Τα Καβείρια - blueprintsofmyth

13/3/2018 Τα Καβείρια - blueprintsofmyth
Τα Καβείρια
Το πασχαλινό ορφικό ωό...
Η έρευνα για τις επιβιώσεις του ορφισμού στον γνωστικισμό-

χριστιανισμό αναδεικνύει πάντα ενδιαφέρουσες συγκρίσεις.
Κάποιες σχετικές σκέψεις είναι οι ακόλουθες.
Ο δημιουργικός λευκός ΛΑΓΟΣ - ΛΟΓΟΣ είναι το 12ο ζώδιο

στην ανατολική αστρολογία και αντιστοιχεί στους ιχθύες, το
σημείο της αστρολογικής έξαρσης της Αφροδίτης, στην αρχή
της άνοιξης.
Οι 2 ιχθύες είναι οι μεταμορφωμένοι θεοί των Ορφικών :

Αφροδίτη και Έρως, μετά την πτώση στα κατώτερα ύδατα
κυνηγημένοι από τους Τιτάνες (η κβαντική διακύμανση). Ο
σεληνιακός Λαγός μάλλον είναι η ομιλία (ο κατώτερος Νους
ως 6η συνθετική αίσθηση), όταν ο πεσμένος Λόγος (Lucifer)
είναι η Αφροδίτη-Ήφαιστος-Προμήθεας. Στην εσωτερική
αστρολογία συνδέονται με τα ζώδια όπου εμφανίζεται η
πνευματική μας Μονάδα (πρώτη ακτίνα): Ταύρος-Ζυγός-
Αιγόκερως-Ιχθύες.
Η πολύ ενδιαφέρουσα (σλαβική) παραλλαγή για τον

πασχαλινό λαγό με τα πολλά ωά, ή την μαύρη κότα (ορφική
Νύχτα) που δημιούργησε το ερωτημα για το αν το αυγό ή η
κότα, η ημέρα ή η νύχτα γεννήθηκαν πρώτα. Είναι
εκλαϊκεύσεις για τα λεγόμενα καβαλιστικά ή πρωταρχικά άτομα (αιθερικές φυσαλίδες) του κοσμικού
Δόγματος αλλά και τα εικοσάεδρα: τους Μανού-Αδάμαντες (Ωάνης, παραφθορά του Ωόν = ο ΩΝ ή
ουσίας του όντος // ὤν - ἐών - ἰών// > Ίωνες-Unan-Έλληνες ?), βλ. και Έλλοπες ιχθύες της πρώτης
ριζικής Ησιόδειας φυλής, που ο Πίνδαρος αναφέρει ως φυλή των θεών...
Το διπλό ωό της Λήδας (Διοσκούρων και Ελένης-σελήνης) είναι η κλασσική καβαλιστική αναφορά στην
κοσμογένεση βλ. εικόνα. Στο σημείο που ενώνονται-σταυρώνονται (τσουγκρίζουν) εμφανίζεται το
αναστάσιμο Απολλώνιο άκτιστο φως του Αγίου πνεύματος, δηλ. η διπλή ρίζα της χρυσής τομής…
Αφροδίτη-Έρως όταν πέφτει, Απόλλων (χωρίς πόλους) όταν επιστέφει στην Υπερβορεία...
Η Μετεωρολογία και τα Καβείρια μυστήρια.
Η απαίτηση της θεάς είναι να ερευνήσουμε τον διπλασιασμό του κύβου, έχοντας εμπιστοσύνη ο ένας
στον άλλον, ότι κι αν συνεπάγεται αυτό. Να επιχειρούμε το αδιανόητο με μόνα όπλα την πίστη μας στο
https://sites.google.com/site/blueprintsofmyth/ta-kabeiria 1/28
Ε (< ε+πίστη = επιστήμη), με την ελπίδα ότι θα επιτύχουμε την κατανόηση του λόγου της υπάρξεώς
μας. Αυτές είναι οι τρεις δάδες του ουρανού: η αγάπη, η πίστη και η ελπίδα.
Όποιος έχει επισκεφτεί με την χάρι του θεού, κάποιο από τα ουράνια βασίλεια στους διαλογισμούς του,
γνωρίζει να ακροβατεί ανάμεσα στην χαρά (ηδονή) και την λύπη (πόνο). Όπως ο ναυτικός διασχίζει τα
ανοδικά και τα καθοδικά κύματα… Έχει αναγνωρίζει πως ο θρόνος-βάρκα της ψυχής του ονομάζεται
ευθύνη ή καλύτερα θυσία. Επάνω σε αυτόν τον θρόνο της θυσιαστικής ιεροσύνης προς τον «πλανήτη
των άλλων» ασκεί την τέχνη της συγκέντρωσης: ένα μίγμα πίστης και ελπίδας ότι θα λάβει βοήθεια
από την «Λευκοθέα» της άπειρης σε κατατμήσεις συλλογικής πύρινης δημιουργικής Μονάδας.
Ο διπλασιασμός του κύβου των 8 κορυφών συνδέεται

με το διπλό αιθερικό ή ορφικό ωοειδές. Ο έλεγχος
του 8 ανέμων-Καβείρων που διατρέχουν το ωοειδές,
επιτυγχάνεται στην νήσο Λήμνο των Κυκλώπων, με
τον διάπλου της Αβύσσου που την χωρίζει από την
Σαμοθράκη των επίγειων Καβείρων ή πλανητικών
κυβερνητών: (οι Κουμάρας του ινδουισμού). Η
Σαμοθράκη αντιστοιχεί στην καρδιά (ηλιακό πυρ), η
Λήμνος στον λαιμό (ηφαιστειακό πυρ) και το
γειτονικό Ίλιον της Τροίας στον τρίτο οφθαλμό
(αστρικό πυρ), με την απαχθείσα Ευρώπη-Ελένη ή
ενόραση.
Τα ονόματα των Καβείρων ποικίλουν σε αριθμό ανάλογα με την θέση του νου που προσδιορίζει την
δημιουργική πολικότητα των πολλαπλασίων του 2: ο Ήφαιστος-Κρόνος και η Καβειρώ-Κυβέλη ή
Αφροδίτη που γίνονται 4εις στα 4 τέκνα που γεννήθηκαν από τα διπλό καβαλιστικό ωοειδές της
Λήδας: οι αθάνατοι Πολυδεύκης-Ελένη και οι θνητοί Κάστωρ-Κλυταιμνήστρα. Για να γίνουν οι 8 = 7
Κουρήτες με τον Δία όγδοο, όπως συμβαίνει στα δίγραμμα-τρίγραμμα και εξάγραμμα του Ι-Τσινγκ,
δηλ. τους ανέμους του κάρμα…
Στην καρδιακή Σαμοθράκη φανερώνονται οι 4-5-6: Αξίερος=Δήμητρα ή Ήρα,

Αξιόκερσος=Περσεφόνη ή Αθηνά, Αξιόκερσος=ο Άδης-Δίας και ο θυσιασμένος-αναστάς Καδμίλος ή
Ερμής-Χριστός, το τέκνο του Κρόνου-Ηφαίστου (Ιωσήφ) ή Λόγου με την Κυβήβη-Κυβέλη (ηχώ): η
κοσμική μήτρα-σπήλαιο (Μάτριξ)
Β μέρος.
Στην εφηβεία μου καθώς ονειροπολούσα στο λοφάκι της περιοχής, μου ήρθε έντονη επιθυμία να
σημαδέψω την πλαστική φιάλη που ήταν πεταμένη εμπρός μου. Την σημάδεψα αλλά δεν την πέτυχα,
γιατί ένας ξαφνικός άνεμος από το πουθενά την μετακίνησε λίγο πριν την κτυπήσει η πέτρα. !!!...
Λίγα χρόνια αργότερα ήμουν στρατιώτης και είχα βαρεθεί να χαιρετάω τον Διοικητή του στρατοπέδου.
Αυτή την φορά περνούσε καμαρωτός μέσα στο τζιπ. Ξαφνικά σηκώθηκε ένας άνεμος από τα πόδια μου
και μου πήρε τον μπερέ. Έκανα μια απότομη κίνηση να τον πιάσω, οπότε είδα τον Διοικητή να
ανταποδίδει τον άψογο χαιρετισμό μου !!!..
Έχω σταχυολογήσει πολλά παρόμοια περιστατικά αλληλεπίδρασης των ανέμων με τις παιγνιώδεις
προθέσεις μου, ειδικά όταν έκαιγα τα κλαδιά στο κτήμα. Εκεί μάλιστα κόντεψα να τρελαθώ από την
αλληλεπίδραση των σκέψεων με τους ήχους του ρυακιού που κυλούσε δίπλα. Κατόπιν παρατήρησα μια
γκρίζα σαύρα να κάθεται δίπλα στην θράκα, όταν εγώ δεν μπορούσα να σταθώ ένα μέτρο μακρύτερα.
Τότε μια φλόγα που παρασύρθηκε από μια ριπή του ανέμου εισήλθε στον ένα ρώθωνα και καψάλισε το
ένα φρύδι μου. Μετά βρέθηκα με το δεξί μου μισό σώμα τρομοκρατημένο και το άλλο μου μισό να το
παρατηρεί με λογική διαύγεια…
Ένα βράδυ καθώς διάβαζα «είδα» με την άκρη του ματιού έναν στροβιλισμό σαν τρίφτη να εισέρχεται
από το αυτί μου που βούιζε δυνατά… Οπότε συνειδητοποίησα πως πρόκειται για τζίνι που
χρησιμοποιούσε τις τρύπες της κεφαλής μου. Οι ανατολίτες για να τα αποφύγουν φορούν τουρμπάνια
και μπούρκες. Αντιλαμβάνονται δηλ. πως οι προθέσεις και οι σκέψεις τους ευρίσκονται σε διαρκή
ώσμωση με την ατμοσφαιρική πίεση του περιβάλλοντος...
Οι αντιστοιχίες των θυμικών προθέσεων και των ανέμων από τα 8 σημεία του ορίζοντα είναι
καταγεγραμμένες στις μετόπες του Παρθενώνα, που απεικονίζουν τις Ησιόδειες φυλές και τα 8 από τα
12 ζώδια. Δηλ. τα 8 τέκνα του Αβραχάμ-Βράχμα (Δία) από την Άγαρ (< Αγρό, Γαία). Ενώ 4 ακόμη
ζώδια αποκαλύπτονται σταδιακά στον φυλετικό νου καθώς ανακεφαλαιώνονται οι 8 θυμικές προθέσεις
στους 4εις Διόσκουρους: οι 4εις ψυχικές μυήσεις-τέκνα της Σάρας-Ήρας στον λωτό της καρδιάς με τα
12 πέταλα…
Στον διάκοσμο του Παρθενώνα που λειτουργεί σαν ένα ζωντανό βιβλίο μεταφυσικής διδασκαλίας για
όσους το φέρνουν στο μυαλό τους. Απεικονίζονται τα 96 πέταλα του τρίτου οφθαλμού στις 92 μετόπες
και τα δύο αετώματα ή συνθετικά πέταλα… Ήτοι 32+32 στις μεγάλες πλευρές και 14+14 στις μικρές,
όταν 32=20+12 είναι το άθροισμα εδρών και κορυφών στα 12εδρο και 20εδρο και 14=8+6 είναι το
άθροισμα στο 6εδρο και 8εδρο
Τα 14 Ανατολικά πέταλα-μετόπες του Παρθενώνα αφορούν τον αδρανή κύβο. Την χρυσίζουσα ή
μαργαριταρένια λευκότητα της θεϊκής παρθενίας που δυστυχώς οδηγεί στην οκνηρία και την
υποβόσκουσα υπερηφάνεια. Έτσι ευρίσκονται σε διαρκή πόλεμο με τους χαοτικούς Τιτάνες-Γίγαντες
των δημιουργικών ενστίκτων παθών της εκδήλωσης.
Τα 14 δυτικά πέταλα-μετόπες αφορούν τις Εσπερίδες-ψυχές και τους Λύκους ή Αμαζόνες-Ερινύες που
επιζητούν το γαμήλιο δικαστήριο (κρεβατομουρμούρα) και την διαφάνεια-ειλικρίνεια επί των
πεπραγμένων του βίου. Συμβολίζονται με το 8εδρο των θυμικών ανέμων που όταν ενεργεί
παρουσιάζονται 8 είδη πρόθεσης-δράσης, ενώ όταν καταγράφει παθητικά τις κινήσεις του
περιβάλλοντος ομιλούμε για αντίστοιχα είδη διαίσθησης…
Τα 32 πέταλα-μετόπες του Νότου αφορούν την εκδήλωση του θυμού. Περιγράφουν την Κενταυρομαχία
των υδάτινων παθών (20εδρο) κατά την απαγωγή των γυναικών των Λαπίθων. Στην αλχημική
μυθολογία αφορά την σύλληψη των μαύρων γενετήσιων ταύρων που ζεύονται στον ζυγό του γάμου
και οργώνουν τρεις φορές το χωράφι της ουσίας: αίσθηση, αντίληψη, ιδεοποίηση. Προκειμένου να
καταστεί νοήμων η ουσία ώστε να υποδεχτεί την σπορά των οδόντων του Δράκου ή καρμικών-
φυλετικών οφειλών. Πρόκειται για την ευαγγελική παραβολή του σπορέα των καλών προθέσεων που
καταλήγουν συνήθως στα δράματα και τις τραγωδίες των τέκνων καθώς το χωράφι δεν οργώθηκε
σωστά …
Τα 32 πέταλα του Βορρά αφορούν την εκδήλωση του 12εδρου του γήινου αιθέρα στα ηρωικά πρόσωπα
της Ιλιάδας. Την εκδήλωση της φιληδονίας του Αγαμέμνονα (βρώμικης καρδιάς) και του Αχιλλέα
(φαλλού) για την ηλιακή ιέρεια Βρισηίδα, γεγονός που δεκαπλασίασε τον χρόνο για την κατάκτηση του
Ιλίου της καρδίας, δηλ. την είσοδο και την λεηλασία του νοητικού κήπου των Εσπερίδων, που οδήγησε
τον Οδυσσέα στην μυητική τιμωρία της ζωδιακής επανάληψης στις Ησιόδειες φυλές…
Οι δημιουργικοί κυκλικοί άριθμοί- Κάβειροι είναι ένας στον Ταύρο, δύο στους Διδύμους,
τρεις στον Καρκίνο, 4 στον Λέοντα κλπ…
Τον 19ο αιώνα, ο Friedrich Creuzer ισχυρίστηκε, βασισμένος στον Ηρόδοτο, πως οι Κάβειροι ήταν οι
επτά πλανητικοί κυβερνήτες (δηλ. τα αιθερικά κέντρα ως συνθέσεις των νευρικών πλεγμάτων με τους
αδένες στην κυκλοφορία του αίματος) και ο Φθας-Ζευς ήταν ο πρωταρχικός πατέρας τους: «το ένα
μέσα σε επτά». Ο F. W. J. Schelling περιγράφοντας την αντίθετη φορά ισχυρίστηκε πως πρόκειται για
ανερχόμενες συστοιχίες, που ο Δίας ήταν το αποκορύφωμά τους: το «επτά μέσα σε ένα».
Έτσι οι Κάβειροι θεωρούνταν μάγοι: 1. ο Ήφαιστος 2. Οι Διόσκουροι 3. Ο Ήφαιστος με την Καβειρώ-

Κυβέλη και τον Καδμίλο-Ερμή. 4. Αξίερος, Αξιόκερσος, Αξιόκερσα, Καδμίλος. 8= 7+1 ο Ήφαιστος με
τους 7 Κύκλωπες ή ο Δίας με τους 7 πλανήτες-θεούς του Ολύμπου ή και περισσότεροι που
καθοδηγούσαν τον υπερβατικό κόσμο μέσα στην καθημερινή πραγματικότητα, όπως κάνει η Αστρική
Γυνή η Κυβέλη-Καβειρώ… Είτε εδώ είτε αλλού το πρόβλημα είναι το ίδιο…
Στα Καβείρια ή καλύτερα στα μαθηματικά μυστήρια ο αμύητος εξεταζόταν από τους ιερείς στην
ικανότητα ερμηνείας ακατάληπτων λέξεων που του ψιθύριζαν στο αυτί.
Οι ιερείς επαναλάμβαναν στο ασφαλές περιβάλλον του

ιερού την δοκιμασία της Ίσιδας Κύβηλις-Κυβέλης
(χασαπομάχαιρας). Δηλ. το ανακάτεμα των
γραμμάτων-μερών του διαμελισμένου Όσιρι-Διονύσου
ή Λόγου (λέξης).
Η αμφιβολία και ο δισταγμός στις παρετυμολογικές
ερμηνείες των αριθμολογικών κωδικοσειρών που είναι
οι λέξεις-φράσεις, σημαίνει πως δεν έχει κερδηθεί η
καβαλιστική αστρολογική κατανόηση: (αναναγωγή στο
δωδεκαεδρικό φράκταλ) της κερδίας < καρδίας. Έτσι η
επίλυση του ατομικού προβλήματος από την αναγωγή
του στο πλανητικό αντίστοιχο όπου προσφέρεται η
ευκαιρία διαχείρισης και ανακατανομής των ενεργειών
που μεταφέρουν οι μακρινοί αστερισμοί δια μέσου της
πανσελήνου είναι ανέφικτη. Η νέα γέννηση στον
νοητικό κόσμο που συμβαίνει να είναι ο υλικός μας
πλανήτης, αναβαλλόταν για ακόμα εννέα έτη έως την
επόμενη τέλεση των Καβειρίων…
Στις μέρες μας το μυστήριο της ύλης ως νοητικής εκδήλωσης έχει αποκαλυφθεί. Η Ίσιδα έχει σηκώσει
το πέπλο της, αλλά κανένας δεν ενδιαφέρεται να την κοιτάξει, καθώς όλοι γνωρίζουν ενστικτωδώς πως
όντας ανέτοιμοι να αντικρύσουν την γυμνή αλήθεια θα πεθάνουν…
Η επιστήμη με κάθε επισημότητα επιβεβαιώνει τις τελευταίες δεκαετίες αυτό που όλοι υποψιαζόμαστε:
πως ζούμε σε ένα υλικό όνειρο. Πως δεν υπάρχει ύλη, παρά μόνον ενεργειακά κβάντα, (πληροφορίες),
που μεταφράζονται από τον εγκέφαλο στην τρέχουσα αισθητηριακή γλώσσα της φυλετικής μηχανικής
φαντασίας. Έτσι η μύηση είναι απλά η απόφαση να γίνει κανείς προγραμματιστής και να πάρει στα
χέρια του την γλώσσα της μηχανής: Από τα κλειδωμένα Windows του φυλετικού συστήματος στην
ανοικτή γλώσσα προγραμματισμού Linux…
Βέβαια όσοι δεν έχουν τις στοιχειώδεις γνώσεις προγραμματισμού καλόν είναι να παραμείνουν στα
Windows, πληρώνοντας την αναλογούσα φορολογία στο σχετικά ασφαλές κρατικοδίαιτο θρησκευτικό
σύστημα διαχείρισης των αισθήσεων τους…
Γενικά όσοι τολμούν να διαλογίζονται στο καρδιακό κέντρο ξεκινούν να πειραματίζονται όπως οι χάκερ
με τα windows. Αλλά υπάρχει πολύς δρόμος να διανυθεί έως την 3η μύηση όπου όλη η μηχανή γίνεται
παρανάλωμα του υποατομικού πυρός της κβαντομηχανικής του Λόγου
Τα ψυχολογικά σοκ των εξομολόγων ιεροφαντών, προετοιμάζουν την καρδιακή φώτιση ή

μεταμόρφωση επί του όρους της σπονδυλικής στήλης. Εκεί φανερώνεται λοιπόν μια νέα
γραμματολογική και χρωματική κωδικοσειρά, που κατεβάζει ο Προμηθέας-Εωσφόρος Μωυσής στις 10
εντολές του προγραμματισμού της μηχανικής μας προσωπικότητας.
Στον αστρικό κόσμο των συναισθηματικών ενεργειακών πληροφοριών τα δεδομένα όλων των
αισθήσεων μετατρέπονται στις παραληρηματικές ομιλίες της Κυβέλης-Κυβήβης ή βουητού των εντόμων
(κβαντικών σπινθήρων) στην Κυψέλη των αυτιών μας.
Όταν κυριαρχεί ο φόβος εξαιτίας της άγνοιας στην ερμηνεία τους, η όποια συνείδηση εγκλωβίζεται
στην μορφή που γεννά ο τρόμος=μήτρα. Αντίθετα όταν η συνείδηση αδιαφορεί ή καλύτερα γελά με
την αστρική τρομολαγνεία, αποκτά κυριαρχία στο σύνολο του ακούσματος και αντιλαμβάνεται πως ο
ανώτερος Κάβειρος εαυτός, (ο Πολυδεύκης) είναι η πηγή του φόβου. Γιατί του αρέσει να τρομοκρατεί
παίζοντας-πιέζοντας τον Κάστορα της ζωικής συνείδησης, ώστε να τον οδηγήσει σε μια σωτήρια
αποσυμπίεση. Ένα άλμα από τον φόβο-άγχος του στομάχου στην χαρά κατά την αποκάλυψη της
λειτουργίας του καρδιακού κέντρου όπου όλα βρίσκουν την λύση τους…
Οι Κάβειροι «είχαν επιφορτιστεί με το καθήκον να κρατούν σε εφεδρεία τις άγνωστες δυνάμεις του
ανθρώπινου πνεύματος». Λέγεται ότι ο Απόλλων και η Άρτεμις ζευγάρωσαν ξανά στον ιερό βωμό, στην
Δήλο. Εκεί οι Κάβειροι γιόρταζαν το χειμερινό ηλιοστάσιο, την αναγέννηση του Ήλιου και μετέφεραν
από τον βωμό της Δήλου στο σπίτι τους στην Σαμοθρακη την ιερή φλόγα, που είναι τόσο ηλιακή, όσο
και σεληνιακή. (Σημ. Η Δήλος είναι στο μέσον της γραμμής Ρώμης και Παναγίου τάφου στην
Ιερουσαλήμ)...
Ο Αριστοτελικός χρόνος-αναπνοή και ο θυσιασμένος χερουβικός ταύρος Μίθρας, Μωάμεθ,

Μπαφομέθ = βάβω με αίμα …
Το άρθρο είναι δύσκολο, καλή τύχη στους αναγώστες του…
Τα Καβείρια μυστήρια αφορούν τον πολλαπλασιασμό της γενεσιουργού ή θεμελιώδους πυθαγόρειας

τριάδας [3,4,5] ως ζωδιακό, εφόσον 3+4+5=12.
Στα 5 ζώδια της υποτείνουσας ή ειμαρμένης του ορθ.

