Professional Documents
Culture Documents
اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾
اﺳﻳن ڪﺎرا
)ﺳﻔﺮ ﻧﺎﻣو(
اﻟطﺎف ﺷﻳﺦ
روﺷﻧﻲ ﭘﺑﻠﻳڪﻳﺷن
ڪﻧڊﻳﺎرو
1998ع
اﻧﺗﺳﺎب
altafshaikh2005@gmail.com
Join Sindh Press group (whatsapp) #0344-3310224
altafshaikh2004@yahoo.co.uk
3 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﻓﮫﺮﺳت
-ﭘﻳش ﻟﻔظ – ﻣﺧدوم ﺟﻣﻳل اﻟﺰﻣﺎن
= ﮔﮫﻣﻧدڙ ﭰﺮﻧدڙ اﻧﺳﺎﺋﻳڪﻠوﭘﻳڊﻳﺎ -اﻟطﺎف -اﻣﻳﺮ اﺑڙو
ڪﺮاﭼﻲء ﮐﺎن ڪوﭘن ھﻳﮔن ﺗﺎﺋﻳن َ .1
.2ﺟﮫﺎزن ﺟو ﻣﺎﻟڪ ڪﻧڊ وﭠﻲ روﺋﻲ
ﺷﻲء آھﻲ
ِ ُ .3ھور ڪﺮاﻓٽ ﺧﭼﺮ واﻧﮔﺮ وچ ﺟﻲ
PIA .4ﺟﺎ اﺟﺮ ﺟﺎ ڪم ۽ اﺳﺎن ﮐﺎن اڳ آﻳل ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ
ڪﻳﺎﻣﺎڙيء ۽ ﻣﻧﮫوڙي ﺟﻳﺎن آھﻲ
َ .5ﻣﺎﻟﻣو ۽ ڪوﭘن ھﻳﮔن
.6ﻋﻘل وڏو ﻳﺎ ﭘﺎڏو؟
ﭘوء ﺟﻲ ﮘﺎﻟﮫﻪ آھﻲ .7ﺳﻣﻧڊ ۾ ُﭔڏي ﻣﺮڻ ِ
.8ﻓﺎرﻳﻧﺮ ﮐﻲ ڪﮫڙي ﻧﺎﻧگ ﮐﺎڌو آھﻲ
.9ڪوﭘن ھﻳﮔن ﮐﺎن ﻣﺎﻟﻣو -ﺟﮫﺎزن ﺟﺎ ڪﻳﺋﻲ ﻗﺳم
ڪﺎﻏذ ﮐٽل آھن .10
ﻳورپ ﺟﻲ ﭤڌي ھوا ﮐﺎن ﺑﺮف ڪوﺳﻲ .11
ڪﻧڊﻳﺎري ﮐﺎن ﻣوري ﻟڏي وﭸڻ .12
ﻻء ڪﺗﺎ آھن؟ ﺑﭼﺎء ِ
ُ ڪﮫڙي .13
ھﺮ ﮘﺎﻟﮫﻪ ۾ اﺳﺎن ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ ﻟﻳٽ .14
ﺟﺎﻧور ﺟﻲ ﮐل ﺟﻲ ٽوﭘﻲ .15
ڪﺋﭘٽن ڪڏھن ﺑﻪ رﺳﺗو ﻧﻪ ﭜﻠﺑو آھﻲ .16
ﻻء ﮀﺎ ﺿﺮوري آھﻲ؟ راﻧﻲء ِ
َ ﺟﮫﺎز .17
ﺳﺋﻳڊن ۾ ﭘﮫﺮﻳن ﻋﻳد .18
ورﻟڊ ﻣﺋﺮﻳٽﺎﺋﻳم ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲ .19
ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲء ﺟﻲ ﺿﺮورت
َ ھن ﻗﺳم ﺟﻲ .20
اﻳﺗﺮي ﺣﻔﺎظت ﮀو .21
ﺳﻣﮫڻ ﮐﭘﻲ ﻳﺎ ﺻﻔﺎﺋﻲ .22
رﻳڊ اﻧڊﻳن ﮐﺎن ﺳﺑق ﺣﺎﺻل ڪﺮﻳو .23
ﻋﺮﺑن ،اﻳﺮاﻧﻳن ﺳﺎن ﮔڏ ﻧﻣﺎز ﭘڙھﻲ .24
ﺣﺳﻳن ﺣﺑﺷڻ – ﮔﮫﺎﻧﺎ ﺟﻲ اﻳﻠس .25
اﺟﺎﻳو ﭤﺎ ڊپ ڪن .26
ﻣﺎرﺷل آﺋﻠﻳﻧڊ ﺟو ﻟﻳﺮي .27
ﮔﻳﺎﻧﺎ ﺟو ﻣﺳٽﺮ اﻧﮔﻠش .28
ﭼﭔﺮو ﺑﺎﻋﺰت ﭘﮐﻲ! .29
ﻧﺎروي ﺟو ﭘوٽو .30
4 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﭘﻳش ﻟﻔظ
ُﭘﺮاﭨﻲ ۽ ﻧﺋﻳن ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻲ ﻣطﺎﻟﻌﻲ ﻣﺎن ﺧﺑﺮ ﭤﻲ ﭘﺋﻲ ﺗﻪ ھن دﻧﻳﺎ ۾ ڪﺟﮫﻪ اھڙا ﻣﺎﭨﮫو ﺑﻪ ﭘﻳدا ﭤﻳﺎ آھن ،ﺟﻳڪﻲ
ﻧﻪ رﮘو ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ذاﺗﻲ ﺳﭸﺎﭨپ ﺑﻧﻳﺎ آھن ﺑﻠڪﻪ ﺳﻧدن ﮘوٺ ۽ ﺧطو ﺳﻧدن ﻗﺎﺑﻠﻳت ۽ ﻣﺣﻧت ﺟﻲ ڪﺮي ﺳﭸﺎﺗو وﭸﻲ
ﭤو .ھﺎﻟن ﻧون ﺗوڙي ﭘﺮاﭨن ﺟﻲ ادﺑﻲ ﺗﺎرﻳﺦ ﺗﻲ ﻧظﺮ وﺟﮫﺑﻲ ﺗﻪ ان ۾ ڪﺋﻳن وڏا ﻋﺎﻟم ،ﻓﺎﺿل ،ﺣﺎﻓظ ،داﻧﺷور
ﺷﺎﻋﺮ ۽ ادﻳب ڏﺳڻ ۾ اﻳﻧدا ،ﺟن ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ وﻗت ۾ ،ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻋﻠﻣﻲ و ادﺑﻲ ﭴﺎڻ ﻣوﺟب اﻳڏا ﻋظﻳم۽ ﺷﺎھڪﺎر ڪم
ڪﻳﺎ آھن،ﺟن ﺟو ﻣﺛﺎل ﻣﻠڻ ﻣﺣﺎل ﻧﻪ ﺗﻪ ﺑﻪ ﻣﺷڪل ﺿﺮور آھﻲ .اﻟطﺎف ﺷﻳﺦ ﺟو ﺷﻣﺎر ﺑﻪ اﻧﮫن ۾ ﭤﺋﻲ ﭤو.
اﻟطﺎف ﺷﻳﺦ ھﺎﻟن ﻧون ۾ ﭴﺎﺋو ،اﺑﺗداﺋﻲ ﺗﻌﻠﻳم ﺑﻪ اﺗﻲ ﺋﻲ ﺣﺎﺻل ڪﻳﺎﺋﻳن .ﺑﻌد ۾ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻣﺣﻧت ۽ ﺷوق ۽
ﺑﻠﻧديء ﺗﻲ ﭘﮫﺗو .ﺳﺎﭨس ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ﭘﮫﺮﻳن ﻣﻼﻗﺎت 1978-1979ع ۾ اﺳﺎن َ ڪوﺷش ﺳﺎن اﻋﻠﻰ ﺗﻌﻠﻳم ﺣﺎﺻل ڪﺮي
ﺟﻲ ھﺎﻻ واري رھﺎﺋﺷﮔﺎھﻪ ﺟﻲ دروازي ﻳﻌﻧﻲ ”ڪوٽ واري در“ ﺗﻲ ﭤﻲ.ان وﻗت ﭘﺎڻ ﺣﺿﺮت ﻗﺑﻠﻪ ﻣﺧدوم ﻣﺣﻣد
ﭜﺎء اﺷﻔﺎق ﺷﻳﺦ زﻣﺎن طﺎﻟب اﻟﻣوﻟﻰ ﺟن ﺳﺎن ﻣﻠﻲ واﭘس وﭸﻲ رھﻳو ھﺋو .اﻟطﺎف ﺳﺎن ﻣﻧﮫﻧﺟو ﺗﻌﺎرف ﺳﻧدس ُ
ڪﺮاﻳو ﭘﺮ ﺳﭻ ﭘﭻ ﺗﻪ ﺑﻠڪل اﺋﻳن ﻧﻪ ﻟﮘو ﺗﻪ ڪو اھو ﭘﮫﺮﺋﻳن دﻓﻌﻲ ﻣﻠﻳﺎ ھﺟون! ان ﺟو ﺳﺑب ﺳﻧدس ﻣﻘﺑول
ﺳﻔﺮﻧﺎﻣﻪ آھن ﺟن ﺟﻲ ﭘڙھڻ ﻣﺎن دﻧﻳﺎ ﺟﻲ ﭼﮜﻲ ﺧﺎﺻﻲ ﻣﻌﻠوﻣﺎت ﮐﺎن ﻋﻼوه ﺧود ﺳﻧدس ذھﻧﻲ ﻻڙن ﺳوﭼن ۽
ﺧﻳﺎﻟن ﺳﺎن ﮔڏو ﮔڏ ﺳﻧدس ﻣﺰاج وﻏﻳﺮه ﺟﻲ ﺑﻪ واﻗﻔﻳت ﭤﺋﻲ ﭤﻲ .ڪﻧﮫن ﺑﻪ ﺗﺣﺮﻳﺮ ﺟو ﻋوام ۾ ﻣﻘﺑول ﭤﻳڻ ان ﺟو
ﻣﻌﺮاج آھﻲ.
ﻓوراھﺎﻻ ﺟو ﺗﺎرﻳﺧﻲ ﺷﮫﺮ ،ﺳﻣﻧڊ ۽ ﺳﻣﻧڊ ﺟﺎ ﺳﻔﺮ ،ﺑﺣﺮي ﺟﮫﺎز ،دﻧﻳﺎ ﺟﺎ ً اﻟطﺎف ﺷﻳﺦ ﺟﻲ ﻧﺎﻟﻲ وﭠڻ ﺳﺎن ،ذھن ۾
ﻟﮐﭨﻲء ﺟو ڪﻣﺎل آھﻲ.َ ﺳﺎﺣﻠﻲ ﻣﻠڪ ،اﺗﻲ ﺟون رﻳﺗون رﺳﻣون وﻏﻳﺮه اﭼﻲ وﻳﻧدﻳون آھن .اھو ﺳﻧدس ﺳﻠﻳس ۽ ﺳﺎده
راء ﻣوﺟب ”اﻟطﺎف ﺷﻳﺦ“ ﺟو ﻧﺎﻟو ﺳﻧڌ ﺟﻲ اﻧﮫن ادﻳﺑن ۾ اﭼﻲ ﭤو ،ﺟن ادﺑﻲ ﻣﻳدان ۾ اﻟڳ اﻟڳ ﻻڙا آﻧدا ۽ ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ِ
طﺮزون ڏﻧﺎﺋون ،ﭔﻳن ﻟﻔظن ۾ ﺗﻪ ُاھﻲ ادﻳب ﺟن ﮐﻲ Trend settersﭼﻳو وﭸﻲ ﭤو.
اﻟطﺎف ﺟو ھﻲ ﺳﻔﺮﻧﺎﻣو ان ﻣﻠڪ )ﺳﺋﻳڊن( ﺑﺎﺑت آھﻲ ،ﺟﻳڪو ﻳورپ ﺟو آﺧﺮي ﺣﺻو ﺳﻣﺟﮫﻳو وﭸﻲ ﭤو.
ﻻء
اﺗﺮ ﻗطب ﺟﻲ وﻳﺟﮫو ھﺟڻ ڪﺮي ﺳﺋﻳڊن ۽ ان ﺟﺎ آﺳﭘﺎس وارا ﻣﻠڪ )ﻧﺎروي ،ﻓﻧﻠﺋﻧڊ وﻏﻳﺮه( ڪﻳﺗﺮن ِ
ڏوراﻧﮫﺎن ۽ اوﭘﺮاآھن .ﺑﺮف ﺑﺎري ،ﺷدﻳد ﺳﺮدي ۽ ﺟﮫڙﭰڙ ۽ اوﻧداھﻪ ﺟو ھﻧن ﻣﻠڪن ﺗﻲ ﭔﺎرھوﺋﻲ راڄ آھﻲ .ان ۾
ڪو ﺷڪ ﻧﺎھﻲ ﺗﻪ دﻧﻳﺎ ﺟﻲ ﺳوﻧﮫن ،رھﺎﺋش ﺟﻲ اﻋﻠﻰ ﻣﻌﻳﺎر ،ﺑﮫﺗﺮﻳن ﺳوﺷل ﺳﻳڪﻳورٽﻲ ﺟﻲ طﺮﻳﻘﻲ ۽
Modernization۾ ﺳﺋﻳڊن ﺳﭜﻧﻲ ﻣﻠڪن ﮐﺎن اﮘﺮو آھﻲ Volvo .ڪﺎرن ۽ Saabھواﺋﻲ ﺟﮫﺎزن ﺟﻲ ھن
واﻧدڪﺎﺋﻲء ۾ ھن ﻣﻠڪ ۽ ان
َ وﻳﺟﮫڙاﺋﻲء ۾ ﭔﻪ ﺳﺎل رھڻ ﺟو ﻣوﻗﻌو ﻣﻠﻳو ،ﺟﺗﻲ ھو
َ ﻣﻠڪ )ﺳﺋﻳڊن( ۾ اﻟطﺎف ﮐﻲ
ﺟﻲ ﻣﺎﭨﮫن ﺑﺎﺑت دﻟﭼﺳپ ﮘﺎﻟﮫﻳون ﻟﮐﻧدو رھﻳو ۽ ھﺎڻ اھﻲ ڪﺗﺎﺑﻲ ﺻورت ۾ ﺗوھﺎن ﺟﻲ آڏو آھن.
ورﻟڊ ﻣﺋﺮﻳٽﺎﺋﻳم ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲ دﻧﻳﺎ ﺟﻲ اڪﻳﻠﻲ ۽ Uniqueﻳوﻧﻳورﺳٽﻲ آھﻲ ﺟﻳڪﺎ 1983ع ۾ ﺳﺋﻳڊن ﺟﻲ
ڏاﮐﭨﻲ ﺷﮫﺮ ۽ ﺑﻧدرﮔﺎھﻪ ﻣﺎﻟﻣو ۾ ﭠﮫﻲ ۽ ﺟﻧﮫن ۾ دﻧﻳﺎ ﺟﻲ ھڪ ﺳؤ ﻣﻠڪن ۽ ﭔﻳٽن ﺟﺎ ﺟﮫﺎزي ڪﺋﭘٽن ،ﭼﻳف
ھﻲء
َ ﻻء اﭼن ﭤﺎ.
اﻧﺟﻧﻳﺋﺮ ،ﭘورٽ آﻓﻳﺳﺮ ۽ وزارت ﻣواﺻﻼت ﺟﺎ ﺳﻳﻧﺋﺮ آﻓﻳﺳﺮ M.sc.ﺟﻲ ﭔن ﺳﺎﻟن ﺟﻲ ڪورس ِ
ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲ U.N.Oﺟﻲ ﺧﺎص ﺑﺮاﻧﭻ I.M.Oطﺮﻓﺎن ﭠﮫﺮاﺋﻲ وﺋﻲ آھﻲ ۽ ھﻳﺳﺗﺎﺋﻳن ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ﻣﺎن ﭘڻ ڏھﺎڪو
ﮐن آﻓﻳﺳﺮ ﮔﺮﻳﺟوﺋﻳٽ ﭤﻲ ﭼڪﺎ آھن .اﻟطﺎف اﻧﮫن ﻣﺎن ھڪ آھﻲ .ھن ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲ ۾ ﺗﻌﻠﻳم دوران ﺷﺎﮔﺮدن ﮐﻲ
7 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﻻء وﭸﭨو ﭘوي ﭤو .ان ڪﺮي اﻟطﺎف اوﺳﻲ ﭘﺎﺳﻲ ﺟﻲ ڪﻳﺗﺮن ﺋﻲ ﻣﻠڪن ۾ Field Trips۽ ِ Research work
ﺟﻲ ھن ﺳﻔﺮﻧﺎﻣﻲ ۾ ﻧﻪ ﻓﻘط ﺳﺋﻳڊن ۽ ﻳورپ ﺑﺎﺑت اﺣوال آھﻲ ﭘﺮ دﻧﻳﺎ ﺟﻲ ڪﻳﺗﺮن ﺋﻲ ﻣﻠڪن ﺟﻲ دﻟﭼﺳپ ﻣﺎﭨﮫن
ﺟون ﮘﺎﻟﮫﻳون ﭘڻ آھن ،ﺟﻳڪﻲ اﻟطﺎف ﺳﺎن ﮔڏ ﭔﻪ ﺳﺎل ﺳﺋﻳڊن ۾ ھﺋﺎ .ﺗﻧﺰاﻧﻳﺎ ﺟو دوﺑﻳﻠو ،ﻣﺋڊاﮔﺎﺳڪﺮ ﭔﻳٽ ﺟﻲ
ﻻﻻﺋو ،ﻳﻣن ﺟو ﻣﺑﺎرڪ ،ﻓﻠﭘﻳن ﺟﻲ ڊﻳﺰي ،ﻣﻼﺋﻳﺷﻳﺎ ﺟو ڪﺋﭘٽن ﻟﻲ ۽ ﺳﻳﻧﻳﮔﺎل ﺟﻲ اﺋﻣﻲ اﻧﮫن ﻣﺎن ﭼﻧد دﻟﭼﺳپ
ﺷﺧﺻﻳﺗون آھن.
ھن ﺳﻔﺮﻧﺎﻣﻲ ﻟﮐڻ ﺗﻲ اﻟطﺎف ﭔن ﺳﺎﻟن ﮐﺎن ﻣﭤﻲ ﻣﺣﻧت ڪﺋﻲ آھﻲ ۽ ﻣوﻧﮐﻲ ﺳﻧدن ﭘﮫﺮﻳن ﺳﻔﺮﻧﺎﻣن ﮐﺎن ﺑﻪ
ﻻء ﻣوﻧﮐﻲ ﻣوﻗﻌو ڏﻧو وﻳو آھﻲ.
وڌﻳڪ دﻟﭼﺳپ ﻟﮘﻲ ﭤو .ﻣوﻧﮐﻲ ﺧوﺷﻲ آھﻲ ﺗﻪ ھن ﺳﻔﺮﻧﺎﻣﻲ ﺗﻲ ڪﺟﮫﻪ ﻟﮐڻ ِ
ﺳﺮﻧﺎﻣو:
ﭼﻳﺋﺮﻣﻳن
طﺎﻟب اﻟﻣوﻟﻰ اڪﻳڊﻣﻲ
17ﺟون 1994ع
Bunglow No. II A,
2nd Sunset street
Defence Housing Authority,
Karachi. Tel. No. 5895711
8 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﻣﺎﭨﮫوء ﮐﻲ ھڪ ﺧﻳﺎﻟﻲ ﺷﺧص ﺑﻧﺎﺋﻲ ﮀڏﻳﻧدي آھﻲ .ﺟﻧﮫن ۾ درﻳﺎﺋن،َ .4ﻓطﺮت ﺟﻲ ﮔﮫﺮي وﻳﺟﮫڙاﺋپ ،ﺟﻳڪﺎ
ﭘﮫﺎڙن ،ﺳﻣﻧڊن ،ﺗﺎرن ،ﭘﮐﻳن ،ﺑﺮف ۽ ﺑﺮف ﺳﺎن ﺳﻠﮫﺎڙﻳل ﺑﺮﻓﺎﻧﻲ ﭘﻳﭼﺮن ﺟو ذڪﺮ ھوﻧدو آھﻲ ﺟﻳڪﺎ اﻧﺳﺎن
ﮐﻲ ڪﺎﺋﻧﺎﺗﻲ ﺗﺻور ۾ اﻣﺮ ڪﺮي ﮀڏﻳﻧدي آھﻲ ۽ اﻧﺳﺎن ﻏﻳﺮ ﺷﻌوري طور ﺗﻲ ھﻣﻳﺷﻪ ﻓطﺮت ﺟﻲ وﻳﺟﮫو
رھڻ ﭼﺎھﻳو آھﻲ .ﺟﻧﮫن ۾ ﺳﺎﺋﻧس ۽ ﻧﻳن ﺳﺎﺋﻧﺳﻲ ﺗﺧﻠﻳﻘﺎت ﺟو ذڪﺮ ﭘڻ اﭼﻲ ﭤو ۽ ﻓطﺮت ﮐﻲ ﺟﺗﻲ آﺋﻧﺳٽﺎﺋﻳن
اﭼﻲ ﺑﻳﮫﺎرﻳو ھو ،اﺗﺎن ﮐﺎن اﻧﺳﺎن ﺟﻲ اﻧدر ۾ ڪﮫڙ ي وﻟوڙ ﭘﻳدا ﭤﻳﻧدي آھﻲ .اﻧﮫن ﺳﺎﮘﻳن ﻣﻠڪن ۾ ﻋﻠم طب،
ٽﻳڪﻧﻳڪل دﻧﻳﺎ ،ﻧﻳوڪﻠﻳﺋﺮ اﻧﺮﺟﻲ ،ﻣﺎﺣول ﺟﻲ آﻟودﮔﻲ ﺑﺎﺑت ۽ ﮐوڙ ﺳﺎرن اھڙن دﻧﻳﺎ ﺟﻲ ﻣﺳﺋﻠن ﺑﺎﺑت ﮐوﺟﻧﺎ
ﭤﻲ رھﻲ آھﻲ .ﺟﻳڪﺎ ﻣﺧﺗﻠف اﺧﺑﺎرن ۽ رﺳﺎﻟن ﻣﺎن ﻣﻌﻠوم ﭤﻳﻧدي رھﻧدي آھﻲ ،ﺟﺗﻲ اﻟطﺎف ﮔﮫﻣﻧدو رھﻲ ﭤو.
ﺳﻧدس ڪﺗﺎﺑن ۾ اھڙي ڪﺎﺑﻪ ﺗﺣﻘﻳق واﺿﺢ ﻧﻣوﻧﻲ ظﺎھﺮ ﻧﻪ ﭤﻲ آھﻲُ .ھن اﻧﺳﺎﻧﻲ روﻳن ۾ ﻧﻧڍڙﻳن ﺷﻳن ﮐﻲ
زﻧدﮔﻲء ﺟو ﺣﺻو ﭘڻ ھﻳون.ﻣوﻧﮐﻲ
َ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻗﻠم ﺟو ﻣوﺿوع ﺑﻧﺎﻳو ،ﺟﻳڪﻲ ُھن ِ
ﻻء ﺗﻣﺎم آﺳﺎن ھﻳون ۽ ﺳﻧدس
ﻳﺎد ﭘوي ﭤو؛ ﭘﺎرﺳﻳن ﺟﻲ ﻻﺷن ﺑﺎﺑت ُھن ﺟﻳڪو ﻣﺿﻣون ﻟﮐﻳو ھو ،ﺟﻧﮫن ۾ ُھن ﻓوٽوﮔﺮاﻓﻲ ﺑﻪ ڪﺋﻲ ﺗﻪ
ڪﻳﺋﻳن ﭘﺎرﺳﻳن ﺟﻲ ﻻﺷن ﺗﻲ ِﮘﺟﮫون ﮔﮫﺮ ڪﺮي اﭼﻲ وھﻧدﻳون آھن .ﺗﻪ اھڙي ﻗﺳم ﺟﺎ ﭼﻧد ﻣﺿﻣون ﺗﻣﺎم
اﻧﮫﻲء ﻣﺿﻣون ﺗﻲ ﭔﻪ ﺳﺎل ﻣﺣﻧت ڪﺋﻲ ﺗڏھن ﮐﻳس َ ﻻﭜﺎﺋﺗﺎ ھو ﻟﮐﻲ ﭼڪو آھﻲ .ﺳﻧدس ﭼوڻ ﻣوﺟب ﺗﻪ ُھن
اﻧﮫﻲء
َ اﻧﮫﻲء ﺟو ﻓﻳﺻﻠو،
َ ﻣڪﻣل ﻣﻌﻠوﻣﺎت ﻣﻠﻲ ﺳﮔﮫﻲ .ﻟﻳﮐڪ ﮐﻲ ڪﮫڙي ﺷﻌﺑن ۾ ورھﺎﺋﻲ ﺳﮔﮫﺟﻲ ﭤو،
ﭔوﻟﻲء ﺟو ﭘڙھﻧدڙ ﺋﻲ ڪﺮي ﺳﮔﮫﻲ ﭤو ﭘﺮ ﺟﻳڪڏھن ھﻳﻣﻧﮔوي ﮐﻲ ھڪ ﻧﺎول ﻟﮐڻ ۾ 10ﺳﺎل ﻟﮘﻲ ﺳﮔﮫن ﭤﺎ َ
اھڙيء طﺮح اﻟطﺎف ﺟﺎ اھﻲ
َ ﭘوء اﺳﺎن ﺟو ﻟﻳﮐڪ ھڪ ﻣﮫﻳﻧﻲ ۾ ھڪ ڪﺗﺎب ڪﻳﺋن ﭤو ﻟﮐﻲ وﭠﻲ. ﺗﻪ ِ
ﻣوﺿوع ﺟن ﺗﻲ ُھن ﺗﻣﺎم ﮔﮫﭨﻲ ﻣﺣﻧت ڪﺋﻲ آھﻲ ﻳﺎ ُاھﻲ ﻣﻠڪ ﺟن ﺳﺎن ﮐﻳس ڏاڍو ﭼﺎھﻪ رھﻳو آھﻲُ ،اھﻲ
ﻻء ﺗﻣﺎم وڏو ﭘﻠﻳٽ ﻓﺎرم ﮐوﻟﻲ ﺳﮔﮫن ﭤﺎ .ﺟﻳﺋن ﺟﭘﺎن ﺳﺎن ﮔﮫﭨﻲ دل ھﺟڻ ڪﺮي ﺳﻧدس ڪﺗﺎب ”ﺟﭘﺎن ﭘڙھﻧدڙ ِ
ﭘوء ھڪ ﭜﺮﭘور ڪﺗﺎب ھﻳو ﺟﻧﮫن ۾ ُھن ھڪ ﺗﺷﺑﻳﮫﻪ ڏﻧﻲ ھﺋﻲ ﺟﻲء ﺳﺎن“ ﮔﮫﭨﻲ وﻗت ﮐﺎن ُِ ﺟن ﺟﻲ
ﺗﻪ ”ﭤڪل ٽٽل ﻣﺎﭨﮫو ،رات ﺟو ﮔﮫﺮ ﭘﮫﭼﻲ ڪﻣﺮي ۾ ﻣﺎﭼﻳس ﺟﻲ ﺗﻳﻠﻳن واﻧﮔﺮ ﺳﻣﮫﻲ ﭤﺎ رھن “.ﭘﺮ ﺳﻧدس
ڪﻳﺋﻲ ڪﺗﺎب ھڪ ٽوﺋﺮ ﮔﺎﺋﻳڊ طور اﺳﺗﻌﻣﺎل ڪﺮي ﺳﮔﮫﺟن ﭤﺎ ﺟو ﺳﻧدس ذھن ۾ ﺷﺎﻳد ھﻣﻳﺷﻪ اھﺎ واﺑﺳﺗﮔﻲ
رھﻲ آھﻲ ﺗﻪ ﻣﺎﭨﮫن ﮐﻲ ڪﺟﮫﻪ ﻧﻪ ڪﺟﮫﻪ ڏﻳڻ ﮔﮫﺮﺟﻲ ﺗﻪ ﺟﻳﺋن ﺳﻧدن ﻋﻠم ۾ اﺿﺎﻓو ﭤﺋﻲ .ﭘوﻳن 30ﺳﺎﻟن ۾
ﺟڏھن ﮐﺎن اﻟطﺎف ﺷﻳﺦ ﻟﮐﻲ رھﻳو آھﻲ ،اھو ڏاڍي ﺷدت ﺳﺎن ﻣﺣﺳوس ﺑﻪ ڪﻳو وﻳو آھﻲ ﺗﻪ ﺳﻧڌي ﭘڙھﻧدڙ
ﺟﻲ ﻣﻌﻠوﻣﺎت وارو ﺧﺎﻧو ،ﺗﻣﺎم ﻣﻌﻣوﻟﻲ ﺗﻧﺎﺳب ﺳﺎن ﭜﺮﺟﻧدو رھﻳو آھﻲ ،ﺟﻧﮫن ۾ اﻟطﺎف ﺷﻳﺦ ﺟﻲ ﺳﻔﺮﻧﺎﻣن
ﺟو ھڪ اھم ڪﺮدار آھﻲ.
ﻻء ڪﮫڙي ان ،وﻗت ﻣون ﮐﻲ ﺳﻣﺟﮫﻪ ۾ ﻧﻪ آﻳو ھو ﺗﻪ ﭼﻣڙي ﺟﻲ ﻣﻌﻣوﻟﻲ ﺟﺋڪﻳٽ ،ان ﻓﻠم ﺟﻲ ھﻳﺮوﺋن ِ
ھﻲء ﺳﻔﺮﻧﺎﻣو ﭘڙھﻲ ۽ ﺳﺋﻳڊن ۾ ﺟﺋڪﻳٽ ﺟﻲ اھﻣﻳت ڏﺳﻲ ﻣﺣﺳوس ﭤﻳو ُ اھﻣﻳت رﮐﻲ ﺳﮔﮫﻲ ﭤﻲ .ﭘﺮ اﻟطﺎف ﺟو
ﺗﻪ ان ﻓﻠم ﺟو ھﻳﺮو ،ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻣﺣﺑوﺑﻪ ﮐﻲ ھڪ ﻧﺮاﻟو ﺗﺣﻔو ڏﻧو ھو.
ھﻲء ﺗﺷﺑﻳﮫﻪ ذڪﺮ ﺟوﮘﻲ آھﻲ: َ ﭤڌ ﺟو ذڪﺮ ڪﻧدي اﻟطﺎف ڪﻳﺋﻲ ﺳﮫﭨﻳون ﺗﺷﺑﻳﮫون ڏﻧﻳون آھن ،ﺟن ﻣﺎن
”۽ ھﻲ ﺳﺋﻳڊن ﺟﮫڙا ﻣﻠڪ اﺗﺮ ﻗطﺑﻲ ۽ ﺳﺎﺋﺑﻳﺮﻳﺎ واري وﻳڪﺮاﺋﻲ ﭰﺎڪن ﺟﺎ ﻣﻠڪ ﺳڏﺟن ﭤﺎ ﺟﺗﻲ ﻣﺎرچ،
اﭘﺮﻳل ﻣﮫﻳﻧن ۾ ﺑﻪ ﺑﺮف ﺑﺎري ۽ ﭤڌﻳون ھواﺋون ﭘﻳون ﻟﮘن ۽ اﻧدران ﻻﻧگ ﺟﺎن )ڪﺎٽن ﻳﺎ اون ﺟﻲ ڊﮔﮫﻲ ﮔﻧﺟﻲ ۽
ﭘﺟﺎﻣو( ،ﻗﻣﻳص ،ﭘﺗﻠون ،ﺳﺋﻳٽﺮ ،ڪوٽ ،ﺟﺋڪﻳٽ ۽ ﻣﻔﻠﺮ ٽوپ ﭘﺎﺋڻ ﺳﺎن ﺑﻪ ﮔﮫﭨﻲ ﭤڌ ۾ اﺋﻳن ﻟﮘﻧدو آھﻲ ﭴڻ ﻣﺎﭨﮫو
وھﻧﺟﻲ اﻳﺋﺮڪﻧڊﻳﺷﻧﺮ اﮘﻳﺎن اﮔﮫﺎڙو ﺑﻳﭠو آھﻲ“.
ان ﮐﺎن ﻋﻼوه ﺳﺋﻳڊن ﺗوڙي اﺳڪﻳﻧڊﻳﻧﻳون ﻣﻠڪن ﻧﺎروي ،ﻓن ﻟﺋﻧڊ ۽ ڊﻳﻧﻣﺎرڪ ۾ روز ﺷﺎدي روز طﻼق ﺟو
اﻧﮫﻲء ﺳﻠﺳﻠﻲ ۾ ڪﻳﺋﻲ ﻓﻠﺳﻔﺎ ﺳﺎﻣﮫون اﭼن ﭤﺎ .ﻋورت آزاد ﺗﺣﺮﻳڪن ﮐﺎن وﭠﻲ اﻧﺳﺎن َ ڪﺎﻓﻲ ذڪﺮ آڏو آﻳو آھﻲ.
ﺟﻲ ﺑﻧﻳﺎدي آزادﻳن وارﻳون ﺗﺣﺮﻳڪون ﻣﺎﭨﮫو ﺳوﭼﻲ ﺳﮔﮫﻲ ﭤو .ﺳﺎﮘﺋﻲ وﻗت ﻣذھﺑﻲ ارﺗﻘﺎ ﮐﺎن وﭠﻲ ڪﻣﻳوﻧﺳٽ
ﺳﻣﺎج ﺟﻲ ٽٽڻ ﺗﺎﺋﻳن ﺟﻳڪﺎ ﻧظﺮﻳﺎﺗﻲ وﻳڙھﻪ ،دﻧﻳﺎ ﺟﻲ اﻧﺳﺎﻧذات آڏو ﮔﮫﻣﻲ آﺋﻲ آھﻲ ،ﺗﻧﮫن اھو ﺛﺎﺑت ڪﺮ ي
ﮐﺎﻧﺳوء وڌﻳڪ ﺟﻧسِ ﻻء ،ھڪ ﻋورت ﮐﺎﻧﺳواء ،۽ ھڪ ﻣﺮد ِِ ﻻء ھڪ ﻣﺮد ڏﻳﮐﺎرﻳو آھﻲ ﺗﻪ ھڪ ﻋورت ِ
ﭘﺮﺳﺗﻲ اﺋﺑﻧﺎرﻣل آھﻲ _ اﻳڊز ،ﻗدرت ﺟﻲ ﭘﻳدا ڪﻳل ﺗﻣﺎم وڏي ۽ ﺧطﺮﻧﺎڪ ﺑﻳﻣﺎري ،اﻧﺳﺎﻧذات ﮐﻲ ڏڪﺎﺋﻲ ﮀڏﻳو
آھﻲ .ﺟﻧﮫن ڪﺮي ھﺎڻ ﭤﺎﺋﻳﻠﻳﻧڊ ۾ ﺑﻪ ﭼڪﻠن ﺗﻲ آھﺳﺗﻲ آھﺳﺗﻲ ﺑﻧدش ﭘﺋﺟﻲ رھﻲ آھﻲ.
ﻻء
اﺋﻳن ﺟﻠدي ۾ ﺷﺎدﻳون ڪﺮڻ ۽ طﻼﻗون ڏﻳڻ ،واﻗﻌﻲ ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ﻳﺎ اﻳﺷﻳﺎ ﺟﻲ ﻏﺮﻳب ﻣﻠڪن وارن ﻣﺎﭨﮫن ِ
ﭠﮘﻲء
َ ﻣﺎﭨﮫوء ﮐﻲ ھڪ ﻣﻧظم زﻧدﮔﻲ ﻧﻪ ﻣﻠﻲ ﺳﮔﮫﻲ آھﻲُ .ھن َ ڪﻧﮫن ﻣطﻠب ﺟﻲ ﺗﺣت آھﻲ ﺟو ٽﻳن دﻧﻳﺎ ﺟﻲ
ﻣﺮﺿﻲء ﮐﺎن
َ زﻧدﮔﻲء ﺟﻲ ﺗﺻور ۾ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲَ ﮐﺎﻧﺳواء ڪﺟﮫﻪ ڪﻣﺎﺋڻ ۽ ﭠﺎھڻ ﺳﮐﻳو ﺋﻲ ﻧﺎھﻲ .ﺑﺎﻗﻲ ھڪ آزاد ِ
راءاﻧﮫﻲء ﺑﺎري ۾ ڪﺎ ِ
َ ﻻء اھو ﻗﺎﻧون ﭤﻲ ﺳﮔﮫﻲ ﭤو .ھﻧن ﺟﻲ آﺑﮫوا ﮐﻲ ﭠﮫڪﻲ اﻳﻧدو ھﺟﻲ. ﺑﻐﻳﺮ زﻧدﮔﻲ ﮔذارڻ ِ
ﺗڏھن ﻗﺎﺋم ڪﺮي ﺳﮔﮫﺟﻲ ھﺎ ﺟڏھن اﻟطﺎف ڪو ﺳﻧﺟﻳده ڪﺮدار ﺳﺎﻣﮫون ﮐﭨﻲ اﭼﻲ ھﺎ.
ھن ﺳﺋﻳڊن ۾ رھڻ دوران ﺗﻳﺮھن ﺳؤ ﺻﻔﺣﺎ ﻟﮐﻳﺎ آھن ۽ ھﻲ ڪﺗﺎب ﺷﺎﻳد ﺳﻧدس اواﺋﻠﻲ ﮀﮫن ﻣﮫﻳﻧن دوران
ً
ﻳﻘﻳﻧﺎ ﺳﻧدس اﻳﻧدڙ ڪﺗﺎﺑن: ﻟﮐﻳل آھﻲ .ڪﻳﺋﻲ ﮘﺎﻟﮫﻳون ﺟﻳڪﻲ ﭘڙھﻧدڙ ﮐﻲ ﮐوٽ ﻣﺣﺳوس ڪﺮاﺋﻳﻧدﻳون ھوﻧدﻳون،
ﻣﻠﻳﺮ ﮐﺎن ﻣﺎﻟﻣو ،ﺟت ﺑﺮف ﭘوي ﭤﻲ ﺟﺎم ،ﻳورپ ﺟﺎ ڏﻳﻧﮫن ۽ راﺗﻳون وﻏﻳﺮه ۾ ﭘوراﺋو ڪﺮي وﻳﻧدﻳون.
اﻣﻳﺮ اﺑڙو
Address:
A_ 16, Shareef Square
Hussainabad, Hyderabad,Sindh.
Tel. No. (92 221) 654050
(92_ 21) _ 5853003
14 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﻻء
اﻧﺻﺎريء ڪﺟﮫﻪ ڏﻳﻧﮫن اڳ ﭔڌڻ ِ
َ ﭘﭠﻲء ﺟﻲ ڪﻧڊي ۾ ڌڪ ﻟﮘڻ ڪﺮي ﺳﺮﺟن ﻋﻠﻲ ﻣﺣﻣد َ ﺗﻲ ﻧظﺮ ﭘﺋﻲ ﺟﻳڪو
ﻻء ﮔﮫﭨﻲ ﭼﺮﭘﺮ ﮐﺎنﭘﭠﻲء ﺟﻲ ڪﻧڊي ﺟﻲ ھڏﻳن ) (Vertebrateﮐﻲ ﻣﮫﻳﻧﻲ ﮐن ِ َ ڏﻧو ھو _ ﺟﻳﺋن اھو وﻳڪﺮو ﭘٽو
ڌاﺗوء ﺟون ﭼﺎر ﮐن ڊﮔﮫﻳونَ ﺑﭼﺎﺋﻲ .ان رﭔڙ ﺟﻲ ﮀﮫﻪ اﻧﭻ ﮐن وﻳڪﺮي ﭘٽﻲ ﺟﻲ وچ واري ﺣﺻﻲ ﺗﻲ ڪﻧﮫن
ﭘٽﻳون ﭘڻ ﻟﮘل ھﻳون .ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ﭼڪﺎس ڪﻧدي اﻧﮫن ﻟوھﻲ ﭘٽﻳن ﺗﻲ ھٿ ﻟﮘڻ ﺳﺎن ھﻲ ﭘوﻟﻳس وارو ھﻣﺮاھﻪ ﺷڪﻳو
ھو.
”ﺑﻳﻠٽ آھﻲ“ ﻣون ﭘﺗﻠون ﻻھﻲ ،ان ﭘٽﻲ ڏي اﺷﺎرو ڪﺮي ﭘوﻟﻳس واري ﮐﻲ ﭔڌاﻳو .ڊﺋﻧش ﭘوﻟﻳس واري ﺳﺎﻋت
ﻻء ﻣون ﮐﻲ ﻏور ﺳﺎن ڏﺳﻲ ﺷﺎﻳد ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ﺷڪل ﭘڙھﻲ اﻧدازو ﻟﮘﺎﺋڻ ﭼﺎھﻳو ﭤﻲ ﺗﻪ ﺷﺮﻳف ﻣﺎﭨﮫو آھﻳﺎن ﻳﺎ ﮐن ِ
ﻻء ﭼﻳو.
راء ﻗﺎﺋم ڪﺮي ﻧﻪ ﺳﮔﮫﻳو ۽ ﻣوﻧﮐﻲ ان ﭘٽﻲ ﻻھڻ ِﭰڏي ﺑﺎز .ﭘﺮﻟﮘو ﺗﻪ ھو ڪﺎ ِ
”آﺋون ڏﺳڻ ﭤو ﭼﺎھﻳﺎن“ _ ﭘوﻟﻳس واري ﭼﻳو.
”اوڪﻲ ﭜﻠﻲ “.ھﺎﺋوڪﺎر ﺳﺎن ﮔڏ ﺑﻳﻠٽ ﻻھﻲ ﺳﻧدس ﺣواﻟﻲ ڪﻳم.
ھن ان ﻗﺳم ﺟﺎ ڪﻳﺗﺮاﺋﻲ ﺑﻳﻠٽ ڏﭠﺎ ھوﻧدا .ﻳورپ ۾ ﺗﻪ اھﺎ ھڪ ﻋﺎم ﮘﺎﻟﮫﻪ آھﻲ .ﻣون ﭘﻧﮫﻧﺟن ڪﻳﺗﺮن ﺋﻲ
ﺟﮫﺎزي ﺳﺎﭤﻳن ﮐﻲ ڏﭠﺎ آھن ﺟﻳڪﻲ ﺟﮫﺎز ﺟﻲ اﻧﺟڻ روم ۾ ﻳﺎ ﻟوھﻲ ڊﻳڪ ﺗﻲ ھﺎرﻳل ﺗﻳل ﻣﭤﺎن ﻳﺎ وري ﺳﺮد
ﻣﻠڪن ۾ رﺳﺗﻲ ﺗﻲ ﭴﻣﻳل ﺑﺮف ﻣﭤﺎن ﺗﺮڪﻲ ﭘﻳﺎ ھوﻧدا ۽ ڪﺮﻧﮔﮫﻲ ۾ ڌڪ ﻟﮘڻ ڪﺮي ڊاڪٽﺮن ﮐﻳن اھڙو
ﻻء ﭔڌڻ ﺟﻲ ﺻﻼح ڏﻧﻲ ھوﻧدي .ﭘﺮ اھﻲ ﺳڀ ﭘٽﺎ ﭤﻠﮫﻲ ﺑﺎﻓﺗﻲ ﺟﮫڙي ٽﺎٽ ﺟﻲ وﻳڪﺮو ﭘٽو ڪﺟﮫﻪ ﻋﺮﺻﻲ ِ
ڪﭘڙي ﺟﺎ ھوﻧدا آھن .ﺟن ﺟﻲ ﭼوڌاري ڪﻧڊا ) (Hooksھوﻧدا آھن ﺟن ﮐﻲ ﭔڌڻ ،ﮐوﻟڻ ﻳﺎ ﻣﺎﻧﻲ ﮐﺎﺋڻ وﻗت ڍرو
ڪﺮڻ وڏي ﮔﮫل ﺟو ڪم ھوﻧدو آھﻲ .ﭘﺮ ﻣوﻧﮐﻲ ﭔڌل ھﻲ ﺑﻳﻠٽ اﻧﮫن ﻣڙﻧﻲ ﻳورﭘﻳن ،ﺑﺮٽش ،آﻣﺮﻳڪن ۽ ﺟﭘﺎﻧﻲ ﻣﻳڊ
ﭘٽن ﮐﺎن ﻧﺮاﻟو ھو ،ان ڪﺮي ھﻲ ﭘوﻟﻳس وارو ان ﮐﻲ ﻏور ﺳﺎن ڏﺳڻ ﻟﮘو.
ﺷﻲء آھﻲ ﺟﻧﮫن ۾
ِ ھﻲء ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ اﻳﺟﺎد ۽ ھوم ﻣﻳڊ
َ اﻧﺻﺎريء ﺟﻲ
َ اﺳﺎن واري آرﭤﺮوﭘﻳڊڪ ﺳﺮﺟن ﻋﻠﻲ ﻣﺣﻣد
ھن ڪڙن ڪﻧڍن ﺑدران ﭘﻼﺳٽڪ ﺟﻲ Stickersﺟو اﺳﺗﻌﺎل ڪﻳو آھﻲ .ﺟﻳڪﻲ رﭔڙ ﺟﻲ ﺑوٽن ﺗﻲ ڪﮫﻳن
ﺑدران ﭘڻ ﻟﮘل ھوﻧدا آھن ۽ وراﺋڻ ﺳﺎن ﭔﺋﻲ ﭘﺎﺳﻲ ﭼﮫٽﻲ وﻳﻧداآھن .ڊﺋﻧﻣﺎرڪ ﺟو ھﻲ ﭘوﻟﻳس وارو ڪﺟﮫﻪ دﻳﺮ
ﭘوء ﺟڏھن ﭘڪ ﭘٽﻲ ﺟﻲ وچ ۾ ﻟﮘل ڪپ ﺟﮫڙﻳن ﺳﺧت ﺳﻧﮫﻳن ﻟوھﻲ ﭘٽﻳن ﮐﻲ ھٿ ﺳﺎن ﮀﮫﻲ ڏﺳﻧدو رھﻳو .ﭘﺮ ِ
ﻻء اوڪﻲ ﭼﻳو.
ﭤﻳس ﺗﻪ اھﻲ ﺑﻲ ﺧطﺮ آھن ﺗﻪ ﻣوﻧﮐﻲ رواﻧو ﭤﻳڻ ِ
ﻣوڪﻠﻲ ﭤو .ﺑﻧﮔﻼدﻳش ﺑﺮﻣﺎ ﮐﺎن ﻣﺻﺮ ﻣﻼﺋﻳﺷﻳﺎ ﺗﺎﺋﻳن .ﻣﺎﻟٽﺎ ۽ ﻣﺎرﺷل ﭔﻳٽ ﮐﺎن ﮔﺋﻣﺑﻳﺎ ﮔﮫﺎﻧﺎ ﺗﺎﺋﻳن .ﺳﺮﻳﻠﻧڪﺎ ۽
ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲء ۾
َ ﺳﻳﺮاﻟﻳون ﮐﺎن ﺳﻌودي ﻋﺮب ۽ ﺳﻳﻧٽ و ﻧﻳﺳﻧٽ ﭔﻳٽ ﺗﺎﺋﻳن ﺟﺎ ﺟﮫﺎزن ﺳﺎن ﺗﻌﻠق رﮐﻧدڙ ﭴﺎﭨو ھن
ﺷﺎﮔﺮد ﺟﻲ ﺣﻳﺛﻳت ۾ اﭼن ﭤﺎ .دﻧﻳﺎ ﺟو ﺷﺎﻳد ﺋﻲ ڪو اھڙو ڪﺎﻟﻳﺞ ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲ ھﺟﻲ ﺟﻧﮫن ۾ اﻧﮫن ﻗﺳﻣن ﺟﻲ
رﻧﮔن ،وﻳس وﮘن ،ﻗدﺑﺗن ۽ زﺑﺎﻧن ﺟﺎ ھڪ ﺋﻲ وﻗت ﻣﺎﭨﮫو ھﺟن .ﺟﺋﻣﻳڪﺎ ۽ ٽﺮﻳﻧڊاڊ ﺟﻲ ﭼﺎڪﻠﻳٽﻲ رﻧگ ۽ ﻣﻧﺟﮫﻳل
ﮐوﻧدن ﺟﮫڙن وارن وارن ﻣﭤن ﮐﺎن ﻣﻼوي ۽ ﺗﻧﺰاﻧﻳﺎ ﺟﺎ ڪﺎرا ڪﻧٺ ۽ ﻣﺎڪوڙن ﺟﻲ ٽﻧﮔن ﺟﮫڙن وارن وارا
ﺷﻳدي ۽ ﺷﻳدﻳﺎﭨﻳون ﻧظﺮ اﻳﻧدﻳون .روس )ازﺑڪﺳﺗﺎن ۽ آرﻣﻳﻧﺎ( ۽ روﻣﺎﻧﻳﺎ ﺟﻲ ﺳﻧﮔﺗڙن ۽ ﮐور ي ۾ ﭘڪل ﺳﺮن
ﺟﮫڙي ﮘﺎڙھﻲ رﻧگ ﺟﻲ ﺷﺎﮔﺮدن ﮐﺎن وﭠﻲ ﭼﻠﻲ ۽ وﻳﻧﺰوﺋﻼ ﺟﺎ ”ﮐﻳﺮ ۾ ڪﺮﻳل ھﻳڊ“ ﺟﮫڙا ۽ ﺑﺮازﻳل ۽ اڪﻳڊار
ﺟﺎ ﭰﻠﮫﻳﺮ ۽ اٽﻲ ﺟﻲ رﻧگ ﺟﮫڙا ﺷﺎﮔﺮد ۽ ﺷﺎﮔﺮدﻳﺎﭨﻳون ﻣﻠﻧدﻳون .ﺳﻌوري ﻋﺮب ،اردن ،ﻣﺻﺮ ۽ ﻣوراڪو ﺟﮫڙن
ﻋﺮب ﻣﻠڪن ﺟﺎ اﮀﻲ رﻧگ ﺟﺎ ﺑﻪ آھن ﺗﻪ ﮔﮫﻧڊي وارن وارا ڪﺎرﺳﺮا ﭘڻ .وچ وچ ۾ اﺳﺎن ﺟﮫڙا ڪﭨڪ رﻧﮔﺎ ۽
ﻣﺷڪﻲ ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ ،ﺑﻧﮔﻼدﻳﺷﻲ ،ھﻧدﺳﺗﺎﻧﻲ ،۽ ﭘﻳﻼ ﭰڪﺎ ﭼﻳﺮﻳل ڪﺎٺ ﺟﻲ رﻧگ ﺟﮫڙا ﭼﻳﻧﻲ ،ﺑﺮﻣﻲ ،ﭤﺎﺋﻲ ۽
اﻧڊوﻧﻳﺷﻲ ﭘڻ آھن.
ﺟﮫﺎز ي دﻧﻳﺎ ۾ رﮘو ﻣﺮد ﻣﺎﭨﮫو ﻧﻪ آھن .ڪﻳﺗﺮن ﻣﻠڪن ﺟﻲ ﺑﻧدرﮔﺎھن ﻳﺎ وزارﺗن ۾ ﻋورﺗون ﭘڻ وڏن وڏن
ﻋﮫدن ﺗﻲ آھن .ھڪ آﻣﺮﻳڪﺎ ﺟﻲ ۽ ھڪ ﮔﮫﺎﻧﺎ )آﻓﺮﻳڪﺎ( ﺟﻲ ﻋورت _ ﺷﺎﮔﺮدﻳﺎﭨﻲ ﺟﮫﺎزن ﺟون ڪﺋﭘٽن آھن.
ﺗﻌﺟب ﺟﻲ ﮘﺎﻟﮫﻪ اھﺎ آھﻲ ﺗﻪ اﻳﺷﻳﺎ ﺟﻲ ﻣﻠڪن ۾ ﺳﺎﻣوﻧڊي دﻧﻳﺎ ﺳﺎن واﺳطو رﮐﻧدڙ اﻳﺗﺮﻳون ﻋورﺗون ﻧﻪ آھن
ﻻء ڪﻧﮫن زﻣﺎﻧﻲ ﺗﺎﺋﻳن دﻧﻳﺎ ﮐﻲ اھوﺋﻲ ﺟﻳﺗﺮو آﻓﺮﻳڪﺎ ۽ ڏﮐڻ آﻓﺮﻳڪﺎ ﺟﻲ ﻣﻠڪن ۾ آھن .آﻓﺮﻳڪﺎ ﺟﺎ ﺷﻳدي ﺟن ِ
وھم ھو ﺗﻪ ھو ﺟﺎھل ۽ ﮔﮫٽ ﭴﺎﭨو آھن اھو ﺧﻳﺎل ھﺗﻲ رھﻲ ﻏﻠط ﺛﺎﺑت ﭤﺋﻲ ﭤو.
ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲء ﺟو ﭘﮫﺮﻳون ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ
َ ڪﺮاﭼﻲء ۾ ﻣوڪﻼﺋڻ وﻗت ڪﺋﭘٽن ﺑﺷﻳﺮوﺳطڙي )ﺟﻳڪو ھن َ
ﮔﺮﻳﺟوﺋﻳٽ آھﻲ( ان طﺮف ڌﻳﺎن ﮀڪﺎﺋﻳﻧدي ﭔڌاﻳو ھو:
”ﺷﻳدي ﻋورﺗون ﺗوڙي ﻣﺮد ﺑﻳﺣد ﻣﺣﻧﺗﻲ ،ﺳﻠﺟﮫﻳل ۽ ھوﺷﻳﺎر آھن .ﺳڀ ﮐﺎن وڏي ﮘﺎﻟﮫﻪ اﺳﺎن واﻧﮔﺮ
رﮐﺎء ۽ ﺟﻲ ﺣﺿوري ﻧﭤﺎ ڪن .ھو ﺳﻧﺋﻳن ﺳڌي ﮘﺎﻟﮫﻪ ڪن ﭤﺎ ۽ ﺑﻲ ڊﭘﺎ آھن“. ُ ﭼﻣﭼﺎﮔﻳﺮي ،رک
ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲء ۾ آﻓﺮﻳڪﺎ ﺟﻲ اﻧﻳڪ ﻣﻠڪن ۾ اوﺳﻲ ﭘﺎﺳﻲ ﺟﻲ ﭔﻳٽن ﮐﺎن آﻳل ﺷﻳدي ﺷﺎﮔﺮدن ۽ َ ۽ ھﺎڻ ھﺗﻲ
ﺷﺎﮔﺮدﻳﺎﭨﻳن ﮐﻲ ﻣﻳس ۾ ،ھﺎﺳٽل ۾ ،ﻟﻳڪﭼﺮ ھﺎل ۾ ڏﺳﻲ ،ﺑﺷﻳﺮ ﺟﻲ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﺟو اﻋﺗﺮاف ڪﺮﭨو ﭘوي ﭤو.
ﺟﻧﮫن ﻧﻣوﻧﻲ ﺳﺎن اﺳﺎن ﺟﺎ ھﻲ ڪﻼس ﻣﻳٽ ﺷﻳدي ﭘﺮوﻓﻳﺳﺮن ﮐﺎن ﻋﻘل وارا ۽ ذھﻳن ﺳوال ڪن ﭤﺎ ﻳﺎ ﭘﺎڻ
۾ ﺑﺣث ﻣﺑﺎﺣﺛو ڪن ﭤﺎ اھو ڏﺳﻲ اﺳﺎن ﺟون اﮐﻳون ﭘٽﺟن ﭤﻳون ﺗﻪ وﻳﻧدي آﻓﺮﻳڪﺎﺟﮫڙن ﻣﻠڪن ۾ ﺗﻌﻠﻳم ﺟو ﻣﻌﻳﺎر
ڪﻳڏو ﻣﭤﺎﻧﮫون آھﻲ ،ﺟﻳڪو اﺳﺎن وٽ ھوﻧدي ﺳوﻧدي ﺑﻪ ﺗﺑﺎھﻪ ﭤﻲ وﻳو آھﻲ.اھوﺋﻲ ﺣﺎل اﺧﻼق ﺟو آھﻲ .ڪﻼس
روم ۾ ﺗوڙي ڪﻼس ﮐﺎن ﭔﺎھﺮ ،ﺑس ۾ ،ﻣﻳس ۾ ،ٽﻲ وي روم ۾ ﻣﺧﺗﻠف ﻣﻠڪن ﺟﺎ ﺷﻳدي ﻣﺮد ۽ ﻋورﺗون ﭘﻧﮫﻧﺟو
ﭘﺎڻ ۾ ڪﻼڪن ﺟﺎ ڪﻼڪ ﮘﺎﻟﮫﻳون ﭔوﻟﮫﻳون ﭼﺮﭼﺎ ﮔﮫﭔﺎ ڪﻧدا ﭘﺮ ﻣﺟﺎل آھﻲ ﺟو ڪو ﮔﻔﺗو اﺧﻼق ﮐﺎن ڪﺮﻳل
ﮘﺎﻟﮫﺎﺋﻳن .ان ﻣﻌﺎﻣﻠﻲ ۾ اﺳﺎن ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ ھﻧدﺳﺗﺎﻧﻲ ﻳﺎ ﺑﻧﮔﻼدﻳﺷﻲ ڪﻣﺰور ﺛﺎﺑت ﭤﻳﺎ آھﻳون .اﺳﺎن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ﻣﺎن
اﭸﺎ ڪﺎﺑﻪ ﻟﻳڊي آﻓﻳﺳﺮ ھﺗﻲ ﺷﺎﮔﺮدﻳﺎﭨﻲ ﭤﻲ ﻧﻪ آﺋﻲ آھﻲ ۽ ﭼﮜو ﺟو ﻧﻪ آﺋﻲ آھﻲ ﻧﻪ ﺗﻪ اﺳﺎن ﺟﮫﺎزي ﺗﻪ ﮀﺎ اﺳﺎن
ﺟﺎء ﺗﻲ ﻋﺎم ﺷﮫﺮي ھﺟن ھﺎ _ ﭜﻠﻲ ﻣﻼن ﻣوﻟوي ﺗﻪ ﺑﻪ اﻧﮫن ﺷﺎﮔﺮدﻳﺎﭨﻳن ﺗﻲ اھﻲ اھﻲ اﻟﺰام ۽ ﻋﺷق ﺟﺎ اﻓﺳﺎﻧﺎ ﺟﻲ ِ
ﭠﺎھﻳن ھﺎ ﺟو ھو ﭘﺎڻ ﻧﻪ ﺗﻪ ﺳﻧدن ﻣڙس ﮐﻳن واﭘس ﮔﮫﺮاﺋﻳن ھﺎ .اﺳﻳن ﭘﻧﺟﺎﺑﻲ ﻓﻠﻣن وارا ھﻳﺮو ﭤﻲ ھﻧن ﺟﻲ ﺣﻔﺎظت
ﺟو ھﺮو ﭜﺮو ﭠﻳڪو ﮐﭨﻲ ﭔﻳن ﺟﺎ ﻣﭤﺎ ﭰﺎڙﻳون ھﺎ .ﭘﺮ ھﻲ آﻓﺮﻳڪن ظﺎھﺮي ظﮫور ﮐﭨﻲ ﮀﺎ ﺑﻪ ﺳڏﺟن ﭘﺮ اﺋﻳن ﻧﭤو
ﭼﺋﻲ ﺳﮔﮫﺟﻲ ﺗﻪ ھو اﺧﻼق ۾ ڪﺮﻳل آھن .آﺋون ﺗﻪ ڪوﺷش ڪﺮي ھﺮ وﻗت آﻓﺮﻳڪﻲ دﻧﻳﺎ ﺟﻲ ھﻧن ﺷﺎﮔﺮدن
17 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﺟﻲ وﻳﺟﮫو وﻳﮫﻲ ﺳﻧدن وارن ﺟﺎ اﺳٽﺎﺋﻳل ،ڪﭘڙن ﺟﺎ ﺗﮐﺎرﻧگ ۽ ﮘﺎﻟﮫﻳون ﻧوٽ ڪﻧدو آھﻳﺎن .ﮘوٺ ۾ ،ڪﻧﮫن
زﻣﺎﻧﻲ ۾ ،ﻣﺎﺳﻲ ﻣﻠوڪﺎن ﻧﺎﻟﻲ ھڪ ﺷﻳدﻳﺎﭨﻲ اﺳﺎن ﺟﻲ ﮔﮫﺮﺟﻲ ﻣﺎﻧﻲ ﭘﭼﺎﺋﻳﻧدي ھﺋﻲ .اﺳﺎن ﺟﻲ ڪﻼس ۾
ڪﻳﺗﺮن آﻓﺮﻳڪن ﺷﻳدﻳﺎﭨﻳن ﺟﻲ ﺷڪل ان ﺳﺎن ﻣﻠﻲ ﭤﻲ .آﺋون اﻧﮫن ﮐﻲ ﻏور ﺳﺎن ڏﺳﻲ ﻣﺎﺳﻲ ﻣﻠوڪﺎن ﮐﻲ ﻳﺎد
ھوء ﺟﻳڪڏھن ﭘڙھﻲ ھﺎ ﺗﻪ ھن ۾ ۽ ھﻧن ۾ ڪو ﻓﺮق ﻧﻪ ھﺟﻲ ھﺎ .ﭘﺮ ھﺎڻ ھﻧن ﻣﺎن ڪﻲ َ ڪﻧدو آھﻳﺎن ﺗﻪ
ﺑﻧدرﮔﺎھن ﺟون ڊاﺋﺮﻳڪٽﺮﻳﺎﭨﻳون آھن ﺗﻪ ڪﻲ ﺷپ ﻣﺋﻧﻳﺟﻣﻳﻧٽ ۾ آﻓﻳﺳﺮ .۽ ھﺗﺎن ڊﮔﺮي ﺣﺎﺻل ڪﺮڻ ﺑﻌد اﭸﺎ ﺑﻪ
ﺗﺮﻗﻲء ﺟون ﮘﺎﻟﮫﻳون ﭔڌي
َ وڏﻳون آﻓﻳﺳﺮﻳﺎﭨﻳون ﭤﻳﻧدﻳون .ھﻧن ﺷﻳدﻳﺎﭨﻳن ﺟون ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻓﻳﻠڊ ۽ ڊﭘﺎرٽﻣﻳﻧٽ ﺟﻲ
ﺗﻌﺟب ﻟﮘﻲ ﭤو ﺗﻪ ھو ڪﻳڏﻳون ھوﺷﻳﺎر ۽ اﻳﻣﺎﻧدار ﭘورھﻳت آھن .ﺳﻧدن ﻣﻠڪن ﮐﻲ آزادي ڏﻳڻ وﻗت اﻧﮔﺮﻳﺰن ﻳﺎ
ﭘورﭼو ﮔﺎﻟﻳن ۽ ﻓﺮﻳﻧﭼن اھوﺋﻲ ﺳوﭼﻳو ھوﻧدوﺗﻪ ﮔورن )ﻳورﭘﻳن( ﺟﻲ وﭸڻ ﺑﻌد آﻓﺮﻳڪﺎ وڌﻳڪ اوﻧداھو ﮐﻧڊ ﭤﻲ
اڪﻼء
ُ ﭘوﻧدو .ﭘﺮ اﺋﻳن ﻧﻪ ﭤﻳو.اڄ آﻓﺮﻳڪﺎ ﺟﻲ ﺑﻧدرﮔﺎھن ۾ ﺟدﻳد ٽﻳڪﻧﺎﻻﺟﻲ ،وﻗت ﺟﻲ ﭘﺎﺑﻧدي ،ڪم ﺟو اﮀت
ڏﺳﻲ ﺳﭜﻧﻲ ﮐﻲ ﺣﻳﺮت ﻟﮘﻲ ﭤﻲ ﺗﻪ ڏات ذات ﺗﻲ ﻧﻪ آھﻲ .ﺷﻳدﻳن ۾ ﻗوﻣﻲ ﺟذﺑو آھﻲ .ھﻧن ۾ ﺟﻳﺋڻ ۽ ﺟﻳﺎﭘﻲ ﺟو
اﺗﺳﺎھﻪ آھﻲ .ھو ﻣﺣدود وﺳﻳﻠن ھوﻧدي ﺑﻪ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻣﻠڪ ﮐﻲ ﻣﭤﺎھﻳن ﮐﺎن ﻣﭤﺎﻧﮫون ڏﺳڻ ﭼﺎھﻳن ﭤﺎ .ﺗڏھن ﺗﻪ ڊڪﺎر،
ﻣﭘوﺗو ،ﻟﺋﺎﻧڊا ،ﻣﻣﺑﺎﺳﺎ ﺟﮫڙا ﺑﻧدرﮔﺎھﻪ ڏﻳﻧﮫون ڏﻳﻧﮫن وﭸن ﺗﺮﻗﻲ ڪﻧدا .ان ﺟﻲ ﭜﻳٽ ۾ اﺳﺎن ڪﭤﻲ آھﻳون .ان ﺟو
ڪﺮاﭼﻲء ﺟو ﺑﻧدرﮔﺎھﻪ ﺟﻳڪو دﻧﻳﺎ ﺟﻲ
َ آرﺳﻲء ﺟﻲ ڪﮫڙي ﺿﺮورت. َ ﮀﺎ ﺗﺟﺰﻳو ڪﺟﻲ .ھٿ ڪﻧﮔڻ ﮐﻲ
ﺳﮫﭨن ۽ ﺻﺎف ﺳﭤﺮن ﺑﻧدرﮔﺎھن ﻣﺎن ھڪ ھو اڄ ان ﺟﻲ ﺳوﻧﮫن ۽ ڪﺎرڪﺮدﮔﻲ ڪﭤﻲ وﭸﻲ ﭘﮫﺗﻲ آھﻲ _
ڪﺮاﭼﻲء ﺑﻧدرﮔﺎھﻪ اﭼن ﭤﺎ ،ﺿﺮور ڪﻧڊ وﭠﻲ روﺋﻧدا
َ ﻻء
ﺟﮫﺎزن ﺟﺎ ﻣﺎﻟڪ ﺟن ﺟﺎ ﺟﮫﺎز ﺳﺎﻣﺎن ﮐﭨڻ ﻳﺎ ﻻھڻ ِ
ھوﻧدا .ان ﮐﺎن وڌﻳڪ ﺳﺎﻣﺎن ﮔﮫﺮاﺋڻ ﻳﺎ ﻣوڪﻠڻ وارا واﭘﺎري ﭘﻧﮫﻧﺟو ﻣﻧﮫن ﻣﭤو ﭘٽﻳﻧدا ھوﻧدا ﺟن ﮐﻲ ﺳﺎﻣﺎن ﺟﻲ
ڍراﺋﻲء ڪﺮي وڌﻳڪ ﭘﺋﺳو ﭜﺮﭨو ﭘوي ﭤو .ﭘﺮ واﭘﺎري ڪڏھن ﺑﻪ ﻧﻘﺻﺎن ﭘﺎڻ ﺗﻲ ﻧﻪ ﮐﭨﻧدو آھﻲ.َ ﻟﮫڻ ﭼڙھڻ ﺟﻲ
ﭼڪﺎريء ﺟو ﻧﻘﺻﺎن ،ﺷﻳن
َ ھو ھﻣﻳﺷﻪ ﺟﮫﺎز ﺟﻲ Delay۽ ﺑﻧدرﮔﺎھﻪ ۾ ﺳﺎﻣﺎن ﻟﮫڻ ﭼڙھڻ ﺟﻲ اﻳﻧﮔﮫﻪ ۽ ﭼور ي
ﺟﻲ ﻗﻳﻣت وڌاﺋﻲ ﻏﺮﻳب ﻋوام ﻣﺎن ﭘوراﺋو ڪﻧدو آھﻲ .اﺳﺎن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ ﺟﻲ ﺗﺮﻗﻲ ﭤﻲ رھﻲ آھﻲ ﺗﻪ ﻓﻘط ﻧﻌﺮن ۽
ﺳﻠوﮔن ﺟﻲ .ﺳﻳﺎﺳﻲ ۽ ﺳﻣﺎﺟﻲ ﺗﺣﺮﻳڪن ۾ ﺗﻪ ﻧﻌﺮا ﻋﺎم ﺟﺎم آھن ﭘﺮ اﺳﺎن ﺟﻲ ﺟﮫﺎزراﻧﻲ ڪﻣﭘﻧﻳن ۽ ﺑﻧدرﮔﺎھن ۾
ﻻء ﭼﻳو وﭸﻲ ﭤو:
ﺑﻪ ﮐوﮐﻠﻲ ﻧﻌﺮي ﺑﺎزي ڪﺎھﻲ ﭘﺋﻲ آھﻲ .ﭘورٽ ﻗﺎﺳم ِ
Sails into the 21st Century.
ﻻء:
ﺗﻪ وري ڪﺮاﭼﻲ ﭘورٽ ٽورﺳٽ ِ
Shaping for the 21st Century.
ﭘوء ﻣﭤﻳﺎن ﻧﻌﺮا
ﺑﻧدرﮔﺎھن ﺳﺎن واﺳطو رﮐﻧدڙ ﻣﻘﺎﻣﻲ ﺗوڙي ﻏﻳﺮ ﻣﻠڪﻲ KPT۽ ﭘورٽ ﻗﺎﺳم ﺟﺎ ﺣﺎل ڏﺳﻲ ِ
ﭘڙھﻲ ٽﮫڪ ڏﻳﻧدا ھوﻧدا.
ﺷﻲء آھﻲ
ِ ُھوور ڪﺮاﻓٽ ﺧﭼﺮ واﻧﮔﺮ وچ ﺟﻲ
”ڪﻳﺗﺮا ﻣﻠڪ ) IMOﺑﻳن اﻻﻗواﻣﻲ ﻣﺋﺮﻳٽﺎﺋﻳم آرﮔﻧﺎﺋﻳﺰﻳﺷن( ﺟﺎ ﻣﻳﻣﺑﺮ آھن؟“ ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲ ﺟﻲ ﻟﻳڪﭼﺮ ھﺎل
۾ ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ اﮘﻳﺎن وﻳﭠل ھڪ ﺣﺑﺷﻲ ﺷﺎﮔﺮد ﻋورت ،اﻧﮔﻠﻳﻧڊ ﮐﺎن آﻳل ﭘﺮوﻓﻳﺳﺮ ﻣورﻳﺳن ﮐﺎن ﺳوال ڪﻳو ﺟﻳڪو
IMOﺟو ڊاﺋﺮﻳڪٽﺮ آھﻲ ۽ ﺣﺑﺷﻲ ﻋورت ﮔﮫﺎﻧﺎ ﺟﻲ ھڪ ﭘورٽ ﺟﻲ ڊﭘٽﻲ ڊاﺋﺮﻳڪٽﺮ آھﻲ.
”اٽڪل “.136ﭘﺮوﻓﻳﺳﺮ ﺟواب ڏﻧو.
”اﻧﮫن ﺟو ) Under Developedﺗﺮﻗﻲ ﭘذﻳﺮ( ڪﻳﺗﺮا ﻣﻠڪ آھن؟“ ھن وري ﭔﻳو ﺳوال ڪﻳو ۽ اﺳﺎن
ھوء ﮀﺎ ﭤﻲ ﻣﻌﻠوم ڪﺮڻ ﭼﺎھﻲ.ﺳوﭼڻ ﻟﮘﺎ ﺳﻳن ﺗﻪ َ
18 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
”اٽڪل ﭔﻪ ﭜﺎﮜﻲ ٽﻳو ﺣﺻو _ ﻳﻌﻧﻲ اﺳﻲ ﮐن ﻣﻠڪ ﺗﺮﻗﻲ ﭘذﻳﺮ آھن “.ﭘﺮوﻓﻳﺳﺮ وراﭨﻳو.
ﭘوء ﭜﻼ اﺋﻳن ﮀو آھﻲ ﺗﻪ IMOﺟﻲ ﻟﻧڊن واري آﻓﻳس ۾ ﻧوي ﺳﻳڪڙو ڪم ڪﻧدڙ ﺗﺮﻗﻲ ﻳﺎﻓﺗﻪ ﻣﻠڪن ﺟﺎ ”ﺗﻪ ِ
آھن ۽ اﺳﺎن ﺟﮫڙن ﺗﺮﻗﻲ ﭘذﻳﺮ ﻣﻠڪن ﮐﻲ اھڙن ھﻧڌن ﺗﻲ ﺑﻪ رﮐﻳو وﻳو آھﻲ .ﺟﻳﺗوﭨﻳڪ ﺧﺮچ ﺟﻲ ﭰوڙي ﺗﻪ اﺳﺎن
ﮐﺎن ﺑﻪ ورﺗﻲ وﭸﻲ ﭤﻲ “.ھن وار ڪﻳو.
ﭘوء ھڪ ﻧﺟﻲ ﻣﺣﻔل ۾ ان واﻗﻌﻲ ﭘﺮوﻓﻳﺳﺮ ان وﻗت ﻣڙﻳﺋﻲ ﻟوﻟو ﻟﻧﮔڙو ﺟواب ڏﻳﺋﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﺟﺎن ﮀڏاﺋﻲ ﭘﺮ ِ
ڏي اﺷﺎرو ڪﻧدي ﭼﻳو” :آﻓﺮﻳڪن ﮐﻲ ڏاڍو ﻗوﻣﻲ ﺟذﺑو آھﻲ .ھو ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻣﻠڪ ۽ ﻗوم ﺳﺎن ﺑﻳﺣد اﻳﻣﺎﻧدار ﻧظﺮ
اﭼن ﭤﺎ“.
ﻏﻼﻣﻲء
َ ﻣﺎﺿﻲء ﺟﻲ
َ آﺋون ﭘڻ ﭘﺮوﻓﻳﺳﺮ ﺟﻲ ان ﺟﻣﻠﻲ ﺳﺎن ﺳﮫﻣت آھﻳﺎن .ﺷﻳدن ﮐﻲ ﺳﻧدن ڪﺎري رﻧگ ۽
اﻳﻣﺎﻧداريء ﺳﺎن ﭘورھﻳو ڪﺮڻ“ ﺟﻳڪڏھن ڪﺎ ﺣﻳﺛﻳت رﮐﻲ ﭤو ﺗﻪ َ ڪﺮي ﮔﮫٽ ﻧﻪ ﺳﻣﺟﮫڻ ﮐﭘﻲ” .ﻣﺣﻧت“ ۽ ”
ﭘوء ﭼﺎھﻲ ﮔﮫﺎﻧﺎ ﺟﻲ ﺑﻧدرﮔﺎھﻪ ﺟﻲ ڊﭘٽﻲ ڊاﺋﺮﻳڪٽﺮ اﺋﻠس ھﺟﻲ ﻳﺎ اﺳﺎن ﺟﻲ ﮔﮫﺮ ھﻲ ﺳڀ ﺷﻳدي ﺳڀ ۾ ُاﺗم آھن ِ
ﺟﻲ ﻣﺎﻧﻲ ﭘﮀﺎﺋڻ واري ﻣﺎﺳﻲ ﻣﻠوڪﺎن.
ڊﺋﻧﻣﺎرڪ ﺟو ھواﺋﻲ اڏو ڪوﭘن ھﻳﮔن ﻧﻪ ﻓﻘط ﻳورپ ﺟو ﻣﺷﮫور ۽ ﻣﺷﻐول ھواﺋﻲ اڏو ۽ ﺳﺎﻣوﻧڊي ﺑﻧدرﮔﺎھﻪ
ﻻء ھن ﻣﻠڪ ﺟﻲ ﺣڪوﻣت ﺟﺎﮐوڙ ڪﺮي رھﻲ آھﻲ .ﺟﻳﺋن دﻧﻳﺎ ﺟﻲ آھﻲ ﭘﺮ ان ﮐﻲ ﺳﭴﻲ دﻧﻳﺎ ۾ اھم ﺑﻧﺎﺋڻ ِ
ﻻءﻻء ڪوﭘن ھﻳﮔن ﺟو ﺑﻧدرﮔﺎھﻪ اﺋﻳن ھﺟﻲ ﺟﻳﺋن رﻳل ﮔﺎڏﻳن ِ ﻣﺳﺎﻓﺮ ﺟﮫﺎزن ۽ ڪﺎرﮔو )ﻣﺎل ﺑﺮادر( ﺟﮫﺎزن ِ
ﭘوء ﻣﺎل ﺗوڙي ﻣﺎﭨﮫو وﻳﺟﮫڙاﺋﻲ وارن ﻣﻠڪن ڏي ﭔﻳن ڪوٽڙي ،روھڙي ﻳﺎ ڪﺎ ﭔﻲ ﺟﻧڪﺷن اﺳٽﻳﺷن .ﺟﺗﺎن ِ
ﻻء اﻳﺷﻳﺎ ﺟو ﺳﻧﮔﺎﭘور ﺟﺎﮐوڙ ﻧﻧڍن ﺟﮫﺎزن ﻳﺎ رﻳل ﺑس ذرﻳﻌﻲ وﭸﻲ ﺳﮔﮫن .اھﺎ ﺳﺎﮘﻲ ﺣﻳﺛﻳت ﺣﺎﺻل ڪﺮڻ ِ
ڪﺮي رھﻳو آھﻲ .ان ﺟدوﺟﮫد ۾ ﭔﺋﻲ :ڪوﭘن ھﻳﮔن ۽ ﺳﻧﮔﺎﭘور ﮔﮫﭨﻲ ﺣد ﺗﺎﺋﻳن اﮘﻳﺎن ﻧڪﺮﻧدا وﭸن .اﻳﺗﺮﻳﻘدر ﺟو
ھﻳڏاﻧﮫن ڊﺋﻧﻣﺎرڪ ﺟﺎ ﭔﻳﺎ ﭜﺎﺋﺮ ﻳﺎ ﭜﻳﻧﺮ ﻣﻠڪ :ﺳﺋﻳڊن ،ﻧﺎروي ،ﻓﻧﻠﺋﻧڊ وﻏﻳﺮه ڊﺋﻧﻣﺎرڪ ﮐﻲ ﭼﺎﻻڪ ﺳڏﻳن ﭤﺎ ۽
ھوڏاﻧﮫن ﺳﻧﮔﺎﭘور ﺟﺎ ﺳؤٽ ﻣﺎﺳﺎت ﻣﻠڪ :اﻧڊوﻧﻳﺷﻳﺎ ،ﻣﻼﺋﻳﺷﻳﺎ ،ﭤﺎﺋﻠﻳﻧد ۽ ﻓﻠﭘﻳن وﻏﻳﺮه ﺳﻧﮔﺎﭘور ﮐﻲ ﺗﻳﺰ ۽ واﭘﺎري
ﮔوء ﮐﭨﻳو وﭸﻲ ﭔﺋﻲ ﻣﻠڪ :ﺳﻧﮔﺎﭘور ۽ ڊﺋﻧﻣﺎرڪ ﻧوﻋﻳت ﺟو ﺳڏﻳن ﭤﺎ ﺟو ھو ﻣﺳﺗﻘﺑل ﺟو اﮘواٽ ﺳوﭼﻳو ﭔﻳن ﮐﺎن ِ
ﺟﻳﺗوﭨﻳڪ ﺳﺎﺋﻳﺰ ۾ ﻧﻧڍا آھن ،ﻣﻌدﻧﻲ ﻣﻠڪﻳت ۾ ﻏﺮﻳب آھن ﭘﺮ ﻋﻘل ۾ اﮘﭜﺮا ھﺟڻ ڪﺮي دﻧﻳﺎ ﺟﻲ واﭘﺎر ﺗﻲ ﻗﺑﺿو
ڪﻧدا وﭸن.
ﭘﺎﭨﻲء ﺟﺎ ﺟﮫﺎز Mega Super Shipsﭠﮫڻ ﺟو ﭘﺮوﮔﺮام آھﻲ اھﻲ َ اﻳﻧدڙ وﻗت ﻣطﺎﺑق ﺟﻳڪﻲ آﻓت ﺟﻳڏا
ﻻء ﺑﻧدرﮔﺎھﻪ ﺑﻪ ان ﺣﺳﺎب ﺟﺎ ﮐﭘن ۽ ﻣوﺟوده ﺣﺎﻟت ﻣطﺎﺑق اھﻲ آﻣﺮﻳڪﺎ ﮐﺎن ھﺮ ﺑﻧدرﮔﺎھﻪ ۾ اﭼﻲ ﻧﻪ ﺳﮔﮫﻧدا .ان ِ
ﭘوء ﻧﻧڍا ﺟﮫﺎز ٽﭘﺎﻟﻳن واﻧﮔﺮ ﻳورپ ۽ اﻳﺷﻳﺎ ﺟﻲ ﻧﻧڍن ﺑﻧدرﮔﺎھن ۾ ﺳﺎﻣﺎن ڪوﭘن ھﻳﮔن ۽ ﺳﻧﮔﺎﭘور ھﻠﻧدا .ﺟﺗﺎن ِ
ورھﺎﺋﻳﻧدا.
ﻻء ھواﺋﻲ
اھوﺋﻲ ﺣﺎل ھواﺋﻲ ﺟﮫﺎزن ﺟو ﭤﻳﻧدو وﭸﻲ.ﻳورپ ﺟﻲ ڪﻳﺗﺮن اوﺳﻲ ﭘﺎﺳﻲ وارن ﻣﻠڪن ۾ وﭸڻ ِ
ﭘوء ﭼﺎھﻲ ان ۾
ﺟﮫﺎز ﭘﮫﺮﻳن ڪوﭘن ھﻳﮔن اﭼن ﭤﺎ PIA .ﺟﻲ ﺑﻪ ھﺮ ھﻔﺗﻲ ھڪ اڏام ﺳڌي ڪوﭘن ھﻳﮔن اﭼﻲ ﭤﻲِ .
ڪوﭘن ھﻳﮔن ﺟو ڪو رھﺎڪو ھﺟﻲ ﻳﺎ ﻧﻪ ﭘﺮ ﺟﮫﺎز اوﺳﻲ ﭘﺎﺳﻲ ﺟﻲ ﻣﺳﺎﻓﺮن ﺳﺎن ﭜﺮﻳل رھﻲ ﭤو .ﮀو ﺟو اﻧﮫن
ﮐﻲ ﺧﺑﺮآھﻲ ﺗﻪ ڪوﭘن ھﻳﮔن ۾ اھڙو ﺑﻧدوﺑﺳت ﭤﻳل آھﻲ ﺟو ﮐﻳن ان ﺋﻲ وﻗت ﺳﺋﻳڊن ،ﺟﺮﻣﻧﻲ ،ﭘوﻟﻳﻧڊ وﻳﻧدي ﺑﻳﻠﺟم
ﭘﺎﭨﻲء ﺟﻲ
َ ﻓﺮاﻧس ﺗﺎﺋﻳن Connecting Flightsﻣﻠﻲ وﻳﻧدﻳون .ان ﮐﺎن ﻋﻼوه اﺋﻳﺮﭘورٽ وٽﺎن ﺋﻲ ﺑس ،ٽﺮﻳن ۽
ﺟﮫﺎزن ﺟو ﺑﻧدوﺑﺳت آھﻲ .اھوﺋﻲ ﺳﺑب آھﻲ ﺟو اﺳﺎن ﺑﻪ ڪﺎ ﭔﻲ واٽ وﭠڻ ﺑدران ھﻲ ُرخ اﺧﺗﻳﺎر ڪﻳواﭤﺋون .ان
ﻻء ﺑﻪ اھﺎ ﺑﮫﺗﺮﻳن اڏام ھﺋﻲ ﺟو ﻓﻘط ﻣﮫﻳﻧو ڏﻳڍ اڳ ﺳﻧدس دل ۾ اﺳﺎن ﺟو ﺳﻔﺮ ﺑﻪ ﻧﻧڍو ﭤﻲ ﭘﻳو .ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم ﻗﺎﺳم ِ
19 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﺟﻲ وڏي آﭘﺮﻳﺷن ﭤﻲ ھﺋﻲ ۽ ڊاڪٽﺮ اﭸﺎ ھﺎڻ ﮐﻳس ھﻠڻ ﭼﻠڻ ﺟﻲ ﻣوڪل ڏﻧﻲ ھﺋﻲ .ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم ڪﻳﺗﺮاﺋﻲ ﺳﺎل
اڪﻳڊﻣﻲء ۾ ﭘڙھﺎﺋڻ ﺟو ڪم ڪﺮي
َ ڪﺮاﭼﻲء ۾ ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ﻣﺋﺮﻳن
َ ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ۽ ﻳوﻧﺎن ﺟﺎ ﺟﮫﺎز ھﻼﺋڻ ﺑﻌد ھﺎڻ
ﭤو.
ڪﺮاﭼﻲء ﮐﺎن ڪوﭘن ھﻳﮔن ﭘﮫﺗﺎﺳﻳن .ڪوﭘن ھﻳﮔن ﮐﺎن ﺳﺋﻳڊن ﺟﻲ ﺷﮫﺮ ﻣﺎﻟﻣو ۾ َ اﭠن ﻧون ڪﻼڪن اﻧدر
ھواﺋﻲ ﺟﮫﺎز رﺳﺗﻲ ﺑﻪ اﭼﻲ ﺳﮔﮫﺟﻲ ﭤو ﺗﻪ ﺑس ۽ ﺑوٽ ذرﻳﻌﻲ ﺑﻪ .اﺳﺎن ﮐﻲ ھوور ڪﺮاﻓٽ )(Hoover Craft
ذرﻳﻌﻲ ﺑﺎﻟٽڪ ﺳﻣﻧڊ ﺟﻲ ﮘﭼﻲ اڪﺮي ڊﺋﻧﻣﺎرڪ ﮐﺎن ﺳﺋﻳڊن اﭼﭨو ھو .ﺟﻳﺋن ﺧﭼﺮ ،ﮔڏھﻪ ۽ ﮔﮫوڙي ﺟﻲ وچ
ﺷﻲء آھﻲ.ھوور ڪﺮاﻓٽ ِ ﭘﺎﭨﻲء ﺟﻲ ﺟﮫﺎز ۽ ھواﺋﻲ ﺟﮫﺎز ﺟﻲ وچ واري َ ﺷﻲء آھﻲ ﺗﻳﺋن ھوور ڪﺮاﻓٽ ِ واري
ﭘﺎﭨﻲء ﺟﻲ ﺟﮫﺎز ﺟﮫڙو آھﻲ ﭘﺮ اﻧدران ھواﺋﻲ ﺟﮫﺎز واﻧﮔﺮ .ﻣﺳﺎﻓﺮن ﺟﻲ ﺳﻳٽن ۽ اﻳﺋﺮ ھوﺳٽس ﺗﺎﺋﻳن َ ﭔﺎھﺮان ﺗﻪ
ﭘﺎﭨﻲء ﮐﺎن ﻓٽ ﭔﻪ ﮐن ﻣﭤﻲ ھﻠﻲ ﭤو.
َ ھواﺋﻲ ﺟﮫﺎز ﻟﮘﻲ ﭤو .ﺳﻧدس ﺟﻳٽ اﻧﺟڻ ھواﺋﻲ ﺟﮫﺎز واﻧﮔﺮ آھﻲ ۽ ھﻠڻ ﻣﮫل
ﺧﺷڪﻲء ﺗﻲ ﭼڙھﻳو اﭼﻲ .ھﻳﭠﺎن ﭰﻳﭤﺎ ﻧﻪ اﭤس ﭘﺮ ﺟﮫﺎز واﻧﮔﺮ ﺗﺮو اﭤس .ان
َ ﭘﺎﭨﻲء ۾ ﺗﺮي ﭤو ﻳﺎ ﻣﭤﻲ
َ ﭘﺮ ﺑﻳﮫڻ وﻗت
رﻳﺗﻲء ﻣﭤﺎن ﺑﻪ ھﻠن ﭤﺎ.
َ ﻗﺳم ﺟﺎ ﺟﮫﺎز ﺳﻌود ي ﻋﺮب ﺟﻲ
آء اي ﺟو ﭘوء ﮘﺎﻟﮫﻪ ڪﺮي وارو ﺣﺳﺎب آھﻲ .ان ﺧﻳﺎﻟن ﮐﺎن ﭘﻲ َﭠﻠﮫو ﻧل ﺟو ﭘﺎﭨﻲ ،ﭘﮫﺮﻳن ﻣﻳدان ﺗﻲ ﭘﺋﺳﺎ رﮐﻲ ِ
اھو ﭘڻ اﺟﺮ ﺟو ڪم ﺳﻣﺟﮫڻ ﮐﭘﻲ .ﺳﻧدس ھڪ ﭔﻲ ﻧﻳڪﻲ ﭘڻ ﻳﺎد رﮐڻ ﺿﺮوري آھﻲ ۽ ڏﻳﻧﮫن ﻗﻳﺎﻣت ﺗﻲ ان ﺟو
آء اي ﮐﻲ اﺟورو ﻣﻠڻ ﮐﭘﻲ .اھﺎ ﺗﻪ ڪوﭘن ھﻳﮔن ۾ ﻟﮫڻ وﻗت اﻳﺋﺮھوﺳٽس وڏو ﻟﻔﺎﻓو ﮔﺎﻧﭠﻳن ۽ ﭼوﻧﺋﺮن ﺟو ﭘڻ ﭘﻲ ِ
ﻟڪﺎﺋﻲ ھڪ ﻣوﻧﮐﻲ ڏﻧو ۽ ھڪ ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم ﮐﻲ ۽ ھڪ وڏي ﭘﻼﺳٽڪ واري ڪوڪﺎ ڪوﻻ ﺟﻲ ﺑوﺗل ۽
ﭘوء
ﭘﺎﭨﻲء ﺟﻲ ﺑوﺗل ﭘڻ اﺳﺎن ﮐﻲ ڏﻧﻲ .ان وﻗت اﺳﺎن ﮐﻲ اﻧﮫن ﺷﻳن ﺟﻲ ﻗدر ﻧﻪ ﭤﻳو ﭘﺮ ِ َ ھڪ آب ﺣﻳﺎت ﻧﺎﻟﻲ
ﻻء ھوور ڪﺮاﻓٽ ﺟو ٽﻲ ڪﻼڪ اﻧﺗظﺎر ڪﻳوﺳﻳن ۽ ﻳورپ ﺟﻲ ڪوﭘن ھﻳﮔن اﻳﺋﺮﭘورٽ ﺗﻲ ﺟڏھن ﻣﺎﻟﻣو ھﻠڻ ِ
ﺳﻲء ﮀﺗﻲ ﺑک ﺟو اﺣﺳﺎس ڏﻳﺎرﻳو ۽ ﭘﻳٽ ۾ ڪوﺋﺎ ڊوڙڻ ﻟﮘﺎ ۽ ﺳﺎﮘﻲ وﻗت ﺳﺎﻣﮫون ڪﺋﻧٽﻳن ۾ وڪﺎﻣﻧدڙ ﭼﺎﻧﮫﻪ َ
ﺑﺳڪٽن ﺟﺎ آﺳﻣﺎن ﺳﺎن ﮘﺎﻟﮫﻳون ڪﻧدڙ اﮔﮫﻪ ﭘڙھﻳﺎﺳﻳن ﺗﻪ ﻟﻔﺎﻓﺎ ﮐوﻟﻲ اھﻲ ﮔﺎﻧﭠﻳﺎ ﺑﺳڪﻳٽ ﺧوب ﻣﺰي ﺳﺎن
ﮐﺎڌاﺳﻳن ۽ ڪوڪﺎ ڪوﻻ ﭘﻳﺗﻳﺳﻳن .ﺑﺎﻗﻲ ﺑﭼﻳل ﻣﺎل ﻣﺎﻟﻣو ﭘﮫﭼﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟن ﭘﺮاﭨن ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ ﺳﺎﭤﻳن :ﺣﻣﻳد ﻗﺎﺿﻲ،
اﺣﻣد ڪﻣﺎل ﻋﻠوي ۽ ڪﺋﭘٽن ﻋﺎﺷق ﺧﺎن ﮐﻲ ﺗﺑﺮڪ طور ڏﻧوﺳﻳن .اھﻲ ٽﺋﻲ ﭴﭨﺎ ﮔذرﻳل ﺳﺎل ھﺗﻲ ﺳﺋﻳڊن آﻳﺎ ھﺋﺎ
۽ اﭸﺎ ھڪ ﺳﺎل ﻣﺎﻟﻣو )ﺳﺋﻳڊن( ۾ رھﭨو اﭤن.
ﻋﺑداﻟﺣﻣﻳد ﻗﺎﺿﻲ ﻣون واﻧﮔﺮ ﺷﺮوع ﮐﺎن PNSC۾ ﺟﮫﺎزن ﺟو ﭼﻳف اﻧﺟﻧﻳﺋﺮ آھﻲ .ﭘﺎڻ ﭴﺎﺋو ۽ ﭘﻠﻳو ﻧﭘﻧو
ڪﺮاﭼﻲء ۾ ،ﺳﻧدس اﺻل ﮘوٺ ﺳﺟﺎول آھﻲ .ﭘﺎڻ ﻣﺮﺣوم ﻗﺎﺿﻲ ﻋﺑداﻟڪﺮﻳم ﺟو وڏو ﻓﺮزﻧد آھﻲ .ﺳﻧدس ڏاڏو َ
ﻗﺎﺿﻲ ﻓﻘﻳﺮ ﻣﺣﻣد اﻧﮔﺮﻳﺰن ﺟﻲ ڏﻳﻧﮫن ۾ ﺑوﻟٽن ﻣﺎرڪﻳٽ ۾ ھﻳﻠٿ اﻧﺳﭘﻳڪٽﺮ ھو .ﺳﻧدس ﭼﺎﭼو ﻗﺎﺿﻲ ﻋﺑداﻟﻌﺰﻳﺰ
ﭘڻ ڪﺮاﭼﻲ ﻣﻳوﻧﺳﭘل ڪﺎرﭘورﻳﺷن ۾ آﺧﺮ ﺗﺎﺋﻳن ھﻳﻠٿ اﻧﺳﭘﻳڪٽﺮ ﭤﻲ رھﻳو .ﺳﻧدس ﭘﭱﻳون ﺣﻳدرآﺑﺎد ۾ رھﻳون ،۽
ﻗﺎﺿﻲء ﺟﺎ ﻧﺎﻧﺎﭨﺎ
َ ھڪ ،ﻣﺮﺣوم ڊاڪٽﺮ ﻋﺑداﻟﻌﺰﻳﺰ ﺟﻲ ﮔﮫﺮ واري ھﺋﻲ ۽ ﭔﻲ ،ﻣﺮﺣوم آﺧوﻧد ﻓﺗﺢ ﻣﺣﻣد ﺟﻲ ،ﺣﻣﻳد
ﺑﺮوھﻲء ﺟﻲ زال ﺳوٽ ﭤﻳن.
َ ﺑﺮوھﻲ آھن ۽ ﺳﻧدس واﻟده ۽ ﻣﺷﮫور وڪﻳل اي.ڪﻲ.
ﻗﺎﺿﻲ ﺣﻣﻳد ﺳﺎن ڪڏھن ﺑﻪ ھڪ ﺟﮫﺎز ﺗﻲ ﺳﻔﺮ ڪﺮڻ ﺟو ﻣوﻗﻌو ﻧﻪ ﻣﻠﻳو .اﻟﺑت ﭼﻳف اﻧﺟﻧﻳﺋﺮ ﺟو اﻣﺗﺣﺎن
ڏﻳڻ وﻗت ھڪ ﺋﻲ ﮔﮫﺮ ﻣﺳواڙ ﺗﻲ وﭠﻲ ﭘڙھﺎﺋﻲ ڪﺋﻲ ھﺋﻳﺳﻳن.ان ﺑﻌد اﺳﺎن ھﻣﻳﺷﻪ ﻣﺧﺗﻠف ﺟﮫﺎزن ۽ ﺑﻧدرﮔﺎھن ۾
رھﻳﺎ ﺳﻳن.
اﺣﻣد ڪﻣﺎل ﻋﻠوي ﭘورٽ ﻗﺎﺳم ۾ ڪم ڪﺮي ﭤو .ﺟﺎﻣﻌﻪ ڪﺎﻟﻳﺞ ﻣﻠﻳﺮ ﻣﺎن 1963ع ۾ اﻧٽﺮ ڪﺮڻ ﺑﻌد ھو ﭘڻ
ﻣون واﻧﮔﺮ ﻣﺋﺮﻳن اڪﻳڊﻣﻲ ﭼٽﮔﺎﻧگ ۾ آﻳو ھو ۽ اﺳﺎن ﭔﺋﻲ ڪﻼس ﻣﻳٽ ھﺋﺎﺳﻳن .ﻣﺋﺮﻳن اﻧﺟﻧﻳﺋﺮﻧگ ﺟو ﭘﻧﺟن ﺳﺎﻟن
ڪﻣﭘﻧﻲء ۾ آﻳس ﺟﻳڪﺎ اﻧﮫن ڏﻳﻧﮫن ۾ NSCﺟﻲ ﻧﺎﻟﻲ ﺳﺎنَ ﺟوڪورس ﭘورو ڪﺮڻ ﺑﻌد آﺋون PNSCﺟﮫﺎزران
ﺳڏﺑﻲ ھﺋﻲ .ڪﻣﺎل ﻋﻠوي ڪواﺳﺟﻲ ﺳﻳٺ ﺟﻲ ﺧﺎﻧﮔﻲ ﺟﮫﺎزران ڪﻣﭘﻧﻲ ”ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ﺷﭘﻧگ ﻻﺋﻳن“ ۾ وﻳو .اﻧﮫن
ﮐﻲ ”ﺑﺎغ ڊاڪﺎ“ ۽ ”ﺑﺎغ ڪﺮاﭼﻲ“ ﻧﺎﻟﻲ ﭔﻪ ﺟﮫﺎز ھﺋﺎ .ﺑﻌد ۾ ﺳﭜﺋﻲ ﺟﮫﺎز ھڪ ﺋﻲ ﻗوﻣﻲ ڪﻣﭘﻧﻲ ۾ ﻣﻼﻳﺎ وﻳﺎ.
ﺟﻳڪﺎ اڄ ڏﻳﻧﮫن ﺗﺎﺋﻳن ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ﻧﺋﺷﻧل ﺷﭘﻧگ ڪﺎرﭘورﻳﺷن ﺟﻲ ﻧﺎﻟﻲ ﺳﺎن ﺳڏﺟﻲ ﭤﻲ.
اﺳﺎن ڪڏھن ڪﻧﮫن ﺟﮫﺎز ﺗﻲ ﺗﻪ ڪڏھن ڪﻧﮫن ﺟﮫﺎز ﺗﻲ ﻧوڪﺮي ڪﺮي Sea – Time ،ﭘورو
ڪﻳوﺳﻳن .ﻣﻘﺮر ﻣدي ﺗﻲ M.O.Tﺟﺎ اﻣﺗﺣﺎن ڏﻳﺋﻲ ﺟﮫﺎز ﺟﻲ آﺧﺮي اﻧﺟﻧﻳﺋﺮي رﺋﻧڪ ﭼﻳف اﻧﺟﻧﻳﺋﺮي ﺗﺎﺋﻳن
ﻻء ھٿ ﭘﮫﺗﺎﺳﻳن .ڪﺟﮫﻪ ﺳﺎل ان آﺧﺮي رﺋﻧڪ ﺗﻲ Sailڪﺮڻ ﺑﻌد ڪﻧﺎري ﺟﻲ ﻧوڪﺮي )ِ (Shore – job
ﻻء ﭘﻧﮫﻧﺟو ﭘﺮاﺋﻳوﻳٽ
ﭘﻳﺮ ھﻧﻳوﺳﻳن .ﻋﻠوي اﺳﺗﻌﻳﻔﻰ ڏﻳﺋﻲ ھڪ ﭔن ﭔﻳن ڪﻼس ﻣﻳٽن ﺳﺎن ﮔڏ ﺟﮫﺎزن ﺟﻲ ﻣﺮﻣت ِ
ﭘڙھﺎﺋﻲء ﺟﻲ ڏﻳﻧﮫن ۾ ھوﺷﻳﺎر ۽ ﻣﺣﻧﺗﻲ ھو ﭘﺮ ﺟﮫﺎز ﺗﻲ ﭘڻ ﺳﻧدس ﭼﺎھﻪ ۽ ﭘﻳﺎر
َ ورڪﺷﺎپ ﮐوﻟﻳو .ھوﻧﻪ ﻓﻘط
ﭘڙھﺎﺋﻲء ﺳﺎن ﭘﺧﺗو رھﻳو .ڪﻧﮫن ﺳﻧﺋﻳن ﺳﺑﺗﻲ ﻣﻠڪ ۾ ھﺟﻲ ھﺎ ﺗﻪ ﻣﺣﻧت ،اﻳﻣﺎﻧداري ۽ ذھﺎﻧت َ ﻣﺷﻳﻧﺮي ۽
ڪﺮي .اڄ ھو ھڪ وڏي ﺷپ ﻳﺎرڊ ﻳﺎ ﺟﮫﺎزن ﺟﻲ ﻣﺮﻣت ڪﻧدڙ ورڪﺷﺎپ ﺟو ﺑﺎس ھﺟﻲ ھﺎ ۽ ﻧﻪ ﻓﻘط ﺳوﻳن
21 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ھﺰارﻳن ﻣﻠڪ ﺟﺎ ﻣﺎﭨﮫو ھن ﺟﻲ ورڪﺷﺎپ ۾ ڪم ڪﺮي روزﮔﺎر ﮐﻲ ﻟﮘﺎ رھن ھﺎ ﭘﺮ ﺳﺎﮘﺋﻲ وﻗت ﻏﻳﺮ ﻣﻠڪﻲ
ﻻء ﻏﻳﺮ ﻣﻠڪﻲ ﻧﺎﭨو ڪﻣﺎﺋﻲ ڏﺋﻲ ھﺎ .ﭘﺮ اﻓﺳوس ﺟو ھوﻧﻪ اٽڪل ﺑﺎزﻳن ﮐﺎن ﺟﮫﺎزن ﺟﻲ ﻣﺮﻣت ڪﺮي ﻣﻠڪ ِ
واﻗف آھﻲ ۽ ﻧﻪ رﺷوت ۽ ﺣﺻﺎ ﭘﺗﻳون ڏﻳﺋﻲ ڪم اڪﻼﺋڻ ﺟو ھﻧﺮ ﭴﺎﭨﻲ ﭤو .ﺳﻧدس ﻓﻘط ۽ ﻓﻘط ٽﻳڪﻧﻳڪل ﭴﺎڻ
ڪﺳٽم ،ﺑﻧدرﮔﺎھﻪ ﺟﻲ اﺳﺗﺎدن ،ﭘوﻟﻳس ۽ ﻏﻧڊن ﺟﻲ اﺟﺎﺋﻲ ُﮔﮫﺮ ﮔﮫﺮ اﮘﻳﺎن ﺳﺎھﻪ ﭘٽﻲ ﻧﻪ ﺳﮔﮫﻲ .اﺑﺗﺎ ﺳﺑﺗﺎ ﻗﺎﻋدا
ﻗﺎﻧون ﮐﻳس ڪم ۾ رﻧڊڪون وﺟﮫڻ ﻟﮘﺎ .ھو ﺟﮫﺎز ﺟﻲ ﺗﻪ ھﺮ ﻣﺷﻳن ﭠﺎھﻲ ان ﮐﻲ Grease _ Upڪﺮي ﺳﮔﮫﻲ
ﭤﻲ ﭘﺮ واﺳطﻳدار ﻋﻣﻠدارن ﺟﻲ ھﭤن ﮐﻲ ﮔﺮﻳﺰ ﻧﻪ ﻟﮘﺎﺋﻲ ﺳﮔﮫﻳو .ﭔﻳن ﻟﻔظن ۾ ھو ڏﻧو ﭘٽ ﮀٽﻲ ﺟو ذات ﺟو آﺳودو
ﻻء
ﭤﻲ ﻧﻪ ﺳﮔﮫﻳو .ھن ﮐﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟو ﺧﺎﻧﮔﻲ دڪﺎن ﺳﮔﮫوﺋﻲ ﺑﻧد ڪﺮﭨو ﭘﻳو .وﻳﺗﺮ ﭼڙھﻲ وﻳل ﻗﺮض ﮐﻲ ﻣوٽﺎﺋڻ ِ
ﻻء ھٿ ﭘﻳﺮ ھﭨﭨو ﭘﻳو .ﭔﺎر وڏا ﭤﻳڻ ڪﺮي اﻧﮫن ﺟﻲ ﺗﻌﻠﻳم ﺟو ﻣﺳﺋﻠو ﭘڻﻧوڪﺮيء ِ
َ ﺳﺮڪﺎر ﻳﺎ ڪﻧﮫن ﺳﻳٺ ﺟﻲ
ﻧوڪﺮيء ﻣﻠﻲ وﻳس .۽ اھﺎ ﻋﺎم ﮘﺎﻟﮫﻪ آھﻲ ﺗﻪ اﺳﺎن وٽ ﺳﺮڪﺎري ۽ ان ﻗﺳم
َ ﺳﺎﻣﮫون ھوس ،ﻧﻳٺ ﭘورٽ ﻗﺎﺳم ۾
ﻧوڪﺮيء ۾ ﻣم ﮔوڏا ﭼٽﻲ وﻳﻧدي آھﻲ .ﻗﺎﺑﻠﻳت ۽ ڏات ﭼﻧﺟﮫﻲ ﭤﻲ وﻳﻧدي آھﻲ .ﺳﻳٺ ﻳﺎ اﻋﻠﻰ ﻋﻣﻠدار ﺟﻲ َ ﺟﻲ
ﭼﺎڪﻲء ﺟو ڍﮘو وڌﻳڪ ﭤﻲ وﻳﻧدو آھﻲ .ڪﺎﺑﻪ َ ﻣﻘﺮر ڪﻳل ھڪ داﺋﺮي ۾ ڪم ڪﺮڻ ڪﺮي ﻣﺎﭨﮫو ﮔﮫٽ،
ﺷﻲء ﭘﻳدا ﻧﻪ ڪﺮي ﺳﮔﮫﺑﻲ آھﻲ .ھﺗﺎن ﺳﺋﻳڊن ﻣﺎن M.scڪﺮڻ ﺑﻌد ھڪ دﻓﻌو وري ھن ﮐﻲ ﺳﺎﮘﻲ ِ Creative
ﺋﻲ ﮔﮫﺎﭨﻲ ۾ وﭸﻲ ﺟٽﭨو آھﻲ.
ﻋﻠويء ﺳﺎن
َ ﭼٽﮔﺎﻧگ ﻣﺎن ﻣﺋﺮﻳن اﻧﺟﻧﻳﺋﺮﻧگ ﺟﻲ ﺑﻧﻳﺎدي ﺗﻌﻠﻳم ﮔڏ ﺣﺎﺻل ڪﺮڻ ﺑﻌد ،ھﺎڻ ﭘﻧﺟوﻳﮫﻪ ﺳﺎﻟن ﺑﻌد
ﮔڏ رھڻ ﺟو ﻣوﻗﻌو ﻣﻠﻳو آھﻲ .وچ ۾ ﭔﻪ ﭼﺎر دﻓﻌﺎ ڪڏھن ڪﻧﮫن ﻣﻠڪ ﺟﻲ ﺑﻧدرﮔﺎھﻪ ۾ ﻳﺎ ڏﻳﮫﻲ ﺑﻧدرﮔﺎھﻪ
ڪﺮاﭼﻲء ۾ ڪﻧﮫن دﻋوت ﻳﺎ ﻣﻳٽﻧگ ۾ ﻣﻼﻗﺎت ﺿﺮور ﭤﻲ ھوﻧدي ﭘﺮ ھﻳﻧﺋن ﻧﻪ ﺟﻳﺋن ھﺎڻ ھڪ ﺋﻲ ھﺎﺳٽل ۾ رھﻳل َ
ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲء ۾ روز ﻣﻼﻗﺎت ﭤﺋﻲ ﭤﻲ .ﺳﺎﮘﻲ ﻣﻳس ۾ ﮔڏ ﻣﺎﻧﻲ ﮐﺎﺋون ﭤﺎ ۽ ڪڏھن ڪڏھن ﺗﻪ ﺳﺎﮘﻲ
َ آھﻳون .ھڪ ﺋﻲ
ﺑس ۾ ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲ اﭼڻ وﭸڻ ﭤﺋﻲ ﭤو.
ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲء ۾ اﺳﺎن ﮐﺎن ھڪ ﺳﺎل اڳ آﻳل ،ٽﻳون ھﻣﺮاھﻪ ڪﺋﭘٽن ﻋﺎﺷق ﺧﺎن آھﻲ .ڪﺋﭘٽن
َ اھڙي طﺮح ھن
ﻋﺎﺷق اﺳﺎن واري ﺳﺎﮘﻲ ﺟﮫﺎزران ڪﻣﭘﻧﻲ PNSC۾ ﻣﻼزم آھﻲ .اﺳﺎن ﮐﺎن ڪﺟﮫﻪ ﻧﻧڍو آھﻲ ۽ آﻓﻳس ۾ ڪم
ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲء ﻣﺎن اﻳم اﻳس ﺳﻲ ڪﺮڻ ﺑﻌد ﺿﺮور ھن
َ ڪﺮڻ ﺑدران اﭸﺎ ﺗﺎﺋﻳن ھو ﺟﮫﺎزن ﺗﻲ Sailڪﺮي ﭤو .ھن
ﮐﻲ ڪو آﻓﻳس ﺟوڪم ڏﻧو وﻳﻧدو .ﺧﺎص ڪﺮي ﭼﺎرٽﺮﻧگ ﺟو ان ﺋﻲ ﻣوﺿوع ﺗﻲ ھو ﭤﻳﺳﺰ ﭘڻ ﻟﮐﻲ رھﻳو آھﻲ.
