLITATIS MATRIMONII (EDWARDS-DE ROCHE)

Cum ignoretur locus actualis commorationis Di Fulgentii F u s t e r


et F o n t e s comitis de Roche, e u n d e m per praesens edictum citamus ad
c o m p a r e n d u m , sive per se, sive per p r o c u r a t o r e m legitime constitutum,
in sede Tribunalis S. R o m a n a e R o t a e (Boma, Palazzo della Dataria,
Via della Dataria, n. 94) die 15 ianuarii 1923, h o r a undecima, ad
concordandum de dubio disputando vel infrascriptum subscribendum,
et ad diem designandam in q u a h a b e b i t u r T u r n u s Rotalis pro causae
de q u a supra definitione.
DUBIUM
An sententia
manda

in

Botalis

diei 29 iulii

1922

sit

confirmanda

vel

infir-

casu.

Ordinarii locorum, parochi, sacerdotes et fideles q u i c u m q u e notitiam h a b e n t e s de commorationis loco Di Fulgentii Fuster et F o n t e s
comitis de Roche curare debent, si et q u a t e n u s fieri possit, ut de h a c
edictali citatione moneatur.
I. Grazioli, Ponens.
h.

S.

Ex Cancellaria Tribunalis S. R. Rotae, die 24 novembris 1922.


Ioannes

Ladelci, Notarius.

660

Acta

Apostolicae

Sedis

Commentarium

Officiale

Traduction
Etant inconnu le lieu de la demeure actuelle de Mr Fulgence Fuster y
Fontes, comte de Roche, par le prsent dit Nous le citons comparatre
par propre personne, ou par un procureur lgitimement constitu, au sige
du Tribunal de la S. Rote Romaine (Borna, Palazzo della Dataria, Via della
Dataria, n. 94) le 15 janvier 1923, 11 heures du matin, pour souscrire
le doute cj-dessous rapport, et fixer le jour de la cause devant la Rote.

DOUTE
Doit-on confirmer ou casser la sentence donne par la Bote le 29 juillet 1922.
Les Ordinaires des lieux, les Curs, les prtres, les fidles, ayant connaissance du lieu de la rsidence du dit Mr. Fulgence Fuster y Fontes, comte de
Roche, devront, dans la mesure du possible, l'avertir de la prsente citation.
J. Grazioli, Ponent.
L. ^ S.
Donn Rome le M novembre 1922.
Jean Ladelci, Notaire de la S. B. Bote.

Pontificia'Commissio

ad

Codicis

canones

authentice

interpretandos

661

ACTA OFFICIORUM
PONTIFICIA COMMISSIO
AB CODICIS CANONES AUTHENTICE INTERPRETANDOS

DUBIA
SOLUTA IN PLENARIO COETU DIEI XII NOVEMBRIS

MCMXXII

De parochi iure quoad processiones (can. 462, n. 7)


U t r u m verba canonis 462, n. 7: publicam processionem extra eccle
siam ducere intelligenda sint t a n t u m m o d o de processione, q u a e initium ducit ab ecclesia paroeciali; an etiam de iis q u a e faciunt initium
ab aliis ecclesiis intra a m b i t u m territorii paroeciae sitis, idque etiam si
hae ecclesiae non sint filiales et proprium Rectorem habeant.
a m

a m

Resp. Negative a d l
partem, affirmative a d 2 , f i r m o t a m e n praescripto c a n o n u m 482, 1291, 2.
II

De anno integro novitiatus (can. 555, t, 2)


1 . Utrum a n n u s integer novitiatus, praescriptus i n can. 555, 1 , 2 ,
c o m p u t a n d u s sit iuxta n o r m a m statutam in can. 34, 3, 3
Et q u a t e n u s affirmative:
2. Utrum eiusmodi n o r m a computandi a n n u m in ordine ad novit i a t u m servanda sit ad validitatem, an t a n t u m ad liceitatem.
R e s p . Ad l
nis 34, 3, 3.
u m

u m

affirmative, seu servandum esse praescriptum canoa m

a m

Ad 2
affirmative a d l
partem, negative a d 2 , seu c a n o n e m
s e r v a n d u m esse ad validitatem novitiatus.

662

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

III
De egressu e religione (cann. 638-640)
1. U t r u m can. 640, 1, c o m p r e h e n d a t omnes qui saecularizationis
i n d u l t u m obtinuerint sive a Sede Apostolica, sive ab Ordinario loci2. U t r u m qui i n d u l t u m exclaustrationis ab Ordinario loci obtinuerunt, t e n e a n t u r conditionibus appositis in can. 639.
Resp. Ad i . Affirmative.
u m

u m

Ad 2 . Affirmative, salva Ordinarii potestate concedendi exclaustrato ob rationes particulares facultatem retinendi h a b i t u m religiosum.

IV
De iure cumulativo fontis baptismalis (can. 774, 1)
Utrum ecclesia q u a e ante Codicis iuris canonici promulgationem
fruebatur legitimo iure exclusivo fontis prae aliis paroecialibus ecclesiis, illud conservet cumulativum cum iisdem ecclesiis, q u a e ex p r a e scripto can. 774, 1, ius fontis obtinent.
R e s p . C a n o n e m 774, 1, ita intelligendum esse, tit ecclesia quae
i u s fontis habet cumulativum cum aliis totius civitatis ecclesiis paroecialibus, illud obtineat etiam p r a e ecclesiis paroecialibus noviter in civitate erectis cum fonte baptismali. At ius fontis cumulativum in poster u m obtineri nequit ex consuetudine, q u a e corruptela dicenda est.
Ecclesia vero q u a e ante Codicis promulgationem h a b e b a t ius fontis
exclusivum prae aliis ecclesiis paroecialibus, post Codicis promulgationem erectoque in iisdem ecclesiis fonte ad praescriptum citati canonis,
nonnisi ius c u m u l a t i v u m obtinet, salvo praescripto can. 778.

V
De

dispensatione

super

impedimentis

matrimonialibus

(cann. 1044 et 1045, 3)


Utrum in casibus, de q u i b u s in c a n o n i b u s 1044 et 1045, 3, cens e n d u m sit Ordinarium adiri non posse, cum nec per literas, nec per
t e l e g r a p h u m nec per telephonum ad eum recurri potest ; an etiam cum
solum per literas impossibile est, licet per t e l e g r a p h u m vel telephonum id
fieri possit.

663

Pontificia Commissio ad Codicis canones authentice interpretandos


a m

a m

Resp. Negative ad l
partem, affirmative ad 2 , seu ad effectum,
de quo in cann. 1044 et 1045, 3, censendum esse Ordinarium adiri
non posse, si nonnisi per telegraphum vel telephonum ad eum recurri
possit.
VI
De iure patronatus (can. 1451, 1)
Q u a e n a m sit vis verbi curent canonis 1451, 1.
Resp. Verbum curent cit. canonis declarat ab Ordinariis locorum
s u a d e n d u m esse patronis ut loco iuris p a t r o n a t u s quo fruuntur, a u t saltem loco iuris praesentandi, spiritualia suffragia etiam p e r p e t u a pro se
suisve acceptent; et hinc patronos, praesertim ecclesiasticos, optime se
gerere si hisce suasionibus o b s e q u a n t u r .
VII
De concursu quoad beneficia iuris patronatus

laicalis

(can.

1462)

Utrum ad n o r m a m can. 1462 paroeciae aliave beneficia obnoxia


iuri p a t r o n a t u s laicalis conferri semper debeant per concursum, ita ut
p a t r o n u s etiam laicus non possit praesentare nisi clericum legitime ex
concursu p r o b a t u m .
R e s p . Affirmative, si paroeciae aliave beneficia iuris p a t r o n a t u s laicalis sint obnoxia concursui iure particulari ex gr. fundationis vel legitimae c o n s u e t u d i n i s ; secus negative.
VIII
De absolutione a censuris (can. 2252)
U t r u m in canone 2252, quo s t a t u i t u r obligatio recurrendi ad S. Poenitentiariam vel ad Episcopum aliumve facultate praeditum, etc., verba
illa facultate praeditum r e s t r i n g e n d a sint ad vocabulum aliumve; an
etiam pertinere dicenda sint ad aliud vocabulum Episcopum, ita ut Episcopus qui n o n sit facultate praeditus, m a n d a t a dare nequeat.
a m

a m

Resp. Negative a d l
partem, affirmative a d 2 , seu Episcopum
m a n d a t a dare n o n posse, nisi facultatem h a b e a t a iure vel ex Sedis
Apostolicae concessione.
R o m a e , 12 novembris 1922.
P.

CARD.

GASPARRI,

Praeses.
Aloisius

Sincero,

Secretarius.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

S. CONGREGAZIONE DEI RITI


Marted 14 novembre 1922, nel Palazzo Apostolico Vaticano, si tenuta
la Congregazione Ordinaria dei Saeri Riti, nella quale al giudizio degli
Emi e Revmi signori Cardinali componenti la medesima, sono state sottoposte le seguenti materie :
1. Introduzione della Causa di Beatificazione e Canonizzazione del Servo
di Dio Valentino Paquay, Sacerdote professo dell'Ordine dei Frati Minori.
2. Riassunzione della Causa di Canonizzazione della Beata Lodovica
de Marillac, Vedova Le Gras, Confondatrice della Congregazione delle Figlie
della Carit.
3. Intorno alla revisione degli scritti della Serva di Dio Maria Veronica
del Sacro Cuore di Ges, al secolo Caterina Lioger, Fondatrice 'dell'Istituto
delle Suore dette Vittime del Sacro Cuore di Ges.
4. Intorno alla revisione degli scritti della Serva di Dio. Adelaide,
detta Beata.
Marted 21 novembre 1922, presso l'Emo e Revmo signor Cardinale Gaetano Bisleti, Ponente della Causa di beatificazione e canonizzazione del
Ven. Servo di Dio Antonio Maria Gianelli, Vescovo di Bobbio, fondatore dell'Instituto delle Figlie di Maria Ssma dell'Orto, si tenuta la Congregazione
dei Sacri Riti Antipreparatoria per discutere due miracoli che si asseriscono
da Dio operati per intercessione del medesimo Ven. Servo di Dio, i quali
vengono proposti per ottenerne la beatificazione.
Marted 28 novembre 1922, nel Palazzo Apostolico Vaticano, dinanzi l'augusta presenza del Santo Padre, si tenuta la Congregazione Generale dei
Sacri Riti, nella quale gli Emi e Re vini Signori Cardinali, i Revmi Prelati
ed i Consultori teologi, componenti la medesima, hanno discusso e dato il
loro voto sul dubbio delle virt in grad eroico nella Causa di beatificazione
e canonizzazione del Ven. Servo di Dio Fr. Francesco da Camporosso, Laico
professo dell'Ordine dei Frati Minori di S. Francesco Cappuccini.
Marted 12 dicembre 1922, nel Palazzo Apostolico Vaticano, si tenuta
la Congregazione dei Sacri Riti Ordinaria-Particolare, nella quale gli Eminentissimi Signori Cardinali ed i Reverendissimi Prelati Officiali, componenti
la medesima, hanno dato il loro voto sopra le seguenti materie:
1. Intorno alla validit dei Processi Apostolici ed Ordinari costruiti nella
Curia Vescovile di Nocera de' Pagani per la Causa di Beatificazione e Cano-

Diarium Romanae Curiae

665

nizzazione del Venerabile Servo di Dio Domenico Blasucci, Chierico Studente


della Congregazione del Santissimo Redentore.
%. Intorno alla validit dei Processi Apostolici ed Ordinari costruiti
nella Curia Vescovile di S. Die per la Causa di Beatificazione e Canonizzazione della Venerabile Serva di Dio Alessia Le Clerc, Fondatrice dell'Istituto
di Nostra Signora.
3. Intorno alla validit del Processo Apostolico costruito nella Curia
Vescovile di Lugo sopra la fama di santit di vita, virt e miracoli in genere
del Venerabile Servo di Dio Giuseppe da Carabantes, Sacerdote Professo dell'Ordine dei Frati Minori di S. Francesco Cappuccini.
4. E finalmente intorno al culto, in ossequio ai Decreti di Urbano VIII,
non mai prestato al Servo di Dio Alfredo Pampalon, Sacerdote Professo della
Congregazione del Santissimo Redentore.

SEGRETERIA DJ STATO
NOMINE
Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre si degnato di
nominare:
24 novembre 1922. Gli Emi Sigg. Card. Oreste Giorgi, Francesco di Paola
Ragonesi e Giovanni Tacci, Membri della Commissione Pontificia per V interpretazione del Codice
di Diritto Canonico.
12 dicembre

Monsig. Antonio Bernasconi, i Revmi Padre Tefilo Liburdi,


O. F. M., e Padre Carlo Fontaine, della Congregazione dei Sacerdoti della Missione, Consultori
della Sacra Congregazione dei Sacramenti.

11 Revmo P. Celso Spagnoli, 0. F. M., Consultore della Sacra Congregazione del Concilio.

SS. CONGREGAZIONI ASSEGNATE AI NOVELLI PORPORATI


Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre si degnato di assegnare ai nuovi Emi e Rmi signori Cardinali, che nel Concistoro pubblico del
14 corrente hanno ricevuto il cappello cardinalizio, le seguenti Sacre Congregazioni :
All'Emo sig. Cardinale Giovanni Bonzano, le Sacre Congregazioni: Concistoriale, di Propaganda Fide e degli Affari Ecclesiastici Straordinari.

666

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

All' Emo sig. Cardinale Alessio Charost, le Sacre Congregazioni : dei Sacramenti, dei Riti e dei Seminari e delle Universit degli Studi.
All'Emo sig. Cardinale Eugenio Tosi, le Sacre Congregazioni: del Concilio,
dei Riti e dei Seminari e delle Universit degli Studi.
All' Emo sig. Cardinale Arturo Stanislao Touchet, le Sacre Congregazioni :
dei Sacramenti, dei Seminari e delle Universit degli Studi e della Rev. Fabbrica di S. Pietro.
All'Emo sig. Cardinale Giuseppe Mori, le Sacre Congregazioni: dei Sacramenti, del Concilio e il Supremo Tribunale della Segnatura Apostolica.
All'Emo sig. Cardinale Francesco Ehrle, le Sacre Congregazioni: dei Seminari e delle Universit degli Studi, per la Chiesa Orientale e della Rev. Fabbrica di S. Pietro.

Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si


degnato di nominare:
Protonotarii Apostolici ad instar participantium :
10 novembre 1922. Monsig. Giovanni Filippo, della diocesi di Taubat.
13

Monsig. Luigi Di Fonzo, della diocesi di Vasto.


15

Monsig. Giovanni Buonomo, dll'archidiocesi di Napoli.

Monsig. Augusto Hlond, Amministratore Apostolico dell'Alta Slesia Polacca.


Prelati Domestici di S. S.:
4 novembre 1922. Monsig. Giuseppe Botta, della diocesi di Biella.

Monsig. Eliseo Maia, della medesima diocesi.


7

Monsig. Angelo Bignardi, dll'archidiocesi di Ravenna.

Monsig. Federico C. Kolbe, del Vicariato Apostolico del


Capo di Buona Speranza.

Monsig. Angelo Fabiani, delia diocesi di Velletri.

Monsig. Raffaele Angeloni, della medesima diocesi.

Monsig. Francesco Ricci, della medesima diocesi.

Monsig. Pietro de Roo, dll'archidiocesi di Oregon.


tO

Monsig. Filippo Antonucci, della diocesi di Veroli.

Monsig. Amilcare Sarno, della diocesi di Alife.


15

Monsig. Giovanni Marango, della diocesi di Sira.

Monsig. Daniele Fireza, della diocesi di Lugos.

Monsig. Giovanni Madincea, della medesima diocesi.


21

Monsig. Enrico Irvine, deirarchidiocesi di Carditi'.

Diarium Romanae Curiae

667

ONORIFICENZE
COD Brevi Apostolici il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si
degnato di conferire le seguenti onorificenze :
La Gran Croce dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:
23 ottobre 1922. Al sig. Antonio Goicoechera, gi Ministro dell'Interno del
Regno di Spagna.
31

Al sig. visconte Makino Nobuaki, Ministro della Casa Imperialedel Giappone.

Al sig. marchese Inouye Katsunosuke, Gran Maestro delle


cerimonie nella Corte Imperiale del Giappone.
La Commenda con Placca dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:
3 novembre 1922. Al sig. Germano Albat, Sotto-segretario di Stato per gli
Affari Esteri nella Repubblica di Lettonia.
La Commenda dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:
19 ottobre 1922. Al sig. dott. Alfonso de Haene, della diocesi di Bruges.
28

Al sig. cav. Giuseppe Sebastiani (Roma).

Al sig. cav. avv. Giuseppe Amici (Roma).


31 Al sig. Ho ri Yoshiatsu, Segretario particolare al Ministero
degli Affari Esteri del Giappone.

Al sig. visconte Takatsuji Yoshimaro, Maestro delle cerimonie alla Corte Imperiale del Giappone.
7 novembre
Al sig. Giuseppe Pfleger, della diocesi di Strasburgo.
9

Al sig. Giovanni I. Coyle, dell'archidiocesi di Filadelfia.


10

Al sig. Pietro Giampaolo, della diocesi di Boiano.


26 . Al sig. conte Stefano De Dreux-Brz, della dioc. di Ne vers.
La Commenda dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe militare:
7 novembre 1922. Al sig. tenente colonnello Edmondo Novotny, dell'armata
Czeco-Slovacca.
Il Cavalierato dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile
30 luglio
26 ottobre

1922. Al sig. Muzio Galassini (Roma).

Al sig. barone Pietro Faydit de Terssac, della diocesi di


Perpignano.

668

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium-Officiale

26 ottobre 1922. Al sig. dott. Giovanni Morelli, dell'archid. di Montevideo.

Al sig. dott. Mario Artagaveytia, della medesima archidioc.

Al sig. dott. Alberto Man, della medesima archidiocesi.


27

. Al sig. dott. Giovanni N. Quagliotti, della medesima archid.


7 novembre Al sig. Andrea Blanchon, dll'archidiocesi di Lione.
10

Al sig. Silvano Gerardy-Capelle, della diocesi di Annecy.


13

Al sig. Pietro Trang-Tng, Segretario del Ministro di Annam.


15

Al sig. Francesco Soupa, della diocesi di Montauban.

Al sig. Leone Peeters, della diocesi di Bruges.


17

Al sig. dott. Giuseppe Toison, dll'archidiocesi di Cambrai.

Al sig. dott. Giorgio Lemire, della medesima archidiocesi.

Al sig. dott. barone Alessandro Cavrois, della medesima


archidiocesi.

Al sig. dott. Paolo Delepoulle, della medesima archidiocesi.


18
>>
Al sig. Harry Barnes Tremaine, della diocesi di Brooklyn,
20

Al sig. Pietro Pasotti (Roma).

Al sig. Firmino Dubar, della diocesi di Lilla.


24
.
Al sig. dott. avv. Enrico Thomas, della diocesi di Bourges.
il Cavalierato dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe militare:
31

ottobre 1922. Al sig. Genscki lunjiro, tenente di cavalleria nella Guardia


Imperiale del Giappone.
La Gran Croce dell'Ordine di S. Silvestro Papa:

31

ottobre 1922. Al sig. Hanihara Masanao, Vice-Ministro degli Affari Esteri


del Giappone.

. Al sig. Sekiya Teizaburo, Vice-Ministro della Casa Imperiale


del Giappone.
La Commenda con Placca dell' Ordine di S. Silvestro Papa :

31

ottobre 1922. Al sig. Sakenobe Nobumichi, Consigliere d'Ambasciata, capo


Sezione del Protocollo e del personale al Ministero degli Affari Esteri del Giappone.

Al sig. Oya Masao, Segretario generale al Ministero della


Casa Imperiale del Giappone.
Il Cavalierato dell'Ordine di San Silvestro Papa:

18
25
27

ottobre 1922. Al sig. dott. prof. Nicola Gentile (Roma).

Al sig. Cesare Moizo, dll'archidiocesi di Milano.

Al sig. Domenico Guerra, della diocesi di Tortona.

Diarium Romanae Curiae

28 ottobre 1922.
. .7novembre.-

>
18. .

21

Al
Al
Al
Al
Al
Al
Al
Al

sig.
sig.
sig.
sig.
sig.
sig.
sig.
sig.

669

avv. Mario Minetti (Roma).


David Daykn.
Antonio Passoni, del Patriarcato di Venezia.
Francesco Mondo, delFarchidiocesi di Torino.
Francesco Lu gari (Roma).
Paolo Coupleux, della diocesi di Lilla.
Giorgio Whitefield Fay Reed.
Giovanni Martini, della diocesi di Padova.

MAGGIORDOMAT Di SUA SANTIT .


NOMINE
Con .Biglietti di S. K. ila Monsignor Maggiordomo, il Santo Padre si
degnato di nominare:

Cawierieri Segreti soprannumerari di S. S.:


11 marzo 1922. Monsig. Alfredo Liberati (Roma).
5 maggio

Monsig. Cesare Federici (Roma).


27 ottobre

Monsig. Francesco Giuseppe Kleinlercher, della diocesi di


Bressanone.
Monsig. Giacomo Grosso, della diocesi di Chiavari.
Monsig. Nicol Roccatagliata, della medesima diocesi.
Monsig. Pietro Fabiani, delFarchidiocesi di Ravenna.
Monsig. Domenico Benelli, della medesima archidiocesi.
Monsig. Luigi Palazzi dell'archidiocesi di Camerino.
Monsig. Socrate Lotti, della medesima archidiocesi.
Monsig. Michele Padula, della diocesi di Potenza e Marsico.
4 novembre Monsig. Antonio Bezerra de Menezes, della diocesi di Piauhy.
Monsig. Costantino Bozon e Lima, della medesima diocesi.
Monsig. Fernando Lopez e Silva, della medesima diocesi.
Monsig. Aristeo do Reg Barros, della medesima diocesi.
Monsig. Stefano Zemacik, della diocesi di Scepusio..
Monsig. Eugenio Platzner, della medesima diocesi.
Monsig. Wladimiro Ginoff, della diocesi di Luck e Zytomir,
Monsig. Andrea Fedukowicz, della medesima diocesi.
Monsig. Eugenio Gruberski, della medesima diocesi.
Monsig. Adamo Koszutowski, della medesima diocesi.
Monsig. Francesco KubigowskL della medesima diocesi.
Monsig-. Casimiro Targowski, della medesima diocesi.

670

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

8 novembre 1922. Monsig. Giuseppe Michnikowski, della diocesi di Plock.

Monsig. Leone Goscicki, della medesima diocesi.

Monsig. Mariano Kowalski della medesima diocesi.

Monsig. Boleslao Wlostowski, della medesima diocesi.

Monsig. Valentino Zaluski, della medesima diocesi.


9

Monsig. Giuseppe Huertas Lanche, della diocesi di Asterga.

Monsig. Mariano Flores Gallego, della medesima diocesi.


10

Monsig. Raffaele Amato, dll'archidiocesi di Napoli.


13

Monsig. Marcello Schilhan, della diocesi di Giavarino.

Monsig. Giuseppe Giralt, della diocesi di Barbastro.

Monsig. Giuseppe Kulinowski, della diocesi di Cracovia.

Monsig. Francesco Pietrzykowski, della medesima diocesi.

Monsig. Antonio Cappella, della diocesi di Sira.

Monsig. Matteo Brandtner, della diocesi di Linz.

Monsig. Carlo Edelmueller, della medesima diocesi.

Monsig. Lamberto Schmidbauer, della medesima diocesi.

Monsig. Ippolito Arceo, della diocesi di Manila.

Monsig. Giuseppe Dimbla, della medesima diocesi.


14

Monsig. Domenico Argnani, della diocesi di Faenza.


15

Monsig. Casimiro Gostynski, della diocesi di Lublino.


16

Monsig. Francesco Salkowitsch, della diocesi di Secovia.


>

Monsig. Giorgio Fink, della medesima diocesi.

Monsig. Carlo Grossauer, della medesima diocesi.

Monsig. Pietro Gruber, della medesima diocesi.

.
Monsig. Luigi Mller, della medesima diocesi.

Monsig. Carlo Mller, della medesima diocesi.

Monsig. Massimiliano Peinlich, della medesima diocesi.

Monsig. Carlo Sehwechler, della medesima diocesi.

Monsig. Carlo Schweitzer, della medesima diocesi.

Monsig. Filippo Maniero, dll'archidiocesi di Genova.


17

Monsig. Tirso Lozano Rubio, della diocesi di Astorga.

Monsig. Ilario Zorn, dll'archidiocesi di Gorizia.

Monsig. Ruggero Dalla Vecchia, dll'archidiocesi di Corf.

Monsig. Alessandro Guidato, della medesima archidiocesi.

Monsig. F. C. Kolbe, del Vicariato Apostolico di Capo di


Buona Speranza.

Monsig. Rosario Grillo, della diocesi di Trapani.


20

Monsig. Stefano Rosianu, dll'archidiocesi di Blas.

Monsig. Giorgio Simu, della medesima archidiocesi.

Monsig. Francesco Gonne, della diocesi di Salford.


21

Monsig. Francesco Valente, dll'archidiocesi di Gaeta.


22

Monsig. Placido Gobbini (Roma).


24

Monsig. Guglielmo Ingensand, della diocesi di Mnster.

Diarium humanae Curiae

671

Camerieri segreti di Spada e Cappa soprannumerari di S. S. :


25
20

17
22

ottobre 1922. Il sig. Senn Alvarez de la Rivera, delFarchidiocesi di Santiago (Chili).

Il sig. barone Armando de Pierre de Bernis, della diocesi


di Citt della Pieve.

Il sig. conte Raimondo de Fugger, della diocesi di Rottemburgo.


novembre
11 sig. conte Martino Bernardini, dell'archidiocesi di Lucca.

Il sig. marchese Giovanni Dufour Berte, dell' archidiocesi


di Firenze.

11 sig. conte Alberto Casale y Figoroa, dell'archidiocesi di


Bari.

Il sig. Errico Clipper, dell'archidiocesi di Colonia.


Camerieri d'onore in abito paonazzo di S. S.

10
19

13

16

16
17

aprile

1922. Monsig. Silvio Pierantozzi, della diocesi di Corneto Tarquinia e Civitavecchia.


giugno

Monsig Giovanni Kozinovi, dell'archidiocesi di Serajevo.

Monsig Taddeo Mihacevic, della medesima archidiocesi.


novembre
Monsig Giuseppe Solignac, dell'archidiocesi di Nuova Orleans (S. U. A.).
Monsig. Cesare Ferreira dos Santos (Roma).
Monsig. Luigi Markuscewski, della diocesi di Luck e Zytomir.
Monsig. Casimiro Naskrecki, della medesima archidiocesi.
Monsig. Giuseppe Bieniecki, della medesima archidiocesi.
Monsig. Sigismondo Chmielniecki, della medesima archidiocesi.
Monsig. Ettore Panunzi (Roma).
Monsig. Enrico Binder, della diocesi di Linz.
Monsig. Giuseppe Kobler, della medesima diocesi.

Monsig. Federico Pesendorfer, della medesima diocesi.

Monsig. Giovanni Rieglr, della medesima diocesi.

Monsig. Francesco Stingeder, della medesima diocesi.

Monsig. Francesco de Oer, della diocesi di Secovia.

Monsig. Francesco Bayer, della medesima diocesi.


Monsig. Giovanni Leitgeb, della medesima diocesi.
Monsig. Giuseppe Wurzinger, della medesima diocesi.

Monsig. Emiliano Kratochwill, dell'archidiocesi di Vienna.


Monster. Antonio Kailer, della medesima archidiocesi.

672
20 novembre 1922. Monsig. Chariton Popa, dll'archidiocesi di Blas.

Monsig. Alessandro Rusu, della medesima archidiocesi.

Monsig. Enrico Perez Capetillo, dll'archidiocesi di Yucatn.


Camerieri d'onore extra Urbem di S. S. :
24 ottobre 1922. Monsig. Francesco Anderlan, della diocesi di Trieste.
17 novembre
Monsig. Giovanni Allasia, dll'archidiocesi di Torino.
Camerieri d'onore di Spada e Cappa soprannumerari di S. S. :
17
28
9
10
13

14

ottobre 1922. Il sig. Giuseppe Font Arbs, della diocesi di Majorca.

Il sig. conte Armando Burrus de Dangeran, dll'archidiocesi di Bourges.


novembre
Il sig. Odoardo Giove (Roma).

11 sig. nobile Antonio Papaleo, dll'archidiocesi di Otranto.

Il sig. Onofrio Johnson, della diocesi di Nottingham.

Il sig. Francesco Aroldo Turnbull, dell'archid. di Cardio'.

Il sig. Luigi Filippo Re (Roma).

Il sig. Tommaso de Palacio y de Epalza, della diocesi di


Vittoria.
Cappellani Segreti d'onore di S. S. :

13 novembre 1922. Monsig. Giorgio Naccari, della diocesi di Ghioggia.


16

Monsig. Giovanni Siener, della diocesi di Secovia.


Cappellani d'onore extra Urbem di'-S. S.:
21 ottobre 1922. Monsig. Eugenio Gobbi, della diocesi di Como.
8 novembre
Monsig. Ceslao Konarzexski, della diocesi di Plock.
20

Monsig. Antonio Faragalli, del Patriarcato Latino di Gerusalemme.


Maestro Ostiario di Virga Rubea di numero della Cappella Pont. di S. S.
14novembre 1922. Il Rev. Adolfo Stefanini (Roma).

NECROLOGIO
12 novembre 1922. Mons. Leone Livinhac, Arcivescovo tit. di Ossirinco.
8 dicembre

S. E. il sig. Card. Giuseppe M. Martin de Herrera y de la


Iglesia, Arcivescovo di Compostella.

27 Decembris 1922

Annus XIT - Vol. XIV

Num. 18

ACTA APOSTOLICAE SEDIS


COMMENTAKIUM OFFICIALE

ACTA PII PP. XI


LITTERAE

ENCYCLICAE

AD VENERABILES FRATRES PATRIARCHAS, PRIMATES, ARCHIEPISCOPOS, EPISCOPOS, ALIOSQUE LOCORUM ORDINARIOS PACEM ET COMMUNIONEM CUM APOSTOLICA SEDE HABENTES: DE PACE CHRISTI IN REGNO CHRISTI QUAERENDA.

PIUS PP. XI
VENERABILES FRATRES
SALUTEM ET APOSTOLICAM BENEDICTIONEM

Ubi arcano Dei consilio ac nutu Nos, qui nullis sane


meritis commendaremur, ad hanc et veritatis cathedram
et caritatis evecti sumus, habuimus in animo, venerabiles
fratres, vos unaque Nostros dilectos filios, quotquot sunt vestris proxime demandati curis, quamprimum per amantissimas litteras universos alioqui. Huius voluntatis indicium,
vixdum electi, dedisse videmur, cum ex edito Basilicae Vaticanae loco, in maxima hominum celebritate, Urbem atque
orbem bene dicendo lustravimus : eamque benedictionem
undique vos, sacro Cardinalium Collegio praeeunte, tanta
cum gratulatione laetitiaque accepistis, quae Nobis, in subeundo, praeter exspectationem, huius officii onere suspensis,
peropportuno atque, secundum divini auxilii fiduciam, maximo solacio fuerit. Nunc demum Domini Nostri Iesu Christi
f

ACTA, vol. XITT, . IS. 27-12-<)22.

47

674

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

adventante natali, sub initium alterius anni os nostrum


patet ad vos; sitque vobis oratio Nostra solemnium strenarum instar quibus fausta parentis omina ad filios deferantur. .
Id vero quominus maturius, ut erat in votis, efficeremus, aliae ex aliis causae usque adhuc prohibuere. Ac
primo satisfaciendum catholicorum humanitati fuit, a quibus innumerabiles quotidie litterae afferebantur, beati Petri
novum successorem salutantibus omni cum significatione
flagrantissimae pietatis. Subinde ipsi experiri coepimus eam
quae ab Apostolo memorata est, instantia mea quotidiana,
1

sollicitudo omnium Ecclesiarum; atque ad cumulanda No-

stri muneris ordinarias curas haec accesserunt : ut negotia


illa maximi momenti, quae Nos reperissemus inita, de Terra
Sancta, deque christianorum ibidem statu et Ecclesiarum in
primis illustrium, persequeremur ; ut apud victricium Civitatum conventus, in quibus nationum ageretur fortuna, memores Nostrarum partium, caritatis simul et iustitiae causam tueremur, hortantes praesertim ad habendam pro merito
rationem rerum spiritualium, quae non minus valerent, imo
potiores ceteris essent ; ut dissitarum gentium immensitatis
fame aemmhisque omnis generis tabescentium, subvenire
omni ope conaremur, id quod fecimus, tum quamplurimum
subsidii Nostrae patiebantur angustiae mittendo, tum orbis
terrarum beneficentiae implorando; ut in ipso populo , unde
orti essemus, et quo in medio Petri Sedem Deus collocasset,
eas quae per vim et violentiam dudum fiebant saepe contentiones, studeremus componere, quibus cara penitus Nobis
civitas in extremum discrimen adduci videbatur.
Non defuerunt autem eodem tempore, quae Nos gaudio
admodum compleverint. Equidem per eos dies in quibus vel
XXVI coetus Eucharisticus omnium nationum, vel solemnia
tertium saecularia, post Sacrum Consilium Fidei Propagan1

II Cor. vr, 11.


II Cor. xi, 28.

Acta Pii PP. XI

675

dae conditum acta sunt, tanta animus Noster perfusus est


caelestium consolationum copia, quanta in exordio Pontificatus Nos frui posse vix sperabamus. Itaque licuit cum omnibus fere et singulis dilectis filiis Nostris Cardinalibus seorsum conferre sermones, itemque cum venerabilibus fratribus
Episcopis tam multis, ut non facile plurium annorum spatio
maiorem numerum essemus visuri. Magnas quoque Christifidelium catervas, quasi totidem delectas partes eius infinitae
prope familiae quam Dominus Nobis crediderat, ex omm
tribu et lingua et populo et natione, ut est in Apocalypsi,

coram admittere et paterno alloquio recreare Nobis percupientibus licuit. - Tum vero divina quaedam r e r u m i spectacula Nobis oblata sunt : cum Redemptor Noster Iesus Christus sub Eucharistiae velis delitescens, per urbem Romam,
conf ertissimo piorum, qui undique confluxissent, comitatu,
triumphantis ritu, circumferretur, lit in possessionem sibi
debiti honoris, tamquam hominum et civitatum Regi, restitutus videretur ; cum sacerdotes bonique laici, tamquam si
delapsus iterum in eos Paraclitus esset, precum spiritu et
apostolatus studio inflammatus animos vulgo ostenderent ;
cum vivax populi Romani fides, praeclaro Dei gloriae animarumque salutis emolumento, denuo, ut olimi, annuntiaretur
in universo mundo. Interim Maria Virgo Deipara eademque
nostrum omnium benignissima Parens, quae quidem in suis
aedibus vel Czenstochowae, vel Ostrabramae vel in illo prodigiali specu Lapurdensi, maxime autem Mediolani ex aereo
templi fastigio itemque ex propinquo sanctuario Rhaudensi
Nobis olim arrisisset, gratum acceptumque habere visa est
illud Nostrae pietatis officium, cum sacerrimae aedi Lauretanae, reparatis iis, quae vis incendii corruperat, venerabile
ipsius simulacrum, apud Nos affabre reiectum, Nostrisque
manibus et consecratum et corona redimitum, restituendum
curavimus. Omnino magnifice splendideque triumphasse et
ipsam dixeris augustam Virginem : namque a Vaticano Lauretum usque, quacumque sancta imago transvecta est, per-

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

676

petua quadam gratulationum serie religio populorum eam


celebravit, omnibus ordinibus ex vicinia obviam effusis, qui
sua in Mariam et in Vicarium Iesu Christi pientissima studia demonstrabant.
Horum vel laetabilium vel tristium eventorum admonitu, quorum hic memoriam commendatam volumus posteritate sensim factum est ut magis magisque menti Nostrae
pateret, quid Nobis in Pontificatu maximo deberet esse antiquius, quidque primum scribendo ad vos edioeremus.
Hoc enimvero nemini est obscurum : nec hominibus singulis, nec hominum societati, nec populis, post illam belli
calamitatem, adhuc pacem veri nominis esse quaesitam ;
actuosamque et fructuosam tranquillitatem, quam omnes
expetunt, adhuc desiderari. Sed huius mali accurate primum
attendenda est magnitudo et gravitas, tum causae et semina
perscrutanda, si quis velit, ut Nos volumus, opportunam ei
medicinam admovere ; idque aggredi, pro Apostolici officii
conscientia, habemus Nobis propositum in his litteris, quod
ipsum deinceps persequi numquam cessabimus. Nimirum
eadem perseverant tempora, quae Benedicti XV, desideratissimi decessoris Nostri, animum toto Pontificatus cursu solli citarunt ; consequens est, ut easdem, quas ille in hoc genere
cogitationes habuit et consilia, Nosmet ipsi suscipiamus.
Optandum est vero ut omnes boni idem sentiant idemque
velint, ac Nos, operamque et studium Nobis navent ad veram diuturnamque hominibus reconciliationem a Deo impetrandam.
Mirum quam apte ad hanc aetatem quadrant illae voces
prophetarum : Expectavimus pacem, et non erat bonum:
tempus medelae, et ecce for?nido. Tempus curationis, et
ecce turbatio . Expectammus lucem, et ecce tenebrae:,.,
iudicium, etnonest; salutem et elongata est a nobis. Etenim,
1

Ier. v i i i , 15,.

Ier. XIV, 19.

Isa. u x , 9, 11.

