Professional Documents
Culture Documents
SN008a-PL-EU
Spis treści
1. Podstawy 2
Strona 1
Informacje uzupełniające: Długości wyboczeniowe słupów: podejście ścisłe
SN008a-PL-EU
1. Podstawy
Długość wyboczeniowa Lcr elementu ściskanego to inaczej długość podobnego elementu z
przegubami na końcach (końce zabezpieczone przed bocznym przesunięciem ale z
moŜliwością obrotu w płaszczyźnie), który ma identyczną spręŜystą siłę krytyczną.
W przypadku braku bardziej ścisłej informacji, teoretyczna długość wyboczeniowa przy
spręŜystym wyboczeniu krytycznym moŜe być przyjęta konserwatywnie.
RównowaŜna długość wyboczeniowa moŜe być uŜywana w stosunku do elementu poddanego
niejednorodnemu obciąŜeniu, na podstawie takiego samego elementu poddanego
jednorodnemu obciąŜeniu, który ma taką samą siłę krytyczną.
RównowaŜna długość wyboczeniowa moŜe być uŜywana w stosunku do elementu o
zmiennym przekroju poprzecznym, na podstawie elementu o stałym przekroju poprzecznym o
tej samej sile krytycznej oraz z takimi samymi warunkami podparcia i obciąŜenia.
Przegub
Zamocowanie
sztywne
Rys. 2.1 Współczynnik długości wyboczeniowej Lcr / L dla słupów w układach nieprzesuwnych
Strona 2
Informacje uzupełniające: Długości wyboczeniowe słupów: podejście ścisłe
SN008a-PL-EU
Długość wyboczeniowa Lcr słupa w układach przesuwnych moŜe być otrzymana Rys. 2.2.
Przegub
Zamocowanie
sztywne
Rys. 2.2 Współczynnik długości wyboczeniowej Lcr / L dla słupów w układach przesuwnych
Zamiast odczytywania wartości współczynników z Rys. 2.1 i Rys. 2.2 moŜna stosować
następujące empiryczne wyraŜenia, które są ostroŜnym przybliŜeniem wartości z rysunków:
Lcr
= 0,5 + 0,14(η1 + η 2 ) + 0,055(η1 + η 2 )
2
(2.1)
L
Strona 3
Informacje uzupełniające: Długości wyboczeniowe słupów: podejście ścisłe
SN008a-PL-EU
Kc
η1 = (2.3)
K c + K 11 + K 12
Kc
η2 = (2.4)
K c + K 21 + K 22
Dla kaŜdej długości ciągłego słupa zrobione powyŜej załoŜenie moŜe być wprowadzone przez
uŜycie modelu pokazanego na Rys. 2.4. Współczynnikiη1 i η2 mogą być obliczone z:
K c + K1
η1 = (2.5)
K c + K 1 + K 11 + K 12
Kc + K2
η2 = (2.6)
K c + K 2 + K 21 + K 22
Strona 4
Informacje uzupełniające: Długości wyboczeniowe słupów: podejście ścisłe
SN008a-PL-EU
W przypadku gdy belki nie są obciąŜone znacznymi siłami osiowymi, ich efektywne
współczynniki sztywności mogą być określone przez odniesienie do Tablica 2.1, pod
warunkiem, Ŝe przy obciąŜeniu obliczeniowymi momentami belki pozostają spręŜyste.
Tablica 2.1 Efektywne współczynniki dla belek
Efektywny współczynnik K dla belek
Warunki obrotu na drugim końcu belki (pod warunkiem, Ŝe belka pozostaje
spręŜysta)
I
Drugi koniec sztywno zamocowany 1,0
L
I
Drugi koniec przegubowy 0,75
L
Obrót taki jak przy bliŜszym końcu (podwójna I
krzywizna)
1,5
L
Takie same obroty (ale w przeciwnych kierunkach) na I
obu końcach belki 0,5
(pojedyncza krzywizna) L
Przypadek ogólny θ I
1 + 0,5 b
Obrót θa na bliŜszym końcu i θb na drugim
θa L
Strona 5
Informacje uzupełniające: Długości wyboczeniowe słupów: podejście ścisłe
SN008a-PL-EU
Dla ram budynków ze stropami z płyty betonowej, pod warunkiem Ŝe rama jest regularnego
układu i obciąŜenie jest jednakowe, to wartości efektywnych współczynników sztywności
belek wystarczająco dokładnie jest przyjąć z Tablica 2.2.
Tablica 2.2 Efektywne współczynniki dla belek w ramach budynków z płytami Ŝelbetowymi
Układy Układy
Warunki obciąŜenia belki
nieprzesuwne przesuwne
Gdy dla tego samego przypadku obciąŜenia , obliczeniowy moment w którejkolwiek z belek
przewyŜsza Wel fy/γ M0, moŜna konserwatywne załoŜyć, Ŝe belka jest w punkcie przegubowa
albo punkt jest niestabilny.
W przypadku gdy belka ma podatne węzły, jej efektywny współczynnik sztywności powinien
być odpowiednio zmniejszony.
W przypadku gdy belki podlegają znacznym siłom osiowym, ich efektywne współczynniki
sztywności powinny być odpowiednio dostosowane. Do tego celu moŜna stosować funkcje
stateczności. MoŜna jednak po prostu przyjąć, Ŝe względu na osiowe rozciąganie pomija się
zwiększenie współczynnika sztywności, natomiast wpływ ściskania (gdy N/NE > 0,1) moŜe
być uwzględniony przez pomnoŜenie momentu bezwładności przekroju belek dwuteowych
przez czynnik
N
1 − 0,4
NE
π 2 EI
gdzie NE =
L2
Strona 6
Informacje uzupełniające: Długości wyboczeniowe słupów: podejście ścisłe
SN008a-PL-EU
Tablica 2.3 Formuły przybliŜone do redukcji współczynnika sztywności belek osiowo ściskanych
Efektywny współczynnik sztywności belek K
Warunki obrotu na drugim końcu belki
(pod warunkiem, Ŝe belka pozostaje spręŜysta)
I N
Sztywne zamocowanie 1,0 1 − 0,4
L NE
I N
0,75 1 − 1,0
N E
Przegub
L
I N
Obrót taki jak przy bliŜszym końcu (podwójna
1,5 1 − 0,2
krzywizna) L N E
I N
Takie same obroty (ale w przeciwnych kierunkach) na
0,5 1 − 1,0
obu końcach belki (pojedyncza krzywizna) L N E
Strona 7
Informacje uzupełniające: Długości wyboczeniowe słupów: podejście ścisłe
SN008a-PL-EU
Protokół jakości
TYTUŁ ZASOBU Informacje uzupełniające: Długości wyboczeniowe słupów: podejście
ścisłe
Odniesienie EN 1993-1-1
DOKUMENT ORYGINALNY
TŁUMACZENIE DOKUMENTU
Strona 8
Informacje uzupełniające: Długości wyboczeniowe słupów: podejście ścisłe
SN008a-PL-EU
Informacje ramowe
Tytuł* Informacje uzupełniające: Długości wyboczeniowe słupów: podejście ścisłe
Seria
Data ostatniej
modyfikacji
Data sprawdzenia
WaŜny od
WaŜny do
Język(i)*
Zatwierdził
Redaktor
Ostatnia modyfikacja
Przykład(y)
obliczeniowy
Komentarz
Dyskusja
Inne
Instrukcje
szczególne
Strona 9