Η Β. είναι 8 ετών και φοιτά στη Β’ Δημοτικού.

Είναι ένα ευαίσθητο παιδί, χαμογελαστό και

κεφάτο τις περισσότερες φορές. Είναι εξαιρετικά κοινωνική και φιλότιμη και έχει μία
ιδιαίτερη αίσθηση του χιούμορ. Από την άλλη, είναι πεισματάρα και αδιάλλακτη. Αν δεν
πραγματοποιηθούν οι επιθυμίες της, παρατηρούνται αδικαιολόγητα έντονα ξεσπάσματα
θυμού, που κάποιες φορές συνοδεύονται και από σωματική ή λεκτική βία, τόσο προς την
οικογένεια της όσο και προς τους φίλους της.

Οι νηπιαγωγοί ήταν οι πρώτοι που είχαν εντοπίσει διασπάστικες συμπεριφόρες από τους
πρώτους κιόλας μήνες φοίτησης στο νηπιαγωγείο. Ωστόσο, η Β. διαγνώστηκε με
Διαταραχη….. πριν από έναν περίπου χρόνο. Συνήθως ξεχνάει τις εργασίες που έχει να
προετοιμάσει, χάνει μικροπράγματα αλλά και βιβλία. Οι εργασίες της, ανεξαρτήτως από το
αν τις φέρνει εις πέρας στο σχολείο ή στο σπίτι, είναι ημιτελείς και προχειρογραμμένες.
Παραλείπει γράμματα ή και ολόκληρες λέξεις στα γραπτό της λόγο, το οποίο δεν οφείλεται
σε ύπαρξη μαθησιακών δυσκολιών. Η μελέτη για το σχολείο αποτελεί μείζων πρόβλημα για
τους γονείς της Β., αφού αποφεύγει συστηματικά ότι προϋποθέτει συνεχή διανοητική
προσπάθεια.

Εξωτερικά ερεθίσματα, όπως δυνατοί ήχοι, συχνά αποσπούν τη Β. από τη δραστηριότητα

με την οποία ασχολείται, ακόμη και αν αυτή είναι παιχνίδι. Επιπρόσθετα, εντοπίζεται μία
έντονη δυσκολία να προσέξει και να συγκρατήσει τις λεπτομέρειες στα παραμύθια, στις
εικόνες και στα προβλήματα των μαθηματικών. Παρόλο που ο εκπαιδευτικός απευθύνεται
σε αυτήν ονομαστικά, όντας σε κοντινή απόσταση, προκειμένου να την βοηθήσει να
συγκεντρωθεί στην άσκηση – στόχο, πολλές φορές φαίνεται σαν να μην τον ακούει. Το
φαινόμενο αυτό παρατηρείται έντονα και στο χώρο του σπιτιού, σύμφωνα με τα λεγόμενα
της μητέρας της.

Απόρροια όλων των παραπάνω είναι η Β. να αντιμετωπίζει δυσκολίες σε διαφορετικούς

τομείς της καθημερινότητας της. Αρχικά, η μαθησιακή της πορεία δεν είναι ανάλογη του
νοητικού της δυναμικού, αποδίδει χαμηλότερα από αυτό που μπορεί στα τεστ, συμμετέχει
λιγότερο στην παράδοση του μαθήματος και χάνει μέρος της διδακτέας ύλης κατά την
παράδοση, οπότε χρειάζεται να την αναπληρώσει αφιερώνοντας περισσότερο χρόνο κατά
την απογευματινή μελέτη. Στο κομμάτι των κοινωνικών σχέσεων δημιουργείται ρήγμα στις
σχέσεις της με τους συνομηλίκους καθώς συχνά δεν την συμπεριλαμβάνουν στα παιχνίδια
κατηγορώντας την ότι «χάζευε» ή ότι δεν άκουσε το όνομά της. Τέλος, εντός της
οικογένειας δημιουργούνται τριβές μεταξύ τους καθώς δεν μαζεύει τα πράγματά της ή δεν
ανταποκρίνεται όταν της απευθύνουν το λόγο.