Acta Pu PP. XI

mi

positis dudum per Europam] armis, tamen scitis ex Oriente


proximo novorum pericula bellorum ingruere; ibidemque
per immensos terrarum tractus, ut diximus, omnia plena
h o i T o r u m esse et miseriarum, cum ingens calamitosorum
quotidie multitudo, senum praesertim mulierumque et puerorum, fame, pestilentia, vastationibus intereat: quacumque
autem nuper belligeratum est, veteres nondum quievisse si
multates easque exerceri vel dissimulanter in politicis, vel
tecte in rei nummariae varietatibus, vel patenter in quotidianis periodicisque scriptionibus ; vel in ipsos invadere fines
earum rerum, quae suapte natura nihil habent acerbae contentionis, ut sunt artium studia et litterarum. Hinc inimicitiae offensionesque rerum publicarum mutuae populos respirare non sinunt ; nec solum vieti cum victoribus populis,
sed etiam q u i vicerunt, ipsi inimice inter se agunt, cum alteri
se a maioribus oppressos et exhaustos, alteri se minorum
odiis insidiisque appetitus conquerantur. Incommoda autem
confecti belli omnes omnino sentiunt civitates ; maxima q u i dem eae quae subactae sunt, sed non exigua vel illae quae
bello abstinuerunt. Eademque, ob medicinae moram, in dies
intolerabiliora fiunt ; praesertim cum ea quae ab hominibus
politicis pluries usque adhuc instituta sunt consilia et conata, rebus medendi causa, nullum atque etiam opinione deteriorem exitum habuerint. Quare, ingravescente formidine
ne calamitoisiora posthac oriantur bella, necessitas quaedam
omnibus civitatibus nascitur in bellico apparatu vivendi : ex
quo cum exhauriuntur aerarla, tum generis r o b u r consumi tur, tum etiam et doctrinae studia et religionis consuetudo
et morum disciplina perturbantur.
Ad externas autem populorum inimicitias adiunguntur,
quod peius est, intestina discidia, quibus et status civitatum
et ipsa societas civilis periclitatur.
Primo loco ponenda est illa ordinum inter ipsos dimicatio, quae quasi ulcus mortiferum iam in veter a vit in sinu
nationum, operas, artificia, commercia, omnia denique pii1

678

vatae publicamque prosperitatis elementa vulnerans. Atque


huiusmodi labem usque reddit perniciosiorem accrescens
bonorum externorum hinc aviditas, illinc tenacitas, et commune utrique parti habendi studium et imperandi. Inde ope2 um vel voluntariae vel coactae cessationes saepe gignuntur :
inde etiam populares motus coercitionesque publicae magna
cum molestia omnium et detrimento.
Deinde in re publica fere solent partes, non, pro opinionum varietate, commune bonum sincere spectantes, inter se
contendere ; verum propriis servientes utilitatibus in perniciem ceterorum. Ergo cernere licet ut coniurationes increbrescant, ut insidiae, ut latrocinia in cives in ipsosque magistratus, ut terrores ac minae, ut apertae seditiones, ut alia
id genus eveniant, quae quidem eo sunt graviora, quo amplius rem publicam populus, ut in his reipublicae formis,
participat. Quas formas etsi Ecclesiae doctrina ut cetera
quae iure et ratione sunt instituta - non reiicit, tamen inter
omnes liquet eas f actionum improbi tati facile patere.
Iamvero valde dolendum est huiusmodi luem alte ad
ipsas humanae societatis radices penetrasse, id est ad convictum domesticum, cuius quidem eversionem iam pridem
inchoatam, multum promovit immensa belli clades, patres
filiosque familias procul dissipando, morumque corruptelas
multis modis augendo. Ita neque in honore solet esse patria
potestas, neque in pretio consanguinitas, heri famulique hostium loco inter se habent, ipsa coniugii fides nimio saepius
violatur, et sancta coniugum officia erga Deum civilemque
societatem negliguntur.
Atque uti, cum quodpiam corpus aut nobilem eius partem male habere contigerit, vel minima etiam ipsius membra
non bene valeant necesse est, sic eas res, ex quibus consortionem humanam societatemque domesticam aegrotare vidimus, in homines singulos consentaneum est redundare. Etenim nemo ignorat, hominum ex omni aetate omnique ordine,
quam inquieti consueverint esse animi, quam morosi diffici1

Acta Pii PP. XI

679

lesque ; quantum obediendi fastidium quantaque laboris impatientia vulgo incesserit ; quemadmodum fines verecundiae
transierit, in vestimentis choreisque praesertim, feminarum
puellarumque levitas, quarum luxuriosiore cultu inopum
odia concitantur ; denique ut crescat aerumnosorum numerus, ex quo agmini seditiosorum perpetuae ingentesque accessiones fiunt.
Ergo pro fiducia et securitate ancipites curae sollicitique metus, pro sollertia et labore inertia et desidia, pro tranquillitate ordinis, quae res pacem continet, rerum omnium
perturbatio et confusio dominatur. Quapropter iacent, ut vidimus, industriae civilis incepta ; languent populorum inter
se commercia; hebescunt litterarum artiumque studia ; desideratur, quod longe est g T a v i u s , multis partibus, quae sit
christianis digna, consuetudo vivendi, usque eo ut humana
societas non modo non progredi ad omnem excellentiam,
quemadmodum gloriali homines solent, sed ad barbarorum
feritatem regredi videatur.
His vero omnibus malis, quae memoravimus, addenda
sunt quasi in cumulum ea quae quidem animalis homo non
percipit, sed tamen in maximis komm temporum: numerari
debent. Damna dicimus proprie facta in genere rerum spiritualium et supernaturalium, quibuscum animarum vita coniungitur, eaque, ut facile intelligitur, tanto sunt magis deploranda, quam bonorum externorum, detrimenta, quanto
concretionem mortalem spiritus exsuperat. Nam, praeter
eam, quae amodo dicta est, late fusam christianorum officiorum oblivionem, quantus Nobis, isque communis vobiscum,
venerabiles fratres, est dolor, quod e compluribus templis
in profanos usus bello conversis, non pauca sunt nondum
sacris reddita ; quod clausa illo ipso tempore clericorum
plura seminaria, educandis in religione ducibus populorum
et magistris, adhuc non adest facultas aperiendi ; quod sacerdotum- quorum alios vis belli, in divinis ministeriis occu1

I Cor. n, 14. '

680

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

patos, interemit, alios offensionum magnitudo, sanctae immemores disciplinae, perdidit - fere ubique extenuata copia
est ; quod propterea nimis multis locis ea quae in aedificationem corporis Christi omnino est necessaria, divini verbi
praedicatio silet.
Quid, quod ex ultimis terris atque ex intimis barbariae
regionibus nostri Missionales ad belli labores adiuvandos,
domum frequentes evocati, cum uberrimos campos, ubi utilissime, religionis humanitatisque causa, desudabant, reliquissent, haud ita multi ad stationes suas salvi reverterunt ?
Quamquam huiusmodi iacturas cum optimis etiam fructibus, aliqua ex parte, compensari vidimus : nam et evidentius apparuit - contra quam calumniari vulgus adversariorum consuevit - in animis sacricolarum patriae caritatem
omniumque officiorum conscientiam vigere maxime ; et militum plurimi, ipsis in faucibus mortis constituti, cum in sacrorum administris, ex quotidiana consuetudine, magnanimitatis et diligentiae eximia documenta suspicerent, cum
sacro ordine Ecclesiaque in gratiam redierunt. Sed enim in
hoc bonitas et sapientia Dei est admiranda, qui unus ex ipso
malo bonum eliciat.
1

Hactenus de malis horum temporum. Nunc in causas,


unde exstitere - tametsi de iis aliquid necessitate quadam
iam attigimus - data opera inquirarmis.
Principio videmur, venerabiles fratres, divinum humanarum infirmitatuii' consolatorem et medicum audire,
sic iterum affirmantem* : Omnia haec mala ab intus proce2

dunt.. - Utique solemni pacto inter belligrantes convenit


pax; sed illa consignata est publicis tabulis, non in animas inscripta hominum: vivunt ibi etiamnunc bellici spiritus atque
inde civilem in convictum perniciose quotidie magis redundant. Diutius enim usque quaque violentiae ius exsultavit,
1

Ephes, iv, 12.


Marc, VII, 23.

Acta Pii PP. XI

atque in hominibus eos natura nsitos, quos christianae caritatis lex per fecerat, benignitatis miisericordiaeque sensus
paullatim obstupefecit ; eosdemque haec pacis reconciliatio
specie facta, non re, minime redintegravit. Ita apud longe
plurimos diuturna invidendi consuetudo vim naturae iam
obtinet ; et coeca illa lex domiinatur, quam Paulus Apostolus in membris suis legi mentis repugnantem ingemiscebat. Frequentius igitur evenire solet, ut homo homini non,
ex Christi praecepto, frater, sed extraneus videatur et nostis ;
dignitatis ipsiusque personae humanae ratio paene habeatur
nulla, vis dumtaxat valeat et numerus ; alteri alteros opprimere contendant ob eam causam, ut bonorum huius vitae,
quantum possint, potiantur. Scilicet nihil pervulgatus est
inter homines quam bona sempiterna, quae Christus Dominus per Ecclesiam suam continenter proponit omnibus adipiscenda, negligere, et fluxarum rerum et caducarum adeptionem insatiabiliter appetere.
Atqui hoc habent bona externa ut, si immoderate appetantur, omne genus maiorum pariant, depravationemi morum imprimis et discordias. Etenim, ut per se viiia sunt et
abiecta, animum sane non possunt explere hominis, quem
a Deo factum destinatumque ad Dei fruendam gloriam, necesse est sollicitum semper et inquietimi vivere, donec in
Deo conquiescat.
Praeterea, cum eadem sint angustis plane finibus circumscripta, quo plures fuerint qui ea participent, eo minus
singuli accipient ; contra, ea quae sunt spiritus, etsi inter
plures dispertita, tamen, omnes locupletando non ideo deiriinuuntur. Ex quo efficitur, ut terrenae res, quia nec omnibus
aeque satisfacere nec plene exsaturare ullum possunt, idcirco et discidiorum evadant causae et aegritudinum, vereque
1

vanitas

v unitatum.... et afflictio spiritus,

quemadmodum

eas sapientissimus omnium Salomon expertus appellavit. Id


quod societati hominum accidit non secus ac singulis. Unde
1

Eccle. i, 2, 14,

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

bella et lites in vobis?, inquit Iacobus Apostolus, nonne


hinc, ex concupiscentiis vestris?
1

Nam concupiscencia carnis, idest voluptatem cupiditatibus, nullam capitaliorem pestem dixeris cogitari posse,
non solum ad domus sed ad ipsas civitates perturbandas * ex
coneupiscentia oculorum, idest habendi cupiditate, acerbae
illae nascuntur contentiones civilium ordinum, suis cuiusque
commodis plus nimio inservientium ; superbia vitae autem,
idest studio ceteris omnibus dominandi, adductae partes politicae sic inter se cligladiari consueverunt, ut nec crimine
maiestatis,-nec perduellione, nec ipso patriae parricidio abstineant.
Atque huic quidem intemperanti a e cupiditatum, specie
scilicet se boni publici et caritatis patriae obtegenti, tribuendae profecto sunt quae inter nationes solent inimicitiae simultatesque existere. Etenim haec quoque patriae gentisque
suae caritas, quamquam non parum habet ad plures virtutes
atque ad fortia facinora incitamenti, si quidem lege christiana regatur, fit tamen multarum iniuriarum et iniquitatum semen, cum, aequi rectique fines praetergressa, in immoderatum' ereverit nationis amorem. Quo qui abrepti sint,
ii profecto obliviscuntur, non modo populos omnes, ut partes
familiae humanae universae, fraterna inter se consuetudine copulari, et aliis quoque gentibus ius esse vivendi et ad
prosperas aspirandi fortunas, sed etiam nec licere noe expedire utile ab honesto seiungi. Nam iustitia elevat gentes,
miseros autem facit populos peccatum.

Quod vero familiae

vel civitati vel reipublicae comparatae sint, cum ceterorum


detrimento, utilitates, id hominibus egregie magnificeque
factum videatur, at nec stabile fore nec sine ruinarum metu,
sapienter admonet Augustinus : vitrea laetitia fragilits
splendida, cui timeatur horribilius ne repente frangatur
1

Iac. iv, 1.
Prov. XIV, 34.
S. August. De Civ. Dei, lib. iv, c. 3.

Acta Pii PP. XI

Verum, quod pax abfuerit hodieque, cum tot sanatione


maiorum, desideretur, id altius etiam, quam adhuc fecimus, repetendum est. Iam enim multo ante quam Europa
bello flagraret, vitio hominum civitatumque, praecipua tantarum calamitatum effectrix causa invalescebat, quam ipsa
conflictus immanitas submovere de medio ac tollere certe
debebat, si quidem omnes intellexissent quid maximas eiusmodi eventis significaretur. Illud Scripturarum quis igno1

rat? qui dereliquerunt Dominum, consumentur;

nec nota

minus Iesu, Redemptoris hominum, et magistri, ea gravissime dicta : sine me nihil potestis facere^
non colligit mecum, dispergit.

itemque : qui

Quae Dei iudicia cum omni tempore ad effectum adducta sint, nunc maxime sub omnium oculis efficiuntur. Quod
enim homines a Deo et Iesu Christo misere desciverunt, idcirco de pristina rerum felicitate in hanc maiorum colluviem
d emersi sunt, et hac ipsa de causa cadit plerumque irritum
quidquid ii moliantur ut damna reparent, et quantum ex
tot minis reliqui est, tueantur. Itaque Deo et Iesu Christo
a legibus et re j^ubliea submoto, iam non a Deo derivata
sed ab hominibus auctoritate, factum est, ut - praeterquam
quod legibus verae solidaeque sanctiones interceptae sunt
summaque iusti principia, quae vel ethnici philosophi, ut
Cicero, tantummodo lege Dei aeterna contineri perspicieb a t - ipsa praeterea auctoritatis fundamenta convelierentur, principe sublat causa, cur aliis ius esset imperandi,
aliis autem officium p arendi. Ex quo totam oportuit concuti
societatem humanam, nullo iam solido fultam columine et
praesidio, factionibus de imperio certantibus, ut suis, non
patriae, commodis prospicerent.
Decretum pariter est, iam non Deum;, non Christum
Dominum constituendae primum familiae praesidere, reiecto
1

Is. i, 28.
XV, 5.
* Luc. xi, 23.
2

Io.

684

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

inter civiles pactiones matrimonio, quod Christus sacramentum magnum fecerat figuramque voluerat esse sanctam
ac sanctificantem vinculi illius perpetuo mansuri, quo ipse
cum Ecclesia coniungitur sua. Quamobrem vidimus religionis obscurari passim in populo intelligentiam sensumque
obtundi, quem Ecclesia primo societatis germini, quod familia est, offuderat ; domesticum ordinem, domesticamque
pacem, everti ; familiae communionem stabilitatemque cotidie magis labefieri, eiusque sanctitudinem tam frequenter
sordidarum cupiditatum aestu ac mortifero viliorum utilitatum amore violari, ut fontes ipsi vitae cum familiarum,
tum etiam populorum inquinaren tur.
Denique ab institutione iuventutis Deum et Christum
eius segregar! visum est : at necessario est consecutum, ut
religio non tam a scholis abesset quam in scholis tacite vel
etiam aperte oppugnaretur, et pueri sibi persuadrent, nihil
aut certe parum ista omnia ad bene vivendum valere, de
quibus aut nullus haberetur sermo aut verba utique plena,
cont emptionis fierent. Ita vero, Deo eiusque lege e disciplina
studiorum exstantibus, iam non intelligitur quo pacto adolescentulorunt animi ad malum devitandum atque ad aetatem honeste sancteque agendam institui possint ; et simul,
quemadmodum domestico et civili convictui copia suppetat
hominum, qui sint bene morati, ordinis pacisque amatorem
et ad communem idonei utilesque prosperitatem:.
Posthabitis igitur christianae sapientiae praeceptis, non.
est cur miremur, discordiarum: semina ubique, tamquam opportuno in solo, sata, tandem in teterrimum illud empisse
bellum, quod vi et sanguine odia inter populos atque ipsos
civium ordines vehementius aluit, nedum lassitudine restingueret.
1

Quoniam autem, venerabiles fratres, causas maiorum,,


quibus societas hominum premitur, breviter perstrinximus,,
1

Eph, v,

31

685

Acta Pii PP. XI

iam videamus, quae ex ipsorum natura coniicere liceat apta


societati sanandae remedia.
Primum igitur omnium necesse est animos pacari hominum. Neque enim valde profutura sit ea exterior pacis
species, qua, quasi comitate quadam, eorum inter se consuetudo regitur atque informatur; sed tali opus est pace,
quae pervadat tranquilletque animos, eosque ad fraternam
erga ceteros benevolentiam inclinet et componat. Eiusmodi
autem non est nisi pax Christi : et pax Christi exsultet in
cordibus vestris; nec alia et dissimilis esse queat pax, quam
dat ipse suis, cum, Deus ut est, vel in medullas intueatur
inque animis regnet. Bene suam, ceterum, Dominus Iesus
appellare hanc potuit pacem, qui primus hominibus edixerit; omnes vos fratres estis; et legem promulgaverit mutuae
inter universos omnes caritatis et patientiae, suo ipsius sanguine veluti obsignatams : hoc est praeceptum meum ut di1

ligati s invicem sicut ego dilexi vos - alter alterius onera


portate et sic adimplebitis legem Christi.
6

Inde profecto consequitur, germanam* Christi pacem


non posse ab iustitiae norma deflectere, tum quia est Deus
ipse qui iudicat iustitiam,

tum quia opus iustitiae pax;

verum nequit eadem tantummodo dura et quasi ferrea constare iustitia, sed temperari utique debet haud minore caritate, quae quidem virtus nata apta est ad homines cum hominibus placando s. Itaque huiusmodi pacem Christus humano generi comparavit, immo etiam, ut tam nervose Paulus, Ipse est pax nostra, quia, cum divinae satisfaceret iustitiae in carne sua per crucem, interfecit inimicitias in sem, 15.

Col

Io.

Matth.

Io.

XIV,

lieg.

Ti.

XVI,

XV,

7.

XXII],

8.

vi, 2.
Ps. ix, 5.
Gai.

Is.

XXXII,

7.

686

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale


1

metipso, ... faciens pacem, et omnes atque omnia Deo in se


reconciliavit ; atque in ipsa redemptione Paulus non tam
iustitiae, ut demum est, quam divinum reconciliationis et
caritatis opus considerat atque agnoscit : Deus erat in Christo mundum reconcilians sibi; sic Deus dilexit mundum ut
filium suum unigenitum daret- Ad rem aptissime, ut solet,
scribit Angelicus Doctor, veram germanamque pacem ad
caritatem potius quam ad iustitiam pertinere, cum haec
quaecumque pacem impediant removeat, ut iniurias, ut
damna; pax vero sit proprie ac peculiariter caritatis actus.
Ad pacem igitur Christi, quae, a caritate profecta, penitus in animo insidet, ea iure accommodantur quae de regno
Dei, qui sane per caritatem animos possidet, habet idem
Apostolus : non ast regnum Dei esca et potus; id est pax
Christi non caducis bonis, sed spiritualibus sempiternisque
alitur, quorum excellentiam ac praestantiam Christus ipse,
cum patefecit mundo, tum hominibus suadere non cessavit.
Propterea enim dixit : quid. prodest homini si mundum universum lucretur, animae vero suae detrimentum patiatur,
aut quam dabit homo commutationem pro anima sua? Et
docuit deinceps qua Christianus debeat esse constantia ac
firmitate animi : nolite timere eos qui occidunt corpus, animam autem non possunt occidere; sed potius timete eum qui
potest et animam et corpus perdere in gehennam.
Non quo pace eiusmodi qui frui velit, is bona huius vitae repudiare debeat; quin etiam his, ex ipsa Christi promissione, affluet : Quaerite primum regnum Dei et iustitiam
eius, et haec omnia adiicienitur vobis. At vero : Pax Dei
2

Eph. n, 14 et ss.
1 C o r . v, 19.
Io I I I , 16.
2 , 2 , q. 29, I I I , ad 3 .
a

ae

u m

B o n i .

Matth. X V I , 26.
Matth, x, 28; Luc. xii, 14.
Matth, vi, 33 ; Luc. X I I , 3 1 .

XIV,

17.

687

Acta Pii PP. XI


1

ex superat omnem sensum, et hac prorsus de causa caecis


imperat cupiditatibus, et dissensiones discordiasque devitat,
quas libido habendi necessario gignit.
Effrenatis igitur virtute cupiditatibus, redditoque honore suo iis quae sunt spiritus, illud sponte sequetur commodi, ut christiana pax, cum integritatem morum) afferat,
tum humanae personae dignitatem illustret ; quam quidem,
postquam suo Christus redemi t sanguine, Patris caelestis
adoptio fraternique cum ipso Christo necessitudo consecrat^
orationes et sacramenta divinae tum gratiae participem tu,m
naturae consortem efficiunt usque eo, ut, mortalis vitae bene
actae praemio potita, in sempiternum divinae gloriae possessione perfruatur.
Quoniam autem supra demonstravimus praecipuam
quandam causam turbidarum rerum, in quibus vivimus, eam
esse quod, valde imminuta sit vel iuris auctoritas vel verecundia potestatis - nimirum ex quo negari placuit ius potestatemque a Deo, mundi conditore et gubernatore, profectam huic etiam incommodo pax Christiana medebitur, cum eadem
divina sit pax, eoque ipso ordinem, legem imperium que salva
esse iubeat. Haec enim habent Scripturae : Disciplinam in
2

pace conservate.
Pax multa diligentibus legem tuam Domine.
Qui timet praeceptum in pace versabitur. Dominus
5

vero Iesus non modo illud edixit : reddite quae sunt Caesaris,
Caesari; sed etiam in ipso Pilato revereri se professus est
potestatem ei datam desuper ; quemadmodum discipulis
5

praeceperat revererentur eos qui super cathedram, Moysi se7

derunt Scribae et Pharisaei. Mirabile est autem quantum


in domestico convictu patriae potestati tribuerit, Mariae et
1

Phil. iv, 7.
ECCU. X L T , 17.

Ps. cxviii, 165.


Prov. X I I I , 13.
Matth. X X I I , 21.
IO. X I X , 11.
Matth.

XXIii.

2.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

688

Ioseph subditus in exemplum : cuius etiam est illa per Apostolos promulgata lex : Omnis anima potestatibus sublimioribus subdita sit. Non est enim potestas nisi a Deo.
Quod si quis animadvertat, quae Christi consilia atque
instituta essent de humanae dignitate personae, de morum
innocentia, de obediendi officio, de societatis hominum ordinatione divina, de sacramento matrimonii deque familiae
christianae sanctitudine, haec, inquimus, et talia dogmata
quae de caelo in terras detulisset, ipsum Ecclesiae dumtaxat
suae tradidisse et quidem cum pollicitatione solemni opis
praesentiaeque numquam defuturae, eidem mandasse ut universis gentibus usque ad finem saeculorum, magistra fallendi
nescia, nuntiare non desistere t, is profecto intelliget, quid et
quantum afferre remedii ad res mundi pacifcandas Ecclesia
catholica et possit et debeat.
Nam. quia una divinitus constituta est harum veritatum
praeceptorumque interpres et custos, in ipsa unice vera et
inexhausta quaedam f acuitas inest, ut cum a communi vita
domeisticaque societate et civili materialismi maculam!, quae
tanta ibi iam fecerat damna, prohibeat, christianamque disciplinam de spiritu, seu de animis hominum immortaiibus,
philosophia multo potiorem, eodem insinuet : tum ut omnes
inter ipsos ordines civium ac plebem universam altioris quodam benevolentiae sensu et quadam quasi fraternitate coniungat, ac singulorum quoque dignitatem hominum, iure
vindicatam, ad Deum ipsum extollat ; tum denique curet,
ut, publicis privatisque moribus emendatis, sanctiusque
institutis, omnia Deo qui intuetur cor, plene subiecta, eiusdem et doctrinis et legibus penitus informentur atque ita
omnibus sacri conscientia officii imbutis animis hominum,
sive privatorum sive principum, ipsisque ordinibus publicis
civilis societatis, sit omnia et in omnibus Christus.
1

Rom. XIII, i.

S. August., Be moribus Ecclesiae


Reg. X V I , 7.
Coloss, m, 11.

Catholicae,

I,

30.

Acta Pii PP. XI

689-

Quamobrem cum unius Ecclesiae sit, ex veritate qua


pollet et virtute Christi, hominum recte conformare animos,
ea sola potest veram Christi pacem non modo in praesens
conciliare sed etiam confirmare in posterum tempus, nova,
quae ingruere diximus, bellorum pericula propulsando. Una
enim, divino mandato iussuque, docet Ecclesia ad aeternam
Dei legem omnia debere homines exigere, quaecumque ipsi
agant, publice aeque ac privatim, singuli pariter ac societate
coniuncti. Quae autem ad salutem multorum pertinent, apparet longe maioris esse momenti.
Cum igitur et civitates et respublicae sanctum et solemne habuerint, vel in domesticis vel in externis rationibus,
doctrinis praescriptisque Iesu Christi obsequi, tum demum
et apud se pace fruentur bona et mutua utentur fiducia, cntroversiasque, si quae forte suboriantur, pacifice diriment.
Quod si in hoc genere aliquid ad hunc diem, tentatum! est,
id aut nullum aut exiguum sane sueeessumi habuit, maxime
in iis rebus quibus inter se acerbius populi conectantur.'
Etenim nullum est institutum hominum quod universis
imponere gentibus queat communium quemdam Codicem
legum, his consonum temporibus; cuius generis habuit, aetate media, vera illa nationum societas, quae christianorum
populorum communitas fuit. In qua, etsi re saepius omnino
violabatur ius, ipsius tamen iuris sanctitas manebat in
causa vigens, tuta veluti norma ad quam nationes ipsae iudicarentur.
At divinum est institutum, quod iuris gentium sanctitatem custodire potest ; institutum scilicet et ad nationes
omnes pertinens et nationibus supereminens omnibus, maxima quidem praeditum auctoritate ac plenitudine magisterii venerandum, Ecclesia Christi : quae una ad tantum idonea munus apparet tum ex divino mandato, tum ex natura
ipsa et constitutione sua, tum denique e tanta saeculorum
maiestate, ne belli quidem tempestatibus oppressa, sed potius mirabiliter aucta.
ACTA vol.. X I V , n. 18. 27-12-92-2.

48

690

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Sequitur igitur ut pax veri nominis, nimirum optatissima pax Christi exsistere nulla possit, nisi Christi doctrinae, praecepta, exempla fideliter teneantur ab omnibus, in
publicis privatisque vivendi rationibus ; atque ita, hominum
recte instituta communitate, Ecclesia tandem, divino suo
munere fungens, Dei ipsius, quotquot sunt iura, tum in singulos homines, tum in hominum societatem tueatur.
His enim continetur, quod brevi dicimus, Regnum
Christi. Regnat siquidem Iesus Christus in mentibus singulorum hominum doctrinis suis, regnat in animis caritate,
rgnt in omni hominum vita legis observantia suae suorumque exemplorum imitatione. Regnat idem in societate
domestica, cum haec christiani matrimonii sacramento constituta, tamquam res quaedam sacra, inviolate consistit, in
qua parentum potestas paternitatem divinam exprimat
unde oritur ac nominatur ; ubi filii obedientiam Iesu pueri
aemulentur, atque omnis vitae ratio sanctimoniam redoleat
Nazarethanae Familiae. Regnat denique Iesus Dominus in
societate civili, cum, summis in ea Deo tributis honoribus,
ab eodem auctoritatis origo et iura repetuntur, ne vel imperandi norma desit, vel parendi officium et dignitas ; ac praeterea in eo dignitatis gradu statuitur Ecclesia in quo a suo
ipsius Auctore collocata fuit, perfectae societatis, ceterarumque societatum magistrae ac ducis ; eiusmodi videlicet
quae non potestatem ipsarum imminuat - sunt enim in suo
quaeque ordine legitimae - sed quae opportune perficiat, uti
gratia naturam ; unde nimirum societates eaedem hominibus valido praesidio sint ad supremum finem attingendum,
quae beatitas est sempiterna, ac securius Hanc ipsam civium mortalem vitam fortunent.
Ex his liquet nullam esse Christi pacem nisi in regno
Christi ; nec vero posse nos contendere efficacius ad pacem
constabiliendam, quam Christi regnum instaurando.
Cum igitur Pius X.insta/urare omnia in Christo nitere1

Ephes: III, 15.

Acta Pii PP. XI

tur, is, divino tamquam afflatu permotus, opus illud parabat


reconcUiandae pacis, quod deinde fuit Benedicti XV propositum. Nos, ea simul persequentes quae ambo decessores
Nostri assequenda, sibi proposuerunt, id maxima contentione studebimus, pacem Christi in regno Christi, quaerere,

Dei scilicet gratia omnino confisi, qui Nobis, in hac summa


potestate tradenda, perpetuo se adiuturum polliceretur.
In hanc rem, bonorum omnium auxilium expectantes,
vos imprimis, venerabiles fratres, appellamus, quos ipse
Dux noster et Caput Christus, qui Nobis universi gregis sui
curam commisit, in partem sollicitudinis Nostrae vocavit
sane praestantissimam, vos nempe positos a Spiritu Sancto
regere Ecclesiam Dei,

vos ministerio reconciliationis prae2

cipue isignitos, pro Christo legatione fungentes eiusdemque et magisterii divini participes et dispensatores mysteriorum,

ac propterea sal terrae nuncupatos et mundi lu-

cem, christianorum doctores populorum ac patres, formam


gregis factos ex animo

et magnos etiam vocandos in regno

caelorum; vos denique omnes, quibus, veluti artubus praecipuis et aureis quibusdam nexibus compactum et connexum totum corpus Christi, quod est Ecclesia, constitutum
'in Petrae soliditate, consurgit.
Eximiae autem sollertiae vestrae novum illud ac recens
argumentum, accessit, cum, per occasionem, quam sub initium harum litterarum commemoravimus, Romani Conventus Eucharistici et saecularium sollemnium S. Congregationis a Propaganda Fide, quam plurimi ex omnibus terrarum orbis regionibus in almam Urbem ad Apostolorum sepulcra convenistis. Tum vero coetus ille Pastorum celebri7

Act. XX, 26.


II Cor. v, 18, 20.
I Cor. iv, 1.
Matth, v, 13, 14.
I Petr. v, 3.
Matth, v, 19.
Ephes, IV, 15, 16,

'Acta, Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

692

tte et auctoritate amplissimus hanc Nobis mentem iniecit


suo tempore cogendi in hanc eandem Urbem, orbis catholici
caput, solemnem eiusdem generis consessui, qui collapsis
rebus, post tantam societatis humanae turbationem, medicinam adhibeat peropportunam; huiusque rei spem bonam
auget Anni sancti, qui appropinquat, auspicata faustitas.
Necdum tamen audemus in praesenti aggrediendum
Nobis proponere illius Concilii oecumenici instaurationem,
quod, nostrae memoria iuventutis, sanctissimus Pontifex
Pius Nonus inchoavit, sed eius partem dumtaxat, quamvis
permagni momenti, perfecit. Cuius rei id profecto est causae,
quod Nos quidem, ut dux ille Israelitarum clarissimus, precibus veluti suspensi expectamus dum: bonus ac misericors
Deus suae Nobis certius voluntatis consilium aperiat.
Inter haec vero, quamquam optime novimus sollertiae
vestrae ac navitati nullos esse stimulos admovendos, at me1

A.

ritissima potius laudum praeconia tribuenda, conscientia


tamen apostolici muneris Nostrique in omnes paterni officii
Nos admonet ac paene compellit, ut vestrum omnium! quantumvis incensa studia novis quodammodo igniculis inflammemus : ex quo certo fat ut, quas singuli singulas sortiti
estis pascendas dominici gregis partes, eas impensioribus
in dies curis prosequamini.
Equidem quam multa, quam praeclara quamque opportuna, decessoribus Nostris vobisque auctoribus, apud clerum
omnemque populum fidelem et sapienter excogitata sint, et
feliciter inchoata atque etiam salubriter perfecta et pro hominum adiunctis singulari cum laude absoluta, tum ex publica fama, editis etiam scriptis disseminata aliisque monumentis confirmata, tum e privatis uniuscuiusque vestrum et
aliorum complurium nuntiis ad Nos delatis cognovimus, et
gratias immortali Deo agimus quantas maximas possumus.
In his incepta praesertim suspicimus multa eademque providentissime ad animos vel sanis doctrinis instruendos, vel
1

Iudic, vi, 17.

Acta Pii PP. XI

693

virtutibus ac sanctitate imbuendos : item coetus clericorum


* laicorumque, seu pias uniones quas vocant, sacris inter infideles expeditionibus sustentandis provehendis, ad regnum
Christi Dei amplificandum salutemque et temporariam et
sempiternam barbaris gentibus importandam ; tum sodalitates iuvenum, et numero auctas et pietate in beatam Virginem atque in sacram praesertim Eucharistiam singulari,
cum eximia fidei, castimoniae, interque ipsos veluti fraternae benevolentiae laude coniuncta. Consociationes addimus
alias virorum, mulierum alias, atque eucharisticas in primis, quae augustum Sacramentum cum. frequentioribus
tum solemnioribus prosequendum honoribus curant, pompis etiam magnificentissimis vicatim per urbes deducendis;
conventibus item cogendis celebrrimas vel e confluente vicinia vel e popularium multitudine vel denique ex externorum quoque legatis populorum prope omnium, omnibus tamen una fide, adoratione, prece, fruitione caelestium bonorum mirifice copulatis.
Huic iam pietati acceptum' ref erimus sacri spiritum apostolatus latius multo diffusum quam antea, id est studium
illud ferventissimum precibus primum assiduis exemplisque vitae, deinde verbis bonis scriptionibusque frugiferis ac
ceteris etiam caritatis operibus adiumentisque enitendi,
ut cum in singulis; animis hominum^tumin domestica ipsa et
in civili communitate divino Cordi Christi Regis debitus in
primis amor, cultus et imperium restituatur. H L I C item spectat bonum certamen, v e l u t i pro aris et f ocis, i n e u n d u m praeliumque multiplici e fronte committendum pro iuribus societatis religiosae ac domesticae, Ecclesiae ac familiae, a Deo
E a t u r a q u e profectis, de ipsa liberorum institutione. Huc denique pertinet omnium eorum summa, seu complexio, institutorum, consiliorum, et operum quae nomine actionis catholicae, Nobis carissimae, perhibentur.
Iam haec omnia, aliaque id genus permulta, quae commemorare longum est, non modo firmiter retinenda sunt,

694

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

verum-etiam studiosius provehenda in dies, novisque incrementis augenda, prout rerum hominumque condicio postulat. Quod si ardua haec videantur et Pastoribus ac fidelium
gregibus laboriosa, at eadem procul dubio necessaria sunt
et in praecipuis sacri pastoris officiis ac vitae christianae
rationibus posita. Iisdem de causis apparet, - et multo clarius nimirum!, quam ut illustrari oporteat, - quantopere sint
ea nexa inter se omnia et coniuncta cum illa regni Christi
instauratione quae in votis est, pacisque reconciliatione
christiana, quae huius est unius regni propria: pax Christi
in regno

Christi.

Atque illud velimus Sacerdotibus vestris renuneietis,


venerabiles fratres, Nos, tot laborum impigre pro Christi
grege susceptorum cum testes tum socios dudum atque participes, semper maximi fecisse et facere eorum sive in laboribus perferendis magnanimitatem sive industriam in novis
usque rationibus inveniendis, quibus novis necessitatibus
occurratur quas temporum vices induxerint ; eosdemque
Nobis eo arctiore unitatis vinculo, Nosque vicissim ipsis paterna benignitate coniunctos fore, quo libentius arctiusque
Pastoribus, tamquam Christo ipsi, ducibus et magistris, et
vitae sanctitate et obedientiae integritate adhaeserint.
Quantam vero, venerabiles fratres, pro nostris propositis cogitatisque ad rem deducendis in Clero regulari spem
reponamus non est cur longo exsequantur sermone, cum
compertum vobis sit quantum; is quidem: conferat ad Christi
regnum et domi confirmandum et foris dilatandum'. Etenim
cum hoc suum habeant religiosarum familiarum alumni, ut
Christi non modo praecepta sed etiam consilia servent exerceantque, iidem vel in sacrorum septorum umbratili palaestra rebus caelestibus operam dantes vel in apertum campum progredientes, dum perfectae christianae vitae speciem
ad vivum sua vita exprimunt et sese totos bono communi devoventes, quo uberius spiritualibus bonis potiantur, a rebus
omnibus terrenis suisque commodis abdicant, Christifide-

695

Acta Pii PP. XI

les, veluti exemplo continenter ob eorum oculos proposito,


ad altiora appetenda provocant ; idque feliciter assequuntur, adiectis etiam praeclaris christianae beneficentiae officiis qua omnibus corporum animorumque languoribus medentur. Qua in re, ut ecclesiasticae historiae monumenta testantur, eo usque, divina urgente caritate, saepe sunt progressi, ut in Evangelii praedicatione pro animarum salute
vitam profunderent, et sua ipsorum morte Christi regni fines, fidei unitate christianaeque fraternitatis propagata,
amplificarent.
Illud porro in Christifidelium mentes revocate, quod
cum ii, vobis cleroque vestro auctoribus, in provehenda
Christi cognitione et amore publice privatim inculcando navant operam, tum demum maxime digni sunt qui salutentur
genus

electum,
1

regale

sacerdotium,

gens

sancta, populus

acquisitionis ; tum demum, et ipsi Nobiscum et cum Christo arctissime coniuncti, Christi regno sua industria et navitate propagando et instaurando, de communi hominum inter se pace optime merentur. Haec enim vera quaedam iurium aequalitas in regno Christi viget floretque, ut omnes
eadem nobilitate insignes, eodem Christi sanguine pretioso
condecorentur ; qui autem praeesse ceteris videantur, Christo Domino ipso suo exemplo praeeunte, communium bonorum administri ac proinde famuli omnium famulorum
Dei, infirmorum praesertim atque omni ope destitutorum,
et iure vocentur et sint.
Attamen, quae rei socialis commutationes id genus
adiutorum in opere divino persequendo necessitatem vel induxerunt vel auxerunt, eaedem nova pericula nec pauca nec
levia imperitis peperere. Etenim, teterrimo bello vix dissipato, civitatibus deinde partium agitatione perturbatis, ea
hominum mentes animosque studia effrenata pervaserunt,
eaeque opinionum perversitates, ut iam sit extimescendum
ne optimus quisque Christifidelium atque etiam sacerdo1

I Petr. ii, 9.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

tum, falsa veri bonique specie allectus, lugenda errorum


contagione inficiatur.
Quot enim sunt qui catholicas doctrinas profiteantur in
iis quae spectent vel' ad civilis societatis auctoritatem debitumqu obsequium eidem habendum, vel ad ius proprietatis, vel ad agricolarum et opificum iura et officia, vel ad necessitudines civitatum inter ipsas aut inter opifices et dominos vel ad rationes mutuas inter ecclesiasticam potestatem
civilemque vel ad Sanctae Sedis iura Romamque Pontificis
atque ad Episcoporum! privilegia vel ad ipsa denique iura
Christi Conditoris, Redemptoris ac Domini in homines singulos populosque universos? Iidem vero sermonibus, scriptis, omnique vivendi ratione haud aliter se gerunt ac si
doctrinae praeceptaque toties a Summis Pontificibus, a
Leone XIII praesertim, Pio X ac Benedicto XV, promulgata, aut nativum robur amisissent aut penitus obsolevissent.
In quo genus quoddam modernismi moralis, iuridici ac
socialis est agnoscendum ; quod quidem, una cum modernismo illo dogmatico, impense reprobamus.
Illae igitur doctrinae revocandae sunt ac praecepta quae
diximus; excitandusque in omnibus idem fidei divinaeque
ardor caritatis, qui unus possit et illarum plane sensum aperire et horum observantiam urgere. Quod potissimum in christiana iuventute instituenda praestari volumus, in illa maxime quae feliciter in spem sacri ordinis adolescit; ne ea videlicet in hac tanta rerum conversione atque opinionum
omnium perturbatione, fluctuans, ut ait Apostolus, circumferatur omni vento doctrinae in nequitia hominum, in astutia ad circumventionem erroris.
1

Ex hac vero Apostolicae Sedis veluti specula et quasi


arce circumspectantibus Nobis, venerabiles fratres, nimis
adhuc multi occurrunt qui vel Christum penitus ignorantes
vel non eius integram germanamque doctrinam, praescri1

Eph. iv, 14.

Acta Pii PP. XI

697

ptamve unitatem retinentes, necdum sunt de hoc ovili, ad"


quod tamen divinitus destinantur. Quamobrem qui Pastoris aeterni gerit vices, facere non potest quin et iisdem studiis inflammatus, easdem voces usurpet, brevissimas illas
quidem sed amoris atque indulgentissimae pietatis plenas :
Et illas (oves) oportet me adducere; itemque memoria repetens, laetitiis omnibus excipiat eiusdem illud Christi va1

ticanum : Et vocem meam andient et fiet unum ovile et unus


2

Pastor. Atque ita faxit Deus ut, quod Nos vobiscum, venerabiles fratres, vestroque cum coetu Christifidelium concordibus votis precibusque imploramus, hanc suavissimam
divini Cordis certamque vaticinationem quamprimum videamus optatissimo eventu comprobatam.
Huius autem religiosae unitatis veluti auspicium quoddam affulsisse visum est cum illud accidit, quod minime vos
latet, praeclare factum, hoc quidem postremo tempore, omnibus inexpectatum, nonnullis etiam fortasse iniucunduin, Nobis certe vobisque iucundissimum : principes plerosque viros ac nationum rectores paene omnium, uno -veluti istinctu
pacis permotos, cum hac Apostolica Sede seu veterem revocare amicitiam, seu primum pacisci concordiam quasi eertatim voluisse. Quod equidem Nos iure gaudemus, neque id
propter amplificatami solum Ecclesiae auctoritatem, sed ob
auctum etiam eiusdem beneficentiae splendorem, subiectamque omnibus experientiam virtutis sane mirificae qua
haec una Dei Ecclesia valet ad prosperitatem omnem, civilem etiam ac terrenam, hominum societati comparandam.
Quamquam enim ea, divino iussu, recta spiritualibus
nec perituris bonis intendit, tamen, ut omnia sunt apta inter
se ac nexa cohaerent, prosperitati etiam terrenae tum singulorum hominum, tum ipsius humanae societatis sic favet
ut plus favere minime posset, si iisdem omnino provehendis
instituta esse videretur.
1
2

Io. x, 16.
Ibid.