τριγώνου κρύβονται οι πνευματικές δυνατότητες,
(είναι δηλ. εν δυνάμει), όταν τα υπόλοιπα 4+3 ζώδια,
δηλ. των καθέτων πλευρών ή Διόσκουρων είναι εν
ενεργεία, (εκδηλωμένες).
Τα 5 αυτά ζώδια που προσωποποιούνται στον
συνθετικό Ώρο, τοποθετούνται ανάμεσα στην νέα
σελήνη πριν την εαρινή ισημερία (ιχθύες) και την
φθινοπωρινή (παρθένος). Ενώ η εκδήλωση του
κόσμου λαμβάνει χώρα στα υπόλοιπα 7=4+3 ζώδια
που προσωποποιούν η Ίσις και ο ονειρευτής με τον
όρθιο φαλλό Όσιρις (Άδης).
Τα Καβείρια μυστήρι προσεγγίστηκαν σε μια έκλαμψη

του δυτικού πολιτισμού στην ιστορική αντιπαράθεση για την έννοια του χρόνου ανάμεσα στον Αϊνστάιν
και τον Μπερξόν, το απόγευμα της 6ης 4ου του1922 κατά την παρουσίαση της θεωρίας της
σχετικότητας στην Γαλλική φιλοσοφική εταιρεία στο Παρίσι. Στην συζήτηση αυτή που παρενέβη και ο
Χάιντεγκερ εκ μέρους των φαινομενολόγων, συνεχίζεται έκτοτε αδιαλλείπτως… Δικαιώνοντας τελικά τα
ζάρια του Ηρακλείτου…
Αναλυτικότερα εμφανίστηκε ο Μπερξόν ως συνεχιστής του μεγάλου αλλά φθαρμένου πλέον

φιλοσοφικού ανθρωπισμού της αναγέννησης να πιστεύει σε μια απρόβλεπτη και περίπλοκη συμπαντική
εξέλιξη με ανθρωπολογικό περίβλημα. Όπου ο χρόνος αποτελεί μια ενιαία διάρκεια βιωματικού
χαρακτήρα, που δεν θα μπορούσε να καταγραφεί από τα ρολόγια, αφού ο «πραγματικός χρόνος»,
σύμφωνα με την άποψή του, προϋποθέτει μνήμη και συνείδηση… Αναγκάζοντας τελικά τον Αϊνστάιν να
αναφωνήσει προκλητικά ότι «δεν υπάρχει ο χρόνος των φιλοσόφων».
Την συνείδηση λοιπόν προσδιόρισε ο Αϊνστάιν ως συνάρτηση της ταχύτητας του φωτός, αλλά ούτε ο
ίδιος ούτε ο Μπερξόν εννόησαν ποτέ τον λαμπρό, άπειρο και αεικίνητο αιθέρα, που έχει τις δύο αυτές
ιδιότητες: συνείδηση, δηλ. φορά με μεγάλη ταχύτητα και μνήμη των ανακλάσεων-κατατμήσεων των
υποατομικών τριγωνικών σπινθήρων… Έτσι πέραν των αλληλοκατηγοριών τους για αόριστες-
μεταφυσικές προσεγγίσεις και οι δυό τους υστερούν έναντι των προσδιορισμών της Αριστοτελικής
συνθετικής φιλοσοφίας για τον αιθέρα ως σκέψη ή αναπνευστικό χρόνο=χρώμα=ύλη, δηλ. τον άπειρο
αέρα-αιθέρα των Αναξίμανδρου-Αναξιμένη ή το Ένα του Παρμενίδη και του μαθητή του Ζήνωνα στην
Ελεατική σχολή.
Παρακάτω θα δούμε τον Αϊνστάιν να επαναλαμβάνει τις παραδοξολογίες του Ζήνωνα στην παρουσίαση
της θεωρίας της σχετικότητας…!!!
Η θεμελιώδης σχετικότητα των εννοιών χώρου και χρόνου στον ενιαίο ΧωΡοΧΡόνο των 4ων
διαστάσεων, λαμβάνει χώρα στον παρόντα στιγμιακό χρόνο (το φιλοσοφικό cogito ή αιθέρα πράνα) της
παρουσίας-μαρτυρίας του παρατηρητή. Έτσι ο Αϊνστάιν ήταν ο πρώτος σύγχρονος διανοητής που
επαναπροσδιόρισε το σπειροειδές χερουβικό σταυροειδές* τετράεδρο πυρ (ΧΡ= η ροή στον σταυρό του
Χ=σβάστικα).
Σημ. το τετράεδρο σχηματίζεται από τον ΧεΡουβικό σταυρό (< αναγραμ. ταύρος) δύο ασύμπτωτων
κάθετων πλευρών !!!
Ο Αϊνστάιν εκπροσωπούσε τη νέα γενιά των επιστημόνων που αναζητούσαν την περιγραφή της
εξέλιξης στο σύμπαν σε μια ενιαία απλή και σταθερή θεώρηση. Υποστήριξε πως δεν υπάρχει ένας
ενιαίος χρόνος, αλλά πολλαπλοί χρόνοι-στιγμές που είναι συνάρτηση της «ταχύτητας ή συνείδησης»
του παρατηρητή.
Ο χρόνος επιβραδύνεται για τον παρατηρητή που κινείται με μεγάλη ταχύτητα, με συνέπεια ο
τρισδιάστος χώρος να συμπιέζεται στον ορίζοντα των γεγονότων, που μεταβάλεται σε αδιαπέραστο
τείχος (άπειρο=α+πέρας).
Επανέλαβε δηλ. τις παραδοξολογίες του Ζήνωνα της Ελεατικής Σχολής για την αδυναμία του βέλους
της προσοχής ή ταχύτητας του φωτός να φθάσει τον στόχο-ορίζοντα… (να υπερβεί δηλ. την ταχύτητα
του φωτός ή κατώτερης σκέψης-βέλους)
Σε αυτές τις οριακές καταστάσεις συγκέντρωσης ο παρατηρητής αντιλαμβάνεται τον μυθικό πολυόματο
Άργο, ένα πολυόματο χερουβίμ. Πρόκειται για αυτό που οι αλχημιστές ονομάζουν ικρίωμα του Λόγου:
Αζώθ ή Άζωτο, δηλ. το πλέγμα των αιθερικών γραμμών δύναμις που στις διαταυρώσεις τους
ανοιγοκλέινουν οι οφθαλμοί των συνανθρώπων μας αλλά και όλων των έμβιων όντων. Έτσι ο Αϊνστάιν
διατεινόταν πως στους οραματισμούς του καθώς προσέγγιζε την ταχύτητα του φωτός ταυτιζόταν με
την "ομαδική συνείδηση" όλων των παρατηρητών που συμμετείχαν στο διαλογιστικό πείραμα της
ερωτικής επιτάχυνσης της σκέψης …
Αργότερα σε κάποιες άλλες αναφορές του δήλωσε πως όταν διαπέρασε τον ορίζοντα βρέθηκε να κρατά
στα χέρια του την τρισδιάστατη ηλεκτρομαγνητική επιφάνεια μιας σφαίρας τεσσάρων διαστάσεων που
ήταν ο φυσικός κόσμος… !!!
Είχε καταφέρει δηλ. είτε ερωτοτροπώντας είτε διαλογιζόμενος με τον Γκέντελ στο Πρίνστον, να
εισέλθει στον ανώτερο νοητικό κόσμο των 4ων διαστάσεων και να κρατήσει τον πλανήτη των φυσικών
ή ηλεκτρομαγνητικών μας αισθήσεων. Αλλά δεν κατάφερε να εισέλθει στον τυχαιοκρατικό κόσμο των
πνευματικών δυνατοτήτων στις αιθερικές χορδές-όφεις στις 5 διαστάσεις...
Η υπερχορδή του αίματος.
Ο αιθέρας είναι το πιο απλό και θεμελιακό φαινόμενο από όσα αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις μας.
Είναι το αείζωο πυρ γύρω από τον μετωπιαίο λοβό που δημιουργεί το φαινόμενο των ταλαντευμένων
σπινθήρων, στην κοκκίωση της εικόνας.
Η αιθερική κοκκίωση διεγείρεται με την αύξηση της

πίεσης στο αίμα εξαιτίας της έκχυσης σε αυτό των
προϊόντων της νευρικής και αδενικής λειτουργίας.
Έτσι η πίεση στους οφθαλμούς με τα δάκτυλα, η
έντονη μυϊκή προσπάθεια, η ερωτική ορμονική
διέγερση, η συγκέντρωση της σκέψης, η αυπνία, η
διακοπή της αναπνοής, η διατροφή με αλκοολούχες
και ναρκωτικές ουσίες… Συνιστούν τα πιο
συνηθισμένα παρατηρήσιμα σχετικά με την οπτική
παρουσία του αιθέρα.
Όμως και στις άλλες αισθήσεις αναγνωρίζεται ή

παρουσία του . Στην ακοή είναι το βουητό των αυτιών μας, (η θεά Κυβέλη). Στην αφή αναδεικνύεται
σε σχέση με την σκέψη. Ο μέγας Καρτέσιος και ο Ζ.Π.Σαρτρ ήταν ικανοί μελετητές του υπναγωγικού
φαινομένου, με τον πρώτο να δηλώνει στην διαβόητη φράση:« Σκέπτομαι άρα υπάρχω» για όσους
κατάλαβαν τα γραφόμενά του για τα όνειρα, πως είναι ο ίδιος ο Λόγος της θείας (θέω<τρέχω<αιθήρ)
σκέψης ή αιθερικής ταλάντωσης που γίνεται σάρκα…
Η παράδοξη αδυναμία της επιστημονικής κοινότητας να παρατηρήσει τον αιθέρα περιγράφεται

θαυμάσια στην ευαγγελική επιτίμηση για τους Γραμματείς, (επιστήμονες) και Φαρισαίους (θεολόγους),
που διυλίζουν τον κώνωπα αλλά καταπίνουν το κάμηλον… Διυλίζοντας την λεπτομέρεια στα εργαστήρια
αρνούνται την ζωντανή-άμεση εμπειρία του αιθερικού παρατηρητή εαυτού τους... Παρόμοια οι
ανατολίτες λέγουν πως τον αιθέρα - Τάο είναι αδύνατον να τον πιάσεις ή να τον ακουμπήσεις. «Είναι
ένα ιερό βάζο που όποιος το ακουμπά το σπάζει κι όποιος το αρπάζει το χάνει» Έτσι αυτό που
κατακλύζει τα πάντα αλλά είναι αδύνατον να μετρηθεί με εξωτερικά όργανα καθώς είναι η πηγή των
μέτρων αγνοείται λόγω της επιστημονικής «μυωπίας» και της ανούσιας Φαρισαϊκής «πρεσβυωπίας» ή
εμμονής στο γράμμα του νόμου που αρνείται τον παρατηρητή Ερμή-Χριστό …
Η προσωκρατική αρχαιότητα την οποία ανακεφαλαιώνει ο Αριστοτέλης, ομιλεί με τον πιο απλό τρόπο
για το αιθερικό πυρ που εξερχόμενο εκ του μετωπαίου λοβού αναμειγνύεται με το φως του ήλιου για
να δημιουργήσει τον ορατό κόσμο. Αυτή η απλή υπόδειξη για το ηλιακό φως ως το μέτρο της
ταλάντωσης στην εικόνα που βλέπουμε, μπορεί να συγκριθεί μόνο με την έννοια του τηλεοπτικού
σήματος, που έχει για οθόνη την αύρα μας… Σε κάποιο έγγραφο μάλιστα που βρέθηκε πρόσφατα και
του αποδίδεται η πατρότητα προσδιορίζει το μέτρο της ταχύτητας του φωτός ως υπεύθυνο του ΧΡόνου
και της ύλης των ΧΡωμάτων που αντιλαμβανόμαστε. Ενώ η άλλη μεγάλη εργαστηριακή παρατήρηση
πως τα κβάντα -φωτόνια είναι πληροφορικές ποσότητες ενέργειας με δομή ίδια με το DNA,
επιβεβαιώθηκε έμεσα καθώς πολλές γυναίκες εξαιτίας μιας γονιδιακής μετάλλαξης έχουν την ικανότητα
να βλέπουν εκατομμύρια χρώματα !!!
Με άλλα λόγια οι αισθήσεις μας δεν είναι λειτουργικά μέρη της μορφής μας αλλά ιδιότητες του αιθέρα…
Αυτή είναι η κρίσιμη διαφοροποίηση της μεταφυσικής από την φυσική θεώρηση και ευρίσκεται στο
θεμέλιο της παρατήρησης... Γιαυτό κατηγόρησε ο Μπερξόν τον Αϊνστάιν πως εισήγαγε την μεταφυσική
στην επιστήμη, γιατί εισήγαγε το πρόβλημα του παρατηρητή στην πειραματική διάταξη.
Έκτοτε ακολούθησαν οι παράδοξες πειραματικές βεβαιώσεις της σχετικότητας, με το φωτόνιο να

συμπεριφέρεται ως υλικό σωμάτιο στην παρουσία παρατηρητή και ως ενεργειακό κύμα στην απουσία
του. Όσοι δυσκολεύονται να το εννοήσουν δεν πρόκειται να γίνουν ποτέ ονειρευτές. Γιατί μόνον όταν
είσαι ενεργός παρατηρητής των ονειρικών-αστρικών ενεργειών αποκτάς σταθερό αστρικό σώμα και
συμμετέχεις στα ονειρικά δρώμενα. Διαφορετικά είσαι μέρος του θεατρικού σκηνικού, αμνήμων θεατής
σε άγνωστο έργο…
Ο ονειρευτής διαθέτει λοιπόν ένα ελαστικό σώμα που υπόκειται σε 24ους νόμους στις 4εις διαστάσεις
που είναι ελαφρύτερο από τους 48 νόμους της φυσικής επιθυμητικής βαρύτητας στις 3εις διατάσεις. Η
ελαστικότητα δημιουργείται κατά την εκδορά της λεοντής, δηλ, την μεταβολή μέρους της φυσικής
απτικής μάζας στην διάρκεια του υπναγωγικού φαινομένου σε όνειρα-οράματα. Ακολουθώντας ακριβώς
την θεωρία της σχετικότητας για την μεταβολή της σπερματικής μάζας σε φωτεινή εκπομπή ενέργειας
(οραματισμό)
Η τέταρτη διάσταση είναι λοιπόν ο Αργοφονιάς Ερμής, δηλ. η αντικατάσταση της μαζικής συνείδησης
(η Αγορά=Άργος των γνωμών ή οφθαλμών των άλλων) που διατηρούν σταθερό το τοπίο μαζί με την
πενταγωνική αφή μας (βλ. 666) . Από την Ερμητική συνείδηση που με απόλυτη νοητική πειθαρχία την
αντικαθιστά διατηρώντας την υπάρχουσα Δίινη τάξη στον κόσμο, καρφώνοντας τον Προμηθέα-Λόγο
στον Καύκασο. Ώστε τα βουνά να παραμείνουν στην θέση τους ... !!!
Την επόμενη διάσταση την δημιουργούμαι μεταβάλλοντας την φορά στην ακατάσχετη φλυαρία του
κατώτερου νου μας, που στο υπναγωγικό φαινόμενο αποκαλύπτεται πως είναι η ίδια η σάρκα μας: Ο
πεσμένος ηλιακός Λόγος, Αφή < Ήφαιστος-Προμηθέας 666, ο γεννήτορας της πενταγωνικής φυσικής
μας μορφής.
Αναλύοντας τον 666 στους 12 ζωδιακούς ή ψυχολογικούς του διαιρέτες

