Professional Documents
Culture Documents
سینمای مستقل خود حاوی طیفی از شیوههای فیلمسازی است که هم تجاری و هم
غیرتجاری هستند و در عین حال در محدوهای خارج از نظامهای توزیع و عرضه
فیلم قرار دارد.
مفهوم سینمای مسلط برای درک سینمای مستقل از بیشترین اهمیت برخوردار است.
سینمای کلاسیک هالیوود به الگویی برای سینمای باب روز (جریان اصلی) در بیشتر
نقاط دنیا تبدیل شده است و بسیاری از کشورها هنوز از شیوة موفقیتآمیز تولید
هالیوود تقلید میکنند ،اما از سالهای اولیه قرن بیستم ،سنتی از چالش یا مخالفت
1
@Filmamooz آموزش سینما و فراخوان جشنواره ها
علیه محصولات استاندارد شده و روشهای تولیدی سینمای حاکم به وجود آمده
است.
سینمای مستقل برای فیلمسازان فرصت گلاویز شدن با موضوعات و استفاده از
روشهای متضاد با روشهای جریان غالب ،فرصت استفاده از وجوه متفاوت با
شکلهای استودیویی ،فرصت کشف روابط جدید میان متن سینمایی و مخاطب و
فرصت دنبال کردن فیلمسازی را در بافتی غیر تجاری به وجود آورده است.
به خاطر همین دلیل آخر است که فیلمهای مستقل با اتکا به روشهای حمایت
خصوصی ،کمکهای دولتی (از طریق مؤسساتی مانند شورای فیلم در بریتانیا و یا
بنیاد ملی هنر در آمریکا) ،گروههای نوعدوست (بنیاد گوگنهایم) یا به وسیلة
شرکتهای تلویزیونی (شبکه 4بریتانیا و تلویزیون عمومی ایالات متحده) از لحاظ
مالی تأمین میشوند.
عبارت سینمای مستقل معنایی جهانی ندارد ،و به طور مناسبتری در رابطه با تبلور
خاص استقلال سینمایی در زمینههای فرهنگی و تاریخی ویژه در نظر گرفته میشود.
2
@Filmamooz آموزش سینما و فراخوان جشنواره ها
شناختهشدهترین این فیلمها ،آنهایی هستند که از جانب دولت و از طریق نهادهایی
چون هیات بازاریابی امپراتوری ) (Empire marketing boardو یا
واحدهای فیلم جی اف او )(GFO film unitsکه هر دو تحت رهبری جان
گریرسون بودند ،مورد حمایت قرار گرفتند.
با آنکه گریرسون شخصاً از اینکه حمایت دولتی؛ استقلال فیلمهای او را به خطر
نینداخته است ،راضی بود اما به هر حال باید این پرسش را مطرح کرد که هر شیوة
فیلمسازی که از سوی گروهی خارجی تأمین مالی شود ،واقعاً تا چه اندازه میتواند
مستقل باشد.
انگیزة گریرسون برای کار در زمینه فیلم مستند از مخالفت وی با فیلمهای تخیلی –
که آنرا را صرفا پر زرق و برق توصیف میکرد – نشات گرفت.
این نوع مستند سازیها هم مانند بسیاری از فیلمهای مستقل ،به شکلهای رایج
برای فیلمهای سینمایی توزیع نشدند و صرفا در کلوپهای فیلم ،میتینگهای
اتحادیههای کارگری ،احزاب سیاسی و در مدارس به نمایش در آمدند.
سه نوع گسترده از تولید فیلم مستقل در آمریکا طی بیست سال پس از جنگ جهانی
دوم ،گسترش یافت .فیلمسازان تجربی مانند مایا درن ) (Maya Derenو استن
3
@Filmamooz آموزش سینما و فراخوان جشنواره ها
براخاژ )(Stan Brakhageدر شیوه فیلمسازی آوانگارد آمریکایی که بر نوعی
ایدئولوژی از فیلم به عنوان بیان فردی تأکید میکرد ،پیشگام شدند.
دلایل مرتبط با این مسئله که چرا فیلمسازان کار در بخش مستقل را انتخاب
میکردند ،متفاوت است .شاید بتوان مجموعههای اکشن در دهههای 0291و
0291را که حاوی ملاحظات ایدئولوژیک و سیاسی بود و یا رد ساختار قدرت و
مدل حاکم بر شیوه تولید هالیوودی را بتوان جزو این دلایل برشمرد.
اگر چه فیلمسازان آمریکایی مانند راس میر ) (Russ Meyerو دیوید لینچ
)(David Lynchبرای فرار از کنترل و فرار از چنگ میثاقهای حاکم بر
سینمای مین استریم (جریان اصلی) ،به کار در عرصه سینمای مستقل پرداختند تا
آزادی خلاقانه و نظارت مولفانه خود را در مراحل مختلف فرایند تولید حفظ کنند؛
اما با این وجود ،سنمای مستقل در حاشیه سینمای تجاری باقی ماند.
4
@Filmamooz آموزش سینما و فراخوان جشنواره ها
برای فیلمسازانی مانند ژان لوک گودار ) (Jean-Luc Godardو کاساویتس
استقلال – در میان سایر چیزها – این فرصت را به آنان داد تا سلطه فیلمنامه را به
چالش بکشند و به شیوههای بداههگویانه کار کنند ـ شیوهای که از نظر هالیوود غیر
اقتصادی است.
توزیع و نمایش فیلمهای مستقل هم مانند منابع سرمایهگذاری و شیوههای تولید به
شیوههای مختلفی صورت میگیرد.
هدف فیلمهایی که به صورت مستقل ساخته شدهاند ،بیشتر بر پایه توزیع محدود بر
مدار سینمای هنری است ،اگرچه گهگاه فیلمی که برخوردار از استعداد تجاری قوی
باشد ممکن است برای پخش از طرف یک استودیو یا یکی از شرکتهای پخش
اصلی انتخاب شود.
فیلمهای کوتاه و مستندها اغلب به وسیلة شرکتهای تعاونی مانند کارگاههای فیلم
که در دهه 0291تأسیس شدند و یا به توسط سازمانهای هنری که از طرف دولت
به آنها یارانه پرداخت میشود ،پخش و نمایش داده میشوند.
http://www.hamshahrionline.ir
5