698

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Quod si terrenis hisce negotiis mereque politicis moderandis, sine ratione, se immiscere" nefas putat Ecclesia,
eadem tamen iure suo contendit ne quid inde causae prae
tendat civilis potestas, sive altioribus illis bonis, quibus
salus hominum sempiterna continetur, quoquo modo obsistendi, sive damnum perniciemve iniquis legibus iussisquo
intentandi, sive divinam Ecclesiae ipsius constitutionem labefactandi. sive denique sacra Dei iura in civili hominum
communitate conculcandi.
Eodem igitur prorsus proposito', iisdem etiam verbis
usi, quibus desideratissimus, quem saepius appellavimus,
decessor Kster, Benedictus XV, in extrema illa sua Allocutione die XXI Novembris superioris anni habita, quae de
rationibus mutuis Ecclesiam inter et civilem societatem ordinandis fuit, sancte professus est, et ipsi Nos profitemur
ac denuo confirmamus : in pactiones huiusmodi Nos minime passuros ut quidquam irrepat quod sit ab Ecclesiae
alienum dignitate aut libertate ; quam, quidem salvam esse
atque incolumem vehementer interest, hoc maxime tempore,
ad ipsam civilis convictus prosperitatem)).
Quae cum ita sint, quo animi dolore in tot nationum
numero, quae cum hac Apostolica Sede amicitiae vinculis
continentur, Italiam deesse videamus, vix opus est dicere ;
Italiam inquimus, patriam Nobis carissimam, a Deo ipso,
qui rerum omnium temporumque cursum atque ordinem sua
providentia gubernat, delectant, in qua Vicarii sui in terris
sedem collocaret, ut haec alma urbs, domiciliuna quondam
imperii, amplissimi sed tamen certis quibusdam circumscripta terminis, iam totius orbis terrarum caput evaderet;
quippe quae divini Principatus sedes, omnium gentium nationumque fines sua natura transcendentis, populos omnes
nationesque complectatur. At vero tum huius Principatus et
origx) et divina natura, tum universitatis Christifidelium in
toto orbe degentium ius sacrosanctum postulat, nulli ut
idem sacer Principatus humanae potestati, nullis legibus
1

Acta Pii PP. XI

699

(licet hae Romani Pontificis libertatem quibusdam praesidiis seu cautionibus communire polliceantur) obnoxius esse
videatur, at sui penitus iuris ac potestatis et sit et manifesto
appareat.
Verum illa libertatis praesidia, quibus divina ipsa Providentia, humanarum rerum, gubernatrix atque arbitra, non
solum sine detrimento, sed magno cum Italiae emolumento,
Romani Pontificis auctoritatem communiverat ; praesidia
illa quae tot saeculis divino eiusdem libertatis tutandae consilio apte responderant, quorum nec divina hodiedum, Providentia indicavit neque hominum consilia quidquam simile
invenerunt quod eadem praesidia congruenter compensaret ;
praesidia illa hostili vi protrita atque etiamnum violata absonarn eam Romano Pontifici vitae condicionem effecerunt
quae omnium Christifidelium per orbem universum animos
gravi perpetuaque tristitia perfundat. Nos igitur, decessorum Nostrorum heredes ut consiliorum ita et officiorum,
eademque praediti auctoritate, cuius solius est de re tanti
momenti decernere, non equidem inani quadam terreni regni
cupiditate adducti, qua vel leviter moveri prorsus Nos puderet, verum de humano exitu Nostro cogitantes, memores
severissimae rationis, quam divino Iudici reddituri sumus,
pro Nostri sanctitate officii, quas iidem decessores Nostri
ad iura Apostolicae Sedis dignitatemque defendendam expostulationes fecerunt, easdem Nos hoc loco renovamus.
Ceterum nihil erit umquam Italiae ab hac Apostolica
Sede metuendum detrimenti; siquidem Pontifex Romanus,
quicumque demum ille fuerit, is profecto semper erit qui
illud Prophetae ex animo usurpet : Ego cogito cogitationes
pacis et non afflictionis, pacis, inquimus, verae ac propterea minime a iustitia seiunctae, ut iure possit subdi : Iustitia et pax osculatae sunt. Dei autem omnipotentis miserentisque erit efficere ut haec laetissima dies tandem illucescat,
1

Ier.
Ps.

XXIX,
LXXXIV,

11.
11.

700

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

bonorum omnium fecundissima tum regno Christi instaurando tum Italiae rebus universique orbis componendis : ne
vero id frustra fiat, omnes qui recte sentiunt, dent operam
diligenter.
Quae pacis munera suavissima quo citius hominibus tribuantur, omnes Christifideles enixe adhortamur ut una
Nobiscum sanctis precibus insistant, per hos praesertim
dies Natalis Christi Domini, Regis Pacifici, quo mundum ingrediente, angelicae. militiae primum concinuere : Gloria in altissimis Deo et in terra pax hominibus bonae voluntatis.
1

Huius denique pacis quasi pignus volumus esse, venerabiles fratres, Apostolicam benedictionem Nostram!, quae
et singulis e clero populoque fideli et civitatibus ipsis domibusque christianis fausta omnia portendens, tum vivis prosperitatem afferat tum vita functis requietem et beatitatem
sempiternam : eamque benedictionem vobis et clero populoque vestro, testem benevolentiae Nostrae, amantissime impertimus.
Datum Romae apud Sanctum Petrum, die xxiii Decembris MDCCCCXXII, Pontificatus Nostri anno primo.
PIUS
1

Luc.

IT,

li.

PP. XI

701

Diarium Bomanae Curiae

DIARIUM ROMANAE CURIAE


S. CONGREGAZIONE CONCISTORIALE
AVVISO DI CONCORSO
Si notifica che nella Segreteria di questa Sacra Congregazione avr luogo
un concorso ad officiale della medesima con particolare considerazione della
conoscenza di qualche lingua estera.
I documenti con la domanda debbono essere presentati entro il giorno
25 gennaio 1923.
Roma, S. Congregazione Concistoriale, 22 dicembre 1922.
Luigi Sincero, Assessore.

S. CONGR EG AZIONE DEI RITI


Marted 19 dicembre 1922, nel Palazzo Apostolico Vaticano, con l'intervento degli Eoli e Revmi Signori Cardinali e col voto dei Revmi Prelati Officiali e dei Consultori teologi componenti la Sacra Congregazione dei Riti, si
tenuta la Congregazione Preparatoria per discutere il dubbio sopra l'eroismo
delle virt esercitate dal Ven. Servo di Dio Fratel Benilde della Congregazione
delle Scuole Cristiane.

SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre si degnato di
nominare:
14 dicembre 1922. Monsig. Pietro Fumasoni-Biondi, Areiv. tit. di Dioclea, Delegato Apostolico negli Stati Uniti d'America.

Monsig. Bernardo Colombo, Segretario della Sacra Congregazione del Concilio.

Acta Apostolicae Sedis - CommevAarium Officiale

702

15 dicembre 1922. Monsig. Francesco M archetti-Sei vaggiani, Arciv. titol. di


Seleueia, Segretario della Sacra Congregazione
di Propaganda Fide.
16

Monsig. Enrico Sibilia, Arciv. tit. di Side, Nunzio AxmstoUco in Austria.

Monsig. Salvatore Luzio, Reggente la Penitenzieria Apostolica.


Monsig. Niccol Sebastiani, Canonista della Penitenzieria
Apostolica.
Monsig. Amleto Giovanni Cicognani, Sostituto della Sacra
Congregazione Concistoriale.

NECROLOGIO
4 dicembre 1922. Mons. Giuseppe Dumani, Vescovo di Tripoli di Siria, di rito
greco-melchita.
11

Monsig. Luca Ganepa, Vescovo di Galtelli-Nuoro.


12

Monsig. Augusto Giuseppe Duc, Arciv. tit. di Traianopoli.


18

Monsig. Letterio D'Arrigo Ramondini, Arciv. di Messina.

INDEX GENERALIS ACTORUM


(ANN. XIV VOL. XIV)

Conventio cum Republica Lettoniae concordata, 577.

I. - ACTA BENEDICTI PP. XV


CONSTITUTIO APOSTOLICA, 190.
LITTERAE APOSTOLICAE, 5, 34, 150
EPISTOLAE, 77, 38, 152.

S. CONGREGATIO DE SACRAMENTIS, 96.


S. CONGREGATIO CONCILII, 42, 160, 229,
t

II. - ACTA PII P P . XI


LITTERAE ENCYCLICAE, 673.
LITTERAE AUTOGRAPHAE, 217, 265.
EPISTOLAE APSTOL re AE, 417 449, 481,

537, 627.
CONSTITUTIONES

APOSTOLICAE, 331, 369,

420, 484, 539, 582.


MOTU PROPRIO, 145, 177, 321, 623.
LITTERAE APOSTOLICAE, 147, 183, 221,

271, 373, 487, 542, 584, 635.


EPISTOLAE, 148,

c) Provisiones Ecclesiarum, 41,


159, 194, 277, 351, 384, 427, 459. 550,
594, 643.
d) Designationes, 428.
e) Nominationes, 551.

225, 274, 336, 376, 423,

496, 543, 586, 636.


HOMILIA, 344.
SACRUM CONSISTORIUM, 609.

III. - ACTA
SACRARUM CONGREGATIONUM
SUPREMA S. CONGREGATIO S. OFFICII:

a) Decreta, 379, 593.


6) Librorum, etc. proscriptiones,
41, 349, 379; reprobatio, 193.
S. CONGREGATIO CONSISTORIALIS :

a) Documenta, 383.
6) Immutationes finium dioecesium, 193, 228, 349, 381, 426, 642:
titulorum, 158, 383; sedis, 194.

459, 551, 594.


S. CONGREGATIO DE RELIGIOSIS:

a) Documenta, 161, 196, 278, 352,


428, 501, 554, 644.
b) Approbationes, 164, 286, 354,
429, 502.
S. CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE:

a) Documenta, 15, 98, 164, 198,


287, 385, 502, 595, 646.
b) Provisiones Ecclesiarum, 165,
200, 467, 649.
c) Nominationes: Delegati Apostolici, 556.
Vicarii Apostolici, 47, 166, 234,
308, 356, 467, 556.
Praefecti Apostolici, 166, 234, 385,
467, 556, 597.
OPUS PONTIFICIUM
TIONE :

A FIDEI

PROPAGA-

a) Documenta, 647.
b) Nominationes, 438, 650.
S. CONGREGATIO RITUUM :

a) Decreta in Causis Servorum


Dei, 16, 19, 23, 166, 235, 308, 386,
389, 429, 433.
b) Liturgica, 170, 200, 356, 392,
437, 468, 504, 556, 597, 650.
c) Congregationes, 28,48,171, 204,
258, 314, 362, 407, 439,480,531,559,
664.
S. CONGREGATIO PRO NEGOTIIS ECCLESIASTICIS EXTRAORDINARIIS, 312, 598.

Index generalis actorum

704

S. CONGREGATIO DE SEMINARIIS ET STUDIORUM UNIVERSITATIBUS, 508, 599.


S. CONGREGATIO PRO ECCLESIA ORIENTALI :

a) Provisio Ecclesiae, 170.


b) Nominationes, AT, 558.

V. - A C T A

OFFICIORUM

PONTIFICIA COMMISSIO DE RE BIBLICA, 27.


PONTIFICIA COMMISSIO AD CODICIS CANONES AUTHENTICE INTERPRETANDOS,

,313, 406, 526, 661.


IV. - ACTA T R I B U N A L I U M
S . POENITENTIARIA APOSTOLICA:

Sectio

de Indulgentiis, 143, 394.


S. ROMANA ROTA :

a) Decisiones seti Sententiae,


395, 472, 512, 600, 652.
b) Partes decisivae in causis
an. 1921, 100.
c) Citationes edictales, 202,
358, 404, 524, 659.
d) Anni iuridici auspicatio,

239,
actis
255,
560.

COMM. PRAELATITIA PARTICULARIS, 257.

Diarium Romanae Curiae, 28, 44, 171,


204, 259, 314, 362, 407, 438, 480, 531,
559, 608, 664, 701.
d) Monita seu Notificationes, 204,
416, 438, 531, 559, 576, 701.
b) Nominationes* 29,48, 171, 205,
259, 314, 362, 408, 443, 480, 531, 563,
608, 665, 701.
c) Necrologium, 32, 33, 52, 176,
216, 320, 368, 416, 448, 480, 536, 576,
608, 672, 702.

* Ad maius inquirentium commodum haec ponitur distincta recensio:


Dicasteria Emis Patribus assignata: S. C. Consistorialis, 665; S. C. de Sacramentis, 666;
S. C. Concilii, 666; S. G. de Religiosis, 439; S. G. de Propaganda Fide, 563, 665; S. C. Rituum, 666 ;
S."C. a Neg. Eccles. Extraord., 172, 665; S. C. de Seminariis, 666; S. C. pro Ecclesia Orientali,
439, 531, 666; S. C. Fabricae S. Petri, 666; Supr. Trib. Signat. Apostolicae, 666; Commis. Pontif.
pro interpr. Codicis, 665.
Protectoriae Emis Patribus concreditae, 171, 205, 362, 439, 480, 532, 563, 608.
Nuntii, Internuntii, Delegati Apostolici, 314, 362, 408, 563, 608, 701.
Episcopi Assistentes Solio renuntiata 49, 205, 314, 362, 408, 440.
Auditores Rotae, 172, 563.
Consultores dati: S. C. S. Officii, 259; S. G. Consistoriali, 48; S. C. de Sacramentis, 665;
S. C. Concilii, 205, 665; S. C. de Propaganda Fide, 48, 532; S. C. a Neg. Eccles. Extraord., 48, 563;
Commis. Pontif. pro interpr. Codicis, 608.
Alii Officiales in Aula Pontificia, 29, 171, 320; in Dicasteriis, 408, 701.
Protonotarii Apostolici ad instar: 29, 49, 205, 315, 363, 408, 440, 563, 666.
Praelati Domestici: 29, 205, 206, 362, 409, 440, 564, 666.
Ex Supremo Ordine Christi: 565,
Ex Ordine Plano: Gran Croci, 207, 363, 441, 565; Placca, 315, 441; Commendatori con
placca, 49, 207, 565; Commendatori, 207, 315; Cavalieri, 207 , 316, 363, 441, 565.
Ex Ordine S. Gregorii Magni: Gran Croci ci. civ., 49, 207, 565, 667; Placca ci. civ., 316,
565; Commendatori con placca ci. civ., 30, 49, 207, 316, 566, 667; cl. mi!., 30, 316; Commendatori
ci. civ., 30, 49 , 206, 208, 316, 363, 364, 410, 441, 566, 667; cl. mil., 441, 667; Cavalieri ci. civ., 30, 50,
206, 208, 317, 364, 409, 410, 567 , 667; cl. mil., 50, 364, 442, 668.
Ex Ordine S. Silvestri Pp.: Gran Croci, ci. civ., 207, 411, 442, 668; Commendatori con placca
ci. civ., 208, 317, 442, 668; Commendatori ci. civ, 31, 50, 207, 317, 364, 411, 568, 668; Cavalieri
ci: civ., 31, 50, 208, 317, 364, 411, 442, 568, 668; cl. mil., 442.
Cubicularii secreti: de mimer, 171, 205; supra numerum, 31, 51, 209, 259, 317 , 365, 412,
443, 532, 568, 660; ab ense et lacerna, 32, 52, 172, 262, 319, 366, 414, 446, 533, 572, 671.
Ctibicularii honoris: in habitu, 32, 174, 214, 263, 319, 367, 414, 446, 534, 573, 671; ab ense
et lacerna: 52, 174, 211, 215, 263, 320, 367 , 415, 446, 535, 575, 672; extra Urbem, 215, 264, 416, 448,
576, 672.
Cappellani communes supra num., 216, 320
Cappellani secreti, 32, 175, 264; honoris, 175, 215, 264, 367, 416, 447 , 535, 575, 672; extra
Urbem, 216, 264, 320, 368, 416, 447, 536, 576, 672.
Clerici secreti, 176.
Bussolante Pontificio, 320.
Maestro Ostiario di Virga Rubea, 672.

I N D E X

D O C U M E N T O R U M

CHRONOLOGICO ORDINE DIGESTUS


ANNO

MENSE

[PAG.

DIE

I. - ACTA BENEDICTI PP. XV


T. - CONSTITUTIO APOSTOLICA

1921

Sept.

30

Ad christifidelium bonum. - Compsana, Campaniensis, S. Angeli de Lombardis et Bisaciensis. Dismembrationis et unionis

190

II. - LITTERAE APOSTOLICAE

Dec.

13

15

Prope a Utor e. - Titulus ac privilegia Basilicae minoris pro ecclesia Ssmae Trinitatis Caesarisburgi ex
dioecesi Constantiensi
.
Curavit exponendum. - Facultas perpetua benedictionem abbatialem reliquis Congregationis Hungaricae O. S. B. Abbatibus conferendi conceditur Archiabbati pro tempore nullius Sancti Martini de
Sacro Monte Pannoniae . . .
.
In Cantabris montibus. - Sanctuarium B. M. V. de
Arnzazu, dioecesis Victoriensis, titulo ac dignitate
Basilicae minoris cohonestatur . . . . . . . .
Befert ad Nos. - Indulgentiis augetur pium Sodalitium
Sanctae Unionis Eucharisticae reparatricis in civitate Mediolanensi
- . .
Antiquius nijiil. - Facultas perpetua regendi et administrandi Seminaria conceditur Societati Presbyterorum a Sancto Sulpitio

34

35

150

III. - EPISTOLAE

Oct.

Nov.

15

Libenter quidem. - Ad R. P. D. Petrum Pisani, archiepiscopum tit. Constantiensem, Delegatum Apostolicum in Indiis Orientalibus: nonnulla paterne
admonens in Ecclesiae utilitatem
Libenter admodum. - Ad R. P. Paulum Manna, seminarii Ducentani a Sacro Corde Iesu missionibus

ACTA, vol. XIV, n. 18. 27-12-S2.

37

706
ANNO)

1921

Index documentorum
MENSE

Nov.

DIE

14

Dec.

13

20

exteris provehendis moderatorem: de hoc novo missionali instituto vehementer gratulatur. . . . .


Maximus ille. - Ad R. P. D. Ioannem Gamberoni, archiepiscopum Vercellensium : de sacro solemni ritu
quo diademate ornabatr thaumaturga B. M. V.
Imago i n metropolitana aede . . . . . . . .
Non ab re. - Ad R. P. D. Amadeum Casabona, episcopum Clavarensium : occasione dioecesanae Synodi clero nonnulla inculcat nostra aetate necessaria
. ,
Con particolare soddisfazione. - Ad virum principem
Camillum Franciscum Massimo: de solemniis decretis sancto Philippo Nerio, tertio pleno saeculo ex
quo in album sanctorum relatus est
Datis hodierna die. - Ad Emum P. D. Augustum, titulo sanctae Caeeiliae, S. R. E. presb. card. Silj:
de hospitio filiabus carcere detentori! m in Valle
Pompeia excitando
Con benevolenza. - Ad egregium virum Bartholum
Longo, de eodem argumente . . . . . . . .
Iucundum sane. - Ad egregium virum Aloisium Oster,
primarium in Germania Sodalitatis a Sancta Infantia Iesu administratorem, septuagesimo quinto
exeunte anno ex quo ibidem praefata societas est
constituta
Consilium. - Ad R. P. D. Aloisium Ferri, episcopum
Montis Alti: de quadringentesimo Sixti V natali
celebrando
. . . . . . . . . . . . . . .
Iucundum sane. - Ad RR. PP. DD. Basilium Suciu,
archiepiscopum Albae-Iuliensem, Raymundum Netzhammer, archiepiscopum Bukarestiensem, ceterosque Rumeniae Episcopos obsequiosis litteris respondens e x primo eorumdem conventu d a t i s . . . .
In epistola. - Ad Emum P. D. Ioannem, tit. Sancti Eusebii, S. R. E. presb. card. Csernoch, archiepiscopum Strigoniensium, ceterosque Hungariae Archiepiscopos et Episcopos, communi Epistolae respondens ex annuo conventu datae.
. .....

CONVENTIO
1922

Maii

Nov.

30

Concordat entre le Saint-Sige et le Gouvernement de


Lettonie
i
Dclaration
Processo verbale . . . . . . . . . . . . . .

chronologico ordine digestus


ANNO

MENSE

707

DIE

IL - ACTA PII PP. XI


I. - LITTERAE ENCYCLICAE

Dec.

23

Ubi arcano Dei consilio. - Ad venerabiles


triarchas, Primates, Archiepiscopos,
aliisque locorum Ordinarios pacem et
nem cum Apostolica Sede habentes : de
sti in regno Christi quaerenda

fratres PaEpiscopos
communiopace Chri-

II. - LITTERAE AUTOGRAPHAE

Apr.

Con vivo piacere. - Ad R. P. D. Iosue Signori, archiepiscopum Genuensium : de internationali conventu


ad pacis negotia tractanda Genuae coadunato . .
Versio gallica
Il vivissimo desiderio. - Ad Emum P. D. Petrum, tit.
S. Laurentii in Lucina, S. R. E. presb. card. Gasparri, a secretis Status: de felici successu Conventus Ianuensis Legatorum de pace auspicando.
Versio gallica . . . . . . . . . . . . .
III.

Iulii

10

Aug.

'6
Oct.

28

Dec.

- EPISTOLAE APOSTOLICAE

Annus fere iam est. - Ad venerabiles fratres Patriarchas, Primates, Archiepiscopos, Episcopos orbis catholici: Russis fame laborantibus opem implorat.
Officiorum omnium. - Ad Emum P. D. Caietanum Bisleti S. R. E. Cardinalem Protodiaconum, Praefectum Sacri Consilii Seminariis et Studiorum Universitatibus curandis: de Seminariis et de Studiis
clericorum
I disordini. - Ad Italiae Ordinarios: de pacis intra
fines Italiae reconciliatione impetranda. . . . .
Ora sono pochi mesi. - Ad Episcopos Italiae, quos
hortatur ut apud cives impensius urgeant studium
pacis reconciliandae
Meditantibus Nobis. - Ad R. P. Wlodimirum Ledchowski, praepositum generalem Societatis Iesu,
tertio saeculo exeunte ab Ignatio Loyoleo et Francisco Xaverio in sanctorum numerum adscriptis .
IV. - CONSTITUTIONES APOSTOLICAE

Febr.

10

Rationi congruit." Erectionis praelaturae nullius Sancti


Iosephi Grajahunensis et provinciae ecclesiasticae
Sancti Aloisii d e Maragnano. . . . . . . . .

Index

708
ANNO

MENSE

documentorum
i PAG.

DIE

Mart.

Quoties Romani Pontifices.

- Dismembrationis et ere-

ctionis vicariatus apostolici de Garoni .


Apr.

20

Maii

Iunii

Iulii

25

Apostolica

Praedecessorum

Nostrorum.

Dismembra-

tionis et institutionis novae dioeceseos Villae Rgalensis


Praedecessorum nostrorum. - Sancti Germani, Divisionis et erectionis dioecesis Gaspesiensis. . . .
Romani Pontifices. - Divisionis et erectionis. Montereyensis Angelorum et aliarum
Ad supremae - Iaszoviensis. Erectionis Abbatiae nidlius

Summorum Pontificum. - S. Ignatius de Loyola caelestis Execitiorum Spiritualium patronus declaratur


V. - MOTU PROPRIO

Martii

12
Lan

Nov.

Cum proxime. - De praescriptionibus Constitutionis


Pianae Vacante Sede Apastolica aliqua ex parte
innovandis
Romani Pontificis. - Gratiae et privilegia clericis Conclavistis concessa
Romanorum Pontificum. - De pio Opere a propagagatione Fidei amplificando
Pii Operis a propagatione Fidei Statuta generalia
Statuta pro Consilio superiore generali pii Operis a propagatione Fidei . . ,
Ad musicae sacrae. - De urbana musicae sacrae altiore
Schola Pontificia Constabilienda
VI. - LITTERAE APOSTOLICAE

Febr.

16
18
20

Mart.

Quae catholico nomini. - Erigitur in Sinis nova praefectura apostolica de Lang-Long appellanda. . .
In hac sublimi. - .Erigitur praefectura apostolica de
Nagoya in Iaponia
Sanctuarium B. M. V. - Custodia et procuratio sanctuarii B. M. V. ad Rupes et continentium aedium,
in dioecesi Nepesina, denuo committitur Minoribus
e Provincia Saxoniae
Galliam, Ecclesiae filiam. - Beata Maria Virgo in
caelum assumpta in Gallicae nationis Patronam
praecipuam sanctaque Ioanna Arcensis in minus
principalem Patronam rite electae declarantur et
confirmantur .
Quae rei sacrae. A vicariatu apostolico de Dar-es-Salam in Africa orientali duae separantur regiones

709

chronologico ordine digestus


ANNO

MUNSE

PAG

DIE

1922

Mart.

11

12

14

ex quibus efformatur nova praefectura apostolica


sub nomine de Iringa
Apostolatus officium. - Novi efformantur vicariatus
apostolici de Kans orientali et de Kans occidentali in Sinis, abolitis missione de Hi, vicariatu de
Kans septentrionali et praefectura de Kans meridionali
Cum, sicuti accepimus. - Pia Consociatio </ a choris
marianis in Urbe indulgentiis et gratiis spiritualibus augetur
Ex officio. - Praefectura apostolica insularum Sundae
minorum in Indiis Hollandicis erigitur in vicaria-;
tum a p o s t o l i c u m . . . . . . . . . . . . .
Christiani gregis. - Divisio vicariatus apostolici Mongoliae occiduo-meridionalis in duos vicariatus apostolicos de Ning-hia et de Souei-yuen nuncupandos
. . . . . . . . . .
In catholicae Ecclesiae. - Diviso territorio vicariatus
de Mongolia centrali, ulterius constituuntur vicariatus apostolicus de Tchagar et missio de'
Mongolia exteriore . . . . . . . . . ' . .
Concreditum Nobis. - Divisio vicariatus apostolici de
Scian-si septentrionali in Sinis et erectio praefecturae apostolicae de Tatung-fu
\
Exigit apostolicum munus. - Diviso territorio vicariatus apostolici de Kivu, eriguntur vicariatus de
Ruanda et de Urundi in Africa centrali . . . .
Penes oppidulum. - Sanctuarium B. M. V. in oppido
Aspricollis, archidioecesis Mechliniesis, titulo et
privilegiis basilicae minoris augetur. . . . . .
Quae catholico nom ini, - Erectio praefecturae apostolicae de Lulua et Katanga centrali in Africa . .
Quae catholico nomini. - Separato territorio e vicariatibus apostolicis Ugandensi et de Stanley Falls
erigitur praefectura apostolica Lacus Alberti in
Africa centrali .
Dilectus filius. - Restituitur perantiqua abbatia Sancti
Martini de Weingarten et in eadem transfertur abbas et conventus Sancti Thomae de Erdington,
Congregationis Beuronensis O. S. B
Minime Nos. - Templum B. M. V. Matris Gratiarum,
Utini, titulo ac dignitate basilicae minoris condecorata
Tempia Dei. - Aedes curialis B. M. V. de Funiculo, in
civitate Valenciennes, ad titulum ac dignitatem
basilicae minoris evehitur
Media in urbe. - Titulus basilicae minoris confertur
in ipsa consecratione ecclesiae abbatiali Virginis
1

Apr.

25

Maii

Iunii

18

27

Iulii

10

21

710
ANNO I

1922

Index
MENSE

documentorum

DIE

Iulii

23

Aug.

9
21

Oct.

21

Deiparae in caelos assum ptae, civitatis Sancti Pauli


in Brasilia, O. S. B . . .
Inter sacras aedes. - Templum B. M. V. de Mercede,
in urbe Sancti Iacobi de Cile, ad titulum et dignignitatem. basilicae minoris evehitur
. . . . .
Late iam. - Erigitur Apostolica Delegatio in Sinis .
Vetustissima inter. - Titulus basilicae minoris pro ecclesia praepositurali et paroeciali Sancti Martini
oppido Alzano Maggiore , dioecesis Bergomensis
Venetae Reipublicae. - Templum Ss. Ioannis et Pauli,
Venetiis, basilicae minoris titulo et privilegiis augetur

VII.

Martii

18

31

31

Apr

- EPISTOLAE

Fausta profecto. - Ad R. P. Ioannem Raffln, Societatis Mariae praepositum generalem, saeculo exeunte
ab apostolica eiusdem instituti approbatione. . .
Cum alia. - Ad R. P. Iosephum Antonium a S. Ioanne
in Persiceto, Fratrum Minorum Capucinorum ministrum generalem: de natali trecentesimo S. Fidelis a Sigmaringa, protomartyris Sacrae Congregationis de Propaganda Fide, propediem celebrando
Se a codesto. - Ad virum principem Camillum Franciscum Massimo: de solemniis ter saecularibus sancto
Philippo Nerio decretis . .
Petis tu quidem. - Ad R. P. Eliam Magennis, moderatorem generalem Ordinis Carmelitarum, labente
saeculo sexto ex quo Privilegium Sabbatinum
vulgat u m est, religionem in B. M. V. de Monte
Carmelo impense inculcat
Non potuit. - Ad Emum P. D. Antonium, tit. Ss. Marcellini et Petri, S. R. E. presb. card. Mendes Bello,
Patriarcham Lisbonensem, ceterosque Archiepiscopos et Episcopos Lusitaniae: officiosis litteris respondit ex communi conventu datis
Quamquam haud sane. - Ad R. P. Lucam a Maria
Sanctissima, praepositum generalem, et ad universum Ordinem Fratrum Carmelitarum Exalceatorum: de honoribus S. Theresiae decretis, tertio pleno
saeculo ex quo in album Sanctorum eius nomen
relatum est
Cum, divinae Providentiae. - Ad R. P. D. Anselmum
Rizzi, episcopum Adriensem, quintum ac vicesimum sacerdotii sui natalem acturum . . . . . .
In eam. - Ad R. P. D. Paschalem Gagliardi, archiepiscopum Sypontinum, dioecesis Vestanae admini-

chronologico ordine digestus


ANNO

MENSE

Iii

DIE

stratorem: gratulatur emensum xxv annum episcopatus et labores in synodo apparanda. . . .


Apr.

18

Pastoralis vigilantiae tuae. - Ad Enium P. D.

Gusta-

vum Fridericum, tit. S. Marci, S. R. E. presb. card.


Piffl, archiepiscopum Viennensi u m : adversus malas
eorum artes qui avitam fidem labefactare contendunt
Con vivo compiacimento. - Ad R. P. Augustinum Ge-

25

30

Maii

16

18

29

iunii

14

Iulii

25

melli, O. F. M., Universitatis studiorum Mediolanensis a Ssmo Corde Iesu rectorem magnificum:
de eadem feliciter instituta gratulationes et vota.
Quandoquidem. - Ad Emos PP. DD. Gulielmum, tit.
Sancti Clementis, S. R. E. card. 0'Connell, archiepiscopum Bostoniensem, acDionysium, tit. Ss. Nerei
et Achillei, S. R. E. card. Dougherty, archiepiscopum Philadelphiensem, ceterosque Archiepiscopos
et Episcopos Foederatarum Americae septentrionalis Civitatum : de catholica Washingtoniensi studiorum Universitate provehenda
Cum optatis. - Ad Emum P.D. Augustinum, tit. Sanctae
Mariae in Via, S. R. E. presb. card. Richelmy, archiepiscopum Taurinensium, quinquagesimum sacerdotii sui natalem in Eucharistico regionali Conventu celebraturam
Novos ac veteres. - Ad R. P. D. Franciscum Ciceri,
episcopum Papiensium : de natali xxv collegii
sancti Augustini
In communi. - Ad Emum P. D. Ioannem, tit. Sancti
Eusebii, S. R. E. presb. card. Csernoch, archiepiscopum Strigoniensium, ceterosque Archiepiscopos
et Episcopos Hungariae: communibus respondens
litteris. . .
Felicis exitus. - Ad R. P. D. Lucam Piergiovanni,
episcopum Latii superioris : de communi conventu
nuper habito
Dimisso conventu. - Ad R. P. D. Ioannem Bedam
Cardinale, archiepiscopum Perusinum, ceterosque
Umbriae Episcopos: officiosis litteris respondet ex
annuo conventu datis .
Pochi giorni or sono. - Ad Emum P. D. Basilium, episcopum Veliternum, S. R. E. card. Pompilj, in Urbe
vice sacra antistitem: de felici successu XXVI Congressus Eucharistici
Se da tutti sahdata. - Ad Emum P. D. Ioannem, episcopum Tusculanum, S. R. E. card. Cagher, sexagesimum sui sacerdotii natalem celebraturam . .
Cum annos. - Ad R. P. D. Andream Caron, archiepiscopum tit. Chalcedonensem, quinquagesimum sacerdotii sui natalem celebraturam

712.
ANNO

Index documentorum
MENSE

DIE

Aug.

10

17

Sept.

10

14

15

17

IS

19

30

PAG

Dr evidentissimi Dei. - Ad Emum P. D. Ioachimum, tit.


Ss. Bonifacii et Alexii, S. R. E. presb. card. Arcoverde de Albuquerque Cavalcanti, archiepiscopum
S. Sebastiani Fluminis Ianuarii, ceterosque Archiepiscopos et Episcopos Brasiliae: de proximo nationali conventu eucharistico
Norunt omnes. - Ad Emum P. D. Petrum, tit. Sancti
Laurentii in Lucina, S. R. E. presb, cardinalem Gasparri, a negotiis publicis administrum, quem Legatum mittit ad transvehendam Lauretum Beatae
Mariae Virginis novam iconem, a se benedictam
aureoque diademate redimitam
Le haut intrt. - Ad illustrem virum doctorem Murray Butler, praesidem Universitatis Columbianae,
JNeo-Eboraci: de restituenda Bibliotheca Lovaniensi
Nella imminenza. - Ad Emum P. D. Petrum, tit. S. Chrysogoni, S. R. E. presb. card. Maffi, quem Legatum
mittit Modoetiam, ad praesidendum Coetui Eucharistico archidioeceseos Mediolanensis . . . . .
Decessor noster. - Ad R. P. D. Vlodimirum Ledchowski, S. I. Praepositum Generalem: de Pontificio instituto Orientali cum Athenaeo pontificio
de re biblica iungendo . ,
Quod nuper. - Ad R. P. Paulum dell'Olio, S. L, Instituti Leoniani in urbe Anagnia moderatorem: anno
vigesimo quinto exeunte ab eodem instituto condito .
Cum tertio. - Ad Einum P. D. Franciscum, tit. Sanctae
Pudentianae, S. R. E. card. Bourne, archiepiscopum Westmonasteriensem : de coetu missionali convocato ad commemorandum ccc annum a sacra
Congregatione fidei propagandae condita . . . .
Quae, annuum. - AA Eios Patres Adolfum card. Bertram, episcopum Vratislaviensem, Michaelem card.
De Faulhaber, archiepiscopum Monacensem et Frisingensem, Carolum Iosephum card. Schulte, archiepiscopum Coloniensem, et ad RR. P P . DD.
Germaniae Archiepiscopos atque Episcopos: obsequiosis litteris respondet ex annuo conventu ad
S. Bonifacii datis
Qua flores. - Ad R. P. D. Paulum Gulielmum Keppler, episcopum Rottemburgensem : septuagesimum
natalem gratulatur

Magnas quidem. - Ad R. P. D. Hieronymum Thom da


Silva, archiepiscopum S. Salvatoris in Brasilia,
quinquagesimum sacerdotii annum acturum . .
Assai opportunamente. - Ad Emum P. D. Petrum, tit.
Ss. XII Apostolorum, S. R. E. card. La Fontaine,

chronologico ordine digestus


ANNO

1922

MENSE

DIE

Oct.

10

30

patriarcham Venetiarum: de parentalibus Antonii


Canova rite celebrandis
Peculiari. - Ad R. P. D. Aloisium Hickey, episcopum
Providentiensem, quinquagesimo anno ab eadem
dioecesi condita
. . . . . . . . . . . . .
La devozione. - Ad R. P. Philippum Rinaldi, Piae Societatis Salesianae rectorem, eumdemque praesidem primi Conventus nationis Italicae ad Ssmi Cordis Iesu cultum provehendum
, .
Pastorum Princeps. - Ad R. P. Eliam Magennis, priorem generalem Carmelitarum antiquae Observantiae: de coetu Tertii Ordinis Carmelitarum in urbe
Sancti Sebastiani Fluminis Ianuarii habendo . .
Laetum sane. - Ad R. P. D. Iosephum Schrembs,
episcopum Clevelandensem : septuagesimo quinto
exeunte anno ex quo dioecesis eadem condita est
VII.

Iunii

Accipietis virtutem. - De Fidei propagatione; habita


inter Missarum solemnia, sacra Pentecostes die,
in Templo Vaticano
VIII. -

Dec.

- HOMILIA

11

14

SACRUM CONSISTORIUM

Consistorium secretum:
Camerariatus Sacri Collegii
Allocutio SS. D. N. Xii PP. XV. - Creatio et publicatio S. R. E. Cardinalium
Provisio Ecclesiarum
Consistorium publicum :
Traditio rubri galeri Erais Cardinalibus
Consistorium secretum :
Provisio Ecclesiarum
Tituli Emis PP. Cardinalibus assignati
. . . . .
Postulatio Sacri Pallii

II.

ACTA

SACRARUM

CONGREGATIONUM

I. - SUPREMA S. CONGREGATIO S. OFFICII

Ian.

16

Mart.

17

Decretum. - Damnatur quoddam opus P. Nivardi Schgl,


Ordinis Cisterciensium
, .
Decretum. - Reprobatio libri : Une mystique de nos
jours.

713

714

Index documentorum

ANNO

MENSE

DIE

1922

Maii

18

Iunii

14

* Nov.

Decretum. - Damnatur quoddam opus R. P. Nivardi


' Schlgl, Ordinis Cisterciensium . . . . . . .
Decretum. - Damnantur opera omnia scriptoris Anatole France . . . .
Decretum. - Intimatur excommunicatio in sacerdotes
adhuc participes damnatae societatis lednota
atque proscribitur eiusdem nominis commentarium
periodieum
Decretum - Excommunicatio nominalis et personalis
fertur in sacerdotes Xaverium Dvorak et Ludovicum Svatos
II. - S. CONGREGATIO CONSISTORIALIS

17
3

ALBIENSIS. - Decretum denominationis dioecesis . .


AMAZONENSIS-FLUMINIS NIGRI. - Decretum de finium
commutatione
, . .
TAMAULIPANAE. - De episcopalis sedis translatione. .
PASSAVIEN.-RATISBONEN. - Decretum de finium dioecesium commutatione

eo

Febr.
Mart.

Apr.

29

PREMISLIEN. LATINORUM-LEOPOLIEN. LATINORUM. - Decre-

Maii

15

tum d mutatione f i n i u m dioecesanorum . . . .


WLADISLAVIENSIS-KIELCENSIS. - Decretum dismembrationis e t unionis . . . . . ^ . . . . . . .

29

MARSICANAE ET SS.MAE TRINITATIS CAVENSIS. - Decre-

Iunii

9
12

14

Iulii

Oct.

30

tum dismembrationis e t unionis . . . . . . .


De mutatione tituli archidioceseos Linarensis . . .
TOLETANA IN AMERICA-CLEVELANDENSIS. - Decretum de
finium commutatione
,
Ad Emos Archiepiscopos Bostoniensem et Philadelphiensem aliosque Rmos Archiepiscopos, Episcopos
et Ordinarios in Foederatis Statibus Americae: litterae de visitatione apostolica mox futura . ; .
COLONIENSIS-MONASTERIENSIS. - Decretum de finium
dioecesium commutatione
LUBLINENSIS-PODLACHIENSIS. - Decretum de mutatione
finium dioecesium
HI. - S. CONGREGATIO DE DISCIPLINA SACRAMENTORUM

1920

Nov.

18
iugis
IV. - S. CONGREGATIO CONCILII

1920
1921
1922

Dec.
Febr.
Ian.

11
19
16

PLACENTINA. - Iuris praesidendi . . . . . . . .


UTINEN. - Collationis paroeciae
LAUDEN. - Dubia circa donaria votiva et alienationes

chronologico ordine digestus


ANNO

MENSE

DIE

1922

Ian.
Iunii
Oct.

15
10
24

PAG.

UTINEN. - Dismembrationis paroeciarum . . . . . .


BARLEN, - Collationis canonicatuum . . . . . . . .
Irrogatur excommunicatio speciali modo Apostolicae
Sedi reservata in sac. Caietanum Gliozzo, dioecesis
Pactensis. - Decretum . . . . . . . . . . . . .

V. - S. CONGREGATIO DE RELIGIOSIS

Martii

16

20

25

Iulii

23

Aug.

Oct.
Nov.

11
30

Dubium de munere supremi Moderatoris ad vitam .


Decretum de quinquennali relatione a Religionibus
facienda
Dubia circa pecunias religiosis obvenientes occasione
servitii militaris praestiti tempore belli. . . . .
Dubium circa consuetudinem exigendi taxam pro exploratione voluntatis aclmittendarum ad habitum et
professionem i n Religionibus mulierum . . . .
Instructio seu elenchus quaestionum ad quas respondendum est a Moderatoribus seu Moderatricibus
Generalibus institutorum vota simplicia profitentium in relatione ad S. Sedem quinto quoque anno
transmittenda

Postulatum circa numisma substituendum parvo habitui seu scapulari pro Tertio Ordine S. Francisci
et aliis.
Decretum circa indulta prorogandi Capitulum Generale
Dubium circa acceptationem rescripti saecularizationis
vel dispensationis votorum
Dubia circa fundationes monasteriorum monialium .
Decretum circa Congregationes religiosas aut Pias Societates iuris dioecesani
VI. - S. CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE

Ian.