{1,2,3,6,9,18,37,74,111,222,333,666} και τις 7 πλανητικές ακτίνες-φώτα στο άθροσιμα των
τεραγώνων των 7 πρώτων αριθμών {2,3,5,7,11,13,17}=666 κατανοούμαι τον ηλιακό αριθμό της
κύστης του ιχθύος 153 ως το μέτρο της ταχύτητας του ηλιακού φωτός.
Σημ. // Η τετρ. ρίζα του 3 υπολογίστηκε από τον Αρχιμήδη με βάση τον τριγωνικο 17 ή 153 . Η ρίζα
του 3 είναι το ρίζωμα του Κρόνιου αξεπέραστου δακτυλίου της ταχύτητας του φωτος (3Χ1000...)//
Η 4η διάσταση αναφέρεται λοιπόν στην ίδια την υπόσταση του παρατηρητή, ως ενός κέντρου
ψυχολογικής βαρύτητας ή ηλιακού εγωικού φακού… που αντικαθιστά την απολιθώνουσα ηλιακή
Μέδουσα (βλ. την εικόνα).
Ενώ δηλ. στην φυσική εγρήγορση το εγώ αποκτά υπόσταση χάρις στην
σταθερότητα των εικόνων ολόγυρα, συμμετέχοντας στο χερουβικό
αιθερικό ικρίωμα - Άργος των άλλων. Στον νοητικό κόσμο παρατηρούμε
τον τρόπο που το πλανητικό σχέδιο, μεταφέρεται χρησιμοποιώντας το
κοινό πλανητικό γονιδίωμα, αναλυμένο στα συναισθηματικά χρώματα
που προβάλει ο εγωικός φακός- παρατηρητής.
Όμως τώρα στην κινηματογραφική αίθουσα* του Άδη, προβάλλεται η
ταινία του ατομικού μας γονιδιώματος δια μέσου του φακού που είναι ο
ίδιος νους μας… Ο οποίος ελευθερωμένος από τον τοίχο της πρόσδεσης
(το φυσικό σώμα), εφόσον έχει πρόσβαση στην 4η αστρική διάσταση
(βλ. αστρική έξοδο) παρατηρεί όχι τις εικόνες, αλλά τον τον μηχανισμο της προβολής τους.
Αποκαλύπτοντας τους τιμωρημένους φύλακες (οι ινδουιστικοί Μανού ή Αδάμαντες): Τάνταλο, Ιξιωνα,
Σίσυφο των Ησιόδειων φυλών να κρατούν τα νοητικά του αρχέτυπα !!!
*Ο τρισδιάστατος χώρος είναι το πλατωνικό σπήλαιο: η ηλεκτρομαγνητική οθόνη της ύπαρξης…
Η αισθητηριακή υπεργεωμετρία και το δίχτυ του Ηφαίστου - Λόγου
Ο σοφός Καντ μας έχει επισημάνει στην κριτική του καθαρού λόγου ότι δεν μπορούμε να βιώσουμε τις
διαστάσεις πέραν των τριών. Ακόμα και στην φαντασία μας εξαιτίας της τριαδικής νοητικής μας
κατασκευής, που εξομοιώνει το κοσμικό διαλεκτικό δόγμα. Δηλ. την αγία και αδιαίρετη δημιουργική
τριάδα, που αντιλαμβανόμαστε ως πλάτος-βάθος-ύψος ή μητέρα-υιό-πατέρα στο ενιαίο του χώρου…
Έκτοτε ο Όιλερ θεμελιώνοντας την σφαιρική τριγωνομετρία με τρίγωνα που υπερβαίνουν τις 180
μοίρες, ουσιαστικά κατήργησε το δεσμευτικό αξίωμα της ευκλείδειας παραλληλίας και εισήγαγε την
έννοια της υπεργεωμετρίας των 4ων διαστάσεων.
Παρ όλα αυτά από σεβασμό στον Καντ δεν τόλμησε να αμφισβητήσει την αλήθεια των λόγων του, (και
σοφά έπραξε). !!!
Στην συνέχεια οι θεωρητικοί μαθηματικοί ακολουθώντας την επανάσταση της ατομικής φυσικής που
αμφισβήτησε την Νευτώνεια μηχανική φυσική, στην αρχή του 20ου αιώνα. Αναζήτησαν νέα
μαθηματικά εργαλεία αμφισβητώντας με την σειρά τους την ακαδημαϊκή ευκλείδεια γεωμετρία.
Οπότε κυριολεκτικά ξεσάλωσαν, προτείνοντας πολυχώρους ή στερεά πολυτοπα απείρων διαστάσεων,
που ενώ έχουν αξιωματική-αλγεβρική θεμελίωση δεν κατασκευάζονται διαισθητικά (οραματικά) όπως
προειδοποίησε ορθά ο Καντ...
Αποδείχθηκε λοιπόν με την βοήθεια της χαρακτηριστικής της θεωρίας

κόμβων του δικτύου Όιλερ, για το πλήθος των ακμών-εδρών σε μια
κορυφή, πως τελικά κατασκευάζονται-διαισθητικά και μόνο για τις 4-5
διαστάσεις οι επεκτάσεις των 5 πλατωνικών στερεών….
Συγκεκριμένα είναι κατασκευάσιμα 5+1 πολύχωρα στις 4εις διαστάσεις
(το ένα είναι χωρίς αντιστοιχία στις τρεις διαστάσεις), ενώ στις 5
διαστάσεις τα κανονικά πολύεδρα (πολύτοπα) περιορίζονται σε 3, επάνω
στην θεολογική υπερσυζυγία κύβου-οκταέδρου-τεραέδρου ήτοι
(Μητέρας-Υιού-Πατέρα)
Οι επεκτάσεις των 5 γνωστών μας πλατωνικών κανονικών πολύεδρων (ή στοιχειακών αισθήσεων) στις
4εις διαστάσεις μας είναι γνωστές από τις υπεραισθητικές περιγραφές των μυστικιστικών οραμάτων.
"Για την κίνηση τροχών μέσα σε τροχούς γεμάτους με οφθαλμούς"…

Πράγματι τα κανονικά στερεά ή πολύχωρα στις 4εις διαστάσεις έχουν
την ιδιότητα της κίνησης των κορυφών-οφθαλμών τους που
ομαδοποιούνται σε κύκλους, εφόσον τα κανονικά πολύτοπα είναι
εγγράψιμα σε σφαίρα ... (βλ. την εικόνα των οφθαλμών στην σφαίρα,
εμπρός από των ζωδιακή ακτινοβολία, που πρότεινε ο μυστικιστής
Ιάκωβος Μπαίχμε)
Τα εκατομύρια ιριδίζοντα απερίγραπτα χρώματα της ζωδιακής Αύρας-
Ώρας-Ήρας οφείλονται στις αλλαγές των διανυσματικών συχνοτήτων
εξαιτίας της κίνησης των οφθαλμών στο πλέγμα των κόμβων τους...
Έτσι φθάσαμε αισίως στον 21ο αιώνα για να εννοήσουμε την "ιερή
γεωμετρία" του Καρτεσιανού* πλέγματος ή του δικτύου των κορυφών-
κόμβων του Όιλερ στα στερεά. Ως καταγραφή του εκστατικού
οραματισμού των οφθαλμών-νοών ή κόμβων του χερουβικού αιθερικού
πλέγματος της ομαδικής συνείδησης. Καθώς σε αυτά τα σημεία οι
αόρατες δυνάμεις που κρύβουν οι αφηρημένες αλγεβρικές δομές
λαμβάνουν διανυσματική φορά ή προσανατολισμένη γεωμετρική
μορφική υπόσταση … (Αυτό συμβαίνει στο ζώδιο του τοξότη με τα βέλη
της διανυσματικής λογικής, βλ. αφύπνιση του Σεραφικού όφεος των 5
διαστάσεων ή υπερχορδή της ζωής ή μίτο της Αριάδνης).
Όσοι μελετούν τα 6 υπερσυμμετρικά στερεά στις 4εις διαστάσεις αντιλαμβάνονται σιγά-σιγά πως
πρόκειται για τα διαβόητα 6 ινδουιστικά τσάκρα-τροχούς ή τρίποδες-θρόνους των ολύμπιων θεών.
Εφόσον όπως αποδεικνύεται κατά την ορθομετρική προβολή τους σε διάγραµµα Schlegel**, πρόκειται
για συστήματα τριγωνικών-τρίποδων αριθμών ή φώτων…
Στην διάρκεια κάποιων ομαδικών διαλογισμών έχω παρατηρήσει την

αφύπνιση του πολυόματου Άργους φύλακα του αιθερικού καρτεσιανού
πλέγματος ή ΑΖΩΘ-Λόγου των αλχημιστών. Πρόκειται για «το δίχτυ με το
οποίο έπιασε ο Ήφαιστος-Λόγος της κβαντομηχανικής την υποατομική
Αφροδίτη με τον ηλεκτρομαγνητικό Άρη». Δηλ. τον τρόπο που ο
δύσμορφοςΉφαιστος (ο πατήρ) των 5 διαστάσεων συνέλαβε την
αφρογεννημένη "κοσμική ψυχή" Αφροδίτη στις 4εις διαστάσεις των
αιθερικών φυσαλίδων (κέντρων λάγια < λόγου στον ιδουισμό) να
ερωτοτροπεί με τον Υιό ή μορφικό νου του πυρός: (Άρη) στις 3εις
διατάσεις...
Έτσι μελετώντας την υπεργεωμετρία όλοι οι συνεπείς πιστοί της αυστηρής καρδιακής λογικής
δικαιώνονται.
Οι οραματιστές δικαιώνονται καθώς η μεταφυσική διακήρυξη για τις άπειρες διαστάσεις των πύρινων
φωτισμών, συναντούν τον άπειρο πολλαπλασιασμό του πυρός-τετραέδρου (σταυρού στο επίπεδο). Ενώ
η επιστημονική πίστη στην καρτεσιανη λογική δικαιώνεται στον υπερκύβο-Κααβά της κύβης-Κυβέλης:
πλατυτέρας των ουρανών, εφόσον περικλείει όλα τα στερεά…
** Μια δήλωση με τεράστιο ενδιαφέρον για όσους θέλουν να εννοήσουν την γεωμετρική ή ψυχολογική
φύση των μεγάλων μυήσεων στις πολλές διαστάσεις του Σειρίου.
Είναι η ακόλουθη: _Όλα τα υπερστερεά των άμορφων άπειρων διαστάσεων έρχονται από την γραμμή
του τετραγώνου-σταυρού (ταύρου ή χερουβικού Βούδδα) και μετατρέπονται κατά την ορθομετρική
αποτύπωσή τους στον τρίτο οφθαλμό σε κανονικότητες πολυγωνικών αστέρων δηλ. τριγωνικών
αριθμών που ακτινοβολούν σε γάμους τετράγωνων φώτων…
*Ο Καρτέσιος ήταν ένα από τα μεγάλα πνεύματα που προετοίμασαν την αναγέννηση των επιστημών.
Εξαιτίας της αγκύλωσης της μεσαιωνικής θεολογίας στα αρχαία κείμενα, που δυστυχώς από πολύ καιρό
είχαν πάψει να εννοούνται, εφόσον η αυτοκρατορία του ρωμαϊκού σκότους λεηλάτησε και σταδιακά
κατήργησε τις μυστηριακές ελληνικές σχολές της εκπαίδευσης…
Σήμερα οι επιστήμες έχουν την ίδια τύχη με τους αναγεννημένους ολυμπιακούς αγώνες και τα βραβεία
Νομπέλ... "Μαϊμουδίζουν το αθάνατο ελληνικό πνεύμα" αλλά

δεν μυείται κανένας...
Το Τάο=αιθέρας και η φυσική ή ο Τάως-παγόνι και η

φυσική δημιουργία …
Η λέξη παγόνι από το λατινικό pavonis < pawa στην αρχαία

αγγλική είναι ελληνικό αντιδάνειο του Ταώ με αντικατάσταση
του Τ με P εφόσον το w=ω...
Το γεγονός πως Τάο ονομάζουν οι ανατολίτες τον

πολυδιάστατο και απροσδιόριστο πολύχρωμο αιθέρα μόνον
τυχαίο δεν είναι, καθώς πρόκειται για την ελληνοβουδιστική
επιβίωση του πολιτισμού της Ατλαντίδας.
Στην μυθολογία ο πολυόματος Άργος «φύλαξ της αγελάδας

Ιούς που ταλαιπωρείται από την μύγα», είναι ο φυλετικός
δράκος-όφις της μαζικής συνείδησης, ο οποίος μετά την θανάτωσή του από τον νοητικό Ερμή, με
παρέμβαση της Ήρας-Αύρας ή Ώρας < Ωραίας κατέληξε να στολίζει με τα μάτια του την ουρά <
ουρ=ουρανός=πυρ+άνω, του παγονιού-Ταώ.
Όσοι μπερδεύτηκαν, θα μπερδευτούν ακόμα περισσότερο, αντικρύζοντας την

ποθητή ινδουιστική φυλετική Μητέρα του κόσμου, αγελάδα Καμαντένου (<
κάμα=πόθος), με κεφαλή γυναικός και ουρά παγονιού.
Σε άλλη εκδοχή ο Άργος είναι ο Αδάμ-Κάδμος των Θηβών, φύλακας της
αγελάδας που αλλάζει χρώματα αναζητώντας την Ευρώπη < ευρεία όραση
του τρίτου οφθαλμού.
Ενώ στην αποκαλυπτική αλχημική μουσουλμανική εκδοχή πρόκειται για την
ίδια την γυναίκα του προφήτη Μωάμεθ που ιππεύοντάς την σε όραμα τον
οδήγησε από την Μέκκα (τρίτο μάτι) στην Ιερουσαλήμ (μυριοπέταλο λωτό).
βλ. στην εικόνα την Καμαντένου επάνω από το τρίτο μάτι…
Ο μέγας ηλιακός πρωκτός: απαστράπτων

και περδόμενος Δίας είναι η ουραία έδρα
της βούλησης, (ο αναπαραγωγικος
αιθέρας-απανα των ροδοσταύρων).
Ο ήλιος Βάαλ-Μπελ ή Βελζεβούλ
εμφανίζεται ως μια δαιμονική μύγα που
ταλαιπωρεί την αγελάδα Ιώ, (ΙΑΩ είναι ο
χρόνος ΑΒΡΑΞΑΣ ήλιος των Γνωστικών),
που είναι γνωστή και ως "Άρχοντας των
Μυγών". «Κύριος της Μεγαλοπρεπούς
Κατοικίας» λογοπαίγνιο της εβρ. λέξης
ζέβελ (κοπριά), «Κύριος της Κοπριάς». Ο
Σατανάς < Σατ=λαμπρότητα. βλ
Κένταυρος=Century =
Αιών=Εκατόν=Εκάτη= 10 τετράγωνο=φως
και εΚατόν < Κάτω < σκωρ, σκατός... Τα
υλικά υπολείματα των χρονικών
κραδασμών του φωτός. !!!
Στην χριστιανική μεσαιωνική δαιμονολογία τον συναντάμε ως διάβολο «όνο < νου» με ουρά παγονιού
(βλ. εικόνα). Έτσι αποδίδουν το αιθερικό βουητό του κυβικού θρόνου της κύβης Κυβήβης-Κυβέλης-
Κυψέλης που είναι η κύβη κεφάλι μας, ως Βεελζεβούλ ή Δία_Βάαλ των
ηλιακών εντόμων, κανθάρων ή ψυχών…
Για το τέλος φυλάξαμε το καλύτερο: η αγελάδα Ιώ είναι ο ίδιος ο κύριος

Βούδδας ή Βόδι-ταύρος=σταυρός=σβάστικα, ενώ η πολύχρωμη ουρά του
είναι ο λωτός της ψυχής με τα κινούμενα ιριδίζοντα πέταλα.
Οι ζωικές μορφές, ως φύλακες της υπεργεωμετρίας των πολλών

διαστάσεων του σταυροειδούς φωτός, μορφοποιούν επάνω στο δίχτυ του
Όιλερ-Πουανκαρέ ή Ηφαίστου την φρικτή-πύρινη λάμπρότητα.
Έτσι ο Ταώς μας υπενθυμίζει την αιθερική χρωματική πανδαισία του θρόνου του υψίστου. Ο κ.
Βούδδας-Βόδι ή Ταύρος (Ταυ=σταυρός) είναι ο τροφός (ΛόΓος < αΓεΛάς) της δημιουργίας.
Ο δαιμονικός Οκτάπους-Κθούλου με το φαλλικό πλοκάμι μας επιδεικνύει
στις κυκλικές βεντούζες-οφθαλμούς του την γεωμετρική οργάνωση του
χερουβικού πολυόματου στις 8 κορυφές του κύβου. Ο φαλλός < ελέφας
τον κόμβο της μνήμης και την νέμεση του κάρμα…
«Κανείς αγεωμέτρητος δεν θα εισέλθει στην ουράνια πλατωνική Σχολή