ڪﻳﺎﻣﺎڙيء
َ ﭘوء ٽﺎﻧﮔﻲ ۾
ﭘوء اﺗﺎن رﻳل ،ڪﺎر ﻳﺎ ڪﻧﮫن ﭔﺋﻲ ﺟﮫﺎز ذرﻳﻌﻲ ڪﺮاﭼﻲ ﭘﮫﭼﻲ ِ ھواﺋﻲ اڏي ﺗﻲ ﻟﮫﻲ ِ
ﭘوء ﭼﺎھﻲ ﻣﻧﮫوڙو ﺳﺎﮘﻲ ﻣﻠڪ ڪﻳﺎﻣﺎڙيء وﭸڻ ﭘﺳﻧد ڪﺮي ھﺎِ .
َ ﭔﻳڙيء رﺳﺗﻲ
َ ﭘوء
اﭼﻲ ھﺎ؟ ھو ﻣﻧﮫوڙي ﻟﮫﻲ ِ
ﻻء ڌارﻳﺎن ﻣﺎﭨﮫو ڪوﭘن ھﻳﮔن ﺟﻲ ھواﺋﻲ ﺟو ﺣﺻو ھﺟﻲ ﻳﺎ ڌارﺋﻳن ﺟو .ﺳﺎﮘﻳو ﺣﺎل ﻣﺎﻟﻣو ﺟو آھﻲ ﺟﺗﻲ وﭸڻ ِ
ﭔﻳڙيء ذرﻳﻌﻲ ﻣﺎﻟﻣو ﭘﮫﭼن ﭤﺎ.
َ ﭘوء اﺗﺎن ھﻠﻧدڙ
اڏي ﺗﻲ ﻟﮫﻲ ِ
ﻣﺎﻟﻣو ﺳﺋﻳڊن ﺟو ٽﻳون ﻧﻣﺑﺮ وڏو ﺷﮫﺮ آھﻲ .دﻧﻳﺎ ﺟون وڏﻳون ﺳب ﻣﺋﺮﻳن ﭠﺎھﻳﻧدڙ ڪوڪم ﻧﺎﻟﻲ ﺷپ ﻳﺎرڊ
ﮐﺎن وﭠﻲ ﺑﺎﻏن ،ﺗوارﻳﺧﻲ ﺟﺎﻳن ۽ ﻋﺟﺎﺋب ﮔﮫﺮن ﮐﺎن ﻣﺷﮫور آھﻲ .ڪوﭘن ھﻳﮔن اﻳﻧدڙ ڌارﻳون ﻣﺎﭨﮫو ﺳﺋﻳڊن ﺟو
ﻻء اﭼﻲ ﭤو .ھو اھوﺋﻲ ﺳوﭼﻲ ﭤو ﺗﻪ اڌ ڪﻼڪ ﺟو ﭔﻳو ﺳﻔﺮ ڪﺮي ﻣﺎﻟﻣو ﺟو ﺑﻪ ھﻲ ﺷﮫﺮ ﻣﺎﻟﻣو ﭘڻ ڏﺳڻ ٰ ِ
ﭼڪﺮ ڏﻳﻧدو وﭸﺟﻲ ﺟﻳﺋن ﻗﺳم ﮐﭨڻ ﺟﮫڙو ﭤﺟﻲ ﺗﻪ ﺳﺋﻳڊن ﺑﻪ ڏﭠوﺳﻳن .۽ ان ڪم ۾ ڊﺋﻧﻣﺎرڪ ﺟﻲ ﺣڪوﻣت ﺑﻪ
ﻻء ڊﺋﻧﻣﺎرڪ ۽ ﺳﺋﻳڊن وارن ﺟو ن ڪﻳﺗﺮﻳون ﺋﻲ ﻣوٽﺮ ﻻﻧﭼون ،ﻓﻳﺮﻳون ۽ ھوور ﻣدد ڪﺮي ﭤﻲ.اچ وڃ ِ
ڪﺮاﻓٽ اڌ اڌ ڪﻼڪ ﺑﻌد ڪوﭘن ھﻳﮔن ۽ ﻣﺎﻟﻣو ﺟﻲ وچ ۾ ھﻠن ﭤﺎ .۽ اﻧﮫن ﺗﻲ ﻧﻪ ﻓﻘط ﻣﺎﭨﮫو ﭘﺮ ﻣوٽﺮ ﻻرﻳون ﭘڻ
ﺳﻲء ﮔﮫٽ ﭤﺋﻲ ﭤو ۽ ھﺮڪو ﻣﺎﭨﮫو ﮔﮫﺮ ﮐﺎن ُ ھڪ ﮐﺎن ﭔﺋﻲ ﺷﮫﺮ ﺗﺎﺋﻳن وﭸن ﭤﻳون .اوﻧﮫﺎري ﺟﻲ ﻣوﺳم ۾ ﺟڏھن
ﭘوء ﭘوﻟﻳﻧڊ ﺟﺎ ﭘوﻟش ﻣﮫﺎﭨﺎ ﺑﻪ
ﭔﺎھﺮ ﻧڪﺮي ﮔﮫﻣڻ ﭰﺮڻ ﭼﺎھﻲ ﭤو ﺗﻪ اھﻲ ﺳﺎﻣوﻧڊي ﭔﻳڙا ﭘورا ﻧﻪ ﭘوﻧداآھن ۽ ِ
ﭘﻧﮫﻧﺟون ﭔﻳڙﻳون ﮐﭨﻲ اﭼﻲ ﻣﺳﺎﻓﺮ ڍوﺋﻳﻧدا آھن .ﻣﭤﻳون ﭔﻳڙﻳون :ﻻﻧﭼون ،ﻓﻳﺮون ،ھوور ڪﺮاﻓٽ وﻏﻳﺮه ھڪ ﻗﺳم
ﻓﻳﺮيء ﺗﻲ
َ ﺟﺎ ﻧﻧڍا ۽ آرام ده ﺟﮫﺎز ﺳﻣﺟﮫڻ ﮐﭘن ﺟن ۾ ﺳؤ ﺳوا ﺳؤ ﻣﺳﺎﻓﺮن ﺟو وﻳﮫﻲ ﺳﮔﮫﻲ ﭤو ۽ ڪﻧﮫن ڪﻧﮫن
ﺗﻪ ھڪ ﺋﻲ وﻗت ﭘﻧﺟﺎھﻪ ﮐﺎن ﺳؤ ﮐن ڪﺎرون ﺑﻪ ﺑﻳﮫﻲ ﺳﮔﮫن ﭤﻳون .ڪن وڏﻳن ﻓﻳﺮن ﺗﻲ ﺳﭴﻲ رﻳل ﮔﺎڏي ﺳﻣﻧڊ
اڪﺮي ﭔﺋﻲ طﺮف ﭘﮫﭼﻲ ﭤﻲ.
آء اي ﺟﻲ ٽڪﻳٽ ۾ ﺷﺎﻣل ھو اﺳﺎن ﺟو ڪوﭘن ھﻳﮔن ﮐﺎن ﻣﺎﻟﻣو ﺗﺎﺋﻳن ھوور ڪﺮاﻓٽ ﺟو ﺳﻔﺮ ان ﭘﻲ ِ
ﻓﻳﺮيء ﮐﺎن ھﻣﻳﺷﻪ ﻣﭤﻲ ﭤﺋﻲ ﭤﻲ.
َ ڪﺮاﭼﻲء ﻣﺎن ورﺗﻲ ھﺋﻳﺳﻳن .ھوور ڪﺮاﻓٽ ﺟﻲ ٽڪﻳٽ ﻋﺎم ﺟﮫﺎز ﻳﺎ َ ﺟﻳڪﺎ
ڪﺮاﭼﻲء ﮐﺎن ڪوﭘن
َ آء اي وارا ذري ﮔﮫٽ اﻳﺗﺮو ﺋﻲ ﭜﺎڙو وﭠن ﭤﺎ ﺟﻳﺗﺮو ڪﺮاﭼﻲء ﮐﺎن ﻣﺎﻟﻣو ﺗﺎﺋﻳن ﭘﻲ ِ
َ ﭘﺮ
آء اي ﺟﺎ ﻣﺳﺎﻓﺮ ڍوﺋڻھﻳﮔن ﺗﺎﺋﻳن .ﺧﺑﺮ ﻧﺎھﻲ SASھواﺋﻲ ڪﻣﭘﻧﻲ ﺟﻧﮫن ﺟﺎ ھﻲ ھوور ڪﺮاﻓٽ ھﻠن ﭤﺎ ،ﮐﻲ ﭘﻲ ِ
آء اي ھواﺋﻲ ڪﻣﭘﻧﻲ ﮀﺎ ﺣﺻو ڏﺋﻲ ﭤﻲ .ﺳﻧدن ﻣﭤﻲ ﺟو ﺳور. ﻻء ﭘﻲ ِ
ِ
ھونء ھن ﭘﺎﺳﻲ ﺟﺎ ﻣﺎﭨﮫو ڪوﭘن ھﻳﮔن ۽ ﻣﺎﻟﻣو ﺟﻲ وچ وارو ﺑﺎﻟٽڪ ﺳﻣﻧڊ ھوور ڪﺮاﻓٽ ﮐﺎن وڌﻳڪ ﻋﺎم َ
ﻻء ﭜﺎڙو ﺗﻣﺎم ﮘﺮو رﮐﻳل آھﻲ .ﭼﺎر ﺳؤ ﮐن ڪﺮوﻧﺎ _ ﻓﻳﺮﻳن ۾ ُاڪﺮن ﭤﺎ ﺟو ھوور ڪﺮاﻓٽ ﺟو ان ﻧﻧڍڙي ﺳﻔﺮ ِ
ﻳﻌﻧﻲ ڏﻳﮫﻪ ھﺰار رﭘﻳﻪ ﮐن .ان ﺟﻲ ﻣﻘﺎﺑﻠﻲ ۾ ﻋﺎم ﻓﻳﺮي ﭼﺎﻟﻳﮫﻪ ڪﺮوﻧﺎ وﭠﻲ ﭤﻲ ۽ ﭘوﻟش ﺑﺎدﺷﺎھﻪ ان ﺳﻣﻧڊ ٽﭘﺎﺋڻ ﺟﺎ
ﻓﻘط ڏھﻪ ڪﺮوﻧﺎ وﭠن .اھﺎ ﭔﻲ ﮘﺎﻟﮫﻪ آھﻲ ﺗﻪ ھوور ڪﺮاﻓٽ ﺳڀ ۾ ﺗﮐو آھﻲ ۽ اڌ ڪﻼڪ وﭠﻲ ﭤو .ﭘﺮ ﭘﺎڻ ﮐﻲ
ﺷﻲء ﮔﮫﭨﻲ ﻣﻘدار ۾ آھﻲ .ﭜﻠﻲ اڌ ڪﻼڪ ِ ٽﺎﺋﻳم ﺟو ڪﮫڙو ﻓڪﺮ آھﻲ ،اﺳﺎن اﻳﺷﻳﺎﺋﻲ رھﺎڪن وٽ اھﺎﺋﻲ ﺗﻪ
ﺑدران ڪﻼڪ ڌﻳڍ ﺳﻣﻧڊ ﺗﻲ ﺟﮫﺎز ۾ ﭼڪﺮ ﻟﮘﻲ.
ﺷﺮاب ،ﺳﮔﺮﻳٽ ،ﻋطﺮ ۽ ﭼﺎڪﻠﻳٽن ﺟﮫڙﻳون ﺷﻳون وڪﭨﻲ ﭘﺋﺳو ڪڍﻳو وﭠن“.
ﺷﻲء ﺑﻳﺣد ﻣﮫﻧﮔﻲ آھﻲ .ﺳو ﭘوﻟش ِ ﺳﺋﻳڊن ،ڊﺋﻧﻣﺎرڪ ۽ ﭔﻳن اﺳڪﻳﻧڊﻳﻧﻳوﻳن ﻣﻠڪن ﭘﺎﺳﻲ ﮐﺎڌي ﭘﻳﺗﻲ ﺟﻲ ھﺮ
ﺟﮫﺎزن ﺟﺎ ﻣﺎﻟڪ ﮘﺮي اﮔﮫﻪ ﺗﻲ ﺷﻳون وڪﭨن ﺗﻪ ﺑﻪ ﺳﺋﻳڊن وارن ﮐﻲ اھﻲ ﺷﻳون ﺳﺳﺗﻳون ﻟﮘن ۽ ﺧوب ﺧﺮﻳداري
ڪن.
ﺷﻲء ﺟو اﮔﮫﻪ ﭼوٽ ﺗﻲ آھﻲ .وﻳﻧدي ِ ﻣﮫﻧﮔﺎﺋﻲء ﺟو ذڪﺮڪﺮڻ ﺿﺮوري آھﻲ .ھﺗﻲ ھﺮ َ ھﻧن ﻣﻠڪن ﺟﻲ
ڊﺋﻧﻣﺎرڪ ﺟﺎ ﭠﮫﻳل ﺑﺳڪﻳٽ ،ﻣﮐڻ ،ﭘﺎﺋوڊر وارو ﮐﻳﺮ ،ﺟﻳڪو اﺳﺎن وٽ ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ،ﺑﻧﮔﻼدﻳش ،ﻣﻼﺋﻳﺷﻳﺎ ،ﭤﺎﺋﻠﻳﻧڊ ۾
ﺗﻪ ﺳﺳﺗو ﻣﻠﻲ ﭤو ﭘﺮ ھﺗﻲ اھو ٽﻳڻ ﭼؤڻ ﺗﻲ آھﻲ .ڪﻣﺎل ﻋﻠوي ﺗﻪ ﭘﺎﺋوڊرِ ،ﻣﻠڪ ۽ ﺑﺳڪﻳٽ ﺑﻪ ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ﮐﺎن
وﭠﻲ آﻳو آھﻲ .ﺟﻳﺗوﭨﻳڪ ﺟﭘﺎن ﺑﻪ ﻣﮫﻧﮔو ﻣﻠڪ آھﻲ ﭘﺮ ھﻧن ﻣﻠڪن ۾ ﺗﻪ ﺑﺎھﻪ ﭘﺋﻲ ﭔﺮي .ڊﺑل روٽﻲ ﺟﻳڪﺎ اﺳﺎن
ﭘﺗﻲء ﺟون ﭘﻧﺟﺎھﻪ ﭤﻳﻠﮫﻳون ٽﻲ ﺳؤ رﭘﻳﻪ. َ وٽ ھﺎڻ ﭔﺎرھن رﭘﺋﻲ ﭤﻲ آھﻲ اھﺎ ھﺗﻲ 80رﭘﺋﻲ آھﻲ .ﭼﺎﻧﮫﻪ ﺟﻲ
ﭘﺎرڪﺮ ﻣس ﺟﻳڪﺎ اﺳﺎن وٽ ڏھﻳن ﭘﻧڌرھﻳن رﭘﺋﻲ ھوﻧدي اھﺎ ھﺗﻲ 30ڪﺮوﻧﺎ آھﻲ ﻳﻌﻧﻲ ڏﻳڍ ﺳؤ رﭘﺋﻲ .اﺳد
ﻋﺎﺑد ﻗﺎﺿﻲ ۽ ﻓﻘﻳﺮ ﻣﺣﻣد ﻻﺷﺎري ﻧوٽ ﻓﺮﻣﺎﺋﻳن ﺟن ﺟﻲ اﺧﺑﺎرن ۾ ﺷﺎﻳد ھﻲ ﻣﺿﻣون ﮀﭘﺟن .ڪﻧﮫن ﺳﭻ ﭼﻳو ﺗﻪ
اﺧﺑﺎر ﺟﺎ ﭘﺑﻠﺷﺮ ،اﺳﺎن ﺳﻧڌي ادﻳﺑن ﮐﻲ ﮔﮫٽ ۾ ﮔﮫٽ ﻣس ﭘﻧﻲ ۽ ٽﭘﺎل ﺟو ﺧﺮچ ﺗﻪ ڏﻳن.
ﭔﻳو ﺗﻪ ﭠﮫﻳو ﭘﺮ ﺑوھﻲ ﻣﮜن ،ﺑﻳﺿن ،ﮐﻧڊ ،ﺻﺎﺑڻ ﺟﺎ اﮔﮫﻪ ﺑﻪ آﺳﻣﺎن ﺳﺎن ﭘﻳﺎ ﮘﺎﻟﮫﻳون ڪن .وﻳﻧدي ﺑﺻﺮ ،ﮔﺟﺮ
۽ ﭘٽﺎٽﺎ ﺑﻪ اﺋﻳن وڪﺎﻣن ﭤﺎ ﺟﻳﺋن ﭘﺎڻ وٽ ڪﺎﺑل ﻗﻧڌار ﮐﺎن آﻳل ﭘﺳﺗﺎ ،ﺑﺎدام ۽ ﻧﻳﺰا .ھﺗﻲ ﺟﺎ ﻣﺎﭨﮫو ﺟن ﺟﺎ وڏا ﭘﮔﮫﺎر
ﻣﮫﻧﮔﺎﺋﻲء ﺟون داﻧﮫون ڪن ﭤﺎ .اﺳﺎن ﺗﻪ ﭤﻳﺎﺳﻳن ﭘﺮاﺋﻲ ﺧﻳﺮات )اﺳڪﺎﻟﺮ( ﺗﻲ ﭘڙھڻ وارا ﺧﭤﺎﺑﻲ َ آھن اھﻲ ﺑﻪ
ﺷﺎﮔﺮد .ﭘﺮ ﮔﮫٽ ۾ ﮔﮫٽ اﺳﺎن ﮐﻲ اھو ﺗﻪ آﺳﺮو آھﻲ ﺗﻪ ھڪ ڏﻳﻧﮫن ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻣﻠڪ ﻣوٽﻧداﺳﻳن .ﺟﺗﻲ اﭸﺎ ﺑﻪ اﻳڏي
ﻣﮫﻧﮔﺎﺋﻲ ﻧﻪ ﭤﻲ آھﻲ ۽ رﭘﺋﻲ ۾ ﻧﺎن ﻣﻠﻳو وﭸﻲ.
ﺳﭻ ﭘﭻ ﺗﻪ ﮐﺎڌي ﺟﻲ ﻣﻌﺎﻣﻠﻲ ۾ڪڏھن ڪڏھن ھﺗﻲ ﺟﻲ ﻣﺎﭨﮫن ﺟﻲ ﻏﺮﺑت ﺟو اﺣﺳﺎس ﭤﺋﻲ ﭤو ﺟن وٽ ﺟﮫﺎز
ﺳﻲء ۽ ﺟﺎﺑﻠو ﻋﻼﺋﻘو ھﺟڻ ڪﺮي اﻧﺎج ﻧﭤو ﭤﺋﻲ ۽ اﺳﺎن ﺟﮫڙن ُ ۽ Volvoڪﺎرون ﺗﻪ ﺿﺮور ﭠﮫن ﭤﻳون ﭘﺮ ﺳﺧت
ﻣﻠڪن ﺗﻲ ﭜﺎڙﻳن ﭤﺎ .ﭘﺮ ھو ﮀﺎ ﭼوﻧداآھن ﺗﻪ ﻋﻘل وڏو ﻳﺎ ﭘﺎڏو .اھو ﺣﺳﺎب آھﻲ .ھﻧن ﻣﻠڪن ﺟﺎ ﻣﺎﭨﮫو ﻣﺷﻳﻧﺮي،
ٽﻳڪﻧﺎﻻﺟﻲ ۽ ھﻧﺮ ۾ اﺳﺎن ﮐﺎن زور آھن .ﭔﻳن ﻟﻔظن ۾ اﺳﺎن ﮐﺎن ﻋﻘل ۾ ﻣﭤﺎھﺎن آھن .ﺗڏھن ﺗﻪ اﺳﺎن ﮐﺎن ﺋﻲ
ﺳٽ وﭠﻲ ڪﭘڙو ڪﭨڪ وﭠﻲ ان ﻣﺎن اﻋﻠﻰ ﮐﺎن اﻋﻠﻰ ﺑﺳڪﻳٽ ﭠﺎھﻲ اﺳﺎن ﮐﻲ ﺋﻲ وڪﭨﻲ ﭘﺋﺳو ﭠﺎھﻳن ﭤﺎ .ڌاﮘو ۽ ُ
ﺷﻲء اﺳﺎن ﮐﻲ وڪﭨﻲ ﭘﺎڻ ڪﻣﺎﺋﻳن ﭤﺎ. ِ ﭠﺎھﻲ اﺳﺎن ﮐﻲ ﻣﺧﺗﻠف ﺑﺮاﻧڊن ۽ ﻧﺎﻟن ۾ وڪﭨن ﭤﺎ .ﻳﻌﻧﻲ اﺳﺎن ﺟﻲ
ھونء
َ ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲء ﺟﻲ ﮔﮫﺮ ڏﭠﻲ ھﺋﻲ .ﻣون ﺳﺎن ﮔڏ ﭔﻳﺎ ﺑﻪ ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ ھﺋﺎ.
َ ﭠﮫﻲ ھﺋﻲ ﺗﻪ ﻣون ڪواﻻﻟﻣﭘور ۾ ھڪ
ﺷﻲء ﺑﻪ وﭨﻧدي ﭘﺋﻲ آھﻲ .ﭘﺮ اھﺎ ڪﺋﺳﻳٽ ان وﻗت ﺑﻪ ِ ﻣﻠڪ ﮐﺎن ﮔﮫﭨو وﻗت ﭘﺮي رھڻ ﺑﻌد ﻣﻠڪ ﺟﻲ ﺧﺮاب
ڪﻧﮫن ﮐﻲ ﭘﺳﻧد ﻧﻪ آﺋﻲ ھﺋﻲ .ان وﻗت ﻣوﻧﮐﻲ اھوﺋﻲ ﮔﻣﺎن ھو ﺗﻪ اھﺎ ڪﺋﺳﻳٽ ڊوﻣﻳﺳٽڪ ﻓﻼﺋﻳٽ ۾ ڏﻳﮐﺎري
وﻳﻧدي ۽ ﺳﮐﺮ ﮐﺎن ڪﺮاﭼﻲ ﻳﺎ ﻧواﺑﺷﺎھﻪ ﮐﺎن ﺣﻳدرآﺑﺎد اﻳﻧدي وﻳﻧدي اﺳﺎن ﺟﺎ ﻳﺎر اﻗﺑﺎل ﺟﻣﺎﭨﻲ ،ﻋﺎﺷق ﺣﺳﻳن
راء اوڏ ﺟﮫڙاﺋﻲ ﭔڌاﻧدا ۽ ڏﺳﻧدا.
ﺷﺎھﻪ ۽ ﻧول ِ
ﭘﻧﺟﺎﺑﻲء ﺟﺎﺑﻪ ﮔﺎﻧﺎ ،راڳ ،ﮔﻳت،
َ ﻋﺎﺑدا ﭘﺮوﻳن ﺳﭠﻲ ﮘﺎﺋﭨﻲ آھﻲ .ﺗﻣﺎم ﺳﭠﻲ اڙدو ،ﺳﻧڌي ،ﺳﺮاﺋڪﻲ ۽ ﺷﺎﻳد
ڪﺎﻓﻳون ،ڏوھﻳڙا ﺗﻣﺎم ﺳﭠﻲ ﻧﻣوﻧﻲ ﮘﺎﻳﺎ اﭤس .ﭘﺮ ﺿﺮوري ﻧﺎھﻲ ﺗﻪ ڪﻧﮫن ﮘﺎﺋﭨﻲ ﺟو ھﺮھڪ ﮔﺎﻧو Hitھﺟﻲ .ھن
آء اي واري ڪﺋﺳﻳٽ ۾ ﭔﻳن ﮘﺎﺋﭨن ﺳﺎن ﮔڏ ﺳﻧدس ﭼوﻧڊﻳل ڊﮔﮫو راڳ ﺑﻪ اھڙو ﺋﻲ ﻣﭤﻲ ﺟو ﺳور آھﻲ ۽ ﺑﻘول ﭘﻲ ِ
راﭨﻲء ﮐﺎن ﺑﮫﺗﺮ آھﻲ ﺗﻪ ڪﻧﮫن راڳَ اﺳﺎن ﺟﻲ ﭼﺮﭼﺎﺋﻲ دوﺳت اﻗﺑﺎل ﺗﺮڪ ﺟﻲ ،ﻋﺎﺑده ﭘﺮوﻳن ﺟﮫڙي راڳ ﺟﻲ
ﭜﻧﮔﻳﺎﭨﻲء ﺟو ﮔﺎﻧو ڏﺟﻲ ﭘﺮ ڪو ﺳﺮﻳﻠو ﺗﻪ ڏﺟﻲ.
َ ﺟﻲ
ﺑﮫﺮﺣﺎل اھﻲ ﺗﻪ ﭤﻳﺎ زﺑﺎن ﺟﻲ ﭴﺎﭨن ۽ ﻧﻳم ڪﻼﺳﻳڪﻲ ۽ ﻣﻳوزڪ ﮐﻲ ﭘﺳﻧد ڪﺮڻ وارن ﺟﺎ ﺣﺎل ﺧﻳﺎل .ھﺎڻ
آء اي وارن اھﺎ ڪﺋﺳﻳٽ ھﻼﺋﻲ ﺗﻪ ﻣون ﮐﺎن رھﻳو ﻧﻪ ﺟڏھن وري ھن ڪﺮاﭼﻲ ﮐﺎن ڪوﭘن ھﻳﮔن ﻓﻼﺋﻳٽ ۾ ﭘﻲ ِ
انء ڪﺮي ﭘﻠٽﻲ ھﭨﻲ رھﻲ آھﻲ انء ِانء ِ
ﭤﻳو .۽ اﭤﻲ ﺑﻳﮫﻲ ﭼوڌاري ﻧﮫﺎرڪﻳم ﺗﻪ ﻋﺎﺑده ﭘﺮوﻳن ﭘﭤل ﻣﺎري ﺟﻳڪو ِ
ﻻء .ﺳﭴﻲ ﺟﮫﺎز ۾ ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم ﻗﺎﺳم ۽ ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ﻋﻼوه ڪو ﭔﻳو ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ ﺋﻲ ڪوﻧﻪ ھو .اﺳﺎن ﮐﺎن اھﻲ ڪﻧﮫن ِ
ﺳواء ﺑﺎﻗﻲ وﻳﭠل ﭔﻪ ﺳؤ ﮐن ﻣﺳﺎﻓﺮ وچ ﻳورپ ﺟﺎ ھﺋﺎ .ﻳﺎ ﻧﺎرڊڪ ﻣﻠڪن :ﻧﺎروي ،ڊﺋﻧﻣﺎرڪ ،ﺳﺋﻳڊن وﻏﻳﺮه ﺟﺎ ِ
ھﺋﺎ” .۽ ﺟڏھن اﺳﺎن ﺋﻲ ﺑور ﭤﻲ رھﻳﺎ آھﻳون ﺗﻪ ھﻧن ﻳورﭘﻲ ﻣﺳﺎﻓﺮن ﺟو ﮀﺎ ﺣﺷﺮ ھوﻧد “.ﻣون دل ﺋﻲ دل ۾
ﺳوﭼﻳو.
ﺟﺎء ﺗﻲ اﻧڊﻳﺎ وارن ﺟو ھواﺋﻲدراﺻل اھﻲ ﺋﻲ ﮘﺎﻟﮫﻳون آھن ﺟن ۾ اﻧڊﻳﺎ ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ﮐﺎن زور ﭤﻳو وﭸﻲ .ان ِ
ﺟﮫﺎز ھﺟﻲ ھﺎ ۽ ھو ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻣﻠڪ ﺟﺎ ﮘﺎﺋﭨﺎ آﭨﻳن ھﺎ ﺗﻪ ڪﻲ اھڙا راڳ ﭼوﻧڊﻳن ھﺎ ﺟن ﺟﺎ ﺳﺎز ۽ آواز ﻣﻐﺮﺑﻲ
طﺮز ﺟﺎ ھﺟن ھﺎ ۽ ﮘﺎﺋﭨﺎ /ﮘﺎﺋﭨﻳون ﭘﭤل ﻣﺎري اﺟﺮڪ وﻳڙھﻲ ﮘﺎﺋڻ ﺑدران اﻧﮫن ﺟون ﻧوﺟوان ۽ ﺳﮫﭨﻳون
ﮀوڪﺮﻳون اڌ او ﮔﮫڙ ۾ ﻳﺎ ﺟﮫﺮڪﻧدڙ وﮘن ۾ ڊاﻧس ڪﻧدي ﮘﺎﺋﻳن ھﺎ .ﺟﮫﺎز ۾ وﻳﭠل ﺳڀ ﻣﺳﺎﻓﺮ ﻣﺮد ﺗوڙي
ويء ﺣواﻟﻲ
َ ﻋورﺗون ،اﻳﺷﻳﺎﺋﻲ ﺗوڙي ﻳورﭘﻲ وﻳﻧدي ﻣﻼن ﻣوﻟوي ﺳڀ ڪﺟﮫﻪ ﮀڏي ﭘﻧﮫﻧﺟﻳون اﮐﻳون ۽ ڪن ٽﻲ
ڪن ھﺎ .ﭘﺮ ھﺎڻ رﮘو ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ اﮘﻳﺎن وﻳﭠل ھڪ ﭘوڙھو ﻧﺎروﻳﺟﻳن ھﻣﺮاھﻪ ﻋﺎﺑده ﭘﺮوﻳن ﮐﻲ ﺗﻌﺟب ﺳﺎن ڏﺳﻧدو
رھﻳو.
ﭔﭔﺮﻟوء ،ﮀﺎﮀﺮي ،ﻣﭠﻲ ،ڏﻳﭘﻠﻲ ﺟﮫڙن ﮘوﭠنِ ھونء اﺳﺎن وٽ وﻳﻧدي ﭼﻣﭜڙ ،ﺗﻠﮫﺎر،
َ ﺗﻌﺟب ﺟﻲ اھﺎ ﮘﺎﻟﮫﻪ آھﻲ ﺗﻪ
آء اي وارن ﮐﻲ ھﺮوﭜﺮو ۾ ﺑﻪ اﻧڊﻳن ۽ اﻧﮔﺮﻳﺰي اڌ اﮔﮫﺎڙﻳن ﻓﻠﻣن ﺟﺎ ڪﺋﺳﻳٽ ﻋﺎم ﺟﺎم ﭘﻳﺎ ھﻠن ﭘﺮ ھﺗﻲ ﭘﻲ ِ
ﻣﺳﺎﻓﺮن ﺟﻲ ھﺋﻲ دل ﮐٽﻲ ڪﺮﭨﻲ ﻳﺎ ﺷﺎﻳد اھو ﭤﻳو ڏﻳک ڏﻳﭨو ﺗﻪ اﺳﺎن ﺟو ﻣﻠڪ ﻣﺳﻠﻣﺎﻧن ﺟو ﻣﻠڪ آھﻲ ﺟﻧﮫن ۾
ﻧﺎچ ﻧﭼڪﻲ ۽ ﺟﮫﻣﺮ ﺟﮫﻣڪﻲ ﺗﻲ ﺑﻧدش آھﻲ .ﻳﺎ ﺗﻪ ﺷﺎﻳد ﻳورﭘﻳن ﮐﻲ ﻣﺳﻠﻣﺎن ﺑﻧﺎﺋڻ ﺟﻲ ﻧﻳت ﺳﺎن ﻋﺎﺑده ﭘﺮوﻳن
ﮐﻲ ﻣوﻟوي ﺑﻧﺎﺋﻲ وﻳﮫﺎري وﻳو ھو .اﺳﻳن ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ ﺧﺑﺮ ﻧﺎھﻲ ڪڏھن ﺣﻘﻳﻘت ﭘﺳﻧد ﭤﻳﻧداﺳﻳن.
ﺳﻠﻣﻰ آﻏﺎ ﺟڏھن اﭸﺎ ﺟﮫﺎزن ﺟﻲ ﻣﺎﻟڪ ﺳﭘﻳﺮا ﺻﺎﺣب ﺟﻲ ﻣﮜﻳﻧدي ھﺋﻲ ﺗﻪ ھڪ دﻓﻌو ڪﺮاﭼﻲ ﺟﻲ ٽﻲ
وي ﺑﺎﺑت ﺷڪﺎﻳت ڪﻧدي ﭼﻳﺎﺋﻳن:
”ﺟﻧﮫن ﻧﻣوﻧﻲ ﺳﺎن ھو ﭼﺎھﻳن ﭤﺎ ،اﺋﻳن ﮘﺎﺋڻ ﺳﺎن ﻣﺎﭨﮫو ﻧﻪ اﺳﺎن ﻓﻧڪﺎرن ﮐﻲ ڏﺳڻ ﭘﺳﻧد ڪﻧدا ۽ ﻧﻪ ﭔڌڻ“.
ﭘوء
ظﺎھﺮ آھﻲ ﺗﻪ اھﺎ ٽﻲ وي ﺟﻧﮫن ﺗﺎن وﻳﻧدي اﮐﻳن ﺟﺎ اﺷﺎرا ڪﺮي ﮘﺎﺋڻ ﺗﻲ ﺑﻪ اﻋﺗﺮاض ورﺗو وﭸﻲ ﺗﻪ ِ
25 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
اھڙي ﭘﺎﺑﻧد ﻧﻣوﻧﻲ ﮘﺎﺋڻ ﺳﺎن ھڪ ﭼﮜﻲ ﺧﺎﺻﻲ ﺳﮫﭨﻲ ﮘﺎﺋﭨﻲ ﺑﻪ ﻣﭤﻲ ﺟو ﺳور ﺑﻧﺟﻳو ﭘوي ۽ ٽﻲ وي ڏﺳﻧدڙ ان
يء ﮐﺎن ﻧﺟﺎت ﻣﻠﻳو وﭸﻲ.
ﺟﻲ ﺳﺋﭻ اﻳﺟﺎد ڪﻧدڙ ﮐﻲ دﻋﺎﺋون ڏﻳن ﭤﺎ ﺟﻧﮫن ﮐﻲ دﭔﺎﺋڻ ﺳﺎن ٽﻲ و َ
ﺷﻲء ھﺋﻲ ﺗﻪ اھﺎ ﻣﺳﺮت ﻧذﻳﺮ ھﺋﻲ _ ﺳﻧدس ﮔﺎﻧو ِ اﻧﮫﻲء ﺳﭴﻲ ڪﺋﺳٽ ۾ ﺑﮫﺮﺣﺎل ڪﺎ ﺳﭠﻲ َ راﮘن ﺟﻲ
ھﻲء ﭼﮜﺎ رﻧگ ڪڍي رھﻲ آھﻲ .ﺳﻧدس ﮔﺎﻧو ﺧﺑﺮ ﻧﺎھﻲ ﭔﻳن ﮐﻲ وﭨﻳو ﻳﺎ ﻧﻪ .ﭘﺮ َ ﭘﻳﺮيء ۾
َ ﺗوڙي ﮘﺎﺋڻ ﺟو اﺳٽﺎﺋﻳل!
ﻣون ﮐﻲ وﭨﻳو ۽ ﺗﻣﺎم ﮔﮫﭨو وﭨﻳو .ﺳﻧدس ﮔﺎﻧﻲ ﺟﺎ ﭔول اﭸﺎ ﺗﺎﺋﻳن دﻣﺎغ ۾ ُﭔﺮي رھﻳﺎ آھن:
آھﺳﺗﻪ، آھﺳﺗﻪ ﺳﻔﺮ_ ﮔﺎ ﺟﺎﺋﻲ ھﻲ ﮐٽ ﺗو ﭼﻠﻲ
آھﺳﺗﻪ، آھﺳﺗﻪ ﻣﮔﺮ_ ﺗﮫﻲ ﺟﺎﺗﻲ ﭘﺎس اﺳﮐﻲ ھم
اﺗﻼؤ، ﺳﻲ ﮐﺮﻧون ﮐﻲ ﭼﺎﻧد ﮐﮫﻳﻠو ﺳﻲ ﺗﺎرون اﺑﮫﻲ
آھﺳﺗﻪ آھﺳﺗﻪ ﺳﺣﺮ_ ﮐﻲ ﭼﮫﺮي اﺳﮐﻲ ﮔﻲ ﻣﻠﻲ
ﻻء PIAﮐﻲ Creditڏﻳڻ ﺿﺮوري ﺳﻣﺟﮫﺎن ﭤو .ﭘﻲ آِء اي وارا ﻣڙﻳﺋﻲ ان ﮔﺎﻧﻲ ﺟﻲ ﭼوﻧڊ ۽ ﭘﻳش ڪﺮڻ ِ
ڪو ھڪ اڌ اھڙو ﺛواب ﺟو ڪم ڪﺮﻳو ﮀڏﻳن .ﺟو ان ۾ ﺳﻧدن ﺑﺎﻗﻲ ڏوھﻪ ﮔﻧﺎھﻪ ڌوﭘﺟو وﭸن PIA .وارن ﺟﻲ
دﻟﭼﺳﭘﻲء
َ ھﻲء ﺗﻪ ﻣﺳﺎﻓﺮن ﺟﻲ
َ ھڪ ﭔﻲ ﺑﻪ ﺳﭠﻲ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﺟﻳڪﺎ ﺷﺎﻳد ﭔﻲ ڪﺎ اﻳﺋﺮ ﻻﺋﻳن ﻧﻪ ﺑﻪ ڪﻧدي ھﺟﻲ .اھﺎ
ويء ﺟﻲ اﺳڪﺮﻳن ﺗﻲ ﺟﮫﺎز ﺟﻲ ﭘوزﻳﺷن )ﺗﻪ ڪﮫڙي ﻣﻠڪ ﻣﭤﺎن اڏاﻣﻲ رھﻳو آھﻲ( رﻓﺗﺎر، َ ﻻء رﮐﻲ رﮐﻲ ٽﻲ ِ
ﺑﻠﻧدي ۽ ﭔﺎھﺮ ﺟﻲ ٽﻳﻣﭘﺮﻳﭼﺮ ﺟﺎ اﻧگ اﮐﺮ ﭘڻ ڏﻧﺎﺋون ﭤﻲ .ھواﺋﻲ ﺟﮫﺎز ﮐﺎن ﭔﺎھﺮ ﺟﻲ ٽﻳﻣﭘﺮﻳﭼﺮ )ﭤڌ( ﺟو ﺳوﭼﻲ
ﻋﺟﻳب ﻟﮘو ﭤﻲ .ڪﺎٽو ﭼﺎﻟﻳﮫﻪ ﭘﻧﺟﻳﺗﺎﻟﻳﮫﻪ ڊﮔﺮﻳون ﺳﺮدي! ﮀﺎ ﺗﻪ ﭤڌ ھوﻧدي ﭔﺎھﺮ .ڪﺎٽو ﭼﺎر ) (-4O0Cﺗﺎﺋﻳن ﺗﻪ
ﭘﺎﭨﻲ ﺑﻪ ﺑﺮف ﭤﻲ وﭸﻲ ۽ اﻳڏي ﮔﮫﭨﻲ ﭤڌ ۾ ﺗﻪ ھوا ۾ ﻣوﺟود ڪﺎرﺑن ﮔﺋس ﺑﻪ ﭘﺎﭨﻳٺ ﻳﺎ ﺑﺮف ﺟﻲ ﺷڪل ۾ ھوﻧدي.
اﺗﺎھﻳنء ﺗﻲ ﺟﮫﺎز ﭰﺎٽڻ ﺗﻲ ﻣﺳﺎﻓﺮ ﭤڌ وﮔﮫﻲ ﺋﻲ ﻣﺮي وﭸﻲ .زﻣﻳن ﺗﻲ اﭼﻲ ﭰﮫڪو ڪﺮڻ ﻳﺎ ﺳﻣﻧڊ ۾ڪﺮي َ اﻳڏي
ﭘوء ﺟون ﮘﺎﻟﮫﻳون .ھواﺋﻲ ﺟﮫﺎز ۾ ﺳﻔﺮ ڪﺮڻ وﻗت اھوﺋﻲ ﺳوﭼﻳﻧدو آھﻳﺎن ﺗﻪ ھﻳڏي وڏي آﻓت ﭔڏي ﻣﺮڻ ﺗﻪ ﭤﻳون ِ
ﮐﻲ ھﻳڏو ﻣﭤﻲ وﭠﻲ وﭸﻲ اﻧدر ﺟو ٽﻳﻣﭘﺮﻳﭼﺮ ۽ ﭘﺮﻳﺷﺮ اھوﺋﻲ ﺑﺮﻗﺮار رﮐڻ )ﺟﻧﮫن ۾ ﻣﺎﭨﮫو ﭴڻ ﺗﻪ زﻣﻳن ﺗﻲ ﮔﮫﺮ ۾
ﺑﻠﻧديء ﺗﻲ ﺑور ﭤﻳﻧدڙ ﻣﺳﺎﻓﺮن ﮐﻲ وڌﻳڪ ﺑور
َ ﭘﻳو ھﻠﻲ( ،اﻳﺋﺮو ڊاﺋﻧﺎﻣڪس ۽ Aviationﺟو ڪﻣﺎل آھﻲ .۽ ان
ﻻء ﻋﺎﺑده ﭘﺮوﻳن ﮐﺎن وﻳﮫﻲ ﭘﻠٽﺎ ھﭨﺎﺋڻ اھو PTV۽ PIAﺟو ڪﻣﺎل آھﻲ.ڪﺮڻ ِ
ﻻء وﭨﻧدي ھوﻧدي ﺗﻪ ﺟﮫﺎز ڪﮫڙي ﻣﻠڪ ﻳﺎ ﺳﻣﻧڊ ﺷﻲء ﺳﭜﻧﻲ ﮐﻲ ﻣﻌﻠوﻣﺎت ﺗوڙي وﻧدر ِ ِ اڏاﻣڻ ﻟﮘو .ﺑﮫﺮﺣﺎل اھﺎ
ﻣﭤﺎن ھﻠﻲ رھﻳو آھﻲ.
ﭼٽﻲء طﺮح ﻧظﺮ اﭼﻲ رھﻲ ھﺋﻲ ۽ اﺗﻲ زﻣﻳن ﺟﺎ َ ھڪ ھﻧڌ ﻣوﺳم ﺗﻣﺎم ﺻﺎف ھﺟڻ ڪﺮي ھﻳٺ ڌرﺗﻲ ﺑﻠڪل
ﮀﻼ ﮀﻼ ﻧظﺮ اﭼﻲ رھﻳﺎ ھﺋﺎ .وچ ۾ ﻧﻧڍو ﮀﻠو ان ﺑﻌد ان ﺟﻲ ﭼوڌاري وڏو ﮀﻠو ۽ ان ﺑﻌد اﭸﺎ ﺑﻪ وڏو .اھڙا اﻧﻳڪ
ﭘوء ﻣون
دريء ﻣﺎن ڪﺎدﻳﺮ ﻏور ﺳﺎن ھﻳٺ ﻧﮫﺎرﻳوِ ، َ ﮀﻼ ﻧظﺮ آﻳﺎ ﭤﻲ .ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ﭘوﻳﺎن ﺳﺋﻳڊش ﻋورت اﭤﻲ ﺑﻳﮫﻲ،
ﮐﺎن ﭘﮀﻳو:
”اھﻲ ﮀﻼ ﮀﻼ ﮀﺎ ﭤﻲ ﺳﮔﮫن ﭤﺎ؟“
ﭘوء ھڪدم ﻳﺎدآﻳو ﺗﻪ اھﻲ ﭘڪ ﺟﺑل ھوﻧدا .ﻣﺋٽﺮڪ ۾ اﺳﺎن آﺋون ان وﻗت ڪو ﺟواب ڏﻳﺋﻲ ﻧﻪ ﺳﮔﮫﻳس .ﭘﺮ ِ
ﺟو ھڪ ﺳﺑﺟﻳڪٽ ھوﻧدو ھو ﻣﺋپ رﻳڊﻧگ .ان ۾ اﺳﺎن ﺟو ٽﻳﭼﺮ _ ڪﺋﭘٽن ﻋﺎﻟم ﺟﺎن ﻣﺳﻌود )ھﺎڻ رٽﺎﺋﺮڊ
ﻻء اھو ﻧﺷﺎن ﻳﺎد ڪﺮاﺋﻳﻧدو ھو .ﻳﻌﻧﻲ ﻣﭤﺎن ڏﺳڻ ﺳﺎن ﺟﺑل اﺋﻳن ﻧظﺮ ا ﻳﻧدا آھن. ﻟﻳﻔٽﻳﻧﻧٽ ﺟﻧﺮل( ﺟﺑﻠن ِ
ﭘﭠﻳﺎن وﻳﭠل ﻋورت ﮐﻲ ﻣون ﭘﻧﮫﺟو اﻧدازو ﭔڌاﻳو.
ﺗﺮڪﻲء ﻣﭤﺎن آھﻲ .طﺑﺮﻳﺰ )اﻳﺮان( ﮐﺎن اﻧﻘﺮه
َ ”ھﺎﺋو“ ھن واﭨﻳو” ،آﺋون ﺑﻪ اھوﺋﻲ ﺳﻣﺟﮫﺎن ﭤﻲ .ﺟﮫﺎز ﭘڪ
ﺗﺮڪﻲء( ﺗﺎﺋﻳن اھو ﺳﻠﺳﻠو آھﻲ“.
َ )
اﻳﺗﺮي ۾ ﺟﮫﺎز ﺟﻲ ٽﻲ وي ﺗﻲ ھﻠﻧدڙ ﻓﻠم ﺟو ھڪ ﺣﺻو ﺧﺗم ﭤﻳو ۽ ﭔﻳو ﺷﺮوع ﭤﻳڻ ﮐﺎن اڳ وري ﻧﻘﺷو ۽ ان
ﺗﺮڪﻲء ﻣﭤﺎن ھو ۽ ھﺎڻ اﮘﻳﺎن ڪﺎري ﺳﻣﻧڊ ۽ َ ﻣﭤﺎن اﺳﺎن ﺟﻲ ﺟﮫﺎز ﺟﻲ ﭘوزﻳﺷن ڏﻳﮐﺎري وﻳﺋﻲ ﺗﻪ واﻗﻌﻲ ﺟﮫﺎز
ﺟﺎﮔﺮاﻓﻳﺎﺋﻲء ﭴﺎڻ ﮐﻲ داد ڏﻧو.
َ روﻣﺎﻧﻳﺎ ﻣﭤﺎن ﻟﻧﮔﮫﭨو ھوس .ﻣون ھن اﺗﺮ ﻳورپ ﺟﻲ رھﺎڪو ﻋورت ﺟﻲ
”ٽﻳﭼﺮ آھﻳو؟“ ﻣون ﭘﮀﻳوﻣﺎﻧس.
ﻻء ﻧڪﺗﻲ ھﻳس“. ”ﻧﻪ .ھﺎﺋوس واﺋﻳف آھﻳﺎن ۽ ﭘﻧﮫﻧﺟﻳن ﺳﺎھﻳڙﻳن ﺳﺎن ﮔڏ ﮔﮫﻣڻ ِ
ڪﺮاﭼﻲء ﮐﺎن ھن ﺟﮫﺎز ۾ ﭼڙھﻲ ھﺋﻲ.
َ ﭘﺎڻ
”ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ڪﻳﺋن ﻟﮘو؟“ ﻣون ﭘﮀﻳو ﻣﺎﻧس.
ﻻء اﺋﻳﺮﭘورٽ ﺗﻲ ﻟﭤﻳون ﻻء ﭔن ٽن ڪﻼڪن ِ ”اﺳﻳن ھﻧدﺳﺗﺎن وﻳون ھﻳوﻧﺳﻳن .ھﺗﻲ رﮘو ﺟﮫﺎز ﺑدﻻﺋڻ ِ
ڪﺮاﭼﻲء ﺑﻌد دﺑﺋﻲ
َ ﺑﻣﺑﺋﻲء ﮐﺎن ﭼڙھﻳوﻧﺳﻳن اھو
َ ھﻳوﻧﺳﻳن .ﮀو ﺟو اﺳﺎن ﺟو ﺳﻧﮔﺎﭘوراﻳﺋﺮﻻﺋﻳن ﺟو ﺟﮫﺎز ﺟﻧﮫن ۾
آء اي ﺟﻲ ﺟﮫﺎز ذرﻳﻌﻲ ﺳڌو ڪوﭘن ھﻳﮔن وﭸﻲ ڪﺮاﭼﻲء ۾ ﻟﮫﻲ ھن ﭘﻲ ِ َ ۽ ان ﺑﻌد ﺟﺮﻣﻧﻲ وﭸﭨو ھو .اﻧڪﺮي
رھﻳون آھﻳون“.
ڪﺮاﭼﻲء ﺟﻲ رﺳﺗن ﺗﻲ اﭴڪﻠﮫﻪ ڪو ﻓﺎرﻳﻧﺮ ﻧظﺮ ﺋﻲ ﻧﭤو اﭼﻲ. َ ”اھﺎ ﮘﺎﻟﮫﻪ آھﻲ “.ﻣون دل ۾ ﺳوﭼﻳو.
”آﺋﻲ ﺳﺎرو ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ﺑﻪ ﮔﮫﻣﻲ وﭸو ھﺎ .ﭔﻳو ﻧﻪ ﺗﻪ ڪﺮاﭼﻲ ﻳﺎ ﻣوھن ﺟو دڙو .ﺗوھﻳن ھڪ ڏﻳﻧﮫن ۾ ﮔﮫﻣﻲ
ﺳﮔﮫﻳون ﭤﻲ“.
ھوء
ﻣون ﮐﻳس اﺋﻳن ﭼﻳو ،ﭴڻ ﺳﻧدس ﻣﻌﻠوﻣﺎت ۾ اﺿﺎﻓو ڪﺮي رھﻳو ھﺟﺎن ۽ ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ان ﺳﮫﭨﻲ ﺻﻼح ﺗﻲ َ
اﻓﺳوس ڪﺮي ﭼوﻧدي ﺗﻪ ھن ﮐﺎن ﻏﻠطﻲ ﭤﻲ وﺋﻲ .واﻗﻌﻲ آﺋﻲ ﺳﺎرو روﺷﻧﻳن ﺟو ﺷﮫﺮ ڪﺮاﭼﻲ ۽ اﻧﺳﺎن ﺟﻲ
ﭘﻧﺞ ھﺰار ﭘﺮاﭨﻲ ﺗﮫذﻳب ﺟو ﺟﻳﺋﺮو ﺛﺑوت ﻣوھن ﺟو دڙو ﺟﻧﮫن ﺗﻲ اﺳﺎن ﺳﻧڌﻳن ﮐﻲ ﻧﺎز آھﻲ ،ڏﺳون ھﺎ .ﭘﺮ ھن
اﻓﺳوس ڪﺮڻ ﺑدران ھڪدم ﭼﻳو:
”رﺳﺗﻲ ﺟو اﻣن ۽ رھﺎﺋش ﺟﻲ ﺳﻼﻣﺗﻲ ڪﭤﻲ آھﻲ ﺟو اھڙي ﭘٽ ﺗﻲ وﭸﺟﻲ“.ﺳﻧدس آواز ۾ ﺳﺧت ﮐﮫﺮاڻ
ﺳﻼﻣﺗﻲء ﺟوھﻧدورو آھﻲ .ھن ﮐﻲ ﮀﺎ وﻳﮫﻲ ﺳﻧڌ ﺟﻲ ﺻوﻓﻳن ۽ ﻣوھن َ ھﺋﻲ .ھﺎڻ ھن ﮐﻲ ﮀﺎ وﻳﮫﻲ ﭼواﻧس ﺗﻪ ﺳﻧڌ
27 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﺟﻲ دڙي ﺟﻲ ﺗﮫذﻳب ﺑﺎﺑت ﭔڌاﻳﺎن .ﮀﺎ وﻳﮫﻲ ﺳﺑق ڏﻳﺎﻧس ﺗﻪ ﺳﻧڌي ﻣﮫﻣﺎن ﻧواز آھن .ﺳﻧڌي ﺳﭔﺎﺟﮫﺎ ۽ ﺳدورا آھن.
ھوء اھﻲ ﺧوﺑﻳون ﻣﺎﺿﻲ ﺳﺎن واﺑﺳﺗﻪ ھﺟڻ ﺟﻲ ﻣﭸﺗﺎ َ ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ﮔﮫﭨﻲ Convinceڪﺮڻ ﺗﻲ وڌ ۾ وڌ
ھوء ﺑﻪ اﺧﺑﺎرون ،رﻳڊﻳو ،ٽﻲ وي ﭘڙھﻧدي ۽ ڏﺳﻧدي
ڪﺮي ھﺎ .اﻧڌي ۽ ﭔوڙي ﺗﻪ ڪﺎﻧﻪ ھﺋﻲ .دﻧﻳﺎ ﺟﻲ ﻣﺎﭨﮫن واﻧﮔﺮ َ
ﻻء روﻳو ۽ راﻳو ﭤﻳﻧدو وﭸﻲ اھوﺋﻲ ھنﭔڌﻧدي ھوﻧدي .ﮔذرﻳل ڏھﺎڪو ﺳﺎﻟن ۾ دﻧﻳﺎ ﺟﻲ ﻣﺎﭨﮫن ﺟو ﺟﻳڪو ﺳﻧڌﻳن ِ
ﺟو ﺑﻪ ھوﻧدو .ﺳﻧڌي ﺟﻳڪﻲ وﺗن ڌاڙا ۽ ﮐﺎٽ ھﭨﻧدا .ﺳﻧڌي ﺟﻳڪﻲ وﺗن ڍورن واﻧﮔﺮ ﻣﺎﭨﮫن ﮐﻲ اﻏوا ڪﻧدا .ﻧﻪ ﭤﺎ
ﮀڏﻳن ﭔﺎر ﻧﻪ ﻋورﺗون .ﻣﺳﺟدن ﻣﺎن ﭔﺎﻧﮔن ۽ ﺗﺮاوﻳﺣون ﭘڙھﻧدڙ ﭘوڙھن ﮐﻲ ﺑﻪ ﮐﭨﻳو وﭸن .ﺳﻧڌ ﺟﻲ ﮘوﭠﺎﭨن ﺟو
ﻧﺻﻳب اﮘﮫﻳن ﮀﺎ ھو؟ ﺑﻳﺮوزﮔﺎري ،ﺑﻳﻣﺎري ۽ ﺑﻳوﺳﻲ .ان ﺗﻲ ﺑﻪ ﺳﻧدن ﭘﻧﮫﻧﺟﺎ ﺋﻲ ﺳﻧڌ ي راڪﻳٽن ۽
ڪﻼﺷﻧڪوﻓن ﺳﺎن ﺣﻣﻼ ڪﺮي ﮔﮫﺮ ﭔﺎر ۽ ﮘوٺ ﺗﺑﺎھﻪ ڪﻳو وﻳﭠﺎ آھن .اﺗﻲ ھڪ ﻓﺎرﻳﻧﺮ ﮐﻲ ڪﮫڙي ﻧﺎﻧگ ﮐﺎڌو
آھﻲ ﺟو ﺳﻳوھڻ ۾ اﭼﻲ ﻗﻠﻧدر ﺷﮫﺑﺎز ﺟﻲ ﺳﻼﻣﻲ ﭜﺮي ،ﺳﮐﺮ ۽ ﺧﻳﺮﭘور اﭼﻲ اﻟور ۽ ڪوٽ ڏﻳﺟﻲ ﺟﺎ ﻗﻠﻌﺎ ڏﺳﻲ،
ﻣوھن ﺟو دڙو ۽ ﭜﻧﭜور ڏﺳﻲ ،درﭔﻳﻠو ۽ ﺑﮐﺮ ڏﺳﻲ .ﺳوﭼڻ ﺟﻲ ﮘﺎﻟﮫﻪ آھﻲ.
آﺋون ڪوﭘن ھﻳﮔن ﺗﺎﺋﻳن ﺑﺎﻗﻲ ﺳﻔﺮ ﻣﺎٺ ۾ ﺋﻲ وﻳﭠو رھﻳس.
ﺟو ھﺗﻲ ﺟﻲ ﭘوﻟﻳس اﻳڏي وٺ وﭠﺎن ﭤﻲ ڪﺮي ﺟو اڌ ﮐﺎن وڌﻳڪ ڪﺎرون ﺟﮫﻠﻳو وﭠﻲ“.
”ان ﻣﻌﺎﻣﻠﻲ ۾ اﺳﺎن ﺟﻲ ﭘوﻟﻳس ﺑﻳﺣد ﺳڌي ۽ ﺷﺮﻳف آھﻲ “.ﻣون ﭼﻳوﻣﺎﻧس.
”ھﺎ .اھڙي ﺳڌي ﺟو ﮐﭨﺎﺋﻲ ﭘﺎڻ ﭤﻲ “.ﺟوھﺮ ﮐﻠﻧدي ﭼﻳو” .ﮔذرﻳل ﻣﮫﻳﻧﻲ ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ﻣﺎﺋٽن ﺳﺎن ﻣﻠڻ وﻳو ھوس
ﺗﻪ ﺳﻧدن ڪﺎر ﭼوري ﭤﻲ وﺋﻲ ھﺋﻲ“.
ﭔڏاء“ ﻣون ﭘﮀﻳوﻣﺎﻧس” ،ﺳﺋﻳڊن ﺟﮫڙي ﺳﮐﺋﻲ ﺳﺗﺎﺑﻲ ﻣﻠڪ ۾ ،اھﻲ ڪﻳﺮ آھن ﺟﻳڪﻲ ﭼوري ”ﭜﻼ اھو ﺗﻪ ِ
ڪن ﭤﺎ؟“
ﭘوء ھڪ ھﻧڌ ﻣﺳﺗﻲء ﺧﺎطﺮ ڪﺎرون ﮐﭨن ﭤﺎ ۽ ﭼڪﺮ ھﭨﻲ ِ َ ”ڪﻲ ﺗﻪ ھﺗﻲ ﺟﺎ ﻧوﺟوان ﮀوڪﺮا آھن ﺟﻳڪﻲ
ﮐﺎن ﭔﺋﻲ ھﻧڌ ﭰٽو ڪﺮﻳو وﭸن ۽ ﭔﻳﺎ وڏا ﭼور ﭘوﻟﻳﻧڊ ﺟﺎ ﻣﺎﭨﮫو آھن ،ﺟﻳڪﻲ ھﺗﺎن ﺳﺋﻳڊن ﻣﺎن ﭼوري ڪﺮي
ڪﺮاﭼﻲء ﺟﻲ
َ ﭘوء ھڪ دﻓﻌو ڪﺎر ﭘوﻟﻳﻧڊ ﭘﮫﺗﻲ ﺗﻪ ﻣﻌﻧﻰ ﻓﻳﺮيء ذرﻳﻌﻲ ان ﺋﻲ وﻗت ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻣﻠڪ ﭜﭴﻳو وﭸن ۽ ِ َ
ﺷﻳﺮﺷﺎھﻪ ۾ ﭘﮫﺗﻲ .ڪﻼڪ ﭔن ۾ ﺋﻲ ﺳﻧدس اﻧﺟﺮﭘﻧﺟﺮ ڍرا ڪﺮي اﺳﭘﻳﺋﺮ ﭘﺎرٽن ﺟﻲ ﻣﺎرڪﻳٽن ۾ ھﻼﻳو وﻳﻧدو
اﭤس“.
ﭼوريء ﺟون ،ھڪ ﻣﻠڪ ﮐﺎن ﭔﺋﻲ ﻣﻠڪ ﺗﺎﺋﻳن َ ﻓﻳﺮيء ذرﻳﻌﻲ ﻧﻪ ﻓﻘط ﻣﺳﺎﻓﺮ ﭘﺮ ڪﺎرون ﺑﻪ _ وﻳﻧدي
َ ﺳو
ﭘﻳون ﭘﮫﭼن.
ﻓﻳﺮيء ﮐﺎن ﻋﻼوه ﭘﻧﺟﺎھﻪ ﺳٺ ﻣﺎﭨﮫو ﮐﭨﻲ ھﻠﻧدڙ ﻣوٽﺮ ﺑوٽون ۽ ﻻﻧﭼون آھن ۽ ڪﺎﻓﻲ ﺳﺎﻟن ﮐﺎن ھن ﭘﺎﺳﻲ َ
ﺷﻲء ﺳﻣﺟﮫﻳو
ِ ﭘﺎﭨﻲء ﺟﻲ ﺟﮫﺎز ۽ ھواﺋﻲ ﺟﮫﺎز ﺟﻲ وچ ﺟﻲ َ ھوور ڪﺮاﻓٽ ﭘڻ ﻣﺷﮫور ﭤﻳﻧدو وﭸﻲ .ﺟﻳڪو
ﭘﺎﭨﻲء ۾ ھﻠﻧدڙ ﭘﻧﮐﻲ ) (Propellerﺑدران َ ﭘﺎﭨﻲء ﺟﻲ ﻧﻧڍي ﺟﮫﺎز واﻧﮔﺮ ﭤﺋﻲ ﭤو ،ﮐﻳس
َ وﭸﻲ ﭤو .ھوور ڪﺮاﻓٽ
ھواﺋﻲ ﺟﮫﺎز واﻧﮔﺮﺟﻳٽ ٽﺮﺑﺎﺋﻳن اﻧﺟڻ ﭤﺋﻲ ﭤﻲ .اھﻲ ﺟﻳٽ ھوا ﺟﻲ زور ﺗﻲ ﻧﻪ ﻓﻘط ﺟﮫﺎز ﮐﻲ اﮘﻳﺎن ڌڪﻳن ﭘﺮ ھوا
دﭔﺎء ﺟﮫﺎز ھﻳﭠﺎن ﭘڻ ﭘﻳدا ڪن ،ﺟﻧﮫن ڪﺮي ﺟﮫﺎز ﻓٽ ڏﻳڍ ﮐن ﭘﺎﭨﻲ ﻳﺎ زﻣﻳن ﺟﻲ ﺳطﺢ ﮐﺎن ﻣﭤﻲ ﮐﭴﻲ وﻳﻧدو ﺟو ُ
آھﻲ ۽ ھﻲ ﻧﻪ ﻓﻘط ﺳﻣﻧڊ ﺟﻲ ﻣﭤﺎن ھﻠﻲ ﭤو ﭘﺮ ﺳڌي ﭘٽ ﺗﻲ ﭘڻ ھﻠﻲ ﺳﮔﮫﻲ ﭤو .ﺳﻌودي ﻋﺮب ﺟﻲ وارﻳﺎﺳﻳن ﭘٽن
ﻻريء واﻧﮔﺮ
َ ﺗﻲ ﭘڻ ھﻠن ﭤﺎ ۽ ﭔﻲ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﺗﻪ ھوور ڪﺮاﻓٽ ﺳﻣﻧڊ ﺗﻲ ھﻠڻ ﺑﻌد ﻣﭤﻲ ﺧﺷڪﻲ ﺗﻲ ﭼڙھﻲ ،ڪﺎر
ﭘﺎرڪ ﭤﻲ ﺳﮔﮫﻲ ﭤو.
ﭘﺎﭨﻲء وارن ﺟﮫﺎزن
َ ﺳﻣﻧڊ ﺟﻲ ﺳطﺢ ﮐﺎن ﻣﭤﭜﺮو ھﻠڻ ڪﺮي ھن ۾ ﺳﺎﻣوﻧڊي ﺟﮫﺎز وارا ﻟوڏا ﺑﻪ ﻧﭤﺎ ﭤﻳن ۽ ﭔﻳن
ﭘﺎﭨﻲء ۾ ھﻠﻧدڙ ﺟﮫﺎز ھڪ رﻓﺗﺎر ﮐﺎن ﻣﭤﻲ ﺗﮐو ھﻠﻲ ﻧﭤﺎ ﺳﮔﮫن .ﭼﺎھﻲ ڪﻳﺗﺮو ﺑﻪ َ ﮐﺎن ﺗﮐو ﺑﻪ ھﻠﻲ ﭤو .ﮀو ﺟو
ﭘﺎﭨﻲء ﺟﻲ ﺟﮫﺎز ۽ اﻧﺟڻ ﺟﻲ ﮐﭨﻲ ڪﮫڙي ﺑﻪ ڊزاﺋﻳن رﮐﺟﻲ ﭘﺮ ﺳﻧدس َ ﭘﻳٽﺮول ﺳﺎڙي ﭘﺮوﭘﻳﻠﺮ ﺟﻲ رﻓﺗﺎر وڌاﺋﺟﻲ.
رﻓﺗﺎر ﭘﻧﺟوﻳﮫﻪ ٽﻳﮫﻪ ﻣﻳﻠن ﮐﺎن ﻣﭤﻲ ﻧﭤﻲ وڌي .ان ﺑﻌد ﭘﺮوﭘﻳﻠﺮ وٽ اﻳﺗﺮي ﺗﻪ ﺧﻼ ﭘﻳدا ﭤﻳو ﭘوي )ﺟﻧﮫن ﮐﻲ
ﻻء ھن ﻗﺳم ﺟو ﺟﮫﺎز ﺟواب آھﻲ. Caviationﺳڏﺟﻲ ﭤو( ﺟو ﭘﺮوﭘﻳﻠﺮ ﺟو اﺛﺮ ﻧﭤو ﭤﺋﻲ .ان ﻣﺳﺋﻠﻲ ﮐﻲ ﻣﻧﮫن ڏﻳڻ ِ
ﺷﻲء آھﻲ.
ِ ﭘﺎﭨﻲء ﺟﻲ ﺟﮫﺎز )ﮔڏھﻪ( ﺟﻲ وچ واري َ ﺟﻳڪو اھو ﺧﭼﺮ آھﻲ ﺟﻳڪو ھواﺋﻲ ﺟﮫﺎز )ﮔﮫوڙي( ۽
اﮘﻳﺎن ٽﻳﺑل ﮐوﻟﻲ ان ﺗﻲ ﭼﺎﻧﮫﻪ ﺑﺳڪٽ Serveڪﺮڻ ﺷﺮوع ڪﻳﺎ .اھو ﺳﻔﺮ اﻳﺗﺮو ﻧﻧڍو ﭤﺋﻲ ﭤو ﺟو ﭼﺎﻧﮫﻪ ﭘﻲ
ﺑس ڪﺋﻳﺳﻳن ۽ ﮀوڪﺮﻳن ﭤﺎﻧو ﮐﻧﻳﺎ ﺗﻪ ﺟﮫﺎز اﭼﻲ ﻣﺎﻟﻣو ﺑﻧدرﮔﺎھﻪ ۾ ﻟﻧﮔﺮ اﻧداز ﭤﻳو .ﺑﻠڪ ﻟﺋﻧڊ ڪﻳو .ﺑﻠڪ ﺣﻘﻳﻘت
اھﺎ آھﻲ ﺗﻪ ﺳﻣﻧڊ ﺧﺗم ﭤﻳڻ ﺑﻌد ﺧﺷڪﻲ ﻣﭤﺎن اڏاﻣﻲ ڪﺳٽم ھﺎؤس ﭜﺮﺳﺎن اﭼﻲ ﭘﺎرڪ ﭤﻳو ۽ اﺳﺎن ﺳﺎﻣﺎن ﺟﻲ
ﻻء ﻗطﺎر ۾ اﭼﻲ ﭔﺎھﺮ ﺑﻳﭠﺎﺳﻳن.
ﭼڪﺎس ۽ ﭘﺎﺳﭘورٽ ﺟﻲ ﺟﺎﻧﭻ ِ
ﻣون وٽ ﺳﺋﻳڊن ﺟﻲ وﻳﺰا ﻧﻪ ھﺋﻲ ﺳو ڪوﭘن ھﻳﮔن ۾ ﺋﻲ ﻣوﻧﮐﻲ اﮘﺗﻲ وڌڻ ﮐﺎن روڪﻲ رھﻳﺎ ھﺋﺎ .ﻳﻌﻧﻲ
ڪﺮاﭼﻲء ۾ وﻗت ﭤورو ھو ۽ اﺳﻼم آﺑﺎد وﭸﻲ ﺳﺋﻳڊن َ ﺳﺋﻳڊن وﭸڻ ﺑدران ﭔﻲ ﻓﻼﺋﻳٽ ۾ واﭘس ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ھﻠﻳو وڃ.
ﻻء ﻣوﻧﮐﻲ ﺟﻲ اﻳﻣﺮﺟﻧﺳﻲ )ﺳﻔﺎرﺗﺧﺎﻧﻲ( ﻣﺎن ﭘﺎﺳﭘورٽ ﺗﻲ وﻳﺰ ا ﺟو ﭠﭘو ھﭨﺎﺋڻ ﺑدران ﺳڌو ﺳﺋﻳڊن اﭼڻ ِ
ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲ وارن ﻟﮐﻳو ھو .ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم ﺟﻲ ﭼوﻧڊ ﺗﻪ ﮔﮫﭨو اڳ ﭤﻲ ﭼڪﻲ ھﺋﻲ ۽ ﺟﻳﺋن ﺗﻪ ھن ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ﻣﺎن ﺋﻲ
ﻻء اھو ﻣﺳﺋﻠو ﻧﻪ ھو .ﭘﺮ ﭼﮜو ﺟو ﻣون وٽ ان Telexﺟﻲ ڪﺎﭘﻲ ھﺋﻲ وﻳﺰا ھﭨﺎﺋﻲ ﮀڏي ھﺋﻲ ان ڪﺮي ان ِ
ﻻء ھو
ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲء وارن ﻣوﻧﮐﻲ اھو ﻟﮐﻳو ھو ﺗﻪ ﺟﻠدي ھﻠﻳو اچ وﻳﺰا ﺟو ﺳﺋﻳڊن ۾ ﺑﻧدوﺑﺳت ڪﺮڻ ِ َ ﺟﻧﮫن ۾
ﭘوء ﻣوﻧﮐﻲ اﮘﺗﻲ ﺟﻲ ﺳﻔﺮ ﺟﻲ ﻣوڪل ڏﻧﺎﺋون .ﻧﻪ ﺗﻪ ﭔﻲ ﺻورت ۾ ﺟواﺑدار آھن .ﺑﮫﺮﺣﺎل اھﺎ Telexڏﺳﻲ ِ
ﻳورپ ﺟﻲ ڪﻳﺗﺮن ھواﺋﻲ اڏن ﺗﺎن اﺳﺎن ﺟﮫڙن ﻣﻠڪن ﺟﻲ ﻣﺎﭨﮫن ﮐﻲ ﻣوٽﺎﻳو ﮀڏﻳن.
ڪڏھن ڪڏھن ﺗﻪ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻣﻠڪﻲ ھواﺋﻲ اڏن ﺗﻲ ﺑﻪ ھﺮوﭜﺮو ﺗﻧگ ڪﻳو وﭸﻲ ﭤو .آﺋون ﺗﻪ اﺣﺗﻳﺎط ﺧﺎطﺮ ٽﻧڊو
ﻧظﺎﻣﺎﭨﻲء ﮐﻲ ﭘﺎڻ ﺳﺎن وﭠﻲ آﻳس ﺟﻳڪو اﻧٽﻳﻠﻳﺟﻧس ۾ ﺷﺎﻳد ڪم ڪﺮي ﭤو .ﺟﻳﺋن اھو اﺟﺎﻳو َ ﻗﻳﺻﺮ ﺟﻲ ﺷوڪت
ﺗﻧگ ڪﻧدڙن ﮐﻲ ﺳﻣﺟﮫﺎﺋﻲ ﺳﮔﮫﻲ ﺗﻪ آﺋون ﻳوﻧﺎﺋﻳٽﻳڊ ﻧﺋﺷن طﺮﻓﺎن ﭔﺎھﺮ وﭸﺎن ﭘﻳو ۽ ﻣون وٽ ﺳﺮڪﺎر طﺮﻓﺎن
ﻻء ڪوﺑﻪ ٽﺮڙي ﻗﺳم ﺟو آﻓﻳﺳﺮ ﻧﻪ ﻣﻠﻳو ۽ آرام ﺳﺎن ﺳڀ NOCآھﻲ ،ﭘﺮ اﺟﺎﺋﻲ رﻧڊڪ وﺟﮫڻ ﻳﺎ اﻳﻧﮔﮫﻪ ڪﺮڻ ِ
ڪﺮﺳﻲء ﺗﻲ وﻳﭠس.
َ ﻣﻧﺰﻟون ُاڪﺮي اﭼﻲ آﺧﺮي Stage۾ ﺟﮫﺎز ﺟﻲ اﻧﺗظﺎر ِ
ﻻء
ﻻء آﻓﻳس وارن ﮔﮫﭨو اڳ ﺟﭘﺎن ۾ ﺑﻳﭠل ھڪ ﺟﮫﺎز ﺟو ﭼﻳف اﻧﺟﻧﻳﺋﺮ ﺑﻳﻣﺎر ﭤﻲ ﭘﻳو ۽ ﮐﻳس ﻣوڪل ڪﺮاﺋڻ ِ
ﺟﻠديء ۾ ھواﺋﻲ ﺟﮫﺎز رﺳﺗﻲ ﻣوﻧﮐﻲ اوڏاﻧﮫن ﻣوڪﻠڻ ﭼﺎھﻳو ﭤﻲ .ٽڪﻳٽ ،ﺳﻲ ڊي ﺳﻲ )ﭘﺎﺳﭘورٽ(Joining ، َ
Letterﺳڀ ﺗﻳﺎرڪﺮي ڏﻧﺎﺋون .رات ﺟو ٽﻳن ﺑﺟﻲ اڏام ھﺋﻲ .ھڪ ﺑﺟﻲ اﻳﺋﺮﭘورٽ ﺗﻲ ﭘﮫﺗس .ﺑﺋگ ﺗوراﺋﻲ ھﺎڻ
اﻧدر وﭸڻ وارو ھوس ﺗﻪ ﺷﺎﻳد اﻣﻳﮔﺮﻳﺷن واري ھﻣﺮاھﻪ ﺿد ڪﻳو ﺗﻪ آﺋون وﭸﻲ ﻧﭤو ﺳﮔﮫﺎن.
واﭘﺳﻲء ﺟﻲ ٽڪﻳٽ ﻧﺎھﻲ “.ھن ﭼﻳو.
َ ”ھڪ ﺗﻪ ﺗو وٽ NOCڪوﻧﮫﻲ ،ﭔﻳو ﺗﻪ ﺗو وٽ
واﭘﺳﻲء ﺗﻲ ﺗﻪ ھواﺋﻲ ﺟﮫﺎز ﺑدران ڪﺎرﭘورﻳﺷن ﺟو ﺟﮫﺎز ھﻼﺋﻲ اﭼﭨو اﭤم .ﭘﺮ َ ﮐﻳس ﮔﮫﭨو ﺋﻲ ﺳﻣﺟﮫﺎﻳم ﺗﻪ
ھن ﮐﻲ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﺳﻣﺟﮫﻪ ۾ ﻧﻪ آﺋﻲ.
”ﺻﺑﺢ ﺟو ﻧﺎﺋﻳن ﺑﺟﻲ ﻣﻧﮫﻧﺟو ﺑﺎس اﻳﻧدو ،اھو ﮀڏي ﺗﻪ ان ﺟﻲ ﻣﺮﺿﻲ “.ھن ﭘﻧﮫﻧﺟو آﺧﺮي ﻓﻳﺻﻠو ﭔڌاﻳو.
ﺳﭴﻲ ڏﻳﻧﮫن ﺟو ﭤڪل ھوس .ﺑﺎس ﺟﻲ اﭼڻ ﺗﺎﺋﻳن ﻣون وارو ھواﺋﻲ ﺟﮫﺎز ﺗﻪ ﻧﻪ ﺗﺮﺳﻧدو .ﺑﺋگ واﭘس وﭠﻲ
اﭼﻲ ﮔﮫﺮان ﻧڪﺗس .ٽن ڏﻳﻧﮫن ﺑﻌد وري ٽوڪﻳو ڏي اڏام ھﺋﻲ .ﭘﺎڻ ﺳﺎن ﮔڏ آﻓﻳس ﺟو ﭘﺑﻠڪ رﻟﻳﺷن آﻓﻳﺳﺮ ﺑﻪ وﭠﻲ
واﭘﺳﻲء
َ آﻳس .ان ﺳﺎن ﮔڏ NOCﭘڻ .ﭘﺮ ان ڏﻳﻧﮫن ڊﻳوٽﻲ ﺗﻲ ﺑﻳﭠل آﻓﻳﺳﺮن ﻣﺎن ڪﻧﮫن ﺑﻪ ﻧﻪ NOCﺟو ﭘﮀﻳو ﻧﻪ
ﻻء ﺟدا ﺟدا ﻗﺎﻧون آھﻲ ﻻء ،ڏاڍي ڪﻣﺰور ِ ﻻء .اﺳﺎن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ ﻟﮘﻲ ﭤو ﺗﻪ ،ﻧﻪ ﻓﻘط ﻏﺮﻳب اﻣﻳﺮ ِ ﺟﻲ ٽڪﻳٽ ِ
ﭘﺮ ﻋوام ﺟﻲ ٽﺋڪس ﺗﻲ ﭘﻠﻧدڙ ھﺮ آﻓﻳﺳﺮ ﭘﻧﮫﻧﺟو ﭘﻧﮫﻧﺟو ﻗﺎﻧون ﻧﺎﻓذڪﺮي ﭤو.
ﺑﮫﺮﺣﺎل ھن ﭜﻳﺮي ﺗڪﻠﻳف ﻧﻪ ﭤﻲ .وﻳﺗﺮ اﺋﻳﺮ ﭘورٽ ﺳﻳڪﻳورٽﻲ آﻓﻳﺳﺮن ﻣﺎن ھڪ ﭔﻪ ﻣﻧﮫﻧﺟن ڪﺗﺎﺑن ﺟﺎ
ﭘڙھﻧدڙ ﻧڪﺮي آﻳﺎ ۽ ڪﺟﮫﻪ ڏﻳﻧﮫن اڳ ٽﻲ وي ﺗﻲ ﮐٽﭨﮫﺎر ﭘﺮوﮔﺮام ۾ ﻣون ﮐﻲ ڏﭠو ھﺋﺎﺋون .ﺳو ﺳﭸﺎﭨﻲ ﻧﻪ ﻓﻘط
ﺧوش ﺧﻳﺮ ﻋﺎﻓﻳت ﭘﮀﻳﺎﺋون ﭘﺮ ﭼﺎﻧﮫﻪ ﺟو ڪوپ ﭘڻ ﭘﻳﺎرﻳﺎﺋون ۽ ﺟﮫﺎز ﺗﺎﺋﻳن ﮀڏڻ آﻳﺎ ،ھن وﻗت ﺳﻧدن ﻧﺎﻻ ڌﻳﺎن ﺗﻲ
30 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﺟو ٽوپ )ﺟﻧﮫن ﮐﻲ وراﺋڻ ﺳﺎن ڪن ﺑﻪ ڍڪﺟﻲ وﭸن( ۽ ﭔﻪ ﺟوڙا ،ﭤﻠﮫﻲ ان وارا ﺟوراب آﭨﻲ اﮘﻳﺎن رﮐﻳﺎ.
ﭼﺎﺷﻧﻲء ﺟﮫڙي ھﻳڊي رﻧگ ﺟو ھو ﭘﺮ ﻣﻔت ۾ ﺳﭠو ھو .دل ۾ َ ڪوٽ ﭘﺎﺋﻲ ڏﭠم .ﭔﺎﻧﮫن ۾ ﭤورو ﻧﻧڍو ۽ ﻋﺟﻳب
ڪﺮي ﭘﻳو ھو ﻳﺎ ان ﺳﺎن ﮔڏ ﺗون ﺑﻪ .ﺑﮫﺮﺣﺎل ﺟﻳﺳﻳن ڪو ﭔﻳو ﭼﺎﺷﻧﻲء ﺟﻲ دﻳڳ ۾ رﮘو ڪوٽ ِ َ آﻳو ﺗﻪ ﭘﮀﺎﻧس ﺗﻪ
ﺳﺮﻳﻠو ﻣﻠﻲ ﺗﻳﺳﻳن ھﻲ ﺻﺣﻳﺢ ھو .ﺑﺎﻗﻲ رڇ ﺟﻲ ﮐل ﺟﮫڙي ٽوﭘﻲ ۽ ھﭤن ﺟﺎ ھﮫڙا ﭤﻠﮫﺎ ﺟوراب ﮐﭨڻ ﮐﺎن ڪﻳﭔﺎﺋﻲ
ﭼﺗﺎء ڏﻧﺎﺋﻳن:
ُ واﭘس ڪﻳﺎﻣﺎﻧس ﭤﻲ ﺗﻪ
”ﻣﺗﺎن اھڙو ڪﭼو ڪم ڪﻳو اﭤﺋﻲ .اﺗﺮ ﻳورپ ﺟﻲ اھڙي ﺳﺮدي اﭤﺋﻲ ﺟو رب ڏﺋﻲ ﭘﻧﺎھﻪ .ﻣﻧﮫﻧﺟو ﭼوڻ ﻣﭷ
۽ ﮐﭨﻲ وڃ“.
ﻣون ﮐﻲ ﺑﻪ ﭤوري ﭤوري دل ﺳﺎن ﮘﺎﻟﮫﻪ ﻟﮘﻲ .ﺳﻳﺎري ۾ ﺳﺋﻳڊن ﭘﮫﺮﻳون ﺗﻪ آﻳو ھوس ﭘﺮ ڊﺋﻧﻣﺎرڪ ۽ ﻧﺎروي
ﺟﺎ ڏﻳﻧﮫن ﻳﺎد ھﻳم .ﺟﻳﺗوﭨﻳڪ ان وﻗت اﺳﺎن ﺳﭜﻧﻲ ﺟﻲ ﺟواﻧﻲ ھﺋﻲ .ﭘﺮ ﮔﻠﮔت ۽ ڪوﺋﻳٽﺎ ﭘﺎﺳﻲ ﺟﺎ ﭘﭠﺎڻ ۽ ﺑﻠوچ ﺑﻪ
اﺗﺮ ﻳورپ ﺟﻲ ﭤڌﻳن ھواﺋن ﮐﺎن ڏڪﻧدا ھﺋﺎ.
ﻻء ﺑس۽ ھﺎڻ ﺟڏھن ڪوﭘن ھﻳﮔن )ڊﺋﻧﻣﺎرڪ ﺟﻲ اﻳﺋﺮﭘورٽ( ﺟو دروازو ﮐوﻟﻲ ھوور ڪﺮاﻓٽ ۾ ﭼڙھڻ ِ
ڏي رواﻧﺎ ﭤﻳﺎﺳﻳن ﺗﻪ ﭤڌي ھوا ﭴڻ ﺟﺳم ﮐﻲ ﭼﻳﺮي ﮀڏﻳو.
ﻣون ﺳﺎن ﮔڏ آﻳل ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم ﻗﺎﺳم رڙ ڪﺮي ﭼﻳو:
”اﺑﺎ ﻳورپ ﺟﻲ ھﺎڻ دري ﮐﻠﻲ آھﻲ .ھﻳﺳﺗﺎﺋﻳن ﺟﮫﺎز اﻧدر ﻳﺎ اﻳﺋﺮﭘورٽ اﻧدر Heating System۾ وﻳﭠﻲ ﭤڌ
ﺟو اﺣﺳﺎس ﺋﻲ ﻧﻪ ﭘﺋﻲ ﭤﻳو“.
ﻣون ﻳڪدم ﺑﺋگ ﮐوﻟﻲ ﻣﻧﺟﮫﺎﻧﺋس ڪﺋﭘٽن ﺑﺷﻳﺮ ﺟﺎ ڏﻧل رڇ ﺟﻲ ﮐل ﺟﺎ )ﻳﺎ ڪﻧﮫن ﭔﺋﻲ ﺟﺎﻧور _ ﺑﮔﮫڙ ،ﻟوﻣڙ
ﻳﺎ ﭘﺎڏي ﺟﻲ ﮐل ﺟﺎ( دﺳﺗﺎﻧﺎ ھﭤن ﺗﻲ ﭼﺎڙھﻳﺎ ۽ اھڙو ﻟوﻣڙ ﺟو ﭔﭼو _ ﻳﻌﻧﻲ ٽوﭘﻲ ﻣﭤﻲ ﺗﻲ رﮐﻲ .ﻓﻲ اﻟﺣﺎل ﺧﻳﺮ ﭤﻲ
وﻳو.
۽ ھﺎڻ ﺻﺑﺢ ﺟو ﮔﮫﺮان ﻧڪﺮﻧدي ۽ ﻣﻧﺟﮫﻧد ﺟو ﭔﻳن ٽﻳن ﺑﺟﻲ ڌاري ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲ ﮐﺎن ﻣوٽﻧدي ﺑﺷﻳﺮ ﺟﻲ اﻧﮫن
زوريء اھﻲ ﺷﻳون ڏﻧﻳون .ﺟﻲ آﺋون ھﺗﻲ ﺟﻲَ ﮔﺮم ﺷﻳن ﮐﻲ ڏﺳﻲ رب ﺟﺎ ﺷڪﺮ ڪﻧدو آھﻳﺎن ﺗﻪ ﭼﮜو ﺟو ُھن
ﺳﺮديء ﺟو ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﮔﺮم ﻣﻠڪ ۾ ﺧﻳﺎل ﻧﻪ ڪﺮي ﺗڪڙ ۾ اﺋﻳن اﭼﺎن ھﺎ ﺗﻪ اڄ ﻣﺎﻟﻣو ﺟﻲ رﺳﺗن ﺗﻲ ﻗﻠﻔﻲ ﭤﻲ ﭘﻳو َ
ھﻲء اﺗﺮ ﻳورپ ﺟﻲ ﭤڌ ،ﺟﺳم ﮐﻲ اھڙو ڪﭘﻲ ھﺎ ﺟو ﺳﮔﮫوﺋﻲ ﺑﺳﺗﺮ ﺟﻲ ﺣواﻟﻲ ﭤﻲ وﭸﺎن ھﺎ .ﻣﺰي َ ھﻼن ھﺎ ۽
ﺟﻲ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﺗﻪ اﺳﺎن ﻣﺎرچ ۾ ﺳﺋﻳڊن آﻳﺎ ھﺋﺎﺳﻳن ۽ ﻣﺎرچ وري ﺑﻪ ھﺗﻲ ﺟﻲ ﻣوﺳم ﺟﻲ ﻟﺣﺎظ ﮐﺎن ﻣﺎﭨﮫﭘﻲ وارا ﻣﮫﻳﻧﺎ
ﺳﻣﺟﮫﻳﺎ وﭸن ﭤﺎ .ﺑﮫﺮﺣﺎل ﭘڙھﻧدڙ اﻧدازو ﻟﮘﺎﺋﻲ ﺳﮔﮫن ﭤﺎ ﺗﻪ آڪٽوﺑﺮ ﻧوﻣﺑﺮ ،ڊﺳﻣﺑﺮ ۽ ﺟﻧوري ﻓﻳﺑﺮوري وارن
ﻣﮫﻳﻧن ۾ ھﻧن ﻣﻠڪن :ﺳﺋﻳڊن ،ﻧﺎروي ،ﻓﻧﻠﺋﻧڊ ،ڊﺋﻧﻣﺎرڪ وﻏﻳﺮه ۾ ﮀﺎ ﭤڌ ﭤﻳﻧدي ھوﻧدي.
۽ اﺋﻳن ﺑﻪ ﻧﻪ آھﻲ ﺗﻪ اھﺎ ﭤڌ رﮘو اﺳﺎن اﻳﺷﻳﺎ ۽ آﻓﺮﻳڪﺎ ﺟﺎ رھﺎڪو ﻣﺣﺳوس ڪﺮﻳون ﭤﺎ.ﺳﺎﮘﻳو ﺣﺎل ھﺗﻲ
ﺟﻲ ﻣﺎﭨﮫن ﺟو ﺑﻪ آھﻲ ﺟﻳڪﻲ ﭴﺎو ا ﻧﭘﻧﺎ ھﺗﻲ آھن .ﭘﺎڻ ﮐﻲ ڍڪﻲ ھﻠڻ ۾ ھو اﺳﺎن ﮐﺎن ﺑﻪ وڌﻳڪ ﺧﺑﺮدار آھن.
ﺳﻲء ھوﻧدو ھو ﺗﻪ اﻧدرﻳون ﺳﺋﻳٽﺮ ﻳﺎ اوﻧﻲ ﮔﻧﺟﻲ ﻧﻪ ﭘﺎﺋﻳﻧدا ھﺋﺎﺳﻳن .ﭘﺮُ اﺳﺎن ﺗﻪ ﺷﺮوع ﺷﺮوع ۾ ڪڏھن ﮔﮫٽ
ھﺗﻲ ﺟﺎ ﻣﺎﭨﮫو ھﺮ وﻗت ﺳﭴﻲ ﺣﻔﺎظت ﺳﺎن ھﻠن ﭤﺎ .اﺳﺎن ﺟﻳﺗوﭨﻳڪ دل ﺋﻲ دل ۾ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﺑﮫﺎدري ﮐﻲ داد ڏﻳﺋﻲ
ﺳﺮديء ﺟو ڪو ﭜﺮوﺳو ڪوﻧﮫﻲ. َ ﭘوء ﺟﮫٽ ﺧﺑﺮ ﭘﻳﺋﻲ ﺗﻪ ﻳورپ ﺟﻲ ﺳﻲء ﻧﺎھﻲ ﭘﺮ ِ ُ ﺳوﭼﻳﻧدا ھﺋﺎ ﺳﻳن ﺗﻪ اھڙو
اﺗﻲ ﺟو اﺗﻲ ﺳﺞ ﻧظﺮ اﻳﻧدو ،ﻣوﺳم ﺳﭠﻲ ﭤﻲ وﻳﻧدي .وري اﺗﻲ ﺟو اﺗﻲ ڏس ﺗﻪ آﺳﻣﺎن ڪڪﺮن ﺳﺎن ﮀﺎﻧﺋﺟﻲ
وﻳﻧدو .ﺑوﻧدا ﺑوﻧدي ۽ ﺗﮐﻲ ھوا اھڙي ﺷﺮوع ﭤﻲ وﻳﻧدي ﺟو ﻣﺎﭨﮫن ﺗوڙي ﻣﺮن ﺟﺎ ڏﻧد ﭘﻳﺎ ﮐڙڪﻧدا .ھﻲ اھﻲ ﺳﺮد
ھواﺋون آھن ﺟﻳڪﻲ اﺳﺎن وٽ آﺧﺮي ڏاڪﻲ _ ﻳﻌﻧﻲ ﺳﺎﺋﻳﺑﻳﺮﻳﺎ ﻳﺎ اﺗﺮ ﻗطب ﺟون ﺳڏﻳون وﭸن ﭤﻳون .ﻣدﻳﺟﻲ ﻣﭠﻲ
32 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ڪﺮي آھﻲ ۽ ڪوﺋﻳٽﺎ وارا ﺳﻲء ﺟﻲ ﻟﮫﺮ اﻳﻧدي آھﻲ ﺗﻪ ﭼوﻧدا آھﻳون ڪوﺋﻳٽﺎ ۾ ﺑﺮف ِ َ ﻳﺎ ﮀﻠﮔﺮﻳون ﮀﺎﮀڙي ۾
ﭼوﻧدا آھن ﺗﻪ رو س اﻓﻐﺎﻧﺳﺗﺎن ۾ ﭘﺎرو وﭠو آھﻲ ۽ روس ﺟﻲ ﺷﮫﺮن )ﻣﺎﺳڪو ،ﺑﺎڪو ،ﻳﺮوان وﻏﻳﺮه( ﺟﺎ
رھﺎڪو ڏڪﻧدي ﭼوﻧدا آھن ﺗﻪ ﺳﺎﺋﺑﻳﺮﻳﺎ ۽ اﺗﺮ ﻗطب ۾ ﻟﮘﻧدڙ ﭤڌﻳن ھواﺋن ﺟو اﺛﺮ آھﻲ.۽ ھﻲ ﺳﺋﻳڊن ﺟﮫڙا ﻣﻠڪ
اﺗﺮ ﻗطﺑﻲ ۽ ﺳﺎﺋﻳﺑﻳﺮﻳﺎ واري وﻳڪﺮاﺋﻲ ﭰﺎڪن ﺟﺎ ﻣﻠڪ ﺳڏﺟن ﭤﺎ ﺟﺗﻲ ﻣﺎرچ اﭘﺮﻳل ﻣﮫﻳﻧن ۾ ﺑﻪ ﺑﺮف ﺑﺎري ۽
ﭤڌﻳون ھواﺋون ﭘﻳون ﻟﮘن ۽ اﻧدران ﻻﻧگ ﺟﺎن )ڪﺎٽن ﻳﺎ ُان ﺟﻲ ڊﮔﮫﻲ ﮔﻧﺟﻲ ۽ ﭘﺟﺎﻣو( ،ﻗﻣﻳص ،ﭘﺗﻠون ،ﺳﺋﻳٽﺮ،
ڪوٽ ،ﺟﺋڪﻳٽ ۽ ﻣﻔﻠﺮ ٽوپ ﭘﺎﺋڻ ﺳﺎن ﺑﻪ ﮔﮫﭨﻲ ﭤڌ ۾ اﺋﻳن ﻟﮘﻧدو آھﻲ ﭴڻ ﻣﺎﭨﮫو وھﻧﺟﻲ اﻳﺋﺮڪﻧڊﻳﺷﻧﺮ اﮘﻳﺎن
اﮔﮫﺎڙو ﺑﻳﭠو آھﻲ.
ھڪ ڏﻳﻧﮫن ،ھﺗﻲ رھﻧدڙ ھڪ ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ واﻗﻔڪﺎر ﻣﺳﻌود ﺿﻳﻐم ﺟﻲ ﮔﮫﺮان ﻣوٽڻ واﻗت ،اوور ڪوٽ
ھٿ ۾ ﺟﮫﻠﻲ ﭔﺎھﺮ ﻧڪﺗس ﺟو در وٽ ﺋﻲ ﺳﻧدس ڪﺎر ﺑﻳﭠل ھﺋﻲ ۽ ﺳﻧدس ﮔﮫﺮ ۾ ﺗﻪ ﺳﺧت ھﻳٽﺮ ھﻠﻲ رھﻳﺎ ھﺋﺎ
ﭘﺮڪﺎر ﭘڻ ﮔﺮم ﭤﻳل ھﺋﻲ .ﭘﺎڻ ڪﺎر ۾ وﻳﮫڻ ﺳﺎن ﭼﻳﺎﺋﻳن:
ﻻء ﻧڪﺮو ﭘﺮ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﺑدن ﮐﻲ ”ﺑﺮادر ھڪ ﻧﺻﻳﺣت ڪﺮﻳﺎن ﭤو .دل ۾ ﻧﻪ ڪﺟو .ﮔﮫﺮ ﻣﺎن ﮐﭨﻲ ﭔن ﻣﻧٽن ِ
ﭼﮜﻲء طﺮح وﻳڙھﻲ ﻧڪﺮو .ﮔﮫﺮ۾ اﻧدر Heating Systemھﺟڻ ڪﺮي ﭔﺎھﺮ ﺟﻲ ﺳﺧت َ ﮔﺮم ڪﭘڙن ﺳﺎن
ﺳﻲء ﺟو اﺣﺳﺎس ﺋﻲ ﻧﭤو ﭤﺋﻲ ﭘﺮ ﭔﺎھﺮ ﺟﻲ ﭤڌي ھوا ﺧطﺮﻧﺎڪ آھﻲ ۽ ﻧﻣوﻧﻳﺎ ﺟﮫڙﻳن ﺑﻳﻣﺎرﻳن ۾ ﻣﺎﭨﮫو ﻣﺑﺗﻼ ﭤﻲ َ
ﺳﮔﮫﻲ ﭤو“.
”ﺑﻠڪل ﺻﺣﻳﺢ ﭤو ﭼﺋﻳن “،ﻣون ﻣﺳﻌود ﺟو ﭤورو ﻣﭸﻳﻧدي ﭼﻳو” ،ﺟﻳﺋن اﺳﺎن ﺟﻲ ﻣﻠڪن ۾ ﭤڌي
اﻳﺋﺮڪﻧڊﻳﺷن ڪﻣﺮي ﻣﺎن ﻳڪدم ﭔﺎھﺮ ُاس ۾ اﭼڻ ﺳﺎن ﻣﺎﭨﮫو ﺑﻳﻣﺎر ﭤﻳن ﭤﺎ“.
۽ ﻣﺳﻌود واﻧﮔﺮ ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ﭘڻ ﭘڙھﻧدڙ ﮐﻲ اھﺎﺋﻲ ﻧﺻﻳﺣت آھﻲ ﺧﺎص ڪﺮي اﻧﮫن ﮐﻲ ﺟﻳڪﻲ ﺗﻌﻠﻳم ،ﻧوڪﺮي
ﻳﺎ واﭘﺎر وڙي ﺟﻲ ﺧﻳﺎل ﮐﺎن ﻳورپ ﭘﺎﺳﻲ ﺟو ارادو رﮐن ﭤﺎ ﺗﻪ ﮔﺮم ڪﭘڙن ﺑﻧﺎن ڪڏھن ﺑﻪ ﭘﻧﮫﻧﺟو ﻣﻠڪ ﻧﻪ
ﮀڏﺟو .ﺧﺎص ڪﺮي آڪٽوﺑﺮ ﮐﺎن اﭘﺮﻳل ﺗﺎﺋﻳن اﺗﺮ ﻳورپ ﺟﺎ ﻣﻠڪ اﻳڏا ﭤڌا رھن ﭤﺎ ﺟو ان ﭤڌ ﺟﻲ ﻣﻘﺎﺑﻠﻲ ۾ ﺑﺮف
ﺑﻪ ﮔﺮم آھﻲ ۽ اﻧﮔﺮﻳﺰ ،ﻓﺮﻳﻧﭻ ،اطﺎﻟوي ۽ اﺳﭘﻳن ﺟﺎ رھﺎڪو ﭘڻ داﻧﮫون ڪن ﭤﺎ .ﺳﻳﺎري ۾ ﻣﮫﻳﻧو اڌ ڪوﺋﻳٽﺎ ۽
ﺳﻲء ﭤﻳن ﭤﺎ ﭘﺮ اﺗﻲ اھﻲ ﭤڌﻳون ڪﭘﻳﻧدڙ ھواﺋون ﻧﭤﻳون ﻟﮘن ،ﺟﻳڪﻲ ﻳورپ ۾ ﻋﺎم آھن. َ ﻣﺮيء ۾ ﺑﻪ ﺳﺧت
َ ڪوه
)ﺑﺮف ﺟﻲ ﮔﺮم ھﺟڻ ﺟو اھو ﺣﺳﺎب آھﻲ ﺟو ﺑﺮف ﺟو ٽﻳﻣﭘﺮﻳﭼﺮ زﻳﺮو ڊﮔﺮي ﭤﺋﻲ ﭤو ﻳﺎ اﭸﺎ ﺑﻪ ﮔﮫٽ ﺗﻪ ڪﺎٽو
ﭼﺎر ڊﮔﺮﻳون .۽ ھﺗﻲ ﺟﻲ ھوا ﺳﻳﺎري ﺟﻲ ﻣوﺳم ۾ ڪﺎٽو ڏھﻪ ﻳﺎ ﭘﻧدرھن ﺗﺎﺋﻳن ﭤڌي رھﻲ ﭤﻲ .ﺳو ان ﭤڌي ھوا ﺟﻲ
ﻣﻘﺎﺑﻠﻲ ۾ ﺑﺮف ھٿ ۾ ﺟﮫﻠڻ ﺳﺎن ﮔﺮم ﻟﮘﻲ ﭤﻲ(.
ﭔﻳن ﻣﻠڪن واﻧﮔﺮ ﺳﺋﻳڊن ۾ ﺑﻪ ڪﻲ ڪﻲ اھڙا ھﻧڌ آھن ﺟن ﮐﻲ ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ﺟو ﻟﻧڊا ﺑﺎزار ﭼﺋﻲ ﺳﮔﮫﺟﻲ ﭤو .ﺟﺗﻲ
ﭤورو ﮔﮫﭨو اﺳﺗﻌﻣﺎل ﺷده ﺷﻳون ۽ ڪڏھن ڪڏھن ﻧﻳون ﻧڪورﻳون ﭰﻠن ﻣٺ ﺗﻲ وڪﺎﻣن ﭤﻳون.
ﮀﻧﮀﺮ ۽ آﭼﺮ ھﺗﻲ ﻣوڪل ﺟﺎ ڏﻳﻧﮫن آھن .اﻧﮫن ﭔن ڏﻳﻧﮫن ﺗﻲ ﺷﮫﺮ ۾ ﭔن ٽن ھﻧڌن ﺗﻲ ڪﻳﺗﺮاﺋﻲ ﻧﻧڍا ﻧﻧڍا
اﺳٽﺎل ھﭨﻲ ﻣﺎﭨﮫو ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﮔﮫﺮ ﺟو ﺳﺎﻣﺎن وڪﭨن ﭤﺎ .ﺟﻳﺋن ﭘﺎڻ وٽ ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ۾ ﺟﻣﻌﻲ ﺑﺎزار ﻟﮘﻲ ﭤﻲ .ﭘﺮ ﺟﻣﻌﻲ
ﺑﺎزار ۾ ﭜﺎﭴﻳون ڪﭘڙو ۽ ﭔﻳو ﻧﺋون ﺳﺎﻣﺎن وڪﺎﻣﻲ ﭤو ھﺗﻲ ﮔﮫﺮ ﺟو ﺳﺎﻣﺎن ﺟﮫڙوڪ :ﭤﺎﻧو ﭤﭘن ،ھﻧڌن ﺑﺳﺗﺮن،
ﭼﺎدرن ٽواﻟن ﮐﺎن ﭼﻣﭼﺎ ﮀﺮﻳون ،ڪﭘڙا ﮔﻧدﻳون ،راﻧدﻳڪﺎ ﺷوﭘﻳس ۽ اﻟﻳڪٽﺮڪ ﺟﻲ ﺳﺎﻣﺎن ۾ ﺑﻪ ٽﻳﺑل ﻟﺋپ ۽
ﺷﻲء اوﭨﻲ ﭘوﭨﻲ اﮔﮫﻪ ﺗﻲ وڪﺎﻣﻲ ﭤﻲ.ِ ٽوﺳٽﺮ ،اﺳﺗﺮي ﮐﺎن رﻳڊﻳو ،ٽﻳپ رڪﺎڊر ،ﭤﺮﻣﺎس ،ﮔﮫڙﻳﺎل ھﺮ
ﺳﺋﻳڊن ﺟﻲ ھن ﺷﮫﺮ ﻣﺎﻟﻣو ۾ ﺟﻧﮫن ﺟﻲ آدﻣﺷﻣﺎري ھﺎﻻ ﻳﺎ ٽﻧڊو آدم ﺟﻳﺗﺮي ﭤﻳﻧدي ،ان ﻗﺳم ﺟﺎ ﭼﺎر ﭘﻧﺞ ھﻧڌ
آھن .ﭔﻪ ﮐن ﺗﻪ Bastﺳﭘﺮ ﻣﺎرڪﻳٽ ﺟﻲ ﭜﺮﺳﺎن آھن .ھڪ Marknads Borsenﻧﺎﻟﻲ ﻣوﻟﻳواﻧﮔﻲ ۾ آھﻲ ۽
ھڪ اﺳﺎن ﺟﻲ ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲ ڏي وﻳﻧدڙ رﺳﺗﻲ ﺗﻲ ﺳﻳﻧٽﺮل اﺳٽﻳﺷن وٽ ﭘڻ آھﻲ .ھﺮ ھﻧڌ اٽڪل ﭘﻧﺟﺎھﻪ ﺳٺ اﺳٽﺎل
ﭘوء ڪﻲ ﺗﻪ دڪﺎﻧدار ﺑﻪ ﻟﮘن ﭤﺎ ﺟن ۾ زاﻟون ﻣﺮد ﮔﮫﭨو ڪﺮي ﺳﭴﻲ ﮔﮫﺮ ﺟو ﺳﺎﻣﺎن ﻧﻳڪﺎل ڪﻧدي ﻧظﺮ اﻳﻧداِ .
آھن ﺟﻳڪﻲ ھﺮ ھﻔﺗﻲ ﻧظﺮ اﭼن ﭤﺎ .اھﻲ ﺷﺎﻳد ﮔﮫﺮ ﮔﮫﺮ وﭸﻲ ﻓﺎﻟﺗو ﺳﺎﻣﺎن وﭠﻲ ھﺗﻲ اﭼﻲ ﻓﺎﺋدي ﺗﻲ وڪﭨن ﭤﺎ .ان
ﻻء ﺳﺳﺗو ﭘوي ﭤﻲ .ڪﻲ ﭔﺎرﻳن ﭔﭼﻳن ھوﻧدا .ڪﻲ اھڙﻳون ﻓﺋﻣﻠﻳون آھن ﺟن ﮐﻲ ﺳﺋﻳڊن ھوﻧدي ﺑﻪ اﺳﺎن ﺟﮫڙن ِ
ﭘوء وﭸن ۽ ﻧﺋﻳن ﺷﮫﺮ ﭘﮫﭼﻲ ﻧﺋون ﺟﻲ ھڪ ﺷﮫﺮ ﮐﺎن ﭔﺋﻲ ﺷﮫﺮ ڏي ﻟڏﭨو ﭘوﻧدو آھﻲ .ھو ﺳﭴو ﺳﺎﻣﺎن وڪﭨﻲ ِ
ﻻء وﭸﭨﺎ ھوﻧدا آھن .ھن ﭘﺎﺳﻲ ﺟﻲ ﺳﺎﻣﺎن وﭠن .ڪﻲ ﺗﻪ ھڪ ﻣﻠڪ ﮐﺎن ﭔﺋﻲ ﻣﻠڪ ﻧوڪﺮي ،ﺗﻌﻠﻳم ﻳﺎ واﭘﺎر ِ
ﻻء
ﻣﺎﭨﮫن ﺟو ﺳﺋﻳڊن ﮐﺎن ﻧﺎروي ،ﻳﺎ ڊﺋﻧﻣﺎرڪ ﮐﺎن ﻓﻧﻠﺋﻧڊ ﺟﺮﻣﻧﻲ ﻟڏي وﭸڻ اﺋﻳن آھﻲ ﺟﻳﺋن اﺳﺎن ﺟﻲ ﻣﺎﭨﮫن ِ
ڪﻧڊﻳﺎري ﮐﺎن ﻣوري ﻟڏي وﭸڻ ﻳﺎ ﮐﭘﺮي ﮐﺎن ﺳﺎﻧﮔﮫڙ ،ﺷﮫدادﭘور .ﺳڀ ﻣﻠڪ ھڪ ﭔﺋﻲ ﺟﻲ وﻳﺟﮫو آھن .ﮐﻳن
ﻻء وﻳﺰا ﺟﮫڙا ڏھﻪ ﻣﺳﺋﻼ ﻣﭤﻲ ﺗﻲ ﺳوار ﻧﻪ ھوﻧدا آھن.
اﺳﺎن واﻧﮔﺮ ڌارﺋﻳن ﻣﻠڪ ۾ وﭸڻ ِ
ﺷﻳون وڪﭨﻧدڙن ۾ ڪﺟﮫﻪ ﺑﻳﺣد ﭘوڙھﻳون ھوﻧدﻳون آھن ﺟﻳڪﻲ ﺳڀ ۾ ﺳﺳﺗو ﺳﺎﻣﺎن ڏﻳن ۽ اﮔﮫﻪ ﺗﻲ ﺑﻪ
ﮔﮫﭨﻲ ﮔﮫوﭘﻲ ﻧﻪ ڪن .ﺳﻧﮔﺎﭘور ،ﻣﻼﺋﻳﺷﻳﺎ ۽ ھﺎﻧگ ڪﺎﻧگ ﺟﻲ ﻣﺎرڪﻳٽن واﻧﮔﺮ Bargainingﭘڻ ﺟﺎم ھﻠﻲ ﭤﻲ.
اﺳﺗﺮيء ﺟﺎ ﭘوڙھﻲ ﭼوﻧدي وﻳﮫﻪ ڪﺮوﻧﺎ )ﻳﻌﻧﻲ اﺳﻲ رﭘﻳﺎ( .ﭼﺋﺑس :ﻣﮫﻧﮔﻲ آھﻲ ﮔﮫٽ ڪﺮ. َ
ﭼوﻧدي” :ﭜﻼ ڏھﻪ“.
”اﭸﺎ ﮔﮫٽ ﭤﻲ ﺳﮔﮫن ﭤﺎ؟“
ھوء ﭘﮀﻧدي.
ﭔڌاءِ “.”ﺗون ﭜﻼ ِ
ڏﻳﺎنء؟“ ﭼﺋﺑس.
ِ ”ﭘﻧﺞ
ڪﺮاﭼﻲء
َ ”ﭼﮜو ﺳت ڏي “.۽ ﺳودو ﺳﺗن ۾ ﭤﻲ وﻳﻧدو .اھڙي ھڪ اﺳﺗﺮي اڄ ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم ﻗﺎﺳم ورﺗﻲ آھﻲ.
ھﺋﺎﺳﻳن ﺗﻪ ﭔﻪ ﺳﺎل اڳ ھﺗﻲ رھﻲ وﻳل ﭼﻳف اﻧﺟﻧﻳﺋﺮ ﺑدرﻣﻧﻳﺮ ﭔڌاﻳو” :ﻣون ان ﻗﺳم ﺟﻲ ﻣﺎرڪﻳٽ ﻣﺎن 15ڪﺮوﻧﺎ
) 60رﭘﻳﺎ ﮐن( ﺟﻲ اﺳﺗﺮي ورﺗﻲ .ﭔﻪ ﺳﺎل ﺳﺋﻳڊن ۾ اﺳﺗﻌﻣﺎل ڪﺋﻲ ۽ ھﺎڻ ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ۾ ﺑﻪ ڪﺮي رھﻳو آھﻳﺎن“.
ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ﺧﻳﺎل ۾ ان ﺟو رڪﺎرڊ اڄ ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم ﭜﮘو .ﻣون ﮐﻲ ﺳﻳڪ )ٽﺎڪوڙ( Infra_ Redﻟﻣپ ﺟﻲ
ڪﺮاﭼﻲء ۾ ٽن ﭼﺋﻳن ﺳؤ ۾ ورﺗو ھوم .ھﺗﻲ ﮐﭨﻲ اﭼڻ وﺳﺮي وﻳو .ﺟﻳﺗوﭨﻳڪ اھو ھن ﭘﺎﺳﻲ ﺟﻲ َ ﺿﺮورت ھﺋﻲ.
ڪﺮاﭼﻲء ۾ ﺳﺳﺗو آھﻲ ﭘﺮ ھﺗﻲ اﻳﺗﺮو ﻣﮫﻧﮔو ﺟو روز ﺳوﭼﻳﻧدو ھوس ﺗﻪ وﭠﺎن ﻳﺎَ ﻣﻠڪ ﻧﻳدرﻟﺋﻧڊ ﺟو ﭠﮫﻳل آھﻲ ﭘﺮ
ﭘوء ﻧﻳٺ ڏھن )ﭼﺎﻟﻳﮫﻪ
ﺷﻲء ھن ﻣﺎرڪﻳٽ ۾ ﻧظﺮ اﭼﻲ وﻳﺋﻲ .وڪﭨڻ وارو وﻳﮫﻪ ڪﺮوﻧﺎ ﭼﻳو ۽ ِ ِ ﻧﻪ .اڄ اوﭼﺗو اھﺎ
اھڙيء طﺮح ڏھن ﺟو ٽﻳﺑل ﻟﺋﻣپ ورﺗم ۽ ﭘﻧﺟن ڪﺮوﻧﺎﺋن )وﻳﮫﻳن رﭘﺋﻲ( ۾ ﺑﺎھﻪ ﺗﻲ ﺳﺋﻧڊوچَ رﭘﻳﻪ ﮐن( ۾ وڪﻳﺎﺋﻳن.
34 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﭠﺎھڻ ﺟو ﭘڙ ) (Sandwhich Makerورﺗم .ﮔﮫﺮ ﭘﮫﭼﻲ اھﻲ ﺷﻳون ﭼﻳڪ ڪﻳم ﺑﻠڪل اي ون ﺣﺎﻟت ۾ ھﻳون.
ﭘوڙھﻳن ﻣﺎﻳن ﺟﻲ اﺳٽﺎﻟن ﮐﺎن ﻋﻼوه ﭔﻳﺎ اﺳٽﺎل اھڙن ﻧوﺟوان ﺟوڙن ﺟﺎ ھوﻧدا آھن ﺟن ﺟو ﺟﮫٽ ﻣﮜﭨو ﭰٽ
ﺷﺎديء ﺑدران ﺟﮫٽ ﺷﺎدي ﭰٽﺎﭰٽ طﻼق ﭤﻳﻧدي آھﻲ ۽ طﻼق ﺑﻌد ﭔﺋﻲ ﭴﭨﺎ _ ﮔﮫوٽ ڪﻧوار ،ڏاڍي آرام ﺳﺎن ﺳﭴﻲ َ
ﮔﮫﺮ ﺟو ﺳﺎﻣﺎن وڪﭨﻲ ﺷﺎم ﺗﺎﺋﻳن ڪﻣﺎﻳل ﭘﺋﺳن ﺟو اڌو اڌ ڪﺮي ،ﮀوڪﺮو ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻧﺋﻳن ﮔس ڏي ۽ ﮀوڪﺮي
ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻧﺋﻳن واٽ وﭠﻲ ھڪ ﭔﺋﻲ ﮐﺎن ﺟدا ﭤﻲ وﻳﻧدا آھن .اھڙن طﻼق ﺷده ﻧوﺟوان ﺟوڙن وٽ ﭘڻ ﺳﺎﻣﺎن ﻧﺋون ۽
ﻳڪﺮاء ﻧﻪ ھوﻧدا آھن.ﻣڙس ھڪڙو ﭔڌاﺋﻳﻧدو ﺗﻪ زال
ِ ﺳﺳﺗو ھوﻧدو آھﻲ .ھﻧن ﮐﻲ ﺟﻠدي ھوﻧدي آھﻲ ۽ اﮔﮫﻪ ﺗﻲ ﺑﻪ
ﭔﻳو .اھڙي ﺟوڙي ﮐﺎن اڄ ﻣون ھڪ ڪﺮﺳٽل ﮔﻼﺳن ﺟو ﺳﻳٽ ورﺗو .اﮔﮫﻪ ﭘﮀڻ ﺗﻲ ھڪ ﺋﻲ وﻗت ﻣڙس ﺟﻲ
وات ﻣﺎن وﻳﮫﻪ ڪﺮوﻧﺎ ﻧڪﺗو ﺗﻪ زال ﺟﻲ وات ﻣﺎن ٽﻳﮫﻪ ڪﺮوﻧﺎ .ﻣون وﻳﮫﻪ ڪﺮوﻧﺎ ڪڍﻳﺎ ﺗﻪ زال ﭼﻳو” :اھﻲ
ﮔﻼس ٽﻳﮫن ﺟﺎ آھن“.
ﺳﻧدس ﻣڙس ڏي اﺷﺎرو ڪﺮي ﭼﻳم” :ھن ﺗﻪ وﻳﮫﻪ ﭼﻳﺎ “.ان ﺗﻲ زال ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ان ﺳﺎﺑق ﻣڙس ﮐﻲ ﮔﮫٽ اﮔﮫﻪ
ﭔڌاﺋڻ ﺗﻲ ﭤوري دٻ ڪڍي .ﭘﺮ ﻣڙس ﺳﻧدس ﮘﺎﻟﮫﻪ ﮐﻲ ﻟﻳﮐﻲ ۾ ﻧﻪ آﭨﻲ ﻣوﻧﮐﺎن وﻳﮫﻪ ڪﺮوﻧﺎ وﭠﻲ ﭘﻧﺞ ﭘﺎڻ وٽ رﮐﻳﺎ
۽ ﭘﻧڌرھن ﮐﻳس اﮀﻼﺋﻲ ڏﻧﺎ ﺗﻪ ”ﮐڻ ﭘﻧﮫﻧﺟو ﻓﻔٽﻲ ﻓﻔٽﻲ ﺣﺻو ٽﻳﮫن ﺟﻲ ﺣﺳﺎب ﺳﺎن“.
ﻻء ﭔڌاﻳو ﺗﻪ ﺑﻌد ۾ ھو ﺑﻧﮫﻪ ﺳﺳﺗﻲ اﮔﮫﻪ ۾ ﺷﻳون ڏﺋﻲ
ﺟوڙيء ِ
َ ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم ﺟﻳڪو دﻳﺮ ﺳﺎن آﻳو ھو ﺗﻧﮫن ان
ﻣﻧﺟﮫﻧد ﮐﺎن اڳ ﺋﻲ ﻣوٽﻲ وﻳﺎ.
اﻧﮫن ﮐﺎن ﻋﻼوه ڪﺟﮫﻪ ﭔﻳن ﺑﻪ وڪﭨڻ وارن ﺳﺎن ﮘﺎﻟﮫﻪ ﭔوﻟﮫﻪ ﭤﻲ .ھڪ ٽﻳوﻧﻳﺷﻳﺎ ﺟو ڪﺮد ﮀوڪﺮو
ﭤﺎﻧو ،ڪﭘڙاSovenior ،ﺟﻳڪو ھﺗﻲ رھﻲ ﭤو ۽ ھﺎڻ ﺳﺋﻳڊن ﺟﻲ ﻗوﻣﻳت اﭤس ،ﺳو ﻣﺧﺗﻠف ﺷﻳون :راﻧدﻳڪﺎَ ،
ڪﺗﺎب وﻏﻳﺮه وڪﭨﻲ رھﻳو ھو .ﮐﺎﻧﺋس ﭘﮀﻳم” :ھﻲ ﮀو ﭘﻳو وڪﭨﻳن؟“
”آﺋون ﺷﺎﮔﺮد آھﻳﺎن .اﺳﺎن ﺟﻲ ﭜﺮواري ﻓﻠﻳٽ ﺟﻲ ﻣﺎﻟڪ ﭘﻧﮫﻧﺟو ﻓﻠﻳٽ وڪﻳو ۽ ﺟﻧﮫن ﻓﻠﻳٽ ورﺗس ﺗﻧﮫن ﮐﻲ
ﭼﻳﺎﺋﻳن ﺗﻪ ﻓﺮﻧﻳﭼﺮ ۽ ﺳﺎﻣﺎن ان ﺳﺎن ﮔڏ ﻣﻔت ۾ آﺋﻳﺋﻲ .ﺟﻳڪﺎ ھﺗﻲ ھڪ ﻋﺎم ﮘﺎﻟﮫﻪ آھﻲ ﺟو ﻓﻠﻳٽ وڪﭨڻ وارو
اڪﺛﺮ ﻓﻘط ﭘﻧﮫﻧﺟو ﺿﺮوري ڪم ﺟو ﺳﺎﻣﺎن ﮐﭨﻲ ﻧڪﺮي ﭤو .ﭘﺮ ھن ﻓﻠﻳٽ وﭠڻ واري ﭼﻳو ﺗﻪ ﻣوﻧﮐﻲ اھﻲ ڪن
ﭘوء ان ۾ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﭘﺳﻧد ﺟو اوﭼو
ﺳن ﻣﻔت ۾ ﺑﻪ ﻧﻪ ﮐﭘن .ﻣون ﮐﻲ ﺧﺎﻟﻲ ﻓﻠﻳٽ ﮐﭘﻲ ﺟﻳﺋن ان ﺟﻲ ﻣﺮﻣت ڪﺮي ِ
ﺳﺎﻣﺎن رﮐﺎن .ھﺎڻ ﻓﻠﻳٽ ﺟﻲ ﭘﮫﺮﻳن ﻣﺎﻟڪ ڪﭼﺮو ﮐﭨڻ واري ٽﺮڪ ﮐﻲ ﻓون ڪﻳو ﺗﻪ اﭼﻲ ھﻲ ﭘﺮاﭨو ﻓﺮﻧﻳﭼﺮ ۽
ﭘوء
ﺳﺎﻣﺎن ﮐﭨﻲ وڃ ﺗﻪ ان ﭔڌاﻳس ﺗﻪ ان ﺟو ﭜﺎڙو ﭘﻧﺞ ﺳؤ ڪﺮوﻧﺎ ﭤﻳﻧدو .ان ﺗﻲ ﻣون ﭼﻳوﻣﺎﻧس ﺗﻪ ﻣوﻧﮐﻲ ڏي .۽ ِ
ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ دوﺳت ﺟﻲ وﻳﮔن ۾ ﮐﭨﺎﺋﻲ ھن ﺷﮫﺮ ﻣﺎﻟﻣو ۾ وڪﭨڻ آﻳو آھﻳﺎن .ھﺎڻ ﺟﻳڪﻲ ﺑﻪ ﭼﺎر ﺳؤ ڪﺮوﻧﺎ ﻣﻠﻳﺎ اھﻲ
ﭴڻ ﻣﻔت ﺟﻲ ڪﻣﺎﺋﻲ ﭤﻲ“.
اھڙيء طﺮح ھڪ ِﭔﻲ ﮀوڪﺮي ﺳﺋﻳٽﺮ ،ڪوٽ ،ﺑوٽ ،ﭼﺋﻣﭘل ،ﻟپ اﺳٽڪون ۽ ﻣﻳڪ اپ ﺟو ﭔﻳو ﺳﺎﻣﺎن ۽ َ
ڪﺎﭘﻳون ،ﭘﻳﻧﺳﻠون وﻏﻳﺮه وڪﭨﻲ رھﻲ ھﺋﻲ“.
”ھﻲ ڪﻧﮫن ﺟو ﺳﺎﻣﺎن وڪﭨﻲ رھﻲ آھﻳن؟“ ﻣون ﭘﮀﻳوﻣﺎﻧس.
”ﭘﻧﮫﻧﺟو اﭤم “.ھن وراﭨﻳو.
ﮀو ﭜﻼ وڪﭨﻲ رھﻲ آھﻳن؟“ ﻣون ﭘﮀﻳو.
”ﺑس ھﻲ ﻣون وٽ ﻓﺎﻟﺗو ﺳﺎﻣﺎن آھﻲ “I Want to get rid it” .ھن وراﭨﻳو.
”اﺳٽوڊﻧٽ آھﻳن ﻳﺎ ﻧوڪﺮي ﭤﻲ ڪﺮﻳن؟“
”اﺳٽوڊﻧٽ ﺑﻪ آھﻳﺎن ﺗﻪ ﻧوڪﺮي ﺑﻪ ڪﺮﻳﺎن ﭤﻲ“.
35 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﺳﺋﻳڊن ۾ ﺟﻧﮫن ﮐﻲ ﺳڀ ﮐﺎن ﮔﮫﭨﺎ ﭔﺎر آھن اھو ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ ھﻣﺮاھﻪ ﺟوھﺮ زﻣﺎن ﺧﺎن آھﻲ .ﺟﻧﮫن ﺟو اﺧﺑﺎر ۾
ﻓوٽو ﭘڻ ﮀﭘﻳو ھو.
ﺟوھﺮ ﺗﻪ اﺳﺎن ﺟﻲ واﻗﻔڪﺎرن ﻣﺎن ھو ،ﺳو ﭔﺋﻲ دﻓﻌﻲ ﺟﻳﺋن ﺋﻲ ﺟوھﺮ ﺳﺎن ﻣﻼﻗﺎت ﭤﻲ ﺗﻪ ﮐﺎﻧﺋس ﭔﺎرن ﺟو
ﭘوء ڪﻳﺗﺮا ﺳﺎل ﭘﮀﻳوﻣﺎﻧس .اﺳﺎن ﺳﻣﺟﮫﻳو ﺗﻪ ڏھﻪ ﻧﻪ ﺗﻪ ﺳت اٺ ﺿﺮور ھوﻧدس .ﭘﺎڻ ﮐﻠﻧدي ﭼﻳﺎﺋﻳن” :ﺷﺎدي ﮐﺎن ِ
ﻣوﻧﮐﻲ اوﻻد ﻧﻪ ﭘﺋﻲ ﭤﻳو .ﺣڪﻳم ڊاڪٽﺮن وٽ وﭸڻ ۾ ﻣﻧﮫﻧﺟو ﻳﻘﻳن ﻧﻪ آھﻲ .آﺋون اھوﺋﻲ ﭼوﻧدو آھﻳﺎن ﺗﻪ اھﺎ ﮘﺎﻟﮫﻪ
ﮐﺎﻧﭘوء ﻣوﻧﮐﻲ ھڪ ﭔﺋﻲ ِ ﻗدرت ﺟﻲ ھٿ ۾ آھﻲ .ﺟڏھن ﻟﮐﻳو ھوﻧدو ﺗڏھن ﭤﻲ وﻳﻧدو ۽ ﭤﻳو ﺑﻪ اﺋﻳن .ﭘورن ﺳﺗن ﺳﺎﻟن
ﭘوﻳﺎن ﭼﺎر ﭔﺎر ﭤﻳﺎ .ﺟﻳڪﻲ ھﺗﻲ ﺟﻲ ﺣﺳﺎب ﺳﺎن ﺗﻣﺎم ﮔﮫﭨﺎ ﺳﻣﺟﮫﻳﺎ وﭸن ﭤﺎ“.
ﭘوء ﮐﺎﻧﺋس ﺳﺋﻳڊن ﺟﻲ رھﺎڪن ﺑﺎﺑت ﭘﮀﻳو ﺗﻪ اھﻲ ﮔﮫﭨﺎ ”واﻗﻌﻲ ﭼﺎر ﭔﺎر ﺗﻪ ڪﺟﮫﻪ ﺑﻪ ﻧﻪ آھن “.اﺳﺎن ﭼﻳو ۽ ِ
ﭔﺎر ﭼﺎھﻳن ﭤﺎ.
”ھﺗﻲ ڪﺟﮫﻪ ﻣوﺳم ﺟﻲ ڪﺮي ڪﺟﮫﻪ رﺳم وھﻧوار ڪﺮي ھڪ ﻳﺎ وڌ ۾ وڌ ﭔﻪ ﭔﺎرن ﺟو رواج آھﻲ.
ﺷﺎديء ﺑﻌد ﺟﻠدي طﻼق ﺗﺎﺋﻳن ﻣﻌﺎﻣﻠو ﺟﮫٽ ﭘﮫﭼﻳو وﭸﻲ .زال ﻣڙس ﺟو اھو َ ڪﻳﺗﺮن ﮐﻲ ﺗﻪ اھﻲ ﺑﻪ ﻧﻪ آھن .ﺑﻠڪ
ﭘوء ڪﺟﮫﻪ ان Attitudeﮐﺎن ﺗﻪ ھڪ ﭔﺋﻲ ﺟﻲ ﭔﻧڌن ،ﻻﮘﺎﭘو ۽ اھﺎ وﻳﺟﮫڙاﺋﻲ ۽ ﭘﻳﺎر ﮔﮫﭨو ﻋﺮﺻو ﻧﭤو رھﻲِ .
ﺳﺮديء واري ﻣوﺳم ﺟو ﺑﻪ اﺛﺮ ﭤﻲ ﺳﮔﮫﻲ ﭤو ،ﺟﻧﮫن ۾ ھﺮڪو َ ﭘﺮواھﻪ ﮀو ڪﺟﻲ .ڪﺟﮫﻪ ھﺗﻲ ﺟﻲ ﺳﺧت
ﺳڪو ﭘﺎرو ﭤﻳو ﭘﻳو آھﻲ.اھﺎ ﮔﺮﻣﺎﺋش ۽ ﺟوش ﻧﺎھﻲ ،ﺷﺎﻳد ،ﺟﻳڪو ﮔﺮم ﻣﻠڪن ﺟﻲ ﻣﺎﭨﮫن ۾ ﻟﮘﻲ ﭤو“....
ﺑﮫﺮﺣﺎل اھو ھڪ ذاﺗﻲ ﺧﻳﺎل ھو ﺟﻳڪو ھﺗﻲ ﭘﻧڌرھن ﺳﺎﻟن ﮐﺎن رھﻧدڙ ﺟوھﺮ ﺻﺎﺣب ﭔڌاﻳو.
ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲء ﮐﺎن ھﺎﺳٽل ﺗﺎﺋﻳن ﭔﻪ ﺑﺳون ﺑدﻻﺋﭨﻳون ﭘون
َ ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲء ﮐﺎن ﻣوٽﻲ رھﻳﺎ ھﺋﺎﺳﻳن.
َ ھڪ ڏﻳﻧﮫن
ﭤﻳون .وچ واري وڏي اﺳٽﺎپ ﮔﺳٽﺎو اڊوﻟف ) (Gustav Adolf Trogوٽ ھﺗﻲ ﺟﻲ ﻣڪﺎﻧﻲ ﻣﺎﭨﮫن ﺟﻲ وچ ۾
ﺳﻲء ۽ ﭤڌي ھوا ُ ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲء ﺟو ھڪ ﭔﻳو ﺷﺎﮔﺮد ﻣﺳٽﺮ ﻣﺑﺎرڪ ﭘڻ ھو .ھو ﻳﻣن ﮐﺎن آﻳو آھﻲ .ﺳﺧتَ آﺋون ۽
ﻻء اﺳﺎن ﺟو ﺳﭴو ﺟﺳم ﺳﺋﻳٽﺮ ڪوٽ ۽ اوور ڪوٽ ﻣﻔﻠﺮ ﺳﺎن ڍڪﻳل ھو .ﻣﭤو ۽ ھٿ ﺑﻪ ﮔﺮم ٽوﭘﻲ ۽ ﺑﭼﺎء َ
ُ ﮐﺎن
ﺳﻲء ۾ ﭤڙڪﻲ رھﻳﺎ ھﺋﺎﺳﻳن .ظﺎھﺮ آھﻲ ھﻲ ﻣﻠڪ ﺳﺋﻳڊن اﻧﮫن اﺗﺮ ﻗطﺑﻲ َ ﺟوراﺑن ۾ ڍڪﻳل ھﺋﺎ ،ان ھوﻧدي ﺑﻪ
ﻻء رﮐﻲﻣﻠڪن ﻣﺎن آھﻲ ،ﺟﻧﮫن ﺟﻲ ﻣﻘﺎﺑﻠﻲ ۾ اﻧﮔﻠﻳﻧڊ ،ﻓﺮاﻧس ،اﺳﭘﻳن ﺑﻪ ﮔﺮم ﻣﻠڪ ﺳﻣﺟﮫﻳﺎ وﭸن ﭤﺎ .وﻗت ﮔذرڻ ِ
رﺳﻲء ﮐﺎن وﭠﻲ
َ رﮐﻲ ڪﺎ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﭔوﻟﮫﻪ ڪﺮي رھﻳﺎھﺋﺎﺳﻳن .اﻳﺗﺮي ۾ ھڪ ﺳﺋﻳڊن ھﻣﺮاھﻪ وڏي ﭤﻠﮫﻲ ڪﺗﻲ ﮐﻲ
اﭼﻲ اﺳﺎن ﺟﻲ ﭜﺮﺳﺎن ﺑس ﺟو اﻧﺗظﺎر ڪﺮڻ ﻟﮘو .ﭘﺮي ﮐﺎن ﺋﻲ ڪﺗﻲ ﺟو ﻣﻧﮫن ﺧطﺮﻧﺎڪ ﻟﮘو ﭤﻲ .اھڙو
ﺧوﻓﻧﺎڪ ﻣﻧﮫن وارو ڪﺗو ﻣون ﭘﮫﺮﻳن ﻧﻪ ڏﭠو ھوﻧدو .ﺟﮫڙو ﺟﮫﻧﮔﻠﻲ ﺳوﺋﺮ ﭤﻲ ﻟﮘو .ﺳﻧدس ﺟﺳم ﺑﻪ اﺋﻳن ﺳﭴﻳل ۽
ﭰوڪﻳل ھو.آﺋون ﺳﻧدس ﻣﻧﮫن ﮐﺎن ﭘﺮي ﭤﻲ ﭔﻲ ﭘﺎﺳﻲ ﭘﭿ وٽ ﭤﻲ ﺑﻳﭠس .ﺑس آﺋﻲ ﭘﺮ آﺋون ﻧﻪ وڌﻳس ﺟﻳﺋن ﭜﻠﻲ
ﭘﮫﺮﻳن ڪﺗﻲ وارو ھﻣﺮاھﻪ اﮘﻳﺎن ھﻠﻲ .ﻣﺑﺎرڪ ﭼﻳو” :ﮀو ھﻠﻳن ﻧﭤو؟“
”ﻳﺎر ﭜﻠﻲ ھﻲ ھﻣﺮاھﻪ ﭘﮫﺮﻳن ھﻠﻲ “.وراﭨﻳوﻣﺎﻧس.
”ڪﮫڙو ﺗﻪ ﺧطﺮﻧﺎڪ ﻣﻧﮫن وارو ڪﺗو آھﻲ “.ﻣﺑﺎرڪ ﺑﻪ ﺳﺎﮘﻲ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﻧوٽ ڪﺮي ان ﺟو ظﮫﺎر ڪﻳو.
ﺑس ۾ وﻳﮫﻧدي ﭼﻳوﻣﺎﻧس” :ﻳﺎر ﻣوﻧﮐﻲ ﺗﻪ ﻟﮘو ﭤﻲ ﺗﻪ ﭴﺎڻ ﺗﻪ ﭼڪ ھﻧﻳﺎﺋﻳن“.
ﻣﺑﺎرڪ ﮐﻠﻧدي ﭼﻳو” :ڪڏھن ﺑﻪ ﻧﻪ .ڏﺳﻳن ﻧﭤو ھﺮڪو ھﻣﺮاھﻪ ھﺗﻲ ھڪ ﻋدد ڪﺗو ﭘﺎڻ ﺳﺎن وﭠﻳو ﭘﻳو ھﻠﻲ.
ﭘﺮ ڪﻧﮫن ﮐﻲ ڪڏھن ﭜوڪﻧدي ،ﭼڪ ھﭨﻧدي ﻳﺎ ﺑﺎھوڙ ڪﻧدي ڏﭠو اﭤﺋﻲ؟“
”ھﺎﺋو ﮘﺎﻟﮫﻪ ﺗﻪ واھﻪ ﺟﻲ ڪﺋﻲ اﭤﺋﻲ .ﺷﺎﻳد ھﻧن ﭘﻧﮫﻧﺟن ڪﺗن ﮐﻲ اﺋﻳن ﺗﺮﺑﻳت ڏﻧﻲ آھﻲ “.ﻣون ﭼﻳوﻣﺎﻧس.
ﺳﻲء ﺟﻲ ڪﺮي ﺑﻪ ﭤﻲ ﺳﮔﮫﻲ ﭤوInfact cold climate quietens . َ ”ﭤﻲ ﺳﮔﮫﻲ ﭤو .ﭘﺮ
37 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
”everything
ﺷﻲء
ِ ﺷﻲء ﮐﻲ ﺧﺎﻣوش ڪﺮﻳو ﮀڏي “.ھن ﺳﺎﮘﻳو ﺟﻣﻠو وري دھﺮاﻳو ۽ ھن دﻓﻌﻲ ھﺮ ِ ”ﭤڌ ھﺮ
) (Everythingﺗﻲ زور ڏﻳﺋﻲ ﭼﻳو ۽ ﺳﻧدس Everythingﺟو ﻣطﻠب ﺳﻣﺟﮫﻲ ﻣون ﮐﺎن ٽﮫڪ ﻧڪﺮي وﻳو.
”ﺳﭻ ﭤو ﭼوﻳن ﻣﺑﺎرڪ “.ﻣون ﭼﻳوﻣﺎﻧس.
”ھﺎﺋو .ﺑﻠڪل .ﭔﻳو ﻧﻪ ﺗﻪ وري “،ھن ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﺧﺎص ادا ۾ ﭼﻳو .ﭘﺎڻ ﻣون ﺳﺎن ﮔڏ ﺳﺎﮘﻲ اﻧﺟﻧﻳﺋﺮﻧگ ﺳﺑﺟﻳڪٽ
۾ اﻳم.اﻳس ﺳﻲ ڪﺮي رھﻳو آھﻲ ﺳو ڪﻼس روم ۾ ﺑﻪ روز ﮔڏ ھوﻧدا آھﻳون ۽ ﺳﻧدس ﭼﺮﭼن ﻣﺎن ﻣﺣظوظ ﭤﻳﻧدا
آھﻳون.
”ﺧﺑﺮ اﭤﺋﻲ اﻟطﺎف ،ڪﺟﮫﻪ ﺳﺎل اڳ آﺋون ﺻﻧﻌﺎ ﺷﮫﺮ۾ ھوس .ﻳﻣن ﺟو ھﻲ ﺷﮫﺮ ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ﮘوٺ ﻋدن واﻧﮔﺮ
ﺳﻲء ﭤﺋﻲ ﭤو .ھڪ رات آﺋون ُ ٽڪﺮيء ﺗﻲ آھﻲ ۽ ﺳﻳﺎري ۾ ﭼﮜو ﺧﺎﺻو َ ﺳﻣﻧڊ ﺟﻲ ڪﻧﺎري ﺗﻲ ﻧﺎھﻲ ﭘﺮ اﺗﺎھﻳن
ﮔﮫٽﻲء ۾ ھڪ ﻧﻪ ﭔﻪ ﻳڪﺎ ﺳﺎرا ڏھﻪ ﭘﻧڌرھن ڪﺗﺎ َ دﻳﺮ ﺳﺎن آﻓﻳس ﮐﺎن ﮔﮫﺮڏي اﭼﻲ رھﻳو ھوس ﺗﻪ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ
ﺳﻲء ۽ ڪﺗن ﺟﻲ ڊپ ﮐﺎن ﺳﭴﻲ َ ﻧظﺮآﻳﺎ .ﻣون دل ۾ ﭼﻳوُ” :ﻣﺑﺎرڪ اڄ ﻣﺮي وﻳﻧدﻳن “.ﭘﺮ ﮀﺎ ﭤﻲ ڪﺮي ﺳﮔﮫﻳس.
ﮔﮫٽﻲ ڏڪﻧدي ﻟﻧﮔﮫﻳس .ﭘﺮ ڪﻣﺎل ﭤﻲ وﻳو ،ڪﻧﮫن ھڪ ڪﺗﻲ ﺑﻪ اﭤﻲ ﺟﻠﮫﻪ ﻧﻪ ڪﺋﻲ .ﭠﻠﮫﻲ ﭜؤﻧڪﺎر ﺑﻪ ﻧﻪ ڪﺋﻲ.
ﭘوء
ﻋﺮﺑﻲء ۾ ﭼﺋﻲ ِ
َ ﺷﻲء “.ھن آﺧﺮي ﺟﻣﻠو ِ ﻳﮫديء ڪل
َ اﺗﻲ ﺟﻲ ﻋدن ﺟﺎ ڪﺗﺎ ھﺟن ھﺎ ﺗﻪ ﮀﻠﻲ وﭸن ھﺎ .اﻟﺑﺮذ
ﺷﻲء ﮐﻲ ﺧﺎﻣوش ڪﺮﻳو ﮀڏي. ِ اﻧﮔﺮﻳﺰي ۾ ﻣوﻧﮐﻲ ﺗﺮﺟﻣو ڪﺮي ﭔڌاﻳو ﺗﻪ ﭤڌ ھﺮ
ھونء ھﮫڙن ﻣﻠڪن ۾ ڪﺗﻲ ﭘﺎﻟڻ ﺟو ﺷوق ڪﺮڻ ﺳوﻟﻲ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﻧﺎھﻲ .ﮐﻳس وﻗت ﺑوﻗت ڊاڪٽﺮ ﮐﺎن ﺗﭘﺎس َ
ڪﺮاﺋﻲ ﺳﺮٽﻳﻔڪﻳٽ وﭠﭨو ﭘوي ﭤو ﺗﻪ ھن ﮐﻲ ڪﺎﺑﻪ ﺑﻳﻣﺎري ﻧﺎھﻲ .ﺟﻳﺋن ﻧﻧڍي ﭔﺎر ﮐﻲ ﭘوﻟﻳو ،ﮘڍڙي ،وڏي ﮐﻧﮔﮫﻪ
ﻻء ﻣﻘﺮر ﻣدي ۾ ﭰڙا ،ﺳﻳون ۽ ٽڪﺎ ڏﻳﺎرﭨﺎ ﭘون ﭤﺎ .ﺗﻳﺋن ڪﺗن ﮐﻲ ﺻﺣﺗﻣﻧد ۽ ﺳﻠﮫﻪ ﺟﮫڙﻳن ﺑﻳﻣﺎرﻳن ﮐﺎن ﺑﭼﺎﺋڻ ِ
ﻻء اھڙن اھڙن ﺧﺎص ﺻﺎﺑﭨن ﺳﻳون ھﭨﺎﺋﭨﻳون ﭘون ﭤﻳون .ﮐﻳن ﺻﺎف ﺳﭤﺮو رﮐڻ ِ ﻻء ڪﻳﺗﺮن ﺋﻲ ﻗﺳﻣن ﺟون ُ رﮐڻ ِ
۽ ﺷﺋﻣﭘوﺋن ﺳﺎن وھﻧﺟﺎرﭨو ﭘوي ﭤو .ﺟﻳڪﻲ ﭘڪ اﺳﺎن ﺟﻲ ﻓﻠﻣﻲ دﻧﻳﺎ ﺟون ڏھن ﻣﺎن ﭘﻧﺞ ﻓﻠم اﺋڪٽﺮﻳﺳون ﺑﻪ
ﮘﭼﻲء ۾ )ﻳﻌﻧﻲ ڪﺗن ﮐﻲ ۽ ﻧﻪ ﻓﻠﻣﻲ اﺋڪٽﺮﻳﺳن ﮐﻲ( ﺧﺎص وﻳڪﺮ ۽ َ اﺳﺗﻌﻣﺎل ﻧﻪ ڪﻧدﻳون ھوﻧدﻳون .ﮐﻳن
ﻻء ﺧﺎص ﮔوﺷت ۽ وٽﺎﻣن ۽ ﭘﺮوٽﻳن ﺳﺎن ﭜﺮﭘور اھﻲ اھﻲ ﮐﺎڌا ﻧﺮﻣﺎﺋﻲء وارو ﭘٽو ﭔڌو وﭸﻲ ﭤو ۽ ﺻﺣﺗﻣﻧد رﮐڻ ِ َ
ﮐﺎراﻳﺎ وﭸن ﭤﺎ ﺟﻳڪﻲ ڪﻳﺗﺮن ﻣﻠڪن ﺟﻲ ﻣﺎﭨﮫن ﮐﻲ ﺧﺎص ڏﻳﻧﮫن ﺗﻲ ﺑﻪ ﻧﺻﻳب ﻧﻪ ﭤﻳﻧدا ھوﻧدا.
ھﮫڙن ﻣﻠڪن ۾ ڪﺗن ﭘﺎﻟڻ وارو ﺳڀ ﮐﺎن وڏو ﻣﺳﺋﻠو ﮐﻳن ھﻧﮔﺎﺋڻ ﻣٽﺎﺋڻ ﺟو ھوﻧدو آھﻲ .ﺟﺗﻲ ڪﭤﻲ ﮔﮫﺮ ﻳﺎ
ﺟﺎء
ﻻء وﻗت ۽ ِ رﺳﺗن ﺗﻲ ،ﺟﻧﮫن ﺗﻧﮫن وﻗت ،ان ﮘﺎﻟﮫﻪ ﺟﻲ ﻧﻪ ڪﺗن ﮐﻲ ﻧﻪ ﻣﺎﻟڪن ﮐﻲ اﺟﺎزت ھوﻧدي آھﻲ .ان ِ
ﺳﺎﭴﻲء ﻣﺎن اﺳڪول
َ دريء ﻣﺎن ﻣﻳن روڊ ﻧظﺮ اﻳﻧدو آھﻲ ۽
َ ﻣﻘﺮر ڪﺋﻲ وﻳﻧدي آھﻲ .ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ڪﻣﺮي ﺟﻲ ﮐﺎﭔﻲ
ﺟﻲ ﻋﻣﺎرت ۽ ان ﺟو ﮔﺮاﺋوﻧڊ .ﮔﺮاﺋوﻧڊ ﺟﻲ ڪﻧڊ ﺗﻲ ھڪ وﻳﮫﻪ ﻣﻳٽﺮ ڊﮔﮫو ۽ ﭼﺎر ﭘﻧﺞ ﻣﻳٽﺮ ﮐن وﻳڪﺮو ﭘٽو
ﮔﮫﺎٽﻲ ﮔﺎھﻪ ۽ وﭨن ٽﭨن ﺟو آھﻲ .وچ ۾ ھڪ ﺑﺋﻧﭻ ﺑﻪ رﮐﻳل آھﻲ .ﺻﺑﺢ ﺟﻲ وﻗت ھڪ ﭔﺋﻲ ﭘوﻳﺎن ڍﻳﺮ ﮔﺮم ڪﭘڙن
۾ ڍڪﻳل ﭘوڙھﻳون ﻣﺎﺋﻳون ۽ ﻣﺮد ﭘﻧﮫﻧﺟﺎ ڪﺗﺎ وﭠﻲ اﻳﻧدا آھن ۽ ان ﺟﮫﻧگ ﺟﻲ ٽڪﺮي ۾ ﭘﻧﮫﻧﺟن ڪﺗن ﮐﻲ
ﻻء ﺗﻪ وﻳل ﭤﻳو.ڪﻧﮫن رات دﻳﺮ ﺳﺎن ﺳﻣﮫﻧدا ھوﻧدا ﭰﻳﺮاﺋﻳﻧدا آھن ﺟﻳﺳﻳن ڪﺗو ھﻧﮔﻲ ُﻣٽﻲ ﻓﺎرغ ﭤﺋﻲ .اﻧﮫن ﻣﺎﭨﮫن ِ
اوﻧداھﻲء ۾ اﭤﻧدا ھوﻧدا .ڪﺗﺎ ﻧﻪ ﭤﻳﺎ آزار ﭤﻳو .ڪﻧﮫن ﭼﻳو ﺗﻪ ڪﺗو
َ ﻻء ﺻﺑﺢ ﺳﺎڻ ﻣﻧﮫن ﺗﻪ ﺑﻪ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﭘﺎﻟﻳل ڪﺗﻲ ِ
ﻻء ﺗﻪ ڪﺗو وڏو رﺋﻳس ﭤﻳو .ھو ﺳﭴو اﻧﺳﺎن ﺟو دوﺳت آھﻲ .ھوﻧدو دوﺳت اﻧﺳﺎن ﺟو .ﭘﺮ ﺳﺋﻳڊن ﺟﻲ ھﻣﺮاھن ِ
ڏﻳﻧﮫن ﺳﻧدس ﺧذﻣت ڪن ﭤﺎ ۽ ﮐﺎﻧﺋن )ﻳﻌﻧﻲ ڪﺗن ﮐﺎن( اھو ﻧﭤو ﭘﭴﻲ ﺗﻪ اﺳﺎن ﺟﮫڙن ڌارﻳن ﮐﻲ ڏﺳﻲ ﮐﭨﻲ ڪﺎ
ﭜؤﻧڪﺎر ڪن.
38 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﺳﺋﻳڊن ﺟﻲ ﻣﺎﭨﮫن ﺟﺎ ﭘﺋﺳﺎ ﺑﺋﻧڪ ۾ ﮘﮫﻪ ﮘﭠو ﭘﺎﺋﻳن ڪوﻧﻪ .ﻋﺻﻣت ﺑﭼﺎﺋڻ ﺟﮫڙا ﺟﻣﻼ ﻓﻠﻣن ۾ ﺑﻪ ﻧﻪ ﭔڌا
ﻻء رﮐﻳﺎ وﻳﺎ
ھوﻧداﺋون ﺟو ھﺗﻲ ﺟﻲ ﺳوﺳﺎﺋٽﻲ Sex _ Freeﺳوﺳﺎﺋٽﻲ ﺳڏﺟﻲ ﭤﻲ .ﺑﺎﻗﻲ ڪﺗﺎ ﮀﺎ ﺟﻲ ﺣﻔﺎظت ِ
آھن .ﺳﻣﺟﮫﻪ ۾ ﻧﭤو اﭼﻲ.
اﺳﺎن ﺟﻲ ﺳﺎﭤﻲ ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم ﻗﺎﺳم ﮐﺎن اھڙو ﺳوال ڪﺑو آھﻲ ﺗﻪ ﭠﮫﻪ ﭘﮫﻪ ﺳﺎﮘﻲ ورﻧدي ڏﻳﻧدو آھﻲ:
”ﺷوق از اي ﺷوق“.
” O,My Godﺧﺑﺮ ﻧﺎھﻲ ﮀو اﺳﻼم آﺑﺎد ﮐﺎن UNDPوارن اﭸﺎ ﺗوھﺎن ﮐﻲ ﻧﻪ ﻣوڪﻠﻲ آھﻲ .ﭜﻼ ﺗﻳﺎر وﻳﭠﺎ
آھﻳو ﻳﺎ ﻧﻪ؟“ ﺳﻧﭤﻳﺎ وري ﭘﮀﻳو.
”ﺑﻠڪل ﺗﻳﺎر وﻳﭠو آھﻳون .ﺳﺎﻣﮫون ﺑﺋگ رﮐﻲ آھﻲ “.ﻣون ﮐﻳس ﭔڌاﻳو ھو.
”ﭜﻼ راﺣت ﻋﺰﻳﺰ ۽ ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم ﻗﺎﺳم؟“
”اھﻲ ﺑﻪ ﺗﻳﺎر ھﺋڻ ﮐﭘن .اڄ ﺻﺑﺢ ﺟون ﻣوﻧﮐﻲ ﻣﻠﻳﺎ ھﺋﺎ .ھﻧن ﺑﻪ اھوﺋﻲ ﭔڌاﻳو ﺗﻪ ﮐﻳن ٽڪﻳٽ ﺟو اﻧﺗظﺎر آھﻲ“.
”ﻣﻧﮫﻧﺟو ڊاﺋﺮﻳڪٽ ﺳﺎﭨن Contactﻧﻪ ﭘﻳو ﭤﺋﻲ .ﺗﻧﮫﻧﺟو ﺑﻪ ﻣس ﻣس ﻓون ﻟﮘو آھﻲ .ﭜﻼ ھڪ ڪم ڪﺮ.
ﮐﺎﻧﺋن ﭘﮀﻲ ﭘڪ ڪﺮ ﺗﻪ ﺟﻳڪڏھن آﺋون ﭔﻲ ٽڪﻳٽ ھﺗﺎن ﻣوڪﻠﻳﺎن ﺗﻪ ھو ﺑﻪ ﺗو واﻧﮔﺮ اڄ رات KLMﺟﻲ اڏام ۾
ﭘوء وري ﻓون ﭤﻲ ڪﺮﻳﺎن .۽ ﺟﻲ ھﺎ ﭤﻳو ﺗﻪ اﻳﺋﺮﭘورٽ ﺗﻲ ھﻠﻳﺎ اﭼﺟو .ٽڪﻳٽ اﺗﻲ ھﻠﻳﺎ اﻳﻧدا؟ آﺋون ڪﻼڪ ﮐﺎن ِ
ﺗوھﺎن ﮐﻲ ﻣﻠﻲ وﻳﻧدي“.
”ﭼﮜو ﭜﻼ“ ﭼﺋﻲ ﻣون ﻓون رﮐﻳو .رات ﺟو ﻏﻠط ﺳﻠط ﻓون ﻧﻣﺑﺮن ﺳﻣﮫڻ ﻧﻪ ڏﻧو ﺳو ﻓون ﺟو ﭘﻠگ ڪڍي ﮀڏﻳو
ﮔﮫڙيء ﭘﻠگ وڌم ﺗﻪ ﺳﻧﭤﻳﺎ ﺟو ﺳﺋﻳڊن ﮐﺎن ﻓونَ ھوم .ظﺎھﺮ آھﻲ ڪﻧﮫن ﺟو ﻓون ڪﻳﺋن ﻟﮘﻧدو .ﺷڪﺮ ﺟو ان ﺋﻲ
اﭼﻲ وﻳو.
واچ ۾ وﻗت ڏﭠم ﻣﻧﺟﮫﻧد ﺟو ڏﻳڍ ﭤﻳو ھو .ڪﻼڪ ﺑﻌد وري ﺳﻧﭤﻳﺎ ﻓون ڪﻧدي .۽ رات ﺟو ﻳﺎرھﻳن وﮘﻲ اڏم
ھﺋﻲ .ﻣون ﺟﻠدي ﺟﻠدي راﺣت ﻋﺰﻳﺰ ﮐﻲ ﻧﺎرٿ ﻧﺎظم ۽ ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم ﻗﺎﺳم ﮐﻲ ڊﻓﻳﻧس ﺳوﺳﺎﺋٽﻲ ﻓون ڪﻳو .ﭔﻧﮫﻲ
ﻻء ھﺎﺋوڪﺎر ڪﺋﻲ .راﺣت ﻋﺰﻳﺰ ھﺎﺋوڪﺎر ڪﺮي ﭼﻳو: رات ﺟو ھﻠڻ ِ
”ﭘﺮ ڪﺟﮫﻪ وﻗت ﻧﻪ ﻣﻠﻲ ﺳﮔﮫﻧدو .اڄ رات ﺑدران ﺳﭜﺎن ڪﺮي ھﻠﺟﻲ“.
”ڌوڙ اﭤﺋﻲ ﭘﺋﻲ “،راﺣت ﻋﺰﻳﺰ ﻣوﻧﮐﺎن ﭼﺎر ﭘﻧﺞ ﺳﺎل ﺟوﻧﻳﺋﺮ آھﻲ ﺳو ھن ﺳﺎن ﻓﺮي ﭤﻳﻧدي ﭼﻳم” .اڄ رات ۽
ﺳﭜﺎن ۾ ﻓﺮق ﺋﻲ ڪﮫڙو .اﺋﻳن ﭼوڻ ﺳﺎن اﺟﺎﺋﻲ ﺑدﻧﺎﻣﻲ ﭤﻳﻧدي .وڌﻳڪ ﺟﻳﺋن ﭼﺋﻳن ﺗﻧﮫﻧﺟﻲ ﭘﺎران اھو ﻧﻳﺎﭘو
ڪﺮﻳﺎن“.
”ﺗوھﺎن ﺟو ﮀﺎ ﺧﻳﺎل آھﻲ؟“ راﺣت ﻋﺰﻳﺰ ﭘﮀﻳو.
ﺳﻧڌيء ۾ ﭼوﻧدا آھن ﺗﻪ ھڪ ﺑﻲ دﻋوﺗو ﭔﻳو َ ﻻء ﺧﻳﺎل وري ڪﮫڙا .ھو ﮀﺎ ”ﺣد ﭤﻲ وﻳﺋﻲ .اھڙﻳن ﮘﺎﻟﮫﻳن ِ
وري ڪﺮاﺋﺗو .Beggers can not be choosers’ .ھڪ ﺗﻪ ﺧﻳﺮات ﺟﻲ ﭘﺋﺳن ﺗﻲ ﭤﺎ ھﻠﻲ رھون ڪﺮﻳون
۽ ﭘڙھون ۽ ﭔﻲ وري اﻳﻧﮔﮫﻪ ۽ ﻧﺧﺮو .ﻣﺎﮘﮫﻳن اﺳﺎن ﺟﻲ ﺧﻳﺎل ﮐﺎن WMUوارو اھو ﺧﻳﺎل ﻧﻪ ﭘﻳش ڪن ﺗﻪ اﻧﮫن
ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻳن ﮐﻲ ﻧﻪ ﮔﮫﺮاﻳو“.
”اھﺎ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﺑﻪ ﺻﺣﻳﺢ آھﻲ .ﺑس آﺋون ﺳﻣﺟﮫﻪ ﺗﻪ ﺗﻳﺎر آھﻳﺎن“.
ﭘوري اڍاﺋﻲ ﺑﺟﻲ ﺳﻧﭤﻳﺎ ﻓون ڪﻳو .ﭔڌاﻳوﻣﺎﻧس ﺗﻪ اﺳﺎن ﺗﻳﺎر آھﻳون .ﭘﺮھن اداس ﻟﮫﺟﻲ ۾ ﭼﻳو:
”اﻟطﺎف وﻳﺮي ﺳﺎري! ﻣون ﮔﮫﭨو ﺋﻲ ﭼﺎھﻳو ﭤﻲ ﺗﻪ اڄ رات ﺋﻲ اﭼﻲ وﭸو ﺟﻳﺋن ﮀﻧﮀﺮ۽ آﭼﺮ ﺟو ڏﻳﻧﮫن آرام
ﺳواء
ِ ڪﺮي ﺳوﻣﺮ ڏﻳﻧﮫن ﭼﺎﻧﺳﻠﺮ ﺟو Inaugural Addressﭔڌي ﺳﮔﮫو ،ﺟو ﺳﭜﻧﻲ ﻣﻠڪن ﺟﺎ ﭘﮫﭼﻲ وﻳﺎ آھن
ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ﺟﻲ .ﭘﺮ ﻣﺳﺋﻠو ھﻲ ﭤﻲ ﭘﻳو آھﻲ ﺗﻪ ﺗوھﺎن ﺟﻲ ھڪ طﺮف ﺟﻲ ٽڪﻳٽ ﺟﻳڪﺎ ﺳورھن ھﺰار رﭘﻳﺎ آھﻲ،
ﻣﺎﭨﮫوء ﺟﺎ ﭼﺎﻟﻳﮫﻪ ﭼﺎﻟﻳﮫﻪ ھﺰار رﭘﻳﺎ ﭤﻳن ﭤﺎ .ھﺎڻ
َ ھﺗﺎن وﭠﻲ ﻣوڪﻠڻ ﺗﻲ اڍاﺋﻳﭨو ﻣﮫﻧﮔﻲ ﻣﻠﻲ ﭤﻲ .ﻳﻌﻧﻲ ھڪ ھڪ
ھﻳﻧﺋن ﭤﻲ ڪﺮﻳﺎن ﺗﻪ اڄ ﺗﻪ ﺟﻣﻌو آھﻲ .آﻓﻳﺳون ﺑﻧد آھن .ﺳﭜﺎﭨﻲ ﺻﺑﺢ ﺟو ﺟﻳﺋن ﺋﻲ ﻧﺎﺋﻳن ﺑﺟﻲ اﺳﻼم آﺑﺎد واري
ڪﺮاﭼﻲء ۾ آﻣﺮﻳڪن اﻳڪﺳﭘﺮﻳس وارن ﮐﻲ ﺗوھﺎن َ UNDPﺟﻲ آﻓﻳس ﮐﻠﻧدي ﺗﻪ ﮐﻳن Instructionڏﻳﻧدس ﺗﻪ
ﻻء ٽڪﻳٽ ﻣوڪﻠڻ ﺟو ﺑﻧدوﺑﺳت ڪن .ﺑس رات ﺟو اﻻرم ﻟﮘﺎﺋﻲ ﭤﻲ ﺳﻣﮫﺎن ﺟﻳﺋن ﭘوري ﻧﺎﺋﻳن ﺑﺟﻲ ﻓون ڪﺮي ِ
40 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﺳﮔﮫﺎن“.
اﻧﺷﺎء ﷲ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﭘڪ آھﻲ ،ﺟو ﺻﺑﺢ ﺳﺎن َ ﺷﺎم ﺟو ڪﺋﭘٽن ﻗﺎﺳم ﺳﺎن ﮘﺎﻟﮫﻪ ڪﻳم :ﺳﭜﺎﭨﻲ ﮀﻧﮀﺮ ڏﻳﻧﮫن
ﻻء ﻓون ڪﻧدي“. ﺳﻧﭤﻳﺎ UNDPآﻓﻳس ۾ ٽڪﻳٽ ِ
”وﭴﺎﺋﻲ ﮀڏﻳﺋﻪ .اﻧﮫن ﺟﻲ ﮀﻧﮀﺮ ڏﻳﻧﮫن آﻓﻳس ﺑﻧد ھوﻧدي “.ڪﺋﭘٽن ﻗﺎﺳم ﭔڌاﻳو” ،ھو ﺟﻣﻊ ۽ ﮀﻧﮀﺮ ﻣوڪل
ڪﻧدا آھن“.
”ھﺎڻ ﺗﻪ ﺟڏھن ﺑﻪ داﭨو ﭘﺎﭨﻲ ﻟﮐﻳل ھوﻧدو ﺗﻪ ھﻠﻲ ﺳﺋﻳڊن ﮐﺎن ﻧڪﺮﺑو .ﻓﻲ اﻟﺣﺎل ﺑﻲ ﻓڪﺮ ﭤﻲ ھﺎڻ ﻧﻧڊون
ڪﻧدا وﺗون“.
ھوء
َ ”۽ ﺳﻧﭤﻳﺎ اڄ رات ﺟﻲ ﺳﺎ ﻧﻧڊ ﭰٽﺎﺋﻲ .ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ۽ ﺳﺋﻳڊن ﺟﻲ وچ ۾ ﭼﺋن ڪﻼڪن ﺟو ﻓﺮق آھﻲ.
ﻻء ُاﭤﻲ ،ﻣﻌﻧﻰ ھن وٽ ﺗﻪ رات ﺟﺎ ﭼﺎر ﭤﻳﺎ ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ﺟﻲ وﻗت ﻣطﺎﺑق ﻧﺎﺋﻳن ﺑﺟﻲ ﺻﺑﺢ ﺟو ﻓون ڪﺮڻ ِ
ھوﻧدا “.ڪﺋﭘٽن ﻗﺎﺳم ﭼﻳو.
”ﺣق ﺗﻲ ھن ﭘﺋﻲ ﭼﻳو ﺗﻪ اﻻرم ﻟﮘﺎﺋﻲ ﭤﻲ ﺳﻣﮫﺎن“.
ﭔﺋﻲ ڏﻳﻧﮫن _ ﻳﻌﻧﻲ ﮀﻧﮀﺮ ڏﻳﻧﮫن اﺳﻼم آﺑﺎد ﻓون ڪﻳو ﭘﺮ ﻣوڪل ڪﺮي ﺳﻧدس Contactﻧﻪ ﭤﻲ ﺳﮔﮫﻳو.
”ھﺎڻ ﺳﭜﺎﭨﻲ آﭼﺮ ڏﻳﻧﮫن ﻓون ڪﺮي ﭔڌاﺋﻳﻧدﻳس “.ھن ﻣوﻧﮐﻲ اطﻼع ڪﻳو.
آﭼﺮڏﻳﻧﮫن ﭔﻳن ﺑﺟﻲ ڌاري ﺳﺋﻳڊن ﮐﺎن ﺳﻧﭤﻳﺎ ﺟو ﻓون آﻳو ﺗﻪ ٽڪﻳٽ ﺟو ﺑﻧدوﺑﺳت ڪﺮي ﮀڏﻳو اﭤم ۽ آﻣﺮﻳڪن
اﻳڪﺳﭘﺮﻳس ﮐﺎن وﭸﻲ وﭠو.
آء اي ﺟﻲ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﭤﻲ ﮐٽﺎﺋﭨﻲ .آﭼﺮ ڏﻳﻧﮫن ﺑﻪ ﻧﻪ ﻣﻠﻲ ﺳوﻣﺮ ڏﻳﻧﮫن ﭘڪ ﭤﻲ ﭘﺮ دﻳﺮ ﺳﺎن .ان ﺑﻌد وﻳﺟﮫﻲ اڏام ﭘﻲ ِ
ارﺑﻊ ڏﻳﻧﮫن ھﺋﻲ .ﺻﺑﺢ ﺟو ﺳﺗﻳن ﺑﺟﻲ ڪﺮاﭼﻲ اﻳﺋﺮﭘورٽ ﺗﻲ ﭘﮫﭼﻲ وﻳﺎﺳﻳن ۽ رات ﺟو ﺳﺗﻳن ﺑﺟﻲ ڌاري ﻣﺎﻟﻣو
ﺑﻧدرﮔﺎھﻪ ۾ ھﺋﺎﺳﻳن .ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲ ﺟﻲ ھﻣﺮاھن ﺳﺎﻣﺎن ﺳوڌو اﺳﺎن ﮐﻲ ﮐﭨﻲ اﭼﻲ ھﺎﺳٽل ﻻﭤو.
”ھﻲ ﺗوھﺎن ﺟﻲ ڪﻣﺮن ﺟﺎ ﻧﻣﺑﺮ آھن .ھﻲ ﭼﺎﭔﻳون آھن .ھﻲ ھﺎﺳٽل ﺟﻲ ﻣﻳن ﮔﻳٽ ﮐوﻟڻ ﺟو ﮘﺟﮫو ﻧﻣﺑﺮ آھﻲ
ﭘوء ﮘﺟﮫﻲ ﻧﻣﺑﺮ ﺳﺎن ﮔڏ ھﻲ ﭘﻼﺳٽڪ ڪﺎرڊ وﺟﮫڻ ﺑﻌد ﺋﻲ دروازو ۽ ﻣوڪل وارن ڏﻳﻧﮫن ۽ رات ﺟو ڏھﻳن ﮐﺎن ِ
اﭤو .ھﻲ وﻳﻧدوء .ھﻲ ﺑس ۾ ﭼڙھڻ ﺟو ڪﺎرڊ َ َ ﺳﻲء ۾ ڪﻠﻔﻲ ﭤﻲ
َ ﮐﻠﻧدو .ڪﺎرڊ ۽ ﻧﻣﺑﺮ ﻳﺎد رﮐﺟو ﻧﻪ ﺗﻪ ﭔﺎھﺮ
اﭤو.اﭤو .ھﻲ ﺑﺋﻧڪ ﻣﺎن ﭘﺋﺳﺎ ڪڍاﺋڻ ﺟو ڪﺎرڊ َ ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲ ۾ ﻓوٽو اﺳٽﻳٽ ﻣﺷﻳن اﺳﺗﻌﻣﺎل ڪﺮڻ ﺟو ڪﺎرڊ َ
)ﻳورپ ،آﻣﺮﻳڪﺎ ۽ ﺟﭘﺎن ۾ اﭴڪﻠﮫﻪ ڪﻧﺟﻳن ۽ ڪﺋش ﺑدران ﭘﻼﺳٽڪ ڪﺎرڊ ﺋﻲ ھﻠن ﭤﺎ( ۽ ھﺎڻ ﻳﺎرھن
ﻻء ھﻲ ﻧﻣﺑﺮ ڪﻼڪن ﺟﻲ ﺳﻔﺮ ﺑﻌد اﺳﺎن ڪﺎرڊ ﺳﻣﺟﮫڻ ﺟﻲ ڪوﺷش ڪﺮي رھﻳﺎ ھﺋﺎﺳﻳن .ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲ وﭸڻ ِ
ﺟون ﺑﺳون آھن .وچ ﺗﻪ ﮔﺳﺗﺎوو ﺟو ﺑس اﺳٽﺎپ اﻳﻧدو ان ﺗﺎن ﭔﻲ ﺑس وﭠﺟو) .اھو اﺳٽﺎپ ﭴڻ اﻳﻣﭘﺮﻳس ﻣﺎرڪﻳٽ
ﭤﻳو“(.
ھﺎﺳٽل ﭘﮫﭼﻲ ﻣﻌﻠوم ﭤﻳو ﺗﻪ ﮔذرﻳل ﺳﺎل وارا ٽﻲ ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ :ڪﺋﭘٽن ﻋﺎﺷق ﺧﺎن ،ﻗﺎﺿﻲ ﻋﺑداﻟﺣﻣﻳد ۽ اﺣﻣد
ﻻء ﻓﻳﻠڊ ٽﺮپ ﺗﻲ ﻧﺎروي ،ﺟﺮﻣﻧﻲ ۽ اﻧﮔﻠﻳﻧڊ وﻳﺎ آھن ﺟو ﭔﺋﻲ ﺳﺎل ﺟﻲ ﭘﮫﺮﻳن ﺳﻳﻣﺳٽﺮ ۾ ڪﻣﺎل ﻋﻠوي ﻣﮫﻳﻧﻲ ﮐن ِ
ﭘڙھﺎﺋﻲ ﮔﮫٽ ﻓﻳﻠڊ ٽﺮپ ﮔﮫﭨﻲ آھﻲ ۽ ﻣﺧﺗﻠف ﺳﺑﺟﻳڪٽن ﺟﺎ ﺷﺎﮔﺮد ﺟﭘﺎن ۽ آﻣﺮﻳڪﺎ ،ڪﺋﻧﺎڊا ﺗﺎﺋﻳن ،اﺗﻲ ﺟﺎ ﺷپ
ﻻء وﭸن ﭤﺎ.
ﻳﺎرڊ ،ﺳﺮوي ڊﭘﺎرٽﻣﻳﻧٽ ،ﺑﻧدرﮔﺎھﻪ ۽ ﺟﮫﺎز ران آﻓﻳﺳون ڏﺳڻ ِ
ﺟﻠدي ڪﻣﺮي ۾ ﺳﺎﻣﺎن ﭠﺎھﻲ رات ﺟﻲ ﻣﺎﻧﻲ ﻣﻳس ۾ ﮐﺎﺋﻲ )ﺟﻧﮫن ﺟو وﻗت ﭘﻧﺟﻳن ﮐﺎن اﭠﻳن ﺑﺟﻲ ﺗﺎﺋﻳن آھﻲ(،
ڪﺮاﭼﻲء
َ ﭤوري دﻳﺮ ﺧﺑﺮون ڪﻧدارھﻳﺎﺳﻳن ﺗﻪ ڪﭤﺎن ﮐﺎن ڪﭤﺎن اﭼﻲ ﻧڪﺗﺎ آھﻳون .ﭴڻ ﺧواب ھﺟﻲ .ﭴڻ اﭸﺎ
دريء ﻣﺎن رﺳﺗﻲ ﺗﻲ ﭔﺮﻧدڙ ﻣﺮڪﺮي ۽ ﺳوڊﻳم ﺑﻠﻳن ﺟﻲ َ ﻻء ھﺎ ﻧﻪ ھﺎ ﻧﻪ ﭘﻳو ﭤﺋﻲ .۽ ھﺎڻ
وﻳﭠﺎ آھﻳون ۽ ﺳﺋﻳڊن ھﻠڻ ِ
41 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ڪﺮﻧدو ڏﺳﻲ رھﻳﺎ ھﺋﺎﺳﻳن .ﺳﻧڌ ﺟﻲ ٽﺎڪ ﻣﻧﺟﮫﻧد واﻧﮔﺮ رﺳﺗﺎ ﺳﻧﺳﺎن ۽ ﺧﺎﻣوش ھﺋﺎ .رﮐﻲ روﺷﻧﻲء ۾ ﺑﺮف ﮐﻲ ِ
َ
رﮐﻲ ڪﺎ ﻻري ﻳﺎ ﻣوٽﺮ ڪﺎر ﮔذري ﭤﻲ .ﻳﺎ ڪڏھن ڪڏھن ڪو ﻣﺎﭨﮫو ﺳوڙ ﺟﮫڙن ﭤﻠﮫن ڪوٽن ۽ ﻣﻔﻠﺮ ٽوپ ۾
وﻳڙھﺟﻲ ﺗﮐو ﺗﮐو ﻟﻧﮔﮫﻲ وﻳو ﭤﻲ ،ﺟن ﮐﻲ ڏﺳﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟﺎ ﮔﺮم آﭤﺮ ڪڍي ﺳﺎﻣﮫون رﮐﻳﺎﺳﻳن.
”ﷲ ﻣﺎﻟڪ آھﻲ .ﻓﻲ اﻟﺣﺎل ﻧﻧڊ ﭤﺎ ڪﺮﻳون .ﺻﺑﺢ ﺟو ﺟﻳﺋن ﭔﻳﺎ ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲ وﻳﻧدا ﺗﻳﺋن ﭘﺎڻ ﺑﻪ اﻧﮫن ﺟﻲ ﭘﭠﻳﺎن
ﭘﮫﭼﻲ وﻳﻧداﺳﻳن “.ﻣون ﺳﻠﻳم ﻗﺎﺳم ﮐﻲ ﭼﻳو.
ﺟﺎﻧورن ﺟﻲ ﮐل ﺟﻲ ٽوﭘﻲ
ﺻﺑﺢ ﺟو ﺳﺗﻳن ﺑﺟﻲ ﺋﻲ ﺗﻳﺎر ﭤﻲ اﭼﻲ ھﻳٺ ﺑﻳﭠﺎﺳﻳن .ڪﺋﻳن رﻧﮔن ،ﻗدﺑﺗن ۽ ﺷڪﻠﻳن ﺟﺎ ھﻣﺮاھﻪ ھﺎﺳٽل ۾
ﺑﭠﻲء ﺟو
َ ﮐوريء ﻳﺎ
َ ﭰﺮي رھﻳﺎ ھﺋﺎ .ﭘﮫﺮﻳون ٽوﻟو ﺟﻳڪو ﻧڪﺗو ،اﺳﺎن ﺑﻪ اﻧﮫن ﺳﺎن ﮔڏ ﻧڪﺗﺎﺳﻳن .ﺟﻳﺋن ڪﻧﮫن
دروازو ﮐﻠﻧدو آھﻲ ﺗﻪ ﮔﺮﻣﺎﺋش ﻣﻧﮫن ﺳﺎڙﻳﻧدي آھﻲ ﺗﻳﺋن ھﺎﺳٽل ﺟو ﭔﺎھﺮ ﻧڪﺮڻ وارو ﮔﻳٽ ﮐوﻟڻ ﺳﺎن ﭘﺎري
ﺟﮫڙي ﭤڌي ھوا ﺑﺎﻗﻲ اڻ ڍڪﻳل ﻣﻧﮫن ﺟﻲ ﺣﺻﻲ ﮐﻲ اﻳڏو ﭠﺎري رﮐﻳو ﺟو ﭠﺮڻ ۽ ﺳڙڻ ۾ ﻓﺮق ﻧﻪ ﭘﺋﻲ ﻣﺣﺳوس
ﭤﻳو .ڪﺟﮫﻪ وﮐون ﮐﭨڻ ﺑﻌد ﭤڌﻳن ھواﺋن ڪوٽ ﺳﺋﻳٽﺮن ﮐﻲ ﭤڌو ڪﺮي ﺟﺳم ﺗﺎﺋﻳن ﭘﻧﮫﻧﺟو اﺛﺮ ڏﻳﮐﺎرڻ ﺷﺮوع
ڪﻳو .ﭴڻ ڪﭘڙن ﺑﻧﺎ اﮔﮫﺎڙا وﭸﻲ رھﻳﺎ ھﺟون .رﮐﻲ رﮐﻲ ھوا ﺟو ﺗﮐو ﺟﮫوٽو ﻟﮘو ﭤﻲ ﺗﻪ ﭴڻ ﺑدن ﮐﻲ ڪپ
واﻧﮔﺮ ڪﭘﻲ وﻳو ﭤﻲ.
”اھو اﭤﺋﻲ ﻻﻻ ،اﺗﺮ ﻳورپ ۽ ان ﺟون ﭤڌﻳون ھواﺋون “.ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ﭤڙڪﻧدڙ وات ﻣﺎن ﻧڪﺗو.
ﺳﻲء “.ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم ﻗﺎﺳم ﭼﻳو ۽ ﻣون ﺑﺷﻳﺮ وﺳطڙو ﮐﺎن ورﺗل ُ ”ﻣﺎرچ ﺟو ﻣﮫﻳﻧو ﺧﺗم ﭘﻳو ﭤﺋﻲ ،ﺗﻪ ﺑﻪ ھﮫڙو
ﮔﺮم ٽوﭘﻲ ھﻳٺ ﮀڪﻲ ڪن ڍڪﻳﺎ .ﺗﮐﺎ ﺗﮐﺎ ھﻠﻧدا رﺳﺗﺎ ﭘﺎر ڪﺮي اﭼﻲ ﺑس اﺳٽﺎپ ﺗﻲ ،ﺑس ﺟﻲ اﻧﺗظﺎر ۾
ﻻء دروازي ﮐﺎن اڳ ﺟﻲ آڏ ھﺋﻲ .ھوا ﺑﻳﭠﺎﺳﻳن .ﺑس اﺳٽﺎپ وٽ ھڪ ﮘڙﮐو ھو ﺟﻳڪو دراﺻل دڪﺎن ۾ ﮔﮫڙڻ ِ
ﻻء ﺑﻳﭠﺎ ھﺋﺎ .ھڪ ﺗﻪ ڪو ﻻء ڊوڙي اﭼﻲ ان ۾ ﻟڪﻳﺎﺳﻳن .ﭔﻪ ﭴﭨﺎ اﮘﮫﻳن ﭤڌي ھوا ﮐﺎن ﭘﺎڻ ﺑﭼﺎﺋڻ ِ ﮐﺎن ﺑﭼڻ ِ
آﻣﺮﻳڪن ھو ۽ ﭔﻳو ھﻣﺮاھﻪ ﻣﻧﮫﻧﺟو ﺳﭸﺎﭨو ﻧڪﺗو.
ھﺎء! ڪﺋﭘٽن ﻟﻲ ﺗون ﺑﻪ آﻳو آھﻳن ﮀﺎ؟“ ” ِ
اڪﻳڊﻣﻲء ۾ آﺋون ﭘڙھﺎﺋﻳﻧدو ھوس .ھو ﺑﻪ اﺗﻲ
َ ڪﺋﭘٽن ﻟﻲ زي ﺧﻳﺎﻧگ ﻣﻼﺋﻳﺷﻳﺎ ﺟو آھﻲ ۽ ﻣﻼﺋﻳﺷﻳﺎ ﺟﻲ ﺟﻧﮫن
ﻟﻳڪﭼﺮار ھو .ھو اھڙن ﺟﮫﺎزن ﺗﻲ رھﻳو ھو ﺟن ﺗﻲ ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ ھﻧدﺳﺗﺎﻧﻲ ﺧﻼﺻﻲ ھﺋﺎ .ﺟن ﮐﺎن ھو ڪﺟﮫﻪ
اڙدوء ﺟﺎ ﻟﻔظ _ ﺧﺎص ڪﺮي ﮔﺎرﻳون ﺳﮐﻳو ھو ۽ ﻣﻼﺋﻳﺷﻳﺎ ۾ اڪﺛﺮ ﭼﺎﻧﮫﻪ ﺟﻲ رﺳﻳس ۾ ھو اﺳﺎن ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ َ
ﺳﻲء ۾ ڏڪﻧدو َ ھﻧدﺳﺗﺎﻧﻲ ڪﺋﭘٽن ۽ ﭼﻳف اﻧﺟﻧﻳﺋﺮن ﺳﺎن اﭼﻲ ﭼﺮﭼﺎ ﭜوڳ ڪﻧدو ھو ۽ ھﺎڻ ﮐﻳس ھﺗﻲ اوﭼﺗو
ڏﺳﻲ ﻣون ﮐﻲ ﺳﻧدس اﭼڻ ﺟﻲ ﺧوﺷﻲ ﭤﻲ.
ﭘﻲء ﮐﻲ ﻟﮐﻳو اﭤم ﺗﻪ ﺟﻲ ﺟﻳﺋﺮو
ﻣﺎء ُ”ﺑس اﭼﻲ ﺗﻪ وﻳو آھﻳﺎن “،ڪﺋﭘٽن ﻟﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﭼﺮﭼﺎﺋﻲ اﻧداز ۾ ﭼﻳو” ،ﭘﺮ ُ
ﭴﻣﻳﺎﻧو“.
َ ﻣوٽﻲ آﻳس ﺗﻪ ﻧﺋون ﭘٽ
ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم ﻗﺎﺳم ﺳﺎن ﺳﻧدس ﺗﻌﺎرف ڪﺮاﺋﻲ ﭔڌاﻳوﻣﺎﻧس ﺗﻪ ﻣﻼﺋﻳﺷﻳﺎ اﻧﮫن ﻣﻠڪن ﻣﺎن آھﻲ ﺟﺗﻲ ﭔﺎرھو ﺋﻲ
ﺳﻲء ﺗﻪ ڪڏھن ﺑﻪ ڪوﻧﻪ ﭘوي .اﻳﺗﺮي ﻗدر ﺟو ڪﻳﺗﺮن ﻣﻠﺋﻲ ﻣﺎﭨﮫن ﻣﺮڻ ُ ﻣﻳﻧﮫوﮘﻲء ﺟﻲ ﻣوﺳم رھﻲ ﭤﻲ ۽
َ
ﮔﮫڙيء ﺗﺎﺋﻳن ڪڏھن ڪوٽ ﻧﻪ ﭘﺎﺗو ھوﻧدو. َ
ڪﺋﭘٽن ﻟﻲ ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﮐﻲ ٽﻳڪو ڏﻳﻧدي ،ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم ﻗﺎﺳم ﮐﻲ ﭼﻳو” :ﺑﺮاﺑﺮ اﻟطﺎف ﺳﭻ ﭤو ﭼوي .اھو
اﺋﻳن آھﻲ ﺟﻳﺋن ھﺗﻲ ﺳﺋﻳڊن ﺟﻲ ڪﻳﺗﺮن ﻣﺎﭨﮫن ﮀت وارو ﭘﻧﮐو ﻳﺎ ٽﻳﺑل ﻓﺋن ﻧﻪ ڏﭠو ھوﻧدو .اﻧﮫن ﻓﻘط ﻓوٽن ﻳﺎ ﻓﻠﻣن ۾
ﺳﮔﺮيء اﮘﻳﺎن وﻳﭠو آھﻲ .اھو ﺗﻪ ﭜﻠو
َ ﺳﻲء ﭤو ﭘوي ﺟو ﻣﺎﭨﮫو ﭼﻠﮫﻪ ۽ ُ ڏﭠو ھوﻧدو .ﮀو ﺟو ﭔﺎرھوﺋﻲ ھﺗﻲ اﻳڏو
42 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﻣﻳوﻧﺳﭘﺎﻟٽﻲء ﺟو ﺟﻧﮫن ﮔﮫﺮ ﮔﮫﺮ ۾ Heating Systemﻣﮫﻳﺎ ڪﺮي ڏﻧو آھﻲ“. َ ڪﺮي ﻣﺎﻟﻣو ﺷﮫﺮ ﺟﻲ
”اﺳﺎن ﺟﺎ ﺳﻳﻧﺋﺮ ﺟﻳڪﻲ ھﺗﻲ رھﻲ وﻳﺎ آھن ،اھﻲ ﭔڌاﺋﻳن ﭤﺎ ﺗﻪ اوﻧﮫﺎري ۾ ڪڏھن ڪڏھن ڪﺟﮫﻪ ڏﻳﻧﮫن
ﮔﻧﺟﻲء ۾ ﺳﻣﮫﭨو ﭘوي ﭤو “.ﻣون ﭔڌاﻳوﻣﺎﻧس.
َ اھڙا ﺑﻪ اﭼن ﭤﺎ ﺟو ڪﺎﻓﻲ ﮔﺮﻣﻲ ﭤﺋﻲ ﭤﻲ ۽ دري ﮐوﻟﻲ
”ﺧﺑﺮ ﻧﺎھﻲ اھﻲ ڏﻳﻧﮫن ڪڏھن اﭼن ﭤﺎ ۽ اﻻﺋﻲ اھﻲ ڏﻳﻧﮫن ﻓﻘط ﭔﻪ ﭤﻳن ﭤﺎ ﻳﺎ ٽﻲ .ﻣون ﺗﻪ اڄ ﺗﺎﺋﻳن ﺳﺋﻳڊن ﻣﻠڪ
ﺑﺎﻟڪﻧﻲء ۾ ﺑﻳﭠﺎ ھﺟن .ﺑﮫﺮﺣﺎل ھڪ ﮘﺎﻟﮫﻪ
َ ﺟﻲ ڪﻧﮫن ﺷﮫﺮﺟو اھڙو ﻓوٽو ﻧﻪ ڏﭠو آھﻲ ﺟﻧﮫن ۾ ﻣﺎﭨﮫو دري ﮐوﻟﻲ
ﮐﺎن ھﺗﻲ ﮔﺮﻣﻲ ﭤﺋﻲ ﺑﻪ ﻧﻪ “.ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم ﻗﺎﺳم ﭼﻳو.
”ﮀو ﭜﻼ؟“ ڪﺋﭘٽن ﻟﻲ ﭼﻳو.
ﮔﺮﻣﻲء ۾ ﺗﻪ ھﻧن ﺑﻧد ﻋﻣﺎرﺗن ۾ ﺳﺎھﻪ ﮔﮫٽﺟﻲ وﻳﻧدو ۽ ڪﭤﻲ ﺑﻪ ڪو ﭘﻧﮐﻲ ٽﻧﮔڻ ﺟو ڪﻧڊو ﻳﺎ َ ”اﻧڪﺮي ﺟو
ﺳﺋﭻ ﻧﺎھﻲ “.ﺳﻠﻳم ﭔڌاﻳو.
ﮔﺮﻣﻲء ۾ ﺑﻪ ھن ﺳﻳﺎري ﺟو ﺳوﭼﻲ ڏڪﻧدو رھﻧدس “.ڪﺋﭘٽن ﻟﻲ ﭼﻳو. َ ”ﻣڙﻳﺋﻲ ﺧﻳﺮ آھﻲ .آﺋون ﺗﻪ اھڙي
اﻳﺗﺮي ۾ ﺑس ﻧﻣﺑﺮ 18اﭼﻲ وﻳﺋﻲ ﺟﻧﮫن ۾ اﺳﺎن ﮐﻲ ﮔﺳﺗﺎوو اڊوﻟف )ھﺗﻲ ﺟو ﺻدر ۽ اﻳﻣﭘﺮﻳس ﻣﺎرڪﻳٽ(
وﭸﭨو ھو .ﺑس ﺟو ڪﺎرڊ ڏﻳﮐﺎري ﭼڙھﻳﺎﺳﻳن .ﺑس ۾ ﮔﮫڙڻ ﺳﺎن ﻓﺮﺣت اﭼﻲ وﻳﺋﻲ ﺟو ﺑس اﻧدران ﺳﺧت ﮔﺮم
ھﺋﻲ .ﻣون ھﭤن ﺗﺎن ﺟوراب ۽ ﻣﭤﻲ ﺗﺎن ٽوﭘﻲ ﻻﭤﻲ .ڪﺋﭘٽن ﻟﻲ ڪﺟﮫﻪ دﻳﺮ ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ﮔﮫﺎٽن ﺑﺟن واري ﮐل ﺟﻲ
ﻻء ان ﻗﺳم ﺟﻲ ٽوﭘﻲ ﺳﻲء ِ
َ ﺳﺧت ﮔﺮم ٽوﭘﻲ ﻏور ﺳﺎن ڏﺳﻧدو رھﻳو .ﺷﺎﻳد ھو اھوﺋﻲ ﺳوﭼﻳﻧدو رھﻳو ﺗﻪ ھﮫڙي
ﺿﺮوري آھﻲ .آﺧﺮ رھﻳو ﻧﻪ ﭤﻳس ۽ ﭘﮀﻳﺎﺋﻳن:
”?“A man! From where you got this cap
ٽوﭘﻲء ﮐﻲ ھٿ ﻻھﻲ ﭘﺎڻ ﺋﻲ وارﭨﻳﺎﺋﻳن: َ ﭘوء ان وارن واري ﮐل ﺟﻲ ۽ ِ
”?“You killed a fox
)ﻳﻌﻧﻲ ڪو ﻟوﻣڙ ﮔدڙ ﻣﺎري ،ان ﺟﻲ ﮐل ﻣﺎن ﭠﮫﺮاﺋﻲ اﭤﺋﻲ؟(
”ﻣوﻧﮐﻲ ﺑﻪ اﺋﻳن ﺋﻲ ﻟﮘﻲ ﭤو .ﻳﺎ ﺟﻧﮫن ﻣوﻧﮐﻲ اھﺎ ٽوﭘﻲ ڏﻧﻲ آھﻲ اھو اﺗﺮ ﻗطب ﺟﻲ ڪﻧﮫن اﻳﺳڪﻳم ﮐﺎن وﭠﻲ
اﮔﻠوء ) (Iglooﻣﺎن
َ ﻻء ﭔﺎھﺮﻧڪﺗو ھوﻧدو ﺗﻪ ﭘﭠﻳﺎن ﺳﻧدس ﮔﮫﺮ آﻳو ھوﻧدو .ﻳﺎ ڪو Eskimoﻣﮀﻳون ﻣﺎرڻ ِ
ﭼوراﺋﻲ آﻳو ھوﻧدو.
ﺑس ﭤورو اﮘﻳﺎن ھﻠﻲ ﺗﻪ ﻣون ڪﺋﭘٽن ﻟﻲ ﮐﺎن ﺳوال ڪﻳو” :ڪﺋﭘٽن ﻟﻲ ﺗوﮐﻲ ھﻳڏاﻧﮫن ڪﻳﺋن ﻣوڪﻠﻳﺋون؟
ﻣﻼﺋﻳﺷﻳﺎ ﺟﻲ ﺣڪوﻣت ﮔﮫﭨو ڪﺮي ھﮫڙا ﻣوﻗﻌﺎ ﻣﻠﺋﻲ ﻣﺎﭨﮫن ﮐﻲ ڏﺋﻲ ﭤﻲ ۽ ﭼﻳﻧﻳن ﮐﻲ ﮔﮫٽ .ﺗون ﭼﻳﻧﻲ ﭤﻲ ڪﺮي
ھﻲء اﺳڪﺎﻟﺮ ڪﻳﺋن ﺣﺎﺻل ڪﺋﻲ“. َ
ﻻء ﭼﻣﭼن ﺟو ﺑﻪ ﭼﻣﭼو ﭤﻳﭨو ﭘوء ﭼﻳو” :ان ِ
ڪﺋﭘٽن ﻟﻲ اک ﭜﭸﻲ ،وات ﺗﻲ آﮜﺮ رﮐﻲ ﻣﺎٺ ﺟو اﺷﺎرو ڪﻳو ۽ ِ
ﭘوي ﭤو“.
ﻣون زور ﺳﺎن ٽﮫڪ ڏﻳﺋﻲ ﺳﺎﭨس ھٿ ﻣﻼﻳو.
”ﻳﺎد اﭤﺋﻲ اﻟطﺎف! ﭼﻣﭼن ﺟو ﺑﻪ ﭼﻣﭼو ﭤﻳڻ واري ﮘﺎﻟﮫﻪ؟“
ﭘوء ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم ﮐﻲ ﭔڌاﻳم ﺗﻪ ھڪ دﻓﻌﻲ ڪواﻻﻟﻣﭘور ۾ ڪو ﻓﻧڪﺷن ”ﺑﻠڪل ﭼﮜﻲ طﺮح “.وراﭨﻳوﻣﺎﻧس .۽ ِ
ھو ﺟﻧﮫن ۾ ﭘﻧﺞ ﭴﭨن ﮐﻲ وﭸﭨو ھو.ٽﻲ ﻣﻠﺋﻲ ﻣوڪﻠﻳﺎ وﻳﺎ .ھڪ ھﻲ ﭼﻳﻧﻲ ﻟﻲ ڪﺋﭘٽن ۽ ھڪ ﻣوﻧﮐﻲ وﭸڻ ﺟو
ﻣوﻗﻌو ﻣﻠﻳو .ڪواﻻﻟﻣﭘور ۾ ھﻔﺗو ﮐن ھوٽل ۾ رھﺎﺋش ۽ ﮐﺎڌي ﭘﻳﺗﻲ ﺟو ﻣﻔت ﺑﻧدوﺑﺳت ھو ۽ ﺳﻳﻣﻳﻧﺎر ﺑﻪ اٽﻳﻧڊ
ڪﻳوﺳﻳن ،ﺟﻧﮫن ﺟو ﺳﺮٽﻳﻔڪﻳٽ ﭘڻ ﻣﻠﻳو .ھﺎڻ ﺟﻳڪﻲ ﭔﻳﺎ ﻓﺎرﻳﻧﺮ ھﺋﺎ ،ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ ،ھﻧدﺳﺗﺎﻧﻳن ﺳﻣﻳت اﻧﮫن ﮐﻲ
43 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﺧﺎر ﻟﮘﺎ ﺗﻪ ھﻳﺗﺮن ﭴﭨن ۾ ﻣﻠﺋﻲ ﺗﻪ ﭠﮫﻳو ﭘﺮ ڪﺋﭘٽن ﻟﻲ ۽ آﺋون ڪﻳﺋن وﻳﺎﺳﻳن .ﺿﺮور اﺗﻲ ﺟﻲ ڊاﺋﺮﻳڪٽﺮ ﺟﻧﺮل
ﺟﻲ ﭼﻣﭼﻲ ﮔﻳﺮي ڪﺋﻲ اﭤﺋون .ﺟﻳﺗوﭨﻳڪ اﺳﺎن ﺟﻲ ڊاﺋﺮﻳڪٽﺮ ﺟﻧﺮل ﺳﺎن ڪﺎ واﻗﻔﻳت ﻧﻪ ھﺋﻲ .ھن ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ
ھوء ﻣوﻧﮐﻲ ۽ ڪﺋﭘٽن ﻟﻲ ﮐﻲ
َ ﮀوڪﺮيء ﮐﻲ ﻣوڪﻳﻠو ﺗﻪ ڪﺟﮫﻪ آﻓﻳﺳﺮن ﺟﺎ ﻧﺎﻻ اﺳﺎن وﭠﻲ اچ ۽ َ ﺳﻳڪﺮﻳٽﺮي
ﻣﺮﺿﻲء ﺗﻲ ﻟﮐﻧدي رھﻲ.
َ ڪﺋﻧٽﻳن ۾ ﻣﻠﻲ وﻳﺋﻲ .ﺳو اﺧﻼق طور اﺳﺎن ﺳو ﭼﺎﻧﮫﻪ ﺿﺮور ﭘﻳﺎرﻳس ﭘﺮﻧﺎﻻ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ
ٽﻲ ﻧﺎﻻ ﻟﮐڻ ﺑﻌد اﺳﺎن ﮐﻲ ﭼﻳﺎﺋﻳن ،ﺗوھﺎن ﺑﻪ ڪواﻻﻟﻣﭘور ھﻠﻧداﺋو .اﺳﺎن ﭼﻳسIt will realy be a great :
ﭘوء ﺟڏھن ٽوﺋﺮ
pleasure.۽ ھن اﺳﺎن ﺟﺎ ﻧﺎﻻ ﺑﻪ ھﭨﻲ ﮀڏﻳﺎ ۽ ان راز ﺟﻲ رﮘو ﻣوﻧﮐﻲ ۽ ﻟﻲ ﮐﻲ ﺧﺑﺮ ھﺋﻲ ۽ ِ
اڙدوء ۾ ﮀﺎ ﭘﻳﺎ ﭼون“.
َ ﺗﺎن آﻳﺎﺳﻳن ﺗﻪ ﺳڀ ﻣﭤو ﮐﺎﺋﻲ وﻳﺎ .ڪﺋﭘٽن ﻟﻲ ﭘﮀﻳو” :
ﮐﻠﻲ ﺳﭜﻧﻲ اﮘﻳﺎن ﭔڌاﻳوﻣﺎﻧس” :ھﻲ ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ھﻧدﺳﺗﺎن ﺟﺎ ڪﺋﭘٽن ﭘﻳﺎ ﭼون ﺗﻪ ﭘﺎڻ ڊاﺋﺮﻳڪٽﺮ ﺟﻧﺮل
ﺟﺎ ”ﭼﻣﭼﺎ“ آھﻳون ،ﺟﻳﺗوﭨﻳڪ ﭘﺎڻ ان ﺟﺎ ﻧﻪ ،ﭘﺮ ﭼﻣﭼن ﺟﺎ ﺑﻪ ﭼﻣﭼﺎ آھﻳون“.
ﻻء ڪﻳﺋن اوﭼﺗو
ﭘوء ڪﻳﺗﺮا ﻣﮫﻳﻧﺎ ﮔذرڻ ﺑﻌد اﺳﺎن ﭘﻧﮫﻧﺟﻳن ﺳﺎﭤﻳن ﮐﻲ اھو راز ﭔڌاﻳو ﺗﻪ اﺳﺎن ان ﺳﻳﻣﻳﻧﺎر ِ
۽ ِ
ﭼوﻧڊﺟﻲ وﻳﺎ ھﺋﺎﺳﻳن .ﺷﺎﻳد اﺳﺎن ﺟو اﻧﮫن ڏﻳﻧﮫن ﺟو داﭨو ﭘﺎﭨﻲ ڪواﻻﻟﻣﭘور ۾ ھو.
ﺗﺮڪﻲء ﺟﻲ ﭼﻳف اﻧﺟﻧﻳﺋﺮ ﺣﺳن ﺑڪﺎل ﭼﻳو: َ ”ﺑس ﺳﺎﺋﻳن ھﺎڻ ﺗوھﺎن ﺋﻲ ﭔڌاﻳو .ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ﭜﺮ ۾ وﻳﭠل
ﺷﻲء .ﺟﻧﮫن ﺳﺎن راﺑطو رﮐﻲ ﺳﮔﮫﺟﻲ“. ِ ﭔڌاﻳﺎﻧو؟“ ﭘﺮوﻓﻳﺳﺮ ﭼﻳو” :ٽﻳﻠﻳﻔون ،ٽﻳﻠﻳڪس ۽ ﻓﺋڪس ﺟﮫڙي َ ”
ﺷﻲء آھﻲ ۽
ِ ﻻء اﭴڪﻠﮫﻪ ﺟﻲ دور ۾ ڪﻣﻳوﻧﻳڪﻳﺷن ﺿﺮوري ﺟﮫﺎزراﻧﻲء ِ
َ ﺳﭜﻧﻲ ﻗﺑوﻟﻳو ﺗﻪ ﺑﺰﻧس ،واﭘﺎر،
ﺟﻳﺳﻳن ﺟﮫﺎز ﺟﻲ ﻣﺎﻟڪ ،ﺳﺎﻣﺎن ﻣوڪﻠﻳﻧدڙ ،ﮔﮫﺮاﺋﻳﻧدڙ ،ﺟﮫﺎز ھﻼﺋﻳﻧدڙ ھڪ ﭔﺋﻲ ﺳﺎن راﺑطﻲ ۾ ﻧﻪ آھن ﺗﻳﺳﻳن
ﭘﺋﺳﻲ ۽ وﻗت ﺟﻲ ﺑﺮﺑﺎدي آھﻲ .اﮘﻳن زﻣﺎﻧﻲ ۾ ﺟﮫﺎز ﺟو ﻣﺎﻟڪ ﺟﮫﺎز ﺟو ڪﺋﭘٽن ھوﻧدو ھو .ﭘﻧﮫﻧﺟو ﺋﻲ ﺳﺎﻣﺎن
ﭘوء وري ان ﺟﻲ ﺳﻼﻣﺗﻲ ﺟﻲ ﺧﺑﺮ ﺗڏھن ﭘوﻧدي ھﺋﻲ ڍوﺋﻳﻧدو ھو .ﺟڏھن ﻟﻧﮔﺮ ۽ رﺳﺎ ﮐﭨﻲ ﺑﻧدرﮔﺎھﻪ ﮀڏﻳﻧدو ھو ﺗﻪ ِ
واء ﻟﮘﻲ ۽ ﻣوٽﻲ ﺑﻧدر ﺳﺎن ﻟﮘﻲ .ﺗﻳﺳﻳن ﺟﮫﺎزﻳن ﺟون وﻧﻳون ﭜﻠﻲ اﭜﻳون ﺑﻳﮫﻲ ﺗڙ ﭘوﭴﻳن .ﭘﺮ ھﺎڻ اﺋﻳن ﺟڏھن ﺳﭨﺎﺋو ُ
ﻧﻪ آھﻲ.
ڪﻳﻣوﻧﻳڪﻳﺷن _ ﻓون ،ﺗﺎر ،ٽﻳﻠﻳڪس ،رﻳڊﺋﻲ ،ﻓﺋڪس ﻣﺷﻳن ،ﺟﮫﺎزي دﻧﻳﺎ ۾ ﺑﻧﺎ ڪﻧﮫن ﺷڪ ﺷﺑﮫﻲ ﺟو
وڏو اﻧﻘﻼب آﻧدو آھﻲ ۽ راﺑطن ﺑﻧﺎ ﺟﮫﺎزراﻧﻲ Shippingﺟو ڪم ھﻼﺋڻ ﭘﻧﮫﻧﺟو ﭘﺎڻ ﮐﻲ اوڙاھﻪ ۾ اﮀﻼﺋﭨو آھﻲ.
اﺳﺎن ﺟﻲ ان ﭘﺮوﻓﻳﺳﺮ ﮐﻲ وچ وچ ۾ ﺳوال ﭘﮀڻ ﺟﻲ ڏاڍي ﻋﺎدت آھﻲ ﺟﻳڪﺎ ﭘڙھڻ ﺟﻲ ﺧﻳﺎل ﮐﺎن ﺳﭠﻲ
ﻻء ﺿﺮوري آھﻲ ﺗﻪ وچ وچ ۾ ﺳوال ﭘﮀﻲ .اﺳﺎن ﺟﻲ ھن ﻻء ھڪ ﻣﺎﺳﺗﺮ ِ ﮘﺎﻟﮫﻪ آھﻲ .ﺷﺎﮔﺮدن ﮐﻲ ﺳﺟﺎڳ رﮐڻ ِ
ﭘﺮوﻓﻳﺳﺮ اﻟڊرٽن ) (Prof: Aldertonﺧﺑﺮ ﻧﺎھﻲ ان ﻧڪﺗﻲ ھﻳٺ اﺳﺎن ﮐﻲ ﺳوال ڏﺋﻲ ﭤو ﻳﺎ ﺷﺎﻳد ﭼﺮﭼﻲ ﭜوڳ
ڪﺎرڻ ﭘﮀﻲ ﭤو .ﺑﮫﺮﺣﺎل اﺳﻳن ﭔﺋﻲ ڌرﻳون ان ﻗﺳم ﺟﻲ ﺳوال ﻣﺎن Enjoyڪﻧدا آھﻳون.
ھڪ ﭔﻳو ﺳوال ڪﻳﺎﺋﻳن” :واﭘﺎري ﺳﺎﻣﺎن ﻣوڪﻠڻ وﻗت ﮀﺎ ﭤو ﭼﺎھﻲ؟“
”ﺟﮫﺎز ﭤو ڏﺳﻲ ﺗﻪ ﻧﺋون آھﻲ ﻳﺎ ﭘﺮاﭨو “.اﺳﺎن وراﭨﻳس.
”ﻏﻠط“.
ڪﻣﭘﻧﻲء ﺟﻲ وڏي ﻋﻣﺎرت ﭤو ڏﺳﻲ “.اﺳﺎن ڌڪو ھﻧﻳو. َ ”ﺟﮫﺎز ران
”ﻏﻠط .ﮔﺮاھڪ ﻣﻧﺰل ﺗﺎﺋﻳن ﺳﺎﻣﺎن ﺟﻲ ﺑﺎﺣﻔﺎظت ﭘﮫﭻ ) (Safe Arrivalﭤو ﭼﺎھﻲ .ھن ﺟو ُان ﺳﺎن ڪو
ﻏﺮض ﻧﺎھﻲ ﺗﻪ ھن ﺟو ﺳﺎﻣﺎن ڪﻧﮫن ﭘﮫﭼﺎﻳو ۽ ڪﻳﺋن ﭘﮫﭼﺎﻳو وﻳو“.
واﭘﺎر ﺟﻲ ﺑﻧﻳﺎدي ﭤﻳوري ﺗﻲ ﻟﻳڪﭼﺮ ڏﻳﻧدي ھڪ ڏﻳﻧﮫن ﭼﻳﺎﺋﻳن:
”“Trade must be the oldest human Activity.
ﭘﭠﻳﺎن وﻳﭠل ڪﺟﮫﻪ ﺷﺎﮔﺮدن _ ﺧﺎص ڪﺮي ڏﮐڻ آﻓﺮﻳڪﺎ وارن وﭠﻲ ”ﻧو .ﻧو“ ڪﻳو Prostitution .ﭘﮫﺮﻳن
آھﻲ“.
ﭘﺮوﻓﻳﺳﺮ اﻟڊرٽن ﻳڪدم آڻ ﻣﭸﻲ ﭼﻳو:
”ﭼﮜو ﭜﻼ “At least the second oldest
ان ﺑﻌد ھو واﭘﺎر ﺑﺎﺑت ڪﺟﮫﻪ دﻟﭼﺳپ ﻧﻘطﺎ ﭔڌاﺋﻳﻧدو رھﻳو:
اھﻲ ﻣﻠڪ ﺟن وٽ ﻗدرﺗﻲ ﻣﺎل آھﻲ ﺟﮫڙوڪ :ﺗﻳل ،ﻟوھﻪ ،ﺳون ،ﻳورﻳﻧﻳم وﻏﻳﺮه .اھﻲ ﭔﻳن ﺟﻲ ﻣﻘﺎﺑﻠﻲ ۾
ﺧوش ﻧﺻﻳب آھن ۽ ﭔﻳن ﻣﻠڪن ﺳﺎن واﭘﺎر ڪﺮڻ ۾ ﮐﻳن ﻓﺎﺋدو آھﻲ .ﭘﺮان ﮐﻲ ھﻣﻳﺷﻪ ﺟﻲ طﺎﻗت ﻧﻪ ﺳﻣﺟﮫڻ ﮐﭘﻲ.
ﮐﺎﻧﭘوء ﺗﻳل ،ﻟوھﻪ ،ٽﺎﻣو ﮐٽﻲ ﺑﻪ
ِ ﭤﻲ ﺳﮔﮫﻲ ﭤو ھﻧن وٽ ان ﻣﺎل ﺟﻲ ﻣوﺟودﮔﻲ ﻣﺣدود ھﺟﻲ .ڪﺟﮫﻪ ﻋﺮﺻﻲ
ﻻء ھٿ ﭘﻳﺮ ھﭨﻲ ان ﺟو ڪم ﻧﻌم ﺳﮔﮫﻲ ﭤو ﻳﺎ ﭤﻲ ﺳﮔﮫﻲ ﭤو ﭔﻳو ﻣﻠڪ ﺟﻧﮫن وٽ اھو ﻣﺎل ﻧﻪ ھﺟﻲ اھو ﺟﻳﺎﭘﻲ ِ
اﻟﺑدل ﻳﺎ Synthetic Substituteﮘوﻟﻲ وﭠﻲ ﺟﻳڪو اﻳﺗﺮو ﺋﻲ ﺑﮫﺗﺮ ھﺟﻲ ﻳﺎ ﺳﺳﺗو ھﺟﻲ ﺟﻳﺗﺮو اﺻل ﻣﺎل.
ﻣﺛﺎل طور ﺑﻧﮔﻼدﻳش وٽ ﺳﭨﻲ آھﻲ .ﻣﻼﺋﻳﺷﻳﺎ وٽ رﭔڙ آھﻲ ،ﺟﻧﮫن ﺟو روزاﻧو اﮔﮫﻪ وڌي رھﻳو آھﻲ .ﭘﺮ ﭤﻲ
46 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﺳﮔﮫﻲ ﭤو )۽ ڪوﺷش ﺟﺎري آھﻲ( ﺗﻪ اھﻲ ﺷﻳون ڪﻳﻣﻳﺎﺋﻲ طﺮح ﭠﺎھﻳون وﭸن .رﭔڙ ﺗﻪ Syntheticallyﭠﮫﻲ ﺑﻪ
اھڙيء طﺮح ﺗﻳل ﺟﻲ ڪﺮي ﻋﺮﺑن ﺟﻳڪو ﭘﻧﮫﻧﺟو ﻣﻌﻳﺎر ﺑﻠﻧد ڪﻳو آھﻲ ﭤﻲ ﺳﮔﮫﻲ ﭤو ﺳﭜﺎن ان ﺗﻳل َ وﻳو آھﻲ.
ﺟون ﻧدﻳون ﮐٽﻲ وﭸن ﻳﺎ ﺳڪﻲ وﭸن ﺗﻲ ﮐﻳن اﻓﺳوس ڪﺮﭨو ﭘوي .ﺑﮫﺮﺣﺎل ﺟن ﻣﻠڪن وٽ اھڙو ﻣﺎل ﻧﺎھﻲ
ﺷﻲء ﮘوﻟﻳن ﭤﺎ ﺟﻳﺋن
ِ اﻧﮫن ﮐﻲ اﺳﺎن ﺑدﻧﺻﻳب ﭼﺋﻲ ﻧﭤﺎ ﺳﮔﮫون .ﺑﻠڪ اھڙا ﻣﺎﭨﮫو وڌﻳڪ ﻣﺣﻧت ڪﺮي ڪﺎ ﻧﺋﻳن
ﺟﭘﺎن ڪﺮي رھﻳو آھﻲ.
ﻲء اﻳﺟﺎد ڪﺮڻ ﺟو 1973ع ﺗﺎﺋﻳن ﺗﻳل ﺗﻣﺎم ﺳﺳﺗو ﻣﻠﻳو ﭤﻲ .اﻧڪﺮي ڪﻧﮫن ان ﺟﻲ ﺑدﻟﻲ ۾ ڪﺎ ﻧﺋﻳن ﺷ ِ
ﺳوﭼﻳو ﺋﻲ ﻧﭤﻲ .ﺟﻳﺋن ﺋﻲ ﺗﻳل ﺟﺎ اﮔﮫﻪ ﭼڙھﻳﺎ آھن ﺗﻪ ھﺮ ﻣﻠڪ Alternativeﺟﻲ ﮘوﻻ ۾ ﻟﮘﻲ وﻳو آھﻲ.
آﺑﮫوا ۽ ﭜﻠﻲ زﻣﻳن ﺑﻪ ﻗدرﺗﻲ ﻧﻌﻣت ﺳﻣﺟﮫﻲ وﭸﻲ ﭤﻲ ﺟﻧﮫن ﺟﺎ ﻣﺎﻟڪ ﻣﻠڪ اھﻲ ﺷﻳون ﭘوﮐﻲ ﺳﮔﮫن ﭤﺎ
ﺟﻳڪﻲ ﭔﻳﺎ ﻧﭤﺎ ﭘوﮐﻲ ﺳﮔﮫن .ﻣﺛﺎل طور :ﻧﺎروي ،ﮔدرا ۽ ﺳﻧﮔﺗﺮا ﭘوﮐﻲ ﻧﭤو ﺳﮔﮫﻲ .ﮀو ﺟو اﻧﮫن وٽ اھﺎ زﻣﻳن ۽
ﻣوﺳم ﻧﺎھﻲ.
ھونء اﭴڪﻠﮫﻪ ﺟﻲ ﻣﺎڊرن ﺳﺎﺋﻧﺳﻲ طﺮﻳﻘن ﺟو ﻓﺎﺋدو وﭠﻲ ﻧﺎروي ﭼﺎھﻲ ﺗﻪ ھڪ ﺣد ﺗﺎﺋﻳن ﮔدرا ۽ ﺳﻧﮔﺗﺮا َ
ﻻء ان ﻗﺳم ﺟﻲ ڌرﺗﻲ ۽ ﮔﺮم ھوا ﭘﻳدا ڪﺮڻ ﺳﺎن اھﻲ ﻣﻳوا ﺗﻣﺎم ﻣﮫﻧﮔﺎ ﭘوﻧدا .ان ﺑﺎﺑت ﭘوﮐﻲ ﺳﮔﮫﻲ ﭤو ﭘﺮ ان ِ
ﭜﻧﺟوء ﺟﮫڙﻳن زﻣﻳﻧن ﺗﻲ ﺧﺮچ ڪﺮي اﻧﮫن ﮐﻲ ﭘوک ﻻﺋق ﺑﻧﺎﺋﻲ َ اﺳﺮاﺋﻳل دﻧﻳﺎ ﮐﻲ اھو ڏﻳﮐﺎرﻳو آھﻲ ﺗﻪ وارﻳﺎﺳﻳن ۽
ﺳﮔﮫﺟﻲ ﭤو.
ھونء ﺳڀ ۾ وڏو ﭘﺋﺳو آھﻲ ﺟﻧﮫن ﺟو ھﺟڻ اھم ﮘﺎﻟﮫﻪ آھﻲ .ﺑﻧﺎ ﭘﺋﺳﻲ ﺟﻲ ،ﺑﺎﻗﻲ ﭔﻳون ﺷﻳون :ڌرﺗﻲ ،آﺑﮫوا َ
وﻏﻳﺮه ڪﻧﮫن ﺧﺎص ڪم ﺟون ﭤﻲ ﻧﭤﻳون ﺳﮔﮫن.
ﭘﺋﺳﻲ ﺟﻲ ڪﺮي ٽﺮاﻧﺳﭘورٽ ﺟﻲ ﺿﺮورت وڌﻳو وﭸﻲ ﭤﻲ1973 .ع ۾ ﺗﻳل ﺟﺎ اﮔﮫﻪ وڌﻳﺎ ۽ ﻋﺮﺑن وٽ ﻧﺎﭨو
ﻻء ﺟﮫﺎز ﻧﻪ
اﭼڻ ﺷﺮوع ﭤﻲ وﻳو ۽ 1976ع ۾ ﻋﺮب ﻣﻠڪن ڏي واﭘﺎر ﺟﻲ اھﺎ ڌم ﺷﺮوع ﭤﻲ وﻳﺋﻲ ﺟو ﺳﺎﻣﺎن ﮐﭨڻ ِ
ﻻء آﻓﻳﺳﺮن ﺟﻲ ﭘوراﺋﻲ ﻧﻪ ﭘﺋﻲ ﭤﺋﻲ. ﺟﺎء ﻧﻪ ﭘﺋﻲ ﻣﻠﻲ .ﺟﮫﺎز ﮐﻲ ھﻼﺋڻ ِ
ﻻء ﺑﻧدرﮔﺎھﻪ ۾ ِﭘﻳﺎ ﻣﻠن.ﺟﮫﺎزن ﺟﻲ ﺑﻳﮫڻ ِ
ھﺮ ھڪ ﺟﻲ ﭜﭳ ﭜﭴﺎن ﻋﺮب ﻣﻠڪن ڏي ﺷﺮوع ﭤﻲ وﻳﺋﻲ ﺟﺗﻲ ﭘﺋﺳو ﭘﺋﺳو ۽ ﭘﺋﺳو اﭼﻲ وﻳو ھو.
ﭘﺮ اھو ھﻣﻳﺷﻪ ﻳﺎد رﮐڻ ﮔﮫﺮﺟﻲ ﺗﻪ واﭘﺎر Tradeﭔﻪ طﺮﻓﻲ ﻣٽﺎﺳٽﺎ آھﻲ ۽ ﻧﻪ ھڪ طﺮﻓﻲ .ﺟﻳڪڏھن ڪو
ﺧﺮﻳدار ﺋﻲ ﻧﻪ ھوﻧدو ﺗﻪ ﺗوھﺎن ﺟﻲ ﻟﮐﮫﺎ ڪﺮوڙھﺎ ڊاﻟﺮن ﺟﻲ ﺳﻳڙپ ﺑﺮﺑﺎد ﭤﻲ وﻳﻧدي .ان ڪﺮي اھﺎ اﻣﻳﺮ ﻣﺎﭨﮫن
۽ ﻣﻠڪن ﺟﻲ ﻓﺎﺋدي ﺟﻲ ﮘﺎﻟﮫﻪ آھﻲ ﺗﻪ ھو ﻏﺮﻳب ﮐﻲ ﺻﻔﺎ ﻏﺮﻳب ﭤﻳڻ ﮐﺎن ﺑﭼﺎﺋﻳن .ﮐﻳن ڪﺟﮫﻪ ﻣﻔت ۾ ﻧﭤﺎ ڏﻳو
ﺳﮔﮫن ﺗﻪ اڌارو ﺑﻪ ڏﻳن ﺟﻳﺋن ان ﻣﺎن ﻏﺮﻳب ﻣﻠڪن ﺟﺎ ﻣﺎﭨﮫو ﮔذر ﺳﻔﺮ ڪﺮي ڪﺟﮫﻪ ﭘوﮐﻲ ﺳﮔﮫن .ڪﺟﮫﻪ
ﭠﺎھﻲ ﺳﮔﮫن .ﺟﻧﮫن ذرﻳﻌﻲ ھو وري اﻣﻳﺮ ﻣﻠڪن ﺳﺎن واﭘﺎر ڪﺮي ﺳﮔﮫن.
آذرﺑﻳﺟﺎﻧﻲء ﺷﺎﮔﺮد ﭼﻳو” :ﺟﻳﺋن آﻣﺮﻳڪﺎ ﭤو ڪﺮي“.
َ
اﮘﻳﺎن وﻳﭠل روﻣﺎﻧﻳﺎ ﺟﻲ ﺷﺎﮔﺮد )ڪﺋﭘٽن ڪﺎﻧﺳﺗﺮوت( ﭠﮫﻪ ﭘﮫﻪ ﭼﻳس:
”۽ ﺗوھﺎن روﺳﻲ وري ڪﮫڙا ﭼﮜﺎ ﻣڙس ھﺋﺎﺋو .ھﺎڻ اﻟڳ اﻟڳ رﻳﺎﺳﺗن ۾ ورھﺎﺋﺟﻲ وﻳﺎ آھﻳو ﺗﻪ ﭘﺎڻ ﮐﻲ ﭘﻳﺎ
ﺷﺮﻳف ﺳﻣﺟﮫو“.
ھﻲء اﻳڪﺎﻧﺎﻣڪس آھﻲ ،ﻣﺳٽﺮ! وﻳﻧﺰوﺋﻼ ﺟﻲ ھڪ ﺷﺎﮔﺮد روﻣﺎﻧﻳﺎ واري ھﻣﺮاھﻪ ﮐﻲ ﻣﺎٺ ڪﺮڻ ﺟو ” َ
ﭼﻳو:
”آﺋون ﺑﻪ اﻳڪﺎﻧﺎﻣڪس ﺗﻲ ﭘﻳو ﮘﺎﻟﮫﺎﻳﺎن .ﭘﺎﻟﻳٽڪس ﮐﻲ ڪوﻧﻪ ﭤو ﮀﮫﺎن“.
ﻣﻼﺋﻳﺷﻳﺎ ﮐﺎن آﻳل ﭼﻳف اﻧﺟﻧﻳﺋﺮ زﻳﻧورﻳن رﻣﺿﺎن ﺟﻲ ﻋﻳد ﺑﺎﺑت ﭘﮀﻳو ﺗﻪ ڪڏھن اﻳﻧدي ،ﭼﻳوﻣﺎﻧس” :ﻣﺎٺ
ڪﺮي روزا رﮐﻧدو وڃ .ﺟڏھن ﻣﺧﺗﻠف ﻋﺮب ﻣﻠڪن ﮐﺎن آﻳل ھﻣﺮاھن ﺟو ﭘﺎڻ ۾ ﺑﺣث ﻣﺑﺎﺣﺛو وڌي وﭸﻲ ﺗﻪ
ﺳﻣﺟﮫﺟﺎنء ﺗﻪ ھﺎڻ ﻋﻳد اﭼﻲ وﺋﻲ آھﻲ“.
ِ
ﭘوء ھڪ ڏﻳﻧﮫن زﻳﻧورﻳن ﻣون وٽ ڊوڙﻧدو آﻳو: ۽ ِ
ﻻء ﻟﺋﺑﺮري ھل“.
”ﭤوري دﻳﺮ ِ
”ﮀو ﺧﻳﺮ ۾؟“ ﭘﮀﻳوﻣﺎﻧس.
”ﺳﻌودي ﻋﺮب ،اردن ،ٽﻳوﻧﻳﺷﻳﺎ ﺟﻲ ﻋﺮﺑن ﺟو ﮔﺮﻣﺎ ﮔﺮم ﺑﺣث ﭘﻳو ھﻠﻲ .ﺷﺎﻳد ﻋﻳد ﺑﺎﺑت“.