25

Oct.

Nov.

15

1922

Febr.

20

Martii

19

1921

715

Decretum. - Novum Collegium missionum a Sancto


Alexio de Faicuneriis, O. S. M., in Urbe erigitur.
Decretum quo R. P. D. Robertus Brkler Episcopus
Sangallensis Praeses pro Helvetia renunciatur Piae
Unionis Cleri a Missionibus
Decretum quo munus atque titulus Vicarii Apostolici
Germaniae septentrionalis conceditur Episcopo Osnabrugensi pro tempore
Decretum. - Ex vicariatu apostolico de Zanzibar distrahitur statio missionalis de Limuru et cum
adnexo territorio addicitur vicariatui apostolico de
Kenya
Decretum. - Districtus civiles de Yenki et de Ilam a
vicariatu apostolico Manciuriae septentrionalis sepa-

229
459

Index

716
ANNO

MENSE

16

Maii
Iunii
14
Aug.

14

30

Nov.

PAG.

DIE

Apr.

Oct.

documentorum

14

parantur et definitive adiiciuntur vicariatui apostolico d e Wonsan i n Corea . . . . . . . . . .


Litterae circulares de primo internationali conventu
Consociationis Missionalis cleri mense iunio ineunte
in Urbe habendo
Epistola ad Episcopos, Vicarios, Praefectosque Apostolicos ac Missionum Superiores: de relationibus Missionum, singulis quinquenniis exhibendis . . .
Appendix. Compendium notionum circa statum
Missionum
Decretum. - Restituitur nomen vicariatus apostolici
Nankinensis
Decretum. - Indicitur visitatio apostolica nounullarum missionum Indo-Sinensium . . . . . . .
Decretum. - Immutatur nomen vicariatus apostolici
Congi Gallici Superioris
Decretum. - Sedes vicariatus apostolici de Kuam-Tom
occidentali et Hainau-, in Sinis, transfertur ad urbem
Pakhoi
Epistola ad Emum P. D. Ioannem, tit. S. Mariae in
Aracoeli, S. R. E. presb. card. Benlloch y Viv,'
archiepiscopum Burgensem, renunciatum Praesidem pro Hispania Piae Unionis Cleri a missionibus
Decretum. - Praefectura apostolica de Lulua et Katanga centralis curis O. F. M. Provinciae Belgicae
ad dicitur
Decretum. - Immutatur denominatio nonnullarum
Oceaniae missionum
Monita de Pontificio Opere a Fidei propagatione . .

VII. - S. CONGREGATIO RITUUM

2.3

Dec.

11

Febr.

18

PISTORIEN. - Confirmationis cultus ab immemorabili


tempore praestiti Servo Dei Andreae Franchi, episcopo Pistorien si um, Ordinis Praedicatorum, beato
nuncupato
TAURINEN. - Introductionis causae Beatificationis et
Canonizationis Servi Dei Leonardi Murialdo, sacerdotis et fundatoris Piae Societatis a Sancto Ioseph
PHILADELPHIEN. SEU BUDVICEN. - Decretum super heroicitate virtutum Ven. Servi Dei Ioannis Nepomuceni Neumann, episcopi Philadelphiensis, e Congregatione Sanctissimi Redemptoris
VENETIARUM. - Templum B. M. V. salutiferae dicatum
privilegiis basilicae minoris condecoratur. . .
Dubium de collecta imperata seu oratione pro pace .

chronologico ordine digesttis


ANNO

MENSE

DIE

1922

Febr.

22

QUEBECEN, SEU LEODIEN.

Mart.

22

ROMANA SEU LUCANA. - Introductionis Causae Beatifi-

29

cationis et Canonizationis Servi Dei Petri Casani,


sacerdotis professi e Congregatione Clericorum
Regularium Pauperum Matris Dei Scholarum Piarum
De additione invocationis Litaniis Sanctorum. Rescriptum
De celebratione Missae votivae pro Fidei propagatione
semel in anno in qualibet dioecesi. Rescriptum .
ROMANA SEU BERGOMEN. - Decretum super virtutibus
Ven. Servae Dei Teresiae Eustochii Verzeri, fundatricis Filiarum Sacri Cordis Iesu. . . . . .
Decretum de Evangeliis stricte propriis in fine Missae
legendis.
.
GRATIANOPOLITANA SEU PARISIENSIS. - Decretum super
virtutibus Ven. Servi Dei Petri Iuliani Eymard,
fundatoris Congregationis Presbyterorum a Sanctissimo Sacramento
VALENTINA. - Decretum super virtutibus Ven. Servae
Dei Mariae Michaelae a Sanctissimo Sacramento,
fundatricis Ancillarum Sanctissimi Sacramenti et
caritatis
Dubia circa Missas de requie in translatione cadaveris olim humati

Apr.

Iunii

11

16

- Introductionis Causae Beatificationis et Canonizationis Servi Dei Alfridi Pampalon, sacerdotis professi e Congregatione Sanctissimi Redemptoris.
. . . . . . . . . . . .

HILDESIEN. - Dubia varia

30

Iulii

65

Aug.

Oct.

20
25

Dubium de quibusdam calicis formis


AQUEN. - De cineribus benedictis imponendis extra
feriam IV Cinerum
MEDIOLANEN. - Introductionis Causae Beatificationis et
Canonizationis Servi Dei Contardi Ferrini, viri laici,
professoris Athenaei Papiensis et aliorum . . .
Dubium de Missis infra Octavam privilegiatam III Ordinis
. . . . . . . . . . . . . . . . .
NEAPOLITANA SEU BISUNTINA. - Decretum super virtutibus Ven. Servae Dei Ioannae Antidae Thouret,
fundatricis Instituti Sororum a Caritate . . . .
Dubia de coetu fidelium Sacro adstantium : an respondere possint coniunctim pro, ministro, vel legere
elata voce quae sunt Canonis .
.
Additiones faciendae in Rituali Romano . . . . .
Dubium de non apponendis templis tabulis cum nominibus defunctorum ibidem non sepulturam . ;
ROMANA. - Circa campanulam pulsndam in celebratione Missae

717

Index

718
ANNO

MENSE

DIE

1922

Oct.

25

30
Nov.

17
17

documentorum

- Festum
S. Eusebii Vercellensis episc, et mart. ad ritum
duplicem minorem elevatur . . . . . . . . .
ROMANA. - De lampadibus supra sepulcra defunctorum elucentibus in. coemeteriis. . . . . . . . .
ROMANA. - Declaratio de Missa votiva pro Fidei propagatione
Dubia circa Praefationes dicendas in Missis cum commemorationibus
4 . . . .
DIOECESIUM ITALIAE HUIUSQUE INSULARUM.

V I I I . - SACRA CONGREGATIO
PRO NEGOTIIS ECCLESIASTICIS EXTRAORDINARIIS

Apr.

21

Nov.

Decretum : Nominatur Administrator Apostolicus pro


Civitate Gedanensi
Decretum. - Nominatio Administratoris Apostolici Silesiae Superioris in Polonia
VIII. - S. CONGREGATIO DE SEMINARIIS
ET DE STUDIORUM UNIVERSITATIBUS

1921

Aug-.

1922

Iunii

- Decretum de unione seminariorum Calven sis et Theanensis in seminarium interdiocesanum Theani constituendum . . . . .
ROMANA. - Decretum. Pontificiae Universitati Gregorianae de Urbe facultas conceditur philosophiae
vel sacrae theologiae Magistros aggregatus renuntiandi
CALVEN, ET THEANEN.

III. - ACTA TRIBUNALIUM


I. - SACRA POENITENTIARIA APOSTOLICA
SECTIO DE INDULGENTIIS

Febr.

17

Iunii

14

Indulgentiae Apostolicae quas Ssmus Dominus Pius


Pp. XI largitus est
Dubium circa indulgentias apostolicas, eas nempe quas
die 17 februarii 1922 Ssmus D. N. Pius P p . XI
largiri dignatus est . . . . . . . . . . . , .
II. - SACRA ROMANA ROTA

1921

Ian.
Aug.

13
11
16

PARISIEN. PARISIEN. DE MANILA.


Sententiarum

Nullitatis m a t r i m o n i i . . . . . ., . .
Nullitatis matrimonii (Pemjean-Thbaut).
- Legatorum piorum . . . . . . . .
per an. 1921 editarum partes dispositivae

chronologico ordine digestus


ANNO

MENSE

DIE

Febr.
Mart.

3
18

20

Apr.

Maii

13

30

Iunii

14

Iulii

20

Aug.

11

11

JVOV.

24

Martii

31

TARENTIN. - Iurium . . . . . . . . . . . . .
VICENTINA. - Societatis. Quaestionum incidentalium de
appellatione e t competentia . . . . . . . . .
ROMANA. - Citatio edictalis. Nullitatis matrimonii (Folehi-Bailly)
. .
IMOLENSIS. - Citatio edictalis. Nullitatis matrimonii
(Mazzolani-Mancurti)
PANORMITANA. - Citatio edictalis. Nullitatis matrimonii (Mannino-Li Gotti) . . .
HIEROSOLYMITANA. - Citatio edictalis. Nullitatis matrimonii (Nasser-Salame)
ROMANA. - Citatio edictalis. Nullitatis matrimonii (Folchi-Bailly)
AEGYPTI. - Nullitatis matrimonii (Musarelli-De Vannes).
Quaestionis incidentalis de re iudicata
PARISIEN. - Citatio edictalis. Nullitatis matrimonii
(Schwebisch-Marcel)
CARTHAGINEN. - Citatio edictalis. Nullitatis matrimonii (Licari-Wirtensohn)
PARISIEN. - Citatio edictalis. Nullitatis matrimonii
(Edwards-De Roche)
COMMISSIO PARTICULARIS.

ROMANA. - Citatio edictalis. Nullitatis matrimonii (Dentice di Frasso-Wilde)

IV.

- ACTA

OFFICIORUM

COMMISSIO PONTIFICIA DE RE BIBLICA

Nov.

17

Declaratio de additione variarum lectionum in editionibus versionis vulgatae Veteris et Novi Testamenti
il. - PONTIFICIA COMMISSIO
AD CODICIS CANONES AUTHENTICE INTERPRETANDOS

Iulii
Apr.
Iulii
Nov.

1
25
14
12

Dubia
Dubia
Dubia
Dubia

soluta in plenariis comitiis Emorum Patrum .


circa can. 139
soluta in plenariis comitiis Emorum Patrum .
soluta in plenariis comitiis Emorum Patrum .

719

III

INDICES NOMINUM
1. - INDEX NOMINUM PERSONARUM
(NB. - Omittuntur nomina actis subscripta)

A
Aboussouan Negib, 566.
Abu Assali Meletius Michael, 620.
Acosta Garcia Iulius, 207.
Acocella Angelus Raphael, 564.
Acquaderni Alexander, 366.
Acquasanta Constantinus, 50.
Adam de Villiers Victor, 208.
Adamski Stanislaus, 210.
Adani Henricus, 366.
Adelaides, rmncup. Beata, 664.
Afire de Saint-Rome Aloisius, 319.
Agazini Aegidius, 42 ss.
Agha Petros, 30.
Agius Alfonsus, 413.
Agius Eduardus T., 366.
Agostini Iosephus, 444.
Agostoni Adolfus, 413.
Aguilar Cuadrado, 207.
Aguilar Gregorius, 182.
Aguirre Ramos Augustinus, 427, 619.
Aikenhead S. D. Maria, 407.
Aiuti Aloisius, 535.
Aiuti Constantinus, 365.
Aiuti Hugo, 444.
Alasia Andreas, 366.
Albags Maximus, 182.
Albat Germanus, 577, 667.
Albertini Antonius, 215.
Alberto Antonius Ioach., 262.
Albertus Rex Belgarum, 204.
ACTA, vol. XIV, n. 18. 27-12-922.

Albuquerque Franciscus Assisien., 534.


Alesch Petrus, 532.
Alessandri Henricus, 568.
Alessandri Iulius, 442.
Allasia Ioannes, 672.
Alliata Gulielmus, 215, 565.
f Almaraz y Santos card. Henricus, 52.
Almeida (de) Excelsus, 412.
Aloisi Masella Adrianus, 104, 173.
Alting von Geusan, 30.
Alton (d') Eduardus, 29.
Al varado Quirs Alexander, 207.
Alvares Claudius Maurilius, 412.
Alvarez Raphael, 32.
Alvarez de la Rivera Caesarius, 263.
Alvarez de la Rivera Sennen, 671.
Alvear (de) Marcellus T., 438, 441.
Alves Londim Iosephus, 412.
Alvisi Iosephus, 415.
Amador dos Santos Gabriel, 535.
Amato Raphael, 670.
Ambrosetti Thomas, 101, 102,103,104,
239.
Amici Andreas, 566.
Amici Iosephus, 667.
Ammirante Carolus, 49.
A moni Adeodatus, 367.
Amschl Ioannes, 320.
Anastasio Andreas, 447.
Anbra y Navarro Raphael, 210.
Anderlan Franciscus, 672.
Andras de Marcy Ioannes, 363.
59

722

Index

nominum personarum

Andream Hector, 444.


Andreassi Columbus, 559.
Andrs Iesus, 440.
Andreucci Ioannes, 209.
Andriulli Franciscus, 412.
Andrucci Petrus, 263.
Anelli Antonius, 259.
Angeli Ubald u s, 566.
Angelini Alfridus, 568.
Angelini Iosephus, 173.
Angelini Ursus, 567.
Angelini de Micco]is Vincentius, 316.
Angeloni Raphael, 666.
Angelus (B.) a Furcio, 204.
Annoni Hippolytus, 414.
Antolin del Cueto Ioseph, 30, 565.
Antonlli Ioannes, 319.
Antonelli Iosephus, 409.
Antnelli Paschalis, 564.
Antoni Georgius, 534.
Antonietti Ioannes, 363.
Antonucci Philippus, 666.
Apap-Bologna Iosephus, 413.
Appert Rogerius, 50.
Apuzzo Alexius, 443.
Arata Antoninus, 535.
Arborio Mella di S. Elia Albertus, 171.
Arceo Hippolytus, 670.
Arcoverde Albuquerque Cavalcanti Andreas, 29, 543.
Arda Dominicus, 415.
Arditi Benedictus, 32, 213.
t Arenas Antonius Vincentius, 480.
Argiolas Efisius, 415.
Argnani Dominicus, 670.
Arjuzon (d*) Felix, 32, 446.
Arneodo Iosephus, 411.
Arnould Sion Ludovicus, 566.
Arlas (de) y Jo val Apollonius, 414.
Arrenbrecht Gulielmus, 574.
Arrieu Victor, 621.
Arrospide Ioachim, 550, 619.
Artagaveytia Marius, 668.
Artaserse Carmelus, 319.
Asselbergs Ioannes P. L, 567.
Assemani Paulus, 533.
Assis (de) Antonius Augustus, 159.
Assoni Iosephus, 366.
Asti iosephus, 318.
Astorri Christophorus, 100, 102.

Atella Michael, 443.


Atonna Salvator, 32.
Attanasio Agnellus, 567.
Attems Arbenus, 414.
Atto ut Lucianus, 364.
Attico Eusebius, 620, 643.
Atzert Aemilius, 533.
Auad Nehmatalla, 209, 445.
Audollent Augustus, 410.
Avino y Ctala Vincentius, 535.
Avosani Antonius, 318.
Avril Ioannes, 260.
Azevedo (de) Marques Iosephus Emmanuel, 565.
Azzalli Pius, 535.
B

Babura Ladislaus, 365.


Baccache Clemens Michael, 620.
Baccarini Salvator, 160, 618.
Baden Carolus, 205.
Badii Caesar, 211.
Bagarotti Petrus, 214.
Bagato Aloisius, 263.
Bailly Paula, 202, 404 s.
Baker Nelson H., 440.
Balbi Thomas, 262,
Balconi Franciscus, 363.
Baldi Iosephus, 443.
Baldoncini Petrus, 317.
Bald uzzi Sanctes, 444.
Balicki Franciscus, 569.
Balsamo Paschalis, 29.
Balzo Dionysius, 447.
Banfi Seraphinus, 209.
Baranowski Valerianus, 172.
Baranzini Hector, 180, 206.
Barbagallo Angelus, 52, 214.
Barberis Adulfus, 180.
Barberis Melchior, 260, 566.
Barbier Maria Genovefa, 472 s.
Barbier Mauritius, 472 s.
Barbieri Clemens, 445.
Barca Ioseph, 30.
Bardaro Paschalis, 445.
Bardoni Aloisius, 260.
Bardos Rhemigius, 34.
Barle Ioannes, 574.
Barnes Tremaine Arrigus, 668.

Index

nominum personarum

Barile Vincentius, 366.


Barluzzi Ioseph, 215.
Barnini Ranerius, 214.
Baronetto Orestes, 445.
Barreca Antonius, 182.
Barros Ioannes, 180.
Barry Patricius, 159, 618.
Bartolomasi Albertus, 211.
Bartolomasi Angelus, 615.
Bartolom Riccardus, 413.
Basilici Caietanus, 442, 568.
Basse Mauritius, 411.
Bassetti Petrus, 215.
Battelli Aemygdius, 446.
Baus Carolus, 50; Iulius, 50.
Baviera Iosephus, 260.
Bayer Franciscus, 671.
Bayer Rodulfus, 575.
Beaufaux Mauritius, 575.
Becchetti Caelestinus, 264.
Bechern Henricus, 574.
Becker Ioannes. 205.
Becker Theodorus, 571.
Beda Cardinale loa., 499, 551, 563, 617.
Beelert Fridericus, 571.
Bgin card. Ludovicus Nazarius, 169,
178, 486.
Behault (de) de Dornon Armandus, 52,
262.
Behrendt Iosephus Ant., 569.
f Bella Salvator, 216.
Bellaigue Camillus, 366.
Bellarmiuo ven. card. Robertus, 28, 259.
Belleno Victorius, 260.
Belli Dominicus, 260.
Beilia Valentinus, 212.
Bellis (De) Seraphinus, 447.
Beilud i Lucas, S. D., 48.
Beltrami Rochus, 319.
Bena Iosephus, 264.
Benedetti Claudius, 169.
Benedilli Polydorus, 444,532.
Benelli Dominicus, 669.
Benelli Ferdinandus, 215.
Bengolea Franciscus A , 442.
Benildes, S. D., 28.
Bnites Alvear Adam, 442.
Benlloch y Viv card. Ioannes, 596.
Benvignati Henricus, 100, 102, 103, 106.
Berardi Paschalis, 428.

723

Berchem (de) Maximilianus, 318.


Berckschfer Bernardus, 318.
Bergmans Franciscus, 575.
Berkvens Leonardus, 445.
Bernardini Amadeus, 443.
Bernardini Franciscus, 568.
Bernardini lo. B., 573.
Bernardini Martinus, 671.
Bernardini Philippus, 443,
Bernasconi Antonius, 665.
Bernetti Evangelista Franciscus, 263.
Berning Gulielmus, 99.
Berr Dominicus, 558.
Bertaccini Antonius, 214.
Bertazzoni Augustus, 447.
f Berthoin Desideratus Hyacinthus, 176.
Berthonnesque Franciscus, 511.
Berti Paulus, 211.
Bertini Humbertus, 180.
Bertini-Morini Iacobus, 366.
Bertmans Henricus, 571.
Bertram card. Adulfus, 636.
Bertrand Georgius, 446.
Bertoldi Ioannes, 574.
Bettoni Bettinus, 409.
Beyens (de) Eugenius, 207.
Bezerra (de) Menezes Antonius, 669.
Bezzi Philelfus, 318.
Bezzi-Scali Franciscus, 441.
Bezzina Georgius, 215.
Biagioli Petrus, 446.
Biagiotti Dantes, 447.
Bianchi Primus, 384, 617.
Bianchini Nazarenus, 447.
f Bianconi Dominicus, 314, 416.
Bick Adulfus, 51.
Bielenin iosephus, 574.
Bieniecki Iosephus, 671.
Biferi Aloisius, 413.
Biglia Petrus F., 215.
Bignardi Angelus, 666.
Bilczewski Iosephus, 350.
Binder Henricus, 671.
Biondi Aloisius, 214.
Bisleti card. Caietanus, 449, 624, 664.
Bitroi Alexander, 569.
Bitter Albertus, 594, 617.
Bizzarri Iosephus, 567.
Blaho Paulus, 413.
Blanchon Andreas, 668.

724

Index

nominum personarum

Blanchy Adulfus, 411.


Blanco Rufinus, 208.
Blasucci ven. Dominicus, 665.
Blaszczyk Adam, 569.
Blazejewicz Thaddaeus, 50.
Blazek Vincentius, 261.
Blessing Augustinus, 47, 195, 616.
Blois Ioannes M., 47,195, 616.
Blunt Caecilius Carolus, 414.
Boattini Nathanael, 101,182.
Boccali Iulius, 534.
Boeck (De) Petrus, 566.
Boinot Ludovicus, 442.
Boivin Georgius Henricus, 316.
Boland Michael, 408.
Bolzoni iosephus, 414.
Bona Thomas P., 409.
Bonaccordi Vincentius, 575.
Bonato Ioannes B., 320.
Bonatti Aloisius, 442.
Bonazzi Hermannus, 181.
Boninsegna Thomas, 448.
Boninsegni Marius, 52, 263.
Bonnard P. Fourier, 175.
Bontz Iosephus, 574.
Bonzano Ioannes, 382, 383, 541 ; Cardinalis, 613, 621, 622, 665.
Borghesi Petrus Sanctes, 572.
Borgia Petrus, 180, 210.
Borgogelli Avveduti Io. B., 414.
Borgongini-Duca Franciscus, 48, 563.
Borkovi Ioannes, 574.
Bornewasser Rodulf us, 277, 618.
Boscaroli Aemilianus, 575.
Bosco ven. Ioannes, 20.
Bosia Eduardus, 211.
Bosman Theodorus Ioannes, 365.
Bossi Ausonius, 570.
Botta Iosephus, 666.
Bottero Antonius, 447.
Botti Decius, 48, 206.
Bottio Io. B., 570.
Botto Vincentius, 319.
Boucher Andreas, 52, 206.
Boudinhon Augustus, 408.
Boulini Lucianus, 567.
Bourne card. Franciscus, 547.
Bouzek Iosephus, 209.
Bozon e Lima Constantius, 669.
Bozzano Ioannes, 564.

Braccetti Aloisius, 367.


Bracci Franciscus, 209, 564.
Bracci Venturinus, 209.
Bracco Dionysius, 367.
Brady Iacobus P., 315.
Brady Michael los., 409.
Brady Nicolaus Fridericus, 446.
Brandtuer Matthaeus, 670.
Brattano Ioannes I. C, 363.
Braun Godefridus, 567.
Brazda Dominicus, 51.
Breig Augustinus, 564.
Brem Nicolaus, 571.
Brems los. Ludovicus, 556, 594, 620.
Breuer Iosephus, 570.
Brianti Alfridus, 364,
Britt Edmundus G., 443.
Brix Adulfus, 261.
Bronzuoli Carolus, 415.
Brophy Ioannes, 315.
Broqua (de) Iosephus ioannes, 174.
Broussand Edoardus, 442.
Brown Carolus, 209.
Brown Robertus, 556.
Bruce Gulielmus Geo., 206.
Bruckmayer Rodulfus, 318.
Bruneiii Vincentius, 172.
t Brunet Franciscus Xav., 176.
Bruni Archangelus, 446.
Brunner Robertus, 567.
Bruno Bruno, 535.
Bruno Iosephus, 214.
Bucher Adeodatus, 31.
Buchez-Dansette Aloisius, 50.
Buchmann Paulus, 532.
Budaf Ioannes, 51.
Buffa Albertus, 175.
Buffoni Iosephus, 368.
Bull Vincentius, 216.
Bulla Franciscus, 320.
Buonomo Ioannes, 666.
Brdet Claudius E., 49.
Burggraf Caspar, 571.
Burke Eugenius, 412.

Brkler Robertus, 98.


Burrus de Dangeran Armandus, 672.
Burzinsks Antonius, 209.
Busetto Iosephus, 259.
Bussay Theodorus, 415.
Butt 1er Murray, 586.

Index

nominum personarum

f Canepa Lucas, 702.


Canestrelli Philippus, 568.
Canossa (de) S. D. Magdalena, 28,171.
Cantwell Gulielmus P., 206.
Cantwell Iacobus, 444.
Cabrai (de) Amorini de Cunha Hiacyn- Cantwell Ioannes, 540.
Canuti Florentius, 260.
thus, 414.
Caccia-Dominioni Camillus, 171.
Capossela Aloisius, 215.
Cafasso ven. Iosephus, 559.
Capotosti Aloisius, 179.
Cagiano de Azevedo Antonius, 173.
Cappella Antonius, 670.
Cagiano de Azevedo card. Octavius, 362. Cappelletti Ernestus, 567.
Cagliero Franciscus, 385.
Cappellini Aemilius, 415.
Cagliero card. Ioannes, 377.
Capriglione Potitus, 569.
Cagninacci Antonius Hiac, 213.
Capua (di) Sanseverino di Montoro FranCagnoni Aemilianus, 260.
ciscus di Mauro, 212.
Cahill Hieremias, 572.
Carabin i Aloisius, 105, 106.
Caiazzo Henricus, 318.
Caracciolo Septimius, 11.
Caiola Aemilius, 447.
Caracciolo di Forino Marius, 367.
Cajulo Theodorus, 444.
Caracciolo di Melissano e di Scanno
Calcara Agnellus, 533.
Ambrosius, 212.
Calderoni Ioseph, 211.
Carboni Pius, 320.
Caliandro Thomas, 444.
Cardinale loa. Beda, 499 s., 551, 563, 617.
Gallahan Patritius Henricus, 410.
Cardoso Emigdius, 533.
Cailegari Angelus, 575.
Carducci Artenisio Fabius, 213.
Calleja Schembri Henricus, 413.
Carestia Antonius, 319.
Callerio Ferdinandus, 211.
Caricati ioannes, 575.
Callocchia Aemilius, 172.
Carimini Livius, 415.
Callori di Vignale Fridericus, 171.
Carminati Iosephus, 444.
Callori di Vignale Ranerius, 173.
Carmona (di) Georgius, 415.
Camacho Ioannes los., 566.
Caroli Fidelis, 445.
Camaiti Nicolaus, 263.
Caron Andreas, 639.
Camargo Emmanuel M., 29.
Carone Thomas, 365.
Camera Andreas, 264.
Carosi Ioannes M., 315.
Camera d'Afflitto Salvator, 30.
Carozzi Ferdinandus, 442.
Camerini Caesar, 50.
Carozzo Ioannes, 318.
Camilli Antonius, 409.
Carrega Albertus, 269.
Caminha Petrus, 31.
Carrelli Palombi Robertus, 414.
Cam m arota Ioseph, 214.
Carretero Ferro Caelestinus, 447.
Camoni I. B., 413.
Camero Michael, 26.
Camozzo Hugo, 181.
Carrillo Archidona Aimedaeus, 214.
Campa Ioannes, 175.
Carrion y Vecin Henricus, 319.
Campeau Iosephus L. N., 408.
Carrol Eugenius P., 409.
Campden Arcturus E. I. N., 213.
Carusi Henricus, 172.
Camporosso (a) S. D. Franciscus, 28, 664. Caruso Franciscus, 413.
Camus Ernestus, 180, 206.
Casabona Amedeus, 12.
Canale Paulus, 316.
Casale y Figorea Albertus, 671.
Canale Oberti Raph., 616.
Casani Caspar, 308.
Cancellieri Antonius, 415.
Casani S. D. Petrus, 204, 308, 312.
Gancio Franciscus, 413.
Casanova Dalf Iosephus, 263.
Candidori Iosephus, 180, 317.
Casanova Victor, 49.
Buus Fridericus, 534.
Bylandt (de) Henricus, 212.

Index

nominum personarum

Gasaroli Dionysius, 315.


Casella Prosper, 260.
Casimir^ Raphael, 532.
Casini Iosephus, 175.
Gasoli Aloisius, 567.
Caspar Christianus, 364.
Cassinari Pius, 366.
Cassinelli Aloisius A., 442.
Castagnino Alexander, 32, 319.
Castaeda Petrus M., 215.
Castellani Ioannes, 367.
Castellano Raphael M., 564.
Castelli Hector, 261.
Castelli Henricus, 206.
Castelli Io. B., 572.
Castel li Mandosi Mignanelli Ioannes, 174.
Castel Moya Marianus, 263.
Ctala Soler Franciscus, 535.
Cataldi Angelus, 260.
Cataldi Petrus, 182.
Catelli Petrus, 446.
Caterini Augustinus, 133.
Caterini Caesar, 173.
Caterini Stanislaus, 565.
Cattaneo Iosephus, 366, 564.
Cattani Amadori Fridericus, 100, 101,
102,103, 104, 105, 106, 107, 108, 239,
600, 652.
Cavagna Alfridus, 445.
Cavagnis Victorius, 535.
Cavallotti Io. B., 365.
gavazzi Aloisius, 259.
Caversasio Elias, 206.
Cavila Durazzo Ioseph, 211.
Gavrois Alexander, 668.
Cawley Ioannes, 260.
Oebalos y Gonzalez Franciscus, 215.
Ceccopieri Paulus, 447.
Ceccopieri Maruffi Riccardus, 174.
Celati Aloisius A., 316.
Celati Tebaldus, 320.
Celis (de) y de Mediavilla Candidus R.,
263.
Celli Vincentius, 154.
Cenci Pius, 210.
Censi Benedictus, 572.
Censi Nazarenus, 572.
Centanni Iosephus, 318.
Cento Ferdinandus, 182, 550, 619.
Centoz Aloisius, 180, 209.

Ceraso Ioannes, 366.


Ceretotani Aloisius, 575.
Ceribelli Antonius, 264.
Cerny Ioannes, 261.
Cersosimo Franciscus, 215.
Certo Ioannes Petrus, 262.
Cesano Callistus, 445.
Cesarano Carmelus, 191 s.
Cesari ni Franciscus, 414.
Cesarini Iosephus, 210.
f Chalifoux Hubertus liverius, 416.
Champagnat ven. Marcellinus Ics., 23,
336.
Chancerelle Augustus, 50.
Chaptal Emmanuel Anatolius, 159, 617.
Charie (de la) Mauritius, 264.
Charost Card. Alexius, 614, 621, 622, 666.
Chassagnan Hyacinthus, 427, 619.
Chausse (de la) Daniel C. M., 2.13.
Chemello Ferruccius, 567.
Cheso Io. B., 260.
Chiantera Vitus Antonius, 32, 259.
Chiappe Io. B., 551, 620.
Chiarelli Aloisius, 415.
Chiarlo Carolus, 446.
Chiassi Ioannes, 173.
Chiatti Alcestes, 317.
Chiavoni Iulius, 365.
Chimenti Antonius, 29.
Chimenti Raphal, 100, 101, 102, 103,
104, 105, 106, 239, 472.
Chinaglia Ioannes, 209.
Chmielniecki Sigismundus, 671.
Chojko Albinus, 569.
Christ Adam, 29.
Ciarlo Franciscus, 416.
Ciccone Laurentius, 215.
Ciceri Franciscus, 497.
Ciceronescu Samuel, 409.
Cichocki Stanislaus, 175.
Cicioni Iosephus, 533.
"Cicognani Caietanus, 444.
Cicognani Hamletus Ioannes, 210, 702.
Cieplinski Antonius, 209.
Cimini Beniamin, 575.
Cimino Franciscus, 445.
Cingolani Iosephus, 412.
Ciriaci Petrus, 315.
Ciuffa Candidus, 211.
Claassen Antonius D. L., 208.

Index nominum personarum

Ciaessens Dominicus, 205.


Clapperton Gulielmus R., 172.
Classe Leo, 351, 356, 618.
Classen Gulielmus, 574.
Clementelli Humbertus, 568.
Clementini Bartholomaei, 264.
Clermont Marius, 363.
Clifford Carolus Gulielmus, 446.
Climent y Ureta Ioseph, 172.
Clontour Eugenius, 443.
Cloppenburg Henricus A. A., 316.
Cloutier Gabriel, 408.
Cocchinetti Giovanni, 440.
Cocconcelli Angelus, 209.
Gocks Arcturus, 209.
Cocola Franciscus, 440
Codemo Petrus, 318.
Codini Aloisius, 215,
Coelati-Rama Nicolaus, 31.
Coelho Ferreira Eduardus, 262.
Coffey Iacobus, 315.
Cognard d'Agoret, 173.
Coia Dominicus, 440.
Colacchio Dominicus, 563.
Colasaati Dominicus, 318.
Colcanappa Io. B., 572.
Coletti Ernestus, 320.
Coli Caietanus, 415.
Colli Antonius, 570.
Collignon Benedictus, 208.
Colom y Canals Matthaeus, 622.
Colombo Aloisius, 566.
Colombo Bernardus, 702.
Colonna Czosnowski Isidorus, 174.
Colonna Czosnowski Leo, 174.
Cornar Leo, 410.
f Combes Barthol. Clemens, 176.
Couiinazzini Stephanus, 211.
Cominelli Franciscus, 263.
Compagnucci Iosephus, 534.
Compostella di Sanguinetto Balthassar,
534.
Concha Aloisius, 318.
Concha y Subercaseaux Ioannes, 534.
Condio Aloisius, 210.
Conelli Arcturus, 180.
Gonfalonieri Carolus, 171.
Conforti Guido, 198.
Connolly Arcturus, 315.
Consolati Bernardus, 576.

Consoli Iacobus, 564.


Constantinesco Barbo, 317.
Conte Carmelus, 210.
Conti Aloisius F., 214.
Conti Felix, 564, 568.
Continho da Silva Odilo, 534.
Cook (de) de Rameyen Anatolius, 49.
Coote Carolus, 109.
Coote Georgius, 208, 209.
Coppo Ernestus, 620, 643.
Corbellini Leander, 209.
Cordeiro da Silva Mendes Porphyrius,
182, 211.
Coretti Alfridus, 442.
Cornillon Iosephus Eugenius, 208.
Corninola Michael, 214.
Corona Iosephus, 444.
Corona Nicolaus, 615.
Corriveau Eugenius, 567.
Corsi Maximinus, 564.
Corsini lord anus, 160, 618.
Cortini Caesar, 181, 533.
Costa Albertus, 192.
Corsanego Merli Aloisius, 262.
Cortesi Philippus, 335.
Corvo Antonius, 532.
Cosmelli Philippus, 31.
Cossio Aloisius, 318.
Cossu Antiochus, 569.
Costa Caspar, 572.
Costa Petrus, 316.
Constantinesco Atta, 364.
Costantini Celsus, 551, 556, 617.
Constan tini Darius, 318.
Costanzo Vincentius, 416.
Couderc de Saint-Chamant Ioannes, 567.
Coupleux Paulus, 669.
Cousin Henricus M., 215.
Couturier Henricus, 317.
Coy le Ioannes, 211.
Coyle Ioannes L, 667.
Craigen Henricus, 415.
Cramer Klett Theodorus, 173.
Credidio Vincentius, 574.
Cremaschi Andreas, 568.
Cremonesi Carolus, 29, 195, 615.
Crespi Titus, 319.
Crespo y Martin Romero Galvez del
Postigo y Godoy Alfonsus, 263.
Cresti Laurentius, 409.

728

Index nominum personarum

Croce Ioannes, 320.


Crosatti Ioseph, 210.
Crouij-Chanel Ioseph, 212.
Cruise Ioannes, 215.
Cruz Quintella (da) Porphyrius, 576.
Csarszky Stephanus, 365.
Csszik Stephanus, 569.
Csepregi Hemericus, 572.
Csernoch card. loa., 39, 498.
Csthi Geysa, 569.
Csucsay Paulus, 574.'
ubr Venceslaus, 51.
Cucherousset Aloisius, 410.
Cueto (Del) Ioseph, 30, 565.
Gullen Ioannes, 564.
Cuneo Franciscus, 318.
CunhaPedrosa(da) Franciscus Raimundus, 29.
' .
Cunneely Iosephus L, 409.
Cupper Henricus, 671.
Curran Michael, 173.
Curties Henricus, 414.
Custodis Carolus Godefridus, 573.
Czapski Stanislaus, 210.
Czarnecki Marcellus, 212.
Czartoryski Olgerdus A., 212.
Czaykowsky Evaristus, 413.
Czechowski Antonius, 209.
Czerwinski Sigismundus, 175.

f Da Costa Emmanuel Damascenus, 176.


D'Acunzo Nicolaus, 363.
D'Agata Altius, 180, 318.
Dagnino Edoardus, 317.
Daleggio Nicolaus, 29.
D'Alessandri Angelus, 100, 101,105,395,
447.
D'Alessandro Aristides, 532.
Dalla Torre di Sanguinetto Iosephus,
366.
Dalla Vecchia Rogerius, 670.
Dalman (de) y de Olivart Raymundus,
262.
Daly Henricus, 209.
Damiani Vincentius, 29.
f D'Amour Carolus, 32.
D'Andria Raphael, 535.
Danesi Victorius Romulus, 412.

D'Angelo Sosius, 447.


Dangl Carolus, 569.
D'Anjou Petrus Aem., 50.
Dante Henricus, 179.
D'Ardia Caietanus, 409.
f D'Arrigo Ramondini Letterius, 702.
Da Rosa Marques Antonius, 366.
D'Artet Paulus, 212.
Dattilo Caietanus, 413.
Daumas Gustavus, 411.
David Hemericus, 172, 182, 438.
Davidek Venceslaus, 51.
Davignon Henricus, 414.
Daykn David, 669.
De Andreis Iosephus, 52, 367.
De Angelis Augustus, 366.
De Angelis iosephus, 154, 206.
De Angelis Nazarenus, 366.
De Angelis Salvator, 173.
De Angelis Theodoricus, 181.
Debevec Iosephus, 443.
Declerck Homerus, 50.
Dederich Gulielmus, 566.
De Dreux-Brz Stephanus, 667.
De Felice Caietanus, 173.
De Gennaro Iosephus, 367.
De Giorgi Philippus, 214.
De Giovanni di Santa Severina Ioannes,
262.
De Guglielmo Ioannes, 447.
De Haene Alfonsus, 667.
De.jardins Alfridus, 410.
f De Jorio Michael, 264, 616.
De la Barre Carolus, 181.
De la Lande Caln Carolus, 572.
Delandskeere Paulus, 411.
Del Balzo di Presenzano Raym., 446.
D'Elbe Christianus, 213.
Dei Bo Ioannes, 320.
Delbosco Antonius, 572.
Del Duca Romulus, 214.
Delepoulle Paulus, 668.
Dell'Angelo Liberalis, 415.
Della Vedova Dominicus, 412.
Delle Nocche Raphael, 427, 619.
Delli Muti Matthaeus, 440.
Del Magro Aloisius, 445.
Dell'Olio Paulus, 558.
Dell'Oste Petrus, 367, 492.
Del Rio del Val Raphael, 263.

Index

nominum personarum

Del Signore Vincentius, 413.


Del Turco Rosselli Pius, 174.
Del Vecchio Antonius, 413.
De Magnis Antonius, 534.
De Marco Aloisius, 440.
De Matteis Augustinus, 444.
Demel Aloisius, 260.
De Mella Franciscus Caius, 567.
De Mena Aloisius A., 594, 617.
Demny Desiderius, 367.
De Negri Franciscus, 260.
Dnier Alfonsus, 260.
Dentice di Frasso Carolus, 257 s.
De Oer Franciscus, 671.
De Ossa y Brown Aloisius, 534.
De Pasquale Iosephus, 576.
De Rogier Georgius, 442.
De Roo Petrus, 666,
De Rosa Dominicus, 211.
De Rossi Fabius M., 317.
De Rossi Laurentius, 566.
De Sanctis Caesar, 210.
De Sanctis Petrus, 175.
De Santi Angelus, 624.
De Simone Aloisius, 575.
Descamps Aemilius, 650.
Despatures Mauritius Bern., 467, 619.
De Vannes Aloisia, 600 ss.
De Vincentiis Ioannes, 17.
De Vio Iosephus, 445.
De Vito Franciscus, 440.
Diamilla Magnelli Franciscus, 175.
Diaz Ioseph Eusebius, 29.
Diaz Paschalis, 620.
Di Benedetti Ioannes, 319.
Di Biase Raphael, 408.
Dienes Antonius, 32.
Dienes de Zebegny Adrianus, 443.
Di Girolamo Nicolaus, 550, 620.
Dijkmans Laurentius, 446.
Di torio Albertus, 440.
Di Lorenzo Georgius, 260.
Di Lorenzo Vincentius, 180.
Di Magno Orestes, 318.
Dimbla Iosephus, 670.
Di Milia Aloisius, 264.
Dineen Iosephus, 446.
Dinkgrefe Bernardus, 318,
Di Rosa (S. D.) M. Crucifixa, 439.
Dobici Caesar, 208.