των ιδεών» Όρεξη να έχουμε λοιπόν να αποσυμβολίζουμε την
γεωμετρική ονειρική πλατωνική διδασκαλία…
Οι υπερχορδές-ακτίνες και οι μυήσεις-διαστάσεις του χώρου.
Η εξέλιξη των φυσικομαθηματικών επιστημών στην μελέτη του υπερχώρου των 4-5…11-13…
διαστάσεων, δείχνει τις απίθανες ιδιότητες που έχει η αιθερική υφαντική των χορδών-ινών να πλέκει
βράνες (μεμβράνες ή σεντόνια όπως είναι η ηλεκτρομανητική Μαία-Μάγια, αυταπάτη, μητέρα του
Ερμή), ενώ οι οπές-διατρήσεις στην ύφανση οδηγούν την συνείδηση σε ακόμη περισσότερες διαστάσεις
…
Με οδηγό την σύνθεση της γεωμετρίας με την άλγεβρα στην τριγωνομετρία του Όιλερ και στην
συνέχεια στην τοπολογία που θεμελίωσε ο Πουανκαρέ. Οι φυσικοί επιχείρησαν μια ανάλογη σύνθεση
του ηλεκτρομαγνητισμού με την βαρύτητα στην γνωστή θεωρία της σχετικότητας…
Έτσι ότι ήταν αδύνατον να συντεθεί σε ολότητα στις 3 ή τις 4 διαστάσεις όπως είναι λχ η δύναμη της
βαρύτητας, αυτό γίνεται ευφικτό στις 5 διαστάσεις σύμφωνα με την παλιά θεωρία του 1926 των:
Theod. Kazula –Oscar Klein . Αυτοί ήταν οι πρωτοπόροι της φυσικομαθηματικής θεμελίωσης της
τοπολογίας των υπερχορδών. Υπολόγισαν πως η 5η διάσταση στην οποία συγχωνεύονται οι
ηλεκτρομαγνητικές δυνάμεις με την βαρύτητα είναι κάτι σαν μικρο-ίνες που μεταφέρουν το σήμα στον
τερματικό δέκτη των 3-4 διαστάσεων. Εφόσον είναι μικρότερη κατά 17 μηδενικά !!! του μεγέθους του
πυρήνα…
Στην συνέχεια εξαιτίας της ανακάλυψης των ασθενών και ισχυρών πυρηνικών δυνάμεων αποδείχθηκε
πως οι 5 διαστάσεις ήταν ανεπαρκείς για να συνθέσουν τις 4εις φυσικές δυνάμεις που προαναφέραμε.
Έτσι οι φυσικοί εγκατέλειψαν την ιδέα της ενοποίησης των ηλεκτρομαγνητικών δυνάμεων με τη
βαρυτική και στράφηκαν στην ενοποίηση των ασθενών με τις ηλεκτρομαγνητικές.
Εδώ όμως χρειάζεται να συμβιβαστεί η θεωρία της σχετικότητας με την τυχαιοκρατική κβαντική θεωρία
για να μπορέσει να διατυπωθεί μία συνεπής Θεωρία των Πάντων.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 οι φυσικοί ανακάλυψαν μία άγνωστη γεωμετρική συμμετρία
βαθύτερη των συνηθισμένων μετασχηματισμών --στροφών και μετατοπίσεων-- που την ονόμασαν
υπερσυμμετρία (βλ. κουαρκ). Αργότερα διεύρυναν την έννοια της υπερσυμμετρίας θεωρώντας την
βάση για τη θεωρία της βαρύτητας. Η διευρημένη θεωρία είναι γνωστή με το όνομα της υπερβαρύτητας
και πολλοί φυσικοί θεωρούν ότι είναι ο προπομπός της Θεωρίας των Πάντων.
Για τη θεωρία αυτή οι διαστάσεις είναι ένδεκα.Έτσι φθάσαμε αισίως στις 11 διαστάσεις. Όταν η
μεταφυσική προτείνει 14εις για την είσοδο στην αντίληψη των Μεγάλων όντων του Σειρίου. //Οι
Βούδδες-Χερουβείμ είναι όντα που γεφυρώνουν τις 4εις διαστάσεις με τις 14εις στον Σείριο. Οι
κοσμικοί Σεραφικοί όφεις είναι οι ακτίνες της μεταφυσικής και οι υπερχορδές της φυσικής //
Όμως εδώ οι φυσικοί συναντούν μια αξεπέραστη δυσκολία. Η θεωρία των 11 διαστάσεων ενοποιεί όλες
τις δυνάμεις της φύσεως. Αλλά επειδή η ασθενής πυρηνική δύναμη παραβιάζει την κατοπτρική
συμμετρία ή ομοτιμία Ρ, η θεωρία των ένδεκα διαστάσεων δεν μπορεί να λειτουργήσει γιατί η
επιβεβαιωμένη ασυμμετρία των ασθενών δυνάμεων δεν προκύπτουν σε χώρους περττών διαστάσεων,
όπως είναι ο ενδεκα
χώρος. Άρα η θεωρία αυτή της υπερβαρύτητας όπως και η διευρυμένη των Kaluza-Klein καταρρέει γιατί
παραβιάζεται έτσι η ασυμμετρία των ασθενών πυρηνικών δυνάμεων.
Εδώ την λύση την δίνει η λησμονημένη θεολογική παράμετρος της συνείδησης.!!! Επειδή η αταξία των
ασθενών πυρηνικών δυνάμεων αντιστοιχεί εμφανώς στην κόλαση του κατώτερου νοητικού. Γίνεται
κατανοητό πως η είσοδος στις ατέρμονες πνευματικές διαστάσεις, (επ άπειρον διαιρετές: είναι η
πλατωνική διατύπωση), απαιτεί την κατάργηση του βασιλείου της αταξίας ή Άδηλου κόσμου των
ασθενών πυρηνικών δυνάμεων , άτακτων στροβίλων-Κενταύρων (πεινασμένων φαντασμάτων)…
Από τα παραπάνω οι έχοντες νου ανατιλαμβάνονται πως η κατανόηση της βαρύτητας ή Ειμαρμένης
(κάρμα) του Σειρίου είναι περισσότερο ζήτημα θεολογικής συνείδησης παρά αστροφυσικής…
Στον πίνακα που ακολουθεί παραθέτουμε την επταήμερη παγκόσμια μυθολογία της Γένεσης του
κόσμου. Σημ: οι υπερχορδές της φυσικής γεννήθηκαν την 3η μέρα των αιθερικών ινών ή φυτών…
1η ημέρα: Ο Θεός-Χάος (βλ. γράμμα Χ, σβάτικα, αρ. 22, ο τρελλός-γελωτοποιός του ταρώ),
δημιουργεί τον πρώτο αδιαπέραστο δακτύλιο ή αδιαχώριστη πολικότητα ουρανού-γαίας. 'Ετσι προκυψε
το διάχυτο φως της ημέρας (ο Φάνης-Έρως, ο Οφθαλμός (βλ. γράμμα όμικρον) του αγίου πνεύματος).
2η ημέρα: Δημιουργείται ο δεύτερος δακτύλιος κάθετος στον πρώτο από την αντίδραση του Χάους,
γνωστός ως «στερέωμα» (η γενιά των Τιτάνων), για να διαχωρίζει τα νερά της κοσμικής φαντασίας
πάνω και κάτω από αυτό. (βλ γράμμα Θήτα)
3η ημέρα: (ο Κρόνος-Χρόνος επαναστατεί ). Δημιουργείται η στεριά (βλέπε γράμμα Ταυ) και η
θάλασσα. Πρασινίζει η γη. Φυτρώνουν τα αιθερικά φυτά-υπερχορδές: οι ακτίνες του 3ου κύκλου
κάθετου στους δύο προηγουμένους ...
4η ημέρα: Δημιουργούνται οι Ολύμπιοι: τα φωτεινά αιθεροφυσικά σώματα (ήλιος, σελήνη, αστέρια).
5η ημέρα: Δημιουργούνται τα πτηνά και τα ψάρια (οι προανθρώπινες Ησιόδειες φυλές).
6η ημέρα: Δημιουργούνται τα ζώα (θηλαστικά), τα ερπετά και τα θηρία. Τέλος ο Θεός δημιουργεί τον
άνθρωπο (άνδρα και γυναίκα) κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση δική Του.
Ο ταύρος ή σταυρός=κόμβος του αιθερικού νεκρικού πλέγματος και η έννοια της ιδιοκτησίας…
Από το ένα ή είΜαι του κριού (ταύτισης με τον χώρο), στο 2 της κατοΧής ή συναντιληψης του
παρόντος στο ζώδιο του ταύρου=σταυρού, στο 3 της διαλεκτικής αντίληψης των διδύμων, στο 4 της
πυθαγόρειας επαναφοράς στην μονάδα του αιΣθάνομαι ή θεατρικής αίΘουΣας δηλ. την αισθαντική
επαναφορά στο ενιαίο του χώρου. Στο 5 ή 2 ή ΘέΛω του ηλιακού ΘήΛεος στο θεϊκό φαίνεσθαι του
λέοντα… Στην ιδεοποιητική εγκυμοσύνη του 6=2Χ3 της Παρθένου. Για να ακολουθήσει η 2η
επαναφορά στην αγελαία Μονάδα δια του 7 ή κρυμμένης πρόθεσης του Ζυγού. Και μετά η αναγνώριση
της εξουσίας των νεκρών επί των ζωνατανών στο 8ο ζώδιο του σκορπιού. Για να ακολουθήσει η μαγική
ιδεοποίηση-φωτισμός στον τοξότη 3Χ3=9. Ο αρ. 10 του αιγόκερω δηλώνει την 3η επαναφορά στην
πνευμαική Μονάδα, την κάθοδο στον Άδη και την κρίση των νεκρών στο 11=1+1=2 του υδροχόου...
Τέλος στο 12 των ιχθύων αναγνωρίζεται η ανάσταση των νεκρών και η επάνοδος της σκέψης-ζωής
στον κεντρικό συστημικό ήλιο Σείριο !!!
Ακολουθώντας λοιπόν το πνεύμα των ζωδιακών άθλων του Ηρακλή, με οδηγό την μεγάλη θεά
Αφροδίτη του ταύρου που πολλοί πιστεύουν πως είναι κόρη και σύζυγος του Κρόνου=Χρόνου, θα
επιχειρήσουμε να εννοήσουμε αυτόν τον μήνα την γεωμετρική σημασία του σταυρού Ανκχ
(Δικαιοσύνης-ιδιοκτησίας ως μορφικής νομοθεσίας)… πολύ δύσκολα θέματα…
Η ιδιοκτησία δηλώνεται με τους στοιβαγμένους λίθους (< έρμα < Ερμής) στο όριο της ιδιοκτησίας. Έτσι
κατέληξαν στους φαλλικούς βωμούς των Ερμών. Οι Ερμές έδειχναν με τους όρθιους φαλλούς τα όρια
των ιδιοκτησιών.
Ο Κερδώος Ερμής όμως δείχνει εκτός των άλλων το έρμα=σώρευση (γνώσεων και αντικειμένων) έως
ότου επιτευχθεί η ποιότητα (κέρδος) της καρδιακής κουλτούρας (φιλίας) ή νοητικής ατομικοποίησης
και παραγωγής νέων ιδεών...
Είναι βέβαιο πως η ιδιοκτησία με τον ψυχοπομπό Ερμή στα κομβικά όρια του εμβαδού-πλάτους της
ιδιοκτησίας, έχει να κάνει με την λατρεία των νεκρών και την αντίληψη της επιθυμίας, δηλ. της
καθοδικής φοράς της σκέψης μας ...
Είχε κάνει εντύπωση στους χριστιανούς ιερείς που προσηλύτισαν τους ινδιάνους στο Μεξικό, η
προθυμία τους να πληρώνουν φόρο στην εκκλησία για τα χωράφια τους.
Όταν προσπάθησαν να καταλάβουν τον λόγο, οι ινδιάνοι τους εξήγησαν πως το τοπίο ανήκει στους
νεκρούς και αυτοί πληρώνουν νοίκι στην εκκλησία που είναι ο διαμεσολαβητής τους...
Οπότε το θέμα της πατρίδας ή ιδιοκτησίας του τόπου από την φυλή μετατοπίζεται στην κοσμογονική
αντίληψη για τις ψυχές των νεκρών άστρων που εμψυχώνουν την ύλη του τοπίου...
Φαίνεται ότι ήταν συνηθισμένο στους λαούς που διατηρούσαν ζωντανή την μνήμη της καταγωγής των
ψυχών από τα άστρα να χτίζουν τις πόλεις τους προβάλοντας τον ουράνιο χάρτη στο έδαφος. Αυτό
δηλ. που παρατηρήθηκε στιην διάταξη των πυραμίδων της Αιγύπτου ως προς τον αστερισμό του
Ωρίωνα.
Έτσι πρόσφατα προκάλεσε τον θαυμασμό της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας, ο 15χρονος Ουίλιαμ
Γκαντουρί από το Κεμπέκ, παθιασμένος με τον πολιτισμό των Μάγια, ο οποίος ανέλυσε 22 αστερισμούς
για να διαπιστώσει ότι εάν συνέδεε επάνω στον χάρτη τα επιμέρους αστέρια των αστερισμών, έπαιρνε
ένα σχήμα που αντιστοιχούσε στις τοποθεσίες 117 οικισμών των Μάγια. Γεγονός που οδήγησε στην
αποκάλυψη με την βοήθεια δορυφόρου της NASA και μιας 23ης πόλης στην θέση του 23ου αστερισμού
που υπέδειξε ο 15χρονος !!!
Είναι κρίμα που εδώ στην Ελλάδα υπάρχουν μόνον οι υποτυπώδεις αναγνωρίσεις των τριγωνισμών για
τους ηλιακούς ομφαλούς των ζωδιακών αμφικτυονιών. Αλλά δεν έχουμε δει ακόμη μια παρόμοια
συνεκτική εργασία, καθώς απαιτεί την τελική κατανόηση της εσωτερικής αστρολογίας-μυθολογίας ως
κινητήριας δύναμις της αρχαίας ιστορίας...
Το θέμα είναι αδύνατον να προσεγγιστεί με την σημερινή εκφυλισμένη έννοια περί ιδιοκτησίας και
οικονομίας...
Αν κάποιος θέλει να εννοήσει τον Ερμή ως ψυχοπομπό και το εμπόριο ως απόκτηση εμπειρίας από την
συναλλαγή του με την γη στους αιθερικούς κόμβους-σταυρούς του εμπορίου ή εμπειρίας. Θα πρέπει να
έχει υπόψη του πως το εμπόριο λαμβάνει χώρα μόνο στην μαρτυρία του παρόντα χρόνου και όποιος
δεν έχει συνείδηση των τρεχουσών αστρολογικών συνθηκών χάνει…
Ο Ερμής είναι άτεγκτος υπηρέτης της δικαιοσύνης του φυσικού αιθέρα Δία. Όπως ακριβώς η ομιλία μας
υπηρετεί τις ασαφείς προθέσεις μας δένοντας τον ανώτερο νου: Προμηθέα-Λόγο (πυρ) στον Καύκασο
της ύλης κατ εντολή της ειμαρμένης του Κρόνου-Δία...
Άντε τώρα να εξηγήσεις στον κοινό νου την Ηρακλείτεια άποψη πως το
προμηθεϊκό πυρ είναι η πύρινη δραχμή
(< δράττω < χούφτα = παλάμη = παλμός, βλ. εικόνα), των
συναλλαγών στο οποίο όλα αναλύονται κατά την τελική
χρηματιστηριακή συναλλαγή της πνευματικής Παρουσίας…
Οι μόνος που ασχολήθηκε σοβαρά και τελικά διέφθειρε την
μεταφυσική΄ Ηρακλείτεια οικονομική άποψη ήταν ο υλιστής Μαρξ...
Όλα αυτά κρύβονται στην γνωστή πυθαγόρεια-ευαγγελική ρήση περί

του αριθμητικού Λόγου (συμμετρίας) που έγινε σάρκα (ύλη)... Που επαναδιατυπώθηκε από τον
Καρτέσιο ως σκέψη-ύπαρξη: (σκέπτομαι άρα υπάρχω).
Η γενετική δείχνει με την ορολογία του γονότυπου και του φαινότυπου την διαλεκτική της γενεαλογίας
των τριγωνικών σχέσεων κατά την ανάπτυξη της φυλετικής συνείδησης. Με τον γονότυπο να
εμφανίζεται ως ιδιοκτησία (σώμα) που θα εγκυμονήσει τον φαινότυπο (ιδέα) που θα εμπλουτίσει με την
δημιουργική σκέψη τον γονότυπο της επόμενης γενιάς. Αυτή η περίπλοκή σχέση συνειδητού -
ασυνειδήτου αναγνωρίζεται μεταξύ κράτους (υλικού πολιτισμού) και άυλου πολιτισμού (θρησκείας) με
καταλύτη την συνείδηση του ατόμου.
Στο τέλος θα πρέπει να αναγνωρίσουμε τον Ερμή ως Αργοφονιά: αυτόν που σκοτώνει την μαζική
συνείδηση ή πολυόματη Αγορά του εμπορίου των οφθαλμών και των συναλλαγών-γνωμών των
άλλων..
Ο Ερμής είναι νεότερη θεότητα που δείχνει ακριβώς την μετάβαση από την χθόνια αγελαία αγροτική
συναλλαγή, στην πόλη και την πολιτειακή αντίληψη περί ατομικής ιδιοκτησίας ή καλύτερα περί
ατομικής συνείδησης....
Οι σκέψεις στον νοητικό κόσμο είναι αντικείμενα.... Κάποια στιγμή λοιπόν θα πρέπει να εννοήσουμε
όπως οι ινδιάνοι πως η ύλη είναι η σκέψη των νεκρών !!!
Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΙΑΤΡΟΦΗ, δηλαδή η πεπτική-χερουβική οκτάβα της εξέλιξης…
Η έννοια της Μαατ-Αφροδίτης και του Ανκχ -σταυρού- ταύρου βούδα ή σβάστικας, δηλ. του
σπειροειδούς χερουβικού* πυρός της μορφικής εξέλιξης, που κατευθύνει την δημιουργία, διδασκόταν
στα Καβείρια* μυστήρια. Ο Πλάτωνας μας την παρέδωσε στον Τιμαίο ως υδραγωγία (αναπνοή-
διατροφή) που συντηρεί το πυρ στην μορφή σε συνθέσεις 20έδρων (3 διαστάσεις) και 8έδρων (4+
διαστάσεις)... Ενώ σήμερα η ίδια θεωρητική διδασκαλία είναι προσιτή στους σπουδαστές της
υπεργεωμετρίας των κουαρκ και των υπερχορδών της κβαντομηχανικής.
*χερούβ ή cherub, σημαίνει λευκός ταύρος...
Όμως η ίδια διδασκαλία παρέχεται προς όλους από το πληθωρικό φυτικό βασίλειο, στην τέχνη της
σπειροειδούς υφαντικής των πετάλων, των φλοιών και των βολβών, όπως και η ζωική ανατομία…
Παρόμοια η φυσικομαθηματική τοπολογία ομιλεί για φλοιούς ή βράνες (μεμβράνες) ή υπερδιαστάσεις
που υφαίνουν οι υπερχορδές ως μικρο-ίνες περικλείοντας τις προηγούμενες σαν υπερσφαίρες ή
υπερκύβοι κατά την αύξουσα αριθμητική τους τάξη.
Επιπλέον η τοπολογία βεβαίωσε με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο το διαλεκτικό θεολογικό δόγμα της
Αγίας και ομοούσιου τριάδας . Καθώς η συζυγία Κύβου-Οκταέδρου-Τριγωνικής πυραμίδας συνεχίζεται
σε άπειρες διαστάσεις…
Η τοπολογία του πολυπράγμωνα Πουανκαρέ είναι στην ουσία της μια ανάλυση της ευαγγελικής νύξης
για την "οπή της βελόνης" (βλ. βουδιστική Σαμπάλα ή Όλυμπος), στο διαμπερές τοροειδές θεοσοφικό
άτομο ή μήλο του κήπου των εσπερίδων, δηλ. για τις οπές: στόματα-οφθαλμούς-αιδοία-πρωκτούς που
υπάρχουν στην μορφική διάσταση, οδηγώντας στις επόμενες άμορφες...
Έτσι η πεπτική-αναπνευστική-αισθητηριακή-αναπαραγωγική διαδικασία από την άποψη της τοπολογίας
αναφέρονται στην εξίσωση της ροής του χρόνου ανάμεσα σε διαδοχικές συνλειτουργικές διαστάσεις
που επικοινωνούν από τις οπές...
Υπάρχουν δηλαδή τόσοι τρόποι (είδη γιόγκα θα έλεγαν οι ανατολικοί) για να επιτευχθεί η ζεύξη-γάμος
της συνείδησης του τρισδιάστατου με τον τετρασδιάστατο-πενταδιάστατο χώρο, όσες και οι
λειτουργικές οπές-πάθη στην μορφή μας !!!
Ξεκινώντας από την πιο διάσημη που είναι η φιληδονική αναπαραγωγική ή ταντρική, ακολουθεί η
λαιμαργία της θυσιαστικής-πεπτικής γιόγκα και τέλος η οκνηρία της ονειρικής-παραισθητηριακής.
Υπάρχει ακόμη η καρδιοαναπνευστική που διαπλέκεται με τις προηγούμενες αλλά αυτή προϋποθέτει
την αναπτυξη της συνείδησης ως φιλοσφίας του θανάτου στην διάρκεια της αναπνευστικής παύσης
…Έτσι οι σωματικές οπές οδηγούν στην επικοινωνία
της συνείδησης με τα διαφορετικά δομητικά
πλανητικά βασίλεια. Ως άνθρωποι γνωρίζουμε την
συνύπαρξη 3ων κύριων κατηγοριών δομητικών
οντοτήτων, που προσδιορίζονται από τον διαφορετικό
«καρδιοαναπνευστικό» ρυθμό τους:
α. τον «μακρόκοσμο» των άστρων όπως ο ήλιος με
τον 11ετή καρδιακό παλμό του, η γη με τον ετήσιο
αναπνευστικό κύκλο της,
β. τον «μεσόκοσμο» άνθρωπο στο μέσον με τον ένα καρδιακό κτύπο το δευτερόλεπτο, για να
ακολουθήσει
γ. ο «μικρόκοσμος» των κυττάρων όπως το αιμοσφαίριο με την εβδομαδιαία ζωή του, και το
ηλεκτρόνιο με την ζωή του 1000ού του δευτερολέπτου.
H Διατροφική ιεραρχική ισορροπία (Αφροδίτη) μεταξύ της Τάξης (Κρόνου) και του Χάους (Ουρανού)…
Ο μύθος της γέννησης της Αφροδίτης από το σπέρμα του κομμένου γεννητικού μορίου του Ουρανού,
(χαρούμενου αιθερικού Χάους), που απέκοψε ο θλιβερός Κρόνος, (η ρυθμική Τάξη του Χρόνου), με
τον κρυσταλλικό Αδάμαντα //(βλ. Χ-1/Χ=1. Η χρυσή τομή: νόηση ή 20εδρο καβαλιστικό δένδρο// που
του προμήθευσε η πολυδιάστατη Γαία. Είναι ίδιος με τον Αιγυπτιακό μύθο της Ίσιδας, του Σηθ και του
κομμένου φαλλού του Οσίριδος που γέννησε την βασιλεία-τάξη του ΄Ώρου.
Ο εξαιρετικός φυσικός Paul A. Laviolette στην