ﻋﺮﺑﻲء ۾ ﺳڀ ھڪ ﺋﻲ وﻗت زور زور ﺳﺎن ﮘﺎﻟﮫﺎﺋﻲ رھﻳﺎ ھﺋﺎ .رﮘو اھﻲ ﭔﻪ ﻟﻔظ ﺳﻣﺟﮫﻪ ۾ آﻳﺎ َ ﭘﮫﺗﺎﺳﻳن ﺗﻪ
Latitudeواﺣد Longitude ،واﺣد......
زﻳﻧورﻳن ﮐﻲ ﭼﻳم” :ﺑﻠڪل ﺳؤ ﺳﻳڪڙو ﻋﻳد ﺑﺎﺑت آھﻲ.ھﺎڻ دﻋﺎ ڪﺮ ﺗﻪ ھڪ ڏﻳﻧﮫن ﺗﻲ ﭤﺋﻲ“.
اﻧﮔﺮﻳﺰيء ۾ ﭘﮀﻳوﻣﺎﻧس ﺗﻪ ﺧﻳﺮ ﺗﻪ آھﻲ.
َ ﭤوري دﻳﺮ ﺑﻌد اردﻧﻲ ان ﺑﺣث ﻣﺎن ﻧڪﺮي اﺳﺎن وٽ آﻳو.
ﭘﺮﻳنء ڪﺮڻ ﭤﺎ ﭼﺎھﻳن .ﮔﮫٽ ۾ ﮔﮫٽ ﺳﺎﮘﻲ َ ”ﻋﻳد ﺗﻲ ﭰڏو آھﻲ .اﺳﻳن ﺳﭜﺎن ﻋﻳد ڪﻧداﺳﻳن ﭘﺮ ٽﻳوﻧﻳﺷﺎ وارا
وﻳڪﺮاﺋﻲ ﭰﺎڪ ۽ ڊﮔﮫﺎﺋﻲ ﭰﺎڪ وارا ﻣﻠڪ ﺗﻪ ھڪ ڏﻳﻧﮫن ﺗﻲ ﻋﻳد ڪن“.
”ﭜﻼ ھﻲ ﺷﮫﺮ ﻣﺎﻟﻣو وارا ڪڏھن ﭤﺎ ڪن؟“ زﻳﻧورﻳن ﭘﮀﻳس.
ﻓﻳﺮيء ۾ڊﺋﻧﻣﺎرڪ ﺟﻲ ﻣﺳﺟد ۾ ﻋﻳد َ ﭘﺮﻳنء ﭤﺎ ڪن .ﭘﺮ اﺳﻳن اردن ۽ ﻣﺻﺮ وارا ﺳﭜﺎﭨﻲ ﺻﺑﺢ ﺳﺎڻ َ ”اھﻲ
ﭘﺮﻳنء ﻋﻳد
َ ﻧﻣﺎز ﭘڙھڻ ﭘﻳﺎ وﭸون ،ﺟو ڊﺋﻧﻣﺎرڪ ۾ ﺳﭜﺎﭨﻲ ﻋﻳد آھﻲ .ﺳﺋﻳڊن ،ﺳﻌودي ﻋﺮب ۽ ﺗﻳوﻧﻳﺷﻳﺎ وارا ﭜﻠﻲ
ڪن ۽ ﻧﻣﺎز ﭘڙھن“
اﺗﻲ ﺑﻧﮔﻼدﻳش ﺟو ڪﺋﭘٽن اﻣﻳن اﭼﻲ وﻳو ﺟﻳڪو ﺑﻧﮔﻼدﻳش ﺷﭘﻧگ ڪﺎرﭘورﻳﺷن ﺟوﻣﺋﻧﻳﺟﺮ آھﻲ ۽ ھﺗﻲ ﻓﺎﺋﻳﻧل
ﻳﻳﺋﺮ۾ آھﻲ .ﺗﻧﮫن ﭼﻳو:
ﭘﺮﻳنء ﻋﻳد ڪﺮﻳون“. َ ”ھﻳﺋن ﮀو ﻧﭤﺎ ڪﺮﻳو ﺗﻪ ﺳﭜﺎن ﮐﭨﻲ روزو رﮐو ۽ ﺳڀ ﮔڏﺟﻲ
”اﺋﻳن ڪﻳﺋن ﭤﻳﻧدو “.ﺟﺎرڊن ﺟﻲ ﻋﺎﻳد ﺧﻠف ﭼﻳو” ،ٽﻳﮫﻪ روزا رﮐڻ ﺗﻪ ﺣﺮام آھن .ﻣون ﺗوھﺎن ﮐﺎن ھڪ
ڏﻳﻧﮫن اڳ روزا رﮐڻ ﺷﺮوع ڪﻳﺎ ھﺋﺎ“.
ﭘوء اھو ھڪ ڏﻳﻧﮫن اڳ وارو رﻣﺿﺎن ﺟو روزو ﺗﻪ ﻧﻪ ﭤﻳو ﻧﻪ .اھو ﺗو ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ طﺮﻓﺎن رﮐﻳو “.ڪﺋﭘٽن ”ﺗﻪ ِ
اﻣﻳن ﺳﻣﺟﮫﺎﺋڻ ﺟﻲ ڪوﺷش ڪﺋﻲ.
”ﭘﺮ ﻣون اھو روزو رﻣﺿﺎن ﺟﻲ ﻧﻳت ﺳﺎن رﮐﻳو“.
ﻓﻳﺮيء ۾ ﭼڙھﻲ ﭔﺋﻲ ﻣﻠڪ َ ﺳﻲء ۾
َ ﮐﺎء ،ﺑﺎﻗﻲ ﺻﺑﺢ ﺳﺎڻ ﭘوء ھﻳﺋن ڪﺮ ﺳﭜﺎن روزو ﻧﻪ رک .ﭜﻠﻲ ﻣﺎﻧﻲ ُ ”ﺗﻪ ِ
ﭘڙھﺟﺎنء“.
ِ ﭘﺮﻳنء اﺳﺎن ﺳﭜﻧﻲ ﺳﺎن ﮔڏ ھﺗﻲ ﻣﺎﻟﻣو )ﺳﺋﻳڊن( ۾ ﺋﻲ ﻋﻳد ﻧﻣﺎز َ ڊﺋﻧﻣﺎرڪ ۾ وﭸﻲ ﻧﻣﺎز ﭘڙھڻ ﺑدران
ﭘﺮ ﻓﻳﺻﻠو ﭤﻲ ﻧﻪ ﺳﮔﮫﻳو ﺑﺣث ھﻠﻧدو رھﻳو .اﺗﻲ آﻓﺮﻳڪﺎ ﺟﻲ ڪﺟﮫﻪ ﻣﻠڪن ﺟﺎ ﻣﺳﻠﻣﺎن ﺑﻪ اﭼﻲ ﻧڪﺗﺎ.
ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ﭜﺮ ۾ ﺑﻳﭠل ﺷﻳدي ﺷﺎﮔﺮد ﮐﺎن ﭘﮀﻳم ﺗﻪ ھو ڪﭤﻲ ﺟو آھﻲ.
”آﺋون ﺑﻳﻧن ) (Beninﺟو آھﻳﺎن .اﺗﻲ ﺟﻲ ﭘورٽ ﺟو ڪﺋﭘٽن آھﻳﺎن“.
”ﺑﻳﻧن ڪﭤﻲ آھﻲ .ﻧﺎﺋﻳﺟﻳﺮﻳﺎ ﭜﺮﺳﺎن؟“ ﻣون ﭘڪ ڪﺋﻲ.
”ھﺎ ،ﺟﻧﮫن ﮐﻲ ﭘﮫﺮﻳن ”ڌوﻣﻲ“ ﺳڏﺑو ھو“.
”ﭜﻼ ڪﺋﭘٽن ﺻﺎﺣب ﻋﻳد ﺟو ﮀﺎڪﺟﻲ؟“
48 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
”ﻣوﻧﮐﻲ ﺗﻪ ﺳﻣﺟﮫﻪ ۾ ﻧﭤو اﭼﻲ .ﻧﺎٽﻳڪل اﻟﻣﻧﺎڪ ڪﺗﺎب ذرﻳﻌﻲ ﭼﻧڊ ﺟﻲ ﺑﻳﮫڪ ﭘوري ڏﻳﻧﮫن ﺗﻪ ﮀﺎ ﺳﻳڪﻧڊن
ﭘوء ﺑﺎﻗﻲ ﺑﺣث ﮀﺎ ﺟو .ان ﺣﺳﺎب ﺳﺎن ﺳﺋﻳڊن ۾ ﻋﻳد ﺳﭜﺎﭨﻲ آھﻲ“. ﺗﺎﺋﻳن ڪڍي ﺳﮔﮫﺟﻲ ﭤﻲِ .
”ﻧﻪ ﻳﺎر .اھﺎ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﻧﺎھﻲ .ﭼﻧڊ ﺟو ڏﺳڻ ) (Sightingﺿﺮوري آھﻲ “.اﺗﻲ آﻳل اﺳﺎن ﺟﻲ ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم ﻗﺎﺳم
ﭼﻳو.
”ﭘﺮ ﺣد ﭤﻲ وﻳﺋﻲ .ھﮫڙي ﻣوﺳم ۾ ﭼﻧڊ ﺗﻪ ﮀﺎ ﺳﺞ ﺑﻪ ﻧظﺮ ﻧﻪ اﭼﻲ ﭤو؟ ﮔذرﻳل ﮀﮫن ﮀﮫن ڏﻳﻧﮫن ﮐﺎن ﺑﺮﻓﺑﺎري
ﭔڌاء اھو ﭼﺋﻲ ﺳﮔﮫﻧدﻳن ﺳﺞ ڪﭤﺎن اﭜﺮي ڪﭤﻲ ﻟﮫﻲ ﭤو “.ڪﺋﭘٽن اﻣﻳن ﭼﻳو. ھﻠﻲ رھﻲ آھﻲ .ﻣوﻧﮐﻲ ِ
ﺣﻧﻔﻲء ﻓﺗوى ڏﻧﻲ” :ﻧﻪ .ﭼﻧڊ ﺟو ڏﺳڻ ﺿﺮوري آھﻲ. َ اﻟﺳڪﻧدرﻳﻪ )ﻣﺻﺮ( اڪﻳڊﻣﻲ ﺟﻲ ﻟﻳڪﭼﺮار ڪﺋﭘٽن
ھﻳﻠﻳڪﺎﭘٽﺮ ذرﻳﻌﻲ ڪڪﺮن ﮐﺎن ﻣﭤﻲ ﭼڙھﻲ وﭸﻲ ڏﺳﻲ ﺳﮔﮫﺟﻲ ﭤو“.
ڪﺋﭘٽن اﻣﻳن ﻣون ﮐﻲ ﮀڪﻲ ﭼﻳو” :ھل ﺗﻪ ھﻠون .ﺷﺎم ﺗﺎﺋﻳن ﻓﻳﺻﻠو ﭤﻲ وﻳﻧدو .اﺟﺎﻳو ﺑﺣث ڪﺮڻ ﻣﺎن ﺳﭜﻧﻲ
ﭘوء ﭜﻼ ﺳﺎل ۾ ھڪ رات اھڙي ﻧﻪ اﭼﻲ ﭤﻲ ﺟﻧﮫن ۾ ﭔﻪ دﻓﻌﺎ ﭼﻧڊ ﻧظﺮ اﭼﻲ ﭤو“. ﮐﻲ ﻣﺰو اﭼﻲ ﭤو .اﺋﻳن ﺗﻪ ِ
ﻻء ِاھﺎ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﻧﺋﻳن ھﺋﻲ.
”واﻗﻌﻲ؟“ ﻣون اﻧﺟﻧﻳﺋﺮ ِ
”ھﺎ .واﻗﻌﻲ .ﻣون ﮐﻲ اﻣﺗﺣﺎن ۾ اھو ﺳوال آﻳو ھو ،دراﺻل ﭼﻧڊ وارو ﺳﺎل ﺳﺞ واري ﺳﺎل ﮐﺎن ﻧﻧڍو آھﻲ .۽
ﺳﺎل ۾ ھڪ ڏﻳﻧﮫن ﺗﻲ ﻣﺛﺎل طور 0004 Hours :ﺗﻲ ﭼﻧڊ اﭜﺮي ﭤو ﺗﻪ ان ﺋﻲ ڏﻳﻧﮫن 2330ڪﻼڪن ڌاري ﭔﻳو
دﻓﻌو ﭼﻧڊ اﭜﺮي ﭤو“.
زﻳﻧورﻳن ﻣوڪﻼﺋڻ ﻣﮫل ﻋﻳد ﺟﻲ دﻋوت ڏﻧﻲ” :ﻋﻳد واري ڏﻳﻧﮫن ﺷﺎم ﺟو اﺳﺎن ﺟﻲ ﮔﮫﺮ ﻣﺎﻧﻲ اﭼﻲ ﮐﺎﺋﺟو“.
اﻧﺷﺎء ﷲ “.ﻣون وراﭨﻳوﻣﺎﻧس. َ ”
ﺟﺑﺎريء
َ ”ﺗﻧﮫن ﺟﻲ ﻣﻌﻧﻰ ﺗون ﻧﻪ اﻳﻧدﻳن “.زﻳﻧورﻳن ﭼﻳو ۽ اﺗﻲ ﺑﻳﭠل ﺳﻌودي ﻋﺮب ﺟﻲ ﺷﺎﮔﺮد ڪﺋﭘٽن
اﻧﺷﺎء ﷲ ﺟو ﻣطﻠب آھﻲ ﺗﻪ ﺟﻳڪڏھن ﷲ ﭼﺎھﻳو ﺗﻪ“. َ اﻧﺷﺎء ﷲ ﺟﻲ ﻣﻌﻧﻰ اھﺎ ﻧﺎھﻲ، َ ﭼﻳو” :ﻧﻪ.
”اﺳﻳن ﺳﻣﺟﮫون ﭤﺎ .ﭘﺮ اﺳﺎن ﺗوھﺎن ﺳﻌودي ﻋﺮب ﺟﻲ ﭘورٽ اﭤﺎرٽﻲ وارن ﺟو ﻧﻘل ﭘﻳﺎ ڪﺮﻳون .ﺟن ﮐﻲ
اﻧﺷﺎء ﷲ ﺳﭜﺎﭨﻲ ڏﻳﻧداﺳﻳن.
َ ﭘوء زور ﭜﺮڻ ﺗﻲ ﭼوﻧدا :اوڪﻲ ﻻء ﭼﺋﺑو آھﻲ ﺗﻪ ﻧﻪ ﻧﻪ ﭘﻳﺎ ڪﻧدا آھنِ . ﺟڏھن وﻳﺰا ِ
ﺎء ﷲ ﻣﺎن ﻣطﻠب ﭔﺋﻲ ڏﻳﻧﮫن وﻳﺰا ڏﻳڻ ﺟو ﻧﻪ ،ﭘﺮ اھو ھوﻧدو آھﻲ ﺗﻪ ھﻳﻧﺋﺮ ٽﺮو .ﻣﭤو ﻧﻪ ﮐﺎﺋو .ﺳﭜﺎﭨﻲ ﺳﻧدن ان اﻧﺷ َ
ڏﭠو وﻳﻧدو“.
ﺟﺑﺎري ﮐﻠڻ ﻟﮘو” ،ﮀو ﭜﻼ ﺳﻌودي ﻋﺮب ﺟﻲ ﭘوﻟﻳس ۽ آﻓﻳﺳﺮ اھڙا آھن ﮀﺎ؟“
”اھڙا ﺗﮫڙا!“ ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم ﻗﺎﺳم ﭼﻳو” ،اﻧﮔﺮﻳﺰن ۽ ﮔورن ﺳﺎن ﺳو ﺳڌا آھﻳو ،ﺑﺎﻗﻲ اﺳﺎن ﺟﮫڙن ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ،
ﺑﻧﮔﻼدﻳﺷﻲ ،ھﻧدﺳﺗﺎﻧﻲ ﻣﺳﻠﻣﺎﻧن ﮐﻲ ﺗﻪ اھﻲ ڏٽﺎ ﭤﺎ ڏﻳو ﺟو ﻣﺎٺ ﭜﻠﻲ آھﻲ“.
ﻻء ﺧﺮچ ﭜﺮڻ ﺟوطﺮح ﺟڏھن W.M.Uﭠﮫڻ ﺟو ﭘڪو ﭘﮫﻪ ﭤﻳو ﺗﻪ دﻧﻳﺎ ﺟﻲ ﻣﺧﺗﻠف ﻣﻠڪن ۽ ادارن ان ﮐﻲ ھﻼﺋڻ ِ
ﻻء ﭘﺋﺳﺎ
ذﻣو ﮐﻧﻳو .ﭼﺎﻟﻳﮫﻪ ﭘﻧﺟﺎھﻪ ﺟﮫﺎزن ﺟﻲ وڏن ﻣﺎﻟڪن ۽ ادارن ﮐﻲ ﺷﺎﮔﺮدن ﺟﻲ ﭔن ﺳﺎﻟن ﺟﻲ ﺧﺮچ ِ
ﻻء ﻣﺷﻳﻧون ۽ ﭔﻳو ﺳﺎﻣﺎن ﭠﺎھﻳن
)اﺳڪﺎﻟﺮون( ڏﻧﻳون ،ڪن ڪن ﺟﮫﺎزران ادارن ۽ ڪﺎرﺧﺎﻧن )ﺟﻳڪﻲ ﺟﮫﺎزن ِ
ﻻء ﺷﺎﮔﺮدن ﮐﻲ ﭘﺎڻ وٽ ﮔﮫﺮاﺋﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟﺎ ادارا ۽ ڪﺎرﺧﺎﻧﺎ ڏﻳﮐﺎرڻ ﺟو ﺟﻣﻠﻲ ﺧﺮچ ،ﭜﺎڙن ۽ﭤﺎ( ﺗن ﻓﻳﻠڊ ٽﺮپ ِ
ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲء ﺟﻲ ﺑﻠڊﻧگ ﻣدد طور ڏﻧﻲ .اھڙي طﺮح
َ رھﺎﺋش ﺳﻣﻳت ﭜﺮڻ ﺟو ذﻣو ﮐﻧﻳو .ﺳﺋﻳڊن ﺣڪوﻣت ھن
ﻣﻳوﻧﺳﭘﺎﻟٽﻲء ھﻳﻧﺮڪ ﺳﻣٿ ھﺎﺳٽل ﻧﺎﻟﻲ ﺑﻠڊﻧگ ڏﻧﻲ .ﺟﻧﮫن ﺟﻲ
َ ﻻء ھن ﺷﮫﺮ ﻣﺎﻟﻣو ﺟﻲﺷﺎﮔﺮدن ﺟﻲ رھﺎﺋش ِ
ﻓﺮﻧﻳﭼﺮ ،ﭘﺎﭨﻲ ،ﺑﺟﻠﻲ ۽ ﻣﺮﻣت ﺟو ﺧﺮچ اﻧﮫن ﻣﭤﺎن آھﻲ.
ﻻء ﺳﭜﻧﻲ ﻣﻠڪن ﺟﻲ واﺳطﻳدار ﻣﺎﭨﮫن ﮐﻲ ھڪ ھﻧڌ وﻳﮫﻲ ﺳﺧت ﮐﺎن ﺳﺧت ۽ ان ﮘﺎﻟﮫﻪ ﮐﻲ ﻣﻧﮫن ڏﻳڻ ِ
ﻻء ﻟوھﻪ ﺟﻲ ﭤوﻟﮫﻪ ۽
ڪﻠﻲء ﮐﺎن ﺟﮫﺎز ﺟﻲ ﻟوھﻲ ﺟﺳم ِ َ ﻻء ڪوڪﻲ ﻗﺎﻋدا ﻗﺎﻧون ﭠﺎھڻ ﮐﭘن ،ﺟﻧﮫن ۾ ﺟﮫﺎز ﺟﻲ ِ
ﻻء ﺿﺮوري ﺳﺑﺟﻳڪٽ وڌاﻳﺎ وﭸن ۽ اﻣﺗﺣﺎن Compostionﺟو ﻓﻳﺻﻠو ڪﺮڻ ﮐﭘﻲ .ﺟﮫﺎز ھﻼﺋﻳﻧدڙ آﻓﻳﺳﺮ ِ
ڏﮐﻳو ڪﻳو وﭸﻲ ،ﺟﻳﺋن ھن ﻓﻳﻠڊ ۾ ﻓﻘط اھﻲ اﭼﻲ ﺳﮔﮫن ﺟﻳڪﻲ دﻣﺎﻏﻲ ۽ ﺟﺳﻣﺎﻧﻲ طﺮح ﭼﺳت ،ذھﻳن ۽ ﺑﮫﺗﺮ
ﮐﺎن ﺑﮫﺗﺮ ھﺟن ،ﺟﻳﺋن ڏﮐﺋﻲ ﺣﺎﻟت ﮐﻲ ﺳﻣﺟﮫﻲ ،ﺟﮫٽ ﭘٽ ﺳوﭼﻲ ۽ ﻣﻧﮫن ڏﻳﺋﻲ ﺳﮔﮫن ۽ ﺧطﺮي ۽ ﺣﺎدﺛﻲ ﺟو
Chanceﺑﻧﮫﻪ Zero Percentرھﻲ .ان ﮐﺎن ﻋﻼوه ﺟﮫﺎزي ڪﻣﭘﻧﻳن ﮐﻲ ﺑﮫﺗﺮ ﮐﺎن ﺑﮫﺗﺮ ﻧﻣوﻧﻲ ﺳﺎن ڪﻳﺋن
ھﻼﺋﺟﻲ ،ﺟﻳﺋن ﺟﮫﺎزن ﺟﻲ ﻣﺎﻟڪن ﻳﺎ ﻣﻠڪ ﮐﻲ ﻧﻘﺻﺎن ﻧﻪ ﭤﺋﻲ ﻳﺎ ﺑﻧدرﮔﺎھن ﮐﻲ ﺻﺣﻳﺢ ڪﻳﺋن رﮐﺟﻲ وﻏﻳﺮه
آء .اﻳم .او
ھﻲء ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲ ِ
َ وﻏﻳﺮه .اﻧﮫن ﻣڙﻧﻲ ﺷﻳن ﮐﻲ ﻳوﻧﺎﺋﻳٽﻳڊ ﻧﺋﺷن ﺟو I.M.Oادارو ڏﺳﻲ ﭤو ۽
) (International Maritime Organizationوارن طﺮﻓﺎن ﭠﺎھﻲ وﻳﺋﻲ آھﻲ .ﺟﺗﻲ ﻣﺧﺗﻠف ﻣﻠڪن ﺟﻲ
ﺟﮫﺎزن )ڪﺋﭘٽن ۽ ﭼﻳف اﻧﺟﻧﻳﺋﺮ( ۽ ﺑﻧدرﮔﺎھن ﺳﺎن واﺳطو رﮐﻧدڙ آﻓﻳﺳﺮن ۽ ﺷﭘﻧگ ﻣﻧﺳٽﺮي ﺟﻲ واﺳطﻳدارن
ﻻء ﮔﮫﻣﺎﻳو وﭸﻲ ﭤو .ﺷﺎﮔﺮدن ﺟﻲ ﻻء ﺗﻌﻠﻳم ﺳﺎن ﮔڏ ﻣﺧﺗﻠف ھﻧڌن ﺗﻲ ﻓﻳﻠڊ ٽﺮپ ِ
ٽﻳڪﻧﻳڪل آﻓﻳﺳﺮن ﮐﻲ ﭔن ﺳﺎﻟن ِ
آﺧﺮي ﭼوﻧڊ ورﻟڊ ﻣﺋﺮﻳٽﺎﺋﻳم ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲ ) (W.M.Uﺟو داﺧﻼ ﺑورڊ ۽ اﻧٽﺮﻧﺋﻳﺷﻧل ﻣﺋﺮﻳٽﺎﺋﻳم آرﮔﻧﺎﺋﻳﺰﻳﺷن )(I.M.O
ﭘوء ڪﻧﮫن ﻣﻠڪ ﻣﺎن ھﺮ ﺳﺎل ﭔﻪ ﻳﺎ ٽﻲ ﮔﮫﺮاﻳﺎ وﭸن ﭤﺎ .ڪﻧﮫن ﻣﻠڪ )ﺧﺎص ڪﺮي ﻓﺟﻲ، ﺟو ادارو ڪﺮي ﭤوِ .
ھﺎﻧگ ڪﺎﻧگ ،ﺳﻧﮔﺎﭘور ،ﺳﻣوﺋﺎ ،ٽوﻧﮔﺎ ﺟﮫڙن ﭔﻳٽن( ﻣﺎن ھڪ ﻳﺎ ﭔﻪ ﮔﮫﺮاﺋﻳن ﭤﺎ .ڪڏھن ﻧﻪ ﺑﻪ .ﺟﻳﺋن اﺳﺎن ﺟﻲ ھن
ﺳﺎل ﺟﻲ ﺑﺋﭻ ۾ ڪﻳپ وردي ﭔﻳٽ ،ﻣﺎرﺷل ﭔﻳٽ ،ﺗﺮﻧﻳڊاڊ ۽ ﺗﺑﺎﮔو ﭔﻳٽ ﺟﺎ ﺷﺎﮔﺮد آھن ،ﭘﺮ ﮔذرﻳل ﺳﺎل اﻧﮫن ھﻧڌان
ڪوﺑﻪ ﻧﻪ ھو .۽ ﮔذرﻳل ﺳﺎل )ﻳﻌﻧﻲ ﻓﺎﺋﻳﻧل ﺳﺎل( ﺟﻲ ﺷﺎﮔﺮدن ۾ ﻣﺋڊاﮔﺎﺳڪﺮ )ﻣﻼﮔﺎﺳﻲ( ،ﻣورﻳﺳش ﺟﮫڙن ھﻧڌن
ﺟﺎ آھن .ڪﻳپ وردي ﭔﻳٽ اﺋٽﻼﻧٽڪ ﺳﻣﻧڊ ۾ آھﻲ .ﻳورپ اﻧﮔﻠﻳﻧڊ ﮐﺎن ﻧﻳوﻳﺎرڪ وﻳﻧدي رﺳﺗﻲ ﺗﻲ ﭘوي ﭤو .ﻣﺎرﺷل
ﻓﺟﻲء ﺟﻲ اﺗﺮ ۾ آھﻲ .ٽﺮﻧﻳڊاڊ ۽ ٽﺑﺎﮔو وﻳﺳٽ اﻧڊﻳﺰ ﭔﻳٽن ﻣﺎن آھن ﺟﺗﻲ ﺟﺎ ڪﺮڪﻳٽ َ ﭔﻳٽ ﭘﺋﺳﻔڪ ﺳﻣﻧڊ ۾
راﻧدﻳﮔﺮ دﻧﻳﺎ ۾ ﻣﺷﮫور آھن .ﻣوﻧﮐﻲ ﺑﻪ اﭸﺎ ﺳﭜﻧﻲ ﺟﻲ ﺧﺑﺮ ﻧﻪ ﭘﺋﻲ آھﻲ ﺗﻪ ڪﻳﺮ ڪﭤﺎن ﺟو آھﻲ .ﭘﺮ ڪﺮڪﻳٽ
ﺟﻲ ورﻟڊ ڪپ ۾ ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ﺟو ﭼﺋﻣﭘﻳن ﭤﻳڻ ﺗﻲ ﭘﮫﺮﻳن ھﻧن ھﻣﺮاھن اﭼﻲ ﻣﺑﺎرڪ ڏﻧﻲ.
”ﺟﻳﺗوﭨﻳڪ اﺳﺎن )وﻳﺳٽ اﻧڊﻳﺰ( وارن ﻧﻪ ﮐٽﻳو .ان ﺟو اﻳﺗﺮو اﻓﺳوس ﻧﻪ اﭤﺋون ﺟﻳﺗﺮو ﺗوھﺎن ﺟﻲ ﮐٽڻ ﺟﻲ
ﺧوﺷﻲ ﭤﻲ آھﻲ .ﺗوھﺎن اﻧﮔﻠﻳﻧڊ ﺟﮫڙي ﻣﻠڪ ﮐﻲ ﭘﺎدر ھﻧﻳﺎ آھن “.ٽﺮﻧﻳڊاڊ ﺟﻲ ﺷﻳدي ﭼﻳف اﻧﺟﻧﻳﺋﺮ ڊﺋوڊﺳن ۽
ڪﺋﭘٽن ﻓﻠپ ﭼﻳو.
ھﻲء ھﺎﺳٽل ﮀﮫﻪ ﻣﺎڙ آھﻲ .ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﺣﺳﺎب ﺳﺎن ﭘﻧﺞ ﻣﺎڙ ﺟو ھﻳﭠﻳن ﭘٽ ﮐﻲ ﮔﺮاﺋوﻧڊ ﻓﻠور ﺳڏﻳن ﭤﺎ .ﭘﺮ ﭼﻳن، َ
ﺳﻲء ﺟﻲ ڪﺮي ھﺗﻲ ﺟون ﺳڀ َ ﺟﭘﺎن ،ھﺎﻧگ ڪﺎﻧگ واﻧﮔﺮ ھﺗﻲ ﭘﮫﺮﻳن ﻣﺎڙ ﮔﺮاﺋوﻧڊ ﻓﻠور ﮐﺎن ﺷﺮوع ﭤﺋﻲ ﭤﻲ.
ﻻء ﭘڙدو ھٽﺎﺋﻲ ﺷﻳﺷﻲ ﻣﺎن ڏﺳﻲ ﺳﮔﮫﺟﻲ روﺷﻧﻲء ِ
َ ﻋﻣﺎرﺗون ﺑﻧد ﺑﻧد ﭤﻳن.در درﻳون ﺳڀ ﺑﻧد ﻧظﺮ اﻳﻧدﻳون .ڏﺳڻ ۽
ﻻء در ﺟﻲﭤو .ھﺎﺳٽل ۾ ﮔﮫڙڻ ﺳﺎن ھﺎﺳٽل ﺟﻲ ﻣﺋﻧﻳﺟﺮ ﺟﻲ آﻓﻳس آھﻲ .ﺟﻳڪﺎ رﺳﻳﭘﺷن ﺳڏﺟﻲ ﭤﻲ .در ﮐﻲ ﮐوﻟڻ ِ
ﺷﻲء ﻟﮘل آھﻲ ۽ ﻣﻘﺮر ﻧﻣﺑﺮ دﭔﺎﺋڻ ﺳﺎن اﻻرم ﺳﺎن ﮔڏ دروازو ﮐﻠﻲ ﭤو. ِ ﭔﺎھﺮ ڪﺋﻠڪﻳوﻟﻳٽﺮ ﺟﮫڙي ﻧﻣﺑﺮن واري
اﭴڪﻠﮫﻪ دروازو ﮐوﻟڻ ﺟو ﻧﻣﺑﺮ 1190آھﻲ ﺟﻳڪو وﻗت ﺑوﻗت ﺣﻔﺎظت ﺟﻲ ﺧﻳﺎل ﮐﺎن ﺗﺑدﻳل ڪﻳو وﭸﻲ ﭤو .ان
ﭘوء ،ﺟڏھن ﮔﻳٽ وٽ رﺳﻳﭘﺷن آﻓﻳس ۾ ﻣﺋﻧﻳﺟﺮ ۽ ﮐﺎن ﻋﻼوه ﻣوڪل وارن ڏﻳﻧﮫن ﺗﻲ ۽ رات ﺟو ڏھﻳن ﺑﺟﻲ ﮐﺎن ِ
ﺳﻧدس ﺳﻳڪﺮﻳٽﺮي ﮀوڪﺮي ﻣوﺟود ﻧﻪ ھوﻧدي آھﻲ ﺗﻪ اھو دروازو ﻓﻘط ڪوڊ ﻧﻣﺑﺮ دﭔﺎﺋڻ ﺳﺎن ﺑﻪ ﮐﻠﻧدو آھﻲ ۽
وڌﻳڪ ﺣﻔﺎظت ﺧﺎطﺮ ھﺮ ھڪ ﮐﻲ ھڪ ﭘﻼﺳٽڪ ﺟو ڪﺎرڊ ﻣﻠﻳل آھﻲ ﺟﻳڪو دروازي ۾ ﭠﮫﻳل ﺳﻳﺮ ۾ اﻧدر
وﺟﮫڻ ﺳﺎن اﻟﻳڪٽﺮڪ ﺳﺮڪٽ ۾ ﭼﺮﭘﺮ اﭼﻳو وﭸﻲ ۽ دروازو ﮐﻠﻳو وﭸﻲ .ﺳﺎﮘﻲ طﺮح ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲ ﺟﻲ ھﺮ ﻣﺎڙ
ﻻء ڪوڊ ﻧﻣﺑﺮ آھﻲ ،ﺟﻳڪو اﭴڪﻠﮫﻪ 3570آھﻲ .دروازو ﮐوﻟڻ ﺟو ھﻲ ﻧﻣﺑﺮ ﺳﺳٽم ھﺗﻲ ﺟﻲ ﭔﻳن ﺗﻲ در ﮐوﻟڻ ِ
ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲء ۾ ﺗﻣﺎم ﮔﮫﭨو آھﻲ.
َ ﻋﻣﺎرﺗن ۾ ﺑﻪ آھﻲ .ﭘﺮ اﺳﺎن ﺟﻲ ھﺎﺳٽل ۽
ﭘوء اﻳﺗﺮي ﺣﻔﺎظت ﮀو؟“ ﻣون ﭘﮫﺮﻳن ڏﻳﻧﮫن ﺋﻲ ھﺗﻲ ﺟﻲ ھڪ ”ھﺗﻲ ﺳﺋﻳڊن ۾ ﺗﻪ اﻳﺗﺮا ڏوھﻪ ﻧﭤﺎ ﭤﻳن ِ
ﺳڪﻳورٽﻲ آﻓﻳﺳﺮ ﮐﺎن ﭘﮀﻳو.
”ﺗڏھن ﺑﻪ اﺳﺎن ﮐﻲ ﺧﺑﺮدار رھڻ ﮐﭘﻲ ۽ ڪﻧﮫن ﮐﻲ ﻧﻪ ﻣوﻗﻌو ڏﺟﻲ ۽ ﻧﻪ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ طﺮﻓﺎن اﻳڏي ڍر ڏﺟﻲ ﺟو
ﻻء Riskﮐﭨﻲ “.ھن ﭔڌاﻳو.
ﭔﺋﻲ ﺟو ﻣن وڌي ۽ ڏوھﻪ ڪﺮڻ ِ
”ﭘﺮ اﺳﺎن ﺗﻪ ﺷﺎﮔﺮد ۽ ڌارﻳن ﻣﻠڪن ﺟﺎ آھﻳون ۽ ﭘﺋﺳﻲ ڏوڪڙ ۾ ﺳﭜﺋﻲ ﻣﺳڪﻳن ﺋﻲ آھﻳون “.ﻣون ﭼﻳو.
”رﮘو ﭘﺋﺳﻲ ڏوڪڙ ﺟﻲ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﻧﺎھﻲ .ڌارﻳن ۽ ﻣﺧﺗﻠف ﻣﻠڪن ﺟﺎ ھﺟڻ ڪﺮي اﺳﺎن ﮐﻲ وﻳﺗﺮ وڌﻳڪ ﺧﺑﺮدار
رھﭨو ﭘو ي ﭤو .ھﺗﻲ ﺗوھﺎن ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ﺟﺎ آھﻳو ﺗﻪ ھﻧدﺳﺗﺎن ۽ ﺑﻧدﮔﻼدﻳش ،ﺑﺮﻣﺎ ﺟﺎ ﺑﻪ ،ﻋﺮاق ﺟﺎ آھن ﺗﻪ اﻳﺮان،
ﺳﻌودي ﻋﺮب ،ﻣﺻﺮ ،ﺷﺎم ﺟﺎ ﺑﻪ ،ﻟﺑﻳﺎ ﺟﺎ آھن ﺗﻪ ﭼﺎڊ ،ﻣوراڪو ،اﻟﺟﻳﺮﻳﺎ ۽ ٽﻳوﻧﺷﻳﺎ ﺟﺎ ﺑﻪ آھن .اﺋﻧﮔوﻻ ﺟﺎ آھن ﺗﻪ
اھڙيء طﺮح روﻣﺎﻧﻳﺎ ،ﺑﻠﻐﺎرﻳﺎ ﺟﺎ آھن ﺗﻪ ﺗﺮڪﻲ اﻟﺑﺎﻧﻳﺎ ﺟﺎﺑﻪ ۽ روس َ ﻣورزﻣﺑﻳق ،ڪﻳﻧﻳﺎ ،ﻧﺎﺋﻳﺟﻳﺮﻳﺎ ﺟﺎ ﺑﻪ آھن.
ﺟﻲ ﻟﭤوﻧﻳﺎ ،آرﻣﻳﻧﻳﺎ ،آذرﺑﻳﺟﺎن ۽ ﺟﺎرﺟﻳﺎ ﺗﺎﺋﻳن ﺟﺎ ﺷﺎﮔﺮد آھن .ﭘﺎڻ ۾ ﺗﻪ ﮐﭨﻲ ﺗوھﺎن ﻧﻪ وڙھﻧدؤ .ﭘﺮ ﻣﺗﺎن ڪو
ﻻء ھﻳڏاﻧﮫن ھﻠﻳوروﺳﻲء ﺗﻲ ﺑﮔڙي ﭘﻧﮫﻧﺟو ﺑدﻟو وﭠڻ ِ
َ ڌارﻳو اﺳﺎن ﺟﻲ ﺋﻲ ﻣﻠڪ ﺟو ڪﻧﮫن ﻋﺮب ،آﻓﺮﻳڪﻲ ﻳﺎ
ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲء ۾ دﻧﻳﺎ ﺟﻲ
َ اﭼﻲ ﺗﻪ ﺳﭴﻲ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﺟو ﻣﺰو ﺧﺮاب ﭤﻲ ﭘوﻧدو .۽ ھﺮ ھڪ ﮐﻲ ﺧﺑﺮ آھﻲ ﺗﻪ ھن ھﺎﺳٽل ۽
ھﺮ ﻣﻠڪ ﺟﺎ ﻣﺎﭨﮫو رھن ﭤﺎ .اﻧڪﺮي ﺗوھﺎﻧﮐﻲ Diplomatsواري ﺣﻔﺎظت ڏﻳڻ ﭼﺎھﻳون ﭤﺎ“.
ﻻء Decoderﭘڻ آھﻲ. ﭘﮫﺮﻳن ،ﭔﻳن ،ٽﻳن ۽ ﭘﻧﺟﻳن ﻣﺎڙ ﺗﻲ ٽﻲ وي روم ﭠﮫﻳل آھﻲ ﺟﻧﮫن ۾ اﻧﮔﺮﻳﺰي ﺗﺮﺟﻣﻲ ِ
ﻳورپ ۽ اﻧﮔﻠﻳﻧڊ ﺟﺎ ڪﻳﺗﺮاﺋﻲ ﭼﺋﻧل ﻧظﺮ اﭼن ﭤﺎ .ﮔﮫﭨﺎ ﻣﺷﮫور ﺑﻲ.ﺑﻲ.ﺳﻲ ،BBCﺳﻲ.اﻳن.اﻳن ،ﺳﭘﺮﭼﺋﻧل،
Discovery, Eurosport۽ ھڪ ﻋﺮﺑن ﺟو ﭼﺋﻧل آھﻲ ﺟﻳڪو ﺷﺎﻳد ﻗﺑﺮص ﮐﺎن ٽﻳﻠﻳڪﺎﺳٽ ﭤﺋﻲ ﭤو .ﻧﺎروي،
اﻧﮔﺮﻳﺰيء ۾
َ ڊﺋﻧﻣﺎرڪ ،ﻓﻧﻠﺋﻧڊ ۽ ﺳﺋﻳڊن ﺟون ٽﻲ وي اﺳٽﻳﺷﻧون ﺑﻪ اﻳﻧدﻳون آھن ﭘﺮ ﺟﻳﺋن ﺗﻪ اﻧﮫن ﺟﺎ ﮔﮫﭨﺎ ﭘﺮوﮔﺮام
ﻧﻪ آھن ،اﻧڪﺮي اھو ڪو ورﻟﻲ ڏﺳﻲ .اﻟﺑت ﮀﻧﮀﺮ ۽ ارﺑﻊ ڏﻳﻧﮫن ﺷﺎم ﺟو )دﻳﺮ ﺳﺎن( اﻧﮫن ﻣﺎن ھڪ ﻳﺎ ﭔن ﺗﻲ اڌ
اﮔﮫﺎڙﻳون ﻳﺎ ﭠپ اﮔﮫﺎڙﻳون ﻓﻠﻣون اﭼڻ ﻣﮫل ٽﻲ وي روم ڏﺳﻧدڙن ﺳﺎن ﭜﺮﻳل ھوﻧدو آھﻲ.
ھﺎﺳٽل ﺟﻲ ﭔﻲ ﻣﺎڙ ﺗﻲ ﻟﺋﺑﺮري آھﻲ ،ﺟﻧﮫن ۾ ﻳﺎ آﺋون ھوﻧدو آھﻳﺎن ﻳﺎ ھڪ ﺑﻧﮔﺎﻟﻲ .آﭼﺮ ڏﻳﻧﮫن ڪﺟﮫﻪ
آﻓﺮﻳڪﻲ ﺷﻳدي )۽ ﺷﺎﻳد وچ آﻣﺮﻳڪﺎ ﺟﻲ ﻣﻠڪن ﺟﺎ ﭘڻ ڪﺟﻪ ﺷﺎﮔﺮد( ﮔڏ وﻳﮫﻲ ڪﺟﮫﻪ دﻳﺮ ﺑﺎﺋﻳﺑل ﭘڙھﻧدا آھن.
52 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﻟﺋﺑﺮريء ۾ وﻳﮫﻲ ڪﺗﺎب ﻳﺎ رﺳﺎﻻ ﭘڙھڻ ﺑدران ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻣﻠڪ ﮐﺎن آﻳل رﺳﺎﻻ ڪﺗﺎب ﮀڏڻ اﻳﻧدا َ ﻧﻪ ﺗﻪ ﮔﮫﭨﺎ ﺗﭨﺎ
آھن .ھﺮ ھڪ ﺟو اھو زور ھوﻧدو آھﻲ ﺗﻪ ﺳﻧدس ﻣﻠڪ ﺑﺎﺑت ﺳڀ ﮐﺎن ﮔﮫﭨو ﻟٽﺮﻳﭼﺮ ۽ ﻣﻌﻠوﻣﺎت ھﺟﻲ .ﺳو
ﭘﻧﮫﻧﺟن ﭘﺋﺳن ﺳﺎن ﻳﺎ ﭘﻧﮫﻧﺟن ﺳﻔﺎرﺗﺧﺎﻧن ،ھواﺋﻲ ڪﻣﭘﻧﻳن ۽ ٽورﺳٽ آﻓﻳﺳن ﮐﺎن ڪﺎﻓﻲ ﻣواد ﮔﮫﺮاﺋﻲ ھﺗﻲ رﮐﻧدا
آھن ﺟﻳﺋن ﺳﻧدن ﻣﻠڪ ﺑﺎﺑت ﺑﺎﻗﻲ ﻣﻠڪن ﺟﺎ ﺷﺎﮔﺮد ﭘڙھﻲ ،ﮔﮫﭨﻲ ﮐﺎن ﮔﮫﭨو ﻣﺗﺎﺛﺮ ﭤﻳن .ﺑﮫﺮﺣﺎل ان ﻣﻘﺎﺑﻠﻲ ۾ ڏﭠو
وﭸﻲ ﺗﻪ اﻳﺮان ۽ ﭔﺋﻲ ﻧﻣﺑﺮ ﺗﻲ ڏﮐڻ آﻣﺮﻳڪﺎ ﺟﺎ ڪﺟﮫﻪ ﻣﻠڪ :وﻳﻧﺰوﺋﻼ ،ﭼﻠﻲ ۽ ﭘﻳﺮو ﺳڀ ﮐﺎن اڳ اڳ آھن.
ھﺎﺳٽل ﺟﻲ ﭼوﭤﻳن ﻣﺎڙ ﺗﻲ رﻳڊﻳو ۽ اﺳٽﻳﺮﻳو ﺟو ﺑﻧدوﺑﺳت آھﻲ ،ﺟﻳﺋن ڪﻧﮫن ﮐﻲ ﻓﻘط ﻣﻳوزڪ ﭔڌڻ ﺟو
ﺷوق ھﺟﻲ ﺗﻪ اﺗﻲ وﻳﮫﻲ رڪﺎرڊ ﻳﺎ ڪﺋﺳٽ ﭔڌي .ﮀﮫﻳن ﺟﻳڪﺎ آﺧﺮي ﻣﺎڙ آھﻲ ان ﺗﻲ ڪﻣﭘﻳوٽﺮ روم آھﻲ ﺟﺗﻲ
ﻻء ﻟﮐﻧدو ﻳﺎ ﭘﺮﻧٽ ڪﻧدو ھﺮ ھڪ ﭘﻧﮫﻧﺟو ﺧط ﭘٽ درﺧواﺳت ﻳﺎ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﭼوﻧڊﻳل ﻋﻧوان ﺟﻲ ﭤﻳﺳﺰ ﭘوري ڪﺮڻ ِ
آھﻲ.
ھﺎﺳٽل ﮐﻲ ھﻳٺ ﺑﮫﺮو ) (Basementﭘڻ آھﻲ ﺟﻧﮫن ۾ ھڪ وڏي ﻣﻳس ۽ ڪﻳﻔﻳٽﻳﺮﻳﺎ آھﻲ ﺟﺗﻲ اﺳﺎن ﻧﻳﺮن ۽
ﻧﻳورﺳٽﻲء ﺟﻲ ڪﺋﻧٽﻳﻧن ﻣﺎن وﭠﻲ ﮐﺎﺋون .ﮀﻧﮀﺮ ۽ آﭼﺮ
َ رات ﺟﻲ ﻣﺎﻧﻲ ﮐﺎﺋﻳﻧدا آھﻳون .ﻣﻧﺟﮫﻧد ﺟﻲ ﭘﺎڻ ﭘﭼﺎﻳون ﻳﺎ ﻳو
ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲء
َ ﻣﺎﻧﻲء ﺟﺎ ﭘﺋﺳﺎ
َ ڏﻳﻧﮫن ﺑﻪ ﭘﺎڻ ﭘﭼﺎﻳون ﻳﺎ ھوٽل ۾ ﮐﺎﺋون .روز ﺟﻲ ان ﻟﻧﭻ ۽ ﻣوڪل وارن ڏﻳﻧﮫن ﺟﻲ
ﻻء ﭼﮜﺎ ﺧﺎﺻﺎ ﭤﻳن ﭤﺎ .ﭘﺮ ﺟﻳڪڏھن ھڪ وﻳﻠو ﺑﻪ ھﺗﻲ ﺟﻲ ھوٽل ۾ ﮐﺎڌو طﺮﻓﺎن ﻣﻠن ،ﺟﻳڪﻲ ﭘﺎڻ ﺋﻲ ﭘﭼﺎﺋﻲ ﮐﺎﺋڻ ِ
ﺳﻳن ﺗﻪ ﺑﺎﻗﻲ ڏﻳﻧﮫن ﭼﭨن ) ،(Peanutsڊﺑل روٽﻲ ۽ ﭼﺎﻧﮫﻪ ﺗﻲ ﮔذارو ڪﺮﭨو ﭘوي ﭤو.
اﺳﺎن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ﺟﺎ ﺑﺷﻳﺮ وﺳطڙو ،ﻧذر ﺳﺟﺎد ،ﺑدرﻣﻧﻳﺮ ﺟﮫڙا ﮘﺮاﮘﺮا ھﻣﺮاھﻪ ﺗﻪ ﮀﺎ ﭘﺮ ﮀﮫﻪ ﺳت آﻣﺮﻳڪن رھﻲ
ﺷﻲء ﭜﮘﻲ ٽٽﻲ ﻳﺎ ﺧﺮاب ﻧﻪ ﭤﻲ آھﻲ.
َ وﻳﺎ آھن ﭘﺮ اﭸﺎ ﺗﺎﺋﻳن ڪﺎ
ﻻء Oak Woodﺟﮫڙي ڪﺎٺ ﻻء ﭘﻠﻧگ ،ﺑﺳﺗﺮ ،ﻟﮐڻ ﭘڙھڻ ِﭔﻳو دروازو ﺑﻳڊ روم ڏي ﮐﻠﻲ ﭤو ﺟﻧﮫن ۾ ﺳﻣﮫڻ ِ
ﻻء ﭔﻪ
ﻻء ﺻوﻓﺎ ﺳﻳٽ ۽ ڪﺗﺎب ۽ ﭔﻳو ﺳﺎﻣﺎن رﮐڻ ِ ﺟﻲ ٽﻳﺑل ۽ ڪﺮﺳﻳون ،ھڪ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ۽ ﻣﮫﻣﺎﻧن ﺟﻲ وﻳﮫڻ ِ
ڪﭔٽ ،ھڪ ٽﻳﺑل ﻟﺋﻣپ ۽ ھڪ اﺳٽﺋﻧڊ ﻟﺋﻣپ ۽ ﮀت ۾ ﺷﺋﻧڊﻟﻳﺋﺮ ﺟﮫڙو ﺑﻠﺑﻲ ﮀٽ آھﻲ .ﮔﺮﻣﻲ ﺗﻪ ھﻧن ﻣﻠڪن ۾ ﭤﺋﻲ
ڪﻧڊو.
ڪﺎﻧﻪ ﺳو ﮀت ۾ ﻧﻪ ﭘﮐو ﭤﺋﻲ ﻧﻪ ﭘﮐﻲ ﻟﮘﺎﺋڻ ﺟو ُ
ﻻء ھڪ ڪﭔٽ واﻧﮔﺮ رڌﭨو آھﻲ ﺟﻧﮫن ﺟﺎ ﭼﺎر طﺎق ﮐوﻟڻ ﺳﺎن ﻗطﺎر ۾ ﺳﺎﻣﮫون ﭤﺎﻧون ڌوﺋڻ ﺟﻲ ﭘﭼﺎء ُِ رڌ
ﭤﺎﻧو ۽
اھڙيء طﺮح اﻧﮫن ﺟﻲ ﻣﭤﺎن وڌﻳڪ َ َ ﻻء ھڪ ڪﭔٽ آھﻲ. ڪوﻧڊي ،ﭼﻠﮫو ،رﻳﻔﺮﻳﺟﺮﻳٽﺮ ۽ ﭤﺎﻧون رﮐڻ ِ
ﻻء ﭔﻪ ڪﭔٽ آھن .ڪﻣﺮي ﺟون ﭼﺎدرون ،ٽوال ،وھﺎﭨﻲ ﺟون ﮀﮫون ۽ اﮔﮫڻ ﺟﺎ ڪﭘڙا وﻏﻳﺮه ھﺮ ﺳﻳڌو رﮐڻ ِ
ﺳوﻣﺮ ڏﻳﻧﮫن ﺗﻲ ۽ ڪﻣﺮي ﺟﻲ ﺻﻔﺎﺋﻲ ھﺮ ارﺑﻊ ڏﻳﻧﮫن ﺗﻲ ﭤﺋﻲ.ھﺎﺳٽل ﺟﻲ ڪﻣﺮن ﺗوڙي ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲ ﺟﻲ
ﺻﻔﺎﺋﻲء ﺟوڪم ھﺗﻲ ﺟون ﻣڪﺎﻧﻲ )ﺳﺋﻳڊن( ﻋورﺗون ڪن .ﺟن وٽ Master_Keyھﺮ ﺗﺎﻟﻲ ﮐﻲ ﻟﮘﻧدڙ ﭼﺎﭔﻲ َ
اﻧﮔﺮﻳﺰيء ﺟﺎ
َ آھﻲ ۽ اﺳﺎن ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲ ھوﻧدا آھﻳون ﺗﻪ ﭘﭠﻳﺎن در ﮐوﻟﻲ ﺻﻔﺎﺋﻲ ڪﺮي وﭸن .ﺳﻧدن ﻏﻠط ﺳﻠط
ڪﻳﺗﺮاﺋﻲ ﭼﺮﭼﺎ ﻣﺷﮫور آھن .ان ڏﻳﻧﮫن ﻧڪﺮاﮔﺋﺎ )وچ آﻣﺮﻳڪﺎ ﺟﻲ ﻣﻠڪ( ﺟو ھﺎرﺑﺮ ﻣﺎﺳٽﺮ ﮔوﻧﺰاﻟﻲ ﭼﺎق ﻧﻪ
ھو ،ﺳو ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲ ﻧﻪ آﻳو .ﭘﺎڻ ﭔڌاﻳﺎﺋﻳن ﺗﻪ ڪﻣﺮو ﺻﺎف ڪﺮڻ واري ﻋورت ﺑﺎﻟٽﻲ ﭔﮫﺎرو ﮐﭨﻲ اﭼﻲ اﮘﻳﺎن ﺑﻳﮫﻲ
رھﻲ .ﺳﺋﻳڊش زﺑﺎن ۾ ڪﺟﮫﻪ ﭼوﻧدي رھﻲ .ﺳﻧدس ﻣطﻠب ھو ﺗﻪ اٿ ﺗﻪ ﺑﺳﺗﺮو ۽ ڪﻣﺮو ﺻﺣﻳﺢ ڪﺮﻳﺎن.
ڪﺟﺎنء .ﺑﺧﺎر ڪﺮي ﺟﺳم ﭤو ﭜﭴﻲ ﭜﺮي .اﭤﻲ ﺑﻧﮫﻪ
ِ اﻧﮔﺮﻳﺰيء ۾ وراﭨﻳوﻣﺎﻧس“ ”ھﺎڻ ﭔﺋﻲ ھﻔﺗﻲ اﭼﻲ ﺻﻔﺎﺋﻲ
َ
ﻧﭤو ﺳﮔﮫﺎن“.
ﻻء ھن اھو ﻣﻌﻠوم ڪﺮڻ ﭤﻲ ﭼﺎھﻳو ﺗﻪ آﻳﺎ آﺋون ﺳﻣﮫڻ ﭤو ﭘﺮ ھن ﮐﻲ ﺷﺎﻳد ﺳﻣﺟﮫﻪ ۾ ﻧﻪ آﻳو .۽ ﭘڪ ڪﺮڻ ِ
ھوء ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ زﺑﺎن ۾ ﭼوﻧدي رھﻲ )ﺟﻳڪو ﺑﻌد ۾ ھﺎﺳٽل ﺟﻲ ھوء ﺻﻔﺎﺋﻲ ﻧﻪ ڪﺮي ۽ ﻣوٽﻲ وﭸﻲ .اھو َ ﭼﺎھﻳﺎن ﺗﻪ َ
ﻻء ھن ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ طﺮﻓﺎنﻣﺋﻧﻳﺟﺮ ﭔڌاﻳو( ﭘﺮ ﺟﻳﺋن ﺗﻪ ﻣوﻧﮐﻲ ﺳﻧدس زﺑﺎن ﺳﻣﺟﮫﻪ ۾ ﻧﻪ ﭘﺋﻲ آﺋﻲ ،ﺳو ﻣوﻧﮐﻲ ﺳﻣﺟﮫﺎﺋڻ ِ
اﻧﮔﺮﻳﺰيء ۾ ڪﺟﮫﻪ ھن رﻳت ﭼﻳو:
َ ڪوﺷش ڪﺮي
”“Should we sleep or should we clean.
ﭘﺎڻ ﮐﻲ ﺳﻣﮫڻ ﮐﭘﻲ ﻳﺎ ﺻﻔﺎﺋﻲ ڪﺮڻ ﮐﭘﻲ.
ﭘوء ھﺎﺳٽل ﺟﻲ ﻣﺋﻧﻳﺟﺮ ﮐﻲ ﭔڌاﻳوﺳﻳن .ﺻﻔﺎﺋﻲ واري ﻣﺎرﮔﺮﻳٽ ﺑﻪ اﺗﻲ ﺑﻳﭠﻲ ھﺋﻲ ۽ ﺳﭜﻧﻲ ﭼﮜو ﻣﭤﻳون ﻟطﻳﻔو ِ
ڏﺳﻧدﻳنء.
َ ﮘﺎﻟﮫﺎﺋﻳﻧدﻳنء ﺗﻪ اﺳﺎن ﮐﻲ روز ﺑﻳﻣﺎر
َ ﺗﻧگ ڪﻳس ﺗﻪ اھڙا اﻧﮔﺮﻳﺰي ڊاﺋﻼگ
اھڙيء طﺮح ڪﻳﺗﺮن ﭔﻳٽن ۽ ڏﮐڻ آﻣﺮﻳڪﺎ ۽ وچ آﻣﺮﻳڪﺎ ﺟﻲ َ ﺟﻲ ﺟوﻟﻳﺎﻧﺎ ۽ ﻋﺎرت ،ﮔﮫﺎﻧﺎ ﺟﻲ اﺋﻠس وﻏﻳﺮه.
ﭘوء ﻋورﺗن ۾
ﺷﺎﮔﺮدن ۾ڪﻳﺗﺮﻳون ﺋﻲ ﻋورﺗون آھن .ھڪ ﺗﻪ ڪوﻟﻣﺑﻳﺎ ﺟﻲ ﻋورت اﺳﺎن ﺟﻲ ﻗطﺎر ۾ رھﻲ ﭤﻲِ .
ﺑﻪ ڪﻲ اڪﻳﻠﻳون رھن ﭤﻳون ڪﻲ ﻣڙﺳن ﺳﺎن ﮔڏ _ ڪﻲ ﭔﺎرن ﺟﻲ ﺗﻌﻠﻳم ڪﺮي اﻧﮫن ﮐﻲ ۽ ﻣڙس ﮐﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ
ﻣﻠڪ ﮀڏي آﻳون آھن.
ﻣﺎﻧﻲء ﺗﻲ اھﻲ ﺋﻲ ﺳور ﭘﺋﻲ رﻧﺎ ﺗﻪ ھن ﻋﻣﺮ ۾ ﭘﺮدﻳس ۾ رھڻ َ ڪﺎﻟﮫﻪ ھڪ اھڙي ﺣﺑﺷﻲ ﻋورت ﻣﻳس ۾
ﻻء ﺳﺋﻳڊن ﺟﮫڙي ھڪ اوﭘﺮي ﻻء ﮔﮫﻣڻ ھﺟﻲ ﺗﻪ ﺳوﻟو .ﭘﺮ ﭔن ﺳﺎﻟن ِ ڏاڍو ڏﮐﻳو آھﻲ ۽ اھو ﺑﻪ ڪﺟﮫﻪ ڏﻳﻧﮫن ِ
ﻣﻠڪ ﺟﻲ ﭤڌ ۽ ﻣﺎﺣول ۾ رھﻲ Maths۽ Lawﺟﮫڙا ﺳﺑﺟﻳڪٽ ﭘڙھڻ ﭘوﻳﺎن ﻣﻐﺰ ﻣﺎري ڪﺮڻ ،ڪﭘڙا ڌوﺋڻ،
اﺳﺗﺮي ڪﺮڻ ،ﻣﺎﻧﻲ ﭘﭼﺎﺋڻ ،ﭔﻪ ﭔﻪ ﺑﺳون ﺑدﻻﺋﻲ ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲ وﭸڻ ﺳﻳڌو ﺳﺎﻣﺎن ﭘﺎﭨﮫﻲ وﭠﻲ اﭼڻ ،اﮔﮫﺎﺋﻲ ﺳﮔﮫﺎﺋﻲ
ﮐﻲ ﻣﻧﮫن ڏﻳڻ ڪﺋﻳن ﻣﺮﺣﻼ ﭤﻳن ﭤﺎ .ﻣڙس ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ آﻓﻳس ﮐﺎن ﭼﺋن ﻣﮫﻳﻧن ﺟﻲ ﻣوڪل ﺑﻪ ورﺗﻲ ﭘﺮ ﻧﻪ اﭼﻲ ﺳﮔﮫﻳو.
”ﮀو ﭜﻼ؟“ ﻣون ﭘﮀﻳوﻣﺎﻧس.
ﭘﻳﺮيء ۾ ﺑﻧﺎ ﭘٽ ﺟﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟو ﭘﺎڻ ﮐﻲ ڏﺳن ﻳﺎ
َ ”ﺑس ،ﺳس ﺻﺎﺣﺑﺎ ﮐﻲ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﻧﻪ وﭨﻲ ،۽ ھﻧن ﺟو ﺑﻪ ڏوھﻪ ﻧﺎھﻲ.
اﺳﺎن ﺟﻲ ﭔﺎرن ﮐﻲ” “.ﮔﮫﭨﺎ ﭔﺎر اﭤﺋﻲ؟“
”ھڪ ﻳﺎ ﭔﻪ ھﺟن ﺗﻪ اﻧﮫن ﮐﻲ ﮔﮫﺮاﻳﺎن ﺑﻪ ﮐﭨﻲ .ﻳڪﺎ ﺳﺎرا ﮀﮫﻪ ﭔﺎر اﭤم“.
”ڏاڍي ﭔڌاﺋﻲ “.اﺳﺎن ﮐﻠﻲ ﭼﻳس.
”ﭘڙھﻳل ﮘڙھﻳل ﭤﻲ ڪﺮي اﻳﺗﺮا ﭔﺎر!“
”ﭘڙھﻳل ﮘڙھﻳل آھﻳﺎن ﺗڏھن ﺗﻪ اﻳﺗﺮا ﭔﺎر اﭤم “.وراﭨﻳﺎﺋﻳن.
”ﮀﺎ ﻣطﻠب!“ اﺳﺎن وﻳﺗﺮ واﺋڙو ﭤﻲ ﭘﮀﻳس.
”ﭔﻳن ﮐﻲ ڏھﻪ ڏھﻪ ﭔﺎرھن ﭔﺎرھن ﭔﺎر آھن“.
ﭘﺎڻ ﮔﮫﺎﻧﺎ ﺟﻲ آھﻲ ۽ ﺳﻳڪﻧڊ ﻳﻳﺋﺮ ﺟﻲ ﺷﺎﮔﺮد آھﻲ .ﮔﮫﺎﻧﺎ ۽ اوس ﭘﺎس ۾ ھﻠﻧدڙ Fishing vesselsﻣﮀﻳن
ﻣﺎرڻ وارﻳن ﭔﻳڙﻳن ﺟﻲ Architect۽ ﺳﻼﻣﺗﻲ Sefety Factorﺗﻲ رﻳﺳﺮچ ورڪ ڪﺮي ﭤﻳﺳﺰ ﻟﮐﻲ رھﻲ
ﺷﻲء ﺛﺎﺑت ﭤﻳﻧدو .ان ﺋﻲ ﻗﺳم ﺟﻲ ﻋﻧوان ﺗﻲ ِ ﻻء ھڪ ڪﺎرآﻣد آھﻲ ۽ ﺳﻧدس اھو ڪﺗﺎب ﮔﮫﺎﻧﺎ ﺟﮫڙي ﻣﻠڪ ِ
اﺳﺎن ﺟﻲ ھڪ ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ ﭼﻳف اﻧﺟﻧﻳﺋﺮ ﻣﺳٽﺮ ﻗﺮﺑﺎن ﭘڻ رﻳﺳﺮچ ورڪ ڪﻳو آھﻲ .ﭘﺎڻ ﭼﺎر ﭘﻧﺞ ﺳﺎل اڳ ھﺗﻲ
ڪﺮاﭼﻲء ﮐﺎن ﮔوادر ﺗﺎﺋﻳن ﺟو ھو.
َ ھو .ﺳﻧدس رﻳﺳﺮچ ﺟو داﺋﺮو
ھﺮ ﻣﺎڙ رﻳل واﻧﮔﺮ ڊﮔﮫﻲ آھﻲ .وچ ﺗﻲ ھﻠڻ ﺟو رﺳﺗو آھﻲ .آﻣﮫون ﺳﺎﻣﮫون ڪﻣﺮا آھن .ﭔڌي ﻧﻣﺑﺮ وارا
ﺗﺮڪﻲء ﺟﻲ ﺷﺎﮔﺮد ﻋدﻧﺎن
َ اڪﻲء وارا ﭔﺋﻲ ﭘﺎﺳﻲ .اﺳﺎن ﺟﻲ ﻓﻠور ﺗﻲ ﺷﺮوﻋﺎﺗﻲ ڪﻣﺮو َ ڪﻣﺮا ھڪ ﭘﺎﺳﻲ ﺗﻪ
ﺟو آھﻲ ،ﺟﻳڪو زال ﺳﺎن رھﻲ ﭤو .ان ﺟﻲ ﺳﺎﻣﮫون ﺷﻧﮔﮫﺎﺋﻲ ﭼﻳن ﮐﺎن آﻳل ﮀوڪﺮي رھﻲ ﭤﻲ .ﺳﻧدس ڪﭘڙن
ﻣﺎﺋوء ﺟو ﭼﻳن ،ﮘﺎڙھو ھﺟﻲ ﻳﺎ ﻧﻪ ﭘﺮ ڪﺎﻓﻲ ﻣﺎڊرن ﭤﻳﻧدو وﭸﻲ ﺟو اھﭸﺎڻ ﺿﺮور ﻣﻠﻲ ﭤو .ﮐﻳس ﺧﺑﺮ َ ﮔﻧدﻳن ﻣﺎن
آھﻲ ﺗﻪ آﺋون ﻟﮐﻧدو آھﻳﺎن” .آﺋون ﭼﻳن ﺗﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟن ﺳﻔﺮن ۽ ﺗﺟﺮﺑن ﺟو ڪﺗﺎب ”ﭼﻳن _ ﺟﻧﮫن ڪﻳو ﺑﻲ ﭼﻳن“ ﻧﺎﻟﻲ
ﻟﮐﻲ رھﻳو آھﻳﺎن .ﭘﺮ ﮔذرﻳل وﻳﮫﻪ ﭔﺎوﻳﮫﻪ ﺳﺎﻟن ۾ ﺟﻳڪﻲ ﭼﻳن ۾ ﺗﺑدﻳﻠﻳون آﻳون آھن اﻧﮫن ﮐﻲ ڌﻳﺎن ۾ آﭨﻲ ﺳوﭼﻳﺎن
ﺗﺮڪﻲء ﺟو ﻋدﻧﺎن ﭘڻ ﭔﺋﻲ ﺳﺎل ﺟﺎ ﺷﺎﮔﺮد
َ ﭘﻳو ﺗﻪ ڪﺗﺎب ﺟو ﻧﺎﻟو :ﭼﻳن! ﺗﻧﮫﻧﺟﺎ ڪﺋﻳن روپ“ ﻧﺎﻟو رﮐﺎن .ﭘﺎڻ ۽
ﺗﺮڪﻲء ﺟﻲ ﻋدﻧﺎن ﺟﻲ ﭜﺮ واري ڪﻣﺮي ۾ ڪوﻟﻣﺑﻳﺎ ﺟﻲ ﻣﭤﻳن ﮀوڪﺮي رھﻲ ﭤﻲ ۽ ھن ﺳﺎل آﺋﻲ آھﻲ. َ آھن.
ان ﺑﻌد ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ﻧﺋﺷﻧل ﺷﭘﻧگ ڪﺎرﭘورﻳﺷن ﺟﻲ ﻗﺎﺿﻲ ﺣﻣﻳد ﺟو ڪﻣﺮو ﻧﻣﺑﺮ 318آھﻲ ۽ 320ڪﺋﭘٽن ﻋﺎﺷق
ﻋﻠويء
َ ﺟو آھﻲ ۽ 322ﻣﻧﮫﻧﺟو آھﻲ .ﺣﻣﻳد ﻗﺎﺿﻲ ﺟﻲ ﺳﺎﻣﮫون وارو 319راﺣت ﺟو آھﻲ ۽ 321اﺣﻣد ڪﻣﺎل
55 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﺟو آھﻲ ۽ ڪﺟﮫﻪ ڪﻣﺮا ﮀڏي 329۾ اﺳﺎن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ﺟو ﮀﮫون ھﻣﺮاھﻪ ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم ﻗﺎﺳم رھﻲ ﭤو .اﺳﺎن
ﻋﻠويء ﺟﻲ ﭜﺮ واري ﻳﻌﻧﻲ ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ﺳﺎﻣﮫون واري َ ﺟﻲ ﻓﻠور ﮐﻲ ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ ﻓﻠور ﺑﻪ ﺳڏﻳن ﭤﺎ .اﺣﻣد ڪﻣﺎل
ڪﻣﺮي ﻧﻣﺑﺮ 323۾ ﮔﮫﺎﻧﺎ ﺟﻲ ﻣﺳﺰ اﻳﻠس رھﻲ ﭤﻲ .ان ﺑﻌد ﺑﺎﻗﻲ ڪﻣﺮن ۾ ﺑﻧﮔﻼدﻳش ﺟو ڪﺋﭘٽن اﻣﻳن آھﻲ
ﺟﻳڪو اﺳﺎن ﺷﺎﮔﺮدن ﺟﻲ ڪﺎﺋوﻧﺳل ﺟو ﺻدر آھﻲ .ﭘﺎڻ ﺑﻧﮔﻼدﻳش ﺷﭘﻧگ ڪﺎرﭘورﻳﺷن ڪﻧﮫن اھم ﻋﮫدي ﺗﻲ
آھﻲ .ﭼٽﮔﺎﻧگ ﺟﻲ ﺳﺎﮘﻲ اڪﻳڊﻣﻲ ﻣﺎن ﭘڙھﻳو آھﻲ ﺟﻧﮫن ﻣﺎن ﻣون ﻣﺋﺮﻳن اﻧﺟﻧﻳﺋﺮﻧگ ﺟﻲ ﺑﻧﻳﺎدي ﺗﻌﻠﻳم ﺣﺎﺻل
ڪﺋﻲ ھﺋﻲ .ﺳڀ ﮐﻳس ﻟﻳڊر ﻣﭸﻳﻧدا آھن .ﭘﺎڻ آھﻲ ﺳو ﺑﻧﮔﻼدﻳش ﺟو ﭘﺮ رﻧگ ،ﮘﺎﻟﮫﺎﺋڻ ﭔوﻟﮫﺎﺋڻ ﺟو ڍﻧگ ،ڪﭘڙن ﺟو
اﺳٽﺎﺋﻳل ،ھﻠڻ ﭼﻠڻ ۽ ﻋﺎدﺗن ۾ ﭘڪو اﻧﮔﺮﻳﺰ آھﻲ .ﺑس رﮘو رﺳﺗﻲ ﺗﻲ ﺷل ﻧﻪ ڪﻧﮫن ﮐﻲ ﻣﮀﻳون وڪﭨﻧدو ڏﺳﻲ.
ﻣﮀﻲء ﺟﻲ ﭼوﻧڊ ۽ ان ﮐﻲ َ ﻋﻠويء ﺟو ﭼوڻ آھﻲ ﺗﻪ ﺳﭠﻲ
َ ﺳڀ ڪم ﮀڏي ﻣﮀﻳن ﺗﻲ ﺑﻳﮫﻲ رھﻧدو .اﺣﻣد ڪﻣﺎل
ﮀﻠڻ ڪٽڻ ۽ رڌڻ ۾ ﺳﻧدس ﺟواب ﻧﺎھﻲ .ﺟڏھن ﮐﺎن اﺳﻳن آﻳﺎ آھﻳون ھن اﭸﺎ ﻣﮀﻲ رڌي ڪﺎﻧﮫﻲ.
ﻋﺑداﻟﮫﺎديء ﻧﺎﻟﻲ ھﻣﺮاھﻪ اﻧڊوﻧﻳﺷﻳﺎ ﺟو آھﻲ ۽ روم ﻧﻣﺑﺮ 325۾ رھﻲ ﭤو ،ﺟﻧﮫن
َ ڪﺋﭘٽن اﻣﻳن ﮐﺎن ﻋﻼوه
دادوء ﺟو ﭼﻳف اﻧﺟﻧﻳﺋﺮ ظﮫﻳﺮ ﺑﺎﺑﺮ ﻗﺮﻳﺷﻲ رھﻲ وﻳو آھﻲ .ﭘﺎڻ ﻓﻘط ڪﺟﮫﻪ ﻣﮫﻳﻧﺎ َ ڪﻣﺮي ۾ ٽﻲ ﺳﺎل ﮐن اڳ
ھﺎﺳٽل ۾رھﻳو .ان ﺑﻌد ھن ۽ ان وﻗت رھﻧدڙ ﭔﻳن ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻳن ﭔﺎر ﺑﭼﺎ ﮔﮫﺮاﺋﻲ ورﺗﺎ ۽ ھﺎﺳٽل ﮀڏي ٽن ٽن ڪﻣﺮن
وارا ﻓﻠﻳٽ وﭠﻲ وﭸﻲ رھﻳﺎ.
ھن ھﺎﺳٽل ۾ ﻓﻘط زال ﺳﺎن )۽ ﺟﻲ ﺷﺎﮔﺮد ﻋورت آھﻲ ﺗﻪ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻣڙس ﺳﺎن( رھﻲ ﺳﮔﮫﻲ ﭤو ﭘﺮ ﭔﺎر
ﮔﮫﺮاﺋڻ ﺳﺎن ھﺎﺳٽل ﮀڏي ﭔﺎھﺮ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ رھﺎﺋش ﺟو ﺑﻧدوﺑﺳت ڪﺮﭨو ﭘوي ﭤو .ﭘﮫﺮﻳن ھڪ ﭔن ﭔﺎرن وارا ھﺎﺳٽل ۾
ﭘڙھﺎﺋﻲء ۾ ﺗڪﻠﻳف ﭤﺋﻲ ﭤﻲ.
َ ﭘوء ﭔﺎرن ﺟﻲ ڊوڙن ڊڪن ۽ ﮔوڙ ﮔﮫﻣﺳﺎن ڪﺮي ﺑﺎﻗﻲ رھﻧدڙن ﮐﻲ رھﻧدا ھﺋﺎ ﭘﺮ ِ
ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲء وارن اھوﺋﻲ ﻓﻳﺻﻠو ڪﻳو ﺗﻪ ﭔﺎرن وارو ﺷﺎﮔﺮد ھﺎﺳٽل ۾ رھڻ ﺑدران ﭔﺎھﺮ ﻓﻠﻳٽ ﮘوﻟﻲ
َ ان ڪﺮي،
ﻻء ﮐﻳس ڪﺟﮫﻪ ﭘﺋﺳﺎ ڏﻧﺎ وﭸن ﭤﺎ ،ﺟﻳڪﻲ ﭔﺎھﺮ ﺟﻲ ﻓﻠﻳٽ ﺟﻲ ﻣﺳواڙ ﺟو ڪو ﭼوﭤون ﺣﺻو وﭸﻲ رھﻲ .ان ِ
ﻻء ﻓﻘط زال ﺳﺎن ھﺗﻲ رھڻ ھونء ان ۾ ڪو ﺷڪ ﻧﺎھﻲ ﺗﻪ اھﻲ ﺷﺎﮔﺮد ﺟن ﮐﻲ ﭔﺎر ﻧﻪ آھن .اﻧﮫن ِ َ ﻣس ﭤﻳن.
ﻻء
ﻻء ﺑﻪ .ﺧﺮچ ﺟﻲ ﺑﻪ ﺑﭼت ﮐﺎن ﻋﻼوه زال ﮐﻲ ﭔﻪ ﺳﺎل ﮔﮫﻣڻ ﭰﺮڻ ۽ آرام ِ ﻻء ﺑﻪ ﺗﻪ ﻣڙس ِ آﺋﻳڊﻳل آھﻲ .زال ِ
ﭘﭼﺎء ،ڪﭘڙا ڌوﺋڻ ،اﺳﺗﺮي ڪﺮڻ ُ ﻻء ﭘڻ ڪﺎﻓﻲ وﻗت ﻣﻠﻳو وﭸﻲ ﺟو رڌ ﭘڙھﺎﺋﻲء ِ
َ وﻗت ﻣﻠﻳو وﭸﻲ ۽ ﻣڙس ﮐﻲ
ﺟﮫڙن ڪﻣن ﮐﺎن ھو ﺑﭼﻳو وﭸﻲ.
اڪﻳڊﻣﻲء ﺟو
َ ﭼﻳﻧﻲ ﻣﺎﭨﮫو ڪﺎﻓﻲ وڏي ﻋﻣﺮ ۾ ﭘﮫﭼﻲ ﺷﺎدي ڪن ﭤﺎ ،ﻣﻼﺋﻳﺷﻳﺎ ۾ ھوس ﺗﻪ اﺗﻲ ﺟﻲ ﻣﺋﺮﻳن
ھڪ ﻟﻳڪﭼﺮار ﭼﻳف اﻧﺟﻧﻳﺋﺮ ﻻﺋو ﺳﻳﻧگ ھو .ھو ﻓﻘط زال ﺳﺎن ﮔڏ آﻳو ﺟو ھڪ ﺗﻪ ھن ﺷﺎدي دﻳﺮ ﺳﺎن ڪﺋﻲ ۽
ﺳواء آﺧﺮي ﮀﮫن ﻣﮫﻳﻧن ﺟﻲ ،ﺟڏھن ﮐﻳس ھﺗﻲ ﭔﺎر ِ ﭔﻳو اﭸﺎ ﭔﺎر ﺋﻲ ﻧﻪ ﭘﺋﻲ ﭤﻳس .ھو ﭔﺋﻲ ﺳﺎل ھﺗﻲ ھﺎﺳٽل ۾ رھﻳو
ﭘﭼﺎء ﺟﮫڙﻳن ﺷﻳن
ُ ﭤﻳو .ﺳﻧدس زال ﮐﻲ ٽﺎﺋﻳﭘﻧگ ۽ ڪﻣﭘﻳوٽﺮ ﺗﻲ ﺑﻪ ڪم ڪﺮڻ آﻳو ﭤﻲ .ان ڪﺮ ي ﻻﺋو ﻧﻪ ﻓﻘط رڌ
ﮐﺎن ﭘﺮ ﭘﻧﮫﻧﺟﺎ Notes۽ ﭤﻳﺳﺰ ٽﺎﺋﻳپ ڪﺮڻ ﮐﺎن ﺑﻪ ﮀٽو ﭘﻳو ھو .ھن دﻓﻌﻲ ﻣﻼﺋﻳﺷﻳﺎﻣﺎن ٽﻲ ﭴﭨﺎ آﻳﺎ آھن .ﺟن ۾ ﭔﻪ
ڌيء آھﻲ ۽ ﭔﻳو ڪﺋﭘٽن ﻟﻲ زي ﺧﻳﺎﻧگ. َ ﺗﻪ ﺳﺎﮘﻲ اڪﻳڊﻣﻲ ﺟﺎآھن ،ھڪ زﻳﻧورﻳن ﺟﻧﮫن ﮐﻲ ٽﻲ ﭘٽ ۽ ھڪ
ڪﺋﭘٽن ﻟﻲ ﺟﻳﺗوﭨﻳڪ زﻳﻧورﻳن ﮐﺎن وڏو آھﻲ ﭘﺮ ﺷﺎدي دﻳﺮ ﺳﺎن ڪﺋﻲ اﭤس ۽ اﭸﺎ ﮐﻳس ڪو ﭔﺎر ڪوﻧﮫﻲ .ان
ڪﺮي زال ﺳﺎن ﮔڏ ھﺗﻲ ھﺎﺳٽل ۾ ﺋﻲ ،ﭔﻲ ﻣﺎڙ ﺗﻲ رھﻲ ﭤو.
ﮔذرﻳل ﺳﺎل ھﺗﻲ آﻳل ٽﻧﮫﻲ ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻳن ﻣﺎن ڪﻧﮫن ﺑﻪ ﻓﺋﻣﻠﻲ ﻧﻪ ﮔﮫﺮاﺋﻲ .ﭘﺮ ھن ﺳﺎل اﺳﺎن ٽﺋﻲ ﭴﭨﺎ ھﺎﺳٽل
ﻓﺋﻣﻠﻲء ﺳﺎن ﮔڏ رھڻ ﭼﺎھﻳون ﭤﺎ .زال ۽ ﭔﺎرن ﺟﻲ وﻳﺰا ﭔن ٽن ﺳﺎﻟن ﮐﺎن ﺳﺋﻳڊن ﺣڪوﻣت ڪﺟﮫﻪ َ ﺑدران ﭔﺎھﺮ
ﻻء ﮔﮫﺮاﺋﻳن ﭤﺎ.
ڏﮐﻲ ڪﺮي ﮀڏي آھﻲ ۽ ﺟﮫٽ ﭘٽ ڏﻳڻ ﺑدران درﺧواﺳت ڏﻳڻ ﺗﻲ ﻣﮫﻳﻧﻲ ﺑﻌد اﺳﻼم آﺑﺎد اﻧٽﺮوﻳو ِ
56 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ڪﺮاﭼﻲء ۾
َ ﻓﺋﻣﻠﻲء ﺟﻲ وﻳﺰا ڏﻳن ﭤﺎ .ﻧﻪ ﺗﻪ اڳ ۾ ﺑوﻟٽن ﻣﺎرڪﻳٽ
َ ﭘوء
ان ﺑﻌد ﮀﮫن ﮐﺎن اﭠن ھﻔﺗن ﺗﺎﺋﻳن ﺗﺮﺳﺎﺋﻲ ِ
ﺳﺋﻳڊش ﻗوﻧﺻل ﺧﺎﻧﻲ ۾ درﺧواﺳت ۽ ﭘﺎﺳﭘورٽ ﺟﻣﻊ ڪﺮاﺋﻲ اﭼﺑو ھو ۽ ھﻔﺗﻲ ﭔن ﺑﻌد ﭘوﺳٽ رﺳﺗﻲ اﺳﻼم آﺑﺎد
ﮐﺎن وﻳﺰا ﺟو ﭠﭘو ﻟﮘﻲ اﻳﻧدو ھو .ﭘﺮ ھﺎڻ ڏﻳﻧﮫون ڏﻳﻧﮫن ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ ،ھﻧدﺳﺗﺎﻧﻲ ،اﻟﺑﺎﻧﻲ ،ﻓﻠﺳطﻳﻧﻲ ،ﻳوﮔوﺳﻼوﻳن
۽ﺗﺮڪ اﻳﺗﺮا ﺗﻪ ﺳﺋﻳڊن ۾ رھڻ ﻟﮘﺎ آھن ﺟو ھﺗﻲ ﺟﻲ ﻣﺎﭨﮫن ﮐﻲ اﭼﻲ ڊپ ﻟﮘو آھﻲ ڪﭤﻲ ﻋﺮب ﺟﻲ اٺ وارو ﺣﺎل
ﮘﭼﻲء وﺟﮫڻ ﺟﻲ اﺟﺎزت ورﺗﻲ .ان ﺑﻌد َ ﺗﻧﺑوء ۾ اٺ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻓﻘط
َ ﻻء ﻋﺮب ﺟﻲﺳﻲء ﮐﺎن ﺑﭼڻ ِ
َ ﻧﻪ ﭤﺋﻲ .ﻳﻌﻧﻲ
ﺗﻧﺑوء ﻣﻧﺟﮫﻪ .ﺣﺎﻟت اھﺎ آھﻲ ﺟو ﺑﻘول ھﺗﻲ رھﻧدڙ
َ ﻋﺮب ﮐﻲ ڌڪﺎ ڏﻳﺋﻲ ﭔﺎھﺮ ڪڍي ﮀڏﻳﺎﺋﻳن ۽ ﭘﺎڻ ﺳﭴو ﺳﺎرو
ﭘﺮاﭨن ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻳن ﺟﻲ ﺗﻪ ھن ﺷﮫﺮ ﻣﺎﻟﻣو ﺟﻲ ﻣﺳﺟد ۾ ﺟﻣﺎﻋﻳن ﺟون ٽﻲ ﭼﺎر ﺻﻔون ﻣس ﭤﻳﻧدﻳون ھﻳون .ھﺎڻ
ﺳﭴﻲ ﻣﺳﺟد ﺟو ھﺎل ﺗﻪ ﭜﺮﺟﻳو وﭸﻲ ﭘﺮ وراﻧڊي ۽ اﮜڻ ﺗﺎﺋﻳن ﻧﻣﺎزي وﭸﻳو ﻧڪﺮن ۽ ﺳﺎﮘﻳو ﺣﺎل ﻧﺎروي ۽ ﻓﻧﻠﺋﻧڊ
ﻻء اوﺳﻠو )ﻧﺎروي( وﻳو ھو .ﭔڌاﺋﻳن ﺗﻪ اوﺳﻠو اھو
ﺟو آھﻲ .اﺣﻣد ڪﻣﺎل ﻋﻠوي رﻣﺿﺎن ﺟﻲ ﻣﮫﻳﻧﻲ ۾ ﻓﻳﻠڊ ٽﺮپ ِ
ﭤڌو ﺷﮫﺮ آھﻲ ﺟﻧﮫن ۾ اﻳﺷﻳﺎ ۽ ﻋﺮب ﻣﻠڪن ﺟﺎ ﺗﻣﺎم ﮔﮫٽ ﻧظﺮ اﻳﻧدا ھﺋﺎ ۽ ھﺎڻ اھﺎ ﺣﺎﻟت آھﻲ ﺟو اوﺳﻠو ۾
ڪﻳﺗﺮن ھﻧڌن ﺗﻲ ﻣﺳﺟد ﻧظﺮ اﭼﻲ ﭤﻲ ۽ رﻣﺿﺎن ۾ ﺑﺎﻗﺎﻋدي ﺗﺮاوﻳﺢ ﻧﻣﺎز ھﻠﻲ رھﻲ ھﺋﻲ.
ﻳوﮔوﺳﻼوﻳﻪ ۾ ﮔوڙ ﻓﺳﺎد ۽ ﻣﺳﻠﻣﺎﻧن ﺳﺎن ﺳﺧﺗﻳون ،روس ۾ ﺳﭜﻧﻲ رﻳﺎﺳﺗن ﺟو ﮀڙو ﮀڙ ﭤﻲ وﭸڻ ﺑﻌد
ﺗﺮڪﻲء ۾ ڪﺮدن
َ ڪﻳﺗﺮن ھﻧڌن ﺗﻲ ،ﻣﺳﻠﻣﺎﻧن ،ﻋﻳﺳﺎﺋﻳن ۽ ﻳﮫودﻳن ﺳﺎن ﺳﺧﺗﻳون ،ﺳﺎﮘﻲ وﻗت ﻋﺮاق ،اﻳﺮان،
ﺳﺎن ڏاڍﻳون ۽ اﻟﺑﺎﻧﻳﺎ ۽ روﻣﺎﻧﻳﺎ ﭘﺎﺳﻲ ﻣﻌﺎﺷﻲ ﺣﺎﻟﺗون ڏﮐﻳون ﭤﻳڻ ڪﺮي ﺟﺎ ﻣﺎﭨﮫو ھﻧن ڏھﺎڪو ﺳﺎﻟن ۾ ﭘﺎڪﺳﺗﺎن،
ھﻧدﺳﺗﺎن ۽ ﺑﻧﮔﻼدﻳش ﺟﻲ رھﺎڪن ﮐﺎن ﺑﻪ وڌﻳڪ ھﻳڏاﻧﮫن ھوڏاﻧﮫن ﻳورپ ﺟﻲ ﺳﮐﻳن ﻣﻠڪن ۾ ٽڙي ﭘﮐڙﺟﻲ وﻳﺎ
آھن ۽ ﺟن ﺟن ﮐﻲ ﺳﺋﻳڊن ﺟﮫڙن ﻣﻠڪن ۾ رھڻ ﺟﻲ اﺟﺎزت ﻣﻠﻲ ﭘﺋﻲ ﺗﻪ ھو ﮔﮫﭨﻲ ﮐﺎن ﮔﮫﭨﺎ ﭔﺎر ﭴﭨﻲ رھﻳو آھﻲ
ﺟﻳﺋن ھﺗﻲ ﺟﻲ ﻗﺎﻋدي ﻣوﺟب ﺳﺮڪﺎر طﺮﻓﺎن ﭔﺎرن ﺟﻲ ﮔﮫﭨﺎﺋﻲ ﻣوﺟب ﮔﮫﭨو اﻻﺋوﻧس ﻣﻠﻲ .اھﻲ ﺳڀ ﮘﺎﻟﮫﻳون
ھﺗﻲ ﺟﻲ ﻣﺎﭨﮫن ﮐﻲ ﺧوﻓﺰده ڪﺮي رھﻳون آھن .اﻳﺗﺮﻳﻘدر ﺟو ﺳﺋﻳڊن ۾ ھﻠﻧدڙ ڪﻳﺗﺮن ڪﺎرن ﺟﻲ ﭘوﻳﺎن ﻟﮘل
Stickersﺗﻲ اھو ﻟﮐﻳل ﻧظﺮ اﭼﻲ ﭤو” :رﻳڊ اﻧڊﻳن ﮐﺎن ﺳﺑق ﺣﺎﺻل ڪﺮﻳو .رﻳڊ اﻧڊﻳن ﮐﻲ ﭘﺎڻ وٽ رھڻ ڏﻳﺋﻲ ﭘﺎڻ
ﮐﻲ ڪﻣﺰور ۽ ﺗﺑﺎھﻪ ڪﻳو “.ﻳﻌﻧﻲ ﺳﺋﻳڊن ﺟﺎ ﻣﺎﭨﮫو ڌارﻳن ﮐﻲ ﭘﺎڻ وٽ رھﺎﺋﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟو ﭘﺎڻ ﮐﻲ ﻣﺻﻳﺑت ۾ وﺟﮫﻲ
رھﻳﺎ آھن.
رات ﺟﺎ ڏھﻪ ﭤﻲ رھﻳﺎ ھﺋﺎ .ﻋﻳد ،ﻳﺎ ﻧﻪ ﻋﻳد .ھﺗﻲ ﻋﻳد ﺟﻲ ﻣوڪل ﺗﻪ ﻣﻠﻧدي ڪﺎﻧﻪ .ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲ ﺗﻪ وﭸﭨو ﭘوﻧدو.
ﻣوٽﻲ ڪﻣﺮي ۾ آﻳس .ڪﺟﮫﻪ دﻳﺮ ﭔﺋﻲ ڏﻳﻧﮫن ﺗﻲ ڏﻳﮐﺎرڻ وارو ھوم ورڪ ڪﺮي ﺳﻣﮫﻲ رھﻳس .ﻧﻧڊ ﻧﻪ ﺑﻪ اﻳﻧدي
ھﺟﻲ ﺗﻪ ﺑﻪ ھن ﻋﻣﺮ ۾ ﻧﺋﭘﻳﺮﻳن ﻻﮔﺮﭤم ،ڪﺋﻠڪﻳوﻟس ﺟﻲ Integration۽ ﺑوﻟﻳن ) (Booleanاﻟﺟﺑﺮا ﭤور ي
دﻳﺮ ڪﺮڻ ﺳﺎن ﻧﻧڊ اﭼﻳو وﭸﻲ.
ﭔﺋﻲ ڏﻳﻧﮫن ﭘﮫﺮﻳون ﭘﻳﺮڊ ﺳﭜﻧﻲ ﺟو ﭘﻧﺟﻳن ﻣﺎڙ ﺗﻲ ﺳﺮي واﺳﺗﺎ ھﺎل ۾ ھو .آﺋون ﭘوﻳﺎن ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻓﺋورﻳٽ ڪﻧڊ
ﭘوء ڏﮐڻ آﻣﺮﻳڪﺎ ﺟﺎ واري ﺳﻳٽ ﺗﻲ وﻳﭠس .ﮐﺎﭔﻲ ﭘﺎﺳﻲ ﮐﺎن ﻣﻼﺋﻳﺷﻳﺎ ﺟو زﻳﻧورﻳن ھو .ان ﺑﻌد ھڪ ﺷﻳدي ھو ۽ ِ
ٽﺎء ۾،
ھﻣﺮاھﻪ ،ﻟﻳڪﭼﺮ ﺷﺮوع ﭤﻳڻ ﮐﺎن اڳ ﺳﻌودي ﻋﺮب ﺟﺎ ﭼﺎر ۽ ﺟﺎرڊن ﺟﺎ ﭔﻪ ﻋﺮب ﺷﺎﮔﺮد ڪﻣﭘﻠﻳٽ ﺳوٽ ِ
ﭼﮜﻲء طﺮح ﺷﻳو ﭤﻳل ﻣﻧﮫن ﺳﺎن ھﺎل ۾ ﮔﮫڙﻳﺎ ۽ اﭼﻲ ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ اﮘﻳﺎن وﻳﭠﺎ .ان ﺑﻌد اﻳﺮاﻧﻲ ۽ ﻣﺻﺮي داﺧل ﭤﻳﺎ. َ
”ﺧﻳﺮ ﺗﻪ آھﻲ اڄ ھﻲ ﺳوٽن ٽﺎﺋﻳن ۾ ٽوﻟن ﺟﺎ ٽوﻻ ﭤﻲ آﻳﺎ آھن؟“ ﻣون ﺗﻌﺟب ﻣﺎن زﻳﻧورﻳن ﮐﺎن ﭘﮀﻳو .ﺳﺋڊن
اھڙو ﻣﻠڪ آھﻲ ﺟﺗﻲ ﺟﭘﺎن ،ﺳﻧﮔﺎﭘور ،ﻣﻼﺋﻳﺷﻳﺎ ﻳﺎ ﭘﺎڪﺳﺗﺎن واﻧﮔﺮ ﻟٽﻲ ڪﭘڙي ﺟﻲ ﮔﮫﭨﻲ ﭠﺎھﻪ ﺟوڙ ﻧﺎھﻲ .ﺳڀ
ﻣﺳت ﭤﻳو ﭘﻳﺎ ھﻠن .وﻳﻧدي اﻳﺗﺮي ﻗدر ﺟون ﻋورﺗون ﻣﺮدن ﺟﮫڙﻳون ﻗﻣﻳﺻون ۽ ﭘﺗﻠوﻧون ﭘﺎﻳو ھﻠن ﺗﻪ ﻣﺮد ﻋورﺗن
ﺑﺎريء ۾ ھﺮڪو ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﺳﺎھﻪ ﺟﻲ ڪﺮي ﻳﺎ ﺳوٽن ﺷﻠوارن ﺟﻲ. َ ﺳﻲء ۽ ﺑﺮف
َ ﺟﮫڙا ڪوٽ ۽ ٽوپ.
زﻳﻧورﻳن ﭼﻳو” :ﻋﺮب ﺳﮘورا ﻋﻳد ﻧﻣﺎز ﭘڙھﻲ آﻳﺎ اﭤﺋﻲ“.
”واﻗﻌﻲ “.ﻣون وري ﺗﻌﺟب ﮐﺎڌو.
”ﭔﻳو ﻧﻪ ﺗﻪ وري .ﻋﻳد ﭤﻲ وﻳﺋﻲ “.زﻳﻧورﻳن ﭼﻳو.
ﭘوء ﺗون ﻋﻳد ﻧﻣﺎز ﺗﻲ وﺋﻳن؟“
” ِ
”ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ اک ڪﺎﻧﻪ ﮐﻠﻲ .ﺑﮫﺮﺣﺎل ﻣﺎﻟﻣو ﺟﻲ ﺷﮫﺮ ۽ ﺳﭴﻲ ﺳﺋﻳڊن ﺟﺎ ﻣﺳﻠﻣﺎن ﺳﭜﺎن ﻋﻳد ڪن ﭤﺎ“.
”اھو ﺗﻪ ﺗﻣﺎم ﺳﭠو .ﺳﭜﺎن ﻣوڪل ﺑﻪ آھﻲ “.ﻣون زﻳﻧورﻳن ﮐﻲ ﭼﻳو.
ﺳﺋﻳڊن ۽ ﻳورپ ﺟﻲ ھﻧن ﻣﻠڪن ۾ ھﻔﺗﻲ ۾ ﭔﻪ ڏﻳﻧﮫن ﻣوڪل ﭤﺋﻲ .ﮀﻧﮀﺮ ۽ آﭼﺮ .ﭘﺮ اھو آھﻲ ﺗﻪ ﺑﺎﻗﻲ ڏﻳﻧﮫن
ﺳڀ ﺧوب ڍورن واﻧﮔﺮ ﭘورھﻳو ڪن .آﻓﻳﺳون وﻳﻧدي ﭘوﺳٽ آﻓﻳس ۽ ﺑﺋﻧڪون ﺑﺎﻗﻲ ڏﻧﻳﮫن ﺷﺎم ﺟو ﭘﻧﺟﻳن ﺗﺎﺋﻳن
ﮐﻠﻳون رھن ۽ ﺻﺑﺢ ﺟو ﺑﻪ ﭘوري ﺳﺎڍي اﭠﻳن ﺑﺟﻲ ڪم ﺷﺮوع ﭤﻳو وﭸﻲ.
ﺟﺑﺎريء ﭘوﻳﺎن ﻣڙي ﻣون ڏي ڏﭠو ۽ ﻣون ﮐﻳس ﻋﻳد ﻣﺑﺎرڪ ﭼﻳو .اﭤﻲ ﺑﻳﮫﻲ ھٿ ﻣﻼﺋﻲ َ ﺳﻌود ي ﻋﺮب ﺟﻲ
ﻋﺮﺑن واري ﮐﻳڪﺎر وارﻳون ﭔﻧﮫﻲ ﭘﺎﺳﻲ ﭼﻣﻳون ڏﻧﻳون .اوﺳﻲ ﭘﺎﺳﻲ ۾ وﻳﭠل ﺳڀ آﻓﺮﻳڪﻲ ،ڏﮐڻ آﻣﺮﻳڪﻲ ۽ ﭔﻳﺎ
ﺗﺮڪﻲء ﺟﻲ ﺣﺳن ﺑڪﺎل ﻧﻣﺎز ﺟو اﺷﺎرو ڪﺮ ي ﭘﮀﻳو ﺗﻪ َ واﺋڙن واﻧﮔﺮ ڏﺳڻ ﻟﮘﺎ .ﮐﺎﭔﻲ ﭘﺎﺳﻲ ﭤورو اﮘﻳﺎن وﻳﭠل
اھﻲ ﻋﻳد ﻧﻣﺎز ﭘڙھﻲ آﻳﺎ آھن ﮀﺎ؟
”ھﺎ ۽ ﺗون؟“ ﻣون ﭘﮀﻳوﻣﺎﻧس.
”ﺳﭜﺎﭨﻲ “.ھن ﻣﺧﺗﺻﺮ ﺟواب ڏﻧو.
ﺗﺮڪﻲء ﺟو آھﻲ .ان
َ زﻳﻧورﻳن ﭼﻳو” :ﺗﺮڪ ﺳڀ ﺳﭜﺎﭨﻲ ﻋﻳد ڪﻧدا .ﮀو ﺟو ﻣﺎﻟﻣو ﺷﮫﺮ ﺟﻲ ﻣﺳﺟد ﺟو اﻣﺎم
ﺳﭜﺎن ﻋﻳد ڪﺮڻ ﺟو اﻋﻼن ڪﻳو آھﻲ“.
ﭘوء ھﻧن ﮐﻲ ڪﻧﮫن ﻋﻳد ﻧﻣﺎز ﭘڙھﺎﺋﻲ “.ﻣون ﭘﮀﻳو. ” ِ
”اھﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟو ڪو ﻋﺮﺑﻲ ﻣوﻟوي وﭠﻲ وﻳﺎ ھﺋﺎ “.زﻳﻧورﻳن ﭔڌاﻳو.
”ﭜﻼ ھﻧن اﻳﺮان وارن ﺑﻪ ﻋﻳد اڄ ڪﺋﻲ ﻳﺎ ﻧﻪ؟“
”اھﻲ ﺑﻪ اڄ ﻋﺮﺑن ﺳﺎن ﮔڏ ﻋﻳد ﻧﻣﺎز ﭘڙھﻲ آﻳﺎ آھن“.
58 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ھونء ھﺮ ﮘﺎﻟﮫﻪ ۾ ﺳﻌود ي ﻋﺮب ۽ اﻳﺮان َ ﻣون ﮐﻠﻧدي زﻳﻧورﻳن ﮐﻲ ﭼﻳو” :اڄ ھڪ ڪم واھﻪ ﺟو ﭤﻳو آھﻲ.
ﻧﻳڪﻲء ﺟو ڪم ﭔﻧﮫﻲ ﮔڏ ڪﻳو آھﻲ .ﻳﻌﻧﻲ ﻋﻳد ﻧﻣﺎز ﮔڏ ﭘڙھﻲ اﭤن“.
َ وارا ھڪ ﭔﺋﻲ ﺟﻲ ﻣﺧﺎﻟﻔت ڪن ﭤﺎ .اڄ اھو
ﻻء ﭘﺮوﻓﻳﺳﺮ ڪﺋﭘٽن واﻧﭼﻳﺳور اﭼﻲ اﻳﺗﺮي ۾ ) SOLASﺳﻳﻔٽﻲ آف ﻻﺋﻳف اﺋٽ ﺳﻲ( ﺳﺑﺟﻳڪٽ ﭘڙھﺎﺋڻ ِ
ﻻء ﭘﻧﮫﻧﺟو ﮘﺎﻟﮫﺎﺋڻ ﺑﻧد ڪﻳو.
وﻳو ۽ اﺳﺎن ﺳﻧدس ﻟﻳڪﭼﺮ ﭔڌڻ ِ
ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲء ۾ ﭘﺮوﻓﻳﺳﺮ آھﻲ .ﭘﺎڻ اﭠن ﺳﺎﻟن ﮐﺎن
َ ڪﺋﭘٽن واﻧﭼﻳﺳور اﻳﺷﻳﺎ ﺟو واﺣد ﺷﺧص آھﻲ ﺟﻳڪو ھن
ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲء ۾ ”ﻣﺋﺮﻳٽﺎﺋﻳم ﺳﻳﻔٽﻲ اﺋڊﻣﻧﺳٽﺮﻳﺷن“ ﺟو ﭘﺮوﻓﻳﺳﺮ آھﻲ ۽ ﺳﻧدس ﺗﻌﻠق اﻧڊﻳﺎ ﺳﺎن آھﻲ .ﭘﻧﺟﮫٺ ﺳﺎل
َ ھن
ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲء ﺟﻲ ڪﻣﺮن ﺟﺎ
َ ﺟﻲ ﭴﻣﺎرﺟو ﭤﻳﻧدو .ﻋﻣﺮ ﺟﻲ ﻟﺣﺎظ ﮐﺎن ﺑﻳﺣد ﭼﺳت ۽ ﮐڙو ﺗڙو ﻟﮘﻲ ﭤو) .ﻓﻘط
دروازا ﮐوﻟڻ ۾ ﻣﻧﺟﮫﻧدو آھﻲ ﺟﻳڪو ڪوڊ ﻧﻣﺑﺮن ﺳﺎن ﮐﻠن ﭤﺎ (.ﭘﺎڻ ﺧوش ﻣﺰاج ۽ ﭼﺮﭼﺎﺋﻲ ﭘڻ آھﻲ.
ڪﺎﻣﻳﺎﺑﻲء ﺟو ﮀﺎ راز آھﻲ؟“ ھڪ ڏﻳﻧﮫن ﻣون ﭘﮀﻳو ﻣﺎﻧس.
َ ”ﭘﺮوﻓﻳﺳﺮ واﻧﭼﻳﺳور! ﺗوھﺎن ﺟﻲ
ﻣﻳﺎﺑﻲء ﭘﭠﻳﺎن ڪﻧﮫن واﺋڙي ﻋورت ﺟو ھٿ رھﻲ ﭤو “.ﭘﺎڻ ﮐﻠﻲ وراﭨﻳﺎﺋﻳن. َ ”ﺑﺎﺑﺎ ھﺮ ﻣﺮد ﺟﻲ ڪﺎ
ﭘﺮوﻓﻳﺳﺮ واﻧﭼﻳﺳور ﺟﮫﺎزي دﻧﻳﺎ ﺟﻲ ﺑﻧﻳﺎدي ﺗﻌﻠﻳم ﺑﻣﺑﺋﻲ ﺟﻲ ڊﻓﺮن اڪﻳڊﻣﻲ ﻣﺎن ورﺗﻲ .ڪﻳﺗﺮن ﺋﻲ ڪﺎرﮔو
۽ ﭘﺋﺳﻳﻧﺟﺮ ﺟﮫﺎزن ﺗﻲ ڪﺋڊٽ ﮐﺎن وﭠﻲ ڪﺋﭘٽن ﺗﺎﺋﻳن Sailڪﻳو .ﭘﺎڻ ڪﺋﭘٽن ﭤﻳڻ ﺟﻲ آﺧﺮي اﻣﺗﺣﺎن ﺑﻌد
اﻳڪﺳٽﺮا ﻣﺎﺳٽﺮ ﻣﺋﺮﻳﻧﺮ ﺟو اﻣﺗﺣﺎن ﺑﻪ ﭘﺎس ڪﻳو ،ﺟﻳڪو اﺳﺎن وٽ وڏي ﮘﺎﻟﮫﻪ ﺳﻣﺟﮫﻳو وﭸﻲ ﭤو ۽ اڄ ﺟﻲ دور
۾ ﺑﻪ ورﻟﻲ ڪﻲ آﮜﺮﻳن ﺗﻲ ﮘﭨڻ ﺟﻳﺗﺮا ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ﻳﺎ ھﻧدﺳﺗﺎن ۾ ڪﺋﭘٽن ھوﻧدا ﺟن اھو اﻣﺗﺣﺎن ﭘﺎس ڪﻳو ھوﻧدو.
ﻧوڪﺮيء ﺑﻌد ﮀوﻳﮫﻪ
َ ﺳﻧدس اﻳم اﻳس ﺳﻲ ۽ ﭘﻲ اﻳﭿ ڊي ”ﻣﺋﺮﻳن اﺋڊ ﻣﻧﺳٽﺮﻳﺷن“ ﺳﺑﺟﻳڪٽ ۾ ﭤﻳل آھﻲ .ﺟﮫﺎز ﺟﻲ
ﺳﺎل اﻧڊﻳﺎ ﮔورﻧﻣﻳﻧٽ ۾ ﻧﺎٽﻳڪل ﺳﺮوﻳﺋﺮ ۽ ﻧﺎٽﻳڪل اﺋڊواﺋﻳﺰر ﭤﻲ رھﻳو .ان ﺑﻌد I.M.Oﺟﮫڙن ﺑﻳن اﻻﻗواﻣﻲ
ادارن ۾ ڪﻳﺗﺮاﺋﻲ ﺳﺎل ڪم ڪﺮڻ ﺑﻌد ھﺎڻ 1984ع ﮐﺎن ھﺗﻲ ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲ ) (W.M.U۾ آھﻲ.
رات ﭤﺋﻲ ﺋﻲ ڪﺎﻧﻪ .ڏﻳﻧﮫن ﺋﻲ ڏﻳﻧﮫن ھوﻧدو آھﻲ.اھڙي طﺮح وري ﺳﻳﺎري ۾ اﺗﻲ راﺗﻳون اﻳڏﻳون وڏﻳون ﭤﻳن ﺟو
ﻻء ﺳﺞ ﺟﻲ ھﻠڪﻲ روﺷﻧﻲ ﻧظﺮ اﭼﻲ ﮔم ﭤﻲ وﻳﻧدي ﭼووﻳﮫﻪ ﺋﻲ ڪﻼڪ رات ھوﻧدي آھﻲ .ڪﻧﮫن ﮔﮫڙي ﮐن ِ
آھﻲ.ﻳﻌﻧﻲ ﺳﺞ ﻧڪﺮي ان ﺋﻲ وﻗت ﻏﺮوب ﺑﻪ ﭤﻲ وﻳﻧدو آھﻲ.اھڙن ﭘٽن ﺟو اﺣوال ھڪ ﭘﺮاﭨﻲ ڪﺗﺎب ”اراﺋوﻧڊ
دي ورﻟڊ“ ۾ ﺑﻪ ﻟﮐﻲ ﭼڪو آھﻳﺎن .ﺟڏھن اﺳﻳن رﻣﺿﺎن ﺟﻲ ﻣﮫﻳﻧﻲ ۾ ﻧﺎروي ﺟﻲ اﺗﺮاھﻳن ﺷﮫﺮٽﺮﻧڊام ۾ ھﺋﺎﺳﻳن
ﺟﺗﻲ ﭔﺎوﻳﮫﻪ ڪﻼڪن ﺟو روزو ﭤﻳو ﭤﻲ ۽ رات ﭔن ڪﻼڪن ﺟﻲ.