Dobson Robertus, 550, 620.


Doherty Iacobus Georgius, 362.
Dolz de Espejo y Andreu Thomas, 566.
Domabyl Gustavus, 261.
Domasinski Ioseph, 261.
f Dohahue Patricius, 159, 576.
Domenech y Mart Ioannes, 447.
Dondi dall'Orologio Marcus, 567.
Donelan Hoskins Paulus, 442.
Donini Caesar, 570.
Dorangrichi Georgius, 415.
Do Rego Barros Aristeus, 669.
Doria Lamba Francus, 262.
Doskocil Hugo, 261.
Dostal iosephus, 443.
Dougherty card. Dionysius, 178, 423.
Downey Iacobus, 550, 619.
Drago Aloisius, 444.
Drahos Ioannes, 365.
Drammer Iosephus, 574.
Draxl Urbanus, 409.
Drehmanns Iosephus, 182.
Driessen Petrus Leonardus, 445.
Droste ex Vischering Clemens, 573.
Droste ex Visebering Clemens Augustinus, 573.
Droste ex Vischering Georgius^ 573.
Droste ex Vischering Maximil., 573.
Duarte a Silva Leopoldus, 428.
Duarte Dias d'Andrade Ioseph, 205.
D ubar Firminus, 668.
Dubrovic Matthaeus, 572.
f Due Augustus los., 702.
Ducoeur Mauritius, 183.
Duffy Carolus E., 440.
Dufour Iosephus, 410.
Dufour Laurentius, 263.
Dufour Berte Ioannes, 671.
f Dumani Iosephus, 702.
Dumaz Carolus, 363.
Dunne Patricius, 409.
Dupont Mauritius, 50.
Dupr Caietanus, 215.
Durando Ioannes, 262.
Durante Orontius Lucianus, 30, 384,619.
Durazzo Flavius, 262.
Durnin Patricius, 564.
Du Sault Adolfus, 566.
Dusterwald Paulus, 574.
Dvofcek Venceslaus, 261.

Index nominum personarum

730
Dvofak Iosephus, 320.
Dvofak Stephanus 261.
Dvofk Xaverius, 593.
E

Echelmeyer Aloisius, 532.


Edelmueller Carolus, 670.
Egerton Harding Stephanus, 566.
Ehrle Card. Franciscus, 614, 621, 622,
666.
Eijo y Garayo Leopoldus, 621.
Eirainer Caspar, 571.
Eis Fridericus, 427, 440, 619.
Elefante Ianuarius, 262.
Elisabetha, Regina Belgarum, 204.
Ellner Antonius, 444.
Emaldi Raphael, 573.
Emanuelli Thomas, 569.
Etnard iosephus Medardus, 352, 617.
Ender Antonius, 413.
Ender Otto, 410.
Epifani Michael, 215.
Eras Bernardus, 438.
Ercole Petrus, 198, 446.
Ermini Salvator, 210.
Esclaiber (d') Adrianus, 319.
Espar Maranges Iacobus, 448.
Esser Fridericus, 574.
Esser Henricus, 574.
Esser Thomas, 608.
Essenaga et Echeverra Narcissus, 622.
Eudes B. Ioannes, 407.
E van Morgan, 52.
Evans Leo, 209.
f E veraer ts Modestus, 608.
Everard Georgius, 215.
Everat Edoardus, 410.
E verts Henricus, 445.
Evola Franciscus, 409.
Evreinow Alexander, 367.
Eymard S. D. Iulianus Petrus, 28,336,
362, 386.
F
Fabiani Angelus, 666.
Fabiani Petrus, 669.
Fabre Henricus, 440.
Fabriani Paulus, 567.
Fabrini Alfridus, 208.

Faferko Carolus, 570.


Fagiolo Silvius, 259.
Fh Adolfus, 440.
Fajecski Alexander, 181, 209.
Falciola Ioseph, 211.
Fallize Io. B., 594, 617.
Faloci Pulignani Michael, 205.
Falzacappa Iosephus, 318.
Fancellu Angelus, 445.
Fanfani Aloisius, 415.

Fanfani Ludovicus, 18.


Fanti Aloisius, 210.
Fanti Iosephus, 261.
Fantoni Iosephus, 52, 367.
Fan tozzi Ioannes, 568.
Farag Antonius, 620.
Faragalli Antonius, 672.
Farelli Bartholomaeus, 410.
Fargiallah Constantinus, 30.
Faria (de) Antonius, 174.
Farolfl Antonius, 533.
Fater Stephanus, 574.
Faugiana Ragusa Vitus A., 531.
Faugier Stephanus, 427, 619.
Faulhaber (de) card. Michael, 636.
Fava Alexander, 576.
Faydit de Terssac Petrus, 667.
Febr Ioannes, 445.
Fedele Salvator, 444.
Federici Caesar, 51, 669.
Federici Ferdinandus, 566.
Fedi Olindus, 415.
Fedukowicz Andreas, 669.
Feigl Ioannes, 52.
Feld m aj er Augustinus, 569.
Felici Hector, 533.
Ferdnyi Colomannus, 569.
Fernandes Iosephus Alexander, 445.
Fernandez de Alcalde y de Vrela Alfonsus, 174.
Fernandez Concha Carolus, 442.
Fernandez de Pearanda y de Angulo
Augustinus, 263.
t Fernandez y Valbuena Ramirus, 176.
Ferniani Placidus, 211, 618.
Fernicola Michael, 412.
Ferralis Aloisius, 441.
Ferrari Albertus, 174.
Ferrari Card. Andreas, 436.
Ferrari Iosephus, 572.

Index nominum personarum

731

Font Arbs iosephus, 672.


Ferrari Rodolfus, 30.
Fontaine Carolus, 665.
Ferraro ioannes, 209.
Fontana Alexander, 615.
Ferrata Franciscus, 320.
Fontana Hamilcar, 363,
Ferrata Nazarenus, 103, 104, 512.
Fontant Paulus, 442.
Ferreira Iosephus Augustus, 447.
Forbes Henricus, 441.
Ferreira dos Santos Caesar, 671.
Formaglio Melchior, 318.
Ferri Alfridus, 214.
Fornara Franciscus, 413.
Ferri Aloisius, 13.
Ferrini S. D. Contardus, 433-437, 439. Fornari Iosephus, 215.
Forai Efrem, 535.
Ferro Ioannes, 210.
Forti Lauretus, 315.
Fessier Franciscus, 532.
Fourcade Ferrandus, 410.
Feuiltault Edoardus, 49.
Fournet ven. Andreas Hubertus, 28.
Fidanza Petrus, 209.
Fox Ioannes Henricus, 205.
Fidecicchi Augustus, 319.
Fralleone Benedictus, 366.
Fidelis (S.) a Sigmaringa, 225 s.
France Anatole, 379.
Fiedor Ioannes, 574.
Franceschi Gustavus, 173.
Figarolo di Groppello Otho, 213.
Figuerdo (de) Franciscus Severianus, Francesia Io. B., 378.
Franchi B. Andreas, 16, 439.
133.
Franciskovic Iosephus, 572.
Figueroa Albertus F., 442.
Franciscus a Camporosso (S. D.), 28, 664.
Filippini ven. Lucia, 407.
Franzioni Ioannes, 261.
Filippo Ioannes, 666.
Frascari Iosephus, 175.
Finat Valerianus, 32.
Fraschetti
Orestes, 443.
Fiok Franciscus, 574.
Freddi
Bruno,
208.
Fink Georgius, 670.
Frederix
Godefridus,
234.
Finocchi Jtomulus, 31.
Freita
(de)
Barros
Io.
Chrys., 262.
Fiocchi Iosephus, 367.
Frentiu
Valerius
Traianus,
170, 616.
Fiodo Hubertus M., 277, 618.
Fresneau
Georgius
M.
Armandus,
410.
Fioravanti Manfridus, 316.
Friesenegger
Iosephus
M.,
532.
Fiorentini Agapitus A., 273.
Frigerio Iosephus, 444.
Fiorenza Potitus, 572.
Frings Guglielmus, 32, 574.
Fioretti Fridericus, 533.
Frioni
Thomas, 446.
Fiori Dominicus, 367.
Friteau
Henricus, 195, 618.
Fireza Daniele, 666.
Frollo
Antonius,
259.
Fischer Aloisius, 444.
Frye
Gulielmus,
533.
Fischer Engelbertus Laurentius, 571.
Fugger (de) Raymundus, 671.
Fischer Franciscus, 574.
Fulcheri et Pietrasanta Emm., 277, 618.
Fissore Carolus, 262.
Fulman
Marianus Leo, 642.
Fitzmaurice Gualtierus, 49.
Fumasoni
Biondi Petrus, 438.
Fleischen Adalberus, 195, 234, 618.
Funder
Fridericus,
49.
Floersh Ioannes, 446.
Furia
Paulus,
32,
209.
Florczak Iosephus, 101, 102, 105, 239,
Furstenberg (de) Maximilianus, 573.
395, 512.
Fuster et Fontes de Roche Fulgentius,
Flores Gallego Marianus, 670.
659.
Floridi Albertus, 567.
Floridi Ioannes Baptista, 563.
G
Floridi Iosephus, 364.
Folchi Philippus, 203, 404.
Gaeta Caselli Angelus, 260.
Folchi Pius, 175.
Gaetano Sebastianus, 367.
Foliealdi Paulus, 173.
Gaffuri Caesar, 318.

Index nominum personarum

Gaggioli Antonius, 215.


Gagliardi Paschalis, 408, 496 s.
Galassini Adolfus, 566.
Galassini Mucius, 667.
Galea Alfonsus M., 263.
Galeotti Ottieri delia Cia ja Petrus, 173.
Galieti Nazarius, 576.
Gallagher Ioseph, 211.
Gallardo Iosephus L., 172.
Gallenzi Ioseph, 211.
Galli Aloisius, 211.
Gallinetti Felix, 260.
Gallinger Laurentius, 571.
Gallini Eduardus, 261.
Gallucci Dominicus Antonius, 570.
Gamazo y Garcia de los Rios Ioseph, 213.
Gamba Ioseph, 211.
Gmbaro Iulianus, 262.
Gambelli Franciscus, 532.
Gamberoni Ioannes, 38, 49, 597.
Gambucci Fridericus, 320.
Gandelet Albertus, 534.
Gandy Carolus, 443.
Gangarelli Salvator, 209.
Garcia Erlindus, 260.
Garcia Mansilla Daniel, 49, 442.
Gardini Franciscus, 211.
Gargiulo Raphael, 368.
Garicots ven. Michael, 28, 439.
Garrone Iosephus, 570.
Gartner Ioannes, 181.
Gasoni Franciscus, 175.
Gasparotto L B . , 52.
Gasperini Alfonsus, 585.
Gasparri Henricus, 194.
Gasparri card. Petrus, 171, 344, 577, 581.
Gasquet card. Aidanus, 169, 494.
Gasteiger Iosephus, 571.
Gasthuys Achilles, 50.
Gatti Paschalis, 150.
Gauci Paulus, 413.
Gaudnik Iulius, 415.
Gauthier Augustinus, 504.
f Gauthier Carolus, 52.
Gavan Patricius C, 440.
Gavotti Ludovicus, 262.
Gedda Alexander, 566.
Geisler ioannes, 445.
Gelats Narcissus, 565.
Gemelli Augustinus, 338 ss.

Geng Paulus, 215.


Gennai Angelus, 415.
Gentile Alfonsus, 210.
Gentile Nicolaus, 668.
Gentili Iacobus, 259.
Grard Leo, 208.
Grard Maximus, 320.
Gerardi Gerardus, 320.
Gerardy-Capelle Silvanus, 668.
Geraud Petrus Iosephus, 413.
Geri Robertus, 211.
Gerstenberger Liborius, 571.
Gervasi Arcturus, 180, 443.
Geyr-Scbweppenburg (de) Maximilianus,
573.
Ghezzi Hyginus, 366.
Ghio Iacobus, 444.
Giacomello Fortunatus, 263.
Giaj-Levra Petrus H., 215.
Giambene Aloisius, 262.
Giampaolo Petrus, 667.
Gianera Io. B., 366.
Giannelli ven. Antonius M., 23, 28,664.
Gianni Ambrosius, 172.
Gianombello Ioannes, 210.
Gianni Ambrosius, 187.
Gidoni Camillus, 532.
Gigli Hieronymus, 263.
Gijlswjk Iordanus, 617, 643.
Gjini Franciscus M., 569.
Gilfillan Franciscus, 427, 619.
Gillig Franciscus, 263.
f Gillow Eulogius Gregorius, 195, 368.
Gillow Franciscus, 413.
Ginoff Wladimirus, 669.
Giobbe Philippus, 175.
Giondini Iosephus, 413.
Giordani Antonius, 440.
Giorgetti Philippus, 535.
Giorgi Dominicus, 315.
Giorgi card. Orestes, 315, 439,532,665.
Giorgio Petrus, 318.
Giovannelli ioseph, 214.
Giovannoli Silvius, 444.
Giove Eduardus, 672.
Giralt Iosephus, 670.
Girardini Augustus, 180.
Giraud Iulius, 442.
Giurazza Petrus, 260.
Giusino di Belsito Caietanus, 173.

733

Index nominum personarum


Giustiniani Augustinus, 159, 415, 617.
Glasnovic Thomas, 52, 214.
Gleiss Franciscus Xaverius, 412.
Glibowski Andreas, 574.
Gliozzo Caietanus, 594 s.
Gobhetti Angelus, 441.
Gobbi Eugenius, 672.
Gobbini Placidus, 670.
Godlewski (de) Stanislaus, 213.
Goetz Carolus, 569.
Gogarty Henricus, 166.
Gohm Iosephus, 411.
Gohr Christianus, 532.
Goicoechera Antonius, 667.
Goicoechea y Cosculluela Antonius, 414.
Golden Ioannes, 564.
Gomez de Oliveira Emmanuel, 620, 643.
Gomez de Oliveira Helvetius, 159,616 s.
Gomez-Delgado Ioannes, 563.
f Gomez Pimenta Silverius, 576.
Gonne Franciscus, 670.
Gonnella Ioseph, 31.
Gonzaga Carolus, 414.
Gonzalez Franciscus, 159, 277, 617 s.
Goral Boleslaus, 205.
Gori Gorinus, 211.
Gori Ioannes, 415.
Goris Ioannes, 411.
Gorju Iulianus, 351, 356, 618.
Gorski Petrus, 216.
Goscicki Leo, 670.
Gosso Chiaffridus, 365.
Gostynski Casimirus, 670.
Gouin Angelus M., 351, 356, 618.
Graaf Iacobus, 365.
Grabinski (de) Stanislaus, 213.
Grabonski Ioannes, 573.
Grabowski Felix, 213. "
Grace Thomas, 32, 441.
Granello di Casaleto Iosephus, 262.
Granito Pignatelli di Belmonte card. Ianuarius, 205, 432, 563.
Grassi Carolus, 209.
Grassi a Aloisius, 10.
Gratian Esmonde Thomas, 414.
Grazia Caietanus, 315.
Graziano Aloisius, 263.
Grazioli Iulius, 101, 103, 104, 105, 106,
107, 108, 239, 472.
Greco Alfonsus, 172.

Greco Franciscus Xaverius, 30.


Greensill Ioannes L, 206.
Gregor Paulus, 216.
Gregori Augustus, 215.
Gregor! Marius, 567.
Greve-Dierfeld (de) Hermannus, 534.
Gribaldi Alfonsus, 318.
Grilli Aloisius, 211.
Grillo Rosarius, 670.
Grimaldi Syrus, 441.
f Grimes Ioannes, 576.
Gromier. Leo, 173.
Grone Ludovicus, 569.
Grossauer Carolus, 670.
Grossi Aristides, 264.
Grossi Robertus, 264.
Grossi Victorius, 564.
Grossi Gondi Augustus, 175.
Grosso Ambrosius, 320.
Grosso Carolus, 179.
Grosso Iacobus, 669.
Grossoni Hercules, 411.
Gruber Petrus, 670.
Gruberski Eugenius, 669.
Gruener Ioannes B., 532.
Gry Leo P. F., 49.
Guarino ven. Io. B., 407.
Guasco Ioannes, 566.
Gubriant (de) Io. B., 183, 223, 314, 615.
Gurard Ioseph, o.)
Guerinoni Antonius, 533.
Guerra Dominicus, 668.
Guerrieri Alexander, 444.
Guerrini Ioannes, 532.
Guglielmi delle Rocchette Iosephus M.,
212.
Guichard Firminus, 384, 467, 619.
Guidato Alexander, 670.
Guidi Amerigus, 446.
Guiglia Carolus, 213.
Gurini Orestes, 172.
Gutirrez Alfonsus, 320.
H
Haas Aloisius, 364.
Haas Spithver Henricus, 264.
Haberlin Richardus los., 315.
Hagan Ioannes, 30.
Haindl Ioannes, 575.

734

Index nominum personarum

Halabia Thomas, 29.


Haliczky Adalbertus, 413.
Halle Honoratis, 459, 617;
Halluin (d') Eduardus Fr., 50.
Hanotel Remigius, 567.
Harscouet Rodulfus O. M., 206.
Harth Bernardus, 569.
Hartig Michael, 363.
Hasche Ioannes, 212.
Hasenkamp Henricus, 571.
Hausctiop Bernardus, 575.
Hayek Iosephus, 445.,
Hayes Albertus, 440.
Harpain S. D. Eustella, 407.
Harza Ludovicus, 414.
Hver Aloisius, 365.
Hawkswell Gulielmus, 412.
Herder Paulus, 260.
Hejcl Ioannes, 260.
Heitz Carolus, 597.
Hemmrich Georgius, 571.
Henckel Donnersmarck Edvinus, 534.
Hennemann Franciscus, 385.
Hergenroether Franciscus, 571.
Hergenroether Ignatius, 571.
Herman Hugo, 213.
Hermus Adrianus, 447.
Hernndez Antonius, 551, 620.
Herr Iacobus, 31, 532.
Herrera Na jera Eduardus, 575.
Herrero y Pina Ioannes a Iesu, 383.
Herzog Franciscus, 416.
Hickey Aloisius, 592.
Hille ioannes, 52.
Hilgenreiner Carolus, 414.
Hinde Henricus, 209.
Hlawinka Aloisius, 260.
Hlond Augustus, 599, 666.
Hobe-Gelting (de) Sigfrid us, 319.
Hochscheid Iosephus, 52, 574.
Hodinar Carolus, 318.
Hckelmann Ansgarius, 489.
Hfferl Matthaeus, 52.
Hoeller Augustinus, 574.
Hoenning O'Carroll Aemilius, 444.
Hoeveler Petrus, 570.
Hofbauer (S.) Clemens M., 25.
Hoffmann Antonius, 51.
Hoffmann Arnoldus, 443.
Hoffmann Riccardus, 571.

Holierhoek Adrianus Ioannes, 365.


Horstmann Ignatius, 212.
Horvath Velimirus, 445.
Houtte Carolus, 30.
Hourcastagn Raymundus, 412.
Hovaghimian Theodorus, 31.
Howell Wilfridus, 446.
Hozakowski Ladislaus, 210.
Hrdlicka Emmanuel, 51.
Hrubik Franciscus, 414.
Huarte Vincentius, 351, 356,.384, 618.
Huertas Lanche Iosephus, 670.
Hughes Kelly Thomas, 174.
Huiching Jen, 565.
Humble Iacobus, 441.
Humphrey Page Gulielmus, 174.
Hunzinger Leo L, 317.
f Hussig Ghulian, 176.
I-J
Jacchini Michael, 318.
Jachimowski Thaddaeus, 209.
Jachniewicz Stanislaus, 172.
Jackman Arcturus Philippus, 172,180.
Jackowski Thaddaeus, 212.
Jacobelli Erminius, 569.
Jacoucci Guido, 56S.
Jacquot Albertus, 317.
Jakes" Laurentius, 51.
Jambers Eduardus, 212.
Janasik Stanislaus, 20.
Jancovic Stephanus, 412.
Janelli Augustinus, 536.
Janisch Ioannes, 281.
Jannuzzi Honofrius, 367.
Jansen Henricus, 574.
Janssens Aloisius, 427, 556, 619.
Jan tausch Paulus, 563.
Jaroszynski Ladislaus, 175.
J aspar Henricus, 207.
Jastrzebski Vladislaus, 569.
Jerningham Stafford Henricus, 263.
Jindra ioannes, 261.
Imperiali Ioan. B., 318.
Ibarra (de) Ferdinandus, 446.
Icaza y Aguirre Petrus, 411.
Jandeau Gabriel, 443.
1

Male impressum, lackmann.

Index

nominum personarum

Jennings Robertus E., 410.


Jeremich Ioannes, 392.
Jestdt Gulielmus, 533.
Jesus (de) Echeverra Philippus, 564.
Infalt Henricus, 532.
Ingensand Gulielmus, 670.
Ioannes Bapt. a Burgundia (ven.), 23.
Jochner (von) Georgius M., 208.
Jocteau Carolus Albertus, 446.
Joffily Irenaeus, 194.
John Georgius A., 52.
John O. Georgius, 175.
Johnson Honuphrius, 672.
Johu Ioseph, 261.
Jonglez de Ligne Paulus, 319.
Jordan Christianas, 316.
Iosephus (ven.) a Carabantes, 665.
Iosephus a S. Ioanne in Persiceto, 225.
Josi Aloisius, 215, 566.
Jovani loachim, 438.
Irastorza et Loinaz Franc. Xav., 427,619.
Irvine Henricus, 666.
Isola Isaias, 365.
Jubinville Wilfridus, 409.
Julien Alix, 263.
Jullieii Andreas, 563, 608.
Junjiro Glenscki, 668.
Juris Michael, 574.
Ivasco Ioannes, 206.
K

Kachnik Iosephus, 260.


Kaczinski Franciscus, 210.
Kaczynski Dominicus, 570.
Kailer Antonius, 671.
Kaiser Paulus, 532.
Kaldewey Humbertus, 535.
Kalinowski Leo, 214.
Kamienski Victor, 573.
Kannengieser Alfonsus, 409.
Kanotti Raphael, 210.
Kaplan Ioseph, 261.
Karlik Udalricus, 260.
Kaska Antonius, 261.
Kasprzak Franciscus, 440.
Kaszlewski Casimirus, 570.
Katsunosuke Jnouye, 667.
Keane Patricius, 195, 618.
Kebrle Iosephus, 51.

735

Keiley Beniamin Ioseph, 195, 618.


Keily Michael Dominicus, 566.
Kelbl Franciscus; 320.
Keller Gustavus, 50.
Keller Prosper, 319.
f Kelly Gulielmus, 32.
Kenny Leo, 446.
Keppler Paulus Gul., 549.
Kernan Thomas, 409.
Kessler Franciscus Xav., 532.
Keyes Michael, 427, 619.
Kiel Adam, 534.
Kinsella Thomas H., 441.
Kintschots Ludovicus, 207.
Kirchmair Laurentius, 411.
Kirlin Iosephus, 572.
Kirwin Iacobus Martinus, 440.
K juder Antonius, 444.
Klrik Ladislaus, 445.
Klecki Leo, 215.
Klefisch Theodorus, 567.
Kleinlercher Franciscus Iosephus, 669.
Klem Theophilus, 31.
Klimkiewicz Ioannes, 569.
Klos Ioseph, 210.
Klug Gustavus, 260.
Kndgen Carolus, 534.
Knopp Edoardus, 261.
Kobler Iosephus, 671.
Kobliha Antonius, 260.
Kobr Ioannes, 261.
Kochmeyer Theodorus, 571.
Koci Carolus, 413.
Kohlruss Rodulfus, 206.
Kolb Ferdinandus, 440.
Kolbe Fridericus C., 666, 670.
Kolkman Ioannes Fridericus, 567.
Kolodziej Michael, 569.
Komierowski Romanus, 212.
Konarzexski Ceslaus, 672.
Kontur Ladislaus, 445.
Koprowski Stanislaus, 569.
Koreni Stephanus, 574.
Kosinski Ioannes, 569.
Koszutowski Adam, 669.
Kotreh Venceslaiis, 51.
Koupil Franciscus, 260.
Kovts Iosephus, 413.
Kowalski Marianus, 670.
Kozk Raphael, 264.

Index

736

nominum personarum

Kozankiewicz Ioseph, 214.


Kozinovi Ioannes, 671.
Krabbel Christianus, 367.
Kratoehwill Aemilianus, 671.
Kratzig Bruno, 261.
Krause Paulus, 181.
Krawczynski Petrus, 570.
Krichel Laurentius, 571.
Kriston Andreas, 446.
Kfz Ioannes, 51.
Krofta Camillus, 49.
Krompoti Martinus, 210.
Kruby Antonius, 261.
Kruse Michael, 494.
Krzeszkiewicz Stanislaus, 210.
Kubica Iosephus, 413.
Kubicek Ioseph, 263.
Kubicek Ioannes, 260.
Kubigowski Franciscus, 669.
Kuca iosephus, 260.
Kuhn Ioannes, 261.
Kukla Franciscus, 51.
Kulig Sigismundus, 570.
Kulinowski Iosephus, 670.
Kulinski Stephanus, 576.
Kmmel Conradus, 574.
Kupka iosephus, 318.
Kuropatwinski Felix, 569.
Kutnar Franciscus, 261.
Kwilecki Franciscus, 212.
L

Laaf Carolus, 571.


Laakmann Henricus, 575.
Laane Ernestus, 213.
Laberge Iosephus Esdra, 363.
Laberge Iulius, 181.
Labianca Michael, 442.
La Caille Iosephus V., 563.
La Cava Salvator, 443.
Lacki Stephanus, 212.
f Lacroix Lucianus, 216, 616.
Ladelci Ioannes, 175.
Ladygo Ioannes, 569.
Lafontaine card. Petrus, 392, 590 s.
Lagergreen Claudius, 262.
Lagergreen Claudius Leo, 262.
Laghi Aldus, 444.
Lago Andreas, 564.

Lajoie Philippus Augustus, 438.


Lalou Henricus, 30.
Lambermont Franciscus, 447.
Lambert Petrus, 319.
Lancelin Hubertus, 493.
Lancelle Eduardus Leo, 30.
Langdon Philippus, 181.
Langeli Michael, 210.
Lannoy (de) Philippus, 207.
Laplana y Laguna Crue, 616.
Lapus Vincentius, 239 ss.
Lara (de) y Guerrero Carolus, 213.
Lara y Guerrero Henricus, 213.
Lari Aegidius, 533.
Lasdin Ioannes, 411.
Lasi Alpinolus, 572.
Lattanzi Vitus, 32, 173.
Laurent Theodorus, 410.
Laurenti Card. Camillus, 198, 439, 480,
542, 563, 608.
Laurenti Iosephus, 445.
Lauri Laurentius, 350 s.
f Lausberg Petrus Iosephus, 576.
Lavitrano Franciscus, 447.
Lawrecki Ioannes, 570.
Layral Thomas, 260.
Lazzara Franciscus, 412.
Lazzarini Alfridus, 174.
Lebeau Iosephus, 569.
L'Ebraly Eugenius, 410.
Le Bron de Vexela Laurentius N., 445.
Le Clerc ven. Alexia, 665.
Leccese Salvator, 444.
Lecomte Iulius Aloisius, 569.
Lecroart Henricus, 503.
Leder Aloisius, 261.
Ledchowski Wlodimirus, 545, 627.
Lef age Iosephus, 440.
Lefebvre Amadeus, 49.
Lefebvre Paulus, 212.
Legrelle Stanislaus, 172.
Legueu S., 193.
.
Leimbach Carolus Alexander, 533.
Leitgeb Ioannes, 671.
Lemaitre Fridericus, 30.
Leme Alfridus, 205.
Lemire Georgius, 668.
Le Moyne de Martigny Carolus, 174.
f Le Nordez Albertus Leo, 216, 616.
Lenzi Caesar, 214.

Index

nominum personarum

Leonardi B. Ioannes, 308 s.


Leonardi Humbertus, 533.
Leonori Aristides, 215.
Leopardi Monaldutius, 171,352, 384, 619.
Leopoldus Dux Brabantiae, 204.
Lepage Hermenegildus, 50.
Lepore Alexius, 534.
Lepri Aloisius, 441.
Lercli Venceslaus, 318.
Lesage Henricus Edmundus, 31.
Lescluze (de) Iulius, 52.
Leslie Ioannes, 174.
Letosnik Ioannes, 261.
Leszczynski Carolus, 573.
Leutzen Mathias, 214.
Levarne Albertus, 533.
Leventoux Iulianus, 195, 235, 618.
Lewinski Ioannes, 569.
Libbrecht Iosephus, 50.
Liberati Alfridus, 669.
Libri Marianus, 511.
Liburdi Teophilus, 665.
Lican Iosephus, 318.
Lidestri Antonius, 415.
Liebner de Kakucs Ioannes, 445.
Liddy Gulielmus, 446.
Liesens Matthaeus, 49.
Ligotti Iosephus, 358 s.
Lijnkamp Ioannes, 31.
Lima (de) Alvarus Ioseph, 535.
Lima (de) Valverde Michael, 159, 615.
Limberg Petrus, 574.
Limmer Ioannes, 315.
Limoges Iosephus Eug., 551, 620.
Lioger Catharina, 664.
Lindsay Leonardus, 213.
Liniewicz Antonius, 570.
Lippert Conradus, 571.
Lisbona y Alonzo Petrus, 570.
f Livinhac Leo, 672.
Lizza Antonius, 209.
Llompart et Jaume Gabriel, 427, 619.
Llopez Pomares Paschalis, 362.
Locatelli Achilles, 371; card. 613, 614.
Lodolini Iosephus, 367.
Logue eard. Michael, 42.
Lombardo Ernestus, 263.
Loncaric Antonius, 572.
Lonergan Ioannes, 212.
Long Gulielmus, 211.
ACTA, vol. XIV, n. 18. - 2 7 - 1 2 - 9 2 2 .

737

Longo Bartholus,453, 154 s.


Lopez Garcia Vincentius, 259.
Lopez e Silva Fernandus, 669.
Loppinot (de) Carolus, 174.
Lorbek Franciscus, 572.
Loreti Anacletus, 532.
Losinski Augustinus, 351.
Loubjisen Franciscus Ludov. Ioan., 31.
Lotti Scrates, 669.
Lozano Rubio Tirsus, 670.
Lubanski Ladislaus, 415.
Lubecki Casimiras, 319.
Lucas a M. Ssrfia, 275.
Lucernari Ferdinandus, 316.
Luchenti Ioseph, 209.
Lucbeschi Iacobus, 212.
Luciani Lucianus, 52, 211.
Luciarini Antonius, 363.
Ludovicus ven. a Casauria. 621.
Lugaresi Iosephus, 444.
Lugari Franciscus, 669.
Luis Perez Io. B., 616.
Lukcsics Iosephus, 569.
Lunardi Fredericus, 533.
Lusy Carolus, 264.
Lutoslawski Casimirus, 214.
Luttor Franciscus, 575.
Luzio Salvator, 702.
.M
Maas Petrus, 575.
Maccari Io. Baptista, 364.
Macchi Alexander, 412, 615.
Macchioni Franciscus, 51, 570.
Mac Cullongh los. A., 206.
Mae Dowel Alfonsus, 208.
Mae Glinchey Iosephus, 315.
Machers Iosephus, 468.
Macho Iosephus, 412.
Mae Kean Gulielmus L, 206.
Macken Thomas, 29.
Mae Kenna Iacobus, 441.
Mac Ken zie Andreas, 364.
Mackintosh Donald us, 159, 616.
Me Inerney Patricius, 441.
Mac Manus Franciscus P., 29.
Mac Nally Thomas F., 206.
Madarsz Stephanus, 365.
Madiucea Ioannes, 666.
51

738;

"

Index nominum personarum

Madonna Ioannes, 315.


Maestrini Raphael, 413.
Maffi card. Petrus, 587.
Magalhaes de Azeredo Carolus, 565.
Magenns Elias, 275, 639. .
Magg Stephanus, 574.
Maggio Dominicus, 315.
Magnanensi Riccardus, 176.
Magnasco Iosephus, 263.
Magri Iosephus, 412.
Maguire Thomas, 49.
Man Coelestinus, 409.
Mahieu (de) Alexander, 572.
Mahoney Bernardus L, 173, 352, 619.
Maia Elisaeus, 666.
Majer Hemericns, 415.
Majer Ladislaus, 445.
Majlath (De) Gustavus Carolus, 503.
Majolani Petrus, 367.
Maistre (de) Xaverius, 213.
Malafosse Paulus, 414.
Malaguti Alfonsus, 564.
Malaspina Ambrosius, 50.
Malchiodi Caietanus, 172.
Malfatti Petrus, 260.
Malli Leo, 411.
Maloney Martinus, 573.
Malusardi Iosephus, 210.
Mambretti Caesar, 443.
Mame Armandus, 316.
Manassei Paulus, 414.
Mancini Andreas, 444.
Mancini Iosephus, 319.
Mancini Iulius, 319.
Mancurti Iustina, 255 s.
Man Albertus, 668.
Manfroni Oscar, 532.
Manna Nicolaus, 318.
Manna Paulus, 10.
Mannens Paulus, 363.
Mannino Angela, 358 s.
Mannucci Fridericus, 215, 316.
Mannucci baldus, 172, 205, 600, 608.
Manriquez y Zarate Iosephus, 615.
Mantero Philippus, 32, 670.
Mantovani Philippus, 567.
Mantovani Vincentius, 567.
Manuel Henricus, 260.
f Many Seraphinus, 536.
Manzanedo Eugenius, ,263.

Manzano Albertus, 36Y.


Manzetti Leo, 444.
Manzi Aloisius, 443.
Manzi Marcantonius, 443.
Manzia Pius, 317.
Manzini Ferdinandus, 574.
Marabini Vincentius, 214.
Marango Ioannes, 666.
Marcel Vedastus, 524.
Marchand Alfridus, 567.
Marchetti Selvaggiani Franciscus, 702.
Marcilhacy Albertus, 410.
Marcozzi Iosephus, 315.
Marcucci Marius, 51, 211.,
Marczell Michael, 318.
Marnili Albertus, 413.
Marengo Franciscus, 413.
Mareth Michael, 414.
Marenghi Octavius, 443.
Margiotta Nicolaus, 32, 318.
Margiotta Zema Leonardus, 408.*
Mariani Iosephus, 412.
Mariani Salvator, 575.
Marianus (S. D.) ab Arce Casalis, 28, 407.
Marigno Edoardus, 568.
Manilae (de) Le Gras B. Ludovica, 664.
Marin Aparicio Antonius, 535.
Marini Clarelli Angelus, 213.
Marini card. Nicolaus, 480, 531, 545.
Mariosa Erausquin Fernandus, 367.
Marinozzi Conradus, 536.

Marjoribanks-Egerton Ioannes, 213.


Markuscewski Aloisius, 671.
Marocchini Thomas, 416.
Marquina Corrales Angelus, 550, 620.
Marras Gabinus, 413.
Marroni Iacobus, 320.
Marszalkiewicz Ladislaus, 48.
Martin Aloisius a Ssmo Corde Iesu, 167,
Martin Aurelius, 575.
f Martin de Herrera card. Iosephus, 672.
Martines de Moraes Emmanuel, 533.
Martnez Antonius-, 50.
Martnez Gmez Vincentius, 367.
Martnez Vilar Raphael, 535.
Martnez et Nunez Zaccharias, 621.
Martini Eugenius, 444.
Martini Ioannes, 669.
Martini Marcus, 179.
Martins Iunior Benedictus, 440.

Index nominum personarum


Martinucci Paulus; 364.
Marucco Vincentius, 211.
Masanao Hanihara, 668.
Masao Oya, 668.
Mascarel (de) Arnoldus, 442.
Masi Caietanus, 570.
Masiello Michael, 210.
Masini Orestes, 214.
Masoni Victorius, 444.
Masquilier Henricus, 440.
Massimi. Maximus, 100, 101, 102, 103,
104, 106, 239, 472.
Massimo Franciscus, 148, 152.
Mtffy Victor, 365.
Matte Simeon, 208.
Mattei Alfridus, 213.
Matter Archangelus, 181, 214.
Mattews Iacobus, 440.
Matthjisen Iosephus, 385.
Matulanis ioannes, 215.
Maupas (de) de Juglart Bernardus, 173.
Maupetit Alexander, 415.
Maurano Albertus, 52.
May bau m. Franciscus, 571.
Mayer Venceslaus, 210.
Mazzarella Franciscus, 214, 564.
Mazzetti Raphael, 31.
Mazzocco Heraclius, 415.
Mazzola Hiacynthus, 208.
Mazzolani Dominicus, 255 s.
Mazzoni Arcturus, 443.
Mears Eduardus, 363.
Medolago Albani Hieronymus, 174.
Medolago Albani Pius, 174.
Meehan Andreas B., 443.
Meehan Iosephus H., .409.
Meens (de) Andreas, 207.
Meier Ioannes, 440.
. Meierovics Sigfridus, 411, 577, 581.
Meistermann Clemens, 445.
Melconian Balthassar, 31.
Melibeu Lima Abdon, 533.
Melimi Fidentius, 261.
Melo y Alcalde Prudentius, 621.
Mello (de) Achilleus, 535.
Melomo Antonius, 195, 618.
Mena Aloisius G., 211.
Mencacci Petrus, 315.
Mendes Bello card. Antonius, 376..
Mndez Ianuarius, 363.

739

Meneau Alexius, 443.


Menghini Io. B., 179.
Menghini Iosephus, 180.
Mennini Franciscus, 261.
Merati Paulus, 564.
Mercado y Riera Adrianus, 438.
Mercier card. Desideratus, 375.
Merio Eugenius, 575.
Merode (de) Ioannes, 207.
Merola Salvator, 366.
Merra Iosephus, 315.
Merry del Val card. Raphael, 238, 436,
609, 622.
Meslini Soldanus, 18.
Mesik Vajda Franciscus, 568.
Messina Franciscus, 213.
Meszlewyi Soldn us, 317.
Metzker Iosephus, 367.
Meuwese Aloisius, 29.
Micara Clemens, 583.
Micara Iosephus, 409.
Michaela a Ssmo Sacramento (Ven.), 389.
Micheletti Andreas M., 206.
Michnikowski Iosephus, 670.
Miedla Lazarus, 165, 615.
Migliorini Gabriel, 320.
Migliozzi Philippus, 533.
Mignen Renatus, 550, 619.
Mignini Alfridus, 534.
Migone Iosephus, 171.
Mihacevic Thaddaeus, 671.
Milanesi Ioannes, 533.
Milani Maximinus, 263.
Mileta Hieronymus M., 41, 616.
Miller Ioannes Petrus, 411.
Mimmi Marcellus, 261.
Min etti Marius, 669.
Minoret M. Georgius, 441.
Minora Saito, 207.
Mioni Hugo, 444.
Miossevich Vincentius, 572.
Miotti Alfridus, 367.
Miozzi Ioannes, 210.
Mistrangelo card. Alfonsus, 311.
Misuraca Vincentius, 444,
Mitterer Ignatius, 569.
Miville-Dchne Elzar, 410.
Mohammed Effendi Baba, 568.
Mhler Carolus, 574.
Mojta Antonius Iosephus, 172.

Index

nominum personarum

Moizo Caesar, 668.


Molfino Virgilius, 209.
Moll Fridericus, 574.
Mologni Hieremias, 533.
Monaco Laurentius, 444.
Mondini Ludovicus, 264.
Mondo Franciscus, 669.
Mou je Michael, 81.
Montaivo (de) y Garcio-Gamba Iosephus A., 447.
Montai vo (de) y Goin Emmanuel, 447.
Montenach (de) Georgius, 533.
Montenegro Angelus M., 260.
Montenon (de) Ferdinandus, 212.
Montero Diaz ildefonsus. 533,
Montly Hilarin Iosephus, 176.
Montgermont (de) Georgius, 319.
Monti Alexander, 317.
Monti Franciscus, 264.
Monti Philippus, 444.
Monticelli Aloisius, 214.
Montoto de Sedas Iacobus, 535.
Montpellier (de) de Vedrin Alfonsus M.,
212.
Moore Carolus, 213.
Mora (de la) Michael, 160, 618.
Morabito Iosephus, 427, 617.
Moran Franciscus T., 440.
Morelli Ioannes, 668.
Morelli Iulius, 532.
Morera Albinus, 615.
Moretti Evander, 413.
\
Moristy Mauritius Ignatius, 366.
Morgan Evan Cardiff, 174.
Mori card. Iosephus, 614, 621, 622, 666.
Moriondo Natalis Gabriel, 352, 619.
Moris Iacobus, 200, 618.
Moroni Fridericus, 316.
Morra Carolus, 214.
Morra Pius, 317.
Morselli Antonius, 415.
Mortarino Petrus, 211.
Moscardi Vincentius, 363.
Moser Alexander, 365.
Mssmer iosephus, 365.
Mossotto Michael, 211.
Mosterts Carolus, 571.
Motta Aurelius, 261.
Mottironi Alfridus, 317.
Mousalli Negib, 568.