εκτεταμένη βιβλιογραφία του συνδράμει στην
παγκόσμια επιστημονική προσπάθεια για την
αποκατάσταση του Αρχαίου θεολογικού Δόγματος της
συνεχούς αιθερικής Δημιουργίας ή υποκβαντικής
κίνησης όπως ο ίδιος την ονομάζει. (<
αιθήρ=αεί+θειν= πάντα κινούμενο). Συγκεφαλαιώνει
την επιστημονική του προσπάθεια αναλύοντας τον
αιθερικό βρόγχο του Ανκχ !!!
Στο πρόσωπο του Σηθ αναγνώρισε την εντροπία
(ασυνειδησία ή θερμική αταξία) του συστήματος, ενώ
στο πρόσωπο του διαμελισμένου Οσίριδος την τάξη
των ενστίκτων υποσυστημάτων που δρουν αφανώς διατηρώντας την κρυφή ενότητα ανάμεσα στις
διαφορετικές διαστάσεις της συνεχούς Δημιουργίας.
Το ζήτημα της διατροφικής συνείδησης (Αφροδίτης-Ίσιδας) των τρωγωεξελισσόμενων μορφών που
σπαράσσονται γεφυρώνοντας την εντροπία – θερμική αταξία και την ψυχρή τάξη των μορφών,
αποδεικνύεται καθοριστικό για την ύπαρξη του κόσμου μας. Εφόσον η διαρκής βασιλεία της συνείδησης
θα σήμαινε την ψυχρή ακινησία της κρυστάλλωσης και την αποχώρηση του ρεύματος της ζωής από τον
ορυκτό κόσμο μας μαζί με όλα τα ελεύθερα ηλεκτρόνια της σκέψης !!! Που θα διέφευγαν αμέσως στην
εξωτερική επιφάνεια του τέλειου γεωμετρικά διατεταγμένου κρυσταλλικού πλέγματος των ατόμων της
ύλης…
Στις μέρες μας όσοι έχουν συνείδηση βλέπουν την αρχαία μάχη μεταξύ των χαοτικών Τιτάνων και των
τακτικών Θεών των κβάντα να μαίνεται εξαπολυόμενη από τον νοητικό κόσμο προς τον φυσικό.
Ανάμεσα στον τυφλό θρησκευτικό Φαρισαϊκό-σκοταδισμό ή φόβο της αγέλης κρυμμένο πίσω από την
πολεμοχαρή ευλαβική πίστη των Μουσουλμάνων από την μια μεριά και, την αποσαθρωτική
επιστημονική λογική των Γραμματέων- γραφειοκρατών του παγκοσμιοποιημένου πολιτισμού να
επεμβαίνει ως αλαζονική νοητική ύβρις κρυσταλλοποιώντας την πλανητική δημιουργία στις
βιομηχανικές μεταλλικές ροές του ορυκτού βασιλείου που βοηθούν στην διείσδυση της υποδιάστασης
του νοητικού πυρός που εξαπλώνεται δια των ηλεκρονικών συσκευών…
Υπενθυμίζουμε την αποδεδειγμένη πλέον υπεργεωμετρία των τριών ειδών του κοσμικού πυρός ή Αγία-
Τριάδα ήτοι: Υπερκύβος (τάξις)-Υπεροκτάεδρο (σπειροειδής κεντρομόλος κίνηση)-Υπερτετράεδρο
(φυγόκεντρος αταξία)
Όσοι ελπίζουν ότι η συνειδητοποίηση των ακροτήτων του πυρός θα οδηγήσουν σε μια νέα φυσική
ισορροπία αυταπατώνται. Καθώς η φύση όπως λέγει ο σοφός Ηράκλειτος αρέσκεται στο να κρύβεται. Η
φανέρωση σημαίνει το τέλος του "κρυφτού" της παιχνιδιού και την αρχή της υδροχοϊκής εποχής της
κρίσης των ψυχών… Έτσι το θεοσοφικό κύμα-υπερχορδή της ζωής θα προχωρήσει στην επόμενη
ονειρική υποδιάσταση, με ελαφρύτερους νόμους για τους εραστές της συνείδησης και περισσότερους-
βαρύτερους νόμους για τους εχθρούς της…
Στις εικόνες φαίνεται η Σημαντική του Ανκχ: ο δημιουργικός βρόγχος

επάνω από τον σταυρό, είναι ίδιος με το αστρολογικό σύμβολο του Ερμή
Η Μαία-Μάιος και ο Ερμής-Ιούνιος του ανθρώπινου βασιλείου…

Στον ελληνοβουδισμό παρουσιάζεται επιγραμματικά στην παρετυμολογία των ονομάτων η απόκρυφη

Δοξασία της πλατωνικής «Υδραγωγίας» των 5 αιθερικών κραδασμών ή ΧΡωμάτων ή πλατωνικών
στερεών: (tattwas ή χερουβικών οικογενειών των ολύμπιων), που λαμβάνει χώρα ως τροφοδοσία στο
σώμα της μητέρας τροφού Μαίας (Γαίας-Μήνης: βλ. το 13ο γράμμα Μ των κοσμικών κυματισμών) προς
τον υιό της τον σεληνιακό Ερμή-θεό της ανθρώπινης ομιλίας…
Η απόκρυφη διδασκαλία για την ερμητική ομιλία

συνοψίζεται στο μύθο του μάτριξ=μήτρας ή
πλατωνικού σπηλαίου. (βλ. εικόνα του ζεύγους Νουτ-
Γκεμπ)
Το γεωμετρικό κλειδί της ίδιας διδασκαλίας
διασώζεται από τον νεοπλατωνικό Ιάμβλιχο στην
αποθέωση του ΠαΡΝασσισμού-καβαλισμού : «Δια του
20έδρου εγγράφεται το 12εδρο στην σφαίρα του
πνεύματος». Δηλ. δια του νοητικού 20έδρου
(καβαλιστικού δένδρου), προβάλλεται το αρχέτυπο
12εδρο γονιδίωμα στον ΤοίΧο (< ΤύΧη) της σφαίρας-
αύρας μας.
Είναι λοιπόν ο χερουβικός κ. Βούδας ή κερασφόρος
σεληνιακός Ερμής της Ατλαντικής παράδοσης που
συνεισφέρει το αλχημικό ή πεπτικό κλειδί, που εμείς
καλούμαστε να αναγνωρίσουμε στα λίγα αποσπάσματα που διασώθηκαν για τον αλχημιστή Ηράκλειτο
και την λατρεία της χιλιόστηθης Εφεσίας τροφού (< Αρτέμιδας των πνευματικών εφέσεων)
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν την παρουσίαση της τροφοδοσίας ή πλατωνικής Υδραγωγίας του Τιμαίου με
τους αναγραμματισμούς της Μητέρας σε Άρτεμη, της Αφροδίτης σε Διατροφή και της Μαίας-Μάϊου ως
ιερής σεληνιακής αγελάδας τροφού…
Όσοι ακάθαρτοι βάρβαροι δεν έχουν γνώσεις αστρολογίας, (ουράνιας γεωμετρίας), αποπέμπονται από
την πλατωνική Ακαδημία, καθώς εκδιώκονται από τους φύλακες Νεφρούς των Φρενών τους. Τρέχουν
αλλόφρονες από τον τερατώδη φόβο που ΓεΝνά η άΓΝοια των θείων ΓεΝών του τριαδικού Λόγου στις 6
ημέρες-γένη της Ησιόδειας-Αιγυπτιακής δημιουργίας…
Το πλατωνικό σπήλαιο ή αιθερική ασπίδα της Αύρας-Ήρας μας διατρέχουν τρία ιερά πάθη κάθετα
μεταξύ τους: το μίσος (όφις ή φως), η λαγνεία (αλέκτωρ ή Ηλεκτρύων) και ο φόβος (χοίρος-δέλφαξ ή
μήτρα). Η σύνθεσή τους σε κίνηση είναι ο Βάκχος-Πάνας-ΑΒΡΑΞΑΣ ή Κρονίδης Δίας δηλ. ο ΧωΡό-
Χρόνος του πυρός (< ΧΡ=Χιαστί Ροή ή σβάστικα).
Σήμερα η φυσική τα παρουσιάζει ως φωτόνια, ηλεκτρόνια και ηλεκτρονικές στιβάδες αντίστοιχα…
Τα τρία αυτά πάθη γεννούν 6 πολικότητες ή βασίλεια που συντίθενται στην 7η ημέρα της ανάπαυσης…
Τα 3 είναι αισθητά στις ηλεκτρομαγνητικές μας αισθήσεις ενώ τα άλλα 3 παραμένουν αόρατα στην
έλλειψη της συνείδησης που τους προσδίδει οραματική υπόσταση καθώς είναι κβαντικά…
Πραγματώνονται δηλ. στην ΜαΡΤυρία (ΜήΤΡα) ενός παρατηρητή
Τα βασίλεια αυτά γεννήθηκαν στην εκρηκτική συγκέντρωση των γαλαξιών στον στάχυ της Παρθένου…
Στην παγκόσμια μυθολογία αναφέρεται πως η υλική ουσία γεννήθηκε από το φίδι του Νείκους-Μίσους
(η διχοτόμηση του σφαίρου, γράμμα Θήτα).
Η ύλη είναι τα σώματα των νεκρών Τιτάνων της Τιτανομαχίας των Asura-Sura (Άμορφων και
Μορφικών θεών), ήτοι του Ηρακλείτειου πολέμου μεταξύ του βασιλείου των Θεών (Ιούλιος-Αύγουστος)
και των Τιτάνων (Σεπτέμβριος-Οκτώβριος).
Η Τιτανομαχία είναι μεν αόρατη αλλά πραγματώνεται στο κοινωνικό γίγνεσθαι ως η κινητήρια ιστορική
δύναμη της «πάλης των τάξεων» στο οικονομικό ευαγγέλιο του Μαρξ. !!! Το απόκρυφο μέρος της
ταξικής πάλης αφορά την συνωμοσιολογία των Ιλλουμινάτι-Σιωνιστών δηλ. των αλαζόνων ιερέων
(Βραχμάνων - Φαρισαίων) που δυναστεύουν οικονομικά και ιδεολογικά τις υπόλοιπες κάστες που
διαβιούν στην άγνοια της Ειμαρμένης του Σειρίου…
Τις 4εις κάστες-τάξεις της πλατωνικής Πολιτείας-Ψυχής συμπληρώνουν οι πολεμιστές: (Φύλακες
Επιστήμονες κατά Πρόκλο, δηλ. οι Έλληνες), οι Έμποροι νοητικοί αστοί Εργάτες (Άτλαντες) και οι
Δούλοι (οι χωρίς νόηση δούλοι των επιθυμητικών παθών τους, (Λεμούριοι).
Στον αντίποδα του στάχυ-άρτου της Παρθένου βρίσκονται τα υλικά Τάρταρα των Ιχθύων και του
Υδροχόου, πρόκειται για δύο ζώδια που ασχολούνται έντονα με τα κοινά…
Το ανθρώπινο βασίλειο αντιστοιχεί στους δύο μήνες: Μάιο και Ιούνιο που ευρίσκεται ανάμεσα στο
βασίλειο των κοσμικών σχεδίων ή ζωικών μορφών (Μάρτιος-Απρίλιος) και εκείνο των ακτινοβόλων
θεών (Ιούλιος-Αύγουστος) ενώ ευρίσκεται στον αντίποδα του Άδηλου βασιλείου των Φασμάτων της
Νεφέλης ή Κενταύρων (Νοέμβριος-Δεκέμβριος).
Θα ολοκληρώσουμε το β μέρος του άρθρου μας για τα 6 Αιγυπτιακά βασίλεια της θείας αγελάδας Ήρας,
που συνυπάρχουν στο ηλιακό μάτι 666, με μια νύξη για την τοποθεσία για τα Τάρταρα
(αναγραμματισμός του Αραράτ) πλησίον του Καυκάσου (Ιανουάριος-Φεβρουάριος). Εκεί ευρίσκονται οι
μεγάλοι τιμωρημένοι Γενάρχες-Μανού των Ησιόδειων νοητικών φυλών οι: Προμηθέας, Τάνταλος,
Ιξίωνας και Σίσυφος…
Η Γεωμετρία του Σώπατρου-Μίθρα
εικ. Δεν καταλαβαίνουν οι σοφοί αναλυτές την σχέση

του Μίθρα με τον ήλιο… Τόσο αγεωμέτρητοι πια !!!!
Η τριγωνική πυραμίδα (πυρ) είναι εγκλωβισμένη στις

διαγώνιες του κύβου-σταυρού ή ταύρου. Έτσι η
μύηση απαιτεί τον τελετουργικό φόνο του ταύρου-
Πέλοπα, την εκδορά του και την τελετουργική θρέψη
της ιεραρχίας των θεών με το αίμα και το κρέας του.
Η ανατολή του ήλιου στον λέοντα σημαίνει το
μεσουράνημα (καύση-θάνατο) του Ταύρου, με την
ουρά του ταύρου να προβάλλει στον στάχυ-άρτο της
Παρθένου !!!
Οι Γεωμετρικές-Εγωμετρικές υπερδιαστάσεις της

τριπλής συζυγίας κύβου (γης)- τριγ.πυραμίδας
(πυρός)-οκταέδρου (αέρα) λατρεύονται στο πρόσωπο
του Χριστού-Μίθρα-Μπαφομέθ-Μωάμεθ ή Σώπατρου
(Σώζω+πατήρ: αυτός που διασώζει τον εγκλωβισμένο
πνευματικό μας σπινθήρα Προμηθέα ή Λόγο από τα δεσμά της ύλης). Δηλ. την αλχημική μεταμόρφωση
του λιβιδικού χερουβικού Πάνα-Κένταυρου Ταξιάρχη των ενστίκτων σε ανίκητο-άμορφο ηλιακό
Απολλώνιο φως, αφού διέλθει από τα 7 πλανητικά υπουργήματα ή ακτίνες του κύβου ή ςΤαυρού-
Ταύρου…
Η μύηση απαιτεί την βάπτιση στα χειμαρρώδη νερά της τρέλας που είναι η θεά Κυβέλη, στην βοή του
χυμένου αίματος: (η ροή των ελεύθερων ηλεκτρονίων) του ταύρου: ο ηλεκτρισμός ή ταυρίτης οίνος
των Πλειάδων που φθάνει στην Ακρόπολη με τον Ηριδανό-Ιορδάνη ποταμό των φασμάτων-Κενταύρων
ή φυλετικό ποταμό του αίματος των ζωντανών-νεκρών…
Ξεκινά από τον αστερισμό του Ορίωνα δίπλα στον αστερισμό των Πλειάδων του ταύρου και χύνεται
στον υδροχόο και τους ιχθύες… Είναι το αίμα-σπέρμα του ερωτευμένου Ορίωνα που χύνεται μπροστά
στα μάτια των αγαπημένων του Πλειάδων από την πληγή των γεν. οργάνων… (ΤΡαύΜα=ΜήΤΡα)
Μόνο ένας τρελός μπορεί να εννοήσει την μυθολογία των μεταμορφώσεων της υπερχορδής του φωτός
που είναι η πλανητική αποθήκη του ημιαιθερικού DNA στις άπειρες ζωικές μορφές-χρώματα του
λευκού-λύκου Απολλώνιου φωτός του Σειρίου .
Έτσι στο μιθραίο άνδρο ή πλατωνικό σπήλαιο της μύησης, λαμβάνει χώρα ο Μυστικός Δείπνος της
επταβάθμιας ιεραρχίας . Κάθε βαθμίδα βρίσκεται υπό την προστασία ενός πλανήτη: Κόραξ (Ερμής),
Νύμφος (Αφροδίτη), Στρατιώτης (Άρης), Λέων (Ζευς), Πέρσης-Περσεφόνη (Σελήνη), Ηλιόδρομος
(Ήλιος), Πατήρ (Κρόνος).
Το μιθραίο είναι μια απλή σπηλιά, δεν έχει εξωτερική διακόσμηση ούτε χώρο για δημόσιες τελετές. Το
ιδιάζον στοιχείο ενός μιθραίου είναι οι δύο εξέδρες στις πλευρές του κεντρικού διαδρόμου. Σε αυτές
κάθονταν οι μύστες για δείπνο. Αναπαραστάσεις δείχνουν ότι αυτό αντιστοιχούσε σε ένα δείπνο
ανάμεσα στο Μίθρα και στο θεό Ήλιο πάνω στο δέρμα του ταύρου: (χερουβικής μορφής) που είχε
σκοτώσει ο πρώτος στο μεγαλύτερο άθλο του.
Ο χερουβικός Μίθρας-Αργοφονιάς των καβειρίων-ινδοπερσικών μυστηρίων απεικονίζεται ως Φάνης στο

μέσον των ζωδιακών συμβόλων, συνοδευόμενος από σκύλο, φίδι, σκορπιό και κοράκι καθώς και από
δύο κατώτερες θεότητες με «περσικό» ένδυμα (πίλους), όπως οι Διόσκουροι, έτσι ενδύεται άλλωστε και
ο ίδιος ο Μίθρας
Τα εξωφρενικά της διάδοσης της νεκρομαντείας ή σωτηρίας δια του χυμένου αίματος ως λατρείας του
Μίθρα μεταξύ των στρατιωτών της αυτοκραρίας αναγνωρίζονται και στον πολισμό της
Κωνσταντινούπολης στις 8 Νοεμβρίου (σκορπίος) του 325 καθ’ υπόδειξη του νεοπλατωνικου
Σώπατρου!!! Ο οποίος στην συνέχεια θυσιάστηκε από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο ως ταύρος… δια
την σωτηρία της αυτοκρατορίας…
Ο τελετουργικός φόνος θα πρέπει να θεωρηθεί επιτυχημένος αφού η Πόλη άντεξε για 1000 χρόνια…
Τα βουφόνια (θάνατος των ταύρων) ήταν εορτή το τελετουργικό της οποίας δίδαξε ο μυθικός
Σώπατρος (βλ. Χιραμ ή Ηφαιστος) στα Διπόλεια προς τιμή του Διός που εξασφάλιζε την διατήρηση της
μνήμης των Υπερβόρειων μυητικών Δείπνων στην Πόλη καλώντας σε τακτικά ΓαΜήλια ΓεύΜατα τους
θνητούς…
Τα βουφόνια: Η σωτηρία της Πολιτείας-

Ψυχής (Πολισμός) δια του χυμένου αίματος
του μορφοποιητικού χερουβικού ταύρου ή
γράμματος άλεφ.
Ο Ηρόδοτος αναφέρει πως μεταξύ των στρατιωτών