ﻻء اﭼﭨو ھو .ﺳﺎڍﻳن ﺳﺗﻳن ۾ اﭸﺎ ﭼﮜو وﻗت ھو .ھﻳٽﺮ ﻣﺳﻌود ۽ ﻣﻣﻧون ﮐﻲ ﭘوري ﺳﺎڍي ﺳﺗﻳن اﺳﺎن ﮐﻲ وﭠڻ ِ
ﻻء رﮐﻳم .رﺳﺗﻲ ﺗﻲ ﻟﮘل ﺑﻠﺑن ﺟﻲ روﺷﻧﻲ ۽ ﺻﺑﺢ ﭤﻳڻ ﻻء ﭘﺎﭨﻲ ۽ ﮐﻳﺮ ﻣﻼﺋﻲ ﮔﺮم ڪﺮڻ ِ آن ڪﺮي ﭼﺎﻧﮫﻪ ﭠﺎھڻ ِ
ﺟﻲ ھﻠڪﻲ ﺳوﺟﮫﺮي ۾ ﭼوڌاري رﺳﺗﺎ ،ﻣﻳدان ،ڪﺎرن ﺟون ﮀﺗﻳون ۽ وﭨن ﺟﻲ ٽﺎرﻳن ﺟﺎ ﻣﭤﻳﺎن ﺣﺻﺎ ﺳﻧﮫﻲ
ﭔوري ﺟﮫڙي ﺑﺮف ﺳﺎن ڍڪﻳﺎ اﮀﺎ ﭤﻳﺎ ﭘﻳﺎ ھﺋﺎ ،ﭴڻ ڪﻧﮫن اٽﻲ ﻳﺎ ﭘﺎﺋوڊر ﺟﻲ ﮀﭨڪﺎر ڪﺋﻲ ھﺟﻲ .رات ﺳﻣﮫڻ
ﺑﻌد ڪﺎ ﺑﺮف ﺑﺎري ﺷﺮوع ﭤﻲ ھﺋﻲ ۽ اﭸﺎ ﺗﺎﺋﻳن ھﻠڪﻲ ھﻠڪﻲ ھﻠﻲ رھﻲ ھﺋﻲ .ڪﭘﮫﻪ ﺟﻲ ذرڙن ﺟﮫڙا اﮀﺎ ۽
ڪﺮي رھﻳﺎ ھﺋﺎ ۽ ﺑﺮف ﺟﻲ اﮘﮫﻳن وﮀﻳل ﭼﺎدر ﮐﻧڊ ﻣﺎن ﭠﮫﻳل ﭘﺷم ﺟﮫڙا ھﻠڪﺎ ﺑﺮف ﺟﺎ ذرڙا ھوا ﺗﻲ ﺗﺮﻧدا ھﻳٺ ِ
ﻣﭤﺎن ﻧﺋون ﺗﮫﻪ ﭠﺎھﻲ رھﻳﺎ ھﺋﺎ .ﺑﺮف ﺟﻲ ﻧﻪ ﮘﺮڻ ﺟو اھو ﺋﻲ ﻣطﻠب ﭤﻳو ﺗﻪ ٽﻳﻣﭘﺮﻳﭼﺮ ڪﺎٽو ) (Minusﭼﺋﻳن
ڊﮔﺮﻳن ﮐﺎن ﮔﮫٽ آھﻲ .ﭘﺮ ھﻧن ﻣﻠڪن ۾ رھﻧدڙن ﮐﻲ اھو ﺗﺟﺮﺑو ھوﻧدو ﺗﻪ ڪﺎٽو ﭼﺎر ٽﻳﻣﭘﺮﻳﭼﺮ ﺟﻧﮫن ۾ ﭘﺎﭨﻲ
ﺑﺮف ﭤﻳو وﭸﻲ ،ﻳﺎ ان ﮐﺎن ﺑﻪ ﮔﮫﭨﻲ ﭤڌ اﻳﺗﺮي ڏﮐوﺋﻳﻧدڙ ﻧﺎھﻲ ﺟﻳﺗﺮي ﭤڌي ھوا .اھوﺋﻲ ﺳﺑب آھﻲ ﺟو ڪﻳﺗﺮا ﺟﻳت
ﺟڙا ۽ وﻳﻧدي ﺑدڪون ڏﻳڏر ﭤڌي ھوا ﻟﮘڻ وﻗت ڍﻧڍن ۽ ﺗﺎﻻﺑن ۾ ﭴﻣﻳل ﺑﺮف ﭘوﻳﺎن ﻳﺎ ان ھﻳﭠﺎن وﭸﻲ ﻟڪﻧدا آھن.
ﺳﺎﺋﻧس ھﻧن ﺟﻲ ﭘڙھﻳل ڪﺎﻧﮫﻲ .ﭘﺮ اﻳﺗﺮو ﺳﻣﺟﮫن ﭤﺎ ﺗﻪ ڪﻳﺗﺮي ﺑﻪ ﭤڌ وڌي وﭸﻲ ﭘﺮ ﺑﺮف اوﺗﺮي ﺋﻲ ﭤڌي
ڊﮔﺮيء ﮐﺎن وڌ ۾ وڌ ڪﺎٽو ﭼﺋن ڊﮔﺮﻳن ﺗﺎﺋﻳن (.ان ڪﺮي ڪﺎٽو ڏھﻪ ﻳﺎ ڪﺎٽو ﭘﻧدرھن َ رھﻧدي )ﻳﻌﻧﻲ زﻳﺮو
اھڙيء طﺮح
َ ﺑﭼﺎء وﭠﺟﻲ ﺟﻳڪﺎ ان ھوا ﮐﺎن ﺗﻣﺎم ﮔﮫﭨو ﮔﮫﭨو ﮔﺮم ﭤﻲ.
َ ڊﮔﺮﻳون ﭤڌي ھوا ۾ ﭘﺎرو ﭤﻳڻ ﺑدران ﺑﺮف ۾
ﺳﻲء ۾ ھٿ ۾ ﺑﺮف ﺟو ﭔورو ﮐﭨڻ ۾ ھٿ اﻳﺗﺮا ﭤڌا ﻧﭤﺎ ﭤﻳن ﺟﻳﺗﺮو ﭤڌي ھوا ﻟﮘڻ ﺳﺎن .ان ڪﺮي ھﮫڙن َ ﮔﮫﭨﻲ
ﻣﻠڪن ۾ اڪﺛﺮ ﭔﺎران ﭔوري ﺟﮫڙي ﺑﺮف ﺟﺎ ﮔوﻻ ﭠﺎھﻲ راﻧد ﮐﻳڏﻧدي ﻧظﺮ اﭼن ﭤﺎ.
ﻻء
ِ ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲء طﺮﻓﺎن ﻣوڪل ڪﺮڻ َ ﭼﺎﻧﮫﻪ ﭠﺎھﻲ ٽﻳﺑل ﺗﻲ ﮐﭨﻲ آﻳس ۽ ﭘﻳﺋڻ ﺳﺎن ﮔڏ
” :Assignmentاﻳڪﻧﺎﻣڪس آف ﭼﺎرٽﺮﻧگ“ ڏﺳڻ ﻟﮘس .اﭸﺎ ڏھﻪ ﭘﻧدرھن ﻣﻧٽ ﻣس ﮔذرﻳﺎ ﺗﻪ در ﺗﻲ ﭠڪ ﭠڪ
ﭤﻲ.
”اﺑﺎ ڪﻳﺮ؟“
”ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم ﻗﺎﺳم آھﻳﺎن .اﭤو اﭤو .ﺳﺎڍي ﺳﺗﻳن ﺑﺟﻲ ﭘوري ھﻠﭨو آھﻲ“.
”اﭸﺎ ﺗﻪ ڪﺎﻓﻲ دﻳﺮ آھﻲ “.ﻣون دروازو ﮐوﻟﻲ ﮐﻳس ﭼﻳو.
”ﺗون ﺗﻳﺎر ﺑﻪ ﭤﻲ وﺋﻳن .ھﻲ ﻋﻠوي ۽ ڪﺋﭘٽن ﻋﺎﺷق وارا اﭸﺎ ﺳﺗﺎ ﭘﻳﺎ ھﺋﺎ .ﮐﻳن ﻣون اﭼﻲ اﭤﺎرﻳو آھﻲ .ﻧﻪ ﺗﻪ
اﺗﻲ ﺋﻲ رھﺟﻲ وﭸن ھﺎ“.
ﺳﺎﻣﮫون ﮔﮫﺎﻧﺎ ﺟﻲ ﻣﺎﺋﻲ اﻳﻠس ﺟﺎﮔﺮ ﺟوﺗن ۾ ﺳﺎﻣﮫون اﭼﻲ رھﻲ ھﺋﻲ.
ﭘوء ﮐﻳس ﻣﺧﺎطب ﭤﻲ ھﻲء ﺣﺳﻳﻧﺎ ﺟﺎﮔﻧگ ڪﺮڻ وﺋﻲ ھﺋﻲ ﮀﺎ؟“ ﻣون ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم ﮐﻲ ﭼﻳو ۽ ِ َ ”آﻓﺮﻳڪﺎ ﺟﻲ
ﭘﮀﻳو “From where are you coming?” :۽ ان ﺋﻲ وﻗت ﭘﺎڻ ﺑﻪ اﺳﺎن ﮐﺎن ﺳﺎﮘﻳو ﺳوال ڪﻳﺎﺋﻳن:
”?“And where are you going
”اﺳﺎن ﻣﺳﻠﻣﺎﻧن ﺟو روزن ﺟو ﻣﮫﻳﻧو ﺧﺗم ﭤﻳو آھﻲ ﺳو اڄ Celeberationsاﭤﺋون .ﺻﺑﺢ ﺳﺎڻ ﻣﺳﺟد ۾
60 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﻻء ﺟﺎﮔﻧگ ھوء روز ﺻﺑﺢ ﺟو اڌ ڪﻼڪ ِ َ ﮔڏﺟﺎﭨﻲ ڪﻧدا آھﻳون ۽ ﻋﺑﺎدت ﭘڻ “.ﻣون ﮐﻳس ﭔڌاﻳو ۽ ﭘﺎڻ ﭔڌاﺋﻳن ﺗﻪ
ڪﻧدي آھﻲ .ﭼﺎھﻲ ﻋﺎم ڏﻳﻧﮫن ھﺟن ﻳﺎ ﻣوڪل ﺟﺎ.
ﭘوء اﺳﺎن ﮐﻲ ﻣﺧﺎطب ﭤﻲ ﭼﻳو” :ﻳورپ آﻣﺮﻳڪﺎ ﺗوڙي ﻋﻠويء ﮐﻳس ﭼﻳو ۽ ِ َ ”ﺳﭠﻲ ﮘﺎﻟﮫﻪ آھﻲ “.اﺣﻣد ڪﻣﺎل
آﻓﺮﻳڪﺎﺟﺎ ،ﻣﺮد ﺗوڙي ﻋورﺗون ﺳڀ ﺳڌرﻧدا وﭸن .ﻧﭤﺎ ﺳڌرون ﺗﻪ ﭘﺎڻ .رﮘو ﮐﺎﺋڻ ﺗﻲ ۽ ﭤﻠﮫو ﭤﻳڻ ﺗﻲ زور اﭤﺋون.
ﺳﭴو ڏﻳﻧﮫن ﺳﺗﺎ ﭘﻳﺎ ھوﻧداﺳﻳن ﻳﺎ ٽﻲ وي اﮘﻳﺎن وﻳﮫﻲ ﭰﻳﭱﺎ ﭘﻳﺎ ﭤﻳﻧداﺳﻳن ۽ ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ زاﻟون ﺗﻪ ﻣﺮدن ﮐﺎن ﺑﻪ
وڌﻳڪ ﮘﺮﻳون ﻣﺗﺎرﻳون ﭤﻳﻧدﻳون وﭸن .ھﺮ ھڪ ﮐﻲ ﻣﻠڪ ﺗﺮﻧم ﻧورﺟﮫﺎن ﭤﻳڻ ﺟو ﺷوق آھﻲ“.
”ﻧﻪ .ھﺎڻ اھﻲ ﺑﻪ اﻧڊﻳن ﻓﻠﻣون ڏﺳﻲ ﺳڌرﻧدﻳون وﭸن .ﭘﮫﺮﻳن رﮘو ﺻﺑﻳﺣﺎ ،ﻧﻳﻠو ،ﺳﻧﮔﻳﺗﺎ ،اﻧﺟﻣن آرا ﺟﮫڙﻳن
ﮐﻲ ڏﭠو ھﺋﺎﺋون “.ﻣون درﺳﺗﻲ ڪﺋﻲ ﻣﺎﻧس.
اﺳﺎن ﮐﻲ وراﻧڊي ۾ اﭸﺎ ﮘﺎﻟﮫﺎﺋﻳﻧدو ﭔڌي اﻳﻠس در ﮐوﻟﻳو:
”ﭜﻼ ﺳوﻣﺮ ڏﻳﻧﮫن Economics of Charteringﺟو ٽﻳﺳٽ ﺗﻪ ﻧﻪ آھﻲ “.ھن ﭘﮀﻳو.
”ٽﻳﺳٽ آھﻲ ﭘﺮ ﺗﻧﮫﻧﺟﻲ ﭜﺮﺳﺎن وﻳﮫڻ ﮐﺎن ﺗوﺑﮫﻪ ڪﺋﻳﺳﻳن “.ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم ﻗﺎﺳم ﭼﻳو ۽ اﺳﺎن ٽﺋﻲ اﻳﻠس
ﻋﻠويء ﭘﮀﻳو” :ﺧﻳﺮ ﺗﻪ آھﻲ؟“ َ ﺳﻣﻳت ٽﮫڪ ڏﻳڻ ﻟﮘﺎﺳﻳن .اﺣﻣد ڪﻣﺎل
اﻧﮔﺮﻳﺰيء ﺟﻲ
َ ”ﻳﺎر ڪﺎﻟﮫﻪ ھن ﺣﺑﺷﻲ ﺣﺳﻳﻧﻪ ۽ اﻟطﺎف اﺳﺎن ﮐﻲ ﻣﺎﮘﮫﻳن ﻣﺎراﻳو ﭤﻲ .ﭘﺮ ﺑﭼﻲ وﻳﺎﺳﻳن .ﻧﻪ ﺗﻪ
اﻣﺗﺣﺎن ۾ ﺳڀ ﻓﻳل ﭤﻳون ھﺎ “.ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم ﭔڌاﻳو.
ﻋﻠويء ﺗﺟﺳس ﻣﺎن ﭘﮀﻳو. َ ”ڪﻳﺋن ڪﻳﺋن؟“ ڪﻣﺎل
ھﻲء اﺳﺎن ﺟﻲ اﮘﻳﺎن وﻳﭠﻲ ھﺋﻲ ﺗﻪ ھڪ اﺋﻧﮔوﻻ ﺟو ﺷﺎﮔﺮد ذري ذري ھن َ ”ٽﻳون ڏﻳﻧﮫن ڪﻣﺑﺎﺋﻧڊ ﻟﻳڪﭼﺮ ۾
وٽ اﻧﮔﺮﻳﺰي ﺳﮐڻ ﭘﺋﻲ آﻳو )اﺋﻧﮔوﻻ ،ﻣوزﻣﺑق ۽ ڪﻳپ وردي ﭔﻳٽ ﺗﻲ ﭘورﭼو ﮔﺎﻟﻳن ﺟو ﻗﺑﺿو ھو ان ڪﺮي اﺗﻲ
ﭔوﻟﻲء ﮐﺎن ﻋﻼوه ﭘورﭼوﮔﺎل ﮘﺎﻟﮫﺎﺋﻳن ﭤﺎ (.اﻧﮫن ﮐﻲ اﻧﮔﺮﻳﺰي ﺻﻔﺎ ﮔﮫٽ َ ﺟﺎ ﻣﺎﭨﮫو ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ آﻓﺮﻳڪﻲ ۽ ﻗﺑﻳﻠﻲ ﺟﻲ
ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲء ٽن ﻣﮫﻳﻧن ﺟو اﮘواٽ اﻧﮔﺮﻳﺰي ﺳﮐڻ ﺟو ڪورس ﺷﺮوع َ ﻻء
اﭼﻲ ﭤﻲ ۽ ﺟﻳﺗوﭨﻳڪ اھڙن ﺷﺎﮔﺮدن ِ
ﻧﮔﺮﻳﺰيء ﺟو
َ ﻻء ا
ڪﻳو آھﻲ ﭘﺮ اﭸﺎ ﺑﻪ ڪﻳﺗﺮن ﮐﻲ اﻧﮔﺮﻳﺰي ﺳﭠﻲ طﺮح ﻧﭤﻲ اﭼﻲ .ان ڪﺮي رﻳڪٽﺮ ﺳﭜﻧﻲ ِ
ڪﺎﻟﮫﻪ ٽﻳﺳٽ رﮐﻳو ھو ﺗﻪ ﺟﻳﺋن ڪﻣﺰور ﺷﺎﮔﺮد ﺳﻳﻣﺳٽﺮ ﺟﻲ ﻣوڪل ۾ ڪﻳڏاﻧﮫن وﭸڻ ﺑدران اﻧﮔﺮﻳﺰي ﺳﮐن.
ﻻء وﻳﮫﺎرﻳو وﻳو .ﺣﺳن ﺑڪﺎل ﭘوء ﭘﻳﺮڊ ۾ ھن ﺳﺎل ﺟﻲ ﺳﭜﻧﻲ ﺷﺎﮔﺮدن ﮐﻲ ٽﻳﺳٽ ِ ”ﺳو ﺑﮫﺮﺣﺎل ﻣﻧﺟﮫﻧد ﮐﺎن ِ
اﻧﮔﺮﻳﺰيء ﺟﮫڙي ٽﻳﺳٽ ۾ ڪﻧﮫن ﺳﻳﺎﭨﻲ ﺳﺎن وھﺟﻲ ،ﺑﺎﻗﻲ ھﻧن ﻋﺮﺑن ﺳﮘورن ۽ وﻳٽﻧﺎﻣﻲ ۽ ﻣﺎﺋوزي ﺗﻧگ َ ﭼﻳو ﺗﻪ
ﭘوء ﭘﺎڻ
ﺟﻲ ﭼﻳﻧﻲ ھﻣﺮاھن ﮐﺎن ﺑﻠڪل ﭘﺎﺳو ڪﺟﻲ .ﭘﺮ ﺳوال آھﻲ ﺗﻪ ڪﮫڙي ﻗﺎﺑل اﻧﮔﺮﻳﺰدان ﭜﺮﺳﺎن وھﺟﻲِ .
ﻻء ﺑﮫﺗﺮ رھﻧدي “.ﻣون ﺑﻪ ﺳﮫﭨﻲ ﺻﻼح ﺳﻣﺟﮫﻲ ،ﺟو ھڪ ﺋﻲ ﭼﻳو” ،ﺗو واري ﭘﺎڙﻳﺳﺮي ﺣﺳﻳن ﺣﺑﺷڻ ان ﮘﺎﻟﮫﻪ ِ
اﻧﮔﺮﻳﺰيء ۾ ھوﺷﻳﺎر
َ ڏﻳﻧﮫن اڳ ﮐﻳس اﻧﮔﺮﻳﺰي ﭘڙھﺎﺋﻳﻧدي ڏﭠو ھو .ﺳو ﻳڪدم ﮐﻳس ﺳڏ ڪﺮي ﭼﻳوﻣﺎﻧس” ،ﺗون
آھﻳن .ھﻳڏاﻧﮫن ﺧﺎﻟﻲ ڪﺮﺳﻳن ﺗﻲ اﭼﻲ وﻳﮫﻪ ﺗﻪ ﺗﻧﮫﻧﺟﻲ ﭜﺮﺳﺎن اﺳﺎن وﻳﮫون “.ﭘﺎڻ ڏاڍو ﺧوش ﭤﻳو ۽ وﻳﺗﺮ ڊاڙون
ﭘوء ﺟڏھن ٽﻳﺳٽ ﺷﺮوع ﭤﻳو ﺗﻪ اھو ھﭨڻ ﻟﮘﻲ ﺗﻪ ھن ﻗﺳم ﺟﺎ ﺑﻲ ﺑﻲ ﺳﻲ ﺟﺎ ٽﻳﺳٽ ھن ڪﻳﺗﺮاﺋﻲ ڏﻧﺎ آھن .۽ ِ
ﭘوء ان ﺗﻲﻣﺎﮘﮫﻳن ﻧﺋﻳن ﻗﺳم ﺟو ھو .ﺑﺮٽش ﻣﺎﺳﺗﺮﻳﺎﭨﻳن ﭘﮫﺮﻳن وڊﻳو ذرﻳﻌﻲ ھڪ ﻧﻧڍڙو ﻣﺰاﺣﻳﻪ ڊراﻣو ڏﻳﮐﺎرﻳو ِ
Objectiveﺳواﻟن ﺟﺎ ڏھﻪ ﮐن ﺻﻔﺣﺎ ڏﻧﺎ ﺗﻪ ان ۾ ﻟﮐﻳل ﺳؤ ﺳواﻟن ﺟﺎ ھﺎ ﻳﺎ ﻧﻪ ۾ اڌ ڪﻼڪ اﻧدر ﺟواب ﻟﮐﻲ
ﭘوء ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم رڙ ڪﺋﻲ ڏﻳو .ڏھﺎڪو ﮐن ﺟﺎ ﺳوال ﺟواب ﺑﻧﺎ ﺳوﭼڻ ﭘڙھڻ ﺟﻲ اﻳﻠس ﮐﻲ ڏﺳﻲ ﻟﮐﻧدا وﻳﺎﺳﻳنِ .
)ﺟﻧﮫن ﺗﻲ ﭘڻ اﺳﺎن ﻗﺮب ڪﺮي ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﭜﺮﺳﺎن وﻳﮫﺎرﻳو ھو( ﺗﻪ ڪﺟﮫﻪ ﺳوﭼﻳو ﺗﻪ ﺻﺣﻳﺢ اھﺎ ﺣﺳﻳن ﺣﺑﺷڻ
ﭘوء ﻏور ڪﻳوﺳﻳن ﺗﻪ ﺳﻠﻳم واﻗﻌﻲ ﺻﺣﻳﺢ ھو ۽ ﺑﺎﻗﻲ ﺟواب ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻋﻘل ﺳﭜن ﺟون ﻣوڪﻠون ﺑﻧد ڪﺮاﺋﻳﻧدي .۽ ِ
61 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﭘوء آﺧﺮ ۾ ﻣﺎﮘﮫﻳن ھن ﺑﻪ اﺳﺎن ﺗﺎن ڪﺎﭘﻲ ڪﺮي ڪم ٽﭘﺎﻳو“. ﺟﻲ ڊوڙ ڪﺮي ﻟﮐﻳﺎﺳﻳنِ .
”ﭘﺮ ﻣﺳٽﺮ اﻟطﺎف!“ آﻓﺮﻳڪن ﺷﺎﮔﺮدﻳﺎﭨﻲ اﻳﻠس ﭼﻳو” ،ﭘﮫﺮﻳن ﺗﻪ ﺗون ۽ ﺣﺳن ﺑڪﺎل ﭠﮫﻲ ﭠڪﻲ ﭘﺎڻ ﺋﻲ ﻣون
وٽ آﻳﺎﺋو“.
”ﺗڏھن ﺗﻪ ﭼﺋون ﭘﻳﺎ ﺗﻪ ھﺎڻ ﺗﻧﮫﻧﺟﻲ ﭜﺮﺳﺎن ﻧﻪ وﻳﮫﻧداﺳﻳن “.ﻣون ﺟواب ڏﻧو.
ﺳﻧدس اھو ﺳﮫﭨو ﻧﺎﻟو ”ﺣﺳﻳن ﺣﺑﺷڻ“ ﺳﻧدس ﭼﮫﺮي ڪﺮي ﻧﻪ ﭘﺮ وارن ﺟﻲ ﭠﺎھﻪ ﺟوڙ ڪﺮي رﮐﻳو اﭤﺋون.
ﭔﻳون زاﻟون ھڪ ﻳﺎ ﭔﻪ ﻳﺎ ٽﻲ ﭼوٽﻳون ﭠﺎھﻳﻧدﻳون آھن ﭘﺮ ھن ڏھﻪ ﭔﺎرھن ﮐن وارن ﺟﻲ ھڪ ھڪ ﭼوٽﻲ ﭠﺎھﻲ
آھﻲ ﻳﻌﻧﻲ ﺳﭴو ﻣﭤو ﺳؤ ﮐن ﺳﻧﮫﻳن ﺳﻧﮫﻳن ﭼوٽﻳن ﺳﺎن ﭜﺮﻳل اﭤس .اﺳﺎن ﺟﻲ ﮘوٺ ۾ ﮘﻧڍﭨﻲ ،آر ،ﭜﺮت ﻳﺎ ﭔﻳو
ﭘورھﻳو ڪﻧدڙ ﻋورﺗون ﮔﮫﭨو ڪﺮي ھﻔﺗﻲ ۾ ﻓﻘط ھڪ دﻓﻌو ﺟﻣﻌﻲ ڏﻳﻧﮫن ﭼوٽﻲ ﭠﺎھﻳن .ﭘﺮ ﮔﮫﭨو ﺗﻳل وﺟﮫﻲ
ﭼوٽﻲء ﻣﺎن ﭔﺎھﺮ ﻧڪﺮي.ﺳو
َ اھڙي ﺗﻪ ﮀڪﻲ ﮀڪﻲ ﭠﺎھﻳن ﺟو ﻣﺟﺎل آھﻲ وري ﺳﭴو ھﻔﺗو ھڪ وارﺑﻪ ان
ﻣﺎء ،ﭜﻳﻧﺮن ۽ ﺳوٽﻳن ،ﻣﺎﺳﺎﺗﻳن ٽﻲ ڏﻳﻧﮫن ﮔڏﺟﻲ وﻳﮫﻲاﻳﻠس ﺑﻪ اھو ﭔڌاﻳو ﺗﻪ ھﻳڏاﻧﮫن ﺳﺋﻳڊن ۾ اﭼڻ ﻣﮫل ﺳﻧدس ُ
اھﻲ ﺳﻧﮫﻳون ﭼوٽﻳون ﭠﺎھﻳون ،ﺟﻳﺋن ﭘﺮدﻳس ۾ ﮐﻳس ھﺮ ھﺮ ﭼوٽﻲ ﭠﺎھﭨﻲ ﻧﻪ ﭘوي .ﮐﺎﻧﺋس ﭘﮀﻳو ھوم” :اﭸﺎ ڪﻳﺗﺮا
ڏﻳﻧﮫن ﮀﻧل ﮐٽ ﺟﻲ ھﻳﭠﺎن ﻟڙڪﻳل واڻ ﺟﮫڙﻳون اھﻲ ﺗﻧﮫﻧﺟﻳون ﭼوٽﻳون ﻗﺎﺋم رھﻧدﻳون“.
”ﭼﺎر ﭘﻧﺞ ﻣﮫﻳﻧﺎ ﺗﻪ ﮔﮫٽ ۾ ﮔﮫٽ ھﻠﻧدﻳون “.ھن ﭔڌاﻳو ھو.
”ﺑس ﺗﻳﺳﻳن ڪﺋﻣﻳﺮا ھٿ ڪﺮﻳﺎن ﺗﻪ ﺗﻧﮫﻧﺟﻲ ﻣﭤﻲ ﺟﻲ ان آرٽ ورڪ ﺟو ﻓوٽو ڪڍي ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ﺟﻲ
ڪﻧﮫن اﺧﺑﺎر ۾ ﻣوڪﻠﻳﺎن“.
اﺟﺎﻳو ڊپ ﭤﺎ ڪن
ﻋﻠوي ،ﻗﺎﺿﻲ ﺣﻣﻳد ۽ ﭔﻳﺎ اﺳﺎن ﺟﺎ ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ ﻋﻳد ﻧﻣﺎز ﺟﺎ ڪﭘڙا ﭘﺎﺋﻲ ﺗﻳﺎر ﭤﻳن ﺗﻳﺳﻳن ﺟﮫٽ ﺟﮫٽ ڪﺮي
ﻻء ﭼﺎﻧﮫﻪ ﭠﺎھﻳم ۽ ﭼﺎﻧﮫﻪ ﭘﻲ ﺑس ڪﺋﻳﺳﻳن ﺗﻪ اﺳﺎن ﮐﻲ ھن ﺷﮫﺮ ﻣﺎﻟﻣو ﺟﻲ ﻣﺳﺟد ڏي وﭠﻲ ھﻠڻ وارا ﺳﭜﻧﻲ ِ
ﻻء ﭔﺎھﺮ ﻧڪﺗﺎﺳﻳن .رﺳﺗﻲ ﺗﻲ ھڪ ھﻣﺮاھﻪ اﭼﻲ ﭘﮫﺗﺎ .ﻳڪدم اوور ڪوٽ ،ٽوپ ۽ ﻣﻔﻠﺮ ﭼﺎڙھﻲ ڪﺎر ۾ وﻳﮫڻ ِ
ﺑﻠڊﻧگ ﺗﻲ ﻧﻧڍن ﺑﻠﺑن ذرﻳﻌﻲ وﻗت ۽ ٽﻳﻣﭘﺮﻳﭼﺮ ﻟﮐﺟﻲ رھﻳو ھو .ٽﻳﻣﭘﺮﻳﭼﺮ ڏﭠم ﺗﻪ ڪﺎﻓﻲ ﮔﮫٽﺟﻲ وﻳو ھو ۽ ھﺎڻ ﻓﻘط
ﻻء ﺗﻣﺎم
ﭼﺎر ڊﮔﺮﻳون ھو .ﭘﺮ اﭘﺮﻳل ﺟﻲ ﻣﮫﻳﻧﻲ ۾ ﭼﺎر ڊﮔﺮﻳن واري ﭤڌ ﺑﻪ اﺳﺎن ﺟﮫڙن ﺳﻧڌ ﺟﻲ رھﺎڪن ﺟﻲ ِ
ﮔﮫﭨﻲ ﭤﻲ .ڪﺎر ۾ اﻧدر وﻳﭠﻲ ،وﭨن ﺟون ٽﺎرﻳون ﻟڏﻧدﻳون ڏﺳﻲ ،ﻣﺣﺳوس ڪﻳم ﺗﻪ اﻧدران ڪﺎر ﮔﺮم آھﻲ ﺳو ﺧﺑﺮ
ﻧﭤﻲ ﭘوي ﺑﺎﻗﻲ ﭔﺎھﺮ ﺳﺧت ﭤڌي ھوا ﻟﮘﻲ رھﻲ آھﻲ .اھو ﻟﮐڻ ﺑﻪ ھﺗﻲ ﺿﺮوري ﭤو ﺳﻣﺟﮫﺎن ﺗﻪ ھﺗﻲ ﻣﺋﻲ ﮐﺎن ﺑﮫﺎر
ﺷﺮوع ﭤﻳﻧدي آھﻲ .ھن وﻗت ﺟﻳڪﻲ ﺳڀ وڻ ﭠوڙھﺎ ﭤﻳﺎ ﭘﻳﺎ آھن ۽ ﻣﻧﺟﮫن ھڪ ﭘن ﺑﻪ ﻧظﺮ ﻧﭤو اﭼﻲ ،اﻧﮫن ۾
ﭘوء ﺑﮫﺎر ﺷﺮوع ﭤﻲ وﻳﻧدي ۽ ﻳورپ ﺟﻲ ھن ﭘﺎﺳﻲ ﭘوء ﻣﮫﻳﻧﻲ ﮐن ﮐﺎن ِ
ڪﺟﮫﻪ ڏﻳﻧﮫن ﺑﻌد ﻧوان ﮔؤﻧﭻ ۽ ﮔل ﭰٽﻧدا ۽ ِ
ﺟﻲ ﻣﻠڪن ﺟو ﺑﮫﺎر ﻣﻌﻧﻰ ﺳﻧڌ ﺟو ﺳﻳﺎرو ،ڏﻳﻧﮫن ﺟو ﮔﺮم ۽ ﮘﺮا ڪﭘڙا ﭘﺎﺋڻ ﺑدران ﺳﻧﮫﻲ ﺳوﺋﻳٽﺮ ۽ ڪوٽ ۾
ھﻠﻲ ﺳﮔﮫﺑو.
ﮔﮫﭨﺎﺋﻲء ﺟو اﻧدازو ﭔﺎھﺮ ﺑﻳﭠل ڪﺎرن ﻣﺎن ﺋﻲ ﻟﮘﺎﺋﻲ ورﺗوﺳﻳن ﺟو ﻣﺳﺟد ﺟﻲ ﭼوڌاري َ ﻣﺳﺟد ۾ ﻧﻣﺎزﻳن ﺟﻲ
ھونء ھن ﭘﺎﺳﻲ ﺟﺎ ﻣﺎﭨﮫو ﺑس ۾ ﺳﻔﺮ ڪﺮڻ ﮐﻲ ﺗﺮﺟﻳﺢ ڏﻳن َ ﭔن ٽن ﻓﺮﻻﻧﮔن ۾ رﮘو ڪﺎرون ﺋﻲ ڪﺎرون ھﻳون.
ﺧوﺷﻲء ۾ ھﺮڪو ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ڪﺎر ﮐﭨﻲ آﻳو ھو .ﺑﮫﺮﺣﺎل ان ھوﻧدي ﺑﻪ ڪﻳﺗﺮاﺋﻲ ﺑس ﻣﺎن ﺑﻪ ﻟﭤﺎ ﭘﺋﻲ.
َ ﭤﺎ .ﭘﺮ ﻋﻳد ﺟﻲ
”ھن ﭜﻳﺮي ﺗﻪ ﺗﻣﺎم ﮔﮫﭨﻲ ﺧﻠق آھﻲ .ھن ﮐﺎن اڳ ڪڏھن ﺑﻪ اﻳﺗﺮي ﻧﻪ ﭤﻲ “.ﻣﺳﻌود ڪﺎر ﭘﺎرڪﻧگ ﭜﺮﻳل ڏﺳﻲ
ﭼﻳو.
ھﻲء ﻣﺳﺟد ﭘوري ﻧﻪ ﭤﺋﻲ ھﺎ “.ﻣﻣﻧون ﭼﻳو.
َ ”ﭼﮜو ﺟو ﻋﺮﺑن ھڪ ڏﻳﻧﮫن اڳ ﻋﻳد ڪﺋﻲ ﻧﻪ ﺗﻪ
62 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ھونء ﺳﺋﻳڊن ۾ ﻣﺳﻠﻣﺎﻧن ﺟو ﺗﻌداد وڌﻧدو ﺑﻪ وﭸﻲ “.ﻣﺳﻌود ﭼﻳو. َ ”
”ﭔﺎھﺮان ﭘﻳﺎ اﭼن ﻳﺎ ھﺗﻲ ﺟﻲ ﺳﺋﻳڊش ﻣﺎﭨﮫو ﻣﺳﻠﻣﺎن ﭘﻳﺎ ﭤﻳن؟“ ڪﺋﭘٽن ﻋﺎﺷق ﭘﮀﻳو.
ﭼوريء اﭼن ،ڪﻲ ﺳﻳﺎﺳﻲ ﭘﻧﺎھﻪ ﺟﻲ ﮐﺎﺗﻲ ۾ ،ﭘﺮ ھﻧن ﺟﺎ َ ﭘوء ڪﻲ ﻟڪ ”ﭔﺎھﺮان ﺑﻪ ڪﺎﻓﻲ اﻳﻧدا رھن ﭤﺎِ .
ويء ﺗﺎن ﺑﻪ
َ ﭘﻧﮫﻧﺟﺎ ﻣﺎﭨﮫو ﺑﻪ ﻣﺳﻠﻣﺎن ﭤﻲ رھﻳﺎ آھن .ھﻔﺗﻲ ۾ ﭔﻪ ٽﻲ ﺳﺮاﺳﺮي طﺮح ﻣﺳﻠﻣﺎن ﭤﻳن ﭤﺎ .ان ڏﻳﻧﮫن ٽﻲ
ﭔڌاﻳو ھﺋﺎﺋون “.ﻣﻣﻧون ﭔڌاﻳو.
”ھﺎ ﺳﺋﻳڊن ۾ ﭔن ﮐﺎن ٽن ﺗﺎﺋﻳن ۽ ﻓﺮاﻧس ۾ ھﻔﺗﻲ ۾ ڏھﻪ ﮐن ﻣﺎﭨﮫو ﻣﺳﻠﻣﺎن ﭤﻳن ﭤﺎ “.ﻣون ﭼﻳو.
”آﺋون ھﻳﻧﺋﺮ ﻓﻳﻠڊ ٽﺮپ ﺗﻲ ﻓﺮاﻧس ۾ ھوس “.ﻗﺎﺿﻲ ﺣﻣﻳد ﭔڌاﻳو” ،اﺗﻲ ﺟﻲ ھڪ اﺧﺑﺎر ۾ آﻳو ﺗﻪ ﻓﺮاﻧس ۾ ھڪ
ھﺰار ﮐﺎن ﻣﭤﻲ ﻣﺳﺟدون آھن ۽ ﻳورپ ﺗوڙي آﻣﺮﻳڪﺎ ﮐﻲ ﺳڀ ﮐﺎن ﮔﮫﭨو ڊپ اﺳﻼم ﮐﺎن ﻟﮘو رھﻲ ﭤو“.
ﭘوء ﻣس ﻣس ھﺗﻲ ﺟﻲ ﺣڪوﻣت ھﻲء ﻣﺎﻟﻣو ﺟﻲ ﻣﺳﺟد ﺑﻪ وڏن ﻣﺷڪﻠن ﮐﺎن ِ َ ”اھﺎ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﺻﺣﻳﺢ آھﻲ.
ﻻء ڪﻳﺗﺮن ﻣﺎﭨﮫن ﻣﺧﺎﻟﻔت ﭠﮫﺮاﺋڻ ﺟﻲ ﻣوڪل ڏﻧﻲ .ﭜﺮ ﭘﺎﺳﻲ ﺟﻲ ﭔﻲ ﺷﮫﺮ ﮔوﺗﺎﺑﺮگ ) (Gotaberg۾ ﺗﻪ ﻣﺳﺟد ِ
ويء ﺗﻲ اﻧٽﺮوﻳو ﺑﻪ آﻳو ھو.َ اﻳﺮاﺿﻲء ﺟﻲ ﭼﮜﻲ ﻣڙس ﺟو ٽﻲ
َ ڪﺋﻲ ۽ اﺧﺑﺎرن ۾ ڏﻧو .وﻳﻧدي ان ڪﺎﺋوﻧٽﻲ ﻳﺎ
ﮐﺎﻧﺋس ﺟڏھن ﭘﮀﻳو وﻳو ﺗﻪ ”ﺗون ﻣﺳﺟد ﭠﮫڻ ﺟﻲ ﻣﺧﺎﻟﻔت ﮀو ﭤو ڪﺮﻳن “.ﺗﻪ وراﭨﻳﺎﺋﻳن” ،ﻣون ﮐﻲ ڊپ آھﻲ ﺗﻪ
اﺳﺎن ﺟو ڪﻠﭼﺮ ،رﺳم رواج وﻏﻳﺮه ﺗﺑﺎھﻪ ﭤﻲ وﻳﻧدو “.ﮐﺎﻧﺋس ﭘﮀﻳو وﻳو ﺗﻪ” ،ڪﻧﮫن ﮐﺎن ڊپ اﭤﺋﻲ ،ﺟﻳڪﻲ
ﭔﺎھﺮان ﻣﺳﻠﻣﺎن ھﺗﻲ اﭼﻲ رھﻳﺎ آھن اﻧﮫن ﮐﺎن؟“ وراﭨﻳﺎﺋﻳن” ،اﻧﮫن ﮐﺎن ﻧﻪ ،ﭘﺮ ﻣﺳﺟد ﭠﮫڻ ڪﺮ ي ﺟﻳڪﻲ روز
اﺳﺎن ﺟﺎ ﭘﻧﮫﻧﺟﺎ ﻣﺳﻠﻣﺎن ﭤﻳﻧدا “.ﻣﺳﻌود ﭔڌاﻳو.
ﻋﻠويء ﭼﻳو.
َ ”ھﻧن ﮐﺎن ڊپ آھﻲ ﺗﻪ دﻧﻳﺎ ۾ ﻣﺳﻠﻣﺎﻧن ﺟو ﺗﻌداد وڌي وﻳﻧدو “.اﺣﻣد ڪﻣﺎل
ﻣون ﮐﻠﻧدي ﭼﻳو ﻣﺎﻧس” :اﺟﺎﻳو ڊپ ﭤﺎ ڪن .ﻳورپ ۾ ﺟﻳﺗﺮا روزاﻧو ﻧوان ﻣﺳﻠﻣﺎن ﭤﻲ رھﻳﺎ آھن ﺗن ﮐﺎن
وڌﻳڪ ﻣﺳﻠﻣﺎن ،ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ،ھﻧدﺳﺗﺎن ،ﺑﺮﻣﺎ ۽ ﻋﺮب ﻣﻠڪن ۾ ﺳﻧدن وطﻧﻲ ڌاڙﻳل ،ﭘوﻟﻳس ۽ ﻓوﺟون ﭘﻳون ﻣﺎرﻳن.
اﺧﺑﺎر ﮐﭨﻲ ڏس ﺗﻪ ﺳﻧڌ ۾ روزاﻧو ڪﻳﺗﺮا ﻣﺎﭨﮫو ڌاڙﻳﻠن ھﭤﺎن ،۽ ﺑﺳن ۽ ڪﺎرن ﺟﻲ ﺣﺎدﺛن ۾ ﻣﺮن ﭤﺎ .ھﻧدﺳﺗﺎن ۽
ڪﺷﻣﻳﺮ ۾ ﻣﺳﺟد ﻣﻧدر ﺟﻲ ﭼڪﺮ ۾ ڪﻳﺗﺮا ﺧون ﭤﻳن ﭤﺎ .ﺑﺮﻣﺎ ﺟﻲ ﺑﺎرڊر ﺗﻲ ﺟﻳڪﻲ ﻣﺳﻠﻣﺎن ﺑﺮﻣﻲ ﺣڪوﻣت
ﺟﻲ ظﻠم ﮐﺎن ﭜﭴﻳو اﭼن ﭤﺎ اﻧﮫن ﮐﺎن ُﭘﭿ ﺗﻪ ﺳﻧدن ڪﻳﺗﺮا ﻣﺎﺋٽ ﺳﺎڙﻳﺎ ۽ ﭔﺎرﻳﺎ وﭸن ﭘﻳﺎ .ﺑﻧﮔﻼدﻳش ﺟﻲ طوﻓﺎﻧن ۾
ھﺮ ﺳﺎل ڪﻳﺗﺮا ﭔڏﻳو وﭸن ﺻدام ۽ ﭔﻳن ﻋﺮﺑن ۾ ڪﻳﺗﺮا ﭘﻧﮫﻧﺟﺎ ﻣﺎﭨﮫو ﻟڙاﺋﻳن ۾ ﻣﺎراﺋﻲ ﮀڏﻳﺎ ۽ ﺑﺎﻗﻲ ﭔﻳﺎ ڪﺮدن ۽
ﻓﻠﺳطﻳﻧﻳن ﮐﻲ ﺗﺑﺎھﻪ ﭘﻳﺎ ڪن .ﺳو اھڙي ڪﺎ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﻧﺎھﻲ .ﺟﻧﮫن وﻗت آﻣﺮﻳڪﺎ ۽ ﻳورپ ﮐﻲ ﭤورو ﺑﻪ ڊپ ﻟﮘو ﺗﻪ
ﻣﺳﻠﻣﺎﻧن ﻣﺎن ﺧطﺮو آھﻲ ﺗﻪ ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ھﻧدﺳﺗﺎن واﻧﮔﺮ ﻳﺎ ﻋﺮاق ،ڪوﻳت ۽ ﺳﻌودي ﻋﺮب واﻧﮔﺮھڪ ﭔﺋﻲ ﮐﻲ
وﻳڙھﺎﺋﻲ ﺣﺳﺎب ﺑﺮاﺑﺮ ڪﺮي ﮀڏﻳﻧدا“.
ﻻء ﻋﻳد ﻧﻣﺎز ﭘڙھڻ ﺟو ﺑﻧدوﺑﺳت رﮐﻳل آھﻲ ۽ ﻣﭤﻲ ﻋورﺗن ﻣﺎﻟﻣو ﺟﻲ ھن ﻣﺳﺟد ﺟﻲ ھﻳﭠﻳن ھﺎل ۾ ﻣﺮدن ِ
ﻻء ،ﺟﻳڪﻲ ﭘﺎﺳﻲ ﮐﺎن ﭠﮫﻳل ڏاڪڻ ذرﻳﻌﻲ ﻣﭤﻲ وﭸﻲ رھﻳون آھن .اﺳﺎن ﺟﻲ اﭼڻ ﮐﺎن اڳ ﺳﭴو ھﺎل ﭜﺮﺟﻲ وﻳو ِ
ﺟﺎء ﻣﻠﻲ .اﭸﺎ اٺ ﻧﻪ ﭤﻳﺎ ھﺋﺎ ۽ ﻣﺎﭨﮫو اﻳﻧدا رھﻳﺎ.
ھو ،ﭘﺮ اﺳﺎن ﮐﻲ ﺟﻳﺋن ﺗﻳﺋن ڪﺮي دروازي وٽ آﺧﺮي ﺻﻔن ۾ ِ
ﻻء
ﺗﻘﺮﻳﺑﺎ ﭔﻪ ھﺰار ﮐن ﻣﺎﭨﮫو ﭤﻳﻧدا .ھﺎل ﭜﺮﺟڻ ﺑﻌد ان ﮐﺎن ﭘﮫﺮﻳن وارو ڪﻣﺮو )ﺟﻧﮫن ۾ وﻳﮫڻ ِ ً وڏي ھﺎل ۾
ﻻء ڪﺎٺ ﺟﺎ ﺧﺎﻧﺎ ﭠﮫﻳل آھن( ﮐﻲ ﺧﺎﻟﻲ ڪﺮ ي ﻧﻣﺎزﻳن ﮐﻲ وﻳﮫﺎرﻳو وﻳو .ان ﺑﻌد ﺗﻪ اھو ڪﺮﺳﻳون ۽ ﺑوٽ رﮐڻ ِ
ﻻء ﺑﻳﭠﺎ .ﭘٽ ﺗﻲ ﮐﭨﻲﺑﻪ ﭜﺮﺟﻲ وﻳو ۽ ﻧﻣﺎز ﺟﻲ وﻗت وﻳﮫﺎرو ﮐن ﻣﺎﭨﮫو ﭔﺎھﺮ ﮐﻠﺋﻲ آﺳﻣﺎن ھﻳﭠﺎن ﻏﺎﻟﻳﭼﺎ وﮀﺎﺋﻲ ﻧﻣﺎز ِ
ﻏﺎﻟﻳﭼو وﮀﺎﻳو وﻳو ھو ﭘﺮ ﺑوٽن ﺑﻧﺎ اھڙي وﻟﮫﻪ ۾ ﺑﻳﮫڻ ﺟﻳڪب آﺑﺎد ۾ ﺳﺧت ﮔﺮﻣﻲ وارن ڏﻳﻧﮫن ۾ ﭘڪﻲ رﺳﺗﻲ ﺗﻲ
ﺑﻳﮫﻲ ﺟﻣﻌﻲ ﻧﻣﺎز ﭘڙھڻ ﺑﺮاﺑﺮ آھﻲ.
63 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
اﺳﺎن ﺟﻧﮫن وﻗت ﻣﺳﺟد ۾ آﻳﺎﺳﻳن ﺗﻪ ﻣﺳﺟد ﺟو اﻣﺎم ﺗﺮڪﻲ زﺑﺎن ۾ واﻋظ ڪﺮ ي رھﻳو ھو .ھﻲ ﺗﺮڪ اﻣﺎم
ﻻء ،ھﺗﻲ )ﺳﺋﻳڊن( ﺟﻲ ﻣﺳﻠﻣﺎﻧن ﭘﮔﮫﺎر ﺗﻲ ﮔﮫﺮاﺋﻲ رھﺎﻳو آھﻲ) .ھڪ ﭔﻳو ﻓﻳﺻل آﺑﺎد ﺗﺮڪﻲء ﮐﺎن ھن ﻣﺳﺟد َِ
وﻳﺟﮫڙاﺋﻲء ۾ ﮔﮫﺮاﻳو وﻳو آھﻲ ،ﺟﻳڪو ﻣﺎﻟﻣو ﺷﮫﺮ ﺟﻲ ﭔﺎرن ﮐﻲ ﻗﺮآن ﭘڙھﺎﺋﻳﻧدو (.واﻋظ ﺑﻌد
َ ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ﮐﺎن ﭘڻ
ﻧﻣﺎز ﭘڙھﺎﺋﻲ وﻳﺋﻲ .ﻧﻣﺎز ﺑﻌد ﺳڀ ﻣﺎﭨﮫو ﻣﺎٺ ڪﺮي ﺧطﺑو ﭔڌڻ ﻟﮘﺎ ﺟﻳڪو ڏھﻪ ﭘﻧدرھن ﻣﻧٽ ھﻠﻳو .ﺧطﺑﻲ دوران
ﻣون ﭼوڌاري ذري ذري ڏﭠو ﭘﺋﻲ ﺗﻪ ﺳڀ ﭘﻧﮫﻧﺟﻳن ﭘﻧﮫﻧﺟﻳن ﺟﺎﻳن ﭤﻲ ﭘﭤل ﻣﺎري وﻳﭠﺎ ھﺋﺎ .ﺟن ﭔﺎھﺮ اﮜڻ ۾ ﻧﻣﺎز
ﭘڙھﻲ ﭘﺋﻲ ،اھﻲ ﺑﻪ ﻧﻣﺎز ﺧﺗم ﭤﻳڻ ﺳﺎن اﻧدر اﭼﻲ ﺧطﺑو ﭔڌڻ ﻟﮘﺎ .ﻧﻧڍي ھوﻧدي ﮐﺎن ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﮘوٺ ﺟﻲ درﮔﺎھﻪ ﺗﻲ
ﻋﻳد ﻧﻣﺎز ﺑﻌد اﻣﺎم ﮐﻲ رڙﻳون ڪﻧدي ﭔڌﻧدو اﭼﺎن ﺗﻪ ،ﺑﺎﺑﺎ ﻋﻳد ﻧﻣﺎز ﺑﻌد ﺧطﺑو ﭔڌڻ ﺑﻪ اﻳﺗﺮو ﺋﻲ ﺿﺮوري آھﻲ .ﭘﺮ
ھﻳڏا ﺳﺎل ﮔذري وﻳﺎ ،اڄ ﺑﻪ ﺟﻳﺋن ﺋﻲ ﻋﻳد ﻧﻣﺎز ﺧﺗم ﭤﻳﻧدي آھﻲ ﺗﻪ اڌ ﮐﺎن وڌﻳڪ ﻣﺎﭨﮫو ﺑوﮀڻ ﮀﻧڊي اﭤﻲ ﮐڙا ﭤﻳﻧدا
آھن .ڪﻲ ﭜﺎڪﺮﭘﺎﺋﻲ ﻋﻳد ﻣﻠڻ ۾ ﻟﮘﻲ وﻳﻧدا آھن ،ڪﻲ ﺑﺎزار ﺟو ُرخ رﮐﻧدا آھن .ﺳو ان ڪﺮي ﻣون ڏﭠو ﭤﻲ ﺗﻪ
ھﺗﻲ آﻳل اﻳﺷﻳﺎ ،آﻓﺮﻳڪﺎ ۽ ﻳورپ ﮐﻧڊ ﺟﻲ ﻣﺧﺗﻠف ﻣﻠڪن ،زﺑﺎﻧن ﺟﺎ ﻣﺎﭨﮫو ﮀﺎ ﭤﺎ ڪن .ﭘﺮ ﻣون ڏﭠو ﺗﻪ آﺧﺮ ﺗﺎﺋﻳن
ﭘوء ﭜﺎڪﺮ ﭘﺎﺋڻ ۾ ﺷﺮوع ﭤﻲ وﻳﺎ .ڪﻳﺗﺮاﺋﻲ ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ ھﺋﺎ ﺟن ۾ ﮔﮫﭨو ﺗﻌداد ڪوﺑﻪ ﻧﻪ اﭤﻳو.ﺧطﺑﻲ ﺑﻌد دﻋﺎ ﭘڙھﻲِ ،
ﭘﻧﺟﺎب ﭘﺎﺳﻲ ﺟو ھو ۽ ﭔﺋﻲ ﻧﻣﺑﺮ ﺗﻲ ﭘﭠﺎڻ ۽ اﻓﻐﺎﻧﻲ ھﺋﺎ .ﭘﺮ ان ھوﻧدي ﺑﻪ ھن ﻣﻠڪ ۾ ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ اٽﻲ ۾ ﻟوڻ ﺑﺮاﺑﺮ
ﻧظﺮ اﭼن ﭤﺎ .ﺑوٽ ﭘﺎﺗم ﺗﻪ ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ﭜﺮ ۾ ﭼﺎر ﭘﻧﺞ ﭴﭨﺎ اﮀﻲ ﮐل وارا ڪﺎ ﻳورﭘﻲ زﺑﺎن ﮘﺎﻟﮫﺎﺋﻲ رھﻳﺎ ھﺋﺎ .ﭘﮀﻳو
ﻣﺎن” :ﺗﺮڪ آھﻳو؟“
ﭘﺮ ﻧﻪ ﺳﻣﺟﮫﻳﺎﺋون .ﭘﮀﻳو ﻣﺎن” :اﻧﮔﺮﻳﺰي اﭼﻧﺎ و ﭤﻲ “.ﺗڏھن ﺑﻪ ﻧﻪ ﺳﻣﺟﮫﻳﺎﺋون .ڪﻧﮫن زﺑﺎن ﺟو ﭘﺎڻ ﻧﺎﻟو وﭠﻲ
رھﻳﺎ ھﺋﺎ ،ﺟﻳڪﺎ ﻣوﻧﮐﻲ ﺳﻣﺟﮫﻪ ۾ ﻧﻪ ﭘﺋﻲ آﺋﻲ .آﺧﺮ ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ﭘﭿ ﭘﭿ ﺗﻲ ھﻧن ﻣﺎن ھڪ ﭴﭨو ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ڪﻧﮫن ﻣﺎﺋٽ
ﮐﻲ وﭠﻲ آﻳو ﺟﻧﮫن ﭜﮘل اﻧﮔﺮﻳﺰي ﮘﺎﻟﮫﺎﺋﻲ ﭤﻲ .ﺗﻧﮫن ﭔڌاﻳو ﺗﻪ ھﻲ ﻳوﮔوﺳﻼوﻳﻪ ﺟﺎ آھن .ﭔﻪ ﺳﺎل اڳ ﻟڏي ھﺗﻲ آﻳﺎ،
ھﺎڻ ھﺗﻲ ﺟﺎ ﺷﮫﺮي آھن .ﻳوﮔو ﺳﻼوﻳﻪ ﺟﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ڪﻧﮫن ﺻوﺑﻲ ﺟﻲ زﺑﺎن ﮘﺎﻟﮫﺎﺋﻳن ﭤﺎ.
ڪﺟﮫﻪ ھﻣﺮاھﻪ روس ﺟﻲ ﻣﺧﺗﻠف رﻳﺎﺳﺗن ﺗﺎﺟڪﺳﺗﺎن ،ڪﺮﻏﺰﺳﺗﺎن ،آذرﺑﺎﺋﻳﺟﺎن ﺟﺎ ﻣﻠﻳﺎ ،ﺟن ﺗﺮڪﻲ
ﮘﺎﻟﮫﺎﺋﻲ ﭤﻲ ﻳﺎ ﺳﺋﻳڊش ،ﺑﻧﮔﺎﻟﻲ ۽ آﻓﺮﻳڪﻲ ﺑﻪ ﭼﮜﺎ ھﺋﺎ .آﻓﺮﻳڪﺎ ﺟﻲ ﺑﻪ ڪﻳﺗﺮن ﺋﻲ ﻣﻠڪن ﺟﺎ ھﺋﺎ .ﺟﻳڪﻲ ﭔﺎر
ﭘﻲء ﺳﺎن ﮔڏ آﻳﺎ ھﺋﺎ ﺳﻲ آﺧﺮي ﻗطﺎر ۾ وﻳﭠﺎ ھﺋﺎ ،ﺟن ﺟﺎ ڪﺋﻳن رﻧگ ھﺋﺎ ،اﮀﻲ ﮐﻳﺮ ﺟﮫڙي رﻧگ ﮐﺎن ﻣﺎء ُ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ُ
ﭘﺎﭨﻲء ﺟﮫڙي اﮀﻲ ۽ ﮘﺎڙھﻲ رﻧگ ﺟﺎ ﭔﺎر ھﺋﺎ .ڪﺎرن ﺟﺎ ﺑﻪ ڪﻳﺗﺮاﺋﻲ Shadeھﺋﺎ .ڪوﺋﻠﻲ ﺟﮫڙي ﺳﺧت َ وﭠﻲ
ﮘﭼﻲء ﺟﮫڙي ﺳﻠﻳٽﻲ رﻧگ ﺟﺎ .ڪن آﻓﺮﻳڪن ﺷﺎﻳد ھﺗﻲ ﺳﺋﻳڊن َ ڪﺎري ۽ ﭼﺎڪﻠﻳٽﻲ رﻧگ ﮐﺎن وﭠﻲ ڪﺎﻧگ ﺟﻲ
ﮀوڪﺮﻳن ﺳﺎن ﺷﺎدي ڪﺋﻲ آھﻲ ﺟو اﻧﮫن ﺟﻲ وچ وارن رﻧﮔن ﺟﺎ ﭘڻ ﭔﺎر ھﺋﺎ ،ﭴڻ ڪﻧﮫن آرٽﺳٽ ڪﺎري،
اﮀﻲ ،ﻧﺎﺳﻲ ،ﭘﻳﻠﻲ ۽ ﻣﻳٽوڙي رﻧﮔن ﺳﺎن آرٽ ورڪ ﭠﺎھﻳو ھﺟﻲ.
ڪﺟﮫﻪ ﭼﻳﻧﻲ ھﻣﺮاھﻪ ﭘڻ ﻣﻠﻳﺎ ﺟن ﺟﻲ ڏاڙھﻲ ﮐﻧڀ ﮐﻧڀ ھﺋﻲ .ﭘﺎڻ ﭔڌاﻳﺎﺋون ﺗﻪ ھو ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ﺟﻲ اﺗﺮ واري
ﻻء ﺳﻌودي ﻋﺮب وﻳﺎ ھﺋﺎ .اﺗﺎن ھﺗﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟن ﻣﺎﺋٽن ﺳﺎن ﻣﻠﻲ ھﺎڻ واﭘس ﺣﺻﻲ ڪﺎﺷﮔﺮ ﺟﺎ رھﺎڪو آھن .ﻋﻣﺮي ِ
ﭼﻳن وﻳﻧدا.
ﺳﻲء ﻧﻪ ھﻧن
َ ﭼﮜﻲء طﺮح ﺧﺑﺮ ﭼﺎر وﭠڻ ﭼﺎھﻳم ﭤﻲ ﭘﺮ ﺳﺧت َ ھن ﻣﺳﺟد ۾ آﻳل ڪﻳﺗﺮن ﺋﻲ ﻣﺎﭨﮫن ﺳﺎن ﻣﻠﻲ
ﮐﻲ ۽ ﻧﻪ ﻣون ﮐﻲ وڌﻳڪ ﺑﻳﮫڻ ڏﻧو.
ﻋﻠويء ﮐﺎن اﮘﺗﻲ ﺟو ﭘﺮوﮔﺮام ﭘﮀﻳم.
َ
ﭜﺎﺋﻲء ﺟﻲ ﮔﮫﺮ ﻧﻳﺮن ڪﺮڻ ﭤﺎ ھﻠون .ان ﺑﻌد ﻣﺳﻌود َ ”ﻓﻲ اﻟﺣﺎل ھﺎﺳٽل ھﻠڻ ﺟو وﺳﺎري ﮀڏ .ھﺗﺎن ﻣﻣﻧون
ﺟﻲ ﮔﮫﺮ .ﺗﻳﺳﻳن ﭼﺎر ﭤﻲ وﻳﻧدا ۽ ﭼﺋﻳن ﺑﺟﻲ ﻣﺎﻟﻣو ﺷﮫﺮ ﺟﻲ ﭘﺎڪﺳﺗﺎن اﻳﺳوﺳﻳﺋﻳﺷن Get Togetherڪﺋﻲ
64 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﻻء ﺑس ﺟو اﻧﺗظﺎر ڪﺮي رھﻳﺎ ھﺋﺎﺳﻳن. اڄ ﺑس اﺳٽﺎل ﺗﻲ ﻟﻳﺮي ) (Larry۽ آﺋون ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲ وﭸڻ ِ
ﭘوء ﻣون ﮐﺎﻧﺋس ﭘﮀﻳو .ﭘﺎڻ ﺟڏھن آﻳو ھو ﺗﻪ ”ﻟﻳﺮي! ﺗون ڪﮫڙي ﭔﻳٽ ﺗﺎن آﻳو آھﻳن؟“ ھﻳﻠو ھﻳﻠو ڪﺮڻ ﮐﺎن ِ
ڪﻼس روم ۾ ﭔڌاﻳو ھﺋﺎﺋﻳن .ﭘﺮ ان وﻗت آﺋون ﺳﻧدس ﭔﻳٽ ﮐﻲ ﺳﭸﺎﭨﻲ ﻧﻪ ﺳﮔﮫﻳو ھوس .ﻓﺟﻲ ﺟﻲ ﭜﺮﺳﺎن ﺗﻪ ﻧﻪ
آھﻲ ﻣون ﺗڏھن ﭘﮀﻳو ﻣﺎﻧس” ،ﻧﻪ ان ﺟﻲ اﺗﺮ ۾ آھﻲ “.ﭘﺎڻ ﭔڌاﻳو ھﺋﺎﺋﻳن.
”آﺋون ﻣﺎرﺷل آﺋﻠﻳﻧڊ ﮐﺎن آھﻳﺎن “.ھن ﭔڌاﻳو.
ھونء ﻣﺎرﺷل آﺋﻠﻳﻧڊ ڪﻳﺗﺮن
َ ”ھﺎ ﺑﺮاﺑﺮ ﺗو اھوﺋﻲ ﭔڌاﻳو ھو .ﭘﺮ ان ﺑﻌد ﻣون ﮐﻲ ﻧﻘﺷﻲ ۾ ڏﺳڻ ۾ وﻗت ﻧﻪ ﻣﻠﻳو.
ﻻء ﺳوال ڪﻳو .ڪو ﻻء ۽ ڪﺟﮫﻪ ﻣﻌﻠوﻣﺎت ﺣﺎﺻل ڪﺮڻ ِ ﭔﻳٽن ﺟو ﺟﮫﮘٽو آھﻲ؟“ ﻣون ڪﺟﮫﻪ وﻗت ﮔذارڻ ِ
ﭘوء ﭼﺎھﻲ ان ھﻧڌ ﺟﮫﺎز وﭸﻲ زﻣﺎﻧو ھو ﺟﮫﺎز ﺗﻲ Sailڪﺑو ھو ﺗﻪ ﻧﻧڍي ﻧﻧڍي ﭔﻳٽ ۽ ﺑﻧدرﮔﺎھﻪ ﺟﻲ واﻗﻔﻳت ھﺋﻲ ِ
اﻳﺮاﺿﻲء ۾ ﮘوٺ ﻣﻳﺎﻧداد ﭼﻧﺟﭨﻲ ۽ ﭼوھڙَ ﺳﺋﻲء ﺟﮫڙا ﭘﺋﺳﻔڪ ﺳﻣﻧڊ ﺟﺎ ﻧﻧڍا ﭔﻳٽ َ ﻳﺎ ﻧﻪ .ﭘﺮ ھﺎڻ اھﻲ ﺑﮫﻪ ۾
ﺟﻣﺎﻟﻲء ﺟﻳڏا ڌﻳﺎن ﻣﺎن ﺋﻲ ﻣﻳﺳﺎرﺟﻲ وﻳﺎ آھن .اﻧﮫن ﻣﺎن ڪﻲ ﺗﻪ وڏﻳﺮي ﺟﻲ اوطﺎق ﺟﻳڏا آھن ۽ ڪﻲ ﺗﻪ وڏﻳﺮي َ
ﺟﻲ اوطﺎق ۾ ﭘﻳل ﮐٽ ﺟﻳڏا آھن.
ﻟﻳﺮيء ﭔڌاﻳو.
َ ”اوﭨٽﻳﮫﻪ ﭔﻳٽ آھن“.
”ﺳﭜﻧﻲ ﺗﻲ آدم رھﻲ ﭤو؟“ ﻣون ﭘﮀﻳوﻣﺎﻧس.
”ھﺎ ﺳﭜﻧﻲ ﺗﻲ رھﻲ ﭤو .اﺋﻳن ﺗﻪ ﻧﻧڍا ﻧﻧڍا ﭔﻪ ھﺰار ﮐن ﭔﻳﺎ ﺑﻪ آھن ﭘﺮ ڪﻲ ڪﻲ ﻓﺮﻻﻧگ اڌ ﻣس ﭤﻳﻧدا ،ڪﻲ
ڪﺟﮫﻪ وڏا ﺑﻪ آھن ﭘﺮڪو رھﻲ ڪوﻧﻪ ﭤو ﺟو اھﻲ ﭔﻳٽ ﭔﻳڙﻳن رﺳﺗﻲ وڏن ﭔﻳٽن ﺳﺎن ﮘﻧڍﻳل ﻧﻪ آھن.ڪﻲ ﭔﻳٽ
ﭘوء ﻣﭤﺎن ﺳﻣﻧڊ ﺟو ﭘﺎﭨﻲ ﭼڙھﻳو وﭸﻳن ۽ ﻏﺎﺋب ﭤﻳو وﭸن .ڪﻲ روزاﻧو وڏي ﺳﺎل ﺟو ڪﺟﮫﻪ ﻣﮫﻳﻧﺎ ﻧظﺮ اﭼن ﭤﺎ ۽ ِ
وﻳﺮ ﺗﻲ ﭔڏﻳو وﭸن ۽ وﻳﺮ ﻟﮫڻ ﺗﻲ ظﺎھﺮ ﭤﻳو ﭘون“.
ﻓﺟﻲء ﺟﻲ ﻳﺎ اﻧڊوﻧﻳﺷﻳﺎ ﻓﻠﭘﻳن
َ ھونء Exactڪﻧﮫن ﺟﻲ ﭜﺮﺳﺎن آھﻲ _ آﺳٽﺮﻳﻠﻳﺎ ﺟﻲ ﻧﻳوزﻳﻠﻳﻧد ﺟﻲ، َ ”
ﺟﻲ؟“ ﻣون ﮐﻲ اﭸﺎ ﺗﺎﺋﻳن دﻣﺎغ ۾ ھﻲ ﭔﻳٽ ﻧﻪ اﭼﻲ رھﻳﺎ ھﺋﺎ ﺗﻪ ﭘﺋﺳﻔڪ ﺳﻣﻧڊ ۾ ڪﮫڙي ھﻧڌ آھن.
”ڪﻧﮫن ﺟﻲ ﺑﻪ وﻳﺟﮫو ﻧﻪ آھن .ﺳﭜﻧﻲ ﮐﺎن ھڪ ﺟﻳﺗﺮو ﭘﺮي آھن.اﭸﺎ ﺑﻪ ھواﺋﻲ ۽ ﮔوام ﭔﻳٽ ﺟﻲ ڪﺟﮫﻪ
ﻟﻳﺮيء ﭼﻳو.
َ وﻳﺟﮫو ﭼﺋﻲ ﺳﮔﮫﺟن ﭤﺎ“.
”ﺑس ھﻳﻧﺋﺮ ﺋﻲ ﻟﺋﺑﺮري ﭘﮫﭼﻲ ﻧﻘﺷﻲ ﺗﻲ ﺗﻧﮫﻧﺟﺎ اھﻲ دﻟﭼﺳپ ﭔﻳٽ ڏﺳﺎن ﭤو“.
ﻟﻳﺮيء ھﭤن ﺟﺎ ﺟوراب ﻻھﻲ ﺑﺋگ ﮐوﻟﻲ ﻧﻘﺷو ڪڍﻳو .ﺳﺎﻣﮫون ڏﭠم اﭸﺎ َ ”ﻣون وٽ ھﺗﻲ ﻧﻘﺷو آھﻲ “.اﺋﻳن ﭼﺋﻲ
ﺑس ﭘﺮي ﭘﺮي ﺗﺎﺋﻳن ﻧظﺮ ﻧﻪ ﭘﺋﻲ آﺋﻲ .ﺟﻠدي ﺟﻠدي ﭘﺋﺳﻔڪ ﺳﻣﻧڊ ۾ ھﺎر ﺟﻲ ﺷڪل ۾ ﻣوﺗﻳن ﺟﻳڏا ﻧﻧڍا ﻧﻧڍا ﻣﺎرﺷل
ﭔﻳٽ ڏﭠم .ﻧﻘﺷو واﭘس ڪﺮي ﭼﻳوﻣﺎﻧس:
”ﺷﺎﺑﺎس ھﺟن ﺋﻲ! دﻧﻳﺎ ﺟﻲ ﺻﻔﺎ ﭔﻲ ڪﻧڊ ﮐﺎن آﻳو آھﻳن .ﭜﻼ ھﺗﻲ ڪﻳﺋن ﭘﮫﺗﻳن؟ ﭘڪ ﺗﺮﺳﻧدو آﻳو ھوﻧدﻳن“.
ﻟﻳﺮيء وراﭨﻳو.
َ ”ﺳڌو ﭘﮫﺗس“.
”ڪﻣﺎل آھﻲ! ڪﮫڙي ھواﺋﻲ ڪﻣﭘﻧﻲ ﺗوھﺎن ﺟﻲ ﻣﺎرﺷل ﭔﻳٽن ﮐﺎن ھﺗﻲ ﻣﺎﻟﻣو اﭼﻲ ﭤﻲ؟“ ﻣون ﺗﻌﺟب ﻣﺎن
ﭘﮀﻳو.
ﻻء رھﻳس .ھﻳڏو ﭘﺮ ي ﮐﺎن ڪﮫڙو ﺟﮫﺎز ”اوھﻪ! ﻧﻪ ﻧﻪ! ﻣون ﺳﻣﺟﮫﻳو ﺗﻪ ﭘﮀﻳن ﭤو ﺗﻪ ڪﭤﻲ ڪﭤﻲ ﮔﮫﻣڻ ِ
ﺳﺎھﻲء اﻳﻧدو“.
َ ﻳڪ
”اھوﺋﻲ ﺗﻪ ﻣﻌﻠوم ڪﺮڻ ﭤو ﭼﺎھﻳﺎن ﺗﻪ ﭘﮫﺮﻳن آﺳٽﺮﻳﻠﻳﺎ وﺋﻳن ،ﻧﻳوزﻳﻠﻳﻧڊ ﻳﺎ ﻓﻠﭘﻳن؟“
”ﭘﮫﺮﻳن ھواﺋﻲ ﭔﻳٽ ﺗﻲ وﻳس “.ﻟﻳﺮي ﭔڌاﻳو.
66 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﭘوء؟“
” ِ
”ﻻس اﻳﻧﺟﻠس“.
”ڏاڍي ﭔڌاﻳﺋﻲ .اھو ﺗﻪ وڏو ﭼڪﺮ ﭤﻳو .ھن ﭘﺎﺳﻲ ﻓﻠﭘﻳن ﻳﺎ ﭤﺎﺋﻠﻳﻧڊ ڏي ھﻠﻳو اﭼﻳن ھﺎ ﺗﻪ ﺑﺎﻗﻲ ﻳورپ ڪﻳﺗﺮو ﭘﺮي
ھو .ھواﺋﻲ ۽ ﻻس اﻳﻧﺟﻠس ڏي ﺗﻪ وﻳﺗﺮ ڏور ھﻠﻳو وﺋﻳن؟“
ڪﻣﭘﻧﻲء ﺟو ھواﺋﻲ ﺟﮫﺎز ھﻔﺗﻲ ۾ َ ”ﺑس ﻣﺟﺑور ي آھﻲ .اﺳﺎن ﺟﻲ ﭔﻳٽ ﺗﻲ ﻓﻘط آﻣﺮﻳڪﺎ ﺟﻲ ھڪ ھواﺋﻲ
ﻟﻳﺮيء ﭔڌاﻳو.
َ ھواﺋﻲ ) (Hawaiﭔﻳٽ ﮐﺎن ﭔﻪ دﻓﻌﺎ اﭼﻲ وﭸﻲ ﭤو ۽ اﺗﺎن ﭔﻲ ﻣﻼﺋﻳﻧدڙ اڏام ﻻس اﻳﻧﺟﻠس اﭼﻲ ﮀڏﻳو“.
ﭘوء “.ﻣون ﭘﮀﻳوﻣﺎﻧس.”۽ ِ
ﭘوء SASﺟﮫﺎز ذرﻳﻌﻲ ﭘوء ﺑﺮٽش اﻳﺋﺮ وﻳﺰ ذرﻳﻌﻲ ﻟﻧڊن آﻳس .اﺗﺎن ﭔﻲ ﻣﻼﺋﻳﻧدڙ اڏام ﭘﺋﺮس اﭼﻲ ﮀڏﻳو ۽ ِ ”۽ ِ
ﭘوء ھوور ڪﺮاﻓٽ ذرﻳﻌﻲ ﺑﺎﻟٽڪ ﺳﻣﻧڊ ٽﭘﻲ ھﺗﻲ ﻣﺎﻟﻣو ﭘﮫﺗو آھﻳﺎن“. ڪوﭘن ھﻳﮔن آﻳس ۽ ِ
”ﺣق ﺗﻲ ﭔﺋﻲ ﺑﺋﮔون ﮔم ﭤﻲ وﻳون اﭤﺋﻲ؟“ ﻣون ﮐﻠﻧدي ﭼﻳوﻣﺎﻧس .ﺳﻧدس ﺳﺎﻣﺎن ﭔن ھﻔﺗن ﺑﻌد ﻣﻠﻳو .ﺗﻳﺳﻳن ﻟﻳﺮي
وﻳﭼﺎرو ﮘﺎڙھو ﺳﺋﻳٽﺮ ۾ ﭘﺋﻲ ھﻠﻳو .ﮐﻳس ھﺗﻲ ﺟﻲ ﻣوﺳم ﺟﻲ ﺑﻪ ﺧﺑﺮ ﻧﻪ ھﺋﻲ .ﺳﻧدس ﭔﻳٽ ﺟﻲ ﭔﺎرھوﺋﻲ ھڪ
ﻟﻳﺮيء
َ ﺟﮫڙي ،ﻧﻪ ﭤڌي ﻧﻪ ﮔﺮم ﻣوﺳم ﭤﺋﻲ ۽ اﺗﻲ ﺟﺎ رھﺎڪو ﮔﮫﭨو ڪﺮي رﮘو ﭼڍي ۽ ﮔﻠن واري ﻗﻣﻳص ﭘﺎﺋﻳن.
ﻻء وڌ ۾ وڌ ﺳﺋﻳٽﺮڪﺎﻓﻲ ﺳﻣﺟﮫﻳو .ﺑﮫﺮﺣﺎل ﭔﻳو ڏﻳﻧﮫن آﭼﺮ ﺟو ھو ۽ ﮐﻳس ھﺗﺎن ﺟﻲ ﺳﻲء ﺟﻲ ﺣﻣﻠﻲ ِ َ ھﺗﻲ ﺟﻲ
ﻟﻧڊا ﺑﺎزار ﻣﺎن ﭘﺎڻ ﺟﮫڙا ﮔﺮم اوور ڪوٽ وﭠﻲ ڏﻧﺎﺳوﻧس.
”ﭜﻼ ﻟﻳﺮي! اﻳﺗﺮا ﺟﮫﺎز ﺑدﻻﺋﻲ ھﺗﻲ ﭘﮫﭼڻ ۾ ﺗوﮐﻲ ﭘڪ ڏﻳﻧﮫن ﭔﻪ ﻟﮘﻲ وﻳو ھوﻧدو“.
”ﺑﻠڪ ٽﻲ ڏﻳﻧﮫن ۽ ﺗوھﺎن ﮐﻲ؟“
ﻻء ﭴڻ ﮔﮫﺮ ﺟﻲ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﭤﻲ .ﭔﺎرھن ڪﻼڪن اﻧدر ﭘﮫﭼﻲ وﻳﺎﺳﻳن“. ”ﺗﻧﮫﻧﺟﻲ ﻣﻘﺎﺑﻠﻲ ۾ ﺳﺋﻳڊن اﺳﺎن ِ
ﻟﻳﺮيء ﭘﮀﻳو.
َ ڪﺮاﭼﻲء ﺟﺎ آھﻳو ﻳﺎ اﺳﻼم آﺑﺎد ﺟﺎ“.
َ ”
ڪﺮاﭼﻲء ﺟو .ڪڏھن اﺳﺎن ﺟﻲ ﭘﺎﺳﻲ واري دﻧﻳﺎ ﺟﻲ ﺣﺻﻲ ۾ َ ﮐﻳس ﭘﻧﮫﻧﺟو ڪﺎرڊ ڏﻳﻧدي ﭔڌاﻳوﻣﺎﻧس” :
اﭼﺟﺎنء“.
ِ ڪﺮاﭼﻲء ﺿﺮور
َ اﭼڻ ﭤﺋﻲ ﺋﻲ ﺗﻪ
ﻟﻳﺮيء ﺑﻪ دﻋوت ڏﻧﻲ.
َ اﭼﺟﺎنء“.
ِ ”۽ ﺗون ﺑﻪ ﻣون وٽ
ﻣون ﮐﻠﻲ ﭼﻳوﻣﺎﻧس” .اﭼڻ ﺗﻲ ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ دل ڏاڍي ﭼوي ﭤﻲ ﭘﺮ ﻟﻳﺮي اﺳﺎن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ ﭼﻳﭻ وطﻧﻲ ،ﻣﻳﺎﻧواﻟﻲ
ﭘوء اﻧﮫن اوﭨٽﻳﮫنﻻء ﭘﮫﺮﻳن ﭘﺋﺳﻔڪ ﺳﻣﻧڊ ۾ ﻣﺎرﺷل ﭔﻳٽ ﮘوﻟﺟنِ . ۽ دورو ﻧﺎرو ﭘﮫﭼڻ ﺳوﻟو آھﻲ ﺗو وٽ ﭘﮫﭼڻ ِ
اﭤو؟“
ﭔڌاء آدﻣﺷﻣﺎري ڪﻳﺗﺮي َ ﭔﻳٽن ﻣﺎن اھو ﮘوﻟﺟﻲ ﺟﻧﮫن ۾ ﺗون رھﻳن ﭤو .ﭜﻼ اھو ِ
”ڪل ﭘﻧﺟﺎھﻪ ھﺰار“.
”رﮘو ان ﭔﻳٽ ﺗﻲ ﺟﺗﻲ ﺗون رھﻳن ﭤو ﻳﺎ ﺳﭜﻧﻲ ﭔﻳٽن ﺗﻲ؟“
ﺟﺎء ﻣﻠﻲ ﺳو ھٿ ﺳﺎن ﮐﻳس اﻳﺗﺮي ۾ ﺑس اﭼﻲ ﻧڪﺗﻲ ۽ ﭘﺎس ڏﻳﮐﺎري ﭼڙھﻳﺎﺳﻳن .ھن ﮐﻲ ﻣون ﮐﺎن ﭘﺮي ِ
O.Kﭼﺋﻲ ﻣوڪﻼﻳم ﺗﻪ ھﺎڻ ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲ ﺧﺑﺮ ﻧﺎھﻲ ﻣﻼﻗﺎت ﭤﺋﻲ ﻳﺎ ﻧﻪ .ﮀو ﺟو آﺋون ﺟﻧﮫن ﺳﺑﺟﻳڪٽ ۾ اﻳم اﻳس
ﺳﻲ ڪﺮي رھﻳو آھﻳﺎن ان ﺟو واﺳطو ﻣﺋﺮﻳن ﺳﻳﻔٽﻲ اﺋڊﻣﻧﺳٽﺮﻳﺷن ﺳﺎن آھﻲ ،ﺟﻧﮫن ﺟﺎ ڪﻼس روم ۽ ﭘﺮوﻓﻳﺳﺮ
ﻟﻳﺮيء ﺟﻲ ڪﻼس روم وﻏﻳﺮه ﮐﺎن ﻣﺧﺗﻠف آھن .ﻟﻳﺮي ﻣﺋﺮﻳن اﻳڊﻳوڪﻳﺷن ۽ ٽﺮﻳﻧﻧگ ۾ اﻳم اﻳس ﺳﻲ ڪﺮي رھﻳو َ
آھﻲ .اﻟﺑت ﻣﺋﭤس ﺟو ھڪ ﺳﺑﺟﻳڪٽ اھڙو آھﻲ ﺟﻳڪو ﮔڏ ﭤﻳﻧدو آھﻲ ۽ ان ۾ ﻣﻼﻗﺎت ﭤﻳﻧدي آھﻲ .ﻟﻳﺮي اﺳﺎن
واﻧﮔﺮ ﺟﮫﺎزي ﻧﻪ آھﻲ ﭘﺮ ﮔورﻧﻣﻳﻧٽ آﻓﻳس ﻣﺎن آھﻲ .ھن اﻳڪﺎﻧﺎﻣڪس ۾ ھواﺋﻲ ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲ ﻣﺎن ﮔﺮﻳﺟوﺋﻳﺷن
ڪﺋﻲ آھﻲ .ﭘﺎڻ ﺳﻧدس ﭔﻳٽ ﺗﻲ ﺳﻲ ﻣﻳن ٽﺮﻳﻧﻧگ ﺳﻳﻧٽﺮ ۾ ﭘڙھﺎﺋﻲ رھﻳو ھو .ان ﺑﻌد ﺳﺎل ﭔﻪ آﺳٽﺮﻳﻠﻳﺎ ۾ ٽﺮﻳﻧﻧگ وﭠﻲ
67 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﻧﺎروي ﺟو ﭘوٽو
آﻣﺮﻳڪﺎ وارا ﺗوڙي اﺳﭘﻳن ﺟﺎ رھﺎڪو ،ﺟﺗﻲ ﺟو ڪوﻟﻣﺑس ھو .ﺳﻧدس آﻣﺮﻳڪﺎ ۾ ﭘﮫﭼڻ ﺟﻲ ﭘﻧﺞ ﺳﮫﻳن
) (500ورﺳﻲ وڏي ڌام ڌوم ﺳﺎن ﻣﻠﮫﺎﺋﻲ رھﻳﺎ آھن .ﭘﺮ اﺗﺮ ﻳورپ ﺟﻲ ھﻧن اﺳڪﺋﻧڊﻳﻧﻳوﻳن ﻣﻠڪن ،ﺧﺎص ڪﺮي
ﻧﺎروي وارن ﮐﻲ اھﺎ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﺑﻧﮫﻪ ﭘﺳﻧد ﻧﻪ آھﻲ .ھﻧن ﺟو ﭼوڻ آھﻲ ﺗﻪ آﻣﺮﻳڪﺎ ڪوﻟﻣﺑس ﻧﻪ ﭘﺮ ھن ﭘﺎﺳﻲ ﺟﻲ
رھﺎڪن ) (Vikingsڪوﻟﻣﺑس ﮐﺎن ﺑﻪ ﮔﮫﭨو اڳ ﮘوﻟﻲ ﻟڌي ھﺋﻲ.
دﻧﻳﺎ ﺟﻲ ﻧﻘﺷﻲ ۾ ڏﺳﺑو ﺗﻪ ﻧﺎروي ،آﺋﻳس ﻟﺋﻧڊ ۽ ڪﺋﻧﺎڊا ھڪ ﭔﺋﻲ ﺟﻲ ﺑﻠڪل وﻳﺟﮫو وﻳﺟﮫو آھن ۽ واﺋڪﻧگ
ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲء ﺟﻲ ﻧﺎروﻳﺟن ﭘﺮوﻓﻳﺳﺮ ڌال ﻧﻳﻠﺳن ﺟﻲ ” :ﭔﻳن ﻣﻠڪن
َ ڪﻲ ﮔﮫٽ ﺟﮫﺎزي ﺗﻪ ﻧﻪ ھﺋﺎ .ﺑﻘول اﺳﺎن ﺟﻲ
ﻻء اھﺎ ﻣﺟﺑوري ھﺋﻲ .ﺳﺎل ﺟﺎ ڏھﻪ
ﺟﻲ ﻣﺎﭨﮫن ﺟﮫﺎزراﻧﻲ ﺗﻪ ﺷوق ۾ ﺷﺮوع ڪﺋﻲ ﭘﺮ اﺳﺎن ﻧﺎروي ﺟﻲ ﻣﺎﭨﮫن ِ
ﻣﮫﻳﻧﺎ ﺟﻧﮫن ﻣﻠڪ ﮐﺎن ﭔﺎھﺮ ﻧڪﺮي ھٿ ﭘﻳﺮ ھﭨﭨو ﭘوي ﭤو “.۽ ﻧﺎروﻳﺟن ﺻدﻳن ﮐﺎن ﭘﻧﮫﻧﺟن ﭔﻳڙن ۾ اوﺳﻲ ﭘﺎﺳﻲ
ﻻء آﻣﺮﻳڪﺎ ﭴڻ ھڪ ڏوراﻧﮫون ﻣﻠڪ ﭤﻲ ﭘﻳو ،۽ ان ڏي ﻧڪﺮي ﭘﻳﺎ ھﺋﺎ .ڪوﻟﻣﺑس ﺗﻪ اﺳﭘﻳن ﮐﺎن ﻧڪﺗو ﺗﻪ ھن ِ
70 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﻗوم ۽ ﻣﻠڪ آھﻲ ﭘﺮ ارڪﺳن ﺗﻲ ڪﻧﮫﻧﺟو ﮔﮫﭨو ﺣق آھﻲ؟ ﻧﺎروي وارن ﺟو ﻳﺎ آﺋﻳس ﻟﺋﻧڊ وارن ﺟو؟ اھو ڪم
ڪﺟﮫﻪ ڪﺟﮫﻪ اﺋﻳن آھﻲ ﺟﻳﺋن اﺑواﻟڪﻼم آزاد ﺗﻲ ڪﻧﮫن ﮐﻲ ﻓﺧﺮ ھﺋڻ ﮐﭘﻲ اﻧڊﻳﺎ ﮐﻲ ﻳﺎ ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ ﻣﺳﻠﻣﺎﻧن
ﮐﻲ .ﻳﺎ ﻧورﺟﮫﺎن ،ﻣﺎﺳﺗﺮ ﭼﻧدر ۽ روﻧﺎ ﻟﻳﻼ ﺟﻲ راﮘن ﺗﻲ ڪﻧﮫﻧﺟو ﺣق ھﺋڻ ﮐﭘﻲ اﻧڊﻳﺎ ﺟو ،ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ﺟو ﻳﺎ
ﭘوء آﺋﻳس ﻟﺋﻧڊ ۾ ﻟڏي وﭸڻ ﺑﻌد ﮐﻳس ارڪﺳن اﺗﻲ ﭘﻲء ﺟﻳﺗوﭨﻳڪ ﻧﺎروي ﺟو ھو ﭘﺮ ِﺑﻧﮔﻼدﻳش ﺟو .ارڪﺳن ﺟو ُ
ﭴﺎﺋو ھو.
ﻣون ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﭘوڙھﻲ ﻧﺎروﻳﺟن ﭘﺮوﻓﻳﺳﺮ ﮐﺎن ان ﻣﺳﺋﻠﻲ ﺑﺎﺑت ﮐﻠﻧدي ﭘﮀﻳو.
ﭘﺎڻ ٽﮫڪ ڏﺋﻲ وراﭨﻳﺎﺋﻳن” :اﺳﺎن ﺗوھﺎن واﻧﮔﺮ ﺟوﺷﻳﻼ ۽ ﺟﮫﮘڙاﻟو ﻧﻪ آھﻳون .ﭤوري ﮔﮫﭨﻲ ﺟﻳڪﺎ اﺳﺎن ﺟﻲ
ﮐٽ ﭰٽ ھﻠﻲ ﭘﺋﻲ اھﺎ ﺑﻪ اﺳﺎن ھﺎڻ ﺧﺗم ڪﺮي ﮀڏي آھﻲ“.
”ﺳﺮ! اھو ﭜﻼ ڪﻳﺋن؟“ ﻣون ﺗﻌﺟب ﻣﺎن ﭘﮀﻳو.
ڌرﺗﻲء ﺟو ﭘٽ ھو ۽ اﺳﺎن ﺟﻲ
َ ”ھﺎﺋو .اھو ھﻳﺋن ﺟو اﺳﺎن ھﺎڻ اھو ﭼﺋون ﭤﺎ ﺗﻪ ارڪﺳن آﺋﻳس ﻟﺋﻧڊ ﺟﻲ
ﻧﺎروي ﺟو ﭘوٽو“.
ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ﺳوچ ۽ ڪم ﺟو طﺮﻳﻘو ﻧﺎروي ﺟﻲ رھﺎڪن وارو آھﻲ .ﮔﮫﺮ ۾ ﻳﺎ ﭘﻧﮫﻧﺟن ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ ھم ﺟﻳڏﻳن ﺳﺎن ﮔڏ
ﭘڙھﺎﺋﻲء دوران ھڪ ﻣﺳﻠﻣﺎن ﺟﻲ ﺣﻳﺛﻳت ۾ ﻣوﻧﮐﻲ ڪﺎ ﺗڪﻠﻳف ﻧﻪ آھﻲ. َ اڪﻳڊﻣﻲء ۾
َ آﺋون ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ آھﻳﺎن.
ﺷﻲء ﮐﻲ ھٿ ﻧﻪ ﻻﺋڻ ﺟﮫڙﻳون ﮘﺎﻟﮫﻳون ،ھﺗﻲ ﺟﺎ ﻣﺎﭨﮫو ھﺎڻ ِ رﻣﺿﺎن ۾ ﻟﻧﭻ ﻧﻪ ﮐﺎﺋڻ ﻳﺎ ڪڏھن ﺑﻪ ﺳوﺋﺮ ﺟﮫڙي
ﺳﻣﺟﮫن ۽ ﻗﺑول ڪن ﭤﺎ ۽ ﻣون ڪﻧﮫن ﮐﻲ ﺑﻪ اﺳﺎن ﺑﺎﺑت ﭘﺎڻ ﺗﻲ ﺗﻧﻘﻳد ﻳﺎ ﭼﭤﺮ ڪﻧدي ﻧﻪ ڏﭠو آھﻲ“.
آھن .ﻳورپ ﺟﻲ ڪن ﻣﻠڪن ﻣﺳﻠﻣﺎﻧن ﺟﻲ اﻧﮫن وڌﻧدڙ Demandsﺗﻲ ﺑﻳﺰاري ﺑﻪ ڏﻳﮐﺎري آھﻲ ﺗﻪ ڪﻳﺗﺮا
ﻣﻠڪ ان ﺗﻲ ﻋﻣل ﺑﻪ ڪﺮي رھﻳﺎ آھن ،ﺟﻳﺋن ﻣﺳﻠﻣﺎن ﺧﺎص ڪﺮي ﻋﺮب ﺧوش ﭤﻳن .ﻓﺮاﻧس ۾ ھﺎڻ اﻧﮫن ﻓوﺟﻳن
ﺳوﺳﺎﺋٽﻲء ۾ ﺟﮫڙا
َ ﮐﻲ ﺟﻳڪﻲ ﻣﺳﻠﻣﺎن آھن ﺣﻼل ﮐﺎڌو ﻣﻠﻲ ﭤو .ڪﻲ ﺗﻪ اھو ﺑﻪ ﭼون ﭤﺎ ﺗﻪ ھڪ ڊﻳﻣوڪﺮﻳٽڪ
ﭔﻳﺎ آھن ﺗﮫڙا ﻣﺳﻠﻣﺎن .ﭘﺮ ڪن ﮐﻲ اھو ﺳوﭼﻲ ﺧﻳﺎل ﭤﺋﻲ ﭤو ﺗﻪ ﺑﮫﺮﺣﺎل ھﺎڻ ھو ﺳﻧدن ﺋﻲ ﻣﻠڪ ﺟﺎ ﺷﮫﺮي آھن.
ﺳﻧدن ﺧﻳﺎل ﻧﻪ رﮐﺑو ﺗﻪ ھﻧن ﺟﻲ دل ۾ ﻧﻔﺮت ﭘﻳدا ﭤﻳﻧدي.
آﻓﺮﻳڪﺎ ﺟﺎ ﺷﻳدي
ﻻء ﺳﭜﻧﻲ ﮐﻲ ﭔﻪ ﺳﺎل رھﭨو ﭘوي ﭤو .ﮔذرﻳل ﺳﺎل ۽ ھن ھن ورﻟڊ ﻣﺋﺮﻳٽﺎﺋﻳم ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲ ۾ اﻳم اﻳس ﺳﻲ ڪﺮڻ ِ
ﺳﺎل ﺟﺎ ڪل ٽﻲ ﺳؤ ﮐن ﺷﺎﮔﺮد ﭤﻳﻧدا ﺟﻳڪﻲ ﺳؤ ﮐن ﻣﺧﺗﻠف ﻣﻠڪن ۽ ﭔﻳٽن ﮐﺎن آﻳل آھن .اﮘوﭨﻲ ﺳووﻳت ﺟﻲ ﺑﻪ
ﻣﺧﺗﻠف رﻳﺎﺳﺗن آذرﺑﺎﺋﻳﺟﺎن ،ﻟﻳﭤوﻧﻳﺎ ،روس ۽ ﺟﺎرﺟﻳﺎ ﺟﺎ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮد آھن.روﻣﺎﻧﻳﺎ ،ﺑﻠﻐﺎرﻳﺎ ۽ اﻟﺑﺎﻧﻳﺎ ﺟﺎ ﺑﻪ آھن .اﻳﺷﻳﺎ
ﺟﺎ ﺑﻪ ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ،ھﻧدﺳﺗﺎن ،ﺳﺮﻳﻠﻧڪﺎ ،ﺑﻧﮔﻼدﻳش ،اﻧڊﻳﺎ ﮐﺎن وﭠﻲ ﻣﻼﺋﻳﺷﻳﺎ ،ﭤﺎﺋﻠﻳﻧڊ ،ﻓﻠﭘﻳن ،اﻧڊوﻧﻳﺷﻳﺎ وﻳﻧدي ﭼﻳن
وﻳٽﻧﺎم ،ﺑﺮﻣﺎ ﺟﺎ آھن .آﻓﺮﻳڪﺎ ﺟﻲ دور دراز ﻳﺎ ﺑﻠڪل وچ ۾ ﭰﺎﭤل ﻧﻧڍن ﻣﻠڪن ﺟﺎ ﭘڻ آھن ﺟﮫڙوڪ :ﻧﺎﺋﺟﻳﺮﻳﺎ،
ﻧﺎﺋﻳﺟﺮ ،ﮔﮫﺎﻧﺎ ،آﺋوري ڪوﺳٽ ،ﺳﻳﻧﻳﮔﺎل ،اﺋﻧﮔوﻻ ،ﺳوڊان ،ڪﻳﻧﻳﺎ ﮐﺎن وﭠﻲ ﻣﺎﻻوي ،ﺳﻳﺮاﻟﻳون ،ﮔﺋﻣﺑﻳﺎ ،ﻣوزﻣﺑق،
ﺗﻧﺰاﻧﻳﺎ ۽ ﺑﺮﻗﺎﻧﺎ ﻓﺎﺳو ﺟﺎ آھن .ﻋﺮب ۽ آﻓﺮﻳڪﺎ ﺟﻲ ﻣﺳﻠﻣﺎن ﻣﻠڪن ۾ ﻳﻣن ،اردن ،ﻣﺻﺮ ﮐﺎن اﻳﺮان ،ﺗﺮڪﻲ،
ﺳﻌود ي ﻋﺮب ﺟﺎ آھن ﺗﻪ ﻟﺑﻳﺎ ،ﻣوراڪو ،اﻟﺟﻳﺮﻳﺎ ،ﮐﺎن ﻣورﻳطﺎﻧﻳﺎ ،زﺋﻧﺰﻳﺑﺎر ۽ ٽﻳوﻧﻳﺷﻳﺎ ﺟﺎ آھن.
ﭔﻳٽن ۾ ﻣﺋڊاﮔﺎﺳڪﺮ ۽ ﻣﺎﻟدﻳپ ﺟﮫڙن ھﻧدي ﺳﻣﻧڊ ﺟﻲ ﭔﻳٽن ﺟﺎ آھن ﺗﻪ ڪﻳپ وردي ،ٽﺮﻧﻳڊاڊ ٽوﺑﺎﮔو ﺟﮫڙن
اھڙيء طﺮح ﭘﺋﺳﻔڪ ﺳﻣﻧڊ ﺟﻲ ﻓﺟﻲ ،ﺳوﻟوﻣن آﺋﻠﻳﻧڊ ،ٽوﻧﮔﺎ ۽ َ اﺋٽﻼﻧٽڪ ﺳﻣﻧڊن ﺟﻲ ڪﻳﺗﺮن ﺋﻲ ﭔﻳٽن ﺟﺎ آھن.
ﭘﺎﭘﺎﺋﻲ ﻧﻳوﮔﻧﻲ ﮐﺎن ﻣﺎرﺷل آﺋﻠﻳﻧڊس ﺗﺎﺋﻳن ﺟﺎ ﺷﺎﮔﺮد آھن .ڏﮐڻ آﻣﺮﻳڪﺎ ۽ ﺳﻳﻧٽﺮل آﻣﺮﻳڪﺎ ﺟو ﺗﻪ ﺷﺎﻳد ﺋﻲ ڪو
ﻣﻠڪ ھﺟﻲ ﺟﻧﮫن ﺟو ﺷﺎﮔﺮد ڪﻧﮫن ﺳﺎل ھﺗﻲ ﻧﭤو اﭼﻲ :ارﺟﻧٽﺎﺋﻧﺎ ،ﭼﻠﻲ ،ﭘﻳﺮو ،ڪوﻟﻣﺑﻳﺎ ،وﻳﻧﺰوﺋﻼ ﮐﺎن وﭠﻲ
اڪﻳڊار ،ڪﺎﺳٽﺎرﻳڪﺎ ،ﮔﺋﺎٽﻣﺎﻻ ،ﻧڪﺮاﮔﺋﺎ ۽ ﭘﺎﻧﺎﻣﺎ ۽ ﻣﻳڪﺳﻳڪو ﺗﺎﺋﻳن ﺟﺎ آھن.
اﻧﮫن ﺷﺎﮔﺮدن ۾ ڪﻲ ﻣﺮد آھن ﺗﻪ ڪﻲ ﻋورﺗون .ﺧﺎص ڪﺮي ڏﮐڻ آﻣﺮﻳڪﺎ ،آﻓﺮﻳڪﺎ ۽ ﻓﻠﭘﻳن ﭤﺎﺋﻠﻳﻧڊ ﭘﺎﺳﻲ
اھڙيء طﺮح رﻧگ ﺑﻪ ﻗﺳﻣﻳن ﻗﺳﻣﻳن آھن .روس ۽ روﻣﺎﻧﻳﺎ ﺟﻲ ﮘﺎڙھﻲ ﮐل وارن َ ﺟون ﻋورﺗون ﮔﮫﭨﻳون آھن.
ﺷﺎﮔﺮدن ﮐﺎن وﭠﻲ ڏﮐڻ آﻣﺮﻳڪﺎ ﺟﻲ اﺳﭘﻳﻧﻲ ﻧﺳل ﺟﻲ اﮀﻲ ﭼﻣڙي وارا ﺷﺎﮔﺮد ،ﭼﻳن ،وﻳٽﻧﺎم ﭤﺎﺋﻠﻳﻧڊ ﺟﻲ ﭘﻳﻠﻲ رﻧگ
ﺟﻲ ﭼﻣڙي وارن ﮐﺎن وﭠﻲ اﺳﺎن ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ،ھﻧدﺳﺗﺎن ۽ ﭜﺮ وارن ﻣﻠڪن ﺟﺎ ڪﭨڪ رﻧﮔﺎ ۽ ﻣﻳﺮاﻧﺟﮫڙا ﭼوڌاري
ﻧﮔﻲء ﺟﮫڙي ﺳﺧت ڪﺎري رﻧگ ﮐﺎن وﭠﻲ ﻣﻳﻧﮫن َ ﻧظﺮ اﻳﻧدا ﺗﻪ آﻓﺮﻳڪﺎ ﮐﻧڊ ۽ اﺋٽﻼﻧٽڪ ۽ ﭘﺋﺳﻔڪ ﺳﻣﻧڊ ﺟﺎ دا
ﺳﻠﻳٽﻲء ﮐﺎن وﭠﻲ ﺳڙﻳل ﭼﺎش ﺟﻲ رﻧگ ﺟﮫڙا ڏﺳڻ ۾ اﻳﻧدا. َ ﺳﺎن ﭜﺮﻳل ڪﺎري ڪڪﺮ ﺟﮫڙا ۽ ﮘوڙھﻲ ﻧﺎﺳﻲ ۽
ٽوﭘﻲء ﺟﮫڙا وار ﮔﮫﻧڊي ،ڪن ﺟو ﻧڪ ﭘڪوڙي ﺟﮫڙو ،ڪﻲ ھﻳڪﺎﻧدا َ ڪن ﺟﺎ ﭼپ ڊوﻻ ،ڪن ﺟﺎ ﻗﺮاﻗﺮي
ڊﮔﮫﺎ ،ڪﻲ ﺑﻳﺣد ﭤﻠﮫﺎ.
ھﺮ ڪﺎري رﻧگ ﺟو ﺷﻳدي ﺿﺮوري ﻧﺎھﻲ ﺗﻪ آﻓﺮﻳڪﺎ ﺟو ھﺟﻲ .ڏﮐڻ آﻣﺮﻳڪﺎ ﺟﻲ ڪن ﻣﻠڪن )ﺟﮫڙوڪ:
ﮔﺎﻳﺎﻧﺎ ،ﮔﺮﻳﻧﺎڊا ،وﻳﺳٽ اﻧڊﻳﺰ ۽ ﺟﻣﻳڪﺎ ﺟﮫڙن ﭔﻳٽن ﺟﺎ ﺑﻪ ڪﺎرا آھن ﺗﻪ وﻳﻧدي ﻣﺻﺮ ،ﻟﺑﻳﺎ ،ٽﻳوﻧﻳﺷﻳﺎ ﺟﮫڙن
ﻣﺳﻠﻣﺎن ﻣﻠڪن ﺟﺎ ﺑﻪ ڪﺎرا آھن(
ھﻲ ڪﺎري ڪﺎري رﻧگ ﺟﻲ ﺷﻳدي ﺷﺎﮔﺮد ڪﻳﺗﺮن ﺟﻲ ﻧظﺮن ۾ ﺧﺎص ڪﺮي ﻳورپ وارن ۽ ﻣﻐﺮﺑﻲ
ﭘﺮﻳس ﮐﻲ اﺋﻳن ﻟﮘﻲ ﭤو ﭴڻ ھو ﻧﺎاھل ۽ ﻧڪﻣﺎ آھن .ﺑس ۾ ﻳﺎ رﺳﺗﻲ ھﻠﻧدي ڏﺳﻧدو آھﻳﺎن ﺗﻪ ھﺗﻲ ﺟﺎ ﺳﺋﻳڊش ﺑﺎﺷﻧدا
ھﻧن آﻓﺮﻳڪن ﻳﺎ ڪﺎرن ﮐﻲ اﺋﻳن ڏﺳﻧدا آھن ﻳﺎ ﭘﺎﺳو ڪﻧدا آھن ﭴڻ ﻗدرت ﮐﻳن ﻧﻳﭻ ﭠﺎھﻳو ھﺟﻲ .اﺳﺎن ﺟﻲ
74 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲء ﺟون ﺣﺑﺷﻲ ﻋورﺗون ھﺗﻲ ﺟﻲ ﮔورﻳن ﻋورﺗن ﮐﺎن ﮔس ﭘﻧڌ ڪﺟﮫﻪ ﭘﮀﻧدﻳون ﻳﺎ ﮘﺎﻟﮫﺎﺋڻ ﺟﻲ َ
اﮐﺮيء ۾ ﺟواب ڏﻳﺋﻲ ﻟﻧواﺋﻲ وﻳﻧدﻳون .آﺋون دل ۾ ﺳوﭼﻳﻧدو آھﻳﺎن ﺗﻪ ھﺗﻲ ﺟﻲ ﻳورﭘﻲ ﻣﺎﭨﮫن
َ ھوء اڌ
َ ڪﻧدﻳون ﺗﻪ
ﻻء
ﮐﻲ ڪﮫڙي ﺧﺑﺮ ﺗﻪ ھﻲ ﺟﻳڪﻲ ڪﺎرا آﻓﺮﻳڪن ﺷﻳدي ﺳﻧدن ﺷﮫﺮ ﻣﺎﻟﻣو ۾ ﭰﺮي رھﻳﺎ آھن ڪو ﺗﻌﻠﻳم ﺑﺎﻟﻐﺎن ِ
ﻧﻪ آﻳﺎ آھن ﭘﺮ اﻧﮫن ﻣﺎن ھﺮ ھڪ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اھم ﭘوﺳٽ ﺗﻲ آﻓﻳﺳﺮ آھﻲ ﺟﻳڪﺎ ھن اﻋﻠﻰ اﻣﺗﺣﺎن ﭘﺎس
ﭘوء ڪو ﺳﻳڪﺮﻳٽﺮﻳٽ ۾ آھﻲ ﺗﻪ ڪو ڪﺮي ﺣﺎﺻل ڪﺋﻲ آھﻲ ،۽ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ڪم ﺟو ﻣﺎھﺮ آھﻲِ .
ﺑﻧدرﮔﺎھﻪ ﺟو آﻓﻳﺳﺮ ،ڪو ڪﺋﭘٽن آھﻲ ﺗﻪ ڪو ﻣﺋﺮﻳن اﻧﺟﻧﻳﺋﺮ ،ڪو ﺟﻧﺮل اﺋڊﻣﺳٽﺮﻳﺷن ۽ ﺳﻳﻔٽﻲ ۾ ﭜڙ آھﻲ ﺗﻪ
ڪو ﻣﺋﺮﻳٽﺎﺋﻳم اﻳڊﻳوڪﻳﺷن ۽ ٽﺮﻳﻧﻧگ ﺟو ﭴﺎﭨو ،ڪو ﻗﺎﺑل ﺳﺮوﻳﺋﺮ آھﻲ ﺗﻪ ڪو اﻋﻠﻰ درﺟﻲ ﺟو ﻧﻳول
آرڪﻳٽﻳڪٽ اﻧﺟﻧﻳﺋﺮ.
ﻣون ﭤوري ﺋﻲ وﻗت ۾ ﻣﺣﺳوس ڪﻳو آھﻲ ﺗﻪ اھﻲ آﻓﺮﻳڪن ڪﺎرا ﻧﻪ ﻓﻘط ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ڪم ﺟﺎ ﻣﺎھﺮ
آھن ﭘﺮ ھﻧن ﮐﻲ ﻋﺎم ﻣﻌﻠوﻣﺎت ۽ دﻧﻳﺎ ﺟﻲ ﻣﻌﺎﺷﻲ ۽ ﺳﻳﺎﺳﻲ ﺣﺎﻟﺗن ﺟﻲ ﭘڻ Upto Dateﭴﺎڻ آھﻲ .ﺳﻧدن ﺳوچ،
ڪﺮدار ،اﺧﻼق ۽ Actionﺻﺎف ﺳﭤﺮو ۽ ﺑﻲ ڊﭘو آھﻲ.
ھﻳڏاﻧﮫن اﭼڻ ﮐﺎن اڳ ڪﺋﭘٽن ﺑﺷﻳﺮ وﺳطڙي ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ”ﮔﺮوپ“ ﺟو ﻓوٽو ڏﻳﮐﺎرﻳو ھو ﺟﻳڪو ھن ﺳﺎن ﮔڏ ھﺗﻲ
ﻻء ﭼﻳﺎﺋﻳن” :اھﻲ ڏاڍا Boldآھن .ﮔورن ﻳورﭘﻲ ﭘﺮوﻓﻳﺳﺮن ﮐﺎن ﭘوء ان ۾ ﺑﻳﭠل آﻓﺮﻳڪن ۽ ڪﺎرن ِ ﺳﺋﻳڊن ۾ ھو ۽ ِ
ﭘوء ﭼﺎھﻲ Seaman Shipﺟو ﻣﺳﺋﻠو ھﺟﻲ ﻳﺎ ﺑﻪ اھڙا ﻋﻘل وارا ﺳوال ڪن ﭤﺎ ﺟو ﺳڀ دﻧگ رھﺟﻳو وﭸنِ .
ﺷﭘﻧگ اﻳڪﻧﺎﻣڪس ﺟو .ﻣﺋﺮﻳٽﺎﺋﻳم ﻟﻳﺟﺳﻠﻳﺷن ﺟو ھﺟﻲ ﻳﺎ ﺟﻧﺮل ﻣﺋﻧﻳﺟﻣﻳﻧٽ ﺟو“.
۽ ھﺎڻ آﻓﺮﻳڪﺎ ﮐﻧڊ ﺟﻲ ﻣﻠڪن ۽ ﭘﺋﺳﻔڪ ۽ اﺋٽﻼﻧٽڪ ﺳﻣﻧڊ ﺟﻲ ﭔﻳٽن ﺟﻲ ھﻧن ڪﺎرن ﺳﺎن رھڻ ﺑﻌد
ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲء ۾ ﻟﺋﺑﺮري ۽ ٽﻲ ﺑﺮﻳڪ ۾ ،ھﺎﺳٽل ﺟﻲ
َ ڪﺋﭘٽن ﺑﺷﻳﺮ ﺟﻲ ﻣﭤﺋﻳن ﮘﺎﻟﮫﻪ ﺟو اﻋﺗﺮاف ڪﺮﭨو ﭘوي ﭤو.
ﻣﻳس ۾ ﺗوڙي ٽﻲ وي روم ۾ ﺳﻧدن ﮘﺎﻟﮫﻳون ۽ ﺑﺣث ﻣﺑﺎﺣﺛو ﻏور ﺳﺎن ﭔڌي ھﻧن ﺟﻲ ﺳوچ ،ﻋﻘل ۽ Self
ﭼﻣڙيء ﺟو ڪﺎرو
َ Condfidenceﮐﻲ داد ڏﻳﻧدو آھﻳﺎن ۽ دل ﺋﻲ دل ۾ ﭼوﻧدو آھﻳﺎن ﺗﻪ ﺟﻳﺗوﭨﻳڪ دﻧﻳﺎ ھﻧن ﺟﻲ
ﻓﮫﻣﻲء ۾
َ رﻧگ ڏﺳﻲ ھﻧن ﮐﻲ ﺑﻳوﻗوف ﻳﺎ ﺳﺎدڙو ﺳﻣﺟﮫﻲ ﭤﻲ ﭘﺮ اﺋﻳن ﻧﺎھﻲ .ھﻧن ﮐﻲ اﺋﻳن ﺳﻣﺟﮫڻ وارا ﭘﺎڻ ﻏﻠط
ﻣﺑﺗﻼ آھن.