Moylan Petrus F., 566.


Mhleu Iosephus, 574.
Muas Aloisius, 264.
Mulinacci Ioannes, 208.
Mller Aloisius, 670.
Mller Antonius, 415.
Mller Carolus, 670.
Mller Franciscus, 182.
Mller Ioannes Evangelista, 556, 571,
594, 620.
Mller Iosephus, 576.
Mller Michael, 534.
Mller Petrus, 444.
Mller Simonis Paulus, 209.
Munich Carolus L, 32, 319.
'
Muniot Eugenius, 410.
Munz Michael, 574.
Murialdo S. D. Leonardus, 19-22, 407.
Murino Salvator, 572.
M urna (de) de Lariz Antonius M., 262.
Murphy Danfei L, 212.
Murray Laurentius, 316.
Murray P. Patricius, 169.
Musante Iosephus, 367.
Musarelli Hector, 600 ss.
Musarelli Vincentius, 600 ss.
Muscat Paulus, 413.
Mussa Ioannes, 318.
Musso Mauritius, 215.
Mutsaers Antonius, 445.
Mutschlechner Iosephus, 564.
Muuls Ferdinandus, 207.
Muzi Ioannis, 363.
N

Naccari Georgius, 672.


Nachbauer Eugenius, 568.
Nani Vincentius, 444.
Napoli Caesar, 566.
f Napotnik Michael, 216.
Nardo Franciscus, 447.
Narjauskas Georgius, 413.
Nash Ioannes, 440.
Nastreeti Casimirus, 671.
Navarro (de) Antonius, 319.
Neagle Riccardus, 315.
Necchi Ludovicus, 410.
Nedjib Rustem, 31.
Negri Grestes, 101.
Negrida Oleggio Vincentius, 175.

Index nominum personarum


Nejmak Venceslaus, 172.
Nmeth Iosephus, 575.
Nemeti Iosephus, 443.
Neri Orestes, 441.
Nestori Ioannes, 440.
Netzhamner Raymundus, 156.
Neumann Bernardus, 571.
Neumann ven. Ioan. Nepomucenus, 23.
Ne ville Ioannes, 165.
Ngaosiang Tchou Aloisius, 56*6.
Nguyn-hu-Bai, 567.
Nguyn Van Nghi Alexius, 567.
Nicolescu Alexander, 170, 616.
Nicoli-Cristiani Hercules, 208.
Nicolini Placidus, 381.
Nicol Antonius, 446.
Njemci Stephanus, 574.
Nienhaus Bernardus, 571.
Niescher Laurentius, 52.
Niezgoda Petrus, 209.
Nigrini Henricus, 320.
Nikiel Carolus, 570.
Nobile Orico Franciscus, 570.
Nobili Maximus, 444.
Nobrieti Aladinus, 667.
Nobumichi Sakenobe, 668.
Nogara Iosephus, 438.
Nogara Ioannes, 261.
Nogara Robertus, 261Noghes Alexander, 410.
Nogueira Goncalo Casimirus, 263.
Nolan Edmundus, 172.
Noll Ioannes F., 29.
Nlting Edgardus, 319.
Norbegni Franciscus, 315.
Norcia Ioannes, 260.
Northcote Fridericus, 209.
Notarianni Franciscus, 444.
Nthen Ferdinandus, 571.
Novaro Paulus, 532.
Novella Thomas, 261.
Novotny Edmundus, 667.
Novotny Ioseph, 261.
Novotny Ludovicus, 261.
Nowakowski Marcellus, 214.
Noya Paulus, 569.
Nuttel Salvator, 234.
Nuez et Zarate los. Otho, 195, 617.
Nunzi Marius, 413-.
Nussbaum Paulus los., 620, 643.

Nuti Hyginus, 47, 194, 616.


Nyrtl Antonius, 261.

O'Brien Riccardus, 440.


O'Gonnel card. Gulielmus, 178, 423.
O'Connel Edmundus, 440.
O'Doherty Dionysius, 49.
O'Donnel Patricius, 616.
O'Hern Carolus, 438.
f O'Gorman Thomas, 176.
fo'Hearn David, 205.
O'Kelly Henricus A., 315.
O'Learg Iacobus, 440.
O'Reilly Hugo, 412.
O'Rourke Eduardus, 312.
Occhioni Thomas, 570.
Odelin Henricus, 650.
Odriozola y Alvarado Marianus, 208.
Ogilvie Forbes Ioannes Carolus, 414.
Okolo-Kulak Antonius, 30.
Okoniewski Stanislaus, 210.
Olgiati Franciscus, 365.
Olivares Franciscus Xaverius, 415.
Oliveira (De) Arcturus, 570.
Oliveira (de) Lopes Antonius, 480.
Oliveira (de) Mattos Ferreira loa. 615.
Olivieri di Vernier Carolus, 319.
Oate (de) y Lopez Mathias, 213.
Onesti Hyasminus, 366.
Onori Franciscus, 315.
Orlandi Nazarenus, 413.
Orsatti Franciscus, 447.
Orsenigo Caesar, 384, 408, 617.
Orsi Bartholomaeus, 261.
Orsini Laelius, 316.
Ortolani Petrus, 532.
Orzi Franciscus, 216.
Oster Aloisius, 155.
Ottaviani Alfredus, 210.
Otto Hubertus, 234.
Ougier Augustus, 316.
Oultremont (d') Guido, 207.
Ow-Felldorf Sigismundus, 228.
v

I*

Paban-Segond Oeslaus, 532.


Pacelli Eugenius, 228, 426.
Paeewski Eugenius, 573.

im

Index

nominum

Pacirkowski Sigismunds, 210.


Paclk Ioannes, 51.
Padula Michael, 669.
Paffetti Titus, 206.
Pagano Donatus, 366.
Paganucci Iosephus, 572.
Pagella Iosephus, 214.
Paglia Alexander, 412.
Paglialunga Alexander, 365.
Pajaczewski Iosephus, 570.
Pajot Casimirus, 410.
Pai va (de) Emmanuel I.,, 447.
Palacio (de) y de Esalsa Thomas, 672.
Palagi Hugo, 208.
Palazzi Aloisius, 669.
Paley Fridericus I, 50.
Palladino Antonius, 569.
Pallier Vclav, 314.
Pallotti Caprasius, 260.
Paly Michael, 446.
Pampalon Alfridus S. D., 48, 166.
Panizzardi Camillus, 22.
Panken Aloisius, 445.
Pantalini Orestes, 414.
Panunzi Hector, 671.
Panzavolta Joseph, 214.
Paolucci Iulius, 365.
Paolucci de Calboli Fabricius, 213.
Paolucci de Calboli Ginnasi Io. Rainerius, 213.
Pap Iosephus, 569.
Papaleo Antonius, 672.
Papini Carolus, 413.
Paquay S. D. Valentinus, 664.
Paradisi Miconi Caietanus, 212.
Paramo (de) Jimnez Raymundus, 213.
Parente Eduardus, 564.
Parenti Henricus, 208.
Paris Prosper, 355.
Parisi Caesar, 208.
Parisi Carmelus, 319.
Parisi Salvator, 175.
Parisio Hiacynthus, 210.
Parrillo Franciscus, 104, 105, 106, 107,
239, 395.
Parzado Garcia Augustinus, 409.
Paschini Pius, 444.
Pascucci Hieremias, 551, 620.
Pasotti Euthymius, 211.
Pasotti Petrus, 668.

personarum

Pasquali Ioannes, 214.


Pasquazi Ioannes, 568.
Passani Ulixes, 215.,
Passoni Antonius, 669.
Passos Miranda Filho, 364.
Past Romualdus, 269.
Pataky Arnoldus, 443.
Palane Ioseph, 214.
Pate Thomas, 319. .
Patrizi Nazarenus, 106.
Patten Robertus, 366.
Paulitsch Michael, 571.
Paulot Lucianus, 206.
Paulowicz Boleslaus, 570.
Paulus Nicolaus, 575.
Paus (de) Christophorus, 173, 566.
Paz Carolus, 207.
Pazzini Franciscus, 318.
Pecci Io. B., 316.
'
Pecci Michael, 52, 213.
Pecci Riccardus, 212.
Pecorari Caesar, 198.
Pecoraro Aurelius, 212.
Peeters Leo, .668.
Peiffer Ioannes, 574.
Peinlich Maximilianus, 670.
Pejrano Ilarius, 320.
Pejretti Iosephus.^ 211.
Peil Gulielmus L, 49.
Pelczar Sebastianus, 349.
Pellegrinetti Hermenegildos, 206, 362,
617, 652.
Pellegrini Attilius, 31.
Pellegrini Carolus, 436.
Pelletier S. D. Maria Eufrasia, 28, 314.
Pellini Seraphinus, 415.
Pelzer Augustus, 175.
Pemjean Viola, 512 ss.
Pennisi di Floristella Salvator, 213.
Pensuti Scipio, 260.
Penza Spiridion, 413.
Pepe Aloisius, 211.
Pereira Alves Iosephus, 620, 643.
Pereira de Albuquerque Octavianus, 617,
643.
Perego Guido, 566.
Pereira Iunior Emmanuel, 443.
Pereira Secco loachim, 264.
Peretti Iosephus Rut, 211.
Peretto Sisinnius, 413.

Index nominum personarum

Perez Capetillo Henricus, 672.


Perez Serantes Henricus, 160, 618.
Periccioli Fidelis, 415.
Peris Gregorius, 49.
Privier Leo, 315.
Perlo Philippus, 164.
Pernazza Amadaeus, 208.
Perotti Ioannes, 572.
Perruchot Ludovicus Lazarus, 29.
Persiani Eduardus, 175.
Persichetti Ugolini Edoardus, 52, 410,
573.
Perusse des Cars Franciscus, 410.
Pesendorfer Fridericus, 671.
Pessoa da Silva Epitacius, 565.
Pestalozza Iosephus, 534..
Ptala Vintila, 364.
Petit Alfridus Ernestus, 29.
Petit Ioseph, 50.
Petracca Raphael, 381.
Petrangolini Edoardus, 444.
Petrangolini Vincentius M., 174.
Petri Petrus L, 206.
Petrelluzzi Carolus, 262.
Petrucci Fabius, 316.
Peviani Sanctes, 445.
Pfeiffer Nicolaus, 443.
Pfeil Nicolaus, 440.
Pfleger Iosephus, 667.
Philipson Renatus, 573.
Piana Ernestus, 413.
Piani Dominicus, 415.
' Piani Gulielmus, 195, 616.
Piazza Franciscus, 445.
Pica Antonius, 409.
Picard Ioseph, 208.
Piccinelli Antonius, 366.
Piccinelli Stephanus, 367.
Picconi Philippus, 52, 412.
Pichler Iosephus, 575.
Pidal y Lobaton Raymundus, 213.
Pidoux de Madure Petrus Ant., 174.
Piegay Antonius, 29.
Pierantozzi Silvius, 671. ..'
Pierattini Angelus, 363.
Piergiovanni Lucas, 499.
Piermattei Alfridus, 175.
Pierre (de) Bruiz Armandus, 671.
Pierredon (de) Theodoricus Michael, 213.
Pietromarchi Camillus, 316.

743

f Pietropaoli Carolus, 448. Pietrostefani Raphael, 566.


Pietrzytowski Franciscus, 670. Piffl card. Gustavus, 337.
Pilati Ioannes, 318.
Pimenta de Figueredo Dominicus, 535.
Pini StepSunus, 447.
Pinnington Gulielmus, 440.
Pinten los., 616.
Pinto Paschalis, 367.
Piovano Thomas, 568.
Pires de Oliveira ,Le\ i, 535.
Pirri Philippus, 445.
Pirson Georgius, 364.
Pisani Petrus, 7.
Pisapia Fortunatus, 447.
Pisapia Raphael, 32, 320.
Pi Marius, 415.
Pizzardo Iosephus, 48.

Pizzirani Antonius, 32, 210.


Plagge Iosephus, 318.
Platzner Eugenius, 669.
Plechoiano Stephanus I., 364.
Plese Venceslaus, 210.
Plessea Ioannes, 364.
Pocci Carolus, 441.
Pocci Henricus, 173.
Podbielski Ioannes, 214.
Poels Henricus Andreas, 447..
Pogliani Ferdinandus, 211.
Pogorzelski Valerianus, 570.
Pokoj Simon, 51.
Pokorny Emmanuel, 365.
Polestra Canius, 534.
Poletti Guido, 318.
Poli Ioannes, 182, 209, 409.
Polvara Iosephus, 412.
Polzer Carolus, 263.
Pomati Nicolaus, 260.
Pommer Antonius, 412.
Pompen Jacobus, 650.
Pomrhonc Iosephus, 51.
Pons Alexander, 564.
Pontavice (de) Ioannes, 572.
Ponti Ioannes, 567.
Poock Anselmus, 210.
Popa Chariton, 672.
Poptawski Severinus, 214.
Porcelli Franciscus, 572.
Portali!ppi Ambrosius, 440.

Index nominum personarum

744

Pospisil Iosephus, 261.


Postaechini Vincentius, 318.
Postel B. Maria Magdalena, 6.
Postnyi Ioannes, 32.
Pouliot Onesimus, 208.
Pourqu Ioseph, 208.
Powarka Casimirus Wladislaus, 573,
Power Patricius los., 441.
Pozzani Victorius, -101, 395, 652. Pozzobon Aloisius, 416.
Praschl Ioannes, 51.
Praschma (de) Ioannes, 534.
Prati Antoninus, 320.
Preti Ioannes, 570.
Preysing (de) Conradus, 575.
Prill Iosephus, 574..
Prior Ioannes, 100, 101, 102, 106, 107,
108, 239 , 259, 438, 560, 600, 652.
Prbsting Iosephus, 210.
Prolj Valerius Maximus, 535.
Prosswitz Ioannes, 320;
Proto Andreas, 443.
Protschwitzer- Franciscus, 261.
Provedoni Ioannes, 214.
Prunel Ludovicus, 30.
Prunires (de) d'Etienne Antonius, 534.
Przezdziecki Renatus, 366, 410.
Ptcnck Ioannes, 52.
Pulci Aristodemus, 210.
Pulisic Vincentius, 277, 617.
Pulvirenti Ioannes, 550, 620.
Pustet Fridericus, 264.

qQuagliotti Ioannes N., 668.


Quattrocolo Henricus, 443.
Quattrucci Arcturus, 320.
Quesada di S. Sebastiano Victorius, 30,
212.
Queredo (de) Pessanha Vascus, 263.
Quid' Beuf Renatus, 411.
Quinn Murtha, 211.
R
. Radicevic Laurentius, 574.
Radvanyi Victorius, 569.
Raffin Iv. M., 337.
Ragonesi card. Franc, de Paula, 608,665.
Raia Salvator, 409.
.

Rainero Iacobus, 572.


Rainoni Franciscus, 533.
Raleigh Kerr Gualterius, 573.
Rambelli Ioseph, 214.
Ramez Henricus, 415.
f Ra m irez Silvanus, 576.
Ramos De Lima Eduardus, 566.
Rampolla del Tindaro Marianus, 624.
Randanini Humbertus, 31.
Ranieri Augustus, 573.
Ranuzzi de' Bianchi card. V. A., 18,311.
Rappini Henricus, 173.
Raspanti Fortunatus, 181.
Ratti card. Achilles, 93,123,132 s, 150,436.
Ratti Adolfus, 564.
Ravano Augustinus, 262.
Ra velli Petrus, 180.
Ravents y Noguer Iosephus, 264.
Rawlinson Alexander, 212.
Re Aloisius Philippus, 672.
Re David, 563.
Reali Benedictus, 210.
Rebord Carolus, 440.
Recanatirii Nazarenus, 445.
Reck Franciscus Xaverius, 574.
Reczajslri Antonius, 569.
Redmond Iacobus Iosephus, 172.
Reed-Lewis Gulielmus, 317.
Refice Licinius, 416.
Reig y Casanova card. Henricus, 613,
614, 621, 622.
Rein Bernardus, 52, 571.
Reiners Ioseph, 184.
Relia Antonius, 533.
Remiddi Emigdius, 176.
Renna Iannini Alfonsus, 320.
Rensing Gregorius, 575.
Rentan Mizuno, 208.
Renzoni Benedictus, 318.
Ressia Io. B., 362.
Respighi Carolus, 179.
Restrepo Saens Andreas, 320, 447.
Rey Ioannes P., 184.
Rey m ann Ernestus, 30.
Rezk Antonius, 209.
Rho Theresia, 19.
Ricca Ferdinandus, 446.
f Riccardi Antonius, 576.
Ricci Bernardinus, 366.
Ricci Herrnenegildus, 234.

745

Index nominum personarum


Ricci Franciscus, 666.
Ricci Hermenegildus, 159*-618.
Ricci Marianus, 209.
Richardet Amadeus I. B., 215.
Richelmy card. Augustinus, 341, 597,
638.
Richen Laurentius, 571.
Richter Franciscus, 571.
Rieber Iosephus, 51.
Rieglr Ioannes, 671.
Rigoni Antonius, 572.
Rigot Prosper, 317.
Rihanek Ioannes, 414.
Riklin Maximilianus. 649.
Rimbaud Leontius M. F. H., 317.
Rimbault Arsenius, 30.
Rimmaudo Francesco, 446.
Rinaldi Philippus, 637 s.
Ripa Matthaeus, 10.
Rippler Maximilianus, 532.
Riskallah Iacobus, 566.
Rivas Fernandez Iustus, 551, 620.
Rivero Daniel, 352, 619.
Rivero (Del) Iosephus Ign., 565.
Rizzi Anselmus, 226 s.
Rocca Hieronymus, 2.
Rocca Casale (da) vide Marianus.
Roccatagliata Nicolaus, 669.
Rocchetti Antonius, 29.
Rocke Cyrillus, 367.
Rodgers Robertus Gulielmus, 30.
Roesle-Bosch Alexander, 31.
Roger Henricus, 50.
Rogers Ioannes, 444.
Rogue S. D. Petrus Renatus, 204.
Rojas Stephanus, 459, 619.
Rokoszny Iosephus, 569.
Rhn Aemilius, 385.
Rollino Franciscus, 318.
Roma Caietanus, 365.
Romagnoli Ioannes, 210.
Romanesco Marcellus, 364.
Romero Leroux y luseu de Crdenas
de Montehermoso y Casa-Penalver
iosephus, 262, 316.
Roncalli Angelus, 438,
Ronche Antonius, 181.
Ronconi Octavius, 320.,
Ronza Iosephus, 261.
Roquefeuil (de) M. Caspar Edoardus, 208.

Rosa Io. B., 614. /


[
Roska Iulianus, 260.
Rosianu Stephanus, 670.
Rosier Henricus, 213.
Ross Franciscus, 650.
Ross Franciscus Xaverius, 615.
Rossetti Petrus, 100, 101,102, 103, 104,
105, 106, 107, 108, 209, 652.
Rossi Caietanus, 367.
Rossi Carolus, 214.
Rossi David, 412.
Rossi Iacobus, 444.
Rossi Ioannes, 384, 619.
t Rossi Iosephus, 535.
Rossi Lucianus, 175.
Rossi Veratti Io. Batt., 367.
Rossini Iosephus, 413.
Rossi n o Iosephus, 261.
Roth Fridericus, 571.
Rothwell Carolus, 210.
Rotondi Ioseph-, 206.
Rotta Angelus, 436, 551, 563, 617.
Rotzinger Anselmus, 532.
Rougier Ioannes B. Ant., 50.
Rousseaux Vedastus, 567.
Rovagnati Erminius, 409.
Rozinek Paulus, 261.
Rua Michael, 20.
Rubenbauer Franciscus Xav., 31.
Ruben Berroa Franciscus, 550, 620.
Rubinacci Ernestus, 215.
Ruelli Fr. Augustinus, 182.
Ruffin Camillus, 212.
Ruffoni Henricus, 568.
Ruggeri Io. Batt., 444.
Rujula (de) y de Ocholerena Iosephus,
262.
Ruiz Porphyrius A., 263.
Ruiz Senen Valentinus, 49.
Rusu Alexander, 672.
Ruzette Stephanus, 207.
Ruzicka Mauritius, 260.
. S

Saba Costakr,-568.
Sabatino Thomas, 211.
Saccni Ioannes, 570.
Sacchetti Ioannes, 441.
Sacco Iosephus, 444.

746

Index nominum personarum

Sacconi Vincentius, 100, 101, 102, 103,


104, 107.
Sacri a Franciscus, 52.
Sacripante Hieronymus, 315.
Sacripanti Vituzzi Iosephus, 173.
Sain Isidoras, 551.
Salame Bishara Ibrahim, 360 s.
Salamano Carolus, 261.
Salazar Tiberius, 459, 619.
Salkowitscb Franciscus, 670.
Sall Gabriel, 208.
Salvatori Iacobus, 535.
Salvatori Iosephus, 566.
Salvi Camillus, 414.
Salviucci Iosephus, 175.
Samsour Iosephus, 318.
Snchez Iulius, 175.
Sandula Hemericus, 445.
Sangreman Henriques Constant., 366.
t Sangesa y Guia Venceslaus, 176.
Sanna Ioannes, 351, 619.
Sansonetti loachim, 32.
Santi Aloisius, 572.
Santi Andreas, 16.
Santi Felix, 105, 239.
Santillana Angelus, 260.
Santo Martino Paschalis, 533.
Santoni Vincentius, 315.
Santoro Vincentius, 318.
Santos (Dos) Portugal Antonius M., 446.
Santovetti Nicolaus, 30.
Santucci Paulus, 174.
Sanz Iosephus, 182.
Sanzo Angelus, 564.
Sarda Ioseph, 208.
Sardo Marius, 214.
Saric Ioannes, 277, 617.
Sarno Hamilcar, 210, 666.
Sarto Iosephus, 436.
Sartori Iosephus, 444.
Sasse Franciscus Xaverius, 571.
Sassi Franciscus Aemilius, 175.
Sassoli de Bianchi Philippus, 174.
Sauer Bonifacius, 199.
Saulini Philippus, 416.
Savignac (de) Aloisius, 173.
Savigny (de) Carolus, 534.
Savio Iosephus, 262.
Sbardella Alexander, 206.
Sbarretti card. Donatus, 171, 172, 439.

Scarante Antonius, 61. .


Scarcella Iosephus, 264.
Scalori Vincentius, 447.
Scardovi Philippus, 211.
Scarpetti B. Angelus (de),204.
Soavizzi Galilaeus, 364.
Scelfo Aloisius, 534.
Scheiermann Hermannus, 318.
Schiessler Augustinus, 320.
Schilhan Marcellus, 670.
Schinzel Ioseph, 263, 620.
Schlatter Fridericus, 211.
Schlitz von Grtz und von Wrisberg
Wolfgangus, 543.
Schlgl Nivardus, 41, 349.
Schmidbauer Lambertus, 670.
Schmidt Fridericus, 572.
Schmitz Augustinus, 533.
Schmitz Carolus Iosephus, 575.
Schneider Egon, 104, 239.
Schoepfer Aemilianus, 408.
Schopf Leopoldus, 51.
Schorlemer-Alst (de) Fridericus, 573.
Schreiber Antonius, 261.
Sch rem bs Iosephus, 641.
Schriffert Adalbert us, 51, 569.
Schller Iosephus, 571.
Schulte card. Iosephus, 426.
Schuster Ildefons us, 545
Schwarcz Gustavus, 445.
Schwarz Everardus, 571.
Schwechler Carolus, 670.
Schwitzer Carolus, 670.
Schweitzer Vincentius, 570.
Schwickeratt Iosephus, 568.
Schwinglhofer Carolus, 415.
Scialdoni Aloisius, 175.
Scipioni Aloisius, 444.
Scurani Prosper, 570.
Sebastiani Iosephus, 667.
Sebastiani Nicolaus, 702.
Sedlk Ioannes, 318.
Seganti Franc. Xav., 315.
Seganti Marius, 208.
Seget Bonifacius, 263.
Seguin Franciscus L., 183.
Seipel Ignatius, 29.
Sel in g Conradus, 3 18.
Sella Riccardus, 22.
Selten Ioannes, 445.
v

Index nominum personarum


Selvaggi Eugenius, 215, 566.
Semer Franciscus, 319.
Semeria Marcus, 619.
Senerchia Ioannes, 262.
Sentroul Carolus, 318.
Serafini Camillus, 175.
Serafini Iosephus, 411.
Serdi Iustinianus, 608.
f Sereggi Iacobus, 264.
Serena Carolus, 534.
Serlupi Hieronymus, 212.
Serlupi-Crescenzi Franciscus, 565.
Serra y Pickman Carolus, 446.
Serra y Pickman Riccardus, 567.
Serra y Sucarraz Michael, 622.
Servignat Antonius, 570.
Sstito Vincentius, 440.
Severi Severus, 573.
Sferrazza Sciascia Salvator, 319.
Shane Iacobus M., 365.
Sheehan Michael, 159, 616.
Shen Soen Ling, 567.
Sibilia Henricus, 702.
Siciliano di Rende Ioannes, 173.
Siedlecki Adalbertum, 570.
Sienkiewicz Georgius, 209.
Signorelli Carolus, 445.
Signori Antonius, 261.
Signori Iosue* 217.
Siener Ioannes, 672.
Sikorszky Andreas, 443.
Silj card. Augustus, 153.
Silvani Maurilius, 445.
Silvestri Dominicus, 174.
Silvestrini Franciscus, 263.
imatovi ioannes, 576.
Sim^yh Aloisius, 51.
Simony (de) Carolus, 262.
Simorre Petrus, 206.
Simu Georgius, 670.
Sincero Aloisius, 48, 179.
Siouff Antonius, 568.
Sironi Angelus, 413,
Mittler Edoardus, 51.
Skalitzky Augustinus, 51.
Skalski Antonius, 570.
Skimborowicz Hippolytus, 214.
Skoczynski Stephanus, 570.
Slamic Antonius, 570.
Smets Adrianus, 47, 459, 617.

747

Smit Henricus Ioannes, 307, 618.


Sinit Ioannes, 277.
Smith Iosephus, 440.
Smith Thomas P., 205.
Smokvina Carolus, 572.
Sneider Constantinus, 316.
Sneider Philippus, 317.
Sobaux Alexander, 209.
Soczynski Romanus, 215.
Solak Laurentius, 574.
Solaro del Borgo Ignatius, 260.
Soldat Aloysius, 51.
Sole Iacobus, 104, 105, 239, 512.
Solignac Iosephus, 671.
Solieri Franc, 102, 105, 239, 395, 512.
Sorbellini Iosephus, 173.
Sordet Augustus, 180.
Sorrenti Paschalis, 411.
Soubirous S. D. Bernardina, 28, 531.
Soupa Franciscus, 668.
Sourtie Aloysius, '411.
Souza (de) Benvenutus, 446.
Souza Nevas (de) Antonius, 535.
Spacek Riccardus, 260.
Spaguoli Celsus, 665.
Spee Eugenius, 408.
Spee (de) Carolus, 573.
Spee (de) Fridericus, 571.
Spee (de) Gulielmus, 573.
Sperling Alfridus, 366.
.Spinola Antonius, 211.
Spiriti Iosephus, 535.
Spranger Ioannes, 447.
Sprankling Iacobus, 206.
Spusta Stephanus, 412.
Squadrilli Riccardus, 367.
Squeri Ioannes, 29.
ramek Ioannes, 260.
Stablewski Carolus, 212.
Stagni Alfridus, 215.
Stan Florianus, 594, 620.
Stanghetti Iosephus, 445.
Stappers Valent. Camillus, 467.
Starowieyski Franciscus, 570.
Staudenmaier Ioannes, 574.
Staudhamer Sebastianus, 571.
Stefani Franciscus, 49.
Stefanini Adolfus, 672.
Stefanini Iosephus, 414.
Stefanowski Marianus, 573.

Index nominum personarum

748

Steiger Gallus, 165.


Sterbini Iosephus, 173.
Steska Victorius, 443.
Steti Georgius, 315.
Stickney Aloisius, 440.
Stingeder Franciscus, 671.
Stockman Polydorus, 260.
Stoffels Georgius Enricus, 366.
Stoffels Iosephus, 620, 643.
Stoppa-Gujoni Franciscus. 261.
Stoppani Antonius, 166.
Straeter Hermannus Ioseph, 384, 619.
Strausz Antonius, 575.
Streiner Philippus, 571.
Strenski Aemilius, 572.
Strohmenger Ioannes,, 571.
Stronczynski Victor, 570.
Struycken Chrysostomus I. G., 364.
Strzalkowski Valerianus, 50.
Stuart Alexander, 315.
Stuart-Coats, 319. '
Stulik Antonius, 52.
Stutz Robertus, 568.
Subik Carolus, 446.
Subtil Alexander, 533.
Suciu Basilius, 156.
Sujis Iosephus, 447.
Sury d'Aspremont Georgius, 363. .
Suttor Lucius, 213.
Svatos Ludovicus. 593.
Svoboda Iosephus, 320.
Swiderski Franciscus, 570.
Swiderski Ioannes, 569.
Swietlieki Stephanus, 574.
Swint Ioannes, 159, 615, 618.
Sykulski Casimirus, 569.
Szab Vendelinus, 51, 443.
Szmord Ignatius, 367.
Szemethy Gey sa, 569.
T

Tabanelli Antonius, 533.


Tabanelli Eduardus, 175, 441.
Tabanelli Marcellus, 175.
Tacchi Iosephus. 364.
Tacchi-Venturi Marianus,, 316.
Tacci card. ioannes, 531, 563, 665.
Taczak Theodorus, 210.
Tagliapietra Xaverius, 31.
Takacs Melchior, 583.

Takekichi Matsunaga, 207.


Tamburini Hyacinthus, 5164.
Tammenhain de Schnburg Adolf us, 533.
Tani Ioseph, 179.
Tani Tancredes, 446.
Tapia Emmanuel, 495.
Tardini Dominicus, 210.
Targowski Casimirus, 669.
Tarin y Torres Raphael M.. 564.
Tarnowski Ioannes, 215.
Tartaglia Sebastianus. 181, 319.
Tartaglione Donatus, 408.
Taskin Iosephus, 365.
Tasselli Io. B., 211.
Tavares Iosephus Greg., 413.
Tedeschi Franciscus, 364.
Teizaburo Sekiya, 668.
f Teissier Hippolitus, 176.
Teissier Theodorus, 363.
Tettarmi Iosephus, 443.
Terlinden Carolus, 573.
Terrone Angelus, 572.
Terzi Alfonsus, 261.
Tesa Philippus, 52, 446.
Tesauri Petrus, 51, 570,
Testa Gustavus, 535.
Testi Rasponi Alexander, 318.
Testoni Aloisius,, 175.
Thabaud-Deshoulires Franciscus, 410.
Thebaut Rogerius, 512 ss.
Theresia a Puero Iesu, ven., 28,171,480.
Thielemann Victorius, 533.
Thier Adrianus, 365.
Thierry Michel de Perredon, M. Henricus, 410.
Thill Dominicus,. 564.
Thomas Cornelius, 440.
Thomas Henricus, 668.
Thomaz de Bossierre Ferdinandus, 212.
Thom da Silva Hieronymus, 389.
Thompson Ioannes C, 29.
Thouret S. D. Ioanna Antida, 28, 408,
429 s.
Tiberghien Iulius, 198.
Tiboni Franciscus, 311.
Tiefenbacher Maximilianus. 319.
Ting-tchang Ouang, 565.
Tis Ioseph, 31.
Tisserant Eugenius, 172.
Toda y uo de la Rsa Alfonsus, 210.

Index nominum personarum


Tognoli Angelus, 444.
Tognon Sebastianus, 408.
Tognozzi Emigdius, 214.,
Tohm Nehmatalla, 445.
Toison Iosephus, 668.
Toldy Eugenius, 445.
Tolosano Ioannes, 211.
Tomba Silvinus, 180.
Tommaseo Antonius, 318.
Tommasi Iulius, 192.
Tom masi Thomas, 568.
Tondini ioseph, 180, 214.
Toraldo Felix, 414.
Torcal Robertus, 208.
Torchi Manfredus, 413.
Trk Michael, 365.
Torre Ioannes, 264.
Torricella Noradinus, 444.
Tosi Eugenius, 160,616; Cardinalis, 614,
621, 622, 666.
Tost Barnabas, 446.
Tosti Liberatus, 210.
Tth Tihamr, 446.
Touchet Arcturus Stanislaus, 185, 408;
Card., 614, 621, 622, 666.
Traudt Bernardus Georgius, 205.
Tramontana Petrus, 533.
Trng-Ton g Petrus, 668,
Traux de Wardin Henricus, 208.
Trtaigne (de) Ioannes, 534.%
Trtaigne (de) Leo, 319.
Trezzi Iosephus, 365.
Trifogli Vincentius, 364.
Trikal Iosephus, 365.
f Trobec Iacobus, 176.
Trocchi Albertus, 30.
Trocki Petrus, 570.
Tschann Franciscus, 409.
T'Serclaes (de) Carolus, 438. ;
Tuccari Henricus, 175.
Tucci Bartholomaei, 32.
Tuecking Paulus, 575.
Tufarelli Michael, 212. '
Turi Adalbertus, 365.
Turnbull Franciscus Aroldus, 672.
Turno Stanislaus, 212.
Turquet Bavard de la Boisserie Henricus, 319.
Tuzj Vincentius, 366.
Tymieniecki Aemilianus, 215.

Ugliengo Humbertus, 409.


Ugolinelli Ioannes, 262.
Ugurgieri delia Berardenga Bandinus,
173.
Ujcic Iosephus, 443.
t Ulivelli Hippolytus, 608.
Umpfenbach Franciscus, 575.
Unzue Saturnmus, 566.
Uranga et Saenz Franciscus, 277, 618.
Uras Iosephus, 415. Urquijo (de) y Ibarra, 262.
Urrutia Raba Iosephus, 412.
Usenicnik Alexius, 443.
Ussorowski Andreas, 214.
V
Vagni Franciscus, 182, 210, 564.
Valcelli Virgilius, 444.
Valensise Raphael, 264.
Valente Franciscus, 670.
Valentini Iosephus, 438.
Valentini Valentinus, 412.
Valenzuela Aemilius 447.
f Valenzuela Petrus Armengandius, 448,
496.Valenzuela Balen Aemilius, 320.
Valeri Aemilius, 412.
Valeri Valerius, 366.
Valeriano y Fin at de Baides Michael,
174.
Vales Failde Franc. Xav., 206.
t Valfr di Bonzo Gard. Theodorus, 22,
416.
Valha Victor, 444.
Valimberti Petrus, 211, 564.
Valle Iacobus, 259.
Vallero Ioseph, 31, 210.
Valorani Ioannes, 568.
Valori Darius, 363.
Valverde Alonso Albertus, 415.
Van Aertselaer Hieronymus, 234.
Yan Brssel Ioannes, 570. ;
Vandame Henricus, 409.
Van den Heuvel Philibertus, 445.
Van den Heuvel Ioannes, 445.
Van de Boer Gerardus, 446.
Van Dyck Aloisius, 271.

750

Index, nominum personarum

VanGrassel-Timinermans Hubertus, 50.


Van Heeswijk Henricus, '31.
Van Hussen Endricus, 447.
Vanneufville Vedastus, 438.
Van Nuttel Petrus, 410.
Van Oss Mainardus, 445.
Van Rooy Adrianus Henricus Marius
Ioseph., 411.
Van Rossum Card. Gulielmus, 609.
Van Stee Gulielmus, 365,
Varano Franciscus, 415.
Varisco Angelus, 444. '
Vasari Aemilius, 264.
Vason Aloysius, 259.
Vasquez Cambon Amator, 443.
Vastapane iosephus, 411.
Vaughan Carolus H., 212.
Vaz Lucius Rochus Ioseph., 412.
Vzquez Camarasa Henricus, 650.
Vecchi Antonius, 534.
Vece Vincentius, 572.
Vegele Ludovicus, 575.
Vgh Franciscus, 413.
Velasco (de) y Nieto Ioannes, 213.
Velia Salvator, 575.
Veneziani Carolus, 260.
Venini Didacus, 205.
Verberk Martinus, 208.
Verdurmen Iodocus, 214.
Verga Thomas, 366.
Vermeulen Antonius, 447.
Veroli Michael, 215.
Verone Aloisius, 409.
Verquera Franciscus, 533.
Verstraelen Arnoldus, 195, 234, 618.
Verzeri ven. Theresia Eustochium, 28,
204, 235-238.
Veverka Ioannes, 261.
Vial di Sant'Agata Petrus, 173.
Vianello Marius, 535.
Vicentini Robertus, 314.
Vico card. Antonius, 35, 171, 388.
Victorica (de) y Casuso Ioannes, 262.
Vicua Ibarlucea Nicolaus, 36.
Vidal Ioannes M., 570.
f Vidal Iulianus, 320.
Vidal Ioannes, 572.
Vieira de Mattos Emmanuel, 371.
Vieira Pinto Antonius, 568.
Vigo Andreas, 214.

Vilar Firminus, 535.


Villanueva Leopoldus, 263.
Villeneuve .{de) Leontius, 206.
Viller Papin Edoardus, 573.
Vincent Aloisius, 411.
Vincenti Carmelus, 445.
Vincenzi Iosephus, 412.
Virili Benedictus I., 172.
Visitelli Iosephus, 174.
Vitali Alfridus, 318.
Vitali Franciscus, 174.
Viti Mariani Hannibal, 573.
Viviani Camillus, 317.
Viz Zoltano, 445.
Vojta Franciscus, 51.
Vollnhals Antonius, 571.
Volpicelli verf! -Catharina, 407.
Volpini Raphael, 415.
Vlker Gulielmus, 445.
Vones Venceslaus, 52.
f Von Euch Ioannes, 216.
Vosahlk Othocarus, 51.
Vreetl Antonius, 51.
Vriens Ioannes, 364.
Vuillermoz Albertus, 181.
Vyvlecka Iosephus, 260.
W
Waley Alexander, 442.
Walker O'Neill Samuel, 175.
Wall (de) Patricius, 319.
Walleser Salvator, 234.
Wallis Georgius, 209.
Walsh Thomas los., 205.
Walterbach Carolus, 571.
Ward Ioannes, 180, 269.
Warenghien (de) Camillus, 319.
Warnecke Theodorus, 317.
Watine-Duthoit Aloisius, 411.
Weber Paulus, 574.
Weber Petrus, 533.
Weglau Riccardus, 317.
Wentrup Adolfus, 571.
Weriha-Darowski Alexander, 174.
Wesmal Adolfus, 212.
Westphalen. (de) Otho, 573.
Whitaker Ioseph A., 182, 206.
Whitefield Fay Reed Gregorius, 669.
Wiek Adalbertus, 446.

Index

nominum personarum

Widmann Ioannes Georg., 575.


Wittenburg Petrus Carolus, 365.
Wilde Georgia, 257 s.
Wilde Romanus, 569.
Wimmer Carolus, 569.
Winkler Petrus, 575.
Winter Hermannus, 575.
Wirtensohn Ludovicus Eugenius, 525.
Wisniowski (de) Alexander, 575.
Wit (de) Bernardus Antonius, 363.
Wittinghoff-Schell (de) Fridericus, 573.
Wlostowski Boleslaus, 670.
Wolkenburg Aloisius, 564.
Woelmont Henricus, 207.
Wojnillowicz Antonius, 172.
Wollersheim Ioannes, 571.
Wouters Henricus los., 445.
Wozniak Michael, 214.
Wright Augustinus, 410.
Wunder Edoardus Ioannes, 440.
Wurzinger Iosephus, 671.
Wynen Arcturus, 103.
Y
Yank Franciscus, 414.
Yeregui (de) Firminus Carolus, 573.
Yrg Constantinus, 575.
Yoshiatsu Hori, 667.
Yoshimaro Takatsuj, 667.
Z
Zabeo Alfonsus, 414.
Zaccrella Ioseph, 210.
Zacchia Rondinini Antonius, 212.
Zach Franciscus, 571.

IL - INDEX

751

Zaffarame Augustus, 367.