στην Περσία ήταν διαδεδομένη η νεκυομαντεία-
νεκρομαντεία. Οι στρατιώτες την προηγούμενη μιας μεγάλης μάχης επέλεγαν δια κλήρου το
εξιλαστήριο θύμα και το έριχναν επάνω στις όρθιες λόγχες. Οπότε καθώς έτρεχε το αίμα και η άχρονη
ψυχή-ζαλισμένη βρισκόταν ανάμεσα στους κόσμους, την ρωτούσαν λεπτομέρειες για την έκβαση της
μάχης, ώστε να διασωθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι… Οι Ρωμαίοι στρατιώτες φαίνεται πως
μυήθηκαν στην νεκρομαντεία και την λατρεία του Μίθρα από τους πειρατές της Κιλικίας...
Ο Όμηρος μας παρουσιάζει την νεκυομαντεία καθώς το φάσμα (Κένταυρος) του Πάτροκλου ζητάει από
τον Αχιλλέα να θάψει το σώμα του, ενώ του προμηνύει τον θάνατό του… Όμως είναι ο Ευριπίδης που
στις δύο τραγωδίες για την Ιφιγένεια αναλύει σε απίστευτο βάθος την έννοια της ανθρωποθυσίας-
βουφονίας ως μεταφορά από τον ένα εξελικτικό κύκλο στον επόμενο...
Το μυστήριο του γάμου ή θανάτου λατρεύτηκε στον Ορφισμό, στα Αδώνεια, στην φρικτή ομορφιά της
Ελένης και του Αχιλλέα…. Η ψυχική γεωμετρία αυξομειώναται όπως συμβαίνει στις κάθετες πλευρές
του ορθ. τριγώνου. Αυξανομένου του ενός φύλου μειώνεται το άλλο . Στον θάνατο-μείωση της μιας
καθέτου πλευράς η άλλη πλευρά μυείται στην ειμαρμένη της υποτείνουσας…
Η διδυμία των Διόσκουρων φύλων: Αχιλλέα-Βρισηίδας ή καθέτων πλευρών απασχολεί στο μεγαλύτερο
μέρος την Ιλιάδα. Με την Βρισηίδα να αρπάζεται από τον λέοντα των Μυκηνών-Αγαμέμνονα: την
υποτείνουσα ή πυθαγόρεια ειμαρμένη του τριγώνου !!!
Η ειμαρμένη-υποτείνουσα του ορθ. τριγώνου αντιστοιχεί στην κυκλοφορία του αίματος, που
υποδέχεται τα προϊόντα της νευρικής-νοητικής και της ορμονικής-συναισθηματικής κυκλοφορίας που
είναι οι δύο κάθετες πλευρές.
Η κυκλική σεληνιακή τροχιά σχηματίζει συνεχώς με τους δεσμούς της στον ορίζοντα ορθ. τρίγωνα.
Έτσι στην πανσέληνο και την νέα σελήνη η νευρική-ορμονική σεληνιακή κυκλοφορία ταυτίζεται με την
ηλιακή ή αιματική… Οπότε οι πύλες του Άδη (της κοσμικής Φαντασίας) ανοίγουν για να εισέλθουν -
εξέλθουν οι ψυχές ως πνευματικές εντολές.
Η μαντεία είναι λοιπόν σύμφυτη με το άνοιγμα των πυλών του Άδη κατά το μυστήριο της γέννησης-
θανάτου που είναι η γαμήλια σταύρωση των τραυμάτων ή αιδοίων (τοπολογικών οπών).
Ο χριστιανισμός διαφυλάττει την πυθαγόρεια τοπολογία: στην διήγηση για την "οπή της βελόνης" όπως
και στον γάμο-διάτρηση της αύρας-μήτρας, από τον Εκατόνταρχο-Κένταυρο Λογγίνο...
Πρόκειται για υπέροχες παραλλαγές του μύθου της Κενταυρομαχίας με την εμφάνιση του Απόλλωνα-
Φάνη (φωτός) στον γάμο των Λαπίθων. Εκετεταμένη απεικόνιση της οποίας ευρίσκεται στο αέτωμα του
Διός στην Ολυμπία …
Ο Απόλλων δίδασκε πως για να στηρίξεις την Πόλη (Πολισμό) πρέπει να διοργανώσεις αγώνες προς
τιμή των θεών.Οι ολυμπιακοί αγώνες είναι λοιπόν τα βουφόνια στην αναίμακτη όψη τους. Είναι οι
ταυρομαχίες με το ορμητικό πνεύμα-Ταύρο της Ειμαρμένης. Πρόκειται για την πανάρχαιη Μινωική-
Ατλαντική παράδοση των αθλημάτων με τους ταύρους που μετέφερε ο Ηρακλής στην Ολυμπία από την
Κρήτη. Σημείωση: Η Ολυμπία ευρίσκεται στο ζώδιο του Ταύρου ως προς τον ζωδιακό ομφαλό των
Δελφών…
Η νεκυοομαντεία του κύματος της ζωής βιώνεται στις εορτές υπερ των νεκρών, στα λεγόμενα
ψυχοσάββατα. Οι άγγελοι της 7ης ημέρας του Σαββάτου (< Saturnday, Κρόνου), έχουν νεκρική όψη
και παριστάνονται θαυμάσια στις Μεξικάνικες μάσκες του θανάτου... Οι θάνατοι μελών της οικογένειας
είναι σημαντικότατα μυητικά γεγονότα, καθώς η ενστικτώδης τηλεπαθητική σύνδεση μαζί τους μας
οδηγεί για 6 εβδομάδες στα νοητικά βασίλεια της ψυχικής δόξας…
Το βοεικό (βουδικό) πρόβλημα του πυθαγόρειου Αρχιμήδη
Αν ρωτήσεις έναν βουδιστή για το ποια είναι η φύση του κ. Βούδα θα λάβεις τις πιο παράδοξες
απαντήσεις: Μην είναι τα βουνά, η θάλασσα και τ’ άστρα…, η μνήμη της μυρωδιάς του γιασεμιού…, το
κυπαρίσσι στην αυλή, ή η τρύπα της τουαλέτας… !
Επειδή λοιπόν ο χαμογελαστός κ. Βούδας είναι ο ταχύτατος αιθέρας-Ταο (< Θόας ο βασιληάς της
Ταυρίδας σην Ιφιγένεια του Ευριπίδη), που ως χρόνος ζωοποιεί και διώκει τα πάντα, αόρατος στις
αισθήσεις, ανέγγιχτος στον νου, παιγνιώδης όσο και η οργισμένη σοφία της παιδικής καρδιάς. Οποιοι
τον αντίκρυσαν συμφώνησαν πως είναι ωοειδής και εύπλαστος ως ο πρωτογεννημένος ορφικός Έρως
και, μεταμορφικός όπως ο Βάκχος. Είναι η χερουβική αγελάδα "Βας", ο λευκός Λόγος -φως, που θρέφει
με το γάλα της όταν δεν δημιουργεί τον Γαλαξία... Αλλά παραμένει ασύλληπτη από τον νου αφού οι
αιθερικές γραμμές ή ακτίνες της δύναμης νοούνται μόνο στην κίνηση των 4ων διαστάσεων…
Επίσημα η μελέτη της απροσδιοτιστείας των σπινθήρων του φωτεινού αιθέρα ξεκίνησε στις αρχές του
20ου αιώνα μαζί με τον παγκόσμιο πόλεμο, που μας άνοιξε την πύλη της κβαντικής ή (πυρ)ηνικής
εποχής.
Ο Ηράκλειτος παίζοντας ζάρια μας είχε προειδοποιήσει για την τυχαιοκρατία του υποκειμενικού ή
πύρινου αιθερικού κόσμου. Η μάχη έξω από τα τείχη της Τροίας ονομάζεται Ιλιάδα γιατί αφορά τον
ήλιο της προσωπικότητας που είναι ίδιος για όλους. Όμως η μάχη του υποκειμενικού κόσμου αφορά
μόνον τον νοητικό άνθρωπο που έχει επίγνωση της κενταυρικής του φύσης. Το ένστικτο πνεύμα ( <
ατμικό πεδίο) βρίσκεται σε ύπνωση απομονωμένο μέσα στο τείχος των ισχυρών εμπαθών πυρηνικών
δυνάμεων. Έτσι όταν η ανθρώπινη πανουργία ανακαλύπτει το Δούρειο τέχνασμα
(δούρειος=ξύλινος=ιδαίος< αιθερικός) της επιστήμης και παραβιάζει το άτομο, εισέρχεται στον κόσμο
των ξύλων ή ξόανων=ιδεών. Αφυπνίζοντας τον οργισμένο θεό του υποατομικού φωτισμού της
φαντασίας, τον σείοντα Ταύρο-βούβαλο των υδάτων (ο θεός Ποσειδώνας)…
Στην δεκαετία του 1960 η χρήση των συχνοτήτων του φωτός στην κρυσταλλογραφία οδήγησε στην
αποκάλυψη της παγκόσμιας αποθήκης πληροφοριών που είναι τα DNA. Έτσι εισήλθαμε στο σπήλαιο-
Άδη των Κενταύρων, δηλ. στο γονιδιακό άθροισμα των φυλετικών μείξεων-κενταύρων που είναι οι
φυσικές μορφές.
Τώρα ευρισκόμαστε στο πρόθυρο της επόμενης ανακάλυψης, πως τα DNA είναι μοριακές εκφράσεις του
κραδασμού των φωτονίων… !!! Δικαιώνοντας την πυθαγόρεια αντίληψη για τις μορφές ως εκφράσεις
του φωτός.
Το άτομο δεν διασπάστηκε για πρώτη φορά στον 20ο αιώνα. Η διάσπαση της ύλης-μορφής ήταν
γνωστή στους Άτλαντες και έγινε το αντικείμενο των αλχημικών μυήσεων της "ψυχρής πνευματικής
σύντηξης" στα Καβείρια-Ελευσίνια, όπως έδειξε η "πράσινη ραδιενεργός ομίχλη που κατέτρωγε τα
πλοία των Περσών" στην ναυμαχία της Σαλαμίνας που έλαβε χώρα κατά την διάρκεια των
Ελευσινίων...
Η ραδιενέργεια (αύρα της υλικής μορφής ) αφορά τις διεργασίες της ρομφαίας του αγγέλου στον
άδηλο νοητικό κόσμο, στο σπήλαιο - λαβύρινθο του Μινώταυρου και των Κενταύρων-φασμάτων. Για
να ακολουθήσει η μεταστοιχείωση της ύλης στο εργαστήριο των Κυκλώπων (τρίτων οφθαλμών ή
μόνιμων ατόμων) του Ηφαίστειου πνεύματος...
Οι παρετυμολογήσεις της λέξης Κένταυρος = εκατόμβη ταύρων = Century = αιών = κεντώ+αύρα

φανερώνει την κατανόηση της ραδιενεργού ύλης (ολοκληρωμένης νοητικής προσωπικότητας), ή
χωρόχρονου των 4ων διαστάσεων, που κρυσταλλώνεται στις 3εις …
Το ζήτημα λοιπόν της οργάνωσης των αιθερικών σπινθήρων ή ταύρων (βοδιών ή Βουδών) σε
τετράγωνους και τρίγωνους αριθμούς αφορά την γεωμετρία των φώτων ή ακτινοβόλων αστέρων της
προσωπικότητας και της ψυχής, και είναι αυτό που διαπραγματεύεται ο Αρχιμήδης στο βοεικό
πρόβλημα. Μια σωτήρια παρακαταθήκη θεοσοφικών γνώσεων για τον πολιτισμό μας, ενώ ταυτόχρονα
προσκαλεί τους σοφούς να προχωρήσουν παραπέρα την γεωμετρική επίγνωσή μας για τον Άτλαντα της
θεότητας.
Μέτρησον, ω ξένε, το πλήθος των βοών του Ηλίου, αφού καταβάλης προσεκτικήν σκέψιν, εάν είσαι
μέτοχος σοφίας, πόσον λοιπόν εις τάς πεδιάδας της σικελικής νήσου θρινακίας έβοσκε, διηρημένον εις
τέσσαρας αγέλας, εκάστη των όποιων είχε διαφορετικόν χρώμα. Η μία μεν αγέλη έλαμπεν έχουσα
λευκόν ωσάν γάλα χρώμα, η δε άλλη έχουσα χρώμα κυανούν, η τρίτη είχε χρώμα ξανθόν, η δε άλλη
χρώμα ανάμικτον. Εις εκάστην αγέλην υπήρχον ταύροι ανερχόμενοι εις αριθμόν πολύ μεγάλον,
διαμοιρασμένοι κατά την ακόλουθον συμμετρίαν. Φαντάσου, ω ξένε, ότι οι λευκότριχοι ταύροι ήσαν
ίσοι κατά τον αριθμόν με το ήμισυ των κυανών ταύρων ηυξημένον κατά το τρίτον και συγχρόνως με
τον συνολικόν αριθμόν των ξανθών. Οι κυανοί αφ' έτερου ήσαν κατά τον αριθμόν ίσοι με το τέταρτον
και πέμπτον μέρος των αναμίκτου χρώματος και επί πλέον με τον συνολικόν αριθμόν των ξανθών.
Τους δε υπολειπρμένους ανάμικτου χρώματος ταύρους φαντάζου ως εξισουμένους κατά τον αριθμόν
με το έκτον και έβδομον μέρος των λευκών και με τον συνολικόν αριθμόν των ξανθών. Ως προς πάς
αγελάδας δε υπήρχον αι ακόλουθοι σχέσεις. Αι λευκαί αγελάδες ήσαν κατά τον αριθμόν ακριβώς ίσαι με
το τρίτον και το τέταρτον μέρος όλης της κυανής αγέλης Αι δε κυαναί ήσαν ίσαι κατά τον αριθμόν με
το τέταρτον και πέμπτον μαζί μέρος των εχουσών ανάμικτον χρωματισμόν, όταν ήρχοντο όλαι μαζί με
τους ταύρους εις την βοσκήν. Αι αναμίκτου δε χρωματισμού αγελάδες είχον αριθμόν ισάριθμον και οπό
τα τέσσαρα μέρη, με το πέμπτον και έκτον μέρος της αγέλης των ξανθοτρίχων. Αι δε ξανθαί κατά την
αρίθμησιν ευρίσκοντο ίσαι με το ήμισυ του τρίτου μέρους ηυξημένου κατά το έβδομον μέρος της
αγέλης των λευκών. Συ δε, ω ξένε, αν μου είπης με ακρίβειαν πόσοι ήσαν οι βόες του Ηλίου, χωριστά
πόσοι ήσαν κατά τον αριθμόν οι καλοθρεμμένοι ταύροι, χωριστά δε πάλιν πόσαι ήσαν αι αγελάδες
εκάστου χρώματος, δεν θα χαρακτηρίζεσαι ως ανίδεος και ως μη έχων γνώσιν των αριθμών. Αλλά δεν
θα είναι δυνατόν να συγκαταριθμηθής ακόμη με τους σοφούς. Έλα λοιπόν σκέψου και τάς ακολούθους
μεταξύ των βοών του Ηλίου (αριθμητικάς) σχέσεις. Όταν οι λευκότριχες ταύροι ανεμίγνυον το πλήθος
των με το πλήθος των κυανών, ίσταντο εις ένα συμπαγή σχηματισμόν, όστις είχε το αυτό μέτρον και
κατά τα βάθος και κατά το πλάτος, αι δε πεδιάδες αι απέραντοι της Θρινακίας εγέμιζαν εξ ολοκλήρου
οπό το τετράγωνον αυτό. Από το άλλο δε μέρος οι ξανθοί και οι ανάμικτου χρώματος συναθροιζόμενοι
μαζί, εστέκοντο τοιουτοτρόπως, ώστε να αποτελούν, αποτελούμενης της πρώτης γραμμής οπό ένα,
βαθμηδόν το τρίπλευρον σχήμα, χωρίς να είναι παρόντες και χωρίς να είναι απόντες οι ταύροι των
άλλων χρωματισμών. Αν αυτά τα εύρης και τα συμπεριλάβης μέσα εις την σκέψιν σου, και έκφρασης
όλα τα μέτρα των πληθών, ω ξένε, άπελθε υπερηφανευόμενος ότι ανεδείχθης νικητής και να γνωρίζης
ότι έχεις κριθή τέλειος εις αυτήν την σοφίαν.
To βοεικό πρόβλημα και οι αιθερικές δονήσεις
Δυστυχώς οι μαθηματικοί που ασχολήθηκαν με το βοεικό πρόβλημα του Αρχιμήδη δεν ήταν φιλόσοφοι.
Έτσι οι μαθηματικές επιλύσεις του ζητήματος των βοών του ηλίου της νήσου θρινακίας < Τρινακρίας,
δηλ των τριγωνικών αριθμών ή χρωμάτων ή ακτίνων της θεοσοφίας που πηγάζουν από το λεγόμενο
βοεικό-βουδικό πεδίο της καρδίας μας, όπου «βόσκουν» τα 4 είδη αγελάδων και ταύρων των αιθερικών
δονήσεων ή φιλοσοφικών στοιχείων παρέμεινε ανέγγιχτο στην ουσία του…
Η παγκόσμια μυθολογία έχει αναγνωρίσει στα βοοειδή τις αιθερικές δονήσεις. Η λέξη βους-βοός είναι
προφανές πως δηλώνει την βοή-ήχο του αιθέρα, όπως και το όνομα βούδας<βόδι, δηλ. το αγγελικό
τάγμα των λευκών βοδιών ή χερουβίμ της μεσοανατολικής παράδοσης…
Η μεσαιωνική ομοιοπαθητική μαγεία έβλεπε ένα μελίσσι να ζει μέσα στην αγελάδα ! Καθώς τον
μεσαίωνα διατηρείτο ακόμη ζωντανή η μνήμη της Ιώδους αγελάδας Ιούς-Ρέας-Ήρας- Κυβήβης-
Κυβέλης = κυψέλης, δηλ. του αιθερικού βουητού-ροής μέσα στην κύβη -κεφαλή μας . Που λειτουργεί
σαν Δέπας ή κυψέλη για τις μέλισσες των αιθεροφυσικών σπινθήρων…
Ο Ηρακλής αντιμετώπισε το βοεικό πρόβλημα σε πάμπολλες περιπτώσεις:

Α) στην σύλληψη του ταύρου της Κρήτης, οπότε και τον μετέφερε στην νήσο των Κυκλώπων.
Δηλαδή μετέβαλε την εύπλαστη ερωτική ενέργεια σε φως στο τρίτο μάτι: (η νήσος των μονόφθαλμων
Κυκλώπων) και
Β) όταν έλεγξε την τριπλή νοητική λειτουργία: (ο δικέφαλος σκύλος Όρθος και ο Ευρυτίων), έτσι
μετέφερε κακήν-κακώς το κοπάδι του Γυρυόνη < γηρύω=βουίζω, δηλ. τις βοές-βόες=βόδια του
Γηρυόνη από την κοιλάδα των αισθήσεων στο δισκοπότηρο-Δέπας της κεφαλής του…
Γ) Στον άθλο της κόπρου των αγελάδων του Αυγεία. Δηλ. τον καθαρισμό των πεπτικών διαιρέσεων
συνθέτωντας τους ποταμούς της ορμονικής-συναισθηματικής με την νευρική-νοητική λειτουργία στην
κυκλοφορία του ένστικτου πνεύματος της χρυσής τομής που ενοικεί ταυτόχρονα στην βάση και την
καρδία...
Και στους δύο άθλους αντιλήφθηκε την αδυναμία του ανθρώπινου νου να χειριστεί τους φωτισμούς
της φαντασίας του, που είναι τα ιερά πολύχρωμα βόδια. Μάλιστα κατά την μεταφορά τους στο Δέπας
παρατηρούσε έκπληκτος τα βόδια-σπινθήρες ή υποατομικά κουαρκ να κατασπαράσσονται μεταξύ τους,
γεγονός που ανάγκασε τον Αρχιμήδη να τα περιγράφει ως αρμονικά αθροίσματα των κουαρκ… (βλ.
εικόνα)
Η ελληνική μυθολογία έχει πάρα πολλές αναφορές στο μεταμορφικό αγγελικό τάγμα των χερούβ <
cherub ή Καβείρων. Η σύγχρονη θεοσοφία επιχείρησε να παρουσιάσει το δόγμα της άχρονης
τετρασδιάστατης χερουβικής κίνησης στην αιθερική αύρα που περιβάλλει τις μορφές. Ερμηνεύοντας το
παραδοσιακό όραμα του άρματος των τροχών ή κυκλικών λειτουργιών της ψυχής από τον Ιεζεκιήλ και
αναλυτικότερα από τον Πλάτωνα στον Τίμαιο ως "υδραγωγία" της μορφής ...
Η αύρα λοιπόν αποφλοιώνεται σαν κρεμμύδι σε κάθε πλανητικό γύρο-κύκλο ή πλανητική οκτάβα, 7
φορές. Εξελίσσεται σε 7 διακριτές φυλές ή δημιουργικές φάσεις...
Όμως η σύγχρονη θεοσοφία δεν παρουσίασε το μαθηματικό νόμο της χρυσής τομής που διέπει αυτήν
την εξέλιξη. Καλλύπτοντας την άγνοια (της) με ασαφείς δηλώσεις για μη ανακοινώσιμες μυητικές
γνώσεις σχετικά με τον αρ 777, των επταπλών φάσεων αυτής της εξέλιξης. Με επακόλουθο να
συντηρείται η κακοδαιμονία του θηρίου 666, δηλ. του αριθμού της χρυσής τομής ως πανεπότη-
επιστάτη οφθαλμού...
Έτσι η μετατροπή της φυσικής επιστήμης (νοήμονος προσωπικότητας) σε μεταφυσική ή ψυχική