ﻧﻲء ﻣﮫل ان ٽﻳﺑل ﺗﻲ وﭸﻲ وﻳﭠس ﺟﻧﮫن ﺗﻲ ڪﺟﮫﻪ آﻓﺮﻳڪن وﻳﭠﺎ ھﺋﺎ .ھﻳڏاﻧﮫن ھوڏاﻧﮫن ﺟون رات ﻣﺎ َ
ﮘﺎﻟﮫﻳون ڪﻧدا رھﻳﺎ .آﺋون ﻣﺎٺ ڪﺮ ي ﭔڌﻧدو رھﻳس .اﺗﻲ اﭼﻲ Racismﺟﻲ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﻧڪﺗﻲ ﺗﻪ ڪﺎرن ﮐﻲ
ھﺮڪو ﻣﺎﭨﮫو ﮔﮫٽ ﺳﻣﺟﮫﻲ ﭤو .ﻣون ڏﭠو ﺗﻪ ان ﺑﺎﺑت ھو ،ھڪ ﺗﻪ To the Pointﮘﺎﻟﮫﻪ ڪﻧدا رھﻳﺎ ۽ ﭔﻳو ﺗﻪ
ﺟﻳڪﻲ دﻟﻳل ڏﻳﻧدا رھﻳﺎ ،اھﻲ ﺑﻳﺣد ﻋﻘل وارا ھﺋﺎ .ﺳﻧدن ان ﺑﺎﺑت ڪﻳل ڪﺟﮫﻪ ﮘﺎﻟﮫﻳون ﺟﻳڪﻲ ھن وﻗت دﻣﺎغ ۾
اﭤم ڪﺟﮫﻪ ھن رﻳت آھن:
۽ ﻳورپ ﺟﻲ ﭔﻳن ﻣﻠڪن ۾ اﭼﻲ رھﻳﺎ ۽ اﻧﮫن ﺟو اوﻻد ھﺎڻ ان ﺋﻲ ﻣﻠڪ ﺟو ﺣﺻو آھن .ھڪ ﻣﺷﺮﻗﻲ ﻳورپ،
ﭼﻣڙيء وارو ﻓﻘط ڏھﻪ ﺳﺎل اڳ آﻣﺮﻳڪﺎ ۾ آﻳل ھوﻧدو
َ روﻣﺎﻧﻳﺎ ،روس ﻳﺎ اٽﻠﻲ اﺳﭘﻳن ﺟﮫڙي ﭠڳ ﻣﻠڪ ﺟو ﮔوري
ﭘوء ﭜﻠﻲ اﻧدروﻧﻲ طﺮح ﭼورﻳون ،ﭠﮘﻳون ۽ ڪﺮﻳل ﺣﺮڪﺗون ڪﻧدو رھﻲ ۽ ھوڏاﻧﮫن ﺗﻪ ﺑﻪ ھو ﻋﺰت ﺟﻲ ﻻﺋق ِ
ﭘوء اھو ڪﺎرو ﭜﻠﻲ ھڪ ﭘڙھﻳل ﺷﻳديء ﺟو ڪﺎرو اوﻻد ﺣﻘﺎرت ﺟﻲ ﻻﺋق ﺳﻣﺟﮫﻳو وﭸﻲ ﭤو ِ َ ﺻدﻳن ﮐﺎن رھﻧدڙ
ﺳوﺳﺎﺋٽﻲء ﺟو ھڪ اھم ﺣﺻو ھﺟﻲ .ﭔﻳو ﺗﻪ ﭠﮫﻳو ﭘﺮ وﻳﻧدي اﺗﺮ آﻓﺮﻳڪﺎ ﺟﻲ
َ ﮘڙھﻳل ﺳﺎﺋﻧﺳدان ،راﻧدﻳﮔﺮ ،ﮘﺎﺋﭨو ﻳﺎ
ﻣﻠڪن ﻟﺑﻳﺎ ،ٽﻳوﻧﻳﺷﻳﺎ ،اﻟﺟﻳﺮﻳﺎ ،ﻣوراڪو ۾ ﻳﺎ ﻋﺮب دﻧﻳﺎ ۾ ھڪ ڪﺎري آﻓﺮﻳڪن ﺟﻲ اھﺎ ﻋﺰت ﻧﺎھﻲ ،ﺟﻳڪﺎ
اﮀﻲ ﻳﺎ ڪﭨڪ رﻧﮔﻲ ﻋﺮب ،ﻣﺻﺮي ﻳﺎ اﻳﺮاﻧﻲ ﺗﺮڪ ﺟﻲ آھﻲ.
ڌرﺗﻲء ﺗﻲ
َ ﻻء ڪﺎ ﺑﺎﻋﺰت ۽ ﺳﭠﻲ ﭘﮔﮫﺎر واري ﻧوڪﺮي ﮘوﻟڻ اﺋﻳن آھﻲ ﭴڻ اﻧﮔﻠﻳﻧڊ ۾ رھﻧدڙ ھڪ ڪﺎري ِ
ﭘوء
ﺟﻧت ﺣﺎﺻل ڪﺮڻ .ڪﻧﮫن اﻳڪڙ ﭔﻳڪڙ ﮐﻲ ڪﺎ ﻧﺻﻳب ﭤﺋﻲ ﭤﻲ ۽ ﺟﻳڪڏھن اھو ڪﺎرو آﻓﺮﻳڪن آھﻲ ﺗﻪ ِ
ﺗﻪ اھو ڪم وﻳﺗﺮ ﻣﺣﺎل آھﻲ.
اﺋٽﻼﻧٽڪ ﺳﻣﻧڊ ﺟﻲ ھن ﭘﺎر آﻣﺮﻳڪﺎ ﺟﻲ ﺟﻳﺳﻲ ﺟﺋڪﺳن ﮐﻲ ﺻدر ﺟﻲ ﻻﺋق ﻧﻪ ﺳﻣﺟﮫﻳو وﻳو .ﭘﺮ ڊان
ڪﺋﻳل ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻧﺎﺗﺟﺮﺑﻳڪﺎري ۽ﺳﻳﺎﺳﻲ ﻧﺎﺑﺎﻟﻐﻲ ﺟﻲ ﺑﺎوﺟود واﺋﻳس ﭘﺮﻳﺰﻳڊﻧٽ ﭤﻲ وﻳو )۽ ﺟﺎرج ﺑش ﺟﻲ ﻏﻳﺮ
ﻣوﺟودﮔﻲء ۾ ﺻدر (.ان ﻣﺎن ھﺮڪو ﺳﻣﺟﮫﻲ ﺳﮔﮫﻲ ﭤو ﺗﻪ ﺟﻳﺳﻲ ﺟﺋڪﺳن ﮐﻲ ڪﺎري ھﺟڻ ڪﺮي ﻣوﻗﻌو ﻧﻪ َ
ڏﻧو وﻳو.
۽ ﻧﻪ ﻓﻘط ﻳورپ ۽ آﻣﺮﻳڪﺎ ۾ ﭘﺮ روس ۾ ڏﺳو ﺟﺗﻲ وڏي واڪ اھو ﭼﻳو وﭸﻲ ﭤو ﺗﻪ ﺳوﺷﻠﺰم ۾ ڪﻣﻳوﻧﺰم
ﻣﺎﭨﮫوء ﮐﻲ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﻧﺎﺋڻ ﭼﺎھﻲ ﭤﻲ .ﭘﺮ اﺗﻲ ﺑﻪ ڪﻳﺗﺮا اھڙا واﻗﻌﺎ ﭤﻳﻧدا رھن ﭤﺎ ﺟو اﺳﺎن ﺟﻲ آﻓﺮﻳڪﻲ ﺷﺎﮔﺮدنَ ھﺮ
ﮐﻲ ڪﺎري ھﺟڻ ڪﺮي ﻣﺧﺗﻠف طﺮﻳﻘن ﺳﺎن ﺗﻧگ ڪﻳو وﭸﻲ ﭤو .رو س ﺟﺎ ﻧوﺟوان آﻓﺮﻳڪن ﮐﻲ ﭜوﻟڙو ﺳڏﻳن
ﻻء ﻧﻔﺮت ﺳﺎن اﻧڪﺎر ڪن ٽﺋڪﺳﻲء ۾ وﻳﮫڻ ِ
َ ﭤﺎ .ڪﻳﺗﺮا روﺳﻲ ٽﺋڪﺳﻲ ڊراﺋﻳور ”ﺷﻳدي ﻣﺳﺎﻓﺮن“ ﮐﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ
ﺑﻳﻣﺎريء ﺟو اﻟﺰام آﻓﺮﻳڪﺎ ﮐﺎن آﻳل ڪﺎرن ﺷﺎﮔﺮدن ﺗﻲ ﻣڙھﻳو وﭸﻲ ﭤو .ڪﻳﺗﺮنَ ﭤﺎ ۽ روس ۾ ﭘﮐڙﻧدڙ اﻳڊز ﺟﻲ
ﻻء ٽوﻟﻳون ) (Gangsﭠﺎھﻳون آھن .اھڙي ﮔﺋﻧگ ﭔﻪ ﺳﺎل ﮐن اڳ Kiev روﺳﻲ ﻧوﺟواﻧن ڪﺎرن ﮐﻲ ﺗﻧگ ڪﺮڻ ِ
ڪﮫﻲ ﮀڏﻳو. ﺷﮫﺮ ۾ ﻣﺎﻻوي )آﻓﺮﻳڪﺎ ﺟﻲ ﻣﻠڪ( ﮐﺎن آﻳل ﭔن ﺷﺎﮔﺮدن ﮐﻲ ﺑﻲ ﮔﻧﺎھﻪ ُ
ﺑﻳﻣﺎريء ﺟو ﺧوف ﺳﭴﻲ دﻧﻳﺎ ﺗﻲ ﮀﺎﻧﺋﺟﻲ وﻳو ﺗﻪ ھٿ ﭠوڪﻳن ﻣﻐﺮﺑﻲ ﮐوﺟﻧﺎ َ 1980ع ڌاري ﺟڏھن اﻳڊز
ڌرﺗﻲء ﮐﻲ ﺑدﻧﺎم ڪﻳو .آﻣﺮﻳڪﺎ ﺟﻲ ﺳﺎﺋﻧﺳدان اھﺎ ﮐوﺟﻧﺎَ ﻻء آﻓﺮﻳڪﺎ ﺟﻲ
ﺑﮀڙاﺋﻲء ﺟﻲ ﭘﺎڙ ِ
َ ڪﻧدڙن ان ﺳﭴﻲ
ڪﺋﻲ ﺗﻪ اﻳڊز ﺑﻳﻣﺎري ھم ﺟﻧس ﺳﺎن ﺗﻌﻠق رﮐڻ ﺳﺎن ﭤﺋﻲ ﭤﻲ .ﭘﺮ ﺟﻳﺋن ﺗﻪ ﮐﻳن ﺧﺑﺮھﺋﻲ ﺗﻪ آﻓﺮﻳڪﺎ ۾
ھوﻣوﺳﻳڪس ﮐﻲ ڪﺮﻳل ﻧﮔﺎھﻪ ﺳﺎن ڏﭠو وﭸﻲ ﭤو ۽ اھﺎ ﺑﮀڙاﺋﻲ آﻓﺮﻳڪﺎ ۾ ﻧﻪ ﭘﺮ آﻣﺮﻳڪﺎ ۾ آھﻲ ،ﺗﻪ ھﻧن ﻳڪدم
ﭘوء اوٽ ﭘٽﺎﻧگ ﺟﺎ ﺗﺟﺮﺑﺎ ڪﺮي ان ﮘﺎﻟﮫﻪﮐﭨﻲ ﭘﻠٽو ﮐﺎڌو ۽ آﻓﺮﻳڪن ﺳﺎون ﭜوﻟڙن واري ﭤﻳوري ﮐﭨﻲ ﭘﻳش ڪﺋﻲ ۽ ِ
ﺗﻲ ﻟﭤﺎ ﺗﻪ آﻓﺮﻳڪن اﻳڊز ﺑﻳﻣﺎري ھڪ ھﻳٽﺮو ﺳﻳڪس ﺟﻲ ﭘﻳداوار آھﻲ ،ﻳﻌﻧﻲ ﻋورت ۽ ﻣﺮد ﺟﻲ ﺟﻧﺳﻲ ﺗﻌﻠﻘﺎت
ﺑﺎزيء ﺟﻲ ﭘﻳداوار
َ ﻣﺎن ﭘﻳدا ﭤﻲ آھﻲ .ھﺎڻ ﮐﺎﻧﺋن ڪو ﭘﮀﻲ ﺗﻪ ﮀو ﻣﻐﺮب ﺟﻲ اﻳڊز ﺑﻳﻣﺎري ﺑﻧﻳﺎدي طﺮح ﮀوڪﺮي
آھﻲ ۽ ھﺎڻ آﻓﺮﻳڪن اﻳڊز ،ﻋورت ﻣﺮد ﺟﻲ ﺗﻌﻠﻘﺎت ﻣﺎن آھﻲ ﺗﻪ ھو ﺗوھﺎن ﮐﻲ ڪوﺑﻪ ﻣطﻣﺋن ڪﻧدڙ ﺟواب ﻧﻪ
ڏﺋﻲ ﺳﮔﮫﻧدا.
ڊﮔﺮيء ﺟﻲ ﺿﺮورت ﻧﺎھﻲ ﺗﻪ اﻳڊز ﺑﻳﻣﺎري آﻓﺮﻳڪﺎ ﺟﻲ اﻧﮫن َ ﻻء ڪﻧﮫن ﻣﻳڊﻳڪل ﺟﻲ اھﺎﮘﺎﻟﮫﻪ ﺳﻣﺟﮫڻ ِ
ﻻء ) Tourist _ Spotsﮔﮫﻣڻ ﺟﺎ ھﻧڌ( ﺟﮫڙوڪ: ﻣﻠڪن ۾ ﮔﮫﭨﻲ آھﻲ ﺟﻳڪﻲ ﻣﻐﺮب ﮐﺎن اﻳﻧدڙن ﻣﺎﭨﮫن ِ
ﻻء اﭼن ﭤﺎ ۽ اﺗﻲ ﺟﻲڪﻳﻧﻳﺎ ،ﺗﻧﺰاﻧﻳﺎ ،زﺋﻣﺑﻳﺎ وﻏﻳﺮه ﺟﺗﻲ ﮔﮫﭨﻲ ﮐﺎن ﮔﮫﭨﺎ آﻣﺮﻳڪن ۽ﻳورﭘﻳن وﺋڪﻳﺷن ﮔذارڻ ِ
76 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﺣﺑﺷﻲ ﻋورﺗن ﺳﺎن ھٿ ﭼﺮاﻧد ڪن ﭤﺎ .ﺗوھﺎن ڏﺳﻧدؤ ﺗﻪ آﻓﺮﻳڪﺎ ﺟﺎ ﮘوٺ ۽ ﭔﮫﺮاڙﻳون ﺟﺗﻲ ﺟﻲ ﻣﺎﭨﮫن ﮐﻲ ھﻧن
ﻣﻐﺮﺑﻲ ٽوﺋﺮﺳٽن ﺳﺎن ڪو واﺳطو ﻧﭤو ﭘوي ﺗﻪ اﻧﮫن ﮐﻲ اھﻲ ﺑﻳﻣﺎرﻳون وڏن ﺷﮫﺮن ۽ ﺑﻧدرﮔﺎھن ۾ رھﻧدڙن ﮐﻲ
ﺑدڪﺎريء ﺟو داغ ﭤﺎﭰﻳو وﻳو آھﻲ ۽ ﻣﻐﺮب
َ ﮔﮫٽ ﻳﺎ ﻧﻪ ﺑﺮاﺑﺮ آھن .ان ھوﻧدي ﺑﻪ اھو آﻓﺮﻳڪن آھن ﺟﻧﮫن ﺗﻲ ھن
ڪڌن ڪﺮﺗوﺗن ﺟﻲ ﺳﺰا اﺳﺎن ﺷﻳدﻳن ﮐﻲ ڏﺋﻲ رھﻳﺎ آھن ۽ ﺳﭴﻲ دﻧﻳﺎ ۾ آﻓﺮﻳڪﺎ ﮐﻲ ﺑدﻧﺎم ﺟﺎ ﻣﺎﭨﮫو ﭘﻧﮫﻧﺟن ُ
ڪﻳو ﭘﻳو وﭸﻲ.
ﭼﻣڙيء ﺟﺎ ﻣﺎﭨﮫو ۽
َ اوﻟﮫﻪ آﻓﺮﻳڪﺎ ﺟﻲ ھڪ ﻣﻠڪ ﺟﻲ ﺷﺎﮔﺮد ﭼﻳو” :دﻧﻳﺎ ۾ ﺟﺗﻲ ڪﭤﻲ ﻋﺎم طﺮح ڪﺎري
ﺧﺎص ڪﺮي آﻓﺮﻳڪن Racismﺟو ﺷڪﺎر رھﻧدا اﭼن ،ﭘﺮڪﺟﮫﻪ ﻣﻠڪن ۾ ھٿ ﮐﻲ روﻣﺎل ﺳﺎن ڍڪﻲ اﺳﺎن
ﮐﻲ ﭜوﻧڊو ڏﻧو وﭸﻲ ﭤو _ ﺳوﻧن ورﻗن ۾ زھﺮ ﮐﺎﺋڻ ۾ ﺳﺎﮘﻲ ﺗڪﻠﻳف ﭤﺋﻲ ﭤﻲ ﭘﺮ ڪو ﺑﻲ ﺷﺮم ﭤﻲ اھو زھﺮ
ظﺎھﺮظﮫور ڏﺋﻲ ﭤو )ﺟﻳﺋن ڪﺟﮫﻪ ﻋﺮﺻو اڳ ﭼﻳﻧﻳن اﺳﺎن ﺟﻲ آﻓﺮﻳڪن ﮐﻲ ذﻟﻳل ڪﻳو( ﺗﻪ اﺳﺎن ﮐﻲ ﮐﭘﻲ ﺗﻪ ان
ﺟﻲ ﺟواب ۾ اﺳﺎن ﺑﻪ ﮐﻳن ﺳﺧت ﻣوﭼڙو ھﭨون“.
ڏﻧﻲ وﭸﻲ .ظﻠم ﺟﻲ ان رات ﺟو ھﺎڻ ﺧﺎﺗﻣو ﭤﻳڻ ﮐﭘﻲ ،ﺟﻧﮫن ﺟﻲ ﺷﺮوﻋﺎت ۾ اﺳﺎن ﮐﻲ زر ﺧﺮﻳد ﭔﺎﻧﮫو ﺳﻣﺟﮫﻳو
ﭴﺎﭨﺎﺋﻲء ۾ اﺳﺎن ﮐﻲ ﺟﺎھل ﺳڏﻳو ﭤﻲ ۽ ﺳﻣﺟﮫﻳو ﭤﻲ ﺗﻪ ڪو اﺳﻳن ﺑﺎﻧدرن ﭜوﻟڙن واﻧﮔﺮ وﭨن ﺗﻲ َ وﻳو ﭤﻲ .دﻧﻳﺎ اڻ
رھون ﭤﺎ .دﻧﻳﺎ ﮐﻲ اھو ﺳﻣﺟﮫﻲ وﭸڻ ﮐﭘﻲ ﺗﻪ اھﻲ ڏﻳﻧﮫن وري ﻣوٽﻲ ﻧﻪ اﻳﻧدا ﺟڏھن ھﻧن اﺳﺎن ﺟﻲ ڏاڏن ،ﻧﺎﻧن ﮐﻲ
ﭼﻧد ﺳڪن ۾ وڪﻳو ۽ ﺧﺮﻳد ڪﻳو ﭤﻲ .ﺟﺎﻧورن ﮐﺎن ﺑﻪ ﺧﺮاب ﺣﺎﻟت ۾ رﮐﻳو ﭤﻲ ۽ ﭘورھﻳو ورﺗو ﭤﻲ.
اﺳﺎن اھو ﺳﻣﺟﮫون ﭤﺎ ﺗﻪ ﺳڌرﻳل ۽ ﺗﺮﻗﻲ ﻳﺎﻓﺗﻪ ﻣﻠڪن ﺟﻲ ﻣﺎﭨﮫن ﺳﺎن ڪﻠﮫو ﻣﻼﺋڻ ۾ )ﺟﻳڪڏھن اﺳﺎن
ﻣﻼﺋﻲ ﺳﮔﮫﻳﺎﺳﻳن ﺗﻪ( ﺻدﻳون ﻟﮘﻲ وﻳﻧدﻳون ﭘﺮ اﺳﺎن ُﭘﺮ اﻣﻳد آھﻳون ۽ ﺑﻲ ھﻣت ﻧﻪ ﭤﻳﻧداﺳﻳن ﺟو اﺳﻳن ﭴﺎﭨون ﭤﺎ ﺗﻪ
ﺟﻳڪﻲ اڄ ﺟﺎ ﻣﻠڪ ﭘﺎڻ ﮐﻲ ﺳڌرﻳل ﺳﻣﺟﮫن ﭤﺎ اﻧﮫن ﮐﻲ ﭘڻ ،ان ﺣﺎﻟت ﺗﺎﺋﻳن ﭘﮫﭼڻ ۾ ﺻدﻳون ﻟﮘﻲ وﻳون.
اﺳﺎن ﺟو اھم ﻣﺳﺋﻠو ﻓﻘط اﺳﺎن ﺟﻲ ﻗﻳﺎدت ) (Leadershipآھﻲ .اﺳﺎن ان ﺣﻘﻳﻘت ﮐﻲ ﺑﻠڪل ﻟڪﺎﺋڻ ﻧﭤﺎ
ﭼﺎھﻳون ﺗﻪ اﺳﺎن ﮐﻲ ﭘﭠﺗﻲ ڪﺮڻ ۽ ﺗﺮﻗﻲ ﺟون راھون ﺑﻧد ڪﺮڻ ۾ ﺳﭴو ڏوھﻪ اﺳﺎن ﺟﻲ ڪﺟﮫﻪ ﻻﻟﭼﻲ ۽ رﮘو
ﭘﻧﮫﻧﺟو ﭜڀ ﭜﺮڻ وارن اﮘواﭨن ﺟو آھﻲ .اﺳﺎن ﺟﻲ ﻣﻠڪن ۽ ﻗوﻣن ﮐﻲ ھن ﺣﺎﻟت ﺗﺎﺋﻳن ﭘﮫﭼﺎﺋڻ ۽ ﭔﻳن اﮘﻳﺎن ﮔﺮوي
رﮐڻ ۾ ھﻧن ﭼﻧد ﻣﺎﭨﮫن ﺟو ﺋﻲ ھٿ اﭼﻲ ﺟﻳڪو ﭰﺮﻳو ﮔﺮﻳو اﺳﺎن ﮐﺎن ﺋﻲ ووٽ وﭠﻲ اﺳﺎن ﮐﻲ ﺗﺑﺎھﻪ ڪن ﭤﺎ.
ﻣﺛﺎل طور :ﻣوﻧﮐﻲ ڪو ﭔﻳو ڪﺎرڻ ﻧظﺮ ﻧﭤو اﭼﻲ ﺗﻪ ھﻳﺗﺮي ﺗﻳل ﻧڪﺮڻ ﺑﻌد ﺑﻪ اڄ ﻧﺎﺋﺟﻳﺮﻳﺎ ﻣﻠڪ اھوﺋﻲ
ﻏﺮﻳب آھﻲ .آﮜﺮﻳن ﺗﻲ ﮘﭨڻ ﺟﻳﺗﺮن ﻣﻠڪ ۽ ﻗوم ﺟﻲ دوﻟت ﺗﺑﺎھﻪ ڪﺮي ﮀڏي آھﻲ .دﻳس ﻳﺎ ﻋوام ﺗﺮﻗﻲ ڪﺮي ﻳﺎ
ﻧﻪ ڪﺮي ،ﭘﺮ ﮐﻳن ھﺮ ﺣﺎﻟت ۾ ﻋﻳﺎﺷﻲ ﮐﭘﻲ .ﺟﻳﺮي ﺧﺎطﺮ ﭔڪﺮي ڪﮫڻ ﺟﻧﮫن ﮐﻲ ﭼﺋﺟﻲ اﺳﺎن ﺟﻲ ڪﺟﮫﻪ
ﻻء
ڪﻣﻳﭨﺎ ﺻﻔت ﺳﺮدارن ،اﮘواﭨن ۽ ڏاڍن ﻣڙﺳن ﺟو وھﻧوار ﭤﻲ وﻳو آھﻲ .وﻻﻳت ﮔﮫﻣڻ ۽ اﺗﻲ دوﻟت ﮔڏ ڪﺮڻ ِ
ﮐﻳن ڪﻣﻳﺷﻧون ﺳﻲ ﻣﻠن ﺑﺎﻗﻲ دﻳس ﭜﻠﻲ ﮔﺮوي ﭤﻲ وﭸﻲ ﺗﻪ ﭜﻠﻲ ﭤﻲ وﭸﻲ.ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ وڍي ﺟو ڪﮫڙو وﻳﭳ طﺑﻳب.
اﺳﺎن ﺟﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟن ﻣﺎن ﺋﻲ ﺑﻧﻳل اﮘواڻ ﻟٽﻣﺎر ﺟﻲ ﻣﺎل ﺗﻲ ﭤﻠﮫﺎ ﭤﻧﭜﺮا ﭤﻳﻧدا وﭸن ۽ ھوڏاﻧﮫن ﻟﮐﻳن ﻧﺎﺋﺟﻳﺮﻳن ﺑک،
ﻣﮫﻧﮔﺎﺋﻲء ﺟﻲ ﮔﮫﺎﭨﻲ ۾ ﭘﻳڙﺟﻧدا رھن ﭤﺎ .ﻣون ﮐﻲ ﭘڪ آھﻲ ﺗﻪ اﻧﮔﺮﻳﺰ ﺑﻪ َ ﺑﻳﻣﺎريء ﺟﻲ ﺣﺎﻟت ۾
َ ﺑﻳﺮوزﮔﺎري ۽
ﺗﻌﺟب ﮐﺎﺋﻳﻧدا ھوﻧدا ﺟڏھن ھﻲ اﺳﺎن ﺟﻲ ﻧﺎﺋﺟﻳﺮﻳﺎ ﺟﻲ ﺳﺮدارن ،اﮘواﭨن ،ﺣﺎڪﻣن ﮐﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ وطن ﺟو ﭘﺋﺳو
ﻟٽﻲ ﻟﻧڊن ۾ وڏن ﮔﮫﺮن ۾ رھﻧدو ڏﺳﻧدا ھوﻧدا .ﭼﻣڪﻧدڙ وڏﻳن ڪﺎرﻳن ۾ ﻣﺎﻧﭼﺳٽﺮ ،ﻟورﭘول ۽ ﺑﺮﻣﻧﮔﮫﺎم ﺟﮫڙن
ﻻء اھو ﻣﺷﮫور ڪﺮڻ ﺷﮫﺮ ۾ ﮔﮫﻣﻧدو ۽ ﻋﻳش ڪﻧدو ڏﺳﻧدا ھوﻧدا .آﺋﻲ وﺋﻲ ﮐﻲ وڏﻳون دﻋوﺗون ڏﺋﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ِ
ﭼﺎھﻳﻧدا ھوﻧدا ﺗﻪ ”دل ﺟﺎ ﺳﺧﻲ آھﻳون “.ﮀﺎ ﺳﻧدن ﺑﺎﺑﻲ ﺟﻲ ﻣﻠڪﻳت آھﻲ ﺟﻧﮫن ﺗﻲ ڌارﻳن ﻣﻠڪن ۾ وﻳﮫﻲ
ﺳﺧﺎوت ھﻼﺋﻳن ﭤﺎ .اﻳﺗﺮو ﭘﺋﺳو ﺟﻧﮫن ﻣﺎن ھﺗﻲ ڪﻧﮫن ﻏﺮﻳب ﺟو ﺳﭴو ﺳﺎل ﮔذر ﺳﻔﺮ ﭤﺋﻲ اھو آﺋﻲ وﺋﻲ ﺑﺋﺮي،
ﻣﺎﻟش ڪﻧدڙ ﮀوڪﺮي ﻳﺎ ﺷﺮاب ﭘﻳﺎرﻳﻧدڙ ھوﺳٽس ﮐﻲ ٽپ طور ڏﻳﺋﻲ ﭔﮫﻪ ﭔﮫﻪ ﭤﻳن ﭤﺎ .آﺋون ﭼوان ﭤو ﺗﻪ ﻗوم ﺟو
ﺟﻲ ﭘﺋﺳو ﻟٽﻳو ﺑﻪ ﭤﺎ ﺗﻪ ان ﮐﻲ ﻓﺋڪٽﺮﻳن ،ڪﺎرﺧﺎﻧن ﺟﻲ روپ ۾ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﺋﻲ دﻳس ۾ Investڪﻳو ﺗﻪ ﮔﮫٽ ۾
ﻻء
ﮔﮫٽ ﻏﺮﻳب ﻏﺮﺑو روزﮔﺎر ڪﻣﺎﺋڻ ﮐﻲ ﻟﮘﻲ ،ﭘﻧﮫﻧﺟﺎ ﭔﭼﺎ ﺗﻪ ﭘﺎﻟﻲ ﺳﮔﮫﻲ .ﺳﺎﮘﻲ وﻗت ﺗوھﺎن ﮐﻲ ﺑﻪ ڏﮐﺋﻲ وﻗت ِ
ڪﺟﮫﻪ ھٿ ۾ ھﺟﻲ.
۽ رﮘو ﻧﺎﺋﺟﻳﺮﻳﺎ ﺟو اھو ﻣﺛﺎل ﻧﺎھﻲ .ﮔﮫﺎﻧﺎ ،ﮔﺋﻣﺑﻳﺎ ،ﮔﻧﻲ ﺑﺳﺎﺋو ﮐﺎن وﭠﻲ زاﺋﺮ زﺋﻣﺑﻳﺎ ۽ زﻣﺑﺎﺑوي ﺗﺎﺋﻳن اھو
ﺣﺎل آھﻲ .ﺑﻠڪ ھﺮ ﻏﺮﻳب ﻣﻠڪ ۾ ﭘﮫﺮﻳن ﺗﻪ اﺳﺎن ﺟﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟن ﺟو ﺋﻲ ھٿ آھﻲ .ﺣق ﺗﻲ ﺳﺎﺋوٿ آﻓﺮﻳڪﺎ ﺟﺎ
آزاديء ﺟو ﻣطﻠب ﺟﻳڪڏھن اﺗﻲ ﺟﻲ ﭼﻧد َ اﻧﮔﺮﻳﺰ ﮐﻠن ﭤﺎ ﺗﻪ ﺷﻳدﻳن ﮐﻲ آزادي ڏﻳﺋﻲ ھﻧن ﺳﺎن ظﻠم ﭤﺎ ڪﺮﻳون.
ﭘوء ان ﻣﺎن
ڏاڍن ﻣڙﺳن ﺟﻲ ﻋﻳﺎﺷﻲ ڪﺮاﺋﭨﻲ آھﻲ ﺑﺎﻗﻲ ﻋوام ﮐﻲ ﻗﺮﺿﻲ ،ﻏﺮﻳب ۽ ڏﺗڙﻳل ﺣﺎﻟت ۾ رﮐﭨو آھﻲ ﺗﻪ ِ
ﺷﻳديء ﮐﺎن ﺗﻪ اھﻲ
َ ﻣﺎﻻويء ﺟﻲ
َ ڪﮫڙو ﻓﺎﺋدو .ﭘﻧﮫﻧﺟن ﺟﻲ ﺋﻲ راڄ ۾ ﻣورزﻣﺑق ،اﺋﻧﮔوﻻ ،ﺗﻧﺰاﻧﻳﺎ ،ﺳﻳﻧﻳﮔﺎل ۽
ﺷﻳدي ھﺰار دﻓﻌﺎ ﺧوﺷﺣﺎل آھن ،ﺟﻳڪﻲ اﺳﺎن اﻧﮔﺮﻳﺰن ﺟﻲ راڄ ۾ ﺳﺎﺋوٿ آﻓﺮﻳڪﺎ ۾ رھﻳﺎ ﭘﻳﺎ آھن.
78 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
اﺳﺎن ﮐﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﺳﻳﻧﻲ اﻧدر ﺟﺎﭼﻲ ڏﺳڻ ﮐﭘﻲ ﺗﻪ ڪﭤﻲ ڪﻧﮫﻧﺟو ڏوھﻪ آھﻲ .ﺟﺗﻲ ڌارﺋﻳن ﺟو آھﻲ اﺗﻲ
ڌارﺋﻳن ﺗﻲ اﻟﺰام ھﭨﺟﻲ ،ﺟﺗﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟن ﺟو آھﻲ ﺗﻪ ﭘﮫﺮﻳن ﭘﺎڻ ﮐﻲ ۽ ﭘﻧﮫﻧﺟن ﮐﻲ ﺳڌارﺟﻲ.
ﺷﻲء
ِ ﺧﺮﻳداريء ﺟﻲ ﻣﻌﺎﻣﻠﻲ ۾ ﭼﺎﻻڪ آھﻳون .ڍﻳﺮ ﻣﺎن ڪم ﺟﻲ
َ ﻳﻌﻧﻲ ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ ،اﻧڊﻳن ،ﺑﻧﮔﺎﻟﻲ ،ﭼﻳﻧﻲ وﻏﻳﺮه
ﮘوﻟﻲ وﭠﻧدا آھﻳون ۽ دڪﺎﻧدار ﺟﻲ ﭠﮘﻲ ﺑﻳڪﺎر ﭤﻲ وﻳﻧدي آھﻲ .ان ڪﺮي ھﺗﻲ ﺟﺎ دڪﺎﻧدار اﺳﺎن ﺟﮫڙن
ﺧﺮﻳداريء ﺟﻲ ﻣﻌﺎﻣﻠﻲ ۾( ھم وطﻧﻲ وڌﻳڪ ﭘﺳﻧد ڪن ﭤﺎ .ﭘﺮ ڪﻲ ڪﻲ َ ﮔﺮاھڪن ﺑدران ﭘﻧﮫﻧﺟﺎ ﺳودا )
دڪﺎﻧدار ۽ ﺳﭘﺮ ﻣﺎرڪﻳٽون ان اﺻول ھﻳٺ ﭘﻧﮫﻧﺟﺎ اﮔﮫﻪ ﮔﮫٽ رﮐن ﭤﺎ ،ﺟﻳﺋن ﮔﮫﭨﻲ ﮐﺎن ﮔﮫﭨﺎ ﮔﺮاھڪ اﭼن ۽
اھڙيء طﺮح ﺳﭴﻲ ڏﻳﻧﮫن ۾ دڪﺎﻧدارن ﮐﻲ اوﺗﺮوﺋﻲ ﻓﺎﺋدو ﭤﺋﻲ ،ﺟﻳﺗﺮو ﮔﮫﭨﻲ اﮔﮫﻪ ﺗﻲ
َ ﮔﮫﭨو ﻣﺎل وڪﺮو ﭤﺋﻲ.
رﮐڻ ﺗﻲ ﺣﺎﺻل ڪﺮ ي ﺳﮔﮫﺟﻲ ﭤو .ﺳﺋﻳڊن ﺟﻲ ھن ﺷﮫﺮ ﻣﺎﻟﻣو ۾ ﺑﺎﺳت OBS, Max, Ahlen ،ﺳﭘﺮ
ﻣﺎرڪﻳٽون ۽ دڪﺎن اﻧﮫن ﻣﺎن ڪﺟﮫﻪ آھن ﺟن ۾ ﺷﻳن ﺟﺎ اﮔﮫﻪ ﺷﮫﺮ ﺟﻲ ﭔﻳن دڪﺎﻧن ﮐﺎن ﮔﮫٽ آھن ۽ ﻣﭤﺋﻳن
اﺻول ﺗﻲ وڪﺮو ڪن ﭤﺎ.
”۽ ڪڏھن ڪڏھن ﺗﻪ ﻣﻘﺎﺑﻠﻲ ۾ اﭼﻲ اﭸﺎ ﺑﻪ ﭜﺎڙو ﮔﮫٽ ڪﻧدا آھن .ﮔذرﻳل ﺳﺎل اوﻧﮫﺎري ۾ ﭘﻧﺞ ڪﺮوﻧﺎ )وﻳﮫﻪ
رﭘﻳﺎ( ﺑﻪ اوٽ ﻣوٽ ﺟو ﭜﺎڙو رﮐﻳو ھﺋﺎﺋون “.اﺳﺎن ﮐﺎن ھڪ ﺳﺎل اڳ آﻳل ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ ﺷﺎﮔﺮد ﻋﻠوي ﭔڌاﻳو.
ھونء ﭘوﻟش )ﭘوﻟﻳﻧڊ ﺟﺎ رھﺎڪو( اھڙا ﺑﻳوﻗوف ﺗﻪ ﻧﻪ آھن ﺟو اﺋﻳن ڪن ﭤﺎ) “.ھن ﺳﺳﺗﻲ ﭜﺎڙي وارﻳن َ ”
ﻓﻳﺮﻳن ﺟﺎ ﻣﺎﻟڪ ﭜﺮ واري ﻣﻠڪ ﭘوﻟﻳﻧڊ ﺟﺎ آھن ۽ ھﺗﻲ واﭘﺎر ڪن ﭤﺎ(.
”اﺳﺎن ﺟﻲ ﻣﺋﺮﻳٽﺎﺋﻳم اﻳڪﺎﻧﺎﻣڪس ﺟﻲ ﭘﺮوﻓﻳﺳﺮ اﻟڊرﻟٽن اﻧﮫن ﺟﻲ اٽڪل ﺑﺎﺑت ﭔڌاﻳو ﭘﺋﻲ ﺗﻪ ،ڪﻳﺋن ھﻲ
ﭘوﻟش ﻣﺎﭨﮫو ﮔﮫٽ ﭜﺎڙي ﺗﻲ ﺑﻪ ڪﻣﺎﺋﻲ ڪن ﭘﻳﺎ “.ھڪ ﭔﺋﻲ ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ ﺷﺎﮔﺮد ﻗﺎﺿﻲ ﺣﻣﻳد ﭔڌاﻳو” ،ھو ﻣﺳﺎﻓﺮن
ﺟﻲ ﭜﺎڙي ﻣﺎن ڪﻣﺎﺋڻ ﺑدران ﺟﮫﺎز ۾ ﭠﮫﻳل ھوٽل ۽ دڪﺎن ﻣﺎن ڪﻣﺎﺋﻳن ﭤﺎ .ﺳﺋﻳڊن ۾ ﺷﺮاب ،ﺳﮔﺮﻳٽ ،ﻋطﺮ
وﻏﻳﺮه ﺗﻣﺎم ﮔﮫﭨو ﻣﮫﻧﮔو آھﻲ) .ﺳﮔﺮﻳٽ ﺟو ھڪ ﭘﺎڪﻳٽ ھڪ ﺳؤ رﭘﺋﻲ ﺟو آھﻲ( ھو اھو ﺳﺗﺮ رﭘﺋﻲ ۾ وڪﭨن
ﻓﻳﺮيء وارا ﻓﺋڪٽﺮﻳن ﻣﺎن ڊﻳوٽﻲ ﻓﺮي اﮔﮫﻪ ﺗﻲ َ ﭤﺎ ﺗﻪ ﺑﻪ ھڪ ﭘﺎڪﻳٽ ﺗﻲ ﮐﻳن ٽﻳﮫﻪ ﭼﺎﻟﻳﮫﻪ رﭘﻳﺎ ﻓﺎﺋدو ﭤﺋﻲ ﭤو ﺟو
اھڙيء
َ ٽﻳﮫن رﭘﺋﻲ ﻣس ﺧﺮﻳد ڪن ﭤﺎ ۽ ﺳﺋﻳڊن ﺟو ھﺮ ﻣﺳﺎﻓﺮﮔﮫٽ ۾ ﮔﮫٽ ھڪ ڪﺎرٽن ﺗﻪ وﭠﻲ ﺋﻲ وﭠﻲ ﭤو.
طﺮح ﺷﺮاب ،ﺑﻳﺋﺮ ،ﭼﺎڪﻠﻳٽ ﻋطﺮ۽ ﭔﻳون ﺷﻳون ﭘڻ وﭠن ﭤﺎ ۽ ﺳﺮاﺳﺮي ھﺮ ﻣﺳﺎﻓﺮ ﻣﺎن ﮐﻳن ھﺰار رﭘﻳﺎ ﮐن ﻓﺎﺋدو
ﭤﻳو وﭸﻲ .ڪﻳﺗﺮا ﺳﺋﻳڊن ﺟﺎ رھﺎڪو ڊﺋﻧﻣﺎرڪ وﭸڻ ﺟو ﺷوق ۾ ﻧﻪ ،ﭘﺮ ﺳﻣﻧڊ ﺗﻲ ٽن ڪﻼڪن ﺟو ﺳﻳﺮ ڪﺮڻ
واﭘﺳﻲء ﺗﻲ ھﻧن ﮐﻲ ان ﺗﻲ ٽﺋڪس ﻧﭤو ڏﻳﭨو ﭘوي، َ ﻓﻳﺮيء ۾ ﭼڙھن ﭤﺎ ۽
َ ﻻء ھن۽ ﺳﺳﺗو ﺷﺮاب ۽ ﺳﮔﺮﻳٽ وﭠڻ ِ
ﺧﺮﻳداريء ﺟﻲ ﮀوٽ آھﻲ.
َ ﺟو ﺳﺋﻳڊن ﺟﻲ ﻗﺎﻧون ﻣطﺎﺑق وﻻﻳت ﻣﺎن ﭤﻲ اﻳﻧدڙ ﻣﺳﺎﻓﺮ ﮐﻲ وﻳﮫﻪ ھﺰار رﭘﻳن ﺟﻲ
ﭘوء ﭜﻠﻲ ڪو آﻣﺮﻳڪﺎ ،ﺟﭘﺎن ﻳﺎ آﺳٽﺮﻳﻠﻳﺎ ﺟﮫڙي ڪﻧﮫن ڏوراﻧﮫﻳن دﻳس ۾ ﮀﮫﻪ ﻣﮫﻳﻧﺎ ﻳﺎ ﺳﺎل رھﻲ اﭼﻲ ﻳﺎ ﺳﻣﻧڊ ِ
ﺟﻲ ھن ﭜﺮ ،ﺳﺎﻣﮫون ﻧظﺮ اﻳﻧدڙ ڊﺋﻧﻣﺎرڪ ﮐﻲ ﻓﻘط ھٿ ﻻھﻲ ﻣوٽﻲ اﭼﻲ .ﭤﻳو ﺗﻪ وﻻﻳت رٽﺮﻧڊ!“
ﭘوء ﺳﭜﺎن ﻧﺎﺋﻳن ﺑﺟﻲ ﺻﺑﺢ ﺟو ﺳڀ ﺗﻳﺎر ھﺟﺟو “.ﻣون ﭼﻳو. ”ﺑﻠڪل ﺻﺣﻳﺢ آھﻲِ .
”ﭜﻼ ﺳﻳڪﻧڊ ﻳﻳﺋﺮ ﺟﻲ ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ ھﻣﺮاھن ﮐﻲ ﭔڌاﻳون ﻳﺎ ﻧﻪ “.راﺣت ﻋﺰﻳﺰ ﭼﻳو.
ﻻء ﻧﻪ ﭼون “.ﻣون ﭼﻳو.
ڪﺎﺷﻲء آﭨڻ ِ
ِ ”ﭔڌاﺋﻳﻧداﺳﻳن ﺳﮫﻲ ﭘﺮ دﻋﺎ ڪﺮﻳو ﺗﻪ
ﻻء ﭤﻲ ﭼﻳو “.راﺣت ﻋﺰﻳﺰ
ﻗﺎﺿﻲء ڪڪڙ ،دال ۽ ﻧﺎن آﭨڻ ِ
َ ”واﻗﻌﻲ .ﻧﻪ ﺗﻪ ﭘﻧﮫﻧﺟو ﺳﺎﻣﺎن ڍوﺋﺟﻲ ﻳﺎ ﭔﻳن ﺟو.
ﭼﻳو.
ﻻء ﺟﮫﻠﻳو
”ﻳﺎر آﺋون ﺗﻪ آھﻳﺎن دل ﺟو ﻣﺮﻳض اﭸﺎ ھن ﺳﺎل آﭘﺮﻳﺷن ڪﺮاﺋﻲ اﭤم .ﺳو ڊاڪٽﺮ ﺑﺎر ﮐﭨڻ ِ
ﭘوء ﮐﭨﻲ ﭔﺋﻲ ﻧﻣوﻧﻲ ﺳﺎن.آھﻲ “.ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم اﻋﻼن ڪﻳو .۽ ﻣون ﮐﻠﻧدي ﭼﻳو” .دل ﺟﺎ ﻣﺮﻳض اﺳﻳن ﺑﻪ آھﻳون ِ
ڪﻣﭘﻧﻲء ﺟو ﻣﺰور ﻧﻪ ﺑﭨﺎﺋﺟو“.
َ ﻻء ﻣون ﮐﻲ ڏاھﺮي ٽﺮڪ ﺳو ﻣﮫﺮﺑﺎﻧﻲ ڪﺮي ﺳﺎﻣﺎن ﮐﭨڻ ِ
”ﻳﺎر ﻣﺟﻧون ۽ ﻓﺮھﺎد ﺟﮫڙا دل ﺟﺎ ﻣﺮﻳض ﺗﻪ اﻻﺋﻲ ﮀﺎ ﮀﺎ ﭘورھﻳﺎ ڪﻧدا ھﺋﺎ ۽ ﺷڪﺳﺗون ﺳﮫﻧدا
ھﺋﺎ “.ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم ﭼﻳو.
”اھﻲ ﺿﺮور ڪﻧدا ھوﻧدا ﭘﺮ ھﻧن ﮐﻲ ﻣﺎﻟﻣو ۾ اﭼﻲ اﻳم اﻳس ﺳﻲ ﻧﻪ ڪﺮﭨﻲ ﭘﺋﻲ ھﺋﻲ .ﺑﮫﺮﺣﺎل ﭼﺮﭼو ڪوﻧﻪ
ﭤو ڪﺮﻳﺎن .ﻣوﻧﮐﻲ ﺑﻪ ڊاڪٽﺮ ﺳﺎﻣﺎن ﮐﭨڻ ﮐﺎن ﺟﮫﻠﻳو آھﻲ .ﺗوھﺎن ﮐﻲ ﺗﻪ ﻳﺎد ﺑﻪ ھوﻧدو ﺗﻪ ھﺗﻲ اﭼڻ ﮐﺎن اڳ ﻣﮫﻳﻧو
ﭘﭠﻲء ﺟﻲ ڪﻧڊي ۾ ﺳور ﮐﺎن ﻣڪﻣل آرام ھﻳٺ ھوس“. َ ﮐن ﻧﻳول اﺳﭘﺗﺎل P.N.S Shifa۾
ﭘﭠﻲء ﺟو ﺳور ) (Back Acheآھﻲ “.راﺣت اﻋﻼن ڪﻳو” ،آﺋون ﺗﻪ ڪﻼڪ ﭔن ﮐﺎن ﻣﭤﻲ َ ”ﻳﺎر ﻣوﻧﮐﻲ ﭘﺎڻ
ھﻠﻲ ﺑﻪ ﻧﭤو ﺳﮔﮫﺎن“.
ﻻء راﺣت ﮐﻲ ﮀﻳﻧﭜﻳو. ”ﻳﺎر اھو وري ڪﻳﺋن؟“ ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم ڪوڙو ﺛﺎﺑت ڪﺮڻ ِ
”ﺳﭻ .ڪوڙ ڪوﻧﻪ ﭤو ﭼوان .ﺟﮫﺎز ﺟﻲ ڊﻳڪ ﺗﻲ ڪﺮي ﭘﻳو ھوس .ڪﻳﺗﺮا ﻣﮫﻳﻧﺎ ﺳﺧت ﺗڪﻠﻳف ۾ ھوس.
ﺳﻲء ۾ ،ﺳور ﭤﺋﻲ ﭤو“.
َ ھﻳﻧﺋﺮ ﺑﻪ ،ﺧﺎص ڪﺮي
ﻻء ﮐﭨﻲ وﭠﻲ اﭼﺑو .ﻓﻲ”ﺑﮫﺮﺣﺎل اھو ڏﭠو وﻳﻧدو .ڪﺟﮫﻪ ﭘﻧﮫﻧﺟو ﺳﺎﻣﺎن ﮔﮫٽﺎﺋﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟن ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ ﭜﺎﺋﺮن ِ
اﻟﺣﺎل ڊﺋﻧﻣﺎرڪ ﭘڪ ھﻠﺑو “.ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم ﭼﻳو.
۽ آﺋون راﺣت ﺟﻲ ڪﻣﺮي ﻣﺎن ﻧڪﺮڻ وارو ھوس ﺗﻪ راﺣت ﭼﻳو ﭘﻧﮫﻧﺟﺎ ﭘﺎﺳﭘورٽ ﻗﺎﺑو رﮐﺟو ،ﺟو ﭔﺋﻲ
ﻣﻠڪ ۾ ﭤﺎ ھﻠون.
”ﭘﻼﺳٽڪ ﺟون ﭤﻳﻠﮫﻳون ﻳﺎد ڪﺮي ﮐﭨﺟو “.ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم ﭼﻳو .ھن ﭘﺎﺳﻲ ﺟﻲ ﻣﻠڪن ﺟﻲ اھﺎ ﭼﮜﻲ ﺧواري
ﭤﻳﻠﮫﻲء ۾ ﺳﺎﻣﺎن وﺟﮫﻲ ﻧﻪ ڏﻳن .ھﺮ ﮔﺮاھڪ ﮔﮫﺮان ﭤﻳﻠﮫﻲ ﮐﭨﻲ ھﻠﻧدو آھﻲ .ان ڪﺮي ھﺮڪﺎ َ آھﻲ ﺗﻪ دڪﺎﻧدار
ﭘوڙھﻲ ﻳﺎ ﻧوﺟوان ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ اوور ڪوٽ ۾ ھڪ ﻋدد ﭘﻼﺳٽڪ ﺟﻲ ﺷﺎﭘﻧگ ﺑﺋگ )ﭤﻳﻠﮫﻲ( ﺿﺮوري وﺟﮫﻲ ھﻠﻧدي
آھﻲ ﺗﻪ ﻣﺗﺎن اوﻳﺮ ﺳوﻳﺮ ڪﻧﮫن دڪﺎن ﻣﺎن ڪﺟﮫﻪ وﭠﭨو ﭘوي.
ﭼﺗﺎء ڏﻧو ﻣﺎن” ،ھڪ ﻳﺎ ﭔﻪ ﻋدد ﺳﺋﻧڊوﭼون. ُ ﺷﻲء ﻳﺎد رﮐﺟو “،ﻣون
ِ ”ﭤﻳﻠﮫﻳون ﮐﭨﻲ ھﻠڻ ﺳﺎن ﮔڏ ھڪ ﭔﻲ ﺑﻪ
ﺧﺑﺮ ﻧﺎھﻲ ڪﻧﮫن وﻗت ﻣوٽون ۽ ﺟﻲ ھوٽل ۾ ﻣﺎﻧﻲ ﮐﺎڌﻳﺳﻳن ﺗﻪ ﺑﺎﻗﻲ ﻓﺎﺋدو ﮀﺎ ﭤﻳﻧدو“.
”دل ﺗﻪ ﭼوي ﭤﻲ ﺗﻪ ﭤﺮﻣﺎس ۾ ﭼﺎﻧﮫﻪ ﻳﺎ ڪﺎﻓﻲ ﺑﻪ ﮐﭨﻲ ھﻠﺟﻲ ،ﺟو ھﺗﻲ ﺟﻲ ﺳﺳﺗﻲ ھوٽل ۾ ﺑﻪ ﭼﺎﻧﮫﻪ
ﺟوڪوپ ڏھن ڪﺮوﻧﺎﺋن )ﭼﺎﻟﻳﮫﻪ رﭘﺋﻲ( ﮐﺎن ﮔﮫٽ ﻧﺎھﻲ “.راﺣت ﻋﺰﻳﺰ ﭼﻳو” ،ﺳﺎﮘﻲ اﺳڪﺎﻟﺮ ﻳﺎ ﭘﮔﮫﺎر ۾ ھﺗﻲ
ﺟﺎ ﻣﺎﭨﮫو اﺳﺎن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ ﺧوب ﻋﻳش اﭼﻳوڪن ۽ اﺳﺎن ﺳﻧدن ﻣﻠڪن ۾ ﺑک ﻣﺮﻳو وﭸون“.
ڪﺮڻ ﻟﮘﺎﺳﻳن .ھﻠڪﻲ ھﻠڪﻲ ﭰڙ ﭰڙ ﺳﺎن ﮔڏ ﺗﮐﻲ ھواﺑﻪ ﻟﮘﻲ رھﻲ ھﺋﻲ .ﺟﻳﺳﻳن ﺑس اﭼﻲ ۽ ﺑس ﺟﻲ ھﻳٽﺮ اﮘﻳﺎن
ﻻء اوور ڪوٽ ﺟﺎ ڪﺎﻟﺮ ﻣﭤﻲ ڪﺮي ﮐﻳﺳن ۾ ھٿ وﺟﮫﻲ ،ﺑس اﺳٽﺎپ ﺳﻲء ۽ ھوا ﮐﺎن ﺑﭼڻ َِ ھﻠﻲ وﻳﮫﺟﻲ ﺗﻳﺳﻳن
ﺟﻲ ﭜﺮ ۾ ﭠﮫﻳل دڪﺎن ﺟﻲ ﮘڙﮐﻲ ﺟﻲ اوٽ ۾ ﭤﻲ ﺑﻳﭠﺎﺳﻳن .ﺗﻳﺮھن ۽ ﺳﺗﺮھﻳن ﻧﻣﺑﺮ ﺟون ﺑﺳون آﻳون ﭘﺮ اﺳﺎن ﮐﻲ
ﻻء 18۽ 20ﻧﻣﺑﺮ ﺟﻲ ﺿﺮورت ھﺋﻲ .رﺳﺗﻲ ﺗﻲ آﭼﺮ واري ﺧﺎﻣوﺷﻲ ﻧﻪ ھﺋﻲ ﭘﺮ ﺗڏھن ﻓﻳﺮي اﺳٽﻳﺷن ﺗﻲ وﭸڻ ِ
ﺳﻲء ۽ ﻣﻳﻧﮫن ڪﺮي ﻣﺎﭨﮫن ﮔﮫﺮ ۾ ﮔﺮم ﭤﻲ وﻳﮫڻ ِ ﺑﻪ ﻣوڪل ڪﺮي ٽﺮﺋﻔڪ ۽ ﻣﺎﭨﮫن ﺟﻲ ﭼﺮﭘﺮ ﮔﮫٽ ھﺋﻲ .وﻳﺗﺮ
۾ وڌﻳڪ ﻋﺎﻓﻳت ﺳﻣﺟﮫﻲ ﭤﻲ .اﻳﺗﺮي ۾ ﺳﺎﻣﮫون ،اﺳﺎن ﺟﻲ ھﺎﺳٽل ﮐﺎن اﺳﺎن ﺟﻲ ﻓﻠور )ٽﻲ ﻣﺎڙ( ﺗﻲ ﻻﮔوس
ﻻء
)ﮔﮫﺎﻧﺎ( ﺟﻲ رھﻧدڙ اﺋﻠس ۽ ﭼوﭤﻳن ﻓﻠور ﺗﻲ ڊڪﺎر )ﺳﻳﻧﮔﺎل( ﺟﻲ رھﻧدڙ ﻣﺎﺋﻲ اﺋﻣﻲ ﻧﻣودار ﭤﻲ .ھو ﺑﻪ ﺷﺎﭘﻧگ ِ
ﻻء اﺳﺎن ڏي وڌﻳون” .اﺋﻣﻲ! ﭘﺎﺳﭘورٽ اﭤﺋﻲ؟ ﻓﻘط ڏھﻪ ڪﺮوﻧن ۾ ﺗوﮐﻲ ڊﺋﻧﻣﺎرڪ ﮔﮫﻣﺎﺋﻲ ﻧڪﺗﻳون ھﻳون ۽ ﺑس ِ
اﭼﺎن “.ﻣون اﺋﻣﻲ ﮐﻲ ﭼﻳو .اﺋﻣﻲ ﺟواب ڏﻳڻ ﺑدران دﺳﺗور ﻣوﺟب ﻣﺮڪﻧدي رھﻲ .ﺟواب ھن ﮐﻲ ھﺮ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﺟو
ھوء اﻳﺗﺮو وﻗت ﻟﮘﺎﺋﻳﻧدي آھﻲ ﺟو ﺗﻳﺳﻳن ﻳﺎ ﺗﻪ ان ﮘﺎﻟﮫﻪ ﺟو ﺋﻲ َ اﭼﻲ ﭤو ﭘﺮ وات ذرﻳﻌﻲ ﭔﺋﻲ ﺗﺎﺋﻳن ﭘﮫﭼﺎﺋڻ ۾
ويء ﺗﺎن
َ ﻣوﺿوع ﺑدﻟﺟﻲ وﻳﻧدو آھﻲ ﻳﺎ ﺑس اﭼﻲ وﻳﻧدي آھﻲ ﻳﺎ ڪﻼس روم ۾ ﭘﺮوﻓﻳﺳﺮ اﭼﻲ وﻳﻧدو آھﻲ ﻳﺎ ٽﻲ
اﺋﻣﻲء ﺟو ﺟواب ﭘﺎروﭤو ﭤﻲ وﻳﻧدو آھﻲ ﻳﺎ ﺗﺧﻠﻳق ﭤﻲ ظﺎھﺮ ﭤﻳڻ ﮐﺎن اڳ ﻣﺮي َ ﺧﺑﺮون ﺷﺮوع ﭤﻲ وﻳﻧدﻳون آھن ۽
اﺋﻣﻲء ﺳﺎن ﺑﻪ ظﻠم آھﻲ.َ وﻳﻧدو آھﻲ .ﭘورﭼوﮔﻳﺰ ،اﺳﭘﻳﻧﻲ ۽ ﻓﺮﻧﻳﭻ ڪﺎﻟوﻧﻳن وارن آﻓﺮﻳڪن ﺷﺎﮔﺮدن واﻧﮔﺮ
ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲء ﺟﻲ ۽ ﭘﺎڻ ۾ ﮘﺎﻟﮫﺎﺋڻ ﭔوﻟﮫﺎﺋڻ ﺟﻲ ﺑﻳن اﻻﻗواﻣﻲ زﺑﺎن اﻧﮔﺮﻳﺰي آھﻲ .ﺟﻧﮫن ۾ اﺋﻣﻲ ﺻﻔﺎ ڏڏ آھﻲ. َ
ھوء ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻣﺎدي زﺑﺎن ۾ ﺳوﭼﻲ ﭤﻲ .ﺟﻳڪﺎ آﻓﺮﻳڪﺎ ﺟﻲ َ اﻧﮔﺮﻳﺰيء ۾ ڪﻳل ﺳوال ﺟوﺟواب ﭘﮫﺮﻳن َ ﻧﺗﻳﺟﻲ ۾
ﭘوء ان آﻓﺮﻳڪﻲ زﺑﺎن ﺟو ﻓﺮﻳﻧﭻ ۾ ﺗﺮﺟﻣو ڪﺮي ﭤﻲ ﺟو ﭘﺎڻ اﺳڪول، ﺳوﻳن ﻗﺑﻳﻼﺋﻲ ﭔوﻟﻳن ﻣﺎن ڪﺎ ھڪ آھﻲِ .
ھوء اﻧﮔﺮﻳﺰي
َ اﻧﮔﺮﻳﺰيء ۾ ﺗﺮﺟﻣو ڪﺮي ﭤﻲ.
َ ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲء ۾ ﻓﺮﻳﻧﭻ ﭘڙھﻲ آھﻲ .ان ﺑﻌد ان ﻓﺮﻳﻧﭻ ﺟو
َ ڪﺎﻟﻳﺞ ۽
ﭘﺋﺮس ۾ اﭼﻲ ھڪ ﻓﺮﻳﻧﭻ ﻣﺎﺳﺗﺮ ﮐﺎن ﺳﮐﻲ ھﺋﻲ ان ﮐﺎن ﻋﻼوه ھﺗﻲ ﺟﻲ ڪورس ﺷﺮوع ﭤﻳڻ ﮐﺎن ٽﻲ ﻣﮫﻳﻧﺎ اڳ
اﻧﮔﺮﻳﺰيء ﺟو ﺑﻪ اﮀو ﻣﭤو ڪﺮ
َ ھﺗﻲ اﭼﻲ ھڪ ﺳﺋﻳڊش ﻣﺎﺳﺗﺮ ﮐﺎن ﭘڻ اﻧﮔﺮﻳﺰي ﺳﮐﻲ )ﺟﻧﮫن ﺣﻘﻳﻘت ۾ ﭘﮫﺮﻳن آﻳل
ي ﮀڏﻳس(.
ﻻء اﻧڌي ﺟﻲ ﻟٺ ﺟو ڪم ڏﻳﻧدي آھﻲ، اﺋﻣﻲء ِ
َ اﺋﻣﻲء ﺳﺎن ﮔڏ ﮔﮫﺎﻧﺎ ﺟﻲ ھﻠﻧدڙ اﺋﻠس ) (Aliceﺟﻳڪﺎ َ
اﻧﮔﺮﻳﺰيء ۾ ﭼﮜو ﭜڙ آھﻲ ﺟو ھڪ ﺗﻪ ﮔﮫﺎﻧﺎ ۾ اﺳﺎن واﻧﮔﺮ اﻧﮔﺮﻳﺰي ھﻠﻲ ﭤﻲ ۽ ﭔﻳو ﮔﮫﺎﻧﺎ ۾ اﻳﺗﺮﻳون ﺗﻪ آﻓﺮﻳڪﻲ َ
ﭔوﻟﻳون ﻋﺎم ﻣﺮوج آھن ﺟو ﮔﮫﺎﻧﺎ وارا ﭘﻧﮫﻧﺟو ﭘﺎڻ ۾ ﺑﻪ اﻧﮔﺮﻳﺰي ﮘﺎﻟﮫﺎﺋﻳن” .اوﭘن ﻣﺎرڪﻳٽ ﮐﻠﻲ ﭼڪﻲ
ھوﻧدي؟“ اﺋﻠس ﭘﮀﻳو.
ﻻء 17ﻧﻣﺑﺮ ﺑس ھﺎڻ وﺋﻲ آھﻲ .اڄ ﻣوڪل ڪﺮي ﭔﻲ ﺑس وﻳﮫن ﻣﻧٽن ﺑدران ﻣﻧﻲ ڪﻼڪ ﺑﻌد ”ھﺎ .ﭘﺮ ان ِ
اﻳﻧدي .ﺑﮫﺗﺮ ﭤﻳﻧدو ﺗﻪ ڪﻧﮔس ﮔﺎٽن واري ﺑس اﺳٽﺎپ ﺗﺎن وﭸﻲ 17ﻧﻣﺑﺮ ﺑس وﭠو “.راﺣت ﭔڌاﻳس.
”ﺗوھﺎن ڪوﻧﻪ ﭤﺎ ھﻠو “.اﺋﻠس ﭘﮀﻳو.
”اﺳﺎن اڄ ﭔﺋﻲ ھﻧڌ ﭤﺎ وﭸون“.
اﻳﺗﺮي ۾ 18ﻧﻣﺑﺮ ﺑس آﺋﻲ اﺳﺎن ﺳﺎن ﮔڏ ھﻲ ﭔﺋﻲ ﭘڻ ﭼڙھﻳون .ﭔﻳو ﻧﻣﺑﺮ اﺳٽﺎپ ڪﻧﮔس ﮔﺎٽن ﺟو ھو .ﮐﻳس
ﻳﺎد ڏﻳﺎرﻳوﺳﻳن ﭘﺮ ھو ﻧﻪ ﻟﮫﻲ ﺳﮔﮫﻳون.
اﺋﻣﻲء ﻣس ﻣس ڪو ﺟﻣﻠو ﭠﺎھﻲ وراﭨﻳو. َ ”ﭠﮫﻳو اﺳﻳن ﺑﻪ ﺗوھﺎن ﺳﺎن ﺋﻲ ھﻠون ﭤﻳن“.
”اﺳﻳن ﺗﻪ ڊﺋﻧﻣﺎرڪ ﭘﻳﺎ وﭸون “.ﻣون ﭔڌاﻳوﻣﺎﻧس.
اﺋﻣﻲء ﺗﻌﺟب ﮐﺎڌو.
َ ?”“Realy
83 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﭤو ﻳﺎ اڌ ﮔﺎﺑﺮو ﻣﭤو ڍڪﻲ ﭤو .اھﺎ ھڪ اھڙي ﮘﺎﻟﮫﻪ آھﻲ ،ﺟﻧﮫن ﮐﻲ ﻣﺳﻠﻣﺎن دﻧﻳﺎ ۽ ﻋﺮب ﺟﺎ ﻣﺎﭨﮫو ﮔﮫٽ ﻧﮔﺎھﻪ
ﺳﺎن ڏﺳن ﭤﺎ ﺗﻪ ان ﮐﻲ ﻏﻳﺮ اﺳﻼﻣﻲ طﺮﻳﻘو ﺳﻣﺟﮫن ﭤﺎ .ھو اھوﺋﻲ ﺳوﭼﻳن ﭤﺎ ۽ ﻣﭤﻲ ڍڪڻ ﺟو ھﻲ ڪﮫڙو
اﺳﻼﻣﻲ طﺮﻳﻘو آھﻲ .ﺟﻳڪو ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ۾ راﺋﺞ آھﻲ.
ﻻء ﺟﻳﺋن ﺋﻲ ﻣﺎﭨﮫو اﭤﻳﺎ ﺗﻪ ﻣﭤﻳن ﻓﺋﻣﻠﻲ ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ﭜﺮﺳﺎن ھﺋﻲ ،۽ ﻣون ﮐﺎﻧﺋن ﺳﻧدن ﻣﻠڪ ﺟو ﻓﻳﺮيء ۾ وﻳﮫڻ ِ َ
ﭘﮀﻳو:
”ﻋﺮب آھﻳو“.
ﻻء وﻗت ڏﻧو.
”ﻧﻪ!“ ھﻣﺮاھﻪ ﻧﻪ ڪﺮي ،ﺻﺣﻳﺢ ﭔڌاﺋڻ ﺑدران ﻣوﻧﮐﻲ ﺳوﭼڻ ِ
”ﺗﺮڪ؟ ﻟﺑﻧﺎﻧﻲ؟ ...............راﺣت ﭼﻳس.
”ﻧﻪ“Any more guess .
”ﻳوﮔوﺳﻼوﻳن؟“ ﻣون ﭼﻳو.
”ﻧﻪ“.
”ﭼﮜو ﺗﺮس ﭜﻼ ھڪ ﭔﻳو ﺑﻪ ﻧﺎﻟو وﭠڻ ڏي “.راﺣت ﻋﺰﻳﺰ ﻣوﻧﮐﻲ ﭼﻳو ﺗﻪ ،ھﻲ ﻳورپ ﺟﺎﺋﻲ آھن ﭘﺮ ﻣﻠڪ ﺟو
ﻧﺎﻟو ھن وﻗت دﻣﺎغ ۾ ﻧﭤو اﭼﻲ.
”اﻟﺑﺎﻧﻳﺎ؟ ﻣون ﭼﻳو.
”ﻧﻪ“.
ﭔڌاء (.اﺳﺎن ﭼﻳس.
”) “ Ok you Tell us.ﭼﮜو ﺗون ﺋﻲ ھﺎڻ َ
”ڪﺮد آھﻳون“.
”ﺗوھﺎن ﺳﺎن ﻣﻠﻲ ﺧوﺷﻲ ﭤﻲ .اﺳﺎن ﺑﻪ رات ﺋﻲ ﺗوھﺎن ﺟون ﮘﺎﻟﮫﻳون ڪﺮي رھﻳﺎ ھﺋﺎﺳﻳن ﺗﻪ ﻋﺮب دﻧﻳﺎ ۾
ﺑﮫﺎدريء ﺟﻲ ڪﺮي ﺋﻲ اﻧﮔﺮﻳﺰ ۽ ﻳورﭘﻲ ﺧوش ﻧﻪ ھﺋﺎ ۽ ڪﺮدﺳﺗﺎن َ ڪﺮد ﺗﻣﺎم ﺑﮫﺎدر ۽ دﻟﻳﺮ ﻗوم آھﻲ .ﺷﺎﻳد ان
ﮐﻲ ھڪ طﺎﻗﺗور ﻣﻠڪ ڏﺳڻ ﻧﻪ ﭤﻲ ﭼﺎھﻳﺎﺋون .ان ڪﺮي ،وﻳﻧدي وﻗت ٽڪﺮو ﺗﺮڪﻲ ﺣواﻟﻲ ،ٽڪﺮو ﺷﺎم ۽
ﻋﺮاق ﺣواﻟﻲ ۽ ٽڪﺮو اﻳﺮان ﺣواﻟﻲ ڪﺮي وﻳﺎ .ﺗوھﺎن ﺟو ڪﮫڙي ﺣﺻﻲ ﺳﺎن ﺗﻌﻠق آھﻲ؟“
ﺗﺮڪﻲء ﻣﺎن ﭜﭴﻲ ھﺗﻲ
َ ﺗﺮڪﻲء ۾ رھون ﭤﺎ .ﭘﺮ ھﺎڻ ھﺗﻲ ﺳﻳﺎﺳﻲ ﭘﻧﺎھﻪ ھﻳٺ آھﻳون .ﭔﻪ ﺳﺎل ﭤﻳﺎ ﺗﻪ َ ”اﺳﻳن
ﺳﺋﻳڊن ۾ اﭼﻲ رھﻳﺎ آھﻳون .اﭸﺎ ھﺗﻲ ﺟﻲ ﻗوﻣﻳت ۽ ﭘﺎﺳﭘورٽ ﻧﻪ ﻣﻠﻳو آھﻲ .ڪورٽ ۾ ڪﻳس ھﻠﻲ رھﻳو آھﻲ.
ﺗﻳﺳﻳن ھﺗﻲ ﺟﻲ ﺣڪوﻣت ھﺗﻲ رھڻ ﺟﻲ ﻣوڪل ڏﻧﻲ آھﻲ ۽ ﻣﮫﻳﻧﻲ ﺳﺮ ﺳﺮڪﺎري ﭜﺗو ﺑﻪ ڏﺋﻲ ﭤﻲ “.ھن ﭔڌاﻳو.
ﭘوء اﭼڻ وﻗت ﺳﺋﻳڊن وارن ﺗوھﺎن ﮐﻲ رھڻ ﺟﻲ ﻣوڪل ڏﻧﻲ؟“ اﺳﺎن ﭘﮀﻳس. ” ِ
”ﻧﻪ اﺋﻳن ڪڏھن ﺑﻪ اﭼڻ ﻧﻪ ڏﻳن .ﭘوﻟﻳﻧڊ ،ﺟﺮﻣﻧﻲ ۽ ڊﺋﻧﻣﺎرڪ ﮐﺎن ﭰﺮﻧدا ﭰﺮﻧدا ،ﻧﻧڍﻳن ﭔﻳڙﻳن رﺳﺗﻲ ﺳﻣﻧڊ
ُاڪﺮي ﻟڪﻲ ﻟڪﻲ ﺳﺋﻳڊن ۾ ﮔﮫڙي ﭘﻳﺎﺳﻳن ۽ ھﺎڻ ﻧﭤﺎ ڪڍي ﺳﮔﮫن ﺟﻳﺳﻳن ڪورٽ ڪو ﻓﻳﺻﻠو ڏﺋﻲ“.
ﻻء ٽﻲ ﭼﺎر وڏا ھﺎل ھﺋﺎ .ھﺮ ھڪ ۾ ﭘﻧﺟﺎھﻪ ﮐن ﻣﺳﺗطﻳل ٽﻳﺑﻠون رﮐﻳل ھﻳون ﺟن ﺟﻲ ﻓﻳﺮيء ۾ وﻳﮫڻ ِ َ
دريء واري
َ ﻻء ﮐﺎﭔﻲ ﭘﺎﺳﻲﭼوڌاري ﭼﺎرﭼﺎر ڪﺮﺳﻳون ھﻳون .اﺳﺎن ھڪ ﺋﻲ ٽﻳﺑل ﺗﻲ وﻳﮫڻ ﭼﺎھﻳو ﭤﻲ ،ﺟﻧﮫن ِ
ڪﺮﺳﻲء ﻣﭤﺎن ﭤﻳﻠﮫو رﮐﻲ ﮀڏﻳو،
َ ﻗطﺎر ﺟو ھڪ ٽﻳﺑل ﻣﻠﻲ وﻳو ۽ ﺳﻠﻳم ۽ ﻣون وﭸﻲ ان ﺗﻲ ﻗﺑﺿو ڪﻳو ۽ ﺧﺎﻟﻲ
ﻓﻳﺮيء( ﺟﻲ اﻧﺟڻ ،ﺑﺎٿ روم ،ڊﻳوٽﻲ ﻓﺮي ﺷﺎپ ۽ َ ﺟﻳﺋن ان ﺗﻲ راﺣت ﻋﺰﻳﺰ وﻳﮫﻲ ﺳﮔﮫﻲ ﺟﻳڪو ﺟﮫﺎز )
رﻳﺳٽورﻧٽ ﺟو ﺟﺎﺋﺰو وﭠﻲ ڏھن ﭘﻧدرھن ﻣﻧٽن ﺑﻌد ﭘﮫﺗو ﺋﻲ ﻣس ﺗﻪ ﻓﻳﺮي ھﻠڻ ﻟﮘﻲ .ھن اﭼڻ ﺳﺎن ﻣﭤﺎن ﺳﻧﮫن
ڪﭔٽن ۾ رﮐﻳل ﻻﺋﻳف ﺟﺋڪﻳٽن ڏي اﺷﺎرو ڪﺮ ي ﭼﻳو:
86 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﺑس رﮘو اھو ﻳﺎد رﮐﺟو ﺗﻪ ﺟﮫﺎز ﭔڏڻ ﻣﮫل ﻻﺋﻳف ﺟﺋڪﻳٽ ﻣﭤﺎن ﮐﭨﭨﻲ آھﻲ .ھﺎڻ ﭜﻠﻲ ﺳﻣﮫﻲ ﺳﮔﮫو ﭤﺎ“.
ﭘوء؟“” ِ
ﭔڌاﻳﺎﻧو ﭤو“.
َ ﭘوء .......ﺗﺮﺳو ﺳﮔﺮﻳٽ دﮐﺎﻳﺎن ﺗﻪ ﺳﭴﻲ اﺳٽوري ﭘوء .......ھﺎ ِ
” ِ
ﭘﺎڻ اﺳﺎن ﮐﻲ ﺑﻪ ﺳﮔﺮﻳٽ آﻓﺮڪﻳﺎﺋﻳن .ﭘﺮ اﺳﺎن ﻣﺎن ڪوﺑﻪ ﺳﻣوڪﺮ ﻧﺎھﻲ .ﺳو ﮐﻳس ﻣﮫﺮﺑﺎﻧﻲ ﭼﺋﻳﺳﻳن.
”ﻳﺎر آﺋون ﺗﻪ ﺑﻳﺋﺮ ﺷﻳﺋﺮ ﺟو ﺑﻪ ﺷوق ڪﻧدو آھﻳﺎن .آﺧﺮ ﻣﺎﭨﮫو واﻻﻳت ۾ ﮀو ﭤو رھﻲ“.
ﭼﮜﻲء
َ ﮐﺎء ﺑﻪ .اﺳﺎن ﺟو ﻓڪﺮ ﻧﻪ ڪﺮ .اﺳﺎن ھﺎڻ ”ﺗون ﭜﻠﻲ ﺷوق ڪﺮ ۽ ڪﺟﮫﻪ ﮐﺎﺋﭨو ﭘﻳﺋﭨو ھﺟﻲ ﺗﻪ ﭜﻠﻲ ُ
طﺮح ﻧﻳﺮن ﭘﺎﭨﻲ ڪﺮي ﮔﮫﺮان ﻧڪﺗﺎ آھﻳون “.اﺳﺎن ﭔڌاﻳس.
”ﺗڏھن ﺑﻪ ڪﺎﻓﻲ ﭼﺎﻧﮫﻪ ھﻠﻧدي؟“
ﭘﻲء“.
”ﻧﻪ ان ﺟﻲ ﺑﻪ ﺿﺮورت ﻧﺎھﻲ .ﺗون ﭜﻠﻲ ُ
ﺳو ﭘﺎڻ ﺳﮔﺮﻳٽ دﮐﺎﺋﻲ ،ﺳﺎﻣﮫون اﺳٽﺎل ﺗﺎن ﺑﻳﺋﺮ وﭠﻲ آﻳو.
”ھﺗﻲ ﺑﻳﺋﺮ ﻣﮫﻧﮔو آھﻲ ڏھﻪ ڪﺮوﻧﺎ ﺑوﺗل .آﺋون ڊﺋﻧﻣﺎرڪ ﻣﺎن وﭠﻲ اﻳﻧدو آھﻳﺎن ڪڏھن ﺗوﺑﺮڪ ڪڏھن ڪو
ﭔﻳو .ﻓﻘط ﮀﮫن ڪﺮورﻧﺎ ۾ ﻣﻠﻲ ﭤو ۽ ﺧﺎﻟﻲ ﺑوﺗل ڏﻳڻ ﺳﺎن ڏﻳڍ ڪﺮوﻧﺎ اﭸﺎ ﺑﻪ ﮔﮫٽ ڪن ﭤﺎ .ﺳﺋﻳڊن ۾ ﺗﻪ ﺧﺎﻟﻲ ﺑوﺗل
ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲء ﺟﻲ دڪﺎن ﺗﺎن وﭠﻧدو
َ ﮐﻲ ڪو ﭘﮀﻲ ڪوﻧﻪ ﭤو .ھﻲ ڏﺳو ٽﻳﮫﻪ ﮐن ﺧﺎﻟﻲ ﺑوﺗﻠون ﮐﭨﻳو ﭘﻳو وﭸﺎن .ھڪ
ﻻء ﭼوﻧدو.
زوريء ڪﺟﮫﻪ ﭘﻳﺋڻ ِ َ آھﻳﺎن .ﭘﻧﮫﻧﺟو ﮔﺮاﺋﻳن ﺑﻪ آھﻲ ﺗﻪ ﻳﺎر ﺑﻪ آھﻲ ،ﺗوھﺎن ھﻠﻧدؤ ﺗﻪ ﺗوھﺎن ﮐﻲ ﺑﻪ
ﭘﻲء
ﻻء ﺑﻪ ﻧﭤو ﭘﮀﻲ .ﭘٽ ُ ﭘﺎﭨﻲء ِ َ ﻲء
ﺷﺮاب ﻧﻪ ﺗﻪ ﭼﺎﻧﮫﻪ ،ڪﺎﻓﻲ ڪوڪﺎ ڪوﻻ .ﻧﻪ ﺗﻪ ھﻧن ﻣﻠڪن ۾ ﺗﻪ ڪو ﭠﻠﮫ َ
ﭘﻲء ﭘٽ ﮐﻲ ﻧﭤو ﭘﮀﻲ .اﻳﻣﺎن ﺳﺎن “.اﺋﻳن ﭼﺋﻲ ھو ٽﮫڪ ڏﻳڻ ﻟﮘو. ﮐﻲ ُ
”ﺗوھﺎن آﻣﺮﻳڪﺎ ڏﭠو آھﻲ؟“ ھﺎڻ ھن ﭘﮫﺮﻳون دﻓﻌو اﺳﺎن ﺑﺎﺑت ﻣﻌﻠوم ڪﺮڻ ﺟﻲ ﺿﺮورت ﻣﺣﺳوس ڪﺋﻲ.
اﺳﺎن ﮐﻳس ﭔڌاﻳو ﺗﻪ اﺳﻳن ﺟﮫﺎزن ﺟﺎ ڪﺋﭘٽن ۽ ﭼﻳف اﻧﺟﻧﻳﺋﺮ ﭤﻲ رھﻳﺎ آھﻳون ۽ دﻧﻳﺎ ﺟﺎ ڪﻳﺗﺮاﺋﻲ ﺷﮫﺮ ڏﭠﺎ اﭤﺋون.
رﻻء ڏاڍو ﺳﭠو آھﻲ .ﻣوﻧﮐﻲ ﺷﺋﻧل ﻓﺎﺋو ﺟﻲ ﻋطﺮ ﺟو ﻧﻘل ﻣﻠﻲ وﻳو ۽ ھﺗﻲ ﭘﻧﺟﻳن ﭘﻧﺟﻳن ڊاﻟﺮن ِ ”آﻣﺮﻳڪﺎ واﭘﺎ
ﺟو وڪﻳم .اﺗﺎن ﻓﻘط ڊاﻟﺮ ﺟو وﭠﻲ آﻳس .ﺳﻧﮔﺎﭘور ﺑﻪ ﺳﭠو ﺷﮫﺮ آھﻲ ﭘﺮ ”ﺟوﺑﮫﺎرو“ ﺻﻔﺎ ﮔﻧدو آھﻲ .اﺗﻲ ﻣﻠﺋﻲ
ﻣﺎﭨﮫو ﭘﻧن ﺗﻲ ﭜت رﮐﻲ ﮐﺎﺋﻳن ﭤﺎ“.
“ﺟوﺑﮫﺎرو ﻧﻪ ”ﺟو ھورﺑﺎرو“ ۽ اھﻲ ﻣﻠﺋﻲ ﻧﻪ ﭘﺮ ڏﮐڻ ھﻧدﺳﺗﺎن ﺟﺎ ﺗﺎﻣل آھن .اﻧﮫن ﺟو ڪﻠﭼﺮ ۽ رﺳم رواج
اھوﺋﻲ آھﻲ .اﺳﺎن ﭔڌاﻳس.
ﻻء اﭼو .آﺋون ﺗوھﺎن ﮐﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ زال ۽ ﭔﻳن ﺳﺎھﻳڙﻳن ﺳﺎن ﺑﻪ ”ﻳﺎر ﺗوھﺎن ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ﮔﮫﺮ ﺿﺮور ﻣﺎﻧﻲ ﮐﺎﺋڻ ِ
ﻣﻼﺋﻳﻧدس .ﻣوﻧﮐﻲ ﺧوﺷﻲ ﭤﻳﻧدي ﺗوھﺎن اﭼو“.
”ﭘﺮ اﺳﺎن ﮐﻲ ڪﮫڙي ﺧﺑﺮ ﺗﻪ ﺗﻧﮫﻧﺟﻲ اﺋڊرﻳس ﮀﺎ آھﻲ“.
ﭘوء اﺳﺎن ﮐﺎن ﭘﻳن وﭠﻲ اﺋڊرﻳس ﻟﮐڻ ﻟﮘو .ﭘﻧﺞ ﮀﮫﻪ ﻣﻧٽن ۾ ﭘﻧﮫﻧﺟو ﻧﺎﻟو ﻣس ﻟﮐﻳﺎﺋﻳن ،ﺟﻧﮫن ﻣﺎن ﻟﮘو ﺗﻪ ﮐﻳس ِ
ﻻء ڏﻧﺎﺋﻳن” .ﻳﺎر ﺗوھﺎن ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ﺿﺮور ﭘوء ﭘﻧﮫﻧﺟو ﺷﻧﺎﺧﺗﻲ ڪﺎرڊ اﺳﺎن ﮐﻲ اﺋڊرﻳس ﻟﮐڻ ِ ﻟﮐڻ ڪوﻧﻪ ﭤو اﭼﻲ ۽ ِ
ﻻء اﭼﺟو “.ھن ﭼﻳو. ﻣﺎﻧﻲ ﮐﺎﺋڻ ِ
”ﻣﮫﺮﺑﺎﻧﻲ .ﭔﻪ ﺳﺎل ھﺗﻲ آھﻳون ڪڏھن واﻧدڪﺎﺋﻲ ﻣﻠﻲ ﺗﻪ اﭼﻲ ﻧڪﺮﻧداﺳﻳن “.راﺣت ﭼﻳس.
”آﺋون ﭜﻼﭔﻳو ﺑﻳﺋﺮ وﭠﻲ اﭼﺎن؟“ ھن ﭘﮀﻳو.
”ﭜﻠﻲ “..........اﺳﺎن وراﭨﻳس.
”ﭘﺮﻣون وٽ ُﮐﻼ ﭘﺋﺳﺎ ﻧﻪ آھن ھڪ وﻳﮫﻪ ڪﺮوﻧﺎ اڌارا ڏﻳﻧدؤ“.
اﺳﺎن ھڪ ﭔﺋﻲ ﺟو ﻣﻧﮫن ڏﺳڻ ﻟﮘﺎﺳﻳن .اﺳﺎن ۾ ﺳڀ ﮐﺎن وڌﻳڪ ﺷﺮﻳف ﻣﺎﭨﮫو ﺳﻠﻳم ﻗﺎﺳم ﮐﺎن رھﻳو ﻧﻪ ﭤﻳو.
ﻻء اﭤﻳو.
ﭘﺮس ﻣﺎن وﻳﮫﻪ ڪﺮوﻧﺎ ڪڍي ڏﻧﺎﺋﻳﻧس .ﺟﻳڪﻲ وﭠﻲ ﺑﻳﺋﺮ ﺧﺮﻳد ڪﺮڻ ِ
”وڏو ڪو ﭔٽﺎڪو آھﻲ .ھڙ ۾ ﻟﭜﻳس ڪﺟﮫﻪ ﻧﻪ رﮘو ﮔﺷﺎ .ﺟوﭨس ﮐﻲ ﺑﻪ ﭘﺎڻ ﺑﮐون ﻣﺎرﻳون ھوﻧداﺋﻳن ﺗڏھن ھن
ﻟﺗون ھﭨﻲ ڪڍﻳو اﭤس .ھﺎڻ اھﻲ وﻳﮫﻪ ڪﺮوﻧﺎ ھوﻧﺋن ﺋﻲ ڪوﻧﻪ ﻣﻠﻧدا ،ﺟو ﭔﻲ ﺑوﺗل ﭘﻳﺋڻ ﺑﻌد رھﻳل ھوش ﺑﻪ ھﻠﻳﺎ
وﻳﻧدس .ڪوﭘن ھﻳﮔن ﭘﮫﭼﻲ ﮀﺎ اڌار ﻗﺑوﻟﻳﻧدو .ﭘﺮ اھو آھﻲ ﺗﻪ وﻳﮫن ڪﺮوﻧﺎﺋن ۾ ﺟﺎن ﮀٽﻲ .ھﺎڻ اڌار ﻣوٽﺎﺋڻ ﺟﻲ
ڊپ ﮐﺎن ﭘﺎڻ ﺋﻲ ﻏﺎﺋب ﭤﻲ وﻳﻧدو .ﻧﻪ ﺗﻪ ھن ڪﻣﺑل ﻣﺎن ﺳوﻟﻲ ﺟﺎن ﻧﻪ ﮀٽﻲ ھﺎ “.ﺳﻠﻳم ﭼﻳو.
اﻧﮔﻠﻳﻧڊ ،آﻣﺮﻳڪﺎ ۽ ﺟﭘﺎن ۾ ﺑﻪ ﻧﻪ ھوﻧدو .ﭤﻲ ﺳﮔﮫﻲ ﭤو ھﻧن ﺟﻲ اﻳﺗﺮي ﭘﺎﺑﻧدي ﻗﺎﺋم رﮐڻ ۾ ان ﮘﺎﻟﮫﻪ ﺟو ﺑﻪ ھٿ آھﻲ
ﺗﻪ ﻋوام ﺗﻣﺎم ﮔﮫٽ آھﻲ .ﺑﺳن ﺟﻲ ﺳﮫوﻟﻳت ڪﺮي ،ﺟن ﮐﻲ ڪﺎرون آھن ،اھﻲ ﺑﻪ ﺑﺳن ۾ ﺳواري ڪن ﭤﺎ.
اﻧڪﺮي ٽﺮﺋﻔڪ ﺟﺎم ﭤﺋﻲ ﺋﻲ ڪﺎﻧﻪ ،۽ ڊراﺋﻳور ان ﺣﺳﺎب ﺳﺎن ﺑس ﮐﻲ ﭤورو آھﺳﺗﻲ ﻳﺎ ﺗﮐو ڪﺮي ،وﻗت ﺗﻲ
ﺑس اﺳٽﺎپ ﺗﻲ اﭼﻳو ﭘﮫﭼﺎﺋﻲ .ڪﺮاﭼﻲ ،رﻧﮔون ،ﺑﺋﻧڪﺎڪ ،ﺑﻣﺑﺋﻲ ،ڪﻠڪﺗﻲ ۽ ڍاڪﺎ ﺟﮫڙن ﺷﮫﺮن ۾ ،ﻣوت
واﻧﮔﺮ ڪﻧﮫن ﮐﻲ ﺧﺑﺮ ﺋﻲ ﻧﺎھﻲ ﺗﻪ ،ھڪ اﺳٽﺎپ ﮀڏڻ ﺑﻌد ،اھﺎ ﺑس ﭔﻲ اﺳٽﺎپ ﺗﺎﺋﻳن ﭘﮫﺮﻳن ﭘﮫﭼﻧدي ﺑﻪ ﺳﮫﻲ! ﭤﻲ
ﺳﮔﮫﻲ ﭤو ﺣﺎدﺛﻲ ۾ ،ڪﻧﮫن ﮔوڙ ﮔﮫﻣﺳﺎن ھڙﺗﺎل ۾ ،رﺳﺗﻲ ﺗﻲ ﺋﻲ ان ﮐﻲ ﺳﺎڙﻳو ﭔﺎرﻳو ﻳﺎ اﻏوا ڪﻳو وﭸﻲ.
ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ﺟﻲ ھن وﻗت آدﻣﺷﻣﺎري 120ﻣﻠﻳن آھﻲ ﻳﻌﻧﻲ ﭔﺎرھن ڪﺮوڙ .ھن ﮐﺎن اڳ ۾ ﻣﻼﺋﻳﺷﻳﺎ ۾ ھوس،
ﺗﻘﺮﻳﺑﺎ ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ﺟﻳﺗﺮو آھﻲ ﭘﺮ ﺳﻧدس آدﻣﺷﻣﺎري وﻳﮫﻪ ﻣﻠﻳن ﻳﻌﻧﻲ ﭔﻪ ڪﺮوڙ ھﺟڻ ڪﺮ ي ً ﺟﻳڪو ﻣﻠڪ ﭘﮐﻳڙ ۾
ﺗﻌﺟب ﻟﮘﻧدو ﺗﻪ ،ڪﻳﺗﺮي ﮔﮫٽ آھﻲ ۽ ھﺎڻ ھﺗﻲ ﺳﺋﻳڊن ۾ ان ﮐﺎن ﺑﻪ ﮔﮫٽ آدﻣﺷﻣﺎري ﻧﻪ ﻓﻘط ﻋﺟب ﺟﻲ ﮘﺎﻟﮫﻪ
آھﻲ ﭘﺮ ﮔﮫﭨن ﻣﺳﺋﻠن ﺟو ﺣل ﭘڻ آھﻲ .ﺳﺋﻳڊن ﺑﻪ ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ﺟﻳڏو آھﻲ ﭘﺮ ،ﺳﻧدس آدﻣﺷﻣﺎري ﻓﻘط اﺳﻲ ﻟک آھﻲ.
ﺗﺮﻗﻲء
َ ڪﺮاﭼﻲء ۾ رھن ﭤﺎ .ﺳو دﻧﻳﺎ ﺟﻲ ڪﻳﺗﺮن ﻣﻠڪن ﺟﻲَ ان ﮐﺎن وڌﻳڪ ﻣﺎﭨﮫو ﺗﻪ اﺳﺎن ﺟﻲ ﻓﻘط ھڪ ﺷﮫﺮ
آدﻣﺷﻣﺎريء ۾ آھﻲ .ﺑﻧﮔﻼدﻳش ﺟو ھﺗﻲ رھﻧدڙ ھڪ ھﻣﺮاھﻪ ﭼوﻧدو آھﻲ:
َ ﺟو راز ﺳﻧدن
ﻻء ڪﺮي ﮀڏﻳو ﺗﻪ ڪﺮاﭼﻲء ،ڍاڪﺎ ﻳﺎ ﺑﻣﺑﺋﻲ ،ﻓﻘط ھڪ ﺳﺎل َِ ”ﺳﺋﻳڊن ﺣڪوﻣت ﺣواﻟﻲ ،ﻓﻘط ھڪ ﺷﮫﺮ
واﻳون ﺑﺗﺎل ﭤﻲ وﭸﻧس“.
ﺑﮫﺮﺣﺎل ٽوڪﻳو ،اوﺳﻠو ،ھﻳﻠﺳﻧڪﻲ ۽ اﺳٽﺎڪ ھوم واﻧﮔﺮ ﻣﺎﻟﻣو ﭘڻ دﻧﻳﺎ ﺟو ﻣﮫﻧﮔو ﺗﺮﻳن ﺷﮫﺮ آھﻲ ﺟﺗﻲ
ڪﻠﻳگ آﺻف ﻏﻳور ﺟﻲ )ﺟﻳڪو ﭔﻪ ﺳﺎل اڳ ھﺗﺎن اﻳم اﻳس ﺳﻲ ڪﺮي وﻳو(” ،ﺳﺋﻳڊن ﺟﻲ ُ ﺑﻘول اﺳﺎن ﺟﻲ ھڪ
ڪﻧﮫن ﺷﮫﺮ۾ وﻧڊو ﺷﺎﭘﻧگ ڪﻧدي ﺑﻪ ڊپ ﭤو ﻟﮘﻲ “.ﭘﺮ اھڙن ﻣﮫﻧﮔن ﺷﮫﺮن ۾ ﺑﻪ ڪﭤﻲ ڪﭤﻲ اھڙا ھﻧڌ )ڪﺮاﭼﻲ
ﺟﻲ ﮐوڙي ﮔﺎرڊن ۽ ﻣوﺗن داس ﻣﺎرڪﻳٽ واﻧﮔﺮ( آھن ﺟﺗﻲ ﺟون ﺷﻳون وﭠﻲ ،ھڪ ﻳﺎ ﭔﻪ ھﻔﺗﺎ ﻧﻪ ﭘﺮ ﻳڪﺎ ﭔﻪ ﺳﺎل
ھونء ﺗﻪ ھﻲ ﻣﻠڪ اھڙا آھن ﺟﺗﻲ ﺳﻌودي ﻋﺮب ﺟﺎ ﻋﺮب )ﺟﻳڪﻲ اﻣﻳﺮ ﺗﺮﻳن ﭼﺋﻲ َ آرام ﺳﺎن ﮔذرﻳو وﭸن.
ﺳﮔﮫﺟن ﭤﺎ ۽ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻣﻠڪ ﺗوڙي ﺳﻧﮔﺎﭘور ،ڪﺮاﭼﻲ ،ﺑﻣﺑﺋﻲ ﺟﮫڙن ﺷﮫﺮن ۾ وڏي ﻟﺋﻪ ﺳﺎن ﭘﻳﺎ ھﻠن (.اھﻲ ﺑﻪ ھﺗﻲ
ﺟﮫڙا ﻏﺮﻳب ۽ واﺋڙا واﺋڙا .وﺗن اﺳﺎن ﺟﮫڙن ﺳﺎن ﮔڏ ﭰﺮﻧدا ۽ ﺳﺳﺗﻳون ﺑﺎزارﻳون ﮘوﻟﻳﻧدا .ھﻧن ﻣﺎرڪﻳٽن ۾
ﺷﻲء ﺟﻲ ﺿﺮورت ھﺟﻲ اھﺎﺋﻲ ﻣﻠﻲ وﭸﻲ .ﺟﻳﺋن ﭘﮫﺮﻳن ِ ﺳﺳﺗﻳون ﺷﻳون ﺿﺮور ﻣﻠن ﭤﻳون ﭘﺮ اﺋﻳن ﻧﺎھﻲ ﺗﻪ ﺟﻧﮫن
ﺋﻲ ﻟﮐﻲ آﻳو آھﻳﺎن ﺗﻪ ھﺗﻲ ﺟﺎ ﻣﺎﭨﮫو اڪﺛﺮ ﮔﮫﺮ ﺑدﻻﺋڻ وﻗت ﭘﻧﮫﻧﺟو ﺳﻣورو ﺳﺎﻣﺎن ﭰﻠن ﻣٺ ۾ ڪﭨﻳو ﮀڏﻳن .ان
ﮐﺎن ﻋﻼوه ھﺗﻲ طﻼﻗن ﺟو ﺗﻌداد ﺑﻪ ﺗﻣﺎم ﮔﮫﭨو آھﻲ ۽ ﻧوان ﻧوان ﺟوڙا ﺷﺎدي ڪﺮي ،ﺷوق ﻣﺎن ﻧﻳون ﺷﻳون
وﭠﻧدا .ڪﺟﮫﻪ ڏﻳﻧﮫن /ھﻔﺗن ﺑﻌد ُرﺳﻧدا ،طﻼق ﭤﻳﻧدي ۽ ﮔﮫﺮ ﺟو ﺳﻣورو ﺳﺎﻣﺎن وڪﭨﻲ ﭘﺋﺳﺎ اڌو اڌ ڪﻧدا .ﺟﻳﺋن
ڪﺗﺎﺑن ۽ اﺳٽﻳﺷﻧﺮي وارو ڪﭘڙ ي ﺟو دڪﺎن ﮐوﻟڻ ﭼﺎھﻲ ﭤو ﻳﺎ ڪﭘڙي ﺟو دڪﺎﻧدار ﺟﺎﻳن ﺟﻲ اﻳﺟﻧﺳﻲ ﮐوﻟڻ
ﭘوء ﺳﻧدس دڪﺎن ﺟو ﺳﺎﻣﺎن اھڙي ﻣﺎرڪﻳٽ ۾ ﮐﭨﻲ اﭼﻲ ٽﻳﺑل ﺗﻲ ڍﻳﺮ ڪﻧدو آھﻲ ۽ ڪﺎﻓﻲ ﺳﺳﺗﻲ ﭼﺎھﻲ ﭤوِ ،
ھﻲء ﻣﺎرڪﻳٽ ﻓﻘط آﭼﺮ ڏﻳﻧﮫن ھﻠﻲ ،ﺳو ﺑﻪ ﺻﺑﺢ ﺟوﻧﺎﺋﻳن ﺑﺟﻲ ﮐﺎن ﻣﻧﺟﮫﻧد ﺟو ٽﻳن َ اﮔﮫﻪ ۾ ﻧﻳڪﺎل ڪﻧدو آھﻲ.
ﭔٽونء ۾ وﺟﮫﻲ ،ھﺮ آﭼﺮ ﺗﻲ اﻧﮫن ﺷﻳن ﺟﻲَ ﭘوء اﺳﺎن ﺟﮫڙا ﺿﺮورت ﺟﻲ ﺳﺎﻣﺎن ﺟﻲ ڊﮔﮫﻲ ﻟﺳٽ ﺑﺟﻲ ﺗﺎﺋﻳنِ .
ﮘوﻻ ۾ ھوﻧدا آھﻳون .ڪﺟﮫﻪ دﻳﺮﺳﺎن ﺳﮫﻲ ﭘﺮ ﺳﺳﺗﻲ اﮔﮫﻪ ﺗﻲ ﻣﻠﻲ وﻳﻧدي آھﻲ .ﺟﻳﺋن ڪﺎﻟﮫﻪ ﺗﺎﺋﻳن ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ﻟﺳٽ
۾ ﻣﮫﻳﻧﻲ ﮐن ﮐﺎن ھﻲ ﺷﻳون درج ﭤﻳل ھﻳون:
.1ﭤﺮﻣﺎس.
ﻻء ﭼﺎر ﺳوراخ ڪﺮﭨﺎ ﭘون ﭤﺎ، ﻻء .ھﺗﻲ ﺟﻲ ﻓﺎﺋﻳﻠن ۾ ڪﺎﻏذ وﺟﮫڻ ِ .2ﭘﻧﭻ ﻣﺷﻳن )ڪﺎﻏذ ۾ ﺳوراخ ڪﺮڻ ِ
92 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﺟن ﺟون ﻣﺷﻳﻧون ڪﺟﮫﻪ وڏﻳون آھن ۽ ھڪ ﺋﻲ وﻗت ﭼﺎر ﺳوراخ ڪن ﭤﻳون(
.3وال ڪﻼڪ.
.4ﺑٽڻ ۽ ﺳﺋﻲ ﺳﮘو.
.5ٽوﺳٽﺮ.
ﻻء ﭘﻼﺳٽڪ ﺟون ٽﻧﮔﭨﻳون. .6ڪﭘڙا ٽﻧﮔڻ ِ
ﻻء ﻧﻧڍو ٽﻳپ رڪﺎرڊر. .7ﻟﻳڪﭼﺮ ٽﻳپ ڪﺮڻ ِ
.8ﭘﻼﺳٽڪ ﺟوﺧﺎﻧن واري ٽﺮي ﺟﻧﮫن ۾ ﭘﻧﺎ رﮐﺟن.
.9ﺗور ﺟﻲ ﻣﺷﻳن ).(Weighing _ Scale
ﻻء ﭰﻳﭤن واري ﻧﻧڍي ﺑﺋگ. ﻓﻳﻠڊ ٽﺮپ ﺗﻲ وﭸڻ ِ .10
ﻻء ﺑﺎڪس ،وﻏﻳﺮه وﻏﻳﺮه. ڪﻣﭘﻳوٽﺮ ﺟﺎ ڊﺳڪﻳٽ رﮐڻ ِ .11
ﭘوء اھﻲ ﺿﺮورت ﺟﻲ ﺳﺎﻣﺎن ﺟون ﻟﺳٽون ھﻠڻ ﻣﮫل ﭔﻳن ﮐﻲ ﭘڙھﺎﺋﻳﻧدا آھﻳون ،ﺗﻪ ﺟﻳﺋن ﺳﺎﻣﺎن ﺟﻲ ڍﻳﺮ ۾، ِ
ﺷﻲء ﻧظﺮ اﭼﻲ ﺗﻪ ،ان ﮐﻲ ﺳڏ ڪﺮي .ﺳﺎﻣﺎن ٽﻳﺑﻠن ﺟﻲ ﻣﭤﺎن ۽ ھﻳٺ رﮐﻳل ھوﻧدو آھﻲ ۽ ِ ڪﻧﮫن ﮐﻲ ﺑﻪ ﭔﺋﻲ ﺟﻲ
اھڙا ﺳؤ ڏﻳڍ ﺳؤ ﮐن ٽﻳﺑل ھوﻧدا آھن.
ﻧﺻﻳب ﭤﻲ وﻳو .ڊاڪٽﺮن ﺟو ﭼوڻ آھﻲ ﺗﻪ ﺧﺎﻟﻲ ﭘﻳٽ ﺗﻲ ﻧﻳﺮاﻧو ﭼﺎﻧﮫﻪ ﻧﻪ ﭘﻳﺋﺟﻲ .ﺑﻠڪل ﺻﺣﻳﺢ ﭼون ﭤﺎ .ﻧﻪ ﻓﻘط
اﺳﺎن ﺟﻲ ﮘوٺ ھﺎﻻ ﺟﻲ ڊاڪٽﺮ ﺧﻳﺮ ﻣﺣﻣد ۽ ڊاڪٽﺮ ﻳوﺳف ﺟو ﭼوڻ آھﻲ ﭘﺮھﺗﻲ ﺟﺎ ﺑﻪ ڊاڪٽﺮ اھوﺋﻲ ﭼون ﭤﺎ.
ﭘﺮ ﺧﺎﻟﻲ ﭘﻳٽ ﺗﻲ ﭼﺎﻧﮫﻪ ﭘﻳﺋڻ ﺟو ﻧﺷو ﺋﻲ ﭔﻳو آھﻲ .ھڪ ھﺗﻲ ﺟو دوﺳت ڊاڪٽﺮ ﺟﻳڪو ﺑﻳﺋﺮ ﮔﮫﭨو ﭘﻳﺋﻧدو آھﻲ
ﺗﻧﮫن ﭘڻ اھﺎ ﮘﺎﻟﮫﻪ ڪﺋﻲ.
ﭘوء ﮀو ﮐﺎﺋﻳﻧدو آھﻳن؟“ ﻣون ﮐﺎﻧﺋس ھڪ ڏﻳﻧﮫن ﭘﮀﻳو. ”ﺗون ﺧﺎﻟﻲ ﭘﻳٽ ﺗﻲ ﺑﻳﺋﺮ ﭘﻲ ﻣﺎﻧﻲ ِ
” It gives me a Kickاﺋﻳن ﺳﺮور ﭤو ﻣﻠﻲ .ﻧﺷو ﭤو ﻣﻠﻲ “.ھن ﭼﻳو.
ﮐﻠﻧدي وراﭨﻳوﻣﺎﻧس” ،اﺳﺎن ﺟﮫڙن ﻣﺳﺗﺮي ۽ ادﻳﺑن ﮐﻲ وري ﺧﺎﻟﻲ ﭘﻳٽ ﺗﻲ ﭼﺎﻧﮫﻪ اھﺎ Kickﭤﻲ ڏﺋﻲ“.
ﭔﻳو ڪوپ ﭼﺎﻧﮫﻪ ﺟو ﭘﻲ وﻳﭠﻲ Naval _ Architectﺟﺎ اﻧﮔﻲ ﺣﺳﺎب ڪﻳم ﺗﻪ اﺗﻲ ﻋﻠوي اڌ ﮔﺎﺑﺮو ﺗﻳﺎر
ﻻء ڪوٽ ﻣﭤﺎن اوورڪوٽ ،ﻣﻔﻠﺮ ۽ ڪوھﻪ ﻗﺎف ﺟﻲ ﭤﻳل ،ڪﻣﺮي ۾ ﮔﮫڙي آﻳو) .اڌ ﺗﻳﺎر ﭤﻳل ﻣﻌﻧﻰ ﭔﺎھﺮ ﻧڪﺮڻ ِ
ڪﻧﮫن ﺟن ﺟو ﮀڏﻳل ﻏﻳﺑﺎﺗﻲ ٽوپ ﭘﺎﺋﻲ اﭸﺎ Snow _ manﻧﻪ ﭤﻳو ھو(.
”ﻳﺎر ھﻲ ﮀﺎ وﻳﭠو ڪﺮﻳن؟ ھﻠﭨو ﻧﺎھﻲ ﮀﺎ؟“ ھن ﭘﮀﻳو.
”ھﺎ .ﺑﻠڪل ھﻠﺑو .اﭸﺎ ﺗﻪ ڪﻼڪ ﭘﻳو آھﻲ“ ﻣون ﭘﮀﻳو.
ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲء ﺟو ڪم ڪﺮڻ ﺟﻲ ﺑدﺳوﭨﻲ ﮀو ﭤو ڪﺮﻳن“.َ ﭘوء ﺗﻳﺎر ﭤﻲ .ھﻲ ﻣوڪل واري ڏﻳﻧﮫن ”ﺗﻪ ِ
”آﺧﺮ ڪﺮﭨو ﺗﻪ آھﻲ ﻧﻪ “.وراﭨﻳوﻣﺎﻧس.
ﻻء آھن؟“ ﻋﻠوي ﭘﮀﻳو.ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲء وارا ﭘﻧﺞ ڏﻳﻧﮫن ﮀﺎﺟﻲ ِ
َ ﻻء ﭤﻲ ﻣﻠﻲ .ﺑﺎﻗﻲ
”ﭘﺮ ﻣوڪل ﺗﻪ آرام ِ
ﻻء “.ﮐﻠﻧدي وراﭨﻳوﻣﺎﻧس. ﻻء ﻣﺿﻣون ﻟﮐڻ ِ ”اﺧﺑﺎرن ۽ رﺳﺎﻟن ِ
ﭘوء ﭤورو
ﭼﮜﻲء طﺮح ﺳﭸﺎﺗو آھﻲ .ﭼﮜو ﺟﻠدي ﻧﻳﺮن ڪﺮ ﺗﻪ ِ َ ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲء ﮐﻲ ﺗو
َ ﭘﺎڻ ﺑﻪ وڏو ٽﮫڪ ڏﻧﺎﺋﻳن” :
ﺟﻠدي ﮐﭨﻲ ﻧڪﺮون“.
ﻻء ﻧﻳﺮن ڪڏھن ﺑﻪ ﻣﺳﺋﻠو ﻧﻪ رھﻲ آھﻲ .ﮔﮫل ڪﺮڻ ﺟﻲ ھﻣت ۽ ﻣوڊ ﭘﻧﺞ ڏھﻪ ﻣﻧٽن ۾ ﺗﻳﺎر ﭤﻳس .ﻣون ِ
ھوﻧدي ﺗﻪ آﻣﻠﻳٽ ﺑﻳﺿو زﻧدھﻪ ﺑﺎد ۽ اھﺎ وڏي ۾ وڏي ﻋﻳﺎﺷﻲ ﭤﻲ ،ﻧﻪ ﺗﻪ ٽﻳون ڪوپ ﭼﺎﻧﮫﻪ ﺟو ﭠﺎھﻲ ﻣﻧﺟﮫس ڊﺑل
روٽﻲ ﭔوڙي ﮐﺎﺋﻳﻧدي ،ﭼﺎﻟﻳﮫﻪ ﭘﻧﺟﻳﺗﺎﻟﻳﮫﻪ ﺳﺎل ﮔذري وﻳﺎ آھن.