Zagni Alfonsus, 366.
Zakrzewski Thaddaeus, 182, 210.
Zaiac Andreas, 570.
Zajicek Ferdinandus, 261.
Zaleski Adulfus, 174.
Zalfa Victorius, 575.
Zaluska Paulus, 576.
Zaluski Valentinus, 670.
Zampini Augustinus, 179.
Zanardi Thomas, 567.
Zanette Dominicus, 412.
ZangoJini Oddo, 181.
Zappa Guido, 50.
Zappettini Angelus, 445.
Zara Aloisius, 174.
Zara Maximilianus, 174.
Zaus Ioseph, 51.
Zdzieblowski Theophilus, 569.
Zecchini Antoninus, 594, 608, 617.
Zelliger Aloisius, 415.
Zelliger Gulielmus, 367.
Zemacik Stephanus, 669.
Zeman Ioannes, 51.
Zdzitowiecki Stanislaus, 350.
Zimmermann Ioseph, 263.
Zivsa Carolus, 52.
Zlk Ioseph, 52.
Zonghi Lotti Franciscus, 215.
Zorn Hilarius, 670.
Zubizarreta et Unamunsaga Valentinus, 160.
Zucca Ioseph, 211.
Zumbo Ioseph, 414.
Zupan Thomas, 443.
Zwolinski Georgius, 172.

DIOECESIUM .
LOCORUM

A
Abbirilen., 271.
Aberdonien., 172, 414, 415.
Abyden., 320, 427, 619.
Abulen., 367.
Acheruntin. et M., 318, 412, U
Adaden., 553, 619.

Adanen., 352, 617.


Adiacen., 49, 50, 159, 213. '
Adrahen., 620.
Adrien.,. 209, 226, 367, 413, 415, s.
Aegitanien., 615.
Aegypti Vic. Ap., 47, 194, 215, 600 ss.
Aegypti Sup., 511.
Aesin., 532.

Index nominum^dioecesium aliorumque locorum


Agrien., 52, 175, 446.
Agrigentin., 319.
Albae ulien., 170.
Albana, 150.
Alben., 21.
Albien., 158, 440.
Albinganen., 532, 551.
Alexandria in Luisiana, 29.
Alexandria in Ontario, 409.
Alexandrin., 175, 445, 566.
Algerien., 363.
Aliphan., 210, 214, 564, 412, 666.
Altonen., 205.
Amalphitan., 443, 447.
Amazonen., 193 s.
Amerin., 208.
Ampurien. Templen, 351, 445, 615.
Anagnin., 318, 588.
Anastasiopolitan., 216.
Anconitan., 445.
Andegaven.., 49, 410.
Andrapanen., 622.
Andrien., 160, 315, 615,
Angelopolitana 260, 320, 263.
Angelorum S. Didaci, 539 s.
Anglonen. et Tursien., 550.
Angren., 176.
Anicien., 208.
Annam (de), 668.
Annecien., 206, 440, 668.
Antequera (de) 195, 368, 622Antiochen. Syrorum. 29, 315.
Antipyrgen., 159, 618.
Aprutin., 363.
Aquen., 286, 471.
Aquilan., 52, 173, 215, 363, 410,558.
Aquinaten. Soran. et Pontiscurvi, 366,
409, 535.
Ardachaden., 49.
Arequipen., 550.
.
Aretin., 413, 445.
Argentoraten., 31, 209, 409.
Armachan., 42, 174, 209.
Asculan. Pic, 315, 319.
Asisien., 429.
Asten., 108, 214.
Astoricen., 670.
Atrebaten., 319.
Attalien., 42, 616.
Aturen., 566.

Aucklanden., 564.
Au gustan., 532.
Augustodunen., 176, 427, 618, 622.
Aurelianen., 408.
Aureliopoiitan., 416, 615.
Auximan., 318.
A versan., 10 s., 408, 415.
Axiopolitan., 594, 620.
B

abylonen., 315.
Baionen., 213, 412.
Baineoregien., 413.
Baltimoren., 440-444.
Bambergen., 532, 534.
Barbastren., 670.
Barcinoaen., 362, 414, 447.
Baren., 32, 173, 671.
Barulen.. 459 s.
Bastia, 159.
Bathursten., 315.
Bejen., 172, 264.
Belemensis, 331 ss.
Bellicen., 534.
Bellovacen., 319.
Beneventan., 444, 447.
Bergomen., 30, 101, 174, 429, 444 s., 533,
542, 564.
Berythen., 159, 176, 616.
Birmania sept. (vic. ap.), 30.
Birmingamien., 319, 364, 366, 566.
Bisuntin., 215, 429 s.
Biten., 277, 427, 440, 61-9.
Bituricen., 667 s., 672.
Bobien., 664.
Bogoten., 29, 318, 320, 447.
Boianen., 563 s., 667.
Bonaerien., 172 s., 564.
Bonae Spei (Promont.), 385, 660, 666,
670.
Bononien., 32, 174, 210, 212, 260, 261,
315, 318, 366, 413, 564. Bosan., 413.
Bostonien., 178, 315,
Bovinen., 262, 277, 366.
Bracharen., 369-371, 440, 443, 447.
Brazzaville, 384, 385, 467.
Bredan., 213, 214, 354,
Brigantien.,. 370.

Index nominum dioecesium aliorumque locorum


Brixien., 208, 317.
Brixinen., 408-411, 413, 415, 445, 564,
669.
Brooklinien., 412, 668.
Brugen., 50, 174, 318.
Brundusin., 444.
Brunen., 318, 320.
Budvicen., 23, 51.
Buffalen., 440, 443
Bugellen., 666.
Burdigalen., 107.
Burgen., 596.
Burgi S. Domnini, 414.
Burgi S. Sepulcri, 29, 52, 263,315,445.
Buscoducen., 208, 286, 364, 445-447.
C
Cabasitan., 195, 459, 617.
Cadurcen., 106, 260.
Caesaraugustana 208.
Caesareae Ponti, 277, 617.
Caesarisburgum (Cherbourg), 5, 6.
Caesaropolitan., 277, 384, 619.
Caiacen., 550, 619.
Caietana, 428, 444 s. 670.
Calaritan., 30, 212, 410.
Calatayeronen., 415.
Calven, et Theanen., 508 s.
Camagueyen., 160, 618.
Cameracen., 50, 317, 415, 493, 668.
Camerinen,, 440, 669.
ampanien., 190-192, 412.
Campecoren., 277, 618.
Campinen., 427.
Campivallen., 352.
Canarien., 550, 622.
Caneen., 312.
Capuana, 366, 428, 564.
Caputaquen., 367.
Gardinen., 52, 666, 672.
Garonen., vic. ap., 335.
Carthaginen., 176, 525, 564, 622.
Cartum (de), 166.
Casalen., 214, 409, 637.
Casertana, 352, 619.
Cassiopen., 384, 617.
Cassovien., 32, 443, 446, 583.
Castren., 158.
Castrimaris Stab., 211, 277, 367, s., 618.
A S I A , rol. X 1 T , n. 18. - 2 7 - 1 2 - 9 2 2 .

733

Catanien., 209.
Cathacen,, 411, 443.
Caven, et Sarnen., 32, 318, 320, 447.
Caven. Nullius Ss. Trinit., 381.
Ce-Ii merid. orient., 503.
Ceneten., 212, 412, 415 s.
Cenomanen., 410 s.
Centumfocen., 160, 618.
Cephaluden., 550.
Cesenaten., 415, 444.
Chalcedonen., 636. Syr., 620.
Chalciden., 448, 594, 617.
Chersonen., 550, 617.
Chicagien., 409.
Cidyessen., 352.
Ciliciae Armenorum, 30 s.
Cincinnaten., 205.
Civitaten., 440.
Civitatis Castellanae, 30, 209, 214, 365,
367, 564.
Civitatis Plebis, 260, 264, 413, 671.
Claromontan., 411.
Clavaren., 12, 32, 318, 319, 320, 440,
669.
Clevelanden., 363, 382, 440, 641.
Clodien., 672.
Clusin. et Pientin., 173, 315, 415.
Colonien., 32, 52, 172, 213, 214, 367, 426,
636, 643, 671.
Comaclen., 564.
Comen., 30, 366, s. 446, 532, 564, 672.
Compostellan., 551, 678.
Compsan., 190-192, 215, 262, 264, 366,
534, 564, 622.
Concordien., 52, 263, 365.
Congi Gallici Superioris, 385.
Conimbricen., 205.
Constantien., 5.
Constantien. (archiep. tit.), 7.
Constantinien., 206.
Conversanen., 316, 409, 564.
Coptiten., 385.
Corcyren., 670.
Corisopiten., 50, 317.
Cornetana et Centumcellarum, 210,141,
499, 522-535, 671.
Cotronen., 214, 263, 319.
Covingtonen., 108.
Cracovien., 319, 670.
Creman., 409.

im

Index nominum dioecesium aliorumque locorum

Cremonen., 318, 441.


Cuernavaoen., 277, 618.
Cuiaben., 32.
Culmen., 312.
Cuneen., 215, 566.
Curien., 31.
Cynopolitan., 550, 619,
Cyzicen., 264, 427, 617.
D
Damaseen. Syror., 620.
Daniae et Islandiae, 216, 556.
Dar-es-Salam (de), 221.
De Plata, 49.
Derlhonen., 668.
Desmoinen., 29.
Detroiten., 362.
Diamantinen., 535.
Dianen., 367, 409, 440.
Diocletianopolitan., 159.
Dionysiopolitan,, 216, 616.
Divionen., 174, 262, 414.
Dolichen., 594.
Doren., 427, 622.
Doryleen., 264, 616.
Dramen., 195, 616.
Drepanen., 670.
Dublinen., 414, 429.
Duluthen., 408.
Durango (de), 159.
Dyrrachien., 384, 622.
E'
Eboren., 366.
Eenien., 159, 617.
Einen., 667.
Elusan., 594, 620.
Engolismen., 441.
Eporedien., 366.
Euchaiten., 617, 643.
Eugubin., 320.
Euraeen., 615.
F
Fabrianen., 215, 260.
Faesulan., 211.
Fanen., 261, 413 s., 551.
Faustinopolitan., 427, 619.
Faventin., 211, 215, 277, 413, 670.

Ferentinen., 314, 416, 615.


Feretran., 318, 367.
Firman., 29, 174, 263.
Fiume , 551.
Florentin., 50, 101, 174, 208, 413, 415,
442, 533, 671.
Fluminis Nigri, 193 s.
Formosa Insula (de), 635.
Foroiulen., 317, 410.
Forolivien., 213, 214.
Fossanen., 211, 214.
Fresnen., 539 s.
Fulden., 533, 534.
Fulginaten., 205, 412.
Funchalen., 447.
G

Gaditan., 210, 215.


Galvestonien., 440.
Ganda ven., 50, 410.
Gangren., 448, 459, 617.
Garasen., 620.
Garzonen., 459.
Gaspesien., 484 ss.
Gedanen., 312.
Geraldtonen., 32.
Germaniae sept. (vic. ap.), 99.
Germien., 159, 616.
Gerunden., 427, 619.
Gherla, 206.
Giennen., 367.
Glasguen., 159, 441, 616, 622.
Gnesnen, et Posnan., 210, 212, 214, 216.
Goan., 412.
Goritien., 318, 414, 465, 495, 670. .
Goyacen., 620.
Granaten., 447.
Gratianopolitan., 386 ss., 442.
Gravinen. et Montis Pelusi, 351, 619.
Guadalaxara, 427.
Guadicen., 550, 620.
Guastallen., 209.
Guatimalen., 32, 260.
Guayanen., 334 ss.
Gurcen., 413.
H

Hagulstadien., 365.
Halifaxien., 441.
Harlemen., 31, 208, 212, 316, 364 s., 411.

Index nominum dioecesium aliorumque loeorum


Harrisburgen., 29.
Hebronen., 160, 618.
Helenopolitan., 314.
Heliopoltan. graec. melch., 620.
Hieracen., 551, 620.
Hieropolitan., 556.
Hierosolymitan., 133,360 s., 533,566,672.
Hildesien., 468, 534.
Hispalen., 446, 502, 533, 535.
Hollandia, 30.
Huanucen., 550, 619.
Huejntlen., 615.
Hu-p occid. inerid., 234, 608.
Hu-p occid. sept., 159.
Hydruntin., 672.

Kan-su (de) orientali, 223, 234,


Kenya (de), 164 s.
Kiang-sou^ 355,
Kielcen., 350 s,
Kilima-Njaro (de), 166.
Koang-si (de), 183.
Kui-Ceu (de), 183.

755

<

Labaeen., 206, 443.


Lacus Alberti, 385, 489.
Lamacen., 370.
Lambactitan., 195, 616.
Lang-Long (de), 183.
Laos, 351, 356.
Laquedonien., 445.
I
Larinen., 367.
Iabruden., 195, 618.
Lauden., 160, 445, 564.
Iacien., 52, 213, 216, 550, 619.
Lauretan., 173, 544 s.
ladren., 277.
Lausannen, et Gebennen., 174, 533.
Ianuen., 32, 209, 213 s., 260, 262, 263, Lavantin., 216, 354, 608.
265, 286, 564.
Leavenworthien., 441.
laszovien., 582.
Legionen., 195, 618.
laurinen., 67 s.
Lemovicen., 50, 415.
Imolan., 211, 214, 255.
Leodien., 166, 408.
indiae Orient., 7 ss.
Leopolien. l a t , 349 s.
Indosinen., 502 s.
Leptimagnensis, 352, 384, 619.
Insularum Fidgi, 320.
Liburnen., 51, 211, 319, 366 s., 414 s.
Insularum Gilbertin., 103.
Limburgen., 31, 533, 534.
Insularum Philippinarum (dei. ap.), 195. Limon (de), 47, 195.
Insularum S. Petri et Miquelon, 597.
Limuru (de), 164.
Insularum Sundae Minorum (vic. ap.), Linaren., 383.
95, 224, 234.
Lincien., 671.
Insulen., 50, 317, 319, 409 s., 440, 566, Lindi (de), 166.
668 s.
Lingonen., 106.
Interamnen., 366.
Lisbonen., 211, 262, 263, 446, 564.
Iringa (de), 221, 385.
Litomericen., 593.
Isclan., 214.
Liverpolitan., 172, 413, 440.
Isernien. et Venafran., 318.
Loanga (de), 195, 234.
Monden., 159, 617.
Loiden., 412.
Ispahanen., 166.
Londonen., 409.
Lorien., 594, 620.
K
Lublinen., 206, 642, 670.
Kasai, 487.
Lucan., 260, 308 s., 413, 445 s., 671.
Kimberley (de) Austral., 643.
Lucanen., 209.
Kivu (de), 373.
Luceorien. et Zitomirien., 172, 174, 415,
Kuam-tom occid. (de) et Hainan., 503.
669, 671.
Kan-su occid., 223, 234.
Lucerin., 532.
Kan-su septentr., 223.
Lucionen., 209, 550.
Kan-su merid., 223.
Ludovicopolitan., 410.

756

Index nominum dioecesium aliorumque locorum

Lugdunen., 260, 668.


Lugosien., 170, 616, 666.
Lulua (de) et Katanga centr., 467, 487 s.,
595.
Luxenburgen., 354.
Lycien., 30, 32, 215, 384, 535.
Lycopolitan., 176.
M
Macejen., 480.
Maceraten., 174, 533, 535, 536, 556.
Madraspolitan., 7.
Magni-Varadinen., 51, 170, 409, 443, 594.
Maiorieen., 672.
Malacitan., 32, 174, 259.
Manciuriae, 195, 199.
Mandelen., 262, 367, 409.
Manilen., 105, 239 s., 670.
Manizalen., 459, 619.
Mantuan., 31, 444, 447, 532.
Marcianopolitan,, 223, 314, 615.
Mariannen., 617, 622.
Mariannhill, 195, 234.
Marquetten., 427.
Marsicana, 381, 669.
Massen., 320, 444.
Matriten., 49, 174, 208, 213, 214, 262,
263, 264, 316, 319, 414, 439, 566, 621.
Maxulen., 351, 618.
Mechlinien., 49, 50, 52, 172, 207, 212,
262, 374 s., 411, 414, 566.
Medellinen., 459.
Mediolanen., 50, 160, 206,214,318,320,
338 ss., 363,365, 384, 409s., 412-414,
433 ss., 443-445, 533, 564-566, 587, 668.
Melbournen., 446.
Melen., 550, 619.
Melevitan., 213, 215, 263, 319.
Melphycten., 261.
Mesopotamiae, 558.
Messanen., 262, 264, 435.
Mexican., 363, 415.
Mileten., 264, 427.
Milwaukien., 205, 206, 564.
Misnen., 532, 533.
Modrorum, 427, 619,
Moguntin., 103.
Mohilovien., 30, 102, 107.
Molinen., 208, 260.
Monacen, et Frisingen., 31, 318, 363,636.

Monasterien., 52, 426, 445, 556, 670.


Mongolia exteriore (de), 234, 272.
Mongolia centrali (de), 272, 566.
Mongolia occid.-merid. (de), 274.
Monoecen., 29, 206, 410 s.
Monopolitan., 32.
Montereyen. Angelorum, 260, nunc Fresnen., 539.
Montereyen. in Mexico, 383.
Montis Alti, 13.
Montis Albani, 668.
Montis Casini, 564.
Montisfalisci, 215.
Montis Laurei, 176, 551, 620.
Montispelusii, 210.
Montispessulan., 263, 414, 550, 619.
Montis regalis, 409, 415.
Montis regalis in Pedemontio, seu Montis Vici, 20, 362.
Montisvidei, 550, 668.
Mustitan., 351, 618.
Mutilan., 533.
Mutinen., 363, 366 s., 415, 435.
Myren., 594, 617.
Myriophyten., 195, 618.
Mysurien., 176, 467, 619.
N
Nagoya (de), 184.
Namurcen., 49, 50, 212, 364.
Nanceyen., 29, 172, 174.
Nankinen., 355.
Nashvillen, 446.
Natalen., 620.
Neapolitan., 10, 29, 30,49, 173,206,212,
215, 262, 263, 264, 363, 367, 407,
414 s., 427, 429 ss., 446, 666, 670.
Neben., 384, 619.
Neo Eboracen., 174, 446, 586.
Nepesin., 147.
Newarcen., 409 s., 412.
Newporten., 212.
Ngan-hcei (de), 351, 356, 384.
Nicien., 173, 215, 316.
Nicomedien., 195.
Njigata (de), 184.
Nicteroyen., 533, 535.
Nicoteren., 414.
Ninghia (de), 234, 271.
Nivernen., 363, 531, 667.

Index nominum dioecesium aliorumque locorum


Noi an., 107.
Nortantonien., 414.
Norvegia (de), 173, 262, 277, 307,
Nottingamien., 213, 216, 672.
Novae Aurelianen., 671.
Novae Guineae, 647.
Novae Pomeraniae, 647.
Novarien., 172,211,260, 319,413,440,564.
Nucerin., 264, 367.
Nucerin. Pag., 209, 664 s.
Nursin., 206, 209.
uscan., 534.
Nytrien., 31, 32, 412.
0

Oceaniae centr,, 101.


Oleastren., 264.
Olinden. et Recifen., 29, 159, 615, 622.
Olomueen., 164, 260, 263, 264, 444, 643.
Orcistien., 351, 618.
Oregonopolitan., 411, 666.
Oriolen. seu Alonien., 427, 619.
Orthosien., 608.
Oscitan., 411.
Oseen., 621 s.
Osnabrugen., 99, 210, 318, 319.
Ossorien., 550.
Ostunen., 260.
Ottavien., 52, 352, 408, 617, 622.
Oxomen., 563.
Oxyrynchien., 621, 672.

Pacten., 594 s.
Pakhoi, 503.
Palaepolitan., 195, 620.
Pampelonen., 172.
Panormitan., 358.
Papantlen., 615.
Papianen., 194, 214, 433, 497s., 616.
Papuasiae, 647.
Parahyben., 533, 534.
Paralen., 277, 618.
Paranen., 108.
Parien., 594, 617.
Parisien., 20, 30, 31, 32, 49, 50, 52, 101,
102, 103, 107, 159,173, 174, 206, 208,
213, 215, 319, 366, 386 ss., 410, 414,
441, 446, 472, 512 s., 524.

Ibi

Pannen., 215.
Passavien., 228.
Patavina, 102, 260, 263, 318, 320, 366,
414, 534, 669.
Peloten., 31.
Pembrokien., 316.
Peorien., 315.
Pergamen., 459.
Persia, 47, 511.
Perusin., 499, 533, 534, 536, 550, 614 s.,
622.
Pesqueiren., 412.
Petricoricen., 208.
Philadelphien., 23, 104, 178, 206, 211,
212, 566, 667.
Piauhunen., 333, 617, 669.
Pictavien., 315, 317, 442.
Pinerolien., 445, 536, 615.
Pinnen, et Atrien., 32.
Piscien., 447.
Pistorien., 16 s., 439.
Placentia, 29, 42 ss., 264, 366.
Placen tin. in Hisp., 48.
Plata (de), 49, 621.
Platien., 320, 534.
Plocen., 670, 672.
Plymuten., 366, 443, 446, 566.
Podlachien., 642.
Poonen., 649.
Portalegren., 205, 410.
Portuen. et S. R., 532.
Portusricen., 50.
Praenestin.., 206, 447.
Pragen., 51, 318, 414, 416, 593.
Premislien. lat., 349 s.
Privemen. Setin. et Terracinen., 1,60,618.
Providentien., 592.
Piusen., 619.
Pryenen., 551, 620.
Ptolonmiden., 384, 408, 617.

Quebecen., 49, 166, 178, 208, 363.


E
Rabaulen., 647.
Rapoten., 42.
Ratisbonen., 228, 264.
Ravennaten., 532, 535, 662, 666, 669.

758

Index nominum dioecesium aliorumque locorum

Recineten., 412, 532.


Reginaegradeceh., 261.
Resainen., 384, 351, 356, 618.
Reunionis, 208.
Rheatin., 261, 315.
Rhegien., 51.
Rheginen., 414, 533.
Rhemen., 206.
Rigen., 577.
Rimouski (S. Germani de), 50.
Roffen., 443.
Roman., 13, 15, 16, 30, 31, 32, 50, 52,
164, 172, 173, 174, 175, 176,206.208,
209, 211, 213, 214,215, 257, 259, 260,
261, 262, 263, 264, 286, 309, 315, 316,
317, 318, 319, 320, 342, 364, 367, 404,
409, 412-414, 416, 440-447, 532, 533,
535, 545, 564-566, 615, 622, 662-672.
Rosen., 200, 566, 618.
Rskilden., 594.
Rottenbrgen., 490, 549, 671.
Ruanda (de) 351, 356, 373.
Ruben., et Bituntin., 277, 618.
Rupellen., 443.
Ruremonden., 50, 205, 363, 445, 447.
Rusaditan.; 273.
S

Sabinen., 259, 263, 318.


Sacramenten., 32, 195, 539, 618, 639.
Sagien., 205.
Salamantin., 49, 409.
Salfordien., 210, 670,
Salutiarum, 262, 365.
Samari tan., 195,
Sanctae Crucis de Sierra, 352.
Sanctae Luciae (nullius), 264.
Sanctae Mariae, 159, 615, 620.
Sanctae Severinae, 415, 447.
Sancti Aloisii de Maragnano, 159, 331,
332, 333, 535, 616, 617, 622.
Sancti Andreae et Edimburgi, 315.
Sancti Angeli de Lombardis, 190 ss., 260.
Sancti Augustini, 159, 618.
Sancti Bonifacii, 408, 409.
Sancti Claudii, 174, 208, 213, 319.
Sancti Christophori de Habana, 30,564 s.
Sancti Christophori de Laguna, 320,427.
Sancti Deodati, 665.

Sancti Dominici, 211, 594.


Sancti Francisci, 444, 539.
Sancti Fiori, 413.
Sancti Germani, 484 ss.
Sancti Hyacinthi, 316.
Sancti Hippolyti, 350, 412.
Sancti iacobi de Chile, 215,495,534, 671.
Sancti Iosephi, 315.
Sancti Iosephi Grajahunen., 332 ss.
Sancti Ludovici, 427.
Sancti Ludovici Potosiensis, 160, 618,
Sancti Marci et Bisin., 441.
Sancti Martini de S. Monte Pannoniae,
34 s.
Sancti Miniati, 214.
Sancti Pauli, 424, 494 s.
Sancti Salvatoris in Bras., 589.
Sancti Sebastiani Fluminis Ianuarii, 29,
208, 364, 543, 639.
Sancti Severi, 884, 619.
Sancti Stephani, 427.
Sancti Thomae de Erdington, 489.
Sangallen., 98, 440.
Santanderien., 175, 412.
Sarsinaten., 615.
Savannen., 195, 427, 619.
Savonen., 19, 416.
Scepusien., 669.
Scian-si, 273.
Scillitana, 195, 618.
Scodren., 165, 615, 622.
Scopien., 52, 165, 214.
Sebenicen., 41, 616.
Seccovien., 412, 415, 670-672.
Senen., 173, 409, 413, 415, 441.
Senien. et Modrussen., 210.
Serena (de), 415.
Setin., 366.
Signin., 366.
Sherbrokien., 49.
Shrenaburien., 446,
Silesiae Sup., 598, 666.
Sinaloen, 427, 619.
Sinarum, Dei. Ap., 635.
Sinus Sancti Laurentii, 195, 234.
Sinus Viridus, 49, 50.
Siouxormen., 172, 352, 619.
Siunien., 159, 617.
Socorro (de), 480.
Soltanien., 594, 617.
1

759

Index nominum dioecesium aliorumque locorum


Souei-Youen., 271 s.
Southwarcen., 50, 206, 209.
Spigaceli., 427.
Spiren., 532.
Spoletan., 209.
Squillacen., 195, 440, 618.
Strigonien., 317, 318, 365, 367, 413-415,
498, 563.
Stanley Falls, 488.
Sublaeen., 215.
Sueciae, 556, 594.
Suessan., 447.
Suessionen., 319, 534.
Sundae Minorum Insularum, 195, 234.
Suren., 159, 615, 618.
Surrentin., 262, 409, 534, 564.
Susan., 533, 535, 566.
Sydueien., 159.
Sypontin., 29, 408, 440, 496.
Syracusan., 446.
Syracusen. Am., 440, 446.
Syran., 29, 666, 670.
Szatmarien., 564, 583.

Tiburtin., 412.
Tlousin., 277, 352, 618.
Tokyen., 184.
Toletan., 52, .613, 621, 632.
Toletana Am., 382.
Tolosan., 363.
Tonkini Occid., 105.
Toronten., 215.
Tornacen., 411.
Trallian., 550 s., 620.
Tranen., 442.
Transilvanien., 103, 563. ,
Transwaal septentr., 234.
Trentonen., 205, 206.
Treviren., 277, 532, 534, 618.
Tricaricen., 427, 619.
Tridentin., 448.
Triventin., 551, 620.
Tuamen., 29.
Turonen., 212, 316.
Tursien., 564.
Tusculan., 30, 50, 214.
x

U
T

Tabasquen., 620.
Tadamaten., 384, 608, 619.
Tagasten., 234.
Tamaulipan., 194.
Tanagren., 234.
Tarantasien., 363.
Tarentin., 32, 213, 366, 395 ss., 445.
Tarraconem., 448.
Tarvisin, 444, 447.
Tatung-fu, 273.
Taubaten., 666.
Taurinen., 19-22, 31, 210, 211,212,213,
214, 215, 260, 262, 318, 319, 341 s.,
366, 411, 441, 446, 559, 564, 597, 669.
Tchagar, 272.
Tegeen., 195, 616.
Tergestin., 52, 108, 211, 261, 444, 614.
Terrae Gulielmi, 646 s.
Terulen,, 263.
Theanen., 438.
Theatin., 315, 440.
Thebarum, 551, 617.
Theodosien., 551, 617.
Thermularum, 444.
Tiberiopolitan., 195, 618.

Uell Orient, (de), 385.


Uganda (de), 488.
Ultraiecten., 31, 307 s., 363.
Urbinaten,, 444, 446.
Urgellen., 564.
Urundi (de), 356, 373, 651.
Utinen., 52,174,229,367 s., 415,491,551 s.
Uxentin., 32, 213.
. T

Vacien., 445.
Valenciennes, 493.
Valentin., 205, 263, 389 s., 535, 621 s.
Valleguidonen., 212, 264.
Vallisoletan., 415.
Vallitan., 216, 616.
Vaivn, et Sulmonen., 533.
Vapincen., 534.
Varsavien., 209 s., 213, 214, 215, 216,362,
366, 410.
Vasten., 666.
Vaurien., 158.
Vedrinen., 215.
Veliternen., 666.
Venetiarum, 259, 263,. 264, 318, 392 s.,
535, 584, 669.

760

Index nominum dioecesium aliorumque locorum

Vercellen., 38 s., 49, 261, 264, 597, 95.


Verissen., 159, 616, 617.
Veronen., 160.
Versalien., 213, 215, 319.
Verulan., 212, 318, 320, 365, 666.
Vicen., 263.
Vicentin., 315, 320.
Victorien., 35, 262, 411, 443, 446, 621,
672.
Viennen., 29, 337, 671.
Vigilien., 440.
Viglevanen., 264.
Villaregalen., 370 s.
Vintimilien., 319.
Viterbien., 208, 447.
Volaterran., 363, 412, 415.
Vrhbosnen., 277, 617, 622, 671.
W

Warmien., 312.
Washingtonien., 423.

Wayne-Castren., 29.
Wellingtonen., 441 s.
Westmonasterien., 32, 172, 212, 213, 263,
319, 364, 366 s., 441,
Whelingen., 159, 615.
Winonen., 440.
Wladislavien., 350 s.
Wonsan (de), 199.
Wratislavien., 108, 319, 433 s., 532, 534,
547 s., 566, 636.

Yucatanen., 672.
Z
Zacatecas (de), 160.
Zambesia, 556.
Zamoren., 159.
Zamoren. Am. S., 277, 618,
Zanzibar (de), 164.

III. - INDEX NOMINUM RELIGIONUM

Africae Missionariorum Societas, 351,


356, 373, 385.
Aloysio (a S.) Gonzaga, Fratrum Coagregatio, 354.
Ancillae Ss. Cordis Iesu, 407.
Ancillae Ss. Cordis Iesu (Sorores) Varsavien,, 362.
Augustini (Ord. E. S.), 17, 179, 182, 204,
239 ss.
E

Benedicti (O. S.), 166, 234, 489, 495, 545,


608, 643.
Congr. Beuronen., 489.
Congr. Hungarica, 34.
Benedictinae a perpetua adoratione de
Bonn Endenich, 480.
C
anossiane (Figlie della Carit), 171.
Capuccinarum a Sacra Familia (Tertius
Omo), 205.

Capuccinorum O. F. M., 19, 223, 225,


234, 271, 334, 666.
Capuccinorum a Virgine Perdolente (Tertius Ordo), 205.
Caritate (a) Filiae S. Vincentii de Paulis, 664.
Caritate (a) Fratrum, vulgo Bigi, 621.
Caritate (a) Sorores, 407 s.
Caritate (B. M. V. a) Ordo, 407.
Garmelitae Discalceatae, 171, 480.
Carmelitarum Ant. Obs., Ordo, 274, 639.
Carmelitarum Excalceatorum, Ordo, 150,
166, 188, 275 s.
Christian Brothers, 429.
Cisterciensium Ordo, 41, 349.
Clerici Regulares a Matre Dei et Scholarum Piarum, 205, 308-312.
Consolata (a) Institutum Taurinense
Missionariorum, 221,385.
Conventualium O. F. M., 41.
Corde Iesu (a Ssmo), Presbyteri, seu de
Betharram, 439.
Corde Iesu (de Ssmo) Sorores a Caritate,
439.

761

Index nominum religionum


E
Ecclesiasticum Collegium Taurinense,
559.
Eudistae, Congregatio a Iesu et Maria,
195, 234, 407.

F
Figlie di Maria Ausiliatrice, Aquen., 286.
Figlie di S. Camillo (Congr. relig.), 164.
Filiae Ss. Cordis Iesu, 204,

Missionibus exteris provehendis, Societas Mediolanen., U.


Missionum ad exteros, Congr. Parisien.,
47, 183, 184, 199, 351, 356, 467.
O ..
Oblati S. iosephi, 439.
Oratorii (Congregatio), 152.
Ottiliae(S.), SocietasMissionum O.S. B.,
199, 221.

P
H

Hijas de la Divina Pastora de S. Lucar


de Barrameda, 502.
Hospitalires (Surs) de Sainte-Elisabeth
Luxemburgi, 354.

Praedicatorum Ordo Fratrum, 16-18,385,


398, 439, 532, 558, 584 s.
Pastore (a Bono) Sororum Congr., 314.
Praemonstratensium, Can. Reg. Ordo,
556, 582.

Iesu Infante (a), Congregatio Sororum


III Ord. S. Fr., 429.
Iosepho (a S.), Pia Societas, 407.
Immaculata, Sorores a B. M. V., Ianuen.,
286.
Institutum a Domina Nostra, 665.
instructionis Christianae, Sorores a Caritate, Nivemen., 531.
M

Magistrae Piae Filippini, 407.


Mantellate Sorores Pistorienses, 439.
Mariae Societas, 326, 427.
Mariae SS. de Horto, Filiae, Clavaren.,
664.
Mariae SS. de Providentia, Filiae, Comen., 532.
Mariannhill (de) Congr. Miss., 234.
Mercede (B. M. V. a) Ordo Fr., 495.
Mercede (de) Sorores a Caritate, Granaten., 608.
Minorum (Ordo Fratrum), 35 s., 47, 48,
147, 159, 194, 221, 234, 338, 398, 401,
467, 511, 595, 664.
Misericordiae, Institutum Sor. a D. N.
Matre, Buscoducen., 286.
Missionis S. Vincentii a Paulo, Congregatio Presbyterorum, 47, 204, 511.

Redemptoris (Ssmi) Congregatio, 23 s.,


25 s., 48, 166 ss., 200, 665.
Resurrectione Ssmi D. N. (Congr. a),
48, 165.
S

Sacramenti (Ssmi) et Caritatis Ancillae,


389 ss.
Sacramento (a Ssmo), Presbyterorum
Congregatio, 362, 386.
Salesianorum (Pia Societas), 20, 195,
371, 598 s., 637 s., 643.
Salvatore (Societas Religiosa a Divino),
de Urbe, 286.
Scholarum Christianarum, Congregatio
Fratrum, de Hibernia, 429.
Scheut (de), Congr. Missionaria Imm.
Cordis B. M. V.), 222, 234, 271, 272,
273, 427, 556.
Scholarum Piarum Patres, 19, 309.
Scholarum (Sororum) III Ord. S. Francisci Lavantin., 354, 608.
Servi Caritatis, 563.
Servorum Mariae (Ordo), 15.
Societas Iesu, 382, 545 s., 556, 588, 614,
624, 627, 649.
Societas a S. Iosepho, Taurinensis, 18,
21 s.

Index nominum religionum

Sororum Misericordiae (Institutum) III


Ord. S. Francisci, 164.
Sorores a Misericordia Ssmi Salvatoris
le-Vicomte (Congregatio), 6.
Spiritu Sancto (a) Congregatio, 166,195,
234, 384, 385, 467, 597.
Sulpitiio (a S.) Societas presbyterorum,
20, 37 s.

Tertius Ordo S. Francisci, 5.


Trinitatis Ssmae, Ordo, 563.

U
Ursulinae Unionis Rom., 439.
Ursulinae Hieronymitae (Congr. Sor.) a
Gandino, 429.

Verbi divini (de Steyl), Societas Missionalis, 184, 195, 223, 234, 271.
Victimae Ss. Cordis Iesu, 664.

rr
INDEX RERUM NOTABILIUM

A
Abbates Congregationis Hungaricae O.S.B.
benedictionem recipiunt ab Archiabbate
Sancti Martini in Monte Pannoniae, 34 s.
Abbatia nullius Iaszoviensis erigitur, 582;
S. Thomae de Erdington transfertur in
nuper restitutam Abbatiam Sancti Martini de Weingarten, 489 s.
Absens a loco ubi contrahit, an ibidem
possit conveniri, 529.
Absolutio a censuris quoad onus recurrendi
ad mandata recipienda, 663.
Abstemio a suffragio dando (vulgo : Alba
schedula), 462.
Acatholici: cum his relationes fidelium in
vita civili, 8; de suis missionibus conatus, 11; quoad forum causae sui matrimonii mixti, 530.
Actio catholica impigre provehenda, 693.
Actuum iudicialium notificatio quando censeatur legitime facta, 654 s.
Additiones Rituali Rom. faciendae, 506 s.
Administrationes ecclesiasticae: has moderari pertinet ad Episcopum, 8.
Administratores Apostolici dati territoriis:
Gedanensi, 312; Fluvianensi, 551; Silesiae Sup., 599; dioecesibus seu Vicariatibus Ap., 166, 649.
Adolescentes in collegio ecclesiastico instituendi hortatione sancta confirmantur,
497 s.
Adulterini, sacrilegi, ceterique spurii, quoad parentum nominum in libris baptismalibus adnotationem, 528.
Albiensis archidioecesis denominanda etiam
Castrensis et Vauriensis, 1.58.
Alienatio bonorum ecclesiasticorum : an
consensus requisitus suppleri ab Epi-

scopo possit, 161 ; rerum pretiosarum


atque ex-voto, 160 s.
Alimonda card. Caietanus, erga ven. L.Muria'do, 21.
Americae christifideles et Senatus subsidia conferentes in Russos laudantur,
418.
Anniversaria extra diem obitus, 469, 470.
Annus novitiatus ad validitatem qua ratione
computetur, 666.
Antoninus (S.), erga B. Andream Franchi,
17.
Apostolatus sacri spiritus impensius fovendus, 693.
Apostolica Sedes: ad eam nonnisi iusta de
causa provocandum, 8; cum Civitatibus
cupide amicitiam renovat vel de concordia paciscitur, 697; libertatem vero
suam et dignitatem firmiter asserit erga
omnes, nominatim vero erga Italiam,
698 s.
Appellatio: Designationes pro ea, 428.
Approbationes Constitutionum: 164, 286,354
429, 502.
Arnsasu: Sanctuarium B. M. V. (de), 35,
599 s.
Archidioecesis noviter erecta; S. Aloisii de
Maragnano, 331.
Associationum catholicarum libertas asseritur, 579; incrementum fovetur, 693 s.
Auctoritas publica non ab hominibus sed
a Deo derivanda, 683, 687
Auxiliares dati Antistitibus : Adiacenti, 159;
Aegitaniensi, 615; Coloniensi, 643; Compostellana 551; de Durango, 159; Liverpolitan., 551; Lugdunensi, 427 ; Mediolanensi, 384; Olomucensi, 643; Parisiensi,
159; Recinetensi, 384; Veronensi, 160;
Whelingensi, 159.
r

764

Index

rerum notahilium

Baptismus, quoad adnotationem nominum


parentum; in casu: vide Spurii, 528.
Basilicae minores declarantur tempia: Aspricollense B. M. V., 374; Alzano Maggiore,
S. Martini, 542; de Arnzazu B M. V.,
35s. ; Caesarisburgense Sanctissimae Trinitatis (Constantien.), 5; Sancti Iacobi
de Chile (cathedrale), 495 ; Sancti Pauli
(cathedrale), 494 ; Utinense B. M. V.
de Gratiis, 492; Valentianense B. M. V.
de Funculo, 493; Veneta, B. V. Salutiferae, 392 et Ss. ioannis et Pauli, 584.
Belli intestini: partae calamitates, 4 8 2 s . ;
modi et causae recensentur, 680 ss.
Bellum: quibus excitatum seminibus, 683;
confecti belli incommoda fuse describuntur, 677 ss.; praesertim quae facta sunt
in genere rerum supernaturalium, 679 s.
Bemdictio Apostolica: in articulo mortis,
14, 39; ritus, 506 s.; pluribus simul, 507
(sed cf. 558).
Benedictus XV: praeclare docuit in quo
christianarum virtutum heroicitas consistat, 23.
magnum excitavit motum animorum ad
Missiones provehendas, 15, 323.
eius extrema aegrotatio, 53; obitus, 33,
55; recognitio et expositio, 58, delatio,
59, tumulatio et depositio corporis, 61.
elogia lapidaria, 62, 66; exsequiae, 64;
oratio funebris, 67; moeroris publici testimonia, 72-92.
eius praeconium eifert Beatissimus Pater in Consistorio, 609.
Beneplacitum Apostolicum: quoad alienationes, 160 s.
quoad dismembrationis paroeciales,
229 ss.
quoad fundationes monasteriorum monialium in casu, 555.
Bona externa si immoderate appellantur
omne genus maiorum pariunt, 680.
N

C
Cagliero card. Franciscus: eius promerita
de sacris missionibus praesertim, 377.
Galasanctius S. Iosephus, 309.
Calicis formae a traditionalibus ne differant, 407.
Campaniensis dioecesis a Compsana separatur, 190-192.