επιστήμη-θεολογία των τριγωνισμών, εξαιτίας της συγχώνευσης της συνείδησης του επιστήμονα
παρατηρητή με το παρατηρούμενο κατέστη αδύνατη...
Η Θεοσοφική περιγραφή της πτώσης του Λόγου=πυρός (αιθερικής σκέψης ή κραδασμού) στις
κρυσταλλικές μορφές των κανονικών στερεών που είναι τα άτομα-μόρια της ύλης στο κέντρο αυτών
των κραδασμών, δεν ολοκληρώθηκε
Η έλλειψη του γεωμετρικού κλειδιού της χρυσής τομής στην θεοσοφική παρουσίαση για το χερουβικό
τάγμα των αγγέλων-ταύρων=σταυρών, σχεδόν ακύρωσε την θεολογική συνεισφορά της, αφήνοντας
και πάλι σε σύγχυση τον κοινό νου.
Τελικά κλήθηκε η ακτίνα της επιστήμης τον 20 αιώνα για να χειριστεί το ζήτημα των βοδιών ή
υποατομικών αιθερικών κοασμών των κουαρκ …
Αυτό άλλωστε κατανοεί σιγά-σιγά και ο βουδιστής Δαλάι Λάμα αναγνωρίζοντας τις ιστορικές αιτίες για
τις οποίες καταστρέφεται ο βουδισμός στο Θιβέτ:
_ Έπρεπε είπε, να είχαμε ασχοληθεί με την δυτική επιστήμη νωρίτερα !...
Σε αυτό το σημείο γίνεται αντιληπτή η ανωτερότητα του αρχαιοελληνικού γεωμετρικού πνεύματος

απέναντι στον βουδισμό, που μας ενέσκυψε δια μέσου της ινδοευρωπαϊκής θεοσοφίας.
Με την κ. Μπλαβάτσκυ να δηλώνει περίλυπη τον 19ο αιώνα πως δυστυχώς το μαθηματικό κλειδί της
μεταφυσικής έχει απωλεσθεί…
«Όχι» το μαθηματικό κλειδί επιβίωσε χάρις στους πυθαγόρειους όπως ο Αρχιμήδης και ο Πλάτωνας που
το διέσωσαν !!!. Και αναμένει την αφύπμιση της μεγάλης Ελληνικής Επιστήμης για να το επαναφέρει
στις συνειδήσεις μας. Εφόσον η σύγχρονη θεοσοφία απέτυχε να εννοήσει την ιδιαίτερα δύσπεπτη
αρχαιοελληνική γραμματεία...
Ο μυστικός χριστιανισμός τουλάχιστον σεβάστηκε την εργασία των πυθαγορείων διασώζοντας χωρίς να
εξηγεί, κάποια σημαντικά σημεία όπως την έννοια του θηρίου ή χρυσής τομής, Την κύστη του ιχθύος ή
δυσοίωνου τρίτου οφθαλμού του Ώρου, ήλιου 666 και τον αρ, 153 της ανάληψης, δηλ. τον τριγωνικό
των 17=14+3 συμφώνων του ελληνικού αλφαβήτου που κρύβει τους 14εις Γενάρχες –Μανού,
επιστάτες της εξέλιξης.
Χρειάστηκε να αναβιώσει κατά τον β παγκόσμιο πόλεμο η μνήμη της μεγάλης μάχης στην Ατλαντίδα
(βλ. Μαχαμπαράτα) και το πυρηνικό ολοκαύτωμα στην Κουρουξέτρα που οδήγησε στην βύθιση της
Ατλαντίδας. Για να αρχίσουμε να εννοούμε και πάλι τους υποατομικούς βόες-κουαρκ του Αρχιμήδη που
παρατάσσονται στην πλανητική καρδία, Μεγάλη Ελλάδα της Τρινακρίας…
Το βοεικό πρόβλημα και ο λωτός της ψυχής
Ο Αρχιμήδης όπως όλοι οι πυθαγόρειοι δεν έκαναν Γεωμετρία αλλά

θεολογία…
Δυστυχώς οι σύγχρονοι μαθηματικοί δεν αντιλαμβάνονται τα
θεολογούμενα της αριθμητικής των πυθαγορείων. Τα χρώματα των βοών
τις Θρινακίας-Τρινακρίας δεν είναι ένας μαθηματικός διαγωνισμός
επίλυσης συστήματος εξισώσεων με πολλούς αγνώστους αλλά η ίδια η
δομή της ψυχικής οκτάβας…
Η απόκρυφη σημασία του χρωματικού ή βοεικού προβλήματος είναι

προφανής σε όποιον γνωρίζει στοιχειωδώς την αρχαία λατρεία του
Ταύρου-Βούδα ή ήλιου Μολώχ ως θυσιασμένου Λόγου.
Λόγος σημαίνει την διαιρετότητα του πυρός, γιαυτό ο Αρχιμήδης
παρουσιάζει τα χρώματα των ταύρων-αγελάδων ως αρμονικά αθροίσματα
αντιστρόφων αριθμών (κλασμάτων ή και μουσικών συχνοτήτων εφόσον
τελικά παρουσιάζει μια οκτάβα βοοειδών=βοών=ήχων)…
Ο ταύρος είναι το ζώο της γης, έτσι στο βοεικό πρόβλημα εκτίθεται η
πυθαγόρεια αντίληψη για την Γεωμαντεία. Η ινδουιστική θεωρία των
σεληνιακών tattwas όπως και η ανατολική παράδοση του Ι Τσινγκ είναι
επίσης συστήματα Γεωμαντείας… (Η αιθερική Γαία είναι ο ουρανός και η γη…)
Θα επιχειρήσουμε λοπόν να αποκωδικοποιήσουμε τις θέσεις του Αρχιμήδη επάνω στην μαθηματική
θεωρία-θρησκεία ή Γεωμαντεία των Καβείρων ή Χερουβείμ του ελληνοβουδισμού !!!
Για τους μεν ταύρους μας δίνει με σαφήνεια τις παρακάτω εξισώσεις:
Λευκοί=(1/2+1/3)Μαύρων +Χρυσοί
Μαύροι=(1/4+1/5)Ποικίλων + Χρυσοί
Ποικίλοι=(1/6+1/7)Λευκών + Χρυσοί
Η πρώτη θεμελιώδης παρατήρηση είναι πως τελικά μας μιλάει για τις 3εις αποχρώσεις του Χρυσού
χρώματος των ξανθών ταύρων !...
Χρυσός είναι ο κραδασμός της βουδικής οικογένειας της Γης
Η δεύτερη παρατήρηση είναι πως οι 3εις αποχρώσεις του χρυσού είναι αρμονικοί μέσοι (1/α+1/β), που
προφανώς αντιστοιχούν στα 3 μέρη της ψυχής…
Κατόπιν ως γνήσιος πυθαγόρειος αφήνει την υπόνοια πως πρόκειται για τριγωνικούς αριθμούς (πέταλα
πολυγωνικών λωτών)...
Χρυσοί + Ποικίλοι = αρ. Τρίγωνος (η ψυχή)
Λευκοί + Μαύροι = αρ. Τετράγωνος = άθροισμα διαδοχικών τριγωνικών αρ. (η νοήμων
προσωπικότητα)
Στην συνέχεια παρουσιάζει τις αγελάδες με τρόπο που δημιουργούνται πάρα πολλές ασάφειες, όπως
ακριβώς συμβαίνει μέσα στην αδιαμόρφωτη προσωπικότητα μας. Πιστεύω πως όσοι μαθηματικοί
επιχείρησαν να επιλύσουν βιαστικά το σύστημα των εξισώσεων, έχουν ατυχήσει….
Καθώς στο κείμενο υπάρχουν σοφά τοποθετημένες ασάφειες που οδηγούν σε διαφορετικές ερμηνείες
των δεδομένων, αυξάνοντας τις λύσεις.
Στην θεοσοφική παράδοση υπάρχουν μόνο 3 λύσεις για τους ταύρους-ακτίνες του πνεύματος και 7 για
τις υλικές ψυχικές ακτίνες
Στην δική μου ανάγνωση παρουσιάστηκαν οι ακόλουθες εξισώσεις για τα χρώματα των αγελάδων:
Λευκές=(1/3+1/4)Μαύρων αγελάδων
Μαύρες=(1/4+1/5)Ποικίλων (ταύρων+αγελάδων)
Ποικίλες=(1/5+1/6)(Ξ/Π+Π/Π+Λ/Π+Μ/Π)
Ξανθές=(1/6+1/7)Λευκών
Η θεμελιώδης παρατήρηση είναι πως στις αγελάδες απουσιάζει το κλάσμα ½, που δηλώνει την ποιότητα
της συνείδησης ή 2ης θεοσοφικής ακτίνας.
Θα αντιπαρέλθω τις φαιδρές λύσεις όλων των σύγχρονων μαθηματικών που ισχυρίζονται πως
επέλυσαν το βοεικό πρόβλημα, κάνοντας μόνο δύο υποδείξεις.
α. Είναι φανερό πως έχουν παρερμηνεύσει την φράση πως «ταύροι και αγελάδες προσήρχοντο όλοι
μαζί στην βοσκή», θεωρώντας πως αυτό ισχύει ανεξαιρέτως για όλα τα χρώματα των βοοειδών, ενώ το
ποίημα αναφέρεται μόνο στο Μαύρο γένος των βοών
Σε αυτή την παρατήρηση βασίστηκαν οι σύγχρονοι μαθηματικοί καθώς διευκολύνθηκαν αφάνταστα με
την δήλωση πως όλες οι αγελάδες έρχονται μαζί με τους ταύρους για βοσκή στο λιβάδι της Θρινακίας.
Γιατί έτσι οι 8 άγνωστες ποσότητες ταύρων και αγελάδων επιμερίζονται σε 4 χρωματικά αθροίσματα,
εμφανίζοντας ένα σύστημα 8 αγνώστων σε 7 εξισώσεις... Με την ακύρωση αυτού του δεδομένου
καταστρέφεται η υπολογιστική λύση που πρότειναν
β. Όμως τους διαψεύδει και η ίδια η πυθαγόρεια νοοτροπία του κειμένου που υποδεικνύει
τριγωνικούς-τετράγωνους και αρμονικούς μέσους. Ο Αρχιμήδης επικαλείται την σοφία και όχι την
μηχανιστική μαθηματική εξυπνάδα του αναγνώστη. Απαιτείται η σοφία των μυστών για να
αναγνωριστεί η καβαλιστική (γεωμετρική) φύση των 4ων ειδών βοοειδών της αιθερικής ουσίας.
Όσοι αφελώς πιστεύουν πως ο Αρχιμήδης είχε σκοπό τον υπολογισμό αριθμών τεραστίου μεγέθους στις
εξισώσεις του, αυταπατώνται, προπαθώντας να επιβεβαιώσουν την δική τους υπολογιστική εξυπνάδα
στο απόκρυφο κείμενο.
Όσοι αγεωμέτρητοι δεν αντέχουν τις εξωφρενικές καβαλιστικές αναλύσεις που θα ακολουθήσουν ας
μην διαβάσουν το άρθρο καθώς θα αποτρελαθούν…
Στην μυθολογία το βοεικό πρόβλημα αντιμετώπισε ο Ηρακλής μεταφέροντας χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία,
το κοπάδι των κόκκινων (πύρινων) βοδιών του Γηρυόνη, δηλ. της προσωπικότητάς του, στον
Ευρυσθέα (<ευρύς+θέα= τρίτο μάτι).
Στο τρίτο μάτι ή Δέπας-δισκοπότηρο αθροίζονται οι ενέργειες των επι μέρους λειτουργιών: (αιματικής-
ορμονικής-νευρικής).
Όσοι ισορροπούν-εξισώνουν τις ενέργειες στα τριγωνικά πύρινα πέταλα-γράμματα του Λόγου στους 7
λωτούς των τσάκρα, δηλ. τους χερουβικούς τροχούς ή τρίποδες θρόνους των Ολυμπίων ή Βουδικών
οικογενειών…
Αντιλαμβάνονται την φύση των 7 εξισώσεων του πυθαγόρειου Αρχιμήδη. Πως τα γράμματα-βοές της
ομιλίας τους σχετίζονται με τις διαιρέσεις της κυκλικής

ουσίας ή κυκλικού πυρός που ονομάζουμε χρόνο ή
ζωδιακό κύκλο.
Έτσι τα γράμματα αντιστοιχούν στις 12 ζωδιακές-
ιεραρχικές ουσίες, τους 7 πλανητικούς θεούς και την
Αγία τριάδα των πολυδιάστατων φιλοσοφικών στοιχείων
που τα δημιουργεί
Η ινδουιστική-ανατολική παράδοση κάνει χρήση της

πυθαγόρειας ακολουθίας Fibonacci ! γα να αθροίσει τα
πέταλα των λωτών στο τρίτο μάτι με 2Χ48=96 πέταλα ή
τρίγωνα. Συγκεκριμένα αναφέρει την άθροιση των
κατώτερων κέντρων στα 4+6=10 πέταλα του ηλιακού
πλέγματος, το λιβιδικό άθροισμα-μεταφορά των
10+6=16 στον λαιμό για να προστεθούν τα 12 του
καρδιακού πλέγματος στα 48=4+6+10+12+16 του ενός
από τα δύο πέταλα του τρίτου οφθαλμού…
Είναι βέβαιο πως ο Αρχιμήδης ονομάζει Θρινακία την

καρδιά στο κεφάλι (τρίτο οφθαλμό) και επιχειρεί να διαχειριστεί τον γάμο των ταύρων (Όσιρις) με τις
αγελάδες (Ίσις) στα κοπάδια των χρωμάτων ή ηλεκτρικών ουσιών που είναι οι 6 αισθήσεις μας
συμπεριλαμβανομένου του νου μας…
Ο πυθαγόρειος Αρχιμήδης συνεχιστής της Ατλαντίνης-Ελληνοαιγυπτιακής παράδοσης των αρμονικών

μέσων, ταξινομεί και αυτός το πλήθος των βοοειδών κάνοντας χρήση ενός συστήματος αρμονικών
μέσων (1/α+1/β) που αθροίζονται σε μια ακολουθία διαδοχικών όρων τύπου Fibonacci*. βλ. εικόνα
*Ο Αρχιμήδης παρουσιάζει τα 4 γένη των βοών της προσωπικότητας ουράνιας και γήινης να
προκύπτουν το ένα από το άλλο ως αρμονικοί δύο προηγουμένων μερών…
Πιστεύω πως το βοεικό πρόβλημα διασώθηκε από τον Αρχιμήδη, μάλλον είναι αρχαιότερο από την
δημιουργία του κόσμου…
Το βοεικό πρόβλημα και η σπειροειδής χερουβική εξέλιξη…
(Οι αγεωμέτρητοι ας απέχουν. Μοίρες ή χερουβικοί άγγελοι είναι οι ΓωΝίες ή ΓέΝη=angle ή angels )…
Ο Υπαρξιστής Ερρίκος Ίψεν επιχείρησε να προσεγγίσει θεατρικά την κενότητα ή ζωτικό ψεύδος, της
ψυχολογίας της «μορφής –κρεμμυδιού» χωρίς καθαυτό κρεμμύδι, στον Πέερ Γκυντ και τα ερωτικά
τρίγωνα με μοιραίο τέλος, επαναλαμβάνοντας την μυθολογία της ερωτικής αγωνίας-αμφιβολίας του
Κέφαλου και της Πρόκριδος.
Στο τέλος του 19ου αιώνα ωρίμαζαν ταυτόχρονα με την επανάσταση των επιστημών, o Υπαρξισμός-
Ανθρωπισμός με τα εθνικά Θεοσοφικά κινήματα στην Γερμανία, την Γαλλία και την Αγγλία: με την
Ανθρωποσοφία του R. Steiner να ενώνεται με την Ιψενική σπειροειδή αναζήτηση του καθαυτού
κρεμυδιού και την χερουβική ύπαρξη της «κενότητας» των Καβειρίων μυστηρίων του Παρμενίδειου
Όντος... Την Α. Μπέιλι στην Βρετανία να συστηματοποιεί την ελληνική μυθολογία παρουσιάζοντας την
πυθαγόρεια αριθμολογία ως μύηση στην εσωτερική Αστρολογία. Ενώ ο κ. Γκουρτζίεφ εξόριστος στην
Γαλλία επανάφερε τον Γνωστικισμό του καβαλιστικού 9γράμματος ή σπειροειδή λωτό των 9 πετάλων
στα τρία μέρη της ψυχής σύμφωνα με την Α. Μπέιλι…
Θα πρέπει να φανταστούμε ένα ρολό ύφασμα (δίχτυ) στο οποίο είναι ζωγραφισμένα όλα τα γνωστά και
άγνωστα είδη της φύσης, να δημιουργεί την θεία κενότητα του πέπλου της Αγελάδας-Ίσιδας, Μητέρας
όλων των υπαρκτών, ορατών και αόρατων. Βλ. εικόνα.
Αυτή η ταινία περιτυλίγματος του τίποτα είναι το Ανκχ ή Χρυσή τομή. Σήμερα μας είναι ιδιαίτερα
γνωστή ως γονιδίωμα στον μικρόκοσμο της μορφής μας. Με τους γενετιστές να αναγνωρίζουν σιγά-
σιγά πως και αυτή με την σειρά της είναι ένας μεγάκοσμος εκδήλωσης για τα ελάχιστα σωματίδια-
ηλεκτρόνια που είτε υπάρχουν είτε όχι…
Ο Ηρόδοτος θεωρεί πως η αιθερική ροή των ηλεκτρονίων είναι εκδήλωση του φόβου και της
ασυνειδησίας μας. Είναι ο Ηριδανός-Ιορδάνης ποταμός που πηγάζει από τον φυλετικό υποατομικό κήπο
των τρομαγμένων Εσπερίδων-Πλειάδων ή Ατλαντίδων περιστερών του Λόγου στον αστερισμό του
Ταύρου… Για να καταλήξει στην αιθεροφυσική τετραδιάστατη εκδήλωση των μηρών του Υδροχόου και
των φυσικών πελμάτων της Ουράνιας μορφής στους Ιχθύες…
Την στιγμή που πραγματικά ενηλικιωνόμαστε, ερχόμαστε πρόσωπο με πρόσωπο με το δημιουργικό

πνεύμα του Θεού. Βαπτιζόμαστε δηλ. στον Ηριδανό ποταμό της ομαδικής συνείδησης της Εκκλησίας
του Δήμου, οπόταν και αναγνωρίζουμε την Πολιτεία - Ψυχή μας κατά την Πλατωνική αντίληψη στην
αγάπη=συνείδηση των Άλλων…
Την στιγμή της βάπτισης λαμβάνουν χώρα ορισμένες φυσιολογικές μεταβολές: Η νευρική με την
ορμονική και την αιματική λειτουργία ταυτίζονται.
Όσοι μελέτησαν σε αυτή ή κάποια προηγούμενη ενσάρκωση του πνεύματός τους την ψυχολογική
τριγωνομετρία των αιθερικών σπινθήρων. Έχουν αναγνωρίσει στον κύκλο του Όιλερ των σημαντικών
σημείων του τριγώνου, τον κύκλο του αίματος. Να διατρέχει τα κέντρα της ψυχοφυσιολογίας μας: Το
ορθόκεντρο της λιβιδικής λειτουργίας, το έκκεντρο της αναπνευστικής λειτουργίας, και το βαρύκεντρο
της καρδίας μας κλπ.
Έτσι μπορούν να εννοήσουν την γεωμετρική λύση του βοεικού προβλήματος του Αρχιμήδη, επάνω στο
τριγωνικό γράμμα Άλεφ* ή ταύρο…
Πλησιέστερα λοιπόν στην λύση του