ﺟﻠدي ﺟﻠدي ﭼﺎﻧﮫﻪ ﭠﺎھﻲ ﻧﻳﺮن ڪﻳم ﺗﻪ ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم ۽ راﺣت ﻋﺰﻳﺰ ﺟﺎ ﺑﻪ ﭔﺎھﺮ آواز ﭔڌڻ ۾ آﻳﺎ .ﺳڀ ﺳوڙھن
دريء ﺟﻲ ﭔﺎھﺮان ﻟﮘﺎﻳل ﭤﺮﻣﺎﻣﻳٽﺮ ۾
َ ﺷﺎديء ﺟﺎ ﮘﺮا وﻳڙھﻳل ھﻧڌ ﺑﺳﺗﺮ ﻟﮘﻲ رھﻳﺎ ھﺋﺎ َ ﺟﮫڙن ڪوٽن ،ﻣﻔﻠﺮ ،ٽوﭘن ۾
ٽﻣﭘﺮﻳﭼﺮ ڏﭠم ﭼﺎر ڊﮔﺮﻳون ڏﻳﮐﺎري رھﻳو ھو .ﺟﻠدي ﺟﻠدي ﺳﺋﻳٽﺮ ﻣﭤﺎن ﺳﺋﻳٽﺮ ۽ ڪوٽ ﻣﺎن ڪوٽ ﭼﺎڙھﻲ آﺋون
ﺑﻪ اﻧﮫن ﺟﮫڙو ھڪ ﭤﻲ وﻳس ۽ ﺑس اﺳٽﺎپ ڏي ھﻠڻ ﻟﮘﺎﺳﻳن .رﺳﺗﻲ ﺗﻲ ﻋﻠوي ڪﺟﮫﻪ ﮘﺎﻟﮫﺎﺋڻ ﺟﻲ ڪﺋﻲ .ﺷﺎﻳد
ڪﺟﮫﻪ ﭘﮀڻ ﭤﻲ ﭼﺎھﻳﺎﺋﻳن ﭘﺮ ﺳﻧدس ﻟﻔظ ﺑﻪ ﭴڻ وات ﻣﺎن ﻧڪﺮڻ ﺑﻌد ﺑﺮف ﭤﻳو ﭤﻲ وﻳﺎ ۽ ڪﺟﮫﻪ ﺳﻣﺟﮫﻪ ۾ ﻧﻪ ﭘﺋﻲ
آﻳو .ﺳﺧت ﭤڌ ۽ وات ﮐوﻟڻ ﺳﺎن ﺟﻳڪﺎ ﭔﺎڦ ﻧڪﺮﻧدي آھﻲ رﮘو اھﺎﺋﻲ ﻧظﺮ ﭘﺋﻲ آﺋﻲ .ڪو ﺟﻣﻠو ﺳﻣﺟﮫﻪ ۾ آﻳو ﺑﻪ
ﺳﻲء ۽ ﭤڌي ھوا ۾ ﮔﮫﭨو وات ﮐوﻟڻ ﻣﻌﻧﻰ ﻧﻣوﻧﻳﺎ ﺟو َ ﭤﻲ ﺗﻪ ھﺮ ڪﻧﮫن ﭘڪﺎﺋﻲ ڪﺮي ﺟواب ﻧﭤﻲ ڏﻧو .ھﮫڙي
ﺟﮫٽڪو ﻟﮘڻ.
ﭘﺎرﺳﻲء ﺳﺎن ﻣﻠﻲ ﭤﻲ .ﭘﺷﺗو ،ﺟﺮﻣن ۽ روﺳﻲ زﺑﺎﻧن واﻧﮔﺮ ھﺗﻲ ﺟﻲ َ ﻋﺮﺑﻲء ﺳﺎن ﻳﺎ
َ ﭼﺋﺟﻲ ﺗﻪ اڙدو ﻳﺎ ﺳﻧڌي
زﺑﺎن ﺟو ُاﭼﺎر ڊﮔﮫو ،ڏﮐﻳو ۽ ﮐﮫﺮي ﻧﻣوﻧﻲ ﺟو آھﻲ .ھﺗﻲ ﭘﮫﭼڻ ﮐﺎن اﮘﮫﻳن اھو ﺳوﭼﻳو ھوم ﺗﻪ ﺳﺋﻳڊن ﭘﮫﭼﻲ ھﺗﻲ
ﺟﻲ زﺑﺎن ﺳﮐڻ ﺗﻲ ﻣﻐﺰ ﻣﺎري ﻧﻪ ڪﻧدس ﺟﻳﺋن ﺑﻧﮔﺎﻟﻲ ﺟﭘﺎﻧﻲ ۽ ﻣﻠﺋﻲ زﺑﺎﻧون ﺧﺎص طور ۽ ڪﺟﮫﻪ ﭔﻳون زﺑﺎﻧون
ﭤورﻳون ﮔﮫﭨﻳون ﺳﮐڻ ﺟﻲ ڪوﺷش ڪﺋﻲ ھﻳم .ﺟﻳﺳﺗﺎﺋﻳن ان ﻣﻠڪ ۽ ﻗوم ﺳﺎن واﺳطو رھﻲ ﭤو ﺗﻪ زﺑﺎن ﻳﺎد رھﻲ
ﭼﮜﻲء طﺮح ﮘﺎﻟﮫﺎﺋﻲ ﻧﭤﻲ ﺳﮔﮫﺟﻲ .ﭘﺮ
َ ﭘوء وﻗت ﺳﺎن ﮔڏ آھﺳﺗﻲ آھﺳﺗﻲ وﺳﺮﻳو وﭸﻲ .ﺑﻧﮔﺎﻟﻲ ۽ ﺟﭘﺎﻧﻲ ﺗﻪ ھﺎڻ ﭤﻲ ِ
ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲء ۾ ﭼﺎر ﮐن ﻣﻠﺋﻲ ۽ ﭔﻪ اﻧڊوﻧﻳﺷﻲ ﺷﺎﮔﺮد آھن
َ ﻣﻠﺋﻲ ﺑﻪ آھﺳﺗﻲ آھﺳﺗﻲ وﺳﺮڻ ﻟﮘﻲ آھﻲ .اھو ﺑﻪ ﭼﮜو ﺟو
ﻻء ان
ﺟن ﺳﺎن ﻣﻠﺋﻲ ۾ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﭔوﻟﮫﻪ ﭤﺋﻲ ﭤﻲ ۽ ﺑﻧﮔﺎﻟﻳن ﺳﺎن ﭤورو ﮔﮫﭨو ﺑﻧﮔﺎﻟﻲ ﮘﺎﻟﮫﺎﺋڻ ﻟﮘو آھﻳﺎن .ﭘﺮ ﺳﺋﻳڊش ﺳﮐڻ ِ
ﺟﻲ ڊڪﺷﻧﺮي ﺑﻪ ﻧﻪ ﭘﮀﺎﺋﻲ اﭤم .ﭘﺮ ڪڏھن ڪڏھن اھڙن ﻣوﻗﻌن ﺗﻲ ﺳﺋﻲ ﺳﮘﻲ ﺟﮫڙن ﻟﻔظن ﺟﻲ ﺳﺋﻳڊش زﺑﺎن
ﻣﻌﻠوم ڪﺮﭨﻲ ﭘوي ﭤﻲ.
ﺳﺋﻲء ﺟو ﻣﻌﻠوم ڪﻧدو ڏﺳﻲ ھڪ ھﺗﻲ ﺟﻲ رھﺎڪو ﻓﻠﭘﻳﻧو ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ﭘﺎران ﻣوﻧﮐﻲ ڪﻳﺗﺮن دڪﺎﻧن ﺗﺎن ُ َ
اﻧﮔﺮﻳﺰيء ۾ ﭔڌاﻳو ﺗﻪ ﺳﺋﻲ ھﺗﺎن ﻧﻪ ﻣﻠﻲ ﺳﮔﮫﻧدي .ﭘﺎڻ وڌﻳڪ ﭔڌاﻳﺎﺋﻳن
َ ﭘوء ﻣوﻧﮐﻲﺳﺋﻲء ﺟو ﭘﮀﻳو ۽ ِ دڪﺎﻧدار ﮐﻲ ُ َ
ھوء ﻓﻠﭘﻳن ﺟﻲ آھﻲ ﭘﺮ ﺳﻧدس ﻣڙس ﺳﺋﻳڊن ﺟو آھﻲ ۽ اٺ ڏھﻪ ﺳﺎﻟن ﮐﺎن ﺳﺋﻳڊن ﺟﻲ ھن ﺷﮫﺮ ﻣﺎﻟﻣو ۾رھﻲ َ ﺗﻪ
ﭤﻲ.
ﭔڌاء ﺗﻪ آﺋﻳﻧدي اھو وﭠﻲ ﭘﮀﺎﻳﺎن“.ﺳﺋﻲء ﺟو ﺳﺋڊش ﻟﻔظ ِ ”ﭼﮜو ﭜﻼ ُ َ
” Noelﻧوﺋل “.ھن ﭔڌاﻳو ۽ ﭘﻧﻲ ﺗﻲ ﻟﮐﻲ ﺑﻪ ڏﻧو.
”ﭼﮜو ھﺎڻ ُﮀٽﺋﻳن .ﭘﺎﭨﮫﻲ ھٿ ڪﻧدس “.وراﭨﻳوﻣﺎﻧس.
ﻋﻠويء
َ ﻟﮐﺟﺎنء ﺗﻪ ﮐﭨﻲ اﭼﻲ“.
ِ ﺳﺋﻲ ﺟﻲ اھڙي ڪﮫڙي ﺿﺮورت آھﻲ .ﭜﺎﭜﻲ ﺟڏھن ﮘوﭠﺎن اﭼﻲ ﺗﻪ ﮐﻳس ”ﻳﺎر ُ
ﭼﻳو.
ﺳﻲء ۾ ﺣﺎﻟت ﺧﺮاب َ ”ان ﺟﻲ اﭼڻ ۾ اﭸﺎ ﻣﮫﻳﻧو ڏﻳڍ آھﻲ .ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ڪوٽ ﺟو ﻣﭤﻳون ﭔﻳڙو ﮀﭴﻲ ﭘﻳو آھﻲ ۽
ﭤﻲ ﭤﺋﻲ “.ﻣون ﮐﻳن ڪوٽ ﺟو ﮀﻧل ﭔﻳڙو ﮐﻳﺳﻲ ﻣﺎن ڪڍي ڏﻳﮐﺎرﻳو.
ﻋﻠويء ﭼﻳو.
َ ﺳﺋﻲ ھوﻧدي“. ”ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ﺧﻳﺎل ۾ ﻗﺎﺿﻲ ﺣﻣﻳد وٽ ُ
”ﮀو ھن درزڪو دڪﺎن ﮐوﻟﻳو آھﻲ ﮀﺎ؟“ ﻣون ﭘﮀﻳو.
ﺳﺋﻲ ﺳﮘﻲ ﺟو ﭘﺎڪﻳٽ ڏﻳﻧدا آھن .ھو ٽﻲ ڏﻳﻧﮫن ﻟﻧڊن ۾ رھﻲ ،ٽﻳون ”اﻧﮔﻠﻳﻧڊ ﺟﻲ ھوٽﻠن ۾ رھڻ واري ﮐﻲ ُ
ڏﻳﻧﮫن آﻳو آھﻲ “.ھن ﭔڌاﻳو.
ان ﺑﻌد اﺳﺎن ﺑﺎﻗﻲ ﺑﭼﻳل ھٽڙن ﺟﻲ ﻗطﺎر ڏﺳڻ ۾ ﻟﮘﻲ وﻳﺎﺳﻳن .ھڪ ھﻧڌ اﮀﻲ ۽ ڪﺎري ڌاﮘﻲ ﺟﺎ رﻳل ھﺋﺎ ﭘﺮ
ﺳﺋﻲ ﻧﻪ ھﺋﻲ .ﭠﻠﮫو رﻳل ،ﺳﺳﺗو ﺳﺳﺗو ﺗﻪ ﺑﻪ ﭘﻧﺞ ڪﺮوﻧﺎ ﻳﻌﻧﻲ وﻳﮫﻳن رﭘﺋﻲ وڪﻳﺎﺋﻳن ﭤﻲ .ٽﺎول ﭼﺎدر ﮐﺎن روﻣﺎل ُ
ﺷﻲء ﺟﻳڪﺎ ڪﺎٽن ﺟﻲ آھﻲ ھﻧن Scandinavianﻣﻠڪن ۾ ﻣﮫﻧﮔﻲ آھﻲ .ﭔﺎرھوﺋﻲ ﭤڌ ۽ ﺑﺮف ِ ڌاﮘو _ ھﺮ اھﺎ
ﺑﺎري ڪﺮي ھﺗﻲ ڪﭘﮫﻪ ﺟﻲ ﭘوک ﺗﻪ ﻧﻪ ﭤﺋﻲ ﭘﺮ ڪﭘﮫﻪ ﻣﺎن ﺷﻳون ﭠﺎھڻ ﺟون ﻓﻳڪٽﺮﻳون ﺑﻪ ﻧﻪ آھن ﺟﻳﺋن ﺟﭘﺎن،
اﻧﮔﻠﻳﻧڊ ۾ آھن .ﺟﻳڪﻲ ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ۽ ﻣﺻﺮ ﺟﮫڙن ﻣﻠڪن ﮐﺎن ڪﭘﮫﻪ ڌاﮘو ﻳﺎ ﺑﺎﻓﺗﻲ ﺟﮫڙو ﺳﺎدو ڪﭘڙو وﭠﻲ ان ﮐﻲ
ﺑﮫﺗﺮ ﺟﻧس ﺟو ﺑﭨﺎﺋﻲ ﻣﮫﻧﮔو ڪﺮ ﻳو وڪﭨن ﭤﺎ .ﺳو ﺳﺋﻳڊن ۾ Volvoڪﺎر ﮐﺎن ﺑوﻓﺮ ﺑﻧدوﻗون )ﺟﻧﮫن راﺟﻳو
ﺷﻲء ﻧﻪ .ان ڌاﮘن
ِ ﮔﺎﻧڌي ﮐﻲ ﺳﻳﺎﺳﻲ ﻣﺎر ڏﻧﻲ( ﺗﻪ ﺳﺳﺗﻳون )۽ ڪﻣﻳﺷن ﺗﻲ( ﻣﻠﻲ ﺳﮔﮫن ﭤﻳون .ﭘﺮڪﺎٽن ﺟﻲ
ﺳﺋﻲ ﺟو ﭘﮀﻲ رھﻳو ھوس ﺗﻪ ﭘﮫﺮﻳن واري ﻓﻠﭘﻳن ﻋورت ﺑﻪ اﺗﻔﺎق ﺳﺎن ان دڪﺎن ﺗﻲ اﭼﻲ ﺑﻳﭠﻲ. واري ﮐﺎن وري ُ
ﺳﺋﻲ ﻧﻪ ﻣﻠﻲ؟“ ھن ﭘﮀﻳو. ”ﮀو اﭸﺎ ُ
95 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﺟوھﺮ ﺟو ﻓﻠﻳٽ ٽﻲ ﻣﺎڙ ﺗﻲ آھﻲ .ﻓﻠﻳٽ ۾ ﮔﮫڙڻ ﺳﺎن ﭴڻ ﺳﺋﻳڊن ﭘﭠﺗﻲ رھﺟﻲ وﻳو ،ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ﺟﻲ ڪﻧﮫن
ﺧوﺷﺑوء ۽ آواز ﻣﺎن ﭘڌرو
ِ ﺷﮫﺮ ﺟﻲ ڪﻧﮫن ﭘﺎڙي ۾ اﭼﻲ وﻳﺎ ھﺟون .وﻻﻳت ۾ ﺑﻪ ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻳن ﺟو ﮔﮫﺮ ﻧﮔﺎھﻪ،
ﻟﮘﻧدو .ﮔﮫﺮ ۾ ﭼوڌاري ﻧظﺮ ڪﺑﻲ ﺗﻪ ﻣﺧﺗﻠف ﺳﺎﺋﻳﺰن ﺟﺎ ﻧﻧڍا وڏا ﺑﻳﺑﻲ ﺳﺎﺋﻳﺰ ﻏﺎﻟﻳﭼﺎ ﻧظﺮ اﻳﻧدا ،ﭜﺗﻳن ﺗﻲ ﺳﭴﻲ
ﺑﺧﺎريء ﻣﭤﺎن ﺑﺮاس ۽ اوﻧﺋڪس ﭘﭤﺮ ﺟون ﺷﻳون .اھو ﺗﻪ ﭤﻳو ڏﺳڻ َ ڪٽﻧب ﺟﺎ ﮔﺮوپ ﻓوٽو ،ٽﻲ وي ،رﻳڊﻳو ۽
ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲء ﺟو ﮔﮫﺮ اﺋﻳن ﻟﮘﻧدو ﺟو ﻣﺮچ ﻣﺳﺎﻟن ﺟﻲ ﺳڙڻ ﺟﻲ ڌپ اﻳﻧدي ۽ ﺧﺎص ڪﺮي َ ﺳﺎن .ﺳوﻧﮔﮫڻ ﻣﺎن
ﺗوھﺎن ﻣﮫﻣﺎن ﭤﻲ ﭘﻳﺎ وﭸو ﺗﻪ ﺗوھﺎن ﺟﻲ ﺧﺎطﺮ ﺟﻳڪﻲ ﺑﻪ ڊش ﭠﮫﻧدا اھﻲ ﺗﺮ ﺗﺮان وارا ،ﺟن ۾ ﺑﺻﺮ ﺟو داڳ ﭘﻳو
ڪﭨﮀﻲء ۾ ﭘﻳو ﭰﭤڪﻧدو ۽ ٽﻳن ﭼﻠﮫﻪ ﺗﺎن ﻣﭠﻳن ﺳوﻳن ﺟﻲ ﭼﺎش ۽ ﻣﮐڻ ﺟﻲ َ ﭤﻳﻧدو ،ﺳﺎﺋو ﻣﺮچ ﮔﺮم ﺗﻳل ﺟﻲ
ﺧوﺷﺑوء ﭘﺋﻲ اﻳﻧدي .ان ﮐﺎن ﻋﻼوه اﻧڊﻳﺎ ،ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ﺟﻲ آﭼﺎرن ،ﺳوﭘﺎرﻳن ،ﭔﺎرھن ﻣﺳﺎﻟن وارن ﭘﺎﻧن ﺟﻲ رﻧﮔﺎرﻧگ ِ
ﺧوﺷﺑوء ﭘﺋﻲ اﻳﻧدي .ان ﺳون ﺗﻲ ﺳﮫﺎڳ اھو ﺗﻪ ھڪ ﭔﻪ اﮔﺮ ﺑﺗﻲ ﭘﺋﻲ ﭔﺮﻧدي.
ِ
آوازن ۾ اﺋﻳن ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ ﮔﮫﺮ ﻟﮘﻧدو ﺗﻪ وﻗﺗو ﺑﻲ وﻗﺗو وي ﺳﻲ آر ﭘﻳو ھﻠﻧدو ۽ اﻧڊﻳن ﻓﻠم ﻳﺎ ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ ٽﻲ وي
ڊراﻣو ﻓل آواز ﺗﻲ ﭘﻳو ھﻠﻧدو .ٽﻲ وي ﺟﻲ ان آواز ﺟﻲ ﺑﺋڪ ﮔﺮاﺋوﻧڊ ۾ رﮐﻲ رﮐﻲ ﭔﺎرن ﺟون داﻧﮫون ،ڪﻧﮫن ﺟﻲ
ﭤﺎن ﭜﭴڻ ﺟو آواز ﭘﻳو اﻳﻧدو .۽ اھڙي طﺮح ﻣﺎﺣول ۾ اﺳﺎن ﺑﻠڪل ھوﻣﻠﻲ ﻣﺣﺳوس ڪﺮڻ ﺟو آواز ﻳﺎ ڪﻧﮫن َ
ڪﻧداآھﻳون.
ﭤوري دﻳﺮ ﺑﻌد ﺟوھﺮ ﺟو ﭔﻳو ﻣﮫﻣﺎن ﺷﺑﻳﺮ ﻧﺎﻟﻲ ﺑﻪ ﭔﺎرن ﺳﺎن ﭼﻲ وﻳو .ﺷﺑﻳﺮ ﻣﺎﻟﻣو ۾ ٽﺋڪﺳﻲ ھﻼﺋﻲ ﭤو ۽
ﻣﺎﻧﻲء ﻻ ِء اﭤﻳﺎﺳﻳن ۽ ٽﻲ
َ ﮐﻳس ﺳﺋﻳڊن ۾ رھﻲ ڏھن ﺳﺎﻟن ﮐﺎن ﺑﻪ ﻣﭤﻲ ﭤﻲ وﻳو آھﻲ .ﺷﺑﻳﺮ ﺟﻲ اﭼڻ ﺳﺎن اﺳﺎن
ويء ﺗﻲ وي ﺳﻲ آر ذرﻳﻌﻲ ھﻠﻧدڙ ڪﻣﺎل ﺟﻲ ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ ﻓﻠم ”اﻧﺳﺎن اور ﮔدھﺎ“ ڏﺳڻ ﺑﻧد ڪﺮي ﺑورﻳﭼﻳﺧﺎﻧﻲ ۾ َ
رﮐﻳل ٽﻳﺑل ﺟﻲ ﭼوڌاري اﭼﻲ وﻳﭠﺎﺳﻳن.
ﭜﺎﭜﻲء ﺗﻣﺎم ﮔﮫﭨوﮐﭨﻲ ڪﻳو ھو .ﺣﻠﻳم ،دھﻲ ﺑڙا ،ﭜﻳﻧڊي ،ﮔوﺷت ۽ ڪڪڙ ﺟﻲ ﭔوڙ ،ﭜت ۽ َ ﻣﺎﻧﻲء ۾ ﻧﻔﻳﺳﻪ
َ
ﭼﺎﻧور.
ﺟوھﺮ ﭼﻳو ﺗﻪ ھو اﮘواٽ اطﻼع ڪﺮي ﻧﻪ ﺳﮔﮫﻳو ھو ﺟو ڊپ ھﺋس ﺗﻪ ﻣﺗﺎن اﺳﺎن ﻧﻪ اﭼون ۽ ﺳﻧدس ﻣﺎﻧﻲ
ﺿﺎﻳﻊ ﻧﻪ ﭤﻲ وﭸﻲ.
ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم ﭼﻳس” :ھو ﮀﺎ ﭼوﻧدا آھن ﺗﻪ داﭨﻲ داﭨﻲ ﺗﻲ ﮐﺎﺋڻ واري ﺟو ﻧﺎﻟو ﻟﮐﻳل آھﻲ .اﺳﺎن ﺟﻲ ﻗﺳﻣت ۾
ھﻲء ﻣﺎﻧﻲ ھﺋﻲ ۽ ﺳڀ ﮐﺎن وڏي ﮘﺎﻟﮫﻪ ﺗﻪ اﺳﺎن ﮐﻲ ﭘٽﺎٽن ﮐﺎﺋڻ ۽ رڌڻ ﺟﻲ ﻣﺣﻧت ﮐﺎن ﺑﭼﺎﻳﺋﻲ“. َ
ﻣﺎﻧﻲ ﺑﻌد ﺻوف ﮐﺎﺋﻲ اﭼﻲ ڊراﺋﻳﻧگ روم ۾ وﻳﭠﺎﺳﻳن ﭘﺮ ﺟوھﺮ ﺟﻲ رڙ ﻟﮘﻲ ﭘﺋﻲ ھﺋﻲ ﺗﻪ ”ﻧﻔﻳﺳﻪ ﻣﭠو ڪوﻧﻪ
ﭠﺎھﻳو اﭤﺋﻲ ﮀﺎ“.
ﻧﻳٺ ﻧﻔﻳﺳﻪ ﭜﺎﭜﻲ ﻣﺮڪﻧدي اﭤﻲ ،ڏھن ﻣﻧٽن ۾ ﺳوﻳون ۽ ڪﻳڪ ﭠﺎھﻲ آﺋﻲ.
راﺣت ﻋﺰﻳﺰ ﮐﻲ آھﺳﺗﻲ ﭼﻳم” ،ﺟوھﺮ وارن ﮐﻲ وڏي دل ۽ وڏو ﻣﺎﺋڪﺮو وﻳو اوون آھﻲ ﻧﻪ ﺗﻪ ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ
ھونء ﺋﻲ ﭤﻲ وﺋﻲ آھﻲ .ڏھﻪ ﻣﻧٽ ﺗﺮﺳوَ ﺗﻪ ﺟﻧﮫن ﺗﻧﮫن ﻣﻠڪ ۾ ﻧظﺮ اﭼن ﭤﺎ “.اﭤڻ ﻣﮫل ﺟوھﺮ ﭼﻳو ﺗﻪ ھﺎڻ ﺷﺎم ﺗﻪ
ﭘوء ھﻠون .ﭘﭠﺎﭨن واري ڪڙڪ ﭼﺎﻧﮫﻪ ﭘﻳﺋڻ ﺑﻌد ﻧﻪ ﻓﻘط اﺳﺎن ﮐﻲ ﭘﺮ ھﺎڻ ﺟوھﺮ ﮐﻲ ﺑﻪ ﻧﻧڊ ﺟﺎ ﺧﻣﺎر ﺗﻪ ﭼﺎﻧﮫﻪ ﭘﻲ ِ
اﭼﻲ رھﻳﺎ ھﺋﺎ.
اﺳﺎن ﮐﻳس واﭘس ﮀڏي اﭼڻ ﺟﻲ ﺗڪﻠﻳف ڏﻳڻ ﺑدران ﺑس ۾ ﻣوٽڻ ﺟو ارادو ڏﻳﮐﺎرﻳو ،ﭘﺮ ﻧﻪ ﺟوھﺮ ﻣﭸﻳو ﻧﻪ
ٽﺋڪﺳﻲء ۾ اﺳﺎن ﮐﻲ ھﺎﺳٽل وٽ ﮀڏيَ ﺳﻧدس دوﺳت ﺷﺑﻳﺮ .ﻧﻳٺ ﺷﺑﻳﺮ ﺟﻧﮫن ﮐﻲ ﺷﮫﺮ ڏي اﭼﭨو ھو ،ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ
وﻳو .رﺳﺗﻲ ﺗﻲ ھو ﺳﺋﻳڊن ﺟﻲ ﻣﺎﭨﮫن ﺑﺎﺑت ﭔڌاﺋﻳﻧدو ھﻠﻳو .ﺧﺎص ڪﺮي راﺗوڪﻲ ھڪ ﻣﺳﺎﻓﺮ ﺑﺎﺑت ﺟﻧﮫن ﻟﮫڻ
100 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
وﻗت ﭘﺋﺳﺎ ﻧﻪ ڏﻧﺎ .ﺷﺑﻳﺮ ﭼﻳو” :ھوﻧﺋن ﺳﺋﻳڊن ﺟﺎ ﻣﺎﭨﮫو اھڙا آھن ڪوﻧﻪ .ﻣوﻧﮐﻲ ﮀﮫﻪ ﺳت ﺳﺎﻟن ﺟﻲ ٽﺋڪﺳﻲ
ٽﺋڪﺳﻲء ۾ وﻳﭠو“.
َ ڊاﺋﻳوريء ۾ اھو ﭘﮫﺮﻳون ھﻣﺮاھﻪ ﻣﻠﻳو ﺟﻳڪو ﺑﻧﺎ ﭘﺋﺳن ﺟﻲ ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ
َ
ﭔڌاء ﺗﻪ ﺑل ﮔﮫﭨو ﭤﻳو“.
ﻟﮫڻ وﻗت ﻣون ﭼﻳو ﻣﺎﻧس” :ﺷﺑﻳﺮ ﺻﺎﺣب ﭜﻼ ﻣﻳٽﺮ ﺗﻪ ﺗون آن ڪﻳو ڪوﻧﻪ .زﺑﺎﻧﻲ ﮐﭨﻲ ِ
ﻻء ﻋﺰت ﺟﻲ ﮘﺎﻟﮫﻪ آھﻲ ﺟو ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ دﻋوت ﺗﻲ ﺗوھﺎن ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ”ﻳﺎر ﮀو ﭤﺎ ﺷﺮﻣﻧدو ڪﻳو .اھﺎ ﺗﻪ ﻣون ِ
ٽﺋڪﺳﻲء ۾ وﻳﭠو “.ھن ﭼﻳو.
َ
ڊراﺋﻳوريء ۾
َ ﻻء ﻣﮫﺮﺑﺎﻧﻲ ﭘﺮ ھﺎڻ اھو ﻣﭸﭨو ﭘوﻧدي ﺗﻪ ﺗﻧﮫﻧﺟﻲ ﮀﮫﻪ ﺳت ﺳﺎﻟن ﺟﻲ ٽﺋڪﺳﻲ”ﭼﮜو ﭜﻼ ان ِ
ٽﺋڪﺳﻲء ۾ وﻳﭠﺎﺳﻳن“.
َ ھڪ ﻧﻪ ،ﭘﺮ اﺳﺎن ﺑﻪ ﺑﻧﺎ ﭜﺎڙي ﺟﻲ ﺗﻧﮫﻧﺟﻲ
ﭘﺎﮘل آھﻲ
اڄ اﻳﺳٽﺮ ﺟﻲ ﻣوڪل آھﻲ .ڪﺮﺳﻣس ڊي ﺟﻳڪڏھن ﻋﻳﺳﺎﺋﻳن ﺟﻲ وڏي ﻋﻳد آھﻲ ﺗﻪ اﻳﺳٽﺮ ﻧﻧڍي ﻋﻳد
ﺳﻣﺟﮫڻ ﮐﭘﻲ ،ﺟﻳڪﺎ ھﺗﻲ ﺳﺋﻳڊن ۾ ﭼﮜﻲ ﺧﺎص ﭘﺋﻣﺎﻧﻲ ﺗﻲ ﻣﻠﮫﺎﺋﻲ وﭸﻲ ﭤﻲ .اﻳﺳٽﺮ ﺟﻣﻊ ڏﻳﻧﮫن ﻣﻠﮫﺎﻳو وﭸﻲ ﭤو ۽
ان ﺟﻣﻌﻲ ﮐﻲ Good Fridayﺳڏﺟﻲ ﭤو.
ﻳﺎرھﻳن ﺑﺟﻲ ڌاري ﭼﻳف اﻧﺟﻧﻳﺋﺮ راﺣت ﻋﺰﻳﺰ اﭼﻲ در ﮐڙڪﺎﻳو .آﺋون ﺑﻪ ڪﺎﻓﻲ دﻳﺮ ﮐﺎن ﭘڙھﺎﺋﻲ ڪﺮي
رھﻳو ھوس ۽ ھﺎڻ ﭤوري رﺳﻳس ڪﺮڻ ﺟﻲ ﻣوڊ ۾ ھوس .راﺣت ﺟو آواز ان وﻗت ﭜﺎڳ وارن ﻣﻼﺋڪن ﺟو
ﺳﻣﺟﮫﻲ ﻳڪدم ڪﺗﺎب ﺑﻧد ڪﻳم.
ﻻء ﭼﻳو .ﭘﺮ ﭘﺎڻ اﭼڻ ﺑدران ”اچ ﻳﺎر اچ .ڪﮫڙي ﺧﺑﺮ ﭼﺎر آھﻲ؟“ ﻣون در ﮐوﻟﻲ راﺣت ﮐﻲ اﻧدر اﭼڻ ِ
ھﺎﺳٽل ﺟﻲ ڊﮔﮫﻲ وراﻧڊي ۾ ﺋﻲ ﺑﻳﮫڻ ﭘﺳﻧد ڪﻳﺎﺋﻳن .ان ڪﺮي آﺋون ﺑﻪ ﭔﺎھﺮ ﻧڪﺮي ﺑﻳﭠس.
”ﻳﺎر اڄ ﭜﻼري ڏﻳﻧﮫن ﺗﻲ ﭘڙھﺎﺋﻲ ڪﺮي رھﻳو آھﻳن “.ھن ﭼﻳو.
ﻻء ﺟﻳڪﻲ ﭼﺮچ ۾ وﻳﺎ آھن ﺑﺎﻗﻲ ھﻧدو ،ﭔڌ ۽ ﭔﻳﺎ ﺳڀ اﻣﺗﺣﺎﻧن ﺟﻲ ﺗﻳﺎري ﭘﻳﺎ ڪن. ”ﭜﻼرو آھﻲ ﺗﻪ ﻋﻳﺳﺎﺋﻳن ِ
ھونء ڪﻧﮫن ﺟﻲ اﭼڻ ۽ ڊﺳٽﺮپ ڪﺮڻ ۾ ﻣوﻧﮐﻲ ﺑﻳﺰاري ﭤﻳﻧدي آھﻲ ﭘﺮ ان وﻗت َ ﺑﮫﺮﺣﺎل ڪﮫڙي ﺧﺑﺮ ﭼﺎر؟“
آء ﺑڪ ﺷڪ ڪﺮڻ ﺟﻲ ﺳﺧت ﻣوڊ ۾ ھوس .آﻳل ﺷڪﺎر ﮐﻲ وﭸڻ ﻧﭤﻲ ڏﻳڻ ﭼﺎھﻳم .ڪﻳﺮ ڪﻳﺗﺮو ﺑﻪ اڪﻳﻼﺋﻲ ُ
ﭘﺳﻧد ھﺟﻲ ۽ ﭘﻧﮫﻧﺟو ﭘﺎڻ ﮐﻲ ڪﻳﺗﺮو ﺑﻪ ڪﺗﺎﺑن ۽ ﻟﮐڻ ﭘڙھڻ ﺟﮫڙن ڪﻣن ۾ ) Self Occupiedﻣﺷﻐول( رﮐﻲ
ﺗﻪ ﺑﻪ روزاﻧو ڪﻲ اھڙﻳون ﮔﮫڙﻳون ﺿﺮور اﭼن ﭤﻳون ﺟن ۾ ھڪ اﻧﺳﺎن ﭔﺋﻲ ﺳﺎن ﮘﺎﻟﮫﺎﺋڻ ﭔوﻟﮫﺎﺋڻ ﭼﺎھﻲ ﭤو.
اﭼﺟﺎنء ﺗﻪ
ِ ﻻء ﻣﺎﮐﻲ وﭠﻲ”ﺑس ڪﺎ ﺧﺎص ﺧﺑﺮ ﻧﺎھﻲ“ ،راﺣت ﭼﻳو” ،اھو ﭘﮀڻ آﻳس ﺗﻪ ﭔﺎھﺮ وﭸﻳن ﺗﻪ ﻣون ِ
ھونء ﺋﻲ ﮀﻧﮀﺮَ ﭘﺮﻳنء ﺗﻲ
َ روٽﻲء ﺳﺎن ﻧﻳﺮن ڪﺮﻳﺎن .اڄ ﻣوڪل ڪﺮي ﻣﻳس ﺗﻪ ھﺮﮔﺰ ﻧﻪ ﮐﻠﻧدي .ﺳﭜﺎن َ ڊﺑل
آﭼﺮ ﺟﻲ ﻣوڪل آھﻲ“.
وﭸڻ ﺗﻪ ﭼﺎھﻳﺎن ﭤو ﭘﺮ ﭔڌو اﭤم ﺗﻪ اﻳﺳٽﺮ ڪﺮي اڄ دڪﺎن ﺑﻧد آھن .ڪﻧڊ ﺗﻲ ﺟﻳڪﺎ ﻓﻠﺳطﻳﻧﻲ ﺟﻲ ﭘﻳڊي آھﻲ
اھﺎ ﺑﻪ اڄ ﺑﻧد آھﻲ“.
رﻓﻳوﺟﻲء ﺟو ﻧﻧڍڙو ھٽڙو آھﻲ ،ﺟﻳڪو ھو ﻣوڪل وارن َ اﺳﺎن ﺟﻲ ھﺎﺳٽل ﺟﻲ ﭔﺎھﺮان ھڪ ﻓﻠﺳطﻳﻧﻲ
ھﺮﺷﻲء ﺟﺎ اﮔﮫﻪ ﺳو اھڙا ھوﻧدا اﭤس ﺟو ﮔﺮاھڪ ﺟﻲ اﺑﺗﻲ ﮐل ﻻھﻳﻧدو آھﻲ .ﭘﺮ ِ ڏﻳﻧﮫن ﺗﻲ ﺑﻪ ﮐوﻟﻲ رﮐﻧدو آھﻲ.
ﻣﺟﺑوريء ﺟﻲ ﺣﺎﻟت ۾ ﻣﺎﭨﮫو ھن وٽ ﺑﻪ ﭘﮫﭼﻲ وﻳﻧدا آھن .ﭘﺮ اڄ ھن ﺟو دڪﺎن ﺑﻧد َ ﭔﻳﺎ دڪﺎن ﺑﻧد ھﺟڻ ڪﺮي،
رﮐﻳو آھﻲ ،ﺷﺎﻳد ﺳﻧدس ﻋﻳﺳﺎﺋﻲ ﭘوڙھﻲ ﻣﺣﺑوﺑﺎ ﺟﻲ ﭼوڻ ﺗﻲ ،ﻋﺮب ﻣﻠڪن ۾ ﺟﻳﺋن ﻣڪﺎﻧﻲ ﻋﺮﺑن ﮐﻲ ﭔﺎھﺮان
ڪڪ ۽ ڊراﺋﻳور( ﮔﮫﺮاﺋﻲ ﭘﺎڻ وٽ رﮐڻ ﺟﻲ اﺟﺎزت ھوﻧدي آھﻲ )ﺟﻧﮫن ﮐﻲ ھو اي ،ﺑﻲ ﺑواءُ ،
ِ ﭼﺎر ﻣﺎﭨﮫو )آﻳﺎ،
ﺳﻲ ،ڊي وﻳﺰا ﺳڏﻳن ﭤﺎ( ﺗﻳﺋن ﺳﺋﻳڊش اڪﻳﻠﻳن ﭘوڙھﻳن ﻋورﺗن ﮐﻲ ھڪ ﻋدد ڪﺗﻲ ﻳﺎ /۽ ھڪ ﻋدد ڌارﺋﻳن ﻣﺮد
101 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﮐﻲ ﭘﺎڻ وٽ ٽڪﺎﺋڻ ﺟﻲ اﺟﺎزت آھﻲ .ﭔﻪ ﺳﺎل رھﺎﺋڻ ﺑﻌد ھن ﮐﻲ آٽوﻣﻳٽﻳڪﻠﻲ ﺳﺋﻳڊن ﺟﻲ ﺷﮫﺮﻳت )ﭘﺎﺳﭘورٽ(
ﻣﻠﻳو وﭸﻲ .ان ﺑﻌد ھو ان ﻗﻳد ﻣﺎن ﻧڪﺮڻ ﭼﺎھﻲ ﺗﻪ ﺑﻪ آزاد ﭤﻲ ﺳﺋﻳڊن ۾ رھﻲ ﺳﮔﮫﻲ ﭤو .ﺳو ﻧﻪ ﻓﻘط ھﻲ ﻓﻠﺳطﻳﻧﻲ
ﭘوڙھﻲء ﺳﺎن ﻧڪﺎح ﻳﺎ ﺑﻧﺎ ﻧڪﺎح رھﻳل
َ ﺳﻠﻳﻣﺎن ،ﭘﺮ ڪﻳﺗﺮن ﺋﻲ ﻣﺳﻠﻣﺎن ﻣﻠڪن ﺟﺎ ھﻣﺮاھﻪ ھڪ ﻋدد ھﺗﻲ ﺟﻲ
ﻧظﺮ اﻳﻧدا.
ﭘوء ﭜﻼ ﮀﺎ ڪﺟﻲ؟“ راﺣت ﻣوﻧﮐﻲ ﺧﻳﺎﻟن ﺟﻲ دﻧﻳﺎ ﻣﺎن ڪڍﻳو. ” ِ
“دڪﺎن ﺗﻪ ﺑﻧد آھن .ﭼﺋﻳن ﺗﻪ ﺑس ۾ ھﻠﻲ ﭼڪﺮ ھﭨﻲ اﭼون .ﻣوﺳم واھﻪ ﺟﻲ ﭤﻲ وﺋﻲ آھﻲ “.ﻣون ﺻﻼح ڏﻧﻲ.
ﭘﺎڻ وٽ ﻣوﺳم واھﻪ ﺟﻲ ﭤﻲ وﺋﻲ آھﻲ ﻣﻌﻧﻰ ﺟﮫڙ ﭤﻳو آھﻲ ﻳﺎ ﺑوﻧدا ﺑﺎﻧدي ﭘﺋﻲ ﭤﺋﻲ .ﭘﺮھن ﭘﺎﺳﻲ _ ﺧﺎص ڪﺮي
ﻳورپ ﺟﻲ اﺗﺮاھن ﻣﻠڪن ۾ ﻣوﺳم واه ﺟﻲ ﺗڏھن ﭤﻳﻧدي آھﻲ ﺟڏھن ﺳﺞ ﻧظﺮ اﻳﻧدو آھﻲ ،اس ﻧڪﺮﻧدي آھﻲ“.
”دل ﺗﻪ ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ﺑﻪ ڏاڍي ﭼوي ﭤﻲ ،ﺟو ڪﻳﺗﺮن ڏﻳﻧﮫن ﺑﻌد اڄ اس ﻧظﺮ آﺋﻲ آھﻲ ۽ ٽﻳﻣﭘﺮﻳﭼﺮ ﺑﻪ ﭘﻧﺟن ﺟﻣﺎن
َﻧو ڊﮔﺮﻳون ﭤﻲ وﻳو آھﻲ “.راﺣت ﭼﻳو.
ﭘوء واروڪﺮ .اﻧﮐﺎن اڳ ﺟو ﻳورپ ﺟﻲ ﻣوﺳم اﺳﺎن ﺟو ﮔﮫﻣڻ زھﺮڪﺮي ،ﺟﻠدي ﺷﮫﺮ ﺟو ﭼڪﺮ ھﭨﻲ ”ﺗﻪ ِ
اﭼون .ﻣﺗﺎن ڪو دڪﺎن ﺑﻪ ﮐﻠﻳل ھﺟﻲ“.
”ﭘﺮ ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ طﺑﻳﻌت ﺻﺣﻳﺢ ﻧﺎھﻲ .اڄ ﻧﻪ ﺳﭜﺎن ھﻠﻧداﺳﻳن “.راﺣت وراﭨﻳو.
اﻳﺗﺮي ۾ ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ﺳﺎﭴﻲ ﭘﺎﺳﻲ وارا ﭔﻪ ڪﻣﺮا ﮀڏي ٽﺋﻳن ۾ رھﻧدڙ ڪوﻟﻣﺑﻳﺎ ﺟﻲ اﺋﻧﺎ روزا ﺳﺎﻣﮫون اﻳﻧدي
ﭘوﺗﻲء ۾ ھﺋﻲ ،ﻳﻌﻧﻲ اوورڪوٽ ﻣﻔﻠﺮ ۾“ ﺗﻧﮫﻧﺟﻲ ﻣﻌﻧﻰ ﭔﺎھﺮان ﭤﻳو ﭘﺋﻲ اﭼﻲ. َ ﻧطﺮ آﺋﻲ .ﭘﺎڻ ﺟﺗﻲ
”ﻣﺎﺋﻲ اﺋﻧﺎ ڪﺮ ﺧﺑﺮ ،دڪﺎن ﮐﻠﻳل آھن ﻳﺎ ﺑﻧد؟“ ﻣون ﭘﮀﻳوﻣﺎﻧس ،ﭘﺮ ھن ﻧﻪ ﺳﻣﺟﮫﻳو ۽ واﺋڙن واﻧﮔﺮ ﻧﮫﺎرڻ
ﻟﮘﻲ.
”ھﺎڻ وري آھﺳﺗﻲ ﺗون ﭘﮀﻳﻧس“ ،راﺣت ﮐﻲ ﭼﻳم” ،ھﻲ ڏﮐڻ آﻣﺮﻳڪﺎ ﺟﺎ ،اﺳﭘﻳﻧﻲ ﮘﺎﻟﮫﺎﺋڻ وارا اﻧﮔﺮﻳﺰي ڏاڍو
ڏﮐﻳو ﺳﻣﺟﮫن ﭤﺎ“.
ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ﭼوڻ ﺗﻲ راﺣت ھڪ ھڪ ﻟﻔظ اﻟڳ اﻟڳ ﭼﺋﻲ ﺟﻣﻠو ﭘورو ڪﻳو.
”ڪﺟﮫﻪ ﺑﻧد آھن ﭘﺮ اوﭘن ﻣﺎرڪﻳٽ ﺟﺎ ﮐﻠﻳل آھن ،ﺷﺎﻳد “.اﺋﻧﺎ روزا ﺟﻳﺋن ﺗﻳﺋن ڪﺮي ﺟﻣﻠو ﭘورو ڪﻳو ۽
اﺳﺎن ﺳﻧدس ﮘﺎﻟﮫﻪ ﺳﻣﺟﮫﻲ ،ﭘﺮ آﺧﺮ ۾ اھو ﻟﻔظ ﺷﺎﻳد ) (Perhapsﺧﺑﺮ ﻧﺎھﻲ ﮀو ﮘﻧڍﻳﺎﺋﻳن .ان اﺳﺎن ﮐﻲ ﻣﻧﺟﮫﺎﺋﻲ
ھونء ﺗﻪ ھﻲ اﺳﭘﻳﻧﻲ ۽ ﻓﺮﻧﻳﭻ ﮘﺎﻟﮫﺎﺋﻳﻧدڙ آﻓﺮﻳڪﻲ ،ﺟﻳڪو ﻧﺋون ﻟﻔظ ﺳﮐﻧدا آھن اھو ﺿﺮورت ھﺟﻲ ﻳﺎ ﻧﻪ، َ وڌو.
ھﻲء اﺋﻧﺎ روزا ﺗﻪ ان ڪم ۾ ھﻳڊ ﻣﺎﺳﺗﺮﻳﺎﭨﻲ آھﻲ.
َ زور ڪﺮي ﭘﻳﺎ ورﺟﺎﺋﻳﻧدا آھن -ﺧﺎص ڪﺮي
ﭘوء ﺗو ﮀﺎ ورﺗو؟“ راﺣت ﻳﺎ ﺷﺎﻳد ﻣون ﮐﺎﻧﺋس ﭘﮀﻳو. ” ِ
”ﻣون ڪﺟﮫﻪ ڪوﻧﻪ ورﺗو ﺟو دڪﺎن ﺑﻧد ھﺋﺎ “.ھن وراﭨﻳو.
ﮐﻠﻳل آھن “.اﺳﺎن ﺗﻌﺟب ﻣﺎن ﭘﮀﻳس. ”ﭘﺮ ﺗو ﺗﻪ ﭼﻳو ﺗﻪ ُ
”اوﭘن ﻣﺎرڪﻳٽ ۾ ﺟﮫڙو ﮐﻠﻳل ھﺋﺎ “.اﺋﻧﺎ روزا ﺟﻳڪﺎ ﭘﺎڻ ﺗﻪ ھﻣﻳﺷﻪ واﻧﮔﺮ ﻣﻧﺟﮫﻳل آھﻲ ،ھﺎڻ اﺳﺎن ﮐﻲ
ﻣﻧﺟﮫﺎﺋڻ ﻟﮘﻲ.
اﻧﮔﺮﻳﺰيء ۾ ﺟﻣﻠو ﭠﺎھﻲ ﮐﻳس ﺳﻣﺟﮫﺎﺋڻ ﺟﻲ ڪوﺷش ڪﺋﻲ” ،اوﭘن ﻣﺎرڪﻳٽ ۾ َ ”ڏس!“ ﻣون آھﺳﺗﻲ آھﺳﺗﻲ
ﺗﻪ ﭘٽ ﺗﻲ ﻳﺎ ﮔﺎڏن ﺗﻲ ﭜﺎﭴﻲ ۽ ﻣﻳوا رﮐﻲ وڪﭨﻧدا آھن .ﺗﻧﮫﻧﺟو ﻣطﻠب اﻧﮫن دڪﺎﻧن ﺳﺎن آھﻲ؟“
”اھﻲ ﺑﻧد ھﺋﺎ .ﭘﺎﺳﻲ وارا ﮐﻠﻳل ھﺋﺎ “.اﺋﻧﺎ ﭔڌاﻳو.
”اﻧﮫن ﺗﺎن ڊﺑل روٽﻲ ۽ ﺑﻳﺿﺎ ﻣﻠﻲ وﻳﻧدا؟“ ﻣون ﭘﮀﻳو.
102 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ھﻧدﺳﺗﺎن ﺟﮫڙا ﻣﻠڪ ﺧط اﺳﺗوا ﺟﻲ وﻳﺟﮫو ھﺟڻ ڪﺮي ﺳﺞ ﺟﺎ ڪﺮﭨﺎ ﺳڌا ﭘون ﭤﺎ ۽ ﺳﺧت ﮔﺮﻣﻲ ﭤﺋﻲ ﭤﻲ .ﭘﺮ
ﺳﻲء آھﻲ .ﺗڏھن ﺑﻪ
ُ ﺳﻲء ﮐﺎن ﺳﺧتَ ھﺗﻲ ﺳﺋﻳڊن ۾ ﻳﺎ ﻧﺎروي ،ﻓﻧﻠﺋﻧڊ ۾ اوﻧﮫﺎري ۾ ﺑﻪ اﺳﺎن ﺟﻲ ﺳﻳﺎري واري
ڪﺎﻟﮫﻪ ھﺗﻲ ﺟﻲ ھڪ ﺳﺋﻳڊش ﭘﺮوﻓﻳﺳﺮ ﺟڏھن اﺳﺎن ﮐﻲ ﺳﺋﻳڊن ﺟﻲ ﻣوﺳم ﺑﺎﺑت ﭘﮀﻳو ﺗﻪ ﻳﻣن ﺟﻲ ﻣﺑﺎرڪ ﻳڪدم
ﭼﻳس:
ﺳﺮء اوﻧﮫﺎرو ﭤﺋﻲ ۽ ﻧﻪ ﺑﮫﺎر ﺳﻳﺎرو .ﺗوھﺎن وٽ ﻓﻘط ﭔﻪ ﻣﻧدون ﭤﻳن ُ ”ﺳﺮ! ﺗوھﺎن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﺎن واﻧﮔﺮ ،ﻧﻪ
ﭤﻳون“.
”ڪﮫڙﻳون؟“ ھن ﭘﮀﻳو.
”ھڪ ﺳﻳﺎرو ..............ﻣﺑﺎرڪ وراﭨﻳس.
”ﭔﻳو اوﻧﮫﺎرو ﮀﺎ “.ﭘﺮوﻓﻳﺳﺮ ﭼﻳو.
”ﻧﻪ “.ﻣﺑﺎرڪ درﺳت ڪﻧدي ﭼﻳس” ،ﭔﻳو ﺣﺎﻟت ﺧﺮاب ڪﻧدڙ ﺳﻳﺎرو آھﻲ“.
ﭼﺋن ﻣوﺳﻣن ﺟو ﺗﺻور ﻓﻘط ڪﺟﮫﻪ ﺧوش ﻧﺻﻳب ﻣﻠڪن ۾ آھﻲ ﺟن ۾ اﺳﺎن ﺟو ﻣﻠڪ ﺑﻪ ھڪ آھﻲ ،ﻧﻪ ﺗﻪ
ﻣﻳﻧﮫوﮜﻲء ﺟﻲ ﻣوﺳم ھﻠﻧدي رھﻲ
َ ڪﻳﺗﺮن ﻣﻠڪن ۾ ﺗﻪ ﻓﻘط ھڪڙي ﻣوﺳم ﭤﺋﻲ .ﺟﻳﺋن ﻣﻼﺋﻳﺷﻳﺎ ۾ ﭔﺎروھوﺋﻲ ﻓﻘط
ً
ﻓطﺮﺗﺎ ﺑﻳﺰار ﭤﻳو ﭘوي ۽ ان ﺷﻲء آھﻲ ﭘﺮ ﭔﺎروھوﺋﻲ اھﺎ ڪﺎر ﻟﮘﻲ رھﻲ ﺗﻪ اﻧﺳﺎن َ ﭤﻲ .ﻣﻳﻧﮫوﮜﻲ ۽ ﺟﮫڙ ﭰڙ ﺳﭠﻲ
ﺷﻲء ﺟو ﻗدر ڪﺮڻ ﮔﮫٽﺎﻳو ﮀڏي .ﺳت اٺ ﺳﺎل ﻳڪﺎ اھڙي ﻣوﺳم ۾ رھڻ ﺑﻌد ،ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ۾ ﺟڏھن ﭘﮫﺮﻳون ِ
ﺳﻳﺎرو آﻳو ﺗﻪ ان وﻗت اﺣﺳﺎس ﭤﻳو ﺗﻪ ﻗدرت اﺳﺎن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ﺗﻲ ﻳورپ ۽ آﻓﺮﻳڪﺎ ،ﻣﻼﺋﻳﺷﻳﺎ ،اﻧڊوﻧﻳﺷﻳﺎ ﺟﮫڙن
ﻣﻠڪن ﮐﺎن وڌﻳڪ ﻣﮫﺮﺑﺎن آھﻲ .ﭘﺮﺷﺎﻳد اﺳﺎن ﻣﺎﭨﮫن ۾ اﻓﻌﺎل ﻧﺎھﻲ .۽ ﭼﮜو ﺟو ﻣﻼﺋﻳﺷﻳﺎ ﺟﮫڙو ﻣﻳﻧﮫن ﻧﭤو ﭘوي،
ﻧﻪ ﺗﻪ اﺳﺎن ﺟﺎ ﮘوٺ ﺗوڙي ﺷﮫﺮ ﺟﻳڪﻲ ﺳﺧت ﮔدﻻ ﭤﻲ وﻳﺎ آھن ،اﻧﮫن ۾ اھڙي ﻣﻳﻧﮫن ۾ ،اﻳﺗﺮا ﺗﻪ ﺟﺮاﺛﻳم ۽ ﭘوﺳل
ﭤﺋﻲ ﺟو ﺑﻳﻣﺎرﻳون وڪوڙي وﭸن .رﮘو ﭔﻪ ڏﻳﻧﮫن ﻣﻳﻧﮫن ﭤو ﭘوي ﺗﻪ ،ڪﻳﺗﺮا ﻧوان ﭠﮫﻳل رﺳﺗﺎ ۽ ﺳﺮڪﺎري
ﻋﻣﺎرﺗون ھﻳٺ دﭔﺟﻳو وﭸن .ﺳو ﺟﻲ ﻣﻼﺋﻳﺷﻳﺎ واﻧﮔﺮ ﻣﮫﻳﻧو ﻣﮫﻳﻧو ﻣﻳﻧﮫن وﺳﻲ ﺗﻪ ﺧﺑﺮ ﻧﺎھﻲ ﮀﺎ ﺣﺷﺮ ﭤﺋﻲ.
ﻻء
”ﺳو راﺣت ﺧﺎن ﭔﻲ ڪﮫڙي ﺧﺑﺮ ﭼﺎر؟“ اﺋﻧﺎ ۽ وﺟﺋﻲ ﺗﻪ ھﻠﻳو وﻳو .ﭘﺮ راﺣت ﮐﻲ وﭸڻ ﮐﺎن ﺟﮫﻠڻ ِ
ﮐﺎﻧﺋس ﺳوال ڪﻳم.
”ﺑس ﺧﺑﺮ وري ڪﮫڙي آھﻲ .ڪڏھن ڪڏھن ﺳﺧت ﺑورﻳت ﭤﺋﻲ ﭤﻲ“.
ﺳﻲء ﺟﻲ ڪﺮي “.ﻣون ﭘﮀﻳو. َ ”ﮀو
ﻻء ﺿﺮور آھﻲ ،ﺟﻳڪﻲ ﭘﮫﺮﻳون دﻓﻌو ھن ﭘﺎﺳﻲ آﻳﺎ آھن .ﭘﺎڻ ﺗﻪ ﺳﻲء ﺗﻪ ڪﺎ ﻧﺋﻳن ﮘﺎﻟﮫﻪ ﻧﺎھﻲ .اﻧﮫن ِ ُ ”ﻧﻪ.
ﺟﮫﺎز ۾ ھن ﮐﺎن ﺑﻪ وڌﻳڪ ﭤڌ ۾ آﻳﺎ ھوﻧداﺳﻳن“.
”اھﺎ ﺗﻪ ﮘﺎﻟﮫﻪ آھﻲ .ﭘﮫﺮﻳون دﻓﻌو ﭔﺎھﺮﻧڪﺮي ڏﭠوﺳﻳن ﺗﻪ اوڊﻳﺳﺎ ﺟﻲ ﺳﭴﻲ ﺑﻧدرﮔﺎھﻪ ۾ ﺑﺮف ﺟو اﮀو ﭤﻠﮫو
ﻻء ﺟڏھن ٽگ ﺑوٽ آﺋﻲ ﺗﻪ ﺑﺮف ﺟو ﺟﻳٽﻲء ﺗﻲ ﺷﻔٽ ڪﺮڻ ِ َ ﺟﻳٽﻲء ﮐﺎن ﭔﻲ
َ ﺗﮫﻪ ﭴﻣﻳو ﭘﻳو ھو .ﺟﮫﺎز ﮐﻲ ھڪ
ﺳﺮديء ﻣﺎن ﮔﺮﻣﺎﺋش ﺣﺎﺻل َ ﻣﭤﻳون ﺗﮫﻪ ﭜﭸﻧدي آﺋﻲ “.ﻣون اھﻲ ،ھن ﮐﺎن ﭤڌا ڏﻳﻧﮫن ﻳﺎد ڪﺮي ،ﺳﺋﻳڊن ﺟﻲ ھن
ﮔﺮﻣﻲء ﺟﻲ داﻧﮫن ڪﺮي ﺗﻪ ﭔﻳو ﺳﻣﺟﮫﺎﺋﻳس ﺗﻪ ﺷڪﺮ ڪﺮ .اھڙا ﺑﻪ ﻣﺎﭨﮫو َ ڪﺋﻲ .اﺋﻳن ﺟﻳﺋن ڪو ﮔﮫﺮ ۾ وﻳﭠﻲ
آھن ﺟﻳڪﻲ ﺳﭴو ڏﻳﻧﮫن ﭔﺎھﺮ ُاس ۾ ﭘورھﻳو ڪن ﭤﺎ.
ﺳﺮديء ﺟﻲ اھڙي ﻟﮫﺮﻣﺎن ﮔذر ﭤﻳﻧدو
َ ”واﻗﻌﻲ! راﺣت ﭤڌو ﺳﺎھﻪ ﮐﭨﻲ ﭼﻳو” ،ﻟوھﻲ ﺟﮫﺎز ﺗﻲ ڪڏھن ڪڏھن
ﺟﺮﻣﻧﻲء واري ﻋﻼﺋﻘﻲ ۾ ڪﻲ ڏﻳﻧﮫن
َ ھو ﺟو ﷲ ڏﺋﻲ ﭘﻧﺎھﻪ .ﮔذرﻳل ﺳﺎل ﺟﻲ ﮘﺎﻟﮫﻪ آھﻲ .اﺳﺎن ﮐﻲ اﺗﻲ ﻓن ﻟﺋﻧڊ ۽
ڪﺎٽو وﻳﮫﻪ ﮐن ڊﮔﺮﻳون ﭤڌ ﻣﻠﻲ .ﮀﺎ ﻏﺿب ﺟﻲ ﺳﺮدي ھﺋﻲ .ﺧﻼﺻﻳن ﺗﻪ ﭔﺎھﺮ ڊﻳڪ ﺗﻲ ﻧڪﺮڻ ﮐﺎن اﻧڪﺎر
104 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﻻء؟
ڪﺮي ﮀڏﻳو .آﺧﺮ ﻣﺎﭨﮫو ڪﻳﺗﺮا ﮔﺮم ڪﭘڙا ﭘﺎﺋﻲ ﻟوھﻲ ڊﻳڪ ﺗﻲ ڪم ڪﺮي ﺳﮔﮫﻧدو ۽ ڪﻳﺗﺮي وﻗت ِ
Fire Mainsﺟﻲ ﭘﺎﺋﻳﭘن ﻣﺎن ﭘﺎﭨﻲ ڊرﻳن ڪﺮڻ وﺳﺮي وﻳو ،وال ون ) (Valvesﺳﻣﻳت ﭘﺎﺋﻳپ اﺋﻳن ﭰﺎٽﻲ ﭘﻳﺎ ﭴڻ
ﻟوھﻪ ﺟﺎ ﻧﻪ ﭘﺮ ﺷﻳﺷﻲ ﺟﺎ ھﺟن .اﻧﺟن روم ۾ ﻟﻳوب آﺋل ۽ ﭔﻳن ﺷﻳن ﺟو ٽﻳﻣﭘﺮﻳﭼﺮ ﻗﺎﺋم رﮐڻ ﻣﺳﺋﻠو ﭤﻲ ﭘﻳو ھو“.
ﺟﺎء
ﻻء ِﺳﺳﻲ ﭤﻲ ﭘﺮ ﭘﺎﭨﻲ ﭴﻣڻ ﺳﺎن ان ﺟو واﻟﻳوم وڌي ﭤو .ﻧﺗﻳﺟﻲ ۾ ﺟﻳڪڏھن ھن ﮐﻲ وڌڻ ِ ﺷﻲء ُ
ِ )ﭤڌ ۾ ھﺮ
ﺷﻲء ۾ آھﻲ ان ﮐﻲ ﭰﺎڙﻳو رﮐﻲ(.
ِ ﻧﺎھﻲ ﺗﻪ ﺟﻧﮫن
ڪﮫڙي وڻ ﺗﻲ
اﺳﺎن ﮘﺎﻟﮫﻳون ڪﺮي رھﻳﺎ ھﺋﺎﺳﻳن ﺗﻪ ﻧﺎﺋﻳﺟﻳﺮﻳﺎ ﺟﻲ ﻋﺎرت ﻣﺎﭘﺎﻧڊوڪ اﭼﻲ ﻧڪﺗﻲ.
ﭘوء ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ڪﻣﺮي ﺟﻲ ﺳﺎﻣﮫون واري 321ﻧﻣﺑﺮ ڪﻣﺮي ۾ رھﻧدڙ ﮔﮫﺎﻧﺎ ﺟﻲ ھﺎء!“ ھن ﮐﻳڪﺎرﻳو ۽ ِ” ِ
ﺷﺎﮔﺮدﻳﺎﭨﻲ اﻳﻠس ﺟو دروازو ﮐڙڪﺎﻳو.
”ڪﺎﻧﮫﻲ ڪﺎ .ﭼﺮچ ۾ وﺋﻲ آھﻲ “.راﺣت ﻋﺰﻳﺰ ﭼﻳس.
“ڪﻳڏي ﻣﮫل وﺋﻲ “.ﻋﺎرت ﭘﮀﻳس.
”ﺻﺣﻳﺢ وﻗت ﺗﻪ ﺧﺑﺮ ﻧﻪ اﭤم ﭘﺮ ﺳﻧدس ﻣﻠڪ )ﮔﮫﺎﻧﺎ( ﺟو ڪﺋﭘٽن آرون ٽﺮڪﺳن ﺑﻪ ان ﺳﺎن ﮔڏ ھو ﻣوﻧﮐﺎن
اڌارو ورﺗل ڪﺗﺎب ڏﻳﻧدو وﻳو ھو “.راﺣت ﭔڌاﻳس.
آرون ٽﺮڪﺳن اﺳﺎن ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ ،ھﻧدﺳﺗﺎﻧﻲ ۽ ﺑﻧﮔﻼدﻳﺷﻲ ﺷﺎﮔﺮدن ۾ ﻣﺷﮫور آھﻲ .ﻣﺷﮫور ان ڪﺮي ﺟو
ﺳﻲء ﺗﺎن ﺧﺑﺮون اﻳﻧدﻳون آھن ﺗﻪ ﻣﭤﻳن ٽﻧﮫﻲ ﻣﻠڪنَ ويء ﺗﻲ ﺑﻲ ﺑﻲ
َ ﺷﺎم ﺟو ﺳﺗﻳن ﺑﺟﻲ ﻳﺎ ﻧﺎﺋﻳن ﺑﺟﻲ ﺟڏھن ٽﻲ
ﺟﺎ اﺳﻳن ﻣوﺟود ھوﻧدا آھﻳون .ﺳﻧدس ﺟﻧﺮل ﻧﺎﻟﻳﺞ واﻗﻌﻲ ﻗﺎﺑل داد آھﻲ .ﺑﺎﻗﻲ ﭔﻳﺎ آﻓﺮﻳڪن ﺷﻳدي ﺗوڙي ڏﮐڻ
ويء ﺟﺎ ﭔﻳﺎ ﭘﺮوﮔﺮام ڏﺳڻ ۾ ﻣﺳت ھوﻧدا آھن .وﻳﻧديَ آﻣﺮﻳڪﺎ ۽ ﻓﺎراﻳﺳٽ ﺟﻲ ﻣﻠڪن ﺟﺎ ،ﺑﻠﻳﺮڊ راﻧد ﮐﻳڏڻ ﻳﺎ ٽﻲ
ﻗذاﻓﻲء
َ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲء ۾ ﻣﺳت ھوﻧدا .ﻟﺑﻳﺎ ۾ ﭜﻠﻲ ﮀﺎ ﭘﻳو ﭤﺋﻲ .ﻋﺮاق ۽ ﻣوراڪو ۾ ﭜﻠﻲ ﮀﺎ ﭘﻳو وھﻲ واﭘﺮي،َ ﻋﺮب ﺑﻪ
ﭘوﻳﺎن ﻳو اﻳن او ۽ آﻣﺮﻳڪن ﻟﮘﺎ ﭘﻳﺎ ھﺟن ،ﻳﺎﺳﺮ ﻋﺮﻓﺎت ﺟو ﺟﮫﺎز ﮔم ھﺟﻲ ،ڪﺮدن ﻣﭤﺎن ﺑﻣﺑﺎري ﭘﺋﻲ ﭤﺋﻲ،
ڪﻧﮫن ﮐﻲ ڪو ﻓڪﺮ ﻧﺎھﻲ .ﻧﻪ اردﻧﻲ ﻋﺮﺑن ﮐﻲ ،ﻧﻪ ﻣﺻﺮﻳن ﮐﻲ ،ﻧﻪ ﺳﻌودي ﻋﺮب ﺟﻲ رھﺎڪن ﮐﻲ ﻧﻪ
ﻻء آھن .ﻳﺎ
ﻣوراڪو ٽﻳوﻧﻳﺷﻳﺎ وران ﮐﻲ .ڪڏھن ڪڏھن ﻟﮘﻧدو آھﻲ ﺗﻪ ﮀﺎ ﺳڀ ﻏم اﺳﺎن ﻧﻧڍي ﮐﻧڊ ﺟﻲ رھﺎڪن ِ
ﻏﻣﻲء ۾ ﺗﻪ ھﻳڪﺎﻧدو ﮔﮫﭨو
َ ﺧوﺷﻲء
ِ ﮀﺎ اﺳﺎن Over _ Sensitiveآھﻳون .ﺟو ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻣﻠڪ ۽ ﭘﺎڙي اوڙي ﺟﻲ
اظﮫﺎر ڪﻳون ﭤﺎ ﭘﺮ ڏور رھﻧدڙن ﺳﺎن ﺑﻪ ڪوﻧﻪ ڪو ﻧﺎﺗو رﺷﺗو ﮘﻧڍﻳو ھﻧن ﺟو ڏک ،درد ،ﺧوﺷﻲ ۽ راﺣت
ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﺳﻣﺟﮫون ﭤﺎ.
ﺳﻣﺎء اﺳﺎن وﺗون ھن ﭘﺎران ﻧﻌﺮا ھﭨﻧدا .ﭘﺎڙي ۾ ٽوﻻ ﭠﺎھﻲ ھڪ ُ ﺳڌ ﻧﻪﻋﺮاق ﺟﻲ ﺻدر ﺻدام ﺣﺳﻳن ﮐﻲ ُ
ﭔﺋﻲ ﺳﺎن وﺗون ﺑﺣث ڪﻧدا ۽ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻣﻠڪ ﺟون ﺑﺳون ﺳﺎڙﻳﻧدا .ﺳﺎﮘﻲ طﺮح ﻳﺎﺳﺮ ﻋﺮﻓﺎت ﺑﻪ ﺻدام واﻧﮔﺮوﺗﻲ
اﺳﺎن ﮐﺎن وڌﻳڪ ھﻧدﺳﺗﺎن ﺳﺎن ھﻣدردﻳون ڪﻧدو ۽ اﺳﺎن آھﻳون ﺳو ﭼﺮﻳن واﻧﮔﺮ ”اﺳﺎن ﺟﺎ ﻣﺳﻠﻣﺎن ﭜﺎﺋﺮ _
ﭘوء .۽ وري
ھﺎﺋﻲ ڙي ﮔﮫوڙا .ھﺎﺋﻲ“ ۽ ھﻲ ﻣﺳﻠﻣﺎن ﭜﺎﺋﺮ ھﺮ وﻗت ﭼون ﺗﻪ اﺳﻳن ﻋﺮب ﭘﮫﺮﻳن آھﻳون ۽ ﻣﺳﻠﻣﺎن ِ
ﻻء ﭜﺎﺋﭘﻲ ﺟﺗﺎﺋﻳن ﭤﺎ .ﻳﻣن
ﻋﺮب ﺑﻪ ﮔڏﺟن ﭤﺎ ﺗﻪ ڪوﻳت ،ﺳﻌودي ﻋﺮب ،ﺑﺣﺮﻳن ﺟﮫڙا اﻣﻳﺮ ،وڌﻳڪ ھڪ ﭔﺋﻲ ِ
رھﺎڪوء ﮐﻲ اﮀوت ڪﺮﻳو ﮀڏﻳن.ﺑﮫﺮﺣﺎل ﺳﺎﻣﮫون ﺑﻳﭠل ﻋﺎرت ﮐﺎن ﭘﮀﻳم: َ ﺟﮫڙي ﻏﺮﻳب ﻣﻠڪ ﺟﻲ
”ڪﺮ ﺧﺑﺮ ﭘٽﺎٽﺎ رڌي ﮀڏﻳﺋﻲ؟“
ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲء ﻣﺎن ﻣوٽڻ وﻗت ﭼﻳو ھوم:
َ ﭘﺎڻ ﮐﻠڻ ﻟﮘﻲ .ﮐﻳس ڪﺎﻟﮫﻪ
”“Wish you happy long week end and Cocking
105 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
وﻳس“.
”ﺗڏھن ﺑﻪ ھﻠﻲ وﭸﻳن ھﺎ .ھﺗﻲ ﺟﻲ ﻣﺎﭨﮫن ﺳﺎن ﻣﻠﻲ اﭼﻳن ھﺎ .ﻳﺎ ھﺗﻲ ﺟﺎ ﻣڪﺎﻧﻲ ﻣﺎﭨﮫو ڌارﻳن ﺳﺎن دوﺳﺗﻲ ﻧﭤﺎ
رﮐن؟“ ﻣون ﭘﮀﻳوﻣﺎﻧس.
ﭘوء دوﺳﺗﻲ رﮐن ”ﺻﻔﺎ ﭤڌا آھن .ھﺗﻲ ﺟﻲ ﻣوﺳم واﻧﮔﺮ .ڪﻧﮫن ﭼﻳو ﺗﻪ ﭘﮫﺮﻳن وﻳﺟﮫو اﭼڻ ﮐﺎن ﻟﻧواﺋﻳن ﭤﺎ ،ﭘﺮ ِ
ﭤﺎ ﺗﻪ ﭼﮜﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟﺎﺋپ ڏﻳﮐﺎرﻳن ﭤﺎ “.ﻣس ﻋﺎرت ﭼﻳو.
”ﺧﺑﺮ ﻧﺎھﻲ ڪڏھن دوﺳﺗﻲ رﮐڻ ﭼﺎھﻳﻧدا ۽ ﭘﻧﮫﻧﺟﺎﺋپ ﺟو اظﮫﺎر ڪﻧدا “،ﻣون ﮐﻠﻧدي ﭼﻳو” ،ﮀﺎ ﺟڏھن ﭔﻪ
ﭘوء آﺧﺮي ڏﻳﻧﮫن اﻳﺋﺮ ﭘورٽ ﺗﻲ اﭼﻲ دوﺳﺗﻲ ڪﻧدا ﮀﺎ؟“ ﺳﺎل ﭘورا ڪﺮي ھﻠﻳﺎ وﻳﻧداﺳﻳن ِ
ھﻲء ﺑﻪ ﮐﻠڻ ﻟﮘﻲ .راﺣت ﻋﺰﻳﺰ ﭼﻳو” ،ﭜﺎﺋﻲ اﺳﺎن ﺳﺎن ﮘﺎﻟﮫﺎﺋڻ ﺗﻪ ﭘﺮي ﺟﻲ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﭘﻧﮫﻧﺟو ﭘﺎڻ َ راﺣت ﻋﺰﻳﺰ ۽
ﺳﺎن ﺑﻪ ﻓﺮي ﭤﻲ ھﺗﻲ ﺟﻲ ﻣﺎﭨﮫن ﮐﻲ ﮘﺎﻟﮫﺎﺋﻳﻧدي ﻧﻪ ڏﭠو اﭤم .ﺑس ۾ رﮘو ﺗڏھن ﮘﺎﻟﮫﺎﺋﻳﻧدا آھن ﺟڏھن ﭼڙھﻧدي ﻳﺎ
ﭘوء ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ زﺑﺎن ۾ ﻣﻌﺎف ڪﺟو ﻟﮫﻧدي ﺳﻧدن ﻳﺎ اﺳﺎن ﺟو ﮐﻳن ٽڪﺮ ﻟﮘﻲ وﻳﻧدو آھﻲ ﻳﺎ ﭘﻳﺮ ﭼﭘﺟﻲ ﭘوﻧدو آھﻲِ .
ﭼون ﭤﺎ“.
”ﻳﺎ ﺧﺑﺮ ﮔﺎر ڏﻳن ﭤﺎ ﺗﻪ ڪﮫڙي ﺟﻧﮔل ﮐﺎن اﺳﻳن ڪﺎرا ڪوﺟﮫﺎ ۽ ڪﭨڪ رﻧﮔﺎ اﭼﻲ ﻧڪﺗﺎ آھﻳون “.ﻣون
ﭘوء ﻧﺎﺋﺟﻳﺮﻳﺎ ﺟﻲ ھن ﻣس ﻋﺎرت ﮐﻲ ﺳﻧﺟﻳدو ﭤﻲ ﭼﻳو: راﺣت ﮐﻲ ﭼﻳو ۽ ِ
”ﮘﺎﻟﮫﻪ ﭔڌ .ﻣوﻧﮐﻲ ڪڏھن ڪڏھن اﺋﻳن ﻟﮘﻧدو آھﻲ ﺗﻪ ھﻧن ﻳورﭘﻳن اﮘﻳﺎن ﺗوھﺎن آﻓﺮﻳڪن ﻳﺎ اﺳﻳن اﻳﺷﻳﺎﺋﻲ ﭴڻ
ڪﺎ ﮔﮫٽ ﻗوم ھﺟون .اﺳﻳن ﮐﭨﻲ ڪﮫڙﻳون ﺑﻪ اوﭼﻳون ٽﺎﺋﻳون ۽ ڪوٽ ھﺋٽ ﭘﺎﺋﻲ ”ﺟﻳﻧٽل ﻣﺋن“ ﭤﻲ ھﻠون ،ﭘﺮ ھﻧن
ﺟﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻟﻧڊي ﭘﺗﻠون ،ڊﮔﮫن وارن ۽ ڪﻧن ۾ واﻟﻲ ﭘﺎﺗل ھﭘﻲ ٽﺎﺋﻳپ ھﻣﺮاھﻪ ﮐﺎن ﮔﮫٽ ﺳﻣﺟﮫﻳﺎ وﭸون ﭤﺎ“.
”ﺑﻠڪل ﺻﺣﻳﺢ ﭤو ﭼوﻳن .ڪڏھن ڪﻧﮫن ھﺗﻲ ﺟﻲ ﮀوڪﺮي ﻳﺎ ﻋورت ﺳﺎن ﮘﺎﻟﮫﺎﺋڻ ﺟﻲ ڪوﺷش ڪﻧدي
آھﻳﺎن ﺗﻪ ﻣﻧﮫن ﮐﻲ اﺋﻳن ﻣوڙو ڏﺋﻲ ،ﺑﮫﺎﻧو ڪﺮي ھﻠﻲ وﻳﻧدي آھﻲ ﭴڻ آﺋون ﮐﺎﻧﺋس ﺧﻳﺮات ﮔﮫﺮڻ ﭤﻲ ﭼﺎھﻳﺎن .ﻳﺎ
ﻣون ﺳﺎن ﮘﺎﻟﮫﺎﺋڻ ﺳﺎن ﮐﻳس ڪﺎ ﺑﻳﻣﺎري ﻟﮘﻲ وﻳﻧدي“.
”ھﺎ واﻗﻌﻲ “،ﻣون ﺳﻧدس ﮘﺎﻟﮫﻪ ﺟﻲ ﺗﺎﺋﻳد ڪﻧدي ﭼﻳو “These are the facts of life.” ،اﺳﺎن ﮐﻲ ﻗﺑول
ڪﺮڻ ﮐﭘن“.
ﻣون ڏﭠو ﺗﻪ ﻋﺎرت ڪﺎﻓﻲ اداس ﭤﻲ وﺋﻲ ھﺋﻲ ۽ ھﺎڻ اﻳﺗﺮي دﻳﺮ ﭤﻲ وﺋﻲ ھﺋﻲ ﺟو ﻣون ﺑﻪ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﺑڪ ﺷڪ
ﮐﻲ وڌﻳڪ ﻗﺎﺋم رﮐڻ ﺑدران ﻣوڪﻼﺋڻ ﭼﺎھﻳو ﭤﻲ .ﺳو ﮐﻠﻧدي ﭼﻳوﻣﺎﻧس.
”ھﺗﻲ ﺟﺎ ﻣﺎﭨﮫو ﭘﺎڻ ﮐﺎن ﻧﻔﺮت ﻧﭤﺎ ڪن ﭘﺮ ﺷﺮﻣﺎﺋﻳن ﭤﺎ“.
”ڪﻳﺮ ﭤو ﭼوي؟ اھڙا ﺗﻪ ﺷﺮﻣﻳﻼ ﻧﻪ آھن .ڏﻳﻧﮫن ڏﭠﻲ ﺟو وچ رﺳﺗﻲ ﺗﻲ اڌ اﮔﮫﺎڙي ڊرﻳس ۾ ﮀوڪﺮا
ﮀوڪﺮﻳون ھڪ ﭔﺋﻲ ﮐﻲ ﭼﻣﻳون ڏﺋﻲ ﺳﮔﮫن ﭤﺎ ﺑﺎﻗﻲ اﺳﺎن ﺳﺎن ﮘﺎﻟﮫﺎﺋﻳﻧدي ﻧﺎﻧگ ﭤو ﮐﺎﺋﻳن “.ﻋﺎرت ڪﺟﮫﻪ ﭼڙ
ﻣﺎن ۽ ڪﺟﮫﻪ ﮐﻠﻧدي ﭼﻳو.
”ھﺎ ﮐﺎﺋﻳن واﻗﻌﻲ ﻧﺎﻧگ ﭤو .ﭘﺮ ﮐﻳن ﻧﺎﻧگ ﺟﻲ ﮐﺎﺋڻ ﺟو ڊپ ﻧﺎھﻲ.اھو ڊپ اﭤن ﺗﻪ ﻣﺗﺎن اﺳﺎن ﮐﻳن ﺟﮫﻠﻲ ،ڪﭼو
ﭘﺎﭨﻲء ﺳﺎن ﭜﺮي ان ۾
َ ﺋﻲ ﻧﻪ ﮐﺎﺋﻲ ﮀڏﻳون .آﻓﺮﻳڪن ﺑﺎﺑت ﺗﻪ اھﻲ ﮘﺎﻟﮫﻳون وڏن ﮐﺎن ﭔڌﻳون ھوﻧداﺋون ﺗﻪ ُﻣﻧﻲ دﻳڳ
ﻣﻳﭤﻲء ﺳﺎن ﮔڏ رڌي ﮐﺎﺋﻲ ﮀڏﻳﻧدا ھﺋﺎ “.ﻣون ﭔڌاﻳوﻣﺎﻧس.
َ ﮔوري ﻳورﭘﻳن ﮐﻲ ﭘﺎﻟڪ
ﻻء ان ﻗﺳم ﺟون Phonyﮘﺎﻟﮫﻳون ڪﭤﺎن ﭤﺎ آﭨﻳن .ڪﺎﻟﮫﻪ ”ڪﺎرو اﭤن ﻣﻧﮫن ﭤﻳو .اﺳﺎن آﻓﺮﻳڪن ِ
ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲء ﺟﺎ ڪﺎڪوس ﺻﺎف ڪﻧدڙ ﭜﻧﮔﻳﺎﭨﻲ ﮀوڪﺮي ﻣوﻧﮐﻲ ﭤﻲ ﭼوي ﺗﻪ آﻓﺮﻳڪﺎ ۾ ﺗوھﺎن وﭨن ﺗﻲ رھﻧدا َ
آھﻳو؟“
107 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﺑﻧدرﮔﺎھﻪ ۾ ٽﺮڪن ذرﻳﻌﻲ ان ﺗﻳل ﮐﻲ ﺳﻣﻧڊ ﮐﺎن ﭘﺮي ﻣوڪﻠﻲ ﮀڏﻳو ﺟﺗﻲ ان ﮐﻲ ﺻﺎف ڪﺮي ڪم ﺟﻲ ﻻﺋق
ﻻء
ڌرﺗﻲء ﺗﻲ رھﻧدڙ ﺟﺎﻧور ،ﭘﮐﻲ ﭘﮐڻ ِ َ ﺑﭨﺎﻳو وﭸﻲ .ﻳﺎ اھڙي ھﻧڌ ﺗﻲ اﮀﻼﻳو وﭸﻲ ﺟو اﻧﺳﺎن ذات ﺗوڙي ھن
ﻧﻘﺻﺎﻧڪﺎر ﺛﺎﺑت ﻧﻪ ﭤﺋﻲ.
اھڙي طﺮح ﺟﮫﺎز ھﻼﺋﻳﻧدڙ اﻧﺟﻧﻳﺋﺮن ۽ ﻧﻳوﻳﮔﻳﻧٽن ﺟو اﻣﺗﺣﺎن اﭸﺎ ﺑﻪ ﺳﺧت ﮐﺎن ﺳﺧت ڪﻳو وﭸﻲ ۽ ﻣﻠڪ
ﺟﺎ اھﻲ ﻧوﺟوان ﭼوﻧڊﻳﺎ وﭸن ﺟن ﺟﻲ ﺟﺳﻣﺎﻧﻲ ﺗوڙي ذھﻧﻲ ﻗوت ،ﮔﮫﭨﻲ ﮐﺎن ﮔﮫﭨﻲ ھﺟﻲ ،ﺟﻳﺋن طوﻓﺎن ۾ ڏﻳﻧﮫن
ﮔﺮﻣﻲء ۾ ڊﻳوٽﻲ ڪﻧدي ھﻧن ﺟو ھوش ﺳﺎﻟم رھﻲ ۽ اھڙي ڪﺎ ﻏﻠطﻲ ڪﺮي َ ﺟﺎ ڏﻳﻧﮫن ﺟﺎﮘڻ ۽ ﭤڌ ﺗوڙي ﺳﺧت
ﻧﻪ ﺳﮔﮫن ﺟﻳڪﺎ ﭔﻳن ﺟون زﻧدﮔﻳون ﺗﺑﺎھﻪ ڪﺮي.
ﻣﭤﻳن ﮘﺎﻟﮫﻳن ﮐﻲ ڌﻳﺎن ۾ رﮐﻲ دﻧﻳﺎ ﺟﻲ ﻣﻠڪن ﮔڏﺟﻲ اﻧٽﺮﻧﻳﺷﻧل ﻣﺋﺮﻳٽﺎﺋﻳم آرﮔﻧﺎﺋﻳﺰﻳﺷن ﭠﺎھڻ ﺟو ارادو ڪﻳو.
1958ع ۾ ﭘﮫﺮﻳون دﻓﻌو 23ﻣﻠڪن ﺟﻲ ﺣڪوﻣت ان ﮐﻲ ﻟﮐت ۾ ﻗﺑول ڪﻳو .اڄ IMOﺟﺎ 136ﻣﻠڪ ﻣﻳﻣﺑﺮ
آھن .ﺳﻧدن ھﻳڊ ڪوارٽﺮ ﻟﻧڊن ۾ آھﻲ ﺟﺗﻲ ﺳﻣﻧڊ ،ﺟﮫﺎزن ۽ ﺟﮫﺎز ھﻼﺋﻳﻧدڙ ﺟﻲ اﻧﻳڪ ﻣﺳﺋﻠن ﺗﻲ ﻧﻪ ﻓﻘط ﺳوﭼﻳو
ﻻء ﭔٽو ﺗﺮو
وﭸﻲ ﭤو ﭘﺮ اﻧﮫن ﮐﻲ ﺣل ڪﺮڻ ﺟﻲ ڪوﺷش ڪﺋﻲ وﭸﻲ ﭤﻲ .ﻣﺛﺎل طور ھن ﮐﺎن اڳ ھﺮ ﺟﮫﺎز ِ
ﺷﻲء ﺟﮫﺎز ﮐﻲ ﻟﮘﻲ ﺗﻪ ﭔڏڻ ﮐﺎن ﺑﭼﻲ وﭸﻲ ۽ ﻓﻘط ِ Double Bottomﺿﺮوري ھو ،ﺟﻳﺋن ھﻳﭠﺎن ڪﺎ وڏي
ھﻳﭠﻳون ﺗﺮو ﻧﺎس ﭤﺋﻲ .ﭘﺮ ھﺎڻ ڪﻳﺗﺮا ﺣﺎدﺛﺎ ﭤﻳﺎ آھن ﺟن ۾ ﺗﻳل ﮐﭨﻧدڙ ﺟﮫﺎز )ٽﺋﻧڪﺮ ۽ﺳﭘﺮ ٽﺋﻧڪﺮ( ھﻳﭠﺎن ﭜﭴڻ
ﺑدران ﭘﺎﺳن ﮐﺎن ﭼﻳﺮاٽﺟﻲ ﭘﻳﺎ آھن .ﺗﻳل وھڻ ڪﺮي ﺳوﻳن ﻣﻳل ﺳﻣﻧڊ ۽ ڪﻧﺎرو ﺧﺮاب ﭤﻲ وﻳو آھﻲ .اھڙن ﺣﺎدﺛن
ﻻء اھو ﻓﻳﺻﻠو ﭤﻲ رھﻳو آھﻲ ﺗﻪ ھﺎڻ ھن ﺳﺎل ﮐﺎن ﺟﻳڪﻲ ﺑﻪ ﺗﻳل ﺟﺎ ﺟﮫﺎز ﻟﮫﻧدا اﻧﮫن ﺟو ﻧﻪ ﻓﻘط ﭔٽو ﺑﭼﺎء َِ ﺟﻲ
ﺟﻳٽﻲء ﻳﺎ ﺑﺮف ﺟﻲ ﮀپ ) (Ice Bergﺳﺎن َ ﺗﺮو ھوﻧدو ﭘﺮ ﭘﺎﺳﺎ ﭘڻ ﭔﻪ ھوﻧدا .ﺟﻳﺋن ھڪ ﺟﮫﺎز ﭔﺋﻲ ﺟﮫﺎز ﺳﺎن،
ٽڪﺮﺟڻ ڪﺮي ﻧﻘﺻﺎن ﻧﻪ ﭤﺋﻲ ۽ ﺟﮫﺎز ﺟو ﺟﺳم ﭼﻳﺮﺟڻ ﺗﻲ ﺑﻪ ﺗﻳل ﻣﺣﻔوظ رھﻲ.
آء اﻳم او ﻣﺧﺗﻠف ﻣﺳﺋﻠن ﺗﻲ ﻣﺎھﺮن ذرﻳﻌﻲ ﻣﻌﻠوﻣﺎت دراﺻل IMOﺟو ڪم ﻧﺞ ﭘوﻟﻳس واري ﺟو ﻧﻪ آھﻲِ .
وﭠﻲ ﻣﻳﻣﺑﺮ ﻣﻠڪن ﺟﻲ ﺣڪوﻣﺗن ﮐﻲ ﻓﻘط آﮔﺎھﻪ ڪﺮي ﭤو ﺗﻪ اﻧﺳﺎن ،ﺟﮫﺎز ،ﺳﻣﻧڊ ۽ اوس ﭘﺎس ﺟﻲ ﻣﺎﺣول
ﭘوء ھﺮ ﻣﻠڪ ﺟﻲ ﺣڪوﻣت ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻣﻠڪ ﺟﻲ ﺟﮫﺎزن ﺟﻲ ) (Environmentﺟﻲ ﺣﻔﺎظت ﻻِء ﮀﺎ ھﺋڻ ﮐﭘﻲِ .
ﻻء اھو ﺿﺮوري آھﻲ ﺗﻪ ان ۾ ﺟﻳﺗﺮا ﻣﺎﻟڪن ﺗﻲ زور ﺑﺎر آﭨﻲ اھﻲ ﻗﺎﻋدا ﻗﺎﻧون ﻣﭸﺮاﺋﻲ ﭤﻲ .ﻣﺛﺎل طور ھﺮ ﺟﮫﺎز ِ
ﻻء ﮔﮫٽ ۾ ﮔﮫٽ ھڪ ﻻﺋﻳف ﺟﺋڪﻳٽ ھﺟڻ ھﺮﻣﺎﭨﮫوء ِ
َ ﻣﺎﭨﮫو ﺳﻔﺮ ڪن ،اوﺗﺮﻳون ﻻﺋﻳف ﺟﺋڪﻳٽون ھﺟن .ﻳﻌﻧﻲ
ﭘوء ﺟﮫﺎزن ﺟﻲ ﻣﺎﻟڪن ﺗﻲ ﭔڌل آھﻲ ﺗﻪ ﺟﻲ ﺿﺮوري آھﻲ .ﺟﻳﺋن ﺟﮫﺎز ﺟﻲ ﭔڏڻ وﻗت اڻ ﺗﺎرو ﺑﻪ ﺑﭼﻲ ﺳﮔﮫﻲِ .
ﻻء ﺿﺮوري آھﻲ ﺗﻪ ﮔﮫٽ ۾ ﮔﮫٽ ھو ﭼﺎھﻳن ﺗﻪ ھڪ ﮐﺎن وڌﻳڪ ﺑﻪ رﮐﻲ ﺳﮔﮫن ﭤﺎ ﭘﺮ ﺣڪوﻣت طﺮﻓﺎن ھن ِ
ﻻء ھڪ ﺿﺮور رﮐﻲ .ان ﺟﻲ ﭘوراﺋﻲ ﺑﻧﺎ ھو ﺟﮫﺎز ھﻼﺋﻲ ﻧﭤو ﺳﮔﮫﻲ. ﻣﺎﭨﮫوء ِ
َ ھڪ
ڪن ڪن ﻣﻠڪن ﺟﻲ ﺟﮫﺎزن ﺟﺎ ﻣﺎﻟڪ ﻗﺎﻧون ﺗﻲ ﭘورو ﻧﭤﺎ ھﻠن ۽ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻣﻠڪ ﺟﻲ واﺳطﻳدار ﻋﻣﻠدارن
ﭘوء اھڙا ﺑﻲ ﻗﺎﻋدﮔﻳن وارا ﺟﮫﺎز ﺟڏھن ﭔﺋﻲ ﻣﻠڪ ۾ ﭘﮫﭼن ﭤﺎ ﺗﻪ ﮐﻲ رﺷوت ڏﻳو ھﻧن ﮐﻲ ﻣﺎٺ ڪﺮاﻳو ﮀڏﻳنِ .
ﺟﮫﻠﺟﻳو ﭘون .ھﻳﻠﺳﻧڪﻲ ،ھﺋﻣﺑﺮگ ﺟﮫڙن ڪﻳﺗﺮن ﻳورﭘﻲ ۽ آﻣﺮﻳڪﻲ ﺑﻧدرﮔﺎھن ۾ آﻓﺮﻳڪﺎ ۽ اﻳﺷﻳﺎ ﻣﻠڪن ﺟﻲ
ﺣڪوﻣت ﺟﺎ ﺟﮫﺎز ﺳﺰا طور ﭔڌل ﻧظﺮ اﻳﻧدا ،ﺟﻧﮫن ﻣﺎن ﺗوھﺎن اﻧﮫن ﻣﻠڪن ﺟﻲ ﺣڪوﻣﺗن ۽ ﻣﺎﻟڪن ﺟﻲ
ﺧوﺷﻲء ﺟﻲ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﺗڏھن آھﻲ ﺟڏھن ﺳﻧدن ﻣﻠڪ َ ﻻء
رﺷوﺗﺧورﻳن ﺟو اﻧدازو ﻟﮘﺎﺋﻲ ﺳﮔﮫو ﭤﺎ .ﺟﮫﺎز ھﻼﺋﻳﻧدڙن ِ
ﺟﻲ ﺣڪوﻣت ۽ ڌارﺋﻳن ﻣﻠڪ ﺟﻲ ﺣڪوﻣت ﺳﻧدن اڻ _ ﺻﺣﻳﺢ ﺟﮫﺎز ﮐﻲ ﺟﮫﻠﻲ ﺳﮔﮫﻲ ۽ ﻣﺎﻟڪ ﮐﻲ ﻧﻪ ﻓﻘط
ﺟﮫﺎز ﺣﻔﺎظت وارو ﺑﻧﺎﺋﭨو ﭘوي ﭘﺮ ﮘﺮو ڏﻧڊ ﭘڻ ڏﻳﭨو ﭘوي .ﺟﮫﺎز ھﻼﺋﻳﻧدڙ ان ۾ ﺋﻲ ﻳﻘﻳن رﮐن ﭤﺎ ﺗﻪ ﺟﻳﺗﺮو ﻗﺎﻋدو
اوﺗﺮو ﻓﺎﺋدو.
109 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﻣﺎڪوڙﻳن ﺟﺎ ڪٽﻧب
ﺳﻲء ۾ ھڪ ﻓﺎﺋدو ﺿﺮور آھﻲ ﺗﻪ ﻣﮐﻳون ،ﻣﮀﺮ ،ﻣﻧﮔﮫڻ ،ﻣﺎڪوڙﻳن ۽ ﭔﻳﺎ ﺟﻳت ﺟﭨﻳﺎ َ ﺳﺋﻳڊن ﺟﻲ ھن ﺳﺧت
ﻧﭤﺎ ﭤﻳن .ڪﮫڙي ﻣک ﻳﺎ ﻣﮀﺮ ﮐﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ زﻧدﮔﻲ ﭘﻳﺎري ﻧﺎھﻲ ﺟو ھﻳڏاﻧﮫن ُرخ رﮐﻲ .ان ڪﺮي ﮐﻧڊ ﺟﻲ دﭔﻲ ﻣﭤﺎن
ڍڪ ﻧﺎھﻲ ﺗﻪ ﺑﻪ ﭘﺮواھﻪ ﻧﺎھﻲ ﺗﻪ ڪو ﻣﺎڪوڙﻳون اﭼﻲ وﻳﻧدﻳون .ﺳﺞ ﻟﭤﻲ ﻣﮫل دري ﮐوﻟڻ ﺳﺎن ﻣﮀﺮ ﻳﺎ ڏﻳﻧﮫن
ﺟون ﻣﮐﻳون ﻧﭤﻳون اﭼن .اﺳﺎن ﺟﮫڙن ﺟﻲ ﻣﻠڪن ۾ ﻣﺎﭨﮫن ،ﻣﮐﻳن ۽ ﻣﮀﺮن ﺟو ﭴڻ ﭔﺎرھوﺋﻲ ﻣﻳﻠو ﻟﮘو ﭘﻳو آھﻲ.
ﻣﻼﺋﻳﺷﻳﺎ ۾ ﻣﮐﻳون ﺳﻲ ﻧﻪ ھوﻧدﻳون ھﻳون ﭘﺮ ﻣﺎڪوڙﻳن ﺟﻲ ﮀﺎ ﮘﺎﻟﮫﻪ ڪﺟﻲ .ڪﺋﻳن ﻗﺳﻣن ۽ رﻧﮔن روﭘن
ﺷﻲء ﮐﻠﻳل
ِ ﻻء ﮐﻧڊ ﺟﮫڙي ﺟون ﻣﺎڪوڙﻳون ھﺮ ھﻧڌ ﻣوﺟود ھﻳون ۽ ﮀﺎ اﻧﮫن ﺟﺎ ﻟﺷڪﺮ ھﺋﺎ .رﮘو ڪﻼڪ ﭔن ِ
ﭘوء ﺿﺮوري ﻧﺎھﻲ ﺗﻪ اھﺎ ﺑﺳڪٽ ۽ ﭼﺎڪﻠﻳٽ ﺟﮫڙي ﻣﭠﻲ ھﺟﻲ، ﺷﻲء ﭘٽ ﺗﻲ ڪﺮي ﭘويِ . ِ رھﺟﻲ وﭸﻲ ﻳﺎ ڪﺎ
ﺷﻲء ﺗﻲ ﮔﮫﺮ ۾ رھﻧدڙ
ِ اٽﻲ ۽ ﮘﺎڙھن ﻣﺮﭼن ﺗﻲ ﺑﻪ ﻣﺎڪوڙﻳن ﺟﺎ ﺧﺎﻧدان دﻋوﺗﻲ ﭤﻲ اﻳﻧدا ھﺋﺎ .ﻣﺎﮐﻲ َء ﺟﮫڙي ﻣﭠﻲ
ﺗﻪ ﮀﺎ ڏور دور ﺟون ﻣﺎڪوڙﻳون ﭘﮫﭼﻲ وﻳﻧدﻳون ھﻳون ﺟن ﺟون ﻗطﺎرون ﭘﺮي ﮐﺎن ﺋﻲ ﮔﮫﺮ ﺟﻲ ﮔﻳٽ ڏي اﻳﻧدﻳون
ﻧظﺮ اﻳﻧدﻳون ھﻳون.
ﺳﻲء ۾ ﺑﺮﻓﺎﻧﻲ رڇ ﺑﻪ ﺳورن َ ﺳﺋﻳڊن ان آزار ﮐﺎن آزاد آھﻲ .ﻧﻪ ﻣﺎڪوڙي ﻣﮀﺮ ۽ ﻧﻪ ڪو ﺟﻳت ﺟﻳﭨو .ھﮫڙي
ﺷﻲء ﺑﺳڪﻳٽ ﭘٽﺎٽو ﭼﭘس ﮐﺎن وﭠﻲ ﻟوڻ ﮐﻧڊ ﺗﺎﺋﻳن ﺳوڪ ۽ ِ ﺳﺎن ﺳﺎھﻪ ﭘﻳﺎ ﮐﭨن .ﭤڌ ﺟﻲ ڪﺮي ،ﺳﺋﻳڊن ۾ ڪﺎﺑﻪ
ڪﺮاﭼﻲء ۾ ،ﮔﮫﭨﻲ ﮔﮫم ڪﺮي ھڪ ڏﻳﻧﮫن ﺟﺎ ﮐﻠﻳل ﺑﺳڪﻳٽ ﭔﺋﻲ َ ﺧﺳﺗﻪ رھﻲ ﭤﻲ .اﺳﺎن وٽ _ ﺧﺎص ڪﺮي
ﭘوء اﻧﮫن ﮐﻲ ﺻﺣﻳﺢ رﮐڻ ﺟو اھوﺋﻲ طﺮﻳﻘو آھﻲ ﻧﻪ ﭘڙو ﮐوﻟڻ ﺑﻌد رﻳﻔﺮﻳﺟﺮﻳٽﺮ ۾ ﺋﻲ ڏﻳﻧﮫن ﮘﻠﺟﮫﻳو وﭸن .ﺑس ِ
ﺷﻲء ﮐﻠﻳل ﭘﻠﻳٽ ۾ ﻣﮫﻳﻧو رﮐﻲ ھﺟﻲ ﺗﻪ ان ﺟوِ رﮐﺟﻲ .ﭘﺮ ھﺗﻲ ﺳﺋڊن ﺳﭴو رﻳﻔﺮﻳﺟﺮﻳٽﺮ ﻟﮘو ﭘﻳو آھﻲ .ﻟوڻ ﺟﮫڙي
ﺟﺎء ﻧﻪ ھﺋﻲ .ﺑﻼڪﻳٽ ڪﭨو ڪﭨو ڌار ﻧظﺮ اﻳﻧدو .ان ڏﻳﻧﮫن ٽﻣﺎٽﺎ ۽ اﻧﮔور ﺳﺳﺗﺎ ﻣﻠﻳﺎ ،وﭠﻲ آﻳس ﭘﺮ رﻳﻔﺮﻳﺟﺮﻳٽﺮ ۾ ِ
۾ وﻳڙھﻲ ﺑﺎﻟڪﻧﻲ ۾ رﮐﻲ ﮀڏﻳم .ﺑﻼڪﻳٽ ۾ ان ڪﺮي وﻳڙھﻳم ﺟو ﺑﺎﻟڪﻧﻲ ۾ رﻳﻔﺮﻳﺟﺮﻳٽﺮ ﮐﺎن وڌﻳڪ ﭤڌ آھﻲ.
ﺑﻼڪﻳٽ ۾ ڍڪڻ ﺳﺎن واڌو ﭔﻪ ﮐن ٽﻳﻣﭘﺮﻳﭼﺮ ﭤﺋﻲ ﭤو ﺟﻳڪو رﻳﻔﺮﻳﺟﺮﻳٽﺮ ﺟﻲ ﭜﺎﭴﻲ واري ﺧﺎﻧﻲ ﺟو آھﻲ .ﻧﻪ ﺗﻪ
ﭔﺎھﺮ ﺟو ٽﻳﻣﭘﺮﻳﭼﺮاﭴڪﻠﮫﻪ ڪﺎٽو ﭘﻧﺞ) (-5oc
آھﻲ.
ﭠﺮي ﻣﺮﻧداﺳﻳن
110 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﺳﻲء ﮔﮫٽ ﭤﻳو .اﻳﺗﺮﻳﻘدر ﺟو ڪﻼس روم ۾ ڪوٽ ﻻھﻲ ُ ھڪ ﭔﻪ ڏﻳﻧﮫن وچ ۾ اھڙو آﻳو ﺟﻧﮫن ۾ ﭤورو
ﮀڏﻳﺎﺳﻳن .ﻓﻘط ﺳﺋﻳٽﺮ ۾ ﻓﺮﺣﺗﻲ وﻳﭠﺎ ھﺋﺎﺳﻳن .ﭘﺮ روﻣﺎﻧﻳﺎ ،آذرﺑﺎﺋﻳﺟﺎن ،روس ۽ ﺟﺎرﺟﻳﺎ ﺟﮫڙن ﭤڌن ﻣﻠڪن ﺟﻲ
ﺷﺎﮔﺮدن ﺟو ﺳک ﭰٽﻲ ﭘﻳو .ﭼﻲ ﮔﺮﻣﻲ آھﻲ درﻳون ﮐوﻟﻳو .ﻧﻳٺ ﺑﻠڊﻧگ ﺟﻲ اﻧﭼﺎرج ﮐﻲ وﭸﻲ ﭼﻳوﻣﺎﻧس .اھو ھڪ
ﺧﺎص ﻗﺳم ﺟو اوﭘﻧﺮ ﮐﭨﻲ آﻳو ۽ ھڪ ﭔن درﻳن ﺟﺎ ﭤورا ﭤورا اﻧﭻ ﮐن طﺎق ﮐوﻟﻳﺎﺋﻳن .ﺟﻧﮫن ﻣﺎن اھڙي ﺗﻪ ﭤڌي ھوا
ﺳﻲء ﺳﭠو ھو ﺟو ﮔﮫٽ ۾ ﮔﮫٽ درﻳون ﺗﻪ ﺑﻧد ھﻳون
ُ اﭼڻ ﻟﮘﻲ ﺟو ﻣون ﺗﻪ دﻋﺎﺋون ﮔﮫﺮﻳون ﺗﻪ ان ﮐﺎن ﭘﮫﺮﻳن وارو
۽ ﭤڌي ھوا ﮐﺎن ﺑﭼﻳل ھﺋﺎﺳﻳن.
ﺳﻲء ۽ ﺗﮐﻲ ھوا ﻣﭤﻲ ۽ ﭘﻳﺮن ﮐﻲ ﺑﺮف ڪﺮي ﮀڏﻳو .روس ۽ روﻣﺎﻧﻳﺎ وارا ﺗﻪ ﺧوش ﭤﻲ َ دري ﮐﻠڻ ڪﺮي
ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻟﮐڻ ﭘڙھڻ ﮐﻲ ﻟﮘﻲ وﻳﺎ ﭘﺮ اﺳﺎن ﺟﮫڙن اﻳﺷﻳﺎ ۽ آﻓﺮﻳڪﺎ ﺟﻲ ﮔﺮم ﻣﻠڪن ﺟﻲ رھﺎڪن ﺟﻲ ﺣﺎﻟت ﺧﺮاب
ﭤﻲ وﺋﻲ .ان ڏﻳﻧﮫن ﭜﺮ ۾ وﻳﭠل ﺳﻌودي ﻋﺮب ﺟﻲ ﺷﺎﮔﺮد )ڪﻣﺎﻧڊر ﻳﺣﻰ ﺟﺑﺎري( ڪﻧﺟﮫﻧدي ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ڪن ۾
ﭼﻳو” :اﻟطﺎف ﺳﺋﻳڊن ۾ ﭘﺎڻ ﭠﺮي ﻣﺮﻧداﺳﻳن“.
ھونء ڪو زﻣﺎﻧو ھو ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ وﻻﻳت ۾ وﻳﮫﻲ ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ﺟﻲ ﮐﺎڌي ﮐﻲَ ﭰڙاٽو .ﭔﺎھﺮ ﺟﻲ ﺷﻳن ﺟﻲ ﺟواب ﻧﺎھﻲ.
ﻣٽﻲء ﻣﻠﻳل اٽو ،ﺳﺮﻳل ﭼﭨﺎ ۽ ڪﻧﻲ ﮔﻳﮫﻪ وارﻳون ﻣﭠﺎﻳون وڪﺎﻣڻ
َ ﻳﺎد ڪﻧدا ھﺋﺎ .ﭘﺮ ھﺎڻ ﺟڏھن ﮐﺎن ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ۾
ﺷﺮوع ﭤﻳون آھن ،وﻻﻳت ۾ رھﻧدڙ ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻳن ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻣﻠڪ ﻣﺎن ﮐﺎڌا ۽ ﻣﭠﺎﻳون ﮔﮫﺮاﺋڻ ﮐﺎن ﺗوﺑﮫﻪ ڪﺮي ﮀڏي
آھﻲ .ڪﺎڏي وﻳو ﭰﻠﻳﻠﻲ ۽ ﭼﻧﺎب ﺟو ﭘﺎﭨﻲ ﺟﻧﮫن ﺟﻲ ﺳڪ ۽ ﺳواد ۾ اﺳﺎن ﺟﻲ وڏن وﻻﻳت ۾ وﻳﮫﻲ ﺷﺎﻋﺮي
ڪﺋﻲ .ھﻧﻳﺋﺮ ھﺗﺎن وﻻﻳت ﮐﺎن ڪو وطن وﭸﻲ ﭤو ﺗﻪ ﭔﻳو ڏھﻪ ﻧﺻﻳﺣﺗون ﭤو ڪﺮﻳس ﺗﻪ ﮐﺎڌي ﭘﻳﺗﻲ ﺟو ﺧﻳﺎل
ﻻء ﭘﺎﭨﻲ ﺑﻪ ھﺗﺎن وﻻﻳت ۾ ﻣﺎن ﮐﭨﻲ وڃ.
رﮐﺟﺎنء .ﭤﻲ ﺳﮔﮫﻲ ﺗﻪ ﭔﺎرن ِ
ِ
ﺷﻲء اﻳڏي اﻋﻠﻰ ﻗﺳم ﺟﻲ ۽ اوﭼﻲ
ِ ھونء ان ۾ ڪو ﺷڪ ﻧﺎھﻲ “،ﺳﻠﻳم ﭼﻳو” ،ھﺗﻲ ﭔﺎھﺮن ﻣﻠڪن ۾ ھﺮ َ ”
ﻣﻠﻲ ﭤﻲ ﺟو رڌڻ ﺑﻌد اھﺎ ﺑﻳﺣد ﻟذﻳذ ﭤﻳو ﭘوي .اﻧڊوﻧﻳﺷﻳﺎ ﮐﺎن ﻟوﻧگ ،ﭰوٽﺎ ،ڪﺎرا ﻣﺮچ اھﻲ اﭼن ﭤﺎ ﺟﻳڪﻲ اﻋﻠﻰ
ﺟﻧس ﺟﺎ آھن .اﻓﻐﺎﻧﺳﺗﺎن ﮐﺎن ڪﺎﺑﻠﻲ ﮀوﻻ اھﻲ اﭼن ﭤﺎ ﺟﻳڪﻲ اوﭼﻲ ﻗﺳم ﺟﺎ آھن .ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ۾ ﺗﻪ ڪڏھن
ڪڏھن ﺗﺎرﻳﺦ ﻣوﺟب ﮐﻳﺮ وﭠﺑو ﺗﻪ ﺑﻪ اﻧدران ﺧﺮاب ﻧڪﺮﻧدو ﺟو ﺻﺣﻳﺢ طﺮح ﭘﺋڪ ﭤﻳل ﻧﻪ ھوﻧدو .ﭘﺮ ھﺗﻲ
ﺷﻲء وڪﭨڻ وڏو ڏوھﻪ
ِ ﺷﻲء ﻣوڪﻠﻲ ﭤو .ﭔﻳو ﺗﻪ ھﺗﻲ ﺧﺮاب
ِ وﻻﻳت ۾ ﻣﻘﺎﺑﻠﻲ ڪﺮي ھﺮ ﻣﻠڪ ﺳﭠﻲ ۽ اوﭼﻲ
آھﻲ ،ﺟﻧﮫن ﺟﻲ ﺳﺰا ﺳﺧت رﮐﻲ وﺋﻲ آھﻲ ۽ ڪوﺑﻪ ڏوھﺎري ان ﮐﺎن ﺑﭼﻲ ﻧﭤو ﺳﮔﮫﻲ“.