Campamda pulsanda in celebratione Missae, etiam pontificalis, 557 s.


Canones vide Codex.
Canonis verba cur secreto ab ipsis sacerdotis dicenda sint, 505; nequeunt elata,
voce a fidelibus recitari, 505.
Canonizationis vide Causae.
Canova Antonius, saeculo ab eius ortu revoluto celebratur, 590; exemplo proponitur ob eius promerita erga S. Sedem
et catholicam religionem, 590 s. ; atque
ob eius animi liberalitatem, 591.
Capitulum generatim: quoad ius praesentandi, 463-467.
cathedrale (Barulense), 459 s. ; ius praesentandi canonicos ante Codicem unde
obtinuerit, 460 s.; de cura animarum
quae eidem imminet, 461.
(Utinense) an redintegretur in iure patronatus quoad paroecias in casu, 552 ss.
generale prorogandi facultas revocatur,
428; in Congregationibus iuris dioecesani quo iure regatur, 481.
Carcere deterdorum pro filiabus, Hospitium
Pompeianum, 153 s.
Cardinales, an senatorium munus vel deputatorum acceptare valeant, 313.
creati: Emi PP. DD. Locatelli, Bonzano,
Reig y Casanova, Charost, Tosi, Touch et, Mori, Ehrle, 613 ss. (vide sub singulorum nominibus).
in conclavi, 130; iuramentum, 109s.; vel
unum servientem laicum adducere valent, 146 ; Missam vel prima die celebrare possunt, 146.
Causae Beat et Can. Servorum Dei:
in his edita decreta: introductionis causae, 19, 166, 308, 433 ; super virtutibus,,
23, 35, 3-S6, 389, 429; confirmationis
cultus, 16.
nominatim pro: Casani S. D. Petro, 308;
Eymard ven. Petro Iul., 386; Ferrini
S. D. Cntardo, 433; Franchi B. Andrea,
16; Michaela ven. a Ss. Sacramento, 389;
Muri aldo S. D. Leonardo, 19, 407; Neumann ven. Ioanne Nep., 23; Pampalon.
Alfr., 106; Thouret Ioanna, 429: Verzeri
ven. Theresia E., 308.
Congregationes actae praeterea, pro:
Aikenhead Maria, 407; Angelo (B.) a
Furcio, 204; Bellarmino ven. card. Roberto, 28, 259; Belludi L., 48; Benilde
S. D. fr., 28; Blasucci Dominico, 665;;
Cafasso ven. Iosepho, 559; Canossa, (di)
Magdalena S. D., 28,171 ; Di Rosa M. Cru-

Index rerum notabilium


cifxa, 439 ; Eudes B. Ioanne, 407 ; Fournet ven. Andrea Huberto, 28; Francisco
a Camporosso, 18, 664; Garicots ven. Michaele, 28, 439 ; Gianelli ven. Antonio M., 28, 664; Guarino ven. Io. B., 407;
Harpain Eustella, 407 ; Le Clerc Alexia,
665; Le Gras B. Ludovica, 664; Lioger
M. Veronica, 664; Mariano ab Arce Casalis, 28; Paquay Valentino, 664; Pampalon Alfrido, 605; Pelletier Maria Eufrasia, 28, 314; Rogue Petro R., 204;
Soubirous Bernarda, 28, 531; Theresia
a Puero Iesu, 28, 171, 480; Thouret
Ioanna Antida, 28, 408; Verzerr Theresia, 28, 204; Volpicelli ven. Catharina,
407.
Causae matrimoniales in S. R. Rota : nonnulla praeiudicia de earum tractatione
refutantur, 560 ss.
piae favor in quibus, e sententia cl.
De Luca, operetur, 247 s.
-Censura adnexa praecepto, 530 (vide Praeceptum); de absolutione a censuris, 663.
Choris Marianis (a) : Pia Societas in Urbe,
indulgentiis et gratiis augetur, 188 s.
Cineres benedicti: impositio an fieri possit
loco Feria IV Cinerum subsequenti Dominica, 471.
Clausura Papalis, quoad monasteria monialium in casu, 555.
Clerici si delinquant, a quanam auctoritate
puniendi in casu, 579 s.
Clerus, actioni catholicae det operam, 12,67.

Clerus indigena, 8 s . ; 348;


saecularis et regularis, ad Christi regnum domi confirmandum et foris dilatandum quantum valeant conferr,
' 694 ss.
Coadiutor canonicus: eius ratio iuridica,
43ss.; quoad iura quae competunt coadiuto, 42 ss. ; praesertim quoad praecedentiam, 43; interpretatio clausularum
Bullae qua constituitur, 44.

Coadiutores dati ntistibus : Antequeriensi,


195 ; Armachano, 42 ; Dominiciano, 594 ;
Mariannensi, 159; Mongoliae Or., 556;
Ossoriensi, 550; Sanctae Crucis de Sierra,
352; Sancti Iosephi in America, 427;
Sydneiensi, 159.
Codex: Canones quorum authentica data
est interpretatio, 34, p. 661; 93, p. 526;
130, p. 528; 139, p. 313; 180, p. 406;
396, p. 407 ; 460, p. 527 ; 462, p. 661 ; 465 s.,
p. 527 s.; 473, p. 528 ; 555, p. 661: 634,
p. 528 ; 638-640, p. 662; 774, p. 662;

765

777, p. 528 ; 987, p. 528; 1044 s., p. 662;


1274, p. 529; 1394, p. 529; 1451, p. 663;
1517, p. 529; 1462, p. 663; 1551, p. 529;
1565, p. 529; 1874, p. 529; 1964, p. 529;
2233, p. 530; 2252, p. 663.
citantur praeterea, 403, p. 463 ss. ; 471,
p. 552 ss. ; 488, ri. 7, p. 554 s. ; 523, p. 241 ;
953, p. 394 ; 1290-1294, p. 394 ; 1421, p. 231 ;
1422, pp. 229-231; 1427, p. 231; 1471,
p. 463s.; 1500, p. 233; 1723s., p. 654;
2393, p. 463.
Coetus: Britanniae Missionalis, 547; Modoetiensis Eucharisticus, 587; Casalensis,
de SS. Corde Iesu, 637, 778, p. 662 ; S. Sebastiani Fl. Ian. Carmeliticus, 639, Eucharisticus, 543. Vide et Conventus.
Collatio libera, quae censeatur, 464 s.
Collegium (Sacrum) publice gratum animum
significat erga omnes qui luctui Ecclesiae ob Benedicti XV obitum participabunt, 92. Vide Cardinales.
Collegia ecclesiastica quorum praecipua fit
recordatio: Sancti Augustini Papiae,497 ;
Hibernense in Urbe, 30; Leonianum Anagninum, 589; Missionum Urbanum a
S. Alexio Falconerio, 15; Sinense Neapoli, 10.
Commemoratio nes in Missa Rogationum,
468, 470; in Missa de solemnitate translata in Dominicam, 469, 470; in Missa
votiva Ssmi Cordis Iesu prima feria VI
mensis, 469 s.
Commendatio animae: additio in orationibus
facienda, 507.
Compsana archidioecesis a Campaniensi
dioecesi seiuncta, unitur dioecesibus
Sancti Angeli et Bisaciensi, 190492.
Concilii oecumenici instaurandi quaenam
spes affulgeat, 691 s.
Conclave : praescripta quaedam irmovantur,
145; quando initium capere queat, 146;
quot servientes Cardinales adducere valeant, 146; de Communione prima die
recipienda, 116 s.
Pii PP. XI, 109-142; officiales, 110-111;
descriptio clausurae, 112 s. ; oratio de
eligendo, 114-119; ingressus, 119ss.-122;
clausura et custodia, 119-129; reseratio, 134 ss.
Conclavistae iuramentum de secreto, 124;
habitus, 130.
gratiis et privilegiis augentur, 177 ss.
Concordatum vide Conventio.
Concursus lex in paroeciis aliisve beneficiis
de iuspatronatus laicali, 663.

766

Index rerum notahilium

Conditio in matrimoniali consensu, quo- Diantantibus (de) Matthaeus, 16 s.


modo demonstretur, 513 ss., 516 ss. ; Dignitas reservatur R. P. conferenda, liactualis et virtualis, 514; habitualis non
cet nullam vel exiguam praebendam adsufficit ad matrimonialem consensum aunexam habeat, 406.
ferendum, 514; probata, non praesumi- Dioeceses noviter erectae: Villae Regalis,
tur revocata, 515; potestativa seu arbi369; Gaspesiensis, 484; Angelorum Santraria, 515 ; quid de acceptatione, 515
ati Didaci, 534; Huejntlen. et Papan(vide Promissio) ; specialia de conditione
tlen., 645.
liberum religionis exercitium coniugi Dioecesis separata: Campaniensis, 190.
permittendi, 516 ss. ; quid a modo diffe- Dismembratio, 229; latiore sensu, 230.
rat, 522.
Dispensationes matrimoniales in mortis
Confraternitas, quoad processiones, 398 ss.
articulo vel urgente casu, 18, 662.
Congregationes religiosae iuris dioecesani: Divisio beneficii, 231.
erigendae per formale decretum, 644 s. ; Divortii: nefasta lex improbatur, 561 s.
ad rem normae, 644 s.; de his quid re- Domicilium uxoris a viro desertae an sit,
ferendum ad S. C. de Religiosis, 645.
525; quoad forum in causa eius matriConiugis mortis praesumptio, indiciis conmonii, 529.
ficitur in casu, 96-98.
Donaria votiva, quae censeantur et quoConsanguinitas, 475 ; multiplex impedimenmodo possint alienari, 160 s.
tum, 472-479.
Ducenta, Seminarium pro missionibus ibi iure ante Codicem dispensatio ex uno
dem conditum, 10 s.
capite non valebat pro ceteris, etsi inferioris gradus, 475 ss.
Consilium Centrale Operis Pont. de Prop.
E
Fide, constituitur, 321 s.; leges accipit,
328 ; monita dat de eiusdem Operis con- Ecclesia catholica, quantum remedii afferat
stitutione, 647 s.
ad res mundi pacificandas, 688 s.
Consuetudo irrationabilis, 450; taxae exi- quomodo pertineat ad conventum eumque designet, 251 ; quoad solemnem
gendi in exploratione voluntatis non
S. Eucharistiae expositionem, 529; de
sustinetur, 352 s. ; de institutione parotabulis cum nominibus defunctorum ibichorum per alium ac per Episcopum,
dem non sepultorum ecclesiis et cryptis
559 s. ; de fonte baptismali cumulativo,
non apponendis, 556 s.
improbatur, 662.
Contractus, quoad forum competens, p. 529. Effectus civiles matrimonii: quis de eisdem:
iudicet, 603. Vide Bes iudicata.
Conventio ab Ap. Sede cum republica Lettoniae concordata, 577 s s . ; de eiusdem Electio, concurrente postulatione, 406.
denunciatione quid in ea caveatur, 580. Episcopi, quae eorum auctoritas et quae obedientia iis debita, 7 ss., 69 ; eorum iurisConventus Episcoporum: Asisiensis, 499;
dictio in quibus exerceatur, 8; praeserBlasendorfiensis, 16; Fuldensis, 636; Litim de administrationibus, de iuventute
sbonen., 376; Madraspoiitan., 7 ss. ; Striinstituenda, de relationibus cum acathogoniensis, 39, 498; s. Pauli de Urbe, 499;
licis, 8; in Synodo dioecesana, 12, 496;
Viennensis, 337.
studia iisdem inculcanda ut impensio Ianuensis de pace, 212 s 265 ss., 612.
ribus curis pascendi dominici gregis
Cultus praestitus quomodo probetur, 18.
partes prosequantur, 691 s.; quoad processiones permittendas vel prohibendas,
D
397 ss., 401 s. ; quoad dismembrationes
paroeciarum, 229-233 ; quoad electionem
Delegati Apostolici : ad Persas, 47 ; ad Sinas,
canonicorum, 460 ss. ; quoad supplendam
ad Lettoniam, Lituaniam, Esthoniam,
Superiorum negligentiam in casu, 526;
594 ; ad Africam Merid., 643.
quoad Missarum reductionem, 529; quoad
Deputati ad Seminaria: horum interventus
mandata absoluto a censuris imperexcluditur in casu, 37; pro Seminario
tienda, 663.
ex duabus dioecesibus unito, 509.
tiscopus, qualis esse debeat, ex D. BerDe Santi Angelus, de musica sacra benenardo, 17.
merentissimus, 624.

767

Index rerum notabiUmn


Eucharistia, quoad solemnem expositionem,
3Q9.
Eucharistici coetus XX\T sollemnia in Urbe,
199, 342, 386, 434, 499, 675, 691.
Taurinensis, 341; Modoetiensis, 587;
Brasilian., 543,
E&sebii (S.) Vercellensis, elogium, 597; officium pro dioec. Italiae et insul. ad
ritum dupl. evehitur, 597.
Evangelia stricte propria in fine Missae legenda taxative recensentur, 356 s., 470;
speciatim de octava Ss. Petri et Pauli,
470 s.
Examen religiosorum post initum sacerdotium, 526.
Exceptio rei iudicatae, quando litis, ingressum impediat, 656.
Exclaustratio, quoad habitum retinendum,
662.
Exclusivum ius seu privativum, 399 ss.
Excommunicatio nominatim intimata, 379s.;
irrogata, 593, 594.
Exercitia Spiritualia a S. Ignatio invecta
' summis laudibus commendantur, 420 s. ;
629-632; nostris temporibus peropportuna, 421.
Expositio solemnis Eucharistiae, 529.
Exploratio voluntatis gratuito perficienda,
352.
Exspiratio : precibus eo in articulo faciendis
adduntur invocationes, 507.
Mymard ven. P. I.: eius virtutes heroicae
declarantur, 386 ss.; missionem quandam eucharisticam a Deo suscepit, 387.

F
Familiae constituendae Christus Dominus
praesideat oportet, 678, 683 s., 690.
Ferrini (S.D.) Contardus: eius enucleatio vitae et propositio Causae, 433 ; sancti Ioannis Berchmans imitator, 435 ; Ubertatem
scholarum christianam asseruit, 435.
Fidelis (S.) a Sigmaringa, protomartyr S. C.
, de Prop. Fide, exemplo proponitur missionalibus, 225.
Fides ex scientia quantum proficiat, teste
Augustino, 339 s.
Fines paroeciarum : an valeant immutari,
232.
Florum ornatus sepuicris appositus, 598.
Fons baptismalis : ius cumulativum (in posterum ex consuetudine non obtinendum) et exclusivum, 662.

Form competens, ratione contractus, 529;


in causa matrimoniali ex privilegio Vel
licentia, 656 s.
Franchi (B.) Andreas: eius enueleatio vitae
et confirmatio cultus, 16 s.
Franciscus (S.) Xaverius, addictissimus
Ignatio, 632 ; Apostolorum renovavit
exempla, 633; Patronus Operis a Fidei
propagatione, 633; quid praecipue ex
eius intercessione sperandum, 634.
Fundatio monasteriorum monialium in casu,
554.
Fundator Congregationis religiosae an ius
habeat munus supremi moderatoris ad
vitam retinendam, 103.

a
Gallia: promerita de Fide, 20, 185-187.
Garicots ven. Michael, 439.
Germaniae catholicae casus et aerumnae,.
637.
H

Habitus religionis, an exclaustrato permitti


possit, 662.
Haereticorum filii, quinam impediti ad ordines censeantur, 528.

I
Iansenistae: in Italia profliga ti, 21.
Ianuensis Conventus de Pace, 216, 217 ss.
Iednota: societas et libellus periodicus damnantur, 379 s. ; duo sacerdotes Svatos et
Dvorak ad eius praesidium iam pertinentes, excommunicatione mulctantur,
593.
Ignatius (S.) de Lojola, eius laudes tempori
opportunae, 628; praesertim ob divinae
gloriae studium, 628; ob spiritum obedientiae, 628; ob utilitates libello Exercitiorum partas, 420, 629 s. ; ex quibus
praecipua efficacia ad divinae legi obsequium inculcandum, 632; anno saeculari tertio ab eius canonizatione, Patronus omnium Exercitiorum spiritualium
atque institutorum operam navantium
iis qui talia obeunt, renunciatur, 422.
Illegitimi, seu potius spurii, quoad parentum nomina in libris baptismorum adnotanda, 428.
Impedimenta matrimonialia, licet bona fide
reticita, an comprehendantur in dispensatione, 478, 662. Vide Dispensatio.

768

Index rerum notabilium

Impedimentum ad Ordines, 528.


Independentiae spiritus improbandus, 7.
Indi Americae, 335.
Indigeriae: fideles: quanti valeat opera
ipsorum in conversione ethnicorum, 9.
pastores: qua ratione hos praestet praefidelibus, 8 s.
Indulgentiae Apostolicae: monita, 143; earum series, 143 s. ; operibus in earum
elencho descriptis plures Indulgentiae
cumulari queunt, 394.
conceduntur Pio Sodalitio sanctae Unionis Eucharisticae reparatricis, 150s.;
piae Consociationi Urbanae a Choris Marianis, 188 s.
Infantia (Pium Opus a S.), 155, 325, 548,
596.
Instantia litis: interruptio et peremptio in
casu, 605 ss.
Institutum Pontificium de musiea. sacra,
622.
Orientale, sedem obtinet in aedibus P. I.
Biblici, 545.
Institutio et collatio beneficii, 465.
Insularum Sundae Minorum praefectura,
erigitur in vicariatum, 234.
Ioanna (S.) Arcensis patrona Galliae minus
principalis declaratur, 185 ; auspiciis Virginis Mariae patriam liberavit, 186 s.
Iosephus (S.) Sponsus B. M. V. : eius nomen
et invocatio in precibus mortis articulo
dicendis adduntur, 506 s.
Italiae, civici motus, deplorantur, 10, 20,
481 s., 537 s.
Iurisiurandi formula ab Episcopis Lettoniae Gubernio praestandi, 578.
Ius patronatus si fundatione non nitatur,
an subsistat post Codicem, 464 s., 465 ;
an per se inhaereat fundationi, 466.
ut saltem commutetur suadendum, 663;
laicale quoad concursum, 663.
praesentandi, si fundatione non nitatur,
a Codice, extra concordata, videtur sublatum, 464 s.
luvenhis: huius educatio numquam a religiosa institutione seiungenda, 8, 684 ;
praecipuis curis a clero fovenda, 12, 20.

lucere

Lauretana B. M. V. icon celebri triumpho


restituta, 544 s., 675 s, ,
Legatum pium factum Episcopo quomodo
interpretetur Innocentius III, 246 s.
Libri in Indicem relati : Schlgl, 41 ; lednota, 380 ; France, 379,
simpliciter reprobati: S. Legueu, 193.
Litaniae Sanctorum: addita invocatio pro
Fidei propagatione, 200 s.
Loca sacra: quid de his caveat Concordatum Lettonicum, 579.
Lovaniensis Bibliothecae restituendae studium excitatur, 586.
Lucra militaria, an acquirant sibi religiosi,
196 s.
Ludovici {ven.) a Gasoria, perorata causa
in Consistorio, 621.

Magistri aggregati in Universitate Gregoriana quibus legibus renuntientur, 510s.;


commendantur Ordinariis ad philosophiam et theologiam tradendam, 511,
Maiella S. Gerardus, 25.
Maioritas relativa quando in suffragiis dandis sufficiat, 406.
Mandata absoluto a censuris quis dare possit, 663.
Maria Ssma, 274; a iuventute colenda, 424;
Patrona Indiarum, 9; in coelum assumpta, Patrona Galliarum declaratur, 185 ;
a Sorbonensi Universitate saec. xin sine
labe conclamata, 186.
-- de Arnzazu, 35; de Funiculo, 492; Ma- '
ter gratiarum, Utinen.,491; de Mercede,
495; Pompeiana, 154; ad Rupes, 147; de
Salute, 392; Salus infirmorum , 38.
Maria Veronica a Ssmo Corde Iesu, 664.
Materialismi maculam a domestica civilique societate una expellit Ecclesia, 688.
Matrimonium: eius sanctitas vindicatur,
683s.; contractus naturam servat, soloque consensu perficitur : sub conditione
iniri potest, 513 (vide Condicio) ; quo iure
regatur in Aegypto, 604; quid possit
quoad assistentiam Vicarius substitutus,
528 s.
L
Militia: exemptio clericorum asserta, 578;
de lucris militia religiosis partis, 196.
Lampades supi'a defunctorum sepulcris in
Missa: adstantes sacrificio Missae, an recoemeteriis, 598.
spondere valeant coniunctim pro MiniLatina lingua: studium 1. 1. in clericorum
nlstro, 505; an legere elata voce quae
ludis omni cura foveatur, 452 s. ; in ea j
sunt Canonis, 505.
maiores disciplinae tradendae, 453.
f

Index rerum notabiUum


Missa cantata et pontificalis, quoad campanulam ad Sanctus et ad Elevationem
pulsan dam, 557.
in Conclavi, 146.
pro populo, 469, 470.
votiva de Fidei Propagatione permittitur semel in anno etiam nonnullis diebus ceteroquin exclusis, 201 (cf. tamen
p. 312) ; uberior de eadem concessione
declaratio, 650 s.
infra Octavam privilegiatam tertii ordinis, 505.
in honorem Ssmi Cordis Iesu prima
feria VI, 469 s.
Rogationum, quoad commemorationes,
468, 470.
de requie : in translatione cadaveris iam
humati, 393; ante et post sepulturam,
diebus liberis, 468 s., 470.
de reductione Missarum ex consensu
fundatoris, 529.
Missionaria Cleri consociatio, 198 s., 326,
328; primus universalis conventus, 198 s.;
alter Britannicus praeses pro Helvetia,
98; pro Hispania, 596.
Missiones externae: quanti sint pretii, 9;
quanta damna ex bello subierint, 347,
680; omni ope iuvandae, 16, 346, 693;
de his Seminarium Ducentanum, 10;
ad Africain et Americam, 15.
sacrae ad populum, laudantur, 38 s.
Modernismus moralis, iuridicus ac socialis
una cum modernismo dogmatico impense
reprobandus, 696.
Monachi et conversi Beuronenses ad augendam familiam Weingartensem missi, qua
iuris monastici conditione fruantur, 490 s.
Monasterium; detrusio in illud loco carceris, 580s.; de fundatione monasteriorum
monialium in casu, 554 s.
Monitio ad censuras infligendas, an necessaria in casu, 530.
Montereyensis Ang., dioecesis bifariam dividitur, 539.
Murialdo Leonardus (S. D.) : eius enuclearlo vitae, et decretum, introductionis causae, 19-22.
Musica sacra: Urbana altior de ea Schola
Pontifcia constabili tur, 622 s.; datis legibus, 625 s.
!

769

stianorum populorum, duce Ecclesia,


communitas, 689.
Nerius Philippus {S.) : ter saecularia solemnia ei decreta in Urbe, 148 s., 152 s.
Nobilium Pistoriensium .-Oratorium, 17.
Nomina fidelium in ecclesia non sepulturam, an ibidem inscribi possint, 556 s.
Novitiatus annus integer quomodo ad validitatem computetur, 620.
Numisma scapulari Tertii Ordinis an suffici possit, 353 s.
*

O
Obedientia fidelium pastoribus, 7.
Oblationes, non comprehendunt legata, 254
et ss.
Octava privilegiata III Ordinis : quae Missa
in festo semiduplici infra eam occurrente adhiberi possit, 504.
Officia noviter concessa : B. Angeli de Scarpetta 204; B. Andreae Franchi, 439.
Opus S. Infantiae, Opus S. Petri, Opus
Propagationis Fidei, una simul commen dantur, 548, 596.
vocationum ecclesiasticarum sedulo adiuvandum, 451.
Orientalia Instituta in Urbe, 480. Vide Institutum.
Orientalium populorum condicio, 611.
Oratio ad S. Iosephum Patronum morientium, 507.
pro pace nequit recitari in Missa omissis
Secreta et Postcommunio de pace, 170.
Ordinarii locorum; in concedenda clericis
licentia se candidatos ad comitia sistendi,
difficiles se praebeant oportet, 313 ; quoad
Missarum, reductiones, 59; an supplere
possint in casu Religiosorum Superiorum negligentiam, 526. Vide Episcopi.
P

Palestinenses res adhuc plurimo consilio


indigent, 610.
Parochi: proportionarii seu cumulativi, 527.
Paroecia unita Capitulo, quoad institutionem, 552 ss.
Pastoralis theologia ad temporum nostrorum opportunitatem uberius tradenda,
456.
N
Paterno: pars paroeciae ad par. Tramutola
nullius Cavensis adiicitur, 381.
Nationalismus, aequi rectique fines praePatroni principalis festum cum octava quoad
tergressa improbatur, 682. .
Evangelium Missae et Lectiones, 468,470.
Nationum societas vera, non est nisi chri- ]
ACTA, vol. X I V , n. 18. 27-12-922.

53

770

ndex rerum

Patronus caelestis renunciatur operum Exercitiorum spiritualium, 422.


praesertim ecclesiasticus, quoad exercitium iurispatronatus, 663.
Pax Christi in regno Christi quaerenda,
94, 265 ss., 613, 673 ss., interioris renova- tione hominis, 686; reverentia publicae
auctoritatis, 687 ; Ecclesia duce, 688 ss.
abest hodieque desideratur, 676; cuius
rei causae recoluntur, 677 ss., 683; exterior sola non prodest, 685; vera pax ad
caritatem potius quam ad iustitiam pertinet, 686.
Pia Opera et fundationes in Episcopo tutorem natum nanciscuntur, 8.
Pius XI: eligitur, 132; acceptat Summum
Pontificatum, 132 s.; praeco ni zatur, 93,
133; coronatur, 138 ss.; alloquitur Enios
Cardinales, 141, 609; populo in forum
benedicit, 94 s., 142, 673; anniversarii
dies, 142; primi anni Pontificatus gesta
negotia recolit, 674 s.
Poenitentiaria (S.): in dispensandis impedimentis consanguinitatis praxim Datariae non sequebatur, 478.
Polyphonia classica colenda, 624 s.
Pontificatus Bomani promerita erga humanam societatem, 13; erga Italiam praesertim, 699.
Populus: in eo salutariter versetur clerus, 12.
Positiva methodus in re theologica, 455 s.
Possessor relevatur ab onere probandi, 242;
nisi contra eum stet praesumptio, 242.
Possessio precarii, 45.
Postulatio concurrens cum electione, 406.
Praeceptum munitum comminatione censurae, quoad huius irrogationem, 530.
Praefationes in quibusdam Missis (6, 12 februarii, 18 nov.) dicendae, 651.
Praefecturae Apostolicae noviter erectae : de
Lang-long, 183; de Tringa, 211; de Mongolia exteriore, 272; de Tatung-fu, 273;
de Lulua et Katanga, 487; Lacus Alberti, 488. '
Praelatura nullius erigitur S. Iosephi Grajahunensis, 331.
.
Precum formula ad pacem impetrandam a
Benedicto Pp. XV tradita commendatur,
484.
Pretiosae quae res possint alienari, 60.
Probationes in causis Servorum Dei deponendae dumtaxat et testibus oculatis vel
auritis, et documentis, 24.
Professio: admissio religiosi ex altera religione, 528.

notabiium
Promissio consensui matrimoniali adiecta,
quomodo in conditionem deducatur, 515s.,
520 s.; speciatim de promissionibus seu
cautionibus in mixtis matrimoniis, 515 s.;
ficta quomodo consensum dirimere valeat, 520 s.
Processiones publicae, privatae, particulares, 397; possunt plures eadem die haberi, dummodo diverso tempore, 398;
extra ecclesiae ambitum, 661.
Propaganda Fides (S. C.): ter saecularis
solemnitas, 198, 225, 321, 674 s., 691;
de eadem Homilia Beatissimi Patris,
344 ss.; ubi recolit exordia S. C, 344;
eiusdem historicum momentum, 345 s.;
heroica benefacta pro salute gentium,
346; studiumque urget christiani populi
ut opem ferat missionibus, 346 s.
Propagationis Fidei (Opus): amplificatur,
321 ; Romae sistitur, 324 ; statutis donatur, 326 ss.; monita edit, 647 ss.
i

Quasi-possessio iuris quid secumferat, 398 s.;


quomodo probetur, 399 s.
R

Ratihabitio Concordati Lettonici publicatur, 581.


Begnum Christi quibus contineatur, 690 ss.
Belatio status Religionum, 160-163.
pro Congregationibus votorum simplicium iuris pontificii : quinto quoque anno
transmittenda, 278; instructio - seu elenchus quaestionum - ad eam conficiendam, nova datur ad tramitem Codicis,
278-286; ubi praemissis generalibus d e
ipso Instituto notitiis, 278; agitur de
personis (admissis, 278; novitiis, 279;
professis, 280; egressis et dimissis, 280);
de rebus (de domibus, 280; de bonis,
281) ; de disciplina (de vita religiosa, 282 ;
de quarumdam legum in specie observantia, 283; de operibus Institutis, 284).
Missionum a Superioribus quinto quoque anno S. C. de Prop. Fide exhibenda,
287; nova datur ad eam conficiendam
formula iuxta Codicis normam, 287; ubi
in I cap. exquiruntur generales notitiae
missionis, 288; in II quaeritur de constitutione missionis et ecclesistica divisione, 288; in III de Ordinario eiusque
cooperatoribus praecipuis, 299; in IV de

Index rerum notabilium


adiutoribus sacri ministeriis (sacerdotibus, missionariis exteris, indigenis clericis, religiosis); in V de Seminariis, 294;
in VI de gentium conversione et de catechumenis, 295; in VII de piis operibus ad fidem diffundendam, 296; in VIII
de iuventutis institutione in scholis, 296;
in IX de collegiis adulescentium, 297; in
X de populo fideli, 297; in XI de Sacramentorum administratione, 298 ; in XII
de rebus ad cultum spectantibus, 299;
in XIII de festis, ieiuniis et abstinentiis,
299; in XIV de ecclesiis, sacellis et presbyteriis, 300 ; in XV de coemeteriis et sepulturis, 300; in XVI de bonis Ecclesiae
eorumque administratione, 300 ; in XVII
iudicium summatim expositum postulatur de statu et progressu missionis, 301.
- In appendice schema datur ad praedictas notitias compendio exhibendas, pariter XVI numeris distinctum, 302-307.
Religio et scientia amice coniurent, 339 s.
Religiones iuris pontificii, quoad exhibendam relationem status, 160-163.
Religiosus, utrum et quaenam lucra occasione servitii militaris praestiti tempore
'
belli, sibi acquirant, 195 s.
qui saecularizationis indultum impetravit an illud recusare possit, 501; quo
iure sit in clero saeculari, 662.
profitens in alia religione, 528.
quoad examina post susceptum sacerdotium subeunda, 526.
Renuntiatio benficii, quando acceptari debeat, 526; an possit revocari, 527.
Res iudicata quando et cur habeatur, 601,
602 ; quaenam eius vis, 601 ; ex sententia fori civilis legitime lata, an servari
debeat in foro ecclesiastico, 655.
Rescripti exsecutoriae decretum an exse cutionem ipsam contineat, 501.
Reservatio dignitatis, 401.
Revocatio conditionis matrimonialis non
praesumitur, 544; nec in casu demonstratur, 519 s.; ne quidem per consummationem matrimonii, 522.
facultatis commutandi scapulare III
Ordinis cum numismate, 354; indultorum de prorogatione Capituli generalis,
428.
Riga episcopalis in metropolitanam sedem
evehenda, 577 s.
" Rituali Romano additiones faciendae, 506 s.
Rogationes: quoad Commemorationes in
Missa, 468-470.

771

Romana Ecclesia principatum habet ita caritatis ut dignitatis et gubernationis,


612.
Rosarii sacellum Venetiis monumentum
Naupactensis victoriae, 554.
Russiae: de illius populi calamitate paterno
dolet animo S. P., 266 s., 417-419, 611;
Genuensi conventui legatorum illum
commendat, 417; illius reditus ad unitatem exspectat, 418; invocat Episcopos
et fideles ad ei opitulandum, 418 s.; delectos viros ad stipes deferendas mittit,
418 s. ; ingentem pecuniae vim destinat,
419.
Sabbatinum privilegium sex ante saeculis
vulgari coeptum, 274, 639.
Sacerdotes, quoad munia deputatorum ad
leges ferendas, 313.
Saecularisationis indultum quid inferat,
662; impetratum an possit recusari, 501.
Sancti Angeli de Lombardis et Bisaciensis
dioeceses uniuntur per subiectionem
archidioecesi Compsanae, 190-192.
Sancti Martini de Weingarten Abbatia
saec. xi condita, a. 1803 suppressa, iterum restituitur, 489ss; in eamque transfertur servato titulo Abbatia S. Thomae
de Erdington, 490.
Sanguis Christi, reliquia Eius celeberrima in
templo S. Martini de Weingarten, 489 s.
Scapulare seu parvus habitus Tertiariorum
an numismate commutari possit, 353 s.
Schisma tcheco-slovachicum, 379.
Scholae catholicae subsint Episcopis, 8;
confessionales libere condendae, 578; religio a scholis nonnisi in civitatis perniciem abest, 684.
Scholastica philosophia et theologia a sacrorum alumnis excolendae, 454 s.
Scholarum Piarum Familiae enarrantur
exordia, 309 s.
Sede Vacante, 130 s. ; vestes Cardinalium et
Praelatorum, 57.
Seminaria et studia clericorum quantopere
animum sollicitent B. P., 8, 37, 449 s.,
499, 500. "
quae mixta dicuntur prohibentur, 415 s. ;
suo fini exclusivo congruenter regenda,
452.
dioecesana seu regionalia, 456 s.
ad ea regenda et administranda facultas
perpetua conceditur religiosis sodalibus Societatis Presbyterorum a S. Sulpicio, 37.
Clvense et Theanense uniuntur, 508,
'

Index rerum notbiUum

772
\

Seminarium Centrale missionum de Scheut


in Tatung-fu, 273.
Ss. Ambrosii et Caroli In Urbe, 599.
Senatorum et deputatorum munus Episcopali et supra episcopali dignitate insigniti, an sollicitare vel acceptare valeant, 313.
Sententia, nulla si careat subscriptionibus
singulorum iudicum, 529.
matrimonialis, cur non transeat in rem
iudicatam, 602; an etiam ubi ex eius
observantia non nutritur peccatum, 603;
quid praesertim, si agatur de solis effectibus civilibus, 603 ss. Vide Res iudicata.
Separatio uxoris a viro, nisi a iudice ecclesiastico lata, in Ecclesia non attenditur, 526, 530. Vide Uxor.
Sepultura definitiva cadaveris olim humati,
393.
Sinae : Delegatio Apostolica pro his, excepta
Insula Formosa, constituitur, 635.
Sixtus V quadringentesimus natalis eius
celebratur, 13; laudes viri, 13.
Societas Caeciliana de musica sacra, 623 s.
Sodalitatum catholicarum incrementa procuranda, 693.
Solemnitates festorum in Dominicas translatae, 469, 470.
Spurii, quoad parentum nomina in libris
baptismatum adnotanda, 528.
Stabilitas monastica transferri potest in
casu ad aliam abbatiam 490 s. '
Studiorum altiores cursus in Universitate
Gregoriana, 510 s.
Subscriptio sententiae vide Sententia.
Subsidiaria probatio in causis sanctorum,
430 s.
Successor litis in causa matrimoniali, 605 ss.
Symbolum, in Missa, 469 s.
Synodus dioecesana opportune post promulgatum Codicem celebratur, 12.

Taxa pro exploratione voluntatis non exi"


genda, 352 s.
Telegraphus et telephonium quoad dispensationes matrimoniales impetrandas, 663.
Temporum nostrorum ignavia et contumacia reprehenditur, 13; mala universa in
se et in sua radice describuntur, 677 ss.
Tempus utile ad praesentationem in beneficiis legi concursus obnoxiis, 462 s.

Teresia (S.) tertio saeculari exeunte anno


ab eius canonizatione, laudibus extollitur, 275 ; studio Fidei Propagandae incredibiliter ardens, 275 s.
Tertii Ordinis scapulare seu parvus habitus, non possit numismate commutari,
353.
Testamenti interpretationis
adminicula
284 ss. ; praesertim observantia, 250,253 s.
Testes in causis sanctorum: de visu et de
auditu, 430; t. unus, t. nullus, 387.
Thomas (S.) Aquinas philosophiae christianae pater, 454 s.
Traditio oralis : in causis sanctorum, 430s.
Tramutola, paroecia, acquirit partem territorii paroeciae Paterno, 381.

Unctio extrema, quomodo pluribus conferatur, 506; additio orationi, cap: V, n. 7,


Rit., 506.
Unio Cleri Missionaria in Helvetia, 98;
in Hispania, 596; in Britanniis, 547.
Universitas Gregoriana Collegii Romani,
510s.; Catholica a Ssmo Corde Iesu,
Mediolani, 338 ss, ; Catholica Vashingtoniae, 423; quibus causis condita, 423;
qui inde fructus expectandi, 424 ; quibus
curis excolenda, 425.
Uxor a viro malitiose deserta : quoad domicilium, 525; quoad causam sui matrimonii, 529.

V
Variae lectiones ad marginem textus versionis vulgatae S. Scripturae minime
adnotandae, ad calcem, sicut alia studiorum adiumenta huiusmodi, apponi
non prohibentur, 27.
Vicariatus Apostolici noviter erecti: de Caroni, 334; de KLansu orientali et occid.,
221; Insularum Sundae minorum, 224;
de Ninghia et Souey-yuen, 271 ; de Tchagac, 272; de Ruanda et Urundi,373; de
Germania Septentrionali unitum in personam dioecesi Osnabrugensi, 19.
Vicarius substitutus et supplens, quoad
ius assistendi matrimoniis, 527 ss.
oeconomus, quoad applicationem Missae
pro populo, si plures regat paroecias, 528.
perpetuus, in paroeciis unitis Collegio,
a quonam instituendas, 553 s.

Index

rerum

Virtus heroica in quo consistat praeclare


docuit pluriesqu S. P. Benedictus XV,
23 ss. ; idest in fideli iugique progressu
perducta proprii status officiorum perfunctione, 23; probatur in casu, 24 s.,
235," 386, 389, 431.
Virtutum probatio dispensata in causa confirmationis cultus, 18.
Visitatio Apostolica missionum Indo-sinensium indicitur, 502 s.; item in dioeceses
Statuum Foederatorum A. S., 383.
Vitandi declarantur duo sacerdotes Xave:

773

notabilium

rius Dvorak et Ludovicus Svatos ad


praesidium dissolutae societatis Jednota
iam pertinentes, 593.
Vitrum, obiecta ex eo nequeunt benedictionem apostolicam suscipere, 143.
Vocationes pro viribus fovendae, 500, 640.
Vota: dispensatio a votis simplicibus num
possit recusari impetrata, 501 ; an sint
solemnia, vota emissa in nova fundatione a monialibus de quibus in can. 488
n. 7, sed extra locum facta in casu, 555.
Vulgata versio S. Scripturae, 27.

Q u a e d a m corrigenda in vol. XIV (1922) Commentarii Acta Apostolicae Sedis :


Pag. 46, lin. 22, pro eo quod est servandus legatur servandum.
Pag. 92, lin. 17,
demiet. legatur demise.
Pag. 92, lin. 21,
everytimes ... throughouth ... Units, legatur everywhere ... throughout ... United.
Pag. 92, lin. 23, subscriptio ita emendetur: Charles Evans Hughes, Secretary of State
ofthe U. S. A.
Pag. 331, lin. 11, pro eo quod est suum, legatur suos.
Pag. 402, lin. 16,

Ind. et Rei. legatur Epp. et Reg.


Pag. 427, lin. 70 a calce, joro eo quod est Vicarium Apostolicum, legatur Vicarii Apostolici
Coadiutorem.
Pag. 427, lin. 3 a calce, pro eo quod est Ludovicopolitani, legatur Sancti Ludovici.
Pag. 464, lin. 15, pro eo quod est nulla ratio, legatur nullam rationem.
Pag. 486, lin. 12, pro eo quod est Ss. Quatuor Coronatorum, legatur Ss. Vitalis, Gervasii
et Protasii.
-,
Pag. 557, lin. 6, pro eo quod est 1450, 1, legatur 1450, 2, I .
Pag. 576, in Necrologio, pro eo quod est, 4 ottobre, legatur 4 agosto.
Pag. 651, linea 14-15, in II, pro eo quod est Officium cum Missa et Gommern., legatur
C >mmemoratip in Officio et Missa.
o

DECIMUM QUARTUM VOLUMEN


COMMENTARII

OFFICIALIS

ABSOLVITUR

DIE

27

Acta Apostolicae Sedis


DECEMBRIS

TYPIS POLYGLOTTIS VATICANIS

1922

You might also like