βοεικού προβλήματος βρέθηκε ο Caushy
αν και δεν ασχολήθηκε επίσημα με αυτό.
Η απάντηση ευρίσκεται στο γεγονός πως
στην ανισότητα του Caushy: η κάθετος
από το ίχνος του ύψους στην
υποτείνουσα, προς την διάμεσο του ορθ.
τριγώνου ορίζει επ αυτής τον αρμονικό
μέσο, δηλ. την μυητική σύνθεση της
αιματικής με την ορμονική λειτουργία…
*Το τρίγραμμο γράμμα Άλεφ (=Ταύρος)

σχηματίζεται σε ορθ. τρίγωνο, από το
ύψος, την διάμεσο και την κάθετο από το ίχνος του ύψους προς την διάμεσο... Σε αυτό το τρίγωνο
σχηματίζεται η ανισότητα του Caushy. (βλ. εικόνα) .... Ο Αρχιμήδης παρουσιάζει τα χρώματα-βοοειδή
σαν άθροισμα αρμονικών ποσοτήτων 1/α + 1/β, από τις άλλες ομάδες χρωμάτων. Έτσι η ποσότητα του
αρμονικού μέσου 1/α+1/β = 2/γ είναι η μεταβαλόμενη ακτίνα της χερουβικής εξελικτικής σπείρας. Το
μήκος ΔΕ στο σχήμα που παραθέτω
Τα χρώματα των βοών της Θρινακίας είναι διαδοχικοί αρμονικοί μέσοι. Αντιστοιχούν στα εξελικτικά
βήματα εκδήλωσης της φυλετικής ή πλανητικής βάσης τού γονιδιώματος.
Αν δούμε με αστρολογική (καβαλιστική-γεωμετρική) διάθεση τις σχέσεις που δίνει ο Αρχιμήδης,
ξεκινώντας από τις Λευκές αγελάδες που ήταν το (1/3+1/4)=7/12 της Μαύρης αγέλης. Μας έρχεται
αμέσως στον νου η Αιγυπτιακή ζωδιακή τριάδα Ίσις + Όσιρις + ’Ορος = 4+3+5=12. Με τις 7=4+3
εκδηλωμένες ζωδιακές ουσίες στον ζωδιακό των 12 οίκων. Επομένως ο Αρχιμήδης αναφέρεται στο
άκτιστο Λευκό φως του Αγίου πνεύματος το Λυκώο του Απόλλωνα ή αιγυπτιακού Όρου που
προβάλλεται -μορφοποιείται ως σκιά, (Μαύρο πυρ), στα 7 ζώδια-υποπεδία του κοσμικού φυσικού
πεδίου που επιστατεί ο Δίας από το χερουβικό ζώδιο των Καρκίνων ή Καβείρων…
Στην συνέχεια μας λέγει πως το Μαύρο γένος ΧΡώμα των αγελάδων ήταν ίσο με το (1/4+1/5) =9/20
των Ποικίλων, «όταν ήρχοντο όλαι μαζί με τους ταύρους εις την βοσκήν». Έτσι οι Μαύροι ταύροι και
αγελάδες παρουσιάζονται με τον ίδιο αρμονικό Λόγο 9/20=1/4+1/5**.

Από την απόκρυφη σκοπιά των πλατωνικών στερεών-στοιχείων ή βοών της αιθερικής ουσίας: το
Μαύρο είδος-πυρ μάλλον αναφέρεται στις τριγωνικές πυραμίδες, γιατί μόνο αυτό το κανονικό στερεό
δεν παρουσιάζει πολική-φυλετική συμμετρία μεταξύ ταύρων και αγελάδων !!!
Όμως για να ισχύει αυτή η ισότητα τότε η μαύρη απόχρωση του χρυσού είναι η μηδενίζουσα ποιότητα
της ηλακής συνείδησης… Γεγονός που συνάδει με τον απόκρυφο πυθαγόρειο ισχυρισμό [1+0=άπειρο]:
Για το αενάως επαναλαμβανόμενο, το αδιαπέραστο της ενιαίας εκδήλωσης της πνευματικής μας
Μονάδας.
Επίσης αυτό βεβαιώνει πως για να είναι το άθροισμα Χρυσών και Ποικίλων ταύρων τρίγωνος αριθμός,
τότε ο αριθμός των Ποικίλων ταύρων θα πρέπει να είναι ήδη τρίγωνος αρ.
**Οι Ίνκας είχαν ζωδιακό 20 οίκων (βλ. 20εδρο), επομένως τα 9/20Χ360 αντιστοιχούν στο ζώδιο της
Παρθένου με απόκρυφη έξαρση της Σελήνης που κρύβει τον Κάβειρο Ήφαιστο: τον Μαύρο αλχημικό
άνθρακα της Μονάδας μας!!!
Κατόπιν μας λέγει πως οι Ποικίλες ήταν το (1/5+1/6)=11/30 των Χρυσών και, είχον αριθμόν ισάριθμον
και από τα τέσσαρα μέρη !!! Εδώ μας υποδεικνύει τα αθάνατα ριζώματα (άσσους) των 4ων στοιχείων
στα 11/30 των Χρυσών (δηλ. 11/30Χ360 = το ζώδιο του Λέοντα)...
Αι δε Χρυσαί είναι ίσαι με το (1/3*1/2 + 1/7)=12/42 των Λευκών. (Οπότε οι Λευκές-Απολλώνειες είναι του
Γένους των 42 θείων Δικαστών του Νόμου του Σειρίου ανάμεσα στο ζώδιο των Διδύμων και των Καβείρων-
Καρκίνων)... !!!
Η αναπνοή του Έλλοπος ιχθύος
Χθες το ενδιαφέρον των αναγνωστών αντανακλώντας όπως πάντα τις τρέχουσες αστρολογικές
συνθήκες. Αυτή την φορά είναι το «αναπνευστικό τρίγωνο εργασίας»: του Δία* στον Σκορπιό με την
πολλαπλή πλανητική σύνοδο του ήλιου, της Αφροδίτης, του Ερμή και του Ποσειδώνα στους Ιχθείς.
Στράφηκε σε ένα παλιότερο άρθρο για τον κύκλο των 9 σημείων του Όιλερ. Δηλ. για τον ψυχικό κύκλο
στην περιφέρεια του οποίου βρίσκονται τα βασικά σημεία του τριγώνου.
Το τρίγωνο, σύμβολο του μορφοποιητικού πυρός της ουσίας, βρίσκεται στο κέντρο της αιτιώδους ζωής
του 3Χ3=9πέταλου λωτού της ψυχής ή 9γράμματος- πυθαγόρειας εννεάδας στον ανώτερο νοητικό
κόσμο. (Η σφαίρα του Δία)
*Ο αιθέρας Δίας ελέγχει τον απόκρυφο ερωτικό αναπνευστικό κύκλο της φώτισης…
Σύμφωνα με την ενορατική μου κατανόηση, ο κύκλος των εννέα σημείων του Όιλερ είναι ο κύκλος που
διέρχεται από τα μέσα των πλευρών του τριγώνου (η αιματική κυκλοφορία), τα ίχνη των υψών του
τριγώνου (το ορμονικό σύστημα) καθώς και από τα μέσα των ευθυγράμμων τμημάτων που ενώνουν τις
κορυφές του τριγώνου με το ορθόκεντρό του (αναπνοή-πνευμονογαστρικό νεύρο).
Υπενθυμίζω πως ο Πλάτωνας στον Τίμαιο περιγράφει με τον ενιαίο όρο της «υδραγωγίας της μορφής»
την αιθερική λειτουργία στο υπόβαθρο της. Που εμείς αντιλαμβανόμαστε στην μεταβολική λειτουργία
τριών «διαφορετικών» συστημάτων ή οκτάβων: της πέψης, της αναπνοής και των νευρικών-ορμονικών
εντυπώσεων
Το ξεδίπλωμα του 9πέταλου λωτού στον ανώτερο νοητικό κόσμο του Δία** γίνεται σταδιακά καθώς το
ωροσκόπιο-9γραμμα ενεργοποιείται από τις τρέχουσες πλανητικές συναστρίες. Τότε ο μαθητής έχει
«πολιτειακά» οράματα εντός του Ναού-ωροσκοπίου καθώς ενεργοποιούνται έντονα κάποιες αιθερικές
γραμμές ειδικά από αντιθετικές και συμμετρικές όψεις εντός των οποίων ταξιδεύει οραματικά. Κάτω
από αυτές τις ειδικές γεωμετρικές συμμετρικές συνθήκες το τυχαίο ή εμπαθές ασύμμετρο νοητικό
τρίγωνο γίνεται μυητικό ισοσκελές 36 μοιρών ή ισόπλευρο τρίγωνο υπηρεσίας…
**Ενώπιον του Κρονίδη ευρίσκονται σε βιβλιοθήκες τα ωροσκόπια-αγάλματα όλων των μορφών

ζωής...
Η συμμετρία της αρετής επιτυγχάνεται σε 3εις μυητικές φάσεις κατά την διάρκεια των οποίων η
ανθρώπινη συνείδηση ανακεφαλαιώνει συνθέτοντας τα φυλετικά βασίλεια που κρύβονται στην πέψη=
ορυκτή διατροφή, στην αναπνοή=φυτική διατροφή, στα νεύρα=εντυπώσεις ή ζωική διατροφή
Καθώς το τρίγωνο λοιπόν γίνεται ενάρετο ισοσκελές ο κύκλος των 9 σημείων του Όιλερ ενοποιεί τα
ίχνη των καθέτων (ορμονικό σύστημα) με τα μέσα των πλευρών (αιματική κυκλοφορία) οπότε
καταλήγοντας στο ισόπλευρο τρίγωνο, ταυτίζεται με τον εγγεγραμμένο κύκλο του τριγώνου το κέντρο
του οποίου είναι το σημείο τομής των διχοτόμων, δηλ. ο αναπνευστικός κύκλος !!!
Εμείς εξετάζοντας το μυητικό χρυσό τρίγωνο (ισοσκελές 36 μοιρών), γιατί τότε τα σημεία του κύκλου
του Όιλερ τέμνουν τις πλευρές του τριγώνου σε 5 σημεία δημιουργώντας μια πεντάλφα. Παρατηρούμε
την διέγερση του Αλχημιστή που είναι η πνευματική μας Μονάδα-Πεντάλφα να σημαίνει την έναρξη
των εργασιών για την ατομική συνείδηση μας (η Χριστική - μυητική νόηση).
Όπως έχουμε αναφέρει, η εωσφορική πεντάλαφα γεννιέται στην κύστη του ιχθύος, δηλ. στην τομή δύο
ίσων κύκλων. Γεγονός που μας το επισημαίνει ο πυθαγόρειος Αριστοτέλης περιγράφοντας στα μικρά
φυσικά την αναπνοή του χωρίς πνεύμονες ιχθύ. …
Στον ιχθύ μας επισημαίνει ο μέγας Σοφός πως οι εντυπώσεις περνούν κατευθείαν από τα βράγχια στο
αίμα, καθώς δεν διαθέτει το πνευμονικό εργαλείο για την εξέτασή τους. Οι εισερχόμενες εντυπώσεις
επομένως εξετάζονται-αναθεωρούνται στον θώρακα στην διάρκεια της αναπνευστικής παύσης… (Αυτή
είναι στην κυριολεξία η άσκηση της επανεξέτασης για τους ονειρευτές, που τοποθετούν τα πρόσωπα
και τα γεγονότα ενώπιον του νοητικού τους θώρακα για να ερευνήσουν τις προθέσεις)
Οι πνεύμονες επομένως είναι το πεδίο της νοητικής μάχης (Λαπιθών και Κενταύρων) για τον έλεγχο
των εισερχομένων εντυπώσεων. Τότε η θεά Δικαιοσύνη Μάατ ή Αφροδίτη=Διατροφή (ένστικτο) ή ο
Απόλλων (συνείδηση) δείχνουν στην συμμετρία των ευγενών αγγέλων Λαπιθών και την ασυμμετρία
των Κενταύρων ή μεικτών περίπλοκων ανθρωποζωικών μορφών την πορεία της εξέλιξης προς την
απλότητα της συμμετρίας-υπηρεσίας...
Η παύση της αναπνοής και η κάθετη στάση της σπονδυλικής στήλης (η ευθεία του Όιλερ), μετατρέπει
το αιθερικό τρίγωνο σε ισοσκελές. Ενώ το Λάμδα=Λάβδωμα των 36 μοιρών, της γωνίας του αστέρα
επιτυγχάνεται μόλις επιτευχθούν 3εις διάδοχες μυητικές θέσεις της ακολουθίας Fibonacci στην νοητική
αυτοκριτική μας.
Με υπομονή λοιπόν και επιμονή, κάποια στιγμή θα μάθουμε στην Παρουσία του πεντάκτινου της
Μονάδας μας την Πυθαγόρεια μυητική γεωμετρία
ΑΡΧΙΚΗ
Σχόλια
Δεν έχετε δικαίωμα προσθήκης σχολίων.
Σύνδεση | Πρόσφατη δραστηριότητα ιστότοπου | Αναφορά κατάχρησης | Εκτύπωση σελίδας | Με την υποστήριξη των
Ιστότοπων Google

Τα Καβείρια - blueprintsofmyth

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Τα Καβείρια - blueprintsofmyth

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

13/3/2018 Τα Καβείρια - blueprintsofmyth

Το πασχαλινό ορφικό ωό...

Η έρευνα για τις επιβιώσεις του ορφισμού στον γνωστικισμό-

Ο δημιουργικός λευκός ΛΑΓΟΣ - ΛΟΓΟΣ είναι το 12ο ζώδιο

Οι 2 ιχθύες είναι οι μεταμορφωμένοι θεοί των Ορφικών :

Η πολύ ενδιαφέρουσα (σλαβική) παραλλαγή για τον

Η Μετεωρολογία και τα Καβείρια μυστήρια.

Ο διπλασιασμός του κύβου των 8 κορυφών συνδέεται

Στην καρδιακή Σαμοθράκη φανερώνονται οι 4-5-6: Αξίερος=Δήμητρα ή Ήρα,

Έτσι οι Κάβειροι θεωρούνταν μάγοι: 1. ο Ήφαιστος 2. Οι Διόσκουροι 3. Ο Ήφαιστος με την Καβειρώ-

Οι ιερείς επαναλάμβαναν στο ασφαλές περιβάλλον του

Τα ψυχολογικά σοκ των εξομολόγων ιεροφαντών, προετοιμάζουν την καρδιακή φώτιση ή

Ο Αριστοτελικός χρόνος-αναπνοή και ο θυσιασμένος χερουβικός ταύρος Μίθρας, Μωάμεθ,

Το άρθρο είναι δύσκολο, καλή τύχη στους αναγώστες του…

Τα Καβείρια μυστήρια αφορούν τον πολλαπλασιασμό της γενεσιουργού ή θεμελιώδους πυθαγόρειας

Στα 5 ζώδια της υποτείνουσας ή ειμαρμένης του ορθ.

Τα Καβείρια μυστήρι προσεγγίστηκαν σε μια έκλαμψη

Αναλυτικότερα εμφανίστηκε ο Μπερξόν ως συνεχιστής του μεγάλου αλλά φθαρμένου πλέον

Η υπερχορδή του αίματος.

Η αιθερική κοκκίωση διεγείρεται με την αύξηση της

Όμως και στις άλλες αισθήσεις αναγνωρίζεται ή

Η παράδοξη αδυναμία της επιστημονικής κοινότητας να παρατηρήσει τον αιθέρα περιγράφεται

Έκτοτε ακολούθησαν οι παράδοξες πειραματικές βεβαιώσεις της σχετικότητας, με το φωτόνιο να

Αναλύοντας τον 666 στους 12 ζωδιακούς ή ψυχολογικούς του διαιρέτες

*Ο τρισδιάστατος χώρος είναι το πλατωνικό σπήλαιο: η ηλεκτρομαγνητική οθόνη της ύπαρξης…

Η αισθητηριακή υπεργεωμετρία και το δίχτυ του Ηφαίστου - Λόγου

Αποδείχθηκε λοιπόν με την βοήθεια της χαρακτηριστικής της θεωρίας

"Για την κίνηση τροχών μέσα σε τροχούς γεμάτους με οφθαλμούς"…

Στην διάρκεια κάποιων ομαδικών διαλογισμών έχω παρατηρήσει την

Νομπέλ... "Μαϊμουδίζουν το αθάνατο ελληνικό πνεύμα" αλλά

Το Τάο=αιθέρας και η φυσική ή ο Τάως-παγόνι και η

Η λέξη παγόνι από το λατινικό pavonis < pawa στην αρχαία

Το γεγονός πως Τάο ονομάζουν οι ανατολίτες τον

Στην μυθολογία ο πολυόματος Άργος «φύλαξ της αγελάδας

Όσοι μπερδεύτηκαν, θα μπερδευτούν ακόμα περισσότερο, αντικρύζοντας την

Ο μέγας ηλιακός πρωκτός: απαστράπτων

Για το τέλος φυλάξαμε το καλύτερο: η αγελάδα Ιώ είναι ο ίδιος ο κύριος

Οι ζωικές μορφές, ως φύλακες της υπεργεωμετρίας των πολλών

«Κανείς αγεωμέτρητος δεν θα εισέλθει στην ουράνια πλατωνική Σχολή

Οι υπερχορδές-ακτίνες και οι μυήσεις-διαστάσεις του χώρου.

Όλα αυτά κρύβονται στην γνωστή πυθαγόρεια-ευαγγελική ρήση περί

Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΙΑΤΡΟΦΗ, δηλαδή η πεπτική-χερουβική οκτάβα της εξέλιξης…

*χερούβ ή cherub, σημαίνει λευκός ταύρος...

Ο εξαιρετικός φυσικός Paul A. Laviolette στην

Στις εικόνες φαίνεται η Σημαντική του Ανκχ: ο δημιουργικός βρόγχος

Η Μαία-Μάιος και ο Ερμής-Ιούνιος του ανθρώπινου βασιλείου…

Στον ελληνοβουδισμό παρουσιάζεται επιγραμματικά στην παρετυμολογία των ονομάτων η απόκρυφη

Η απόκρυφη διδασκαλία για την ερμητική ομιλία

Τις 4εις κάστες-τάξεις της πλατωνικής Πολιτείας-Ψυχής συμπληρώνουν οι πολεμιστές: (Φύλακες

Η Γεωμετρία του Σώπατρου-Μίθρα

εικ. Δεν καταλαβαίνουν οι σοφοί αναλυτές την σχέση

Η τριγωνική πυραμίδα (πυρ) είναι εγκλωβισμένη στις

Οι Γεωμετρικές-Εγωμετρικές υπερδιαστάσεις της

Ο χερουβικός Μίθρας-Αργοφονιάς των καβειρίων-ινδοπερσικών μυστηρίων απεικονίζεται ως Φάνης στο

Τα βουφόνια: Η σωτηρία της Πολιτείας-

Ο Ηρόδοτος αναφέρει πως μεταξύ των στρατιωτών

Το βοεικό (βουδικό) πρόβλημα του πυθαγόρειου Αρχιμήδη

Οι παρετυμολογήσεις της λέξης Κένταυρος = εκατόμβη ταύρων = Century = αιών = κεντώ+αύρα

To βοεικό πρόβλημα και οι αιθερικές δονήσεις

Ο Ηρακλής αντιμετώπισε το βοεικό πρόβλημα σε πάμπολλες περιπτώσεις:

Έτσι η μετατροπή της φυσικής επιστήμης (νοήμονος προσωπικότητας) σε μεταφυσική ή ψυχική

Σε αυτό το σημείο γίνεται αντιληπτή η ανωτερότητα του αρχαιοελληνικού γεωμετρικού πνεύματος

Το βοεικό πρόβλημα και ο λωτός της ψυχής

Ο Αρχιμήδης όπως όλοι οι πυθαγόρειοι δεν έκαναν Γεωμετρία αλλά