ﺑﻣﺑﺋﻲء ۾ ﺑﮀڙاﺋﻲ ﻧظﺮ اﭼﻲ ﭤﻲ“.َ ﺷﮫﺮن ۾ آھﻲ .ھن ﮐﺎن وڌﻳڪ ﺗﻪ ﺑﺋﻧڪﺎڪ ،ﭼﺎﻧگ ﻣﺎﺋﻲ ،ﭘوﺳﺎن ،ﺳﻳول ۽
”ﺑس ڏس ﻧﻪ .ﻣﺎﭨﮫن ﮐﻲ اﺟﺎﻳو وھم وﻳﭠل آھﻲ .ھﺗﻲ ھﺮڪو ﺷﺮاب ﺳﺎن ﭘﻳو ھﻠﻲ .ﭔﻳن ﺷﮫﺮن ﺟو ﻣﺛﺎل ﮀو ﭤو
ﻣﺎء ،ﭜﻳڻ ﻳﺎ
ڏﻳن .ڪﺮاﭼﻲ ،دﺑﺋﻲ ۽ ﻻھور ﺟﮫڙن ﺷﮫﺮن ۾ ﺑﻪ اھڙي ﻟوﻓﺮاﺋﻲ ﻟﮘﻲ ﭘﺋﻲ آھﻲ ﺟو ﺷل ﻧﻪ ڪﻧﮫن ﺟﻲ َ
رﻧڊيء ﺗﻲ ﮐﭨﻲ ﻣﺎﭨﮫو رﻣﺎرڪ ڏﻳن ﭤﺎ ﭘﺮ ﻟﻧڊن ،ﺑﺎرﺳﻠوﻧﺎ ﻳﺎ َ ﻧﻳﺎﭨﻲ ﻟﻧﮔﮫﻲ .ﺑﻣﺑﺋﻲ ،ﺑﺋﻧڪﺎڪ ۾ ﺗﻪ وري ﺑﻪ ڪﻧﮫن
ڪﺮاﭼﻲء
َ ﭘﺋﺮس ﺟﻲ رﺳﺗن ﺗﻲ اھو ﺑﻪ ﻧﻪ آھﻲ ،ﻣﺎﭨﮫو ﭘﻧﮫﻧﺟن زاﻟن ﻳﺎ ﺳﺎھﻳڙﻳن ﺳﺎن ﮔڏ ﻟﮔﮫﻧدي ﻧظﺮ اﻳﻧدا .ﭘﺮ
ﺟﮫڙي ﻣﺳﻠﻣﺎن ﻣﻠڪ ۾ ﺟﺗﻲ ﺳڀ ﮐﺎن ﮔﮫﭨﻳون ﻣﺳﺟدون ،ﻣوﻟوي ۽ ﻣذھﺑﻲ ﻣﺎﭨﮫو رھن ﭤﺎ ،ﺷل ﻧﻪ ڪﺎ اڪﻳﻠﻲ
ﻋورت ﻟﻧﮔﮫﻲ .رﺳﺗﻲ ﺟﻲ ﭔﺋﻲ ﭘﺎﺳﻲ وارا ﺑﻪ ان ﮐﻲ ﮐﺎﺋﻲ وﭸڻ وارﻳن ﻧﮔﺎھن ﺳﺎن ڏﺳﻧدا .ﭜﺮﺳﺎن ﻟﻧﮔﮫﻧدي ھﺮ
ھڪ ﺟﻲ اھﺎ ڪوﺷش ھوﻧدي آھﻲ ﺗﻪ ڪو ﮔﻧدو رﻣﺎرڪ ڏﻳﺋﻲ ،ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ اﻧدر ﺟﻲ ﺷﻳطﺎن ﮐﻲ ﺧوش ڪﺮﻳﺎن ۽
ذھﻧﻲ ﻟﺳت وﭠﺎن .اھو ﻧﻪ ﺳوﭼﻳﻧدا ﺗﻪ ھن ﻏﺮﻳب ﻋورت ﺟﻲ ڪﻳڏي دل آزاري ﭤﻲ رھﻲ آھﻲ “.ﻣﻣﻧون ﭼﻳو.
”واﻗﻌﻲ ﻣﻣﻧون ﺻﺎﺣب ﺻﺣﻳﺢ ﭤﺎ ﭼﺋو .ﺳﺋﻳڊن ﺟﮫڙا ﻣﻠڪ اﺧﻼق ۾ وﭸن ﺳڌرﻧدا ۽ اﺳﺎن ﺟﮫڙا ﻣﻠڪ
ﭘوء ڪﺟﮫﻪ دﻳﺮ ﺑﻌد ﻳڪدم ﭔﻲ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﻳﺎد آﺋﻲ:ڏﻳﻧﮫون ڏﻳﻧﮫن وﭸن ﭘﺳﺗﻲ ڏي ڪﺮﻧدا “.ﻣون ﭼﻳو ۽ ِ
”ﻣﻣﻧون ﺻﺎﺣب! ھڪ ﭔﻲ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﻏور طﻠب آھﻲ .اڄ ﮐﺎن ﭘﻧدرھن وﻳﮫﻪ ﺳﺎل ﮐن اڳ ﻣﻧﮫﻧﺟو ھن ﭘﺎﺳﻲ ﺟﻲ
ﭼﮜﻲء طﺮح ﻳﺎد آھﻲ ﺗﻪ ﺟﺗﻲ ڪﭤﻲ دڪﺎﻧن ۽ ﺳﺋﻧﻳﻣﺎ َ Scandinavianﻣﻠڪن ۾ ڏاڍو اﭼڻ ﭤﻳﻧدو ھو .ﻣوﻧﮐﻲ
ھﺎﻟن ۾ اﮔﮫﺎڙﻳون ﻓﻠﻣون ﭘﻳون ھﻠﻧدﻳون ھﻳون .ﭘورﻧو )اﮔﮫﺎڙو ڪﺗﺎﺑن( ﺟﺎ دڪﺎن ﺑﻪ ﺟﺗﻲ ڪﭤﻲ ﻧظﺮ آﻳﺎ ﭤﻲ ۽ ﺑﺎر،
ﺷﻲء ﻧظﺮ ﺋﻲ ﻧﭤﻲ اﭼﻲ .ﮀﺎ اﺳﺎن ﭘوڙھﺎ ﭤﻲ وﻳﺎ آھﻳون ِ ﮔﮫٽﻲء ۾ ھﺋﺎ .ھﻳﻧﺋﺮ ڪﺎ اھڙي
َ ﮔﮫٽﻲء
َ ﭘب ۽ ڊﺳڪوﭤﻲ ﺗﻪ
ﺷﻲء ﻧظﺮ ﻧﭤﻲ اﭼﻲ ﻳﺎ آھﻲ ﺋﻲ ڪﺎﻧﻪ“.
ِ ان ڪﺮي اھڙي ڪﺎ
”ڏﺳو ﭤﺎ ڪﻳڏي ﺗﺑدﻳﻠﻲ آﺋﻲ آھﻲ .ھﺎڻ ﺗوھﺎن ﺟﮫڙو ﻣﺎﭨﮫو ھن ﭘﺎﺳﻲ ﺟﻲ ﻣﻠڪن ﺟو ﺻﺣﻳﺢ طﺮح ﻗدر
ڪﺮي ﺳﮔﮫﻧدو ﺟﻧﮫن ﮔذرﻳل زﻣﺎﻧو ڏﭠو ھوﻧدو .ھﻳﻧﺋﺮ اھﻲ ﺳڀ ﭘورﻧو ﺟﺎ دڪﺎن ﺑﻧد ڪﺮاﻳﺎ وﻳﺎ آھن .اﮔﮫﺎڙﻳن
ﻓﻠﻣن ﺟﺎ دڪﺎن ۽ ﺳﺋﻧﻳﻣﺎ ﮔﮫﺮ ﺑﻧد ڪﺮاﻳﺎ وﻳﺎ آھن .ڪﺟﮫﻪ ﺷﺮاب ﺧﺎﻧﺎ ۽ ڊاﻧس ڪﻠب آھن ﭘﺮ اﻧﮫن ۾ 18ﺳﺎﻟن
ﮐﺎن ﻧﻧڍو ﻧﭤو وﭸﻲ ﺳﮔﮫﻲ .ﺳڀ ﺳڌا ﭤﻳو ﭘﻳﺎ ھﻠن .اﺳڪوﻟن ۽ ڪﺎﻟﻳﺟن ۾ ھوم ورڪ اﻳﺗﺮو وڌاﺋﻲ ﮀڏﻳو اﭤن ﺟو
آﭼﺮ )ﻣوڪل واري ڏﻳﻧﮫن( ﮐﺎن ﻋﻼوه ورﻟﻲ ڪو ڏﻳﻧﮫن ﭔﺎرن ﮐﻲ واﻧدڪﺎﺋﻲ ﻣﻠﻲ ﭤﻲ “.ﻣﻣﻧون ﭼﻳو.
”واﻗﻌﻲ ھﻧن ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻣﺎﺣول ۽ ﻣﻌﺎﺷﺮي ۾ وڏي ﺗﺑدﻳﻠﻲ آﭨﻲ ﮀڏي آھﻲ “.ﻣون ﭼﻳو.
ﺑﮀڙاﺋﻲء ﻻِء وﭸن
َ ”ﭔﻳن ﻟﻔظن ۾ “،ﻣﻣﻧون ﭼﻳو” ،ھﻲ وﭸن ﻣﺳﻠﻣﺎن ﭤﻳﻧدا ۽ اﺳﺎن ﺟﺎ ﻣﺳﻠﻣﺎن ﭜﺎﺋﺮ ﺑوﺗل ۽
ﺑﺋﻧڪﺎڪ ۽ ﺑﻣﺑﺋﻲ ﺟون ﺑﺎزارﻳون ﻣﺋﻳﻧدا“.
ﻻء ھڪ ﺗﻪ وﻗت اھڙو ڏﮐﻳو رﮐﻳو وﻳو آھﻲ ﺟو اوﺳﺗﺎﺋﻳن ﺟﺎﮘڻ ڏﮐﻳو آھﻲ ﭘﺮ ﺟﻲ ڪو ﺟﺎﮘﻲ ﺑﻪ ﭤو ﺗﻪ ڏﺳﻲ .ان ِ
ﭘڪ ﺗﻳﺳﺗﺎﺋﻳن ﻧﻧڍا ﭔﺎر ﺳﻣﮫﻲ رھﻳﺎ ھوﻧدا“.
ﻣﭤﻳن ﮘﺎﻟﮫﻪ ﮐﺎن ﻋﻼوه ھڪ ﭔﻲ ﺑﻪ ان ۾ اوﮐﺎﺋﻲ رﮐﻲ وﺋﻲ آھﻲ ﺗﻪ اھو ﭼﺋﻧل ) (Filmnetﺟﻧﮫن ﺗﺎن ان ﻗﺳم
ﺟون اﮔﮫﺎڙﻳون ﻳﺎ ﻣﺎر ڌاڙ وارﻳون ﻓﻠﻣون ،ھن ﭘﺎﺳﻲ ﺟﻲ ﻣﻠڪن ۾ ﻧظﺮ اﭼن ﭤﻳون ،ﺗﻳﺳﺗﺎﺋﻳن ﻧظﺮ ﻧﻪ اﻳﻧدﻳون
ﺟﻳﺳﻳن ٽﻲ وي ﺳﺎن ﺧﺎص ﻗﺳم ﺟو Decoderﻧﻪ ﻟﮘﺎﺋﺟﻲ .ٽﻲ وي ﺟﺎ ﻣﺧﺗﻠف ﺑٽڻ دﭔﺎﺋڻ ﺳﺎن ﭔﻳﺎ ﭼﺋﻧل:
ﺟﮫڙوڪ ،ﻣﺎﻟﻣو ،ڊﺋﻧﻣﺎرڪ ،1ڊﺋﻧﻣﺎرڪ ،2ﺑﻲ ﺑﻲ ﺳﻲ ،ڊﺳڪوري M.B.C ،۽ ﭔﻳﺎ ﻧطﺮ اﻳﻧدا ﭘﺮ Filmnet
ﻻء Decoderﺟﻳڪو ﻧﻧڍي ٽﻳپ رڪﺎرڊر ﺟﮫڙو ﭤﺋﻲ ﭤو وارو ﺑٽڻ دﭔﺎﺋڻ ﺳﺎن اوﻧدھﻪ ﺋﻲ اوﻧدھﻪ ھوﻧدي .ان ِ
ﭘوء ﺧﺎصويء ﺳﺎن ﻟﮘﺎﺋﭨو ﭘوي ﭤو .ان ۾ ڪﺋڪﻳوﻟﻳٽﺮ واﻧﮔﺮ ڪﺋﻳن اﻧگ آھنِ . َ ﻣﺳواڙ ﺗﻲ وﭠﻲ ﺳﺋﭻ ذرﻳﻌﻲ ٽﻲ
اﻧگ دﭔﺎﺋڻ ﺳﺎن اھو
ﭼﺋﻧل Filmnetﻧطﺮ اﭼﻲ ﭤو .ﻣﻌﻧﻰ ڪﻧﮫن وٽ ﮔﮫﺮ ۾ Decoderﭘﻳو ﺑﻪ ھﺟﻲ ﺗﻪ ان ﮐﻲ اھوﺋﻲ اﺳﺗﻌﻣﺎل
ﻣﺳواڙيء
َ ڪﺮي ﺳﮔﮫﻲ ﭤو ﺟﻧﮫن ﮐﻲ ڪوڊ ﻧﻣﺑﺮ ﺟﻲ ﺧﺑﺮ ھﺟﻲ ۽ اھو ڪوڊ ﻧﻣﺑﺮ ھﺮ وﻗت ﺑدﻟﺟﻧدو رھﻲ ﭤو ۽
ڪﻣﭘﻧﻲء ﮐﺎن ﭘﮀﭨو ﭘوي ﭤو .اھﻲ Decoderوڪﺎﻣن ﻧﭤﺎ ﭘﺮ ﻣﺳواڙ ﺗﻲ ڏﻧﺎ وﭸن ﭤﺎ .ان ۾ َ ﮐﻲ ﻣﺳواڙ ڏﻳڻ وﻗت
اھﺎ ﺑﻪ اٽڪل رﮐﻲ وﺋﻲ آھﻲ ﺗﻪ ان ﺟو ﻧﻪ ﻓﻘط ڪوڊ ﻧﻣﺑﺮ ﺑدﻻﻳو وﭸﻲ ﭤو ﭘﺮان Decoderﮐﻲ ان ﻧﻣﺑﺮ ﺗﻲ
ويء ﺟﻲ ان ﺳﺮڪٽ ﮐﻲ َ دڪﺎﻧدار ﮐﻲ ﺳﻳٽ ﺑﻪ ڪﺮﭨو ﭘوي ﭤو ،ﺟﻳﺋن اھو ﻧﻣﺑﺮ ﻟﮘﺎﺋڻ ﺳﺎن Decoderٽﻲ
Energiseڪﺮي ﺳﮔﮫﻲ .ﻣطﻠب اھو ﺗﻪ ڪو ﺟﻳڪڏھن ﭼوري ﺑﻪ ڪﺮي وﭸﻲ ﺗﻪ ﻣﮫﻳﻧﻲ ﭔن ﺑﻌد ٽﻲ وي ﺟﻲ
ان ﭼﺋﻧل ﺟﻲ ﻓﺮﻳڪﺋﻧﺳﻲ ﺑدﻟﺟڻ ﺳﺎن ڪﺟﮫﻪ ﺑﻪ ﻧظﺮ ﻧﻪ اﻳﻧدو .۽ اھو ان ﮘﺎﻟﮫﻪ ﺟﻲ ﺑﻪ ﭼﻳڪ آھﻲ ﺗﻪ ﻣﺳواڙي
ﮐﺎﺋﻲ ﻧﻪ وﭸﻲ ۽ ﺧﺑﺮ ﭘوﻧدي رھﻲ ﺗﻪ Decoderﺑﺎﻟﻎ ﺟﻲ ڪﻧٽﺮول ۾ ﺋﻲ آھﻲ.
ﻣﻼﺋﻳﺷﻳﺎ ۾ ﺟﺗﻲ ﭘﻧﺟﺎھﻪ ﺳﻳڪڙو ﮐﺎن ﻣﭤﻲ ﻣﺳﻠﻣﺎن آھن اﺗﻲ ﺑﻪ رات ﺟو دﻳﺮ ﺳﺎن ڪﺟﮫﻪ اوﮔﮫڙ وارﻳون
ﻓﻠﻣون ھﻠن ﭤﻳون .ھڪ دﻓﻌﻲ اﺗﻲ ﺟﻲ ھڪ داﻧﺷور ﮐﺎن ﭘﮀﻳم:
”ھﮫڙﻳن ﻓﻠﻣن ﺟﻲ ڪﺮي ﮀﺎ ﭔﺎرن ﺗﻲ ﺧﺮاب اﺛﺮ ﭘوڻ ﺟو اﻧدﻳﺷو ﻧﺎھﻲ ﺟن ﺟو ڪﭼو ذھن آھﻲ“.
ﭘوء
ويء ﺗﻲ ﻳﺎداﺷت ﭘﻳﺎ ڏﻳﻧدا آھﻳون ﺗﻪ ھﻲ ٽﺎﺋﻳم ﭤﻳو آھﻲ .اﭠﻳن ﮐﺎن ِ َ ﻻء ﺷﺎم ﮐﺎن ٽﻲ ”ھﺎ .ﭘﺮ اﻧﮫن ﮐﻲ ﻣﻧﻊ ِ
ﻻء ﺑﻪ ﺻﺣﺗﻣﻧد آھﻲ ۽ﭔﺎرن ﮐﻲ ﺳﻣﮫڻ ﮐﭘﻲ .ﺟﻳﺋن ﻣﺎﺋٽ ﭔﺎرن ﮐﻲ ﺳوﻳﺮ ﺋﻲ ﺳﻣﮫﺎري ﮀڏﻳن ،ﺟﻳڪﺎ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﭔﺎرن ِ
ﭔﻲ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﺗﻪ اﺳﺎن ان ﺋﻲ ڪﺮي ﺷﺎم ﺟو ﭘﻧﺟﻳن ﮐﺎن اﭠﻳن ﺗﺎﺋﻳن ﭔﺎرن ﮐﻲ ﺳﭜﺋﻲ ﭘﺮوﮔﺮام ڏﻳﮐﺎرﻳو ﮀڏﻳون .ﺟﻳﺋن
ھﻧن ﺟو ٽﻲ وي ڏﺳڻ ﺟو ﺷوق ﭘورو ﭤﻲ وﭸﻲ“.
۽ واﻗﻌﻲ ان ۾ ﺣﻘﻳﻘت آھﻲ ﺗﻪ ﻣﻼﺋﻳﺷﻳﺎ ﺟﻲ ﭔﺎرن ۾ ﺳوﻳﺮ ﺳﻣﮫڻ ۽ اﭤڻ ﺟﻲ ﺗﻣﺎم ﺳﭠﻲ ﻋﺎدت آھﻲ .ٽﻲ وي
وارن ﮐﻲ ﺑﻪ ﺷﺎﺑﺎس ھﺟﻲ ﺟو ﭔﺎرن ﺟو ﭘﺮوﮔﺮام رات ﺟو ڏھﻳن ﺑﺟﻲ ڏﻳڻ ﺑدران ﺷﺎم ﺟو ﺋﻲ ڏﻳو ﮀڏﻳن ۽ ﺳﻳﺎﺳﻲ
۽ ﺳﺮڪﺎري ﭘﺮوﮔﺮام ﺣﻘﻳﻘت ﺗﻲ ﻣﺑﻧﻲ ڏﻳڻ ڪﺮي ﻣﺎﭨﮫو دﻳﺮ ﺳﺎن ﺑﻪ ڏﺳﻲ ﻣﻌﻠوﻣﺎت ﺣﺎﺻل ڪن ﭤﺎ .ﭔﻳن ﻟﻔظن ۾
اھڙن ﺳﺮڪﺎري ﭘﺮوﮔﺮاﻣن ۾ ﻋوام ﮐﻲ اﻟو ﮔﮫٽ ﺑﭨﺎﺋﻳن ﭤﺎ.
ﻻء ﻣﭤﻳون )ٽﻲ وي ﺗﺎن اڌ اﮔﮫﺎڙﻳن ڊاﻧﺳن ۽ ﻓﻠﻣن
ھڪ ڏﻳﻧﮫن ﻣﻼﺋﻳﺷﻳﺎ ﺟﻲ ھڪ ﻣﻠﺋﻲ ﺳﻳﺎﺳﺗدان ﮐﻲ ﭼﻳڙاﺋڻ ِ
ﺟو( ذڪﺮ ڪﻳم:
ويء ﺗﺎن ھن
َ ”ﺳﺎﺋﻳن! ھﻲ ﭜﻼﮀﺎھﻲ .ﭘﺎرﻟﻳﺎﻣﻳﻧٽ ۾ اڌ ﮐﺎن وڌﻳڪ ﺗوھﺎن ﻣﻠﺋﻲ ﻣﺳﻠﻣﺎن آھﻳو .ﻣﻼﺋﻳﺷﻳﺎ ﺟﻲ ٽﻲ
ﻗﺳم ﺟﺎ ﭘﺮوﮔﺮام ﺑﻧد ﮀو ﻧﭤﺎ ڪﺮاﻳو؟“
ﭘوء ﻣﺎﭨﮫو ﻣﻼﺋﻳﺷﻳﺎ ﺟﻲ ٽﻲ وي ڏﺳڻ ﮀڏي ادا! اﺋﻳن ڪﺮڻ ﺳﺎن ڪو ﺧﺎص ﻓﺎﺋدو ﻧﻪ ﭘﺮ اﻟٽو ﻧﻘﺻﺎن ﭤﻳﻧدوِ .
115 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﭜﺮ وارن ﻣﻠڪن ﺳﻧﮔﺎﭘور ۽ ﭤﺎﺋﻠﻳﻧڊ ﺟﻲ ڏﺳﻧدا .ﺟﻧﮫن ۾ ﮐﻳن ھن ﮐﺎن وڌﻳڪ ﮔﻧدو ﻣﻠﻧدو ۽ ان ﮐﺎن ﻋﻼوه اﻧﮫن ﭜﺮ
ﻻء طﺎﻗﺗور اﺋﻧٽﻳﻧﺎﺋون ھﭨﻧدا ﺟن ﺗﻲ ھﺮ ﮔﮫﺮ ﺟو ﺧﺮچ ﭤﻳﻧدو .ﻣﻌﻧﻰ ﺳﭴﻲ وارن ﻳﺎ ڏوراﻧﮫن ﻣﻠڪن ﺟﺎ ﭼﺋﻧل ڏﺳڻ ِ
ﻣﻠڪ ﺟﺎ ڪﺮوڙھﺎ ارﺑﮫﺎ رﭘﻳﺎ اﺟﺎﻳﺎ ﺿﺎﻳﻊ ﭤﻲ وﻳﻧدا ۽ ﻣﺳﺋﻠو ﺑﻪ ﺳﺎﮘﻳو رھﻧدو .ان ﮐﺎن ﻋﻼوه ﻣﺎﭨﮫو اﮔﮫﺎڙﻳن ﻓﻠﻣن
ﮔﮫٽﻲء ۾ ﺧﺑﺮﻧﺎھﻲ ڪﮫڙن ڪﮫڙن ﻗﺳﻣن ﺟﺎ ڪﺋﺳٽ ﭘﻳﺎ وڪﺎﻣﺑﺎ .ھﺮ ھڪ وي َ ﮔﮫٽﻲء
َ ﺟﺎ ڪﺋﺳٽ وﭠﻲ اﻳﻧدا ۽
ﺳﻲ آر ﺑﻪ وﭠﻲ ۽ ﺟﻳڪو وي ﺳﻲ آر وﭠﻲ ﭤو اھو ﺗﻪ ھڪ ﺑدران وڌﻳڪ ﺑﻪ ﻓﻠﻣون ڏﺳﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟو ذھن ۽ ﭘﺋﺳو
ﺧﺮاب ڪﻧدو .ان ﮐﺎن ﺑﮫﺗﺮ آھﻲ ٽﻲ وي اﺳٽﻳﺷن ذرﻳﻌﻲ ڪﻧٽﺮول اﻧداز ۾ ھﻔﺗﻲ ﺟﻲ ڪﻧﮫن ھڪ ﻳﺎ ﭔن راﺗﻳن
ﺟو دﻳﺮ ﺳﺎن ڪﺟﮫﻪ ان ﻗﺳم ﺟون ھﻠڪﻲ ﭰﻠڪﻲ اوﮔﮫڙ وارﻳون ﻓﻠﻣون ڏﻳﮐﺎرﻳون وﭸن .ﺟﻳڪﻲ ﻓﻘط اھﻲ وڏا
ڏﺳﻲ ﺳﮔﮫن ﺟن ﮐﻲ ھﺮو ﭜﺮو ڏﺳﭨو ﺋﻲ آھﻲ ،ﭔﻳن ﻟﻔظن ۾ ﮔﮫﺮ وﻳﭠﻲ ﭔڪ ڌوڙ ﺟو ﻣﻧﮫن ﺗﻲ ھﭨﻲ ﮀڏي .وچ ﺷﮫﺮ
۾ ﺑﭠﻲ ﺗﻲ ﺑﻳﮫﻲ ﮀو ڪﺎرو ﻣﻧﮫن ڪﺮي.
وﻳﻧدي رڌڻ ﺟو ﺗﻳل ﻳﺎ ﻣﮐڻ ﻣﺎرﺟﺮﻳن ﺑﻪ اﺳﺗﻌﺎل ﭤﺋﻲ ﭤو ﺟﻧﮫن ۾ ﺳوﺋﺮ ﺟﻲ ﭼﺮﭔﻲ ﻧﻪ ھﺟﻲ .ﺑﺎﻗﻲ اھو آھﻲ ﺗﻪ
ﮔوﺷت اﻳم .ڪﻲ ) (Muslim killedﻧﺎھﻲ .اﺳﻼﻣﻲ طﺮﻳﻘﻲ ﺳﺎن ان ﮐﻲ ﺣﻼل ﻧﻪ ڪﻳو وﻳو آھﻲ“.
ﭘوء؟“ ﻣون ﭘﮀﻳوﻣﺎﻧس.
” ِ
ﻻء ﺟﻳڪﻲ ھﺗﻲ اﭼن ﭤﺎ اھﻲ ان ﮐﺎن ﺑﻪ ﭘﺮھﻳﺰ ڪﺮي ﺳﮔﮫن ﭤﺎ ﭘﺮ ﺟن ﮐﻲ ”ﺑس ﺳﺎﺋﻳن ھڪ ﭔن ڏﻳﻧﮫن ِ
ﻻء رھﭨو آھﻲ اھو ﮀﺎ ﭤو ڪﺮي ﺳﮔﮫﻲ .ﮔﻧﺎھﻪ ﮔﻧﺎھﻪ آھﻲ ﭘﺮ ﺟﻳﺗﺮو ﭤﻲ ﺳﮔﮫﻲ ھﻣﻳﺷﻪ رھﭨو آھﻲ ﻳﺎ وڏي ﻋﺮﺻﻲ ِ
ﻻء ﺣﻼل وڏي ڏوھﻪ ﮐﺎن ﭘﺎڻ ﺑﭼﺎﺋﻲ .ﺳوﺋﺮ ۽ ﺷﺮاب ﮐﻲ ھٿ ﻧﻪ ﻻﺋﺟﻲ .ﺑﺎﻗﻲ اھﻲ ﺟﺎﻧور ﭘﮐﻲ ﺟﻳڪﻲ ﭘﺎڻ اﺳﻼم ِ
آھن اﻧﮫن ﮐﻲ ﮐﺎﺋڻ ﻣﮫل ڪﻠﻣو ﭘڙھﻲ ﮐﺎﺋﻲ ﮀڏﺟﻲ“.
ﻋﻠويء ﭼﻳو” :آﺋون ﺗﻪ ﺳﭴو ﺳﺎل ﻣﮀﻲ ﮐﺎﺋﻲ ﺑﻳﺰار ﭤﻲ ﭘﻳو آھﻳﺎن“. َ ھڪ ڏﻳﻧﮫن
ﭘﺎﭨﻲء ﺟﻲ ڪﺎﺑﻪَ ”ﺗوھﺎن ﺗﻪ وري ﺑﻪ ﻣﮀﻲ ﮐﺎﺋو ﭤﺎ “،ﻣون ﭼﻳو ﻣﺎن” ،ﻣﻧﮫﻧﺟو ﮀﺎ ﺣﺷﺮ ﭤﻳﻧدو ﺟو آﺋون ﺗﻪ
ﺷﻲء ﻣﮀﻲ ﭘﻠو ،ﮔﺎﻧﮔٽ ﻧﭤو ﮐﺎﺋﻲ ﺳﮔﮫﺎن ﺟو اﻟﺮﺟڪ آھﻳﺎن“. ِ
ﻗﺎﺿﻲ ﺣﻣﻳد ﭼﻳو” :ﻣون ﭔڌو آھﻲ ﺗﻪ ڊﺋﻧﻣﺎرڪ )ﭜﺮ واري ﻣﻠڪ( ۾ ھڪ ﭔﻪ دڪﺎن آھن ﺟن ﺗﻲ ﺣﻼل ﮔوﺷت
ﻣﻠﻲ ﭤو“.
ﻻء ھڪ ﻣﻠڪ ﮐﺎن ﭔﺋﻲ ﻣﻠڪ اھو وﭸﻲ ﺳﮔﮫﻲ ﭤو ﺟﻧﮫن وٽ وﻗت ”ﻳﺎر ڪﻣﺎل ﭤو ڪﺮﻳن ھﺎڻ ﮔوﺷت وﭠڻ ِ
۽ اڻ ﻣﻳو ﭘﺋﺳو ھﺟﻲ ۽ ﺟﻧﮫن وٽ اھﻲ ﺷﻳون آھن اھو ﺗﻪ ھﺗﻲ ُھﺗﻲ ﭘﺮدﻳس ۾ ﮀو ڌڪڙ ﮐﺎﺋﻳﻧدو وﺗﻲ “.ﻣون ﭼﻳو.
”ﻣﻧﮫﻧﺟو ﺗﻪ ﻧوڪﺮي ﺟﻲ ﺳﻠﺳﻠﻲ ۾ ڪڏھن ڪڏھن ڊﺋﻧﻣﺎرڪ وﭸڻ ﭤﻳﻧدو رھﻲ ﭤو “.ﺳﺗﺮھن ﺳﺎﻟن ﮐﺎن ھﺗﻲ
رھﻧدڙ ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ ﺟوھﺮ زﻣﺎن ﭼﻳو” ،۽ ڪڏھن ڪڏھن ﮔوﺷت وﭠﻲ اﻳﻧدو آھﻳﺎن .ﭘﺮ ﺳوال ﭤو ﭘﻳدا ﭤﺋﻲ ﺗﻪ ڪﻧﮫن
ﮐﻲ ڪﮫڙي ﺛﺎﺑﺗﻲ آھﻲ ﺗﻪ دڪﺎﻧدار ﻓﺮﻳﺰر ﻣﺎن ﺟﻳڪو ﮔوﺷت ڪڍي ﭤو ڏﺋﻲ اھو ﺣﻼل ﺑﻪ آھﻲ ﻳﺎ ﻧﻪ“.
ﻗﺎﺿﻲء ﭼﻳو.
َ ﭘوء ھن ﺟﻲ ﻧﻳت ﺗﻲ ﻣدار آھﻲ“.
”ﺑس ِ
”اھو ﺗڏھن ﮐﭨﻲ ﭼﺋﺟﻲ ﺟڏھن دڪﺎﻧدار ﻣﺳﻠﻣﺎن ھﺟﻲ ۽ ﭘﺎڻ ﺋﻲ ﮔوﺷت ڪﭠو ھﺟﻳس “.ﺟوھﺮ ﭼﻳو.
ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲء
َ ”ﮔذرﻳل ﺳﺎل ﺟﻲ ﮘﺎﻟﮫﻪ آھﻲ ﺗﻪ “،ﺟوھﺮ زﻣﺎن ﺳﺎن ﮔڏ آﻳل ھڪ ﭔﺋﻲ ھﺗﻲ ﺟﻲ رھﺎڪو
ﭼﻳو” ،ﺳﻌودي ﻋﺮب ،ﺟﻳڪو ڊﺋﻧﻣﺎرڪ ﮐﺎن ڪڪڙﻳون ۽ ﮘﺎﺋو ﮔوﺷت ﮔﮫﺮاﺋﻲ ﭤو .ان ﮐﻲ ڊﺋﻧﻣﺎرڪ وارن
ﭘوء ﺟڏھن ﺧﺑﺮ ﭘﺋﻲ ﺗﻪ وڏو ﮔوڙ ﻣﭼﻲ وﻳو ۽ ھڪ ﮐﻳپ ۾ ﮘﺎﺋﻲ ﺟﻲ ﻗﻳﻣﻲ ﺑدران ﺳوﺋﺮ ﺟو ﻗﻳﻣو ﻣوڪﻠﻲ ﮀڏﻳو ۽ ِ
اﺧﺑﺎرن ،ٽﻲ وﻳن ﺗﻲ اﭼﻲ وﻳو.
ﻻء ﺳوﻟﻲ ﭘوء ﮔﺮاھڪن ﺳﺎن ڪوڙ ﮘﺎﻟﮫﺎﺋڻ ﺗﻪ ھن ِ ”ﺳو ﺟڏھن ھﻲ اﻳﺗﺮي ﺑﻲ اﻳﻣﺎﻧﻲ ڪﺮي ﺳﮔﮫن ﭤﺎ ﺗﻪ ِ
ﮘﺎﻟﮫﻪ آھﻲ ﺗﻪ ڍﮘﻲ ﻳﺎ ڪڪڙ اﺳﻼﻣﻲ طﺮح ذﺑﺢ ﭤﻳل آھﻲ “.ﺟوھﺮ ﭼﻳو.
”ﭘﺮ ﻣوﻧﮐﻲ ﻋﺮﺑن ﺟﻲ اھﺎ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﺳﻣﺟﮫﻪ ۾ ﻧﭤﻲ اﭼﻲ ﺗﻪ ڪڪڙ ،ڍﮘﻲ ﻳﺎ رڍ ﺟو ﮔوﺷت ﺑﻪ ڊﺋﻧﻣﺎرڪ ﮐﺎن
ﻳورﭘﻲء
َ ﮔﮫﺮاﺋﻳن ﭤﺎ ﭘﺮ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ وﻳﺟﮫﻲ ﻣﺳﻠﻣﺎن ﻣﻠڪ ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ﮐﺎن ﻧﭤﺎ وﭠن .اھﻲ ﭼﺎر ﭘﺋﺳﺎ ﺑﻪ ﭜﻠﻲ ﮔوري اﻧﮔﺮﻳﺰ
ﻗﺎﺿﻲء ﭼﻳو.
َ ﮐﻲ ﻓﺎﺋدو ﭤﺋﻲ ﺑﺎﻗﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﭘﺎڙﻳﺳﺮي ﻏﺮﻳب ﻣﻠڪ ﮐﻲ ﻧﻪ ﭤﺋﻲ“.
ﻻء ڍﮘﻳون ،ﭔڪﺮﻳون ڪوﻧﻪ آھن .ﺗڏھن ﺗﻪ اﮜﺎرو ارﺑﻊ ”ﻏﺮﻳب ﻣﺳﻠﻣﺎن ﭘﺎڙﻳﺳﺮي ﻣﻠڪ ﮐﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﺋﻲ ﮐﺎﺋڻ ِ
ﻋﻠويء ﭼﻳو.
َ ﺳﭘﻼء ڪﻧدو“.
ِ ﮔوﺷت ﺑﻧد رﮐﻳو اﭤن ،ﺳو ﭔﻳن ﮐﻲ ﮀﺎ
”ﻧﻪ اھﺎ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﻧﺎھﻲ .ﻋﺮب ﺟﻲ وﭠن ﺗﻪ اﺳﺎن ﭔڪﺮﻳون ،رڍون آﺳٽﺮﻳﻠﻳﺎ ﮐﺎن ﺑﻪ ﮔﮫﺮاﺋﻲ ،ذﺑﺢ ڪﺮي ﮐﻳن
ﮔوﺷت ﻣوڪﻠﻳون .ﮐﻳن ﺑﻪ ﺳﺳﺗو ﭘوﻧدو ﺗﻪ اﺳﺎن ﮐﻲ ﺑﻪ ﻓﺎﺋدو ﭤﻳﻧدو “.ﻗﺎﺿﻲ ﭼﻳو.
”اھو ﺗﻪ ﺻﺣﻳﺢ آھﻲ ﭘﺮ ھو اﺳﺎن ﺟﻲ ڪﺎﺳﺎﻳن ،ﻣڏن ڪﭘن ڪﺎﺗن ،ﮔﻧدﮔﻲ ۽ ﻣﮐﻳن ﮐﺎن وﭠﻲ ﮔوﺷت ﺟﻲ
117 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ﻋﻠويء ﭼﻳو” ،ﻋﺮب اﻧڌا آھن .ڏﺳن ڪوﻧﻪ ﭤﺎ ﺗﻪ اﻳﻣﭘﺮﻳس َ Transportationﺗﺎﺋﻳن ﭜﻠﻲ ﭜت واﻗف آھن“،
ڪﮫن ،ﻧڪو وﺿو ڪن ﻧڪو ﮀﺎ .ﭜت ﺟﻲ ﭜﺮ ۾ ﻣﺎرڪﻳٽ ۾ ﺟﻳڪﻲ ﺻﺑﺢ ﮐﺎن ﺷﺎم ﺗﺎﺋﻳن ڪڪڙﻳون وﻳﭠﺎ ُ
ﭘﻳﺷﺎب ڪﺮﻳو وﻳﭠﺎ ڪڪڙﻳن ﺗﻲ ڪﺎت ھﻼﺋﻳن ،۽ ذﺑﺢ ڪﺮڻ ﻣﮫل ﺗڪﺑﻳﺮ ﺑﻪ ﺟﮫڙي ﭘڙھﻲ ﺗﮫڙي ﻧﻪ ،ﺑﺎﻗﻲ ﺳﭴو
ڏﻳﻧﮫن ﮔﺎر ﺟﻲ َرﺋﻲ ﻟﮘﺎﻳو وﻳﭠﺎ آھن .اس ﮐﻲ ﺗو ﺑﮫن ڪﻲ ،اس ﮐﻲ ﺗو ﻣﺎن ﮐﻲ...............
ﭘوء ڪﭠل ڪڪڙﻳن ۽ ڍﮘﻳن ﻣﭤﺎن ڪو ڏﻳﻧﮫن ﺗﻪ ڪﺎرﻳن ﭤﻠﮫﻳن ﻣﮐﻳن ﺟﺎ اﻧﺑﺎر ﭘﻳﺎ آﻧﺎ ﻻھﻳﻧدا ،ﺟﻳﺳﻳن ”۽ ِ
ڪﺎﻟو ﻣڪﺮاﻧﻲ ﮔڏھﻪ ﮔﺎڏي ڪﺎھﻲ اﭼﻲ ۽ ﮔوﺷت ﮐﻲ ھواﺋﻲ اڏي ﻳﺎ ﺑﻧدرﮔﺎھﻪ ﺗﺎﺋﻳن ﭘﮫﭼﺎﺋﻲ .ان ﮐﻠﻳل ﮔوﺷت ﺗﻲ
ﮀٽ اﻟڳ ﭤﻳﻧدي آھﻲ .ﺳو ﻋﺮﺑن ﮐﻲ ﺟﻳڪڏھن دﺳﺗن ۽ ڪﺎﻟﺮا ﺟو ﺷوق ھﺟﻲ ﺗﻪ ﻣٽﻲء ﺟﻲ َ َ
َ رﺳﺗﻲ ﺟﻲ ڌوڙ ۽
ﭜﻠﻲ اھو ھٿ ﭠوڪﻳو اﺳﺎن ﺟو اﺳﻼﻣﻲ ﮔوﺷت ﮐﺎﺋﻳن“.
ھونء ھﺗﻲ ﺳﺋﻳڊن ﺟﻲ ذﺑﺢ ﮔﮫﺮ ) (Slaughter House۾ ﻣون ڏﭠو آھﻲ“ ﺟوھﺮ ﭔڌاﻳو” ،ھڪ ﺗﻪ ھﺮ ﻗﺳم َ ”
ﺟﻲ ﺟﺎﻧور ﺟو اﻟڳ ذﺑﺢ ﮔﮫﺮ آھﻲ .رڍن ﺟو اﻟڳ ﺗﻪ ڍﮘﻳن ﺟو اﻟڳ .اﻳﺗﺮي ﻗدر ﺟو ھﺮ ھڪ ﺟﺎﻧور ﺟﺎ ڪپ ڪﺎت
ﭘﺎﭨﻲء ﺳﺎن ڌوﺗو
َ ﺑﻪ ﭔﺋﻲ ﺗﻲ ﻧﭤﺎ اﺳﺗﻌﺎل ﭤﻳن ۽ ٽﻳن ﮘﺎﻟﮫﻪ ﺗﻪ روزاﻧو ان ﺳﻼٽﺮ ھﺎؤس ﮐﻲ ﻣﭤﺎن ﮐﺎن ھﻳٺ ﺗﺎﺋﻳن ﮔﺮم
وﭸﻲ ﭤو ۽ ﺟﺎﻧور ﮐﻲ اﻟﻳڪٽﺮڪ ﺷﺎڪ ڏﻳﺋﻲ ﻳﺎ ﻣﭨڪو ﭜﭸﻲ ﻣﺎرڻ ﺑدران ﺳﻳﺮ وﺟﮫن ﭤﺎ .ﺑﺎﻗﻲ اھو آھﻲ ﺗﻪ
ڪﺎﺳﺎﺋﻲ ﻣﺳﻠﻣﺎن ﻧﻪ آھن ﺟو ﺳﻳﺮ وﺟﮫڻ ﻣﮫل ﺗڪﺑﻳﺮ ﭘڙھن“.
روزو ۽ ﺷﺮاب
ھڪ ڏﻳﻧﮫن واﺋﻳس ﭼﺎﻧﺳﻠﺮ طﺮﻓﺎن اﺳﺎن ﻧون آﻳﻠن ﮐﻲ اﺳﺎن ﺟﻲ ھﺎﺳٽل ﺟﻲ ﻣﻳس ۾ دﻋوت ڏﻧﻲ وﺋﻲ.
ڪڪڙ ﺟﺎ ڪوﻓﺗﺎ )ھﺗﻲ ڪڪڙ ﺳﭜﻧﻲ ﮔوﺷﺗن ﮐﺎن ﺳﺳﺗو آھﻲ( ﻣﮀﻲ ،ﮘﺎﺋو ﮔوﺷت ۽ ﻟﺋﻣب اﺳٽﻳڪ)رڍ ﺟﻲ
ﮔوﺷت ﺟﻲ ﺗﺮﻳل ﭼﺎپ( ﺳﻼد ،ﭜﺎﭴﻳون وﻏﻳﺮه ھﻳون.ﺑوﻓﻲ ٽﺎﺋﻳپ ڊﻧﺮ ھﺋﻲ .ھﺮ ھڪ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﭘﺳﻧد ﺟون ﺷﻳون ﮐﭨﻲ
ھونء ﻣﺎﻧﻲ ﺗﻪ ھﺮڪو ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ وﻗت ﺗﻲ َ ﭘﻧﮫﻧﺟن واﻗﻔڪﺎرن ﺳﺎن ٽوﻟو ﭠﺎھﻲ ،ڌار ڌار ٽﻳﺑﻠن ﺗﻲ ﭘﺋﻲ وﻳﭠﺎ.
اﭼﻲ ﮐﺎﺋﻲ وﻳﻧدو آھﻲ .ﻳﻌﻧﻲ ڊﻧﺮ ﺟو ٽﺎﺋﻳم ﭘﻧﺟﻳن ﮐﺎن اﭠﻳن ﺗﺎﺋﻳن آھﻲ .اﻧﮫن ٽن ڪﻼڪن ۾ ﺟﻧﮫﻧﮐﻲ ﺟﻧﮫن وﻗت
وﭨﻲ ﮐﺎﺋﻲ ﺳﮔﮫﻲ ﭤو .ﭘﺮ اڄ ھڪ ﺋﻲ وﻗت ﺳڀ ﻣوﺟود ھﺋﺎ .ﻣون ڏﺳڻ ﭼﺎھﻳو ﭤﻲ ﺗﻪ ﭔﻳن ﻣﻠڪن ﺟﺎ ﻣﺳﻠﻣﺎن ﺧﺎص
ڪﺮي ﻋﺮب ﻣﻠڪن ﺟﺎ ﮀﺎ ﭤﺎ ﮐﺎﺋﻳن .ڪﻧڊ واري ٽﻳﺑل ﺗﻲ ﭼﺎرﺋﻲ ﺳﻌودي ﻋﺮب ﺟﺎ ،ﭔﻪ ﻣوراڪو ﺟﺎ ۽ ﭔﻪ
ٽﻳوﻧﻳﺷﻳﺎ ﺟﺎ ﮔڏ ﮐﺎﺋﻲ رھﻳﺎھﺋﺎ .ﺳﭜﻧﻲ ﺟﻲ ﭘﻠﻳٽن ۾ ڪڪڙ ﺟﺎ ڪوﻓﺗﺎ ،ﮘﺎﺋو ۽ رﻳڍو ﮔوﺷت ھو .اﻳﺗﺮي ۾ ﻳﻣن ﺟو
ﻻء وڌﻳو .رﺳﺗﻲ ﺗﻲ ﻣوﻧﮐﻲ ڏﺳﻲ ﻣوﻧﺳﺎن ﻋﺮب ﻣﺳٽﺮ ﻣﺑﺎرڪ ﭘﻠﻳٽ ۾ ﻣﺎﻧﻲ ﮐﭨﻲ ﺑﺎﻗﻲ ﻋﺮﺑن ﺳﺎن ﮔڏ ﮐﺎﺋڻ ِ
ﺧﻳﺮﻋﺎﻓﻳت ڪﻳﺎﺋﻳن:
”?“So Mubarak! How is Foodﻣون ﭘﮀﻳوﻣﺎﻧس.
“ﺻﺣﻳﺢ آھﻲ ،ﭘﺮ ﻣﺮچ ﻣﺳﺎﻻ ﮔﮫٽ اﭤس “.ھن وراﭨﻳو.
ﭔڌاء ﻣﺑﺎرڪ! ھﺗﻲ ﺟﻲ رڌل ﮔوﺷت ﺑﺎﺑت ﮀﺎ ﺧﻳﺎل اﭤﺋﻲ؟“ ﻣون ﭘﮀﻳوﻣﺎﻧس. ”ھڪ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﺗﻪ ِ
”او ﻣﺳٽﺮ اﻟطﺎف! ﺑس ﺧﻧﺰﻳﺮ ﻧﻪ ھﺟﻲ ،ﺑﺎﻗﻲ اھﻲ ذرا ﭘﺮزا ﮘﺎﻟﮫﻳون دﻳس ﮐﺎن ﭔﺎھﺮ ،ﺧﺎص ڪﺮي ﻳورپ ۾
ﻣﺮﺿﻲء ﺟﻲ ﻣﺎﻧﻲ ﻣﺎﭨﻲ ﺳﮔﮫﻲ ﭤو “.ھن ﭼﻳو ۽َ ۽ اھو ﺑﻪ ھﻧن اﺗﺮ ﻗطﺑﻲ ﻣﻠڪن ۾ ،ڪﻳﺳﺗﺎﺋﻳن ڪﻳﺮ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ
وﭸﻲ ﺑﺎﻗﻲ ﻋﺮﺑن ﺳﺎن وﻳﭠو.
آﺋون ان ٽﻳﺑل ﺗﻲ اﭼﻲ وﻳﭠس ﺟﻧﮫن ﺗﻲ اﺳﺎﻧﺟﺎ ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ وﻳﭠﺎ ھﺋﺎ.ﮘﺎﻟﮫﺎﻳن ڪﻧدي وري اھو ﺣﻼل ﺣﺮام
ﮔوﺷت ﺟو ﻋﻧوان ﻧڪﺗو ﺗﻪ ﻣون ﭼﻳو:
”ﻳﺎر ﻣوﻧﮐﻲ ﺗﻪ ﺳﻣﺟﮫﻪ ۾ ﻧﭤو اﭼﻲ ،ﺑﻠڪ ﺗﻌﺟب ﭤو ﻟﮘﻲ ﺗﻪ ﺑﻧﮔﻼدﻳش ،ﻣﻼﺋﻳﺷﻳﺎ ۽ اﻧڊوﻧﻳﺷﻳﺎ ﺟﺎ ﻣﺳﻠﻣﺎن ﺗﻪ
118 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ڍﮘﻲ ﭔڪﺮي ڪڪڙ ﮐﺎﻳو وﻳﭠﺎ آھن ،ﺑﺎﻗﻲ اﺳﺎن ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ ڪﻧﮫن ﭘڙھﻳل ﮘڙھﻳل ﻋﺎﻟم ﮐﺎن ﭘﮀڻ ﺑدران ﭘﻧﮫﻧﺟو
ﭘﺎڻ ۾ وﻳﭠﺎ ﺑﺣث ڪﺮﻳون .ﭔﻳو ﺗﻪ ﭠﮫﻳو ﭘﺮ ﺳﻌودي ﻋﺮب ،ﻳﻣن ۽ ﻣوراڪو ﺟﺎ ﻋﺮب ﺑﻪ وﻳﭠﺎ ﮔوﺷت ﮐﺎﺋﻳن “.ﻣون
ﭼﻳو.
ﻋﻠويء ﭼﻳو.
َ ”اھﻲ ﺗﻪ ﺷﺮاب ﺑﻪ ﭘﻳﺋن ﭤﺎ“.
ﻻء ڪﻳﺋن ﭼﺋﺟﻲ .اﺳﺎن ﺗﻪ ﮐﻳن ﻧﻪ ڏﭠو آھﻲ .ﺑﻠڪ ﭘﻧﺞ وﻗت ﻧﻣﺎز ۽ ﺧﺎطﺮيء ﺟﻲ ڪﻧﮫن ِ
َ ”ﻧﻪ ﻳﺎر اﺋﻳن ﺑﻧﺎ
روزا رﮐﻧدي ڏﭠو اﭤﺋون“.
”ﺟﮫڙا روزا اﺋﻣﻲ ﭤﻲ رﮐﻲ “،راﺣت ﻋﺰﻳﺰ ﮐﻠﻧدي ﭜﺮ واري ٽﻳﺑل ﺗﻲ ﺳﻳﻧﻳﮔﺎل )اوﻟﮫﻪ آﻓﺮﻳڪﺎ( ﺟﻲ ﺣﺑﺷڻ
ﻋورت ڏي اﺷﺎرو ڪﻳو ،ﺟﻳڪﺎ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ ﺳﻲ اﻳس ﭘﻲ ٽﺎﺋﻳپ آﻓﻳﺳﺮ آھﻲ ۽ ڊڪﺎر ﺑﻧدرﮔﺎھﻪ ۾ وڏي ﻋﮫدي
ھوء ﻣﺳﻠﻣﺎن آھﻲ ،روزا رﮐﻲ ،ان ﺑﻌد ﺷﺎم ﺟو ﺑﻳﺋﺮ ﭘﻳﺋﻧدي ھﺋﻲ“. ﺗﻲ آھﻲَ “،
”ﻳﺎر اﺋﻣﻲ ڪﺎ ﻣﺎﭨﮫو آھﻲ ﺟﻧﮫن ﺟﻲ ﻣﺛﺎل ڏﻳو “.ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم ﭼﻳو.
ھوء ﺗﻪ ﭘﺎڻ ﺋﻲ ان ﮔﻧﺎھﻪ ﺟو اﻋﺗﺮاف ڪﺮي ﭤﻲ ﺗﻪ ﺳوﺷل ﻻﺋﻳف ۾ ﺷﺮاب ﺟﻲ ﻋﺎدي ﭤﻲ وﺋﻲ ۽ اﻧﮫﻲ ” َ
ﺷﻲء آھﻲ ۽ ﺷﺮاب اﻟڳ .ﮀﺎ ﺷﺮاب ﭘﻳﺋﺎن ﭤﻲ ان ﺟﻲ ﻣﻌﻧﻰ ﻧﻣﺎز روزي ﮐﻲ ِ ڏﻳﻧﮫن ﭼﻳﺎﺋﻳن ﺗﻪ ﻧﻣﺎز ۽ روزو اﻟڳ
اﻧﺷﺎء ﷲ ﺿﺮور ﮀڏي ڏﻳﻧدس “.ڪﺋﭘٽن ﺳﻠﻳم َ ﮀڏي ڏﻳﺎن؟ دﻋﺎ ڪﻳو ﺗﻪ ھڪ ڏﻳﻧﮫن ﺷﺮاب ﭘﻳﺋڻ ﮀڏي ڏﻳﺎن ۽
ﭔڌاﻳو.
اﺋﻣﻲء ﮐﻲ ﮐﭘﻲ ﺗﻪ ﭘﺎڻ ﺟﮫڙن ڪﺎرن ﻳﺎ ﮔﮫٽ ڪﺎرن ﺟﻲ ﭜﺮ ۾ وﻳﮫﻲ. َ ”ﭘﺮھڪ ﮘﺎﻟﮫﻪ آھﻲ “،ﻓﺮﻗﺎن ﭼﻳو” ،
ھﺎڻ ھن ﻳورﭘﻲ ﮔوري )روﻣﺎﻧﻳﺎ ﺟﻲ ڪﺋﭘٽن ڪﺎﺳﺗﺮوت( ﺟﮫڙي اﮀﻲ ﮐﻳﺮ ﺟﮫڙي ﺟﻲ ﭜﺮﺳﺎن وﻳﮫڻ ڪﺮي
ڪﺎر ھﻳڪﺎﻧدي ﺗﮐﻲ ﻟﮘﻲ ﭤﻲ“. َ ﺳﻧدس
اﺳﺎن اﺋﻣﻲ ۽ ڪﺎﺳﺗﺮو ﺟﺎ ﻧﺎﻻ ﻟﮘﺎﺗﺎر وﭠﻲ رھﻳﺎ ھﺋﺎﺳﻳن .ﭘﺮوﻓﻳﺳﺮ ﺟﮫڙو ﺋﻲ ﻟﻳڪﭼﺮ ﺧﺗم ڪﺮي ﭔﺎھﺮ
اﺋﻣﻲء ﭘﭠﻳﺎن ﻣڙي اﺳﺎن ﮐﺎن ﭘﮀﻳو:
َ ﻧڪﺗو ﺗﻪ
”? “What’s Matterﮀﺎ ﮘﺎﻟﮫﻪ آھﻲ .ڪﺋﭘٽن ﻓﺮﻗﺎن ﮐﻠﻧدي ﭼﻳس:
”ﺗﻧﮫﻧﺟﻲ ﺣﺳن ﺟﻲ ﺗﻌﺮﻳف ڪﺮي رھﻳﺎ ھﺋﺎﺳﻳن“.
اﺋﻣﻲء رواﻳﺗﻲ ﻧﻣوﻧﻲ ﺳﺎن ﺷﺮﻣﺎﺋﻳﻧدي ﭼﻳو.َ ”ﮔﺷﺎ ﭘﻳﺎ ھﭨون“.
”ﭜﻼ ﻗﺳم ﮐﭨون ﮀﺎ؟ اھوﺋﻲ ﭼﺋﻲ رھﻳﺎ ھﺋﺎﺳﻳن ﺗﻪ ” .“Black is Beautifulﻣون ﭼﻳوﻣﺎﻧس.
اﺋﻣﻲء ﺟﻲ ﭜﺮ ۾ وﻳﭠل روﻣﺎﻧﻳﺎ ﺟﻲ ڪﺋﭘٽن ڪﺎﺳﺗﺮوت ﻣوﻧﮐﺎن ﭘﮀﻳو .اﺳﺎن ﮐﻳس ڪو ﺟواب ﻧﻪ َ ”۽ واﺋﻳٽ“
ڏﺋﻲ ﺳﮔﮫﻳﺎﺳﻳن.
ﭘوء اﺳﺎن ﮐﻲ ﭼﻳو” ،ﻣﺎﭨﮫو ﺟو رﻧگ ھﺟﻲ اﺋﻣﻲء ﮐﻲ ﭼﻳو ۽ ِ
َ ”اﺋﻣﻲ ھﻲ ڪوڙ ﭘﻳﺎ ﮘﺎﻟﮫﺎﺋﻳﻧﺋﻲ “،ڪﺎﺳﺗﺮوت
ھڪڙو .ﻳﺎ ڪﺎرو ﻳﺎ اﮀو .ﺗوھﺎن ﻧﻧڍي ﮐﻧڊ ﺟﻲ ﻣﺎﭨﮫن واﻧﮔﺮ ﻧﻪ ﺗﻪ ،ﻧﻪ اﮀن ۾ ﮔڏ ﻧﻪ ڪﺎرن ۾ ﮔڏ .ﻧﻪ ﮔﮫوڙن ۾ ﮔڏ
ﻧﻪ ﮔڏھن ۾ ﮔڏ“.
”اﺋﻣﻲ ڪﺎﺳﺗﺮوت ﺗوﮐﻲ ﮔڏھﻪ ﭘﻳو ﭼوي “.ﻓﺮﻗﺎن ﮐﻠﻧدي اﺋﻣﻲ ﮐﻲ ﭼﻳو.
”ھﺎڻ ﻧٽﺎﻳو ﻧﻪ .ﺟواب ڏﻳو؟“ ڪﺎﺳﺗﺮوت ﭼﻳو.
”ﮘﺎﻟﮫﻪ ﭔڌ ڪﺎﺳﺗﺮوت “،ﻣون ﮐﻳس ڪﻧﮫن ﺳﻧڌي اﻓﺳﺎﻧﻲ ۾ ﭘڙھﻳل ھڪ ﻧﻘطو ﭔڌاﺋڻ ﺟﻲ ڪوﺷش ڪﺋﻲ،
ﺟﻳڪو ﺷﺎﻳد آﻏﺎ ﺳﻠﻳم ﺟو ﻟﮐﻳل آھﻲ .ﺗوھﺎن ﭔﻧﮫﻲ ﮐﺎن وڌﻳڪ ﺑﮫﺗﺮ اﺳﺎن اﻳﺷﻳﺎﺋﻲ آھﻳون .ﷲ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﺟڏھن
ﭘﮫﺮﻳون اﻧﺳﺎن ﭠﺎھﻳو ﺗﻪ اھو ﮐوري ۾ ﮔﮫﭨو ﭘﭼﻲ ڪﺎرو ﭤﻲ وﻳو .ان ﮐﻲ آﻓﺮﻳڪﺎ ﮐﻧڊ ﺗﻲ ﻻﭤﺎﺋﻳن .ان ﺑﻌد ﭔﻳو
ﺟﻳڪو اﻧﺳﺎن ﭠﺎھﻳن اھو ڪﭼو رھﺟﻲ وﻳو ان ﮐﻲ ﻳورپ ﮐﻧڊ ﻣﭤﺎن ﻻﭤﺎﺋﻳن .ان ﺑﻌد ٽﻳون ﭠﻳڪ ﭠﺎڪ ﭠﮫﻲ وﻳو ان
ﮐﻲ اﻳﺷﻳﺎ ﻣﭤﺎن ﻻﭤﺎﺋﻳن“.
ﺧوﺷﻲء ۾ ھﻠﻲ ڪﺎﻓﻲ ﭘﻳﺎرﻳو “.ڪﺎﺳﺗﺮوت ﭼﻳو. َ ”ﭼﮜو ﭠﻳڪ ﭠﺎڪ ﭘﭴﻧدڙ ﺑﻧﮔﺎﻟﻲ ۽ ﭘﺎڪﺳﺗﺎﻧﻲ اﻧﺳﺎﻧو! ان
ﭘﻳﺋﻧدﻳنء ﻳﺎ ﮐﻳﺮ؟“
ِ ”ھﻠو “،ڪﺋﭘٽن ﻓﺮﻗﺎن ﭔٽون ﮐﻳﺳﻲ ﻣﺎن ڪڍﻧدي ﭼﻳو” ،اﺋﻣﻲ ﺗون ﺑﻪ ڪﺎﻓﻲ
دﻳو ﺟﮫڙو
ﭼﺗﺎء ڏﻳﻧدي ﭼﻳو” ،ﭔﺋﻲ ﻣﮫﻳﻧﻲ آﻓﺮﻳڪﺎ ﮐﺎن ﺳﻧدس َ ُ ”ﮀڏ ﻳﺎر اﺋﻣﻲ ﺳﺎن ﭼﺮﭼﺎ “،ﻣون ﻓﺮﻗﺎن ﮐﻲ
ﮀڏﻳﻧدء“.
ِ ﻣڙس آدم ﺑو آدم ﺟو ڪﻧدو اﭼﻲ رھﻳو آھﻲ .ﮐﻳس ﺧﺑﺮ ﭘﻳﺋﻲ ﺗﻪ ﺳﺮﻧﮫن ﺟﺎ داﭨﺎ ڪﺮي
ھوء ڪﻣﺳن آھﻲ ،ﻧﺎدان آھﻲ ،ﭜوﻟﻲ ﭜﺎﻟﻲ آھﻲ“.”ﻧﻪ ﻳﺎر اﺋﻣﻲَء ﺟﻲ اﭸﺎ ﺷﺎدي ڪﭤﻲ ﭤﻲ آھﻲ .اﭸﺎ ﺗﻪ ِ
وڏﻳون ڍرﻳون ﻗﻣﻳﺻون ﺟن ﺟﻲ ﭘﺎﺳن ﮐﺎن ﺑوﮀڻ واﻧﮔﺮ وڌﻳڪ ڪﭘڙو ﻟڙڪﻲ رھﻳو ھو ،ﺟﻳڪو ھﻧن وراﺋﻲ
ڪﻠﮫﻲ ﺗﻲ رﮐﻳو ﭤﻲ .ﺳڀ ﮐﺎن ڌﻳﺎن ﮀڪﺎﺋﻳﻧدڙ ان ﺗﻲ ﭜﺮت ﺟو ﺳﻧﮫو ڪم ھو .ٽوﭘﻳون ﭘڻ ﻣﺧﺗﻠف رﻧﮔن ۽ ﭜﺮﺗن
ﺟون ھﻳون .ﺗﻧﺰاﻧﻳﺎ ﺟﻲ ﺷﺎﮔﺮد ڪﺎﻣوﻻ ) (Kamolaﮐﺎن ﭘﮀﻳم:
”ان ﭜﺮت واري ﻗﻣﻳص ﺟﻲ ﮀﺎ ﻗﻳﻣت ھوﻧدي؟“
ﭘوء ﭘﮀﻳﺎﺋﻳن” ،ڪﻳﺋن ﭤو ﻟﮘﺎن؟“
ﺗﻘﺮﻳﺑﺎ ھڪ ﺳؤ ﮐن آﻣﺮﻳڪن ڊاﻟﺮ )ﻳﻌﻧﻲ اڍاﺋﻲ ھﺰار رﭘﻳﺎ (.وراﭨﻳﺎﺋﻳن ۽ ِ ً ”
”او وﻳﺮي ﺳﻣﺎرٽ! ڪﺋﻣﻳﺮا ﻧﻪ ﮐﭨﻲ آﻳس ﻧﻪ ﺗﻪ ھن ڪﻠﺮﻓل ﻣوﻗﻌﻲ ﺗﻲ ﺗوھﺎن ﺟﺎ ڪﺟﮫﻪ ﻓوٽو ڪڍﺟن
ھﺎ “.ﺟواب ڏﻧوﻣﺎﻧس.
ﭜﺮ ۾ وﻳﭠل ھڪ اﻳﺮاﻧﻲ ﺷﺎﮔﺮد ﮐﻲ ﭼﻳم” ،ھو ﺟﺑن وارا ﭘﺎڻ وارا ﻋﺮب ﺳﮘورا اﭸﺎ ﻧﻪ ﭘﮫﺗﺎ آھن؟“
”ﮀو؟“ ھن ﭘﮀﻳو.
”ڏﺳﺟﻲ ﺗﻪ ﺟﺑن ۽ ﻧوڙن ۾ ڪﻳﺋن ﭤﺎ ﻟﮘن “.ﻣون ﭼﻳو.
”اھﻲ ڪڏھن ﺑﻪ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻗوﻣﻲ ﻟﺑﺎس ۾ ﻧﻪ اﻳﻧدا “.ھن ﭼﻳو.
”ﮀو ﭜﻼ؟“ ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ﭜﺮ ۾ ان وﻗت ﺑﻳﭠل ﻗﺎﺿﻲ ﺣﻣﻳد ﭘﮀﻳو.
”ﺑس ڏﺳﺟؤ وﻳﭠﺎ .ﺳﻳﺎﭨﺎ ھوﻧدا ﺗﻪ ﺳوٽن ۾ اﻳﻧدا“.
ﭤوري دﻳﺮ ﭤﻲ ﺗﻪ ﻋﺮب ﻣﻠڪن ﺟﺎ ﺷﺎﮔﺮد اﭼڻ ﺷﺮوع ﭤﻳﺎ .ﺟﻳڪﻲ ڪﺟﮫﻪ ان رات دﻋوت ۾ آﻳﺎ ﺳﻲ ﺳﭜﺋﻲ
اﻳﺮاﻧﻲء ﭼﻳو.
َ ﺳوٽ ڪوٽ )اﻧﮔﺮﻳﺰي ﻟﺑﺎس ( ۾ آﻳﺎ.
ڏﭠﺎو ،ﻣون اﮘواٽ ﭼﻳو ﻧﻪ .ﻋﺮﺑن ﺟو ﻟﺑﺎس ھﻧن ﻣﻐﺮﺑﻲ ﻣﻠڪن ۾ اھڙو ﺧﺮاب ﺧوار ﭤﻲ وﻳو آھﻲ ﺟو اھو ” َ
اﻳﺮاﻧﻲء ﭼﻳو.
َ ﻻء ﭘﺎﭨﮫﻲ ﻟﻌﻧﺗﺎﭨو ﮐﭨڻ“.
ﻟﺑﺎس ﭘﺎﺋﻲ ھن ﭘﺎﺳﻲ ﮔﮫﻣڻ ﻣﻌﻧﻰ ﭘﺎڻ ِ
ﻗﺎﺿﻲء ﮐﻲ ﭼﻳم” ،ﺟڏھن ﮐﺎن دﺑﺋﻲ ،ﻗطﺮ ﺟﮫڙﻳن ﻧﻧڍﻳن رﻳﺎﺳﺗن ﺟﻲ ﻋﺮﺑن ۽ اﻧﮫن ﺟﻲ ﻟوﻓﺮ ڊراﺋﻳورن ﻋﺮﺑﻲ َ
۽ٽﺮڙﭘﺎﺋﻲء
َ ڊرﻳس ۾ ڪﺮاﭼﻲ ۽ ﭠٽﻲ ﮐﺎن ﺑﻣﺑﺋﻲ ﺑﺋﻧڪﺎڪ ﺗﺎﺋﻳن ۽ ﻟﻧڊن ﭘﺋﺮس ﮐﺎن ﻓﺮﺋﻧڪﻔﺮٽ روم ﺗﺎﺋﻳن ﺑﻳوﻗوﻓﻲ
ﺟو اظﮫﺎر ڪﻳو آھﻲ ،ﺷﺮﻳف ﻋﺮﺑن ان ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ رواﻳﺗﻲ ﻟﺑﺎس ۾ ﻧڪﺮڻ ﮀڏي ڏﻧو آھﻲ“.
”ﺟﻳﺋن اﺳﺎن وٽ ﺟﻳڪو ﮔوري ﮐل وارو ﻳورﭘﻲ اﭼﻲ ﭤو ﺗﻪ ان ﮐﻲ وڏو ﻣﺎﭨﮫو ﺳﻣﺟﮫون ﭤﺎ ،ﺗﻳﺋن ﻋﺮﺑن وٽ
ﺗﻳل اﭼڻ ﺑﻌد ،ﻳورپ ﭘﺎﺳﻲ ﺟﺎ ﻣﺎﭨﮫو ھﺮ ﺟﺑﻲ واري ﮐﻲ ﻋﺮب ﺳﻣﺟﮫﻲ ،اﮘﻳﺎن ﭘوﻳﺎن ﭤﻳﺎ ﭤﻲ .وﻳﺗﺮ ڪﺟﮫﻪ ﻋﺮﺑن
اﻧﮔﻠﻳﻧڊ ۽ ﻳورپ ۾ اﭼﻲ اھڙا ﺳﻧﺳﻧﻲ ﺧﻳﺰ ﺳﺧﺎوت ﺟﺎ ڪم ڪﻳﺎ ﺟن ﮐﻲ اﺧﺑﺎرن رﺳﺎﻟن اھڙو رﻧگ ڏﺋﻲ ﻣﺷﮫور
ڪﻳو ﺟو ،ھﺮ ﻳورﭘﻲ ﻋورت ﺟﻲ اھﺎ ﺧواھش رھﻲ ﭤﻲ ﺗﻪ ھڪ ﻋدد اھڙي ﻋﺮب ﮐﻲ ھٿ ڪﺟﻲ ﺟو ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ
ﺧﺮﭼﻲء ﺳﺎن ﻋﻳش ڪﺮاﺋﻲ ۽ ھﻧن اڪﺎ ڌڪﺎ ڪﺟﮫﻪ اھڙا ڪم ڪﻳﺎ ﭤﻲ ﺟو ڪﻧﮫن ھوٽل ۾ ڪﺟﮫﻪ َ ﺷﺎھﻪ
ڏﻳﻧﮫن رھڻ ﺑﻌد ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ روﻟس راﻟس ڪﺎر وﭸڻ وﻗت ﺑﺋﺮي ﮐﻲ ٽپ طور ڏﺋﻲ وﻳو .ڪﻧﮫن ﻋﺮب ﭘﺋﺮس ﺟﻲ
رﻧڍيء ﺳﺎن ھم ﺑﺳﺗﺮي ڪﺮڻ ﺑﻌد ﺻﺑﺢ ﺟو ﮐﻳس اھو ﺑﻧﮔﻠو ﺗﺣﻔﻲ طور ڏﺋﻲ ﮀڏﻳو. َ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﺑﻧﮔﻠﻲ ۾ ھڪ ﻓﺮﻳﻧﭻ
ﭘوء ڪﻳﺗﺮن ﻏﻳﺮ ﻋﺮﺑن اھﻲ ﻋﺮﺑن وارا ﺟﺑﺎ ﭘﺎﺋﻲ ھﺗﻲ ﺟﻲ ﮀوڪﺮﻳن ۽ ﺳﭴﻲ ﻳورپ ۾ واھﻪ واھﻪ ﻣﭼﻲ وﺋﻲ ۽ ِ
دڪﺎﻧدارن ﮐﻲ ﺧوب ﺑﻳوﻗوف ﺑﻪ ﺑﭨﺎﻳو .ﻧﺗﻳﺟﻲ ۾ ﺳﭴﻲ ﻳورپ ۾ ﻋﺮﺑﻲ ڊرﻳس ﺑﻳوﻗوﻓﻲ ،ٽﺮڙﭘﺎﺋﻲ ،ھٿ ﭰﺎر ۽ ﻋﻳﺎش
ھﺟڻ ﺟﻲ ﻋﻼﻣت ﺑﻧﺟﻲ وﺋﻲ آھﻲ ۽ ھﺎڻ ڪو ﺷﺮﻳف ﻣﺎﭨﮫو ان ڊرﻳس ۾ ﻳورپ ۾ ﻧظﺮ ﻧﭤو اﭼﻲ .ﮔﮫﺮان )ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ
ﻣﻠڪ ﻣﺎن( ﻧڪﺮي ﺑﻪ ﭤو ﺗﻪ ﻟﻧڊن ،ﭘﺋﺮس ،روم ﺟﻲ ھواﺋﻲ اڏي ﮐﺎن ھوٽل ﺗﺎﺋﻳن ﭘﮫﭼﻲ ﭘﮫﺮﻳون ڪم ان ڊرﻳس ﮐﻲ
دريء وٽ
َ ﻻء ڪﺟﮫﻪ ﮐﭨڻ وﻳو .ﻗﺎﺿﻲ ۽ آﺋون اﭼﻲ ﻻھﻲ ڪﭔٽ ۾ رﮐڻ ﺟو ڪﺮي ﭤو “.اﻳﺮاﻧﻲ اھو ﭼﺋﻲ ﭘﻳﺋڻ ِ
ﻗﺎﺿﻲء ﭼﻳو:
َ ﺑﻳﭠﺎﺳﻳن.
121 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
ھونء
َ ٽوﭘﻲء ﺟﻲ آھﻲ.
َ ”ﻋﺮﺑن ﺟﻲ ڊرﻳس ﺟﻲ ھن ﭘﺎﺳﻲ اﺋﻳن ﺑدﻧﺎﻣﻲ آھﻲ ﺟﻳﺋن ﭘﺎڻ وٽ اﭴڪﻠﮫﻪ ﺳﻧڌي
ﺳﻧڌي ٽوﭘﻲ ﮘوٺ ﺟو اھم ۽ ﺑﺎﻋﺰت ﻣﺎﭨﮫو ﭘﺎﺋﻳﻧدو ھو ،ﺟﻳڪﺎ ﮐﻳس ﮘوٺ ﺟﺎ ﻣﺎﭨﮫو ڪﻳﺗﺮن ڏﻳﻧﮫن ﺟﻲ ﻣﺣﻧت ﺳﺎن
ﺳﻧﮫو ﭜﺮت ﭜﺮي ﭠﺎھﻲ ﻗﺮب ۽ ﭘﻳﺎر ﺟﻲ ﻧﺷﺎﻧﻲ طور ڏﻳﻧدا ھﺋﺎ .ھﺎڻ ھﺮڪو ﮔﺮو ﮔﻧﺟو دڪﺎن ﺗﺎن ڏھﻳن ﭘﻧدرھﻳن
رﭘﺋﻲ واري ٽوﭘﻲ وﭠﻲ ﻣﭿ ﮐﻲ وٽﻳﻧدو ھﻠﻲ“.
”ھڪ ڏﻳﻧﮫن اﻳﺋﺮﭘورٽ ﺗﻲ ڪﺟﮫﻪ ﮘوﭠﺎﺋﻲ دوﺳﺗن ﮐﻲ ﮀڏڻ ﭘﺋﻲ وﻳس .ﺷﺎم ﺟﺎ ﭘﻧﺞ ﮐن ﭤﻳﺎ ھﺋﺎ .ﺻدرﮐﺎن وﭠﻲ
ﺟﺎء ﭘﺋﻲ ڏﻧﻲ،
ٽﺮﺋﻔڪ ﺟﺎم ھﺋﻲ .ﭘﻳﺮ ﭘﻳﺮ ۾ ڏﺋﻲ ﮔﺎڏﻳون ﭘﺋﻲ ھﻠﻳون .ﻓﺮﻻﻧگ ﮐن ﮐﻠﻳو رﺳﺗو ﻣﻠﻳو ﭤﻲ ﺗﻪ وري اﮘﻳﺎن ِ
ﭘﺮ ٽﺮﺋﻔڪ ﺟو اھڙو ﻧﻣوﻧو ھو ﺟو ھﺮڪو ﭤورو ھﻠﻲ وري اﮘﻳﺎن ﭘوﻳﺎن ﺳﺎﭴﻲ ﮐﺎﭔﻲ ﮐﺎن ﮔﺎڏﻳن رﺳﺗﺎ ﭜﺮي ﮀڏﻳﺎ
ٽوﭘﻲء ۾ ھﻣﺮاھﻪ ھﺎرن ﻣﭤﺎن ھﺎرن ڏﺋﻲ ﺳﭜﻧﻲ ﮐﻲ ﮀﺗو ﭘﺋﻲ
َ ﺳوزوڪﻲء ۾ ھڪ ﺳﻧڌي
َ ﭤﻲ .ان ﮘﺗﻳل ٽﺮﺋﻔڪ ۾
ڪﻳو .ھﺮ ھڪ ان ﺳوڙھﻪ ۾ ﺑﻪ ﭘﺎﺳو ڪﺮي ﮐﻳس اﮘﻳﺎن ﭘوﻳﺎن ﭘﺋﻲ ﭤﻳو .ھﺎﻟﻳﻧڊي ان ھوٽل ﺟﻲ ﺳﮔﻧل وٽ ھن ﺟﻲ
ﮔﺎڏي اﺳﺎن ﺟﻲ ﭘوﻳﺎن اﭼﻲ ﺑﻳﭠﻲ .ﺳﮔﻧل ﺑﻧد ھو ﭘﺮ ھن ھﻣﺮاھﻪ ﺟو ھﺎرن ﻣﭤﺎن ھﺎرن ﺗﺎن ھٿ ﺋﻲ ﻧﻪ ﮐﭴﻲ .ﻣون
ﺳﺎن وﻳﭠل ھﻣﺮاھﻪ ﭼﻳو ﺗﻪ ﻟﮘﻲ ﭤو ﺗﻪ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ھواﺋﻲ ﺟﮫﺎز ﮐﺎن ﺑﻪ ﭘﮫﺮﻳن ھن ﺟو ﺟﮫﺎز ﮀٽﭨو آھﻲ .ﺑﮫﺮﺣﺎل ﻣﭤﻲ
ﻻء ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ڪﺎر ﮐﻲ ﭘﺎﺳﻳﺮو ڪﻳم ﺗﻪ ﺟﻳﺋن اھو اﮘﻳﺎن ﭤﻲ ﻣﺎٺ ڪﺮي .ﭘﺮ اﮘﻳﺎن وﭸﻲ وري ﺟﻲ ﺳور ﮐﺎن ﺑﭼڻ ِ
ھﺎرن ڏﺋﻲ ﭔﺋﻲ ﮐﻲ ﮀﺗو ڪﺮڻ ﻟﮘو .ﺳﭴﻲ ٽﺮﺋﻔڪ ۾ ﺑﻳﭠل ﮔﺎڏﻳن وارن ﺟو ڌﻳﺎن ھن ڏي ھو ،ﺟﻳڪو ٽﻧڊ ﺗﻲ ٽوﭘﻲ
رﮐﻲ ﺳﮔﺮﻳٽ ﺟﺎ ڪش ﺑﻪ ھﭨﻲ رھﻳو ھو ﺗﻪ ﻓل آواز ﺗﻲ ٽﻳپ رڪﺎرڊر ﺑﻪ ﭔڌي رھﻳو ھو ،ﺗﻪ ھﺎرن ﺑﻪ وﭴﺎﺋﻲ
ﮘوﭠﺎﺋﻲء ﭼﻳو ،اھڙن ﻣﺎﭨﮫن ﺳﻧڌﻳن ﮐﻲ ﺑدﻧﺎم ڪﻳو آھﻲ .اﮘﻳﺎن رﺳﺗو ﻟﭜﻲ
َ ﮔﺎڏيء ۾ وﻳﭠل ھڪ
َ رھﻳو ھو .ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ
ڪوﻧﻪ ﭘﺮ ھﺎرن ﻣﭤﺎن ھﺎرن ڏﻳڻ ﺟﻲ ٽﺮڙﭘﺎﺋﻲ ﺑﻧد ﻧﭤو ڪﺮي“.
ﻧﺮﺳﺮيء ﺟو
َ ﺳوﺳﺎﺋٽﻲء ﺟو ﺳﮔﻧل،
َ ”ﺑﮫﺮﺣﺎل اھو ھﺎرن ﻣﭤﺎن ھﺎرن وارو ﺳﻠﺳﻠو ھﻠﻧدو رھﻳو .ﺳﻧڌي ﻣﺳﻠم
ﺳﮔﻧل ،ﺷﮫﻳد ﻣﻠت روڊ وارو ﺳﮔﻧل ﺑﻪ آﻳو .ھﻲ ھﻣﺮاھﻪ ڪڏھن اﮘﻳﺎن ﭤﻳو وﭸﻲ ڪڏھن ﭘﭠﻳﺎن .ھﺎرن ﺟﻲ اھﺎﺋﻲ
ڌم .ڪﺎرﺳﺎز واري ﺳﮔﻧل وٽ ھن ﺟﻲ ﮔﺎڏي ﺑﻠڪل ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ﭘﺎﺳﻲ ﮐﺎن اﭼﻲ ﺑﻳﭠﻲ” ،ﺳﻧدھﻲ ھو“ ﻣون
ﭘﮀﻳوﻣﺎﻧس” .ﻧﮫﻳن ﻣﻠﺗﺎن ﮐﺎ ھون “.ﺟواب ڏﻧﺎﺋﻳن.
”ﮀﺎ ﺗﻣﺎم ﮔﮫﭨﻲ ﺟﻠدي ۾ آھﻳن؟“ ﻣون ﭘﮀﻳوﻣﺎﻧس.
ﻻء ﭼﻳو ھو وﺳﺮي وﻳﺎ .روزي ﮐوﻟڻ ﮐﺎن اڳ ﭘﮫﭼﺎﺋﭨﺎ آھن ﻧﻪ ﺗﻪ دڙڪﺎ ”ھﺎ ﺳﺎﺋﻳن .ﺻﺎﺣب ﺳﻣﺑوﺳﺎ آﭨڻ ِ
ﻣﻠﻧدا“.
”ڪﮫڙو اﭤﺋﻲ ﺻﺎﺣب؟“ ﻣون ﭘﮀﻳوﻣﺎﻧس.
”ﻓﻼﭨو ﺟﻳڪو ڪﺳٽم ۾ آھﻲ“.
ڏﺟﺎنء ﺗﻪ ھﻲ
ِ اﺗﻔﺎق ﺳﺎن ﻣﻧﮫﻧﺟو اھو ﺳﭸﺎﭨو ھو .ﮐﻳس ﭘﻧﮫﻧﺟو ڪﺎرڊ ڏﻳﺋﻲ ﭼﻳم” :ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﺻﺎﺣب ﮐﻲ
ﻻء اﺋﺳﭘﺮو ﻳﺎ ﺳﺎرﻳڊان ﻣوڪﻠﻲ“.
ھﻣﺮاھﻪ ﻣﻠﻳو ھو ۽ ﺗو ﺟﻳڪﻲ ھﺎرن ڏﺋﻲ ﻣﭤﻲ ۾ ﺳور وڌو آھﻲ ان ﮐﻲ ﻻھڻ ِ
اھو ﭔڌي ﭘﺎڻ ﺑﻪ ﺷڪﻲ ﭤﻳو ۽ ﺷﺎﻳد ڪﺟﮫﻪ ﺧوف ﺑﻪ ﭤﻳس” :ﺳﺎﺋﻳن ﻣﻌﺎف ڪﺟو ﻏﻠطﻲ ﭤﻲ وﺋﻲ “.....وﻏﻳﺮه.
ﮘوﭠﺎﺋﻲء ان وﻗت ﭼﻳس ” ،ڪﺟﮫﻪ ﺗﻪ ﺷﺮم ڪﺮ .رﻣﺿﺎن ۾ ھڪ ﺗﻪ ﺳﮔﺮﻳٽ ﺟﺎ ﺳوٽﺎ َ ڪﺎر ۾ ﻣوﻧﺳﺎن وﻳﭠل
ﭘﺎء ،ھﺎرن وﭴﺎﺋﻲ ڏﻳﮫﻪ ﮐﻲ ﮀﺗو ﺑﻪ ﭜﻠﻲ ڪﺮ ،ﭘﺮ ﮔﮫٽ ۾ ﮔﮫٽ اھﺎ ﺳﻧڌي ٽوﭘﻲ ﺗﻪ ھﭨﻧدو وﭸﻳن ،ﭘﺮاھﺎ ﺑﻪ ڌوڙ ﭜﻠﻲ ِ
ﻻھﻲ ﮀڏ .ﺗﻧﮫﻧﺟﻲ اﻧﮫن ﺣﺮڪﺗن ﺗﻲ ﺟﻳڪو ڪﺎر وارو ﻳﺎ واٽﮫڙو ﺳڙﻧدو ﭘﭼﻧدو ھوﻧدو اھو ﺳﻧڌﻳن ﮐﻲ ﮔﺎرﻳون
ڏﻳﻧدو ھوﻧدو“.
ﻻء ﻓﺮاﻧس ﮐﺎن ﻳوﻧﻳورﺳٽﻲء ۾ ﻗﺎﻧون ) (Lawﺟﺎ ڪﺟﮫﻪ ﻋﻧوان ﭘڙھﺎﺋڻ ِ َ ﺳﺋﻳڊن ﺟﻲ ھن ورﻟڊ ﻣﺋﺮﻳٽﺎﺋﻳم
ﭘﺮوﻓﻳﺳﺮ ڪﺋﭘٽن اﻳڊﮔﺮ ﮔوﻟڊ آﻳو .ھو ﭘﺋﺮس ۾ وڪﺎﻟت ڪﺮي ﭤو ۽ ﮔﮫﭨو ڪﺮي ﺟﮫﺎزن ﺟﻲ ﻣﺎﻟڪن ﺟﺎ ڪﺮﻣﻧل
ڪﻳس ﮐﭨﻧدو آھﻲ .ﺑﻳن اﻻﻗواﻣﻲ ﻗﺎﻧون ﻣوﺟب ڪﻧﮫن ﺑﻪ ﺟﮫﺎز ﮐﻲ ﺳﻣﻧڊ ۾ ﺗﻳل ﻳﺎ ﭔﻳو ﮔﻧد ڪﭼﺮو اﮀﻠﭨو ﻧﺎھﻲ .ان
ڏوھﻪ ﺟﻲ ﺳﺰا ﺗﻣﺎم ﮘﺮي آھﻲ ۽ ڏوھﻪ ﺛﺎﺑت ﭤﻳڻ ﺗﻲ ﺟﮫﺎز ﺟﻲ ﻣﺎﻟڪ ﮐﻲ ﺗﻣﺎم وڏا ڏﻧڊ ﭜﺮي ڏﻳﭨﺎ ﭘون ﭤﺎ ۽ ﺟﻳل ﭘڻ
ڪﺎٽﭨو ﭘوي ﭤو.
ﭘﺮوﻓﻳﺳﺮ ﮔوﻟڊ ﭼﻳو” :ﺟﮫﺎزن ﺳﺎن ﺗﻌﻠق ﻧﻪ رﮘو ﺗوھﺎن ڪﺋﭘٽﻧن ،اﻧﺟﻧﻳﺋﺮن ۽ ﺑﻧدرﮔﺎھﻪ وارن ﺟو آھﻲ ﭘﺮ
اﺳﺎن وڪﻳﻠن ﺟو ﭘڻ آھﻲ .اھﺎ ﭔﻲ ﮘﺎﻟﮫﻪ آھﻲ ﺗﻪ ھﺮ ھڪ ﺟو واﺳطو ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻧوﻋﻳت ﺟو آھﻲ“.
ان ﺑﻌد ھن ھڪ دﻟﭼﺳپ ﻟطﻳﻔو ﭔڌاﻳو.
”ڪﻧﮫن ﺣﺳﺎﺑن ﺟﻲ ﻣﺎھﺮ ﮐﺎن ﭘﮀﻳو وﻳو ﺗﻪ ﭔﻪ ۽ ﭔﻪ ﮀﺎ ﭤﻳﻧدو؟
ٽﭔﻲء ۾ ﭘﺋﺟﻲ وﻳو .ڪﺟﮫﻪ دﻳﺮﺳوچ وﻳﭼﺎر ۽ ڪﺟﮫﻪ ﺳﻼﺋﻳڊ رول ۽ ڪﺋﻠڪﻳوﻟﻳٽﺮ ﮐﺎن ڪم وﭠﻲ َ ھو وڏي
وراﭨﻳﺎﺋﻳن:
”ﻓور ڊﻳﺳﻳﻣل زﻳﺮو زﻳﺮو )ﭼﺎرڏھﺎﺋﻲ ﭔڙي ﭔڙي ﭔڙي( ﭤﻳﻧدو“.
اﺳٽﺎڪ اﻳڪﺳﭼﻳﻧﺞ ﺟﻲ ڪﻧﮫن ھﻣﺮاھﻪ ﮐﺎن ﺳﺎﮘﻳو ﺳوال ڪﻳو وﻳو ﺗﻪ ﭠﮫﻪ ﭘﮫﻪ وراﭨﻳﺎﺋﻳن:
ﭼﺎﻧديء ﺟو؟ ﺑﮫﺮﺣﺎل ﭔن ۽ ﭔن ﺟو ﺟوڙ ٽن ۽ ﭘﻧﺟن ﺟﻲ وچ ۾ ﭤﻳﻧدو“. َ ”ﺳون ﺟو اﮔﮫﻪ ﭘﻳﺎ ﭘﮀو ﻳﺎ
ﭼﻳف ﺳﻳڪﺮﻳٽﺮي ﮐﺎن ﺟڏھن ﺳﺎﮘﻳو ﺳوال ڪﻳو وﻳو ﺗﻪ وراﭨﻳﺎﺋﻳن:
”وزﻳﺮ ﮀﺎ ﭤﺎ ﭼون؟ )ﻳﻌﻧﻲ ﻣﻧﮫﻧﺟو ﺑﻪ اھوﺋﻲ ﺟواب آھﻲ“(.
واﭘﺎريء ﮐﺎن ﭘﮀﻳو وﻳو ﺗﻪ وراﭨﻳﺎﺋﻳن.
َ ھڪ
”ﺟﻲ ﻣوﻧﮐﻲ ڏﻳﭨﺎ آھن ﺗﻪ ﭔﻪ واڌو ﭔﻪ ٽﻲ .ﭘﺮ ﺗوﮐﻲ ڏﻳﭨﺎ آھن ﺗﻪ ﭤﻳﻧدا ﭘﻧﺞ“.
۽ ﺟڏھن وڪﻳل ﮐﺎن ﭘﮀﻳو وﻳو ﺗﻪ ﭔﻪ ۽ ﭔﻪ ﮔﮫﭨو ﭤﻳﻧدو؟ ﺗﻪ ﭠﮫﻪ ﭘﮫﻪ ﺟواب ڏﻧﺎﺋﻳن:
”ﺗوھﺎن ﮔﮫﭨو ﭼﺎھﻳو ﭤﺎ ﺗﻪ ﭤﺋﻲ؟“
ﻻء
ﻳﻌﻧﻰ ﺗوھﺎن ﮐﭨﻲ ڏوھﺎري ھﺟو ﻳﺎ ﻧﻪ ﭘﺮ وڪﻳل ﺗوھﺎن ﺟﻲ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﻣﭤﺎھﻳن ڪﺮي ،ﺗوھﺎن ﮐﻲ ڪﻳس ﮐٽﺎﺋڻ ِ
ﺗوھﺎن ﮐﻲ ﺳﭼﺎر ﺑﻧﺎﺋﻲ ﭤو.
ﭔڌاﻳﺎﻧو ﺗﻪ ﭔﻪ ۽ ﭔﻪ ﮔﮫﭨﺎ ﭤﻳﻧدا؟“
َ ﭘﺮوﻓﻳﺳﺮ ﮘﺎﻟﮫﻪ ﺧﺗم ڪﺋﻲ ﺗﻪ ھڪ اﻳﺮاﻧﻲ ڪﺋﭘٽن اﭤﻲ ﺑﻳﭠو” .ﺳﺎﺋﻳن آﺋون
”ﺗون ﻣﮫﺮﺑﺎﻧﻲ ڪﺮي وﻳﮫﻲ رھﻪ “،ﭘﺮوﻓﻳﺳﺮ ﮐﻳس ھٿ ﺟﻲ اﺷﺎري ﺳﺎن وﻳﮫﺎرﻳﻧدي ﭼﻳو” ،ﻣون ﮐﻲ ﺧﺑﺮ
آھﻲ ﺗﻪ ﺗون ﮀﺎ ﭼوﻧدﻳن ﺗون ﭼوﻧدﻳن ﺗﻪ ﺟﻳڪو ﷲ ﮐﻲ ﻣﻧظور ھوﻧدو“.
اﭤﺎﻧو “،ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ اﮘﻳﺎن وﻳﭠل ﻧﺎﺋﺟﻳﺮﻳﺎ ﺟﻲ ﻋﻠﻲ ﺟﻣﺑﺎ وراﭨﻳو” ،ڪﻧﮫن ﻓﻘﻳﺮ ﮐﺎن َ ”ھن ﺟو ﺟواب ﻓﻘﻳﺮ وارو
ﭘﮀﻳو وﻳو ﺗﻪ ﭔﻪ ۽ ﭔﻪ ﮔﮫﭨو ﺗﻪ ﺟواب ڏﻧﺎﺋﻳن” :ﭼﺎر ﻣﺎﻧﻳون “.ﺳو اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﻪ ﭼوﻧدا ﺗﻪ ﭔﻪ ۽ ﭔﻪ ﻣﻌﻧﻰ آﻣﺮﻳڪﺎ ﺗﻲ ﭼﺎر
ﻟﻌﻧﺗون“.
ھﺮڪو ﺗﻌﺮﻳف ڪﺮي ﭤو .ﭘﺎڻ ھن ﭜﻳﺮي ھﻳﭠﻳن ﻋﻧواﻧن ﺗﻲ ﮔﮫﭨو زور ڏﻧﺎﺋﻳن:
• ﺑﻳن اﻻﻗواﻣﻲ ﺳﺎﻣوﻧڊي ﻗﺎﻧون.
• Confict Resolution / Dispute Settlement.
• ﻗﺎﻧون ﺟﻲ ﺷﺮوﻋﺎت .وﻏﻳﺮه وﻏﻳﺮه.
ﺳﻧدس دﻟﭼﺳپ ﻟﻳڪﭼﺮ ۾ ﺳڀ ﭘﻧڊ ﭘﮫڻ ﭤﻲ وﻳﻧدا آھن .وﻗت ﺟو اﺣﺳﺎس ﻧﻪ ﭤﻳﻧدو آھﻲ ۽ رﺳﻳس ﺟو وﻗت ﺋﻲ
وﺳﺮي وﻳﻧدو آھﻲ .ﺳﮔﺮﻳٽ ﮀڪڻ وارن ﮐﻲ اﻟﺑت ﭤوري ﮔﮫﭨﻲ آﻧڌ ﻣﺎﻧڌ رھﻧدي آھﻲ .ان ڏﻳﻧﮫن ﻣﻼﺋﻳﺷﻳﺎ ﺟﻲ
ﻻء ﭼﻳو.
ﺷﺎﮔﺮد )ﭼﻳف اﻧﺟﻧﻳﺋﺮ ذﻳﻧورﻳن( آذرﺑﺎﺋﻳﺟﺎن ﺟﻲ ﭼﻧﮔﻳﺰ ﮐﻲ ﺳﮔﺮﻳٽ ﮀڪڻ ﺟو اﺷﺎرو ڪﺮي اﭤڻ ِ
ﭼﺎﺋﻲء ﮐﻲ ﺳﮔﺮﻳٽ ڏﻳﮐﺎرﻳو .ﻧﻳٺ اﻳﺮانَ اﻟﺷﮫﺮيء ﮐﻧﮔﮫڪﺎر ڪﺮي ﭤﺎﺋﻠﻳﻧڊ ﺟﻲ ﺳوﺗﻲ َ ﺳﻌودي ﻋﺮب ﺟﻲ ﺻﺎﻟﺢ
ﺟﻲ ﺷﺎﮔﺮد )ڪﺋﭘٽن ﺷﮫﺮﻳﺎر( ﭘﺮوﻓﻳﺳﺮ ﮔوﻟڊ ﮐﻲ ﮘﺎﻟﮫﺎﺋڻ دوران ﭼﻳو:
”ﺳﺮ! اﺳﺎن ﻣﺎن ڪﺟﮫﻪ ﺑﻲ ﭼﻳﻧﻲ ﻣﺣﺳوس ڪﺮي رھﻳﺎ آھن“.
ﭘوڙھﻲ ﭘﺮوﻓﻳﺳﺮ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ ﻋﻳﻧڪ اﮐﻳن ﺗﺎن ﻻھﻲ ﮐﻳﺳﻲ ۾ وڌي ۽ ﻣﺮڪﻧدي وراﭨﻳو:
ﭘوء ﺳﭜﻧﻲ ڏي ﻣﺧﺎطب ﭤﻲ ﭼﻳو“Let Smokers to : ”ﻣوﻧﮐﻲ ان اﻗﻠﻳت ) (Minorityﺟﻲ ﺧﺑﺮ آھﻲ “.۽ ِ
” Smokeاھﺎ دﻧﻳﺎ ﺟﻲ Dying Minorityآھﻲ) “.ﺳﮔﺮﻳٽ ﮀڪڻ وارن ﺟﻲ ﻗوم ﭴﺎڻ ﺗﻪ ﺧﺗم ﭤﻲ(.
ﺗﺮڪﻲء ﺟﻲ ﺣﺳن ﺑﻘﺎل ﻧﺎﺋﻳﺟﺮﻳﺎ ﺟﻲ ﻋﺛﻣﺎن ﮐﺎن ﺳﮔﺮﻳٽ اڌارو ﮔﮫﺮﻧدي ﭼﻳو: َ
ﭘوء ﺳﮔﺮﻳٽ دﮐﺎﺋﻲ ڊﮔﮫو ﺳوٽو ھﭨﻲ ﻋﺛﻣﺎن ﺟﻲ ڪﻧڌ ﺗﻲ ھٿ ﭘوء ڏﭠو وﻳﻧدو “.۽ ِ
”ﻓﻲ اﻟﺣﺎل ﺗﻪ ﻋﻳش ڪﻳون ِ
رﮐﻲ ﭼﻳو:
”ﻣﻧﮫﻧﺟﺎ ڪﺎرا ﻋﺛﻣﺎن! ﭘﺮوردﮔﺎر ﺟﺎ ﭤورا ﻣﭸڻ ﮐﭘن ﺟو ﭘﺎڻ ﺳﻣوڪﺮ آھﻳون ۽ ھڪ ﺳﮔﺮﻳٽ ﮀڪڻ ﺑﻌد
ﺳﭴو ﭤڪ ﻟﮫﻳو وﭸﻲ ۽ وري ﺗﺎزا ﺗواﻧﺎ ﭤﻳو وﭸون .ﺳﻣوڪﺮ ﺟﻲ ﻧﻪ ھﺟون ھﺎ ﺗﻪ ھن ﭼﻳف اﻧﺟﻧﻳﺋﺮ ﻣظﮫﺮاﻗﺑﺎل
)ھن ﺑﻧﮔﻼدﻳش ﺟﻲ ﺷﺎﮔﺮد ڏي اﺷﺎرو ڪﻳو ﺟﻳڪو اھﻲ رﺳﻳس وارا ڏھﻪ ﻣﻧٽ وراﻧڊي ۾ رﮐﻳل ﺻوﻓﺎ ﺗﻲ اڌ
ﮔﺎﺑﺮو ﭤﻲ ﺳﻣﮫﻲ رھﻧدو آھﻲ( واﻧﮔﺮ ﺑﻳﮫوش ﭤﻲ ﭘﻳﺎ ھﺟون ھﺎ“.
ان ﺑﻌد ﺣﺳن ﺑﻘﺎل ﭼﻧﮔﻳﺰ ﮐﻲ ﭜﺎڪﺮ ﭘﺎﺋﻲ ﺗﺮڪﻲ زﺑﺎن ۾ ﺧﺑﺮون ڪﺮڻ ﻟﮘو .آذرﺑﺎﺋﻳﺟﺎن ﺟو ھﻲ ﭼﻧﮔﻳﺰ ۽
ﺗﺮڪﻲء ﺟو ﺣﺳن ﭘﺎڻ ۾ ﺳﭠﺎ دوﺳت آھن .ﭘﺎڙﻳﺳﺮي ﻣﻠڪن ﺟﺎ آھن .ﭔﻧﮫﻲ ﺟﻲ اﻧﮔﺮﻳﺰي ﭘوري ﭘﻧﻲ آھﻲ .ﭔﻧﮫﻲ َ
ﺟﻲ ﻣﺎدري زﺑﺎن ﺗﺮڪﻲ آھﻲ .ﭘﺮ ﭼﻧﮔﻳﺰ ﮐﻲ روﺳﻲ ﺑﻪ اﭼﻲ ﭤﻲ ﺟو ﺳﻧدس ﻣﻠڪ ﮔڏﻳل روس ۾ ھﺟڻ ڪﺮي
اﺳڪول ۾ روﺳﻲ ﭘڙھﻳو .ﺳﻠطﻧت ﻋﺛﻣﺎﻧﻳﻪ ﺟﻲ ڏﻳﻧﮫن ۾ روس ﺟون اھﻲ رﻳﺎﺳﺗون ﺗﺮڪن ﺟﻲ ھٿ ھﻳٺ ھﻳون.
ﺗﺮڪﻲء ﺟو وڏو اﺛﺮ آھﻲ .ﺑﮫﺮﺣﺎل ﺣﺳن ﺑﻘﺎل ﮐﻲ ﭼﻧﮔﻳﺰ َ اﻧڪﺮي اڄ ﺑﻪ آذرﺑﺎﺋﻳﺟﺎن ﺟﻲ ڪﻠﭼﺮ ۽ ﻣﺎﺣول ﺗﻲ
ﺗﻳﻣورﻟوو ﺳﭠو دوﺳت ﻣﻠﻲ وﻳو آھﻲ ۽ ﭔﺋﻲ ﮔڏ ﮔڏ رھن ﭤﺎ .ﭔﺋﻲ ﻳﺎر وﻳس ۽ ﭼﺮﭼﺎﺋﻲ ﭘڻ آھن.
دوﺳﺗﻲء ڪﺮي ﺣﺳن ۽ آﺋون ﺑﻧﺎ ڪﻧﮫن ﺗﻌﺎرت ۽ ﺗڪﻠف ﺟﻲ ﺳﭸﺎﭨﺎن ﭤﻲ وﻳﺎﺳﻳن َ ﺗﺮڪﻲ ۽ ﭘﺎڪﺳﺗﺎن ﺟﻲ
۽ ﺣﺳن ﺟﻲ ﻣﻌﺮﻓت ﭼﻧﮔﻳﺰ ﺑﻪ ﺳﭠو ﺳﻧﮔﺗﻲ ﭤﻲ وﻳو آھﻲ.
اھڙا ﺳﺑﺟﻳڪٽ ﺟن ﺟﻲ اﺳﺎن ﮐﻲ اﮘﮫﻳن واﻗﻔﻳت ھوﻧدي آھﻲ ﻳﺎ ﭘڙھﺎﺋڻ وارو ﭘﺮوﻓﻳﺳﺮ ﺑور ھوﻧدو آھﻲ ﺗﻪ
اﺳﺎن ٽﺋﻲ ﭴﭨﺎ ﻟﻳڪﭼﺮ ھﺎل ﻣﺎن ﭜﭴﻲ ڪﺋﻧٽﻳن ۾ وﭸﻲ ﭼﺎﻧﮫﻪ ﭘﻳﺋﻧدا آھﻳون .ھڪ ڏﻳﻧﮫن ﺣﺳن ﺑﻘﺎل ﮐﻲ ﭼﻳم:
”ﺳﺎﺋوٿ آﻓﺮﻳڪﺎ ﮐﺎن آﻳل ﺗﻪ ﻋﺟﻳب آھن .ھڪ ﺑﻪ ﭘﻳﺮڊ ﻧﭤﺎ ﮔﺳﺎﺋﻳن .ﭴڻ ﻧﻧڍا ﭔﺎر ھﺟن .اڄ ﺳوﭼﻳم ﭘﺋﻲ ﺗﻪ ﮐﻳن
اﭤﺎﻧو ﭘﻳﺮڊن ﻣﺎن ھﻠﻳﺎ اﭼو“.
َ ﭼوان ﺗﻪ اﻳڏو ﺑﻪ ﺳﻧﺟﻳدو ﻧﻪ ﭤﻳو .ﺟﻳڪﻲ ﺷﻳون ﭘڙھﻳل
ﻣﺗﺎن اھڙو ڪﭼو ڪم ڪﻳو اﭤﺋﻲ .اھﻲ ﺑﻳوﻗوف اﺋﻳن ﺋﻲ ﺑﻳوﻗوف ھﺟن .ھﻳﻧﺋﺮ ﺳؤ ﺳوا ﻣﺎن ﭘﺎڻ ﺟﮫڙا ﺳت
124 اﮀن ﺟﻲ ﻣﻠڪ ۾ اﺳﻳن ڪﺎرا
اٺ اﭤﻳو اﭼن ﭤﺎ ۽ ڪﻧﮫن ﮐﻲ ﺧﺑﺮ ﺋﻲ ﻧﭤﻲ ﭘوي .ﺳﺎﺋوٿ آﻣﺮﻳڪﺎ ﺟﻲ ھڪ ﻣﻠڪ ﺟو ﻧڪﺮﻧدو ﺗﻪ ان ﭘوﻳﺎن ﻧﻪ
ﭘوء ﭘﺮوﻓﻳﺳﺮ ﺣﺎﺿﺮي ﻓﻘط ﺳﭴﻲ ﮐﻧڊ ﺟﻲ ﻣﻠڪن ﺟﺎ ﺷﺎﮔﺮد ﭔﺎھﺮ ﻧڪﺮﻧدا ﭘﺮ وچ آﻣﺮﻳڪﺎ ﺟﺎ ﺑﻪ ھﻠﻳﺎ اﻳﻧدا ۽ ِ
وﺟﮫڻ ﺷﺮوع ڪﺮي ڏﻳﻧدو ۽ ﭘﻧﮫﻧﺟﻲ آزادي ﺧﺗم ﭤﻲ وﻳﻧدي“.
”ﮘﺎﻟﮫﻪ ﺗﻪ واھﻪ ﺟﻲ ڪﺋﻲ اﭤﺋﻲ “.ﻣون ﺣﺳن ﺟﻲ ﭘﭠﻲ ﭠﭘﺮي.
”ﮔذرﻳل ھﻔﺗﻲ ﺟﮫﺎز ﺟﻲ ڊﻳڪ ﺟون ﻣﺎﭘون وﭠﭨﻳون ھﻳون .ڪوﻟﻣﺑﻳﺎ ﺟﻲ ﺷﺎﮔﺮدﻳﺎﭨﻲ اﺋﻧﺎ روزا ﭼﻳو” :ڊﻳڪ
آء ڪﺎﻧﻪ ﭤﻲ ھﻼن “.ان ﺑﻌد ﺑوﻟوﻳﺎ ﺟﻲ ﺷﺎﮔﺮد ﺑﮫﺎﻧو ڪﻳو ،ان ﺑﻌد ﺑﺮازﻳل ،ان ﺑﻌد وچ ﺳﻲء ﭤو ﻟﮘﻲ ُ
ُ ﺗﻲ ﻣوﻧﮐﻲ
آﻣﺮﻳڪﺎ ﺟﻲ ﻣﻠڪ ﻣﻳڪﺳﻳڪو ﺟﻲ ﺷﺎﮔﺮد ﺑﮫﺎﻧو ڪﻳو ،ان ﺑﻌد ﮔﺋﺎٽﻣﺎﻻ ،اڪﻳڊار ،ڪﺎﺳٽﺎ رﻳڪﺎ ۽ ان ﺑﻌد
ڪﺮاء.
ِ ﭼﻠﻲء ﺟﻲ ﺷﺎﮔﺮد ) ڪﻣﺎﻧڊو رڪﺎڊو( ﺟڏھن ﺑﮫﺎﻧو ڪﻳو ﺗﻪ ﻣون ﮐﻳس وﻳﮫﺎري ﭼﻳو” :ﺗون ﺗﻪ ھﻠﻲ ﻣﺎپ َ
ﺳﻲء آھﻲ “.ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ ان ﭼوڻ ﺗﻲ ُ ﺳﻲء ﻟﮘﻲ .ﺗون ﭼﻠﻲ ﻣﻠڪ ﺟو آھﻳن ﺟﺗﻲ ﭔﺎرھوﺋﻲ ﺳﺋﻳڊن ﺟﮫڙو ُ ﺗوﮐﻲ ﮀو ﭤو
ﮐﮐو وﮐو ﭤﻲ ﺗﺮﺳﻲ ﭘﻳو ،ﻧﻪ ﺗﻪ ان ﺑﻌد ﺑﺎﻗﻲ رھﻳل ڏﮐڻ آﻣﺮﻳڪﺎ ﺟﻲ ﻣﻠڪن :ارﺟﻧٽﺎﺋﻳن ،ﭘﻳﺮو وﻏﻳﺮه ﺟﺎﺑﻪ اﭤﻳﺎ ﭤﻲ“.
ﭘوء اﮜﺮ ﺳﺎن ﻧڪ ﮐﻲ ﮔﮫﻲ ﺗوﺑﮫﻪ ڪﻧدي ﭼﻳو” :ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ دل ڪﻣﺰور آھﻲ .ﻧﻪ ﭴﺎڻ ڪﻧﮫن ڏﻳﻧﮫن ھﻠﻧدي ۽ ِ
ھﻠﻧدي ﺑوٽ ﮀﭴﻲ ﭘﻳو ﺗﻪ ﻣﻧﮫﻧﺟﻲ دل ﺑﻳﮫﻲ وﻳﻧدي“.